PLEASE HANDLE
WITHCARE
University of
Connecticut Libraries
•^f* ^* 1^^ «^o «^^
GAYLORD RG
Digitized by the Internet Archive
in 2010 with funding from
Boston Library Consortium Member Libraries
http://www.archive.org/details/lassietepartidas05lp
LAS SIETE PARTIDAS
DEL REY
DON ALFONSO EL SABIO
TOMO V.
C S,- '^ T i '■'^ ' '■--■" a L-U ■:> ,
LAS SIETE PARTIDAS
DEL REY
HH3
DON ALFONSO EL SABIO, ,,3
COTEJADAS CON VARIOS CÓDICES ANTIGUOS
POR LA REAL ACADEMIA DE LA HISTORIA,
Y GLOSADAS
POR EL Lie. GREGORIO LÓPEZ,
DEL CONSEJO REAL DE INDIAS DE S. M.
TOMO QUINTO.
NDIGES
parís.
LECOINTE Y LASSERRE, EDITORES,
VÉNDESE EN LA LIBRERÍA CASTELLANA,
CALLE HAUTEVILLE, 19,
1844
índice general
DEL TEXTO
K>
■¥-
f)
i
DE LAS SIETE PARTIDAS
LOS EDITORES.
El Editor de la impresión de Madrid del año 1831 puso al principio del tomo
de los índices la advertencia que copiamos :
« Se comprehende en este Tomo un índice de las Leyes de Partida, otro de las materias
» de sus Glosas , y una concordancia de las Rúbricas del Derecho Civil , y de las Decre-
» tales con las mismas Leyes. Al trabajo de su Autor el Licenciado Gregorio López de Tovar
» añadió el Doctor D. Joseph Berní varias proposiciones en el índice Castellano de las
» Leyes que dio á luz conla impresión de Valencia de 1 757, y repitió en la de 1768. El mismo
» se copia en la presente edición, pero rectificado, pues se leen en los antecedentes muchas
» proposiciones contrarias á las citas de donde se tomaron , y otras que no hacen sentido
> alguno.
» Para el índice de las materias se ha tenido á la mano la impresión que se publicó en
» Madrid en 1611, juntamente con la de Valencia de 1768. Con presencia de una y otra se
» han evacuado, y puntualizado muchas citas erradas; se han llenado muchas proposiciones
» que se hallaban defectuosas, se ha cortado lo redundante de otras, y se ha dado la mayor
» claridad á las que se advertían confusas, absurdas, ó sin sentido.
» Nunca se pensó en dar á los índices la perfección de que necesitan : este era un trabajo
» ingrato, y prolixo, en que se había de ofrecer mucho que quitar, y no faltaria que aña-
» dir , y aun también que alterar en el orden alfabético. Nos hemos contentado con dexar-
» los en el estado, y forma que les dieron sus Autores, sin haber adelantado mas que pre-
» sentarlos claros, puntuales, y correctos. »
Ya habrán echado de ver sus lectores si en dicha edición se cuidó en efecto de dar á estos
índices las cualidades indispensables de claros^ puntuales y correctos, ó si no se dejaron con
las mismas ó mas imperfecciones que en las ediciones precedentes. En cuanto á nosotros
no podemos menos de confesar que no hubiéramos podido, sin avergonzarnos, presentarlos
en el estado y forma que les dieron, no sus autores, como se dice, mas sí los editores sucesi-
vos; sino que creímos al contrario ser para nosotros un deber imprescindible el corregir-
los, en cuanto alcanzásemos, de los defectos graves de que adolecían, realizando así lo que el
último editor ofreció sin cumplirlo. Así es que empleamos toda nuestra atención yjnuestro
cuidado en hacer desaparecer una multitud de yerros evidentes, sea quitando voces su-
perfinas, ó supliendo otras que faltaban, ó cambiando las equivocadas; en aclarar y res-
tituir, al tenor del texto de las leyes y glosas, un sinnúmero de artículos confusos, absurdos
ó falsos, que así se habían dejado ; y, en fin, en rectificar no pocas citas erradas.
Se siguió ademas un sistema de ortografía regular y uniforme; y á la puntuación pésima
que encontramos adoptada, se sustituyó otra racional y lógica, que facilitase la inteligencia
del sentido. Finalmente, se restableció el orden alfabético, porque opinamos que si se de-
jase neciamente alterado é intervertido como estaba, perdían los índices la mayor parte de
su utilidad.
Si con esto logramos obtener la aprobación del público ilustrado, tendremos por bien
empleados nuestros desvelos , y el trabajo ímprobo al cual nos dedicamos para ofrecerle
esta obra importante notablemente mejorada á lo menos , ya que no nos era dado el.
poder presentársela con toda la perfección apetecible.
índice general
DEL TEXTO
DE LAS SIETE PARTIDAS.
Abad, qual debe ser su oficio, 1. 16 tit. 7 part. 1.
No debe ser quitado sin justa causa, 1. 23
tít. 7 part. 1 . — No basta ser bueno para que se
salve, sino que ha de hacer que sus subjectos lo
sean también, 1. 16 tit. 7 part. 1. — No debe rece-
bir á ninguno por fraile , por precio ó por ha-
cienda que tenga, 1. 22 tit. 7 part. 1. — En qué
manera debe castigar sus frailes , 1. 32 tit. 7
part. 1. — Et si por envidias ó malquerencia lo
hiciere, es descomulgado por ello, 1. 22 tit. 7
part. 1 . — Abad debe demandar enmienda por la
injuria hecha á su monge, 1. 10 tít. 9 part. 7.
Abadesa , no debe recibir á ninguna monja ,
por precio cpie le dé, ó por hacienda que tenga,
1. 22 tit. 7 part. 1.
Abejas, como gane el hombre el señorio de las
abejas, enjambres et panales, 1. 22 tit. 28 part. 3.
Abigeo, quien se diga, et qué pena deba haber,
et quando , y otras muchas cosas, 1. I9 tít. 14
part. 7.
Abintestato , véase Testamento.
Abogado , el oficio del abogado es muy prove-
choso , et qué sea su oficio, et qué cosa sea, et
porque haya así nombre , et quien lo puede ser,
et quien no , por sí, ni por otro , et quien puede
por sí y no por otro, sino por personas señala-
das , Proemio , y 11. 1 , 2 , 3 y 4 tit. 6 part. 3. —
Debe ser dado por el juez, si la parte lo pidiere,
1. 6 tit. G part. 3. — Abogados, en qué manera de-
ben razonar los pleytos en juicio, demandando,
ó respondiendo, 1. 7 tit. (i part. 3. — Et como de-
ban estar ante los jueces, dicha 1.7. — Abogado
I que en juicio dixo alguna palabra contra su par-
te , como la podrá revocar, 1. 8 tit. 6 part. 3. —
No debe, ni puede descubrir laporidaddel pleyto
á la [)arte contraria, et dtspues de sabido el pley-
to de la una parte, no puede abogar por la otra,
1. 11 en el fin. tit. 16 part. 7. — Porqué razones
le puede impedir el juez que no abogue por otro
para siempre, 1. 11 tit. 6 part. 3. Et por qué
causa á tiempo cierto, alli 1. 12. — No puede ser
ninguno sin ser antes examinado y le dieren li-
cencia para ello , et quien le ha de examinar, et
que ha de jurar el abogado, 1.13 tit. 6 part. 3.
— Abogados que no saben el derecho, llámanse
estorvadores, dicha 1. 13. — Qué gualardon de-
ben haber si bien hicieren su oficio, 1. 14 tit. 6
part. 3. — Et qual debe ser su salario, et que les
deban dar,.l. 14 tit. 6 part. 3.— Aboyado, duran-
V.
te el pleyto no puede hacer pacto con la parte de
recebir alguna cosa de aqtiellas sobre que os !:i
contienda, et de la pena del que hiciere lo con-
trario, dicha 1. 14. — Que falsamente anduvici-c
en ol pleyto, qué pena debe haber, I. 15 tit. (í
part. 3. — No puede ser testigo en el pleyto que él
hubiese comenzado á razonar; pero, si la part(;
contraria le pidiese por testigo, bien lo puede
ser, 1. 20 tit. 16 part. 3. — Salariado para razonar
en algún pleyto, si se muriere antes que el pleyto
se acabe , si sus herederos habrán todo el salario
entero, ó no, 1. 9 tit. 6 part. 7. — Si descubre á
la parte contraria lo que su parte hace ó dice , ó
si la ayuda, qué pena deba haber, 1. 1 tit. 7 part. 7.
— Comete falsedad, si maliciosamente alega leyes
falsas, 1. 1 verbo. Otrosí faria, tit. 7 part. 7. — •
Abogados si podrán ser puestos á cuestión de
tormento, 1. 2 tit. 30 part. 7. — Abogado que
lidia por precio con bestia brava, no puede abo-
gar, 1. 4 tit. 6 part. 3. — Debe no usar de malas
palabras, sino es que fueren inexcusables, 1. 7
tit. 6 part. 3. — Debe informar con mediano tono
de voz , de forma que se dé á entender, 1. 7 tit. 6
part. 3. — Abogados, si pueden informar muchos
por una parte, 1. 7 tit. 6 part. 3. — Abogado
qué cosas no puede contratar con la parte ,1. 14
tit. 6 part. 3. — Si puede jurar en el pleyto que
defiende, 1. 23 tit. 11 part. 3. — Prevarica-
dor, qual se diga, 1, 15 tit. 6 part. 3. — Debe
callar mientras el otro habla en el informe, 1. ?
tit. 6 part, 3.
Aborrece á la luz, quien mal hace, princ. tit. 3
part. 4,
Abraham es el primero de los Patriarcas, princ.
tit. 20 part. 1 . — Fué el primero que empezó á
dar diezmo, princ. tit. 20 part. 1. — Por la li-
mosna consiguió tener ángeles por huéspedes,
1.40 tit. 5 part. 1.
Abreviaturas, no se deben poner en los instru-
mentos de los escribanos , 1. 7 tit. 19 part. 3.
Abrir el testamento cerrado , véase Testa-
mento.
Absolver no pueden los perlados de la desco-
munión en ciertos casos, 1. 22 tit. 9 part. 1. —
Pueden los obispos, et qualcsquiera clérigos de la
descomunión á los descomulgados, aunque la ab-
solución sea reservada al Papa, et quando ,1. 25
tit. 9 part. I. — En qué manera deban los per-
lados á los descomulgados, 1. 26 tit, 9 parí. I,
. A .
índice del texto
— Etcomo á los descomulgados por solemne des-
comunión , 1. 27 lit. 9 part. 1. — En qué manera
deban los perlados á los descomulgados que pro-
metieron obedecerá los mandamientos de la Igle-
sia, 1. 28 tit. 9 part. 1. — Se debe uno tantas ve-
ces quantas fu«re excomulgado, 1. 29 tit. 9
part. J. — Debe el juez al reo, si el actor no
probare su intención, 1. 1 tit. 14 part. 3. —
Puede todo hombre , que puede condenar ,
et quando esto proceda. Regla 11 tit. 34 part. 7.
— La simonía quien puede, 1. 19 tit. 17,
part. 1.
Absuelto, no se dice el que, callada la verdad,
fue absuelto , tit. 9 part. 1 1. 29. — siendo al-
guno, de la acusación que le hacian de algún de-
lito, no puede ser otra vez acusado, sobre el
mismo delito, por otro , et quando sí , et en qué
manera, 1. 20 ad finem , tit. 22 part. 3 et 1. 11
tit. 1 part. 7.
Abuelo de parte de padre, tenido es de casar
et dotar á su nieto que estuviere en su poder, et
quando no, 1. 8 tit. 11 part. 4. — Es obligado á ali-
mentar á su nieto, quando su padre no tiene con
que le alimentar, 1. 4 tit. 19 part. 4. — Abuela,
ó madre, si hiciere algunas despensas en criar,
ó en grangear la hacienda de su nieto, si las po-
drá cobrar, et quando no, 1. 36 tit. 12 part. 5. —
Abuelo no puede heredar ninguna cosa de los bie-
nes de su nieto, que murió sin testamento, si el
tal nieto tiene padre, ó madre, I. 4 tit. 13 part. 6.
— O padre, quando podrá dar tutores á sus nie-
tos, ó hijos, 1. 3 tit. 16 part. 6. — Quando po-
drá demandar emienda, por la injuria hecha á su
nieto, 1. 9 tit. 9 part. 7.
AcABDiLLAMiENTO, quaudo sea bueno, I. 3,
tit. 28 part. 2.
Acción, de engaño, quien puede instarla, 11. 3
y 5 tit. 16 part. 7. — Be hurto por quien puede
instarse, 1. 4 tit. 14 part. 7. — De hurto puede
instarse contra los consejeros y cómplices, 1. 4
tit. 14 part. 7.^Dehurto puede instarse contra
uno de los ladrones in solidura,!. 20 tit. 14 part.7.
— Del interés del hurto puede instarse contra el
mesonero en cuya casa se hizo el hurto, 1. 7
tit. 14 part. 7. — Contra los adúlteros dura cinco
años, y treinta, si hubiere fuerza,!. 4 tit. 17 part. 7
— Acciones demuestran voluntades,!. 39 tit. 5
part. 1. — Acción sobre pedir de mas, como sea,
1. 42 tit. 2 part. 3. — Acciones contrarias en un
pedimento no pueden instarse, 1.7 tit. 10 part. 3.
Acción que ha uno contra otro, se pierde, si
se probare que corrompió con dineros al juez,
.1.26 tit. 22 part. 3.
AcEYTE haciendo uno de aceytunasagenas, cu-
yo del)aser el señorío de tal aceyte, 1. 33 tit. 28
part. 3. — O otra cosa semejante prometiendo
«no de llevar á cierto lugar, si en el camino se
vierte, ó pierde, cuyo será este peligro, 1, 8 tit.
S part. 5.
A'-ooEnonrs , véase EwruBRinoRrs.
Acogerse á la casa del i< y es licito á los delin-
cuentes , y no han de ser sacados de allí , si no fue-
re por crimen de traición, 1. 2 tit. 17 part. 2.
Acolito, que quiera decir, et de su oficio, 1.11
tit. 6 part. 1. — Tuvo principio en tiempo de
Moyse¿ y Aaron , 1. 11 tit. 6 part. 1.
Acompañarse no debe nadie con los descomul-
gados, et quando pueda, 1. 34 tit. 9 part 1. —
Pero si lo hace ignorantemente , no muere en
descomunión , allí.
Aconsejar puédese al descomulgado sin pena
de descomunión , et quando , 1. 34 tit. 9 part. 1
— En qué manera deban los consejeros al rey,
et que deban miraren esto, 1. 7 tit. 13 part. 2.
— Aconsejarse debe el hombre antes que haga
qualquier cosa , et este es el mejor seso de los
hombres, Proemio y las 11. 1 y 2 tit. 2 1 part. 3.
Véase Consejo y Consejeros.
Acreedor, si podrá detener al muerto que
no le entierren por deuda que le deba, ó no,
1. 15 tit. 13 part. 1. — Si librare al defuncto de la
deuda, si será visto librar á sus herederos, si de ellos
no fué hecha mención, 1. 1 1 tit. 14 part. 3. — Pue-
de pedir fiador á su deudor, quando por privi-
legio del rey le fué prorogado el término de la
paga, I. 33 tit. 18 part. 3. — Puédese alzar de
la sentencia dada contra su deudor , si él no lo
hiciere , y que si haciéndolo , él conociere que
anda mal en el negocio , 1. 4 tit. 23 part. 3. — A
quien fué la cosa empeñada, no pierde su dere-
cho en ella, aunque otro alguno la gane por
tiempo, 1. 17 tit. 29 part. 3. — Si perderá la deu-
da , si otro se la prescribió por 30 años , en los
quales él nunca se la pidió , etcomo, et quando,
1. 22 tit. 29 part. 3. — Teniendo empeñada algu-
na cosa , puédela perder por tiempo, et quando,
1. 27 tit. 29 part. 3. — De alguno , si enviase
por lo que se le debe ó emprestó algún su cria-
do , et él se fuese con la cosa , ó la perdiese, cuyo
deba entonces ser el peligro ; et qué si cambia-
se et mudase el recado que su amo le dio , et
qué si el que recibió la cosa prestada la envió
con algún su criado ó mensagero, y se perdió
la tal cosa , 1. 4 tit. 2 part. 5. — Que tiene mu-
chos fiadores , como et quando pueda pedir su
deuda á todos , et quando á cada uno dellos , 1. 8
tit. 12 part. 5. — Primero ha de pedir la deuda
al principal deudor que no á sus fiadores , et
quando no, 1. 9 tit. 12 part. 5. — En que ma-
nera debe convenir á los fiadores de su deudor,
quando se obligaron in solidum , ó haciéndose
prncipaUs deudores, 1. 10 tit. 12 part. 5. — Si co-
brare su deuda de alguno de los fiadores, como
deba dar poder á este fiador, que le pagó, para
que cobre de su deudor, ó de los demás fiadores,
1. 1 1 tit. 12 parí. .5. — Que tiene alguna cosa en
peños , por la deuda que le deben , si de la tal
cosa empeñada sacare frutos , débelos descontar
de la deuda, 1. 2 tit. 13 part. 5. — Non puede
prendar á su deudor, sin mandado del juez, et
de l;i |)ena si lo contrario hiciere, et qiiandr, sí ,
1. 1 1 tit. 13 part. 5 , 1. 14 tit. 14 ¡«ai t. 5, li. 14
DE LAS SIETE PALUDAS.
y 15 tit. 10 part. 7. — Si dijere nabelle sido al-
guna cosa empeñada, la qual otro posee, et el que
la posee lo niega, que sea obligado á probar, et
qué si lo confiesa, et quiere pagar al acreedor, lo
que él dice que se le debe, si el acreedor será
obligado á lo tomar, 11. 18 y 22 til. 13 part. 5.
— Et que si después que el poseedor desta cosa fué
condemnado, transpone la cosa , ó la malbarata,
4 qué sea obligado, et qué si no tuvo culpa, 1. 19
tit. 13 part. 5. — Si dolosamente transpone la co-
sa empeñada, como et á qué deba ser condem-
nado, et qué si cesa el dolo, 1. 19 in fine, tit. 13
part. 5. — Si se sirve de las prendas, ó si en otra
manera reciben empeoramiento et daño estando
en su poder, si ha de pagar este daño , et cuando
no, U. 20 y 36 tit. 13 part. 5. — Et comete hur-
to el que usa del caballo prestado, mas de lo con-
venido con el dueño, y quando no cometa de-
lito, 1. 3 tit. 14 part. 5. — Si hiciere algunas des.,
pensas en la prebenda que le dieron et tiene, si
las debe cobrar, et quales si, 1. 21 tit. 13 part. 5.
— Debe descontar de la deuda lo que valieron
los frutos que cogió de la cosa empeñada, et el
alquiler que habia de pagar por la casa que mo-
ró, 1. 21 tit. 13 part. 5. — Si sobre prenda diere
dineros á alguno, et después no haciendo men-
ción de la prenda , le diere mas dineros , puede
retener la prenda por los otros dineros que dio ,
et no es obligado á la volver, aunque le den los
dineros que primeramente dio sobre ella, 1. 2^
tit. 13 part. 5. -^Primero, ó segundo, qual se
deba preferir en el tener la prenda, II. 27, 28 y
siguientes, tit. 13 part, 5. -— Postrero , por que
razones haya mas derecho en la prenda , que el
primero, 1. 34 y antecedentes, tit. 13 part. .5, —
Si empeñare la prenda, que le dio su deudor, si
; después paga la deuda , es obligado á le volver la
prenda , et á dar otra tal á aquel á quien la habia
empeñado, 1. 35 tit. 13 part. 5. — Que tiene en
prendas de su deuda algyn siervo de otro, pue-
de contradecir, si el señor del siervo lo quisiere
ahorrar, 1. 37 tit. 13 part, 5. — rPorquanlo tiem-
po pierde el derecho que ha en la prenda que
tiene , si no demanda suJleuda al tiempo que
el derecho quiere, 1. 38 til. 13 part. 5. — Si tor-
na la prenda á su deudor, ó si rompiere la carta
que tiene del por la qual confiesa la deuda, si
será visto por esto -perdonarle la deuda, 1, 40
til. 13 part. 5 , 1. 9 tit. 14 part. 5, — Quando po-
drá vender la prenda que tiene , et que deba ha-
cer primero , et en que manera la deba vender ,
J. 41 tit. 13 part. 5. — Si podrá venderla prenda
que le fué dada con condición que nunca la
pueda vender, ó quando no le fué dicho nada ,
1. 42 til. 13 part..5. — O sus herederos pueden
vender la prenda , no solo por toda la deuda, pe-
ro aun por parte della, 1. 41 tit, 13 part. 5. — •
y pasará el señorio de la tal cosa al comprador,
como si la hubiese del que la empeñó , et quando,
I. 42 tit. 13 part, 5. — Si podra comprar la cosa
que tiene en prendas, de la deuda que le deben ,
et quando sí, ot en qué manera, 1. 44 tit. 13
part. 5. — Primero, si vendiere la prenda á aU
gun estraño , si podrá el segundo acreedor sa-
calla por el tanto, 1, 46 tit. 13 part. 5. — Se-
gundo, si comprare la prenda del primero, si
hará suyos los frutos de la tal prenda por esta
compra, 1. 46 tit. 13 part. o. — De algún me-
nor, si le vendiere la prenda, aunque no lo pue-
da hacer, con todo eso, se puede restituir el
menor, et cobrar su prenda, dando lo que debe,
1. 47 tit. 13 part. 5. — Si vendiere la prenda, es-
tando el que la empeñó Ugíü mamen te ocupado
et ausente, débesela volver, dándole dtspues
la deuda, et quando no, 1. 47 tit. 13 part. 5. —
Si vendiere la prenda, contra la forma que las
leyes le dan , no valdrá la tal vendida , tt que
derecho sea entonces el del deudor, 1, 48 tit. 13
part. o.- — Si vendiere la prenda engañosamente,
no > ale la vendida et debe ser desfecha, et quan-
do , 1. 49 tit. 13 part. 5. — Quando vende la
prenda que tiene, quando será obligado ala hacer
cierta y sana al comprador, 1. 50 tit. 13 part. 5.
— Si no quiere recibirla deuda quando se la pa-
ga el deudor, et después se pierde el dinero, cuyo
deba ser el daño, 1. 8 til l4 part. 5. — Quando
f)odrá pedir la deuda al deudor , si la cosa que
e debia dar se murió , ó si le dio la jura et el
juro que no le debia nada, 1.9 tit. 14 part. 5.
— Qual deba ser preferido quando el deudor
tiene muchas deudas de una misma naturaleza ,
1, 11 tit, 14 part. 5,—^ Si quitase á su deudor
de lo que era obligado á hacer, por otra cosa ,
et después no la cumple, es en su escogencia, de
le hacer cumplir lo uno , ó lo otro, 1. 41 tit. 14
part, 5. — ^ Si prohibe al comprador de las co-
sas de su deudor que no las compre, si con todo
eso las compra, á que sea obligado, 1. 8 tit. 15
part. 5. — Si fuere pagado por el deudor antes
que se haga la entrega de sus bienes, si será
obligado á tornar lo que así recibió, et qué si
la paga se hiciese después de hecha la entrega,
ó después que hizo cesión de bienes, 1. 9 tit. la
part. 5. — Puede par-su propia autoridad pren^?
der á su deudor, si huyere, et quando no, et
qué privilegio haya entonces en sus bienes, 1. IQ
tit, 15 part. 5. — T teniendo escriptura de la deu-
da que uno le debe, si esta en su testamenta
la manda á alguno, si por esto será visto manda-r-
lie la deuda, I. 47 tit, 9 part. 6.-— Si, muerto
su deudor, deberá cobrar del heredero , ó del
deudor del testador á quien él mandó que pagase
al tal acreedor, 1. 47 tit, 9 part. 6.— Que por la
deuda de su deudor prende á otro , en que pena
cayga, 1. 15 tit. 10 part. 7. — Que tiene la prenda
de su deudor, si él se la hurta , en que manera
deba , et pueda convenirle, et como deba ser pa-
gado, I. 9 tit, 14 part, 7. —Qual se diga, 1. 10
tit- 33 part. 7.
AciaEEUDBF.s, si en los bienes de su deudor
hallaren cosa agena, debenla volver al verda-
dero señor, I. I I tit, l4 part, 5, — En que in^-í;
índice del texto
ñera deban parlir entre sí los bienes desam-
parados por su deudor, et quales se deban pre-
terir á los otros, i. 2 tit. 15 part. 5. — Si unos
dan espera á su deudor, et otros no , qual desto
dtba valer, 1. 5 tit. 15 part. 5. — Et si unos le
.quieren quitar algo de la deuda, y otros no,
qual razón debíi ser recibida, 1. 6 tit. 15 pai 1. 5.
— Pueden pedir revocación del enagenamiento
que su deudor hizo en su daño engañosamente,
et quando, et en que manera, 11. 7 y 11 tit. 15
part. 5. — Pueden revocar la donación que su
deudor hizo al tiempo de su muerte, si parece
habella hecho con engaño, 1. 7 tit. 15 part. 5.
— Et si revocarán la donación que el deudor
hizo por dote que dio á alguna muger, 1. 7
t.t. 15 part. 5. — Contra quien tengan recurso
por ser pagados, ó contra los legatarios á quienes
ya el heredero pagó , ó contra el heredero, 1. 7
tit. C part, 6. — ]No pueden embargar, ni impe-
dir que sus deudores muertos no los sotierren,
hasta ser pagados , 1. 13 tit. 9 part. 7.
Acto hecho contra leyes, ó buenas costumbres,
no debe ser guardado , aunque intervenga jura-
mento, 1. 28 en el fin , tit. 11 part. 5.
Actor puédese alzar de la sentencia dada en su
favor, si en algo le dañare, como lo puede hacer
el reo, 1. 9 tit. 23 part. 3.
Acusación, de adidterio, quien la puede poner,
et ante qué juez, et en qué manera, et quando,
1. 2 tit. 9 part. 4, et si la podrán hacer por per-
sonero , allí. — Siendo hecha por el marido con-
tra su niugí^r, que dice le hizo adulterio, por
Tjué razón no debe ser admitida, 1. 6 tit. 9 part. 4 ;
y alií, 11. 7 y 8, en quanto á las excusas de la mu-
ger. ■ — De adulterio haciendo e! marido contra
su muger, quítase y no vale , si se volvicre He-
rege , ó Judio, et por qué razón , allí 1. 8. — Acu-
saciones, en quantas maneras, et como se puedan
hact-r para departir el matrimonio, por embargo ,
ó por otro impedimento, ó causa, 11. 9, 10, 11
y 12 tit. 9 part. 4. — -Acusación queriendo uno
hacer contra el matrimonio , por razón de adul-
terio, en qué manera , et quando se deba obli-
gar', ó no, á la pena del talion, 1. 13 tit. 9 part. 4.
— Qué cosa sea, et á que tiene pro, et quantas
maneras son de ella, et quien puede acusar, et
á quien, II. 1, 2, 3, 4 y 5 tit. 1 part. 7. — No se
puede hacer por procirrador, et quando sí, 1. 6
tit. 1 part. 7. — Por quales delitos , et quando no
puede ser puesta á los menores, ó á los locos, ó
furiosos, et quando sí, et en qué manera, 1. 9
tit. 1 part. 7. — Etquando se ponga contra los sier-
vos, 1. 10 tit. 1 part. 7. — Acusación quando pue-
de ser puesta contra el juez, durante su oficio,
1 1 1 tit. 1 part. 7. — Quando puede ser puesta á
quien fue ya acusado de alg(m delito , y le absol-
vieron del, et quando, et en qué manera debe ser
hecha, 1. 12 tit. 1 part. 7, l.'iO al íin, til. 22 part. 3.
— ■ Si la pusieren muchos á uno debe el juez es-
coger uno dellosque la haga, I. 13 tit. 1 part. 7.
— Como, et quando, et en qué manera, et por qué
palabras se deba hacer, et qué deba ser puesto en
ella , et ante qué juez , et como el acusado debe
responder á ella, 11. i4, 15 y 16 tit. 1 part. 7.—
Como la deba llevar el acusador adelante, etquan- -
do la pueda desamparar, ó no, 1. 19 tit. 1 part. 1 ..\
— Siendo por alguno puesta á otro que hiciera
falsa moneda, aunque no se le pruebe, no debe '
haber pena por ello, et por qué razón , 1. 2t) tit. 1
part. 7. — Siendo puesta contra alguno por el
heredero, de que mató al testador , si no se lo
prueba si por eso caerá en pena,et quando, 1. 21
tit. 1 part. 7. — Siendo puesta contra alguno,
si el acusado et acusador después hacen avenen- .
cia entre sí, de qué efecto sea esta avenencia, et
quando será visto por ella confesar el delito
1. 22 tit. 1 part. 7. — Como et quando se desate
por muerte del acusador, ó del acusado, II. 7
y 23 tit. 1 part. 7, 11. 3, 24 y 25 tit. 1 part. 7.— Et
como debe el juez librar, et sentenciar la acusa-
ción criminal, quando la hubiere oido, 1. 26 tit. I
part. 7. — Acusación sobre muerte de alguno^
quien la puede poner, 1. 14 tit. 8 part. 7. — De adul-
terio ante quien , et hasta quanto tiempo se deba
hacer, 1. 4 tit. 17 part. 7. — De incesto , quien
la pueda poner, ante quien , á quien , et en qué
manera, 1. 2 tit. 18 part. 7. — Dentro de quanto
tiempo se puede poner contra el apóstata, des-
pués de su muerte, 1. 7 tit. 25 part. 7. — Contra
los hereges , quien la puede poner, et ante qual
juez, 1. 2 tit. 26 part. 7.
Acusado de algún delito si huyere como deba
ser llamado, et si no viene , se debe entrar en sus
bienes, et quales, 1. 7 tit 8 part. 3. — Siendo al-
guno de algún delito , si fuere absuelto del por
sentencia, sobre el mismo delito no puede ser
otra vez acusado, et quando sí, 1. 20 al íin, tit. 22
part. 3. — De adulterio no puede ser el que se
junta con muger casada, no sabiendo que lo es,
ni ella podrá ser acusada, si cree que su marido es
muerto, 1. 5 tit. 17 part. 7. — Siendo uno de
adulterio, la sentencia dada en su favor, apro-
vecha á la que dijeron ser adultera; pero, si con-
tra él sentenciaren, tal sentencia no daña á la mu-
ger, I. 21 tit. 22 part. 3.— Siendo el marido de
adulterio, ó la muger por su marido, si el acu-
sador mientr'as dura el pleyto será obligado á
cvunplir con la voluntad del acusado, 1. 8 tit. 2
part. 4. — Siendo alguno de algún delito, no
puede él acusar á otro, hasta ser librado por jui-
cio de la acusación que le fué hecha , 1. 4 tit. 1.
part. 7. — No puede ser ninguno después de su
muerte, II. 7, 8 y 23 tit. 1 part. 7; et lal. 3 tit. 2
part. 7 nota los yerros que pueden ser acusa-
dos después de la muerte, y quien puede acu-
sar.— Quando pueda ser el menor, loco, ó fu-
rioso, et qual, et en qué manera, et por quales de-
litos, I. 9 tit. 1 part. 7. — El siervo de algún de-
lito ([ue haya cometido, como debe ser castigado,
l.,10 tit. 1 part. 7. — No debe ser el oficial del
rey, mientras estuviere en su oficio, etquando
sí, et de quales delitos, 1. 11 tit. 1 part. 7. —
DE LAS SIETE PARTIDAS.
Habiendo sido uno de algún delito, si fuere ab-
siielto del no le puede otro acusar del mis-
mo delito, etquando sí, II. 12 y 20 al íin, lit. 22
part. 3. — No es obligado á responder á la acusa-
ción que muchos le hacen de un delito, sino el
juez ha de nombrar uno de ellos que lo haga,
1. 13 tit. I part. 7. — En qué manera deba re^-
ponder á la acusación que le es hecha , et quando
pueda dar fiador, et otras cosas en esta mate-
ria, 1. 16 tit. 1 part. 7. — Como deba ser guar-
dado quando el juez viere que le ha de dar
pena corporal, 1. 16 tit. 1 part. 7. — Si habiendo
sido citado, viene, et su acusador no parece, quan-
do deba ser absuelto, et que deba hacer el juez
entonces, 1. 17 tit. 1 part. 7. — Y acusador, si
hacen entre sí avenencia, de qué efecto sea, et si
por esto será visto confesar el delito , et pueda
ser castigado, et quando, 1. 22 tit. 1 part. 7. — •
Si huyere de la cárcel , qué pena deba ser dada
á su fiador, et quando, 1. 10 tit. 29 part. 7.
Acusador, si diere algo, et quisiere corromper
al juez por alguna via , qué pena deba haber, y
quando no, 1. 26 tit. 22 part. 3. — (Véase las pa-
labras Acusar, Acusación y Acusado.) — Del ma-
trimonio, véase en la palabra Acusar. — Si no
pareciere después que el reo citado vino , en qué
pena cayga , et que deba entonces el juez hacer
contra él, 1. 17 tit. 1 part. 7 — Como deba llevar
su acusación adelante, so alguna pena, et quando,
et por qué razones la pueda desamparar , et quan-
do no , 1. 19 tit. 1 part. 7. — De que otro hacia
falsa moneda , aunque no se lo pruebe, no debe
haber pena ninguna por esto, 1. 20 tit. 1 part. 7.
— Acusador siendo el heredero de alguno acha-
cándole que mató al que le instituvc, aunque no
lo pruebe, no por eso caerá en pena, et quando ,
1. 21 tit. 1 part. 7. — Acusador et acusado si ha-
cen entre sí avenencia, de qué efecto sea, etquando
por esto se entiende confesar el delito , et pueda
ser castigado , 1. 22 tit. 1 part. 7 Si se muere
después de puesta la acusación, si perecerá la ins-
tancia, ó si sus herederos serán obligados á la se-
guir, ó no, II. 23,24 y 25 tit. 1 part. 7. — Si na
probareeldelitode que acusó á alguno, debe haber
la mesma pena que hubiera el acusado, si se
lo probara, et quando, 1. 26 tit. 1 part. 7. — Et
quales delitos pueda el rey escarmentar, aun-
que no haya acusador, 1. 28 tit. 1. part. 7. —
Del homicidio, quien lo pueda ser, 1. 14 tit. 8
part. 7, — Acusadores siendo muchos de algún ma-
trimonio, deben escoger uno de ellos, et excluir
á los otros, 1. 14 tit. 9 part. 4.
Acusar el matrimonio quien pueda, et por qué
razones, et ante quien ; eten qué manera se debe
acusar el casamiento en razón de adulterio, 11. 1
et 2 tit. 9 part. 4, 1. 2 tit. 17 part. 7. — No que-
riendo el marido á su nuiger, entendiendo que
le hace adulterio, peca por ello mortalmente,
et quando no ,1.2 tit. 9 part. 4. — No querien-
do hacer el marido, si lo podrán hacer los pa-
rientes de ella, 1. 2 al fin, tit. 9 part. 4. — Pue-
de qualquiera del pueblo á la muger adúltera, si
su marido no lo quisiere hacer, I. 2 al fin, tit. 9
part. 4. — Puede la muger á su marido de adul-
terio, de la misma manera que lo puede él aco-
sar á ella, 1. 2 al fin, et 1. 13 al fin, tit. 9 part. 4.
— Pueden el matrimonio qualesquier personas
del pueblo, quando saben que hay impedimento
bastante para se desliacer el tal matrimonio, y los
casiidos le callan, 1. 3 tit. 9 part. 4. — Quienes
no puedan el matrimonio, et por qué razones no
deban ser admitidos los que quieren acusar el ma-
trimonio, para departirlo , 11. 4, 5 et 6 tit. 9 part. 4.
— Por qué razones no deba el marido á su mu-
ger, aunque la hallase con otro, II. 7 et 8 tit. 9
part. 4. — En quantas maneras pueda el mari-
do el matrimonio, ó la muger, para que se des-
haga, por alguna causa ó embargo que haya, II.
9, 10, 1 1 et 12 tit. 9 part. 4. — Queriendo uno el
matrimonio, en qué manera, et quando se deba
obligar á la pena del talion, si lo acusa por ra-
zón de adulterio, 1. 13 tit. 9 part. 4. — Et qué si
muchos quieren acusar algún matrimonia, si que-
dando el uno,deben excluirse los otros, 1. 14 lit. 9
part. 4. — No puede nadie de adulterio, si no
fuere estando él presente, et ante el juez, 1. 14,
al fin, tit. 9 part. 4. — Et quales matrimonios de-
ban ser deshechos por los dichos de los parien-
tes, et quales no, 1. 18 tit. 9 part. 4. — Querien-
do uno el matrimonio, quales testigos debe pre-
sentar, et quan tos son necesarios para esto, et qua-
les no, 11. 19 et 20 tit. 9 part. 4. — Quien pueda
al tutor de sospechoso, I. 2 tit. 18 part. 6. —
Quienes puedan, et á quien, et quando, eten qué
manera, II. 2,3,4, 5 et siguientes, tit. Ipart. 7. —
No puede uno á otro por procurador, et quando
sí, I. 6 tit, 1 part. 7. — No pueden á ninguno des-
pués desu muerte , et qnando sí, II. 7 et 23 tit. 1
II. 3 et 8 tit. 2 part. 7. — Por cuales delitos pue-
dan á los menores, etquando, et en qué ma-
nera, 1. 9 tit. 1 part. 7. — Quando puedan^
á los locos y furiosos, 1. 9 tit. 1 part. 7 1. 3
tit. 8 part. 7. — Si podrá alguno al siervo de
otro que hizo algún delicto et quanda , et qué pe-
na deba el tal siervo haber, 1. 10 tit. 1 part. 7. —
Quien pueda acusar á los oficiales del rey mien-
tras estuvieren.en sus oficios, et de quales delictos-
etquando, 1. 11 tit. 1 part. 7. — No puede ningu-
no á aquel que ya fué acusado et quito de algún
delicto, et quando sí, et en qué manera, et por qué
razones , 1. 12 tit. 1 part. 7, 1. 20 al fin , tit. 22
part. 3. — Queriendo muchos á uno, como el juez
debe escoger al uno dellos, que haga la tal acu-
sación, et quando, 1. 13 tit. 1 part. 7. — Quien
pueda á los que hacen falsedades, et basta quanto
tiempo, 1. 5 tit. 7 part. 7. — Quien pueda á otro
de homicidio, et ante quien, et en qué manera,
1.14 tit.. 8 part. 7. — Puede el marido á su mu-
ger adúltera, aun después que el casamiento se
apartó et deshizo por juicio de la Iglesia, II. 2
et 3 tit. 17 part., 7. — La muger de adulterio,
hasta quanto tiempo pueda el maridólo otro, et;
ÍNDICE DEL TEXTO
ante qué juez, \. i út. Il part. .7. — Quien pue-
da al incestuoso, et ante quien , et en qué ma-
nera, 1. 2 tit. 18 part, 7. — Quien pueda álos que
por halagos et inducimientos sonsacan las vírgi-
nes ó viudas que viven honestamente , et de su
pena, 1. 2 tit. 19 part. 7. — Quien pueda á los
forzadores de las mugeres , et quando , et ante
quien, et en qué manera, 11. let 2 tit. 20 part. 7*
Quien pueda á los sodométicos, et ante quien,
et á los consentidores dellos, 1. 2 tit< 21 part. 7.—
Quien pueda á los alcahuetes, et ante qué juez,
et quando, et en qué manera, 1. 2 tit. 22 part. 7.
Quien pueda á los adivinos, sorteros, hechi-
ceros, agoreros , et truanes, et quando, et de su
pena, las tres leyes del tit. 23 part. 7. — Pueden
al apóstata, cinco años después que murió ,1.7
tit. 25 part. 7. — Quien pueda á los hereges, et
ante qual juez, et quando, 1. 2 tit. 26 part. 7. —
Quien pueda á los blasfemos, et por qué blas-
femias, et ante qué juez, et quando, et en qué
manera, 1. 1. tit. 28 part. 7. — No pueden los
criados á sus señores criminalmente , so pena de
muerte, et cuando les es permitido, 1. 6 tít. 2
part. 3. — 'No pueden los criados por algunos á
los que los criaron, so pena de muerte, y quando
les es permitido, 1. 3 tít. 20 part. 4.
Adalid, que cosas deba haber en sí et qual lo
debe ser, et porque es asi llamado, et como
debe ser escogido , et quien lo pueda hacer, 11.1
y 2 tit. 22 part. 2. — ^Como debe ser hecho et
que le debe dar el que lo hiciere , et que poder, et
que honra ha después de hecho, 1. 3 tit. 22 part. 2.
Por que razones los deben hacer, honrada-
mente, et de su poder, et de la pena que mere-
cen si no hicieren bien sus oficios , 1. 4 tit. 22
part. 2.
Adam es , y será siempre llamado padre de to-
dos, Proem. tit. 9 part. 1.
Adelantado del rey, qual deba ser en sí et que
deba hacer, 1. 19 tit. 9 part. 2. — Del rey pues-
to en las comarcas , qual deba ser , et que sea
obligado á hacer por razón de su oficio, 1. 2
tit. 9 part. 2. — Acabado su oficio, debe respon-
der á los que del se querellaren , et sus fami-
liares pueden testificar contra él , 1. I tit. 16
part. 3.— -Adelantados, mientras les durare el
oficio, no podian recibir mUgeres legitimas, 1. 2
tit 11 part. 4. — Adelantado mayor de la corte
díl rev, lo mismo es, que perfecto pretorio, et
])or esta dignidad el hijo se libra del poder del
padre, 1. 8 tit. 18 part. 4.. — Adelantado ni nin-
gimo de su compaña no puede comprar ninguna
cosa , en aquella tierra do han poder de juzgar,
et quales sí; et si podrán vender, 1. 5 tit. 5
part. 5. — No puede acusar á ninguno, 1. 2 tit. 1
part. 7.
Adivinos et astronomeros son una niesma
cosa , et si estos dicen que tiene alguno la cosa
de otro , si le hacen por esto injuria , y si será
obligado á resarcirle el daño, et á la enmienda ,
.1. 17 tilv 9 part. 7. — Adivinos, sorteros, ago-
reros, hechiceros, et truanes, et quando estos
lícitamente exerciten esta arte, et quando, no et
quando les sea permitido, ó no, et á quienes , et
quando , et quien los puede acusar, et de su pena,
1. 1,2 y 3 tit. 23 part. 7.
Administrador , véase en las palabras Guar-
dador , Tutor , Curador.
Adopción , et la forma, et manera en que se ha
de hacer la carta de adopción, 1. 91 tit. 18 part. 3.
1. 7 tit. 7 part. 4. — Et si impedirá, ó no, et
quando, la adopción, que el adoptado y el adop-
tante no se casen , et qué si fuere desfecha , 1. 7
tit. 7 part. 4. — Impide que no valga el casamien-
to entre los hijos carnales, et los adoptivos, mien-
tras dura la adopción , 1. 7 al fintit. 7 part. 4. — -
Impide que unos hijos adoptivos se casen con
otros,!. 7 al fin, tit. 7 part. 4. — Pero impide
que el prohijador no case con la muger del pro-
hijado, ni el prohijado con la del prohijador, I. 8
tit. 7 part. 4. — Desta palabra véase abaxo : Pro-
hijar Y Prohijamiento. — Siendohecha de algu-
no , viviendo su padre, que parte el adoptado
-deba haber en los bienes del prohijador, 11. 8 y
9 tit. 16 part. 4.
Adoptado, no pasa en poder de aquel que le
prohija , et que parte deba haber en los bienes del
prohijador, I. 8 al fin, 1. 9 tit. 16 part. 4.
Adulador, quien sea, 1. 4 tit. 4 part. 2.
Adulterio , por que juez deba ser castigado,
1. 58 tit. 6 part, 1. — Se dirá estar probado, si'
después que el marido requirió al adúltero por
ante escribano que no hablase con su muger, si
les topa hablando solamente, 1.12 tit. 1 4 part. 3.
— Adulterio cometiendo alguno de los casados,
non por eso se deshace el matrimonio , I. 7
tit. 2 part. 4. — Et si unos casados se acusan
uno á otro de adulterio, si entre tanto cpie dura
el pleyto, ha el acusador de cumplir con la vo-
luntad del acusado, I. 8 tit. 2 part. 4. — Cometi-
do con alguna muger, impide que después de
muerto el marido de ella, no se pueda el adúlte-
ro casar con ella , 1. 19 tit. 2 part. 4. — -Adúltero,
quien le pueda acusar para que el matrimonio se
deshaga, et en que manera deba ser hecha esta
acusación, 11. 1 y 2 tit. 9 part 4.— Et quando se
admitan á esta acusación los parientes de ella,
et quando se deba hacer ante el juez seglar, ó
ante el eclesiástico, 11. I y 2 tit. 9 part 4. —
Et si el marido acusare á su muger de adulterio
para se a])artar della , por que razones su acu-
sación no deba ser admitida, 1. 6 tit. 9 part. 4.
— Por que razones no le haga la muger casada,
aunque yoguiese con otro, ni ])uede ser acusada
dello, II. 7 y 8 tit. 9 part, 4, I. 5 tit. 17 part. 7.
— Carnal et espiritual, estórvanse el uno al otro,
et así el marido herege no podiá acusar á su
muger de adulterio carnal, 1. 8 tit. 9 part. 4. —
Et como, et en quemaneíase deba firmar, et ha-
cer el libello , quando uno acusa el matrimo-
nio por razón de adulterio, 1. 12 tit. 17 part 7.
— Et en que manera, et quando se deba obiigar
DE LAS SIETE PARTIDAS.
á la pena del talion el que quiere acusar algún
niatriniouio por razón de adulterio, 1. 13 tit. 17
part. 7. — Adulterio haciendo el marido, puéde-
le la muger acusar ante el juez eclesiástico ; pe-
ro no ante el seglar, como él puede á ella, I. 13
al fin, tit. 17 part. 7. — Et si el casamiento fuere
apartado por sentencia de divorcio, y después el
marido cometiere tal pecado, tórnase á reintegrar
el matrimonio, 1. 6 tit. 10 part 4 . — Es uno de los
mayores errores que los hombres pueden hacer, et
que cosa sea, et donde tomó este nombre, et quien
Je puede acusar, et á quales. Proemio, y 1- 1
tit. 17 part. 7. — Et quien pueda et deba ser admiti-
do á acusar á la muger de adulterio,! 2 tit. 17
part. 7. — Et como, et quando jiodrá la muger
ser acusada de adulterio, después que el mair-
monio se apartó por juicio de la iglesia, 1. 3 tit. 1 7
part. 7. — Et en que pena cayga el marido ó
otro que acusa á la muger de adulterio , si no
lo prueba, I. 3 al fin, tit. 17 part. 7. — Ante quien
íe deba acusar, et fasta quanto tiempo, 1. 4 tit. 17
part. 7. — Ko comete el que se junta con mu-
ger casada, si no sabe que lo es, ni ella, creyen-
do que su marido era muerto, 1. 5 tit. 17 part. 7.
— Comete el guardador de alguna huérfana que
tiene en su poder, ó su fijo, si se casa alguno de
ellos con ella, et quando, et por que, 1 6 tit. 17
part 7. — Et quales defensiones pueda la mu-
ger poner ante sí, qtiando es acusada de adulte-
rio, para rematar las acusaciones, 1. 7 y siguien-
tes, tit. 1 7 part. 7. — Et el marido debe haber pena
de adulterio, quando aconsejó, y consintió que
su muger le hiciese, 1. 7 tit. 17 part. 7. — Et
quienes puedan atestiguar contra el adulterio,
1. 10 tit. 17 part. 7. — Et en que manera deban
ser los testigos preguntados, 1. 10 tit. 17 part. 7.
— Como sft pueda probar, et averiguar por razón
de sospecha, 11. 11 y 12 tit. 17 part. 7. — Et te-
miéndose uno que otro le quiere hacer adulterio,
como le deba afrontar, et ante quien , et en que
pena cayga, si después de afrontado habla coa
ella, 1. 12 tit. 17 part. 7. — Et si el marido hallare
alguno que hace adulterio con su muger, como
le pueda matar, et quando, 1. 13 tit. 17 part. 7.
— Et cono el marido deba matar á la muger, et
el adúltero , et qué será en el padre de ella, et
<|ue pena haya, si no mata mas de al uno de ellos,
1. 14 tit. 17 part 7. — Adulterio haciendo el hom-
bre, ó la muger, que pena merezcan por ello, et
como se pierda la dote, et arras, et se cobren, 1. 1.5
tit. 17 part. 7. — Haciendo la muger casada con
%'i propriosiervo, en que pena cayga por ello, 1. 15
tit. 17 part. 7.
Adultero, no puede ser abogado en juicio,
1. 3 tit. 6 part. 3. — El qual fué librado de la acu-
sación de adulterio que le hacian por sentencia,
tal sentencia aprovecha á la que decian ser adúl-
Jtera; pero si la sentencia hiere contraria, no em-
pece á la muger, 1. 21 til. 22 part. 3. — Wo puede
casar con la muger con quien cometió el adul-
terio, aunque después se muera el marido, 1. 19
tit. 2 part 4. — Hasta quanto tiempo pueda ser
acusado, et ante que juez, 1. 4 tit. 17 part 7. —
Et si podrá ser acusado como adúltero, el que
yace con muger casada, no sabiendo que lo es,
1. .5 tit. 17 part. 7. — Et si será habido por adúl-
tero el guardador, ó su hijo, que se casa con la
huérfana que tiene en su poder, 1. 6 tit. 1 7 part. 7»
— Quales defensión* s puede poner ante sí, quan-
do es acusado de adulterio, et quando, et de su
efecto, 1. 7 y siguientes tit. 17 part. 7. — Puede
ser muerto por el marido, si le halla haciendo
adulterio con su muger, 1. 13 tit. 17 part. 7. —
Debe de ser muerto juntamente con la adúltera,
ahora los halle el padre, ó el marido della, II. 14
V 15 tit. 17 part. 7. — Et de la pena del adúltero,
i 15 tit. 17 part. 7.
Afeudar, como se hace la escritura para dar
una cosa en feudo, 1. 68 tit. 18 part. 3.
Afianzar, en que casos deberá el procurador,
1. 21. tit. 5 part. 3.
Afinidad , impide el matrimonio que no se
haga, y deshace el ya he< ho , 1. 12 y 17 til. 2
part. 4, y por todo el tit. 7 part. 4. — Que cosa
sea, de donde nazca, et fasta que grado embargue
el casamiento que no se haga, 1. 5 tit. 6 part. 4.
— Et si esta impedirá, et dasatará el casamiento,
hecho por los Moros et Judíos , después que
fueren Cristianos, 1. 6 tit. 6 part. 4. — Tiene
regla cierta para conocerse : explicación de la
afinidad de la part. 4. — Afinidad demostrada,,
árbol de la part. 4 .
Aflectamiento de la nave, et de que forma se
deba hacer la escriptura, quando se hace tal aflec-
tamiento, 1. 77 tit. 18 part. 3. — Que cosa sea, et
en que se diferencie del aloguero, y del arrenda-
miento, 1. 1 tit. 8 part. 5. — Aflectada dando uno
su nave á otro, debe pecharlos daños que vinie--
ren por su culpa, 1. 13 til. 8 part. 5.
Aforéado , si podrá emplazar al que le dio li-
bertad, 1. 5 tit. 7 part. 3. — Si vuelve á la servi-
dumbre, pierde la posesión de la cosa que te-
nia, 1. 16 tit. 30 part. 3. — Si podrá pedir en
justicia contra el señor, 1. 3 tit. 2 part. 3.
AchNACioN, véase la palabra Enacenacion.
Agoreros, véase la palabra Adivinos.
Agraviar, en que cosas se diga el perlado á
sus subditos, IL 14, 15 y 16 tit. 22 part. 1.
Agresor, véase las palabras Hurtos, Robos j
Fuerzas, Violencia.
Agua , es la cosa que menos se puede escusar
de todas las demás necesarias al hombre, 1. 10
tit. 8 part. 2, 1. 9. tit. 24 part. 2. — Y vino en el
cáliz, que significan, 1. 53 tit. 4 part. 1. — Es" la
cosa mas preciosa del mundo, 1. 9 tit. 24 part. 2.
— Es común á todos los animales, 1. 3 tit. 28
part. 3. — De alguna fuente debiéndose á algu-
no , el señor desta agua si la podrá conceder á
otro, et como lo puede hacer, et quando, 1. 5 tit.
31 part. 3. — Queriendo traer uno por heredad
agena, como sobre la tal heredad deba tener ser-
vidumbre, 1. 4 tit. 31 part. 3. — Que viene á la^
8
ÍNDICE DEL TEXTO
el señor de la heredad, 1. 15 tit. 32 part. 3. —
Puede sacar uno en su heredad, haciendo pozo,
ó fuente , cada y quando que quisiere , et quando
no, 1. 19 tit. 32 part. 3. — De fuente, en el in-
vierno esta caliente, y fresca en el verano, 1. I
tit. 1 part. 3.
heredad de uno, bien la puede v\ otorgar á otro,
1. 12 tit. 31 part. 3. — Si se detuviere en alguna
heredad, por fustes, ú otras malezas que trae, y
esto sea en daño de los vecinos, que deba hacer
Ahorcar á los d<:'lincuentes esles permitido á
los jueces, quando lo merecen, 1. 6 tit. 31
part. 7. — Et quando, et quienes deban ser ahor-
cados, ó degollados, ó apedreados, ó echados á
las bestias, 1. 6 y siguieut. tit. 31 part. 7.
Ahorrado, debe responder ante el juez del lu-
gar de aquel que le ahorró, 1. 32 vers. Si ¿a se-
guiida, tit. 2 part. 3. — Et como deba ser fecha
la carta quando el señor ahorraásu esclavo, 1. 60
tit. 18 part. 3. — Aliorrados siendo algunos, si
después tornan en servidumbre por alguna causa,
pierden la posesión de las-cosas que, siendo li-
bres, habían ganado, 1. 16 tit. 30 part. 3. — Ahor-
rada, ni su hija, como personas viles, no podian
ser barraganas de las personas ilustres, 1. 3 tit. 14
part. 4. — Ahorrado, no le puede nadie pro-
hijar, y por (|ue razón, 1. 5 tit. 16 part. 4. —
Puédelo el señor tornar á la servidumbre, si co-
metiere ingratitud contra él, 1. 5 tit. 16 part. 4.
■ — Se hará el siervo, aunque su señor no quie-
ra, cjuando hace alguna bondad que lo merezca,
et qual deba ser, 1. 3 tit. 22 part. 4. — Et quan-
do, et en que casos deban entonces dar á el se-
ñor el precio del siervo, et quando no, 1. 3 til. 22
part. 4. — Como et de qué manera deba hon-
rar á aquel que le ahorró, et á su muger, et hi-
jos, et en que cosas les debe hacer reverencia,
1. 8 tit. 22 part. 4. — Et si será obligado á hacer
lo mismo con los herederos estraños, 1, 8 tit. 22
part. 4. — Por que razones, quando , et en que
manera pueda ser tornado á la servidumbre por
su señor, 1. 9 tit. 22 part. 4. — Et que derecho
tengan los señores en los bienes destos tales ,
1. 10 tit. 22 part. 4. — Et por que razones pierda
el señor el derecho que ha en sus bienes, i. 11
tit. 22 part. 4. — INo puede ser el siervo que es
ilado por prenda de alguna deuda, 1. 37 tit. 13
part. 5. — Quando podrá ser atormentado para
que atestigüe contra quien le ahorró, et quando
no 1. 6 tit. 30 part. 7.
Ahorrar puede el señor á su esclavo de mu-
chas maneras, et que cosas deba haber en la ahor-
racion, para que sea válida, 1. 1 tit. 22 part. 4. —
Et que edad deba tener el que ahorra, 1. 1 tit. 22
part. 4. — Queriendo al siervo, de dos señoies
uno de ellos, no queriend olo el otro , que de-
ba hacer para que pueda ser libre , 1. 2 tit. 22
part. 4. — No queriendo el señor á su siervo, si
él hiciere alguna bondad por do lo merezca, será
libre , aunque su señor no quiera , 1. 3 tit. 22
part. 4. — Ef quando al señor se le deba dar el
precio del siervo, 1. 3 tit. 22 part. 4. — No pue-
de su siervo el comprador, quando le fué vendido»
debajo de condición que no le pudiese dar li-
bertad, et quando sí, 1. 46 tit. 5 part. 5. — - Que-
riendo el señor á su siervo que dio en pren-
das de alguna deuda, si lo podrá hacer antes que
la pague, et qué si lo hace, 1. 37 tit. 13 part. 3.
— Si podrá uno el siervo que le fué dado en pa-
go de alguna deuda, si esta deuda no se le debia
á este tal, 1. 38 tit. l4 part. 5.
Alabanza demasiada , tornase en denuesto de?
que es alabado, 1. 4 tit. 4 part 2. — Debe ser por
la misma buena obra, 1. 4 tit. 5 part. 2.
Alabarse á sí mismo, no debe el rey, ni otro
algún hombre, porque en ello se envilece, 1. 4
tit. 4 part. 2. — Ni aun á otro , porque es lison-
gearle, 1. 4 tit. 4 part, 2. — Alabará otro, como se
deba, 1. 4 tit. 4 part. 2.
Alambre, si por él se pasa comida ó bebida^
causa vómito, 1. 56 tit. 4 part. 1.
Albacea, como y quando puede vender bie-
nes, 1. 62 tit. 18 part. 3.
Alberoadores, véase Hostaleros.
Albeytar, si por poco saber errare alguna cura_
á que sea obligado, 1. 10 tit. 8 part. 5, 1. 9 tit. 15
part. 7.
Alcahueta, ni hijas suyas, no pueden ser mu—
geres. ni barraganas de personas ilustres , et son
personas viles, 1. 3 tit. 14 part. 4. — Enviando
uno á la muger virgen, ó casada, ó viuda que vive
honestamente, fáceles injuria, et como debe ser
castigada, I. 5 tit. 9 part, 7. — Alcahuetas deben
haber la misma pena, que los hombres que son al-
cahuetes, 1. 2 al fin, tit. 22 part. 7.
Alcahuete, es infame de la infamia del dere-
cho, 1. 4 tit. 6 part. 7. — Que quiera decir, et
quantas maneras sean delios, et que daños se si-
gan de ellos, et quien los puede acusar, et ante
quien, 11. 1 y 2 tit. 22 part. 7. — Alcahuetes, que
pena merecen, después que les fuere probada la
alcahueteria, 1. 2 tit. 22 part. 7. — Alcahuete de
su propria muger, debe morir por ello, 1. 2 al
fin, tit. 22 part. 7.
Alcaluks, no pueden acusar á ninguno, 1. 2
tit. 1 part. 7. — Alcalde, quando por razón de su
oficio hace prender alguno , ó atormentarle, no
hace por esto injuria, aunque lo haga como na
debe, 1. 16 tit. 9 part. 7.
Alcaydes de las fortalezas et castillos, dentro
de quanto tiempo sean obligados á venir á jurar
á su rey nuevo, etc. I. 22 lit 13 part. 2. — De las
fortalezas, que deban jurar de hacer, et de la
pena de los que no hicieren lo que así juraren,
1. 22 tit. 13 part 2. — De los castillos et forta-
lezas, como deban guardar al rey las tales tenen-
cias , et que pena merecen los que errasen en
esta guarda, 1. 1 tit. 18 part. 2. — De los castil-
los, como et dentro de quanto tiempo deban de
tomar la posesión de la tal tenencia, 1. 2 tit. 18
part. 2. — Et que deban haber los que fueren á
los recibir, al término que les fué puesto, 1. 3
DE LA.S SIETE PARTIDAS.
9-v
tít. 18 part. 2. — Alcaydes, por que razones pue-
dan dar á otros, que reciban los castillos por
ellos, 1. 5 tit. 18 part, 2. — De los castillos et
fortalezas, quales deben ser, et que es lo que
diben hacer por sus cuerpos, en guarda de los
tales castillos, et de la pena si los mal entregaren,
I. 6 tit. 18 part. 2. — Que tienen á cargo castil-
los V fortalezas del rey, deben serdel)uen linije
de parle de sus padres et de sus madres, et han
de ser leales, etesíorzados, francos, ricos, sabios,
et muy acuciosos, 1. G tit. 18 part. 2. — Alcayde,
que queda por teniente de otro en él castillo,
quien lo pueda poner, et que deban hacer los
que quedan alií con el, 1. 7. tit. 18 part. 2. —
Et este teniente no ha de entregar el castillo á
los enemigos, auncjue vea que mataron al que
allí le dejó, ni mientras estuviere en poder de los
enemigos, 1. 7 tit. 18 part. 2. — Alcayde, si mu-
riere en el castillo sin lengua, quien le ha de su-
ceder en él, 1. 8 tit. 18 part. 2. — Alcaydes, deben
tener en el castillo tantos hombres, que le bas-
ten para lo defender, 1. 9 tit. 18 part. 2. —
Deben tener bastecidos los castillos de viandas, et
de lo demás que hubieren menesier,et de armas,
II. 10 y, 11 tit. 18 part. 2. — Comodeben defen-
der sus fortalezas con ardimiento, et en que ma-
nera, 1. 12 tít. 18 part. 2. — Deben tener cor-
dura, et sabiduría, 11. 13 y 14 tit. 18 part. 2. —
Alcayde de un castillo, como debe usar de su
saber, 1. 14 lit. 18 part. 2. — Si saliere del cas-
tillo estando en muy gran aprit-to, aunque el tal
sea muerto, ó preso, es habido por traidor, et por-
qué, 1. 13 tit. 18 part. 2. — Akaydes, et los del
pueblo, como deben acorrer á los castillos dt-1
rey que tienen en tiempo de guerra, II. 16 y 17
tit. 18 part. 2. — Deben restituir los castillos que
tienen á su señor, luego que se los pidiere, et
quando el alcayde pueda, et no deba dar el cas-
tillo, aunque su señor sele pida, 11. 18 y 19 lit. 18
part. 2. — Comodeben de emplazará los señores
de los castillos, que los tomen, et porque razones
lo puedan hacer, et después de emplazado el
señor, qtianto tiempo ha de estar en él, II. 20
y 21 tit. 18 part. 2. — Que sabiendo los secretos
de los castillos, sin cansa alguna los dejan, en
que pena incurran , 1. 23 tit. 18 part. 2. — Cas-
tdlos dados en fieldad, como se deben emplazar,
1. 24 tit. 18 part. 2. — Alcaydes, que tienen cas-
tillos por fieldad, no siendo vasallos de ninguno
de los reyes que se los dieron , que deban
hacer, si el uno se los pide, 11. 28 y 29 titulo 18
part. 2.
Aldeanos, véase Labradores. — Quando les
escusa la ignorancia de las leyes, 1. 21 tit. 1
part. 1.
Alegría, alarga la vida, 1. 11 tit. 5 part. 2. —
Como ha de ser, 1. 21 tit. 5 part. 2.
Aleve, qual se diga propiamente, et en que
difiera de la traición, i. 1 al fin, tit. 2 part. 7.
Alevoso, debe ser sacado de la Iglesia donde
e íeiuga I. 5 tit. 11 part. 1.
Alfajemes, es lo mismo que barberos, 1. 27
tit. 15 part. 7. Véase Barberos.
Alfaqueques, que quiera decir, et que cosa
deban haber estos en sí; et como deben ser
htchos, et escogidos, et quien los puede hacer,
II. 1 y 2 tit. 30 part. "1. — Alfaqueqnes, después
que lucren hechos, que cosas deben guardar,
et que gualardon deban haber, si bien hicieren
su oficio , et que pena si lo hicieren mal, 1. 3
tit. 30 part. 2.
Alfayatf, qual se diga, et como deba ser con-
venido por las cosas que le fueron daiias, quando
dice que se las hurtaron. 1. 10 lit. 14 part. 7. .,,
Alfkrkz mayor del rey, quien sea, et que cosas
pertenecen á su oficio, 1. 16 lit. 9 part. 2. — •
Antiguamí-nte solía justiciar loshomes granados,
por mandado del rey, quando hacían porque,
\).. 16 y 20 tit. 9 part. 2.
Alfolí para pan, si está en la casa vendida, si
será del comprador de la casa, ó si el vendedor le
podrá sacar de la casa, ó no, 1. 29 tit 5 part. 5.
Alfonso rey puso una letra de su nombre al
principio de cada Partida; de forma que las pri-
meras letras de cada Partida compouen el nom-
bre de ALFONSO.
ALGji.aAUAS, que sean, y como se entienda esta
palabra, 1. 4 tit. 21 part. 4.
Alguazil, ' que nombre sea, et quien así se
llame, et del oficio deste, 1. 20 tit. 9 part. 2. —
Alguaziles , en que casos puedan prender, sin
mandado del juez, 1. 20 tit. 9 part. 2, 1. 2. tit. 29
part. 7. — Que son enviados á prender alguno,
deben ser comedidos, et como lo deban hacer, I. 4
tit. 29 part. 7.
Alimentar deben los padres, aunque no quie-
ran, á sus hijos, et que cosas les deban dar, et
vengan debajo de este nomlire alinwntoi , I. 2
tit. 19 part. 4. — Et lo mismo son obligados á
hacer los hijos con sus padres, 1. 2 y siguientes,
tit. 19 part. 4. — Alimentar, quando no sea obli-'
gado el padre, ni la madre á sus hijos, et porque
razones se puedan escusar de hacer esto , et lo
mismo no sean obligados á hacer los hijos con
los padres, 1. 4, 5 y 6 tit. 19 part. 4. — Et qué si
el padre niega que uno no es su hijo, 1. 7 tit. 19
part. 4. — Alimentar, en que manei'a deba el he-
redero al legatario, quando le fué así mandado
por el testador, 1. 24 tit. 9 part. 6.
Alimentos, si fueren mandados dar á alguno
por el testador, quales, et en que manera deban
ser dados, I. 24 tit. 9 part. 6.
Aljófar, ó otra cosa preciosa, hallando uno en
la ribera del mar, como gane el señorío del, 1. 5
tit. 28 part. 3.
Alma, da vida al cuerpo, 1. 5 tit. 1 part. 2.
Almacén para tener olio, ó otra cosa semejante,
alquilando uno áoiro, si lo que se pusiese en él
se perdiese, quando el que lo alquiló será obligado
al daño, et quando no, 1. 25 tit, 8 part, 5. i
Almirante, que quiera decir, et qual deba dit?>
ser en sí, et que deba et pueda hacer por razón'
10
ÍNDICE DEL TEXTO
de su oficio, 1. 24 lit. 9 part. 2. — De la mar, qual
deba ser, et quien lo debe ser, et en que manera
deba ser fecho, 1. 3 tit. 24 part. 2. — De la mar,
ha de haber la séptima parte de lo que ganaren
por la mar, 1. 30 tit. 26 part. 2. — Mayor del mar,
que divisa llevaba, 1. 14 tit. 23 part. 2,
Almogadetí, quien se diga, et que cosas debe
haber en sí, et que debe hacer el que lo hiriere,
et como debe ser fecho , et de la pena si no
hiciese bien su oficio , 11. 5 y 6 tit. 22 part. 2.
Almoneda, que cosa sea et porqué se hace, et
adonde se deba hacer, I. 31 y 32 tit. 26 part. 2.
— Etíjue deban hacer los escribanos dallas, 1. 34
tit. 26 |)art. 2, 1. 6 tit. 8 part. 3.
Almoxarifadgo, comprando uno de otro, si
después por juicio saca el comprador alguna cosí»
sLÍialada del, si será el vendedor obligado á ha-
ceila «er cierta et sana, 1. 34 tit. 5 part. 5.
Ai.MoxARiFEs del rey, quienes sean, et porqué
se llamen así, et quales deban ser, et que deban
liacer, 1. 25 tit. 9 part. 2. — Si cobraren mas de
It) (jiie deben, ó alguna cosa de nuevo, ó como no
dt ben, qué pena deb.m haber, 1. 5 tit. 10 part. 7.
■ — Alnioxarife es obligado á dar cuenta de toda
la nurcaduria, que se mete en el aduana, 1. 7
tit. 14 part 7.
Alugadores, en que tiempo deban pagar el
precio, de las cosas que alogaren , 1. 4 tit. 3
part. 5, — Si no pagaren el precio que prometie-
ron de dar por la casa que alogaren, puédelos el
señor echar della, et lo que hallare ahi finca obli-
gatloalseñor porel dicho precio, 1. 5 tit. 8 part. 5,
— De la casa hasta cierto tiempo, hasta que aquel
tiempo venga, no pueden ser echados de la casa
alogada, et quando si, et si aun entonces será obli-
gado el señor á dar otra casa en que more el in-
qiiilino, I. 6 tit. 8 part. 5. — Acabado el tiempo,
deuen tornar la cosa á su señor, et qué si no lo
<|uieren hacer así, 1. 18 tit. 8 part. 5. — De las
<;isas, si podrán ser echados deltas, antes que se
ciiMij)la el tiempo, si el señor vende la tal casa, et
(¡liando no, I. 19 tit, 8 p, 5. — Si fueren impedidos
]'or los señores , ó por otros que no gocen de
la cosa que alogaron, si serán los señores obliga-
dos á les pagar los daños, et quando, 1, 21 tit. 8.
part. 5.
Alocuero, se dice propiamente quando uno
recibe dineros por guardar alguna cosa, I. 2
tit. 3 part. 5. — Que cosa sea, et en que difiera
del arrendamiento, et del aflectamiento, et quien
le puede facer, et en que manei-a, et por quanto
tiempo, et si muere el que alogó la cosa antes del
tiempo, su heredero la debe haber hasta que el
tiempo llegue, pagando, et habiendo por firme lo
que el defunto hizo, II. 1 y 2 tit. 8 part. 5. —
Et quales pleytos , et postineas que los hombres
ponen entre sí por causa de los alogueros deban
valer, et quales no, I. 2 al fin, tit 8 part. 5. —
Et quales cosas pueden ser alogadas, etpor quanto
tiempo, et si pasará el aloguero al heredero, et
quando, et en que manera, 1 3 tit. 8 part. 5.
Alquilada teniendo uno casa , ú otra cosa de
otro, nunca la puede prescribir, et por que ra-
zón , 1. 22 tit. 29 part. 3. — Teniendo uno la
cosa , nunca puede ganar la verdadera posesión
della, et qué de la natural posesión, 1. 5 tit. 30
part. 3.
Alquilando uno á otro una casa, ú otía
cosa, si después compra esta cosa el que se la
alquiló ó alogó, como pase en él el señorío della,
1. 47 tit. 28 part. 3. — Alquilando uno aiguna
casa , et prometiendo de dar por ella cierto precio,,
si no lo diere, puede el señor echarle della, et to-
dos los bienes que dentro hallaren, están obiiga-
dos al dicho precio, 1. 5 til. 8 part. 5. — Uno
casa de otro hasta cierto tiempo, no puetle str
echado de ella por el señor, hasta que aquel
tiempo se pase , sino en quatro casos : et aim en-
tonces, el señor será obligado á dar otra casa en
quemoreelinquilino, etquando,l. 6 tit.8part.5.
— Uno á otro vasos para vino, ó aceyte, si por
culpa de los vasos se pierde el vino , si el que
los alquiló , será obligado al daño, 1. lí tit. 8
pan. 5. — Et todo hombre debe saber si es
mala ó buena aquella cosa que alquila, 1. 14
tit. 8 part. 5. — Alquilando una casa, cani|)o,
viña, nao, lí otra cosa, si el daño que sobreviene
será á su culpa, et quanta, et quando, ley( s 7,
8, 9, 10, 11 y 13 tit. 8 part. 5. — Uno a otn»
prados, ó dehesas para bestias y ganado, debe
avisar al alquilador, si sabe, que en tal prado !iav
yerbas malas, bajo pena de pagar el daño, 1. 14
tit. 8 part. 5. — Uno alguna cosa por cierto
tiempo, acabado aquel tiempo, la debe tornar á
su señor, et qué si no lo quiere hacer así , 1. IB
tit. 8 part. 5. — Uno una casa, si el señor I;í
vende, si podrá ser echado della por el compra-
dor, et quando no, 1. 19 tit 8 part.'*5. — Uno he-
redad ó casa de otro, hasta cierto tiempo, si des-
pués de pasado el tiempo, se estuviere en ella tres
dias, á qué sea obligado, el si será visto tornarla
alquilar, I. 20 tit. 8 part. 5. — Uno casa ó he-
redad á otro, si á este que la alquiló , le embara-
zaren que no pueda gozar della, débenle pagar
los daños si no le ampararen pudiéndolo hacer
et que si otros estraños le embarazan, 1. 21 tit. 8
part. 5. — Uno algún almacén para olio, ú otra
cosa semejante, si lo que se pusiese en él se per-
diese , quando el que lo alquiló sea obligado al
daño, et quando no, 1. 25 tit. 8 part. 5.
Alquilar , et como deba ser hecha la carta
quando uno alquila alguna cosa al otro, 1. 73
tit. 18 part. 3. — Et como deba ser hecha la
carta, quando uno alquila á otro alguna bestia,
1. 76 tit. 18 part. 3.
Alquiler, debe ser primeramente pagado que
las otras deudas, de qualquiera cosa que se deba,
1. 29 tit. 13 part. 5.
Altar, en que tiempo debe consagrarse, 1.13
tit. 10 part. 1. — Quien puede consagrarle, I. 12
tit. 10 part. 1 . — Una vez consagrado, quando se
podrá consagrar otra vez. 1. 19 tit. 10 part. 1.—
Í)E LAS SIETE PARTIDAS.
11
Ño st ha de eregir por sueño, ni por adivinanza
de alguno, 1. 10 tit. 10 part. í.
Alvedrio, que sea, I. 10 tit. 27 part. 2.
Alzada, véase Apelación.
Alzarse, véase Apelar.
Alleganza, lo mismo es que Cuñadez.
Amar Cumplidamente una cosa no puede nin-
guno si no la tiene, 1. 3 tit. 2 part. 2. — Al rey,
como deba el pueblo, I. 14 tit 13. part. 2. — Como
deba el hombre á su amigo, et quántas maneras
hay de amar,et como deba ser guardada laamistad
entre los enemigos, 11. 4, 5 y 6 tit. 27 part. 4.
Amas que han de criar los hijos de los reyes,
quales deban ser, et que cosas se deban mirar áh-
tes que las escojan ,1.3 tit. 7 part. 2. — Et que
deudo hayan las amas con los que criaron, 1. 3
tit. 24 part. 4.— De las hijas de los reyes, quaies
deban ser en sí, et como deban criarlas tales á las
dichas hijas, 11. II y 12 tit. 7 part. 2.
Ambrosio , Santo , milagrosamente fué electo
obispo, I. 23 tit. 5 part. 1.
Amesnadores, quienes se digan, 1. 9 tit. 9 part 2.
Amigos, es muy fuerte cosa el separarlos, por-
que el ayuntamiento del amor pasa et vence al
linage, 1. 1 al fin, tit. 29 part. 2. — Son necesarios
á los hombres, aunque sean muy honrados et
ricos, et lo mismo si no lo fueren, son provecho-
sos en todas las edades, así de niños como man-
cebos, como de viejos, et por que razón, 1. 2
tit. 27 part. 4. — Amigo, qual deba escogerse, et
de las muchas bondades que trae consigo el tener
un buen etleal amigo, 1.3 tit. 27 part. 4. — Antes
de admitirse, que cosas se deben mirar, et quales
son aquellos en quienes puede durar la amistad,
1. 3 tit. 27 part. 4. — Es uno con otro de muchas
maneras, et como deben los amigos guardar el
uno amistad al otro , et como deba el hombre
amar á su amigo, II. 4, 5 y 6 tit. 27 part. 4. —
Muchas veces ha de hacer por su amigo cosas,
que no haria por sí mismo, 1. 6 tit. 27 part, 4. —
Amigos, S(m muy pocos los que hayan en sí cum-
plida amistad, et por que razón, 1. 6 tit. 27 part. 4.
— Amigo, no debe pedir á su amigo cosa injusta,
ni mala, ni le escusará el decir que lo hizo por
su amigo , 1. 6 tit. 27 part. 4. — Pone su vida y
hacienda en todo peligro, aunque sea de muerte ,
por defendei' á su amigo, I. ü tit. 27 part. 4. —
Por que razones pueda et deba desatarla auiistad,
1. 7 tit. 27 part, 4 . — Por que cosas , et por quales
causas et razones se gane, et si podrá responder
por su amigo, quando le rieptan por traidor, y él
esta ausenie, et que sea obligado á hacer, 1. 5
it. 3 part. 7.
Amistad, que cosa sea, et quando haya lugar,
et qué sea amor, et en qué difieran, et (|ué sea be-
nevolencia, et qué lO'ícordia, Proem. y 1. 1 tit. 27
part. 4. — Si huhieíie *^ntre los hombres, no ha-
brían menester 'usiicia, ni alcaldes que los juzga-
sen, 1. 1 en el fin, tit. 27 part. 4. -^- Et que pro-
vechos vengan de la amistad en todas las edades,
et de niños, mancebos, et viejos, I. 2 tit. 27 part. 4.
— Primero que uno la tome cuu otro, que cosas
deba mirar, et esto se conoce por uso de largo
tiempo, et la amistad no puede durar, sino entre
los buenos, I. 3 tit. 27 jiart, 4. — Quantas mane-
ras haya de ella, et como debe ser guardada entre
los amigos, et como deba el amigo amar á su
amigo, II. 4 , 5 y (5 tit. 27 part. 4, — Verdadera
no la hay el dia de hoy, et por que razón , 1. 6
tit. 27 part. 4. — Et ahí pone un notable ejemplo
de dos amigos grandes, I. 6 tit. 27 part. 4. —
INatural, ó otra qualquiera , se desata et deshace
por algunas maneras que pone la 1. 7 tit. 27
part. 4. — Por que causas y razones se contraya,
et haga entre algunos, 1. 5 tit. 3 part. 7.
Amonestar el perlado al cjue quiere descomul-
gar, en que casos no sea necesario, 1. 11 tit. 9
part. 1. — Empero regularmente sí, et como, 1. 12
tit. 9 part. 1.
Amor es en dos maneras, 1.14 tit. 13 part. 2.
— Et en qué difiera de amistad, et de benevolen-
cia, et de concordia, 1. 1 tit. 27 part. 4. — Qué
tienen los enamorados, en qué difiera de la amis-
tad, et si se dirá amistad , I. 1 tit. 27 part. 4. —
Vence todas las cosas, et hace amar al hombre á
las cosas que le aman , et á las que no le aman ,
1. 1 tit. 27 part. 4. — Sin temor no puede ser,
1. 15 tit. 13 part. 2. — Vence al linage, 1. 1
tit. 29 part. 2. — Debe tener el vasallo á su rey,
I. 14 tit. 13 part. 2. — No puede ser firme en
el qual no haya fé, 1. 5 tit. 27 part. 4.
Anatema, qué sea, 1.27 tit. 9 part. 1. — Como
y cuando se absuelve, I. 28 tit. 9 part. 1.
Andar, como se debe, I. 8 tit. 7 part. 2.
Angeles, hay nueve órdenes dellos , Proemio
tit. 6 part. 1.
Anima, es mas noble et mas preciada que no
el cuerpo, 1. 37 tit. 4 part. 1. — Es en tres mane-
ras, Proem. tit. 12 part. 2. — Que sea, et de las
diferentes opiniones que en esto hubo, Proem.
tit. 13 part. 1.
Animal, véase Bestias.
AÑO del Noviciado, por que se estableció, 1. 3
tit. 9 part. 1.
Apedrear, no es permitido á ningún delin-
cuente el mandarlo el juez, 1. 6 al fin, tit. 31
part. 7.
Apelación, et como deba ser hecha la carta de
alzada et apelación, I. 22 tit. 23 y 1. 110. tit. 18
part. 3. -Que cosa sea et á que tenga pro, 1. 1
tit. 23 part. 3. — Puédese poner por aquellos á
quien tañe el pro ó el daño, aunque no sean
señores de la cosa, et quales sean, 1. 4 tit. 23
part. 3. — Hecha por uno, en que casos aprove-
che á otros, aunque no apelasen ellos, I. 5 tit. 23
part. 3. — Hasta que tiempo la deban seguir las
partes, 1. 23 tit. 23 part. 3. — Hecha al rey,
quien la deba oir et sentenciar, et quando, 1. 19
tit. 23 part. 3. — Apelación de vuida , ó huér-
fano, quien debe juzgarla , 1. 20 tit. 20 part. 3.
— De viuda, ó pobres, y huérfanos, y menores
que vinieren á la corte del rey, el mismo la
12
índice del texto
debe sentenciar, 1. 20 tit. 23part. 3. — Ape-
lación hecha de algún juez delegado , qualqui-
era que sea, á quien deba ser hecha, 1. 21 tit. 23
part, 3. — Desierta es qnando el que ap'ló
no la sigue dentro del término de la ley, que son
dos meses, el queda firme la primera sentencia,
1. 23 tit. 23 part. 3. — Et como en estos plazos
que los hombres han para apelar, ó seguir su ape-
lación , se deban contar los dias feriados, 1. 24
tit. 23 part. 3. — Etque seria, si el plazo se pasó
por culpa del juez, 1. 24 tit. 23 pait, 3, — Et si
durante la apelación se muriere alguna de' las
partes , quando podrá el juez de la apelación ir
adelante por el pleylo, 1. 28 tit. 23 part. 3. —
Apelación , dentro de quanto tiempo la deban
seguir los heredeíos de alguno, 1. 28 tit. 23
part. 3. — Et; que debe hacer el juez de la ape-
lación , quando la cosa sobre que es tomada la
alzada se muere, i. 29 tit. 23 part. 3. — Apela-
ción, et en el pleyto de apelación no es necesa-
ria contestación en el princi[)io de él , 1. 5 tit. 26
part. 3. — Si no la concediere el juez, debe ser
castigado como forzíidor, et porqué, 1. 4 tit. 10
part. 7.
Apelante, quando, ó no, ha de pagar costas,
1.27 lit. 23 part. 3.
Apelar, quien putda, et quando, et en íjue ca-
sos el siervo por el señor, ó el procurador, ó
hijo por el padre, ó unas personas por otras, 1.
2 tit. 23 part. 3. — Qué sea, 1. 1 tit. 23 part. 3.
— Deben los procuradores, quando es dada sen-
tencia contra ellos, et quando serán obligados á
seguir la apelación, 1. 3 tit. 23 part. 3. — Puede
elvendedor de la sentencia dada contra el com-
jirador, et seguir la apelación; et puede el com-
prador salir á la causa, si viere que el vendedor
anda mal en ella, 1. 4 tit. 23 part. 3. — Et lo mis-
mo puede hacer el acreedor, si viere que le con-
viene, y el íiador, y el padre, y la madre, si se
diere sentencia contra su hijo, et quando, 1.4
tit. 23 part. 3. — Puede el pariente por su pa-
riente, quando es condenado á muerte, ó á otra
pena, aimque el condenado no lo consintiese,
1. 6 tit. 23 part. 3. — Puede quien tiene derecho
en lo que se litiga, 1. 4 tit. 23 part. 3. — Pueden
los legatarios, si se diere sentencia contra el
heredero, et pueden proseguir la apelación, y
pueden estar en juicio con el heredero, si tienen
colusión, 1. 7 tit. 23 part. 3. — Puede aquel á
quien dan algún oficio, et el tutpr, et curador,
et quando; et si durante el tiempo de la ape-
lación sucede algún daño, quien lo pechará, 1. 8
tit. 23 part. 3.— Puede, no solo el vencido, pe-
ro aun el vencedor, et qnando, 1. 9 tit. 23 part. 3.
— Quando podrá e! rebelde et contumaz , I. 9 tit.
23 part. 3. — Si se puede de lo (jue el juez declara
sobre alguna duda, 1. 15 tit. 23 part. 3. — Puede
fuera del término de la ley, el que por pro co-^
munal es en alguna mandaderia, et restituirse
contra toda sentencia contra él dada, et lo mismo
es tu el cautivo, 1. 10 til. 23 part. 3, — Et lo
mismo es permitido á los romeros, estudiantes, ó
desterrados, ó al que por fuerza fuere detenido
que no venga al plazo, 11. 11 y 12 tit. 23 part. 3. —
Apelar, de quales sentencias se pueda, et de qua-
les no, I. 13 tit. 23 part. 3. — Et que sea de de-
recho canónico, 1. l3 tit. 23 part. 3. — Apelar
no pueden ninguna de las partes, quando iicie-
ron entre si postura que nadie se pudiese alzar
de la sentencia que se diere, 11. 3 y 13 tit. 23
part. 3. — Apelar, á quein se debe de las senten-
cias dadas por los juezes señalados, 1 21 tit. 23
part. 3. — Si se puede del juicio de los compro-
misarios, 1. 35 lit. 4 part. 3. — Puede el que por
fuerza le detuvieron, y no pudo venir al plazo,
1. 12 tit. 23 part. 3. — No puede el deudor del
fisco de la sentencia contra él dada, 1. 13 al fin,
tit. 23 part. 3. — Se puede de toda la sentencia,
ó de alguna parte de ella, I. 14 tit. 23 part. 3. —
Et quando uno apela de la sentencia en la parte
que toca á los dt^litos mayores, suspéndese la exe-
cucion en los menores; pero no al revés, 1. 14
tit. 23 part 3. — Apelar, de quales juezes se pue-
da, et de quales no, 1. 17 tit. 23 part. 3. — Se
puede de la declaración que el juez hace de algu-
na palabra dudosa ,1.15 tit. 23 part. 3. — Quienes
no puedan, I. 16 til. 23 part. :i. — A quien se de-
ba, et quando no valga, dejando a'guno entre
medias, et quando sí, 1. 18 tit. 23 part. 3. —
Dentro de quanto tiempo pueda el condenado,
1. 22 tit. 23 part. 3. — Pne.levuio, auntjue el juez
este ausente, si ha miedo del, delante de algunas
personas honestas, 1. 22 tit. 2o part. 3. — Et den-
tro de que tiempo deban proseguir la apelación,
et qué si no se siguiere por culpa del juez, U. 23
y 24 tit. 23 part. 3. — Apelar, quantas veces se
pueda, 1. 25 tit. 23 part. 3. — Ci)mo,et con que
mesura, et nalabras deba, I 26 tit. 23 part. 3. —
Et lo mismo en el juez, allí. — Et que deba ha-
cer el juez , luego que va á él la causa en grado
de apelación , et quando deba condenar en las
expensas, etc. I. 27 tit. 23 part. 3. — Apelar,
et si uno deja de apelar por miedo que tiene al
juez, oque le ferirán, ú otro cualquiera, como le
deben socorrer, I. 27 al fin, tit. 2i part. 3. — Pu-
diendo uno de la sentencia contra él dada, y no
lo haciendo, no debe ser admitido, si quisiere
hacer suplicación al rey, 1. 5 tit. 24 part. 3. —
Apelar debe el comprador, quando le condenan
á que vuelva la cosa que compró, si el vendedor
no estaba delante; et si no lo hace el vendedor,
no estará obligado á le hacer la cosa sana, 1. 36
tit. 5 part. 5.
Apellido, que quiera decir, et que se llame
apellido, et como se deben dividir las cosas, que
en este nombre se ganaren , 11. 24 y 25 tit. 26
part. 2.
Apoderado, siendo uno de la cosa que com-
pro, no gana en ella el señorío, hasta tanto que
pague el precio por ella, 1. 46 tit. 28 part. 3.
Aposentador del rey, qual deba ser en sí, el
qu.d sea su oficio, 1. 15 tit. 9 part. 2.
DE LAS SIETE PARTIDAS.
13
- Apóstata, qual il;:;a,sel. 9 tit. 1 part. C, y 1. 5
tit. 25 part. 7. — l'^l bi podrá ser inslitiiido por
heredero, 1. 4 tit. 3 part. 6. — Apóstala se ha-
ciendo un cristiano , como deba ser cast¡;^ado ,
]. 5 tit. 25 part. 7. — Dentro de quanto tiempo
ílebe ser acusado , aun después de su muerte,
desde que renegó la fé de Cristo, 1. 7 lit. 25
part. 7. — Por qué razones, si se arrepiente, y
torna á la fé de Cristo , se escusa de la pena,
J. 8 tit. 5 part. 7.
Apostólico es lo mismo que Papa, ó Pontí-
fice, I. 6G tit. 4, 1. 2 tit. 5 part. 1.
Apostólos (ó testimonios de apelación), que se
piden en las apelaciones, que sean, et que quiera
decir esta demanda, 1. 2'i tit. 23 part. 3.
Apreciada siendo la dote, et habiendoen el tal
aprecia miento engaño, quando debe ser deshecho,
1. 16 tit. 11 part. 4.
Apreciamiento del daño hecho por alguno, en
que manera se deba hacer, et que cosas se havan
de mirar, et que tiempo, 1. 18 y siguientes, tit. 15
part. 7. — Et por quienes se haya de aj)rec¡ar el
daño hecho por los ganados, ó en otra manera,
I. 24 tit. 15 part. 7.
Apremiar , quien pueda á los desposados que
se casen, et como , et quando, I. 7 tit. 1 part. 4.
Véase Compeler.
Aras, si se pueden mudar de un altar á otro ,
1.20 tit. 10 part. 1.
Arbitros, que quieran decir, 1. 8 tit. 10 part.
4. — Et quantas maneras haya de jueces arbi-
tros, et como deben ser puestos, I. 23 tit. 4
part. 3. — Et que Arbilradores, alli, — Arbitros, ó
avenidores, et quales pleytos pueden ser puestos
en manos de avenidoies, et qua!e.s no, 1. 24 tit.
3 part. 3. — Qué deban hacer quando las parles
quieren meter el pleyto en sus manos, para que
lo libren á tiempo cierto, ó sin poner tiempo,
II. 26 y 27 tit. 4 part. 3. — Si les fuere señalado
lugar á donde libren el pleyto, allí le deben li-
brar, et qué si tal lugar no les fuere seña ado
1. 27 tit. 4 part,. 3. — Deben emplazar á las par-
t("S para que sean presentes al tiempo que ellos
anden en el pleyto, si no fuere otra coíia dicha
en el compromiso, 1. 27 al lin tit. 4 part. 3. —
Por qué razones se desata el poder que tienen
y no pueden mas conocer de la cau a, 1. 28 tit.
4 part. 3. — Deben ser compelidos á que juzguen
el pleyto que tomaron en sus manos , et por
quien, 1. 29 tit. 4 part. 3. — No pueden ser com-
pelidos á recibir pleyto ninguno entre pai tes, 1.
29 tit. 4 part. 3. — Por que razonrs no pueden
ser apremiados á que libren los pleytos que me-
tieron en sus manos, si ellos no quisieren, 1. 30
lit. 4 part. 3. — Por qué razones pueden ser im-
pedidos que no juzguen en el pievto que les fué
puesto en sus manos, aunque ellos quieran, 1. 31
tit. 4 part. 3. — No pueden exceder de la manera
et modo que al principio les fué dado por las
partes, et si consintieron en dus, ó mas, todos
deben estar juntosal sentenciar, 1. 32 tit. 4 part. 3.
— No deben pronunciar la sentencia en dias
feriados, si al principio las partes no se lo otor-
garon, 1. 32 en medio tit. 4 part. 3. — No pueden
conocer de otro pleyto sind del que les fué
comprometido y de los frutos y rentas anexas,
1. 32 tit. 4 part. 3. — Pueden poner plazo á las
partes en su juicio, para que sea cumplido lo que
mandan en el, et por qué razones se pueda excu-
sar la parte de no les obedecer, ni de pagar la
pena puesta, 11. 33 y 34 tit. 4 part. 3. — Et quando
se dirá no valer su juicio, ni caer en pena la parte
que no oliedeciere, 1. 34 tit. 4 part. 3. — Y del
juicio y sentencia del áibilro no se puede nin-
guno alzar; pero pagando la pena no es obligado
á le obedecer, 1. 35 tit. 4 part. 3. — Et de que
manera et forma deban darlas sentencias, 1. 107
tit. 18 part. 3. — No pueden ser jueces en las cau-
sas matrimoniales, quando se trata de deshacer
aigun matrimonio, et quienes lo sean, II. 7 y 8
tit. 10 part. 4.
Arboles que nacen en las riberas de los rios
son de aquellos cuyas son las heredades que es-
tán en frontera con ellos, I. 7 tit. 28 part. 3. —
Plantando un hombre en heredad agena, la qual
posee con mala fé, pierde, et quando, el señorío
de ellos, 1. 43 tit. 28 part. 3. — Árbol, si estien-
de sus raices á la hert dtd agena, si por eso será
de aquel señor cuya es la heredad, et quando
será común, 1. 43 tit. 28 part. 3. — Arboles, de
los^uales uno se teme recibir mucho daño, co-
mo pueda pedir que los corten, ó que le den
lianzas (pie no le harán daño alguno, 1. 12 tit. 32
part. 3. — Que se cortan ó arrancan de alguna
heredad (|ue í\\é dada en dote, cuyos deban ser,
1. 27 tit. II part 4. — Anancando ó cortando al-
guno maliciosamente, que pena deba haber, et
como es obligado á !a enmienda, 1. 28 tit. 15
part. 7.
Árbol de afinidad esiá demostrado en segui-
da de la 1. 2 til. 6 pait. 4. — De consanguini-
dad está demostrado en seguida de la 1. 2 til. 6
part. 4.
Arca de Noe, quantas personas se encerraron
en ella, 1. 47 til, 5 part. 1.
Arceüi.ano, que dignidad sea, et si es mayor
que deán, 1. 4 tit. 6 part. 1 . — Et (piando podrá
conocer en las causas mairimoniales, el dar sen-
tencia de divorcio, 1. 7 tit. 10 pait. 4. — Arce-
diano, que deba hacer para cumplir con su pre^
benda, I. 4 tit. 6 part. 1. — Es como ojo del
obispo, allí.
Arcipreste, que quiera decir, et quantas ma-
neras haya d< líos, et á quien están sujetos, 1. 8
tit. 6 part. 1. — si podrá conocer de las causas
matrimoniales, et dar en ellas sentencia de di-
vorcio, I. 7 tit. 10 part. 4.
Armada, quando se diga, 1. 24 tit. 9 part. 2.
Ariíar caballero, jior qué causa se haga con la
espada, 1. 4 al lin, tit. 21 part. 2. — Caballero,
quien puede, et quien no pueda ser armado,
ct (jiie deba hacer el escudero antes que le
14
índice del texto
armen caballero, 1!. 11, 12 y 13 tit. 21 part. 2.
Armas, del rey, deben respetarse, 1. 18 tit. 13 •
part. 2. — Armas (jue hombre lleva para su defen-
sa, muestran cordura, 1. 4 tit. 21 part, 2. — De-
ben hermosearse, y porqué, 1. 22 tit. 21 part. 2'.
— De qué los hombres no se pueden ayudar,
mas hacen embargo que provecho, 1. 11 tit. 18
part. 2. — Arma et armadura son diferentes,
et qual sea la significación de cada uno destos,
1. 8 tit. 23 part. 2. — Armas de fuste, ni de fier-
ro, ni viandas, no deben !os cristianos vender á
los enemigos de la fé, ni deben prestárselas, 1. 22
tit. 5 part. 5. — Debe proveer el maestro de la
nave que lleven los que van dentro, 1. 1 tit. 9
part. 5. — Et de quales armas se entiendan bajo
desta palabra general Armas, 1. 7 tit. 33 part. 7.
Arra, que cosa sea, et quando, et en que ma-
nera deba ser dada , et qual , et en que cantidad,
1. 1 tit. 11 part. 4. — Empeño que se da de
cumplir su palabra de se casar aquel que la da ,
et piérdela-, si no lo cumple; et arras son lo
mismo que peño, I. 1 tit. 11 part. 4. — Etquantas
maneras hay de arras, I. 2 tit, 1 1 part. 4, — Fá á
quien pertenezca el provecho ó el diiño queen ellas
sobreviniere, I. 18 tit. 1 1 part. 4. — Arras, et las
donaciones de la madre que se casa segunda vez,
son tácitamente obligadas por ios bienes de los
hijos del primer matrimonio, 1. 26 tit. 13 part. 5.
— Arra que el padre dió á su hijo , si la ha de
traer á colación, et si ha de partirse entre lo$
hermanos, et quando, II. 3 y G tit. 15 part. 6. —
Arras, como l.is pierda la muger por el adulterio,
et quando, et como las podrá cobrar, 1.15 tit. 17
part, 7. — Que promete el marido, como se hace
la escriptura, 1. 87 tit. 18 part. 3.
Arreglar, el que no sabe su casa, mal arre-
glara la agena, 1. 59 tit. 5 part. 1.
ARRENDADORts , sí podi áu scr los clérigos, 1.45
tit. 6 part. 1. — De alguna cosa, no pueden
ganar por tiempo la posesión de la tal cosa, 1,5
tit, 30 part. 3. — De las rent'as del rey, quanto
tiempo las puedan así tener arrendadas, et como
et en quien se deban rematar, eten que manera,
1. 7 tit. 7 part. 5. — Por cierto tiempo, antes
que este tiempo pase, les pueden compeler á
qiie dejen las rentas del rey, si otro diera la ter-
cera parte mas por ellas, I. 7 tit: 7 part. 5. —
Quienes lo puedan ser, et quienes no , 1. 2 tit. 8
part. 5. — Dentro de quanto tiempo deban pagar
el precio de las cosas que arrendaren, I. 4 tit, 8
part. 5. — Si no pagaren al señor el precio que
le prometieron de dar por la cosa arrendada
puédelos echar el señor de ella, et todos los bienes
que hallare dentro están obligados por el tal
precio al señor de la tal cosa, 1. 5 tit^ 8 part, 5.
— De las heredades, si por culpa de estos ó
de los suyos sobreviniere algún daño en la cosa
arrendada, débenlo refacer, et en que manera
!)odria esto suceder, 11. 7 y 8 tit, 8 part. 5. — De
as heredades ó casas, quando sean obligados ó
í)0 álos casos fortuitos, 1. 8 tit. 8 part. 5. — Deben
tornar la cosa á su señor, luego que el arrenda-
miento fuere cumplido, et qué si no lo hacen,
1. 18 tit. 8 part. 5. — ^^De las casas, si podrán ser
echados de ellas antes que se acabe el arrenda-
miento, si el señor las vende, et quando no, et á
que sea entonces obligado el señor, 1. 19 tit. 8
part. 5. — Si despues.de pasado el tiempo por
el qual arrendaron alguna cosa , se quedaren
en ella, si será visto querella, et á qué sean obli-
gados, 1.. 20 tit. 8 part. 5 — Si por los señores ó
por otros les fuere estorbado que no gocen de la
cosa arrendada, quando el que se la arrendó será
obligado á les pagar los daños et menoscabos, et
quando esto habrá lugar, 1.21 tit. 8 part. 5.^ —
Quando no serán obligados á pagar la renta á
precio que prometieron dar por la cosa arren-
dada, 1. 22 tit. 8 part. 5. — Quando serán obli-i-
gados á pagar la renta que prometieron, aun-
que por algún caso fortuito no cojan nada , 1. 23
tit. 8 part. 5. — Si hicieren mejoramiento en
la cosa arrendada , débenlo cobrar del señor de
la heredad, et quando, et qual,l. 24 tit. 8
part. 5.
Arrendadores de rentas reales, si se refugian
á sagrado, deben ser sacados, 1. 5 tit, 1 1 part. 1.
Arrendamiento, que cosa sea, et en que difie-
ra del aloguero, et del aflectamiento , et quien
le puede facer, et en que manera se haga, et por
quanto tiempo, et que si muere el que hizo el ar-
rendamiento antes del tiempo, si su heredero po-
drá hasta aquel tiempo tener la cosa , et á qué
sea entonces obligndo, II. I y 2 tit. 8 part. 5. —
De medias, como se hace, 1. 79 tit. 18 part. 3. —
De c;isa, como se liuce, 1. 73 tit. 18 part. .']. — Et
quales pleytos et posturas qne los hombres po-
nen entre sí por razón de los arrendamientos
deban valer, et quales no, 1. 2 al fin, tit. 8 part. 5.
— Et que cosas pueden ser arrendadas, et por
quanto tiempo, et si pasará el arrendamiento al
heredero, et quando, et en que manera, 1. 3 tit. 8
part. 5. — Arrendamiento , á que tiempo se de-
ba pagar, 1. 4 tit. 8 part. 5. — • Et qué si no se
paga el tal arrendamiento, 1. 5 tit. 8 part. 5. —
Arrendamiento hecho de la casa hasta cierto
tiempo, no se puede deshacer por el señor que
dió la casa arrendada hasta que el tiempo pase, et
quando sí, et si aun entonces será el señor obli-
gado á dar casa al inquilino, et quando, 1. 6 tit. 8
part. 5. — Si fuere cumplido, débese luego tornar
la cosa á su señor, et qué si el arrendador no lo
hace, 1. 18 tit. 8 part. 5. — Si aun no fuere aca-
bado de pasar, y el que arrendó la cosa la vende,
si podrá echar de allí al arrendador, et quando
no, 1. 19 tit. 8 part. 5. — Et si acabado el tiempo
del arrendamiento, el que arrendó la cosa está
tres dias mas en ella, si será visto querella por otro
año, I. 20 tit. 8 part. 5. — Arrendamiento, si
deba ser dado en la manera que fué prome-
tido, quando por caso fortuito no se cogió fruto
de la cosa arrendada, 1. 22 tit. 8 part. 5. — Et en
que casos sean los arrendadores obligados á pagar
DE LAS SIETE PARTIDAS.
la renta, aunque por tal caso se pierdan los fru-
tQs, 1. 23 tit. 8 part. 5.
-i . Arrendamientos de las cosas del rey, et como
se deban hacer sobre esto las escripturas, et qué
si á la cosa arrendada se le acrece de nuevo alguna
cosa, 1. 13 tit. 18 part. 3. — Arrendamientos de
las cosas et rentas del rey, deben se hacer públi-
camente , et en almoneda , et hasc de rematar en
el que mas diere, 1. 7 tit. 7 parí. 5. — Et qiianto
tiempo deba uno tener arrendadas las rentas del
rey, y qué si durante este tiempo otro ofrece
mas por ella , 1. 7 tit. 7 part. 5.
Arrendar pueden los clérigos los frutos de
sus beneficios sin pecado de simonía, 1. 9 tit. 17
part. 1. — Et como deba ser hecha la escritura,
qüando uno arrienda á otro alguna viña, ó huer-
ta, ú otra cosa, 1. 74 tit. 18 part. 3. — Arreo-
dada teniendo uno alguna cosa, nunca la puede
prescribir por tiempo, 1. 22 tit. 29 part. 3. —
Arrendando uno su misma cosa de otro á quien
la habia enagenado, no por eso dexó de perder la
posesión de ella, 1. 9 tit. 30 part. 3. — Arrendarse
deben las rentas del rey en piíblico, et débense
rematar en el que mas diere, et quanto tiempo
las puedan tener los arrendadores, 1. 7 tit. 7
part. 5. — Arrendar, quien pueda, et quien no,
i. 2 tit. 8 part. 5. — Arrendando uno á otro
alguna heredad, si en la tal cosa sobreviniere
algún daño, si será obligado á lo refacer, 1, 7
tit. 8 part. 5. — Et si será lo mismo en las otras
cosas que uno alogare, si se mui-ren, ó se empe-
oran, I. 8 tit. 8 part. 5. — Arrendar puede uno
la cosa tácitamente, 1. 20 tit. 8 p;>rt. 5. — Ar-
lendando uno á otro alguna cosa, si le impide
que no la goce, ó, pudiendo, no hace que otro al-
guno no le impida, si será obligado á pagar los
<laños, 1. 21,tit. 8 part. 5. — Una heredad de otro,
si el que la arrendó no cogió de ella nada, ó poca
rosa, por algún caso fortuito, si será obligado á
dar la renta ó precio que prometió por ella, et
qué si se perdió por no ser bien cuidada, 1. 22
tit. 8 part 5. — Et quando sea obligado á pagar
la renta, aunque por algún caso fortuito no coj.a
frutos ningunos, 1. 23 tit. 8 part. 5. — Arren-
dando uno heredad, si en ella hiciere algunos
mejoramientos, si los podrá cobrar del señor, et
quando, et quales, 1. 24 tit. 8 part. 5.
Arrepentirse, quando pueda el que da la jura
á su contendor enjuicio, 1. 8 tit. 11 part. 3. —
Quando podrá el que prometió cambiar alguna
cosa con otra de otro alguno, 1. 3 tit. 6 part. 5. — ■
Podrá el que escogió alguna cosa, siéndole dada
elección por el lestíulor, I. 25 tit. 9 part. 6.
Arrogación, et de la forma de la carta de la
arrogación, 1. 92 tit. 18 part. 3. — Que cosa sea,
et como se haga, eten que í'ornia, 1. 7 tit. 7 part.
3 — Et si impide el casamiento, aunque la tal
adopción se deshaga, I. 7 tit. 7 part. 4. —
Arrogación , véase Prohijamiento. — Arroga-
ción ot adopción, en que difieran , quanto al
suceder el adoptado c el arrogado en los
bienes del arrogador , 1. 8 tit. 16 part. 4.
Arrojak, et qué pena haya el señor de cuya
casa arrojaron algo que hizo daño á los que pa-
saban, 1. 25 tit. 15 part. 7.
Artes liberales son siete, et quales dellas de-
ben saber los obispos, 1. 37 tit. 5 part. 1.
Artículos de la fé, quantos, et quales sean,
I. 1 tit. 3 part. 1.
Arzobispo, quantos dias de perdón pueda con-
ceder, et donde los tales valgan, 1. 54 tit. 4
part. 1. — No puede ser procurador de otro nin-
guno, et por que personas si, 1. 11 tit. 5 part. 3.
— Que quiera decir, et á que se estienda su po-
der, etc. 1. 15 tit. 5 part. 1. — No puede entrar
en ninguna religión sin licencia del Papa, 1. 9 al
fin, tit. 7 part. 1. — Et que deban hacer quando
visitan las iglesias de sus obispos , ó las de su
arzobispado, II. 6 y 7 tit. "^1 part. 1. — Arzo-
bispos, en que manera deban visitar las iglesias,
quando fuere menester, 1. 4 tit. 22 part. 1. —
No pueden ser los que el Papa legitimare, si él
no lo dijere expresamente en la legitimación,
aunque lo haya legitimado para haber dignidades,
]. 4 tit. 15 part. 4. — Bien pueden dar en feudos
sus cosas, et quales no, 1. 3 tit. 26 part. 4. —
Arzobispo, ni otra dignidad, ni oficio público, no
lo puede ser el que haya sido condenado por he-
rege, 1. 4 tit. 26 part. 7.
Ascendientes, no pueden suceder en los feu-
dos de sus descendientes, et porqué, 1. 7 til. 26
part. 4. — Si podrán heredar los bienes de sus
descendientes, et en que manera, et quando, si
los descendientes no han hijos, et mueren sin
testamento, 1. 4 tit. 13 part. 6.
Asentamiento, que cosn sea, et por ciiyo man-
dado deba ser fecho, et contra quien, et en que
manera se deba hacer, et que se deba hacer con-
tra los que impiden que no se haga, et que dere-
cho gane el en quien se hace el asentamiento,
aunque se lo estorben, et de la pena del que por
fuerzi se lo quitare, II. 1, 2, 3, 4 y 5 tit. 8 part.
3. — Et como se debe vender, I. 6 tit 8 part. 3.
— Asentamiento siendo hecho, hasta quanto
tiempo puede el demandado tener la cosa , et los
frutos, et como el juez deba proceder contra el
que no quiere venir al plazo, 1. 7 tit. 8 parí. 3. —
Et que se hará entonces de los frutos de la cosa
que el juez tomó porqué no quiso parecer, 1.
8 tit. 8 part. 3. — Asentamiento ne se debe ha-
cer sino es quando el actor muestra alguna ra-
zón p0r que se movió á emplazar et poner la
demanda, 1. 2 tit. 8 part. 3.
Asesinos, quales se digan, et que pena merez-
can, et quando, 1. 3 tit. 27 part. 7.
Asesores, et la materia destos tratan las 11. 2
y 3 tit. 21 part. 3.
Asnj», si se hiciere preñada, lo que pariere
debe ser del se ñor de la asna, no del señor del as -
no, et quando no, i. 15 lií. 28 part. 3.
AsoNAD\, (]ue (|iiiera de. ir, et como In i\\\v so
gana wi la' ^,, «nadas no-sK-ha de iraer ú parácioa
16
índice del texto
entre todos los soldados, 1. 16 tit. 2G part. 2. —
En estas asonadas no debe ninj^uno prender á
otro para llevarle preso á su prisión, ni matallo,
después de vencido, ni estremallo, et de la pena
de el que lo contrario hiciere, 1. 17 tit. 26 part. 2.
— Etdelaspenasdelos que hacen asonadas de ca-
b.illeros, ó peones, aunque no haii;an daño, et si se-
rán castigados como forzadores,!. 2 tit. lOpart.7.
AsTRONOMERO, lo mismo es que adivino. Véase
Adivino.
Astronomía, que cosa sea, et quando sea lícito
usar de esta ciencia, el quando no, 1, 2 tit. 23
part. 7.
Atalayas, et que deban hacer por razón de su
ofició , et de la parte que deben haber si los ene-
migos fueren vencidos, 1. 10 lit. 26 part. 2.
Atrevimiento, que cosa sea, 1. 16 tit. 13
part. 2.
Ausentes por causas justas, ó probables, quan-
do podrán apelar después de tiempo, et en que
manera, II. 10, 11 y 12 tit. 23 part. 3. — Et es-
tos, antes que se admitan, deben jurar primero
que no lo hacen ni hicieron n)aliciosamente ,
K 11 al fin, tit. 23 part. 3. — Ausentándose de la
tierra el señor de la casa que otro prescribe, ó el
mismo que la posee, si por esto se interrumpa su
prtscripcion, 1.20 tit. 29 part. 3 — A u se n.tes es-
tando algunas personas, no puede nadie ganar
pur tiempo sus cosas, 1. 28 tit. 29 part. 3. — Pue-
den contraer matrimonio, et quando no, 1. 1 tit.
1 part. 4.
Auténtico Sello, qual se llame en latin, 1. 12
a\ fin tit. 9 part 1, y 1. I tit. 18 part. 3.
Avaricia , que quiera decir , 1. 25 tit. 20
part. 1.
Avenencia, jueces de avenencia, que deben ha-
cer quando las partes pontn sus píeytos en sus
manos, 1. 26 tit. 4 part 3. — En que forma se deba
hacer entre algunos, etquien la deba hacer, 1. 15
lít. 18 part 3. — Hecha entre algunos, debe ser
guardada, ni puede ser repetido lo dado por tal
causa, et quando sí, 1. 34 tit. 14 part. 5. Véase
Transacción, Pacto.
Aves, et como, et quando pierda uno el seño-
río que tiene en las aves et bestias salvages que
prende ó tiene en casa, II. 19 y 23 tit. 28 part. 3.
— Et que de" las gallinas et capones, 1. 24 tit. 28
part. .i. — Et como pierda unu la posesión de las
aves et bestias, 1. 18 tit. 30 párt. 3.
Ayo, que quiera decir, et qcial deba ser en sí,
€t que debaenseiiar á los mozos que tiene á car-
go, 11.4 y 5 tit. 7 part. 2. — Ayas de las hijas del
rey, quienes deban ser, 1. 11 tit. 7 part. 2. — Ayos
de los hijos del rey, debenles mostrar que ha-
blen bien, et que hayan buen continente, II. 7
y 8 tit. 7 part. 2. — Et Maestros, deben ser gua-
lardonados, 1. 2 tit. 20 part. 4.
Ayrk es cosa que naturalmente es común á to-
das las criaturas, I. 3 lit. 28 part. 3.
Ayuüa dando alguno á los enemigos de la fé,
que pena iiüerezca. 1. 38 tit. 9 part 1 . — Dando
uno contra el rey, es traydor, 1. 6 tit. 13 part. 2.
— Dando uno á algún ladrón, como deba ser cas-
tigado, et quando será visto ayudarle, II. 4 y 18
tit. -14 part. 7, Regla 19 tit. 34 part. 7. — Ayu-
dando uno á los que hacen un engaño, que pena
deba haber por esto,l. 12 tit. 16 part. 7, Hegía 19
tit. 34 part. 7.
Ayudadores de los que fuerzan á las muge-
res, como deben ser acusados et castigados por
esto, 11. 2 y 3 tit. 20 part. 7. — De los que hacen
pecado contra natura, en que pena caygan, 1. 2
tit. 21 part. 7.
Ayunar los sábados, por que razones lo hagan
los cristianos, 1. 6 tit. 23 part. 1. — Los domin-
gos, por que razones sea prohibido, 1. 6 al fin,
tit. 23 part. 1.
Ayuno, ha de estar el sacerdote para decir
misa, y quando se le permite decir otra misa,
1. 50 tit. 4 part. 1. — Ayuno, no se quebranta
por recibir el cuerpo y sangre de Cristo : empero
sí, si después bebiere el sacerdote lo que queda
de se lavarlos dedos, 1. 50 tit. 4 part. 1.
Ayunos de las vigilias de los santos, et quales
mande la Iglesia guardar, et quantas maneras hay
de ayunos, 1.4 tit 23 part. 1.
Ayuntamiento haciendo el rio de algunas cos»s
en las heredades agenas, cuyo deba ser el prove-
cho, 11. 26 y 30 tit. 28 part. 3. — Haciendo al^
gupo del pié de algún vaso ageno ó otra cosa se-
mejante con otra cosa suya, como se gane ó
pierda el señorío, II. 3, 4 y 35 tit. 28 part. 3. —
De hombres armados haciendo un poderoso ,
como deba ser castigado , aunque no haga daño ,
et porqué, 1. 2 tit. 10 part. 7.
Ayuntamiento, ni cofradía, no pueden ser ins-
tituidos por herederos, et quando sí, 1. 4 tit. 3
jiart. 6.
Ayuntar, como pueda uno el tiempo que hubo
una cosa, con el tiempo que la tuvo el de quien
él la hubo, 1. 16 tit. 29 part. 3.
Azotes deben ser dados á los ladrones, 1. 18
tit. 14 part. 7. — Deben darse á los hombres
viles que sosacan mugeres vírgines y honestas
para la lascivia,}. 2 tit. 19 part. 7. — Deben darse
diez á los judíos que no traen la señal que les
es mandado traer, et quando, 1. 1 1 tit. 24 part. 7.
— Cincuenta dtben ser dados á los que van á
oir la doctrina de los hereges, aun no creyéndo-
les, 1. 2 al fio, tit. 26 part. 7, y si les creen,
tienen mayores penas; véase la palabra Herece.
— Deben ser dados á los que acogen hereges,
en las casas que tienen alquiladas, I. 5 tit. 26
part. 7. — Cincuenta deben ser dados á los hom-
Ijresvilesy pobres que blasfemaren contra Dios
ó contra sus Santos, 1. 4 tit. 28 part. 7. — Es
una manera de atormentar á los delincuentes para
(|ue digan verdad, 1. 1 tit. 30 part. 7.
IJaldonar no debe ninguno á los nuevamente
convertidos, et de la pena que hayan si lo hacen,
1 3 tit. 25 part. 7.
DE LAS SIETF. PARTIDAS.
Íl
BAfcTHASAR RF.Y, (¡UC CaStigO tUVO pOrCjUC tOIHÓ
los vasos y demás del templo de Jerusalem, 1. 64
tit. 4 part. 1.
Banidos, que quiera decir, et si estos tales por
esto pierdan el poder que tienen sobre sus hijos,
et de su persona, et en que diferencian de los en-
cartados, ó deportados, ó relegados, 1. 4 tit. 18
part. 4.
Baptismo que cosa sea, et adonde fué institui-
do, et porqué, 1. 2 til. 4 part. 1. — En quantas
maneras es,l. 4 tit. 4 part. 1 — y que virtud tiene,
1. 5 tit. 4 part, 1 . — Baptismo , como se debq
hacer, 1. 3 tit. 4 part 1.
Baptizado dos veces , no puede recibir órde-
nes , 1. 10 tit 4 part. 1. — Dos veces, debe ser
privado de toda dignidad, 1. 9 tit. 4 part. 1. —
Si estuviere en duda si uno está ó no, se pre-
sume que no lo está, 1. 10 tit. 4 part. 1.
Baptizar, quien puede, 11. 3 y 8 tit. 4 part. 1.
— Puede el padre á su hijo, sin pecado, ni sin
temor de que le partirán de su muger por ello,
quando hay grande necesidad , ni hay otro que
lo haga, 1. 6 tit. 7 part. 4 al fin.
Baptizarse dos veces , es gravísimo delito ,1. 9
tit. 4 part. 1.
' Barajador, que sea, 1. 54 tit. 5.part 1.
Barberos et alfagemes son lo mismo, et quan-
do el barbero será obligado á emendar el daño
que hizo mientras afeitaba á alguno, 1. 27 tit. 15
part. 7.
Barragana, no puede tener ningún cristiano,
porque vive con ella en pecado mortal; pero el
derecho civil no les puso por ello pena, Proem.
tit. 14 part. 4. -^Qual se diga, et de donde tomó
este nombre, et que mugeres podian, en lo an-
tiguo, ser recibidas por tales, et quien las podia
tener, et quantas, eten que manera, 11. 1 y 2 tit.
14 part. 4. — Si un hombre recibiese á una mu-
ger por tal secrelamente, et la tuviere muchos
dias, presúmese haber entre ellos matrimonio, 1.
2 tit. 14 part. 4. — Teniendo uno en su casa, no
era visto querella obligar á otro por prenda, aun-
que obligase generalmente todos sus bienes ,]. 5
tit. 13 part. 5. — -Barraganas (en lo antiguo)
podian recibirse por los adelantados de las pro-
vincias ; y durante el empleo no podian recibir
mugeres legítimas, 1. 2 tit. 14 part. 4. — Quales
eran ( en lo antiguo J de las personas ilustres, et
quales no, 1. 3 tit 14 part. 4.
Barruntes, quienes se digan, etquaí sea el ofi-
cio, et que parte deban haber en las ganancias de
la guerra, I. i 1 tit. 26 part. 2.
Batalla, que sea, 1. 27 tit. 23 part. 2.
Beber, debe el rey pocas veces, et con mucha
mesura, 1. 2 tit. 5 part. 2. — Kon debe nadie en-
continente dispierta, I. 6 tit. 7 part. 2. — Para vi-
vir es bueno ; pero no, vivir para beber, I. 9
tit. 24 part. 2.
Behetría, que cosa sea, et en que difieran be-
hetría, et solariego, et divisa, 1. 3 tit. 25 part. 4.
V.
— Pío se puede hacer nuevamente sin licencia del
rey, 1. 3 tit. 25 part. 4 al fin.
Bendecir vesiimentos de iglesias, aras, pate-
nas, etc. quien pueda, ét quando,et en que tiem-
po, et de que manera no, 1.14 tit. 5 part 1.
Bendiciones nupciales, et quien las pueda dar
á los que se casan dos ó maS veces, 1. 2 tit. 12
part. 4. — Quando no se deban dar, et que pena
deban haber los que las dieren, allí. — Pso son sa-
cramento, sino oraciones que se dicen después»
del sacramento, 1. 2 tit. 12 part. 4.
BENEFICIADOS en una iglesia, quando, et de que
manera se puedan pasar á otra, 1. 35 lit. 6 part. 1 •
Beneficio, no debe ser dado á ninguno con-
tra su voluntad , 1. 24 tit. 34 part. 7. — Bene-
ficios, que quieran decir, et qdien los pueda dar,
et á quienes, et que edad deban haber, para los
poder recibir, II. 1, 2y 3 tit. 16 part. 1. — Si den-
tro de los seis meses desde que vacaren, no se
presentaren, quien los deba dar, 1. 9 tit. 18 part. 1.
— En que manera deban ser dados á los clérigos
por los prelados, 1. 5 tit. 16 part. 1. — No han
de ser dados debajo de condición, 11. oy 7 tit. 16
part. 1. — Eclesiásticos, dentro de quanto tiempo
deban ser proveídos, 1. 8 lit. 16 part. 1. — No se
pueden prometer antes que vaquen, el que será
en el Papa , 11. 10 y 11 tit. 16 part. I. — Bien se
pueden trocar, et cambiar unos con otros; pera
no s'epüeden vender, 1. 2 tit. 6 pait. 5.
Beodez!, es pecado grande et estraño, et que
daños se siguen de él, 1. 36 tit. 5 part. 1. — Quan-
do escuse de la pena ál que hirió ó mató á al--
guno, estando borracho, 1. 5 tit. 8 part. 7.
Besar las manos de su señor, por qué razo-
nes sea obligado el vasallo , e't por quales no , et
en que tiempo, 1. 5 tit. 25 part. 4.
Beso, que efecto tenga entre los esposos, et si
la esposa le da al esposo, et por el contrario, 1. 3
tit. 11 part. 4. -^Es señal que quien le da quita
la enemistad que tiene en el corazón contra otro,
I. 4 tit. 12 part. 7.
Bestias, vendiendo uno, como sobre esto se
debe hacer la carta de venta, 1. 65 tit. 18 part .3'.-
— Salvages, criando et teniendo uno en su ca-
sa, como pueda perder el señorío que tiene
en ellas, 11. 19 y 23 tit. 28 part. 3. — Et coniu-
pierda la posesión dellas, 1. 18 tit. 30 ])art, 3.-
-^-Quales no puedan ser prendadas , et dé la
pena del que las prendare , 1. 4 tit. 13 part. 5.
— Mansas ó bravas, si hicieren algún daño, quan-
do el señor esté obligado á la enmienda, ó no,
II. 22, 23 y 24 tit. 15 part. 7. — Naturalmente
aman la libertad , como también los hombres, re-
gla 1 tit. 34 part. 7.
Biblioteca debe haber en las escuelas, 1. II
tit. 31 part. 2."
Bienes, hechos en pecado mortal, de que apro-
vechen, 11. 40 y 41 tit. 4 part. 1. — De los cap-
tivos no los puede nadie tomar, sino para tor-
narlos en poder del captivo, et en poder de quien
deban estar, 1. 4 tit. 29 part. 2. — De iglesia üí*'
B^
18
índice del texto
deben ser enagenados locamente, et quien lo deba
impedir, Proemio, tit. 14 part. 1. — Quales se di-
gan, et quantas maneras sean dellos, Proem.y 1.
1 tit. 17 part. 2. — De captivos no se pueden ga-
nar por tiempo, et por que razones, 1. 5 tit. 2!)
part. 2. — Quasi castrenses, quales se digan, I. 2
tit. 2 part. 3. — Que fueron tomados á alguno
por razón de entrega, como deben ser vendidos,
1. 6 tit. 27 part. 3. — Et han el mismo privilegio
que la dote, 1. 17 tit. II part. 4. — Parafernales,
quales se digan, et donde tomaron este nombre,
et cuyos sean , et qué si la muger los da en
dote, etC4 1. 17 tit. 11. part. 4, — Del que es
prohijado, son en poder del prohijador, 1. 7
tit. 16 part* 4. — Et en quanto los bienes del pro-
hijado estén obligados al prohijador, 1. 8 tit. 16
part. 4. — De los aforrados, quando los señores
tengan algún derecho en ellos, et quando no,
1. 10 tit. 22 part. 4. — Et porque razones pier-
da el señor el derecho que tiene en los bienes
del aforrado, 1. 11 tit. 22 part. 4. — Que uno
metió en la casa que alquiló , ó en la here-
dad, están tácitamente obligados al precio (jue
prometió por la tal cosa, L 5 tit. 8 part. 5. — De
alguno, si él los obligare generalmente, quales
cosas no sea visto obligar, 1. 5 tit. 13 part. 5^.
— De alguno, ó de algún menor, si se podrán
empeñar por su mayordomo, ó procurador, ó cu-
rador, et quando se requiera otorgamiento del
juez, 1. 8 tit. 13 part. 5. — Del marido, están tá-
citamente obligados" por el dote que recibe con
su muger, et lo mismo es en los bienes que ella
tiene, quando promete dar dote otro por ella; et
lo mismo es en los bienes de los tutores, et cu-
radores, ó de los que tienen las rentas d<l rey,
1. 23 tit. 13 part. 5. — Del padre, si estarán obli-
gados tácitamente, porque él tiene adventicios
del hijo; et qué si los enagena et el hijo quiere
ser su heredero, 1. 24 tit. 13 part. 5 — De los
que cogen las rentas del rey, et de los que son
obligados á dar tributo, son obligados al rey,
hasta que cumplan lo que con él pusieron, 1. 25
tit. 13 part. 5 ; et si serán á esto obligados ios
bienes dótales que la muger deste tal llevó en
dote, 1. 25 tit. 13 parto. — Et si de los bienes
del huérfano fuere comprada alguna cosa, t-lla
será siempre obligada, hasta que cobre el precio,
1. 25 tit. 13 part. 5. — De la madre que se casa
segunda vez, están tácitamente obligados por
los de sus hijos, et lo mismo es de los bienes de
aquel con quien se casa, 1. 26 tit. 13 part. 5. —
Del que fizo mandas, están obligados tácitamen-
te á aquellos á quienes se hicieron las tales man-
das, 1. 26 tit. 13 part. 5. — Et lo mismo es de los
bienes del que recibe dineros emprestados para
hacer casa, ó la aderezar, ó nave, ú otra cosa, 1.
26 tit. 13 ¡jart. 5. — De los deudores, como,
et quando, et en que manera, et ante quien
deban ser desamparados, quando no tienen de
que pagíir, 1. I tit. 15 part. 5. — De los deu-
dores que los desamparan, coma deben ser re-
partidos entre tos acreedores, et quales se debatí
pagar primero que á otros, 1. 2 tit. 15 part. 5.
— Et si después de desamparados los bienes, an-
tes que se vendan, los pide el deador, querien-?
do pagar á sus acreedores, si le deban ser vueltos,
1. 2 tit. 15 part. 5. — Et que fuerza haya el des-
amparamiento que el deudor hace de sus bienes
por no poder pagar lo que debe, 1. 3 tit. 15 part.
5. — Et si por tal cesión de bienes se librará el
fiador, 1. 3 al ftn, tit. 15 part. 5. — Tío que-
riendo desamparar uno, ni pagar sus deudas, que
ptna merezca, I. 4 tit. 15 part. 5. — Del deudor,
si fueren por él vendidos en daño de sus acree-
dores, si valdría la tal vendida, et quando, et que
privilegio haya el acreedor quando por su pro-
pria autoridad prende á su deudor que huye, et
quando podrá hacer esto, 1. 10 tit. 15 part. 5. — ^
De los peregrinos que mueren sin testamento, co-
mo deban ser puestos en guarda, et á quien per-
tenezcan, 1. 31 tit. 1 part. 6. — De los que en-
tran en religión, cuyos debitn ser, 1. 17 tit. I
part. 6. — Del heredero, están obligados á pagar
las deudas et mandas del testador, quando él no
quiso hacer inventario, 1. 10 tit. 6 part. 6. — De
los hereges, á quien pertenezcan, et qué si el tal
herege es clérigo, 1. 7 tit. 7 part. 6,11.2 y 3 tit. 2©
part. 7. — Aunque no puedan ser del heredero,
por ser indigno, con todo eso no se aplicarán al
fisco en algunos casos, 1. 17 tit. 7 part. 6. — De
los vasallos, están debajo de la guarda et am-
paro del señor de la tierra, I. 5 al fin, tit. 10
part. 6. — Del padre que muere sin testamento,
pertenecen á los hijos et hijas, et por que parte ¿
los nietos, et quando, 1. 3 tit. 13 part. 6. — DeP
que muere sin hacer testamento, á quien perte-
nezcan, U. 3, 4, 5,6 y seguientes, tit. 13 part. 6.
— De la madre, et del que casó segunda vez con
ella, están obligados af íñjo de quien fué tulora,
hastaquele dé cuenta, 1. 5 al fin, til. 16 part. 6. —
Et quando se deba hacer la entrega en los bien( s
del menor, quando fué dada sentencia contra él,
et quando en los de su tutor ó guardador, 1. 17
tit. 16 part. 6. — De los huérfanos, quandoy^
et en que manera los pueda enagenar el guar-
nador, 1. 18 tit. 16 part. 6. — De los traidores,
no pueden ser enagenados por ellos, desde el dia
que comienzan á andar en la traición, 1. 4 tit. 2
part. 7. — Et la mitad de los bienes del que so-
saca, et induce, et persuade alguna virgen ó mu-
ger honesta que haga con él maldad, deben ser
de la cámara del rey, 1.2 tit. 19 part. 7. — Del
marido, ó de la muger, cuyos deban ser quan-
do el uno dellos se hace judio, ó moro, ó herege,
1. 6 tit. 25 part. 7. — De los hereges, quien los pue-
da heredar, et cuyos deban ser, 1. 2 tit. 26 part. 7.
— De los condenados á muerte, no deben ser to-
mados, si tienen hijos ó parientes, 1. 8 tit. 10, 1.5
tit. 31 part. 7, y la I. 25 tit. 22 part. 3. — Ko son
dichos aquellos por los cuales viene á los hombres
mas daño que provecho, regla 3 tit. 34 part. 7 —
De iglesia, no pueden sacarse por seculares, 1.64
DE LAS SIETE PARTIDAS.
ié
út. 4p. 1. — Déla real hacienda deben ser guarda-
dos, I. l.tit. I7part. 2. — Hallados en poder de la
muger,se presumen ser del marido, 1. 2 lit. 14 parí.
3. — Délos clérigos que mueren sin testamento,
de quien sean, il. 4 y 5 tit. 21 part. 1. — De los
caballeros, si pueden ó no ser prendados, 1. 23
tit. 21 part. 2. — Son muchos los que recibe el
cristiano por el sacramento de la penitencia, 1.
46tit. 4 part. 1. — Que ganan loseiiemigos, si des-
pués se recobran, de quien sean, 1. lü tit. 29
jiart. 2. — Comunes, quaksse digan, 11. 2 y 3 tit.
28 part. 3. — Quales se amortiguan por el peca-
do mortal, y después reviven por la penitencia,
1.41 tit. 4 part. 1. — De los vivos, en quantas ma-
ncrasaprovechanálos muertos, 1 42 tit. 4 part. 1.
BiENAVETiiRAno, es el que es perseguido por
hacer justicia, 1. 45 tit. 5 part. 1.
Bienquerencia , que cosa sea, et en que difiera
de ia amistad, et del amor, et de la concordia, 1. 1
tit. '27 part. 4.
Bigamo , quien sea, et si podrá el Papa dispen-
sar con él para que pueda recibir órdenes, et
ron qual, I. 5 tit. 5 part. 1. — Quien se diga asi,
et de cuantas maneras puede uno serlo, 1. 4
lit. 1 part. 4 verso : Et otrosí. — No puede ser
obispo, 1. 35 tit. 5 part. 1.
Bisabuelo, es obligado á dotar á su bisnieto
que él tiene en su poder, et quando, 1. 8 tit. 11
])urt. 4. — Es obligado á alimentar á su bisnieto
qiiando su padre ni abuelo no tienen con que le
triar, 1. 4 tit. 19 part. 4.
Bisnieto , si le prohijare su bisabuelo , que
derecho gane por esto en sus bienes, 1. 10 tit. 16
part. 4.
Blasfemar á Dios es gravísimo delito, et con-
tra natura, I. 4 tit. 4 part. 2, Proem. tit. 28
part. 7.
Blasfemia es un crimen gravísimo, y contra
natura, 1. 4 tit. 4 part. 2. Proem. tit, 28
part. 7.
Blasfemos, quienes se digan, et quien los
puede acusai', et ante que juez, et en que ma-
nera, Proem. y la I. 1 tit. 28 part. 7. — Como
deban ser castigados, ahora sean caballeros, ó
ricos hombres, ó ruines, moros ó judíos, 11. 2,
3, 4, 5 y 6 tit,- 28 part. 7.
Bocaeo , no se debe poner en la boca antes
que el que la boca tenia fueie pasado, 1. 5 tit. 7
part. 2.
Bodas, no se pueden celebrar en las fiestas, eí
én el tiempo que la iglesia estatuyó, 1. 18 tit. 2
part. 4.
Boecio, fué un muy sabio caballero, 1. 16 tit. 5
part. 2.
Bondad, vence al linage, I. 6 tit. 9 part. 2.
Boticarios, que pena deban haber, si por no
saber ellos hacer su oficio, muere alguno, 1. 6
tit. 8 part. 7.
Buena fe, et quando se diga tener uno buena
fe, et quando mala, I. 29 tit. 23 part. 3, 1. 9
tit. 33 part, 7. — Hace que. uno pueda ganar
los frutos de la cosa de que fué condenado, 1. 39
tit. 28 part. 3. — Pero si los frutos aun no están
gastados, no los hará suyos el tal poseedor de
buena fe, 1. 39 tit. 28 part. 3. — ?si quando vienen
sin labor de hombres, 1. 39 tit. 28 part. 3. —
Buena fe debe tener siempre el que quiere ganar
alguna cosa por tiempo, II. 10, 11 y siguient,
tit. 29 part; 3.. — Debe tener el que compra la
cosa, ó la recibe en cambio, 1. 12 tit. 29 part. 3.
— Et que tiempo la deba tener, allí. — Buena
fe del siervo que con)pra alguna cosa, quando
aproveche á su seíior, 1. 13 tit. 29 part. 3.
Buenos, no deben perder por los malos, 1. 2
en el medio, tit. 26 part. 2. — Son pocos, y los
malos muchos, 1. 3 tit. 27 part. 4.
\LJaballeria , como deba ser, y con que regíal
se mantenía en lo antiguo, 1. 28 tit. 23 part. 2;'
— En España, por que se diga, et que sea, 1. 1
tit. 21 part. 2. — Et por razón della puedfn los
caballeros ser convenidos allí do viven, véase la
1. 32 verso : ¿a cuarta, tit, 2 part. 3. — Es una
manera de naturaleza, 1. 2 lit. 24 part. 4.
Caballero, que muerte pueda dársele por su
delito, 1. 2h tit, 21 part. 2. — Quando piérdela
caballería, 1. 25 tit. 21 part. 2, — Debe ser medido
y templado en comida y bebida, 1. 19 tit. 2l part.
2, — En lo antiguo era escogido uno entre miJ,
1. 2 tit. 21 part. 2. — Que deudo le queda con
el que le arma caballero,!. 16 tit. 2l part. 2.
- — Que cosas debe guardar en dichos et en he-
chos, 1. 22 tit. 21 part. 2. — Debe ser indus-
trioso, II. 6 y 8 tit, 21 part. 2. — Con quien
debe comer, 1. 23 tit. 21 part. 2. — Como le
deben quitar la caballería, 1. 25 tit. 21 part. 2.
Caballeros , si serán escusados por la igno-
rancia del derecho, 1. final tit. 1 part, l,y I. 31
til. 14 part. 5 — Y qué si és traidor,!, final tit. 1
part. 1, — Antiguamente se llamaban defensores,
Proem. tit. 21 part. 2. — Porqué son así^ lla-
mados, et como deben ser escogidos, 11. 1 y 2
tit, 21 part. 2. — Deben liaber en sí quatro vir-
tudes principales: deben ser sabios, bien aeos-'
tumbrados, mañosos, y leales, 1. 4 y siguient.
tit, 21 part, 2, - — Quien haya poder de los hacer,
et quien no lo pueda ser, et que deba hacer el
escudero antes que le liagan caballero, 1!, 11, 12
y 13 tit. 21 part. 2. — En que forma deban ser
armados, et con que solemnidades et ceremo-
nias, II. 13 y 14 tit. 21 part. 2, — Qué cosa de-
ben guardar et hacer quando cabalgaren, 1, 17
til, 21 part 2. — En que manera se deban vestir,
et como deben ser mesurados, 11. 18 y 19 tit, 21-
part. 2. — Mientras comieren, deben hacer que'
íes lean historias de los grandes fechos de calJa-?"
U'eros, et qué los tales deben guardar, et hacer,-
1. 20 tit. 21 part. 2. — En ninguna manera de»
ben empeñar ni jugar las armas ni caballo,'
1. 21 tit. 21 part. 2. — Et que cosas deben los'
tales facer y et guardar en dichos y en fechos ¿^
20
et como deben ser guardados, 11. 22 y 23 tit. 21
part. 2. — Como deben ser honrados, et que
mejoría deban haber mas que los otros , et por
que cosas pierdan la honra de la caballería,
11. 23, 24 y 25 tit. 21 part. 2. — No deben ser
atormentados por el juez en ninguna causa ni
delito,!. 24 tit. 21 part. 2,y lal. 2 tit. 30 part. 7—
Ni deben ser muertos bajamente, dicha 1. 24. —
Si hurtaren ó robaren lo ageno, que pena deban
haber, L 24 tit. 21 part. 2. — No pueden ser
procuradores, 1. 6 tit. 5 part. 3, et quando sí,
iVéase la 1. 7. — ^ Ni otros ningunos privilegiados,
no se pueden escusar de pechar para reparar las
fortalezas, castillos, muros, fuentes, caños, et
otras cosas semejantes, et porqué, 1. 20 tit. 32
part. 3. — Si serán obligados á pagar portazgos,
et que si por no lo pagar se van por otro camino,
que pena deban haber, 1. 5 lit. 7 part. 5. — En
que manera puedan, ó deban hacer sus testa-
mentos, 1. 4 tit. 1 part. 6. — No pueden ser
arrendadores, et porqué, 1. 2 tit. 8 part. 5, y
1. 4 tit. 6 part, 7. — No pueden ser fiadores de
otros, et porqué, 1. 2 tit. 12 part. 5. — Si por
algún delito fueren condenados á muerte, si
podrán hacer testamento, et quando sí, 1. 15
tit. 1 part. 6. — No pueden ser curadores de
algún menor, el quando sí, I. 14 tit. 16 part. 6.
— Quando se pueden escusar que sean guarda-
dores de los huérfanos, 1. 3 tit. 17 part. 6. —
.De la mesnada dtl rey, quales se digan, 1. 7 tit. 1
part. 7. — Por quales jueces deban et puedan
ser presos, y juagados, et por qué razones, et
por quales delitos^ yerros, et quando, et en
que manera , 1. 3 lit, 29 part, 7. — Et quales se
llamen delitos de los caballeros, 1. 3 tit. 29
part. 7. — Quando en lo antiguo se les im-
ponía la pena de despeñado , 1. 24 tit. 21
part. 2.
Caballo, para ser bueno, ha de tener tres co-
sas en sí, et es laanimalia del mundo que mejor
responde á su naturaleza, 1, 10 til. 21 part. 2,—
O otra cosa semejante, si uno le recibiese pres-
tado de otro, debe le dar á comer mientras le tu-
viere en su poder; pero no es obligado á le cu-
rar si enferrtiare, 1. 7 tit. 2 part. 5, — Vendiendo
uno á otro, es obligado á decir las tachas que
tiene, y de otra manera no valdrá la vendida,
1. 65 tit. 6 part. 5. — O olra bestia, llevando uno
emprestiida hasta cierto lugar, si le pasa adelante
sin voluntad de su señor, comete hurto, 1. .3
tit. 14 part, 7. — Se acompara al navio, 1, 8
tit. 24 part. 2, — Caballos del rey, con que título
se sacaban, 1. 20 tit, 18 part. 3,
Cabdillamiento , que sea, et que bienes pro-
duzca si bien se porta; y si mal, que males causa,
1. 3 tit. 28 part. 2.
Gabdillo es empleo de grande honra, 1. 4 tit,
23 part. 2. — De mar, qual sea, qué debe hacer,
y cuidar, 1. 24 tit. 9 part. 2. — Quien deba ser es-
cogido por tal, et por que razones, et como los
C^abdillos deben ser esforz .dos, II. 4 y 5 tit. 23
ÍnÍMé t>éí?fe^o
part, 2. — Debe ser avisado de lo qüéliá lté'híi«
cer antes que el hecho venga et debe siempre'
catar su mejoría, et que cosa» debe hacer qué
usen sus gentes en tiempo de gut-rra, 11. 6, 7y &
til. 23 part. 2, — Es comparada á la Havé, et al
freno, et al maestro, et por qué razón, 1. 11 tit.
23 part. 2. — Cabdillos, que señales deban traer,
et quantas maneras son de señas mayores, et
quien las puede traer, et por qué razones, alli 1, 2
y 13. — Cabdillo, es lo mismo que maestro de ca-
ballería, et este no poede condenar á muerte ni
á perdimiento de miembro, 1. 11 tit. 18 part. 4.
Cabeza, « n que ínanera deba ser cortada al que'
fué condenado á esto por algún delito, 1. 6 tft. 31
part. 7. — Produce los sentidos, 1. 5 tit. 1 part. 2.
Cabeza del Pueblo, es llamada el rey, et porqué
razón, 1. 26 lil, 13 part. 2.
Cabildo, que quiera decir, et si los fraylcs
seráu obligados á ir á él, et quando es capitula
general, 1. 17 tit. 7 part. 1. — Si entra por fuerza
alguna cosa agena, como deba ser castigado,
1. 17 tit. 10 part. 7. — Si podrá poner procura-
dor, I. 2 tit. 5 part. 3.
Caer, et cayéndose algún edificio, quando se
presuma caerse por ser falsamente hecho, et dé
la pena de los que asi lo hicieron, 1. 21 tit, 32
part. 3.
Calces por do pasa el agua para regar alguna
heredad agena, quien les deba aderezar, et man-
tener, 1. 4 lit. 31 part. 3.
Calendas, quales sean asi llamadas, 1. 15>
til. 11 part. 5.
Calentura, se quita, ó tempera , bebiendo vi-
nagre con mucha agua, 1. 19 lit, 21 part, 2.
Cálices, de que metales deban ser hechos>
1. 56 lit. 4 part. 1.
Callar vale masque hablar, 1. 5 tit. 4 part, 2^
— Se debe ante los mal intencionados, 1. 5 tit. 4
part. 2.
Calles, no las puede nadie ganar por espacio
de ningún tiempo, 1. 7 lit. 29 part. 3.
Cámara del rey, véase la palabra Fisco.
Camarero del rey, qual deba ser en sí, et qual
sea su oficio, 1. 12 tit. 9 part. 2,
Cambiar se pueden las cosas espirituales por
otras cosas; pero no se pueden vender, 1. 2 tit, 6
part. 2,
Cambio, et trueque, que cosa sea, et de que ma-
nera se hace, et quien le puede hacer, et deque
cosas,et de su fuerza, 11. 1, 2y 3 tit. 6part. 5. — Et
en que manera se pueda deshacer después que fuere
hecho, 1, 4 lit. 6 part. 5. — En cambio recibiendo
uno una cosa, debe tener buena fe, et que tiempo,
et qué si sobreviene mala fé , 1. 12 lit, 29 part. 3.
Caminos, son comunes á todos los hombres
así naturales del reyno como extraños, 1, 6
til. 28 part. 3. — Públicos, que son comunes á
todos , nadie los puede prescribir ni ganar por
tiempo, 1. 7 tit. 29 part. 3.
Camisa Romana, et Roquete , son lo misma,
1. 39 tit. 5 part. 1.
DE LAS SIETE PARTIDAS.
21
¿íJQampo vendiendo uno a otro simplemente, si
sierá visto vendelle lo que eslá dentro de él , si no
fué de ello dicho nada, 1. 31 tit. 5 part. 5. —
Qual se diga propiamente, 1. 8 tit. 33 part. 7.
I Canales, siendo hechas por alguno, en daño
de su vecino, puede él pedir al juez que las qui-
te, etc. 1.13 tit. 32 part. 3. — Nuevas para en-
trar las aguas en casa de uno con perjuicio del
vecino, no pueden hacerse, 1. 13 tit. 32 part. 3.
Candelas, por que se enciendan én las misas,
et'qué significan, 1. 11 tit. 6 part, 1.
Canónigos reglares , en que cosas acuerden
con los frailes, et en quales no, 1. 30 tit. 7
part. 1. — Si anduvieren con su obispo, so ha-
bidos por presentes, et como tales llevan todo
lo quotidiano, et qué si están enfermos, 1. 19
tit. 16 part. 1.
Canonizar un cuer o, que quiera decir, et
como deba hacerse, 11. 65 y 66 tit. 4 part. 1.
Cantar en la mesa es manifestar que lo cajasa
v] vino, 1. 5 tit. 7 part. 2.
Caíños, importa mucho á la salud de los hom-
bres que estén bien reparados et limpios, 1. 7
tit. 32 part. 3. — De agua, siendo hechos en
perjuicio de los vecinos , pueden querellarse al
juez, et pedir que los mande quitar, derrocar, ó
deshacer, 1. 13 tit. 32 part. 3. — Públicos, et
fuentes, muros, et fortalezas, el las otras cosas
comunes, débense reparar et aderezar, et á cuya
costa, et á quien el hacer esto pertenezca, 1. 20
tit. 32 part. 3. — De las casas vendidas van con
las casas, et son del comprador dellas, et el ven
dedor no los puede quitar, 1. 28 tit. 5 part. 5.
Capellán del rey qual deba ser en sí, et que
cosa ha de íener, 1. 3 tit. 9 part. 2.
Capiscol, que quiera decir, 1. 5 tit. 6 part. 1.
Capitanes, no deben ir en pos de los enemi-
gos, ni se han de partir del campo después de la
vi-ctoria,et por que razón, 1. 2 tit. 26 part. 2 al fin.
Capones, efc como no pueda uno perder el se-
fiorio de los capones et gallinas que tiene en su
casa, 1. 24 tit. 28 part. 3.
Captivo, Cativo. Véase, Cautivo.
Cara del hombre, porque mira al cielo, 1. 6
lit. 12 part. 2. — De la muger es como fuego,
que quema al que la cata , 1. 26 tit. 4 part. 1 . —
Et ninguno debe ser señalado en la cara, et
quando sí, 1. 6 tit. 31 part. 7.
Carácter, que cosa sea, et si imprimirá en el
que fuere ordenado por fuerza, ó no, 1. 32 tit. 6
part. 1.
Cárcel, si alguno que está en la cárcel hace
contracto alguno, si valdrá, I. 5 tit. 29 part. 2.
— Es para guardar los presos , et no para les
hacer mal, ni dalles pena en ella, 1. 11 tit. 29
part. 7, L 17 tit. 26 part. 2, y la 1. 4 tit. 31
part. 7. — Et de la pena de los presos que que-
brantan la cárcel, 1. 13 tit. 29 part. 7. — Et que
pena deban haber los que por fuerza sacan algún
preso de la cárcel, 1.14 tit. 29 part. 7. — No la
debe hacer ninguno sin mandado del rey, et en
qué pena caiga si la hace, et quando no, 1. 15
tit. 29 part. 7. ' i;
Carcelero , debe dar cuenta cada mes de loSJ
presos que tiene á su cargo, et á quien, et qué
pena haya él si así no lo hace, et el juez si lo
disimula, 1. 8 tit. 29 part. 7.
Carceleros, en que manera deban guardar los^^
presos, et que deban hacer, et mirar, 1. 6 tit. 29
part. 7. — Et como deban ser guardados los'
presos, hasta que sean sentenciados, 1. 7 tit. 29
part. 7. — No merecen pena si los presos huye-'
ren por culpa ó en compañia de los otros sus;
compañeíos que los guardan, allí 1. 9. — Que
p^íia merezcan si tratan mal los piesos por al-"
guna qiíalquiera razón que sea, 1. 11 tit. 29
part. 7. — Que pena deban haber si se les fuere
algún preso, et quando, 1. 12 tit. 29 part. 7.
Cardenales, son como parte del cuerpo del
Papa, et si son k gados por él pueden absolver
á los que pusieron manos en los clérigos, 1. 23
tit. 9 part. 1. — No pueden ser los que fueron
condenados por hereges, 1. 4 tit. 26 part. 7.
Caridad, que quiera decir, et por qué razones
sea el hombre obl gado á ella, 1. 6 tit. 12 part. 2,
I. 42 tit. 5 part. 1.
Carniceros, en lo antiguo no eran desprecia-
dos para caballeros, 1. 2 tit. 21 part. 2.
Carreta, siendo mandada á uno, si será visto
mandalle también las bestias que la traen, et qué
si se nmrieron dichas bestias en vida del testa-
dor, 1. 42 lit. 9 part. 6.
Carta de procuración, como debe ser hecha,
et quantas cosas se deben poner en ella, I. 14
tit. 5 part. 3. — í^n que manera deba ser hecha
quando quisiesen acusar algún guardador de
huérfano por sospechoso, 1. 17 tit. 5 part, 3. —
En que manera se deba hacer quando el rey da
judicaturas á algunos, ó los envía por Adelan-
tados de alguna tierra, 11. 6 y 7 tit. 18 part. 3.
-^- Por la qual se crea algún escribano de nuevo,
et carta de legitimación, et otras cartas por las
quales se da forma á algJín acto, II. 8 y 9 tit. 18
part. 3, y por todo el título. — De pagamiento no
escusa á los que la tienen, si tomaron alguna
cosa que no debían,]. 14 tit. 18 part. 3. — De
amparo, 1. 18 tit. 18 part. 3. — Ganada contra
menor ó viuda, si será ó no válida, 1. 41 tit. 18
part, 3. — Para que algún concejo haga cosa
señalada,^ como se hacia, 1, 22 tit. 18 part. 3. —
Qué gana el descomulgado callando la verdad,
si valdrá ó no, 1. 38 tit. 18 part. 3. — Señalada,
qual sea, 1. 47 tit. 18 part. 3, — Para sacar ca-
ballos del reyno, como se hacia, 1. 20 lit. 18
part. 3. -T- Ganada por uno en favor de muchos,
si los demás pueden valerse de ella, 1. 40 tit. 18
pgrt. 3. — De embajada, como se hacia, 1. 25
tit. 18 part. 3. — Del rey, quando se pierde,
1. 35 lit. 18 part. 3, — Ganada contra otro, que
circunstancias ha de tener, 1. 39 tit. 18 part, 3.
— Para que los ganados anden seguros , como se
hacia, 1, 19 tit. 18 parí. 3. — ^Para recoger mo-
INDIGE DEL TEXTO
peda ó cosecha, como se hacia, 1. 23 tit. 18
parí. 3. — Para pesquisar ó coger malhechores ,
pomo sé hacia, 1. 24 tit. 18 part. 3. — Para pedir
lismosna por el reyno, como se hacia, 1. 21
tit. 18 part. 3. — De pago, como se hacia, 1. 81
lit. 18 part. 3. — Alcanzando uno con mentira,
c¡ue pena deba haber, 1. 53 tit. 18 part. 3. —
De nadaría, que alguno hace por algún menor,
como deba ser hecha, 1. 59 tit. 18 part. 3. —
Presentada contra uno, si él dice que es falsa,
debe el juez tomalle juramento de que no 1q
hace con malicia, y dalle término para lo pro-
bar, 1. 116 tit. 18 part. 3. — Pública trayendo
uno en juicio contra otro, por qué razón no
pruebe si la parte contra quien la muestra pu-
diere probar lo contrario, 1. 117 tit. 18 part. 3.
— Príhiica, queriendo uno descebar, como, et en
qué deba el juez ser acucioso, para conocer si
la carta es falsa ó no, 1. 118 tit. 18 part. 3. ^-
Particular y privada, si fuere confesada en jui-
cio por la parte contra quien se aduce, vale
como si fuera hecha por escribano público, aüí
1; 119 — et esta carta debe S(^r hecha con causa,
porque de otra manera no valdrá, 1. 1 19 tit. 18
part. 3. — et que se ha de hacer si la parte ne-
gare e.'^ta carta, allí. — Privada, que uno tiene en
Su poder, en que dice que uno le debe algo,
que fe haga, allí 1. 121. — Carta, ó instrumento
que fuere hallado después de la sentencia defini-
tiva de la qual no se apeló, si por ello la t¿A
sentencia deba ser revocada, et quando, 1. 19
tit. 22 part^. 3. — Et por ella puede el padre le-
gitimar á su hijo, et quando, et en que manera,
et si la tal legitimación se estenderá á sus herma-
nos aunque en ella no se haya hecho mención
de ellos, et á quien tenga pro la tal. legitimación,
1. 7 tit. 15 j)art. 4. — Alcanzada del rey para que
la vendida hecha se deshaga, no debe valer, ni
ilfbe darse, 1. 61 tit. 5 part. 5. — De compra, ó
donación, si se diere a alguno en nombre de
prenda, que sea visto dalle por esto, 1. 14 tit. 13
part. 5. — Teniendo uno de otro por la qual
confiesa debelle algo, si el acreedor la rompiere,
si será visto por esto perdonalle la deuda, 1. 40
tit. 13 part. 5. — O escritura, teniendo uno de
la deuda que otro le debe, si esta la manda á
¿i'guno, si por esto será visto mandalle la deuda,
1. 47 tit. 9 part. 6.
- Cartas plomadas, en que manera deban ser
hechas, 1. 4 tit. 18 part. 3. — Et en que difieran
de los privilegios, 1. 4 tit, 18 part. 3. — Quales
deban ser hechas en pergamino de cuero , et
cuales en pergamino de paño , 1. 5 tit. 18 part. 3.
— Cartas de privilegio en casa del rey, él solo las
puede dar; pero las de justicia, puédenlas dar
los oidores, I. 26 tit. 18 part. 3. — Foreras,
puédenlas dar los adelantados, ó alcaldes de la
corte del rey, aunque el rey no las firme, dicha
1. 26. — Ganadas contra la fe, ó contra los de-
rechos del rey, no valen', et que se deba hacer
.entonces, I. 29 y 30 tit. 18 part. 3. — Ganadas
contra el común de algún pueblo, no deben s^r
cumplidas las primeras, I. 30 tit. 18 part. 3. — r
De alongamiento de plazo que el rey da, quando,
et como d«ben valer, et las que da para que unp
no sea obligado á responder sobre lo que debe ^
11. 32 y 33 tit. 18 part. 3. — Foreras, quantq
tiempo duren, et por qué cosa se pierdan la^
cartas del rey, allí 1. 3o. — Que son ganadas por
engaíio, ó en otra manera, en que unas impidan
á o.tras, II. 36 y 37 tit. 18 part. 3. — Generales,
quales se digan, et quales especiales, et quantos
hombres pueden traer á pleyto por la carta ge-
neral, sin los que en ella vienen nombrados,
11. 45 y 46 tit. 18 part. 3. — Foreras, quales se
digan, et por quales cartas se les dé la jurisdicion
á. los jueces, et por qué palabras, 1. 48 tit. 18
part. 3. — De gracia, de quantas maneras sean,
et por qué razones seden, 11.34, 49,50y 51 tit. 18
part. 3. — Dadas del rey, quales deban ser cum-
plidas luego, sin pleyto ni juicio, 1. 52 allí. —
Cartas que hacen los escribanos públicos, que
deban contener en sí, et de la forma suya, alli ,
1. 54. — De vendida, en que forma se hagan ,
1. 56 tit. 18 part. 3. — De íiaduria de la vendida,
alli 1. 57, — De ventas hechas por los menores ,¡
de que forma se deban hacer para que valgan ,
1. 59 tit. 18 part. 3. — Escrituras, ó priviligios,
por quales razones los puedan desechar los hom-
bres,!. 111 tit. 18 part. 3,yl. 112 tit. 18 part. 3.
— Et los jueces deben ser muy acuciosos en sa-
ber los engaííos que hacen los hombres malos en
las cartas, allí 1. 112. — Cartas en las quales no,
hay falsedad ninguna, en que manera deban va-
ler, 1.114 tit. 18 part. 3, y la 1. 12 tit, 19 part. 3.
— Públicas que se presentan ante los jueces, por
qué razones no deban valer, ni ser creídas, íiUi
lá 1. 115. — Quando se deban refacer, si se dice
que son perdidas, et como, et en que manera,
et qué si el deudor es rebelde, 11 10 y'll tit. 19
part. 3,. — De deuda, si se hallaren en poder del
deudor, si se presumirá por esto haber pagado,
ó remitídosele la deuda, 1. 11 tit. 19 part. 3, —
De conveniencia que hace un pueblo ó un hom-
bre con otro, quanto deban dar al sello del rey
por esta causa, 1. 9 tit. 20 part. 3. — Véase Es-
crituras, Forma, Privilegio, Rescrito.
Casa ó cabana puede hacer todo .hombre en la
ribera de la mar, et otro qualquiera edificio, et
quando no, 1. 4 tit. 28 part. 3. — De alguno,
si cayere sobre la de otro sin haberse querellado
déí por !a tener mal reparada, no será el señor
obligado á le rehacer el daño, 1. 11 tit. 32 part. 3.
— Teniendo uno, es obligado á la reparar et
mantener; pero á edificalla nadie es obligado,
sino en algunos casos, allí I. 25. — O torre, que-
riendo hacer uno, puede, si quisiere; pero debe
dejar espacio, et qual, para que la calle, et car-
rera por esto no se estorbe, et quando no la po-
dra alzar mucho, et hasta donde, véase dicha
1. 25. — Vendiendo uno á otro, quales cosas po-
ai el sacar della, et quales na, 11. 28, 29 y 30 tit. 5,
DE LAS SIETK PARTIDAS.
23
part. 5. — 'Vendiendo uno á otro, si al compra-
dor, por juicio , le fuere sacada parte della , si el
vendedor se la debe hacer sana, ó no, 1. 32 tit. 5
part. 5. — Vendiendo uno á otro, si el vendedor
no dijo nada de la servidumbre, ó censo, que la
tal casa tenia, no valdrá la venta, 1. 63 tit. 5
part. 3. — Arrendando alguno, si no paga el
precio que prometió de dar por ella, bien le
puede el señor echar de allí, et sus bienes que
metió dentro están obligados por el dicho pre-
cio, 1. 5 tit. 8 part. 5. — Arrendando uno por cierto
tiempo, antes que este tiempo llegue no puede
ser echado por el señor de la casa, et quando
et en que casos sí, et si aun entonces será el
señor obligado á le dar otra casa , 1. 6 tit. 8 part.
5. — En que se hace moneda falsa, debe ser del
rey, et quando no, 1. 10 tit. 7 part. 7. — Si se
quemare, y alguno, mientras dura el fuego, hiu'ta
algo della, como deba ser castigado, 1. 3 tit. 10
part. 7. — Casa debe ser segura, para que el
dueño se huelgue, 1. 3 tit. 7 part. 3. — Que
amenaza ruina, que debe hacerse de ella, 1. 15
tit. 30 part. 3. — No puede hacerse junto á la
iglesia, 1. 21 tit. 32 part. 3. — De muchos, si uno
la repara, debe cobrar de los condueños la por-
cion correspondiente á la parte de dominio, 1. 26
tit. 32 part. 3. — Del rey, si ampara ó no á los
delincuentes que se acogen á ella, 1.2 tit. 17 part. 2.
Casas, de los traidores, deben ser derribadas
por el suelo, et porqué, 1. 6 tit. 13 part. 2. —
De los estudiantes, no las puede tomar otro nin-
guno, K 5 tit. 31 part. 2. — De los nobles en
España, deben ser gua -dadas como castillos, et
por qual razón, 1. 32 tit. 18 part. 2. — M otros
edificios no pueden ser hechos cerca de los cas-
tillos, ni de los muros de los lugares, et como
se <lcba entender esto, 1. 22 tit. 32 part. 3. —
Ni tampoco se pueden hacer en los caminos, ni
plazas, ni exidos, ni cerca de la iglesia, et
quanto espacio deb n dejar, allí 11. 23 y 24. —
en que fueron acogidos los hereges, deben ser de
Ja iglesia, 1. 5 tit. 26 part. 7.
Casado no puede ser prelado, 1. 35 tit. 5 part.
1. — ]No puede tomar medicinas para tener mas
actos con su muger, 1. 9.tit. 2 part. 4. — Debe te-
ner intención de hacer hijos, 1.9 tit, 2 part. 4.
Casados, que tienen corona, si deberán pagar
pechos reales, 1. 49 tit. 6 part. l.-^No pueden ser
clérigos, aunque sus mujeres quieran, si ellas no
se meten en religión, si son mozas, y qué si
son viejas, 1. 38 al fin tit. 6 part. 1. — Quando
se pueden meter frailes, et en que manera, 1. 11
tit. 7 part 1. — Que se hacen frailes, sin contar
con sus propias mugeres, si estas los sacan, y
después mueren , deben aquellos volver á la
religión , 1. 12 tit. 7 pan. 1 — De que edad han
de ser á lo menos, 1. 6 tit 1 part. 4. — Si no
quieren hacer vida maridable , puédelos com-
peler á ello la iglesia, aunque nunca se hayan
ayuntado carnalmente, 1. 7 tit. 2 part. 4. — De-
ben se guardar de no.se juntar carnalmente en los
dias de grandes fiestas, ó de ayuno ; pero si eí
uno lo quisiere, el oUo no sf lo ha de negar, 1. 7
tit. 2 part. 4. — Siendo unos, si se acusan por pe-
cado de adulterio, si el que acusa al otro será
obligado á cumplir con la voluntad del otro mien-
tras dura el j)leyto, allí I. 8. — Siendo, aunque
se ayunten carnalmenle,no pecan ,etpor qué ra-
zones, et quando sí , 1. 9 tit. 2 part. 4. — Si con-
fesaren públicamente el matrimonio que antes
contrajeron descendidas, hácenle valer como
si de primero lo hicieran públicamente, 1. 2 tit. 3
part 4. — Et que si confiesan contra el matri-
monio, si esta su conocencia les aprovechará ó
no, et quando, 1. 2 tit. 3 part. 4.— Si se fueren
a vivir á otra tierra adonde hay costumbre en
contrario de lo que enti e sí prometieron al tiempo
que se casaron, qué se deba entonces hacer et
guardar, 1. 24 tit. 11 part. 4. — Etquepenaha-
yan los que á sabiendas se casan dos veces,!. 16
tit. 17 part. 7. — Et si uno de los casados se torna
judio, moro, ó he rege, en qué pena cayga por
ello, 1. 6 tit. 25 part. 7.
Casamiento, et quien deba ser el juez en esta
causa, pone la 1. 58 tit. 6 part. 1 — Que cosa sea
1.1 tit. 6 part. 2, y 1. 5 tit. 2 part. 4. — Et entre
que personas se deba hacer, 1. 2 tit. 20 part. 2.
— En el casamiento base de procurar que ambos
sean hermosos, ó á lómenos la mujer, dicha 1. 2.
— Et si sobre esto naciere alguna duda, tal pleyto
no pueda ser puesto en manos de avenidores,
1. 24 en el medio, tit. 4 part. 3. — Puédese
hacer entre ausentes, et por procurador, et quan-
do, 1. 1 con otras siguientes, tit. 1 part. 4. — No
se llama el que se hace por palabras de presen-
te en muchos casos, sino llámase desposorio,
1. 3 tit. 1 part. 4. — No queriendo hacer uno que
esta desposado, quien le pueda compeler, et quan-
do, et en qué manera, 1. 7 tit. 1 part. 4. — Ha-
ciendo el hijo sin voluntad de su padre, si por
esto el padre le podrá desheredar, 1. 10 al fin
tit. 1 part. 4. — Como se pueda embargar por la
cuñadez que nace de los desposorios, et por qual,
et quando, 1. 12 tit 1 part. 4. — Por qué razo-
nes fué instituido por Dios, et que cosa sea, et lo
demás en esta materia, Proem. y 1. 1 tit. 2 part. 4.
— Que personas le puedan contraer et quales no,
1. 6 tit. 2 part 4, etde su fuerza, alli 1. 7. — Pué-
dese embargar por quince razones, 1. 10 tit. 2
part. 4. — Hecho con mujer que dice estar vir-
gen, aunque no lo esté, vale, y no se puede
deshacer, 1. 10 al fin , tit. 2 part 4. — Si es he-
cho públicamente, embarga el que antes era he-
cho encubiertamente, et si será este válido ó no,
1. 2 tit. 3 part. 4. — No se debe hacer encubier-
tamente, et de la pena de los que así se casaren ,
I. 3 tit. 3 part. 4. — De los siervos, et quando
valga, ó no, et qué si casa con libre, sabiéndolo,
ó creyéndolo, et si por casar con libre será él
libre ó no, y lo demás, véase todo el tit. 5 de la
part. 4. — Hecho con alguna sierva, creyendo
que era libre, si valdrá ó no, et qué si su señor
fi
INDICK DFX TEXTO
fa franquease, 1 . 4 tít. 5 párt. 4. — No se deshace
porque el marido se haga siervo de otro, et piié-
dele la muger sacar de la tal servidumbre, et por
que razones, véase dicha 1. 4. —Se embarga por
compadrazgo espiritual, et quando, et porque,
et entre quienes, et por que razones, 1. 1 con
las qi.ie se tiguen, tit. 7 part. 4.^ — Como, et
quando seembcirgue por el prohijamiento, et qué
si e"l prohijamiento se deshace, 1, 7 tit. 7 part. 4.
• — Hecho entre los hijos adoptivos, bien vale,
\. 1 al fin, tit. 7 part. 4. — Hecho entre el prohija-
dor et la muger del prohijado , no vale, ni el he-
cho entre el prohijado y la muger del prohija-
dor allí 1. 8. — Hecho entre el prohijado y los
hijos del prohijador, debe ser deshecho, allí 1 8,
-r^ Si se deshará , ó no, et quando, si el marido
no puede conocer carnalmente á su muger, et
quantas et quales sean las maneras de este no
poder, 1. 1 con las siguientes, tit. 8 part. 4. — Co-
fno, et en que maneras, et quando se deshaga
por la impotencia del varón, 1. 2 tít. 8 part. 4.
— Si se deshará si la muger que es estrecha pa-
ra con el primer marido, después que la apar-
tan de él casa con el segundo , el qual la conoció
carnalmente, 1. 3 tit. 8 part. 4 -^ Si fuere des-
liecho por la impotencia de alguno, en que ma-
nera, et de que forma, et quando se deba partir,
et por que juez, 1. 5 tit. 8 part. 4. — Que la mu-
ger pide que sea deshecho por impotencia de su
marido, como, et quando le deban dar los tres
años de la ley, et quando no se le den, 1. 6 tit. 8
part. 4. — Quien le pueda acusar para que sea
deshecho, et quando, et porque, et lo demás,
véase el tit. 9 part. 4. — Como se deba deshacer,
et qual, por el dicho de los parientes, ó de otros,
et quales deban ser estos, 11. 18, 19 y 20 tit. 9
part. 4. — Puédese departir por muchas razones,
véase Divorcio. — En el qual intervino cópula
cornal, es perpetuo y firme, et quanto al vínculo
.íií) se deshace jamas , allí 1. 5. — Et en que ma-
nera los casamientos han comienzo, et acaba-
jniento, véase allí lal. 5. — Deshecho por sen-
tencia de divorcio por causa de fornicio, tórnase
á juntar, si el otro, después de a]>artado, come-
tiere otro tal et semejante pecado, allil. 6. — Si
se hubiere de partir por divorcio, quien deba dar
ia sentencia en esto, et qual deba ser, et si po-
<h'á ser metido en mano de arbitros, 11. 7 y 8
tit. 10 part. 4 — Si se hiciese en una tierra de-
bajo de ciertos pactos y condiciones, y los ca-
sados se van después á vivir á otra adonde la
costumbre es en contrario de los pactos y con-
ciertos que entre sí hicieron , que debe entonces
ser guardado, véase la L 24 tit. 11 part. 4. —
Luego que fuere deshecho, debe la dote ser vuel-
ta á la muger, ó á sus herederos, 1. 31 tit. 11
part. 4. — Si se deshiciere por muerte, ó por sen-
tencia de divorcio, quales despensas pueda con-
tar et haber el marido quando entrega la dote á
.su muger, ó á sus herederos, et quales no, 1.32
l^it. 11 part. 4.— r Hecho entre el oficial mayor de
alguna villa ó ciudad con alguna hija natural de
otro, por esto solo la tal hija se hace legítima,'
1. 8 tit. 15 part. 4. — Si fuere deshecho, quién'
tendrá los hijos en guarda, el padre, ó la madre,;
1. 3 tit. 19 part. 4. — Hace que uno sea naturaí'
de aquel lugar adonde se casó, 1. 2 tit. 24 part. 4.
— No se debe hacer por miedo de pena, sino por;
amor et consentimiento de ambas las partes, 1. 39
en el fin, tit. 11 part. 5. — Hecho por alguna
muger con alguno, sabiendo no poder ser entre'
ellos matrimonio, si dio dote, etel matrimonio se'
desliace, si puede pedir le vuelvan la dote que
dio, 1. 50 tit. 14 part. 5. Et que si ambos saben
el impedimento que hay entre ellos, si lo que dié¿
ron será del fisco, et quando no, allí 1. 51 . — Ga«
samiento si fuere hecho entre el tutor y su me-'
ñor, ó entre ella y su hijo del, como deba séi*
castigado, et qué si casa á su menor varón cóá'
su hija, I. 6 tit. 17 part, 7. — ^ Et que pena me''*
rezcan los que á sabiendas se casan dos veceSj
1. 16 tit. 17 part. 7. Véase Matrimonio, y Aco-
s;ar el MATRiMt)Nio.— Casamiento se embarga, por
parentesco carnal, ó espiritual,!. 12tit.2párt. 4,
—Quando no puede hacerse, 1. 18 tit. 2 part. 4.
r^Entre sordos, como se hace, 1. 5. tit. 2 part. 4.
— Entre mudos, como se hace, 1. 5 tit. 2 part. 4.
— Se embarga por la fuerza, 1,15 tit. 2 part. 4.—^
Por quales órdenes se embarga, 1. 16 tit. 2 part. 4.
- — Por quales pecados se embarga, II. 13 y 14
tít, 2 part. 4. — r Se embarga por desvariamiento
de ley, 1. 15 tit. 2 part. 4. — Se embarga por
pecado de incesto, 1. 13 tit. 2 part. 4. — Por
quales motivos se embarga, 11. 10, 16 y 17 tit. 2
part. 4.
Casamientos, en que manera se hagan encu-
biertamente , et por qué razones los impidió la.
iglesia, 1. 1 tit. 3 part. 4. — Que hacen los cris-
tianos, en que difieran de los casamientos que
hacen losinfieles, 1. 4 tit. 10 part. 4. — Por cua-
les condiciones se dilatan, 1. 3 tit. 4 part. 4.
Casándose uno con muger que dice que está
virgen , aunque no lo esté vale el matrimonio,
1. 10 tit. 2 part. 4. — Unos en una tierra, y ha-
ciendo entre sí pactos y conciertos , si después
van á morar á otra en que hay costumbre en con-
trario de su concierto, que se deba hacer, 1. 24
tit. 11 part. 4. — Una muger antes que pase el
año en que murió su marido, no puede ser insti-
tuida por heredera de nadie, 1. 5 tit. 3 part. 6.
— Et que pena hayan los que á sabiendas se ca-
san dos veces, 1. 16 tit. 17 part. 7.
Casar no se debe ningún clérigo, et de la pena
del que tal hiciere, 1. 41 tit. 6 part, 1. — Debe
cada uno con su igual en años, y no el viejo con
la moza, 1. 2 tit. 20 part. 2. — Prometiendo un
padre á su hija con otro por palabras de futuro,
de que manera se deba hacer la carta sobre esto,
1. 84 tit. 18 part. 3. — Queriendo unos, de que
forma se ha de hacer la carta del consentimiento,
1. 85 tit. 18 part. 3. —^' Vírgenes pobres, dícese
obra pia, 1. 12 tit. 28 píjrt, 3. — No se queriendo
DE Ly\S SIETE PARTIDAS.
5.=;
uno que está desposado , quien le deba compe—
leí, etquaQdo,etenqiie manei*d, 1.7 tit. 1 part. 4.
— No se queriendo la hija con quien el padre
jqueria, como la deba apremiar, et si la podrá
desheredar por esto, 1. 10 tit. 1 part. 4. — Qiiales
personas no se puedan, 1. 6 Lit. 2 part. 4, 1. 3 tit. 7
part. 4. — No se pueden segunda vez los mari-
dos que matan sin razón á sus muyeres, 1. 14
allí. — No se puede el cristiano con ninguna
muger de otra ley, et si se casare no valdrá el
matrimonio, 1. 15 íit. 2 part 4. — No se debe
ninguno clandestinamente, et de la pena que de-
ba haber si así lo hace, et de los grandes daños
que nacen de los casamientos clandestinos, 11. 3
y 5 tit. 3 part. 4. — No puede ningún clérigo ni
religioso á ninguno , si conoce que en esto hay
impedimento bastante, 1. 4 tit. 3 part. 4. — Por
quales razones no sea permitido á los parientes
Gon sus parient'as, véase en el Proeni. tit. 6
part. 4. — -En que grados no pueden algunos,
y les sea impedido, 1. 4 tit. 6 part. 4, — Qua-
les hijos de los compadres ó de las comadres
puedan entre sí, no obstante el impedimento de
la cognación espiritual de sus padres, 1. 3 tit. 7
part. 4 . — En que manera pueda una muger con
dos que hayan sido compadres, ó un hombre con
dos comadres, para que el casamiento valga, 1. 4
tit. 7 part. 4. — Puede el padrino con las hijas
ó hermanas del ahijado, y con las demás parien-
tas de este, porque en el parentesco espiritual no
hay grados, alli 1. 5. — No puede el prohijador
con la muger del prohijado, ni el |>rohijado con
la del prohijador, 1. 8 tit. 7 part. 4. — Puede la
muger luego que fuere muerto su marido, et
quando no, et si habrá pena, ó no, et que será
en la esposa, 1. 3 tit. 12 part. 4. — En lo anti-
guo no se podian los adelantados y presidentes
de las provincias mientras les durare el oficio,
1.-2 lit. 14 part. 4, — No se pudiendo una mu-
ger con alguno, si sabiendo esto le diere dote, et
se casare, si el matrimonio fuere deshecho, si po-
drá pedir le vuelva la dote, 1. 50 tit. 14 part. 5.
— Et que si ambos saben el impedimento que hay
entre ellos para no se poder casar, et se casan,
si lo que así dieron será del fisco, et quando no,
allí 1. 51. — Si se pueden los esclavos, I, 1
tit. 5 part. 4.
Casarse bien pueden los hijos adoptivos unos
con otras, 1. 7 en el fin tit. 7 part. 4. — Pueden
los hombres dos veces, ó mas, et quales puedan
hacer esto, 1. 1 tit. 12 part. 4. — Et quien á es-
tos los deba bendecir, allí 1. 2. — Con gran desi-
gualdad de edades, causa desamor, y no hacer li-
nage, 1. 2 tit. 20 part. 2. — Es para hacer lina-
ge, alli. — Ha de ser, estando sanos los contrayen-
tes para hacer linage, allí. — Conviene que sea
luego que se tenga edad, 1. 1 tit. 20 part. 2. —
A furto no se permite, 1. 5. tit. 3 part. 4.
Caso fortuito, qual se diga, et si la cosa em-
prestada se pierde ]ior caso, si será á costa del
que la recibió, ó del que se la pn stó, véase la
1. 3 tit. 2 , y la 22 tit. 8 part. 5 , y la I. 1 i tit. 33
part. 7 al tin — et quando el caso fortuito le escu-
sará, véase allí. — Escusa al depositario, et
quando, et en que casos no, 1.4 til. 3 parí. 5-
— ■ No obliga al arrendador ó alogador de la
cosa , á que si se pierde la pague , et quando ,
et en qué casos sí, 1. 8 tit. 8 part. 5. — Si li-
brará al arrendador de que no sea obligado á
pagar nada , quando no cogió fruto ninguno de
la cosa arrendada, 11. 22 y 23 tit 8 part. 5. —
Si impidiere que el legatario cumpla la con-
dición debajo de la qual le fué dejado el legado,
si le deberá haber, 1. 22 tit. 9 part. 6.
Casos, en los quales puede el parroquiano con-
fesarse con otro clérigo fuera de su cura, 1. 22
tit. 4 part. 1. — De corte , quales sean, 1. 5 lit. 3
part. 3. — Diez y seis por los quales cae el hom-
bre en descomunión mayor por su hecho, 1. 2 tit.
9 part. 1. — Catorce en los quales, aunque hom-
bre hiera á un clérigo no cae en descomunión ,
allí 1. 3. — Trece en los quales el que da ó hiere
á algún clérigo no ha de ir por la absolución, á
Roma, allí 1. 4. — En los quales el obispo puedo,
et no puede, descomulgar á sus subjectos, 11. 9 y
10 tit. 9 part. 1. — En los quales no vale la des-
comunión, 1. 30 tit. 9 part. 1. — En los cuales
soloel Papa puede absolver, véase la 1. 22 allí.-—
Dos en los quales solo el rey conoce , véase en
la 1. 22 al íin , tit. 9 part. 2. — En los quales puede
el actor convenir al reo ante otro juez que el
suyo. 1. 32 tit. 2 part. 3. — Siete en los quales el
siervo puede ser atormentado contra su señor,
1. 6 tit. 30 part. 7.
Castidad, ni oti*o voto, no puede hacer la mu-
ger casada en perjuicio de su marido , 1. 7 tit. 2
part. 4, — Et ama mucho Dios la castidad , et de
sus excelencias, et de la pena de los que la que-
brantan , engañando ó forzando las vírgenes ó
viudas, véase en el Proem. tit. 19 y 20 part. 7.
Castigando el prelado á su fi aile por envidia
ó malquerencia, es descomulgado por ello, 1. fi-
nal, tit. 7 part. 1.
Castigar , como deba el prelado á sus subdi-
tos, 1. 50 tit. 5 part. 1, y la I, final tit. 7 part. 1,
— No debe e¡ obispo al clérigo su subdito por
sus propias manos; pero sí, quando no hay otro
á ([uien él lo pueda mandar, 1. 5G tit. 5 part. 1.
• — Deben 1ü.s ayos á los que tienen á cargo, con
palabras, si son nobles, antes que con feridas, et
porqué, I. 8 en el fin tit. 7 part. 2. - — Como
debe el rey ásus parientes, quando hicieren por
qué, 1. 2 tit. 8 part. 2. — Debe con piedad el
padre á su hijo, et si por esto le podrán com-
peler á que le saque de su poder, 1. 18 tit. 18
part. 4. — En que manera deban los maestros
á su aprendizes , 1. 11 tit. 8 part. 5. — Como de-
ben al siervo de otro que hizo algún delito, 1. 10
tit. 1 part. 7. — En que manera deba el padre á
su hijo, el maestro al discípulo, el señor al siervo,
et qué si le mata castigándole, 1. 9 lit. 8 part. 7.
Castigo, que cosa sea, et á qué tiene pro, et
26
índice del texto
por qué razones se debe hacer en guerra , et qui; n
lo ha de hacer, et que cosa es escarmiento ,1.1
tit. 28 part. 2. — Deb<^ ser hecho con mesura ,
et con piedad, 1. 18 tit. 18 part. 4. — En que
manera deba ser hecho por los maestros et ofi-
ciales á sus aprendizes , et como deban ser cas-
tigados si excedieren en él, 1. 11 tit. 8 part. 5.
— En que manera deba ser dado por el padre,
ó maestro , ó señor, et qué si matan castigando ,
I. 9 tit. 8 part. 7. — Qué sea, y qué provecho
causa, 1. 1 tit. 28 part. 2. — Que ha de causar
escándalo, si se podrá omitir, 1. 50 tit. 5 part. 1.
— En duda, mas vale no darse al culpado que
castigar al inocente, 1. 12 tit. 14 part. 3.
Castillo de fieldad, como debe hacer el que lo
tiene et ha debdodenatnralezaconunreyyno con
otro, 1. 28 tit. 18 part. 2. — Ganado por fuerza,
que derecho haya en lo que allí se gana , y como
se debe partir, i. 15 tit. 26 part. 2. -—No debe
darse á otro rey que al propio, aunque lo man-
de el señor, 1. 27 tit. 18 part. 2. — De fieldad,
después de dado á su señor, que debe hacer el
que le tuviere , 1. 26 tit. 18 part. 2, — Ganando
algunos de los enemigos de la fe, no ganan por
eso el señorío de él, sino dobe ser del rey, I. 32
tit. 18 part, 2. — O villa, si fuere dado á alguno
con todos los derechos que el que se lo dio habia
et debía haber en el dicho castillo , como esta
general donación deba ser entendida, et que co-
sas no le sean concedidas ni permitidas al do-?
natario por esta general donación, 1. 9 lit. 4
pait. 5. — Vendiendo uno á otro , qué cosas po-
drá sacar de él el vendedor, et quales cosas no,
II. 28, 29 y 30 tit. 5 part. .5.
Castillos, et fortalezas del rey, como deben ser
guardadas por aquellos á quienes él dio tal car-
go , et que deban hacer, et de la pena si mal lo
Iricieren , 1. 1 tit. 18 part. 2. — Que algunos tie-
nen por heredamiento, como los deban tener la-
brados, et bastecidos, et como los deban tener
¡os otros á quien los da el rey, dicha 1. 1. — Que
los hombres han por heredamiento, no los pue^
den eriagenar á ningún hombre estrangero, sino
á los naturales, et (juanc'o, 1. 1 en el medio
tit. 18 part. 2. — Et fortalezas, en que manera
deben ser entregados á los alcaides, allí 1. 2. —
Por qué ra/.on han de ser entregados por mano
del portero , et que pena tienen los alcaides
nombrados para las tales tenencias si dentro
del término á ellos dado, no tomaren la posesión,
allí 1. 3. ■ — Deben ser socorridos por los dt 1
pueblo quando los enemigos les tuvieren cerca-
dos, 1. 17'tit. 18 part. 2. — Por quales motivos
pueden tomarlos los reyes, 1. 31 tit. 18 part. 2,
— Como se deben emplazar y dar quando son
puestos en fieldad, 1. 24 tit. 18 part. 2.- — Et
en. que manera se puedan los dichos castillos en-
tregar sin el portero, véase allíl. 4. — Por qué
causas pueden los que han de recibir, dar á otros
que los reciban por ellos, allí 1. 5. — Como de-
^en ser guardados por los alcaides, et como de-
ben poner sus cuerpos en peligro por los defen-
der, el de la |)ena de los que así no lo hicieren,
1. 6 tit. 18 part. 2. — Deben estar bastecidos de
viandas, armas, et de las demás cosas necesa-
rias, et como le deben defender, 11. 10, 11 y 12
lit. 18 part. 2. — Deben ser defendidos con ar-
dimiento, et en que manera, I. 12 .it. 18 part. 2;
et con que sabiduría y cordura, 1. 13 ídem. —
Deben ser vueltos por el alcaide quando su se-
ñor se los pide , et quando no se los deba dar et
restituir, aunque se los pida, 11. 18 y 19 tit. 18
part. 2. — Puestos por dos reyes en fieldad, et
por paz, quando podrá el uno dellos tomar ta-?.
les castillos por fuerza, II. 30 y 31 tit, 18 part. 2.
— Que fuesen ganados por los vasallos de al-
gún rey, deben luego entregallos al rey, et de la
pena de los que lo contrario hicieren, 1. 32
tit. 18 part. 2, — Et los muros, las calzadas, et
fuentes, et caños , et puentes de algún lugar, dé-
bense mantener, et reparar, et á quien perte-^
nezca esto, 1. 20 tit. 32 part. 3. — Et cerca de
los castillos, ó muros de alguna ciudad, no es
permitido edificar á nadie , et como pueda, 1. 22
tit. 32 part. 3.
Castra, es una palabra en latín, que se entiende
de tres maneras , I. 6 tit. 17 part. 4.
Castrado no puede casarse, et por qué razón,
1. 6 tit. 2 part, 4. — Ni valdrá el matrimonio, si
de hecho se casare , 1. 4 tit. 8 part, 4.
Castrar no debe ninguno á su siervo, ni á
otro ninguno, et que pena haya si lo hace, 1. 13
tit. S part. 7.
Catanes, quales se digan, I. 13 tit. 1 part. 2.
Católicos, que bienes consiguen por la consa-
gración de las iglesias, I. 15 tit. 10 part. 1.
Causa espiritual, es si hay contienda sobre si
alguno es legítimo ó espurio , I. 56 tit. 6 part. 1.
í — Et lo mismo es en la causa de elecciones, allí,
— Necesaria, ó probable, ó justa, qual se diga,
1. 28 tit. 29 part. 3. — Et quando sea visto dar
uno á otro algo por razón, ó causa, ó por con-»
dicion, 1. 2 tit. 4 part. 4. — Falsa, si fuere puesta
por el testador en la manda ó legado que hace,
si por esto se viciará ó no , 1. 20 tit. 9 part. 6.
— Que pone el testador quando manda algo ,
qual se diga, et qual modo, et qual condición, et
quales se puedan poner en las mandas et lega-?
dos, allí 1. 2í. — Quando se fenece por jura-?
mentó, 1. 18 tit. 11 part. 3.
Causas temporales, quales sean, 1. 57 tit. 6 p. 1.
— Quales se puedan delegar, et quales no, 1. 18
tit. 4 part. 3. — Criminales, como deban ser pro-
badas, et quando se puedan probar por indicios,
1. 12 tit. 14 part. 3. — Así civiles como cri-
minales, dentro de qiianto tiempo deban f ser
acabadas, et sea á ello obligado el juez, 1. 9 tit. 6
parí. 6, y 1. 7 tit. 2^) parí. "^. — Por las quales
puede el padre deslieredar á su hijo , II. 4 , 5 , 6
y 7, con otras que se siguen, tit. 7 part. 6. — Et
quien las deba» probar, et quando se admita á
las probar' el heredero, et quando no, allí 11. 8
I3EL LAS SIETE PARTIDAS
f1^
y 9 y mejor la 10. — Por las quales puede el
hijo desheredar á su padre , ó á sus hermanos ,
et si lo puede hacer con razón , ó sin ella, et en
que manera deba ser heclia , allí 11. 1 1 y 12.
Cautio y lo mismo es que seguramiento, 1. 10
íit. 33 part. 7. Véase Fianza, y Fiador,
Cautivos , que quiera decir, et que diferencia
¡es entre cautivos ó presos, et como deben ser
quitos los que yacen en cautiverio, 11. 1 y 2 tit. 29
part. 2. — Et quienes deban sacar de cautiverio
á los que en él están , et como deben ser guarda-
dos los bienes de los cautivos, }1. 3 y 4 tit. 29
part. 2. — Por qué razones no pueden perder
sus bienes ()or ningún espacio de tiempo, 1. 5
tit. 29 part, 2. — Et i]ue cosas no puedan hacer
mientras están en cautiverio, allí 1. 6, — Et
quando deban sus herederos usar de los bienes
de los que están en cautiverio , allí en la 1. 8. —
Siendo algunos pof su culpa, no deben haber las
franquezas que han los otros cautivos , allí en la
1. 9. — Sacando alguno del cautiverio, por que
razones no les puedan pedir lo que dieron por
ellos, allí 11. 11 y 12, — Pueden apelar después
de mucho tiempo que la sentencia fué dada , et
restituirse, et quando , 1. 10 tit. 23 part. 3 a-l fin.
— Et sacarlos es obra pía, 1. 12 tit 28 part. 3,
— Et q-uien ha de haber las mandas que algu-
nos hacen para sacar cautivos quando el testa-
dor no dejó testamentario , et como se ha esto de
hacer, 1. 5 tit, 10 part. 6.
Cazar no deben los prelados aves ó bestias
por sus propias manos, 1,57 tit. 5part. 1. — Kilos
clérigos, 1. 47 tit. 6 part. 1. — Deben los reye.<i,
et que provechos trayga consigo el cazar, I. 20
tit. 5 part. 2. — Cazando los hombres animales,
como gane-n el señorío dellos, 1.17 tit. 28 part. 3.
— Cazar no debe ninguno en heredad de otro, si
el señor della se lo prohibiese, et qué si no se lo
prohibiese, 1. 17 tit. 28 part. 3, — Et de la pena
del que cazare en heredad agena contra voluntad
del señor della, dicha 1. 17.
Cebollas, son buenas para los marineros, 1. 9
tit. 24 part. 2.
Ceder derechos que se han de litigar en fií-
vor de persona poderosa, si se podrá ó no, 1. 16
tit. 7 part. 3.
Cefas es lo mismo que cabeza ,1. 3 tit. 5
part. 1 .
Celada, que sea, 1, 30 tit. 23 part. 2.
Cementerio, es llamado amparamiento de los
muertos, 1. 2 tit. 13 part. 1. — Que magnitud
ha de tener, 1. 4 tit. 13 part. 1. — Quien le debe
señalar, I. 4 tit. 13 part. 1.
Ceniza, que signifique en la sagrada escritura,
et por qué razón la ponen los cristianos el primer
diade quaresmaj. 15 en el medio, tit. JO part. 1 .
Censo ó tributo, que cosa sea, et á quien
lo puedan poner, et quando lo puedan crecer
las iglesias , 11. 8 , 9 , 10 y 11 tit. 22 part. 1 . —
Demuestra haber algún seíiorio en la cosa aquel
á quien seda, véase la dicha 1. 8. tit. 22part. 1
' — Et de qué manera se deba hacer la {arla,
quando se da alguna cosa de iglesia á censo, 1. 69
tit. 18 part. 3. — Censo ó tributo, porqué cau-
sas le podrá poner el prelado en las iglesias, 1.12
tit. 22 part. 1. — Debiendo una casa ó heredad,
si, quando se vende, el vendedor calló y no dijo
que lo tenia, si valdrá ó no la venta , 1. 63 tit. 5
part. 5. — Que se pone sobre cosa raiz , en que
manera se deba jioner, et como , et en qué ma-
nera se deba hacer para que valga, et si la
cosa dada á censo se pierde toda, ó parte deila,
por alguna ocasión , cuyo será el daño; et qué si
no se paga por tres años, ó fuere tal censo puesto
por iglesia , 1. 28 tit. 8 part. 5. — Teniendo uno
de otro , si le quisiere vender, no lo puede ha-
cer sin avisar primero al verdadero señor si lo
quiere por e} tanto; et si no lo quiere, puédflo
vender ó empeñar á quien quisiere, con tal
que el derecho del señor no se menoscabe; et
que parte deba haber el señor quando el censo
se vende á algún estraño, véase la dicha I. 29.
Cesión de bienes , quien la deba hacer, et
quando, et en qué manera, et ante quien, et si
se podrá hacer por procurador, et por quien se
pueda hacer et por quien no, et como se deban
entonces repartir los bienes entre los acreedores,
11. 1 y 2 tit. 15 part. 5. — Et qué si, hecha cesión
de bienes , antes que se vendan los pide el deu-
dor, queriendo satisfacer á sus acreedores , dicha
1, 2 al fin. — Et qué fuerza haya el desampara-
micnto que hace el deudor de sus bienes por las
deudas que debe, dicha I. 2alfin.-7— Et si por
cesión de bienes se librará el fiador como el mis-
mo deudor, dicha 1. 3 al fin. — Et que pena me-
rezca el que no quiere hacer cesión de bienes
quando no puede pagar, 1. 4 tit. 15 part. 5. —
Et si antes que el deudor haga cesión de bienes
pide espera á los acreedores, y unos se la dan
y otros no , qual desto deba valer, allí 1. 5. — Et
que si unos le hacen alguna quitación de la deu-
da , y otros no quieren , qual razón deslas deba
'de ser cabida , allí 1. 6. — Et si el deudor enga-
ñozamente enagena los bienes que ha, antes que
haga cesión, que remedio hayan los acreedores,
et quando , et en q.ué manera, allí 1. 7.
CiKGO de entrambos ojos no puede ser abo-
gado, et por qué razón, 1. 3 tit. 6 part. 3. —
Quantos testigos deba haber en su testamento,
1. 32 t. 16 part. 3. — Si podrá suceder en el feudo,
1. 6 tit. 26 part, í. — Si podrá hacer testamento,
et en qué manera le deba hacer, 1. 14 tit. 1 part. 6.
— Si guia á otro ciego, ambos caerán en el hoyo,
1. 53 tit. 5 part. 1.
Cielo, se gana por bondad de obras, 1. 33
tit. 6 part. 1.
Cirios, encendidos en numero de doce, que
significan, 1. 16 tit. 10 part. 1.
Cirujano, si por su poco saber errare alguna
cura, á que sea obligado,!. 6 tit. 8 part. 7. — Que
se mete á curar no lo sabiendo ni debiendo hacer,
si mata al que cura, que pena deba haber, 1 . 6 tit. í^
>s
índice del texto
part. 7. — Et es obligado i lodo el daño qtie diere,*
et quando, et en qué manera, 1. 9 tit, 15 part. 7.
CiSTEL,et su orden, (¡nal se diga, 1. 27 t.7part. !.
Citación , ó emplazamiento, que quiere d,ecir,
et quien la puede hacer, et en qué manera deba
ser hecha, 1. 1 tit. 7 part. 3. — Se puede hacer
también en las casas, haciéndolo saber á los que
hi hallaren, et pregonándolo en los mercados,
dicha 1. 1. — El ser hecha, pruébase solamente
por e! dicho de aquel que emplazó, allí. —
Hecha á alguno que prescribe alguna cosa age-
na , interrumpe la prescripción, 1. 29 tit. 29
part. 3. Véase Emplazamiento.
Citado, quieu puede, ó no, serlo, 1. 2 tit. 7
part. 3. — Debe acudir al plazo asignado en el
emplazamiento, L 2 tit. 7 part. 3. — Citados,
ante el juez, quanto tiempo deben esperar á los
<jue los citaron, 1. 10 tit. 7 part. 3.
Citaras, que eran, 1.10 tit. 23 part. 2.
Ciudad, si se hubiere de edificar de nuevo, que
cosas se deban antes considerar, 1. 19 en el fin,
tit. 23 part. 2. — O villa, contra la qual corrió
la prescripción, si podrá dentro de quatro años
pedir al rey, ó juez , restitución , 1. 7 tit. 29
part. 3. — Si recibiere emprestado, no será obli-
gada á lo pagar si no se probare haberse con-
vertido en su provecho, et quien lo deba esto pro-
bar, 1. 3 lit. 1 part. 5. — Si será obligada á pa-
gar los daños que en su término hicieron los
robadores á los mercaderes que á ella venian , et
quando sí, 1. 4 tit. 7 part. 5. — Et por este nom-
i>re ciudad se entiende lo cercado et los arra-
iiaU's con sus edificios, 1. 6 tit. 33 part. 7.
CmíkigOjUo ha de ser azotado por su obis-
po, sino por otro ciérigo poi mandado dé), 1. 56
tit. 5 part. 1 . — Estraño, c .al se diga, 1. 21 tit.
G part. 1 . — Quiere decii hombre escogido en
suerte de Dios, 1. 1 tit. 6 part. 1 — Beneficiado
en una iglesia, quando, et n qué manera se pue-
da pasar á otra iglesia, dlí, 1. 35. — No pue-
de ser el casado, aunque su muger quiera, si su
muger no se mete en reli ;ion, si es moza, ó, si e?"
vieja, no hace voto de continencia y de vivir apar-
tadamente, 1. 38 tit. 6 part. 1. — Si debiere algo
á otro clérigo, no por eso se le impiden las ór-
denes mayores, y qué si lo deba á lego, 1. 23
tit. 6 part. 1. — Si se ordenare con voluntad de
su muger et ella prometiere de guardar castidad,
que pena merezca, si después se juntare carnal-
mente con ella, 1. 41 tit. 6 part. 1 al fin. — Adiíl-
tero, ó amancebado, ó que no hace lo que debe,
ei de su pena, 11. 42, 43 y 49 lit. 6 part 1. — Que
tiene feudo de mano de algún lego, ha de plei-
tear en aquella causa ante el señordel feudo, et no
• ante juez, 1. 57 tit. 6 part, 1. — Que persevera en
estar descomulgado por un año, puede después
proceder contra él el juez seglar, tomándole los bie-
nes, 1. 59 allí. — Descomulgado, no puede pedir
las rentas de su beneficio mientras estuvo desco-
mulgado, 1. 31 lit. 9 part. 1. — Patrón, si podrá
nmdar su voluntad después de haber presenta'lo
á uno, et como, 1. 7 tit. 15 part. 1. — No debe
encubrir á su obispo los pecajdos manifiestos de
sus parroquianos, 1. 7 tit. 17 part. 1. — Se ha-
ciendo algún siervo, ó recibiendo órdenes sa-
gradas, hácese por e^to libre , 1. 6 tit. 22 part. 4.
— Pue.de ser depositario de alguna cosa ,1, 3
tit. 3 part. 5. — Si fuere herege, quien pueda su-
ceder en sus bienes, 1. 7 tit. 7 part. 6. — Que
anda en hábito de lego, aunque le injurien , no
puede demandar enmienda de el daño que le hi-
cieron, como clérigo, 1. 18 tit. 9 part. 7. — No de-
be tener mala codicia, 1. 34 tit. 6 part. 1. — Quan-
do por su ausencia pierde el beneficio,!. 17tit. 16
part. i. — Debe ser liberal, allí. — Porqué hace
la hostia tres partes, 1. 55 tit. 4 part. 1. — No
puede hablar con barragana, I. 44 tit. 6 part. 1.
— Ordenado |)or fuerza, si recibe, ó no, carácter
en la alma, 1. 32 tit, 6 part. 1. — Do que edad
puede serlo, 1. 27 tit. 6 part. 1.
. Clérigos , destos, et de las cosas que pueden
hacer, et de las que no, véase todo el til. 6 part. í .
— Se llaman así los que están en órdenes me-
nores, como los que tienen órdenes mayores,!. 56
tit. 5part. 1. — En (|ue manera deban oir las con -
fes:ones, 1. 25 tit. 4 part. 1. — Que deban hacer
quando veen llorar mucho por los muertos,!. 44
tit. 4 part. 1 . — No deben decir cada dia mas
de una misa, et por qué razones et causas pue-
dan decir dos misas en un mismo dia, 11. 49 y 50
tit. 4 part. 1. — De orden sagrada, no han de ser
azotados ó castigados con aspereza , sino por
yerros grandes, 1. 56. tit. 5 part. 1. — Et áquales
cosas sean obligados, et cuales deban hacer, et
quales no, 1. 34. tit. 6 part. 1. — Quales repre-
sentaciones deban hacer, et cuando et en quales
lugares, dicha 1. 34. — Si visten hábitos de reli-
giosos para remedar, que pena merezcan, 1. 36
tit. 6 part. 1. — O legos, que visitan muy á
menudo los monasterios de monjas , que pena
merezcan , diclia 1. 36. — Et como deban vivir,
et qué mugeres deban tener consigo, allí 1. 37.
— De Oriente, en que cosas acuerden et desa-
cuerden con los clérigos de Occidente,!. 39 tit. 6
part. 1 . — No se pueden casar, et si se casaren
que pena deban haber, allí 1 41. — Por quales
personas pueden quedar por fiadores, et si po-
drán ser mayordomos, et arrendadores, ó escrí-
banos, 1.45 tit. 6 part. 1 . — No pueden ser mer-
caderes, et quales mercadurías les sean prohibi-
das tratar, et quales no, alli 1. 46. — Et quales
cosas les sean vedadas, allí 1. 47. — Necesitados,
pueden hacer redes, y escriños, y otras cosas,
para venderlas y ganar en ellas, dicha I. 46 al
fin. — No deben ser jueces en las causas de los
legos, et quando puedan et deban serlo, alli I. 48
en el fin. — De mayores órdenes, et de menores,
pierden el privilegio clerical si traen armas, ó si
no cesan de trataren mercaderías, ó si se casan,
ó traen hábito de legos, 1. 49 tit. 6 part. 1. —El
de sus franquezas , et porqué las hayan , I. 50
con la.s siguientes, tit. 6 part. 1. — Han las fraii-''
DE LAS SIETE PARTIDAS.
29
quezas, que les dieron los reyes y señores de las
tierras , dicha 1. 50. — No han de ser injuriados
de hecho ni de palabra , ni les liají de d<ar hues-
pedes, II. 5Gy51 til. 6 parí. 1. — Quando sean
obligados á defender sus lugares et castillos, pe-
leando, allí 1, 52 — En que casos puedan ser juz-
gados por los jueces seglares, 1. 59 con las que
se siguen , tit. 6. part. 1. — En que casos deban
ser degradados, véase la 1. 60 alli. — En que ca-
sos, aunqu«seaxi degradados, no deben sei- entre-
gados al juez seglar, allí 1. 61. — Et de su digni-
dad, véase la 1. 61 con la final, tit. 6 part. 1 —
Seglares,' si se quisieren entrar en religión, á
quien hayan primero de pedir licencia, et que de-
ban primero hacer, 1. 10 tit. 7 part. 1. — Ko de-
ben aprender física, ni leyes, 1. 28 t. 7 part. 1. —
Si murieren en tiempo de entredicho, adonde de-
ban ser enterrados, I. 16 tit. 9 part. 1. — Quan-
do pueden absoher á los descomulgados, si la
absolución fuere reservada al Papa, 1. 25 tit. 9
part. 1 . — Como deban absolver á los descomulga-
dos, allí 1. 26. — No se deben acompañar con sa
obispo descomulgado, 1. 34 tit. 9 part. 1. — Que
deban hacer quando vieren que algún descomul-
gado entra en la iglesia, 1. 35 tit. 9 part. 1 —
Descomulgados por descomunión menor, c(ue co-
sas puedan hacer, et quales no, véase la 1. 36 allí.
— De misa no pueden reconciliar la iglesia ensu-
ciada por coito ó por efusión de sangre, sino el
obispo, 1. 20 tit. 10 part. 1. — Que derechos de-
ban haber de sus parroquianos que murieren sin
testamento, 1. 6 tit. 13 part. 1. — Deben ser en-
terrados con sus propias vestiduras, aunque sean
muy ricas, 1. 13 tit. 13 part. 1. — Quales deban
ser; presentados por los patrones primeramente
que otros, 1. 13 tit. 15 part. 1. — Quales deban
ser en sí para que puedan recibir beneficios, 1. 2
tit. 16 part. 1. — Ño pueden tener dos benefi-
cios, ó mas, et porqué cosas puedan tener mas de
un beneficio, 11. 3 y 4 tit. 16 part. 1. — Si fue-
ren lecibidos por compañeros en las iglesias, por
que razones pueden pedir que les den beneficios,
1. 12 tit 16 part. 1. — No deben recibir los bene-
ficios que no vacan, aunque se los den los prela-
dos, et de la pena de los que lo contrario hicieren,
1. 13 tit. 16 part. 1. — En que manera se pueden
mudar de un obispado á otro, et como deban allí
ser recibidos, 1. 15 tit. 16 part. 1. — Que de-
samparan sus iglesias et beneficios, como deban
ser castigados, allí 1. 16. — Por qué razones
pierdan sus iglesias, ó les deban dar coadjutor,
allí, 1. 18. — Por qué razones puedan tomar las
rentas de sus iglesias, aunque no las sirvan, 1.19
tit. 16 part. 1. — Bien pueden arrendar los fru-
tos de sus-beneficios sin pecado de simonía, 1. 9
tit. 17 part. 1. — Que ganan beneficios simples
por precio que dan, que pena deban haber, I. 12
tit. 17 part. 1. — De quales cosas deban pagar
diezmo, et dequales no, I. 2 tit. 20 part. l.-^Si
murieren sin testamento, quien deba heredar sus
bienes, et quando los ln rede la v¿h sia, et quando
no, II. 4 y 5 tit. 21 part. í. — No |iued( n armar
caballero a ninguno,!. 11 tit. 21 (lart. 2. — En
que mareras engañan á sus iglesias en las com-
pras que hacen de las rentas, 1. 7 tit. 21 part. K
-'—Que puedan hacer del pegujar (|ue tienen pro-
fectieio, I. 8 tit. 2l part. 1. — Deben tener sus
iglesias limpias et apuestas para honrar á Dios,
et de la pena de los qutí así no lo hicieren , 1. 3
tit. 23 part. 1. — No pueden s^^r procuradores,
sino de su iglesia, ó del rey, ó de su prelado,
1. 5 tit. 5 part. 3. — Ni otros hombres de religión,
no pueden ser pesquisidores, 1. 4 tit. 17 part. 3.
— Ni otros hombres de religión, no pueden ser
escribanos públicos, et porqué, véase la \. 2
tit. 19 part. 3 al fin. — Aunque ténganlas cosas
sagradas en su poder, no han el señorío de ellas,
1. 12 tit. 28 part. 3. — Débense sustentar de ren-
tas de sus beneficios , et lo que sobrare de ellas
eu qué lo deban espender, dicha I. 12. — No se
puetlen escusar de pagar et pechar para que se
rehagan et aderezen las fortalezas, muros, castil -
los, puentes, fuentes, caños, et otras cosas seme-
jantes, et porqué, 1. 20 tit. 32 part. 3. -^Qué
pena dehan haber si se casaren , et no impidie-
ren casar algunos que han impedimento que se
lo estorbe, 1. 4 tit. 3 part. 4. — Si podrán, et
quando, bendecir las segundas bodas, et si ha-
brán , ó no, et quando, por ello pena alguna,
1. 2 tit. 12 part. 4. — Si podrán pedir al Papa,
ó al emperador, ó al rey, que les legitimen sus
hijos, et á que cosas se admitan estos después, 1. 4
tit, 15 part. 4. — De orden sacro, sise casaren de
hecho, et tuvieren hijos, si estos serán siervos
de la iglesia de donde él era beneficiado, et si su-
cederán á sus padres et á sus madres, 1. 3 tit. 21
part. 4. — O religiosos, si podrán suceder en el
í'eudo> 1. 6 tit. 26 part. 4. — Si serán obligados á
pagar portazgos, 1. 5 tit. 7 part. 5. — No pueden
ser fiadores de otros, 1. 2 tit. 12 part. 5. — Se-
glares, si podrán ser guardadores de los huérfa-
nos, et que sean obhgados á hacer ánles que ad-
ministren los bienes, I. 14 tit. 16 part. 6. — Que
deben hacer si observan que se hace algún casa-
miento contra ley, 1. 4 tit. 3 part. 4. — Deben ser
libres en sus cosas, de fornja que no se \a5 pue-
den sacar por fuerza, ni pueden ser detenidos, ni
empleados en oficios viles , I. 51 tit. 6 part. 1 —
Vivían en lo antiguo en comunidad, Proem. tit. 21
part. 1 . — Deben tener las iglesias limpias, y con
todo lo necesario para el servicio de ellas, 1. 64
tit. 4 part. 1, y 1. 3 tit. 23 part. 1. — No pueden
intrometerse en pleitos seglares, 1.48 tit. 6 part. 1.
— No deben tomar seguranza del que quisieren
elegir, antes que sea elegido, por no incurrir en
simonía, I. 6 tit. 17 part. 1. — Que cosas pueden
hacer de sus pegujares, 1. 3 tit. 21 part. 1. — Qué
derecho tengan en las heredades que ganan de-
rechamente, I. 53 tit. 6 part. 1. — No pueden
usar de órdenes no recibidas, I. 29 tit. G part. 1 .
— Deben ser honrados, et guardados, 1. 62 tit. 6
pait. 1. — Que unieren sin testamento, quierv
30
ÍNDICE DEL TEXTO
deba heredar sus bienes, 1. 4 tit. 4 part. 1. — En
io antiguo, no podian tener bienes propios,
Pfoiem. tit. 2] part. 1. — Quienes no pueden ser,
1. 12 tit. 6 part. í. — No deben ir mucho á los
monasterios de las religiosas, I. 36 tit. 6 part. 1.
— Que cosas deben guardar quando dicen misa,
1¿ 47 tit. 4 part. 1. — Antiguamente debian hos-
pedar, 1. 44 tit. 6 part. 1. — A qué cosas son obli-
gados á contribuir, sin embargo de sus franqui-
cias, 11. 64 y 55 tit. 6 part. 1. — No pueden ser
esclavos, 1. 18 tit. 6 part. 1. — Deben guardar
'qüantó pudieren á los que se refugian á las igle-
sias^ I. 2 tit. 11 part. 1. — Que tengan dignida-
' des, si podrán ser apremiados á recibir las demás
órdenes, 1. 30 tit. 6 part. 1. — Que cosas pueden
hacer en lugares donde hay,entredicho, 1. 16 tit. 9
■part. 1.
COÉIGEKA, véase ALCAHtJEtA.
Cobradores, de las rentas del rey, si cobran
mas de lo que deben, ó como no deben , que pe-
na deban haber, 1. 5 tit. 10 part. 7.
Cobrando uno los bienes de otro, tentido es
de le dar cuenta de ellos, aunque lo haga sin su
mandado,!. 26 con muchas siguientes, tit. 12
part. 5.
Cobrar, puede lo que pagó ignorantemente él
que con voluntad de su contendor juró que no
debia nada, et porqíié, 1. 16 tit. 11 part 3. —
Puede las despensas que hizo en la cosa el po-
seedor de buena fe, quando fuere condenado en
juicio,]. 41 tit. 28 part. 3, pero el poseedor de
mala fé , no, allí 11. 39 y 42. — Quales despen-
sas pueda , el que gastó en casa ó heredad age-
na, ora con buena fé, ó mala, allí 1. 44. —
Como puede Uno las despensas que hizo en las
cosas que tiene de común con otro, 1. 26 tit. 32
part. 3.
Codicia no deben tener losprelados, 1. 58 tit. 5
part. 1. —Es madre et raiz de todos los males,
t. 4 tit. 3 part. 2, y \ix 1. 13 tit. 5 part; 2, y la 1. 2
íit. 9 part. 2. — Puede ser buena et mala en un
hombre, I. 13 tit. 5 part. 2. — Que sea, alli.
Codiciar lo que no Se puede haber, es mengua-
de enlendimiento, 1. 10 tit. 7 part. 2.
CoiJiciLO, qiu" quiera decir, et á qué tiene pro,
et quien lo puede hacer, et en qué manera, et so-
bre qué cosas, 1. 1 tit. 12 part. 6. — De que for-
ma se haga, 1. 104 tit. 18 part. 3. — El testador
no puede instituir heredero en el codicilo, sino en
el testamento, et quando sí, I. 7 tit. 3 part. 6, y
la L 2 tit. 12 part. 6. — No se rompe, aunque des-
pués de hecho nazca hijo al que le otorgó, dicha
1. 3 al fin.
CoDiciLos, et qíiantos testigos deban ser enlOs
Codicilos para que valgan, 1. 32 tit. 16 part. 3.
<s*-Et que departimiento haya entre'los codicilos,
^ los testamentos, I. 3 tit. 12 part. 6.
Codicioso, de grandes tesoros para no obrar
l)ien con ellos, no es señor, sino siervo, 1. 4 tit. 3
part. 2. — lílce muchos daños, 1. 14 tit. 5 part, 2.
G&FftADiA, ni ayuntamiento, cuando no pue-
.^.:^
da ser instituida por heredera, 1. 4' íit. 3 "pá 1. 6.
Cocedores délas rentas del rey, si pueden ven-
der io que tomaren por razón de entrega que ha-
cen , et en' que manera lo deben hacer, etqué si
la entrega se hace en cosa agena, 1. 52 tit. 5
part. 5. — De las rentas del rey, tienen tácita-
mente obligados todos sus bienes al rey, hasta
que cumplan lo que con éh pusieron; etísi estará
obligado á esto el dote de las mugeres destos ta- »
les, 1. 25 tit. Í3 part. 5.
Corita 'de casas, qual se diga, 1. 7 tit. 30
part. 7.
Colación, et quales donaciones et otras dádi-
vas del padre sea el hijo obligado á traer á co-
lación , et partillas con sus hermanos, 11. 1, 2, 3,
4 y 5 tit. 15 part. 6. — Et qué del dote, ó arras,
ó donación dada al padre por razón del casamien-
to de su hijo, ó de las deudas hechas por man-
dado del padre, ó de los frutos que recibió al-
guno de los hijos, de los bienes del testador, 1. 6
tit. 15 part. 6.
CoLKNDOS, dias, quales sean,.l. 34 tit. 2 part. 3.
Combatir, qué sea , 1. 27 tit. 23 part. 2.
Comenzar , como se deban los pleytos por de-
manda, et por respuesta, et qué si es hecha de-
ftianda sobre muchas cosas, 1. 3 tit. 10 part. 3.
— Et que si muchas demandas acaecieren en uno
ante el juez, qual dellas se debe comenzar prime-
ro et ser oida, I. 4 tit. 10 part. 3. — Et en algu-
nos pleytos se debe primero admitir la demanda
que hace el demandado que laque hace el de-
mandador, 1. 5 tit. 10 part. 3.
Comer, et beber de los obispos, qual deba ser,
1. «36 tit. 5 part. 1. — Mucho, que daños trayga
consigo, véase la 1. 36 tit. 5 part. 1. — A que ho-
ra deba el rey, et qué manjares, etha dé ser bien
guisado, 1. 2 tit. 5 part. 2.— Fué puesto para!
vivir, y no por el contrario, allí. — Limpiamente,
trae tres provechos consigo, 1. 5 tit. 7 part. 2. —
Et como se deba comer, véase en aquella misma
ley. — Despacio, que provecho trayga consigo,
véase la 1.5 sobredicha. — Con cinco dedos, no
es permitido, et por qué razón, véase allí. — Et
mientras se come, que cosas se deben hablar,
1. 29 lít. 9 part. 2. — Et el marido que come co-
sas calientes para tener cópula con su muger, pe-
cará mortalmente, 1. 9 al íin, tit. 2 part. 4. —
Debe et puede el padre á su hijo, antes que jior
causa de hambre se entregue á los enemigos,
1. 8 tit. 17 part. 4. — Debe dar al caballo, ó sier-
vo de otro, el que le recibiere prestado de el , et
si será obligado á le curar si enfermare, 1. 7 tit. 2
part. 5.
/ Comida, debe ser bien mascada, para que pro-
duzca buenos humores, 1. 5 tit. 7 part. 2. — Lim-
pia hace mayor provecho, alli.
CÓMiTRES, quienes sean ansi llamados, et como
deben ser elegidos, et que deban hacer, et hasta
donde se estienda su poder, 1. 4 tit. 24 part. 2.
Comodatario, Commodator y Commodatum^
véase Empréstido.
DE LAS SÍETÉ PARTIDAS
31
Compadrazgo, que cosa sea, et qiiantas maneras
son del, et por quales maneras se haga el com-
padrazgo de qué nace parentesco espiritual , 11. 1
y 2 tit. 7 part. 4. — Estiéndtseá las mugeres le-
gítimas de aquellos que son compadres de otros,
I. 1 tit. 7 part. 4. — Si se contraerá por el ca-
tecismo, que son las bendiciones et las otras co-
sas que se hacen á la puerta de la iglesia, 1 2 titi 7
part. 4. — Et los hijos de los compadres j si se
podrán casar en uno, ó no, et quaudo , allí 1. 3.
— Compadrazgo espiritual et carnal , en que
difieran, allí 1. 5. — Impide el casarse el com-
padre con el ahijado ; pero no lo impide con los
hermanos ú otros parientes de él, alli 1. 5. — Si
se contraerá entre el padre que, con malicia,
por se apartar de su muger, es compadre de su
hijo propio, et si será de algún electo, allí
1. 6.
Compadre, se llama el obispo et los demás que
al tiempo del baptismo ó confirmación, tienen
al confirmado ó baptizado, 1. 2 til* 7 part. 4. —
Compadres siendo dos hombres , en qué manera
jiodra una muger casar con ellos ambos, muerto
el uno, para que el casamiento valga, 1. 4 tit. 7
part. 4. — Compadre, puede casar con qualesquie-
ra parientes de su ahijado, et así por el contra-
rio, et por qual razón, allí 1. 5. — Siendo uno
engañosamente de su propio hijo, para se a])artar
de su muger, quanto mal faga, et si le deba
aprovechar, ó no, alli 1. 6.
Compañero, no es obligado á comunicar con sus
compañeros las ganancias que hizo mahunente; y
qué si lo hiciere dándoles su parte, ó menos, 1. 8 tit.
10 part. 5 — Si viene á pobreza, qué es lo (¡ue pue-
den demandar los otros j^et en qué manera le deba
condenar el juez , allí 1. 15. — Si hace deudas
et despensas por pro de la compañía, ó andando
en servicio della, quando las deba cobrar, et qua-
les, allí, ley. 16. — Si toma alj^o de los bienes de la
compañia, sise le podrán demandar ])or hurlo,
allí 1.17-^ Et si ha de dar ó pagar al otra algo,
si entre tanto muere, débelo pagar á su herede-
ro, dicha 1. 17 tit. 10 part. 5. — Et ipie si el
compañero se aparta de la compañía, por algún
gran provecho que espera que le vendrá, en da-
ño de los compañeros, et qué si lo hace con ma-
licia, et engaño, allí 1. 12.-— Si por culpa perdió
algo, si se escusará de no pagar el daño, por de-
cir que hizo otras muchas ganancias, alli 1. 13. —
Compañero, si podrá ganar para sí , ó como, la
servidumbre de alguna cosa, usando della sin su
compañero, 1. 18 tit. 31 . part. 3. — Si reparare, ó
labrare en la cosa que tiene común , si después
podrá , et como, cobrar las despensas que hizo
en la cosa de los otros sus compañeros, 1. 26
tit. 32 part. 3. — Quando puede ir, ó no, con el
compañero descomulgado j. 1. 34 tit. 9 part. 1.
-— Del descomulgado, en que pena incurre, 1. 33
tit. 9 partí I.
CoMPAÑKRos, siendo algunos de algunas merca-
di ias, no pueden atestiguar el uno por el otro,et
quando sí, 1. 21 tit. 16 part. 3. — Siendo algunos
en algún delito, no puede testificar el uno contra
el otro, dicha 1. 21. — Como deben partirlas ga-
nancias, 1. 6 tit. 10 part. 5. — En que manera de-
ban partir los daños et menoscabos que hicie-
ren , quando la compañia se hizo sobre cosa se-
ñalada, 1. 7 tit. 10 part. 5. — Por quales causas
et razones dexen de lo ser> etse deshaga la com-
pañia, alli 1. 10. — Puédense apartar unos de
otros, et quando no se pueda esto hacer, et qué
si lo hacen quando no deben , allí Ih 1 1 y 14 . —
Quando podrán descontar entre sí los daños que
por su culpa vinieron por razón de la compañia,
1. 22 tit. 14 part. 5, y allí la 1. 23. — En algún
delito, no se admiten á acusar al otro, 1. 2 tit. 1
part. 7. — Siendo unos, como pase el señorío et
posesión de unos en otros sin acto corporal, et
quando no, 1. 47 tit. 28 part* 3. — Compañeros,
como deben guardar las posturas et condicio-
nes que ponen entre sí, et quando algunas pos-
turas no valgan, et quales sí, 11. 3j 4, 5 y 6 tit. 10
part. 5.
Compañía^ queriendo tener algunos, como se
deba hacer la carta sobre esto, 1.78 tit. 18 part. 3.
— ^Qué cosa sea, etáqué tiene pro, et como debe
ser hecha , et quien la pueda hacer, et por qué
razones se pueda hacer, 11. 1 y 2 tit. 2 part. 5.
— Hecha por algunos et por sus herederos , si
valdrá entre los herederos, dicha 1. 1. — En
quantas maneras se puede hacer, et como deben
ser guardadas las posturas et condiciones que
fueren puestas en ella, et qué si no las ponen
respecto de las ganancias, d pérdidas, allí 1. 3 y 4.
• — Etqual se diga compañia leonina, et como las
posturas et condiciones se deban guardar, allí
1. 4. — Generalmente hecha sobre todos los bie-
nes presentes y futuros, hace que todas las ga-
nancias sean iguales entre los compañeros , et
sobre ellas puede el uno de los compañeros pa-
recer en juicio por sí, sin consentimiento del
otro, et quando no, 1. 6 tit. 10 part. 5. — Et
si alguno de los compañeros ha señorío y juris-
dicción en algún castillo ó lugar, si el otro com-
pañero podrá usar desta jurisdicción , sin poder
del otro compañero, dicha 1. 6 al fin. — Et en
qué manera deben ser paitidas las ganancias et
los menoscabos que hicieren los compañei'os,
quando se hizo la compañia sobre cosa señalada,
allí 11. 7 y 13. — í^t qué si imo de los compañe-
ros hace alguna ganancia mala, y de mala parte,,
allí 1. 8. — Siendo hecha entre algunos, por qua-
les razones se deshaga, 1. 10 tit. 10 part. 5. — EC
si podrá el compañero salirse de la compañia
quando quisiere; et quando, aunque quiera, no
lo podrá hacer sin pagar los daños, allí 11. 13 y
14. — Etquési el compañero se aparta déla com-
pañía por un gran provecho que espera que le
vendrá, et en daño de los cojnpañeros, et qué si
lo hace con dolo, alli 1. 12. — Et que si uno por
su culpa perdió algo, si podrá escusarse de no
pagar el daño, diciendo que hizo otras muchas-
32
ÍNDICE DEL TESTO.
ganancias, allí 1. 13. — Et si uno de los com-
pañeros viene á pobreza, qué es lo que le pue-
den demandar los otros, et en qué manera le de-
ba condenar el juez, allí 1. 15. — Etque si el com-
pañero hace despensas et deudas por pro de la
compañía, en que manera las deba cobrar, et
quales, allí 1. 16. — Et si el compañero toma al-
go de los bienes de la compañía, si se lo podrán
demandar por hurto, allí 1. 17. — El si un com-
pañero ha de dar ó pagar al otro, si enlre tanto
muere, débelo pagar á su heredero, 1. 17 tit. 10
part. 5.
Compeler puede el obispo á los clérigos de su
obispado por razón de su dignidad quess ordenen,
et de la pena de ellos si no lo quisieren hacer ,
1. 30 tit. 6 part. 1.— Puede el juez á los que son
traídos por testigos á que digan sus dichos, et á
quienes no, et en que manera, 1. 35 tit. lü part.
3. — Quien pueda al que esta desposado que
se case, et quando, et en qué manera, 1, 7 tit.
1 part. 4. — No pueden á nadie á que venda al-
guna cosa suya, et quando sí, 1. 3 tit. 5 pai t.
5. — Quien pueda á los testamentarios á que
cumplan la voluntad del testador, et quando, et
en qué manera, 1. 7 tit. 10 part. G.
Compensación, qué quiera decir, et quando se
haga, et haya lugar, et quaudo no; et quaks
deudas se puedan descontar por conipensacion ,
et quales no, et entre quales personas haya lugar
la compensación , et de qué cosas, 11. 20, 21
y 22 con las siguientes, tit. 14 part. 5.
Compra, et en quantas maneras se haga , et del
efecto de cada una dé ellas, 1. 6 tit. 5 part. 5. —
Hecha de alguna cosa , si por ella fué dada señal ,
si después el comprador no la quiere, si perderá
la señal que dio, et qué será en el vendedor, 1. 7
tit. 5 part. 5. — Hecha de la propia cosa de al-
guno, no vale, et quando podría valer, 1. 18 tit. 5
part. 5. — Hecha generalmente de alguna viña ,
campo ú olivar, que cosas vendan con ella, si de
ellas no se dixo nada, et qué cosas no, 1.31 tit. 5
part. 5. — Hecha en nombre de otro, quando le
valdrá, et como le debe ser restituida la cosa
comprada en su nombre, 1. 48 tit. 5 part. 5. —
De alguna cosa hecha entre ausentes por algún
mensagero, si fuere aceptada, vale, aunque el tal
niensagero no tenga carta de personería, allí. —
Hecha de alguna cosa con dineros ágenos que
alguno tiene en guarda , si será del tal compra-
dor, et en que casos no, 1. 49 tit. 5 part. 5. —
Siendo hecha por alguno de alguna cosa que se
debe dar en peños áotro, si desta cosa nacieren
frutos, si los hará suyos el comprador, ó si serán
del acreedor á quien la tal cosa se habla de dar
en peños, 1. 16 tit., 13 part. 5. — - Siendo hecha
de alguna cosa de los bienes de algún huérfano,
siempre aquella cosa es obligada hasta que él
cobre el precio, 1. 26 lit. 13 part. 5. V.t aunque
el comprador tenga hecha obligación general de
sus bienes á otro, 1. 30 tit. 13 part. 5. — Hecha
de alguna cosa con dineros ágenos que se (ione en
guarda, si la tal cosa será del tal comprador, eí
en que casos no, 1. 49 lit. 5 parh 5.
Comprador de alguna cierva, vaca ó yegua
hurtada, ú otra cosa semejante, si podrá poí
tiem]K) ganar et señorío de lo que parieren, et
quando, I. 5 tit. 29 part. 3. — De alguna- cosa, no
la puede ganar por menos de treinta años, quando
el vendedor supo que no era suya, aunque la
vendía, 1. 19 tit. 29 part. 3. -7-Puedese alzar de
la^sentencia dada contra el vendedor, si él no lo
hiciere, et lo mismo ha lugar en el vendedor, 1. 4
tit. 23 part. 3. — Et sí viere que el vendedor no an.-
da derechamente en el pley to , puede pedir al juez
que no le dexe estar ante él siri que esté también
presente él mismo, allí. — De alguna cosa , aun-
que se la hayan entregado, no gana el señorío
della entretanto que no paga el precio, I. 46
tit. 28 part. 3. — De alguna cosa , no ha en ella
buena fé, si el señor della le dice que no la
compre porque es suya, ni la puede ganar por
tiempo, 1. 10 lit. 29 part. 3. — De los bienes del
huérñino, ó loco, ó de su personero, corrom-
piéndolo maliciosamente, si podrá ganar estos
bienes por tiempo, 1. 11 tit. 29 part. 3. -^ De
alguna cosa , debe tener buena fé, et qué tiempo,
et qué si le sobreviene mala fé, allí en la 1. 12.
— Siendo el siervo de alguna cosa de su pegujar,
con mandado de su señor, como el señor la pueda
ganar por tiempo, allí 1. 13. — De la cosa que
debe servidumbre á otro, débela sufrir como ley
hacia el vendedor, 1, 6 tit. 31 part. 3. — De al-
guna cosa que debía servidumbre, la qual ya le
fué quitada á aquella cosa por alguna razón, no
es obligado á la dar, 1. 17 tit. 31 part. 3. — -De
una heredad en la qual el seuor della había edi-
íicado en daño de otro, si la mandaren derribar,
á cuya costa esto deba ser, 1. 16 tit. 32 part. 3.
— Si fuere engañado en mas de la mitad del justo
precio, si podrá pedir que se deshaga la venta,
et quando, I. 16 tit. 11 part. 4, y 1. 56 tit. 5
part. 5. Si dio señal de la cosa que compró ,
si después no quiere la cosa, si perderá la señal,-
ó no, et qué será en el vendedor, et quando será
obligado á cumplirlo que prometió, 1. 7 tit. 5 part.
5. — De una cosa, aunque no esté él delante,- ni la
cosa que compra, ni el vendedor, bien vale la ven-
dida, ó compra, 1. 8 tit. 5 part. &. — Déla cosa age-
na, quando perderá el precioque diópor ella, si la
saca por juicio, et quando no, 1. 19 tit. 5 part. 5.
— O vendedor, si se desacordaren en el precio,
ó en la cosa sobre que es fecha la vendida, en-
tonces la venta no vale nada, allí 1. 20. — Et el
vendedor, si se avinieren en el precio, de allí
adelante, el daño ó ]irovecho que sobreviniere á
la cosa, cuyo será, 1. 23 allí, y 11. 24, 25, 26
y 27 allí. — Et que si el comprador et el ven-
dedor se avinieron que á dia cierto se pesase ó
midiese la cosa vendida, et el comprador no
vino aquel dia, cuyo será el peligro, dicha 1. 24
en el medio. — Et que será si las cosas seme-
jantes á la vendida se encareciesen en aquel lu^
DE LAS SIKTE PARTIDAS.
33
^ar, el cuya sera la niejoria, dicha 1. 24 en el fin.
— Comprador debaxo de condición, et cuyo
«nlónces será e' peligro, et qué si se muere el
vendedor antes que la condición se cumpla, y
después de muerto se cumple, 1. 26 tit. 5 part. 5,
— Si no quiso recibir la cosa vendida, el daño
pertenecerá á él , et quando, allí I. 27. — Et
ver>dedor, que cosas et pleytos deben guardar
tntre sí, et quales no, L 28 tit. 5 parí. 5. — Et
quales posturas valgan, ó no, allí 1. 38. — Com-
prador de alguna casa, que cosas puede prohibir
al vendedor de la casa que no las saque de ella,
«t qué cosas no , 11. 28 y 29 tit. 5 part. 5, — De
viña, ú olivar, ó campo, ó huerta, qué cosas sea
visto comprar con la tal viña, ú olivar, aunque
dellas no se haya dicho nada al tiempo de la
compra, allí 1. 31. — Debe luego avisar al ven-
«ledor, sile quieren embargar lacosa que compró;
el qué si no lo hace así, et como el vendedor es
obligado á hacérsela sana, allí 1. 32, — Si le po-
drán el vendedor y el señor de la cosa comprada
den)andar que se la dé, et quando, allí 1. 33. —
Gana la tenencia de la cosa por sí, ó por su
procurador, 1. 11 tit. 30 part. 3. —De alguna
herencia en general, ó de algún almoxarifadgo,
si por juicio le saca alguna cosa señalada, si po-
drá pedir al vendedor que se la haga cierta et
sana, 1. 34 tit. 6 part. 5. — De casa, ó nave, ó
rebaño, á quien sacan por juicio parte dellos, si
podrá pedir al vendedor que se los haga ciertos
y sanos, I. 35 tit. 5 part. 5, — Et quando el ven-
dedor no es obligado á hacer cierta et sana la
cosa que vendió al comprador, allí 1. 36. —
Comprador, si está presente quando se dá la sen-
tencia sobre que vuelva la cosa comprada, debe
apelar si el vendedor no está delante; y si no lo
hace, no será obligado el que se la vendió á se
la hacer sana, dicha 1. 36. — Ko puede pedir al
vendedor que le haga cierta et sana la cosa que
le vendió , quando el rey se la tomó al compra-
dor, et el vendedor la pudo lícitamente vender,
1. 37 tit. 5 part, 5. — Et vendedor, quales pos-
turas et pactos puedan poner entre sí, et quales
serán valederas, ó no, I. 38 tit. 5 part, 5 y allí
1. 39. — Que recibió los frutos de la cosa ,
quando los debe tornar al vendedor, et en qué
casos no, allí. — Et si será el vendedor obligado,
quando recibe los frutos, á dar al comprador
las despensas que hubiese hecho en cogellos,
1, 38. — Comprador de alguna cosa, si, habiendo
dado por ella señal al vendedor, después se arre-
pintiere, si podrá el vendedor hacer que la ven-
dida valga, y pedir todo el precio, et si podrá
también, si quisiere, deshacer la tal vendida,
dicha 1, 38. — Si entre tanto que hubo la cosa
comprada se empeoró por su culpa, y después
se deshiciese la vendida, sisera obligado á me-
jorar al vendedor el tal empeoramiento, véase
allí. — De la cosa debaxo de condición, si otro
no diere mas por ella hasta cierto dia, quando
aun entonces se podrá quedar él con ella, et
V.
quando no, allí 1. 40. — De alguna cosa, si le
fué vendida debaxo de condición que la vuelva
si el vendedor ó su heredero le volviere el pre-
cio, si valdrá esla venta; et qué si fué puesta
pena, allí I, 42. — De la co^a, la puede vender,
aunque se vendió con condición que no la pu-
diese vender ni empeñar á unos, ó á nadie,
1. 43. — De algún siervo debaxo de condición
que le dará libertad á cierto tiempo, si iw lo hace
asi, si será libre liugo que vino aquel tiempo,
allí 1, 45. — De algún siervo con cítndicion que|
no le pueda aforrar, si la tal condición se ha dej
cumplir, ó no, et quando, 1. 46 allí. — De algún
siervo con condición que lo saque de tal villa,
débela cumplir; et qué si el siervo entra contra
la voluntad del comprador, allí 1. 47. — De al-
guna cosa con sus propios dineros en nombre de
otro, si valdrá la compra et las posturas que
acerca della hizo, et quando, 1. 48 tit. 5 part. 5..
— De alguna cosa con dineros ágenos, si la tal'
cosa comprada será suya, et en qué casos no,;
1,49 tit. 5 part. 5. — Et si dos compran una cos;i
de alguno que se la vendió en diversos tiempos,
et dos veces, qual déstos compradores deba haber
lacosa, 1. 50 W. 5 part, 5. — Compradoi' de 'a
cosa que se vende por el juez por razón de en--
Irega, si gana el señorio de la ta>l"cosa así com-
prada, allí I. 52. — De la cosa que es agena, si
la vende el rey, si ganará el señorío della, ó noj,
et qué si la cosa es común entre el rey y otro, v
el rey la vende, allí 1. 5'3. — De alguna cosa
agena, quando la pueda ganar por tiempo, ó no,!
et quando gane el señorio della, et qué si 1^
vende en nombre de otro, allí I-, 54. — D'e ak.una
cosa por miedo, ó por fuerza, ó por mas de ki.
mitad del justo precio, si podrá pedir se deshaga
la tal vendida; y que si fué jurada, allí 1. 56. -r-
Si en la tal compra hiciese algún engaño, debei
ser la vendida deshecha, 1. 57 tit, 5 part, 5, — •.
Si no guarda el pleyto et postura que puso en la
vendida, debe la tal vendida ser deshecha, 1. 58
allí. — No estará obligado á tornar á recibir e\
precio, aunque se le den doblabo, si no quisiero
deshacer la vendida, allí 1. 61. — Puede pedir,
que se deshaga la vendida, quando el vendí-dor
no le avisó del censo, et de la servidumbre quoj
tenia la tal cosa vendida; ó si era heredad qut»
tenia yerbas malas, allí 1, 63, — Del siervo, ó
del caballo, ó cosa semejante, puede pedir -cjiíe
le vuelvan el precio que dio, quando el vendedor
no le avisó de las tachas que la tal cosa tenia ,
allí 11. 64 y 65. — Et dentro de quanto tiempo
sea obligado el comprador á pedir el precio que
dio, et volver la cosa, dicha 1. 65. — Compradon
no puede pedir el precio que dio por el siervo ó
bestia por la lacha que en ella conoce, quando
fué de ellos avisado ])or(l vendedor, et quando si,
allí 1. 66. — Si hubiere empeñado la cosa que
compró, et después se deshiciese la vendida por
alguna causa, qué se deba entonces hacer, allí
]. 67. — De la ca'^a que está alquilada á otro por
C
34
índice del texto.
•«1 vendedor, si podrá echar della al que la tiene
alquilada, et quando no, 1. 19 tit. 8 part. 5. — •
De alguna cosa que uno prometió de dar á otro
€n peños, si della cogió frutos, si serán suyos, ó
del á quien se empeñó, 1, 16 tit. 13 part. 5. —
Déla prenda que vende el acreedor, ó sus here-
deros, hácese señor della, como si la comprase
del que la empeñó., 1. 43 tit. 13 part. 5. — Et si
podrá el mismo acreedor ser el comprador della,
et quando, et en qué manera lo deba hacer, allí
1. 44. — Comprador, quando no tuvo mala fé en
el comprar la prenda que le vendió algún acree-
dor, bien hace suya la cosa comprada; jiero en
otra manera, no, véase la 1. 49. — De la prenda
que tenia algún acreedor, puédele pedir que se
la haga cierta y sana, et quando no, I. 50 tit. 13
part. 5. — De la cosa del deudor de otro, á que
sea obligado si la compra contra la prohibición
de su acreedor, et quando, 1. 8 tit. 15 part. 5.
— Si hizo dispensas en la cosa que compró ma—
iiciosamente de algún deudor de otro, si las po-
drá cobrar, et quales, 1. Jl tit. 15 part. 5. —
Del siervo que era instituido por heredero del
^vendedor, si ganará para sí la herencia en que
«1 tal siervo fué instituido, 1. 25 tit. 3 part. 6. —
Del veneno para matar alguno, en qué manera
deba ser castigado, et quando, 1. 7 tit. 8 part. 7.
— De la cosa que aun no se la habian entregailo,
si la hurtare alguno, si podrá él, ó el vendedor
cobrarla del ladrón, 1. 13 tit. 14 parí. 7.
Comprando alguno algo de algún deudor de
otro contra la prohibición de su acreedor, á que
sea obligado, 1. 8 tit. 15 part. 5. — Comprando
uno alguna cosa de sus propios dineros «n nom-
bre de otro, y poniendo condiciones en la tal
compra, si valdiá, ó no, et quand->, 1. 48 tit. 5
part. 5.
Comprar, si podrá la prenda el acreedor que
la tiene, et quando, et en que manera, 1. 44
ti,t. 13 part. 5. — Comprar, et á esto ninguuo
'debe ser compelido, et quando sí, 1 3 tit. 5
part. 5. — No pueden ninguna cosa los guarda-
dores de los bienes de los huérfanos, si no fuere
íon autoridad d.el juez del lugar; et quando,
aun entonces, no valga la compra, 1. 4 tit. 5
part. 5. — No puede ningún tutor, ni curador
cosa alguna de los bienes de sus menores, et
quando sí, 1. 4 tit. 5 part. 5. — Comprar no
puede ningún juez ni adelantado en aquella
tierra do han jurisdicción, ni los de su compañia,
et quando, et que cosas podrán vender, 1. 5 tit. 5
part. 5. — No puede uno su cosa propia, si toda
ella es suya, 1. 18 tit. 5 part. 5.
Compromiso, et la forma de la carta del com-
promiso, ponen las 11. 15 y 106 tit. 18 part. 3.
Comulgar|, no es manjar del cuerpo sino del
-alma, et por eso no se quebranta el ayuno ; lo
tjual si, si bebe el sacerdote loen que se lavó los
dedos después de consumido, 1. 50 tit. 4 part. L
— Deben al que estuviere condenado á muerte,
«i él lo pidiere, 1. 7 tit 13 parí. 1,
Comunes, quales cosas sean, 11. 1, 2, 3 y 5 con
las que se siguen, tit. 28 part. 3. — Et de quales
cosas comunes puedan todos usar, allí 1.9. — Co-
munes cosas de las ciudades, et de las villas, qua-
les sean de que todos pueden usar, dicha I. 9
tit. 28 part. 3. — Et de quales cosas, aunque
sean comunes, no se pueda usar, allí 1. 10. -t~
Comunes siendo algunas cosas de todos los del
pueblo , nadie las puede ganar por tiempo, ft
quando sí , 1. 7 tit. 29 part. 3. — Común sitíruo
un edificio entre algunos, si el uno dellos le te-
para , et adereza, como deba recobrar de los
otro^ las despensas que allí hizo, 1. 26 tit. 32
part. 3.
Concejos, pueden hacer procurador eu los
pleytos que hubieren, 1 2 en el fin, tit. 5 part.
3. — Concejo, si recibiere prestados dineros et
otras cosas, quando será obligado á los pagar , et
quien deba probar que el tal empré>tido se con-
virtió en su provecho, 1. 3 tit. I part. 5. — Con-
cejos, si serán obligados.á hacer enmienda, si en
sus términos hubieren ladrones despojado á los
mercaderes, si los robadores no pudieren ser co-
nf)ci(los, 1. 4 tit. 7 part. 5. — No pueden nueva-
mente poner portazgos en algunos lugares del
señorío del rey, si él no lo mandare, et supiere,
1. 9 tit. 7 part. 5. — Pueden pedir restitución,
como los menores, et iglesias, et quando, et en
qué manera, I. 10 tit. 19 part. 6. — ^Concejo, si
entra por fuerza alguna cosa de otro , cómo
deba ser castigado, et de su pena, 1. 17 tit. 10
part. 7-
Concordia, que cosa sea, et en que difiera de
amor et de amistad, 1. 1 . tit. 27 part. 4. — -Et si
los horubres hubiesen entre sí concordia no ha-
bian menester justicia, ni alcaldes que los juzgar
sen, dicha 1. I al fin tit. 27 part. 4.
CoNX)F., que quiera decir, 1. 11 tit. 1. part. 2.
— Conde Palatino, que quiere decir, allí; et que
poder hayan estos en las tierras que han por he-
redamiento, allí I. 12. — Conde, no lo puede ser
el que fue condenado por herege, I. 4 tit. 26
part. 7.
Condenado, á muerte puede elegir sepultura,
et débenlo comulgar, si lo pidiere, 1. 7 tit. 13
part. 1 . — Por muchos capítulos, puédese alzar
de algunos de ellos, y quando se suspenda la exe-
cucion en los que no apeló, 1. 14 tit. 23 part. 3.
— Siendo nno á que vuelva algún heredamiento,
si hará suyos los frutos que con buena fé cogió
de allí, 1. 39 tit. 28 part. 3; et quales no, allí.
— En juicio, como á poseedor de mala fé, qua-
les frutos deba restituir, 1. 40 tit. 28 part, 3.
— Siendo uno en juicio, como debe cobrar
las despensas que hizo en las cosas que le
sacan, 1.41 tit. 28 part. 3. — Siendo uno á muerte
por algún delito, no puede hacer testamento; y
qué si fuere caballero, 1. 15 tit. I part. 6 -. —
Siendo uno por malas cantigas, ó en otra manera,
no puede hacer testamento, allí 1. 16. — A.
perpetuo destierro, no puede ser instituido por
DE LAS SIETE PARTIDAS.
heredero de otro, 1. 4 tit. 3 part. G. — Siendo
uno á muerte, no le deben ser tomados sus bie-
nes, si tiene hijos ó parientes, 1. 8 tit. 10, y la
I. 5 tit. 31 part. 7.
Condenar, quando no deba el Juez en costas
al que condenare, et en que casos, I. 8 tit. 22
part. 3. — Condenar puede aquel que ha poder
de absolver, et quando, 1. 11 tit. 34 part. 7.
Véase Condenado.
Condesar, que quiera decir, 1. 1 tit. 3 part. 5.
CoNDESiJO, que cosa sea, et quantas maneras
sean de él , et donde tomó este nombre, et que
cosas se pueden dar en condesijo, 11. 1 y 2 tit. 3
part. 5. — En que difiera del loguero, dicha 1. 2
— Hecho en alguno , como y con que condición
pasa á él el señorío de la tal cosa, dicha 1. 2. — Et
quien pueda dar las sus cosas en condesijo, et á
quien, allí 1. 3. — Et como se considere la culpa
en el depositario, dicha 1. 3. — Condesijo, si se
perdiere por caso fortuito , ó si se muriere , lí-
brase del todo el que lo recibió, et quando no, 1.
4 tit. 3 part. 5. — Et quien pueda demandarla
cosa que es dada en condesijo, et quando, et á
quien deba ser tornada, et en qué manera, et si
venderán los frutos, 1. 5 t¡t.3part. 5. — Condesijo,
no puede ser retenido en nombre de prenda por
deuda alguna que el que la hizo debiese á aquel
en quien depositó la cosa, dicha 1. 5. — Por qué
•razones no debe ser toi'nado á aquel que le dio,
1. 6 tit. 3 part. 5, ni á sus herederos, allí. — Que
fué puesto en iglesia, ú otro lugar religioso, ó
en el prelado della, como debe ser restituido al
que lo depositó, 1. 7 lit. 3 part. 5. — Como deba
ser tornado al que le fizo, quando fué hecho con
gran cwyta y necesidad del que le hizo , ó en
otra manera qualquiera, allí 1. 8. — Et que pena
debe haber el que negare et no quisiere volver
lo que depositaren en él, si le fuere probado
que lo recibió, 1. 8 tit. 3 part. 5. — Cond-esijo,
debe ser tornado con los frutos, así con los que
cogió el depositario como con los que pudiera
coger después que fué moroso en lo restituir, et
l() mismo deben hacer sus herederos, 1. 5 en el
lin, y 1. 8 tit. 3 parí.. 5. — Que recibió el defunto
en su vida en cosas que se pueden contar, pesar,
ó medir, ó en otras cosas qualesquiei a , como se
deba volver luego , et quan-do, et en qué casos
deba ser preferido á todas las otras deudas, 1. 9
tit. 3 part. 5. — Et si por razón del fueren he-
chas algunas despensas, deben ser tornadas á
aquel que las hizo, 1. 10 tit. 3 part. 5. — Hecho
de algún siervo ladrón , si el que le depositó lo
sabia, y no avisó al depositario al qual el siervo
hurtó algo, como esté obligado el que se lo depo-
sitó, dicha h 10. — Et las cosas dadas en conde-
sijo deben ser vueltas á sus dueños primeramente
que se pague otra deuda alguna, 1. 12 tit. 14
part. 5.
Condición servil, embarga el casamiento, el lo
deshace, et quando, 1. 11 tit. 2 part. 4.
Condición, no se debe poner nuando se dan
los beneficios, i. G tit. IG part. 1. — Qué rjuíejí^
decir, et en quantas maneras se pueda tomar este
nombre, 1. 1 tit. 4 part. 4. — Qu;d sea, et como
se conozca, et quantas mantras haya de ella, ct
en qué difiera la condición del modo, 1. 2 tit. 4
part. 4. — O postura puesta en el donadío, qué
efecto tenga, et qual valga, et como se deba cum-
plir para que la donación valga, 11. o y 6 tit. 4
pjrt. 5 — Si fuere puesta quando se vende al-
guna cosa á otro, si, ella pendiente, acrece pro-
vecho ó daño á la cosa vendida, cuyo deba ser,
1. 26 tit. 5 part. 5. — Et que será si el vendedor
ó el comprador se mueren, pendiente la condi-
ción, y ella después se cumple, dicha 1. 26. — •
siendo puesta entre el vendedor et comprador
que volviéndole el precio vuelva la cosa, si val-
drá esta venta, ó no, allíl. 42. — Si fuere puesta
por el vendedor que el comprador no pueda
enagenar ni empeñar la cosa que compia, si val-
drá, ó no, et quando, et en que casos, 11. 43 y 44
tit. 5 part. 5. — Siendo puesta entre el venrle-
dor del siervo et el comprador del que le ma-
numita á cierto dia, no queriendo cumplilla el
comprador, es luego libre el siervo llegado el
dia, allí 1. 45. — Si fuere j)uesta quando uno
vende algún siervo que nunca pueda ser libre ,
si se ha de cumplir, ó no, 1. 46 tit. 5. — Siendo
puesta entre el vendedor y comprador del sierve
que no entre en la villa ó ciudad, si deba ser
guardada, 1. 47 tit. 5 part. 5. — Condición,
quando se pone antes de la promesa, de que efecto
seaj et qué si se pone después, II. 1.5 y 16 tit. 11
part. 5. — Puesta á dia señalado, si se cumplo
antes que el dia venga, que importe; et que si
uno promete algo á alguno debaxo de condición
imposible , de que efecto sea el tal prometi-
miento, allí 1. 17. — Poniendo el señor con su
mayordomo, ó despensero, que no le demandará
furto ni engaño que le haga , si valdrá 5 et quando
sí, 1. 29 tit. 11 part. 5 — Poniendo uno al tiempo
que empeña alguna cosa, que derecho haya e?i-
tonces en ella aquel á quien se empeñó, allí I. 17»
— Puesta entre el acreedor y el deudor que si no
paga este á cierto dia pueda el otro vender la
prenda que se le dio, si valdrá, etdesu efecto, allí
1. 41. — Et que si fuese hecho pacto que ntmca
se pueda vender In prenda, si podrá el acreedor
vendella, y quando, allíl, 42. — Si fuere puesta
en la paga que se ha de hacer, si antes que se
cumpla la condición se hace la paga, si e! que la
hace la podrá repetir, 1. 32 tit. 14 part. 5. — Con-
dición, si fuere puesta al heredero en el codicilo,
habiendo sido simplemente instituido en el tes-
tamento, si será de algún efecto, 1, 8 tit, 3 part.
6. — Qué cosa sea, et quantas maneras son de
ella , et como se ponga en el testamento, ó en el
establescimiento de los herederos, ahora sean de
presente, ó de futuro, et quales sean estas, 11. 1
y 2 tit. 4 part. 6. — Qual se diga propiameate, I.
2 tit. 4 part. 6. — Condición casual, qual se diga, ct
quales dellas impidan la institución del heredero,";
36 índice del
et qualesno, 1. 8 tit. 4 part. 6, y qué de las con-
diciones mixtas, allí 1. 9.
Condiciones, qualesaluenguen los desposorios,
et quales los casamientos, et qiiándo no deban
ser admitidas, ni valen, aunque estén puestas, et
quales se digan honestas, et voluntarias, et con-
venibles, et en (¡ue manera se hagan, et quales
deshagan los casamientos, 11. 3, 4,5 y 6 tit. 4 part.
4. — Pactos, ó posturas que el sierv . hiciere,
comprando, ó vendiendo, siendo por su señor
puesto para esto , debelas el señor guardar y
cumplir, 1. 7 tit. 21 part. 4. — Condiciones et
posturas, quales deban guardar entre sí el com-
prador y el vendedor, et quales no, 1. '28 tit. 5
part. 5. — Et quales serán valederas, et quales
no, 11. 38, 39 et 40. — Condiciones, et posturas
puestas por el comprador de alguna cosa con sus
propios dineros en nombre de otro, si valdrán,
ó no, 1. 48 tit. 5 part. 5. — El posturas siendo
puestas quando la venta de alguna cosa se hizo,
si el vendedor ó el comprador no las guarda ,
debe ser deshecha la venta, 1. 58 tit. 5 part. 5.
— Et posturas que hacen los mercaderes entre
sí de no vender sino á cierto precio, deben ser
deshechas, 1. 2 tit. 7 part. 5. — Pleytos et pos-
turas, que los hombres ponen entre sí por razón
de los arrendamientos et alogueros que hacen ,
comodebtn ser guardadas, ct quando no, 1. 2 en
ellln, tit. 8 part 5. — Et posturas que fueren
puestas entre el maestro de la nave et los mer-
caderes, deben ser guardadas, L 2 tit. 9 part. 5.
■• — Et postulas que fueren puestas en razón de
compañía, deben ser guardadas; et que si no se
pusieren en respecto de las ganancias ó pérdi-
das , como deban partillas entonces entre sí, 1. 3
tu. 10 part. 5, y allí 1. II.— Que dan carrera á
los hombres para hacer algún mal, no \alen, 1,
5 tit. 10 part. 5, y allí 1. 9. — Condiciones ])o-
niendo algunos entie sí que el que postrero mu-
riere que herede al otro, si valdrán, et en que
casos, allí 1. 33. — Et posturas, quales valgan,
quando son puestas por razón de los peños que
uno da á otro, I. 12 tit. 13 part. 5. — Condicio-
nes et avenencias poniendo unos con otros, de-
ben ser guardadas, et lo que por esta causa fué
dado no se puede repetir, dicha 1. 34 allí. —
Quales no puedan ser por natura ó por derecho,
et cuales son imposibles de hecho, 11. 3 y 4
tit. 4 part. 6. — Quales se digan dudosas, et per-
plexas, et no ciertas; et que si el testador insti-
tuye alguno por heredero con condición que jure,
si valdrá la institución si no jura, allí 11. 5 y 6.
— Posibles, si por el testador fueren puestas en
«1 testamento, deben ser cumplidas; et quando
baste dar fiador el heredero de que coimplirá la
condición, allíl. 7. — Condiciones tácitas, quese
tMitiendenen la institución del heredereo, aunque
lio se digan, quales sean, et de su efecto, allí 1.
10. — Condición, no debe ser puesta por el pa-
dre en la legítima de su hijo, et quando la pueda
yoner, et qual, 1. 11 Itt. 4 part. 6. — Debaxo de
TEXTO.
las quales alguno fué instituido ]5orhcr¥ttéro^'cíe--f
bense primero cumplir que el así instituido en-
tre en la herencia, allí 1. 12. — Condiciones, que
son puestas en los establecimientos de los here-
deros,como deben ser cumplidas, quando son
puestas ajuntadamente, ó con departimiento,
et como sea esto, allí 1. 13. — Siendo puestas
al heredero, en las quales, y en cuyo cumpli-
miento él no pudo hacer mas, si no se cum-'i
píen, si será heredero , ó no, allíl. 14. — En
qué manera se puedan cumplir por el heredero
instituido que está en poder de otro, allí 1. 15. —
Siendo puestas al heredero, valen, si el las cumple
de hecho, aunque no las cumpla de derecho, et
como sea esto , 1. 16 tit. 4 part. 6. — No puede
ser puesta en la desheredación ([ue uno hace, 1.
3 en el fin tit. 7 part. 6. — Se hac( n por la pala-
bra si; et qué déla causa, et modo, et quales se
puedan poner en los legados, et de que efecto
sean, 1. 21 tit. 9 part. 6. — Si no pudiere ser
cumplida por el legatario, por algún caso for-
tuito, si se le deberá el legado que debaxo della
le fue dexado, allí 1. 22. — Puesta al legatario,
aunque no se cumpla , se debe el legaiio en un
caso que pone la 1. 31 en el íin, til. 9 part. 6.
— Torpe, ó deshonesta, no debe ser cumplida
por el heredero ni legatario, y han de haber sus
mandas, aimque no la cumplan, allí 1. 32. —
Condiciones, quales se entiendan en los votos, I.
7 tu. 8 part. 1.
Confesar, no puede ningiin religioso sin licen-
cia, 1. 21 tit. 4 part. 1. — Quien pueda, et á
quien, 1. 21 tit. 4 part. 1. — Debe el parroquiano
con su cura, fuera en cinco casos, I. 22 tit. 4
|)art. 1. — Debe el cristiano lo mas ayna qu«
pudiere, et porqué, allí en el ün. — Como de-
ban los sacerdotes , et á (|ué deban tener respe-
to , allí I. 25. — Se debe cada uno por su boca,
et no por escrito, ni por otro, 1. ^^0 allí. — Se
debe el cristiano una vez en el año, 1 34 tit. 4
part. 1.
Confesión hecha en juicio, etc. véase Cono-
CEJiClA.
Confesor, está puesto en lugar de Dios, 1. 25
en el principio, tit. 4 part. 1. — Que cosas deba
pnguntar á los que se van á confesar, 1. 26 tit. 4
])art. 1. — Ha de preguntar al penitente si sabe
el Pater noster y Ave María, etc. 1. 27 tit. 4
part. 1. — Que descubre los pecados que le fue-
ron confesados, que pena deba haber, 1. 35 tit. 4
part. 1. — Confesando uno en juicio cjue hirió
ó mató á otro, si se pudiere probar no ser esto
así, quando le empecerá su confesión, 1. 5 al
fin, tit. 13 part. 3. — Confesor que demanda
consejo, como lo deba hacer, 1. 36 tit. 4 part. 1 .
— Como debe absolver al enfermo que con-
fiesa , y al que está en peligro de muerte, 1. 39
til. 4 part. 1. — Quien puede serlo, 1. 21 tit. 4
part. 1. — Como deba oir las confesiones, 1. 25
tit. 4 part. 1.
Confirmación , que cQsa sea,^ et á quien se dé,
DE LAS SIETE PARTIDAS.
37
et p^r.quien , et en qué tiempo, et de qué edad
deba ser el que la recibe, et la causa del estable-
cimiento deste sacramento, 11. 10 y 11 tit. 4
part. 1. — Solo se puede conseguir una vez,
1. II trt. 4 part. 1. — Et quando se confirma
un previlegío , debe en la tal confirmación ser
diclio todo lo que en el primer privilegio se
decía,!. 2 en el medio tit. 18 part. 3. — Con-
firmación de juez, quanJo se requiera , quando
la madre dio tutor á sus hijos , ó el padre á su
hijo natural, 11. 6 y 8 tit. 16 part. 6. — Et
lo niesmo es- quando uno instituyó por su he-
redero algún menor eslraño , y le dio tutor, por-
qué este tal debe ser confirmado por el juez ,
dicha 1. 8.
> CoNCETURAS, en lo criminal, quando prueban,
I. 12 tit. 14 part. 3.
Conocencia , qué cosa sea, et quien la pueda
hacer, et qué fuerza tenga, también en las causas
criminales como civiles, et quantas maneras son
de ella , et como deban ser hechas ,11. 1 , 2 y 3
tit. 13 part. 3. — Que es hecha en juicio, como
debe valer, et qué si es hecha por premio, ó por
yerro, et hasta que tiempo la pueden revocar,
II. 4 y 5 tit. 13 part. 3. — Que no es cierta , des
contra natura, ó contra leyes, no debe valer; et
si valdrá, et quando, la que es hecha fuera de
juicio, 11. 6y7 allí. — Que hace el atormentado
en juicio, vale, si después se ratifica, no te-
niendo temor amas tormentos, ni le amenazando
con ellos, 1. 5 tit. 13 part. 3. — Hecha por al-
guno ante el juez., diciendo que él matara ó
hiriera, aunque se pruébelo contrario, si le empe-
cerá esta confesión, 1. 5 al íin, tit. 13 part. 3.
— Que hace el padre en favor del hijo incapaz ,
diciendo que recibió del, etc., si obligará á sus
herederos, ó no, 1. 3 tit. 14 part. 3. — D«. los
que casaron clandestinamente, quando valga por
el matrimonio, et quando contra él, 1. 2 tit. 3
part. 4. — Et si alguno conoce en juicio algún
daño, débele enmendar, aunque después partzca
que lo hizo otro y noel, I. 17 tit. 15 p;u't. 7. —
Conocencia hecha por el atormentado, por razón
de los tormentos, qual valdrá, ó no , 1. 4 tit. 30
])art. 7.
CoNociMií NTo, de las cosas, es en dos maneras,
1. 13 tit. 13 part. 2. — üel rey, porípié lo deba
tener el puelílo , 1. 12 tit. 13 part. 2.
CoNSAGR.4cioN, dc obispo , CU qué manera se
deba hacer, et en que iglesia , 1. 'JS tit. 5 part 1.
— Consagración de la iglesia, que cosas deba
haber en sí para ser valedera, 1. 14. tit. 10
part. 1.
Consagrar, el Cuerpo de Dios, et quantas co-
sas sean necesarias para esto, 1. 52 tit. 4 part. i.
— No se debe ninguna iglesia, hasta que sea
dvHada, et deben compeler al que la comenzó
que la acabe, 1. 3 tit. 10 part. 1. — Las iglesias,
et otros altares, et otras cosas, peitenece iil
obispo, et no á otro ninguno, et en que tiempo
se deba hacer, 1. 12 tit. 10 part. 1, y allí 1. 13. —
Los obispos, en quédias se deba hacer, 1. I 3 tit. lÓ""
part. 1. — Por qué razones se deba la iglesia
que ya habia sido consagrada, 1. 19 tit. 1&
part. 1.
Consejadores, y delincuentes, tienen igual pe-
na , regla 19 tit. 34 part. 7.
Consejar , el que conseja debe haber en sí
dos cosas, 1. 5 tit. 9 part. 2.
Consejero, se acompara al ojo, por tres razo-
nes, 1. 5 tit. 9 part. 2. — Del príncipe, llámase
patricio, et porqué así; et luego sale del poder
de su padre, 1. 7 tit. 18 part. 4.
CoNSEJEr.os, quales deban ser, et sobre quales
cosas deban ser llamados, et de la pena ó gua-
lardon, si bien ó mal lo hicieren, 11. 2 y 3
tit. 21 part. 3. — Del rey, si alguno los matare,
si este será crimen Icesce ninjcstatis ^ 1. 1 tit. l(í-
part. 2, y 1. 2 tit. 4 part. 5. — Del rey, como le
deben aconsejar, et que deban ó no mirar, di-
cha 1. 7 tit. 18 part. 4. — En la traycion , han
de ser castigados, et han la misnia pena que los
que hicieron la traycion , 1. 2 tit. 2 parí. 7. — Del
rey no pueden ser los infames ,1.7 tit. 6 part. 7.
— Et de la pena de los que aconsejan á los la-
diones para que hagan algún hurto, 1. 4 tit. 14;
part. 7, y 1. 18 allí , regla 6 tit. 34 part. 7. — Dfr
los asesinos, como deban ser castigados, 1.3
tit. 27 parí. 7. — Del rey, no deben ser ator-
mentados por ningún delito, 1. 2 tit. 30 part. 7.
Del rey, quaks deban ser, 1. 2 tit. 9 part. 2.
Consejo, demandando el confesor, de que ma-
nt ra lo deba hacer, I. 36 tit. 4 part. 1. — Debe;
pedir el hombre, en todos sus hechos, 1. 5 tit. 9
part. 2. — Dando un hombre á otro pata que
haga algo contra el rey, es él traydor, como lo
es el mismo que lo hace, et de la pena destos,
1. 6 lit. 13 part. 2. — Et todas las cosas que se
hacen con consejo , son mejor acabadas, et este
es necesarísimo en los juezes mas que en otros;
véase ti Proem. tit. 21 part. 3. -^ Que cos;i sea,
et como debe ser mirado antes que lo den , et dt^
sus provechos, et quando se deba tomar, et qua-
les deban ser tos consejeros , et en qué manera ,
et sobi'e qué cosas lo deben dar, II. 1 y 2 tit 21
part. 3. — Dando uno bueno, ó malo, et de su
gnalardon , et pena , 1.3 alli. — Qual , et en qué
manera deba ser dado al rey, 1. 7 tit. 18 part. 4.
— Dado rríaliciosamente á alguno, y con engaño,
es tenido el que lo dio de pechar al otro cuanto
daño le viniese por razón del engaño, 1. 23 tit. 12
part. 5. — Dando uno á otro para que haga algún
hurto , quando por él deba ser castigado, et por
qual, 1. 18 y la 1. 6 tit. 34 part. 7. — Dando uno
al asesino para que mate á otro , como deba por
esto ser castigado, 1. 3 tit. 27 part. 7.
Consentimiento, et quando se dirá consentir
tácitamente en el desposorio el menor que ántes-
de siete años se desposó, 1. 3 tit. 1 part. 4.
Contadores, siendo puestos entre algunos , ca-
mo deban hacer su oficio , et que pena deban ha^^
ber si le hacen mal, I. 8 lit. 7 part. 7. :
33
LNDiCE DEL TEXTO
CuBíTENDORES , véase Pleiteantes.
Contestación, de los pleytos, es raíz y ci-
miento del pleyto, et como se deba hacer; 1. 3
tit. 10 part 3. — Et que pro venga por ser el
pleyto comenzado por demanda et por respues-
ta , 1. 8 tit. 10 part. 3. — En el pleyto, no es
necesaria en la causa de apelación, 1. 5 tit. 26
part. 3.
Contienda, véase Pleyto.
Contradicción, de uno , impide los actos que
penden de sola voluntad, 1. 10 tit. 14 part. 1.
Contrato, se mide por la ley que habia al tiempo
en que se contrató, 1. 15 tit. 14 part. 3. — Pasa á
los herederos de los contrayentes, aunque no se
nombren, 1. 11 tit. I4 part. 3.
Contrato enfiteotico, et como se deba ha-
cer la carta quando se dé algo en enfiteosis,
1. 69 tit. 18 part. 3. — Qual se diga, et sobre qué
cosas se ponga , et como se deba hacer, et que si
la cosa dada en enfiteosis se pierde toda , ó parte
della, ó se empeora, cuyo daño sea, et qué si la cosa
que se da así es de iglesia , y si no se paga la
renta por dos ó tres años, 1. 28 tit. 8 part. 5.
Contratos, con los prelados en perjuicio de
santa Iglesia, no pueden hacerse, I. 19 tit. 9
part. 1 . — Iniiominatos , que sean , et en quantas
maneras, 1. 5 tit. 6 part. 5. — Ni otras obliga-
ciones, no las puede hacer el menor sin autori-
dad de su curador, 1. 17 tit. 16 part. 6.
Contrición, quando valga tanto como confe-
sión, 1. 31 tit. 4 part. 1.
Contumacia , qué quiera decir, et si podrá el
perlado descomulgar al contumaz, 1. 10 tit. 9
part. 1. — Verdadera, qual se diga, 1. 4 tit. 22
part. 3.
Contumaz, no puede apelar del juicio que le
dieren en su rebeldia, 1. 9 tit. 23 part. 3.
Conventos, ó iglesias, et en que manera
deban hacer la carta de venta , quando venden
alguna cosa raiz , 1. 63 tit. 18 part. 3.
Copula carnal teniendo el marido con su mu-
ger no por eso peca mortalmente,et porqué ra-
zones, 1. 9 tit. 2 part. 4. — Etsi pecará mortal-
mente el marido que come letuarios et otras
cosas calientes para poder tener cópula con su
muger, véase alli en el fin.
Corazón , está en medio del cuerpo , prólogo
de la ¡lart. 4. — Si no se limpia de pecados, no se
puede guardar de volver á ios mismos pecados,
1. 9 tit. 12 part. 2. — Endurecido, caerá en mal,
allí. — Se atormenta con la saña, con la ira y
con la malquerencia, 1. 9 tit. 5 part, 2.
Cordero, blanco, porque se sacrificaba en la
ley vieja, 1. 17 tit. 10 part. 1. — Blanco, sobre
la puerta de la iglesia, que significa, allí.
Corona, simple, es orden de la qual puede ser
depuesto el que la tiene, véase el Proemio, tit. ü
part. 1. — Real, de oro con piedras preciosas,
que dignifica, 1, 5 tit. 5 part. 2.
Coronación, et porque los emperadores et
reyes el día de su cpionacion manden echar mo-
neda et joyas por las rúas, et cuyo séá-él sélnqíffij'
de aquellas cosas asi echadas, 1. 48''''ííl.^^iií'
part. 3. : < -^b-.?í! ag
Corporales, de que deban ser hechos, 1. 57
tit. 4 part. 1 . — Et quien los deba lavar, allí
1. 64.
Corral, de la casa del rey, si se dirá parte de
su casa, 1. 2 al fin, tit. 16 part. 2.
Corredores, quienes sean así llamados, et
porqué, et qual sea su oficio, et de la pena de los
que mal hicieren , 1. 33 tit. 26 part. 2. — Corre-
dor, en qué manera deba dar testimonio de lo
que vendiere, 1. 37 tit. 16 part. 3.
Correduras, que sean, 1. 29 tit. 23 part. 2.
Corregidor, ú otro juzgador tenjporal, aca-
bado su oficio, ha de estar cincuenta dias en el
lugar do juzgó, et debe él mismo responder á
los ((uerellosos , 1. 2 al fin, tit. 5 part. 3, y 1. 1
tit. 16 part. 3,
Corregir, debe el que está correcto , 1. 3 tit. 9
part. 2.
Corromper, et de la pena de los que corrom-
pen los siervos de otros haciéndolos malos, ó
de malos peores, I. 29 tit. 14 part. 7.
Cortar, la cabeza, en que manera deban, á él
que d esto fué condenado por algún delito, 1. 6
tit. 31 part. 7.
Corte, qué cosa sea, et porque ha así nom-
bre, et qual debe ser, et qué semejanza pusie-
ron los antiguos á la corte del rey, M. 27 y 28
tit. 9 part. 2. — Et como deban ser guardados
los que á ella van, 1. 2 tit. 16 part 2 , y allí en
la 1. 4. — Casos de corte , quales sean , 1. 5 tit. 3
part. 3. — Del rey, si alguno fuere alli conve-
nido, debe responder á la demanda , no obstante
que no sea allí su domicilio, etc. et porqué,
1 . 4 tit. 3 part. 3 . — Et en la corte del rey se de-
ben hacer las cosas con m.iyor acuerdo et con-
sejo que en otras partes , 1. 10 tit. 7 part. 3,
— Del rey, llámase castrum , et por qué razón ,
1. 6 tit. 17 part. 4.
Cosas, criadas , unas pertenecen á los hombres
et otras á los animales , et del departimiento que
en esto hay, II. 2 y 3 tit. 28 part. 3. — Que co-
munalmente pertenecen á (odas las criaturas cria-
das en el mundo, quales sean , 1. 3 lit. 28 part. 3.
— Quales se puedan hacer por los hombres en la
ribera del mar, allí 1. 4. — Que comunmente
pertenecen á todos los hombres, allí 1. 5. — Et
de quales no puedan usar, aunque sean así comu-
nes, allí 1. 10. — Comunes de las villas et ciuda-
des, de las quales todos pueden usar, quales sean,
1. 9 tit. 28 part. 3. — Quales sean propiamente
de los reyes et emperadores , et porqué les fue-
ron dadas , allí 1. 11. — Sagradas y religiosas ,
no puede nadie tener el señorío deilas, aunque el
que las posea sea clérigo, 1. 12 tit. 28 part. 3. —
Sagradas, quales sean, et como se puedan ena-
gfrnar, allíl. 13. — Sagradas, son llamadas los mu-
ros et las puertas de las ciudades, allíl. 15. —
0;ir se toman de los enemigos de la f¿, como e
DE LAS SIETK PARTIDAS.
^
que las toma gane el s( ñorio dellas, allí 1. 20. — -
^^ ¿e qualis cosas no, allí. — Cosas sagradas, no
se pueden ganar por tiempo,!. 6 tit. 'i9 part. 3.
-—Muebles, por qiianto tiempo las pueda uno
ganar, et que haya menester para ganarlas, 1. 9
tit. 29 part. 3. — Cosa nu-uble, como la puede
ganar por el tiempo el que la posee, creyendo
tenerla con justo título no siendo así 1. 14
tit. 29 part. 3.-^ Cosas immuebles, ó corporales,
romo, et por qiianto tiempo las pueda ganar uno ;
et qué si e! vendedor supo que no tenia derecho
en la cosa, allí 11. 18 y 19. — Muebles, ó inunue-
Jílesde las iglesias, por quanto tiempo las pueda
alguno ganar por suyas, 1. 26 tit. 29 part. 3. —
Eüizes ó immuebles, en quantas maneras se pue-
da perder la posesión dellas,!. 17 tit. .30 part. 3.
— Si fueren dadas en dote á algún maiido, si
fueren menoscabadas, ó mejoradas, á quien per-
tenezca el provecho ó daño deilas, 1. 18 tit. 1 1
part. 4. — Muebles, ó quesepuedan contar, pesai-,
ó medir, si fueren dadas en dote, á cuyo cargo
sea el empeoramiento ó mejoramiento deüas, allí
1, 21. — Cosa emprestada, si el que la recil)ió
así la envia á cuya es por algún mensajero , si
se pierde, cuyo deba ser e! peligro, L 4 tit. 2
part. 5. — El qué si se muere, pierde ó em|)eo-
ra ; et que si se pierde por caso fortuito, allí 11. 2
y 3. — Et si se pierde en vida del difunto, si es-
tará obligado su heredero á volver otra tal , ó la
estimación della ,1.5 tit. 2 part. 5. — Cosa pres-
tada á alguno, si fuere mala et dañosa, et el que
la presta lo sabe, et no lo dice, qué pena deba
haber por esto, si al que la rescibió se le siguió
daño, allí 1.6. — Et si la deba dar á comer, allí
1. 7. — Cosa prestada, si se perdió, el por ella se
pagó el precio , et después pareciere , cuya deba
ser la tal cosa, 1. 8 tit. 2 part. 5. — Emprestada,
no puede ser retenida por prenda de la deuda
que debia el señor de ella a! que la recibió asi,
et quaiido pueda,'!. 9 tit. 2 part. 5. — Em-
prestada, dentro de quanto tiempo se deba vol-
ver, et que pena deba halier el que así no lo hi-
ciere, dicha I. 9, aüi. — Cosas, quales se puedan
dar en condesijo, et si pasará el señorío de la tal
cosa en el que la recibe en depositó, 1. 2 tit. 3
part. 5. — Et quien puede demandar la cosa así
dada, et quando, et á quien , et en qué manera,
1. 6 tit. 5 part. 5. — Et si se ha de volver con
frutos , allí. — Cosa depositada , no puede tener
se en nombre de prenda por la deuda que el que
la depositó debiese al en quien la depositaron,
dicha 1. 5 tit. 3 part. 5. — Depositada, quando
no debe ser tornada á aquel que la depositó, ni á
sus herederos, et por quales razones, 1. 6 til. 3
part. 5. — Depositada en iglesia, ó en algún lugar
religioso, ó en el prelado ó cabildo della, como
debe ser restituida á el que la depositó, allí 1. 7.
— Etcomo deba ser restituida la cosa depositada
al que la depositó, et de la pena del que negare
el depósito, siéndole probado, allí 1. 8. — Cosas
depositadas en el difunto , deben ser tornadas
antes que otras qualesquiera deudas que deba»
et quando esto se deba hacer, et en que cosa»
no, 1. 9 tit. 3 part. 5. — Que pertenecen al
señorío del reino, quales sean, 1. penúlt. tit. 15
part. 2, y la 1. 9 tit. 4 part. 5. — Sagradas y san-
tas, no se pueden vender, et quando sí , et como,,
I. 15 tit. 5 part. 5. — Agenas, como se puedan
et deban vender, I. 19 tit. 5 part. 5. — Cosaage-
na vendiendo uno á otro, es obligado á la hacer
cierta et sana al comprador, 1. 33 con otras antes
desta, tit. 5 part. 5. — Agena vendiendo uno á
dos hombres dos veces, c|uál dellos deba haber
la tal cosa, 1.51 tit. 5 part. 6. — Agena dando ó
vendiendo el rey á alguno, si valdrá la donación
ó venta, et si será obligado á dar la estimación
á cnjíi era la cosa; y qué si era común del rey y
de otro alguno, 1.53 tit. 5 part. 5. — Agena ven-
diendo uno en nombre de otro, ó en el suyo pro-
pio, si valdrá la venta , et quando pase el seño-
río al comprador, et la po.lrá ganar por tiempo,,
allí 1. 54 . Cosas, sagradas no pueden ser prometi-
das por estipulación, 1. 22 tit. 11 part. 5. — Co-
sa común entre algunos, bien se pu(de vender»
aunque no se haya partido entre ellos, y por él
tanto la puede sacar el que la tiene común con
otroj 1. 55 tit. 5 part. 5.-^ Cosas espirituales no
se pueden vender; pero bien se pueden trocar, y
cambiar con otras,!. 2 tit. 6 part.5. — Sagradas,
no se pueden empeñar, 1. 3 tit. 13 part. 5, y allí
11. 7 y 9 con otras. — Cosa agena siendo hallada
en los bienes del deudor, puédela el verdadero
señor pedir, et débensela volver, 1. 11 tit. 14
part. 5. — Cosas agenas entrando uno por fuerza,
como debe ser castigado ; et qué si es menor, ó
loco, ó furioso, ó es guardador de algún menOr,
1. lOtit. 10 part. 7. — Cosa litigiosa, no puede ena-
genarse, 1. 13 tit. 7 part. 3. — Adonde ettá, cla-
ma por su dueño, 1. 30 tit. 2 part. 3.
Cosas MKu BLES, desto véase abaxo en la pala-
bra Mub;bi,f.s.
Costas, débelas pagar el demandador al deman-
dado, quando pareciere haberle convenido sin
causa legítima, 1. 39 tit. 2 part. 3. — Et debe el
juez condenar en ellas al condenado, et quando,
et en que casos no ha lugar la tal condenación de
costas, 1. S lit. 22 part. 3. — Debe pagarlas el
vencido, 1. 8 lir. 22, 1. 8 tit. 3, 1. 43 tit. 2 part. 3.
— De la apelación, quien debe pagarlas, 1. 27
tit. 23 part. 3.
Costumbres, et maneras , en que difieran entre
sí, 1. 6 tit. 5 part. 2. — Costumbre, siendo en una
tierra, adonde unos se fueron á n)orar, en con-
trario de lo que ellos entre sí prometieron de
hacer antes qiife se casasen , si esta costumbre
perjudicará, ó no, á los tales pactos, 1. 24 tit. 11
part. 4. — De algún lugar, (\i\e permite que el
que hallare algo en la ribera del mar lo gane
para sí , si valdrá para que gane lo que fuere
echado en la mar por aliviar las naves, 1. 7
tit. 9 part. 5. — Et los actos, pleytos et posturas
que se hacen contra las buenas costumbres, na
AO
vaíen, aunque intervenga juramento, 1. 28 en el
fin, tit. 11 part. 5. — Costumbre de alguna cosa,
la hace natura!, véase en el prólogo, tit. 2 part. 1.
— Et uso, que sean, etcomo se introduzga la tal
costumbre, 11. 1 y3 tit. 2 part. 1. — Que cosa
sea, et quantas maneras haya de costumbre, I. 4
tit, 2 part. 1. — Que fuerza tenga en sí, et quando,
allí 1. 6. — De recibir algo por dar sacramentos,
si excusa de simonía , et quando no excu§a , 1. 5
tit, 17 ¡)art. 1. — Usada, puédela quitar el rey ó
emperador, 1. 2 en el principio, tit. 1 part. 2. —
Quien puede ponerla, 1, 5 tit, 2 par(. 1.
Cotejo de letras, si es ó no válido, 11. 118 y
119 tit. 18 part. 3.
Cotos, et posturas que los mercaderes hacen
entre sí de que nadie venda sino á cierto precio ,
6 otra cosa semejante, no deben valer; et que
pena haya el juez que los consiente , et como de-
ben ser quitados, 1. 2 tit. 7 part. 5.
Crker, no debe nadie de ligero cosas contra su
rey, et de la pena destos, 1. 8 tit. 13 part. 2,
Criadas, de la reyna , como deben ser tenidas
de los del pueblo, et de la pena de los que se echa-
ren con ellas, 11, 3 y 4 tit. 14 part. 2. — Criados,
no pueden acusar á sus señores que son ó fue-
ron criminalmente, so pena de muerte, 1. 6
itit, 2 part. 3. Criado, que compra alguna cosa
I por mandado de su señor, quando su buena ó
mala fé aproveche á su señor, 1. 13 tit. 29 part. 3.
— - De donde tomó este nombre, et en qué la
crianza difiera del nodrimiento, 1. 2 tit. 2ü
part. 4. — Criados, que deudo tengan con los que
los crian, allí 1. 3. — Siendo algunos niños que
se echaron en las puertas de las iglesias, ó en
otros lugares, después de así criados no ten-
drán en ellos parte alguna los padres ó los seño-
res que los echaron , allí 1. 4, — Siendo algunos
por otros, son obligados á los honrar como á sus
amos et amas, et lo mismo han de hacer á sus
padres dellos mismos, por el deudo que con ellos
han, 1, 3 tit. 24 part, 4. — De algún señor, si po-
drán seguir á este su señor, quando el rey, sin
exprimir causa, le echa de su reyno, et ayudalle
si hiciere guerra contra el rey, 1. 10 tit, 25 part. 4.
■ — Criado, no puede acusar á su señor, 1, 2 tit. 1
part, 7. — Que no socorre á su señor quando
vee que la matan, ó que él se mata, ó quiere ma-
tar á su muger ó hijos, que pena deba haber,
1. 16 tit. 8 part. 7. — Criados, si roban ó hacen
algún delito, quando su señor será obligado por
ello, et quando no, 1. 4 tit. 13 part. 7, — De al-
gunos , quando , et por que delitos de su seríor
puedan ser atormentados contra él, 11. G y 7
tit, 30 part, 7. — Criado, si podrá litigar contra
su señor, 1. 6 tit. 2 part. 3. — Del rey, que cir-
cunstancias ha de tener, 1. 2 tit. 9 ])art. 2.
Crianza , que cosa sea, et que fuerza haya, et
como á ella deban ser compelidos los padres, 11. 1
y 2 tit. 19 part. 4, y allí ). 3. — Que cosa sea, et
quantas maneras son della,et donde tomó este
nombre criado, et.en qué difiera del nodrimien-
l^raCE DEL TEXTO
to, 11. 1 y 2 tit. 20 part. 4. — De los hijos (i¡a(j4e [
ser, estimulándoles á que tengan vergüenza, ,l,,.j3^^!j
tit. 5 part, 1.
Criar huérfanos es obra pía, 1. 12 tit.28part. 3w
— Deben los padres á los hijos, aunque no quie-
ran, et qué cosa es esta crianza ,11, 1 y 2 tit. 19
])art. 4. — Et qué sea obligado á dar el que cria
alcriado,l, 2tit. 19part.4. — 'Et quando el padre, :
et quando la madre sean á esto obligados, allí 1.3/
— Et quando el uno ni el otro á esto no sean
obligados, et quales hijos no sean obligados á
criar, allí 11. 4, 5 y 6. — Criándose alguno en al - .
guna tierra, hácese por esta crianza natural de-
ella. I, 2 tit. 24 part. 4. — Criar, et en qué luga-
res, et con qué personas se deban los huérfanos,
1. 19 tit. 16 part, 6,
Criatura , mientras está en el vientre de su
madre , de que estado et condición sea, 1. 3
lit, 23 part, 4. — Quanto tiempo. pueda andar
en el vientre de su madre, según ley, et según
natura, allí 1. 4. — Qué nace dentro de diez me-
ses después de la muerte de su padre, es legíti-
ma, et vivirá si nace en el seteno mes, dicha;
1. 4. — Et le mismo si nace en el 9 mes. — Cria-
turas, si quando nacen no tienen forma de hom--
bre, no deben ser contados por hijos, ni como,
tales heredan á sus padres, ni sus padres á eHos,
allí dicha 1.5.
Crímen concHSsionis, que quiera decdrp, l,._.iíj(^^
tit. 17 part, 1. , ,
Criminal pleyto, que sea, 1. 9 tit. 4 part. o. -—
Véase Delito, Pleytos, Causas. — Et pleyto cri-
minal no se puede probar por sospechas, et
quando sí, 1. 12 tit. 14 part. 3,
Crisma , de donde haya tomado este nom-
bre , I, 15 tit. 4 part. 1. — Qué dia se deba
hacer, 11. 12 y 13 allí. — Como debe ser guar-
dada, 1. 60 tit. 4 part. 1.
Cristiano, de donde haya tomoda este nom-
bre,!. 15 tit. 4 part. 1. — Como debe jurar ,
1. 1 9 tit, 1 1 part. 3. — No puede casar con judía,
mora , ni herege, et si .se casase no valdrá el ca-
samiento, 1. 15 tit. 2 part. 4. — Cristianos, si
pasaren hierro, ú madera, ó armas, ú otras de-
fensiones á los enemigos de la fé, son siervos por
esto, et cuyos, 1. 4 tit, 21 part. 4. — No deben ser
siervos de judíos , y de la pena que hayan los ju-
díos si lo consintieren , et quando esto haya lu-
gar, I. 8 tit. 21 part. 4. — Cristiano se tornando
el siervo infiel que tiene algún judio, hácese por
esto libre , et no será tornado á la servidumbre
aunque el judio su señor después tee torne cris-
tiano, dicha 1. 8, — Si era siervo en tierra de
moros, y viniere á la de cristianos, ya no será
siervo, sino libre, 1. 7 tit. 22 part. 4. — Cristia-
nos, de otra manera deben ser honrados, et aca-
tados,, et juzgados, que los judíos y moros, 1. 2
tit. 23 part. 4. — INo deben vender armas, ni dar
otro mantenimiento á los enemigos de la fé;y
si lo hacen, que pena deban haber, 1. 22 lit. 5
part. 5. — No pueden ser prometidos á los moros
DE LAS SIETE PARtlDAS.
41
j)rircsh|'"Íiicion ,nl vale nada tal promelinuento,
l.%i rft: 1 J part. 5. — No deben hacer afrenta ni
tiiérto á los jndios que viven, entre ellos; et que
jueces conozcan desta causa, 1. 5 tit. 24 part. 7.—
No deben compeler á los judíos porque se tornen
cristianos, et deben hotuar yno denostará ios que
se convirtieron, allí 1. 6. — Cristiano, si se tornare
judio, que pena deba haber por ello, 1. 7 tit. 24
part. 7. — No debe hacer vida con judio, ni re-
cibir medicina de su mano, 1. 8 \il. 24 part. 7. —
Et de la pena del judio que yace, con cristiana,
ó tiene cristiano por siervo, allí 11. 9 y 10. —
Cristiana, que permitió ser conocida carnalmen-
te de algún judio ó moro, que pena deba haber
por ello, dicha 1. ÍJ alíin,ylal. 10 tit. 25 part. 7.
— Cristianos, no deben robar ni h^cer fuerza á los
moros, ni compelerlos á que se tornen cristianos,
ni vedárselo si ellos quisieren, II. 1 y 2 tit. 25 p. 7.
' — Que baldonan ó menosprecian á los moros
convertidos, que pena deban haber por ello, allí
en la 1. 3. — Cristiano, que se tornare moro, que
pena deba haber por ello, 11. 4 y 6 t. 25 part. 7. —
et qué si se convierte después, dichii I. 5. — Cris-
tiano et cristiana, si, siendo ras.idos, el uno se
torna moro, ó judio, ó herege, que pena deba ha-
ber por ello, 1. 6 tit. 25 part. 7. — Et por quales
razones se escuse de la pena de la ley por liaber
apostatado, allí 1. 8. — Cristiano, debe humi-
llarse al Corpus Don'.ini, quando le llevan á los
enfermos, I. 62 tit. 4 part. 1. — Debe confesarse
una vez en el ano , y (piando , 1. 34 tit. 4 part. 1.
— Cristianos, todos deben honrar á los perla-
dos mayores, 1. 66 tit. 5 part. I, — Cristiano,
que oraciones debe saber, I. 27 tit. 4 part. 1.
Crucificar, et esta pena no debe ser dada por
el juez á ninguno, 1. 6 en el fin , tit. 31 part. 7.
Cruel, siendo el señor con sus siervos, et no
les dando á comer, el juez, de su oficio, debe ven-
derlos, et dai- el dinero á su señor, 1. 6 tit. 21
part. 4.
Cruz, sobre l;i puerta de la iglesia, que signifi-
ca, I. 17 tit. lO part. 1,
Cuenta, recibiendo un menor á su curador, cu-
tio deba ser hecha la carta sobre esto, 1. 102 tit.
18 part. 3. — Recibiendo el señor á su mayor-
domo , ú otro á otio qualquiera, si le diere carta
de pago, si después pare; iere haber habido en
ella engaño, si debe ser vuelta á hacer, et qué si
el señor entonces le perdonó el engaño ó enga-
ños que hubiese hecho, 1 . 30 tit. 11 part. 5. — En
qué manera está obligado á dar el que recabda la
hacienda agena de su amigo ó pariente que se
descuidó, 1. 26 con muchas siguientes, tit. 12
part. 5. — Es obligado á dar el curador, luego
que se le acaba su oficio, al menor, 1. 21 tit. 16
part. 6.
Cuentas, si las da uno al rey de las cosas su-
yas que tuvo arrendadas ó de otra manera, en
que forma se le debe dar la carta de quitación, 1.
14 tit, 18 part. 3.
Cuerdo, se presume ser siernpre todo hombre.
si no se probare lo contratrio, 1. 2 al fin, tit. 14
part. 3.
Cuerpo, sin alma no tiene vida, 1. 5 tit. I p. 2.
Culpa, qual se considera en el depositario , et
en el comodatario, 1. 2 tit. 2, y la 1. 3 tit. 3 part.
5. — Leve, ó culpa lata, qual se diga , 1. 3 tit. 3
part. 5. — Y allí de la culpa levísima, 1. 1 1 en
el princip. tit. 33 part. 7. — Quando se diga ha-
ber habido ó no en el heredero ; et á qué sea
obligado en el un caso ó en el otro, 1. 4 1 tit. 9
part. 6. — Et menor culpa tiene el que con gran
saña hace algún delito, que no el que sin ella
lo hace, regla 16 tit. 34 part. 7.
CuÑADEz, et por qual cuñadez que nace de los
desposorios se embarguen et imp dan los casa-
mientos, et quando, 1. 12 tit. 1 part. 4. — Cuña-
dez embarga que no se haga el casamiento, et lo
deshace si está hecho, 1. 12 tit. 2 part. 4, y allí
1. 17. — Véase Afinidad.
Curador, si le quisiesen quitar por sospecho-
so, no basta para esto que el procurador tenga
mandado general, 1. 17 tit. 5 part. 3. — Cura-
dores deben jurar en los pleytos de los huérfa-
nos en qualesquier juras que sean necesarias,
salvo en el juramento in lilem , al qual no deben
ser compelidos, 1. 5 tit 11 part. 3, y allí 1. 9.
— Et podrá jurar el huérfano en ji icios, (,iiando
el curador no le quiera entregar los bienes, ni
darle cuenta verdadera, 1.6 tit. 11 part. 3. — Cura-
dores, no pueden ser testigos por sus huérfanos
en el pleyto que ellos amparasen, 1. 20 tit. 16
part. 3. — Curador de huérfano, si vendiere
alguna cosa raiz del huérfano, como debe ser
hecha la tal vendida, et la carta della, 1. 60 tit.
18 part. 3. — Si confesare mas bienes que el
menor tiene en la verdad, y dtsto hiciere carta,
nunca la podrá contradi cir, aunque alegue causa
para esto, 1. 120 tit. 18 part. 3. — Si para este
oficio fuere nombrado, no puede apelar, et (juan-
do sí; et qué remedio tenga si no quisiere a-
ceptar la curaduría, 1. 8 tit. 23 part. 3. — No
puede dar en dote por su menor sus cosas raizes,
sin consentimiento del ju< z del lugar, pero las
cosas muebles sí, 1. 14 lit. 11 part. 4. — Cura-
dores, no pueden comprar ninguna cosa de los
huérfanos que tienen en guarda, si no fuere con
autoridad del juez; et quando entonces no valga
la compra, I. 4 tit. 5 part. 5. — Si podrán em-
peñar los bienes de sus menores, et en quales se
requiera otorgamiento de juez, I. 8 tit. 13 part.
3. — Et los bienes de los curadores son tácita-
mente obligados á los menores, hasia que les den
cuenta, 1. 23 tit. 13 part. 5.. — Curador, desde
que tiempo, et hasta qual tiempo deba et pueda
ser dado al menor, 1, 12 en el fin, "tit. 16 part, 6.
— Et si ha de dar fianzas, et de qué, et en que
manera, 11. 9 y 12 en el fin, tit. 16 part. 6. — •
Curador, qual sea así llamado, et á quien se
pueda dar, et quien puede ser apremiado á to-
mar curador, et (luien no, 1. 1 3 tit. 1 6 part. 6. —
Quando se pueda dexar en el testamento, el terr
12
r> DICE DEL TEXTO
niendo el huérfano uno, no le lian de dar otro, et
quando sí, alli. — Quien no lo pueda ser, 1. 14
tit. 16 part. 6. — Curadores, en qué manera de-
ban guardar los bienes de sus menores , et si han
de hacer inventario, et qué mas sean obligados á
hacer, et como deban demandar et responder
por sus menores en juicio, 11. 15, 16 y 17 tit. 16
part. 6. — Curador, si no hiciere inventario de
los bienes del menor, puédele quitar el juez , et
quando no, dicha 1. 15 tit. 16 part. 6. — Et si la
sentencia fué dada contra el menor, quando se
ha de hacer la entrega en sus bienes, et (¡uando
en los de su curador, allí 1. 17. — Et las obliga-
ciones et contractos que los menores hacen sin
otorgamiento de sus curadores, no valen, dicha
1. 17. — Curador, (¡uando autoriza algún hecho
de su menor, débelo hacer por sí mismo, et no
por procurador, ó por otras personas, dicha, 1.
17 en el fin. —No debe enagenar los bienes de
su menor, et quando sí, et' entonces de qué ma-
nera, 1. 18 tit. 16 piírt. 6. — Curadores, en qué
lugares, et con quienes deban criar sus huérfanos,
aUí 1. 19. — Quanto deben dar al huérfano para
que se sustente, et qué si le sustentan de sus bie-
nes, allí I. 20. — Curador, quando se le acabe su
oficio, et es obligado á dar cuenta á su menor, I.
21 tit. 16 part. 6. — Por quales causas et razo-
nes se pueda escusar que no lo sea, et quando,
et en qué manera, etíjué cosa es escusa, et hasta
quanto tiempo se puede poner esta escusa, II. 1,
2, 3 y 4 tit. 17 part. 6. — Et bien se puede es-
cusar de no ser curador de algún menor el que
fué su tutor, I. 3 tit. 17 part. 6. — Curadure ,
por quales razones pueden ser quitados de la
guarda de sus menores, et quien pueda razonar
esto contra ellos, et quando el juez, de su oficio,
podrá quitarlos ; et qué pena deban haber si
menoscabaron en algo los bienes de sus meno-
res, 11. 1, 2, 3 y 4 tit. 18 part. 6. — Curador,
bien puede acusar á otro alguno en nombre de
su menor, et si caerá en pena si no prueba el
delito que acusa, 1. 6 tit. 1 part. 7. — De algún
menor, si lo podrá ser algún infame, 1. 7 tit. 6
part. 7. — Curadores, si en nombre de sus me-
nores toman alguna cosa agena por fuerza, si
caerán ellos en pena de forzadores, 1. 10 tit. 10
part. 7. — Curador, si esconde algima cosa de
¡os bienes del menor, si se la podrán demandar
por hurto, 1. 5 tit. 14 part. 7. — D»; la huérfana,
si él ó su hijo se casan con ella, que pena d< ban
haber; et qué si el tutor casa á su menor varón
con su hija, 1. 6 tit. 17 part. 7.
Curaduría, quando se acabe, 1. 21 tit. 16
part. 6.
Curar, ni aprender leyes, no debe ningún clé-
rigo, 1. 28 tit. 7 part. 1. — Et el que se mete á
curar á alguno no lo sabiendo hacer, que pena
deba haber, qualquiera que sea aquel que mata,
et quando, et en qué manera, 1. 6 tit. 8 part. 7.
Cursarios que andan robando por la mar, qué
pena deban haber, 1. 18 lit. 14 part. 7.
CHAxcri.L^RiA, qué quiera decir, et délas cosas
que los que están en ella deben guardar, I. 6
tit. 20 part. 3. — Et quanto deban dar á la chán^
ciliería por las cartas, 11. 7, 8, 9, 10 y 11 tit. 2Ü
part. 3.
Chanciller, del rey, quien sea, etse diga, et de
su oficio, et que parte haya de tener, 1. 4 tit. 9
part. 2. — Et que deba hacer, et del juramento
que ha de hacer, 11. 2 y 3 tit. 20 part. 3.
Chantre, que quiera decir, et de su oficio, 1. &
tit. 6 part. 1.
D
ANDO, á uno las cartas et escHpturas que nno^.
tiene de alguna cosa que da, es visto dalle la
posesión de la tal cosa, 1. 8 tit. 30 part. 3. —
Uno á otro alguna cosa para con que se case, ó
por piedad que del ha, si lo podrá repetir, et
quando sí, 1. 35 tit. 14 part. 5. — Uno á otr»
algo porque haga alguna cosa, si no la hace,^
puede cobrar lo que así le dio, et qué si no
exprimió causa alguna quando se lo dio, 1. 46
tit. 14 part. 5. — Uno algo al juez porque sen-
tencie mal, ó porque abrevie la causa, no lo
puede cobrar, et cuyo deba ser; et en qué pena
caygau así él como el juez que lo recibe, 1. 52
tit. 14 part. 5. — Algo uno á alguna muger por-
que hiciese maldad de su cuerpo, si lo podrá
demandar si la muger no le cumpliese lo pro-
metido, allí I. 53. — Alguno algo por no ser
descubierto, si liizo algún delito, si lo podrá co-
brar et repetir, et quando, 1. 64 tit. 14 part. 5.
Danikl Profeta, como libró á Susana, 1. 28
tit. 16 part. 3.
Daño, recibiendo ó temiendo rec bir uno del
edificio de otn), como pueda pedir que lo der-
riben, ó deshagan, et quando no, II. 12 y 13 tit.
32 part. 3. — Que causan unas heredades á
otras, quien del)a pagarle, 1. I 4 tit. 32 part. 3.
— Daños, quales sean los que nacen de los casa-
mientos clandestinos, 1. 5 tit 3 part. 4. — Daño
si viniere á la dote, ó provecho, á quien perte-
nezca, al marido, ó ala muger, II. 18, 19, 20,21 y
22 tit. 11 part. 4. — O provecho que sobrevino
á la cosa vendida, á quien se acrezca, 11. 23, 24,
25, 26 y 27 tit. 5 part. 5. ■— Sobreviniendo en
la cosa arrendada, por culpa ó descuido del que
la arrendó, débela él refacer; et en que maneía
podrá este daño suceder. 11.7 y 8 til. 8 part. 5^.
— Haciendo algunoen la cosa ({ue dixo que baria,
por su poco saber, débelo refacer et pagar al
señor, et quando no, 1. 10 tit. 8 part. 5. - —
Viniendo á la cosa despue^ que uno la tomó pafa
la coser, ó teñir, ó guardar, debe ser pagado al
sen; r de la tal cosa, allí 1. 12. — Etsi sobrevino
después que uno alogó su nave á otro , quien le
debe rehacer, et quando, allí I. 13. — Et qué
si este daño vino por alquilar uno á otro vasos
quebrados, ó malos, allíl. 14. ^— Daño si sobre-;
viniesse énel ganado, quando el pastorserá obli-
gado á le refacer, el (juaiidono, I. 15 tit. 8 part. 5.
DE LAS SIETE PARTIDAS.
U
■ — ^Viníenrio á la obra, por ser falsamente hecha,
si el maestro, será obligado á tornar el precio
que llevó, con los daños, allí 1. 16. — Si viniere
tn la cosa arrendada, por culpa del arrenc/ador,
débela él enmendar, 1. 18 tit. 8 part. 5. — Reci-
biendo el que arrendó la casa ó la heredad, del
señor ó de otro alguno, quando será el señor
obligado á pagar este daño, ó no, a/lí 1. 21. —
Que sobrevino por meter uno sus cosas en algún
almacén que alquiló de otro, para aceyle ó paia
otra cosa, quando será el que se lo alquiló obliga-
do áselo pagar, et quando no, 1. 25 tit. 8 pait. ó.
— Recibiendo uno por causa de le haber echado
su mercaduria en la mar por aliviar Ja nao,
como este daño se deba partir entre los demás
que vienen en la nao, 1. 3 tit. 9 part. 5. — Del
mástil, ó de la nave, que se quebró en peña,
quando sea solamente del señor de la nao, ó de
los que van en ella también, allí 11. 4 y ó — Que
vino á alguno por echar sus cosas en la mar por
aliviar la nao, como se debe compartir, aunque
después se quebrantase el navio por alguna oca-
sión, et qué si se cobraron algunas cosas de las
echadas , allí 1. 6. — Que vino á los mercaderes
por culpa del gobernador de la nave, débeselo él
pagar, et como se conocerá tener este culpa ,
1. 8 tit. 9 part. 5. — Viniendo á los mercaderes
por culpa, et malicia de los marineros, qué á sa-
biendas quiebran las naos por hurtar algo dellas,
como deba ser |)ágado, et de la pena que han
tle haber, allí 11. 1 0, 11 y 12. — Daños que vi-
nieron á alguno de los compañeros quando de-
han ser comunes, et quando no, I. 7 tit. 10 part.
5. — Daño viniendo á los compañeros de que
el compañero se salga de la compañía, quando
le podrán pedir se pague, et (juaudo no, I. II.
tit. 10 pait. 6. — Daños, quando será obligado
á los ])agar aquel que pron)etió de dar algo, et
no lo (lió, ])udien(lo; et qué si no se lo pidieron,
1. 13 tit. 11 part. 5. — Daño viniendo á la cosa
prou)eti(Ia antes del dia en que se prometió de
darla, cuyo deba ser, 1. 18 tit. 1 1 part. 5 — Vi-
niendo á uno, por le haber dado otro mal con-
sejo , si este (jne así le consejó será obligado á
le rehacer el tal daño, 1. 23 tit. 12 part. 5. —
Viniendo á uno por se haber otro metido sin su
mandado á le cobrar sus deudas, ó hacer sus ne-
gocios, débesele pagar, 11. 28, 29 ,30 y 33 allí.
— Viniendo al labradorpor le haber prendado sus
bueyes ó herramientas, débele ser pagado, et
por quien, 1. 4 tit. 13 part. 5. — Viniendo á la
cosa empeñada, por ocasión, ó por engaño di-l
que la tiene, quando él la debe pagar et reluicer,
1. 20 tit. 13 part, 5, y íülí I. 36. — Viniendo por
no querer el acreedor recibir la deuda quando
se la pagaba su deudor, cuyo deba ser, 1. 8 tit.
14 part. 5. — Daños haciendo unos á otros en sus
cosas, en qué manera deba ser hecha la paga por
los que los dieron,,!, 13 tit. 14 part. 5. — Vi-
niendo á los compañeros por razón de la compa-
ñía, como lo deban descontar entre sí, et quan-
do, allí 11.22 y 23. — Daño sobreviniendo en la
herencia que uno posee et ha de restituir, qual,
et quando pertenezca áél, 1. 6 tit. 14 part. 6. —
Viniendo al menor por culpa de su tutor, débe-
sele él rehacer et pagar, et en qué manera, 1. 4
tit. 18 part. 6. — Viniendo al señor de la cosa
hurtiida, por se la haber así hurtado, el ladrón
ó su heredero, estará obligado á lo pagar, 1. 20
tit. 14 |)art. 7, y allí 1. 4. — Que cosa sea, et
quantas maneras haya del, et quien puede deman-
dar enmienda del daño, et quando, et á quien
se pueda demandar enmienda del daño; et qué
si el juez, de su oficio, hizo daño á otro derecha-
mente, 11. 1, 2, 3, 4 y 6 lit. 15 part. 7, y allí las
11, siguientes. — Hecho por alguno por mandado
del juez, ó de aquel que le tiene debaxo de su po-
der, si le podrá ser demandado á el que lo hizo,
ó á el que lo mandó, allí 1. 5, — Et si uno, te-
miendo al fuego, derriba la casa de su vecino, si
le deberá hacer enmienda deste daño, 1. 12 til.
15 part. 7. — Daño haciendo alguno en la nave,
ó vino, ó civera , ó en otras cosas, como le debe
j)agar, et enmendar, II. 10, 1 1, 12 , 13, 14 y 15
allí. — Dando muchos juntamente en alguna
cosa, como les deba ser pedida la enmienda á
uno, ó todos; et (|ué si el uno la paga, allí 1. 15.
— Et el que niega el daño, si después le fuere
probado, débelo pagar doblado, et quando no,
1. 16 tit. 15 part. 7. — Daño confesando uno en
juicio que había él hecho á otro , es obligado á
lo enmendar , auncfue lo haya hecho otro, y no
él, allí 1. 17. — Et como se debe apreciar el daño
hecho por alguno en alguna cosa, et que cosas se
deben considerar, I. 18 tit. 15 part. 7, y allí II.
19, 20 y 21. — Daño haciendo alguna bestia,
mansa ó brava, (piando el señor della será obli-
gado á lo enmendar, ó no, 11. 22 y 23 allí. —
Haciendo el ganado de alguno en la heredad de
otro, como, et quando el señor del tal ganado
será obligado á tal daño, allí I. 24. — Sobredi-
cho, por qtiien deba ser preciado, et estimado, 1.
24 tit. 1 5 part. 7. — Haciendo uno por echar por
su ventana algo, como, et quando lo deba en-
mendar, ó no, et en que manera, 1. 25alli. — Et
lo mismo es en los hostaleros que cuelgan algo
á sus puertas,, de que viene daño á los que pa-
san, allí 1. 26. — Daño haciendo el barbero á al-
guno mientras que le afeyta, como, et quando se
lo deba enmendar, 1. 27 tit. 15 part. 7. — Et
que pena deban haber los que con mala inten-
ción cortan algunos árboles, ó viñas, ó parras,
et en qué manera (bban enmendar este daiio,
allí 1. 28. — Daño viniendo a uno por culpa de
otro, es el autor obligado á le rehacer, regla 21
tit. 34 p. 7. — Le hace, quien le manda, ó causa,
reglas 19, 20 y 21 tit. 34 part. 7. — Sino se re-
media por quien puede, se entiende que lo con-
siente, regla 7 tit. 34 part, 7. — No hace quien
usa de su derecho, regla 14 tit. 34 part, 7. —
Hecho por defensa, si es permitido , 1. 3 tit. 15
part. 7j I. 2 tit. 1 part. i, regla 14 tit. 34 part. 7..
44
ISMcm DEÉ TEXTO
-^i Dt'bé pagarte qiíie ó hace la injuria, réjala
21 tit. 34 part. 7. — Que uno recibe porque lo
merece, á sí inisnio se ha de dar la culpa, 1. 2. tit.
7 part. 2, regla 22 til. 34 part. 7. — Como se
debe hacera los enemigos, 1. 25 til. 23 part. 2.
Dar, et de la pena del que diere algo al juez
'porque juzgue mal, 1. 26 tit. 22 part. 3;et quando
no, allí. — El el que da algo al juez porque ha
miedo et es flaco de corazón, si será visto quo
relie corromper, et si por esto pierde
dicha 1. 26. — Et quando, et en qué caso puedan
las partes repetir et cobrar lo que dieran al juez,
allí I. 27. — Dar no deben los tutores ni cura-
tlores á nadie los bienes de sus huérfanos, ni en
oli-a manera enagenallos, 1. 18 tit. 16 part. 6.
Oathan. fué sumergido, el porqué, 1. 28 tit. 16
JJÍlHl. 3.
Dean, que dignidad sea, et qualmayoria haya
respecto de su dignidad, 1. 3 tit. 6 part. 1.
Deciaramiento, de las palabras, que quiera
decir, et sobre que razones et cosas pueda acon-
tecer, et quien le pueda hacer, et quando, et en
qué manera, et sobre quales cosas, U. 1, 2, 3,
4, 5 y 6 con las siguientes, tit. 33 part. 7. — Et
quales jueces puedan declarar dudas que
avinieren por las palabras de su sentencia, 1. 3
tit. 33 part. 7.
Détknuer, y en el defender yacen tres cosas,
que se ponen en el Proem. del tit. 21 part. 2. —
Et en (pié manera se deba defender el que le
quieren matar, 11. 2 y 3 tit. 8 part. 7. — Defen-
derse de la fuerza ()ue le quieren hacer á uno, es
de derecho natural, 1. 2 tit. 1 part. 1.
Defensa, es licita á todos los hombres : y si
defendiéndose matare alguno, no debe ser casti-
gado, et como deba ser esta defensa, 1. 3 al fin ,
tit. 16 part. 2. — De la pecunia no contada,
aunque fué otorgado por alguno que la recibiera,
á quien, et quando competa, 1. 9 tit. 1 part. 5.
— Et si defendiéndose alguno matare á otro,
por esto no cae en pena de homicida, 1. 2 tit. 8
part. 7, con las siguientes, alli. — Et si uno por
defenderse de otro junta gente para esto, este no
caerá en pena de forzador, I 7 tit. 10 part. 7.
Defensión de la pecunia no contada, á quien,
et como, et en qué manera le pertenezca, et
competa, 1. 9 tit. 1 part. 5. — Qual escuse á el
que, usando della, mata á otro, 1. 2 con las
siguientes, tit. 8 part. 7. — Defensiones, quales
pueda la muger que fué acusada de adulterio
poner ante si para rematar las acusaciones, 1. 7
tit. 17 part. 7 cjon otras, allí.
Defensores, quienes se llamen , Proem. tit. 21
part. 2. — De bienes, pueden pedir en justicia
todo lo que conviene al encargo, 1. 12 tit. 2
part. 3.
Definidores, quienes deban ser elegidos en
los capítulos generales, et qué quiera decir defi-
nidor general, 1. 17 en el fin, tit. 7 part. 1.
Degradar, et en que casos se deban los cléri-
gos, 1. 60 tit. 6 part. 1.
la causa, deiei.;ad
Dehesas, qué son comunes á todos los del';
pueblo, nadie las puede ganar por tiempt)>'lP7'^
til. 29 part. 3. íhoíüsb
DsLEGADOs, quantas maneras sean dellos, et
quales puedan descomulgar, 1. 23 tit. 9 i)art. 1.
— El que deban hacer quando son puestos para
aí^un ))leylo, 1. 19 til. 4 ])art. 3. — Et que
causas se |)iiedan delegar, et quales no, 1. 18
tit. 4 part. 3. — Et que quiera decir esta palabra
os, allí 11. 17, 18 y 21 tit. 23 part. 3. —
Delegado, qual deba ser dado, si las partes le
pidieren al rey, et de su poder, allí 1. 20. — Et
por que causas pueda ser desalado su poder, allí
1. 21. — Delegado, puede juzgar de ¡as rentas it
frutos de la cosa, et examinar los testigos, et luuer
otras cosas, 1. 47 tit. 18- part. 3. — Y véase
Juez Delegado.
Delincuente, si por no ser descubierto dio
algo á alguno, lo podrá repetir, et cobrar, 1. 54
tit. 14 part. 5. — Quando, el por qué crímenes
pueda ser acusado, et como podrá responder, et
reconvenir, y otras cosas desto, véase el tit. 1
part. 7. — Quando quedará infamado por la sen-
tencia contra él dada por algún delito quehizoj
et qué si la dio juez de avenencia, ó incompe-
tente, 1. 5 tit. 6 part. 7. — Debe ser luego presa
por el juez, et qué si huyese á otra tierra, 1. I
tit, 29 part. 7. — Delincuentes, quales deban
ser presos sin mandado del juez, et por que de-
litos, et quando, 1. 2 tit. 29 part. 7, — E^t que
de los caballeros que hacen delitos, quando, et
por quales jueces puedan ser mandados prender,
et puedan ser juzgados, allí 1. 3. — Et quales se
digan delitos de los caballeros, dicha 1. 3, —
Delincuentes, en que manera deben ser presos,
et guardados, et metidos en prisión, et quando,
allí 1. 4. — Por quales delitos deban recibir pe-
na, 11. 3 y 4 tit. 3í part. 7. — Y consientes,
tienen igual pena, 1. 3 tit. 19 part. 2, regla 19
tit. 34 part. 7. — Delincuente, debe ser casti-
gado por el tenor de las leyes que reynan en el
sitio donde se cometió el delito, 1. 15 tit. 1
part. 1.
Delito, luego que es cometido, el que lo co-
metió se hace siervo de la pena, 1. Í5 al fin,
til. 1 3 part. 2. — Siendo cometido por alguno,
si este tal diere algo á otro porqué no le descu-
bra , si podrá Vepetir lo así dado, 1. 54 tit. 14
part. 5. — Et por quales delitos puedan ser
acusados los menores, et quando, el en qué ma-
nera, 1. 9 til. 1 part. 7. — Et qué de los locos,
et furiosos, 1. 3 til- 8 part. 7, y 1. 9 lil. 1 part. 7.
— Et por quales delitos puedan los oficiales del
rey ser acusados durante su oficio, et por quienes,
1. 11 til. 1 part. 7. — Et siendo uno absuelto de
algún delito de (|ue le acusaron , no le puede otro
acusar del mismo, et quando sí, 1. 20 al fin,
til. 22 part. 3, y 1. 12 til. 1 part. 7. — Et si uno
es acusado de un delito por muchos hombres,
no está obligado á responder, sino el juez ha de
nombrar uno dellos que le acuse, 1. 13 tit. í
OE LAS SIliTK PARTIDAS.
45
part. 7. — Et romo, rt de qné forma, et delante
de que juez debe ser h»^rha la acusación de alíj;un
delito, II. 14 y 15 tit. 1 part. 7. — üelito, si será
visto confesarle el que hace pacto et avenencia
con su acusador; et quando por eslo podrá ser
condenado, et qnando no, 1. 22 tit. 1 part. 7. —
Et quando la acusación del delito se impida que
no pase adelante, et pf)r qué razones esto sea, et
quando, II. 1 7, 18, 23, 2í y 25 con otras si-
guientes, allí. — Et si aiyuno denunciare al^íun
delito, si no se prueba, quando se deba dar pena
al tal denunciador, et qual, et qué será en el ¡icu-
sador, II. 19, 20 y 21 tit. 1 part. 7. — Delitos,
quales pueda el rey, ó el juez escarmentar, aun-
que no preceda denunciación ó acusación 1. 28
tit. 1 part. 7. — Et por quales yerros sean los
hombres infames, si fuere dada sentencia contra
ellos, 1. 5 tit. 6 part. 7. — Delitos de los caba-
lleros, por quales jueces deban ser castigados,
et en qué manera, I. 3 tit. 29 part. 7. — Et quales
se llamen delitos de los caballeros, dicha 1. 3. —
Et quantas maneras haya de delitos por los qua-
les los hacedores dellos deben recibir pena, 1. 3
tit. 31 part. 7.
Demanda, contra quales personas no se pueda
poner, II. 2, 4, 5, 6 y 8 tit. 1 part. á, — En qué
manera la pueda poner el hijo ó el nieto á su
padre ó abuelo, después que salieron de su po-
der, I. 3 lit. 2 part. 3. — No la puede poner el
hijo de familias, ni responder á ella, I. 7 tit. 2
part. 3. — No se puede hacer contra menor, áme-
nos que sea delante de su curador, et si no le
tiene, se le dará el juez, allí 1. 11. — Como se
deba hacer contra algún concejo de algún lugar,
ó cabildo, ó convento, et á quien se deba hacer,
I. ,13 tit. 2 part. 3. — Como debe ser hecha en
general, et conu) debe antes catar el demandador
(pie cosa es la que (piiere demandar, 11. l4 y 15
tit. 2 part. 3. — lít si la demanda fuere de cosas
nuiebles, debe el juez lincer que primeramente las
tales cosas parezcan en juicio, allí 1. 16. — Et de
la [)eníi de los que trasponen las cosas muebles,
ó las matan , po!T|ueno pne<lan parecer enjuicio,
II. ISJ y 20 allí. — Et cpié si la cosa se pierde sin
culpa del tenedor, allí I. 18. — Et en que lugar
deba ser hecha la entrega de la cosa demandada,
allí I. 21. — Demanda, como deba ser puesta por
«1 despojado, et á Cjiíien . 1. 3() tif. 2 part. 3. —
Puniendo alguno, debe señalar lo (pie demanda,
por señales ciertas, II. 15 v 25 tit. 2 part. 3. —
Moviendo uno sobi-e cosa raiz ó mueble, si sabe la
razón porque hubo el señorío della, aquella debe
poner en su deii¡anda, y no hacer esta generalmen-
te,dicha 1. 25. — General, sobre (pie cosas deba ser
admitida, allí I. 26. — Hecha al que tiene alguna
cosa de otro, et como deba responder á ella, allí
1. 29. — Si hace alguno sobre injuria que recibió,
debe decir en ella que enmienda pide, et de qué
la pide, et como,l. 31 tit. 2 part. 3. — Ante quien
deba ser hecha para que responda el demandado,
«I como el demandador debe comenzar su pleyto
ante el juez que ha poder de juzgar al deman-
dado, allí II. 32 y 33. — En (piales dias no se
pueda hacer, allí lí. 33 y 34. — En escrito, sobre
que cosas no es menester qué* así se haga, allí
1. 41. — En qué manera deba ser hecha, allí
1. 40. — Et como se deban comenzar los pleytos
por demanda et por respuesta, 1. 3 tit. 10
part. 3. — Demanda, en que casos deba uno ser
compelido á ponerla, aunque no quiera, II. 46
y 47 tit. 2 part. 3. — Demandas, si muchas con-
curren en uno ante el juez, qual dellas se deba
primero oir, I. 4 tit. 10 part. 3. — Demanda del
demandado, en qué pleytos se deba primero oir
que la del demandador, II. 5 y 6 tit. 10 part. 3. —
Haciendo á uno en juicio, como el demandado
deba entonces, si fuere vencido, restituir la cosa,
et debaxo de qué caución, 1. 6 tit. 10 part, 3. — ■
Demandas puede poner uno en juicio muchas,
con tal que la una no sea contraria de la otra, 1. 7
tit. lO part. 3. — Demanda puede poner el dueño
contra los hijos et bienes del siervo que al tieiy.-
po de su muerte andaba en manera de libre en
buena fe, et hasta quanto tiempo, 1. 25 tit. 29
part. 3. — Puesta á alguno píjr razón de le haber
hurtado alguna cosa , ó hecho otro daño , quando
pase á los herederos del demandado, ó del de-
mandador, quando alguno dellos se muere antes
que la causa se sentencie y acabe, 1. 26 tit. 1
part. 7. — Hecha sobre algimajfuerza, antes debe
ser terminada que los otros pleytos que deiia
nacen, 1. 18 tit. 10 part. 7. — Espiritual, qual
se dice, 1. 56 tit. 6 part. 1. — En quales dias
feriados puede hacerse, placiendo á su conteo—
dor, I. 38 tit. 2 part. 3. — De muchas cosas j sí
unas se pr(íi)aren , y otras no, debe ser absuelto
el reo de las no probadas, 1, 43 tit. 2 part. 3. —
Nueva sobre el mismo asunto sentenciado, si se
podrá poner, I. 25 lit. 2 part. 3. — Quando es
puesta en mas de lo que se debe, 11. 42 y 43 tit. 2
part. 3. — Contra el aforrado que volvió á la
servidumbre, se ha de hacer contra el señür^
I. 10 tit. 2 part. 3.
Demandado, que debe catar antes que responda
á la demanda; et que debe mirar, qiuuido el de-
mandador le pide en juicio alguna cosa por suya
II. 1 y 2 tit. 3 part. 3. — En qué pena cayga,
si negare en juicio la cosa que le piden , si es te-
nedor della, allí I. 3. — No es tenido de respon-
der en juicio sino ante su juez, fueras en cosas
señaladas, allí 1. 4. — Deuiandados, sobre que
])leytos son obligados á responder ante el rey,
auuípie primero no Ins hubiesen demandado ante
su juez, allí 1. 5. — Demandado, debe mirar en
(pie tiempo le ponen la demanda, et las defen-
siones que puede haber contra ella, et la manera
en que deba responder á ella , allí II. 6 y 7. —
Demandados, como otorgan lo que les deman-
dan, poniendo defensiones ante sí; et por qua-
les defensiones se puede el demandado escusar
de no responder ala demanda, allí 11. 8, 9 v 10,
■■ — Demandado, por quales defensiones |):¡cJfe
m
embargar el pbyto principal , hasta que sea dado
juicio sobre eilas ,1.11 üi. 3 part. 3. — Si res-
ponde mentira , confesando tener la cosa no
siendo así, como deba ser condenado; et qué
^^ el demandador supo que respondía mentira,
K2 al ñn, tit. 3 part. 3. — Debe responder á
las preguntas que le hiciere el demandador, antes
que el pleyto se comienze por demanda et por
respuesta, et á quales; et qué si no quiere res-
ponder, 1. 1 tit. 10 part. 3. — Quando se pueda
arrepentir de la respuesta que dio á la pregunta
que le fué hecha antes que entrase en juicio,
1, 2 tit. 10 part. 3. — Quando deba primera-
mente str oída su demanda que no la del de-
mandador, 1. 5 tit. 10 part. 3. — En que ma-
nera haya de restituir la cosa que le piden dos
hombres en juicio , 1. 6 tit. 10 part. 3. — Otbe
ser dado por quito de la demanda que le hicie-
ron, si el actor no la probare bastanlemenie, 1. 1
tit. 14 part. 3. — Si no eslá dt^lante, quando
podrá el juez dar su juicio, 1. 10 tit. 22 píirt. 3.
— Si se muere después que en juicio le fué
puesla la demanda por algim delito, si esta
causa pasará á sus herederos, et quando, et en
qué manera; et qué si muere el demandador,
1. 25 tit. 1 part. 7. — Debe mostrar las escritu-
ras que tiene en su poder, si alguno le pide de-
recho á su favor. 1. 17 tit. 2 part. 3. — Si no
muestra la cosa nnieble que le piden, que dere-
cho nazca de esto , 1. 23 tit. 2 part. 3. — Si ma-
ta ó transpone la cosa que se le pide en juicio,
á que es obligado , 1. 19 lit. 2 part. 3. — En que
lugar deberá entregar ó mostra'r la cosa que le
demandan, 1. 21 tit. 2 part. 3. — Que (Kbe ha-
cer quanífo le piden cosa que posee por sí, ó por
<)tro, 1. 29 tit. 2 part. 3. — Dtbe manifestar en
juicio si traspuso la cosa (]ue le piden, 1. 22
lit. 2 part. 3. — Quando no le valdrá la excep-
ción de cosa juzgada , 1. 24 tit. 2 part. 3. —
Quando deba responder ante el rey, aunque no
le pidan por su futro, 1. 5 tit. 3 part. 3. — Si
hiciere gastos para probar el dominio de alguna
<]e las cosas que le piden , debe estas costas pa-
garlas el actor, 1. 43 tit. 2 part- 3. — Quando
deberá ó no mostraren juicio lo que se le pide,
1. 20 tit. 2 part. :L
Demandador, que quiera decir, et como el tal
debe catar á quien hace la demanda, 11. 1 y 2
tit. 3 part, 3. — Debe señalar la cosa que de-
manda, ahora sea mueble, ó raiz, 11. 15 y 25
tit. 2 pan. 3. — Debe nombrar la causa por que
Remanda la cosa; et si por aquella fuere conde-
pado, puede intentar otra, et quando no, 1. 25
í¡t. 2 part. 3.^ — Ante quien ha poder de deman-
4ar la eosa, 11. 32 y 33 tit. 2 part, 3. — Et co-
mo deba comenzar su pleylo ante el juez que
ha poder de juzgar al demandado, allí 1. 33. —
Demandador, debe pechar las costas al «leman-
dado,^ quando pareciere haberse movido á le pe-
dir sin causa , 1. 39 tit. 2, part. 3. < — En que ma-
nera deba hacer sjj demantja , allí I. 40. — No
ÍNDICE DEL TEXlO
í ifi» OÍS», sboafa' BÍ.
debe seroido, quando pidiere^ántes delpíjiz^r
ó del tiempo, etc. II. 42 y 45 tit. 2 parL^Í.-^Hi
sabe ciertamente que el demandado que conoció
tener la cosa demanda da no la tiene en efecto ,
aunque pruebe que es suya la cosa, na le
aprovechará, 1. 2 tit. 3 part. 3. — Debe rest-
pouder á las preguntas que le hace el deman-
dado antes de contestar el. pleyto, et á quales,
1. 1 tit. I O part. 3. — Si se ausentare, quando,
et en qué casos p'uda el juez dar su sentencia,
aunque él esté aiisei);e, I. 9 tit. 22 pai t. 3. — Aun-
que haya sido en una instancia contumaz, puede
pedir lo mismo en otra , si el juez no se atrevió
á le condi nar; et quarído, et de qué cosas se
podrá aprovechar en la segunda instancia, dic'a
1.9, — Si se uniere después de puesla la de-
manda contra alguno, si el juicio se continuará
con su'^ herederos, et si á ellos será tenido eJ
demandado de hacer derecho; et qué si la de-
manda,aun no fué puesla, ó si nuiere el de-
mandado, 1. 25 tit. 1 part. 7. — Que cosas
debe pensar antes de hacer la demanda, 1. 15
tit. 2 ])art. 3. — Puede pedir la propiedad, ó
posesión, según bien visto le fuere, 1. 15 tit. 2
part. 3. — Si podrá pedir en día feriado, 1. 35
tit. 2 part. 3. — Como ha de pedir erwnienda del
tuerto que recibió, 1. 31 tit. 2 part. 3.
Dkmakdar, mas de lo que á uno le deben, es
en quatro maneras; et de la pena del que así
lo hiciere ,1. 42 con las siguientes, tit, 2 part. 3.
— A esto no debe ninguno ser compelido, sino
en ciertos casos, 1. 46 tit. 2 part. 3. — Puede
imo la cosa (|ue le dieron por sentencia, dentro
de 30 años, 1. 19 en el íin, tit. 22 part. 3.
Dknost.ar, á Dios, es cosa el crimen contra
natura, L 4 lil, 4 part. 2. — Véase arriba la pala-
bra Blasfemos , y la palabra Blasfemia.
Denunciador, quando cáyga en pena por no
se probar el delito (|ue denunció, et quando no,
I. 27 tit. 1 part. 7, — Et quales delitos puede el
rey escarmentar, aunque no haya acusador ni
denunciador, 1. 28 tit, 1 part, 7.
Denunciar, obra nueva. Véase Labor.
Djíportadü, si fuere el padre, pierde el poder
que tiene en sus hijos, y no puede hacer testa-
mento, I. 2 tit. 18 part. 4, — Et quales jueces
puedan dar la sentencia de deportación, 1. 5 tit. 18
part. 4.
Depositario, quando se dirá propiamente, et
si pasará en el señorío de la cosa depositada, et
quando sí, et quien lo pueda ser, et quando sea
obligado el depositario á volver la cosa; et qual
culpa le escuse, et qual no; et quando no la leví-
sima culpa, 11. 1,2 y 3 t. 3 part. 5. — No es obli-
gado á volver la cosa depositada, ni la estimación,
quando se murió ó perdió por caso fortuito, et
quando aun entonces sí, allíl, 4. — Et quien pue-
da demandar al depositario la cosa que en el fué
depositada, et á quien debeser tornada, et en qué
manera, 1. 5 tit. 3 part. 5. — Depositario, si po-
drá retener el dppósito ci\ nombre de prenda de
DE LAS SIETE PARTIDAS.
47
la deuda que el que hizo el depósito Ic deliia ,
1. 5 tit. 3 part, 5. — Por que razones no sea obli-
gado á volver la cosa que rocibió en depósito
al mismo que se la dio, ni á sus herederos, 1. 6
tit, 3 part. 5. — Et la iglesia, ó lugar religioso,
que se hizo depositaría de algo, como deba res-
tituir el depósito; et qué si lo recibió el ])relado,
ó cabildo, allí 1. 7. — Depositario, como deba
tornar la cosa que le depositaron con cuyta y
gran necesidad , ó en otra manera qualquiera,
1. 8 tit. 3 part, 5. — Et qué pena deba haber el
depositario si no torna et vuelve la cosa que le
depositaron, si le fuere probado que se la die-
ron, allí, — Depositario, debe tornar el depósito
con los frutos que hubo de allí, así los que hubo,
como los que pudo haber después que la pidió el
que la depositó en él ; et lo mismo deben hacer
sus herederos, 1, 5 en el fin, y I. 8 tit, 3 part. 5.
— Et el heredero del depositario, si será obliga-
do, á tornar el depósito hecho en el difimto an-
tes que las otras deudas, et quando no, 1. 9 tit, 3
part. 5, — - Depositario, si por razón de la cusa
que le fué asi depositada, hiciere algunas des-
])cnsas»si la podrá retener en sí hasta que las co-
bre, L 10 tit, 3 part, 5. — Et si el siervo que fué
depositado en alguno le hurtare algo, como se
obligue á se lo pagar el señor del siervo que se lo
dio en depósito, si no le avisó de la tacha, dicha
1. iO. — Dep'.sitario siendo uno de alguna cosa,
primero la debe restüliir á cuyo es que pague
otras deu<las, qualesqiiiera que Scan,l. 12 tit. 14
part. 5. — Quí" tiene la cosa en depósito, si se la
hurtan , si podrá él intentar acción contra el la-
drón); et cuya será la pena en que el ladrón fue-
re condenado, 1, 12 tit, 14 part. 7. — Que fué de
un» cosa, siempre se presume tenerla en depósi-
to, i. 10 tit, 14 part, 3.
Depositvr, como deba el deudor la deuda que
tjuiere pagar, si el acreedor no la quiere recebir,
et quando, et en que' lugar, 1. 8 tit. 14 part. 5.
— De|)ositada siendo alguna cosa en manos de
alguno, primeramente la debe pagar que otra
cualquier deuda, 1. 9 tit, 3 part, 5, — Depo-
sitando uno alguna cosa en manos de otro, no
])uede este que así la recibió pedir compensa-
ción, aunque le deba algo el dueño de la cosa,
1. 27 tit 14 ])art. !j. — Depositar, quando se debe
la cosa htigiosa, 1. 1 tit. 9 part, 3.
Deposito, etsi fuere depositada alguna cosa en
poder de alguno, es obligado á la volver, si no
fuere en ciertos casos, 1. 5 tit. 3 part. 5. — Po-
niendo uno en poder de otro, de dineros, ó de
otra cosa , de que forma se deba hacer la escrip-
tura sobre esto, 1. 72 tit. 18 part. 3. — Quanto
tiempo puede durar. I, 2 tit. 9 part. 3. Véase Con-
liSSIJO.
Derecho, natural, qual sea, et qual sea derecho
de las gentes, 1. 2 tit. 1 part. 1. — Que debe ser
guardado por honestidad de la iglesia, que en la-
tín se llama piiblicce honestat's justiiia, embarga
€l casamiento que no se haga, y deshace el así
hecho, 1. 17 tit. 2 part. 4. — Derechos, quales
tengan los señoros en los bienes de los aforra-
dos, et quando, 1. 10 tit. 22 part. 4. — Et por
que razones pierda el señor el derecho que tiene
en los bienes del aforrado, allí 1. 11. — Dere-
chos, quales deban haber los clérigos, si su par-
roquiano muriere sin testamento, 1. 6 tit. 13
part. 1. — Que el rey debe haber de lo que se
gana en la guerra hecha por tierra, véase todo
el tit. 26 part. 2, y si se hace por mar, allí 1. 29.
— De los escribanos de la casa del rey, et de los
otros de las ciudades, por las cartas que hacen,
quales sean , II, 13 y 15 tit, 19 part. 3. — De los
selladores de la chancilleria del rey, y los otros,
quales deban ser, 1. 5 tit. 20 part. 3.
Derribar, se deben los edificios antiguos, y los
hechos de nuevo, que embargan el uso comunal,
1. 8 tit. 28 part. 3. — Se deb^n , et como, los edi-
ficios que están |)ara se caer, si el señor no his
quiere reparar; et lo mismo es en los canales ó
labon's que hacen daño á los vecinos, II. lO, 1 1,
12 y 13 tit, 32 part. 3. — Kt quando, aunque un
edificio haga á otro daño, no se pueda jn-dir (\"a'
se derribe ó deshaga, allí 1. 14. — Derribar st;
dtbe la obra que se hiciese en daño de alguna
heredad, aunque esta heredad, ó la en (jue se
hizo, desputs fuese enagenada , I. l6 tit. 32
part, 3, — Puede la casa de su vecino el cpie vé
que se enciende, v teme llegue el fuego á la suya,
1. 12 tit. 15 partí 7.
Desacuerdo, qué cosa sea, et (pie males ven-
gan del, et de la pena de los que meten desacuer-»
do entre la gente de la guerra, I. 4 tit. 28 part. 2.
— Viene muy avna quando muchas personases-
tan juntas,!. 17 tit. 22 part. 3.
Desafiar, ó desafiamiento, que cosa era , etá
que tenia pro, et quien lo podia hacer, et quien
no, et por que razones se podia hacer, et en que
manera, et quando, et ante quien, et en qué lu-
gar, et dentro de que plazo se habia de comen-
zar, 11. 1, 2 y 3 tit. 11 part. 7.
Desamparar, al rey en el campo o|iuando está
con su hueste, qué pena merezca el que tal hace,
1. 7 en el fin , tit. 19, y 1. 3 tit. 28 part. 2, y me-
jor 1. 9 al fin, tit. 1,9 part. 2. — Desamparando
uno alguna cosa, como el que la loma gane el se-
ñorío della, 1. 49 tit 28 part. 3, et quando no,
dicha 1. 49. — Et qué si la cosa desamparada es
raíz, allí 1. 50. — Desamparando la cosa el que
la tiene arrendada, no por eso pierde el señor la
posesión que tiene en ella, I. 13 tit. 30 part. 3.
— Desamparar los bienes (juando deban los deu-
dores, quando no tienen de que i)agar, et quales,
et quando, et en qué manera, et ante quien, 1. 1
tit. 15 part. 5. — Et quando los deudores desam-
])aran sus bienes, quales deudas deban primera-
mente ser pagadas, 1. 2 tit. 15 part. 5. — Et si
después de desamparados los bienes, antes que
se vendan, los tornare á peciir el deudor, dicien-
do querer pagar á sus acreedores, débenle ser
restituidos , dicha 1. 2. — Desamparar no qu« .
u
IMDICE DEL TEXTO
l^ífíeildó é] deudor sus bienes, no pudiendo pagar,
* que pena deba haber, allí 1.4. — Et si ánles que
el deudor desamparare los bienes, pide plazo á
sus acreedores para les pagar, et unos se lo con-
ceden, et otros no, qual de esto deba valer, allí
1. 5. — Et que si uno de los acreedores le quiere
quitar algo de la deuda, y el otro no, qual razón
deba ser admitida, 1.'6 tit. 15 part. 5. — Desam-
parar, et si el deudor, antes que desampare los
bienes, los enagena engañosamente, que remedio
se dé á los acreedores, allí I. 7.
Descomulgar, es cosa espiritual , 1. 56 tit. 6
part. 1. — Et quien pueda, et quien no, 1. 7 tit. 9
part. 1. — Descomulgar nf) |)uede el prelado me-
nor al mayor, et (piando sí, allí, — Puede imo, et
, el mismo no puede en algunos casos absolver, 1 1
lo mismo es por el contrario, I. 7 tit. 9 part. 1 . —
En que casos no pueda el obispo á sus sú!)d¡tf)S,
1. 9 tit. 9 part. 1, y en qué c;isos sí , ;ilií I, l-O. —
Puede el preUido por los pecados notorios, no por
los ocultos, I, 10 en el íin , sobredich i. — Quiín-
do puede el prtlado, sin que preceda munición,
allí 1. 11. — Puede el Papa á cu;il<|ui^ra perso-
na, et en cualquier obispado, 1. 9 tit. 9 part. 1,
— No pueden todos los perlados, ni absolver en
ciertos casos, 1. 22 tit. 9 part. 1.
Descomulgado, por descomí! M ion menor, ba de
rezar sus horas el solo, et no con ott os, et puede
elegir con sus compaíieros , eninero wo ser elegi-
do, 1 6 tit. 9 part. 1. — De descomunión menor,
puede ser testigo, procurador, et abog» lo, lo ipial
no hace el descomulgado de descomun¡(-)n mavor,
1. 6 tit. 9 part. 1. — Si no guarda la clescomji-
nion , que. pena deba haber, 1. 3l lit. 9 part. 1,
«t que sea en el clérigo, allí. — listando uno un
año, en que pena cayga , 1. 32 allí — 'Que no
sabe serlo, no cae en |)ena por no guardir la des-
comunión; ni es irregular, si es clérigo, .-ninque
celebre, I. 21 tit. 9 part. 1. — No puede demandi^r
las rentas de sus beneficios por aquel tienjpo en
que lo estuvo, 1.31 tit. 9 part. 1. — Descomul-
gados, como deban ser absueltos, 1. 26 tit. 9
part. 1. — Et como, si lo fueren dedescomsmion
solemne, que se dice anatema, II. 27 y 'IS. —
Descomulgado, tantas veces se debe ab«olver
quanlas fué descomulgado, allí 1. 29. — Des-
comulgados, si entraren en la iglesia, que deba
hacer el clérigo, 1. 35 allí. — Desconuilgado no
es el que ignorantf'mente se acompaña con los
descomulgados, allí 1. 34. — ]No puede alcanzar
ningún rescripto, 1. 38 tit. 18 part, 3. — Desco-
mulgados por descomunión mei/ftr, que cosas
le sean vedadas, et quales no, 1. .}(! tit. 9 part. 1.
— Son, solamente por el hecho, los quce pasan
armas, ó dan consejo, ó en alguna manera ayu-
dan á los enemigos de la fé, 1. 4 tit. 2 1 pasrt. 4.
Descomunión, primera, quanto á los hombres,
qual fué en el mundo, Proem. tit. 9 part. 1. —
Que quiera decir, et porqué ha este nombre, et
quantas maneras son de ella, el por qué causas
cae el. hombre en descomunión por el hecho, II. 1
y 2 tit. 9 part. 1. — No ha lugar, aunque uno
hiera á un clérigo, en catorce casos, 1. 3 tit. 9
part. 1. — Mayor, cae en el hombre, por solo el
hecho, en 16 casos, 1. 2 tit. 9 part. 1. — Menor,
qual sea, et en que difiera de la mayor, et quan-
tas maneras son della, 1. 5 tit. 9 part. 1. — So-
lemne, quien la pueda poner, et en qué manera
se ponga, et á quien pertenezca , allí 1. 13. — En
quantas maneras es injusta, et de la pena del que
descomulga injustamente, 1. 20 lit. 9 part. 1. —
No debe ser menospreciada, et por que razón,
allí 1. 21, — En (juantos casos no vale, 1. 30
tit. 9 part. 1. — Siempre liga, aunque el desco-
mulgado apele, si no se absuelve, allí 1. 21.
Dkscubrir, los pecados confesados los cléri-
gos, quanto mal sea, et de la pena que por esto
deban haber, 1. 35 tit. 4 part. 1. — Los secretos
del rey, es gran maldad, et de la pena de los que
tal hac< n, T, 5 tit. 9 part. 2.
Dkskmpexar, la cosa que el testador tenia em-
peñada et la mandó á alguno, quien sea obliga-
do, et quando el mismo legatario, 1. 11 tit. 9
part. 6.
Dkskspebar, et si el acusado de algún delito
se desespera, si se acabará la acusación , ó si,
desjjut s de muerto, jiueda la acusación y causa
ir adelante, 1. 24 tit. 1 part. 7, y la 1. 1 tit. 27
part. 7. — lit nunca Dios perdona el pecado de
la desesperación, et que cosa sea, et en quantas
maneras se cayga en él , et quando, et de la pena
de los desesperados, et de sus bienes ;et de los
asesinos, et de su pena, II. 1, 2 y 3 tit. 27
pai't. 7.
Desheredar si podrá el padre á su hija, si ella
no se quiere casar con el marido que él le da,
siendo cosa conveniente, 1. 10 tit. 1 part. 4. — Si
podrá el padre á su hijo varón , si se casa contra
su voluntad, I. 1 1 en el fin, lit. 1 part. 4, y allí
I. 10. — No puede el padre á su hijo menor de
diez años y medio por ninguna causa, 1. 6 tit. 5,
y 1. 2 tit. 7 j)art. 6. — Et desheredamiento, que
cosa sea, et como se haga, et quien lo pueda ha-
cer, et á quien ; et qué si el testamento en que
está la exlieredacion se anula por alguna causa,
II. 1 y 2 tit. 7 part. 6. — Puede uno á sus pa-
rientes, con razón ó sin ella, et instituir al que
quisiere, ni es obligado á hacer mención dellos,
dicha 1. 2. — En qué manera deba el testador,
et por qué nombres ó señales, demonstrar el
desheredado; et qué si le deshereda de una cosa
sola, et no en toda la heredad, allí i. 3. — r Por
qué razones pueda el padre, ó el abuelo, ó la ma-
dre desheredar á su hijo, et á los que descienden
dellos, II. 4, 5, 6 y 7 tit. 7 part. 6. — Et quien
deba probar estas causasser justas, etsi les deshe-
reda por nuichas, basta que se pruebe la una, al-
lí 1. 8. — Desheredado siendo el hijo en el prin-
cipio ó en el íin del testamento, si será visto ser
desheredado en todos los grados, ,1. 9 tit. 7
part. 6. — Desheredar, quando podrá el hijo á su
padre ó el hermano á su hermano , et por qué
DE LAS SIETE PARTIDAS.
^jfffausas, et en qué manera, et quando no, 11. 1 1 y
'& 12lit. 7 part.6. — Desheredados del testador, por
jt,jí[ué razones no pueden intentar querella contra
'. el testamento en que fueron desheredados, 1. 4
tit. 8 part. 6.
Dkshonra , la mayor que se puede hacer al
rey, ó á otro qualquiera, es echarse con su pro-
pia muger, 1. 1 tit. 14 part. 2. — Se hace al que
hurtan alguna cosa, 1. 1 tit. 17 part. 2. — Siem-
pre queda en el linaje, aunque se dé la pena á
uno solamente del, I. 6 tit, 23 part. 3. — Que
cosa sea, et quantas maneras son della,l. ly
todo el tit. 9 part. 7. — Véase Injuria.
Desnaturalizarse, no puede uno sin justa
causa, et quando; et qué si algún castillo ganare
después de desnaturalizado, 1. 32 tit. 18 part. 2.
— Puede uno de alguna tierra por algunas cau-
sas et razones, 1. 5 tit. 24 part. 4.
Despartir á los que riñen en la corte, ó casa del
rey, son obligados todos los hombres, et porqué,
1. 3 tit. 16 part. 2.
Despeñar, no deben los jueces mandar á nadie
por pena,l. 6 en el fin, tit. 31 part. 7.— ni sacar
ios ojos, ni marcar con fuego, ni cortar las nari-
7.es, allí 1. 6.
Despensas, que hacen los vivos por los muer-
tos , quales deben cobrar, et quales no ; et qué
despensas se deban hacer, et quales no, 1. 12
tit. 13 part. 1. — Porqué razones deban ser sa-
cadas primero que se dé el diezmo, 1. 16 tit. 20
part. 1. — Qué hace el poseedor de malafé, pué-
delas muy bien sacar, 1. 39 en el fin, tit. 28
part. 3. — Et quando, et quales no, allí 1. 42. —
Despensas que hizo el poseedor de buena fé en
la cosa que compró , y fué vencida en juicio ,
como las deba cobrar, 1. 41 tit. 28 part. 3. —
Que uno hizo en casa ó heredad agena, como
las pueda cobrar, et quales no pueda, 1. 44 tit. 28
part. 3. — Hechas por el poseedor de mala fé,
si son necesarias, débelas cobrar, et antes desto
no debe entregar la cosa que posee, dicha 1. 44.
— Haciendo uno en alguna cosa común, cor»o
las deba cobrar de los otros que han señorío en
la tal cosa, 1. 26 tit. 32 part. 3. — Quales deba
el marido contar, quando restituye á su muger la
dote por se partir el casamiento, et cuales no,
1. 32 tit. 11 part. 4. — Qué hizo uno en criar á
otro, si le deben ser pagadas ó no, et quando
sí, 1. 3 tit. 20 part. 4. — Que hicieron algunos en
criar algún hijo de otro, que le tomaron de la
puerta de la iglesia , si le deben ser restituidas
por el padre, quando pide á su hijo, 1. 4 tit. 20
part. 4, y I. 35 tit. 14 part. 5. — Quales deba ha-
cer el padre con el hijo que tiene en estudio, et
si el hijo saca algo prestado, quando lo deba pa-
gar el padre, et quando no, 1. 6 tit. 1 part. 5. —
Hechas en la cosa emprestada , si el que la reci-
bió asi podrá retener la tal cosa prestada has-
ta que se las paguen, et quando sí, 1. 9 tit. 2
part. 5. — Hechas en la cosa depositada, si el que
V.
las hizo podrá retener el depósito en sí , hasta que
se las paguen ,1.10 tit. 3 part. 5. — Que hizo el
comprador en la cosa comprada, débeselas res-
tituir el vendedor, quando el comprador le torna
los frutos que cogió de la tal cosa, 1. 38 tit. 5
part. 5. — Haciendo el compañero por pro de la
compañía, ó curándose, si las podrá cobrar, et
quales sí, 1. 16 tit. 10 part. 5. — Haciendo uno
en cumplir el mandado de otro, quando las po-
drá cobrar, et quando no, I. 25 tit. 12 part. 5. —
Que uno hace en cobrar la hacienda de otro que
está ausente, como le deben st r pagadas, et (pia-
les no, I. 26 tit. 12 part. 5, con las siguientes, y
allí i. 33. — Haciendo imo en cobrar et aliñar
las cosas de su huérfano, si después le podrá pe-
dir que se las pague, 1. 35 tit. 12 part. 5.- — Ha-
ciendo la madre ó abuela en criar sus hijos ó
nietos, cor/io las deben cobrar, et quando no, et
si lashacen en grangear sus haciendas, allí I. 36.
— - Et si será lo mismo en el padrastro, ó en otio
hombre, quando las hizo en aderezar et aliñar
las cosas de su entenado, ó de otro eslraño, te-
niéndole en su poder, allíl. 37. — Despensas ha-,
ciendo uno en la cosa que tiene empeñada, quan-
do le deben ser pagadas ; et qué del que tiene la
cosa con buena fé,l. 15 tit. 13 part. 5. — Hacien-
do eí acreedor en la cosa que tiene empeñada,
débelas cobrar antes que vuelva la tal cosa á su
dueño, et quales, allíl. 21. — Hechas en la cosa
que uno compro maliciosamente de algún deu-
dor de otro, si le deben ser pagadas, et quales,
1. 11 tit. 15 part. 5. — Quales pueda el herede-
ro poner en el inventario, et quales no, I. 8 lit. 6
part. 6. — Que hizo el poseedor de alguna he-
rencia, quales pueda sacar quando restituye la
herencia; et quales et quando no, I. 4 tit. 14
part. 6. — Que el padre hizo con su hijo en el
estudio ó en otro menester, quales, et quando
le puedan et deban ser contadas, 1. 5 tit. 15
part. 6. — Necesarias, útiles, et voluntarias,
quales se digan, ley 10 en el íin , titulo 33
part. 7.
Despenseros, del rev, quales deban ser entre
sí, et de su oficio, 1. 13 tit. 9 part. 2. — Del rey,
quales deban ser, allí. — Del rey, que deban ha-
cer, allí 1. 13.
Despojados, como pueden demandar en juicio
la cosa forzadí al forzador, ó á otro alguno que
la tuviese, I. 30 tit. 2 part. 3.
Desposauos, por palabras de presente, qualquie-
ra de ellos se^ puede entrar libremente en reli-
gión, 1. 13 tit. 7 part. 1. — Siendo algunos, si
no quisieren casarse, como, et quando, et en que
manera deban ser compelidos á se casar, 1. 7 til. 1
part. 4. — Con dos mugeres, ó una muger con dos
hombres, qual desposorio de los dos deba valev,
1. 9 tit. 1 part. 4. — Que edad han de teñera lii
menos,!. 6 tit. 1 part. 4. — Quien puede apre-
miarles á que cumplan el casamiento, I. 7 tit. 1
part. 4.
Desposarse no se purde cncidii' rí.-:mt n(e, 1. 3
D
60
índice del texto
tit. 3 part. 4. — Desposar, quando los padres no
pueden á las hijas, 1. 10 ut, 1 part. 4.
Desposorio, es la primera postura que los hom-
bres hacen et ponen entre sí por razón de los
casamientos, et que cosa sea, et donde tomó este
nombre, véase elProem, y la 1, 1 tit. 1 part. 4. —
Et quantas maneras sean del , et como deben ser
hechos, I. 2 tit. 1 part. 4. — Desposorios que se
hacen por palabras de presente, por que razones
se llamen desposajas solamente, etno casamiento,
allí II. 2 y 3 en el fin. — Desposorio puédese ha-
cer, aunque no estuviesen delante los que se des-
posan, et quando, dicha 1. 1 tit. 1 part. 4, pero
en la estipulación no es así, allí. — Hecho por
palabras de presente, es tan valedero como el
que fué hecho también por ayuntamiento carnal,
et en qué difieran, 1, 4 tit. 1 part. 4. — Et de
qué edad deban ser los que se desposan , para
que valga, et tenga nombre de casamiento, et no
de desposajas, 1. 6 tit. 1 part. 4. — Desposorios,
por quantas razones se pueden embargar que no
se cumplan, allí 1. 8. — Hechos por palabras de
futuro sin juramento, si se desharán por otros
semejantes jurados, dicha 1. 8 en el n>edio. —
Hechos de un hombre con dos mugeres, ó una
muger con dos hombres, qual , et como valga ,
allí 1.9. — Desposorio no se puede hacer sino
estando los'desposados presentes ; et que si el pa-
dre promete et jura de dar alguna hija suya por
muger, y ella no quiere, como la podrá compe-
ler á ello, et en qué manera, 1. 10 tit. 1 part. 4.
— Et si podrá entonces el padre desheredalla,
siendo el marido que le daba bueno, allí. — Et
si será lo mismo en el hijo varón que se casa con-
tra la voluntad de su padre, 1. 11 en el fin, con
la 10 allí. — Desposorio siendo hecho por algu-
no que tomará una de las hijas de otro, en cuya
escogencia deba ser el tomar, ó darle, alguna
dellas , dicha 1. 11. — Et qué cuñadez nazca del
desposorio, la qual baste para embargar et im-
pedir el casamiento, et quando, 1. 12 tit. 1
part. 4. — Desposorio bien se puede hacer en
dias feriados, et en los quales las velaciones son
impedidas, 1. 18 tit, 2 part. 4. — No se debe ha-
cer á hurto, ni clandestinamente, et de la pena
de los que así se casaren. 1. 3 tit. 3 part. 4, —
Hecho por palabras de futuro, es el principio del
casamiento; pero el de presente es matrimonio,
1, 5 tit. 10 part. 4. — Desposorios con palabras
de presente, como se hacen, 1. 3 tit. 1 part. 4. —
Por quales condiciones se dilatan, 1. .3 tit. 4
part. 4. — Por que razones no pueden cumplirse,
1. 8 tit, 1 part. 4.
Destajo, et si un maestro toma una obra á des-
tajo, y la hace falsa, en qué penacayga, et á qué
sea obligado, 1, 16 tit, 8 part. 5.
Desterrados, por sus yerros, pueden apelar,
después que volvieren de destierro, et en qué
manera, 1. 11 en el fin, tit. 23 part. 3. — Perpe-
tuamente, si podrán hacer testamento, et quando
et enqué manera, 1. 15 tit. 1 part. 6. — A tiempo
cierto ó perpetuamente, sí quebrantan el des-
tierro, en que pena caygan, ley 10 titulo 31
part. 7.
Desterramie^o , perpetuo, se4l*»inái»^iuerte
civil, et qual sea, et cOmo por él pierda él padre
el poder que tiene sobre sus hijos, 1, 2 tit. 18
part. 4. — Et por qual desterramiento no pierde
el poder, allí 1.3.
Deuda, que un clérigo deba á otro, no impide
que el tal deudor se pueda ordenar de órdenes
mayores, 1. 23 tit. 6 part, 1 . — Por ella no debe
ser detenido ningún muerto que no se entierre,
1. 15 tit. 13 part. I. — Debiendo uno á otro, sí
alcanza privilegio del rey para que no sea obli-
gado á responder sobre ella, ó le dilata el plazo
de la paga, quando valga, 11. 32 y 33 tit. 18
part, 3. — Que deben á uno, si este la vendiere
á otro, de qué forma se deba hacer la carta et es-
criptura sobre esto , 1. 64 tit. 18 part. 3. — Et
en qué manera se haga la carta de quitación dé
deuda que uno hace á otro, 1. 81 tit. 18 part. 3.
— Deuda, si la podrá uno prescribir que la
no pague por 30 años, et quando, 1. 22 tit. 29
part. 3, — Et puédese dar la dote en la deuda
que le deben á la muger, 1. 15 tit. 11 part. 4.
Deuda que hiciere el hijo, que no sea hecha por
mandado ni á provecho de su padre, no 'es el
padre obligado á la pagar, 1. 2 tit. 19 part. 4. —
Et la cosa emprestada no puede ser retenida por
la deuda que el que la emprestó debía al que
la recibió, et quando sí, 1. 9 tit. 2 part. 5. —
Deuda que se debe al depositario, no debe ser
pagada del depósito que se hizo de la cosa en su
poder, 1, 5 tit. 3 part. 5. — Deudas que el defun-
to debe, si deben áiiles ser pagadas que el de-
pósito sea vuelto, ó no, et quando, et en qué ca-
sos, 1.9 tit. 3 part. 5. — Haciendo uno do los
compañeros en pro de la compañía, si las podrá
cobrar, et quales sí, 1. 16 tit. 10 part. 5. — Deu-
da, primeramente debe ser demandada al prin-
cipal , que no al fiador, et quando no, 1. 9 tit. 1 2
part. 5. — Como debe ser demandada, quando
dos ó mas salieron por fiadores de alguno, obli-
gándose in solidum et como principales , allí
1. 10. — Et si el fiador pagó la deuda toda, como,
et á quien pueda después pedir, allí 11. 11 y 12.
— Deuda pagando uno á otro que para esto no
tiene mandado del acreedor, si el deudor se li-
brará, et quando, 1. 32 tit. 12 part. 5.— Que
debiere uno á otro, bien se puede dar en peños,
et puédela cobrar aquel á quien se dio, 1. 2 en el
fin, tit. 13 part. 5. — Qual se deba pagar pri-
meramente, 11. 27,28 y 29 con otras nueve, allí,
ttt. 13 part. 5. — Luego que es pagada, si de-
sata la obligación que habia á la prenda que por
ella era dada, allí 1. 38.— Siendo pagada al acree-
dor por el menor de veinte y cinco años, ó por
el mayor que estuvo legítimamente impedido,
deben estos tales cobrar su prenda, aunque al
principio haya entre ellos sido hecho pacto que
si no pagaren á cierto dia que el acreedor pueda
DE LAS SIETE PARTIDAS.
51
vender la tal prenda, 1. 47, lit. 13 part. 5. — Dé-
bese pagar al plazo que fué puesto al ]irincip¡o,
•etqiié si el acreedor no la quiero recebii-, et qué
¡si después se pierden los dineros,!. 8 tit. 14
¡part. 5. — Debiendo dar uno á otro, en qué ca-
¡sos no sea obligado á se la pngar, 1. 40 tit. 13, y
¡1. 9 tit. 14 part. 5. — Deudas muchas debiendo
uno á otro, si simplemente le paga algo, qual
deuda sea visto pagallc,!. 10 tit. 14 part. 5. —
¡Deudas , en que manera se deban*pagar, et quan-
/do, et á,quienes, quando son muchos acreedores,
let ellas son todas de una naturaleza, et no fué da
da prenda, allí 1..1 1. — Quando no se deba pagar
!al plazo prometido, si hubo revocación; et qual
[pueda ser esta, et de su efecto, 1. 15 con las si-
jguientes, allí. — Deudas, quales se puedan com—
!pensar unas con otras, et quando, elen qué ma-
inera se deba et pueda hacer la compensación,
i allí 11. 20 y 21. — Deuda siendo pagada por yerro,
,ó como no se debe, como deba ser revocada, et
I deshecha , 1. 28 tit. 14 part. 5. — Et quando al~
,'guno revoca la paga que pagó como pagada por
! yerro, si el otro Jo niega, quien lo deba probar,
'allíj. 29. — Deuda, pagando alguno á sabien-
das, aunque sabia no la deber, si después la qui-
siere revocar, si será á esto admitido; et qué si
lo hace estando en duda si la debe ó no, allí
1. 30. — Pagando uno, siendo condenado por el
juez, quando la deba repetir; et qué sí fuere ab-
siielto, y después paga de su voluntad , allí 1. 33.
— Deudas del difunto pagando el heredero , si
después pareciere que no es legítimo heredero,
á quien debe demandar le torne lo que así pa-
gó, allí II. 36 y 42. — Deuda pagando uno á
otro que no la debiese, débesela restituir con to-
dos sus frutos, et quando, et en qué manera, allí
1. 37. — Et si el que debe una de dos cosas, las
paga ambas, qual dellas podrá después cobrar,
et repetir, allí 1. 39. — Deudas debiendo unos,
si no tienen de qué pagar, como, et quando, et
quales, et ante quien deben renunciar sus bie-
nes, 11. 1 y 2 tit. 15 part. 5. — Quales deban ser
primeramente pagadas, quando el deudor des-
ampara sus bienes, allí 1. 2. — Et que fuerza
haya el desamparamiento hecho por el deudor
(¡uandono puede pagar lo que debe, allí 1. 3. —
Et si por tal desamparamiento se librarán los
fiadores que dio el tal deudor,, dicha 1. 3 al fin.
— Et que si uno de los acreedores quiere cjuitar
])nrte de la deuda al deudor, et otros no, qual
razón deba ser admitida, 1. 6 tit. 5 part. 5. — ■
Deuda personal, qual se diga, I. 7 tit. 15, y 1. 11
tit, 14 part. 5. — Debiendo el testador á su he-
ledero, si este aceptó la herencia, cjue derecho
iiaya á ella, 1. 8 tit. 6 part. 6. — Deudas del
tentador, quando sea obligado á las pagar el he-
redero de sus propios dineros,!. 10 til. 6 part, 6.
— Et si el fisco sucede en algunos bienes, por ser
el heredero indigno, es obligado á pagar las deu-
das del testador, 1. 16 tit. 7 part. 6. — Deuda
llebiendo uno já otro, si este á quien la debe
tiene de ella escriptura ,y estala manda en su
testamento á alguno, si por esto será visto man-
dalle la deuda, 1.47 tit. 9 part. 0. — Deudas
haciendo el hijo por mandado de su padie, deben
ser pagadas comunalmente de los bienes^del tes-
tador, I. 6 tit. 15 part. 6 — Hechas por el moro
mensajero en tierra de cristianos , puede sei*
convenido por ellas, et quando, 1. 9 tit. 25
part. 7.
Deudo, et qual deudo nazca entre los criados
et los que los crian, 1. 3 lit, 20 part. 4. — Que han
los hombres con los señores por razón de natu-.
raleza, qual sea, et qué quiera decir naturaleza,
et en que difieran natura y naturaleza, en el
Proem. y la 1. 1 tit. 24 part, 4 — Qual le hayan
los naturales con aquellos cuyos son , el con-
Dios, 1. 3 tit, 24 part. 4. —Qual le liayan los
naturales con sus señores, et con la lien-a en que
viven, et como debe ser guarchida la naturaleza
entre ellos, allí 1. 4. — De natura es el vivir
uno adonde la ha, et por que razones se pueda
desnaturalizar uno de su lien a, 1, 3 lit. 24
part. 4. — De vasallage, qual sea,*et es muy
grande, et muy fuerte, Proem. y I. 1 tit. 25
jiart, 4. — Qual sea el que hay entre los vasa-,
líos et sus señores, et á qué por el tal deudo el
uno et el otro estén obligados , 1. 6 lit. 25
part. 4, — De amistad, qual se llama, et pon-
qué se llama así, et de la amistad, véase el
Proem. y por todo el lit. 27 part. 4.
Deudor, si su acreedor le librare, no haciendo
el tal libramiento mención de sus herederos, si
se dirá habellos también librado á ellos, 1. 11
tit. 14 part. 3. — Si alcanza privilegio del rey
para qu.e no sea obligado á responder sobre
deuda que deba , ó le dilata el plazo de la paga ,
quando valga, 11, 32 y 33 tit. 18 part. 3. — El:
si este deudor esta entonces obligado á dar fiador
al acreedor, si él se lo pidiere, (¡ue le pagará al
tiempo prolongado, dicha 1. 33. — Deudor, si
no apelase de la sentencia contra él dada, pué-
delo hacer el acreedor; y qué si apelare y andu-
viere en el negocio maliciosamente, 1. 4 tit. 23
part. 3. — Si podrá prescribir la deuda contra
su acreedor, et por quanto tiempo, et como, 1. 22
tit. 29 parí. 3. — Si habiendo comenzado á pres-
cribir la deuda contra su acreedor, si después le
renovare el contracto, ó diere fiadores, ó pagare
parte della, si inlerrumpiria por esto la prescrip-
ción,!. 29 tit. 29 part, 3. — Dentro de quanto
tiempo será obligado á pagar et volver lo que le
emprestaron et dieron, I. 8 tit. 1 part. 5. —
De otro, (juando, et en qué manera se pueda de-
fender poi- la excepción de la pecunia no conta-
da,!. 9 tit. 1 part. 5. — et quando no, véase
allí. — Deudor siendo el señor de la cosa pres-
tada de aquel que la recibió prestada por tal deu-
da, no debe ser retenida la tal cosa, et quando sí,
1. 9 tit. 2 part. 5. — Del rey, si maliciosamen-
te vendiere alguna cosa, si valdrá la vendida, ó
no; et qué si el comprador es desla malicia sa-
15
ÍNDICE DEL TEXTO
bídor,l. 59 lif. 5 pai-r. 5. — Principal, primera-
mente ilebe ser convenido que no su fiador, et
quaiido no, 1. 9 tit. 12 part 5. — Si su fiador
paj-are por él, como el fiador le pueda pedir á él,
et quando, et en que manera, II. 11 y 12 tit. 12
part. 5. — Que paga á alguno la deuda, no te-
niendo él poder para la recebir, si se liijrará, et
quando, 1. 32 tit. I2part. 6. — Puede compeler á
su acreedor que tome en cuenta los frutos que
cogió et gozó de la cosa que tenia empeñada, I. 2
tit. 13 part. 5. — No puede ser prendado por su
acreedor sin mandado del juez , et de la pena del
que le prendiera de otra manera , et quando sí,
1. 11 tit. 13 part. 5, y 1. 14 tit. 14 part. 5. —
Si maliciosamente hiciere que la cosa empeñada
se pierda, como, et quando deba ser condenado,
1. 19 en el fin , tit. 13 pari. 5. — Debe pagar a
su acreedor las despensas que hizo con la cosa
cjue tenia suya en prendas de la deuda, et quales
no sea obligado á pagar, allí 1. 21. — Primero
debe pagar la deuda, que tenga derecho para de-
mandar la cosa que empeñó por ella á su acree-
dor, allí 1. 38 con otras de aquel tit. — Si paga-
re á su acreedor, débele ser vuelta la prenda ; y
qué si el acreedor la habia empeñado, 1. 35 tit. 13
part. 5. — Luego que paga la deuda, puede pe-
dir le vuelvan su prenda, et desátase la obliga-
ción que áella habia, allí 1. 38. — Sise librará de
la deuda por le haber su acreedor vuelto la pren-
da, ó ron)pido la carta de deudo que del tenia,
allí 1. 40. — Si estuvo legítimamente impedido,
si entre tanto el acreedor vendiere la prenda , si
le debe ser vuelta, ó no, después, ofreciendo él la
deuda, 1. 47 tit. 13 part. 5. — Que derecho haya
en su prenda, quando el acreedor la vende con-
tra la forma, et en otra manera que le es per-
mitido por las leyes, allí 1, 48. — No puede im-
pedir al acreedor que no venda la prenda , di-
cha 1. 48. — Qué derecho haya en su prenda,
quando el acreedor la vende engañosamente ; et
quando la podrá cobrar del comprador, et como,
1. 49 allí. — A quien debe hacerla paga, et en
que manera, 1. 3 con otras, tit. 14 part. 5. — Et
qué si la hace á algún menor, allí I. 4. — Deu-
dor, si después de serle prohibido que no pague
á alguno, aunque antes le era mandado que sí, si
]e paga, si se hbrará, ó no, I. 6 tit. i4 part. 5. — ■
Si se librará pagando al procurador de su acree-
dor, et (juando no; et que si este procurador le
hizo quitamiento de la deuda, quando valdrá, ó
no, allí 1. 7. — Debe pagar la deuda al plazo que
prometió, y no es necesario que se le pida antes
por el acreedor, allí 1. 8. — Et qué si el acree-
dor no quiere recebir la deuda , et si los di-
neros después se pierden , allí. — Deudor ,
quando se libre de no pagar la deuda, si la cosa
que ha de darse muere, ó si le dieron la jura so-
bre la deuda, ó la carta de obligación que contra
el tenia el acreedor la rompió, I. 9 tit. 14 part. 5.
— Si debe muchas deudas á su acreedor, si le
paga simplemente alguna cosa , qual de las deu-
das será visto pagalle, 1. 10 tit. 14 part. 5. —
Que tiene muchos acreedores , á qui^n d( ba pa-
gar primero, quando las deudas son de la misma
naturaleza, 1. 1 i tit. 14 part. 5. — Deudores, si
tuvieren alguna cosa agena, los acreedores que
son entregoidos en sus bienes débenla volver al
verdadero señor, dicha 1. 1 1 en el íin. — Deudor
está obligíudo á pagar priiiiero lo (pie le diero.i
en guarda , que no otras di-ndas algunas , por
antiguas que sean, 1. 12 til. 14 part. 5. — Si hi-
ciere renovtíscion de la deuda, de (¡ue efecto sea,
el quando valdrá, ó no; et en cjué manera se
pueda hacec, 1. 15 con las siguientes, allí. -^
Quando puecJe pedir se con)pense una deuda con
otra, et quando, et en qué manera esto hava lu-
gar, 11. 20 y 21 tit. 14 part. 5. — Pagando la
deuda dos veces, ú otra cosa por yerro, como se
deba revocar et no valga la tal paga, 1. 28 allí. —
Creyendo ser uno de otro, si, no lo siendo, le pa-
ga, si lo podrá después cobrar; et qué si paga á
sabiendas, 1. 36 tit. 14 part.. 5, — Si revoca la
paga que hizo por la haber liecho por yerro, si
el otro lo niega, quien lo del)a probar, allí 1. 29.
— Si siendo por el juez condenado á que pague,
paga, quando podrá repetir lo que pagó ; et qué
si siendo absuelto paga, 1. 33 tit. 14 part. 5. —
Si pagó la deuda á quien no la debia , puédele
pedir se la vuelva con todos sus frutos, et quan-
do, allí 1. 37, — Siendo uno de una de dos cosas,
si las paga ambas, qual de ellas podrá pedir des-
pués le sea vuelta, 1. 39 tit. 14 part. 5. — Si ])ro-
metiere de hacer alguna cosa porque el acrecilar
le libre de la primera obhgacion , si después un
la cumple, puede el acreedor hacerle cumplir i<»
uno ó lo otro, qual él mas quisiere, allí 1. 41. —
Deudores, quales, et quando, et en qué manera
juiedan desamparar sus bienes, et inte quien lo
deban hacer, 1. 1 tit. 15 part. 5. — Et quales
deudas deban primeramente ser pagadas , 1. 2
allí. — Deudor, si después de hecha cesión de
bienes, antes que se vendan los pide, y dice que-
rer satisfacer á sus acreedores, debe ser admiti-
do, dicha 1. 2. — Et que fuerza haya el desam-
paramiento que el deudor hace de sus bienes,
quando no puede pagar, allí 1. 3. — Et si por lal
desamparamiento se libran los fiadores, allí en ti
fin. — Deudor que no quiere hacer cesión de
bienes, no pudiendo pagar, que pena deba haber,
1. 4 tit. 15 part. 5. — Si pidiere plazo á sus
acreedores para les pagar, si unos se lo conce-
den , et otros no, qual desto deba valer, allí 1. 5.
Si maliciosamente enagena sus bienes en fraude
de sus acreedores, que remedio se les dé á ellos
et quando, et en qué manera, allí 1. 7. — Perso-
nal, qual se diga,l. 7 tit. 15, y 1. 11 tit. 14
part. 5. — Si al tiempo de su muerte hiciere al-
guna donación, no valdrá si pareciere ser hecha
en fraude de sus acreedores, dicha I. 7. — Et qué
si diere alguna parle de sus bienes en dote á al-
guna persona, dicha 1. 7, — Deudor, antes que
se haga entrega en sus bienes, si pagare á uno de
DE LAS SIETE PARTIDAS.
53
sus acreedores, no puecl<^ este ser compelido á
(¡iiL' torne lo que así recibió; et qué si pagase
ilcspm s <!e hecha cesión de bienes, allí 1. 9. —
Si huyere, puede el acreedor por su propia au-
ii.ridad pi'enderle, et quando no; et que derecho
h;iya entonces en sus bienes, mayor que los de-
más acreedores, I. 10 tit. 15 part. 5. — Si niali-
nosamente enagenare sus bienes, no vale la tal
< ri.igenacion , et como deba ser tornada la cosa
;isí enagenada, con todos sus frutos; y qué de
l.iá despensas hechas en la cosa, 11. 7 y 1 I tit. 15
part. 5. — Et como deben ser revocados los
(¡uilaniientos que los hombres hacen ásus deudo-
res maliciosamente, allíl. 12. — Deudor siendo el
testador del heredero, si este aceptó la herencia,
(¡ue derecho haya á la tal deuda, 1, 8 tit. 6
part. 6. — Deudores de los huérfanos no pue-
den ser sus guardadores, et quando sí, 1. 14
tit. 16 part. 6. — Siendo íinos de otros, si se inu-
j'ieren sin pagar, no por eso han de ser impedidos
¡)i>r los acreedores que no los entierren, 1. 15
tit. 1 3 part. 1; y los acreedores no pueden pedir á
los herederos, sino después de nueve días, 1. 13
tit. 9 part. 7. — Deudor que quitó por fuerza al
acreedor la prenda que le había dado, que pe-
na deba haber por esto, 1.13 tit. 10 part. 7. —
Si hurtare á su acreedor la prenda que le había
dado, en qué manera deba ser convenido, et de
fcu pena, 1. 9 tit. 14 part, 7. — Qual se diga, 1. 10
tit. 33 part. 7, — Si se obliga á mas de lo que
debe por engaño del acreedor, pierde este la deu-
da, 1. 44 tit. 2 part. 3.
Devis.-^, que quiera decir, et que diferencia haya
entre devisa et solariego, et behetría, 1. 3 tit. 25
part. 4.
Dezmeros, que cojan los diezmos, quien los
deba poner, et quales, el de la pena que les
debe ser puesta si lo hicieren mal, 1. 10 tit, 20
part. 1.
Día, cierto si fuere señalado entre el compra-
dor et vendedor de alguna cosa para que la tal
cosa se guste, cuente, pese ó mida, si el com-
prador no viene para aquel dia, cuyo sea el pe-
ligro que de allí adelante viniere á la cosa, 1. 24
til. 5 part. 5,
Diácono, qué cosa sea, et qué quiera decir,
et qué cosas pueda hacer, 1. 10 tit. 6 part. 1.
Días, feriados, en los quales no se puede poner
demanda, en quantas maneras sean , et quales se
digan dias feriados, 11. 33 y 34 tit. 2 p»i't. 3. —
Et qué si las partes concuerdan en que se ponga
la demanda en los tales dias, dicha 1. 34 en el íin,
y en la 1. 38. — Et que cosas se puedan deman-
dar en estos dias , allí II. 35 y 38. — Dias feria-
dos, como se deban contar en los términos que
se dan para apelar, ó para seguir la apelación ,
1. 24 tit. 23 part. 3. — Et los en que no se pue-
den hacer bodas, quales sean, 1. 18 tit. 2
part. 4.
Diezmo, es cosa espiritual , 1. 56 til. 6 part. 1.
Et por([ué se dé mas de diez uno, que de ocho,
ó doce , véase el Proemio, tit. 20 part. 1 . — Diez-
mo, qué cosa sea , et quantas maneras sean del,
et quien lo deba dar, et de qué cosas , et á quien,
et en qué manera , et como debe ser partido; et
qué bien ó mal venga ó no venga por no diez-
mar, 1. 1 con las siguientes, tit. 20 part. 1. —
Predial, ó personal, qual sea,dícelo la 1. 1 lit. 20
part. 1. — Diezmos , si los deben dar los judíos,
moros, ó gafos, 1. 6; et de qué cosas no, allí. —
Diezmo, de que cosas deban pagar los clérigos,
dicha 1. 2 allí, — Si los han de pagar las órde-
nes, et de que cosas no, et quales órdenes no,
allí II. 4 y 5, — Diezmo, á quien deba ser dado,
alií 1. 7. — Et en qué manera deba ser dado, allí
1, 13. — Diezmos de los ganados, como deban
ser repartidos entre las iglesias, 1. 9 allí. — Diez-
rao personal, enquallugardebaser dado, allí 1.1 1,.
— De las ganancias malas, si se deba dar, allí 1. 1 2.
— Et adonde los reyes den estos diezmos persona-
les, II. 3 y 11 tit. 20 part. 1. — Diezmo de lo que
gawan las malas mugeres,. no puede recibirse,
1. 12 tit. 20 part. 1, — Si debe ser dado, saca-
das primeramente las despensas, ó no, allí 1. 16.
Diezmos jirediales, ó personales, en c¡ue tiempo
se deban pagar ; et si se difiere la tal paga, a quien
se acrezca la deterioración, 1. 17 lit. 20 part. 1.
— Diezma, de que cosas deba ser dado, et si de lo
mejor ó peor, allí 1. 18, — Diezmos, en quantas
maneras se deban partir, según la costumbre de
la tieira, et del galardón que da Dios á los que
bien dezmaren, allí 11. 19 y 20. — Diezmo, el
que esLuviere mucho tiempo sin pagalle, ó le die-
re menguado, que pena tleba haber por ello,
1. 25 tit. 20 part. 1. — Diezmos deben tomar
los clérigos, y no los legos, salvo en razones cier-
tas, 11. 22 y 23 tit. 20 part. 1. — Bien pueden
redemillos los clérigos , dando para ello algo á
los legos poderosos que los hubiesen tomado,
et como, allí 1. 23. — De las cosas que se ven-
den , á quien deban ser dados, 1. 26 tit. 20
part. 1. — Diezmo, si será obliífado á lo pagar
el usufructuario de alguna cosa, 1. 22 tit. 31
part. 3. — Diezmos bien se pueden trocar, et
cambiar con otras cosas , empero venderse no
pueden , 1. 2 tit. 6 part. 5. — Diezmo, de quan-
tas cosas debe el hombre darle por razón de su
persona, 1. 3 tit. 20 part. 1. — Diezmos que no
se pagan como se debe, causan muchos perjui-
cios, 1. 21 tit. 20 part. 1. — Diezmo puede no
pagarse por el lego, si tiene privilegio del Papa,
alli 1. 23. — Diezmos pueden recobrarse por loi
clérigos de las iglesias que tuvieren los legos, allí
1. 24 — Diezmo, de frutos que sean vendidos an-
tes de diezmarse, á quien deba pedirse, allí 1. 26.
Dignidad de los clérigos, que tal sea, 1. 62
tit. 6 part. 1. — En iglesia, ni honra seglar, no
la pueden tener los hijos espurios ilegítimos,
1. 2 y 1, 3 tit. 15 part. 4. — Dignidades, si
las alcanzare algún hijo, si por ellas, et por qua-
les, saldrá del poder de su padre,!. 7 tit. 18 c
part. 4, con las siguiente — Bien se pueden JTO-.
íi'i
IKDICE DEL TEXTO
tur por otras diíii-;i(la<Irs, pero no vale la venta
(}iie de ellas se hiciere, I. 2 tif. G part. 5. — Nr»
ías ])ueden. tener ni alcanzarlos infaniaílos, ]. 7
lit. 6 part. 6. — JNo pueden tener los jiidios
que viven entre los cristianos, et quales , et
pf)n|uc, 1. 3 tit. 24 part. 7. — Pero si se tornan
cristianos, sí, allí 1. 6. — Dignidades, ni oHcios
públicos , no los pueden tener los hereges des-
j)iies quesean condenados, I. 4 tit 26 part. 7, —
Dignidad eclesiástica, al que la tiene se le ob~
liga á ordenarse, y quando, 1. 30 tit. 6 part. 1.
Dilación, véase Plazo. |*
Dinero, véase Moneda.
Dios, es comienzo, medio, et fin de todas las
cosas : véase en el Proemio de las Partidas en el
principio, y en el Proemio de la Partida 2, en el
principio, y I. 1 tit. 2 part. 2. — Qué cosa sea,
ningún seso de hombre lo puede enteramente sa-
ber, et de donde se conozcan mas principalmente
su ser et poder, 1. 1 tit. 2 part. 2. — Et qué deb-
tlo hayan tos hombres con Dios, et por que ra-
zón, 1. 3 tir. 24 part. 4. — Es señor sobre to-
dos. Prólogo, part. 1. — Debemos conocer, y
por qué razcmes, 1. 1 tit. 2 part. 2. — No castiga
á los pecadores conforme merecen, antes les per-
dona, como se arrepientan, allí 1. 2. — Crió to-
das las cosas con número, peso y medida, allí
I. 2. — D 'inanda los yerros que harén los hom-
bres hasta la tercera generación , y les perdona
sinfín, allí 1. 2. — Debe ser temido, amado y
reverenciado sobre todas las cosas, 1. 7 tit. 1
part. 1. — A Dios di be darse lo suyo, y al rey
su derecho, 1. 53 tit. 6 part. J. — Puede hacer
cosas contra el orden natural, 1. 67 tit. 4
part. 1. — Hizo de nada tod;i,s las cosas, allí
1. 67.
Discordia, habiendo entre jueces, qual juicio
valdrá, 1. 18 tit. 22 part. 3.
Disfamamiknto, véase Ijnfamamiento.
Dispensa , qué es, 1. 63 tit. 5 part. 1.
Dispensar, quien pueda con los simoniacos, et
en qué casos puedan los obispos dispensar con
ellos, II. 19 y 20 tit. 17 part. 1. — Quien puede,
et en qué cosas, 1. 5 tit. 5 part. 1.
Divisas, de los cabdillos, quales sean, et cpiien
puede traerlas,!. 12 tit. 23 part. 2. — Divisa,
quotidianamente quien podia traerla, allí 1. 15.
División de la herencia , que se hace entre los
herederos, véase PapvTicion.
Divorcio, que cosa sea, et de donde tomó este
nombre, et por cjué razón se pueda hacer el di-
Torcio entre el varón y la muger , I1..1 y 2
tit. 10 part. 4. — Es propiamente el departi-
miento del casamiento que se hace quando uno
entra en orden ó hace fornicio, mas que eJ que
se hace por otras razones, allí 1. 2. — Como se
deba h;\Cür ipso jure, quando no puede durar el
casamiento sin contumelia de Dios, et como se
deba entonces hacer, allí 1. 3. — Aunque se ha-
ga entre marido y muger, no por eso dexa de
durar siempre el vínculo matrimonia! ; pero no
diíían , 1. 6 tit.
es así en los divorcios que hacen los infieles,
1. 4 tit. 10 part. 4. — Siendo hecho por senten-
cia entre algunos, tórnase á juntar el matrimo-
nio, si el que acusó al otro hiciere adulterio, allí
1. 6. — Quitn le pueda hacer, et dar en ello
sentencia, et en qué manera ¡a deba darjet si
el pleylo desta natura deba ser metido en ma-
nos de arbitros, allí II. 7 y 8. — Luego que sea
hecho, debe la dote ser entregada á la mn-
ger, ó á sus herederos, et quando, 1. 31 tit. 11
part. 4. ,
Doctores, como deban enseñar á los estu-
diantes, et de sus salarios, et si los llevarán quan-
do son enfermos, et si mueren, si sus herederos
los llevarán por aquel año, 11. 2, 3 y 4 tit. 3 1
part. -2. — Asalariados por cada año para algún
oficio, si mueren antes quépase el ario, si po-
drán sus herederos pedir el salario entero de todo
el año, 1. 9 lit. 8 parí. 5. — Puédense escusar de
las tutelas y curadurías, 1. 3 tit. 17 part. 6. —
No deben ser puestos á cuestión de tormento,
1. 2 lit. 30 part. 7.
Dolo, véase Engaño,
Domésticos , quales
part. 7.
Dominio, como se gana por tiempo, 1. 1 tit. 29^
part. 3.^ — De una cosa, si uno disputase y le
probase, y otro disputase la posesión , se ha de
estar á la prueba sobre la propiedad , 1. 27 tit. 2
part. 3. — De cosa agena ayuntada por uno con
otra suya, de quien sea, 1. 35 tit. 28 part. 3.— De
la cosa vendida, si pasa al comprador antes de ]>a-
garel precio, allí 1. 46. — De una cosa alquilada,
qtiando pasa al que la alquiló, allí 1. 47. — De
la cosa que un rey echa, como se adquiera, allí
1.48. — De !a cosa que es de nadie, se adquiere
con la aprehensión, allí 1. 49.
Domingo , no le debe ayunar ningún cris-
tiano, et por que razón, 1. 6 en el fin, lit. 23
part. 1.
Donaciones, que hace el obispo de las cosas de
su iglesia, quales valgan, et quales no, et en qué
manera puedan valer ; et qué derecho ganan los
monasterios en las donaciones que los obispos
hacen de las tales cosas, II. 4, 5, 6 y 7 tit. 14
part. 1. — Donaciones que hace el obispo de la.s
cosas de su iglesia sin su cabildo, quales valgan,
et quales no; et qué obre en ellas la buena ó
mala fé, 1. 8 tit. 14 part. 1. — Donación hacien-
do uno á otro de alguna cosa, en que forma se
deba hacer la carta sobre esto, 1. 67 tit. 18
part. 3. — pyoptcr niíplias^ haciendo un marido á
su muger, de cpie forma se deba hacer la carta
sobre esto, 1. 87 tit. 18 part. 3. — Pmpier mi-
ptias, qnal se diga, et de sus privilegios, et quai
sea hoy en España, et quando se deba hacer, et
en qué manera, 1. 1 tit. 11 part. 4. — Et quantas
maneras haya dellas, allí 1. 2. — Donación que
liace el esposo á la esposa, llámase sponfulitia
largitas; et de esta, quando Ja gane ó no la espo-
sa, allí 1. 3. ^ Haciendo el marido á la muger,
DE LAS SIETE PARTIDAS.
5S.
qiial vjiiga, et cjiíal no, después qué el matrimo-
nio es lieclio, ct como se deba deshacer, et por
que razones valga la tal donación ; et de qué co-
sas podria hacerse donación entre el marido et
la muger, aunque el n;atr¡monio fuese acabado,
11.4,5 y 6 tit. 11 part. 4. — Haciendo el marido
á la mugev projjlcr nuptias, debe darla posesión
de la cosa á su muger, pero debe siempre estar
en poder suj^o, para la gobernar, allí 1. 7. — Et
por quales razones gane la muger la tal dona-
ción propter nuptias que el marido la hiciere,
1 23 lit. 11 part. 4. — Donación propter nuptias
que el marido hizo á la muger, debe, luego que
el matrimonio fuere suelto, volver al marido,
1. 23 al íin. — Que cosa sea, et quien la pueda
hacer, el á quien, et de qué cosas, et quien no la
pueda hacer, 11. 1 y 2 tit. 4 part. 3. — Hecha á los
locos et furiosos, bien vale, pero no vale la que
ellos hacen á otras personas, dicha 1. 1 . en el íin,
tit. 4 part. 5. — No puede hacer el herege des-
pués de sentenciado; ni otras personas que po-
ne la 1. 2 con las siguientes, tit. 4 part. 5, y la
1. 4 tit. 26 part. 7. — Hecha por alguno antes
que cometiese algún gran delito, vale, et no de-
be ser revocada por el siguiente delito, dicha
I. 2 en el íin, tit. 4 part. 5. — Que el padre ha-
ce al hijo, como debe valer; et quales hijos pue-
dan hacer donaciones, et quales no, I. 3 tit. 4
])art. 5. — En quantas maneras se pueda hacer,
et de los efectos que se siguen en qualquiera
manera que se haga, 1. 4 tit. 4 part. 5. — Quan -
do es hecha simplemente et sin condición, quan-
do, aun en este caso, el que la hace no sea obli-
gado á la cumplir, dicha 1.4,- — Sub modo , se
llama la que es hecha so alguna condición, ó
so alguna postura; et en qué manera valga, et
(juando, et concurriendo quales cosas para ello,
ali 11. 15 y 6. — Que es hecha á dia cierto,
ó á tiempo señalado, quaiido valdrá, et desde
cjuando; et-si ganan la posesión de la cosa do-
nada, luego que aquel tiempo se pasa, allí I. 7.
— Haciendo uno á otro ])or razón de no tener
hijos, como etquando valdrá después que los han,
1 8 tit. 4 part. 5. — En qué m.inera la pueda
hacer el que tiene hijos; et hasta qual quantia
valdrá, ó no, dicha, 1. 8. — Hasta qué quantia la
pueda hacer uno de lo suyo, et de lo que de mas
hiciere, que no valga et que sea revocada, I. 9
lit. 4 part. 5. — Pueden hacerlos reyes á los
privados, grande ó pequeña, sin que intervenga
escritura; ct lo mismo pueden los privados áéi,
dicha I. 9. — En qué casos se pueda hacer, et
valga, aunque no intervenga escritura; etquan-
do, et hasta qué quantia valga, si se hace sin
escritura, dicha 1. 9. — Haciendo el rey á alguno
de villa ó castillo, con todos sus derechos que
él habia en aquel lugar et debia haber, no sa-
cando ende ninguna cosa, como, si el -privilegio
dixere < stas cosas, se deba entender, et quales
cosas no le sean concedidas al donatario por esta
general donación , dicha 1.9. — Si excediere de
quinientos ducados, no vale, si no se insinúa et
muestra al juez ; et qué si se hace á iglesia, ú
hospital, ó á otras obras pías, dicha 1. 9.— -Et
qual deba ser este juez delante de quien se de-
be insinuar la donación excesiva, 1. 9 en el fin.
— Donación, por causa de muerte, queriendo
hacer el hijo que está en poder de su padre, co-
mo deba ser hecha, 1. 105 tit. 18 part. 3. — Ha-
ciendo uno por causa de enfermedad, temiéndo-
se la muerte, si valdrá, ó no ; et por quantas ma-
neras se pueda revocar, 1. 1 1 tit. 4 part. 5. —
Por causa de enfermedad, et temiéndose la
muerte, si la podrá hacer el hijo que tiene pa-
dre; et como deba ser hecha, et quando valga,
dicha 1. 11 al íin. — Por causa de muerte, pué-
dela hacer qualquiera hombre que puede hacer
testamento, et debe ser hecha ante cinco testi-
gos, 1. 11 tit. 4 part. 5. — Como et porqué razo-
nes se pueda revocar por causa de desconocen-
cia ó ingratitud ; et qual deba ser este ingrati-
tud para que por ella se pueda revocar, et en
que caso no podrá querellar la tal donación el he-
redero, 1. 10 tit. 4 part. 5. — Haciendo uno por
premia que le hacen, ó por miedo, ó temor de
la muerte, no vale, 1. 11 en el íin, tit. 4 part. 5.
— Hecha por el rey de cosa agena, ó de cosa que
el tenia común con otro alguno, si valdrá; et á
qué esté el rey obligado si la da, ó vende, 1. 53
tit. 5 part. 5. — Hecha de algo por causa de pie-
dad, ó para que alguna muger se case, si la po-
drá revocar, et quando, el que la hace, 1. 35
til. 14 part. 5. — Haciendo el deudor al tiempo
de su muerte, no vale, si parece ser hecha en
ñ'aude de sus acreedores, 1. 7 tit. 15 part. 5. —
Haciendo el testador de la cosa que habia man-
dado á alguno, si será visto por esto revocar la
tal manda, 1. 40 tit. 9 part. 6. — Que el padre
hizo á su hijo, si la ha el tal hijo de traer á cola-
ción et partición con sus hermanos, et quando
no, II. 3 y 4 tit. 15 part. 6. — Que hace el rey, si
es válida, y si dura, 1. 34 lit. 18 part. 3. — Do-
naciones que hacen los reyes y señores , de
quantas maneras sean, allí I. 49.
Donatario, quando pierda la donación por
causa de desconocencia ó ingratitud, et qual de-
ba ser esta , et si ])ertenecerá la cosa á los here-
deros, 1. 10 tit. 4 part. 5.
DoNCFXLAS, que asisten en palacio, deben ser
muy guardadas, 1. 2 tit. 14 part. 2. ;,. . .
Dormir mucho no deben los que han de hacer
algún gran hecho, 1. 17 lit. 21 ; y lasll. 18, 19,
21, 22, y 23 tit. 23 part. 2, son alusivas á la vi-
gilancia.— Mucho, daña. 1. 19 tit. 21 part. 2.
Dote , et de qué íbima ct manera se haga la
carta de dote que la muger daásu marido, 1. 86
tit. 18 part. 3. — Que la muger llevare á poder
de su marido, no la puede nadie ganar por
tiempo mientras el casamiento dura, 1. 8 tit. 29
part. 3, et quando sí, allí. — Si el marido la^
5(í
índice del texto
• itj.s^^asta el pierde, sabiéndolo et consintién-
(ioU) la niuger, aciuel á cuyo poder viniere, pué-
(Itla prescribir, dicha 1. 8 al lin. — Por qué ra-
zón íüé hallado et constiluido que se diese; et
qué cosa sea dote, et qué donación , et qué arra,
et en qué tiempo se pueden hacer, véase en el
Proem. y en la 1. 1 tit. 11 part. 4. — Es de mu-
chas maneras, las quales cuenta la 1. 2 tit. 11
j)art. 4 ; y allí qual se dirá profecticia, et qual
adventicia. — Que la muger da á su marido,
en poder del marido debe ser, pero no la
puede vender, ni enagenar, et quando si, 1. 7
tit. 1 1 part. 4. — Si fuere apreciada, bien puede
el marido vendella, et hacer della lo que quisiere;
pero de otra manera no, allí 1. 7. — Quien sea
obligado á la dar, et quales deban ser apremia-
dos á la dar quando casaren las mugeres, et
qualos no; et en quantas maneras se puedan dar
las dotes II. 8, 9 y 10 allí. — Puédese dar pura-
mente, ó ¿lebaxo de condición, la qual exem-
j)liíica la 1. 1 1 tit. 11 part. 4. — Et los quedan
iis doies deben señalar plazo para dallas, allí
1. 12. — Dote prometida ab tiempo de la muerte
de la muger que la da, no vale ; pero, si la pro-
metiere algún otro estraño, sí, allí 1. 12. — Dotes,^
quales se deban luego dar, sin esperar plazo al-
guno, allí 1. 13. — Dote, de qué cosas se pueda
dar, allí 1. lli. — Et qué será en el menor de 25
años, alií. — Dote puede dar la muger al marido
de la deuda que le debe, 1. 15 tit. 11 part. 4. —
Dotes, quales deben ser apreciadas quando las
dieren; et si en el aprecianiento hubiere engaño,
quando deba ser deshecho, allí 1. 16. — Et los
bienes diihos parafernales, que tiene la muger
apartadaiiienle, et no son dadas en dote, han
tal privilegio como la dote, etc., 1. 17 tit. 11
part. 4.— Dote siendo dada por alguna muger,
si las cosas que así fueren dadas se mejoraren,
ó menoscabaren, quien debe haber la mejoría,
et pagar el daño, allí I. 18 ; ahora se dé el dote
en cosas laizes, ó muebles, ó siervos, ó en otra
cosa qualquiera, como en ganados, alli 11. 19, 20
V 21. — Dole siendo vencida en juicio, et dada
sentencia contra ella, á quien pertenezca el peli-
gro della entonces, í. 22 tit, 1 I part, 4. — Por
<pié razón la gane el marido para sí, ó la muger
la donación que él. le hizo por razón del casamien-
to, allí I. 23. ^ — Siempre debe tornar á la muger,
suelto el matrimonio, dicha 1. 23 al lin. — et de
los paños et vestidos que el marido diere á su
muger, dicha 1. 23 al hn. — • Et qué cosas haya
menesier hacer el marido para poder ganar los
frutos de la dote que le dio su muger; et que
si le dio siervos en dote, ailí 1. 25. — Et como
deben ser partidos los frutos de la dote, quando
el casamiento se departe por juicio, allí 1. 26. — ■
Et si fuere alguna heredad dada en dote, cuyos
deban ser los árboles que se arrancan et cortan
jen ella, I. 27 tit. 11 part. 4. — Dole si fuere en-
tregada á los esposos, si ellos ganarán los frutos
de las cosas dadas en dote, et quando, allí I. 28.
— Dando la muger al marido, si se la podrá pe-
dir et demandar durante el matrimonio, et quan-
do, et por quales razones, allí 1. 29. — A quien
deba ser entregada , si muriere la muger que la
dio, 1. 30 tit. 11 part. 4. — Et quando deba ser
entregada á los herederos de la muger, allí 1. 31.
— Dote, quando el marido la restituye por se
deshacer el matrimonio, quales despensas deba
sacar, ó contar, si se hicieron; et quales et
quando no, allí 1. 32. — Prometiendo de dar una
muger, ú otro por ella, todos los bienes destos
están tácitamente obligados al saneamiento, 1. 2.3
tit. 13 part. 5. — De la muger del que tiene á
cargo las rentas del rey, si será obligada hasta que
este lal dé buena cuenta, et haga lo que prome-
tió, alií 1. 25. — Debe ser primeramente pagada
á la muger que se paguen otras deudas, aunque
sean antiguas, 1. 29 tit. 13 part. 5, y allí 1. 33.
— Et si uno se casa dos veces, si ambas las mu-
geres son muertas, qual dote debe ser primera-
mente pagada, dicha 1. 33. — Dote dando una
muger á su marido, sabiendo que por algún em-
bargo no se puede casar con él, si, deshecho et
matrimonio, la podrá cobrar, ó no, 1. 50 tit. 14
part. 5. — Et que si ambos lo sabian , si lo que
dieron en dote y arras será de la cámara del rey,
et quando, allí 1. 51. — Dote dando el deudor á
alguna pL>rsona,si valdrá, ó no; ó si la podrán
los acreedores revocar, 1. 7 tit. 15 part. 5. — ■
Que el padre dio á su liija, si la deba traer á co-
lación et partición con sus hermanos, et quando
no, 1. 3 tit. 15 part. 6. — Recibiendo el padre
por su hijo, no es obligado el hijo á la traer á
colación et partición con sus hermanos, 1. 6
tit. 15 part. 6. — Como la pierda la muger por
el adulterio que hace ; et quando, et como des-
pués la pueda cobrar, 1. 15 tit. 17 part. 7. — ■
Pierde la muger casada, quando se hace judia,
mora, ó herege, 1. 6 tit. 25 part. 7.
Dudar, et el que duda está muy cerca de saber
la verdad, 1. 11 tit. 22 part. 3, — Dudas, quien
las pueda declarar, et quales , et quando, et en
qué manera, 1. 2 tit, 33 part. 7, con otras que se
siguen, allí. — Et quales jueces declaren las du-
das que acaecen por las palabras de su senten-
cia, et quales no, allí 1. 3. — Et qué de las
dudas que acaecen en los testamentos, allí
1.5.
Duelo, esta ley del duelo, que es decidir las
causas por batalla , está reprobada por la 1.8 en
el üu, tit. 14 part. 3, y desto véase las 11. del
tit. 4 part. 7.
Dueño, véase Señor.
Duque, que quiera decir, 1. ti tit. t part. 2.
— Et que poder hayan en las tierras que here-
dan , allí 1. 12. — Duque no lo puede ser el
que fué condenado por herege, 1. 4 ti^. 2tt.
part. 7,
DE LAS SIETE PARTIDAS.
l*J /íjítetlcparliniiíiito bnya quando la promisión
se hace por esta letra E, ó por esta letra O,
1. 24 tit. 11 part. 5.
Eclipse', que sea , 1. 67 tit. 4 part. 1.
Echar df.i. reino, por que razones pueda el
ivy á sus ricos hombres, et como después les po-
drá hacer guerra ; et si saldrán con sus vasallos,
cr que plazo les doba dar para salir, et no debe
hacer mal á sus mugeres et hijos, y otras cosas
(;ii esle caso, 1. 10 tit. 2o part. 4. — Puede el rey
á sus ricos hombres con causa, y entonces sus
vasallos no los deben seguir; et qué pena hayan
>.i los siguen, allí 11. 11 y 12.
Edad, paia que uno se pueda ordenar, qual se
requiera, I. 27 tit. 6 part. I ; et para hacer profe-
sión, I. 7 tit. 7 part. 1. — Qual se requiera en los
(¡lie han de recibir beneficios con cura, ó sin
«¡la , ó dignidades, 1. 3 tit. 16. part. 1. — Qual
escuse para que uno no vaya á la guerra, 1. 3 des-
pués del medio, tit. 19 part. 2. — No teniendo
uno j)ara recibir castillo, puédelo recibir por
otro, I. 5 tit. 18 part. 2. — Qual se requiera en
los jueces, así ordinarios como delegados ó
arbitros, 1. 5 lit. 4 part. 3. — Qual deban tener
los procuradores, allí 1. 5 tit. 4 part. 3. — Qual
se requiera para cjue uno pueda dar en juicio la
jura á su contendor, 1. 3 tit. 11 part. 3. — Qual
se requiera para que valga el matrimonio, et qual
¡Kua que se digan desposajas, 1. 6 tit. 1 part. 4.
— Qual se requiera para que el señor pueda afor-
uiral esclavo, 1. 1 tit. 22 part. 4.
Edificar, puede quien quisiere en la ribera de
la mar, et quando no, 1. 4 tit. 28 part. 3. — IN'o
puede ningTino en los rios, por lo cual impida los
navios, 1. 8 tit. 28 part. 3. — Ko debe ninguno
con piedra ó madera agena; et silo hace, cuyo
deba ser el señorio de lo edificado, I. 38 lit. 28
part. 3. — No puede ninguno en las plazas et
otros lugares públicos, et quien quiera del pue-
blo se lo puede vedar, 1. 3 tit. 32 part. 3. — No
debe nadie junto á los castillos et muros de al-
guna ciudad ó villa, et qual espacio deba haber
en medio, 1. 22 lit. 32 part. 3. — Ni en otras
nuichas partes, allí 1. 23 con las siguientes. —
A edificar de nuevo nadie puede ser coiupelido,
et quando sí, 1. 25 tit. 3? part. 3. — Como le
sea lícito á cada uno, et quando no pueda alzar
et salir fuera con su edificio, dicha 1. 2ó.
Edificios, antiguos hechos en ¡os rios, pué-
danse derribar si de allí venga grnn daño al co-
nain de la tierra, 1. 8 tir. 28 part. 3. — H( chos
con madera agena, ó con materiales ágenos, cuyo
(leba ser el señorio dellos, 1. 38 tit. 28 part. 3.
— Edificio, si se quiere caer, et el señor no qui-
sa-re dar fianzas de pagar el daño, etc., deben los
'■ yecinosser metidos en posesión déla tal cosa, 1. 1.5
hí' lit. 30 part. 3. — Edificios nuevos, etc. véase
abaxo en la palabra L/^eor. — Nuevos ó viejos,
si están para caer, débelos el juez mandar repa-
rar ó derrocar, et como deba proceder en el ha-
cer esto, 1. 10 tit. 32 part. 3. —Empero, si el
tal edilicio, después de dadas fianzas á < >
vecinos, se cayere por rayo, ó terremoto ó otro
caso, no seria el señor obligado á nada, allí. Ni
tampoco seria, quando el tal edificio cayese, no
habiendo aun los vecinos dado querella, ni el se-
ñor entonces será obligado ales rehacer el daño,
allí 1. 11. — Et quesera si el señor quiere sacar
la teja, madera ó ladrillo que cayó en la casa
agena; quando lo podrá hacer, et cuando no,
dicha 1. 11. — Et lo mismo es en las canales, ó
valladares, n otros qualesquier edificios que se
hiciesen en daño de los vecinos, allí 1. 13. — Et
quando, aunque los edilicios hagan daño á otros,
no se puede pedir que se deshagan, allí 1. 14. —
Edilicios no deben ser hechos cerca de los muros
de la ciudad, ni cerca de los castillos, et qué es-
pacio deban dexar, 1. 22 tit. 32 part. 3.-— Siendo
hechos falsamente, qué pena deban haber los ofi-
ciales que los hicieron, allí 1. 21. — No deben
ser hechos en plazas, ni caminos, ni en otros lu-
gares públicos, ni cerca de las iglesias que po-
nen las 11. 22, 23 y 24 con las siguientes , allí.
— Teniendo uno, es obligado á los reparar, et
mantener; |>ero no á los hacer de nuevo, sino en
ciertas cosas señalatUis, allí 1. 25. — 'Alzarlos pue-
de tai)to comp quisiere el que los hace levantar,
dexaudo las calles el carrerras desembarazadas,
dicha 1. 25. — Que son comunes entre algunos, si
el uno dellos los repara, como deba cobrar de
los otros, las despensas que allí hizo, allí 1. 26.
Ei.KcciON, de prelados, como, et en qué tiempo
se deba hacer, 1. 17 tit. 5. part. 1. — De los
obispos de España, pertenece á los reyes della,
et porqué, allí I. 18. — Se hace en tres maneras,
y todos los exemplos della ponen las 11. 17, 19,
20 y 2 1 allí Et lo que en este caso se trata, es
causa espiritual, 1. 66 tit. 6 part. 1. — De pre-
lados, deniro de quanto tiempo deba ser hecha,
1. 8 tit. 16 part. l,y 1. 17 tit.'s part. 1, y desta
véase abaxo en la palabra Escoger, adonde hay
otras cosas.
Elección, de Sj?iri tu Sanio, ciual se dice, 11. 17
y 21 tit. 5 part. 1. — De compromiso, qual se
llama, allí 11. 17 y 20.
Electores, que pena deban haber si eligieren
para obispo algún indigno , 1. 26 tit. 5 part. 1.
— Si escogieren alguno para algún oficio , y él
después lo recusare, teniendo justa causa para
ello, quando sean obligados al daño, si le hubo
por no aceptar luego aquel el oficio, 1. 8. tit. 23
part. 3.
Eligido , siendo uno, que dcbabacer después
de así elegido, I. 27 tit. 5 part. 1.
Emancipado, siendoalgun hijo , luego sale del
poder de su padre, et como se deba hacer esto,
1. 15 tit. 18 part. 4. — Siendo algún liijo, si des-
pués fuere desobediente á su |)adre, bien le puede
el padre tornar ásu poder, allí 1. 19.
Emancipación, et de la forma de la cart£i, de
emancipación ,1. 93 tit. ISpart, S^yl. 15tit. IS
58
índice del texto
part. 4. — Debe sor- hecha con placer del que
emancipa, et del emancipado, véase la 1. 10
tit. 16, vial. 17 tit. 18 part. 4. — De algún hijo,
como deba ser hecha para que el padre desde
entonces no tenga mas poder en él, allí 1. 15.
— Como deba ser hecha quando el hijo no
está presente, ó es menor de siete años, allí 1. 16.
— Debe ser hecha con voluntad, también de
los padres como de los hijos, allí 1. 17; et
quando el padre pueda ser constreñido á esto ,
dicha 1. 17.
Emancipar, en qué manera puedan los padres
á sus hijos que no estuviesen delante, ó si fue-
sen menores de siete años, 1. 16 tit. 18 part. 4.
— A su hijo nadie debe ser. constreñido ; et
quando, et por qué razones sí, II. 17 y 18 tit. 18
part. 4.
Embajadores , del rey, quienes deban ser, et
qual sea su oficio, 1. 21 tit. 9 part. 2.
Embargo, sobreviniendo á uno de estar ligado á
otro, impediráie que no se case; et como se deba
esto entender, 1. 16 t. 2 part. 4. — Sobreviniendo,
por el qual uno no puede parecer en juicio al
diaque prometió, si le escusará que no cayga en
la pena que le fué puesta, et quando no, 1. 37
tit. 11 part. 5. — Habiendo entre algunos para no
se poder casar, si, sabiendo esto ambos, se casan,
debe la dote, et la donación ser del fisco, et
quando no, 1. 51 tit. 14 part. 5. — Embargando
uno á otro que no haga testamento, que pena
deba haber por <sto,'ll. 26, 27, 28, 29 y 30
tit. 1 part. 6. — Et qué razones mueven á los
hombres á embargar que otros no hagan testa-
mento, et quantas maneras haya de este embargo,
et por quienes se pueda hacer, allí 1. 27. — Em-
bargo de cosa litigiosa, quando debe hacerse,
I. 1 tit. 9 part. 3. — Embargos para el casamiento,
quales sean , 1. 3 tit. 9 part. 4.
Embarrar, en la gueri'a antigua, que era, 1. 27
tit. 23 part. 2.
Emienda, que quiera decir, et donde tomó
este nombre, et |)or que razones, et en qué ma-
nera la deban hacer, 11. 1, 2 y 3 tit. 25 part. 2
y 1. 31 tit. 2 part. 3. — Por la deshonra hecha
á alguno, quien la pueda pedir, et en qué lugar,
►'t ante que juez, el en qué manera se deba hacer,
II. 1 y 9 tit. 9 part. 7 y 11. 10, 1 1 y 21 con las
siguientes hasta el fin del tit. — Et por quales ra-
zones no pueda el injuriado demandar emienda
de la injuria que recibió, allí' II. 15 y 16 con
otras. — Emienda debe hacer el juez al delin-
cuente injuriado por él, et quando, allí 1. 16. —
De la deshonra hecha á alguno, dentro de qupnto
tiempo se deba pedir, et quando sea visto ])erdo-
nalle la injuria que le hizo, et por qué cosas; et
quando al heredero del que injurió se pueda de-
mandar emienda de la injuria que el defunto
hizo, et en qué manera, alií 1!. 22 y 23. — Del
daño, quien la pueda demandar, et quando, et á
quien, et por qué, et en qué manera, 11. 2, 3, 4
y 6 tit. 15 parí. 7. — Del daño dado por al-
guno que está debaxo del poder de alguno, por
(¡uien se deba hacer, allí 1. 5. — Et tal emienda
de daño se ¡luede pedir en muchas maneras, et
por diversos hechos, véase todo el tit. 15 part. 7.
— Emienda no es obligado á, hacer el que por
justo temor del fuego derribó la casa de su veci-
no , allí 1. 12. — Como se deba pedir, quando
muchos se aciertan á hacer daño en alguna cosa,
allíl. 15. — Et qué si este á quien pide la tmiienda
del daño la niega, et después se le prueba por
testigos, ó en otra manera, allí 1. 16. — Emienda
del daño debe hacer el que confesó en juicio
habelle hecho, aunque después parezca que otro
lo hizo, allíl. 17. — Et qué cosas se deban con-
siderar para que el daño se pague, etqné tiempo
se haya de mirar, et en qué manera se deba ha-
cer el apreciamiento del, allí 1. 18 y 19. —
Emiendíi, como deba ser hecha al señor á quien
le mataron su siervo, que era pintor ó tenia
otro provecho, allí II. 19, 20 y 21. — Et quando
el señor de la bestia , mansa ó brava , será obli-
gado á rehacer el daño que la bestia hiciera, et
quando no, allí 11. 22 y 23. — Et el señor del ga-
nado es obligado á emendar el daño que su ga-
nado hizo en la heredad agena, allí I. 24. — Et
por quien debe ser apreciado este daño, dicha
1. 2í. — Emienda del daño debe ser hei-ha,
quando alguno echó, ó consintió echar, algo de su
casa, con <]ue dañó et hizo mal á otro ; et en qué
manera se deba hacer, allí 1. 25. — Et á la misma
emienda son obligados los hostaleros que cuel-
gan algo á sus puertas de q.ue viene daño á los
que pasan, alli 1. 26 ; et los barberos que , es-
tando afeytando á alguno, le iiicieron algún daño
por su culpa, allí 1. 27; emienda, como debe
ser hecha por el que maliciosamente cortó árbo-
les ó parras de a'guno, et de su pena , allí 1. 28.
— Del engaño, quien la pueda demandar, et á
quienes, et ante quien, et en que manera se deba
hacer, II. 3, 4, 5 y 6 tit, 16 part. 7. — Et hasta
quanto tiempo pueda uno pedir emienda del en-
gaño, dicha 1. 6.
Empeñar : empeñando uno una cosa, no por
eso de.\a de ganalla por tiempo, y procede lausu-
capion, 1. 16 tit. 29 part. 3. — Empeñada siendo
una cosa, aunque después la gane por tiempo otro
alguno, no por eso pierde su derecho el que la
tiene á peños, allí 1. 17. — Teniendo uno alguna
cosa, puede perderla por tiempo, et cjuando, et
como, allí 1. 27. — Empeñar no puede el usufruc-
tuario la cosa que tiene en usufructo, 1. 20
tit. 31 part. 3. — Puede el padre á su hijo, et
vendelle por necesidad de hambre; pero la ma-
dre no, I. 8 tit. 17 part. 4. — Empellando uno á
otro alguna cosa debaxo de condición que si no
la quitare dentro de cierto tiempo sea la cosa
suya, (juando valdrá este concierto, 1. 41 tit. 5
part. 5. — Empeñar si podi'á el comprador la
cosa que compró, quando fué prometidoal tiempo
de la venta que no la pudiese vender ni empe-
. ñar, allí 11. 43 y 44. — Et si el comprador em-
Dli LAS SIETE PARTIDAS.
ÓO
p( ñó la cosa comprada, et después se deshace a
vendida, si la ha de tornar el que la compró, ct
como, 1. 67 tit. 5 part. 5. — Empeñando uno al-
guna cosa, et prometiendo que entrelanlo que no
la desempeñase que no la venderla á otro, si
después la vendiere, si valdrá ó no la tal vendi-
da, dicha 1.67. — Empeñar queriendo el en-
fiteota la cosa que tiene á censo, no. lo puede
h.icer sin primero avisar al señor, et á quien la
deba empeñai', 1.29 tit. 8 part. 5. — Quales cosas
no se puedan, et por quales, aunque el señorías
empeñó, nóvale et tal emj)eño, 11. 2, 3, 4 y 5
tit. 13 part. 5. — Et el que tiene la cosa á pe-
ños es obligado á descontar de lo que le deben
lo que montaren ct valieren los Irufos que de la
tricosa cogió, dicha 1. 2. — Emptuir se debela
cosa señalad a primero, et quienes puedan empe-
ñar, et quienes no, allí, 11. 6 y 7. — Puede la cosa el
mayordomo ó personero de algutio, et el guar-
dador de algim huéríano; et quando, et en qué
manera se deba hacer tal empeño, et de que co-
sas, allí 1. 8. — Si se podrá la cosa agena, ó la co?a
que uno mismo dio en prenda á otro, et quando
sí, allí II. 9 y 10. — Et quales posturas et con-
diciones que se ponen por razón de la oosa que
se em]>eña deban valer, et quales no , allí
1. 12. — Empeñada siendo la carta de donación
ó de compra, si sera visto empeñar la tal cosa
comprada ó donada, alii 1. 14. — Et que si uno
cmp.- ñó lina cosa, y no la entregó, si podrá serlo
pedida á él, ó ásus herederos; ct qué si la vendió
antes que la entregase, dicha 1. 14. — Empeñada
K'uiendo uno alguna cosa, si se acrecentare ó
menguare, con todo eso en salvo queda al (|ue la
tenia el derecho que habia en ella, allí I. 15. —
Et qué si el tenedor desta cosa la mejora, ó ella
se mejora por alguna ocasión, allí I. 1.5. — Eni-
})eñada teniendo uno alguna cosa, si ganará para
.sí, ó no, el fruto desta cosa, alli 1. 16. — Siendo
una cosa debaxo de condición, ó á tiempo cierto,
<pié derecho haya en ella él á quien se empeñó,
allíl. 17. — Empeñar, et si el acreedor dice que
la cosa que uno posee le fué empeñada , si el que
la tiene la niega, que deba probar; et que si lo
coídiesa et quiere dar al acreedor la parte que
dice debérsele, que deba eniónces hacer, et si
será obligado á la tomar, allí I. 18. — Et que
será si el poseedor desta cosa, habiendo sido con-
denado á que la restituya, dolosamente la pieide
ó malbarata, et qué, si cesa el dolo, allí 1. 19; et
qué .será en el mismo acreedor, allí. — Empeñando
uno una cosa á otro, si, estando en su poder, se
empeora, ó se sirve del la, suyo debe ser el daño;
et qué, si el empeoramiento vino por ocasión;
et quando aun eso no escuse al que la tiene á
peños, allí II. 20 y 36. — Et quando las cosas
empeñadas deban tornar á aquellos que las em-
peñaron , et qué si el que así las tiene no las
quiere volver, allíl. 21. — Empeñada teniendo
uno una cosa por dineros que emjjrestó á otro,
si este después le diere mas dineros^ puede rete-
ner la prenda hasta ser pagado de los unos et de
los otros, allí 1. 22. — Et que bienes sean vistos
empeñarse tácitamente por alguna obligación,
allí I. 23. — Et si los bienes del padre estarán
tácitamente empeñados ]ior los de los hijos que
tiene adventicios, allíl. 24. — l'^t el que tiene
primeramente la cosa en prenda, debe ser prefe-
rido á el qiic la tiene después, et quando, alli
II. 27, 2Set2í). — Et qual de los acreedoresdeba
ser preferido en la deuda, ó en la cosa empeñada,
véanse las II, sobredichas, y las 30, 31, 32 y 31
con otras, allí. — Empeñando uno una cosa á
otro, si esleía empeña á otro tercero, si después
el deudor pagare la deuda á este á quien la em-
peñó, débesela volver; et qué pueda hacer en-
tonces aquel á quien fué empeñada por el acree-
dor, allí 1. 35. — Uno su siervo á otro, entre
tanto que no paga la deuda, no le puede aforrar,
et quando sí, allí 1. 37. — Empeñada teniendo
uno alguna cosa, por que razones se desate la
obligación del peño, allí I. 38. — Teniendo uno
la cosa de otro por la deuda, que le debe, si le po-
drá ser hecha execucion en esta prenda por otM-a
deuda por mandado del juez, et quando, dicha
1. 38. — Teniendo uno la cosa, por quanto
tiempo pierda el deiecho que en ella tiene, si no
la demanda al tienqjo que e! derecho manda, alli
1. 39. — Teniendo uno la cosa de otro, si la
torna, si ]íor esto será visto perdonalle la deuda;
et qué si rompe la carta que sobre esto tiene,
allí I, 40. — Et quando podrá el acreedor ven-
derla cosa que tiene em])eñada, et que deba ha-
cer ]>rimero , et de que forma se deba hacer la
tal vendida, allí 1.41. — Et qué si la empeñaron
sin decir que la pueda vender, ó prohibiéndole
expresamente que no la pudiese vender nunca,
allíl. 42. — Empeñada siendo una cosa, puédese
vender por toda la deuda , ó por parte della,
así por el acreedor, como joor sus herederos,
allíl. 43.- — Siendo la cosa, si se vendiere por el
acreedor ó por sus herederos, pasa á los comprado-
res el señorío, como si la comprasen del que laem-
peñó, allí. — Et si podrá el acreedor comprar la
prenda que tiene por la deuda que le deben , et
quando si, eten qué manera lo deba hacer, alli 1.
4 4. --Et qué, si por algún deudo se empeña la cosa,
etse dan fiadores, et después se véndela prenda,
allíl. 45. — Et que si la prenda fuere obligada á
dos acreedores, si la podrán cobrar ambos; et
(]ue si el uno la ha por compra ó por otra ma-
nera del otro, como, et (piando la deba resti-
tuir, alli 1.46. — Empeñai-, et quando el menor
de veinte y cinco años, et el mayor, puedan, pa-
gando la deuda, cobrar la prenda, aunque el
acreedor la haya vendido, et haya sido al prin-
cipio hecho pacto de cpie, si no pagare á cierto
dia, que la pueda vender, allí 1. 47. — Et quando
no valga la vendida hecha por el acreedor de la
cosa empeñada ; et qué si la vende contra lo que
las leyes disponen, allí I. 48. — Et si el acreedor
engañosamente vende la cosa enopeñada, no vale
60
ÍNDICE DEL TEXTO
la vendida, et debe sor deshecha, et quando,
allí 1. 49. — Empeñada teniendo uno alguna
cosa , si la vende, es oblii^ado á la hacer cierta
et sana al comprador, et quando no, allí 1. 50.
Empeoramientos, et si la cosa que uno com-
pró á otro fuere empeorada por culpa del com-
prador, si la vendida se deshace, es obligado el
comprador al mejoramiento, 1. 38 tit. 5 part. 5.
— Empeoramiento, que sobrevino á la cosa antes
que el vendedor la entregase al comprador,
quando le pertenezca al vendedor, ó no, allí II.
23, 24 y 39 con las siguient. — De la cosa forza-
da, pertenece al forzador della, 1. 10 tit. 10 part.
7. — Véase en la palabra DaSo.
Emperadores, et reyes, son las mas nobles
personas en honra et poder de todos los hom-
bres, véase el Proemio del tit. 1 part. 2. — ''No
están sujetos al Papa en las cosas temporales;
et de su dignidad, et donde se diga imperio, et
emperador, et porqué convino que le hubiese,
et qué lugar tiene, alli 1. 1. — Emperador debe
defender la fe, dicha 1. 1. — Es vicario de Dios
en lo temporal, dicha 1. 1 en el fin, — Que poder
haya, et como deba usar del, véase allí íal. 2. —
Qué cosas pueda hacer él solo, et no podrá tomar
á nadie lo suyo contra su voluntad, 1. 2 tit. 1
part. 2. — Et en que lugar le deban elegir, di-
cha 1. 2 en el fin. — Emperador, que poderío
haya de derecho, et de fecho, allí 11. 2 y 3. — Et
como deba usar desle poder, allí 1. 4. — Empe-
rador no puede dar villa ó castillo á nadie; em-
pero el rey sí, allí 1. 8. — Por ninguna causa
puede apremiar álos del imperio que le den mas
de lo que es costumbre de dar, allí 1. 8. — Si él
solo es testigo, prueba plenamente, et porqué,
1. 32 al fin, tit. 16 part. 3. — Tiene lugar de Dios
en la tierra para hacer justicia, 1. 2 tit. 18 part. 3,
— Emperadores, quando se coronan , mandan
echar oro ó plata por las rúas, et porqué causas,
et este oo ró esta plata serán el señorío del que los
tomare, 1. 48 tit. 28 part. 3. — O reyes, bien
pueden legitimar los hijos de otros, que no son
legítimos; et á qué se estienda tal legitimación,
1. 4 tit. 15 part. 4. — Emperador no puede
sei' el que es condenado por herege, 1. 4 tit. 26
part. 7. — A ninguno debe obedecer, sino al
Papa en lo espiritual, 1. 1 tit. 1 part. 2. — Debe
tener consejeros entendidos el leales, allí 1. 3.
— Que hace justicia derecha, consigue el amor
de sus vasallos, allí 1. 3. — Es por elección,
allí 11. 7 y 8. — En qué cosas tiene dominio pro-
piamente, I. 1 1 tit. 23 part. 3.
Emplazados, como deben venir ante los juzga-
dores , et quien puede ser emplazado, et quien
no, 11. 2 y 3 tit. 7 part. 3. — Et qué pena me-
rezca el emplazado que no viene ni parece al
tiempo que le fué puesto, allí I. 8. — Emplaza-
dos, si podrán entre sí alongar el plazo ; et qué si
intervenga el consentimiento del juez, allíl. 7.
— Quanto tiempo deban esperar á los que les
emplazaron, allí 1. 10. — Emplazado, si mostrare
escusa derecha por que no vino, débele valer,
allí 1. 11. — Siendo uno ante un juez, no se
puede escusar de no responder delante del, aun-
que se vaya después á morará otra parte, allí
1. 12. — Si después que lo fué, enagenare la cosa
por que le emplazaron, que pena deba haber,
allí 1. 13. — Et quando puede enagenalla des-
pués del emplazamiento, allí 1. 14. — Et qué pe-
na haya, si, temiendo ser emplazado, enagena la
cosa en algún hombre poderoso, etc. allí 11. 15
y 16. — Et el que torticeramente emplaza algu-
no , hácele injuria, et qu: pena deba haber, 1. 7
tit. 9 part. 7.
Emplazamiento, et de los emplazamientos
trata el tit. 7 part. 3, et qué quiere decir, allí. —
Et quien lo pueda hacer, et en qué manera deba
ser hecho, et como se pruebe haber sido uno em-
plazado, allí 1. 1.
Emplazar, no deben en dia de fiesta, 1. 2 tit.
23 part. 1 , ni á ninguna muger que viva honesta-
mente , á que venga ante el juez, 1. 3 tit. 7 part.
3. — No pueden los hijos á los padres, et quando
sí; ni los ahorrados á los ahorradores, et quando
sí, allí 1. 4. — No deben á ninguna muger ante
aquel juez que la quiso forzar, ó quiso casarse
con ella sin su placer, sino ante el juez mayor,
allíl. 6. — No puede un nombre á otro sin man-
damiento del juez, allí 1. 7 en el fin.
Emprestar, prometiendo uno cierta cosa á otro,
si después no se la diere, et el otro otorgare que
la recibió, como se podrá amparar, si se la pi-
dieren, 1. 9 tit. 1 part. 5. — No debe ningún
cristiano armas á los enemigos de la fe, ni les
debe dar ni vender viandas, 1.22 tit. 5 part.
5. — Et si uno emprestó á otro una cosa , y este
dice que se la hurtaron, como et quando el se-
ñor de la cosa podrá intentar acción contra él ,
ó contra el ladrón, et en qué manera, et quando
no, 1. 1 1 tit. 14 part. 7. — Emprestar no debe
uno á otro dineros sobre prenda, debaxo de con-
dición que si á cierto dia no la quitare quede
por suya como si la hubiese comprado; et
quando valdrá,!. 41 tit. 5 part. 5.
Empréstidos, et la carta que se hace sobre los
empréstidos de la cosas que se suelen contar, ó
pesar, ó medir, como deba ser hecha , 1. 70 tit.
18 part. 3. — Empréstido haciendo uno de ca-
ballo ó de otra cosa mueble, como se deba ha-
cer la carta de escriptura sobre esto, 1. 71 tit. 18
part. 3. — Qué cosa sea, et qué pro nazca del, et
quantas maneras haya del, et de qué cosas se pue-
da hacer, véase en el Proemio, y la 1. 1 tit. 1
part. 5.— Et luego que la cosa es dada en emprés-
tido , pasa el señorío della en aquel que la reci-
be, et quando no, dicha 1. 1. — Empréstido,
quien le pueda hacer, etá quien, et de qué cosas y_
etsi á los reyes, et iglesias, ó concejos, ó menores,
se puede emprestar, allí 11. 2 y 3, — Et dentro
de qué tiempo pueda el que emprestó alguna
cosa cobraba, si al principio no puso tiempo en
que se la volviesen, dicha 1. 2. — Empréstido, á
DE LAS sicrr: partidas.
Gl
qiió llaman en latin cuvinwdutum, qué cosa sea
et porqué se llame así, et quien lo pueda dar, ct
á quien, et de que cosas, I. 1 tit. 2 part. 5. — En
qué manera se deba hacer; et si se pierde, ó si se
muere, ó empeora, por cuyo peligro S(,' haga es-
to, allí I. 2. — Et qué será quando la tal cosa
prestada se pierde por ocasión et caso fortuito,
allí 1. 3. — Empréstido hecho á alguno, si en-
viáudolo él al que se lo prestó, por algim mensa-
g<! o, la tal cosa emprestada se pierde, cuyo deba
ser el peligro, si se pierde en la carrera, allí
1.4. — Hicho á la iglesia, ó concejo, ó á menor,
no vale, si el que lo dio no probare haberse con-
vertido en provecho dellos, 1. 3 tit. 1 part. 5. —
Que es hecho á los hijos que están so el poder de
su padre, si valdrá ó no , et quando sí, et en
qué manera, allí 1. 4. ■ — Hecho al mayor de 25
aiios, ahora lometa en su pro ó no, es obligado
á lo volver, allí 1. 5. — Hecho al menor por
otro menor, quando valdrá, et quando no, dicha
1. 5, — Et qué será si fué hecho el tal empréstido
con voluntad del que le tiene en g-jarda , allí
I. 6. — Empréstido que fué hecho al hijofamilias ,
será él obligado á lo p;igar después que es mayor,
si después que es mayor pagó alguna parte de-
llo , dicha 1. 6. — Hecho al liijo que está en el
estudio, quando, et qual valdrá, et hasta que
cantidad debe el padre ser compelido á lo
pagar, ó no, dicha 1. 6. — Hecho al cjue esláen—
comendado de una tienda , quien deberá pa-
garle, 1. 7 tit. 1 part. 5. — Hecho á alguno,
quando, et en (|ué lugar deba ser tornado; et
qué si se perdiese ó empeorase, allí 1. 8. — Si
pidiese uno á otro, et si deílo hiciese escriptu-
ra en qué otorgase que lo recibió , si despuTi
r.o se lo emprestaren, como se debe amparar sí
se lo demandasen, allí 1. 9. — Que fuerza haya
en SI, et qué pena deba haber el c¡ue no lo tor-
íinre ásu tiempo; et si esta pena pasa á los here-
deros, ó no, allí 1. 10. — Et quesería si el rjue
< ni prestó la cosa enviase por ella algún hom-
bre, et este se fuese con ella, ó la perdiese,
ó cambiase el recado, 1. 4 tit. 2 part, 5. — Hecho
á alguno, si este muere, sus herederos deben
tornarla cosa que recibió emprestada, allí 1. 5.
— Et si el que la recibió prestada la perdió,
ó sus herederos, como, et en qué manera se
deba volver la estimación, dicha 1. 5. — Em-
préstido si fuere hecho á dos hombres, si se per-
diese la cosa prestada, et ellos no se hubiesen
obligado in solidum , como la deban pagar, di-
cha 1. 5 en el fin. — Et si el empréstido se
hace de alguna cosa mala , si el cjue la presta
será obligado á decir sus tachas al que la recibe,
et qué pena haya si no lo dice, allí 1. 6. — Em-
préstido hecho de algún caballo, ó de algún sier-
vo, el que así lo toma, débele dar de comer; et
si enfermare, si será obligado á le curar, allí I. 7.
— Hecho á alguno de alguna cosa, si la perdió,
et la pechó á su duefío, cuya deba ser, si la ha-
llare después, allí 1. 8. — Quando le deba volver
aquel que lo tomó, et qué pena deba haber si no
lo hiciere así, allí 1. 9. — Hecho á alguno, no le
puede aquel á quien se hizo retener como pren-
da por deuda que el señor de la cosa prestada le
deba, et quando sí, dicha 1.9. — Hecho á alguno
sobre prenda, con condición que si á dia cierto
no la quitare, quede la prenda como vendida,
si valdrá ó no, I. 4 1 tit. 5 part. 5. — Hecho de
alguna cosa, si él á quien se hizo dice que se la
hurtaron , como deba ser convenido por el se-
ñor, 1. 11 tit. 14 part. 7.
Enagenacion, qué cosa sea, et por qué caus.is
se pueden enagenar las cosas de las iglesias, ct á
quien, et en qué manera deba ser hecho, 11. 1 v 2
tit. 14 part. 1. — Hecha sin derecho, no vale,
et de la pena de los prelados que sin causa al-
guna enagenan las cosas de las iglesias, allí 11. 1 1
y 12. — Hecha con fraude en otro mas pode-
roso, etc., si valdrá, et contra quien se pueda en-
tonces pedir la cosa, II. 15 y 16 tit. 7 part. 3. —
Empero el derecho que ha contra otro bien lo
jHiede dexar en su testamento á otro hombre que
sea mas poderoso que él, allí 1. 17. — Enagena-
cion et venta haciéndose de alguna cosa, de la
forma en qué la escritura se ha de hacer, sobre
esto, véase Forma, y Venta. — Haciendo uno de
su cosa pierde la posesión della, et cuando, 1. 9
tit. 30 part. 3. — Siendo prohibida por el vende-
dor al comprador, ó por el testador al hereder»*,
quando valdrá esta prohibición, et c[uando no,
11. 43 y 44 tit. 5 part. 5.
Enagenar, no puede la iglesia las heredades
et cosas que le dieron los reyes et emperado-
res, et sus mugeres, 1. 2 tit. 14 part. 1. — Cd-
mo , et quando se puedan las cosas sagradas,
1. 13. tit 28 part. 3. — No debe, ni puede el
feudatario el feudo qtie tiene, 1. 10 tit. 26 pai !.
4. — Véase Vender, y Venta. — Enagenando el
deudor sus bienes maliciosa et dolosamente, como
se dé remedio á los acreedores, et cuando, et en
qué manera, II. 7 y 1 1 tit. 15 part 5. — Enage-
nada siendo maliciosamente la cosa del deudor,
debe ser tornada con los frutos, et quando, y
qué de las despensas, dicha 1. 11. — Enagenando
el testador lá cosa que habian mandado dar á
alguno, quando por esto será visto querer revo-
car el legado, et quando no, 11. 17 y 40 tit. 9
patt. G. — Enagenar no debe el guardador los
liienes de 3u menor, et en qué manera los deba
enagenar, et quando lo puede hacer, 1. 18 tit.
16 part, 6. — No puede el traydor sus bienes, .
desde el dia que comienza á andar en la traycion,
1. 4 tit. 2 part. 7, — Que querrá decir, et qué
será impedido hacer aquel á quien es defendido
el enagenar, 1. 10 tit. 33 part. 7. — La cosa con
engaño, sabiendo que ha de haber pleyto sobre
ella, si valdrá ó no, la enagenacion, 1. 15 tit. 7
part. 3. — Sise puede la cosa por el que es em-
plazado por causa de ella, allí 1. 14. — El dere-
cho que se ha de litigar, si se puede en favor de
persona poderosa, alli 1. IG.
62
ÍNDICE hV.l. TI.XTO
Enamorados, aman alas vegadas alas personas
que no los anian,l. 1 tit. 27 part. 4.
Encartados, et banidos, en España qualcs se
llaman, et quienes sean, et porqué se llaman,
así, 1. 4 tit. 18 part. 4. — Encartado, si perderá
el poder que tiene con los hijos, allí 1.4.
Encubiertamente, se hacen los casamientos en
muchas maneras, véase Casamientos.
Encubridores, de los ladrones, deben haber la
misma pena que ellos, et quando, ley 18 al fin
tit. 14 part. 7, y regla 19 tit. 34 part. 7. — De
los siervos que huyen de sus señores, en qué
pena cay gan , et quando, et quienes no, 11. 23,
24, 25 y'26 tit. 14 part. 7, y allí regla 19 tit. 34.
— De los que hacen engaños, qué pena deban
haber por esto, 1. 12 tit. 16 part. 7, regla 19
lit. 34 part. 7. — De los que cometen pecado
contra natura, qué pena deban haber, 1. 2 tit. 21
part. 7, y dicha regla 19. — De los sorteros, ago-
reros, adivinos, hechiceros et truanes, que pena
deban haber por e>to , ley 3 tit. 23 part. 7, y
regla 19 tit. 34 part. 7. — De los hereges, qualos
se digan, et qué pena deban haber, ley 5 tit. 26
part. 7, y dicha regla 19. — De los asesinos, que
pena deban haber, 1. 3 tit. 27 part. 7, regla 19
tit. 34 part. 7. •
Enemigos, hay dos maneras dellos, 1. 1 tit. 19
part. 2. — Enemigo de casa es mas fuerte que nin-
guna pestilencia, dicha 1. 1 al fin. — Mayor de
todos, es el que uno tiene en casa, 1. 4 tit. 27
part. 2. •^— Capital, no puede ser testigo contra su
enemigo, I. 22 tit. 16 part. 3. — Capital, porque
causas et razones se entiende ser uno de otro,
et quando, 1. 6 tit. 33 part. 7. — Et quando se
podrá desechar el testigo , por ser enemigo de
aquel contra quien testifica, dicha 1. 6 en el fin.
— Compañero , causa mal grande, 1. 5 tit. 9
part. 2. — Disfrazado con capa de amigo, es pe-
ligroso el pelear con él, por no ser conocido, 1. 3
tit. 19 part. 2.
Enemistad, qué cosa sea , et cuantas maneras
son de ella, 1. 1 tit. 19 part. 2. — Grave et
capital, qual. se diga, 1. 22 tit. 16 part. 3. —
Capital, con el padre, puede escusar de la guarda
del huérfano, et qual se diga, I. 2 al fin tit. 17
part. 6. — Por quales causas et razones se haya,
et quando, 1. 6 tit. 33 part. 7. — JEt quando se
pueda desechar el testigo , por tener enemistad
contra quien testifica, dicha 1. 6 en el fin. — Ene-
mistad cansa recelo, 1. 31 tit. 4 part. 3. — Qual
sea bastante para desechar el dicho del enemis-
tado , I. 22 tit. 16 p^rt. 3. — Descubriendo la
parte en uno de los jueces de avenencia, que deba
hacer, 1. 31 tit. 4 p^rt. 3.
Enemistado, no debe ir á jurar ante el juez,
1. 22 tit. 1 1 part. 3.
Enfermedad, que sobrevino al siervo ó caballo
emprestado á alguno, quien sea obligado á la
curar, I. 7 lit 2 part, 5. — Si sobreviniere á al-
guno, no embarga el casamiento, ni se deshace
por eslo, I. 16 tit. 2 part. 4.— Teniendo el siervo
ó caballo comprado, si el vendedor no avisó della
al comprador, no vale la vendida, 11. 64 y 65
tit. 5 part. 5. — Et qué, si le avisó en general ó
con cautela alguna, allí 1. 66. — Enfermedad á
veces hace perder la memoria, 1. 38 tit. 4 part. 1 .
Enfermos, de grandes enfermedades no deben
ser compelidos á litigar- fuera de su domicilio ,
aunque haya rescripto para esto, 1. 4 1 tit. 18
part. 3. — Enfermo se haciendo el caballo ó
siervo que uno recibió emprestado de otro , si
será obligado á le curar á su costa, ó no , 1. 7
tit. 2 part. 5. — Debe ante todo cuidar de su
alma, y después de la medicina, 1. 37 tit. 4
part. 1.
Enfiteosis, en qué manera se haga et se diga
quando alguna cosa se enagena,et sobre qué co-
sas, 1. 3 tit. 14 part. 1. — Dando alguna cosa la
iglesia en enfiteosis, de qué forma se deba ha-
cer la carta et contracto sobre esto, 1. 69 tit. 18
part. 3. — Etqué quiera i\ec\Y contractus emphj-
tlteiiíiciis, et sobre qué cosas se ponga, et en
que manera se deba hacer; et si la cosa dada en
enfiteosis se piertle toda, ó parte della, ó se em-
peora, á cuyo daño deba ser; ct qué, si la cosa que
se da así es de iglesia, et no se paga la renta por
dos años,!. 28 tit. 8 part. 5, y 1. 3 tit. 14 part. 1.
— Enfiteosis teniendo uno de otro, si la quisiere
vender, débela vender al señor antes que á otro,
queriendo él dar por ella tanto como otro; '^t ([ué,
si no la quisiere, ct á quien la deba enlomes
vender el enliteota, et si la podrá empeñar, et á
quien, et qué parte haya el señor en ella quando
se vende á otro, allí 1. 29.
Engaño, hecho contra el propio señor, en nin-
guna manera debe valer, I. 29 al fin, tit. 26
part. 2. — Siendo hecho en el apreciamiento de
alguna dote, quando, et como deba ser deshecho,
1. 16 tit. 11 part. 4; et esto solamente en la
dote, quando fué mas ó menos estimada, pero
no en les otros contractos, allí en el fin. — En-
gaño si fuere hecho por parte del vendedor en la
venia que hace de los frutos de alguna cosa, si
por esto la venta valdrá, ó no, 1. 12 tit. 5 part. 5.
— Siendo hecho en la vendida de algima cosa ,
vendiendo et dando una cosa por otra, no debe
valer la tal venta, allí 1. 21. — Siendo hecho por
el vendedor, ó por el comprador, la vendida
no vale, y debe ser deshecha, allíl. 57. — Ha-
biendo en la venta de alguna cosa, como si el pe-
chero vende algo al hidalgo por defraudar los
pechos reales, si valdrá la vendida; et qué, si el
comprador sabe deste engaño, allí 1. 59. — Ha-
ciendo uno, por el qual hace que otro le prometa
algo, no vale la promisión así hecha, ni la pena
que en ella fuere puesta, 1. 28 tit. 11 part. 5. —
Et si el señor promete de no pedir al despensero,
o mayordomo engaño ninguno, si este pacto val-
drá, et quando sí, allí 1. 29. — Engaño habiendo
en la cuenta que uno dio, debe ser deshecho; ni
valdrá la cuenta, aunque el señor diga estar bien
pagado el dé carta desto , et qué si perdonó el
DE LAS SIETE PARTIDAf,
63
engaño, allí 1. 30. — Habiendo en la vendida que
el acreedor hace de la cosa empeñada, liace que
Ja vendida no valga, et quando , 1. 49 tit. 13
part. 5. — Et si el que prometió algo por engaño
qne le hicieron, lo paga después, si lo podrá re-
vocar et demandar, et quando , 1. 49 tif. 14
part. 5. — Engaño habiendo en la enagenacion
que hace el deudor de otro de sus cosas, en que
manera deba ser deshecho, 11. 7 y 11 tit. 15
part. 5. — Qué cosa sea, et quantas maneras son
dél, et qué departimiento haya entre los engaños,
11. 1 y 2 tit. 16 part. 7 con las siguient. — Et
quien pueda demandar emienda del engaño, et
ante quien, et áquales, et hasfa quanto tiempo,
et en qué manera deba ser hecha la emienda, allí
11. 3 y 6 con las siguient. — Et qué pena deban
dar al que hizo engaño , ó al que á esto ayudó , ó
los encubridores dellos, 1. 12 tit. 16 part. 7. —
Engaño no se hace al que lo sabe, et lo entiende,
et con todo eso lo hace, regla 25 tit. 34 part. 7. —
Hacen los clérigos, quando compran bienes de
dinero de la iglesia en nombre de otro, etqué pe-
cado sea, 1. 7 tit. 21 part. 1.
Entendimiento , qué bienes et que males
travga consigo, 1. 5 tit. 21 part. 2. — Está puesto
vn la cabeza, 1. 1 tit. 9 part. 2. — Entendimien-
tos de los hombros, son departidos, 1. 46 tit. 18
part. 3, prologo de la part. 1.
Enterrar, no se debe ninguno en la iglesia, ct
porqué razón, I. 1 tit. 11 ])art. 1. — Los muer-
tos, quien sea obligado, et á quien pertenezca este
derecho de soterrar, 1. 3 tit. I 3 part. I. — Enter-
rarse, en quales cementerios deba el hombre, ct si
podrá elegir sepultura en monasterio, allí 1. 5. —
En lugar sagrado, á quienes se veda, allí II. 8, 9
y 1 0. — Enterrar no deben á nadie C(m ricas ves-
tiduras, et porque no, allí 1. 13. — Enterrado si-
endo algún hombre, libre ó siervo, en algún lugar,
por esto el tal lugar queda por religioso, 1. 14
tit. 28 part. 3. — Enterrar deben á los clérigos
con sus vestiduras, aunque sean muy ricas, 1. 13
tit. 13 part. 1 . — Et los acreedores no deben im-
pedir que no se entierren sus deudores muertos
antes que les paguen ,1.13 tit. 9 part. 7, y 1, 15
tit. 13 part, 1.
Entrar, no puede ninguno á cazar en heredad
agena contra defendimieuto del señor dclla, 1.17
tit. 28 part. 3. — En heredad agena, por quales
razones pueda uno, allí 1. 18.
Entredicho, es causa espiritual, 1. 56 tit. 6
part. 1, y !. 14 tit. 9 part. 1. — Et qué quiera
decir, etqué Suspensión, et en qué difieran entre
sí, 1. 14 tit. 9 part. 1.
Entrega, de los castillos, como se deba hacer,
et por que razón se haga con aigimas solemnida-
des; et de la pena del alcayde que no fuere á re-
cibir el castillo á él dado dentro del plazo, II. 2
y 3 tit. 18 part. 2. — Siendo hecha dé algunos
bienes, en qué uianeía se deban vender los tales
bienes, 1. 6 tit. 27 j)art. 3. — Qué quiera decir,
et quantas maneras son della, et á qué tiene pro,
et por cuyo mandado deba ser hecha al here-
dero, 11. í , 2 y 3 til. 14 part. 6. — En qué ma-
nera et d» qué cosas se deba hacer por el que es
tenedor le la herencia como no debe, et qué fru-
tos deba restituir, et quales despensas pueda et
deba sacar, allí 1. 4. — Entrega, no pudiendo ha-
cer el tenedor de la herencia de alguna cosa, por
haberla enagenado, es tenido de dar al heredero
el precio que recibió de la cosa, si habia buena
fe en teniendo la heredad, mas si hubiese mala
fe, debe dar por ella tanto como podia valer, allí
1. 5. — No pudiendo hacer de algunas bestias et
ganados,porque se le murieron, será tenido de los
pechar, si fuera tenedor de la herencia de mala fe,
sino, no, allí 1. 6. — Habiendo mandado hacer el
juez, por cumplirla sentencia, ó el cogedor de
las rentas del rey,piu'de mandar vender la cosa
entregada, pero hade hacerse públicamente la
vendida, et no á escondidas, sino, no vale, 1. 52,
tit. 5 part. 5. — Tío debe ser hecha en los bienes
del tutor, ó curador, quando fué condenado su
menor, et quando sí, 1. 17 tit. 16 part 6. —
Que se da á los menores que fueron engañados,
véase Restitución.
Entrkgar, en qué lugar se deban las cosas de-
mandadas, 1. 21 til. 2 part. 3. — No entrejjar
puede el poseedor de mala fe la cosa que así tiene,
hasta tanto que le paguen las despensas necesarias
que hizo en la cosa,l. 44 tit. 28 part. 3. — Entre-
gando unoá otro las llaves, es visto darle la pose-
sión deloqueestádebaxo dellas, 1. 7 tit. 30 part. 3.
Envestí DURA, se puede hacer con lúa, ó sortija,
ovara, ó otra cosa semejante, 1. 4 tit. 26 part. 4.
Envestir, con qué señal, et quando, et en qué
manera deba el señor al vasallo á quien dio al-
guna cosa en feudo, 1. 4 tit. 26 pa)t. 4.
Enviado, del rey, si podrá ser procurador,!. 9
tit. 5 part. 3.
Enxambre, et quando pueda uno ganar el se-
ñorío del enxambre, et como, 1. 22 tit, 28 part. 3.
Enxícos, el contiendas, es luia misma cosa ,
véase el Proemio de la partida 4.
Era, del señor, se ha de poner en qualquiera
instrumento público que se hace, 1. 54 tit. 18
part. 3.
Erkciia , que quiera decir, et de donde tomó
este nombre, et por qué razones, et en qué manera
la deben hacer, et pedir, 11. 1,2 y 3 tit. 25 part. 2.
Errar, contra Dios, es en tres maneras, I. 23
tit. 4 part. 1.
Error, de cuenta , no basta para deshacer e)
juicio y sentencia definitiva de la qual no se
apeló, et quando, 1.19 tit, 22 part. 3. — Del tí-
tulo en la cosa que uno quiere ganar por tiempo,
quando impida la usucapión en la tal cosa, 1. 14
tit. 29 part. 3. — Délas personas, impide el casa-
miento quando uno cree que casa con una, et
casa con otra, I. 10 tit. 2 part. 4. — Pero no el
error de la qualidad ó de la fortuna, allí. —
Error habiendo en la institución del heredero, no
vale ; et qué, si el error eslá en el nombre, siendo
64
índice del texto
cierta la persona, ]1. 12 y 13 titulo 3 part. 6.
Escandalizador, peca mortalmente, 1. 52. tit.
5 part. 1.
Escandalizar, q ¡a; do no sr á culpa grave,
1. 53 tit. 5 part. 1.
Escándalo, quando se ha de evitar, etquando
no, 1. 50 tit. 5 part. 1.
Escarmiento, qué cosa sea , et quien !e pueda
hacer en la guerra, et por qué cosas, et á qué
personas, 1. 1 tit. 28 part. 2.
Esclavo, si fuere ordenado, sabiendo que lo
es, si le valdrá la orden ; et de su pena, et de la de
aquel que le ordena, 1. 18 tit. 6 part. 1. — Si se
acoge á la iglesia, si le valdi-á,l. 3 tit. 11 part. 1.
Ahorrado no puede emplazar á su señor, et
quando sí, 1. 4 tit. 7 part. 3. — Et qué pena me-
rezca si le emplaza sin licencia del juzgador,
allí 1. 5. — Y desto, véase abaxo en la palabra
Siervo. — Esclavo, para casarse, si ha de tomar
permiso de su señor, 1. 1 tit, 5 part. 4. — Se hace
el que mete su poridad en poder de otro, 1.16
tit. o part. 2. — Casado, si deberá primero obede-
cer á su señor que á su muger, 1. 2 tit, 6 p. 4.
Escoger, quien deba, quando un padre pro-
niftióáotro de dai le nnade sus hijas, et quando,
1. 11 tit. 1 part. 4. — Debe el que prometió de
dar uno de sus siervos á otro nombrándole, si
ambos son de un nombre, 1. 23 tit. 11 part. 5.
— Puede el que prometió de dar á otro tal ó
tal cosa; et qué, si la una dellas se muere, dicha
1. 23. — Quien deba la cosa, quando el testador
mandó alguna cosa á otro en general, 1. 23 tit. 9
part. (i. — Et si después que uno escogió se po-
drá arrepentir, ó no ; et qué, si fué puesta la esco-
gencia en mano de algún tercero, el qual no es-
cogió dentro de un año, allí 1. 2a. — í'^t si el
testador manda á dos hombres la escogencia de
alguna cosa, et ellos se desavinieren en el esco-
gella, qué deba hacer el juez, allí 1. 26.
Escribir, no puede un hombre siempre de una
manera, et qué cosas hagan vaiiar la letra, 1. 118
tit. 18 part. 3. — Escribiendo uno algún libro en
pergamino ageuo, cuyo deba ser el tal libro, 1. 36
tit. 28 part. 3.
Escritura, de procuración, en qué manera se
deba hacer, et quantas cosas deban ser nombra-
das en ella, 1. 14 tit. 5 part. 3. — Por qué causa
fué hallada ser necesaria, et de su pro, véase el
Proem. tit. 18 part. 3. — Llámase voz muerta,
allí — Qué cosa sea, et de su pro, et en quantas
maneras se departe, allí 1. 1. — De vendida,
como deba ser hecha, et que deba contener en sí,
allí 1. 56. — Escrituras, quales puedan los hom-
bres decir que son ningtmas, aílíl. lll,yl. 12
tit. 19 part. 3. — Et como deban los jueces ser
muy acuciosos en escodriñar los engaños que los
hombres hacen en las cartas, 1. 1 12 tit. 18 part. 3.
— Escrituras, en las quales no hay vicio, ni
falsedad alguna, en qué manera deban valer,
1. 114 tit. 18 part. 3, y 1. 12 lit. 19 part. 3;
et allí en qué manera se deba hacer esto. — Es-
critura negada por la parte, no prueba entre
tanto que la parte contraria no prueba ser válida,
I. Il4 tit. IS part. 3. — Privada, ya que no
prueba enteramente, hnce alguna presunción,
dicha 1. 1 l'i. — En original, hace fe; et quando
también haga fe el traslado, dicha 1. 114 en el fin.
— Cscriuras públicas que las paites hacen ante
los jueces, por que cansas no valgan, ni deban
ser creídas, allí 1. 115. — Escritura, diciendo
uno que es falsa, debe el juez tomarle juramento,
et como, et débele dar término para lo probar,
allí 1. 116. — Pública, por qué razones no deba
ser creída, si la parte contra quien la mm stran
pudiere probar lo contrario, allí 1. 117. — Pú-
blica, queriendo uno desecharj como, el en qué
casos deba el juez ser acucioso para conocer si es
falsa ó no, allí 1. 118. — Privada, confesada por
la parte enjuicio, tiene fuerza de pública , y por
ella se puede pedir execucion de la deudii, allí
1. 1 19. — Et qué se ha de hacer si la parte con-
traria negare ser esta carta hecha por su mano,
allí. — Et esta escritura debe ser hecha con
causa, porqué sin ella no valdrá, allí. — Escri-
tura, en la cual el guardador del huérfano confesó
mas bienes de los que tenia- su menor, no la
puede redargüir de falsa, aunque diga que lo
hizo porque su menor pareciese mas rico, allí
I. 120. — Privada et particular, en que uno
dice que otro le debe, qué fe haga, allí 1. 121 . —
Si se cíixere que es perdida, y se pide otra , como
se deba hacer esto; et qué, si el deudor es rebelde,
II. 10 y 11 tit. 19 part. 3. — Si se hallare f n
poder del deudor, si se presumirá haber paga ío
á su acreedor, et quando, dicha 1. 11.-^ — " Escri-
turas, dando uno á otro de alguna cosaqueposee,
es visto darle la posesión de la tal cosa, I. 8
tit. 30 part. 3. — Escritura, por la cual uno
confiesa que recibió alguna cosa prestada, no
siendo así porque después no se la prestaron ,
quando valdrá, et quando no, 1. 9 lit. 1 part. 5.
— No es necesario que intervenga en la dona-
ción que el rey hace á un privado, ni en la que
el privado le hace á él , aunque sea grande, 1. 9
tit. 4 part. 5. — Quando, et en qu'! casos no sea
necesaria en la donación que uno hace áotro, et
hasta qué quantia no se requiera, dicha 1. 9. —
De donación ó compra, si fuere dada por prenda,
qué sea visto darse por esto en prendas, 1. 14
tit. 13 part. 5. — Teniendo uno de otro, en ía
qual confiesa deberle algo, si el acreedor la rom-
piere, si por esto será visto perdonarle la d< iida,
allí 1. 40. — Teniendo uno de la deuda que otro
le debe, si esta en su testamento la mandare á
otro, si será por esto visto mandarle la tal deuda,
1. 47 tit. 9 part. 6. — Escrituras de la herencia,
quien las deba tener quando hay instituidos mu-
chos herederos, 1. 7 tit. 17 part. G. — Et á qué
sea obligado el que las tuviere, allí 1. 8. — - Et
desto véase arriba en la palabra Cartas. — Es-
critura de legitimación, como se hdcc, 1. 9 tit. 18
narf "^ ~ De quitamiento de peclio, que el rey
LAS SIETE PARTIDAS,
£5
otorga, aiii 1. 10. — De quUaiiMento de portazgo,
como se hacia, allí 1. II. — De p«írtl()n, que el
rey otorga, como se hace, allí I. 12. — De ar-
rendamiento real, como se hacia, allí 1. 13. —
En qué uno paga algún real derecho que tuvo á
sil cargo, como se hace, allí 1. 14. — De avenen-
cia, como se hace, allí 1. 15. — Sobre alguna la-
borqueel rey manda, como se hace, allí 1. 1(). —
Que se hace para que algunos guarden los puer-
tos, como era, allí I. 17. — Escrituras que uno
tiene, quando se le obliga á presentarlas ó exhi-
birlas, 1. 17 tit- 2 part. 3. — Escritura de po-
der, qué circunstancias ha de tener, 1. 14 tit. 5
part. 3. — Escrituras contrarias, ninguna vale,
i. 41 tit. 16 part. ?. — públicas, como se ha-
dan por los escribanos, 1. 54 tit. 18 part. 3. —
Escritura de venta, como se» hacia, allí 1. 56. —
Escrituras sobre fiadores de las ventas, como se
hacian, allí 1. 57. — Escritura de venta, como se
hace quando la muger consiente, allí 1. 58. —
De venta por un menor, como se hacia, allí I. 59.
— De cambio, como se hacia, allí 1. 66. — De
donación , como se hacia, allí 1. 67. — De feudo,
como se hace, allí 1, 68. — De censo, como se
hace, allí 1. 69. — De préstamo de lo que se
cueuta, mide, ó pesa, como se hace, allí I. 70. —
De préstamo de caballo, ó cosa mueble, como se
hacia, allí 1. 71. — De deposito, como se hace,
allí 1. 72. — De arrendamiento de casa, como
se hace, allí 1. 73. — De arrendamiento de tierra,
como se hace , allí 74. — De labor que se pro-
mete, como se hace, aílí 1. 75. — De alquiler,
como se hace, allí 1. 76. — De fletamento de
nave, como se hace, allí 1. 77. — De compañia,
como se hace, allí 1. 78. — De partición, como
se hace, allí 1. 80. — De paces, como se hace,
allí 1. 82. — De tregua, como se hace, allí 1. 83.
— En que el padre promete á su hija en casa-
miento, como se hace, allí 1. 84. — En que uno
promete casarse, como se hace, allí 1. 85. — De
dote, como se hace, allí 1. 86. — De arras pro-
metidas por el marido, como se hace, allí 1. 87.
— De ingreso de religión, como se hace, allí
1. 88. — De reconocimiento de señorio, como se
hace , allí 1. 89. — De libertad de esclavo, como
se hace, allíl. 90, — De prohijamiento, como se
hace, allíl. 91. — De prohijamiento de uno que
no está en poder de su padre, allí 1. 92. - — De
emancipación, como se hace, allí 1. 93.-— Para
guarda de menores, como se hace, «11Í94. —
Para que las madres sean curadoras de sus hijos,
como se hace, allí 1. 95. - — De poder, otorgada
por un curador, como se hace , allí I. 96. — De
poder, como se hace, allí 1. 97. — De poder de
concejo, ó villa, como se otorga, allí 1. 98. -«•
De inventario, como se hace, allí 1. 99. — . De
cuentas de los guardadores, como se hace, aljí
1. 102. — De testamento, como se haée, allí'
1. 103. — De codicilo, como se hace, allí I. 104.
— De compromiso, como se hace, allí 1. 106. —
De sentencia de avenidores, como sea, allíl. 107.
Y.
■ — De apelación, como .se hace, allí 1. 110.
EscniB.MSos, iKí nadie no pueden serlos cléri-
gos, I- 45 tit. 6 part. 1. — Del rey, quales de-
ban ser, 1. 8 til. 9. parí. 2. — Del rey, si descu-
brieren lossecretos del rey, o hicieren otraalguna
falsedad en su oficio, como deban ser castigados,
dicha h 8. — De los adelantamientos, deben allí
ser puestos por mandado del rey; et qué deban
estos hacer por razón de su oGcio, allí 1. 22. —
De las almonedas, que deben hacer mientras allí
están, et quales deben ser estos, et qual sea su
£)íicio, 1. 34 tit. 26 part. 2. — Públicos, son obli-
gados á mostrar los registros á todos aquellos á
quien les perteneciere,!. 17 tit. 2 part. 3. — Qua-
les pueden ser en las pesfjuisas, et quales no,
1. 10 tit. 17 part. 3. — Públicos, en qué forma
deban hacer las carias, et qué deba ser en ellas
puesto, 1. 54 tit. 18 part. 3. — Qué deban hacer
antes que vayan á la p'ai.-..;iiisa, ct asi de jurar,
jet como, 1. 9 tit. 17 part. 3. — Et de qué manera
se crien por los reyes, et de qtié forma, I. 8
tit. 18 parí. 3. — Débense trabajai' de conoccF
las partes que cjuieren hacer algún instrumento,
allí 1. 54. — Escribano que hizo alguna caria,
si se muriere ó enfermare, qué se deba hacer,
allí 1. 55. — Público, que entra en lugar de otro
que murió, en qivé manera deba jurar, dicha 1. 55.
— Et como deba sacar registros de las cartas del
finado, allí. — Escribano, si dice ante el juex
xjue él escribió ó no escribió alguna carta, que
fe haga, et lo que el juez deba hacer en el caso^^
allí 11. 115 y 118. — Qué quiere» decir, etquan-
tas maneras son íkllos; et qué provecho nact' de
su oficio quando lo hicieren bjnn, tí quales deban
ser, 11. 1 y 2 tit. 19 parí, 3. r— Escribanos, quitit
los deba poner, en la corte ó en otras partes, ctllj
]. 3. — Et en qué manera deban ser puestos, eí:
aprobados, et examinados, allí 1. 4, -^ Escriba-
nos, deben guardar los registnts , el quales otra^
cosas deban guardar, allí 11. 5 y 9. — Coum dc-a"
ben ser avisados para hacer las cartas de simple
justicia, allí 1, 6. — De la corte, et de las ciuda-
des et villas, deben escribir sus cartas cumplid
danicnte, et no por abreviaturas, allíl. 7. — De-
ben guardar los registros, ^t del pro que desKí
nace, allí 1. 8. — Escribano debe hacer otra vea
ia carta quando el á quien la dio dixo que la ha^.
bia perdido, allí 1. 10. — Debe hacer otra vez
la carta quando el contra quien fué hecha, la
contradixese, ó fuese rebelde, allí 1. 11. — Pú^
blico, si debe renovar la carta que la parte dice
que está vieja, et en qué manera deba hacer esio,
allí 1. 12. -r— Escribanos de la casa del rey, qué
deban tomar por las cartas que hacen en perga-
mino, allí 1, 13. — Deben ser honrados, et guar-
dados, allíl. 14. — De las villas ó ciudades, que
derechos deban haber de las cartas et escrituras
que hicieren, allí 1. 15. — Que hicieren falsedad
en su oficio, qué pena deban haber, allí 1. 16. —
Son como testigos piíhücoscn las escrituras que
li.:rr,-j. ¡tlh 1 3, T— Escribano .queiiendo ser uno
66
INDICt: DEL TEXTO
lie alguna ciudad, ha de traer testimonio de quien
es de todo el pueblo, allí 1. 4°. — Escribanos,
como deban jurar, dicha 1. 4. — Escribano, si
escribiere en algún libro ageno, cuyo deba ser,el
libro, 1. 36 tit. 28 part. 3. — Debe llevar en la
nave el maestro della ; et qué deba este hacer ;
et de la fe que hace su escritura, 1. 1 tit. 9
part. 5. — Escribanos son "como siervos ptíbli-
cos, y pueden recibir estipulación en nombre de
otro que hará algo, ó en nombre del huérfano,
I. 7 tit. 11 part. 5. — Que hacen cartas falsas, ó
que mudan las palabras dellas, ó descubren lo
encomandado, hacen falsedad, 1. 1 tit. 7 part. 7.
— Que descubren lo que los testigos dixeron,
quando ante ellos se hace alguna pesquisa, cat^n
'í^n pena de falsarios, dicha 1. 1. — Escribano
que hizo alguna falsedad, qué pena deba haber
por ello, al!í 1. 6. — Escribanos de fechos, pue-
den nombrarles los señores de lugares , pero sus
escritos no deben ser creídos por el reyno, 1. 3
lit. 19 part. 3.
Escrutinio, qué sea, II. 17 v 19, tit. 5 part. 1 .
EscuDEíos, (jué deban hacer antes que les den
caballería, I. 13 tit. 21 part. 2.
Escuelas, en qué lugar deban ser edificadas,
II. 2y 5 tit. 31 part. 2.
Escusa, si pueden tener los que juran, para no
caer en la pena de perjuro, II. 27, 28 y 29 tit. 1 1
part. 3.
Escusa de los Tutores, ó Curadores, véase Tu-
TOEKS y Curadores.
EscusAR, no se puede ningnno de responder por
-si mismo, quando es acusado de algún delito,
J.6 tit. I part. 7.
Espada, et cual fué su origen, I. 4 en el m»^-
dio, tit. 21 part. 2. — Et porque arman caballe-
ros con ella, et no con otra arma, allí. — Espada
espiritual , es la ley de Dios, et qual sea la lem-
=}3oral , et del poder de ambas á dos. véase en el
prólogo de la part. 4. — Como se ha de ceñir al
novel después que fuere hecho caballero, 1. 15
tit. 21 part. 2.
Espanto, qué sea, 1. 15 tit. 13 part. 2.
España, es de su natura caliente, et por esto las
cosas que en ella nacen son gruesas , et de mas
fuerte complision, 1, 7 tit. 22 part. 2.
Españoles, usaron mas la lealtad que otras
gentes, 1. 2 en el principio, tit. 18 part. 2. —
Tueron siempre muy sabidores de guerra, et mu-
cho usados en los hechos de las armas, 1. 9 tit. 17
part. 2, y 1. 2 tit. 27 part. 2.
Especiero, qué pena deba haber sí vende yer-
ibas |)ara matar á alguno, et quando, 1. 7 tit. 8
.part. 7.
. Espejo, d.e los vasallos, es el rey, 1. 4 tit. 5
part. 2.
Espera, de creedores, qui^n pueda conce-
derla, 1. 33 tit. 18 part, 3.
Esperanza, es entrada para ver el hojnbre ló
jque cree; et porqué haya el hombre de tener
^sta esperanza , IJ. 2 y 4 lii, 12 p.art. 2, ■?— Q,^é
cosa sea , allí 1. 4 . — Et por qué razones debatí
los hombres tener esperanza, allí 1. 4. — Et de
los bienes que vengan á los que la tienen, allí
1.5. — Esperanza teniendo uno de suceder en
los bienes de otro, si podrá vender esta espe-
ranza , ó no, et quando, et en qué manera, 1.13
tit. 5 part. 5. — Esperanza en Dios, hace al hom^
bre fuerte, 1. 5 tit. 12 part. 2. — En Dios, causa
folgura en el trabajo, allí 1. 5. — En Dios, da
buen entendimiento, allí 1. 5. — Escomo árbol
plantado en buen lugar, allí I. 4.
Espías, debian tener parte de lo que se ganaba
en la guerra, I. 10 tit. 26 part. 2.
Espiritual fornicio, qnal sea; et si por este se
apartará et deshará algún casamiento, I. 16 en
el iin, tit. 2 part. 4. — Espiritual demanda, qual
se dice, 1. 56 tit. 6 part. 1. — Espiritual casa,
en qnantas maneras es, I. 1 tit. 7 part. 1. — Es-
piritual parentesco, qual sea, II. 1 y 2 tit. 7
part. 4.
Issposo, que hace donación á su esposa, ó ella
á él, f|(iando las ganen para sí, et quando no; et
esta donación se llama sponsahirn Inr^itaSy 1. 3
tit It part. 4. — Espf>sa , si hiciere donación
á sn esposo, lo (pial nunca se presume, por-
que (odas las mugeresson avaras, quando la ga-
naiá ó no fl esposo, allí. — Esposos, si cogen
los frutos de la cosa ([ue les fué dada en dote, si
los harán suyos, et quando antes que se casen,
allí 1. 11. — Esposa, si podrá casar luego que
muriere sn esposo ; et si por esto caerá en alguna
pena, I. 3 íit. 12 part. 4.
Espurios, hijos, (piales se digan, et porqué se
llamen a^í , I. 1 tit. 15 part. 4. — Et estos no
suceden á sus padres ni abuelos, ni pueden te-
ner dignidades, ni han las honras que los legíti-
mos, allí 11 2 y 3.
EsTAoo, de los hombres, que quiera esto decir,
et qnantas maneras son del, et á qué tiene pro, et
en quantas maneras se reparte la fuerza del estado
de los hombres, 11. 1 y 2 tit. 23 part. 4. — Et
condición, qual sea el de la criatura mientras está
en el vientre de su madre, allí 1. 3. — Si le mu-
dare algún hombre , no vale el testamento que
antes hizo; et porqué, et quando, 1. 18 tit. 1
part. 6.
Estandarte, qual sea, I. 13 tit. 23 part. 2, —
Quien pueda traerle, allí 1. 13.
Estimación, déla cosa muerta, quando esté uno
obligado á pagarla, et quando no, 1. 29 tit. 23
part. 3. — De la cosa debe dar el que hizo alguna
cosa para sí de otra agena, quando no puede vol-
verse á su primera natura, 11. 33, 34 y 35 tit. 28
part. 3. — Del daño, no la puede uno pedir por
otro, aunque tengan una cosa juntos, sin poder
para ello, 1. 17 tit. 32 part. 3. — De la cosa agena
que el rey vende como suya, si se debe al verda-
dero señor; et dentro de quanto tiempo la debe
pedir el señor,!. 53 tit. 5 part. 5. — Debe pagar
el oficial que, no sabiendo hacer algún oficio, dice
que sí sabe et pierde lo. que le dan á Macpr, ]. 10
DE LAS SIKTE PARTIDAS,
G7
tlt. 8 part. 5. — Debe ser pagada por el ofit-ial '
que teniendo la cosa en su poder pai-a la hacer se
le perdió, ó empeoró, 1. 12 tit. 8 part. 5. — De
la cosa muerta, es obligado á dar aquel que la
prometió dar á cierto dia, y no la dio, si después
se muere, 1. 18 tit. II part. 5. — De la cosa agena
que el testador mandó diese el heredero, quando
se deba, ó no, 11. 10 y 38 tit, 9 part. 6. — de la
cosa que el testador mandó á alguno, la qual él
no podia mandar, si la deberá el heredero, allí
II. 13, 14 y 15. — De la cosa que el testador
mandó dar á alguno, si la dará el heredero,
quando el testador vendió et enagenó la tal rosa
en su vida, 1.17 tit. 9 part. 6. — Et si le fué man-
dada en dos testamentos, allí 1. .54. — Del daño
que uno hizo, por sí, ó por otra persona, ó por
sus bestias et ganado , ó en otra manera qual—
quiera, como debe ser hecha, et por quien, et
quando, véase todo el tit. 13 part. ti, y en las pa»
labras Daño, Emienda y ApreciamientOp
EsTRANOS, aunque no sean parientes del que es
habido por siervo de otro, pueden parecer en juir
cío, para poner á este en libertad , I. 4 en el íin,
tit. 5 part. 3. — Herederos, quales se digan, et
en qué se difieran de los suyos, et de los necesa-
rios, 1. 21 tit. 13 part. 6. — Si murieren fuera de
sus tierras, donde deban ser enterrados, I. 8
tit. 13 part. 1.
Estudiantes, mientras viven en unas casas, no
se las puede tomar otro alguno, 1. 5 t. 31 part. 2. -
— Quando podrán apelar después de pasado el
término ordinario para esto, et en qué manera,
1. 11 tit. 23 part. 3.
Estudio, qué cosa sea, et quantas maneras son
de él, et por cuyo mandado debe ser fecho, 1. 1
tit, 31 part. 2. — Estudios, en quales lugares de-
ban ser hechos, et como han de ser guardados los
maestros de ellos, 11. 2 y 5 tit. 31 part. 2.
Examinar, et en qué manera deban ser exami-
nados los escribanos, 1. 4 tit. 19 part, 3.
Excepción, opuesta por el derriandado, como
se debe probar, et dentro de qué tiempo, et por
quales se pueda escusar de no responder á la de-
manda, et por quales no, 11. 8 y 10 tit. 3 part. 3.
• — Opuesta contra alguno en su persona , como
que es siervo, etc., si impedirá lalitiscontestacion,
ó no, 1. 10 en el Proemio, allí. --'Excepciones, qua-
les se deban primeramente determinar et juzgar
ántesquese proceda en el negocio principal, 1.11
tit. 3 part. 3, y I. 5 tit. 10 part. 3. — Excepción de
la pecunia no contada, quando, et dentro de
qué tiempo, competa al deudor, 1. 9 tit. 1 part. 5,
' — Perentoria, qual se llame, dicha 1. II tit. 3
part. 3. — Excepciones, quales puedan ser pues-
tas por la muger, ó por los otros que son acuba-
dos de adulterio, et quando, et de su efecto, I. 7
con las siguientes, tit. 17 part. 7. — Excepción
de servidumbre, quien deba probarla, 1. 5 tit. 14
part. 3. — De menor edad, quien deba justificarla,
allí 1. 4. — De cosa juzgada, quando no aprove^
che al demandado, 1.24 tit. 2 part, 3,
Excomunión, su ha de temer y no despreciar,
1. 29 tit. 9 part. 1.
Excomulgados, qué cosas les son vedadas, allí
1.36.
ExrcuooN, de la senlcncia, se suspende en los
delitos menores, si el contra quien es dada apela
de los mayores; pero no al revés, 1. 14 tit. 23
part. 3, — Kn quales bienes se deba hacer, 1. 3
tit. 27 part, 3. — Como se deba hacer, quandc*
muc;hos son condenados en una sentencia, allí
I. 4. — Et no pueden apremiar á ninguno dellos
por toda la deuda, aunque al principio estuviese
obligado cada uno dellos in solidum, dicha 1. 4.
— Execucion de la sentencia , si se podrá hacer
en la prenda que uno tiene de otro, si este tercero
fuere por otra deuda condenado, I. 38 tit. 13
part. 5.
Execütar, las sentencias, quales jueces lo pue-
dan liacer, et quando , el en qué manera , et en
quales bienes se deba execütar, 11. 1, 2y 3 tit. 27
part. 3. —Como se deba la sentencia que es dada
contra muchos, allí 1. 4. — Dentro de quanto
tiempo se deba 1^ sentencia, allí 1. 5. — Se debe
la sentencia de muerte dada contra alguno de
dia, et no de noche, el por qué razón, allí 1,5,
Executor, del testamento, si vendiere alguna
cosa del finado , en qué forma deba ser hechíi
la carta sobre esto, 1. 62 tit. 18 part. 3.
Executor, véase Juez executor,
ExiDos, ni las otras cosas comunes de todos los
del pueblo, ñolas puede nadie ganar por tiempo,
1. 7 tit. 29 part. 3.
ExoRcisTA, quien sea, etque sea obligado á ha^
cer, 111 til. 6 part. 1.
Extremaunción, quando se deba dar á los en->
fermos, et por quien, et como se deba hacer, et
en quantas partes del cuerpo deban untar al en-?
fermo; et quien la instituyó de nuevo, et á auier}
se deba negar, II. 69, 70 y 71 til. 4 part. 1.
Jl ALciDiA, véase Quarta fa^cipia.
Falsedad, cjue cosa sea, 1. 1 tit. 7 part. 7. — Et
en que se diferencie de la necedad, 1. 2 en el prin-
cipio, tit. 14 part, 2. — Et qué es de la pena del
escribano que jure falsedad, 1.16 tit. 16 part. 3.
• — Falsedad es una de las mayores maldades que
el hombre puede hacer; et qué c:osa sea, el quan-
tas maneras son della , et en quantas et quales
llaneras se haga, 11. 1, 2 y 3 tit, 7 part. 7. — Et
quien pueda acusar á los hacedores de las false-
dades, et hasta qué tiempo, allí I. 5, Et qué
pena merecen los que hacen falsedades , allí I. 6.
— Falsedad hace el que tiene pesos ó medidas
falsas, et qué pena debe haber ; et falsedad hace
el íjue vendí' una cosa dos veces, et cjuando, allí
1. 7. — Haciendo el medidor ó contador, f]u;uulo
son puestos para hacer este oficio, como deben
ser castigados por ello, allí 1. 8. — Haciendo uno
en la moneda , haciéndola él , ó cercenándola , ó
en otra manera, qué pena deba haber, allí 1. 9,
68
índice del texto
Fama, si es mala, es muerte et peor que muerte,
1. 2 en el medio, tit. 19 part. 2. — Et si por ella
se podrá probar la muerte de alguno, 1.14 tit. 14
part. 3. — Qualfs casamientos deshaya, et quales
no, etquando, 1. 18 tit. 9 part. 4. — Que cosa
sea, et por qué causas se pierda, 1. 1 con otras,
til. 6 part. 7. — Que perdió uno por su didito,
por qué razones et quando la cobre, et en qué
manera, alií 1. 6. — Sola, si bastará para que uno
sea puesto á cuestión de tormento, 1. 3 tit. 30
part. 7. — Buena, deben tener los escribanos, 1. 2
tit. 19 part. 3.
Familia, qnal se diga, et qué personas se com-
prehenden debaxo deste nombre, 1. 6 tit. 33
part. 7.
Fantasía, qué quiere decir, 1. 8 tit. 13 part. 2.
— Qué sea, allí 1. 8. — Es, pedir cosa que no se
merece, allí 1. 8. — Produce locuta, allí 1. 8.
Favorecer, deben los criados á sus señores,
quando ven que los matan, 6 que se quieren ¡na-
tar á sí, ó á sus miígeres, ó liijos; f t en qué pena
caygan si no lo hacen, 1. 16 tit. 8 part. 7.
Fe, qué quiere decir, 1. 31 tit. 4 part. I . — Et
Jos que ayudan á los enemigos contra ella, qué
pena deban habir, 1. 38 tit. 9 part. 1. — Fe, (jué
cosa sea, 1. 7 tit. 5 part. 2. — Porqué convenga
que la haya el hombre, 1. 2 t.it. 12 }>art. 2. — Et
la fe es raíz para conocer á Dio% allí. — Fe, qué
cosa sea, allí 1. 3, en el principio, — Debe el va-
sallo siempre guardar ¿ sn^señor, tt por ello se
dice feudo., 1. 1 tit. 26 part. 4. — Sin buenas
obras, muerta es, !. 14 tit. 4 part. 1. — Es raiz
y fundamentí) para conocer á Dios, 1. 2 tit. 12
ípart. 2. — Hace (¡iie viva el que muere, allí 1. 2.
— Hace no temer á la jnuertfi , y porqué, allí
\. 2.
Fí:r.iAi)í}s, pueden hacer los reyes et empera-
.xlores, 1. 36 tit. 2 part. 3. — «A provecho del pue-
j>l.o, quates sean, dicha 1. 36. — Son contados en
el término concedido para apelar, 1. 24 tit. 23
part. 3.
Ferias, solo los emperadores et reyes las pue-
den poner, et no otros señores, 1. 2 tit. 1 p. 2. —
Et mercados, no se deben hacer sino en aquellos
lugai-es en que antiguamente se acostumbraron
hacer, si no fuere habiendo privilegio para que
se hagan nuevamente en otros lugares, 1. 3 tit. 7
part. 5. — Et durante las ferias, si podrán ser
apremiados á que paguen los que á ellas vienen,
■ et quando, et en qué manera los deben apremiar,
dicha I. 3. — Ferias pudiendo tener un lugar por
privilegio del rey, si ao usaren por diez años del
tal privilegio, no vale después, la misma I. 3. —
Et los mercaderes que vienen á las ferias, deben
ser seguros, ellos et sus cosas;et qué, si los roban,
.et el robo es conocido, et de la pena del robador,
allí 1. 4. — Ferias, que sean, 1. 1 tit. 23 part. 1.
Feudatario, aunque sea clérigo, debe en aque-
lla causa pleytear ante el señor del feudo, et no
ante su juez, 1.57 tit. 6 part. 1. — De alguna he-
jj'edad t.'u la i iber.n de río, un debe ser señor de la
isla que se hace de nuevo en el río , sino eí señor
de la propiedad, I. 30 tit. 28 part. 3 ; pero sí
si algo acreciese á la cosa que tiene en feu-
do, dicha 1. 30 al ün. — Feudatario, quando^
como, et en qué manera deba ser envestido del
feudo que le dan , 1. 4 al fin, tit. 26 part. 4. —
Feudatarios, qué servicios deben hacer á sus se-
ñores por razón dtl íVudo que del tienen, et como
los señores los deben guardar á ellos, allí 1. 5. —
Et si los ])adres ó los hermanos del feudatario
heredarán el feudo, ó quien lo herede, allí 11. 6
y 7. — Et los que heredan el feudo están obliga-
dos álos mismos servicios á que era obligado el
á quien sucedieron , allí. — Feudatario, porqué
razones pueda ser privado del feudo por su señor,
11. 8 y 9 tit. 29 part. 4. — Por quales yerros que
el señor haga contra él, gane la propiedad de la
cosa que tiene á feudo, et la])ierda ti señor, dicha
1. 9 al íin. — No puede vender el feudo, et muer-
to él, el nuevo feudatario debe venir á jurar
íieldaíl á su señor, et á sus hijos, 1. 10 tit. 26
part. 4. — Si por razón del feudo que tiene hu-
biere contienda con su señor, quie-nes deí),in en-
tonces ser jueces, allí I. i 1. — Gana el señorío de
la cosa que le fué dada en feudo, quando el se-
ñor que se la dio se la toma por fuerza, 1. 16 tit, 10
part. 7.
Fkudo, et como se deba hacer la carta quando
se da algo á alguno en feudo, 1. 68 tit. 18 part. 3.
— Que cosa sea,et donde tomó este nombre, et
quantas maneras son del, et en qué difieran, 1. 1
tit. 26 p.4. — Tierra, et honor, 11. 1 y 2 tit. 26 p. 4.
— Quien le pueda establecer, et á quien pueda et
deba ser dado, et de qué cosas, et en qué manera se
debe dar et recibir, allí 11. 3 y 4. — - Et con qué,
como, ó en qué manera, debe el señor que da al-
guna cosa en leudo, envestir á su vasalk), allí 1 4,
al fin. — Et qué servicios deben , por razón del
feudo, hacer los vasallos á sus si ñores, et como los
señores los deben guardar á ellos, allí 1. 5. — -
Quien le deba heredar, et pueda suceder en él ,
et quien no; et como los padres et los hermanos
del vasallo no lo heredan, allí II. 6 y 7. — Et el
que le heredare, está obligado á hacer el mismo
servicio al señor del feudo, como lo estaba él á
quien heredó, dicha 1.6. — Feudo, si fuere dado
de algún reyno, ó condado, ó gran dignidad, no
pasará á los hijos ó nietos, sino cpuindo fuere
así dicho en la concesión, dicha 1. 6. — Por qué
razones le pueda perder el vasallo, allí I. 8. — Et
por c|ual razón pueda el señor perder la pro] i. dad
que ha en e\ tal feudo, allí 1. 9, — Et la propie-
dad útil feuxlo pierde el stíñor por muclias razones,
y se pasa al íeudaiari , dicha 1. 9. — Feudo, como
le pueda vender el vasallo, el como el hijo, muerto
su padre, deba venir á jurar fieldad á su señor
et á sus hijos, allí 1. 1 1.-^— Et si no lo hace, si por
esto perderá el feudo, allí. — Et si hubiere con-
tienda entre el señor et el vasallo sobre razón del
feudo, quienes deban ser jueces, dicha 1. 11. —
Feudo, siendo dado por a'gur.o a otro, si después
DE LAS siK ; r-: partidas.
69
•el que le dio entra por fuerza aquella cosa, ó
olro estraiio, que pena deban haber, 1. 16 tit. 10
fjarl. 7.
Fiadores, de qué personas lo podran ser los
clérigos, 1. 45 lit. 6 part. 1. — Que prometieron,
sopeña, que el menor estaría por lo que los arbi-
tros sentenciasen , si estarán obligados á pagar,
si el menor no está, ley 25 tit. 4 part. 3. —
De ralo, debe dar siempre el procurador del reo,
íiunciue el instrumento de la procuración sea
válido , si no fuere quando le fiare el mismo se-
ñor del pleyto , ley. 21 al ün, tit. 5 part. 3. — Et
no debe ser suelto sobre fiadores el que el rey
niai.dare prender, si no fuere quando él asi lo
dixerri en su carta, ley 24 tit 18 part. 3. — Fia-
dor puédese alzar de la sentencia dada contra el
que él liara, si este no se quisiere alzar del la, 1. 4
tit. 23 part. 3. — Fiadores dando uno, habiendo
comenzado á prescribir la deuda, interrúmpese
por esto la prescripción, ley. 29 tit. 29 part. 3.
— Fiador, del hijo que mientras está so el poder
de su padre toma algo prestado, si estai'á obliga-
do, ó no, á lo tornar, et quando, ley. 4 tit. 1
part. 5. — Que prometió de traer á alguno á jui-
cio á cierto dia, so cierta pena, si no lo traxere
bino dos ó mas dias después , no caerá en la pe-
na , ley. 36 tit. 11 part. 5. — Et quando , et en
qué caso se excuse el fiador, aunque no le trayga
para el tiempo que dixo, allí 1. 37. — Et si será
lo mismo en las penas que algunos prometen fue-
ra de juicio, dicha ley 37. — Fiador, qué quie-
re decir, et á qué tiene pro, et quien puede ser
fiador, et quien no, II. 1 y 2 lit. 12 part. 5. —
De menor de veinte y cinco años, fincará obli-
gado por él, á menos que al tal menor fuese hecho
engaño; et no podrá demandar al menor lo que
habrá pechado , si este quiere desatar el pleyto
porque fuera fecho á su daño, allí ley 4. — Fia-
dores , sobre qué cosas et pleylos puedan ser
dados, et en qué manera deba ser hecha la fia-
duria, allí 11. 5 y 6. — Fiador, luego que fia á
otro queda tan obligado como el propio deu^
dor principal, dicha ley 6. — Bien puede en-
trar uno por otro en ante que el deudor principal
sea ol)li;.'ado, ó quando se obliga, ó después de
obligndo , allí. — Puede ser uno de otro á tiempo
cierto, et so alguna condición, dicha ley 6 al fin.
— No se puede obligar mas que el princi|)al , et
en quantas razones et maneras ])ueda í.er este
mas , allí ley 7. — Fiadores sieudo muchos de
uno, como et quando puedan ser convenidos
todos á que paguen, et quando no ; et qué si hxs
unos son pob.f-es, et no se dixo nada al princi-
pio, allí ley 8. — Fiador, no debe ser en ante
convenido que su principal, et (]uando sí, allí
ley. 9. — Et quando dos, ó mas, se hacen fia-
dores por una deuda, obligándose como princi-
pales, como deban ser convenidos, allí lev. 10. —
Fiador, si pagare toda la deuda del deudor, puede
después pedilla á él, ó á los fiadores que eran con
él, ct débele ser otorgadc este pnder del que
recibió la deuda , allí 11. lly 12. — Puede ser
uno de otro en muchas maneras, dicha ley. 12.
— Quando , aunque pague por el deudor, no ten-
ga acción ])ara le pedir nada, dicha 1. 12. — Por
quales et (¡uantas razones puede salir de la fia—
duria, et puede coni[)eler aquel á quien fió que
le saque della, allí 11. 14 v 19. — Quando sea
obligado á poner defensiones contra el que le
hace demanda, áél ó á su principal ; et quales de-
ba poner, et quales no, allí ley. 15. — Fiador, si
nuiere, no se desata por eso la fiaduria, sino
pasa á sus herederos, los (piales han la misma
obligación que el difunto, allí ley. 16. — Si pa-
gare antes del plazo no puede demandar nada
al principal deudor hasta el dia que señalaron
para pagar, allí. — Saliendo alguno de otro de-
que le traeria ajuicio so cierta pena, qué plazo.s-
le deben dar, etquantos, antes que le sea de-
mandada la pena , ley 17 lit. 12 part. 5. — Et
si podrá este fiador defender en juicio á aquel á
quien fió, et quando, et hasta qué tiempo; et
quando, si le condenan, et como estará obligada
a ¡lagar los daños, allí 1. 18. — Fiador de algiuio
que le traerá á juicio, si este á quien fió se mué •
re, quando se librará por esto el fiador, et quan-
do no; et qué, si no señaló dia á que lo traxese,
ó si murió después del dia, allí ley 19. — Si podrá
compensar la deuda que le deben con loquees
obligado apagara! mismo que se la debe por-
que fió á otro, 1. 24 tit. 14 part. 5. — Fiadores,
si se librarán por la cesión de bienes que hace ei
deudor principal, ley 3 al fin, tit. 15 part. 5. —
Fiador á quien el acreedor hiciera quitamiento
engañosamente del deudo que fió , si es sabidor
del angaño, no se librará por el tal quitamiento,
allí 1.12. — Etsiel acreedor engañosamente quita ei
deudo al deudor principal, sin saber nada el fiador
deste engaño, se librará el fiador, allí. — Fia-
dor del tutor, ó curador, está obligado hasta que
el tal dé buena cuenta á su menor, ley. 21 al fin,
lit. 16 part. 6. — Del reo acusado, en qué pe-
na cayga , si el principal á quien fió fuyere, et
quando, 1. 10 tit. 29 part. 7. — No debe ser da-
do ni recibido por el juez en pleyto criminal, ef
en qual , dicha i. 10. — Si podiá serlo el clérigo
1. 45 tit. 6 part. 1. — Fiadores de las ventas,
como otorgan las escrituras, 1. 57 tit. 18 part. 3.
Fiaduria, en que manera se haga, allí 11. 5 y 6.
— Que muchos hombres hacen en uno, que fuer-
za haya, etcomo pueden ser convenidos en uno,
et quando apartadamente; et qué, si al principio no
fue dicho, alií ley. S. — Por cpiales ct quantas
razones se desate, et quando pueda el fiaílor pe-
dir áaquelá (]uien íióque le saque della, allí 1.14.
— No se des.ita por la muerte del fiador, allí 1. 16.
— Como se desate por muerte de aquel á quien
fió otro de le traer ajuicio ; et qué pena merezca
el fiador, si, siendo vivo, no le trae á los plazos,
qu.'era obligado, allí 1. 19.
Fianzas , quales deba dar el usufructuario an-
tes que le entreguen del usufructo, 1. 20 til. 21,
^■0
LNDICK DEL TF:XT0
part. 3. — Hechas por mugeres, quando valgan,
ó en qué casos, 1. 3 lit. 12 part. 5. — Fianza he-
cha por mas de lo que el deudor principal debe,
»o vale; et en quantas maneras puede ser este
as, allí 1. Ij.
Fideicomisario, en qué manera debe restituir
el fideicomiso; et si sacará la quarta, que se llama
írebeliánica, allíl. 14.
Fideicomiso, quien le pueda dexar, et á quien,
et por qué palabras , et en que manera debe ser
íestituido, 1. 14 tir. 5 part. 6.
Fidelidad, deben jurar al rey los prelados, ri-
cos lion.bres, caballeros j ei hidalgos del reyno,
\i 5 tit. 15 part 2.
Fieles, de las lides, como deben sacar del cam-
po á los que lidian cu él et no se vencen; el como
k's den á comer et beber, ley. 5 t4t. 4 part. 7.
Fiestas, (jué quiere decir, et quantas maneras
sean dellas , et como deban ser guardadas ; et que
no se deba en ellas juzgar, ni emplazar, 11. 12
y 13 tit. 23 part. 1 . — Como deben ser guarda-
das, allí 1. '1.
Firmas, sise prueban por el cotejo, 11. 118
y H9 tit. ] 8 part. 3. — ■- Firma del rey, debe res-
petarse, 1, 18 tit. 13 part. 2,
Fisco, es privilegiado, et débese preferir á los
demás acreedores, 11. 29 y 33 al fin, tit. 13
part. 5. — Por que razones no deba haber la
herencia que el heredero perdiese por yerro que
hubiese heclio, ley 17 tit. 7 part. 6. — Si ga-
nará para sí el dote et donación que algunos
que se casan se dan, quando sabian que por al-
gún impedimento no se podian casar, et quando
no , ley 51 tit. 14 part. 5. — Gana para sí lo que
fué dado al jue/. jiorque juzgase mal, ó porque
abreviase la causa, allí ley 52. — Sucede en
los bienes del que muere sin testamento, (pian-
do no dexa parientes, ni muger , ley 6 tit. 13
part. 6. — Quando sucede en los bienes de al-
guno por ser el heredero indigno, es obligado á
j)agar las deudas et las mandas del difunto, et
retendrá para sí la quarta que el keredero po-
día retener, ley 16 tit. 7 part. 6.
Física, ni leyes, no debe aprender ningún
elérigo , ni frayle, ley 28 tit. 7 part. 1.
Físicos, del rey, quales deban ser, et que de-
ban hacer,!. 10 tit. 9 part. 2: véase Médicos. —
Físico bueno no puede desamparar al enfermo
hasla la muerte, 1. 47 tit. 5 part. 1.
Flota , qual se diga , ley. 24 lit. 9 part. 2.
FoNSADERA, es un género de tributo , et como
se haga la carta para cobrarla, si el rey lo man-
dare á alguno, ley. 27 tit. 18 part, 3.
Forma, del juramento que han de hacer los
tutores que fueren del reyno, 1. 3 tit. 15 part. 2.
— Ue hacer caballeros, adonde se trata de lasce-
nmonias que en tal caso se suelen hacer, 11. 13
y 1 4 tit. 21 part. 2. — De quitará los caballeros ;
la caballería por los delitos que hacen, allí 1. 25
itl fin. — 0e como se han de criar de nuevo los.'
iWiialideii , 1. 3 tit. 22 part. 2. — De criaralmoha-
cenps,allí 1. 6. — De criar y hacer almirantes,
ley. 3 tit. 24 part. 2. — De hacer cómitres, allí
1. 4. — De como el actor ha de proponer la ac-
ción que tiene contra alguno, ley 4 al fin, tit. 2
part. 'Á,- — Que se debe tener en tomarlas resi-
dencias, ley 16 tit. 4 part. 3. — De como se ha
de hacer el compromiso, quando la contienda se
pone en manos de alguno, allí ley 23. — De la
carta de procuración , et quantas maneras et co-
sas se deban contener en ella, 1. 14 tit. 5 part, 3.
— De juez, quando quiere meter á uno en pose-
sión de algunos bienes por contumacia que pre-
cedió ,1.2 tit. 8 part, 3, •'— De como se debe lla-
mar por pregón al criminoso que no quiere pa-
recer, y se esconde porque no le riten , allí 1. 7.
- — De'contestar lospleylos, 1. 7 tit. 10 part. 3.
-^ Del juramento que lian de hacer los moros y
los judíos, 11. 20 y 21 tit. 11 parf, 3. — Del
juramento que han de hacer los cristianos,, allí
1. 19. — Del juramento que hacen los testigos
antes que digan sus dichos, 1. 24 tit. 16'part. 3.
' — Del juramento que han de hacer los pesquisi-
dores et os escribanos que van con ellos á hacer
alguna pesquisa, ley 9 tic. 17 part. 3. — De los
privilegios, según la costumbre de España, 1. 2
tit. 18 part. 3. — De la carta que da el rey,
quando uno va por juez ó por corregidor á al-
guna tierra, allí 11. 6 y 7. — De criar de nuevo
escribanos, allí 1. 8. — De legitimación, allí
1.9. — • De la carta en la qual el rey quita á al-
guno et le hace libre de pecho, allí 1. iO. — De
quitamiento de portazgos, allí 1. il. — Del per-
don que hace el rey á alguno por el delito que
hizo ; y allí no es visto quitar la querella que com-
pete á la parte, sino la ofensa al rey hecha, allí
I. 12, — De arrendamiento de las cosas et
derechos reales, allí 1. 13. — De pagamiento de
a(|uellos que dieron cuenta al rey de las cosas
que tuvieron délj alli 1. 14. — De avenencia
que se hace entre algunos , et quien la deba ha-
cer, alli 1. 15. — De la carta quando el rey
manda hacer algunas labores, alli 1. 16. — De
la carta que debe ser hecha quando algunos se
componen con el rey para le guardar los puertos,
1. 17 tit. 18 part. 3. — De protección ó seguri-
dad que da el rey á alguno, alli 1. 18. — De
cartas que manda el rey dar para que anden los
ganados seguros, et puedan pacer do quisieren,
alli I. 19. — De la carta que el rey da para que
alguno pueda sacar cosas vedadas fuera del reyno,
alli 1. 20. — De las cartas en que el rey manda
coger moneda, marzadga, ó hacer padrón, alli
1. 23. — De la carta por la qual manda el rey
hacer pesqui'-as sobre algún delito, alli 1. 24. —
Del salvo conducto, ó guiamiento, alli 1. 25. — De
las cartas et notas, que hacen los escribanos pú-
blicos, 1. 54 con otras, alli. — De lo que ha de de-
cir el escribano después de haber acabado de ha-
cer algún instrumento público, dicha I. 54. — De
loque ha de decir un escribano (piando sac-a tras-
lado de la escritura que pasó ^xr>i^' otro es-
DE LAS SIETE PARTIDAS.
7t.
cribano, allí !. 55. — Del jtitMiiiento que h i de ha-
cer el escribano (jiie sucede cu la escribaiiia de
otro escribaiu) que murió, dicha I. 55. — Et en
qué forma deba sacar registros de las caitas del
ñnado á quien sucedió, allí. — Forma de la carta
de vendida, et qué cosas deba contener en sí,
'allí 1. 56. — De la carta de íiaduria que se hace
sobre la vendida de alguna cosa, allí 1.57. — De
la carta de íiaduria cjue alguno hace por algún
menor, allí I. 59. — De la caria de consentimiento
de la muger en la venta que hace su marido,
allí I. 58. — De las cartas de vendida que hacen
los menores, para que la tal vendida sea válida,
allí I. 59. — De la escritura que se hace quando
el guardadoi' vende algunas cosas raizes del me-
nor que tiene en guarda, allí I. 60. — De la carta
escritura de vtnta hecha por el procurador,
allí 1. 61. — De la carta de venta hecha por el
executor del testamento, allí 1. 62. — De la carta
de venta que hace alguna iglesia de alguna cosa
inmueble, aili I. 63. — De la escritura cuando
uno vende á otro la deuda que otro le debe , alli
1. 64. — De la escritura que se hace quando
alguno vende alguna bestia, alli I. 65. — Déla
carta de cambio y trueco de alguna cosa por
otra alli 1. 6ü. — De la donación que hace uno,
alli 1. 67. — De la carta quando algún señor da
alguna cosa en feudo áotro,allí I. 08, y I. 4 tit. 26
part. 4. — De la caita quando se da alguna cosa
á censo por alguna iglesia, 1. 69 tit. 18 part. 3.
— De las cartas de los empréstidos de las cosas
que se suelen pesar, ó medir, ó contar, 1. 70
tit. 18 part. 3 i)e las cartas de los empréstidos
de caballos li Otras cosas muebles, allí 1. 71. —
De la carta que se hace quando uno deposita
dineros eu otro, alli 1. 72. — De la carta que se
hace quando alquila uno casa á otro, alli i, 73,
— i)f la carta df arrendamiento de una viña , ó
huerta, ó de otra cosa (jue uno arrienda á otro,
alli I. 74. — De la escritura que se hace quan-
do un hombre promete de hacer alguna labor á
oiro, alli 1. 75. — De la carta de (¡uando uno al-
quila á otro alguna bestia, alli 1. 7(5. — Déla es-
critura que se hace sobre el aíletamento de al-
guna nave, allí 1. 77. — De la carta de compa-
uia, que algunos quieren hacer, alii 1. 78. — De
la escritura que se hace quando uno ría á otro
su heredad para que la labre á medias, alli I. 79.
— De la escritura de partición que se hace en-
tre algunos de alguna herencia que hubieron ,
alli I. 80. — De la carta sobre quitación de deu-
da, allil. 81. — De la carta de paz que algunos
hacen entre sí , alli 1. 82. — De la carta quando
uno promete de dar su hija á otro en casa-
miento, allí 1. 84. — De la escritura en razón
de consentimiento que hacen el marido ó la
muger quando quieren casar, allí 1. 85. — De la
carta de dote que la muger da á su marido, allí
1. 86. — De la escritura de la donación et de
las arras, que el marido hace á su muger, allí
1. 87 — De la carta, quando alguno entra en.
algún monasterio ó (orna orden de religión, allí
1. 88. — De la carta , quando uno se quiere ha-
cer hombre de otro, allí 1. 89. — De la carta de
al'orramientü, allí 1. 90. — De la adopción, allí
1.91. — De la arrogación, y de la emancipación,
allí II. 92 y 93, y 1. 15 tit. 18 part. 4. — De
como se debe hacer la carta de la guarda de los
huérfanos por los tutores, et como deban dar
fianzas de guardar sus cosas, alli 1. 94. — De la
carta, quando los jueces ponen los huérfanos en
guarda de sus madres, allí 1. 95. — De la carta,
quando los guardadores hacen personeros para
demandar en juicio los bienes del huérfano que
tienen en guarda, alUI. 96. — Déla carta, quando
uno hace á otro su procurador para sus negocios,
allí I. 97. — De la carta quando la universidad
constituye síndico para sus negocios, allí I. 98.
— De la carta que hace el tutor, que llaman in-
ventario, alli 1. 99. — De la carta de inventarla
que ha de hacer el heredero , allí 1. 100. — De la
carta, quando el heredero quiere desechar los
bienes del finado, allí 1. 101. — De la carta de
quitación que hacen quando los huérfanos reci-
ben cuentas de sus curadores, allí 1. 102. — De
la carta de testamento , alli I. 103. — De la carta
de codicillo, allí 1. lOí. — De la carta de dona--
cion que los hijos que están en poder de sus pa-
dres quieren hacer por razón de su muerte,
allí 1. 105. — De compromiso, allí 1. 106. — De
la sentencia que da el juez arbitro, allí 1. 107. —
De sentencia que da el juez quando alguna de
las partes es rebelde, allí 1. 108. — Déla sen-
tencia definitiva, allí 1. 109. — De la carta de la
alzada, quando uno apela, allí 1. 110. — -De
quando uno apela de la sentencia contra él dada
por otro juez , 1. 22 tit. 23 part. 3. — De libelo,
quando uno pide que el tiempo que corrió con-
tra él , estando ausente por justa causa, no le
empezca, 1. 28 tit. 29 pait. 3. — De la caucior»
et fiaduria que ha de dar el usufructuario de al-
guna heredad, I. 20 tit. 31 part. 3. —De como
se debe impedir á uno que no haga labor nueva,
ni en lo hecho pase adelante, 1. 1 tit. 32 part. 3.
De los desposorios que se hacen por palabras de,-
futuro, et de los por palabras de presente, 1.2 tit; J;
part. 4, — Del juramento que han de hacer h)s
que piden que se deshaga algún casamiento por
causa de impotencia ó maleficio, 1. 5 tit. 8 part. 4.
— Del libelo, quando una muger se quexa ante
el juez de que su marido es de fria natura, por-
que el casamiento se departa, I. 10 tit. 9 part. 4.,
— Del libelo, quando unos quieren apartarse
del matrimonio, quanto á no vivir juntos sola-
mente, allí i. 1 1. — Et de quando el uno acusa el
matrimonio por razón de adulterio, ó por otra
causa, allí 1. 12. — Forma de la legitimación ,
quando el padre legitima á su hijo en su testa-
mento, 1. 6 tit. 15 part. 4. — Por la qual el va-
sallo se debe despedir de su señor, et como deba
decir en el tal su despedimiento , 1. 7 tit. 25
paii. 4. — Dt como se debe hacer el cambio ó
:2 índice del texto
trueco deÍascosas,T^í. írfí 6 part. 5. — Decómo trimonio, quando hay esta impotencia entre JoSt
el fiador debe fiar al deudor principal, para que casados, 1. 1 tit. 9 part. 4.
quede tan obligado como él, 1. 6 tit. 12pp,rt. 5. Frutos, que sobraren de los obispados et^
— De como el acreedor puede vender la cosa de los beneficios, deben ser dados á pobres,-,
que tiene empeñada, 11. 41 y 42 tit. 13 part.- 5. 1. 40 lit. 5 part. I. — De los beneficios, bieni
— Délos testamentos que se hacen ín sciiptis , los pueden arrendar los clérigos sin pecado de
á que llaman nuncupativos, 1. 1 tit. 1 pait. 6. -^ simonia, 1. 9 tit. 17 part. 1. — Que salen del'
De como se deben abrir et publicar los testa- hei-edamiento que tiene uno con buena fe, cuyos
mentos cerrados, 11. 3 y 4 tit. 2 part. 6. — Del deban ser, si el poseedor fuere vencido por jui-
inventario, 1. 5 tit. 6 part. 6. — De las sustitucio-
nes (|ue se hacen por los testadores, 1. 6 tit, 5
part. 6. — De como debe ser guardada la mu-
ger que diré que queda preñada de su marido,
I. 17 lit. 6 part. 6. — Del riepto, 1. 4 tit. 3
part. 7. — Del homagio , 1. 2 tit. 5 part. 7.
Forma, porqué el clérigo la hace tres parles,
f. 55 tit. 4 part. 1.
FoRRAGES, como sc deban hacer, 1. 22 tit. 23
part. 2
ció, 1. 39 tit. 28 part. 3.— Qu^ aun.no esiaW
gastados por el ¡joseedor de buena fe, cuyos de-
ban ser, allí t. 39. — Naturales, que vienen sin
labor de hombre, débelos res.tituir el poseedor
de buena fe, quando fuere condenado, dicha
I. 39, — Que cogió- el poseedor d^ mala fe , dé-
belos todos restituir, si fuere vencido por juicioy
et quales no , allí 11. 39 y 40 al fin, — Et aun los
que el señor de la cosa pudiera coger, dicha 1. 40.
Frutos de la cosa hurtada, uo los hace suvos
Fortalezas, del rey, como deban ser guardadas el que los quiso ganar por tieuspo, 1.4. tit. 29
por los alcaydes por el rey en ellas puestos, et part. 3.-— -De la cosa hurtada, et vendida, quando-
de la pena, si mal lo hicieren, 1. 1 tit. ISpart. 2
— En qué manei-a deban ser entregadas á los
nlcaydes dellas, allí 1. 2. — Etpor qué razones,
allí 1. 3. — Et cuya será la culpa, si la fortaleza
se pierde, si el nombrado para ella no va dentro
<IeI plazo a él dado, dicha 1. 3. — Fortalezas,
como deben ser guardadas por Jos alcaydes de
ellas, et á que peligro se han de poner por las
defender, allí 1. 6. — Como deben ser bastecidas
<Ie bastimentos et armas, et como deben ser de
los hará suyos el comprador, allí 1. 5. — ^ Aunque
deban siempre ser del usufructuario, pero no ha
esto lugar en el parlo de la sierva en que alguno
tiene usufructo, et por que nizon, I. 23 tt. 31
part. 3i — Déla dote que la miig^r dio á su
marido, quando él los podrá ganar para sí, ó no,
L 25 tit. 11 part. 4. — De la dote, como deben
ser partidos, (piando el casamiento se parte por
juicio, allí 1. 2(3. -^— Que los es]>os<w cogen de
la dote que les fué dada, si los harán sayos, ó
fendidas, et con qué cordura et sabiduría, allí no, et quando, allí I. 28. — Í3e la cosa deposita-
da, deben ser restituidos con ella misma, 1. 5
al {in, tit. 3 part. 5, y allí á mejor en la 1. 8. — De
alguna cosa si vendiere unoáoliro, si el vendedor
sabe que aquella cosa no los da ni suele dar, si val-
drá ñola vendida,!. 12 tit. 5 part. 5. — Qiumdo
será bligado á los volver el comprador de la
cosa al vendedor, et quando no; et si quando
los vuelve ^ era obligado el vendedor á dar al
comprador las despensas que hizo en los coger,
allí 1. 38. — Si no se cogieren de la cosa arren-
dada por algún caso fortuito, si el que la arrendó
los deberá ó no, el quando sí aunque no los
coja, II. 22 y 23 tit. 8 part. 5. — Cogiendo el
acreedor- de la cosa empeñada, debe descontar
de la deuda tanto quanto ellos le valieron, 1.-2
lit. 13 part. 5. — De la cosa que uno tiene em-
peñada, cuyos deban ser, allí 1. 16. — Et qué si
el deudor la vendió antes que entregase la po-
sesión della á su acreedor, allí. — Frutos de la
cosa empeñada, si serán del segundo acreedor
que compró la tal cosa del primero, allí 1. 46.
11. 10, II, 12 y 13. — Castillos, fuentes, puen-
tes, calzadas, et las otras cosas semejantes, dé-
bense reparar et aderezar, et á quien esto per-
tenezca, et porqué, 1. 20 tit. 32 part. 3. — Forta-
leza, ó castillo, antiguamente como se combatía,
I. 26 tit. 23 part. 2.
Forzador, con armas ó sin ellas, como deba
ser castigado , et quando, et en qué manera, et
quando no, 11. 8, 9, lOyll tit. 10 part. 7. — Si
se dirá el que por halagos ó inducimientos sosaca
las vírgenes ó viudas, et de su pena, 11, 1 y 2
tit. 19 part. 7. Véase Fuerza. — Forzadores de
vírgenes, deben ser sacados de sagrado,!. 5 tit. 1 1
part. 1.
Frailes, véase Religiosos. — Del cístel , que
rosas no deben haber^ 1. 27 tit. 7 part. 1.
Franquezas, de los clérigos, quales sean, et
porqué las hayan, 1. 50 con Ijs siguient. tit. 6
part. 1. — Deben tenerlos clérigos, allí 1. 50.—
Franqueza, gana los corazones de los hombres,
i. 18 tit. 5 parí. 2. - Qué sea , allí 1. 18.— Con
quien debe tenerse, allí I. 18. — Está bien á todo Et quando uno paga á otro la deuda que no le
poderoso , allí ley 18. — Como debe ser, allí debe, débesela restituir con los frutos que della
1. 18. cogió, et quando, 1. 37 tit. 14 part. 5. — Et si el
Fríos, siendo algunos de natura, en quantas que maliciosamente compra la cosa de algún
maneras puedan serlo, et quando se embargue eí deudor, ó de otro, si la debe tornar con los fru-
casamiento por este no poder; et en qué dillera tos que della cogió, 1. 1 1 tit. 15 part. 5. — -Fru-
el frió de natura del maleficiado; véase todo el tos de la cosa mandada á alguno, quando le de-
tí:ulo 8 part. 4. — El quien pueda acusare] ina- ban ser dados por el heredero, el quales, et
DE LAS £IE'!I<: PARTIDAS.
n
desde qué tiempo, 1. 37 tit. 9 part. 6. — Quales
se deben restituir, quando se entrega la heren-
cia á alguno, e^; la sacan de poder de otro, 1. 4
tit. 14 part. 6. — Propiamente se dicen , saca-
das las despensas, dicha 1. 4. — Etsi un hermano
lleva los frutos de la herencia, si los ha de traer
á colación, 1. 6 al íin, tit. 15 part. 6. — Frutos
de la heredad (¡ue se dio en asentamiento, (jUe
deben hacerse, 1. 8 tit. 8 part. 3. — De vacas,
ovejas y yt-guas, de quienes sean, 1. 25 tit. 28
])art. 3.
FüKco, si se encendiere en algtina casa, deben
acudir todos los que lo supieren luego á lo ma-
tar, 1. 3 tit. IG part. 2. — Et de la pena de los
que defienden á los que vienen á malar el fuego
que lo no maten, ó hurtan algo dt- allí rnlónces,
1. 3 tit. 10 parí. 7. — Fuego pegando uno á ca-
sas ó mieses , en qué maneía deba ser castiga-
do , allí 1.9. — Poniendo uno á su campo, ó ras-
trojo, si de allí viene daño á su vecino, como se
lo deba pagar, 1. 10 tit. 15 part. 7. — Si viniere
])or alguna parte, y uno por estorbarle derriba
la casa de su vecino, si por eso deba pagar el
daño, ó no, allí 1. 12.
FuKNTF, es en invierno caliente, et en verano
fria, et su bondad es contraria á la maldad de los
tiempos, 1. 1 tit. 1 part. 3. — Agena, si debe
servidumbre á alguno, no puede ti señor de la
tal fuente otorgar á otro que se pueda aprove-
char de la agua della, et quando, ley 5 tit.' 31
part. 3. — O pozo, puede uno, quando quisiere,
hacer en su heredad, et quando se le pueda im-
pedir esto, 1. 19 tit. 32 part. 3. — Fuentes et
caños, fortalezas, castillos et muros, et cosas
.semejantes, débense mantener, aderezar et re-
parar, etá cuya costa, et á quien esto pertenezca,
allí 1. 20. — Fuente perenal tiene tres circuns-
tancias, 1. 1 tit. 1 part. 3.
Fuero , que sea, et de donde se diga, et de su
materia, 1. 7 tit. 2 part. 1. — Porqué así se lla-
ma, 1. 7 tit. 2 part. 1. — Qué cosa es, dicha 1. 7.
— Viene de Forum, dicha I. 7. — Como se debe
hacer, allí 1. 8. — Como se puede deshacer, allí
1. 9. — Favorable á una especie, es prueba de
ella, 1. 15 tit. 14 parí. 3.
Fuerza, escusa para (|ue uno no esté obligado
á cumplir el juramento que hito, 1. 29 tit. 11
part. 3.-^0 miedo, impide el casamiento que no
se haga, et dirime el ya hecho, et quando no, I. 15
tit. 2 part. 4. — Si interviniere en la compra ó
venta de alguna cosa , si valdrá la tal vendida ó
compra, 1. 56 tit. 5 part. 5. — Interviniendo <nla
promi.>>ion que uno hace á otro, no vale la tal yua-
niesa,nila pena queahí fuere puesta, 1. 28 tit. 11
part. 6. — Ef el que prometió algo por fuerza,
si después lo paga, si lo podrá después de pa-
gado demandar, 1. 49 tit. 14 part. 5. — Fuerza,
qué cosa sea , et quantas maneras haya della, et
j)nr quales deban los hombres ser castigados por
ío.-zadores, et de la pena destos tales, et de los
que los ayudan , et quanao, et qual no, 11, 1 , 2
y 3, y por todo el tit. 10 part. 7. — No hace aqueK
que junta muchas armas et gentes para se defen-
der de otro , pero el que viene á él dícese forza-
dor, allí 1. 7. — Et qué pena debe haber el que
con fuerza quema casas, ó mieses , ó entra he-
rencia ó cosas agenas, sin mandado del juez, allí
11. 9 y 10 — Va quando el que, por su autoridad,
entra alguna cosa, no caerá en pena alguna, allí
I. 11. — Et qué pena haya el deudor que por
fuerza quita ó toma á su acreedor la prenda que
le dio, allí 1. 13. — Fuerza hecha por el acreedor
contra su deudor, ó contra otros del lugar que no
son sus deudores, como deba ser castigada, allí
II. 14 y 15 — Haciendo el señor en el hereda-
miento que hubiese dado á alguno, como en feu-
do, ó en otra manera, como deba ser castigado
por esto , allí 1. 16. — Siendo hecha por el pre-
lado, ó cabildo, maestre, ó concejo, como deba
ser castigada, allí 1. 17. Debe ser primero librada
et detern)inada que los otros pleytos (|ue
nacen sobre la cosa forzada, et quando, allí
1. 18. -^ Si se dirá hacerse, quando uno sosaca,
induce, ó persuade á alguna doncella, ó viuda
honesta , que se vaya con él , et de su pena ,11.1
y 2 tit. 19 part. 7. — Que hacen los hombres á
lasmugeres, qual sea, et quantas maneras haya
della, et quien pueue acusar á los uue hacen esia
fuerza, et ante quien, II. 1 y 2 tit. 20 part. 7. —
El en qué pena caygan los forzadores de las vír-
genes ó otras mugeres, ó sus ayudadores, allí
1. 3. -^ Fuerza nace de gran codicia et soberbia,
1. 5 tit. 10 part. 3.
Fugitivo, frayle, qué pena deba haber, cuando
vol viere á su monasterio, 1. 29 tit. 7 part. 1.
Funeral, qué gastos comprehende, 1. 12
tit. 13 part. 1.
Furioso, no puede ser testigo, ni aun en pleyto
de traición contra el rey ó reyno, 1. 13 tit. 16
part. 3¿ — No puede ganar ninguna cosa por
tiempo, et quando sí, et por qué razón, -I. 2
til. 29 part. 3. — No puede hacer dona-
ción ningtma, empero bien se la pueden hacer
á el, 1. 1 al ün , tit. 5 part. 5. — Quando podrá
ser acubado por el delito que hizo, 1. 9 til. 1, y
1. 3 tit. 8 part. 7, y I. 4 tit. 34 part. 7. — ^ Si
por fuerza tomare alguna cosa , si caerá en pena
de forzador, 1. 10 tit. 10 part. 7, y regla 4 tit. 34
part. 7. — No puede ser acusado por ningún
hurto que haga, I. 9 tit. 1, 1. 17 tit. 14 part. 7, y
dicha regla 4.
vJafo, se haciendo uno, no por esto se deshace
el matrimonio, et quando será obligado á dar el
débito, et si le podrá pedir, I. 7 lit. 2 part. 4.
Galaroon, qué cosa sea, et quien lo debe fa-
cer, <tá quien; et qué provecho nace del galardón,
quando es h<'chü como se debe, II. 1 y 2 tit. 27
part, 2. — Et quantas maneras sean de galardones,
74
ilNDICE DB(L TEXTO
allí l.rS. — Qué galardón deben haber los que por
fuerza entran en villa ó castillo del enemigo ó los
hurtan, allí 11. 7 y 8. — Galardón debe ser dado
á los que por fuerza entran los navios de los enemi-
gos, et qiial, et qoando; et qué, si allí murieren, ó
fueren lisiados, allí 1.9. — Qual debe darse en asun-
^ tos dudosos, allí ley. 10. — Galardones deben haber
los que lo hicieren bien en la guerra, agora h;iyan
habido pérdida, ó no ; et quales son los galardo-
nes mas debidos por razón, allí 11, 4, 5 y 6.
Galardonar, los bienes es justicia en sí, et por
qué razón , 1. 2. tit. 27 part. 2.
Gallinas , et como no pueda uno perder el se-
ílorio de las gallinas et capones que tiene en su
«asa, 1. 24 tit. 28 part. 3. — Que se criaron en la
<Msa vendida, son del vendedor, et puédelas sa-
car, et no son del comprador de la casa, 1. 29
tit. 5 part. 5.
Ganado, et para que el ganado ande seguro
et pueda pacer por do quisiere, en qué forma deba
r'l rey dar la carta, 1. 1 tit. 18 pait. 3. — Gana-
dos dando la muger á su marido en dote, á quien
pertenezca el provecho ó el daño que hubieie
en ellos, 1. 21 tit. 11 part. 4, — Ganado de al-
guno, si se empeorare, quando el pastor será
obligado al daño, et quando no, 1. 15 tit, 8
part. 5. — De alguno , si hiciere daño en las he-
redades agenas , debe el señor enmendalio, et en
qué manera, et quando , 1, 24 tit. 15 part. 7.
Ganancias, que hubieren los hombres por se
echar en celada, como las deben partir en sí,
I. 21 tit, 26 part. 2, — Que los hombres hacen
en las guerras, débense dividir entre ellos ; pero
si las hicieren en torneos, ó justas, ó lid, no las
deben partir, allíll. 8 y 18. — Que han los hom-
bres de los enemigos de la fe, quales dellas deban
ser suyas, et quales no, 1. 20 tit. 28 part. 3. —
Ganancia, qualquieraque haga uno de los com-
pañeros, el señorío della pasa á los otros, como si
cada uno dellos la hubiese hecho, allí I. 47. —
Ganancias, que hacen los hijos, en qué manera,
el quando, et quales pertenezcan á los padres, I. 5
tit. 1 7 part. 4. — Et quales se llamen profecticias,
quales adventicias, et quales castrenses , allí II. 6
y 7. — Ganancias, que los hijos hacen en castillo,
ó en hueste, ó en corte del rey, son suyas, et
pueden dellas hacer lo que quisieren , et en ellas
«I padre no ha nada, dichas II. 6 y 7. — Que hi-
ciere el hiervo, deben ser de su señor, et quando,
etquales, 1. 7 tit. 21 part. 4. — De los compañe-
ros , en qué manera se deban partir , quando no
fué puesta condición et manera de partición al
principio , 11. 3 , 4 y 5 tit. 10 part. 5. — De los
compañeros en todos los bienes, deben ser co-
munes, et cada uno puede demandar en juicio por
sí, allí 1. 6. — De compañeros en cosa señalada,
se han de partir entre ellos, en la manera que se
avinieron en el pleito; mas no, las que hiciesen
por otra razón, allí 11.7 y 13. — Ganancias, ha-
biendo uno de mala parte, no es obligado á las co-
municar congos compañeros ;etsi les dio su parte,
ó algo menos, á quesean por e^to obligados, allí
1. 8. — Et qué, si el compañero se aparta de lu
compañía por algún gran provecho que espera
haber, et en daño de los compañeros ; et qué, si lo
hace con malicia, allíl, 12. — Ganancias, quales
deban los hermanos partir entre sí, et quales
et quando no ; et qué de las otras cosas, II. 3,4
y 5 con las siguientes, tit- 15 part. 6. — Kn guerra
por dos compañas que estuviesen en celada, et se
diesen aviso, como deban partirse, 1. 22 tit. 26
part. 2. — Hechas por dos cabalgadas unidas,
como se deben partir, allí 1. 23. — Ganancia
de la guerra, como se daba, et como se llamaba ,
allí 1. 28. — Ganancias hechas por el mar, qué
porción sea para el rey, allí 1. 29. — Ganan-
cia hecha en el mar , se debe vender en almo-
neda, 11. 31 y 32 allí. — Que uno empieza á te-
ner, como se pierde ó gana por tiempo , I. 29
tit. 29 part. 3.
Ganar, por tiempo, véase Usucapión y Pres-
cripción. — Bienes, proviene de aventura, 1. ^
tit. 3 part. 2. — Por tiempo no se puede la cosa
hurtada, 1. 5 tit. 29 part. 3.
Gastar, gastando un hombre algo en la here-
dad que tiene á buena ó mala fe , si lo debe co-
brar, 11, 39, 41, 42 y 44 tit, 28 part, 3.— Gastan-
do un hombre algo en casa ó heredad agena,
quando pueda cobrar lo así gastado , et quando
no, allí I. 44. — Uno algo en reparar ó adere-
zar la casa que tiene conum con otro , como de-
ba cobrar las depensas que hizo en ello , I. 26
tit. 32 part. 3. — Gastos de entierro, coniohan de
ser, 1. 12 tit. 13 part. 1.
Gracia, por quantas maneras la pueda et deba
hacer el rey á sus vasallos, et de las maneras de-
lla, 1. 49 con las siguientes, tit. 18 part. 3. — Et
qué departimiento haya entre gracia, misericor-
dia , et merced, 1. 3 tit. 3 I part. 7. — Gracia, sa-
cada con falsa causa, no vale, 1. 10 tit. 16
part. 1.
Grado, de parentesco, qué cosa sea, et en que
maneras se cuente, et como descienda uno de otro
en grado, II. 2, 3 y4 tit. 6 part. 4, yl. 2 tit. 13
part. 6. — Et por qué razón el derecho civil, en la
tal computación de grado, difiera del canónico,
1. 3 tit. 6 part. 4. — Grado de parentesco, como
deba ser contado, ethasta qué grado no se pueda
ayuntar para se casar, allíl. 4. — Grados hay en
el establecimiento de los herederos, et quales
sean, I. 9 tit. 7 part. 6.
Grky, qual se diga, et que ntimero de ovejas
haga grey, para que el que lo hurtare se diga abi-
geo , I. 19 tit. 14 part. 7.
Guarda, en qué manera deba ser puesta á la
muger que dice quedar preñada de su marido
difunto, 1. 17 tit. 6 part. 6.
Guardadores, de los huérfanos, véanse las pa-
labras Tutores y Curadores. — Del rey que que-
dó niño, quales le deban ser dados, si su padre
Dli LAS SlL'ilí PAimOAS.
fio se los dio en su testamento, I. 3t¡t. 15 part.2.
— En la guerra, quienes se llamen, et qual sea el
oficio de estos , et como deban jurar de hacer
Lien su oficio , et de su pena si mal lo hicieren,
I. 12 tit. 26 part. 2. — De huérfanos, bien pue-
den jurar i/i liieni , 1. 5 lit. 1 1 part. 3 ; et esto
si quieren, pero en las otras juras bien pueden
ser apremiados que juren, allí. — Guardadores de
huérfanos, si no quieren dar cuenta verdadera al
huérfano, nientregalle sus bienes, débese dar la
jura al tal huérfano, allí 1. 6. — De los huérfa-
nos, sobre qué cosas, et por c\ué causas, puedan
librar los plietos por juramento de la parte con-
traria , allí 1. 7. — De los huérfanos, quando ven-
dan-.alguna cosa raiz del huérfano, como deban
hacer la carta de la tal vendida, 1. 60 lit. 18
part. 7. — De los huérfanos, bien pueden tomar
posesión de algunas cosas en nombre delios; la
qual les aprovecha, como si ellos la lomarati,
1. 4 tit. 30 part. 3. — De los menores, no pueden
sin consentimiento del juez darles en dote sus
cosas raizes; pero las muebles sí,l. 14 tit 11
part. 4. — ]No pueden comprar ninguna cosa de
los menores que tienen en guarda de los bienes
que han , si no fuere con autoridad del juez, et
quando, aun entonces, no puedan, 1.4 tit.4 part. 5.
— De los huérfanos, si podrán empeñar los bie-
nes delios, et quando sí, et en quales se requiera
otorgamiento de juez, I. 8 tit. 13 part. 5. — De
los huérfanos, tácitamente tienen obligados todos
sus bienes á los menores cuya guarda tienen á
cargo, allí 1.23. — Guardador del loco, ó huérfano,
puede ganar la posesión de bienes, 1. 4 tit. 30
part. 3. — Guardadores de presos, véase Prksos,
Prender y Carceleros.
Guardas, del rey, como deben ser, 1. 9 lit. 9
part. 2.
Guerra , solos emperadores et reyes la pue-
den hacer, et otros no, 1. 2 tit. 1 part. 2. — Qué
cosa sea, et quantas maneras haya della, I. 1
tit. 23 part. 2. — Por qué razones se uuievan los
hombres á la hacer, allí 1. 2. — Antes que se
haga, qué cosas se deben mi.rar, et quales deban
ser los caudillos que se escogen, allí II. A, 5
y 6. — Por mar, qué cosa sea , et quantas mane-
ras son della, et qué cosas deban haber los que
la hicieren ; et qué hombres se requieran para
armar los navios, II. 1 y 2 tit. 24 part. 2. — Et
el quinto se debe dar al rey de las cosas de los
enemigos que se ganan en la guerra, et quando
se le deba, I. 4 tit, 28 part. 2. — Et de que co-
sas se le deba este quinto, allí II. 5, 6, 7 y 8. —
Guerra hecha por mar, et qué parte deba haber
el rey en loahí ganado, allíl. 29. — Quando po-
drá hacer contra el rey, el conde ó rico hombre
de su reyno, et en qué manera, 1. 10 tit. 25
part. 4. — Ko puede hacer el natural contra su
propio rey, aunque viva con otro rey estraño,
I. 26 tit. 13 part. 2. — Pero sí, en lui caso íjue
jtonen las II. 10 y 11 tit. Sij^iía: 4. — Injusta,
qual sea, dicha I. 1. — Civil, qual sea, uicha I. 1. —
Por qué razones se mueve, allíl. 2. — De qué cosas
deben eslar guardados et apercibidos, los que
quieren hacerla, allí 1.3. — Quantas cosas con-
tiene en sí, Proemio, tit. 23 part. 2. — De mar,
quesea, i. 1 til. 24 part. 2. — De mar, es mas
peligrosa que la de la tierra, et porqué , allí
I. ib.
Gusto, es el quarto sentido corporal, y está en
la lengua, I. 4 tit. 13 part. 2.
IL
Lablar, con los descomulgados, quando pueda
uno sin caer en descomunión, 1. 34 tit. 9
part. 1. — Obscuramente, ó con mentira, llámase
palabras menguadas, 1. 3 tit. 4 part. 2. — Mientras
se come, no es lícito, et porqué razones, 1.5 tit. 7
part. 2. — Bien se dirá, quando antes que se ha-
ble, se miran tres cosas, 1. 7 tit. 7 part. 2. — Qué
cosas se deban mientras secóme, 1. 29 tit. 9 part. 2.
— Hace perder la saña que el hombre tiene, et por
eso se prohibe á los soldados, 1. 9 tit. 23 part. 2.
— Hablar aparta á los hombres de los otros ani-
males, 1. 7 tit. 7 part. 2. — Hablar, ante quien no
lo oye, ó entiende, es perder el tiempo, I. 7 tit. 6
part. 3. — Debe ser en reflexión á la persona con
quien se habla, 1. 44 tit. 5 part. 1.
Habitación, véase Morada.
Hacedor, de leyes, quien sea, 1. 12 tit. 1 pa^^t. 1,
— Hacedores, el consentidores, han de ser casti-
gados por igual, 1. 3 tit. 19 p.irt. 2, regla 19
tit. 34 part. 7.
Hacer, bien, se dice propiamente quando con-
curren allí tres cosas, 1. 4 al fin, tit. 1 part. 2. —
Leyes, quien pueda, I. 12 tit. 1 part. 1. — El ([ue
hace alguna cosa de otra cosa agena, qué st-ñorio
ganará en lo que así hiciere, ley 33 tit. 28 part. 3.
— Hacer casa, ú otro edific o de nuevo, nadie debe
á eslo ser compelido , et en qué caso sí, 1. 25
tit. 32 part. 3.
Hallar, et si uno halla tesoro en sti casa, ó en
su heredad, quando gana el señorío del fn todo,
ó en parte , et quando nada , 1. 45 tit. 28])art. 3.
Hkchiceros, quien los pueda acusar, et quando,
et de su pena, et quales se digan así, véase el
tit. 23 part. 7.
Hechos, muestran voluntades, 1. 39 tit. 5
part. 1.
Heli , sacerdote, por no corregirlas maldades
de sus hijos, murió de mala muerte, 1. 48 tit. 5
part. 1.
Hfredad, si el rio atravesare alguna heredad,
tt la hiciere isla, toda a(|uella isla debe ser del
señor cuva era la heredad, 1. 28 tit. 28 part. 3. —
De alguno, aunque sea toda cubierta de agua, por
eso el señor della no pierde el señorío que ha en
ella, allí I. 32. — Que debe servidumbre, ó tiene
censo, si al tiempo quese vende, el vendedor no
dixeie nada, si valdrá la tal vendida, I. 63 tit. 5
|iart. 5. -^ Arrondando imo de otro, si se hiciere
76
fn ella algún tliifió, débele refacer el arrendador ;
ex en qué manera pueda venir este daño , 1. 7
tit. 8 pare. 5. — Que perjudica á otra, qiiando el
dueño no deberá pagar el prejuicio, 1. 14 tit^ 32
part. 3. — Agena, quando puede uno entrar en
ella, 1. 18 tit'. 28 part. 3.
Heredamiento, quien lo pueda haber, et ser
instituido por otro, et porqué palabras dtba ser
dexado, 11. 1 , 2, 3, 4, 5 y 6 tit. 3 part. 6 con
otras, allí. — En quantas et quales partes pueda
ser repartido por el testador; et como debe ser
partido entre los herederos, quando son muchos,
allí II. IG, 17, 18 y 19.
lÍERKDAR , queriendo uno á otro que dice ser
muerto en otra tierra, como lo deba probar, 1. 1 4
tit. 14 part. 3. — INo pueden á sus padres ni
abuelos los hijos ilegítimos y espurios, 1. 3 tit. 15
part. 4. — Si podrán los hijos *ie los clérigos, á
ellos ó á sus madres, quando el clérigo su padre
casó á sabiendas teniendo órdenes sagradas, I. 3
tit. 21, y I. 3 tit. 15part.4. — Quien deba el feudo
de alguno, et quien no ; y si se admitirán á el los
padres, ó hermanos del que le tiene, 11. 6 y 7
tit. 26 part. 4. — Et este que hereda el tal feudo,
está obligado á hacer los mismos servicios á que
el que murió era obligado, allí. — Heredar el
feudo no pueden los descendientes de los nietos
adelante del que tomó el feudo, sino luego vuelve
al señor que le dio, allí 1. 6. — Quanta parte
deba el arrogado, ó adoptado, en los bienes del
que le prohijó, 1. 9 tit. .5 part. 6. — Deben los
hijos, ó bijas, á su padre, quando muere
sin testamento; et por qué parte, et quando los
nietos se admitan , 1. 3 tit. 13 part. 6. — Et qué
será en los hijos naturales, et quando, et en qué
parte sucedan á sus padres, ó los padres á ellos,
allí 11. 8, 9, 1 1 y 12. — Heredar, quales hijos no
puedan los bienes de sus padres, ni de sus ma-
dres et quales, et quando sí, allí 11. 10 y 11. —
Et los hermanos naturales, quando sucedan á
sus hermanos, et quales et quando no, allíl. 12.
— Heredar, quienes puedan los bienes de los he-
reges, 1. 2 tit. 26 part. 7.
Heredero, quando sea obligado a cumplir el
voto que hizo el difunto, 1. 9 tit. 8 part. 1.— De-
be responder delante del juez de la tierra donde
él fuere heredero, 1. 32 vers. La quinto, tit. 2
part. 3. — Herederos, no pueden ser convenidos
dentro de nueve dias después de la muerte del
difunto, 1. 15 tit. 13 part. 1. — De los cautivos,
quando deban usar de los bienes dellos, ley 8
tit. 29 part. 2. — Heredero del procurador
muerto , base de admitir en lugar del á quien
heredó, 1. 23 tit. 5 part. 3. — Herederos, pué-
dense aprovechar de la suelta de la deuda que
el acreedor hizo al difunto, aunque entonces no
se hiciese mención dellos, 1. 11 tit. 14 part. 3.
— Queriendo ser uno de otro que dice que es
muerto en otra tierra, como lo debe probar,
1. 14 tit. 14 part. 3. — Herederos, queriendo par-
tir los bienes del finado, de qué forma .se debe
ÍNDICE DEL TEXTO
hacer la carta et escritura de partición, 1. 80
tit. 18 part. 3. — Heredero, quando quiere de-
sechar los bienes del finado, como deba en esto
ser hecha la carta, 1. 101 tit. 18 part. 3. — Pué-
dese aprovechar de la sentencia que fué dada por
el difunto, como el mismo pudiera, II. 19 y 21
tit. 22 part. 3. — Si uno de muchos fuere
demandado en juicio, ó demandare él solo , si la
sentencia contra él dada, em|)ecerá á los otros,
allí 1. 20. — Et si los legatarios dixeren que han
por sospechoso al heredero, deben mandar que
estén en juicio junto con él,l. 7 tit. 23 part. 3,
— Herederos, quando sean tenidos de seguir la
apelación, aunepie el principal sea muerto, et en
qué casos, allí 1. 28. — -De algunos, dentro de
quanto tiempo sean obligados de seguir la ape-
lación del difunto. 1. 28 en el fin de la ley arriba
dicha. — Heredero del que empeñó á otro alguna
cosa, si hallare en su- poder la tal cosa empeñada,
por quanto tiempo la gane por suya,l. 27 en el
íin, tit. 29 part. 3. — Et cada uno dellos putd«
demandar la servidumbre que está puesta sobre
la heredad de que él es heredero, 1, 9 tit. 31
part. 3. — De aquel que hizo falsamente una
casa ó otro edificio que alguno le mandó hacer,
si será obligado á la pena que era el á quien he-
redó, 1. 21 tit. 32 part. 3. — Si será obligado,
et quando, á alimentar al padre desheredado de
su hijo por justa causa, ó al hijo desheredado de
su padre con causa, 1. 6 tit. 19 part. 4. — He-
rederos estraiios, si sé les deberá la misma reve-
rencia por los aforrados que se debe al aforra-
dor et á sus hijos, 1. 8 tit. 22 part. 4. — No puederi
serlos que al nacer no tienen forma de hombres,
6 tienen algún miembro de bestia, 1. 5 tit. 23^
part. 4 — Heredero, quien sea en el feudo que
uno tiene, etsi se admitirán á él los padres, ó los
hermanos del feudatario, 11. 6y7 tit. ¿6|)art.4.—
Et el que sucediere en el feudo está obligado á
hacer los mismos servicios que el á quien here-
dó, dicha 1. 6, — Heredero no será el Irjo del
feudo de su padre, quando le fué dado en feudo
reyno, ó condado, ó gran dignidad, si no fuere
así dicho en la concesión del, dicha 1. 6. —
Herederos de los que tomaron algo emprestado,
son obligados á lo volver, de la misma maneta
que lo era el que lo tomó, 1. 10 en el fin tit. 1
part. 5. — Et lo mismo es en el comodato,
1. 5 tit. 2 part. 5. — Herederos de los que son
depositarios, son obligados á tornarla tyl cosa
depositada en el difunto, et quando, tt á quien,
et en qué manera, II. 5 y 8 en el fin, tit. 3
part. 5. — Heredero debe, tornar el depó-
sito que se hizo en el difunto, antes que pa-
gue otras deudas ; el quando no, allí 1. 9. — He-
rederos del que hizo alguna donación , son obli-
gados á la cumplir 1. 4 tit. 4 part. 5. — Deben
haber la donación que el difunto hizo á otro hasta
tiempo señalado, luego que aquel tiempo se pa-
sare, allí 1. 7. — Del que hizo donación á alguno,
si la podrán revocar, como lo pudiera hacer ci
DE LAS SIETE PARTIDAS.
mismo difunto, et qiiantlo, allí 1. 10. — De los
que vendieron, ó compraron alguna cosa debajo
de condición, et se murieron antes que la condi-
ción se cumpliese, si después se cumplió, si
serán obligados á pasar por lo que los difuntos
hicieron, 1. 26 tit. 5 part. 5. — Heredero de al-
guno, si vendiese lo que heredó, et después al
comprador le fuese sacada alguna cosa de la he-
redad, ó toda ella, si será obligado á la hacer
sana al comprador, allí 1. 34. — De alguno, si
podrá comprar la cosa que el difimio vendió,
dando al comprador ei precio que dio por día,
íjuando fué entre el difunto et el comprador he-
cho pacto que volviendo, él ó su heredero, el
precio, les volviesen la cosa ; etqué, si fué pues-
ta pena , allí 1. 42. — Puede deshacer la venta
qu.e él mismo hizo , siendo procurador de otro,
si Cite después le instiluyó por heredero; et
•como proceda esto, allí 1. 60. — Herederos de los
mercaderes que debían algún portazgo, ó alguna
pena por no le haber pagado, si podrán á esto
«er compelidos por los portazgueros, si hu-
J)ieren pasado cinco años, 1. 6 tit. 7 part. 5 —
Si no vuelven la cosa prestada , que deban ha-
cer, 1. 5 tit. 2 part. 5 — Heredero, si podrá
servirse et tener la misma cosa que el difunto
arrendó por cierto tiempo, si se murió antes
que el tiempo lleg;ise, 1. 2 tit. 8 part. 5. — Es
obligado de guardar las condiciones que el di-
funto puso quando arrendó la cosa, dicha 1. 2.
— Et si pasará el arrendamiento, ó loguero,
en el heredero, et quando, et en qué manera ,
allí 1. 3. — Herederos de los jueces, abogados ,
ú otros oficiales que están salariados por ca-
da un año , si habrán el salario entero, quando
los tales que le tenían murieron antes que el
año pasase, ó antes que el pleito en que abo-
gaba se acabase , allí 1.9. — De uno que feciera
compañía con otros también ]>or él como por
sus lierederos, no entran en lugar del muerto,
1. 1 tit. 10 part. 5. — Del compañero que habia
de pagar al otro, ó recibir del, alguna cosa, ha de
dar ó de reci])¡r la cosa, ailí 1. 17. — Herederos
del que hace la promisión, estipulación aci dicm,
si, venido aquel día, estarán obligados, 11. 12 y H
tit. 1 1 part. 5. — De los liadores de algunos, de
la misma m;mera están obligados que el difunto,
1. 16 tit. 12 part. 5.— De los acreedores, pueden
vender las prendas, de la misma manera que lo
podían hacer los difuntos, 1. 43 tit. l.í part. 5.
— Si pagaren las mandas que el testador mandó
por su testamento imperfecto, si las podrán des-
pués pedir et recobrar, 11.31 y 42 tit. 1 4 part. 5.
— Heredero, si pagare las deudas del difunto,
et después parece ser otro el heredero, et él no ,
de quien dtba cobrar lo que así pagó, aJli 1. 36.
— De alguno, ni su padre, ni sus hermanos, ni
sus parientes dentro del quarto grado, no pueden
ser testigos, habiendo contienda sobre el testa-
mento, I. 11 tit, 1 part. 6. —Si fuere habido
;por indigno por el testador, débele ser quitada
la herencia, et debe ser dada al íiseo, allí I. 23.
— Heredero, es la raiz et fundamento del tt-sta-
niento, véase en el Proem. tit. 3 part 6. — He-
redero , quien lo sea del peregrino que muere
sin testamento, 1. 31 tit. 1 part. 6. — Establecer
uno en su testamento, que cosa esto sta, tt á
quien tiene pro, et quien puede ser establecido
por hered" ro de otro, et quien no; et por qué
palabras, et en qué matieíadeba ser es abhcido
el heredero, II. 1, 2, 3, 4,5, 6 y 10 tit. 3 part. 6.
— Siendo instituido el siervo del testador, es visto
querer el señor darle por esto libertad , et quantlo
no, allí I. 3. — Et el establecimiento del here-
dero débese hacer en el testamento, et no en otra
escritura, allí 1. 7, y 1. 2 tit. 12 part. 6. — He-
redero, después que simi)lemente es instituido
en el testamento, no le puede ser puesta condi-
ción en el ctnlicilo, 1. 8 tit. 3 part. 6.- — Si
quaiulo le instituyeren en el testamento no le fué
S( halada parte, sino la que en el codicilo le seña-
lase, et allí no le fué señalada ninguna, en qué
parte se entienda ser heredero, allí 1. 9. — Por
qualesS' nales deba ser señalado por el testador,
allí I. 10. — Debe ser nombrado por el testador;
et no puede poner esloen albcclriode otro alguno,
allí 1. 11. — Si fuere establecido por yerro, tal
establecimiento no vale;et (|ué, si lo no nom-
brare, empero es cierto de la persona del, allí
11. 12 y 13. — Siendo instituido de cierta jjarte
de los bienes de otro, si el testador no instituyó
otro heredero, este lo será en todo, allí 1. 14. —
Herederos siendo instituidos simplemente, es
visto querer el testador que partan la herenciíi
por iguales' partes, et quando no, dicha I. 14. —
Heredero si fuere establecido á dia cierto, ó in-
cierto, quando valga tal institución; et qué si el
testadores caballero, allí I. 15. — Et como pueda
el testador partir la herencia entre los herederos
que de.\a ; et en quantus et qua es partes, allí
1. 16. — Herederos, como deban partir la he-
rencia entre sí, quando son muchos, et el testa-
dor no lo hi/o, allí II. 17 y 18. — Et como la de-
ban partir, si el testador hizo de la herencia mas
de doce partes; et quanta parte debe haber en-
tonces cada heredero, allí II. 18 y 19. — Here-
dero segundo, instituido en cierta parte por «d
testador, heredará toda la herencia, quando el
primero no lo pudo ser, dicha 1. 19 < n el tin. —
Herederos siendo dexados algunos pobres de al-
guna ciudad , entre qiiales delios deba ser par^
tida la herencia, I. 20. — Unos se llaman suyos,
otros necesarios, et otros estraños ; et porque
se llame cada uno delios así, allí ley 21, y
ley 3 tit. 8 part. 6. — Et qual tiempo debe
ser mirado en que el heredero puede ser esta-
blecido ó no, allí 1. 22. — Podrá ser el siervo
de dos señores, de uno delios ó de ambos, et
en qué casos, et quando por esto sea libre,
allí 1. 23. — Herederos, quando podrán ser insti-
tuidos los siervos de alguno, allí I. 24. — Here-
dero instituyendo uno á su siervo, si desputs le
78
índice del texto
vendiere, si el comprador podrá liaberla heren-
cia en que el tal siervo fué instituido, allí I. 25.
— Qnando será obligado de jurar de hacer algo,
et quando no; et si valdrá la institución así he-
cha, 1. 6 lit. 4 part. 6. — Et quando se embargue
la institución del heredero, por ser instituido de-
baxo de condición imposible, allí 11. 3, 4 y 5. —
Heredero instituido so condición posible, débela
cumplir, et quando se librará dando fiador que
la cumplirá, allí 1. 7. — Et qué, si no le quiere
dar, allí. — Heredero, quando podrá haber la
herencia, quando fué instituido debaxo de con-
dición casual, ó mixta, ó tácita, allí 11.8, 9'y 10.
— j Instituido simplemente, puede luego entrar
la herencia; pero el que fué instituido so condi-
ción, no, hasta que se cumpla, allí 1. 12. — He-
rederos, como deben cumplir las condiciones
que les son puestas en susestablccimientosayun-
tadamente, ó con departimieiito, et quales sean
estas, allí I. 13. — Heredero instituido debaxo
de condición, debe haber la herencia, si no
tjucdó por él de que se cumpliese la condición,
et cdiüo proceda esto, allí 1. 14. — Et si fué ins-
tituida a!gima untgef dt'baxo dtí condición que se
case con alguno, et ella no quiere, ó él , ó es
muerta, ó no la conviene, allí. — Heredero que
está en poder de otro, si fuere instituido debaxo
de condición, en qué manera esta condición deba
ser cumplida, allí 1. 15. — Si cumj)!iere la con-
dición de hecho, et no de derecho, si será visto
cumplir, et quando sea visto, allí I. 16. — He-
rederos, si fueren muchos instituidos en el testa-
mento,et substitutos entre sí, quanta parte acrece
á cada uno dillos, si alguno dellos no lo (¡uisiere
ser,.l. 3 lit. 5 part. 6. -^ Heredero puede pedir
plazo para se aconsejar si aceptará la herencia
ó no; et qiial deba dársele, et qué cosa sea este
plazo, et á qué tiene pro, et á quien lo puede de-
ni,yndar, et á quien no, eien qué manera, et quar
les cosas pueda pedir que le sean mostradas, 11. 1
y 2 tit. 6 part. 6. — Mientras dura el pla/o que
le fué dado para deliberar si aceptará la heren-
cia ó no, no puede vender ninguna cosa del la;
et quando sí, allí I. 3. — Si drspues que tomó
plazo para se aconsejar repudió la herencia ,
como la deba tornar, et á quien , allí 1.4. — Si
no quiere tomar plazo para deliberar si ace[)-
tará la herencia ó no, puede entrar la heredad,
haciendo primeramente inventario; etqual deba
ser este, et quando se ha de hacer, eten que forma,
allí I. 5. — Mientras que hace el inventario, no
le pueden mover pley(o los acreedores , ni lega-
tarios; et qué fuerza ha el inventario, et qut" pro-
vecho viene de le hacer al herfdero, allí I. 7. —
<^uanx)í) podrá sacar la quarta falcidia ; et qué, si
los bienes no bastan para ello, et para pagar las
.deudas, I. 7. - — Quales despensas no debe poner
en el inventario, allí I. 8. — Si el testador le de-
bía algo, si dura aun su derecho para lo cobrar,
si hizo inventario, dicha I. 8, — Que hace el in-
yintgirio maljciosauíeute , escondiendo alguna
cosa ó en otra manera , qué pena deba haber, allí
1. 9. — Quando no hizo inventario, es obligado ¿
pagar enteramente las mandas et deudas del tes-
tador, et no podrá sacar para sí la quarta falci-
dia , allí 1. 10, y 1. 7 tit. 1 1 part. 6. — En qué
manera deba aceptar la herencia ; et por qué actos
es visto aceptarla , aunque no lo diga, et quando
no, I. 1 1 tit. 6 part. 6. — Si hurtó alguna cosa
de la herencia, fá por esto será visto aceptarla; et
qué será en los hijos ó descendientes del testa-
dor, allí 1. 12). — Etqué, si fraudulentamente hizo
que otro \a comprase para sí, allí. — Heredero
siendo instituido uno, quando podrá él , por sí ó
con otorjyimiento de otro, tomar et aceptar la
tal herenc>a;et quando, eten qué personas acaezca
esto, et en qué manera se deba hacer, allí 1. 13.
— Debe ser cierto de la rrjuerte del testador, an-
tes que entre la herencia, et si es tal hombre <[ue
se la puede dexaj", allí 1. 14. — Et qué, si dudare
la condición et el estado de sí mismo, alU- — He-
redero debe aceptar et entrar la herencia pura^
niente, et sin condición , et ño por procurador, et
quien sí, allí 1.15. Herederos ab intestato,
lio pueden aceptar la herencia del difunto que
rnurió sin testamento , quando dexó á su muger
preñada, et hasta quando, allí I. 16. — Here-
dero, como puede desechar la herencia que le
pertenece por razón de parentesco ó de testa-
mento, et aceptarla por otra via, et(|uando, et
en qué manera, allí 11. 18 y 19. — No queriendo
ser el hijo de su padre, dentro de quauto tienqjo
podrá cobrar la herencia que hubiese así re-
nunciado, allí I. 20. — Debe perder la heren-
cia, si no rescató al testador captivo, antes que
imuriese, pudiéndolo hacer, 1. 6 tit. 7 part. 6. —
iVo debe ser admitido á probar las causas de iu-
'^ratitud contra el hijo, si el padre no las nom-
Lra et por ellas le deshereda en su «estamento,
allí 1, 10. — Por quales razones pueda ser pri-
vado de la herencia , por ser indigno della , et á
quien se la deba entonces aplicar, allí 1. 13. —
Que acusa á su padre , cuando podrá ó no exhe-
redaí le este, allí 1.4. — Por qué causas , aunque
no vengue la muerte del testador á quien hereda,
no deba perder la herencia, allí 1. 15. — Siendo
el rey, por haber quitado la herencia á alguno
como indigno, es obligado á pagar las deudas del
testjador, et las mandas, et hasta qué cantidad,
allí I. 16. — Aunque sea indigno, con todo eso
el fisco no se admitirá á sus bienes, en algunos
casos que pone la 1. 17 allí. — Herederos, si de-
ban suplir al hijo su legítima, ó los legatarios,
í. 5 en el íin , tit. 8 part. 6. — Heredero, si podrá
dexar de aceptar la herencia, et lomar la manda
que el testador le hizo, et quando uo, 1. 2 tit. i)
part. 6. — Puede ser gravado por el testador á
<jue dé et pague tanto quanlo montare lo que
dexó, allí li. 3, 4 y 7. — Por qué razones no será
obligado á pagar las mandas que el tesiador
hizo, allí 11. 5, 6 y 41.— Siendo dexao el
siervo de alguno, si podrá el tettador mandar
DE LAS SIKTE PARTIDAS.
algo á su eíiur ; el sí püdi á mandar algo al
siervo, quaíiduhizo su heredero al señor, allí I. 8.
— Si será obligado á comprar la cosa agena que
el testador mandó a otro, et quando no, allí 1. 10.
' — Quando será obligado á desempeñar la cosa del
testador, quando la mandó dar en su testamen-
to á alguno, et quando no , allí 1. 11. — Si ha de
buscar et cobrar la cosa del testador á su costa, et
darla al legatario, allí 1. 12. — Quando no sea
obligado á dar la cosa que el testador mandó
dar á alguno, et ni ella ni su estimación, allí 11. 13,
14 y 15. — Si será obligado, et quando, á dar al
legatario la cosa que se le mandó dar, si después
la enagenó el misn)o testador, allí 1. 17. — A qué
sea obligado, quando el testador mandó el dinero
que cree tener en cierta arca , ó que cree (|ue le de-
ben , si no es así, al!í 11. 18 y 19. — Será obligado
á dar el legado ai legaiario,aunc|ue el testador pu-
so en él causa falsa, allí I. 20. — Si será obli-
gado á pagar la manda dedada so condición , si la
condición no se cumplo por alguna ocasión ó por
olra manera, allí 1. 22. — Quando tenga la esco-
jgencia, quando el teslador le mandó dar alguna
jcosa á otro generalmente, allí I. 23. — A quien el
testador maridó dar alimentos á alguno, como, et
quales se los deba dar, allí 1. 24. — Et quando val-
drá ó no la manda que está puesta en el albedrio
del heredero, et quaí se pueda poner, allí 1. 29. —
Heredero, quando será oblii^ado á dar el legado
que el testador le mandó dar (]nando él quisiese,
allí 1, 30. — Del legatario, si podrá aceptar el le-
gado dexado á alguno, si el en su vida no lo quiso
hacer, dicha 1. 30 en el fin. — Del legatario , si
habrá el legado , et quando, si se murió el lega-
tario antes que el heredero aceptase la herencia,
allí I. 34. — Et (¡uando, et en qué casos sea ne-
cesario que la herencia se acepte primero, para
que el señorío pase al legatario et á sus herede-
ros, allí 1. 35. — Heredero del legatario, si pe-
dirá le den la manda que el testador hizo creyen-
do que era vivo el tal legatario, siendo muerto,
allí. — En qué manera deba dar el legado al le-
gatario, ct si le ha de dar los frutos, et desde
quando; etqné, si loque le manda es ageno, allí
1. 37. — Si conoce que deba pagar la manda, et
dice que no puede por alguna razón, qué plazo
le deba ser puesto por el juez para la dar, allí
1. 38. — Et si se librará dando la esliniacion
/iella, quando la cosa es agena et el cuya es no
la quiere vender, ó la tiene cara, dicha 1. 38. — Et
quando se diga haberse perdido la ( osa por culpa
del heredero , et cuando no, et en qué sea obli-
gado en el im caso, ó en el otro , allí 1. 41. —
Quando sea obligado ádar la estimación de la co-
sa al legatario, quando el legatario la compró, ó
en otra manera pasó á él el señorio de la tal co-
sa, allí 1. 43. — iNo es obligado á dar mas de una
vez la manda que fué mandada muchas veces en
un testamentojet quando esto haya lugar, et en
qué manera, allí 1. 4 5. — En qué lugar sea obligado
,á dai' la cosa que el testador le mandó dar á algu-
no, et qual, et en qué manera, allí 1. 48. — D» I
finado, quando ha de ser compelido en ju ció
y fuera de juicio por el testamentario á que
le haga entrega de los bienes , 1. 4 tit. 10 part. 6.
— Si no quiere cumplir la voluntad et testa-
mento del difunto, como et por quien deba ser
compelido, si el testador no dexó albaceas, allí 1.7.
— Quando podrá sacar la quarta falcidia,et de que
bienes et mandas, et quando, et en qué manera,
et como se deben menguar las mandas, 11. 1 y 2
tit. 1 1 part. 6. — Et qué tiempo deba ser mirado
para que el heredero pueda sacar su quarta fal-
cidia, allí 1. 3. — Heredero, de quales mandas
podrá sacar falcidia, et de quales et quando no, allí
11 . 4, 5 y 6. — Quando podrá sacar la quarta tre-
beliánica, et en qué manera; et si compensará en
ella los frutos que r^^cibió déla herencia, et quan-
do; et si es obligado álasdeudas del testador, allí
1. 8. — Herederos quienes sean legítimos, cuando
el señor de la herencia muere sin testamento,
véanse las 11. del tit. 13 part. 6. — Heredero
de alguno, si será obligado á alimentar al hijo
natural del testador, quando el no le dexó nada
en su testamento, allí 1. 8. — Quando le de-
ben entregar la herencia, et á qué tenga pro la tal
entrega, et en qué manera se le deba dar, et de
quécosas,et por cuyo mandado, véanse las 11. del
tit. 14 part. 6. — Porqiianto tiempo pierda la he-
rencia, si no pide que le entreguen della, allí 1. 7.
— Et cada uno de los herederos, puede pedir par-
tición y división de la herencia, 1. 2 tit. 1 5 part. 6.
— Herederos, quales cosas deban partir entre sí,
et quales no, dicha 1. 2.— Heredero debe restituir
lo que el difunto ganó mal ganado, et á quien ; et
qué, si no halla el verdadero señor, dicha I. 2.
— Et si son instituidos muchos herederos, qual
dellos deba tener las escrituras et privilegio de
la herencia, allí 1. 7. — Et si el testador man-
da que los tenga uno dellos, á qué sea este obli-
gado por esto, allí 1. 8. — Herederos, si parten la
herencia ante el juez, ó por voluntad del testador,
si serán unos ú otros obligados al saneamiento
de la parte de cada uno dellos, allí 1. 9. — Et
que poderío haya el juez entre los herederos,
quando le piden et quieren que ante el se parta
la herencia; et qué les pueda mandar, allí I. 10.
— Herederos de los tutores ó curadores, et de los
fiadores dellos, están todos obligados, hasta que se
dé buena cuenta al menor de todos sus bienes
muebles et raizes , 1. 21 tit. 16 part. 6, — He-
redero siendo dexado algún menor, si acepta
la herencia et halla después serle dañosa, puede
pedir i'estitucidu, 1. 7 tit. 19 part. G. — Herede-
ros del menor pueden restituirse en su nombre
quando él fué engañado, allí 1. 8 en el fin. — He-
redero , si acusó á alguno porque cree mató al
testador que le instituyó , si no se lo prueba , si
por esto caerá en pena alguna, 1. 21 tit. 1 part, 7,
— Et quando la demanda puesta contra alguno
pase á los lurederos del acusado, ó del acusador^
qtiarii!,') ¡i'guiio ilellos murió aiVi' s que la caHSj?
80 índice del texto
se determinase, allí 1. 25. — El las penas no pasan
Á los herédelos, sino en ciertos casos, allí 11. 7,8
23 y 25 en el fin. — Herederos, como, et qiiando,
• t n (¡lié manera puedan demandar de la injuria
qne recil)ió estarulo enfernii) acjnel de quien here-
daron , 1. 11 lit. í) part. 7. — Pueden pedir en-
mienda de la deshonra hecha al difunto de quien
luredaron, et quando no, allí II. 13 y 23. No
j)ueii' n ser convenidos por las diiidas de los di-
funtos á quien sucedieron , den ti o de nueve dias
después que murió, dicha 1. 13. — Heredeio et
el dilunlo son una misma persona , 1. 7 tit. 6
part. 6, — H'^rederos del (pie injurió á otro, si
serán obligados á enmendar la injuria que el di-
füHito hizo, et quando sí, 1. 2 5 en el íin , tit. 9
part. 7. — De los robadores, á qué sean obli^
gados, I. 2 tit. 13 part. 7 , y I. 13 tit. 9 part. 7.
— Heredero de aquel á quien fué hurtada alguna
eosa, bien puede demandar el hurto al ladrón, et
eí, o su heredero, la del)cn tornar, et en rpié ma-
nera, 11, 4 y 20 tit. 14 part. 7. — Del ladrón, está
■obligado á todos los daños et menoscabos (]ne al
señor de la cosa le vinieion, et quando, dicha
1. 20. — Puede pedir enmienda del daño hecho
á la cosa, como el mismo que le dexó la cosa
1. 2 tit. 15 part. 1. — Herederos de los cpie hi-
cieron algún daño, quando serán obligadc
pagar el daño, et quando no, allí I. 3. — Délos
<]ue recibieron daño por algun engaño de al-
guno , pueden pedir la enmi( nda del, et ante
quien, I. 3 tit. 16 part. 7.— Quienes lo pue^
dan ser de los hereges, et quienes no, ley 2
tit. 26 part. 7. — Et los privilei^ios personales
no pasan á los herederos, regla 27 tit. 34 part. 7.
— Heredero tiene la misma acción que el di-
funto á quien hereda , esto es , en los dere-
chos transmisibles, 1. 11 tit. i4 part. 3. He-
rederos de los que están cautivos, como, et en qué
tiempo^ .pueden usar de los bienes dellos, 1. 8
tit. 29 part. 2.
Herkge, et no se departe el casamiento por se
hacer herege uno de loscasados, 1.7 tit. 2 part. 4.
— Herege, se tornando el marido, no puede acu-
sar á su mnger de adulterio, el por qué í^azon,
]. 8 tit. 9 pait. 4. — No puede liacer donación,
después que por juicio de santa iglesia fuere con-
•denado ,por tal, i. 2 tit. 4 part. 5 , y 1. 4 tit. 26
part. 7. — Hereges, después que son condenados,
no pueden hacer testamento, 1. 16 en el fin, tit. J,
par(.6,y i. 4 tit. 26 part.7. — No pueden ser ins-
tituidos por herederos, 1. 4 tit. 3 part. 6, y I. 17
en medio, tit. 7 part. 6. — Herege siendo el pa-
dre,,et los hijos católicos, débelos instituir por
sus herederos, aunque no quiera, 1. 7 tit 7
part. 6, y 1. 3 tit. 26 part. 7.— Herege siendo al-
guno, quienes sucedan en sus bienes; et qué, si
ebtal herege es clérigo, dicha .1. 7 Et si estando
dos casados, el uno dellos se torna herege, qué
pena deba haber por ello, 1. 6 tit. 25 part. 7. —
Hereges, qualessedigan,et de donde tomaron este
•nonabre, et quantas maneras son dellos, et qué
daño viene á los liOnd)res de su compañía, í. i
tit. 26 part, 7. — Et quien pueda acusar á los
hereges , et ante quien , et qué pena hayan,
probada Su heregía , et quien pueda heredar sus
bienes, allí I. 2. — Hereges no pueden tener dig-
nidad ni oticio público, después de condenados,
ni pueden st^r herederos de otro, ni recibir manda,
ni pueden hacer vendida, et desde quando, allí.
— Ni pueden ser Papas, cardenales, obispos, em-
peradores, duques ni condes , ni tener otra dig-
nidad , dicha I. 4. — Et qué pena deben haber
los qiic acogen ó encubren los hereges, et quie-
nes se digan hacer esto, allí II. 5 y 6.
Herkcía , es crimen que ha de ser castigado
por el juez eclesiástico, 1. 58 tit. 6 part. 1.
Hrrencia, cuya deba ser, quando el testador
no dexó mas de un heredero instituido en cierta
parte de su hacienda, 1. 14 tit. 3 part. 6. —
Quando pertenezca al segundo heredero que el
testador instituyó en cierta parte solamente, si
el primero no es capaz, allí II. 19 y 20 en el fin.
— Entre quales pobres debe ser repartida, quan-
do el testa.lor dexa por herederos los pobres de
alguna ciudad , a!lí 1, 20. — Ñola debe haber el
hereilero, quando le fué dexada debaxo de
condición , et no (¡iiiere dar fiador, 1. 7 tit. 4
part. 6. — Dexada á alguno debaxo de condi-
ción, si esta no se cunsple , y el heredero hace lo
que |)uede para «pie se cumpla, si debe ser admi-
tillo á la herencia, I. 14 tit. 4 part. 6. — Et no
puede el heredero vender ninguna cosa de la he-
rencia mientras dura el plazo que le fué dado
para dehbe.rar si la aceptará ó no , et quando
sí, 1. 3 tit. 6 part. 6. — Herencia , en qué ma-
nera debe ser acept.ida por el heredero, et por
pítales actos sea visto aceptarla, auuípie no lo
diga expresamente, et quando no, allí 1. 11. —
Et si el hijo que es heredero del padre, ú
otro qi,ialquiera heredero eslraño, hurta algo de
la herencia , si por esto será visto aceptarla , allí
ley 12. — Et si con engaño hizo el heredero
que otro comprase la herencia para él, si por es-
to sea visto accplaila, allí. — Herencia, quien
la puede tomar y aceptar por sí, et quales por
otorgamiento de otro; et quando, et en qué ma-
nera, et por (piien se deba hacer, allí 11. 13 y 14.
— Profecticia, et adventicia, qnal se diga, et si
ganará el ])adre en la adventicia el usufructo,
aunque el hijo no quiera, dichas 11. 13 y 14. —
Antes que el heredero la acepte, de qué cosas
deba primeramente ser cierto , para que la acep-
tación sea valedera, dicha 1. 14. — No se debe
entrar con alguna condición, sino puramente;
ni se puede recibir por proc irador, et quando et
porquiensí. allí 1. J5. — - No la pueden entrar
ni aceptar los parientes mas cercanos , quan-
do uno muere sin testamento, si dexa á su
niuger preñada, et hasta quando, allí 1. 16.
— Et s el hijo no quiso la herencia de s>!
.padre, et la repudió, dentro de quanto tiempo
se podrá arrepuitir, allí I. 20. — Herencia ha-
DE LAS SIETE PARTIDAS.
8Í
l)¡eiido óno áe otro, débela perder, si no le res-
cató, pudiéndolo iiacer, ó si, siendo loco, no le
recogió et curó, II. 5 y 6 tit. 7 part. 6. -^ De-
xada á algunO, por qu;Uos razones la delw perder,
por ser indigno delhi, ota cjuien se debaaplicar,
allí 1. 13. — Siendo dexada á algún incapaz della,
si él se fuere ante el rey, et descubriere su de-
fecto, que galardón deba baber por ello, allí 1. 14.
— No la pierde el beredero, aunque no vengue
la muerte del difunto por algunas razones, allí
1. 15. — Si el fisco la quitare á alguno como á
indigno, es él obligado á pagar á los acreedores
del difunto, las mandas, et legados que el teste-
dor bizo en su testamento; et basta qué quanti-
dad, etquando, et en qué manera, allí 1. 16.-—
No la pudiendo tener el heredero por ser indi-
gno , con todo eso no se aplicará al fisco eñ al-
gunos casos, allí I. 17. — Si se ha de aceptar
primero , ])ara que las mandas se debatí, et pa-
guen, et se traspasen á los herederos, et qixando
sí, 11. 34 y 35 tit. 9 part. 6. — Del padre que
muere sin testamento, pertenece á los hijos, ó
bijas, ó nietos, et por qué parte, et quando, 1. 3
tit. 1 3 part. 6. — En qué manera, et quando , et
de íjué cosas, et por cuyo mandado deba ser en-
tregada al heredero, aunque tenga pro, y otras
cosas, 11. 1, 2, 3, 4 y 5 tit. 14 part. 6. — Et por
quanto tiempo pueda el heredero perder la he-
rencia, si no pide le en tregüen della, allí 1. 7. —
Herencia dañosa aceptando un menor, si des-
pués probare sello, puede pedir restitución, I. 7
tit. 19 part. 6. — Etquando la herencia pertenezca
á los hijos de los hereges, ó no, 1. 2 tit. 2G part. 7.
— Herencia, qual se diga, 1. 8 tit. 33 part. 7. — >
Véase Entrega.
Herida, es carrera de muerte, et no la debe na-
die dar, porque no sabe el que la da á quanto
puede llegar, 1. 26 tit. 13 part. 2.
Heridas, de los soldados , según eran, tenian
enmiendas, 1. 2 tit. 25 part. 2.
Heridores, no pueden ser los prelados de los
subditos, et como les podrán castigar, 1. 26 tit. 5
part. 1.
Herir, clérigo, en catorce casos no hace caer
en descomunión , 1. 3 tit. 9 part. 1. — No
debe nadie á su rey , et qué pena debe haber
por ello, 11. 6 y 26 tit. 13 part. 2. — Se dice,
con hierro ó sin él, dicha 1. 6. — - Delante del
rey, et de la pena, 1. 2 tit. 16 part. 2. — O
matar á alguno en la corte del rey, et de la pena
que el que tal hace deba haber, allí 1. 3. — -Ni
matar no debe el señor á su siervo, et quando sí
1. 6 tit. 21
Hermafrodito, quando et en qiíales cosas po-
drá ser testigo. 1. 17 tit. 16 part. 3 — Qual se
diga, ét si podrá ser testigo en el testamente, 1. 10
til. 1 part 6.
Hermanos, menores, deben temer et reveren-
ciar á los hermanos mayores , et esto les han de
enseñar sus padres, 1. 9 tit. 7 part. 2. — Hermano
V.
mayor, ha de ser tenido en lugar de padre, 1. 2
tit. 15 part. 2. — A su hermano no puede hacer
demanda enjuicio, sino por cosas señaladas, 1. 4
tit. 2 part. 3. — No puede ser testigo contra su
hermano, mientras vivieren en poder de su padre,
1. 15 tit. 16 part. 3.— Herrtianos et padres, aun-
que vivan juntos, bien pueden Ser testigos por
otros, ni por esto su dicho valdrá menos, allí
1, 1(5. — ■ Del que su padre le legitimó por carta,
si serán también como él legítimos, aunque eb
padre no los nombrase, et por que cosas les tenga
pro la tal legitimación, I. 7 tit. í5 part. 4. —
Del feudatario, si heredarán el feudo, et cuando á
esto se admitan, 11. 6 y 7 til. 26 part. 4, — Herma-
no, si podrá desheredar á su hermano, con razón
ó sin ella, et qtiando no, et en qué manera pueda
ser esto hecho, 1. 12 tit. 7 parte 6. -^ Si podrá
querellar el testamento de su hermano, quando
no le dexó en él nada, et quando sí, 11. 2 y 3^
tit. 8 part. 6.^ — Hermanos, si han de concurrir
con los padres del difunto, et partir por igual
entre ellos los bienes, 1. 4 tit. Í3 part. 6. — Her-
mano, como, et quando pueda heredar á su her-
mano que muere sin testamento, eten qué ma-
nera , et como, si son muchos, allí 11. 5, 6 y
12. — Solamente de parte de padre, ó de madre,
no concurre coii los hermanos de padre y ma-
dre en la sucesión de su hermano, dichas 11. 5,
6 y 12. —Hermanos, quales ganancias, ó do-
nadíos, ó otras qüalesquier cosas sean obligados
á partir entre sí, 11. 3, 4, 5 y 6 tit. 15 part. 6. —
Hermano, no ha de traer á colación la dote cpie
le fué dada, et que recibió su padre, allíl. 6. —
Quando será tutor de su hermano menor de
edad,l. 10 en el fin, tit. 16 part. 6. — Sí podia
enloantiguo reptar á alguno por lainjuria que Te'
fué hecha á su hermano muerto, 1. 2 tit, 3 part. 7.
— No puede acusar á su hermano, 1. 2 tit. 1
part. 7. ^— Et si podrá responder por él al rieplo=
que le hacen, si está ausente, 1. 5 tit. 3 part. 7,
-^Hermano, si viere que uno por fuerza quiere
forzar á sti hermana, puédele matar lícitamente,
1. 3 tit. 8 part. 7. — ^ Si sabe que su hermano se
trabaja de matar á su padre ó abuelo, et no la
descubre, qué pena deba haber por ello, allí 1. 12.
-^ Si matare á su hermano, qué pena deba ha-
ber por ello, dicha 1. 12.
Hermosura, pasa de ligero, ley I título &
part. 2.
Hidalgos, (|uaíes se digan, et porqué sean asi
llamados, 1. 2. tit. 21 part. 2.^— Son los que vienen
de derecho linage de padre, et de abuelo, et de bi--
sabuelo, que está en el quarto grado, dicha!. 2en
el fin. — Hidalgo, es el hijo que nace de padre
hidalgo, aunque la madr(*sea villana, empero no*
ser'á noble; et qué será por el contrario, allí
1. 3. — Hidalgos, ni caballeros, no deben ser ator-
mentados por ningún deHto, si rro fuere por trai-
ción, allí 1. 24. — Ni tampoco le deben dar baxs
muerte,como arrastrado, allí- — Hiclalgos de prif*
^74¿<^
82
liNDlCE DEL TEXTO
vilfgio, por qué ra/on los deba liacer el rey, 1. 6
lit. 27 part. 2. — No se pueden, por lo así ser,
escusar de pechar para la reparación de los cas-
tillos, fortalezas, muros, fuentes, puentes, caños
et otras cosas semejantes, et porqué, 1. 20 tit. 32
part. 3. — Hidalgo, si podrá comprar alguna
cosa del pechero que maliciosamente la vende
pot' defraudar los pechos reales , 1. 59 tit 5
part. 5. — Hidalgos, de otra manera deben ser
honrados que los otros que no lo son , 1. 2 tit. 23
part. 4. — Et caballeros, si serán obligados á pa-
gar portazgos, et de su pena si se van por otros
caminos por no los pagar, 1. 5 tit. 7 part. 5. —
Quando se podian reptar en 1« antiguo, et por
qué razones, et en qué lugar, et ante quien, et
quando, 11. 1, 2 y 3 tit. 3 part. 7. — Son los que
nacieren de padre hijodalgo, aunque la ma-
dre no lo sea, et porqué, 1. 1 tit. 11 part. 7. —
Hidalgo no debe ser castigado en la ma-
nera que el hombre vil et villano, 1. 8 tit. 31
part. 7.
Hidalguía, como se deba probar, 1. 2 en el fin,
tit. 21 part. 2. — Et qué cosa sea, allí 1. 3.
Hijas, del feudatario, no se admitirán para he-
redar el feudo de su padre, et porqué, 11. 6 y 7
tit. 26 part. 4. — De los reyes, que amas deban
haber, et como deban ser guardadas, 11. 11 y 12
tit. 7 part. 2. — Quando , et por qué razones
puedan ser desheredadas de su padre, et quando
no, 1. 5 con las demás, tit. 7 part. 6. — Hija, si
no se quiere casar con quien el padre quiere,
como la deba compeler á ello ; et si la podrá des-
heredar por esto, 1. lü tit. 1 part. 4. — Hijas, de
la misma manera suceden á sus padres que los
hijos varones, 1. 3 tit. 13 part. 6. — Hija natural
de alguno hácese legítima si casare con el juez
mayor et perpetuo por toda su vida de alguna
ciudad ovilla, 1. 8 tit. 15 part. 4. — Hijas de Ips
traydores, qué parte puedan heredar de los bienes
de sus madres, et porqué, 1.2 tit. 2 part. 7.
Hijos, mientras están en poder de sus padres,
si podrán hacer voto que les obligue, 1. 3 tit. 8
part. 1. — De reyes, que les deban enseñar, 11. 9
y 10 tit. 7 part. 2. — Quando sean obligados á
•zumplir los votos que hicieron sus padres,
!. 9 tit. 8 part. 1. . — De qué cosas puedan
hacer limosna, ó no, 1. 12 tit. 23 part. 1. —
Según la ley, quales se digan, véase el Proemio
del tit. 7 part. 2. — De reyes, qué cosas deben
acostumbrarlos á hacer para que sean apuestos,
t tl¡mpios,allí 1. 5. — Nacidos de muger adúltera,
puédese muy bien dudar sisón hijos de su ma-
lido, ó del adúltero, 1. 1 tit 14 part. 2. — De los
reyes, como deban ser guardados et reverencia-
dos, allí 1. 2. — De los reyes , como deben ser
guardados del pueblo, 1. 1 lit. 15 part. 2. — Hijo
el padre, son una mismapersona, 1. I t. 7 part. 2.
— Mayor del rey, que mayoría haya en los demás
hermanos, 1. 2 tit. 15 part. 2. — Mayor, ha de
s< r renido en lugar de padre, dicha 1. 2. — Va-
ron, hase de preferir alas hembras en la suces-
sion del reyno, dicha 1. 2. — De hijo mayor, ha
de suceder en el reyno, aunque su padre muriera
antes que heredase el reyno, dicha 1. 2. — De
padre hidalgo et de madre pechera, sera hijo-
dalgo, empero no será noble, 1. 3 tit. 21 part. 2;
et qué , si es al contrario, allí. — Hijos de tray-
dores, á los quales las leyes les ponen pena por
la traycion de sus padres, entiéndese de los que
después de la traycion hecha nacieren, no de
los que antes, 1. 6 al fin, tit. 27 part. 2. —
De captivos, que nacen mientras sus padres es-
tan en captiverio, qué derecho hayan á los bienes
de sus padres, 1. 7 tit. 29 part. 2. — Hijo, en
qué manera puede poner demanda á su padre,
después que saliere desu poder, 1. 3 tit. 2 part. 3.
— Hijofamilias, no puede estar en juicio, ni po -
ner demanda, ni responder á ella sin su padre,
allí 1. 7. — Hijos que están en poder de sus pa-
dres , en que casos puedan ellos mismos poner
procuradores, et en su nombre, 1. 2 tit. 5 part. 3.
— Hijo, quando podrá ser testigo en las causas
de su padre, 11. 14 y 18 tit. 16 part. 3. — Hijos
no pueden emplazar á sus padres, mientras están
en su poder, 1. 4 tit. 7 part. 3. — Hijo que estáen
poder de su padre, bien podrá apelar por su pa-
dre de la sentencia contra él dada, 1. 2 tit. 23
part. 3 ; et de la que se dio contra los bienes
suyos que están en poder de su padre, allí. —
Hijos que están en poder de sus padres, no pue-
den perder sus cosas por tiempo, 1. 8 tit. 29
part. 3, y 1. 8 tit. 19 part. 5. — Hijo, si compra
alguna cosa por mandado de su padre, como
la buena ó mala fe suya dañe ó aproveche á su
padre, et quando, 1. 13 tit. 29 part. 3. — Hijos,
pueden ganar la posesión de alguna cosa para sus
padres , quando la ganan por sí ó en nombre de
sus padres, 1. 3 tit. 30 part. 3. — Hijo que nace
de la sierva que es dada á otro en usufructo,
cuyo deba ser, 1. 23 tit. 31 part. 3. — Si se ca-
sare sin voluntad de su padre , si por esto el pa-
dre le podrá desheredar, 1. 11 en el fin, (it. 1
párt. 4. — Hijos nacidos de matrimonio clandes-
tino , no son legítimos, aunque aleguen que sus
padres ignoraban el impedimento que era entre
ellos, 1. 3 tit. 3 part. 4. — Ello mismo será,
quando los padres casaron públicamente, sa-
biendo ambos á dos que habia entre ellos impe-
dimento, allí al fin. — Hijos de los compadres,
quales se puedan casar en uno, et quales no, 1. 3
tit. 7 part. 4. — Carnales no pueden casar con
los adoptivos mientras durare la adopción, allí
1. 7. ■ — Adoptivos , bien se pueden casar unos
con otros, allí 1. 7 en el fin. — Si no pueden en-
teramente restituir la dote de su madre, como se
deba hacer con ellos, 1. 32 en el fin, tit. 11
part. 4. — Nacidos de legítimo matrimonio, ayú-
dalos mucho Dios, et son como sagrados, et son
mas nobles et conocidos, mas ricos et mas es-
forzados, véase el Proemio, tit. 13 part. 4. — Le-
tíK LAS SIF/IE PAiiTÍDAS
8.1
gítímos, qnales se digan, ct que quiera este nom-
Isre decir, et quando ó no lo serán después ,
.aunque al principio no lo fueron; et que pro les
.nazcaá los hijos por ser legítimos, allí II. 1 y 2. —
iLegítimos heredan á sus padres, et han otras mu-
jchas honras, lo qual no es así en los que no lo
son, dicha 1. 2,yl. 3 tit. 15part. 4. — Legítimos,
'son los que nacen de la sierva, si después su se-
íñor se casare con ella, et ella será libre, dicha 1. 1
!en el fin, tit. 13 part. 4. — De ganancia, se llaman
los que nacen de las mancebas, et por (^ué causa,
1. 1 tit. 14 part. 4. — Si tuviere un hombi-e ilus*
tre de la sierva que tiene por barragana , no se-
rán llamados naturales, sino espurios et forne-
cinos, et por qué razón , allí 1. 3. — Fornecinos
et espurios, quales se digan, 1. 1 tit. 15 part. 4.
j — Et estos tales no deben haber parte en los bie-
Ines de su padre, ni el padre es obligado á les
[criar, si él no quiere , allí 1. 3. — Hijos no legíti-
mos, quales se digan, et que quiera decir, et
[quales sean naturales, et quales fornecinos, ó
linanceres, notos, ó espurios, allí 1. 1. — Por qué
razones no serán legítimos, aunque sean nacidos
de casamiento, allí 1. 2. — Et qué daño venga á
los hijos por no ser legítimos, alli 1. 3. — Hijos
que no son legítimos , en que manera puedan ser
legitimados por emperadores , ó reyes , ó apostó-
licos, allí 1. 4. — Et á qué se estienda la tal legi-
timación , allí. — Hijos que son legitimados por
los reyes ó emperadores ^ han todas las honras,
et proes que los otros hijos que nacen de casa-
miento , dicha 1.4. — De clérigos, ien los puede
legitimar el papa, et el emperador, et el rey; etqué
de los hijos de los siervos, dicha 1. 4, — Et
quando se legitimen si el padre los da al servi-
cio de la corte del señor, allí 1. 5. — Et puédelos
legitimar en esta manera , aunque tengan otros
hijos legítimos, et quando entonces no, dicha
1. 5. — Hijos, bien paede el padre en su testa-
mento hacerlos legítimos, et en qué manera, et
quando valdrá la tal legitimación , ó no , allí 1. 6.
— En qué manera los puedan los padres legiti-
mar por carta, et quando, et qué cosas deba de-
cir en ella; et si legitimando auno sea visto legi-
timar á sus hermanos, et para qué efecto sean
estos legitimados , allí 1. 7. — Hijo bácese legí-
timo por ofrecerse él mismo a la corte del rey,
et quando no, allí 1. 8. — Hijos, qué bien et qué
provecho les venga por ser legítimos, allí 11, 3, 4
y 9. — Del prohijado, caen también en poder del
prohijador, I. 7 tit. IG part. 4. — -Adoptivos, et los
arrogados, quando sucedan en los bienes del arro-
gador; et qué, si hay legítimos, allí il. 8 y 9. — Et
si sucederán estos en los bienes de los hijos , ó
de los otros parientes del arrogador, dicha 1. 9.
— Hijos, quales se digan estar en poder de sus
padres, et quales no; et qué se entienda por este
poder, et como pueda ser establecido, 11. 2, 3 y 4
tit. 17 parí. 4. — Incestuosos, no son dignos de
ser llamados hijos, et porqué; ni son en poder
del padre, dicha 1. 2. — Si hubieren .dgunas ganati-
cias, en qué manera, et quando, et quales perte-
nezcan á sus padres, et quales no, allí 1. 5. —
Pueden hacer lo que quisieren de lo que ganaron
encastillo, ó fortaleza, ó corte del rey; et en tales
cosas no ha el padre ningún derecho, allí 1.6 y 7.
— Por que razones los pueda el padre vender, ó
empeñar, allí i. 8. — No pueden estar en poder
de las madres, 11. 2 y 8 al fin. — Hijo, púdele, et
débele comer el padre , primero que por causa
de hambre entregue el castillo, dicha 1. 8. — Ven-
dido por el padre, como se puede redemir, et tor-
nar eu su libertacL allíl. 9. — Quaanda vagando
por el mundo, debe el juez compelerle á que su
torne al poder de su padre, allí 1. 10. — Hijos,
no pueden traerá juicio á sus padres, 1. 11 tit. !7
part. 4. — Hijo no puede aducir á ninguno ajui-
cio, ni responder en él, sin mandado et licencia
de su padre ; et por qué razones pueda el hijo
que es en poder de su padre demandar et res-
ponder en juicio, II. 2 y 3 tit. 2 part. 3, y 11. 11
y 12 tit. 17 part. 4. — Sale del poder de su pa-
dre por muerte natural ó civil de este, como
por drsterramieulo perpetuo; et por tener al-
guna dignidad ú oficio piíbiico, et quales sean;
ó por ser emancipado , et por otras muchas mane-
ras que se ponen en las leyes 1, 2, 3 y 4, y en
todo el tit. 18 part. 4. — Por qué razones puede
constreñir á su padre que le emancipe; et si des-
pués que es emancipado lo podrá el padre tornar
á su poder, si le fuere desobediente, allí II. 18 y
19. — Sale de poder de su padre, si cometiere el
padre pecado de incesto, 1. 6 tit. 18 part. 4. —
O si el padre le emancipare, allí 1. 15. — Si es-
tando ausente fuere emancipado por su padre, ve-
nido el hijo, ha de otorgar y consentir en la tal
emancipación delante del juez , porque sin con-
sentimiento del hijo no vale la emancipación, allí
II. 16 y 17. Debe ser criado por su padre
aunque el padre no quiera , et quando no sea el
padre obligado á esto ; et qué cosa es crianza, et
qual deba ser, 11. 1, 2, y 6 tit. 19 part. 4. — Et
en quales hijos haya esto lugar, alli 1. 5. — Si de-
biere algo, si aquello no fuere sacado por manda-
do de su padre , ni á su provecho, no es obligado
el padre á lo pagar, allí 1. 2. — Hijos son obliga-
dos á alimentar, et proveer á sus padres de todo
lo necesario, como los padres á ellos, dicha I. 2
en el fin. — Quando deban ser criados por la ma-
dre, et quando por el padre, allí 1. 3. — Hijo,
si demanda al padre que le provea, et el padre
niega ser él su hijo , que deba ser entonces guar-
dado, alli 1. 7. — Hijos, quando no puedan cons-
treñir á sus padres que los alimenten, alli 1!. 4
y 5. — Porquérazones nosean obligadosá alimen-
tar á sus padres, alli 1. 6. — Hijo de alguna sierva
et de hombre libre, de qué condición será, 1, 2
tit. 21 part. 4.— Que nació libre, no podrá ser
siervo, aunque su madre se torne á laservidum-'
bre en que solía estar, si siendo algún momento
,81 ÍNDICE D
'libré le píirió, dicha i. 2. — Hijos nacidos de pa-
dres libres et madres libres, deben seguir la con-
dición de sus padres, quanto en las honras et en
los fueros del siglo, dicha 1. 2 en el fin. — De los
'clérigos de órdon sagrada et de las mugeres con
quien de hecho se casaron , son siervos de la
iglesia donde eran beneficiados ; y si estos su-
cederán á sus padres et á sus madres, alli 1. 3. —
Son obligados á amar et honrar á sus padres et
madres, et á sus amos et amas , et darles lo que
hubieren menester, por el deudo que con ellos han,
1. 3 tit. 24 part. 4. — Del traydor, quando deban
ser echados del rey no por la tniycion de su padre,
I. 1 2 tit. 25 part. 4. — Que suceden en el feudo de
«u padre, son obligados á servir al señor que dio
el feudo á su padre, en aquella forma et manera
que el padre estaba obligado, 1. 6 tit. 26 part. 4.
— No suceden en el feudo de su padre, quando
el feudo fuere de algún reyno, ó condado, etc., si
no fuese dicho en la concesión que pudiese el
feudo pasar á ellos, dicha 1. 6. — Deben ser cria-
dos de modo que tengan vergüenza, 1. 38 tit. 5
part. 1. — Del vasallo muerto, deben luego ve-
nir á jurar fieldad á su señor; et qué, si no vi-
niesen, I. 10 lit. 26 part. 4. — Si mientras que
estuvieren so ,e\ poder de sus padres , tomaren
algo prestado, si ellos, ó sus fiadores, serán obli-
gados á volver lo que así tomaran, 1. 4 tit. 1
¡part. 5. — Hijosfamilias , quando serán obliga-
/dés á volver lo que les emprestaron , ellos, ó sus
¡padres por ellos, allí 11. 5 y 6. — ' Hijo, si estando
*en el estudio recibiere algo emprestado, si será
obligado el padre á pagar, ó no , lo que así
tomó, et quando, et hasta qué quantidad, dicha
1. 6. — Hijos, quales puedan hacer donaciones
que valgan , et quales no , 1. 3 tit. 4 part. 5. —
Ño teniendo uno, si por esta causa hiciese dona-
ción á alguno de sus bienes, si valdrá; et quando,
et en qué manera, si después los tuviere, allí 1. 8.
— Como, et hasta qué quantia pueden revocar la
donación que su padre hizo á algún estraño , et
en qué manera, dicha I. 8. — Hijo á quien la ma-
dre hizo en su vida alguna donación, por quales
desconocencias et ingratitudes la pueda esta revo-
car,allí. 1. 10. — Que está en poderdesu padre, no
puede hacer testamento, pero bien puede hacer
donación por causa de muerte, allí 1. 11. — Et
como deba ser hecha, I. 105 lit 18 part. 3. —
Hijo et padre son una misma persona, et el uno
al otro no se pueden vender nada, quando el hijo
está baxo el poder del padre, 1. 2 tit. 5 part. 5. —
Et padre no pueden entre sí hacer ninguna estipu-
lación ni prometimiento,!. 6 tit. 11 part. 5. — Hi-
jos del primer matrimonio, tienen en los bienes
de su madre, que se casó segunda vez, tácita hi-
poteca, et en los bienes de su padrastro, 1. 26
tit. 13 part. 5. — Hijo, si podrá pedir que se haga
compensación en nombre de su padre, quando
el que pide algo á su padre, le debe á él algo,
J. 25 tit. 14 part. 5. — Que está en poder de
EL TEXTO
su padre, no puede hacer testamento, aunque el
padre le diese poder para ello, et quando sí, 1. 1 3
lit. 1 part. 6. — Que creia ser salido del poder de
su padre, si, no siendo así, hiciese testamento,
no vale, allí 1. 16. — Hijos, qué parte deben haber
en los bienes de su padre que hizo profesión, et
murió en religión, allí 1. 17. — Deben haber su le-
gítima libre et quita de todo cargo , et sin condi-
ción, dicha I. 17 en el fin, y I. 1 1 tit. 4 part. 6. —
Hijo naciendo á alguno después que hizo testa-
mento, se romperá el testamento, 1. 20 tit. 1
part. 6. — Si impidiere ásu padre queno haga testa-
mento, aunque después muera el padre sin él, no
le será él heredero; etqué, sisón muchos hijos, allí
27. — Nacido de dañado et pugnihie ayuntamien-
to, no puede ser instituido por heredero de otro, I. 4
tit. 3 part. 6. — Hijos, son llamados herederos
suyos, et porqué, allí 1. 2K — Como les puedan
los padres substituir pupilarmente, II. 5, 6 y 7
tit. 5 part. 6. — Hijo menor de diez años y me-
dio, no puede por ninguna cansa ser deshere-
dado de su padre, dicha 1. 6, y la 1. 2 til. 7, y
1. 4 tit. final, y la.l. 9 lit. 6 part. 6. — Si fuere
instituido por heredero de su padre, si hurtó al-
guna cosa de la herencia , ó hizo con fraude que
otro la comprase, si será visto aceptarla , allí
1. 12. — Si fuere instituido por heredero de al-
guno, no puede aceptar la herencia sin otorga-
miento de su padre, et quando sí; et si el hijo
es ausente, si podrá estorbar el usufructo á
su padre, allí 1. 13. — Si repudiare la herencia
de su padre, d^entro de quanto tiempo se puede
arrepentir, allíl. 20. — Porqué causas puede ser
desheredado de su padre, ó de su madre, eten qué
manera deba esto ser hecho, II. 4, 5, 6 y 7 tit. 7
part 6. — Si fuere desheredado en el principio
ó en el fin del testamento, si será visto ser des-
heredado de todos los grados, allí 1. 9. — Hijos,
si son católicos, et el padre moro, ó herege, de-
ben ser por él instituidos ])or herederos, aunque
no quiera, allí I. 7, y 1. 3 lit. 26 part. 7. — -Hijo,
si fuere pretérito, etde él el padre no hiciere men-
ción en su teslamento, ole desheredare por cau^a
no bastante, no vale el testamento, allí 1. 10. —
Quando, et por.qué ra/ones pueda desheredará
su padre de los bienes que él tiene apartadamente,
et por quales no; et como deba ser hecha esta
desheredación, allí 1. 11. — Quando pueda, ó
no pueda querellar contra el testamento de su
padre; et dentro de qué tiempo pueda, et en qué
manera, 11. 1, 4, 5 y 6 lit. 8 part. 6. — Debe
haber su parte legítima aunque el testamento se
rompa , ó anule, et debe pagar las mandas, et dar
las libertades, allí 1. 7. — Hijos, deben heredar
los bienes de su padre, quando muere sin testa-
mento, et no los transversales; et si uno de
sus hijos murió antes que él, et dexó hijos, si es-r
tos concurrirán con sus lios en la sucesión de
su abuelo, et por qué parte, 1. 3 tit. 13 part. 6.
— Hijo de alguno, si muere sin testamento, et no
DE LAS SIETE PARTIDAS.
85
dexa liijos, heredarle ha el padre, et qiiando, ct
en qué manera,allí 1. 4;et qiió, si tiene hermanos,
allí. — Hijo natural, qual se diga, et quando pueda
suceder á su padre, ó á sus hermanos , et q nales ,
et en qué bienes, allí 11. 8 y 12. — ]\atu ral debe ser
alimentado de los bienes de'su padre por el he-
redero, quando el padre no le dexó nada, dicha
1. 8. — Natural sucede á su padre , aunque el
padre tenga muger legítima, allí 1. 9. — Hijos,
qiiales no sean legítimos, ni naturales, et no
pueden hercdarásus padres; et qué, si son insti-
tuidos por herederos, allí 1. 10. — Hijo inces-
tuoso, ó espurio, nacido de dañado ayuntamien-
to , qual se diga; et como este sucede á su
madre, et quando, allí 1. 11. — Muerto su pa-
dre, si ha de traer á colación et partición el
dote, ó arras, ú otra donación que el padre le
haya hecho, et (juando, et en qué manera, 11. 3,
4 y 5 tit. 15 part. 6. — Que gastó en el estudio,
si lo que así gastó le deba ser contado,, ct
quando, allí 1. 5. — Si ha de traer á colación
con sus hermanos la dote que fué dada á su pa-
dre por el casamiento que hizo; et qué de las
deudas que en nombre del padre hizo ;et qué, si
llevó algunos frutos de la herencia, dicha 1. 5. —
Hijos del que cometió tracción contra el rey, qué
pena deben hai)er, et si serán infames, 1. 2 tit. 2
part. 7. — Si podían en lo antiguo reptar á al-
gunos, por la injuria que se hizo á su padre; et
(piando, et en qué manera, 1. 2 tit. 3 part. 7. —
Et si podían en lo antiguo responder al riepto por
su padre ausente, allí 1. 5. — Hijo, que mata, ó
procura matar á su padre, qué pena deba haber
por esto, 1. 12 tit. 8 part. 7. — Hijo nacido de
padre hidalgo, serálo él también aunque ja ma-
dre no lo sea, et él sea legítimo, ó 'natural
tan solamente, I. i tit. 11 part. 7. — O nieto del
seííor de la cosa hurtada, no se le puede deman-
dar enjuicio como á ladrón, 1. 4 tit. 14 part 7,
■ — - Que hace daño en las cosas de otros por man-
dado de su padre, si será obligado al daño él, ó
su padre que lo mandó, 1. 5 tit. 15 part. 7. —
Hijos de quienes no puedan ser puestos á cues-
tión de tormento, 1. 2 tit. 30 p. 3. — Hijo no debe
recibir pena por el delito de su padre, et quando
sí, 11. 9 y 11 tit. 31 part 7. — No nacido, no debe
ser castigado por el delito de su madre , dicha
ley 11.
'■<; Hombre, nace desnudo, et no vale nada sin
ayuda de otros, 1. 6 tit. 1 part. 2. — Según na-
turaleza , ha en sí tres cosas, el pensamiento, la
palabra, et la obra, véase en el Proemio del tit. 3
part. 2. — Es Ihimado et dicho mundo menor,
1. 1 tit. 9 part. 2. — Hombres han en sí dos na-
turalezas, allí 1. 3. — Porqué quiso Dios que
traxosen las caras altas, et porqué quiso que las
bestias la traxesen abaxadas, 1. 6 tit. 12 part. 2.
— Hombre que paladinamente dixere mal de su
rey, como deba ser castigado, I. 1 al íin, tit. 13
part. 2. — Libre, no se puede ganar señorioen
c- y,:r espacio de ningún tiempo, 1. ü tit. 29
part. 3. — Libre, no h- puede otro ganar por
siervo por ningún tiempo, allí 1. 24. — Hombres,
et de las nuichas honras, et grandes mercedes
que hizo Dios á los hombres, véase en el Proe-
mio de la quarta partida. — Hombre libre, si se
casare con alguna sierva, creyendo él que era li-
bre, sivaldrá,etquand(), el tal casamiento; et qué,
si el señoría ahorrare luego, 1. 4 tit. 5 part. 4.
— Hombres que se casan, si no pueden conocer
carnalmente á sus mugeres, si se dtshaiá, et
quando, el casamiento; et quantas, etquales sean
las maneras deste no poder, 1. 1 con las que se
siguen, tit. 8 part. 4. — Hombre libre, si se con-
sintiere vender, qué cosas hayan de concturir
para que por la tal vendida se haga siervo del
comprador, 1. 1 tit. 21 [)art. 4. — Et el estado
de los hombres, qual sea, véase allí en la palabra
I'^sTADO DE LOS HOMBRES. — Es dc lucjor csfatlo
et condición que no la muger, 1. 2 tit. 23 part 4.
— Libre, no vale la venta que del se hiciere,
1. 15 tit. 5 part. 5. — Muerto, no tiene querer
niño querer, allí 1. 45. — Libre, no puede ni
debe ser apreciado como las otras cosas, 1. 3 en
el íin , tit. 9 part. 5. — Libre, si podrá ser empe-
ñado, et quando sí, et si podrá ser dado en rehe-
nes; et qué, si lo prometido no se cumple, 1. 2
tit. 13 part. 5. — Libre, no debe ser castigado tan
cruelmente como el siervo, 1. 8 lit. 31 part. 7.
— Bueno, se dice el juez ordinario de la tierra,
regla 31 tit. 34 part. 7. — Justo hace con miedo
las cosas, 1. 8 tit. 12 part. 2. — Es la mas hon-
rada cosa que Dios ha puesto en el mundo, 1. 2
tit. 25 part. 2 De mala fama , no puede ser
juez, 1. 4 tit. 4 part. 3. — Por qué embargos no
puede yacer con la muger, 1. 1 tit. 8 f art. 4. —
A qué se inclina mas pronto, al bien, ó al mal,
1. 5 tit. 3 part. 2. — Libre, no puede prescribirse,
1. 6 tit. 29 part. 3. — Que recibe daño por sil
merecimiento, así mismo debe culparse, 1.2 tit. 7
part. 2. — De mal seso, ó desentendido, no
puede ser juez, 1. 4 tit. 4 part. 3. — Vergon-
zoso tiene señas de hidalguía, I. 38 tit, 5. part. 1.
— Debe guardarse de la ira, 1. 1 1 tit. 6 part. 2.
— Que descubre flaqueza de otro, manifiesta
que no tiene seso, 1. 5 tit. 9 part. 2. — Quando
es en honra et no la entiende, se asemeja á las
bestias. Proemio, tit. 13 part. I, y 1. 16 tit. »5
part. 2. — Si guarda lo que tiene, no es menor
virtud que ganar lo que no tiene, 1. 3 tit. 3
part. 2. — Cumplido, qual se dice, 1. 25 tit. 6
part. 1. — Tienen departidos entendimientos,
prólogo part. 1. — Cumplido, es el que sabe bien
las leyes, 1. 6 tir. 1 part. 1 . — Que sabe refrenar
la ira, es mas valeroso que el que vence en las
batallas, 1.11 tit. 5 part. 2. — Debe reconocer el
estado en que se halla, prólogo part. 1. — De
muchos cuidados , debe mezclar entre ellos ala
gría et placer, 1. 20 tit. 5 part. 2
HoMENAGE, hecho por el que tiene el castillo,
estiéndese á los sucesores del rey de quien lo re<
cibió, II. 21 tir. 13 part. 2, "— Como, et d«
J86
índice del texto
qué forma se deba hacer, allí 1. 22. — Debe
ser hecho al rey nuevo de los castillos que al-
guno heredase de otra parte, aunque el rey no
se los hubiese dado, allí I. 23, — De los castillos
que alguno tiene por feudo, ó por postura,
como debe ser hecho, allí 1. 24.- — En qué ma-
nera se deba hacer por los vasallos et por las
villas al rey, ley 5 en medio, tit. 15 part. 2. —
Qué cosa sea, et qué quiera decir, et en qué co-
sas et en qué posturas haya lugar, ley 4 tit. 25
part. 4.
Homicida, de algún clérigo ti hombre de reli-
gión , qué pena deba haber, 1. 7 tit, 18 part. 1.
^ — Et el que mata á alguno , es dicho homicida,
empero no cae en pena, si lo hace defendién-
dose, et porqué entonces no, 11, 1 y 2 tit. 8
part. 7. — r- Et en qué casos se escuse el que mata
ó otro, et no sea habido por homicida, allí II. 2,
5 y 4. — Homicida, en lugar sagrado no le vale
el refugiarse, 1. 4 tit. 11 part. 1.
Homicidio, se hace en tres maneras, et qualsea
de voluntad, et qual de ocasión, et qual por pre-
mia, U, 13, 14 y 15 tit. 6 part. 1.— Hecho por pre-
mia, si causa irregularidad et si es necesaria dis-
pensación para se ordenar, allí 1, 16. -— Hecho
por alguno que fuese justicia , et con razón, si
embargará el ser ordenado aquel que le hizo, allí
I. 17. — ■QiRícosa sea, et quantas maneras son
del ; et el que mata á otro debe haber pena de
homicida, et quando no, 11. 1 y 2 tit. 8 part. 7.
— Et en qué casos se escusa el que mata ó otro
que no le den pena de homicida, allí 11. 2, 3, 4
y 5. — Et quando el físico et el cirujano deban
ser castigados como homicidas; et qué de los bo-
ticarios, allíl. 6. — -Et qué pena merezca el médico
o especiero que vende ó da yerbas con que uno
mate á otro, allí 1. 7. — ■ Et qué pena deba haber
la nuiger preñada que come ó bebe algo para
echar la criatura, allí 1. 8. — Et de la pena del
que castigando mata al que castiga, ó del que da
armas al loco furioso, et del juez que falsamente
da sentencia en causa; crimina!, allí II. 9, 10 y
II . — Et de la pena del padre que mata á su
hijo, ó del hijo que mata á su padre, o de los
otros parientes que se matan unos á otros, allí
1. 12. — Homicidio, et quien pueda acusar á
otro de él, et ante quien, et en qué manera, allí
1. 14. — Et quando muchos hombres matan siervo,
óbestia, cada uno es obligado al daño, allíl. id.
Honor, «tierra, et feudo, en qué difieran; et el
honor que el rey da á alguno, dura por toda su
vida, 1. 2 tit. 26 part. 4, y 1. 20 tit. 13 part. 2.
Honra, qué quiera decir, et qué cosa sea, et
como deba et rey ser honrado de sus vasallos,
1. 17 y 18 tit. 13 part. 2. — Honras muchas et
muy grandes hizo Dios á los hombres sobre todas
Jas demás criaturas, véase el Proemio déla quarta
partida. — Et dignidades de los maridos pasan á
las mugeres, el las tienen aun después de ellos
muertos si no se casan con otro menor que ellos ,
,l7alíin, tit. 2 part. 4. — Honra se ha de gauar de
grado en grado, 1. 17 tit. 13 part. 2. — Del rey, se
aumenta con las buenas palabras, allíl. 17. —
Perdida, se equiparadla vida perdida, allí I. 4. —
Honra se debe á quien puede honrar, allí 1. 17. —
Honra no se debe enagenar, 1. 5 tit. 15 part. 2.
Horas, en qué manera deban ser dichas por los
descomulgados, 1, 37 tit. 9 part. 1.
Horno, puede hacer quien quisiere en su here-
dad , adonde él concejo le diere licencia, aunque
estén otros allí, con tal que no les haga perjuicio
en las aguas, ó otras cosas comunes que antes te-
nían, no obstante que los otros de allí adelante
valgan menos de renta, 1. 18 tit. 32 part. 3.
Hospedadores. deben ser los prelados, I, 40
tit. 5 part. 1 .
HosTALEROs, quales se digan, et quando serán
obligados á pagar las cosas de los caminantes,
que se perdieron en sus casas , et en qué casos
no, 1. 26 tit. 8 part. 5, y 1. 7 tit. 14 part. 7; et lo
mismo deben hacer de las cosas que los peregri-
nas les dieren á guardar, et de la pena si las mal
guardaren , allí 1. 7. —^ En cuya casa muriere al-
gún romero ó peregrino, sin testamento, deben
llamar hombres buenos, mostrarles las cosas todas
que traia, et hacerlas escribir, non encubriendo
ni tomando ninguna, fueras aquello que debieran
haber por hostalage, 1. 31 tit. 1 part. 6. — Que
cuelgan algo á la puerta en manera que viene á
daño á los que pasan, son obligados á la emienda,
1. 26 tit. 15 part. 7.
Hostia, porqué se parta en tres partes, \. 55
tit. 4 part. 1.
Hostiario, quien sea, et qué deba hacer, 1. II
tit. 6 part 1.
Huérfano, quando puedaestar en juicio sin su
guardador, ó no, 1. 7 tit. 2 part. 3. — No debe
ser convenido fuera de su domicilio por virtud
del rescripto contra él alcanzado, 1. 41 tit. 18
part. 3. — Et el criar los huérfanos, llámase et
es obra pía, 1. 12 tit. 28 part. 3. ■ — Puede ga-
nar por tiempo alguna cosa de otro, 1. 2 tit. 29
part. 3. — Et si valdrá la vendida hecha al guar-
dador, ó no, et quando sí, 1. 4 tit. 5 part. 5. —
Huéllanos, no se pueden escusar de pagar et
contribuir para aderezar los castillos, muros,
puentes, fuentes, et otras cosas semejantes,
1. 20 tit. 32 part. 3. — Huérfano, teniendo uno
en su casa, si por piedad le aliñare sus cosas, et
se las cobrare, si podrá después* pedirle le 'pa-
gue las despensas que en aquello hizo, 1. 35
tit. 12 part. 5. — Et si de los bienes del huér-
fauo fuere alguna cosa comprada, débele ser obli-
gada, hasta que él cobre el precio,!. 25 tit. 13
part. 5. — Lo qual procede, aunque este que
de sus bienes compró la cosa, los tenga antes
obligados generalmente, allí í. 30. — Huérfanos,
et desús tutores, etcomo,et por quien, et quando
les deban ser dados, véase la palabra Tutor.
— Huérfano , en qué lugar deba ser criado,
et con quien, 1. 19 tit. 16 part. 6. — Et quanto
dfben dar al huérfano para que se sustente j.et
DE LAS SILTK PARTIDAS.
87
ijué, si el tutor le sustenta do lo suyo, allíl. 20.
HutsPKDES, no deben ser echados á 1 s clérijíos,
II. 50 y, 51 tit. 6 part. 1. — Puede recibii- uno
en la casa en que ha el uso tan solamente, 1. 21
tit. 31 part. 3. Véase Hostaleros.
Huir, do la guerra, los que tal hicieren, qué
pena deben haber, 1. 3 tit. 18, 11. 7 y 9 tit. 19
part. 2, I. 9 tit. 19, yl. 3 tit. 18 part.' 2.
Hurtar, el que hurta, hace deshonra al que
hurta, 1. 1 tit. 17 part. 2. — Las cosas del rey no
debe nadie, et de su pena, dicha 1. 1. — Por el
segundo hurto debe uno morir , 11. 6 y 7 al fin,
tit. 28 part. 2. — El que hurta el testamento en
que le fué mandado algo , pierde lo que así le
fué dexado, 1. 17 tit. 7 part. 6. —Hurtar, no se
presume que lo hará ninguno de aquellas cosas
en que ha de haber parte, 1. 17 tit. 10 part. 5. —
Hurtando uno alguna cosa de la casa que se
quema, como deba ser castigado, ley. 3 tit. 10
part. 7. — Hurtar se dice, el que recibiendo alguna
bestia para alguna parte señalada, la lleva mas
adelante, 1. 3 tit. 14 part. 7. — Sisera visto el
curador, ó tutor, que esconde alguna cosa de su
menor, allí I. 5. — Et si el menor de diez años y
medio hurta algo, si le será dada pena alguna por
ello, 1. 9 tit; 1, y 1. 17 tit. 14 part. 7. — El de la
pena de los que hurtan hijos ó siervos ágenos ,
et quando se dé ó no, allí 1. 22.
Hurto, hecho por el siervo depositado , si por
esto el que le depositó se obligue.á lo pagar, et
quando , et en qué manera, 1. 10 tit. 3 part. 5.
— Hecho por los que vienen á matar el fuego de
alguna casa, como deba ser castigado , 1. 3 tit. 10
part. 7. — Qué cosa sea, et qual se diga pro-
piamente hurlo, et quantas maneras son del,
11. 1 y 2 tit. 14 part. 7. — Se dice, quando al-
guno presta á otro algún caballo para cierto lugar,
et se* le lleva este mas adelante, allí ley 3.
— Hace el acreedor que usa et se sirve de la
prenda; et lo mismo es en el que tiene alguna
cosa en guarda et usa della, dicha 1.- 3 en el fin.
— Quien le pueda demandar, et á quales, otante
quien, allí I. 4. — r Et si la cosa hurtada la com-
pró alguno, et después la pide el verdadero señor,
quando le deba ser tornado el precio, ó quando
no, dicha I. 4. — Et si alguno dio consejo et
ayuda á algún ladrón para hacer algún hurto,
dicha 1. 4. — Et si será visto hurtar el tutor , ó
curador, que esconde alguna cosa de los bienes
del menor, allí i. 5. — Hurto, si fuere hecho al
que acoge tahúres ó truhanes en su casa, si lo
podrá demandar, et quando, et en qué manera,
allí 1. 6. — Siendo hecho al que fué hospedado
por alguno, en qué manera, et quando, el hués-
ped que le hospeda será obligado á lo pagar, allí
1. 7. — Haciendo el siervo de alguno por man-
dado de otro hombre, en qué pena caygan am-
bos por esto , allí 1. 8. — Et si el deudor hurtó á
su acreedor la prenda que le habiadado, en qué
pena cayga por ésto, -allí I. 9. — Et bien se pue-
den demandar las cosas por hurto , quando se
dierf n á los oficiales para que las aderezasen , et
ellos dicen que se las hurlaron, allí 1. 10. — Et
si unoemprestó áotro alguna cosa, et se la hurta-
ron , ])uede pedirla al á (juien la emprestó , ó al la-
drón; y pedida al uno, no la puede pedir después
al otro, allíl. 11. — Et si al depositario le hurta-
ron^la cosa que tenia en depósito, quien inten-
tará la acción de hurto , et á quien se aplicará la
pena que al ladrón fué puesta ; et que será en el
que solamente tiene el usufructo en la cosa,'et
se la hurtan, allí 1. 12. — Hurto si fuere hecho
acerca de la cosa vendida, etaun no entregada al
comprador, quien intente acción contra el ladrón,
el comprador, ó el vendedor, allí I. 13. — Hace
el monedero que hace para sí moneda envuelta
con la del rey, et de su pena, allí 1. 15. — Hace
el que toma pilares, ó ladrillos, ó madera de
otro para hacer su casa, et qué pena deba haber
por ello, allí 1, 16. — Hecho por el menor de
diez años y medio, ó por el loco , ó furioso , si
debe ser castigado, ó no, I. 9 tit. 1, y 1. 17
tit. 14 part. 7. — Grande, ó pequeño, qual se
diga , y qué cosas para esto se deban considerar ,
dicha 1. 17 en el fin; et qué pena deban haber los
que hurtan ó roban cosas , pocas ó muchas , en
poco ó mucho valor; et quien sea juez compe-
tente, et hasta quanto tiempo pueda ser deman-
dado el hurto, allí 1. 18. — Et qué, si el hurto se
hace en lugar sagrado , ó de cosa sagrada , ó con
armas en la casa de algún particular, dicha 1. 19.
— Et como debe ser castigado el que hurta los
ganados , que llaman abigeo, et quando, allíl. 18.
— Hurto siendo hecho por muchos, á quien, et
quando ,,et en qué manera se les pueda pedir á
todos , ó á cada uno dellos , et por quien , et en
qué manera, allí 1. 20. — Et si uno paga la
estimación et pena, sise librarán los otros; et
quando , et á qué sean obligados, dicha 1. 20. —
Hurto hecho por alguno de los bienes de algún di-
funto, como lo deba volver, et pagar ; et qué mas
pena haya, allí 1. 21. — Et qué pena merezcan
los que hurtan ó sosacan los hijos ó siervos age-
nos, et quando, allí 1. 22. — Hurto hacen de sí
mismos los siervos que huyen de sus señores, et
quando se hagan libres, ó no, et en qué manera,
allí I. 23. — Et quando los que encubren á los
siervos fugitivos, caygan en pena de hurto, et
quando no, allí 11. 24 , 25 y 26. — Et de la pena
del que á hurto muda ó quita los mojones
que están en las heredades, ó entre los otros tér-
minos, allíl. 30. — Hurto del juez ó oficial del
rey, que mientras está en el oficio hace, como de-
ba ser castigado, allí II. 14 y 18 , y 1. 21 tit. 31
part. 3. Véase Hostaleros.
Iglesias, deben estar limpias, et lo mismo todas
las otras cosas tocantes al servicio de Dios, 1. 64
tit. 4 part. 1. — Iglesia, qué cosa sea, et donde se
diga, et quantas maneras son dellas, et por cuyo
mandado se deban hacer de nuevo, et en qué
manera se deban hacer, et dotar, ct quien las de-
ba dotar, II. I, 2y 3 tit. 10 part. 1, — No se debe
as
ir<DICE DEL TEXTO
ííonsagrar áutes que se aote, et la iglesia comen-
;2ada deben compeler al.que la coiíjenzó á que la
acabe, dicha 1. 3. — Iglesias, por qué razones se
<lcban hacer de nuevo , ó mudar de un lugar á
otro, allí 1. 7 — En qué lugares deban ser he-
chas, et quando sea lícito deshacer unas, et unirse
con otras, allí 1. 8. — Sobejanaset superfinas, qua-
■>j les se digan, dicha 1. 8 en el medio. — Iglesia ,
j)or qué causa se puede deshacer, et hacer térmi~
POS de otra, et partirse los parroquianos, allí L 9.
— -Iglesias, ni altares, no han dé ser hechas por
sueños, ni adivinanzas de ningunos; et quien las
deba hacer et aderezar si se cayeren, allí 11. 10
y 11. — Iglesia tiene quatro nombres, según la
escritura sagrada , 1. 15 tit. 1 parí. 1. — Porqué
.razones deba ser reconciliada, 1. 20 tit. 10 part. 1.
'^ — Por qué razón debe ser consagrada segunda
vez , allí I. 19. — Aquales hombres puede am-
parar, si se acogieren á ella, etá quales no, et en
qué manera, 11. 2 y 4 tit. 11 part. 1. — Si uñase
ayuntare con otra, qual regla deban guardar, 1. 4
tit. 12 part. 1,-^ Quando vende alguna cosa raiz,
como se deba hacer la escritura de venta, 1. 63
tit. 18 part. 3, -— Puede demandar sus cosas ena-
genadas sin derecho, et no debe la iglesia recibir
ningún daño por maldad de su prelado, 1, 12
tit. 14 part. 1. — Se llama cuerpo, et los rruois-
trosjlella jnierabros, véa&e-elProeui. del tit. 16
part. 1. -^ Si se cayere, siempre aquel lugar do
fué ediacada, estará sagrado, 1. 13 tit. 28 part. 3.
- — Si cayese en poder de los enemigos de la fe, luego
dexa de estar sagrada, entre tanto que está en
poder de ellos ; después vuelve á estar sagrada,
allíl. 13. — Iglesias, et por quanto tiempo se pueda
prescribir control ellas, et quando, et concurriendo
qué cosas, 1. 26 tit. 29 part. 3. — Cerca dellas no
puede ninguno hacer edificio ninguno, et por qué
razón, 1. 24 tit. 32 part. 3. — Iglesia, et los que
guardan las iglesias, debenlas reparar, et man-
tener que no se derriben, dicha 1. 24. — Puede
compeler á los casados á que hagan vida marida-
ble, aunque nunca se hubiesen conocido car^-
nalmente, 1. 7 en el medio, tit. 2 part. 4. —
Tío puede conocer de las cosas ocultas, ni juzgar-
las , 1. 1 en el fin , con el principio de la que se
-sigue, tit. 3 part, ^. ' — Si recibiere prestados
.din^íros, úotra cosa, quando será obligada á los
|ia4>ar, ó no, 1. 3 tit. 1 part. 5. — O lugar reli-
;gÍosQ, si recibiere en guarda algunas cosas, como
'«ea obligada á las pagar et volver, !. 7 tit. 3
.part. 5. í— No puede poner portazgos nueva-
mente en algunos lugares del rey , sin su consen-
.timiento, 1. 9 tjt. 7 part. 5. — Sucede en los bie-
nes del clérigo herege, et dentro de qué tiempo
Idsdcbe pedir , 1, 7 tit. 7 part. 6. — Si podrá pe-
dir restitución, et quando, et en qué manera,
1. 10 tit. 19 part. 6. — Católica tiene poder de
Cristo para absolver et ligar, 1, 45 tit. 4 part. I .
: — Qué ha menester para que sea hecha cumplida-
inente su consagración, 1. 14 tit. 10 part. 1. —
Consagrada, qué provecho causa á los católicos ,
':T' allí 1. 15. — Llámase casa de llanto, dicha 1. Í3.
: — Llámase casa de amparo , et por qué rabones,
allíl. 17. — En esta casa de oración debe guar-
darse mejor la justicia que en otro lugar, 1. 5
tit. 11 part, 1. — Quien la ha de consagrar, aílí
1. 12. — Llámase casa de aprender, allí ley 16.
— Iglesia , en quales juicios ha de entender,
1. 58 tit 6 part. 1. — Iglesias , en qué tiempo las
han de consagrar, 1. 13 tit. 10 part. 1. — Iglesia,
no ampara á los ladrones, 1. 5 tit. 1 1 part. 1. —
De Dios es hecha para orar, 1. 34 tit. 6 part. 1 .
■ — Qué derechos pueda pedir de los parroquia-
nos quemuerensin lestanieuto,j. 6 tit. iSpart. 1.
-^ Si en algún testamento se la lega una here^
dad, gana el señorío , aunque no tome la pose-
sión, 1. 1 tit. M part. 1. — Parroquial, debe
tener su parte del entiei-ro^de un cofrade cu
otra iglesia, 1. 7 tit. 13 part. 1. — Parroquial
de qué mandas del testador uo puede pedir par-
te, allí 1. 6. — Qué privilegios tiene, 1. 1 tit. li
part. 1.
Ignorancia, de las leyes, á nadie escusa , 11. 15
y 20 dt. 1 part. 1, y 1. 31 tit. 14 part. 5.— De las
leyes , á quienes escusa, allí 1.21.
Ilustrks, personas, quales se digan, et si po-
dían en lo antiguo estos tener barraganas por de-
recho civil, et quales debían ser estas, 1. 3 tit. 14
part. 4. — Et quales se dirán infames, las qua-
les e'los no pueden tener por mugeres, ni bar-.
raganas, allí.
Imagen, del rey, dtbe ser reverenciada donde
quiera que estuviere, 1. 18 tit. 13 part. 2.
Imaginación, qual sea , 1. 9 tit. 13 part. 2.
Imfepir, la obra que no se haga de nuevo
quando es daño de otro , quien lo puede hacer ,
1, 1 tit. 32 part. 3. — Se puede el casamiento
por quince razones, que ponen las 11. 10 y 11 con
las que se siguen, tit. 2 part. 4.
Impedido, que no venga al plazo et término á
él dado, por culpa de su adversario, no le empece
la sentencia dada contra él , et puede apelar, aun -
que el tiempo se baya pasado, 1. 12 tit. 23 part. 3.
"p— Et lo mismo es en qualquier manera que haya
estado legítimamente impedido, allí II. 10, 11
y 12.
IiUPEDiMENTO*, véase Embargo.
Imperio , cumplido et mayor es quando el
emperador ama á sus vasallos, et estos le aman
á él, 1, 3 tit. 1 part. 2. — Qué cosa es, allí
1. 1.
Impotencia, de los hombres que no pueden co-
nocer carnalmente á sus mugeres, cual sea, et
cuantas, et quales seanlasmanerasdeste no poder,
1. 1 tit. 8 part. 4, — Et como se embargue, ^t
quando , el casamiento que se no haga, ó que se
deshaga después de hecho, por la impotencia de
alguno , allíl. 2.— Impotencia, qué quiere decir,
dicha 1. 2. — Si fuere probada á alguno, quando,
et de qué manera, deba entonces departirse el
casamiento , et por qué jueces , et en qué forma ,
allí 1. 5. Véase Frío, y Ma^rimojíio,
DE LAS SIETE PARTIDAS.
89
Tkc.\i>az, véase Heueueuos, y HEnENCiA.
LvcENniARio , en qué manera, et quando deba
ser castigado, I, 9 tit. 10 part. 7. — No le vale
el refugiarle á sagrado , 1. 4 tit. 1 1 part. 1.
Incesto, qual pecado se llame asi, etsi impide
el matrimonio, et si por él se deshace el ya hecho,
et quando no; et el que lo hiciese no se debe
ayuntar con su muger, si ella no lo demandare, ni
debe casar segunda vez, salvo otorgamiento de la
iglesia, si fuere muy mancebo, 1.13 tit. 2 part. 4.
— Si tal pecado como este cometiere el padre, por
él sale el hijo de su poder, 1. 6 tit. 1 8 part. 4. —
Qual sp diga, et quando et quien pueda acusar
al que hace tal pecado , et ante quien , et en qué
manera, 11. 1 y 2 tit. 18 part. 7. — Et de la pena
del á quien fuere probado este pecado, et por
qué razones se pueda escasar desta pena , allí
1. 3.
Incorporales, cosas, no se pueden poseer; et
quales sean ; et tenerlas es como manera de po-
sesión, I. 1 tit. 30 part. 3.. — Cosas, si se podrán
prescribir, 1. 18 tit. 29 part. 3.
Indicios, véase Sospechas.
Indigno , véase Heredero.
Indulgencias, concedidas por los obispos, ó
arzobispos, de quantos dias deban ser, et donde
deban ser guardadas, 1. 45 tit. 4 part. 1.
Indulto, como se haga, 1. 50 tit. 18 part. 3.
Infamamiento , véase Infamia.
Infamadores, del rey, como deban ser castiga-
dos, 11. 1, 2, 3, 4, 5, 16 y 17 tit. 13 part. 2, y
I. (¡nal, tit 2 part. 7. — Qué pena deban haber,
1. 8 tit. 6 part. 7.
Infame, no puede acusar á nadie, 1. 2. tit. 1
part. 7, y 1. 1 tit. 5 part. 7. — Et en quantas ma-
neras caygan los hombres en yerros de menos va-
ler, et de su pena después que cayeren, allí II. 2
y 3. — ^ Et por quales yerros sean los hombres in-
fan)ados, si fuere dada sentencia contra ellos,
1. 5 tit. 6 part. 7. — Et por qué razones, et quan-
do, et en qué manera dexe uno de ser infame,
ley 6 tit. 6 part. 7. — Infame no es el que reci-
bió pena como no se le debia dar, allí ley 6.
r— Infames, quales oficios puedan ó no tener,
allí 1.7.
Infamia , que nace del hecho, ó del derecho, ó
de la ley, qual sea, et de cada una destas, II. 1,
2, 3 y 4 tit. 6 part. 7. — No nace de la sentencia
del juez de avenencia, 1. 5 al fin, tit. 6 part. 7.
'. — Et nombradla mala , en que difieran entre sí,
dicha 1.6 — Infamia , que fuerza haya en sí , et
qué cosas impida tener el infamado, et quando ,
allí I. 7. — Et de la pena del que infama á otro
contra razón, allí 1. 8. véase Infame.
Infantes, en España se llaman solos los hijos de
los reyes, 1. 1 tit. 7 part. 2, — Et donde toma-
roa este nombre, allí. — Infante se llama el me-
nor de siete años, et este tal no le puede nadie
prohijar, 1.4 tit. 16 part. 4. — Infantes, como
deben ser guaidados, I. 3 tit. 7, 1. 2 tit 14? y I- 1
tit. I5part. 2.- — Con quienes puedan casarse, 1. 12
tit. 7 part. 2. — Quales ayos deban tener, allí I. 4.'
Infieles , véase Judio.
Ingenua, muger, qual se diga, I. 1 tit. 14
part. 4.
Ingratitud , es una de las mayores maldades
que un nombre puede hacer, 1. 19 tit. 18 part. 4.
— Et por ella puede el hijo emancipado ser tor-
nado al poder de su padre, allí.
Ingreso, en religión, como se hace la escri-
tura, 1. 88 tit. 18 part. 3.
Injuria , no debe ser hecha á los clérigos , de
hecho ni de palabra, 11. 50 y 51 tit. 6 part. 1. —
Si alguno por injuria que o-ro le hizo le pone
demanda , como la deba poner, et qué cosas deba
en este caso mirar, 1. 31 tit 2 part. 3. — Qué
cosa sea , et en quantas maneras se haga , et
quando el que dixo injuria á otro deba, ó no,
ser admitido, aunque lo quiera probar, II. 1 y 2
tit. 9 part. 7 con las que se siguen. — Hace un
hombre a otro remedándole, allí 1. 4. — Se hace
á las vírgenes , casatlas ó viudas, si alguno las
sigue, ó las envia joyas ó alcahuetas, allí I. 5. —
Quien la pueda hacer, et quien la haga , et quien
pueda demandar enmienda de la injuria, et en
qué lugar, et ante que juez, allí II. 8, 9, lOy 11
— Hecha al religioso, quien pueda demandar la
enmienda della, allí I. 10. — No se debe hacer al
hombre muerto en su fama, 1.13 tit. 9 part. 7. —
Hecha por el siervo de alguno á otro, como, et
quando, et en qué manera se deba demandar en-
mienda della á su señor, allí I. 14. — Et por
quales razones no pueda el injuriado demandar
enmienda de la injuria que recibió , et quando ,
allí 1. 15 con las que se siguen. — Et si el adi-
vino, ó astrononiero dixo que uno tenia la cosa
de otro, si aquel podrá contra él pedir que le
injurió et que le enmiende el daño, allí 1. 17. —
Injuria, no se hace á la virgen ó muger honesta
que viste paños de las malas mugeres, ó está en
la putería, ni al clérigo que anda en hábito de
seglar, allí I. 18. — Grave, et atroz, qual se diga,
et que enmienda se debe hacer por ella, allí
II. 20 y 21. — Por quales actos sea visto perdo-
narse; et quando, et dentro de quanto tiempo se
deba pedir la enmienda della, allí I. 22. — Et
quando podrá el heredero pedir enmienda Je la
injtu-ia hecha al difunto, et en qué manera, allí
1. 23. — Injuria, recibiendo uno de otro, no
puede pedir que le hagan los herederos enmien-
da della, et quando sí, allí 1. 23. — Haciendo los
cristianos á los judíos ó moros nuevamente con-
venidos, como deba ser castigada, 1. 6 tit. 24, y
1. 3 til. 25 part. 7.
Injuriado, quando, et en qué manera le de!)a
ser hecha enmienda de la injuria que recibió, et
quando no; et qué acción le competa contra el
que le injuria, et quando et contra quien no,
aunque le injurie, et de qué injurias, véase todo
el título 9 part. 7. — Y arriba la palabra Injuria,
y la jialabra Emienda,
Inouijicion, haciendo sobre algún (lelitOjCn
90
i>.DiCK ü;:l tí:xto
•tal caso pueden ser tomados et valen los testigos
•de oida, 1. 25 tit. 26 part. 3, — Y allí en la pa-
labra Pesquisa.
Institución, del hereaerp, véase Heredero ,
Testador, y Testamento.
Instrumento, et carta de procuración, en qué
manera se deba hacer, et quantas cosas deban ser
nombradas en ella, 1. 14 tit. 5 part. 3. — Públi-
co, qual se diga, et qual auténtico, et qual pri-
vado, 1. 1 tit. 18 part. 3. Véase Carta.
Interrupción, de la prescripción, por quantas
maneras acontezca, 1. 29 tit. 29 part. 3.
Inventario, en qué forma, et en qué manera
se debe hacer la carta de inventario por el tutor,
1. 99 tit. 18, part. 3. — Que ha de hacer el he-
redero, de qué forma se deba hacer la carta, allí
1. 100. — Et qué será, si el tutor ó curador, po-
ne en el tal inventario mas cosas de las que el
menor tiene, et después quisiere contradecir, allí
1. 120. — Que hace el heredero, qué cosa sea, et
de qué provecho sea el hacerle, eten qué tiempo le
deben comenzar á hacer, et le deben acabaV; et
en qué manera se deba hacer, et ante quien, et
por quien ,11. 5 y 6 tit. 6 part. 6. — Mien-
tras que el heredero le hace, no le pueden
los acreedores demandar nada, ni los legatarios;
et qué fuerza haya el inventario, et qué provecho
venga de él al heredero, allí 1. 7. — Haciendo el
heredero, quales despensas deba poner en él; et
qué, si el difunto le debia algo á él, allí 1. 8. — Et
si el heredero maliciosamente hace el inventario,
qué pena deba haber, allí 1. 9. — Inventario,
si no lo hiciere el heredero al tiempo que le fué
señalado, á qué sea obligado; et si podrá sa-
car la quarta falcidia, allí 1. 10, y 1. 7 tit. 11
part. 6. — Debe, ser hecho por el curador,
quando entra en los bienes de su menor, et en
qué manera le deba hacer; etqué, si no le hace,
1. 15 tit. 16 part. 6.
Investir, et Investidura, véase Envestir, En-
vestidura.
Ira, qué cosa sea, et en qué se diferencie de la
saña, et déla malquerencia, 1. 9 tit. 5 part. 2. —
Luenga, no la debe tener el rey, et porqué, allí
1. 11.' — Et qué cosas cause la ira, et qué males
vengan della , dicha 1. 11. — Ira del rey, se
acompara á la braveza de! león, 1. 11 tit. 15
part, 2. — Ira del rey, es mandadera de muerte,
!. 11 tit. 5 part. 2. — Produce tristeza et largos
pensamientos, allí 1. 1.1. — Embarga ala salud,
dicha 1. 1 1 — Impide obrar en iusticia , dicha
1.11.
Irregular, es el clérigo que no guarda la des-
comunión, 1. 31 tit. 9 part, 1 ; et el entredicho,
allí 1. 18. — Irregular, es el que no guarda la
pena que le fué impuesta porque descomulgó
contra derecho, allí I. 20. — No es el clérigo
que celebra estando descomulgado, entre tanto
que él no sabe seilo, allí 1. 21.
Isla, faciéndose en medio del rio, como se deba
uarlir entre los svñores de las heredades mas cer-
canas, ley 27 tit. 28 part. 3. — Et si el rio atra-
vesare alguna heredad, et la hiciere isla, toda
aquella isla ha de ser del señor cuya antes era la
heredad, allí I. 28. — Isla que se hace nuevamente
en la mar, cuya deba ser, allí I. 29. — Que se
hace de nuevo en rio, pertenece al señor de la
propiedad cuya es la heredad mas cercana, etno al
usufructuario, allíl. 30.
líe misa est, qué quiere decir, 1. 58 tit. 4
part. 1.
luGE, quien se llame, 1. 1 1 tit. 1 part. 2.
Jornajaj, comunales, quales se' digan, 1. 4 tit. 6
part. 2.
■.Judio, ú otro qualquier infiel, qué ha de hacer
si topa en la calle con el Sacramento; et de la
pena del que no hiciere lo tal, 1. 63 tit. 4 part 1 .
— No puede ser abogado en juicio por ningún
cristiano, 1. 5 tit. 6 part 3. — ludios, como de-
ben jurar, 1. 20 tit. 11 part. 3. — Judio, se ha-
ciendo uno , si por esto se partirá et deshará el
casamiento, 1. 7 tit. 2 part. 4. — Si se casare
estando en 'su ley, en algún grado prohibido, et
después se hiciere cristiano, no debe ser dese-
cho el matrimonio, ley 6 tit. 6 part. 4. — O
herege , se tornando el marido , no puede acusar
á su muger de adulterio, et por qué razón , I. 8
tit. 9 part. 4. — Ni moro, ni herege, no pueden
tener á cristiano por siervo , so -pena de muer-
te, et quando proceda esto; et si el siervo
infiel de algún judio se tornase cristiano , si
será por esto libre ; et qué, si su señor también
se torna libre ; et dentro de qué tiempo debe ven-
der el judio al siervo cristiano que compró, no
para servirse del, sino para venderle; et qué, si
dentro de aquel tiempo no le vendiere, I. 8 tit. 21
part. 4. — Que quiere decir, et dedondetomó este
nombre, et por qué razones vivan entre los cris-
tianos, et como deben vivir, et qué cosas no pue-
dan hacer ni usar, según, nuestra ley; et (|ué
pena merezcan los que hicieren mas de lo que
les es pertnitido, II. 1 y 2 tit. 24 part. 7. — Nin-
guno, no puede tener oficio ni dignidad en q ue
pueda apremiar á los cristianos, allí 1. 3r. — Ju-
díos, podían en lo antiguo tener sinagoga eiitre
los cristianos, pero no hacerla de nuevo, allí
1. 4. — Et no puede nadie apremiar á los judíos
en el dia del sábado, et quales sean sus jueces com-
petentes, allí i. 5. — Et nadie ha de hacer agra-
vio á los judiüs, ni en sus personas ni en sus
bienes, dicha 1. 5. — Judíos , no deben ser apre-
miados que se tornen cristianos, allí 1. 6.
Juegos, no los debe cursar el perlado, ni los
debe ver, 1. 57 tit. 5 part. 1. — Et lo mismo es
del clérigo, 1. 34 tit. 6 part. 1.— De qué mane-
ras es lícito que los sepan los hijos de los reyes,
1. 10 al fin, tit. 7 part. 2. — Consintiendo uno
en su casa, si le hurtan algo , como et quando lo
pueda ó no demandar, et á quien, 1. 6 tit. 14
part, 7.
DE LAS SíKTE PARTIDAS.
91
UGADORES, acogiendo uno en su casa, si le hur-
tan algo, si se lo podrá pedir, et quando, dicha
1. 6.
Juez, que rofi justa justicia mandó matar á al-
guno, si podrá ser ordt^naJo, 1. 17 lit. 6 part. I.
— Seglar, puede proceder contra los clérigos que
estuvieren un año descomulgados, tomándoles los
bienes, allí 1. 59. — Seglar, en qué casos pueda
proceder contra los clérigos, dicha 1. 59. — Qué
quiera decir, et quantas maneras son dellos ,
et quien los puede poner, 11. 1 y 2 tit. 4 part. 3, —
Debe dar quien responda por el menor de veinte y
cinco años, et por los bienes que son desampara-
dos, 11. U y 12 tit. 2 part. 3. — Jueces, quales
deban ser en sí , et qué bondades deban haber,
I. 3 tit. 4 part. 3. — Quales no lo puedan ser por
embargos que tengan, allí 1.4. — Ordinarios, et
dehgados , quales se digan a."!, et porqué , allí
i. 1 al fin. — Ordinarios, ó delegados, ó arbitros,
de qué edad deban ser, allí 1. 5. — Como deban
ser puestos para juzgar, et como deban juzgar en
mauera que hagan bien et realmente su oficio, et
en razón de los lugares donde han de estar, allí,
II. 6 y 7. — Después de acabado su oficio, quanto
tiempo deban estar en residencia, et en la forma
que en esto se tenga, allíl. 6 poco mas de la u}i-
tad. — Que tiempo deban estar sentados oyendo
los pleytos, et no deben juzgar sino en su juris-
dicción et tierra, allí 1. 7. — El de la pena, si lo
contrario hicieren, dicha 1. 7. — Jueces, que
deban hacet quando las partes vienen ante ellos;
et qué , si la causa perteneciere á sus padres ,
hijos, hermanos ó paniaguados, ó á ellos mis-
mos, ó si en ella antes fueran abogados óperso-
ñeros, allí 11. 8, 9 y 10. — Como deben e-scodri-
ñar la verdad , et como les conviene acabar los
pleytos comenzados ante ellos, et deben procurar
que las partes no los entiendan, allí 11. 11, 12
y 13. — Como deban enviar al rey los pleytos
que ellos no se atreven á sentenciar, allí 1. 14. —
Et deben procurar que se cumplan sus juicios,
allí 1.15 — Juez debe mantener en paz et justicia
el lugai de su jurisdicción, allí 1. 16. — Jueces or-
dinarios, que deban hacer si quieren poner á
otros en su lugar para pleytos señalados, allí 1. 1 7.
— -Jueces, quales causas puedan delegar, et qua-
les no, allí 1. 18, — Delegados, que cosas deban
guardar quando son dados para algún pleyto, et
qué poder engan, allí 11. 19 y 20. — Si fueren re-
cusados j)or las partes por sospechosos, qué deban
hacer, allí ley 22. — De avenencia, quantas ma-
neras sean dellos, et como deban ser puestos,
allí 1. 23. — Juez, por qué causas podrá im-
pedir al abogado que no abogue nunca en juicio,
ley 11 tit. 6 part. 3. — Contra quien se probó
que hiciera alguna cosa contra derecho, ó que no
quiso á sabiendas hacer justicia, no podrá des-
pués ser abogado, dicha 1. 11. — Si maliciosa-
mente no quiere citar á uno, ó le alonga los pla-
zos, por ser su amigo, (|iu' ¡lona deba haber por
fl!n, 1, '.) tit. 7 part. 3. — C i;ío Jrba proceder
contra el delincuente que anda huido, el no le
pueden citar, ni prender, 1. 7 tit. 8 part. 3. —
Puede hacer preguntas al demandador et al de-
mandado en qualquiera pa: te del pleyto , si
viere convenir á la causa, 1. 1 en el fin, tit, 10
part. 3. — Jueces, qué preguntas puedan hacer
á las paites en juicio, depues que el pleyto es
comenzado por demanda et por respuesta; et
qué cosa es pregunta, et qué provecho nace de
la pregunta, et quien la puede hacer, et sobre
qué cosas, véase el Proemio, y en las 11. 1 y 2
tit. 12 part. 3. — Juez no puede ser testigo en
las cosas que él juzgó ó ha de juzgar, I, 19
tit 16 part. 3, — Debe mirar la cara al testigo
mientras dice su dicho, et porqué, allí 1. 26, —
Como ha de enviar recados á otro juez , adonde
están algunos testigos, para que les reciba sus
dichos; el qué en las causas criminales, allí 1. 27.
— Como debe citar las partes á que vengan á oir
los dichos de los testigos, antes que haga publi-
cación, allíl. 37. — Juez, debe compeler á los
testigos que vengan á testificar, et á quales , et en
qué manera, allí 1. 35. — Jueces, por quales car-
tas reciban poder de juzgar, 1. 48 tit. 18 part. 3.
— Delegados,^qué cosas puedan hacer por razón
de su oficio, allí 1. 47. — Juez, debe arbitrar si
desechará ó no alguna carta por no semejar en
la letra con otras , et porque esté esto en su al-
bedrío, allí 1. 118 en el fin. — Quando , et por
quales razones podrá él mismo revocar la sen-
tencia que dio, 1. 4 tit. 22 part. 3. — Puede dar
su sentencia, aunque el demandador ni el de-
mandaílo no estén delante , et en qué casos ,
allí 11. 9 y 10. — Quando podrá dar sentencia
sobre alguna cosa, aunque no le conste de la ver-
dad de raiz, allí 1. 7. : — Debe condenar en su
juicio al vencido en las costas que hizo su con-
trario, et quando no, allí 1. 8. — Jueces, si duda-
ren en como deban dar su juicio, qué cosas de-
ban hacer, allí I. 11. — Juez, et por qué causa
su juicio no valga, allí 1. 12. — Jueces, no pue-
den sentenciar á los que no son de su jurisdic-
ción, ni á los muertos, ni quando no fué « 1 pleyto
contestado; ni vale su sentencia, quínelo no
condenó, ó absolvió, allí 1. 15. — Si son dos, ó
mas, et se desacordaren entre sí, ó falta alguno
dellos, ó difieren en la suma de la condenación ,
qual sentencia valdrá, allí 1. 17. — Deben ser
piadosos, et mesurados, et deben procurai- an-
tes librar al demandado, que no agraviarlo, dicha
1. 17. — Quando desacordaren en dar la senten-
cia sobre libertad , ó matrimonio, ó servidumbre,
ó pleyto criminal, qual sentencia deba valer, allí
1. 18. — Juez, aunque se muera, no por eso la
sentencia pierde su fuerza et vigor, allí 1. 19 al
fin. — Jueces, deben procurar de hacer bien su ofi-
cio, et qué galardón hayan por lo así hacer, allí
1. 23. — Et quales mandamientos suyos no hayan
fuerza de juicio, ni de sentencia, allíl. 22. — Juez
tpje á sabiendas et con malicia juzga mal, ó por
necedad ó ignorancia suya, qué pena deba haber,
OH
índice del texto
i>i i] |)leyU) iiu es criminal, allí ley 24; et si fuere
niininai, allí 1,25. — Juez que recibió dineros por-
que juzgase de alguna manera , qué pena deba
li;iber, allí II. 24, 25 y 26; et qué seria si esto
no le pudiese ser probado, dicha 1. 26. — Et en-
tonces débese salvar el juez por su juramento,
allí. — Jueces, deben volver lo que les dieren por
juzgar bien, ó mal , et á quien se deba volver en
estos casos, allí 1. 27. — Juez, de su oficio, puede
impedir no se prosiga la causa en la qual la ape-
lación quedó desierta, aunque la parte no lo pi-
diese , I. 24 tit. 23 part. 3. — Tío debe agraviar
ni decir mala palabra al que apela de su senten-
cia, et porqué; ni el que apela á él, allí I. 26.
— Jueces, solos los emperadores et los reyes los
pueden poner en las tierras, 1. 2 tit. 1 part. 2. —
Í)( 1 rey, quales deban ser en sí,et qué deban ha-
cer, 1. 18 tit. 9 part. 2. — De los adelantamien-
tos, que deban hacer, allí^l. 22. — Et oficiales
del rey, como deban jurar de hacer su oficio, allí
1. 26. — Deben dar abogados á las partes que se
los pidieren, i. 6 tit. 6 part. 3. — Deben pro-
curar siempre saber la verdad por todas las vias
que pudieren, 1. 34 t. 16 part. 3. — Mas apare-
jados han de ser para quitar al demandado, que
para condenarlo, allí 1. 40 en el fin. — De pes-
quisa, quien les deba pagar su salario, et quando
el rey, et quando las partes, I. 7 tit. 17 part. 3.
— De términos , quien los deba pagar, dicha
I. 7; et por iguales partes, et quando, 1. 15
tit. final part. 3. — Jueces, quando conocen de
algún privilegio que el rey dio á alguno, et en
qué manera le deban declarar, 1. 27 al Tm tit. 18
])art. 3. — Deben ser muy acuciosos en saber
l)uscar los engai~ios que los, hombres hacen en
las cartas et escrituras, allí 1. 112. — No deben
dar sus juicios sin primeramente haber con-
sejo con hombres sabidores, leales et buenos ,
véase en el Proeuiio, tit. 20 part. 3. — Juez,
luego que fuere apelado de su sentencia, debe
poner á las partes término dentro del qual se
j)resenten delante del juez á quien apelan, 1. 26
tit. 23 part. 3. — De quien fué apelado, mien-
tras que el pleyto anduviere ante el otro juez en
grado de apelación , no debe hacer nada en
a(|uel negocio, dicha 1. 26. — A quien fuere
apelado, qué deba hacer luego que la causa fué
ante él en grado de apelación; et quando deba,
et pueda condenar en las costas, allí 1. 27. — De
apelación, quando podrá ir por el pleyló ade-
lante, no obstante que se muera alguna de las
partes, allí 1. 28. — De apelación, que deba ha-
cer quando la cosa sobre que ívié .i pelado se
muere, allí I. 29. — El mismo (|ue dio la senten-
cia por falsos testigos, ó cartas, si podiá revocar
la tal sentencia , conocida la falsedad, 1, 2 tit. 26
part. 3. — Et qual juez debe executar las tales
sentencias, et en qué maneía, et en qué bienes,
1!. 1, 2 y 3 tit. 27 part. 3. — Que deba hacer
(juando delante»rlél viene algún pleyto de veda-
miento de alguna obra nueva, 1. 9 tit. 32 part. 3.
— EiTqué manera debe proceaer quando viere
que un edificio, nuevo ó viejo, se quiere caer,
allí 1. 20. — Jueces, quienes puedan ser quando
se trata el casamiento por divorcio, et como
deban dar la sentencia, 11. 7 y 8 lit. 10 part. 4,
— Quales puedan dar sentencias de deporta-
ción, et quales no, 1. 5 tit. 18 part. 4. — Juez,
de su oficio, puede vender los siervos de algu-
no, si le constare que los trata crueluiente, 1. 6
en el fin, tit. 21 part. 4, — Quien lo deba ser
quando acaece haber contienda entre el se-
ñor et el feudatario por razón del fiudo, 1. 11
tit. 26 jiart. 4. — Qual deba ser el delante del
qual se deba insinuar la donación que exce-
diere de quinientos sueldos, 1. 9 en el fin, tit. 4
part. 5. — Jueces, ellos, ni ninguno de su com-
pañía, no pueden comprar ninguna cosa en
aquella tierra dohan poder de juzgar ; et qué
cosas puedan vender, 1. 5 tit. 5 part. 5. — Que
tienen poder de hacer entregar por razón de
sus oficios, pueden vender lo ageno, et como
se deba hacer la venta ; et qué, si lo venden en
mas de lo por qué se hace la entrega; et si el
que la compra será verdadero señor de la lal
cosa, allí 1. 52. — Mayores , si consintieren ha-
ber cotos, et posturas, et monipodios entre los
mercaderes, qué pena deban haber, 1. 2 tit. 7
part. 5. — Salariados por cada un año, si sus he-
rederos habrán el salario entero de todo aquel
año, 1. 9 tit. 8 part. 5. — Si podrán recibir esti-
pulación en nombre de otro, et como personas!
públicas, et quando, 1. 7 tit. 1 1 part. 5. — Si re-'
cibieren dineros poi juzgar mal, ó por abreviar la
causa, en qué pena caygan, 1. 52 tit. 14 part. 5.
— Deben oir luego et sin ninguna dilación las'
causas de los romeros , et débenlas determinar lo
mas ayna que pudieren , 1. 32 tit. 1 part. 6. —
Juez, qué poderío haya, et qué pueda mandar,
quando los herederos quieren partir la herencia
delante del, 1. 10 tit. 15 part. 6. — Quando deba
confirmar los tutores dados por la madre á su
hijo, ó los que dio el padre á su hijo natural, 11. 6
y 8 tit. 16 part. 6. — Debe dar tutor á los me-
nores, quando la madre que lo era se casó se-
gunda vez, allí 1. 5. — Si podrá nombrar un
tutor que tenga et administre los bienes del me-
nor, quando el testador le dio muchos tutores,
allí 1. 11. — Qual sea competente para dar tutores
á los menores á quienes no les fué dado por su pa-
dre, allí 1. 12.— Competente, qual será para que
ante él se pida restitución por los menores, I. 8
tit. 19 part. 6. — Jueces, pueden saber.la verdad
dejos fechos por tres maneras, véase el prólogo
pait. 7. — Juez, durante su oficio, no puede
ser acusado; et quando sí, et de quales dehtos,
1.11 tit. 1 part. 7. — Jueces, aunque hagan bien
su oficio, no pueden dexar de ganar et tener mu-
chos enemigos , dicha 1. H- — Et ante qual jue*
se pueda hacer la acusación criminal, allí 1. 15. —
Juez, qué deba hacer quando el acusador no
parece, et el acusado vino, alH \. 17.^^ Como , ct
DE LAS SIKTli PARTIDAS.
ÍI3
qi]ando,€t en qiiales acusaciones et delitos debe
ir adelante con e! pleyto, aunque el acusado ó el
acusador se muera, ó mate, allí 11. 7, 2.3, 24 J 25
— Como , et en qué manera debe librar la causa
criminal por derecho , quando ha de dar pena de
muerte, ó otra, después que la hubiese oido, allí
1. 26. — Por quales indicios et presunciones
pueda atormentar á alguno, dicha 1. 26. — Quales
delitos pueda castigar, aunque no haya acusador
ni denunciador, allí 1. 28. — Que descubre á las
partes lo que los testigos dixeron quando hacia
pesquisa de algún delito, cae en pena de falsario,
I. 1 tit. 7 part. 7. -^ Que á sabiendas da el juicio
mal dado, et contra las leyes, cae en falsedad, di-
cha lev. I , versic. Otrosí decimos que todo juf/ga-
dnr. — Et como deba ser castigado quando fal-
samente, et á sabiendas , da sentencia de muerte
contra alguno, 1. 11 tit. 8 part. 7* — Si por ra-
zón de su oficio haré prender ó atormentar á algu-
no, no le hace injuria, ni es obligado á la en-
mienda, et quando sí, 1. 16 tit. 9 part. 7. — Hace
fuerza, si no concede la apelación, et antes .deshon-
ra et prende al que apela, et como deba ser cas-
tigado, 1. 4 tit. 10 part. 7. — Jueces, quando quie-
ren usar mal de su oficio, tienen en ser jueces
muy fuertes armas; et si delinquen, han de ser
castigados como forzadores, dicha 1. 4. — Juez, si
durante su oficio hurtare alguna cosa, llevando lo
que no debe, ni puede, como deba ser castigado,
II. 14 y 18 tit. 14 part. 7. — Competente, qual sea
para que ante él se pueda demandar enmienda
del daño; et si él de su oficio derechamente hace
daño, si será obligado á lo pechar, allí 11. 3 y 4. —
Juez, en cuyo territorio uno hizo algún delito,
et se pasó á otra tierra , debe escribir al juez
de aquel lugar que prenda al tal delincuente,
et se le envié, I. 1 tit. 39 part. 7. — Et quales
delincuentes pueden ser presos , sin preceder
mandamiento del juez, et quando, et por qué de-
litos, allí 1. 2. — Et quales jueces pueden hacer
prender á los caballeros, et'proceder contra ellos,
allí!. 3. — Juez, si consintiere al carcelero que
no dé cuenta cada mes de los presos que tiene ,
en qué pena cayga, allí 1. 8. — Jueces, á quienes
puedan atormentar, ó no, et quando, et en qué ma-
nera, 1. 2 con las que se siguen, tit. 30 part. 7. —
Et ante quales jueces deban ser atormentados los
presos, eten que manera, allí 1. 3. — Juicesno de-
ben dar pena en la cara del delincuente, el quan-
do si, 1. 6 tit. 31 part. 7. — Juez, si injustamente
puso á alguno á cuestión de tormento, et le mató, ó
lisió, en qué pena cayga porello, 1. 4 tit. 30 part.7.
— Jueces, no deben dar penas por sospechas, ni
seriales, ni presunciones, allíl. 7. — Juez, quan-
do ha de mandar atormentar muchos, por quales
deba comenzar primero, allí 1. 5. — Como, et quan-
do pueda mandar atormentar al testigo, si vé que
varía en su dicho, allí 1. 8. —r Jueces ordinarios,
quales se digan, 1. 5 tit. 31 part. 7. — Juez, qué
cosas debe mirar antes que dé la sentencia, et como
piicda crecer ó menguar la pena , el quando no,
allí II. 8 y 9. — No debe dar pena á uno por el do-
lito de los otros, et quando sí, dicha 1. 9. — Jue-
ces, deben ser mas aparejados para quitar la pena,
que no para condenar, 1. 12 tit. 14 part. 3. —
Deben justiciará los hombres públicamente, etno
en escondido; et después de justiciados, deben los
dar á sus parientes, I. 1 i tit. 31 part. 7.— -Juez,
en qué pena cavga, si da pena de muerte á la mu-
ger preñada antes que para , -allí 1. 11. — ^Jueces,
quales podrán declarar las palabras oscuras de su
sentencia, et quales no, K 3 tit. 33 part. 7. — Jue¿,
ordinario de la tierra, se llama hombre bueno,
regla 31 tit. 34 part. 7. — Debe oir por turno, et
juzgar al que primeramente oyó , sin oir á otro
antes de juzgar el primero, 1. 8 tit. 4 part, 3.—
No debe consentir en su compañía hombre (pie
sea dado por malo, allí 1. 16. — Jueces pesqui-
sidores, quienes se digan ,1.3 tit. 1 7 part. 3. —
Juez delegado, quando se desata su poder, 1. 21
tit. 4 part. 3. — Mientras oye al uno, no debe
consentir que otro estorbe, allí 1. 8. — De ave-
nencia, que debe guardar quando las partes pu-
siesen el pleyto en su mano para determinarle á
dia cierto, allí 1. 27.-^ Debe ser.«pacífico , de
forma que no le sea en desprecio, allí 1. 8. — No
debe consentir que le hablen á la oreja , dicha
I. 8. — Debe estar acompañado de escribanos
buenos, et porqué, allí 1. 7. — Si quiere ahorrar
trabajo, no oyga otro pleyto sin juzgar el que
vio primero , allí 1. 8. — Debe proceder de forma
que nadie sepa lo que tiene en corazón de hacer
hasta que dé lasciítfe~ñcia,-allí 1 . 13. — Jueces, deben
tener alguaciles, allí 1.7. — Pesquisidores, quantos
pueden ser, 1. o tit. í7 part. 3. — Juez, quando
puede pedir respuestas á los litigantes, II. 1 y, 8
tit. 10 part. 3. — Competente para oir una de-
manda, quien sea, 1. 32 tit. 2 part. 3. — Pesqui-
sidor, de quien debe cobrar las costas, 1. 7 tit. 17
part. 3 ; ct que debe pesquerir, allí 1. 3. — Quando
ha de ir en casa del testigo para recibirle su di-
cho , 1. 35 tit. IG part. 3. — Debe juzgar dentro
de su jurisdicción, 1. 7 tit. 4 part. 3. — Por qué
causas puede suspender de oficio al abogado ,
II. 11 y 12 tit. 6 part. 3, — Qué galardón tenia
quando hacia bien su oficio, 1. 23 tit. 22 part. 3.
— No debe permitir que le hablen con soberbia ,
1. 8 tit. 4 part. 3. — De avenencia , por qué mo-
tivos se desata el poder que tiene, allí 1. 28. —
No puede emplazar para que vayaá su presencia
muger con quien quiso casar, ó forzar, I. 6 tit. 7
part. 3. — Como debe recibir los testigos, 11. 23
y 28 tit. 16 part. 3. — Si podrá serlo el clérigo ,
1. 48 tit. 6 part. I. — Jueces de avenencia, una
vez que admitieron el encargo, pueden ser apre-
miados á cumplirlo, 1. 28 tit. 4 part. 3, et quando
no, allí 1. 29. — Juez, no puede serlo en causa pro-
pia, allí 1. 10. — Si podrá ser testigo en el pleyto
pendiente en su juzgado , 1. 19 tit. 16 part. 3. —
Como deba preguntar al testigo , 1. 26 tit. 16
part. 3. — De avenencia puede poner plítzo á las
partes, para que cumplan lo que arbitrare, 1. 33
94
D^}ÍGt: DEL TEXTO
tit. 4 part. 3.-^— De avenencia, si mostrare enen.is-
tad contra alguna de las partes, qué deba esta ha-
cer, allíl. 31. — Debe señalar abogado á la parte
que no le tuviere, 1. 6 lit. 6 part. 3, el defensor al
menor, 1. 11 tit. 2 part. 3, y allíl. 7. — Que debe
hacer quando le denuncian nueva obra, 1.9 tit 32
part. 3. — No puede innovar pendiente la apela-
ción, 1. ?6 tit. 23 part. 3. — Puede revocar su sen-
tencia, si hallare falsas pruebas, 1. 2 tit. 26 part. 3.
— Quando le pueden pedir lo que le dieron por-
que juzgase, i. 27 tit. 22 part. 3. — Gentil, si sen-
tenciare á muerta, et después se hiciese católico,
si podrá, ó no, ordenarse ,1.17 tit. 6 part. 1 . —
Ordinario recusado j debe nombrar acompañado,
1. 22 tit. 4 part. 3. — Que debe hacer quando se
apela, 1. 26 tit. 23 part. 3. —De apelación, que
debe hacer quando se muere fe cosa que motivó
el pleyto, allí 1. 29. — Qué debe hacer quando
duda de la sentencia que ha de dar, 1. 11 tit. 22
part. 3. — Quando puede dar el juicio , aunque
no esté delante el demandador, allí 11. 9 y 10. —
Debe inquirir los engaños que se hacen en las es-
crituras, D%ra castigarlos, 1. 112 tit. 18 part. 3.
— De los escolares, qual sea, 1. 7 tit. 31 part. 2.
— De apelación, si puede proseguir en el ])leyto
si la parte muriere, 1. 28 tit. 24 part. 3. — Quando
puede apremiar que uno pida contra los que han
de ir á camino , para que no aguarden á hora pe—
remptoria, 1. 47 tit. 2 part. 3. — No se ha de
creer de lloros, et porqué, 1. 13 tit. 4 part. 3.
Jueces executores, por quales cartas se den, et
de la forma, 1. 48 tit. 18 part, 3. — Juez e.xecu-
tor, como deba executar lo á él mandado, et qua-
les execuciones podrá conocer, et quando suspen-
der su execucion; et si podrá juzgar, et si se podrá
apelar de su execucion, allí 1. 52.
Jueces Arbitros, véase Arbitros, et Arbitra-
DORES.
Juglar , et la juglesa , ni sus hijas, no pueden
ser mugeres ni barraganas de ninguna persona
ilustre, 1. 3 tit. 14 part. 4. — Juglares son infa-
mes, et quales, 1. 4 tit. 7 part. 7.
Juicio, del arbitro juez, quando, et por qué
causas no valdrá, et la parte no obediente no
caerá en la pena que se hubiera prometido, 1. 34
tit. 4 part. 3. — Ninguno no debe ser dado, sin
haber primei-amente consejo de hombres leales ,
et buenos, et sabidores, 1. 2 tit. 21 part. 3. Véase
Sentencia. — Qué cosa sea, et qué pro nazca dé!,
et qual deba ser en sí, 11. 1 y 2 tit. 22 part. 3. —
Que es dado antes que el pleyto principal. sea li-
brado, se llama sentencia interlocutoria, et
quando, et por qué cosas se dé, dicha 1. 2. —
Quando, et como deba ser dado, allí 1. 5. — Et
quales valgan, aunque no sean dados por escri-
tura, allí 1. 6. — Et quando le podrá dar el juez,
aunque de raiz no sepa la verdad de la causa,
sino por pruebas dudosas, allí 1. 7. — Juicio
puede dar el juez, aunque el demandador no fuese
delante, et quando, allí 1. 9. — Juicios, en quantas
maneras no valgan, ó por el detecto del juez, a
porque lo da mal dado, allí 1. 12. — Juicio se-
gundo que es dado contra el primero, quando
valga, et quando no , allí 1. 13 — Afinado , qué
fuerza haya en sí, allí 1 . 19. — Que es dado por prue-
bas , ó cartas falsas, como se deba revocar, I. 1
con las que se siguen, tit. 26 part. 3. — Dado
contra alguno, si podrá dañar á otro, 1. 20 tit. 22
part. 3. — Se debe cumplir, siendo válido, 1. 2
tit. 27 part. 3. — Dado contra un menor sin de-
fensor, no vale : pero sí, en el caso de ser á favor
del menor, 1.11 tit. 2 part. 3. — Sobre cosa que
no le fué pedida al juez, si será, ó no, válido, 1. 16
tit. 22 part. 3. — Deferido al juramento de la
parle, es válido, 1.15 tit. 1 1 part. 3 . — Contra eí
procurador del reo, en qué bienes debe ser emir-
plido, 1, 27 tit. 5 part. 3. — Quando puede revo-
carle el que le dio, 1. 4 tit. 22 part. 3. — Quando
])uede aprovechar á otro, allí 1. 21. — Juicios
distintos entre dos compañeros jueces, qual debe
valer, allí 1. 17. — Juicio dado con condición, si
será válido , allí 1. 14. — Definitivo, que sea, allí
1. 2. — Juicios de avenidores, si pagaren diez dias
después de pronunciados, et las partes callaren ,
se deben cumplir, 1. 23 tit. 4 part. 3. — Juicio
dado contra alguno de agena jurisdicción, si será
válido, 1. 15 tit. 22 part. 3. — En qué bienes se
debe cumplir, 1. 3 tit. 27 part. 3, — Dado, si se
revocará por nuevas escrituras que evidencien
juicio contrario, 1. 15 tit. 11 part. 3. — Una vez
dado, si no mediare apelación, et después sobre
el mismo asunto se diese otra sentencia, vale eí
primer juicio, dicha 1. 15. — Juicios, quales per-
tenecen á la iglesia, 1. 58 tit. 6 part. 1. — Véase
Sentencia.
.ÍURA, Juramento, toma el rev á los á quien entre-
ga las fortalezas, quando él comienza á reynar; et
este juramento se estiende á todos los sucesores á*s
aquellos, aunque ellos mismos no lo hayan jurado,
1. 21 tit. l3 part. 2. — Qué cosa sea, et como se
debe jurar , et quantas maneras haya de jura-
mento, et como deba ser hecho, U. 1 y 2 tit. 11
part. 3. — Quien le puede dar enjuicio, ó to-
marle , et quando podrá el personero de alguno
dar la jura en juicio á su contendor, allí 11. 3,
4 y 7. — En razón de apreciamiento , quien le
pueda hacer enjuicio, et quien no, et como deba
ser hecho',' allí 1. 5. — Et qué cosas deba mirar
el que jura, antes que jure, allí I. 11. — Et qué
provecho venga del juramento, allí 1. 12. —
Juramento hace obligar un hombre á otro, allí
1. 14. — Et qué mejoría haya el pleyto que se
destaja por juramento, que el que por sentencia y
allí 1. 15. — Et qué por el contrario, allí K 16.
— Juramento, tiene fuerza de paga, et en qué
tanto, allí 1. 16. — A qué personas tenga pro, ó
daño, allíl. 17. — Del deudor, si jurare que pagó,
libra el fiador, et el del fiador, al deudor, dicha
1. 17. — Et en qué cosas se acabe todo el pleyto
por la jura que se da en juicio , et en quales no,
allí ley. 18. — Juramento, en qué manera le
DE LAS SIETE PARTIDAS.
95
oeban hacer ios cristianos, et los moros, et ios
judíos; et en qué lugar se deba jurar, para que
valga la jura, allí 11. 19, 20, 21 y 22.— De ca-
lumnia et de manquadra, es todo uno, et porqué
así se nombre, allí 1. 23. — Et quando no sea
perjuro el que no guarda lo que prometió , ni
tenga lo sobre que juró, allí 1. 27 con las que se
siguen. — Et quien deba hacer este juramento ,
allí 1. 24. — Et en todo juramento se entiende
sacado el mandamiento del señor ó mayoral
á quien debe obedecer, allí 1. 27. — Por el qual
se manda hacer alguna cosa ilícita, no vale; et
qual sea esta, dicha 1. 27 en el medio. — Dé-
bese siempre entender de la manera que le en-
tendió aquel que no hizo el engaño, allí 1. 29. —
Qual se dirá hecho por fuerza, para que no valga,
et escuse al que le hizo, dicha 1. 29. — De los
pesquisidores, et de los escribanos que van coa
ellos, qual deba ser, 1. 9 tit, 17 part. 3. — Debe
hacer el que sucede en la escribanía de algún
escribano que murió, et qual deba ser, 1. 55 tit. 18
part. 3. — De la manquadra, se llama el juramento
de calumnia, 1. 8 tit. 22 part. 3. — Siendo he-
cho contra derecho, no liga, ni el que le hace es
obligado de le cumplir, 1. 8 en el medio, tit. I
parto 4. — Del vasallo, quando su señor le da
alguna cosa en feudo, ^quai deba ser ; et qué co-
sas deba contenter en sí , et de la forma en esto,
1.4 tit. 26 part. 4. -^ De fieldad debe hacer el
hijo del vasallo, luego que muere su padre , ú su
señor et á su hijos, si quisiere suceder en el tal
feudo, allí 1. 10. — Si interviniere quando uno
compra la cosa por mas de lo que vale, si este
jur.iuiento debe ser guardado,!. 56 tit. 5 part. 5,
— Hecho quando uno promete algo á otro poi"
fuerza que le hace, ó por engaño, ó miedo, de
qué efecto sea, 1. 28 tit. 11 part. 5. — Et lo
mismo es quando jura de hacer algo contra las
leyes ó buenas costumbres , dicha 1. 28. Jura-
mento hace valer el contracto celebrado por el
menor, 1. 6 tit. 19 part. 6. — Juramento del sa-
llador, qual sea, 1. 3 tit. 20 part. 3. — En que
uno asegura que la cosa'es suya , qué provecho
ocasiona ,1. 13 tit. 11 part. 3. — Quando, ó no,
st permite hace)', allí 1. 11. — Juramento conve-
nido por las partes, quando una de ellas pueda
arrepentirse, allí 1. 8. — Como le hacen los jue-
ces , 1. 6 tit. 4 part. 3. — De hombre vil en causas
criminales atroces, como se recibía, 1. 10 tit. 11
part. 2.
Jurar, en qué manera deban los jueces, etlos
oficiales del rey, 1. 26 tit. 9 part. 2. — En jui-
cio , quien deba en razón de aprecio del daño
que recibió, 1. 5 tit. 1 1 part. 3. — Puede el mayor
de catorce años in litem; pero si es menor, ju-
rará por él su guardador, dicha 1. 5. — Puede el
menor contra su guardador en juicio, et quando,
allí 1. 6. — Enjuicio, no pueden algunas perso-
nas, allí 11. 3 y 7. — Et quando se pueda arre-
penlir aquel que dio la jura á su contrario, sin
daño suyo, allí 1.8. — Jurar, sobre qué cosas se
puede, allí 1. 9. — Et sobre (|ue pieytos, allí
1. 10. — Et si el que juró que no debia nada,
con voluntad de su adversario, si después, no
se acordando, pagase la deuda, puédela cobrar,
dicha 1. 16. — Et qué pro venga á aquel que
jura en razón de la cosa que dice ser suya, allí
1. 13. — Et qué pena deba haber el que jura con
mentira, allí 1. 26. — Jurar no debe el rey, ni
ningún prelado, de hacer cosa contra su reyno,
ó iglesia; et si lo jurare, no es tenudo de lo
cumplir, allí 1. 28. — Deben los pesquisidores
et escribanos que van con ellos, et quando, et
como, 1. 9 tit. 17 part. 3. — Qué, et en qué
forma et manera, deban los escribanos de la corte
del rey,et los otros de las villas et ciudades, 1. 4
tit. 26 part. 3. — Quando deba el heredero ins-
tituido por el testador debaxo desta condición,
1. 6 tit. 4 part. 6.— Qué cosas, et en qué manera
deban los tutores,!. 9 tit. 16 part. 6. — Jurar
en vano, no se puede , allí I. 20. — Jurar falso
es grave delito, allí I. 26. — Como deben los oíi-
ciales del rey, 1. 26 tit. 9 part. 2.
Jurisdicción, por quales cartas, et por qué pa-
labras se dé, 1. 48 tit. 18 part. 3.
Justar , et el que justando derriba á su con-
trario , debe haber sus armas el caballo, ente-*
ramente et sin partición, 1. 18 al fin, tit, 19
part. 2.
Justicia, qué cosa sea propiamente, 1. 1 tit. 1
part. 3. — Verdadera, como se deba hacer, et
como se hace la mintrosa, 1. 41 tit. 5 part. 1. —
Es en galardonar los bienes , así como es en
castigar los males, 1, 2 al fin , tit. 27 part. 2. —
No la puede hacer sino emperadoró rey, ó quien
el quisiere por su privilegio, II. 2y8 tit. 1 part. 2.
— Es una de las cosas porque mas enderezadamente
se mantiene el mundo, et es fuente de los dere-
chos ; et qué cosa sea , véase en el Proemio y en
la 1. 1 tit. 1 part. 3. — Qué bienes trayga con-
sigo, etqué quiera decir, etquantos mandamientos
son della, allí 11. 2 y 3. — Et el poder de hacer
justicia no lo puede prescribir ninguno, et
quando sí,l. 6 t. 29 part. 3. — Nace de Dios, 1. 1
tit. 1 part. 3. — Comprehende las demás virtu-
des, dicha 1. 1. — Debe ser guardada cómela
vida,allíl. 1. — Nunca se gasta, allí 1. 1. — Es
como fuente de donde dimanan todos lol dere-
chos, principio tit. 1 part. 3, y 1. 1 tit. 1 part. 3.
— Es virtud, por la que se mantiene el mundo,
allí 1. 2. — Verdadera , se ha de hacer con do-
lor et por muy derecha razón , ley 4 1 título 5
part. 1.— Et piedad, han de ir unidas, 1. 3 tit. 2
part. 2. — Para bien administrarse, qué cosas se
han de tener presentes, prólogo tit. 1 part. .1. —
Hace vivir á todos en paz , según el estado de
cada uno, allí 1. 2.— Que mandamientos con-
tenga, allí 1. 3. — Debe ser amada, así- como se
ama á padre et madre, allí 1. 2. — Produce
derecho para extinguir las cosas malas, allí
l.l.
Justicia de sangrf , el hacer esto pretenece
fe* 9.
ÍMDlt:ErDEL TEXTO
áílosretes en seíin! dei sfíi(»io, 1. "2 tit. 1, 1 1. 5i
tit. 15 ptirt. 2, y la 1. 7 tii. 4 ))art. 3.^ — Dfbe
ser hecha jmblicainento, et no en escondido; et
después de hecha, deben losr* justiciados ser da-;
dos á sus parientes, ó á o s, 1 11 titi 31
part. 7.
JosTiciADO, por algún delito, adonde deba ser
enternuio, I. 8 tit. 13 part. 1 .
Justiciar, deben los jueces á los malhechores
piíblicaniente,jet no en escondido, allí 1 11,
-:^Et después de justiciados algunos, débenlos^
dará sus pari( nles, ó á otros, dicha 1. 11, > «=
Juzgar, no deben los clérigos las causas de los
legos, el quando pueden esto hacer, 1. 48 tit. 6
part. 1. — No se puede en las iglesias, ú otros lu-
gares religiosos ; et qual sea la razón desto, 1. 1
tit. 11 ])art. 1. — No deben los jueces en los dias
de las fiestas, i. 2 tit, 23 part. 1. — Quien deba
las causas matrimoniales, quando se trata de di-
vorcio ; et si podrán ser elegidos arbitros, et en
(¡ué manera deba ser dada la sentencia, IL 7 y 8
lit. 10 part. 4.
J.JABORF.S, mandando hacer el rey, como de cas-
tillos et puentes, como deba ser hecha la carta
*3bre esto, 1. 16 tit. 18 part. 3. — Labor alguna
prometiendo uno hacer á otro, como deba ser
hecha la escritura sobre esto, allí 1. 75. — Nueva,
qué cosa sea, et quien la pueda vedar, et en qué
manera, et á quien , et en qué lugar se debe ha-
cer el vedamiento; etcomo se pueda hacer el ve-
damiento, quando muchos hacen labor nueva, ó
son agraviados muchos por ella , 11. 1 y 2 tit. 32
part. 3. — Nueva, haciendo alguno en las pla-
zas lí otros lugares públicos, qualquiera del pue-
blo se lo puede vedar, allí 1. 3. — Et quienes
no, dicha 1. 3. — Labor nueva haciendo alguno,
quien se la pueda vedar, et quien no, allí 1. 4 con
las que se signen. — Et qué, si después de seile
vedado á uno el edificar, vendiere la cosa sin
decir al comprador como le habian hecho tal ve-
flamiento, allí 1. 6. — Labor nueva haciendo uno
por causa de adobar, ó limpiar, ó reparar su
edificio, no se la puede nadie impedir ; pero he-
cho aquello, débese desembarazar et dexar libre
el lugar do la hizo, allíl. 7. — Et qué fuerza haya
el vedamiento que se hace, impidiendo la obra
nueva, si se hiciere, allí 1. 8. — - Et qué deba ha-
cer el juez, quando delante del hay pleyto de ve-
damiento de labor nueva; et si el que le veda
deba jurar, ó que deba hacer, allíl. 9. — Labor
nueva haciendo uno, et siéndole impedida, quanto
tiempo deba durar el impedimento , et en qué
casos podrá ir con ella adelante, dicha 1. 9, —
Nueva, ó vieja, queriéndose caer, débenla sus
dueños reparar ó derribar, et puédelo mandar
el juez; et como se deban informar desto, allí
1. 10. — ■ Siendo hecha en daño de otro, débenla
derribar, aunque la heredad en que la hicieron, ó
la otra que recibe el daño, fuese después enage-
nada, allí 1 16. — - Nueva siendo hecha por nui-
chos, si hiciese daño á otros-, puédese détnantlái'
á cada uno en todo que la deshaga, allí 1. 17. — ■
Labores siendo hechas falsamente, qué pena me-
rezcan ios oficiales que las hicieron , allíl. 2l¿
— No deben ser hechas en muchas partes, que
expresan las 11. 22, 23 y 24 con las que se siguen,
allí. — Que uno ha de hacer en la heredad que
arrendó, débelas hacer en sti tiempo etsazon, et
no en otro, L 7 tit 8 part. 5. — Labor, qué cosa
sea, \i 5 tit. "20 part. 2.
Labradores , quienes se llamen, 1. 5 tit. 20
part. 2. — No les escusa la ignorancia del de-
recho natural , 1. final al fin, tit. 1 part. 1, y
1.31 tit. 14 part. 5.—^ Qualés se llamen así, et
porqué, véase el Proemio, tit. 21 part. 2. -^ Et
la gente aldeana, en qué manera deban hacer sus
testamentos, 1. 6 tit. 1 part. 6.
Ladrones, no pueden apelar de la sentencia
dada contra ellos, 1. 16 tit. 23 part. 3. — De los
mercadeies que van á las ferias, como deben ser
castigados,!. 4 tit. 7 part. 5. — Hallados hur-
tando, qi'ando podrán ser muertos por los seño -
res, sin caer es^tos por ello en pena alguna, 1. 3
tit. 9 part. 7.— Que quebrantan los íepulcios
para hurtar algo dellos, qué pena deban habei-,
1. 12 tit. 9 part. 7. — Ladrón, qual se diga, et de
la pena de los que los aconsejan que hagan el
hurto, ó los ayudan para ello, IL 1,2, 3 y4 tit. 14
part. 7. — ^ Es uno en muchas maneras , et por
muchas et diversas causas , véase Hurto, y por
tt)do el tit. 14 part 7. — Ladrones en general,
qué pena deban haber por el hurto, en poca ó
mucha quantidad, et quando se libren por no ser
acusados en mucho tiempo, allí 11. 8 y 20. —
Ladrón, á qué sea obligado él et sus herederos,
et á quales daños, et quando, allí 11. 4, y 20. —
Et si se aciertan muchos ladrones para un
hurto, si cada uno dellos será obligado en todo,
et por todo; et si uno dellos paga la pena , si
se librarán los otros, dicha 1. 20. — Ladrón que
hurtó algo de los bienes de algún finado, en qué
pena cayga por esto, allí 1. 21. — Ladrones,q ue
hurtan et sosacan los hijos ágenos , ó siervos, qué
pena deban habei- por ello, et quando, allí 1. 22.
— Ladrón . á este no le vale el refugiarse á sa-
grado, 1. 4 tit. 11 part. 1.
Lagar, si estuviere en alguna viña,et esta
viña fuere vendida simplemente, si será visto ser
vendido también el lagar, 1. 31 tit. 5 part. 5.
Lavar, las manos se debe el. hombre antes el
después que coma, 1. 5 al fin, tit. 7 part. 1
Lázaro, estuvo muerto quatro dias, et Cristo
le resucitó, 1. 24 tit. 4 part. 1 .
Lealtad, es una bondad que está bien en
todo hombre, véase en el Proemio, tit. 19
part, 3.
Lector, que quiere decir, et de su oficio, 1.11
tit. 6 part. 1.
Legados, et como deba ser hecha la carta
quando el rey eiivia á otra tierra algún legado,
1. 25 tit. 18 part. 3. — Legado, por el rey, c
DE LAS SIETE PARTIDAS.
97
concejo, qnancto se restituyere, puede apelar del
juicio que se le dio en su ausencia, 1. 10 tit. 23
part. 3. — Legados, de quantas maneras son , et
si tienen poder de absolver, ó descomulgar, 1. 23
tit. 9 part. 1.
Lkcados, habiendo sido dados á unos por yer-
ro, habiéndose de dar á otros, quando los á
quien se dieron por yerro los puedan. ganar por
tiempo, 1. 15 tit. 29 part. 3. — Si fueren dexados
á algunos en testamento imperfecto, sí les fueren
pagados, si podrá después el heredero recobrar
lo que así dio, et quando, 1. 31 tit. 14 part. 5. —
Dexados en el primer testamento, et los que se
dexaron en el segundo que fué hecho después, si
se deberán, ó no, 1. 21 en el fin , tit. 1 part. 6.
— Legado, sí fuere hecho á alguna muger, con
condición que se case con alguno, si él ó ella son
muertos, ó no quieren , ó él es indigno, si habrá
«Ha el tal legado, 1, 14 tit, 4 part. 6. — Legados
dexados por el testador, es obligado á los pagar
el heredero de sus propios bienes, quando no
quiso hacer inventario. I, 10 tit. 6 part. 6. — Si
íuert'n dexados á algunos, porqué razones no les
deban ser dados, 1. 13 tit. 7 part. 6. — Et man-
das, si fueren dexadas á los incapaces, et ellos se
Van á la corte del rey, et le descubren su defecto,
qué galardón deban haber por ello, allí I. 14. —
Siendo algunos dexados en el testamento en el
qual fué in&tituido ajgun indigno por heredero,
si sucedió el rey, debe pagarlos á aquellos á
quien fueron dexados, allí 1. 16. — Hechos por
el testador en el testamento que después se rom-
pió por sentencia, si se deberán , ó no, 1. 7 tit. 8
part. (!. — Legado, et manda, qué cosa sea, et
quien la pueda hacer, et á quien, et en qué ma-
nera, 1, I tit. 9 part. 6. — Siendo dexado á al-
gún heredero, si lo podrá aceptar, et repudiar la
herencia, et quando no, allí 1. 2. —- Legados
siendo dexados por el testador, quando el here-
dero no sea obligado á los pagar, allí 11. 5, 6, 7 y
4 1 en el fin. -^ No pueden ser dexados al siervo
cuyo señor fué instituido por heredero; et si
podrá hacer manda al señor del siervo, (piando
el siervo fué in,stituido por heredero, allí 1. 8. —
Legado, quando se dexa á alguno, debe cierta-
mente nombrarse por su nombre; et qué, si el
testador en ó, allí 1. 9. —Legados, en quales co-
sas pueden ser hechos, allí 1 . 10. — Legado, si fuere
hecho de cosas agenas, si valdrá, et á qué sea el
iieredero obligado entonces, dicha 1. 10. — He-
cho á alguno de la cosa del testador que él tiene
empeñada, quando la deba desempeñar el here-
dero ; et si la ha de dar, et quando no, allí 1. 1 1 ,
. — De qué cosas se puede hacer, allí 1. 1; también
de las incorporales, allí 1 1.5; et de qué cosas no
puede hacerse, allíll, 13 y 14. — Por qué razón,
et quando, sea visto revgcarle el testador por ena-
genar lia cosa que habia mandado á alguno, et
quando no; et porqué otras causas serevpcan los
í.-ados, allí II. 39, AO, 41,42, 43y44.^Hecho
t|. .ilí^imos dineros que el testador cn^t: tener en
V.
el arca, ó que se los deben, si se deberá, sí no
era así como pensaba, allí 11. 18 y 19. — Et si á
la manda que el testador hizo fué puesta íal-a
causa, ó mintrosa razón , si por esto se viciará 6
no, allí, I. 20. — Etquales condiciones, ó causas,
ó modos, se puedan poner en los legados, et de
qué efecto sean, allí 1. 21.— Legado, como valga.
ó no, quando la condición debaxo de la qual luc
dexado no se cumple por alguna ocasión, allí
1. 22.-^ Et quando el testador manda algo á a -
guno, cuya deba ser la escogencia et elección,
alií I. 23. — Legado siendo hecho por el test.ulcí
íle alimentar á alguno , en qué manera se di ba
entender, allí I. 24. — Et si la escogencia Im
puesta en alguno, si él escogió una vez, si se po-
drá arrepeniir; et qué, si fué puesta en mano de
otro tercero, et no escogió dentro de un aíio ,
allí I. 25. — Et si el testador manda á dos una
cosa suya, la que ellos escogieren; si en la esco-
ger se desavinieren, qué deba hacer el juez, ailí
1. 26. ■ — Legado, hecho por el testador de minera
de metales á alguno, si pasará á los luredcios de
aquel á quien le hizo, et quando, allí i. 27. —
Legados, por cpié palabras deban ser dexados; <t
qué, si el testador yirra en el nombre de la coíh
que manda, allí 1. 28. — Legado que esiá p¡M-!(j
en el albedrío del heredero, quando valdiá ó no;
et quando se dirá así puesto, allí I. 29. — (ht<t
el testaílor mandó dar á alguno quando el lier< -
dero quisiese, quando se lo deba dar el liiredero
al legatario, dicha I, 29. -— Dexado á algimo, si
este no lo acepta en su vida, si lo podrán acep-
tar sus herederos, allí 1, 30 en el fin, — Puédese
dexar puramente, ef á dia cierto, et debaxo d**
condición ; et qué, si muere antes aquel á quien
es dexado, et quando esto no valga, alií I. 31. — -
Dexado debaxo de condición , aunque rjo se
cumpla, se debe, en un caso que pone dicha 1. 3^
en el fin. -^Legados no pueden ser dexados con-s
tra las leyes , ni el testador puede impedir qu^
las leyes no hayan lugar en ellos, ni los juzguen ^
allí 1. 32. — Legado siendo dexado á alguno de^
baxo de torpe ó deshonesta condición , aunque
no la cumpla, se le deberá el tal legado, dicha
I. 32. — Puédese hacer á muchos, etáunq solo;
et como le deben partir entre sí, et quando, allí
I. 33, — Legados, et mandas, débense hacer en
los testamentos, ó en los codicilos; et heehos-en
otra parte no valen , et quando pase el señorío
dellos íil legatario, allí I. 34. — Legado quando
pasará al heredero del legatario, quando murió
antes que el heredero aceplfise )a herencia, d¡-«
cha 1, 34. -r- Siendo hecho por el testador á al-^
gunp creyendo que era vivo, siepdo muerto, sí
valdrá, allí 1. 35, =-- Dexado á alguno, puede ser
por él aceptado ó dexado; et si le podrá acep-
tar en parte, ó no, fit quando, allí 1. 36. — »
Debe por el heredero ser entregado al legatario,
et en qué manera ; et qué, si el testador lo acre-
centó, ó pllp de suyo se aumentó; et si deberán
los frutos 3J jegíilario, ei desde quandfíj íMqué,»
G
98
índice del texto
jla cosa que le manda es agcna, allí 1. 37. — Si el
'heredero no le puede dar luego, puede pedir al
juez tiempo para le dar, et quando se libre el he-
redero de la estimación de la c^sa mandada á
I alguno por el testador, allí 1, 38. — En qué ma-
' ñeras, et quando, se pueda revocar por el testador
expresa ó tácitamente, ó él se desata et no
vale, allí 11. 39 y 40 con las demás. — Siendo he-
cho á alguno de su carro , es visto también man-
darle la bestia que le trae; etqué, si la bestia se
murió, allí I. 42. — Siendo dexado á alguno de
alguno cosa, si después este legatario se hace se-
ñor d esta cosa por algún título, quando le deba
el heredero dar la estimación, ó no, allí 1. 43. —
Si fuere» dexado -á alguno en dos testamentos,
como el legatario le pueda cobrar, et en qué ma-
nera, allí 1. 44. — Si fuere dexado muchas veces
en un testamento, no le debe pagar el heredero
mas de una vez, et quando sí, allí 1. 45. — Siendo
hecho á alguno qu^se sirva de su siervo, qué sea
visto mandarle por esto, et qué señorío haya et
tenga en él, allí 1. 46. — ■ Et si él el testador
manda á alguno la escriptura et carta que tiene
de la deuda que alguno le debe , qué sea visto
mandarle por esto, allí I. 47. — Legado, de qual-
quier condición que sea, en qué lugar et tiempo
deba ser dado por el heredero al legatario, allí
1. 48. — Haciendoel testador de sus bienes parasa-
car cautivos, quien lo deba haber, quando no dexó
testamento, et en qué manera, L 5 tit. 10 part. 6.
Legar, á persona poderosa se puede el derecho
que uro tiene contra otro, 1. 17 tit. 7 part.^ 3.
LEGATARios,pueden apelar de la sentencia dada
contrae! heredero, et pueden seguir la apelación,
et pedir que quieren estar con él enjuicio, porqué
tienen del sospecha, I. 7 tit. 23 part. 3. — - Cuyas
mandas fueren revocadas, et dadas á otros, si los
herederos se las diesen , et las poseyesen ties
años, si las ganarán por suyas, 1. 15 tit. 29
part. 3.-»- Tienen tácitamente hipotecados los
bienes del' defunto, hasta que les den los legados,
1. 26 tit. 13 part. 5. — Si cobraren sus legados,
si después pareciere haber sido dexados en tes-
tamento imperfecto,* si serán obligados á los vol-
ver, et quando, 1. 31 tit. 14 part. 5. — A quienes
es dexado algo en testamento, si podrán ser tes-
tigos en él, et quando, 1. 11 tit. 1 part. 6. —
Quienes se llamen, et si han de ser llamados
quando el heredero quiere hacer el inventario, et
qué, si no lo fueren, II. 5 y 6 tit. 6, y I. 1 tit. 9
part. 6. — Si recibieron el legado de mano del here-
dero antes que él pagase las deudas del testador,
si la hacienda no basta para todo, si han de volver
los legados auno, 1.7 tit. 6 p. G. ^Legatario, si hur-
tare el teslamentoen que le fué dexado el legado,
piérdele por esto, 1. 17 tit. 7 p 6. — Legatarios,
si serán obligados al suplimiento d-^ la let^ílima del
hijo, 1. 5 en el fin, tit. 8 part. 6, — Pueden ser
gravados por los testadores , á que den hasta lo
que montó lo que les dexó el testador, 1. 3 tit. 9
part. 6. ^ — Legatario , cuando ha de qiiiiar et
desempeñar él de sus bienes la cosa que el testa--
dor le niandó, que sabia era empeñada, et quandi»
lo ha de hacer el heredero, allí I. 11. — Si podrá
compeler al heredero que á su costa envié por
la cosa que el testador le mandó dar, allí 1. 12. — -
Quando podrá pedir la cosa que el testador lo
mandó dar, si después desto el mismo testador la
enagenara, allí 1. 17. — Si podrá pedir el legado
que el testador le hizo creyendo tener algunos
dineros en alguna arca, ó que se los debian , no
siendo así , allí H. 18 y 19. — Si le excluirá ti
heredero por ser falsa la causa que el testador
pone quando le dexa el legado, allí 1. 20. ^Si
por alguna ocasión no pudo cumplir la condición
debaxo de la cual le fué dexado el legado ,
si le habrá, no obstante que no se cumpla,
allí 1. 22. — Quando tendrá la escogencia en
la co.sa , si el testador le mandó algo en gene-
ral, allí 1. 23, — A quien son mandados ali-
mentos, en qué manera le deban ser dados, et
quales, allí 1. 24. — Quando podrá pedir al here-
dero el legado que el testador le mandó dar po-
niendo el dársele en la voluniad del heredero,
allí 1. 30. — Si se muriere sin aceptar el legado,
si podrán aceptarle después sus herederos,,
dicha 1. 30 en el íin. — A quien fué fecha alguna
manda debaxo de torpe ó deshonesta condición ,
podrá pedir que le den el tal legado, aunque no
la cumpla, allí 1. 32. — Legatarios, como deben
partir entre sí el legado, quando son muchos,
allí 1. 33. — Legatario, quando podrá haber el
señorío de la cosa á él mandada, allí 1. 34. —
Et qué, si le fué mandada la cosa deha.xo de
condición, et él se muere antes que la cumpla,
1. 34 tit. 9 part. 6. — Et en (¡ué casos se requiera
que la herencia se acepte primero, para que (I
legado valga, allí 1. 35. — Legatario, en su esco-
gencia es de aceptar ó repudiar el legado, et rio
puede aceptarle en parte, et en parte no, et
qnando sí, allí 1. 36. — Kt en qué manera deba
el legado ser dado al legatario ; et qué, si se au-
mentó, et si le han de ser dados los üutos, e£
desde quando; et qué, si le mandan alguna cosa
agena, allí 1. 37. — Legatario, si debe ser con¡.-
jielido á tomar la esúmacion de la cosa á él man-
dada, quaudo es agena, et el señor no la quiere
vender, ó la tiene muy cara, allí 1. 38. — A
quien fué mandada ¡a carreta de alguno , si con
ella podrá pedir que le den la beslia que la traia ,
allí 42. — Si por algún título se hace señor dé
la cosaá él mandada, si será el heredero obligado
ale dar la estimación de aquella cosa , ó tío, allí
1. 43. — Quando podrá pedir la estimación de la
cosa al un heredero, et al otro la misu¡a cosa, si
fuere mandada en dos testamentos, allí 1 44. —
Quando puede pedir que le den el legado todas
quantas veces le fué mandado en un leslamento,
allí 1. 45. — A quien fué dexado poder para que
sé sirva de algún siervo, que sea visto dexarle,
el qué señorío haya en él, allí 1. 46. — A quien
el testador manda la carta et escritura que tiene
t>É LAS SIE'JÉ PAR'ilDAS.
Sfflf
de -la deuda que alguno le debe, si por esto podrá
pedirla tal deuda, como á él mandada , allí 1. 47.
— En qué lugar et tiempo pueda pedir al here-
dero que le dé la cosa á él mandada, et como la
deba haber, allíl. 48. — Si después que le fué man-
dada alguna cosa en el testamento de alguno la
hurtan ánles que se la entreguen, él solo la podrá
pedir al ladrón , et no el heredero, 1. 13 til. 14
part. 7. — Puede comparecer en el pleyto que
siguen contra el heredero, para coadyuvar la
defensa, 1. 7 tit. 23 part. 7.
Legislador, es bueno que viva segUn las
leyes, aunque no pueda ser apremiado, I. 1 5 tit, 1
part. I.
Legitima , qual sea la de los hijos, quando el
padre enlió en religión, et profesó, 1. 17 tit. 1
part. G — Df los hijos, débeles ser dexada libre
tt quita, et sin agravamiento, et sin condición,
dicha I. 17 en el fin, y 1. 11 tit. 4 part. 6, y 1. 4
tit. 1 1 part. 6. — Siendo dexada al hijo, ó algo
menos, no puede después que la aceptó querellar
contra el testamento de su padre, et quando, 1. 5
tit. 8 part. 6. — Et quien deba, et sea obligado
al suplimiento de la legítima, dicha I. 5 en el fin.
— Legítima, de los ascendientes qual sea ^1.8
tit. 13 part. 6.
Legitimación, et qué forma se deba guardar
en hacer lalegitimaeion, 1. 9 tit. 18 part. 3. — He-
cha por los emperadores, ó reyes, ó apostólicos,
en qué manera se deba hacer, et á qué se estienda,
1. 4 tit. 15 part. 4. — No ha lugar en los siervos,
sino solamente en los libres, dicha I. 4. — Et ha
lugar en los hijos de los clérigos, et á qué los
pueda legitimar, allí. — Legitimación hecha por
el padre en su testamento, qual deba ser, et
quando valga, ó no; et qué deba iuteivenir cíi
ella, allí 1. 6. — Por carta, como se haga, et si
se estenderá á los heimanos, aunque en la carta
no se haya hecho mención dellos ; et á qué tenga
provecho la tal legitimación , allí 1. 7.
Legitimar, no pueden los señores de las fitr-
ras, como son los duques, et condes, i. 12 eu el
medio, tit. 1 part. 2. — Pueden los empera'dores,
et los reyes, et los apostólicos ; ct á (¡u;- se estieuda
et haya lugar. la tal legitimación, 1. 4 tit. 15
part. 4. — ]No se pueden los siervos, sino que es
necesario que la tal persona sea libre, dicha 1. 4.
— ' Et ha lugar la tal legitimación en los hijos de
tos clérigos, et á qué se estienda, allí. — ^ Legiti-
mar, eji qué manera pueda el padre á su hijo,
dándolo á servicio de la corte de su rey, allíl. 5.
— Etqué, si tiene oíros hijos legítimos, allí. —
Legitimar puede el padre á su hijo en su testa-
mento; et quando, et en qué manera deba et
pueda hacer esto, allí 1. 6. — Et legitimando el
padre á un hijo natural por carta , no diciendo
ser su hijo natural, será vislo legitimar á su her-
manos, aunque no haga mención dellos , et ellos
heredarán en los bienes del padre también como
aquel en cuyo nombre fué fecha la carta, allí
ley 7. •
Legítimo, et ilegítimo, quien sea , et porqué se
digan así, et si podrán ser ordenados, et quales
no, I. 12 tit. 6 part. 1. — O espurio, si es ó no es
alguno, esta causa se llama espiritual, allí 1. 56.
— Legítimos, no son los hijos que nacen de ca-
samiento clandestino, et por qué razón, aunque
aleguen que los padres ignoraron el impedimento
que habia, 1. 3 tit. 3 part. 4. — Et lo mismo se-
ria si se casasen públicamente, sabiendo ellos am-
bos á dos que non podían casarse j pero no', si
el uno solamente lo supiese, dicha 1. 3. — Le-
gítuno hijo, qué quiera decir, et quales deban ser'
así llamados, aunque al tiempo del nacimiento'
no lo eran; et qué pro et honra nazca á los hi-
jos por ser legítimos, 11. í y 2 tit. 13 part. 4.— -
No es el hijo en muchas maneras, et qué d^ío ven-
ga por no lo ser, H. 1, 2 y 3 tit. 15 part. 4. — •
Legítimos, como se hagan los hijos por los reyes,
ó emperadores , ó Papa, et á qué se estienda esta^
legitimación; et qué, si los ofrece su padre á l;t
corte del rey, allí II. 4, 5 y 6. — Legítimo se hace
el hijo que él mismo se ofrece á la corte del rey,
et la hija natural que se casa con el juez mayor
de alguna ciudad ó villa, allí 1. 8. — Legítimos
siendo los hijos, qné bien et qué provecho les
tenga por lo ser, et quarido , allí 11. 3, 4 y 9. —
Legítimo, si será el hijo que nace dentro de diei
meses después de la muerte de su padre, 1. 4
tit, ^3 part. 4. — Legítima, se cree serla cria-
•".ura que nace después de muerto el padre, den-
tro de diez meses, solo que la muger viva con su^
marido al titmpo que linó, dicha 1. 4.
Legos, pueden ser esleídos obispos, aunque vi-
van sus mugeres I. 35 en el fin, tit. 6 part. í . — Si
vistieren hábitos de religioso para hacer alguna
representación, qué pena deban haber, 1. 36 tit. 6'
part 1. — No han de estar en el coro con los cléri-
gos, et porqué; t-t lo mismo, en las misas, por-
qué no lian de estar al derredor del altar, I. 1
tit. 11 pait, 1. — Bien puedí'n ser patrones de lag
igle.Mas, et por qué razones les fué esto así per-
mitido, 1. final tit. 15 part. 1. — No deben ir
mucho á los monasterios de las religiosas, 1. 36
tit. 6 part. 1. — Si podrán entrar en religión
sin consentimiento de sus mugeres, 1. 12 tit. 7
part. 1 . — Lego casado, si podrá ser religioso .
allíl. 11..
Lkgüa, tiene tres milpasos, 1. 25 en el medio^^
tit. 26 part. 2.
Lengua, es probadora de las cosas, eü media-
nera dellas, 1. 4 tit. 13 part. 2. — Debe ser cor-
tada al blasfemo, et quando, et á qual , 1. 4 tit. 28-
part. 7. — Contiene el gusto, 1. 4 tit. 13 part. 2.
— Debe ser para decir verdad, etTnpleándose ere
hablar conforme á razón, allif. 5. — Debe aiabaí'*
al rey, allí 1. 4.
Lkno, véase Alcahuete.
Letrado, se l.'ania el que sabe solamente leeí"
et no Scibe escribir, 1. 13 al fin, tit. 1 part. 6.
Letras, si se jiiueban por el cotejo, 11. ItS*^ .
111) tit. IS part. 3.
100
índice del texto
Levantar, puede tino su casa et torre quando
quisiere, et hasta donde, ley 25 tít. 32 part. 3.
Levita, quien sea, et qué quiera decir, 1. 10
til. 6 part. i.
Lkyes, presúmese siempre que las suben todos,
1. 15tit. 1, y 1, 31 tit. 14 part. 5. — De las par-
tidas, de donde hayan sido .sacadas; et qué año
et dia fueron comenzadas á iiacer, et en qué
lierra, véase en el Proemio al fin de las parti<las,
y 1. 6. tit. 1 part. 1. — De partidas, qué sean,
•allí 1. 1. — No pueden hacer los duques, ni con-
des, ni otros señores de las tierras, 1. 12 lit. 1
part. 2. — Quales deban ser en sí, 1. 8 tit. 1
part. 1 . — Diocesanas quales sean, el qué quieran
decir, 1. 2 en el medio, tit. 12 part. 1. — Quando
han de ser quitadas, et por que razones, et por
qué personas ;et qué personas se hayan de ayun-
tar para hacerlas, 11. 18 y 19 tit. 1 part. 1. —
]Ni física, no debe aprender ningún clérigo ni
frayle,!. 28 tit. 7 part 1. — Deciden los pleytos,
et las de otros reynos estrangeros, no, 1. 1 5 lit. 14
parí. 3. — Et los actos, pleytos et posturas que
son hedías contra las leyes, no deben valer, aunque
intervenga juramento, 1. 28 en el íin, tit. 11
part 5. — Leyes, no las puede declarar ni espa-
ladinar otro sino el rey; et quales otras cosas,
1. 4 til. 33 part. 7. — Deben ser hechas sobre
los pleytos et causas que acotencen mas ordina-
riamente, regla 36 tit. 34 part. 7. — Como se de-
ben hacer, 1. 9 tit. 1 part. 1. — Como se deben
.entender, allí 1. 13. — Como se deben enmendar,
Tallíl. 17. — Nuevas, et antiguas, como se deben
juntar, allí 1. 19. — Se hicieron para que los en-
iteiidimientos distintos de los hombres se acor-
dasen en uno , prólogo part. 1. — No pueden
escribirse con abreviaturas, dicha 1. 13. — Deben
ser oljedecidas, allí I. 15. — Sabe, el que en-
tiende el verdadero sentido de ellas, no el que
las sabe de memoria, dicha 1. 13. — Porqué son
así llamadas, allí 1. 4. — Dudosns, quien puede
declararlas, allí 1.14. — El que las lee, et no las
entiende, sem«ja que las desprecia, allí 1. 5. —
Ley, comprende los casos venideros, no los pa-
sados en tiempo de otro estatuó, ley ó fuero, 1.15
tit. 14 part. 3. —Si por ella se prueba loque dice
■él demandador ó él demandado, vale, et se ha
de cumplir por el judjador, dicha 1. 15. — Leyes,
, que piíovechos ocasionan, 1. 10 tit. 1 part. 1. —
Sirven para juzgarse los pleytos, allí 1. 15. —
Comprenden, á los que contratan, ó delinquen
en el pais donde ^stan promulgadas, dicha 1. 15.
r^ Que virtudes tienen , allí í. 5. — Todos debe-
. Bríos guardarlas, allí 1. 16. — En quantas mane-
ras sedividan, allí l.i3.
Libelo, de la acusación para deshacer algún
casamiento por razón de algún. embargo, en qué
forma deba ser hecho ; et qué cosa sea libelo, et
-como deba ser firmado, 11. 11 y 12 lit. 9 part. 4.
— Qué quiere decir, et en qué forma debíi ser
\:hecho, quajido alguno acusa el matrimonio para
.^leparlir^cpor niron (J^ adnltfrio, dicha 1. 12.—-
Que fuere mal hecho, et estaví'e're défectuofso, óf,>
tuviere otro qualquier vicio, no debe valer, ni setíí;
admitido, allí 1. 14. — Famoso, si alguno le hi-f7'
ciere, en público ó en secreto, como deba ^enti
castigado, h 3 tit. 9 part. 7. .;, 'js3!(;>
Libertad, debe ser ayudada por todarley¿'
quando hay carrera ó razón porque así se debíÉj
hacer, 1. 18 en el principio, tit. 22 part. 3. •^ — Es..
amada el codiciada de todas las criaturas de|=>>
mundo, et mas de los hombres ;et qué cosa sea,eti
quien la pueda dar,et á quien, et en (jué manera^
véase en el Pioem.y 1. 1 lit. 22 part. 4. — Enquéii
manera deba ser dada al esclavo por su señorij
para que valga, el en quantas maneras se puedas
dar, dicha 1. 1. — Como deba ser dada al siervoí,;
dedos señores, quando uno se la da el el otro no;;
quiere, allí 1. 2. — Alcanza el siervo por bondad;
que hizo, aunque su señor no quiera, allí 1. 3;.,
— Es la mas honrada et mas cara cosa dejn
mundo, allí 1. 8. — El quando, el en qué caso&^
deba ser dado al señor del siervo el precio de sijj
valor, et quando no, allí. — Libertad alcanza 1%
sierva lue¿>o que su señor la puso en puteriíil;
para ganar con ella, allíl. 4. — Alcanza el siervOj,
venido el dia en que el comprador del piomeiió
de se la dar, aunque no se la dé, 1. 45 til. .5
part. 5. — No debe ser dada al siervo por el que,
le compró, si al tiempo que le compró fué puesta,
condición que no pudiese dársela, et quando sí,,;
allí I. 46. — Si fuere dada á algún siervo por el;
señor á quien el siervo fué dado por alguna,
deuda que uno creia deberle, no siendo así, si.
valdrá esta libertad , ó no, 1. 38 lit. 14 part. 5.
— Es visto dar el señor á su siervo por le ha-
cer su heredero, aunque no se la dé expresa^
mente, et quando no, U. 3 y 21 lit. 3 part. 6. —
Libertades dexadas en el testamento que despue?]
fué anuhido por alguna causa, si se deberán , ól
no, 1. 7 til. 8 part. 6. — Libertad, aunque no le;
sea dada al siervo expresamente, con lodo eso
será libre luego que su señor le hace tutor de
sus hijos, 1. 7 til. 16 part. 6. — Debe ser ayu-
dada, porque es amiga de la naturaleza, el ámanla
también los hombres como los animales, I. 1
til. 34 part. 7. — Es ayudada de todos los de-
rechos del mundo, 1. 4 lit. 5 part. 3.
Liberto, puede ser tornado á servidum¿.re, si
hiciere pesar ó deshonra á su señor, 1. 5 tit. 16
part. 4. — Como deba honrar á aquel que lo
aforró, el á su muger et hijos; et en qué ma-
nera, el en qué cosas; et si deba hacer lo mismo
en los herederos estraños , 1. 8 tit. 22 part. 4.
— Debe acorrer á su señor, si viniere á gran po-
breza, dándole de comer, vestir, et calzar, como
pudiere, dicha 1. 8 en el fin. — Por qué razones
le pueda el señor tornar á la servidumbre, eÉ
quando, el como, allí 1. 9. — ht qué derecho
tengan los señores en los bienes destos, allí 1. 10.
. — El por qué razón pierda el señor el derecho
que l)a en los bienes de su aforrado, allí 1. 11.—
Libre siendo nno , si le mueven pleyto, dicieudoi
DE LAS SIETK PARTIDAS.
lOl
que es siervo, puede nombrar procurador, et
quando, 1. 4 tit. 5 part 3. — Queriendo ser el
siervo por prescripción, quanto tiempo sea ne-
cesario para esto, 1. 23 tit. 29 part. 3, y I. 7
tit. 22 part. 4. — Et á«los hijos et bienes del siervo
que al tiempo de su muerte andaba como libre
creyendo serlo, les pueden poner pleylo de servi-
dumbre, desde el dia en que murió hasta cinco
años, 1. 25 tit. 29 part. 3. — Libre se torna et hace
el siervx) desamparado de su señor, quando el se-
ñor le echa á las puertas de la iglesia, 1. 4 tit. 20
part. 4. — Siendo un hombre, si consintiere ven-
derse, que cosas deban intervenir para que por
ia tal vendida se haga siervo dt^l comprador, I. I
tit. 21 part. 4. — O siervo, si será el que nació
de madre sierva et de padre libre, allí 1. 2. —
Se torna el siervo del infiel , si se hiciere cris-
tiano; ni será revocado á la servidumbre, aunque
el infiel su señor después se torne cristiano, allí
I. 8. —Se hace el siervo en muchas maneras; et
si el uno de sus señores le da libertad, et el
otro no quiere, si será ó no libre, II. 1 y 2 tit. 22
part. 4 — Se hace el siervo por bondades que
hÍ2o, aunque su señor no quiera, allí I. 3 — Et
qtiando deba entonces ser dado al señor del sier-
vo el precio de su siervo, et quando no, allí.
— Se hace la sierva, si se casare con su señor,
allíl. 5, yl. 1 tit. 13 part. 4. — Libre se hace la
sierva, luego que su señor la pone en la putería
para ganar con ella, 1. 4 tit. 22 part. 4. — Se
torna el siervo que casa con muger libre, con-
sintiendo su señor, etlo mismo es en la sierva que
sé casa con hombre libre, ó con su señor, allí 1.5.
—Se hace el siervo, que se hace clérigo, ó recibe
«rdenes sagradas, allí 1. 6. — Siendo el. siervo, por
qué razones el señor le puede tornar á la servi-
dumbre, allí 1. í). — Et de otra manera debe ser
juzgada la per.sona del libre, que no la del siervo,
i. 2 t. 23 p, 4, — Libre se hace el siervo, luego que
«hecho tutor de los hijos de su señor, aunque él
no iedé la libertad expresamente, I. 7 tit. 16 p. (J.
Libros, de cuentas que los mercaderes tienen
en su poder, en que dicen que alguno les deba
algo, que fe hagan ,1. 121 tit. 18 part. 3. — Li-
bro , si fuere escrito en pergamino ageno , cuyo
deba ser el tal libro, 1. 36 tit. 28 part. 3. — Li-
bros, que el padre dio á su hijo, si se los conta-
rán en su parte legítima, et quando^ I. 5 tit. 15
part. 6. — Antiguamente se alquilaban, 1. 11
tit. 31 part. 2.
Licencia, et consentimiento,, es una misma cosa,
1. 32 tit. 4 part. 1. — Del cura algunas veces no
se requiere, aunque el parroquiano se confiese
con otro clérigo, fuera de su cura, en algunos
casos, allí 1. 33. — No debe dar el maestro á otro
para que lo sea, por precio que dé, \. 10 tit. 17
part. 1 . — Del prelado es menester, para que el
trueco que se hace de unas cosas espirituales con
otras, valga, 1. 2 tit. 6 part. 5.
Lid, qué cosa sea, etpor qué razón hallada, et
á qué tiene pro, et qiiaotas maneras son del la, et
quien puede lidiar, et sobre quales razones,, <»l:
por cuyo mandado , et en qué lugar, et en que
manera, II. 1 y 2 tit. 4 part. 7, y 1. 27 tit. 23
part. 2. — Et quando el rcptador, ó el reptado,
puede dar par por si para que lidie con otro ; et si
riepla á muchos, como ha de lidiar con todos, 1. 3
til. 4 p. 7. — Et en qué pena cae el que sale del
campo, mientras la lid no es acabada; et qué caso
podria hacer el reptado en la lid para ser quito,
allí 1.4. — Et si en la lid no se vence ^-n tres
dias, es el reptado libre de allí adelante, et lo que
los fieles deben hacer quando sacan de la lid á
los lidiadores, allí 1. 5. — Et quien habrá los ca?-
ballos et las armas de los que lidiaron en el
campo, después que han lidiado, allí 1. 6.
Ligas, et ligado siendo uno, no puede contra-
her matrimonio, et contrayéndole , débenle des-
hacer; et quando se dirá estar así, I 16 tit. 2
part. 4. — Et monipodios, que los mercaderes
hacen entre sí en que nadie venda sino á cierto
precio, ó en cierta manera, deben ser deshechos,
1. 2 tit. 7 part. 5.
Limosna, debe ser dada á los descomiilgiuíos
quando de otra manera perecerian de liambie,
1. 34 en el fin, tit. 9 part. 1 . — Que cesa sea , ct
quantas cosas ha de mirar el que quiere liai erla,
I. 7 tit. 23 part. 1. — Si ha de ser hecha primera-
mente al padre de otra ley, que no al estrañez
de nuestra ley, allí 1.8. — Et quantas maneras
sean della, et de qué cosas se pueda hacer, allí^
II. 9 y 10. —De que cosas la pueda hacer el que
es de orden, allí I. 1 1. — De qué cosas la pueda
hacer, Pt quando, eteomo la puede hacer la mu-
ger, viviendo su marido, allí I. 12. — Debe ser
hecha con ordenamiento, teniendo primeramente
cuenta consigo mismo, como lo dice la 1. 13.
tit. 23 part. 1. — Por todo el reyno, no sé
puede pedir sin licencia del rey, aunque para esto
haya letras concedidas por el Papa, ó porarzobis-
pos, 1. 21 tit. 18 part. 3. — Debe hacerse al que
está en extrema necesidad, 1. 40 tit. 5 part. 1. —
Se ha de dar sin distinción, quando se pueda, et
porqué , 1. 40 tit. 5 part. 1. — Si se ha ó no de
dar al que puede trabajar et no trabaja, 1. 4 tit. 20
p. 2. — A quien no debe hacerse, 1.40 t. 5 p. 1.
Limpieza , hace que las cosas parezcan bien ,
1. 13 tit. 21. part. 2.
LiNAGK, et quanto deba el pueblo trabajar de
hacer linage , et qué deba hacer para ello, II. 1,
2 y 3 tit. 20 part. 2. — Et si alguno de un linage
es afrentado, siempre la mancilla et la deshonra
queda en su linage, I. 6 en el fin, tit. 23 part. 3.
— Linage bueno es noble cosa, 1. 6 tit. 9 part, 2.
LiNKA, que cosa sea la por do desciende q
sube el parentesco, et quantas lineas haya, 1. .2
tit. 6 part. 4 , y allí el árbol pintado,
Lisonja , qué quiera decir, 1. 4 tjt^ 4 part. 2,'
V 1. 5 tit. 13 part. 2. — Es mentira compuesta,
1. 5 tit. 13 part. 2.
Ltsonjebo, si es creído, crece, en su maldad,
dicha 1,5 — Nu deUe^atompañar al rey, dicha 1, 5«
¡o:
lADICI*: DFX TEXTO
Litigantes, |)iieden convenirse alargando los
■léiniinos de loseinpla/amientos, 1. 7 tit. 7 part.3.
— Qiiales puedan meter sus pleytos en manos de
avenidores, 1. 25 lit. 4 part. 2,
Litigiosa, cosa, no puede enagenarse, i. 13 tit. 7
part. 3. — Litigiosos, bienes, quales deben com-
parecer en juicio, I. 16 tit. 2 part. 3.
Locos, á estos tales los ha la ley por escusados,
quanto al saber las leyes, 1. final, tit. 1 pait. 1. —
Loco, ó desmemoriado, no puede ganar por tiem?»
po ninguna cosa, etquando sí, 12 tit. 29 part. 3=
— Si matare á alguno, si por esto deba ser casti^
gado como homicida, 1. 3 en el fin, tit. 8 part. 7,
y regla 4 tit. 34 part. 7.— Perpetuo no puede ca-
sarse, ni vale el casamiento, aunque le hiciese;
pero sí valdría, si algunos ratos estuviese en su
seso, et entonces consintiese, U. 6 y 17 tit. 2
part. 4. — No puede hacer ninguna donación; em-
pero bien puede hacerle á él donación quien qui-
siere, et valdrá, 1. 1 en el fin, tit. 4 part. 5. — Et
en qué manera pueda el padre sustituir exemplar-
^nente al hijo que tiene loco, ét quando esta susí'
titucion desfallece, 1. 11 tit. 5 part. 6. — Loco, si
cometiere algún delito, si debe ser castigado por
iello, et quando , 1. 9 tit. 1 , y 1. 3 tit. 8 part. 7, y
regla 4 tit. 34 part. 7- — Np pued¡e injuriar á nin-
guno , 1. 8 tit. 9 part. 7. — Et si podrá ser inju-
riado, allí 1. 9.-^ Locos, si por fuerza entraren la
posesión de alguna cosa, si deberán haber pena de
forzadores, 1. 10 tit. 10 part. 7. — Loco, si hurtare
alguna cosa, no le puede ser demandada como á
ladrón, 1. 9 tit. 1 ,yl. 17 tit. 14 part. 7.
Logreros, si dan diez et en la escriptura ha-
cen poner veinte, que pena beban haber por esto,
I. 44 tit. 2 part. 3.
Lugares, religiosos, quales sean, et por cuyo
madado se deban hacer, et á quien estos lugares
deban obedecer, et en qué cosas et en quales no,
II. 1 y 2 tit. 12 part. 1. — No pueden volver á
servicio de los legos, allí 1. 3. — Lugar, adonde
antiguamente hubo iglesia consagrada , aunque
Ja tal iglesia se cayga, siempre aquel lugar está
sagrado, 1. 13 tit. 28 part. 3. — Adonde es
soterrado algún hombre, ora sea libre ó siervo,
dícese lugar religioso, 1. 14 tit. 28 part. 3. — -
Etnole puede por esto poseer nadie, ]. 14 tit. 30
part. 3. — Et en qué lugar deba ser tornada
la cosa emprestada , et en qué tiempo ; et qué,
si se perdiese ó empeorase, 1. 8 tit. 1 part. 5.
— Público, no se puede vender, ni el lugar sa^
grado; y así no vale nada la venta que del se
hiciere, I. 15 tit. 5 part. 5. — - Et qual sea el
lugar en el qual el heredero está obligado á
pagar las mandas , ó legados, que el testador
hizo, 1. 48 tit. 9 part. 6. — Lugar, en el qual debe
el juez atormentar á los delincuentes, qual st a ,
I. 3 tit. 30 part. 7,
MVES, si el vendedor las entregare al com-
prador, el primero es visto entregar la pose-
sión de la cosa vendida que et>tá debaxo de-
lias, et el segundo tomarla, 1. 7 tit. 30 part. 3.
LLorar, por los mueitos no deben los cristia^-
pos por muchas razones j 1. 43 tit. 4 part. 1.
ÍtIadera, et piedras de alguna iglesia deshecha ó
quemada, en qué labores ó edificios no deba po-^
ncrse, 1. 8 en el fin, tir. 10 part. 1.-^ — Para hacer
barcas, debe ser cortada en buen tiempo, 1. 7
tit. 24 part. 2.
Madrastra, si matare á su entenado, como de-r
ba ser castigada, L 12 tit. 8 part. 7.
Mai>be, si podrá sacar á su hijo del monaste-
rio, si se entró en él antes que hubiese catoixe
años, I. 5 tit. 7 part. i. — Del rey niño, debe
ser admitida por tulora et curadora de su hijo,
mientras que no se casa, 1. 3 en el medio, tit. 15
part. 2. — En C{ué manera })ueda dar tutor á su
hijo en su testamento, et tpiando valdrá, etél po-
drá administrar sus bienes, I. 6 tit. 16 part. 6,
-^— Si fuere pechera et su marido hidalgo, el hijo
será hidalgo, enipiro no será así por el contra-
rio, 1. 3 tit. 21 part. 2. — Si con enojo dixere
que algún hijo no es de su maiido, que fuerza
tenga su dicho, 1. 9 tit. 14 part. 3, — Puede ape^
larde la sentencia dada contra su hijo, en la qual
le hacen siervo de otro , si él no ijuisiere apelar,
ley 4 en el fin, tit. 23 part. 3. — Podrá pedir al
juez la tutela de su hijo, si el padre no le dexó tu^
tor en su testamento; et qué pena haya, si no
pide tutor al juez, quando, ella no cjuisiere ser
tutora,!. 12, tit. 16 part. 6. — -Kc puede ser com-
pelida á que case et dote á su hija , si no fuere
quando la madre es hereja, judia ó mora, ley. 9
tit. 1 1 part. 4. — Le debe ser cometida la crianza
de sus hijos, c t quando no , 1. 3* lit. 19 part. 4. —
Aunque no sea liijadalgo, si el padie lo es lo será
también el hijo, ahora sea legilimo et natural ,
ahora sea natural solamente , 1. 1 tit. 11 part. 7.
! — Madres, no tienen sus hijos en su poder, 1. 2
tit. 17 part. 4. — Madre no puede vender , ni
empeñar su hijo por necesidad de hambre; pero
el padre sí, allí 1. 8. — Qué tiempo sea obligada
íle criar á sus hijos, et quando no, ley. 3 tit. 19
part. 4. í — Et quando, deshecho el matrimonio,
tendrá los hijos en guarda , ó no, allí. — Madre
de familia, qual se diga , ley 6 lit. 33 part. 7. — •
Madres, et padres son tenudos, aunque no quie-
ran, de criar sus hijos, ley 2 tit. 19 part. 4. —
Et quando se pnieda escusár la madre de no criar
sus hijos , ct á quales hijos sea obligada, et á qua-
les no, allí 11. 4 y 5. — Madre, siempre es cierta
del hijo que nace della, lo qual no es así en el
padre, dicha 1. 5. — Si fuere sierva, et el padre
fuere libre, el hijo que dellos nace, si será li-
bre, ó siervo, ley 2 tit. 21 part. 4. — Sieifdo
libre algún tiempo, auncjue sea poco, el hijo
que della nace es libre ; et aunque ella sea tor-
nada á servidumbre, no tlexará el hijo de ser li-
bre, allí. — Et si la madie traxere alguna criatura
DE LAS SIETE PARTIDAS.
103
en el vienlie , dv qiu; esiado et condición sea
esta entonces, ley 3 tit. 23 pait. 4. — Madre,
quanto tiempo pueda traer la criatura en el vien-
tre, stgun ley, et seynn naturaleza, allí 1. 4. —
Naturalmente ama á sus liijos , ley 4 tit. 27
part. 4. — Si hiciere donación á su hijo en su vi-
da, et se casa, por quales razones podrá después
revocar la donación á él hecha, 1. 10 tit. 4 parí. .5.
— Si hiciere despensas en criar sus hijos, ó en
granjearles su hacienda, si las podrá cobrar áf-
ilos, et qnando no, I. 36 tit. 12 part. 5. — Si casare
segunda vez, todos sus bienes, et los del segundo
marido con quien casa, están táciniente obligado-,
á los hijos del primer matrimonio, 1. 26 tit. 13
part. 5. — Por qué cansas , et quando , et en qué
manera pueda deshercHlar á su hijo, II. 4 , 5, 6 y 7
tit. 7 part. 6. — Sucede á su hijo que muere
í>in testamento et sin dexar hijos, <-t por qué par-
te, et quando, eten qué maneía, ley 4 título 13
part. 6. — Siempre es cierta, et cjuando los hijos
espurios, ó incestuosos, ó los otros, le sucedan,
allí ley 11. — Si podrá ser tutora de su hijo me-
nor , et quando no, et por que razón , 11. 4 y 5
tit. 16 part. 6. — Que casó segunda vez, todos sus
bienes, et los de su segundo marido , están obli-
gados al hijo menor cuya tutora íué, hasta que
le dé cuenta, dicha 1. 5 en el fin.
Maestros, no deben dar por precio licencia á
los escolares para ser maestros, 1. 10 tit. 17
part. 1. — Quando deban enseñar de balde, et
quando no, dicha 1. 10. — De los esludios,
como deban ser guardados, 1. 2 tit. 31 pait. 1.
— Quantos deban ser en el estudio general, et
como deban ser pagados, et á qué plazos, allí
ley 3. — En qué manera deben enseñar los sa-
beres á los estudiantes, allíl. 4. — Et mientras
están enfermos deben haber el salario entero ,
allí. — Et si murieren , lo deben llevar sus he-
rederos aquel año, allí. — Maestros de las caba-
llerías, no pueden poner procuradores sin licencia
de su convento, 1. 2 en el fin tit. 5 part. 4. —
Maesiro de caballerías, es oficio de gran digni-
dad, et qual sea , et porqué se llame asi ; et si
por tener un hijofamilias este oficio, saldrá del
poder de su padre, 1. 11 tit. 18 part. 4. — Et si
podrá e.'-te condenar á alguno á pena de muerte,
ó al perdimiento de miembro, dicha ley 11. —
Maestros deben ser remunerados et honrados de
los que tuvieron á su cargo, como lo dice la 1. 2
tit. 20 part. 4. — Que tienen cada un año sala-
rio, si mueren antes del año, si sus herederos po-
drán pedir el salario entero, 1. 9 tit. 8 part. 5.
— De algún oficio, si tomaren á hacer alguna
cosa, et por su poco sabei- la perdieren ó menos-
cabaren, son obligados á refacer el daño al señor
della, allí 1. 10. — Que reciben salario por ense-
ñar á sus aprendices, qué deban hacer, et en
qué manera los deban castigar, allí ley 11. — De
las obras, si tomaren algiuia á destajo, etla hicie-
ren falsamente, si serán obligados á tornar el pre-
tíio con los menoscabos, allí 1. 16. — Que re-
ribén á hacer obi as á pagamiento del señor des-
que él las vea acabadas, como les debe el señor
pagar, allíl. 17. — Et qué, si el señor maliciosa-
mente dice no le contenta la obra, ó dilata con ma-
licia el contentarse, ( t viene algún daño á la cosa,
allí. — De los navios, qué cosas sean obligados á
hacer á los que se fian cu ellos, et como se d» ben
proveer de bizcocho, et armas, et han de llevar
esciibano consigo, 1. 1 tit. 9 part. 5. — De las
naves, son obligados á cumplir pactos et con-
ciertos que pusieren con jos mercaderes cuyas
mercadurías lievon,allí ley 2. — De las naves,
no pueden juzgar niñísimo á muerte; pero pué-
denle prender, et pueden castigar sus sirvientes ;
peio no los pueden matar ni lisiar, allí. — Maes-
tro, et señor de la nave, debe pagar su parte á
aquel cuyas mercadurías fueron echadas al mar
por causa de aliviar la nave , allí 1.3. — Maestro
de la nave, quando podrá pedir que los mercade-
res se la paguen, quando se le qiiebió por tor-
menta que hacia, et quando no, allí ley. 5. —
Maestros de las naves, quando sean obligados á
pagar el daño que vino á los mercadt res ¡)or sus
culpas dellos, et quando serán en culpa, 1. 8 tit. 9
part. 5. — De las ciencias , puédense escusar
que no sean guardadores de los huérfanos , et
quando, et en qué manera, ley 3 título 17
part. 6. — Maestro, si, castigando á su discí-
pulo, le matare, qué pena deba dársele por
ello, ley 9 tit. 8 part. 7. — Maestros, quales
se digan, et porqué hayan este nombre, 1. 7 en
el fin tit. 23 part. 7, — Maestro, si entrare por
fuerza alguna cosa agena, como deba ser castiga-
do, 1. 17 tit. 10 part. 7. — Maestros de las leyes,
ó de otro saber, no deben ser atormentados, 1. 2
tit. 30 part. 7. — Maestro de escuela, f¡ué quiere
decir, et de su oficio, 1. 7 tit. 6 part. 1 . — Maestros
de leyes, que honras señaladas tienen, 1. 8 tit. 31
part. 2. — Maestro, antes de serlo, debe ser exami-
nado, allí 1. 9. — Maestros et escolares, pueden
hacer hermandad , et elegir uno que les castigue ,
allí 1. 6. — Maestro, no le está bien el reprehender
loque él hace, I. 58 tit. 5 part. 1.
Mala fe , et quando se diga tener uno mala fe,
et quando buena, 1. 29 tit. 23 part. 3, y 1. 9 tit. 33
part. 7, véase Poseedor de mala fe. — Tenien-
do uno en poseer alguna heredad, si en ella
planta alguna cosa, qué pena deba haber por ello,
1.43 tit. 28 part. 3. — De mala fé teniendo uno
alguna cosa, nunca la puede ganar por ningún
tiempo ,11, 10 y 11 con las que se siguen , tit. 29
p. 3. — En el siervo que quiere ser libre, impíde-
le que no pueda prescribir su libertad; et qué, si
con ella anduviere como libre treinta años ,
allí 1. 23.
Maldades, de los hombres, nunca los jueces las
deben favorecer, sino antes ir siempre contra ellas,
I. 19 en el fin tit. 32 part. 3.
Maldiciente, si no se enmienda, no será salvo,
1. 34 tit. 5 part. 1.
Maldición, puede poner el rey en el privile -
104
índice del texto
gió que da, contra Jos qtíe le quebrantaren,
et porqué la pjieda poner, 1. 2 tit. 18 part. 3.
Meleficiados, estando algunos por qué no pue-
dan conocer á sus inugeres carnalmente, depár-
tese por esto el casamieuto, véase todo el tit. 8
part. 4.' — Et los que son fríos de natura , como
difieran .entre sí, para que se deshaga, ó no, el
casamiento por este defecto, allí I. 7. — Et
quien «puede acusar el matrimonio, quando en
tre los casados hay este impedimento, 1. 1 tit. 9
part. 4.
MAtHEctíOR , allí debe ser convenido donde
hizo el maleficio, 1. 32 en la palabra La decena,
tit. 2 part* 3.— 'Queda obligado por los daños que
hizo á alguno, como si le debiera otra alguna
deuda,!. 13 tit. 14 part. 5.
Malicia, de los hombres, es la cosa en la tierra
que los reyes, et señores, et jueces mas deben
trabajar de quitar, I. 15 en el principio, tit. 7
part.*^3.
Malo, et bueno, que sean dos cosas muy con-
trarias, I . final en el principio, tit. 2 part. 1. — Ma-
los hombres hay muchos, empero buenos hay po-
cos, 1. 3 tit, 27 part. 4. — Et el que una vez fué
dado por malo, siempre se presume serlo, regla
33 tit. 34 part. 7.
Malquebencia , qué cosa sea, et en qué se di-
ferencie de la ira, et de la saña, II. 9 y 12 tit. 5
part. 2. — Et por la malquerencia, teniéndola
el testigo contra aquel contra quien testifica ,
si,' podrá ser desechado,- 1. 6 en 1. fin tit. 33
part. 7
Manceba, de clérigos, como deba ser casti-
gada, I. 43 en el fin tit. 6 part. 1. — Teniendo
tmo, si será obligado á la casar, et á dar dote con-
veniente,!. 9 tit. 11 part. 4. — No debe tener
ningún cristiano, porque vive con ella en pecado
mortal; pero el derecho civil , á los tales , no les
ponia pena, et porqué, véase en el Proemio,
tit. 14 part. 4. — Qual se diga, et de donde tomó
este nombre ; et qué mugeres podían ser recibidas
por tales, et quien las podía tener, et en qué ma-
íiera, et quantas, en lo antiguo, allí II. 1 y 2.—
Et si uno tuviese una manceba .muchos días, et
no la hubiese recibido por tal públicamente, pre-
sumirse ha que se ha casado con ella, dicha 1. 2'
— Mancebas, bien las podían tener los adelanta-
dos de las provincias, en lo antiguo, mientras les
duraba el oficio; pero no se podian casar, dicha
1. 2. — Qualesdebian ser de las personas ilustres,
«t quales no, en lo antiguo, allí I, 3.
ManCeres, hijos, quales se llamen, et la razón
porqué se llamen así, 1. 1 tit. 15 part. 4.
Mandaderos , del rey, quienes se llamen, et
quales deban ser en sí, et qué deban hacer, 1.21
tit. 9 part. 2.
Mam DADO, en qué manera se pueda hacer, et
quando, et entre quienes, et por qué palabras,
I. 24 tit. 12 part. o. — Mandado hecho por algu-
no á oiro, qnando no valga , et en qué cosas, et
«i tp'.tí ie cum])lió n<; podi á pi dii las ih-pefis.is
que hizo por le cumplir, allí I. 25. — -Ño leln^íí^^
do uno de otro para le cobrar su hacienda, ó
aderezársela, las despensas que allí hizo, si las
debe cobrar, et quando , et quales, et de quiené^^'
no si lo hace con mala intención ; et si será ohXi-^
gado al daño que díó, et quando; et qué, sí'
piensa ser la cosa que cobra de uno, et es de'
otro, allí II. 26, 27, 28, 29 y 30. ^
Mandamientos, de los jueces, quales no hayáü'
fuerza de juicio, ni de sentencia, I. 22 tit. 22Í
part. 3. — Mandamiento primero que Dios hizó,
«il hon)bre, fué el aumentar la familia, 1. 1 tit. 20
part. 2.
Mandar , et como el que manda hacer algo á'
otro á pro de sí mismo, ó á pro de algún tercero,
ó de ambos á dos, etél á quien lomanda, sean
obligados el uno al otro, et quando, II. 20 y 21
tit. Í2 part. 5. — Eten quantas maneras se haga
este mandamiento, para que por él se obliguen
uno á otro, dicha I. 20 con las que se siguen.
Mandas, siendo dexadas á uno, si por yerro sé
pagasen á otro, las podría prescribir por tiempo,
I. 15 tit. 29 part. 3. — Siendo hechas por los di-
funtos, todos sus bienes están tácitamente obli-
gados por ellas , 1. 26 tit. 13 part. 5. —Véase
Legados. —^Mandas, si fueren dexadas por el tes*
tador en el testamento imperfecto , sí el heredero
las paga, si las podrá después repetir et cobrar^
II. 31 y 42 tit. 14 part. 5. — Siendo dexadas 4
alguna mugí r con condición que se case con al-^
guno, sí él es muerto, ó no quiere, ó es indigno,
ó ella no quiere, ó es muerta, si val drá la tal
manda, I. 14 tit. 4 part. 6. — Es obligado el he-
redero á las pagar de sus propios bienes, quando
no quiso hacer inventario, 1. 10 tit. 6 part. 6.
Mankras, qué sean, I. 6 tit. 5 part. 2. í
Manlieva , es las despensas que el compañero
hace en pro de la comp.iñia , 1. 16 tit. 10 part. 5.
Mano, debe ser cortada al que diere con ella
á alguna imagen de Dios ó de sus santos, 1. 6
tit. 28 part. 7. — Manos se han de emplearen
servicio del rey, I. 6 tit. 13 part. 2. — Se han de
lavar ánteset después de comer, I. 5 tit. 7 part. 2.
Manumisión , puédese probar por cartas et por
testigos, I. 12 tit. 16 part. 3. — Et como se haga
la carta de manumisión que hace el señor, I. 90
tit. 18 part. 3. — Quando no sea necesaria para
que el siervo sea libre, I. 45 tit. 5 pait. 5.
Mantenimientos, no deben ser vendidos, nin
dados en otra manera por los cristianos -á los
enemigos de la fe, 1. 22 tit. 15 part. 5.
Mantener, et reparar se deben los castillos,
muros et fortalezas, canos, fuentes et puentes,
et las cosas semejantes, et por quienes, 1. 20
tit. 32 part. 3.
Mar, la- mar es común á todos los animales,
1, 3 tit. 28 part. 3. — Et qué cosas pueda hacer
el hombre en la ribera della, allí I. 4. — Mar es
comparada á la corte del rey, et porqué, 1. 28
tit. 9 |.art. 2.
Mvravt'.dis, según las h yes de las partidas, de
DE LAS SlETfi PARTIDAS.
105
qiiales se ctuiendati, 1. / en el lín, tit. 18 part. 1.
Marido, viviendo su nniger, si podrá hacer
Votó que le obligue, U 3 tit. 8 part. I,— Bien
puíde hacer voló de ir á defender 'á Jerüsalen,
ct débele cumplir, aunque su muger lo contradiga,
nlli 1. 9v -^^ No puede hablar con su muger des-
comulgada, sin pena de caer en descomunión ;
pero ella con él, si, et por qué razón , i. 34 tit. 9
part. 1. — Si estuviere en captiverio, et la muger
no le sacare de él por su culpa, si la podrá des-
heredar, et deque cosas, 1. 3 tit. 29 part. 2 —
Et nuiger, no se pued( n demandar nada en juicio,
sino por cosas señaladas, 1. 5 tit. 2 part. 3. —
Puede defender á su muger en juicio, sin especial
mandado, 1. 10 tit. 5 part. 3. — Si amonestare á
alguno, diciéndole que no hable con su muger, et
esto le requiriere por ante escribano , si después
Jos halla hablando, puédelos matar, I. 12 tit. 14
part. 3. — No puede ser testigo contra su muger,
1.15 tit. 16 part. 3.. — Si acusare á su muger de
adulterio, et durante el pleyto ella le pidiere el dé-
l)ito conyugal , si deba cumplir con su voluntad ,
etquando, I. 8 tit. 2 part. 4. — Quando tiene
arceso carnal con su muger, no peca, et por qué
razón, et quando sí, allí 1. 9. — Et qué, si come
para este efecto cosas calientes, allí. — ^ Marido,
si matare sin razón et sin derecho á su muger,
no se puede después casar, allí 1. H^'-— Deal-
j;una sierva con la qual él casó creyéndola li-
íve, si el señor della le pusiere demanda de ser-
vidumbre, no se debe ayuntar á ella carnalmente,
1. 4 tit. 5 part. 4. — Si se tornase siervo de otro
á sabiendas porque le apartasen de su muger, no
vale nada esto, et puédele la muger pedir, tt por
íjué razón, 1. 4 tit.. 5 part. 4. — VA muger, deben
tenerse verdadero amor et gran paz, I. 5 tit. 2
])art. 3, — Puede acusar de adulterio á su muger,
tt ante quien, et en qué manera ; et si podrá acu-
sarla por procurador, et si no la acusa, si pecará
mortalmente, et quando no, 1. 2 tit. 9 part. 4. —
.Bien puede perdonar á su mug<-r que le hizo
adulterio, et puede después vivir con ella, dicha
1. 2. — Por quales razones no pueda acusar á su
muger de adidterio, para que el matrimonio se
deshaga, el no deba ser oido, allí I 6. — No puede
acusar á su muger de adulterio, aunque ella yo-
guiese con otro , en algunos casos, allí II. 6, 7
y 8. — Si acusare á su muger de adulterio,
quando será obligado á la pena del talion , et
quando no, allí I. 13. — Et la muger igualmente,
deben ser juzgados en el juicio eclesiástico , pero
no en el seglar, quando el uno acusare al otro de
adulterio, dicha 1. 13 en el íin. — Si después que
fuere por sentencia de divorcio apartado de con
su muger, hiciere pecado de fornicio, tornarse ha
á enterar el casamiento, 1. (5 tit. 10 part, 4. — Et
muger no pueden hacerse donaciones algunas, et
quando sí, et por qué razones valgan, si se hi-
cieren; et de (pié cosas podrán hacerse donación,
aunc^ue el matriuionio fuese acaba<!o, II. 4, 5 y' (i
tit, 1 Ij part. 4 . — íib ^cíio¡ i5' !a dote ti de la r'c-
nación propfrr niiptñis , que dio por su vida;
pero no la piude vender, ni enagenar, et quand<¡)>j
sí, allí 1. 7, — Que recibió la dote con su muger*
en alguna deuda que la debian , si la dexafe de
pedir, quando sea esta perdida á cuenta del nta-t?
rido, et quando á cuenta de la muger, allí I. léíj.
— Quando le pertenezca el provecho , ó el daño,'
de la dille, allí I. 18. — Et quando á la miigei:¿
en quahpuera manera ó cosa que se» dada I.t
dote, allí II. 19, 20 y 22. — Marido, puedevendec.
las cosas n)uebles que le fueren dadas en dotí*;!
pero pagará la estimación dellas, I. 91 tit. 11
part. 4.-^ A tpiien fué dada la dote, si fuere sobre
ella condenado en juicio , á quien pertenezca el
peligro entonces de la dote, allí 1. 22. — Por
quales razones pueda ganai- para sí la dote que le
dio su muger, el ella la donación propter nupticts
que él le hizo, allí I. 23. — - Si diere paños et
vestidos á su muger, suelto el matrimonio, qualea
deban serle vueltos á él ó á sus herederos, ,et
quales no, allí en el fin. — Quantas cosas ha roe-r
nester para ganar los frutos de la dote de su mu-
ger; et qué del fruto de los siervos dados en dote^
allí I. 25. — Si cortare ó arrancan; algunos árbo^r
les de la heredad que le fué dada en dote, .si se-
rán suyos, ó no, et quando sí, allí I. 27. — Pojp
que razones le podrá la muger demandar la dote,
durante el matrimonio, allí 1.29.— Quando, por
deshacerse el casamiento, restituye la dote, quales
despensas que hizo deba sacar, ó contar, et
quales et quando no, allí I. 32. — Si no pudiere
restituir la dote entera, que se deba hacer con él,
allí. — Naturalmente ama á su muger, I. 4 tit. 27
part. 4. — (^we recibió la dote con su muger, tá-
citamente es visto obligar sus bienes á esta dote,
I. 23 til. 13 part. 5. — Quando podrá heredar los
bienes de su muger, I. 6 tit. 13 part. 6. ■ — Si se
muriere sin hacer testamento, et dexa á su muger
muy pobre, que parte deba ella haber en sus bie-
nes,el quandono, allí 1.7." — No puedeserdadopor
guardador de los bienes de su muger, 1. 3 tit. 17
part. 6. — Puede acusar á su muger del parto que
dixo ser suyo, no lo siendo, I. 3 tit. 7 part. 7. — Si
viere que unoquiere por fuerza forzará su muger,
puédele matar lícitamente, 1. 3 tit. 8 part. 7. -i-
Si hiciere malparir á su muger, como deba ser
castigado, allí 1. 8. — Si matare á su muger , co-
mo deba ser castigado, allí 1. 12. — No puede
demandar á su muger en juicio, en manera de
hurto, la cosa que le hurtó, 1. 4 til. 14 part. 7. —
Puede acusará su muger de adulterio, aunque el
matrimonio sea apartado por el juicio de la iglesia,
II. 2 y3 tit. 17 part. 7. — Si acusa á su muger de
adulterio, et no se lo prueba, que pena deba haber
por ello, dicha I. 3 en el fin. — Ante qual juez, et
dentro de quanto tiempo deba acusar del adulte-
rio , allí 1.4. — Que aconsejó et consintió á su
muger que hiciese adulterio , debe haber pena de
adulterio, allí 1. 7. — Que acusa á su muger áe
adulterio, por quales excepciones puede ser ex-
cluido píir ¡ella, el quando, allí II.. -7y8,.9.yJi0íy,ivl,
W6
i:U)íCK DV.L TEXTO
c'on las que se siguen. — En que niiítiera debe avi-
sar al que cree que anda por le hacer adulte-
rio, allíl. 12. — Bien puede matar al adúltero,
si le halla con su muger, et quando ; et si hará lo
mismo de su muger, allí 1. 13. — Et si ganará la
dote et arras, et quando, et como después las
recobre la muger ; et cuyas serán después de la
muerte del marido, allí 11. 15. — Marido, si qui-
siese perdonará su muger adúltera, bien puede
dentro de dos años, dicha I. 15. — Si se torna
judio , ó moro, ó herege, en qué pena cayga , et
á quien se apliquen sus bienes , i. 6 tit. 25 part. 7.
— No debe recibir pena por el delito de su mu-
ger, 1. 9 tit, 31 part.. 7. — Tiene derecho á los
bienes que se hallaren en poder de la muger,
1 2 tit. 14 part. 3. — Que con engaño se hace cora-
padre de su muger, no le debe valer para depar-
tirse della, I. 6 tit. 7 part. 4. — Tiene el uso de
los bienes de su muger, 1. 5 tit. 2 part. 3. — Man-
do et muger, si podrán, ó no, litigar, dicha 1. 5.
Marinero, quando será obligado á pagar lo que
los caminantes pusieren en su navio, et en qué
casos no, 1. 26 tit. 8 part. 5. — Marineros (pié á
sabiendas llevan las naos por lugares peligrosos,
porque se quiebren, et ellos puedan hurtar algo,
qué pena deban haber, I. 10 tit. 9 part. 5. — Quie-
nes sean, 1. 2 tit. 24 part. 2.
Marques, qué quiere decir, 1. 11 tit. 1 part. 2.
Martiniega, ó marzadga, et como se deba ha»
cer la carta , quando el rey la manda coger á al-
guno, 1. 23 tit. 18 part. 3.
Matar, et el marido que sin razón mató á su
muger, no se puede después casar, 1. 14 tit. f
part. 4.- — Et lo mismo será , si matase al clérigo
misacantano, allí. — Matar ni herir no puede
ni debe e¡ señora su siervo, et quando sí; pero
castigarles!', 1. 6 tit. 21 part. 4. — Et si el señor
del siervo fuere muy cruel, puede el juez, de su
oficio, vender el siervo, el dar el dinero á su señor,
dicha 1. 6 en el íii. — Matar, no debe el maestro
de la nave á ninguno de los que van en ella, aun-
que haga delito que merezca la muerte, ni á sus
sirvientes, 1. 2 tit, 9 part. 5,— Matándose un hom-
bre á sí mismo, ó muriéndose, habiendo ya sido
acusado, como el juez deba , et quando, ir por el
pleyto adelante, 11. 7, 23 , 24 y 25 tit. 1 part. 7.
— Matar, se dice uno á otro en tres maneras; et
si caerá en pena el que d<^l'ei!diéndose mata al-
guno , 11. 1 y 2 tit. 8 part. 7. — Et quando se es-
cuse de penael (]ue mata á otro, tten quf casos,
et quando no , allí 11. 2, 3, 4, 5 y 6. - — Et que
pena deba haber el físico, ó especiero, (¡ue vende
yerbas para matar alguno, allí I. 7. — Malar deben
á la muger preñada que come ó bebe yerbi.s
para echar la criatura , et quando , allí 1. 8. — Et
qué pena debe.haber el padre, ó el señor, que cas-
tigando á su hijo, ó su siervo, le mata , allí 1. 9.
— Etel que da armas al loco, ó furioso , ó al que
está determinado á matar alguno, como deba ser
castigado, allí 1. 10. — Matando el padre al hijo,
í> el hijo al padre , ó los parientes á sus parientes,
que pena deban haber por esto, si lo procuraron,
allí 1. 12. — Et si el que castra, ó hace castrar
alguno, deba haber pena como si le matase, allí
1. 13. — Uno á otro, á hurto, sin razón el á
traycion , como deba ser castigado, allí 1. 15. — ^
Matar , puede el marido á la muger, et al adúl-
tero, quando los halla haciendo adulterio, 1. 13
tit. 17 part, 7. — Se equipara con quitar la honra,
1. 4 tit. 13 part. 2.
Matrimonio, es cosa espiritual, 1, 56 tit. 6
part. 1. . — Et fué establecido por Dios en el pa-
raíso, et puso ley en él, Proem. part. 4. — Kt
es uno de los mas nobles et mas honrados de
los siete sacramentos, allí. — Es tan alto sacra-
mento, que sin él los otros .seis no podrían ser
mantenidos ni guardados, allí. — Es manteni-
miento del mundo,, et hace vivir á los hombres
ordenadamente, et sin pecado, allí. — Es tanto él
que es hecho por palabra^ de presente sola-
mente, como el que es acabado por cópula car-
nal, et en qué difieran, 1. 4 tit. I part. 4. —
Tiene en sí tres sacramentos, et quales, allíl. 5. — ■
Que cosa sea, et de su efecto quando es aca-
bado por cópula carnal ; et donde tomó este
nombre, et porqué no le llamaron patrimonio et
sí matrimonio, 11. 1 y 2 tit. 2 part. 4. — Qué pro-
vecho viene del , et en que lugar fué establecido ,
et quando, et por que palabras; allí 11. 3 y 4. —
Et puédese partir por algunas razones, dicha 1. 3
en el fin. — En qué manera se deba hacer, et
¡jorque palabras ;et por que cosas se deshaga, allí
1. 7. — Hace que, aunque el marido conozca car-
nalmente á su muger, no por eso peque, et por
que razones, allí 1, 9. — Por palabras de pre-
sente, bien se puede hacer en los dias que las
velaciones son de derecho prohibidas , allí 1. 18,
— Etsi se deshará el matrimonio contraído por
moros ó judíos en algún grado prohibido de afi-
nidad, después que son cristianos, allí 1. 6. —
Ko vale entre el que adopta alguno et el adop-
tado; et qué , si la adopción se deshace, 1. 7 tit, 7
part. 4. — Qual se deshaga por el testimonio de
los parientes, et quando no, et quales no, 1. 18
tit. 9 part. 4. — Queriendo deshacer alguno por
alguna causa, quales testigos deba para esto pre-
sentar; et si han de ser juramentados, allí 1. 19.
— Et si valdrán , ó n-o, testigos de oídas, alií 1. 20,
— Puédese departirpor muchas razones. — Véase
Casamiento, Casado, Casar, Divorcio y Dote,
Mascar, bien la comida, causa buenos humo-
res, 1. 5 tit. 7 part. 2.
Mayorazgo, de España, en lo antiguo, como se
sucedía en éJl, 1. 2 tit. 15 part. 2. — Tiene mayo-
ría sobre los otros hermanos, dicha 1. 2. — Es
privilegiado para la posesión de los bienes que el
padre posee del tal uiayorazgo, dicha 1.2.
Mayordomos, si lo podrán ser los clérigos, et
de quien, 1.45 tit, 6 part. 1. — Mayordomo del
rey, qual lo deba ser, etqué deba hacer por razón.'
de su oficio, 1. 17 tit. 9 part. 2. — De alguno, sí'
podrá empeñar sus cosas, et quando, 1. 8 tit. 13
DK Í.AS SII-TE PARTIDAS.
107
Qurt. ;>• — i>e obispes, dt'bcn ser olériíTos, I. 61
tit. 5 part. 1 ; et no parientes suyos, allí. —
Mayordomo, qual sea su oficio, 1. 17 tit. 9
part. 2.
Medias, á que se dan las tierras, como se hace
la escritura, 1. 79 tit. 18 part. 3.
Médico, no debe aconsejar al enfermo que haga
cosa que sea pecado mortal, aunque 'por la tal
hubiese de tener salud, 1. 37 en el fin, tit 4
part. 1. — Médicos, del rey, quales deban ser, et
que deban hacer, 1. 10 tit. 9 part. 2. — Si por su
poco saber erraren alguna cura, á que sean obli-
gados, et como los deban penar, 1. 10 tit. 8
part. 5. — Deben cuidar de que los enfermos
hagan obras de cristianos, antes de medicinar-
les, 1. 37 tit. 4 part. 1 , — Que se meten á curar,
no lo sabiendo ni debiendo hacer, qué pena hayan
por ello, 1. 6 tit. 8. part. 7, y 1.9 tit. 15 part. 7.
— ¡Médico, que vende ó hace dar yerbas para ma-
tar á alguno, qué pena deba haber por ello, 1. 7
tit. 8 part. 7. — Si después que comenzó á curar
á alguno, le dexó, en que penacayga,et si pagará
los daños, 1. 9 tit. 15 part. 1 ,
Mf.didas, falsas teniendo' uno, debe ser casti-
gado como falsario, allí 1. 7.
Medidor, de los campos ó términos, como debe
usar de su oficio; etqué pena debe haber si hace
alguna falsedad, 1. 8 tit. 7 part. 7.
Medir, et quando las cosas se suelen medir,
quando sea el peligro de la cosa vendida del
veiuledor, ó del comprador, 11. 23, 24, 25 y 26
tit. 5 part. 5. — Et el qiu\mide con vara falsa, ha
de ser castigado como falsario, 1. 7 tit. 7 part, 7.
Mfjoramxento, de la cosa vendida .quando per-
tenezca al comprador, et quando al vendedor,
II. 24, 38 y 39 con las siguient. tif. 5 part. 5. —
Mejoramientos hechos en la heredad arrendada,
si el arrendador los podrá cobrar, et quando , et
quales, 1. 24 tit. 8 part. 5.
Memoria, como deba ser, 1. 11 tit. 13 part. 2.
Menestrales , véase Oficiales,
Menor, si le escusa la ignorancia del derecho, ó
no, 1. final lit. 1 part. 1, 7/I. 31 tit. 14part. 5. — No
puede hacer voto que leohligue, 1. 3 tit. 8 part. 1.
— No ha de obedecer ásu mayor, si le manda al-
go contra Dios, pero si, si dello hay duda si lo
es ó no, 1. lí tit. 23 part. 1. — De catorce años ,
no le pueden compeler á que vaya á la guerra, 1. 3
después de la mitad, tit. J9 part. 2. — De veinte
y cinco años, no puede poner en juicio deman-
da alguna, ni responder áella. sin su curador,
1. 7 tit. 2 part. 3. — Sin autoridad de su tutor no
]->uede poner el pleyto en manos, de avenidores,
1.25 tit. 4 part. 3. — No puede poner piocurador,
et en que casos pueda, aunque esté en poder de
su padre, et quando, 11. 2 y 3 en el principio,
tit. 5 part. 3. — Dado que no puede ser procu-
rador por otro, pero bien puede acnsar enjuicio
al ausente, allí 1. 12 en el fin.— De catorce años,
no puedejurar //í ///cw; pero si fuese mayor dellos,
5Í, 1. 5 tit. 11 part. 3. — Jura in litem contra su
goardador, et quíindo, allí 1. 6. — No puede jurar
en juicio ; et si jurare, vale el juramento, si es en
su provecho; ni será perjuro aunque jure men-
tira, et por que razón, allí 1. 7. — De veinte et cin-
co años, et mayor de catorce , si jurare , el tal ju-
ramento le obliga; et no podrá después resti-
tuirse, ni venir contra él, aunque sea luclio á su
daño, allí 1. 16. — Queriendo salir del poder de su
guardador, si dixere ser mayor, él .0 debe pro-
bar; ó el curador, si le quisere dexar, 1. 4 tit. 14
part. 3. — De catorce años, quando puede ser
testigo en delitos et crímenes, 1. 9 tit. 16 part. 3.
— En qué forma deba vender, para que la ven-
dida sea válida, 1. 59 tit. 18 part. 3. — Meno-
res de veinte et cinco años, pueden por si, ó por
sus procuradores ó guardadores, pedir restitu-
ción, 1. 2 tit. 25 part. 3. — Menor no puede ])e-
dir restitución, quando al tienqio de la seritencia
era mayor, aunque el pleyto l'uese con¡« nzado
quando era menor, dicha 1. 2 en el fin. — Me-
nores de veinte et cinco años, no pueden per-
der sus cosas por tiempo, 1. 8 til. 29 part. 3. — Me-
nor de siete años, si se desposare por palabras de
presente, quando se dirá consentir en el tal des-
¡íosorio tácitamente después que se hizo mayor,
I. 3 tit. 1 part. 4. — De veinte et cinco años, en
que manera pueda dar en dote sus cosas raices ó
muebles; et quando baste la autoridad de su tutor,
et quando no, 1. l4 tit. 1 1 part. 4. — De siete años,
si no tuviere padre , no le puede prohijar nadie,
et por qué razón, 1. 4 tit. 16 part. 4.— Si recibiere
prestados dineros ú otra cosa, quando sei á obli-
gado á los volver et pagar, 11. 3, 4 y 5 tit. I parl.5.
— Etqué, si los recibe con otorgamiento del ()ue le
tiene en guarda, allí 1. 6. — Menores, si vendieren
alguna cosa de sus bienes á los guardadores que
los tienen á cargo, si esta venta valdrá, ó no, 1.4
tit. 5 part. 5. — Menor puede pedir restitución
contra su tutor que le tenia en guarda, si le com-
prare algo de sus bienes, étesto fuere á daño del
menor, et dentro de quanto tiempo, allí. — Me-
nores de edad, si maliciosamente anduvieren por
caminos estraños por no pagar los portazgos et
alcabalas, qué pena se les dé, 1. 6 tit. 7 part. 5.
— Menor de catorce aiios, si tomare et hiciere
compañía con otro, si valdrá, ó no; et puédese
restituir, si viere que no le cumple, 1. 1 en el fin,
tit. 10 part. 5. — Menores que han curadores,
si podrán estipular; et quando se obliguen, ó no,
II. 4 y 5 tit. 11 part. 5. — Et si se podrán resti-
tuir, alli. — Et si por el menor de veinte et cinco
años alguno hiciese fiaduria, si valdrá, et estará
obligado ; et quando sí, aunque al menor sea he-
cho engaño,!. 4 tit. 12 part. 5. — Menor de veinte
et cinco años , si quando dio á peños su cosa al
acreedor, hizo con él pacto que si acierto tiempo
no le pagase, pudiese él vender la prenda si no
cumpliese, et el acreedor vendiese la prenda, si
se podrá después restituir, 1.47 lit. 13 part. 5.
— Et en que manera se deba hacer la paga aj
menor, porque el que la face sea seguro el iió S3
los
1¿ pueda pedir otra ver, 1. 4 tir. 14 part. 5.—
Menor de catorce años , no puede ser testigo en
el testamento,]. 1 tit. 1 paft. 6. — Ni puede ha-
cerle, allí 1. 13. — Menor de edad, si fuere insti-
tuido por heredero de alguno debaxo de condi-
ción, si la podrá él cumplir sin mandado de su
curador, 1. 15 tit. 4 part. 6. — De siete años,
no puede aceptar la herencia que le fue dexada;
pero puédelo hacer su pailie, ó su curador, 1. 13
tit. 6 part. 6. — De edad, no puede por si ganar
ni . aceptar la herencia ; et qué, si no tiene cura-
dor; et si se restituirá, et dentro dt; quanto
tiempo, dicha 1. 13. — De (dad, si renuiiriare
la herencia de su padre, dentro de quanto tiempo
se podrá arrepentir, allí II. 18 y 20. — De edad,
si fuere instituido por heredero, aunque no ven-
gue la muerte del testador á quien sucedió, no
por eso pierde la herencia, I. 15 tit. 7 part. 6.
— De veinte et cinco años, hasta que edad putde
intentarla querella contra el testamento dt su
padreen el (pial fué desheredado, 1. 4 tit, 8
part. 6. — De veinte et cinco años, no puede r.er
tutor de otro, 1. 1 tit. 17 part. 6.— Et á quiíUs
menores se deban dar curadores, et quando, ct en
qué manera, et hasta que tiempo, 1. 13 tit. 16
part. 6. — No puede hacer pleyto ni postura, ni
obligarse en otra manera, sin otorgamiento de
su curador, allí 1. 17. — Menores, en qué lugar
et con quien deben ser criados, 1. lí) tit. 16
part. 6. — Menor de catorce años, no puede acu-
sar á su tutor por sospechoso, et quien sí, 1. 2
tit. 18 part. 6. — Menores, quales se digan, et
quando, et por qué razones puedan pedir resti-
tución, et deshacer lo que por sí ó por sus
guardadores fué hecho á su daño; et en (|ué ma-
nera, et por quien se deba pedir la tal restitu-
ción , et quando, et por qué razones no se les es
concedida, 11. 2, 3, 4, 5 y 6 tit. 19 part. 6. —
Menor, puédese restituir,si aceptó alguna heren-
cia, et prueba que por la haber aceptado le vino
daño , allí 1. 7. -— Ante quien puede demandar
la restitución, et quando, et en qué manera deba
ser hecha, et dentro de quanto tiempo, allí 1. 8.
— £t si se dará, et si pasará á los herederos del
menor, dicha 1. 8 en el fin. — Si perdió alguna
cosa por tiempo, como se restituya contra esta
prescripción, et quando, et en qué manera, allí
1. 9. — De catorce anos, no puede acusar á nin-
gimo, 1. 2 tit. 1 part. 7. — Qual, et por quales
yerros, et quando, et en que manera pueda ser
acusado, allí 1. 9, yl. 17 tit. 14 part. 7. — De diez
años et medio, si matare á otro, no ^e debe se»-
dada pena de homicida, 1. 3 en el fin, tit 8
])art. 7. — De catorce años, si no socorre á su
señor, si caerá en pena, ó no, allí 1. 16. — Menor
de diez años etniedio, no puede injuriar á nadie,
et porque razón , I. 8 tit. 9 part. 7. — El si po-
drá ser injuriado, allí 1. 9. — Menores de catorce
;¡nus, si ])or fuerza entraren et lomaren alguna
«■osa, si caerán en pena de forzadores, 1. 10
lilii. lü pa|t,:,7. --Í í>i:acügieren en su casa á al-
liNDíCE DEL ÍEXTO
gun siervo fugitlv<. de otro, si cáéráü en alguna
pena por ello, 1. 25 tit* 14 part. 7. — ■ Menor
de catorce años, ó la moza menor de doce, ño
pueden ser acusados del pecado de incesto, 1. 2^
tit. 18 part. 7. — - De' catorce años, no debe serf
atormentado, 1. 2 tit. 30 part. 7. — De diez añós^
et medio, aunque haga algún delito, no por eso
debe haber pena ninguna, 1. 8 tit. 31, y la 1. l*?^
tit. 14, y la I. 9 tit. 1 part. 7. — De catorce añós^
ó moza menor de doce, se escusan de la pena de
las leyes por el delito de luxuria, 1. 2l tit. Í¡'
part. I. — Que está baxo la patria potesiadi'
como testa, I. 105 tit. 18 part. 3. —Tiene dé-;^
recho á pedir lo favorable de la sentencia que se|
le dio sin tener guardador, et no está oHligado .dé'
lo perjudicial , I. 11 tit. 2 part. 3.
Mknoscabó, lo mismo quiere decir que ecg;
latin ínteres, i. 3 tit. 6 part, 5. — Véase"
Daño.
Menospukciada , no debe ser la descomunión ^
etpor que razón ,1- "21 tit. 9 part. 1.
Menüsvalkr, qué cosa sea, et por que razone»,
caygan los hombres en casos de menosvaler, II, Ij
y 2 tit. 5 p.irt. 7. — Et ante quien, et en que lugar,"
et por quien se pueda profazar á uno de yerro
de menosvaler, et en qué pena cae despilgs.de
piübado, allí 1. 3. ».1,^.{,,
MENSAJK.aos, quales deban ser, para que si por'
ellos se envia alguna cosa emprestada, el que la
euvia se escuse si se perdiere, 1.4 tit. 2 part. 5..^
— Et qué, si el acreedor envia mensajero prppjo
suyo por la cosa, et ella se pierde, allí. — Mensa-^;
jeros enviados por alguno á comprar a^gunti,
cosa á otro, en qué manera deban formar su men^^
sajeria, 1. 48 tit. 5 part. 5. — Moros, enviados ¡^'
tierra de cristianos, deben ser salvos et seguros ^^
et si podrán ser convenidos, et porqué, 1. 6i
tit^ 25 part. 7.
Mentir, no debe nadie al rey, así en pedirle
alguna cosa, como en otras cosas que con él ha?.
bla, et de la pena de estos, véanse las IL de»
tit. 13 part. 2.
Mentira, es amarga, el la aborrece la natura-
leza, 1. 5 tit. 13 part. 2.
Mentiroso, el que es una vez, no debe ser creí-
do en adelante, 1." 26 tit. 11 part. 3.
Mercader, si tuviere tienda, et en ella p ¡siere
á alguno, et si este recibiere algo prestado, (piieu
será obligado á lo pagar.»l. 7 tit. 1 part. 5. — Mer-
caderes, propiamente quienes se digan, et que
es lo que han de hacer, et guardar, et de los co-
tos et posturas que hacen entre sí, 11. 1 y 2 tit. 7
part. 5. — Que van et están en las ferias, deben
ser seguros en ellas , ellos et sus cosas ; et si los
roban , et conocen el robador, como deba ser
castigado; et si los roban, et no se sabe quien, qué
se ha de hacer entonces, allí 1. 4. — Hacen á las
tierras en que tratan mas ricas, et mas ahonda-
das, et mas bien pobladas , dicha 1. 4. — De que
cosas deban pagar portazgos; et qué, si no los
pagan , ó arrodean por otros caminos,,pp^,ao](}^
\ -- .\ .l-ftuí
wn
.«J3ví*í> =,v0ÍPE LAS SIETE PARHD.^S. i .,, ¿ t ,^... t i 11
íJÜÍ II. 5 V 6. — Et si los úoro d(- que hácp' lir ti'iSireífaí^'qüei^lfrá ^BiViAÍ'-
jVíígár, et de su pena
portazgueros son negliiíentes en no demandare!
portazgo dentro de cinco años, si le podrán des-
pués pedir á los mercaderes, et á sus herede-
res, allí. — Mercaderes, muchas veces no
quieren venir á algunos lugares con sus mercade-
rías, por los daños que reciben de los portazgue-
ros, allí 1. 8. — Por qué razones pueden cobrar
las cosas que les robaron los cursarios, si fueren
después hallados, I. 13 tit. 9part. 5. — Mercader
no puede ser el clérigo, I. 46 tit. 6 part. 1. — Por
su persona, si podrá ser caballero, 1. 12 tit. 21
part. 2. — Véase Mkkcxdf.rias, Nave.
Mercado, no se debe h;icer en la iglesia, et
por qué razón, 1. 1 tit. 11 part. 1. — Véase
Ffmas,'
"Mercaderías, de alguno, si las echaren en la
mar por causa de aliviar la nao, en qué manera
este dañóse le deba pagar, et rehacer por los que
vienen en la misma nao, 11. 3, 4, 5 y 6 tit. 9
part. 5. — Et qué, si después de echadas estas co-
sas, se cobra alguna dellas; et qué, si después se
quebranta el navio por ocasión , allí 1. 6. — Et
(CÓmo pueda uno cobrarlas uiercadeiías que echó
así , si después las hallare en poder de otro, no
obstante privilegio et coslumbre contraria , allí
1. 7.
MERCEij,que se pide al rey, qué cosa sea, et
qiíe provecho nace della , et quien la pueda
jíedir, el en que manera se deba pedir, 11. 1,
2 y 3 tit. 24 part. 3. — Sobre cjue cosiis es lí-
<'itó pedirla al rey, et sobre qiiales no, et en
qiie tiempo se deba pedir, allí II. 4, 5 y G. — No
sé puede pedir al rey qiiando luio dexó de ape-
lar, pudiéndolo hacer, dicha 1. 5. — Merced,
rhisencordia, et gracia, que departimiento hayan
entre sí, 1. 3 tit. 32 part. 7.
Mkrces, lo mistno que mercaduría de cosas
limebles, 1. 10 tit. 33 part. 7.
'Merino, mayor quien lo deba ser, et de su ofi-
cio , 1. 23 tit. 9 part. 2. — No puede acusar á
njiídie, 1. 2 tit. 1 part, 7. — Merinos deben avisar
al rey délos daños que se hacen en la tierra, et
de los delitos et maldades ; et qué, si lo hacen ma-
liciosamente, allí 1. 5.
Mero imperio, qué quiera decir, 1. 2 tit. 25
part. 4, yl. 18 tit. 4 part. 3.
Mesnada, et quales se digan caballeros de la
mesnada, 1. 7 tit. 1 part. 7.
Mes noveno, es el en que mas continuamente
paren las mugeres, aunque lo suelan et puedan
legítimamente hacer en otros, 1. 4 tit. 23 part. 4.
Mesoneros, véase Hostaleros.
Metal, ageno mezclando vino con el suyo,
cuyo deba ser el señorío dello, 1. 34 tit. 28
part. 3.
Mezclando, uno oro úotro metal con el suyo,
cuyo deba ser el señorío, dicha I. 34. — Uno con
el trigo ó con otra cosa (jue vende, otra alguna,
4'íé pena h;iya, l> 1 tit. 7 part. 5, y 1. 4 tit. 7
parí. 7. — ti ■iiiO!í<dí.'ro ali^itn metal «.'on la píala
ber por ello, 1. 15 tit. 14 part. 7.
Miedo, qué cosa sea , et donde nazca, et dtíTa
diferencia que hay entre el miedo et el temor,
1.15 tit. 13 part. 2, — Impide que no se haga el
casamiento, et dirimís el que así se hiciera, et
quando no, 1. 15 tit. 2 part. 4. — Et qual deba
ser este rniedo, allí. — Si interviniere en la venta
de alguna cosa , si la tal venta valdrá, ó no, 1. 56
tit. 5 part. 5. — Interviniendo en la promesa
que uno hace de dar algo á otro, hace que lio
valga la tal promisión, ni la pena que allí fuere
puesta, I. 28 tit. 11 part. 5. — Qual se diga , et
por quales cosas se acuse legítimamente, ó no,
1. 7 tit. 33 part. 7.
Miembros, cumplidos, quales se requieran para;
que uno se pueda ordenar, 1. 25 tit. 6 part. 1 . —
Grandes,ó deotra manera, inipiden el casamiento
algunas veces, 1. 17 en el fin, tit. 2 part. 4. —
Para ser tales como deben, han de tener en sí;
quatro cosas, 1. 6 tit. 9 part. 2.
Mil, et de la nobleza deste número, 1. 2
tit. 21 part. 2.
Milagro, para ser verdadero, debe haber en .sí
quatro cosas, 1. 68 tit. 4 part. 1. — Et natura,
difieren entre sí, allí 1.67.
Milicia, qué quiere decir, et donde fuéo-
mado este nombre, 1. 1 lit. 21 part. 2.
Misa, á qué hora se haya de decir, así en l.»s
fiestas, como en los otros dias, et en los días de
ayuno; et qué sea la razón por qué á una hora
mas que á otra, 1.48 tit. 4 part. 1. — Dt be de-
cir el clérigo cada dia una , et no mas, allí 1. 49.
— Et por qué razones pueda decir dos en un <l¡d ,
allí 1. 50. — Misa del dia, no se debe dexar |)or
otra de réquiem ó privada, allí 1. 51. — Qué cosa
sea, et porqué sea así llaniada, et en quantas ma-
neras se deba et pueda acabar, II. 58 y 59 tit. 4
part. 1 . — Hase deoir, hasta que el sacerdote ccIk;
la bendición ; et el que antes se fuere debe ser
reprehendido por el obispo, ó clérigo, dicha 1.59,
• — No debe ser dicha en casa de ningún hombre
particular, et quando sí, et donde deba ser dicha
la misa , 11. 4 y 5 tit. ) O part. 1 . — En que luga-^
res debe cantarse, dieha 1. 5. — Por que razón
se dice en horas señaladas, 1. 48 tit. 4 part. 1.
— Quando, et por quien fué establecida, allí
1. 54.
Misericordia, et justicia, deben estar princi-
palmente en los reyes, Proem. tit. 24 part, 3, y
Proem. tit. 32 part. 7. — Que cosa sea, et en
quien deba ser principalmente, Proem. tit. 32
part. 7, con las II. del dicho tit. — Misericordia,
merced, el gracia, qué departimiento hayan en-
tre sí, 1. 3 tit. 32 part. 7.
Mitad, de la "«^«^ nombrada, debe ser dada á
aquel á quien es dexada parte en alguna cosa,
1. 9 tit. 33 part. 7.
Modo, et como se hag?n las donaciones ó pro^
mesas, debaxo de algún modo, 1. 2 tit. 4 part. 4.
— Et por que palabras se haga el ntiojlOjCl quand*.-
lio
índice del texto
se pueda poner en los legados, et de que efecto
sea, 1. 21 tit. í). pan. 6.
Mojones, qué cosa sean; et mudándolos uno
á hurto de un lugar á otro, que pena deba haber
por esto, et qnando, 1. 30 tit. 14 part. 7.
Molino, no puede hacer ninguno por lo qual
se embarguen los navios, 1. 8 tit. 28 part. 3. —
Puédese hacer uno cerca de otro , quando no le
prejudica en nada, ni le quita agua ninguna : pero
débese hacer con licencia del rey, ó del concejo,
II. 3 y 18 tit. 32 part 3. — De aceyte, si estu-
viere en algún olivar, si el señor deste olivar le
vende á otro, si será visto venderle el molino ds
aceyte, ó no, quando al tiempo de la venta no
fué dicho nada del, 1. 31 tit. .5 part. 5.
Monasterio, quando vende alguna cosa raiz,
como deba ser hecha la carta de venta, 1. 63
tit. 18 part. 3. — Monasterios, si dos se unieren,
qué regla deben haber, 1. 4 tit. 12 part. 1.
Moneda, solo el emperador, ó el rey la pueden
mandar hacer, et otro no, et á quien pueda
darse este poder, 1. 2 tit. 1 part. 2, y 1. 9 tit. 7
part. 7. — Toma el rey por pecho en señal de
señorío conocido, 1. 10 tit. 18 part. 3. -^Te-
niendo uno de otro, si con ella compra algún he-
redamiento, ó otra cosa, cuya será la tal cosa as^'
comprada, 1. 49 tit. 5 part. 5. — Et si uno acusa
á otro que hace falsa moneda, aunque después
no se lo pruebe, no le han de dar pena por dio,
et por que razón, 1. 20 tit. 1 part. 7. — Moneda
falsa haciendo uno, ó cercenado la buena , ó ha-
cienda otra qualquiera falsedad, como deba ser
castigado, 1. 9 tit. 7 part. 7 — Etla casa donde
se hace moneda falsa debe ser del rey, et quando ,
alKl. 10.
Monederos, que hacen moneda para sí en-
vuelta con la del rey, que pena deben habc r ¡jor
< lio, 1. 15 tit. 14 part. 7. — Et qual pena deben
haber si con la plata ú oro mezclan otro algún
metal, allí.
MoNGE, que quiere decir, 1. 29 tit. 7 part. 1.
*— Monges, como deben vivir,allí 1. 14. — Si
pueden comer carne, allí 1. 15. — M otros re-
ligiosos, no pueden suceder en los feudos, 1. 6
tit. 26 part. 4. — Véase Religiosos.
Monipodios, et ligas que los mercaderes hacen
entre sí de que nadie venda sino á cierto precio,
ó de otra manera alguna, débense deshacer, 1. 2
tit. 7 part. 5.
Monjas, en que dia deben recibir el veio,1. 13
tit. 10 part. 1. — Si se salieren del monasterio,
en que casos no las deben tornará él, 1. 6 en el
íin, tit. 18 part. 1.
Montaña, etnovalio, es lo mismo; et qual se
diga así, 1. 8 tit. 33 part. 7.
Morada, siendo dexada á uno en alguna casa,
qiianto tiempo deba durar, et como , et de qué
deba dar (lanzas; et quienes pueden morar con
él ; et si la podrá arrendar, et á quien, ( t como
se pueda perder, 1. 27 tit. 31 part. 3.
Morar, puede en la casa el á quien es dexado
el uso della; et él et su muger pueden recibir
huéspedes, 1. 21 tit. 31 part. 3.
Moro, quien se diga, et porqué et de donde
tomó éste nombre, et quantas maneras son de—
líos, et como deben vivir éntrelos cristianos, 1.1
tit. 25 part. 7. — Como deban jurar, 1. 21 tit. 11
part. 3. -^ Moros, si se casaren en grados prohi-
bidos, et después ac hicieren cristianos, si les de-
ben impedir, ó no, el casamiento, 1. 6 tit.Bpart. 4.
-^Moro se tornando algún marido , no puede
acusar de adulterio á su muger, et por qué razoíf,
1. 8 tit.9 part. 4. -^ Moros, que vienen al reyno
de los cristianos con mensagf ría, como deben ser
salvos, et seguros, et en que manera, 1. 9 tit. 25
part. ''. — Moro que yace con muger cristiana,
qué pena debe haber por ello, allí 1. 10. — Mo-
ros que, de palabra ó de heclio, denuestan ó di*
cen mal de Dios, qué pena deben haber por ello,
1. 6 tit. 28 part. 7. — Qué deben hacer quando
encuentran en la calle á nuestro Señor Jesu-
cristo, 1. 63 tit. 4 part. 5- — Véase Cristiano.
Mostrar, en juicio, quales cosas se deban an-
tes que pase adelante el juicio, II. 16 y 17 tit. 2
parí. 3. — Et de la pena de los que no las mues-
tran, allí 11. 19 y 20.
MoYSEN, quien fué, Proem. tit. 10 part. 1.
Muchos, en qué numero, ef hasta quantos se
entienda, 1. 50 en el medio, tit. 5 part. 1.
Mudar, puede el Piqía'á un obispo áotro obis-
pado, allí 1. 5. — Puede el rey las leyes antiguas
con nuevas leyes, 1. 2 tit. 1 part. 2. — Mudán-
dose los rios, ct yendo por otra |>arte,cuya deBá
ser la tierna por dunde antes iban guiados, 1. 31
tit. 28 part. 3. — Mudando uno su estndo, desá-
tase por esto el testamento que antes hizo, et
quando, 1. 18 tit. 1 part. 6. — Mudar puede uno
su testamento hasta el dia de su muerte, allí 1. 25.
— ' Et de la pena del que á hurte muda lof
mojones, qualesquiera que sean, 1. 30 tit. l'^
part.".
Muño, puédese muy bien casar, entendifB'
dose que consiente, aunque no puede hablar,
1. 5 tit. 2 part. 4. — Si podrá suceder en el feudo,
1. 6*tit. 26 part. 4. — Mudos pueden hacerlos-
contratos que se hacen con Solo el consenti-
miento sin palabras; pero no, los que con pala-
bras, 1. 2 en el fin , tit. 11 part. 5. — Mudo de
nacimiento, si podrá hacer testamento, etquando
sí, 1. 13 tit. 1 part. 6. — No puede ser dado por
tutor, I. 4 tit. 16 part. 6. — No puede ser curador
de algún menor, allí 1. 14 — No puede ser juez,
1. 4 tit. 4 part. 3. — Como puede confesarse, 1. 3í
tit. 4 part. 1.
Muebles, cosas, quales se digan, et en quales
se pueda ganar señorío por tiempo, et en quales
no, I. 4- tit. 29 part. 3, y I. 10 tit. 33 part. 7.
— Litigiosos, quales deban comparecer en jui-
cio, 1. 16 tit. 2 part. 3. — Véase Cosas muebles.
Muerte, de alguno, como se deba probar, si
algunos quieren heredar sus bienes por, esta
causa, 1. 14 tit. 14 part. 3. — Desata también
Dü LAS SiKTE PARTIDAS
III
los yerros como á los liacedoies dellos, et quando
no, 1. 7 lit. 1 part. 7, y allí 11. 8, 23, 24, 25, y
1.3 tit. 2 part. 7. — Kt quien puede poner la
acusación de muerte contra alguno, 1. 14 tit. 8
part. 7. — Civil, se llama el juicio de dester-
raniiento perpetuo, 1. 2 tit. 18 part. 14. —
Muerte de un ausente, como se prueba, 1. 14
tit. 14 pait. 3.
Muerto, el hombre ánles que cunipla la peni-
tencia, si hubo propósito de la cumplir, no se irá
al infierno, 1.46 tit. 4 part. I. — Et contra él no
se debe dar sentencia ninguna, 1. 15 tit. 22
part. 3. — Muertos no deben ser enterrados on la
iglesia, et porqué, 1. 1 tit. 1 1 part. 1. — Ko de-
ben ser detenidos que los entierren por deuda, ni
sus herederos pueden ser convenidos antes de
nueve días, 1. 15 tií. 13 pait. 1. — Muerta la
cosa, quaudo esté obligado uno á pagar la esti^
macion della , etquando nc, 1. 29 tit. 23 part. 3.
•^- Muerto el hombre, después no le queda que-
rer, ni no querer, 1.45 lit. 5 part. 5. ■• — Muerta
la cosa que uno prometió de dar á otro, quanclo
será obligado á se la pagar, et quando no, II. 18
y 19 lit. 11 part. 5. — Muerto siendo uno, no
puede ser acusado, et quando sí, 11. 7, 8 y 23
tit. 1. part. 7, y 1. 3 tit. 2 part. 7. — Et de k
pena de los que desolierran los muertos et que-
brantan los sepulcros, 1. 12 tit. 9 part. 7. —
Muerto siendo el deudor de alguno, debe ser en-
terrado, et el acreedor no lo puede impedir, aun-
que no le haya pagado, alli 1. 13. — Muertos, á
quienes no se debe sepultura, 1. 8 tit. 1.3 part. 1 .
— Para enterrarlos, á quien pertenece el dere-
cho, allí 1. 3. — Muerto no debe ser enterrado
con ornamento precioso, allí 1. 13.
MüGER, 8Í la escusa la ignorancia del derecho,
I. final, lit. 1 pait. l,yl. 3J tit. 14 part. 5. — Si
estando en captiverio, su marido no la sacó por su
culpa, si le podrá desheredar, et de que, 1. 3
tit.. 29 part. 2. — Mugeres, quales deban ser las
que Uíuraren ron los clérigos, 11. 37 y 38 tit. 6
part. 1 . — ■■ Mugtr no puede ser ordenada, et aun-
que lo st a, no lecibe el carácter, ni puede predi-
car, allí 1. 2G. — Ki puede juzgar, allí. — Muger
de lego, que no contradixo á su marido que no
recibiese órdenes, que deba hacer, allí 1. 40. —
Et si podrá casar después de la muerte de su
marido; et quede las mugeres de los clérigos de
orienu', dicha I. 40; et que, si la muger consiente
que su marido se ordene, allí. — Muger que se
casa con clérigo, ú ordenado de orden sacro, que
pena deba haber, allí 1. 41. — Si podrá hacer voto
que la obligue, 1. 3 tit. 8 part. 1. — Quando será
obligada á ir á la guerra, et á qiial, 1. 3 en el me-
dio, tit. 19 part 2. — Si podrá hablar con su ma-
rido descomulgado, sin pena de caer en descomu-
nión ; empero el marido con ella, no, etpor qué
razón, 1. 34 tit. 9 part. 1. — No puede llegar al
a'tar mientras el clérigo dice misa, ni le podrá
servir ella, ni responder al clérigo, 1. 1 tií. 11
part. 1. — Mugeres no han de estar al rededor
del altar mientras la misa se dice, dicha 1. 11. —
Muger, aunque sea leyna, ó emperatriz, no puede
armar caballero á ninguno, 1. 11 tit. 23 part. 2,
— Viviendo su marido, como, et deque cosas
podrá hacer limosna, allí 1. 12. — Ko puede de-
mandar nada á su rñarido en juicio, ni él á ella,
sino en ciertos casos, I. 5 tit. 2 part. 3. — Si le
fuere puesta demanda, debe responder ante el
juez que ha poderío de juzgar á su marido, et no
ante otro, 1, 32 en la palabra la tercera, tit. 2
part. 3. — Qual pueda ser juez, 1. 4 tit, 4 part. 3,
en medio. — No puede ser procuradora, et quando
sí, 1. 5 tit. 5 part. 3, pero bien puede escusar al
acusado en juicio, allí 1. 12. — Quando pierde la
vergüenza, es fuerte cosa oiría et contendei' con
tila, I. 3 tit. 6 part. 3. — Que vive honestamente,
no debe ser emplazada á venir ante el juez, 1. 3
tit, 7 part. 3. — No debe ser emplazada ante
aquel juez que la quiso (orzar, ó casar con ella
sin s» placer, et ante quien esta tal deba ser em-
plazada, allí 1. 6. — No puede ser testigo contra
su marido, 1. 15 tit. 16 part. 3. — De buena fama
puede ser testigo en todas cosas , menos en tes-
tamento, allí 1.17. — Quando consiente en la ven-
dida que hace su marido, que deba hacer, 1. 58
lit. 18 part. 3. — Ingenua, qual se diga, I. 1
lit. 14 part. 4. — Casada, no puede perder sus co-
sas por tiempo, 1. 8 tit. 29 part. 3. — Et quando sí,
allí. — Podrá vedar que no se haga obra priblica en
lugar piiblico, ó en el sujo en su daño, 1. 3 tit, 32
part. 3. — Vil, si se casare con rey, ó con conde,
débenla llamar reyna, ó condesa, ley 7 al fin,
tit. 2 part. 4. — Et lo mismo será, muerto su ma-
rido, si no casare con otro de menor guisa, allí.
— No puede abogar, aunque sea s-abidora del de-
recho, por dos razones, 1. 3 tit. 6 píirt. 3. — Ca-
sada, aunque yoguiese con otro, por que razo-
nes no deba ser acusada de adulterio, ni deba
haberpenapor ello, 11. 6, 7 y 8 tit. 7 part. 4. —
Es naturalmente cobdiciosa et avariciosa, et
nunca se presume que hará donación, 1. 3 tit. 11
part. 4. — Si se podrá casar luego que su ma-
rido fuere muerto, ó no, et de la pena en qué
podrá incurrir, et qué será en la tsposa, et por
quales razones le sea esto prohibido, 1. 3 tit. 12
part. 4, y 1. 5 tit. 3 part. 6, y ley 3 título 6
part. 7. — No es de tan buen estado et con-
dición como el varón , 1. 2 tit. 23 part. 4. — Pre-
íiada , quanto tiempo pueda etdeba traer la cria-
tura en el vientre, según ley et según natura,
para cjue el parto sea legítimo, allí 1. 4. — Del
traydor, debe ser echada del reyno por la tray
cion de su marido, ley 12 tit. 25 part. 4. — No
puede suceder en el feudo, 1, 6 tit. 26 part. 4. —
Mugeres no pueden ser fiadoras por nadie, et
por qué razón, etquando lo podrán bien ser, et
en qué manera 11. 1 y 2 tit. 12 part. 5. — No se
debe admitir, si quisiere que se renueve alguna
deuda et obligación en ella, et porqué no, 1. 17
tit. 14 part. 5. — Si recibiere algo de alguno por
hacer maldad de su cuerpo, aunque después nO'
112
ÍNDICE DEL TEXTO
cumpla lo que prometió, no es obligada á volver
lo que así recibió, allí 1. 53, — No puede ser tes-
tigo en testamento, I. I tit. 1 part. 6. — Que al-
guno dexare por heredoa con condición que se
case con alguno, si ella no quiere, ó no puede, ó
él es indigno, ó es muerto, si ella será heredera ,
ó no, 1. 14 tit. 4 part. 6. — De alguno que mu-
rió sin testamento , si quedó preñada , si ha de
ser metida en la posesión de los bienes de tu ma-
rido, 1. 16 tit. 6 part. 6.— De alguno que muere
sin testamento, heredará todos sus bienes, quando
no dexa parientes ningunos, 1. 6 tit. 13 part. 6.
— Del que murió sin testamento, si queda pobre,
que parte deba haber en los bienes de su marido,
aunque tenga hijos, et quando, allí 1. 7. — Legí-
tima del padre de algún hijo natural, no estorba á
tal hijo que no pueda sucederá su padre, et por
qué razones, allí I. 9. — No puede ser dada por
tutora de otro, et quando sí, II. 4, 5 y 6 tit. 16
part. 6. — De alguno, si le diere hijo ageno por
sayo, puédela el marido acusar, et quien mas,
1. 3 tit. 7 part, 7. -^ No puede acusar á nin-
guno, 1. 2 tit. 1 part. 7, — Preñada, que come
ó bebe algo para echar la criatura, debe haber
pena de homicida, et quando, I. 8 tit. 8 part. 7,
— Si matare á su marido, como debe ser casti-
gada, allí 1. 12. — Virgen, ú honesta, que viste
paños de las malas mugeres, ó está con ellas en
¡a putería, aun(|ue alguno se les atreva, ó injurie,
no puede querellarse del, 1. 18 tit. 9 part. 7.-:-
Si hurtare algo á su mawdo, no se le puede de-
mandar enjuicio como á ladrona, 1.4 t. 14 part. 7.
— Si hiciere algún delito, no debe estar presa
juntamente con los humbres, 1. 5 tit. 29 part. 7.
.^ Preñada, no debe ser puesta á cuestión de
tormento, ley 2 tit. 30 part. 7. — No d. be reci-
bir pena por <4 delito de su marido, 1. 9 tit. 31
part. 7. — Muger preñada no debe ser muerta
mientras lo eslá, et de la pena del juez que la
sentenciare, 1. 11 tit 31 part. 7, — El la pena
puesta por la ley al hombrt- estiéndese á la mu-
ger, 1, 6 en el princ. tit. 33 part. 7. — Muger,
et por esta palabra muger se entiende también la
virgen como la que no lo es, dicha 1. 6. — Buena,
puede ser testigo, 1. 17 tit. 16 part. 3. — Si di-
xere que el hijo que está por nacer no es de su
marido, si dañará, ó no, á la criatura este di-
cho, 1. 9 tit. 14 part. 3. — Puede dar iimosna
de lo de sumando,!. 12 tit. 23 part, 1. — Muge-
res deben estar separadas de los hombres en las
iglesias, 1. 1 tit. 11 part. 1. — Muger casada que
yoguiese con otro, por que circunstancias no
hace adulterio, 1. 7 tit, 9 part. 4. — Malas muge-
res, de ellas no se puede tomar diezmo de lo que
malamente ganan con sus cuerpos mientras vi-
vieren en aquel pecado; después que se partieren
del bien se puede tomar, 1. 12 tit. 20 part, 1.
MuLA, ó caballo, vendiendo uno á otro, debe
decir las tachas que tiene, et de otra manera
uon vale la vendida, 1. 65 tit. 5. part. 5.
MuNicio.MíS, en la hueste á donde deben
colocarse, et ¡guardarse, 1. 19 tit. 23 part, Z.
Muros, son llamados cosas santas, et porqué,
1. 15 tit. 28 part. 3, — Et nadie puede salir fuera
de la ciudad por encima de los muros, so pena
de la cabeza, allí 1. 16. — Muros, á cuya costa se
deban aderezar et reparar, et á quien esto per-
tenezca, 1. 20 tit. 32 part, 3. — Et cerca de los
muros de la ciudad, no le es permitido á nadie
edilicar,et dentro deque término sí, 1. 22 tit. 32
part. 2. — De Roma fueron bañados con la san-
gre de Remo, I. 16 tit. 28 part. 3 — Muro,
que-era, I. Kj tit. 23 part. 2.
Música, deben saber los obispos, 1, 3? tit. 5.
part. 1.
i lACER,et deque condición serán los que nazcan
de sierva et de hombre libre, 1. 2 tit. 21 part. 4.
— Puede el hijo, et se dirá legítimo, dentro de
diez meses después de la muerte de su padre ,
1. 4 tit. 23 part. 4. — - Et lo mismo será si nace
en el séptimo, ó en el noveno mes, el qual es
mas usado que los otros, dicha 1. 4. • — Et si al-
guna ci latura naciere, no teniendo forma de hom-
bre ó muger , no debe ser tenido por hijo , -ni
heredar los bienes de su padre, ni el podre los
suyos, allí 1. 5. — Et quando dos niños nacieron
juntos, qual se presuma híiber nacido prínierc
que el otro, 1. 12 tit. 33 part, 7.
Natura, et milagro diíieren en sí, I, 67 tit. 4
part. i. — Qy\ii cosa sea. I, 2 en el principio,
tit. 27 part. 2, y 1. 66 tit. 4 part. 1. — Que cosa
sea, el en quédiíiera de la naturaleza, 1. 1 tit. 24
part. 4, y i 66 tit. 4 part, 1.
Naturales, que deudo hayan con aquel cuyos
son, I. 3 tit. 24 part, 4. — Et qual coh sus seño-
res, allí 1. 4. — Et con la tierra en que viven,
allí, — Naturales de alguna tierra porque razones
se puedan desnaturalizar della, allíl. 5. — Del
reyno, no deben facer guerra á su rey, aun(|ue
ganen sueldo de otro rey, et sean sus criados,
1. 26 tit. 13 part. 2. — Et quando los naturales,
sí estuvieren et fueren vasallos de otro rey , pue-
dan esto hacer, 1. 11 tit. 25 part. 4. • — Natural
de alguna tierra, aunque no viva en ella, bien
puede ser convenido ante el juez della. I, 32,
versículo La primera, tit. 2 part. 3. — De alguna
tierra será el que viviere en ella por espacio de
diez años, aunque no haya nacido en ella, 1. 2
en el fin, tit. 24 part. 4. — Naturales de una
tierra amanse unos á otros naturalmente et
qu ¡érense bien, 1, 4 tit. 27 part. 4.
Naturaleza, qué cosa sea, et quantas maneras
son della, et en qué difiera de la natura, II. 1 y 2
tit. 24 part. 4. • — Gana uno por vivir diez años
en alguna tierra, aunque no sea en la que él na-
ció, dicha I. 2 en el ün. — Como debe ser guar-
dada entre algunos que son de una tierra; et
que deudo hayan con sus señores, et como los
deben defender, et honrar, et reverenciar, allí
1, '{. — Puédese perder por quatro razones, et
DÉ LÍ^S SlfetÉ PARTIDAS.
113
asi (Jt-siiaturalizurse algunos, allí 1.5. — Aborrece
ja int mira, 1. 5 lit, 13 part. 5. — No puede ha-
t:ir cosa de nada, 1. G7 tit. 4 part. 1.^ — Aborrece
lo amargo, I. 5 üt. 13 part. 2. — Como se Ad-
.tjiiiere en un lugar, 1. 1 tit. 20 part. 2. ."'"'
Kave, en que maneras debe ser aparejada
,por el maestro della, el que cosas deba ])ro—
veer el maestro que lleve dentro de la nave, I. 1
quales donaciones podrá hacer, et quales no, 1. 3
tit. 4 part. 5. — Es heredero necesario á su
.abuelo, et quando, 1. 2l tit. 3 part. G. — Que
mata, ó procura matar á su abuelo, qué pena deba
haber, I. 2 tit. 8 part. 7. — Si hurtó algo á su
abuelo, no le pueden demandar el hurto en jui-
cio como á ladrón, I. 4 tit. 14 part. 7.
KiSos, en su niñez son como la cera blamla
tit. 9 part. 6. — Kave, si se quebrare, quando los en la qual ponen el sello figurado, porque dexa
mercaderes que traían en ella mercadurías sean
obligados á rehacer el daño al señor della, et
quando no, allí 1. 5. — Nave, si pereciere por culpa
(lelos señores della, ellos deben jiagar el daño
que por esta causa vino á los mercaderes que
allí venían, et qual podrá ser esta culpa, allí 1. 8.
— Et de la pena de los marineros que hacen que
se quiebren las naos por hurtar algo dellas, allí
1. 10. — Et de la pena de los pescadores que
hacen lumbres et señales de fuego de noche por
facer quebrantar las naves, allí 1. 11 — Hora-
dando uno, es obligado áenmpndiir lodo el daño
que vino por aquello, 1. 13 tit, 15 part. 7.
Navegación, no la puede impedir ninguno,
haciendo molinos ú otros edificios en los ríos,
1. 8 tit. 28 parí. 3. — Et qual sea el tiempo de
navegar, et de la ])ena del señor de la nave
que navega en mal tiempo, 1. 8 tit. 9 part. 5.
Navíos, de que cosas deben prevenirse , ]. 7
tit. 24 part. 2. — Deben ser bien tripulados et
equipados, allí 1. 9. — Navio, largo et delgado,
es mas ligere) que el gordx) et corto, allí 1, 8. —
Navíos, quales eran los mejores para guerrear,
allí 1.7.— Navio es comparaxlo al caballo, alií 1. 8.
Necedad, que cosa sea, et en qué difiera de la
falsedad, 1, 2'en el principio, tit. 14 part. 2.
Nkcesarios, herederos, quales se digan, et en
qué difieran délos otros, 1. 21 tit. 3 part. 6.
Necromancia, que cosa sea, et quando esta
ciencia, ó lo que por ella se hace, sea lícito ó no,
1. 2 tit. 23 part. 7.
Negar, la parle que niega no es tenuda de
probar lo que niega, sino en ciertas cosas señala-
das, et quales sean, i. 2 tit. 14 part. 3. — Ne-
gando, nno que no se hiciera alguna carta , si le
pidieren en ello su juramento, debele dar,et
quemas se deba hacer, 1. 119 tit. 18 part. 3, —
Uno que uno no es su hijo, como se deba en
esto proceder ; et qué deba ser guardado, 1. 7
tit. 19 pan, 4.
Negligencia, es justa causa para que el pre^
lado sea depuesto de su oficio, 1. 16 tit. 7 part. 1.
— Et qué quiera decir, 1. 8 tit. 16 part. 1.
Nieto, si fuere prohijado por su abuelo, que
derecho gane en los bienes del prohijador, 1. 10
tit. 16 part. 4. — Puede compeler á sus abuelo
que le alimente, quando sus padres no tienen
con qué le alimentar, 1.4 tit. 19 part. 4. — No su-
cede en el feudo de su padre et abuelo, si no
fuere así dicho en la concesión, quando el feudo
<s de algún reyno, ó condado, ó dignidad, 1. 6
lit. 26 part. 4. — Qm; está en poder de su abuelo,
V.
en ella su señal, 1. 4 tit. 7 part. 2. — Por que
razones no deban beber vino , allí 1. 6. — Si fue-
ren echados á la puertii de la iglesia, ú otro lu-
gar, los padres, ó los señores que los echaron ,
no los pueden demandar después que fueren
criados, 1. 4 tit. 20 p;irt. 4. —Mientras están en
el vientre de su madre, de que estado et condi-
ción sean , I. 3 tit. 23 part. 4. — Niño mas co-
dicia comer qive otra cosa, 1. 2 tit. 5 part. 2. —
Se cria sano, si come et bebe con medida, 1. 5
til. 7 part. 2.
NoACHEROs, quienes se digan, II. 2 y 5 tit. 24
part. 2. — Qué obligaciones tienen, ley 5
tit. 24 part. 2. — Qué cosas deben saber, dicha
1.5.
Nobles hombres, son llamados en dos maneras,
1. 6 tit. 9 part. 2. — Se dicen en tres maneras, et
mejores la nobleza de linage antigua, que otra, 1. 2
tit. 21 part. 2enel fin. — Por linage, quienes se di-
gan, et como esta noblezasedeba probar, dichal. 2
en el hn. — Et qué será por el contrario, allí. — >
Noble no es el hijo que nace de padre hijodalgo,
si la madre es villana., pero hijodalgo sí, allí 1. 3,
y L 1 tit. 11 part. 7.
Nobleza, de bondad, es mejor et mayor que
la nobleza de linage, 1. 6 tit. 9 part. 2. — Anti-
guamente hubo comienzo délos varones, 1, | er^
el fin , tit. 1 1 part. 7. — De los padres pasa á los
hijos, ahora sean legítimos et naturales, ó sola-
mente naturales ;. et aunque la madre no sea no-,
ble, dicha 1. 1, y 11. 6 y 7 tit, 18 part. 2, y la
1. 25 tit. 22 part. 3.
NocHK, et mayor pena debe haber el que hace
el yerro de noche, que el que lo hace de día, 1. 8
tit. 31 part. 1,
NoDRECER, et criar los hijos, quando pertenezca
á las madres, et quando á los padres, j. 3 tit 19
part. 4.^ — Et qué será, si se deshace después el
matrimonio; et si después la madre se casa,
si tendrá los hijos en guarda, ó no, dicha 1. o. —
Et quando se escusan los padres de esto, et qua-
les hijos no sean obligados á nodrecer, allí 11. 4,
5 y 6. — Et criar, en qué difieran, et á qué lla-
man nodrimiento, et á qué crianza, 11. 1 y 2
tit. 2 part. 4.
Nombradia, mala, que cosa sea, et en qué di--
fiera de la infamia, 1. 6 til. tí part. 7.
Nombre, se mudando uno con malicia, hace fal-
sedad , 1. 2 tit. 7 part. 7. — Por eso se pone á
los hombres, porque sean conocidos por él,
1. 5 tit. 33 part. 7.
Notarios, del rey, que hoy llaman secretarirts,
a
114
IiNDICE DEL TEXTO
quales deban ser elegidos, el qué deban hacer,
1, 7 tit. 9 pait. 2.
INoTAs, tt las cartas de los escribanos, deque
forma deben ser hechas; et finé deban poner en
ellas, I. 54 tit. ¡8 part. 3. — Que uno escribe en
su libro, no dañan á terceros, 1. 1'2 í tit. 18 part. 3.
— Qué deba practicarse en ellas, quando el escri-
bano muere, allí 1. 55.
Notos, hijos, quales se digan, et porqué se lla-
man así, 1. 1 tit. 15 part. 4.
Novicios, quienes se llamen, et de qué edad
deban hacer profesión, i. 4 tit. 7 part. 1. — Novi-
cio, quanto tiempo deba estar en el noviciado, allí
]. 3. — Quando puede salirse de la orden, allí 1. 7.
NovALios, quales se digan, 1. 8 tit. 33 part. 7.
Numero septenario, y muchas cosas del, Proem.
part. 1.
Nuncio, véase Mensajero.
O.
', et E, que diferencia hayan , quando las pro-
misiones se hacen por esta letra O , ó por la
letra E, 1. 24 tit. 1 1 part. 5.
Obedecer, no debe nadie á su mayoral, si le
manda algo contra Dios : pero sí, si en ello hay
duda, 1. 11 tit. 23 part. 1.
Obediencia, qué sea, ley 16 tit. 13 part. 2.
— Que el abad da al obispo después que ha
salido de su poder, si perjudicará, ó no , á los
demás religiosos, 1. 3 tit. 12 part. 1. — Se debe
mucho en la guerra, 1. 27 tit. 23 pait. 2.
Obispos, representan á los apóstoles , 1.21 tit.
4 part. 1, y 1. 1 tit. 5 part. 1. — Obispo, qué per-
dones puede conceder, et donde deban ser guar-
dados, 1. 45 tit. 4 part. 1. — Dentro de que
tiempo deba jjedir la confirmación , 1. 10 tit. 3
jDart. 1. — A quien esté sujeto, allí. — Qué quiere
decir; et qué cosas deba hacer, et en qué per-
sonas, et si podrá hacer concilio, ó sínodo, alií
1. 16, et porqué convino que fuese, dicha 1. 16,
et qué poder tiene, allí. — No puede ser el que
de nuevo fué convertido á la fe, alií I. 23. — Ni
Jo puede ser el que no fuere letrado, dicha 1. 23
€n el medio. — Dentro de qué tiempo deba pe-
dir la consagración, allí 1. 27. — Qué, et quales
cosas deba haber en sí para ser elegido, allí 1. 30.
— No debe salir fuera de su obispado sin licen-
cia de su mayor, et quando pueda estar fuera de
su obispado, et de la pena del que mas tiempo
estuviere, allí 1. 29. — Debe ser sin pecado mor-
tal, dixo san Pablo, et como se entienda esto,
allí 1. 31. — -Debe saber gramática, retórica et
música, allíl. 37. — Debe ser casto et vergonzoso,
allíl. 38. — No debe ser aquel que no sabe re-
gir su casa, porque se presume que no sabrá
ordenar su obispado, allí 1. 59. — Debe tener
■consigo en su cámara clérigos, dicha 1. 59. —
Debe castigará sus canónigos, et tener su iglesia
concertada, allíl. 60. — Hade tener cuenta con
^ue los prelados menores hagan bien su oficio,
iallíL 62. — En que casos puede dispensar con
sus clérigos, et quando no, allí 11. 63 y 64. — ■:
Como deba ser honrado de los cristianos, et hatii
de ser llamados seíiores, allí 1. 66. — No ha dc'
herir á nadie, et de la pena del que tal hiciere,
I. 56 tit. 5 part. 1. — No ha de jugar á ningún
juego, ni ha de estar á verlo, ni ha de cazar por
sus propias manos, allí 1. 57. — No ha de ser
codicioso, allí 58. — Et qué mayoría tenga sobre
los clérigos, allí 1. 65. — Puede ser el lego, aun-
que sea viva su muger, si esta entrase en orden,
et profesase, allí 1. 35 en el fin. — Como deba
comer et beber, 1. 36 tit. 5 part. 1. — Qué ves-
tiduras deba traer, et quales en sí, allí 1. 39. —
Fray le, no ha de traer roquete, dicha 1. 39. —
Debe ser hospedador, allí 1. 40. — Todo lo que
le sobra, debe dar á los pobres, dicha 1, 40. —
Como deba proceder, contra el clérigo que sos-
pecha que está amancebado, 1. 44 tit. 6 part. 1.
— Debe avisar al rey si sus jueces juzgan bien
ó no, et de lo demás que él entendiere que cum-
ple á la tierra et al rey, allí 1. 48 en el fin.
— Quando sea obligado á ir con el rey á.la
guerra, ó dar gente para ello, allí 1. 52. — Ni
otros prelados mayores, no pueden entrar en re-
ligión sin licencia del Papa, 1. 9 en el fin , tit. 7
part 1 . — Ni hacer voto de entrar en ella, 1. 3
tit. 8 part. 1. — Debe poner término al que
fuere desposado por palabras de presente den-
tro del qual se case, ó se meta frayle, 1. 13 tit. 7
part. I. — No puede descomulgar á ninguno de
su obispado, mientras estuviere fuera del, 1. 9
tit. 9 part. 1 . — No basta ser bueno para se salvar,
sino que ha de hacer que sus subjectos lo sean
tandjienj. 16 tit, 7 part. 1. — Si podrá hacer
voto, 1. 3 tit. 8 part. 1. — En que casos no puede
descomulgar sus subditos, I. 9 tit. 9 part. 1. —
Por quales cosas jiueda descomulgar sus subdi-
tos, allí 1. 10. — Si fuere suspendido por algún
veno, que cosas no pueda. hacer, al'í 1. 17. — -
ÍNo se comprende en la suspensión que el Papa
pusiere á los clérigos que tal hicieren, si no fuere
así expresamente dicho , allí I. 20. — Puede
absolver á los descomulgados, aunque la tal ab-
solución sea reservada al Papa, etcomo, et quan-
do , allí 1. 25. — Debe reconciliar la iglesia
que fué ensuciada por coito ó efusión de san-
gre, no otro clérigo ninguno, 1. 20 tit. lOpart. 1.
■ — Debe ser enterrado con sus propias vestidu-
ras, aunque sean muy ricas, 1. 13 tit. 13 part.
I. — Quales donaciones pueda hacer de las co-
sas de su iglesia, et como, et en qué manera,
II. -í, 5 y 6 tit. 14 part. 1. — Qué cosas deba ha-
cer con consenlimiento de su cabildo, et (¡uales
no, et en que manera valga lo que hiciere con
el tal consentimiento, allí II, 8, 9 y 10. -— En
qué manera deba dar los beneficios 1. 5 tit. 16
part. 1. — Dentro de quanto tiempo debe
proveer los beneficios de sus iglesias , allí ley 8.
— Dentro de quanto tiempo debe ser ele-
gido, dicha 1. 8, — Debe juiar fidelidad á
su rey nuevo, 1. 5 tit. 15 part. 5.— Puede poner
DE LAS SIETE PARTIDAS
115
procurador para las cosas que á él pcricnecen ,
i. 1 al íin, tit. 5 part. 3. — Ño puede ser procu-
rador de nadie , et quando sí , 1. 11 tit. 5 part. 3.
— Si jurare de hacer algo, lo <|ual sea en daño de
su iglesia, no es obligado á cumplir cltal jiiia-
mento, 1. 28 til. 1 1 part. 3. — Et los que tienen
sus lugares pueden apremiar á los desposados
que se casen quando alguna derecha razón no los
estorba, 1.7 tit. í part. 4. — INo pueden sei' los
que el Papa legiiimare, si él nolodixere expiesa-
roente, aunque los haya legitimado para haber
dignidades, L 4 tit. 15 part. 4. — Siendo lucho
el hijofamilias, poiesta dignidad sale del poder de
su padre, 1. 14 tit. 18 part. 4. — Si podrá dar
feudos, et de que cosas, 1. 3 tit. 26 part. 4. —
]No puede ser fiador de otros,!. 2 tit. 12 part. 5. —
Debe haber las mandas que alguno hiciere de sus
bienes para sacar captivos, quando no dexó tes-
tamentarios; et en qué manera se deba esto ha-
cer, I. 5 tit. 10 part. 6. — Quando, et en qué ma-
nera se deba entremeter, si los testamentarios
no quieren cumplir los testamentos, et como los
pueda hacer cumplir, allí 1.7. — Si podrá serguar-
dador et curador de algún huérfano ,1.14 tit. 16
part. 6. — INo lo puede ser ninguno que sea
condenado por herege, 1. 4 tit. 26 part. 7. —
Qué puede hacer al tiempo de las visitas, 1. 7
tit. 22 part. 1. — Como se debe consagrar
1. 28 tit. 5 part 1, — No debe ordenar muchos
¡clérigos, si no fueren convenientes, 1. 27 tit. 6
part. 1. — Si puede proceder contra el religioso
que desobediente se sale de la orden, 1. 31 tit. 7
j)art. 1.^ — Es llamado sal de !a tierra, 1. 1 tit. 5
part. 1 . — Debe predicar, et enseñar la fe de
Cristo, allí 1. 41. — Como debe ser, et parecer,
allí 1. 39. — Debe ser muy medido en comida
ct bebida, allí 36. — Es como pilar de la iglesia,
allí 1. 1. — '- Qut ha renunciado el obispado, si
podrá ordenar, 1.22 tit. 6part. 1. — Debe te-
ner clérigos por mayordomos,!. 61 tit. 5 part. 1.
— Qué cosas debe haber en sí para predicar et
mostrar la fe , allí 1. 42. — Debe ser ungido, et
porqué, 1. 12 tit. 4 part. 1. — Debemos tenerle
por santo, et obedecerle; et porqué, 1. 1 tit. 5 p. 1 .
— No debe poner clérigos que sean patrones,
allí 1. 5. — Después de consagrado, qué debe
hacer, allí 1. 29. — Si podrá, ó no, dispensar
alguna cosa á los simoniacos, 1. 20 tit. 17 j). 1.
\Obligacion, hecha por n)ayor suma de la que
realmente fué dada, nóvale; et de la pena de los
que tal hacen, 1. 44 tit. 2 part. 3. — Obligación ,
á la qual se puede dar fiador, es en dos maneras,
1. 5 tit. 12 part. 5. — Obligación en que manera
se pueda renovar, et de que efecto sea, etíde que
manera se deba hacer, et quando, 1. 15 1. 14 p. 5,
con las siguientes. — Si se desatará, et quando,
por compensación , et en quales obligaciones
haya lugar compensación, 11. 20 y 2l. > — No
puede ser hecha por el menor sinjautoridadde su
guardador, 1. 17 tit. 16 part. 6.
Obligar, uno á otro, quando puede, 1. 1 tit. 1
part. 4. — Obliga! do uno ge icralmente lodos
sus bienes, quales cosas no pueda, ni sea
visto querellas obligar, ley 5 til. 13 part. 5. —
Obligarse, como pueda uno por estupilacion ,
véase Prometimiento, y Promisión.
OiiRA, que cosa sea, et quantas maneras son
della, 1. 1 tit. 5, y 1. 5 tit. 20 part. 2. — De pie-
dad, (]ual sea, 1. 12 lit. 18 part. 3. — Haciendo
et edificando uno con ladrillos, ó con otros mate-
riales ágenos, cuyo deba ser el señorío déla tal
obra, 1. 38 tit. 28 part. 3. — Obras de algún
siervo, ó sierva, siendo dexadas á algunos , qué
sea visto ganar ellos por esto en ellas, et quando,
1. 23 tit. 31 part. 3. — Obra nueva, véase Labor.
— Obras hechas falsamente , como, et con qué
penas deban ser castigados los oficiales que las
hicieron , 1. 21 tit. 32 part. 3. — Debiendo uno
hacer en heredad que arrendó, débelas hacer á
su tiempo et sazón, et no en otro, 1. 7 tit. 8 p. 5.
— Obra, prometiendo uno de hacer en alguna
cosa, si haciéndola, por su poco saber hiciere al-
gún daño al señor, débeselo refacer, allí 1. 10. —
Haciendo un oficial falsamente , á qué sea obli-
gado, allí I. 16. — Recibiendo para la hacer uno
con condición que el señor se la juague después
que se agradare della viéndola hecha , como
esto se deba entender, allí 1, 17. — Et qué,
si maliciosamente dice que no le agrada, ó dilata
el rematar en esto, et la obra se cae, ó se em-
peora, allí. — Obras haciendo uno de otro,
creyendo ser obligado á ello, no siendo así ,
puédele después pedir el precio que la obra vale,
1. 49. tit. 14 part. 5. — Obra no se puede em-
prender sin implorar el divino auxilio, prologo
p. 1. — Nueva, qué sea, et ])or quien et quando se
puede vedar, 1. 1 tit. 32 part. 3. — Se hace á ve-
ces en una hora, la que no se pudo en mucho
tiempo, 1. 47 tit. 5 part. 1. — Es espejo que ma-
nifiesta lo que el hombre entiende, 1 6 tit. 21
part. 2.
Ocasión, dando uno por que viniese daño á
otro, él mismo es visto dalle, regla 21 tit. 34
part. 7.
Oficiales, hay dos maneras dellos, 1. 1 tit. 9
part. 2 — Del rey, ni han de ser muy pobres,
ni viles, ni muy poderosos, allí 1. 2.— Del rey,
que le guisan de comer, et le dan de beber, deben
haber en sí siete cosas, allí 1. 11.-^ Del rey, en
que manera et que cosas deban jurar, allíl. 26.
— Del rev muerto, después de su muerte han de
dexarlos oficios, 1. 20 tit. 13 part. 2. — Del rey,
como los debe el rey guardar, et que pena deba
haber el que los afrentare, ó matare, ó hiriere,
1. 1 tit. 15 part. 2. — De la guerra, como deben
ser pagados quando al principio no lüé hecho
concierto alguno, 1. 13 tit. 20 part. 2. — De la
justicia son como guerreros contra los que em-
bargan la justicia, 1. 2 en el medio, tit. 2 ])art. 3.
— Del rey, no pueden ser procuradores, et por-
qué, 1. 8 tit. 5 part. 3. — Del rey, no pueden ser
j ersoneros, el quando sí, allí 1. 11. — Teuipo»».
116
I^mCE DEL TEXTO
les,í*n los cincuenta dias que son obligados á es-
tar en el lugar do juzgaron, dt ben ellos mismos
responderá los querellosos, et no por procurador,
1. 12 en el íin, tit. 5 part. 3. — Nombrados para
algunos oficios, si de tal nombramiento apelaren,
si valdrá su apelación ; et quando no sean obli-
gados al daño que vino por no aceptar, I. 8
tit. '¿3 part. 3. — De algún concejo, si toma-
ren la posesión de alguna cosa en nombre del
concejo, vale et aprovechará al tal concejo, 1. 4
tit. 30 p. 3. — Que son puestcs sobre las labores
publicas, si allí hiciesen alguna falsedad, que pena
deban haber, 1. 21 tit. 32 part. 3. — Oficial de
alguna villa ó ciudad, que tiene alguno de los
oficios mayores della, si se casare con hija natural
de alguno, por esto solo se hace ella legítima, 1. 8
t. 15 part. 4. — Oficiales, et quales, por los oficios
que tienen, salgan porelios, si son hijosfamilias,
del poder de sus padres, 1. 7 con las que se si-
guen, tit, 18 part. 4. — De algún oficio, si pu-
sieren entre si cotos et posturas de que no acabe
el uno lo que el otro comenzare, ó que niidie
venda sino á cierto precio, si tales posturas val-
drán, 1. 2 tit. 7 parí. 5. — Que comenzaron á
servir en sus oficios, si antes que el año pase se
mueren, deben haber sus herederos el salario de
todo aquel año, 1.9 t. 8 part. 5. — De qualesquier
oficios, si por su poco saber hicieron algún daño
en la cosa que les dieron á hacer, débenlo pagar
al señor, allí 1 10. — Si recibieron salario por
enseñar su oficio á algimo, c|ue deban hacer, et
como puedan castigará sus aprendices, allí 1. 1 1 .
— Si recibieren alguna cosa para hacer, et en su
^oder se pierde, ó se empeora, hanla de pagar, ó
íehacer el daño, allí 1. 12. — Si tomaron á des-
fajo de hacer alguna obra, si la hacen falsa, á qué
sean obligados, allí 1. 16. — Que recibieron algu-
nas cosas de otros para las adobar, si dicen que
se las hurtaron, como se las puedan demandar,
1.10 t. 14 part. 7. — Véase Obra. — De las justi-
cias, no deben acusará nadie, 1. 2 t. 1 part. 7. —
Empero bien pueden, et deben apercebir al rey de
los yerros que se hacen en los lugares do viven,
et como lo deban hacer, allil. 5. — Oficiales del rey,
mientras dura su oficio, no pueden ser acusados
por ningún delito, et por quales sí, allí 1. 11.
— Puestos por el rey en algún lugar para que re-
partan el paguen algunos dineros, si no lo ha-
cen comoel rey manda, qué pena hayan, allí II. 14
y 15.
Oficio, que quiere decir, et quantas maneras
son de ellos, etá quienes el rey deba darlos
oficios , 11. 1 y 2 tit. 9 part. 2. — Oficios que el
rey dio, espiran después de su muerte, 1. 20
tit. 13 part. 2. — Oficio siendo dado á alguno, de
lo qual él se quiere al;iar,si lo podrá hacer; et qué
-del daño que sucede durante la apelación, I. 8
tit. 23 part. 3. — Oficios, quales libren al hijo
-¿el poder de su padre, 11. 7,S y 9 tit.. 18 part. 4.
■- — Quah'S no los puedan tener los jufllos, et por-
,<¡ué^ J. 3 lit, 2 i paí t. 7. — Pero si ge lorna,n .cris-
tianos oien los pueaen tener, allí 1 6. — Ofi-
cios piíblicos, no pueden tener los hereges des-^'
pues (jue fueron condenados, I. 4 tit. 26 part. 7.
— Dos en una persona, con dificultad se pueden
cumplir, I. 60 tit. 5 part. 1.
OiEENDA, quantas maneras hay della, et como^
deben sei" pagadas, si fueron prometidas, et como
las tales deben ser hechas de voluntad, et no por
premia; et por quales razones pueden los clérigos
apremiará los legosque les ofrezcan, et quienes
no sean obligados á ofrecer, 11. 6, 7, 8, 9, 10 y
11 tit. 19 part. 1.
Oído, está dentro de las orejas, 1. 2 tit. 13
part. 2. — Debe aborrecer oir qualquier mal del
monarca, dicha I. 2. - Es el segundo sentido cor-
poral, 1. 1 tit. 13 part. 2.
Oidores, se usaban con este nombre en tiempo
que se hicieron las partidas, I. 1 10 tit. 18 part, 3.
Oír, no tan fácilmente aprenden los hiuiibres
las cosas que oyen, como las que ven con los
ojos, I. 2 tit. 6 part. 4. — Se debe, sin estar con
la boca abierta, 1. 8 tit. 7 part. 2.
Oleo, et bálsamo, porque razón se requieran
en la crisma, 1. 14 tit. 4 part. 1.
Oler , es tercer sentido corporal, 1. 3 tit. 13
part. 2. — Está en las narices, diclia 1. 3.
Olivar, vendiendo uno á otro simplemente, si
las tinajas, lí otra cosa que está dentro del, serán
del com|irador , ó no , 1.31 tit. 5 part. 5.
Oración, hecha sin devoción, qué signifique,
1. 18 tit. 10 part. 1. — Que se hace sin voluntad,
se compara á los carbones que no son encendidos,
allí I. 18.
Oradores, son dichos los que ruegan á Dios
por el pu< blo , Proem. tit. 2i part. 2.
Oratorios, quien los pueda tener, el quales, et
en ([ue lugares , et quando se podrá en ellos cele-
brar, I. 5 tit. 10 part. I.
Orden, recibida de aquel que no está bautiza-
do , no vale, 1. 10 tit. 4 part. 1 ; ni recibe óide-
nes el bautizado dos veces, allí. — Ordenes reci-
bidas á furto, no valen, et de la pena del que
así las recibe, et del que las da. I, 28 tit. 6 part. 1;
et deben darse de grado en grado, allí. — En
que tiempo se deban celebrar, I. 13 tit.5 part. 1.
— Orden , recibida quando se dexa otra en me-
dio, no vale, etes privado así della el que la reci-
bió, como de la que dexó en medio, I. 28 en el
fin, tit. 6 part. 1. — Sagrada, tiene anexóíá sí el
voto de la castidad, aunque no se prometa al
tiempo que se ordena, allí 1. 32. — Sacro, qual se
diga, I. 56 tit. 5 part. 1. — No puede recibir el
marido que conoció carnalmente á su muger, sin
consentimiento della, ni ella entrar en religión
sin consentimiento del marido, 1. 7 en el n)edio,
tit, 2 part. 4. — Et qual sea la (|ue impide el-ca-
samienlo que no se haya , et qual la (|ue le aparta
después de hecho, aliíl. 16. — Sagrada, recibida
por el siervo, hácele libre 1. 6 tit. 22 part. 4. —
Ordenes, de ángeles, on nueve, et mismo es en
los clérigos, Proem. dtl tit. 6 parf, J.
DE LAS SIETP. PARTIDAS.
I!'
ORDElíAfe , no se puede el que de nuevo fuere
^convertido á la fe', ni aun de las órdenes meno-
res, I. 23 tit. 5 part. 1. — Ordenarse no puede
ninguno , si es casado , aunque su muger le dé li-
cencia, si ella no se mete monja, si es moza; et cpié,
si es vieja, 1. 38 en el íin, til. 6 part. 1. — Si po-
drán los ilegítimos, et quales no, allí 1. 12. —
IS'o pueden los casados, ni homicidas, dicha I. 12
con las siguient. — JNi los siervos, et de la pina
de los que, sabiéndolo , los ordenan , allí I. 16. —
Ordenarse no puede el (jue es haulizado dos nc-
ces , niel que no se quiso bautizar, siendo sano,
allí 1. 20. — No puede el que está obligado á dar
c-uenta de algún olicio que le fué er.cargado,
ll. 23 y 24. — De órdeti sacra, quien deba ser
compelido, et de la pena, si no lo hiciere, allí
K 30 y 31. — Ordenar, debe el obispo al que se
lo pidf; , aunque él sepa que el tal hizo un gran-
dísimo pecado por el qual debia ser impedido,
si le fuera probado, con talque sea encobierto el
|>ecado ; et qué, si este es frayle, allí 1. 33. — Or-
denarse no puede el que hubieie hecho peni-
tencia pública , allí I. 19. — Ni el que no tuviere
sus mienibros cumplidos, allí I. 25. — No puede
ninguna niuger, ni recibir el carácter aunque se or-
dene, ni puede predicar, allí 1. 26. — Ordenán-
dose uno por fuerza, si se le impiime el carácter,
ó no ;et que cosa sea carácter, allí 1. 32. — Orde-
narse no pueden los clérigos, sino en las quatro
témporas del año, ó en los otros dias que de
derecho son establecidos para esto, 1. 13 en el
fin, tit. 10 part. 1. — Ordenar, si puede el obispo
que hubiere renunciado el obispado, 1. 22 tit. 6
part. 1.
Ordknados, si podrán ser los extraños et no
conocidos, allí 1. 21. — Ordenado á título de
alguna iglesia, que derecho le deba ser guardado,
1. ]4 tit. 15 part. 1.
Orestes , et Pilades , fueron dos muy gran-
des amigos, los quales dieron un gran exem-
plo de amistad al mundo, 1. ü tn el íin, tit. 27
part. 4.
Orebce, si recibiere piedra para agastonar,
el la quebrare por su poco saber, debela pagar al
señor, etquando no, 1. 10 tit. 8 part. 5. — Qual
se diga, et como deba ser convenido por lo que le
dieron á aderezar et dice que se lo hurtaron, 1. 10
tit. 14 part. 7. ,
Original, del privilegio, es el que hace fe,
etno ei traslado del; et quando el traslado haga 'e,
L114 rit. 18 part. 3 en el íin.
Ornamentos, de las iglesias, deben estar lim-
'pios, et los clérigos no los han de prestar á los le-
gos, para que no usen deüos en cosas vanas,
1. 64 tit. 4 .pa«t. ]. — Después que fueren
viejos, no deben servir á los legos de otras co-
sas , allí.
Oro, hallando uno en la ribera del mar , como
gane el señorío del , 1. 5 tit. 28 part. 3. — U otro
metal mezclando uno con lo suyo, cuyo deba ser
el señorío dello, allí 1. 34.
OvE,TAS, el fruto debe ser del señor dollai,
etno del señor de los carneros, et quando no,
1. 25 tit. 28 part. 3.
J. ACTO, hecho por ei acrecdorcon el difunto, por
el (|ual le libra de la deuda , estiéndese á sus he-
rederos, aunque allí no se haya hecho mención
dellos, 1.11 tit. 4 part. 3. — Et posturas que hi-
ciere el siervo siendo puesto por su señor en
tienda ó en otro lugar para comprar ó vender,
débelos el señor guardar como si él los hiciera,
1. 7 tit, 21 part. 4. — Véase Casamiento, Condi-
ción , Concierto, Comprador, Posturas, et Pley-
tos. — Pactos et conciertos hechos por el maestro
de la nave et los mercaderes, deben ser guardados,
1. 2 tit. 9 part. 5. — Pacto siendo hecho entre
el acusado et el acusador sobre el delito de que
le acusó este, de qué efecto sea; et si será por
esto visto el acusado confesar el delito ; et si
podi'á ser castigado, ó no, 1.'22 tit. 1 part. 7.
Padrastro, si hiciere alguna despensa en gran-
gearla hacienda de su enterrado, .si la podrá cu—
brar del , et quando , 1. 32 tit. 12 part. 5. — Si
matare á su entenado, como deba ser castigado^.
1. 12 tit. 8 part, 7.
Padre puede sacar á su hijo del monasterio, si
se entró antes de catorce años, 1. 5 tit, 7 part. 1.
— Et hijo son una misma persona , I. I tit. 15
part. 2, y 1. 1 tit. 20 part. 2. — No puede hablar
con su hijo descomulgado, sin pena de caer en
descomunión, 1. 34 tit. 9 part. 1. — Puede
apelar de la sentencia en la qual es dado su
hijo por siervo de otro, si este no quisiere apelar
deila, 1. 4 en el fin, tit. 23 part. 3. — Si quisiere
demandar su hijo que se le tiene otro , si podrá
para esto nombrar procurador, et quando, 1. 16
tit. 5 part. 3. — Si en su testamento dixere de«
ber á su hijo espurio algo, si están obligados los
herederos á lo pagar, 1. 3 tit. 14 part. 3. — Quan-
do, et en que cosas, podrá ser testigo de los pley-
tos de su hijo, 1. 14 tit. 16 part. 3. — Puede mo-
ver pleyto sobre las cosas del hijo , et el hijo no,
sin su mandado, 1. 8 tit. 29 part. 3. — Si pro-
mete et jura á alguno de dalle por muger á su
hija, etella después no quiere, si la podr-á com-
peler, et en que manera; et si la podrá desliere^
dar por esto, 1. 10 tit. 1 part. 4^ — .Si podrá
desheredar al hijo ó hija que se casare contra su.
voluntad, allí II. 10 y 11. — Si prometiei'e á al-
guno de dalle alguna de sus hijas, quien podi'á--
escoger la hija que se habi'á de casar, etquando,
allí 1. 11. — Puede bautizar'á su hijo, quando
hay grandísima necesidad dello, et no hay otr-o
que lo haga; ni por esto pecará, ni se partirá de
su muger, 1. 6 tit. 7 part. 4. — Adoptivo nun-
ca puede casar con la hija que adoptó, aunque
la a(lo])cion se deshaga, allí 1. 7. — Es obligado
á casar á su hija, et á le dar dote, ahora ella
tenga otros bienes, ó no, 1. 8 tit. 1 1 pai't. 4. — No
es obligado á criar á su hijo espurio, si no quisier
115
índice del texto
re, et no le puede dexar nada de sus bienes ,1.3
en el fin, tit. 14 partV4. — En que manera puede
legitimar á su hijo, dándolo que sirva en la corte
del señor, 1. 5 tit. 15 part, 4 ; ó legitimándole
en su testamento, allí 1. 6. — Padres, en qué ma-
nera puedan legitimar á sus hijos por carta , et á
qué tenga pro la legitimación, etsi se estendija á
sus hermanos , aunque en la carta no haya hecho
mención dellos, allí I. 7. — Tienen sobre sus hijos
poder según razón natural, et según derecho,
Proem. tit. 17 part. 4. — Padre, qual poder
tenga sobre sus hijos , et que cosa sea tal poder,
et sobre que hijos no haya poder, 11. 1 y 2 tit. í 7
part. 4. — Et como puede ser establecido este
poder en los padres; et que fuerza haya en los
bienes que ellos ganan, allí 11. 4 y 5. — Padre no
tiene derecho en las cosas (jne el hijo ganare en
castillo ó fortaleza, ó corte del rey, las quales se
llaman bienes castrenses, allí 11. G y 7. — Por que
razones pueda vender ó empeñar á su hijo, I. 8
tit. 17 part. 4. — Puede ó debe comer á su hijo,
primero que entregue el castillo por hambre, allí.
— Pero esto no le es permitido á la madre, allí.
— Et como se podrá el hijo vendido por el padre
redemir, et tornar en su libertad, allí 1. 9. — Pa-
dre, puede pedir al juez que compela á su hijo
que se vuelva á su poder, si el hijo no le quiere
obedecer, 1. 10 tit. 17 part. 4. — No debe ser
traido por su hijo enjuicio, allí 1. 11, y 1. 2
tit. 2 part. 3, y allí 1. 3. — Padres, si fueren en-
cartados, ó desterrados para siempre , pierden el
poder que han sobre sus hijos, el qual poder tam-
bién pierden por otras muchas maneras, 11. del
tit. 18 part. 4. — Et lo mismo será si los tales pa-
dres cometieren pecado de incesto, allí 1. 6. —
•Padres, en que manera deban emancipar á sus
hijos, para que por la tal emancipación los hijos
salgan de su poder; et qué, si el hijo está ausente,
"ó es menor de siete años , allí 11. 15 y 16. — Pa-
dre, no debe ser constreñido á que emancipe á
su hijo, et quando, et por qué razones, allí 11. 17
y 18. — Bien puede tornar á su hijo emancipado
á su poder, quando el tal hijo le fuei-e desobe-
diente, 1. 19 tit. 18 part. 4 — Padres, son obli-
gados á criar á sus hijos, aunque no quisiesen; et
que cosa et qual deba ser esta crianza, 11. 1 y 2
tit. 19 part. 4. — Et cjuales deben criar, allí i. 5.
Padre, no es obligado á pagarlas deudas del hijo,
si no las hizo por su mandado, ni á provecho de
su padre, dicha ley 2. — Qué tien)po sea
obligado á criar á sus hijos , et quando él no ,
sino la madre, allí 1. 3. — Et quien los deba tener
en guarda , si se deshiciere el casamiento , allí.
— Padre , quando se escuse de no criar á sus
hijos, ni pueda ser á esto compelido; et quales,
allí 11. 4 y 5. — Quando no deba ser alimentado
por el hijo, ni á esto le pueda compeler, allí
1. 6. — Si negare ser alguno su hijo, como se
deba en esto proceder; et qué deba entonces ser
¡jruardado, allí 1. 7. — Padres, si echaren sus
hijos á las puertas de las iglesias, ú otros lugares.
no los pueden demandar oeipues de criados, 1. 4
tit. 20 part. 4. — Et si serán obligados á pagar las
despensas que hicieron los que les criaron, et qua-
les, et quando, allí 1. 4. — Padres de! feudatario,
ó vasallo , si heredan el feudo que el hijo tiene^
11. 6 y 7 tit. 26 part. 4. — Padre, natuialmente
ama et quiere á su hijo, 1. 4 tit. 27 part. 4. — Si
será obligado á tornar et á pagar lo que presta--
ren á su hijo, mientras está debaxo de su poder ;
et si lo estará, ó no, su fiador, I. 4 tit. 1 part. 5..
— Quando será obligado á pagar lo que su hijr»
debaxo de su poder sacó emprestado, allí II. 5
y 6 ; et qué, si lo sacó estando en el estudio,
dicha 1. 6. — Qué despensas deba hacer con ct
hijo c[ue tiene puesto ene! estudio, dicha 1. 6. — •
Qual tlonacion podrá hacer á su hijo que sea va-
ledera, et qual no, 1. 3 lit. 4 part. 5. — Si creyendo
no tener ya hijos, hace alguna donación , si se re-
vocará naciendo ellos , allí 1.8. — Que tiene hijos,
si hiciere donación á alguno, hasta qué quantia la
puede hacer et valdrá, et quando no, dicha 1. 8. —
Et hijo, son una misma persona, et no se pueden
uno al otro vender ninguna cosa, quando el hija
está en poder del padre, 1.2 tit. 5 part. 5; et quando
sí, allí. — Et hijo no pueden entre sí hacer esti-
pulación; et quando sí, 1. 6 tit. 11 part. 5. — Si
posee algunos bienes adventicios de su hijo, si los
suyos propios estarán tácitamente obligados por
ello; et qué, si los vende, ó enagena, et el hijo
quiere después heredalle, 1. 24 tit. 13 part. 5. —
Si hiciere testamento imperfectamente entre sus
hijos, quando tal testamento valdrá, ó no; et en
que manera, et quando lo podrá revocar, 1. 7
tit. 1 part. 6, y allí 1. 8. — Si impidiere á su hijo
que no haga testamento, en qué pena cayga por
esto , allí I. 26. — Debe dexar la legítima á su
hijo, libre et sin cargo, et sin condición algima ;
etquando se la pueda poner, 1.17 tit. 1, y 1. lí
tit. 4 part. 6. -^ Kn que manera pueda sustituir
pupilarmente ásu hijo ; et qué, si le deshereda de
sus bienes, 11. 6 y 6 tit. 5 part. 6. — No puede
desheredar á su hijo menor de diez años et medio,
et porqué, allí 1. 6. — Quando deba dar al hijo
licencia para aceptar alguna herencia á él dexada;
et si la podrá él aceptai- estando el hijo ausente,et
si ganará el usufructo dello, aunque el hijo no
quiera , 1. 13 lit. 16 part. 6. — Por que causas
puede desheredar ásu liijo, et en que manera
deba ser hecha esta desheredación , et en que,
11.4, 5, 6, y 7 tit. 7 jiart. 6. — Aunque no quiera, ha
de instituirá sus hijos por sus herederos, quatuio
son cristianos et él es moro ó herege, dicha 1. 7,
— Si desheredare á sus hijos en el principio ó
en el fin de su testamento, si será visto deshere-
dalles de todos los grados, allí 1. 9. — Si hizo tes-
¥ tamento, et en él no hizo mención de su hijo, no
s vale nada el testamen to ; et qué, si le desheredó sin
f causa, et quien la debe probar, allí 1. 10. — Por
S quales razones puede ser desheredado de su hijo,
X et por quales no; et en qué manera deba ser he-
cha esta desheredación, allí 1. 11. — Hereda a !.u
DE LAS SIETi: PARTIDAS.
110
Hijo que muere sin testamento et nodexa hijos, et
qtiando, etenque manera, I. 4. ti 1. 13 part. 6. — Et
quede los hijos naturales, allil. 8. — Quando puede
dexar sus bienes á su hijo natural; et qué, si no
le dexó nada; et si sucederá el padre al tal hijo
natural, dicha I. H. — No obstante que tenga niu-
j;er legítima, puede dexar sus bienes á su hijO na-
tural, allí 1. 9. — Padres, á quales hijos non piie-
«lan instituir por herederos ;et qué, si los insti-
tuyen, allí 1. 10. — Padre, puede dar tutores a
sus hijos nacidos ó por nacer, 1. 3 lit. 16 part. 6.
— Puede dar su siervo por tutor de sus hijos,
et será por esto libre; et qué, si este siervo es
menor de edad, allí 1. 7. — Bien puede dar tutor
á su hijo natural ; pero el tutor, antes que admi-
nistre los bienes, debe ser confirmado por el juez,
allí 1. 8. — Si podia reptar á otro por su hijo
muerto, 1. 2 tit. 3 part. 7. — Et si respondía
al riepto por su hijo ausente, allí 1. 5. — Si viere
que uno por fuerza quiere corromper á su hija,
puédele matar lícitamente, 1. 3 tit. 8 part. 7. —
En qué manera deba castigar á su hijo ; et qué
pena deba haber si le mata, allí 1.9. — Puede de-
mandar emienda por la deshonra hecha á su
hijo , et q<iando , 1. 9 tit. 9 part. 7. ^- No puede
demandar en juicio á su hijo la cosa que le hurtó,
como á ladrón , 1. 4 tit. 14 part. 7. — Si hallare
alguno con su hija yaciendo con ella, si es casada,
como pueda á ella et á él matarlos , et por que
razones ; et que pena haya si mata al uno no
mas, I. 14 tit. 17 part. 7. — Padre de familias
qual se diga, 1. 6 tit. 33 part. 7. — Si puede ser
emplazado por el hijo, 1. 4 lit. 7 part. 3. — Que
ofrece en desposorio á una de sus hijas, qual se
ha de entender, et quando se librada la promesa,
1.11 tit. 1 part. 4. — Si podrá bautizai- á su hijo,
1. 8 tit. 4 part. 1. — Recibe gran honra et loor de
que el hijo sea bueno, 1. 1 tit. 7 part, 2. — Como
ha de criará su hijo, 1. 3 tit. 20 part. 2.
Padrino, de donde haya tomado este nombre,
I. 7 tit. 4 part. 1. — En el bautismo ha de ser uno
no mas, dicha 1. 7. — Véase Compadre, y Compa-
UBAZGO. — En el bautismo quien pueda serlo, 1. 6
tit. 4 part. 1. — Padrinos, en los bautismos deben
res])onder, et porqué, dicha I. 6.
Padrón, que el rey mandare hacer, de qué
forma se deba hacer la carta sobre esto, 1. 23
lit. 18 part. 3.
Paca, luegoque es hecha, se desata la obligación
del peiio, et debe ser vuelto al deudor, allí I. 38.
— Qué quiera decir, et á qué tenga pro, eten qué
difiera del quitamiento , et quantas muñeras de
pagas son, etcomo se deben facer, et á quien, et
de qué cosas, II. 1, 2, 3, 5 y 6 tit. 14 part. 5. —
Quando se hace á algún menor, en que manera
se deba hacer para que el que la hace sea seguro,
allí 1.4. — Et qué será , si después de mandado
])agar alguno, revoca el mandamiento; et quando
la paga, ílespues hecha, valdrá, ó no , allí 1. 6.
— Patía, como et quando debe ser hecha al pro-
t tirador de alguno, <juando la demanda en juicio ;
et quando este podr.- hacer quitamiento de' la
deuda, 1. 7 tit. 14 part. 5. — Débese'hacer luego
que se cumple el plazo; et qué, si el acreedor no
la quiere recibir, et si después se pierde el dinero,
allí 1. 8. — En qué tiempo se debe hacer , quando
uno promete de pagar cada año, 1. 15 tit. 11
part. 5.
Pagar, véase Paga, Acreedor, Deuda, Deudor,
Arrendamiento, Alogueros, Emprestidos , y
Fiador.
Paco, como se hace la escritura, 1. 18 tit. 18
part. 3.
Palabra, que cosa sea, et á qué tiene pro, et
quantas maneras sean de dar palabras, et como
se deban decir, 11. 1 y 2 tit. 4 part. 2. — Pala-
bras cazurras , quales se digan , et quales sobeja-
nas et desconvenientes, et quales menguadas, di-
cha 1. 2. — Quando se dicen como no deben, que
daño venga dellas, allí 1.5. — Para ser bien di-
chas, que se deba mirar antes que se digan, 1. 7
tit. 7 part. 2. — Son necesarias en los casamien-
tos entre los que pueden hablar, et para qué ; et
qué en los mudos et sordos ;et si valdrá el casa-
miento, si en ellos hay este defecto, I. 5 tit. 2
part. 4. — Quales se requieran en el mandamiento
que uno hace á otro de que le haga algo, etc. 1. 24
til. 12 part. 5. — Por las quales el testador deba
dexar ios legados, quales sean; etqué, si yerra en
el nombre de la cosa que manda, 1. 28 tit. 9
part. 6. — Muchas, su uso envilece al que la.s
dice, 11. 2 y 5 tit. 4 part. 2. — Palabra del rey, á
veces mata , á veces da vida, allí I. 4. — Quando
sea buena , 1. 7 tit. 7 part. 2. — Debe ser dicha
con mediano tono de voz, dicha 1. 7. — Castiga
mas al noble que la obra, allí I. 8. — Debe ser
muy pensada, 1. 1 tit. 4 part. 2. — Debe ser
dicha cumplidamente,!. 7 til. 7 part. 2. — Pala-
bras, deben corresponderá las obras, 1. 11 til. 1
part. 1. — Descubren el bueno ó malo entendí —
miento,]. 5 tit. 4 part. 2. — No deben mostrarse;
con las accionesde manos, 1. 7 tit. 7 part. 2. — Pa-
labra salida de la boca, no se puede hacer que no
sea dicha 1. 1 tit. 4 part. 2.
Palabras , dudosas , véase Dudar , y Decla.-
RAMTENTO.
Palaciano, quien se llama, ley 30 ululo !/
part. 2.
Palacio, qué cosa sea, et porq^ué le llamen así,
1. 29 tit. 9 part. 2.
Palio, no lo puede otro dar sino el Papa ,1.5
tit. 5 part. 1.
Palo, et los palos vienen debaxo de este nom-
bre armas, 1. 7 lit. 33 part. 7.
Panal, de miel, si fuere hecho en el áil)of
de alguno, ó en su posesión, como pueda ga-
nar el señorío del, et quando, ley 22 título 28.
part. 3.
Paños, de escusa, et quales deba volver la mu-
ger, suelto el matrimonio , alimarido ó á sus
herederos, et quales no, 1. 3 en el fin, lit. 11
part. 4.
í20
IÑ
DEL TEXTO
Papa , et por que rabones convino que le hu-
'biese, II. 2 y 4 tit. 5 part. 1 . — Tiene señalada-
mente lugar de san Pedro, 1. 3 tit. 5 part.l. — Es
obispo, et es sobre todos los obispos, etesgener.d
en todo el mundo, allí 11. 3 y 5. — En que casos
dispense él solo, dicha 1. 5. — Puede mudar á un
obispo á otro obispado, allí. — Et él puede eximir
ios obispos que no sean sujetos al arzobispo, allí.
]^- Papa, puede absolverá quakjuiera llenero de
descomulgados, de quienquiera que lo estén, allí.
— En que casos no acostumbre de dispensar,
aunque puedahacerío, allí II. 5 y 6. — Como deba
ser elegido, et como deba ser honrado de pala-
bra, et de corazón, et de obra, et por él se lion-
ran los apóstoles , allí II. 7 y 8. — Dispensa so-
lamente con el que en un dia recibe dos órdenes,
ó las recibe á hurto, 1. 28 tit. 6 part. I. — Puede
descomulgar á qualquiera persona, et en qiial—
quier obispado, I. 9 tit. 9 part. 1. — Si podía
prometer beneficios antes que vaquen, 11. 10 y
11 tit. 18 part. 1. — Et por que delitos pueda
descomulgar sin amonestación, dicha 1. 11. —
Papa, bien puede conceder al lego que no
diezme; et también, que coja para sí los diez-
mos, 1. 23 tit. 20 part. 1. — Bien puede legiti-
mar los hijos que no son legítimos ; et á que co-
sas se estienda la tal legitimación ; el si á obispa-
dos ú otras dignidades, et quando, 1. 4 tit. 15
part. 4. — No lo puede ser el que fuere conde-
nado por herege, 1. 4 tit. 26 part. 7. — Que in-
dulgencias puede conceder, I. 45 tit. 4 part. 1.
-^ Si puede, ó no, dispensar que un religioso
no guarde las reglas de la orden , ley 2 tit. 7
part. 1 ,
Paraferna, se dicen los bienes que la muger
tiene para sí apartadamente, que no son dote ; et-
del privilegio de estos bienes, et cuya sea la go-
bernación dellos, I. 17 tit. 11 part. 4.
Parecer, et si la cosa em¡)restada se perdiere,
et por ella se pagare el precio, si después parece,
cuya deba ser, 1. 8 tit. 2 part. 5.
Pared, nueva ó viej* queriéndose caer, ú otro
edificio, debe el juez mandarlos reparar ó derro-
car; et como deba proceder en esto , ¡1. 10 y 12
tit. 32 part. 3. — Que cae sobre otra, et la daíia,
q'iando el dueño deberá pagar los daños, I. 11
tit. o 2 part, 3.
Parentesco, carnal et espiritual, etla cuñadía,
impide que el matrimonio no se haga, et dirime
el ya hecho, I. 12 tit, 2 part. 4. — Habiendo en-
tre algunos , quales razones les impida que no
puedan casarse, Proem. y í. 4 tit. 6 part. 4. —
Natural , qué cosa sea, et donde tomó este nom-
bre, et por donde suba ó descienda; et que cosa
es línea, et por do desciende, II. 1 y 2 tit. tí
part. 4, y 1. 2 tit. 13 part. 6. — Carnal et espiri-
tual , en qué se diferencian , 1. 5 tit. 7 part. 4. —
Cercano, quita mala sospecha, I. 37 til. 6 part. 1,
y 1. 12 tit. 14 part. 3. — Espiritual, véase Com-
padrazgo. . — Qual sea entre los criados et los que
io^. ci ;m, f. 3 tit. 20 part. 4,
Parientes, del rey, si cometieren algún delito,'
como deben ser castigados, I. 2 tit. 8 part. 2, — -
Del rey, como deben ser honrados del pueblo, et
muy guardados, I. 2 tit. 14 part. 2, y 1. 5 tit. 15
part. 2. — Pariente, mas propinquo del rey, debo
heretí.."^ el reyno, si faltaren hijos legítimos, 1. 2-
tit. 15 part. 2. -^— Puede apelar por su pariente
condenado á muerte ó á otra pena, aunqueél no
lo consif-nta, 1. O tit. 23 part. 3. — Parientes, por
quales razones no puedan casar con sus paríen--
fas, et porqué les fué esto así impedido, Proem.-
til. 6 part. 4 — Siendo infieles, si se casaren en
grado juohibido, vueltos cristianos, no por eso'
se deshará el casamiento, 1. 6 tit. 6 part. 4. -j—
De la miiger adúltera, puédenla acusar de adul-
terio, si el marido no lo quisiere hacer, I. 2 tit. 9
part. 4. — Bien pueden ser testigos, quando se
trata de apartar el matrimonio por parentesco, et
por que causa, allí 1. 15. — Si podrán ser testi-
gos, quando alguno pide alguna muger por su
esposa , et por el contrario, et qaando no; et en
que manera deban dar su testimonio los parien-
tes de aquellos que se quieren casar, allí II. 16
y 17. — Si serán obligados, et quando, á criar
los hijos de sus parientes, 1. 5 tit. 19 part. 4. —
Del marido difunto, qué guarda deben poner,
quando su muger dice que es preñada dél, I. 17
tit. 6 part. 6, — Si fueren instituidos por here-
deros, si desecharefl la herencia por razón del
testamento, no la pueden después cobrar por el
parentesco, II. 18 y 19 tit. 6 part. 6. — Bien pue-
den ser desheredados, con causa ó sin ella, I. 2
tit. 7 part. 6. — Del testador, si podrán quere-
llar el testamento de su pariente, si en él no les
dexó nada , 1. 2 en el fin, tit, 8 part. 6. — No su-
ceden , quando hay hijos del difunto, I. 3 tit. 13
part. 6. — Et como, et por que partes sucedan
á su pariente que muere sin testamento, et
quando, allí II. 5 y 6. — Parientes mas propin-
quos , como, et quando , et en qué manera se ad-
mitirán á la tutela de los menores sus parientes,
quando su padre no les dio tutor en su testa-
mento, I. 9 tit. 16 part. 6. — Quando puedan
pedir la tutela de sus parientes menores; et qué
pena hayan, si no la piden, allí 1. 12. — Quales
podian, en lo antiguo, reptar por la injuria hecha
á su pariente, et (¡uaudo et en qué manera,!. 2
tit. 3 part. 7. — Si matan á sus parientes, qué
pena deban haber por ello, 1.12 tit. 8 part 7. —
De algún loco, deben mirar que su pariente loco
no haga algún delito; et son en culpa, si no lo
miraren , 1. 9 en el fin , tit. 1, y I. 8 tit. 9 part. 7.
— No deben recibir pena por los parientes que
cometieren delito, I. 9 tit. 31 part. 7.
Parte, qual se deba á los prohijados en los
bienes del prohijador, 11. 8 y 9 tit. 16 part. 4.
— - Dexando uno á otro en alguna cosa, qual se
entienda dexarle por esto, I. 9 tit. 33 part- 7.
Partes, litigantes, pueden pedirse declaracio-
nes juradas para inquirir la verdad de los asun-
tos, I. n tit." 4 part. 3.
hlL LAS SIETE PARTIDAS.
Partición, ele lieirncia, etde que forma se deba
hacerla escritura sobre esto, 1. 80 tit. 18 part. 3.
— De lo que se gana en la guerra, que ([uiera de-
cir, et á qué tiene pro; et como se debo hacer,
í!. 1, 9 y 14 tit. "Jü part. 2. — No se debe liacer
de loqiie los hombres ganan en torneos, ó en es-
polonada, ó en justa, ó en lid, allí 1. 18 ; et de que
cosas no se deba hacer partición de lo ganado en
la guerra, allí 1. 16. — Como se deba hacer de lo
que hallan los hombres en algún castillo, forta-
leza ó villa, que entran por fuerza, 1. 19 tit. 2G
part. 2 ; ó de las ganancias que han por se echar
en celadas sobre alguna villa Ó camino, allí 1. 21.
' — En que manera so deba hacer, et débese mi-
iar la quantidad de los hombres, et el gasto que
tienen, allí 1. 27. — De lo que se gana en la mar,
como so deba hacer, et entre los soldados, allí
ll. 30 y 31. -^*De herencia, que cosa sea, et que
])rovecho venga della, et quien, et quando, et en
que manera se pueda pedir, etá quien; et quales
cosas deban partir, et quales no, los hermanos ó
los otros; et la donación que el padre hizo á
alguno de sus hijos, sise partirá, 11. 1, 2, ü, 4, 5
y 6 tit. 1 5 part. 6. — ^ Et qué será de las despen-
sas que el padre hizo con el hijo en el estudio ó
en otro menester, et quatido le puedan et deban
ser contadas, allí 1. 6. — Partición, entre los he-
rederos, no se puede hacer de las usuras del tes-
tador, ni de ciertas otras cosas, I. 2 tit. 15 part.
6. — Si fuere hecha delante del juez entre los
herederos, deben dar lianzas que unos liarán á
los otros ciertas et sanas las cosas que les caben;
et qué, si la tal partición la hace el tostador, allí
I. 9. — Et qué poderlo haya el juez ante quien
vienen los herederos por razón de la pai lición,
allí 1. 10.
Partidas, de que traten cada una de ellas, véase
el prólogo de la part. 1 .
Partir, como deban los herederos la hiicienda
entre sí, 11. 14 y 17 al fm, tit. 3 part. 6.. — En
ffuantas partes, oten qué manera pueda el tes-
tador la herencia entre los herederos que dexa,
allí 1. 16. — Ganancias de guerra, con qué pre-
cauciones se hacia, 1. 27 tit. 26 part. 2. — Como
se deben las ganancias que se ganaren en apellido,
II. 24, 25 y 26 tit. 26 part. 2.
Parto, de las vacas , ovejas ú otros animales,
siempre debe ser del seíior cuvas son las hem-
bras, et quando no, 1. 25 tit. 28 part. 3. — De
las siervas, vacas, yeguas, en poder del compra-
dor, si le podrá ganar por tiempo, si la vendida
fué hurlada, I. 5 tit. 29 part. 3. — De la sierva
que fué dada á uno en usufructo, cuyo deba de
ser, L23 tit. 31 part. 3.
Pasar , de una religión á otra, quando le sea
lícito al frayle, 1. 8 tit. 7 part. 1.
Pascua , mayor, qual se diga, ley 34 título 4
part. 1 ,
12Í
4 en el fin, tit. 13
ha de tenei quince dedos
part. 1 .
Pastor, que lleva .sohLda do su señor por lo
guardar algún ganado, si al tal ganado le sobre-
viene algún daño, si será él obligado á le refacer;
et quando sí, et como se libre desto, 1. 15 tit. 8
part. 5. — Debe buscar las mejores p..KSturas para
su ganado, et buenas aguas, tt buen tempero ,
así para invierno, como para ti verano, dicha
ley 15.
Patriarca, quien sea, et de donde se diga, et
en que lugar ikba estar, I. 9 tit. 5 part. 1. — En
qiiantas iglesias haya, I. 12 tit. 5 part. 1. — Que
poder tiene sobre los obispos de su provincia ,
11. 10 y 11 tit. 5 part. 1. — Qué cosas pueda
hacer fuera de su provincia, allil. 14.
Pairicio, se llamad consejero del rey,et por-
qué se llame así; et por oáte olicio sale, si es iii-
jofamilias, del poder de su padre, 1. 7 tit. 18
part. 4.
PATftoN, pierde el derecho del patronazgo, por
todo aquel tiempo que está descomulgado, 1. 32
tit. 9 part. 1. — Qué quiera decir, et como se
gana el patronazgo; et del derecho que gana el
pation en las cosas de la iglesia, I. 1 tit. 15
part. l,yl. 11 tit. 22 part. 4. — En qué cosas se
debe aprovechar en la iglesia donde lo es; et
que cuiílado deba haber para anqiarar sus igle-
sias, 11. 2 y 3 tit. 15 part. 1. — No debe tomar
ninguna cosa de la iglesia, allí II. 3 y 4 en el fin
— Clérigo, no se puede presentarás! mismo,
allí 1. 7. — Debe presentar, et antes de esto el
obispo no puede presentar ni confirmar á nin-
guno; et qué, si el presentado no es idóneo; et
qué, si el obispo no le quiere confirmar, aunque
sea idóneo, ahí I. 5. — Puede mudar su volun-
tad, quando presentó; et en qué manera, et
quando; et qué, si el obispo alargó'ol instituirle,
allí 1. 6. — L<^go, bien j)uede mudar su volun-
tad et presentar á otro, antes que el obisj)o con-
firme al |)rimero; et si será lo mismo en el clé-
rigo, allí 1. 7. — Hien puede presentar para el
beneficio á su hijo, siendo tal qu^' lo merezca,
dicha 1. 7 en el fin. — Patrones, si discordaren en
presentar ciérigo, qué so deba hacer, et hasta
qiianto tiempo deba el o!)ispo esperar á que pre-
senten, allí 11. 10 y 11. — i nos deben haber mas
mejorias que otros en su iglesias, I. 12 tit. 15
part. 1. — A quales clérigos deban |)rimei'amente
presentar para sus iglesias, allí I. 13. — IJien lo
pueden ser los legos, et |)or que razón les fué esto
permitido,!, final, tit. 15 part. 1. — Patrón, ile
alguna iglesia, si matafe al ¡.r lado <le ella, qué
pena deba haber, 1. 8 tit. 18 part. 1.
Patronazgo, es cosa espiíilual, I. 56 tit. 6
part. 1, et qué quiera decir, 1. 1 tit. 15 part. 1.
— En quantas maneras pueda pasar de uno á
otro, et por que razones, 1. 8 tit. 15 part. 1, y
Pascua, et dehesa es todo uno, et qual se diga, 1. 15 lit. 5 part. 5. — No se, puede partir; et
1. 8 tit. 33 parí. 7. tanto derecho ha en él un hijo de. un patrón,
Paso, ha de tener en sí cinco pies, et cada })ie quanlo lo han diez de otro, 1. 1 1 ti'^. 15 part, ' .
122
— f Lego, porqué le permitió santa iglesia, 1
tit. 15 part. I.
Paz, deben poner el obispo ó preladn entre sus
subditos, si estuvieren desavenidos,!. 54 tit. 5
part. I . — Et la paz que fué jurada, débela guar-
dar el uno, aunque el otro venga contra ella, 1. 28
tit. 11 part. 3. — Paz haciendo un hombre con
otro, en qué manera la carta escritura se deba
^acer, 1. 82 tit. 18 part. 3. — Qué cosa sea, et en
qué manera deba ser hecha , et qiiando; et qué
pena merece aquel que la quebranta, 1. 4 tit. 12
part. 7. — A la puerta de la iglesia, qué significa,
1. 17 tit, 10 part. 1. — Debe darse á los caba-
lleros, antes que á los plebeyos, sino merecién-
dolo por honra ó bondad, 1, 2.i tit. 21 part. 2.
Pecado, contra natura, el que le hace es infa-
me, por el mismo hecho, 1. 4 al fin, tit. 6 part. 7.
— Pecados menores, quales se dicen, 1. 34 tit. 5
part. 1. — De quantas maneras son, 1. 24 tit.. 5
part. 1. — No les castiga Dios según merecen,
antes los perdona, arrepintiéndose el pecador,
1. 2 tit. 2 part. 2. — Pecado encubierto que no se
confiesa. Dios es solo el juzgador, 1. 33 tit. 6 p. 1.
— Pecados usados, quales se digan , 1. 26 tit. 4
part. 1. — Pecado mortal, qué penitencia merez-
ca, allí 1. 28. — Pecados grandes, et medianos,
et menores, quales se digan, et quales destos em-
barguen á uno que no pueda ser obispo , ni ad-
ministrar orden, 11. 32 y 33 tit. 5 part. k —
Pecado, no comete el marido que se ayunta car-
nalmente con su muger, et por qué razones, et
quando, 1. 9 tit. 2 part. 4. — Pecados, quales
embarguen á los que se quieran casar que m> se
casen, allí 11. 10, 11, 12, 13 y 14 con las que se
siguen. — Pecado mortal hace el marido, si, en-
tendiendo que su muger le hace adulterio, no la
acusa, et quando no, 1. 2 tit. 9 part. 4.
Pecador, por muchos pecados que tenga , no
debe desesparar, si bien confiar en la misericor-
dia divina, confesando los pecados, et arrepin-
tiéndose tle ellos, 1. 38 tit. 4 part. 1 . — Por la pe-
nitencia vuelve á la gracia de Dios, dicha K 38.
Pecar, es cosa natural, el lo contrario se dice
cosa contra natura, ley 31 en el medio, título 5
part. 1.
Peces, no pueden vivir sin agua, 1. 29 tit. 7
part. 1. — Que se ciian en la casa vendida, serán
del comprador de la'casa, 1. 29 tit. 5 ¡larl. 5.
Pechar, deben los moradoits de las villíis et
ciudades, para que los castillos (pie ahí están , et
fortalezas, et muros, se repnien , 1. 20 tit. 32
part. 3. — Et desto no se puede esrusar ninguno,
aunque diga ser caballero, ó clérigo , ó en otra
manera alguna, ó privilegiada, allí.
Pechero, si maliciosamente vende alguna co-
sa al hidalgo, si latid vendida valdrá ó no; et qué,
si el comprador es sabidor desta malicia, 1. 59
tit. 5 part. 5.
Pecho, por que razones pueda ser echado á los
siíbditos, I. 3 tit. 22 part. 1. — Et la forma de la
qniitacion que el rey hace quando quita á alguno
ÍNDICE DEL TEXTO
15
el pecho, 1. 10 tit 18 part- 3. — En moneda, tó-
male el rey en señal de señorío conocido, allí
1. 10 en el fin. — Pechos et tributos, son propia-
mente de los reyes, et por que causa les fueron
á ellos otorgados, allí I. 11. — Ni tributos, ni
otras rentras del rey , no las puede ninguno ga-
nar por tiempo, 1. 6 tit. 29 part. 3. — Pecho ó
tributo, si será obligado á pagar el usufructuario!
de la cosa, 1. 22 tit. 31 part. 3. — Pechos, ni pedi-
dos, no pueden imponer lospreladosá los pueblos,
ni á los clérigos, et porqué, í. S tit. 22 part. 1.
Peculio, quasi castrense, qual se diga, I. 2 tit.
2 part. 3. — Qué cosa sea, et de donde tomó este
nombre, et quantas maneras sean dél;et quales
clérigos le puedan haber; et qué puedan los clé-
rigos hacer del tal peculio; et si los tales mueren
sin testamento, quien lo deba heredar, todo eF
tit. 21 part. 1. — Profecticio, qual se diga; et
qué puedan hacer los clérigos del tal peculio,,
1. 8 tit. 21 part. 1.
Pedir, si se podrá en dia colendo, 1. 35 tit, 2
part. 3.
Pelear, adonde el rey está, et una legua en;
contorno, es grave delito, 1. 3 tit. 16 part. 2,
Pelegrino , que quiere decir, ley 1 título 24
part. I.
Peligro, mayor, es bien desviarle por el me-
nor, et así consentirle , Proeni, tit. 1 2 part. 4. —
De la cosa emprestada, cuyo sea, si se muere, ó
pierde, ó empeora, 1. 3 tit. 2 part. 5. — I'Lt cuyo
será, quando la tal cosa .se pierde por ocasión,
allí 1. 3. — Et cuyo será, quando la tal'cosa se
pierde en el camino quando el que la recibió la
envió por mensagero alguno, allí 1. 4. — Et qué
será si el que la emprestó envió por ella, á sit
criado, et después ia perdió este, ó cambió
el recado de su señor, dicha 1. 4. — De la cosa
prestad'a al difunto, si obligará á sus heredeio>.;
el en que manera, 1. 5 tit. 2 part. 5. — De la
cosa vendida, quando pertenezca al comprador,
el quando al vendedor; etqué, si la cosa no está
aun gustada, pesada, ó medida; etqué, si el ven-
dedor et el comprador se avinieron en que a dia
cierto se gustase, pesase ó midiese, et el compra-
dor no vino para aquel dia, 1.42 til. 5 p. 5. —
Et qué será, quando la vendida se hizo á vista en-
tre el comprador et vendedor, allí 1. 25. — Et que-
sera , quando la cosa se venda debaxo de condi-
ción, si el comprador no quiere la cosa, ó si
el vendedor no la quiere dar, allí 11. 26 y 27. —
Peligro, sucediendo en la cosa arrendada, ó en
otra qualquiera cosa que uno prometiere guardar
ó llevar, quando este se impute al señor de la
cosa, et quattdotal que la arrendó, ó prometió de
llevar ó poner en algún lugar, 1. 8 tit. 8 part. 5.
— Del empeoramiento de la obra es del señor, et
no del maestro que la hizo, en un caso que pone
la 1. 17 allí. — Del empeoramiento de la cosa for-
zada, pertenece al forzador, 1. 10 tit. 10 part. 7.
Pena, de aquel que se hace bautizar dos veces,
1. 9 tit, 4 part. 1. — De los clérigos que descu-
t)K LAS SIETK PARTIDAS.
123
bren los pecados que les fueron confesados, ;illí
I. 35. — De cárcel perpetua, se da en lugar de
muerte, dicha 1. 35 en el íin. — Del que rompe
su cara, ó se mesa, ó se echa con el muerto en
la sepultura, ó le besa, ó llora en demasía, i. 44
con las siguientes, lit. 4 part. 1 . — De los obis-
pos ó prelados que hieren alguno, 1. 56 tit. 5
part. i. — De los legos ó clérigos que visten
kábitos de religiosos para represenlar, I. 36
íit. 6 j)art. 1. — De los clérigos que visitan muy á
«tienudo los monasterios de monjas, dicha 1. 36.
— De los que ordenan siervos ágenos , sabiendo
que lo son, allí ley 18. — Et de los que orde-
íian ó son ordenados á hurto, allí 1. 28. — De
los que no se quieren ordenar de orden sacro ; et
quienes sean los que puedan á' esto sercompeli-
dos, 1. 30 y 31 tit. 6 part. 1. — De los que en un
dia reciben dos órdenes, allí 1. 28. — De los
clérigos que se casan, allí 1. 41. — De los cléri-
gos que se juntaren carnalmente con sus muge-
res después de ordenados de su licencia, allí. —
De las mugeres que se casan con clérigos ó con
ordenados de orden sacro, dicha 1. 41. — Del clé-
rigo adúltero, et de los que tuvieren mancebas,
etsi hacen lo que les es vedado, allí 11. 42, 43
y 49. — De las mancebas de los clérigos, allí 1. 43
en el fin. — Del frayle (fue fué fugitivo, si después
vuelve á su monasterio, I. 29 tit. 7 part. I. — No
.se estiende mas de lo que dice la sentencia, 1. 17
en el medio, tit. 9 part. 1. — De los prelados
lí otros clérigos que no guardan la suspensión ó
entredicho que les es puesto, allí I. 18. — De los
(¡ue hacen posturas contra los prelados por razón
que los descomulgaron , ó castigaron con entre-
dichos, allí 1. 19. — De los que se acompañan
con los descomulgados, allí 1.33. — 7\liora sean
d( sconiulgados de la mayor, ó menor descomu-
nión, allí. — De los que se acompañan con el
que el Papa descomulgó , allíl. 37. — De los que
ayudan Ó aconsejan á los enemigos de la fe, allí
1. 38. — De los legos que sotierran los muertos
liabiendo clérigos que lo hagan; et de los que
lisau de las vestiduras de los clérigos, 1.3 tit. 13
part. 1. — De los descomulgados, si no guardan
la descomunión, 1. 31 tit. 9 part. 1. — Et qué,
si el descomulgado fuere clérigo, allí. — Pena
del que está descomulgado un año, allí 1. 32. —
Del qíie descomulga injustamente , allí 1. 20. —
De los prelados que enagenan sin derecho lascó-
las de la iglesia, 1. 11 tit. 14 part. 1. — De los
prelados que dan los beneficios á quienes no lo
merecen, I. 14 tit. 16 part. 1. — De los clérigos
que reciben beneficios antes que vaquen , sa-
biendo ellos que no vacaban, allí 1. 13. — Del
que hiciere simonía; et de los clérigos que ga-
nan los beneficios simples por precio, 11. 11 y 12
tit. 17 part. 1. — De los que andan urdiendo si-
ntonías, á los quales llaman trujamanes, allí
!• 21. T^ De los religiosos que dan algo porque
los reciban en la orden, allí 1. 13. — De los que
sacan las monjas de los monasterios para dorniir
con ellas, 1. 6 tit. 18 part. 1. — Del que matare
clérigo ú hombre de religión, allí 1. 7. — En el
cuerpo, ó en el haber, porque sacrilegio se dé,
et por quales sacrilegios deba ser castigado en
todo, allíl. 9. — De muerte, debe ser dada al que
matare á alguno en la iglesia, ó en sus portales,
mientras se dicen los divinos oficios, allíl. 9. —
De los que quebrantan las iglesias, allí 1. 10. —
De los que no quieren dar las primicias, 1. 3 con
otras, tit. 19 part. 1. — De los que están mucho
tiempo sin pagar los diezmos, ó los dan mengua-
dos , 1. 25 tit. 20 part. 1 . — De los dezmeros que
hacen fraude ó maldad en coger los diezmos , allí
1. 10. — Délos clérigos que no tienen limpias et
apuestas sus iglesias, 1. 3 tit. 23 paut. 1. — De
los <jue no se humillan, ni reverencian al Corpus
Dominí, 1. 63 tit. 4 part. 1. — Del patrón, ó de
otro qualquiera que tenga heredad de la iglesia,
si matare ó hiriere al prelado de ella, ó alguno
de los clérigos, 1. 8 tit. 18 part. 1. — Del médico
que da medicina al enfermo antes de confesafse
este, 1. 37 tit. 4 p. 1. — De los prelados 'que de-
viedan las iglesias, quando vacan , hasta que les
den algo, ó embargan sepultui'a ó religión á los
hombres, 1. 14 tit. 17 part. 1.' — De los clérigos
que hacen de mercader, procurador, et demás
que les es prohibido, 1. 49 tit. 9 part. 1. — Délos
sacrilegos, I. 4 tit. 18 part. 1. — Délos que eli-
gen prelados que, según ley, no deben serlo,
1. 26 tit. 5 part. 1. — Del sacrilego, antes de
darse, que cosas se han de tener presentes , I. 12
tit. 18 part. 1. — De los clérigos que reciben
beneficios, 1. 13 tit. 16 part. 1. — De los que
dicen misa en casa particular, sin las licencias
correspondientes, 1. 4 tit. 10 part. 1. — Del sacri-
lego, quando puede ser de pagar ó perder bie-
nes, 1. 5 tit. 18 part. 1. — Del cristiano que no se
confiesa á lo menos una vez en el año , 1. 34 tit. 4
part. 1 . — De los que niegan , ó no creen en los
sacramentos, I. 73 tit. 4 part. 1. — Del prelado
que injustamente descomulga, 1. 20 tit. 9 part. 1.
— Del que toma cosa déla iglesia, 1. 4 tit. 15
part 1 . — Del monge que huye descomulgado de
su orden, et después quisiere volver, I. 29 tit. 7
part. 1. — Delosquebrantadores délos sepulcros,
1. 14 lit. 13 part. 1 . — Del capellán del rey que no
le guarda secreto, ó hace cosa que no deba, I. 3
tit. 9 pan. 2 en el fin. — De los reyes que n© ha-
cen bien su oficio, 1. 2 en el fin, tit. 2 píirt. 2. — De
los ayos de los hijos de los reyes que muestran
á los que tienen á cargo á beber muciio vino , et
puro, et otras cosas mal enseñadas,!. 6 tit. 7
part. 2. — Del consejero del rey, ódesusecrelarioj-
que revela los secretos del rey, I. 5 al fin, tit. 9
pat t.2. — Delosescribanosdel rey que descrnben
los secretos del rey, ó hacen otra falsedad alguna
en sus oficios , qual sea, allí la 1. 8 en el fin. — De
los<|ue paladinamente dicen mal del rey, qual sea,
1.1 al fin, tit. 12 part. 2. — Del que disfama al rey,
es de muerte, ó cortarle la lengua, 1. 4 tit. 13
par!.
De los que dicen al rey cosaque no
I2í
I-XDÍCí: del TEXtO
sea, allí 1. 5. — De los que ponen manos en rey,
■allí'l. G. Kt de los que aconsejan en este caso,
allí. — Pena de los que creen cosas contra su rey
de ¡kero , allí 1. 8. — Del que ima-ina ó trata
traycion, et no lo descubre, alU 1. 9 — De los
que con mentira alcanzan del rey, allí 1. Sal fin.
—De los que no son obedientes al rey, allí 1. ¡ 1.
Délos que no obedecen los mandamienios del
rey, allí 1. 16. —De los alcaydes que no vienen
dentro de quarenta días ájurará su rey nuevo;
et qué deban jurar, et de la pena , si no guarda-
ren lo que juraron, allí 1. 22. — De los que se
echan con las criadas de la reyna , agora los to-
men en d(^lito, agora no; et qué, si es hondsre de
menor guis'a, 11. 3 y 4 tit. í4 part. 2. — De los
que hieren ó hacen desacatos á los hijos del
rey, principalmente al mayor, 1. 1 tit. 15 part. 2.
— De Ins que no quieren obedecerá los curadores
ó tutores del rey, allí I. 3 en el íin. — De los tu-
tores del rey niño, qsie no pagan las deudas del
rey muerto,' pudiéndolo hacer, et lo mismo, si
el rey que sucede no lo cumpliere, alli 1. 4. —
Délos que hirieren, prendieren ó mataren á los
olicialesdel rey, 1. 1 tit. 16 part. 2.— Antes que
se ponga por ajgun delito, que se deba mirar, di-
cha 1. í en el fin. — De los que riñen en casa del
rey, allí 11. 2 y 3. — Del que mata, ó hiere, ó sa-
ca la espada delante del rey, (jual sea, alH 1. 2.—
Del que mata alguno de los que andan con el rey,
allí 1. 3. — De los que toman alguna cosa á los
que vienen á la corte dtd rey, alli 11. 3 y 4.— De
losque hurtan las cosas muebles al rey, 1. 1 tit. 17
part. 2. — Et<le los que hurtan las cosas inuuie-
Lies, allí. — Pena de los que sacan por fuerza
á los delincuentes que se acogen á la casa del
rey, aunque él no viva en ella, allí 1. 2.— De los
alcaydes que no guardan los casiillos ó fortale-
zas que les dio el rey á cargo, 1. 1 tit. 18 part.2.
— Del que vende castillo, ó castillos , que ha por
heredamiento, á extraños óáenem'gos del rey;
eten qué manera pueda vender los tales castillos,
dicha I. 1. — Del que por su culpa pierde el caísti-
11o, ó fortaleza, que le fué entregado, dicha 1. 1.
— De los alcaydes á quien son dados castillos, ó
fortalezas, si no fueren á los recibir dentro del
pla/o (|ue les fué.dado, allí 1. 3.— Del que pone
en su logaren alguna fortaleza, ó castillo, hom-
l)reque no es para aquella tenencia, et es descui-
dado, allí 1. 3. — De los alcaydes que entregan á
los enemigos los castillos et fortelazas (jue li;in,
quedando ellos con la vida , allí 1. 6 en el Un. —
De las guardas de los castillos que se duermen en
el tiempo de la vela, allí 1. 9 en el íin. — Del sol-
dado, etdel alcavde que, estando el castillo muy
apretado, salen fuera, aunque les maten ó pren-
dan , allí 1.13. — De los alcaydes que no tienen
bi<-n bastecidos sus castillos de vituallas et de ar-
mas, ahí 11. 10 y l!. — De los alcaydes et de
los del pueblo que, viendo el castillo cercado, no
procuran entrar dentro, ó remcdialle, alli ¡1. 16
y 17. -—De los que no quieren entregar les cas-
tillos á los seSorcs dellos que se los pusíerotí fefi
fieldad , allí 1. 30. — De los que se levantan contra
el rey, et le quieren tomar su reyno , 1. 3 en el
medio, tit. 19 part. 2. — Del vasallo que gana al-
gim castillo, ó fortaleza, et no lo entrega á su rey
et señor, I. 32 tit. 18 part. 2. — De los que no
acuden de presto á remediar el cerco sobre algún
castillo puesto, si se perdiere, 1. 5 tit. 19 part. 2.
— De los que se vuelven de la hueste, et dexan
al rey en el campo, 1. 7 en el fin, tit. 19 , et 1. 3
tit. 28 part. 2, y allí 1. 9, y el dicho tit. 19. — De
los caballeros qne roban ó hurtan lo ageno, 1. 23
tit. 21 part. 2. — De los adalides que hacen mal
su oficio, I, 4 tit. 22 part. 2. — ^Del almocaden qie
no hiciere bien su oficio, allí 1. 6. — Del cómitre
que se lavanla ó hace bando contra el capitán,
1. 4 en el fin, tit. 24 part. 2. — Del piloto que er-
rare en su oficio , allí 1. .5. — De los soldados que
se paran á robar quando entran en algún castillo
ó fortaleza, 1. 3 tit. 26 part. 2. — De los que ga-
nan algo en la guerra, et.no dan sn parte al rev,
allíl. tí. — Del' corredor que almonedeando las
cosas de la guerra hace falsedad, allí 1. 33. — De
los escribanos de las almonedas que se. hacen de
lo que se gana en la guerra, si mal hicieren su
oficio, allí ley 34. — Del que pndi<'ndo avudar á
su rey et á su señor, no lo hace, 1. A en
el íin, tit. 27 part. 2 — De losque se pasan á los
enemigos, et les dan sabiduría, et les ayudan, et
se van para ellos, ó vienen con los enemigos á
hacer nial á los cristianos; et de los que no se
quieren acabdillar, ó revuelven la gente, ó se íi —
ren , ó matan, ó roban unos á otros, ó no guar-
dan las viandas, ó de los que no ayudan á hacer
justicia; et de los que qinbraiUan las posturas
cjue hubiesen puesto entre sí, véase todo el tit. 'IS
part. 2. — í)e los que están obligados á s;pcar de
captiverio á oíros, et no lo liaceii así, como h jos
á patire, mariilo á muger, vasallo á St ñoi-, I. 3
tit. 29 part. 2. — De los que tiem n á cargo bie-
nes de captivos, et no los aderezan et labran
como deben , allí 1. 4. — De los alfaejueqiies que
hicieron mal su oficio, 1. 3 tit. 30 part. 2. — De
los que preveen algim daño contra el rey, et no
lo remedian, 1. 3 tit. 13 part. 2. — Del que codi-
cia la muerte del rey, 1. 1 tit. 13 part. 2. — De
los vasallos que no conocen al re^y en las cinco
mamaras que deben, allíl. 13. — De los que no
aman al rey como deben, allí 1. 14. — De h)S que
perjudican los bienes del rey, 1. 1 tit. 17 part. 2.
— De aleve tiene el que no honra al rey, aun
después de muerto, 1. 19 tit. 13 part. 2. — De
los que aconsejan al rey cosas que no pueden ser,
et le hacen gastar, allí 1. 9. — De los qiie mal
aconsejan al rey, allí 1. 7. — De los que embar-
gan á la jiisliria en 1¡enq)o de giu'ira, 1. lOíit. 29
patt. -2. — De los epie no lionian al rey como
eleben, 1 20lit. 13 ¡)art. 2. — De los ([ue codician
mal al rey, alli 1.2. — De los criados et sirvien-
tes (¡ue acusan á sus señores, que son ó fucou ,
criuíinahiienle, 1. 6 tit. 2 part. 3. — De los que
DE LAS SIETE PARHOAS.
125
piden mas de lo que se les debe , et de los que se
liaren hacer la escritura por mas de lo que se
les debe , allí 1. 44 con las siguientes. — Del
demandado que niega en juicio tener la cosa,
siendo mentira, íl. 2 y 3 lit. 3. part. 3. — Que
fué pUíísta en el compromiso, qnando no cayga
en elJ« la part*" aun(]ue no obedezca, 1. 34 til. 4
part. 3. — De Sos jueces que juzgan fuera de su
juris Jiecion, allí 1. 7 después de la mitad. — De
los íd)ogados que, sabido el negocio de su parte,
lo descubren, et aleg;in por la parte contraria,
1. 9. tit. 6 part. 3. — Del abogado que abogare
sin ser examinado ni Jener licencia para ello, allí
1. 13 en «1 lin. — Del abogado que hace pacto con
ia pal íe que le dará cierta parte de lo sobre qué
^( litiga , .'dlí 1. 14. — Del abogado que falsamente
anda en el pleyto, al que llaman pn^varicador, allí
1. ! fi. — !^«*l abogado que ofrece á la parte sen—
t('[i(¡;i fn favor, et no la tiene, dicha 1. 15. — Del
<,s. lavo que emplaza á su señor sin licencia del
juez ,1.5 tit. 7 part. 3. — Del emplazado que no
v¡(-ne al plazo que le fué puesto; et qué, si negare
haber sido emplazado, et se le prueba lo contrario,
allí 1. 8. — Del juez que no quiere emplazar como
dele á uno, el aluenga el tienipo por algunas
razones , allí 1. 9. — Dtfl que, después de ser em-
plazado, enagenó la cosa por que le emplazaron,
ailíl. 13. — Etdel (pie la vendió siendo ignorante
el comprador, dicha 1. 13 en el fin. — Del que por
fuerza quiíare á alguno los bienes en que le fué
hecho asentamiento por mandado del juez, 1. 5
(if. 8 part. 3. — De los que impiden que no se
haga el asentamiento por mandado de juez por la
contumacia precedente, allí 1. 3. — Si puede ser
puesta en los compromisos, 1. 23 tit. 4 part. 3. —
Del demandador que pide al deudor en otro lu-
gar donde no le debiese pagar, 1. 45 tit. 2 part. 3.
— Del juez que castiga fuera de su jurisdicción ,
1. 7 lit. 4 part. 3. — De los que matan ó tras-
ponen la cosa que se les pide enjuicio, 1. 19 tit. 2
part. 3. — De los que cometieron algún delito, si
se esconden, et , siendo llamados á pregones, no
vienen dentro de ios términos que les fueron
puestos, 1. 7 tit. 8 part. 3. — Del que jura men-
tira, 1. 26 tit. 1 1 part. 3. — Del que no cumple
el juramento, allí; et quando, aunque iure, si no
cumple el juramento, no caerá en pena, allí II. 27,
28 y 29. — Pena de los que siendo prohibidos por
nnarido que no hablen con su muger, si después
'os halla el marido hablando con ella, 1. 12 tit. 14
part. 3. — Del testigo que no quiere venir ante
el juez á decir su dicho, 1. 35 tit. 16 part. 3. — De
los que no quieren ser pesquisidores , siéndoles
mandado por sus señores, 1. 6 tit. 17 part. 3. —
De los que á sabiendas dan testimonio falso, ó
encubren la verdad, sabiéndola, 1. 42 tit. Í6
part. 3. — De los que hicieren mal ;i los pesqui-
sidores, 1. S tit. 17 part. 3. — Délos pesquisido-
res que no hacen bien et lealmentesu oficio, allí
1. 12. — De los que, en la casa del rey, dan car-
tas ó .j)nvil( gios , *> conürman lo§ viejos, no pu-
diendo, 1. 26 tit. 18 part. 3. — Del juez que ma-
lamente juzgó et entendió las palabras del privi-
legio á alguno por el rey dado, allí 1. 27 en el fin.
— De los que alcanzan rescriptos ó cartas diciendo
mentiras , allí 1. 35. — De los escribanos que lle-
van mas derechos por las cartas que liacen de lo
que deben llevar, 1. 16 tit. 19 part. 3. — Del es-
cribano falsario, dicha 1. 16. — Del escribano que
hace el testamento por abreviaturas, allí 1. 7. —
De los que hirieren , mataren , ó afrentaren á los
escribanos públicos de las ciudades, allí I. 14. —
De los selladores que lle\an mas derechos por
sellar de los tasados, 1. 5 lit. 20 |)art. 3. — De los
que injuriaren á los selladores de la cliancillería ,
!. 5 tit. 20 part. 3. — De los consejeros que dan
mal consejo, 1. 3 tit. 21 part. 3. — De los jueces
que, por escusarse de trabajo, ó por micclo que
han de las partes, hacen relaciones al rey <n
algunos negocios, 1. 11 en el fin, tit. 22 part. 3.
— Del juez que, á sabiendas ó por necedad, juzga
mal , allí 11. 24 y 25. — Del que da algo al juez
por que juzgue mal, allí 1. 26. — Et quando deban
tal pena, i. 26 en el medio, y 1. 52 tit. 14 part. 5.
— Et qué, si este que d;ó dinero al juez, querién-
dole corromper, lo dixere después al rey ó á su
mayoral; et de la pena, si no se lo pudiere pro-
bar, allí. — Pena puesta á uno, la mancilla et la
deshonra siempre queda á su linage , I. 6 en el
fin, tit. 23 part. 3. — Del juez que no quiere
dar traslado de su sentencia de la qual fué
apelado, allí 1. 26. — De los que rompen ó fuer-
zan los muros , entrando con escaleras ó de
otra manera, 1. 15 tit. 28 part. 3. — Del que caza
en heredad agena contra la prohibición del señor
della, allíl. 17. — Del que planta viña, ó árboles
ú otra cosa en la heredad agena , teniendo mala
fe en poseerla, allí 1. 4í. — Del que pasó con el
edificio adelante, habiéndole sido impedido como
obra nueva, 1. 8 tit. 32 part. 3. — Del que edi-
fica de manera que hace nuevo daño á otro, allí
1. 13 en el fin. — De los oficiales que son puestos
sobre las labores que se mandan hacer, quando
facen ahí alguna falsedad, allí 1. 21. — De los
que hicieren casas ú otros edificios en los lu-
gares prohibidos, allí 11. 22, 23 y 24. — De los
que se casaren clandestinam.er.te , 1. 3 tit. 3
part. 4. — De los clérigos que hacen, ó no im-
piden,los casamientos en los cuales conocen que
hay impedimento alguno para que no se hagan,
allí 1. 4. — Que el rey estableció contra los que
se casan á hurto sin lo saber los parientes, allí
1. 5. — De adulterio no deben dar á la muger
casada , aunque la cogiesen con otro , en ciertos
casos, 1. 7 tit. 9 part. 4. — Del talion, quando et
en tfue manera se deba obligar á ella el que acu-
só algún matrimonio por razón de adulterio,
allíl. 13. — Qual deba darse á la muger que se
casa luego que su marido se murió, et (juando;
et qué será en la esposa, muerto el esposo, 1. 3
tit. l'i part. 3. — Délos banidos, ó encartados,
et *le los deportados eí reIega<!os i!, 2 , .3 y 4
136
índice del texto
tit. 18 part. 4. — De deportación , qiial juez la
pueda dar, et qual no, allí 1. 5. — Et qual la pena
de relegación, allí. — Pena de muerte deben dar
al criado que acusare criminalmente al que le crió,
1. 3 tit. 20 part. 4. — ]No dt-be haber el siervo
que, defendiendo á su señor de la muerte, ma-
tare á otro, I. 5 tit. 21 part. 4. — De los judíos
que tienen esclavos cristianos , et quando ó no
esta pena haya lugar, allí I. 8. — Debe dar el
juez al aforrado, según su hecho, quando el se-
ñor se quexa del, 1. 9 tit. 22 part. 4. — Del va-
sallo que toma soldada de su señor, et no la (um-
- pie, 1. 9 tit. 25 part. 4. — Del vasallo que ayuda
á su señor contra el rey que le echó fuera del
reyno por delito que hizo, allí I. Jl. — Del va-
sallo que se está con su señor que fué desterrado
del reyno por aleve, ó travcion que hizo, si luego
que se puede volver, dexándole fuera del reyno ,
no lo hizo, allí 1. 12. — Et si el señor se sale de
la tierra sin echarle el rey, si los vasallos que le
siguen habrán por ello pena, et quando sí, allí
1. 13. — Del padre traydor, si se estenderá á los
hijosetála'mugerque tiene, diclia I. 12. — Del que
no vuelve la cosa que le cmpresliiron, et si la tal
pena pasará ó no á sus heredi ros, et quando. 1. 10
tit. 1 part. 5. — Del que eiiipresta á olru alguna
cosa mala et dañosa, et no lo dice al que la recibe
prestada, 1. 6 tit. 2 part. 5. — Del que no vuel-
ve quando es obligado la cosa que le empres-
taron, 1. 9 tit. 2 part. 5. — Del que negare haber
recibido alguna cosa en depósito, si después le
fuere probado lo contrario, i. 8 tit. 3 part. 5. —
De los que fueren desconocientes et ingratos
contra aquellos que les hicicion alguna donación,
1. 10 tit. 4 part. 5. — Del vendedor que, sabien-
do que la cosa no da fruto, vende el fruto della,
ó hace en esto engaño, 1. 12 tit. 5pait. 5. — De
los que venden las piedras ó mármoles de sus
casas, et también de los que se las compran, qual
sea, allí 1. 16. — Del que vende alguna cosa age-
na, allí 1. 19. — De los que venden ó e!i;prestan
armas ó mantenimientos á ios en< micos, ailil 22.
— Si diere puesta entre el vendedor et compra-
dor que quando él le volviere el precio, el com-
prador le vuelva la cosa, quando haya lugar, ó no,
si el comprador no vuelve la cosa, allí I. 42. —
Siendo puesta si el comprador vendiere la cosa
á ciertos hombres señalados, si habrá lugar et se
executará ó no, allí 1. 43. — De los mercaderes
que hacen entre sí cotos et posturas de que na-
die venda sino á ciertos precios, ú otras cosas se-
mejantes, 1. 2 tit. 7 part. 5. — Del juez (|ue con-
siente en los tales cotos et postiuas, dicha I. 2 en
el fin. — De los que robaren á los mercaderes
mientras que van ó están en las fe^rias, allí I. 4, et
de los concejos et señores en cuvo término los
mercaderes son robados, dicha 1. 4 en el íiii. —
De los que no quieren pagar los. portazgos, et se
van por otros caminos, fuera de los ordinarios,
por no los pagar; et qué, si son caballeros,
allí I. 5 y 6. -^ De los que no pagaron portazgo,
si se puede pedir por los portazgueros después;
que pasen cinco años, á ellos ó á sus herederos,
dicha 1. 6 en el lin. — De los portazgueros que
hacen sobejania, ú otra maldad á los mercade-
res, ó si les llevan mas de lo que deben; et qué,
si no se lo piden dentro de un año, 1. 8 tit. 7
part. 5. — De los que, en el señorío del rey,
ponen portazgos nuevos, allí I. 9. — De los por-
tazgueros que maliciosamente acrecientan ó men-
guan los portazgos, en mas ó menos quantidad
de lo que solia, allí. — Del oficial, ó médico, ó
cirujano, que, por su poca sabiduría, hace algún
yerro en la cosa que recibió para la hacer ó sa-
nar, II. 10 y 12 tit. 8 part. 5, I. O tit. 8, y 1. 9
tit. 15 part. 7. — De los maestros et oliciales,
que con aspereza castigan á sus aprendices, 1. 1 1
tit. 8 part. 5, — Del oíicial que, teniendo alguna
cosa en su poder, no la guarda, ó se le enqieora,
allí 1. 12. — Del maestro, ó obrero, que hace la
casa,ó otraqualquiera obra, falsamente, allí 1 . 16.
— De los hostaleros, ó albergadores , que no
guardan lo que los caminantes et peregrintjs les
dieron á guardar, allí II. 26 y 27. — De muerte,
no debe ser dada por el maestro de la nave, por
nuigun yerro que en ella fuere hecho, I. 2 tit. 9
part. 5. — Del maestro déla nave que navega en
tiempo prohibido et de invierno, allíl. 9. — De
los marineros (pie adrede quiebran las nav( s
por hurlar algo dellas, allí I. 10. — De los pes-
cadores que de noche hacen fuegos en los na-
vios por los hacer quebrantar, allí 1. 11. — Del
que no dio lo que prometió, pudiéndolo ha-
cer, I. 13 tit. 11 part. 5. — Conventionalis y
qual se diga; et si los que prometen de ha-
cer algo, poniéndose pena, no lo hicieren, si
pagarán la pena solamente, ó estarán obliga-
dos ác^nnplir la promisión, allí 1. 34. — Del que
prometió de dar ó hacer alguna cosaádia cieno,
et no la hizo, allí 1. 35. — Judie ialis, qual se diga;
et si uno promete debaxo de pena de traer alguno
á juicio, et no lo hace, como lo deba pagar, 1. 36
tit. 1 1 part. 5. — Pena prometiendo uno de dar
si no matase á otro, ó si no hiciese otro mal, aun-
que no lo cumpla, no es obligado á pagar la pena,
allíl. 38. — El de su pena si lo hizo, etdel que se lo
hizo prometer, dicha 1, 38 en el fin. — Pena , si
hiere puesta por razón de casamiento, no se puede
demandar, allí 1. 39. — Puesta en razón de usura,
ó en otra manera semejante, no puede ser de-
mandada, allí 1.40. — Prometiendo uno si no
traxere á otro á juicio, qu(; plazos deba haber
para le traer, antes que le sea demandada la pena,
11. 17 y 18 til. 12 jiart. 5. — Et (piando el (jne
prometió de traer á otro á juicio so cierta peda
cayga en ella, aunque el reo se muera, et quando
no, allí 1. 19. — De los que tomnn las bestias de
aradas ó las herramientas á los labradores por
prendas, 1. 4 tit. 13 part. 5. — De los que em-
j)( ñan una misma cosa á dos, quando ella no basta
pina pagar ambas deudas, allíl. 10. — Del que
pr< ndare á otro sin mandamiento del juez, allí
DE LAS SIETE PARTIDAS.
127
1. 11. — Del deuflor que no quiere Jiacer cesión
de sus bienes, no j)iKl¡(ndo pascar, I. 4 tit. 15
part. 5. — Del que impide que otro no haga tes-
tamento, 11. 26, 27, 28, 29 y 30 tit. 1 part. 6.—
De los que tienen el testamento que alguno hizo
cerrado, etno le quieren dar, habietidosilo man-
dado el juez, 1. 2 tit. 2 part. 6. — Del heredero
que malicios.'imeute hace el inventario, 1. 9 tit. 6
,part. 6. — De los hijos ó hijas ingratos á sus
Ipadres, ó herederos á aquellos que los estable-
[cieron por sus herederos, II. 4 , 5 , 6 y 7 tit. 7
part. 6. — De los testamentarios que maliciosa-
[mente no quieren cunqolir las mandas del testa-
idor, 1. 8 tit. 10 part. 6. — De la madre que no
■pide tutor para sus hijos quando ella no lo quiere
ser, et de los otros parientes, 1. 12 tit. 16 part. 6.
— De los guardadores de los huérfanos que no
hacen inventario de sus bienes, allí 1. 15. — De
los tutores ó curadores que menoscabaron en
algo los bienes de su menor, 1. 4 tit. 18 part. 6.
— De los menores de edad que cometieron deli-
tos, 1, 4 tit. 19 par!. 6. — De los merinos et ofi-
ciales del rey que con malicia dicen al rey que
alguno hace delito ó niaklad , 1. 5 tit. 1 part. 7.
— Et si caerá en pena el guardador del huérfano,
que en su nombre acusa á otro, si no le prueba
el delito, allí ley 6. — Del acusador que no
prosigue la acusación, allí 1.19 al fin. — INo debe
ser dada al que acusa á otro que hiciera falsa
moneda, aunque no se o pruibe; et por que
razón, allí 1. 20. — Ni tampoco :e dará al here-
deio que acusa al que mató al testador, aunque
no se lo pruebe, et qiiandn, allí I. 21. — Pena del
acusado que hizo transacción con su acusador so-
bre el delito de que se le acusaba, allí 1. 22. —
Penas, no pasan á los herederos, £Íno en ciertos
cisos, allí II. 7, 8, 23 y 25 al fin. — Pena, debe
ser dada al acusador que iio prueba el delito, qual
el acusado debiera haber si se le probara , et
quando no, allí 1. 26 con las demás de aquel tí-
tulo. — Del denunciador de algún delito, si no
se probare, allí 1. 27. — En el cuerpo no debe ser
ílada á ningún testigo, aunque después que dixo
su dicho le desechen por alguna causa, et no valga
su testimonio, allí 1, 29. — Pena de los traydores
et de sus hijos, II. 2 y 3 tit. 2. part. 7. — Si será
dada á los que intentan la traycion, si la descu-
bren antes que la hagan, 1. 5 tit. 2 part. 7. —
Qual se dé á los que. dicen mal del rev, dicha
1.6. — Antigua del reptador que no probó el
riepto, sino que fué vencido en qualquiera ma-
nera que se hiciera la prueba, leyes 8 y 9
tit. 3 part. 7. — Antigua del reptador et del rep-
tado que se satian del campo antes que la lid
fuese acabada , 11. 2 y 4 tit. 4 part. 7. — Del rep-
tador que en tres dias que estuvo en el campo
con el reptado no le venció, allí 1. 5. — Délos irí-
lamados et de los que caen en algunos casos de
menosvaler, 1. 3 tit. 5 part. 7. — Si fuere dada
á alguno como no se debe, et mayor que el delito
inercciere, no por eso quedará infamado, 1. 6
tit. 6 part. 7. — Del que infama á alguno eontr, i
razón, allí 1. 8. — Pena de falsario deben haber el
juez et escribano que descidircn á las partes, an-
tes de la publicación, lo que los testigos dixeron
quando se hizo pesquisa, I. 1 tit. 7 part. 7. — Del
abogado que apercibe á la parte contraria de lo
que su parte hace, dicha 1. 1 . — De los que faisán
cartas del rey, ó hacen otras qualesquier falseda-
des, allí II. 4 y 6. — De los escribanos falsarios,
allí. — De los que tienen varas, pesos ó medi-
das falsas, 1. 7 tit. 7 part. 7. — De los que ven-
den una misma cosa á dos hombres , et reciben el
])recio de ambos, dicha I. 7. — De los medidores
de los térn)inos que falsamente miden , ó de los
contadores que falsamente aceptan, I. 8 tit. 7
part. 7. — Del que hace moneda falsa, ó cerce-
na la buena-» et de los que la mezclaren , ó hicie-
ren otra falsedad , allí 11. 9 y 10. — De homicida
no debe haber el que defendiéndose mata á otro ;
et en qualcs otros casos, 1. 2 con las siguientes,
tit. 8 part. 7. — De homicida debe haber el físico,
ó cirujano, ó boticario, que se mete á curar no lo
sabiendo hacer, allí 1. 6. — De los físicos ó espe-
cieros que venden yerbas para malar á alguno,
allí 1. 7. — De homicida debe haber la muger
preñada que come ó bebe algo para echarla cria-
tura , 1. 8 tit. 8 part. 7. — Del padre, maestro, ó
señor, que, castigando su hijo, discípulo, ó sier-
vo, le mata , allí 1. 9. — Del que al loco ó furioso
da armas, ó á otro que sabe quiere matar á al-
guno, allí I. 10. — ■ Del juez que falsamente da
sentencia en causa criminal, allí 1. 11. — Del
testigo que dice falsedad en su dicho, quando la
causa es criminal , 1. 1 tit. 7, y 1. 11 tit. 8 part, 7.
— Del padre que matare á su hijo, ó del hijo á su
padre , ó el nieto ó parientes á sus parientes, allí
i. 12. — De los que castran ó hacen castrar hom-
bres libres, ó siervos, 1. 13 tit. 8 p.7. — Del que
mata á otro á tuerto ó á traycion, allí 1. 15. — De
los sirvientes que no acorren á su señor, viendo
que le quieren malar, ó quiere él matarse á sí, ó
á su muger, allí 1. 16. — No debe ser dada al que in-
juria á otro, si prueba que en ello dixo verdad ;et
quando debaser admitido aprobar esto, II. I y 2
tit. 9 part. 7. — Del que hace cantigas , ó famo-
sos libelos, en público ó en secreto, allí I. 3. —
Del que remeda á.otro, allí 1. 4. — De los que
siguen ó envian mensajes á las vírgenes ó á
otras uiugeres que viven honestamente, allí 1. 5.
— De los que maliciosamente emplazan á algu-
nos, ó les mueven pleytos de servidumbre, ó
prenden sin mandamiento del juez, allí 1. 7. —
De los que sin mandamiento del juez entian la
casa et bienes del enfermo que está yaciendo, allí
1. 11. — De los que quebrantan los sepulcros ó
desentierran los muertos, allí). 12. — De los que
deshonra.'-en los difuntos, oles impidieren que
no se sotierren , ó de los que emplazaren á los
herederos de sus deudores dentro de nueve dias
después que murió, allí 1. 13. — Diferente debe
dar el juez al que injurió á otro atrozmente, que
128
tÑDieE DEL -¥t:x:Tb
no al que le injurió livianamente, allí 11.20 y 2 1 .
— Et por un yerro et delito no debe uno recibir
dos penas, dicha K 21. —Pena de los que hacen
asonadas de caballeros, ó peoneS, aunque no ha-
gan daño, 1. 2 tit. 10 part. 7. — ' De los que ro-
ban ó hurtan algo de la casa que se quema, allí
I. 3. — De los que cobran las rentas del rey
como no deben, allí I. 5. — Del juez que no
quiere conceder la apelación justamente ¡nter-
puestí, allí 1. 4. — iJe los que deniandiin por-
taziíos de nuevo en ali^un luiíar sin licencia del
rey, 1. 5 tit. 10 part. 7. — üe los que vienen á
juicio con hombres armados para espantará los
jueces ó testigos, allí 1. 6. — De forzador no debe
haber el que para se defender de otro, junta mu-
cha gente et armas, allí 1. 7. — De los que hacen
fuerzas, sin armas ó con ellas, allíl, 8 con las si-
guientes. — De los incendiarios, de qualquiera
estado et condición quesean, ailil. 9. — Del que
por sí mismo, sin mandado del juez, toma here-
damiento, ó cosa agena, allí II. 10 y 14 ; etquando
no cayga en pena alguna, allí 1. 11. — • Pena del
que no vuelve la cosa, acabado el tiempo para el
qual se la dieron, allí 1. 12. — Del duedor (|ue
por fuerza toma la prenda que dio á su acreedor,
allí I. 13. — De los que, sin mandado del juez,
fuerzan et compelen á sus deudores que les pa-
guen, 1. 14 tit. 1.0 part. 7. — De los que pren-
jden et fuerzan á los hombres del lugar do mora
su deudor, 1. 15 tit. 10 part. 7. — Del señor que
ipór fuerza entra et toma lo que diera en feudo;
•et qué en ei extraño que esto hace, allí 1. 16. —
Del prelado, ó cabildo, ó maestro, ó concejo, que
que por fuerza entra ó toma alguna cosa, ó lo
ha después por firme, allí 1. 17.'— De los que
íjuebrantan la tregua, ó la seguranza, ó la paz,
II. 3 y 4 tit. 12 part. 7. — De los robadores et
tle los que los ayudan, 1. 3 tit. 13 part. 7; et
hasta quanto tiempo delía esta pena ser deman-
dada , allí. — Pena del señor que consiente ó es
•alguna parte en el robo que sus siirvos ó cria-
dos hicieron, allí 1. 4. — Del que ayuda ó da
iCousejo para hacer algún híU'to, 1. 4 tit. 14
part. 7. — Del tutor ó curador que esconde al-
gunos bienes de su menor, ó del que tiene tahu-
rería pública en su casa, allí 11. 5y G- — Del hosta-
lero á cuyo huésped hurtan alguna cosa en su
«asa, allil. 7. — Del (pie aconseja al siervo de
alguno que hurle alguna cosa á su señor, ó á oiro;
i't de la pena del mismo siervo, allí I. 8. — Del
<kudor que hurtó á su acreedoi- la prenda que el
le habia dado, qual sea, 1. 9 tit. 14 part. 7. —
Del alfaya te ú otro oficial que recibe alguna cosa
para la aderezar, et dice que se la hurlaron,
iihoradiga verdad, ó no, allí 1. 10. — De los Oli-
via les del rey (jue no reparten la moneda como
et en la manera que el rey les mandó, sino en
otra manera, ó en cosas suyas, allí II. 14 y 15.
— De los monederos ipie hacen moneda para sí
envuelta con- la del rey, dicha 1. 16 — De loscjue
iinrtan pilares, ó ladrillos, ó madera, ó cautos,
u otra cosa para meter en sus iaDores,.allí 1. 16.
— No deben dar al menor de diez años et medio,
ni al loco, ni al furioso, por el hurto que hicie-
ren, 1. 9 tit. l,yl. 17 tit, 14 part. 7. — De los
ladrones ó robadores, en poca ó mucha quanti-
da(l,allí II. 18 y 20. — -Del juez ó oficial del rey,
que hurta algo durante su oficio, ó lo toma ade-
mas, allí 11. 14 y 18. — De los encubridores de
ladrones, et de los (]ue les aconsejan que hurten, ó
dan para ello ayuda , dicha i. 18. — De los abi-
geos que hurtan los ganados, et de los encubri-
dores dellos, allí 1. 19. — Por hurto que fué he-
cho por el difunto, si pasará á sus herederos, et si
podrán ser conden.idos á ella, como el difunto,
allí 1. 20. — De los que hurtan algo de los bie-
nes del difunto, allí 121. — Del que hurta ó sa-
ca hijos ó siervos ágenos para los vender á los
enemigos, 11. 22 y 24 tit. 14 part. 7. — Del que
defiende que el señor busque en su casa al siervo
fugitivo, ó el marido á su u)iiger, ó el padre á su
hijo, dicha 1. 24. — No debe haber el menor á
cuya casa se acogió ó se escondió el siervo de
otro;peroel mayor sí, allí 11. 24 y 25. — No debe
haber siempre el que encubre en su casa al siervo
de otro, et quando sí, allí II. 25 y 26. — Del que
esconde en su casa al siervo del rey ó de alguna
ciudad, allí 1. 28. — De los que corrompen los
siervos de alguno, haciéndolos malos, ó de
malos peores, allí I. 29. — Del cjue muda los
mojones de las heredades ó' de otros quales-
quiera términos, allí 1. 30.-^ Del que da algún
daño á otro, ora sea por sí mismo, ora man-
dándolo dar; et de la pena del que cumple tal
mandamiento, 11. 2, 3, 4 y 5 tit. 15 part. 7. ^
No debe ser dada alojue, por miedo del fuego que
viene por alguna hacera, derriba la casa de su
vecino, allí 1. 12. — Del señor de cuya casa echa-
ron algo que hizo daño á alguno, et de los hos-
taleros que cuelgan á las puertas cosas (|ue d;iuan
á los que pasan , allí II. 25 y 26. -^ üel mando
que acusa ásu nmger de adulterio, etno lo prue-
ba . 1. 3 tit. 17 part. 7. — Del que maliciosa-
mente corta ó ariatica ái'boles, ó viñas, ó
parras, ley 28 tit. 15 part. 7. — De los que
hacen engaños, et de los que dan ayuda á
estos tales, ó los encubren, ley 12 título 16
part. 7. — Del adulterio, si se dará al guardador
que se casa con huérfana, ó casa con ella algún
hijo suvo,; ct del (pie tieryj algnn luiérl'ano me-
nor et le casa con su luja, 1. 6 tit. 17 p.u't. 7. —
Del mando <\i\f aconseja et consiente que su mu-
ger hagii adulterio, allí 1.'7. — Del que habiendo
sido avilado por algún marido que n(J hable con
su niuger, le halla después hablando con ella en
alguna casa, ó c.dle, ó igle^ia, 1. 12 tit. 17 jiart. 7.
— No debe ser dada al marido que mata al
adúltero á (juien haiLi con su niuger; et quando,
allí 1. 13. — Et que, si mata á él et dexa á ella,
ó al revés; et (pié^seiá en el padre; et que pena
hayan niataiido al uno tan solamente, allíl. 14.
— Pena del huiubie ó ningerque comete et hace
DE LAS SIETE PARTIDAS.
123
-aíiuUerío, allí I. 15. — De la muger que comete
adulterio ron su siervo, dicha 1. 15. — De los que
á sabiendas se casan dos veces, allí 1. 16. — Del
incestuoso , et por qué razones este tal se pueda
escusar desta pena, 1. 3 tit. 18 parí. 7. — De los
que por halagos et inducimientos, ó en otra ma-
nera, sosacan las vírgenes, ú otras que viven ho-
nestamente, 1. 2 tit. 19 part. 7. — De los que
-Tuerzan ó llevan las vírgenes, lí otras mugeres
honestas, 1. 3 tit. 20 part. 7. — De los sodomí-
ticos, et de sus ayudadores et consejeros, 1. 2
lit. 21 part. 7.^ De los alcahuetes después que
les es probada la alcahuetería, 1. 2 tit. 22 p, 7. —
Et qual se dé al que alcahuetea á su propia mu-
ger, allí. — Pena de los adivinos , agoreros , sor-
teros, hechiceros, et truhanes, et quando les deba
ser dada, et porqué, 11. 2 y 3 tit. 23 part. 7. —
De los judíos que hacen otra cosa mas de lo que
les es permitido hacer, 1. 2 tit, 24 part. 7. — De
los cristianos que roban ó fuerzan los judíos,
haciéndoles agravios, allí 1, 5. — Del cristiano
que se torna judío, allí 1. 7. — Del judío que
yace con cristiana, allí 1. 9. — De la cristiana que
tuvo acceso carnal con algún judío, dicha 1. 9. —
De los judíos que no traen la señal que les es
puesta para que sean conocidos, allíl. 1 I. — De
los cristianos que fuerzan ó roban algo á los mo-
ros que viven entre ellos, 1. í lit. 25 part. 7. -^
De los cristianos que forzaren los moros á que se
vuelvan cristianos, allí 1. 2. — De los que baldo-
nan ó menosprecian á los nuevamente converti-
dos, 1. 3 tit. 25 part. 7. — De los cristianos que
se tornan moros, allí II. 4 y 5. — Et qué, si se
convierten después, allí II. 5 y 7. — Et por que
rav.ones se escusa de la pena el apóstata, allí 1. 8,
— Pena de uno de los cristianos casados que se
lorna judío, moro, ó herege, allí 1. 6. — No debe
ser dada al apóstata cinco años después de su
muerte, allí 1.7. — Del moro que yace con mu-
ger cristiana, allí 1. 10. — De los hereges, desjnies
que les fué probada su heregia, 1. 2 tit 26 part. 7.
— De los que acogen et encubren los hereges, el
quienes se digan estos, allí 11. 5 y 6. — De los des-
esperados , et de los asesinos, 11. 2 y 3 tit. 27
part. 7, — De los que aconsejan ó mandan ma-
tar, ó encubren á los asesinos, dicha 1. 3. — De
los blasfemos , agora sean caballeros, ó ricoshom-
bres, ó viles, ó judíos, ó moros, tí otros quales—
quiera, II. 2, 3, 4, 5 y 6 tit. 28 part. 7. — Del
carcelero que no da cuenta cada mes de los pre-
sos que tiene; et qual se dé al juez que lo disi-
mula, 1. 8 tit. 29 part. 7. — Del fiador de alguno
que huyó, allí 1. 10. — Del carcelero que trata
mal ó injuria á los presos , por qualquiera ra/.on
que lo haga, allí 1.11 . — En la cárcel, no debe ser
dada á ninguno, dicha 1. 11. — De los ^carceleros
á (juienes se les van los presos, quando les deba
ser dada ó no , allí 1. 1 2. — De los presos que quie-
bran la cárcel, qual sea, allí 1. 13. — De los que
j)or fuerza sacan algún preso de la cárcel, ó de la
prisión en que está, allí 1. 14. — De los que ha-
V.
cen cárcel nueva por su voluntad et sin mandado
del rey, allí I. 15. — De los jueces que, sabiendo
que uno tiene cárcel privada, no se lo ved<m, et
no se lo dicen al rey, dicha 1. 15. — Del juez que
injustamente pone á alguno á cuestión de tor-
mento , si le mata ó lisia, 1. 4 tit. 30 part. 7. —
Que cosa sea, et quantas maneras son della, et
por»qué razones se deba mover el juez á darla,
fet quando, et á quien , et en que manera, et por
quales delitos, et quando por los pensamiecitos;
et por que razones la puedan crecer, ó menguar»
ó quitar del todo, tit. 31 part. 7. — No debe ser
dada on la cara de ningiin delincuente, et por-
qué, allí 1. 6. — De muerte, en que manera debíi
ser dada, et como deban cortar la cabeza al áesto
condenado, dicha 1. G. — Una vez dada, no se
puede quitar ni enmendar, aunque el juez co-
nozca que erró, allí 1. 7. — Et qual sí, allí 11. 8
y 9. — Pena, no debe ser dada á ninguno por
sospechas, ni señales, ni presunciones, dicha 1. 7.
— Penas, por quales razones las puedan crecer ó
menguar los jueces, allí 1. 8. — Et quando lo
puedan hacer ó no, allí 1. 9. — Pena no debe
ser dada al menor de diez años et medio por nin-
gún delito, 1. 9 tit. 1, y 1. 17 tit. 14, y 1. 8 tit. 31
part. 7, y 1. 7 tit. I 1 part. 3. — No debe ser dada
'•' 'i'j" BP'' ^' delito del padre, et quando sí; ni
debe ser dada á unas personas por el delito de
otras, 1. 9 tit. 31 part. 7. — Et los jueces deben
estar mas aparejados para quitar auno de la pena,
que no para le condenar, dicha 1 . 9, y 1 . 1 2 tit. 14
pa.'t. 3. — Pena de muerte debe ser dada al des-
terrado por siempre que quebranta el destierro;
et qué, si fuese desteri-ado á tiempo cierto, I. 10
tit. 31 part. 7. — Debe ser dada publicamente,
et no en escondido, allí I. 11. — De muerte no
debe ser dada á la muger preñada hasta que para;
et en que pena cayga el juez, si se la diere, dicha
I. 11. — Quando se remita por el perdón, et en
que menera. Véase Perdón. — Por lev puesta al
hombre, estiéndese á la muger que delinque, aun-
que la ley no lo diga, 1. 6 tit. 33 part. 7. — Etno
se escusa de la pena el que dice que si algún de-
lito hizo que lo cometió con gran saña que había,
reg. 16 tit. 34 part. 7.
Pendón, qual se diga , et nadie le puede traer
cotidianamente, sino el rey, 11. 14 y 15 tit. 23
part. 2.
Pknitkncia, qué sea, et quando se imponga, et
porqué; et qual se diga penitencia solemne, et
de qué prive la tal penitencia al que la hace,
II. 17, 18, 19 y 20 tit. 4 part. 1.— Privada, qual
se diga, dicha 1. I9en el fin, — Verdadera, qual so
diga, et que cosas se requieran para que se pue-
da decir así, allí 1. 23. — Qual se deba poner por
un pecado mortal, allí 1. 28. — Por que razón se
deba hacersin tardanza et quando se está sano, allí
1. 38. — No cumplida, si hubo propósito de la
cumplir, no lleva al inlierno, allí 1. 46.^ — Pública,
impide que nadie se pueda ordenar. 1. 19 tit. 6
part. 1, — Solemne, haciendo uno, no se puede
I.
'330
l.NDICE DEL TEXTO
después c;isai'; pero si se casare , vale el casa-
miento, I. 14 t.t. 2 part. 4. — Guardada para la
vejí /. , ó para quando uno esté enfermo, semeja
que los pecados le dexan, et no él á los pecados,
allí i. 38.
J'knitente, quando podia confesarse con otro
sin licencia de su retor, 11. 32 y 33 tit. 4 part. 1.
Pensamiento, que cosa sea, et porqué haya así
nombre, et donde nace, et como debe ser hecho ,
11. 1 V 2 tit. 3, y 1. 10 tit. 13 part. 2. — Et
quar.do el hombre deba recibir pena por el mal
pensamiento que hubo, et quando no, 1. 2 tit. 31
part. 7. — Pensamiento es cosa que no se puede
escusar ; pero está en mano del hombre el usar
bien ó mal, 1. 6 tit. 23 part. 2.
Pensar, se deben las cosas que sirven al rey ,
1. 10 tit. 13 part. 2.
Peño, véase Prenda.
Peones , por tierra, quales deban ser en si, et
como los deban escoger, etquales, 1.7 til. 22 p. 2.
Perufr, como pueda el-hombre el señorío que
tiene en las aves et las bestias salvages, 11. 19 y
23 tit. 28" part. 3. — No debe el señor de la here-
dad el señorío que tiene en ella, aunque se le cu-
bra toda de aguaj allí 1. 32. — Pueden los hom-
bres las cosas por tiempo , et por que razón fué
esto así introducido, 1. 1 tit. 29 part. 3. -—Las
cosas por tiempo no pueden los menores ni mu-
jeres casadas, allí 1. 8. — Como pueda uno las
deudas que le deben, por treinta años; et como
las cosas arrendadas no se puedan perder por
treinta años, allí 1. 22. — Que personas no pue-
dan por tiempo sus cosas, estando ausentes, allí
1. 28. — Por quanto tiempo pueda uno la servi-
dumbre que ha en alguna cosa, no usando él, ni
otro por él, de ella, 1. 16 tit. 31 part. 3. — Se
puede la servidumbre en dos maneras, et en otras
algunas, allí 1. 17, y U. 16, 18 y 19 tit. 31 part. 3.
Véase Feudo y Emprestido.
Pérdidas, en guerra tienen galardón, et quan-
do, 1. 5 tit. 27 part. 2. — Pérdidas, en qué ma-
nera se partan entre los compañeros, quando al
principio no fué dicho nada dellas, 1. 3 tit. 10
part. 5.
Perdón, que provechos ocasiona, 1. 46 tit. 4
part. 1. — Perdones concedidos por el obispo,
quantos puedan ser, et en que partes se deban
guardar, 1. 45 til. 4 part. 1. — Que provecho
iraygan á los hombres, allí 1. 46. — Perdón del
rey, de que forma se dé; et allí no se quita la
querella que compete á la parte, 1. 12 tit. 18
part. 3. — En que casos sea obligado el prelado
á le pedirá sus subditos,!. 49 tit. 5 part. 1. —
Dado por el rey á alguno de algún delito, si
por esto será visto restituirle la fama que per-
diera, 1. 6 tit. 6 part. 7. — Et quien pueda remi-
tir la pena por el perdón, et qual se remita ó no,
1, 2 til. 32 part. 7.
Perdonar , puede el marido á su muger adul-
tera , et después vivir junto con ella sin pecado,
1, 2 tit. 9 part. 4. — La injuria, quando, et por
quales actos sea visto el injuriaao, 1. 22 tit. 9
part. 7. — Puede el marido el adulterio de su
muger, et denlro de quanto tiempo, et de su
efecto, 1. 15 tit. 17 part. 7. — Quando deban los
juezes á los hereges (jue se convierten el vuelven
á la fe, 1. 2 tit. 26 part. 7. — Quien pueda las
penas, et quando, et á quien, et en que manera
se haga el perdón, 11. 1, 2 y 3 tit. 32 part. 7.
Peregrino , si muriere en el camino , donde
deba ser enterrado, 1. 30 tit. 1 part. 6. — Debe
ser bien tratado de los hostaleros, et no le] deben
vender las cosas mas caras que á los otros, et de
la penade losque lo contrario hicieren. 1. 27 tit. 8
part. 5. — Etde la pena de los que embargan á
los peregrinos que no hagan testamento, 1. 30
tit. 1 part. 6. — Et como se deban poner en re-
cabdo los bienes de los peregrinos ó romeros
que mueren sin testamento, et por quien , et á
quien pertenezca, allí 11. 31 y 32. — Etcomo de-
ban ser guardados de todo mal los peregrinos ,
et de sus privilegios, dicha 1. 32.
Perjuros, por que juez deban ser castigados,
1. 58 tit. 6 part. 1. — Perjuro jio se dirá ser el
menor de edad, aunque jure mentira, 1. 7 tit. 11
part. 3. — En qué manera deba ser castigado,
allí 1. 26. — Quando no se diga el que viene
contra el juramento, ó juró falso, allí 1. 27. —
No es, aunque no cumpla el juramento, el que
no puede, ni el a quien mandan cosas ¡lícitas;
ni aun aquel que juró de pagar á tal término, si
la parte le prolongare eí tal término, dicha 1. 27.
— Ni el que juró en daño de su iglesia, ni el rey
en daño de su reyno, ni en otras muchas mane-
ras, allí 1. 28. — Perjuro será el que en el jura-
mento metiere alguna palabra dudosa ó engaño-
sa, 1. 29 til. 11 part. 3.
Perlados, de las iglesias, quienes et quales
deban ser, et porqué se llamen así; et que cosas
sean obligados á hacer, et de su poder, et de su
elección, et de su postulación ; et en que casos
puedan dispensar con sus sujetos, et quales sean
mayores que otros, et como han de ser reveren-
ciados, todo el tit. 5 part. 1. — Como deban ser
honrados, etdeban ser llamados señores, allí 1.66.
— Perlado, qualquiera que sea, que cosas deba
haber en sí para ser elegido, allí 1. 22. — Por
quales razones deba pedir perdón á sus sujetos ,
allí 1. 49. — Es obligado á meter paz entre sus
subditos, si están desavenidos, allí 1. 54. — Per-
lados, no han de herir á nadie , et de la pena del
que tal hiciere, 1. 56 tit. 5 part. 1. — No han de
jugará ningún juego, ni han de estar á verlo, ni
han de cazar por sus propias manos, 1. 57 tit. 3
part. 1. — No han de ser codiciosos, allí 1. 58.
— Quales vestiduras deban traer, et en que ma-
mera, allíl. 39. — Perlado frayle, no ha de traer
roquete, dicha 1. 39. — Et han de ser hospeda-
dores, allí 1. 40. — Perlado, de que manera deba
castigar á sus subditos, allí II. 48 y 50. — Como
deba proceder contra el clérigo que sospecha
estar amancebado, 1. 44 tit. 6 part. 1. — Perla-
DE LAS SIETE PARTIDAS.
ni
dos. (lcl)fn .iví-íar al rey, si sus fiiezfs fii?-
' gan bien ó no ; et lo mismo en todas las cosas que
ellos en tfn dieren ser á provecho de la tierra et
del rey, allí i. 48 en el fin. — Perlado no debe ser
quitado sin justa causa, 1. 23 tit. 7 part. 1. —
Mayor, no puqde entrar en religión sin licencia
del Papa, allí!. 9. — No basta que sea bueno pa-
ra que se pueda salvar, sino que ha de hacer que
sus sujetos lo sean , allí I. 16. — Puede ser de-
puesto por su negligencia, dicha 1. 16. — Perla-
dos mayores, en que manera podrán quitar las
imposiciones, sentencias et descomuniones de los
perlados menores, 1. 24 tit. 9 part. I. — Quales
donaciones puedan hacer de las cosas de su igle-
sia, et en que manera, et guando, 11.4, 5 y 6 tit. 14
part. 1. — Que cosas deban hacer con consenti-
miento de su cabildo, et quales no, et en que ma-
nera valga lo que hicieren con el tal consenti-
miento, allíl. 9 y 10. — En que manera deban
dar los beneficios, 1. o tit. IG part. 1. — Et dentro
de quanto tiempo deban proveer los beneficios,
allí 1.8. — Perlado debe ser elegido dentro de
tres meses, dicha 1. 8. — Perlados, si juraren al.
go contra su iglesia, no son obligadosá lo cum-
plir, 1. 28 tit. 11 part. 3. — No pueden arrendar
sus veces, ni pueden poner vicarios por precio
que les den, I. 8 tit. 17 part. 1. — Por que ra-
zones deban echar pechos á sus subditos , 1. 3
tit. 22 part. 1; etque deban probar, allí 1. 12. —
En que cosas puedan et se digan agraviar á sus
subditos, allíl. 14 con las siguientes. — Menores,
como los arcedianos, ó los arciprestes, ú otros, si
podrán sentenciar las causas matrimoniales, et
dar sentencias de divorcio, et quando, 1. 7 tit, 10
part. 4. — Deben jurar de guardar fidelidad á
su rey, 1. 5 tit. 15 part. 2. — Si podrán dar en
feudo algunas cosas, et quales, 1. 3 tit. 26 part. 4.
— Perlado, si, estando él delante de la iglesia,
recibe algo en depósito, como debe el tal depó-
sito ser restituido, 1. 7 tit. 3 part. 5. — Si ha
necesidad de consentir en el trueco que se hace
de unas cosas espirituales con otras, 1. 2 tit. 6
])art. 5. — Que entra, ó manda entrar por fuerza
alguna cosa de otro, en que pena cayga , ó si lo
ha después por bueno, 1. 17 tit. 10 part. 7. —
Perlados son en lugar de los apóstoles, 1. 3
tit. 10 part. 2. — Perlado, no puede ser casado,
1. 35 tit. -5 part. 1. — Debe ser muy. medido en
comida et bebida, allí 1. 36. — Que no sabe cui-
dar de su casa, mal cuidará del obispado, allí
1. 59. — Debe predicar, et mostrar la fe de Cris-
to, allíl. 41. — Debe ser buen ordenador de su
iglesia, allí 1. 60. — Deque cosas debe hacer limos-
nas, allí 1. 40. — De que cosas debe ser sabedor,
allí 1.37. — De mala vida, debe haber tantas penas
quantos fueren los malos exemplos , allí 1. 42. —
Debe ser casto et vergonzoso, allí i. 38. — Perlados
en España, porque, los elige el rey, allí 1. 18. —
Perlado, no debe mostrar al pueblo lo que no
conviene, allíl. 51. — Quando no puede desco-
mulgar á los d£ su jurisdicción, 1. 9 tit. 9 jxirt. 1.
— No dvhe ser barajador, 1. 54 tit. 5 part. 1.
Debe cuidar de su casa, j)ara que nada falte ásu
familia, allí 1. 59. — Quando yerre en sus hechos,
1. 17 tit. 22 part. 1. — Debe tener clérigos en
su couipañí;i, para que lomen ejemplo de su
buena vida, I. 59 tit 5 part. 1. — Perlados d.-
oficio, que pueden hacer quando visitan, I. G
tit. 22 part. 1. — En que casos no pueden exco-
mulgar iii absolver, 1. -22 tit. 9 part. 1.
Personas, quales puedan, et quales no puedan,
ganar algunas cosas por tiempo, II. 2 y 3 tit. 29
part, 3. — Quales no puedan, estando ausentes ,
perder sus cosas por prescripción de ningún tiem-
po, aliíl. 28. — Ilustres, (¡uales se digan, et si po-
dían, en lo antiguo, estos tales tener barraganas;
et quales debían estas ser, 1. 3 tit. 14 part. 4. — Vi-
les, quales se digan con las que las personas ilus-
tres no se pueden casar ni tener por barraganas,
dicha 1. 3. — Grandes, no deben razonar por sí l'S
pleytos,et deben nombrar piocurador, I. 11 tit. 5
part. 3.
Personero. vép.se Procurador.
Persuadir , no debe nadie al rey cosa que no
sea verdad, et de la pena del que lo contrario
hiciere, 1. 5 tit. 13 part. 2,
PíRTENECER , et quales cosas pertenezcan al se-
ñc;;íü del reyno , 1. penúltima tit. 15 part. 2, v
1. 9 tit. 4 part. 5.
Pesar, et si las cosas que se suelen pesar ó me-
dir, se empeoran ó en mejoran después de vendi-
das, cuyo deba ser el mejoramiento ó daño, 1. 2 5
con las siguientes, tit. 5 part. 5. — Et que pena
debe haber el que pesa algo con pesos falsos,
1. 7 tit. 7 part. 7.
Pescadores, si hacen fuegos en los navios, de
noche, por facer perder los que vienen cargados,
que pena deban haber, 1. 11 tit. 9 part. 5.
Pescados, que se crian en la casa que es ven-
dida á alguno , si serán del vendedor ó del com-
prador de la casa, 1. 30 tit. 5 part. 5. — De quie-
nes sean , I. 17 tit. 28 part. 3.
Pesos, falsos teniendo uno, en que manera de-
ba ser castigado , dicha 1. 7.
Pesquisa, qué quiere decir, et á qué tiene pro,
et quantas maner¿is haya della, et quien la puede
mandar hacer, et sobre que cosas, II. 1, 2 y 3
tit. 17 part. 3. — -No se debe hacer con hombres
viles et sospechosos, allí 1. 9. — Con quales es-
cribanos se deba hacer, allí 1. 10. — Et de la
forma de la carta que da el rey para que se
haga pesquisa sobre algún delito, 1. 24 tit. 18
part. 3.
Pesquisidores, quien los pueda dar, et que co-
sas deban guardar et hacer, et quales no; hay
otros pesquisidores que los ponen las villas, II. 1
y 2 til. 17 part. 3. — Quienes se digan, et que cosas
deban pesquisar, etquienes lo puedan ser, et quie-
nes no, allí 11. 3 y 4. — Quantos deban ser; et que-,
si hay contienda entre algunos términos, allí 1. 5.
— Pe^()Ulsidür, no lo puede nadie desechar, et
quando sí, allí 1. 6.- — Pesquisidores, de donde les
132
IiM)ICE DEL TEXTO
Ueban dar, et quien, su salario; et qué, si el pley to
es sobre términos, allí 1. 7. — Como deben ser
honradoset guardados, etqual deba ser esta guar-
da; et de la pena de los que les hiciesen mal, allí
1, 8. — Deben jurar antes que vayan á su pesqui-
sa; et qué deban hacer antes et al liempo (|ue es-
tan en ella, 1.9 tit. I7part. 3. — Etque hombres
deban llevar consigo, allí. — Pesquisidores, des-
pués de hecha la pesquisa , en que manera la de-
ban enviar á quien los envió, dicha ley 9. — ■
Quales escribanos deban llevar consigo, et quales
no, allí 1. 10. — Después de hecha la pesquisa, de-
ben dar traslado á las partes, et de que causas, allí
1, 11. — Que pena deben haber si no hicieren bien
et lealmente su oficio, allí 1. 12.
Pie, quantos dedos deba tener, 1. 1 en el fin,
tit. 13 part. 1. — De vaso agono, si le ayunta uno
con cosa suya , como se gane ó pierda el señorío
-del, 1. 35 tit. 28 part. 3.
Piedras, preciosas, hallando uno en la ribera
de la mar, como gane el señorío de ellas, 1. 5 tit.
28 part. 3. — Estando asentadas en alguna pa-
red de alguna casa, no se pueden vender; et
aunque se vendan, no se deben arrancar de allí,
1. 16 tit. 5 part. 5. — Se comprehenden debaxo
deste nombre armas, 1. 7 tit. 33 part. 7.
PiLADES, et Orestes, fueron dos muy grandes
amigos , los quales dieron un grande ejemplo de
verdadera amistad en el mundo, 1. 6 en el fin,
tit. 27 part. 4.
Pilar, et los pilares de alguna casa, no se pue-
den vender; et aunque se vendan, no se deben
arrancar, ni quitar de allí, 1. 16 tit. 5 part. 5. —
Et de la pena del que hurta los pilares para po-
ner en sus casas, 1. 16 tit. 14 part. 7.
Pilotos , quienes lo deban ser, et como deban
ser elegidos, et qual sea su oficio et su poder,
1. 5 tit. 24 píirt. 2.
r:.inAR, etsi uno pintare alguna cosa en tabla
agena, cuya deba ser la tal pintura, 1. 37 tit. 28
part. 3.
Pirata, que anda robando por la mar, que pe-
na deba haber por los hurtos que hace, 1. 18 tit.
14 part. 7.
Piélagos, quales se digan, 1. 8 tit. 33. part. 7.
Plantar, etque pena deba haber el que planta
alguna-cosa en agena heredad, la qual posee con
mala fe, 1.43 tit. 28 part. 3.
Plateros, si con el oro ó plata mezclan otro
metal, hacen falsedad, et deben ser castigados co-
mo falsarios, 1. 4 tit. 7 part. 7.
Plazas , et todas las otras cosas comunes á to-
dos los del pueblo, nadie las puede prescribir,
1. 7 tit. 29 part. 3;
Plazo, ó dilación, que cosa sea, et por quales
maneras fueron dados los plazos, et quien los
puede dar, ét á quien , et en que manera , 11. J y
2 tit. 15 part. 3. — Plazos para probar, deben ser
dados á las partes en juicio , et quanto tiempo
debe ser puesto en cada plazo, allí 1. 3. — Para
presentar testigos, quantos, et quales , deban ser
dados alas parles; et quales, si los testigos están
en ultramar, 1. 33 tit. 16 part. 3. — Dilatando ei;
rey en la deuda que está obligado uno á pagar á
dia otro á cierto, como esta prolongación deba
valer, 1. 33 tit. 18 part. 3. — Plazo debe ser se-
ñalado, et qual, á que den las dotes aquellos
que las prometen de dar, 1. 12 tit. 11 part. 4. —
Plazos, quales deban ser dados al que prometió de
tn<er alguno á juicio so cierta pena , antes que
le pidan la dicha pena, 1. 17 tit. 12 part. 5.—
Plazo, que cosa sea, et quando, et qual, et de
quanto tiempo le pueda pedir el heredero para
deliberar si aceptará la herencia ó no; et á qué
tenga pro, et á quien lo puede demandar, et á
quien no; et quales cosas pueda pedir el heredero
que le sean mostradas, 11. 1 y 2 tit. 6 part. 6. —
P^t mientras durare el plazo dado al heredero
para deliberar si aceptará ó no, no debe vender
ninguna cosa de la herencia; et quando pueda,
allí 1. 3. — Plazo, tomando el heredero para
aconsejarse, si no quisiere después la herencia,
como, et á quien la deba tornar, 1. 4 tit. 6 part. 6.
— Dentro del qual los testamentarios deben
cumplir el testamento del difunto, qual sea; et
qué, si difieren entre sí, 1. 6 tit. 10 part. 6. —
Que ponen á los maleficiados para departirse del
casamiento, como se debe entender, 1. 6 tit. 8
part. 4.
Pleyteante, que pena deba haber el que diere
algo al juez por que juzgue mal , 1. 26 tit. 22
part. 3. — Et quando no, 1. 52 tit. 14 part. 5,
Pleytos, temporales, quales sean, 1. 57 tit. 6
part. 1. — Criminales, quales se digan, 1. 9 en el
principio, tit. 4 part. 3. — Quales se deban pri-
meramente oir et determinar, 11. 4, 5 y 6 tit. 10
part. 3.' — Que fuerza hayan después que en
juicio fueren comenzados por demanda et por
respuesta j allí II. 3 y 8. — Quales se puedan li-
brar por jura, et quales no, I. 10 con las siguien-
tes, tit. 11 part. 3. — Pleyto, que se destaja por
juramento de las partes, vale tanto, etaun en al-
gunas cosas mas, que el que se destaja por sen-
tencia, 1. 15 tit. 1 1 part. 3. — Et otras veces vale
mas, si el pleyto se destaja por sentencia, allí
1. 16. — Pleytos, en que cosas se acaba todo por
jura que sea dada en juicio; et en quales cosas
no, 11. 1 8 y 25 tit. 1 1 part. 3. — Pleyto criminal
no debe probarse por sospecha, sino en ciertos
casos, 1. 12 tit. 14 part. 3. — Pleytos puédense
librar et acabar por muchas maneras, 11. 8, 13,
14 y 15 tit. 24 part. 3. — Et quales pueda li-
brar el juez por sentencia llanamente, aunque no
sepa de raiz la verdad dellos, 1. 7 tit. 22 part. 3.
— Pleyto sobre deshacer ó no el matrimonio,
no debe ser metido en manos de avenidores; et
como se deba , et por quien, en este caso dar la
sentencia, 11. 7y 8 tit. 10 part. 4. — Si acaeciere
entre el señor et el vasallo, por razón del feudo
que del tiene, quien entonces deba ser juez, 1. 1 1
tit. 26 part. 4. — Pleytos et composiciones que
algunos hacen antes de se abrir el testamento, no
DE LAS SIETE PARTIDAS.
nt
vaF<:^í'^^'l■'tíf. 2 pal t. 6. — Así civiles, como cri-
itiiiiaies, en qiianto tiempo se deban acabar,et sea
á ello obliijado el juez, 1. 9 tit. 6 part. 6, y 1. 7
tit. 21 part. 7. — Sobre las fuerzas et violencias
liedlas, deben primeramente ser librados que los
otros que nacen sobre la cosa forzada, 1. 18 tit. 10
part. 7. -— rieyto, no debe dilatarse, 1. 12 tit. 4
part, 3. — Metido en manos de avenidores, co-
mo se ha de librar, I. 38 tit. 16 part. 3. — Qual
puede ser metido en manos de avenidores, 1. 24
tit. 4 part. 3. — Pleytos, de!)en juzgarse por las
leyes, I. 15 tit. 1 part. 1. — Seglares, no pueden
juzgarse en luí;ares sagrados, 1. 1 tit. 1 1 part. 1.
Pobre, qual se diga, para que, si apelare al
rev , deba él mismo, ú otro por su mandado, li-
brar luego tal pleyío, I. 20 tit, 23 part. 3. —
Pobres, pueden usar de las cosas comunes délas
ciudades et villas, también como los ricos, 1. 9
tit. 28 part. 3. — Etel vestillos esobrapía, allí 1. 1 2.
— De alguna ciudad, si fueren dexados por herede-
ros de alguno, entre quales se deba partir laheren-
-cia,l. 20 tit. 3 part. 6. — Qualesnoseadmitanáacu-
sar á ninguno, I. 2 tit. 1 part. 7. — Et menores
penas de dinero deben ser puestas et dadas á
los pobres que á los ricos, 1. 8 en el fm, tit. 31
part, 7.
PoERFzv, tiae á los hombres en gran codicia,
(jue es raiz de todos los males, 1. 2 tit. 9 part. 2.
— Escusa á los padres que no sean obligados á
criar á sus hijos, et á los otros hombres que no
hagan loa que son obligados, 1. 4 tit. 19 part. 4.
PoDEK, especial se requiere para que el pro-
curador pueda pedir restitución por algún menor,
II. 14 y 15 tit. 5 part. 3. — Qual sea el que tieneel
padre sobre los hijos, de qualqui< ra natura que
sean, et sobre quales hijos no haya este poder,
11. 1 y 2 tit. 17 pait. 4. — En quanfas maneras
se pueda entender esta palabra, allí I. 3. — Et co-
mo puede ser establecido, allil, 4. — Poder, que
ha el padre sobre el hijo, como se de.'-hace por
muerte natural, ó por desterramiento , que se
llama muerte civil, et por qual desterramiento
no; et qué, si los padres son encartados, et que
juez cono/ca de esto; et por qual yerro el padre
pierda el poder que Isa en sus hijos; et si lepier-
de por alcanzar el hijo alguna dignidad ú olicio
público, et quales , et por le emancipar el p¿i-
íire ; et si podrá el padre tornar á su poder al
hijo que emancipó, si fuere desobediente, 11. 1 ,
2,3, 4,5,6, 7, 8, 9 y 10 hasta el fin, tit. 18
part. 4. — Para presentar, si pueda jvisar de
un hombre á otro, 1. 9 tit. 15 part. 1. — Que
otorga el curador, como se hace, I. 9G tit. 18
part, 3. — Que tiene el seíior sobre su tierra, qual
sea , 1. 13 tit. 1 part. 2. — Para acusar á un cu-
lador de sospechoso, como debe ser, I. 17 tit. 5
part. 3. — Del rey, nace de Dios, 1. 15 tit. 13
part. 2. — De concejo, ó común, como se otorga,
I. 98 tit. 18 part. 3. — Que el padre otoiga para
pedir su hijo que otro tiene contra su vohuitad,
como deba hacerse, f. 16 tit. 5 part. 3.
PoDEKio , espiritual , es lodo lleno de gracia
de piedad et de merced ; et por su unión con el
poderío temporal se raantieneel mundo, Proemio,
part. 2. — Poderío, qué sea, et eñ que manera se
tome esta palabra, I. 3 tit. 17 part. 4. — Qual hayan
los señores en sus siervos, etquando, 1. 6 tit. 21
part. 4.
Ponzoña, si luego que es dada á un hombre no
le socorren, va al corazón, et le mata, 1. 3 tit. 19
part. 2. — No se puede vender, 1. 17 tit. 5 part. 5,
y 11. 7y8 tit. 8 part. 7.
Portazgos, solos los emperadores ó reyes los
pueden poner, 1. 2 tit. 1 part. 2.— Portazgo, et
de la forma de la carta, quando se hace quita-
miento dél;et si el á quien es dado tal privilegio
podrá sacar del reyuo cosas vedadas ,1.11 tit. 1 8
part. 3 , y 1. 5 tit. 7 part. 5. — Et que portazgos
sea obligado á pagar, aunque tenga esta quita-
ción et privilegio, dicha 1. 11. — Portazgos, de
que cosas se deba dar, et por que causa se dé,
et á quien , et quien sea obligado á lo dar, et de
la pena de los que van por otros caminos por no
pagar el portazgo, ó sacan cosas vedadas, 1, 5
tit. 7 part. 5. — Et que será en el menor de edad;
et si la pena de no haber pagado el portazgo no.
se pide dentro de cinco años, si podrá después,
pedirse al mercader ó á sus herederos, allí L 6.
— Portazgos, que nuevamente se ponen en algua
lugar, que parte deba el rey haber en ellos, et que
parte el lugar, 1. 7 tit. 7 part. 5 Véase Rkntas.
— Que antiguamente el rey llevó de algún lugar,,
él solo los debe haber, et otro no puede en ellos
tener parte, allí. — Portazgo, eii que manera,
debe ser pedido, 1. 8 tit. 7 part. 5. — No puede,
ser puesto por ningún hombre, ni por concejo,
ni iglesia, en el señorío del rey, sin su mandado,
1. 9 tit. 7 part. 5. — Et de la pena del que, sin
mandado del rey, comienza á demandar algún
portazgo en algún lugar, 1. 5 en el fin , tit. 10
part. 7.
Portazgueros, dentro de quanto tiempo de-
ban pedir el portazgo no pagado, I. 6 en el fin,,
tit. 7 part. 5. — Pío deben hacer sobejanía , ni
otra maldad á los mercaderes, sino basta crueles
tomen juramento de que cosas llevan, allí 1. 8. —
Si llevaren mas de lo que deben , que pena de«
ban haber; etqué, si no les es pedido nada hasta
ser pasado un año, ó ellos de su voluntad lo
vuelven, dicha 1. 8. — Si acrecentaren los por-
tazgos mas de lo que antiguamente era, ó los
iiiengiiaren maliciosamente, que pena deban ha-
ber ,\dU 1. 9.
PonTEROs, del rey, quales deban ser en sí; et
qué deben hacer, 1.14 tit. 9 part. 2. — Et son
semejados á la boca, allí.
Posada, no se puede hacer en la iglesia,!. 1
tit. 11 part. 1.
Poseedor, habiendo sido imo de alguna cosa, si
quando se la piden no lo es, no es tenido de res-
ponder sobre ella, 1. 10 tit. 14 part. 3. — De
buena fe, hace los frutos suyos, et quales et...
i Vi
JA'DICÍ-: DEL TEXTO
•-[liando no, 1. 39 tit. 28 part. a. -^ De mala i\:,
Lion puede sacar las despensas que hizo en la
cosa que así tiene, et cpiando, 1. 39 en el lin,
tit. 28 part. 3. — De mala fe, siendo vencido pur
juicio, debe toi-nar todos los frutos que llevó de
Ja cosa así poseida, 1. 40 tit. 28 part. 3. — De
Ijuena fe, como debe colorarlas despensas que
hizo en la cosa que compró, si fué vencido eu
juicio, allíl. 41. — De niaía fe, no puede cobijar
lo que gastó en la cosa que así tenia, et quando
si . II. 39, 42 y 44 en el Hn , tit. 28 part. 3. —
]3e mala fe, si en la cosa que tiene planta algo,
que pena dei)a haber por esto, allíl. 43. — -^De
Jjnena ó mala fe , quales despensas debe cobrar,
allí 1. 44. — De mala fe, puede no entregar la cosa
que así tiene, hasta que le paguen las despensas
necesarias que hizo en la tal cosa , allíl. 44. — De
mala fe, nunca puede ganar la cosa por suya,
]ior espacio de ningún tiempo, II. 10 y 11 tit. 29
¡.)art. 3. — Como gana por tiempo alguna cosa
])or suya, creyendo que la hubiera por alguna
íierecha razón no siendo asi, allí I. 14. — De al-
guna cosa que le fué mal pagada, creyendo que
ía debía halxr, si la hará suya, et quando, allí
1. 15. — Si podrá ayuntar el tiempo suyo con
el que la tuvo el de quien la hubo, allí 1. 16»
— ■ Poseedor de la cosa habiendo sido uno, por-
tjue la tuvo en prenda, no pierde su derecho,
aunque otro la prescriba después, allí 1. 17. —
De rosas raices, quanto tiempo haya menester
]mra ganar la cosa, allí II. 18 y 19. — De alguna
«•osa por espacio de treinta años, gánala por
tiempo ; ora tenga bnena fe, ora mala fe, allí
1. 21. — De buena fe por treinta ;;nos, si pierde
posesión de la cosa prescripta, puédela cobrar
de quien quiera, pero no del v( rdadero señor,
«licha 1. 21. — Por treinta años de alguna deuda
que debe á otro, como lá iiaga suya ))or este
tiempo ; et qué, en el que por lieinta años tuvo
arrendada alguna cosa , allí 1. 22. — En nombre
de otro, no puede prescribir, dicha 1. 22 en el
fin. • — De alguna cosa, si habiendo sido conde-
nado á que la restituya al acreedor, la n)albaratn,
ó engañosamente pierde, á qué dtba ser conde-
nado; et qué, si cesa el dolo, 1 . 19 tit., 13 part. 5.
Poseedor de una cosa, uo pierde la posesión, aun-»
que la desampare el que la tiene arrendada,
1. 13 tit. 30 part. 3. — Véase Herencia, y Posb
SION.
PosKER , alguna cosa de tiempo antiguo, hace
«¡ue se presuma ser señor el que así Ui poseyó,
]. 10 tit. 14 parí. 3. — Quando podrá un homlu-e
rosa que otro desamparó, et ijiiando no, 1. 49
tit. 28 part. 3; et qué, si es raiz, allí 1. 50. —
Puede uno alguna cosa, no solo por sí, pero por
otras muchas personas,!. 12 tit. 30 ])art. 3. —
— Et é! título de poseer basta contra el que pide
(\ señorío et no le prueba, I. 28 tit. 2 part. 3.
PosKsiON, que cosa sea, et en qué difiera de
ín j)rni>ifdad, 11. 21 y 27 tit. 2 p. 3. — Et que pro-
vecho venga dr la j)üsesion de una cosa , allí 1. 28.
— Posesión de la cosa que uno tli nc"al(|uifadíi de
olro, como pase en él, si después la conij)ríi al
señor, ó este se la dona, 1. 47 tit. 28 jiart 3. — Co- > '
mo la gane, et quando, uno, aunque no sea apo-is
derado de la cosa corporalmente , dicha I. 47.
— Como la ganen los compañeros en las co^=as
que uno dellos adquiere, aunque no tomen la
posesión deila corporalmente,!. 47 tit. 28 part 3.
— Tomando uno de la cosa desamparada de otro,
como la gane, et quando no; et qué, si con cuyta
la echó en la mar, I. 49 tit. 28 part. 3. — Et qué,
si la tal cosa desamp:irada, es raiz, allí 1. 50. —
Posesión, de la cosa prescripta por treinta años,
si tornase al señor, quando la haga suya, I. 21
al fin, tit. 29 p. 3. — Que cosa sea, et cuantas ma-
neras son deüa et como uno la puede ganar, II. 1,
2 y 3 tit. 30 part. 3. — No se da en las cosas
incorporales, et como las tales se posean , dicha
1. 1. — De la cosa, puédese tomar por el tutor
ó curador, ó por el síndico de algún monasterio
ó concejo, et gánase para los en cuyo nombre se
toma, allí !. 4. — Civil de la cosa no gana nin-
guno que la tuviere alquilada ó arrendada; perO;
ia natural sí, allí 1. 5. — Queriendo ganar uno,
q^ue haya menester hacer, allí 1. 6. — Gana uno
déla cosa, si le son entregadas las llaves, allí!. 7.
— Gana de la cosa aquel á quien dan la carta
della.ó las escrituras que de aquella cosa hay,
allí 1. 8 — De la cosa gana uno, por se la dar el
señor de la cosa, ó el juez; et qué, si es entregado
por mengua de respuesta, allí 1. 10. — De la cosa
comprada puede uno ganar por sí, ó por su pro-
curador, allíl. 11. — Teniendo alguno de al-
guna cosa, siempre se entiende que dura eri ella,
hasta que la desampare con intención de la no.
ti ner, aiií 1. 12. — Puede tener uno de alguna
cosa por si mismo, ó por su procurador, ó labra-
dor, ó amigo , ó huésped , ó hijo, ó siervo, dicha
1. 12. — Por quantas maneras se pierda, allí I. 14.
— No se puede tener de ningún lugar santo, ni
religioso, dicha 1. 14 en el fin. — De alguna casa
que se quisiere caer, si fuere por el juez dada á
los vecinos, quando el señor no quiere dar fian-
zas, si Id ganarán los tales vecinos, allí 1. 15. —
Pierden de sus cosas los ahorrados, si caen en
captiverio otra vez, allí k 16. — De las cosas rai-
ces, piérdese por muchas maneras,, all¡ 1. 17. — -
Et como la de las aves et licstias, allí I. 18. —
Posesión de la dote, ó de la donación /jioj-tcr
nupt'ns , quien la deba haber, et (¡uando; «tque-
derecho iiaya el marido en estas cosas, I. 7 tit. 1 1
part. 4. — Et propiedad difieren entre sí; pero-
algunas veces se toma una por otia, 1.10 tit. 33
part. 7. — De una cosa, se gana apodeíando de
ella el señor, 1. 10 tit. 30 part. 3.
Postulación, qué quiera decir, et quien j)ueda
ser postulado ; et para que valga qtiantos deban
ser los postuladores, 11. 24 y 25 tit. 5 part. 1.
POSTUMO, qual se diga, et si por nacer él se
quebrantará el testamento hecho antes, I. 20 tit. I
parí. 6.
DE LAS SIETE PARTIDAS.
rsr
Postura, y tase Condición.
Potestades , en Italia , á quienes séllame, etde
su poder; et que tiempo lo deban ser, 1.13 tit. 1
part. 2.
Pozo, puede uno hacerle en su propiedad, et
quando no, 1. 19 til. 32 part. 3.
Prados, propiamente, quaies se digan, I. 8
tit, 33 part. 7.
Preboste, qual sea, 1. 3 tit. 6 part. 1.
Preceptos, del derecho, son tres, 1. 3 tit. 1
part. 3.
Precio, no siendo pagado por la cosa com-
prada , entre tanto el señorío delia no pasa al
couipi'ador, aunque se la entreguen, 1. 46 tit 28
part. 3. — Del siervo , quando se deba dar al
señor, quando el tal siervo, por alguna bondad
que hizo, mereció la libertad, 1. 3 en el fin,
iit. 25 parí. 4. — Véase Emprestido. — Debe ser
nombrado ciertamente en la vendida; et qué, si
se poPiC en manos de alguno que le señale ; et
qué, si este le señala mayor ó menor de lo que
vale la cosa, ó si se muere, 1. 9 tit. 5 part. 5. —
Kt quando valdrá la vendida, et en que casos,
;ta¡i(jue no fuese nombrado precio cierto, allí
1. 10. =— Precio, si no interviniere en la vendida,
la tal vendida no vale, dicha 1. 10. — Véase Ven-
dida, y Comprador. — Precio que los arrendado-
res ó dlogadores prometieron de dar por la cosa
alogada, en que tiempo le deben pagar, 1. 4
íit. 8 part. 5. — Si fuere dado á algún maestro
por hacer alguna casa, ú otra obra, débele tor-
nar con los d¿iños et menoscabos, quando la hizo
falsamente , allí 1. 16. — Recibiendo uno por no
hacer algo que, según derecho et razón, está obli-
gado á no lo hacer, hace en esto gran torpedad,
1. 47 tit. 14 part. 5. — Quando deba ser tornado
al comprador de la cosa hurtada, et quando no,
1. 4 tit. 14 part. 7.
Predicador, no ha de andar en banquetes, ni
ha de ser comedor, ni bebedor; ni ha de tener
la cara bermeja , ni la boca, 1. 36 al fin, tit. 5
part. 1. — Que con sus obras no corresponde á
laspalabras, semeja álalegia, que lávalas cosas et
queda sucia, allí I. 42. — Debe predicarla fe,
aunque le hagan daño ó den pesares, allí!. 45.
— Debe huir de los dichos de los gentiles, allí
1. 44. — Qué ha de predicar, et que cosas ha de
tener en sí, allí 11, 41, 42 y 47. — Ha de mirar
siempre á quatro cosas, que tiempo, que lugar,
et á quien , et como, allí 11. 43, 44 y 47.
Predicar, no puede ningún religioso sin li-
cencia del mayoral, 1. 21 tit. 4 part. 1. — Et
como deba ser la predicación ,1.41 tit. 5 part. 1.
— Predicar no puede ninguna muger, 1. 26 lit. G
part. 1 . — Si se puede ó no á los hereges et des-
entendidos, 1. 46 tit. 5 part. 1.
Prefecto, pretorio, es gran dignidad, et qué
quiera decir; et si por ella el hijo saldrá del po-
der de su padre, 1. 8 tit. 18 part. 4. — Prce-
fectus iirbis^ et praefcctus orientls^ qual se diga;
et si saldrá del poder de su padre el que
es escogido para aigun oficio destos, allí ley 9.
Pregones, contra delincuentes fugitivos, como
se hacían, 1. 7 tit. 8 part. 3.
Preguntar, puede el juez á las partes en qual-
quiera parte del juicio, si viere convenir así á
la causa, 1. 1 en el fin, tit. 10 part. 3. — Como
deba el juez á aquel á quien da tormento, mien-
tras que se le da , 1.3 tit. 30 part. 7. — Et como
después que le tormentó, allí 1. 4.
Preguntas , quaies deba hacer el confesor al
penitente, 1. 26 tit. 4 part. 1. — Quaies se deban
hacer, antes que el pleyto se comience por de-
manda et por respuesta, á las quaies el demanda-
dor, ó el demandado, deba responder, 1. 1 tit. 10^
part. 3. — Entre litigantes se permiten en qual—
quieía estado del pleyto, dicha 1.1. — Et como el
demímdado se pueda arrepentir de la respuesta
que dio á la pregunta que le hicieron antes de
entrar en juicio, 1. 2 lit. 10 part. 3. — Pregun-
tas, deben hacer los jueces á las partes; el que
cosa sea pregunta, et que pro nace della, et quien
la pueda hacer, et sobre que cosas, 11. 1 y 2 tit. 12
part. 3; et qué aprovecha, 1. 2 tit. 13 part. 3.
Prelado, véase Perlado.
Prenda, que cosa sea, et quantas maneras son
de ella; et que cosas se pueden dar á peños, et
quaies no, aunque su señorías obligue, 11. 1, 2,
3 , 4 y 5 tit. 12 part. 5. — Véase, Emprestidos,
Deuda, Acreedor, Deudor.
Prendar, no puede uno á otro por cobrar su
deuda , sin mandado del juez, et de la pena del
que lo contrario hiciere, 1. 11 lit. 13 part. 5.
¡Ño deben á uno por el deudo que otro debe, et de
la pena del que esto hace, 1, 15 tit. 10 part. 7.
Prender, no debe un hombre á otro en las
asonadas, para Hevallo á su prisión, nile debe ma-
tar después de vencido, 1. 17 tit. 26 part. 2. —
Puede el maestro de la nao á los que después de
embarcados hicieren algún delito; pero no los
puede matar, 1. 2 tit. 9 part. 5. — Prender, quien
pueda mandar á los delincuentes, et quando pue-
den ser presos sin mandamiento del juez, et.por
que delitos, 11. 1 y2 tit. 29 part, 7. — Et cuales
jueces pueden mandar prender á los caballeros,
1. 3 tit. 29 part. 7.
Preñada, diciendo una muger que queda de su
marido que murió sin testamento, debe ser me-
tida en la posesión de los bienes de su marido, 1.16
tit. 6 part. 6. — Diciendo que queda una muger
de su marido , que guarda deben poner en ella
los parientes del difunto, allí 1. 17. — Quedando
la muger, si la metieren en posesión de los bie-
nes de su marido , si los poseerá verdadera-
mente, ó no, 1. 11 tit, 10 part. 7. — iN'o deb<»
ser muerta por ningún delito hasta que para, et
de la pena del juez que la ajusticiare, 1, 1 1 tit. 31
part, 7.
Presa, que llevaron los enemigos, si los que
van en el alcáncese la cobran, si la deben restituir
á sus dueños á quien fué tomada, ó si la harán
suya, et quando ; etque será, si con malicia dcxíui.
m
-^ÍÑ&^^^^Miu ■'ÍEXÍO
á la5(;acii5Í¡^os (iul' tengan la dlclia pr'éÍa*.'|5or 'fíría
nuche,!. 2ü tit. 2G part. 2. —Presas de los ene-
migos de la fe, son de quien las coge, 1. 20 tit. 28
part. 3.
Prescribir, como pueda por tiempo algún hom-
bre alguna cosa por suya, pensando cpie la tu-
viera por alguna dereclia razón, no siendo así,
1. 14 titulo 29 part. 3. — Como pueda uno por
tiempo, quando le dan manda de algún Hnado ,
creyendo que él era el á quien fué dexada, allí 1.15.
—Si se pueden las cosas niuehhs, allí 1. 9 — -No se
puede la cosa hurtada, allí 1. 5. — Et como podrá
uno ayuntar el tiempo que él tuvo la cosa, con
el tiempo que la tuvo el de quien la hubo, allí
1. 16. — -Prescribir puede qualquiera cosa por
espacio de treinta años quienquiera, ahora tenga
buena ó mala fe en ella, 1. 21 tit. 29 part. 3. —
Et el que prescribió la cosa con mala fe por treinta
años, si la pierde, ó viene á otro, no la podrá pe-
dir en juicio, porque no es el señor della, dicha
1. 21. — Et qué, si la prescribió por treinta anos
con buena fe, et después torna la cosa á poder del
verdadero señor, dicha I. 21 al fin. — Prescribir,
como pueda uno por treinta años las deudas que
debe á otros; et si será lo mismo en las locacio-
nes et alquileres, 1. 22 tit. 29 part, 3. — Prescri-»
bir no puede uno á algún hombre libre, por nin-
gún tiempo , allí 1. 24. — r Prescribir se puede la
cosa que fuere empellada á alguno por otro, et
quando, et en que manera, allí 1.27. — Etqué.si el
señor de la cosa que otro prescribe , cita en jui-
cio al poseedor que la quiere ganar por tiempo,
K 29 tit. 29 part. 3.
Prescripción, no ha lugar en las cosas del rey,
1. 1 en el fin, tit. 17 part. 2. — No ha lugar con-
tra los caballeros que están fuera de sus tierras
por mandado del rey, 1. 24 al fin, tit. 21 part. 2.
— No ha lugar en los bienes de los captivo?, 1. 5
tit, 29 part. 2; ni en las cosas sagradas, allí 1. 6.
— Por que razón fué introducida, I. 1 tit. 29
part. 3. — Etquales personas son las que pueden
ganar por prescripción de tiempo algunas cosas,
et <iuales no, allí 11. 2 y 3. — No ha lugar por
ningún tiempo en la cosa sagrada, ni en el hom-
bre Ubre, ni en el señorío de hacer justicia, ni en
los tributos, ley 23 tit. 32 part. 3, y I. 9 tit. 29
part. 3. — Ni en otras rentas reales, allí 1. 6. —
No ha lugar en las cosas comunes á todos los del
pueblo, et en (piales sí, allí 1. 7. — Et puede
la ciudad ó villa pedir al rey ó al juez merceil,
dentro de tpiatro años, |)ara que la prescripción
que corrió contra sus cosas no valga , dicha.l. 7^
■— Prescripción, si puede correr contra los meno-
res, et contra los hijos que están en poder de sus
padres, et contra tas mugeres casadas, allí 1. 8. —
Quando corra contra las dotes de las mugeres,
aun viviendo sus maridos, dicha 1. 8 en el fin, —
No ha lugar en el que compra tos bienes del loco,
ó huérfano; ni en el que compra los de otro
cual(|uieia á su persouero , corrompiéndolo
nialiciosaiiiente, allí i; 1 1 . — Para que valga, debe
él comprador tener buena fe en dos tiempQS^;allí
II. 1 , 2, 10 y 1 1.; — Prescripción , qual se re-
quiera para ganar las cosas raizes, ó incorporales ;
et por quanlo tiempo gánela cosaraiz el que i^
compra sabiendo que el que la vende no ha de*!
recho en ella, allí 11. 18 y 19. — Et quando se
dirá estar el señor en la tierra, ó non, para que
valga la prescripción, 1. 19 tit. 29 part. 3. — Et
como se debe contar el tiempo, quando el hombre
tiene la cosa , et se va el señor ó el tenedor della
fuera, allí I. 20. — Prescripción, qual se requiera
en el siervo , para que por ella se torne libre, allí
I. 23, y 1. 7 tit. 22 part. 4. — Contraías iglesias, .
qual deba ser, 1. 26 tit. 29 part. 3. — Prescrip-
ción no ha lugar contra algunas personas que es--
ten ausentes, allí I. 28. — Prescripción ya co-
menzada, interrúmpese de muchas maneras, dicha
1. 29, — Qual se requiera para ganar por tienipo
la servidumbre que uno ha en la cosaagena, !. 15
tit. 31 part. 3. — No ha lugar en el comprador
de la cosa agena, quando sabe que es agena , et
la compra; pero bien habrá lugar quando á buena
fe la compra, 1. 54 tit. 5 part. 5.. — Etconio, et
quando, et en que manera el menor sc pueda res-
tituir quando alguna cosa suya fué ganada por
tiempo, 1. 9 tit. 19 part. 6,
Presentes, quales deban et puedan los prela-
dos recibir, sin caer en simonía, 1. 5 tit. 17
part. 1.
Presidentes, de las provincias, mientras les.
duraba el oficio, no se podian casar, en lo antiguo :.
pero bien podian recebir barraganas, sin pena
temporal, 1. 2 tit. 14 part. 4.
Preso, siendo alguno por mandado del rey, no
debe ser suelto debaxo de fianza , et quando sí ,
1. 24 en el fin, tit. 18 part. 3. — Véase Premoek.
— Presos sobre delitos graves, no deben ser
sueltos dando fiadores, 1. 16 tit. 1 part. 7, y en
el Proemio tit. 29 part. 7. — Presa, no debe estar
la rauger juntamente con los hombres , allí 1. 5.
— Presos, como deben ser guardados hasta que
sean sentenciados, allí 1. 7. — Véase Cárcel , y
Carceleros. — Que quebrantan la cárcel en que
están, que pena deban haber por ello, allí I. 13.
— Et qué pena merecen aquellos que por fuerza
sacan algún preso de la cárcel, allí 1. 14. — Como,
etquando, deban ser atormentados, et por que de-
litos, et por quien, II. !y 2 con la siguientes, tit. 30:
part. 7, y véase Tormeinto , Preguntar y Pre-
gunta, — Preso, en cadenas, se equipara al que es
siervo voluntario, 1. 15 tit. 13 part. 2.
Preste, et de su oficio, et que deba hacer, 1. 9
tit. 6 part. 1.
Préstamo, como se haga la escritura, 1. 70
tit. 18 part. 3, véase Emprestido, y Emprestar.
Presunción, es manera de prueba, etqual, et
de su fuerza, et vigor, II, 8 y 12 tit. 14 part. :^. —
Hace la escritura privada , pero no prueba ,
K 114 tit. 18 part. 3.
Prevaricador, quien se diga , et de su pena,,
I. 15 lit. 7 part. 3, y 1. 1 tit. 7 part. 7,
DE LA.S SIliTE PARTIDAS.
137
'Primado, lo misino es que patriarca, et quien
st-íi , ct donde se diga, et de su lugar, 1. 9 til. 5
^Ijji t. 1. — Et que poder tenga sobre los arzobis-
"pos et obispos, allí 1. 10, et en que casos, allí
1.11, el en quantas iglesias le haya, allí 1, 12, et
que cosas pueda hacer, allí 11. 13 y 14.
'Primicerio, que quiera decir, et de su oficio,
1. 5 tit. 6 parí, 1.
Primicia, que quiera decir, et quien la mandó dar,
etqiiienes la deban dar,etáquienes, el de que co-
sas, et de que quantia, et como se debe partir, et
por cuyo mandado, et de la pena de los que no la
quisieren dar, II. 1 , 2 y 3 con otras, tit. 19 part. 1 .
Príncipe, quien se llame, et á quien perte-
nezca.este dictado et nombre, 1. 11 tit. 1 part. 2.
— Et que poder tengan estos en las tierras que
heredan , allí 1. 12. — Príncipes deben ser muy
guardados, 1. 2 tit. 14, y 1. 1 tit. 15 part. 2.
Prior, que quiere decir, et de su dignidad,
et de su oficio, 1. 3 en el fin, tit. 6 part. 1 , y 1- 16
tit. 7 part. 1. — No debe ser quitado sin justa
causa, 1. 23 tit. 7 part. 1.' — No puede ser ele-
gido por precio, allí 1. 26. — No basta que él sea
bueno para que se salve, sino que ha de enseñar
á que lo sean sus sujetos, allí 1. 16. — No debe
recibir por precio , ó por hacienda que tenga , á
ninguno por frayle, allí 1. 22. — En que manera
deba castigar sus frayles, 1. final, tit, 7 parí. 1.
— Et si por envidia ó malquerencia les castigare,
«s descomulgado por ello, allí.
Privilegio, que cosa sea, et en que cosas la
iglesia le haya, 1. i tit. 11 part. 1. — Qué quiera
decir, et de su forma, según la costumbre de
España, et puede ei príncipe poner maldición á
quien no le guardare, I. 2 tic. 18 part. 3. — De
lii iglesia, se estiende á los monasterios, ethospi-
lales, et otros lugares religiosos, dicha 1. 1 en
el fin.- — Quando se coníirma por el sucesor,
debe ser dicho en la confirmación todo lo que el
primero decia, 1. 2 en el medio, tit. 18 part. 3.
- — Después que es escrito, corno le deban sellar
con cuerda de seda, etc. allí 1. 3. — En qué di-
fiera de la carta plomada que da el rey en here-
damientos ó quitamientos que hace, allí 1. 4. —
Et otras cosas que son de valor debense escribir
en pergamino, las otras en papel, 1. 5 tit. 18
part. 3. — Por el qual quita el rey á alguno de
pecho, qual deba ser en sí, et de su efecto, allí
1. 10. — De portazgo, si es dado á alguno, que
portazgos deba pagar, con todo eso, allí 1. 11, —
Dando el rey á alguno de que pueda sacar del
reyno cosas vedadas, si por esto será justo dalle
privilegio de que por el sacarlas no pague nada,
1. 11 tit. 18 part. 3. — Privilegios nuevos, ningu-
no puede dar sino el rey, en su casa et corte,
ni confirmarlos viejos; pero las letras de justicia
sí, allí 1. 26, — Quien los puede juzgar, et de
que forma se deban juzgar et enmendar, allí I. 27.
-:— Privilegio del rey ha fuerza de ley, et dícese
ley privada, allí 1. 28. — Privilegios ganados oon-
tr.i la fe no valen j et cujjlra derechos del rey, dé-
bese esperar segunda yusión antes de admitirlos,
allí I. 29. — Ganados contra el común de algún
pueblo, no deben ser cumplidos luego, sino hase de
esperar segunda carta, dicha 1. 30. — Dados con ira
el derecho natural, no valen, allí 1. 31. — ^Piivi-
legio que se da á uno para que nunca sea tenido
de lesponder por la cosa que debe , no vale , allí
1. 32. — Por el qual el rey alonga el plazo de la
deuda que uno debe, como, et quando valdrá,
1. 33 tit. 18 part. 3. — Privilegios quanto tiempo
duren, allí). 34. — Et qué, si es sobre cartas fo-
reras, allí 1. 35, — Privilegios, quando se digan
ser alcanzados por engaños, et por que causas se
pierden , et se impiden unos á otros, 11. 36 y 37
tit. 18 part. 3. — Privilegio para traer pleyto
fuera del domicilio de la viuda , huérfano , viejo ,
etc. no vale, allí 1. 41. — Privilegios, quales va-
len et son perpetuos, et quales no; et por que
cosas se pueden pedir, allí 1. 42. — Privilegio,
estendiendo uno su privilegio á las cosas en él no
concedidas, piérdele aun en las concedidas, di-
cha I. 42. — Dado á algunos por el rey en lo que
ellos le pidieron, piérdenle , si una vez vienen
contra él, 1. 43 tit. 18 p. 3. — Sise torna en daño
de muchos, no d(.'be valer, dicha 1. 43. — Privi-
legios, quales valgan, et quales no; et quales car-
las sean generales, et quales especiales, allí It. 42,
44y 45. — Véase CvRTAS gkner^les.— Privilegio,
que desacuerda del común uso et estilo, no debe
ser creído, 1.44 tit. 18 part. 3. — Ellos traslados de
los privilegios, no deben ser recibidos, et quando
sí, dicha 1. 44 en el fin. — Privilegios, por quan-
tas razones los pueden los hombres desechar que
no sean valederos, allí 1, 111. — Et si uno pide
traslado de un privilegio , por que razones no le
deba ser dado en todo, 1. 113 tit. 18 part. 3. —
Dados por los reyes pasados, según entonces se
Uíriba en vida de aquel rey, valen, aunque sella-
dos no sean , ni tengan lo que los privilegios de
otro tiempo suelen tener; et qué, si están roídos
ó maltratados, allí 1. 114 al fin. — Privilegio,
mostrando alguno en el original, vale, et debe ser
guardado ; pero no, si mostrare el trashido, et
quando sí, dicha 1. 114 en el fin. — No escusa á
nadie de que no sea obligado á contribuir en lo
que es menester para reparar las cosas públicas,
et comunes á todos, 1. 20 tit. 32 part. 3. — Para
que en un lugar haya ferias et mercados nueva-
mente, debe ser guardado; et se perderá este pri-
vilegio , si el lugar á quien es dado no usa de él
por tiempo de diez años, 1. 3 tit. 7 part. 5. — Que
uno tiene para hacer suyas las cosas que hallare
en la ribera del mar, si valdrá para las cosas que
se echaron de la nave para la aliviar por miedo
de tormenta, 1. 7 tit. 9 part. 5. — Tiene el rey,
et la muger por su dolé, de que se prefieran á los
otros acreedores mas antiguos, h 29 en el fin , y
L 33 tit. 31 part. 5. — De los romeros et pere-
grinos, qual sea, II. 31 y 32 tit. 1 part. 6. — De
la herencia, á (juiencs se deba entregar (|Uiin(lo
son muchos herederos, 1. 7 tit. 15 part. 6 — Et
í$8
índice del texto
á qué sea obligado el que los tuviere, allí 1. 8, — •
Privilegios personales, no pasan á los herederos,
regla 27 tit. 34 parí. 7, — Et las palabras oscu-
ras de los privilegios como deben ser declaradas,
regla 28 tit. 31 part. 7. — Véase Donación.
Pkobar, no es obligada la parle (|iie niega, sino
en cosas señaladas, 11. 2, 3, 4, 5 y 6 tit. 14 pait. 3.
— Se pued<^n las cosas de iiniclias maneras, I. 8
tit. 13 part. 4 con las leyes siguietit.^— Como
deba el hijo ser del padre que la madre niega,
aunque el tal sea su marido, allíl. 9. — Et ha-
biendo uno sido señor antiguamente, siempre se
presume serlo, si no se prueba lo contrario, allí
1. 10. — Probar no se puede por sospechas el
pleyto criminal, et en que caso sí, 1. 12 tit. 14
part, 3. — Como se deba ser muerto el que mu-
rió en parles lexanas, si se le quiere heredar,
allíl. 14. — Etísi uno pagó lo que no debia, et
por esta causa revoca !a paga , si el otro niega
haber así sido, quien lo deba probar, allíl. 29. —
Et si el juez mandó proveer al lijo que uno ne-
gaba ser suyo, en salvo finca su derecho á am-
bas partes para probar si es su fijo ó no, 1. 7
til. 19 part. 4.
Procónsul, es dignidad; et qué quiere decir,
et si por ella el hijo se libre del poder de su pa-
dre, 1. 8 tit. 18 part. 4.
Procurador, que cosa sea ; et qué quiei'a decir,
et quien le pueda hacer, et quando le pueda po-
ner el menor, et quando el que fuese demandado
por siervo, et quien lo pueda ser, et quien no; et
quando lo pueda ser el caballero, ó los oficiales del
reyno, ó los que van en mandadería, I. 1 hasta la
1. 10 tit. 5 part. 3. — Quales personas pueden
serlo sin carta de personería, quando, et á que
condiciones, allí 1. 10. — Quales personas los de-
ben haber en sus pleytos para razonar por ellas
en juicio, no debiendo hacerlo por sí mismas, allí
1. 11. — En quales pleytos puedan ser dados, et
en quales no, allí 1. 12. — Piocurador, en que ma-
nera se deba hacer, et en que manera la carta
de piocuracion, 1. 13 lit. 5 part. 3. — Se puede
hacf r para siempre, ó hasta cierto tiempo señe-
lado, con condición, ó sin ella, dicha 1. 13 en el
fin. — Et como se deba hacer la carta de procu-
ración , et quantas cosas se deben nombrar en
ella, allí 1. 14. — Qué es lo que puede hacer, 1. 19
tit. 5 part. 3. — Qu^ quiere pedir entrega por
algún menor, en que manera deba ser puesto,
allí I. 15. — Que el padre pone para demandar
á su hijo que tiene otro, en que manera deba ser
puesto, allí 1. 16. — Et como se deba hacer la
carta de procuración quando quisiesen acusar á
algún guardador de algún huérfano por sospe-
choso, allí 1. 17. — Procuradores, muchos en un
jjleyto, en que manera se deben traer, et quando,
et qiial dellos ha de proseguir la causa, 1. 18
tit. h part. 3. — Que edad deban tener, ora sean
]>uestos para juicio,'ora paracobrar extrajudicial-
un.nte, 1. 19 til. .5 part. 3. — Et como valdrá lo
que hiciere uno conici procurador de otro, si no
tiene poder para ello, allí fl. 19 y 20.— r Proctua-
dor, por que causas no debe ser admitido en jui-
cio, si no diere fiadores de que el señor lo tendrá
todo por bueno, allí 1. 21 . — Et no basta que el
instrumento sea verdadero, si el tal procurador
es del reo, porque ha de dar fiadores de ralo, et
puédele fiar el mismo señor, dicha 1. 21 al fin.
— Procurador, debe responder ciertamente á
las demandas que le hacen en juicio ; et si no qui-
siere, ó no pudiere, halo de hacer el señor, 1. 22
t. 5 p.3. — Etcomo podrá el señor del pleyto qui-
talle, et poner otro, et quando no podrá, et por
que razones sí, 1. 24 lit. 5 part. 3. — Debe dar
cuenta, et entregar al dueño del pUyto todo lo
que le avino por causa del pleyto, et lo que el
ganará, allí 1. 25. — Procuradores, son tenudos
de jjechar ai dueño del pleyto lo que |)or su cul-
pa ó engaño se menoscabó, allí 1. 26. — Et en
cuyos bienes debe ser cumplido el juicio que
fuere dado contra el personero del demandado,
allí 1. 27. — Procurador, puede, en tres casos se-
ñalados, dar jura á su contendor en juicio, por
la qual se destaje todo el pleyto, 1. 4 tit. 11
part. 3. — No puede hacer el juramento de ca-
lumnia; et qué, si tiene poder especial para ello,
allí 11. 23 y 24. — Et quando pueda el procura-
dor,a!lí 1. 24. — Procuradores no pueden ser tesr
tigos en el pleyto que ellos amparasen, I. 20
tit. 16 part. 3. — Hacen los guardadores de los
huérfanos, para pedir sus cosas en juipio; et de
que forma se deba hacer la carta de esto, 1. 96
tit. 18 part. 3. — Procurador haciendo uno
para sus negocios, en que forma se deba ha-
cer la carta de personería, allí ley 97. — Dado
para un pleyto señalado, debe apelar; pero
no es tenudo de seguir la apelación ; mas el pro-
curador general sí, 1. 3 tit. 23 part. 3. — Dexa de
ser j>rocuiador luego que es dada la sentencia
definitiva; et si podrá apelar, et seguir la apelíi-
cion , dicha 1. 3, y 1. 23 tit. 5 part. 3. — Del
menor, no puede pedir restitución , si no fueic;
teniendo especial poder para ello, 1. 2 tit. 25
part. 3. — De uno, si comprase ])or mandido
de su señor alguna cosa, quando la buena ó mala
fe suya aj>roveche ó dañe á su señor, 1. I.')
tit. 29 part. 3. — De; alguno, puede ganar la
posesión de alguna cosa para su señor, et en su
nombre, 11. 3, 11 y 12 en el fin, tit. 30 part. 3.
— Puede intervenir en los casamientos; et va-
len, si el que le envia durare en el consenti-
miento hasta que el otro haya consentido, 1. 1
tit. 1 part. 4, y 1. 5 en el fin , tit. 2 part. 4. —
Si podrá hacer la acusación di I adulterio en
nombre del n)arido , ó no, 1. 2 tit. 9 part. 4. —
No puede intervenir en el dar de la libertad, et
(piando sí, 1. i tit. 22 part. 4. — Etbien se puede
hacer la compra ó la vendida por procurador,
quando los que contraen, ó la cosa que se vende,
están ausentes ,1.8 tit. 5 part. 5. — Procurador
de alguno puesto para vender alguna cosa, si la
vende, es obligado el señor á pasar por la tal;
DE LAS SIETE PARTIDAS.
íy.i
Tendida, et por las condiciones que puso, allí
1. 48,^ — Del rey, ó de otro alguno, si podrá reci-
bir promisión en nombre del que le puso, et de
que efecto sea , 1. 8 tit. 11 part. 5. — Et como
los señores pueden demandar lo que fué prome-
tido á sus personeros, allí 11. 8 y 9. — Procura-
dor de alguno, si podrá empeñar sus cosas, et
quando sí, 1. 8 tit. 13 part. 5. — Que demanda
alguna deuda en juicio , si vence al deudor , si
deben hacer la paga á él , ó al señor; et si podrá
este procurador hacer quitamiento de la deuda,
et quando, 1. 7 tit. 14 part. 5. — Quales deudas
j)ueda compensar con el deudor principal, ó con
el fiador, et quando, allí 1. 24. — Et no puedo el
tutor ó curador autorizar el hecho de su menor
])or procurador, sino por sí mismo, 1, 17 en el
íin , tit. 16 part. 6. — Procurador, no puede in-
tervenir en la acusación, 1. 6 tit. 1 part. 7. —
Bien lo puede ser el infame, 1. 7 tit. 6 parí. 7.
— Si podrá intervenir en el aceptar la herencia ,
I. 15 tit. 6 part. 6. — Del común, si podrá ga-
nar posesión de bienes, 1. 4 tit. 30 part. 3. —
(lomo et quando podrá vender cosa de su prin-
cipal, 1.61 tit. 18 part. 3. — Si puede nombrarle
el que es demandado por siervo, 1. 4 tit. 4 p. 3.
Procdkacion , que cosa sea, et quien la debe
dar, et á qiiien, et por que razón la deban dar, et
en que manera, 11. 1 y 2 tit. 22 part 1.
Pródigo, que tiene curador, no se puede obli-
gar por estipulación, 1. 5 tit. 11 part. 5. — No
puede ser tutor, 1. 4 tit. 16 part. 6.
Proerf.s, quienes sean , et quien deba ser ele-
gido para este oficio, et qual sea su poder, 1. 6
lil. 24 part. 2.
Profazamiento , véase Menosvaler.
Profesión, que cosa sea, et quienes la prome-
tan , et quantas cosas deban ser prometidas, 1. 2
lit. 7 part. 1. — Ha de ser hecha por carta, et
poiqué, allí. — Et puédese hacer antes que pase
el año del noviciado, empero no se ha de ad-
mitir, allí 1. 3.
Prohibición, hecha por el marido á alguno que
piensa le hace traycion con su muger, de que efecto
hea,l. 12 tir. 14 part. 3. — Puesta por el testa-
dor al heredero , ó legatario, de que no enagene
la cosa, quando valdrá, et quando no, 1. 44
tit. 5 part. 5. — Hecha por el acreedor al que
quiere comprar algo de los bienes de su deudor ,
de que efecto sea, 1. 8 tit. 15 part. 5.
Prohijado, por que razones le pueda el prohi-
jador sacar de su poder ; et si le debe volver sus
bienes,!. 7 tit. 16 part. 4. — Que parte deba ha-
ber en los bienes de aquel que le prohijó, allí
II. 8 y 9. — Siendo el nieto ó biznielf), f or el
abuelo ó bisabuelo, que derecho gane por esto en
losbienesdel prohijador, allí 1. 10. — Que partes
haya en los bienes de su prohijador, et si le po-
drá el padre dar substituto, et en que bienes, 1. 9
tit. 5 part. 6. — No puede casar con la muger del
que le prohijó, 1. 8 tit. 7 part. 4. — Véase Pro-
hijar, PnoHiJADOR, y Prohijamiento,
ProHiJADOR , es obligado á hacer j el dar cau-
ción de volver los bienes del prohijado á sus he-
rederos, si muriere antes de catorce años, 1. 4
lit. 16 part. 4. — No puede casar con la mu^er
del pioliijado, 1. 8 tit. 7 part. 4. — Por que razo-
nes pueda sacar de su poder al prohijado, et des-
hacer el prohijamiento, 1. 7 tit. 16 part. 4. —
— Quantü deba dar al que prohijó , de sus pro-
pios bienes ; et si podrá dar substituto á su pro-
hijado, et en que manera, et en quales bienes,
I. 9 tit. 5 part. 6.
Prohijamiento, que cosa sea, et quantas ma
ñeras sean del , et como, et quando por él se ein
bargue el casan)iento, 11. 7 y 8 tit. 7 part. 4. -
Etqué, si fuere desecho el prohijamiento, 11. 7 y
8 tit. 7 part. 4. — Prohijamiento deshace el ma-
trimonio ya hecho, et embarga el que se quiere
hacer, allí 1. 8. — Que fuerza haya, et por que
razones pueda deshacerse el prohijamiento,
quando el prohijador saca de su poder al prohi-
jado, 1. 7 tit. 16 part. 4. — Et estiéndese el pro-
hijamiento al prohijado et á todos sus hijos, si
los tuviere, dicha 1. 7. — Prohijamiento hecho
por adopcipn, que fuerza haya, etque diferencia
haya entre arrogación et adopción, et que parte
se deba al prohijador en los bienes del |)roliijado,
allí 11. 8 y 9, — Como se hace la escritura, I. 91
tit. 18 part. 3. — Véase Prohijado, Prohijador,
y Prohijar.
Prohijar, que cosa sea, et á quien se pueda
prohijar, ó no , et en quantas maneras se haga,
II. 1 y 4 lit. 16 part. 4. — Quien pueda; et qué,
si no pueden haber liijos; et si habrá lugar la pro-
hijación en los siervos, ó en los mozos que al-
guno tiene en guarda , II. 2, 3, 6 j 6. — Prohi-
jando uno á otro, si por tal prohijamiento se
romperá et anulará el testamento antes hecho
por el, 1. 20 tit. 1 part. 6.
Promesa, hecha á Dios, dtdje>e cumplir; mal.»
no debe cumplirse , 1. 1 tit. 8 part. 1.
Prometer, no puede ningtm jjrelado á ninguno
beneficios antes' que vaquen; et si será lo mis-
mo en el Papa, II. 10 y 11 tit. 16 part. I. — No
puede ningún cristiano que dará otro cristiana
por siervo á algún judío, ó moro ; pero á otro
ciistiano sí, 1. 22 tit. 1 1 part. 5. — Prometiendo
uno de matar á otro, ó de hacer otro mal, so
cierta pena, aunque no haga lo que prometió,
no caerá en ella, allí 1. 38. — Et qué, si cumplió
su prometimiento, et mató, ó hizo otro mal , di-
cha I. 38 en el íin. — Prometiendo uno á otro
algo Iporque ahorre su siervo , débeselo pagar si
le ahorrare; et qué, si después no quiere, 1.45
tit. 14 ])art. 5. — Uno de hacer alguna cosa por-
que le den algo, si recibe el precio, et después no
cumple lo que prometió, como, et quando
deba tornar el precio que llevó, allí 11. 42 hasta
la 46. — Uno de hacer alguna cosa fea , si no la
hace, si ha de restituir el precio (pié le dieron, et
quando, allí 1. 47 con las siguieut. — Uno algo
por fuerza, ó por engaño, si lo paga pudieii-
1V40
índice »éL' texto
doséfescasarpjordereclio, silo podrá después de-
mandar, allí 1. 49. — Una niuger de hacer maldad
de sil cuerpo por algo, si se lo dieren, et después
nocumplrlo (|iic prometió, si debe tornar lo que
recibió, ailí 1. 53. — Uno de dar á otro alguna
cosa porque no le descubriese si hubiese hecho
algún delito , si podrá repetir lo así prometido,
allí 1. 54. — Véase
Prometimiento, del padre de dar una de sus
hijas en casamiento, como se hacia, 1. 84 tit. 18
part. 3. — Qué quiera decir, et se puede hacer
no estando delante los que se desposan, et por-
qué, 1. 1. tit. 11 part. 4. — Hecho por el padre
de dar en casamiento una de sus hijas, á quien
toca escoger la hija, allí 1. 11.
Promisión, que cosa sea, et á qué tenga pro,
et en que manera se haga, et entre quales perso-
nas, et si se podrá hacer entre ausentes, 11. 1,2,
3, 4, 5 y 32 t. 1 1 part. 5. — No puede ser hc-cha
entre padre et hijo, ni entre siervo et señor, et
quando, allíl. 6. — Et como , et quando, puede
uno hacerla por otro , si no está debajo de su po-
der; et qué, si está ; el qué de los jueces et escri-
banos que la reciben en nombre de menor, ó de
otro, allí 1. 7. — Etqué será en los guardadores de
locos ó huérfanos, ó en el procurador del rey ó
de particular, allí 1. 8. — Et quando podrán los
señores pedir la promisión hecha á sus procura-
dores, dicha 1. 8 en el íin , y 1. 9. — Como puede
ser demandad¿i cuando fué hecha en nombre de
otro sin carta d(! personería, 1. 10 tit. 11 part. 5.
— Sobre hecho agcno, no se pueda hacer, ni vale;
et quando et en que cosas sí, allí 1 1. — Se puede
hacer en tres maneras; et de lo que la una dife-
rencia de la otra, et de los exemplos dellas, 1. 12
tit. 1 1 part. 5. — Dentro de quanto tiempo deba
ser ciunplida, et quando el que promete sea olili-
gado á los daños et menoscabos; et qué, si no se
le pidieren , allí 1. 13. — Hecha ádia cierto, ó so
condición, no se debe hasta que aquel dia venga,
ó la condición se cumpla ; et si se muere alguno
de ellos, si pasará á sus herederos, allí 1. 14. —
Para las calendas, ó en cada año simplemente,
quando.se deba cumplir; et qué, si se prometió de
dar no señalando sa/.on ni tien)po, allí 1. 15. —
Hecha debaxo de condición, et á dia señalado,
quando deba ser cumplida; et si se podrá pro-
longar, ó no, allí 1. 16 y 17.- — El hecha bajo
condición imposible, si valdrá lo así prometido,
dicha I. 17. — Etsi la cosa que uno prometió do
dar á otro se muere, cjuando será obligado á se la
j)agar,et quando no, 11. 18y 19 tit. 11 pai't.5. —
Et de qué cosas se pueda hacer promisión, etde
qualesno, allí 11. 20y21. — De cosa sagrada, ni de
dar cristiano por siervo á los moros , no vale, allí
1.22. — Et si uno promete un siervo de los suyos,
et ambos tienen un mismo nombre, es en su esco-
genciadarel que quisiere; etlo mismo es, quando
imo promete (le dar tal, ó tal cosa; et qué, si la una
dellas se murió, itlli 1. '2'i. — Promisión hecha por
esta letra E, esilemascle una cosa; pero si se, hace
jior esta letra O, es solo de una de ellas, allí 1. 24.
— Et como la pregunta et la respuesta deben
acordar en una misma cosa, para que valga la
promisión, allí 1. 26. — Promisión hecha por
fuerza, no vale; etsi valdrá, quando es fecha so-
bre la cosa de c|ue no es preguntado el que la
hace, allí 11. 27 y 28. — Hecha á los despense-
ros, ó mayordomos, ó á otro, de no le denuuidar
el hurto ó el engaño que le íiciesen, quando val-
drá ó no, allí 1. 29. — Siendo hecha por el señor
á su mayordomo , ó despensero , de no le pedir
nada, pues ya le dio cuenta, si se lo podrá pedir,,
si pareciere haber habido engaño en la tal cuenta;
et qué, si él habia pei'donádole el engaño, allí
1. 30. — Que es hecha en manera de usura, no
vale, allí 1. 31. — Hecha entre algunos que he-
reden los unos \os bienes délos otros, si valdrá,
et en que casos, allí 1. 33. — Et que pena deba
haber el que no cumple la promisión; et si fuere
puesta pena entre ellos, si se librará pagándola,
ó si demás deslo será obligado á ciuriplir la pro-
misión , allí 1. 34. — Et que pena merece el que
prometió de dar ó de facer alguna cosa á dia
cierto, si no lo hizo, allí 1. 35. — Et si uno pro-
metió de traer ajuicio á otro á dia señalado so
cierta pena , como la deba pagar, si no le traxertíj
allíl. 36. — Et que cosas escuseu al fiador qui^
prometió de traer á dia cierto alguno á juicio^
et por algún « mbargo derecho no lo pudo ado^i^
cir , allí ley 37. — Et si será lo mismo en las
penas prometidas fuera de juicio, allí. — Haciendp^
unos de hacer alguna cosa so cierta pena, aun(|Uje¡,
la promisión no valga , valdrá la pena allí puesti^^
et quando, dicha 1. 38 — Siendo hecha entr^jj
algunos de se casar so cierta pena, si no lo cum-
plieren, si la pagarán, allí 1. 39. — Hecha so cierta
pena, SI no se cumple, débese pagar la pena; pero
no, quando es puesta por razón de usura , ó en
otra manera semejante, allí 1. 40. — Véase Pro-
meter.
Propiedad, que cosa sea , et en qué difiera de
la posesión, ley 27 tit. 2 part. 3. — Quatido se
toma por la posesión,!. lOtit. 33 part. 7.
Propios, de cada ciudad ó villa, en qué se de-
ben et pueblen gastar, 1. 10 tit. 28 part. 3.— De
los emperadoi'es et reyes, quales sean, allí l.ll.
Provecho, común, no se debe embargar por el
particular, 1. 8 en el fin, tit. 28 pait. 3. — O da-
ño que viene á la dote, á quien pertenezca, al
marido, ó á la muger, 11. 18, 19, ¿O, 21 y 22
tit. 11 part. 4. — O daño que sobreviene á la
cosa ya vendida, á quien se acrezca, 11.24,25,
26 y 27 tit. 5 part. 5.
Prueba, que cosa es, el quien la puede hacer,
et sobre que cosas debe ser hecha, 11. 1 y 2 tit. 14
part. 3. — El quando el que niega sea obligado á
probar, allí 11. 2, 3, 4, 5 y 6 con las siguientes.
— Prueba, á quien deba ser hecha, et sobre
que cosas, allí 1. 7. — Debe ser hecha sobre el
negocio principal sobre que es hecha la deman-
da, ot no sobre otras cosas, ni el juez la ha de
DE LAS^SIKTK PARTIDAS.
141
ronsentir, dicha 1. 7. — Pruebas son de nmclias
niaiu'ras, allí I. 8, y 1. 119 lit. 18 part. 3. —
'PriieLa por vista de ojos, quando, et en que co-
'■sas se haga, dicha 1. 8, y la I. 13 del mismo tí-
tulo.— Pruebas, de que maneras sean en los
juicios, et deban ser para que se admitan, I. 118
tit. 18 part. 3. — Prueba del emplazamiento,
qnal sea bastante, 1. 1 tit. 7 part. .3. — Bastante es
haber tenido en algún tiempo la cosa demandada,
1.. 10 tit. 14 part. 3. — Sobre cosa de menor su-
ma , basta un testigo et el juramento, 1. 2 tit. 10
part. 3. — De menor edad, á quien loca hacerla
I. 4 tit, 14 part. 3. — En lo criminal, debe ser
como la luZjl. 12 tit, 14 part. 3. — Sobre cues-
tiones ó argumentos de filosofía, no,se admite,
et porqué, 1. 7 tit, 14 part. 3,
PuBLiCACtoN, de testigos, antes qi^e se haga, co-
mo deba el juez poner plazo á las partes que ven-
gan á oir los dichos de los testigos, I, 37 tit, 16
part. 3. — De lesftgos puede hacer el juez á pe-
dimento de la una parte, aunque la otra lo con-
ti'adiga, si fueren pasados los términos, dicha
ley 37.
Pueblo, que sea, 1. 5 tit. 2 part. 1. — Que
quiera decir, 1. 1 tit, 10 part. 2. — Et como el
rey le deba_amar et honrar, al!í 1. 2. — Et por
que razones deba hacer esto , allí I. 3. — Pueblo
es comparado á los árboles, 1. 3 tit. 10 part. 2.
— Como deba conocer á Dios naturalmente, et
par creencia, II. í y 2 tit. 12 part. 2. —Por que
razones deba haber fe en Dios , et esperanza en
él, et de los bienes que vienen al pueblo por
esto, allí 11. 3, 4 y 5. — Por que razón debe
amar áDios, et por que razón le debe temer, et
quales bienes vienen al pueblo por temer á Dios,
allí 11, 2, 6, 7 , 8 y 9. — Debe siempre codiciar
(le ver et oir bien de su rey , et no su mal; et co-
mo debe engrandecer el bien de su rey, el men-
guar et arredrar su daño, 11, 1 , 2 y 3 tit. 13
part. 2, — Debe holgarse con la buena fama de su
rey, et pesalle con la mala , et debe siempre de--
cir verdad al rey , et guardarse de le mentir , allí
II. 4 y 5, et aconsejarle lo mejor, allí 1. 7, — No
debe creer ninguna cosa que sea dicha contra su
rey rebatosamente; et como debe el pueblo co-
nocer et pensar lo que es á pro del rey, et no lo
que es á su daño , allí 11. 8,9 y 10. — Es obli-
gado á,hacer al rey cinco cosas, las quales pone la
1. 1 1 tit, 13 part. 2. — Debe amar , et temer , et
envergonzar, et obedecerá su rey, allí 11. 14, 1 5
y 16. — Debe honrar á su rey en dicho et en fe-
cho, et después de muerto, II. 17, 18y 19 tit. 13
part. 2. — Comodebe honrar al reynuevo, allí 1,20.
— En que cosas debe guardar su rey, et tam-
bién á su señor, qualquiera que sea, allí II. 25
y 26. — Como debe guardar al rey, et á la reyna,
et á sus hijos et parientes, et á las dueñas et don-
cellas que andan con la reyna, véase todo el tit. 14
part. 2. • — Como debe guardar á los hijos del
rey, 1. 1 tit. 15 part. 2. — Como se debe juntar á
defender su rey, ó sus castillos, de los enemigos,
véase el tit. 19 de la part. 2. — -Débese trabajar
de hacer linage para poblar la tierra, et como
esto se haga, et como el pueblo debe criar su li-
nage para servirse dél, 11. 1, 2 y 3 tit, 20 partí 2.
— Débese trabajar de labrar las tierras , et las
casas, et las otras cosas que ])ertenecen para su
sustentación et conservación, allí I. 4. — Et dé-
bese enseñorear el pueblo dt^ la tierra, et de las
cosas que son en ella, para acrecentaba, allí
II. 6, 7 y 8.
Puentes, et fuentes, et castillos , muros et for-
talezas, (lebense reparar et aderezar, et á cuya cos-
ta, el á quien pertenezca esto, 1. 20 tit. 32 part. 3.
Puertas, de las ciudades , son llamadas cosas
santas, I. 15 tit. 28 part. 3.
PuEUTO, et que forma se deba guardar quando
se hace carta entre el rey et algunos sobre la
guarda de sus puertos, 1. 17 tit. 18 part. 3. — -
Puertos, son comunes á todos los naturales et
estiangeros, 1,6 tit. 28 part. 3. — Quales se di-
gan, et qué playas, et qué piélagos, I. 8 tit. 33
part. 7.
Pupilo, quien se diga, 1. 4 tit. 11 part. 5, et
si podrá eslioular, allí.
Q.
'uADRiLLEROS, qué scü SH oficio, ct como deban
jurar de le hacer bien; et de la pena, si bien no lo
hicieren, 1. 12 tit. 26 part. 2.
QüARTA, que se debe á la iglesia, de que cosas
no se deba sacar, 1. 6 tit. 13 part. 1 .
QüARTA TREBRLiANiCA, dcbc sacar el fideicomi-
sario, quando restituye la herencia. I, 14 tit. .5
part. 6. — Qué cosa sea, et porqué se diga así,
et quando la ha de sacar el heredero, et quando
no; et si contará los frutos que recibió de la he-
redad, et quando no; et que parte de las deudas
del testador sea obligado á pagar por causa de
esta quarta parte que lleva, I. 8 tit. 1 1 part. 6.
QüARTA FALciDiA, qual se diga, et quando el
heredero la podrá retener para sí, 1. 7 tit. 6
part. 6, y 1, 1 tit. 11 part. 6, — No la podrá sa-
car el heredero, quando no hizo inventario, ó
anduvo en el hacelle maliciosamente, 11, 9 y 10
tit. 6 part. 6, y 1, 7 tit. 1 1 |)art, 6. — Puede sa-
car el fisco, quando sucedió en algunos bienes
por ser el heredero indigno, quando pagare las
mandas del testador, 1.16 tit. 7 part. 6. — Puede
el heredero sacar de las mandas, quando no
queda tanto de la heredad, que se pueda entregar
della, dicha 1. 16 al fin. — Et en que manera se
mengüen las mandas, 1. 2 tit, 11 part. (>. — Et
que tiempo deba ser mirado para que el here-
dero saque su quarta falcidia, allí 1. 3. — Quarta
falcidia , de quales mandas et quando no la po-
drá sacar el heredero, allí II. 4, 5 y 6.
QuASi CASTRENSE, pecuHo, quaÍ5e diga, et cuyo
deba ser, del padre, ó del hijo, 11. 6 y 7 tit. 17
part. 4.
QuEBRAíJTADOR , de la iglesia, que pena deba
haber, I. 10 til, 18 part. 1. — De la cárcel quando
ÍÍ2
índice del texto
está preso, en que pena c;lyí.^^ por ello , 1. 13
tit. 29 part. 7. — Et que pena deba haber el qne
quebranta la cárcel, para sacar por fuerza á al-
guno della, allí I. 14.
Quemar, pueden los jueces mandar el delin-
cuenu^que lo mereciere, 1. 6 lit. 31 part. 7.
QüHRf LLA, contra el testamento, quien la pueda
intentar, et quando, et antequien, et en que ma-
nera, et contra quien , 11. 1, 2 y 3 tit. 8 part. 6.
— - Et quando la podrán intentar los que fueron
tifslierados por el testador, allí 1. 4. — Querella
contra el testamento de su padre, hasta quanto
tiempo la puede poner el hijo menor de veinteet
cinco años, 1. 4 tit. 8 part. 6 en ti fin. — Contra
el testamento del padre, ñola puede intentar el
hijo, quando le fué dada su parte legítima por el
padre, ó algo menos; et quando, et en qué ma-
nera deba esto ser, allí 1. 5. — No la puede in-
tentar el que consintió et aprobó el testamento
de su padre, 1. 6 tit, 8 part. 6. — Et si el testa-
mento fuere quebrantado , et anulado por sen-
tencia dada contra él , con todo eso el hijo debe
haber su parte legítima, et débense pagar las
niajidas que el testador dexó, et dárselas liberta-
das, allí 1. 7. — Querellarse no puede ninguno
del engaño, quando él mismo lo supo, et se dexó
engañar, regla 25 tit. 34 part. 7.
Qiiestor, qué quiera decir, et que oficio sea el
de este ; et si por el el hijofamilias que le tiene,
saldrá del poder de su padre, 1. 10 tit. 18 part. 4,
y 1. 25 tit. 9 part. 2.
Quitamiento , qué ([uiera decir, et á qué tenga
pro, et en qué se diferencie déla paga; et quan-
tas maneras sean de quitamientos, et como se deba
hacer el quitamiento, et á quien, et como, 11. 1 ,
2y 3 lit. 14 part. 5. — Véase Paga. — De la deuda,
si le podrá hacer el procurador de algún acree-
dor, et quando, allí 1. 7. — Siendo hecho por el
acreedor de alguna parte de la deuda, quando
valga, et quando no pueda ser recobrado, et
quando sí, allí 1. 34. — Et si uno de los acreedo-
res quiere hacer quitamiento de la deuda al deu-
dor, ó departe della, et otros acreedores no ,
qual razón deba ser cabida, 1. 6 tit. 15 part. 5.
— Et como deben ser revocados los quitamien-
tos que hacen los hombres á sus deudores ma-
liciosamente, allí 1. 12.
X\aiz, qual hombre se dirá asi, quando en la
consanguinidad se ha de comenzar á contar de la
raiz, 1. 1 en el fin, tit. 6 part. 4. — Raizes, que
bienes se dicen, 1. 1 tit. 18 part. 2. — Por quanto
tiempo se prescriben, 1. 18 tit. 29 part. 3.
Raizes, echando el árbol en.wtra heredad , si
el señor de la tal heredad tendrá, et quando,
parte en el tal árbol, 1. 43 en el fin, tit. 28
part. 3.
Razón, aparta al hombre de los otros anima-
les, 1. 7 lit. 7 part. 2. — Razones, porque ios
parientes no pueden casar con sus parientas,
véase el Proem. tit. 6 part. 4. — De ciencia debe
darla el testigo, II. 26 y 30 lit. 16 part. 3.
Rebaño , vendiendo uno á otro, si al compra-
dor por juicio le sacaren parte de él , si el ven- .
dedor sera obligado á se la hacer sana, 1. 35 tit. 5.
part. 5.
Rebelde, no le admittn á apelar, 1. 9 tit. 23
part. 3.
Rebeldía, que cosa sea, 1. 9 tit. 23 part. 3.
Rkcabdadokes. (le las rentas del rey, si lasco*
bran>n como no deben, que pena deben haber
por ello, 1.5 tit. 10 part. 7.
Receptores, véase Pesquisidores.
Recibir, no deben por frayle á ninguno por
precio que dé, ó porque tenga hacienda, 1. 22
tit. 7 part. I . — Recibiendo uno paga por hacer
alguna cosa, débela restituir si no la hace, et en
que manera, 1. 43 tit. 14 part. 5. — Et qué, si la
cosa que promete hacer es torpe et fea, allí 11. 47,
48, 49 y 50 con las siguientes.'
Reconocimiento, que fuerza tiene, 1. 2 tit. 13
part. 3. — Qué sea, allí 1. 1.
Reconveincion, ante que juez deba hacerse,
1.32 tit. 2 part. 3.
Recusar, no se puede el juez después que el
pleyto fué ante él comenzado por demanda et
respuesta. I, 8 tit. 10 part. 3. — Recusado , si el
juez fuere, que deba hacer, 1. 22 tit. 4 pait. 2.
Rector, de los estudiantes, quien le debat'legir,
et qual sea su oficio, 1. 6 lit. 31 part. 2.
Refugiado, en la iglesia, por deudas, ni debe
servir, ni ser preso, pero debe pagar quando pu-
diere,!. 2 tit. 11 part. 1. — Et como puede el it o
ser sacado de la iglesia , allí I. 2.
Regatera , no puede ser niuger ni barragana
ele ninguna persona ilustre, 1. 3 lit. 14 jiait. 4.
Registrador, que cosas deba hacer, et á quesea
obligado, et como deba exercitar su oficio, di-
cha ley 8.
Registro , que quiera decir, 11. 7 y 8 tit. 9
part. 2. — Et los escribanos deben guardar los
registros, et que provecho nazca de esto, 11. 8
y 9 tit. 19 part. 3.
Regla, (¡ue cosa sea, et en qué difiera de la
ley, véase el Proemio, tit. 34 part. 7, y allí la
regla 1 con otras.
Reglares, quienes se digan, 1. 1 tit. 7 part. 1.
Rehenes, et si podrá ser dado en rehenes el
hombre libre; et qué, si lo prometido no se cum-
pliere, 1. 3 tit. 13 part. 5. — Et como el tal
liombre deba ser tratado, et quanto tiempo le han
de guardar , allí en el fin. — Et el que es dado
en rehenes, no puede hacer testamento, 1. 16
tit. 1 part. 6.
Regentes, del reyno, como et quando deben
dexaise, I. 3 tit. 15 part. 2.
Relación , del pleyto , deben los jueces hacer
al rey, si dudaren en él, et quando, et en que
manera, 1. 27 tit. 18, y I. 1 1 tit. 22 part. 3.
R.KLEGADO, qual se diga ; et si el padre fuere
relegado, si ^or esto perderá el poder que '""«»
DE LAS SIKTE PARTIDAS.
143
en sus hijos, et si podrá hacer testamento, 1. 3
tit. 18'part. 4 — Et quien pueda dar la sen-
tencia de relegación, et la de deportación, allí 1.5,
Religión , entrando uno, como debe ser he-
cha la carta sobre esto, 1. 88 tit. 18 part. 3. — •
Et los que entraron en religión , no pueden ha-
cer teslamenio, et quando sí, 1, 17 tit. 1 parí. 6.
Religiosa, aunque sea perlada, no puede ab-
solver, 1. 4 tit. 9 part. 1.
Religiosos, no pueden confesar, ni predicar,
ni bautisar sin licencia, I. 21 tit. 4 part, 1. —
No pueden ser jueces, I. 4 tit. 4 part. 3. — Si
después se casaren , no pueden ser obispos, 1. 35
tit. 5 part. 1. — No pueden spr curas de almas,
ni tener beneficio? , sin licencia de su prelado et
del obispo, allí 1. 63. — Si fueren electos obis-
pos, ó prelados, no pueden traer roquetes , allí
i. 39. — Religiosos, que quiera decir, et general-
mente de estos, prólogo, I. 1 , y por todo el tit. 7
part. 1. — Religiosos, et de la manera que deban
vivir en la orden en (|ue entraren , allí 1. 14 . —
Et en que lugares deban tener silencio, allí. —
Religiosos, iK) deben estar enfermos en sus egi-
das , sino en la enfermería, et por que razón,
dicha I. 14. — Religioso no debe quedar solo en
el monasterio, ni debe ser cura de almas, et
quando lo pueda ser, 11. 24 y 25 tit. 7 part. 1.
— Que es puesto por cura de almas, de que co-
sas sea exempio, et de quales no, et otras cosas,
allí I. 26. — Si fuere fugitivo, que pena deba ha-
ber, allí 1. 29. — Et quando se pueda pasar de
una orden á otra, allí 1. 8. — Religioso qué
quiera decir; et si se dirá muerto, quanto al
mundo, allí. — Si hiriere al frayle, no ha de ir
por la absolución á Roma, 1. 4 tit. 9 part. 1. —
No profeso, si se podrá salir déla orden quando
quisiere; etqué, si entró con propósito de no se
salir, 1. 7 tit. 7 part. 1. — Religiosos, no deben
aprender leyes ni medicina, 1. 28. — No pue-^
den ser pesquisidores, 1. 4 tit. 17 parí. 3. —
Que derecho ganen en las iglesias que tienen,!,
íinal, tit. 12 part. 1. — No han de dar nada,
porque les reciban en la orden, 1. 13 tit. 17
part. 1. — De que cosas puedan hacer limosnas,
I. 11 tit. 23 part. 1. — No deben ir á la guerra,
aunque la tal guerra sea dentro del reyno, et de
los mismos vasallos, 1. 3 después del medio ,
tit. 19 part. 2. — No pueden estar enjuicio sin
licencia de su mayoral, 1. 10 íit. 2 part. 3. — Etlos
bienes de los tales pasan luego con ellos en el
monasterio donde se entran, allí. — Religiosos,
no pueden ser procuradores de otro, sino s,(úo de
su monasterio, et con licencia de su mayor, 1. 5
en el fin , tit 5 part. 3. — Religioso, queriendo
ser uno, de que forma se deba hacer la carta so-
bre esto, 1. 88 til. 18 part. 3. — Si casase á algu-
nas personas, entendiendo él que hay impedi-
mento que lo estorbe, como deba ser castigado,
1. 4 tit. 3 part. 4. — Religiosos, no pueden su-
ceder en los feudos, et quando sí, ley 6 tit. 26
part. 4. — Si podrán sej- depositarios, 11. 3 y 7
tit. 3 part. 5. — Son hombres sin sospecha , et no
se creedellos que se quedarán con los bienes dé-
los otros, 1. 2 tit, 10 part. 6. — Nd'puedenser
fiadores de otros, et por que razón, 1. 2 tit. 12
part. 5. — Si podrán hacer testamento, 1. 17
til. 1 part. 6. — No pueden ser curadores de los
menores, et por que razón, 1. 14 tit. 16 part. 6.
— Et si el religioso es injuriado, el abad puede de-
mandar enmienda de aquella injuria, 1. 10 tit. 9
part. 7. — No puede tomar cosa alguna, et-quc
deba hacer, si voluntariamente algo le dieren ,
allí 1. 14. — Que promesas debe hacer, allí 1. 2.
• — Que derechos ganan en las iglesias que tienen ,
allí ley 5. — Qué deben hacer quando van á ca-
pítulo, 1. 17 tit. 7 part. 1. — Véase Lugar.
RhLiQUiAS délos santos, como deben ser guarr
dadas et reverenciadas, 1. 65 tit. 4 part. 1. — De
los santos, porqué se encierran en el altar, 1. 17
tit. 10 part. 1.
Remedar, et de la pena del que remeda á otro,
1. 4 tit. 9 part. 7.
Renegar, la fe, véase Apostata.
Rekovamiento, es como la fiaduría, et así la mu-
ger no se admite á esto, allí I. 17 en el fin.
Renovar, el por renovar uno la deuda qué lia-
bia comenzado á prescribir, si interrumpe la
prescripción, 1. 29 tit. 29 part. 3. — La obliga-
ción de que efecto sea, et quando se pueda Isa-
cer, et eti que manera, 1. 15 tit. 14 part. 5 con
las siguientes.
Rentas, de las iglesias, en que casos las puedan
llevar los clérigos, aunque no las sirvan, 1. 19
tit. 16 part. 1. — Quales sean propiamente del
rey, I. 11 tit. 28 part. 3. — De los beneficios, no
son espirituales, et así los tales frutos se pueden
arrendar, 1. 9 tit. 17 part. 1. — De los beneficios
de los clérigos, puédense aprovechar dellas en lo
que les es necesario ; lo demás no es suyo, sino
de Dios, 1. 12 tit. 28 part. 3. — Del rey, no las
puede ninguno prescribir ni ganar por tiempo,
1. 6 tit. 29 part 3. — De las ciudades, deben ser
gastadas primeramente en reparar los castillos,
muros et fortalezas , puentes, etc. 1. 20 tit. 32
part. 3. — De los portazgos que se ponen nue-
vamente en alguna villa ó ciudad , que parte deba
haber en ellas el rey, et qual la ciudad, 1. 7 tit. 7
part. 5. — Del reyj deben ser públicamente ar-
rendadas, et en almoneda , et nadie las puede te-
ner mas de tres años; et qué, si dentro de este
tiempo otro diere n)as de la tercera parte por
ellas, dicha I. 7. — Renta, que prometió uno dar
por alguna heredad que arrendó, no la debe, si
de la tal heredad no cogió ningún fruto por al-
gún caso fortuito ; et qué, si lo dexó de coger por
su culpa et por no estar bien cultivada la tierra,
1. 22 tit. 8 part. 5. — Et quando sea el arrenda-
dor obligado á la paga, aunque no coja frutos
ningunos por algún caso fortuito, allí 1. 23. — Et
si la heredad, por algún caso, viniere á valer mu-
cho mas, si el rentero será obligado á dar por
tila mas renta que la que prometió, dicha 1. 23,
144
índice del texto
— Rentas del rey, teniendo uno arrendadas, tá-
citamente es visto obligar á eslo todos sus bienes,
1. 23 en el fin, tit. 13 jjart. 5. — Et los bienes
de los cogedores de las rentas del rey son obli-
gados al rey hasta qne den cuenta dellas; et si
lo será el dote de su muger destos, allí 1. 25 —
Rentas del rey, si el que tiene cargo de las cobrar
lo hace como no debe, que pena deba haber, 1. 5
tit. lOpart. 7.
Renteros, véase Arkendadokes.
Renunciar, si podrá el heredero la herencia
que le pertenece por testamento, ó por parentes-
co, etquando, et en que manera, 11. 18 y i9 tit. 6
part. 6. — Renunciando el hijo ó el nieto la he-
rencia de su padreó abuelo, hasta quanto tieuipo
la podrá cobrar, ó no, allí 1. 20.
Reñir, en la casas del rey, que pena me-
rezcan los que tal hicieren, 11. 2 y 3 tit. 16
part. 2.
Reo, debe ser absuel to, si el demandador no pro-
bare bastantemente su intención, I. 1 t. 14. p. 3.
— Por que motivos puede escusarse de responder
ala demanda, 1. 9. tit. 3 part. 3. — Fugitivo, <s
llamado por pregones, 1. 7 tit. 8 part. 3. — Es mas
favorecido del derecho, que el actor, 1. 40 tit. 19
part. 3. — Acusado, si huye, que pena deba ser
dadaá su fiador, et quando, 1. 10 tit. 29 part. 7.
— Véase Fiador, y Acusado.
Reparar, las iglt sias, et comprar los libros , et
cálices et otras cosas necesarias, es obra pía. I. 12
tit. 28 part. 3. — Los castillos, et forlaiezas,
muros, caños, fuentes et puentes, á quien perte-
nezca, et á cuya costa, 1. 10 tit. 32 part. 3. —
Es obligado su casa ú otro edificio, el que le
tiene; pero no es obligado á le hacer de nuevo ,
sino en casos señalados, allí 1. 25. — Reparando
imo la casa ó edificio que tiene común con otros,
como deba cobrar las despensas que allí hizo ,
allíl. 26.
Repetir, la paga, véase Paga.
Repostero, del rey, qual deba ser en sí; et
que cosas deba hacer, 1. 12 tit. 9 part. 2.
Representación , hecha con hábitos de reli-
giosos, de la pena de los que tal hacen, 1. 36
tit. 6. part. 1.
Reptado, en que manera deba responder al riep-
to, 1. 4 tit. 3 part. 7. — Aunque no venga al plazo,
quien pueda responder por él al riepto, et quando,
et en que manera, allí 1.5. — Por quales razones
se escusaba de no responder al que le reptaba, et
quando podia esto hacer, qualquiera que fuese
el rcptador, 11. 6 y 7 tit. 3 part. 7. — Si no fuere
al plazo que le fué puesto, como debe ser con-
denado por el rey, et en que penas, allí 1. 9. —
Si podrá dar á otio que combata por sí, et
quando ; et qué será en el reptador, I. 3 tit. 4
part. 7. — Que cosa podia hacer en la lid , porque
fuese quito del todo; et en que pena caygan, él ó
él reptador, si se salen del campeantes que la
lid se acabe, allíl. 4 tit. 4 part. 7. — ^Si estuviere
tres diassin que pueda ser vencido en el campo,
queda libre, et como los fieles los deben sacaf
del campo, et darles á comer et beber; et que
pena haya el reptador que en aquellos tres dias
no venció al reptado, allí I. 15.
Reptador , véase Reptado»
Reptar, quien pueda, et á quien, et ante
quien , et en que lugar, et porque razones, 11. 2
y 3, con otras, tit. 3 part. 7.
Repudiar, queriendo el heredero la hacienda
d(íl difunto, como sobre esto se ha de hacer la
carta de repudiación, I. 101 tit. 18 part. 3^
Rescriptos, contra la fe, ó contra los dere-
chos del rey, ó contra el común del pueblo, ó
contra el derecho natural, ó alargando ladeuda, ó
para que no se pueda pedir, como se deban enten-
der, et de su valor, II. 29, 30, 3 1 , 32 y 33 tit. 18
part. 3. — Quanto tiempo duren, et por que co-
sas se pierdan, et quales se dicen ser alcanzados
por engaño; et quando uno impide et quita al
otro, allí II. 34, 35, 36 y 37. — Rescripto se-
gundo vale, aunque en él no se haga mención
d«i primero, si esta excepción no le fuere opues-
ta, dicha 1. 36. — Que alcanza el descomulgado,
no vale; niel que algimo alcanza, no haciendo
mención de como el pleyto es ya comenzado , ó
de otro algún hecho ; ó que es contra alguna pos-
tura, ó porque es ganada por otro sin ser procu-
rador suyo, allí II. 38 y 39. — Alcanzado por
uno, todos los á quien perteneciere comunal-
mente, se pueden aprovechar del, allí 1. 40.—
Dado contra viudas, huérfanos, viejos ú otras
personas miserables, no vale para que de la
causa se conozca fuera de sus domicilios, allí
1. 41. — Rescripto, qual se diga general et qual
especial, et quales hombres, sin los en él nom-
brados , se puedan traer ajuicio por el rescripto
general, allí 11. 45 y 46. — Rescripto especial,
qual se diga, et quando se podrán traer por él á
juicio otros hombres, á mas de los en él nom-
brados, allí 1. 47. — Et por quales rescriptos et
palabras se dé la jurisdicción á los jueces, allí
i. 48. — Rescriptos, quales deben ser cumplidos
sin pleyto ni juicio, allí 1. 52. — Alcanzados
diciendo mentira, no valen, et de la pena del
que así los alcanzare , allí 1. 53.
Responder , como debe el á quien es hecha
demanda sobre cosa que él posee de otro que se
la dio á guardar, etc. 1. 29 tit. 2 part. 3. — Ala
demanda, en que lugar deba el demandado, allí
1. 32. — Como deba en juicio el testigo, I. 11
lit. 11 part. 3. — Como deba á la acusación el que
fuere acusado de algún delito; et en que manera
se libre, et quando podrá dar fiador, et otras co-
sas, 1. 16 tit. 1 part. 7. — Al riepto, véase Rep-
tar, y Riepto.
Respuestas, quando el juez pueda pedirlas á
las partes litigantes, I 8 tit. 10 part. 3.
Restitución, qué quiere decir, et que prove-
cho nace della quando es concedida, et quien la
puede pedir, et en que manera, et de quales jui-
cios , et ante que juez, v*;ase el tit. 25, en la
DE LAS SIETE PARTIDAS.
145
|)art. 3-. — No e*s necesaria quando la sentencia
hié en sí niñísima, al!í 1. 1 en el ün. — En que
úeiiífio la deban pedir; et débenla conceder al
menor, quando prueba que le fué hecho engaño,
etc. i)l¡í I. 3. — Podrá pedir, dentro de cuatro
"^Sós, -la ciudad, contra la prescripción de sus co-
sas, J. 7 th. 29 part. 3, — Queriendo pedir uno
contra la prescri|)cion causad.i por estaré! ausente
por justa etprobablecausa, dentro de que tiempo
se deba pedir, allí 1. 28. — Dentro de quanto
tiempo la pueda pedir el menor contra su tutor
á' quien vendió alguna cosa de sus bienes, estando
debaxo de su poder, I. 4 t. 5 p. 5.— Et silos me-
nores de veinte et cinco años se quieren restituir
Contra la estipulación que hicieron, no teniendo
■curadores, si podrán, etcon¡o, 1. 5 tit. 11 part. 5.
^^ llestitucion se da á ios menores de edad f{ue
'no aceptaron la herencia que les fué dexada, ó
que la aceptaron como no debian; et qual, et
dentro dequanlo tiempo, 1. 13 tit. 6 part. 6. —
Que cosa sea, et á qué tenga pro, et quales me-
nores la puedan demandar, et porque razones,
ét quando, et en cpie manera pueda el menor des-
hacer lo que él mismo hizo, ó su curador, et
■qílando tal restitución no se les conceda, et
por que causas, 11. 1, 2, 3, 4, 5 y 6 tit. 19
part. 6. — Kestiíucion, se puede conceder al
'fv'áenor que aceptó alguna herencia á él dañosa,
'^>K")bando que lo era, allí 1. 7. — Ante cpñen la
■^ñieda demandar el menor, et quando, et en que
'manera debe ser fecha, et dentro de quanto
tiempo, allí 1. 8. — El si pasará esta restitución
' á los herederos del menor, dicha 1. 8 en el fin. —
' Como, et quando, et en que manera se dé al me-
nor, quando se prescribió alguna cosa contra él
' por tiempo legítimo, allí 1. 9. — Pueden deman-
dar las iglesias et los reyes, por la misma razón
f|Ue los menores, et quando, et en que mane-
ra, 1. 10 tit. 9 part. 6. — Et el que recibió al-
gtina cosa para cierto tiempo, si, venido el tiem-
po, no la restituye, et espei-a á que se lo manden
por sentencia, que pena haya, 1. 12 título 10
p;irt. 7.
Retencíox, no ha lugar en la cosa empres-
tada por la deuda que debia el que la emprestó
al que la recibió emprestaíla, et quando sí, 1. 9
tit. 2 part. 5. — ]Ni habrá tampoco lugar en la
co'^a <lepositada, quando el fpie la depositó debe
algo al depositario,!. 5 tit. 3 part. 5.
Retkner , pnede el acreedor la prenda que le
dieron, hasta ser pagado del todo, a>í de la jiri-
mcia deuda por la qual h]é dada la prenda, como
por la que después fuere liecli;i , allí 1. 22.
Retratíe, en los hechos , como ha de ser, 1. 30
tit. 9 part. 2.
E.ETUMDO, á la iglesia, en que casos le pueda
amparar, et en quales no; et en que manera se
deba hacer, 1. 2 tit. 11 part. 1.
Reverencia, deben los ahorrados á sus ahor-
radores, et á sus hijos et auiger; et si dcbeián la
' misma á los herederos extraño";, I. 8 tit. 22
V.
part. 4.' — Véase Attorrados, Señores , y Li-
BEIVTOS.
Revocai!, la sentencia, véase Sentencia. —
La donación , véase Donación. — El legado, ó
manda, véase Lvcado, y Testador. — La ena-
genacion que hace el deudor, véase AcREEnoa,
Deudor, y Enagenaciopt. — El testamento, véase
Testamento..
Reyes, de España , eligen en toda ella los obis-
j)os, et por que razón, ley 18 tit. 5 part. 1. —
Adonde sean obligados á dar los diezmos perso-
nales, 1. 11 tit. 20 part. 1. — No pueden tomar
á nadie lo suyo sin su voluntad; et si hubiere
causa, débenselo satisfacer en manera que el tal
no reciba daño, 1. 2 tit. 1 part. 2. — Rey, que cosa
sea, et porqtie convino que le hubiese, el es
puesto en la tierra en lugar de Dios, 1. 7 tit, 1,
y I. J4 tit. 13 part. 2. — Et es llamado corazón
et alma deJ pueblo, et debe ser uno solo, et es
cabeza de su reyno ; et que quiera decir rev , et
porqué le llaman así, 1!. 5 y 6 tit. 1 part. 2, y
1. 2 tit. 10 part. 2. — Reyes, antiguamente te-
nían et mandaban lo espiritual et lo temporal,
allí 1. 6. — Primero fueron que no los emperado-
res, 1. 7 tit. 1 part. 2, — Rey, que poder tenga,
et como deba usar de él, allí 1.8. — R.eycs pue-
den dar á quien quisieren villas ó castillos; em-
pero los eu)])eradorcs no, dicha 1. 8. — Rey
tiene mas poder en su reyno que el emperador
en su imperio , allí. — Al rey debe darse su de-
recho, el á Dios lo suyo, 1. 53 tit. 6 part. 1. —
No debe desear grandes riquezas, 11. 2 y 4 tit. 3
part. 2. — Es el espejo del público, 1. 4 tit. 5
part. 2. — No conviene que mude á menudo de
sitios, dicha 1. i. — Es vicario de Dios en sus do-
minios, en lo temporal, 1. 5 tit. 1 part. 2. — Pue-
de ser uno por quatro maneras; et el rey debe
amar mas el provecho común que no elsuyo;
et debe honrar á cada uno scguo su estado, et ba-
se de allegar á sabios,!. 9 tit. t part. 2. — Debe
conocer á Dios, et porque razones, et como le de-
be servir, et loar ; et qual deba ser en sus pensa-
mientos, eten si mismo, 1.1 tit. 2p. 2. — No puede
ser bueno , si no conoce á Dios, 1. 2 tit. 2, y 1. 1
tit. 12 part. 2. — Rey, qual debe ser en sus
pensamientos, et no debe codiciar honra tempo-
ral, ni grandes riquezas, ni ha de desear vicio
alguno, A-éase el tit. 3 part. 2. — Qual deba ser en
sus palab.-^as, et como se deba guardar de no decir
malas palabras á nadie, ni desconvenientes, tit. 4
part. 2. — Qual deba ser en sus obras; et que cosa
es obra, 1, 1 tit. 5 part. 2. — Qual deba ser en su
comer et beber; et á quales mugeres no deba lle-
gar carnaltnente, allí II. 2 y 3. — Reyes, antigua-
mente no bebían vino hasta que eran de edad,
dicha 1.2. — Deben hacer sus hechos de buen
continente, allí, I. 4. — Como deben vestir, dor-
mir et andar, dicha 1, 4. — Rey dtbe ser manso;
et que costumbres et maneras d<íb.i haber en sí,
et que virtudes, II. 5 , 6, 7 y 8 tit 5 part. 2. —
Reyes, qué deban hacer cada dia para ser bien
J
14G
índice del texto
acostumbrados ,1.9 tit. 5 pnrt. 1 . — Deben su-
frir mas que otros, allí I. 10. — Et ciébense guar-
dar de la ira, allí 1. II. — Rey, no ha de tener
malquerencia contra ninguno , ni ha de codiciar
hacer cosa contra derecho , ni en tiempo que no
se debe hacer; et ha de aprender a Iter, et otras
sabiburías, II. 12, 13, 14, 15 y 16, tit. 5 part. 2.
— Reyes débense trabajar de conocer los hom-
bres; et deben ser francos, graciosos, et inaño-
zos en erizar et montar á caballo, ¡1. 17, 18, 19
y 20 tit. 5 part. 2. — De que cosas deban tomar
alegría , allí 1. 21. — Que cosas deben mirar antes
que se casen , et después de casados conio deban
amar et honrar á sus mugeres, 11. 1 y 2 tit. 6
part. 2. — Rey, como deba amar á sus hijos, et
por que razones, et con que femencia et cuidado
los deba criar ; et como los tales hijos deban ser
guardados, et que ayos les deban dar, II. 1 , 2, 3
y 4 con las siguientes, fit. 7 part. 2. — Reyes,
que cosas deban enseñar á sus hijos, allí 11. 9
y 10. — Deben amar et hacer bien á aquellos
con quien han deudo por linage, 1. 1 tit. 8 part. 2.
-—Rey, como debe castigar á sus parientes, quan-.
do hicieren algún yerro, 1. 2 y 1. 1 1 tit. 7 part. 2.
— Reyes débense confesar et recibir los sacra-
mentos mas á menudo que los otros, 1. 3 tit, 9
part. 2. — Rey, en su tribunal destruye todos los
males, prólog. part. 1. — Finado, debe ser hon-
rado por el pueblo, 1. 19 tit. 13 part. 2. — Como
debe montar á caballo,!. 5 tit. 5 part. 2. — De
que cosas ganadas en la guerra no tenia dere-
chos, 1. 8 tit. 26 part. 2. — Debe saber de ar-
mas ,1.19 tit. 5 part. 2. — Justo, ama á la jus-
ticia, allí 1. 14. — Reyes, son feligreses de sus
capellanes, 1. 3 tit. 9 part. 2. — Etquales conse-
jeros deban tener, allí I. 5. — Reyes, son llama-
dos cabezas del reyno, allí 11. 6 y 28. — Rey, él
solo debe conocer en dos casos, allí 1.12. — Co-
mo deba amar á su pueblo, et por que razones
deba hacer esto, 11. 2 y 3 tit. 10 part. 2. — Como
deba am.ar et honrar á su tierra, et guardarla,
véase el tit. 11 part. 2. — Como deba conocer á
Dios, 1. 1 tit. 12 part. 2. — Como debe ser hon-
rado, conocido, reverenciado, et tratado, et obe-
decido , et temido, véase el tit. 13 parf. 2. —
Nuevo, como debe ser honrado, et de la pena
de los que no le honraren ; y como le deben en-
tregar las fortalezas, 11. 20, 21 y 22 tit. 13 part. 2.
— Es Ihimado cabeza et corazón del pueblo, et
por que razones, allí 1. 26, y 1. 3 lit. l9 part. 3.
— Nuevo, qué sea obligado á hacer por el finado;
et si quedare niño, si serán los tutores obligados
á lo hacer, et de la pena dellos, si no lo hicie-
ren, 1. 4 iit. 15 part. 2. — No debe vender las
cosas raizes de su reyno para pagar las deudas
de su predecesor, mas débelo hacer, vendiendo
las otras cosas meubles , allil. 4, — Como debe'
guardar que su reyno no se divida, 1. 5 tit. 15
part. 2, — Nuevo, como deba jurar quando le
toman por rey sus siíbditos; et que señorío deba
haber en las tierras d« sus señores, allí 1. 5. —
Quando no deba reptar de traydor á su natural
que tiene algún castillo, 1. 25 lit. 18 part. 2. — *
Como debe ser guardado por su. pueblo de los
enemigos que tiene, 1. 2 tit. 19 part. 2. —
Que parte deba haber de lo que se gana en la
guerra á los enemigos, et quando se le deba esta
parte, II. 4, 5, 6,^7 y 8 tit. 26 part. 2. — Que
derechos deba haber de lo que se gana en la
mar, allí II. 29 y 30. — Reyes, ni hijos de reyes,
no pueden ser procuradores por otros enjuicio,
I. 11 lit. 5 part. 3. — Deben acrecentar su
reyno, et no menguallo; et si el rey jurare algo
en daño de su reyno, no vale el tal juramento,
allí j. 28. — Rey, si es testigo en alguna causa,
aunque sea solo, prueba plenamente, 1. 32 al
fin, tit. 16 part. 3. — Reyes, lo que mas deben
trabajar, es de saber la verdad por todas las vias
posibles, véase el Proemio, tit. 17 part. 3. —
Pueden poner maldiciones contra les que vienen
contra sus privilegios, porque tienen lugar de
Dios en la tierra para hacer justicia, 1. 2 tit. 18
part. 3. — Rey solo puede dar et confirmar los
privilegios, allí 1. 26. — Debe haber las cosas
c[ue fueren dadas á sus jueces, que ellos mala-
mente toman por razón de sus oficios, 1. 27 en
el fin, tit. 22 part. 3. — Reyes, et quales sean los
propios de los reyes, ef porqué les fueron dados,
1. 11 tit. 28 part. 3. — Quando se coronan, man-
dan echar dinero ó joyas por las rúas, et por
que riizones , allí 1. 4 8. — Pueden legitimarlos
hijos que no son legítimos, et á qué se estienda,
et en que cosa haya lugar , la tal legitimación ,.
i. 4 tit. 15 part. 4. — Rey, por que razones
pueda echar á los ricos hombres del reyno, et de
su tierra; et que plazo les deba dar para salir, et
como les deba hacer guerra, et no debe hacer
mal á sus mugeres et hijos; et si saldrán con
ellossus vasallos, 1. 10 tit. 25 part. 4. — Etquando
pueda hacer el rey esto lícitamente; ni los vasa-
llos deben seguir á sus señores so gran pena, allí
1!. 11 y 12. — Rey, si donare á alguno villa ó
castillo, con todos sus derechos que él en él ha-
bía et debia haber, no sacando ende ninguna co-
sa, como, si dixere estas cosas, se deba entender
el privilegio; et quales cosas no le sean concedi-
das al donatario por esta general donación, 1. 9
tit. 4 part. 5. — Si tomare á alguno algún here-
damiento tí otra cosa que hubiese comprado de
otro, entonces el vendedor no es obligado á ha-
cer cierta et sana la cosa al comprador, 1. 37
tit. 5 part. 5. — Si vendiire ó hiciere donación
de alguna cosa agena, ó de cosa que él tiene
común con otro alguno, si valdrá la tal venta á
donación, allí 1. 53. — Que parte deba haber en
los portazgos que nuevamente se pusieren en
algún lugar; et que parte el lugar en que los po-
nen, 1. 7 tit. 7 part 5. — Bien puede con causa
poner en los lugares suyos que quisiere nuevos^
portazgos; pero otro alguno no, allí I. 9. — Reyes
pueden pedir restitución, como los menores, et
quando, et en que manera, 1. 10 tit. 19 part. 6.
Í)E LAS SIETE PARTIDAS.
147
— Rey, en tanto es rico , en qiianto lo sean sus
vasallos, 1. 14 tit. 5 part. 2. — Debe ser apre-
miador de los soberbios, et esforzador de los hu-
mildes, 1. 2 tit. 10 part. 2 — No ha de ser da-
divoso con quien no debe, 1. 14 tit. 5 part. 2. —
Reyes se ungen en el hombro, et ponjué, I. 12
tit. 4 part. 1. — Rey ha de ser justiciero, 1. 14
tit. 5 part. 2. — - Debe liar mas en sus vasallos
(Jue en los extraños, 1. 10 tit. 1 part. 2. — Que
sabe guardar lo que tiene, es tenido por de buen
seso, et Dios le piemiará, 1. 3 tit. 3 part. 2. — Es
por herencia, 1. 7 tit. 1 ])art. 2. — Para su des-
canso le conviene oir música et buenas voces,
1. 21 tit. 5 pait. 2. — Rey Ballhasar, que cas-
ligo tuvo, i. 64 tit. 4 part. 1. — No debe accionar
mucho, 1. 4 tit. 5 part. 2. — Don Fernando
(Santo) mandó a s-u hijo el rey Don Alfonso el
Sabio, formar las Leyes de Partida, prólogo,
part. 1. — Don Alfonso, noveno de este nom-
bre , que reynos poseia, prólogo, part. 1 — No
debe consentir que sean soberbios los hombres
mayores de su reyno, 1. 2 tit. 10 part. 2. — No
di'be consentir lisongeros en su compañía, 1. 5
tit. 13 part. 2. — -De muchas ritjuezas , si desea
mas, vive como pobre mendigo, 1. 14 tit. 5part.2.
— Reyes no lo pueden ser los condenados por
hereges, 1. 4. tit. 25 part. 7.
Reyna, como deba ser guardada de su pueblo,
et ella et sus criadas, véase el tit. 14 part. 2. —
Debe ser honrada et reverenciada como el mismo '
rey, allí I. 1 al fin. — Debe ser tutora et curadora
de su hijo, mientras que no se casare, 1. 3 en el
medio, tit. 15 part. 2. — No puede armar caba-
llero^ á ninguno et porqué, 1. 11 tit. 21 part. 2.
— Bien puede ser juez en qualesquier causas,
1. 4 tit. 4 part. 3. — Debe tener virtuosas com-
pañeras, 1. 2 tit. 6 part. 2.
Reyno, es en sí como una huerta, 1. 3 tit. 10
part. 2. — Es llamada la tierra que tiene rey ,
1. 3 tit. 19 part. 2. — Et quales cosas sean di-
chas pertenecer al señorío del reyno, 1. 5 tit. 15
part. 2, 1. 9 tit. 4 part. 5. — Le hereda la hem-
bra hija del poseedor, si este no tiene hijos, 1. 2
tit. 15 part. 2. — Es bienaventurado quando se
untjn misericordia et verdad, paz et justicia, 1. 2
iit. 10 part. 2. — Partido, se estraga , 1. 2 tit. 15
part. 2.
Ribera, véase Mar, y Río.
Ricos, etpobres, igualmente pueden usar de las
cosas comunes de las ciudades,!. 9 tit. 28 part. 3.
RicosHOMBRES, se diccn los que son de buen
linage, el han en sí bondad , 1. 6 tit. 9 part. 2. —
Ric'oshorabres, en España se llaman los que en
las otras tierras se llaman condes, ó barones, 1. 10
tit. 28 part. 4, y 1. 6 tit. 9 part. 2. — Et por
que causas pueda el rey echar de su reyno et
tierra á estos tales, allí. — Et que plazo les deba
dar; et no debe hacer mal á sus mugeres et hi-
jos, etc. allí 1. 10.
RiEPTo, que cosa sea , et de donde tomó este
nombre, et á qué tenga pro, et quien pueda ren-
tar, et á quales, et en que lugar, et ante quien ,•
et sobre quales razones pueda un hidalgo reptar
á otro, 11. 1, 2, 3, 5, 7 y 8 con las siguientes,
t. 3 part. 7. — En que manera deba ser hecho,
allíl. 4. — Si no fuere probado por el reptador,
en que pena cayga por esto, et quando, allí!. 8.
— Et quando en el riepto pueda el reptador, ó el
reptado, dar par por sí, I. 3 tit. 4. part. 7.
Ríos, son comunes á todos los hombres, así á
los naturales, como á los extraños, 1. 6 tit. 28
part. 3. — Eten ellos no puede edificar ninguna
de manera que se haga estorbo á los navios, allí
1. 8. — Ríos, quando crecen, cuyo deba ser el
acrecimiento, et lo que dexaren en las liereda-
des, allí 1. 26. — Si se mudaren, et fueren por
otros lugares, cuya deba ser la tierra por
donde antes iban,l. 31 tit. 28 part. 3. — Etla
tierra por do corren hácese piíblica,a!lí.
R0BA.0DRES, de los mercaderes que van á las
ferias, como deban ser castigados, 1. 4 tit. 7
part. 5.— Et si no se conocen estos robadores,
si la ciudad, ó villa , ó señor, será obligado á pa-
gar el daño que les hicieron , allí. — Robadores,
á qué sean obligados, ellos ó sus herederos; et
que pena deban haber, ellos ó los que los ayu-
dan, U. 2 y 3 tit. 13 part. 7. — Et quando los
siervos ó sirvientes roban alguna cosa , si el se-
ñor será obligado á algo, allí 1. 4. — Probadores,
en poca ó mucha- cantidad, que pena deban ha-
ber, 1. 18 tit. 14 part. 7. — De las mugeres, véase
Forzador es.
Robar, et el que roba la esjjosa de otro, et
yace con ella, no se puede después casar con otra
ninguna, 1. 14 tit. 2 part. 4. — Las vírgenes, etc.
véase Fuerza, y Forzador.
Robos, que cosa sea , et quantas maneras haya
de robos; et quien pueda acusar et demandar
el robo, et á quien, et quando, 11. 1 y 2 tit. 13
part. 7. — Et dentro de quanto tiempo se pueda
pedir enmienda del robo, allíl.- 3. -*-Etcomo,
et quando, el señor será obligado por los robos
de sus siervos ó sirvientes que viven con él,
allíl. 4.'
RooAR, por los muertos, de qué sirva, et que
provecho les venga dello, et en quantas maneras
se pueda hacer esto, 1. 42 tit. 4 part. 1.
Roma, fué hecha por Rómulo , et qual fué su
principal fundador la et llamó de su nombre,
11. 15 y 16 tit. 28 part. 3.
RoMAííos, ganaron con su poder el señorío del
mundo, 1. 2 tit. 1 part. 2.
Romero, qué quiera decir, et quantas mane-
ras son dellos, et como debe ser fecha la rome-^
ría, et como deben ser guardadas sus cosas en-
tretanto que van ala romería; et del privilegio que
han mientras andan la romería , véase el tit. 24
part. 1. — Romeros, si mientras andan en ro-
mería fueren condenados, si después, quando vi-
niei'en , podrán apelar, et en que manera, 1. 11
tit 23 part. 3. — Romero, si rcuriere sin testa^
mentó, como sus bienes deban ser puestos eif
143
índice del texto
recaudo, et por quien, ct en que manera, 1. 31
tlt. I part. G. — Et que privilegios hayan los
romeros et peregrinos, allí 1. 32.
RÓMULO , fue señor de Roma, 1. 15 tit. 28
jiart. 3. — Róniulo et Remo fueron dos herma-
nos fundadores de Roma, los quales poblaron
et cercaron á Roma , et de las contiendas que
hubo entre ellos, allíl. 16. — Pobló á Roma , et
mandó que no entrase ninguno sobre los muros
della, ni so ellos, allí. ■ — Degolló á su propio
hermano sobre los muros de Roma , porque
contra su prohibición salió sobre ellos fuera de la
ciudad, dicha 1. 16 en el fin.
Ronda, porqué se diga asi, ley 9 tit. 18
part. 2.
Roquete, et camisa romana, es lo mismo, el
qual se ha de traer sobre los vestidos 1. 39 tit. 5
part. 1.
Ruegos, quales sean llamados carnales, et qua-
les espirituales; et por quales caen los hombres
en simonia, 1. 4 tit. 17 part. 1.
Rustica , servidumbre, qué sea, et en quantas
maneras se divida, 1. 3 tit. 31 part. 3.
S
ABADO, et por qile razón los cristianos le ayu-
nen, 1. 6. tit. 23 part. 4. — Es la Oesta de los
judíos, et en aquel dia no han de ser constreñi-
dos á nada, ni sentenciados, etc. 1. 5 tit. 24
part. 7.
Sabiduría, del derecho, es otra manera de ca-
ballería, 1. 3 al fin, tit. 10 part. 2. — Toda viene
de Dios, 1.3 tit. 31 part. 3.
Sabio, es el hombre que témelo que ha deve-
nir, 1.8 tit. 12 part. 2.
Sacar, la espada para herir á alguno delante
del rey, que pena merezca, 1. 2 tit. 16 part. 2. —
Del reyno, que cosas no se podían en tiempo de
las leyes de las partidas, 1. 10 tit. 20 part. 3, y
1. 10 tit. 18 part. 3. — Quales cosas puede el ven-
dedor, de la casa que vendió á alguno, 11. 28, 29,
30 y 31 tit. 5 part. 5.
Sacerdote, qué sea, et de su oficio, et qué de-
ba hacer, 1. 9 tit. 6 part. 1. — Porqué en el cáliz
junta agua el vino, 1. 53 tit. 4 part. 1.
Sacramentos , quantos, et quales sean de fuerza
que obliguen á los recebir, et quales no, por ser
voluntarios, véase el Proemio, tit. 4 parí. 1. —
Sacramento de la eucaristía, et quantas cosas
sean necesarias para su consagración, allíl. 52.
— De la eucaristía, quien le instituyó, etquando,
et por que palabras, allí 1. 54. — En que manera
se deba lltvar á los enfermos, 1. 61 tit. 4 part. 1.
— Debe ser acompañado de todos aquellos que
le encuentren ; et deben apearse, si van á caballo,
el sino, en que pena incurran , allí 1. 62. — Sa-
cramentos, quales deban ser dados á los que están
entredichos ó descomulgados, et quales no, 1. 15
tit 9 part, 1. — Débense dar libremente, et sin
precio alguno; et si se escusará la costumbre de
recibir algo, et quando no, 1. 15 tit. 17 part. 1.
— Santísimo, como debe ser guardado, allí l.éi;
— Véase Baptismo, Confirmación, Penitencia,
Extremaunción, Orden, y Matrimonio.
Sacrificio, de la misa, es el mayor etmas santo
sacramento,!. 47 tit. 4 part. 1.
Sacrilegio, et por que juez deba este crimen
ser castigado, 1. 58 tit. 6 part. 1. — Que cosa sea,
et de donde se tomó este nombre, et en quan-
tas maneras se hace, et en quales cosas; et de la
pena del sacrilegio, 11. 1, 2, 3, 4 y 5 tit. 18
part. 1 . — Cometido en la persona del obispo,
mayor pena merece que si se cometiese en la
persona de otro clérigo, et en esto déxase al al-
btdrio del juez, dicha 1. 5. — Sacrilegios, quien
los pueda demandar, et de su departimiento, allí
1.12. — Sacrilegio, en que cosas se hace, 1. 3
tit. 17 part. 2.
Sacristán, qué quiera decir, et de su oficio,
1. 6 tit. 6 part. 2.
Sagrado , et de las cosas sagradas no puede
ninguno pretender señorío, 1. 12 tit. 28 part. 3.
— Véase Cosas sagradas.
Sal, en la sagrada escritura, qué signifique;
et porque humezclan con el agua, 1. 15 tit. 10,
part. 1.
Salario, que dan á los maestros porque lean ,
quando se les deba pagar; et si llevarán este sala-
rio estando enfermos; et si mueren, si sus he-
rederos llevarán el salario de aquel año á lo
menos, 11. 3 y 4 tit. 31 p. 2. — De los pesquisi-*
dores, quien se le deba dar, et quando las par-
les le deban pagar, 1. 7 tit. 17 part. 3. — Que se
da cada año á los jueces,' ó abogados, ó á otros
oficiales, si se deba dar entero por todo aquel
año á sus herederos, si murieron antes del año,
1. 9 tit. 8 part. 5. — Recibiendo uno por ense-
ñar á otros, como lo deba hacer, et en qué
manera deba castigar á sus aprendices, allí
¡«y 11.
Salinas, et las rentas de las salinas pertenecen
al rey, 1. 11 tit. 28 part. 3.
Salirse, de la orden, quando pueda uno; et
qué , si tuvo propósito al principio de permane^
cer en ella, 1. 7 tit. 7 part. 1.
Salomón, hizo el templo de Jerusalen, Proe-
mio, tit. 10 part. 1.
Salvo- conducto, et de la forma de la .carta en
la qual el tal se concede, I. 25 tit. 18 part. 3.
Sana, si debe hacer el vendedor al comprador ia
cosa que le vendió; et quando sí , et quando no,
11. 32, 33, 34 y 35 con otras, tit. 5 part. 5. — Et
quando, et en que casos no será obligado el ven-
dedor á hacer al comprador la cosa que le vendió
cierta et sana, allí 11. 36 y 37. — Sana et cierta
debe el acreedor hacer al comprador la prenda
que le vendió, et quando no, ley 50 tit. 13
part. 5.
Saneamiento, et quando se parten los bienes
entre los herederos, quando irnos estén obliga-
dos al saneamiento de la parte de los otros, 1. 9
tit. 15 part. 6.
DE LAS SIETE PARTIDAS.
149
Sanidad, se coiisigue bebiendo et comiendo
con medida, 1. 5 tit. 7 part. 2.
Santos, quales se digan, et como deben ser
probados por tales, 1. 66 tit. 4 part. 1. — Padres,
quienes sean, et porqué sean así llamados, 1. 2
tit. 6 part. 1, — Son medianeros entre los hom-
bres et Dios, 1. 4 tit. 4 part. 2. — Deben te-
mer á Dios, 1. 8 tit. 12 part. 2.
Saña, qué cosa sea, et en qué se diferencie de
la ira et de la malquerencia, 1. 9 tit. .5 part. 2.
— Es natural en el hombre, 1. 10 tit. 5 part. 2.
— Se ha de sufrir hasta que pase, allí. — ^ Hace
perder el seso , mudar de color, envejecer,
et acabar mas pronto los dias, 1.10 tit. 5 part. 2.
— Embarga el corazón del hombre, allí.
Sastre, si tomare alguna obra que hacer, et en
su poder se empeorare , el daño que la tal cosa
recibiere debe ser á su cuenta, 1. 1 tit. 8 part. 5.
Secretarios , del rey, quales deban ser, et qué
deban hacer, 1. 7 tit. 9 part. 2.
Secreto , quien le confia á su amigo es como
si le diese su corazón, 1 8 tit. 7 part. 2.
Secuestro, por que causas se deba hacer, et
quales deban ser los fieles en cuyas manos se
pone la cosa, 1. 1 tit. 9 part. 3. — Et qiianto
tiempo deba el hombre tener la cosa que le pu-
sieron en bccuestro et en su fieldad, allí I. 2,
Sed, se quita con vinagre et agua , 1. 19 tit. 2 1
part, 2.
Seguramiento, lo mismo es que caución, 1. 10
tit. 33 part. 7.
Seguranza, véase Tregua.
Seguridad , quando la da el rey á hombreé de
otros reynos para que anden por el suyo, en que
forma se deba hacer la tal carta, 1. 18 tit. 18 p.3.
— Deben tener los mercaderes et sus cosas,
mientras van á las ferias; et qué, si los roban,
1. 4 tit. 7 part. 5.
Seli.ak, se sebe el privilegio que el rey da á al-
guno-, et esta es forma substancial, 1. 3 tit. 18
part. 3.
Sellador, que galardón ha de haber, ley 5
tit. 20 part. 3.
Selladores, quien los puede poner en casa
del rey, et en las ciudades ó villas, et quales et
quantos deban ser, et quienes puedan ser, I. 2
tit. 20 part. 3. — Que deben hacer et guardar, et
como deben tomar la jura dellos, allí II. 3 y 4.
— Et como deban ser honrados et guardados, et
de sus derechos, si bien hicieren su oficio, allí
I. 5.
Sello, qué quiere decir, et porqué fué así lla-
mado, et á qué tiene pro; et qual hace prueba,
€t qual no, 1. 1 tit, 20 part. 3. — Qual sea válido,
allí. — Qué provecho causa, allí. — Porqué se
estableció, allí.
Sembrar, sembrando uno alguna cosa en he-
redad agena, la qual posee con mala fe, pierde ,
et quando , el señorío de lo que allí sembró, 1. 43
tit. 28 part. 3,
Senda, siendo otorgada á uno en alguna here-
dad, como debe ir por ella, 1. 3 tit. 31 part. 3,
Séneca, fué natural de Córdoba, y loque di-
ce, 1. 2 al fin, tit. 4 part. 2,ylal. 5 tit. 9 part. 2.
— No fué cristiano , ley 3 en el fin, título 12
part, 2.
Sentarse, como uno debe, 1. 8 tit, 7 part. 2-
Sentencia, no se puede dar antes que el pleyto
sea comenzado por demanda et por respuesta,
1. 8 tit. 10 part. 3. — Del juez arbitro, de que
forma et manera deba ser dada, 1. 107 tit. 18
part. 3. — Dando el juez porque alguna de las
partes es rebelde, de que forma la deba dar, allí
1. 108. — Definitiva, de que forma et manera
deba ser dada, allí 1. 109. — Dada por falso ins-
trumento debe ser retractada, aunque no se
hubiese apelado , allí 1. 116. — No debe ser
dada, sin haber primeramente consejo de hom-
bres leales, buenos et sabidores, véase el Proe-
mio, tit. 21 part. 3. — Et juicio es una misma
cosa; et qué quiera decir, 1. 1 til. 22 part. 3. —
Para que sea válida, que deba ser en sí, etqiiandi.
se dirá contra natura, quando contra derecho, el
quando contra buenas costumbres, dicha 1.1. —
Interlocutoria, qual se diga, et qué quiera de-
cir; et quando et sobre que cosas se dé; it de
que manera se deba dar, allí 1. 2. — Sentencia
interlocutoria puédela el juez revocar, quando
quisiere, antes de la sentencia definitiva, dicha
1. 2 en el fin. — Definitiva, qué quiera decir, allí.
— Definitiva, debe ser dada con gran acuerdo,
porque después el mismo no la puede revocar,
sino el rey, allí 1. 3. — Et quando la pueda re-
vocar el mismo que la dio, allí 1.4. — En que
tiempo, et en que lugar, et por que palabras, et
por quien dichas, et quando, deba ser dada , allí
1. 5. — Quando valga, aunque no se dé por
escrito, allí 1. 6. — Puédese dar por prueba:
dubdosas, et quando, allí 1. 7. — Débese dar con-
denando el vencido en las costas; et quando la
tal condenación de costas no se deba hacer, et
en que casos , allí 1. 8. — Quando et como la
puede dar el juez, quando el demandador, ó el
demandado, no está delante, allí II. 9 y 10. —
Sentencias, quales, et por que razoneSjpueden ser
valederas, et quales no, allí 1. 12. — Ahora por
defecto de la persona del juez, ó de otra guisa,
allí. — Sentencia dada segunda vez, quando
valga contra la primera de la qual no se apeló ,
1. 3. — Dada debaxo de condición, ó por ha-
zañas, no vale, allí 1. 14. — Dada por el juez
contra el c[ue no es de su jurisdicción, ó con-
tra el muerto , ó quando no fué contestado el
pleyto, ó pesquisada la verdad, ó en que el de-
mandado no es absuelto ó condenado, no vale,
allí 1. 15. — Dada sobre cosa diferente, no vale ;
ó si no fuere dada sobre quantía cierta, 1. 16
tit. 22 part. 3. — Qual valdrá , si Jos jueces son
dos, et desacuerdan entre sí, allí 1. 17. — Qual
valdrá, si los jueces desacuerdan , en (¡ualquiera
pleyto que sea, allí 11. 17 y 18. — Definitiva,
que fuerza haya en si; te qué, si hay en ella errov
150
IiNDICE DEL TEXTO
respecto de la quantidad , et como no se deba re-
tractar, sino se apelare della, 1. 19 tit. 22part3.
— Pierde su fuerza, aunque no sea apelado della,
si después parece la cosa por la qual alguno fué
condenado, allí 1. 19. — Quando no se pueda re-
vocar por causa de haberse errado la cuenta, et
quando sí, allí. — Ko se revocará, si no fué apelado
deUa, aunque después parezcan cartas contrarias,
et quando sí, 1. 19 tit, 22 part. 3. — Puédense
della aprovechar los herederos, el los otros á quien
derechamente pasaren los bienes del difunto,
allí 11. 19 y 21. — Dada por la jura que alguna
de las partes hizo, aunque haya pasado en cosa
juzgada, puédese revocar por cartas, ó privilegios
de nuevo hallados, allí. — No pierde su fuerza
aunque se muera el juez que la dio, 1. 21 tit. 22
parí. 3. — Siendo dada á favor de alguno, puede
pedir la cosa hasta treinta años, dicha 1. 19 en el
fin. — í Dada contra algunos, no puede empecer á
otros, sino en pleytos et casos señalados, 1. 20
tit. 22 part. 3. — Dada contra los herederos que
amparaban el testamento, perjudica á los legata-
rios , dicha 1. 20 en medio. — Dada en favor del
acusado , impide que otro no le pueda acusar
mas sobre aquel mismo delito, allí. — Dada entre
algunos, á quales otros pueda aprovechar, 1. 21
tit. 22 part. 3. — Dada en favor del que fué acu-
sado de adulterio , aprovecha á la muger que
dixeron ser adúltera ; poro si contra él la die-
ren , no daña á la muger, dicha 1. 21. — Dada, á
sabiendas ó por necedad del juez, en pleytos que
no son criminales, como por ello deba ser el juez
castigado , allí I. 24. — Et qué en los criminales,
allí 1. 25. — Sentencia dada por dineros que fue-
ron dados al juez, no vale , aunque no se haya
apelado della, I. 24 en el íin,tit. 22 part. 3, —
Quando empezca a! que ha sido por pro comu-
nal en alguna tierra, et ie priva, después de ve-
nido, de apelar della , 1. 19 tit. 23 part. 3. — No
daña á aquel que fuere impedido por su contra-
rio que no venga dentro del término á el dado,
allí 1. 12. — Et de quales seníencias se puedan
alzar los contra quien son dadas, et de quales no,
allí 1. 13. — Sentencia de la qual se apela en
todo ó en la parle que toca á los delitos mayo-
res , no debe ser puesta en execucion, pero sí , si
se apela de los menores, 1. 14 tit. 23 part, 3. —
Débese poner en execucion, aunque se haya ape-
lado della, quando la tal apelación fué desierta,
ó no feeguida dentro del término, allí 1, 24. — Que
fué en sí ninguna, no se ha de pedir restitución
contra ella, et porque razón,!. 1 en el fin,
tit. 25 part, 3, — Que es dada por pruebas ó
cartas falsas, como deba ser revocada; et si lo
podrá hacer el mismo juez que dio la tal senten-
íjia, 11. 1 y 2 tit. 26 part. 3. — Quando se deba
revocar, si la parte prueba que algunos de los
testigos fueron falsos, pero no todos, dicha 1, 1
en el fin. — Dada por cartas ó testigos falsos,
puédese revocar dentro de veinte años, 1. 13
\. 22, y 1. 2 tit, 2^6 part 3. — Dada contra ley,
ó contra fuero, como deba ser revocada, allí 1. 3.
— En quantas maneras sea en sí ninguna , allí
1.4. — De excomunión , quando se dice dadaí
injiístamente, 1. 20 tit, 9 part, 1 — Es en sí nin-
guna, si es dada antes que el pleyto sea contes-
tado, ó no estando la parte delante, 1. 5 tit. 26
part. 3, — Et qué en la causa de apelación , allí.
— Sentencias, que jueces las deben executar
quando son valederas , et en que manera , et en
quales bienes se deben executar, II. 1, 2 y 3
tit. 27 part, 3. — Sentencia que fuese dada con-
tra muchos sobre alguna cosa, como debe ser
executada, allí 1. 4. — Fasta quanto tiempo
debe ser executada , allí 1, 5. — De muerte , dada
contra alguno , débese cumplir luego, et de dia,
et no de noche, et por que razón , allí. — De en-
trega, siendo dada contra alguno, como se deban
vender los bienes en que la dicha entrega fué he^
cha, I. 6 tit. 27 part. 3. — De divorcio, aunque
se haya dado, con todo eso el matrimonio se
torna á enterar, si el que acusó al otro de adul-
terio cometiere otro semejante pecado de forni-
cio, 1. 6 tit. 10 part. 4. — De divorcio , quien la
pueda dar, et en que manera deba ser dada ; et si
el tal pleyto puede ser metido en manos de ave-r
nidores, allí 11. 7 y 8, — De desterramiento per-
petuo, se llama muerte civil, por la cual el padre
pierde el poder que tiene sobre sus hijos, 1. 2
tit, 18 p. 4. — Sentencias de deportación, quales
jueces las puedan dar, el quales no, allí 1. 5. —
Et quales puedan dar las sentencias de la relega-
ción, allí — Sentencia, siendo dada contra al-
guno en razón de paga que le mandan hacer, si
el condenado pagare, no puede después por nin-
guna causa repetir lo que así pagó, et quando sí ,
1. 2 tit. 18 part, 4. — Que es dada para quebran-
tar el testamento de alguno , que fuerza haya
después de dada, 1. 7 tit. 8 part. 6. — En que
manera et forma debía ser dada contra el reptado
que no vino al plazo que le fué puesto, 11. 8 y 9
tit, 3 part. 7. — Si fuere dada contra alguno, por
quales yerros quede, después de dada, el que los
hizo, por infame, 1. 5 tit, 6 part. 7. — Et (|ué, si
fuere dada por el juez incompetente, ó por el
juea de avenencia, dicha 1, 5 en el principio, y
hasta en el fin della, — Sentencia á sabiendas et
maliciosamente dada por el juez en alguna causa
criminal, si vale; et que pena merezca por la así
dar, 1. 11 tit. 8 part. 7. — Por quales razones el
juez la puede crecer ó menguar; et que cosas de-
ban ser miradas antes que se dé, 11. 8y 9 tit. 3í
part, 7. — Una vez dada, no puede el juez crecer
ni menguar la pena, dicha I, 9. — Et quales jue-
ces puedan declarar las palabras dudosas de su
sentencia, et quales no, 1. 3 tit. 33 part, 7. —
Véase Juicio,
Sentenciado, á muerte, puede elegir sepul-
tura, etdébenle comulgar, si lo pidiere, 1, 8 tit. 13
part. 1. — Por muchos capítulos, puédese alzar
de alguno dellos; et quando se suspenda la ape-
lación en los de que no apeló, 1, 14 tit. 23 p. 3».
DE LAS SIETE PARTIDAS.
151
Sentkncíar, en. (jiie manera deba el juez la
causa criminal, después que hubiere oido la
acusación et lo demás, el qué hade mirar, I. 26
tit. 1 part. 7.
Sentidos, nacen de la cabeza, 1. 5 tit. 1 part. 2.
Señal, que dio el comprador por la cosa que
■ compró, si la debe perder, si después no quísola
cosa; et qué será en el vendedor, 1. 7 tit. 5
part. 5. — Et si la dio por parte de precio, si po-
drá dexar de valer la venta, allí 11. 7 y 38. —
Señales no valen nada, donde son menester pa-
labras, 1. 2 tit. 11 part. 5. — Et que pena deban
haber los judíos que no traen señal, I. 11 tit. 24
part. 7.
Señalado, no debe serninguno en la cara por
ningún delito, et porqué, et quando sí, 1. 6 tit. 31
part. 7.
Señor, no ha de hablar con sus siervos ni cria-
dos, entre tanto que estuviere descomulgado,
II. 3 y 4 tit. 9 part. 1. — Et vasallos son una mis-
ma cosa, 1. 2 tit. 19 part. 2, en el principio. — Se-
ñores, como son principes, duques, condes, etc.
que poder hayan en las tierras que han por he-
redamiento, 1. 12 tit. 1 part. 2. — Señor por
naturaleza, es mayor señor que los otros , 1. 2G
tit. 13 part. 2. — Señores, han de hacer home-
nage de fidelidad por sus pueblos, 1. 5 en el me-
dio, tit. 15 part. 2. — No pueden traer á juicio
á sus esclavos, ni estos á sus señores, sino por
cosas señaladas, 1. 8 tit. 2 part. 3. — Señor ha-
biendo sido uno de alguna cosa, sobre que sé
mueve contienda, débese sospechar que lo es , si
no se probase lo contrario, 1. 10 tit. 14 part. 3.
— Delacosaque algunocompra,si dixereal com-
prador que aquella cosa es suya, si le constituirá
en mala fe, 1. 10 tit. 29 part. 3. — Como gana, ó
no, la cosa que su siervo compra de su pegujar
áolni, por su mandado, allí 1. 13. — El> qué, si
el señor sabe que el que la vende no la puede
vender porque no es suya, allí. — Señor, si co-
brare la posesión de su cosa que otro prescribió
por trointaaños, sila hará suya, allí 1. 21. — Puede
poner demanda de servidumbre contra los hijos
et bienes del que, en tiempo de su muerte, an-
daba como libre, et dentro de que tiempo, allí
1. 25. — De la cosa empeñada, ó su heredero,
si después tornare á tener la posesión de la tal
cosa , por qnanto tiempo la gane por suya , allí
1. 27 en el Qn. — De la cosa, si apoderare á otro
de la posesión della, gánala este otro desde en-
tonces, 1. 10 tit. 30 part. 3. — De la cosa, se pre-
sume ser siempre aquel que tomó la posesión
della, hasta tanto que la desampare con intención
de no la tener, allí 1. 12. — De la cosa arrenda-
da, no pierde la posesión della, aunque el que
la así tuviere arrendada la desamparase, allíl. 13.
— Et quando la pierde, no podrá él recobrar la
posesión de la tal cosa por su autoridad, dicha
1. 13. — Señor, por quantas maneras pierda la
posesión de la cosa que posee, allíl. 14. — Que
torna al siervo que ahorró á la servidumbre, por
alguna causa, gana la postsion de las cosas que
el siervo tenia, allí I. 16. — De la fuente que
debe servidumbre, quando podrá otorgará otro
que se pueda aprovechar de aquella agua, et
quando no, 1. 5 tit 31 part. 3. — De la cosa que
debe servidumbre á otro, si la vende, no se pierde
la tal servidumbre, 11. 6, 8 y 12 en el dicho
tit. 31. — Señores, de los edificios, pueden po-
ner en ellos servidumbres; et si la cosa es co-
mún, quando, et como, se puede esto hacer, allí
1. 10. — Señor, de alguna heredad en la qual el
agua se detiene por causa de las malezas que allí
llegan, que deba hacer, si esto fuere en daño de
los otros vecinos, 1. 1 5 tit. 32 part. 3. — De al-
guna heredad, puede, cada et quando que qui-
siere , hacer en ella pozo ó fuente, et quando no,
allí 1. 19. — Señores de los siervos, si podrán
contradecir en el casamiento de sus siervos, 1. 1
tit. 5 part, 4, — De los sier-vos que se casaron
en diversas provincias, deben ser compclidos á
que vendan su siervo el uno al otro, para que estos
siervos estén juntos, 1. 2 tit. 5 part. 4. — Señor,
si echare á la puerta de la iglesia, ó á otro lugar,
al hijo de su siervo niño , pierde el señorío et
todo el derecho que podía tener en él ; et el siervo
así echado se hace ])or aquello libre, 1, 4 tit. 20
part. 4. — Señores, que poderío et mando hayan
sobre sus siervos, et si los j">odrán matar, ó he-
rir, et quando ; et como las ganancias que ellos
hacen, deben ser de sus señores , II. 6 y 7 tit. 21
part. 4. — De los siervos, si fueren muy crueles,
et los mataren de hambre, el juez, de su oficio,
debe vender estos siervos, et dar el dinero á sus
señores, II. 3 y 6 tit. 5 part. 5. — Señor, si pu-
siere á su siervo en tienda, para que compre ó
venda, es obligado á guardar todos los pactos et
posturas que el siervo por aquella razón hiciere,
dicha 1. 7. — Si quisiere ahorrar algún esclavo, en
quantas maneras lo pueda hacer ; et quando valga
ó no la tal aforracion , 1. 1 tit. 22 part. 4. — Et
que edad deba tener el que la da, allí. — Señores
del siervo, si el uno le diere libertad, et el otro
no , qué se deba hacer para que este siervo sea
libre, allíl. 2, y 1. 3 tit. 5 part. 5. — Señor del
siervo, aunque no quiera darle libertad , por que
razones el siervo se haga libre , aunque el señor
no quiera, allí 1. 3, y 1. 3 tit. 5 part. 5. — Et
quando entonces deba ser dado al señor del sier-
vo el precio que vale, et quando no, allí. — Se-
ñor, si pusiere á su sierva en la puteiiapor ganar
con ella, tórnase libre por este hecho la sierva,
allí 1. 4 . — Que aforró á su esclavo , debe ser hon-
rado et acatado, él , et su mnger et hijos del, et
en que cosas, et quando, et en que manera, 1. 4
tit. 7 part. 3, y 1. 8 tit. 22 part. 4.— Por que ra-
zones, et por quales yerros, et como, et de que
manera pueda tornar á la servidumbre al siervo
que aforró, allí 1. 9. — Señores de los siervos ,
que derecho deben haber en los bienes de los
aforrados, et quando, allí 1. 10. — Deben ser
amadosdesusnaturales, por el deudo que han con
152
IIVDICE DEL TEXTO
ellos, 1. 4 tit. 24 part. 4. — Señor, por que razón
pueda perder el derecho que lia en los bienes del
aforrado, allí 1.11. — Que cosa sea, etdel dei'do
<.¡ue han los señores con sus vasallos, véase el
Proemio, y 1. 1 tit. 25 part. 4. — Et á qué por
este deudo estén obligados, allí 1. 6. — Señor,
que cosas debe guardar al vasallo, et el vasallo á
él, después que fueren depaitidos, allí 1. 8. —
De vasallos, si fuere echado por el rey de su rey-
no , quando podrán los vasallos seguirle, si qui-
sieren, et quando no; et en que pena cavgan, si le
siguen quando no pueden, allí II. 10, 11 y 12. —
Et si sale el señor de la tierra, de su voluntad,
sin le echar el rey, si los vasallos podrán ir con él,
et quando no, allí 1. 13. — Señores quí dan al-
guna cosa á otros en feudo, como deben guardar
et mirar por sus vasallos, 1. 5 tit. 26 part. 4. —
Et la herencia de los feudos no pasa de los nietos
adelante, sino luego se torna á los señores que
los dieron , allí 1. 6. — Señor, por que causas
pierda la propiedad del feudo, et se pasa al feu-
datario, allí 11. 8 y 9. — De la cosa prestada, et no
el que la recibió así, es obligado á curarla, si
enfermare, et pagar lo que perteneciere á la cura,
1. 7 tit. 2 part. 5. — Del siervo que aada huido,
no puede vender el tal siervo entre tanto que anda
así, 1.16 en el íin , tit. 5 part. 5. — De la cosa
que otro vende como suya, quando podrá ratifi-
car la tal venta ; et qué, si ie cosa se pierde ó em-
peora, allí 1. 54. • — Señores de los lugares adon-
de nuevamente son dadas et concedidas ferias,
no deben facer vexacion á los que vienen á ellas,
por deuda que se les deba, 1. 3 tit, 7 part. 5. — •
De los lugares en los quales han robado á los
mercaderes, ó en la jurisdicción dellos, si son obli-
gados á facer enmienda del daño , si los robado-
res no parecen, allí!. 4. — Señor de la casa, bien
puede echar della á quien se la arrendó, si no le
paga el precio que le prometió de dar por ella;
et todos los bienes que dentro se hallaren quedan
obligados por el dicho precio al mismo señor,
1. 5 tit. 8 part. 6. — Et lo mismo es en las hereda-
des, allí. — Señor de la casa, no puede echar de
ella al que se la aquiló, hasta que el tiempo se
pase , si no fuere por quairo razones, allí 1. 6. —
Et quando, si le echa por alguna justa causa, sfa
obligado á le dar en que more el tiempo que le
falla, dicha 1. 6. — Señores de las naos , ó de los
vasos, si los alquilan á otros, et por culpa de la
nao, ó del vaso , se pierde lo que echan dentro ,
si deben ellos pagar este daño, allí 11. 13 y 14.
— De las cosas que alquilan, siempre se presu-
me que saben si es buena ó mala aquella cosa
que alquilan, dichíi 1. l4. — Et si uno alquila
á otro campo ó dehesa que tiene algunas yer-
bas malas, si él sabe esto et no lo dice, debe
pagar todo el daño que se siguió, allí. — Que
dieron á hacer sus obras al albedrio de los maes-
tros, no habiendo intervenido [)rec¡o, como se
las deban |)agar después de hechas, allí 1. 17. —
Señor que ahpiiló la cosa á alguno , si después la
vendiere, si podrá hechar della al que la alquiló,
et (juando no,l. 19 tit-. 8 part. 5. — Si impidiei-e,
él ú otro, al colono que no goze de la cosa que ar-
rendó , si le ha de pagar los daños que recibió,
et quando, allí 1. 21. — Del almacén, ú otiacosa
arrendada, para meter en ella acevte úotra cosa,
quando será obligado á pagar el daño que vino
al que se lo alquiló, et quando no, allí I. 25. — .
Del directo dominio , ha de ser antes avisado que
el enfiteota venda á otro la cosa que tiene en
enfiteosis , et puédela tomar él por el mismo
precio, 1. 29 tit. 8 part. 5. — Et qué, si el se-
ñor no quiere la tal cosa; et que parte deba haber
en ella , quando se vende á algún extraño, allí. —
Señor, no puede hacer ninguna estipulación con
su siervo, et quando sí, 1. 6 tit. 11 part. 5. —
Si pusiere condición con su mayordomo , ó des-
pensero , que no le demandará furto ni en-
gaño que le haga, si valdrá, et quando sí, allí
1. 29. — Que recibió la cuenta de alguno, si se
diere por contento, et pagado, si después parece
haber sido engañado , si se deshará por esto la
cuenta ; et qué, si perdonó el engaño, allí 1. 30.
— Quando sea obligado á pagar las despensas que
otro hizo en le cobrar su hacienda, ó en se la
aderezar, ó reparar, no teniendo del mandado
para esto, 11. 27, 28, 29, 30 y 33 tit. 12 part. 5
con otras. — Señores, que lo son ó lo esperan
ser, de las cosas, pueden empeñar las tales co-
sas , et quando, 1. 7 tit. 13 part. 5. — No pueden
ahorrar su siervo entre tanto que le tienen empe-
ñado á otro, et quando sí, aunque tenga general-
mente obligados todos sus bienes por alguna deu-
da , allí 1. 37. — Señor, si podrá aforrar al siervo
que le fué dado por pagarle la deuda que uno
creía deberle, si en verdad no se la debía, 1. 38
tit. 14 part. 5. — De un esclavo que otro hu-
biese instituido por heredero, en que pena in-
curra, si impidiere que el testador hiciese otro
testamento , 1. 28 tit. 1 part. 6. — Puede insti-
tuir por su heredero á su siervo, et aunque no
lo diga, es visto por esto darle libertad,!. 3 tit. 3
part 6. — Señores de un siervo, si el uno le hace
su heredero, de que efecto esto sea, et si será
libre, et heredero, et quando, allí 1. 23. — Señor,
quando no podrá instituir á todos sus siervos por
herederos, et quando sí, allí I. 24. — Si después
que instituyó á su siervo por heredero, le vende,
si el comprador del tal siervo gana la herencia,
ó no, allí 1. 25. — Cuyo siervo fué instituido por
heredero de alguno, débele dar licencia para acep-
tar ;et de otra manera, él, por sí, no puede, 1, 13
tit. 6 part. 6. — De alguna tierra, es guarda'delos
bienes de su señorío , 1. 5 tit. 10 part. 6 en el fin.
— Si ahorró á su siervo menor de edad , puede, si
quisiere, ser su guardador, 1. 10 tit. 16 part. 6.
— Si, castigando á su siervo ó criado, le mata,
que pena debe haber por esto, 1. 9 tit. 8 part. 7.
— Quando , et como, puede demandar emienda
por la injuria hecha ásu siervo, 1. 9 tit. 9 part. 7.
— Quando pueda demandar emienda por la inju-
DE LAS SIETE PARTIDAS.
153
ria Iit'cha á su vasallo , allí 1. 10. — Qiiarido s<-rá
obligado á liacer emienda por la injuria que su
siervo hizo á otro, et en qué manera, allí 1. 14. —
Que mandó á su siervo hacer alguna violencia,
como deba ser castigado, 1. 8 tit. 10 part. 7. —
Si toma por fuerza la posesión que diera en feudo
á su vasallo,* n que pena cayga por esto, allí I. 16.
— Quando será obligado por el roho que sus sier-
vos ó sirvientes hicieran , et quando no, 1. 4 tit.
13 pai't. 7. — No puede demandar á su siervo en
juicio el hurto que le hizo, 1. 4 tit. 14 pait. 1 .■ —
Si perderá la j)osesion de su siervo fugitivo; et
quaíidü, et como, el en que manera le pueda bus-
caj;, et adonde, allí 11. 2tí y 24. — De la bestia,
mansa ó brava, como, et quando , esté obligado'á
la emienda del daño que dio, et quando no, 11. 22,
23 y 24 tit. 15 part, 7 Del ganado, cs.obli-
gado á la emienda del daño que su ganado hicie-
re, et quanílo, eten que manera, dicha 1. 24. —
Sipuedeser emplazado por el quéatlorró ó libertó,
11. 4 y 5 tit. 7 part. 3. — Si podrá sacar del novi-
ciado á su esclavo, 1. 6 tit. 7 part. 1. — De su vo-
luntad , es quien sabe refrenar la saña et la ira,
1. 11 tit. 5 part. 2.
SEÑorvío , no quiere consigo compañero , 1. 1
tit. 1 part. 2 — Que cosa sea, et quantas maneras
son del, 1. 1 tit. 28 part. 3. — Et hay departimiento
en las cosas deste mundo, unas pertenecen á los
hombres, otras á los animales, etc. allíl. 2. — Seño-
río, como le gane el que halla en la ribera de! mar
oro, ó aljófar, ó piedras preciosas, 1. 5 tit.28pprt.
3. — Como le gane el que loma algunas cosas de
los enemigos de la fe, allí 1.20. — Ne puede uno
tener en las cosas sagradas ó religiosas, allí 1. 12.
— Como le gane el hombre dé las be^stias salvages
et de los pescados, luego que los prende, allí 1.
17. — Que uno tiene en las aves et en las bestias
salvages, como le pueda perder, allí 1. 19. — Como
le gane el hombre de las bestias fieras que caye-
ron en los lazos (jue otros pusieran, et como en
los panales, abejas et enxan)bres, allí II. 21 y 22.
— Et como pierda el hombre el señorío de los pa-
vones et faysanes, et de otras aves salvages, allí
1. 23. — Et que de las gallinas et capones, allí 1.
24. — Señorío, gana uno en los partos de las hem-
bras que son suyas, et quando no, allí 1. 25. —
De su heredad no pierde uno, aunque sea cubierta
de agua , allí 1. 3^2. — Del vino ó aceyte que uno
hace de uvas ó aceytunas agenas, cuyo deba ser,
allí I. 33. — "De las cosas mezcladas, cuyo deba
ser, allí 11. 34 y 35. — Cuyo sea, si uno escribe li-
bro en pergamino agcno, ó pinta alguna pintura
en tabla agena, allí 1. 37. — Cuyo deba ser, si uno
labra ó ediíica con nridera, ó piedra lí otro ma-
terial ageno, allí 1. 3S. — Cuyo deba ser el de los
frutos que uno con buena fe saca de alguna here-
dad, si después fué vencido et condenado, allí
1. 39. — Pierde de los árboles et viñas, el que,
teniendo mala fe, los planta en heredad agena,
et quando, ailí 1. 43. — Quando le gane uno del
tesoro que halló tn su casa, ó en su heredad; et
quando, auncjue le halle, no gane iiadií en él»
allí I. 45. — De la cosa vendida, no pasa en e'
comprador hasta que haya pagado el precio de
ella, allí 1. 4G. — Como pase en el que tiene la
cosa alogada, si después la comprase, allí 1. 47.
— Como pase en los compañeros, et (¡uando, et
de quales cosas no, 1. 47 tit. 28 part. 3. — De
las cosas que los emperadores mandan echar por
las rúas quando se coronan, como se gane, allí
1. 48. — Como le gane el que toma la cosa des-
amparada, et quando no, allí I 49. — Quien,
et quales personas le pueden ganar por prescrip-
ción, ó usucapión, II. 2 y 3 tit. 29 part. 3 ; aun-
que sea raiz, I. 50 tit. 28 part. 3. — Señorío,
para liacer justicia , no le puede nadie prescribir
para sí, et quando sí, 1. 6 tit. 29 part. 3. — Gana
de las cosas de su siervo el señor que por alguna
causa vuelve á la servidimd^re al tal siervo, 1. !8
tit. 30 part. 3. — De la cosa pasando á otro, si
en la tal cosa habia servidumbre , pasa siempre
con ella, 11. 6, 8 y 12 tit. 3 part. 3. — Et vasa-
llage, quantas maneras haya del, 1. 2 tit. 25
part. 4. — Han los fijosdalgo en algunos lugares
en tres maneras, ó son solarit'go, ó devisa, ó be-
heíria, allí 1. 3. — De la cosa prestada, luego
pasa en aquel que recibe la tal cosa ; et si será lo
mismo en el comodato, 1. 1 tit. 3 part. 5. — De
la cosa depositada en alguno, si p.isa, ó no, et
quando sí, en aquel en quien se deposita, 1. 2
tit. 3 part. 5. — En las cosas que pertenecen al
señorío del reyno, como hacer moneda, ó la jus-
ticia de sangre, no viene en la general donación,
1. 9 tit. 4 part. 5. — De la cosa comprada, si pasa
al comprador, quarjdo la compró mandándola
vender algún jutz de entrega, de su oficio, 1. 2
tit. 5 part. 5. — De la cosa agena que vende el
rey, si pasa al comprador, ó no; et qué, si la tal
cosaos común entre el rey et otro alguno, allí
1. 53. — De la cosa agena que compra uno,
quando pasará á él, et quando la podrá ganar
por tiempo, ó no, allí 1. 54. — Gana en la cosa
empeñada el comprador , si la compra del acree-
dor ó de su heredero, 1. 43 tit. 13 part. 5.
Skptenauio, número, et de sus virtudes, véa-
se el Proeuiio de la partida primera.
Sepulturas, et las causas que por ellas se mue-
ven son causas espirituales, 1. 56 tit, 6 part. 1.
— Porque causas se den álos muertos en las igle-
sias ; et que cosa sea sepultura, et donde se diga,
véase el Proemio, y ¡a 1. 1 tit. 13 part. 1. — Por
que razones se hagan cerca de las iglesias, I. 2
tit. 13 part. 1. — Sepultura, á quien deba ser
dada, et á quien no, allí II. 9, 10 y 11. — Puede
elegir el condenado á muerte , I. 8 tit. 13 part. ] .
— Et la pena de los que quebrantan las sepultu-
ras , lí desotierran los muertos, ley 12 título 9
part. 7.
Seu.mon, en que lugar deba ser hecho; et que
cosas debe mirar el predicador, ley 43 titulo 5
part. 1.
Servicio, hecho á Dios de voluntad, le es mas
154
índice del texto
agradable que el que se hace por premia, 1. 1
tit. 8 part. 1.
Servidumbre, que los horhbres deben en sus
personas, esta es la mas vil et despreciada cosa de
todas, véase el Proemio del lit. 5 part. 4. — Que
cosa sea, et de donde tomó este nombre, ct quan-
tas maneras son della, et es la mas vil cosa del
mundo, tit. 21 part. i,y 1. 8 tit. 22 part. 4. — Et
por que causas, et qiiando,et en que ruanera pueda
el señor tornar ásu aforrado á la servidumbref,
allí 1. 9. — Aborrécenla los hombres natural-
mente, et de los que están en ella, ley 2 tit. 34
part, 7.
Skrvidumbrk, en cosa agena nadie puede de-
mandar sino mostrando que la cosa por la que
la demanda es suya, 1. 7 tit. 10 part. 3.— Debien-
do una casa á otra, ó un edificio á otro, puédese
ganar ó perder por tiempo , 1. 23 en el fin , tit. 29
part. 3. — Et otras cosas incorporales, no se pue-
den poseer, sino quasi poseer, et como se gane
la posesión dellas, 1, 1 tit. 30 part. 3. — Que cosa
sea, et qual se llame urbana , etqual rústica, et
quantas maneras haya dellas, II. 1. 2 y 3 tit. 31
part. 1. — Et como se pueda aprovechar de la tal
servidumbre el que la tiene, et como se entienda
ser concedida, quando lo fué con palabras gene-
rales, allí. — Como la puede uno tener en heredad
agena, para poder traer agua por ella , 1. 4 tit. 31
part. 3. — Et quien sea obligado á mantener la
acequia,ó cauce, allí. — Teniendo uno sobre fuente
agena, no puede ser otorgada á otro sin su man-
dado, allí 1. 5. — Et como deba usar de ella el que
la tiene en pozo, ó en fuente, ó en estanque ageno,
para que beban allí sus ganados, 1. 6 tit. 31 p, 3 ;
ó el que la tiene en algún prado pai^a que pazcan
allí sus bueyes; et que entradas et salidas les sean
concedidas á estos tales, dicha 1.6. — Et si ven-
dieren el tal prado, ó dthesa, si el que le compra
les podrá impedir que no usen de la tal servi-
dun)bre, allí. — Et como deba uno usar de la ser-
vidumbre que ha en heredad agena para sacar de
ella tierra, ó piedras, etc., 1. 7 tit. 31 part. 3. —
Teniendo alguno sobre alguna casa ó heredad,
aunque sevenda, ó pase el señorío della á otro,
«o se pierde por eso, allí 11. 6, 8 y 12 en el fiu;
etpor que razón , dicha 1. 8. — Siendo otorgada
á la heredad de alguno, puede cada uno de sus
herederos demandalla toda, allí I. 9. — Servi-
dumbres no se pueden partir ni dividir,!. 9 tit. 31
part. 3. — Pueden poner los señores sobre sus
edificios,© heredades, como et quando quisieren;
et si la heredad es común, como et quando, pue-
dan ó no puedan consentir, allí 1. 10. — Servidum-
bre pueden otorgarlos hombres en las heredades
que tienen, por toda su vida et de sus herederos;
et como pueden ganar servidumbre en otras here-
dades por razón destas mismas, allí i . 1 1 . — Puede
uno constituir en la cosa que vende; et si valdrá,
aunque la cosa no haya pasado aun al poder
del comprador, allí 1. U en el fin. — No se puede
vender apartadamente sin aquella cosa á que sir-
ve, 1. 12 tit, 31 part, 3.— En quales cosas, puede
ser puesta, et en cuales no; et débese poner á
provecho de otro, et no del propio que la pone,
et porqué, dicha 1. 13. — En que maneras puede,
ser puesta, allí 1. 14. — Et por quanto tiempo puede
uno ganarla en las cosas agenas, allí I. 15. —
Por quanto tiempo se puede perder, no usando
della el que la tiene, ú otro por él, 1. 16 tit. 31 p. 3.
— Como se deshace et acaba , quando se ayunta
con aquella cosa á que sirve, comprándola, ó de
otra manera, allíl. 17. — Et qué será, si después
de esto se vende aquella cosa, et si pasará con
ella la servidumbre que solia estar con ella, allí.
— Servidumbre, si la podrá perder el uno denlos
compañeros, no usando della después de partida
la cosa que habia de so uno con otro, allí 1. 18. —
Que uno tiene por que prive auno de alzarsucasa,
piérdela, si consintiere que se alce, ú otra cosa se-
mejante, allí 1. 19. — Servidumbres que se llaman
usufructo, ó uso tan solamente, quales sean, et
como las pueda uno haber, et de los provechos
que dellas salen, allí 1. 20. — Servidumbre, te-
niendo uno en casa ó heredad agena, bien puede
vedar las labores nuevas que hiciesen en ella,
1. 5 tit. 32 part. 3. — Debiendo una casa, si, al
tiempo que se vende , el vendedor no dixere
nada della, no vale la tal vendida,!. 63 tit. 5
part. 3.
Seso, que sea, 1. 7 tit. 13 part. 2.
SiERVA, hurtada, comprando uno, si podrá
ganar el fruto de la tal sierva, et quando,!. 5
tit. 29 part. 3. — Et siendo dexado á alguno el
usufructo de alguna sierva, ó las obras della, qué
gane por esto, 1. 23 tit 31 part. 3. — Et cuyo será
lo que pariere, allí. — Sierva , siendo una muger
con quien un hombre libre se casa creyendo que
era libre ella, si valdrá eHal casamiento, et quando ;
et qué , si el señor la ahorrase ,1.4 tit. 5 part. 4.
— Si fuere dada en dote , á quien pertenezca el
pro ó el daño que le viniere, ó si se muriere, 1. 20
tit. 11 part. 4. — Si su señor se casare con ella,
hácese libre, et los hijos que antes hubo del se
hacen legítimos ,1. 1 en el fiu , tit, 13 part. 4, y
1. 5 tit. 22 part. 4. — Si podrá ser barragana de
persona ilustre; et qué será de los hijos della et
del nacidos, 1. 3 tit. 14 part. 4. — Pero bien lo
podrá ser de otro liorabre qualquíera, allí !. 1 en
el fin. — Et el que tiene hijo de sierva suya no le
puede legitimar por le ofrecer á la corte del rey ,
si tuviere otros hijos legítimos, 1. 5 tit. 15 part 4.
— Sierva siendo la madre, aunque el padre sea
libre, lo quedella nace es siervo,!. 2 tit. 21 part. 4.
— Si la pusiere su seíior en la putería para ganar
con ella, hácese con esto libre, 1. 4 título 22
part. 4.
Siervo, si entrare en religión, puédele sacar
su señor, 1. 6 tit. 6 part. 1 . — Siervos no pueden
traer á sus señores ajuicio, ni por el contrario ,
!. 8 tit. 2 part. 3. — Por que razones pueden estar
en juicio personalmente, et pueden hacer de-
manda en él, allí 11. 8 y 9. — Et qualquiera per-
DE LAS SIRTE PARTIDAS
155
sona, aunque no s^a sn pariente, puede enjuicio
peiiir que unoeftá tenido injustamente por siervo,
i. 4 en el lin, tit. 5 part. 3. — Siervo, no puede ser
procurador de nadie , sino quando es siervo del
rey, allí I. 5. — Pero bien [>uede recabdar fuera
de juicio lo que pertenece á su stTior, ó á su pe-
gujar,alii. — Siervo, sidixere queeslibre, quando
lo delja él probar, et quando la tal prueba com-
peta á su señor, 1. 5 tit. 14 part, 3, y 1. 27 tit. 14
part. 7. — Refugiado en la iglesia, si le ampa-
rará, ó no ; ct como puede sacarse , et con que
circunstancia, 1. 3 tit. 11 j)ait. 1, — No puede ser
juez, 1. 4 tit. 4 p. 3. — De su voluntad, se equipara
al preso en cadenas, 1. J5 tit. 13 part. 2. — De
rey ó emperador, si podrá pedir en justicia, 1. 9
tit. 2 part. 3. — Que es, ó que fué et ya es libre,
en que cosas podrá atestiguar contra su señor, ó
contra otro qiialquiera, 11. 12, 13 y 18 tit. Í6
part. 3, — Siervos, antes que digan sus dichos,
et testifiquen en los casos á ellos permitidos, de-
ben primero ser atormentados, dicha 1. 13 en el
fin. — Son como hombresdesesperados, dichal. 13.
• — Siervo que ya es libre, bien puede ser testigo
sobre las cosas que vio siendo siervo, dicha 1. 13.
— Puede alzarse si fuere dado juicio contra él en
pleyto criminal, no queriendo hacerlo su señor,
ó personero en nombre del señor; mas si fuese
dado el juicio contra el señor en razón de yerro
del siervo, no puede este alzarse por ei señor,!. 2
tit. 23 part. 3.— -Siervos, no pueden ganar ninguna
cosa por tiempo, et por que razón, 1. 3 tit. 29
part. 3. — Comunes de alguna ciudad ó villa, si
los podrá ganar por tiempo alguna persona , allí
1. 7. — Siervo, si comprare cosa agena, de su pe-
gujar, por mandado de su señor, como el señor
la pueda ganar por tiempo, allí 1. 13. — Por
quanto tiempo se torne libre; et qué deba inter-
venir en este hecho para que sea válido, allí 1. 23, y
|.7 tit. 22 p. 4. — Siervos pueden ganar la posesión
de alguna cosa para sus señores en su nombre ,
1. 3 tit. 30 part. 3 — Siervo, siendo desalo á uno
eu usufructo, ó ias obras del, qué sea visto dexár-
sele,l. 23 t. 31 part, 3. — Sise casare con muger
libre, si se deba deshacer el matrimonio, et quan-
do, 1. 11 tit. 2 part. 4. — Siervos, si podrán ca-
sarse, et con quien, 1. 1 tit. 5 part. 4, — Et quando
se hagan libres, ó no, si se casaren con personas
libres, allí. — Siervo , que mandamiento será obli -
gado á cumplir primeramente , el de su señor , ó
el de su muger, et quando, I. 2 tit. 5 part. 4. —
Si se casare con alguna muger que él cree que es
libre, la qual no es sino sierva , si después de ha-
bido esto podrá pedir que se deshaga el casa
miento, allí 1. 3. — Et que derecho debe ser guar-
dado en el casamiento que se hace entre el siervo
et la muger libre, dicha 1. 3. — Siervo se haciendo
, el marido de alguna muger de otro , puédelo la
muger sacar de tal servidumbre, et por que razo-
nes, 1. 4 tit. 5 part. 4. — Si fuere dado en dote
por alguna muger, á quien pertenezca el pro ó
el daño del; et qué, si se muriere,!. 20 tit. 1 1 p. 4.
— El quaudo el marido gane los frutos de los
siervos que le fueron daios en dote, et quando
no, allí 1.25. — Siervos no se pueden legitimar; ni
en ellos, antes que sean nanumilidos, la legiti-
mación es de ningún efeeb,l. 4 tit. 15 part. 4.
— Siervos cjue son ahórralos , si los podrá otro
alguno prohijar, ó no, 1. 5 tit. 16 part. 4 —
Siervo de pena, qual se lame, et quando, 1. 2
lit. 18 part. 4. — Siervos, hiy tres maneras dellos
1. 1 tit. 21 part. 4. — Et qie cosas sean necesa-
rias para que, quando un h»mbre libre con.siente
venderse, se haga por esto ;iervo de otro, dicha
1. 1 tit, 21 part. 4. — Sier\-3, si será el hijo que
nació de padre libre, si la nadre era sierva, allí
I. 2. — Siervos, si serán de k iglesia, los hijos de
los clérigos de orden sacro, si de hecho se casa-
ren ; et si estos liijos sucedíran á sus padres, ó
á sus madres, allí 1.3. — Sievo se hace el cris-
tiano que lleva hierro, ó nadera, ó armas, ú
otras defensas á los enemigosde la fe, allí 1. 4. —
Quando, et en que cosas sea ojligado á guardar de
daño á su señor, et deba morr por él, allí 1. 5. —
Et si defendiendo á su señor le muerte matare á
alguno, no debe haber pena p*r ello, dicha 1. 5. —
— De judío, ni moro, ni he'eje , no puede ser
ningún cristiano, I. 8 tit. 21 prt. 4. — De algún
judío , si se tornare cristiane, hácese libre por
esto, et no será tornado á la srvidumbre, aun-
que el judío su señor se torne después cristiano ,
dicha 1.8, — Siervo de alguno, si se casare con
nmger libre, sabiéndolo su seíor et consintién-
dolo , hácese libre , 1. 5 tit. 22 jart. 4. — Hácese
libre, haciéndose clérigo, ó recibiendo órdenes
sagradas, allí 1. 6, — De otro, si le recibiere
emprestado alguno, es obligadoá le dar á comer
mientras le tuviere; et si lo sirá á le curar si
enfermare, 1. 7 tit. 2 part. 5. -r- De alguno, si
fuere emprestado á otro, et saHendo el señor
que era ladrón , no avisó dello al á quien le em-
prestó, á qué será obligado, ailíl. 6. — Si fuere
depositado, et el siervo hurlare algo al depo-
sitario, como á ello esté obligado ol que le de|)0-
sitó, 1. 10 tit. 3 parí. 5. — Dexado á alguno de-
bajo de condición que le dé libertad á cierto dia,
si será libre, venido aquel dia, aunque el señor
no le manumita; et quando, et erque manera,
allí i. 45. — Si fuere vendido con condición que
nunca pueda ser libre, si la tal condición valdrá,
ó no, allí 1. 46. — Vendido debaxo de condición
que no entre en tal villa, si tal condición como
esta se deba guardar, ó no, aüí 1. 47. — Que
contra voluntad de su señor entra en algún lugar,
si por esto el señor caerá en alguna pena , allí. —
Si vendiere cosas de su señor, quando la tal venta
valga, et quando deba ser deshecha, allíl. 60. —
Vendiendo alguno, es obligado á decir las tachas
que tiene; et de otra manera no valdrá la venta,
allí 1. 64. — Prometiendo uno dar á otro, si,
teniendo dos de un mismo noml)ie, es en su es-
cogencia dar el que quisiere, allíl. 23. — No
puede ser fiador de otro, et quando sí , 1. 2 tit. i2
156
índice del texto
part. 5. — No se puede obligar civilmente, pero
naturalmente si, allí 1.5. — No puede ser testigo
en el testamento, I. 1 it. 1 part. 6. — Si creyendo
ser libre, hiciere testanento, no vale, luego que
fuere conocido ser siervo, allí 1. 16. — Si, pu-
diendo hacer testammío, fuere impedido por su
señor, en que pena «yga el señor por esto , allí
I, 28. — Siervo, lu^o que le instituye por he-
redero su señor, 6 visto dalle libertad, et
quando no, dicha . 3. — Siervos, son dichos
herederos necesarioj , en la \, 21 tit. 3, y la 1. 3
tít. 8 part. 6. — Et uego que son herederos, son
libres, dicha 1. 21 tit. 3 part. 6, — De otro, si
fuere instituido poi heredero debaxo de alguna
condición, en que nanera la pueda cumplir, et
quando, 1. 15 tit. 4part. 6. — Si fuere instituido
por heredero de ílguno, si podrá el testador
dexar alguna manca á su señor; et si instituyó
por su heredero alseñor,^si podrá dexar algo á
su siervo, 1. 8 üt.d part. 6. — Et si el testador
manda á alguno qie se sirva de su siervo , qué
sea visto dalle poj esto, 1. 46 tit. 9 part. 6. —
Siervo, puede ser lado por tutor de los hijos de
su .señor, et será Ibre por esto ; et qué, si es me-
nor de edad , 1. 7tit. 16 part. 6. — No puede
acusar á su seño', ni á sus hijos , ni á otros ,
II. 2 y 3 título 1 part. 7, — Si podrá ser "acu-
sado por algún ddito que hizo, etcomo debe ser
castigado, allí I. 10. — Si hiciere alguna false-
dad, debe morirpor ello, 1. 6 tit. 7 part. 7. —
De alguno, si ccmetiere alguna violencia, con
armas ó sin ella;, comod'ba ser castigado, 1. 8
tit. 10 part. 7. — De alguno, que hurtó algo á
su señor por nandado de otro , como él et el
que se lo mancb deban ser castigados, allí 1. 8.
— Siervo si se escondió en casa de algún menor,
si el menor halrá pena por esto, allí 1. 25. — Et
quando el qu( le escondió en su casa no cayga
por esto en pena alguna, allí 1. 26, — Et que
pena haya el rué esconde siervo del rey ó de al-
guna ciudad, lili 1 28. — Siervo que hizo algún
daño por mardado de su señor, quando él, ó su
señor, serán obligados á la emienda , 1. 5 tit. 15
part. 7. — Siervos, si podrán atestiguar encausa
de adulterio contra sus señores, et quando, et en
que manera, 1 10 tit. 17 part. 7. — No pueden
ser ahorrados durante la acusación de adulterio
puesta contra su señora, dicha 1. 10 en el fin. —
Siervo que comete adulterio con su señora ca-
sada, en que pena cayga él, et ella, allí 1. 15. —
Quando , et por que razones pueda ser atormen-
tado para que diga algo contra su señor, 11. 6 y 7
tit. 30 part. 7. — ; Mas crudamente debe ser cas-
tigado que el libre, 1. B tit. 31 part. 7. — Véase
Señor.
SiGNiFicAMiENTO , de las palabras, véase De-
CLAR amiento.
Signo, del escribano, es de substancia en lo-
dos los instrumentos públicos, et en que lugar
del instrumento se deba poner, 1. 54 título 18
part. 3.
Silencio, en que lugares le deban beucr los
religiosos, 1. 14 tit. 7 part. 1.
Silva, qual se diga, 1. 8 lit. 33 part. 7.
Simón Mago, quiso comprar la gracia de hacer
milagros, 1. 1 tit. 17 part. 1. — Fué bautizado
por san Felipe en Samaría; fué encantador,
allí.
Simonía, por que juez deba ser castigada, 1. 58
tit. 6 part. 1. — Quando no se comete si se re-
cibe alguna cosa por razón de costumbre, 1. 15
tit. 17 part.. 1, et quando se comete, allí 1. 16.
— Que cosa es, et de donde tomó este nombre,
et en quantas maneras se hace, 11. 1, 2 y 3 tit. 17
part. 1, y I. 66 tit. 4 part. .1. — Et en quantas
maneras se hace en las cosas espirituales, dicha
1. 1, y 1. 18 tit. 17 part. 7. — Mental, qual sea,
et quien dispense en ella , et en las otras meno-
res, 1. 20 tit. 17 part 1. — Por ruegos carnales,
ó espirituales, qual sea, allí 1. 4.
Simoniaco, etque pena deba haber, 1. 11 tit, 17
part. 1. — Simoniacos, son los que reciben algo,
sabiendo que sus parientes habían dado dineros
por lo haber, allí 1. 17. — Et quien pueda dis-
pensar con ellos, allí 11. 19 y 20.
SÍNDICO, constituido por las villas ó ciuda-
des para inquirir delitos, no lo puede rehu-
sar, si no tuviere impedimento legítimo, ley 6
título 17 part. 3. — Constituyendo alguna
universidad para sus negocios, de que manera
se deba hacer la carta sobre esto, 1. 98 tit. 18
part. 3. — Tomando la posesión de alguna cosa
en nombre de cuyo lo es, gana la posesión á
aquel en cuyo nombre la toma, 1. 4 tit. 30 part. 3.
Sinagoga, qual se diga, et porqué les es per-
mitido á los judíos que viven entre los cristianos
que la tengan, 1. 4 tit. 24 part. 7, y Proera.
tit. 10 part 1. — No debe ser hecha de nuevo en
ningún lugar sin licencia del rey, et de la pena
de los que en otra manera la hicieren, allí. —
Et si podrán sacar de la sinagoga á los delin-
cuentes que á ella se acogieren, allí.
Sirvientes, véase Criados.
Sobresalientes, quienes sean, et quien deba
ser elegido para este oficio, et de su poder, II. 2
y 6 tit. 24 part. 2.
Sobrinos, suceden juntamente con los tíos, et
en que parte, et quando; et qué, si son muchos,
ó uno no mas, 11. 3, 5 y 6 tit. 13 part. 6. — Si
mataren á sus tios, ó lo procuraren hacer, en que
pena caygan, 1. 12 tit. 8 part. 7.
Sodoma, et Gomorra, de estas dos ciudades
habla la 1. 1 tit. 21 part. 7.
SoDOMETico, pecado, qual se diga, et donde
tomó este nombre, et quantos males vienen del ,
véase el Proemio, y la 1. 1 tit. 21 part. 7. -~ Et
quien pueda acusar á los que hacen este pecado,
et ante quien; et de la pena de los hacedores et
consentidores del, allí 1. 2.
Sol, es puesto en medio de los siete cielos,
donde son puestas las siete estrellas que son lla-
madas planetas, véase el prólogo de la 4" [)artida^
DE LAS SIETE PARTIDAS.
157
—Volvió qiiinct; ;;írados atrás por h.iber Ezequias
rogado á Dios, 1. 67 tit. 4 part. 1. — De justicia,
es Dios, 1. 1 tit. 1 part. 3.
Solar, que dexa el rio, de quien sea, 1. 31
tit. 28 part. 3.
Solariego, quien se diga, et qué quiera decir,
et de la diferencia que es entre solariego, et de-
visa, el behetría, 1. 3 tit. 25 part. 4.
Soluada, tomando algún vasallo de algún se-
ñor, si no la cumple, qué pena deba haber pi>r
esto, 1. 9 tit. 25 piírt. 4.
Soldados, si se excusarán por la ignorancia
que tienen de las leyes, 1. final, tit. 1 part. 1. —
Que en tiempo peligroso salen del castillo sin
licencia, que pena deban haber, I. 13 tit. 18
part. 2. — Deben ser feridores, et sufridores,
i. 10 tit. 23 part. 2. — No se pueden v»nir de la
hueste, sino en ciertos casos, 1. 3 al fin, tit. 19
part. 2. — Soldi'.do, debe estar bien armado et
prevenido para pelear, 1. 24 tit. 23 part. 2. —
Soldados, no se deben parar á robar el campo sin
cordura; ni se han de parar á robar quando en-
traren en algún castillo ó fuerte; et de la pena ,
si lo contrario hicieren, 11. 3 y 4 tit. 26 part. 2.
— Si fueren en alcance de alguna presa que los
enemigos llevaren robada, si la cobran, cuya ha
dé ser; et qué, si haya en este hecho malicia, allí
L 26. — Como deben parlir lo que ganan en
guerra hecha por mar, allí 11. 30 y 31. — Que
hacen una de doce cosa'?, estando en la guerra,
como deban ser castigados, 1. 1 con las siguien-
tes, tit. 28 part. 2. — Unidos et formados son
mas fuertes, 1.17 tit. 23 part. 2. — Como han de
transitar por parages sospechosos, allí. — -Adonde
deben aqnartelarse, ó hospedarse, allí 11. 19 y 20-
— Que sitian un fuerte, como se han de aposen-
tar, allí 1. 23 — Metidos en celada, que circuns-
tancias han de premeditar, allí 1. 30. — Según
las heridas toman recompensa, 1. 2 tit. 25 part. 2.
— Soldado, mas ha de temer caer en desobe-
diencia, que la muerte que pueda seguírsele en
la batalhi, 1. 27 tit. 23 part. 2. — Soldados,
quando eran salteados en la hueste, como se de-
fendían, allí 1. 18.
SoaTEROs, véase Adivinos.
Sospechas, muchas veces no acuerdan con la
verdad, I. 8 tit. I4 part. 3. — En lo criminal,
quando prueban, allí I. 12. — Et quando se pueda
prob.u' el adulterio por razón de sospecha, 1. ll
tit. 17 part. 7. — Et por quales sospechas deben
ser atormentadcjs los presos, et ante quien, et
que preguntas les deban entonces hacer, 1. 3
tit. 30 pait. 7.
Sospechoso, por (juantas razones sea el guar-
dador, 1. 1 y por todo el tit. 18 part. 6. — Et
quien le pueda acusar, allí 1. 2.
Sordos, bien se pueden casar, sí consta clara-
mente de su consentimiento, 1. 5 tit. 2 part. 4. —
Bien pueden hacer los contratos en que basta
consentimiento; pero no los que requieren pala-
bras, 1. 2 tit. 1 1 part. 5. — Sordo, si podrá hacer
testamento, et quanda, et en que manera, I. 13
tit. 1 part. 6. — INo puede ser tutor, I. 4 tit. 16
part. 6. — Sordos, ro pueden ser curadores de
los menores, allí 1. 14, — No pueden ser jueces,
1. 4 tit. 4 part. 3.
Sponsalnia largilas, qual se diga, et quando
deba volver al es])Oio, ó no; et qué, si la espo-
sa muriese antes de acabado el matrimonio, 1. 3
-tit. 1 1 part. 4.
Stijjulatio, véase Promisión.
SiiBDiAcoNO, que quiera decir; et qué cesas
pueda hacer, 1. 10 tit. 6 part. 1.
SuESTiTucsoN, quantas maneras haya de ella,
1. 1 tit. 5 part. 6. — Vulgar, por que palabras
se haga, expresa ó calladamente, allí 1. 2. —
Vulgar, por que razón desfallece, allí 1. 4. —
Pupilar,qual se diga, et porqué séllame así,
et como deba ser hecha, et por que })alabras,
et quantas maneras haya de ella , allí 1.5. — Pu-
pilar callada, entiéndese siempre deb.iNO de la
vulgar expresa; et como sea esto, dicha 1. 5.
— Hecha por el padre al hijo en los bienes que
tiene de su madre , si valdrá quando él le des-
hereda de los suyos, allí 1. 6. — Pupilar, que
fuerza haya en sí, 1. 7 tit. 5 part. 6. — Pupilar,
por quales razones desfallece; et si, después que
el menor repudió la herencia , se restituye et la
cobra, si la substitución tornará á tener fuerza
alguna, allí 1. 10, — Exemplar, qual sea, et
porqué se diga así , et en quantas maneras des-
fallezca, et no haya lugar, allí 1. 1 1. — Compen-
diosa, como se haga por el caballero, ó por otro
alguno; et que parte haya entonces la madre
del substituido, allí i. 12. — Breviloqua, que
cosa sea, et en que manera se haga, et quales
substituciones se comprehendan debaxo de esta,
allí 1. 13. — Fideicomisaria, qué quiera decir,
et quien la pueda hacer ; et qué deba hacer el
así instituido , et qué deba sacar para si quando
restituye, allí 1. l4.
Substitutos, dados á los herederos que por al-
guna causa son incapaces, débense preferir al
fisco en la sucesión de la herencia, 1. 22 tit. 3
part. 6. — Substituto, qué quira decir, et qué
cosa sea, et quantas manenis haya de substitu-
ciones, 1. 1 tit. 5 part. 6. — Substitutos siendo
los herederos entre sí, quanta parte se acrecerá
á cada uno dellos, si alguno no quisiere ser he-
redero, allí I. 3. — Substituto puede ser dado
al hijo por el padre en los bienes (pie tiene de su
madre, aunque él le desherede de ios suyos, allí
1. 6. — Pupilar, en (¡ne manera deba heredar los
bienes del pupilo ; ét si podrá heredar los suyos,
et repudiar los de su padre, et quando sí, allí
1. 8. — Puede dar el prohijadur al que prohijó,
et quando, et en que parte, allí 1. 9. — Siendo
uno compendiosamente, si excluirá á la madre
del instituido, et en que bienes sucederá, ó no,
allíl. 12.
Sucesor, de alguno en el feudo, está obli-
gado á los mismos servicios que el á quieü sut¿^
158
índice del texto
dio, 1. 6 til. 26 part. 4. — Sucesores del que
vendió ó compró algo debaxo de condición, si
seráo obligados á cumplir lo que los difuntos
prometieron, si la condición se cumpliese ,
quando antes de esto se mui'ieron , 1. 26 tit. 5
part, 5.
Suegro, si matare á su yerno, como deba ser
castigado, 1. 12 tit. 8 part. 7,
Sueldos, de que moneda se hayan de enten-
der, 1. 2 en el medio , tit. 12 part. 1,
Suerte, et si el testador da la escogencia de
alguna cosa á dos, et desacuerdan entre sí, deben
dirimir esta causa por juicio de suerte, 1. 26
tit. 9 part. 6.
Sumariamente, debe el juez conocer de mu-
chas causas et dar su sentencia, aunque las
pruebas no sean bastantes,!. 7 tit. 22 part. 3.
Susana, como se libró del falso testimonio,
I. 28 tit. 16 part. 3.
Suspensión , et entredicho , qué quieran decir,
et en qué difieran entre sí, 1. 14 tit. 9 part. 1.
— Se pone de muchas maneras por los prelados;
et que cosas, durante la dicha suspencion, se
puedan hacer, 1. 17 tit. 9 part. 1. — General
puesta por el Papa ó legado á los clérigos que
tal ó tal cosa lucieren, no coniprehende á los
obispos, si DO fuere asi expreso, 1. 20 tit. 9
part. 1 .
T
.1. ABEENACULO , que significaba, Proemio,
tit. lO part. 1.
Tabernera, no puede ser muger ni barragana
de ninguna persona ilustre, 1. 3 tit. 14 part. 4.
Tachas, de la cosa que se vende , débense de-
cir por el vendedor al tiempo que se vende la
cosa, et de otra manera no vale la vendida,
II. 63, 64 y 65 tit. 5 part. 5. < — Et quando,
aunque se digan , se puede deshacer la vendida,
et quando no, all! 1. 66. — Tachas de los testi-
gos, véase Testigos.
Tai.ion, (|iié quiera decir; et si el marido
acüsa de adulterio á su muger , si se ha de obli-
gar á la pena del talion, et quando, 1. 13 tit. 9
part. 4. — Véase Pena, y Acusador.
Tanto , et el que tiene la cosa común con al-
guno, put^de por el tanto tomar la tal cosa que
su compañero vende á algún extraño, 1. 65 tit. 5
part. 5.
Temor, es así como guarda et portero del
amor, 1. 8 tit. 12 part. 2,71. 15 tit. 13 part. 2.
— En qué diferencie del miedo, 1. 15 tit. 13
p^j-t, 2. — De Dios, al que le tiene, nada le falta,
1. 3 tit. 2 part. 2. — De Dios, es principio del
saber, dicha í. 3. — Que rosa es, 1. 15 tit, 13
part. 2. — Produce'vergiienzaet obedecimiento,
dicha 1. 15. — iSo se ha de tener á los que so-
lamente pueden matar los cuerpos, sino al que
puede matar cuerpo etalma, 1. 3 tit. 2, y 1. 8
tit. 10 part. 2.
jEMPORAtíS, pleytos, quales sean, 1. 57 tit. 6
part. 1.
Templo , de Jerusalen, fué la primera rasa de
oración que los judíos tuvieron. Proemio, tit. 10
part. 1.
Tenedor, de una cosa por empeño ó depósito,
siempre se presume tenerla por la misma causa,
I. 10 tit. 14 part. 3.
Teniente, de alciiyde en algún castillo ó forta-
leza, por algún tiempo, quien lo puede ser; etique
deba hacer él , et los que con él quedaron , 1. 7
tit. 18 part. 2. — De alcayde debe guardar el
castillo, como lo hiciera el que le dexó en su lu-
gar : empero no le ha de entregar al que se le
dexó, mientras está en poder de los enemigos,
allí.
TÉRMINO, para apelar, comprehende los dias
feriados, 1. 24 tit. 23 part. 3. — De quarenta
dias deben haber los que tienen las fortalezas,
para venir á jurar al nuevo rey, 1. 22 tit. 13
part. 2. — Véase Plazo, y Tiempo.
Términos , solos los emperadores et reyes los
pueden partir, 1. 2 tit. 1 f)art. 2. — Et á los jue-
ces de los términos, quien les deba pagar sus
salarios,!. 7 tit. 17 part. 3, y 1. 15 tit. final,
part. 3. — Términos de las ciudades ó villas,
et de la pena del que muda á hurto los mojo-
nes que los parten, I. 30 tit. 14 part. 7.
Tesorero, qué sea, 1. íl tit. 6. part. 1.
Tesoro, hallando uno en su casa, ó en su he-
redad , quando gane en todo el señorío de él , et
quando en parte, et quando nada, 1. 45 tit. 28
part. 3.
Testador, quando prohibiere en su testamento
enagenacion de alguna cosa, quando tal prohibi-
ción valdru', et quando no , 1. 44 tit. 5 part. 5. —
Si en su testamento hiciere algunas mandas, es-
tán todos sus bienes tácitamente obligados por
ellas, 1. 26 tit. 13 part. 5. — Que debe guardar,
como en manera de regla, luego que ha hecho
su testamento, 1. 3 tit. 1 part. 6. — Quando sea
visto revocar el primer testamento por el se-
gundo, et quando no, allí II. 21, 22 y 23. —
Quando, si rompiere el testamento, ó quebran-
tare los í-eilos, sea visto revocalle, i. 24 tit. I
part. 6. — Puede mudar el testamento , hasta el
dia de su muerte , allí 1. 25. — Si prohibiere abrir
su testamento hasta cierto tiempo, debe valer et
ser guardada tal prohibición ; et por que razones
se pueda mover á esto, II. 5 y 6 tit. 2 part. 6. —
Véase Heredero, y Testamento.
Testamentarios, ó cnbí zaleros, ó mansesores,
quienes se digan; et qué quiera decir testamen-
tarios, et a qué tengan pro, et en que manera deban
ser hechos, 1. 1 tit. 10 part. 6. — En que manera
deban cumplir las mandas, et quando; et que
poder hayan para esto, allí II. 2 y 3. — En que
cosas, et quando, puedan demandar los bienes del
finado en juicio, et fuera del, allí 1. 4. — Testa-
mentario, si no fuere dexado por el testador
para cumplir la manda que hizo para sacar cau
livos, quien la deba cumplir, et en que manera
se deba esto hacer, allíl. 5. — Testameníarios,
Í)E LAS SIETE PARTIDAS.
159
dentro de qiianto tiempo deben cumplir el tes-
lamento del finado; et qué, si , siendo muchos,
difieren entre sí, allí I. 6. — Si no quisieren
cumplir los testamentos, quien los deba com-
peler á ello, et en que manera, et si podrán
nombrar otros en su lugar, allí 1. 7. — Si mali-
ciosamente aluengan el cumplir el testamento
del finado, en que pena caygan, allí 1. 8.
Testamento, hecho en cautiverio, no vaie,
1. 6 tit. 29 part. 2. — Quantos testigos deba te-
ner; et quantos si el testador es ciego; et quantos
se requieran en los codieilo , 1. 33 tit. 16 part. 3.
— Et como se deba hacer la carta de testamento,
1. 103 tit. 18 part. 3. — Testamento no le puede
hacer el deportado perpetuamente, 1. 2 tit. 18
part. 4. — Puede hacer el relegado, et porqué
mas que no el deportado, allí 1. 3. — Et si en el
testamento imperfecto fueren dexadas mandas,
et el heredero las pagare, si las podrá después
recobrar, 1. 31 tit. 1 4 part. 5. — Testamento,
qué quiera decir, et á qué tiene pro, et qiiantas
maneras son del, et como debe ser hecho; et
que se deba guardar en haciéndolo, 1. 1 con las
siguientes, tit. 1 part. 6. — Del caballero, ó del
aldeano , ó del á quien el rey dio poder para
testar, no lo podiendo él antes hacer, en qué
manera deba ser hecho, II. 4, 5 y 6 tit. 1 part. 6'.
— En que el rev es escrito por testigo, como
valga, dicha 1. 5 tit. 1 part. 6. — Que el padre
hace entre sus hijos, como deba valer, et
quando , et en que manera; et como le pueda re-
vocar, aunque no sea perfecto, allí 11. 7 y 8. —
Et quienes puedan ser testigos en los testamen-
tos, 1. 9 con las siguientes, tit. i part. G. — Tes-
tamento, en qué pueda ser hecho; et qué, si se
hace en muclias cartas; et qué, si la una fuere
menguada, et la otra no, allí 1. 12. — Quien le
pueda hacer, et quien no, et en que manera,
allí 1. 13 con las siguientes. — Et como debe el
ciego hacer testamento , ó el condenado á muerte;
et qué, si este es caballei'o; et qué en el dado
en rehenes, ó en los siervos, allí 11. 14 y 15
— Testamento , hecho por el siervo que
cree ser libre , ó por el que está en poder de su
padre creyendo que no lo estaba , no vaie des-
pués que esto fuere probado, allí 1. 16. — No
pueden hacer los hereges, ni los traydores, dicha
I. i6 en el fin. — Ni los que entraron en religión,
etquando,allít. 17. — Testamento, como, et quan-
do se puede desatar por se mudar el estado de
aquel que le hizo , et quando se puede confirmar,
II. 18 y 19 tit. 1 part. 6; ó jjor nacer algún hi-
jo, ó prohijarle, allí 1. 20, yl. 3 tit. 12 part. 6.
— Testamento primero, quando se rompa et se
desate por el segundo, et quando no, 1. 21 tit. 1
part. 6 con las siguientes. — Embargando uno á
otro que no le haga , qué pena deba haber por
ella, allí 11. 26, 27 , 28 y 29. — Et que ra/ones
mueven á los hombres para que impidan que
otros no hagan testamento , et quantas maneras
son de este embargo, dicha 1. 27. — Et como de-
ben ser puestos en recaudo los bienes de los pe-
legrinos, et romeros, quando mueren sin testa-
mento; et por quien, et en (¡ue manera, allí 1. 31.
— Testamento cerrado haciendo uno, quien
puede demandar que se abra, et quando , et ante
quien, et en que manera se deba abrir, et ante
quales hombres, et si han de estar presentes los
testigos, et qué deban ahí hacer; et qué, si uno
niega que no puso su sello en el testamento, etc.
11. 1 , 2 y 3 tit. 2 part. 6. — Kt qué pueda hacer
el juez, quando el testamento es hecho ante tes-
tigos sin escrito; et en que manera, el quatido
deba dar traslado á los á quien fué mandado algo
en él, allí II. 4 y 5. — Et qué, si el que hizo tal
testamento como este, vedase que no se abriese
alguna parte del, 1. 5 tit. 2 j)art. 6. — Testamento,
quando no valga, por no ser en éL instituido he-
redero, ó por no lo ser legitimamente, 11, 3, 4,5
y 6 til. 3 part. 6. — Et el establecimiento de here-
dero, débese hacer en el testamento, et no en
otra alguna escritura, allí 1. 7. — Et después que
el heredero es simplemente instituido en el tes-
tamento, no le puede después ser puesta condi-
ción en el codicilo , allí 1. 8. — Testamento, quan-
do , eten que mauera pueda ser hecho por otro
que el testador, 1. 11 tit, 3 part. 6. — Quando
valdrá, ó no, si fué en él puesta condición impo-
sible, de natura, ó de derecho, ó de fecho, ó in^
cierta, ó de juramento, ó casual, ó mixta, xí
otra alguna, II. 3, 4, 5, 6, 7, 8 y 9 tit. 4 part. &
con otras, allí. — Aunque se rompa, el no valga
quanto á ¡a institución de los herederos, bien vale
quanto á lo demás en él hecho, et en que caso,
11. 5 y 6 tit. 7 pan. 6, y la 1. 1 tit. 8 part. G. — En
el qual el padre no hizo mención de su hijo, ins-
tituyéndole ó dtsheredándole , no vale nada,
1. 10 tit. 7 part. 6. — Si le hurtare aquel á quien
fué dexado algo en él, por esto pierde lo que le
dexaron , allí 1. 17. — En que manera se rompa
por querella; et quien se admita á esto, et quan-
do , et contra quien se intente, et por que razón,
1. 1 tit. 8 part. 6. — Del hermano, en el qual deshe-
reda ó no hace mención del hermano, si le podrá él
querellar et quando, allí 11. 2y 3. — Por que-ra-
zones no lo quebrantan los que son desheredados
en él,et quando, allí 1 . 4. — No puede ser que-
rellado por el hijo á quien el padre dio su parte
legítima, ó algo menos ; et quando esto proceda,
et en que manera deba ser hecho , allí 1.5. — Ko
se puede querellar por el hijo pretérito, quando
él le consintió et aprobó , allí 1. G. — Si fuere
anulado por sentencia, sise deberán las mandas
del, et las libertades; etsi el lájo contra quien se
rompió, habrá su parte legítima, 1. 7 tit. 8 part. 6,
— Si no dexó el testador quien lo cumpliese, es,
á esto obligado el heredero ; et como deba 'ser
compelido, et por quien, allí 1. 7. — En q.uantai
maneras puedan morir los hombres sin testa-
mento, I. 1 tit. 13 part. 6.— Et sí el i)adre muere
sin testamento, debe el hijo, ó el nieto, hera-
dar todos sus bienes ; etsi uno de los hijos niuriá
160
índice del texto
ctde.xó hijos, corao heredarán , allí 1. 3. — Et si
de este hijo muerto quedaron muchos hijos , co-
mo heredarán , ahora sean varones ó hembras ,
allí. — Et si el hijo muere sin testamento, qaando
le heredará su padre, et en que manera, et por
que parte, 11. 4 y 8 tit. 13 pait. 6. — Et qué del
hermano ú otroqualquiera transversal, allí II. 5
y 6; ó del marido, ó miiger, dicha 1.6. — Testa-
mento no haciendo el marido , et dexando muy
pobre á su muger, en que parle pueda elía su-
ceder de sus bienes, et quando, alli 1. 7. — Et
quien pueda declarar las dudas que avienen
por razón deaigun testamento, etquando, et en
que manera, 1. 5 tit. 33 part. 7. — Véase Testa-
do?., y Testamentario,
Testigos, no pueden ser rccibidoo antes que
el plcyto sea comenzado por demanda etpor res-
puesta, I. S tit. 10, y 1. 2 tit. 16 part. 3. — De ¡a
pesquisa, dtben ser mostrados á los reos, 1. 11
tit. 17 part. 3. — Pueden pedir término para res-
ponder á lo que les fuere preguntado, 1. 1 1 tit. 1 1
parí. 3. — Testigo, que jura falso, como deba ser
castigado, allí 1. 26, y 1. 42 tit. 16 part. 3 — Tes-
tigos, que cosa sean, et que provecho nazca dellos,
et quien los pueda presentar ante el juez, et quando
deben ser recibidos, 11. 1 y 2 tit. 16 part. 3. —
Pueden ser recibidos los familiares de alguno, et
en que caso, dicha 1. 1. — Deben jurar antes que di-
gan sus dichos, allíl. 3 en el fin, con la siguiente. —
Pueden ser recibidos antes de contestarse el pley to
en la causa que se procede por via de inquisición
contra los jueces; lo qual procede, aunque la tal
inquisición se pida por via de querella de alguno,
allí 1. 6. — Por cfue causas se puedan recibir an-
tes que el pleyto se comience por demanda etpor
respuesta, allí 11. 2, 3 y 4, y allí la 1. 7. — De quan-
tüs años deban ser para que valga su testimonio,
así en las causas criminales como en las civiles ;
et qué, si siendo menores testiñcasen, allíl. 9. —
Quales no pueden ser unos contra otros, allí
II. &, 10 y 11, con las siguientes. — Testigo,
qual no debe ser obligado á testiguar, dicha 1.11.
— Testigo, quando podrá ser el siervo, et en
que causas, contra su señor ú otro extraño; et
qié, si va es libre, allí 11. 12 y 13. — Guando
podrán ?cr los padres contra los hijos, ó los hijos
contra sus padres, et en que cosa sí, et quando
puede el padre en ti testamento de su hijo
cabalkro, allí 1. 14. — Pueden ser por alguno
los padres et hijos que viven juntos, ni deben
ser desechados por vivir juntos, allíl. 16, y 1. 9
tit. 30 part. 7. — Testigo no puede ser ninguno
en su propia causa, ni los hijos, ni criados, ni
otros que viven con él, ó han vivido, allí 1. 18.
— Testigos bien pueden ser los del concejo, ó
iglesia, ó monasterio conventual, por su concejo,
ó iglesia, ó monasterio, dicha 1. 18 tit. 16 pait. 3.
— Testigo no puede ser el juez en pleyto que
pasa ante él , ni el vendedor en la cosa que ven-
dió , 1. 19 tit. 16 part. 3. — Testigos no pueden
ser los abogados, et quando sí j ni los personeros,
ni guardadores de huérfanos, ni los compañeros ,
ni los enemigos, ni otros que ponen las 11. 20,
2 1 y 22, allí. — Testigo no puede ser el que nu
es conocido del juez, ó de la parte contra quieo
lo traen á esto, dicha 1. 22. — Que dio malas me-
dicinas para matar ó abortar, no sirve, 1. 8 lit. 16
part. 3. — Testigos, en que manera deben ser
recibidos por el juez et que cosas deben jurar,
si fueren traídos en pesquisa que hace el rey, ú
otro-porsu mandado, allí 1.23, con las siguientes.
— INunca deben ser recibidos sin juramento , et
quando valga su dicho sin juramento, dicha 1. 23.
— De que forma juren, alií 1. 24. — De oídas
valen en las causas en que se procede por inqui-
sición , allí 1. 25. — Testigo de la pesquisa, quan-
tas cosas debe jurar, dicha 1. 25. — Testigos,
como deben ser preguntados por el juez, después
que fueren juramentados , allí 1. 26. — Si al
tiempo del examen no fueren preguntados de la
razón porque saben lo que dicen, si podrá des-
pués selles la razón preguntada , et quando, dicha
1. 26. — Ausentes, en las causas civiles, pueden
ser oídos por el juez adonde están, requirién-
doles el juez de la causa ; pero en las causas cri-
minales no pueden ser oídos sino por el mismo
juez que ha de juzgar la tal causa, allí 1. 27. —
En qué manera deban sec preguntados, et que
fe hagan, si testiücan de yista, ó de oidas, ó si
varían, allí 1. 28. — De oidas, ( ri que pley tos de-
ban valer, et que fe hagan , allí I. 29. — Testigo
no puede ser el que casa con parienta sin dis-
pensa, allí 1.8. — Que dice mas de lo que se le
pregunta, si valdrá ó no, allí 1. 31. — Que en-
vía su dicho por carta, no sirve, dicha 1. 31. —
Pariente, que depone voluntario contra su pa-
riente, si valdrá ó no, allí 1. 11. — Sj no fuere
preguntado por todas las preguntas que dio la
parte, puede ser otra vez pieguníado , aun des-
pués de hecha la publicación , allí 1. 30. — Que
no sabe ó no quiere dar razón de lo que dice, no
vale su testimonio, II. 26 y 30 tit. 16 part 3. —
Testigos, si quisieren corregir su dicho, et hubie-
ren hablado con la pai'íe, no deben ser admiti-
dos; et el juez podrá llamar al testigo para que
declare alguna palabra dudosa de su dicho, allí.
— Testigo non debe responder por escritura, ni
lo puede ser ningún pariente, ei hasta que grado,
1. 3 1 t. 1 6 part. 3. ^ — Presentado por alguna de las
partes, no puede poi" la misma parte serle opuesto
defecto , en su persona, si no fuere sobre cosa
que acaeciese de nuevo, allí. — Testigos no deben
ser creídos sobre otras cosas mas que las sobre
que son juramentados, et traidos para jurar, allí.
— Quantos se requieran, et cjuales, para probar
alguna cosa; et qué, si hay escritura en contrario;
et qué en los testamentos; et quando un testigo
pruebe enteramente, allí I. 32, et quantos pue-
den ser recibidos, allí. — Queriendo presentar
uno por sí, quales téruñnos et dilaciones le deban
ser dadas para esto, allí 1. 33. — Testigo, si po-
drá ser la muger por su marido, e. al contrario,
DE LAS SIETE PARTIDAS.
16Í
1. 15 tit. 16 part. 3. — Testigos, quantos son
menester en el testamento del ciego, allí 1. 32. —
Testigo, de mala fama, en pleylo de traycion se
le daba tormento antes de la deposición, allí 1. 8.
— No puede ser el homicida, salvo si lo fué por de-
fensa, allí. — Testigos contrarios de otros, cjuales
deban ser creídos, 1. 40 tit. 16 part. 3. — Testi-
go de mala fama no sirve, allí 1. 8. — No puede
ser el amancebado, allí. — A veces diceá la parte
una cosa, et después ante el juez dice otra, allí
1. 41. — Contra producentem , no daña al derecho
de la parte, si le quedan mas testigos que acre-
diten el hecho, allí. — Testigos puede presentar
la parte siempre, aunque diga una vez que no
quiere presentar mas, et hasta quando, ley 34
íit. 16 part. 3. — Et qual testigo podrá ser com-
pelido, et cual no, á testificar contra otro, et en que
manera, allí 1. 35. — Testigo, como lo podrá
ser el corredor en la cosa que vendiere, allí 1. 36.
— Antes que dellos se haga publicación, qué deba
hacer el juez, allí 1. 37. — Testigos, después de
la publicación hecha , no se pueden recibir sobre
los mismos artículos , allí. — Et quando sí, allí.
— Testigos, que depusieron delante el juez árbi-
íro , si valdrán sus dichos quando son traídos
ante el juez ordinario; et qué si los tales testigos
son ya muertos ; et si el juez ante quien dixeron
sus dichos es muerto, si valdrán sus dichos ante el
juez que le sucedió, 1. 38 tit. 16 part. 3. — Se
pueden presentar sobre los mismos artículos en
la segunda instancia, et quando, allí 1. 39. — Et
que fuerza tengan sus dichos , et quales deba se-
guir el juez , quando de ambas partes se presen-
tan testigos que son iguales, allí 11 . 40 y 41. —
Si son presentados por una parte, et unos son
contrarios de los otros, quales se deban creer ; et
qué haya de hacer el juez entonces, 1. 41 tit. 16
part. 3. — Que se contradicen en sus mismos di-
chos, no vale su testimonio, allí 1. 42 en el fin.
-^ — Que dicen falsedad, ó que encubren la verdad,
que pena tengan, allí. — Falsos, et de su pena,
allí. — Et si el juez ante quien dixeron la false-
ílad no puede de ellos hacer justicia, que deba
liacer, allí. — Testigos, débense firmar en el fin
del instrumento en el qual fueron testigos,
ley 54 título 18 part. 3. — Quantos, et quales
se requieran para probar algún instrumento
publico, allí ley 117. — Quales se requieran
para que por ellos se deshagan los matrimo-
nios, ley 15 título 9 part. 4. — Si podrán ser-
lo los parientes, quando suparienta quiere casar
€on alguno, et quando no, allí 1. 16. — Et en
que manera deban dar su testimonio los parientes
de aquellas que se quieren casar; et qué, si pri-
mero atestiguaron sobre la denunciación, allí
1. 17. — Testigos, han de estar delante quando al-
gunos contraen , et débeseles leer el contrato, etc.
\. 54 tit. 18 part. 3. — Pueden ser presentados
otra vez en aquel mismo pleyto sobre que ya ates-
tiguaron, et en que caso, 1. 17 en el fin, tit. 9
part. 4. — Siendo los parientes para deshacer los
V.
desposorios, quales por el tal testimonio se em-
bargarán , et quales no, allí 1. 18. — Quales de-
ban ser para que por su dicho se deshaga algún
casamiento; et si han de ser juramentados, eten
que manera , allí 1. 19. — De oidas no deben ser
admitidos para deshacer algún matrimonio; et
qué, si dicen que lo oyeron de uno, ó muchos, et
los nombran, allí 1. 20. — Quantos deban inter-
venir para que valga la donación por causa de
muerte hecha á alguno, 1. 1 1 tit. 4 part. 5. —
Quales deban ser, et quienes, en los testamentos,
et si han de escribir allí sus nombres, 1. 1 tit. 1
part. 6. — Testigo siendo el rey en algún testa-
mento, en que manera valga el tal testamento, et
de su fuerza, allíl. 5. — Testigos, quienes lo pue-
dan ser en los testamentos, allí II. 9, 10, 1 1 y 12
con otras. — Que se hallaron presentes al hacer
del testamento cerrado , si han de estar presentes
al tiempo que le abren , 11. 3 y 4 tit. 2 part. 6. —
Testigo , si después que dixo su dicho le proba-
ron alguna cosa por que su dicho no vale, si ha
de ser castigado por el juez, ó no, 1. 29 tit. 1
part. 7. — Hace falsedad, si dice falso testimo-
nio, ó niega la verdad del hecho, sabiéndola,
1. 1 tit. 7 part. 7. — Si dixo falsamente su dicho
en alguna causa criminal , como debe ser castiga-
do por ello ,1.11 tit. 8 part, 7, 1. 1 tit. 7 part. 7,
y 1. 26 tit. 11 part. 3. — Testigos, quales lo pue-
dan ser para probar el adulterio , et como deban
ser preguntados et examinados, ley 10 tit. 17
part. 7. — Et si al dicho de un testigo solo, po-
drá uno ser puesto á cuestión de tormento, 1. 3
tit. 30 part. 7. — Testigo, quando, et en que
manera deba ser atormentado por el juez, quan-
do varia en su dicho , allí 1. 8. — Et quales per-
sonas no pueden ser atormentadas para que digan
testimonio contra otros , allí ley 9. — Testigo ,
quando podrá ser desechado , et tachado por ser
enemigo de aquel contra quien tcsiifica, i. 6 en
el fin, tit. 33 part. 7. — Efc qué será si no es su
enemigo, sino su malqueriente, et si por esto po-
drá ser tachado, dicha 1. 6 en el fin. — Testigo
de otra ley, sirve en pleyto que se sigue contra
otro de la misma ley, 1. 8 tit. Í6 part. 3. — Tes-
tigos deben recibirse , citadas las partes para
verles jurar, allí ley 37. — Discordes en un
mismo hecho, no sirven, allí 1. 28. — Testigo,
uno con el juramento de la parte, es bastante
prueba en asunto de menor quantía, 1. 2 tit. i 1
part. 3. — Puede serlo la muger, ley 17 tit. 16
part. 3. — No puede ser el que está preso, allí
1. 10. — Falsario, no sirve, allíl. 8. — Testigos,
que se producen contra sus parientes en causa
criminal, si se recibirán, allí 1.31.
TiEND.^, alquilando uno hasta cierto tiempo,
hasta que este tiempo llegue , no puede el señor
que se la alquiló echalle della , et quando sí, 1. 6
tit. 8 part. 5.
Tinajas, soterradas , que están en la casa ven-
dida, si serán del comprador, ó del vendedor,
1. 29 tit. 5 parf. 5. — Que están en alguna viña
162
IJNDICE DEL TEXTO
vendida á alguno, si de ellas no fué dicho nada,
si irán con la viña al comprador, ó no , allí 1.31.
Tiempo, quanto se requiera para que uno pue-
da ganar la cosa que es común de alguna ciu-
dad ó villa, 1. 7 lit. 29 part. 3. — Dentro del
qual podrá la ciudad pedir restitución contra la
prescripción que corrió contra sus cosas comu-
nes, allí 1. 7. — Que ha que uno posee una cosa,
si le podrá juntar con el tiempo que la tuvo el
de quien él la hubo , para poderla ganar por
tiempo , allí 1. 16- — Que el señor de la cosa está
ausente, ó el tenedor de ella, como se deba con-
tar para que la tal cosa se pueda prescribir, 1. 20
tit. 29 part. 3. — Qual se requiera para que uno
pueda prescribir la deuda contra otro, allí 1. 22.
— En el qual el que fué siervo puede prescribir
su libertad, allí 1. 23. — En el qual se puede po-
ner la demanda contra los hijos de alguno que,
siendo siervo, murió como libre, allí 1. 26. —
Por el qual las iglesias pierdan sus cosas, qual
sea, I. 26 tit. 29 part. 3. — Qual sea , dentro del
qual uno deba pedir restitución contra la pres-
cripción hecha estando él ausente por justa et
probable cansa, allí 1. 28. — En que alguno gana
alguna cosa, si no se continúa no vale, ni de otra
manera semejante que ponela 1. 29 tit. 29 part. 3.
— En el qual puede uno ganar et prescribir la
servidumbre en las cosas agenas , 1. 15 tit. 31
part. 3. — Quanto se deba dar en los plazos, para
que las partes prueben, 1. 3 tit. 15 part. 3. —
Qual sea bastante para ganar el dominio en una
cosa, 1. 1 tit. 29 part. 3. — Tiempo, alas obras,
como se ha de dar, 1. 15 tit. 5 part. 2. — No han
de perder los que navegan, 1. 1 tit. 24 part. 2.
— Señalado tienen todas las cosas, 11. 15 y. 21
tit. 5 part. 2. — En el qual se acaba el usufructo
dexado á algún particular ó alguna ciudad sin
ser señalado tiempo en esto, 1. 24 y 26 tit. 31
part. 3. — Quanto deba andar el hijo en el vien-
tre de su madre , según ley et según natura,
1. 4 tit. 23 part. 4. — Dentro del qual deba el
que recibió alguna cosa prestada torníilla, 1. 8
tit. 1 part. 5. — Dentro del qual es obligado el
señor de la cosa vendida por el rey como suya á
pedir la estimación de ella, qual sea, 1. 53 tit, 5
part. 5, — De navegar, qual sea, 1. 8 tit. 9
part. 5. — Et que tiempo debe ser mirado en que
el heredero debe ser establecido ó no , 1. 22
tit. 3 part. 6. — Tiempo, dentro del qual el me-
nor puede pedir restitución contra su tutor ó cu-
rador á quien vendió alguna" cosa de sus bienes,
mientras estaba debaxo de su poder, qual sea, 1. 4
tit. 5 part. 5. — Dentro del qual los testamenta-
rios están obligados á cumplir el testamento del
difunto, 1. 6 tit. 10 part. 6. — Por el qual el he-
redero puede perder la herencia , si no pide le
entreguen de ella, 1. 7 tit. 14 part. 6.
TiKRRA , por do solia ir el rio, cuya deba ser,
si se mudare et fuere por otra parte, 1. 31 tit. 28
part. 3. — Etquales se llamen réditos de tierra; et
en qué difieran tierra, feudo, ethonor,l. 2t, 26 p. 4.
Tíos, suceden juntamente con los sobrinos,
et á quien , et quando , et en que parte ; et qué ,
si son muchos, ó uno no mas, 11. 3, 5 y 6 lit. 13
part. 6. — St mataren, ó quisieren matar á sus
sobrinos, que pena deban haber por ello, 1. 12
lit. 8 part. 7.
Tirano , que quiera decir, et como usa de su
poderío en el reyno, después de apoderado de él ,
1. 10 tit. 1 part. 2. — Procura estragar á los po-
derosos el matar á los sabedores, dicha 1. 10. —
Quiere que los de la tierra que tiraniza sean
necios et medrosos, allí. — Procura discordias
entre los vecinos, allí. — Procura que los vecinos
sean pobres, metiéndoles en grandes hechos que
nunca puedan acabar, allí.
Títulos, son lo mismo que suma de las razo-
nes, tit. 1 part. 1.
Tocar, es el quinto sentido corporal, 1. 6 tit. 13
part. 2.
Tonsura, que cosa es, 1. 11 tit. 6 part. 1.
Tormenta, aviniendo en la mar, si por esta cau-
sa se echaren algunas mercaderías en ella, en que
manera se deba repartir el daño entre los que allí
van, 11. 3 y 4 tit. 9 part. 5. — Et si por tormenta
viniere la nao á quebrarse, quando podrá el se-
ñor della pedir que los mercaderes que en ella
venian le paguen el daño, allí I. 5. — El qué, si, por
aliviar la nao, echó alguno sus cosas en la mar, et
después las cobra ; et qué, si después de cobradas se
quebranta el navio por alguna ocasión, allí 1. 6.
— Et si después halla las cosas así echadas en po-
der, de otro, si las podrá cobrar, no obstante privi-
legio ó costumbre que hayga contra sí, allí 1. 7.
Tormento, no debe ser dado á los caballeros
por ningún delito, si no fuere por traycion,
1.24 tit. 21 part. 2.— Et la confesión hecha en el
tormento, quando valdrá, 1. 5 tit. 13 part. 3. —
Tormento puede el juez dar á los testigos en quien
conoce que van vacilando quando dan su testi-
monio, 1.42 tit. 16 part. 3. — Mandando dar el
juez perjuicio á alguno á tuerto , puédese apelar
de tal juicio, 1. 13 tit. 23 p. 3. • — Et por quales
indicios et presunciones pueda el juez dar tor-
mento á alguno, 1. 26 tit. 1 part. 7. — Tormento,
no debe ser dado contra razón ; et si el juez lo
da así, debe ser castigado, 1. 16 tit. 9 p. 7. — Qué
quiere decir, et áqué tiene provecho, et quantas
maneras son dellos, et quien los pueda mandar
dar, et en que tiempo, et á quales personas, 11. 1,
2 y 9 tit. 30 part. 7. — En que manera, et por
quales sospechas , et ante quien deba ser dado á
los delincuentes presos; et que preguntas les de-
ban hacer mientras los atormentaren, allí 11. 3 y
5. — Eten que lugares, et ante quales personas
deba ser dado el tormento, dicha 1. 3. — Tor-
mento , después que fuere dado al delincuente
preso, como deba ser preguntado por el juez, et
quales confesiones deban valer de las que fueren
hechas por razón de los tormentos , et quales no,
allí 1. 4. — Et si el juez puso injustamente á cues-
tión de tormento, et mató, et lisió, en que pena
DE LAS SIETE PARTIDAS.
1G3
cayga por esto, dicha I. 4 en el íin. — Tormento,
qiiando debe ser dado á muchos, quales dellos
deban ser atormentados primero, allí 1. 5. — Debe
ser dado mesuradamente, et en manera que no
reciba muerte, ni quede manco el que lo reci-
biere, dicha 1. 5. — Por que razones se pueda dar
al siervo para que atestigüe contra su señor, et
quando , et en que manera, allí II. G y 7. — Et
quando se pueda et deba dar á los sirvientes de
casa, etpor que delitos de sus señores, et en que
manera, diclia 1, 7. — Et como , et quando , po-
drá el juez atormentar al testigo que varia en su
dicho, et en que manera, allí 1. 8. — Et quales
personas no deban ser atormentadas á que digan
testimonio contra otro, allí 1. 9. — Tormento se le
daba al testigo de mala fama, 1. 8 tit. 16 part. 3.
Tornar, en que lugar et quando deba uno la
cosa que le fué emprestada; et qué, si se le per-
diere ó empeorare, 1. 8 tit. 1 part. 5. — Debe la
cosa emprestada el que la recibió así, et dentro
de que tiempo; et que pena deba haber si no lo
hace a<í, 1. 9 tit. 2 part. 5. — Et no la podrá rete-
ner por prenda de alguna deuda que el que se
la emprestó le debe; et quando sí, et cobrar las
despensas que en ella hizo, allí, — Tornar debe el
depositario la cosa que fué en él depositada, et
quando, et á quien, et en que manera, 1. 5 tit. 3
part. 5. — La cosa que uno recibió en depósito,
por quales razones no sea obligado á la tornar al
mismo que se la dio, ni á sus herederos, allí 1. 6.
— La cosa depositada debe la iglesia, et quando
ella sin su prelado, et quando él sin ella, 1. 7 tit, 3
part. 5. — Como deba el depósito el que le reci-
bió, estando el que lo depositó con gran cuyta , ó
necesidad, ó en otra manera, allí 1. 8. — Etque
pena deba haber el que negare haber recibido al-
guna cosa en depósito , si después le fuere pro-
bado lo contrario, allí. — Tornar debe el here-
dero el depósito que se hizo en el difunto, antes
que pague otras deudas, ó haga otros gastos al-
gunos , et quando no, allí 1. 9. — Deben el pre-
cio con los daños los orebces et oticiales que,
j)or su culpa et poco saber, dañaron la cosa que
tomaron á hacer ó á aderezar, 11. 10 y 12 tit. 8
part. 5. — Debe el precio que le dieron el maes-
tro que hizo la casa ú otro edificio falsamente,
junto con los daños et menoscabos, allí 1. 16. —
Debe la cosa alquilada el que la alquiló á su señor,
luegcf que el tiempo del arrendamiento se aca-
bare; et qué, si no lo quiere hacer así, allí 1. 18.
— Debe lo que recibió el que prometió de hacer
alguna cosa, et por ello le dieron algo, si no hace
lo que así prometió, 11. 43, 44 y 45 tit. 14 part, 5
con otras, allí. — Debe el que recibió paga ó pre-
cio por alguna cosa torpe et fea ; et en quantas
maneras acaezca esto, allí 1. 47 con las siguientes.
— Debe el que recibió algo por soltar ó librar á
alguno; et quando no, allí I. 48. — No so debe la
dote á la muger, aunque el matrimonio sedes-
haga, en un caso que pone la 1. 50 tit. 14 part. 5.
— Si debe el juez lo que le dieron porque jir/.gase
mal, ó porque abreviase la causa, et á quien; tt
de la pena del que lo da, et del juez que lo recibe,
allí I. 52. — No debe la muger lo que recibió de
alguno porque hiciese maldad de su cuerpo, aun-
que dííspues no la haga, et porqué, allí 1. 53. —
En que manera deba el .comprador la cosa que
compró maliciosamente del deudor de otro ,1.11
tit. 15 part. 5. — Debe el heredero la herencia, et
á quien, después que la repudió, habiendo habido
plazo para se aconsejar si la aceptaría ó no , 1.4
tit. 6 part. 6. — Tornarse de la guerra no debe nin-
gún soldado, sino por las causas que dice la 1. 3
al íin, tit. 19 part, 2.
ToRNEAMiENTO, que cosa sea ; et si han de enter-
rar en sagrado álos que mueren allí, 1. 10 tit. 13
part, 1,
Torneo, que derechos hayan los hombres en
lo que ganan en torneo, 1. 18 tit, 26 part. 2,
Torre, queriendo uno hacer en su casa, quanto
la pueda levantar, 1. 25 tit. 32 part. 3. — No
puedehacersejunto ala iglesia, 1. 24t¡t. 32parl. 3.
TÓRTOLA , guarda mas castidad que otra ave ,
1. 38 tit. 5 part. 1.
Traer , queriendo uno agua por la heredad
agena, en que manera deba tener servidumbre
sobre ella,l. 4 tit. 31 part. 3.
Transacción, hecha entre el acusado et el acu-
sador, de que efecto sea ; et quando por esto será
visto confesar el delito , et pueda ser castigado,
1. 22 tit. 1 part. 7. — Véase Pacto.
Transversales, véase Parientes.
Traslado , de ningún privilegio no debe ser
creido, sino quando el rey lo otorgase et lo man-
dase sellar de su sello, 1. 44 tit. 18 part. 3. — Pi-
diendo alguno de alguna escritura contra él pre-
sentada, en que manera le deba ser dado, allí
1. 1 12. — De alguna escritura, debe ser dado en-
teramente , quando la tal escritura es común de
ambas las partes, allí. — De privilegio , ó de tes-
tamento, ó de otra caria, porque razón no debe ser
dado enteramente, 1. 1 1 3 tit. 1 8 part. 3. — De algún
privilegio no hace fe, sino quando es autenticado
como el original, allí 1. 114 en el íin. — Debe el
juez mandar dar de su sentencia de la qual fué
apelado ; et que pena di ba haber si no lo hiciere
así, 1. 26 tit. 23 part. 3. — Del testamento, en (jue
manera deba ser dado á los herederos, ó á los
legatarios, 1. 5 tit. 2 part, 6. — Et quando no,
dichas II, 5 y 6,
Tratante, no puede ser el clérigo, 1, 46 tit. (i
part. 1.
Traycion , la mayor de todas las traycioncs, es
matar al rey, 11. 6 y 26 tit. 13 part. 2.— Et en la
traycion pueden ser testigos los infames, et otros,
1. 8 tit- 16 part. 3. — Traycion cometida por el
padre, si bastará para que por ella sean habidos
por traydores los hijos et muger suyos, 1. 12 tit. 53
part. 4. — Hace tn dos maneras el que se paba á
tierra de moros, et lo mismo los que le siguen, 1, 2 1
tit. 25 part. 4. — Es, vender ó emprestar armas
á los moros ó enemigos de la fe, et dalles trigos,
1G4
índice del texto
ú otros mantenimientos, 1. 22 iit. 5 part. 5. —
Es uno de los mayores yerros tlel mundo, et es
comparada á la gafedad, et porqué, véase el Proe-
mio del tit. 2 part. 7. — Que cosa sea, et de don-
de tomó este nombre , et qiiantas maneras son
della, et por quales yerros se cayga en ella, allí
I. 1. — Et que pena merezca el que hace traycion ,
et sus hijos et hijas; et quando el traydor pueda
ser acusado después de su muerte, aüí 11. 2 y 3.
— Traycion , et aleve , como , et en qué , difieran
entre sí, 1. I tit. 2 en el fin. — Et desde el dia que
el traydor anda en la traycion, no puede enagenar
sus bienes , 1. 4 tit. 2 part. 7. — Et si el que co-
menzó á andar en la traycion debe ser perdo-
nado, si lo descubriere antes ([ue la cumpla, allí
1, 5. — Traycion se hace entregando fortaleza ó
castillo á quien no se debe, 1. 1 tit. 18 part. 2.
Traydor, si lo fuere algún caballero ó soldado,
no se escusa por la ignorancia de las leyes, 1. final,
versic. Fueras ende, tit. 1 part. 1. — Es el que
pone las manos en el rey, ó le mata, et de la pena
que este tal deba haber, 1. 6 tit. 13 part. 2. — Es
el que sabe la traycion que está armada contra el
rey , et no la descubre , et de la pena de este tal ,
allí 1. 9. — Traydores, si se acogieren á la casa del
rey, por se defender, no les deben recibir en ella,
et deben ser sacados de allí, 1. 2 tit. 17 part. 2.
— Traydor , no puede ser abogado en juicio, 1. 3
tit. 6 part. 3. — Et nadie puede pedir por merced
al rey que perdone al traydor, 1. 4 en el íin, tit. 24
part. 3. — Traydor siendo el señor, si el rey por
este delito le echare de su tierra , sus vasallos en
este caso no le deben seguir; et que pena hayan
si le siguen, 11. 10, 11 y 12 tit. 25 part. 4. — Es
el vasallo que, habiendo salido con su señor , en
el caso supra próximo, no se vuelve luego que
puede, 1. 12 tit. 25 part. 4. — Etsi serán echados
de la tierra por traydores los hijos et mugeres de
estos , quando esto haya lugar , allí. — No puede
hacer testamento, 1. 16 en el fia tit. 1 part. 6. —
Traydor no puede reptar á ninguno , 1. 2 tit. 2
part. 7. — Es, el que habla mal del rey,l. 17 tit. 13
part. 2. — Conocido , no le vale sagrado en caso
de refugiarse, 1. 5 tit. 11 part. 1. — Véase Tray-
cion.
Trebeliaiíica, véase Qüarta trbbelianica.
Tregua, et paz, solo los reyes et emperadores
la pueden hacer, 1. 2 en el medio, tit. 1 part. 2.
— Et si el que juró á uno de guardar la tregua la
quebranta, si será el otro perjuro por no la
guardar, 1. 28 título 11 part. 3. — Tregua, que
cosa sea, et porqué se llame así, et en quantas
maneras sea , et á qué tiene pro; et quien la
puede poner et dar , el en que manera, et como
debe ser guardada, 11. 1 y 2 título 12 part. 7, y
1. 83 tit. 18 part. 3. — Et qué pena merezcan los
que quebrantan las treguas, ó aseguranzas, ó fia-
duría de salvo , allí 1. 3 tit. 12 part. 7.
TftES MUEROs, quiere decir una legua en der-
redor,!. 3 tit. 16 part, 2.
Tributo, es propiamente renta del rey ; et por-
qué le fué concedido, ley II título 28 part. 3.— -
Tributos, ni rentas del rey, no los puede ninguno
ganar por tiempo, 1. 6. tit. 29 part. 3. — Tributo,
si será obligado á le pagar el que es usufructuario
de alguna co«a , 1. 22 tit. 31 part. 3. — Tribuios,
siendo uno obligado á coger , si por esto lodos sus
bienes sean obligados al rey, hasta que hágalo
que prometió; et qué del dote de su muger, 1. 25
tit. 1 3 part. 5. — Tributo , qual se diga , et porqué
fué establecido, 1. 7 en el principio, tit. 33 part. 7.
Trigo, no se debe vender, ni dar en otra ma-
nera á los enemigos de la fe ; et que pena haya el
que lo contrario hiciere, I. 22 tit. 5 part. 5, 1. 31
tit. 21 part. 2, y 1. 4 tit, 21 part. 4.
Tristeza, que males trayga consigo, 1. II tit. 5
part. 2, y 1. 10 tit. 7 part. 2. — Nodexa crecer á los
mozos, ni ser sanos, 1. 10 tit. 7 part. 2. — Consume
la carne , et gasta los huesos ,1.11 tit. 5 part. 2.
Trueco, trocando uno con otro casa, ó viña ú
otra cosa, en que manera se deba hacer la carta
de cambio, 1. 66 tit. 18 part. 3. — Hecho de cosas
espirituales, bien vale; pero la vendida que de
las tales cosas se hiciere, no, 1. 2 tit. 6 part. 5. —
Véase Cambio , y Cambiar.
Truhanes, véase Adivinos, y Hechiceros.
Turpitod, hace el que recibe paga ó precio
por hacer, ó por no hacer, alguna cosa mala, et dé-
belo tornar; et en quantas maneras esto acaezca,
1. 47 con las siguientes, tit. 14 part. 5 — Tur-
pitud hace el que recibe precio por no hacer aque-
llo que, según derecho et razón, es obligado á no
lo hacef , allí.
Tutela, que cosa sea, et a quien , et en que
manera, deba ser dada, et por quien, et quien la
pueda tener, 1. 1 con las siguientes, tit. IG
part. 6. — El si la madre que tuvo la tutela de
su hijo se casó segunda vez, los bienes suyos , et
los de su segundo marido , están obligados al
menor hasta que le dé cuenta, allí 1. 5. — Tuteh),
hasta quanto tiempo dure, allí 1. 12 en el fin. —
Quando se acabe, allí 1. 21.
Tutor, si podrá sacar á su pupilo del monaste-
rio adonde se metió, antes que hubiese catorce
anos, 1. 5 tit. 7 part- 1 . — Etde que forma se de-
ba hacer la carta de la tutoría et guarda de los
huérfanos; et que deba jurar et prometer,
1. 94 tit. 18 part. 3. — Et como se deba hacer la
carta quando los jueces ponen los huérfanos en
guarda de sus madres, allí 1. 95. — Tutor, Icomo
deba hacer la carta de inventario de las cosas
que halla en los bienes del menor, 1. 99 tit. 18
part, 3. — Quando podrá prohijar al mozo que
tiene en su poder, 1. 6 tit. 16 part. 4. — Tutor,
(¡ue poder haya, et no debe ser dado para
una cosa ó para un pleyto solo,et quantas mane-
ras son de ellos, et quien lo pueda ser, 1. I con las
siguientes, tit. 16 part. 6. — Et quien lo pueda dar,
allí 1. 3, 4 y 5. — Tutor dado por la madre á su
hijo, quando pueda legítimamente sello, et quan-
do no, 1. 6 tit. 16 part. 6. — El puede el padie
dar á su siervo por tutor de sus hijos; et si será
DE LAS SIliTE PARTIDAS
1G5
por eslo libro, allí 1. 7. — Tutor establecido por
el padre, ha de ser nombrado et señalado de ma-
nera que se pueda saber ciertamente qual es , di-
cha 1. 7 en el fin. — Dado por el padre á su hijo
natural, no puede aduiinislrar sus bienes hasta
quesea confirmado por el juez del lugar, allil. 8.
— Et lo misino es quando alguno instituyó por su
heredero á algún menor extraño, et le dio tutor,
dicha 1. 8 en el lin. — Tutores, pueden ser dados
simplemente, oso condición, ó á tiempo cierto,
ó como el testador quisiere , dicha 1. 8 al íin. —
Tutor, si no fuere dexado por el padre en su tes-
tamento á su hijo, como, et quando, et en que
manera lo deba ser el pariente mas propinqiio,
I. 9 tit. iC part. 6. — Tutores, qué deben jurar
antes que administren los bienes del menor, di-
cha 1. 1). — Et si el señor aforra su siervo menor
de edad, puede, si quisiere, ser guardador del etde
sus bienes, allí 1. 10. — Tutor, quando lo será el
padre, del hijo emancipado, ó el hermano, de su
hermano menor, dicha 1. 10 en el fin. — Tutores
siendo muclios de algún menor, si no se acordaren,
podrá el uno dellos procurar los bienes del luiér-
i'ano , et quando, et en que manera, allí 1. 11.
— Quienes lo puedan ser, quando el padre no lo
dio, et ante que juez se deba pedir; et si los
parientes no lo piden al juez, se admitirán los
amigos, ú otros qüaksquier del pueblo, allí 1. 12.
— Tuíor, debe hacer inventario; et qué, si no lo
hace, allí 1. 15. — Hasta quanto tiempo deba et
pueda tener al menor en su poder, dicha 1, 12 en
el fin. — Tutor, aunque sea pobre, si es de bue-
nas costumbres, no le han de sacar de su poder
al huérfano, 1. 1 tit. 18 part. 6. — Véase Cura-
dor, Guardador, y RIekor,
Ukcion, con que ungen á los obispos, qual
sea, et qué es lo que les dicen en aquel tiempo,
1. 12 tit. 4 part. 1. — Que sea, allí 1. 69. —
Causa muchos bienes, allí 1. 70. — Donde debe
hacerse, dicha 1. 69. — Quien puede hacerla,
allí. — Que se hace á la iglesia, qué signiíica,
1. 18 tit. 10 part.l. — Deben recibir todos los ca-
tólicos, et quando, 1. 70 tit. 4 part. 1. — Un-
ción, á quien no debe dai'se, allí 1. 71. — Que
se hace á los reyes en el hombro, qué signiíica,
allíl. 13.
Ungir, en que lugares se debe á los que bau-
tizan, et porqué antes del bautismo , allí i. 14.
Usar, pueden los hombres comunmente de
las cosas que son de las ciudades ó villas, 11. 5
5 y 9 tit. 28 part. 3. — De las cosas comunes, no
pueden sino los que moran de contino en aquel
higar do están , dicha 1. 9. — De quales cosas no
pueda iu)0, aunque sean comunes de la ciudad
ó villa adonde él vive, allí I. 10. — Como deba
de la cosa aquel á quien es dexado el uso della ,
1. 21 tit. 31 part. 3.
Uso, siendo dexado á alguno, en que manera
so pueda aprovechar de la cosa en (pié le es dexa
do; et si la podrá empeñar ó enagenar ; et de los
fiadores que deba dar el á quien es dexado, allí
11. 20 v21. — Siendo dexado á uno en casa, ó en
siervos, ó en bestias, como deba usar del, dicha
I. 21. — Teniendo uno tan solamente en al-
guna cosa, á qué esté obligado, allíl. 22. — Que
sea, I. 1 tit. 2 part. 1. — Qué sea, et como deba
ser, 1. 21 tit. 31 part. 3. — Como, et quando gana
tiempo et le pierde , 1. 3 tit. 2 part. 1.
Usuario, que solamente ha el uso en alguna
cosa, quando sea obligado á repararla et ade-
rezarla, et pagar el diezmo et tributo que la tal
cosa debe, 1. 22 tit. 31 part. 3.
Usucapión, no ha lugar en los bienes de los
captivos, ó encarcelados, 1. 5 tit. 29 part. 2. —
Por que razones se moviéronlos sabios ala in-
troducir, et pudieron los hombres perder sus
cosas por tiempo, ley I tit. 29 part. 3. — Et
quales personas puedan ganar por tiempo
algunas cosas agenas, et quales no, allí, II. 2
y 3. — Usucapión, en quales cosas muebles
pueda haber lugar, et en quales no, allí 1.4.
— Si habrá lugar en el fruto de la sierva, ó de
la yegua, ó va^a, ó cosa semejante, quando ts
hurtada, et si el comprador haga los frutos de
la tal cosa suyos, allí 1. 5. — No ha lugar en al-
gunas cosas que ])one la 1. 6 allí. — No ha lu-
gar en las cosas de los menores, ó hijos en po-
der desús padres, ó mugeres casadas en poder
de sus maridos , allí ley 8. — De las cosas mue-
bles, por que tiempo sea válida; et qué sea
menester para ganarlas , allí ley 9. — Quando
habrá lugar en la persona del señor , quando
por su mandado el siervo, ó hijo, compra con
buena fe alguna cosa, allí 1. 13. — Si habrá lu-
gar en la cosa que uno posee cuidando que
la hubiera por alguna derecha razón, no siendo
así, allí 1. 14. — Quando habrá lugar en las co-
sas que pagan á uno , creyendo que á él le eran
mandadas en el testamento, no siendo así, allí
1. 15. — Etcomo podrá, ó no, ayuntar el tiempo
que él ha tenido la cosa, al tiempo que la tuvo
aquel de quien él la hubo, allí 1. 16. — Et si lo
podrá hacer, quando empeñó la cosa que quería
ganar así por tiempo, dicha 1. 16 en el íin. — Et
el acreedor que tiene la cosa á peños , no pierde
el derecho que tiene en ella, aunque otro la ga-
ne por tiempo, allíl. 17. — Quando no proceda
zcontra algunas personas que están ausentes, et
quales, alh 1. 28. — Se interrumpo, si, comen-
zando uno á ganar alguna cosa por tiempo, no la
continúa, et en otros casos semejantes, allí I. 29.
Et lo mismo es, si el señor le cita en juicio ,.
dicha 1. 29.
Usufructo, es servidumbre, et otorgándole
uno á otro en su heredad, como se pueda hacer,
1. 20 tit. 31 part. 3. — Usufructo de la morad?
de una casa, quanto tiempo pueda durar, 1. 27
tit. 31 part. 3. — En quantas maneras se pueda
desatar, ct perder, 11. 24 y 25 tit. 31 part. 3. —
Siendo otorgado á ciudad ó villa, no siendo en-
16(5
índice del texto
lónces señalado lienijjo, cjuanto dure, et como
se use del ; et qué, si los vecinos se fueren á vivii'
á otra parte, allí 1, 26. — Si quisiese rehacer la
casa aquel que solia tener el usufructo, si lo po-
drá hacer, et quando, 1. 25 tit. 31 part. 3. — De
los bienes adventicios del hijo, le gana para sí el
padre, aunque el hijo no quiera, 1. 13 tit. 6 part. 6.
Usufructuario, de alguna heredad et ribera,
no tiene parte en la isla que se hace de nuevo
en el rio; sino el señor de la propiedad, ley 30
tit. 28 part. 3. — Pero si alguna cosa se le acre-
ciere por corriente del rio, lo tal acrecerá al
usufructuario, allí 11. 26 y 30. — Usufructuario,
como pueda esquilmar, ó disfrutar lo que ha en
usufructo; et á que €Stá este tal obligado, et
si ganará para sí los frutos, 11. 20 y 22 tit. 31
part. 3. — Quesea obligado á hacer en la cosa
en que ha el usufructo, 1. 23 tit. 31 part. 3. —
Si será obligado á pagar el diezmo, pecho ó tri-
buto que se debe por la cosa en que ha el tal
usufructo, dicha 1. 22. — Aunque haga los frutos
suyos de la cosa en que tiene el usufructo, em-
pero no es asi en el parto de la sierva , aunque
tenga usufructo della, allí 1. 23. — No puede
vender ni pasar á otro el usufructo que tiene en
alguna cosa; pero arrendarle á otro, sí, 11. 20,
22 y 24 tit. 31 part. 3. — De alguna cosa, pue-
de vedar qualquiera'obra nueva que otro haga en
aquella cosa, 1. 4 tit. 32 part. 3. — Pero al señor
de la propiedad, no, allí. — Si se muere antes
del año por el qual él tenia hecho el arrenda-
miento, si por esta causa su heredero sucederá
en el usufructo por aquel tiempo que falta, 1. 3
tit. 8 part. 5. — Si le hurtan la cosa en que ha
el usufructo, si podrá intentar acción contra el
ladrón ; et quando, et en qué manera, 1. 12 tit. 14
part. 7. — Véase Usufructo.
Usura, este crimen por que juez deba ser cas-
tigado, 1. 58 tit. 6 part. 1. — Etno se dice usura,
quando uno recibe menos de lo que da; et qué,
si recibe mucho mas, 1. 31 tit 11 part. 5. — Et la
pena que fué puesta por razón de usura, no pue-
de ser demandada, allí 1. 40. — Usura que ganó
el testador, si la podrán partir entre sí los here-
deros, 1. 2 en el lin, tit. 15 part. 6. — Et como
se deba hacer la restitución de las cosas así gana-
das; et qué, si no se halla cuyas son verdadera-
mente , dicha 1. 2 en el íin.
Usurero, si muriere en aquel trato, no ha de
ser enterrado en sagrado, 1. 9 tit. 13 part. 1. —
Es infame, 1. 4 tit. 6 part. 7.
f ACAS, et lo que las vacas parieren debe ser
del señor de las vacas, et no del señor del toro , et
quando no, 1. 25 tit. 28 part. 3. — Vaca hur-
tada comprando uno, si podrá ganar por tiempo
el fruto que la tal vaca pariere , et quando, 1. 5
tit. 29 part. 3.
Valbasores, quienes se digan, 1. 13 en el prin-
cipio, tit. 1 part. 2.
Valladar, haciendo uno, ú otro quahjaier
edificio, en daño de los de sus vecinos , puédese
pedir al juez que lo mande derribar, ley 13
tit. 32 part. 3. — Que estorba el antiguo curso de
la agua, no puede hacerse,]. 13 tit. 32 part. 2.
Varón, si no pudiere tener acceso con su mu-
ger, si se deshará el casamiento , ó no, et quando,
véase C ASAMiKNTO,y Hombre. — Varones deben es-
tar separados de las mugeres en la iglesia, 1. 1
tit. 1 1 part. 1. — Et si dos niños nacieren juntos,
qual se presume nacer primero; et qué, si la
una criatura es hembra, I. 12 tit. 33 part. 7.
Vasallos, no han de acudir con las rentas á
su señor, si estuviere descomulgado mas de un
año, I. 32 tit. 9 part. 1. — Pueden ir á la mano
al hijo del rey, si quisiere herir, ó prender, ó
matar, ó desheredar á su padre, 1. 1 tit. 15
par t. 2. — Los castillos et fortalezas que gana-
ren , débenlos entregar á su rey ; et qué, si lo así
no hicieren, 1. 32 tit. 18 part. 2. — Del rey, en que
manera le deban guardar de los enemigos, dicha
1.2. — Si han de aventurar su cuerpo á muerte,
ó á prisión , por sacar de captiverio á su señor ,
1. 3 en el medio, tit. 29 part. 2. — Como deben
defender sus tierras de los enemigos , 1. 5 tit. 19
part. 2. — Como deben acudir quando el rey en-
tra en tierra de enemigos, alli 1. 7. — Deben ha-
cer al rey cinco cosas, 1. 12 tit. 13 part. 2. —
Mas se dice estar en poder de su señor , que en
el suyo mismo, 1. 27 tit. 11 part. 3, y 1. 8 tit. 25
part. 4. — Tienen su naturaleza donde la tie-
nen sus señores, I. 2 tit. 24 part. 4. — Deben
amar, honrar et defender á sus señores hasta la
muerte , por el deudo que han con ellos , allí 1. 4 .
— Han muy grande deudo con los señores cuyos
son; et que cosa es vasallo, et que cosa sea señor,
véase el Proemio , y 11. 1 y 2 tit. 25 part. 4. —
Vasallo, como se pueda hacer un hombre de
otro, allí 1. 4. — Por que razones será obligado
á besar la mano á su señor, et por quales no,
allí I. 5. — Vasallos, que deudo hayan con sus
señores, et los señores con ellos, et á qué, asi
los unos como los otros, estén por esto obliga-
dos, alli 1. 6. — En que tiempo, et en que manera,
et por que razones se podrán partir de su
señor; et quando podrán, aunque su señor no
errase en nada, allí 1. 7. — Et entonces dé-
bense despedir por sí mismos, et no por otro; et
en que manera deba ser hecho el tal despedimieu-
to, allí en el fin. — Vasallo, después que se hu-
biere despedido de su señor, que cosas deba
guardar á su señor, et el señor á él , allí 1.8. —
— Mientras es de un señor, no puede darse, ni
ser de otro ; pero después que se despidiere del,
sí, dicha 1. 8. — Que pena merezca , si tomasol-
dada del señor, et no cumple lo que le prometió,
allí 1 . 9. — Et lo que los vasallos ganaren , quan-
do su señor hace guerra al rey, débenlo dar al
rey, et por que razón, allí. — Et si será lo n)is-
mo en los criados, allí. — Vasallo, ct natural de
un reyno ,»no puede guerrear contra su piopio
DE LAS SIETE PARTIDAS,
167
rey, aiin(|iie no viva con él sino con otro rey
extraño, I. 26 después del medio, tit. 13 part. 2.
— Etquando puede hacerle guerra ásu rey pro-
pio, si viviere con otro, 11. 10 y 1 1 tit. 25 part. 4.
— Vasallos, si habiendo salido fuera del reyno
con su señor á quien su rey desterró por delito
que hizo, si le ayudaren á guerrear, que pena,
ellos el él, deban haber, dicha 1. 11. — Si po-
drán salir con su señor, (¡uando el señor es des-
terrado del reyno por aleve ó traycion que hizo,
et quando sí, allí 1. 12. — Et quando los hijos
destos deban ser desterrados del reyno por tray-
dores, et quando no, dicha i. 12. — Puede
reptar al que ofendió ct afrentó a su señor, 1. 2
lit. 3 part. 7. — Et si podrá responder al riepto
por su señor ausente, allí 1. 5. — Vasallo, si fuere
injuriado, quando él ó su señor puedan de-
mandar enmienda de la injuria, 1. 10 tit. 9 part. 7.
— Si por mandarlo su señor hace algún daño,
quando se escuse; et si él ó su señor lo deben
enmendar, 1. 5 tit, 15 part. 7.
Vasallage, es un muy gran deudo que han los
que son vasallos con los señores cuyos son ; et que
cosa sea , véase el Proemio y la 1. 1 tit. 25 part. 4.
— Et quantas maneras haya de vasaliage et seño-
río, allí 1. 2.
Vecinos, de alguno cuya casa se quiere caer, si
él no quiere dar fianzas, et ellos fueren metidos
en posesión della, que posesión ganen por esto,
1. 15 tit. 30 part. 3. — Quando deban ser metidos
en posesión del edificio que se temen que se
quiere caer, si su dueño no lo quiere derribar ó
aderezar; pero si estos vecinos no querellasen, et
el edificio cayese, no es el señor obligado á reha-
cerles el daño, dicha 1. 15. — De algunos luga-
res, los quales tienen castillos et fortalezas, de-
ben pechar para que sean reparados , si la villa
no tuviere con qué, 1. 20 tit. 32 part. 3. — Et desto
no se puede ninguno escusar, aunque diga que es
caballero , ó clérigo, ó privilegiado en qualquiera
manera, allí. — Vecino, si derribare la casa de
su vecino que se quema, porque no se queme la
suya, si será obligado á pagar el daño, 1. 12
tit. 15 part. 7.
Vedar , quienes puedan que no se haga nin-
guna obra nueva en perjuicio de otro, 1. 1 tit. 32
part. 3, — Eten que manera et lugar, et como,
allí. — Vedar que no se haga labor nueva en al-
gún lugar público, quien lo pueda hacer, et quien
á esto no se admita, allí 1, 3. — Vedamiento
siendo hecho á uno que no vaya adelante con su
labor, si vendiere la cosa, si el tal vedamiento
empezcaal comprador, et si se lo debe hacer saber,
etcomo le empezca, allí 1. 6. — Que fuerza haya
el que lucho contra obra nueva, allí 1. 8.
Vegecio, es autor que habla de caballería, I. 2
tit. 21 part. 3.
Vela, que lleva el acólito ¿d tiempo del evan-
gelio, qué significa, 1. 11 tit. 6 part. 1.
Venado, si va forido de uno , ct otros vienen á
prenderlo, cuyo deba ser, 1. 21 lit. 28 part. 3.
Vencedor-, puede apelar de la sentencia dada
por él, si en algo le perjudica, como lo puede
hacer el vencido, 1. 9 tit. 23 part. 3.
Vendedor, es obligado á mostrar al compra-
dor las cartas et demás recaudos que tiene en
aquella cosa que vende , si le fueren menester,
1.17 lit. 2 p. 3. — No puede ser testigo sobre su
prupria cosa , si le fuere pedida al comprador,
I. 19 tit. IG part. 3. — Puédese alzar de la sen-
tencia dada contra su comprador, et porqué, 1. 4
tit. 23 part. 3. — Vendedor, puede constituir ser-
vidumbre en la cosa que vende al tiempo de la
vendida, allíl. 11 tit. 3 i part. 3. — De la cosa en
mas de lo que vale , quando sea obligado á tornar
parte del precio , 1. 16 tit. 11 part. 4, y 1. 56
lit. 5. part. 5. — Si después de dada señal no quiso
dar la cosa , que pena deba haber, allí 1. 7. — Et
si se le dio por parte de precio , si podrá dexar
de valer la tal venta, allí. — Si cuidare que dura
aun alguna casa, ó viña, ó molino, lo qual ya
pereció, si en este engaño la vendiere , si valdrá
ó no la venta, allí I. 14. — Vendedor, quando
j)odrá echar en la calle, et á mal, lo que vendió
al comprador; et de que cosas se entienda esto,
dicha I. 24. — Si no entregase la cosa vendida,
quando pertenecerá á él el dañp que se siguiere
á la tal cosa , allí 1. 27. — Et comprador quales
pleytos et posturas deban guardar entre sí , et
sobre que cosas, et quando,!. 28 tit. 5 part. 5. —
— Et quales valgan, allí 1. 38. — Vendedor, que
cosas podrá llevar de la casa que vendió, et qua-
les no, allí 11. 28, 29, 30 y 31.— Como es te-
nido de hacer sana al comprador la cosa que le
vende, allí 1. 32. — De alguna cosa agena ,
puede entrar en juicio con el señor ; et si se la
saca este , es obligado él á se la hacer sana al
comprador, allí 1. 33. — No será obligado á ha-
cer sana et cierta la cosa, quando al tiempo de
la sentencia estaba él ausente , et el comprador
presente no quiso apelar, dicha I. 36. — No es
obligxdo á hacer sana et cierta la cosa vendida,
quaqdo el rey la tomó al comprador, et él la
pudo lícitamente vender, 1. 37 tit. 5 part. 5.
— Et comprador, quales posturas et pleytos
pueden poner entre sí, et quales serán válidos, et
quales no, 1. 38 tit. 5 part. 5. — Es obligado,
quando recibió los frutos, á dar al comj)rador
las despensas que hubiese hecho en cogerlos ,
II. 38 y 39 tit, 5 part. 5. — Si el comprador íe
arrepintieie,bicn poilrá deshacer la vendida, rete-
niendo la señal que le dieron', ó hacer que valga,
pidiendo que le cumpla el precio , allí. — Si po-
drá pedir que el comprador le mejore la cosa
que le conspró, quando se deshace la vendida, si
el empeoramiento vino por culpa tlel compra(lf)r,
"' Es obligado á j)agar el empeoramiento
all
que subreviuo á la cosa antes que la entregase al
comprador, quando se ha puesto así pleylo, di-
cha 1. 39, y II. 23 y 24 til. 5 part. 5. — Et lo
mismo es si , vendiendo vino , dice que se puede
guardar ct se daña antes de la entrega ; et tam-
Í68
índice del texto
bien , si, sabiendo que el vino era tal que se da-
ñaría, lo callase, dicha 1. 39. — Que vende la cosa
á otro debaxo de condición , quando tal pleyto
et postura valdrá, ó no, allí 1. 40. — ¡De la cosa
á dos hombres en diversos tiempos , á que sea
obligado , et cuya será la cosa así vendida , et
qué, si es agena, II. 50 y 51 tit. 5 part. 5. — De
la cosa agena , puede ser convenido por el ver-
dadero señor á que le pague el precio, quando
la tal cosa se murió ó se empeoró , et quando
mas, allí 1. 54. — Después que hubiere vendido
la cosa, no se puede arrepentir, aunque dé el
precio doblado ,1.61 tit. 5 part. 5. — De la casa
que antes alquiló á otro , si le podrá echar della
antes que el tiempo se llegue, et quando no, 1. 19
tit. 8 part. 5. — Si con buena fe vendiere la cosa
que le pagaron indebidamente , si valdrá la ven-
dida, ó no, et quando, I. 37 tit. 14 part. 5. —
Que tiene pesos ó medidas falsas , ó que vende
la cosa á dos, et toma precio de ambos, como
debe ser castigado , I. 7 tit. 7 part. 7. — Del ve-
neno , en que manera, et quando deba ser casti-
gado, 1. 7 tit. 8 part. 7. —Que aun no entregó
la cosa al comprador, si se la hurtaren , si se la
podrá él pedir al ladrón ,1.13 tit. 14 part. 7. —
Véase, Compra, Comprador, Vendkr , y Ven-
dida.
Vender, no se puédela ciencia, porque es don
de Dios, 1 . 10 tit. 17 part. 1. — No puede nin-
guno el castillo ó fortaleza que tiene por hereda-
miento, á los enemigos, et de la pena de los que
lo hicieren, 1. 1 tit. Is part. 2. — No debe el rey
las cosas raices de su reyno, para pagar las deu-
das de su predecesor; pero las muebles, sí, I 4
tiL !5 part. '2. — Queriendo uno el castillo
que tiene por heredamiento , débele dar al rey,
queritndole él tomar por el tanto, 1. 1 tit. 18
part. 2. — Como se deben los bienes que fueron
tomados á alguno por razón de entrega , 1, 6
tit. 27 part. 3. — Vendiendo uno su cosa, ó ena-
genándola en otra manera , pierde la po-iesion
della, et pásala al otro, 1. 9 tit. 30 part. 3. —
Uno el prado ú otra cosa que debe servidumbre
alguna á otro, si pasará al comprador con aquella
carga, ó no, 11. 6, 8 y 12 tit. 31 part. 3. — Ven-
der no se puede la servidumbre impuesta en al-
guna cosa, sin aquella cosa á que sirve, dicha
I. 12. — Vendiendo uno alguna cosa que solia
tener servidumbre, la qual le fué ya quitada por
alguna razón , no es obligado á dar con la cosa la
servidumbre , allí 1. 17.— Vender no puede la he-
redad el que no tiene sino el usufructo della , aUí
1. 20 en el tin. — Vendiendo uno una cosa en
mas de lo que vale, quando valdrá la lal venta,
et quando no, 1. 16 en el fin, tit. 1 1 part. 4, y
1. 56 tit. 5 part. 5. —Vender, ó empeñar, puede
el padre al hijo por necesidad de no perecer de
hambre; pero la madre no, I. 8 tit. 17 part. 4.
— Et como se pueda comprar et redimir el hijo
que vendiere su padre, et tornar en libertad, allí
1. 9. — Vender debe el juez los siervos de al-
guno , aunque él no quiera, et darle á él el di-
nero, si se probare que los trata cruelmente,
1. 6 tit. 21 part. 4, y 1. 3 tit. 5 part. 5. — La cosa
suya, á esto no debe ser apremiado ninguno , et
quando sí, allí I. 3 tit. 5 part. 5, y 1. 2 tit. 22
part. 4. — Quien pueda, et quien no, 1. 2 tit. 5
part. 5. — No puede el padre al hijo que tiene
debaxo de su poder ninguna cosa; et quando sí,
et si valdrá la vendida, allí. — Que cosas podrán
los adelantados et jueces, en aquella tierra do
juzgan, 1. 5 tit. 5 part. 5. — Puede uno áotro su
cosa en dos maneras ; et del efecto de cada una
de ellas, allí 1. 6. — Et quando, et como se pueda
venderla cosa sagrada, allí 1. 16. — No puede el
señor su siervo, entre tanto que anda huido, allí
en el fin. — No se puede á uno su cosa propia , et
si la comprare, no sabiendo que era suya, debe
cobrar lo que dio por ella; pero bien puede com-
prar la tenencia , si fuere en posesión de otro , ó
la parte de la tal cosa que no fuere suya, allí
I. 18. — No deben los cristianos armas ningu-
nas á los enemigos de la fe , allí 1. 22. — No se
pueden las cosas santas, 1. 65 tit. 4 part 1. —
Vendiendo, uno á otro alguna cosa agena, sipo-
drá el verdadero señor della demandarla al com-
prador, et quando, 1. 33 tit. 5 part. 5. — El he-
redero toda la herencia, ó parte della, si después
le fuese sacada por juicio al comprador, si el
heredero deba hacérsela sana , allí I. 34. — Uno
alguna cosa agena en nombre del señor de la
cosa, si el señor ha la venta por ¡irme, si valdrá;
et si la vende en su nombre , et el comprador sa-
be que es agena, ó no lo sabe et tiene buena
fe , si la ganará por tiempo ; et si la cosa se
pierde ó se muere, cpie deba et pueda hacer el
verdadero señor della, 1. 54 tit. 5 p. 5. --Vender
se deben las cosas á los peregrinos por la misma
medida, peso et valor que se venden á los de-
mas del pueblo , I. 27 tit. 8 part. 5. — Vendiendo
el deudor sus bienes en daño de sus acreedores,
si valdrá la tal vendida, et quando no, 1. 7
tit. 15 part. 5. — Vender no pueden los tutores
los bienes raices de los menores; et quando sí,
et en que manera lo deban hacer, I. 18 tit. 16
part. 6; et como, et quando, podrá el curador
procurador, II. 60 y 61 tit. 18 part. 3. — Véase
Compra, Comprador, Vendida y Vendedor.
Vendida, ó venta, de alguna casa, ó tierra lí
otra cosa, como deba ser hecha; et de los íiado-
res déla tal venta, 11. 56 y 57 tit, 18 part. 3. —
Hecha por algún menor, de que forma et ma-
nera se deba hacer la carta para que la vendida
sea váUda, allí I. 59. — Que hace el curador de
alguna cosa raiz del menor que tiene en guarda,
como la escritura sobre esto deba ser hecha , allí
1. go. — Haciendo de alguna cosa un procurador
de otro, ó un executor de algún testamento, de
que forma et manera se deba hacer, et en almo-
neda pública, II. 61 y 62 tit. 18 part. 3. — De
cosa inmueble hecha por alguna iglesia ó monas-
terio , de que forma se deba hacer, allí I. 63. —
DE LAS SltTE PARTIDAS.
IG9
Que^ alguno hace de la deuda que otro le debe,
allí I. 64. — De alguna bestia, quando se hace,
et en que forma se deba hacer la escritura en esto,
allí 1. G5. — Siendo hecha de alguna heredad en
la qnal fue hecho edificio en daño de otra, ó si se
vendiese la misma que recibe el daño, de la ac-
ción que competa al comprador contra el vende-
dor, 1. IG lit. 32 part. 3. — Vendida, ó venta,
que cosa sea , et quien la puede hac«^r, el quien
no; et quando deba uno ser apremiado á que ven-
da lo suyo, II. 1, 2 V 3 tit. 5 part. 5. — Hecha
entre el padre et el hijo, quando valdrá, et quan-
do no, dicha 1.2. — Hecha á los guardadores de
los bienes de los menores que ellos tienen á car-
go , quando valdrá ó no, allí 1. 4. — En quan-
tas maneras se pueda hacer, et del efecto de cada
unadellas, I. 6 tit. 5 j)art. 5. — Hecha de alguna
cosa, si el comprador diere señal por ella, si la
perderá si después no quisiere la cosa; et qué
será en el vendedor, allí I. 7. — Et si dio la tal
señal por parle de precio , si podrá dexar de va-
ler la tal venta, allí. — Et en la venta debe ser
nombrado el precio ciertamente; et qué, si lo
ponen en manos de alguno, et él nombra gran
precio, ó se muere, 1. 9 tit. 5 part. 5. — Et quan-
do valdrá la vendida, et en que casos, aunque
no fuese allí nombrado precio cierto, allí 1. 10.
— No se puede h;icer, ni vale, si no se consti-
tuye allí precio, dicha 1. 10. — De que cosas
pueda ser hecha ; et si se podrá hacer de la cosa
<pie aun no es cierta , allí 1. 11. — De los frutos
(le alguna viña ó de algunos árboles que no da-
ban fruto, ó de yegua mañera, ó de otra cosa,
si valdrá si fuere hecha con engaño, 1. 12 tit. 5
part. 5. — Hecha de los bienes que uno espera
liaber de otro, si valdrá ó no, et quando, et en
<pie manera sí, allí 1. 13. — Et porqué no quiere
la ley que valga la tal venta, allí. — Hecha de
molino, ó de casa, ó de otro edificio derribado,
ó de árboles arrancados, como debe valer, ó no,
allí 1. 14. — Hecha de la cosa que no es, no vale,
dicha 1. 14 en el medio. — D« hombre libre, ó
de cosa sagrada, ó lugar público, no vale, 1. 15
tir. 5 part. .'). — Hecha de piedra, mármol ó pi-
lar, ó de o'ra cosa que sea asentada en alguna
c.isa, no vale, ni se debe arrancar de allí, allí 1. 16.
— Hecha de ponzoñas, ó de yerbas con que se
puede matar á otro , no vale, allí 1. 17, y 11. 7 y
8 tit. 8 part. 7. — Hecha de cosaagena, como de-
ba ser hecha, et quando valdrá, ó no, ley 19
tit, 5 part. 5. — No vale, quando el comprador
et el vendedor se desacuerdan en el precio, ó en
la cosa sobre que fué hecha la vendida , ley 20
lit. 5 part. 5. — Que fuere hecha engañosamente,
vendiendo una cosa por otra, no debe valer, allí
1. 21. — Ni la que se hiciere de armas á los ene-
migos , allí 1. 22. — Siendo hecha de alguna cosa,
á quien pertenezca el pro ó el daño que aviniere
en la tal cosa, 11. 23,24, 25, 26 y 27 tit. 5 part. 5.
— Si fuere hecha á vista, el pro ó el daño es del
comprador, dicha 1. 25. — Hecha de cosa común,
vale, aunque no sea la cosa partida enlre los que
la tienen común ; pero si alguno de los que la
tienen común diere tanto como el extraño , él la
debe haber, allí 1. 55. — Hecha con engaño por
que el rey ú otro pierda su derecho, como por el
pechero al hidalgo, si valdrá,. ó no; et qué, si
el comprador sabe de este engaño, alU 1. 59. —
Que hiciere el siervo en los bienes de su señor,
si debe ser deshecha, et quando, et porqué sí,
allí 1. 60. — No se puede deshacer después de
hecha, si no fuere de consentimiento de ambas
partes, aunque para ello se alcance rescripto del
rey, allí 1. 61. — No se puede deshacer, aunque
el vendedor diga que la hizo por grande necesi-
dad, ó por otra cosa alguna, ley G2 título 5
part. 5. — Si se deshará , quando uno vendió la
cosa que habia empeñado á otro , et él prometió
que mientras no la desempeñase no la venderia,
dicha 1. 67. — Hecha de diezmos, ó de otras co-
sas espirituales, no vale ; pero bien se pueden tro-
car por' otras, 1. 2 tit. 6 part. 5. — Hecha del cen-
so, ó enfitéosis, sin primero requerir al señor,
si valdrá, ó no, 1. 29 tit. 8. part. 5. — De la pren-
da que tiene el acreedor, en que manera deba ser
hecha, et quando se pueda hacer, ley 41 tit. 13
part. 5. — Et si valdrá la vendida, quando fué
hecho pacto al principio, que no la pueda ven-
der el acreedor, ó si no fué dicho nada, allí 11. 42
y 43. — Hecha por el acreedor, de la prenda que
tiene en otra manera que las leyes mandan, no
debe valer; et que derecho haya el deudor en-
tonces en la prenda, allí 1. 48. — Hecha por el
acreedor de la cosa que tiene en prendas, si la
hace engaiiosamente, no vale la tal vendida, ct
débese deshacer, et quando, allí 1. 49. — Hecha
de la cosa que fué pagada indebidamente, tenien-
do el que la vende buena fe, si valdrá ó no, et
quando, 1. 37 tit. 14 part. 5. — Hecha por el
deudor, de sus bienes en daño de sus acreedore.'í,
si valdrá, et quando, 1. 7 tit. 15 part. 5. — He-
cha por el heredero, de alguna cosa de la heren-
cia que hubo, durante el plazo que le fué dado
para deliberar si la aceptará ó no , no vale; et
quando sí, 1. 3 tit. 6 part. 6. — Hecha con pesos
ó medidas falsas, no vale ; et de la pena del que
esto hace , ley 7 tit. 7 part. 7 . — Hecha á dos
hombres, si vale; et de la pena del que esto así
hace, allí. — Hecha por el herege después que fué
juzgado por tal , no vale, 1. 4 tit. 26 part. 7. —
De bienes por sentencia, como debe hacerse, 1. 6
tit. 27 part. 3. — Véase Compra, Comprador,
Vender, y Vendedor.
Veneno, ni ponzoña, ni yerbas con que se pu-
diese matar á algunos, no lo puede esto vender
nadie, et quando sí, 1. 17 tit. 5 part. 5.
Ver, et las cosas que los hombres ven, mas
de ligero las aprenden que no las que han de
aprender por oida, 1. 2 tit. 6 part. 4.
Verdad, es cosa derecha, et igual, 1. 3 tit. 4
part. 2. — Págase della el entendimiento del
hombre bueno, et ha sabor con ella, 1. 5 tit. 13
170
índice del texto
parL.2. — Ha mayor fuerza, que no el juicio et la
sentencia, et quando, 1. 16 en el fin, tit, 11
part. 3. — Pueden saber los jueces por una de
tres vias, véase el prólogo de la part. 7. — Es la
principal cosa á que se ha de atender ,1.11 tit. 4
part. 3. — Debe decirse siempre al rey, 1. 5
tit, 13 part. 2.
Vergüenza, es señal de hidalguía en el que la
tiene, 1. 38 en el fin, tit. 5 part. 1. — Es señal
de temor; et qué haga la vergüenza, et qué hagan
los que no la tienen, et como se atrevan á todo,
I. 16 tit. 13 part. 2.
Vestidos, de los prelados, quales, et de que
manera deban ser, 1. 39 tit. 5 part. 1. — Si el
marido los diere á su muger, suelto el matrimo-
nio , quales se le deban volver, á él ó á sus he-
rederos, et quales no, 1. 23 en el fin, tit. 11
part. 4. — Quales vengan debaxo desta palabra
vestimento, 1. 8 tit. 33 part. 7.
Vestimento, et debaxo desta palabra vesti-
mento , quales vestidos vengan, 1. 8 título 33
part. 7.
Vestir, pobres es obra pía, 1. 12 tit. 18 part. 3.
Viatico , como se debe llevar á los enfermos,
1. 60 tit. 4 part. 1.
Vicarios, quienes se llamen, et de su poder,
1. 13 en el fin, tit. 1 part. 2.
Vicio, quanto mas el hombre lo usa, tanto
mas lo ama : et por eso no han los hombres ni
los reyes de ser viciosos, 1. 5 tit. 3 part. 2. —
Amanle los hombres naturalmente, dicha 1. 5.
Viejos, de que edad no puedan ser compe-
lidos á ir á la guerra , 1. 3 tit. 19 part. 2. —
Deben ser compelidos á ir á la guerra, para dar
consejo, porque no hay cosa donde mas sean
menester que allí, dicha I. 3. — Quando no de-
ban ir á jurar ante el juez, sino que el juez ha
de enviar á su casa, I. 22 tit. 11 part. 3. — No
deben ser convenidos fuera de su tieria por
virtud de algún rescripto contra ellos alcanzado;
et porqué no, 1. 41 tit. 18 jjart. 3. — Si apela-
ren á la corte del rey, él mismo, ú otro por su
mandado, debe luego determinar el pleyto; et
porqué no, 1. 20 tit. 23 part. 3. — No deben
ser castigados tan cruelmente como los mozos,
et quando sí, 1. 8 tit. 31 part. 7.
Vientre , et de que estado et condición sea la
criatura mientras está en el vientre de su madre,
1. 3 tit. 23 part. 4. — Et quanto tiempo pueda
et deba la muger preñada traer al hijo en el
vientre, segua ley et según natura, 1. 4 tit. 23
part. 4.
Viles, personas et mugeres, quales se digan;
et. con ellas las personas ilustres no se podrán
casar, ni las podrán tener por barraganas, I. 3
tit. 14 part. 4. — Hombres deben ser castigados
con mas aspereza que no los nobles, 1. 8 tit. 31
part. 7.
Villa , si se hubiere de edificar de nuevo, que
cosas se deban antes considerar, 1. 19 en el fin,
tit. 23 part. 2. — Grande et ciudad, todo es
uno, 1. 7 tit. 20 part. 3. — Ü castillo j ganando
unos de los enemigos de la fe , debe ser del rey,
et no de ellos , 1. 20 tit. 28 part. 3. — O pueblo,
si recibieren prestado algo, quando serán obli-
gados á lo pagar, et quando no; et quien deba
probar que el préstamo se convirtió en su pro-
vecho, 1. 3 tit. 1 part. 5. — Si fuere dada á al-
guno con todos los derechos que el que la dio
habia et debia haber en ella, quales cosas no le
sean vistas conceder, aunque la donación haya
sido general, 1. 9 tit. 4 part. 5.
Vino, antiguamente no lo daban á los reyes
hasta que hubiesen edad, et como se lo daban
entonces, 1. 2 tit. 5 part. 2. — Ha en sí gran po-
der, et obra contra toda bondad, 1. 2 tit. 5
part. 2. -— Por que razones no lo deban beber
ios mozos, I. 6 tit. 7 part. 2. — Haciendo uno
de uvas agenas, cuyo deba ser el señorío del tal
vino, 1. 33 tit. 28 part. 3. — Pi-ometiendo uno
de llevar á otro lugar, si en el camino se le vierte
ó empeora, cuyo deba ser este peligro, 1. 8
tit. 8 part. 5. — Et si alguno á sabiendas echa
algo malo en el vino, es obligado á enmendar
todo el daño que con esto causó, 1. 13 tit. 15
part. 7. — Vino, se ha de templar, 1. 2 tit. 4
part. 2. — Et agua , porqué se juntan en el cáliz,
1. 53 tit. 4 part" I. — Acorta la vida, 1. 6 tit. 7
part. 2. — Enflaquece la vista, dicha 1. 6. —
Después de comer, mueve á luxuria, allí. —
Enciende la sangre, et quien le bebe con desme-
dida, es sañudo et mal mandado; allí. — No
debe beberse en ayunas, allí. — Ne debe be-
berse quando uno está echado, allí. — Dáñala
cabeza, allí. — Aumenta la sed, allí. — Hace
que los hijos nazcan pequeños et flacos, allí. —
No conviene en el mar, 1. 9 tit. 24 part. 2. —
Floxo et aguado, es convenienle, 1. 19 tit. 21
part. 2, y I. 6 tit. 7 part. 2. — Causa muchas
enfermedades, 1. 6 tit. 7 part. 2. — Hace mu-
dar los juicios, cambiar los pl ey tos, et sacarlos
de justicia et de derecho, 1. 2 tit. 4pait. 2. —
Enflaquece al cuerpo et mengua el seso, dicha
1. 2. — Causa sueños malos, 1. 6 tit. 7 part. 2.
— Quita la gana de comer, dicha 1.6. — Puro,
hace postemas en la cabeza, allí. — Hace á los
hombres desconocer áDios,'l. 2 tit. 4 part. 2.
Hace parecer que se tiene al demonio, 1. 6
tit. 7 part. 2.
Viña , vendiendo uno simplemente , si será
visto vender también el lagar et tinajas que están
dentro della, si destas cosas no fué dicho nada,
1. 31 tit. 5 part. 5. — Plantada en heredad agena
con mala fe, de quien sea,l. 43 tit. 28 part. 3.
Violencia, véase Fuerza.
VÍRGEN, diciendo que está una muger, si el
que se casa con ella hallare que no lo está, no por
eso se deshará el casamiento, 1. 10 tit. 2 part. 4.
Visitadores, de las órdenes, donde deban ser
escogidos, et qual sea su oficio, I. 18 con las si-
guientes, tit. 7 parí. 1.
Visitar, las iglesias, quien puede, et de lo
DE LAS SIETE PARTIDAS.
171
que les deban dar por ello, et en que manera,
11. 1, 2, 3,5 y 6t¡t. 22 part. 1.
Vista, de ojos, en que casos se requiera que
el juez la haga antes que sentencie la causa , 11. 8
y 13 tit. 14 part. 3. — Es el primer sentido cor-
poral, 1. 1 tit. j3 part. 2.
Viudas , no deben ser traidas á pleyto fuera
de su domicilio, ni vale el rescripto para lo con-
trario, 1. 4l til. 18 part. 3. — Si apelaren al rey ,
quien debe librar el pleyto , 1. 20 tit. 23 part. 3.
— TS'o se pueden escusar, por lo así ser, de pechar
para que se aderezen las fortalezas, castillos, mu-
ros, puentes, et otras cosas semejantes, et porqué,
1. 20 tit. 31 part. 3. — Viuda, que viva honesta-
mente, si se podia, ó no (en lo antiguo), recibir
por barragana, 1. 2 tit. 14 part. 4.
VÍVERES , como se deben conducir al exército,
I. 22 tit. 23 part. 2.
Vizconde, qué quiere decir, et que poder
haya en las tierras que tiene por heredamiento,
II. 11 y 12 tit. 1 part. 2.
Vocero , véase Abogado.
Voluntad, que cosa sea, 1. 14 tit. 6 part. 1.
— Voluntades de los hombres, están en poder
de Dios ,1.3 tit. 2 part. 2. — Voluntad se mues-
tra por los hechos, 1. 39 tit. 5 part. 1.
Volver , véase Tornar.
Voto, de castidad, está anexó á la orden sa-
grada que se recibe : et así, aunque á aquel tiem-
po el ordenado no lo prometa , está obligado á lo
cumplir, 1. 32 tit. 6 part. 1. — Que cosa sea, et
quantas maneras son del, et quales; et qué, si
es hecho á mal fin, ó por causa ilícita, 11. 1 y 2
tit. 8 part. 1. — Simple, quanto á Dios, tanto
obliga como el solemne; et qual se diga voto so-
lemne, de derecho antiguo, dicha 1. 2. — Para
que sea válido, quien le pueda hacer, allí 11. 3,
4, 5 y 8. — Puede ser conmutado -en mejor por
el mismo que le hace; et á quienes aun esto no
sea lícito , allí 11. 4 , 5 y 7 . — Votos , quales se pue-
dan redemir et conmutar, et quales no, allí. — Et
por que razones se pueden conmutar, et por qué
personas, allí 1.5. — Voto de ir á Santiago , bien
le puede conmutar el obispo , habiendo causa
para ello , allí en el fin. — ]No se quebranta , si el
que le hizo le conmuta en mejor, allí 1. 7. —
Tiene condiciones, aunque no se nombren, di-
cha 1. 7. — De voluntad, se puede cambiar ó
quebrantaren dos maneras, allí. — Hecho de-
baxo de condición, no obliga antes que la con-
dición se cumpla, allí en el fin. — De ir á fa-
vorecer á Jerusalen, puédele el marido hacer, et
débele cumplir, aunque su muger lo contradiga,
1. 9 tit. 8 part. 1. — Quando deba ser cumplido
por el hijo ó heredero, allí dicha 1.9. — No
puede hacer la muger en daño de su marido,
1. 7 tit. 2 part. 4; ni al contrario, 11. 8 y 9 tit. 8
part. 1. — Solemne, impide et deshace el ma-
trimonio; et el simple impide solamente que
no se haga, pero no deshace el ya hecho, 1. 11
tit. 2 part. 4.
Voz, dicha sin entendimiento, se compara á
la voz de la ave , que no la entiende, 1.18 tit. 10
part. 1. — Del rey, qué se llame, 1. 23 título 9
part. 2. — Voz muerta se dice la escritura, Proem,
tit. 18 part. 3 al fin.
Y
_ EGUA, lo que pariere debe ser del señor de
ella, et no deí señor del macho, et quando no, 1. 25
tit. 28 part. 3.
Yerbas, ponzoñosas, no se pueden vender,
1. 17 tit. 5 part. 5, y 11. 7 y 8 tit. 8 part. 7.
FIN DEL ÍNDICE DEL TEXTO DE LAS SIETE PARTIDAS.
ÍMPRENTA DK BEAU, EN SAN GERMÁN DE LAYA.
OMNES FERE TITÜLI
TAM JURIS CIVILIS QUAM CANONICI
LegunUir in istis septem Partitarum Legibus; quod seguens tabula demonstrat, non aine
magno labore edita per Licentiatum Gregorium López á Tovar, ipsarum legum Glossatons
nepotem : quod quantce utilitatis necessitatisque sit ómnibus utriusque Juris Prqfessoribus
clarissimé patet.
x\bigeis, vide ex 1. 19 tit. 14 part, 7.
Abolitionibus, v. tit. 32 part. 7, et 1. 19 tit. 1 part. 7.
Acceptilationibus, v. lit, 14 part. 5.
Accusationibus el inscription. v. tit. 1 part. 7.
Acquirenda possessione, v. tit. 30 part. 3, el ex 1. 27 tit. 2
part. 3.
Aclionibus empti, v. tit. 5 part. 5.
Actionibus liaeredituriis, v. I. 5 lit. 2, et I. 10 ¡n fine, tit. 1
part. 5.
Adore á tutore seu curafore dando, v. 1. 3 tit. 5, el I. 96
lit. 18 part. 3.
Ad exhibenduní, v. ex 1. 16 tit. 2 part. 3.
Ad leg;em Juliam majestatis , v. lit. 2 part. 7.
Ad legem Juliam deadulteriis, v. tit. 17 part. 7, etibid.
iii tit. J9 , et in tit. 21 v. J. 8 lit. 2 part. 4-
Adlegeni Juliam de \i publica velprivuta,v. tit. lOpart.7.
Ad legem Corneliam de sicíiriis, v. tit. 8 part. 7.
Ad legem Flaviam de plagiarüs, v. ex I. 22 tit. 14 parL 7.
Ad legem Falcidiam , v. tit. 11 part. 6.
Ad legem Corneliam de fulsis, v. tit. 7 part, 7, el 1. 2
in fine, tii. 30 part. 7.
Ad legem Juliam repetundarum, v, 1. 8, et 1. 11 cum alus
ibid. tit. 1 parí. 7.
Administratioue tulorum, v. 1. H, et 1. 15, et tolumil-
ium litulum, tit. 16 parL 6, et 1. 4 tit. 5, et 1. 23 tit. 13
part. 5.
Adoptionibus, v. lit. 16 part. 4, el 11. 7 et 8 til. 7 par!. 4*
Ad Senalusconsultum Velleianum , v. 1. 3 cum alus illius
lituli, tit. 12 part. 5.
Ad S. C. Trebellianum , v. leg. 8 cum alus ibid. lit. 11
part. 6, et 1. fin. in fin. lit. 5 part. 6.
Ad S. C. Terlullianum, v. ex 1. 12 lit. 16 cum alus ibid.
AdS. C. Orficianum, v. 11. 8, 9 et 11 cum sequenlibus,
til. 13 part. C.
Ad S. C. Turpillianum, v. 1. 17 cum alus ilHustiluIi, tit.l
part. 7, el). 6 tit. 6 part. 7.
Ad S. G. Macedonianum , v. ex 11. 4 et 10 tit. 1 part. 5.
Ad Silanianum , v. ex í. 13 lit. 7 part. 6.
Advocatis diversorum judiciorum , v. I. 9 , et II. 13 et 15
lit. 6 part. 3.
AdTOcatis fisci , v. d. tit. 6 part. 3.
iEdificiis priva tis, v. 11. 22. 25 et 26 tit. 32.part. 3, etl. 4
tit. 2 part. 1, et 1. fin, lit. 14 part. 3.
jEdilitiis actionibus , v. 1. 64 el 1. 65^tit. 5 part. 5.
Alendis liberis , t. ex 1. 3 tit. 19 part. 4.
V. -
AlieBationejudiciimutandi causa facta, v. ex 1. 80 tit. 2,
etl. 67 tit. J8 part. 3, et 1. 15 til. 7 part. 3, et 1. 18 lit.
fin, part. 7.
Alimentis pupiilo prsestandis, v. 1. 16, et 1. 19 l¡t. 16
part. 6.
Alluvionibus et paludibus, v. ex 1. 26 tit 28 part. 3.
Annali exceptione, v. 1. 8, 21 et 30 tit. 29 part. 3.
Annonis et tributis, V. 1. 10 tit. 28, etl. 20 lit. 32 part. 3,
et 1. 7 tit. 7 parí. 5, etl. 2 tit. 4 parL 3.
An servus ex suo facto post manumissioDem teneatur •
?. 1. 6 in fin. lit. 11 part. 5.
Appellationibus , v. tit. 23 part. 3.
Aposlalis, V, tit. 24 part. 7, et ex 1. 5 tit 25 part. 7, et
ex 1. 20 tit. 6, et 1. 63 tit. 5 part. 1.
Arbitris, v. ex I. 23 cum alus ibid. tit. 4 part. 4.
Arbilrium tutelie, v. ex 1. 15 tit. 16 part. 6.
Asserlione tollenda, v. ex 1. 4 tit 5 part. 3, et I. 10 tit. k
part. 3.
Assessoribus, v. 1. fin. ettotum tit. 21 part, 3.
Auctoritate praeslanda, v. ex 1. 17 tit. 16 part. 6, et 1. 7
tit. 2, et 1. 1 tit. 13 part. 3, et 1. 13 post médium, tit..^6
part. 6.
üonis libertorum, v. ex 1. 10 tit. 22 part. 4.
Bonis maternis, v. exl. 8 tit. 29 part. 3, etl. 24 lit. IS
part. 5, el 1. 13 liU 6 part. 6, et 1. 5 lit. 17 part. 4, 1. 3á
til. 11 part. 4, verbo ETSI , etc.
Bonis qusE liberis , v. ex 1. 24 til. 13 part. 5, et ex 1. &
til. 17 part. 4.
Bonis auctoritate judiéis possidend. v. tit. 8 part. 3.
Bonis eorum qui sibi mortem consciverunt , v. tit. 27
part. 7.
Bonis proscriptorum , seu damnátorum, v. 1. S cum alüi
ibid. tit. 31 part 7.
Bonorum possessionib. contra tabulas, v. tit 7 part. 6.
Bonorura possessionib. secundum tabulas vel cootra tabu-
las bonorum possessionis.
Bonorum possessione ex testamento militis.
Ut ex legibus et Senalusconsullis bonorum possessia.
Unde liberi.
Unde legilimi , vel unde cognati , etc.
Deislis et alus litulis, qui de jure communi loquuntur de
istis bonorum possessionibws, in hocprsesenti índice non
curo , ¡quia principaliter non leguntur in Legibus Parti-
tarum, ñeque ipsse leges detialibus bonorum possessio-
L
Í74
INDEX TITÜLORÜM.
nibus curarunt, ut dicit gloss. 1 1. 19 lit. 1 part. 6 idem
iíi gloss. 2 ¡11 fln. I. 2 tit. 6 part. 6.
i^aducis tollendis, v. tit. 5 et in tit. 3 part. 6 , et ex 1. 33
tit. 9 part. 6,
Calumniatoribus, v. 1. 21 et22 tit. 1 part. 7, 1. 20 tit. 14,
1. 2 tit. 13, 1. 3 tit. 16 part. 7.
Captivis, et postliminio reversis, v. lit. 29 part, 2.
Carboniano edicto , v. 1. 2 til. 14 part. 6,
Cessione bonorum , v. tit. 15 part. 5.
Codicillis, V. lit. 12 part, 6 , et 11. 7 et 8 lit. 3 , 1. fin. tit. 11
part. 6, 1. 104 tit. 18, 1. 2 tit. 14 part. 3.
Collationibiis , v. ex 1. 3 tit. 15 part. 6.
Collusione detegenda, v. 11. 12, 17 etl9 tit. 1 part. 7, et
tit. 32 part. 7, et 1. 13 tit. 1 part. 7, et 1. 14 til. 9 part. 4.
Commerciis et mercatoribus, v. tit. 7 part. 5.
Coraminaliones, vel Epístolas, v. 1. 22 tit, 22 part. 3, et
ibid, 1. 3.
Coramodati, v. tit. 2 part. 5, 1, 71 tit. 18 part. 3.
Communi dividendo, v. 1. 10 et totum illumtit. 15 part. 6,
et 1. 16 lit. 22 part. 3, et 1, 55 tit. 5 part. 5.
Communi servo manum. v, ex 1. 1 tit. 22 parí. 4, et 1. 55
tit. 5 part. 6.
Communia de manumission. v, tit. 22 part. 4.
Communia de usucapionibus, v, tit. 29 part. 3.
Communia utriusque judicii, v. 1. 17 et 32 verbo La no-
vena, lit. 2 part. 3, et 1. 16 tit. H part. 4 ad finem, 1. 49
tit. 5 part. 5, et 1. 3, et 1. 7 et 9 tit. 15 part. 6, et 1. 7
tit. 8 part. 1, 1. 19 tit. 5, 1. fin. tit. 3 part. 5, 1. 43 tt
1. 80 tit. 18 part. 3, 1. 10 tit. 31 part, 3, 1. 38 tit. 9
part. 6, 1. 1 tiL 5 part. 4.
Communia de legatis, v. 11. 3, 4, 6, 7, 26, 27, 28 et 29, el
per totum illum titulum, in tit. 9 part. 6.
Communia de successionibus, v. tit 13 parí. 6 el in alus
litulis ibidem , et in 1. SO cum sequent, tit. 1 part, 6,
1, 2 lit. 1 part. 2.
Communium rerum alienatione, v. 1. 55 cum alus ibidem,
lit. 5 part, 5,etl, 9tit.l5part. 6, etl. 80 in fine,lit. 18
part. 3.
Compensationibus, v. 1. 20 cum sequentib. lit, 14 part. 5.
Concubinis, v. tit. 14 part. 4.
Condictione indebiti, v. ex 1. 28 tit. 14 part. 5.
Condictioue ob causam, v, 11. 41 et 42 et43 cum alus ibid.
tit. 14 part. 5, el 1. 9 lit. 8 part. 5, 1. 10 lit. 33 part. 7.
Condiclione ob turpera causam, v. 1. 47 et 1. 52 cum se-
quent. tit. 14 part. 5.
Condictione furtiva, v. 1. 20 cum alus ibid. tit. J4 part. 7.
Condictione ex lege, v. 1. 17 et 1. 45 lil. 2 part. 3, et I. 81
tit.JS parí. 3, etl. 40 tit. 18 part. 3, 1. 21 tit. 14 part. 7.
Condilionibus inserlis, v. tit. 4 part. 6 el 11, 1 et 2 lit. 4
part. 4. et 11. 21 et 22 til. 9 part. 6.
Confessis, v. tit. 13 part. 3.
Confirmando tutore, v. 1. 8 lit. 16 part. 6.
Consorlibus ejusdem lilis, v. 1. 10 tit. 5 part 3.
Constituía pecunia, v. li. 3 el 8 lit 11 part 5.
Conlrahenda empilone, v. tit 5 part. 5, etl. 6 tit. 18
part. 3, 1. 18 tit. 16 part. 6, 1. 8 tit 13, 1. 6 ti 3 in
fine, part. 5.
Conlrahenda elcommillenda stipulalione, v. I. 12 et tou m
illum tit. 11 part 5.
Contractibus judicum, v. 1. 5 tit. 5 part. 5,
Creditorem eviclionem pignor. non deberé, v. 1. 50 tit. 13
part. 5.
Crimine peculatus, v. i. 14 el 1. 18 tit. 14 part 7.
Crimine sacrilegii, v. tiL 18 part 1.
Crimina expilatse haeredit. v. 1. 21 tit 14 part 7.
Crimine stellionalus, v. 1. 10 lit 13 part, 5, etl. 7 et fin.
tit 16 part 7.
Curaloiefuriosi, v. 1. 13 ti!. 16 part 6.
Custodia reorum , v. lit 29 purl. 7, el 1. 16 lit 1 part 6.
IJebitorem vendi'ionem pignoris, v, exl. 48 ti!. 13 part 5.
Depositi, V. tit 3 part. 5, et 1. 72 lit. 18 part 3.
DilationibuSj v. tit. 15 part 3,
Distractione pignorura, v. tit 13 part. 5 usquel. 44, l.fin.
in fine, lit 27 et 1. 70 tit 18 part 3,
Diversis rescriplis, v. gloss. 5, 11. 40, 41, 42 et 44 lit 18
part 3,
Dividenda tutela, v. in tit 16 part 6.
Divorlio facto , apud quem libef i morari , etc. vide 1. 3
tit 9 part 4.
Dolo malo, v. tit 16 part. 7.
Donationibus inler virum et uxorem, v. 11. 4 el 39, et per
lotum lit. 12 part. 4.
Donalionibus causa monis, v. 1. 11 tit. 4 part. 5.
Donationibus ante nupUas, v. 1. 2 lil. 11 part 4.
Donationibuí!, v. lit 4 part 5.
Donalionibus quae sub modo, v. 1. 5 lit 4 part 5.
Dote cauta non numerata, v. I. 4 el totum til. 11 part 4-
Dotis promissione, v. 1. 8 tit 11 parí. 4, el lit 2 part 4.
i)uobus reís, v. 1, 10 tit 12 purt, 5.
jLjdendo, v. 1. 40 et lotum illum lit 2 part 3,
Edicto DiviAdriani lollendo, v. 1. 1 et Un. cum alus ibid.
tit 14 part 6,
Emancipalionibus liberorum, v. rx I. 15 tit 18 part 4, et
1. 93 tit 18 part 3.
Emendatione servoruní, v. I, 6 til. 21 part. 4, et 1. 9 lit 4
part. 3, el I. 9 lit. 8 part. 7.
Emendatione propinquoruní, v. 1. 18 lit 18°part. 4, et
1. 9 tit. 8 part 7.
Eo, quod cerlo loco , v. 1, 32 tit. 2 part'3, 1. fin. tit 1
part 5, 1. 1 lit. 2 part 5, I. penult tit. 1 1 part 4.
Episcopis, et riericis, v. lit 6 part 1, et prai-cipne 1. 8, et
1. 23, el 1. 45, et 11, 48, 51, 57 et 62 ibidem, 1. 24, et
1. 65 tit 5 part. 1, I. 22 tit 11 11. 24 et 35 tit*16part 3,
I. 4, 1. 28 tit 4 part 3, II. 57 et 65 el per tolum illum
tit 5 part 1, I. 2 tit. 1 4 p.irt. 4, I. 12 tit 1 4'part 3, 1. 6
et 1. 11 tit. 17 part 6, 11. 1 et 2 tit 19 part 7, I. 23
tit 11 part. 4, el ex I. 2 t lOp. 6.
Episcopali auditnlio, v. 11. 6 el 13 tit.";23. 1. 4 ad fin.
tit 17, etl. 4, eti. 12 lit 4 part 3, I. 18 tit 14 'part 7,
II. 36 et 48 tit 6 part 1, 1. 2 tit 22, 1. 4 tit 6 part 7.
J. 4 lit 22 part. 4, I. 9 tit 16 part. 6, l.¡94 tit 18
part 3, 1. 5 et 1. 11 lit 7 part 6.
Errore calculi, v. 1. 14 tit 18 part 3.
Errore advocatorum, v. 1. 8 tit 6 part'^3.
Etiam ob chirograpbariam pecuniam pignus relin.'poss.
videl. 22 lit 13 part. 5.
Etiam perprocuratoremcausam;¡n integrum reslitutionis.
v. 1. 10 tit. 16 part 6.
INDEX TITÜLORÜM.
17*
Evictionibus, v. ex 1. 32 tit. 5 part. 5.
Eiinucliis, V. 1. 13 lit. 8 part. 7.
Exceplionibus, v. 1. 8 lit. 3, el 1. 22 tit. 4 part. 3.
Excusationibus veteranorum , v. 1. 35 in ííiie, et 1. l\3
tit. 18 part. 3.
Excusationibus tulorum, v. tit, 17 part. 6, et 1. 13 tit. 16
part. 6.
Ex delictis defunclorum, v. 1. 25 tit. 1 part. 7.
Executione reí judicata;, v. tit. 27 part. 3.
Exercitnria , et institoria actione, v. 11. 4, 6 et 7 tit. 1
part. 5.
Exhibeiulis reis, v. tit. 29 part. 7, et I. 7 lit. 8 part. 3.
Ex quibus causis infamia irrogatur, v. tit. 5 et tit. 6
part 7.
Jl alsa causa adjecla legato, v. ex 1. 19 lit. 9 parL 6.
Falsa moneta, v. II. Zi, 5 et 9 tit. 7, et 1. 20 tit. 6 parL 7,
etl. 2 tit. 29 part. 7.
FamilioB erciscundae, v. lit. 15 part. 6.
Famosis libellis, v. 1. 8 tit. 6 part. 7, et 1. 3 lit. 9, et 1. 3
lit. 31 part. 7.
Feriis, v. ex 1. 33 tit. 2 part. 3.
Fide'commissis, v. tit. 9 part. 6, et I. fin. tit. 5 part. 6, et
1. 31 tit. 4 part. 5, 1. 10 tit. A part. 6, 1. 7 tit. 2 part. 3,
1.6 et I. fin. til. 10 pan. 6.
Fidejussoribus minorum, v, 1. 4 til. 2 part. 5.
Fidejussoribus, v. tit. 12 part. 5.
Fidejussoribus tutorum, v. 1. 21 in fine, tit. 16 part. 6.
Fide inslrunieiitorum, v. tit. 18 et tit. 19 part. 3, et 1. 1.
lit. 20 part. 3.
Filiofamilias minore, v. 1. 6 tit. 1 part. 5 cura aliisibid. et
iii tit. 19 part. 6.
Finiuin regendcrum, v. 1. 10, et totum illum tit. 1 5 part. 6,
el I. 30 lit. 14 pai t. 7.
Formulis, et irapelrationibus , de laoc est videndus tit. 29
part. 3.
Fructibus, et litium expensis, v. 1. 8 lit. 3, 11. 39 et 40
tit. 28, II. 3 ti 8 til. 22, 1. 2:1 tit. 12 part. 3, 1. 26 tit. 11
part. 4, et 1. 4 lit. 14 piírt. 6.
Fundo doíali, v. 11. 16, 47, 18 et 19, et per totum tit. 11
part. 4.
Funis, et servo corrupto, v. liu 14part. 7, etibid. ex 1.29.
Vjenerali abolilione, t. til. 32 part. 7, etl. 6t¡t. 6 part. 7.
H
aereditale, vel actione vendila, v. 11. 34, 35, etl. 50
cum alus ibid. lit. 5 part. 5, et 1. 64 til. 18 part. 5, et I. 7
in fine, lit. 7 part. et tit. 5 part. 5.
Haeredibus tulorum, v, tit. 16 part. 6, et 1. 21 in fine,
tit. IG part. 6.
Haeredibus instituendis, v. tit. 3 part 6.
Haereditariis actionibus, v. 1. 5 lit. 2 part. 5, I. 7 tit. 6
part. 6, et 1. 16 tit 9 part. 6.
Haereditatibus Decurionum, v. in Rubrica de successioni-
bus ab intestato.
Haerelicis, et Manichaeis, v. tit 26 part. 7.
His qui poten liorum nomine, v. in rubrica, ne liceat po-
tentioribus , etc.
His quse sub modo, etc. v. I. 22 et totum illum tit. 9 p. 6.
His quae vi, metusve causa Cunt, v. 1. 56 tit. 5 part. 5, 1. 4
til. 14 part. 7, 1. 2 tit. 25 part. 3, 1. fin lit 4 part 5.
His qui accusare non possunt, v. til. 1 part. 7.
His qui ad Ecclesias confugiunt v.tit. 11 part 1, et 1. 54
cum sequentibus, tit 6 11. 14 et 15 tit 22 part. 1.
His qui ad staluas confugiunt v. 1. 2 tit 17 part 2.
His quibus utindignis, v, 11. 13 et 15 cum sequentibus ,
lit 7 part 6.
His qui ante apertas tabulas, 1. 2 cum aliisibid. lit 6 p. 6.
His qui per metum Judiéis non appell. v. 1. 22 in fine, ct
1. 27 lit 23 part. 3.
His quiin Eccles. manumit. v. 1. 1 tit 22 part 4«
His qui in priorum credit locum, etc. v. 1. 34 lit 13 p. 5^
His qui párenles , vel liberos occid. v. ex 1. 12 lit 8 p. 7.
His qui latrones occultaverunt, v. 1. 18 ad fln. tit 14» et
1. 14 tit 29 part. 7.
His qui nolant infamia, v. tit. 5 et 6 part 7.
His qui non poss. ad libert. perven. ). 46 tit 5 part 5.
Impuberum, et alus substit v. tit 5 part 6.
Incestuos. nupt. v. tit. 13 part 4, el 1. 2 tit. 15 part. 4, et
tit 3 part 4, et tit. 18 part 7, et 1. 50 tit. 14 part 5.
Tnfantibus exposilis, v. 1. 2 tit 20 et 1. 9 lit. 17 part 4.
Ingen. et manumis. v. tit 21 et tit. 22 part. 4i el 1. 6, et
1. 24 tit 29, 1. 46 tit 2, 1. 5 tit 16 part 3.
Ingralis liberis, v. 1. 19 tit 18 part 4.
In litem tutore dando, v. lit. 16 part 6, etl. 17 tit 2 p. 3.
In litem jurando, v. 1. 5 cum sequentibus, tit 11 part. 3,
et 1. 8 tit. 3 part 5.
In integrum restil. minorum , v. lit 25 part 3, et II. 26
et 10, et totum illum tit 16 part. 6 1. 59 tit 18 part 3^
1. 4 tit 11 part 5, 1. 25 tit 4 part 3, 1. 4 l¡t 14, 1. Cq
tit 25 part. 3, U. 1 et 13 tit. 6 part 6.
In integrum restit postúlala, etc. i. adfin. tit 25part.3.~
Injuriis, V. lit. 9 pa"!-!. 7.
Inofficiosis dolibus, v. in rubrica C. de donationib. et in
rubrica C. de inoíBcios. testament.
InotBcioso testamento, v. tit 8 part. 6, etl. 11 tit 4p. 6.
Inofficiosis donationib. v. 1. 3 cum alus ibid, lit. 4 part 5.
In jus vocando, v.tit 7 part. 3, et 1. 7 cum alus, t 2 p, 3.
In quibus caus. in integrum restit. non est necess. v. I. 8
tit 29 part. 3, et 1. 15 tit 7, 1. 4 tit. 8 part 6, 1. pen.
tit fin part. 6.
In quibus caus. tutorem habenti, tutor, vel curator, etc.,
1. 13 tit 16 part 6.
In quibus caus. cesset longi temporis praescriptio, v. tit 29
part 3.
In quibus caus. pignjis, vel liypotlieca tacité contrahatur,
V. 1. 25 lit 13, el 1. 9 tit, 3 part 5.
In quibus caus. servi pro praemio libert acquir. v. tit 27
part 2, et ex 1. 51 tit 18 parí. 3, 1. 3 tit. 1 part.7, II. 8,
9 etl 9 tit 2 part 3.
Institutionibus, et substituí, v. tit. 4 part 6, et 1. B
til. 3 part 6.
Institoria actione, v. 11. 4, 6 et 7 tit 1 part 5.
ínter alios acta, vel judie, alus non nocere, v. 1. 20 1. 22p. 3..
Interdicto matrimdnio inler pupillam, et tutorem, v. 1. 6
tit 16 part, 6, et 1. 6 til. 17 part 7.
Interdiclis, v. 11. 27 el 28 tit 2, et 1. 5 et final, tit. 10
part. 3 cum alus legibus diversorum litulorum.
Inutilibus stipulat v. 1. 38 cum alus ibid. lit 11 part 5.
176
INDEX TlTlJLORtM.
Judaeis, v. tit. SApart. 7, et 1. 63 tit. 4 part. 1.
Judiciis, V. 11. lit. 4 part. 3, et 1. 21 tit. 23, et totum tit.
22 part. 3, 1. 3 lit. 1 part. 7, 11. 2 et 9 tit. 23, 1. 8 tit. 2,
1. 12 tit. 22, 1. 3 tit. 26 part. 3, 1. 9 tit. 6 part. 6, 1. 7
tit. 29 part. 7, 1. 1 tit. 27 parí. 3, 1. 20 et 1. 8 tit 3
part. 5, 1. 13 tit. 6 part. 3, I. 7 et 1. 10 tit. 8, et 1. 8
tit. 7 part. 3, 1. 9 tit. 10 part. 7, 11. 2, 19, 20 et 39 tit. 2
part. 3.
Jure codiciilorum , V. tit. 12 part. 6, II. 7 et 8 tit. 3 I. fin
tit. 11 part. 6, 1. IQli tit. 18 , i. 2 lit. 14 part. 3.
Jure dominii impetrando, v. 11. Al et 44 tit. 13 part. 5,
1!. 42 et 43 tit. 18 part. 3 cura alus ibid.
Juredeliberandi, v. tit. 6 part. 6.
Juredotium, v. tit. 11 part. 4.
Jure emphyteotico , v. ex I. 28, et 1. penult. et fin. lit. 8
part. 5, 1. 69 tit. 8 part. 5, 1. 69 lit. 18 part. 3, 1. 22
tit. 31 part. 3.
Jurejurando, v. tit. 11 part. 3.
íurejurando propter calumniam dando, v. 1, 23 tit. 11
part. 3 cum alus ibid.
Jure liberorum : ista rubrica est correcta.
Juris, etfacli ignor. \ide ex 1. 28 til. 14 part. 5 et I. 8
lit. 6, 11. 1 et 5 til. 13 part. 3, 1. fin. tit. 6 part. 6, 11. 10
et 11 tit. 2 part. 4, 1. 15 tit. 22, 1, 32 lit. 2 part 3, H. 16,
20 et 21 tit. 1 part. 1.
Jurisdictione omnium Judicum, vide tit. 4 part. 3, et 1. 32
tit. 2, 1. 32 til. 22 part. 3, 1. 57 tit. 6 part. 1, 1. fin.
tit. 10 part. 3, 1. 7 lit. 10 part. 4 cum pluribus alus.
Latina libértate tollenda, v. 1. 1 tif. 22, I. 6 tit. 21 , 1. 1
ad fin. tit. 5, 1. 5 lit. 22 part. 4, 1. 49 tit. 28 part. 3.
Legalis, V. tit. 9 part. 6.
Lege Aquilia , v. tit. 15 part. 7.
Lege commissoria , v. ex 1. 28 tit. 5 part. 5.
Legibus, et conslitutionibus Princip. v. tit. 1 part. 1.
Legitima tutela, v. 1. 10 cum alus ibid. tit. 16 part. 6.
Legitimis haeredibus , v. tif. 13 part. 6.
Libellis famosis, v. 1. 8 tit. 6, et 1. 3 lit. 9, 1. 3 tit 31.
part. 7.
Liberali causa, v. 11. 28 et 29 tit. 2 part. 3, 1. 6 tit 13,
1. fin. tit. 23, 1. 4 tit. 5 part. 3, 1. 5 tit. 14, 1. 5 tit. 16
part. 3.
Liberis praeteritis, v. til. 7 part. 6.
Libertis, et eorum liberis, v. 1. 8 tit 22 part. 4.
Liligiosis, V. 1. 13 lit. 7 part. 3.
Litis contestatione, v. 1. 3 cum alus ibid. tit, 10 part. 3.
Lócalo, et conducto, v. tit. 8 part. 5.
Longi temporis praescript. v. 11. 6, 23 et 24 cum alus ibid.
tit. 29 part. 3.
iuitionepignoris, v. lit. 13 part. 5.
Mo
Laleficis, etmalhemalrcis, v. tit. 23 part. 7.
Mandati , v. 1. 25 cum alus illius tituli, tiU 5 part. 3, el
11. 12 et20 cum alus ibid. tit. 12 part. 5.
Mandatis Princip. v. tit. 1 part. 1, 1. 16 in fin. tit. 18, et
1. 1 tit. 19 part. 3, 1. 7 tit. 9 part. 2.
Modo mulctarum, v, 1. 4 til. 22 part. 3.
Monopoliis, V. lit. 7 part. 5.
Monis causa donationibus, v. 1. 11 cum alus ibid. tit. 4
part. 5, 1. 1 tit. 9 part. 6, 1. fin. tit. 11 part. 4,1. 32
tit. 16, 1. 105 tit. 18 part. 3.
Mulieribus quae propriis servís se junxerunt, v.l. 2 tit. 19,
1. penult. lit. 17 part. 7.
Mutatione nominis, v. I. 2 tit. 7 part. 7, et 1. 8 tit. 2S
part. 2,
iNaturalibus liberis, v. tit. 13 et tit. 15 part. 4, et íií
1. 5 tit. 19 part. 4, 1. 8 cum sequenlibus, tit. 13 part. 6,
1. fin. tit, 14 part. 4, 1. 5 tit. 5 part. 6,1. 3 tit. 23 part. 4.
Necess. servis haeredibus instft. v. 11. 3, 21, 23 et 24 lit. 3,
et 1. 7 tit. 4, el 1. 3 tit. 8 part. 6.
Ne christianum mancipium, etc. vide 1. 13 tit. 9 part. 6,
1. fin. tit. 21 part. 4, 1. 22 tit. 11 part. 5, 1. 1 lit. 22
part. 3, 1. 6 tit. 13 part. 3, 1. penult. tit. 24 part. 7.
Ne de statu defunctorum , v. I. 25 lit. 29 part. 3.
Ne ex deüctis defunctorum, v. 1. 25 lit. 1 part. 7, 1. 3
tit. 16, 1. 20 tit. 14, 1. 2 lit. 13 part. 7, 1. 7 tit. 8
part. 3, 1. fin. lit. 8 part. 3, I. fin. lit. 9 part. 7, 1. 3
tit. 15 part. 7.
Ne filius pro paire, v. I. 9 lit. 31 part. 7.
Ne fidejussores dotium dentur , v. tit. 11 part. 4.
Negotiis gestis, v. 1. 26 cum alus ibid. til. 12 part. 5.
Ne liceat potentioribus, v. ex II. 6 et 8 et 11 tit. 5 part. 3,
" 1. 16 tit. 7 part. 3.
Ne liceat tertid provocare, v. 1. 25 til. 23 part. 3.
Nemini liceat signura Salvatoris, etc. v. 1. 5 tit. 28 part. 7,
Ne quis in sua causa jus sibi dicat, v. I. 10 cum alus ibid»
tit. 4 part 3.
Ne rei dominicae, vel templorum, 1. 7 tit 29 part 3.
Ne Sanctum Baptismum ileretur, 1. 9 til. 4, 1. 6 lit. 5
part 1.
Ne uxor pro murito, vide 1. 9 tit. 31 part. 7, 1. 25 in fine
tit 13 part 5.
Non numerata pecunia , v. 11. 3 et 9 tit. 1 part. 5, et 11. 35
et 34, tit 14 part 5, 1. 11 lit 18, ). final, lit 13 part. 3,
1. 27 til. 11 part 3.
Nova vectigalia instituí nou posse, v. 1. 9 tit 7 part. 5,
1. 2 tit 1 part. 2.
Novationibus et delegationibus, v. 1. 15 cuo» sequent
tit. 14 part 5, U. 61 et 64 lit 18 part. 3.
Novi operis nuntialione, v. 1. g cum alus, ibid. tit 32
part 3.
Noxalibus actionibus , v. 1. 4 lit 13 part 7 , et 1. 4 tit 14
part 7, 1. 9 tit. 2,1. 16 lit. 22 part 3.
Nundinis et mercatoribus, v. tit. 7 part 5.
Nupliis, v. 1. 6 etl. 10 et per totum ilium tit 1 part 4
et I. 2 tit 14, 1. 1 til. 13 , 1. 7 tit 2 part 4.
vJbsequiis patrono prjEStandis, v. 11. 8 et 9 lit 22 part 4.
ODicio civilium judicum , v. 1. 7 tit. 6 part 3.
Oflicio diversorum judicum , v. 1. 3 lit 7 part 3.
Officio Praefecti urbi, v. 1. 9 tit 18 part. 4, et lit 4 partS-
Officio Praeloris, videl. 8 tit 18 part 4.
Officio Quaestoris, v. 1. 10 lit. 8 part 4.
Officio Magistri militum, v, 1. 11 tit 18 part 4, et 1. 16
tit 9 part 2 , et 1. 3 tit 29 part 7.
Officio Rectorisprovinciae, v. 1. 1 tit. 17, 1. 2 tit 1 part 3.
Officio Praefecti praetorio Africse, v. 1. 9 tit. 18 part 4.
Officio Praefecti pra¡torioOrienli9, v. 1. 9 tit 18 part 4.
INDEX TlTULORüM.
177
Operis libertorum, v. 1 1. 8 et 9 cura alus ibid. tit. 22 part. 4.
Operis novi nuntiatione, vide tit. 32 part. 3.
Operibuspublicis, v. 1. 20 cuna sequenlibus, tit. 32, 1. 7
tit. 29 part. 3, I. 54 tit. 6 part. 1, 1. 16 tit. 8 part. 5.
Ordinejudiciorum, v. 11. 4. 5 et 6 üt. 10, et II. 10 et 11
tit. 3 , 1. 8 lit. 4 part. 3, 1. 4 tit. 1 part. 7.
Ordine cognitionum, v. II. 4 et 5 cum sequentib. tit. 10
part. 3, et I. fin. lit. 3 pai t. 3.
Xactis, V. 1. 29 et per totum illum til. 11 part. 5.
• Paclis, coDventis taua super dote, quüm, etc. v. totum
tit 11 part. 4.
Pactis ínter emptorem et venditorem, v. 11. 38 et 42 cum
alus ibid. tit. 5 part. 5,1.7 tit. 10 part. 3.
Paclis pignorum , v. ex 1. 41 tit. 5 part. 5.
Paganis et teinplis eorum, v. tit. 23 part. 7, et tit, 25
part. 7, et 1. 2 tit. 14 part. 1.
Parlu pignoris, vide tit. 13 part. 5.
Patria polestate , vide tit. 17 part. 4, etl. 3 lit. 19 part. 4.
el 1. 9 lit. 8 part. 7, 1. 2 lit. 2 , 1. 9 lit. 4 part. 3.
Patribus qui Olios distraxer. v. ex 1. 8 lit. 17 part. 4, et
1. 3 til. 13 part. 5.
Peculio ejus qui libertatom meruit, v. 1. 90 tit. 18 part. 3.
Pedaneis judicibus, v. 1. 18 cum alus ibid. tit. 4 part. 3.
Poena jiidicis quimalf' jiidicavil, vide 11. 24, 25, 26 et 27
tit. 22 part. 3,1. 52 tit. Upurt. 5.
Poenis, V tit, 31 el lit. 8 parí. 7.
Perquas personas nobisacquiritur, v. I. 5 tit. 17 part. 4,
IL 3, 4, 11 et 12 cum alus ibidera tit. 30 part. 3, 1. 2
tit. 1 part. 5, et 1. 13 lit. 6 part. 6.
Periculoelcoinmodo reivendits,v. II. 23, 24, 32 et 39 cum
alus ibid. lit. 5, !. fin lit. 2 p. 5, I. On. lit. 23 part. 3.
Periculo lutorum, v. in tit. 16 part. 6.
Pelilione haereditalis, v. ex 1. 4 tit. 14 par. 6.
Pigneratitia aclione, v. til. 13 parí. 5, 1. 8 lit. 3, I. 3 tit. 2
part. 5, 1. 16 lit. 29 part. 3.
Pignoribus et hypolhecis, v. tit. 13 part. 5, et I. 70 tit 18
part 3, 1. 17 el 1. 27 til. 29, 1. 46 til. 2 part. 3.
Plus valere quod agítur, etc. v. 1. 40 posl médium, tit 11
part. 5.
Plus pelitionibus , v. 1. 42 cum sequentib. tit. 2 part. 3.
Postliminio reversis, v. lit. 29 p.irt. 2.
Posthumis liaeredibus inslit. v. 1. 20 cum sequentib. tit. 1
et tit 3 part. 6, v. I. fin lit 23 part. 4.
Postulando , v. totum tit 36 part. 3, et 1. 3 lit 14 part 5.
Precibus imperatori oíTeieud. v. lit 24 part. 3, et 1. 33
tit 18 part 3.
Pradiis, et alus rebus minorum, v. I. 18 tit 1 part. 6, el
L 4 tit 5 part 5.
Praescriptione longi temporis, quae pro libértate, etc. vide
1. 6, el 11. 23 el 24 tit 29 part 3.
Praescriptione longi temporis, 10 vel 20 annorum , v. 1. 18
cum ahls illius tit. 29 part. 3.
Praescriptione 30 vel 40 annorum, v. I. 6 cum alus ibid.
tit 29 part 3.
Praescriptis verbis, v. suprá in rubrica C. de rerum permul.
Praetorio pignore, v. 1. 13 cum alus ibid. tit. 13 part 5.
Privilegio dotis, v. tit 11 part 4, et 1. 33 tit. 13 part 5,
Privilegio fisci , v. 11. 25 , 29 et 33 tit 13 part 5.
Privatis carceribus , v. I. 15 tit. 29 part. 7.
Frobationibus, v. tit 14 part. 3.
Procuratoribus, v. tit. 5 part. 3.
Pro baerede, t. 11. 9, 12 et 18 cum alus ibid. tit 29 part S,
1. 54 tit 5 part. 5.
Pro emplore, v. ex 1. 11 tit. 29 part, 3.
Prohibita sequestratione , v. tit. 9 part 3.
Pro quibus causis servi pro praemio libert accip. t. 1. 9
tit 2 part 3, 1. 51 lit. 18 part 3, 1. 3 tit 22 part. 4,
V. tit. 27 part 2.
Pro socio, v. tit 10 part 5.
\¿uando liceat unicuique sine judicese vendicare, vide
I. 3 in medio, tit 8 et I. 2 tit 29 part 7.
Quando civilis aclio , etc. y. in rubrica de ordine cognitio-
num , et in rubrica de ordinejudiciorum, supra.
Quando libellus Principi datus facit litis contestalionem,
V. 1. fin tit. 10 part 3.
Quadriennü praescriptione, v. 1. 53 tit 5 part 5, et tit 29
part 3.
Quando dies legali cedat , v. tit 9 part. 6.
Quando ex facto tutoris, v, ex 1. 3 tit 1 part. 5, I. 60
tit 18 part. 3 , v. lit 16 part 6.
Quando Imperator inter pupillum , et viduam , v. I. 20
tit 23, 1. 5 lit 3, 1. 41 tit. 18 part 3, 1. 3 tit. 10 part2.
Quando liceat ab eñiptione discedere, v, 1. 7 lit 5 part. 5,
Quando raulier tutelae oíEcio fungi potest, vid. 11. 4 el 9
tit 16 part 6 , 1. 31 tit 11 part 5, 1. 95 tit 18 part 3-
Quando provocare non est necesse, v. tit 23 part 3, e'
II. 3 el 4 tit. 26 part. 3, 1. 15 tit 11 part 3, U. 1, 13>
17, 24 et 25 tit 22 part 3.
Quando tutores vel curatores esse desinant, v. 1. 21 tit. 16
part 6.
Quae in fraudem credilorum , v, 1. 7 cum aiiis ibid. tit. 45
part. 5.
Quemadmodum testamenta aperiantur, v. tit 2 part 6,
1. 17 tit 2, 1. 103 in fin. tit 18, et ibid. 1. 112 part 3. .
Quae res vendí non possunt, v. tit. 5 part 5.
Quae res exporlari non debeant, v. 1. 22 tit 5 part 5, et
1. 4 tit 21 part 4, 1. 31 lit. 21 part 2.
Quae res pignori obligari poss. vel non, v. 11. 2 et 4 et
1. 14 cum sequentibus, til. 13 part 5, et II. 3 tit. 27
part 3.
Quaeslionibus , v. tit. 30 part. 7, 1. 5 tit 13 , II. 8 et 9
tit 2, 1. 13 tit 16 part 3, 1. 3 tit. 1 part 7, 1. 26 tit 14
part 7.
Quae sil longa consuetudo, t. 1, 4 et totum illum. tit. 2
part 1.
Qui acensare non possunt, v. tit 1 part. 7, 1. 4 tit. 10
part 3 , 1. 4 tit 2 part. 3.
Qui admitti ad bonorum possess. possunt, etc. v. quod
dixi supra in rubrica de bonorum possessione,
Quibus ad libertatem proclamare non licet, v. in I. 1 ia
verbo la Sesta , tit. 19 part 3.
Quibus ex causis in integr. restit non es necessar. v. I. 9
tit 19 , 1. 15 tit. 7 , 1. 4 tit 8, 1. penul. tit. fin. part 6,
1. 8 tit 29 part 3.
Quibus causis pignus vel hypothecatacite contrabat v. I. 25
tit.13,1. 9 lit 3 part 5.
Qui bonis cederé possunt, v. til. 15 part» 5.
Quibus ex causis pro praemio libert accip. v. 1. 9 tit 9
part 3, 1. 51 üt 18 part. 3, 1. 3 tit 1 part 7, v. tit 2?
part 2, V. 1.3 tit 22 part 4.
178
INDEX TITULORUM.
Ouibus ex causis majores , v. 1. 12 tit. 7, 11. 10 et 11
tu. 13 part. 3.
Quibus non objiciatur longi lemporis praescrip. v. ex 1. 28
tit. 29 part. 3, et 1. 9 tit. 19 part. 6.
Quibus resjudicífta non noceat, v. 11. 20 et 21 t. 22 p. 3.
Quibus ut indignis, v. 11. 13, 15 et 16cum aliisibid. t. 7,
1. 23 tit. 1, 1. 2 tit. 12 part. 6, 1. fin. tit, 11, 11. 7
et 8 tit. 3 paru 6, 1. 32 tit. 9 part. 6, 1. 25 ad fin. tit. 5
part. 3.
Qui daré tutores, vel curatores poss. v, tit. 16 part. 6.
Qui aetate se excusent, v. tit. 17 parL 6.
Qui legitimam personara slandi in judie, etc. v. 11.7 et 9
et 11 tit. 2, 1. 2 tit. 25, 1. 12 tit. 22 part. 3.
Qui morbo se excusant, v. I. 2 tit. 17 part. 6.
Qui non possunt ad libertatem perven. v. 1. 46 tit. 5
part. 5.
Qui numero liberorum se excusant, v. lit. 17 part. 6.
Qui numero tutelarum se excusant, v. 1. 2 ad fin. tit 17
part. 6.
Qui potioresin pignore habeantur, v. I. 27 cum aliisillius
tiluli, tit. 13 part. 5, el in 1. 13 t. ih part. 3.
Qui pro sua jurisdiclione, etc. v. 1. 17 et 1. 19 cum alus
ibid. tit. 4, 1. 21 tit. 23 part. 3.
Qui petant tutores, v. 1. 12 cum alus ibid. tit. 16 part. 6.
Qui testamenta faceré possunt, v. 1. 13 cum aiiis ibidem
tit. 1 part. 6, 1. 16 tit. 1 part. 1, 1. 32 tit. 16 parí. 3.
Quod metus causa, v. 1. 59 t. 5 part. 5, 1. 15 t. 2 p, 4»
et tit. 10 part. 7, 1. 4 tit. 14 part. 7, 1. 2 tiU 25
part. 3.
Quomodo, et quando judex, v. tit. 22 part. 3, 1. 33
tit. 14 part. 5, 1. 6 tit. 8, I. 6 tit. 16 part. 3, 1. 10 tit. 23
part. 3.
Quorum appellationes non recipiantur, v. 11. 11, 13 et
16 tit. 23 part. 3, 1. 3 tit. 27, 1. 52 in fin. tit. 18
part. 3.
R
aptu virginum, v. tit. 19 ettit. 20 part. 7, 1. 2 tit. 29,
et 1. 2 tit. 31 part. 7.
Rebus creditis, v. tit. 11 part. 3.
Rebus alienis non alienandis, v. 11. 53 et 54 üt. 5 part. 5,
I. 10 iit. 33 part. 7.
Receptis arbitris, v. I. 23 cum alus ibid. tit 4 part. 3.
Rei veudicatione, v. 1. 2 et totum illum lit. 3 part. 3,
II. 25, 38, 39 et 40 cum alus ibid. tit. 28, I. dO tit. 30,
1. 9 tit. 19 part. 3, 1. 8, I. 30, 1. 27 cum aliisibid. tit. 2
part. 3, 1. 5 et 1. fin. tit. 10 parí. 3, 1. 49 et 1. 50 cum
alus ibid. tit. 5, 1. 8 tit. 3 1. 19 lit. 5 part. 5, 1. 13
tit. 7 part. 3, 1.7 in fin. tit. 7, 1. 9 tit. penult, part. 7.
Reiuxoriae aclione, v. 1. 30 cum alus illius tit. H. part. 4,
1. 23 tit. 13 part. 3.
Re judicata, v, tit. 22 part. 3, 1. 1 tit. 27 part. 3.
Relationibus, v. I. 11 tit. 22, et 1. 15 tit. 23 part. 3, et in
1. 5 in medio, tit. 5 part. 1.
Religiosis et sumplibus funerum, v. lit. 13 part. 1,1. 12
til. 5 part. 6, 1. 14 til. 28 part. 3.
Rem alienara gerentibus, v. 1. 33 tit. 1$ part. 5 cum
alus.
Remissione pignoris, v. 1. 40 tit. 13 part. 5,
Repudianda haereditate, v. 11, 11, 12, et 1. 18 et 1. fin.
lit. 6 part. 6.
Repudüs, V. tit. 10 part. 4, 1. 8 lit. i, ], 23 tit. 11
part. 4, 1. 1 tit. 16 part. 3; 11. 5, 6 et 7 lit, 8 part. 4.
Repudiationibus, v. 1. 2 tit. 25 part. 3, et 1. 56¡lit. 5
part. 5.
Requirendis reis, v. 1, 7 cum alus ibid. lit. 8 part. 3, et
lit. 29 part. 7.
Rerumamotarum, v. 1. 5 lit. 2 pan. 3.
Rerum permutatione, v. tit. 6 part. 5, 1. 66 tit. 18
part. 3.
Rescindendavenditione, V. 11. 56 et 62 cum aliisibid.
tit, 5 part. 5, et 1. 16 in fin. lit. 11 part. 4, i. 2
verbo essa misma, tit. 25 part.. 3, 11. 20 el 21 tit. 9
part. 6, 1. 25 til. fin.- part. 7, 1. 2 tit. 4 part. 4, 1. 2
tit. 8 part. 5.
Restitutione in integrum postúlala, nihil novi fiat,
V. 1. 2 ad fin. lit. 25 part. 3, v. til. 18 et 19
part. 6.
Restitutionibus militum, v. 1, 28 lit. 29 part. 3, 1. 12
tit, 2 part. 3, 1, 49 tit. 13 part. 5.
Res Ínter alios acta, v. 1. 20 lit. 22 part. 3.
Revocandis bis quje in fraud. credit. etc. v. 1. 7 tit. 15
part. 5.
Revocandis donationibus , v. II. 5, 8 et 10 cum alus ibid.
tit. 4. part 5.
Oacrosanclis Ecclesiis, v, 1. 65 lif. 4, H. 51 et 54 lit. 6
parí. 1, 1. 20 til. fin. part. 3, 1. 17 lit. 1 part. 6, 1. 63
tit. 18 part. 3, I. 2 tit. l4 part. 1, 1. 3 tit. 1 part. 5,
1. 26 til. 31 part. 3, 1. 26 lit, 29 pnrl, 3.
Satisdando, v, 1, 21 ad fin, et!l. 14 et 24 li!, 5 part. 3.
Secundis nuptiis, v, lit. 11 part, 4, etl. 26 tit. 53 part. 5.
Sediliosis, V. 1. penult. ad fin. til. 18 part. 1, 1, 16 tit. 23
part. 3.
Senalusconsultum Macedonianum, v, 11. 4» 5 et 6 cum
alus ibid, tit. 1 part. 5, el 1. 2 tif. 15, 1. 30 lit. 13,
1. 4 2 tit. 14, 1. penult, lit, 3 part. 5, I. 7 tit. 17 part. 4,
1. 12 in fin. tit. 23 part. 1.
S. C. Vellcjanum, v. 1. 3 cum alus ibid. tit. 12 part. 5.
1. 58 etl, 68 til. 18 part. 3, 1. 7 etl. 17 tit, 11 part. 4,
1, 3 lit. 7 parí, 3,
Sentenlüs, quse sine certa quanlitale profirunlur, v. 11. 5
el 16 in fin, lit. 22 part. 3.
Sentenlüs Prapfectonim praetorio, v, 1. fin, tit, 24 I. 17 et
1. 19 lit. 23 part, 3.
Senlentiis ex periculo recitandi?, v. 11, 5 el 6, el 1. 25 tit. 22
part. 3,
Senlentiis et inlerlocutionibus omnium judicum , v.
tit. 22 part, 3, 1. 4 in fine, tit, 4, 1. 3 tit. 26, 1. 8 tit. 10
part. 3.
Sentenlüs, quae pro eo quod interest proferuntur, v. 1. 70
til. 18 part. 3, el lit. 22 part. 3.
Sententiam rescindí non posse, 11. 2 et 3, 1. 20 tit 22, 1. 9
et 1. fin. et I. 8 tit. 3 part. 3, 1. 12 liL 1 part. 7, 1. 5
tit. 24 part. 3.
Sententiam passis, el restitulis, v. I. 1 in fine, el 1. 2
tit. 32 part. 7, 1. fin. tit. 6 part. 6, 1. 1 t. 25 p. 3.
Separalionibus bonorum ; ista rubrica legitur sub rubrica,
et lit, C de bonis aucloritate judiéis possidend. et ibi
sunl 11. Part, concord.
Sepulcro viólalo, v. ex 1. 12 tit. 9 part. 7, 1. 14 et fin.
tit. 13 part. 1, 1. 3 tit. 23 part. 7, 1. 9 et 1. 13 lit. 12
part. 7.
INDEX TITULORUM.
179
Servitulibus, et aqua, v. 11. A et 5, 11, 15 et sequent. el
omnes illius lituli, lit. 31 part. 3, 11. 18 et 19 et 25 cuní
alus ibid. til. 32 part. 3.
Servo pignori dalo manuniisso, v. 1. 37 lit. 13 part. 5.
Servís fugitivis, v. 1. 23 cum sequenlibus, lit. 14 part. 7.
Si adversus rem judicalaní, ele. v. lit. 25 part. 3, 1. 16
tit. 11 parí. 3, el I. S til. 6 part. 3.
Si adversus vendilionem, v. 1. 5 in medio, et 1. 6 tit. 19
purt. 6, 1. 16 in princ. tit. 11 part. 3.
Si adversus vendilionem pignorum, v. 1. tp cum alus
ibid. lit. 13 part. 5.
Si adversus donalionem , v. tíL 19 part. 6.
Si adversus liberlatem, v. 1. 6 post médium, t. 19 part, 6,
1. Gn. lit 25 parU 3.
Si adversus transaclionem , t. 1. 5 in medio, tit. 19
part. 6, 1. 2 liL 25 pafi. 3.
Si adversus solulionem, v. dict. tit. 19 part. 6.
Si adversus delictum , v. dict. tit. 19 et dict. t. 25 p. 3.
Si adversus usucapionem , v. ibidem.
Si adversus credilorem, v. 1. 17 et 1. 27 tit. '29 part. 3,
1. 3 tit. 1, 1. 29 tit. 13 part. 5.
Si aliena res pignori data sil, v. 1. 8 lit. 13 part. 5.
Si a non competente judice, v. 1. 15 til. 22 part. 3, et
ibid. 1. 17 ad fin, el 1. k lit. 26 part. 3, 1. 32 verbo la
NOVENA, tit. 2 part. 3.
Si aniiquior creditor pignus vendiderit, v. 1. 34 el 1. 46
tit 13 part. 5.
Si comiiiunis res pignori data sit, v. 1!. lit. 13 part. 5.
Si contra jus, vel ulilitalera publicam, ele. v. 11. 29, 36 et
38, 53 et 57 cum alus ibid. t. 18 p. 3, 1. 6 t 16 p. 3.
Si cerlum pelatur, v. til. 1 part. 5, et 1. 70 tit. 18 part 3.
Si de momentánea possessione fuerit appellatum , v. 1. 27
tit 2 et tit. 23 pai t 3.
Si dos constante matrimonio, etc. v. 11. lit 11 part 4.
Si ex falsis instrumentis, etc. v. totum lit. 26 part 3,
1.34 in fin. lit 4 puit 3, i. 116 lit 18, 1. 13 verbo e
oraosi, tit. 22 part. 3.
Si ex pluribus tutoribus, v. 1. 11 et 1. 17 tit. 16 part. 6,
1. 24 lit 11 part 3.
Si in communi eademciue causa integrum restitutio, etc.
vide 1. 5 lit. 25 part 3,
Si in causa judicaii pjgn. captum sil, v. 1, 44 til. 13 part 5,
1. 52 til. 5 part 5.
Si mancipium ita fuerit alienatum, ut manumiltatur,
V. 1. 45 cum sequent. tit 5 part 5.
Si mancipium ita vendilum fueril, ne prostituatur, v. 1. 4
tit 22 part 4, 1. 47 (it 5 part. 4.
Si in fraudem patroni, v. II. 10 et 11 til. 22 part 4.
Si minor se ab liaertditaie ubstinuerit, v. 1. 18 etl. 13 in
fin. tit 6 part. 6, 1. 7 tit 19 part. 6.
Si minor se majorem dixerit, v. 1. ^ tit 16 p. 6, 1. 1 in
fin. tit. 10 part 3, 1. 4 t 1 p. 5, fácil 1. 115 t 18 p. 3.
Sine censu vel reliquis fundum comparari non posse, v.
1. 59 tit. 5 part 5, et 1. 22 in medio tit. 31 part. 3.
Si pendente appellatione mors intervenerit, v. 1. 28 t 23,
1. 2 verbo e esto, tit. 8 part 3, 1. 23 tit. 1 part 7.
Si per vira, vel alio modo, ele v. 1. 3 tit. fin. part 1, 11. 8
et 9 tit 2 part 3, 1. 3 tit 1 part 7.
K pignus pignori datum sit, v. 11. 35 et 36 tit 13 part 5.
Si pignoris convenlionem numeratio, etc. v. in dict t 13.
Si propter publicas pensitationes , t. !• 52 tit. 5 part 5,
1. 1 ibid. ESTANDO DELANTE, juDcta ibid. 1. 3 Ut 23 p. 3.
Si plures una sentenlia condemnali siut, v. ex 1. 4 Üt '1
part 3.
Si quacumque praeditus potestate, ele v. 1. 6 tit. 7 part 3.
Si quis aliquem testari prohibuerit, v. 11. 26 et 27 lit. i
part 6, et 1. 4 ad Gn. til. 7, 1. 2 lit 8 part 6.
Si quis alteri, vel sibi, ele. v. 11. 48 et 49 lit 5 part. 5.
Si quis Iniperalori maledixerit , v. gloss. 1. 2, 3, 4 el r»
tit 13 part 2, 1. 6 tit. 2 part 7.
Si Rector Provinciae, vel ad eum pertinentes, etc. y. 1. 2
tit 14 part 4.
Si reus, vel arcusator mortuus fuerit, v. 1. 7 tit. 8, 1. 2S
tit. 23 part 3, v. 11. 7 et 8 eti. 23 tit 1 part 7.
Si quis eam, cujus tutor fuerit, corruperit, v. 1. 6 lit 17
part 6.
Si secundó nupserit mulier, v. 1. 3 tit 12 part 4.
Si síEpius in integrum restitutio postuletur, v. L 6 in me-
dio, tit 19 part. 6.
Si servus extero, etc. v. 1. 7 tit. 10 part 3.
Si servus exportandus venial, v. 1. 47 tit. 5 part. 4.
Si tutor vel curator Reipublicaí causa abierit, v. tit 19
part 6.
Si tutor vel curator intervenerit, v. tit. 19 part. 6, et 1. 59
tit. 18 part 3.
Si tutor vel curator non gessit, v.ibid. et in 1. 8 t. 22 p. 4-
Si tutor ex falsis allegalionibus excusatus sit, v. t 17 p. 6,
etl. 8 tit 23 part 3.
Si vendilo pignore agatur, V. 11.48, 49, 50et 54 1 13p.5.
Si unus ex pluribus appellaverit, v. 1. 21 ad fin. tit. Í2,
I. 5 tit 23 part 3.
Siutomissam haeredilatem vel bonorum possessionera ,
etc. V. 1. 13, 1. 18 etl. fin. tit 6, 1 . 1 til. 5 part. 6.
Si minor se ab haereditate abslineat, v. 1. 13 et 1. 18 el
J. fin. tit 6 1. 10 tit. 5 part. 6.
Soluto matrimonio, v. U. 16, 18, 20 et 30 cum alus ibid.
tit 11 part, 4.
Solutionibus et liberalionibus, v. tit. 14 part 5, 1. 17
tit. 2, 1. 81 tit 18, 1. 29 in fin. tit 29 part 3.
Sponsaübus, v. tit. 1 part 4, 1- a üt- 4i part. 4.
Staluis, et imaginibus, v. 11. 2 et 3 tit 1 part. 1, 1. 51
tit. 18 part 3.
Suis, et legilimis, v. tit 13 part 6, 1. 9 ad fin. tit 19
part. h et ibid. 1. 8.
Summa Trinitate, et Fide calholica, v. tit 3 part 1.
Suspectis tutoribus, v. tit. 18 part 6.
1 abulis exhibendis, v. tit. 2 part 6.
Temporibus in integrum restit tam minorum , etc. v. 1, 8
in medio, lit. 19 part 6.
Temporibus, etreparalionibusappellalionum, etc. v. 11. 13
et 23 et 24 et 1. 8 et 1. 27 tít 23, 1. fin. tit 15, 1. 18
tit. 22 part 3, 1. 5 et 1. 39 tit. 16 part 3, 1. 3, i. fin
tit 26 part 3, 1. 31 tit. 9 part 6.
Testamentaria tutela, v. til. 16 part. 6.
Testamento militis , v. 1. 4 tit. 1 part. 6, cum alus ibid<
11. 5, 6, 7 etl. 13 tit 5 part. 6.
Testamenlis, et quemadmodum testamenta ordinentur^
V. lit 1 part 6.
Testamenlaria manumissione, v. ibid.
Teslibus, v. tit. 16 part 3.
Transaclionibus, vide 11. 14, 15 et 102 tit 18 part 3, 1. 24
lit 4, 11. 33 et 34 Ut 14 part 3, 1. 30 tit 11, 1. 38
180
INDEX TITÜLORUM.
tit. 5 part. 5, 1. 19 tit. 5, 1. 23, 1. 9 tit. 11 part. 3,
1. 15 tit. 2 part. A, 1. 7 tit. 8 parí. 1, 1. 5 tit. 2A part. 3,
1. 19 etl. 20 verbo otrosí, tit. 22 part, 3, 1. 12 tit. 1
part. .7, 1. 13 cum sequent. tit. 9 part. h, 1. 34 tit. 14
purt. 5.
Tuloribus et curatoribus illuslrium , etc. v. tit. 16 p. 6.
Tuloribus et curatoribus, qui non satisdederunt, v. 1. 9 in
medio, tit. 16 et 1. 1 tit. 18 part. 6.
1]
tá causee Cscales, vide 1. 9 tit. 2, 1. 7 tit. 8, 1. 5 tit. 5
part. 3, 1. 14 tit. 7 part. 6.
Ubi conveniatur, qui certo loco daré, etc. v. 1. 32 tit. 2
part. 3.
Ubi de ratiociniis, v. 1. 32 in fin. tit. 2 part. 3, 1. 61 tit. 5
part. 1.
Ubi de baereditate agitur, vel ubi haeres, etc. v. 1. fin. t. 9
part. 6.
Ubi de criminibus agi oporteat, y. 1. 15 cum alus ibidem,
tit. 1 part. 7.
Ubi de possessione agi oporteat, v. I. 15 tit. 1 part. 7.~
Ubi, et apud quem cognitio in integrum restitutionis agi-
tanda, 1. 8 tit. 19 parL 6.
Ubi fideicommissum peti oporteat, v. 1. fin. tit. 9 part. 6, et
1. 15 tit. 1 part. 7, 1. 32 tit. 2 part. 3.
Ubi in rein actio exerceri debeat, v. II. 29, 30 et 32 tit. 2
part. 3, et I. 6 tit. 9 part. 3, 1. 57 tit. 6 part. 1, 1. fin.
in princ. tit. 9 part. 6.
Ubi petan tur tutores vel curatores, v. 1. 12 tit. J6 part. 6.
Ubi pupillus educari debet, v. 1. 19 tit. 16 part. 6.
Ubi quis decuriali, ele. v.l. 15 ad fin. tit. 11 part. 7, 1. 32
tit. 2 part. 3.
Ubi Senatores, vel clarissimi , v. 1. 32 tit. 2 part. 3, 1. 15
tit. 1 part. 7, 1. fin. tit. 14 part. 4.
Unde legitimi , ele. v. tit. 13 part. 6.
Unde vir et uxor, v. I. 23 ad fin. tit. 11 part. 4, 1.. 9 tit. 31
part. 7, 1. 7 tit. 13 part. 6, et ibid. 1. 6.
Unde vi, vide 1. 7 cum alus ibid. tit. 10 part. 7, et tit. 8
part. 7, 11. 20 et 21 tit. 2, I. 9 tit. 7 part. 3, 1. 4
tit. 8, 1. 2 tit. 11 part. 3.
Usucapione pro emptore, v. 1. 11 tit. 29 part. 3.
Usucapione pro donato, v. in d. lit. 29 part. 3.
Usucapione pro hajrede, v. 11. 9, 12 et 18 tit. 29 part. 3,
1. 54 tit. 5 pan. 5.
Usucapione transformanda , v.l. 9 et 1. 18 tit. 29 part. 3,
1. 9 et 1. 12 ibid. 1. 54 üt. 5 part. 5.
Usufructu, et habilatioue, v. 1.21 cum aliis ibid. tit. 31
part. 3, 11. 36,;-;7, 40 el 42 lit. 28 part. 3, 1. 19 etl. 50
verb. final, lit. 5 part. 5, 1. 9 tit. 30 part. 3, 1. 8 et 1. 30
tiL 2, 11. 9, 12 et 18 tit. 29 part. 3, 1. 54 til. 5, 1. 8 t. 3
part. 5, etl. fin. lit. 10 part. 3 cum multis aliis.
Usuris rei judicalae, v. 1. 5 tit. 27 part. 3, 1. 7 tit. 3, 1, 2
tit. 13 part. 3.
Usuris, v. 1. 46 cum sequentibus, tit. 6 part. 1, 1. 9 tit. 13
parf. 1, 1. 39 tit. 2 part. 3, 1. 5 ad fin. juncia 1. 8 tit. 3
part. 5.
Usuris pupillaribus, v. in illo th. 19 part, 6.
Usuris, et fructibus legatorum , v. 1. 37 cum aliis ibidem,
tit. 9 part. 6.
üt in possessionem legatorum, etc.»v. tit, 9 part. 6.
Ut intra certum tempus qusestio criminalis terminetur,
V. 1. 7 ad fin. tit. 29 part. 7, 1. 9 lit. tí part. 6, 1. 3
tit. 15 part. 3.
Ut nemo invilus agere, vel accusare cogatnr,v. 1. 46 tit. 2
part. 13.
Ut lile pendente, etc. v. tit. 23 part. 3, el aliqua in tit. 22.
Ut omnes judices, tara civiles, quam militares post admi-
nist., etc. V. I. 1 tit. 16 part. 3, I. 6 lil. 4, 1. 12 tit. 5,
1. 1 tit. 20 part. 3, 1. 6 lit. 22, 1. 6 lit. 18 part. 3.
Ut quae desunt advocalis, etc. v. tit. 6 part. 3.
Ut nemini liceat sine jud. se vindic. v. 1. 3 in medio, t. 8
et 1. 2 tit. 29 part. 7.
Y ectigalia nova instilui non posse, v. 1. 9 tit. 7 part. 5,
■ 1. 2 tit. 1 part. 2.
Vecligalibus, et commissis, v. II. 5, 6, 7 et 9 til. 7 part. 5,
I. 11 tit. 28 part. 3.
Verborum, et rerum significatione, v. lii. 33 pait. 7.
Vi bonorum raplorum, v. tit. 13 part. 7.
Vindicta libértale, et apud, etc. v. lit. 22 part. 4, et I. 90
tit 18 part. 3.
digestí veteris.
xlictionibus empti, v. tit. 5 part, 5, 1. 3 tit. 14 ibid. 1. 56
et I. 65 cum aliis ibid. lit. 18 part. 3.
Adoptionibus, v. tit. 16 part. 4, et 11. 7 et 8 til. 7, 1!. 12
el 13 lit, 2 part. 4, et 11. 92 et 93 tit. 18 parL 3, 11. 9
et 10 tit. 5 part. 6,
Ad exhibendum, v. 1. 16 cum sequentibus, tit. 2 part. 3,
1. 19 tit. 13 part. 5, II. 18, 35 et 38 tit. 28 part. 3, 1. 10
tit. 14 part. 7, 1. 2 tit. 31 part. 3, 1. 7 tit. 22 part. 3,
col. 3, versic. Esso mismo.
Ad Legem Aquiliam, v. lit. 15 part. 7.
Ad Legem Rodiam de jactu, v. 11. 3, 12 et 13 tit. 9 p. 5.
Ad Senalusconsult. Macedonian. v. II. 4, 5 et 6 cum aliis
ibid. lit. 1 part. 5, 1. 2 tit. 15, 1. 30 lit. 13, 1. 12 t 14,
1. pen. t 3 p. 5, 11.6 et 7t.l7 p. 4J.12infin.t.23p.l.
Ad S. C. Vellejan. v. 1. 3 et I. 13 cum alii^ ibid. tit. 12
parí. 5, II. 58 et 68 lit. 18, I. 3 til. 7 part. 3, 1. 7 et 1. 17
til. 11 part. 4.
^diÜlio edicto, v. II. 65 et 66 tit. 5, I. 4 tit. 6 part. 5,
1. 64 tit. 18 pni-l. 3, et I. 56 ibid. et I. 4 in fin. tit. 16
parí, 4, 1. 38 tit. 9 part. 6, 1. 1 et 2 lit. 5 part. 4-
Aleas lusu, et alealoribus, v. 1. 6 tit. 14 part. 7, 1. 57 t. 5
part. 1.
Alienatione judicii mulandi causa fhcta, v. 1. 30 tit. 2,
1. 47 tit. 18, 1. 15 üt. 7 part. 3, 1. 18 tit, fin. part. 7.
VJalumniatoribus, v. 11. 21 et 22 1. 1 part. 7, I. 20 t 14,
I. 2 tit. 13, 1. 3 tit. 16 part. 7.
Capitis diminulione, v. ex. 1. 18 tit. 1 part. 6, 1. fin. t. 31
part. 3, 1. 34 tit. 34 part. 7.
Certi condictione, v. tit. 1 part. 5, 1. 70 tit. 18 p. 3.
INDEX TITÜLORÜM.
181
Communia praediorum, t. 1. 2in fin, et ibid. 1. 10 cum se-
quenlibus, lit. 31 part. 3, 1. 7 tit. 10 part. 3, l.fin. t. 14
part. 3, I. k tit. 2 part. 1, 1. 15 tit. 9 part. 6,
Commodati, v. tit. 2 part. 5, et I. 71 til. 18 part. 3, 1. 4
tit. 3, 1. 20 tit. 13 part. 5, I. 7 in fin. lit. 9 part. 6,
L 27 Ut. 11 part, 3, 1. 4 lit. 4'part. 5, 1. 19 til. 22, 1. 27
tit 11 part. 3, 1. 30 tit. 1/i, 1. 8 tit. 8, 1. fiu tit. 3 p. 5.
Communi dividendo, v. 1. 10 et totum illum tit. 15 p. 6,
I. 19 tiL 22 part. 3, 1. 55 tit. 5 part. 5.
Compensalionibus, t. 1. 20 cumsequentibus, t. 14 part. 5.
Condictione causa data, etc. v. 1. 41 cumpluribus sequen-
übus, tit. 14 part. 5.
Condictione ob lurpem causam , t. 11. 47f 52, 53 et 54
cum alus ibid. lit. 14 part. 5, I. 27 tit. 22 part. 3.
Condictione indebiti, v. 1. 28 cum sequenlibus, t. 14 p. 5.
Condictione sine causa, v. 11. 41 et 43 cum. alus ibidem,
tit. 14 part. 5, 1. 19 lit. 22 part. 3, 1. 9 lit. 3 part. 5,
U 10 tit. 33 part. 7.
Condictione furtiva, t. U 20 cum alus ibid. tit. 14 part. 7.
Condictione ex lege, v. L 17 et 1. 45 liU 2 part. 3, 1. 81
lit. 18, 1. 40 til. 24 part. 3.
Condictione trilicaria, v. 1. 3 tit. 14, 1.8 in fine, tit. 1 p. 5.
Constitutionibus Principum , v. tit. 1 part. 1 1. 28, et 1. 49,
et 1. 2 tit. 18 part. 3.
Constituía pecunia , v. ex 1. 3 lit. 11 part. 5.
Contrahenda empilone et vendilione , v. 1. 13, et 1. 15, et
totum illum tit. 5 part. 5, 1. 7 líL 28 part. 3, et ibidem,
II. 9, 12 el 37, 11. 9, 13, 21 et 28 tU. 9 part. 6, 1. pe-
null. in procemio, lit. 1 part. 4, !• 2 til. 4 parU 4, 1. 56
liU 18 part. 3, et ibid. 1. 35 ad fin. juncia 1. 65.
D
'epositi, V. tit. 3 part. 5, et 1. 72 tit. 18 part. 3.
Dilalionibus, v. tit. 15 part. 3.
Divorliis, V. tit. 10 part. 4.
Distractionc pignoi um , t. tit. 13 part. 5 usque ad 1. 44,
el 1. fin. in fin. lit. 27, et 1. 7 tit. 18 part. 3.
Dolo malo, v. lit. 16 part. 7.
Donationibus inler virum et uxorem, v. 1. 4 et I. 39, et
per totum tit. 11 part. 4.
jHidendo, v. 1. 40 et totum tit. 2 part. 3, 1. fin. tit. 15
part. 3, 1. 112, et I. 55 lit. 18 part. 3, 11. 9, 10 el 12
tiU 19, 1. 17infin. lit. 2 part. 3, 1. 10 tit. 14 part. 3,
1. 15 tit. 8 part. 5.
Eo, per qucm factum erit, quominús, etc. v. 1. 12 cum
alus ibid. tit. 23 part. 3.
Eo, quod certoloco, v. 1. 32 tit. 2 part. 3, 1. fin. tiL 1, 1. 1
tit. 2 part. 5, 1. penult. tit. 11 part. 4.
Eo, quod metus causa, v. 1. 56 tit. 5 part. 5, 1. 15 tit. 2
part. 4, el totum tit. 10 part 7, 1. 4 tit. 14 part. 7, 1. 2
tit. 25 part. 3.
Evictionibus, v. 1. 32 cum sequentibus, tit. 5 part. 5, 1. 15
tit. 1 part. 7.
Exceptione rei vendits, v. in dict. tit. 5 part. 5.
Exerciloria actione, v. ex. 1. 7, et ibid. 1. 13 tit. 1 part. 5,
1. 18 et 19 tit. 5 part. 3, 1. 77 tit. 18 part. 3.
Ex quibus causis majores, v. 1. 12 tit. 7 part. 3 1. 10 1. 23
part. 3.
amiliae erciscundae, t. tit 15 part. 6,L 7 versic. Otrosí»
2, etl. 2 tit. 10 part .3, 1. 17 versic. Esso mismo, ,ti|i-2
part. 3.
Feriis, et dilalionibus, v. 1. 33 tit. 2 part. 3.
Fide instrumentorum, v. tit. 17 et lit. 19 part. 3, 1. 1 1. 20
part. 3, 1. 15 tit. 11 part. 3, I. 7 lit 15 part. 6.
Finium regundorum, v.l. 10 et totum illum lit 15 part 6,
et I. 30 lit 14 part 7, et 11. 39 et 40 lit. 28 part 3, I. 7
tit 17, i. 15 et I. penult til. fin part 3, I. 20 tit 2
part 3, 1. 8 et 1. 13 tit 14 part 3.
Fundo dolali, v. 1. 19 et totum illum tit 11 part 4.
-tlaeredilate, vel actione vendita, v. 1. 64 tit 18 part, 3,
et tit. 5 part. 5.
His, qui dejecerunl, vel eflFuderunt, v. 1. 25 tit 15 p. 7.
His, qui notanturinTamia, v. tit 5 el 6 part. 7.
His, qui sunt sui , vel alieni juris, t. 1. 6 lit. 21, et in I. 4
lit. 22 part. 4.
In diem addictione, v. 1.40 tit 5 part 5.
In jus vocando, v. tit 7 part 3, el 1. 7 cum alus ibidem,
tit. 2 part 3.
In litem jurando, v. I. 5 cum aliis ibid. tit 11 part. 3,
I. 8 tit. 3 part. 5. 1. 8 versic. Olrosi, tit. 1 part 5, 1. 19
cum sequentibus, tit 2 part. 3.
Inorficioso testamento, v. tit 8 part 6, 1. 11 tit. 4 part •.
Interrogatoriis actionibus, v. lit 10 part. 3, et 1. 11 tit 11,
II. 3, 4, 5 et 6 tit 13 part. 3.
In jus vocali ut eant, etc. v. ex I. 8 tit. 7 part 3.
Inquibns causis pignus, vel hypothcca tacitf: contrahatur^
v. II. 25 et 26, 28 et 29 lit 13 part 5, I. 9 tit 3
part. 5, 11. 5 el 9 tit 8 part 5, I. 1 til. 31 part. 3.
Inslitoria actione, v. 1)., 5, 6 el 7 til. 1 part. 5.
J udiciis, V. tit. 4, et tit 22, 23 et 27 part 3, 1. 3 tit 1
part 7, 1. 3 tit 26 part. 3, I. 9 tit 6 part. 6, 1. 7
tit 29 part 7, 1. 8 el 1. 20 tit 3 part 5, I. 13 lit 6
p. 3,11. 7etl0t8, 1.8 t 7 p. 3, 1.9 tl0p.7,t 2p. 3.
Judíelo finium regundorum , vide siipra in rubr. lit fin.
regundorum.
Jurejurando, v. tit 11 part. 3.
Juris, et facti ignoranlia, v. 11. 16, 20 et 21 lit 1 part 1 ,
V. ex L 28 lit. 14 part 5, 1. 8 tit 6, 111 et 5 tit 13
part. 3, I. fin. tit. 6 part 6, II. 10 et 11 tit 2 part. 4,
1. 15 tit 22, 1. 32 lit. 2 part 3.
Jurisdictioneomnium judicum, v. t. 4 p. 3, et I. 32 t. 2,
1. 12 lit 22 part 3, 1. 57 lit 6 part 1, 1. fin. tit 10
part 3, 1. 7 tit. 10 part 4 cum alus.
Jure dolium, v. in lit 11 part 4.
Justitia, et jure, v. tit 1 part. 3.
Ljegibus, et constitutionibus Princíp. v. tit. 1 part 1.
Lege commissoria , v. 1. 38 cum sequentibus, t 5 part 5.
Locali, et conducti, v. tit. 8 part. 5.
M.
Landati, t. I. 25 cum alus ibi, tit 5 part 3, 1. 12 et
1. 20 cum alus ibid. lit 12 part 5.
Minoribus, v. 1. 3 et totum illum tit. 19 part. 6, et in alus
pluribus titulis.
N
autae, caupones, et stabularíi, v. i. 7 tit. 14 part. 7, et
1. 26 tit. 8 part. 5.
i82
INDEX TITÜLORUM.
Negotiis gestis, v. 1. 26 cum alus illius tituli , tit. 12 part 6,
1. 7 liL 1 part. 5.
Noxalibus actionibus, t. I. k tit. 13 part. 7, 1. 4 tit. 14
ibid. el 1. 9 tit. 2, et 1. 16 tit. 22 part. 3.
Oí
Ffficio Assessorum, v. tit. 21 part. 3.
Officio ejus ciii mándala est jurisdictio, T. in tit. 4part.3.
Orficio Praefecli urbi, v. I. 9 tit. 18 part. 4, et til. 4 part. 3.
Officio Praetoris, v. 1. 8 tit. 18 part. 4.
Officio Praefecli vigilum, v. I. 20 til. fm. 1. 3 tit. 19 p. 3.
Officio Proconsulis, elLegati, v. ubi supra ,etl. 1 tit. 16, et
I. 7 tit. 18 part. 3, elin procBmio tit. 21 part. 3, 1. 8 ad
Gn. tit. 4 part. 3, et 1. 4 til. 40 part. 3.
Officio Praesidis, v. tit. 4in prooEm. part. 3, el 1. 13 tit. 14.
J. 10 tit. 32 part. 3, 1. 2 tit. 23 part. 2, 1. 1 liU 17
part. 3, 1. 5 lit. 1 part. 7, 1. 24 til. 5 part. 3.
Officio Procuratoris Caesaris, v. 1. 15 ad Onem, tit. 6
part. 6 cum a\iis diversis.
Oflicio Quaestoris, v. 1. 10 tit. 18 part. 4.
Operis servorum, v. 1. 26 tit. 11 part. 4t et 1. 4 til* 14
part. 5, 11. 8 et 9 tiU 22 part. 4.
t aclis, V. 1. 29 et per totum til. 11 part. 5.
Pactis dotalibus, v. tit. 11 part. 4.
Periculo, elcoramodoreivenditae, v. 11.23, 24, 25 et 39 cum
alus ibid. tit. 5, 1. fin. tit. 2 part. 5, 1. Oa.tit. 23 part. 3.
Petitione hireditatis, v. ex I. 4 lit, 14 part 6.
Pignoribus el hypothecis, v. tit. 13 part. 5, 1. 70 tit. 18
part. 3, 1. 17 et 1. 27 tit. 29, 1. /j6lit. 2 part. 3.
Pigneratitia actione, v. til. 13 part. 5, 1. 8 tit. 3, !. 3
tit. 2 part. 5.
Postulando, v. til. 6 part. 3.
Publiciana in rem actione, t. ex 1. 13 tit. 11 part. 3, 1. 50
tit. 5 part. 5, I. 47 tiU 14 part. 3.
Probalionibus, v. tit. 14 part. 3.
Procuratoribus el defensoribus, v. lit. 5 part. 3.
Pro socio, V. lit. 10 part. 5.
\luae res pignori obligari possunt, vel non,v. 1. 2 etl. 14
cum sequenlibus, tit. 13 part. 5.
Quemadinodum servitutes amittantur, v. 1. 16 tit 31 p. 3.
Qui poliores in pign. habeanl. v. I. 27 cum alus ibid, tit. 13
part. 5, 1. 11 til. l/i, 1. 9 lit. 3 part. 5.
Qui salisdare cogantur, v. 1. 41 cum sequenlibus, tit. 2,
1, 1 tit. 9 part. 3, 1. 23 tit. 4, 1. 27 tit. 11 part. 3,
Quibns modis pign. vel hypoth. solr. v. 1. 67 tit. 5, 1. 3
tit. 14 part- 5.
Quibus ex causis majores, v. 1. 12 tit. 7 part. 3.
Quibus modis ususfructus amit. v. 1. 24 cum sequenlibus,
tit 31 part. 7.
Quod quisque juris, etc. v. 1. 25 tit. 22 part. 3, etl. 2 ad
fin. cum aliis ibid. tit. 11 part. 3.
J[\ebus creditis, si cert, pet. v. tit. 1 part. 6, et I. 70
tit. 18 part. 3.
Receptis arbitris, t. ex 1. 23 cum aliis ibid. tit, 4 part. 3,
1. 106, 1. 56, 1. 70 tit. 18, 1. 2 tit. 7, 1. 17 tit. 22
part. 3, 1. 5 in medio til. 22, 1. 43 til. 2, 1. 4 ia fine,
tit. 17 part. 3.
Rei vindicatione, v. in isla eadem rubrica in rubric. C.
Religiosis, et sumplibus funerum, v. tit. 13 part. 1, 1. 12
tit. 5 part. 6, 1. 14 til. 28 part. 3.
Rerum divisione, v. 1. 3 cuín sequentib. lit. 28 part. 3.
Rerum permutatione, v. til. 6 part 5, el 1. 66 lit 18 p. 3.
Rescindenda vendilione, v. 1. 56 el 62 cum aliis ibid. tit 5
part 5, 1. 16 in fin. lit 11 1. 2 lit 4 part 4, 1. 2 versic.
Essamisma, tit 25 part 3 11. 20 el21 tit 9 part 6, 1.25
tit fin part 7, 1. 2 lit 8 part 5.
Restilutione in integrum , v. tit 25 part 3, 1. 4 tit. 23,
1. 2 tit. 26 part 3, 1. 10 tit 23 part 3.
Ritu nuptiarum, v. 1. 8 cum aliis ibid. tit 11 part. 4. ▼•
tit 22 part. 7.
^enatoribus, v. 1. 4 cum aliis ibid. tit. 4 part. 3, 1. 7 in
fine, tit 2 part. 4, el in $umma, el in 1. fin. lit 13 p. 4-
Servis exportandis, vel si mancipium ita venieril, ut ma-
numitlatur, vel contra , v. 11. 45 et 47 lit. 5 part 5.
Servitutibus, v, lolum til, 31 part. 3, 11. 18, 19 et 25 cum
aliis ibid. til. 32 part 3.
Servitutibus urbanorum prsdiorum, v. 1. 2 etl, 13 tit 31
part 3.
Servitutibus ruslicorum, v. 1. 3 cum aliis ibid. t 31 p. 3.
Servo corrupio, v. 11. 25, 27 et 29 tit. 1/í 1. 16 tit. 15 p. 7.
Servis fugitivis, v. 1. 23 cum sequentib. tit 14 part. 7.
Sponsalibiis, v. tit 1 part 4, et Ij. 1 tit 11 pait. 4.
Stalu hominum, v. lit 21 et tit 23 part 4-
Si ager vecligal. vel empbyteut. pelatur, v. 1. penult et
fin. tit 8 part 5.
Si certum pelatur, v. lit 1 parí. 5, et 1, 70 lit 18 part 3.
Si mensor falsum mcdum dixerit, v. 1. 8 tit 7 part 7, 1, 19
ad fin. lif. 5, 1, 7 lit 19 part 3,
Si sei vitus vindicelur, v. 11, 2, 12 et 13 et per tolum illum
tit 31 part 3, elin 1, 7 tit. 10, 1. 21 til. 22, 11. 1 el 11
tit 30,1. 2 tit 31 part 3.
Siusufructus pelatur, v. in dict tit. 31 parí. 3.
Si quadrupes pauperiem fecisse dicalur, v. 1. 22 etl. 7
cum aliis ibidem, tif. 15 part 7.
giquis jus dicenli nou obtemperaverit, v, 1. 8 lit 7 p. 3.
Si quis caulionibus, v. 1. 33 cum aliis ibid. tit. 11 part. 6,
1. 27 tit 11 part 3, 1.11 til. 7 part 3, I. 2 lit 34 part 7,
1. 17 tit 11 part. 3,1. 8 tit 2 part 3. 1, 2 in fin. tit 22
part 3.
1 estibus, V. in tit. 16 part 3.
Transactionibus, v. islam rubricara in eadem rubrica Cod.
Usufructu, et quemadmodum quis utalur, etc. v. tit. 31
part 3.
Usufructu accrescendo , v. ia dict tit 31 et in 1. 33 tit 6
part. 6.
Usufructu earum rerum, etc. v. ibidem.
Usu el habilalione, v. in isla, et eadem rubrica in C.
Usufructuarios quemadmodum caveat, v. 1. 20 lit 31 p. 3.
üsuris, V. 1. 39 tit 2 part 3, 1. 5 ad fin. et 1. 8 üt 3 p, 5.
INDEX TITÜLORUM.
185
EX DIGESTO INFORTIATO.
x\cqu¡renda hsreditate, v. 1. 11 usque ad finem illius
til, 6 part, 6.
Actione rerum amolarum, v. 1. 5 tit. 2 part 3, et I. 4
tit. I/» pan. 7.
Adimendis legatis, v. II. 17 et 21, 37, 39 et 40 cum alus
ibid. tit. 9, et 1. 13 tlL 7 part. 6.
Ad Legem Falcidiam, t. til. 11 part. 6.
Administratione tutorum, t. 1. 11 et 1. 15, et totum illum
tit. 16 pan, 6, 1. 4 tit. 5, I. 23 tit. 13 part 5.
Ad Senalusconsuitum, Sillanianum, v. 1. 13 cum aliisibid.
tit 7 part 6.
Ad Senatusconsultum Trebellian. v. I. 8 cum alus ibid.
tit i 1 part 6, et 1. fin. in fin. tit. 5 part 6.
Ad Terlullianum, v. 1. 12 tit 19 part 6, 1. 14 lit 14 p. 3.
Alimenlis, etcibariislegatis, r. I. 24 cum alus ibid. tit 19
part. 6.
Annuis legatis, t. ex 1. 24 tit 9 part 6.
Auctoritale tutorum, v. 1. 17 in medio, tit 16 1. 13 post
médium, tit. 6 part 6, et 1. 7 tit. 2 part 3, 1. 14 tit 5
part. 5.
Auro et argento legato, v. ex 1. 23 tit 9 part. 6.
Ijodís libertorum, V. 11. 10 et lltit. 22,1. 1 tit 4part 4,
1. 2 lit 4, 1, 5 tit 8, 1. 2 lit 7 part 6, 1. 6 tit 33 p. 7.
Bonorum possessione contra tabulas, v. in tit.7 part. 6.
Bonorum possess. secundúm tabulas, v. in dict. lit 7 part. 6
etl. 10 tit 5, 1. 8 tit. 6, 1. 18 versic. La tercera, tit 1
part. 7.
Vide quae dixi in rubrica isla in rubricis Codicis.
^radibus et aflinibus, v. 1. 3 cum alus ibid. Ut 6 p. 4.
VJar
arboniuno edicto, v. 1. 7 tit 22 part. 3, 1. 2 tit 14 p. 6.
Collalione bonorum, v. 1. 3 cum aliisibid. tit 15 part 6»
1. 1 versic. La quinta, tit. 9 part. 3, 1. 10 versic. E cau-
tio, tit. 33 part 7, 1. 1 tit 11 part. 4.
Collalione dotis, v. 1. 3 lit 15 parí. 6, el 1. 1 lit 11 part 4.
Concubinis, v. 11. 1 et 2 til. 14, et 1. 1 lit 15 part 4.
Condilionibus, el demonstrat v. 1. 1 el per totum illum
til. 4 part. 6, et ex I. 1 lit 4 part 4. 1. 19 Ut 6, 1. 21
tit 9 part. 6, 1. 26 tit. 15 , 1. 14, et 1. 22 tit. ií part 5,
1. fin. lit. 4 part. 4, 1. 12 tit 9 part 6, 1. 5 tit 2 p. 4.
Condilionibus institulion. v. 1. 3 cum alus ibid. tit. 4
part 6 et totum til. 4 part. 4, cum alus legibus, de qui-
bus supra in rubrica de condit. et demonstra!.
Confirmando tutore, vel curatore, v. 11. 6, 8 et 14 cum alus
ibid. til. 16 part 6.
Contraria et utili actione tutelae, v. tit 16 part. 6.
Curatore furiosi, v. 1. 13 cum alus ibid, lit 16 part 6.
i/ote praelegata, v. 11. 13 et 18 cum alus ibid. tit. 9 p. 6.
Ijxcusationibus tutorum, v. tit. 17 part 6, II. 13 ad fin.
etl. 14 tit 16 part 6.
S. idejussoribus et nominatoribus, etc. v. tit. 12 part, 5,
1. 21 in fine, tit 16 part 6.
Fundo instructo, etc. v. ti^. 9 part. 6.
rixredibusinstituendis, v. tit. 2 part. 6.
His quae in testamento deleulur, v. 11. 28 et 39 cum alus
ibid. tit 6 part 6, 1. 111 el 1. 114 tit 18 part. 3, I. 4
tit 1 part. 1, 1. 10 lit. 4 part 3, 1. fin. tit 4 part 4.
His, quse pro non scriptis habenlur, v. 1. 4 tit. 3 part. 6,
et 1. 28 in prooEmio, et 1. 35 til. 9 part 6.
His, quibusut indignis, v. 1. 13 et 1. 15 cum alus ibid. tit 7
part 6, et 1. 6 lit. 11 part. 6, 1. fin. tit 2 part 4.
Impensisin rebusdolalibusfactis, v. 1. 32 tit 11 part. 4,
1. 44 til. 28 pan. 3, 1. 10 lit. 33 part. 7.
Injusto, rupto, irritoque fado testamento, v. ex t 21 tit. 1,
et 1. 2 tit 4, 1. 1 ad fin. tit 8, 1. 10 tit 7 part 6, 1. 1
tit 3, 11. 18 et 19 et 23 lit. 1 part. 6, 1. 2 cum alus ibid.
tit 2 part. 6.
Jure dellberandi, v. tit. 2 part. 6.
Jure codicillorum, v. lit 12 part. 6 II. 7 et 8 tit. 3, 1, fin.
tit 11 part 6. 1. 104 lit 18, 1. 2 tit 14 part. 3.
Jure Palronatus, v. tit. 15 part 1, et 1. 3 tit 2 part. 3,
1. 9 in fin. tit 22 parí. 4, et I. 15 tit 11 part 4.
Ljegilimistutoribus, v. 1. 9 et 1. 14 tit 16 part 6, et
ibidem 1. 2.
Legatis et fideicommissis 1, v. ex 1. 1 tit 9 part 6.
Legatis 2, v. J. 10 cum sequent. lit. 9 part. 6.
Legatis 3, v. I. 28 cum sequentib lit. 9 part 7.
Legatis praestandis, v. 1. 35, el I. fin. cum aiiis ibid. t 6 p. 6.
Liberatione légala, v. ex 11. 15 et 16 et 19 cum alus ibid.
tit. 9 part. 6, et 1. 41 tit 13 part. 5, 1. 30 lit 11 part 5,
L 14 lit 18 part 3.
Liberis agnoscendis, v. tit. 19 part 4, 1. 4 lit. 17 part. 4,
1. 20 tit. 22 part. 3, I. 2adfin. I. 35 \ersJc. Otrosí, lit. 2
part. 3,1, fin. et ibidem, I. 3 til. 24 part 4.
Liberis et posthumis, v. til. 7 part 6, 1. 8 lit 17 parí. 4,
1. 6 lit 2 part 4, L 2 lit 8 pan. 4, 1. fin. lit. 23 p. 4,
1.12 t 3, L fin. t7p. 6, 1. 1 t. 8 p. 6 cum multis alus.
M
ilitari testamento, v. 1. 3 cum sequenübus, tit. 1 p. 6.
'bsequiis patrono pra;stand¡s, v. U. 8 et 9 tit. 22 p. 4,
I. 3 lit 2 part 3, II. 1 et 2 til. 8 part. 6.
Operis libertorum, v. in lit, 22 parí. 4.
Optione légala, v. 11. 23 el 25 lit. 9 part. 6.
u eculio legato, v. tit 9 part 6.
Penu légala , v. tit. 9 part. 6.
\/uando dies legati cedat, v. II. 21 et 31 cum aliis ibid.
tit 9, 1. 1 tit 4, 1. 19 tit. 6 partí 6, 1. 3 tit 4, 1. 3 t 23
part. 4, 1. 26 tit 5, I. 14 tit 11 part 5.
Quando ex facto tutoris, vel curatoris, etc. v. 1.15, et to-
tum tit. 16 part. 6, 1. 49 lit 5 part 5.
Quemadmodum testamenta aperiantur, v. tit. 2 part 6,
18Í
INDEX TI^LXORUM.
et I. 17 lit.'S, 1. 25 ad fin. tit. 11 part. 3, 11. 118, 103
et 112 tit. 18 parí. 3.
Qui pelanl tutores,^v. 1. 12 cum alus ibid. tit. 16 part. 6.
Quod falso tutore, elc/v. in dict. tit. 16 part. 6.
JLiebus eorum, qui sub tutela, vel cura sunt, v. I. 18
tit. 16 pai t. 6, et 1. k tit. 5 p. 5, 1. 60 et 1. 62 t. 8 p. 3.
Rcbus dubiis, v. I. 2 et 1. 12 cum alus ibid. tit. 33 p. 7,
I. 3 et 1. fin. tit. 5 part. 6, 1. 9 tit. 9 part. 6, 1. 1 iu fin.
et 1. 28 ibid. 1. 25 tit. 11 part. 6.
Regula Catoniana , v. tit. 9 part. 6.
Rerum amotarum, v. I. 5 tit. 2 part. 3, et 1. 4 tit 14 p> 7.
Oenatusconsult, Sillanian. v. ex 1. 13 tit. 7 part. 6.
Servitute legata , v. 1. 15 cum alus ibid. tit. 9 part. 6, et in
II. 6 el 8 tit. 31 part. 3.
Si cui plusquüm perLegem Falcidiam, v. tit. 11 part. 6,
et 1. 10 ibid. Caulio, tit. 33 part. 7, 1. 41 tit. 2 p. 3.
Si mulier veulris nomine in possessioncm calumnis causa,
etc. V. 11. 17 et 18 til. 11 part. 3,
Si quis omissa causa leslaraenti, etc. v. 1. 31 cum aliis
illius tituli, tit. 3 part. 6.
Si quis aiiquem testare prohibuerit, v. II. 26 et 27 t. 1, 1. 4
ad fin. tit. 7, 1. 2 tit. 8 part. 6.
Soluto matrimonio, quemadmodum, etc. v. totum tit. 11,
part. 4, etl. 18 til, 34 part. 7, I. 30 tit. 2 part. 3 ver-
sic. primo, 1. 11 tit. 30 part. 3, 1. 4 tit. 14 part. 6, 1. 6
tit. 8 part. 3.
Suis et legilimis baBredibus, v. t. 13 part. 6, 1. 21 1 3 p. 6.
Supelleclile légala , V. 1. 9 et 1. 28 vers. Eesso mismo, etc.
cum aliis ibid. tit. ^ part. 6.
Suspeclis tutoribus, v. tit. 18 part. 3.
1 estamentaria tutela, v. 1 . 1 cum sequentibus, tit. 16 p. 6,
!. 104 tit. 18 part. 3.
Testamentis, v. tit. 1 part. 6.
Tritico, vino, et oleo legato, v. 11. 18 et 23 cum aliis ibid.
tit. 9 part. 6.
Tulelis, V. lit. 16 part. 6, et 1. 4 tit. 29 part. 2.
Tutoribus, et curatoribus datis ab bis, etc. v. 1. 12 cum
aliis ibid. tit. 16 part. 6, 1. 35 tit. 2 part. 3.
Tulelae et rationibus dibtrahendis, v. in dicL tit. 6 part. 6,
et in 1. 6 tit. il pan. 3, 1. 5 tit. 14 parL 7.
üi
'bi pupillus educari debeat, v. ex 1. 19 tit» 6 part. 6,
1. 24 tit. 9 part. 6, 1. 1 tit. 1 part. 3.
Unde legitimi, etc. v. tit. 13 part. 6.
Unde cognati , v. ibidem.
Unde vir et uxor, v. 1. 23 ad fin. tit. 11 part. 4, et 11. 6 et
7 tit. 13 part. 6, 1. 9 tit. 31 part. 7.
Usuet usufiuctu legato, v.U. 1, 8, 12 et 20 tit. 31 part. 3,
et 1. 46 cum aliis ibid. tit. 9 part. 6, 1. 47 tit. 28 p. 3.
Ut legatorum, seu fideicommissorum nomine caveatur, vide
1. 10 versic. E cautio, tit. 33 part. 7, el lit. 9 part. 6.
V entre inspiciendo, v. in 1. 17 tit. 6 part. 6, 1. 8 tit. 14
1. 23 tit. 16, 1. 3 lit. 23 part. 4-
Ventre in possessionem mittendo, v. I. 17 til. 6 part. 6,
et 1. 7 versic. Esto mismo, tit. 22 part. 3.
Vulgari et pupillari substitutione, v. til. 5 part. 6 1. 1 in
fin. tit. 9, 11. 21 et 22 tit. 1 part. 6, 1. C versic. Otrosi,
etc. tit. 7 part. 6.
EX DIGESTO NOVO.
XJLbigeis, V. ex 1. 19 tit. 14 part 7.
Acceplilationibus, v. tit. 14part. 5.
Accusationibus, et inscriptionibus, v. tit. 1 part. 7.
Acquirenda posse sione, v. tit. 30 part. 3, 1. 16 ad fin. et
11. 7 et 23 tit. 29 part. 3, 1. 23 tit. 14 part. 7, 1. 27 liL 2
p. 3, 11. 49 el 50 t. 28 p. 3, 1. 5 1. 15, 1. 20 t, fin. p. 7.
Acquirendo rerum dominio, v. tit. 28 part. 3.
Actionibus, et obligationibusj v. tit. 2 part. 3. 1. 5 cum
aliis, tit. 3 part. 5.
Ad Legem Corneliam de falsis, v. tit. 7 part. 7, et 1. 26
tit. 11,1. fin. tit. 16 part. 3, 1. fin. tit. 6 part. 3.
AdL. Cornel. de sicariis, v. tit. 8 part. 7, 1. fin. tit. 16,
1. 29 lit. 11 p. 3, 1. M lit. 10 p. 7, 1. 25 tit. 22 p. 3.
Ad L. riaviam de plagiariis, v. 1. 22 tit. 14 parL 7.
Ad L. Pompejam de parricidiis, v. 1. 12 cum aliis ibid.
tit. 8 part. 7.
Ad L. Jul. majestntis, v. tit. 2 part. 7.
L. Jul. de adulteriís, v. tit. 17 part. 7, 11. 6 et 8 lit. 9
part. 4« 1. 2 tit. 14 part. 4> 11. 1 et 2 tit. 22 part. 7, 1. 2,
in fin. tit. 19 part. 4»
Ad L. Jul. de vi publica, v. tiU 10 part. 7.
Ad L. Jul. de vi privata , t. ia dict. tit. 10 part. 7.
Ad L. Jul. repetundarum , v. I. 8, 1. 11 tit. 1 part. 7.
Ad L. Jul. de anuona* t. 1. 3 tit. 1 part. 7| et U* 8 et 9
tit. 2 part. 3.
Ad L. Jul. peculatus, v. 11. 14» 15 et 18 tit. 14 part. 7,
et 11. 8et9tit. 7 part. 7.
Ad L. Jul. de ambitu, v. 1. fin. tit. 7 part. 5, 1. 5 tit. 10
part. 7, I. 26 in fin. tit. 5 part. 1, 1. 2 lit. 1 part. 2.
Admunicipalem, v. 1. 5 etl. 32 cum aliis ibid. tit. 2 part. 3,
1. 25 tit. 28 part. 3, 1. 22 tit. 4 part. 1, 1. 4 üf. 30 pc 3,
1. 5 tit. 2 parL 1, 1. 20 part. 3, 1. 5 tit. 15 part. 4, 1. 27
tit. 11 part. 3.
Ad S. C. Turpillianum, v. 1. 17 cum aliis ibid. 1. 1 part 7,
etl. 6 tit. 6 parL 7.
Anper alium causa; appellalionum, etc. v. I. 3 cum aliis
ibid. ÜL 23 parL 3, 1. 12 tit. 5 parL 3.
Appellationibus, v. tit 23 part. 3.
Appellationibus recipiendis, v. 1. 4 infin. et 1. 13 t. 23 p. 3.
Apud eum á quo appellatur, etc. v. 1. 26 in fine, cum aliis
ibid. tiL 23 part. 3.
Agua pluvia arcenda , v. 1. 13 cum sequentibus, t. 32 p. 3.
Aqua quolidiana, v. 11. 4, 5, 12 el 15cum aliisibid. L 13p. 3.
A quibus appellare non liceat, v. I. 13 et 1. 17 cum aliis
ibid. tiL 23 parL 3.
A quo appellet quis , v. 1. 20 in fin. et 1. 21 tiL 23 part. 3,
1. 1 tit. 27 parL 3.
Arboribus caedendis , v. 1. 12 lit. 23 parL 3, et 1. fin. ver-
sic Pero si, tiL 15 part. 7.
Arborum furtira csesarum , v. 1. 28 tit. 15 parL 7.
INDEX TITULORUM.
185
B
oiiis auctoritate judiéis possidendis, v. lit. 8 part. 3'
1. 32 ibid. La sexta, lit. 2 part. 3, 1. "/ postprincipium'
lit. 4 part. 3, 1. 14 lit. SO part. 3.
Bonis daninaloruní , v. I. 5 cum alus ibid. t. 31 part. 7.
Bonis eorum qui sibi moriera consciverunt, v. t. 27 p. 7,
I. 2Í\ til. 1 part. 7.
VJadaveribus puniloruní , v. 1. H lit. 31 part. 7, I. 14
tit. 28 part. 3.
Castrensi peculio, v. 11. 6et7 cura sequenl. lit. 17 part. 4»
1. 2 tit. 2 part. 3.
Censibus, v. 1. 69 tit. 18 parí. 3, et tit. 22 part. 1.
Cessionc bonorum, v. tit. 15 part. 5,11. 26,28 et 29
tiU 13 part. 5, I. 9 tit. 3 part. 5.
Cloacis, V. 1. 7 tit, 32 part. 3.
Coilusione detegenda.v. 11.12, 13, 17etl9 cum alus ibid.
lit. 1 part. 7, et lotum lit. 32 part. 7, I. 14 til. 9 p. 7.
Confessis, v. lil. 13 pan. 3, 1. 7 tit. 2 part. 3, 1. 17 lit. 16
part. 6, 1. 1 tit. 27 part. 3.
Crimine expilatae bxreditatis, v. 1. 21 lil. lApart. 7, et
1. 5 tit 3 part. 3.
Crimine stell onatus, v. 1. 7 et fin. tit. 16 par!. 7, 1. 10
tit. 13 part. 5.
Custodia reorum , v. lit. 29 part. 7, et 1. 16 tit. 1 p. 7.
De
'amno infecto, v. lit. 15 part 7.
Decuriouibus, v. in rubrica D. veleris de Senatoribus,
Dlversis praescriptionibus, v. in lit. 29 part. 3.
Dolo malo, v. til. 49 parí. 7, vide rubricara de eo quod
melus causa.
Donalionibus, v. lit. 4 pai't. 5.
Donalionibus raorlis causa , v. 1. 11 tit. 4 part» 4 , cum
alus ibidem.
Duobus reis, etc. v. 1. 10 cum sequentib; s, tit. 12 p. 5.
iLíTractoribus et expilatoribus, v. 1. 13 lit. 29 et 1. 21
til. 14 parí. 7.
Eum qui appellaverit, etc. v. lit. 23 part. 3.
Exceplione rei judicalae, v. 11. 19 ct 20 cum alus ibid,
lit. 22 part. 3, 1. 24 til. 2 part. 3 cum 1. sequenl. et in
1. 30 ibidem.
Exceplionibus, v. 11. 8 et 9 cum alus ibid. tit. 3, 1. 20
tit. 22, etl. 7 lit. 10 part. 3, et 1. 22 tit- 4 part. 3.
Ir ideicommissariis libertatibus, v. 11. 3, 4 et 6 ad fínem ,
1. 29 et 1. 31 in Gn. 1. 41 tit. 9 part. 6, 1. 13 in fin. et
). 16 tit. 7 part. 6, I. fin. tit. 2 part. 5.
Fidejussoribus, v. til. 42 part. 5.
Fluminibus, v. II. 3, 4 el 8 tit 28 part 3.
Fonte, V. 1. 6 lit 31 part 3.
Furtis, V. lit 14 part 7.
Furti adversus nautas, caupones et stabular. v. 1. 7 lit. 14
part. 7.
vJlande legenda, v. 1. 18 tit 28 part 3.
Incendio, ruina, naufragio, v. 11. 2 et 9 cum alus ibidem,
tit 10, I. 1 cum alus ibid. tit 12 part 1, 11. 9, 11 et
fin. cum alus ibid. lit 9 part. 5.
Injuriis, V. tit 9 part 7, 11. 12 et 48 til. 18, 1. 10 lit 5
part 3, II. 15, 25 et 31 lit. 2 part 3, 1. 9 tit 4 part 3»
I. 2 tit 5 part 3.
Hiñere, actuque privato, v, II. 3 el 15 cum alus ibidem»
tit 31 pan. 3.
Jure fisci, V. 11. 13, 14 el 16 cum alus ibid. tit 7 part 6,
II. 10, 28, 29 et 39 in principio tit. 2 part 3, 1. 1
tit 14 part. 3.
-Lícgationibus, v. 1. 25 tit 18 part 3, 1. 9 lit. 25 p. 7,
Liberali causa, v. 11. 17, 28, 29 et 39 lit 2 part. 3, 1. 5
tit 14 part. 3, 1. 5 lit 16 part 3.
Liligiosis, V. 1. 13 tit 7 part. 3.
Locis, et itineribus publicis, v. in tit 32 part 4-
M,
Lanumissionibus, v. lit 22 part í.
Manumissis testamento, v. ibid. et in I. 23 ad médium»
tit 9 part. 6, et ibid. 1. 21 et 1. 31, 1. 14 lit 4 part 6,
1, 2 lit 4 part 4, 1. 14 tit 18 part 3, 1. 30 tit 11 p. 5.
Manumissis vindicta, v. tit. 22 part 4.
N,
e de stalu defunctorum , v. 1. 25 tit 29 part. '3.
Ne quid in fliiniine publico, v. 1. 18 lit 32 part. 3.
Ne q lid ¡d loco publico, v. 1. 23 tit 32 p. 3, et ibid. 1. 3.
Ne quid in loco sacro, v. tit, 32 part 3.
Ne vis fiat ei , qui in possessionem trissus est, v. in 1. 2
in fin. et 11. 3 el 5 lit 8 part 3,
Nil novari appellatione pendente, v. 1. 14 el 11. 26 el 27
til. 23 part 3.
Novationibus, et delegatiooibus, v. I. 15 cum sequentibus,
tit 14 part 5, II. 61 ct 64 lit 18 part 3,
Nundinis et mercatoribus , vide tit 7 purt 5 , el 1. 42
versic. 2 tit 18 part. 3.
O
peris novi nuntiatione, v. tit 32 part 3, v. 11. 2 et 3
lit 22, 1. 16 tit. 2, 1. 37 tit. 28, 1. 20 et 1. penult. tit
fin. part 3, 1. 13 ad fin. lil. 9 part 6.
Operibus publicis, v. II. 21 e! 22 tit 32 part 3.
X oenis, V. tit 31 et tit 8 part 7, I. 3 tit 23 part. 4, 1. 4
et U. 17 et 18 tit 14 part. 7, 1. 5 lit 27 part 3, 1. la
lif. 23 part 3, et 1. 2 tit. 23 part 7.
Popularibus aclicnibus, v. 1. 24 lit 4, el 1. 20 in fin. lit 22»
1. 10 tit 11, 1. 3 lit 32 part 3.
Portionibus qux libcris damnatorum, etc. v. I. 5 ad fin.
tit. 31 part 7.
Precario, v. lit 2 et tit. 3 part 5.
Praevaricaloribus , v. 11. 9, 13 et 15 lit 6 part. 3, et I. 1
lit 7 part 7.
Privalis deliclis, v. I. 25 tit 1, et I. 20 cum alíis ibid.
tit 14 part 7.
Privilegiis creditorum , v. 1. 11 cum sequentibus , tit 14
part 5, 1. 9 lit 3, 11 . 26, 27 et 28 lit 13 part 5, 1. 8
lit 5 part 6.
Pro dereliclo, v. 1, 49 tit. 28 part 3.
Pro emptore, v. ex 1. 11 tit 29 part 3.
Pro haerede, v. 11. 9, 12 etl8 cura alus Ibid. tit. 29 part. 3»
1. 54 tit 5 part 5.
Pro legato, v. 1. 15 tit 29 part. 3.
Pro soluto, V. II. 3, 12 et 15 in fine, lit 29 part. 3.
Pro suo, V. 1. 14 cura alus íllius tit 29 part 3, . 5 verai
E si p( r aventura, ibidem.
186
INDEX TITÜLORUM.
Publicanis , et vectigalibus , v. II. 5, 6 et 8 tit. 7 part. 5
1. k lit. 2 part. 5, 1. 3 versic. Fueras ende, tit. 16 p. 3.
Publicis judiciis, V. I. 1 cum sequenlibus, lit. 7 part. 7,
1. 2 in fin. til. oOibidem, ell. 18 til. /i part. 3, 1. 39 tit. 2
p. 3, 1. 4 til. 10 p. 3, 1. 4 til. 1 p. 7, 1. 12 til. 5 p. 3.
\^uando nppellandiim sil, v. 1. 14 lit. 22 part. 3, et vide
totum lit. 23 parí. 3.
Quae in fraudem creditorum, v. 1. 7 cum alüsibid. tit. 15 p. 5.
Quae sentenliae sine appelialione rescindantur, v. 1. 13
lit. 22, et 1. 4 tit. 26 part. 3, et lit. 23 parL 3.
QuíEStionibus, v. tit. 30 part. 7, 1. 5 tit. 13, II. 8 et 9 lit. 2,
J. 13 tit. 16 part. 3, I. 26 lit. 14, 1. 3 tit. Ipart. 7.
Quibus ad liberlatem proclamare non licet, v. I. 1 versic.
La sexta, lit. 9 part. 3.
Quibus ex causis in possessioncm eatur, v. 11. 2 et 8 tit. 8
part. 3, 1. 22 tit. 5 part. 3.
Quis, et ü quo appelletur, v. 11. 2 et 21 cum alüsibid.
tit. 23, et 1. 1 tit. 27 part. 3.
Quod vi, aüt clam , v. II. 12 et 13 cum alus ibid. tit. 15
part. 7, II. 1 et penult. tit. 32 part. 3, 1. 11 tit. 7 part. 3,
1. 8 in medio, tit. 3 part. 5, 1. 2 tit. 11 part. 3.
R
eceplatoribus, V. I. 18 cum oliis ibid. lit. 14 part. 1.
Regulis juris, v. tit. 34 part. 7.
Re judicata, v. tit. 22 parL 3, et 1. 1 cum alus ibid. tit 27
part. 3.
Re militari, de hoc agitur in pluribus, tit. 2 part.
Requirendis reis, v. 1. 7 tit. 8 part. 3» et tit. 29 part. 7.
Rivis, V. II. 4 et 6 tit. 31 part. 3.
Oenlentiam passis, el reslilutis, v. 1. 1 in fine, etl. 2 tit. 32
part. 7, I. fin. til. 6 part. 6, 1. 1 tit. 25 part 3.
Sepulcro viólalo, v. 1. 12 tit 9 part. 7, etl. 14 tit. 13p. 1.
Si familia furlum fecisse dicatur, v. 1. 4 til. 13 part 7.
Si pendente appelialione mors intervenerit, v. 1. 28 tit 23
part 3, I. 23 tit 1 p. 7, I. 7 lit 8 p. 3, ibid. Eesto.
Si tutor, vel curator vel Magistratus , etc. v. tit. 19 part
6, et 1. 2 versic. Otrosí, lit 23 part 3, 1. 59 tit 18
part. 3.
Solulionibus , et liberationibus, v. tit 14 part. 5, 1. 17
tit 2, 1. 81 tit 18, et 1. 29 ad fin. tit 29 part 3.
Superüciebus, v. 1, 11 cum alus, lit 31 part 3.
1 abulis exhibeudis, t. I. 17 cum alus, tit 3 part. 3.
Termino moto, v. 1. fin. tit 14 part. 7, et I. 10 1 11 p. 3.
Tigno juncto, v. 1. 16 lit. 2, 1. 38 tit. 28, 1. 2 tit 31
part. 3, 1. 16 tit 14 part. 7.
sucapionibus, v. tit. 29 part 3.
ü
V acatione, et excusatione munerum, v. 1. 8 tit. 23, I. 49
tit. 18 part 3, 1. 1 lit 23 part. 7, II. 30 et 31 tit 4 p. 3.
Variis, et exlraordinariis cognitionibus, v. 1. 14 tit 6
part 3, 1. 1 tit 22 part 7, I. 36 in fin. tit 5 part 5,
1. 24 lit 22 part. 3.
Verborum obligationibus, v. tit. 11 part 5.
Verborum, et rerum significatione, v. tit. 33 part. 7.
Via publica , et itinere publico reíiciendo, v. 1. 7 cum alus
ibid. tit 29 part 3, et in tit SI part 3.
Vi bonorum raptorum, v. II. 2 et 3 tit 13 part. 7.
Vi, el vi ármala, v. I. 10 lit 34 part 7, 1. 30 ibid. : O
mando, tit. 2 part 3, 1. fin. cum alus ibid. tit 13
part 7, 1. 5 in fine, tit 15 part 7, 1. 13 et 1. 17 tit. 30
part. 3, I. 15 tit 2 part 4, 1. 27 verbo Otrosi, tit 2
part. 3, 1. 5 et 1. fin. tit 10 part 3.
SEQUITUR RUBRICA TITÜLORUM DECRETALIUM.
xxuctoritate et usu pallii, ex II. 5 et 16 tit 5 part 1.
.4poslatis, etc. ex 1. 20 tit 6, etl. 63 tit 5 part 1, etin
tit 24 part 7, et ex 1. 5 lit 25 part 7.
Ádulteriis, v. lit 17 part 7, et tit. 19 et 21 part. 7, et ex
1. 8 tit. 2 part 4.
Alienationejudicii mut caus. fact. v. exl. 15 tit 7, etex
1. 30 lit 2 part. 3.
Appellationibus, v. lit 23 part 3.
Arbitris, v. ex 1. 23 cum alus ibid. til. 4 part. 3.
Accusationibus, v. tit 1 part 7.
Jjaplismo, V. ex 1. 2 tit. 4 part 1.
Bigamis, v. ex 11. 5, 35 et 63 cum alus ibid. tit, 5 part, 1.
l^alumniatoribus, v, lU 21 et 22 in fin. tit. 1 part, 7.
Capellis Monachorum, v. lit. 12 part 1, et ex 11. 14, 24,
25, 26 et 27 tit 7 part 1.
Causa possess. et propriet v. lit 2 part 3, et I. 4 in fine,
tit 2 part. 1.
Celebralione Missarum, v. ex 1. 47 tit 4 part. 1.
Censibus, et exaclion. et procuration. v. tit. 22 part 1.
eiandeslin. desponsat y. til. 3 part 4«
Clericis peregrinis, v. I, 21 tit 6 part 4, et 11. 2 et 3
tit 24 part 1,
Clericis peregrinantibus, v. tit. 24 part. i.
Clericis conjugalis, v. in 1. 41 tit. 6 part. 1.
Clericis non residentibus, v. I. 5 tit 5 part. 1, et 11. 15 el
19 tit. 16 part 1.
Clericis pugnant. in duello, v. 1!. 63 et 64 tit 5 part 1.
Clerico sBgrotante, v. 1. 18 lit 16 part 1.
Clerico venatore, v. 1. 57 tit 5 part. 1.
Clerico percussore, v. II. 56 et 63 tit. 5 part 1.
Clerico excommunicato, vel deposito ministrante, v. 1. 50
tit. 5 part. 1.
Clerico non ordinato ministrante, t. I. 29 tit. 6, et I. 63
in fine, tit 5 part 1.
Clerico per saltum promoto, v. I. 63 in fine, tit 5 part. 1.
Cognatione spirituali, v. tit 7 part. 4, et I. 7 tit 4 part. 1,
Cognatione legati, v. 1. 7 tit. 7 part. 4.
Cohabitatione Clericorum, et mulier. v. ex II. 37, 43 et 44
tit 6 part 1 .
Coilusione delegenda, v. 11. 12, 17 et 19 cum alus, lit 1
part 7, V. tit. 32 part. 7.
Gommodali, v. tit. 2 part 5.
Concessione prsebendse, v. 1. 5 in medio, et 11. 60 et 64 tit.
5 part 1, et 1. 8 lit 16 part. 4. f
Conditionibus appositis, v. lit 4 part. 4.
Confessis, v. tit. 13 part 3.
Confirmatione utili, vel inutili, v. 11. 2, 5 et 15, et L 44
tit 18 part 3, et 1. 4 tit 20 part 3.
INDEX TITULORUM.
187
Conjngio leprosorura, v. ex I. 7 lit. 2 part. A.
Conjugio servorum, v. til. 5 part. 4, et I. 11 tif. 2 part. 4.
Consangiiiniíate, et alTinilate, V. lit, 6 part. Ix.
. Consecralione Ecclesise, vel Altaris, v.'ex I. 12 tit. 10 p. 1.
Constitutionibus, v. tit. 1 part. 1, et I. 5 in medio, lit. 5.
part. 1.
Consuetudine, v. tit. 2 part. 1.
Conversione conjugatorum , v. ex 1. 2 tit. 10 part. 4» et
1. 7 cum sequenlibus, tit. 2 part. 4.
Conversione iiifulclium, v. ex I. 19 cum alus ibid. tit. 2
part. 4, etl. 3 tit. 19 part. 4.
Corpore vitiatis, v. ex 1. 25 tit. 6 part. 1, ct I. 63 tit. 5
part. 1.
Crimine faisi, v. 1. 57 tit. 6 part. 1.
Custodia Eucharistis, v. I. 64 üt. 4 part. 1, et io 1. 6
tit. 22 part. 1.
Uecimis et primiliis, v. tit. 19 et 20 part. 1, et 1. 55
tiL 6 part. 1.
Deliclis puerorum, v. ex 1. 9 lit. 1 part. 7, et in 1. 9 tit. 31
parí. 7.
Deposito, V. tit 3 part. 5.
Desponsalione impuberum, v. ex 1. 6 tit. 1 part. 4»
Dilationibus, v. tit. js pait. 3.
DiTOrtiis, V. tit. 10 pait. 4, et ex 1. 7 tit. 2 part. 4,
Dolo, et contumacia, v. 1. 8 lit. 7 part. 3, et tit. 6 part. 7.
Donalionibus, v. tit. 4 part. 5, etexl. 8 tit. 30 part. 3.
Donationibus ínter \irum, et uxorem, v. ex II. 4 et 29
tit. J 1 part. 4-
ücclesiis xdificandis, v. tit. 10 part. 1.
Eleclione, vide 1. 7cum sequenlibus, et 1. 17 tit. 5 part. 1,
el 11. lOetll tit. 14 parí. 4,
Emplione, el venditione, ^. I. 56etper totum illum lit. 5
part. 5.
Eo qui mitlilnr in possess. v. lit. 8 part 3.
Eo qui duxit in malrimonium quam polluit peradulterium,
V. 1. 19 tit 2 part 4, et 1, 5 tit 19 part 4, el I. 2 ibid.
I. 15 tit 7, i. 15 in fme, lit fin. part 3.
Eo, qui cognovit consanguineam uxoris suae, v. ex 1. 13
tit 2 part. 4, et 1. 2 lit 3 part. 4, et totum lit. 18 p. 7.
Eo, qui furtive ordines suscepit, v. ex 1. 28 tit. 1 part 1,
et 1. 63 in fine, tit 1 part 1.
.íEtale, et qualitalc, v. ex 1. 27 lit 6 part 1, et 11. 63et64
tit 5 part 1, et 1. 3 tit 16 part. 1.
Exceplionibus. v. ex 1. 8 tit 3 part 3, et 1. 22 tit. 4 p. 3.
ExcessibusPraelatorum, v. exl. 13 et ex 1. 37 lit 5 part. 1,
et in 1. k tit. \ 2, el in 1. 13 cum sequentibus, tit 22 p. 1.
£ eriis, v. ex J. 33 tit 2 part 3, et tit 24 part. 1.
His, qui feudum daré possunt, v. 1. 3 tit 26 part 4.
Feudis, V. tit. 25 et 26 part. 4-
Qualiter vassallus jurare debeat fidelit. dominó, v. 1. 2
tit 25 part 4.
In quibus vassallus leneatur serviré dom. v. 1. 6 tit. 25 p. 4.
Vassallus , qui contra constitutionem Lolhari, v. 1. 7 tit 25
part. 4.
Natura feudi, v. 1. 3 lit. 26 part 4.
Quis dicalur, dux, videl. 3 tit. 26 part 4.
Qualiter vassallus jurare debeat, v. 1. 4 üt 26 part. 4.
Forma fidelitatis , v. 1. 4 lit 26 part 4.
Capitaneo, qui curiara vendidit, v. 1. 5 tit. 26 part 4<
Successione feudi, v. 1. 6 tit. 26 part 4«
Natura successionis feudi, v. I. 7 tit 26 part 4.
Quibus modis feudum amillatur, v. I. 8 lit 26 part. 4.
Feudo sine culpa non amiltendo, v. 1. 8 tit. 26 part 4.
Prohibita feudi alienalione per Lothar. v. 1. 10 lit 26 p. k.
Probibita feudi alienalione per Fredericum, v. I. 10 lit 26
part. l\.
Quae fuit prima causa beneficii amiltendi, v. in 1!. 8, 9 et
10 lit 26 part 4.
Quo tempore miles, v. 1. 10 in fin. tit. 26 part 4.
Fide instrumentorum, v. tit 18, 19 el 20 part. 3.
Fidejussoribus, v. lit. 12 part. 5, el 1.45 lit 6. part. 1.
Filiis Presbylerorum, v. ex 1. 12 t. 6 p. 1, etl. 5 1. 5p. 1
Foro compelenli, v. 1. 57 etper tot tit 6 part. 1.
Frigidis, et maleficiatis, v. lit 8 part 4, el 1. 17 t 2 p. 7.
Funis, V. tit 14 part 7.
xla;reticis, v. tit. 26 part 7, et 1. 57 tit 6 part 1.
His qusevi, melusve causa fiunt, v. 1. 56 lit. 5 part 5, et
1. 15 lit 2 part 4* cum multis alus.
His quae fiunt íi Praelato sine consensu capituli, v. ex 1. 7
tit 4 part 1, et ex L 11 til. 22 part 1.
His quaí fiuntá majore parle capituli, v. 1. 10 tit. 14 p. i.
His qui filios occiderunt, v. ex 1. 12 lit 8 part 7.
Homicidio, v. tit 8 part. 7.
I
mmunitate Ecclesiarum, v. ex I. 2 li'. M part 1, et II. 50
et 54 cum sequentibus, lit 6 part 4, el in II. 14 et 15
tit 22 part. 1.
Infantibus expositis, v. ex 1. 2 tit 20 part 4, el 1. 9 t 17
part 4.
In inlegrum restitutione, v. lit 14 part 1.
Injuriis, V. tit 9 part 7.
Institutionibus, v. 1. 2 in fine, et per tolum ilIum lit. 6 p. 1 .
Judiéis et Sarracenis et eorum servis, v. lit 24 part 7, et
I. 63 tit 4'part 1.
Judiciis^v. exl. 57 tit 6 part 1, el tit 2 el 4 parí. 3 1. 13
tit. 6 part 3, et tit 7 et 22 ibidein.
Juramento calumnia;, v. exl. 23 ti!. M part 3.
Jurejurando, v. tit 41 part 3.
Jure Patronatus, v. lit 15 part 1.
J-Jibelli oblatione, v. ex 1. 40 til. 2 part. 3.
Lilis conteslatione. v. lit 10 part 3.
Locatoet conducto, v. tit. 8 part. 5.
iTlagistris, vide ex 1. 10 tit 17 part. 1, el in 1. 7 t 6 p. 1.
Majoritate, et obedientia , v. tit 5 et 6 part 1.
Maledicis, v. tit 28 part. 7, et 1. 3 lit. 9 part 7.
Matrimonio contraclo contra interdiclum Ecclesiae, vide
ex i. 10 tit. 3 part. 4.
Muluis petitionibus, v. I. 20 ad fin. tit. 4 part 3.
ilalis ex libero ventre, v. 1. 2 tit. 2\ part. 4, et tit. 22
ibidem.
Ne Clerici, vel Monachi, v. ex 1. 4© tit. 6, et 1. 28 tiU 7
part 1,1. 3 lit 12 part 1.
Ne Praelalivicessuas, v. ex 1. 8 tit 17 part. 4.
Ne Sede vacante, v. ex 1. 4 Üt. 12 et tit 14 et lit 6 p. 1.
Novi operis nuntiatione, v. tit 32 part 3.
188
O.
INDEX TITÜLORUM.
"bligatis ad raciolinia, v. ex I. 32 lit. 6 part. 1, et
1. 64 in fine, lit. 5 part. 1.
Observationejejuiiiorum, V. tit. 23 part. í.
Oílicio Archidiaconi , v. ex 1. 4 tit. 6 part. 1 .
OUicio Arcliipresby tari , v. 1. 8 tit. 6 part. d,
Ollicio Primicerii.v. 1. 5 tit. 6 part. 1.
OfBcio Sacristae, v. 1. 6 tit. 6 part. 1.
Otiicio Cuslodis, V. 1. 6 lit. 6 part. t.
Ollicio Vicarii , v. in eod. tit. G.
OQicio et polestate Judie, delegali, v. tit. 5 et tiU 6p. 1.
ODBcio Legati ,v. tit. 5 part. 1.
Oflicio Judiéis ordinarii, v. tit. 5 part. 1.
OÍBcio Judiéis, v. 1. 6 tit. 6 pars. 3.
Ordinatis ab Epíscopo, qui renunt. Episcopal, t. 1. 22
lit. 6, ell. 63 tit. 3 part. 1.
Ordine cognitionum , v. II. 4 el 5, cuna sequentib. tit. 10
part. 3, et 1. fin. lit. 3 part. 3.
JTactis, V. 1. 29 et per totum tit. U part. 5.
Parochis, v. 11. 21, 22 el 32 lit. 4 part. 1.
Peculio Clericorum, v. lit. 21 part. 1, et in 1. 53 t. 6 p. 1.
Poenis, V. tu. 31 part. 7, et lit. 8 ead. part. 7.
PoeniUniiis et remissionibus, v. ex 1. 17 eum sequentib.
tit. 4 part. 1. ■
Pignoribus, v. tit. 13 part. 5.
Plus peliüoiiibus, v. ex 1. 42 lit. 2 part. 3.
Postulando, v. lit. 6 part. 3.
Postulatione Praelalorum , v. ex i. 24 til. 5 part. 1.
Fraebendis, v. tit. 16 part. 1.
Precariis, v.tit. 2 et 3 parí. 5. •
Presbytero non baptizato, v. H. 2 et 10 cum sequentibus,
lit. 4 parí. 1.
Pra-scriptioaibus, v. lit. 29 part. 3.
PraBSumptioniba?, v.l. 8 et per lolum illum tit. 14 p. 3.
Privilegiis, v. tit. 11 part. 1.
Piobationibus, v. lit. 14 part. 3.
Procuratoribus, V. lit. 5 part. 3.
Purgatione canónica, v. 1. 32 in fine, et ibid. J. 33 lit. 5
part. 1.
Purgatione vulgari, v. U. 63 el 64 lit. 15 part. 1, et 1, 8
ad finem, tit. 14 part. S.
\¿m Clerici vel voventes, v. ex 1. 42 tit. 6 part. 4, et 1. 63
ad finem, lit. 5 part. 1, 11. 11 et 16 tit. 2 part. 4.
Qui malrimonium accusare possunt, v. lit. 9 part. 4.
Qui Clii sint legitimi, v. lit. 13 part. 4, et etiam ex 1. 2
tit. 15 part. 4.
lAaptoribus, v. lit. 13 part. 7, et tit. 20 paft. 7.
Rebus Ecclesiae non alienandis, v. tit. 14 part. 1, et 1. 8
tit. 22 part. 4.
Regularibus, et transeuntibus ad religionem.v. tit. 7 p. 1.
Regulis juris, V. tit, 34 part. 7.
Religiosis domibus, v. tit. 12 part. 1.
Reliquiis, et veneralione Sanctorum , v. ex 1. 65 tit. 4
parL 1, et liU 23 part. 1.
Rerum permutalione, v. ex 1. 64 tit. 5 part. i.
Rescriplis, v. ex 1. 36 et ex 1. 46 tit. 18 part. 3, et ex 1, 6
cum sequent. lit, 19 parí. 3.
Restilutione spoliatorum, v. 1. 27 cum alus ibid. lit. 2
part. 3, et 1. 5 lit. 10 part. 3, et 1. finaiem, et tolura
tit. 10 part. 7, etll. 39, 40et42 lit. 28 part. 3, 1. 8 tit. 3
part. 5, 1, 10 tit. 14 part. 3, 1. fin. 1. 13 part. 7 ad fin.
^acramentis, v. totum tit. 4 part. 1 .
Sacra ünctione, v. II. 7, 11 et 69 tit. 4 part. 1.
Secundisnupliis, V. tit. 12 part. 4, el I. 26 tit. 13 part. 5.
Sententia et re judicata, v. lit. 22 part. 3.
Sententia excommunicationis, v, tit. 9 part. 1.
Sepulturis, v. til. 13 part. 1.
Sequestratione possessionis, et fructuum, v. tit. 9 part. 3>
Servís non ordinandis, v. ex 1. 18 tit. 6 part. 1, et I. 64
tit. 5 part. 1.
Simonía, v. tit. 17 part. 1, etl. 6, II. 63et64 cum sequent.
tit. 5 part. 1.
Solutionibus. v. tit. 14 part. 5.
Sortilegis, V. lit. 23 part. 7. :? 'i^JiJ
Sponsalibus, v. lit. 1 part. 4.
Sponsa duorum , v. ex 1. 9 et tit. 1 et 2 part. 4.
Slatu Monachorum, V. ex 1. 14, et ex 1. 23 cum aliisibidem,
lit. 7 part. 1, et ex I. 21 tit. 4 part. 1.
Suecessionihus ab intestato, v. tit. 13 part. 6, el ex 1. 4
til. 21 part. 1.
SummaTrinitate, et Fide Catholica , v. tit. 1 part. 4.
Supplenda negligentia Praelatorum , v. 1. 40 t. 5, et per
totum illum tit. part. i, et lit. 6 ead. part. 1.
Syndico, v. I. 13 lit. 2, etl. 98 tit. 48 part. 3.
1 emporibus ordrnationum, v. 11. 4,5, 22, 28, 31, 32, 33
et 38 cum aliis ibid. lit. 5 part. 1.
Testamentis et ultimis volunlatibus, v. tit. 1 part. 6, et
I. 8 tit. 23 part. 1.
Testibus, et attestalionibus , v. tit. 16 part. 3,
Testibus cogendis, v. I. 35 cum aliis ibid. tit. 46 part. 3.
Torneamentis, v. 1. 10 tit. 13 part, 1.
Transaclionibus, v. I. fin. tit. 40 part. 4, et 1. 15 lit. 18
part. 3, cum aliis diversis legibus aliorum tit.
Transiatione Episcopi, v. 1. 35 cum aliis ibid. tit. 6 part. 4.
Treuga, et pace, v. tit. 49 part. 7, et 1. 51 tit. 6. part. 1.
U,
/suris, V. ex I. 46 tit. 6 part. 4, et 1. 9 tit. ¡fS part 1.
üt Ecclesiastica beneficia sine diminutione conferantur,
V. I. 5 cum sequent. tit. 16 part. 1.
Dt lite non contéstala, etc. v. 1. 2 cura aliis Má. 1. 16 p. 1.
V erborum significatione, v. tit. 33 part. 7.
Vita , et honéstate Clericorum , v. ex 1. 34 tit. 6 part. 1, et
U. 36, 39 et 57 cum aliis ibid. tit. 5 part. 1.
Voto, et voti redemptione, v. tit. 8 part. 1, et 1. 5 tit. 5
part. 1.
finís.
INDEX MATERIARÜM
CU.E IN SINGULIS SEPTEM PARTITARUM GLOSSIS TRACTANTUR, COMPOSITISSIMO, ATQüE EXACTISSIMO
ORDINE DIGESTUS PER LICENTIATüM GREGORIUM LÓPEZ A TOVAR.
Abbas non potest concederé indulgentias , n. 2. 1. 43.
tit. 4. part. 1 . — an possit Monachum officialem de officio
removeré quando voluerit, n. 6. 1. 16. tit. 7. part. 1.—
debet compcUi , ut conseutiat, et licentiet Monacho, ut
ex causa curam animarum liabeat, n. 2. ad fin. 1. 25.
tit. 7. part. 1. — regulariter non tenetur iré ad synoduin,
et quando sic, n. 8. 1. 2. tit. t2. part. i. — potest ven-
dicare Monachum cum ómnibus per eum acquisitis, n. 2.
1. 51. tit. 7. part. 1. — monasterü exempti si praestiterint
Episcopo obedientiam, illud non sufficit ad transferen-
dam possessionemsubjectionis, n. 4. 1. 5. tit. 12. part. 1.
— Nec totus Conventus sufficiet, quoad Papse praejudi-
cinm , qui ibidem habet subjectionem , v. ibidem. -^ Abbas
an possit sibi eligere sepulturaní, n. 5. 1. S. tit. 13. part. i .
— et Capitulum si condemnetur, qualiter sententise exe-
cutio fieri debeat , n. 2. 1. 4. tit. 27. part. 5. — an tenea-
lur, si viderit res penes Monachum suum depositas perire,
vel subtrahi , et cüm possit, non obviavit,n. 4. 1. 3.
íit. 5. part. 5. — non tenetur ex delicto sui Monachi ,
dict. n. 4. dict. 1. 1. tit. 5. part. 3. — factus Episcopus
si propter suam turpitudinem ab Episcopatu fuerit remo-
tus, non recuperabit abbatiam, nisi illud specialiter ini-
petraverit, n. 5. 1. S. tit. 24. part. 4. — tenetur adire
hsereditatem Monacho relictam, et ipse poterit petera
tempus ad deliberandum , utrum adeat vel non, n. 7.
1. 1. tit. 6. part. 6. — an admittatur ad defensiouem sui
Monachi qui delictuní commisit , n. 2. in fine 1. 10. tit. 1 .
part. 7. — si sit nominalus executor ut alicujus bona
distribuat inter pauperes , an possit eligere suum Con-
jVentum, n. 2. ubi quamplura in 1. 3. tit. 10. part. 6.
— nomine Monachi injuriati actionem injuriarum inten-
tare debet , n. 5. 1. 10. tit. 9. part. 7. — Et quidsi injuria
Monacho facta levis sit , v. ibidem. — Abbas potest Mona-
chum suum perquirere in quibuscumque domibus velit ,
n. 2. 1. 2. tit. 1 .. part. 7.
Abbatissa potest permitiere Monialibus, ut lucrum-ma-
nuuní suarum in proprios usus convertant, nec per hoc
dicentur habere proprium, n. 2. 1. 14. tit. 7. part. 1.
— an capiatur pro debito sui Monasterü , n. 1 . in fin.
I. 4. tit. 13. part. 3.
AbiGvEus quis proprie dicatiir, et de ipsius pcena , et
quando, et qualis sibi dari debeat, n. 1. et 2. 1. 19. per
text. ibi, tit. 14. part. 7, — Et in quo numero debeat
furari, ut proprie furtum dicalur, ibidem in num. 3. 4.
et 5. per text. ibi. — Abigaeus qualiter, et in quibus á
fure differat, n. 8. cum alus ibidem in dict. 1. 19.
Abolitio , et an , et quando possit accusator cum licen-
tia judiéis per abolitionem ab accusatione desistere re-
cepta pecunia , vel non , vel cum causae cognitione, et in-
tra quantum tempus istud faceré possit, gloss. 1. 19. tit. 1.
part. 7. — an habeal locum qnaiido proccssus fuit p>ibl¡-
V.
catus, n. 4. ín fine dict. 1. 19. tit. i. part. 7. — Et quiá
si testes jam sint exaniinati cum tortura, vel sine ea , an
tune partes per abolitionem ad concordiam devenirc
possint, n. 3. ibi per illum textum. — Abolitio publica
quse dicatur, et an generalis abolitio porrigatur ad caree-
ratos, n. 1. 1. 1. tit. 52. part. 7. — poenae debet fieri
praemissa satisfactione partis laesse, n. 3. dict. 1. 1.
Abortus si mulieri praegnanti succedat culpa ipsius^
an, et quando, et qualiter puniatur, gloss. 1. 8. tit. 8.
part. 7. per text. ibi. — si sequatur culpa mariti, qualiter
ipse pnniatur, gloss. dict. 1. 8. tit. 8. part. 7. — Et quid
si culpa alterius proveniat , ibi n. 6. et 7.
Abbreviatur^ non debent extendí per Notarium
Regís , n. 6. I. 18. tit; 9. part. 2. — per Notarios in ins-
trumentis poni non debent, 1. 1. et2. 1.8. tit. 19. part. 3.
— Et quid si sint significativse numeri, dict. n. 2. 1. 7.
— Et qualiter istud de abbreviaturis intelligi debeat,
ibidem.
Absens potest excommunicari, n. 2.1. 21 . tit. 9. part. 1.
— Et an illi possit beneCcium dari , ^. 3. per text. ibi
1. 7, tit. 16. part. 1 . — Et an sibi jus státim quaeratur ad
illud , mediante persona procuratoris cura generali , vel
speciali mandato . ibidem. — Et an absenti conferens
beneficium nulla persona mediante poenitere possit antc-
quam absens acceptet , vel non , ibidem. — Absens cura
licentia percipiet fructus sui beneficii ea durante , sed dis-
tributiones quotidianas non , n. 1. 1. 16. tit. 16. part. 1.
— Et Ídem dicendum est de officialibiis percipientibus
salaria de publico , si otiosé non fuerint morati , ibidem.
— Absens sine justa causa non debet beneficiis privari ,
si postea supervenit ímpedimentum justum non redeundi,
etiamsi se absentaverit sine Episcopi licentia, n. 3. dict.
1. 16. — Absenti debet dari curator, et suis bonis, si de
próximo venire non speratur, et quid si culpa sua absit,
n. 1. 1. 12. tit. 2. part. 5. — Absens si sit arbiter, votum
suum non dabit per scripturam , n. 2. 1. 52. tit. 4, part. 3.
— Et an allcgans causas absentiae alicujus satisdare tenea-^
tur, quod ülum repraesentabit in judicio finita causa ab-
sentiae,n. 7. 1. 12. tit. 5. part. 3. — Et quas causas
absentise allegare debet, et quas non, et an juris, vel
facti, in dict. n. 7. et 8. ibi. — Et an sufficiat juramentum
allegantis, ibidem n. 9. — Et quid si judex, allegata et
probata absentia justa alicujus, ulterius procedat, ibi in
num. 10. — Absens an debeat citari ad domum , et an h£ec
citatio in praesenti locum habeat, n. 3. 1. 1. tit. 7. part. 5v
— Absentes causa reipublicae patíuntur primum decre-
tum, sed non secundum, n. 3. 1. 1. tit. 8. part. 3. — ■
Absens causa reipublica; quis dicatur, n. 1. 1. 10. tit. 23.
part. 5. — Et quando isti , vel aliter absentes ad appellan-
dum admittantur multum tempus postsententi.im, quando
jr.stuin caii=ai)i Iiabticru:i! . gloss. 1. 10. el gloss. 1. li. g^
INDEX MATERIAMÍM*
12. tit. 13. part. S. — 4bsens es causa probabili tantum ,
vel necessaria tantum, vel probabili et necessaria simul,
quis dicatur, n. d. 1. H. tit. 23. part. 3. et n. 1. 1. 28.
tit. 29. part. 3. — ex causa probabili , an possit post
tempus appellare á sententia , etiam restitutione non pe-
tita, n. 5. 1. H. tit. 23. part. 3. — ex causa si procura-
torera non dimisit , an possit appellare , et se restituere ,
«tquando, n. 4. 1. 10. et n. 4. 1. H. tit. 23. part. 4.
— ex causa probabilitatum , vel ex causa necessaria tan-
tum, an et in quibus sequiparentur , n. 6. dict. 1. il.
tit. 23. part. 3. — si sit sponsus, an et quando ejus sponsa
possit petere licentiara contrahendi cum alio , et quantum
tempus debeat eum expectare, n. 2. et 5. 1- 8. tit. 1.
part. 4. — Absens, et si absenti aliquid donetur, ex qui-
bus talis donatio perfecta esse dicatur, vel non, n. i. 1. 4.
per text. ibi, tit. 4. part. 5. — Et prsesumitur absentia
donatarii si de acceptatione donationis non appareat , vel
de re simili , dict. n. 1 1 . — Et an bodie per leges Ordi-
naraenti donatio licité fíat in absentem sine alio requisito ,
■di ct. n . 1 . col . d . ad fin . — Absens etiam ex j usta , et pro-
babili causa , si condemnetur, prsesumitur condemnatus
ex contumacia, quando probationes sunt liquidae , n. 6.
1. 56. tit. 5. part. S. — non ita venit sicut praesens, et
quare , n. 8. 1. 44. tit. 5. part. S. — Et an ille qui probat
fuisse absentem a Civitate tali die, an praesumptivé pro-
betur quodfuerit absens per totam illam diera, n. 2.
]. 32. tit. H. part. 5. — Absens ex justa, et probabili
causa, si laedatur eo quod creditor vendit pignus illo ab-
senté 5 an sit restituendus , n. 4. 1. 47. tit. 15. part. S.
— Et quid si Ínter ipsum , et creditorem factura sit pac-
tnm , ut si ad diem non solverit , illud venderé possit, ibi.
— Absentes si citentur ut veniant, si non venerint, an
illud sine eis fieri possit, n. 1. 1. 5. tit. 13. part. 5. —
creditores citari debent, quando tractatur de remissione
partis debiti,n. 4.1.6. tit. 13. part. 3. — Absens, et in-
fans EEquiparantur, v. n. 11.1. 15. tit. 6. part. 6. — Et
qualiter procedí debeat contra accusatorera absentem, no-
lentera comparere, n. 2. 1. 17. per text. ibi, tit. 1,
part. 7.
Absolvere potest Papa quemlibet excomraunicatum ,
n. 23. 1. 5. tit. 5. part. 1. — quis possit intrantibus mo-
nasteria Monialium , n. 2. 1. 36. tit. 6. part. 1. — Abso-
lutus ad aliquod tempus interim appellare non potest,
n. 5. in fin. 1. 21. tit. 9. part. 1. — Absolutionis forma
quae sit , et an juramentum sit de substantia absolutionis ,
n. 1. 1. 26. tit. 9. part. 1. — Absolutus ab excommuni-
catione recepta sufficienti cautione, si non impleatur,
• an videatur in excommunicationem reincidere, ibi n. 2.
— Absolutio tenet etiamsi forma a jure donata non ser-
vetur, et quid si detur forma ab horaine, n. 4. 1. 26.
tit. 9. part. 1 . — peti potest per procuratorem , et qua-
liter, dict. n. 4. — Et an per nuntiura, ibidem. — Abso-
lutio an detur absenté eo, ad cujus querelam quis fuit
;€XCommunicatus , ibidem. — excommuuicationis potest
probari per litteras, vel per testos, ibidem in fine. —
Absolví non debet ab alio excommunicatus ab Episcopo ,
nisi a superiore, n. 1. 1. 29. tit. 9. part. 1. — Absolutus
a Papa ab excommunicatione , si poenitentiarius illum
absolutum reraittat, nuUa expressa cavsa excommuuica-
tionis, a qua eum absolvit, an habeauír pro absoluto, n. 4.
1. 20. tif. 9. part. 1. — prfesumiiur quis in dubiojco,
scüíccl, cjuia non fuilbene probatura, a. 3. 1. 24. tit, 2.
part. 3. et n. 3. 1. 1. tit. 14. part. 5. — diffinitivé potest
de ejus crimine iterum cognosci, et quando, n. 11.1. 2.
tit. 14. part. 3. — Absolutio an peti debeat a minore
enorraiter laeso, si juravit non contravenire , n. 4. 1. 59.
tit. 1 1 . part. 3. — Absolvens illura quera ad raortem con-
demnare debuerat , vel minorans ei poenam, an ad earodem
teneatur, n. 3. 1. 23. tit. 22. part. 3. — Absolutus, vel
condemnatus per senten tiara , an de eodem delicio iterum
accusari possit , et quando , et ex qua causa , gloss. 1. 1 2.
per text. ibi, tit. 1. part. 7. et gloss. 1.20. tit. 25. part. 3.
— per baptisraura , an liberelur á poena teraporali , et
spirituali, n. 1. dict. 1. 12. — Et quid si non fuit juste
absolutus, vel non fuit sufficienter punitus, dict. n. 1.
in fin. — Et quid si fuit absolutus per suum juramentura ,
an iterara accusari possit, ibidem in n. 2. — Et quid si
sit absolutus non per viam sontentise, sed per viam dis-
pensatio'nis,denuntiationis, exceptionis, vel inquisitionis,
et an tune requiralur citatio, n. 2. supra dict. et n. .'3.
ibidem. — Et quid si aliqua qualitas delicti in prima ac-
cusatione ómissa sit, ibidem in n. 4, — Absolutus per
sacerdotem , an evitet poenam civilem pro delicto , n. 2.
1. 4. tit. 28. part. 7. — Absolutio ab excommunicatione
propter liaeresim, solí Papae hodie est resérvala, n. 11.
1. 13. tit. 5. part. 1. — Absolutionis ab anatbemate forma,
gloss. 1. 27. per text. ibi tit. 9. part. 1. — Absolvere non
debet Episcopus excommunicatura á suo subdito sine
emenda, et sine excoraraunicationis scientia, u. 3. 6. et8.
1. 24. tit. 9. part. 1 . — potest quilibet Sacerdos excomrau-
nicalum pro violenta manuura injectione in Clericuní , si
sit constitutus in mortis articulo, ibidem.
ABSTIN3NTIA dicitur niater sanitatis, n. 3. 1. 5. tit. 7.
part. 2.
Abundantia ciborum, quse damna secum afferat, n. fin.
I. 56. tit. 3. part. 1. — Abundans cautela non solet no-
cere, n. 1.1. 12. tit. 1. part. 6.
AccELERATio in quibuscumque rebus faciendis est re-
probata , n. 2. 1. 16. tit. 8. part. 5. — est oranium malo-
rura argumeiitum , ibid.
AccEPTATio sola , an impediat revocatipnem mándati ,
n. 7. 1. 3. tit. 14. part. 5.~ — Acceptare hsereditatem ,
de lioc , V. infra in verbo , Aditio , et verbo , H^res ,
et HjEREDlTAS.
AccEPTiLATio facta reo prodest fidejussori , et contra ,
II. 1. 1. 12. tit. 15. part. 5, cura sequentibus. — Etquid
si facta sit ex causa onerosa, ibidera. — Non tameu pro-
dest si in acceptilatione versetur dolus ex parte utriusquc,
ibidem.
AccESSORiuM aliquando ceditsuoprincipali, etiamsi tale
accessoriura sit nobilius, n. 13. 1. 6S. tit. 18. part. 3. —
non debet confirmare principale,n. 1.1. 2. tit. 12. part. G.
AccESSUs simul cum agro venditus , quid verbum illud
invenditione positura iraportet,n. 4.1. 33. tit. 18. part. o.
— ad fundura semper venit ubi venditur ususfruclus,
qui alias sine tali accessione esset inutilis, dict. n. 4. —
Acccf-io per alluvionem , an ad usufructuarium , vel em-
phyteutara pertineat, n. 2. 1. 50. tit. 28. part. o. — Et
an talis accessio communicetur inter virum , et uxorem ,
n. o. 1. 30.
ACETUM aptissimé extinguit ignem, et quse sit de hoc
ratio, n. 6. in fin. 1. 3. tit. 16. part. 3. — si vendatur
pro vino, an venditio leneat, n. 1. I. 21. per text. ibi
tit. 5. part. i).
SEPTEÍI F\RTÍTARU:Ú.
ÁCOLYTDS quís dicatur,n. i.l.U. per texl. ibi tit. U.
part. 1 . — Et quod sit ejus munus , ibidem cum sequen -
tibus.
AcQuiRERE intuitu personsB, vel dignitatis, qiiando
d¡catur,n. 2.1. S. tit. 21. part. 1. —Doui¡nium,v. verbo
Dominio , et verbo U^reditatem.
AccRESCERE , et qualiter nobis accrescant aliqua per
alluvionem , a, 1. et 2. 1. 28. part. 3. — Et an talis ac-
cessio pertinéat ad usufructuarium , emphyteutam, vel
feudatarium, n. 2. et 3. 1. 30. ibidem. — Et an talis
accessio debeat communicari inter virum, et uxorem ,
ibi. — Et quibus, et quando, et ex quibus causis detur
jas accrescendi inter aliquos, n, 6. 1. 33. tit. 9. part. 6.
Acta procaratoris revocati, an debeant ratillcari cum
novo procuratore constituto, an vero sine ratilicatione
Orina remaneant, n. 8. 1. 24. tit. 3. part. 3. — publica
dicuntur, quando sunt praesente judice, et tabeilione ,
n. 1. 1. 54. tit. 18> part. 3. — utrum praecessisse praesti-
mantur,si jndexillud narratin sua sententia, n. 2.1. 109.
tit. 18. párt. 3. — judicii inspicere debet judex antequam
ad instantiam rei contra actorem contumacem veniat per
sententiam, n. 4. 1. 9. tit. 22. part. 3. — Et quse acta
pereant , quse vero non , ibidem. — Acta judicii gesta cum
actore, an prosint singulari successori , n. 13. 1. 19.
tit. 22. part. 3. — desiderant judiéis prsesentiam, et quid
isi donatio excedeos 500 áureos fiat in actis , an debeat
insinuar!, n. 16. 1. 9. tit. 4. part. 5. —judicii faciunt
rem certam, n. 2. I. 11. tit. 4. part. 5.
AcTio si generaliter fuit proposita , et per se quaestio
sit specialisj an proponens ad aliara actionem rediré
possit, n. 5. 1. 23. tit. 2. part. 5. — debet semper pro-
poni coram judice rei , et quare et in quibus casibus non ,
a. 2. cum sequenti,!. 52. per text. ibi, tit. 2. part. 3.
— Actiones sunt introductas de jure civili, n. 1. 1. 52.
lit. 18. part. 3. — Actio an cedí possit in absentem, et
quando , et an in tali cessione requiratur titulus , v. n. 1 .
1. 64. tit. 18. part. 3. — Et an cessa actione, iíle in quem
ceditur, possit damna petere, sive pcenam, vel expensas ,
ibi n. 6. — Et an cessa actione videatur cedi jus fori, ibi.
— Et an cessa contra unum ex reis debendi contra reum
cessa videatur, dict. n. 6. — Actio qualis íntentetur,
quando sententia pro aliquo fertur contra tertium, n. 18.
1. 19 tit. 22. part. 3. — quam aliquis habeat contra ali-
quem , amiltitur si velit judicem corrumpere , et an per
sententiam illam amittat, an ipso jure , n. 3. 1. 26. tit. 22.
part. 3. — qualiscumque sit, tollitur spatio 50 vel 40 an-
norum, n. 3. col. 2. quaest. 4. 1. 10. tit. 26. part. 4. —
quaeritur, si alius altero pecuniam nomine meo nume-
ravit, n. 2. 1. 2. per text. ibi, tit. 1. part. 5. — qualis
intentar! possit contra Monacbum recipientem deposiíum.
n. 4. 1. ó. tit. 5. part. 5. — qualis detur contra emplo-
rem , qui fruitus est re, si dicat non intervenisse pretium ,
vel contra locatorem, n. 1. 1. 1. tit. 5. part. 5. — Et an
tune succedat arbitrium boni viri , ibidem. — Actio non
novatur per stipulationem poenalem ex vendito ad reven-
dendum, n. 5; 1. 42. tit. 5. part. 3. — Actiones an judi-
centur inter mobilia , vel iminobilia bona , n. 2. quaest. 1 .
in fin. 1. 33. tit. 5. part. 3. — Actio ad communicandum
competit socio, quando suus socius rem acquisivit proprio
nomine , dict. n. 2. in quaest. 4. — Actionem an consequi
possit aliquis contra alium ex improbitate sua, n. 2. 1. 8.
lit. 10. part. 3, — Actio an detar domino in subsidium.
procuratore mortuo sinclia8rede,gloss.l. 8. tit. 11. part. 5.
— cedendarum actionum quando fidejussori solventi com-
petat, et quando non , et contra quem , et quando contra
tertium possessorem detur, gloss. 1. 11. tit. 12. part. 3.
— Et qualis actio debeat cedi contra confidejussores , ct
an in solidum, n. 3. dict. 1. 11. — Actio qualis detur
mutuanti pecuniam alicui ob faciendam vel reficiendam
domum, n. 9. 1. 26. tit. 15. part. 5. — quando consistit
ex duabus causis simul junctis, tune á postremo actu qu»
est perfectio formae, fit exordium, n. 5. in fin. 1. 27.
tit. 13. part. 5. — qualis detur contra haeredem sponfo
a'deuntem baereditatem , si restituere lenetur per fidei-
commissum, et quid si coactus adeat, n. 12. 1. 14. tit. 3:.
part. 6. — Actiones competentes Regi, vel fisco, quo lem-
pore praescribantur , n. 8. 1. 10. tit. 19. part. 6. — Et
quando dúplex actio uni competit , est in ejus elecliono
unam, vel aliam intentare, n. 6. 1. 10. tit. 14. part. 7.
— Actio qualis detur contra hospilatores , vel barbiton-
sores , ex quorum culpa damnura subsequutum fuit, gloss.
11. 26. et 27. tit. 15. part. 7. — Et exceptio an eodem
modo , et aequaliter procedant , n. 3. 1. 7. tit. 23. part. 7.
— oritur etiam in arbitramento , si expresse , vel tacité
sit emologatum per transcursum decera dierum , n. 4.
1. 26. tit. 4. part. 3. — an oriatur ex promissione in diem^
et qualis, licet effectus exactionis suspendatur, n. 2. 1. 12.
tit. 11. part. 3. — Actiones oriuntur ex maleficiis, et ex
commuui delicto oritur civilis, seu prosecutoria actió ,
n. 1. 1. 13. tit. 14. part. 5. — Actio in factura oritur ex
quocumque crimine, ex quo oritur accusatio, n. 1. 1. 13.
tit. 14. part. 3. — dúplex oritur ex injuria alicui illata,
una reipublicae, altera parti, n. 1. 1. 15. tit. 14. part. 3.
■— competit cuilibet de populo super pascuis publicis,
n. 1.1. 10. tit. 11. part. 3. et ibi n. 2. — qualis com-
petat illi qui expulsus possessionem suam amisit , n. 5.
1. 17. tit. 50. part. 3. — an competat malae fidei posses-
sori qui rem restituit, ñeque retinuit rem pro expensi»
necessariis in re factis, gloss. K 44. tit. 28. part. 5. —
qualis competat commodatario pro consequenda re , pro
qua pretium domino solvit, eo quia fuit deperdita, n. 1.
1. 8. tit. 2. part. 3. — personalis an praescribatur cum
malafide, n. 2. 1.22. tit. 29. part. 5. — personalis quanto
tempore praescribi possit contra Ecclesiam , n. 2. 1. 26.
tit. 29. part. 3. et n. 1. 1. 22. ibi. — Et quid in actione
publicana, ibi in n. 3. — Actio aquae pluviae arcendaj
an competat, licet aqua ex alio fundo naturaliter cadat,
si immoderaté vicinus laedatur, n. 2. 1. 14. tit. 32. part. 5.
i— Actiones anuales an remaneant in statu suo contra Eccle-
siam, n. 6.1.22. tit. 5.part. 5.— Actiorescissoria an simul
possit intentari, ut usucapione recisa restituatur aliquis,
n. 6. 1. 28. tit. 29. part. 5. — depositi, an et quando
contra Monacbum possit intentari, n. 4. 1. 5. tit. 5. part. 3.
— depositi contraria quando detur, et an in ea veniat
levissima culpa , n. 2. 1. 10. tit. 3. part. 3. — ex erapto
si competat contra venditorem ex aliqua causa, an tune
contra eum juretur in litem, n. 6. 1. 14. tit. 3. part. 3.
— an acquiratur alteri per altcrum , et quid de jure Ordi-
namentorum, n. 1. 1. 48. tit. 3. part. 3. — Et si unus
vendat actionem suaiii , quam babet, exlranec, an con-
sors illius juris admittatur ad partera consortis in quacum-
que actione, n. 2. quaest. 1. ad fin. 1. 33. tit. 3. part. 3.
— Actio bonaí fidei oritur ex permutatione , et jurafur
in litem , n. 7. 1. 5. tit. 6. part. 5. — bonae fidei dicilur
INDEX MATERIARUM.
pignoratitia , etin ea juratur in litem , n. C. 1. 21. üt. 13.
part. 5. — an sicutde jure Canónico oritur ex pacto nudo ,
ita oi'iatur ex pollicitatione ad voti similitudinem per
legem Ordinamenti, n. o. in médium, 1. 1. üt. 11.
part. 5. — mandati quae dicitur, contraria quae dicatur,
'n. 1. 1. 20. per textum ibi, tit. 12. part. 5. — iiegotio-
rüm gestorum an liabeat locum quando quis facit actum
coutemidatione sui, n. 4. 1. 41. tit. 28. part. 3. — ne-
gotiorum gestorum datar malee fidei possessori pro recu-
perandis expensis in re eo modo ab eo possessa, et quando,
11. 2. I. 44. tit. 28. part. o., — negotiorum gestorum ubi
datur, ibidem etiam datur actio de in rem verso , n. 6.
1. 28. tit. 12. part. S. — negotiorum gestorum, an et
quando detur mandatario , quando alterius negotiuní
gessit, gloss. 1. 21, tit. 12. part. 5. — negotiorum gesto-
rum tune locum babet , quando negotium factum fuit con-
templatione ilUus, cujus negotium geritur, ii. 1. ]. 27.
tit, 12. part. 5. — negotiorum gestorum datursolventi pro
alio, n. 6. 1. 3. tit. 14. part. S. — quanti minoris quae sit,
et quotuplex, n, 7. 1. 67. tit. 19. part. o. — Et actio
quanti minoris civilis , et praetoria in quo diíTerunt , n. 9.
I. 63. tit. S. part. o. — Actio quanti minoris, et alise per-
sonales,actiones, an remaneant in statu suo contra Eccle-
siam, n. 6. 1. 26. tit. 29. part. 3. — quanto minoris
competit emptori , quando tempore venditionis sibi non
fuit dictum de servitute quam illa res debebat , quam ipse
venditor ignorabat, n. 3. ad fin. 1. 63. tit. 5. part. S. —
quanti minoris civilis in quo differat ab actione quanti
minoris praetoria, per n. 4. 1. 64. ibidem. — Et an ista
actio sit perpetua , et pro quibus sic esse , ibidem , n. 10.
— Actio de in rem verso ubi datur, ibi etiam datur actio
negotiorum gestorum, n. 6. 1. 28. tit. 12. part. S. —
— redhibitoria datur contra venditorem, qui vitium reí
venditae tacuit , n. 5. et 4. I. 64. tit. 6. part. S. — redhi-
bitoria quae dicatur, n. 6. 1. 63. tit. 18. part. 3. — Et
redliibitio debet fieri cum fructibus, n. 6. 1. 63. tit. S.
part. 3. — Actio redhibitoria, et alise actiones aúnales,
an remaneant in statu suo contra Ecclesiam, n. 6. 1. 26.
tit. 29. part. 5. — redhibitoria propter vitia animi non
datur, et an propter áolam venditoris, qui sciens vitium
servi sui illud tacuit, n. 3. 1. 64. tit. 3. part. 3. — redhi-
bitoria, an detur pro libro corrupto, vel pro juribus,
II. 1. 1. 63. tit. 3. part. 3. — redhibitoria non datur pro
parvis, ibidem in n. 2. et pro quibus vitiis , ibi n. 3^ —
Et an ista actio si,t perpetua , et quando , ibid. in n. 10.
— Actio pignoratitia contra quera detur, et quae culpa in
ea veniat, n. 3. cum aliis,l. 20. tit. 13. part. 3. et n. 5.
et 10. 1. 21. ibi.- — pignoratitia est bonse fidei, et in ea
juratur in litem, n. 6. dict. 1. 21. — pignoratitia con-
traria debet emptori pignoris dari contra debitorem,
ñeque talis actio ad eura transit sine cessione, n. 4. 1. 50.
tit. 13. part. 3. — Et an in actione pignoratitia veniat
<lolus, levis, et lata culpa, n, 3. 1. 20. tit. 13. part. 3.
— Actio ad vindictam non transmittitur nisi lite contés-
tala , nec in hoc datur restitutio , n. 11. 1. 23. tit. 1.
part. 7, et gloss. 1. 23. per text. ibidem. tit. 9. part. 7.
— Et quando agatur ad vindictam, habita consideratione
damnorum , vel interesse , vel non , dict. n. 11. dict. 1. 23.
— Actio ad exhibendum non competit pro re mobili, n. 2.
1. 16. tit. 2, part. 3. — ad exhibendum an competa!, et
íidjungi possit cum rei vindicatione, n. 3. — ad exhiben-
ííum au habeat locuui ijirebus jam immissis in asdiücio
alterius, n. 8. dict. 1. 16. — Et quid si ipse qui imraisit,
velit, ibidem. — Et an possit appellari super actione ad
exhibendum, n. 3. 1. 20. ibidem. — Actio de dolo datur,
quando factura non est repetibile , quando ob aliquid fa-
ciendum aliquid datura fuit , si non sit factum , n. 1 . 1. 43.
tit. 14. part. 3. — de dolo , quibus , et quando , et contra
quos detur, et qualiter, gloss. 11. 3. 4. 3. 6. 7. et 8. tit.
i6. part. 7. — de dolo, an et quando transeat in haeredes,
n. 3. dict. 1; 3. — de dolo qualiter et intra quantum
tempus intentar! debet, gloss. dict. 1. 6. per text. ibi. —
et exceptio an eodem modo aíqualiter procedant, n. 3.
1. 7. tit. 23. part. 7. — poenalis an et quando, et in qui-
bus delictis sit transitoria ad haeredes, et pro qua parte,
et qualiter, gloss. 1. 23. per text. ibi, tit. 1. part. 7. —
Et qualiter haeredes teneantur tunc,.et pro qua parte,
ibidem in n. 7. 9. et 10. — Actio injuriarum oritur dúplex
ex injuria alicui illata , una reipublicae, altera partí, n. 1.
in fin. 1. 13. tit. 14. part. 3. — Injuriarum, videin verbo
Injuria, et verbo Injurians. — furti an detur contra
furem, etiam extra locum ubi furtum commisit, si ibidem
cum furto reperiatur , vel sine , n. 1. 1. 4. tit. 14. part. 7.
— furti contra quem detur, vel non, gloss. dict. 1. 4.
per textum ibi. — furti an detur contra consulentem
furtum fieri , et quando, et qualiter, n. 1. dict. 1. 4. per
text. ibidem. — furti an detur contra tutorem qui rem
pupilli dolo subtraxit, ii. 1. et 2. 1. 5. per text. ibi,
tit. 14. part. 7. — furti an detur contra tutorem ratione
doli praesurapti, dict. u. 1. dict. 1. 3. — furti an detur
contra hospites, qui gratis aliquem in domum suam rece-
perunt, si illi aliquid furatum fuit, n. 1.1. 7. per illum
text. tit. 14. part. 7. — Actione furti an teneatur ille, qui
servum , vel filiuní alicujus ad furandum induxit , si res
ab ipsis furetur domino sciente, et consentiente , et an
Ídem in fratre dicendum sit , n. 1 . et 2. 1. 8 per textum
ibi, tit. 14. part. 7. — Actio furti an detur creditori ad-
versus debitorem , quando ipse ei pignus sibi datum fura-
tusest, vel si cíim in ejus potestate remaneret, illam
alienavit , vel aliter contrectavit , gloss. 1. 9. per text. ibi.
tit. 14. part. 7. — furti an detur creditori, quando pignus
alicujus debitoris furatum fuit, vel an ipso debitori detur,
ibidem n. 6. — Et an tune creditor ex actione furti ali-
quid lucrare possit, ibidem in nuni. 7. et 8. — Actio furti
an detur contra fullonera vel officialem, qui rem alicujus
suscepit, ut ex ea aliquid faceret , si postea dicit illam
sibi furatam, per n. 1. et 2. cum alus ibi, 1. 10. tit. 14.
part. 7. — furti an detur fulloni cui res sibi data furata
fuit, vel an ipso rei domino, ibi in n. 4.et 3. — furti an
detur coramodatario , vel commodanti , quando res com-
modata furata fuit , et an si commodator elegerit illam
uni petere, possit ad aliura postea rediré, et quando,
gloss. 1. 11. tit. 14. part. 7. — furti an depositario rei
detur contra furem , qui illam sibi furatus est, vel domino,
et qualis detur unicuique, et qualiter, v. gloss. 1. 12. ibi
per illum textum. — Et an eadem detur usufructuario rei ,
si res, in qua usumfructum habet, furetur, ibi gloss. 11. 6.
et 7. per illum textura. — Actio furti an detur colono par-
titario, vel qui nmnmis colit contra furem, dict. n. 7.
dict. 1. 12. per text. ibi. tit. 14. part. 7. — Et quid si
fructus erant collecti vel non, et quid si adhuc inter ipsum
et dominum non erant divisi, ibi 11. 8. et 9. — AcUo furti
an detur legatario, cui res sibi legata furata fuit ante quam
sibi traderetur, n. 4. 1. 13. ibi. — furti an detur contra
SEPTEM PARTITARÜM.
offlcialee Piegis monctam expendentes prseter Rcgis vo-
luutatem, vel contra monetarium facientem pro se
monetam bonam , vel metallum pejus meliori immis-
cendo, gloss. 11. 14. et 15. tit. 14. part. 7. — furti an
detur contra furantes ligna , et affigentes domui suae , per
n. 2. 1. 16. ibi per illuni text. — furtl an detur contra
mlnorem , furiosum , vel furem domesticum , et quando
8ÍC, et qualiter, gloss. 1. 17. ibi per illum text. — furti
an detur contra filium , servum , vel uxorem quando fuit
in magna quantitate, n. 6. dict. 1. 17. — furti an detur
domino rei furatae contra receptatoreni latronis , n. 14. 1.
48. tit. 14. part. 7. — de pauperie utilis, an et quando
detur contra dominum ferae si non detinetligatam, n. 8.
1. 23. tit. 15. part. 7. — de pauperie tantum datur,
quando animal nocuit contra naturam sui generis , n. 4.
1. 24. ibi. — de pauperie debet dari ad solutionem totius
damni , Tel ad dandum animal pro noxa , dict. n. 4. dict.
I. 24. — legis Aquiliae, vel damni infecti non datur
propter damnum procedens ex contractu, n. 2. 1. 1. tit.
iS. part. 7. — legis Aquilise, vel damnum infecti, ut
locumhabeat, requiritur, quod ibidem dolus vel culpa
praecedat, dict. n. 2. dict. 1. 1. — damni dati, vel legis
Aquiliae, an detur commodatario , et quando, n. 5. 1. 2.
tit. 15. part. 7. — legis Aquiliae , vel damni infecti cui , et
contra quem detur, et coram quo judice intentetur, gloss.
II. 2. et 5. ibi per illum text. — legis Aquiliae vel damni
dati , an legatario detur quando in re sibi legata damnum
dalum fuit, n. 8. dict. 1. 2. per text. ibi. — damni dati
quando contra judicem detur vel non, gloss. 1. 4. per
text. ibi tit. 15. part. 7. — damni dati , vel legis Aquiliae
an detur contra raandantem, si ille qui damnum dedit,
erat sub alterius potestate. — Et quando , et qualiter,
gloss. 1. 5. ibi per textum illum. — Actio damni dati datur
contra quemlibet culposum , licet det operam rei licitae ,
gloss. 1. 6. ibi per illum textum. — Et an in actione
Jcgis Aquiliae vel damni dati veniat levissinia culpa, n, 4.
in principio 1. 10. tit. 15. part. 7. — Actio damni infecti,
an detur contra accendentem ignem in agro suo restili,
si ex tal i facto alicui damnum subest , quando , et quid in
foro animae , n. 4. 1. 10, tit. 15. part. 7. per illum text.
ibi. — damni infecti an detur contra vicinum destruentem
domum sui vicini causa ignis cum Ímpetu advenientis ,
n. 2. I. 12. per text. ibi, tit. lo. part. 7. — Et an tune
civitas vel vicinia íeneatur contribuere pro reparatione
lalis domus sic destructae , v. dict. n. 2. dict. 1. 12. —
Actio damni dati qualiter detur quando pluressimul per-
cusserunt , vel damnum dederunt, n. 1. 1. 15. ibi. — Et
quid si damnum solvatür ab uno ex eis , an caeteri libe-
rentur, et qualiter, et an damnum recipiens etiam tune
contra illos agere possit, et qualiter, n. 2. dict. 1. 15. per
text. ibi. — Actio legis Aquiliae, vel damni dati qualiter
detur contra negantcm,n. 1. o. et4. 1. 16. tit. 5. párt. 7.
per illum text. — an detur contra coníitentem in judicio
se deliquisse, cüm ilanon sit, n. 1.1. 17. per text. ibi,
— praesens, et praeteritum tempus respicit, non futurum ,
■ n. o. 1. 18. per text. ibi, tit. 15. part. 7. — vel damni dati,
';íualiter detur contra facientem ad emendam ipsius, n. 4.
dict. 1. 8. — Actio damni dati qualiter detur contra oc-
cisorem servi, qui officium babebat, gloss. 19. 1. ibi per
illum text. — an detur contra dominum quadrupcdis
inansueti, et quando non, gloss. 1. 22. per text. ibi,
tit. i 5. part. 7 . -^ Et quid ia Jjestiam ferocem si illa dam-
num dedit , n. 8. 1. 23. ibi por illum text. — Actio damni
dati, quando, et qualiter detur contra dominum gregis,
quando ipsa in agrum alienum damnum dedit , et qualiter
aestimetur damnum istud, vel frumentum quod adhuc
erat in herba , n. 1. cum alus ibi, 1. 24. tit. 15. part. 7.
— an detur contra dominum ex delicio pastoris, et quando,
n. 2. et 3. ibidem. — an detur contra dominum domus ex
qua aliquid projectum fuit, et an ipse dominus illud á
familiari projicienti recuperabit, et quid si in domo plures
inliabitentur simul, n. 12. et lo. dict. 1. 25. per text.
ibi, tit. 13. part. 7. — Actio qualiter detur contra scin-
dentes arbores fructíferas, et de poena istorum, n. 1. 28.
ibi per illum text. — et exceptio , an eodem modo , et
aequaliter procedant, n. 3. 1. 7. tit. 23. part. 7.
Actor sine actione aliquando experitur, n. 3. 1. 22.
tit. 2. part. 3. — si non probavit, et ideo fuit condem-
natus, an rei dominium amiserit, n. 2. 1. 28. tit. 2.
part. 3. — coram quo judice debeat suam proponere
actionem , n. 2. 1. 52. tit. 2. part. 3. — debet eligere si
reus habeat plures foros, n. 17. per text. ibi in dict. 1.32.
— Quoties déficit in probationibus , debet in sumptibus
litis condemnari, quia justam non prajsumitur habuisse
litigandi causam , 1. 39. ibi. — Et quid si testes fuerunt
reprobati , non ratione delicti , sed suarum. personarum.
— Et quid si unum tantum habeat testem , an excusetur,
ibidem. — Actor semper prsesmnitur ignorare , an reu3
verum, vel mendaciuui responderit, n- 4. 1. 2. tit. 3.
part. 3. — missus in possessionem ob rei contumaciam ex
primo decreto , an possideat ante annum in reali. — Et an
possit locare praedium, et fructus venderé, et ad quem
agricultura et locatio spectet, et si in domo in qua missus^
est habitavit , an teneatur solvere pretium liabitationis^
vel in sorteni computari, n. 4. 1. 2. tit. 8. part. 5. —
Actor missus in possessionem expellit possessorem contu-
macem in reali, in personali antera non, ibi. — missus
in possessionem, si dejicitur de possessione, qualiter de-
jiciens puniatur, n. 1. et 2. 1. 5. tit. 8. part. 3. — quo
jure possit petere se mitti in contumacis possessionem ,
n. 11. 1. 6. ibi. — fructus facit suos, si missus intra an-
num possessionem non recuperet , poterit tantum con-
tumax etiam termino elapso agere super proprietate , et
intra quod tempus talem quaestionem moveré debeat,
n. 8. 1. 6. tit. 8. part. 3. — missus in possessionem an
possit petere judici ut pronuntietur diffinitiva, et decln-
retur rern esse suam, n. 8. 1. 6. tit. 8. part. 3. — missus
in possessionem poterit petere judici ut praeclpiat venderé
res in quas missio facta fuit, si solutionem magis , quam
incumbere possessionem velit , ibi num. H. — Etan isto
casu reus prius citandus est in propriam personara , et an
sufficiat citatio ad domum, n. 13. 1. 6. tit. 8. part. 5. —
— Actor si occultavit exceptionem rei, an venditio facta
illarura rerum in quibus raissusfuerat , retractetur, n. 14.
1. 6. tit. 8. part. 3. — in diversis libellis, an possit tun-
dura, postea viara petere, et quid si in eodera libello,
n. 5. 1. 7. tit. 10. part. 3. — an possit reo petere ut juret,
etiam quando actor nlhil probavit , et an reus teneatur
jurare, n. 4. 1. 8. tit. 11. part. 3. — non probans, reus
absolvitur , et in dubio videtur quis absohitus, quia actor
non probavit, n. 3. in principio, 1. 1 . tit. 1 '< . parí. 5. —
probans serael possedisse , si agatur uti possidetis, an illud
sibi sufficiat, n. 4. I. 10. tit. 14. part. o. — An contra
cum dcbeant recipi testes , et scateutia ferri debeat al.
&
INDEX MATERIARÜSf.
instantiam reí , si Ipse contumax sit lite adhuc non con-
lestata, u. 2. 1. 9. tit. 22. part. 3. — Actoris contumacia
major estquám rei, n. 2. dict. 1. 9. tit. 22. parí. 3. —
— Actor litem non prosequens citari debet, n. 3. 1. 9.
tit. 2. part. 3. — si iu aliquo casa curisefecit citare reum,
et postea non comparuit , an ipse citandus sit, dict. n. 3.
— et instantia ista contra actorem perempta, quce pro-
bationes per eam pereant, qiise vero non, ibidem in n. 4»
— Actor contumax, etsi pro eo lata sit sententia, debet
solvere eo condemnato expensas quas fecit ibi , et quales ,
n. 6. dict. 1. 9. — habet tria remedia contra reum absen-
tem, et contumacem lite contestata, n. 1. L 10. tit. 22.
part. 3. — si elegerit viam probalionis, si reus sit con-
tumax , possunt testes recipi et procedí ad diffinitivam lite
non contestata, n. 2. 1. 10. tit. 22. part. 3. — eligere
poterit utruní rem , vel aestimationempetat, si res perdita
appareat, et sestimatio soluta fuit, n. 4. 1. 19. tit. 22.
part. 3. — Et an eligere debeat ante litem contestatam,
vel post , ibidem. — Et quid si ante quam aestimationem
solvat res inveniatur , an ad solutionem sestimationis te-
neatur et tune , n. 5. dict. 1. 19. tit. 22. part. 3. — Actor
8i se yelit restituere contra sententiam a qua non fuit
appellatum ex juxta causa , vel impedimento , an possit
sicuti potest reus, n. 9. dict. 1. 19. — qui judicera corrum-
pere voluit, amittit actionem suam, et an ipso jure, vel
per sententiam, n. 1. 3. et 7. L 26.. tit. 22. part. 3.
— Et ideo sic puniuntur quia sunt perjuri , dict. n. 7. — '
Actor pro quo lata fuit sententia , si sentiat se in aliquo.
praegravari, an appellare debeat, et quando si victus ab
ea jam appellavit , n. 1. 1. 9. tit. 23., part. 3. — Et quid
si contumax sit in veniendo ad audiendam sententiam,
an postea appellare possit, ibidem in n. 2. — Et de qua
contumacia istud intelligi possit , et quid si de facto ad-
mitía tur ad appellandum , dict. num. 1 . — Et quid si iste
talis esset rusticus , minor, vel mulier, dict. num. 2. in flne.
.— Et quid si venit judice adhuc sedente pro tribunali ,
vel habuit justam causam, ibidem in n. 4. — Actor qui
obtinuit ex falsis probationibus , si de hoc fuerit conscius ,
et lata sit pro eo sententia , an rescindí debeat etiamsi
transacti fuerint viginti anni, n. 3. 1. 2. tit. 26. part. 3.
— Actoris an sit eleclio quando alternative sibi plura dan-
tur remedia , n. 4. 1. 29. tit. 11 . part. 4. — Actor consti-
tutus á tutore ad res pupilli petendas in judici i , an valeat
et teneat talis constitutio facta sine causa, n. 2. 1. 96.
tit. 18. part. 3. -^ an constituí possit a tutore ad uuum
aclum tantum , et an ad ea quae sunt voluntarise jurisdic-
tionis, ibi n. 3. -^ Et an talis actor constituatur sub periculo
tutoris, si quid malefeeerit, ibidem in n. 4. — Actor sí
nihil reo petierit, an reus possit contra illum querelam
non numeratse pecunias poneré , n. 3., 1, 9. tit. 1 . part. 5.
— post biennium petens debitum confessatum per scriptu-
ram non repellitur exceptione non numeratse pecuniae ,
ibidem. — Etiam si reus velit probare non fuisse sibi
numeratam, et quid de jure Canónico , ibidem in n. 6.
— Actor quam actionem inteníari possit contra inven-
torem rei commodatae sibi , quando ipse pro ea domino
rei pretium solvit , n. i. 1. 8. tit. 2. part. 5. — Et an
et quando rei vendicationem possit intentare, ibid. —
Actor an cum emptore rei suae , vel cum venditore litigare
tcneatur, et qualiter se babero debeat, n. 3. 1. 33. tit. 3.
part o. — Actore invito vcntütor poleot assumere in se
^tem super défensioaem rei suae allcri vcnditae , ibidem.
— Et quid si actor dicat personam emptorls esse legalto-»,
rem, et interesse sua secum litigare, potius quam cum
venditore , ibidem. — Actor si plene probet culpam , tune
non est locus delationi juramenti ratione conjecturarum,,
quas reus pro se adducit, n. 13. 1. 15. tit. 8. part. 5. —
si sil negligens in conveniendo fidejussorem, ut reum,_
quem in judicio slstere promisit sine adjectione terminí
illud sislat, n. S. et 6. 1. 19. tit. 12. part. 5. — Et an
elapso triennio fidejussor a fidejussione liberetur , et
q^uando , et in quibus, dict. n. S. et 6. — Et an actoris
dolus, vel calumnia ipsius litigantis vitiet transactionem
ipso jure, n. 8. 1. 33. tit. 14. part. 5. — Actor qui ante
quam finiret litem decessit , an et quando actionem suam
ad haeredes transmittat , si ratione criminis proposita sit ,
et ad vindictam, gloss. 1.23. per illum text. tit. 1. part. 7..
cum petit sibi damnum resarciri , et ejus aestimationem y
quid probare teneatur, et an sufficiat ipsius juramentum;
super aestimatione , n. 4. 1. 18. tit. lo. part. 7. — Et qua-
liter xiubia secundum intentionem actoris, vel rei decla-
rari debeant, n.. 4. 1. 3.. tit. 33.. part. 7.
AcTUS qui sufficiant ad inducendam consuetudinem ,
n. 2. 1. 1. per text. ibi, tit. 2. part. 1. — iniquus noa
inducet consuetudinem, n. 1. 1. 3. tit. 2. part. 1. —
multiplicatus secundum multiplicationem agentium si per-
fecté ab uno quoque agatur, n. 1 ., 1, 7. tit. 4. part. 1 . —
voluntarius debet cum consilio omnium perílci, n. 4. 1. 10.
tit. 14. part. 1. — ncstri voluntarii non extenduntur ultra
quam proferuntur, n. 2. 1. 7. tit. 19. part. S. — non ne-
cessarius concernens tamen causam pietatis , velsimile,
licétunus contradicat, non impedit quicquam, n.4.1. 10..
tit. 14. part. 1. — factus contra juramentum valet, licet
taliter facientes sint perjuri, n. 3. 1. 3. tit. 16. part. 1-
— alias reprobatus permitlitur aliquando ratione publicas-
utilitatis, n.3. 1.4. tit. 6. part. 3.— factus me presente,
tácente et consentiente , inducit consensum , et tacitum
mandalum, n. 2. 1. 2. tit. 13. part. 3. — vitiatur eo ipso.
quod fit contra legem probibitivam , et quare, n. 7. in
principio, 1. 28. tit. 11. part. 5. ubi, et ponit plures
limitationes ad istam regulam, et quid si lex prohibeat
ficri , et addat poenam facienti, an tune actus factus contra
legem teneat , et tantum agatur ad poenam , dict. n. 7. —
si íiat contra formam á lege datam, an valeat, ibidem in
dict. n. 7. — Et quid si íiat contra legem vivara , id est,
contra Principis mandatum , ibidem. — Actus invalidus
ex defectu solemnitatis positivae potest per Principem
validari, secus si defectussit juris naturalis, n. 1. 1. 15..
tit. 18. part. 3. — viventium bene possunt esse in suspenso
et pendenti , non tamen ídem est dicendum in actibus
morientium, quod ad altam quastionem inducit, n. 6. 1. 10.
tit. 31. part. 3. — solus couductionis etiam in scienti rem
quam conduxit esse suam , an operetur dominii transla-
tionem in locatorem sine alio tit. n. 2. 1. 9. tit. 30. part. 3.
— Etan ex exercitio actus quod de facili non solet concedí,^
et gratiose , presente et sciente eo ad quem pertinet , ac-
quiratur quasi possessio in exercente , et an videatur uti
juresuo, n. 3. 1. 13. tit. 31. part. 3.— Actus geminatus»
et de ipsius virtule, n. 7. 1. 3. per text. ibi, tit. 12..
part. 3. — sipcccat in forma , an ex eo nascatur naturalis
obligatio, n. 4. 1. 5. tit. 12. part. 3. — non vitiatur licet
fíat clam, nisi quando extali clandestlnitate aliqua fraudis
praesumptio resultat, n. 1. in prooemio, tit. 3. part. 4,
— qualiscumque sit, an viticturcx appositíone conditionis-.
SEPTEM PA-RTITARUM.
fmpossibilis de facto, n. 4. ]. 6. tit. 4. part. 4. — le^itimi
non recipiunt diem , neque conditionem , n. 3. I. 13.
tit. 6. part. 6. — Yoluntariaj jurisdictionis potest extra
territorium exerceri , n. 6. 1. 4. til. 13. part. 4. — ad hoc
utvaleat debet prius removeri impedimentum ; quod ad
quaestionem adducit, n. 6. 1. 6. tit. io. part. 4. — unus,
vel binus an introducat consuetudiiiem , n. 4. post prin-
cipium, 1. 3. tit. 26. part. 4. — propter turpitudinem
agentis reprobatus nulla constitutione permitti potest, et
aequiparatur actui prohibitivo de jure Divino, n. 3. verbo
praeterea, et verbo item actus, 1. 52. tit. 9. part. 6. —
activorum sunt in patienti bene disposito,n. 3. coi. 7.
post principium, 1. 32. tit. 9. part. 6. — qui potest geri
ex dupiici potestate susteutabitur ex ea quae melius valere
potest, n. 4. quaest. 2. in medio, 1. 6. tit. H. part. 6.
— qui est confirmatus , tune per cessationes causae non
debet ejus effeclus retractan , n. 4. supra dict. quaest. 6.
AccüSATOR in causa criminali, si inde morssequatur,
est irregularis, nisi antea fuerit protéstalas quod non
iutendit, etc. n. 1. 1. 17. tit. 6. part. 1. — calumniator
punitur similitudine supplicii, n. 6. 1. 12. tit. 17, part.
3, et n. 2. 1. 53. tit. 18. part. 3. — secundus super eo-
dem crimine , de quo quis est per sententiam liberatus ,
an purgetur, si juret se nescisse illum fore accusatum
prius, n. 27. 1. 20. tit. 22. part. 5. — qui assidue intrat
domiim judiéis, ut captet cum eo familiaiitatem, an pu-
niatur, n. 1. 1. 26. tit. 22. part. 3. — qui judicem cor-
rumpcndo aliquid ei dedit , amittit aetionem suam quam
habebat contra accusatum , et an per sententiam , vel ipso
jure eam amittat, n. 3. 1. 26. tit. 22. part. 3. — Matri-
monii repellitur propter qusestum, et qualiter hoc pro-
befur, n. 3. per text. ibi, 1. 4. tit. 9. part. 4. — an
teneatur se subseribere ad pcenam talionis, et an accusa-
tor lieet expressé se non subscribat , tacité tamen videatur
se subseribere, et an ista subseriptio sit in usu, n. 2. et
5. I. id. tit. 9. part. 4. — Aecusatores si sint plures
aücujus matrimonii, ad illud unus ex eis tantum eligí
debet alus exclusis, n. 3. per text. ibi, 1. 14. ibi. —
Accusator an possit esse testis in illa causa in qua fuit
electus ad aceusandum, et quid in causa matrimoniali,
dict. n. 3. dict. 1. 14. — si deferat tantum, neque suam
aceusationem probat, an ex hocpraemium mercalur, n.
4. 1. 5. tit. 22. part. 4. — non requiritur in notoriis, et
sine eo judex procederé potest, n. 7. in prologo 7. pait.
— El an sine accusalore quis puniri possit, et quando ,
n. 2. 1. 1. til. 1. part. 7. — Accusator an neccssario iu
ómnibus criminibus se inscribere teneatur, n. 3. 1. 1. et
gloss. 2. tit. 1. part. 7. — quis esse non possit, per gloss.
1.2. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — an ad terlianí aceusa-
tionem admiltalur, si alias duas fecit, et quando, n. 10.
dict. 1. 2. — idoneus an sit ille, qui de crimine accusalus
íuil pendente sua aecusalione, n. o. 4. etS. 1. 4. til. 1.
part. 7. per text. ibi. — Et an tune cüm reaceusarc non
possit, implorare possit judiéis offieium, ut crimen
puniatur, dict. n. 3. ad fin. — Et qui si persequitur suam,
vel suorum injuriam , et an tune propter hoe supersedca-
tur in prima aecusalione , n. 6. dict. 1. 4. per text. ibi.—
Aceu?ator an esse possit accusalus, et jam damnalus de
aliquo crimine, et qucm acensare non possit, n. 8. dicl.
I. 4. — Et an aceusationem jam cceplam prosequi possit
per se, vel procuratorcni , n. i), dicl. 1. 4. Et an lunc su-
pcrscdcbiíur in cxcculiune pcrux, ibi.— Accusator si non
probet delictum , nn cxcusetur ratione ofGcii , et quando,
ct quid iu denuntiatore, n. o. 1. 6. et n. 4. 1. 3. ibid. —
Etan plures possint unum de uno et eodem delicio acen-
sare , et quando ; et alia in isla materia v. n. 2. cum se-
quentibus tit. 1. parí. 7. — Et quae sint causae quando
unus accusator potius quám alius admitlatur ad aceusan-
dum, quando plures coneurrunt, ibi n. 3. — Et an electo
uno ex aecusatoribus , caeteri qui repulsi fuerunt , possint
esse testes in illa causa , dict. n. 3. — Accusator an ab
aceusato, vel ab alio possit de alio crimine aeeusari, ibi,
n. 4. et n. 5. 1. 4. ibi. — qualiter suam aceusationem
proponere debeat, et an juret, et se nominare teneatur^
et quaj ibidem narrare debet, gloss. 1. 14. tit. 1. part. 7.
— non est in usu quod se subscribat ad poenam talionis ,
et an teneatur daré fidejussorem de prosequenda aeeusa-
tione, n. 8. dict. leg. 14. — coram quo judice crimina-
liter acensare possit aliquem , et quando, gloss. 1. lo. ibi.
—si non compareat postquam reus citatus venit, qualiter
ejus contumacia debet increpari, et in quo puniatur, et
quando, et quid judex faceré debeat, et alia plura in hoc
gloss. 1. 17. per illum text. tit. 1. part. 7. — etiamsi non
compareat in termino praefixo acénsalo, debet tamen
cilari, n. 4. 1. 17. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — Et
qualiter tune accusator cilari debeat , ibi n. 5.— Et qua-
liter incidat in poenam Turpilliani , si postea non compa-
reat, ibi n. 3. et n. 9. per illum text. — Accusator an,
et quando possit per abolilionem ab aecusalione desistere,
et an recepta pecunia, eteumeausae cognitione, gloss. k
19. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — Et inlra quantum
fempus istud faceré, et quando non, n. 4. ibi, cum 4.
sequentibus. — Et quid si accusator velit desistere ante
litem contesta tam vel post publieationem, n. 4. ibi in lin.,
— Et quid si testes fuerint jam torü, an ad abolilionem
deveniri possit eliam eis consentientibus , ibi n. 3. —
Accusator de falsa moneta lieet non probet, non panitur,
et quare, et quanjio sic, n. 1. 1. 20. ibi per illum texL
— si sit haeres teslatoris et non probet accusatum testalo-
rem oceidisse, an propter hoc incidat in poenam , n. 2.
1. 21. ibi.— si cum accusatore transegerit super crimine,
an transactio teneat ; et plura in hoc gloss. 1. 22. ibi per
illum text.— si í icedat , an instantia pereat, vel an ejus
haeredes aceusationem prosequere teneantur, gloss. 1. 23.
tit. 1. part. 7. — alicujus de aliquo crimine si lile con-
téstala deecdat, an et quando, et in quibus delictis.
instanlia ad haeredes ipsius vel aecusati transeal, et in-
quibus acllonibus, et pro qua parte; et quid si poena
venicbat applieanda fisco, n. 1. cum alus ibi, 1. 23. per
illum text. til. 1 . part. 7. — Et quid si lis fuit coepla per
solaní citationem, vel si reus fuit contumax, non habens
causam non vcniendi, n. 2. ibi. — Et quid si lite con-
téstala pacto eonlrahenlium fuit á lile recessuní , an lunc
actio pocnalis sit ad heredes transitoria , n. 2. — Et quid ■
si fidvjussor deecdat, an ejus haeredes teneantur, n. 4.
dict. 1. 25 ; ct qualiter haeredes teneantur tune, ibidem
in n. 7. — Accusasor si non probet delictum, an et
quando incidat in poenam talionis , et quando non , n. 10,
cum sequentibus 1. 26. per text. ibi, tit. 1. parí. 7. — ct
denunllans in quo dilTerant Ínter sCj n. 2. 1. 27. lit 1.
part. 7. — Et an praemium, quod datur accusatori ex
forma slatuli, illud denuatianti debeatur, dict. n. 2. —
Accusator quae falsam accusalionem proposuit, an punia
tnr de f;.Iso , n. 1 . 1. 7. íit. 9. i^arl. 7. — an debeat essa
INDEX MATEiUARüM.
¡ifreseüs quaudo reus íorqueíur, n. 6. 1. 3. tU. 30.
I)art. 7.
AccüSARE non tenetur ille qui scit aliquem commisisse
deliclum aliquod, si illud probare non possit, et quid in'
crimine laesEe majestatis 5 n. 2. 1. 53. tit. 6. part. 1. —
an, et quando quis compellatur per judicem, et quid in
filio nolente patris occisores accusare, n. d. 1. 46. tit. 2.
part. 3. — an possit afllnis de injuria affinis, n. S. 1. 3.
tit. 6. part. 4. — non potest matrinionium propter adul-
terium alius praterquam ipsi conjuges, gloss. per text. ibi,
in 1. 2. tit. 9. part. 4. — Et an in tali accusatione, licét
civiliter sit mota , debet observar! forma , 1. libellorum ,
D. de accusationibus , v. ibidem in n. 3. — Accusare
debet uxoris adulterium maritus , alias peccat mortaliter,
et quando dicetur quis patronus turpitudinis, n. 5. 6. et7.
1. 2. tit. 9. part. 4. — potest uxor maritum de adulterio
quoad thori separationem tantum, n. 12. 1. 2. tit. 9.
part. 4. — matrimonium non potest existens in peccato
mortali, vel qui ob hoc aliquid recepit , n. 2. et 3. 1. 4.
tit. 9. part. 4. — Et qualiter istud probetur, ibidem,
quod procedet judice ex officio illam repeliente , ibi n. 5.
^— Accusare an possit matrimonium ille , qui cúm prse-
sensesset, intra terminum noluit impedimentum, quod
ipse sciebat, denuntiare, n. 1. 2. et 3. 1. 5. tit. 9. part.
4. — potest matrimonium aliquis etiam post terminum,
si adhuc non fuit contractam , ibi, n. 4. — Et quid si
eponsus multa expendit in praeparamentis , n. 4. dict. 1.
5. — Et an post contractum matrimonium admittatur
saltim per viam denuntiatíonis , ibi n. 5. — Et an sufflciat
ipsius juramentuní, si non adsit probabilis causa igno-
rantiae, ibi in n. 7, — Et an et quaiido infirmitas, quae
tune erat , illud escuset , et postea ad denuntiandum lia-
bilem faciat, ibidem n. 8. — Accusare an possit matrimo-
nium ille , qui jurat se antea non cognovisse impedi-
mentum quod inbajret, ibidem in n. H. — an possit
maritus uxoris adulterium, si ipse etiam adulterium
commisit, n. 2. 1. 6. ibi. — Et quid si objiciat marito
crimen Icnocinii , sive in judicio ecclesiastico , sive saecu-
lari, n. 4. dict. 1. 6. -^Acensare an possit maritus uxorem
suam de adulterio , si per vim ad illud fuit coacta , sive
coacta, sive sine dolo ipsiui fuit seducta, et de qua vi
istud sit intelligendura ; et quid si maritus monuit, ut
fugeret, ne vi hostium opprimeretur, et illa noluit fugere,
n. 1.1.7. tit, 9. part. 4. — uxorem de adulterio an possit
maritus, si ipsa de morte ipsius nuntium recepit, qua de
causa secundo contraxit, n. 2. 1. 8. ibid. — an possit
maritus haerelicus uxorem suam de adulterio, cúm ipse
etiam spiritualiter fuerit fornicatus, ibidem n. 5. — Et
quid si maritus ad fidem fuerit reversus , an et tune sit
locus compensationi , ibidem in n. 6.— Accusare sub qua
forma debeat uxor maritum frigidum , vel ipse illam , si
cura ea coire non possit, n. 2. per text. ibi 1. 10. tit. 9.
part. 4. — volens maritus uxorem suam de adulterio, an
ad pcenam talionis subscribere debeat, n. 2. et 3. per
text. ibi, 1. 13. tit. 9. part. 4. — Et an idem sit dicen-
dum , si aliquis tutorem de suspecto velit accusare , et an
tutor de suspecto condemnalus se subscribere debeat,
dict. n. 2. — Accusare potest mulier virum suum de adul-
terio in foro Ecclesiae, non in foro saeculari, n. 4. et S.
per illum text. 1. 15. tit. 9. part. 4. — non possunt
plures simul matrimonium, sed uuus ex eis ad illud
íaeicndum cligi debet, n. 5. per text. ibi, 1. 14. ibidem.
— an possint matrimonium consanguinci , sive ad hof
testes, et quando suspecti dicentur, n. 1. 1. 13. tit. 9.
part. 4. — proprié dicitur, quando agitur ad vindictam,
n. 2. 1. 7. tit. 9. part. 4. — Etan adunius accusationem
matrimonium dirimatur, saltim sponsalia de futuro jú-
rala, n. 1. et 5. 1. 18. tit. 9. part. 4. — Accusare quis
possit tutorem de suspecto , gloss. 1. 2, per text. ibi , tif.
18. part. 6. — Et qualiter, ibi n. 6. — Et an possit quis
illum accusare per procuratorem, et sine expressione
causse, et an antequam gerat, dict. n. 6. dict. 1.2. —
Et coram quo judice talis accusatio suspecti tutoris pro-
poni debeat, ibi n. 7. — Accusare qui non possint , et
quare, gloss. 1. 2. per illum text. ibi , tit. 1. part. 7. —
an et quando possit tertio ille , qui jam dúos accusaverat,
n. 10. dict. 1. 2. tit. 1. part. 7. — an possit ille , qui de
crimine accusatus fuit, ñeque adhuc causa finita fuit, et
qualiter hoc intelligatur, v. n. 1. 2. et 3. I. 4. tit. 1.
part. 7. et ibi n. 4, 5, et 6. cum alus ibidem. — Et an
tune cüm reaccusare non possit, implorare possit judiéis
officium, ut crimen puniatur, dict. n. 5. ad fin. — Et
quid si prosequitur suam, vel suorum injurtam, eí an
tune supersedeatur in prima accusatione, n. 4. ibi per
illum text. — Et quid si accusatus sit jam de crimine
damnatus , an suum accusatorem , vel extraneum accu-
sare, Yel reaccusare possit, ibidem in n. 8. per illum
text. — Accusare non potest quis aliquem per procura-
torem, n. 1. 1. 6. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — Et an
per se , vel procuratorem coeptam accusationem perficere
possit, et an tali casu supersedebitur in executione poenEe,
ü. 9. 1. 4. tit. 1. part. 7. — Et an ille qui accusare non
potest, ad denuntiationem admitattur, n. 2. 1. S. tit. 1.
part. 7. — Accusare quis possit per procuratorem, et
quando, et quid intutore, velcuratore, n. 2. 1. 6. per
text. ibi , tit. 1. part. 7. — an possit quis jam mortuum,
et quando sic, gloss. II. 7. et 8. per text. ibi, tit. 1. part.
7. — an possit quis minorem de dolido luxurioe, vel de
alus, et qualiter tune punietur, n. 2. 1. 9. tit. 1. part. 7.
per text. ibi. — an possit aliquis servum alicujus, si dicat
commisisse delictum, gloss. 1. 10. ibi per illum text. —
an possit aliquis illum, qui jam fuerat absolutus a cri-
mine quo aceusatur, et quando sic, gloss. 1. 12. tit. 1.
part. 7. — volens aliquem, coram quo judice illud faceré
debeat, et quando, et qualiter, gloss. 1. 13. per text. ibi,
tit. 1. part. 7. — raptorem de raptu quis possit , gloss. 1.
2. per text. ibi, tit. 13. part. 7. — quis possit uxorem
alicujus de adulterio , et an judex inquirendo , vel ^liter
admittatur, n. 3. 1. 2. tit. 17. part. 7. — uxorem de
adulterio intra quantum tenipus possit maritus, dict. n.
5. etn. 4. 1. 3. ibi, et n. 1. 1. 4. ibidem. — Et iníru
quantum tempus accusationem probare teneatur, et an ex
aliqua causa excusetur, áict. n. 4. dict. 1.3. tit. 17. part.
7. — Accusare uxorem de adulterio, an possint haeredes
mariti defuncti, n. 8. 1. 3. per text. ibi, tit. 17. part. 7,
— Accusari de adulterio, an possit ille, qui ignorauter
cum uupta dormivit, n. 1. 1. 5. ibi per illum text. —
Accusare potest raptores mulierum quilibet de populo, et
quando, n. 1. 1. 2. tit. 20. part. 7.— potest haereticum
quilibet de populo , n. 1 . et 2. 1. 2. per text. ibi , tit, 26,
part. 7.— blasphemantes quilibet potest, et etiam tenetur
ad]ioe,n. 1.1. 2. tit. 28. part. 7.
Accusatio secunda quando admittatur contra primam,
et de qua prius cognosci debet, n, 2. et 5. 1. 4. tit. 10.
SEPTEM PARTITARUM.
9
part. 3. — Et quid si primas suam, vel euoruiu injuriain
proseqiiatur, n. 4. dict. 1. U. iit. 10. part. 3. — Accusa-
tio, et testimoniuin in ciijuinalibus judicantur h pari,
n. 1. 1. 9. tit. i6. parí. 3. — facta de percussione cuín san-
guine, si probavit quis fuisse sine sanguine, an condem-
natio sequi possit, n. i. 1. 16. tit. 22. part. 5. — quam
facit uxor propter viri frigiditatem , qualiter et sub qua
forma fieri debet, n. 2. 1. 10. per text. ibi, tit. 9. part.
4. — adultcrii quando fit, an iu ea esse debeat locus
loci, ubi adulterium fuit commissum , n. 2. 1. 12. tit. 9.
part. 4. — Et an possit fieri per procuratorem , ibidem
in 11. 7, per text. ibi. — Accusatio sola , an sufficiat ad
hoc, ut per eam servus, qui dominum occisorem accu-
sabit, libertatem raereatur, n. 4. 1. 5. tit. 22. part. 4. —
Et quid si illud per indicia probet, per quaj ad lorturam
fuit deventum, et ex tortura confessio delicti orta fuit,
ibidem. — Accusatio suspecti tutoris, per queni et qua-
liter fieri possit, et an per procuratorem, gloss. 1. 2. per
text. ibi , tit. 18. part. 6. — Et an talis accusatio debeat
proponi coram judice causarum criminalium, vel coram
quo, ibi n. 7. — Et sine accusatione poterit judex pro-
cederé in notoriis , n. 7. in prolog. 7. part. — Accusatio
quid sid , et an sit necessaria , et an in quibuslibet accu-
sationibus babeat locum inscriptio ad talionis pcenam ,
gloss. 1. 1. tit. 1. part. 7. — debet per propriam personara
accusantis proponi, non per procuratorem , n. 1. 1. 6.
per text. ibi, tit. 1. part. 7, — an et quando per tutorem,
vel curatorem nomine minoris proponi possit, n. 2 et 3.
1. 6. per text. ibi , tit. 1. part. 7. — fieri non potest in
jam mortuum , et quando sic , gloss. 11. 7. et 8. per text.
ibi, tit. 1. part. 7. et gloss. 1. 23. ibi. — an contra mi-
norem poni possit de delicio luxurise , vel de alus, n. 2.
cum sequentibus, 1. 9. tit. 1. part. 7. per text. ibi. —
an possit proponi contra servum alicujus, qui delictum
commisit, et quando, gloss. 1. 10. ibidem. — an possit
contra aliquem proponi , si de delicto quo accusatur, jam
fuerat absolutus, gloss. 1. 11. ibi. — qualiter fieri debet,
et quando in scriptis , et quaa continere debeat in se , et
quid judex recepta accusatione faceré debeat , et an accu-
sans jurare teneatur, et qualiter, et quando , gloss. 1. 14.
tit. 1. part. 7. — si inepto et contra fonnam juris propo-
sita fuit, judex illam rcjicere debet , n. 0. in principio,
1. 14. tit. 1. part. 7, — Et quando in inquisitione eadem,
quae in accusatione requirantur, n. 6. sup. dict. in prin-
cipio. — Et an eadem solemnitas requiratur de jure canó-
nico , quo de jure civili in accusatione criminaliter pro-
ponenda, ibi, quaest. 3. — Accusatio coram quo judice
debeat proponi, et quando, et qualiter, ut reum arctet
ad respondendum, gloss. 1. 15. per text. ibi, tit. 1. part. 7.
— Et an , et quando accusator possit cum licentia judiéis
per abolitionem ab accusatione desistere, recepta pecunia ,
vel non, vel cum causse cognitione, et intra quantum
lempus, istud faceré possit, gloss. 1. 19. per text. ibi,
tit. 1 . part. 7. — Accusatio an debeat prosequi per bseredcs
accusatoris , et quando , an vero causa finiatur, n. 3. 1. 23.
ibi per illum text. — in quo differat a denunliatione, et
quando videatur aliquis denuntiare, vel accusare, n. 2.
1. 27. tit. 1. part. 7. — suppositi partus, nuUo tempere
excluditur, et marito competit, n. 1. 1. 3. per text. ibi,
tit. 7. part. 7. et n. 2. 1. 3. ibi. — falsi , quo tempere
finiatur, n. 2. 1. 5. per text. ibi, tit. 7. part. 7. — si falso
proponatur, an accusans de falso puniri debet, n. 1. 1. 7.
tit. 9. part. 7. — de adulterio iníra quantum tempus fier»
debet, vel adulteri, seu adulterae, n. 1. 2. 3. et 4. 1. 3.
per text. ibi, tit. 17.part. 7.— criminalistollitur20 annis,
et in quibus criminibus, non, sed durat perpetuo, n. 4.
dict. 1. 4. tit. 17. part. 7. — de adulterio non potest
proponi contra dormientem cum nupta , si illud ignora-
bat, n. 1.1. 3. per text. ibi. tit. 17. part. 7.— incestuosi
intra quantum tempus fieri debet, n. 1. 1. 2. per text.
ibi, tit. 18. part. 7. — raptorum á quibuscumque de
populo fieri potest, et quando , n. 1. 1. 2. per text. ibi
tit. 20. part. 7. — ha;reticorum a quolibet de populo fieri
potest , n. 1 . et 2. 1. 2. per text. ibi , tit. 26. part. 7.
AccusATüS de crimine, si fugerit, qualiter vocandus
sit, et si non venerit, qualiter fiat descriptio in ejus bo-
nis, et quando fieri debeat talis descriptio, et quid si
accusalus nulla babeat bona, n. 6. 1. 7. tit. 8. part. 3.
— Et antequam adnotatio bonorum fiat, debet trina
citatione vocari , n. 8. dict. 1. 7. tit. 8. part. 3. — Accu-
satus de levi crimine , ita quod si prsesens sit , non per-
deret bona, an tune fieri debeat adnotatio bonorum, n.
14, 1. 7. tit. 8. part. 3. — de crimine, an et quando
possit suum accusatorem reaccusare de crimine majori,
etquae causa priusfinietur n. 2. 1. 4. tit. 10. part. 3. —
Et quid si primo accusans prosequatur suam , vel suorum
injuriam, n. 4. 1. 4. tit. 10. part. 3. — Accusatus de
crimine , an ad testificandum admitfalur, et quid si se
emendaverit, vel purgaverit, et cui incumbit emenda-
tionis probatio , n. 2. 1. 8. tit. 16. part. o. — de crimine
falso, si est captusin carcerem, contra aliquem non tes-
tiCcat, n. 3. 1. 10. tit. 16. part. 3. — Habet á lege 30
dies ad componendam rem familiarem, n. 4. per text.
ibi , I. 10. tit. S. part. 4. — De ha;res¡ , vel de alio quo-
cumque crimine, ante sententiam donare potest, et
íenebit donatio, n. 6. 1. 2. per text. ibi, tit. 4. part. 5.
— Et qualiter istud sit intelligendum , ibidem in n. 7. —
Accusatus de crimine, an possit recipere solutionem, et
quando non, n. 12. 1. 3. per text. ibi, tit. 14. part. 5.
— an possit pendente sua accusatione, alium accusare, et
qualiter hoc intelligitur, n. 5. 1. 15. et n. 1. 2. 3. 4. et
S. 1. 4. tit. 1. part. 7. — Et an tune cum reaccusare non '
potest, possit judiéis ol'ficium implorare, ut in crimen
puniatur, v. dict. n. circa fin. — Et quid si prosequilur
suam, vel suorum injuriam, et an tune propter hoc su-
persedeatur in prima accusatione, ibi n. 4. per illum
text. — Et an accusatus possit suum accusatorem recu-
sare, vel alium, quando jam fuit per sententiam con-
demnatus, n. 8. dict. 1. 4. tit. i. part. 7. — Etan possit
accusationem jam inchoatam prosequi per se, vel per
procuratorem, ibidem in n. 9. — Etan interim superse-
c'jbitur in executione pcehae, v. ibidem. — Et an expensas
per accusatum factce sibi per denuntiatorem solvi debeant,
et quando , n. 4. et o. I. 3. tit. 1. part. 7. — Accusatus
de crimine, si absolutus vel condemnatus fuit, an itcrum
accusari possit, et quando, et ex quibus causis, n. 1. cum
seqtientibus, 1. 12. ibi per illum text. — Accusalus, et
q'iid si non fuit sufficienter punitus, dict. n. 1. in fin. —
Et quid , si talis accusatus fuit per juramentum suum ab-
solutus, et se purgavit, ibi n. 2. — Et quid si non fuit
absolutus per viam sententiae , sed per viam dispensatio-
nis, inquisitionis, vel denuntiationis, vel per modum
exceptionis, et an tune accusati citatio requiratur, dict.
n. 2. et3. ibi per illum text.— Et quid si aliqua qualitaft
^ ^ ÍNDEX MATERIARUM
dclicti omissa sit in prima accusatione, ibidem in n. 4. —
Accusatiis de delicto á plunbus , an et quando responderé
teneatur ómnibus, vel non , n. 2. 1. d3. per text. ibi,
tit. 1. part. 7. — Et an sit necesse, quod accusatus
opponat de exceptione plural italis accusatorum. — Et
quid si non opponat , an valeat processus , ibidem. — Et
an judex possit non recipere istam accusatorum pluralita-
tem, el quid si recepit, ibidem. — Et quid si plures
accusatores accusent coram diversis judicibus , an accusa-
tus judicem eligere possit, ibid. — Et quae sint causae,
quare unus accusator potius , quam alius debeat admitti
ad accusandum , quando plures concurrunt, n. o. dict.
1. 43. tit. 1. part. 7. — Et an electo uno ex accusaloribus,
caeteri , qui repulsi fuerunt, possint esse testes, dict. n.
3. — Accusatus de uno crimine , quando ex duplici causa
puniri possit propter unum delictum tantum, ibi n. ti. —
de uno crimine, an illa accusatione pendente, de alus
criminibus accusari possit, ibidem. — Et an respondebit
secundse accusationi , prius quam prima terminelur, vel
qualiter, ibi, n.^ 6. per illum text.. — Et quando aliquis
de delicto accusatur, qu3&in tali accusatione requirantur,
Bt valeat, gloss. 1. i4. tit. 1. part. 7. — Accusatus an
petere possit, ut declaretur dies commissi criminis, vel
hora , V. n. 5. dict. 1. i 4. — in causa criminali , etiam in
gradu appellationis opponere potest de ineptitudine
Iibelli,n. 6. in principio, dict. 1. i4. — Et an defectus
libelli purgetur ex probationibus postea faclis, vel an reus
absolvendus sit, dict. n. 6. qusest. 2. — Et coram quo
judice quis criminaliter accusari debeat, et possit, gloss.
1. 15. per text. ibi , tit. 1. part. 7. — Accusatus corara
non suo judice, si cüm baberet secum exceptionem dila-
toriam , si illam non opposuit, an propter boc videatur
istius judiéis jurisdictionem prorogare, v. ibidem n. 3. —
debefc exceptiones suas dilatorias ante litem contestatam
opponere , n. 1 . 1. i6. tit. i . part. 7. — qualitcr accusa-
tioni responderé debeat , n. 2. dict. 1. 16. per text. ibi.—
de crimine tenetur litem contestare, alias puniri non
poterit, n. 2. 1. 16. tit. 1. part. 7. — Et quid si nollet
litem contestare, an compellatur salvis suis exceptionibus,
Uíidem. — Accusatus qualiter sub fidejussoribus relaxari
debet, vel qualiter, et quando, n. 4. et 3. dict. 1. i6. —
sí compareat, et accusator non , qualiter ejus contumacia
increpari possit , et quando , et in quo veniat absolvendus ,
et qualiter judex in boc debeat procederé, et alia, per
gloss. 1. 17. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — anlequam
absolvatur, eo qubd accusator non comparet , prius tamen
accusator citari debet, et qualiter, n. 4. dict. 1. 17. per
illum text. et n. 5. ibi. — ab instantia judiéis absolví
debet, accusatore non compárente, ibi n. 7. per illum
text. — si fugiat, non solara debet réraitti ad judicem
loci delicti , sed etiara ad judicem domicilii , vel proro-
gatse jurisdictionis, n. 1. 1. 18. ibi per illum text. — si
fugiat sine licentia , qualiter capi, et adduci possit, et
quando, gloss. 1. 18. ibi per illum text. — de crimine,
an et quando per judicem capi possit, absque eo quod
citetur, n. 2. dict. 1.18. — de crimine , si cuní suo accu-
satore transigat, an Iransactio teneat, et illum á pcena
líberet, et quando, et qualiter, et an crimen faterí
videatur, et puniri possit, et quando, et quid si timeat
accusari, gloss. 1. 22. tit. 1. part. 7. — Et ín quibus
criminibus talis transactio locum babeat , et quando , ibi
^. 5. 4. et 5. cura aliis ibi. — Et an transactio super
vülneribus facta extendatur ad mortem, si postea subse-
quatur, dict. n. 5. dict. 1. 22.— Etanin tali transacUoi.e
omnium haeredum consensus requiratur, si plures sint,
ibidem in n. 6. — Et an talis transactio prosit accusato ,
quominus ab alio accusari non possit super illo crimine ,
et quando , n. 11. quaest. 2. — Et an idem sit dicendum
in pacto gratuito , quod in transactione , ibi n. 5. et 7. n.
11. in 2. limitat. — Et quid si de crimine adulterii , vel
rapto , aliquis accusatus fuerit, ibi n. 12. et 13. per illmn
text. — Accusatus si decedat, an pereat instantia,. et
quando non , gloss. 1. 7. et 1. 23. per text. ibi, tit. 1.
part. 7. — de crimine si se occidat, an causa morte ejus
íiniatur, vel non , et cui bona ipsius applicentur, gloss.
1. 24. ibi. — Et quando dicatur accusatum se occidisse
metu criminis, et quae requirantur, ut et tune bona
applicentur fisco , ibi n. 2. 3. 4. 5. et 6. — Et an hodie
bona in isto casu fisco applicentur, stante authentica bona
damnatorum , v. ibid. in n. 7. — Accusatus de crimine,
sí lite contéstala decedat, an et quando, et ín quibus
delictis instantia ad haeredes ipsius, vel accusatoris tran-
seat , et in quibus actionibus , et pro qua parte , et qua-
liter, n. 23. tit. 1. part. 7. — Et an boc íntelligalur in
criminibus privatis, quando agitur civiliter ad vindictam,,
et poena venit applicanda partí , vel si de talibus crimi-
nibus agatur criminaliter ad poenara applicandam fisco,,
n. 1. dict. I. 25. — Et quid si lis fuit coepta per solam
citationem , vel si fuit reus contumax , non babens causam
non veniendi , n. 2. dict. 1. 23. tit. 1. part. 7. — Et quid
si lite contéstala pacto contrahentium fuit aliler recessum,,
an tune actio poen^lis sit transitoria ad baeredes, dict. n,
2. ín fin. Et quid si fidejussor decedat, an ejus haeredes.
teneanlur, ibidem n. 4. — Et qualiter, et pro qua parte
haeredes teneantur tune, ibi b. 7. — Accusatus, si bonse
vifaeetfama sit, per hoc indicia exislentia contra eum
minuunlur» n. 5. 1. 26. ibi. — de crimine , an si sit malaet:
famae, an per hoc possit ad torturara poní, et quid si ad
hoc alia indicia copulentur, n. 6. U 26. tit. 1 . part. 7. —
de crimine sine veris et juslis probationibus, á judice
puniri non debet, et quid si adsint indicia índubitata , n^
2. 3. et 4. dict. 1. 26. til. l.part. 7. — si postquam tortua.
fuit , negaverit, an probationes contra eum factae elidan-
tur, n. 8. dict. 1. 26. — si tortus contra eum nihíl pro-
betur, an judex debeat illum absolvere diffini ti vé, vel rem.
indiscussamrelinquere , n. 9. dict. 1. 26. — de adulterio^
quales exceptiones ipse vel adultera proponere possint,
et quando, el qualiter, gloss. 11. 7. 8. 9. et 10. cura se-
quentib. ibi , tit. 17. part. 7. — de crimine occulto a suo
judice , an et quando licité et sine peccato negaie possit,
ñeque faterí teneatur, síve juratus sit, sive non, el alia,
in boc, n. 3. 1. 4. til. 29^ part. 7., — de crimine, an
slatim quod capitur, jurare teneatur, n. 3. dict. 1. 4. in
principio. — anlequam torqueatur, quae praecedere de-
beant, vide in verbo Tortura, Tortus, Torqueri.
Adam ploravit centum annis pro Abel filio suo, n. 24.
in procemío Partí tarura. — anlequam peccasset habebat
scienliam , quam Angelí habent, et numquara moreretur,
essetque semper juvenis, n. 2. in procera, tit. 9. 1. 1. — ^
sí hodie viveret, non possetuxorem invenire, n. 1. 1. 4..
tit. 6. part. 4. — si non peccasset, in concepto libidino
non fuisset, n. in 1. 4. per text. ibi, tit. 2. part. 4.
Adalidis qualiter creetur, et de ejus polestale, gloss.
1.5. per text. ibi , tit. 22 part. 2. — quis dicatur, et ü«
SEPTEM PARTITARÜM.
11
ejas offlcio , et per quem creetur, ibi , et in 11. 4 et 2. ibi
per illuin text.
Adh^rentes alicujus qui dicantur, n. 2. 1. 82. tit. 48.
part. 5. — liti quid faceré possint, quando suspecti in ea
adhaerentur, n. 3. 1. 9. tit. 25. part. 3.
Adjectus quis sit , et an ei possit solvi debitura , ef
quando debitor consequetur liberationem , et quid si pro
securitate p:gnus recepit, n. 4. 1. 3. tit. 44. part. 5. —
Et quid si servus sit, etan possit novare, dict. n. 4. dict.
1. 3. — Et an facultas sol vendí adjecto toliatur per consti-
tutum , et an haeres ejus solutionem recipere possit , dict.
u. 4. — Et ubi solvi debeat adjecto , et an ipse unum pro
alio á debitore recipere possit , ibidem. — Et an ultra lilis
contestationem requiratur prohibitio expressa, ne sot-
vatur adjecto, ibi, n. 6. — Etan solvi possit adjecto servo,
si postea tempore resolutionis jam sit factus liber, ibi, n. 8.
Aditio haereditatis sine possessione sufficit ad acqui-
rendum jus patronatus , n. 4. in fin. 1. 8. tit. 45. part. 1.
— Adire haereditatem an teneatur insti tutus alterius con-
templatione, si de restituendo non fuit gravatus, ñeque
rogatus, n. 2. 1. 23. tit. 34. part. 3. — Aditio haereditatis
ex quibus verbis vel factis coUigatur, et an signis, ut ex
consilio in animo retento, n. 4. et 4. cum sequcntibus,
1. 44. tit. 6, part. 6. —haereditatis solo animo consi-
stens , an obliget haeredem in foro conscientise ultra vires
liaereditarias, n. 4. 1. 44. tit. 6. part. 6. — haereditatis
ad hoc , ut ex aliquibus factis non prsesumatur, an requi-
ratur quod haeres facial protestationem in contrarium,
ibi, n. 7. — haereditatis an praesumatur in filio, qui post-
quam se abstinuit ab haereditate, res haereditarias emit,
et quando ex quibus hoc perpendatur, et quje necessaria
sint ad hoc,Ti. 4. et 4. 1. 42. tit. 6. part. 6, per illum
textum. — An vero ad praesumendum aditionem sufficiat
omnia bona patris emere , vel quod illud per inferpositam
personara, dict. n. 4. — Aditio etiamsi sit involuntaria ,
vel quae a lege inducitur, an possit per filium revocari ,
n. 6. dict. 1. 42. tit. 6. part. 6. — haereditatis an per ser-
vum fieri possit sine domino, et quid si dominas illud
postea ratum habuerit, n. 4. 1. 43. ibi. — Et quid si do,~
minus et servus concurrant inadeundo, vel repudiandOj
ibi, in dict. n.4. — Et quid si filius contemplatione sui pa-
tris institutus sit haeres ab aliquo , an possit adire per se
haereditatem, et quid si sit furiosus, vel absens, n. 5. et 6.
1. 43. ibi. — Et quid si haereditas sit adventitia, vel filio
relicta ipsius filii contemplatione, et non patris, n. 40.
1. 45. tit. 6. part. 6. — Et quid si filius abseas sit, vel in
infantili aetate sit constitutiis , ibidem, in n. 14. — Et an
lilius possit adire híeredilatem quam paler recusat, ut
illum a successione excludat quando pater in ea haeres
instituías fuit, et quid in infante pupillo , vol minore,
n. 42. cum alus, ibi, in dict. 1. 45. — Etan judicisaucto-
ritas supplet defextum tutoris in adeunda haereditate, ibi,
n. 22. — Et an filiusfamilias minor possit haereditatem
adventitiam adire sine tutore vel judice, quando ejus
pater illud faceré non vult, ibi, dict. n. 22. 1. 15. tit. 6.
part. 6. — Et quid si minor, qui haereditatem adivit,
laesussit, an sine eo quod ostendat in quo fuit lacsus,
competat sibi restitutio in integrum , ibi, n. 24. .^ Aditio
haereditatis nulla est interim quod haeres non est certus
de morte testatoris, et quando cerlus esse dicatur, n. 4.
1. 14. tit. 6. part. 6. — haíioditatis puré, et non sub
coniütioiie íicri debet, et quid si quis in minori , vel ma-
jori parte quám sibi relictum fuit, an et quando totum
adivisse credatur, n. 4. 2. 3. 4. et 5. 1. 45. per text. ibi
tit. 6. part. 6. — justé recusatur, quando non est tutus ac-
cessus, n. 7. 1. 7. tit. 23. part. 4. — haereditatis puré facta
per procuratorem constitutum ad adeundum , non valct ,
si jussum sibi fuit, ut non adiret nisi sub conditione ,
n. 4. 1. 43. tit. 6. part. 6. — haereditatis an fieri possit per
procuratorem , sive sit generalis , sive specialis, et quando
sic, n. 6. et 8. dict. 1. 4 3. -^ haereditatis pervenientis ab
intestatt) locum non habet , quando testator decessit sine
testamento relicto posthumo, n. 4. 1. 46. ibi. — Et quid
si posthumus sit cum alio haeres institutus, an tune
cohaeres adire possit, et pro qua parte, n. 4. 1. 46. tit. 6.
part. 6. — Et quid si testamentum fecit, illum tamea
praeteriit, vel exhaeredavit , vel si sciebat uxorem prae-
gnantem remanere, n. 2. ibi. — Aditio cohaeredis, ait
faciat illum obligatum ad adeundum partera sui cohaere-
dis repudiantis. — Et quid si ipse cohaeres, qui adivit,
fuit a testatore substitutos illi cohaeredi repudianti , n. 8.
9. et 10. 1. 48. per text. ibi , tit. 6. part. 6. — Et quid-
si non essent creditores, vel legatarii , á quibus cohaeres,
vexari possit , ibidem, in. n. 4 4 . — Et quid si á cohaerede
factura sit inventarium, an tune liberetur, si noluerit
acceptare partera sui cohaeredis, ibi, dict. n. 44. — Et
quid sinolit partera cohíeredis sui acceptare, an suam re--
nuntiare teneatur, ibi n. 42. — Et an possit quis adire
ex testamento, et repudiare tanquara cognatus, vel é
contra, gloss. 1. 19. per text. ibi, tit. 6. part. 6. et n. 4..
1. 18. ibi. — Et an possit quis adire vel repudiare haere-
ditatem sibi adhuc non delatara, n. 4. 1. 49. ibi. — Et
intra quanfura tenipus filius adire possit haereditatem
paternam, quam repudiavit, si jara sibi pcenituerit, sive
major, sive minor sit, glos. 1. 20. per text. ibi, tit. 6.
part. 6. — Et quid si talis filius habeat substitutum, vel
quo haeredem , vel aliquo modo res non sit integra, et
quando hoc ita esse dicatur, n. 3. ibi. — Aditio haeredi-
tatis an possit per haeredem fieri, proposita accusationo
contra occisores testatoris alio non speclato, n. 5. 1. 43»
tit. 7. part. 6. — Et an , et quando minor qui adivit hae-
reditatem sibi damnosam , reslitui possit, n. 4. 1. 7. per
text. ibi , tit. 19. part. G. — Et qui tune citandi sint, ct
an sufficiat generalis proclamatio, et quid tune judex la-
cere debet, n. 2. et 3. 1. 7. tit. 4 9. part. 7.
Aditus ad tontera concessus, an ibi venial actus aquae,.
n. 2. 1. 6. tit. 31. part. 5.
Adjudicatio siuipliciter facfa per judicem creditori
alicujus rei, cujus emptor non invenitur, an adjudícala
videalur pro toto debito, n. 6. 1. C. tit. 27. part. 3.
Adjuvare qualiter, et quando famulus teneatur do-
mino , et quando contra Uegem vel ejus ofíiciales , et quid
si cognoverit ipsura injuslé cum alio pugnare, n. 4. 1. 5v.
tit. 24. et n. 15. 1. 10. tit. 23. etn. 3. et 4. 1. 5. tit. 26.
part. 4. — Et de pcena famuli non adjuvantis dominum,
gloss. 1. 16. tit. 8. part. 7.
Adjunctus dalus judici suspecto, an possit recusar!,
et quando, n. 9. 1. 22. tit. 4. part. 3.
Admimstratio rerum acquisitarura durante matrimo-
nio Ínter conjuges, an pertineat ad raaritum, n. 5. 1. 42.
tit. 23. part. 4. — regni , an pertineat ad virura, vel ad
uxorem, si talis uxor in regno successisset jure sanguinis,
ct ipsa illum accopit in virum , n. 4. I. 9. tit. 4. part. 2.
— rerum publicarum est pem-s Uogoui,, n. 4. in medio ^
52
INDEX MATERIARÜM.
1.2C. tu. 31. part. 3. — si non Interdicatur, accusator an
interim donationera faceré possit, n. 2. et 7. 1. 2. per
text. ibi , tit. U. part. S. — bonorum uxoris, undecumque
proveniant , pertinet ad maritum , et sunt ei communia ,
et ipsa sine marito aliquid de eis disponere non poterit,
n. 4. 1. 6. tit. 11. part. 6. — an per patrem filio inter-
dici possit, si prodigas sit, n. 1. 1. 3. tit. i6. part, 6. —
rerum minoris, an tutori vel curatori danda sit, ante-
quam ipse faciat inventarium, n. 1. 1. 13. tit. 16.
part. 6.
Admintstrator pnpilli quid in inventario facto de
rebus suis poneré debet, n. 3. 1. 99. tit. 18. part, 3. —
Administratores rerum publicarum ante redditam ratio-
nem, non possunt ordinari, n. 2. 1. 23. tit. 6. part. 1. —
civitatum repraesentant majorem partem civitatis, et
omnia ab ipsis facta á majori parte civitatis facta esse di-
cuntur, n. 4. 1. 24. tit. 4. part. 5. — Administrator, si
sit pater bonorum adventitiorum filii , an administratio
ei interdici possit propter ejus dilapidationeni , ifa ut
ñeque ususfructus sibi reservetur, n. 14. 1. 2. tit. 2._
part. 5. — rerum minoris si ex pecunia minoris sui rem
emat, an res sic empta sit minoris, vel ementis , n. 5. et
4. 1. 49. tit. 5. part. S. — minoris tenetur emere pro
minore de pecunia ipsius minoris , dict. n. 4. — Vide in
verbo Tutor, et verbo Citrator. — Administrator
ecclesiae , si cum ecclesiíe pecuniis rem emat , an res sic
empta su a sit, vel ecclesiae, n. 6. dict. 1. 49. — Et quid
si ipse emat per inlerpositam personara , ibi. — Admi-
nistrator quando teneatur de dolo conimisso, quando a
domino generalera liberationem habuit, n. 5. 1. 30. tit.
11. part. S. — Et qualiter frater, qui bona fralris sui
administravit, rationem sibi reddere debeat finita admi-
nistratione, n. 3. 1. 26. tit. 12. part. 5. — Administrator
an tacile videatur sua bona obligare pro administratione.
— Et quando, n. 4. 1. 2. et 3. per text. ibi, tit. 13.
part. S. — Administrator reipublicse habet beneficium
restilulionis in integrum, sicuti minor, n. 2. ad fin. 1.
2. tit. 19. part. C. — Regís, si durante officio furlum
faciat, vel quid siraile, qualiter puniatur, n. 11. 1. 18.
etglos. 1. 14. per text. ibi, til. 14. part. 7.
Adoptio est de jurecivili, quse impedit matrimonium
contrahi ex approbatione tantum juris canonici, n, 2.1.
7. ti*. 7. part. 7. — facta forma non sérvala, an valcat,
ita quod per eam cognatio legali? non contraliatur, et sic
matrimonium non impediatur, ibi n. 6. — si d ret,
an tune filius illcgilimus possil matrimonium conírabere
cum filia adóptala, n. 8. 1. 7. tit. 7. part. 4. — Et an
Ídem in arrogatione , ibi n. 9. — Adoptio an inipediat et
sit dirimat matrimonium inter filium adopüvura et fi-
liara naturalem adoptantis contractum, n. 2, 1. 8. ibi.
— ad hoc ut valeat, requiritur filii adoptati consensus,
et an sufficiat ipsius laciturnitas, gloss. per text. ibi ,
1. 1. tit. 16. part. 4. — an teneat, ubi adoptans matri-
monium contrahere non polest, n. 2. 1. 2. tit. 16. part.
4. — an teneat inter tutorem , vel curalorem , et suura
minorem, n. 1.1. 6. ibi. — quotuplex sit, n. 7. per text.
ibi, tit. 7. part. 4. — quibusmodis fiat, gloss. 1. 1. cum
alus ibi tit. 16. part. 4.
Adoptatus non acquirit jure filii adoptivi , si in sua
adoptione forma sérvala non fuit, n. 6. 1. 7. tit. 7. part.
4. — an possit matrimonium contrahere cum matre , vel
evia adoptantis, ibi n. 7, — durante adoptione an possit
matrimonium contrahere cum filia natural! adoptantis , et
anidem sit in arrogatione, n. 9. ibi. — Adoptati simul
ab aliquo inter se bené conirahunt matrimonium, n. 11.
per text. ibi dict. 1. 7. tit. 7. part. 4. — Adoptatus si
matrimonium contrahat cum filia naturali adoptantis , an
tale matrimonium dissolvi debeat, vel an valeat, n. 2.
1. 8. tit. 7. part. 4. — tempere , quo ab aliquo adoptatur,
debet consentiré , sufficiet lamen , si taceat, et quando
tune non, n. 2.1.1. tit. 16. part. 4. per text. ibi. —
tantum succedit ab intestato, n. 5, 1. 8. ibi. — an succe-
dat ab intestato , stantibus filiis legitimis , dict. n. 5. 1. 8.
tit. 16. part. 4. — non transitin adoptantis potestatem,
nisi alicuide ascendenlibus detur in adoptionem, n. 3.
1. 10. per text. ibi , tit. 16. part. 4. — debet ab adop-
tante alimenlari , et quando , n. 2. 1. 9. tit. 16. part. 4.
— nepos qualiter et quando avo adoptanti succedere
possit, n. 3. 1. 10. tit. 16. part. 4. — Et an possit venire
contra testamentum palris sui adoptivi , dict. n. 3. dict.
1. 10. — Adoptatus an invalidet donationera ab ejus patre
factam in defeclum liberorura , si ille post donationem
factam adoplelur, n. 7. 1. 8. tit. 4. part. 5. — filius , an
proprié dicatur filius , et an venial, et restitutionem hse-
reditatis irapediat , quando quis fuit gravatus restituere
haereditatem si sine filiis decesserit , et quid in arrogatis,
vel spuriis, n. 4. 1. 10. tit. 4. part. 6. n. 8. quaest. 3. —
Adoptivi filii an ad solutionem gabelae teneantur, slante
statuto, quod filii ex paterna haereditale illara solvere
non teneantur, n. 4. 1. 10. tit. 4. part. 6. — Adoptatus
quara partera in bonis sui arrogatoris babero possit , et
an ipse possit ei pupillariter substituere, n. 2. 1. 9. per
text. ibi tit. S. part. 6.
Adoptare sub qua forma debeat quis alium , et an
forma non sérvala adoptio corruat , et an ex ea cognatio
legalis oriatur, per quam matrimonium contrahi prohi-
bealur, n. 6. 1. 7. til. 7. part. 4. et gloss. 1. 92. per text.
ibi, tit. 18. part. 5. — quae personas possint, n. 1. et2.
1. 2. tit. 16. part. 4. — non polest sacerdos , ñeque c£e-
teri , qui matrimonium contrahere non possunt, ibidera.
— Et an possint de rescripto Principis filium spurium
arrogare, ibidera. — Adoptare an possit illa quae filies
habet, n. 5. 1. 4. til. 16. part. 4. — an possit tutor mi-
norem suura , n. 1 . per text. ibi , 1. 6. tit. 16. part. 4.
Adoptaos filiura alterius nullam contrahit cognalionem
legalem cum patre vel matre adoptati, quia nullo juro
cavetur, n. 7. 1. 7. tit. 7. part. 4. — si sit clericus, an
valeat adoptio, vel non, n. 2. 1. 2. til. 16. part. 4. —
filiura alteriUo quara aelatera babore debeat, n. 1. 1. 2.
tit. 16. part. 4. — licét filies habeat, nihilorainus adoptio
tenet, n. 3. 1. 4. til. 16. part. 4.
Adoptivus filius an in feudo succedat, et an veniat
appellatione filiorum , et an slalulura factura propter
filies corapreliendat filios adoptivos , et an filius adoptivus
faciat deficere fideicommissura reliclura in defeclum filio-
rum , gloss. in proccmio tit. i6. part. 4. — filius ali de-
bet ab adoptante, et quando, n. 2. 1. 9. tit. i6. part. 4.
— filius , qui etiam erat nepos adoptantis, an succedat
simul cum filiis legitimis adoptantis , et quid hodie , n. 5.
1. 10. tit. 16. part. 4. — filius, an possit agere contra
testamentum palris adoptivi , quando ille erat ex ascen-
denlibus, vide ibidera. — Et quis in ejus successioue
praeferatur, an pater naturalis, vel adoptivus, n. 5. in
finel. 10. tit. 16. part. 4. — Adoptivi, quos rclinquit
SEPTEM PARTITARÜM.
15
gravatos, non excludunt substllutum , n. i3. 1. iO. tit. U.
part. 6. — non dicuntur proprié filii, sed quidquid ha-
bent, dicuntur habere ex niera liberalitate patris , n. 4.
1. dO. tit. 4. part. 6. — Adoptivus debet ali a paire adop-
tivo, ex quo ei succedit ab intestato, n. 2. 1. 9. tit. i6.
part. 4. — poterit contrahere cuín matre , vel avia adop-
tantis^ n. 7. 1. 7. tit. 7. part. 4.— an possit matrimonium
contrahere cum filia patris adoptivi, n. 2. 1. 8. tit. 7.
part. 4.
Adoratio hodie quare fiat versus orientem, n. 2.
1. 14. tit. 10. part. 1.
Advena quibus statutis ligetur, v. infra in verbo , Fo-
RENSiS. — si decedat, ubi sepeliendus sit, n. 2. 1. 7.
per text. ibi , tit. d 3. part. 1 .
Adventitia bona , v. in verbo Bona.
Adulatio est triplex, et in qua ipsarum sit mortale
peccatum, n. 2. et 5. 1. d3. tit. 9. part. 4.
AnutATOR repellitur ab accusatione clericorum, n. 2.
per text. ibi, 1. 4. tit. 4. part. 2. — Adulatores non di-
cuntur qui virtules veré laudant , alii vero sic , dict. n.
2. — Adulator blandas dicitur pessima vulpes, et plura
contra adulatores, n. 3. dict. 1. 4. tit. 4. part. 2. et n.
3. 1. 5. tit. d3. part. 2,
Adultersí instituat sibihaeredem adulterara, vel illa
illum , utrum institutio valeat, n. 2. 1. 19. tit. 2. part.
4. — si in mortcm mariti fuit machinatus , an cum adul-
tera post mariti mortem contrahere possit, n. 3. dict.
1. 19. — Et quid si vívente marito cun ea contraxit,
ñeque fuit adulterium secutum, an possint post ipsius
mortem matrimonium contrahere, ibidem, n. 4. — Et
quantum tempus datur ad accusandum adulterum, vel
adulterara, n. 9.1. 3. tit. 17. part. 7. et n. d. 2. 3. et4.
1. 4. ibi. — Adulter non dicitur, lile qui ignorans aliquam
csse nuptam, cum ea dormivit, n. d. 1. 5. tit. d7. part.
7. per illum text. — dicitur, tutor, qui matrimonium
contraxit cura pupilla, n. 8. 1. 6. ibi per illum text. —
quales exceptiones opponere possit contra accusantem
illum, et quando , et qualiter, et de ipsarum effectu,
gloss. 11. 7. 8. 9. et dO. cum alus ibi, tit. d7. part. 7. —
inventus cum uxore, an per marilum etiam vilem occidi
possit, cujuscumque conditionis sit, vel qualitatis, et
quid in vassallo, u. d. 1. do. per text. ibi, tit. d7. part.
7. — Et qualiter illos iavenire debet, ut occidere possit,
et quid si illos turpiter inveniat extra domum suam , ibi
n. 2. et 3. — Adulter, an a patre filia; adulteras occidi
possint licité , n. d.l. d4. per text. ibi, tit. d7. part. 7.
— probato adulterio debet morí, n. 1.1. lo. per text.
ibi, tit. 17. part. 7. — servus, vel fámulas qualiter pu-
uiatur, n. 6. 7. et 8. dict. 1. 13. per illum text. — et
adultera debent poni in manibus viri, n. 8. dict. 1. 13.
Adulterium coniputatur ínter j)eccata media , et
quando causet irregularitatem , n. 5. 1. 32. tit. 3. part.
1. — an sit crimen ecclesiasticum , n. S. 1. S8, tit. 6.
part. 1. — Clerici qualiter puniatur, glos. fin. 1. 42. tit.
6. part. 1 . — Adulterara uxorera quis cognoscens carna-
liter efficitur bigaraus , sive scienter, sive ignoranter illud
fecerit, n. 6. 1. 5o. tit. 3. part. 1. — Adulterium com-
missura cura Regina qualiter puniatur, et an sufiiciat
attentatus, n. 1.1. 1. tit. 14. part. 2. — probatur per
ista venérea , scilicet , per osculura , et amplexum , dict.
n. 1. ad ejus fin. — mulieri nuptae est majas oinniam
oi)probriorura,n.4. 1. 1. íit. 14. part. 2.— inati's máxi-
mum inferí filiis prajjudicium, n. S. 1. 1. tit. 14. -part 2.
— Et an ex eo , quod fuerit adultera , aliqua generetur
dubitatio, an sint filii sui viri, vel amici, ibidem. —
Adulterium, et si uxor adultera fuerit reconciliata per
virum , an possit postea raaritum de adulterio acensare ,
n. 5. 1. 28. tit. 11. part. 3. — an probetur, eo ipso quod
post solemnem mariti prohibitionem alicui factara , ne
cura uxore sua loquatur, inveniat contra facientera , et
iste sit casus specialis in isto tantüm casu, n. S. 1. 12.
tit. 14. part. 3. — Et quid si iste prohibitus sit nobilis,
an impune occidi possit, n. 6. dict. 1. d2. — Adulterium,
et si maritus uxorera de adulterio accisaverit, an lite
pendente debeat illi reddere debitura , n. 2. per text.
ibi, in 1. 8. tit. 2. part. 4. — uxoris puniré potest judex
sfficularis , adulterium vero viri secüs, quia corara judice
saeculari illum accusare non potest, ihi n. 4. — ab uxore
comraissum , si postquam a marito fuit reraissura , ipse
adulteravit, an ab uxore possit acensan , n. 5. dict. 1. 8.
— El si super adulterio lata sit sententia contra uxorem,
an ipsa possit postea redintegrationera raatriraonii pelere,
si probet virum suura fornicasse , et an judiéis officio , et
an recuperet dotem, quam propter adulteriura amisit,
n. 5. qusest. 3. dict. 1. 8. — Adulterium an sit necessa-
rium quod concurrat cura maquinatione siraul , ut adul-
teri contrahere matriraonium non possint, n. 3. 1. 19.
tit. 2. part. 4. — Et an etiam sit necessariura quod coit-
currat, quando aliquis cura uxorata vivente marito
contraxit, ut, scilicet, post mariti mortem non possit
contrahere matriraonium, ibi n. 4. — Adulterium nuUus
alius accusare potest, quamipsi conjuges ínter se, gloss.
1. per text. ibi, 1. 2. tit. 9. part. 4. — Et an in tali adul-
terü accusatione debet servari forma, 1. libellorum , D.
de accusation. v. ibi n. 3. — Adulterium uxoris maritus
accusare debet , ne patronus turpitudinis esse videatur,
alias peccabit mortaliter, ibi n. 5. et 7. — an possit
puniri per judicem ecclesiasticum, quando debet pro eo
imponi poena criminalis secundum leges, n. 10. 1. 2. tit.
9. part. 4. — dicitur sacrilegium, dict. n. 10. — viri ab
uxore potest accusari , quoad thori separationem tantúm,
ibi n. 12. — mariti, an compensetur , cuín adulterio
uxoris, et quid de jure civili et regio , n. 2. 1. 6. tit. 9.
part. 4. — an objici possit uxori , si ad illud vi fuit com-
pulsa , vel sedada , et de qua vi istud sit intelligendura ,
et quid si raaritus illara prsemonuit, utafugeret, ne vi
Lostium oppriraeretur, quae illud faceré noluit, an tune
rea esse videatur, n. 1.1. 7. tit. 9. part. 4. — Etquid si
vis non fuit praecisa , sed couditionalis, ut fuit in Lucre-
tia , dict. n. d. dict. 1. 7. tit. 9. part. 4. — Adulterium
carnale uxoris utrum coiiipensari debeat cuín adulterio
spirituali mariti, n. 3. 1. 8. tit. 9. part. 4. — Et quid si
maritus ad fidem fuerit reversus, an sit locus compensa-
tioni, ibidem in n. 6. — Adulterium si accusetur per
maritum , an in sua accusatione debeat poni locus loci,
ubi fuit coinmissum , n. 2. 1. 12. tit. 9, part. 4. — si cora-
miserit uxor, tenetur restituere raarito dotera , et dona-
tionem propter nuptias , n. 4. ibi per illum tcxtuin. —
an possit maritus accusare per procuratorem , et quando,
n. 7. per illum textura. — Et si maritus accuset uxorem
suam de adulterio , an ad talionis poeuam se subscribere
debeat, et quid servetur hodie de consuetudine , et an
illa justa sit, n. 2. et 3. 1. 13. tit. 9. part. 4. — Adulte-
rium ab uno ex conjugibus comii?'ssum propter quod fuit
u
IKDEX MATERIAnU^t,
lata sehtentia divortii, si ille qui noa delinquit, velit
alteri reconcilian , an alter ad hoc debeat compelli, n. 3.
I. 5. tit. 10. part. h. — Et quid si ambo conjuges for-
nicaverunt , an niatrimonium redintegretur, eo quod
paria delicia, etc. ibidem. — Adullerium uxoris facit
amittere dotem, et in viro facit etiam , ut amittat dona-
tionem propter nuptias, n. 1. 1. 23. tit. 10. part. 4. —
Et quid si aliquis interrogetur, si cognovit carnaliter
Bertam uxorem Titii, si ipse respondeat se cognovisse
Bertam , an ex hoc videatur fateri adulterium , n. 1. in
line, 1. 26. tit. H. part. 5. — Et au natus ex adulterio ,
n. 3. quaest, 1. et 2. 1. 11. tit. 13. part. 6. — Etsolus
maritus poterit de adulterio uxorem accusare , n. 7.
quaest. 2. 1. 1. tit. 9. part, 7. — Adulterium est grave
crimen, et ex eo feré omnia crimina proficiscuutur,
glos. in prooímio tit. 17. part. 7. — Et super crimine
adulterii transigí non potest, ibid. — Adulterium com-
mittitur etiam cum sponsa de futuro , et quid si matrimo-
nium consistere non potuerat , n. 2. 1. 1. ibidem. — Et
an sponsus stantibus sponsalibus, possit sjionsam jure
mariti accusare, ibidem. — Adulterium mariti crimina-
litcr per uxorem accusari non potest, et qualiter sic,
n. 5. 1. 1. tit. 17. part. 7. per text. ibi. — uxoris solus
maritus accusare potest hodie, n. 3. 1. 2. tit. 17. part. 7.
-rEt quid si adulterium sit cum incestu mixtum , an tune
quilibet admiltatur, dict. n. 3. ibi. — Et an judex
inquirendo, vel volens provinciam malishominibus pur-
gare admiltatur, et possit tales adulteras castigare , vel
expeliere, sallim quando sunt publicse, dict. n. 3. dict.
1. 2. tit. 17. part. 7. — Et intra quantum tempus maritus
uxorem de adulterio accusare possit, n. 5. in fin. —
Adulterium uxoris intra quantum tempus per maritum
ccusari possit, etiam inter eos soluto matrimonio, et
in quantum tempus adulterium probare teneatur, et an
si non probetur, excusetur, n. 1. 2. et 4. 1. 3. et gloss.
1. 4. tit. 17. part. 7. per text. ibi. — Et an vidua de
adulterio accusari possit post mariti morlem ab hseredibus
suis, n. 8. dict. 1. 5. — Et qualiter quinquennium , vel
aliud tempus currat in hac accusatione adulterii , ibidem
in n. 9. et in dict. n. 1. 1. 4. ibi, — Et an si maritus
adulterium non probet, postquam uxorem accusavit,
teneatur, vel excusetur a prc3sumpta calumnia, ibi, n. 12.
— Adulterium non commisit ille qui cum nupta dormivit,
si justé ignoravit illam esse nuptani, n. 1. tit. 17.
part. 7. — committit tutor contraliendo matrimoniura
cum ejus pupilla,n. 1. 1. 6. per text. ibi, tit. 17. part. 7*
^- Et quando mulier accusatur de adulterio, quas excep-
tiones ipsa vel adulter proponere possit, et quando, et
qualiter, et de eífectu, gloss. 1. 7. per text. ibi, et glossas
aliartim legum ibidem , tit. 17. part. 7. — Et an uxor per
maritum acensa ta de adulterio possit se defendeado
contra maritum opponere, quod et ipse est etiam adulter,
et qualiter alio modo objicerc possit contra ipsum , n. 2.
1. 6. tit. 9. part. 4. et n. 1. I. 9. et gloss. 1. 7. tit. 17.
part. 7. — Adulterium cum Regina fieri consulens pro-
ditor est, etdebetmori, n. 1. 1. 1. tit. 14. part. 2. —
aUentatum cum Regina, an sit crimen Isesa; majestatisj
dict. n. 1. dict. 1. 1. — por quos lestes probari possit, et
an per serves, et qualiter jsli cxaniinari debent, et tor-
quori, gloss. 1. 10. per text ibi, lit* 17. part. 7, —
committens cum aliqua , an post niortcín sua; Uxoris cum
ea malrir.ionium coutraherc possit, gloss. 1. 29. per text.
ibi, tit. 2. par'. 4. — Et an serví qui contra matrimontuiQ
testificant, debeant prius manumitti , et cujus sumptibus
debeanta dominis emi, et an durante accusatione a do-
minis gratis manumitti possint, vel non , gloss. 1.10. per
text. ibi , tit. 17. part. 7. — Adulterium an probetur eX
eo quod maritus vidit aliquem alloquentem cum ejus
uxore, si antea illudsibi prohibuerat, n. 1. et 2. 1. 12.
per text. ibi, tit. 17. part. 7. — Et an maritus possit
occidere quemcumque inventum turpiter cum uxore sua,
sive nobilis , sive ignobilis sit , et quid in vassallo , et quid
in marito vili, n. 1. 1. 13. per text. ibi, tit. 17. part. 7.
— Et qualiter illos invenire debeat, ut licité occidere
possit, et quid si illos turpiter inveniat extra domum
suam , ibi n. 2. et 3, — Adulterium quomodo probetur,
et an probetur >.x eo quod quis fcnet uxorem alicujus sub
spccie famulse , invito marito , dict. n. 3. — Et an patcr
filiam adulteran! et adulterum turpiter jaceutís occidere
possit, n. 1. 1. 14. per text. ibi, tit. 17. partí 7. -^
Adulterium si probetur, qualiter adulter et adultera
puniri debeant, n. 1. 3. 5. et 6. 1. 13* per text. ibi,
tit. 17. part. 7. — Et probato per maritum uxoris adul-
terio lucratur ipse dotem, et quando, dict. n. 3. cum
alus ibi, dict. I. 13. — Adulterium si committatur per
dominam cum proprio ejus servo, vel alio fámulo, qua-
liter ambo puniantur n. 6. 7i et 8. dict. 1. 15. per text.
ibi. — Et quando adulter, et adultera convincuntur de
adulterio , debent poni in manibus viri, dict. n. 8.
Adülíera mulier quo jure possit á viro occidi, et
qualiter, n. 3. 1. H. tit. 13. part. 6. — Et an ille qui
aliquam vocavit adulteram, si verum dixit, teneatur
actione injuriarum , elianjsi velit probare verum dixisse,
et an tune teneatur se dedicere, n. 7. quaest. 1. 2. et 3.
1. 1. per text. ibi, tit. 9. part. 7. — Adultera mulier per
sol uní maritum accusari potest, non per extraueum,
n. 7. quaest. 2. 1. 1. tit. 9. part. 7. et n, 3. 1. 2. tit. 17,
part. 7. — Et intra quantum tempus, dict. n. 3. —
Adultera post mariti mortem de adulterio accusari non
potest per baeredes mariti, n. 8. 1. 3. tit. 17. part. 7. —
si per maritum accusetur, quo tempere exceptionem
lenocinii contra iljum opponere possit, et debeat, n. 4.
1. 7. tit. 17. part. 7. — quas defensiones opponere possit
coram se, quando de adulterio accusatur, et quando, et
qualiter, gloss. 11. 7. 8. 9. et 10. cum alus ibi, tit. 17¿
part. 7. — filia, an per patrem occidi possit, si turpiter
illam cura alio invenerit, n. 1.1. 14.pertext. ibi,tit.l7.-
part. 7. — Et quid in domina , quae cum proprio servo ,
vel fámulo adulterium commisit, qualiter puniatur, cí
quid si non sit conjúgala, n. 6. 7, et 8. 1. 15. per text.
ibi, tit. 17. part. 7, — Adultera, et adulter debent iu
man ¡l)us viri poni, per 11. hujus Regni , n. 8. dict. 1,15.
tit. 17. part. 7,
Adultus si baptizetur, est in eo necessaria cordis
contriíio, n. 2. 1. 13. tit. 4. part. 1. — Adulti si bapti-
zentur, requiritur in eis fides, et antea debent in fido
instruí; quod limilatur uno modo, n. 1* 1. 6i tit. 4.
part. 1. — Adullus etiam ante 17 annos, an possit novuin
opus nunliare, et quid si Curatorem liabeat, n. 5. 1. 3.
tit. 32. part. 5. — an possit vassallos suos a fidelitate sibi
debita liberare, n. 7. 1. 1, tit. 22, part. 4. — quis dica-
tur, et un oblígctur ex conlractu , si curatorem non
babeat, n. 3 1 4. per text. ibi, til. II. part. o. — att
possit piocuralorem poneré ad <?a , in quiLus ipic oblijj.íri
SEPTEM PARTITARÜM.
15
possJt, dict. n. 5. — non habcns curatorein , an possit
liaereditatem adire, sive repudiare, et an possit testare
curatore contradicente, dict. n. 5. — Et an si Iiabeat
■cun.knem, supra dicta faceré possit, ibid. — Adultus,
an jiossit deferre juramentum slne curatore, dict. n. S.
in lin. — cui a judice est interdictum ne contrahat, an si
conlrahat cuni juramento , contractus teneat , n. 7. 1. 5.
tit. il. part. 5. — habens curatorem, similis est pupillOj
et au possit petera, quod per alium eniptum fuit ex pe-
cunia sua, vel an ¡n bonis ementis habeat tacKam bypo-
thecain , n. 2. 1. 30. tit. 15. part. 5. — an possit cederé
bonis, n. 1.1. 1. tit. 13. part. 3. — an possit petera
tempus ad deliberandum, utrum haereditatem adeat, vel
non, et quid si curatorem habet, n. 8. 1. 1. tit. 6. part. G.
— si curatorem non peiat, an et quando per judicem sibi
dari possit, n. 7. 1. 12. tit. 16. part. 6. — an possit se
restilui contra suaní confessionem in judicio factarn , et
quando, gloss. 1. 4. per text. illum, tit. 19. part. 6. —
Et quid in atrocioribus delictis, n. 1. dict. 1. 4. ibidem
ad fin. — AdultuSj an admittatur ad accusandum aliquem,
«altim cum auctoritate curatoris, et quando, n. 4. 1. 2.
tit. 1 . part. 7.
Adversariüs, si adversario suo impadierit^ quominus
intra tempus non compareat, datur ai restitutio , n. 2.
1. 12. tit. 25. part. 5. — Adversario minoris, an ei prosit
restitutio per minorem pelita, et ei concessa, n. 4. 1. 2.
tit. 23. part. 5. — Et quid si minor nolucrit uti beneficio
restitutionis, an ex eo tune adversariüs juvetur, ibid.
n. 5.
Advocatüs, in causa crlminali, si inde mors sequatur,
cst irregularis , n. 1. 1. 17. tit. 6. part. 1. — an teneatur
gratis pupillum, seu viduam , vel aliam miserabiiem
personan! patrocinan, n. 7. 1. 16. tit. 9. part. 2. — Ad-
vocali tormentis non sunt subjacendi , et de quibus hoc
jntelligatur, et de alus ipsorura privilegiis, per n. 8.
1. 5. tit. 10. part. 2. — quid considerare debeant, ante-
quam libellum in judicio proponant, n. 2. in procemio
lit. 2. part. 5. — Advocatis semper non est credendum ,
ñeque ex hoc , quod credidit advocatis , excusabitur a
condemnatione expensarum , ibidem, — Et advocati sunt
partiales, ibid. — Advocati, an illud quod ex salariis
rccipiunt, dicatur pecunia quasi castrensis, n. 4. 1. 2.
lit. 2. part. 5. — videntur infames, nisi pro Rege, vel
magno domino, n. 3. 1. 3. tit. 5. part. 5. — laudes, et
úc eorumofficio, et vestibus, et quae eis possint objici,
et qualiter se habere debeant cum clientulis, et advocatis
alterius partís , et cum judice, et de eorum cautelis, re-
missive per num. 1. in procemio tit. 6. part. 3. — hodie
polius ad subversionem veritatis , quam ad lucidationem
jusliíiaj sunt, etaliqua contra eos, n. 2. in dict. pro<E-
mió. — Advocatüs non compellitur consulere judici in
oadem causa , in qua est advocatüs, ibid. n. o. — quis
(licatur, n. 1. 1. 1. tit. 6. part. 5. — non dicitur, qui pri-
vallm judicem alloquitur, n. 3. dict. 1. 1. — an esse possit
íiliquis, si non sit jurisperitus , n. 1. 1. 2. ibi. — quam
íclalem habere debeat, et quid si causa perdatur, eo quod
sit juvenis , quis teneatur, n. 2. dict. 1.2. — juvenis, si
sui culpa causa perdatur, an ipse , vel qui ipsum elegit,
teneatur, n. 2. 1. 2. tit. 6. part. 3. — novellus est con-
fusor litium, aliquando tamen est melior, eo quod habet
lepes magis in promplu, ibid. — Advocati antiqui , licet
«linoris scientiíE, utiliorcs sunt proplcr practicam, dict.
n. 2, in flo. — Advocatüs csse non potest prodlgu?, et au
Monachus, si JIonasterium sit pauper, n. 5. et C. dict.
1. 2. — Advocati qualilcr faceré debeant cían corara
judice adsunt , et an scdere debeant, n. 1. 1. 7. tit. G.
part. 3. — debent audiri a judicibus, ibi n. 2. — Advo-
catüs prohibitus coram judice advocare, coram succes-
sore, vel alio prohibitus non videbitur, n. 11. 1. 7. —
Advocati, si aliquid parle praesente dicant, eis nocere,
et prodesse polerunt, n. 1. 1. 8. tit. 6. part. 5. — si erra-
verint allegando contra suam partem , et velint errorem
revocare intra triduum , an sit necesse errorem probare
de jure, n. 4. 1. 8. ibi. — Advocatüs nontenatur adver-
sario osteudere jura, quae pro ipso faciant, n. 2. 1. 9.
tit. 6. part. 3. — sine malitia favens parti contrariae, in
quid condemnari debeat, dict. n. 2. dict. 1. 9. — revelans
secreta causse, conimittit crimen falsi, n. 4. dict. 1. 9.
tit. 6. part. 3. — Et isto casu , si sententia lata sit, ravo-
cari debet, et causa debet initiari de principio, ibid. n. 6.
— Advocatüs, cui pars secreta causse nuntiavit, pro alia
parte non patrocinabit, si labori ejus pars satisfecarit,
n. 2. 1. 10. ibid. — Et au pro alia parte advocare possit,
si pars quae sibi secreta nudavit , illum nolit recipere in
advocatum, ibidem. — Et quid si adversariüs meliores
assumpserit advócalos , quid tune sit faciendum , ibidem
n. 5. — Advocatüs, et tutor simul essa potest, sed an talia
tutor habeat salarium, sicuti advocatüs habere debuerat,
n. 5. dict. 1. 10. — non potest esse judex, qui scienter
fecit injustitiam , vel omisit faceré justitiam, n. 1. 11.
tit. 6. part. 3. — licét jurct non advocare, poterit pro
pupillis et alus personis conjunctis sine metu perjurii ad-
vocare, n. 5. 1. H. tit. 6. part. 5. — debet esse sapiens
in jure , et in consuetudinibus fori , n. 2. 1. 12. tit. 6.
part. 5. — an teneatur gratis advocara pro paupere, n. 3.
1. 14. tit. 6. part. 3, ^- Advocati quem salarium habere
debeant, et quid hodie jure regni , et an judices debeant
salaria istorum laxare, n. 3. dict. 1. 14. — Et an isla
judiéis taxatjo debeat fieri parte non pétente, an vero
hoc requiralur, dict. n. 5. — Advocatüs pendente lite
nuUum contractum cum parte facera potest, ct quara,
n. 7. 1. 14. tit. 6. part. 3. non paciscitur cum parte de
quota litis sibi danda, vel simile, si in judicium sit
deductum, n. 8. ibi. — Et idem est in procuratore, et
istud est contra bonos mores, ideo non firmatur jura-
mento, dict. n. dict. 1. 14. — Advocatüs pra?vancalor
impróprié dicitur advocatüs, n. 1. 1. 13. tit. 6. part. 3.
— Et de ejus poena, ibi, n. 5. — Et an alius, quam illc
cujus interest, eum acensare possit, n. 3. dict. I. 13.
tit. 6. part. 3. — Advocatüs consulens parti , quod
instrumenta falsa producat, qua poena puniatur, n. 4.
1. 13. tit. 6. part. 3. — Etquid si talis falsitas parti ad-
versíP- non fuit nociva , dict. n. 4. ibi. — Advócalas non
debet promittere parti, quod causara vincet, n. 6. 1. 13.
tit. 6. part. 3. — intra quantum tempus debeat errorem
suum corrigere , n. 2. 1. 1 . tit. 13. part. 3. — qui suadet
clientulo , ut falsura respondeat , tenetur parti laesaí
damnum resarciré, n. 5. 1. 2. tit. 13. part. 3. — non
debet interessa in examinatione testiura, n. 2. 1. 26.
tit. 16. part. 3. — si sit corruptus pecunia, an ejus sen-
tentia valeat, n. 6. 1. 13. tit. 22. part. 3. — Etan datura
advócalo pro libris cm'endis sit peculium castrense, vel
quasi, n, 7. 1. 7. tit. 17. part. 4. — Advocatüs si fuerit
vassaUus contra doniinum, an propter hoc feudo piivari
IC
INDEX MATERIARÍJM,
possit, n. 4.1. 8. tit. 26. part, ^.—salariatus, si decedat
ante fiuitam causam , an ejus haeredes possint ¡ntegruní
Salarium petere, et quando, et qualiter Loe procedat,
n. 7. et 8. 1. 9. tit. 8. part. 5. — gaudet privilegio mili-
tum, n. 1. 1. 4. tit. S. part. 6. — an excusetür, si patro-
cinium daré compellatur, ut per hoc in nullam poenam
incidat, n. 18. 1. 13. tit. 7. part. 6. — dando consilium,
videtur ibidem auctoritatem suam interponere, n. 7.
L 17. tit. 16. part. 6. — revelans parti adversse instru-
menta , vel secreta suae partís , qualiter puniatur, n. 6.
I. l.perillum text. tit. 1. part. 7. — si foveat justam
causam , justé potest decipere adversarium suum , n, 3.
1. 2. tit. 16. part. 7. — an torqueri possit, vel non, n. 4.
in fin. 1. 2. tit. 50. part. 7. — Et quid si jam deposuit
advocationis oflicium, n. 10. dict. 1. 2. tit. 30. part. 7.
— Advocatus an debeat esse praesens , quando reus tor-
quetur, n. 6. 1. 3. tit. 30. part. 7. — quo ordine debeat
proponere nierita causoe, gloss. 1. 10. tit, 6. part. 3. —
novus secundum Angelara est confusor litiuní , et medicus
novus occisor parentum, n. 2. 1. 2. tit. 6. part. 3. —
novus potius debet sumere partes rei, quam actoris, dict.
n. 2. — an possit esse Monachus, stante paupertate sui
Monasterii , n. 6. ibi. — Advocati vociferantes, et boatu
triumphali Ipquentes, qualiter reprebendantur, n. 7.
I. ibi. — Advocatus, qui non rei>er¡fur in matricula,
censetur esse privatus , n. 6. 1. 13. lit. 6. part. 3. — qui
feumit causas injustas, qualiter in conscientia teneatur,
ibi n. 4. — qui scit secreta capsae, nolens pro modérate
salario postulare , compellitur per judiceni , ñeque potest
advocare pro adversa parte , postquam scit secreta litis ,
n. 2. cum alus ibi, 1. 10. tit. 6. part. 5.
Advocare quse personas possint pro se , et parentibus,
non pro alus, gloss. I. 5. tit. 6. part. 6. — qui sint pro-
hibiti , si forte judice ignorante postulent, et an teneat
processus, n. 4. 1. S. ibi. — Advocationis officiuní liodie
plus ad subversionem veritatis, quara ad dilucidationem
justilise exercetur, n. 2. in prooemio tit. 6. part. 3.
Aer temperatusj et de ejus utilitaíibus , per n. 1. 1. 2,
tit. 51. part. 2.
jEra, quid sjgnificet, n. 27. in prooem. Partitarum.
jEstimatio , et ad aestimationem faciendam , sive in
juramento affectionis, sive veritatis, quantum tempus
ínspiciatur, n. 8. 1. 11. tit. 11. part. 5. — rei coramo-
dataí , an faciat , ut periculum rei commodatae transeat in
commodatarium , n. 2. 1. 71. tit. 18. part. 3. — rerum
minoris, an fiet antequam a tutore ponantur in inventa-
rio, et qualiter describi debeant, n. 3, 1. 99. tit. 18.
part. 3. — locum habet , ubi res petita non potest restiLui,
n. 1. I. 16. tit. 22. part. 3. — soluta eo quod quis rem
amisit, si postea res ad dominum revertatur, an ajstima--
tioneni, vel rem petere possit, n. 4. 1. 19. tit. 22.
part. 3. — Et quid si adhuc aestimationem non solvit , et
res compareat, an ad solutionem ipsius teneatur, n. 3.
dict. 1. 19. — jEsümatio facit, ut maritus possit dotem
sestimatam venderé cui voluerit, et tune quando illud
faceré possit ^ n. 4. 1. 7. tit. 11. part. 4. — Et talis aesti-
matio faciet emptionem , quando a principio íuit dos ses-
timata , cüm data fuit , secüs si postea, ibi. — jEstimatio
dotis quando facta dicetur, ita scilicet , quód faciat emp-
tionem , et an ambo debeant consentiré , n. 1. 1. 16. tit.
II. part. 4. — Et quid si in plus quám valet aestinietur
res , ibi n, 2. — .-ístiniatio in dubio semper facit emptio-
nem, n. 2. 1. 18. tit. 11. part. 4. — Et quid, si data re
ajstimata maritus promisit dotem reddere , an tune prae-
cisé teneatur ad aestimationem, ibidem, — Et quid si
maritus velit rem aestimatam reddere in eadem bonitate ,
et non aestimationem , an sit audiendus , ibidem. — Et
quid si res aestimetur constante matrimonio , ibi. — Etan
valeat pactum , ut re data in dotem sestimata periculum
sit mulieri, dict. n. 3. 1. 18. tit. 11. part. 4. — jEstimatio
rei dotalis facta tantum , ut cognoscatur rei datae diminu-
tio, vel augmentum, obligat maritum, ut ad damna
teneatur, n. 2. 1. 19. ibi. — Et quid si vir de volúntate
uxoris vendit fundum in majori pretio quam fuit aestima-
tum , ibidem. — jEstimatio an faciat emptionem, quando
illae res qua aestimantur, dantur, cüm sit conventum,
quód eaedem res reddantur habita ratione augmenti, vel
diminutionis , ib!. — Et quid si expresse, ut dictum est,
istud non dicatur, an intelligatur, ut res reddatur habita
ratione augmenti, vel diminutionis, ibidem. — Et quid
si res non deterioraretur in sua substantia , sed in pretio,
vel é contra , et de qua deterioratione istud debeat
intelligi, ibi n. 3. — jEstimatio rei dotalis, si fiat ante
nuptias, et nuptiis adhuc non seculis pereat res, cujus
periculo pereat , n. 4. 1. 22. tit. 11. part. 4. — mutui,
an fiat secundum tempus in quo durabit caristia , an vero
secundum communem aestimationem, n. 2. 1. 8. tit. 1.
part. 3. — Et an fiet secundum valorem rerum illiusloci,
quo datura fuit, an vero secundum valorera rerura illiu»
loci , in quo postea petitur, vide ibi n.3. — jEstimatio, an
crescat á tempore morae usque adsententiam,et anpost,
dict. n. 3. dict. 1. 8. tit. 1 . part. 3. — an crescat , ex eo quód
quis fuit extra judicium interpellatus , si postea non sol-
verit,n. 4. ibi. — si sit soluta á commodatario domino
rei sibi commodatae, quae res amissa fuit, si postea illa
appareat, qualis actio sibi detur, n.1.1. S. tit. 2. part. 5.
— an debeatur quando haeres non potest emere rem alie-
nara alicui per testatorem legatam , et quid de jure Canó-
nico, n. 3. 1, 10. tit. 9. part. 6, — an debeatur, quando
legatur aliqua res majoriae et quando, n. 3. quaest. 19.
I. ¡0. tit. 26. part. 4. — an debeatur, quando res dotalis
legatur, sive ab extraneo, sive per maritum, dict. n. 3.
quaest. 5. dict. 1. 10. — an debeatur, quando a testatore
legata fuit res , quae legari non poterat , n. 5. 1.15. lit. 9,
part. 6. et ibi n. 8. et 10. — an debeatur forensi , quando
sibi fuitrelictum legatum, quod ipse capere non poterat,
dict. n. 10. dict. 1. 3. — Et si uiulier res aestimatas in
dotem marito dedit , si illae postea a marito sibi legentur,
an ipsa res illas, et earum aestimationem habere debeat ,
n. 5. quaest. 2. 1. 16. tit. 9. part. 6. — Et an et quando
possessor liaereditatis, a quo evincitur, teneatur ad aesti-
mationem fructuura ipsius haereditatis , quando fructus
restituere non potest, n. 2. cura alus, ibi 1. 4. tit. 14.
part. 6. per text. ibi. — jEstiraatio damni dati per aliquem
qualiter fieri debeat, et quibus perpensis, n. 18. per
text. ibi , tit. 13. part. 7.-r-Et an cura juramento actoris,
et judiéis taxatione, vide ibi in n. 4. per illum text. —
Et an in aeslimatione damni non singulare pretium , sed
commune sit attendendura , n. 4. ad fin. — jEstimatio
damni dati per gregem alicujus in agro alieno qualiter
fiat, et qualiter aestimabitur damnum datura in frumento,
quando adhuc erat in herba, n. 1 . cum sequentibus, 1. 24.
per illum text. tit. 13. part. 7. — Et quando damnum
sic aístimatum ad dominum . vel ad_cjus pastorem perti-
SEPTE3I PARTITARIJM.
Í7
ficat, ibi in n. 2. pcr tllum text. — Et quid in pastoribus
Clericoruin , vel quando pastor detinere non potuit , dict.
n. 2. — Et quid si dominus velit animalia dare pro noxa ,
et quando ad hoc teneatur, vel ad emendam damni, n. 5.
ct dict. 1. 24. per text. ibi.
Affectus solus an et quando sit punibilis , licét effcctus
non sequatur , n. k. o. 6. 7. 8. et 9. 1. 2. per text. ibi,
tit. 51. part. 7,
Affinis an in judicio admittatur contra affinem, n. i.
1. 4. iit. 2. part. 3. — Et an defendat affinem sine man-
dato , n. 4. 1. iO. tit. o. part. o. — Affinis an possit accu-
sari de injuria aíllnis, n. S. 1. S. tit. 6. part. 4. — Afii-
nes ascendentes ct descendentes in perpetuum contrahere
uon possunt, n. 7. dict. 1. 5. tit. G.part. 4. — Affinis, an
agere possit pro injuria illata afOni , et qualiter, n. 1 . I.
2. üt. 11. part. 7.
Affinitas ut causetur qualis copula requiraíur, n.S.
1. 4. tit. 1 . part. 4. — contrahitur ex coitu fornicario ,
n. 4. 1. 3. per text. ibi , tit. 2. part. 4. — et de ejus dif-
Cnitione , tam secundum jus civile , quiím canonicum , et
an coatrahatur secundum 11. si nuptiss legitima? non con-
trahanturjU. 1. 1. S. tit. 6. part. 4. — quare sic dicatur,
ct an concessa ratione affinitatis durent matrimonio soluto,
ibidem. — nuUa est inter virum , et uxorem, et quare ,
»n. 2. dict. 1. o. tit. 6. part. 4. — non causatur, nisi se-
men viri intret claustra pudoris, et qualiter üat haec pro-
batio, ibi in n. 4. — contracta inter ascendentes et des-
cendentes impedit perpetuo, ut contrahere non possint,
ibi, n. 7. — an probetur per testes de auditu , n. 1 . 1. 20.
tit. 9. part. 4. — Affinitatis tres sunt gradus , ascenden-
tes, descendentes, et coUaterales, n. 1. per text. ibi, 1. 2.
tit. 15. part, 6.
Affirmatio an coUigatur, si aliquis moveat caput ver-
sus pectus, n. 4. 1. 2. tit. 14. part. 3.
Aflectare navem quis possit, et de ista aflectatione,
gloss. per text. ibi, 1. 77. tit. 18. part. 3. — Aflectamen-
tum , seu naulum quid sit , gloss. 1. 1 . et 2. tit. 8. part. 5.
Agamemnon dicitur populorum pastor, yocatus fuit
ab Homero, n. 11. 1. 2. tit. 10. part. 2.
Agens , agenti incumbit onus probandi , et sic dicenti
substitutioni pupillari locum fore, a. 2. 1. 1. tit. 14.
part. 3. — ad darauum, vel injuriam sibi illatam quid
in libello debeat exprimere , gloss. per text. ibi in leg. 51 .
tit. 2. part. 3. — Agenti recuperandae obstat notorius
defectus proprietatis , n. 1. 1. 18. tit. 10. part. 7. —
Agere in quibus casibus quis invitus compellatur , n. 1 .
1. 46 , tit. 2. part. 3. — invitus compellitur infamans, n.
2. 1. 46. tit. 2. part. 5. — Sed coram quo judice, an
dfsfamati , yel infamantis , ibi n. 2.
Ager est térra , sine sedificio ad seminandum , n. 3,
per text. ibi, 1. 8. tit. 55. part. 7. — venditus, si in ven-
ditione dictum qubd habeat decem jugera , cüm non ha-
beret nisi sex, quid tune fieri debet, n. 3. 1. S6. tit. 8.
part. 3. — venditus cum suis accessionibus,quid imporlent
ista yerba, n. 4. 1. 56. tit. 18. part. 5. — si occupatus
sit a flumine per decem annos inter praísenles , et yiginti
inter absentes, an postea priori domino restituatur , n. 1.
1. 32. tit. 28. part. 3. — si sit sterilis, et desertas, an
possit aliquis illum intrare propria auctoritale , et illum
laborare, n. 1. 1. 49. tit. 28. part. 3. — cüni metitur
per mensorem ad boc deputatum, an país dobet esse
7;ra;sens, n. 1. 1. 8. tit. 7. part. 7. — Et an seminato, ct
TOM. V.
secato frumento, an adhonc qui scmlnavit, allqiiod ju^
habeat in agro restili ad grana, vel ad aliud, n. 1. 1. iü.
tit. Vó. part. 7. — Ager, quid dicatur, et quando, n. o.
1. 8. per text. ibi, tit. 53. part. 7.
Agressor itinerum pro prima yice, an debet capita»-
litor puniri , si non occidit , yel occidere curavcrit, n. 9.
1. 4, tit. 16. part. 2. — Agressori an debeat attribui tota
culpa in rixa , et sic quod ignoscatur provócalo, n. 1. in
prooemio , tit. 2. part. 3. — Agressorcs itinerum , qui di-
cantur, ct de eorum pcena, n. 3. 1. 18. tit. 4. part. 7.
Agricolte qui dicantur , gloss. 1. 4. per text. ibi, tit.
20. part. 2.
Agnatus , quando , ct qualiter agnato succedat ab in-*
téstalo , n. 6. 1. 6. per text. ibi , tit. 15. part. 6.
Agnati , an debeant citari in filii naturalis Icgitima-
tione, y. n. 9. ad fin. 1. 4. tit. lo. part. 4. — vocati ad
successionem feudi autiqui, an eis obstet prajscripfio
lor.gi'-sim,! contra vassallum yendentem feudum, sicuti
illa non nocci domino feudi directo, n. 3. qua;&t. 2. 1. 10.
tit. 26. part. 4. — qui in feudo antiquo succederc spe-
rant, an praegraventur in aliquo, ex eo quod possessoir
feudi investituram intra annum et diem non petierit , n*
6. 1. 10. tit. 26. part. 4,
Agnitio debiti , an indicatur ex coacta volúntate dcbl-
toris, n. 4. 1. 29. tit. 29. part. 3. — nibil operatar pra3-
scriptione completa , n. 4. dict. I. 29.
Agkus laciatus debet dccimari , antea vero non, n. i.
UlO, tit. 20. part. 1.
Alapa quare detur Confirmationis tempere, n. 4. I.
\i. tit. 4. part. 1. — dicitur atrocissima injuria, n. 4. L
20. tit. 9. part. 7.
Aleator dicitur ille , qui lusum aleae apud se consue-
yit exercere causa sui cmolumenti, sicut in cauponibus,
n. 1. 1. 6. tit. 14. part. 7. — adeo est odiosus juri, ut
ñeque injuriarum , ñeque legis Aquiliai agere possit , si
ludi occasione damiium sibi eyenerit, n. 2. dict. 1. 6.
cum alus ibi. — Aleatores Clerici, sive publici, sive se-
creti , qua pcena feriantur , n. 5. 1. 37. tit, 3. part. 1.
Allegare tantum sufficit per legatarios quod haeres sit
eis suspeclus in prosecutione causse , ut ipsi cum eo judi-
cio esse possint , n. 4. 1. 7. tit. 25. part. 5.
Alexainder Magnuscur in Venere non fuerit strenuus í
n. 5. 1. 6. tit, 7. part. 2.
Ale\osus non dicitur ille, qui elapso termino intef
eos pósito adversarium aggreditur, n. 1. 1. 3. per text.
ibi tit. 11. part. 7.
Albericus íuií fidelis observator ant¡^uitatis,n. 1. iii
princ. 1. 4. tit. 14. part. 7.
Alfaqueques Arabicü qui dicantur, in 1. 1. tit. 50.
part. 2.
Alférez , vulgo in líispania dictus , qui et Conestabilis
alibi dicitur, et qualis esse debeat, et quod sit ejus offi-
cium , gioss. 1, 16. per text. ibi , tit. 9. part. 2.
Alfonsos Rex, conditor Pai'titarum, cujus fuerit fi-
lius, n. 7. in proccmio Partitarum.
Alguazelus , quis dicatur, et quid si praímonuerit
malcfactorem , n. 1. et 2. 1. 20. tit. 9. part. 2. — si cíim
potuit proliibcre robaria, seu alia damna, non fecit, an
teneatur ad cniendam dauíni , gloss. 1. 20. tit. 9. part. 2.
— quibus casibus potcrit capere delinquentcs sine man-
dato judiéis, n. 6. dict. I. 20.
Alienígena Regni non poícst succcdore in castra
INDEX MATERIARÜM.
llegni, etiamsl ex tenore majorise ipse Tocatus sit , n, 6.
1. 1. tit. i8. part. 2. — Et quid si cartam uaturalitatis
habeat, an et tune admittendus sit, ibidern. — Aliení-
gena , si de rebus Hispaniae in Hispania majoriam l'ecerit,
an omnia regulentur, secundum consuetudinem Hispa-
nise, n. 2. in fin. 1. 24. tit. H, part. 4. — potest ex pri-
vilegio consequi jus naturaliíatis in alio Rcgno, et tales
sunt veré cives, n. 14. 1. 2. tit. 24. part. 4. — Et an isti
ad beneficia adraittantur si in concessione naturalitatis
illud dictuní non fuit, dict. n. d4. — Alienígena si per
decennium in aliquo loco habitaverit , an boc illi pro na-
turalitate prosit,ut et naturalis et oriundas ex illo Regno
dicatur, ut beneficia et alia liabere possit, dict. n. 4. I.
2. tit. 24. part. 4. — si in aliquo loco commoraverit per
decennium , et ibidem filios procrearet , an filii ibi nati
dicantur naturales lllius loci , ubi nati fuerunt, si de
animo redeundi ad propriam patriam , veré vel prcesump-
tivé constiterit, n. d4. dict. 1. 2.
AiiENATio proprié dicitur quando transit dominium ,
et quid in materia aüenationis rerum ecclesise , n. i . 1. i.
tit. 14. part. 1. — Et ideo alienata possessione alicujus
ecclesise , talis alienatio non valet, etiamsi sola possessio
alienetur, ibidem. — Alienantes possessiones in eccle-
siam , seu in aliam personam exemptam in fraudem tri-
butorum , qubd tune non liberetur ab oneris praestatione ,
n. 4. 1. 51. tit, 6. part. 1. — Alienare res ecclesiasticas
ex causa sufficienti potest prjelatus , gloss. 1. 1. et n. 1. 1.
2. tit. 14. part. 1. — Etan requiratur consensusCapituli,
n. 1. dict. 1. 2. — Alienatio rei ecclesise, an possit fieri
absentibus non vocatis , et in quibus casibus debeant vo-
cari , ibidem. — Et quid si máxima insit necessitas , ita
quód sit ecclesise damnosum expectare, ibidem. — Alie-
nare an possit Episcopus res mobiles ecclesise sine con-
sensu Capituli, quod non, n. 1. in fine, 1. 2. tit. 14.
part. 1 . — Alienatio rerum ecclesiasticarum , an debeat
íieri cum solemnitate , scilicét ut prius incipiatur á mobi-
libus, et sic quod in tali alienatione requiratur causae
cognitio super hoc, n. 2. in dict. 1. 2. — Alienari non
possunt res minoris sine causae cognitione , et solemnitate,
scilicét, quod amobilibus incipiatur, dict. n. 2. -r- Alie-
natio rerum ecclesiasticarum debet fieri cum causa, n. 4.
ibi. — Alienare, an, et quando possit ecclesia res sibi a
Regibus vel Imperatoribus concessas , gloss. fin. dict. 1. 2.
tit. 14. part. 1. — Et an leges in boc loquentes, ciim
á jure Canónico non sint approbatae , possint procederé ,
ibi. — Alienare , an possit ecclesia res sibi traditas cum
pacto ne alienentur, et quando, ibi. — Alienatio rei ec-
clesise, licét licita a principio sit , tamen si ecclesia ultra
dimidiam Isedatur, non valet, n. 3. 1. 4. tit. 14. part. i.
— facta per Regem alicui alicujus Villíe cum sua juris-
dictione , hoc non obstante , Rex ibi habebit supremam
jurisdictionem , n. 12. 1. 22. tit. lo. part. 2. — Alienare
non potest Rex civitates , et loca sui regni , sine consensu
principum, et populorum , n. 2. I. S. tit. 15. part. 2. —
Alienans castrum hostibus, incurrit in pcenam mortis,
n. 7. 1. 1. tit. 18. part. 2. — rem in potentiorem, qua-
liter puniatur, si dolóse fecerit, n. 2. 1. 15. tit. 7. part.
5. — in potentiorem, sive sit actor , sive sit reus , tenetur
«erta poena, et quid jure Partitarum, n. 1. 1. 16. tit. V.
part. o. — Alienatio non prohibetur fieri in potentiorem
per viam ultimas voluntatis, n. 1.1.17. tit. 7. part. 3.
— alicujus rei mobilis minoris , an dcbeaf cum decreto
judiéis fieri, n. 8. 1. 60. tit. 18. part. 3. — reí ecclesias-
ticae, an , et quando valeat, et quibus concurrentibus,
n. 1.1. 65. tit. 18. part. 3. — quam facit Episcopus de
rebus mensae suae , an debeat fieri cum auctoritate Aícbie-
piscopi , n. 3. dict. 1. 63. — alicujus rei immobilis eccle-
sise parochialis fieri debet cum consensu Episcopi , et quid
si interveniat auctoritas Papae , n. S. dict. 1. 63. — Etan
ibidem intervenire debeat consensus parocbianorura , vel
patroni , n. 6. dict. 1. 63. — Alienatio rei dotalis á ma-
rito facta, quando, et quibus interessentibus teneat , et
quando non, n. 4. 1. 7. tit. H. part. 4. — simpliciter
proliibita, an etnecessaria alienatio prohibita censeatur,
n. 1. in principio 1. 10. tit. 26. part. 4. — a possessore
majoriae de rebus majorise cum Regís facúltate facta, an
valeat , si postea detegatur illum non esse verum majoriae
possessorem , sel illam ad alium pertinere , n. 1 . quaest.
4. 1. 10. tit. 26. part. 4. — extra familiam prohibita,
quando extra familiam fieri possit, hoc non obstante , n.
d. quaest. 6. 1. 10. tit. 26. part. 4. — Alienans rem pro-
hibitam alienari , non solum ipse in pcenam incidet, sed
et successor , qui ibidem consentit, ibidem. — Et quid si
alienaverit in eum , qui in próximo loco debebat in majo-
ria succedere , an tune in pcenam alienanti impositam
incidat, ibi qusest. 7. — Alienans rem majoriae prohibi-
tam alienari, si alienetur in fratrem ad quem majoria
de próximo ventura est , et decedat , et ad illum majoria
devenerit, an pretium illius rei repetere possit, vel si
adhuc non solvit, tueri se aliqua exceptione, n. d . qusest.
7. — rem majoriae in alium sine Regis facúltate , vel cum
illa malé impetrata fuerit , si postea res illa afilio evinca-
catur , an penes illum , vel penes patrem remanere de-
beat, dict. n. 1. quaest. 9. — Alienari, an possint bona
majoriae pro alendo possessore ipsius, vel ut ab hostibus
redimatur , ibi in quaest. 10. — Alienans rem majorise,
ut debita testatoris solvat , an in pcenam rem aliénantis
majoriae incidat, et quando, ibi, in quajst. 11. — rem
majorise in sequentem in gradu , an propter hoc in ali-
quam pcenam incidat, n. i. quaest. 12. 1. 10. tit. 26.
part. 4. — Et quid si alienatio ex aliqua causa non te-
neat, an alienans tune in pcenam incidat, ibi in qusest.
13. — Alienans rem alienari prohibitam , si sit filius pri-
mse tonsuras, an poenae contra ipsum impositaeligent eum,
ibidem in quaest. IS. — majoriam , an videatur ille qui
consentit aliquem magnatem esse in possessione majoriae,
cum eo dissimulans, et nolens petere, ibi in quaest. 16,
— rem majoriae , si ejus successor nolit illam redimere et
petere, an alius sequens successor admittatur, et qua-
liter , ibi , quaest. 18. — rem majoriae in fraudem sui filii
majoris , si filius iste decedat, an ejus filius major possit
agere revocatoria contra talem fraudem , licét fraus ejus
respeclu facta non fuerit , ibidem in qusest. 20. — Alie-^
nare res majorise , an videatur ille qui hypothecam secu-
ritali majorise appositam renuntiaverit, n. d. quaest. 21.
1. 10. tit. 26. part. 4. — Alienatio rei minimse majoriae,
an inducat pcenam^, ut contra alienantem servetur, licét
minimum sit , quod alienatur, ibid., quaest. 22. — si sit
sub pcena prohibita uni vocato , an in alus vocatis repetita
censeatur, ibidem, quaest. 27. — Alienare rem majoriae ,
an videatur ille, qui cüm esset in spe succedendi primus,
alienationi consentit , ut in pcenam contra alienantes in-
stitutam incidat , et tune poense locus non erit nisi post rei
traditionem , alias secus, ibidem , ín quccst. 29. — Et aia
SEPTEM PARTITARUM.
19
¡tlcm sit dicendum si rcmotior vocatus alienatioiii consen-
tiret , ct poslea proximior couseiiserit, et an et quando
ex tali consensu remotiori aliquod prajjudiciumgeneretur,
ibi, iii quaest. 39. n. i. dict. 1. iO. tit. 26. part. 4. —
Alienari an possint res majoriae propter famem , ibi , quaest.
30. — Aliensre prohibitus in majoria quse lit cum facúl-
tate Regis,an Lona illa pignorare possit,ibi, qusest. 51.
— Alienatio rei prohibitse fenet, et est valida, quando
alienans illud in meliorem causam convertit , n . 1 . qusest.
32. 1. 10. tit. 26. part. 4. — vel alia quselibet diminutio,
an videatur prohibita , quando simpliciter permutatio
prohibita fuit, n. i. qusest. 54. 1. 10. tit. 26. part. 4. —
Et an alienare videatur rem majoriae successor in ea , qui
solvit rem majoriae á praedecessore alicui legatam, et an
incidat in poenam alienantis, n. 1. quaest. 33. 1. 10. tit.
26. part. 4. — Alienationem rei majoriae , si sciat proxi-
mior quód fit 5 ñeque illam contradicat , an per boc illi
consentiré videatur , dict. n. i. quaest. 40. — Et an alie-
nantis pcena puniatur ille , qui causam majoriae in arbi-
f rum compromisit , si arbiter illum condeíanavit , ibi q.
41. — Alienatio majoriae probibita non videtur, si illa
devenerit ad ultimum possessorem ipsius, ñeque ad illum
talis prohibitio se extendet, ibi, quaest. 42. — Alienationi
majoriae consentiens , an possit petere pretium , in dict.
quaest. 42. — Alienatio majoriae vel partís ejus, si á pos-
sessore ipsiiis de licentia Regis fiat , si in tali alienatione
Clius , qui in succedendo erat proximior , consenserit , an
incidat in pcenam amissionis majoriae propter ejus con-
sensum , ibi quaest. 44. — majoriae , vel alicujus rei ip-
8ius , an valeat si fiat in modum transactionis , ibi, quaest.
45. — rerum majoriae probibita á conditore ipsius , illa
prohibitio in successoribus sibi locum vendicat, non vero
in ipso majoriam faciente, quia et ipse venderé potest,
n. 1. quaest. 47. 1. 10. tit. 26. part. 4. — rei majoriae,
an videatur permissa conditori ipsius , etiam quando in
Regis facúltate cavelur , quód majoria non possit revocari
per facientem , ibidem. — Alienans rem de qua ipsemet
majoriam fecerat necessitate rei familiaris , an videatur
revocare dispositionem , et quid si sine causa alienaret,
dict. n. 1. in dict. quaest. 47. ad ejus fin. — Alienatio si
sit á lege , vel á testatore prohibita , an per consequens
videatur ibi probibita praescriptio , vel usucapió , vel an
talibus rebus sic alienari prohibitis praescriptioni locus
sit, n. 5. quaest. 4. 1. 10. tit. 26. part. 4. — qualis per-
mittatur accusato de crimine gravi , et quando illam fa-
ceré possit post accusationem , n. 2. et 7. 1. 2. per text.
ibi , tit. 4. part. 5. — quando praesumatur facta in frau-
den! allerius, et ex quibus lioc colligatur , dict. n. 7. — .
bonorum patris in praejudicium legitimae filiorum facta ,
an filii revocare possint usque dum habeant suam legiti-
mara, n. 13. 1. 8. tit, 4. part. 5. — á tutore de rebus
rainoris facta , an valeat , et de quibus sic , n. 3. 1. 4. tit.
S. part. 3. per text. ibidem. — a tutore facta de rebus
minoris , ex quibus causis teneat, n. 4 et S. ibi , et gloss.
1. 18. tit.16.part. 6. etgloss. penult. 1. 60. tit. 18. part.
3, — Et an immobilia minoris alienari possint pro mino-
ris utilitatCj n. 5. dict. 1.4. — Alienatio facta de rebus
communibusCivitatis non valet , et quando sic , et quando
Bufficiat licentia Regis, vel Praesidis, n. 2. 1. IS. tit. 3.
part. 5. — proliibila cmptori, an transeat ad ejus heere-
dcs, n. 4. 1. 45. tit. o. part. 5. — prohibita boírcdibus,
_ an exlendatur ad omnes liícredos , vel intelligatur tantum
de primo , ibi. — si sit prohibita liliis , an ad nepotes ex-
tendatur, et quando, ibid. — Et sub isto verbo alienare
omnes species alienationis comprehenduntur , n. 5. dict.
1. 43. tit. 6. part. 5. etn. 1. 1. 3. tit. 6. part. 6. — Alie-
natio ex dispositione Icgali, an habeat locum, ubi quis est
alienare prohibitus per pactum , ibid. — proprié loquendo
quae dicatur, ibi. — Et an prohibitus alienare incidat in
pcenam , si tantum incipit , seu tentat alienare , ibi. — Et
an prohibitus alienare, rem illam pleno jure suam esse
dicatur quoad dominium , vel non , ibi. — Alienatio rei
prohibita fierl sub pacto , quod res ad venditorem redeat ,
an valeat, si per pactum fuit in emptorem translatum do-
minium ; et per quae verba fieri possit, ut dominium rei
prohibitae alienari in emptorem non transeat, ibi, in n. 4.
— si á venditore fieri prohibeatur per pactum , an tune
dominium in emptorem transeat , et quando , dict. n. 4.
et S. I. 43. tit. 5. part. 5. — si sit á patre prohibita,
cum facit majoriam de tertio bonorum , an ex tali prohi-
bitione impediatur dominii translatio, dict. n. 5. — pro-
hibita sine expressione causas , quando valeat , et quando
non , n. 2. et 3. 1. 44. tit. S. part. S. — Et quando talis
causa habeatur pro expressa , et quando non , et qualis
causa esse dicatur , ibi in n. 9. — Alienatio vassallorum
prohibita etiam sine expressione causae vnlet, etquare,
dict. n. 2. infin. — prohibita pluribus, quibus res fuit
relicta, an testator videatur vicissim fideicommissum re-
linquere, si contingat alterum eorum sine alterius consensu
alienare, ibid. n. 3. — licét sit á testatore prohibita ,
quando valeat, licét contra prohibitionem eU factum, ibid.
in n. 4. — an possit fieri per Principem de rebus alienis,
sive credat rem illam esse suam, sive alienam, et illud
facietde plenitudine polestatis cum causa, vel sine, et
quid praesumetur in dubio , n. 2. 1. 53. tit. 5. part. 5.—
Et quid si Rex aliquod jus habeat in re illa , ibid. — Et
quid si res, quae venditur, sit ecclesiae, vel minoris , et
quid si donetur ectlesiae , ibi , num. 3. — Et quid si do-
nentur, vel vendantur res dótales mulieris, an in eis
Ídem, quod in alus, dicendum sit, ibid. — Et quid si
vendatur , vel donetur á Rege res communis , quam habet
cum alio, an tale factum teneat, v. n. 7. et 8. ibi. —
Alienatio rei communis potius in consortem , quam in ex-
traneum fieri debet , alias consors pro tanto poterit rem
illam retrahere, et plura in hac materia, v. per gloss.
1. 55. tit. 5. part. 5. — Et an emphyteuta possit locare
rem emphyteuticam, vel commoditatem fructuandi altcri
concederé ad longum tempus , et an istud sapiat naturam
alienationis, n- 3. in princ. 1. 29. tit. 8. part. 5. — Alie-
natio necessaria si fiat de re emphyteutica , ut pro debitis
emphyteutae , an debeat fieri de consensu domini , et illo
requisito, dict. n. 3. quaest. 5. — emphyteutae, si sit
nuUa , vel fiat pro parte , an propter hoc ipse cadat in to-
tum á jure suo , ibi. — pignoris debitoris in secundum
creditorem, antcquam tradat primo rei pignórala; posses-
sionem, cujus efifectus sit, et qualiter huic primo credi-
tori consulatur , n. 5. 1. 14. tit. 13. part. 5. — oninium
bonorum debet fieri cum judiéis decreto, n. 1. 1. i. tit.
15. part. 5. — per debitorem facta post ejus capturara, vel
ante , an et quando valeat, n. 4. 1. 4. per text. ibi, tit.
13. part. 5. — debitoris si facta sit in fraudem credito-
rum, qualiter creditoribus subveniatur , gloss. 1. 7. et 1.
8. cum alus ibi , tit. 15 , part. 5 , per illa jura, ibid. —
vera facta in fraudem futurorum creditorum, quorum
pecunia priores climlssi non sunt , an revocetur, v. n. 1.
dict. 1. 7. — Et quid si debitor alienet titulo oneroso, ibi,
n. 4. — Alienatio si facta sit pro justo pretio , an in frau-
dem \ideatur facta , dict. n. 4. — omnium bononim , vel
majoris pariis a debitore facta , semper fraudulenter facta
dicitur , ibi , n. S, — Et intra quantum tempus hanc alie-
natiouem creditores revocare possunt, ibi n. 6. per illum
text. — Alienatio debitoris aliquando a creditore non re-
vocatur , n. 9. dict. 1. 7. cum alus ibi, per illum text. —
rei dotalis per mulierem facta in tempus soluti matrimo-
nii, an valeat , et quando , n. 7. in fin. 1. 19. tit. 5. part.
6. — rerum hseredis potest per testatorem proliiberi, n.
2. in fin. 1. 10. tit. 9. part. 6. — patrimonii Principis,
quando sibi permittatur, n. 2. 1. 10. tit. 18. et n.l. 1.28.
tit. 11. part.S.et n. 3. 1.13. et n. 2.1. 14. tit. 9. part. 6.
— testatoris, an extinguat legatum , et quando, n.2. et4.
1. 17. per text. ibi, tit. 9. part. 6. — Et quid si tesíator
solummodo usufructum rei legataj alienavit, ibi , in dict.
n. 2. — Alienatio si sit a testatore probibita aliquarum
rerum, an de illis hrorcs falcidiam , vel trebelüanicam
deducere possit, n. 4. in principio, 1. 6. per text. ibi,
tit. 11. part. 6. — legalis, vel per viam praescriptionis ,
in rebus majoria9 locum non habet, dict. n. o. in princi-
pio. — aliquarum rerum , si exprcsse a testatore prohi-
Leatur , an tune res illae ex causa dotis , vel quando legi-
tima portio relicta non fuit, alienari possit, n. 4. in
quaesí. 5. 1. G. tit. 12. part. 6. — Et an per pactum vel
conditionem adjici possit , uí res aliqua in ecclesiam , vel
pium locum non aiienetur, dict. n. 4. — Alienatio rei
majoriae de licentia Principis facta ob causam dotis vel si-
inilem , an si alienans dives íactus sit, teneatur aliam loco
ipsius subrogare, et ita liceutiam datam fuisse intelli-
gatur, n. 4. qussst. 6. dict. I. 6. tit. 11. part. 6. — Et
an ¡iidens rcm majoriae illam alienare videatur, et incidat
in alienantis poenam , ibi , quaist. 7. — Et quid si posses-
sor majoriffl habuit licentiam á Principe ad alienandam
rem majoriae , et morte prseventus non fecit , an ejus suc-
cessor virtute talis facullatis rem majoriae alienare possit ,
ibid. quaest. 8. — Et quid, si ille qui habuit licentiam
alienandi illam , postea emat per interpositam personara ,
ut alteri filio relinquat, ibid. — Et an pretium rei majo-
riae alienatae de licentia Principis , necessario debeat con-
vertí in emptionem alterius rei ad majoriam , ibid. —
Et quid si possessor majoriae juravit res ipsius non alie-
nare, an si postea impetret licentiam alienandi , tacens
de juramento praestito, an alienatio teneat, n. 4. quíest.
10. dict. 1.6. tit. 11. part. 6. — Et quando de licentia
Principis res majoriae debent alienari ,, vel obligari , tune
non pretiosiores obligari debent, si viliores sufficiunt, ibi.
— Et quid si possessori majoriae data fuit licentia ad alie-
nandam rcm majoriae , an tune ipse rem illam obligare
possit, vel e contra, dict. n. 4. quaest. 10. in fin. et quaest,
11. dict. 1. 6. tit. 11. part. 6. — Ef de alienationibus re-
rum majoriae, quae de Principis licentia fiunt, vel fieri
possunt, et de valíditate , et eífectu, et quando revocari
possint , dict. n. 4. dict. 1. 6. tit. 11. part. 6. — Et quid
si licentia alienandi rcm majoriae impetretur per mino-
rem tácito de sua minori aetate , quaest. 22. et 2o. — Et
an sit justa causa dandi lianc licentiam possessori majo-
riae , si res majoriae sint in partibus multum remotis , ibi,
quaest. 27. — Alienatio si prolñbetur primo vocato ad
jr.aJoriamj an talis prolübitio ad caeteros extíndaíur,
INDEX MATERIARllI.
n. 5. 1. 6. tit. II. part. 6.— VA fes dicíhtf alienar) pe?
praescriptionem , n. 7. 1. 10. tit. 19. part. 6. — Alienatio
rerum proditoris per ipsum facta, an et quando valeat ,
vel non , n. 2. et 5. 1. 4. tit. 2. part. 7. -;- Et de pcena
impedientis alienationem faciendo rem litig¡osam,n. 1.1.
H. per illum text. tit. 16. part. 7. — Alienatio proditoris
de rebus suis facta, an valeat, n. 4. dict. 1. 2. tit. 2,
part. 7. — Alienare sine decreto judicis , an possit tutor
rem minoris sui , et qualiter hoc faceré debeat ; et an
possit generaliter omnia bona minoris obligare pro obser-
vantia contractus licili , n. 2. cum alus, ibi, 1. 4. til. 5.
part. S. — an possit tutor res minoris, et quales sic, eí
ex quibus causis, n. 3. et 4. 1. 4. tit. 5. part. 5. — an
possit tutor imniobilia minoris sui pro ipsius utililate , n.
6. dict. 1. 4. — an possit Civitas res communes ómnibus,
et cjuando s;c , et quando sufficiat Regis vel Praesidis li-
centia, n. 2. 1. 13. tit. 5. part. S. — proliibitus per
pactum debet faceré et curare , ne res aiienetur ex dispo-
silione legali , n. 5. 1. 43. tit. 3. part. 5. — prohibitas,
an incidat in pcenam , si tantum incipiet, seu tentat alie-
nare, ibidem. — "prohibitus rem, an illa pleno jure essc
sua dicatur , vel non , ibi. — prohibitus per pactum , an
in eum transeat dominium , n. 4. et 3. 1. 43. tit. 5. part.
S. — prohibitus majoriam in eum facíam per patrem de
tertio bonorum , an per talem prohibitionem impediaíur
in eum dominii translatio , dict. u. 3. ibid. — prohibitus
á testatore turrim vel domum sine expressione causa) , an
et quando prolübitio valeat, n. 2. et 3. 1. 44. tit. 5. part.
S. — Et quando talis causa habcatur pro espressa.
quando vero non , et qualis esse debeat, ibi, et in n. 9.
dict. 1. 44. — Alienare prohibitus vassallos , sine adjec-
tíone causae, an prohibitio valeat, dict. n. 2. in fine. —
prohibitus si alienet, quando talis alienatio valeat, veí
non, ibi n. 4. — prohibitus sine alicujus volúntate, an
illo jam mortuo adhuc prohibitio duret, n. 5. 1. 43. tit.
S. part. 5. — potius tenetur quis in consortem suum
quam in extráñeos , alias huic consorli d;ibitur actio, ut
rem illam pro eodem pretio retrahere possit, gloss. 1. 33.
tit. 3. part. 3. — Et per quae verba possit quis alienatio-
nem prohibere, ita ut rei prohibitae dominium in emp-
torem non transeat, n. 4. 1. 45. tit. 3. part. 3. — Alie-
nare an possit pater bona ad vealitia filii, et an tune judiciis
decretum requiratur , sicut in tutore , vel curatore , n. 3.
1. 24. tit. 15. part. 3. — Et quid si pater alienat bona
adventitia filii, vel subjecta resíitutioni, an tune filias
possit contravenire , si velit ci succedere , n. 10. per text.
ibi 5 dict. 1. 24. tit. 15. part. 3. — Pater non alienavit,
sed alienationi consentit, ibi. — Alienare an possit niu-
Iler suam rem dolalem , confereudo alienationem in tem-
pus soluti matrimonii , et quando sic, n. 7. in fin. 1. 19,
tit. 3. part. 6. — videtur rem majoria; qui eam lusit, ñ.
4. q. 7. 1. 6. tit. 11. part. 6. — an possit Rex res sui
patrimonii ,et quando, n. 2. 1. 10. tit. 18. et n. 1. I. 28.
tit. 11. part. 3. et n. 3. leg. 15. et n. 2. 1. 14. tit. 9.
part. 6. — et quando possit tutor vel curalor sui minoris,
et ex qua causa illud faceré possit , et qualiter, gloss. 1.
18. per text. ibi, tit. 19. part. 6. et de lioc v. suprá
verbo Aiienatio.
Alienans in fraudem creditorum, non valet quod agit,
etiamsi alienet titulo oneroso, n. 4. 1. 7. tit. 13. part. 5.
— Quod procedit sive totas res , sive partem rerum alic-
naverit simul , vel minuatim , dict. n. 4. et 3. ibi. —
SEPTE^Í PARTITARUM.
21
Alienans qui ia fraudcia croditornm alíenavit, polest ad
creditorum petitionem in carcerem detrudi , doñee revelet
eos, ¡11 quos alienayit, n. i. dict. 1. 7. Vide plenius in
■verbis Aliknatio et Alienare.
AlIENUM FACTUM , V. ÍD vei'bo FACTUM AtlENUM.
Aliena res , v. in verbo Res aliena.
Alimenta legata , venit sal ad saporem, n. 7.1.1. ÍU.
13. pait. 1. — Et quae príEstanda sint, gloss. 1. 24. lit. 9.
part. 6. per Ulum text. — Alimenta naluraliter debeniur
Cliis etiam naturalibus tantuiu, etiam stante prohibitione
patr¡s,pern. 1.1. 2. lit. 7. parí. 2. etn. 1. 1. 2. tit. 19.
part. 4. cum alus ibi. — Et quid si pecunia sibi pro ali-
inentis a patre data volupluose fuerit coasumpla , an ite-
rum ¡llum alere teneatur, ibidem. — Alimenta legata,
an veniant aqua, et etiam carbones, et lígna, et vestia-
rium, et calcearium, et babitatio, n. 4. et 7. 1. 10. tit.
18. part. 2. — considerantur secundum qualitatem per-
sonas cui dari debent , et secundum consuetudinem rcgio-
nis, n. 3. 1. 1. tit. 1. part. 5. et n. 9. 1. 2. tit. 19. part.
4. — sive oflicio judiéis, sive jure actionis petantur, pos-
sunt in die feriata peli, u. 4. 1. 33. tit. 2. part. 3. — au
debeant dari per maritum uxori existenti in peccato mor-
tali , et an dando , bené vel malc faciet , n. 7. 1. 2. tit. 9.
part. 4. — an a uiarito data credantur uxori, quia cst
cjus uxor, potius quam dotis contempl alione, n. 5. 1. 23.
lit. 11. part. 4. — si dentur uxori interini quod res sibi
iiiobiles in dolem datae rcstituuntur, an debeant compu-
tari in pretio fructuum illarum rerum mobilium deducto
eliam interusurio, n. 3. 1. 31. ad fin. tit. 11. part. 4. —
an sint prsestanda filio spurio per palrem , et quid de
ajquitate canónica , n. H. 1. 3, tit. 14. part. 4. —debent
ab adoptante filio adóptalo dari, et quando, n. 2. 1. 9.
tit. 16. part. 4. — debent a parentibus filiis dari etiam
spuriis, et incestuosis, et quid in ascendentibus, n. 1.
1. 2. tit. 19. part. 4. — an possiiit praeslari filio Clerici
ex fruclibus sui benefieii , diet. n. 1 . dict. 1. 2. — Et an
possit per palrem relinqui filio spurio fundus ad alimenta,
ibi. — Et istud onus alimentandi in subsidium transit ad
hseredem, n. 2. 1. 2. tit. 19. part. 4. — Alimentorum
appellalione quae veniant , n. 3. cum sequentibus, peí-
text. ibi , 1. 2. tit. 19. part. 4. — Alimenta si debenlur
alicui , debet ei etiam domus ad babitandum dari , n. 6.
dict. 1. 2. — an debeant dari per patrem filio extra do-
uium suam, si ipse illud pelat, et quando sic, ibidem in
dict. n. 6. — utrum a patre filio dari debeant, quando
ipse partem suam prodigaliter consumpsit; el an debeant
dari nurui suae indotalae, et liberis suis , ibid. — quando
alicui debentur, taxari et Hniilari debent pro modo reddi-
tuuní , non pro modo valoris bonorum , etiamsi in patri-
monio esset aliqua res maxinii valoris, n. 7. ibidem. —
non tcnelur prestare ille qui non habet nisi quantum sibi
sufficit , vel quasi, n. 8. dict. 1. 2. tit. 19. part. 4. —
debentur secundum conditionem personae cui sunt prae-
standa, quae variantur secundum aetatem recipienlis, n.
9. dict. 1. 2. — an debeant mitti per fiüum patri existenti
in aliquo exilio , n. 12. ibidem. — an á filio patri danda
sint, si propter patrj'; dclictum fuerunt omnia bona sua
ab eo abiata , ibid. — an debeant dari patri bannito ; et
quid si propter delictum fuerunt sibi omnia bona confis-
cata, resérvala certa parle pro filiorum alimentis, et an
ex ea parte filii patrem alere teneantur , dict. n. 12. 1. 2.
til. 19. part. 4. — an á patre divite, vel á filio divite,
patri inopi danda sint, ibidem in fine. — filiis pater inops
praestare non tenetur, gloss. 1. 4. per text. ibi , tit. 19.
part. 4. — potius a patre , quam ab avo sunt prsestanda
filio, n. 3. per text. ibi, 1. 4. tit. 19. part. 4. — an de-
beant nepoti inopi praestari per avum paternum, vel
maternum , vel per ipsos simul, n. 4. dict. 1.4. lit. 19.
part. 4. — an debeant per íratrem fratri inopi prsestari, et
quid si frater sil naluralis lantum , ibidem in n. 5. — ail
teneantur prasslare ascendentes filiis spuriis suorum des-
cendentium, sive sint ascendentes per virilem sexum,
sive per fce:2ineum, n. 5. et 6. 1. 3. tit. 19. part. 4. — an
á filio spurio , vel alias ¡Ilegitimo debeant patri , vel matri
praeslari, num. 6. dict. 1. 5. tit. 19. part. 4. — per eas-
dem causas filüs non debentur, per quas ips¡ a paire ex-
haeredar¡ possunt, iium. 3. 1. 6. t¡t. 19. part. 4. — non
debent a patre filio dari , quando filius habet unde se
alai, vel aliquod ministerium, vel art¡fic¡um , an et tune
ventat ¡n cons¡deratione , quod laborando viclum quaerere
possit proprüs manibus, n. 3. 1. 6. tit. 19. part. 4. — an
ab baerede extraneo filü patr¡ dar¡ debeant , quando filius
justa causa interveniente palrem suum exliaeredavit , cum
filius adliuc vivus patrem alere non teneretur ; et quid in
nepotibus , vel alus qui tenentur jure sanguinis patrem
alere , n. 6. et 7. 1. 6. tit. 19. part. 4. — an debeant filio
exhaeredato dari ab haerede scripto, n. 6. d¡ct. 1. 6. — an
debeant statim filio dari, si ipse dicat, vel jurel se esse
fillum , si illud a patre negetur , n. 2. 1. 7. ibi , per ¡lluní
text. — stat¡m praestar¡ non debent , stat¡m orla quaístione
super ííllatione, sed tune quando est in possessionem
filiationis, n. 3. 1. 7. tit. 19. part. 4. — an debeant prae-
slari filio 5 si in judicio ordinar¡o pronuntiatum fu¡t de
non fiUatione, licét in summario contrarium factum sil,
n. 4. ibi. — an debeant a liberto vel vassallo domino su»
dari, si ipsead inopiain pervenert, n. 14. 1. 8. per
text. ibi, tit. 22. part. 4. — an debeant dari vassallo,
qui propter impedimentum , quod illi supcrvenit, servi-
t¡um praestare non potest, et ¡deo feudo s¡t pr¡Yalus , n.
8. ¡n fin. 1. 6. tit. 26. part. 4. et ¡b¡ , n. 10. — debent a
donatario dari filio donantis, qu¡ natus fuit post islam do-
nationem , quando ejus pater noluerit talem donat¡onem
revocare , n. 9. 1. 8. tit. 4. part. 3. — an debeant dari
offic¡ali , eum quo fuit convenctum , ut pro faciendo opere
daretur sib¡ certum prel¡um , et quando s¡c, n. 1. 1. i6,
tit. 8. part. 3. — a matre , vel avia , filio vel nepoti data ,
an et quando v¡de..tur ¡Uud faceré animo recuperandi
tales expensas , et quando non , gloss. 1. 36. per text. ibi,
tit. 13. part. 3. — á Y¡tr¡co pr¡v¡gno data, au expensas,
quas ¡n hoc ¡pse fecit , recuperare poss¡t , et quando : et
an in dubio videalur quod eum alit , affeetu paterno , a.
d. 1. 37. tit. 12. part. 3. — Et quid si vilricus esset pau-
per , privignus vero dives , et alimenta sint in magna
quantitate, ibi. — Et quid si isla alimenta ab extraneo
praeslentur , an ipse islas expensas , quas in alendo fecit,
recuperare possit, vel non, et an idem in eo , quod in
vitrico dicenduin sil, ibidem in n. 4. — Alimenta au
debealur filio ingrato per pahem, n. 2. 1. 4. tit. 7. part.
6. — an debeantur filiaj, quae luxuriosam vitam elegit ,
si postea se correxit, n. 7. 1. 5. tit. 3. part. 6. — an de-
beantur filiis catholicis, quando pater eral haereticus, et
fiscus habuit bona ipsins, n. 2. 1. 7. part. 6. — alicui
relicta, qualiter hoc sit intelligendum, et ad quid haeres
teneatur, gloss. 1. 24. per text. ibi , tit. 9. part. G. —^
9.0
INDEX MATERíARUM.
siint Clise danda per patrcm , et ad hoc ipse cogi potest ,
ñ. 6. 1. 7. tit. d3. part. 6. — an deLeantur filio naturali
per patrem ipsius, vel perejus liaeredem, n. 9. et dO. 1.
8. ibidem. — an debeantur per hseredem niariti uxori
inopi dari, n. 9. dict. 1. 8. ad fin. — debentur filio na-
turali, etíamjure naturse, et an tali juri alimentorum
possit renuntiari per juramentum, n. dO. 1. 8. tit. 13.
part. 6. — percepta ab eo, qui ut filius fuit per Carbo-
nianura in possessionem missus, an ab eo restittii de-
beant, si postea probetur non filius, n. 19.1. 2. tit. 14.
part. 6.' — an debeant sorori per fratrem dari , et qnan-
do, n. 3. 1. 18. tit. Ii6. part. 6. — an per fratrem fratri
naturali, Tel sorori dari debeant, n. 5. 1. 18. tit. 16. part.
6. — Et Yalet argumentum de alimentis ad do{em,ibid. —
Alimenta qualiter per tutorem pupillo daridebeant, etan
si patrimonium non suíficiat , an possit poneré manum ad
proprietatem , n. 20. tit. 16, part. 6. per text. ibi. — si
pupillo per tutorem dentur de suo patrimonio , an pupil-
lus illud tutori solvere teneatur , ibi ,n. 4. per illum text.
— a patre filio debita, an ipse filius renuntiare possit,
n. 1. 1. 34. tit. 34. part. 7.
AuME^TARE alium , an teneatur lile , qui non habet
nísi quantum sibi sufficit ad alimenta, n. 8. 1. 2. tit. 19.
part. 5.
Alius , ista dictio , quod faciat positiouem ejusdem na-
tura- , et qualitatis , et quid si abjiciatur dictio quicum-
gue , n. 2. 1. 46. tit. 18. part 3.
Almiranbus, quod officium habeat, gloss. 1. 24. per
text. ibi, tit. 9. part. 2. et glos. legum, tit. 24. part. 2.
Almocadenus quis dicatur , n. 1 . per text. ibi , 1. 5.
ct 6. tit. 22. part. 2.
Almoxarifes qui dicantur arábico , et quod sit eorum
officium , glos. 1. 23. per text. ibi , tit. 9. part. 2.
Alluvio, et istae accessiones per alluvionem possiden-
tur absque aliquo corporis actu , et de quibus alluvioui-
bus debeat intelligi, et qualiter quod accrescit per allu-
vionem debeat dividí, n. 1. 1. 26. tit. 28. part. 4. —
Et qualiter per alluvionem res alíense nobis accrescantur,
sive lapides, sive gemmae, sive ligua , aurum , vcl argen-
tum, vel pecunia, vel trabes, et ligua, etc. , ibidem, in
n. 2. — Et an incrementum alluvionis ad usufructua-
rium pertineat, ibi, n. 3. — Et an propter alluvionem
pensio augeri debeat , saltim in simplici conductore , et
quid in emphyteuta, n. 3. dict. 1. 26. tit. 28. part. 3.—
Alluvio non habet jus in privato torrente, n. 2. dict. 1.
26. — dicitur , sive flumen aliquid simul addit et ponit ,
sive paulatira retroeedit nihil ponendo ; et quid si flumen
crustam terrae sine arboribus evellit, an dorainus eam
rendicare possit antequam uniatur , ibi , n. 4. 3. et 6. —
Et qualiter dominus, cui per alluvionem aliquid accres-
cit, damnum primo domino resarciré debeat, n. 7. dict.
1. 26. tit. 28. part. 3. — Et an incrementum alluvionis
debeat communicari inter virum et uxorem , sicuti alia
lucra , n. 5. 1. 50. ibidem. — Et id , quod acquiritur per
alluvionem, eodem jure et causa possidetur, sicut ager
cui adjectum est, n. 3. in fin. 1. 30. tit. 28. part. 5.
Altare ad decantandum Missam nemo debet babero
sine licentia Episcopi, n. 2. 1. S. tit. 10. part. 1. — non
debct esse ligneum , vel terreum , sed lapideum , n. 7. 1.
12. tit. 10. part. 1. — Altari consécralo debent ibidem
jmniittere reliquias aliquas , et an Corpus Christi sufficiat
- j'ji cssc, n. 8. ibidem. — Altario. constituía per somnia,
vel per aliam revelationem incnem hominum, destruí
debent, n. 1. 1. 10. tit. 10. part. 1.
Alternativa, et in alternativis poenarum cujus erit
electio, n. 3. 1. 1. tit. 13. part. 2.
Amiíasiatores et legati ídem sunt , et quales esse de-
beant, n. 1. 1. 9. tit. 23. part. 7. — de jure gentium
sunt inviolabiles, n. 1. 1. 23. tit. 18. part. 3. — de istis
V. in verbo Legatx.
Ambiguitas , Y. in verbo Dubium et Dueitatio.
Amentes an in feudis succedere valeant, et quare,
n. 9. 1. 6. tit. 26. part. 4.
Amicus aequiparaíur consanguíneo, n. 4. 1. 7. per
text. ibi, til. 18. part. 2.et n. l.inprooemio tit. 27. part.
4. — Non lamen defendit amicum sine speciali mandato,
sicuti accidit in consanguíneo, n. 4. in fin. 1. 10. tit. S.
part. 3. — Amici an sint requirendi , si quis non inve-
nitur, ñeque babet domum ubi citelur, n. 6. 1. 1. tit. 7.
part. 5. — an admittantur ad novuní opus nuntiandum
sine mandato, n. 7. 1. 1. tit. 32. part. 3. — Amicus
consanguineo aequiparaíur a lege, n. 1. in prooemio tit.
27. — et veri amici sunt una anima in pluribus corpori-
bus, gloss. in prooemio tit. 27. part. 4. — verus debet
proprio filio praeferri , et an verus amicus contineatur
nomine suorum, ibidem n. 4. 1. 7. tit. 18. part. 2. —
verus et fidelis est fortis protectio, et illum inveniens,
invenit thesaurum , n. 1. per text. ibi , 1. 2. tit. 27. part.
4. V. etiam n. 1 . 1.3. ibi. — Et nullus vivero potest sine
amicis, n. 2. 1. 2, tit. 27. part. 4. v. 1. 1. illius tituli. —
Amicus verus, etlegalis, et de bonitate istorum, n. 1.
cum sequentibus per text. ibi , 1. 5. tit. 27. part. 4. —
verus , vel solo nomine quis dicatur , et hodiernis tempo-
ribus non venit verus amicus, ibi, n. 2. — non dicitur
ille , qui aliquem diligit propter commodum suum , n. 6.
1. 4. tit. 27. part. 4. — non debet suspicari aliquid ab
amico violalum , et quare, n. 1. 1. 3. ibidem. — fidus
debet baberi , et relineri loco peculii , n. 1 . 1. 3. tit. 27.
part. 4. — Et amicorum omnia sunt communia , ñeque
est uni amico serviendum in prsejudicium alterius , ibi ,
n. 3. — Amicus multa faceré tenetur, utcum amico amí-
citiam conservet, gloss. dict. 1. 3. tit. 27. part. 4. — Et
causa amicorum peccare non debemus , ñeque talis ex-
cusatio aliquid valebit, n. 4. 1. 6. ibidem. — Amicus ami-
cum defenderé tenetur ex debito honestatis, et amicitise,
non lamen tenetur in foro civili , n. 3. in fin. 1. 3. tit. 27.
part. 4. — desinit esse aliquis ex i^luribus causis , gloss.
1. 7. per text. ibi , tit. 27. part. 4. — si reciperet amicum
in liospitem , an in eo idem, quod in stabulario dicendum
sit, n. 7. 1. 26. tit. 8. part. 3. — si pro contrahendo
matrlmonium sui amici poenam promisit , si postea non
contrahatur, an ad poenam teneatur, n. 1. et 5. 1. 59.
tit. 11. part. 3. — magnus quis, et ex quibus aclibus
judicetur et ex singulari amico , per n. 4. 1. 5. per illum
text. tit. 3. part. 7. — Et expedit babere amicos ad de-
fensionem litium, n. 21. 1. 2. til. 14. part. 6. — Amicus
singularis , an venial appellatione suorum , et an possit
pro amico reptato responderé, n. 4. 1. 3. per text. ibi,
tit. 3. part. 7. — qui libenter hospitavit amicum, an te-
neatur ad custodiam rerum suarum , n. 1. 1. 7. tit. 14.
part. 7. — falsus nuUa est deterior pestis, n. 8. 1. 8. tit.
51. part. 7.
Amicitia sequiparatur conjunctioni sanguinis , n. 4.
1. 7. per text. ibi, tit. 18. part. 2. — Amiciliae bona cu-
SEPTEM PAPiTITARUM.
25
miilabit aliqua, n. l. In procemlo tit. 27. part. 4. —
Aiuicitia quse dicatur, et quid sit , n. 3. per text. ibi,
1. 1. tit. 27. part. 4. — esse non potest ¡nter non notos,
dilectio autein sic , si ejus audivimus Lona , n. 7. ibi. —
ad hoc ut vera amicUia dicatur, debet esse in boniim,
quia latrones ínter se amicitiam babere non dicuntur,
n. 9. ibidem. — si veré ínter aliquos observelur, quffi
bona secum afferat, n. 1. cum sequcntibus, 1. 3. tit. 27.
part. 4. — vera est, ut unum sit vcllCj et unum nolle .
quod hodiernis temporibus non ínvenitur, n. 2. dict. 1.
5, tit. 27. part. 4. — patris cum filio , vel uiariti cum
uxore sua , est naturalis, n. 2. et 3. per text. ibí, 1. 14.
tít. 27. part. 4. — naturalis, quaj causatur ex naturali-
tate , an sit sufficiens causa ad hoc ut judex recusari
possit, n. 4. 1. 4. tit. 27, part. 4. — quíB cum alio habe-
lur propter comiuoduní proprium, non debet dici amici-
tía , et iste dicitur amicus mensae qui non permanebit ín
díe necessitatis , n. 6. per text. íbi , 1. 4. tit. 27. part. 4.
— vera ín bonis est, non in malis, et ideo ab amicis ho-
nesta petere debemus, non turpia rogari , n. 3. dict. 1.
6. — naturalis dissolvitur ex causis exhseredationis, n. d .
1. 7. per text. ibi , tit. 27. part. 4. — ex quibus actibus
causetur , et de singularí amicitia, n. 4. 1. 3. per illum
text. tit. 5. part. 7.
Amissionem instrumenti an probet quis per solum ju-
ramentum , n. 7. 1. 10. tit. 19. part. 3.
Amor major qualis esse debeat, benefactoris , vel be-
neficiati,u. 5. 1. 6. lit. 25. part. 4. — et de comraodis
ipsius, n. 1. iu proocmio tit. 27. part. 4. — nullus vincit
paternum , n. 2. per text. ibi, 1. 4. tit. 27. part. 4. et
n. 1. in fine 1. 11. tit. 7. part. 6. — Amorosus similisest
ebrio, n. 5. per text. ibi, 1. 1. tit. 27. part. 2.
Amplexus est praeludium veneris, estque pars adulte-
ríí, n. 1. 1. 1. tit. 14. part. 2. — impuberis, qui spon-
salia contraxit juris interpretatione de futuro , an taciant
illa transiré in raatrimonium de praesentí, n. 9. 1. 3. tít.
i. part. 4. — est signum remissiouís injuriaj, n. 5. 1. 4.
per text. íbi , tít. 12. part. 7.
Ampliüs dícítur etiam si nihil sit, n. 2. 1. 44. tit, 2.
per text. íbi , part. 3.
Anathema an sit majoris roboris quam simplex ex-
comniunicatio, n.4. I. 13. tit. 9. part. 1. — Anathema-
tizare quis possit, n. S, 1, 13, tit, 5, part. 1,- — non
potest nísí solus Episcopus, n. 4. I. 7. tit. 9. et n. 1. 1.
13. part. 1.
Ancilla communicans cum domino excommunicato ,
an peccet, et de qua intelligatur , n. 9. 1. 54. tit. 9. part.
i. — furala , et vendita , an bonae fidei possessor ipsius
possit usucapere fructus, n. 2. 1. 5. tit. 29. part. 3. —
BÍ fuerit ín dotem data, si pariat , an ejus partus debeat
ínter conjüges conimunicari, sicuti alia lucra communí-
cantur, n. 1. I. 20. tit. 11. part. 4. — quae domino
sciente contraxit cum libero homine, per hoc efficitur
libei-a, gloss. 1. o. per text. ibi, tit. 22. part. 4. _ — data
in dotem viro , non ccdit ípsa ñeque partus ejus lucro
yirí, nisí vír receperit eam sestiniatam, n. 1. cum seq,
1, 20. tit. 11. part. 4.
Angelí an habeant líberum arbitrium , ii, 3, in proce-
mío, tit. 3. part. 1.
Amm^, quEe sunt in inferno, an alleventur propter
vivorum suífragia, n. 1.1. 42. tit. 4. part. 1. — Anima
est quid incorruptibile , et habet cojisubstaiitialcm vitam
incorruptibilem,n. 1. in prooemio tit. 13. part. 1. — eí
de diversis opinionibus círca naíuram anim3e,n. 1. íu
prooemio tít. 12. psrt. 2. — est prseferenda corpori , et
rebusaliís, n. 2. 1. 14. tit. 13. part. 2. — et Corpus sino
animífnon dicitur corpus, n. 3, 1. 43. per text. ibi, tit,
3. part. E). — nunquam moritur, licet acorpore separa-
tur, et plura de ímmortalitate animae, n. 3. 1. 1. tit. 2G.
part. 7, — Animse quotídie creantur de novo, et novis
corporibus infunduntur , et baic est Odes, ín prooemio tit,
13. part. 1. — Anima quse peccaverit, ipsa morietur,
n. 3. 1. 9. per text. íbi , tit. 31. part. 7.
Animalia languentia ín deserto relicta, an dominus
videatur illa habere pro derelicto, n. 1. 1. 49. tit. 28.
l)art. 3. — Animal, vel aliquid aliud, sí inveniatur ab
aliquo , quid ille faceré debeat , dict. n. 1 . in fine dict. 1.
49. — Animalia transitiva de uno loco ad alium , per quod
tempus íbidem residere pascendo poterunt, n. 2. 1. 19.
tit. 18. part. 3. — conducta secundum suam necessitatcm
á conductoribus pastuari debent, n. 4. 1. 76. tit. IS.
part. 3. — Animal male pasturatum , male ambulat, dict.
n. 4. in fine. — Animalia vítiosa, sí vendantur alicui, et
vítia non sint detecta emptorí, an venditio teneat, gloss.
1. 63. tit. S. i^art. 5. — Animal ex equa et tauro, vel da
taura et equo, nunquam visum fuit, n. 1. I. 21. tit. H.
part. S. — Animalia aratoria pignorari non possunt, et
quando sic, n. 1. et 2. 1. 4. per text. íbi, tit. 13. part.
5. — Animal alicujus, si damnum dederit, an et quando
ejus dominus ad emendam teneatur , vel non , gloss. 1. 22.
et 1. 25. per text. ibi , tit. 15. part. 7. et de pluríum ani-
nialium natura, víde gloss. dict, 1, 23, — ferox ultra 7.
dics niorarí non potest in Civitatibus , per quas transierit,
ibidem n. 8.
Animorum consensus non est de jure naturali , llcét
motus ad coitum sit, n, 2, 1, 2, tit. 1. part. 1.
Annotatjo bonorum quando fiat, et quibus ínterve-
nientibus, et an ílli debeat praecedere trina cítatio, n, 1.
2. 6. et 8. 1. 7. tit. 8. part. 5. — bonorum an fiat etiam
in bonis mobilíbus, et quid si accusatus sit de levi cri-
mine, n. 14. 1. 7. tit, 8. part. 3, — bonorum, an possit
pro quocumque crimine fierí , et quid jure regní , n. 14.
1. 7. tit. 8. part. 3. — bonorum anhodielocumhabeat prop-
ter authenticam hona damnatorum, dict. n. 14. in fin.
Antecedens an videatur velle qui consequens vult, et
an destructo consequente videatur destructum antecedens,
n. 1. 1. 19. tit. 6. part. 6.
Antxquior praefertur ubi est paritas dignitatum, n. 5.
1.12. tit. 5. part. 1 . — Aiitiqua excedentia hominum me-
moriam , an probentur per testes de audítu, et an íbi sí-
mul sit necessaria fama , n. 1. 1. 20. tit, 9. part. 4.
Annuli sola ¡mmissio non ímportat quodquam nisi ex
verbis prsecedentibus aliter de mente contrahendi constí-
terit, n. 7. per text. ¡bi,l. 2. tit. 1. part. 4. — inimissio
iuvestíturam significat, et de elíectu etiam quando íu
abscntiam reí fit, n. 6, 1. 4. tit. 26. part. 4.
Annuí reditus an inter ímmobilia computentur, n. 2.
1. 1. tit. 17. part. 2.
Annus probationis debet esse continuns, et quid síno-
vitius exeat, et rcdeat, per n. 1. 1. 5. lit. 7. part. 4. —
Anni Domini pouuntur bodie ín instrumento, non sera,
et quse sit rcclior computatio , n. 3. 1. 54. tit. 18. part. 3.
— Annus iiitra queni aliquis dotem solvere promisit, a
quo temporc debeat computari , n. 5. 1. 11 . et n. 2. 1. 12.
24
INDEX MATERIARUM.
tit. H. parí. 4. — qui datur h jure ad dotis restitutionem
soluto matrimonio , an detur ubi pro dote restituenda in-
tervenit sfipulatio expressa,n. 3. 1. 51. tit. 11. part. 4.
qui datur ad dotis restitutionem , an hal>eat locum in ex-
íraneo dotante stipulante dotem sibi reddi, n. 3. *!. 51.
tit. 11. part. 4. — Kt an ista dilatio anni locum habeat,
cuando dos legatur á marito uxori , ibidem. — Annus se-
cundus an detur alicui ad prosequendam appellationem ,
si multum sit iuops, n. 1.1.4. tit. 19. part. 4. — intra
quem quis solvere promisit , an incipiat a die promissio-
liis, et quid in véndente fundum, cum quo est conveu-
tum , ut solvat intra annum pretium , aa liic annus com-
pufetur a die traditionis, n. 3. I. 15. tit. 11. part. 3. —
qui datur creditoribus ad revocationem venditionis factse
per debitorem suum in ñaudem ipsorum , ansitutilis,
n. 8. 1. 7. tit. 13. part. 3. — qui executoribus testamen-
tariis datur ad exequendam yoluntatem defuncti, á qua
die incipiat currere, n. 4. 1. 6. tit. 10. part. 6.
Appellans in aliquo módico tempere sibi ad testifican-
dum vel ad aliud dato , an per illud éuspendat cxcommu-.
nicationem, n. 3. in fia. 1. 21. tit. 9. part. 1. — intra
quantum tempus suam appellationem proscqui debeat,
qualiscumque ¡lie sit , et qui dies ibi computentur, n. 4.
I. 23. tit. 23. part. 5. — Et quid si procuratorem ad hoc
juisit, qui intra terminum fidem do mandato non fecit,
licct comparuerit, dict. n, 1 . — Et quid si causa sit crimi-
nalis, an reus istis terminis arctetur , ibidem. — Appel-
lans si fuerit legitime impeditus, an a prosequutione suk
appellationis debeat impediri , n. 3. 1. 24. tit. 23. part. 3,
— Et quid si procuratori suo infirmitas supervenerit, vel
impedimentum est ex parte adversarii, dict. n. 3. — Et
an tune debeat admitti per restitutionem , et quando , ibi,
n. 4. — Appellans durante aj^pellatione infamis non est,
II. 4. 1. 6. per text. ibi, tit. 6. part. 7. — si á judice
aliquo modo injurietur , qualiter judex veniat puniendus ,
n. 1. et 2. 1. 4. per text. ibi , 1. 7. tit. 1. part. 7. — si
tempere quo appellat, judicem convitiat, debetpuniri,
et qualiter, n. 1 . 1. 26. tit. 23. part. 3. — intra quantum
tempus debeat se coram judice ad quem prsesentare, si á
judice á quo praííigeatur terminus, n. 4. 1. 26. tit. 23.
part. 3. — si lite pendente spoliat adversarium , videtur
renuntiare appellationi, dict. n. 3. dict. 1. 26. — an in-
distincte condemnandus sit in expensis, si sententia á qua
appellavit, fuit confirmata, n. 51. 27. tit. 23. part. 3.
Appellari potest omisso medio ad legatum Papse , et ad
quem legatum , n. 10. 1. 25. tit. 9. part. 1. — Appellari
lion potest ad Regem omisso medio in uno casu , n. 2. per
text. ibi, 1. 4. tit. 24. part. 2. — Aijpellare an possit
coiidemnatus rem exhibere , per n. 3. 1. 20. tit. 2. part.
5. — an possit, quis a sententia arbitrorum, et quid ho-
tiio jure regni, n. 14. 1. 23. tit. 4. part. 3. — an possit
quis ab arbitri sententia , et quid hodie per H. regni , n. 1 .
1. 33. tit. 4. part. 3. — Et ad quem appellabitur , ibi. —
Appellatio suspendit negotium, et pronuutiatum , n. 3.
1. 3. tit. 13. part. d.— et qualiter iustrumentum ap-
pellationis á sententia fieri debeat , n. 1. cum sequenti-
bus , 1. 110. tit. 18. part. 5. — Appellari potest a sen-
tentia judiéis revocantis sine causa sententiam suam
ínterlocutoriam , u. 6. 1. 2. tit. 22. part. 3. — Appellare
an possit servus á sententia contra eum lata, vel contra
dominum, si dominus, vel ejus procurator nollit , n. 4.
^t í>, 1. 2. tit. 23. part. 3. — an possit dominus , si pro-
curator suus illud non fecit in tempore , et quando non
possit, n. 12. 1. 2. tit. 23. part. 3. — intra quantum tem-
pus teneatur condemnatus , et a quo tempore carrant dies
ad appellandum, n. 16. 1. 2. ibi. — an debeat procura-
tor, specialiter, sive generaliter constitutus , et appellatio-
nem prosequi teneatur, etiam extra provinciam, n. 2. et
4. 1. 3. tit. 25. part. 3. — possunt hi qui jus ad rem
prsetendunt, etiamsi sententia transiverit in rem judica-,
tam , n. 1 . 1. 4. ibidem. — Et intra quantum tempus , et
an durante tertii appellatione mittatur in executionem
sententia contra victum, n. 1. dict. 1. 4. — Appellare
potest cognatus pro eo cognato, ad mortem, vel aliam
pcenam condemnato , etiamsi Clerieus sit, n. 1 . et 2. 1. 6.
tit. 23. part. 3. — an possit cognatus pro cognato ad
mortem damnato in ipsius condemnati contumacia et ab-
sentia , ibidem , n. 2.— Et quid si condemnetur ad mem-
bri abscissionem , vel ad mortem civilem, ibidem , n. 5.
— Appellare an teneatur victor in sententia aliquo modo
gravatus, si illud victus jam fecit, et quando , n. 1. 1. 9.
tit. 25. part. 3. — Et quid si contumax in veniendo ad
audiendam sententiam, et postea velit appellare , an ad-
mittatur 5 ibidem in n. 2. — Et quis in isto casu dicitur
contumax , et quare cum eo rigor iste servetur , n. 2. —
Et qualis ista contumacia esse debeat , et quid si de facto
admittatur ad appellandum, ibidem. — Et quid si ille
talis esset rusticus , minor vel mulier, jdict. n. 2. in fine,
— Appellare an possit reus , si ad aliquid exhibendum
compellatur per judicem , et quando, i?, 6. 1. 9. tit. 23.
part. 3. — An possit ille, qui causa ccepta^ non dimisso
procuratore vadit etiam in commodum Reipublicse, vel
Regís, n. 4. 1. 10. tit. 25. part. 3. — Appellari potest ad
Papam omisso medio , n. 40. 1. 3. tit. 3. part. 1. — Ap-
pellare intra quantum tempus debeat ille, qui vult ad
totam causam restituí, n. 2. et 7. 1. 10. tit. 25. part. 5.
— Potest ille qui ab adversario suo fuit impeditus in tem-
pus coraparere, et datur ei restitutio, n. 2. 1. 12. tit. 23.
part. 3. — Et quid si ab extraneo impediatur, an túnese
restituere possit, ibi , in n. 3. — Appellare an possit quis
ab interlocutt ia sententia, et quando, n. 1. 2. 5. 1. 13.
tit. 25. part. 5. — An possit aliqua partium, si per pac-
tuní istud non faceré promiserunt, n. 6. 1. 13. tit. 23.
part. 3. — Et an in tali pacto de non appellando'Scriptura
requiratur, et an idem sit in simpLici renuntiatione , et
quid si una pars tantum paciscatur , et an per hoc pactum
exclud.itur remedium dicendi sententiam nullam , dict.
n. 6. 1, 15. tit. 23. part. 5. — Et an per hoc pactum ex-
cludalur , si appelletur ab iníerlocutoria , et quid in causa
criminali , et an hic_ judex teneatur partí, ibidem. ■^—
Appellare non potest debitor fiscalis a sententia contra se
lata in fisci favorem , et quid in debitore privati , et in
quo differat, n. 7. 1. 13. tit. 23. part. 5. — non potest
latro insignis, ñeque eorum duces., ñeque veneno occi-
dentes, ñeque alii plures, de quíbus per gloss. 1. 16. tit.
23. part. 3.. — Et quid si proditorié quis nou occi ;it, sed
vulneravit, an eadem pcena puniatur, ibi , n. 6. — Ap-
pellare an possit confessus, et non convictus, et an possit
suam confessionem revocare, et quando, n. 10. et 11. 1.
16. tit. 23. part. 3. — ad quem debeat ille qui á delegato
Principis appellat , 1. 20. tit. 23. part. 5. — vocetantuui
debet quis in eadem die, si in scriptis intra decem, vel
quinqué hodie, n. 1. et 3. 1. 22. tit. 25. part. 3. -r~
usque ad quod tempus possit hsetes condemnati. n. 3.
SEPTEM PARTITARUM.
25
I. 22. tit. 2o. part. 3. — an possU qnis pluries, et quid si
illud habeat cx Principis rescripto, et quaiido liceat plu-
rios appellare, ii. 2. 1. 2. tit. 25. part. o. — non audens
propter nietum judicis , vel alterius , an metus iste ab eo
probari debeat , et an protestari teneatur , qubd propter
nietum non appellat, n. 9. 1. 27. tit. 23. part. 3. — an
possit debitor , si prius liat executio in rebus suis imuio-
bilibus , quam in mobilibus , et an teneat processus , licet
non appellet, si ordo ille non servetur,n, 1.1.5. tit. 27.
part. 5, — Et an paupertas excuset ab appellando, et an
ad prosequutionem appellationis dctur secundus annus
propter paupertatem, n. 1.1. 1. tit. 19. part. 4. — Ap-
pellare an possit yenditor cuiptorc damnato ex cjus con-
tumacia , et quando sic , n. 6. 1. 56. tit. S. part. 5. — an
tencatur euiptor , et quando non , si tempore quando lata
fuit senlentia super re enipta , ipse praesens erat , yendi-
tor autem erat absens, n. 8. ibi. — an possit vicinus , si
ejus convicinus rem suam extranco vendiderit, et non
sibi, n. 8. 1. 35. tit. 5. parti S. — an possit per judicem
condeinnatus ad torturara , n. 2. 1. 2. lit. 50. part, 7. —
an possit debitor a praecepto judicis jubentis sibi , ut mi-
nori solvat, n. 4. 1. 4. tit. 14. part. 5. — Appellatio a
Principe remota, an intelligatur sive ab interlocutoria,
sive a diffniitiva sententia, n. 9. 1. 15. tit. 25. part. 5.
— remota , an de frivola intelligatur , et quid si gravamen
esset notorium, an tune ea subíala appellari possit, ibid.
n. 10. — a Principe tantum potest removeri , ñeque ab
alio, etiamsi sit Legatus de latere, et quando sic, ibid.
n. H. facta super majoribus delictis, et super aliquibus
sententiae capitulis, an impediat executionem sententise
in alus, n. 5. 1. 14. tit. 23. part. 5. -^ Et quid si appel-
Ictur in minoribus , an differatur executio sententia) ma-
joribus, ibidera in n. 7. — jfppellatio omisso medio , an
valeat, si non excipiatur, et an valeat consuetud© quod
appelletur omisso medio , et quando sine lioc valeat ap-
pellatio in isto caau, n. 1. 1. 18. ibi. — omisso medio
valet , si ad Regem , Papam , vel ad ejus Legatum appelle-
tur, non ita si ad Imperatorem , ibidem , n. 2. — ad Re-
gem, an teneat in terris magnatum facta in prima inslan-
tia, omisso domino illius terrse , n. 2. 1. 18. tit. 23. part.
Z. — tenet, etsi fíat ad parem illius qui judicavit, con-
tra communem Doctorum , n. 5. 1. 18. tit. 23. part. 5. -r~
Et Ídem erit, si appelletur ad minorem judiccm illius qui
judicaturus esí, si non est minor illo , qui jam judicavit ,
dict. n. 5. — Appellatio ad Regem facta , qui judices
liodie de ea cognoscere debeant, n. 1. 1. 19. tit. 23. part.
0. -^ ad quem íiat a subdelegato dclcgati a Principe , sive
in tolum, sive pro parte causam subdelegct, n. 1.1. 21.
ibi. — intra quantum tempus licri debeat, n. 1. 1. 22.
ibidem, et ibi , n. 5. — Et an adversario ncgauÜ fuisse
intra terminum appellatum, incumbat probatio, dict. n.
5. 1. 22. tit. 25. part. o. — Et quid si appelletur post
terminum , adversario seienle , et consentiente , an sen-
tentia postea lata teneat, dict. n. S,. — Appellalio an licrl
possit in die feríalo, dict. n. 3. in fin. — Et quid si cou-
demnalus detinetur in carceribus, ibidem. — Appellatio
quando sit á diffinitiva sententia an sitnecesse exprimere
causas quare appellat, ibid. in n. 6. — Et quid si in ap-
pellatione apostoli tune non petantur, an possint peti ex
iutervallo, ibid. in n. 7. — Appellatio intra quantum
{cnipus prosequi debeat, ubicumque appellans sit, n. 1.
1. 23. tit. 13. part. 3. — iu causis criminalibus an pro
deserta habeatur, ci roc3 ad ipcics prosequutionem intra
terminum á jure praefixum non comparuit , et quid in
causis civilibus, gloss. 1. 23. tit. 23. part. 3. — intra quan-
tum tempus finiri debeat, n. 4. 1. 25. tit. 23. part. 3.—
Et quid si appellans fuit legitimé impeditus, n. 3. 1. 24.
ibi. — Et quid si cum ex causa fuit impeditus, vult pro-
sequi , an ad hoc debeat restituí , ibi , n. 4, — Et an liceat
pluries appellare , et quando , n. 1 . 1. 25. tit. 25. part. o.
— Et an Princeps de plenitudine potestatis possit conce-
deré tertiam appellationem , n. 1. 1. 25. tit. 25. part. 3,
— Et quid si minor bis appellavit , et succubuit , an possit
adversus senlentiam restitutionem petere, ibi dict. n. 1.
— Appellatione pendente judex a quo nihil faceré potest,
et in quibus sic , n. 5. 1. 26. tit. 25. part. 5. — Appella-
tio ubi est juri contraria, an ibi locura habeat titulus
nihil novari appellatione pendente , v. dict. n. 5. ad mé-
dium. — Appellatione pendente non solum atiéntala post
appellationem, sed quae dolo, vel malitia adversarii fiunt,
debent revocari , n. 4. 1. 26. tit. 25. part. 3. — Appellatio
suspendit negotium, et pronuntiatura , n. 5. 1. 5. tit.
13. part. 3. — Et qualiter instrumentura appellationis á
sententia fieri debeat, n. 1. cum seq. 1. 110. tit. 18.
part. 3. — Appellatione deserta non dicitur innovar! ali-
' quid, quia lis non pendet, dict. n. 5. infin. 1. 26 tit. 23.
part. 3. — Appellatio an transeat ad haeredes, si sententia
lata tantura sit super ccnfiscalione bonorura vel parte,
sine alia poena corporali , n. 2. 1. 28. tit. 23. part. 3. —
qua ratione , lata sententia super bonis , transeat ad ha;-
redes, n. 2. 1. 28. tit. 23. part. 3. — Et quid in causa,
quando judex poenara ordinariam pro delicio non posuit,
ibidem. — Appellatio si in aliquo casu denegetur minori,
potest per eura peti restitutio in integrura, n. 1. in
prooemio , tit. 25. part. 5. — Et an in causa appellationis
necessaria sit litis contestatio, n. 1 . 1. 5. tit. 26. part. 5. —
Et quid si judex ad quem conlirmat sententia) ., quis eam
mittit in exequutionem , n. 3. 1. 1. tit. 27. part. 5. — Et
quid si aliquis sit pauper, an ab appellando excusetur
propter paupertatem , et an propter eam detur alicui se-
cundus amius ad prosequu lionera suse appellationis, n. i.
1. 4. tit. 19. part. 4. — Appellatio in causis feudalibus ad
quera fieri debeat, n. 4. 1. 11. tit. 26. part. 4. — Ita in
mundo est necessaria, sicuti lux solis mortaíibus, et de
ratione, n, 2. in prooemio, tit. 23. part. 3. — semper fieri
debet ad judicera majorera , non ad parem vel minorem ,
et si in hoc adversctur consuetudo, n. 2. 1. 1. tit. 23.
part. 3.-^an possit fieri per procuratorcm , et quando
non, n. 10. et H. 1. 2. tit. 25. part. 5. — interponi debet
intra deceni dies, hodie intra qu¡n([uc dics, et a quo
tempere tcrminus ille currat , n. iQ. I. 2. etn. 1. 1. 4. et
n. 2. 1. 10. tit. 25. part. 3. — an possil j>rose(¡ui per pro-
curatorcm ad spccialem causam conslilutum, n. 2. 1. 5.
tit. 23 , et n. 7. 1. 25. tit. 5. parí. 5. — au debeat prose-
qui per generalera procuratorcm ,si ad hoc extra Provin-
tiain exirc debeat , suaque ncgolia rcliuquere, et ad quid
teiiealiir, n. 4. 1. 3. lil. 25. j)art. 5. — poicst iülcrponi
per eos, qui , licet domini non sint, prastendunt jus in
re, etsi sententia transiverit in rem judicatam , n. 1 . 1. 4:
ibidera. — Et intra quantum tempus, et an durante ter-
tfi appellatione , miltatur in executionem sententia
contra viclum lata, ibi. — Appellatio unius, an prosit
caeteris sociis in eadem re, et quando non, v. per n. 3. 1. 5.
lit. 23. part. 5. — secii, an socio prosit, si tacité appro-
26
INDEX MATEIIIARÜM.
bavit sentenílam contra se latam, et quid si omnes appel-
laverunt, unus tamen appellationem deseruit, an prosit
illi socii victoria, dict. n. 3. — Et quid si ille, qui ap-
pellavit , se cum adversario composuit , an socii qui non
appellaverunt, appellationem prosequi possint, ibidem.
— Et quid si sententia lata fuit contra quemlibet pro
parte, an ista sic procedant, ibi. — Et an appeUationo
pendente unius socii possit sententia in executionem mitti
contra socium, qui non appellavit, n. 4. dict.l.S.tit. 23.
part. 3.— Et quid si socius petat restituí , quia minor, an
socii ex hac restitutione petita commodum portent , etsi
non appellaverunt, ibi, n. 6. — Appellatio a cognatofacta,
judex admitiere debet , etsi cognatus condemnatus dissen-
tiat, secüs si pro eo extraneus appellet, n. 5. 1. 6. tit. 23.
part. 3. — victi, an prosit victori volenti a sententia pro
se lata appellare, n. i. 1. 9. tit. 23. part. 3. — Et quid
si ille, pro quo lata fuit sententia, contumax fuerit, et
quibus, et quare iste contumax rejiciatur, ibidem in n. 2.
— El de qua contumacia istud intelligatur, et quid si de
facto admittatur ad appellandura , ibidem. — Et sicuti in
íllo contumace prohibetur appellatio , sic etiam ei impe-
ditur supplicatio, ibidem. — Etquid si iste esset rusticus,
mulier, vel minor, ibidem. — Et quid si veniat judice
adhuc sedente , vel habuit justam causam non veniendi ,
ibidem in n. 4. in fin. — Appellatio rei , eo quod com-
pellitur exhibere rem , quando admittenda sit , et quando
non , n. 6. 1. 9. tit. 23. part. 5. — intra quantum tempus
fieri debeat, quando quis vult se restituí ad totam cau-
sam, n. 2. et n. 7. 1. 10. tit. 23. part. 3. — ab interlo-
cutoria sententia, quando valeat, n. í. 1. 15. tit. 23.
part. 3. — Melius ibi , in n. 2. et 3. — Appellatio an ha-
beat locum , si judex flngit se non audire, ibidem in n. 4.
— impeditne interim quis babeatur pro infame, n. 4.
1. 6. per text. ibi , tit. 6. part. 7, — si appellanti non
concedatur per judicem , qualiter judex puniatur, n. 1.
et2. 1. 4. tit. 10. part. 7.
Appellatione juris, an veniat consuetudo , n. 1. 1. 4.
tit. 6. part. 1. — filiorum in dependentibus ex gradu ,
nepotes non venient, n. 17.1. 2. tit. IS. part. 2. — populi,
an veniant Clerici, v. in verbo Clerici. — filiorum in
materia exhorMtante , an comprehendantur fratres et só-
rores, n. 3. 1. 6. tit. 13. part. 2. — generis, an com-
prehendantur omnes consanguinei et cognati, n. 1 6. in fin.
1. 22. tit. 13. part. 2. — generis, an comprehendantur
cognati, n. 18. 1. 2. tit. 13. part. 2.— suorum veniunt
amici, n. 4. 1. 7. tit. 18. part. 2. — victualium venitsal,
n. 6. 1. 10. tit. 18. part. 2. — naturalitatis de qua sit in-
telligendum , n. 2. 1. 1. tit. 20. part. 2. — dominii, non
solum venit utile dominium, sed etiam directum, n. 1.
1. 1 . tit. 28. part. 3.— lineas , an directam , inflexam , vel
obliquam debeamus intelligere, et quando isto casu foe-
niinae comprehendantur, n. 1. 1. 2. tit. 6. part. 4. —
filiorum , an veniant filii spurii , vel naturales , n. 6. 1. 1.
tit. 15. part. 4. in fin. — filiorum legitimorum , an ve-
niant legitimati , nuiltum in boc operatur consuetudo , et
communis usus loquendi , n. 11. 1. 4. ibi. — dignitatum
in dispensatione , vel legitimatione, an veniant Episco-
patus, n. 17. 1. 4. tit. 13. per textum, ibi, part. 4. —
filiorum, an veniant adoptivi , n. 1. in procemio, tit. 16.
part. 4. — alimentorum, quas veniant , n. 3. cum sequent.
1. 2. tit. 1!). part. 4. — parlis, de qua intelligatur, ut si
tallspars donetur, talis possit rcvocari per subvenicnliam
liberorum, n. 5. per tcxt. ibi, 1. 8. tit. 4. part. S. et
n. 1. 1. 16. tit. 3. part. 6. — donationis non venit donatio
causa mortis, n. 1 . 1. 1 1 .^tit. 4. part. 3. — haeredís, an veniat
haíres universalis, vel haeres in re certa, v. n. S. 1. 28.
tit. 8. part. 3. — societatis, quae societas veniat, n. 1. 1.1.
tit. 10. part. 3. — instrumentorum , testamenta continen-
tur, n. 2. 1. 2. tit. 1. part. 6.— haeredis, an veniat hseres
universalis, vel haeres datus ¡n re certa dato alio cohíc-
rede , quando emphyteusis fuit ab aliquo pro se, et suis
hseredibus suscepta, et quid in filiis, n. 2. 1. 4. tit. 3.
part. 6. — partishaereditatis, quae veniat, per n. 1. 1. i6.
tit. 2. part. 6. — residui, vel reliqui, nihil continetur, si
nihil superest,n. 6.1. 19. ibi. — filiorum in legati dispo-
sitione, an veniant filii naturales tantum, n. 9. 1. 2. tit. Sí.
part. 6. — saxorum, an veniant marmora, n. 6. 1. 13.
tit. 9, part. 6. — filii , an compreliendatur nepos, quando
est in alterius praejudicium, et quando, n. 3, quaest. 15,
1. 32. tit. 9. part. 6, et n. 2. ad fin. 1. 8. tit. 13. part. 6.
— Civítatis, an veniant castra , n. 4. 1. 6. tit. 11. part. 6.
— filii, an veniat filia, ut in majoria possit succedere,
n. 2. quffist. 1. 1. 3. tit. 13. part. 6. — nepotis, an con-
tineatur patruus, n. 1. 1. 6. tit. 13. part. 6.— vulneris,
quid veniat, per n. 3. 1. 6. tit. 9. part. 7.— vestís, quae
veniant, sive in legatis, vel alibi, n. 8. 1. 8. per text.
ibi , tit. 33. part. 7. — partís, continetur dimídía, ali-
quando tamen mínus, n. 6. 1. 9. per text. ibi, tit. 33,
et n. 8. 1. 22. tit. 8. part. 5. — Appellatus, an condem-
netur in expensís in causa appellationis, quando sententia
evidenter ex actis primís erat injusta, n. 3. 1.27. tit. 23,
part. 3,
Apertura testamenti, v. in verbo Testamentüm.
Apostata ad testificandum repellítur, n. 11. 1. 8.
tit. 16. part. 3. — qualiter^veniat puniendus, n. 2. et 5,
1. 4. per text. ibi , tit. 25. part. 7. et n. 1. 1. 3. ibi per
illum text. n. 5. 1. 7. ibi. — Et an quando apostata in ejus
vita non fuit accusatus , et post ejus mortem proceditur
contra eum , an ejus bona poterunt confiscari post quin-
quennium a morte ipsius per inquisítores, dict. n. 3.
dict. 1. 7. — Et an exceptio clapsi quínquenníi sit per-
petua , vel non , dict. n. 3. — Apostata quando ex ejus
apostasia non veniat puniendus, ñeque bona, ñeque fa-
mam amittat, gloss. 1. 8. per text. ibi, tit. 23. part. 7.
Apostoli lícet in libello appellationis illico mn pe-'
tantur, possunt petí ex intervallo, n. 7. 1. 22. tit. 23.
part. o. — intra quantum tempus petí debeant, n. 2.
1. 26. tit. 25. part. 3.
AvviíM regnum est feudale Ecclesiac , n.r2. 1. 3. tit. 26.
part. 4.
Aqua in qua quis baptizatur, an de necessitate requi-
ratur, quod sit benedicta, n. 2. 1. 2. tit. 3. part. 1. — in
qua quis baptizatur debet esse natural is, ibid. — rosacea,
seu ab aliquibus herbis deducía , non est sufficiens ad
baptizandum, n. 2. dict. 1. 2. — naturalis etiamsi cale-
facta sit, potest quis in ea baplizarí, ibidem in fin. —
cadcns super pedem, an sufficiat ad boc, ut dícatur quis
baptizatus, n. 3. 1. 2. tit. 4. part. 1. — naturalis deside-
raiur in consecratíone Corporis et Sanguínis Chrisfi,
rosacea, vel alia non, n. 3. 1. 52. tit. 4. part. 1. — debet
vino commiscerí ad consecratíonem faciendam, n. 6.
dict. 1. 52. — sí non commisceatur vino, an consecraüo
fieri possit , ibidem . — in qua quantítate debeat vino cor.í-
misceri , per n. 2. 1. 6. íit. 7. part. 2. — ct multa in lau-
SEPTEM PARTITARUM.
27
dem aquse, per u. 5. ct k. 1. 10. tit. 18. part. 2.— de-
putala ad usum civium, non potest proescribl , etiam
tenipore inimemoriali , vide n. 1. 7. tit. 29. part. 3. —
per se ipsa fluens, non potest inducere praescriptionem ,
seu consuetudinera , et quare, n.2. 1. 15. tit. 31. part. 3.
— si ab eniplijteuta,vel vassallo ducatur cx torrente do-
mini in proprium vassalli praediuni, et illud praescripserit
per longissimum tempus, an illud jus praescribere possit,
n. 5. 1. 13. tit. 31. part. 3. — licet non semper cadat ac-
tualiler, sufficit tamen , quod potentialiter possit cadere
ad Iioc ut servitus dicatur continua, et minori tcinpore
pracscribatur, ibi, n. 8.— quse deducitur ex aquaeductu
publico, quanto tempore prajscribatur, n. 10. 1. 13. tit.
51. part. 3. — si ab aliquo excludalur a praedio suo, ne
sibi noceat, neque ab eo servitus aliqua debealur, licite
illud facit nectenetur aliqua actione, licet vicino noccat,
n. 5. 1. 15. tit. 32. part. 5. — in magno incendio magis
succendit, quam mitigat, n. 1. 1. 12. tit. 13. part. 7. —
naturaliter fluens, si in prsedio aliquo sordices congrega-
verit, ita quod vicini ex hoc graventur, quis ad niunda-
tionem teneatur, n. 1. 1. 14. tit. 52. part. 3. — Et quid
si praedium, ubi sordices erant congregiilae, sit pluribus
comniune, ibi,n. 2. — Aquamlraherede flumine publico,
unicuique licet auctoritate juris gentium, n. 1. 1. 18.
tit. 52. part. 3.
Aqujeductus qui est ¡n publico, quo tempore praescri-
batur, V. n, 1. 1. 7. tit. 29. part. 3. — est jus aqusedu-
cendae per fundum alienum, et plura alia, n. 1.1. 4.
tit. 15. part. 3. — Et quis teneatur rcficere, seu purgare
canalem, quando unus hanc servitutem babet in fundo
alieno, n. 2. 1. 4. tit. 51. part. 3. — Et quid in posses-
soribus prsediorum per quse transit aquseductus publicus,
et quanto tempore prsescribatur servitus aqnoeductus pu-
blici , seu privati , dict. n. 2. dict. 1. 4. tit. 31 . part. 5. —
Aquffidnctus, et si Princeps alicui concedat jus aquaedii-
cendse ex publico aquaeductu , intelligitur de ea, quae su-
percst , non de ea , quae sit usui publico necessaria , n. 1 .
1. 5. tit. 51. part. 5. — Et si aqua ex aquaeductu publico
deducatur, quanto tempore praescribatur, n. 1 . 10. 1 S. tit.
51. part. 5. — Aquaeductu si aliquas sordices in praedio
vicini congregaverit , quis ad mundationem teneatur,
n. 1.1. 15. tit. 52. part. 5. — Et quid si locus sic per sor-
dices impeditus ad plures pertineat, an omnes ad hoc
teneantur, ibidem n. 2. — Aquaeductus, et quis ad illius
reparationem teneatur, n. 4. 1. 20. tit. 52. part. 3.
Arabi computant annos a tempore falsae praedicationis
Mahoniae, gloss. fin. in prooemio Part.
Arbitrorum officium estpium, etideo Clerici possunt
esse judices arbiíri , n. 5. 1. 48. tit. 6. part. 1 . — Arbitri
debent senijicr esse in impari numero, et quare, n. 1 . 1 . 1 3.
tit. 26. part. 2. — Arbiter aliquando sumitur pro niode-
ratore, aliquando pro judice, n. 1. 1. 23. tit. 4. part. 5.
— Arbitri , et sub hoc verbo comprehenduntur, taní arbi-
tri, quam arbitratores, n. 2. 1. 23. tit. 4. part. 5. et
n. 1. 1. 58. tit. 1(5. part. 3. — in quo cognoscantur ab ar-
bitratoribus , ibi num. 4. — Et quid si causa sibi conimit-
tatur, ut pronuntiet secundum jus, ct ipse injusto sen-
tentiaverit, et contra jus, an teneat sententia, si ab ea
non appelletur, ibidem, in dict. n. 4. — Arbiter non liabet
ferritorium , bene tamen citavit partes , et an condcmnet
in expensis ratione contumaciae, et mulctare possit, ibi.
— debet partibus statuerc terminum ad probanduní ,
Ibidem n. 6. — an possit pronuntiarc partibus non cita-
tis, n. 5. 1. 106. tit. 18. part. 3. — scntentiam difíiniti-
vam proferre non potest altera parte absenté , etiam per
contumaciam , etiamsi sit conclusum in causa, n. 7. 1. 23.
tit. 4. part. 5. — Et an ínter arbitrum et arbitratorem
aliqua sit differentia in hoc, scilicet, quod possint exten-
dere manus ad alias res extra compromissum , ibi n. 18.
— Arbiter an ratione pacis faciendae (sive sit arbitrator)
possit manus extendere extra res in compromisso conten-
tas, dict. n. 18. in medio. — Et quid si partes litigent
coram arbitro super alus rebus , quam contentis in com-
promisso, an videantur prorogare ejus notionem, ibidem.
— Arbiter an possit cognoscere , et pronuntiare super
compensatione , quae objicitur, dict. n. 18. ad fin. — Et
an valeant gesta contra formam compromissi, ibidem
n. 19. — Et an possit prohibere alienationcm bonorum
super quibus pronuntiat, ibid. in fin. — Etan in arbitris
sit necessaria scriptura, ibidem n. 21. — Arbitri an pos-
sint cognoscere in causa sanguinis , et quid si agatur ci-
viliter ad interessc partís, n. 1. 1. 24. tit. 4. part. 3. —
an possint cognoscere de causa feudali , seu vassallagii , et
an in eis tale compromissum fieri possit, ibidem in n. 2.
— Arbiter an cogatur suscipere arbitrium , et an judicare
compellatur post susceptionem , n. 2. 1. 26. ibidem. —
Arbitri peccant, si cüm possunt tollere controversias par-
tium, illud non faciunt, et ¡dem in arbitratore, dict.
n. 2. — Et tenetur compromissum, quo cavetur, qubd
arbiter invictusnon cogatur pronuntiare, n.2. 1. 26. tit. 4.
part. 5. — Et an arbitrium teneat, quando partes dede-
runt formam sententiae , et qualiter debeat proferri , n. 8.
dict. 1. 26. — Arbitri, transacto tempore a partibus de-
sigualo , de causa non valent cognoscere, nisi in compro-
misso sit dictum, quod possint dies prorogare, et talis
prorogatio potest fieri etiam extra locum compromissi,
n. 1. 1. 27. tit. 4. part. 3. — Arbitri potestas, an finiatur
triennio, et quo tempore istud triennium incipiat currere,
n. 3. dict. 1. 27. tit. 4. part. 3. — in quo loco pronuntiare
debeant, n. 6. dict. 1. 27. — Et an per pactum fieri pos-
sit, ut haeredes arbitri succedant in arbitramento, n. 3.
1. 29. ibi. — Arbitri qualiter debent compelli ad jndi-
candum , et per quem , n. 2. 1. 29. ibidem. — Et si discor-
dent, debet eligi tertius statim qubd conslat de eorum
discordia, antea vero non, n. 3. 1. 29. ibidem. — Arbitri
si discordent, debent eligere tertium, et an talis electio
tertii pertineat etiam ad partes, n. 4. 1. 29. ibidem. —
Et an ídem sit in arbitratoribus , ibidem in n. S. — Et an
iste tertius ab arbitris electus possit compelli per judicem
ordinarium judicare, ibidem in n. 6. — Et an stetur ejus
dicto ómnibus discordantibus, et an iste tertius dicatur
verÍ! arbiter, ita qubd illi non parendo commitlatur poBua,
ibidem in n. 7. — ArbAer infamatus a partibus non debet
cogi judicare , gloss. 1. 50. tit. 4. part. 5. — Et an partes
quae in arbitrum conscnserunt, possint pcenitere, n. 2.
tit. 4. part. 5. et ibi, an idem sit in arbitratore. — Et
quid si arbiter sua culpa fuit infamatus, an tuno sit ex-
cusatus , ut non compellatur judicare, ibidem. — Et quid
si una pars tanlum ilium infamaverit, dict. n. 5. in fine.
— Arbiter non potest esse judex in causa matrimonian,
etiamsi ille fuerit Episcopus, n. 1. 1. 8. tit. 10. part. 4.
— si appareat , et constet illum fore partís inimicum , ju-
dicare non poterit, n. 2. 1. 3. tit. 4, part. 3. — potos!
reciperc pocuniam, ut det sententiani. n. 5. dict. 1. 5i.
28
INDEX MATERIARUM.
— si fuerit Impedílus propter aliquam causara, si eo non
obstante pronuntiaverit, an yaleat sentenlia, an yero sit
iiecessaria exceptio doli, dict. n. 4. ibidem. — non potest
unus alteri committere motum animi sui, n. 2. 1. 32.
tit.4. part. 3. — Arbitri absentes non possunt per scriptu-
ram dare vota sua , et quid si unus sententiam proferat
ali¡9 prsesentibus , et tacentibus, an sententia teneat ,
dict. n. 2. — Et si unus aibitrorum juret sibi non liquere
de causa, nibilominus alii non pro nuntiabunt, ibidem. —
Arbiter in diebus feriatis non potest sententiam ferré, et
quando sic, n. 5. dict. 1. 52. tit. 4.- part. 3. — potest
cognoscere de fructibus , etiamsi in compromisso quic-
quam dictum de eis non sit, n. 6. 1. 32. tit. 4. part. 3. —
in quem fuerunt plures quaestiones compromissae , an pos-
sit siniul vel separatim de qualibet pronuntiare, n. 8. dict.
1. 32. — Et an coram arbitro habeat lociim reconventio,
ibidem. — Arbiter an possit corrigere sententiam quam
protulit, praBcipué si in compromisso sit clausula , scili-
cet, quod bis, et pluries possint pronuntiare, ibi, n. 9.
— potest partibus constituere terminura ad faciendum
quod ipse eis mandat , intra quod solvent, alias dabunt
poenam, gloss. 1. 33. ibi. — si solutioni apposuit terminum
legalem, an post illum terminum, mora purgari possit,
n. 3. dict. 1. 5o. — Et an si postea quam incidit in poe-
nam, receperit solutionem, habeat recursum ad posnam,
et quando , ibidem in n. 6. — Et quid si arbiter termi-
num solutioni non apposuit, et in compromisso est clau-
sula, scilicet, rato manente pacto, an tune mora purgari
possit transacto tempore, ibidem. — Et an hodie attentis
legibus de Madrid , liceat appellare a sententia arbitri ,
n. d. 1. 5S. tit. 4. part. 3. — Arbiter an debeat ordinem
juris servare, quando in compromisso nihil fuit dictum,
n. 6. 1. 106. tit. 18. part. 3. — Et an hodie sententia ar-
bitri in compromisso posnali emologetur, n. 4. dict. 1. 33.
— Et an sufficiat faceré reclamationem soli judici , ut sen-
tentia per transcursum deceni dierum non emologetur,
ibi,n. 6. — Arbitri, vel arbitratoris senlejilia per judi-
cem ordinarium debet mitti in executionem , si petatur,
n. 7. 1. 5o. tit. 4. part. 3. — Et an per eorum sententiam
dominium transferatur , n. 1. quaest. 41. 1. 10. tit. 26.
part. 4 . — Et in electione arbitri quodanimodo pendet sta-
tus tolius quseítionis, n. 3. 1. 36. tit. S. part. 5.
Arbitrator an tenealur servare ferias, n. 2. 1. 33.
tit. 1 . part. 3. — quis sit , et an assumatur super lite ali-
qua, n. 8. et 9. 1. 2o. tit. 4. part. 3. — pro bono pacis
jjotest loUere de jure unius, et daré alteri, ibidem in n.
40. — Et isti tales non potuerunt immediate post compro-
missum pronuntiare, nisi auditis partibus, ibi, n. 11. —
Et debent sine dolo procederé , et si alias cum dolo sen-
tentiaverint, sententia non tenet, ibidem in n. 3. — Et
quid si malitiosé processerint , et an ab eorum sententia
possit appellari , etiam hodie stantibus legibus de flladrid,
ibi, n. 4. — Et quis judex cogiioscat in reductione ad ar-
bitrium boni viri , ex injustitia sentenliae, n. 15. ibi. —
Et quid si partes coram arbitratore litigaverint super aliis
rebus extra contentis in compromisso, an videantur pro-
rogare ejus notionem , ibidem , in n. 18. — Et an in arbi-
Iramentis sit necessaria scriptura, ibi, in n. 21. — Et an
in arbitratoribus possit causa sanguinis compromitti, n. 1 .
sd fin. 1. 24. tit. 4. part. 3. — Arbitrator an cogatur re-
cipere arbitrium , et an post receptioneni compeliatur ju-
dicare, ii. 2. I. 26. tit. 4. part. 3. — Et etiam in arbi-
tratore oritur actio ex arbitramento, si expressé, vel tacité
per transcursum decem dierum sit emologatum, n. 4, 1.
26. supra dict. — Et quid si dúos arbitratores discordent,
an possint eligere tertium , et qualiter, n. 3. 1. 29. ibi. —
Arbitrator dicitur arbiter, et idem quod in arbitro leges
Partitarum dicunt esse in arbitratore, n. 5. cum sequent.
1. 29. tit. 4. part. 3^ — Arbitratoris sententia debet mitti
in executionem, etiam per judicem ordinarium, si illud
a partibus petatur, n. 7. 1. 33. tit. 4. part. 3. — Unde
sequitur quod per arbitratorem excommunicatum non
potest ferri sententia, ibidem. — Arbitrator in modicum
bené laedere potest, n. 3. 1.9. tit. o. part. 5. — eligi po-
test per contrahentes circa dationem pretil pro aliqua re ,
de quo v. n. 3. 4. et 3. cum sequent. dict. I. 9. tit. 5.
part. 3. — Et quid si iste arbitrator moriatur ante decla-
rationem arbitrii, vel aliquis ex contrahentibus , ibidem
in n. 6. — Arbitramentum dicitur quseuam transactio, et
an ibi habeat locum poenitentia, sicuti in arbitrio, n. 2.
1. 30. tit. 4. part. 3. — Arbitrator potest sententiam clau-
sam ferré sine recitatione, et an partibus abseutibus,
n. 1. 1. 137. tit. 18. part. 3. — si pronuntiet statim post
compromissum , an teneat sententia, n. 1. dict. 1. 107,
Arbitrium judiéis habet locum in illis , quae a lege non
sunt determinata, n. 7. 1. 7. tit. 9. part. 2. — Arbitrii
diffinitio, per n. 1. 1. 10. tit. 2. part. 2. — Arbitrium
debet esse considérala qualitate personas, et factorum,
ibidem in n. 2. — Et an arbitrium teneat, quando partes
dederunt formam sententiae , et qualiter debeat proferri ,
n. 8. 1. 26. tit. 4. part. 3. — Arbitria hodie per leges
Regni merentur executionem , n. 13. 1. 23. tit. 4. part. 3.
— an habeant locum , ubi pocna sanguinis imponi debet ,
n. 1 . 1. 24. tit. 4. part. 3. — Et quid si agatur civiliter ad
interesse, ibidem. — Arbitrium si sit emologatum ex-
presse , vel per transcursum decem dierum , ex eo oritur
actio, n. 4. 1. 26, tit. 4. part. 3. — Arbitrium an finia-
tur, si quis fiat Monachus, et an idem sit, si fiat Clericus,
n. 4. 1. 28. tit. 4. part. 3. — Et in arbitriis inest tacité,
quod posna soluta liceat ab arbitrio discedere, n. 2. 1. 33,
ibi. — Arbitrium judiéis extendit se ad scripta, in quibas
adest clausula et quosdam alios , et quales isti esse de-
beant, n. 2. 1. 46. tit. 18. part. 3. — judiéis in impo-
nenda poena pro delicto , an possit extendí usque ad poe-
nam mortis, n. 11. 1. 21. tit. 9. part. 7. — Et verbum
arbitrium importat arbitrium boai viri , et quando im-
portetliberum arbitrium, n. 2. 1. 29. per text.ibi, tit. 9.
part. 6. — Et per quje verba legatum videatur positura in
arbitrium boni viri, et an valeat sic appositum, n, i,
dict. 1. 29. per text. ibi.
Arbor si plantetur in vinea aliena per malae fidei pos-
sessorem , an statim antequam mittat radices, amittat do-
minium ipsius, n. 2. 1. 43. tit. 28. part. 3. — fundisi in
dotem datura sit, si desiccaretur, an sit mariti, vel uxo-
ris, n. 1. 1. 27. tit. 11. part. 3. — Arboris balsami na-
tura , et ejus altitudo , et modus colligendi balsamum ,
n. 2. 1. 14. tit. 14. part. 1. — Arbores excidere non po-
test conductor praediorum, et an possit vento expulsas,
asportare, n. 7. 1. 7. tit. 8. part. 3. — Arbor si radices
cgerit in fundum alienum, an sit communis, et quando
non , per n. 4. 1. 20. tit. 8. part. 3. — fructífera , vel alia,
si malitiosé per aliquem scindatur, vel evellatur, qualiter
puniri debeat , et damnum emendare, gloss. 1. 28. tit. 13^
part. 7. — Et planlanti arbores potest de publico salarium
SEPTEM PARTITARUM;
29
¿ari, n. i. dict. 1. 28. — Arbor quando toUi debet, et
yro qua parte , ad petitioneni vicini , qui daniuum sentit
cx illo, n. 14. 15. 17. 18. et 19. dict. 1. 28. — Et an
possil allegari prsescriptio triginta, vel quadraginta an-
noium, et evellere non teneatur, ibi, n. 17.
Arr^ promissae a patre, an filius in majoriam succe-
dens, vel alius quilibet successor solvere tenealur, et an
bona majoiiae sumi debeant pro earum solulione, n. 1.
1. 4. tit. 13. part. 2. — in qua quantitate proniitti possint
á pos^essore niajoriae, in dict. n. fin. — Et an sola con-
fessio de reccptis arris pro matrimonio contrabendo facía
ab una parle tantum , valeat et obliget, n. 2. 1. 84. tit.
18. part. 3. — Et an pater, qui dedit arras pro matrimo-
nio contrabendo per filiam, quod ipse faceré promisit,
illas perdat, n. 5. dict.l. 84. — Arríe an possint consistere,
et dari in aliquo fundo , seu in alia specie , et an possint
intcrvenire hinc inde ab utraque parte , et quando istud
esse non possit , n . 3 . et 4. ibidem . — Arra debet realiter
tradi , ñeque sufíiceret constitulum , n. 5. dict. 1. 84. tit.
18. part. 5. — Arrae, an debeant reddi duplicatae, vel
quadruplicatíe de jure Canonice, et jure Partitarum, et
quare non, n. 6. dict. 1. 84. — in qua quantitate hodie
dari debeant, et qui succedant in arris, si sine filiis de-
cedat mulier, etiam nullo condito testamento, n. 2. 1. 87.
ibidem. — possunt dari viduis, n. 2. dict. 1. 87. etn. 4.
ad fin. 1. 1. tit. 11. part. 4. — Arra successit in Hispania
in locum donationis propter nuptias ; et an statuta in do-
«atione propter nuptias habeant locum in arrarum da-
tione, et an constante matrimonio possit fieri donatio
arrarum, n. 4. 1. 1. tt. 11. part. 4. et n. 2. 1. 87. tit.
18. part. 5. — Et in arris non currit prsescítiptio , sicut
nec iu donatione propter nuptias, n. 4. in medio dict.
i. 1. tit. li. part. 4. — Arras an possint a minoribus dari
aliquarum rerum immobilium sine tutoris auctoritate,
ibi. — dataí uxori, an remaneant in dominio mariti, sicut
est in donatione propter nuptias, et an soluto matrimonio
redeant ad virum , ibi. — ut dentur in certa quantitate,
illud est introductum per leges Fori, et etiam per leges
Partitarum, n. 2. et 4. dict. 1. 87. tit. 18. part. 3. et
n. o. dict. 1. 1. — Arra idem est, quod pignus, n. 6.
dict. I. 1. per text. ibi, tit. 11. part. 4. — Arríe an ad
dantcm reverti debeant, quando ipse pro sua parte pro-
missum servavit, ibi, n. 7. — Arra est lucrum mulieris,
et de eis libere potest disponere, prout voluerit, n. 6.
1. 7. tit. 11. part. 4. — si venditori ab emptore detur pro
re empta , si postea venditor rem venditam daré nolue-
rit, an emptor contra illum possit agere ad interesse,
n. 1. 1. 7. tit. 13. part. 5. — si detur pro parte pretii,
tune venditor etiam illam perdendo poenitere non potest ,
n. 2. dict. 1. 7. — si detur in pecunia, an in dubio videa-
tur data pro parte pretii , licét illud dictum non sit, dict.
n. 2. dict. 1. 7.— Et quid si non fuit factum pactum de
lucranda arra, vel parte pretii soluta per venditorem,
emptore non implente conlractum ad tempus, vel ex alia
causa, an tune venditor illam lucrctur, n. 4. 1. 58. per
text. ibi, tit. 3. part. 3. — Arrse an ijrius debeant solví
mulieri, et quales antequam alia debita snlvantur, n. 2.
1. 29. tit. 13. part. 3. — Arra an applicetur fisco quando
fuit matrimonium contractum intcr scientes inipedimen-
tum esse intcr eos, etiamsi adhuc carnalis copula non sit
subsecuta, n. 1. cum scqucnt. 1. 31. tit. 14. part. 3.
ARcaiDíACOMJS, an et quando dicatur haberc juris-
dictionem, n. 2. 1. 22. tit. 4. part. 1. — an major sit iu
ordinc, quam Archipresbyter, n. 1.1. 15. tit. 3. part. 1.
— subest Episcopo, qui potest illis peterc rationem con-
sumptorum , et eos castigare, n. 2. 1. 62. tit. 3. part. 1.
— de jure major est in dignltate, quam Decanus, licct
de consuctudine secíis , n. 1.1.5. tit. 5. part. 1 . — debet
cligi a Canonicis, nisi adversetur consuetudo, n. 1. 1. 4.
tit. 6. part. 1 . — dicifur Diaconorum dux , et est v¡car¡u3
Episcopi , et de ipsius officio, gloss. 1. 4. per text. ibi,
tit. 6. part. 1 . — quid faceré debeat, et de ejus potestate,
et dignitate, gloss. fin. 1. 4. tit. 6. part. 1. — an possit
excommunicare, vel anathematizare, n. 16. et gloss. fin.
dict. 1. 4. — Arcbidiaconorum officium ut plurimum re-
cepit esse suum a consuctudine, dict. gloss. fin.
Archiepiscopus, quas et quales indulgentias conce-
deré possit, n. 2. et 4. 1. 43. tit. 4. part. 1.— Tolefanus
est primatus Hispanise, n. 5. 1. 9. tit. 5. part. 1. — Ar-
chiepiscopi , an teneantur iré ad concilium , quod con-
gregat Patriarcha , et ad ejus mandatum , gloss. magn. 1.
10. tit. 3. part. 1. — Arcbiepiscopus , an se valeat intro-
mittere in sui suífraganei jurisdictionem ob ejus negli-
gentiam, n. 6. 1. 11. tit. 5. part. 1. — minor est Patriar-
cba, n. 1. 1. 15. tit. 3. part. 1. — potest promoveri in
Patriarcbam , non vero e contra, n. 1. supra dict. —
qualitcr visitare debeat dicscesim , et quid tune faceré de-
beat, et teneatur, gloss. 1. 6. et 7. tit. 22. part. 1. — di-
citur visitare, etiamsi vadat causa consignandi pueros,
11. 1. dict. 1. 7. — dicitur dux Episcurum, et illud potest
in Episcopo suae ProvinciaB, quod Patriarcha super suos
Archiepiscopos, n. 1. 1. 15. tit. 5. part. 1. — non potest
se submittere jurisdictioni judiéis minoris sine licentia
Papaj, n. 9. 1. 7. tit. 9. part. 1. — non absolvit excom-
municaíos á Papa, nisi i a duobus casibus, n. 6. 1. 24.
tit. 9. part. 1. — providebit beneficia sulTraganei, illo
negligente providere in termino sibi dato, et ultimo loco
providebit Papa, n. 1. 1. 8. tit. i6. part. 1.— visitando,
an se intromittat in laico, n. 3.1. 4. tit. 22. part. 1. — et
Episcopus possunt simul Provinciam visitare, et quando,
n. 2. 1. 3. tit. 22. part. 1. — Arcliicpiscopi quid faceré
possunt, ciun visitant Provinciam sui Episcopatus, n. 1.
1. 7. ibi. — sunt de consilio Regis, n. 3. 1.6. tit. 6.part.2.
— sunt spectabiles pcrsonse de consilio Regis, n. 1.1. H.
tit. 5. part. 5. — Archiepiscopus extra suam Provinciam
non potest uti pallio, n. 1. 1. 8. tit. 17. part. 5. — Ar-
chiepiscopi, an sint personse spectabiles, vel ¡Ilustres,
n. 2. 1. 5. tit. 14. part. 4. — Archiepiscopus si delinquat
in loco sui suífraganei, an ab eo puniri possit, n. i.
x[uaest. 4. 1. 13. tit. 1 . part. 7. — Archiepiscopatus an ve-
niat appellatione aliarum dignitatum in quacumque Ieg¡-
timatione, sive dispensatione, etiamsi in dispensationo
fiat rnentio de dignitate Episcopali, n. 17. 1. 4. tit. 13.
part. 4.
ARCHiPRESE-y-TEK potest daré alicui licentiam conn-
fendi cum alieno Sacerdote, gloss. anlepenult. 1. 21 . tit. 4.
part. 1. — mir.or est Archidiácono, n. 1. 1. 15. tit. 5.
part. 1. — Archipresbyteri subsunt Episcopo, qui potest
eos rationem consumptorum sumere, et castigare, n. 2.
1.62. tit. 3. part. 1. — Archipresbyter quid sit, et an di-
catur haberc dignitatem, n. 1. 1. 8. tit. G. part. 1. — Ar-
chipresbyteri de consuctudine in Regno isto non sunt nisi
in paucis Ecclosiis Cathedralibus, n. 2. dict. 1. 8. tit. 6.
part. 1 . — Archipresbyter excomiuunicarv'^ polcritjsi illunj
30
INDEX MATERIARUM.
adjuvet consuetudo , gloss. fin. ibldem. — Área ex incen-
dio non consumitur, et an propter istara emphyteuta ad
solutionem canonis tenealur, quando domus combusta
fuit, n. 9. 1. 28. tit. 8. part. 5. — an venial in legato,
quandodomus , quae alicui legata fuit, destruatur, n. 2,
1. 37. tit, 9. part. 6.
Argumentum , a contrario sensu non procedit ubi re-
sultat absonus intellectus, vel juris correctio, n. d. 1. 3.
tit. 26. part. 4. — Arguens instrumentum de falso, an de-
beat dicere in qua parte sit falsum , et an debeat se sub-
seribere, et qualiter testes examinentur, quando super
falsitatem instrumenti producuntur, n. 3. 1. 112. tit. 18.
part. 3. — Argumentum ab experientia, an sitbonum,
u. 3. 1. 28. tit. 8. part. 5. — ab etymologia vocabuli, an
valeat, n. 1. 1. 1. tit. 1. part. 6. — de contractibus ad
ultimas Yoluntates, an valeat, n. 1.1. 2. tit 1. part. 6.
— in correlativis , an valeat saltim in poenalibus, n. 1.
1. 13. tit. 17. part. 7. — á contrario sensu non sumitur,
ubi contrarium estexpressum in jure, n. 6. ad fin. 1. 17.
tit. 1. part. 6. — de libértate ad pias causas bené valet ,
n. 3. 1. 31. tit. 9. part. 6. — de alimentis ad dotem vali-
dum est, n. 3. 1. 8. tit. 16. part. 6. — a simili , an pro-
cedat data dissimilitudine , n. 4. 1. 1. tit. 33. part. 7. —
Arguere licet de contractibus nominatis ad innominatos,
n. 1. in fin. 1. 5. tit. 6. part. 5.
Aristóteles , et dicta istius sequitur jus civile tan-
quam fontem intellectus, n. 1. 1. 4. tit. 27. part. 4.
Arma portare potest Clericus de licenlia Papae , gloss.
fin. 1. 6. tit. 5. part. 1. — transferens, et dans infideli-
bus, qua poena feriatur, n. 2. 1. 38. tit. 9. part. 1. —
Bené tamen licét, si eodem aíTerantur pro redemptione
captivorum tempere pacis, ibidem. — Arma usufructuarii
domus, an ipse in illa domo sculpere possit, n. 8. in fin.
1. 20. tit. 31 . part. 3. et n. 8. 1. 20. ibidem. — si ab ali-
quo portentur, inducunt justum metum , etiamsi traben-
tes eis non utantur, n. 9. 1. 15. tit. 2. part. 4. — Et quid
si portantes illa deposuerunt, erat tamen eis facultas
utendi, quando voluissent, 'ibidem. — Arma quis inscio
Principe moveré non debet, n. 8. 1. 3. tit. 19. part. 2. —
neque victualia non debent vendi etiam tempore pacis
hostibus fidei , n. 1 . et 3. 1. 22. per text. ibi, tit. 3. part. 5.
— debet secum portare navis , et ad lioc tenenlur rectores
ipsius, n. S. 1. 1. per text. ibi, tit. 9. part. 5. — an au-
ferri possent militi , si illa post cessionem bonorum emit,
n. 4. 1. 3. tit. 13. part. 5. — constiluentis ecclesiam úe
novo , an sit ei licilum illa poneré , et ibidem depingere ,
n. 8. ad fin. 1. 5. tit. 4. part. 6. — prohibita portans po-
test perscrutari per officialem de nocte , et quid si resistat
scrutinio, n. 4. 1. 17. tit. 6. part. 6. — proditoris ubi-
cumque sint, debent destruí, n. 7. in procemio tit. 2.
part. 7. — non a reptato, sed á Principe nominari de-
bent, et debent esse aequalia, n. 1.1. 2. tit. 4. part. 7. —
ct insignia iiobilium , an possit portare lílius bastardus ,
seu illegitimus, n. C. in prooem. tit. 13. part. 4. — si
dentur furioso, et ille aliquem occidat, qualiter dans pu-
niatur, n. 1. 1. 10. tit. 8. part. 7. — si portari probibcan-
tur, intelligitur tam de oííensibilibus , quam de dcfensi-
bilibus, n. 3. 1. 7. per text. ibi, tit. 33. part. 7.
Arrogare, sub qua forma quis filium alterius debeat,
et quid si forma non servata arrogaverit, an inter eos
cognatio Icgalis contrahatur, ifa quód matrimonium im-
pediatur, per n. G. 1. 7. tit. 7. part. 4. — non potest
alium in filium, qui filies habet, in adoptionc tamen est
secús, n. 3. 1. 4. tit. 16. part. 4.
Arrogatio, an possit fieri per procuralorem , n. 5.
1. 92. tit. 18. part. 3. — Arrogatione durante matrimo-
nium contrahi non potest, et istud impedimentum est de
jure civili, ab ecclesia tamen approbatum, n. 2. 1. 7.
part. 4. — Arrogatio si fiat forma non servata , an valeat,
ita quod per eam matrimonium fieri impediatur, n. 6.
1. 7. tit. 7. part. 4. — Arrogatione durante, vel adoptione,
an filii adoptivi possint matrimonium contrahere cura
filiis naturalibus arrogantis, ibi, n. 9^. — Arrogatio fieri
debet de Principis scientia, n. 2. per text. ibi, 1, 4. til.
i6, part. 4.
Arrogator non tenetur ad quartam arrógate debitara
in duobus casibus, n. 2. per text. ibi , 1. 7. tit. 16. part. 4.
— ad quartam non tenetur, nisi post ejus mortem , et an
isla pars arrógate debeatur stantibus filiis legitimis, n. i.
et 2. 1. 8. tit. 16. part. 4. — si decedat, an pupillaris
substitutio a patre impuberis facta reconvalescat , n. 8.
1. 10. tit. S. part. 6.
Arrogatus transiens in potestatem alterius transferí
secum omnia jura sibi pertinentia, n. 3. post principiura,
1. 27. tit. 7. part. 1. — an in vita, vel post arrogatoris
mortem debeat habere quartam, et quid bodie, et an
huic quartae locus sit stantibus filiis legitimis, et quid si
tempore arrogationis jam filies habebat, n. 1. et 2. I. 8.
tit. i6. part. 4. — Et an isla quarta quae filio arrógate
debetur, sit bodie augmentata, vel non, dict. n. 2. —
Arrógalo qualiter. et quali babito respectu sibi quarta
bonorum arrogatoris debeatur, ibid. in n. 3.
Ars , et quas artes Episcopus scire debet, n. 1. I. 37.
tit. S. part. 1.
Articulus unde dicatur , et quae sit ejus etymologia ,
n. 6. 1. 1. tit. 3. part. 1. — Articuli fidei sunt quatuor-
decim , alii computant duodecim et quare , et quomodo ,
n. 1. 1. 2. tit. 3. part. 1.
Artifex si pro certa mercede operas suas locavit , vel
Ecdificium faceré promisit. si, antequam perficiat, decedat,
an ejus haeres illud perficere possit, vel non domino con-
tradicente, n. 3. 1. 2. tit. 8. part. 5. — si dicat se scire
quod ignorat , an sit in culpa , et in dubio artifex videtur
asserere se peritum, n. 1. et 2. 1. 10. tit. 8. part. 5. —
in dubio videtur asserere se peritura et diligentem , ea
peritia et diligentia, quam actus requirit, in dict. n. 2.
— quam peritiam habere debeat, ut, licet erret, non
tenealur, ibi , in n. 3. per text. ibi. — cui datura fuit pre-
tium pro opere faciendo , an ex illo se alere tenealur ,
vel an possit a locatore alimenta petera ultra pretium ,
n. 1. 1. 16. ibi. — qui opus faciendum sumpsit, si false
fecerit, qualiter teneatur, gloss. dict. 1. 16. — Et an
tune praecisé teneatur ad factura , vel liberetur praistando
interessc, ibi, n. 6. — Artifex qui opus faceré promisit,
an teneatur, si opus casu fortuito pereat, et quando sic;
et quid si non cognovit vitium soli , vel si suscepit in se
periculu et casus fortuitos, n. 3. 1. 17, tit. 8. part. 5. —
an teneatur de levissima culpa, dict. n. 3. et n. 4. ibi.
— Et an casus fortuitus , vel mora locatoris in probando
opus liberet artificera a poena prsecedentis culpie, n. 4.
dict. 1. 17. tit. 8. part. 5. — Artifex, an teneatur, si
opus casu pereat post doniini approbationem , et quando
sic, ibi, n. 3. — si aliquid suscepit, ut ex inde aliquid
SEPTEM PARTITARÜM.
5!
facerct, ct postea d!cat illud sibi furatum , qualiter con-
veniatur á domino, gloss. 1. dO. lit. 14. part. 7.
^ I AssiGNATio rerum emptarum , an habeat vim traditio-
nis, n. 5. 1. 47. tit. 28. part. 3.
AssASiNi qui dicantur, et unde nomen istud sumpse-
runt, qualiter a jure civili nominentur, n. 1. 1. 2. tit.
27 part. 7. — et eorum haeredes pecuniam , quam rece-
perunt pro occidendo homine, restituere tenentur, n. i.
1. 3. tit. 27. part. 7. — torqueri dcbcnt , ut indicent man-
datorem, ibi , in n. 2. — poena morlis puniri debent,
n. 4. ibi, per illum textum. — Et sufficit quod isti con-
vincantur argumentis probabilibus , et qiiare, n. 6. dict.
1. 3. — Et in istü crimine valet receptio testium lite non
contestata, ñeque parte prsesente, ñeque citata, ibidem.
— En an sufflciat attentare delictum , licet uon perficiat ,
n. 8. 1. 2. tit. 31. part. 7.
AssASiNATus crimen est ecclesiasticum , gloss. fln, I.
S8. tit. 6. part. i.
AssERTJO patris in prsejudicium legitimorum, quando
in testamento filium naturalem legitimare intendit, an
valeat, n. 7. 1. 7. tit. 15. part. 4.
AssESSORES, et consiliarii idem sunt, et de eorum ju-
risdictione,n.3. in prooemio tit. 21. part. 3. — Et inquo
differant, aVicariis, et aliqua contra nolentes esse asses-
sores, et an istud sit novum, dict. n. 3. — Assessores
non possunt esse infames , et mali assessores debent ex-
pelli a potestatibus terrarum , n. 2. 1. 2. tit. 21. part. 3.
— an possint esse mere legistse in causis spiritualibus , n.
3. dict. 1. 2. tit. 21 . part. 3. — esse non debent grossi doc-
tores, si «ausa sit subtilis, dict. n. 3. in fine. — habere
judices ordinarii , est eis per leges hujus regni prohibi-
tum, n. 4. 1. 2. tit. 21. part. o. — Et quid faceré debeat
judex , quando assessorem suscipere vult , et quid si pars
assessorem recuset, qualiter istud fiet, ibi, n. 6. — As-
sessores suscepti ad consulendum , utrum prius jurare
debeant in quacumque causa, n. 7. 1. 2. tit. H. part. 3.
— an debeant a judice eligi de partium consensu et quid
in judicibus delegatis , ibid. in n. 8. — an , et quando
possint assessoriam recusare, ibi, n. 9. — electi ad con-
sulendum ad consilium dandum , utrum compellantur si
de causa cognoverint , ibid. n. 10. — qualiter in senten-
tiando se habere debent, n. 13. dict. 1. 2. — an debeant
habere salarium communiter a partibus, et quando ab una
parte tantum , n. 2. 1. 3. ibid. — occulté quicquam reci-
pere non debent, et punientur, sicut judex qui muñera
recepit, n. 4. 1. 3. tit. 21. part. 3. — si per imperitiam
malum dederunt consilium, an parti teneautur, ibi , in
n. 5.
AsoNATA qualis sit, et qualiter facientes puniantur, et
quando, per gloss. 1. 2. per text. ibi, tit. 10. part. 7. —
Et qui homines simul esse debeant, ut proprié asonata
dicatur, ibidera in n. 3.
AsTROLOGus, si per suam artem aliquem furem rei
alicujus nominaverit, an teneatur actione injuriarum,
n. 1. per text. ibi, 1. 7. tit. 9. part. 7.
Astronomía, et quando divinationes , quse fiunt per
astronomiam, licitas sint, vel non, gloss. 1. 1. per text.
ibi, tit. 23. part. 7. — Astronomiae usus facilé ducit ad
idololatriam , n. 3 . 1 . d . tit. 23 . part. 7 . — Et per astrono-
miam velle prsedicare casus fortuitos, est illicitum et su-
perstitiosum , ibi. — Illa tamen, quaj causantur ex corpo-
ribus ccelestibus, praedicere licet, ibi , n. 3.— Aliquando
tamen bis artibus magicis uti licet , et ad quid , n. 1 . et 5.
I. 2. ibidem.
Attentata, et qua; dolo, vel malitia fiunt, appella-
tione pendente revocan debent, n. 5. 1. 27. per illum
textum, tit. 25. part. 3. — Attentatum adulterium cura
Regina, an sufficiat licet non sit deventum ad factum ,
n. 1. 1. 1. tit. 14. part. 2. — intra terminum datum ad
appellandum revocatur, et quid in ficto contumace ap-
pellante post decem dies a tempore sentenliaj , an possit
petere revocationem atlentatorum , seu executionis factae
post decem dies a tempore sententise , si ipse appellavit
infra decem dies a tempore scientiae, n. 7. 1. 27. tit. 23.
part. 3. — Attentata post appellationem debent revocari,
et in pristinum statum reponi ; et quse sit practica libelli
super revocatione atlentatorum , et prserogativas hujus
remedii ; et an sit utile uiagis remedium istud intentare ,
quam interdictum tmde vi, n. 8. 1. 27. tit. 23. part. 3.
— Et an requiratur specificatio eorum , quse fuerunt at-
tentata, dict. n. 8. — Et an petenti revocationem atten-
tatorum sufficiat probare attentationem , licet non probet
possessionem , ibi. — Attentata , an et quando revocentur
contra tertium possessorera , dict. n. 8. — Attentatum pu-
nitur aliquando, licet effectus non subsequatur, n. 4. 5.
6. 7. 8. 9. 1. 2. tit. 31. part. 7. — Attentata, an revo-
centur quando petenti obstat notorius defectus proprie-
tatis, ibidem. — Et an remedium attentati cesset, ubi
causa fuit commissa cum clausula appellatione remota,
ibi , in fine.
Avaritía, quae mala secum adferát, et nihil deterius,
praesertim in Principibus , n. 2. et 3. 1. 4. tit. 3. part. 2.
etn. 1.1.8. tit. 28. part. 2. et gloss. 1. 38. tit. 3. part. 1.
— Avarus non est divitiarum dominus, sed servus, ibid.
junctis etiam alus n,
Aves quas quis possidet , quando dicatnr earum domi-
nium amittere, gloss. 1. 19. et gloss. I. 25. tit. 28. part. 3.
— Et quae veniant cími alicui in genere aves legantur,
n. 7. et 8. 1. S. per text. ibi, tit. 33. part. 7. — Aves
quas quis domo nutrit, si aufugerint, an amittatjn eis
dominium , et quando dicantur habere consuetudinem
redeundi , n. 5. ibi.
AuGMENTUM coutingens per alluvionem , an ad domi-
num , vel usufructuarium pertineat , et an empbyteutae ,
et an propter augmentum pensio augeri debeat saltim in
simplici conductione, n. 3. 1. 26. tit. 28. part. 3. — Et
an propter istud augmentum aliquid primo domino te-
neatur daré, et qualiter hoc aestimabitur, ibidem, n. 7.
— Augeri utrum debeat pensio empbyteutae , vel conduc-
tori , si per alluvionem fundo suo aliquid accrescit, n. 3.
1. 26. tit. 28. part. 3. — Augmentum ejusdcm naturae
esse debet, sicut, et ipsa resprincipalis, n. 12.1.8. tit. 4.
part. 5. — villse, de cujus parte Rex alicui donationem
fecit, quando ipse cum alia parte villae rcmansit, an tale
augmentum ad ipsum Regem , vel ad donatarium perti-
neat, n. 3. 1. 9. tit. 4. part. 3. — quod evenit rei emptae
ante ejus mensurationem, ad emptorem vel ad vendito-
rem pertineat, n. 11. 1. 24. tit. 5. part. 3. — Et an
emptori gabellarum cujusdam territorii, cui fuit aliud
territorium adjunctum , debeat augeri pensio pro rata,
ratione augmenti quod supervenit, et qualiter hoc intel-
ligalur, n. 4. per illum text. in 1. 34. tit. 3. part. 5. —
Augmentum quod accidit aliquo casu rei cnnductaí, an
facial coi\(Uictoreui ad majorem pensioncm (cneri , n. O,
52
INDEX MATERIARUM.
1. 25. tit. 8. part. 5. — quod hsrcditati supervenit, an
tantüm prosit hseredi cxtraneo, quando pater titulo insti-
tulionis legatum fllüs relinquit , et extraneum in quinta
parte, et postea bona aucta fuerunt, n. 10. 1. 17. tit. 1.
part. 6. — Et inducía ad augmentum non debent operari
diminutionem , n. 4. 1. 21 . tit. d . part. 6. — Augmentum
quod evenit in re legata , an cedet commodo legalarii , et
quando, et qualiter, n. 1. 1. 57. per text. ibi, tit. 9.
part. 6.
AuDiRE, et an audire sequatur et intelligere, vel si
aliquis actui praesens esset, h. o. 1. S. tit. 9. part. 4. —
Et an quod aliquis audivit ab aliquo levis opinionis, de-
nuntiare debeat, seu testificare tenealur, ibi , n. 6. — Et
an parentela possit probari per testes deponentes de au-
ditu , et qualiter, n. 1 . 1. 20. tit. 9. part, 4. — Et de teste
auditu qualiter probet,n. 2. 1.23. etn. 1.1. 28. tit. i6.
part. o. et dict. n. 1 . dict. 1. 20. — Et an ad validitatem
testimonii de auditu in antiquissimis requiratur ibi simul
et fama , ibidem.
Auditores realis Cancellariae á Rege puniri debent, non
á judicibus curiíE causarum criminalium, n. 5. 1. 4. tit.
24. part. 2. — uuncupabantur etiam olim sicuti hodie,
judices appellationura qui sunt in curia Regis, n. 2. 1.
110. tit. 18. part. 3. — curia? Regis olim dona et hajre-
ditalem a Rege in donum recipere solebant , bodie secüs,
n. 9.J. 7. tit. 20. part. 3. — Cancellariae, et Domini de
consilio , successerunt in locum prcefectorum , qui erant
olim, n. 1. in princ. 1. 4. tit. 24. part. 3. — regaiium
Cancellariarum non nominantur a Rege ad officium , nisi
ad unum annum tantüm, n. 2. 1. 5. tit. 5. part. S. — Eo
tamen, quiaconstituunturad beneplacitum propter incer-
titudinem,3equiparentur perpetuis, dict.n. 2. — Auditores
isti an possint emere et contrabere in loco illo, ubi juris-
dictionem teñen t, ibidem.
Aurículas amputare pro nullo delicto potest judeXj
n. 2. 1. 3. per text. ibi , tit. 51 . part. 7.
AuREí septuaginta dúo faciunt unaui libram aurei, n. 8.
I. 24. tit. 14. part. 7. et n. 6. 1. 14. tit. C. part. 3. n. 2.
1. 7. tit. 18. part. 1. n. 5. 1. 2. tit. 2S. part. 2. et n. 4.
1. 28. ibidem — Aureus, et solidus idem sunt, et de va-
lore istorum, n. 2. I. 7. tit. 18. part. 1. — Aurei mora-
petini qui diCantur, n. 14. 1. 9. tit. 4. part. S.
AuRiFíCES , argento vel auro metallum miscentes pu-
niuntur de falso, n. 4. per text. ibi, tit-. 7. part. 7. —
bona fide liquefacientes nunimos, an puniantur,n. 5. 1. 9.
tit. 7. part. 7. — Aurifex, si aurum alicujus ad aliquid
faciendum accepit, et postea dicit sibi furatum, qualiter
conveniatur, gloss. 1. 10. tit. 14. part. 7.
AüTHENTiCA scriptura dicitur raultipliciter, alia enim
est publica, alia vero privata, n. 1. 1. 1. tit. 18. part. 3.
AüCTORiTAS superioris, an requiratur in statutis factis
per populum , r. 1.1. 12. tit. 1. part. 1. — Principis re-
quiritur in statutis factis per populum , quando talia sta-
tuta concernunt administrationem rerum suarum , secüs
si pertineat ad decisionem causarum, ibidem. — supe-
rioris in omni conventione censetur excepta , n. 1 . 1. 11 .
tit. 28. part. 2. — Principis semper requiritur in statutis,
quando ipse est in eadem Civitate , dict. n. 1. — qua; in-
tervenit a principio in statuti confirmationein, num eadem
requiratur in ejus contraventione, vide infra verbo Sta-
TUTUM. — Episcopi in alienatione ecclesiae potest interve-
nire ex intcrvallo, n. 6. 1. 3. tit. 14. part. 1. — vivse
vocis dignior et sestimabilior est, quara moríua, n. 2. Iñ
prooem. tit. 18. part. 3. — Regis super aliquorum con-
ventione adhibita, quid operetur, n. d. 1. 15. tit. 18.
part. 3. — superioris, an requiratur in sedificando , vel
construendo populo de novo , n. 4. 1. 9. tit. 4. part. 3. —
tutoris, an requiratur simul cum judiéis decreto, quando
res immobiles minoris venduntur, n. 10. 1. 4. tit. 3. part.
5. — judiéis, an suppleat defectum tutoris ¡n aditione
Lsereditatis minori reliclae, n. 22. 1. 13. tit. 6. part. 6.
— tutoris vel curatoris, an debeat intervenirein vendi-
tione rerum minoris, quse fitper creditores, n. 3. 1. 17.
tit. 16. part. 6. in fin. — tutoris vel curatoris, quando in
factis minorum suorum exigatur, n.5. 1.17. tit. 16. part.
6. — Et an tutor vel curator, per se , vel per alium auc-
torare teneatur, et an ex intervallo , et quibus verbis,
n. 7. 1. 16. tit. 16. part. 6.
Avus paternus , et avus maternus , an eodem modo te-
neantur neptem dotare, si ipsa liabeat bona, n. 4. 1. 8.
tit. 11. part. 4. — paternus neptem dotare non tenetur,
si filius suus babeat, unde illam dotet, ibidem. — Et an
istud etiam procedat de jure Regni, quo per matrimo-
nium filius liberatur a patris potestate , ibid. — Avus ne-
poti silo alimenta prsestare non tenetur, si ejus pater dives
sit, n. 3. per text. ibi, 1. 4. tit. 19. part. 4. — paternus»
vel maternus, quis nepotem suum alere teneatur, si pater
sit inops, vel non sit, ñeque adsit mater, ibi, n. 4. — ^
paternus, et alii ascendentes, an teneantur alere filios
suorum descendentium per virilem sexum, ibi , n. S. —
maternus, an teneatur filies legítimos , vel etiam spuriosj
vel incestuosos alere, si deficiat eorum mater, jbi, n. 6.
— an possit nepotibus suis pupillariter substituere, et
quid hodie, n. 4. 1. 3. per text. ibi , tit. 3. part. 6. usque
in fin. — maternus, si concurrat cum matre furiosi in
substituendo exeniplariter , quis prseferri debeat, n. 1.
1. H . tit. 5. part. 6. — non succedit nepoti stante patrc,
vel matre ipsius, etiamsi sint sub avi potestate, n. 4. 1. 4.
tit. 15. part. 6. — Et an idem sit stantibus fratribus de-
functi, ibidem in n. 3. 6. et 9. — Avus an possit nepoti
spurio aliquid relinquere, et quando, et pro qua parte,
n. 3. 1. 10. tit. 13. part. 6. — paternus, si neptem do-
taverit , an dos profectitia dicetur, et an legatum patris
sui in illam imputare teneatur, n. 6. qusest. 2. 1. 3. tit. 15.
part. 6. — an nepoli suo tutoremdare possit, et quando,
et qualiter, gloss. 1. 3. per text. ibi, tit. 16. part. 6. —
paternus vel maternus , an aviae vel matri prseferatur in
tuleloe susceptione, n. 7.et 8. L 4. ibid. — an et quando
per suum nepotem accusari potest, n. 16. 1. 2. tit. d.
part. 7,
Avia , an et quando tutelara nepotis suscipere possit ,
et quando, et qualiter illam amittat, et alia in hoc,n. 8.
1. 4. per text ibi, tit. d6. part. 6. — Et quid si concunat
in lioc cum avo paterno , vel materno , ibidem. — Avia
debet ca;ter¡s prseferri iu cura nepotis sui furiosi , vel pro-
digi , n. do. ibidem. — cüm est tutrix testamentaria, vel
legataria, an satisdare teneatur, n. 8. 1. 9. tit. d6. part.
6. — qualiter puniatur , si nepoti suo tutorem non petie-
rit , et intra quantum tempus petere teneatur , et quando
excusetur , n. 4. et 5. 1. d2. tit. d6. part. 6. — Et an avia
tutorem istum petere possit per procuratorem , et an suis
sumptibus,n. 4. — Et anavia ad hoc teneatur, quando
fuit datus tutor testamentarius , vel legitimus, sive non,
n. 4. 1. d2. tit. 16. part. 0. — Et an sicuti ipsa per non
SEPTEM PARTITARUM
petitionem (utoris amisit nepotls successionciji , iia amit-
tat ipsius tutelani , dict. n. 5, — Avia, si facial expensas
cum nepote suo , illum alendo , et in coniuiodum reriun
8uarum, an et quando tales expensas deducere possit, vel
non, gloss. 1. 56. tit. i 2. part 5.
AüxiLiüM debet ¡n vita et in morte peregrlnis dari per
judicem, n. 1. 1. 31, tit. 1. part. 6. — praestans furibus
aid furandum , qualiter sit puniendus, n. 12. 1. 4. per
text. ibi, tit. 14. part. 7. et n. 13. 1. 18. ibi, per illum
text. — Et quando et qualiter dicatur quis delinquentem
auxiliare, dict. n. 12. dict. 1. 4. — Auxilium, ex quibus
videatur quis illud latrouibus proestare, et quando, u.
13. 1. 18. tit. 14. part. 7. — De boc vide in verbo Opem
AuxiLiATOR ifa puniendus est, sicuti illc qui lethalitcr
peicussit , n. 3. 1. 3. tit. 16. part. 2. — furis ad furan-
dum , qualiter sit puniendus, n. 1 2. 1. 4. per text. ibi, tit.
ilt. part. 7. etn. 15.1. 18. ibi, per illum text. — Et quid
in alio auxiliante aliquera ad delinquendum, et quando
quis auxiliare dicatur, dict. n. 12. dict. 1. 4. tit. 14.
part. 7. et n. 5. 1. 1. tit. 22. part. 7. — Auxiliator la-
Irouis quis, et ex quibus dicatur , et quando , dict. n. 13.
1. 18. tit. 14. part. 7. de hoc vide in verbo Opem vrje-
STAKS. — Avulsio terminorum, et de poena istud facien-
tis, n. 4. 6. et 7. e,t 30. per text. ibi, tit. 14. part. 7.
AuRUM babel proprietatem laelificandi , juvatque contra
aliquas iuürmitatcs , n. 2. 1. 5. tit. 28. parí. 3. — si in-
veniatur in lillore flumiaum, vel maris , an efficiatur in-
ventoris, n. 2. 1. 5. tit. 28. part. 3. — si per alluvionem
fundis nostris veniat, an bonis nostris esse possit, n. 2.
l.,26.tit. 28. part. 3.
AzoNEM, dicit esse fontem Legum, n. 1. iu fine I. 7,
tit. 9. part. 4.
Atrox injuria , vide in verbo Injuria atrox.
AscENDEKS , ascendentes an cogautur adversus se testi-
ficare, si aliter veritas haberi non potest, n. 1. 1. H. tit.
16. part. 5. — Ascendentes usque ad quera gradum non
debeant compelí i ad testificandum contra descendentes ,
n. 1 . dict. 1. 11. — usque ad quartum gradum lion exclu-
dunlur a bonis dcscendcntiscommittentisdelictumin judi-
cando, qui corruptus pecunia, n.9. i. 2o. tit. 22. part. o.
— cum descendentibus nunquam contrahunl matrimo-
nium , etiam propter afíinitatem , n. 1 . I. 4. et n. 7. 1. 3.
til. 6. part. 4. — cum descendentibus adoptantis, vel é
contra, matrimonium nunquam possunt contrahere, n.7.
1. 7. tit. 7. part. 4. — an teneanlur alimentare filies
suorum descendentium , n. 1.1. 2. tit. 19. part. 4. — an
teneantur filium inopem filii sui alere , et an avus pater-
uus, vel jnaternus, n. 4. 1. 4. tit. 19. part. 4. — an
teneantur alere filios spurios suorum descendentium per
virilem sexum , sicuti tenetur eorum pater, ibi , n. 5.
— Et quid si sint ascendentes per foemininam lineam,
ibidem in n. 6. — Ascendentes, an ¡n defectum descen-
dentiuminfeudis descendentium succedant,n. 1. 1. 7. tit.
26. part. 4. — legitimi alicujus religiosi decedentis in
religionc , an pra;ferantur Monasterio in succedendo tali
religioso in bonis suis, n. 6. 1. 16. tit. 1. part. 6. — de-
Lent habere legitimara saara sine aliquo onere, seu gra-
varaine, et ídem in fratribus , et quando, n. 3. 1. 11.
tit. 4. part. 6. — si repudient descendentium haeredita-
tera, intra quantum tempus poenitcrc possint, ut absteil-
siouem revocent, n. 5. 1. 20. tit. 6. part. 6. — semper
per descendentes a successione intestati cxcluduntur, n.
5. 1. 4. per text. ibi, tit. 13. part. 6. — possunt ex-
cludi per patrem instituenteni sibi haeredera suura filium
naturalera, n. 4. 1. 8. tit. 13. part. 6. — si occidant des-
cendentes, qualiter puniantur , gloss. 1. 12. per text. ibi,
tit. 8. part. 7.
Attestationes non publicatse an faciant fidem , et aa
sine tali publicatioue teneat sententia, et quid in crirai-
nalibus , ubi proceditur sine figura judicii , et quid si
tempere receptionis testium partes sint praíseates , n. 2.
1. 37. et glo&á. 1. 34. ibi, tit. 17. part. o. — publicataa
super eisdem artic^lis, testes amplius non poísunt recipí ,
et quando sic, et quid in causis criminalibus, n. 3. ibi.
— publicatse, an possint testes produci super falsitate
dictorum, et quando, et qualiter, n. 4. ibidem. ~ si
sint publicataa , quando Iractatur de dirimendo matrimo-
nio, an filii postea naü legitimi esse dicantur, n. 6. 1. 1.
tit. 13. part. 4. — si sint publicatíe, an possit judex in-
terdicere copulara propter evidcntiam peccati , ibidem^.
Baccalaureüs in jure canónico , vel alius , an sit ím-
munis á solutione tributorum , n. 8. 1. 3. tit. 10. part. 2.
— Et quid si baccalaureüs sit advocatus in curia , vel sit
judex , an et tune erit immunis, ibidem. ,
Balsabius quid sit, et quae sit ejus natura, et modus
colligendi, n. 1. et 5. 1. 14. tit. 4. part. 1. — qua ratione
commisceatur oleo, ibidem. — prjestat incorruptionem ,
ibidem. — alterius loci, seu Provinciae, quam Alexan-
driae, an valeat ad faciendum ex eo Chrismam, n. 2. in
medio, dict. 1. 14. tit. 4. part. 1.
Balneatores et stabularii in que dilTerant Ínter se ,
n. 4. 1. 26. tit. 8. part.S.
Banna , et an possit ficri bannimentum in quo remit-
tatur poena participantibus , si alios denuntiaverit , n. 9.
1. 26. tit. 22. part. 3. — an debeant fieri in ecclesia, et
iu qua ecclesia , etiam ad contrahenda spoasalja de futuro,
TOM. V.
n. S. et 6. 1. 1. tit. 3, part. 4. — utrum fieri debeant,
quando conjuges, qui clandestiné contraxerunt, publicé
nubere desiderant, n. 2. 1, 2. tit. 3. part. 4. — si prae-
cesserint, an excludant clandestinitatem , ut poena pro
matrimonio clandestino imposita locum non habeat, et
quid si ista banna sint in consuetudine , n. 1 . 1. 5. tit. 3.
part. 4. — si fiant in ecclesia sine diei appositione , aa
valeant, et ad denuntiandum obligent, n. 2. 1. 5. tit.
9. part. 4. — Et talis diei appositio debet esse cum que-
dara teraperaraento , dict. num. 2.
Bannitus ad Regis curiara vocatus, debet sccuritate
gaudere , n. 3. 1. 5. et n. 1 . ibi , tit. 16. part. 2. — quis
dicatur , et an perpetuo bannitus accedente bonorura pu-
blicatioue jequiparetur depórtate, n. 1 . per text. ibi,l. 4.
tit. 18. part. 4. — Et quid de istis bodie per 1. 76,
Tauri, ibi; n. 2. — Bannitus sí sit pater, an filii tune
3
sa
INDEX MATERIARUM.
illum alere ieneantxir , n. 12. 1. 2. tit. 19. part. 4. — qui
propter statutum non potest exire de banno sine volúntate
oflfensi , an ab obligatione liberetur, si offensus morialur,
n. 5. ]. 45. tit. S. part. 5. — Banniti, an secure possint
Tenire ad nundinas, ubi plena securitas datur hominibus,
n. 2. 1. 4. tit. 7. part. S. — Bannitus non potest seip-
sum vulnerare, neque occidere , etiaui quando a quocuni-
que impune offendi potest, quia ipse non est in banno
sui ipsius, n. 1. in fin. 1. 2. tit. 27. part. 7. — si Icgis
auctoritate á quocumque occidi possit, an tuRc occidens
peccet mortaliter, n. 4. 1. 3. ibi.
Baptista fuit primus qui novi testamenti fundamenta
posuit, n. -1,1. d7. tit. 4. part.';^!. — Baptizare potest in-
stante necessitate laicus , judoeus , mulier , liaereticus , et
quiübet homo , gloss. 1. 3. tit. 4. part. 1. etn. i. 1. i.
tit. 7. part. 4. — Baptizari non potest quis in alio li-
quore , nisi tantüm in aqua natural! , 1. 2. tit. 4. part. 1.
— an possit quis in mare, quod sic, n. 2. in fin. supra
dict. — Baptizare non potest Diaconus , nisi propter ne-
cessitatcm , alias peccabit , tenebit tameri baptismus , n.
1.1. 7. ibidem. — Baptizari an debeat puer, si formara
Iiominis non habeat, n. 1,1. S. tit. 23. part. 4.
Baptismus quid s¡t,n. 1. 1. 2. tit. 4. part. 1. — quare
polius fuit institutus , ut fieret in aqua quam in alio li-
quore, et quid si alius liquor ibi commisceatur , ibidem.
— an fiat in aqua non benedicta , et an lioc sit in neces-
silaie, n. 2, 1. 2. tit. 4. part. 1. — non vitiatur, si teni-
pore prolationis verborum Sacerdos respiret, seu spuat,
aut aliquid naturale, n. o. 1. 2. tit. 4. part. 1. — est
triplex , íluminis, flaminis, et sanguinis, n. 1. et 3. 1.
4. tit. 4. part. 1. — íluminis quid sit, dict. n. 3. —
sanguinis est casteris praBstantior , n. fin. dict. — an tol-
lat irregularitatem , sive contracta sit cum pacto , vel sine
co,3loss. 1. 5. tit. 4. part. 2. — tollit omnem infamiam,
n. 2. dict. 1. ¡5. — Baptisrai effectus, ibidem. — Baptis-
mus non tollit poenam , quam quis meretur pro suo de-
licio, n. 2. 1. S. tit. 4. part. 1. — non tollit obligafio-
nem , qua quis alus est obligatus , ibidem. — dajnionis
in forma Iiominis, an valeat, n. 10. 1. S. tit. 4. part. i.
— ubi fieri debeat, n. 1. in fine 1. 8. ibidem. — Bap-
íismi Iccus pedibus calcari non debet , ibidem. — Bap-
tismus qua ratione non iteretur, n. 1. 1. 9. tit. 4. part. 1.
— in quo fuit erratum in sexu , ut puta , ele. , an valeat,
gloss. fin. 1. 5. tit. 4. part. 1. — dari debet parvulis,
ctiam tempere interdicti , n. TJ. 1. i'ó. tit. 9. part. 1. —
est primuní fidei Sacramentum , et slabilc fundamenfum,
quo jiosito, quo semel habitum est, nunquam amittitur,
n. 2. 1. 4. tit. 10. part. 4. — an debeat dari pueris fa-
cicm Iiominis non habentibus, n. 1.1. S. tit. 2o. part.
4. — an facial quem sortire naturalitalem in loco illo , in
quo fuit baptizatus, n. 12. 1. 2. per text. ibi, tit. 24.
part. 4. — Et an propter hoc possit convenir! coram ju-
dice illius loci, in quo fuit baptizatus, ibidem. — Bap-
tismus an toUat et liberet aliquem a poena spirituali , et
temporali, n. 1. 1. 12. tit. 1. part. 7.
Baptizatus an dicatur ille , cui unus pes fuit tantum
submersus, n. 3. 1. 2. tit. 4. part. 1. — dicitur puer
etsi totus in aqua non submergatur , ibidem. — non est
ule, cui non fuit dictum in nomine Patris, etc. , n. 1.
1. 3. *it. 4. part. 1. — Nec refert quod similia verba
dixerit, ex quo a forma recesscrit , ibidem. — Baptizatus
in nomine Dei tantüm jvel in nomine Trinilatis tantum,
an bené et rite dicatur Laptizatus , n. 1 . in medio, 1. 3.
tit. 4. part. 1. — rebaptizari non debet, nisi ratione du-
bii , gloss. penult. dict. I. 5. — prsesumitur ille, qui na-
tus fuit Ínter Christianos , secüs si inter infideles , gloss,
penult. dict. 1. 3. — an dicatur ille , in cujus sexum fue-
rit erratum tempere quo baptizabatur , gloss. fin. 1. 5.
tit. 4. part. 1 . — an contraliat spiritualem cognationem
cum tenente , si ille infidelis sit , n. 6. 1. 6. ibi. — prae-
sumitur ille , qui nascitur ex patribus fidelibus , secüs si
apud infideles nascatur, n. 2. 1. 9. ibidem. — an sortiíi-
tur naturalitalem in loco illo, in quo baptizatus fuit,
n. 12. per text. ibi , 1. 2. tit. 24. part. 4. — Et an prop-
ter Iioc possit convenir! coram judice loci , in quo bap-
tizatus fuit, ibidem.
Baptizans in aqua non benedicta non instante neces-
sitate peccat mortaliter secundüm Bonaventuram , de quo
in n. 2. in principio , 1. 2. tit. 4. part. 1. — si erraverit
in sexu, an tale baptismus valeat , gloss. fin. 1. S. tit. S.
part, 1 . — debet esse unus tantüm , n. 1 . in medio ,1.7.
tit. 4. part. 1.
Barragana , qusB dicatur , n. 1 » cum alus ibi in proce-
mio tit. 14. part. 4. per text. ibi , v. in verbo Concubina.
Barataría, et qualiter crimen baratarlas probelur
contra judices, n. 9. 1. 26. tit. 22. part. 3.
Barbitonsor si exercendo oíficium suuin damnum de-
derit, qualiter teneatur , gloss. 1. 27. per text. ibi, tit.
13, part, 7.
Barones in quibus vassallos suos onerare possint , et
in quibus non , et quando sint subditi ratione jurisdictio-
nis tantüm , aliquod onus per eum ipsis imponi non po-
test , neque collectae, vel angarias, et quare, n. 2. 1. ^.
tit. 25. part. 4. — non possunt imponere subditis suis
operas, neque angarias , dict. n. 2. dict. 1. 6. — an de-
beant gratis hospitari per suos vassallos , vel an istud solis
Principibus competat, ibidem. — quando subveniuntur
ab eorum vassallis, Rex illis collectam in eodem casu
non iniponit , et quare , ibi, — qui dicantur , n. 2, 1. iO.
tit. 23. part. 4, — Et quando isli guerram Regi faceré
possint , ibi in n, S. — Barones Begni , an possint se ad
alia Regua Christianorum transiré sui lucri causa, licen-
tia noa petita, et eis istud liceat tempere guerrse, et quid
si a Rege illud sit prohibitum , n, 2. 1. 15. tit. 23. part.
4. — caíterique domini tenentur curtes suas, in quibus
pedagia habeut , custodire a praedonibus , aliter tenentur
ad damnum ipsis depraedatis, n. 7. et 8. 1. 4. tit. 7. part. 3.
Bastardus in majoria non succedit quia inter nobiles
pro nihilo habetur, n. 10. 1. 2. tit. 13. part, 2, — filius
dicitur quodammodo infamis, et tales sunt in dedecori , et
ideo inhábiles ad ea quae in decore consistunt, neque ad
dignitatem jdmittunlur, et quando ecclesia loquitur de
filiis, non videtur sentiré de bastardis, n, 3, in proccmio
tit. 13. part. 4. — Bastardi filii praesertim inter nobiles
pro nihilo reputantur, et quare, et an isti sint de paren-
tela nobilium , ibi , n. 6. — an possint insignia , et arma
nobilium portare , ibi , n. 6. — non perpetuant imagi-
nen! patris, ibidem. — abusive dicuntur filii, neque
irortant imaginera patris, neque dicuntur habere lineara
quoad patrem , ibidem. — anlegilimentur per subsequens
matrimonium, n. 9. in princ. 1. 1. tit. 15. part. 4. —
Bastardus filius, an dicatur de domo nobilium , et an no-
bilitas patris ad eum transeat, et quando, n. 4. 1. 1. pcf
text. íM 5 tií. H , part. 7.
Beati qui possident , de isto vulgari dicto , Tide n. 1 .
I. 28. tit. 2. part. 3. — Beatius est dare quani accipere ,
n. 3. per text. ibi, in procemio 5. partitae.
Behetría quid sit, et aa ipsi possirit eligere sibi do-
minum perpetuum , et in ea istud sit speciale , n. 7. et 8.
, 1. 3. tit. 23. part. 4. — Et an ídem sit in ecclesiis, vel
rebus earum , dict. n. 8. — Et an cives alicujus behetriae
teneantur ad servitium quod Regi datur , quando eget ,
ibi, n. H.
Bellum quando ab ecclesia contra infideles indicl pos-
sit, et qua principali ratione fideles contra infideles bel-
luni movent, n. 2. in prooem. 2. part, — potest moveri
contra haereticos legitimo modo , n. 3. in prooem. 2. part.
— publicum soli Reges et Imperatores moveré possunt ,
privatum yero , et pro exercitio jurisdictionis bené pos-
sunt alii domini, n. 14.1. 2. tit. 1. part. 2. — fieri debet,
indicique de novo debet cum magno consilio , n. i. 1. 16.
tit. 9. part. 2. — indicitur a lege contra seditiosos, ad
illud trahentur etiam sine Princlpis mandato, n. 8. 1. 3.
tit. 19. part. 2. — cujus sumptibus fieri debeat, an Re-
gis, vel populorum, n. 2. !. 8. tit. 20. part. 2. — quid
sit, n. 1. 1. 1. tit. 23. part. 2. — Et sex causas, quare
pax Ínter homines non servatur, ponit remissivé, n. d.
1. i. tit. 25. part. 2. — Bellum ad hoc quod sit justum
quinqué requiruntur, n. 2.1. 1. tit. 23. part. 2. — Bella
injusta quse dicantur, ibi, n. 4. — Et capti in bello civili
non efficiuntur servi capientium , n. 5. 1. 1. tit. 25. part.
2. — Bellum potest incipi tribus et tredecim rationibus,
et causis, de quibus per num. 2, juncto illo text. tit. 23.
part. 2. — an juste potuit a principio indici Indis maris
Oceani, et quare, n. 3. 1. 2. tit. 23. part, 2. — justum
non est, ubi nulla praecessit injuria , n. 3. verbo tertia
conclusio, 1. 2. tit. 25. part. 2. — et an amissa in bello
dcbeant resarcid, et eniendari , gloss. 11. 2. et 3. n. i. 1.
4. tit. 23. part. 2. — factum sumpto Regís, Rex debet
liabere medietatem eoruní, quae ibi acquisita fuerunt,
u. 6. 1. 3. tit. 26, part. 2. — Et quando bellum indi-
citur Ínter Cbristianos , tune captivi non efficiuntur servi
capientium , n. 4. 1. 20. tit. 28. part. 3. — Bellum, an
possit indici a vassallis contra dóminos justitiam eis dene-
gantes , et an contra Regem, si a Rcgno excludantur por
ipsum , n. 3. per text. ibi , 1. 10. tit. 25. part. 4. — Et
an isto bello subditi Regís depraedari possiiit, ibidem in
dict. n. 5. — Et an tempore belli liceat deferre víctualia
Sarracenis , et quid tempore treguae vel pacis,n. 5. 1,
22. tit. 3. part. 6.
Benedicere an debeat Clericus secundas nuptias, ct
quando , et quid in hoc sit observandum , in n. 3. per
text. ibi,i; 2. tit. 12. part. 4.— Et quando poenalocum
habeat , quando aliquís Clericus secundas nuptias benedi-
cit, ibidem, n. d. — Et istae benedictiones nuptiales non
sunt sacramentum , ñeque reperiunlur ínter sacramenta
Ecclesíae , ibi , per íllum textum. — Benedici quae res
Ecclesiae debeant , n. 3. 1. 14. tit. 5. part. d.
Benefactor, et cujus sit vel essc debeat major amor,
henefactoris , vel beneficiati, n. 5. 1. 6. tit. 25. part. 4.
— Benemerentíbus praemium debetur, n. d et gloss. fia.
I. 3. tit. d. part. d.
Benevolentia fit tribus concurrentíbus , et de laudi-
bus ípsius, n. 2. 1. 3. tit. d. part. d. et n. 6. 1. 1. tit. 27.
part. 4.
Beneficia sunt in rnanu Papae, ct poterit Clcricum
SEPTEM PARTITARUM. Ci>
privare , quando et quomodo voíuerit , et in taíitus sufli-
cit pro ratione voluntas, n. 21. 1. 3. tit. 5. part. d. —
curata potest qui» babere simul , Papa dispensante, n. 53.
ibidem. — Beneficium conferens indigno , qua pcena fe-
riatur, n. 2. 1. 23. tit. 3. part. d. — Beneficiati quan-
tum possunt expenderé de fructibus suorum beneficiorum,
n. 5. 1. 40. ibidem. — an faciant fructus suorum benefi-
ciorum suos , V. infra verbo Clericx , et verbo Fructus.
— ecclesiarum tenentur in suís ecclesiis Horas dicere , et
quid si per alium serviant , vel absint de licentia sui
Praelati , n. 1.1. 54. tit. 6. part. d. — ad Horas publicé
dicendas non tenentur nísi in diebus festis , n. 2. prínc.
dict. 1. 34. — an priventur fructibus suorum beneficio-
rum propter Horas non recítatas, dict. n. 2. ad fin. —
Beneficia subtrabi debent excommunicatis, et hostibus
reipublica;, et quid si adsit ibi necessitas, n. 7.1.3d.t¡t.
9. part. d. — an possint a solís Episcopis sine consensu
Capituli provideri, n. 3. I. 9. tit. d4. part. d. — Bene-
ficiorum coliatio ad quem pcrtineat, n. d. 1. d. tit. d6.
part. d . — Beneficiati ecclesiarum quam aetatem habere
debeant , n. 2. 1. 5. tit. 16. part. d. — Beneficia plura,
an possit quis liabere in eadeni ecclesia, vel in diversa,
n. 5. 1. 3. tit. d6. part. 1. — Beneficium simples, an va-
cet per receptionem secundi , ipso jure , vel non , n. 8. 1.
o. tit. 16. part. d, — priraum, an possit peti per euní
qui illum omisit causa receptionis secundi , si secundum
fuerit sibi evictum , ibi , n. 9. — Et an idem sit in Epi-
scopatibus, Cardiualatibus, vel símilia, ibidem. — Bene-
ficia possunt ex causa minui , n. 6. 1. 3. tit. d6. part. 1.
— Et quae sint istae causK! , ibidem. — Et an pro debito
ípsius Episcopi , ibidem. — Et an istud habíat locum in
pluribus beneficiis dicecesis suae , ibidem, n. 7. — Bene-
ficia clandestina dari non debent ; si tamen dentur , cj
pars, cui dantur, capaxsit, teact datio, n. 2. per text.
ibi, 1. 7. tit. 16. part. d. — Beneficium potest dari ab-
senti , ibidem in n. 3. — vacans de jure, sed non de
facto , vel é contra , an possit alicuí provideri, n. 2. 1. dO.
tit. 6. part. d. — viventis si aliquís receperit, qua poena
puníatur, n. d. 1. d3. tit. i6. part. d. — Beneficia sive
curata, sive Simplicia de jure communi requirunt rc-
sídentiam, n. 6. in fin. I. d6. tit. d6. part. d. — Bene-
ficium, ej US valor non debet considerari secundum dis-
tributíones quotidíanas, n. 9. 1. d9. ibidem. — Beneficia
qua; competunt mínoríbus , competunt etiam furiosis, n.
5. 1. d.tit. d3. part. 3. — Beneficiati an possint fructus
sui beueficii consumere, et servare patrimonium, n. 3.
1. d2. tit. 28. part. 3. — Beneficium si vacet, et propter
guerram quis possessionem illius accipere non possit , qua-
literhuicconsulatur, n. d. ad. fin 1. 7. tit. 50. part. 5.
Beneficia, an possint dari indignís, ubi deficiunt digni
n. 2. I. 3. tit. d3. part. 4. — Et quid si beneficium a filio-
familias possideatur, an pater in eo usumfructum habeat ,
n. 3. 1. 3. tit. 17. part. 4. in principio. — Beneficium an
faciat Clericus sortire forum, ubi illud habet, n. 3. 1. 2.
tit. 24. part. 4. — an possit babere in regno alienígena,
qui símpliciter fuít naturalizatus in isto regno, n. 14.
I. 2. tit. 2^1. part. 4. — Beneficia an possit habere in
regno , ille qui per decennium ibi cohabitavit , et an ex
tali cohabitatione ipse civis et origínarius illius loci essc
dicatur, ut ad ista admittatur, dict. n. d4. — an possit
babere in regno cívis illius, qui illud deseruitse in alium
transfcrendo , ct constituendo ibi domícilium , ct an gau-
3G
INDEX MATERIARÜM.
deat privilegiis regni deserti, n. 2. 1. S. tit. 24. part. 4.
— Beneficium recipiens ab aliquo , ad obseqniíim obliga-
tur, n. o. per text. ibi, 1. S. tit. 27. part. k. — Beneficia
si permutentur, si iii íali permutatione adsit deceptio ultra
dimidiam justi pretil, an tale remediara ibidem locum
habcat. n. 4. 1. 56. tit. 5. part. 5. — bené possunt per-
miitari cum alus rebus spiritualibus, et an debeat ibidem
coiicurrere licenlia Praslati , et quid si partes permula-
veriut sine ea , incurrant vitium simonise , n. 5. 6. et 8.
1. 2. tit. 6. part. 5. — si sint resérvala Papse, non possunt
permutar! auctoritate Episcopi , ibidem in dict. num. 8.
— Beneficium cessionis bonorum , an detur debitori qui
studiosé bona sua dilapidavit, n. d. 1. 1. tit. d5. part. 5.
— cessionis bonorum non datur illi , qui plenarié satis-
facere potest, ibidem. — ne quis teneatur ad cessionem
bonorum, qiiibus competaí, et qualiter, n. 6. dict. 1. i.
— Et in quibus casibus debitor non gaudeatbeneficio ces-
sionis bonorum , n. 4. 1. 4. tit. IS. part. S. — Beneficia
ecclesiastica an possint ab hsereticis , vel a filiis eorum
liaberi , n. i. 1. 4. tit. 26. part. 7. — Beneficium quod ali-
cui competit jure speciali, facilius perditur, quam con-
cessum per jus comniuae, n. 7. 1. 12. per text. ibi, tit.
C. part. 6. — quod bseredibus competit ex edicto Divi
Adrianij quibus detur, et quando , n. 1. cum sequent.
1. 2. tit. 14. part. 6. — restitutionis in integrum, quod
minoribus datur, an debeat cedi per minorem ipsis cura-
toribus, vel tutoribus, contra quos ipsi agunt, et an sit
Iransmissibile ad ejus bseredes, vel ad ejus patrem, n, 2,
1. 2. et n. 6. 1. 8. tit. 19. part. 6. — restitutionis in inte-
grum datur ecclesiae, huspitali, vel alio pió loco; et an
collegiis, n. 1. 1. 10. tit. 19. part. 6.— Et an tale bene-
ücium detur Reginse Uegis uxori , n. 2. in fin. dict. 1. 10.
tit. 19. part. 6. — Beueficiatus an erga beneficianleni ma-
jorera amorem habere debeat, quam e contra, n. S. 1. 6,
tit. 23. part. 4.
Bestia fera quse dicatur, et an istaj bestisc ab aliquibus
detincri possint, et quid de damnis dalis ab eis , et an si
Clericus bestiam ferocem habet, et illa bominem occidit,
ipse irregularis sit, n. 8. cum sequent. 1. 23. tit. 13. part.
7. Alia vide in verbo Animal.
Betica Provincia ii natura calet, et bomines suntfor-
íiores, et aptiores ad bellum,n. 1. et 2. 1. 7. tit. 22.
part. 2.— dividitur in sex Provincias, ibidem cum alus
n. sequent.
BiBERE licet ter cum comeditur, el quomodo istae pota-
íiones dividantur, n. 4. I. 2. tit. 3. part. 2.
BiENNiuMsi sit transactum, per hoc excluditur exceptio
non numeralse pecunia?, et quid de jure canónico, n. 6.
1, 9. tit. 1. part. 3.
BiGAMUS quis sit, ct an Papa possit cum eo dispensare,
n. 53. 1. 5. tit. 3. part. 1. et n. 4. 1. 4. tit. 1. part. 4. —
an possit de liceutia Episcopi ad secundes ordines transiré,
ct an Episcopus possit cum eo dispensare, ibidem. — non
dicitur ille , qui cum duabus contraxit , si matrinionium
consummatum non fuit, n. 2. 1. 53, tit. 3. part. 1.
non dicitur ille, qui contraxit cum corrupta, si ille eam
prms defloraverat , n. 4. ibi. — an sit ille, qui cognovit
carnaliter uxorem adulterara, et an habcatur respectus,
an scienter, vel ignoranter facial, n. 6. ibi.— est ille,
qui cura corrupta etiam a non niarito contraxit, sive cre-
didoril illara virginem , sive non , n. 4. 1. 4. tit. 1 . parí. 4.
™ Et quaj sit ratio diversitatis intcr virum corruplum , ct
uxorem corruplam, et de pluribus speciebus bigamise,
ibidem. — Bigamia an tollatur per sequentem baptismum.
n. 1. 1. 4. tit. 5. part. 1.
Bina MONiTio requirilur ad hoc, ut quis possit jure
suo privari, n. 4. 1. 46. tit. 2. part, 3.
Blanditi^ , et an, si quis facial se baeredem institui
per blanditias, institutio teneat , n. 6. 1. 27. tit. 1 . part. 6.
— El quid de minore blanditiis electo per tutorem finita
tutela, ibidem. — Etquid de liberto, qui per blanditias
fecil se hseredera institui per palronum ad exclusionem
fratris, n. 3. 1. 2. tit. 8. part. 6. — Et an ultra blanditias
requiratur ingratitudo ipsius llberti , ut frater excludateír
per ipsius institutionem , ibi.
Bi,ASPHEMAR.E , el á quo judice puniantur blasphemi ,
gloss. fin. 1. 38. tit. 6. part. 1 . — committilur decem mo-
dis , n. 2. in prooeraio tit. 28. part. 7. — verbo vel facto,
quid et quando dicitur, gloss. 11. 1. et 2. et n. 1. 1. 3.
til. 28. parí. 7.
Blasphemia quae dicatur, et quando calor iracundiae
excusel blasphemantes , n. 1. et 2. in prooemio tit. 28.
part. 7. — potest contingere decera modis , n. 2. in prooe-
mio tit. 28. parí. 7. — Et quilibet blaspbemanles acen-
sare potest, el an audientes leneanlur blasphemantes ac-
ensare, n. 1. 1. 1. ibi. — El qualiter blasphemantes
cujuscumque status , sive conditionis sint , puniri debent,
gloss. 11. 2. 3. 4. 3. el 6. ibid. — El an requiratur quod
sit consuetus blasphemare, ut puniri possit, n. 4. dict.
1. 2. — El an teslalor possit prohibere , ne competat hy-
potheca pro legalis ab eo reliclis, dict. n. 8. dict. 1. 26.
til. 13. part. 5. — El crimen blasphemise est mixti fori,
n. 2. I. 4. til. 28. part. 7. — Blasphemia faCti qualis di-
citur, el de poena sic blasphemanlis , n. 1. 1. 3. ibi, per
illum text.
Blasphemus quis dicatur, el an excusetur, si faciat
calore iracundiae, et quando, n. 1. et 2. in prooemio
til. 28. part. 7. et n. 1. 1. 5. ibidem. — Et quid in Cle-
rico blaspheraante , an excusetur a poena, dict. n. 1. —
Blasphemus dicitur quis decera modis, ibi,n.2. — Et
quilibet de populo blasphemantes acensare potest, etper-
eulere , n. 1 . dict. I. 1 . tit. 28. part. 7. — Et an audientes
aliquem blasphemare teneantur illum aceusare, dict. n.l.
1. 1 . tit. 28. part. 7. — Blasphemus cujuscumque status,
sive conditionis sit , qualiter puniatur, gloss. 1. 3. 4. 5.
et 6, ibi. — Et an requiratur quod sit consuetus blasphe-
mare, ut puniri possit, n. 4. dict. 1.2. — Et crimen islud
est mixti fori , et á quocumque judice istud punielur, n. 4.
1. 5. ibi. — Blasphemus si eonfitealnr proprio Sacerdoti,
et ab eo absolvatur, an ex hoc liberetur ab ipsis poenis
corporalibus, n. 2. dict. 1. 4. til. 28. part. 7. — de facto
quis dicatur, et de ejus poena, n. 1. 1. 3. ibi, per illum
text.
Bos si intret in fundum alieujus, an possit retineri
quousque ejus dorainus satisfaciat de damno, n. 4. iu me-
dio, 1. 9. til. 2. part. 3.
Bona Clericorura vel Prae- Confiscata.
latorum. Vacantia.
Majorise. Profectitia.
Prohibita. Adventitia.
Alienan. Castrensia.
Regis. Minoris.
Immobilia. Uxoris.
Elobilia. Blariíi.
SEPTEM PARTiTAUÜM.
57
EoNA Invecfa,. Debitoris.
Tributaria , et Tri- SodomitGt?.
butarii. Religiosi Monachi
Infidelium vel Hae- vel Ingressi.
reticorum. Peregrinorum.
Paraphernalia. Hajredifaria.
Dotalia. Fidejussoris.
Tutoris. Occklcnlls se.
Curatoris. Proditoris.
Furtiva. Raptoris.
Hseredis. Apostutae.
Defuncti vel Testa-
toris.
Bniia facta ¡u isto mundo, dum faciens est in peccato, ad
quid prosint, n. 2. 1. ^O. tit. 4. part. 1. — per existentes
i!i peccato mortali , an rainuantpoenas infernales, ibidem.
— cüm aliquis est sino peccato, si postea peccet, an re-
viviscant facta poenilentia , gloss. 1. 41. ibidem. — de-
functi, an sint tacité obligata pro legatariis quousque le-
gatum accipiant, et quid hodie, cüm jure regni etiam
legata non adita ha3reditale debeantur, n. 8.1. 26. tit.
i o. part. S. — ab aliquo data Monasterio, cui se contulit ,
si postea per uxorem revocetur, an illi sint restituenda ,
n. 1. 1. H. tit. 7. part. i. — patri assignata , unde se et
filios alat, eo quod omnia dissipabat, an alienare possit,
n. il. in prooemio tit. 14. part. 1. — particularium , an
accipi debeant pro debito universitatis , n. 3. 1. 15. tit. 2.
part. 3. — an describenda sint ad partís pctitionem , ut
faciliüs causa coguoscatur, et probetur, et multa alia in
hüc vide per gloss. in prooemio tit. 9. part. 3. — hodie
praesumuntur communia intra virum et uxorem jure no-
viori , n. 3. 1. 2. tit. 14. part. o. — non coniparenlis, si
de ejus morte dubitetur, cui attribui debeant , et qualiler,
n. 2. 1. 14. tit. 14. part. 3. — iliius , qui corruptas pe-
cunia injusté aliquem ad mortem daninavit, ad quos ve-
nire debeant, n. 9. 1. 23. tit. 22. part. 5. — habita pro
derelicto, renianent penes superiorem , n. 4. ad fin. I. 26.
tit. 51. part. o. — Et an amissio et privatio bonorum in-
feratjustum metum, n, 11. 1. 13. tit. 2. part. 4. — Eona
utrum auferantur lanquam ab indigno , si adulter adul-
terara, vel illaillumhaíredem instituat, n. 2.1. 19. tit. 2.
part. 4. — constante matrimonio acquisita, an debeant
dividí Ínter conjuges, si consuetudines loci contractus
matrimonii , et alia; alterius loci ubi commorantur, in hoc
casu Ínter se adversentur, n. 2. 1. 24. tit. 11. part. 4. —
veniunt accessorié ad personara , veniuntque in conse-
quentiam persona;, sive ex testamento, sive ab inteslato,
n. 6. 1. 4. tit. 13. part. 4. — per filium cum patris pecu-
nia quaesita, an ad fiIium, vel ad patrem pertineant, n. 2,
1. 3. tit. 17. part. 4. — an tacite videentur adempta ex
quo aliquis perpetuo íuit deportatus, n. 8. 1. 2. tit. 18.
part. 4. — an possint reservari depórtalo in sententia ju-
diéis, n. 11.1. 2. tit. 18. part. 4. — an transeant in íilium.
Hondura natura, si in ventre uxoris sit, n. 1. 1. 3. tit.
22. part. 4. — patris hoeretici, an ad lil ios cathol icos per-
venire possint, n. 2. 1. 7. per text. ibi, tit. 7. part. 6. et
n. 2. 1. 4. tit. 25. part. 7. — acquisita per dcíünctura ex
usuris, an veniant dividcnda ínter haeredes, n. 10. 1. 2.
tit. 13. part. 6. — patris, si propter deüclum fuerunt
confiscata, reservata filiis certa parte, ex qua ipsi alimen-
tentur, an filii teneantur patrem ex parte illa aliraen-
tarc, vel non, n. 12. 1. 2. tit. 19. part. 4. — á beaudo
dicuntur, n. 12. 1. 8. tit. 3. part. 3. — a pafre in filio-
rum praejudicium aliénala titulo oneroso, an filii repetere
possint quantum ad suam legitimara, et quid si patev
aliejiavit , remunerando , ibidera , ín n. 15. — si per pa-
trera dilapidentur, an filii petere possint, ut possessio e¡3
assignetur pro alinientis, dict. n. 13. dict. 1. 8. tit. 4.
part. 3. — si a patre donentur in prajjudicium legiíimae
filii, an revocetur donatio , quantum ad filii legitimara,
dict. n. 13. in fin. — a patre amissa in ludo, an filii revo-
cent, quantum ad eorura Icgitiuiamj ibidera. — venditoris
8i confiscantur, antequaní tertius constitutus ad nomina-
tionera pretil illud nominet , an tune venditio retractetur,
n. 6. 1. 9. tit. 5. part. 3. — temporalia per Clericuní
possessa,an subdant illum Regi, gloss. 1.37. tit. 6. part. 1.
— quae acquiruntur constante matrimonio ínter virura et
uxorem, an ipso jure sint uxoris, et statim transeant in
dominium uxoris, vel post interveniente aliqua actione,
n. 2. quajst. 4.1. o3. tit. 5. part. 3. — futura , an veniant
in societalc oraniura bonorum , si illud non sit a principio
dictum , n. 2. 1. 3. tit. 10. part. 5. — quse lucrantur ói
curia Regís , dicuntur castrensia . et an talia bona tan-
quam commune lucrum, inter virura et uxorera dividí de-
beant, n. 7. 1. 5. tit. 10. part. 5. — repudiata per ali-
quem, an in eis fieri possit executio , etquando, n. 2.
1. 12. tit. 10. part. 5. — reí principalis, quse sunt extra
locura contractus, an priíis discutiantur, quum perveniant
ad fidejussorem , n. 2. 1. 9. tit. 12. part. 3. — si ab aliquo
obligentur generaliter, quae in tali generali oblígatione
non veniant, gloss. 1. 5. per text. ibi , tit. 13. part. 3. —
futura, an veniant in generali oblígatione bonorum, n. 3.
ad fin. dict. 1.3. tit. 15. part. 5. — procuratorum vel acto-
rura , vel fidejussorum , vel baeredum tutoris , an sint tacite
obligata rainoribus, n. 4. 1. 23. tit. 15. part. 3. — raa-
gisfratus, qui dcdit tutorera pupsUo, an sint obligata ex.
quasi delicio, vel negligentia ipsius, dict. n. 4. dict. 1.
25. — patris , an sint tacite hypothecata pro bonis adven-
tilüs filii sui ab ipso possessis, ibi, n. 6. — Et an filiufr
possit agere actione reali contra possessores taliura bono-
rum, uulla facta priüs discussione in bonis patris sui,
ibideiU, in n. 9. — Bona omnia decimare debentis, aa
sint obligata pro deciniis solvendis, ibi, n. 3. — deliu-
quentis, an sint fisco tacite lj}pothecata ante sententiam,
n. 6. dict. 1. 23. tit. 13. part. 3. — coníralientis cum cc-
clesía, an sint ipsi ecclesia3 tacité hjpothecata , ibidem.
— an neccssario veniant adiraenda, quando aliquis rele-
gatur, n. 10. 1. 4. tit. 51. part. 7. — matris transeuntis
ad secunda vola , an sint tacite oblígala íiliis prirai matri-
monii, et an ídem sit in paire, n. 1. et 2. 1. 26. ibi. —
Et an Ídem sit in lucris constante nialriuionio quaesítis,
ibidem , in n. 5. — Et an ídem sit dicendum etiam in avo,
vel avia , vel in alus ascendentibus transeunííbus ad se-
cunda vota, ibi , n. 4. — Bona futura , au veniant in tacita
hypotheca, n. 3. dict. 1. 26. — patris, aa sint tacite hy-
pothecata pro legitima filiorura, vel pro suppleraento
ipsius, dict. n. 8. ín fin. dict. 1. 26. — orania patris est
hodie legitima filiorura , excepta quinta parte, n. 10. dict.
1. 17. — Et an isla taxatio teneat eliam respectu ecclesia-
rura, et clericorum, ibid. — Bona debent auferri ab ali-
quo tanquara ab indigno , et sunt fisco applicanda , si ipsc
corapellerit testatorem ,ut illum instituat heeredem , n. 4.
1. 27. tit. 1 . part. 6. — patris licet aliquo modo sint filii ,
lamen ipse illa obligare non poterit, n. 4. 1. 21. üt. ó.
58
INDEX MATERIAUUM.
part. 6. — qiiS3 vcníant in ptiplllari suLsíitulione , sive
oxpressa , sive tacita , et ad quae substitutus admittatur,
n. 2. 1. 7. tit. 8. part. 6. — patris , an transeant in suum
íillum, quando ipse pater suum patremví)cc¡dit, et quis
ad ea admittatur, et quid in fratribus, n. 12. 1. 13. tit. 7.
part. 6. — si relinquantur alicui sub conditione, ut illa
incapaci daret, an ab eo per fiscum auferri possint; et
quando, et ex quibus ita fuisse relictum, et sub ista
fraude prsesumatur, n. 2t . 22. et 24. 1. 13. per text. ibi ,
tit. 7. part. 6. — Et quid si bona restituantur per hsere-
(!em incapaci, an ipse illa retiñere possit in conscientia,
dict. n. 24. dict. 1. 13. —Et an ipse hoeres in conscientia
teneatur fisco , vel incapaci rostituere , vel sibi possit re-
tiñere, dict. n. 24. — Bona si ab baerede auferantur tan-
quam ab indigno, an libertates, et proelegata in testa-
mento relictae debeantur, n. 25. dict. 1. 13. tit. 7. part. 6.
— Et quid si testator, qui jubet incapaci restituí, sit
clericus, hseres vero, qui restituit, vel fidem accommo-
tíovit, sit laicus, cui fisco tune baereditas applicari de-
!;eat, an Eccicsise, vel Begis, n. 23. dict. 1. 13. — Bona,
sive possideantur per fiscum jure bsereditario, vel confis-
cstionis, an si ipse ínventarium non fecerit, teneatur
ultra vires hsereditarias, n. 1.1. 3. tit. 6. c* n. 4. 1. iG.
tit. 7. part. 6. — paterna, an possint ad filium naturalem
ticvenire jure substitutionis , quando non snntaliifilii le-
gitimi , et naturales, n. 5. 1. 32. tit. 9. part. 6. — patris
ad filium naturalem pervenire possunt , non stantibus filiis
Icgitimis, sine aliqua Principis concessione, etiamsi adsirit
ascendentes Icgilinii , dict. n. 3. dict. 1. 52. tit. 9. part 6.
— si per testatorem distribuí jubeantur, qualiter boc per
executorem tostamenti fieri debeat, et inter quos paupe-
les, et an in unnm tantüm ; et alia in hoc, vide per
n. 5. 1. 5. por text. ibi, tit. 10. part. 6. — patris dece-
dentis sine testamento qualiter pertineant ad fratrem ex
parte patris tanlum , vel ex parte matris tantüm ; et quid
si concurrant avunculus ex parte matris , et patruus ex
parte patris, non stantibus fratribus, ñeque filiis fra-
trum, n. 1. 2. 3i 1. 6. tit. 13. part. 6. — qusesita per de-
functum ex usuris , an veniant dividenda inter Hoeredes ,
n. 10. 1. 2. tit. 15. part. 6.— quse veniant communicanda
inter fratres cüm dividitur hsereditas , ot quae non, gloss.
II. 3. 4. 5. tit. 15. part. 6. — an veniant alicui restituenda
ex Principis indulgentia , et quando , n. 5. 1. 6. tit. 6.
part. 7. — delinquentium per quos judices debeant con-
fiscari, et possunt, n. 3. I. 5. per text. ibi, tit. 31. part.
7. — patris non transeunt ad filium, excluso filio, quando
fiüus fuit conscius et consensit in scelere patris , juxta au-
thent. bona damnatorum , v. n. 6. 1. 3. tit. 31. part. 7.
— patris hseretici , an ad filios catholicos pervenire pos-
sint, n. 2. 1. 7. tit. 7. part. 6. et n. 2. 1. 4. tit. 23. part.
7. —r an necessario veniant adimciuia, quando aliquis
relegatur, n. 10. 1. 4. tit. 31. part. 7. — an recuperen-
tur per restitutionem in pristinum statum per Principem
factam, n. S. in principio, 1. 2. tit. 32. part. 7. — Et
(¡uae alia recuperet talis restitutus, v. quam plura, quae in
lioc adducit, dict. n. 5. per illum text. — Bona Clerico-
rum vel Praelatorum temporalia , quai ipsi babent, an
illos Regí subdant, gloss. 1. 37. tit. 6. part. 1. — Cleri-
corum, si per aliquem invadantur, an cognoscet judcx
ccclesiasticus, ac si invaderontur bona ecclesiac, n. 7. I.
58. lit. 6. part. 1 . — Proelali , an sinl tacite obligata ad-
ministraíionc rorum sus2 ccclcsiae.n. 4.1. 23. tit, 13. part.
S. — Clerici luDretici pertinent ad ecclesiam, et intra
quantum tempus illa petere tenejitur , n. 9. 1. 7. per text.
ibi , tit. 7. part. 6.
Bona majori;e secundikii nostram consuetudinem ,
quae dicantur , n. 1. I. 2. tit. 15. part. 2. — an possint
capi pro redimendo domino in captivitate jacente , n. 1 .
1. 4. tit. 29. part. 2. — an possint retineri pro expensis
in ea factis, n. 4. 1. 41. tit. 18. part. 3. — Et quid si
possessor majorise expensas fecit in custodia castrorum ,
an eas repetét , dict. n. 4. — Et quid si in ea expensas
fecit , quia sibi ab alio petebatur , an tune eas repetat ,
ibidem. — Bona majorise si deducta sint in litigium, et
possidens eam pretiuní nomine transactionis dederit , ut
ipse remaneret cum tota majoria, an ille possit tale pre-
tium á próximo successore recuperare , vel non, n. 1. in
quaest. 46. 1. 10. tit. 26. part. 4. — si alienan prohi-
beantur a condebitore , an boc etiam in ipso locum ha-
beat, ibi in quaest. 47. 1. 10. tit. 26. part. 4. — ex quibus
fuit ab aliquo constituía majoria , si ab ipso alieiientur,
an per hoc videatur velle majoriam revocare , et quando
non, ibidem. — majoriae, vel feudalia, an possint do-
nari pro anima, n. 1, quaest. 5. 1. 10. tit. 26. part. 4. —
an vendi , vel aliénari possint pro alimeniando possessore
ipsius, vel ut ab hostibus redimatur , ibidem in quaest. 10.
— an dividantur , vel dividi possint, vel vendi, vel aliter
alienan liceat, propter legatum raagnum consequendum
sub eadem conditione relictum, scilicet, ut talia bona
possessor dividat, vel, etc. , ibi in quaest. 19. — etsi in
locum ipsius alia sint subrógala , an illa bona majoriae di-
cantur , n. 1 . quaest. 23. 1. 10. tit. 26. part. 4. — Et quid
si talia bona subrógala sint multo majoris valoris, quam
bona, quae priüs liabebat ille, ibidem in quaest. 24. —
Bona majorise , an in alium , quam in legitimum succes-
sorem transiré possint , licét successor consentiat , ibidem
in quaest. 23. — an possint cum rebus ecclesise permu-
tari , quando conditor majorise illud fieri proliibuit, ibid.
in quaest. 28. — an possint vendi propter famem , n. 1.
quaest. 30. 1. 10. tit. 26. part. 4. — factaecum Regis facúl-
tate, an si prohibeantur aliénari, pignorari possint, n.
1. quaest. 31. 1. 10. tit. 26. part. 4. — si aliénari prohi-
beantur , an in mcliorem causam permutari possint , vel
vendi, ibi, quaest. 32. — si per possessorem testamento
alicui legentur , et ejus successor tale legatum solverit , an
per hoc visus sit alienationi consentiré , et in poenam alie-
nantium incidat, n. 1. quaest. 33. 1. 10. tit. 26. part. 4.
— si permutari prohibeantur simpliciter, an et tune illae
res diuiinui vel aliénari possint, ibi quaest. 54. — de qui-
bus fuit ficta majoria, si evincantur quia erant aliena,
vel ex alia causa , an pretium , quod datur pro re sic
cvicta, pertineat ad omnes haerédcs facientis majoriam,
vel tantíim illi cui majoria relicta fuit , ibi in quaest. 33.
et 56. — Et an pretium, quod datur pro re evicta, ha-
beatur loco rei, et quod ex illo ematur , sit res majoriae,
sicuti erat res evicta, ibi in qusest. 37. et 38. — Bona
majoriae, si vendantur de consensu remotioris, qui habet
alium ante se, an propter hoc sibi in aliquo praejudicet,
vel non , et quando sic , ibi quaest. 39. — si á possessore
ipsius vendantur sciente illo, qui in ea de próximo spe-
ratur succcdere , an propter hoc ipse consentiré videatur,
ct sic sibi praejud¡cet,n. 1. quaest. 40. 1. 10. tit. 26. part.
4. — si dcvenerint in ultimum majorise possessorem,
possunt ab eo vendi , vel quomodo vclit alienare , quia in
SEPTEM PABTITAnUM.
r>o
eo durat fidhuc prohibitio allenatlonis, tbldem in qiiaest.
ué. — Et an consentiens venditiGni majoriae possit pretium
jietcre , ibid. — Bona majoriae , si de Regis licestia vendan-
tur Jiro dotanda filia possidentismajoriam, an pater tenea-
lurprctium in majoriarcponere,sipervenerit adpinguio-
reni fortunam, n. 1. quaest, 43. 1. lO.lit. 26.part.'K — Et
quid si filias, qui esl proxiinior in successione niajorise,
iilienationi consentlat, eliam quando fit de Regis licentia.
lin per lioc incidat in poenani amissionis majoriffi, tan-
quam illi consentiens, ibidem in quaest. lik. — Et an in
bonis majorise sit locus transacUoni , ibidem in qusest. 43.
— Bona majorise , \el ecclesiae , vel alienari prohibita,
an aliquo temporis spatio praescribi possint, et quid si
ibidein adsit titulus , qualiscumque sit , qui cum prsescri|>-
tione jungatur, n. 5. quoest. 4. 1. 10. tit. 26. part. 4, —
an statim transeant in proxiinura, et legitinuun succes-
sorem post morleni possessoris, quando iii instn" ""ito
inajoriíe cavetur , ut prius quani intret possessionem ipso-
rum, faciat juramentiim de non alienando, vel aliud si-
mile, n. 2. 1. 7. llt. 4. pari. S. — si ingredianfur per
aliqueni, ad quem non pertinent, qualiter hceredi, et
vero successori consulatur, ibi, quaest. 9. — si alienantur
Í1 patre, an et quaiido filius ad queiu debuerant perve-
iiire, contravenire possit, n. iO. 1. 24. {¡l. 13. part. 5.
— Et quid sl psier non alienavit, sed alienanti consen-
sit, ibideni in fin. — Bona majoriís, vel alia, an abhse-
rede vendi possint, et ipse ad hoc teneafur pro dandis
aliquibus aliraeníis, ut testator jussií, et quando, n. 4.
1. 24. tit. 9. part. 6. — proditorum , an et quando ad
filios pertineant 5 vel non , num. 10. 1. 2. tit. 2. part. 7. —
quando vendi possunt, pro alimentando aliqíio , cui tes-
tator alimenta reliquit, n. 4. 1. 24. tit. 4. part. 6. — si
per teslatorem aliciü legentur , an debeatur eoruní aesti-
matio, et quando, n. 5, 1. 10. tit. 9. part. 6. — obligari
possunt de Principis lieentia pro dote, vel arris, vel si-
mile , n. 3. qusest. 25. 1. 32. tit. 9. part. 6. — Et an fieri
possit, ut Princeps ex nulla causa Iianc licentiam obli-
gandi res majoriae daré non possit, in dict. quaist. 23. —
Bona majorias probibita alienari , an publicentur propter
delictuní possidentis majoriam , etiamsi sit crimen Isesae
majestatis, n. 4. in princip, 1. 6. tit. 11. part. 6. — An
vero ususfructus publicetur in vita deüi.quenlis, ibidem.
— Et an quando locus est confiscationi , bona illa sint
apud Regem, utbona majorise, vel libera, ibid. — Bona
xnajorise, si post confiscationem a Rege filio delinqucntis
donentur, quo jure illa babeat, et an ut bona majoriae,
ibidem. — Et quid si post condemnationem Princeps re-
mittat delictum , et restituat delinquenti , an ipse recu-
peret bona majoriae , vel adbuc transibunt in sequentem
vocalum et quid si talia bona in talem vocatum jara fece-
runt transitum, ibi, in q. 2. — Bona majoriae an pos-
sint alienari ex causa dotis , quando filiis legitima portio
relicta non fuit , etiam stanle expressa testatoris prohibi-
tione, dict. n. 4. quaest. 5. — an possint de licentia Prin-
cipis alienari et quae Principem moveré debent ad conce-
dendam talem facultatem , et quid si injuste concesserit
eam , dict. num. 4. — si ex causa dotis vel simili de licen-
tia Principis aliencntur , an alienans,cíim ad pinguioreni
fortunam devcnerit , aliam similem in majoria subrogare
teneatur, et ita videatur licentia data, dict. n. 4. quaesl.
6. dict. 1. 6. tit. 11. part. 6. — si per posscssorem lu-
dantur, alienata vidcnlur, et ludens in poenam alicnan-
tium incidít , dict. num. 4. — si per posscssorem ¡piius
vendi possunt dala slbi facúltate a Principe, si morte pi-sc-
ventus non vendidit, an cjus successor venderé possit vi-
gore talis facultatis, ibi, quccst. 8. — Et quid si ille, qui
ad vendéndum licentiam babuit, illam vendat, et postea
per interpositam personam , xú alteri filio relinquat , quid
tune, ibidem. — Et an pretium talis rei venditaj de li-
centia Principis necessario debct convertí in emptionem
alterius rei immobilis ad majoriam, ibidem quaast. 9. —
Et quid si possessor majoriae juravit bona majoriae non
alienare, an si postea impetret licentiam ad alicnanduní
tacens de juramento prseslito, an alienatio teneat, dict.
n. 4. quaest. 10. dict. 1. 6. tit. 11. part. 6. — Et quando
de licentia Principis res majoriae debent alienari vel obli-
gari , tune non pretiosiores obligari debent , si debiliori-
bus satisfieri polest, ibid. — Et quid si data fuit licentia
ad alienandum rem majoriae , an tune obligari possint ,
vel é contra , ibidem , et in quaest. 11. — Et de alicna-
tionibus rerum majorise, quae de Principis licentia fiunt
vel fieri possunt; et de validitate ipsarura, et eíTecti*, et
valore, dict. n. 4. dict. I. 6. tit. H. part. 6. — Et quid
si licentia alienandi impetretur per minores tacité de sua
minore aítate, in dict. quaest. 22. et 2o. — Et an sit justa
causa dandi licentiam possessori majorise, ut rea majorise
alienetur, si ille sit in partibus remotis , ibidem quaest.
27. — Bona majoriae quse ad aliqueni jure primogeniturae
pertinent, an veniant cuai fructibus conferenda, n. 6.
quajst. 6. 1. 5. tit. 15. part. 6.
Bona pr,ohieita alienari , cd quod vult remaneant ad
descendentes, an ex hoc videatur facta majoria, n. 18. 1.
2. tit. 13. part. 2, — si probibeaníur alienari a conditore
majoriae , an boc etiara in ¡pso locum babeat, n. 1 . qusest.
47. 1. 10. tit. 26. part. 4. — si prohibeantur pcrmutari
sirapliciter , an et tune illas res diminuí vel alienari pos-
sint, ibi, in qusest. 54. in dict. n. 1. — probibita alie-
nari simpliciter, an praescribi possint, vel non, n. o. 1.
10. tit. 26. part. 4. — Et quid si praescribaníurtempore im-
memoriali , an praescriplio teneat , ibid. — Bona probibita
alienari , an publicentur propter delictum possidentis ma-
joriam, etiamsi sit crimen laísse majestatis, n. 4. in princ.
1. 6. tit. 11. part. 6. alia v. in verbo Bona biajorite.
Bona regís immobilia sunt imprajscriptibilia , n. 14.
ct 15. 1. 1. tit. 17. part. 2. — Regis vel Rcgni sunt etiam
inalienabilia , n. 9. 1. 10. tit. 25. part. 4.
Bona immobilia , et mobilia. Bona imrnobilia in qua
quantitate quis habere debet, ut evitet satisdationcm,
n. 5. 1. 41. tit. 2. part. 5. — mobilia, si plura sint, ideni
est ac si quis immobilia possideret, n. 4. in fin. dict. ].
41. — immobilia minoris, an possint dari in dotem ip-
sius, solo consensu tutoris, interveniente sine judiéis de-
creto , n. 1. per text. ibi, 1. 14. tit. 11. part. 4. — Et
quid si in rebus mobilibus, quae servando sei'vari pos-
sunt, an in eis idem sit dicendum, ct quid iu pecunia,
ibi, in n. 2. — Bona mobilia etiam quse servando ser-
vari possunt, an per tutorem pignorar! possint sine judi-
éis decreto, n. 3. 1. 8. ibi. — mobilia, et immobilia tes-
tatoris , an vendi debcant quando ipse pauperes alicujus
loci bseredes instituit, n. 1. 1. 20. tit. 3. part. 6. — mo-
bilia, et immobilia , an sint de territorio ubi reperiuntur,
vel alterius ubi corum dominus negotiatur, n. 3. q. 26.
et 27. 1. 52. tit. 9. part. 6. — De boc vide in verbo Mo-
bilia bona 5 et verbo I.iimobilia boíNA.
ao
INDEX MATERIARÜM.
BONA contiscatA propter delidum , an fiscus teneatur
creditoribiis , et quando non, n. 8. 1. 10. tit. 2. part. 3.
— Bona quando confiscantur ipso jure a tempore commissi
criminis , tune dominus donationem faceré non potest de
eis, n. 2. 1. 2. per text. ibi, tit. 4. part. S. — patris
confiscata propter delictura , reservata filiis certa parte
unde se alant, an filii ex illa patrem alere teneantur,
n. i2. 1. 1. tit. 19. part. 4.
Bona vacantia deferuntur filio , n. 4. la medio , 1. 26.
tit. 31. part. 4.
Bona profectitia , sive adventitia , quae esse dican-
tur, n. 1. et 2. 1. 2. per text. ibi , tit. H. part. 3. —
adventitia filioruin quae dicantur, n. 2. cum sequentibus,
1. 24. per illum text. tit. 13. part. 5. —adventitia filii
quse sunt in patris potestate , an ab eo alieuari possint , et
quando ; et an tune in alienatione debeat judiéis decre-
tum inten'enire, n. 5. 1. 24. tit. 13. part. S. — adventitia
filii, vel subjecta restitutioni , si a patre alienentur, an
filius, qui vult esse bsercs patris alienantis, contravenire
possit, n. 10. 1. 24. per illum text. tit. 15. part. 3. —
adventitia si babeat filius , an possit testamentura faceré ,
et an possit patri suo in usufructu prsejudicare , n. 2. 1.
13. tit. 1. part. 6. — Et an ususfructus istarum reruin
remaneat patri . filio ingrediente religionem, ibidem. —
Boná profectitia , vel adventitia filii , an dicantur illa quíB
ipse cum pecunia patris lucratus fuit, n. 1.1. 3. tit. 13.
part. 6. — adventitia, an cum fratribus veniant communi-
canda , et quid in filio emaneipato, gloss. dict. 1. 5. tit.
13. part. 6.
Bona castrensia, vel quasi, quaj dicantur , gloss. 1.
7. per text. ibi , tit. 17. part. 4. — castrensia non dicun-
tur propria bona , si Rex dedisset licentiam vinculandi
íalia bona , ibid. in n. 8. — quse lucrantur in curia Re-
gis, dieuntur castrensia bona, et an talia bona tanquam
commune lucruin dividi debeant, nura. 7. 1. 5. tit. 10.
part. 5.
Bona kinoris , an possint a tutore , vel cura tora , alie-
nan p'" inodo velit , vel qualiter illnd faceré possit , et an
posf' ; generaliler obligare res minoris pro observantia
contractus liciti , sine judiéis decreto , n. 2. cura scquent.
1. 4. tit. S. part. S. — an sint tacité hypothecata pro
pensione domus, quam ab alio conduxit , et quando, n.
4. 1. 5. tit. 8. part. 5. — an sint tacite obligata tutori
vel curatori pro alimentis, vel alus expensis necessariis.
u. 4. 1.23. tit. 15. part. S.
Bona üxoris sunt tacité obligata pro dote marito pro-
inissa, n. i. 1 23. tit. 13. part. 5. — uxoris vel filiorum,
an capi possint in causa primipilari , vel pro redditibus
ixgalibus, vel quando patrcs falluní, id est, se alzan,
vide per n. 7. 1. 25. tit. 13. part. 5. — uxoris sunt ma-
rito communia, ex quibuscumque bonis suis proveniant,
n. 4. 1. 6. tit. 11. part. 6. — quí^niaritum occidit, ap-
plicabuntur fisco, n. EJ. 1. 8. per text. ibi, tit. 1. parí. o.
— conjugis traiiseuntis ad infidelitatem, quibus appliceu-
lur, n. 2. et 3. 1. 6. per text. ibi , tit. 25. part. 7.
Bona mariti an sint tacite obligata pro bonis para-
pbernalibus suse uxoris, n. 2. et 5. 1. 17. tit. 11. part. 4.
— mariti, vel soceri, an sint obligata, et quando, pro
dote á mullere marito suo data, ibi, n. 2. per text. ibi.
— Et quid si bona ista sint alicujus minoris, ibid. usque
in fine. — Et an valeat pactum juratuní factuní in prin-
cipio Ínter conjuges , ul bona istanon sint tacité bypotbc-
cata, ibidem. — Bona mariti an sint tacité liypothecala
propter accessiones dotis ^ dict. n. 2. dict. 1. 23. — mariti
transeuntis ad infidelitatem, quibus applieentur, n. 2. et
3. 1. 6. tit. 23. part. 7. — invectá in domo conducta, an
indistincté sint obligata pro pensione , vel tantüm illse res
quse reperiuntur illo tempore , quo dominus vult liabere
pensionem , n. 2 et 4. 1. 5. tit. 8. part. 5. — Et de qui-
bus rebus ibidem illatis hoc sit intelligendum, n. 4. dict.
]. 5. — Et quid si primus conductor alii locavit, an idem
sit dieendum in rebus illatis per secundum conductorem,
dict. n. 4.
Bona tributarii, an sint omnia obligata Regi pro tri-
butis , vel praedium tributarium tantüm, n. 2. 1. 23. tit.
13. part. S.
Bona hjereticorum, vel infidelium; bona bsereti-
corum, an sint confiscata a die commissi criminis, n. 5.
I. 16. tit. 1 . part. 6. — Clericorum haeretieorum pertinent
ad ecclesiam , et intra quantum tempus illa petere tenea-
tur, n. 9. 1. 7. per text. ibi , tit, 7. part, 6.— infidelium,
qui ¡n pace nobiseum vivere volunt, an possint capi , et
dcpraedari, n. 3. 1. 28. tit. 8. part. 3. — haeretieorum,
an per ipsos alienari possint post delietum commissum , et
ante sententiam , et quando non ; et an ante sententiam
ipsi veri domiiiisint iliarum rerum, n. 2. et 3. 1. 4. per
text. ibi, tit. 2. part. 7. — haeretieorum quibus hodie
applieentur, n. 3. 1. 8. tit. 23. part. 7. et n. 14. cui»
alus ibidem. — Et an haeretieus conversus ad fidem recu-
peret jus patronatus, et alia bona , n. 5. quaest. 2. 1. 2.
tit. 26. part. 7.
Bona paraphernaiia , an possint per alium prsescribi,
n. 3. 1. 8. tit. 29. part. 3. — quae esse dicantur, et sunt
diversi generis, n. 2. 1. 17. tit. 11. part. 4. — Et quae
sunt in dominio viri, quae vero sint in dominio uxoris,
et quid de fructibus , de jure regni, dict. n. 2. — Et an
bona mariti sint tacité hypothecata pro istis bonis para-
phernalibusj ibidem in n. 3.
Bona tutoris , et an bona minoris possint a tutore vel
curatore alienari, quomodo velit, vel qualiter illud fa-
ceré possit, n. 2. 1. 4. tit. 3. part. 3. — tutorum vel cu-
ratorum , an sint tacité hypothecata pro rebus sui mino-
ris , et an prsesentia et futura , et quando non , n. 3. et 4.
1. 2o. per text. ibi, tit. 13. part. 5. — Et quid in bonis
cujuscumque administratoris , vel patris administrantis
aliquid nomine dotis relietum filiae, vel in magistris pro
eorura administrationibus , dict. n. 4. — proeuratorum ,
vel actorum , vel fidejussorum, vel haeredum tutoris, an
sint tacité obligata minoribus, ibidem. — curatoris fu-
riosi , an .sint tacité obligata furioso, vel an requiratur
quod eurator expressé bona sua ad hoc obliget , dict.
num. 4.
Bona furtiva.
Í50NA HjEREdis si obligentur per defunctum , an teneat
obligalio sequuta aditione hsereditatis , n. 1. 1. 7. tit. 13.
part. o. — si ab haerede auferantur tanquam ab indigno,
an libertateset praelegata relicta debeantur, n. 23. dict.
1. 15. tit. 7. part. 6.— Et quid sitestator, qui jubet in-
capaei restituí , sit Clerieus , ha;res vero qui restituit vel
fidem accommodavit , sit laicus, cui fisco tune haereditas
applicari debeat, an Ecclesiíe, vel Regis, n. 25. dict.
1.13.
Bona defuncti , vel testatoris ; bona defuncti an
sint tacité obligata pro legatariis , quousque legatum acci-
SEPTEJI PARTITARUM.
Al
piant , et (luid hodie cum de jure regni eliam non adita
li9;reditale legata debeantur, n. 8. 1. 26. tit. lo. part. 5.
— Et an testator possit prohibere , ne competat hypolheca
pro legatis ab eo relictis, ¡bidem. — Bona testatoris si
jubeantur distribuí ínter pauperes, an executor testamcn-
tarius ununi tantum eligere possit, n. 3. quaist. 13. in fin.
1. 52. tit. 9. part. 6. — Et ínter quos pauperes, et alia
iu hoc Yide per n. 2. 1. 3. per illum text. tit, 10. part. 6.
Bo^A DEBiTORis cedeotis , an debeant ei post cessio-
nein, et ante venditionem restituí, si ipse velit recupe-
rare , et suis creditoríbus satisfacere , gloss. 1. 2. per text.
ibi, tit. 13. part. 5. — debitoris si cuui vituperio ccdan-
lur, an postea factus díves iste debitor creditoribuj satis-
faceré teneatur , n. 5. 1. 3. per text. ibí , tit. 13. part. 3.
— postea quaesila post cessionem debitoris , an sint ípsius
debitoris, et quod jus creditorcs ibidem babcant, n. 4.
dict. I. 5. — Et an si debitor bonís cederé nolit , sit prius
facienda discussio bouorum , et quid bodie de jure regiii ,
n. 1. I. 4. ibidem. — Et ín quibus casibus debitor boais
suis cederé non possit, n. 4. 1. 4. ibidom. — Uona debi-
toris, si ante capturara vel post alíenentur, an tune alie-
natío teueat, et quando non, dict. n. 4. ibidem , per il-
lum text. — sí alíenentur, an alienatio valeat, vel ex
quibus colligatur facta in fraudem creditorum , ut valere
non possit, gloss. 1. 7. per text ibi, tit. 13 part. 3. — Et
quid si facta sit pro justo pretio , n. 4. dict. 1. 7. et n. 3.
ibi. — Bona debitoris si antequam cedantur ', vel a credi-
toribus possideantur pro debito, uní ex creditoríbus den-
tur per debitorem, an talis datío teneat, n. 2. 1. 9. tit.
i 5. part. 5.
Bona sodomitj^ conííscantiir , n. 3. ¡n fin. 1. i6. tit.
i. part. 6.
Bona monachi, seu religiosi. Bona religiosi , qui
intra annum probationís decessit, an applicentur monas-
terio, vel consanguíneís veníentibus ab intestato, n. 1.
1. 17. tit. 1. part. 6. — religiosi recedentís á monasterio,
an ipsa monasterio applicentur, ibidem in n. 3. — reli-
giosi decedentisíu religíone, an debeantur ipsi monaste-
rio , etiam stantibus ascendentibus Icgitimis , ibidem ín
n. 6. — religiosi hsereticí , an pertineant ad ecclesiam, et
intra quantum tempus illa pelero teneatur, n. 9. 1. 7. per
text. íllum, tit. 7. part. 6. — monacbi ipso jure trans-
eunt in monasteríum, n. 3. 1. 10. tit. 2. part. 5.
Bona pere-grinorum decedentium ín peregrinatione,
quibus pertineant, sí síne testamento decedant, et an
Episcopo dari debeant, gloss. 1.31. tit. 1. part. 6. — ba3-
reditatis dobeut esse penes ha;redem, interim quod durat
dilatio síbi ad deliberandum dala , n. 1. 1. 7. tit. 6. part.
6. — baereditaria qualia per hasredem restituí debeant,
quando hoeredítatem repudiat, qualia vero non, n. 2.
dict. 1. 4.
Bona h^p^edjtaria ; et judex ex officío suo nomine
pétente providere dcbet, ne bona Loereditaria dissipen-
tur, n. 5. 1. 7. tit. 19. part. 6.
Bona FiDEJussoRUM, et hoírcdum tutorís, sunt tacité
obligata mínori , n. 8.1. 21. tit. 21. per text. ibí, tit. 16.
part. 6.
Bona occidentis se, cui applicanda sínt, et quando
Regí , vel alus, gloss. 1. 24. per text. ibí, tit. 1. part. 7.
— Et quse veniant consideranda ut videatur quís se melu
crimínis occidisse , et quse requiranlur , ut tune bona
fisco applicentur, ibi, n. 2, 5. 4. o. el 6. —Bona ípsius,
quí se interficcre voluít, et non fecit, an applicentur
fisco, ibidem, dict. n. 5. — Etan fiscus succedat ipso jure .
vel per sententiam , n. 6. dict. 1. 24. — Bona occidentis
seipsum quomodo veniant fisco applicanda , vel non , si
se occidens merebatur poenam mortis civílis, ibi , n. 9. —
desperantis seipsura ad quem pertineant, n. 1. 1. 2. tit.
27. part. 7,
Bo\A PRODiTORis, quaj , et qualia veniant proptcr
proditíonem confiscanda, ct qualia non, n. 1. 2. 3. et 3.
I. 2. lít. 2. part. 7. — majoriíeproditorum, an et quando
ad filios pertineant, vel non , n. 10. 1. 2. t.t. 2. part. 7.
— proditorum haereticorum , an per ipsos alienari pos-
sint, post dclictuna commissum , et ante sententiam, et
quando non, et an ante sententiam ipsí veri dominí sint
illarum rerum, num. 2. et 3. 1. 4. per text. ibí, tit. 2.
part. 7.
Bona raptoris virginum, vel alianim mulierum,
pertinent ad ipsam mulierem raptam ; et an illa amittat
cum eo malrimonium contrahendo , et quid de jure Canó-
nico, n. 3. 1. 3. tit. 20. part, 7,
Bona apostata , an possint perpetuo confiscari etiam
ultra quinquennium lapsum post apostatas mortem, vel
non, et plura in hoc v. per n. 3. I. 7, per text. ibi, tit.
25. part. 7. — Et an per víara exceptionis quis admitta-
tur excipiendo , post quinquennium , ibidem.
Bona relegati ; an amittat bona relegatus , qui confi-
nía fugit, n. 8. 1. 10. tit. 31. part. 7. — an recuperentur
per restitulionem in pristinum statum per Principem fac-
tam, n. 3. in princip. 1. 2. tit. 32. part, 7. — Et qu3e
alia recuperet talis restitutus , dict. n. 5. per ¡llura tex-
tum, ibi. — Bona an necessario veniant adímenda, quando
quis relegatur, n. 10. 1. 4. tit, 31. part. 7. — Et per
quos judices bona relegatorum confiscari debent, et pos-
sunt, n. 3. 1. 3. tit. 51. part. 7.
BoNi HOMINES sunt prsemiandí , malí vero puniendí ,
et hoc ad Principem spectat, n. 2. 1. 2. tit. 1 . part. 3.—
homines debent ab hominibus diligí , quía Deus illos dí-
ligit , quí semper vincunt ; malí vero homines debent ex-
pelli ab omní honore, quía serviunt diabolo, n. d. in
procera, lit. 19. part. 5. et n. 7. 1. 5. tit. 27. part. 4. —
Bonus licét quis prsesumatur, non tamen prasumitur op-
timus nisi probetur, et quidín testibus, n. 5. 1. 3. tit. 2.
part. 6. — Et an semel bonus semper bonus praesumatur,
n. 3. 1. 1. tit. 18. part 6. — Bonum et malura dilTeruní
ínter se , n. 1.1. fin. tit. 2. part. 1 . — nomen plus valet,
quam divitiíe mult3e,n. fin. 1. 53. tit. 5. part. 1. — Bo-
nitas in plus se habet hominis respectu, quam malilia,
n. 1.1. fin. tit. 2. part. 1. — Bonus quilibet praesumí-
tur , nisi probetur contrarium , et quid si a jure vel sta-
tuto requirc.rentur homines optimae opinionis, et sic iu
superlativo gradu, an ille etiam prajsumatur, num. 1. 1.
15, íit. 9. part. 4.
BoNi viRi appellatione , si a jure aliquis eis commit-
tatur, quae personse ibi adesse debeant, n. d. per text.
ibi , 1. 21. tit. 18. part. 2. — debent semper diligi , malí
autem sperní, quía serviunt diabolo, n. 1. in prooem.
tit. 19. part. 3.
Bona fides non excusat quem a duplíci solutione , eo
quod lignum alietura ín sediCcio suo immisit , n. 10. 1.
i6. tit. 2. part. 5. — an sufficiat ín ínitio, licét postea
mala supervenerit , quantum ad fructns perceptioncm ,
n. 1. 1. 39. tit. 28, part. 3, — in príGScribendis rebus
42
INDEX MATERIARUM
niobilibus , nn reqtiiralur tam tempore contractus , quam
tradilionis, n. 2. 1. 9. tit. 29. part. 3. — an sufficiat ad-
esse in inilio praescriptionis , ut praescriptio valeat, licét
postea mala superveniat ; et quid de jure canónico, et an
sit tutus in conscientia si post prsescriplionem completara
scientia rei alienae perveniat, n. 1. 1. 42. tit. 29. part. 3.
— an et quando juvet erranti in titulo et in causa usuca-
piendi, n. 3. 1. 14. tit. 29. part. 5. — non requiritur,
quod ita sit fundata in prsescriptione longissimi temporis,
sicuti in alio tempore , dict. n. 5. — juncta cum longis-
simo tempore sufficit ad prsescriptionem , etiam sine ti-
tulo, dict. n. 3. — an prsesumatur, si titulus prsecesserit
verus , vel putativas , etiam errore injusto , n. 2. 1. 1 8. tit.
29. part. 3. — vel mala fides quando praesumatnr, v. re-
missive per dict. n. 2. dict. 1. 18. et n. 1. cum alus ibi ,
1. 9. tit. 55. part. 7. per text. ibi. — Bona fules an re-
quiratur in eo , qui prsescribit ex causa , quam habet a
judice, ibid. in dict. n. 2. — Et quid si habeat in parte
rei malam fidem, et in alia bonara, ibi. — Bona fide
factum non dicitur illud, quod fit non citato eo,cujus in-
terest, n. 2. supra dict. in fin.— Bona fides an rcquiratur
in servitute urbana vel rustica prsescribenda , n. 3. 1. 16.
tit. 51. part. 3. — Et quid de jure canónico , ibidem. —
Bona fides exigit ne bis idem debitum exigatur, n. 8. 1.
IS. tit. 14. part. S.
Bonjí: fidei possessor si non babet justam causara li-
tigandi , an teneatur de interitu rei , si res eodem modo
erat penes actorem peritura , n. 3. et 4. 1. 20. tit. 2. part.
3. — quis esse dicatur, et an sufficiat quod constet de ti-
tulo , licet ab initio possessionis non constet possessorem
scivisse de titulo, n. 6. 1. 29. tit. 23. part. 5. — facit
fructus suos, n. 1. cum sequent. 1. 59. tit. 28. part. 5.—
etiam in beneficialibus facit fructus suos, n. 1.1. 59. tit.
28. part. 3. — an facial suum foelus animalis, si concep-
tus fuit penes furem, dict. n. 4. 1. 56. tit. 58. part. 5. —
an faciat fructus suos siae aliquo titulo, n. 2. 1. 36. tit.
28. part. 5. — Bonae fidei possessores facientes fructus
s ios, an condemnari dcbeant in eo quo locupletiores facti
Síint , ibi , n. 4. — Ñeque eos faciet suos post litis contes-
♦ationem, ibi, n. 6. — Bonas fidei possessor, an faciat
fíuctus naturales , et qui sine industria bominum quse-
yuntur, suos, ibidem, in n. 7 etS. — an repetat expen-
sas, quas in re bona fide possessa fecit, cim ab eo evin-
citur, n. 1.1. 41. tit. 28. part. 5. — Et an expensaB per
bonae fidei possessorem factae compcnsentur cum fructibus
perceptis, et quales, n. o. dict. 1. 41. — Bonae fidei pos-
sessor rei íurtivae emplae , an possit usucapere fructus , et
partum ancillae, vel siniile, editum penes se, licét con-
ceptum penes furem , n. 1. 1. 5. tit. 29. part. 3. — Et an
idem sit in lúetu vaccae , equse , et alterius pecudis , dict.
n. 2. — Bonce fidei possessor animalis emptse facit fructus
suos sine usucapione, in fructu vero ancillae secüs, ibid.
in n. 3. — potest per triennium praescribere fructus , quos
ipse restituere teneatur, n. 1. 1. 9. tit. 29. part. 5. — in
initio praescriptionis , si ei postea supervenerit mala fides,
an praescriplioncm continuare possit , et quid de jure ca-
nónico , et quid si sciat rem alienara finita prsescriptione ,
et an sit tutus in conscientia, n. 1. 1. 12. tit. 29. part. 3.
— qi.i rem cmit, an in illa servitutem imponere possit,
n. 1 . 1. 10. tit. 31 . part. 3. — an praeferatur vero domino
in reddendo sibi deposito ab eo facto per depositarium ,
per n. 2. 1. 6. tit. 3. part. S. — licét ratione curae et cul-
turae fructus suos faciat, illos tamen restituere tenetur, si
ab eo aliquid repetatur, tanquam sibi indebité solutum,
n. 1.1. 57. per text. ibi, tit. 14. part. S. — si praediura
quera ita possidet cultivavit et sevit, an fructus ab co
percepti sint ipsius , vel an debeant restituí crediiori , cui
praedium erat loco pignoris obligatura , licét e¡ non tradi-
tum , n. 3. 1. 16. tit. 13. part. S. — á quo evincitur hae-
reditas , an et quando et quales fructus cura haereditate
restituere teneatur , et quando ad aestimationera teneatur ,
n. 2. cura alus ibi , 1. 4. per illura text. ibi , tit. 14. part.
6. — incipit esse malae fidei a tempore litis contestatae ,
et in quo, n. 7. dict. 1. 4. tit. 14, part. 6. et n. 4. 1. 6.
ibid. — condemnatus restituere , si ex haereditate aliqua
vendidit , an easdera res , vel pretium restituere tenea-
tur, n. 3. I. 5. ibi. — haereditatis , quando de interitu
rerum haereditarium teneatur, n. 4. 1. 6. tit. 14. part. 6.
BoNORUM POSSESSio datur infanti , cui quaestio status
movetur , et mulieri , quae dicit se praegnantera reman-
sisse , in quo proceditur suramarie, n. 5. et 7. 1. 7. tit.
22. part. 3. — Et an ista bonorum possessio locum ha-
beat in feudis, dict. n. 5. et n. 7. — Bonorum possessio
secundíim tabulas , cujus effectus sit hodié, et an de jure
Partitarura sit alicujus effectus, n. 1. 1. 19. tit. 1 . part. 6.
— Et leges Partitarura non curarunt de istis bonorum pos-
sessionibus, n. 2. in fin. 1. 2. tit. 6. part. 6. — Bonorum
possessio quae juris est, an possit peti per procuratorem ,
n. 9. 1. 15. tit. 6. part, 6.
Bonorum possessio carbonianA , de hoc vide in
verbo Carboniana bonorum possessio. — possessio
unde liberi, an detur filiis in bonis maternis, n. 16. in
medio 1. 2. tit. 14. part. 6. — possessio contra tabulas,
an detur liodie contra testamentum matris, n. 16. 1. 2.
tit. 14. part. 6. — rppellatione,an veniant nomina, n. 2.
in prooemio tit. 17. part. 2. v. in verbo Appellatione
bonorum.
Breviarium , an debeat auferri Clerico , qui bonis
cessit, si ülud post ccssionera emit, n. 4. 1. 3. tit. 15.
part. a.
Cadáver si injurictur , qualiter injurians punialur , n.
2. 1. 15. tit. 9. part. 7. — Calix unde dici dcbet, n. 1.
I. 14. tit. 5. part. 1.
Calor iracundias, quando excuset blaspheraum, vel
non , n. 1 . in prooemio tit. 28. part. 7. — Et de In ' vide
quaj per n, 1. 1, 16, per text. ibi, tit. 34, part. 7.
Camera Regís idem est quod fiscus , n, i. 1.53. tit.
13. part. 5.
Campio dicitur par qui a reptato datur , ut cura repta-
íore pugnetj ct de juramento quod iste faceré tenetur,
v. per n, 1. 1. 3. tit. 4. part. 7. — Et de poena falsi cam-
pionis, et ubi debet stare, qui campionem dedit, interim
1
SEPTEM PARTITARUM.
/j3
quod duelluni durat, ibidem. — Campio an a reptanti
dari possit, et quando sic, n. k. 1. o. tit. 4. part. 7.
Canceliatio , seu rasura testamenti , quando testa-
mentum vitiet, n. 5. 1. 2. tit. 4. part. 6. — De hoc vide
¡n verb. Rasura, Instrumentum , Testamentum.
Cancei-larius solus an possit ex aequitate licentiatum
approbare, quem dolo vel gratia doctores reproban l ,
n. 9. I. 10. tit. 17. part. 1. — debet esse naturalis rcgni ,
n. 5. 1. 4. lit. 9. part. 2, — Et de salariis cancellarii,
n. 1. et 2. 1. ¡j. tit. 20. part. 3.
Candela, quae iii aqua extinguuiitur, cüm aliquis so-
lemniter escommunicatur , ad nullum usum debeiit sumi ,
sed cjici foras, n. o. per text. ibi, 1. i3. tit. 9. part. í .
— Candela alba , quae in tenebris sola' remanet , quid de-
notat, per n. 2. 1. 6. tit. 23. part. 1.
Canonizari non debet quis , nisi concurrentibus bis ,
de quibus per n. 1. 1. 66. per text. ibi, tit. 4. part. 1.
Canonicus absens, an vocari debeat ad electioncm
Episcopi, n. 4. 1. 17. tit. 3. part. 1. — Iiabet vocem in
capitulo, alius vero non, licet ibi teneat dignitatem,
ji. 4. 1. 3. tit. 6. part. 1. — Canonici regulares in quibus
assiniilentur et differant a monachis, et an Leges, et
thirurgiam possint audire, gloss. 1. 30. tit. 7. part. i. —
regulares laxiorein habent regulara, quam monachi , et
in quibus, ibi, gloss. fin. — Canonicoruní suscriptlo, an
sit necessaria in alienatione rerum ecclesiasticarum , si
Praelatus alienare velit, n. 1. 1. 2. tit. 14. part. i. —
Canonicus quam aetatem habere debeat, n. 2. 1. 3. tit.
16. part. 1 . — qui est cum Episcopo percipiet fructus sui
beneficii, sicuti si praesens fuisset, n. 7. 1. 19. tit. 16.
part. 1 . — Canonici dúo tantüm debent suum Episcopum
comitare, non plus, ibidem per text. ibi. — Canonicus
qui ut talis in choro stelit, et ut canonicus distributlones
capit, si postea inveniatur quód non erat canonicus, et
Papa cum eo dispenset, et cauonicatum conferat, an re-
quiratur nova instalatio, n. 2. 1. 47. tit. 28. part. 3. —
si decedat , an fructus sui canonicatus vacantis accrcscant
alus cauonicis, vel ecclesise, n. 9. 1. 55. tit. 9. part. 6.
Canonista diversimodé gradus consanguinitatis com-
putat, quam Legista , et quare, n. 3. 1. 3. tit. 6. part. 4.
Campana quid sit , et cüm pulsatur , quid significet,
gloss. fin. 1. 6. tit. 6. part. 1. — publica in oratoriis pri-
vatis esse non debet, n. 1. in princ.l. 3. tit. 10. part. 1.
Capacitas vel incapacitas haeredis debet cbnsiderari
tribus temporibus, n. 8. 1. 2. tit. 3. part. 6. — baeredis
institati 5 an inspici debeat secundum tempus testamenti,
vel niortis teslatoris, n. 1.1. 22. per text. ibi, tit. 3.
part. 6. — Icgatarii in quo témpora desideretur , n. 7. 1.
1. tit. 9. part. 6.
Capella ab aliquo in aliqua ecclesia facta, an ad ip-
sius dútationem leneatur, n. 5. 1. 1. tit. 13. part. 1.
Capellanus Regís, si delinquatin suo ofGcio, an pos-
sit per Regempuniri, vel a quo, n.7. 1. 3. tit. 9. part. 2.
Capiens Regem , ita puniri debet, ac si illum occidis-
set, n. 10. 1. 6. tit. 13. part. 2. — feram ab aliquo vul-
neratam, an illam faciat suam, n. 1. per textum ibi,
1. 21. tit. 28. ^art. 3. — propria auctoritate debitorem
suum fugienteni, an cadat a jure suo, n.3. 1. 11. tit. 15.
part. 3. — Et quando istud creditori liceat, et an si de-
bitor Clericus sit, per n. 1. 1. 10. tit. 13. part. 3. — Et
quid si sit (lebitor publicus, vel colonus, vel si se deíen-
dcrit , et alia iu hoc, v. per dict. n. 1.
Capere, an et qiiando possit privaíus dclinquentem in
flagranti crimine , et pro quibus delictis, n. 3. 1. 3. tit.
7. part. 7. — Et pro debito unius alter capí non debet,
n. 1. 2. et 5. cum alus ibi, 1. 13. per text. ibi, tit. 10.
part. 7.
Capitaneus , an possit , et quando , pacem et treugam
faceré, n. 15. 1, 2. tit. 1. part. 2. — non potest faceré
oa, quae Rcgibus permittuntur , nisi locum ipsius ex-
pressé teneat , n. 2. 1. 10. tit. 23. part. 2. — cujuscum-
que navis debet judicarede causis in navi contingentibus,
n. 1. 1. 4. tit. 24. part. 2. — Et an idem dicamus de de-
lictis in navi coram Almirando commissis, n. 8, ibidem.
— Capitaneus belli hostes insequi non debet, sed raancre
debet in loco victoriae, n. 2. per illum text. 1. 2. tit. 26.
part. 2.
Capítuia libri feudorum, an sint ab Imperatoribus
approbata, n. 4. adfin. 1. 7. tit. 2. part. 1.
Capitjs diminutio máxima, media, et mínima, quae
sit, gloss. 1. 10. per text. ibi, tit. 3. part. 6.
Capitulum, sede vacante, an possit recípere resignatío-
nem beneficíorum ex causa permutationis , eo casu quo
collatio beneficíorum spectat ad solum Episcopum, n. 6.
1. 2. tit. 6. part. 3. — Et quid ¡n Vicario Episcopi, ibid.
— Capitulum fit á Canonicis, non vero ab alus etiam
ibidem dignitatem habentibus, n. 4. 1. 3. tit. 6. part. 1.
— si aliquid víolenter fecerít communicato consilio, an
tune damnificet ecclesiam, n. 2. I. 10. per text. ibi, tit.
10. part. 7. — Et sola capituli ratíhabitio non praejudicat,
ñeque nocet ecclesiae, n. 4. dict. 1. 17.
Caprarios, an líbcretur ostendendo pelles anímalíum ,
vel an ad aliam probationem teneatur , n. 7. 1, 13. tit. 3.
part. 5. — De hoc vide in verbo Pastores.
Captatoria institutío , v. in verbo Institutio , et in
verbo Voluntas.
Captivitas , et an jura captivitatísteneant locum ínter
christianos, per n. 4. 1. ID. per text. ibi , tit. 3. part. 6.
Captivi in bello ínter christianos iníto non efficíuntur
serví capientiuin , n. 4. 1. 20. tit. 28. p: t.5. — si á cap-
tivitate líberentur, sortiuntur forum liberatorís, et re-
demptorís, n. 7. per text. ibi , 1. 2. tit. 24. part. 4. —
— Et si ad íllí succedendum debeat proximior admittí,
íntra quod tempus admittí debeat, n. 2.1. 8. tit. 29. part,
2. — Captivi si fuerint redempti, et ínveniant res suas
usucaptas seu praescriptas , íntra quadriennium possunt
earum reslitutionem petere, n. 2. 1. 3. tit. 29. part. 2.
— dum in captivitate adsunt , alíís locum non facíunt
sive in majoriis, sive in alus rebus, n. 1. 1. 4. tit. 27.
part. 2. — Captivos redimere est summa liberalitas, et
de bonís istius redemptionis, n. 4. 1. 7. tit. 23. part. 1. —
Captivi christíani a Regibus christianis, qualiter cum eis
se habere debeant, n. 1.1.1. tit. 29. part. 2. — Et ínter
christianos jura captívitatís non servantur, ibi, n. 4. —
Captivi a capieutibus occiduntur de facto , non de jure ,
ibi, n. 6. — ajquiparanlur mortuís, n. 7. dict. 1. 1. —
an debeant redimí de necessitate , n. 1 . 1. 2. tit. 27. part.
2. — Et an pro redimendo domino , bona majoríae ca^ i
possint, per n. 1 . 1. 4. ibidem. — Et ea , quae relínquun-
tur in redemptionem captívorum, qualiter privilegien-
tur ; et quis legata ad hoc relicta in executionera mitlet ,
quando tcstator executores testamenti non relinquít, et
alia plura in hoc,v. per gloss. 1. 3. per text. ibi, tit. 10.
part. 6. — Captivi egentcs redimi debent priús, tune
/na
INDEX MATERÍARU3I
enim legatum ob redemptionem captivorum relictmn dl-
citur pium, n. 2. 1. 4. tit. di. part. 6. — si a captivitate
liberentur , an sortiantur forum liberatoris , et redemp-
toris, n. 7. per text. ibi, 1. 2. tit. 24. part. 4. — si re-
laxentur ad fidera ut rediré teneantur, au illud faceré
debeant, quando sunt capti in bello licito , n. 11. in fin.
I. 4. tit. 6. part. 6.
Captus in bello civili servus capientis non efficitur ,
n. 3. 1. 1. tit. 23. part. 2. — in bello inter Reges chris-
tianos inito , quomodo debeat detineri , et pro eo aliquid
peti , n. 4 . et 4 1.1. tit. 29. part. 2. — de mandato Re-
gis remitti non potest sub fidejussoribus , nisi in litteris
Regis ita sit expressum, n. 3. 1. 24. tit. 18. part. 3. —
Et Ídem est in capto per litteras requisitorias alterius ju-
diéis, ibidem. — Captus si sit filius ab hostibus, an per
hoc evanescat'pupillaris substitutio facta ,n. 3. et 4. 1. 10.
per text. ibi , tit. 5. part. 6. — quando sub fidejussori-
bus relaxari debeat ; et quid si captus de mandato Regis,
n. 5. 1. 16. tit. 1. part. 7. — Et quid in capto ad litte-
ras requisitorias alterius judiéis, dict. n. S. in fin. —
Captus- pro debito pecuniario, si a custodibus diligenter
non custodiatur , qualiter cuslodes teneantur , et quando,
n. 1. in procera, tit. 29. part. 7. — Et quid si creditor
custodi jus crediti contra debitorem fugitivum , et ejus fi-
dejussores cessit, an recuperet virtute cessionis , tam con-
tra principalem, quam contra ejus fidejussores, n. 1. in
dict. proffimio. — Etan quis statim quod accusatur, sine
alia informatione debeat capi per judicem,n. 1. 1. 1. tit.
29. part. 7. — Captus non debet relaxari , licét á princi-
pio captura ¡Ilícita sit , si postea appareant ex quibus
justificetur , dict. n. 1. — Et per quem judiccm debet capi
miles, qui delinquit crimine militari, vel alio, gloss. 1.
5, per text. ibi , tit. 29. part. 7. — Et non debet quis capi
nisi de judiéis mandato, et quando sic, gloss. 1. 2. per
text. ibi, et n. 1. 1. 4. tit. 29. part. 7. — Captus post-
quam confessus fuit crimen , ycl tantum accusatus , qua-
liter carcerari debet, qualiscumque sit, n. 4. 5. 6. 7. et
8. diet. 1. 4. per text. ibi. — pro gravissimo delicio cau-
tius custodiri debet, num. 10. dict. 1. 4. til. 29. part. 7.
— Capta mulier cum viris in carcere esse non debet , et
quid in meretriee, n. 1. 1. S. per text. ibi, tit. 29. part.
7. — Captus eum amicis et procuratoribus alloqui potest,
et quando istud slbi non debeat permitti, n. S. 1. 6. per
text. ibi, tit. 29. part. 7. — qualiter carcerari debeat , et
observari debeat per custodem, dict. n. 6. per text. ibi.
— ubi , et usque ad quantum tempus debeat carcerari , et
custodiri, et quid cum eo agi debeat, gloss. 1. 7. ibi per
illum. text. — Et qaalis posna debeat custodi carccris
dari, quando aufugit eum capto, n. 2. 1. 9. per text.
ibi , tit. 29. part. 7. — Captus si aufugit, an et quando
teneatur ejus fidejussor , et qualiter; et quid si illum jam
semel ad carcerem reddidit , et exinde aufugit, ct qua-
liter judex contra illum procedat, gloss. 1. 10. per text.
ibi, tit. 29. part. 7. — si a carcere aufiígiat, an crimen
confiteri videalur, et qualiter contra custodem carceris
procedatur tune , n. 2. cum alus ibi ,1.12. tit. 29. part.
7. — si fugerit carcerem, qua pcena puniatur, gloss. 1.
15. per illum text. — Et an habeatur pro confcsso , et
quando, ibi. — Captus si eum seientia, vel negligentia
custodis aufugiat, an mitius debeat puniri , ibid. in n.'ó.
— Et quid si isti habeant justam eausam fugiendi , ibid.
n. 6. — Captus si per vim cximatur ab aliquo á carcere,
qua poena exiniens teneatur, n. 7. 1. 14. per illum text,
— quando , et qualiter debet torqueri , v. in verbo Tor-
tura, et verbo Tortus.
Captura morti sequiparatur in Regis officiales, n. i.
1. 1. tit. 16. part. 2. — Et an priusquam perveniatur ad
capturara debitoris nolentis cederé bonis, debeat fieri
executio in bonis suis , et quando non , et quid hodie jure
regni , n. 1. 1.4. tit. 15. part. S. — Et an , et quando
judex ad alicujus capturara devenire possil nulla praece-
dente citatione, n. 2. 1. 18. tit. 1. part. 7. — Captura
realis, an fieri possit per judicem doraicilii , vel delicti,
vel ubi alias injusté cognoscitur de aceusatione, licét de-
linquens reperiatur in alio territorio regni , et qualiter
tune fieri debeat , n. 5. dict. 1. 18. tit. 1. part, 7. per
text. ibi. — delinquentis reperti in ipso delicio , an et
quando privatis concedatur, et in quibus delictis, n. 3.
1. 5. tit. 7. part. 7. — Et in civilibus propter contuma-
ciam non devenitur ad capturara , secüs in criminalibus ,
n. 2. 1. 16. tit. 9. part. 7. — Captura unius pro debito
alterius injusta est, et crudelis, n. 1. 2. et 3. cum alus
ibi , 1. 15. tit. 10. part. 7. — Et ad capturara judex pro-
cederé non debet , nulla prcecedente informatione, saltim
suramaria, et au tune reus citari debeat , vel non, n. 1.
]. 1. tit. 29. part. 7. — Captura si ' principio injusta sit,
,si postea appareant ex quibus justificetur , debet confir-
mari , ñeque captus relaxari debet , n. 1 . 1. 1 . tit. 29.
part. 7. — militis per quem judicem fieri debeat, gloss.
I. 3. per text. ibi, tit. 29. part. 7. — Et sine judiéis
mandato quis capi non potest, et quando sic, gloss. 1. 2.
per text. ibi, n. 1.1. 4. tit. 29. part. 7. — Et qualiter
post capturara confessus crimen , vel de eo tantum accu-
satus ligari et carcerari debet, qualiscumque sit, n. 4. 5.
6. 7. et 8. dict. 1. 4. per text. ibi. — Captura mulieris
debet esse distincta a captura hominis, n. 1. et 2. 1. 5.
per text. ibi, tit. 29, part. 7.
Caput si non est immcrsum in aqua, vel aqua aliquan-
tulumilli taufat, an dicetur quis baptizalus , n. 3. 1. 2.
tit. 4. part. 1. — semper attendi debet tanquam princi-
pale raembrum , et ubi caput est , totum corpus esse vi-
detur, ibidem. — est nobiüor , et pretiosior pars bomi-
nis, et ubi est caput, ibi totum corpus fingitur esse,
n, 3. 1. 14, tit, 28. part. 3. — est membrum per quod
praecipué homo cognoscitur, et an qui in capite ab alus
hominibus diíTerunt, debeant baptizar!, n. 1. 1. 5. tit.
23. part. 4. — si inclinetur versus peetus, an quis affir-
mare videatur, et quid si vibret a dextris, et sinistris,
n. 4. 1. 2. tit, 11, part. 5. — Capitis diminutio máxima,
media, et mínima, quae sit, per gloss. 1. 10. tit. o.
part. 6.
Carboniana bonorum possessio quando filio competat,
et qualiter , et quibus concurrentibus , et quibus detiir,
ct an in bonis raatris , et an exhajiedatis ; et alia plura iu
ista materia , v. per n. 15. 16. et 17. cum alus ibi , 1. 2.
per illum text. tit. 14. part. 6. — Et an si probetur non
filius, teneatur alimenta, quae percipit , reslituere, ibi-
dem in n, 19. — Et an et quando coramodum provenieus
ex carboniano edicto finiatur pubertate 'filii , cui datum
fuit, ibi , n. 2. — Carboniana bonorura possessio , an de-
tur in bonis majoriae, vel feudalibus, n. 22. dict. 1. 2.
tit. 14. part. 6. — Et quid si filius agat petitoria , et quid
si iu eo velit supersedere, et transiré ad possessoriu^n,
diet. n. 22.
SEPTEM PARTITARUM.
un
Carcer k quo debeat custodiri , per n. 5. 1. 20. tit. 9.
part. 2. — qualis debeat dari nobilibiis, n. 3. 6. et 7.
1. 4. tit. 29. part. 7. — iiiulierum et houiinum debet esse
distincta, n. i. et 2. 1. 5. perillum text. tit. 29. part. 7.
— Et reus debet in carcere servari usque duin judicetur.
gloss. 1. 7, ibidem. — Et antequam quis carcerelur , de-
bet informatio judicis prajcpdere, et qualis, n. 1.1. 1 . lit.
29. part. 7. — Caicer si frangatur per carccratum , qiia-
liter debeat puniri, n. 1. 1. 15. ibidein. — Et an liabea-
liir pro coiifesso , et quando , n. 1 . per illum text. dict.
1.13. tit. 29. 1 ait. 7. — Et quid si cum scientia vel ne-
gligentia custodis aufugiat , an niitius puniatur , cl quare ,
n. 5. dict. 1. 13. — Et quid si iste justíim causam fu-
giendi habeat, ibidem n. 6. — Et quid si carceratus, et
ejus custos simul aufugeruut a carcere, n. 2. I. 9. per
text. ibi, tit. 29. part. 7. — Et si captus a carcere aufu-
giat, quando, et qualiter ejus fidejussor puniatur, gloss.
1. 10. ibi, per illum test. — Et an contra frangeuteiu
carcerem inducatur qusedam ficta confessio, et qualiter
tune custos tenealur, n. 2. 1. 12. ibi. — Et si aliquis per
vira aliquem a carcere extraxerit, qualiter puniatur, n.
1. 1. 14. tit. 29. part. 7. — Carcer de novo íieri non de-
bet sine licentia Kegis, et quare, et de pojna facienlis,
gloss. 1. IS. per illum text. tit. 29. part. 7. — Carcerem
habere est publici juris, et nieri iniperii, et sine licentia
faciens incidit in crimen IsesEe niajestalis, n. 1. et 2. ibi-
dem. — Et au sufficiat carcerem lacere, vel requiratur
quód in ea aliquos intromiltat, et illos puniat, n. 2. dict.
1. lo. — Carcer doniesticus nunquam permittitur, jiisi iu
casibus á jure expressis , n. 4. dict. 1. 13. per text. ibi.
— perpetuus quando dari possil de jure canónico, vel ci-
vili , et pro quibus delictis, n. 8. 1. 4. üt. 51. part. 7.
— Et puena perpetui carceris morti sequiparatur , et á
jure canónico iniponitur in illis casibus, in quibus per
jus civile imponilur pcena mortis, dict. n. 8. .dict. 1. 4.
CakcePiAri an possit minor pro debito, n. 1. 1. 1. tit.
lo. part. S. — non debet debitor creditoribus suis con-
tradicentibus , 11. 2. 1. 4. tit. 13. part. 3. — non debet
quis nisi de judicis mandato, gloss. 1. 2. tit. 29. part. 7.
per illum text. et n. 1. 1. 4. ibidem. — Et qualiter con-
fessus crimen , vel accusatus tantum debeat carcerari , ibi ,
n. 4. 3. 6. 7. et 8. per illum text. — Carceratio mulieris
debet esse differens ab hominibus , et an debeat lieri la
monasteriis earum, n. 2. 1. 3. tit. 29. part. 7.
Carcerans in alio loco, quam in publico carcere, an
puniatur, n. 2. 1. 13. tit. 29. part. 7.
Carceratus, quando sub fidejussoribus relaxar! non
debet, n. 3. 1. 16. tit. 1. part. 7. et n. 2. in proceniio
tit. 29. part. 7. — Et relictúra , ut carcerati libercntur,
dicitur piuní, et quando, n. 2. 1. 4. tit. H. part. 6. —
Carceratus confugiens ad Ecclesiam . ibidem defendendus
est, n. 1. 1. 4. tit. 11. part. 1. — an conlraclus faceré
possit, duní est in carcere, ct quando, n. 1. 1. 3. tit. 29.
per text. ibi, part. 2. — pro crimine famoáo contra alium
non potest testificare , n. o. 1. 10. tit. 16. part. 3. — an
possit relaxari sub fidejussoribus , ubi poena corporalis non
venit imponenda, num. 3. 1. 26. tit. 25. part. 3. — Et
qualiter confessus crimen , vel accusatus tantum , carce-
rari ei ligari debeat, et quando , ct an habeatur respectus
iuter iiobiles , vel ignobiles , vel aliter, n. 4. 3. 6. 7. et 8.
1. 4. per text. ibi , tit. 29. part. 7. — Et an doctor possit
carcerari, et qualiter, et quid in divitibus, n. 6. dict. 1.
4. ct n. 7. ibi. — Carceratus debet permittl ut alloquatur
cura procuratoribus , et amicis, et quando non, n. 4. 1,
6. per text. ibi , tit. 29. part. 7. — qualiter a custodibus
custodiri debeat, per gloss. dict. 1. 6. ibidem. — usque-
quo debeat in carcere detineri, n. 7. tit. 29. part. 7. —
Et in causis carceratoruní dilationes debent breviari , n. 2.
in fin. 1. 8. ibidem. — Et quid si carceratus et ejus cus-
tos aufugerint simul, n. 2. 1. 9. ibi, per illum text. —
Carceratus si aufugiat , au et quando ejus fidejussor le-
neatur, et qualiter ; et quid si illum ad carcerem reddi-
dit, et cxinde iterum aufugit, et qualiter judex contra
eum procedat, gloss. 1. 10. lit. 29. part. 7. — si aufu-
giat , qualiter et quando ejus custos teneatur , n. 2. cum
alus, ibi, 1. 12. tit. 29. part. 7. — si aufugiat, induci-
lur contra illum qusedam ficta confessio, dict. n. 2. — si
fugerit carcerem, qualiter puniatur, gloss. 1. 13. per illum
text. — Et an babeatur pro confesso , et quando, n. 1.
ibi , cum seq. per illum text. — Et quid si cum scientia,
vel negligentia custodis aufugiat, an mitins puniatur, n.
3. dict. 1. 15. — Et quid si iste justara causam fugiendi ba-
buit, ibi , n. 6. — Carceratus si per vim ab alio eximatur
a carcere, qualiter eximens puniatur, n. 1. 1. 14. per
text. ibid. tit. 29. part. 7. — an dicaturille, qui de fa-
cili potest rumpere carcerem, n. 2. 1. 13. tit. 29. part. 7.
Cardinales majorera tenent dignitatem , qnaní Epi-
scopi , n. 1. 1. 1. lit. 3. part. 1. — eligere debent Pa-
para, ad hoc, n, 2. 1. 7. tit. 5. part. 1. —qui sunt
Episcopi , an prseferantur alus , qui tantíini sunt Cardina-
les, et Presbyteri, ibidem. — Cardinalis Hostiensis con-
secrat Papam, ideo in sedendo debet praeferri Patriarcbis;
regulariter taraen in sedendo debet praeferri Patriarclia,
n. 4. 1. 9. ibidem. — legatus Papae tanquara Papa de-
bet venerar!, n. 3. I. 23. tit. 9. part. 1. — Cardinales
sunt partes corporis Papae , dict. n. 5. — Cardinalis, ve!
alius committit simoniam , si propter bonura procuret be-
neficium alicui , n. 2. 1. 3. tit. 17. part. 1. — Cardinales
sunt ad instar Reguin , et an sint persona3 spectabiles, vel
illustres, n. 2. 1. 3. tit. 14. part. 4. — Cardinalis an gau-
deat privilegio militari in testando, ut possit decedere
pro parte testatus, et pro parte intestatus, n. 2. in fin.
1. 49. tit. 3. part. 3. — non potest testar! , ñeque legata
relinquere sine licentia Papae, n.5. 1. 1. tit. 9. part. 6.
Carmen, seu famosum libelluní si abaliquo fiat, qua-
liter faciens puniatur, gloss. 1. 3. per text. ibi, tit. 9.
part. 7.
Carnalis copula , et ejus usus retrabit animum á Dü¡
servitio dupliciter, n. 1. 1. 1. tit. 7. part. 1. alia de isto
verbo v. iufra in verbo Copula.
Carácter an impriinatur per sacranientuní matrimo-
nii , n. 9. in prolog. 4. part. — quid sil , n. 5. 1. 2. tit.
4. part. 1. — an iniprimatur propter inonacbatuní , etaii
Papa possit dispensare , ut monacbus non sil monacbus ,
n. 5. 1. 2. tit. 7. part. 1. — quid sit, et an coactus illud
recipiat , gloss. 1. 52. tit. 6. part. 1.
Caritas extenditur in infinitum, n. 1. 1. fin. tit. 2.
part. 1. — bené ordinata incipit á seipso , n. 2. 1. 7. tit.
2. part. 4.
Carta plumbata in quo differat á privilegio, n. 1. 1.
4. tit. 18. part. 3. — Cartae Regis possunt fieri in pa-
pyro , vel in mcmbranis , et an in tabula de ligno, n. 1.
I. o. tit. 18. part. 3. — Carta soluta inter protocolla no-
tarii prajniortu!, quid fieri debeat, n. 3. 1. 33. tit. 18,
40
INDEX MMERIARÜM.
part. 3. -— De hoc vide io verbo Scbiptura , et in verbo
Instrümentüm.
Caseüm, etcasei utilitates, n. 9. 1. ^. tit. 20. part. 1.
Casus in quibus potest quis conlíleri alieno sacerdoti ,
n. 7. et 8. 1. 21 . tit. 4. part. 1 . — in quibus quis tenetur
statira conliteri peccatum, statim quod illud commisit,
pern. fin. 1. 22. tit. 4. part. 1. — Casus 46. in quibus
Cañones poenitentiales imponunt specificas pcenas pro
certis peccatis , n. 13. 1. 25. tit. 4. part. 1. — reservati
Papae in signum suprema jurisdictionis , per gloss. 1. 5.
tit. 5. part. 1. — in quibus Papa non consuevit dispen-
sare, licét possit, gloss. per text. ibi, in I. 6. tit. 5.
part. 1. — in quibus potest Episcopus dispensare, gloss.
et text. ibi, 1. 63. tit. S. part. i. — in quibus quis
incurrit in excomraunicationem majorera ipso facto ,
gloss. 1. 2. tit. 9. part. 1. et prsecipué gloss. fia. ibidem,
— in quibus potest ecclesia transferri de uno loco ad
alium,pern. 1. 1. 2. tit. 10. part. 1 . — in quibus quarta
parochialis non debetur, pern. 12. 1. 5. tit. 13. part. 1.-»
in quibus possunt alienari res ecclesiarum , per gloss. per
text. ibi, 1. 1. tit. 14. part. 1. — in quibus ecclesia, cura
aliquam rem alienat, tenetur vocare absentes, per n. 1.
1. 2. tit, 14. part. 1. — in quibus Episcopus sine Capitulo
faceré potest quod voluerit, per n. 2. I. 9. tit. 14. part.
1. — Casus 84. in quibus non est necessarius libellus in
scriptis porrigi, v. remissivé per n. 1. 1. 41. tit. 1. part.
5. — curiae qui sint, et plura in hoc y. per n. 2. l.o. tit.
3. part. 3, — Casus 80. in quibus possunt recipi testes
lite non contestata , n. 2. et 3. 1. 8. tit. 10. part. 5. —
in quibus sine cilatione ad ulteriora procedí potest, n.
6.1. 12. tit. 22. part. 3. — in quibus sufficit aliquein
esse convictum, sive confessuní, num. 1. referens se ad
illum text. 1. 16. tit. 23. part. 5. — m quibus tenetur
quis reficere domum usque ad areaní destructam, vel
eam de novo faceré, n, 2. 1. 25. tit. 32. part. 5. — in
quibus matrimonium contrabere non compellatur aliquis
ex sponsis, nolente contrabere, n. 2. 1. 7. tit. 1. part. 4.
— in quibus sponsalia per verba de futuros dissoivuntur,
glossas omnesper text. ibi, ín 1. 8. tit. 1. part. 4. — in
quibus valetdonatio facta inter viruní et uxorem constante
matrimonio, n. 1. per text. ibi , 1. 5. tit. H. part. 5. —
Casus 80. in quibus licét adsit semiplena probatio, non
debet parti deferri juranientura , n. 7. 1. 2. tit. H. par!;.
3. — in quibus pater cogítur filium suum emancipare , cL
an in illismet filius ad hoc cogi possit , ct an pater ad hoc
possit compeili , quando dilapidat bona filii , et an in illis
casibus teneatur assignare filio debitum bonorum subsi-
dium, n. 1. per text. ibi, 1. 18. tit. 18. part. 4. — in
quibus quis excusatur propter inopiam , per n. 1. 1. 4,
tit. 19. part, 4. — Casus 54. in quibus vassallus teneatur
parere domino, v. remissivé per n. 1. 1. 6. tit. 25. part.
4, — et ibi alios v. in n. 2. per text. ibi. — in quibus
cessat senatusconsultum Macedonianum , n. 12. per text.
ibi , 1. 4. tit. 1. part. 5. — superveniens , an excuset de-
bitorem quantitatis á mora , n. 5. 1. 18. tit. H. part. S.
— in quibus potest alicui solvi , licét ejus status mutetur,
per n. 11. 1. 5. tit. 14. part. 5. — in quibus non tenetur
quis, nisi in quantum faceré potest, per n. 6. 1. 1. per
text. ibi , tit. 15. part. 5. — omissus remanet sub dispo-
sitione juris communis, n. 3.1. 7. tit. 1. part. 6. — ia
quibus petitio baereditalis datur contra titulo possiden-
tem, in n. 1. 1. 7. tit. 14. part. 6. — in quibus positi in
dignitate torqueri possunt, n. 9. 1. 2. tit. 20. part. 7,—
in quibus pro facto imponitur poena mortis, n. 2. 1. 3,
tit. 51. part, 7. — in quibus crimina dicto comnlíssa
poena mortis puniantur, n. 3. ibidem. — in quibus pcena
mortis datur pro delicto commisso CQjisilio, per n. 5,
dict. 1. 3. tit. 31. part. 7.
Casus fortüiti quales liberent depositarium , si dicat
rem amissam , n, 6. 1. 10. tit. 14. part. 3. — Casus for-
tuitus, an et quando imputetur commodatario , n. 3. per
text. ibi , in 1. 2. et n. 7. et 8. 1. 3. ibi , tit. 2. part. S.
— non excusat quando culpa, mora , vel pactum prie-
cessit, dict. n. 3. dict. 1. 2. tit. 2. part. 5. — Casus for-
tüiti qui dicautur, et de diffinitione casus fortüiti , n. 2.
per text. ibi , dict. 1. 3. tit. 2. part. 5. — dicuntur vio-
lenti , et ex Domini judicio procedunt, dict. n. 2. dict.
1. 5. — si generaliter renuntientur, an talis renuntialio
teneat in contractibus et judiciis, n. 10. et ibi , n. 1. 1.
23. tit. 18. part. S. — Casus fortuitas, an imputetur de-
positario, et quis probare debeat illum praecessisse , et
talem fuisse, n. 2. 6. et 8. 1. 4. per text. ibi, tit. 5.
part. 5. — non excusat morosum, quomodocumque sit in
mora constitutus, n. 5. 1. 4. tit. 3. part. 5. — Casus for-
tüiti, quando obligent conductorem , quando vero non,
gloss. 1. 8. per text. ibi, tit. 8. part. 5. — Casus forlui-
tus, an probetur tantum per juramentum, n. 11.1. lo.
tit. 8. part. 5. — quando obliget, vel liberet artificem,
si opus ab eo factum cadat casu, n. 3. I. 17. tit. 8. part.
5. — si superveniat, non liberat a pcena prsecedenli»
culpaj , ibid. in n. 4. — Casus fortüiti , qui sint, pro qui-
bus locans tenetur ad mcrcedis reuiissionem propter ste-
rilitatem , n. 3. 4. et 5. cum alus ibi , 1.22. per text. ibi ,
tit. 8. part. 3. — Casus fortuitus superveniens, an impe-
diat morae et poena; commissionem , sive in stipulationi-
bus judicialibus, sive conventionalibus , sive in obliga-
tione sit species, sive genus, sive qualitas , n. 4. 1. 37.
per text. ibi , tit. 11. part. 6. — an imputetur ncgotio-
ruui gestori, per n. 1. 1. oO. tit. 12. part. 5. — an et
quando excuset occidenlem aliquem , gloss. 1. 4. per
text. ibi, tit. 8. part. 7. — Et quid si culpa praecessit ca-
sum homicidii , et qualis ista esse debet , et ex quibus
talis culpatus videatur, vel non, et alia plura de hoc,
gloss. 1. 5. ibidem , per illum text.
Castellum non potest relineri ab antiquo possessore
propter expensas in custodiendo illud post finitum offi-
cium factas, n. 5. 1. 2. tit. 18. part. 2. — Castella de jure
subsunt servituti bomagii prajstaudi, n. 2. 1. 25. tit. 13.
part. 2. — de jure pertinent et cedunt civitatibus, et
villis illis annexis cum ómnibus suis munitionibus , n. 2.
1. 1. tit. 18. part. 2. — Et an in istis Rex et regnum te-
neíint fundatam suam intentionem , et in quibus, ibidem.
— Castella privatorum in tribus casibus ponuntur in ma-
nibus Regis, n. 6. 1. 4. tit. 18. part. 2. — non possunt de
novo fieri in Hispania sine licentia Regis, n. 1. 1. 52. tit.
18. part. 2. — Castellum in quo quis jure baereditario,
vel, etc. succedit, si illud amittat, et postea recuperet,
an illud Regi daré debeat, etsi á principio fuit haeredi-
tario, n. 6. 1. 52. ibi. — Et quid si tale castellum sit in
bonis majoriae, et accidat supradictum , ibid. — Castí^Ua
sunt reparanda eo quod sint ad tuitionem Regis, et regni ,
n. 1 . 1. 20. íit. 52. part. 3. — Et an tempore guerra pos-
sit Rex poneré castodes in castellis aliorum dominorum,
dict. n. i. — Et an dominus possit civibus terrse ^landa^c,
SEPTEM PARTITARÜM.
47
«t castellura inuTi:ant ita quod propter ejus negligentiam
periculumnoniminineatjibidem. — Castella quae próxima
sunt civitatibus , an de retlditibus civitatum reparari de-
beant, et quando, n. 7. 1. 20. tit. 52. part. 5. — Etquid
si propter statutum civitas unara parlem solvere teneatur,
et districtus duas, an pars ex hoc gravata possit recla-
mare, ibid. n. 8. — Castelluin propter necessitatem famis
tradi non debet a patre cui potiusdlium comedere licet,
n. 3. per text. ibi , 1. 8. tit. 17. part. 4. — si penes ali-
quem sub homagio deponatur, et postea verus dominus
veniat cum deponente , et petat qubd sibi detur, non de-
ponenti, cui depositarius illud reddere teneatur, n. o.
1, 6. tit. 3. part. 3. per illum text. ibi.
Castellanus si subditis gravamina inferat, qualiter
puniatur, n. 6. 1. 22. tit. 13. part. 2. — custodiam castri
deserere non debet etiam finito suo tempere , usque dum
alius ibi ad illud officlum pervenerit, n. 3. 1. 3; tit. 18.
part. 2. — debet esse aetatis 2o. annorum , et quid de jure
Ordinamentoruni , per n. 1 . 1. 3. tit. 18. part. 2. — debet
esse nobilis ex utroque párente, fortis, sapiens, libera-
lis, et alia, n. 1. cum sequent. per text. ibi, 1.6. tit. 18.
part. 2, — potius debet omnin mala pati , quara aliquid
luali committere, n. 6. per text. ibi , 1.6. til. 18. part. 2.
— non debet deserere castellum etiam pro subsidio civi-
tatis in tempere necessitatis , v. n. 1. 1. 7. tit. 18. part. 2.
— potest in suo castello sibi quajrere successorem interim
quod Rex provideret, n. i. per text. ibi, 1. 8. ibi, —
liabet coercitlonem , et jurisdictionem in alios custodes
castri deliquentes in eorum officiis, n. 6. 1. 9. tit. 18.
part. 2. — bené potest comedere filium propter necessi-
tatem, et potius illud faceré debet, quam castellum tra-
dere, n. 2. 1. 12. ibidem. — debet ómnibus modis
castellum suum intrarc, et lioc viribus suis procurare ,
ad aliud vero non astringitur, n. 3. 1. 16. ibidem. — de-
bet domino suo castellura tradere, cum sibi fuerit ab eo
petitum, nisi ex aliquibus causis, n. 1. per text. ibi, 1.
18. tit. 18. part. 2. etn. 5. 1. 19. ibi. — qui habet castel-
lum á Rege, et credit non esse suum, an illud deserere
debeat, u. 1.1. 20. ibidem. — qui scit dominum suum
castrum retiñere non posse, qualifer hoc domino nun-
tinre debeat, n. 3. dict. 1. 20. tit. 18. part. 2. — Sive
notorium sit dominum illud castellum retiñere non posse,
sive secretum, ibidem. — Castellanus quando exiit a
castello, quid ibidem desinere debeat, n. 2. et 3. 1. 21.
tit. 18. part. 2. — si in castello positus per dúos Reges
confoederatos, si pacta inter Reges inita postea non ser-
ventur, cui ex illis castellum reddere debeat, n. 2. 1. 24.
ibi. — per dúos Reges in castello positus, si robariam fe-
cerit, an Rex unus in tali facto debeat culpari , si non
sibi illud fieri mandat, n. 4. 1. 30. ibi. — omne quod acqui-
rit propter custodian! castri , dicitur peculium castrense,
n. 1. 1. 6. tit. 17. pait. 4. — si ad annum operas suas !o-
caverit pro custodia castri , si illo finito ibidem reman-
serit, an videatur iferum se obligasse pro custodia dicti
castri, n. 1. 1. 20. tit. 8. part. 5.
Castigatio , et an castigans ad correctionem puniri
debeat, vel laudari, n. 4. 1. 56. tit. 5. part. 1.— Casti-
gans modum excedendo est excommunicatus , gloss. fin.
dict. 1. 36. — Castigare qualiter dominus debeat servum
suum , et illum occidere non debet , et quando sic , et an
possit illum in propriis vincuüs dctiiiere ; et quid si illi
alimenta denogaverit, an liber efficiatur, gloss. 1. 6. tit.
21. part. 4. — potest, et ad hoc tenetur roagister, et
qualiter hoc faceré debeat, num. 3. 4. et 5. 1. il. per
text. ibi , tit. 8. part. 5. — Et idem faceré possunt paren-
tes , episcopi , prselati , mariti , et domini , dict. n. 3. —
Et quid si magister excedat in castigando, vel occidat
discipulum , qualiter puniatur, ibi, n. S. per text. ibi.
— Castigan an debeat aliquis criminaliter ratione culpre
levis, vel levissimse, dict. n. S. — Castigare quis possit
alium, et quid si pater vel dominus, filium vel discipu-
lum occidat, gloss. 1. 9. per text. ibi , tit. 8. part. 7. —
Castigatio si excedat modum , qualiter castigans puniatur,
gloss. 1. 9. per text. ibi, tit. 8. part. 7. — Et qui habet
potestatem castigandi, si non facial, cum opus est, pec-
cat mortaliter, n. 1. dict. 1. 9. ad fin.
Castitas semper est annexa ordini , et ideo licét ordi-
natus eo tempore nihil dicat, eam servare debet, n. 3.
1. 32. tit. 6. part. 1. — quae dicatur, n. 1. in principio,
1. i. tit. 7. part. 1. -r- Caslitatis votum simplex, an possit
commutari , et an Papa possit commutare solemne votum
castitatis, n. 4. 1. 4. tit. 8. part 1. — Castitas tori conju-
galis est secunda species castitatis, estque castitati simi-
lis , n. 2. 1. 3. tit. 2. part. 4. — sola potens est animaj
Deo praísentare, et qualiter hoc intelligatur, n. 3. in
proocmio tit. 19. per text. ibi, part. 7.
Castra ubi , et in quo loco facienda sint, n. 6. et 7.
per text. ibi, 1. 19. tit. 23. part. 2. —nihil habent á jure
deputatum, quod sit ejus pertinens , sed ab hominibus , et
ab eorum statutis, n. 1. 1. 26. tit. 2. part. 3. — Et an ven-
dita castra cum suis pertinentiis, veniant praedia, et res
particulares venditoris, ibidem. — Castrum Civitati sub-
dilum, an possit habere consuetudinem de per se, n. 5.
in fin. 1. S. tit. 2. part. 1 . — et villa sunt nomina univer-
sitatem designantia, n. 8. 1. 68. tit. 18. part. 3. — Etan
vendito castro , videatur vendita jurisdictio ibi cohaerens,
ibidem. — Castrum uniré cum Civitate quis possit, n. 3.
in principio, 1. 7. tit. 20. part. 5. — Castra alicui á Rege
data, ipse suis sumptibus reficere tenetur, n. 5. 1. 1. tit.
18. part. 2. — Castrum si Civitati uniatur, an retineat
jura sua ante unionem sibi competcntia , vel an ista perdat ,
et transeant in Civitatem cui unitur tale castrum , n. 3.
I. 7. tit. 20. part. 5. — sive Civitas a jure non habet per-
tinentias suas, sed facto hominum eas consuevit trahere,
n. 6. 1. 9. tit. 28. part. 3. — debet reparari semper, et
quare , et an Rex possit tempore guerras poneré custodes
in castellis aliorum dominorum,n. 1.1. 20.tit. 32.part. 3.
— Et castrum quare sic cognominetur, n.3. per text. ibi ,
1. 6. tit. 17. part. 4. — Castrum tradi non debet inimicis
propter famem patris cui potius licet filium occidere, et
comedere, vide n. 3. per text. ibi, 1. 8. tit. 17. part. 4.
— Castra si concedantur aliquibus sub eorum protectiono
et regimine, cum mero et mixto imperio, an isti possint
imponere collectas, an vero jus collectandi remaneat pe-
nes illüs, quibus primo competebat , n. 2. 1. 6. tit. 25.
part. 4. — Castrum an possit quis aedificare de novo in
proprio loco, sine superioris auctoritate , n. 4. 1. 9. tit.
2. part. 3. — Et an talis aedificans in castro aliquam ha-
bebit jurisdictionem, vel an subsit dominio Civitatis, cui
castrum illud subest, ibidem. Et an quodlibet castrum
gaudeatreipubl¡ca3privilegiis,n. 3.1. 10. tit. 19. part. 6.
Castratus an possit effici et armari miles , n. 4. 1. 1 2.
tit. 21 . part. 2. — dicitur, id est, casté natus, et an iste
qui testicv.los non lia!)ct , vel si sit spado , possit matri-
monium contrahere , et quid de habente unum testicu-
luni, n. 2. 1. 6. tit. 2. part. 4. — Et an talis qui tesU-
culos non.habet, in feudo succedere possit, ii. 9. 1. 6.
lit. 26. part. 4. — Castrare faciens hoininem liberuui ,
sive servum , quando, et qualiter puniatur, gloss. 1. i5.
per test, ibi , tit. 8. part. 7.
Castrense peculium dicitur solummodo in eo qui il-
lud fuit lucratus ia castris , eo tamen mortuo desinit esse
peculium castrense , n. 1. 1. 23. tit. 51. part. 2. — di-
cilur illud, quod castellanas acquirit propter cuslodiam
castri, n. 1. 1. 6. per text. íbi, tit. 17. part. 4. — dici-
tur illud, quod lilius tam in mari, quam in térra fuit
lucratus propter se tantum , ibidem n. 4. — Et quid si
filiuscastrensibus patrem exhseredaveritjvel praetcrierit.
an ejus testanientum propter hoc subjiciatur querelae , et
quid hodie , ibi , n. 8.— Et quid in patre testante in cas-
trensibus, ibidem. — Castrense peculium, vel quasi ,
quod dicatur , gloss. 1. 7. per text. ibi , tit. 17. part 4. —
an dicatur quando Rex dat licentiam , ut de propriis re-
bus suis majoriara faciat, n. 8. 1. 7. tit. 17. part. 4. —
est obligatum pro mutuo recepto a íiliofamilias , n. 11. 1.
4 tit. 1 . part. 3. — de hoc vide in verbo Peculium cas-
trense.
Catani qui dicantur, per n. 1. 1. lo. tit. 1. part. 2.
Catechismus quid sit , et an per enm contrahatur
compaternitas, gloss. 1. 7. tit. 4. part. 1. — Et an diri-
matur matrimonium , n. 2. 1. 2. tit. 7. part. 4.
Causa Pía ,
Magna, Matrimonialis,
Justa, Turpis,
Criminalis , Ingratitudinis ,
Civilis, Falsa,
Spiritualis, "Vilis.
Causa requiritur in alienatione rerum ecclesiastica-
rum, n. 4. 1. 2. tit. 14. part. 1. et n. 4. 1. 63. tit. 18.
part. 3. — Causse quare quis habet jus patronatus in ec-
clesia,pern.5.1. l.tit. 13. part. 1. —Etan una tantum
sufliciat, ibid. — Causae quae requirantur ad hoc, ut
quis possit confiteri alieno Sacerdoti, n. 7. 1. 21. tit. 4.
part. 1. — propter quas possit Sacerdos in una die duas
dicere Missas, per n. 1. 1. 29. tit. 4. part. 1.— Causa
cognoscitur per ejus effectum , n. 2. I. 13. tit. 13. part.
2. — et negotium non dicitur finitum pendente appella-
tione, n. 3. 1. S. tit. 15. part. 3. — alicui commissa ex-
presso nomine proprio , et etiam dignitatis, an ad succes-
soreui transeat, n. 8. 1. 47. tit. 18. part. 3. — Et quid si
sub nomine dignitatis per Regera fuit alicui causa com-
missa, an possit de ea cognoscere ejus locum tenens, ibi-
dem. — Et quid de Papa rescribente Abbati , ut de novo
infeudare possit, an successor infeudare possit, ibidem.
— Causa sive litigium pauperum , an in actis redigi de-
beat, et ad quam solutionem tenealur in suis litigüs, et
au solvere debeant, si pervenerint ad pinguiorem fortu-
nan!, vide n. 3. 1. 6. tit. 22. part. 5. — remota non or-
dinatur directo ad effcctum, et ideo non habetur in
consideratione , n. 3. 1. 32. tit. 9. part. 6. — cum clau-
sula, appellatione remota, quis committere eam sic ju-
dicibus possit, n. 11.1. 15. tit. 23. part. 3. — necessaria,
qua; dicatur, et quae justa , quae vero probabilis, n. 1. 1.
H. tit. 25. et n. 1.1. 28. tit. 29. part. 3. — an dcbeat
inserí in nuntiatione novi opcris , quam aüquis facit,
n. 11. 1. 1. tit. 32. part. 5. — rationabilis propter quam
INDEX MATERLVRUM.
sponsus matrimonium contraherc non possit compelí! ,
qualis esse possit, n. 2. 1. 7. tit. i. part. 4. — meliüs
terminatur per plures judices, quam per unum, n. 1. 1.
5. tit. 17. part. 5. — si non apponatur in instrumento
cautionis, an valeat cautio, n. 3. 1. 119. tit. 18. part. 5,
— finita producit effectura finitum , non vero infinitum,
quia limitata causa, etc. , n. 1. 1. 24. tit. H. part. 4. —
Causae constitutionis, ne mulier intra annum a morte
primi manti nubat. quales sint, n. 3. 1. 3. tit. 12. part.
4. — sufficientes ad filii exhseredationem , sufficiunt ad
privationem alimentorum, n. 3. 1. 6. tit. 19. part. 4. —
sufficientes ad hoc , nt ingratus libertus in servitutem re-
duci possit, per n. 3. cum sequent. 1. 9 per text. ibi,
tit. 22. part. 4. — Causa naturalis praevalet accidentali,
n. 14. \. 2. tit. 24. part. 4. — Causae ex quibus tutores
licité possint venderé res minorum , quales sint, n. 4. 1.
4. tit. 3. part. 5. et gloss. penult. 1. 60. tit. 18. part. 3.
el gloss. 1.18. per text. ibi , tit. 16. part. 6. — Causa si
non sit a tcstatore dicta, quando rem prohibuit alienare,
an prohibitio teneat, et an , et quando talis causa pro ex-
pressa habeatur , licét dicta non sit á testatore, n. 2. 1.
44. tit. 5. part. 3. — quarfdo debeat exprimí , cum res
á testatore alienare prohibetur, dict. n. 2. cum n. 3. ibi.
— Causae quae licitae sint ad concedendam induljentiam
delicti, n. 3. 1. 1. tit. 32. part. 7. — Et qualis ista causa
esse debeat ad hoc, ut prohibitio valeat, ibid. in n. 9. —
antiquior, an dicatur inspecto tempore solutionis, vel
contractus, n. 4. 1. 10. tit. 14. part. 3. — gravior quando,
et quibus modis esse dicatur, n. 3. dict. 1. 10. per text.
ibi. — quod Hispani dicimus razón, quid sit, et qualiter
diffiniatur, n. 3. 1. 21. per text. ibi , tit. 9. part. 6. — si
sit in mente retenta , an datura propter talr n cau?am
possit revocari, si illa non adimpleatur , et quid si ex-
pressa , vel ex conjectaris colligitur , n. 2. et 4. 1. 46. per
text. ibi, tit. 14. part. 3. — Et an ista causa in mente
retenta, aliquid operetur in incomraodum ipsius, qui
eamin mente retinuit, dict. n. 4. in fin. dict. 1. 46. —
Causa an debeat exprimí , quando testa tor haeredem ex-
traneum haereditate privat, n. 4. 1. 25. tit. 1. prrt. 6. —
Causae peregrinorum , qualiter terminar! debeant per ju-
dicem , n. 1. 1. 32. per text. ibi, tit. 1. part. 6. — Et
quando causa debet per judicem agitari sine strepitu, et
figura judicii, qualiter hoc intelligatur, dict. n. 1. dicti
1. 52. — Causae sufficientes ad filii exhaeredationem qua-
les sint, per gloss. 11. 4. 5. 6. et 7. per illa jura ibi , tit.
7. part. 6. — Et an istae causae excludant filium a jure
agendi ad supplementum, vel ut pater illum alere non
teneatur, n. 2. dict. 1. 4. — Et quid , si adsint aliae cau-
sae aequé graviorcs, sicuti quaj a jure exprimuntur, dict.
n. 2. etn. 5. 1. 8. ibidem. — Et quid si non percussit
filiús, sed tantummodo manum levavit minando, n. 3.
dict. 1. 4. tit. 7. part. 6. — Causa;, quando plures po-
nuntur in libello, vel rescripto, an et quando sufficiat
unam ex eis probad, dict. n. 2. dict. 1. 8.
Causa magna, quae dicatur, et quis probet causam
esse magnam , n. 7. 1. 2. tit. 11 . part. 5. — Causae mag-
nas aequiparantur criminalibus causis, n. 14. 1. 26. tit.
i6, part. 3. — Causa magna non debet decidi per proce-
res curiae, nisi cum Rcgis consultatione, n. 2..1. 19. tit.
23. part. 3. — Causa gravior, seu magna , quando, et
ex quibus indiciis esse dicatur, n. 3. 1. 10. per ilkuu
text. tit. 14. part. 3.
SEPTEM PARTITARUBI.
/59
Caüsa justa , quae dicatur ad concedendam licentiam
parochiano per Presbyteruin suuni alibi confitendi pee-
cata sua, n. 7. 1. 21. tit. 4. part. 1. — Causae justoe quae
dicantur ad hoc , ut beneficia possint minui per praelalum,
et capitulum , n. 6. 1. S. tit. 16. part. 1. — Causa justa
non praesumitur iii Principe, quando aliquid rescribit,
et uiandat , quod est contra jus naturale , n. 1 . 1. 52. tit.
18. part. 5. — ah requiiatur in concessione pedagii ex
privilegio Principis , ut recipiens sit tutus in conscientia ,
n. 1. 1. S. tit. 7. part. S. — dandi licentiam posscssori
majoriae, ut res majoriae possint alienari , an si tales íes
sint in locis reuiotis a domicilio possidentis, n. 4. quaest.
27. 1. 6. tit. U. part. 6.
Causa cejminalis, quse dicatur, per n. 1.1. 9. tit. 4.
part. 5. — Ét an 5 et quando in causa criminali locus sit
prorogationi jurisdictionis , n. 2. 1. 13. tit. 4. part. 7. —
Quae mixta , ibidem in fin. — Causae criminales in eccle-
sia non debent tractari , n. 5. 1. 1. tit. 11. part. 1. — Nec
civiles, ut per text. ibi. — Causa criminalis contra ali-
quem in judicio proposita , si accusator velit de majori
crimine reaccusare, an possit, u. 2. 1. 4. tit. 10. part 3.
— Causae civiles , si ve criminales intra quantum tempus
terminari debeant, n. o. et 4. 1. 9. per text. ibi, tit. 7.
part. 6. et n. 4. 1. 7. tit. 29. part. 7.
Causa mere spirituaiis , mero , et simplici Legistae ,
ut in assessorem, commilti non debet, n. o. 1. 2. tit. 21.
part. 3.
Causa vilis , quse dicatur , et in qua sententia sine
scriptis ferri debeat, vel possit, n. 1. 1. 6. tit. 22.
part. 6.
Causa pía dicitur virgines maritare, n. 7. 1. 12. tit.
28. part.. 5. — Causa piissima dicitur redemptio capti-
vorum, n. 1. 1. 6. per text. ibi, tit. 10. part. 6.
Causa matrimonialis dicitur spirituaiis, vide n. 4.
1. 10. tit. 1. part. 4. — pertinet ad episcopalem dignita-
tem, n. 2. per text. ibi , 1. 7. tit. 10. part. 4. — Et an
ad Archidiáconos , et alios inferiores praelatos etiam re-
gulares , si illud ipsi praescripserunt, ibidem n. 4. per
text. ibi. — Causa matrimonialis, an per Episcopura alus
committi possit, ut de ill~ alius judicet, n. 7. 1. 7. tit.
10. part. 4. — Et an delegatus Papae talem causam alleri
possit subdelegare , ibidem. — De st)'lo tameu curiae , istíe
causae matrimoniales semper Episcopis commitlunhir ,
dict. n. 7. in princ. — Causa matrimonialis per arbitros
discerní non debet, num. 1. 1. 8. per text. ibi , tit. 10.
part. 4.
Causa turpis , ct an datum ob turpem causam sive ex
parte dantis, sive recipientis , sive sit causa de futuro,
sive de praeterito, an sic datum repeti possit, n. 1. ot 2.
1,47. tit. 14. part. 3.
Causa ingratitudinis Clii debet a patre , vcl ab Iiaj-
rede probari, et quare, n. 6. et 7. 1. 10. per text. ibi,
tit. 7. part. 6. — Causae plures ingratitudinis, si a patre
contra filium ponantur , an sufficiat unam tantum ex eis
probare, n. 2. 1. 8. tit. 7. part. 6. — Causa ingratitu-
dinis si ponatur a patre in testamento , ubi propter eam
filium praeteriit , an reddat testamentum nullum , dict.
n. 7. dict. 1. 10. — an possit per succedcntes ü) inteslato
probari , ut filium excludat a successioue patris , quando
cjus pater nullum condidit testamentum , u. 8. 1. 10. tit.
7. part. 6.
Causa falsa , de hoc vide in verbo Falsa causa.
XOM. V.
Caupo, vide in verbo Hospes, o{ verbo Stabularh.
Cautio de rato, an á procuratore dari debeat, sive ia
procuratore actoris , sive rei apud acta , vel extra , n. S.
et 6. 1. 14. tit. S. part. 3. — qualis praestari debeat reo
rem restituenti uni ex duobus, qui sibi rem petebant in
judicio, u. 2. 1. 6. tit. 10. part. 3. — quam usufructua-
rius dat, an sit de substantia, si non petatur, caveri,
n. 5. 1. 20. tit. 11. part. 5. — Et casus ubi non praesta-
tur ista cautio, in dict. n. 5. in finalibus verbis. — Etan
ista cautio possit á testatore remitti, etsi caverenonpossií.
an res sequestranda , dict. n. 5. dict. 1. 20. tit. 31. part.
3. — Et an ista cautio habeat locum in eo, qui donavit
reservato sibi usufructu, et an tencat judicium , si usu-
fructuarius agat , non praestita cautione ista , et qualiter
tune condemnatio fieri debeat, ibidem. — Et an haares
possit remittere istaní satisdationem , in dict. n. S. dict.
1. 20. — Cautio, id est, promissio per scripturam, sine
causa non valet, n. 3. 1. 119. tit. 18. part. 3. — Et an
ex cautione privata confessata a patre executlo debiti peti
possit , n. 4. dict. 1. 119. tit. 18. part. 3. — Cautio quaní
nuntiati propter novura opus praestant,an habeat locum,
quando exceptionem, quam contra nuntiantem opposuit,
ipse intra tres menses non probavit, n. 3. 1. 9. tit. 32.
part. 3. — quam nuntiatus praestat, an judici, vel partí
danda sit , n. 5. 1. 9. tit. 52. part. 3. — Et quid si tnlis
cautio per nuntiatum offeratur, antequam sintelapsi tres
menses, ibi , n. 6. —'Cautio an expiret per lapsum trien-
nii , ex quo instantia non petierit, n. 6. 1. 19. tit. 12.
part. 3. — si remittatur debitori, an per hoc videatur
debitiim reniissum, n. 6. per text. ibi, 1. 40. tit. 13.
part. 5. — Mutiana, quando ab haerede debet dari, et
qualiter danda &it, n. S. et 7. 1. 7. per text. ibi, tit. 4.
part. 6. — an debeat dari in contractibus modalibus, ii.
6. dict. I. 7. — si ex aliqua causa ab haerede dari non
possit, quid tune agendum sit in quibnscumque causis,
sive piis, sive malis, dict. n. 7. — juratoria sufficit, ubi
alia requircbatur, si cum fidejussore dari non possit,
dict. n. 7. — an ab haerede praestanda sit , si ususfructus
relinquatur alicui pro se, et haerede suo, n. 5. in fin.
tit. 52. part. 5. — qualis esse debeat, ut ille cui sub
modo aliquid relictum fuit, rem sic relictara habeat, n.
9. I. 21. tit. 9. part. 6. — de praestando , vel perse-
quendo legato, quando ab haerede dari debeat, n. 2. 1.
41. tit. 9. part. 6. — de dando legato, quando debeat
ab executore testamentario praestari, n. 3. 1. 2. tit. 10.
part. 6. — an et quando ab hseredibus ad invicem dari
debeat, quando hsereditatem Ínter se dividunt , n. 1. ot
2. 1. 9. per text. ibi , tit. IS. part. 6. —si non praestetur
ab usufructuario, an interim ipse facial fructus suos, n.
6. 1. 28. tit. 31. part. 3. — Et an ille, qui tenetur ca-
vere, teneatur simpliciter. vel cum fidejussore, vel pig-
nore, et quando, ct quaniplura de hoc vide per n. 10.
I. 10. tit. 35. part. 7. per text. ibi.
Cayillatio , et an adversarii mei cavillationes et ma-
litias possim repeliere per alias símiles, n. 8. 1. 28. tit.
II. part. 3.
C^cus an succedat in Regno, vel in alus majoriis.
n. 19. 1. 2. tit. 15. part. 2. — an possit esse procu-.ator,
n. 4. 1. 5. tit. 5. part. 3. — tantum , vcl caecus, et ¡nutus
et surdus siniul, an possit matrimonium contrahcre, n.
5. 1. í). tit. 2. part. 4. — á nativitate, vel ex occasione,
an succedat in feudo magno , vcl parvo , el quando. a. 8.
4
50
ÍNDEX MATERIARÜM
I. 6. tit. 26. part. 4. — Et quid si habeat fratrem ha-
bilem , yel velit serviré per suLstitutum , an possit, ibi. —
Caecus an possit faceré testamentura in scriptis , et quali-
ter faciat testamentum nuncupativum , n. 1. cura alus,
ibi, 1. 14. per illum text. tit, J. part. 6. — Ft an solem-
nitates , quos de jure Partitarum in testamento cseci re-
quirebantur , sint hodie sublatae per legem Tauri , ibidem
In n. 1. — Csecus an possit esse tutor, n. 6. 1. 4. tit. 16.
part. 6. — Cedens, quos pannos secum retiñere possit.
n. 5. 1. 1. tit. 15, part. S. — bonis multum aggravat opi-
Tiionem suam , n. 6. dict. 1, 1, — sive consulté, sive in-
•consulté , si post cessionem velit bona recuperare , et cre-
flitoribus satisfacere anlequam bona vendantur , bené
admittetur, n. 3. 1. 2. ibi. — bonis, si pervenerit ad
pinguiorem fortünam , quando creditoribus satisfacere
non teneatur, n. 5. 1. o. per text. ibi, tit. 13. part. S.
— bonis in postea qusesitis non tenetur, nisi in quantum
faceré potest, deducto ne egeat, ibi , n. 4. per text. ibi,
Cessio actionts an íieri possit absenti , et an exerci-
tium directarum mandari , n. 1. 1. 64. tit. 18. part. 3.—
Et an in cessione actionis aliquis titulus, puta eniptionis ,
vel donationis, rcquiratur, ibidem. — Et quid si fíat do
debito , an tune illud ficri debeat de volúntate , vel scien-
tia debitoris, ibidem in n, 2. — Et an in tali cessione
nominis debeat exprimí titulus cessionis, et in qua parte
instrumenti , ibid. in n. o. — Et an ille in quem facta
fuit cessio, dañina , poenam , et expensas petere possit, et
in quibus, ibidem in n. 6. — Et an cessa actione videa-
íur cedi jus fori , et an cessa contra unum ex reis de-
bendi, videatur cedi contra correum, dict. n. 6. —
Cessio actionis debet statim fidejussori solventi pro debi-
tore dari , et quid si non statim , sed intervallo illam pe-
tierit, n. 1. 1. II. tit. 12. part. S. — Et an sine ces-
sione agere possit contra confidejussores , ibidem in n. 2.
— Et quo jure agatur contra creditorem, ut ei cedat ac-
tionem, et quid si creditor nolit , dict n. 2. — Et quae
íictiones debent cedi contra debitorem principalem, et
ruando alias obstet exceptio cedendarum, ibid. in n. 3.
I — Et an talis exceptio cedendarum opponi possit etiamsi
fidtrjussor sit obligatus per instrumentum guarentigium ,
et qualiter procedat, dict. n. 3. 1. li. tit. 12. part. 5. —
Cessio actiouis an fidejussori solventi pro principan detur
contra tertium possessorem, ibidem. — Et an fidejussor
possit renuntiare buic beneficio cedendarum actionum ,
' ibidem ad fin. — Et qualiter cessio ista fieri debeat, et an
creditor omne jus suum in fidejussorem sol ventera cederé
debeat , ibidem in n. 5. — Cessio fieri potest etiara ex
intervallo , quia fidejussor solvens , in dubio , videtur sol-
visse pro sua obliga tione, ibi, n. 7. — bonorum debet
ficri, quando debitor non habet unde solvere possit, et
qui ad hanc cessionem non admittantur, n. 1. 1. 1. tit.
1 3. part. 5. — debet fieri cum judiéis decreto , et quare ,
dict. n. 1. dict. I. 1. tit. 13. part. 3. — bonorum, et
aiienatio bonorum omnium idem sunt, ibidem. — Et an
istud beneficium detur studiosé dilapidanti bona, vel hoe-
redi , qui inventarium non fecit , ibidem. — Cessio bono-
rum non datur illi , qui plenarié satisfacere potest , dict.
n. 1. in fin. — Ñeque in alus pluribus casibus, n. 4. 1.
ti. ibidem. — Cessio an fieri possit extra judicium, et
quando, ibidem n, 2. — Et an debitor possit cederé bo-
nis invito creditore , ibid. n. 5. — Cessio sufQcit fieri
verbo , noque in lioc debet pcrmitti modus vitupcrabilis.
ibidem inn. 4. — Etquid si sint ín hoc privilegiatlj ttt ad
cessionem bonorum compelli non possint, ibid, in n. 6.
— Et qualiter tune ab ipsis cessio fieri debeat , ibi. —
Cessio facta , quis creditor praeferri debet in solutione , et
quando , et an si debitor post cessionem et ante venditio-
nem velit bona sua recuperare , et creditoribus satisfacere,
an admittatur , et bona sint ei restituenda , gloss. 1. 5.
ibidem. — an prosit quoad creditores conditionales , et
quoad novum creditorem succedentem in obligatione , n.
1. 1. o. ibidem. — bonorum impedit litis contestationem,
et an per talem cessionem bonorum toUatur naturalis et }
civilis obligatio ,yel an tantum contra creditorem competat
exceptio, n. 2. 1. 3. tit. 13. part. 5. — bonorum si fiat
cum vituperio, si postea debitor ad pinguiorem fortunara
pervenerit , non tenetur creditoribus satisfacere , alias (
secüs, n. 3. 1. 3. per text. ibi, tit. 13. part. 3. — Et in
bonis post cessionem acquisitis debitor non tenetur ultra
quam faceré potest, deducto ne egeat, ibi, n. 4, per
text. ibi. — Et si debitor nolit bonis cederé , detrudetur
in carcerem , et an prius debeat fieri discussio bonorum ,
et quid hodie , n. 1.1. 4. ibi. — Et an creditoribus non
instantibus debitor carcerari possit, n. 2. dict. 1. 4. —
Et quid si ante caplnram vel cessionem , vel post captu-
rara , debitor bona sua alienavit, ibi , n. 4. — Et si de-
bitor velit bonis cederé, el creditores noluerint, sed ei
velint dilationem daré , quis audiatur , n. 2. 1. 5. ibi. —
Et si debitor a creditoribus babuit dilationem ad solven-
dum , si postea velit cederé bonis , an admittatur, n. 4.
1. 3, tit. 13. part. 3.
Cessionarius actionis , seu nominis , qui non denun-
tiavit cedenti , sibi esse motara litera , si succiibuit an
agatur contra cedentem, n. 4. qusest. 4. 1. 52. tit. 3.
part. 5.
Celebrare potest Clerlcus duas Missas in una d¡e ex
causa, n. 1.1. 49. tit. 4. part. 1. — an possit Clericus
sine ministro, et an unus sufficiat, gloss. fin. 1. SO. tit.
4. part. 1. — Celebrans eo animo, ut Deus aliquem per-
dat, vel simile, an conficiat sacramentum, et de ejus
poena , n. 2. 1. SI. ibi. — Celcbrari an possit in loco non
consecrato de Episcopi licentia, et qnid si adsit altare
•viaticura et portatile consecratum, viden. 2. 1. 4. tit. 10.
part. 1. — non potest in oratorio alicujus privati , et
quando sic, n. 1. cum alus, ibi, 1. 5. tit. 10, part. 1.
Ceieriter factum quando aliquid dicatur , n. 4. 1. 1 1
tit. 14. part. 1.
Census si petatur per aliquera ab ecclesia, debetpro-
bare illum sibi deberi, nisi adsit in ^íossessionem , n. 3.
1. 12. tit. 22. part. 1. — si petatur ab ecclesia, an suffi-
ciat allegare prsescriptionem 40. annorum sine titulo, vel
immeraoriali , ibidem. — qualiter per Piegem exigi possit
ab ecclesiis, n. 5. per text. ibi, 1. 14. tit. 22. part. 1. —
qui imponitur ratione aedificiorum , an destructo sedificio,
debeatur census respectu arae, vel non, n. 1. 1. 14. tit,
5. part. 3. — Et an contractus censualis, et contractus
eraphyteuticus idem sint, n. 3. in princip. 1. 28, tit. 8.
part. S. — Et quid si dicatur in instrumento : talis dedit
rem in emphyteusim , vel censum, an dicatur contractus
empbyteuticus, vel censualis, ibidem, — Consus quos di-
cimus vulgariter, al quitar, quales sint, et de validitate
ipsorum , n. 5. usque in fin. dict. 1. 3. tit. 8. part. S. —
an duret quando res , super qua constituitur , pereat in
totura, vel pro parte , ibidem. — an possit constituí super
t>ersonali obligatione illius qui reeipit pecuniam , et cen-
sura daré promittit , ibi. — Et quid si recipiens censura
omnia bona sua obliget , an per hoc videatur constituere
censura super illis bonis, ibi.— Et quod dicetur injustum
pretium , ut perpendatur in his contractibus parvitas pré-
tii, ibidem. — Census an debeatur, quando res super
qua imponitur, fuit combusta, vel aliter jperiit, n. 9.
dict. 1. 28. tit. 8. part. S. — ex aliqua te, an debeatur
quando propter guerram , ycI inundationera fluminis vel
maris, quis fructus percipere non possit, ibi, in n. H.
Censuarius si alienet rem censualem domino irre-
quisito , an cadat a jure suo , sicuti in emphjteuta , n. 1 .
1. 29. tit. 8. part. 3. — habet in re censuali plenura do-
minium , quod non ita est in empbj teuta , dict. n. 1 .
Cera corrupta, si cum incorrupta immisceatur , an im-
inisccns pcena falsi , vel alia puniatur , n. 2. 1. 1. tit. 7.
part. 5. et n. 5. 1. 4. tit. 7. part. 7.
CeremonivE militares bodie non sunt in usu , n. 2. I.
49. tit. 3. part. 3. ad fin.
Certa scientia , quando dicatur fuisse in Principe,
quando per illam clausulara aliquid dicit , n. 1. 1. 13.
tit. 18. part. o.
Certjficari non debet, n. 3. 1. 4. tit. i9. part. 2.
Certius eligere oportet, ubi adcst periculum aniraae,
n. 8. 1. 3. tit. 1. part. 4. — Certum dicitur illud , quod
ex relatione ad aliud potest certificari, n. 1. 1. iO. tit.
S. part. 5.
Chirographum , vide de hoc in verbo Script ura , et
verbo Instrumentum.
CHIR.URGI non possunt cremare, secare, vel ossa cx-
trabere sine mandato parentum , vcl cognatorum infirmi ,
n. 6. 1. 10. tit. 8. part. 3.^Et an incurrant irregulari-
tatem si ex incisione , adustione , vel potione quadam in-
firmo sequatur mors , ibi. — Cbirurgus si per impcri-
ttam aliquem occidat, an et quando teneatur, n. 3. cum
aliis ibi, 1. 6. per illum text. tit. 8. part. 7. — an esse
possit iilius liaeretici , n. 1 . 1. 4. tit. 26. part. 7.
CiBus est in nobis necessarius, et quare, n. 1. 1. 10.
tit. 8. part. 2.
CcEMETERiuM potcst cssc juxta ecclesram , et etiam
potest esse in remota parte, n. 1. 1. 2. tit. 13. part. 1. —
non potest esse in aliqua ecclesia , iiisi in illa quoe habet
populura , n. 1 . 1. 5. tit. 13. part. 1 . — ecclesia? assigna-
tur cura consecralur , et unum potest assignari diversis
ecclesiis, n. d. 1. 3. tit. 13. part. 1. — unde dicatur.
n. 1. per text. ibi, 1. 4. tit. 13. part. 1.
CircumstantIjí: quae debeant confiteri vel non , n. 9.
I. 23. tit. 4. part. 1.
CiTATio ad audiendam sententiam , an debeat fieri gc^
'neraliter citato ad totam causara , vel citato a judicc
praedecessore , vel in causa criminali, etquid si sine cita-
tione praisens sit, n. 2. 1. 3. tit. 22. part. 3. — et si non
fiat in aliquibus casibus , lamen in alia procedí potest,
V. n. 6. 1. 12. tit. 22. part. 3. — qualis esse debeat ad
hoc, ut sententia inter alios lata alii scieuti rem agitari
praejudicet, n. 2. 1. 20. tit. 22. part. 3. — Et quando ta-
lis citatio, etiamsi illi facta sit, non noceat illi , num. 2.
dict. 1. 20. — Citatio an ilerum sit necessaria, si judex
in dio praefixa ad sententiandum illam non protulit, sed
in alia , n. 3. 1. 9. tif. 23. part. 3. — sola, an sufficiat
ad interrumpendam usucapionem , sive praíscripíionem ,
n. 5. 1. 29. tit. 29. part. 3. — an debeat fieri consangui-
SEPTEM PAHTITARÜM. ..?^
neis , antequara filius naturalis alicujus consanguinei íe=
gitimetur, n. 9. 1. 4. tit. 13. part. 4. — an teneat iii
persona syndici, vel procuratoris alicujus universitatis, ^
n. 1. 1. 13. tit. 2. part. 3^ — si fieri potest, fieri debet
priüs in domini persona ^ quam procuratoris , n. 1 . 1. 41 .
tit. 2. part. 5. — est adeo necessaria, quod sine ea pro-
cessus factus, etiamsi sit corapletus , non tenet, gloss. in
prooeraio tit. 7. part. 3. — Et an ex sola propositione li^
belli videatur quis citatus, n. 1. 1. 1. tit. 7. part. 3. —
Et an in citatione exprimenda sit causa, et ibi sit ihfe-
rendus tenor libelli, n. 2. 1. 1. tit. 7. part. 3. — Sive
causa sit civilis, sive criminalis, ibidem. — Et quid si
judex velit aliquem vocare ad se , an sit insercnda causa ,
ibi. — Citatio per quera nuntiura fieri debeat, et quibus
judicibus perraissa sit citatio per nuntiura, ibi, n. 4. —
fieri debet in propriam personara , nec ad domum fiet ,
nisi absens sit á civitate, n. 5. 1. 1. tit. 7. part. 3. —
Ubi fiet non habenli domum , et an debeant requiri ejus
cognati et amici, n. 6. dict. 1. 1. part. 3. — quando fit
ad domum , non sunt requirendi amici , ñeque quando
absentia est culposa , ibidem. — Et an soli nuntlo in ci-
tationibus sit credendum, n. 8. dict. 1. 1. juncto ibi n.
9. — Citatio an debeat fieri in persona minoris , vel tu-
toris sui, n. 13. 1. 2. tit. 7. part. 3. -^ an possit fieri in
persona mulieris uxoratae, si in honéstate vixerit, ut
personaliter coram judice compareat, n. 2. 1. 3. ibidem.
— an possit üeri in domo cujusque, nec nuntius ad ci-
tandum illum violenter ibi ingredi poterit , et quilibet de
familia illud prohibere poterit, et quae cautela in hoc
possit servari ; et aliquas limitationes ad hoc vide n^ 4.
dict. 1.3. — domino facta per servum ejus manuraissum
sine licentia judiéis, an irritet possessum, et an ca te-
neat , n. 1 . 1. 3. tit. 7. part. 3. — debet fieri de mandato
judiéis, alias non, n. 1. 1. 7. tit. 7. part. 3. -- facía
personae illustri debet fieri per scripturam, dict. n. 1. —
Et quid si partes prorogent dilationem datara á judice
sine judiéis assensu, ibid. in n. 2. — Citalio bené po-
test fieri per adversariura de judiéis volúntate, alias non j
et an si soli tune credatur , n. 3. dict. 1. 7. — proprie
non dicitur , quando quis aliquem citat sine judiéis man--
dato , sed dicitur monitio , dict. n. 3. — fit tribus modis^
n. 1. 1. 8. tit. 7. part 3. ^— nova an requiratur in mulc^
tse condemnatione íacienda propter contumaciam, n. o.
1. 8. tit. 7. part. o. — Et an idem sit in condeninatione
expensaran!, quia non comparuit in termino, ibid. n. 4*
— Et negans fuisse citatum , si convincalur de mendacio,-
qualiter puniatur , n. 6. 1. 8. tit. 7. part. 3. — Citatio an
valeat, sine praefinitione termini, et quando, n. 1. 1. 11.
tit. 7. part. 3. — invalida nihil operatur, si tanien va-
lida sit, citatus, tanquam prajventus, licét mutet forum,
corara judice citante responderé debet, n. 1. 1. 12. tit. 7,
part. 3. — ad hoc, utalium prajveniat, requiritur, quodt
sit ei intiraata, ita quod in ejus notitiam perveniat, ibid*
— Et quid si post citalionem iste fiat Clericus, dict. n. 1.
in fin. dict. 1. 12. tit. 7. part. 3. — Et an per solara ci^
tationem res efficiatur litigiosa, licet libellus pelitioniá
non sit notus reo, n. 1. 1. 13. tit. 7. part. 3. et ibi , n. 2.
— Citatio una an sufficiat ad interponendam missioneni
ex primo decreto , et quando, n. 3. 1. 1. tit. 8. part. 3.
— ad domum , an fieri possit quando venduntur re; iií
quas. actor missus fuit in possessionem ob rci contuma-'
ciam,n. 13. 1. 6, tit. 8. part. 5. — qualiter fieri debeat^
52
INDEX MATERIARUM
ci criminosus se latitaverit, ct an cum tennim apposi-
tione, et quid ¡n crimine laesaj majestatis, uum. 1. 2. 3.
et 4. 1. 7. tit. 8. part. 3. — trina praícedere debct , an-
, tequam annotatio bonorum fíat, n. 8. 1. 7. tit. 8. part. 3.
— non requiritur , ubi de fuga adest prsesuraptio , n. 5.
1. i. tit. 9. part. 3. — ad domum non sufílceret, quando
agitur de gravi prajjudicio alicujus, num. 3. in. fin. dict.
1. 4. tit. 16. part. 3. — an requiratur , et qualis esse
debeat , quando ex una parte recipiuntur testes ad seter-
nam rei memoriam, ibideni. — officialium Regís non re-
quiritur , quando agitur contra eos, et testes recipiuntur
inmodum inquisitionis , n. i. infin. 1. 6. tit. 16. part. 3.
— partis adversa qualis esse debeat , quando testes con-
trarii producuntur, et quid si testis sit mulier, n. 2. 1.
23. tit. 16. lart. 3. — única an sufficiat fieri partibus
ante testium publicationem , n. 1.1. 37. tit. 16. part. 3.
— judiéis facta ad audiendam sententiam , an debeat esse
prsetoria, et an hora assignari debeat , n. 2. 1. S. tit. 22.
part. 3. — Et an in causis summariis ante sententiam
necessaria sit citatio, ibidcni. — Citatio ad audiendam
sententiam , an debeat fieri contuüíaci in processu , ibi-
dem. — si sit sequivoca , an judex illara declarare possit
de quo sensit, n. 1. 1. 23. tit. 11. part. S. — si detur
generaliter contra Titium , et sint dúo Titii , quis ex eis vi-^
deatur citatus , dict. n. 1 . — Et quid in citatione facta
per praíconem , quem arctet, ibidem. — Citatio nova , an
requiratur quando citatus ad certum terminum propter
' legitimum impedimentum non venit , n. 2. 1. 37. tit. 11.
part. S. — absentium , an sufficiat , licét citati non ve-
niant, n. 1.1. S. tit. 15. part. 5. — eorum, qui in pu-
blicatione testium citari debent , an praesumatur facta , si
longum tempus transierit a die publicationis ipsius, n. 2.
1. 4. tit. 2. part. 6. — qualis esse debet , et qui sint ci-
tandi , quando haeres inventarium faceré vult , et an á
laico judice citenlur legatarii Clerici , num. 7. 1. S. tit.
6. part. 6. — generalis creditorum, vcl aliorum, an
sufficiat, et quando in coufectionem inventarü haeredis,
ibi , n. 8. — legatorum \el creditorum , si deficiat in
coufectionem inventarü , an vitietur , etiamsi haeres fide-
liler conficeret , ibidem. — Et an agnati , vel cognati
prius per judicem sint citandi , quám alius tutor niinori
per judicem detur, n. 3. ad fin. 1. 3. tit. 16. part. 6. —
Et an prius, quíim reus accusatus de crimine absolvatur,
quia accusatus non comparet , debeat ipse accusator prius
citari, n. 4. 1. 17. per text. ibi, tit. 1. part. 7. — Citatio
qualis esse debeat, quando accusator non comparet, et
citandus est , ut supra dictum est, ibidem in n. S. — Et
quando nulla citatione prsecedente , aliquis a judice capí
possit, n. 2. 1. 18. tit. 1. part. 7. — Citatio verbalis, vel
realis, an fieri possit in alieno territorio , n. S. dict. 1.
48. — malitiosé facta, qualiter citans injuriarum ac-
tione teneatur, et quando, n. 1. 1. 7. per text. ibi, tit.
9. part. 7.
Citatus ad curiam Piegis debet venire securus, et quid
^si citetur bannitus, n.l. 1. 4. tit. i6. part. 2. — coram
minore judice venire non debet, et idem coram sequali,
n. 2. 1. 2. tit. 7. part. 3. — si sit infirmus infirmitate
prolixa, tenetur mittere procuratorem, n. 7. 1. 2. tit. 7.
part. 3. — Et quid si detinetur in carcere , ibi, n. 9. —
Vel nuptias celebraverit, ibi, n. 10. — Citatus ex quibus
causis venire non teneatur, n. 5. cum sequent. 1. H. tit.
7. pait. 5. qui nimium se arctavit permitiendo terminum
labi, an aliquam excusationeni habeat, ñ. 4. dict. 1. 11«
ibi . — Et an teneatur probare se fuisse impeditum , vcl
arbitrio judicantis relinquatur , u. 7. dict. 1. 11. — Et si
sit impeditus, in quo casu teneatur mittere excusationeul
ad judicoBi, n. H. dict. 1. 11. ibi , tit. 7. part. 3. —
Citatus legitimé, sive in propria persona, sive ad do-
mum, sive verbo , sive realiter , coram judice citante de-
bet responderé, licét postea forum mutet, n. 1. 1. 12.
ibi. — Et quid si postea efficiatur Clericus, dict. n. 1.
fin. dict. 1. 12. tit. 7. part. 3. — Citatus qui tacuit, vel
dixit se venturum , licét non veniat , non dicitur verus
contumax, sed fictus, n. 10. 1. 4. tit. 22. part. 3. — Et
an iste appellare poterit, petita, vel non petita restitu-
tione, si veniat judice adhuc sedente pro tribunali, dict.
n. 10. dict. 1. 4. — Civitas ad totam causam , an ad au-
diendam sententiam citari debeat, n. 2. 1. 5. ibi. — Ci-
tatus nemo praesumitur, nisi probetur, et ideo dicenti
incumbit probatio , n. 2. I. 9. tit. 23. part. 4. — ad cer-
tum terminum, si legitimé sit impeditus, debet statim
post terminum comparere , ñeque requiritur nova citatio ,
n. 2. 1. 37. tit. 11. part. 5. — legitimé, si illicentiatus
recedat, pro contumace habetur , alias non, n. 3. 1. 18.
tit. 1. part. 7. — Et taliter legitimé citatus tacité moni-
tus est ne a judice tacité illicentiatus recedat, ibidem.
CiTANS aliquem malitiosé , qualiter puniatur , n. 1.1.
7. per text. ibi, tit. 9. part. 7.
Citari debet officialis, qui accusatur qubd gravat sub-
ditos , antequam sententia adversus eum proferatur , n.
1.1.6. tit. 16. part. 3. — an debeat actor contumax, si
reus instando petat in illa causa sententiam, n. 3. 1. 9.
tit. 22. part. 3. — Et quid si actor in aliquo casu curisa
fecit citare reum, et postea ipse actor non venit, an
citari debeat tune , ibi. — Citari an debeant consangui-
nei antequam filius naíuralis legitimetur, n. 9. 1. 4. tit.
15. part. 4.
Civis unius loci , si habet pensiones in tenninis alte-
rius Civitatis, et ibi fíat statutum super fructus illius
possessionis , et aliarum, an tale statutum illum liget,
gloss. fin. 1. 13. tit. 1. part. 1. — Cives possunt audire
divina officia .extra locum interdictum ob aliquam cau-
sam, si culpabiles non sint, n. 5. 1. 14. tit. 9. part. 1. —
Civis novus , an teneatur servare juramentum prsedeces-
sorum, n. 11. 1. 5. tit. 13. part. 2. — qui deserit suam
Civitatem periclitantem, perdit civium privilegium desi-
nitque esse ejus civis, v. n. 4. 1. 4. tit. 19. part. 2. —
Cives , et incolae debent se habere juxta qualitatem pa-
triae , n. 3.1. 1 . tit. 24. part. 2. — omnes etiam pauperes
possunt de rebus communibus Civitatis uti , sicuti divites,
n. 8. 1. 9. tit. 28. part. 3. — omnes, sive pauperes sive
divites, possunt greges suos immittere in pratis, et her-
bagiis communibus, quilibet secundum quod eliget,
n. 9. ibidem. — Et qualiter consulatur pauperibus ,
quando divites plures greges habent , ex quo ipsi damni-
ficantur , ibidem. — Civis an sit dominus terrae ; et an ibi
sicuti civis , admittatur in pascuis , sive ibidem habitave-
rit, sive non, n. 9. I. 9. tit. 28. part. 3. — Cives an
possint de propriis Civitatum eleemosynam faceré, n. 3.
1. 10. tit. 28. part. 3. — qualiter sibi per aliuin possint
acquirere possessionem , n. 3. 1. 4. tit. 30. part. 5. — Et
quando eis acquiratur possessio tácito modo , vel consilio
communicato, ibid. — Cives alicujus villae si alio se con-
fcrant, an possessiones , quae ibi habent, venderé possint.
SEPTEM PAIITITAIIUM.
r)7i
et qiiando erunt domiiii territorii , vei Regis , et quid jure
Hoyissimo in hoc sil servandum circa tributa, etc; , n. 4.
1. 26. tit. 31. part. 3. — Et an aliquid importet, si simul
inde recesserunt , vel separatim , dict. n. 4. — Etquid si
unus tautum civis remanserit in loco illo, ibid. — Cives
sicut non possunt alienare pascua publica inconsulto Prin-
cipe, sic nec habendo talla bona pro derelicto, dict. u. 4.
ad fin. dict. 1. 26. — loci deserti , si tributa et superin-
dicta pra>stare solebaut , a quibus in posterum solvi dc-
beant, dict. n. 4. in fin. — in conimuni, an possiut alicui
dari licentiam aedificandi in loco publico, u. i. 1. 3. tit.
32. part. 5. — Civis donationem puram alicujus reipu-
Llicae, et communis faceré non potest, dict. n. 1. in fin.
— Cives an teneantur ad contributionem , etiamsi nobiles
sint, quando ipsi, et eorum civitas litigat super términos,
qui post victoriam debent esse commuues etiam pro ejus
pertinentia, n. 9. 1. 20. tit. 32. part. 3. — veri alicujus
Regni , an sit naturalisati ex privilegio in regno illo , n.
t4. 1. 2. tit. 24. part. 4. — Et aa talis simpliciter natu-
ralitatis beneficium in regno habere possit , nisi expresse
lioc sibi concederetur , ibi. — Civis naturalis alicujus loci ,
an dicatur ille qui per decennium in aliquo loco stetit, ut
tanquam naturalis et oriundus beneficia et dignitates ec-
clesiasticas habere possit, vel non, dict. n. 14. 1. 2. tit.
24. part. 4. — illius loci, ubi natus fuitfilius, an dicalur
ipse filius , quando parentes ejus alibi se transtul erunt,
et per decennium ibi commoraverunt, si non constet de
animo transferendi ibi domicilium , sed adhuc creditur,
ibi esse animo redeundi in suam patriam , dict. n. 14. —
originarius est quodam modo hypotbecatus patrise , et sine
causa ab inde discedere non potest , n. 1. 1. 5. ibi — ori-
ginarius unius regni , si regnum deserat , et se in alium
regnum transferat, ibique constituat domicilium suum,
an possit tanquani adhuc naturalis in regno deserto be-
neficia obtinere , vel non , et an amittat privilegia regni
deserti , n. 2. 1. 5. tit. 24. part. 4. — Et an idem sit, sj
in eodem regno ipse mutet suum domicilium de uno loco
ad alium , ibidem. — Et in quo licét iste civis unius regni
se ad alium transferat , naturalitas in eo duret , ibidem , in
flne. — Civis si propter ejus turpitudinem fuerit remo tus
ab officio , an ad alios honores in loco sui originis admitti
debeat , et an propter delictum tantum proditionis ad-
mittat ipse naturalitatem regni , vel loci sui originis , ibi ,
in n. 3. — Cives behetriae , an teneantur ad servitium,.
quod Regi datur quando eget, n. 11. 1. 3. tit. 23. part,
;4, — Civis, et eorum dominus , an possit depraedari
propter justitiatn denegatam, vel neglectam, n. 3. 1. 10.
tit. 25. part. 4. — Cives loci possunt a Rege petere, ut
eis loca dentur , sive assignentur , ubi possint vineas , et
oliveta plantare, vel agros seminare, ut inde ipsi ali-
menta percipiant, n. 6. 1. 10. tit. 25. part. 4. — ditio-
res, an possint compelli ad mutuandum civitati , si sit illi
necessarium, n. 1. in prooemio, tit, 1. part. 5. — Civis
stipendarius qui Regi suo st ■'v¡t in aliqua civitate, an
gaudeat militum privilegio, n. 2. 1. 49. tit. 5. part. 5. —
Et an relictum civibus videatur ipsi civitati relictum ,
num. 3. 1. 9. tit. 7. part. 5. — Cives si solebant me-
dicuní habere, et illi mercedem daré, si elapso témpora
conductionis illud fecerint , an reconducere videantur,
num. 1. 1. 20. tit. 8. part. 5. — civitatis capta; per Re-
gcni, an sint serví ipsius Regis capicntis , n. 9. 1. 1. tit.
2. part. 7.
CiviTAS jurisdictionc carcns statulum faceré non potest
cum pcena contravenientiuní in tribus casibus, sine poeiia
vero sic, n. 1. 1. 12. tit. 1. part. 1. — an possit seipsara
mutare sine Principislicentia, n. 1.1. 1. tit. 11. parí. 2.
— si de novo aedificetur,anle omnia aediCcandus est furuus,
secundó muri ,tertió ecclesia ,n. 3. 1. 21. tit. 18. part. 2.
— potest compcllere aliquos , ut discant artificium , si ipsa
multum de eo indigeat, num. 2. 1. 5. tit. 20. part. 2. —
magis slat in legibus fúndala, quam ¡n lapidibus, n. 8.
in prooemio o. part. — an possit sine liceutia Regis faceré
compromissum super rebus suis propriis , et quando ,
n. 5. 1. 24. tit. 4. part. 5. — potest donari a Principe
propter benemérita et servitia alicujus, n. 4. 1. 51. tit.
18. part. 3. — an possit de novo construí sine Regis pri-
vilegio , n. 2. 1. 7. tit. 20. part. 3. — indefensa si con-
demnetur an ab ista scntentia possit restituí, et quid si
contumax fuerit in creando defensore , n. 3. 1. 1 . tit. 23.
part.. 3. — et ecclesia regulariter aequiparantur , dict. n.
S. ad fin. — an possit prohibere ne piscetur ia flumiac
suo, u. 4. 1. 6. tit. 28. part. 3. — an habeat fundatam
suam intentionem in montibus et vallis sui territorii ,
n. 6. 1. 9. tit. 28. part. 3. — Civitati non est annexum
aliquid corporale pro civibus á jure, sed á lege vel con-
suetudine bené potest, n. 6. tit. 28. part. 3. — Civitas
in quibus debeat consumere redditus, et propria ipsius,
n. 3. 1. 10. tit. 28. part. 3. — an possit de redditibus
suis eleemosynam faceré, et quando, n. 3. dict. 1. 10.
tit. 18. part 3. — et si ei ususfruclus relinquitur sine
príefinitione terminí, quantum tempus durabit, et quid
in legato ei relicto , n. 1. 1. 26. tit. 31. part. 3. — Et
quid si civitati relinquitur usus sylvae, an illud dicetur
usus , an vero ususfructus, ibidem. — Civitas an possit
daré alicui licentiam aedificandi in loco publico, n. 1.1.
5. tit. 32. part. 3. — donationem puram alicujus reí pu-
blicae, et ómnibus communis , faceré non potest, dict. n.
1 , in fin. — potest etiam Rege inconsulto reficere muros
suos, n. 5. 1. 20. tit. 32. part. 3. — an de redditibus
suis debeat castella ibi próxima reficere , et quando , ibi-
dem, in n. 7. — si litiget super terminis et territorio,
quomodo nobiles ibi degentes habita victoria debent gau-
dere, an ante ipsam lite pendente ipsi ad contributionem
teneantur, ut lis prosequi possit, n. 3. 1. 20. tit. 32.
part. 3. — seu alius locus, an possit patere Regi, ut loca
sibi assignentur , ubi possint cives vineas plantare , agros-
que seminare, unde ipsi alimenta percipere possint, n.
6. 1. 10. tit. 23. part. 4. — an possit cives compellere
ad sibi mutuandum , si habet maximam necessitatem, n.
1. in prooemio, 6. et ibi, tit. 1. part. 5. — si ipsa vel
concilium decurionum ipsius mutuum receperint , an ob-
ligetur, vel non, n. 6. et 7. per text. ibi, 1. 3. tit. 1.
part. 5. — obligatur delinquendo , et potest faceré legcm,
et ad hoc potestatem habet, ibidem. — si ex mutuo ab ea
recepto gravetur , an per restitutionem juvetur , vel non ,
et quando, dict. n. 6. et ibi , n. 7. — Et an sufficiat pro- ,
bare instantem necessitatem , licét non probetur fuisse
in ejus utilitatem versum , ibidem, n. 7. — Et quid sí
utilitas non duret, licét á principio utiliter gestum sit,
dict. n. 7. in fin. — Civitas an habeat jurisdictionem in
populum de novo aedificatum per aliquem in solo proprio,
an vero ipse dominus habeat dictara jurisdictionem, n. 4.
1. 9. tit. 4. part. 3. — an possit venderé suas res immo-
bíles pro commodo suo , licét debitum non sit, n. 3. 1. 4.
^^
íiNDEX MATERIAIIUII-
tit. S. part. 5. — an possit venderé ea quee sunt in usu
publico, cx quocuinque titulo habeat, n. 2. 1. IS. tit. S.
part, S. — Et an de consensu et licentia Regis, et quando
$ufflciat licentia prsesidis et in quibus rebus, dict. n. 2.
dict. 1, 13. — Civitas an possit faceré conventionem cum
alia Civitate super auimalibus , quge ab una parte in aliara
intrant in eorum territorüs , ut tantúm solvaut damna ,
ibi. — recoguoscens superiorem , an possit faceré statu-
tum, ut ipsa possit alienare res ómnibus communes, et
ipsius civitatis , ibidem, — bene potest venderé ea, quae
sunt propria sibi , si non sint in usu publico , ibidem. ^
qnse habet abundantiara reium ex territorio proprio,
dignior est, quam si per mercatores abundet , n. 1. 1. 4,
tit, 7, part. S. — an et quando teneatur ad emendam
danini , si mercatores expolientur in itineribus et confi-
nibus suis; et quid si illi, qui fecerunt violentiam ,
erant fortiores ; et quid si maleficium fíat in confinibus
' Villse , et incontinenti deprcedator se translulerit ad aliura
terriíorium , vel factum fuit de nocte, n. 7, ibidem, —
)3ebet obviare insidiis latronum, et custodes in insidio-
sis locis poneré, dict. n. 7. ibidem, dict. 1. /i. — an pos-
sit pretendere tertiara partem ex eonstitulione nova? ga-
Seliae , quam de novo imponit pro suis necessitatibus , n.
2. 1. 7. tit. 7. part. S.^— Etan privilegia concessa civitati
sint reatia, et perpetua, n, 5. 1. 9. tit. 7. part. S. — Et
an relictum civibus , videatur civitati relictum , et quando,
dict. n. 3. — Civitas, fiscus, etecclesia an a^quipareníur,
li. .5. in prjnc. 1. 19. tit. 8. part. S. — an debeat habere
fideicommissum , quando ab aliquo fuit relictum ómni-
bus, scilicet, hominibus ilHus civitatis, n. 6, 1. 14. tit.
5. part, 6, — hseres ab aliquo instituta , an possit per se
«ontrabere, yel hEereditaíem adire sine eo quod ad id
constituat syndicum , n. 8. 1. 13. tit. 6. part. 6. -<- Etau
concessio facta civitati censeatur perpetua , vel tempora-
lis, n. 1. 1. 27. tit. 9. part. 6. — Et an sub nomine ci^
vitatis contineantur castra , n. 4. 1. 6. tit. 11. part. 6. —
Civitas an obligetur ex contractu jurato, ut et restituí
non possit adversus illum , n. S. in fin. 1. 6, tit. 19. part.
6. T- quafilibet gaudet privilegio reipublicae . et quando ,
num. 3. ad fin. I. 10. tit. 19. part. 6. — si capiatur á
Rege , an cives illius civitatis erunt servi, vel non, ñum.
9. 1. 1. tit. 2. part. 7. — an teneatur ad contributionem,
ut domus alicujus timore ignis destructa resedificetur ,
i n. 2. 1. 12, tit. 15. part. 7. — Et privilegia concessa
■ civitatibus potius praesumuntur realia, quam personalia,
D. 1.1. 27. tit, 54. part. 7.
CiviLiTAS originaria amitti potest pluribus de causis ,
num. 2. cum sequentibus per text. ibi , 1. S, tit. 24. part.
o. — an amiftatur, si unius regni naturalis ad alium
regnum se traustulerit ; et an beneficia habere possit in
regno deserto , et in quo ipse antea naíuralis erat ; et
an amittat privilegia regni deserti , num., 2. 1. 3. tit. 24.
part. 4. — an amittatur subditi prodition-e , vel ex alio
minori delicto, ita ut ad honores ibi non aiaittatur, ibi ,
num. 3.
CiviLis MORS , de íioc vide in verbo MoRS cívieis-
CiviLis possESSio, de boc vide in verbo Possessio.
Clam factum aliquando mitins punitur , quáni illud ,
quod fit palam, aliquando vero secüs, n. 5. et 4. in
procem. tit. 3. part. 4. — dicitur factum illud, quod ü^t
coram testibus, si ipsi rogantur ut secretum teneant, n.
21, 1. 15. tit. 7. part. C,
Clamor popüli , et vanae voces eorum audiendaj non
sunt, vide in verbo Vanjí; voces.
Claves , et per traditionem clavium acquiritur pos-
sessio , et an fieri debeat necessario in re praesenti , n. 2.
1. 66. tit. 18. part. 3. et n. 1. dict. 1. 7. tit, 30, part. 3.
— Et debent esse principales claves rei venditae , debent-
que tradi per ipsum dominum possessorem, dict. n. 1.
1. 7. — Claves licet non tradantur in conspectu horrei,
tamen videtur data licentia ingrediendi propria auctori-
tate, n. 1. dict. 1. 7. — Et supra dicta procedunt, quando
talis rei possessio erat vacua , ibidem. — Clavis si trada- f
tur Iiospiti per hospitatorem , an ipse liberetur á custodia, .
et an tune teneatur de levissima culpa , n. 12. 1. 26. tit.
6. part. 1.
Claudus quis sit, et an valeat ordinari, n. 5. 1. 23,
tit. 6. part. 1.
Clausula, rato inanente pacta , in compromissis po-
sita, quid operetur , n. 6. 1. 33. tit. 4. part. 3. — iiidig~
nationc Pelri et Pauli se noverint, etc. , quid comminetur
fieri, n. 9. 1. 2, tit. 18. part. 7. — maledictionis Prin-
cipis adversus contravenientes , quid significet et opere-
tur, dict. n. 9. dict. 1. 2. — ex certa scientia in aliquo
actu posita, qualiter factum prsecessisse demonstret, n.
i. 1. S. tit. 18. part. 3. — íioíi o&síanf¿6us, aliquando
requiritur, et est necessaria, n. 2. 1. 21. tit. 18. part. 3.
— non obstatitibus , an sufficiat in impetratione secundi
privilegü , si de primo non sit facta mentio, n. 3. n. 27.
ibidem. — non obstante , au requiratur , quando Princeps
aliquid jubet contra jus nalurale , n. 1. 1. 32. tit. 18.
part. 3. — non obsfantibus , non sufficit ad revocationem
primi privilegü, sed debct esse specialis, n. 2. 1. 39.
tit. 18. part. 3. — non obstante, est subreptitia, quando
substantia gratiee est subreptitia , dict. n. 2. — non ob-
stante generali f nihil operatur, quando Principi non est
declaratum vitium, neque per illam illud tollitur, n. 2.
dict. 1. 39. ibi.— si ita est,.\. 1. 48. n. 1. tit. 18. part,
3, — cum ómnibus suis juribus in venditione posita,
quid importet, n. 5. 1. §6. ibidem. — in venditione,
scilicet, cuín accessibus ejus , et c«m suis 'pertinentiis ,.
quid importet, dict. n. 5. et S. — ih venditione posita,
scilicet, toties poena solvatur quoties, quid importet, n.
13. 1. 56. tit. 18. part. 3. — scilicet, pmna soluta, vel
non , etc. , an debeat semper poni, ut poena pluries de-
beatur, ibi, n. 14, — per quam quis a solutione pcenae
excusetur , quíe sit, et qualis , n. 3. I. 66. tit. 12. part.
5. -^ apposita in eodem orationis contextu, sive in prin-
cipio , sive in fine , sivc in medio , inest orationi , ac si in
principio poneretur, n. 2. 1. 3. tit. 22. part. 3. — peta
mihijus, et justitiam fieri, quid operetur; et si judex
pronuntiet pro eo, qui justitiam non habet, an sententia
sit contraria libello, n. 1. 1. 16. tit, 22. part. 5. — ap-
pellatione remota, de qua intelligatur, et an tam a diffi-
nitiva, quam ab interloquutoria remota esse videatur,
n. 9. et 10. 1. 13. tit. 25, part.. 1. — appellatione re-
mola, solus Princeps illam poneré potest, alius non,
neque Legatus de latere, et quando sic, n. 11. 1. 13, tit.
25. part. 5. — constituti , si ponatur tam in bonis prae-
sentibus, quam futuris, an si constituens aliquid acqui-
rat in futurum , videatur illius rei acquisita possessio , cui
factum fuit Gonstitutum , et quid si ibi ponatur verbum
precario, y, n. 4. 1. 9. tit. 50. part. 3. — constituti, vel
precaríi , an transeat passivé in hscredes constituenüs i
SEPTEM PARTITARÜM.
55
dicl. n. h dict. I. 9 til. 80 parí. 3. — El quid si constitu-
tum fuit condiüonale, et ante conditionis implementum
constitucns alten vendat, vel tradat, ibid. — Et an si non
lenet principale vilietur constitutum, vel precarium, ibid.
— Clausula conslUuti si inveniaturin factis antiquis, facit
prxsumi illum, qui constitutum fecit, ¡lio témpora pos-
sidere, dict. u. 4 dict. 1. 9 tit. 30 part. 3. — rato imá-
nente pacto, quae sil , et an juramentum habeat vim bujus
clausuloe, n. 3 1. 34 tit. 11 part. 5. — Et quid si isla
clausula ponatur in bis , in quibus non tenetur quis prse-
cisé, sed liberatur praestando interesse, ibidem. — Et an
in ista clausula sit necessarium adjicere, quód non solüm
poena committatur, sed quód etiam exigatur, ut excludalur
inoraB purgatio, ibidem. — Et an ex vigore bujus clausulae
poena saepiús peli possit, ut sit factum pactum, quód poena
toties committatur, etc. ibidem. — Clausula, rato ma-
nente pacto, solum operalur favore observantis pactum,
non vero favore contravenientis , ibidem, — Et an ubi est
feta clausula, etsi poena applicetur alteri, quüm parli,
adhuc pars agat ad suum interesse, ibidem. — Clausula
tine strepitu et figura judicii, qualiler intclligatur, n. 1
1. 32 tit. 1 part. 6. — derogatoria, si sit in primo testa-
mento, an si in generalirevocatione teslamenlorum de ea
mentio facta non sit, an per boc videatur revocatum pri-
mum testamentum, n. 4 I. 3 tit. 7 part. 6. — generalis
quando ad specialia referri possit, dict. n. 4 dict, 1. 3. —
In principio, vel in medio, vel in Cne statuti, vel ¡nstru-
menti posita, an et quando ad omnia referatur, vel non,
n. A 1. 9 til. 7 part. 6. — Et an prohibitio testatoris, ne
leges in suo testamento locum habeant , habeat vim clau-
sulae codicillaris, n. 2 1. S2 tit. 9 part. 6.
Clandestinitas in aliquo actu vitiat aclum, quando
inducit aliquam doli prssumptionem, n. 1 in prooemio
tit. 3 part. 4. — Clandestiné factum aliquando milius
punitur, quám illud quod Ct palam, aliquando vero se-
cüs, n. 3 in prooemio tit. 3 part. 4, et n. 4 ibi. — deliclum
quando dicelur, ibi n. 4- — Clandestinum matrimonium ,
vide in verbo Matkimomüsi- — Clandestinitas non vitiat
matrimonium quantum ad Deum, et si secundo nubat
publicé, et ibi permanebit, et an tune mortaliter peccet,
sive exigat, sive reddat debitum secundo viro, n, 1 1. 2 tit. 3
part. 4. — Et quid si non reddens ponat se ex boc in vitas
periculo, velscandalum orietur, vel peccata moitalia, dict.
n. 1. — Clandestiné an contrahere dicatur ille qui coram
multitudine contraxit matrimonium, omissis tamen ban-
ois, n. 1 1. 3 ibi. — Et si quis in extremis vitoe clandestiné
cum alia conlraxerit, ex qua antea filios susceperat, an
ipsi filii efliciantur legitimi clandeslinitate non obstante,
n. 3 1. 3 tit. 3 part. 4. — Clandestinitas in matrimoniis
6emper praesumitur fieri ad incommodum puellae, n. i
per text. ibi, 1. 5 tit. 3 part. 4. — an subjiciatur pcenis
legalibus, et an lex illas poenas statuere possit, n. 3 1. 5
tit. 3 part. 4. — praecedens in qua filii nati fuerunt, an
impediat filiorum legitimaüonem, si postea matrimonium
publicé á parentibus contrahalur, n. 2 1. 2 tit. 15 part. 4*
Clememia máxime in Principe, quantum sit bona, et
laudabilis, n. 1 et 2 in prooem. tit. 24 part. 3.
Clebicds Verberatur, vel
Parochialis, vel Cura, Verberat.
Confiteri, vel Capitur, vel
Confitetur^ Incarceratur.
Torquetur, Ludcns,vel
Ludere. Incorrigibilis.
Venatores. Bcneficialus.
Concubinarii, vei Excommunicatus.
AduUeri, vel Testis.
Fornicarii. Deposilarius.
Conjugatus. Ha;reticus.
Fidejussor. Teslatur.
Degrada tus, vel Cedit bonis.
Depositus, vel Execulor.
Relapsus. Tutor, vel
Homicida. Curator.
Fur.
Clericcs quilibet debet scire artículos fidei eiplicité,
laici vero implicité, n. 2 1. 1 tit. 3 part 1. — Clerici non
studentes peccant mortaliter, tt quando, n. 2 in dict. 1. 1.
— cujuscumque ordinis publicé poenitere non debent nisi
priús degradentur, n. 4 !• 19 tit. 4 part. í. — invigilare
debent in regione, qua vivunt, super indigentes, ut illis
subveniant, n. fin. 1. 40 tit. 5 part. 1. — Clericus an ma-
gis peccet, quitm laicus in omni genere peccati, n. 5 1. 25
tit. 4 part. 1. — Clerici habitantes in parochiis subjiciun-
tur parocho talis parochiae, n. 5 1. 21 tit. 4 part. 1. —
Clericus an sit nec ne poenitens, an veniat in consideratione,
ratione peccati, vel poenitentiae injungendae, n. 5 1. 25
tit 4 part. 1. — indulgentias concederé non potest, nisi
poenitentiae tempere, n. 1 1. 45 tit. 4 part. 1. — potest ex
causa in una die duas dicere Missas, alias non, n. 1 1. 49
tit. 4 part. 1. — duas Missas dicere non potest, etiam cum
causa quando prima Missa fuit pro defunctis, secüs si de
die, n. 4 I. 50 ibidem. — Missam dicere non potest sine
ministro, et an unus sufflciat, n. fin. in dict. 1, 50. — cele-
brans eo animo, ut Deus aliquem perdat, an conficiat sa-
cramentum, et de ejus poena, n. 2 1. 15 ibi. — potest de
licentia Papae uti armis, n. fin. ad finem , 1. 6 tit. 5 part, 1.
— an esse possit noviter conversus, n. 1 1. 23 tit. 5 part. 1.
— Clerici debent esse hospitatores transeunlium , n. 2
1. 40 tit. 5 part. 1. — quantum possint licité expenderé
de fructibus suorum beneficiorum, in hoc non potest dari
certa doctrina, n. 5 dict. 1. 40. — debent pauperibus ero-
gare quod sibi sufficit, n. 6 dict. 1, 40. — voluptuosé con-
sumentes fructus suorum beneficiorum, an et quando te-
neantur ad restitutionem , et an peccent, n. 6 dict. 1. 40,
et n. 41. 12 tit. 28 part. 3. — ulrum faciant fructus suo-
rum beneficiorum suos, ibidem. — magis tenentur ad
dandam eleemosynam, quám laici, et in quid, n. fin.
1. 40 lit. 5 part. 1. — Clericorum oflicium est subvenire
indigentibus, operasque charitatis exercere, ibidem. —
Clerici thesaurizare non debent, nec ut dent suae ecclesia
post mortem , sed pauperibus daré debent ; qui caeteris
paribus ipsi ecclesiae praeferuntur, ibidem. — Clericus con-
servans superilua, non dicitur propter id esse in peccato
mortali, in medio, n. fin. in medio 1. 40 tit. 5 part. 1. —
Clerici quando possint cognatis suis aliquid daré subve-
niendo eorum necessitati, ibidem. — appellantur etiam ¡i
qui sunt in minoribus ordinibus constituti, n. 6 1, 56 tit. 5
part. 1. — in minoribus ordinibus constituti licité verbe-
rantur etiam pro minoribus criminibus , in maj'oribus vero
non , nisi pro gravioribus , ibidem. — non debent interesse
tauris, n. 2 1. 57 tit. 5 part. 1. — Clericus qui persaltum
fuit ad majores ordines promolus sine assumptione mino-
ruui, an possit Episcopus cum eo dispensare, et quando
non, n. 19 I. 63 til. 5 part. 1. — corpore vitiatus sine
56
INDEX MATERIAUUJí.
Papae dispensatione ordinari non debet, n. 5 1. 64 ibid. —
non debet celebrare in eodem allari, in quo Episcopus eá
die celebravit, propler Episcopi reverentiam, gloss. fin.
I. 66 ibid. — Clericcrum sunt novem ordines, n. 2 in
pioaffl. lit. 6 part. 1. — Clerici praeeminenüoressunt Regi-
bus, n. 2 1. 9 üt. C part. 1. —Símiles, n. 5 1. 21 tit. 4
part. i, et gloss. I. 1 tit. 1 part. 2. — Clericus alienae dioecesis
non debet ordinari sine lilteris sui Episcopi , n. 3 1. 21
íit. 6 part. 1. — suspectus de fuga potest capí & judice
laico, ut eum judici suo praesentet, n. 5 in fin. 1. 23 lit. 6
'part. 1. — licét creditori suo non possit solvere, non tamen
capi debel ad ser viendum ei , ut est de consuetudine in
laicis, dict. n. 6 dict. 1. 23 ibid. — obligatus laico antequam
ordinaretur, ordinandus non est, si in fraudem illud fe-
cerit, ibid. ad fin. — eximit personara quoad omnem ma-
nus injectionem, n. fin. 1. 23 tit. 6 part. 1. — Clerici be-
neficiati tenentur in sua ecclesia Horas canónicas dicere,
et quid si ibi serviantper alium, n. 11. 34 tit. 6 part. 1. —
in minoribus ordinibus constituti , an teneantur recitare
quotidie Horas canónicas, ibid. ad fin. ■ — non recitantes
Horas canónicas, an debeant privari fructibus suorum
beneficiorum, n. 2 1. 34 tit» 6 part. 1. — quales reprse-
sentationes faceré non debeant, et quales possint, n. an-
tepenult, et fin. 1. 34 tit. 6 part. 1. — quas secura babere
debeant mulieres, n. 3 1, 37 tit. 6 part. i. — si suspectas
sccum babeant mulieres, qualiler sit contra eos proceden-
dum, n. 3 1. 38 lit. 6 part. 1. — ad votum continentiae
qui et quales teneantur, et an illud sit introductum ex
constitutione ecclesise, vel ex voto, et an Papa dispense!
cura lalibus qui sunt jam in sacris ordinibus, ut possint
líubere, n. 1 1. 39 lit. 6 part. 1. — quando possint esse
conductores, n. 5 dict. 1. 45 tit. 6 part. 1. — etiam illi quj
sunt in minoribus ordinibus constituti, an possint esse ta-
fcelliones, n. 8 ibidem. — quam negotiationem exercere
non valeant, n. 3 1. 46 lit. 6 part. 1. — quid faceré debeant
ex qua;sitis ex illicita negotiatione, ibidem. — negotiato-
res, si admoniti non desistant h negotiatione, amittunt
privilegium clericale, ibidem in fin. — in causis saecula-
rium se non intromittant, nec judices saeculares esse pos-
sunt, n. 1 1. 48 ibid. — an possint esse judices arbilri, n. 5
dict. 1. 48. — tenentur pacem el concordiam faceré, ibid.
— Clericus potest verberare laicum, si jurisdictionem
temporalem babeat ; et quid si aliqua guita sanguinis exeat
propler talem verberationem , n. 6 ibidem, et n. 6 1. 3
tit. 9 part. 1. — Clerici negolia laicorum tractare non de_
bent, unum tamen negotiuní licil& procurant, n. 7 dict.
1. 48. — non debent privari beneficiis suis propter deli-
cUim, nisi trina citalione praecedente, et quando una
sufficiat pro ómnibus, n. 2 1. 49 ibid. -^mercanliam exer-
centes, si post trinam monitionem non desistant, non
gaudent privilegio clerical!, et solvent gabellas , et de qui-
bus rebus ; et quid si dubiletur, an illas res trahant in mer-
cantiam , n. 3 1. 49 til. 6 part. 1. — Clericus in minoribus
ordinibus constitutus, si portel arma, an eo ipso perdat
privilegium clericale ,. n. 5 dict. 1. 49. — Clerici in mino-
ribus ordinibus constituti amittunt privilegium clericale,
si portent habilum laicaie, n. 5 ibid. — de rebus, quas
vendunt, sine negotiatione vel mercantia, non tenentur
solvere gabellam, n. 1 1. 50 tit. 6 part. 1. — sunt exempti
h. muneribus, tam in rebus proprüs, quám beneficiorum,
i). 3 el 4 I. 51 tit. 6 part. 1. — h quibus exaclionibus no.T
íirtt exempli, et an eo ipso quód Solvere deben! . debeant
compelli per judicem sajcularem, vel ecclesiasticum , ibi-
dem. — exempti sunt ix muneribus personalibus, et ab lilis
qu» imi)onunlur personis pro rebus, n. 4 1. 51 lit. 6 part. 1.
— Clericus tenetur ad onus, quando illa res, qua ad eos
pervenit, illud antea habebat, sive ex prívala, sive ex
publica dispositione, n. 4 ibid. — Clerici non tenentur ad
enera quae de novo imponuntur propter aliquam necessi-
tatem , dict. n. 4. — an possint trahl ad forum soeculare
ratioue tributorum, qua? ex aliqua re persolvunt, ,quia
erat illi rei onus annexum , ibidem post médium. — non
tenentur hospites in domibus suis recipere, et quando sic,
n. fin. dict. 1. 51. — quando pugnare debeant, et quando
teneantur ad murorum defensionem, n. 3 1. 52 tit. 6
part. 1. — eliam pro recuperalione Terrae Sanctae pugnare
non debenl, n. 5 ibidem. — in bello quid faceré debeant,
ibidem. — non possunt pugnare in bello, etiam de licentia
Papae, sine metu irregularitatis, et an Papa hoc faceré
possit, ibidem. — non disponunt de quaesitis intuilu Eccle-
siae, de alus vero sic, n. 1 1. 53 tit. 6 part. 1. — k quibus
solutionibus non eximantur, n. 1 cum alus ibi, 1. 54 lit. 6
part. 1. — an teneantur ad contributiones, quae fiunt in
viis, pontibus, vel aliissimilibus, n. 2 1. 54 tit. 6 part. 1. —
Clericus habens feudum, coram domino feudi debel con-
veniri, eliamsi dominus sit laicus, n. 21. 57 tit. 6 part. 1.
— an in bonis temporalibus subdilus sit Principi saículari,
in cujas regno tenet bona, ibidem. — impediens jurisdi-
ctionem Principi saeculari , íi judice sajculari in bonis lem-
poralibus debet puniri, ibidem. — delinquens, an possit
expelli h Principe de suo territorio, dict. n. 2 in fin. — in
causa reconvenlionis responderé debet coram judice laico,
n. 4 ibidem. — succedens laico, lite contéstala cum laico,
convenir! potest coram judice saeculari, ibidem n. 5, —
non debet íi lestalore gravar!, ut respondat coram judice
laico, ibidem. — conveuitur coram judice laico propter
rem quam vendidit, si emplor dicat non suam, vel simile,
n. fin. 1. 57 lit. 6 part. 1. — Clericorum bona eodem gau-
dent privilegio quo bona ecclesiarum, n. 7 1. 58 tit. 6
part. 1. — Clericus resistens excommunicationi perannum,
traditur judici saeculari, n. 5 1. 59 ibid.-— Clerici majoreni
habent dignitatem , quam Reges, sive Imperatores, n. 1
1. fin. tit. 6 part. 1. — alicujus ecclesiae , an possint se obli-
gare ad observantiam regulae alicujus Religionis, n. 2 in
fin. 1. 9 lit. 7 part. 1, — saeculares an debeant priíis petera
licentiam Episcopi, si velint religionem intrare , et an
Ecclesia eos revocare possit, n. 1 1. 10 lit. 7 part.l. — Cleri-
cus potest ad laxiorem ordinem transiré jn uno casu, n. 3
1. 10 til. 7 parí, 1. — Clerici saeculares non debent cum
monachis commorari, et quando possint, n. 3 1. 21 !bid. —
saeculares non possunt cum monachis vocem habere in ca-
pitulo, nec cura eis eligere Abbatem ; et quid si adsit con-
sueludo, vel illud ! privilegium babeant , vel pactum
ratione fundationis, n. 4 in dict. 1. 21. — Chirurgiam,
ñeque Leges scire debent, et in quibus istud procedat, et
poena locura babeat, n. 2 1. 28 tit. 7 part. 1. — licét Leges
ñeque Chirurgiara discere possint, possunt tamen libros
illarum scienliarum in camera habeie, ibidem. — Clericus
artera prohibitara studers est excommunicalus, et an sla-
tim, an vero post dúos menses, n. fin. dict. 1. 2 8. — votum
religionis contradicente Episcopo emitiere potest , n. 10 in
fin. 1. 3 tit. 8 part. 1. — Et quid in voto ultra marino pío
subsidio Terrae Sanctae, vel si aliter ecclesia damnificalur,
ibidem. — Clerici portantes arma amilíunt privilcgiüía
SEPTEM PARTITARUM.
57
cltiii ale, el eos percuLioules non sunt excommunicati, n. 4
1. 3 lii. 9 püit. 1. — si decedaut lempore interdicli, ubi
debent sepeliii, et quid si ecclesia sit specialiter interdicta,
n. 2 1. 16 tit. 9 part. 1. — tempore interdicti generalis, an
possint in camera cura socio Horas canónicas recitare, n. 6
I. 18 tit. 9 part, 1. — quid faceré debeant, si inlerim quód
dicuut ofBcia divina excommuuicatus intrat ecclesiam ,
nuro. 2 et 3 per text. ibi, in 1. 35 tit. 9 part. 1. — Clericus
qui jara est in canone Missíe, non debet cessare ab oflicio,
etiam si exconimunicatus intret ecclesiam, ibidem in n. 4-
— an possit per vim ejicere hiicura excommunicalum ab
ecclesia, et quando, ibi in n. 6. — Clerici de redditibus
sui beneficii debent subvenire ecclesia? , ne cadat, si fabrica
non suíDciat, n. 3 in princ. 1. 11 tit. 10 part. 1. — Et
quid si redditus non suíDciant illi ad sustentalioneni, si
illud deducetur, ibidem. — Clericus etiam ex commissione
Episcopi ecclesiam non potest consecrare, n. 2 i. 12 lit. 10
part. 1. — si noncustodiat debitorem alicujusconfugientis
ad ecclesiam, cúm possit, an ille teneatur ad inleresse ,
D. 2 1. 2 tit. 11 part. 1. — Clerici, vel religiosi an gau-
deant privilegio , ne extrahantur ab ecclesia ubi confuge-
riint, n. 1 1. 4 tit. 11 part. 1. — nihil percipere possunt pro
sepeliendo mortuo ñeque pío sepultura; servatur tamen
consuetudo, n. 2 1. 1 tit. 13 part. 1. — Et quid in Clericis
extrañéis, qui beneBcium non tenent ibi, ibidem. — Cle-
rici non possunt alienara parochiam ingredi invito rectore
ipsius, n. 2 1. 3. tit. 13 part. 1. — recipientes in ecclesiis
suis ad sepuUuram quera ecclesia non admittit, qua poena
feriantur, n. 6 per text. ibi, 1. 10 tit. 13 part. 1. — sepe-
licndi sunt cura vestibus suis, et quare, n. 2 ]. 13 tit. 13
part. 1. — Clericus dives an debeut pauperi praeferri in
beneficio, n. 9 1. 6 tit. 15 part. 1. — ad quotidie celebran-
dura arctari non debet, n. A 1. G tit. 16 pavt. 1. — scienter
beneficium viventis recipiens, qua poena puniatur, n. 1
I. 13 tit. 16 part. 1. — Clerici si noti non sunt, non debent
alio se transferre sine litteris commendatitiis, seu Episco-
pi, n. 1 1. 15 tit. 16 part. 1. — Clericus licentialus ad
tempus, an eo lapso citari debeat priusquam beneficio
privetur, au vero sine citatlone debeat privar!, ibidem
u. 2 1. 15 ibid. — an teneatur residere, si in contrario adsit
consuetudo, ibidem in n. 6 dict. 1. 16 tit. 16 part. 1. —
a;grotans, an privetur beneficiis, vel ei debeat dari coad-
jutor, n. 1 1. 18 lit. 16 part. 1. — acgrotans quaüler subve-
nialur de fructibus sui beneücü dato sibi coadjutore, ibid.
in n. 3. — ex quibus causis, etiamsinonresideat, pcrcipiet
fructus sui beneficii, n. 4, 7, 8 et 9 1. 4 9 tit. 16 part. 1.
— infirmus an et tune debeat percipere dislributiones
quotidianas, n. 9 dict. 1. 19. — licití; locat operas
suas, et aliquid pro spiritualibus accipit, si non habeat
linde vivat, n. 6 I. 3 tit. 17 part. 1. — simoniacus qua
j>a3na feriatur, n. 1 et 8 per text. ibi, 1. 12 tit. 17 part. 1.
— si extraxerit monacham de monasterio, debet deponi ,
n. 2 1. 6 tit. 18 part. 1. — an solvere teneatur decimas
personales, et quid in prjedialibus, n. 3 I. 2 tit. 20 part. 1.
— decedens sine testamento, ad quera pertineant ejus
bona, n. 2 1. 4 tit. 21 part. 1. — decedens sine bairede,
rec habeat ecclesiam , quis habebit ejus bona , n. 4 ibid. —
quse dicatur acquisivisse intuitu persona;, vel intuitu di-
gnitatis, et an de illis possit testari, n. 2 1. 5 ibidem. —
in vita sua, vel in aigritudine, quam eleeraosynara de rebug
"cclcsia; faceré possit, n. 3 1. 8 lit. 21 part. 1. — aliquid
iiürcnclcns in re ecclesia;, si ille, an ejus lu-cres illud te-
petere possit , n. 6 dict. I. 8. — á Rege, sive á quovis ju-
dice laico, puniri non debet ex nuUa causa , ctiamsi talis
sit Regís Gapellanus, n. 7 i. 3 tit. 9 part. 2. — an veniant
in populi appellatione, n. 1 1. 1 lit. 10 part. 2. — excusari
non debent obtenlu privilegii, ut non leneantur ad con-
tribulionem in hospitio faciendo, quod dicimus venta,
v. n. 5 1. 1 tit. 11 part. 2. — an possint Principen!, sive
judicem síecularem adire pro violentia sibi illata, etunde
hsBC consuetudo habeat locura, n. 4 1. 13 part. 2. — licét
puniri non possint ü Rege in eorura personis, lamen pos-
sunt puniri in lemporali, quod ei subest, dict. n. 4 ad fin.
— Clericus facíus Rex, an perdat Reglara dignitalera, et
Regni administrationem, n. 19 1. 2 tit. 15 part. 2. — aa
succedat in regiio, dict. nsim. 19. — desiuit statira esse
Coraes, vel Iraperator, ibidem. — succedere potest in bo-
nis raajoriae, nisi k primo lestatore fuerit exclusus, et an
testator hoc faceré possit, dict. n. 19. — masculus excludit
foeniinas, si ipsae exclusa; sint propler másenlos, dict.
n. 19 dict. 1. 2 tit. 15 part. 2. — Clerici an prtestenl fideli-
tatis juraraentum Regi suo, remissiué per n. 6 in fin. 1. 5
tit. 15 part. 2. — Clericus si duní celebrat ab aliquo inva-
dalur, justé dimitlit celebralionera, et si illura occiderit,
poterit inconlinenler rediré ad altare, n. 15 1. 3 lit. 16
part. 2. — Clerici ad bellum iré tenentur, ubi imminet
magna necessitas, ita quod sine eis non potest commodé
regnum defendí, n. 10 1. 3 lit. 19 part. 2. — tenentur ad
contributionera contra incursantes, et transeúntes per re-
gnum , illud devastando , n. 1 1. 4 tit. 19 part. 2. — Cle-
ricus qui esl de aliqua arte, seu professione, an possit
coram judíce saículari illius artís conveniri, n. 6 in fin.
1. 1. tit. 4 part. 3. — an possit esse judex arbiter, n. 4
1. 28 tit. 4 part. 3. — an possit esse procurator saltira pro
Rege, et quando etiam in isto casu , n. is 1. 5 tit. 5 part. 3;
— si reddendo testiraonium corara judice laico falsum
dixerit, an ab eo puniri possit, n. 3 1. 42 tit. 16 parL 3,
et ibi n. 6. — potest pro cognato suo ad moriera damnato
appellare, etiam si ipse nolit, n. 1 I. 6 tit. 23 part. 3. —
Clerici si sint dorainí terraruní, an ibi habeant jus pascendi
cura pecoribus suis, et quando, n. 9 1. 9 tit. 28 part. 3. —
possunt alimenta percipere ex redditibus sui beneficii, licét
habeant patrimonium proprium, n. 3 1. 42 tit. 28 part. 3-
— Clericus de altari vivere debet, non vero luxuriare,
n. 4. 1. 12 tit. 28 part. 3. — Clerici habentes victum el
vestitum, contenti esse debent, quas considerari debent
secundüm personarum qualitatera, dict. n. 4 dict. 1. 12.
— Clericus si volupluosé consumpserit fructus sui benefi-
cii, an teneatur ad reslitutíonem , n. 4 1. 12 tit. 28 part. 3,
et n. 6 1. 40 lit. 5. part. 1. — fruclus sui beneficii debet
ad alimenta sua convertere, et quid de residuis, n. 5
dict. 1. 12. — si aedificaverit cum lignis, vel cura pecunia
ecclesia; in proprio solo, an aedíficium sit ecclesiae , n. 1
1. 38 lit. 28 part. 3. — si fecerit expensas in beneficio suo,
an haeres ejus illas repeleré possit, n. 5 in fin. 1. 41 til. 28
part. 3. — si habeat bona comraunia cum laico, etc. re-
missivé per num. 4 !• 18 lit. 31 part. 3. — sive religiosus
etiam exeraptus, si cognito impedimento aliquos conjun-
xerit in matrimonio, quali pcena teneatur, n. 2 et 3 per
text. ibi, 1. /i tit. 3 part. 4« — si renunliaverit suo beneficio
fructibus jam maturis, qualiler fructus illi ad eum perti-
neant, et qualiler dividen lur, etan pro rala leraptiris, n. 3
.26 tit. 11 part. 4- — si secundas nuplias bencdixerít,
'quando possit puniri, et locus sil pceiia;, nu¡n. 1 t! 3 por
58
text. ibí, I. 2 tit. i2 part. 4. — in minoribus consUtulus,
si ex soluta filium babeat, et postea cum ea matrimonium
contrahat, an filius legitimelur, n. 9 in princ. 1. 1 tit. 13
part. 4. — Et quid si Clericus iste sit beneficialus, et an
sibi matrimonium contraherc liceat, ibidem. — Clericus,
sive in sacris, sive in minoribus ordlnibus conslitutus, an
possit in temporalibus ab Imperatore, Rege, vel íi Comité
Palatino legitimari , et quid si ad hoc adversetur consue-
tudo, n. 6 post médium, 1. 4 tit. 15 part. 4- — Clerici
etiam i n minoribus constituli non subjiciuntur jurisdictioni
laicorum, ibidem. — eives regni dicunlur subditi Regis,
et ei tenentur ad fidelitatem , qui licét subdili non dicanlur
ratione jurisdiclionis, dicuntur tamen subditi respecta
domicilii, ibidem. — Clericus bené potesl juvari beneficio
Principis ssecularis, ibidem. — constitutus in ordine sacro
in temporalibus est sub patris potestate, dum tamen ipse
non sit Episcopus, dict. n. 6 in fin. et n. 2 1. 14 tit. 18
part. 4. — Clerici in sacris constituti, si filios habeant,
possunt illos auctoritate Romani Pontificis legítimos face-
re, quod etiam faceré potest Imperator, et Rex noster,
num. 14 1. 4 tit. 15 part. 4. — Clericus an possit filios
adoptare, et an possit filium spurium de rescripto Principis
arrogare, et illum hseredem faceré, num. 2 1. 2 tit. 16
part. 4.— filius h paire vendi non potest, etiam propler ne-
cessitatem famis, n. 2 1. 8 tit. 17 part. 4.— an possit filium
suum spurium alimentare de fructibus sui beneficii , n. 1
1. 2 tit. i 9 part. 4. — si cüm esset in sacris conslitutus, scien-
ter cum aliqua matrimonium contraxerit, licét illud non
facial publica, et in facie ecclesiae, an filii ex illo matrimo-
nio nati sint servi ecclesiae , vel non, n. 2 1. 3 tit. 2 1 part. 4«
— Et an ecclesia perdal istud jus per non usum, n. 1. 1. 2,
et n. 3 1. 3 til, 21 part. 4. — Et an filius Clerici possit malri
Buaí et consanguineis ex parle malris succedere, n. 5 dict.
I, s, _ Clericus si fuerit factus libertus, an ad servilulem
reduci possit, si injuriam sive oíTensam domino fecerit,
num. 61. 9 til. 22 part. 4- — si fuerit factus libertus, an
quomodo voluerit possit testari, nibil patrono suo relin-
quendo, n. 2 1. 10 ibidem. — an sorliatur forum in loco,
in quo beneficium babel, n. 5 1. 2 til. 24 part. 4. — an
possit infeudare res proprias patrimoniales, cüm dignita-
tem Ducis, vel aliam non habeat, num. 1 1. 3 til. 26 part. 4.
— etiam in sacris, an possit de feudo invesliri, et an possit
pugnare ratione feudi, per substitutum acceptabilem do-
mino, ibi n. 5. — Et an Clericus in feudo succedere possit,
n. 12 per text. ibi, 1. 6 til. 26 part. 4. — Clericus si fiat
ille, qui feudum babel, an propter hoc feudum amillal,
vel non, dict. n. 2. — si in majoria succedal, el rem
vendat majoriae, an incidat vendendo in eamdem poenam,
quam incideret alius, n. 1 quKSt. 15 I. 40 til. 26 part. 4.
— si ab aliquo domino feudum habeat, et super illo, vel
illi tangentibus, lis inter ipsum el dominum orla sit, an
tune pares curiae judices esse possinl, n. 3 1. 11 til. 2S
part. 4 poslprincipium. — si á judice soeculari fiat deposi-
tarius, an circa reslilulionem ab ipso corapelli possit et
quaré, n. 3 1. 3 tit. 3 part. 5. —si emat rem ab aliquo,
an ab eo res advocari possit per jus retrahendi pro tanto,
quod compelit consorti ipsius vendenlis, per n. 8 1. 55 tit. 5
part. 5. — an et quando ad pedagia, sive portagia tenea-
lur, n. 3 1. 5 tit. 7 part. 5. — Clerici negolialores quan-
tum pertinel ad eorum negotíalionem , jure laicorum com-
muni uli debent, et an tales sinl puré clerici, et quando
dicatur clericos ncgoliari, dict. n. 3. — Clericus, qui in
INDEX MATERIARUM.
habitu laicali Sncedebat, si ab aliquo injuríetur, qualiter
contra injuriantem agatur, n. 2 et 4 1. 18 tit. 9 part. 7. —
pelipavus potest conveniri sub carmelinguo occasione artis
suae, ibidem. — Et an slelur juramento clerici dicentis,
non portare aliquid causa mercantiae, si aliquid non pro-
betur, ibid. — Clerici, qui ex aliqua causa fruclus suorum
beneficiorum noncollegerunt, an teneantur ad decimam,
quam aüquando Papa imponit, n. 7 1. 22 tit. 8 part. 5. —
Clericus si delinqual in navi, an h magistro navis capi
possit, ut judici suo praesentet, n. 2 in fin. 1. 2 til. 9 part. 5.
— non convenitur, nisi in quantum faceré potest, n. 6 I. i
til. 15 part, 5. — Clerici an compellantur cederé fructibus
suorum beneficiorum, dict. n. 6. — Clericus debitor alif
cujus si fugiat, an per creditorem suum propria ipsius
auctoritate capi possit, n. 1 1. 1 til. 15 part. 5. — licét non
sil in patris ejus potestate , non tamen propter hoc desinit
esse suus haeres patri, n. 2 1. 21 tit. 3 part. 6. — si non
babel consanguíneos, nec beneficium ecclesiasticum, quis
ei succedal, n. 9 1. 6 tit. 13 part. 6.— Et an filius Clerici
palri suo succedal, n. 5 quaest. 3 1. 11 tit. 13 part. 6. —
El an succedal consanguineis ex parle malris, et versa vice
ipsi ei succedant, dict. n. 5 quaest. 4. —Clericus, qui cum
fralribus patri suo succedere vult, ad collationem adducere
non tenelur peculium, quod in clericatu degens acquisie-
rit, n. 1 1. 15 til. 5 part. 6. — frater tenelur sororem suam
dotare, el potest illud faceré de redditibus sui beneficii ^
n. 3 in fin. 1. 18 tit. 16 part. 6. — Clerici sine consensa
Episcopi non poterunt jurisdictionem alterius judiéis pro-
rogare, n. 4 in fin. 1. 15 til. 1 part. 7. — Clericus si sit
filius tempore, quo pater prodilionem commisit, an in in-
famiam incidat, n. 7 1. 2 tit. 2 part. 7. — Et an qui se gerit
pro clerico, cúm ordines non habeat, puniatur paena falsi,
n. 4 i. 2 per lext. ibi, tit. 7 part. 7. — Clericus falsarius,
qualiter puniatur, n. 4 1. 6 tit. 7 part. 7. — stupralor, si
occidatur ab aliquo, qualiter occidens puniatur, num. 1 i*
fin. 1. 3 tit. 8 part. 7- -^ si injurietur, quis actionem inju-
riarara intentare possk contra injuriantem, n. 4 1- 9 lit. 9
part. 7. — qui percipil fruclus sui beneficii, cüm sil pri-
vatus ipso jure, ancommillal furtum, n. 3 in fin. 1. 1 til. 14
part. 7. — si babel leonem vel bestiam ferocem secum, et
illa aliquem occidat, an per hoc ipse sit irregularis, n. 8
1, 23 til. 15 part. 7. — Clerici si habeant pastores, el á
pecoribas suis damnum in agris alienis dalum sil, qualiter
ipsi ad emendara damni teneantur, et quid si pastor fuit,
qui potuil, et non voluit delinere, n. 2 1. 24 tit. 15 parí. 7,
— El an percutiens Clericum incedentem in babilu laicali
sit excommunicalus, n. 1 1. 5 tit. 17 part. 7. — Et an bona
Clericorum ad mandatum Episcopi confiscari possinl, n. 3
I. 5 lit. 31 part. 7. — Clericus confileri non potest sine
superioris Jicentia, n. 1 1. 21 til. 4 parí. 1. — confessionem
detcgere non potest, quod ampliat el limital n. 2 1. 35
tit. 4 part. 1. — tenens notoria et pubücé concubinam , si
celebret est irregularis, et ab eo non licct audire divina
officia, et quando, n. 2 1. 43 tit. 6 part. 1.
Parochialis, vel Cura , etiamsi expressé non fueril sibi
licentia concessa, confileri potest suos parochianos, n. 1
1. 21 tit. 4 part 1. — Clericus parochus confileri non po-
tesl sine superioris licentia, dict. n. 1, — cui commissa est
cura animarum , tacilé videlur sibi concessa licentia con-
filendi, ibidem, — parochianus potest parochianos compel-
lere, ut sibi offeranl, quando alias non potest se sustentare,
n. 1 1. 9 tit. 19 part. 1, — Hoc tamen per se ipsum faceré
SEPTEM PARTITARÜM.
59
non debd , sed per supcriorem, sciHcet, Episcopum,
ibidem. — Clericus parochialis confessionem detegere non
potest, quod ampliat et limitat, n. 2 cum alus ibi, I. 35
tit. 4 part. 1. — parochus potest suiím parochianumcori-
fiteri, n. 5 1. 21 tit. 4 part. 1. — Clerici parochiales recur
rere debeut pro poenilentiis ad Episcopum loci, ibidem.
— Et Clerici non parochiales habitantes in parochiis, sub-
jiciuntur parocho lalis parochiae, dict. n. 5.
Clehiccs torquetur, et an possinttorqueri h laicis, tara
de jure, quíim de consuetudine, n. 10 in fin. 1. 56 tit. 5
part. 1. — Clericus in sacris contilutus torqueri non debet,
et quid si sit infamalus , n. A 1. 2 tit. 30 part. 7, et n. 3
1. 8 ibidera. — Clericus testis si in reddendo testimonio
vacillaverit, qualiter, et quando torqueatur, n. 1 1.8 lit. 30
part. 7, et ibi n. 3
Clericis verberatdk, velverberat, — Clerici regulares
pro quocumque crimine possunt verberan, n. 7 1. 56 tit, 5
part. 1. — pro quibus delictis possint verberari , et quae
delicta dicantur gravia ad hoc, ut talis poena locum La-
beat, ibidem n. 8. — verburari non debent á laicis, etiam
de mandato prselati, n. 9 ibidem. — Clericus potest verbe-
rare laicum, si jurisdictionem temporalem habet, et quid
si aliqua gutta sanguinis exiit propter talem verberatio-
nem, n. 6 1. A8 tit. 6 part. 1.
Clericus CAPiTUR, vel incarceratur pro debito, quod
debet alten Clerico, et quid si illud debeat laico, n. 6 1. 23
lit. 6 part. 1. — suspectus de fuga potest h. judice laico
capi, ut eum judici suo prsesentet, gloss. infin. dict. i. 23.
— licét creditori suo non possit solvere, non lamen capi
debet ad serviendum ei , ut est de consuetudine in laicis,
n. 5 el 6 dict. 1. 23. — capi potest á laico de prselati sui lice»-
tia sine metu excommunicationis, n. 10 1. 56 tit. 5 part. 1.
Clericus ludens, vel ludere non debet, nec iaterim quod
oliqui ludunt ibidem inleresse debet, gloss. 1. 57 lit. 5
part. 1. — Nec debent inleresse tauris , n. 2 ibidem. —
Clericorum pcena si officium ludendi habeant, n. 3 1. 57
tit. 5 part. 1. — El quid si secreté ludant, ibidem, — Cle-
rici an possint ludere ad sebáceos, ibi n. 6. — Clericus lu-
dens fructus sui beneficii, an teneatur ad reslilulionem,
n. A 1. 12 tit. 28 part. 3, et n. 6 1. 40 lit. 5 part. 1.
Clerici venatores, et an, et quando eis licitum sit, n,
40 1. 57 tit. 5 part. 1. — non debent iré ad venandum ,
ñeque propria manu avem, vei bestiam capere, seu venan
debent, n. 2 dict. 1. 57. — venari non debent, et quid de
illis qui sunt in minoríbus ordinibus constiluti , n. 1 1. 47
tit. 6 part. 1.
Clebici concobinarii, adulteri, fomicarii. — adulte-
rantes, cum eis iK)tesl Episcopus dispensare, ut in susceplis
ordinibus pennaneant, n. 10 J. 63 tit. 5 part, 1. — concu-
binarii puniuntur judiéis arbitrio, n. 3 in medio, 1. 38
tiU 6 part. 1. — Lodie non deponiintur propter simplicem
fornicationem, ibidem posl médium. — Clericus qui non
est notorié fornicator, non debet privan beneficiis, nisi
trina monitione praemissa, dict. n. 3 dicL 1. 38. — Et quid
hodiecaulum sit contra has mulieres cum clericis habiton-
tes, ibi in fin. — El an Clerici ad votum conlinentiae le-
neantur, et quid in hoc, n. 1 1. 39 lit. 6 part. 1. — Cle-
rici adulterantes qualiter .sint casligandi, n. fin 1. 42 tit. 6
part.l. — Clericus nullam concuhinam habere potest eliam
de jure civili, et quid in minoribus ordinibus constituto,
n. 1 1. 2 tit. 14 part 4, el n. fin. 1. 42 tiL 6 part 1. —
qualiter , et ex quibus dicatur notorias fomicalor, n, 2
I. 43 ibidem. — tenens notorié et publicé concubinaro, si
celebret, est irregularis, el ab eo non licet audire divina
oflicia , sive monitus sit, sive non , n. 2 I. 43 lit 6 part 1.
— Et an clericus dicatur incorrigibiiis ex iteratione delii
cti, n. 5 1. 61 tit. 6 partí.
Clekicus conjugatus, vel matrimonium contrahens, si
sil in sacris, an debeat per sententiam beneficiis privar!,
an vero sit ipso jure privatus, n. 2 1. 41 tit 6 part. 1. —
Et an filii exinde nati sint servi ecclesiee, n. 1 cum sequen-
tibus, 1. 3 lit. 21 part. 4. — Clerici in minoribus ordini-
bus constiluti, si ducant uxorés, an amillant prívilegium
clericalo, nisi in duobus casibus, de quibus, n. fio. 1. 49
tit 6 part 1.
Clericus fidejüssob existens pro aliquo coram judice
saeculari, an possit per eum compelli ad satisfaciendum ,
n. 2 1. 45 lit 6 part 1. — non est idoneus fidejussor de
judicio sisti coram judice saeculari, ibidem in fin. — fide-
jubere non tenetur, si lamen fidejusserit,tunc illumobli-
gat fidejussio, et solvere debet, n. 3et 4 1. 2 Ik. 12 part 5,
Clericus degradatus vel depositus, — degradatus sla-
tim fit de foro laical!, n. 3 1. GO tit. G part 1. — ex quibus
causis degradelur, ibidem. — qui ob aliquod crimen de-
ponitur non eflicitur propter hoc de foro laical!, ibidem. —
offendens suum Episcopum non debet tradi curiae sjeculari,
n. 6 1. 60 lit. 6 part. 1. — degradatus non debet tradi curie
saeculari , nisi praecedente incorrigibilitale, n. 7 ibidem.
Clekicus relapsus sine aliqua audienlia est tradendus
curiae saeculari , n. 8 1. 60 tit 6 part 1. — fur an deponi
debeat, n. 2 1. 61 tit. 6 part 1, — propter homicidium
qualificalum potest degradar! , et curiae saeculari tradi, n. 3
dict 1. 61 ibidem. — occidens patrem, vel matrera debet
deponi , et curiae saeculari tradi , ibi in n. 3. — Et an ex
iteratione delicli Clericus venial deponendus, n. 5 1. 61
lit. 6 part 1. — Clericus si exU-axerit monacham de mo-
nasterio debet deponi, num. 2 1. 6 tit 18 part 1. — si
sit haereticus, et non poenileal, debet degradar!, et curiae
saeculari tradi, n. 4 cum sequent 1. 2 til. 26 part. 7.
Clericus fur an deponi debeat n. 2 1. 61 tit 6 part. 1.
— percipiens fructus su! beneficii cüm sit privatus ipso
jure, an committat furtum, n. 3 1. 1 tit. 14 part 7.
Clericds homicida. — occidens patrem vel matrem ,
debet deponi, et curiae saeculari tradi, n. 31. 61 lit 6 part. 1.
— propter homicidium qualificalum debet degradar!, et
curiae saeculari tradi, dict. n. 3 ibi.
Clérigos incorrigibilis, an dicatur ex iteratione de-
licti, n. 5 1. 51 lit. 6 part. 1.
Cler;cus beneficiatüs vovere non potesl longam pere-
grinationem sine licentia Episcopi, el quid de alio voto
per quod ecclesiae damnum paralur, n. 10 in fin. I. 3
tit 8 part 1. — an possit se absentare ab ecclcsia sine
licentia praelat!, máxima urgente necessitate, n. 1. 1. 16
tit. 16 part i. — El quid si adsil consuetudo quod possit
se absentare sine licentia praelat!, an talis consuetudo va-
leat, dict n. 1 dict 1. 16. — Clericus beneficiatüs, si li-
cenliatus sit ad lempus, an eo elapso citar! debeat prius-
quam beneficio privetur, n. 2 1. 16 lit 16 part. 1. — an
teneatur residere, si in contrarium adsil consuetudo, n. 6
1. 16. — si aegrolaverit, an privetur beneficiis, vele! debeat
dari coadjutor n. 1 1. 18 lit 16 part 1. — Et si aegrolave-
rit qualiter Tune etiam dalo coadjulore sibi subveniatur,
ibid. n. 3. — Clericus ex quibus causis etiam si non resi-
deat, possit fructus beneficii sui percipere, n. 4, 7, 8, et
eo INDEX MATERIARUM
1. 9 1. 19 tit. 16 parí. 1 — beneficialus si voluptuosf; con-
sumpserit fruclus sui beneiicii, an teneatur ad lestitulio-
nera, n. 4 1. 12 tit. 28 part. 3 et n. 6 1. 40 tit. 5 part, d.
— friictus sui beneficii debet in alimenta sua con verteré,
et quid de residuis, n^ 5 dict. 1. 12 tit. 28 part. 3 — qui
ex aliqua causa fructus suorum beueficiorum non collegit,
an teneatur ad decimam , quam aliquando Papa impouil,
n. 7 1. 22 tit. 8 part. 5. — an compellatur ex aliqua causa
cederé fructibus suorum beneficiorum, n. 6 1. 1 tit. 15
part 5. — qui percipit fructus beneOcü cúm sit privalus
ipso jure, an committat furtum, n. 3 1. 1 tit. 14 part. 7,
de hoc vide in yerbo Clerici in genere.
Clericüs testis, si reddendo testimonium coram judice
laico falsum dixerit, an ab eo debeat puniri, n. 3 et 6 1. 42
tit. 16 part. 3. — suspectus qui in reddendo testimonio
vaciliat, an possit ab Episcopo suo puniri, n. 4 1. 42 tit.
16 part. 3. — testis , si in reddendo testimonio vacillave-
rit, qualiter, etquando torqueatur, n. 1 1. 8 tit. 30 part. 7,
et ibi n. 3. •
Clericüs DEPOsiTAHius, si á judice saeculari ad recipien-
dum depositum constituatur, an circa restitutionem depo-
siti compelli possit, et per quera , n. 3 1. 3 tit. 3 part. 5.
Clericüs cedens bonis, si postea emit breviarium, an
ab eo auferri possit, n. 4 !• '^ tit. 15 part. 5. — an com-
pellatur cederé bonis, n. 6 1. 1 tit. 15 part. 5. — Clerici
an compellantur cederé fructibus suorum beneficiorum,
dict. n. 6.
Clérigos h^ereticus, ejus bona habebit ecclesia, et in-
Ira quantum tempus illa pelere teneatur, n. 9 1. 6 tit. 7
part. 6, per illum text. — si non poeniteat, debet degra-
dari, et curiae saeculari tradi, n. 4 cum alus ibi, 1. 2 tit. 26
parí, 6.
r.LEKicus TESTATUR, ct SÍ Clcricus habst licentiam tes-
tandi íí Papa, debisquae habuit ex titulis suorum benefi-
ciorum, ad quem tune impensa funeris spectent, n. 4>
(juaest. 31. 2 tit. 11 part. 7. — Et si Clericüs non tesletur,
si decedat siue liserede, ñeque habeat ecclesiam, quis iia-
bebitejus bona, n. 4 1. 4 tit. 21 part. 1.
Clericüs EXECUTOR testamenti, an possit bona sua dislri-
buere inter suos consanguíneos pauperes, n. 2 1. 3 tit.
10 part. 6.
Clericiís tutor, velcdrator, etan laicus possit esse tu-
tor clerici, veí é contra, u. 1 1. 1 tit. 16 part. 6. — Clerici
i II minoribus ordiuibus constituti, an inviti compellantur
curam suscipere, et an alii in sacris constituti curatores
esse possint, n. 2, 3 et 4 1. 14 lit. 16 part. 6. — Et únta-
les possint esse tutores testamenlarii, vel dalivi, ibidem in
dict. n. 4 per text. ibidem. — Clerici in sacris constituti,
si sint legitimi, volentes bené admiltuntur, non tamen in-
viti compelluntur, dicl. n. 4 dict. 1. 41.
Clericüs excommcmcatüs etiam minori excommunica-
lione Horas dicere non debet cum alus, n. 3 per text. ibi,
1. 5 tit. 9 part. 1. — pro eo tempore fructus beneficii sui
non percipit, et quando sic, et qualiter, n. 7 1. 31 lit. 9
part. 1. — Horas dicere debet ipse solus sine socio, et per
modum oratiouis, n. 2 in fin. 1. 35 ibidem. — minori ex-
communicatione, an possit Missam audire, et Horas cum
sociis cantare, n. 2 1. 36 tit. 9 part. 3.
CoACTio, de hoc vide in verbo Vis, et an coactio super-
veniens annullet actum ipso jure, n. 4 1. 27 tit. 1 part.
6. — qualis, et per quem fieri debet baeredi grávalo res-
tiluere per fideicomraissum, et an bodie isla coactio sit
necessaria, n. 12 1. 14 tit. 5 part. 6. — Si fuit á principio,
an postea sequi possit valida consuetudo , n. fin. I. 1 tit.
2 part. 1. — Coactus si ordinetur, an recipiat characle-
rem, n. 2 1. 32 tit. 6 part. 1. — Coactio absoluta impe-
dil, ne carácter imprimatur, n. fin. dict. 1. 32. — Coactus
si sil teslator per aliquem, ut illum insliluat haeredem,
an inslilulio sit ipso jure nulla, vel an valeat, et haere-
dilas applicetur fisco, n. 4 1. 27 lit. 1 parí. 6. — Coacta
voluntas, voluntas est regulariter et quando, et quid ir
teste coacto, n. 4 1. 27 tit. 1 part. 6.
Coadjutores quando debeantdari in ofliciis, n. 1 1. 1 ,
tit. 16 part. 1. — Coadjutor debet dari Episcopo leproso;,
n. 1 supra dict. quidquid ibi dicat lex illa regni.
CoHABiTATio minoris contrahentis sponsalia de prae-
senli, sed juris interpretatione de' futuro, an illa faciant
transiré in matrimonium de praisenti, n. 9 1. 3 tit. 1 part. 4.
— triennalis conjugum facit praesumi maleficium esse
perpetuum, si carnaliter non commisceaiitur, n. 7 1. 5
tit. 8 part. 4. — longa inter aliquos, an faciat praesumi
matrimonium inter eos fuisse, n. 8 per text. ibi, i. 2 til. 14
part. 4. — simultanea, an sit necessaria, ut concubinalus
teneat de jure civil!, n. 15 1. 2 tit. 14 part. 4. — an requi-
ratur cum concubina ad hoc, ut filii per coiitractum ma-
trimonium cum ea legitiraentur, ibi, et n. 8 1. 1 tit. 14
part. 4, et n. 1 1. 1 tit. 15 part. 4. — alicujus facta in
aliquo loco per decennium , an faciat illuis naturalem et
oriundum ex illo loco , ita quód beneficia et alias dignita-
tes tanquam loci naturalis habere possit, n. 14 1. 2 lit, 24
part. 4«
Codicillus, et qualiter codicillus debeat fieri , et an lu-
tor testamento datus possit tolli in codicillo, n. i et 2
1. 104 tit. 18 part. 3. — Et quot testes debeant ibidem in-
tervenire, ibi n. 3. — Et in codicillis ñeque dari , ñeque
adimi potest haereditas, n. 1 1. 2 tit. 7 part. 6. — Et quid
si facta exhseredatione in codicillis, codicilli testamento
coufirmentur, an datio, vel ademptio teneat, ibidem. —
Codicillus fieri potest ab eo qui testamentum faceré potest,
et an prohibitus teslari prohibeatur codicillare, n. 2 I. 1
tit. 12 part. 6. — Et an testes in codicillis debeant esse ro-
gati, n. 5 1. 1 per text. ibi , tit. 12 part. 6. — Et an in
codicillis haeres inslitui possit, et quid si instituatur, an
inslilutio teneat slalira de jure regni, n, 1 1. 2 tit. 12
part. 6. — Et quid si lestator suum testamentum codicil-
lum nominavit , an per hoc desinat esse testamentum, n. 1 (
dict, 1. 2 til. 12 part. 6. — Codicillus in quo differat h
testamento, et an qui decedit cum codicillis, videalur de-
cedere testatus, n. 2 dict. 1. 2, — dicitur testado mentís,
et an testamentum comprehendat codicillum , dict. n. 1.
— Et an si codicillus fiat in scriptis, requiratur quód tes-
tes ibidem se sübscribant, et quód signetur, et quid si co-
dicillus nuncupativé fiat, et quid hodie de jure régni
n. 2 1, 3 tit. 12 part. 6. — Codicillus an rumpatur nalivi-
tate posthumi , in n. 4 dicl. 1. 3 ibi per illum text, — Co-
dicilli an pendeant á testamento, ila quód eo rupto, rum-
patur eliam codicillus, ibidem. — Elan in codicillis tuto-
res dari possint, n. 1 1. 2 tit. 16 part. 6.
Cogeré an possit Papa, seu alius aliquem ad accipien-
dum episcopatum, seu dignitatem. n. fin. 1. 31 tit. 6
part. 1. — Et an possit quis cogi venderé res suas pretio
mínüs justo, n. 1 I. 27 tit. 8 part. 5,
CüGiTATio unde dicatur, et qua3 sint quae cogitalionem
fdciunl, oer n. 1 1. 6 tit. 23 part. 2. — Et cogitationis
SEPTEM PARTiTAl\UM-
61
poenam nenio meretur, et quando sic , per gloss. 1. 2 per
text. ibi, lit. 31 part. 7.
CoGNATiospirilualis an contrabatur cum infideli aliquem
tenente in Baplismo, n. 61. 6 lit. ¿ipart. 1. — spirilualis
quid sil, el an conirahatur per procuialorem el ciii poliús
quis subvenire lenealur, scilicet, patri spiriluali, vel car-
nal!, n. 1 in procEm. til. 7 part. l\. — spirilualis, an
contrahalur ad temporalia judicia, ibidem. — spirilualis
utrum inler Judaeos contrahalur, vel inter tbristianum tt
judxum, ibidem. — Et an inter christianum, el patrem
haerelicum, si christianus filium talis haeretici de sacro
' fonle levaverit, dicl. n. 1 in prooem. tit. 7 part. Z|. — Co_
gnalio spirilualis an extendalur ad uxores cotnparenluní,
et quando, et an ad concubinas, ibi n. 6 et 7. — nulla
est inter filium spiritualem, et filiam carnalem uxoris
illius qui aliquem de sacro fonte levavit ab alio viro sus-
ceptam, ibi n. 8. — spirilualis non se exlendit ad uxorena
illius qui matrimonio diirjnte filium adullerinum habuit,
si aliquis illum de sacro fonte levavit, n. 1 1. 4 ibidem-
— legalis an oriatur si quis fuerit arrogalus coram vicinis
forma legis non sérvala, n. 6 I. 7 lit. 7 part. 4. — legalis
nulla contrahilur inter ado¡)tantem, et patrem, vel matrem
adoplali, quia nullo jure cavetur, n. 7 1.7 lit. 7 part, 4«
CoGNATUS qualiter, et quando succedat cognato dece-
denti sine testamento, n. 6 1. 6 per texl. ibid, lit. 13 part.
6. — Cognatis est polius subreniendum, quám extrañéis,
n. fin. posl med. 1. 40 lit. 5 part. 1. — Cognati veniunt
generis appellalione, el de consueludine Hispaniae omnes
ex utroque párente vocantur consanguinei, n. 181. 2 tit.
15 part. 2. — con excludualur propter crimen baratariae
ascendenlis sui, id est, si per nummos malé sententiave-
rit, n. 7 1. 25 til. 22 part. 3. — usque ad quem gradum
admiltanlur ad defensionem cognati sine mandato, n. 3
i. 10 lit. 5 part 3. — Cognatus eliamsi sil clericus adrait-
titur ad appellandum, etsi cognatus ad mortem damnatus
non consenliat, n, 1, 4 et 5 1. 6 tit. 23 part. 3. — Cognati
an dicantur degenere, n. 18 1. 2 tit. 15 part. 2. — Co-
gnatus an appellet pro cognato condemnato ad mortem in
ejus contumacia, ibidem n. 2. — -Cognati an admiltanlur
ad appellandum procognalodamnaloadabscisionemmem-
bri, vel ad mortem civilem, n. 3 1. 6 lit. 23 part. 3. —
Cognatis si facía sil injuria, loti cognationi facía esse vide-
lur, n. 6 1. 6 lit. 23 part. 3. — Cognati an debeant citari
antequam fiiius naturalis per Principem legilimelur , n. 9
I. 4 lit. 15 part. 4.
CoGNiTio alicui delégala, quando in ejus successorem
• transeut, vide plura per n. 8 1. 47 lit. {18 part. 3. — an
vidcatur mándala, si execulio fuii alicui delégala, etquan.
do, II. I i. 48 tit. 18 part. 3. — causae delegato comraissa,
an el tune in tali causa pronuntiare possit, n. 2 dicl. 1. 48.
— quando non videatur data executori ad aliquid facien-
dum dato, n. 2 1. 52 lit. 18 part. 3.— causarum matrimo-
nialium perlinet ad dignitalem episcopalera , n. 2 per lext.
íbid, 1. 7 tit. 10 part. 4. — El quaj debeant ¡nlervenire in
cognilione causae judiéis, quando res miiioris distrahi de-
bent, n. 6 1. 4 lit. 5 part. 5. — Cogniíio praecedere debet
sallim in summaria, ut quis capi possit, et an liic reusci-
tari debeat, n. 1 1. 1 lit. 26 part. 7.
CoGNiTL's dicilur quis, quando cognoscitur nomine, et
patria, n. 4 1. 2 tit. 18 part. 2.
CoHvERES, si uiius velil parietem fnnrre qua; dividat par-
i-s ¡;)sorum : el úlius noluerit, an ad hoc possit compelí? ;
n. 21. 25 lit. 32 part. 3. — incapacis, au excludat substi-
tulum illi h léslatore datum, el quando cohaeredes admil-
tanlur, n. 5 1. 22 til. 3 part. 6. — an possit acceptare hx-
reditatem pro parte, vel in lolum , quando ejus cohoeres
partem suaní repudiaveril, et quid si ambo repudiaverunt
an tune possit primus repudians adire totam haereditatem ,
n. 7, 8 et 9 1. 18 per lext. ibid, lit. 6 parí. 6. — Et quid si
ipse cohseres qui priüs adivit, eral subslilutus cohaeredi re-
pudianti an tune necessarió partem repudiali acceptare
debeat, n.lO ibidem. — Et quid siessent credilores, vel le-
gatarii, k quibus cohaeres vexari possit, ibid n. 11. — Et
quid si ü coha;rede factum sil invenlarium, an tune libe-
retur, si noluerit acceptare partem sui cohaeredis, dict.
n. 11. — Coha;rcssi noluerit partem sui cohaeredis repu-
diatam acceptare, suam dimitiere tenebitur, et quando,
ibidem in n. 12.
CoiTusesl dejare naturali, et est ómnibus perniissus,
licM ex posl fació sil distinctus, nam alicui licili, alicui
vero illiciti reputantur, n. 2 post princ. 1. 2 tit. 1 part. 1,
— Coili frequentia augel carnis concupiscenliam, n. 1 1. 1
tit. 7 part. 1. — Coitus conjugali an poUuat ecclesiam,
ita quód debeat iterüm reconciliari, n. 2 1. 20 lit. 10 part.
1. — quae mala damnaque secum afferat, n. 2 1. 3 til. 5
part. 2. — cum ancilüs Reginae, vel cum alus mulieribus
suas domús, n 1 1. 4 tit. 14 part. 2 , et gloss. 1. 3 ibidem.
— fornicarius inducit affinitatem, n. 4 !• 13 tit. 2 part. 4, ■
per illum text., et n. 7 1. 1 tit. 7 part. 4. — fornicarius ,í
an causet spiritualem cognalionem transiré ad sic cogni-
tam per aliquem compatrtni , n. 7 1. 1 tit. 7 part. 4. — si
potuit esse uxoris, filii ex illo nati secuto postea matrimo-
nio legitimi efficiunlur , aliter vero non, n. 9 in priuc. 1.
1 tit. 13 part. 4. — cum aliena serva est punibilis, cum
propria vero non, n. 5 1. 1 tit. 14 part. 4. — uxoraü cum
ancilla sua, an sil punibilis , ibidem in dict. n. 5. — - an
praesumatur uxoris, eó quód quis cum aliqua din cohalM-
lavit, nec illam publicé in concubinam recepit , n. 8 per
text. ibid, 1. 2 tit. l4 part. 4. — in publica concubina cle-
rici est punibilis jure Ordinamentorum , et an in secreta ,
n. 5 1. 3 tit. 21 part. 4» — damnalus qualisdicatur, el an
ex eo nati succedant "malribus, n. 5 1. 11 per texl. ibid,
tiU 13 part. 6. — nefarius , et adulterinus quis dicalur,
et qualiter puniatur, n. 2 1. 3 lit. 18 part. 7. — non ac-
cusabilis, ñeque punibilis, quis dicalur, n. 6 1. 2 tit. 19
part. 7. — foeminffi cum foamina, an sil lege divina prohi-
bitus, vel humana , et qualiter puniatur, n. 1 in proceniio
tit. 21 part. 7.
CoLLATERALES , an et quando in feudis collaleralium
succedere possint, n. 2 per text. ibi, 1. 7 tit. 26 parí. 4«
CoLLATiONES beneficiorum clandestinae valent, si reci-
pientes sint capaces, n. 2 1. 7 lit. 16 part. 1. — bencficio-
rum, si spectent ad solum Episcopum an tune possit Capi-
tulum sede vacante recipere resignationem beneficiorum,
ex causa permutationis, n. 6 1. 2 tit. 6 part. 5. — Et quid
in vicario Episcopi, vide ibidem. — Collatio bonorum,
quae fieri debet perfratres, vel alios, vide in verbo, Di-
v.'sio. — Dolis qualiter fiat cum fra tribus , et quando,
vide n. 6 1. 3 lit. 15 parí. 6. — El an in collatione vciiiait
ea, quíe ad filium jure primogenituras pertinent, dict. n.6
ad fin. quoesl. 6. — Collatio non habet locum, quando pa-
ler illam prohibuit, et qu: ndo elinm tune sic, n. 7 tíic!.
1. 3 lit. 15 parí. 6 per texl. ibidenu — inler quos lacuní
habeat, n. 8 dict. I, 3 per illum texl. ibiJein. — an habeat
INDEX MATERIARÜM.
62
locum in donalione simplici per patrem filio facta, n. 1, 2
el 3 1. 4 per illum text. — Et quid in donatione inter vi-
vos, an imputelur iii legilima filii, si non exprimatur , n.
3 dict. I. 4. — Et quaudo frater non teneatur ad collalio-
nem cum fratribus , et in quibus bonis , gloss. 1. 5 per
text. ibi, tit. 15 part. 6. — Etin hac materia collationum
subíala est differentia inter suos et emancipatos, n. U dict.
1. 5 per illum text. ibidem. — Et quid de libris h patre fi-
lio datis ad discendum , an cum fratribus communicare
teneatur, et quando, n. 5 dict. I. 5 per illum lext. ibidem.
— Et quid de expensis k patre factis cum filio in sludiis ,
anipsas computare teneatur in sua legilima, n. 6 ibid. per
illum lext. — Et quid si sibi datum ad studium, vel ad
libros emendos mali^ consurapsit, an ad collationem ad-
ducere teneatur, dict. n. 6 in fin. — Et an filius teneatur
adducere ad collationem dotem sive donationem propler
nuplius sibi datam, gloss. 1. 6 ibid. vide infrain verbo,
GOLLATOR.
CoLLATon beneficii, si in alium ut commissarium jus
suum trauslulit, et potestatem conferendi, an possit ipse
collator recipere ab eo , n. 5 1. 7 tit. 15 parí. 1. — absenli,
dali nulla persona mediante , vel sic, an poenilere possil,
et quando, n. 3 1. 7 tit. 16 part. 1. — Collatio beneficio-
rum ad quem devolvatur, Episcopo negligente , n. 1 1. 9
tit. 16 part. 1. — Et an superior, cui datur electio, de-
beat eligere secundüm illas qualitates , secundüm quas
primi electores debeant providere , ibidem . — Et quid si
sine consensu collatoris beneficiorum, beneficia permu-
tentur , an permulatio teneat, n. 8 1. 2 tit. 6 part. 5.
CoLLECT* qualiler sint laxandae , et exequendze secun-
düm hominum facúltales, n. 8 1. 20 tit. 32 part. 3. — Et
an possit colleclare ille, qui renuntiat usuiaquse fontis, in
ipsius reparationem , dicj. n. 8 ad med. — Coilectae ái do-
minis imponi nonpossunt, quia istud est regale, solique
Principi permissum, n. 2 1. 6 tit. 25 part. 4. — Collecta
non potest imponi ab illo, cui castrum cum mero et mixto
imperio concessum fuit in regimine , et proteclione , ibi-
dem. — non imponitur vassallis Baronum per Rcgrm in
eodem casu, quando ipsi dominis suis subveniunt, ibidem.
— quae subditis de novo imponitpr, poliüs creditur ipsos
iilam extimore praestare, quám ex debito, el an in istorum
onerum dominorum impositione domini juvenlur consue-
tudine, et quando , n. 2 1. 6 tit. 25 part. Ix. — Et quando
in ista collecta illis juvet immemorialis prsescriptio, et con-
suetudo longa, et qualis isla essedebeat, et quid si cum
tali praescriptione adsit mala fides, et an talis consuetudo
immemorialis habeat vim tituli, et de bac pra?scripiione
immemoriali , vide alia plura per n. 2 I. 6 til. 25 parí. 4.
— Collecta si imponatur ob resarcicndum damnum alicu-
jus, tune ille, qui sustinuit damnum, lenetur conlribuere
pro parte sua, n. 5 1. 3 tit. 9 part. 5. — si subditis íi Rege
sit de novo imposila, ulrum ex hoc inducalur obligalio
naturalis, n. 4 1- 5 tit. 12 part. 5. — Colleclare an possit ille,
qui renuntiat usui fontis , vel altcrius rei communis, n. 8
1. 20 tit. 32 part. 3.
CoLLECTOR frucluum rerum ecclesiasticarum, quando
ex aliqua causa vel propter quid de novo fit de Papa; vo-
lúntate, quis nominaverit, an solus Episcopus, an vero
ipses imul cum Capitulo, n. 1 in fin. 1. 61 tit. 5 part. 1.
CoLLEGiA, an et qualia statuta faceré possini, n. fin. 1.
12 tit. 1 part. 1. — Et an valeat statulum Coilegii jubens,
auód ibi homines rixosi et turbulenli non admiltanlur, n.
2 1. 14 tit. 10 part. 5. — Collcgium an admitlaturj si bo-
nis cederé velil, n. 1 1. 1 tit. 15 parí. 5. El an omnia coh
legia sint regulariler repróbala de jurecommuni, el qualia
non, n. 9 1. 4 tit. 3 part. 9. — CoUegia fieri non possunl
Principe inconsulto, ibidem n. 10 per illum text. — Col-
legium si ab aliquo haeres instituatur, an per se haeredita-
tem adire possit sine constitulione syndici , n. 8 1, 15 lit.
6 part. 6. — CoUegia , an et quando gaudeant beneOcio
restitulionis in inlcgrum, n. 1 1. 10 lii. 19 part. 6.
CoLERE fuudum vcndilum alicui, an et quando tenea-
tur venditor ante ipsius Iraditionem , n. 1 I. 2a lit. 5
part. 5.
CoLONüs an ejici possil ante íempus ab eniptofe reí sjb!
locatae, et quando, n. 3 1. 73 !it. jS pail. 3. — ' sccundüa
debet staie priori, quia polior e-t prioris condilio, n. 3 i.
75 lit. 18 parí. 3. — partiaiius, an deLeal babere nicdie-
tatem arborum, quaa sunl in fundo, et an debeal poncfc
semen de semine suo, si hoc non dicatur in inslfuuienio,
n. 1 et 2 1. 79 tit. 18 part. 3. — an teneatur propriis
expensis atierre parlcm frucluum in doitium domini ,
ibidem in n. 3. — socius dicitiir, dict. n. 3. — siniplex,
an teneatur portare frumentum suis expensis ad do^
mum domini , si nihil factura fuit , et quando , dict*
n. 3 dict. 1. 79 tit. 8 part. 3. — Coloni perpetuo ad-
stricli culturse, non poseunt inde recedere, n. 4 !• 89 tit.
18 part. 3. — Et an causa intervenire debeat, quando
quis se fácil colon um, seu hominem allerius, ibidem in n.
5. — Colonus scriptus, si quis eílici velil, ibidem duaj
scripturae intervenire debent, etquare, n. 6 1. 89 ibidem-
— perpetuus, an prsesumatur ex diulina prseslatione pen-
sionis, n. 3 in fin. 1. 22 til. 29 part. 3. — si proditorié,
vel alias exiverit á pensione, an dominus propter hoc illam
amittal, n. 1 et n. 3 I. 3 tit. 30 part. 3. — si respondeal
alus de fructibus, an per hoc privaretur dominus posses-
sione, et quando, dict. n. 1. — Et an idem sil dicendum
in rebus mobilibus, ibi n. 2. — Et an dominus possit tune
propria auctoritale recuperare possessionem naturalem, si
suspicetur se posse repeti, ibi n. 3 el 4- — Et quid si colo-
nus vi dejiciatur, an perdalur tune civiüs el naturalis pos-
sessio, et quid si dominus dejiciatur, ibi n. 6. — Colonus si
domino mercedem debeat, ipse dominus polerit fruclus
eliam sécalos ibi existentes retiñere, n. 4 in medio, 1. 9
tit. 2 part. 5. — an possil retiñere rem propter expensas
in re facía?, dict. n. 4 posl médium, dict. 1. 9 tit. 2 parí. 5.
— potiíis tenelur fruclus venderé ipsi domino, quám alii
extrañen, n. 1 1. 55 tit. 5 part. 5. — si pensioncm non solvil,
an durante locatione á domino cxpelli possit, n. 1 1. 5 lit.
8 part. 5. — Et quam pensionen) tune domino solvere te-
neatur, ibidem in n. 5. — Colonus, et an et quando ante
tempus, et ü domino ex justa causa expelli possit, et an
tune illud faceré possit propria auctoritale, n. 1 cum allis
ibi, n. 6 ibidem. — an íi domino expelli possit cum jusla
causa, quando dominus juravit non expeliere, dict. n. 1 in
fin, — an á domino expelli possit, quando inter eos con-
venil, ul durante lempore conditionis non possit illum ex-
peliere, si dominus indigeal, ibi n. 2. an el quando
non possit expelli h donatario, ibidem in n. 4. — si expel-
latur k domino ex aliqua causa , an dominus teneatur sibi
faceré aliquam remissionem mcrcedis, et quando, n. 7
dict. I. 6 tit. 8 part. 5. — an expelli possit h successore sin-
gulari in illa re, n. 1 1. 19 lit. 8 part. 5. — an teneatur
starc locationi cum singulari possessore , si ille illum ex-
SEPTEM PARTITAnUM.
03
pellere noluerit, n. 2 dict, 1. 1&, — si ex causa ante fini-
lum lempus h re conduela expellatur, dominus lenetur ad
inleresse deficienlis lemporis, ibid. n. l\. — fisci, an anle
tempus possit h re conducta expelli , n. 5 in princ. dict. 1.
19 lit. 8 part. 5. — Et an idem sit dtcendum in colono ci-
vitalis, vel ecclesia?, dict. n. 5 in princ — Colonus in qui-
bus casi bus ab emptore rei sibi conduclae, expelli non pos-
sit ante finitum tempus, dict n. 5. — Et an idem sit di-
cendum in colono partiario, et qua ratione, ibidem. — Co-
lonus excipere potest contra einptorcm rei sibi conductae,
si Yelit illum ante tempus expeliere, si pactuní faclum fuit
Ínter ipsuní et locatorem de non expeliendo anle tempus,
ibi n. 6 per text. ibidem. — qui ad decennium conduxit
tn ab emplore illius rei expelli possit ante tempus, n. 7 ibi-
dem. — si tempore locatiouis finito retineat rem per tres
dies, tune reconduxisse videtur, et quando, n. 3 et 4 1^ 20
per text. ibidem. — non babel jas in fruclibus fundi , do-
ñee separenlur íi fundo, dict. n. 4 dict. 1. 20. — etemplor
fructuum, an assimilentur, vel dilTerant inler se, et in qui-
bus, ibidem. — Et an idem sil dicendum in praedio urbano,
quod in rustico, ii. 6 dict. 1. 20. — si in re conducta in-
quielelur, an dominus tenealur, si potuil providere, et non
fecit , n. 1 1. 21 ibidem. — El qualiler lucrum istud in co-
lono debeat considerari, ibid. n. 2. — Colonus, qui ad de-
cennium conduxit, an propter sterililatem possit petere
mercedis remissionem , et quid si pensio sohitur in pecu-
nia, el an tune proprié dicatur localio , vel conlractus in-
nominatus, n. 2 1. 22 til. 8 parí. 5. — El an pro ómnibus
casibus forluilis sil loeus remissioni solutionis propter sle-
rilitatem, ibid. n. 3 etZi. — Colonus si colligat ex fundo con-
duelo dimidiam parlera eorum fructuum , qui solili sunt
colligi, an tune possit sterililatem allegare ul sibi fíat re-
missio mercedis, per n. 8 dict. 1. 22. — El quid si fruclus
consistebant in frumento, et oleo, el unura perdat, alium
non, dict. n. 8 in fin. — El qualis esse debeal hice sterili-
tas, ibid. in n. 9. — Colonus si decimas non sol vil, an pos-
sit propter sterililatem remissionem mercedis petere, ibi in
n. 10. — an propter sterililatem possil remissionem mer-
cedis petere, si in anno praecedenli adfuit uberlas, n, 2 1,
23 ibidem. — El an idem sil, sive sit annus immediaté se-
quens, sive inlcrpolatus, ibideiii in n. 3. — Colonus an ad
majores redditus tenealur, quando res sibi conducta, ali-
quo fortuito casu íuit augmenlala, et quando sic, ibid. n,
6. — an possit petere expensas, quas fecil meliorando rem
sibi conduetam , et qualcs, el quando, gloss. 1. 24 til. 8
part. 5. — si fugit , an ix domino propria auctoritale capi
possil, n. 11. 10 til. 15 parU 5. — Principis, an possil esse
tutor, n. 6 1. i lit. 16 parí. 6. — Sive parliarius, sive qui
nummis coUigit, an possit contra furem aclionem furti in-
tentare, n. 7 1. 12 lit. 14 part. 7. — Et quid si fruclus jam
erant collecti , et quid si nondum erant divisi ; ibidem in
n. 8 el 9.
CoNCLUsio ubi limetur, tune res, quac venditur, debet
prius subhaslari. n. 3 1. 52 til. 5 part. 5.
CoMMENDATAKius cui per Episcopum fuit ecclesia com-
mendata, an possil ab ipso Episcopo removeri, quando
ipse velit, n. 9 1. 4 lit. 16 part. 1. — El quid si lalis com-
mendatarius habeat aliara ecclesiam, seu beneficium, ibi-
dem.
CoMMENDATORES Sancü Jacobi , el alii , an gaudeant pri-
vilegio Clericorum, n. 1 J. 1 tit. 7 pnrf. 1. — majores Or-
dinum dicunlur illustres, n. 31. 11 tit. 5 part. 3.
CoMMENTARiENSES, qui dicantof, n- 4 1. 16 til. 1 part. 7»
— Et de hoc vide in verbo, Custodes cakcerüm.
CoMMiscERE an liceat venditori aliquid cura Iriiieo ven-
dilo, vel trilicum corruplumeum incorrupto, n. 21. 1 lU.
7 part. 5. — Et quiddecommisceuteceramcorruptamcura
incorrupta, an dicatur ceram falsare, dict. n. 2.
Comes an legem faceré possit, n. 2 1. 12 tit. 1 part. 1.
— El quis dicatur Comes, el undé dicatur, dict. n. 7 1. 11
tit. 1 part. 3. — Comes Palalinus abusivfe dicitur Comes,
dict. n. 7 in ün. el etiam in n. 8. — El an in isla dignilate
Comitalus possil succedi jure liacrcditario , n. 1 1. 12 til. 1
part. 2. — Et quid si illidelur Ierra, seu villa cura titulo
Comilis, an videalur sibi data jurisdiclio, etiamsi in pri
vilegiodictum non sit, n. 2 dict. 1. 12. — Comes, seu Mar
cbio, an possit leges condere, vel slalula sine populi cor>
sensu , et quando sic , n. 5 dict. 1. 12. — Comités sunt at i
concilio Regis , n. 5 I. 6 lit. 9 part. 2. — sacrarum largi-
lionum hodié dicunlur, Corladores mayores , vide n. 3 in
medio, 1. 6 lit. 4 part. 3. — sunt illustres, n. 2 per lexr.
ibid. 1. 3 lit. 14 part. 4. — Palalinus, an possit legitimare
in tenis Ecclesia;, vel alterius Regisnon recognoscenlis su-
periorem, si ab Imperatore ad hoc licentiam habeal, n. il
1. 4 lit. 15 part. 4. — qui ab Imperatore legilimandi po-
testatera habet, an possit Clericos in minoribus ordinibus
constituios, et etiam insacris constilutos legitimare in tem-
poraiibus, el quid si adsit consuetudo, ul illud faceré non
possit, n. C in medio, 1. 4 til. 15 part. 4, — Comes an regi
bellum inferre possit , si illum extra regnum ejeceiit, et an
in bello subditos Regis depraedare possit, n. 5 per text. ibid.
1. 10 lit. 25 part. 4. — an possil transferri ad alium regnum
licentia non pelila ásuo Rege, et an hoc liceat sibi tempore
guerrae , el quid si illud k Rege fuerit prohibitum ómnibus,
n. 2 1. 13 tit. 25 part, 4. — an leneatur poneré custodes
in iasidiosis loéis terrae, el quando ad damna aliqui))us
dala leneatur , n. 7 1. 4 lit. 7 part. 5. — condemnatus ¡rj
furto, vel falso ex quo redditur infamis, an ex hoeperdat
Comitalum , n. 2 1. 7 til. 6 part. 7. — Et an qui se füho
gerit pro Comité Palatino, punialur psna falsi , n. 3 1. 2
lit. 7 part. 7.
CoMMiTTENS sc miseñcordise alicujus, si illicita praecepe-
rit , an sit e¡ obediendum, n. 8 1. 27 til, 11 part. 3.
CoMMissABiüs bení; potesl pro altero testamentum factrv!
jure hodierno, el quid jure anliquo, n. 2 1. 41 tit. 3 part. 6.
— qualiter leslari poterit pro alio; si leslalor non per verba
imporlantia arbilrium boni \iri, sed liberae volunlatis, dixit
extremara suara volunlalem committere in volúntate Ti-
tii, el quid si non fuit dielum, quod lestelur ad pias cau-
sas, ibid. quaest. 1.— inler quos pauperes haereditatem divi-
dere lenelur, et qualiter, el quibus observaiis, quaudo
ipse leslalor pauperes heredes suos ftcit, el de forma dis-
tribulionis, per gloss. 1. 20 per text. ibid, tit. 3part. 6. — Et
quid si testalor uominalionem pauperum suo commissario
commisit, quos ipse tune eligere tenealur, ibidera inn. 7,—
Commissarius generalis, et exicutor testamenli , an divi-
dendo bona teslaloris aliquid daré possil bis personis, qui-
bus jam per teslalorcm de aliqua re certa fucrat provisum,
et quare hoc slalutura , n. 11.3 per text. ibid. liU 10 part.
6. — Commissarii execnlores testamenli, an possint distri-
buere inler filios, vel coiisanguineos pauperes, et quando,
el qualiter, et in qua quantiíale, n. 2 dict, I. 3 tit. 10 part.
6. — De hoc v. in verbo Executohes testamenti.
CoMMissio causac alicui facía , an el quando transeat in
b4
INDEX MATERIARUM
ejus successorem, d¿ 8 1. 47 lit. 18, parl. 3. — iii aliquem
facta, an teneat ita, scilicel, ut commissarius ferat senten-
tiam^ prout talis sapiens dictaverit , n. J4 !• 2 tit. 21 part'
3. — causae clausula appellatione remota , quis istud face-
re possit, et de qua intelligatur, num. 10 et 11 1. 13 tit.
23 part. 3.
CoMPATER utrum esse dicalur ille, qui levat de sacro
fontelilium unius, credens illum fore filium alterius, n. 1
»n Cn. iu prooem, tit. 7 part. l\. — Cotnpatres dicuntur,
eliamsi plures aliquem de sacro fonte levaverint, n. S per
text. ibid. 1. 1 tit. 7 part. 4. — Compater uxoris illius , cu-
jas filium aliquis de sacro fonte levaverit, quera maritus
durante matrimonio habuit, non efficitur ille, qui illum
levavit, etquare, n. 1 per text. ibid. I. 4 tit. 7 part. 4.
CoMPATERNiTAS au contraliatur , si infidelis aliquem te-
neat in baptismo, n. 6 1. 6 tit. 4 part. 1. — an contraha-
tur per procuratorem. n. 1 in princ. in prooem. tit. 7 part.
k' — Et quid sit, ibidem. — Et cni poliüs quis subvenire
teneatur, patri naturali vel carnali , ibidem. — Et an isli
filii excludant substitutum, scilicet, sisine liberis decesse-
rit, et an debeant ali ci patre spirituali , ibidem. — Com-
paternitas an contrabatur inter juda;os, vel inter chrislia-
num, et judaeum, ibidem. — bent contrahitur inter chiis-
tianum suscipientem filium Lajretici de sacro fonte et Ín-
ter ipsum haereticum, si baplizalusfuit, ibidem. — Et aa
plus peccent , qui in eodem genere delicti peccant contra
pareñtes spiíiluales, quám carnales, ibidem. — Compa-
ternitasan contrabatur, si quis levat de sacro fonte filium
Tilii ; credendo illum esse filium Sempronii , dict. n. 1
in fin. in procero, tit. 7 part. 4- — contrahitur cum óm-
nibus, eliamsi plures aliquem in sacro fonte tenuerint , n-
3 1. 1 tit. 7 part. 4« — an extendatur ad uxores levantium
aliquem de sacro fonte, et ad quas, et an ipsorum concu-
binas, ibidem , n. 6 el 7. — Non extenditur adfiiios uxo-
ris, qu» aliquem levavit de sacro fonte, si ipsa e« alio viro
illos habuit, ibid n. 8. — quae impediat, et dirimat matri-
monia an contrabatur, si quis stet tempore benedietionis
ad portas ecclesiae, n. 2 1. 2 ibidem. — an extendatur ad
uxorem illius, cujus filium adulterinum quis de sacro fonte
levavit , n. 1 1. 4 tit. 7 part. 4.
CoMMODANs, et C0MM0DATARIU6. — Commodans rem le-
netur de damno commodatario illato, si scivit rei vitium,
el tacuit, n. 1 1. 6 tit. 2 part. 5.^ — Et quid si commodans sit
ignorans, et commodatarius velitagere noxali, anadmit-
tatur, dict. n. 1. — Commodator serví vel equi lenelur ex-
pensas solvere, quae in curando servo factce fuerunt, et
quales non, n. 1 1. 7 tit, 2 part. 5. — non potest rem com-
modatam repeleré, nisi expíelo usu cujus contemplalione
illam commodavit, n. 1 1. 9 lit. 2 part. 5. — Aliquando
lamen sic, ibid. n. 2. — Commodator an possit á commoda-
tario rem sibi commodatam petere,licÍ!t ipsa jam perierit,
si ipse in reslitueado fuit in mora, et an consideretur quód
eodem modo esset peritura penes eum , n. 6 dict. 1. 9. —
Et quid in aclionereali, vel in foro conscientioe, dict. num.
6 dict. 1. 9 lit. 2 part. 5. ' — Commodator , sive commo-
dans, qui aliquid alicui dedit, si illud commodatario fu-
ratum sit, an contra ipsum, vel contra fuicm agere possit,
et an eligendo contra unura agcre , possit ad alium rediré ,
etquando, gloss.l. 11 per text. ibid, tit. 14 part. 7.
ComioDATARius SÍ non potuit infra prEefinitum tempus
uticommodalo, quid tune, n. 1 in fin. I. 1 tit. 2 part 5. —
Et anin dubio commodatum videatur datura gratia com-
modatarii, etquid si et tune aliqua ulilitas venial danti,
n. 1 1. 2 ibidem. — Commodatarius gratia-sui lantüm, an
teneatur de levissima culpa, et quando, n. 2 per text.
ibid. 1. 2 tit. 2 part. 5. — aa teneatur, si res sibi commo-
data casu fiuiatur, et pereat, et quid si culpa prsecesse-
rit casum, el quid si prajcessit mora, vel pactum, ibid.
n. 3. — Quod procedit, eliamsi res sibi fuerit commodata
gratia sui tanlum, ibidem, et n. 7 I. 3 ibid. per illum text.
— Commodatarius gratia utriusque lenelur de levi culpa,
non de levissima , et an talis culpa debeat considerar! se-
cundüm diligentiam, quam ipse debet adhibere in rebus
propriis, vel aliter, et quae sit de hoc ratio , n. 51. 2 til. 2
parl. 5. — omninó negligens in rebus suis, an excusetur,
si in re commodata eamdem negligentiam habuerit, ibi-
dem n. 6. — an excusetur propler casum fortuitum , qui
sibi evenit, et quando, gloss. 1. 3 per text. ibid. lit. 2
pafl. 5. — El quid si res sibi concremelur, vel furetur,
vel si in eo ^adfuit culpa ante casum, vel mora, ibi-
dem n. 3, 6, 7 el 8. — Commodatarius si generaliler re-
nuntiet casibus forluün, an talis renuntiatio sufficiat, ut
illis non obstantibus teneatur, ibid. n. 10. — si mittit rem
commodatam cura familiari, quem legalem credidit, si
res perdattir, an pereat, periculoipsius, et quando, n. 1
cum sequení. per text. ibid. 1. 4 til. 2 part. 4. — non ex-
cusatur si miserit rem commodatam per malum nuntium,
et illa perdita fuit, ibid. in u. 4.— quando rem sibi com-
modatam nuntio crediloris dederil, cúm hoc credilor non
raandasset nunlio, sed in hoc rubIíus dolum fecerit mu-
lando dictum creditoris, an et quando hoc creditori im-
puletur, vel commodatario, ibidem n. 5. — si decedat
ejus haeres rem coramodutam restituere lenelur , et qua-
liter, etpro quibus partibus, num. leí 41- 5 tit. 2 part.
5. — Commodatarii an pro parle obligenlur, vel in soli-
dum, quando res commodata fuit deperdita, et ambo rem
commodatam receperunt, ñeque fuit actum, ut quilibet
teneretur in solidum , et quid si unus ex eis tantum do-
lum commisit, vel culpam, an ipse solus teneatur, vel
ambo,, n. 4 per text. ibid. in 1. 5 tit. 2 parl. 5. — Commoda-
taiius an habeat actionem contra commodantem sibi rem
vitiosam, qui vitium tacuit, etqualiter teneatur; etqnid
si ageret noxali , et vitium rei ignorasset , an admiltalur,
vel non , n. 1 1. 6 per text. ibid. tit. 2 part. 5.— an tenea-
tur curare servum , vel equum sibi commodatum , et ex
pensas solvere, et quas sic, n. 1 1. 7 ibidem. — si rem com-
modatam amittat, etpro ea pretium solvat, et postea illa
res ajipareal , quam actionem intentare possit, n. 1 1. 8
ibidem. — non debet commodato privari usque dum ex-
pellalur usus , ralione cujus res fuit commodata , n. 1 1.
9 tit. 2 part. 5. — Et quando sic, ibid. n. 2. — Commoda-
tarius aíi possit retiñere rem sibi commodatam praetextu
debili, el quando sic, n. 3 per text. ibid. 1. 9 ibidem. — •
Et quid si pecunia commodatur , ut species , an possit re-
tiñere pro debilo, ibidem. — Commodatarius an possit
rem commodatam retiñere pro expensis factis in tali re
commodata , n. 4 1. 9 ibidem. — si sit morosus in resli-
tuenda re sibi commodata, si illa postea pereat, an pereat
ipsius periculo , eliamsi eodem modo esset penes commo-
dantem peritura , et quid in foro conscienliae , n. 6, dict.
1. 9 lit. 2 part. 5. — Et quid si agatur actione reali, ibi-
dem. — Commodatarius an teneatur rem commodatam
resliluere, si ex tali restitutione tune illud perderetur
vero domino, v. n. 6 1. 7 tit. 48 part. 2. — an teneatur
SEPTEM PARTITAUUM.
65
¿i perruiilum rei cüinmodalJB, si a'stimata dala fiiil , n, 2
I. 71 iit. 18 pait. 3. — non polest uli re commoiiaUi, iiisi
ítdillud, ad íjuod fiiit sibi coiiiiiiodala , n. 4'. 71 t'U i&
part. 3. — si non reslilual reni sihi ronmiodalain liiiiLo
tempere, sed exspeclat senlenliain, qnaliler piiiiialur,
ploss. 1. 12 tit. 10 part. 7. — cui res com moda la rmola
Vuit, an ipse, vel qui sibi illam commod.ivit, contra fu-
rem ap;ere possit, et quando, el qnaliler, gloss. 1. 11 per
texl. ibid. til. 14 parí. 7. — Et an commodatario detnr ac-
lio legis Aquilas, vel damni iufecli, n. 5 1. 2 tit. 15
part. 7.
CoMMODATLM, ct Bn peTlculum transeat in commodata-
rium, si resaestiinala commodetur, n. 2 I. 71 til. 18 part.
3. — El qui commodaluní recipil , an tenealur de casu
fortuito, si geiieralis renunliatio illoriim pracesseril, iti
n. 5. — Coniniodutuin in tribus dilFerl ü mutuo, el pro
commodalo alitiuid recipi polest, non pro mutuo, n. 3
per text. ibid. K 1 til. 1 part. 5. — El qualissit delioc ra-
tio, dicl. n. 3 adíin. — Comniodatum quid sit, sive taci-
Inm, sive expressum, quare sic cognomiiielur, el in quo
diñerat á precario, n. 1 per text. ibid. 1. 1 Iit. 2 parí. 5. —
si á pupillo detur, an contraclus ex integro ten. al , vel
non, et in quo lalis contraclus cura pupillo factus teneat,
ibid. n. 4. — El an fur, vel praedo agunt commodalo, \il
non, dicl. n. A in fin. — Commodalum in dubio semper
prjEsuniitur faclnm gratiá coinmodalarii , et quid si ali-
qua utililas venial exinde danli, n. 1 1. 2 tit. 2 part. 5.
— si perdatur itiuere, cüm commodatarius commodanli
miserat per nunlium, quando ei imputeturj vel non,
n. 1 per text. ibid. cum sequeut. 1. 4 ibidem.— Et quid si
talis sit nunlius Ecclesiae, ibidem in finalibus verbis. —
Commodalum factura alicui , ipso decedente tenentur ejus
haeredes illud restiluere, et qualiter, n. 1 et 4 1. 5 Iit. 2
part. 5.— qualiter distiüguatur á precario, et an coinniü-
dalum possit i-e\ocari ante usum expletum , n. 1 i. 9 tit. 2
part. 5, — El quando s'c, ibid. n. 2. — Commodalum an
possit relineri k commodatario pslextu debiti, et quando
sic, n. 3 per text. ibid. 1. 9 ibidem. — Et quidsi pecuniacom-
modatur, ut species, an possit retiñere pro debito, ibi-
dem. — Et an expensae faclae in re commo ala de^j^ aiU
recuperari relinendo ip.ara rem commodalara pro < is ,
'O. 4 I. 9 l.t. 2 part. 5.
CoMMODiTAS possessionis, quae magna tst, nemini esl
auferenda, gloss. in procemio tit. 9 part. 3. — illius ju-
ris, an perliueat ad putrem , quando ex aliqua causa im-
peditur, ne ususfructus ad enm perlintat in rebus íilii,
num. 5 ad fin. 1. 5 til. 17 purt. 4. — Commoda indulgen-
tiarum, n. 2 1. 46 per texl. ibid. til. 4 part. 1. — El in-
commodum quodrei emplae succeditpost perfectam vendi-
tionem, eliamsi sit commodum fortuna;, an emptoris , an
vero venditoris sit, et quando, n. 3 , 4, 7 et 8 1. 23 per
text. ibid. tit. 5 part. 5.
CoMMUTATio voti lierí polest ex sola utilitatis majoris
causa, eliamsi necessilas non adsil, n. 3 1. 4 til. 8 part. 1.—
voti in ómnibus, exceplis duobus, per Episcopum Ceri
potest;PapiE vero licetin ómnibus, n. 1 I. 5tiL 8 parí. 1. —
voti in melius, an propria auctoriíale fieri liceal, ibidem,
et V. 1. 2 in princ. illius til. — quid sit, et in ea, debet
aequalitas servan, n. 5 1. 5 Iit. 8 part. 1. — voti debet
fieri tribus concurrenlibus, n. 1 1. 6 tit. 8 part. 1.
CoMMüNicAKs cum excommunicolo, ob id non eslexcom-
muuicaius in aliquibuscasibus, utpern. 41. 34 per texl.
TüM. y
ifai, el gloss. magn. I. 33 Iit. 9 parí. 1. -- cum excommuni-
calo, eliamsi ejus uxor sit, petcalin uno casu, de quo pe»
n. 5 dict. 1. 3'i. — Conmimiicanles cum excommunicalt^
quando pecconl, quando vero non, per glo^s. dicl. ). 34.
— Conimunicari an dül)Lanl Ínter marilum et uxorem ac-
cessioueSjSeu increauntu pLi allmioueni, et quando, n. 3
1. 30 lil. 28 part. 3. ■ — an debeat Ínter marilum et uxorem
parlus aiicillai ia doteni calíc, u. 11. 20 tit. 11 part.4.
ComioRARi an tenealur niaritus in certo loco, quando,
lempore contraclus mulriuiunii, illud perpaclum promisil,
u. 5 1. 2 tit. 3 part. 4.
CoMMUNiA de jure nuluruli primaevo, an per jus gen-
tium inaüqiia coiumiitenlur , n. 1 1. 3 Iit. 28 part. 3.
sunt ea omnia qu;E suiíl in conünio, n. 1 U 6 tit. 28 parí.
3. — civilatuui, ul sunt fontes, etc. an sint coinmuiíia
quor.d usum iloniinii lanlum , n. 1 1. 9 tit. 28 parí. 3. —
civilatum iti perliiieiil q oad earum usum pauperibus,
sicuü divitibus, n b dicl. I. i) ibidem. — El quid si ex
usu divilis, quia mullas babel greges, paupeies düiiin íi-
centur, qualiter eis c nsuLiur, num. 9 1. 9 Iit, 28 pait.
3. — Communia an pertineant dominis Icrrarum , sicuti
alus civibus, ttsi dominus ibi non habilet, n. 9. dicL 1.
9 ibidem. — negotia commuuibus expensisfacienda sunt,
n. 2 1. 15. til. 32 part. 3. — o.nnibus, an possint ab ali-
quo praescribi , el quando , n. 1, 2 et 3 1. 7 til. 29 part. .'5.
■ — Et quid si fuerunl islae res praescripla; lempore imme-
moriali , dict. n. 1 in princ. — Et an in istis rebus c )')•-
muuibus Ciidat possessio , ila ut praescribi possi.it, dicl.
n.l. — El quid i.i termi lis ,.licuj i> ci.italis proescriben-
dis, an ídem diceadum sit , dict. num. 1. — Communia
pluribus ut singulis, an ibi domini possint separaLim con-
sentiré, num. 3 1. 10 til. 31 part. 3. — si siut aliqua i i!e,-
ckricum etluicum, ele, de lioc vide reuiissivé per num.
4 1. IS lil. 31 parí. 3. — Conimunem rem habens cum
alio si iastet, ut de novo fiat pn ies, qua; ipsorum partes
dividal, si uiter istud conlradicat, an ad hoc sit conipel-
lendus, n. 2 I. ¿5 til. 32 part. 3. —Communia civitalis,
anab ipsa civitale vendi possint, et quando, n. 2 I. 15
tit. 5 part. 5. — lucra quie dicuntur ad hoc, scilicet. ut
marilus cum uxore sua tenealur di idere, el socius cum
socio, n. 7 I. 3 lil. 10 part. 5, — Et in his quae sunl com-
munia pliu ibas, ut singulis, tune ut niajor pürs minori
prajjudicel, debenl priús omnes cilaii, n. 1 1. o ,it, 15
parí. 5.
CoMMUNiTAS, an habeyt fuadalam suaní i te tion>'m
quoaddominium reruniin suo territorio silarum , n. 1 I.
1 Iit. 18 part. 2. — Conimune civitalis an possit daré ii-
centiam alicui, al possit aedificaie in loco publico, anni.
1. 1. 3 til. 32 part. 3. — Communitas quando vult ex for-
ma slaUíti resarciré dumnura vicinis suis tune ille qni
suslinuit damnum, tenetur coutribuere pro parle sua,
sicui quilibel, n. 5 I. 3 per text. ibid. til. 9 part. 5.
CoMML'iMO ad iilicila se non extendit, n. 1 I. 2 per tex--.
ibid. lil. 10 part. 5. — Le lioc vide in verbo Sociktas, i^'í
in verbo Sücius. — Coiniiiunio paril discordia ii, a. 1 ia
prooemio, til. 15 parí. 6. — Et natuiale vitium esl aegligi
quod coaiaiuae esl, et nihil íiabere credit qui tuiuní non
babel, ibi in a. 2. — Coinuiunio ubi non tst, ibidem lü-
visiolocum non babel, num. 1 1. i tit. 15 parí. G. — ilo,!!.
muaioueai caai aliquo habere quando cxjiedial, a. 2 dict.
1.1 tit. 15 part. G.
CoKPELLERE, compelü dcbcnt subjiti ad obscrviialia.a
5
!egi« h njperiore laloe, num. 41. 10 lit. 1 part.4. — Coiu-
pelli non debrt qnis nd accipicndam uxorem, ctquaic,
n. 7 1. 1 lit. 20 part. 2 — debet quis maSrimoiiiiim coii-
trahcre, si despnhsalus fuerit ,et gx quibiis cuusis non sit
compellendns, n. 2 tt 3 I. 7 tit. 1 pait. 4. — ad imiliiun-
dum qijaudv) possil al¡(]iiis, n. I iii procEin. ti!. 1 p;ii!. 5.
— aliqnando polesl Clerictis per jtidicem s^recuiarem, per
n. 3 I. 3 lit. 3 part. 5. — quando possil quis ad vfiid<n-
dum reni suam , vel non , r. pUires casus per n. 1 I. 3 tit.
5 parl. 5.
CoMPENSATio rei deposita; cum debito quod ü deponente
dcbettir depositario, an fieri possit, et qiiit! sil diceiidum
in deposito fado per constiuitum, n. 5 1 5 per text. ibid.
lit. 3 oart. 5. — El ex quibus verbis leslaloris colligiuir
ve'le, nt legaturius legatuin compenscl cnin debito, vel
cum dote, si tilia sit, n. 5 1. 3 tit. 9 etn. 3 quíesl. 5, O,
7 et 8 1. -1.6 tit. 9 part. 5. — Comnensatiorespeetu libes ta-
lis unius aiini cum síciiütate alerius, quavidi) ¡ocism ha-
fceat, n. 2 ). 23 tit. 8 part. 5. ■ — El an damnum ükiluin h
socio sai culpa vel dolo, compeiiselur cura eo cpiod !u-
cratum est ex sua diligentia , n. 4 I. 7, et n. 5 I. J3 til. í O
part. 5. — Compensaiiu dainni, ct liicri, an hubeat lo-
cum ínter Príslatum c-l Eccle;,iaín , ii. 3 1. 7 til. 9 part. 6.
— El quid si maritiis SU! culpa aliqua perdiderit, an Icit
in alii^ lucretur, dcbeat íieri conipeiisulio danin! el lucri,
dicl. D. 5. — Coiíipensulio an dicaiur vera so h!ío, el an
ímpleatur conditio solvendi compensando, n. \ I. 20 lit,
í'ipiírt. 5. — Et an qui sii!) juramento solvere promisit,
SI compenset, ^id^alin- adiiüplere pronsissioncín , iiñdciTi.
— El qnando sit locus comptnsaliori, si debitor ¡liara pe-
ticrit, ibid. n. 2 per iüum text. — Et sub qiia forma liroc
exccptio coir.pensa!ionÍ3 opponi possit, ibidem in n. 3.
=— Compensatio expi'Psaruní qiias ferit bonoe íidci posses-
sor, an cura fiuciibus perce¡)l¡5 fiat, n. 5 1. /¡1 tit. 28 part.
3. — expensarum , an dcbeal fieri cum fjuclibus pcrcep-
tis occasione melioraiionis illius rei, dict. n. 5in fin. —
non habet locura in deiictis, qnando taüa delicia sunt
eirca diversa, n. 5 1. 8 til. 2 parí. 4- — utium hubeat lo-
cura Ínter fornicatioiiem carnaleni, ct spiritua'em, n. 5 I.
8 tit. 9 part, 4. — El quid si ille qui fuit foniicatus spiri-
tualiter, ad fidLin revcrtatiir, an sit locus tune compen-
salioni, ibid. in n. 0. — Compensatio, et an debitor videa-
tur fhíeri debiUün, opposlia per enm cxce¡)tione corp.pen-
sationis, ibid. in n. 3 diet. I. 20 lit. 14 part. 5. — Et an
cxcejitio compcnso'lionis objici possit cnram judice dele-
gato, vel arbitro, ibid. n. 4. — Compensalio coniprnsalio-
nis admillinon debet, ibid. in n. 5. — Et si in moduní cora-
pinsationis opponatur cxceplio, quHÜs isla essedtbeat, ul
per eaní admitlatur compensatio debiti, si debitor iüud
peüeric, n. 6 dict. 1. 20. — Compensatio an fiat de (¡iian-
titaie pecuiiiae a3 quanlilatein frnmenii , n. 1 1. 21 lil. 14
part. 5. — íleri potest de qnota ad qnolaai , el senqier ficl,
qnando debilum esl in codem genere, secüs in diverso,
n. 2 dicl. 1. 21 per tevt. ibid. cum alus glossis, ibidem. —
?.n babeat locuní inter socios, qüanrio uniis ;'nrniiii:i) de-
dil, et ctiam alius, clan tale daminun cura lucro ub ipso
datura compensetur, n. 5 1. 13 lit. 10, et n. i !. 22 per
text. ibid. lit. 14 part. 5, — Et an per piocuraloreni qui
damnificavit dominum, possil objici exceptio compensa-
tionis, deeo in quo meliuravit causam domini, dici. n. 1
in fin. — El an doluscum culpa compenseUir, n. 1 el 2 I.
23 ibidem per text. üideui, — Compensatio an babea! 1ü-
ftlUARÜM
cum in debito procuratoris, ct quando, n. 2 1. 24 tit. 14
part. 5. — Et iliud quod debelur sooietati, non compen-
satiir cum eo quod debet unus ex socjs, dict. n. 2 dicl. 1.
2/¡. — Compensalio an babeat locura in personara fiiii in
dibilo patris sui, n. 25 ibid. per illinn lexi. — an |)nssil ob-
jici per exiranenm conipiirenlem pro alio, elianí sine man-
dato, ibid. in n. 3. — i on (il ipso jure, sed tautüra si oppo-
natur ab homine, et desideral senientiam judiéis, el
quando íial ipo jure , n. 1 et 2 1. 26 i! ideui. — non obji-
ci lur ad id quod debelur ex causa raaleficii, n. 1 1. 27
ibideír pr^r illum text.
CoMP.íRATio.MF.s lilterarum, can ex iioc plena fides de-
ducal ur, n. 4 1 I. 118 lit. 18 part. 3. — Et an judex pos-
sil compeMere negantem inslrumenUini fore suum, ul scri-
bal aliquid de novo, ut fiat coniparmio, n. 5 I. 119 ibidem.
— Coiiiparalio lilterarum, quau fidem facial in scripturij
privai s , etiarasi talis priva a scriplura sil h parte subscri-
pta , ibid. n. 6. — iiUernruui fácil pienam fidenj in uno
ca^u, qnem ponit, dicl. n. G in fin.
CoMPATnioTí: natuiaütcr se diligunt, n. 4 ppi' text.
ibid. 1. 4 !■'. 27 part. 4- — El si iste fiat inimicus patrise,
amiilil naturalitalem , n. 2 per le-i!. ibid. I. 7 lil. 27 part.
4. — CoiTipositio per baeredem usurarii facía cura illis,
quibus u urte resiilui debueranl, quando vuleat, n. 12 1.
2 lit. 15 part..6.
Cómplices qui dicantur, n. 2 1. 82 lit. 18 part. 3.
CoMPiiOMissiii! faclntr in aliqnem, ut jiiditet secundiini
justitiiim et /eritalem, debet judicarc secnndínn legem fo-
ri, non poli, n. 1 I. 3 tit. 4 part. 2. — faciuu) in aliquem
ul judicet secuüdíiin jos, si iujusié judicaverit , an leneal
senliotia, n. 4 !• 23 tit. 4 part. 3. — in aliquem facluriT^
an exlendctur, ubi venit imponenda pa?na saiiguinis, n.
1 i. 24 tit. 4 part. 3. — an fieri possil ni aliquera siiper
causa feíidaii, vel \assa!la-ni, n. 2 dicl. 1. 24 ibidem.—
non potest fieri nisi ab eo qui liabet ad hoe spccialemau-
dalum, nec general • sufiiciet, n. 4 did. 1. 24- — factura
super rebuscivitatum , ;in valeat sine licentia Re.Js, n. 5
dict 1. 24. — factura in veiidilore aücujus rei, an valeal,
el an in una ex partiiíus, n. 6 dict. I 24, et ibid. n. ",_ Et
an eo solo quod minor compromisit, sive in arbitrum, sive
in arbitratorem , videa'ur laesus, n. 4 I. 25 lit. 4 parí. 3.
— Co I promissutn iu juo dalur arbitro certa forma pro-
nuntiandi, an Imeai, n. 8 I. 26 lil. 4 pan. 3. — factura
in dúos com potestate eligendi tertium , si discordarent ,
an valeat, n. 10 dict. i. 26. — si íi principio non valuit,.
non polesl convalic'.ari per prorogalionem lerinini, n. 1 1.
27 til. 4 part. 3. — Aiclura in judicem ordinarium, si fi-
nilo finiciorcccssit, ibidem rediré debet adj/ronuntiandum,
n. 6 dict. I. 27. — an fieri possit, ut per pactum iliud
IranFcal ad b.Tredes arbitri , n. 3 1. 28 tit. 4 pa I. 3.— an
finial: r persusce|itionem reiigionis liabitus, vel c!eric;iLU^,
n. 4 dict. 1. 28. — El qu d operetur clausula in compro-
uii:-sis posila, scilicel. Rulo imnientc fado , v. n. 6 1. 33
ti!. 4 pait. 3. — Compromissum cura clausula ¡iato nn-r
nenie, í'tc, si compromissariiis solvat poenam, an recedcre
f-i ucea! , el quid in hor optreutur, 11. de Madrid, n. 2 !.
35 ibidem. — El quid si compromisit sino dicta clausula,
etibi fuil apposita pa?na, el condemnaius appellavil , el
nolu'ii solvere p enam , el fit execulio isla, 1!. de IVladrid,
an tune st)Ivendo poenam liberetur, ct rccuperet res in qui-
bus facía fuií execulio, ibidem. — Compromissum sine
posna factura , asi non obedicnstenealur üaltira ad intoiesse
ST-l'TKM IWIlTiTAniJM.
67
pnrüs, n. 3 dicl. 1. 35. — in aliquctn fuclnm, aii transcct
in succcssorcm in prcslatura, n. 8 1. /i8 lit. 18 pait. 3.
'- in Regem facluní exjiir.;! ejiís moitc, dict. n. 8 I. 47
tit. 18 p;ir!. 3. — El quaülcr, ct cum qnibns cíhusuüs ,
ilebet fieri compromissiim, n. 4 1. lOG lit. 48 parf. 3.
CoMPROWissAaiL's', aii possit i)ro!iunliare pariibus non
tilaiis, II. 5 1. 10(i lit. 18 parí. 3.
CoiTPiLSUs venderé, an compe!la!ur ad vendciidum ha-
bita fule de prelio, n. Ix 1. íG lit. 28 parí. 3.
CoMPiTATio giadnum coiisanguinilalis qualitcr fíat, n.
1 per text. ibid. I. 3 lit. 6 parí. [\.— Et quare d verso mo-
do compnleiitur píradus apiid Legistas, el Canonistas,
ibidem n. 3. — Com¡iuta!io, an spcündiün ¡ns canonicuin
vcl civile dcbeat fieri , qiiando per ^lalntiim laicnrnni im-
üonitur pcnna conlrabonli in gratín, \cl incestas nnplias,
ibid. n. /i. — sctalum ante ct poFl diiaviiiin, secnndiim
iilramque inter;irctalionem , ii. 24 in proGcm. Pnrt. — an
;'i naüvüaleDomini, an vero ab ejns incarnatione fieri de-
f)cat, V. infra in verbo Hispam.
CoNci;ssA ecclesia nionachis vcl alus, qna; i'lis conccssa
\ideanlur, el q're Episcopo vidcaüliir resérvala, n. 2, /i,
5 el 8 1. 5 tit. 12 par!. 1. — rntione aíTinitatis , an durent
poluto matrimonio, n. 1 I. 5 til. 6 part. !\.
CoN'czssio drcimanim laico íac'a per Episcopum ad \\-
laní ip'iins, an valeat, n. k !• 22 1 1. 20 part. 1. — ad vi-
tam alicnjns facía diciUir perpelna, ibidem. — decimarum
laico per Papara fccia, ad novaüa no:i se exlcndit , n. 3
per tcxt. ibid. 1. 23 til. 20 part. 1. — facía alicui, ut pos-
sit villam ab oppidrí separare, forir' lU del filio secundo,
an videal'jr ex hnc'oparaía etiann in jurisdictione, vel non,
n. 13 1. 2 tií. 1 part. 2. — villse, ve! casiri, alicui facía
sab ti'ulo Dncis, vcl, ele, an videalur co.icessa jsnisdic-
tio, lici^l in privilejíioniliil dicafiir, n. 1 1. 12 tit. 1 part. 2,
— aüciijus jnrisdictionis judici specinli facía, an per hoc
\ldeatnr adempta jnr'sdiclio jndicibus ordiiiar is, ct fje-
neralibus, r. 6 i. 24 tit. 9 part. 2. — immniiitalis, qnan-
do perpe'no, quando vero ad vilam concedeMli«, lantfim
dnret; ct qnid si fiat alicui, el ejns filüs, ct nepnt'bns, et
quid si nlicni ejnsqne drsccndenlibiis. et quid si adme-..
nint merita ralione serviliornm, n. 2 I. 10 iil. 18 p rt. 3.
~ semiior est moderanda secuüdiiin qnalilntem servilio-
rnm, di' I. n. 4 in fin. — nt qiiis possit res exlraliere ex-
tra rcjínnm, an aüqnid opere'nr circa solnlioncn pecu-
'■ ix, qiin? in talibns cxaclionibns consuevit persolvi, n. 3
1. 11 ibidem. — alicui facía pío p.?corib\i~, et pasUi, an
ip.Uliíc;a!iirin Iransilu taniñsn, ct qnid operelur, n. 2 1.
19 tit. 18 part.3. — (le exporlandis rebüs vetiíis ox'ra re-
pnnm, si ^.liud non dicatnr, debent inlell'fri pro prma
vice lanlüm, n. 1 1. 20 til. 18' part. 3. — Tríi.cipis facía
co- tra ejns jnra, an slalim dcbeat in exernüonem mitti,
-in vero cxneclctiir secnnda jussio, et quid si íacta fuit
inoln propTJo, n. 2 1. 2'i lit. IS part. 3. — alirnj-is rei in-
dnbio, an ad 'uppücationem , an vero moiu prr.pj'io con-
• i's^n vidL'aiur, dict. n. 2 in fin — casiri an Iraisal secnm
jürisdittioneni illi col-aeren íein, n, 8 1. C8 tit. 18 parí. 3,
''I ibid. n. 13. — Princip's prívalo facía, nt ex aqnacdüc'.u
rnbiico aqnaní sibi dr.cere possit, de qua debcat inielligi,
;nde ea qna; supercst, n. 1 1, 5 lü. 31 par!. 3. — natura-
li:at!S alicui perpiivilcginm facía, nn facial illnm vcrum
'•ivem, et nalnraleni illius recrii in quo nanralizat, n. 14
1. 2 iit. 2/1 part. /j, — El an ex simplici conccssicne, alie-
T^'^ena possit babcrc beneficia i!i rcg:no in quo n-iV.T'iüza-
tus fuil, ibidcn?, — Ce .jessio casiri alicui. facía sub cjus
proleclione, et rrgimine cum mero et mixto imperio, an
¡lie ctillcclas inipniíere possit , ve! an jus colleclaiuíi rema-
neat ;:piid illum , cui primó <oinpeiel;at , n. 2 1. O Iil. 25
pnrl. 4. — g( ner:ili- an jjecnm addncat re>íaliH , rt (iiüv
siipicnKT juiisd ct onis snnt, ul iüa elianí conccssa vid'^an-
tur , ibid. m. — Rejáis facía alicui de rc;;alihus, an la'eat
sive fiul ad lempns, sive in ijcrpctunin, n. 9 !. 9 per Icxt.
ibid. til. 4 p.arl. 5. — Et an in concessione porlagü sil ne-
ces^aria justa causa , nt recipiens sil lutus in cnnscienlia,
n. 1 1. 3 lit. 7 parí. 5. — Concessio pro se el lia-iedibiis,
an tune empliyieusi'^ ila copccssa, ad on^ne- liaücd.'seiiana
cxliaiie<'S liansiat, el qnando, n. 5 1. 28 Iil. 8 parí. 5. —
Et an rnnccssio facli iiidelcrminali, \tl delermiiiali, sit
liansmissibilis ad hajiedes, el qnando, n. 1 I. 27 lü. 9
parí. 6. — Coücessio si íial civilati , an perpetua esse di-
catnr, vel si íiat ecclesiae, dict. n. 1 in íin. — p^^r tcslato-
rem aücui fjcla , an et quando et ex qtiibus pracsiima-
lur rcalis, n. 3 dicl. !. 27. — El frustra picciaus impe—
tralur, qiiod jure conimuni concedi'ur , n, 4 1. 6 til. 11
part, 6.
CoNCEESo castio, an vidcaUír conccssa jurisdiclio illico-
hserens, n. 8 I. 68 tií. 18 part. 3.
CoKCEPTi's ante Papae dispensalionem , eo qnia consan-
guinci eiant párenles, an adniillalur ad majorianí , et
quid si nales fuit ante dispensationerj, n. 10 1. 2 tit. 15
part. 2.
CorsciLiuM congreguUir ad snnnm campanas, et conci-
liiim cst mnliip'ex, n. 4 1, 21 lit. 18 part. 2. — civilalis,
an pnnsil alicui iicentiam daré, ut valot in loco publico
edificare, n. 1 !. 3 lit. 32 ¡art. 3.
CoNCOKDiA parva? res crescnnt, etc. n. 11. 21. lit. 26
par!. 2. — cum inlra a!i(|uos sii , possunt pctcre, nt de-
tur scnlenlia secundün:! concnrdiain eorum, el an isliid
observetur, n. 4 1. 9 Iil. 20 part. 3. — quid sit , et plura
de ea, per n. 8 el 9 per l<xt. ibiil. I. 1 Iil. 27 parí. 4. —
lutronum vel amici'ia ip^orum, \era concordia \ei ami-
citia non esi , debct euim esse in bonum, n. 9 1. 1 lit. 27
part. 4.
Co^cl BINA clerici qua prcra feriatnr, tam jure nnt'quo,
quími hodicino, n. fin. 1. 45 lit. 6 part. 1. — Concubinte
cleiicorum qnaliler hodie ¡unianlur per jndices laicos, n.
3 in fin. 1. 38 lit. 6 part. 1, — Concubina! us crim(n puni-
tur per jnriiccni eccicsiaslicnm , ct eliam per liiic;im, n.
fií!. 1. 58 lit. O parí. 1. — Concubina, e! an ad ülam ex-
lendülur spiriluulis compalcrnila«, n. 7 I. J til. 7 part. 4.
— an po.ssil dolem pelere ab ea léñenle, n. 4 el 5 per ;ext.
ibid. 1. 9 lit. 1 I part. 4- — Et an hndic reqn raluí qmjd
concubina domini ntir.eatur, ad hoc ul per ccmlraclum
miitrimonium filü legitimenlur, n. S ]. 1 til. 13 part. 4,
et n. 15 1. 2 tit. 14 parí. 4. — Et ínter concubinam et
ur.orom p-^r-^-m referí ,nísi in lionore, n. 1 in procria. lit.
14 i'arl. 4- — Concubinam dcmini , si \assaLu9 cogno-
vcril, feudo privarctur, ac si cognovissel uxorrm, ibi-
dem,— Concubina non transít in dorainura amasii, ib'-
dcm.— Concubina; habonl secum vcncnuní, el pvíESurailnr
contra cas , quód oninia, qiuT possídent, quisiverunt ex
bonis amasii, el possunt lorqucri pro dcclaranda verilate.
quüd non estin uxcre, dict. n. 1 in fin. — Concubinatus
crimen est ecclesiasticnm, hodie lamen, eliam per leges
regni prohiber.tur, el sic est crimen légale, n, 2 ijjidem. —
Fí co'ícnbinnm cogno^cens rprnaütcr, etsi soluta «I, ft
tr8
INDEX MATERIARUM
ipsr solutii"!, ppccat lamen morlalitor, ibid. n. 3. — Concu-
binatns oliin eral sine poena , et qnare hoc sic permiUe-
bat'.ir, n: 4 dict. proffim. tit. 14 part. Z|. — Et an de jure
civili roncubinatus oüm esset prohibitus , ibidem. — Con-
cubina aliqíiando nominatur^amica , aliquando vero fo-
caria,n, 3 1. 1 lit, 14 part. 4. — Concub'maluscum liberta
vel serva, an esse possit, tt cum qua serva, et quando,
n. 4eí 5, 1. 1 tit 'I4part. 4. — totaliierestetiam de jure civili
iii clericis reprobatns; etquid deillis, qui suntin minoribus
crdiiiibiis conslituli, n. 1 1. 2 tit. 14 parí. 4. — an teneat
cum virgine, si sil ex oliscuro loco nata, ñeque pocnalegalis
locnni hübeat, ibid. n. 4. — Concubina si non publicf% sed
spcivlf", ab aliqno recipialur, et diü delinealur per ipsiim,
proesumetuF quód estejns uxor, ibid. n. 8 per tcxt. ibidem.
— Concubinas in plurali quis habere non polest, n. 2 I. 2
per text. ibid. lit. 14 part. 4- — Concubinatusadhoculsit li-
citus dejare civili, plura reqniruntur, pern. 15 dict. 1. 2 per
i'luirt Jpxliim ibidem. — El an requiralur quód concubina
f'omini relineatur, ibid. et n. 8 1. i lit. 13 parí. 4, et n. 1
el 7 K 4 tit. 15 part. 4- — Concubina si est vilis, non cst
cum persona illuslri permiltenda , ñeque cum ea matri-
monium tenet, et an filii ex ea et illuslri persona habiii,
sint naturales, licí't ipsi sint soluli, ul patri snccedere
possint ; et quid hodie per legos Tauri, ibid. n. 4 '• 3.— Et
filii islarum , et pcrsonarum ülustrium , sunt spurii , non
nafurales, ibid. n. 4 et 10.' — Concubinalus si inter aliquas
personas sil prohibitum, et non matrimonium, an filii exin-
de nali dicantur spurii, vel non, n. 6 1. 1 lit. 45 part. 4.
— Concubina siin suo testamento, vel in alio inslrumcn-
to, üliumsiiiini naturalem , quem habuit ex amasio, nuií-
cuparet filium sine adjeclionc nnfuraíis , an ex lioc videa-
tur illuní legitimare, et cujus elTectus erit lalis nouiinalio,
n. 7 1. 7 lit. 15 part. 4» — Concubinae publicas el manifes-
tx hodie Hispanis áicunhir barraganas , n. 5 1. 3 tit. 21
part. 4. — Clericorum ad hoc ut per slatutum puniri pos-
sint, dcbent esse publicae el sic leneri, ibidem, — Et an
servus inventas cura concubina domini , impune ab eo
occidi possit, et quando, per n. 7 1. 6 lit. 21 part. 4. —
Et an ex eo quód dominus concubuilcum concubina vas-
salli ,vel cum uxore ejus, amillat jus naluj-alilalis, quod
habel in eum , n. 6 I. 5 lit. 24 parí. 4. — Concubina , et
an miles possit donnlioncm conrubinse faceré, n. 7 1. 1 per
text, ib'ui. tit. 4 part. 5.
CoNCinnEMTF.s simii! in aliquo actu, ubi pra>mium dari
debet, quis eorum ad illud admittatur, n. 1 1. 7 lit. 27
part. 2.
CoNCL'ssiONis crimen , v, in verbo, Crimen concüssio-
fflS.
Co^'CREMANTEs ccclesias, scu per \im spoliantes, sunl
Ipso jure excomniunicali, num. 10 1. 2 lit. 9 pait. 1. —
Concremans suum agrum sterilem cum alieriiis damno,
qualiter ad emendam tencatur, el an idem sil dicendum
in foro eontenüoso, quod in foro anirase, n. 4 !• 10 per
text. ibid. tit. 15 part. 7.
CoNDEüiNAKi an possit quis ex probntionibus rrceplis ante
ülem contestatam, num. 1 1. 2 tit. 16 part. S. — Condem-
nare an possit judex aliquem ex indiciis indubitatis , n. 4
1. 26 lit. 1 part. 7.' — Condemnari an debeantilli, qui spon-
te crimen suum confessi sunt» nullis indiciis prsecedenti-
bus, n. 2 1. 2 tit. 30 part. 7. — Condemnare non debet
judex tortum, qui meta lormcnlorum delicUim confessus
fuit, si poslea eontrarium appareat, n. 6 et 7 1. 4 per text.
ibid. til. 30 parf. 7. — Condemnatus per senlentiam ad
factum, non polest libera ri proestando interessc, n. 3 I. 5
tit. 24 part. 3. — ^ad moriem, an et quando sententia pos-
sit exequi de nocte, n. 7 1. 5 tit. 27 part. 3. — Florentia».
an possit decapitari Perusii, dict. n. 7 in fin. — ad preñara
lemporalem non eílicilnr servus poena?, seciis si ad perpe-
tuara, n. 3 ppriext. ibid. 1. 2 tit.18 part. 4.— Etquid si al'h
quis non in metallum, sed ad aliud opus publicum sive offi-
cium fuerit perpetuo damnatus, an eíTiciatur tune servus pte-
na?, ibid. n. 4. — Condemnatus ad perpetuara preñara, an ho-
die servus preña; esse dicalur, num. 6 dict. 1. 2 tit. 18 part.
4 perpetuo in iiisulam, anin tali condemnatione sequa-
turibi bonorum ademptio, n. 8 per text. ibid. in dict. I;
2. — et ab officio suo remotos propter siram tnrpitndinera ^
an ad alios honores in loco sune regionis admilli debeal, ef
an per hoc amitlat natuvalitatem regín, vel lüci sui tantüm;:
quoad lioc v. n. 3 !. 5 lit. 24 parí. 4.
Condemnatus ü duobus in judicio, q»ialítv?r uní rtm reS.
tituere debeat, et siib qua caulione, n. 2 1. 6 tit. 10 part.
3. — ad pretium , eo quia rem amisit, si postea res re-
verlatur ad creditorem , an rem ipsam , vel preliura', pe-
tera possit, et cuja sit in hocelectio, n. 4 !• 19 til. TI
part. 3. — Et quid si antequam sestimutioneni solvat, res
k domino inveniatur, an ad solutionem sesliraationis le-
neatur, ibid. n. 5. — El quid si dominus fecit expensas ad
habcndam rem, n. 5 dict. 1. 19. — Condemnari an possit
quis, ul sit perpetuuscarnifex, vel quód semper aliquod
oíTicium exerceat, n. 5 in medio, 1. 2 tit. 5 part. 4- —
Condemnali ad mortem debent sepulturam habere , et
possunt eligere ubi voluerint, et possimt Corpus Christi
recipere, n. ,3 ct 4 per text. ibid. 1. 7 tit. 13 part. 1. —
per senlentiam, et ob execuiionem incarcerali, non libe-
rabuntur etiamsi prasslent fidejussores, n. 4 1. 41 til, 2
part. 3. — Condemnato aliquo ad morlem civilera, vel na-
turalem, vel ad membri abscisionem , an cogna'tus sea
alius quilibet pro eo appellare possit, el quid de damníito
in ejus contumacia ad mortem , n. 2 el 3 I. C tit. 23 part.
3. — Condemiiati ad eshibendum, an el quando ad hoc
appellare possint , n. 6 1. 9 til. 23 part. 3. — Condemna-
tus per senlentiam , an ab ea post longum lempus possit
appellare, si causa jam crepla vadit in aliquem locum
etiam in commodum reipal lie f, non dimisso procnratore,
n. 41. 10 ibidem. — Condemnali ad torturara, anabistr
sententia appellare possint, n. 2 1. 13 tit, 23 part. 3. —
ex duabus causis in duabus prenis, si una absorbeat aliara
an ut'faque imponatur, n. 6 1. 14 tit. 23 part; 3. — Con-
demnatus in abscnlia non praesumltur condemnatus ex
contumacia, etiamsi sit absens ex justa causa, quando^
probaliones sunt liquidan , sed propter raalam causara,
n. 6 1. 36 lit. 5 part. 5. — ad aliquara quantilatera dan»
dam fisco el privato, tolum solvere tenetur fisco, et ip?e
partem suam dabit privato, n. 9 1. 53 tit. 5 part. 5. — in
centum propter ejus dclictum , si cura illa daré non possit,
succedat in liaíreditatem matris su:e , et ipse tune illam
repudie!, an videatur dolost; faceré, et an illa centum
solvere debeat , ct pro eis in talibus bonis possit fieri exe-
cutio, n. 2 1. 12 lit. 10 part. 5. — ad solvendum, si ad
hoc ei nuUum sit datura lempus, an possit opponere com-
pensalionem, si offerat se slalim aliquid d;)ttirum , n. 6
1. 20 lit. 14 part. 5. — solvere indebitum, an et quando
illud poslea repeleré possit, glos. 1. 33 per text. ibid. til. 14
part. 5. — de crimine, ad accu=andum non admillilur, el
quid si tanlúm conviclus de co sil, n. 6 1. 2 tit. i parf. 7.
— decrimifle, ande eodeni crimine ilerüni accusari pos-
sit, gloss. 1. 12 per Icxt. ibid.lit. í port. 7. — de crimine,
sive publico, sive privalo, an el quiindo sil infamis, et an
ctquando, anle, vel post senlcnliam, glos. i. 5 lit. 6,
parí. 7. — ad niortem, an delineri debeal quousqne ra-
Uones aliquas reddat, et quando, n. 5 1. 11 liU 31 part.
7. — El an niulier pra-gnans condemnala ad morlem de-
beal delinrri usque duní parial , ibid. per illum lext.
CoNDEMN'ATJO expcnsarum debel á jiidice fieri, eliam in
causa crÍTiiinali, n. 1 1. 8 lit. 22 parí. 3. — exi^ensarum ,
MI se extendiit ad inleresse, quod prajtendit viclor, eo
quód fiiil íi negoliis suis propter litem avocalus, dict. n,
£. — Et an in tali coudemnalione veniant ciharia, el qua-
liter islud debeal intelligi, ibidem. — Et quid si victor ho-
spitalus fuil ab amico, vel gratis fuil sibi dalum patroci-
iiium, ibidem. — Condemnalio aüquando fieri potest
«iper non pelilis, n. 1 per lext. 1. 8 tiu 1 part. 5. — si
Cal in commodum fisci, et allerius, lolum debel solvi fisco
el ipse parlem suam daré lenelur privato, n. 9 1. 53 tit. 5
part. 5. — El quando jiidcx ad morlis condemnalionem
vuU devcjiire, qtise inspicpre debeal prius, n, 2 cura se-
quent. 1. 26 lit. 1 parí. 7. — El an ex indiciis indubilalis
possíl ad condemnalionem devenire, ibidem in n. A. — El
an fioj-i possií condemnalio , qumdo quis nullis indiciis
piajcedontibus crimen ronfitelur, n. 2 1. 2 til. 30 parí. 7.
— El an condcmnatio ad morlem debeal suspendí interini
quód aliquis leddil aliquas rallones, et quando, n. [^ 1.
ii til. 31 part. 7. — Et quid in mullere prsegnanle, an
ejiís condemnalio suspendí debeal usque dum parial, dict.
lu 4 per lext. ibidem. ■ — Condemnalio expcnsarum non se
cxlendil ad expensas malí; facías, n. 1 in fin. 1. 8 til. 22
part. 3. — expensarum , an fieri debeal in eum, qui á
principio juramentum calumniaifecit, n. 2 1. 8 tit. 22
part. 3. — expensarum non fiel, quando victns justam li-
ligandi cnusam habuit, et quas isla sil, n. 3 ibidem. — Et
quid si in certa parte judicii habuit justam lilioandi cau-
sam, in alia vero non , el quid si lili cessit, dict. n. 3 in
fin. — Condemnalio per judicem facta , an ab ipso niinui
possit, si illud sibi in sentenlia reservavit, n. It 1. 22 tit.
22 part. 3. — eliamsi silin causa criminiíli, an ad alios
extendatur, ct quid in alus rebus, n. 1 et 2 1. 4 til. 27
part. 3. — Et quid si dua3 communitales condemnentur,
qualiter lenealur, íl quid in Abbale, el Capitulo con-
demnalo, dict. n. 2 1. ¿i. — Et quid si in una sentenlia
condemnentur bi, qui ¡n principio erant in solidum obli-
gali, qualiter tune in cxecutionem millelur, ibid. n. 3.
Inlioncsla, tnrpis,
Vel honesta.
Iniposs)l)ilis,
Contra substantiam
Matrimonii, ve! pro
Matrimonio,
Causalis,mixla.
Nugatoria,
Potestativa,
Furtiva.
CoNDiTio, non implela, vovcns votnm adimp/cre non
tenctur, v. n. 2 i. 7 lit. 8 parí. 1. — babea! ur pro causa ,
n. 4 1. 7 lit. 13 parí. 3. — si Deus volucrit , licel non
apponalur, apposita videtur scmper, n. 9 I. 77 tit. 18
part. 3.' — Condilionis liumana dignitas, quoe sil, n. 1
cura sequent. in proocm. 4 pnrt. — Conditio, sub qua
quis cum aliqua malrimonium conlrahit, si te virgincm
invenero, anet quando licita sil , n. G 1. 10 til. 2 parí. 4.
— quid sit, el de ejus natura esl aclum suspendere, et fa-
ceré quod possit trahi ad esse, el non essc , n. i el 2
SEPTEM PAnXITARUM. G9
I. 1 tit. A part. /|. — inducitur per diclionem sí, modus
per M/, K. 2€l 3 dict. 1. 21 til. 9 part. 6 cum alus ibidem.
apposita tempere contradi matrimonii debet spectari, si
justa sit, etan eaimpleta novuscontrahentiumrequiralur
consensus, an vero i principio praeslilus suflicial, n. 1 1.
3 lit. A part. A, el n. 3 1. 6 ibid. til. A part. A. — El an
isla conditio , scilicet, si Papa, etc. operelur, ul conlra-
henles non incurranl excommunicalionem per CiemenU
eos, de consavgvinif, ct affinil. v. dict. n. 3 dict. U 6. —
El eodem modo eril domiiii, quando conlrahunt aliqui
sub condilione, scilicet, si Papa dispcnsaverit, v. ibidem.
— Conditio si cenlum dedcris, an lurpis, el inhonesta
sil, vel non ; el quid si unus cum duabus sub eadem con-
dilione malrimonium contraxerit, illaeque eodem lem-
pore denl cenlum, cum qnacontraxisse videbitur, ibid. u,
2 dict. 1. 3. — sub qua aliqui conlraxerunl, si defucrit,
copula supervrniens non faciel malrimonium, secüs vero
si ca pendente copula accedat , quia tunca conditione re-
cessisse videtur, et tenel malrimonium, ibidem in n. 6.
— Et quid si antea fuerit prolestalus quoJ non vull k con-
dilione recedere proptor culpam, et quid si lalis protesto-
lio fial ipsi mulieri , n. 7 dict. 1. o. — Et an islud proce-
dal in foro jiidiciali, vel poenitentiario , ibidem in dict. n.
7. — Conditio ancesset, si res sub conditione promissa
anití conclitionis implemcntum tradalur, an transferalur
doniiiiiiim, dict. n. 7 dict. 1. 3. — Conditiones inhones-
tae, etiamsi apponanlur in vim modi, tenent, n. 1 per
lext. ibid. 1. 5 tit. A part. A. — quaj sint contra Sacramen-
lum, sive contra I}onum prolis, sive contra fidem matri-
monii, ibid. n. 2, 3, A el 5. — Conditio contra subslanlia-
lia malrimoi.ii, ut et tune malrimonium non teneat, an
requiratur utriusc-ue contrahentium consensus, vel requi-
ralurquód urms contradical, ibid. n. 6. — in matrimonio
posita, si esl lurpis de futuro , rejicitur, si vero de prajte-
rito , tenet, n. 2 1. 6. — impossibilis de facto, potiús di-
citur difficiiis, quüm impossibilis, clan ot quando perta-
lem conditionem , sive impossibilem per se, sive h natura,
sive i jure, malrimonium conlrahi prohibeatur, n. A 1. 6
lit. A part. A. — impossibilis de facto, an impedial, etvi-
tiet bajredis dalionem , per dict. n. A. — El au lalis con-
ditio omnem conlraclum, sive.disposilum sub tali condi-
tione faclum vitiet, ibidem,' — Conditio lemporeconlractus
matrimonii uno imposita, ul sub poena in certo loco habi-
tare lencatur , au valeat , n. 5 1. 2 tit. 5 parí. A- — si nup-
1j(t sequerciitur, semper inesse pra;sumilur in qualibet
dotis promissione , etiamsi solulio dolis promitlalur inlra
ccrlum tempus, vel si dicatur, quüd solvel ad voluntatem
tponsi , vel aliud simile, n. 5 1. 11 til. 11 part. A- — El an
valeal paclum, in quo isla conditio non intelligatur appo-
sita, ñeque speíanda esse inlelligalur ex mcnlc contrahen-
tium, ibidem. — Conditio si sit posita tempore venditio-
nis alicujus rei , ct illa pendente daronum vel lucrum su-
perveneril, ad qucm perlinebit, an cmplori, vel vendi-
tori, n. 1 et 2 per lext. ibid. 1. 26 tit. 5 part. 5,^Et quid
si fíat Iradiiio ex conlraclu condilionali anleeventum
condilionis, an transeat dominium, vel usu capiendi con-
ditio, n, 5 1. 12 tit. 11 part. 5. — Conditio, et dies si sit
apposita in stipulalione, an impida conditione dies ex-
spectari dibeal, n. 1 j. 17 per lext, ibid. tit. 11 part. 5. —
impossibilis an vitiet conlraclum, et quid si negativé
pnnutur, num. 2 dict. 1. 17. — Et promissum sub condi-
lione oranino cxlilura , videtur puré promissum, n. 3 dict.
70
lADEX MA'J'EniAULM
1. 17. — El aii coudUionis evenlus eotislitual debilorem in
mora. ii. 2 1. IS tit. li part. 5. — CoiuüUo causalis,
vd iiiixla, an irahaíur reír), et quid de poleslativn, n. 1
leg. 32 ti!. 2 parí, 5. — E: q-ñd in lcg;il.s , vel an isi eis
idetii sil quüd in tonliaclibuN, iLi;!em. — Condilio si est
adii'plenda in speciiica i'orRia, an vidiMtur implela, si
debilum compeii-elur, i.um. 1 cuín lU ■; ibi.i. I. 20 tit. llt
parí. 5. — si sil solulioni pnsi:a, aii h ante ípsiiis cveü-
tum soli.tio fi'i, posMl soJuli ni reppli per sohcniem , et
quaiKio, n. d el 3 1. 32 lit. 14 part: 5, — et aii dainm.ob
aliquiím rausain, si cansa mm ;.dini|)lealnr, possil per se,
vel ciim dimnis el intcressesi-íiiil ¿ dante ropeü , et qua-
lüer hoc fíat, Hiitn. 2 1. 43 tit. il\ parí. 5, et ^loss. 1 1. hh
jljid. _ Con litio olí caiisam, ubi darl non polest, lui.c da-
tur aclio de dolo, et ad quid, n. 1 !. A5 1 1- 14 parí. 5.—
quid sit, et qualitrr, et quando inst tutionibus poni possit,
ft quales, el de effectu ipsar.an, gloss. li'g. 1 el 2 liU. 4
¡,3,.,. 6. — qua; ad prssens lempos n-fertur, iiii¡;roprié
dicilnr conditio, n. 4 dicl. 1. I til. 4 par!. 6. — Et quaí
propri^ (ücnlur coiuH io, nuK). 3 !. Sibidem. — Quffieuam
cnncipi nos.il in prsierltu::.. n. 2 1. 21 lil. 9 part. 6. —
Con iitio' ni per .üciioiem sí , d per alia'< di<liones, et
b-unul', n. 12 el 13 clict. 1. leí an p-r ií<tu idiu, dict. ri. 13.
Si á ¡eslíitorc apposila sil per verba ful\iri temporis, si
iLinpoie tesliiiiíinii jain slal)at, an tune inslilutio repiilelur
pura, 11. 2 i 2 iLideni. — (ondi iones im possibiles de na-
tura, vel de juro, vel de fuclu, an \i:ii ni hxredis ioslilu-
tioiien), et quales islüssiut, gloss. I. Sel 4 per lexU ibid. tit.
4 parí. 6. — qua; pcrtí slatorini ¡ippoüunluradconservalio-
nein doniCis,, elfdíniiise, liciía^ d.cunlur, n 8 I. 3 tit. 4 parí.
<;, — Condiiiü h lesialore hícredi po-ila, quod jnret aiiquid
lacere, an debeat observari, v, 1 rcji.i, n. 2 et 7 I. (i ibi-
deni. — El quid ¡-i á !e^e, vel á jud ce, vel í> conliulienti-
biis apponaliir tuüs cond lio , el quid hodie jure regni ,
iliidim. — Gondilio cnjus evenlus \el dereclus. niliil ope-
ralur, un necessario udimpleri debcat.n. 1 I. 8 lit. 4 pa:t.
Q. —tacita, si sine liberis decesserit , an liabeat locum non
scliim iuler ascendentes el descendentes, svá etiam ioier
tVaires et collaleíales, velsi ascendimos h desceudenlibus
inliluantur, vel in uxore inslitula , si cunj filiis commu-
nibus decesserit , ibidem in nuui. 3 el 8. — El quid si iste
grávalas restituiré post niorltm suam, lilios adoptivos ,
vel arrógalos, ,'ive spurios, reliquerit, ibidem nuni. 4et
8. — El quid si de incite ins'.iluli sub verba condilionis
niliil diclumsit, sed postejus nioriem aiius directo sil in-
slitulus hxres, ibid. nuni. 5.' — El an supra dicta lí-cum ha-
beanl , quando instilulus uni.ersaüter gravalnr post ejus
mortcm in restiluü ne rti ceilE, ibid. n. 6. — El aii exten-
dal ur baec ad (cclesiam , vel | ianí causam, si sil subslituta
post aiicujiis mortcm , n. 8 I. 1» til. 4 parl. 6 — El quid
si i la p,raNatus ingrediiitur religionem, an subslitutus ex-
ciudaturpir monaslfrium, eliaiiisi substitiitus sil de fiüis
te^taioris, ibidem. — El an sil al^qua differentia, an filii
ííli sinl masculi, vil ffeuiina', vel nepntes ex íiba, el quan-
do, dict. n. 8 quaesí. 3. — El idi m sit sive íilii ¡am sint
nali , sive n; sciíuri, ilidcni. — El quid si };ravalus dece-
dal cum filiis iricapacibus, vel qni l¡a?r(des e&se noluut,
vel ii i'.uiillo habitis, an per eos subsiilulus excludutur,
quiE'l- 4 el n. 11 ibidem. — El quid si (ilii isli deccdant
ante 1110, teiii i-iius gra\ali, an ptr eossub-lilulus exclu-
dalur , ibidem. — VA an hoc eveniai ex legis íiclione, vel ex
juria píaBSumptior.5, «t de effectu , ibidem in n. 10. — Et
quid si fideicoiDinissarius decedul ante gravatum, an jus-
suum ad ha-redes transRiittat, ibid. n. 12 dict. 1. 10 lil. 4
parl. 6. — Condiliones per quas lepliinceíi'ioriun pnpgra-
vanlur, no« debeut adniilti in le'gitinia filiorurn, n. 1, 2
et 5 !. li l-r . íi part. 6. — Condilio debet ab bxrede adini-
pleri in letnpus sibi k leslatoie pia;finituni, et quid si iu.
non sil, sed sinip'iciter, n. 41. '''2 ibidem., — Condiliu
nes si plures sinl apposila; in inslilütione ba-redis, an ip&
onines adimpli re leneatur, vel unaní tauíñ;'.!, ul huredita-
leni adire possil, n. 1, 2 et 3 1. 1." per text. ibid. lii. 4 part.
6. — Ciiiiíülio an habe-atnr pro complela, quando ba;res fj-
ciendo quod iis se est iilam adimplere non poU st, et quid
si sil in mora, n. 1 el 2 I. 14 ibid. el gloss. 1. 22 lii. Opart. -
tí. — hcercdi apposila, ul sciiicet servuní manuii ilta , an
iiabealur pro complela , quando servus ab aüquo lertio
fuil üccisus, el quando, ibidem. — in inslilulione alicujus
mulieris posila , sciiicet si cum aüquo nubat, siille nolit,
an debeat habare lia;redila!em, et coi dlio habealur pro
implela, ibid. n. 3 et 4 periliam text. — Lt an ipse nolens
posnitere possit, ibid. n. 6. — ■ Et qt-id in legato libertalis,
vel ad pias causas, vel alimenloruní, ibid. in dicl. n. 4. —
El quid si a ti r!io impedialur, ibidem. — Conditio posila
i;i iusiiUilione minoris, an per ipsuní adimpleri possil siue
curatoris suiautlorilate, g!oss. 1. 15 per text. ibid. lil. 4
parl. 6. — quando suílicial quód iaiplcalur de fado, li-
ctt non de jure, n. 2 I. 16 ibidem. — qua; seconferl ad
sliquid faciiuduní per Priucipem, reputalur impossibilis,
et quaudo tiecessario adimpleri dtbeat, n. 3 1. 13 lit. 9
parl.6. — si sil concopla per verba fuluri tompoiis, an.
suiüciat quód iniplealur :estatore ignorante, tempere
quo actus geiitur, n. 31. 21 tit. 9 part. 6. — et moaus,,
el causa, in quo diütrant, n. 1, 5 el 7 dict. 1. 21 et n. 2
et 3 1. 2 til. 4 parl. 4. — an Irunscat active in ba-re-
des implore debonles, n. 2 1. 22 lil. 9 part. (i. — El an
legatum condilionalem transmitlatur ad liEiedes 1< gataiii,
si ipse decedat ante ipsius acceplalionem, n. 6 !. 33 lit, 9
part. 6. — EL an jus adiinplendi conditiouem iranseal ad
baredem, el quando, ibidem in n. 8. — Conditio apposita
alicui , ut non possil res sibi reliclas in ecclcsiam, vel
piuní locum alienare, an valeat, n. 4 quiesl. 5 I. 6 lit. 11
part. 6. — adjtcta in instilutione non censelur rcpetita in
substiUilione , n. 2 1. 3 lit. 13 part. 6. — possideniis me-
lior est in pari casu , n. 1 I. 7 lit. 14 part. 6.
CüNDiT.o iKHO.NESTA.- — Condilio SÍ cenlum dedeiis, an,
turpis, el inhonesta sit, vel non, et quid si unus, cum
duabus sub eadem condilicne matrimonium coulraxeril,
illa^que eodeni lerapore dent cenlum, cuín qua contra
xisse vidtbilur, n. 2 quaest. 2 1.3 tit. 4 parl. 4- — Ci ndi
liones inhuiicslx' eliam si apponantur in vim modi, w. J
per ttxi. ibid. 1. 5 l¡!. 4 part. 4-
CoKBITiO TIRPIS VEL HüiNESTA. CondiliO SÍ CCUtum
dederis, an lurpis , el inhonestj sit, vel non , et quid si
unus cum duabus sub cndeni condilione matrimoninm
conlidxit, illícque eodem lemporedenl cenlum , cum qua
contiaxissevidebilur, n. 2 quajst. 2 1. 6 lil. 4 part. 4. —
Condiliones lurpes si por teslalorein apponantur hteredi,
non valont, ñeque dobent observari, n. 8 i, 3 lii. 4 parl.6.
— Conditio in matrinionio posila, si est lurpis de futuro-,
rejicitur, si veso de piíEíerilo, lenet, n. 2 1. 6 tit.4part.4.
Conditio uipossibilis. — de facto poliús dicitnr dillici-
lis , quüm impossibilis , et an , et quando per talcni condi-
tionem, sive impossibilem per so, sivc á natura, tivc ¿i
SEPTEM PAUTlTAi'.L.M.
I
jure, sive aliltr lualiiuioiiiuní coi.lnihi piohibealur, n. l^
J, 6 lit. 4 part. li. — impossil;ilis de fado, animpcdiat,
vel íiliet liajiedis duliontni, dict. n. /i. — El an talis coi>-
dilio nmnem coniniclum, sive disposilum sub lali coiuli-
tioiie factiim , viliel , ibidcm. — CoiiJilo imposib lis, an
^itit'l coniraclum , el quid si nejialive pon: tur, n. 2 i. 17
til. 11 parí, 5 — El pniuiisMiin í-uIj conditioi¡t> rniniíió exli-
tura, videlur pur¿ pioniissuai , n. 3 dicl. 1. 17. — El an
tondiliiinis menlus conslilual debiiorem in mora, n, 2 1.
18 til. U parí. 5. — Goiidiliones iiiipos-iibilcs de natura,
vcldejure, vel de fado, an vilicnl baredis insliuuionem,
el quales istx .sint, gloss. 1. 3 el 4 per lext ibid. tit. /i parí.
C. — Contlitio iinpossibilis si non apponatur in perso-
naní híinorali , Síd in personan! gra\ut!, an tune rejid
debeat.'el insiilutio remanrat pura, n. 2 ibidem, 1. 3 lit.
ü parí. G. — quaiido rejid debel , el ea non obslante va-
leai instilulio, quando vero viliel dicianí inslilulionum,
ibid. n. 3. — i.lan idem quod es\ in inipossibilicondilione,
dicendum sil dr modo, ibidem iu n. 3. — Et an reliclum
sub lali condilione, vel modo ini|.os ibili, de jure debeal
cinverli in aüiim, quod sit juslrm, et honesluin, n. 5
dicl. 1. S. — Et si hieres condiiinnein irapossibilcm de jure
observaverit, liaredilatem non perdet, n. 7 ibidem.
CCNUITIO COMllA StESTANTIAM MATÜIMOMI, Ve¡ prO MA-
TRIMONIO. — Condiiio SI b qua quis cum aliqua malrimo-
niuní conlrahit, si 1c viryvcm invcuero, nn tt quando
licita sit, n. 6 I. 10 lit. 2 pail. ¿¡- — npposila lempore ccn-
tradus matriinonii , debet sppclari si justa sil , e! an ea
implela novus rcquiratur conlralienlium con-ensus, un
vero íi principio piaeslilus suíficiat, n. 1 1. 3 lit 4 parí. It
eln. 3 ibidem. — El e/dein modo erit oüm quando con-
traluint a¡iqiii sub condilione, sciüct't, si Pupa di.iprnsii-
veril, vide ibidem. — El an ista conditio, srilicet, si Pa-
pa, etc., operdur, ul coniralientes uí n incaurar.l in ex-
corDmunicaliiine n per ClLc-enüii. eos, de cimsanguin, et
affuiit. \i0.e d;c!. n. 3 dicl. 1. 6 til. /i parí. 4. — Condiiio
sub (¡uu aliqui con raxcruut, si deficerit , copula su per-
veniens non fácil mairimonium, secíis vero si ea peiidinle
copula accedat , quia lime ¡i condilione recississe videlur,
el leiitt niairitnonium , n. 6 I. 2 lit, 4 parí. /j. — El quid
si antea fueril proleslatus quód non vult i\ coudilioiic re-
cedire propter copulan), et quid si (ulis protestatio fialipsi
uinlitri, o. 7 ibidem, — An ¡slud procedal in foro juiii-
ciali, vel pcünilenliaiio, ibidem in dict. n. 7 dict 1. 3 tit.
á pait. Zj, — Condiiiones qua: sint contra sacramentum ,
sive contra bonuru prolis, si\e conlia fidem miUrimonii,
ibid, n. 2, 3,4 el 5. — Condiiio conli a subslanlialia matri-
luonii, ul , el tune mutrimonium non teneat, an rtqi. ira-
tur mriu-que contralienlium consensus, vel reqnirulur
quód unus conlradicat, ibidem in n. C. — iu niatiiinonio
pnsita si esl turpis de futuro , rcjicilnr; si vcio de |)ra3te-
rilo, lenet, n. 2 1. li ibidem. — icmpore coniraclus matri-
monii uno inijiosila, ut in certo loco habiiare l( nealur, an
valeat, vide n. 5 1. 2 lit. 5 par . ¡^. — si nujiliaa sequeren-
lursemper iuesse praesnmitur in (pialib' ldülis|)roriiissioiie,
eiiamsi so^ulio dulis pinmiltalur ii^lra cirtnm lempu-í,
vel si dicalur quod solvel ad voluntaleni sponsi, vel aliud
simile, n. 5 1. Id tit. 11 pait. 4. — El an vale;itpacliim in
quo isla conditio noninteiligalur apposita, ñeque speran-
da esse intelligalur ex mente contrahenlium, vide ibidem.
CoKDiTio CADSALis, VEi, MIXTA. — An trahalur retro , el
ip^id de potestativa, n. 1 1. 52 lit. 13 parí. 5. — Kl quid
in Icjfalis, et an in eis idem sil quód in conlraclibus, ibi-
dem. — Cond lio causalis quando instiliitioncm impediut,
quanMo veió non , gloss. 1. 8 ti!. 4 part. 3. — Condiiiones
niixIíE, an suspendan! ¡iscreditatis adilionem doñee adi:::-
pleanlur, siv. in extrañéis ha3redibus, sive in sois, gloss.
1. 9 ibid. pir il'um texl. — Condiiio uiixta, si deficial per
casum . an habealur proimplcta, et quid si pío parte
conditio iuiplealur, et pro parle deficial casu , n. 4 ',. 14
til. 4 part. G. — El quid in legato libertatis, ve! ad pias
causas, vel alimenlorum, ibid. in dicl. n. h. — Et quid si ii
lertio in¡pedialur, ibidem.
Conditio NiGATORiA dicilur quando nunquam fuit pos-
sibilis, et an rejiciatur si possibüis fuil aliqi;ando, licét
aüquando sit inipossibilis, n. 1 I. 3 lit. 4 part. 7.
Conditio potestativa qus dicalur, et an habealur pro
implela, n. 1 el 2 cum a'iis ibid. 1. 7 tit. 4 part. 6 per ¡1-
lum texl. ibidem. — potesl quandocumque in \ita inslituti
impleri , ñeque dcsinit posse impleri nisi per moriem,
n. 4 ibidem. — Et an, el quando !;Geies iusülulüs i'lan)
adimplere tencatur, el possit impleri prr alium, el quid
in legaü-i, el an in persoiiam bíeredis admp'cre possit,
el an leinpns adimplendi cuirat ignoiaiiü, n. l¡ ibidem.
^- Et quid si in lali condilione potestativa fuit aipnsiin
dies ad implende.m eam, ibidem. — Et qtmndo aliquis
tM snb condilione potestativa institu'us, quando ad Mu-
tianam cautionem tencatur, ibidem in n. .'í.
Conditio furtiva, an deiur conira hceredem etinm ul-
tra id quod ad e^m pervenit, n. O et 10 1. 25 per iüoin
texl. lit. 1 parí. 7. —- ad re¡ persecntionem , an crediiori,
vel domino detiu", aui).p.do crediiori pignus furarum fuil,
n. í) 1. 9 per le>.l. ibid. lit. 14 part. 7.— Et an Inuc cum
crrdilori lalis conditio dafnr , alie.uid il!a mediante lu-
crare possit, ibide.n in n. 7. — Conditio furliva, an lo-
gaiario detur contra furem qui rem sihi legalam furavii,
aiitef;uani sihi traderelur , vel qiialis alia, et (luando, et
an tune sibi detur ad rei p;?rsecutioni:-in, n. 4 1. 13 per
lext. ibid. lit. 14 P 'rt. 7. — qualiter, el quando, et a<l
quid di'lur conira f res, vel cjaslisredcs, per gloss. 1. 20
per tcx'. ibid. tit. 14 jiart. 7.
CoNurno TACITA SÍ siiie lihcris clecesserit , an liabrat lo-
cum non soliim inler ascendentis, (t dcscendon'cs, sed
etiam inler fraire;, et coilaferales, vel si as'.erdenlcs it
descendcnlibiis instituantur, vel in uxore inslitula, si
cum fiiiis commuoibus decesseril, in n. 3 el 8 1. <! O li;. 4
part. 0. — El quid si isle grávalos restituere post niortem
suara, filios adoplivos, sive arrógalos, sive fpurios icll-
querit, ibid. in n. 4 el 8. — El quid si de niorlc iusliluti
sub verba condiiionis nihil diclum sil, sed post ejiís inoi-
lem BÜus directo sit insülulus liancs, ibidem n. G. — lit
cnsupracticla locum habeat quando insLitulus univeisalitor
gravalur post ejtis moriem in restilulione rei certa?, ibi
n, 6. — Et an exlendanlur beec ad Kctlesiam , vel piam
causam, si sit suhsliluta post alicujiis mortem, n. 8 dict.
I. 10. — El quid si gravalus ingiediatnr religionem, at?
subsliuliis excliuiaUír per monaslerium eliainsi sub-litu-
tus sit de filüs leslaloris, ibidem.^ — El an sit aliqua diíie-
renlia , an filii islj sini maseuli,vel fosminae , vel nepo-
tes ex tilia, et quando, dicl. n, 8 quaest. 3. — El an
idem sil, sive liliijam sint nali, sive na?ciinri, il:idem.—
Et «iiid si gravalus decedat cum filiis incapacibus, ve!
qui hceredesesse noiunt, vel íi piipiüo habitis, an per eos
suhslilulns exrli:diiti;r, ibid. qiisEst. /| et n. 11 ibidem. —
72
INDKX MATERIARUM
Et quid si fiiii isli decedant ante moriera islius gravali ,
an per eos subslitulus excludatur, ibidem in dict. quaest.
6. — El an lioc evenial ex legis fictione , vei ex juris prae-
sumptione, et de efTeclu, ibidem in n. 10 dict. 1. 10 tit. 4
part. 6. — Et guid si fideicommissarius decctlal anle gra-
vatum , an jiissuum ad haeredes Iransmitlnt, ibidem in n.
12. — Coudiliones tacite, quae h jure subintellignntur,
quffi sint, et de ipsarum effeclu, per n. 1, 2, 3 ct 41. 10
lit. 4 part. 6.
CoNDiTOR majoriae si rem majoriae cura rebus Ecclesiae
permutare probibuerit, an talis prohibitio teneat, vel
non, n. 1 quaest. 28 I. 10 til. 26 pail. í^. — si res suaema-
joriae alienare prohibuerit, an illud in successoribus suis
locum habeut, vel eliam in ipso conditore, ut neque ipse
possit alienare, n. 1 qusest. 47 1. 10 til. 26 part. 4. — si
Lona ex quibus majoriam fecit ipse alienaverit, an et
quando per hoc videatur majoriam revocare, in dict.
quaest. 47. — de hoc vide in verbo Majoria . et in verbo
LlCENTIA.
CoNDucTio, de hoc videin verbo Locatio.
Conductor, et an sit conductori augenda icnsin, si
per alluvionem altquid rei conductae accrescit, n. 3 i. 26
til. 28 part. 3. — an expclli pnssil per successorem prx-
decessoris, et quando, et in qiiibus, n. 4 1. 2 tit. 8 part.
5. — cerlae rei semper illam conducere videtur ad suum
cerlum usum, ad quem resipsa h principio deputata ftiit,
n. 1 1. 3 ibidem. — quo tempore teneatur solvere ptn-
sionem rei lócala; , et quid si illam solvere dcbeat de fruc-
tibus alicujus rei , an dcbeat antequam fruclus percipian-
tur, n. 1 1. 4 ibidem. — an pos.,it h domino expelli, durante
localione, si prnsionem non sol veril, n. 1 1. 5 tit. 8 part.
5. — Et an omnia bona sinl hypolhecata pro pensione do-
mus, el quid si primas conductor alii locaverit, n. 2 et 4
ibidem. — Conductor primus si alii locaverit, an res il-
Jalae per secundum conductorem sint etiam obligatae do-
mino, n. 4. — Et de quibus rcbus ibidem iüatls hoc sit
intelligeudum, dict. n. 4 dict. 1. 5.— Etan de rebus mino-
ris, ibidem. — Conductor si per paclnm sibi providit de
speciali hypotht'ca in certis bonis, an tacita in caeteris bo-
iiis locum babea t, ibid. in fin. — si á domino ex justa causa
expellalur, an dominus ülud propria auctoritate faceré
possit, vel cum judiéis auctoritate, n. 1 1. 6 ibidem. — Et
quid si dominus juravit non expeliere colonum, vel inqui-
linum, an ex causa illud faceré possit, dict. n. 1. — Con-
ductor si cum locatore paciscatur, quod durante tempore
conduclionis illum non expellat, an locator illud faceré
possit, si jndigeal habitatione, ibi n. 2. — si pro refec-
lione domas expellalur, illa refecta, poteril illam habitare,
n. 6 dict. 1. 6 tit. 8 parí. 4 — si expellalur á locatore , an
tune debeat fieri remissio mercedis pro rata temporis ,
quod illi déficit, n. 6 dict. 1. 6 tit. 8 part. 5. — si in domo
conducta damnum dederil, á domino expelli ppterii, n. 7
dict. 1. 6. — a domo expelli potest per locatorem, quan-
do in domo inlulil meretrices , vel simile fecerit, ibi n. 8.
an teneatur purgare ageres, el sCarpare, et fossala fundí,
1. 7 l¡t. 8 part. 5. — fundi si male coluerit, vel ita exfru-
claverit in primo anuo, quod in annis sequentibus niliil,
vei parum fruclus percipi possit, Icuetur de tali damno
dato, ibidem in n. 2. — tenelur ad damnum datum in re
conducta , si sui culpa detur, gloss. dict. I. 7 lit. 8 part.
5. — Et quid si conductor babeal inimicos, qui in re
conducta damnum dederunt» quando ¡ndlstincte tenea-
tur resarciré, ibid. n. 5.— Et quid si inimicítia erat publuj»---'
vel caúsala cum locatore et domino fundi , ibidem in n. 6." ■
— praedii arbores excidere non potest, a'ias tenelur, et an ?■'
possit vento exclusas asporla re, ibi n. 7. — quanidiligenliam -
el curam in re conducta babere debeat, ut non pereal sui -'
culpa, n. 4 1. 8 ibidem Et an, et quando casus forluili ■
obügeril conductori, omnes gloss. dict. 1. 8 per illum text.
ibidem.— Conductor navis quando pclere possit ü locatore í
damnum sibi illatum ex illa causa, gloss. !, 13 ibidem. —
valorum, vel pastbs, h locatore certiorari debet, si sciat
vilia rei conduela; , gloss. 1. 14 ibidem. —operarum fa-':
ciendarum qualiter teneatur, si opus raalitiose fecerit,-
gloss. I. 16 per illum text. — operis faciendi, quando li-~
beretur propter casus fortuitos, qui acciderunt, n. 3 et ^'i
1. 17 ibidem. — operis, an de casu teneatur, quando do- :)
minus jam approbavit opus, et quando sic, ibid. n. 5. — fi-
nito tempore conduclionis, rcm locatori restituere debe!,
et quid si non facial, ibid. gloss. 1. 18.— an possit expídli
ásuccessore singular! in illa re conducta, n. 1 1. 19 in
dicl. lit. 8 part. 5. — si expellalur ante lempas propíer
vendilionem de re conducta faclam.an locator teneatur
sibi ad interesse, ibid. n. 4. — fisci, ecclesia;, civilatis, an
possit h successore singular! expelli , quando res ab ipso
conducta per locatorem vendatur, ibid. in n. 5 in princ. —
in quibus casibus ab cmptore rei conducta; ante tempus
expelli non possit , dict. n. 5. — si tempore locationis pa-
ciscatur cum locatore, ut ante finitum lempus illum non
expellat , an si postea res illa vendatur , possit ab emp-
tore expelli, ibid. n. 6. — ad decennium, et ultra, an ab
emptore illius rei expelli possit, ibid. in n. 7. — ad lon-
gum lempus babel in re illa ulil^e dominium, dict. n. 7. í
— rei mobilis, vel se movenlis, ad cerlum lempus, an si;
illo finito rem illam non restiluat, videatur reconducere,,
n. 1 1. 20 ibidom. — operum suarum ad annum, si ¡lio
finito ibidem rcmanserit, an videatur rcconduxisse, n. 1
1. 20 tit. 8 part. 5. — si, tempore locationis finito, reman-
serit in re conduela per aliquod tempus, an videatur re-
conduxisse illam, n. 3 et 4 ibid. per illum text. — El quid
si conduxeril ad decennium, vel an idem sit, quando lo-
catio fit in scriptis, vel sine, dict. n. 4. — El an idem sit
dicendum in pra;dio urbano, quod in rustico, dicl. n.
dict. I. 20. — Conductor si in re conducta perturbetur, si
dominus cíim possit providere ne perturbetur, illud non
fecit, an tenetilur ad tniale interesse, ibid. n. 21 per text.
ibidem. — Et qualiter lucrum islud ex parle conducloris
debeat considerar!, ibidem in n. 2. — Et quid s! aliquis
colonum inquietavil propter inimicitiam, quam cum loca-
tore habebat, an tune locator ad interesse teneatur, ibid. n.
3. — Conductor prceclii urbani, an possit petere, ut pro-
pter síerilitalem aliqua sibi fial remissio, el qualiter hoc
accidat, n. i 1. 12 ibidem. — ad longum tempus, an pe-
lere possit remissionem proi)ter sterilitatem , el quid .si
pensio solvalur in pecunia , et an tune proprié dicatur lo-
catio, velan sil conlractus innominatus, n. 2 dict. 1. 22.
— Et pro quibus casibus fortuitis habeat locum remissio
propter sterilitatem, ibid. in n. 3 et 4- -^ Conductor prae-
dii, quos fructusnon debeat coUigere , ut possit slerilila-
tem allegare, et petere mercedis remissionem, et quid si
dimidiam coUigat eorum fructuum, qui solili sunt colligi,
n. 8 dict. I. 22 tit. 8 part. 5. — Et quid si fruclus consi-
stebant in frumenlo, et oleo, el unum perdatur; aliud
vero non, dicl. n. 8.— Et qualis esse debeat isla steriliías^
SEl^TEM PARTlTArxUM.
73
ibidem n. 9. — Conductor si non cst solilus décimas sol-
vere, si postea alleget sterililalem , an illuiu liberet á
praestalione mercedis, ibid. in n. dO. — pra^dii remissionern
liclere non polcrit propler universalem sleiililaleui, quan-
do in alio piaccedenle , vel sequenle adfuit ubeilas, n. 2
I. 23 ibidein. — Et an idem sil , sive sit annus iinaícdialé
tíequens, sive interpoiatus, ibid. i'. 3. — Conductor an ad
niajores reddilus tenealur , quando res sibi conduela casu
fortuito augmenlala fuit, ibidem in n. 6. — an possit pe-
tere expensas, quas fecit in meliorutionerei sil)i conduclaj,
et quando, eí quales, gloss. 1. 24 tit. 8 part. 5. — El nn
idem procedal in couducLore ad longum lempus, ibid. n. 2.
" — Conductor horrei, an liabeat actionem conira loc:ito-
rem talis borrci, quia illud non custodivit, si ipse speciaii-
ter illuJ non promisit faceré, n. 1 1. 26 ibid. per illum text.
— Et quid sllocator sit in aiiqua culpa, et qualis isla
culpa esse debeat, ibidem n. 2. — Conductor bonei, an
et quando possil locatorem convenire, si cuslodes ab ipso
positi raali^ custodierunt, et andominus liberelur custodcs
exbibendo, ibid. n. 3. — pra;dii fiscalis, an tutor, vcl cu-
iv.tor esse possit, et quando, n. 7 1. Ih tit. 16 parí. ti. —
Pili, tempere finito, rem domino nonrestituit, sed exspecl;it
seutentiam, (juuiiter punialur, gloss. I. 12 per lexi. ibid.
lit. 10 part. 7. — domus, an tenealur ex incMulioin ea
facto culpa famuli sui, n. 1 1. 11 tit. 15 part. 7. — gabel-
.'arum, anad majorera pabellam tenealur, si terrilorium el
fuerit auclum, n. 1 1. 13 til. 18 part, 3. — Coiiductoribus
gabellarum applicatur poena, seu bauna, et quid si ex
cansa dupUcelur gabella , ibi in n. 2. — Conductor tene-
lur certiorare locatorem de impedimento , quod est in re
sibi conduela, u. 2 I. 74 tit. 18 part. 3. — qui in ultimo
anno defruclal, el delerioral pr^edium, ut mojores fru-
clus percipiat, propler quod in futurum damniticatar, aa
leneatnr ad inleresse, ibid. n. 4. — Et quid si facial viueasj
6ive arbores, putari per inexpertos, nn tenealur, dicl, n. 4.
—Conductores prorrilleredebenl, qiiodfructusimmaluros
non colligenl, el quid si ex hoc damnum sequeretur, ibid.
n. 5- — Conductor animalis non tenetur , llcí;t pereat, si
iiium oneravit secuudüm vires ejus, et sicuti consuelum
estfieri, n. 3 1. 76 tit. 18 part. 3. — tenetur equum con-
duclum a'imentare secundüm sui necessitatcra, n. 4 1.
76 tit. 18 part. 3. — equi,siin curando illum aliquid
impendat, an repeleré possit, el quando, n. 5 dict. J. 76.
— reJ illam nunq:!am pra;scribere poleril, n. 3 I. 22 tit.
29 part. 3. — ad longnm lempus, quam possessionem in
ro conducta habere dicalur, n. 2 1. 5 tit. 30 part. 3. —
nb aliquo, qui scit rem, quam conducit, esse suam, an ta-
lis conductio operelur domini translationem inconducto-
rem, n, 2 I. 9 til. 30 part. 3. — Et quid si conducens di-
caf, quod vo'ens Iransferre illam rem in iocalorem ,. el
recognoscere ab eo, dictara reni conducit, dict. n. 2. —
Conductores, qui pensionem sohent in pecunia, an ad
decimandum, seu ad tributa leneanlur, r. 5 1. 22 tit. 31
part. 3.
CoMFERKNS beneficium absenti , antequam ipse sciut, et
acceptel, vel non, pcenilere non polest, n. 3 1. 7 tit. 16
part. 1.
CoNFESsio quo jure nos obliget, n. 2 in princ. 1. 23 til.
6 part. 1. — an sit de jure nalurali, vel divino Novi vel
Veieris Testamenti , ibrdem. — debet esse pura , et fidelis,
el in se debel babere sexdecira, n. 3 in dicl. 1. 23. — di-
vidí non debet etiam propter verecuudiam , n. 4 bi princ.
sr
ibidem. — sacramentalis fieri debet proprio ore, non per
nuntium, vel perepistolam, viden. 1 1. 30 ibidem cura n.'^
2. — quod fiat proprio ore, vel non, an sit de subslanlia ■
sacramenti , n. 2 ad fin. dict. I. 30. — anuuaüs an sit de •
l)roBcepto, n, 1 1. 34 tit. 4 part 1. — qise debctur i.i quo- -
IJbel anno fieri, faceré an suOuciat illam in quocumq^.e
tempore, vel requiralur, quod sit in Quadragcsima , n. 3 ■
ibidem. — procuraloiisnon babenlis s|>eciale raandatum,
an ficri possil in judicio, ila ut domino jiraijudicel, n. 1
1. 1 tit. 13 pait. 3. — El an procuralor gentralis ad litis
debeat halcre spcciale niandalum ad confiieiidum coraní
judice, ut domino pra;judicel , ibidem. — Coufessio facta
parle prasen e fácil plenaní probationun, parte vero ab- ■■
senté sen.iplenam facit proba'ioiicm , quod limitat í
quuluur niodi-, n. 11.2 lit. 13 part, 3, et n, 6 1. 4 ib:--
dem. — etsentenliaa-quiparaiilur, quntl adcomprouiissum ;
in arbitros faclum parlibus non citalis estendit, dict. •
n. 1 iu medio. — Et an ad validalionem confessiunis re-
quiralur, quod acceptülur i parle, vel quod fial parle
inslanle, et pélente, an vero partís praesentia tanlüín suf-
íiciut, ibi n. 2. — Gonfeásio facía prají-edeiilibus \a!fl,
secüs iliis non prjecedf^nübas, 1. 5 til. 13 part. 3. — er-
rónea etiaui sa-'pins rúpetila non uocel, el qualiler probe^
tur iste error, n. 4 I. 5 lil. 13 part. 3. — errónea si inm-
lilurin instrumenlo, an eo deslructo deslrualur cunfu-ssio,
ibidem. — errónea etiam post couclusum in caubu jüoIlsí
revocari, et etiam in causa appellationis, n. 5 ¡. 5 lit. 13
part. 3. — Et an possit peti revocatio confejsionis er-
róneas mero jure in causa appellationis post sejilenliara ,■
dict. n. 5 I. 5 ibidem. — Confessio ab aliquo facía, scilicet,
quod bomines occidit, vel percussit, si contrariara possit
probari, an ei noceal, n. 9 in dicl. 1. 5, el n. 1 el 2 I. 17
lil. 15 part. 5. — Et quid si contra eum agalur crimina-
liter, ibidem. in n. 10. — Confessio extrajudicialis geminata
quid valorisbabeal, sive in civilibus, sive in criminalibus,
n. 1 1. 7 tit. 13 part. 3. — extrajudicialis, an facial indi-
cium ad toiiuram, et quid si fiat parte proesente, qnali-
ter tune probet, n. 2 dict. 1. 7. — Et quid si talis extraju-
dicialis confessio fiat á minore , ibidem. — Confessio ,
quid in se babere debeat ad boc, ut probet plenfe, n. 2
dicl. 1. 7 lit. 13 part. 3. — extrajudicialis in delicli-f, quae
pertinent ad Ecclcsia; judicium, quaiiler probet, ibid. —
extrajudicialis, an possit per confilentem revocari, etiamsi
non doceat de errore, ibidem. — in judicio facía etiam
sine causa valeal, n. 3 dict. 1. 7. — Et an juramentum
suppleat defeclum causae in tali confessione, ibidem iu n.
4. — El quid si talis causa suppleatur per dicta testium,
n. 4 dict. 1. 7 til. 13 part. 3. — Confessio sine causa facit
semiplenam probationem, licel plené non probet, dicl.
n. 4 ad fin. ■ — eiiam cura causa facta , parte absenté , non
probat, n. 5 dict. 1. 7 per text. ihid. til. 13 part. 3. — pa-
Iris asserenlis se deberé aliquid filio incapaci, facía inter
vivos, an valeal, et quando, n. 1 1. 3 tit. 14 part. 3 —
facta calore iracundias sine peí severantia non valel , ñeque
praíjudicat, n. 21. 9 lil. 14 part. 3. — malris dicenlis ti-
lium talem ex rnarito genitum non fore, sola de per se vel
juncia cura alus adminiculis, quam probationem facial,
n. 41-9 lit. 14 part 3. — Et an sletur buic confessioni ia
malris pra;judiciura , et quid vi extra judicium futcalur,
an revocare possit confes^ionem , ibidem. — Confessio
matris diccntis aliquem íilium suumex niarito non fuisse
genitum, nn pra^judicet alus fraUibus talis negatio fiiU
7i
iivüEX AÍATKiUAnUAl
tüjl. n. 4 1- S tit. ili pait. 3. — iii prccjudkiüm tertii
uiruiíi valeut, seu alia C|ua;vi3 asserlii), dic!. n. [•. — par-
lis, sive prncuralOiis, an po^sii im^on inenli conigi, ii. 2
1. 30 lit. 16 part. 3. — est prub.nio el iia, sicul lux, ri. 2
i. 3 2 tit. ili parí. ;i — lutoris cíe reccplo, aii so!a prffijudi-
cetpupülo , 11. 5 I. 60 lit. 18 part 3. — de recpplo sola ,
aii siiííicerelin ven iti-ine iioiiiiiiis, seu dehili , n. 7 I. 64
lit. iü p.irt. 3. — de rt-cepto in eo, (luoi! dutur pro anhis
pro matriinon ocoüiraheiido ab una pare tantíim, an va-
eat, elobliget, n, 2 1. S.j ti¡. 18 part. 3. — tuloris asse-
rcnlis plus esse in bonis niiiioris, qiiám eral in veritate, an
ei aliquid noceat, e*. an possit illam revocare, n. 3 1. 120
ibideni. — per aliqnem in judicio facta , an per ipsum re-
vocarl possit, el adniiltutur ad a;ípellandum contra eam ,
siveconvictus, siv non convictus fueril, n. 10 I. 16 tit. 23
part. 3. — conjujíum contra mutrinionium cariiale, vel
spiriluale cujus sil eíf^-tns, n. 5 el 6 1. 2 tit. 3 part. 4.
■ — ronjiig'is staiitis pro mattimonio, an tune suíliciat eo-
rnni confessio siniul cu:n fama, ut separari possint, ibid.
n. 7. — Prilali dice.tis pecuniam fui>se in utililatem ec-
c'csise conversan!, an gravet eoclesiam , n. 2 I. 3 tit. 1
pait. 5. — de rerepto quod quis adliuc non ncepit, an
statiin prsejudicel in alus contractibus praeterquam in mu-
tuo illarum nrum quaj consistunt in pondere, numero,
vel mensura, an vero idem sit tam in unocósu, quíim in
alio, n. 1 1. 9 1 1. .1 part. 5. — niutui rtcepti si fiatcoram
testibus, an pnrjudicet confitenti , u. 2 1. 9 tit. 1 part. 5.
— VI ndití)r¡s de recepto pretio, an valeat ctiarasi fíat per
instrumentum, si illud non detlarctur, n. 1 1. 9 tit. 5
part. 5. — Et an idem sit quando lestes ita deponerent de
venditione contra \end torem , vel contra tert'uní, ibidcni.
— Confessio extrajadicialis gemínala, an hubeat eumtíeni
effettuu) , quám si esstt in judicio facía, sive in civiiibus,
sive in criiíiinalibus, n, 7 I. 3 tit. 12 parí. 5. — piaísurai-
tur facía ex ct'ita scienlia , quando praecessit confitentis de-
libi'ratio, n. 2 I. 1 til. 6 part. 6. — ininoris in causa civiü,
vel in ciiminali facía, sinetutore, vel curatore, an ei prsG-
judicet, n. 5 I. 17 tit. 16 part. 6, el gloss. 1. 4 per text.
ibid. til. 19 pait. 6, caní alus glossis aliarum legum, ibid.
— Et an confessione rei in causa criminali facta cofam ju-
dice incompetenti , alÍLis hübtnte meium imperiuin, videa-
lur per hoc qui- proragare e^us juri^dictionem, nuni. 2
I. 15 tit. 1 part. 7. — (Jonfessio alcujus, an dicalur pro-
bit'O luce clarior, n. 3 I. 26 tit. I part. 7. — dcliiti si per
aliquem in juilicio facta sit in causa extiahea, et quando
ad illud negotiura non agebatur, an ex ea venial lunien-
(lus sic coiiiitens, n. 4 1. 29 ibid. prr illum text. — in judi.
cío per aliquem facta de delicio quod non commisií, quali-
ter conGleiiti noceat, n. 9 et 10 !. 5 til. 13 parí. 3, et n. 1
et 2 1. 17 per text. ibid. lit. 15 part. 7. — Et an contra frac-
ífifem carcerisinducatur qnoedam ficta confessio, n. 2 1. 12
tit. 29 part. 7, el n. 1 cum aUis ibid. 1. 13 ibid. per illum
text. — Confessio in tormentls facta non prsscedentibus le-
gitiuiis indiciis, an valeat, per n. 2 iu medio, I. 2 tit. 30
part. 7. — rei an valeat ciuüi¡do fit «ponte nuüis ind'ciis
praecedcntibus, et an ex ea condemnari possit, dict. n. 2 ad
fin. — Et quando dxatur quis perseverare in confessione
facta in tormentis, n..3 el 4 1. 4 tit. 30 part. 7. — Et quid
si postea appareat contrariuní de eo quod con fessus fuit,
jbid. n. 6 et 7pcr text. ibid. — Confessio si per rcum factasit
in tormentis, an ex ea oriatur polea semiplena probatlo, ita
ut rcus itcrum atfi,ue iterum turqucri debcat, licet iu ne-
gando petseveret, per n. 8 1. 4 til. 30 part. 7. — Et quid
si ejus delictum, vel crimcii per testes, vel alter sibi pro-
bi tur, el ipse illud in tormentis neget, an venial damnan-
dus, el quando, n. 8 dict. 1. 4 per text. ibid. — Et an post
c 'nfessionem rei in tO' mentis factam, si postea neget , ite-
rum torqueri debeat, ibid. per n. 9, lO, 11 et 12.
CoxfESsoii qu liter se lit;bere debeat cum infirmo, n. 2
I. 25 til. 4 part. 1. — qualiter se haberc debeat cum poe-
nitciite, ib (lem. — an debsat altendere, an confitens dives
sil, vel non, et ad quid, n. 4 dict. 1. 25 til. 4 part. 1. — ■
qualiter se hubere debeat erga pcenilentem, et an ülum de-
beal int'.'rrogare, vel non, n. 1 1. 26 ibid. — in inter.i-o-
gando pcenitente tria debet attendere, n. 2 dict, 1. 26. —
an debeat interrogare puMiilentem, an sciat Ave Alaria, Pa-
ter noster, et Credo in Deum, gloss. 1. 27 ibidem. — car-
nalití-r cognoscens filiam spiritualem , quam debeat pro-
pter lioc sustinere poenaní , n. 2 1. 33 ibidem. — revelare
non debet pcE litrnliuin confe-siones, eliamsi proptcr id
excommuüicetur, eliamsi h Papa, vel k quocumque, sibi
prsDcipialur, v. n. 1 1. 35 tit. l\ part. 1. — adduci non po-
test in ti'stein contra posnitentem, ibidem. — de licentia
posnitentis an possit ejus confessionem indisliiicté revelare,
i.idcm. — non debet respicere ad faciem mulieris poani-
tentis, eó quó I est ventus urens ; n. 4 1- 26 tit. 4 part. 1.
— sciens parari seditiones, seu lioraicidia, an teneatur re-
velare confessionem, n, 4 !• 35 tit. 4 part. 1. — bené po-
test revelare in genere, quod fnit sibi confessii.tum , ibid.
etlara li. fin. ¡a fine. — tune dicetur confessionem reve-
lare, quando pcccalor fuit iiü confessus, quacrens pcEni-
tentiam ttsalulem auiniae suaí, non tam* n alitcr, licet sub
sigillo coiifessionis illud sibi dixerit, n. 51. 35 ibid. — po-
te-t peccatum revelare, si inde non pos4t rognnsci jiecca-
tor, est tamen hoc scandalosum, n. fin. infiíi. dict. 1. 35.
CckfessijS extra judicium aliquid deberé, sine causae
adjectione, non lenetur solvere, n. 4!. 7 tit. 13 parí. 3. —
debitnm in judicio, et dicens se jam solvisse, an per judi-
cem ei pra;cipi possit , ut si solulionem non probaveiit in-
tra tcrminum, debilum solvat, n. 2 1. 2 lit. 22 parí. S. —
in judicio, el non conviclus, vel conviilus, an appcllare
possi!, el un suain revocare confessionem, n. 10 1. 16 til. 3
part. 3. — ciimen mitins pnniUir, si illud simpüciierfece-
rit, secusveró si metu probationis, n. 5 1. 33 lit. 5 part. í.
injndicio adversariuní suutn possidere, an per hoc vidqa-
lur ipse possid^^ns in eum transforre possessionem, n. 4
I. 9 tit. 30 part. 3. — crimen suum in judicio, an el quan-
do remanealinfjmis, vel non, n. 13 1.5 per text. ibid. tit. 6
pan. 7. — in cansa criminali, an habealur pro condein-
nato, dict. n. 13 in princip. et quid in civili, ibidem. —
crimen in judicio, cü;n illud non commiserit, qualiter, et
qunndo per siam confessionem damnari debeat, vel non,
n, 1 et 2 I. 17 per text. ibid. lit. 15 parí. 7. — Confesso
sponle criüíen siinin imllis prfficedeniibus indiciis, an con-
demnari possi! , n. 2 1. 2 til. 30 part. 7. — Confessus c.-i-
men in tormentis, quando in e dcm confissione perseve-
rare videatur, n. 3 el 4 1. 4 p"'" text. ibid. tit. 30 port. 7.—
Et quid si posten appareat conlrariu!», quam ilud quod
confessus fuit, ibid. in n. 6 ct 7 dict.l. 4 per lex!. ibid.—
Confessus in lormcnlis, si postea peisevcrelin negando,
an iterum alque ilerum toiqueri debeat, ct un ex sua con-
fessione oriatur semiplena probatio, n. 81. 4 perlexl, ibid.
tit. 30 pait. 7. — Et quid si perseverel in negando cri-
men, tamen per lestes vel alus probalionibus probclnr, aií
SEPTEM PARTITARUM.
75
áamnaii dcbeat, ibideui. — Coiifebsus m tormentis , ¡-i tit. 1 prnt. (J. — Kt an ei qua; Regi actsduiU juro confisca-
p()^!ea iKcat, an ileium loiqnf-ri dchcat, et quaiido, dicl. tionis ejus sWit, cl au illa |)0>siiit ab eo alienaii, piT n. 2
u. 8, 9, 10, 11 el 12, iiiid. pcr illuui tcxt. 1. 13 til. 9 parí. 6. — Coiifisralio biniorum, an habial lo-
CtirtFirüiii polost quis pcccala sna nligioso delicenlia cuin nuando quis de crimine eral accusalas, el inrlu pce-
nroprii parodii.ii. 2 1. 21 lit. 4 part. 1, — non po:est niE se psum uccidil, i!l quid hudie, sloss. l. 24 lil- 1 pait. 7.
quis nisi UÜ propriosacerdoli, n. 5 1. 21 lil. 4 pai''. 1- —
pulfsl panicbus suuin parocbianum , rliam exlra muros
suo; parochiaj, cüín illiid si! juri-d.clionis voluntaria;,
ibideiii. — debet (,uis seniper siio propri.i parodio, e'si
plunes in aiinn confiUaliir, n. 6 ibiil. — uoii poie^t quis
iiisi siio parodio, nisi e\ duahus causis, ii. 7 ibidem. —
pulcsl qnis cniu alio scccrdoie ex cau-o, pdila lictnlia h
pioprio succidole, sive cau-a siil si>teiile, sive illani sibi
ni-gaverü, ibid^ni. — non poiesl ba;rel\ii:s seu alius infi-
delis itam instante neccssiiale, n. 8 ibid. — dt.b;'t quis
pfccata siia, quam cito pos.>il, et rcddit ¡alionoiu, n. fin.
i. 22 til. 4 part. 1. — non lenetur qnis slatiin post p^ca-
lum, nihi in quinqué casibus, n. fin. supradict. — non
tonelur quis slatim quod rccordatiir de aliquo peccato
iiiorlali, eliani in proxinia confessione oblilo, ibid. in fin.
— bonornm prodiloris, quindo et in quibus bonis ipsius
locum Uabeat, vcl non , s'oss. I. 2 iit. 2 part. 7 per illum
text. — El an bona ii poteslale conü-ca i possinl, post
qi-.iiiqnenniuin á <Jie mortis suac, pir lnqui>iloies qni co«
gnoscnnl adversas difundí menionain, n. 3 1. 7 per texl.
ibid. tit. 25 i¡ürt. 7. — El an per viam exemptionis quls ad-
^nillalur excipicndo [iost qninquennium, ibidem. — Coü-
fiscalio bonorum, an venial ex necessitate in deporlatione,
n. 6 et 7 I. 4 tit. 31 par!. 7. — El anjudex possil depórta-
lo i^ona lescrvare, dicl. n. 7. — El qualis judex bona de-
l¡!iqi;cnliuni confiscare poss.t, n. S 1. 5 per lexl. ibid. lit. 31
pai t. 7.
CoNFUGiENS ad ecclesiain pro debilo, scu pro alio, au
inde extnihi possit, n. 2 cum alus, 1. 2 lit. 11 pait. 1. —
prupter id ecclesia cinuiri non debet, bene lamen posuiut
piitest laicus, sive nmlier, instmle nt'cessitaíe, n. 1 1. 29 ib^ poní cusiodes, ul illum exeuntem capiant, vide nuiíi. 4
1:1. 4 part. 1. — si-rael m auno, an sit de precepto ratione
lujus tmetur, n. 1 1. 34 üt. 4 |.art. 1. — an pn-sil quis per
interpreleni, qua:;d;! babel legi imí¡ni c.iusam non couíilendi
pioprioore, concli.dit qiiod non, n. 3 I. 30 tit. 4 part. 1. —
an suílicialin q;!ocu!iKiuelcmpore anni, an \eró requiral;;r
quód fialin Quadrasesima , ibidem. — negligens u'.io unno,
an leuealursub pcsna prcculi cnnliteri, quíim primiun po-
terii, n. 3 ad fin. I. 34 til. 4 part. 1.— Couülí'ntes peccaia
sua sacerdnli !;on babenli poleslatem confitcndi, an salven-
tur in sua fule, n. 6 i. 21 til. 4 p;:rt. 1.— Confitens si dicat
te non posse absolví á cer'o píccato, absolvendua non cst,
n. fui. in principio, 1. 25 lit. 4 pa'"!- 1- — in judicio dcbí-
tuu) qu d sibi pelitur, an ab íila conrcssione possii appi'l-
)are, n. 1 1. 7 lil. 3 part. 3. — Et inlra quantum lempus
deiieat solveie postquam ilbid confcssus Cuil, ib'dem n. 2.
— Confileri deliclnm quaiiler possit mulns, \el snrdns, et
quando per scripluram, et an isla sil plena confessio, o. 7
i. 2 til. 11 pait. 5.
Co.NFiNiA^í 6 judxibus, sive perpelnis, sive tempnrali-
iius, non- cuslodianlur, an ipsi ad dañina ibidem dala te-
neanliir, el quiíndo, n. 7 el 8 I. 4 lil. 7 part. 5.
Co.NFiiiMATio prí\ili'gii quid in se habeie debcat, ul va-
leal, n. 2 1. 8 til. 18 part. 3. — in foinia comniuni quaüs
Esse d¡cal;:r, n. 10 dict. 1. 2. — Regís super uliqtioiuní
convenlione, quid operelur, et quando, n, 1 I. 15 til. 18
pait. 3. — el privürgium dilTerunl mter te, et qualitir,
a. 2 I. 27 Ul. 13 part. 3. — Confirmare fací. un, an viüca-
Inr ille, qui de novo ílud faceré pirmittil, n.. 3 I. 21 lit. 9
pait. 5. — • Conürmaliü Prin;ipis ciica alicujns majoriaui
•jine licentia faclam, si tempore quo conlirmat, condilür
í'St fuiiüsus, an confirmalio leneat, n. 3 1. 32 lil. 9 part. G.
— Judiéis circa tnlorem 5 n)ali"e filio datuní, an sil neces-
saria, :i. 2 et 3 I. G per lexl, ibid. lit. 16 part. G. — judiéis
quando requ:ratur, si peí' palrem ni testanientü filio suc
curalor dalus sil, n. 5 1. 13 lit. 16 parí. 7.
CoiXFiüMATiOMS Sacranieuli virtutcs, ii. 7 !. 1 lil. 4 parí. 1.
Co\riscAT!0 bouorun», an includiit in se f.pein succe-
dendi in majoria, n. 20 I. 2 tit. 15 part. 2. — bonorum, an
lacile venial, quando quis per senlentiam perpetuo relega-
tur in insulam, et quid liodie, n. 8 I. 2 lit. 18 pait. 4- —
Et an bona sodomilae debcant confiscari, n, 3 in fin. . IG
ibidem. — a quo ali debeal, vide n. 6 I. 2 supra iliclaj. —
si ab ea alatur, eo quód de suc ali non polest, Icndur aó
reslilutionem, dict. n,6. — habet i.erpelu;im securitalem,
ut corporaliter puniri non possit, ppcunialiter ¡-ic, nun).7
1. 2 li!. 11 part. 1. — an postea possit ci»iliter, et crimina-
liíer acc!!s;,ri, n. 7 in princ. ibidem. — non consecratam
sive inlerdiclam , an ibidem sit defendcndus, nuni. 2 iu
principio, I. 4 tit. 11 part. 1.— ad hospiiaüa , seu orato-
ria, an ct quando ibidem defndanlur, ibidem. — ad ec-
clesiam, si obvict Corpus Do nini, an gaudeat ímmuiíitale,.
dict. n. 2 ad fin. — ad Re?,is dü:":ir.m debei ibi defendi, nce
exirabi debet ab ea, n. 1 1. 2 tit. 17 part. 2.— Kt quid si
doraus propria Regís non sit, ibid. in n. 7. — Conúigieni
ad ecclesiam, si delicluin ibi fuil cüiiiniissnm, an judex sce-
cularis índe illum extrahere possit, requÍ!.ilo Episcopo ,
nuui. 7 1. 12 tit. 14 parí. 3.
Co>'GRCGATio de novo in forniam pojinli, an possit fierl
sine Regís privilegio, n. 2 i. 7 tit. 20 part. 3. — conimu-
nisalicujus popidi, an possii daré lice .tiam alíjui, ut pos-
sit ín loco publico a-difitare, n. 1 1. 3 tit. 32 part. 3.
CoNJEcXLii.'E qnajcolligunlur ex testamento cnjus eílec-
tus sinl, n. C 1. 34 til. 9 parí, 6. - El quod coll gifu'- ev
evidcnlíbua conjecluiis pio exprés o habelur, n. 2 qna;sí..
21 I. 3 liU 13 part. 6. — Elin ceñís non esl lorusconjec-
luri.s nnm. 5 el G til. 1 pait. 7. — Et in crimine fals"
udmiitilur probalio per conjecluras, n. 1 in proosin. til.
7 part. 7.
CoNJuNCTA persona qua; dicalur, n. 7 I. 10 lit. 11 pait G.
CoNjüNCTLS non admiltíiur contra voluulateni con-
juiícti. I). 7 1. 2 lit. 5 part. 3, et n. 6 1. 10 ibidem. —a-',
admilt. tur sine mándalo ad dd\ nsiimoni coi.juncli mi-
noris, et an pnssit alienare res cr.njiíiicti, n. 3 1. 10 tit. 5
pan. 3. — hodie in regalihus Audiloriis an admittatur, el
in par»^^is adniiltilur conjunclus eliam sine spec ali mán-
dalo, V. ibid. — si nolil, cogilur babere ralum factum cou-
jui;cli,'ibidem iii fin. íllius n. 3. — admiltíiur pro con-
juncto eliam ante lilis conleslalionem, ibidem in n. 7.
— an et quando admittalur ad portiouem sui conjuncti,
quando in eo ex aliqna causa defecit. lolum n. 5 J. 33 per
lexl. ibid. tit. 9 p.irt. 6. — Et an e'xcludat venientes ab
inlestülo, dict. n. 6. — Et an jus accrescendi locum ha-
76
IKDF.X MATEIUAHUM
beat ínter conjunclos cotijanclione legali in legatis, dict.
n. 6. — Et quid iri hocreditate ínter tales coiijunclos con-
iunctione lcgali, ibidem. — Et quid in u'íufruclu, ibidem.
— Conjuncli re et verbis, vcl conjuncli re, et disjuncli
verbis, qui dicantur, n. 7 el 8 dict. 1. 33 per illum text.
ibid. — Conjunclus au excludat snbslitulum, n. 10 in
princ. 1. 18 pcr lext. ibid. tit. 6 piir(. 6.
CoNjiJNCTio ilficila consideratur dupliciter, n. 2 in fin.
;n I. 2tit. 1 part. 1.
CoNjuGES (ommunicnnt sibi actiones, n. /i 1. ZjO til. 6
part. 1. — Conjiigalus, vívente uxore, quando possit or-
dinari, n. 4 1. 38 lil. 6 part 1, et n. 1 et 3 1. 2 lit. 10
patt. 4- — Conjures possunt ínter se sibi ipsi faceré dona-
tioiiem remuiieratoriam, sí adsil inler eos ínxquaütns, n. 1
1. 2 lit. 20 part. 2 — si simu! continenliain vovcriní, il-
lam observare Icnentur, n. 3 I. 7 tít. 2 part. A. — Etsi Iuüc
fiüi nascantur, non erunt legilimi, dict. ni;m. 3. — Con-
jtiges si siniul continentíara voverínt, et poilea unus fi)r-
nicelur, an alius illtira ad malrimonium repttere possit,
81. 5. quíest, 4'- 8 tit. 2 part. li. — cíini se carn;i!itcr co-
giioscunt, non tantürn ison p.ccaiit, imó el mercnlur
quuudoque, n. 1, 2 et 3 perlexi. íbi.l. !. 9 lit. 2 parí. /(.
— qui clandestino raatriinoniuin cDntroXfrint, sj publice
postea velint contrahere, debit priñs ficri prochma ín
eccit'sia, v. n. 2 i. 2 lit. 3 parí. l\. — -si coníileauliir in
pia-judxiuní niatrimoiiii, an eoruní confc.sioni sit '-tan-
dum, íbidem n. 5 et 6. — Et quid si steiit matiimonio,
el eoruní confessio jubetur per fama n, ibidem in n. 7.
— Gonjuges adinillunUir soli ad accusanduní niatrimo-
iiiuní propler adulteriuní, n. 1 per lexl. ibid. 1. 2 tit. 0.
part. Zi. — si velint, ut malrimoniuní ipsoiuin projiler
consanguiníiattíni separetur, an i,)SoruniCQiisanguinei tt'i-
les legilimi sint, elquoniodo, dicl. n. 2 I. 15 tit. 9 parí. /j.
— an unus possil clare licenlianí uUeií inl.randi reügio-
líem, et qualiter islud fiel, n. 1 per text. il/id. 1. 2 lil. 10
part. 4. — Ñeque allero invito istiid fieri poleri!, el an
siifficiat licen'.ia dolo vel mctu pra;slita, vel siscivit el dis-
simulavit, ibidem. — Gonjuges sine auctorilate ecclcsiae
non possunt diverli, et c(u¡d si fornicalio est notoria, n. G
1.2 lit. 10 parí. 4. — Et an qui reniansil in saeculo, et
caslilatem promisif, altero morluo matriniüniuui contra-
here possit, ibidem n. 10. — Gonjuges si-post latam sen-
tenliam divoriii ambo fornicaverint, an reintcgretur ma-
lrimonium, n. 3 1. 5 lil. 10 purt. 4- — El quidsilala sen-
lentia divoriii ille, qui non deliquil, velil alteri reconci-
liari, an ille ad liocsil coiupellendus, ibidem. — Gonjuges
sibi ipsi?, constante matrimonio, donare non possu:»t, ñe-
que juramenlum illud vaüdabit, i;. 1 1. 4 lit. 11 parí. 4.
— An vero i'e¡ii¡uos coiilraciuj faceré possinl, sintque ülis
permissi, ibidem — Ncqus ex tali donalione orielur na-
luralis ebligatio, ibid.n. 2. — Gonjuges in quibus casibus
possinl inler se donationcm faceré ad inviccm in malri-
numio constante, n. 1 ptr iílum text. 1. 5 lit. 11 part. 4.
— Et an unus ex conjugibu?, matrimonio constante, lucris
I enunliare possil, clan ante malrimonium talis renunlia-
lio teneat, n. 3 I. 5 ibid. — Gonjuges an dcbcant inler se
communicare partus ancillarum in dotem datarum, siculi
alia lucra, quse matrimonio constante acquirunlur, n. 1
1. 20.tit. 11 part. 4. — si post contractum matrimonium
in uno loco alibi sa transtulerinl ad commorandam , an
tune debeat atlLMidi locus contracii malrimonii, vel locus
ubi se Iranslulerunt, vel domidlii marili, n. i I. 24 lil. 11
part 4. — qualilcr hiera constante malriraonio acquisita
inler se dividere debeant, si consueludo loci conlraclus,
et consueludo ubi ipsi commoiantnr, in hoc adversenlur,
ct quid in hoc sitagcndum, n. 2 1. 24 til. 11 part. 4« — et.
qnando per paclum unus possit fmctus dotis alterius lu-
crare, et quid in conjugibus putativis, an maritus, qui su-
bit onera matrimoníi, debeat fructus dotis habere, n. 5
1, 25 lit. 11 part. 4- — hodie rcspectu lucrorum commu-
nicant ínter se omnes fructus perceptos, sive ex bonis ma-
rili, vel uxoris, dict. n. 5 in fin. dict. 1. 25.
CoxjuGATA, V. in verbo üxorata.
GoGNAxes, an sufiiciat, ut quis puniatur, ac si realiter
percnssisset, et quando, n. 4, 5, 6, 7, 8 et 9 per lext. ibid.
I. 2 til. 31 part. 7.
GoNSAPiGUíNEUs pati'oni polest ab ipso praescntari, n. 3
ad fin. I. 5 tit. 15 part. 1. — Gonsanguinei Glerieorum li-
lis de consuetudine succcdunt in bonis snis ab intestato
vel ex testamento, non habita ratione, an illa bona sint in-
tuitu ecclesiae quaisita, vel non, el de valore ístius consue-
tudinis, n. I I. 53 tit. 6 pait. 1. — non possunt alíam
daré sepi.l iirum defunclo , q'.i'ini snornm majornm ,
ve! parochinlem, n. t I. li ti;. 1.1 part. 1. — poliüs sunt
clecmGsynis subvenicndi, qnam exlranei, n. 9 per text.
ibid. I. 7 ti*. 23 part. 1. — Gonsanguiíieis potiñs quis sub-
veuíre tenctur, quüm extrañéis, fa:teris paribus, n. 1 1. 1
til. 8 parf. 2, el n. 1 I. 9 til. 9 part. 6. — Gonsanguineus
debet piffiferri h consanguíneo in ¡iracsenlatione facicnda
ad beneficia, dict. n. 1. — Gonsanguinei an minus ser-
vían', qnam extrañe!, n. 2 dict. I. J. — quando possint
suum cons:!ngnineum prodilorem, ct bannitum occídcre,
n. 2 I. o lit. 14 parí. 2. — Gonsanguineus propinquior
debel ad rogni successionem admíili dcficienlibus filiis,
elíamsí gradu satis remoto esset, n. 18 in prínc. !. 2 lit.
15 part. 2. Gonsanguinei vocantur omnes ex nlroque pá-
rente nali secundíim consueludinem Hispaniaj, n. í8 1. 2
tit. 15 part. 2. — usquc ad qnem graduní admit'antnr
ad defensionem consangnineorum sine mandato, n. 3 1.10
tít. 4 pí'rt. 3. — possunt adire prrelorem pro niarilanda
consanguínea, paire negligente, dict. n, 3 in fin. 1. 10 tit.
5 part. 3. — an pos-^int petere bona consanguinei sui non
conipareiilis, do cnjns vita dubitatur, n. 2 !. 14 til. 14
part. 3 — consanguíneo si fucta sit injuria, lotí cogna-
líoui fieri videtur, n. G 1. 6 lit. 23 part. 3. — Gonsangui-
neus occidens consangnineum cum veneno in carcere, nc
ejus supplicio viluperctur, an teneatur de parricidio, n. 5
1 16 lit. 23 part. 3. — Gonsanguinei an sinl legilimi les-
tes in matrimonio dissolvendo ex consangninitnte, n. 2
1. 15 lil. 9 pa;t. 4- — Et an sint lc^lcs legilimi pro riíalrimo-
nio conlrahendo, quando unus ex eís illud prascisi nega!,
n. 1 I. 16 ibid. — Gonsanguinei quando ín testimonio
consanguineorumreddendo pin •■, liií^'íi '''ü valcnt, e'iaensi
aliqui contra eos et contra matrinioniu n leslificent, etiamsi
sint consanguinei, n. 3 ct 4 !• 17 ibidem. — meüus scíunt
consanguinitatcm, quíim extrañe!, n. 3 I. 15 el n. 5 I. 17
lit. 9 part. li, — an debeant cilari, anlequam filius natu-
lalis, pétenle paire, legilimslur, n, 9 1. 5 tit. 15 part. 4. —
an possint succedere consanguineis in feudis suis, n. 2 I. 7
tit. 26 part. 4- — an praíferanlur domino in retracta rei
empliyleulicaí, n. 2 1. 55 tit. 5 part. 4 in princ. — an
prLcferantur in retracta pro lanto legatario, cui i lesta-
lore fuil relicta quínla pars bonorum, si talis legatarius
velil fundura haereditarium emerc, dict. n. 2 iu quaesl. 3.
SEí'TEM PiMlTlTARÜM
77
i— si in nomine uxoiis sui consanguinei velint retrahere
funduní , quem niurilus veiididit exlraneo, qucm fuií-
dum ipse mariUis cüiL'rat malrinionio constante, an ad-
{niiltalui-j ibideni in qu23st. 4. — Consanguineus haic-
dis, an possit Icsliíícaie, quando tiaclalur de validilale
tcstaníonli, in quo fnil liserts inslitutus, n. 3 ct 5 1. 11
lit. 1 part. G. — Consanguinei an succcdant in honis cou-
sanguinii sui dcccdcniis ia monasterio inlra annum pro-
baüonis, n. 1 1. 17 ibid. — admitlendi non sunt ad haerc-
ditalcm, si tustator ab intestalo deccssciit, lelicto pos-
tliumo, et quid si non nascatuv, gloss, 1. 16 tit. 6 part. C.
— au excludantur íi succcssionc per substiluluní, u. 10 in
princ. 1. 18 per text. ib:d, tit. G part. 6. — semper alus
prajferri dibent, n. 1 1. 9 tit. 9 part. G. — Et an, inipe-
Irata liceuüa, ad faciendam majoriam in unum ex consan-
guincis operetur, ut possit eaui ücri in consanguineuní ex
parle nialris, n. 3 qua:st. 35 1. 32 tit. 9 part. 6. — Con-
sanguinei ex parte nialris, an succedant filiis clericoruin,
vel ipsi eis, n. 5 1. 11 til. 13 part. 6. — ex parte nialvis,
an succcdant consanguineis uterinis, n. 1 I. 12 tit. 13
pai t. C. — si non petant lulorem suis minoribus consan-
guineis, in quam poenara incidant, etinlta quantum tcm-
pus illud petere debeanl, n. k et f> 1. 12 lit. 16 part. 6. —
Et an ipsum tulorcm petere possintper procuralorem, et
cujus suinptibus, dicl. n. k. — El an consanguinei tenean-
tur ad lioc, stanlibus tutoribus leslamentariis, vel legili-
inis, i[;idjni. — Et an, et quaudo isli excusenlur, licí't lu-
tcres non petant suis consanguineis minoribus, n. 5 ibid.
■ — El an pcrdant, tutorein non pctendo, non solüm süc-
ct.ssiüncui, sed ctiam lulelam sui consanguinei minoris,
ibidem in fin. — Consanguinei furiosi liabent ülegepotes-
tatem ligandi, et carcerandi furiosum, et an teneantur de
ipsius deüctü, u. 10 1.9 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Con-
sanguincus si occidat suum consanguineuní , qualiler
punialur, gluss. !. 12 tit. 8 part. 7. — an Dgcre possit
pro injuria illata consanguinco, et qualiter, n. 1 1. 2 tit. 11
liart. 7.
Co.\sAj,GL'ii\iTAS quid sil, 11 1 per illum text. 1. 1 til. 6
part. [\. — Et de conipulatione graduum, n. 1 1. 3 tit. 6
piírt. 4. — Consanguinitas qualiler per testes debeatpro-
bari, et unde dtbeaal inciperesuam compulationem, n. 1
I. 17 tit. 9 part. A. — an probetur per testes de auditu,
i;er n. 1 1. 20 til. 9 pait. !\.
CoNSECRATio Corporis Doniini de quo frumento, et
quibus inlervenientibus íieri debeat, n. 1 1. 52 tit. l\ part 1.
— ecclesiae an fieri possit, si mulier fidelis priegnans ibi
cst sepulta, n. 2 1. 14 til. 10 part. 1. — virginum, in qua
tíie ficri debeat, n. 5 1. 13 tit. 10 part. 1. — allaris in qjo-
libct die fieri polcsl, n. 4 1. 12 lit. 10 part. 1. — eccle 'íe
largo dicitur Sacramentum, n. 2 1. 12 tit. 10 part. 1. — fil
eliam absque aqua, n. 6 1. 52 tit. 4 part. 1. — lieri non
polcst nisi de vino vitis, n. 8 dict. 1. 52. — Episcoporuüi
qualiter fieri drbeat, gloss. 1. 28 tit. 5 part. 1. — Consecra-
tionis lempore pctest opponi contra consecrandum, n. i
dict. 1. 28. — Consccratiü Episcopi fieri debct in eccl -a,
quamconsecraíor e.'igerit, n. 6 ibidem. — Patriarcliarcni,
feu Aichiepiscoporum, íi quo ücri debeat, n. fii!. dict,
1. 28. — Consecrari non debet ecclesia ante donationem, ct
quid si coiisccreUir, n. 2 1. 3 tit. 10 part. 1.— Consecrare
facicns ecclesia m dicitur patronu';; ct ad quid tenialur, si
fecit illam conse rari ante donulinnem, ibid. — Cotisecratio
etclesiacab Epi-cop;í di;i' -esaüo íi.:: doLci, ii. 1 I. VI ti!. 10
part. 1. — ecclesiffi per Saccrdotem fieri non debet, ñeque il-
lud sibi committi pctest, n. 2 dict. 1. 12. — ecclesixquando
dcbcat ilerari, si ipsa fuit concremata, n. 1 1. 19 lit. 10
pail. 1. — ecclesiae consislit in exteiioii pa:te ipsius, ibid.
— Consecrari debct iteruní ecclesia, si in totum, vel ma-
joiijj.'.rle deslruatur, \ide ibidem in n. 2. — debet eccle-
sia iterum, si de ejiís priiiaüva con'-ccratione dubitelur,
ibid. in n. 3. — El quando dicatur juste de lioc dubilaii,
ibideui. — Consccralio ecclesia.' per Episcopum ha?rcticum,
seu excümmuniciituní, an valea!, vel debeat reilerari, ibi-
dem in n. 4. — ecclesia; dicitur indekbilis, inanente priús
subjeclo, ibidem n. 5. — Consecrare res tcclesiaí soius
Episcopiis polest, et an islud alus per er.m delcgari possit,
n.2 1. 13 lit. 28 part. 3. — Consecrari potest ecclesia per
Episcopum, in calhedraü vero licentia necessaria est, laní
in erigendo, quíim in consecrando, ibidem n. 3.
Co.%SENsus animorum non est de jure natural! , licél
inotus ad coituní sic, n. 2 1. 2 lit. 1 part. 1. — privalo-
rum non conferí, ncc dat alien i juvisdictionem, n. 10 1. 7
i;t. 9 part. 1. — capituH , an requiralur in Lencficris pro-
videndis per Episcopum, ct in quibus, n. 3 1. 1 lit, 16
part. 1, et ibii!. n.G. — Episcopi, qui desidcratur in dona-
tione juris patronnUis, an debeat pra;cedere donalioni, vi I
soqui, n. 6 1. 8 lit. 15 part. 1. — capituli in quibus de.
siücretur, el in quibus suíBciat consiliuní, n. fin. 1. 9 lit.
14 part. 1. — capituli, an desideretur in dandis beneíi-
ciis per Episcopum , n. 3 1. 9 lit. 14 part. 1. — capiluli,
an requiralur in a'ienationibus rerum ecclesiarum , vel an
solus I'raelalus suíTicial, n. 1 1. 2 tit. 14 part. 1. — capi-
tuli, cüm vult rem venderé, an debeat praístari in commu-
ni, an coliegialiler, ibidem. — capitnli requiritur, quan-
do Episcopus vult de robus sua; ecclesiae aliquid monaste-
rio de novo conslruendo daré, n. 5 I. 4 til. 14 part. 1. —
Episcopi in alienalione rei ecclesia; polest inlervenire ex
intervallo, n. 6 1. 5 tit. 14 part. 1. — si ad subslan-'.iam
aclus requiralur, an in principio, en vero ex intervallo de-
beat pra-s la ri, ibidem.- — líber ubi requiritur, si ibidrní
metus inlcrvcniret, vitiatur aclus, n. 2 et 3 1. 29 til. It
part. 3. — Sed an et tune lalis per metum jurans indigeat
absolutione, ibidem. — Consensus Episcopi, an requira-
lur in alienalione rei immobilis ecclesiae parochialis, et
quid si inlervenil consensus Papse, n. 5 1. 63 lit. 18 part.
3. — palroni, seu parocliianorum, an debeat inlervenire
in alienalione rei immobilis ecclesiae parochialis, ibidem
n. 6. — parlium non potest roborare senlentiam secun-
dam contra primam lalam, á qua appcllatum non fuit,
n. 1 et 2 1. 13 tit. 22. part. 3. — separalim prajsliiusin
re communi pluribus ut singulis, an valeat, n. 3 1. 10 tit.
31 part. 3. — impnberis circa quatuordecimum annum,
an facial sponsalia juris inlerpielatione de futuro transiie
in matrinionium de pra'senti, n. 9 1. 3 lit. 1 parí. 4. — in
matrimonio conlralicndo, an requiralur quód praestetur
et eodeni tempere, an snlliciat quod unus duret in con-
sensu , usque dum allcr consenliat, n. 1 1. 10 lit. 1 ; art.
4. — Qui semper requiritur, quod praestetur simv.l in qni-
buscunsque contraclibus, qui perficiunlur de jure gen-
lium, ibidem. — Consensus fdii requiritur, quando paler
pro eo sponsalia conlrahit, et si, absenté eo , paler illa fa-
cial, co postea conscntiente et ratificante, sponsalia le-
nent ; quod est specialc in paire, secíis in lutore, vel alio
exlraneo , n. 2 1. 10 lit. 1 parí. 4. — palris si non inler-
venil in íilix- naliiniouio, an proplcr hoc filia valeat ex-
TSDEX MATKiaATnjTi
híProduri, pisccipuí cüm noluíl conlraherc cum illo, qucm
pn!er ci dabat, et postea cum indip^no niipsil. eo invito, n.
4 1. 10 !it. 1 pnii. 4- — Et quid si clandcsiiriü contiaxit,
rn siüii'e !c,:;c íauri íi palie possit cxhícTt'dari, ibidem in
íin, — El an supradicta habcant locuní in illiis, n. 7 1. 11
tit. 1 pjri. ú. — Ccnspnsiis miiücris, qits2 per ¡iiclii-n ma-
Iriirií'jiiiini cor,!rcx.'í:, ív.\ ex íali cokscdíu n!;ii)-ii!iO¡iiain
convalescal, vel an reqniralur, qiiód de novo conlr;:hattir,
V. 13 I. 15 tií. 2 pav!. A. — niuiieiis co;iiiin5uli\us i» iiia-
triinoüio, quod íi ¡¡tincipio valere cied iii", <:\. qiiod ex iin-
pediireiilis i;on valí bal, an bab. at \iii) i;;d;iíeiidi , vi de
novo viilcalnr iiiaUiíniíriiim conlrnli' re , v^•! non, dicl. ¡i.
j3, lili d clar.it coMsiliuní Pelri Aücbai-iaiii.' — iiielum ex-
c'udi!, q ando scilicel non duraba! cansa nictuendi , ibi-
dcni iii n. l/i. — palri?, aii rcfpiir-tuí- in matrimonio ÍS-
iiffi, a ias fil a suiíjiciatiir poenis lejíalibii'^, peni. 3 I. 5 tif.
3 pait. 4- — aii requiratui de novo , si coüjnges sub cun-
dilione matriiíimiiiin! conlraxi-vinl, vcl ila sci icol, si Papa
dispeiisa\frii, an vero prinio prajstiius consensus suíliciat,
n..i i. 3 lit. 4 iKirt. 4. !'• 3 i. 6 eddein lit. gloss. in pioípm.
lil. G parí. 4.' — paUis an sil ne> essarius .n lili legilima-
lioiv , et qii;d si |)ater sit ruriosus, n. 1 I. 4 lil- 15 p.irt. 4.
— íiisi nccessari.is Cht in sua Icgilinialione, et an suíTiciat
ralihabilio, dict. n. 9 ¡bidem. — Consentiré non debet quis
pecc; to, i:oiiij.s antem qiiis oinnia niaUi pati debe!, n. i 1.
4 til. 24 pai!. 4- — Ccüsensus, et corisentiens alienaíioni
rci |)rüb¡Lila; alienari, si s I in ea successor, ita del.nquit,
ac in pccnaní incidit, acsi ipse vendcrel, n. 1 1. 10 til. 26
part. 4- — 'i-is (I''-' í"^' "^rqncns vocalns ari Riajoriam, si
accedat aiJenalioni palcrna?, quam de ii entia Pieg's alicu-
jus rei suíe m.ijorica f cit, an per hcc sibi piíejudicet in
preiio, et quando y,c, dicí. n. 2 qoEcst. 8. — In duhio la-
men videiiir consentiré eo animo, ul ex pretio illa res ema-
iur, ibiden!. — Con'^ciisus possessoris el suecessoris, qui
de próximo siieralur csse in majoi ia , an suñiciat ad hoc,
iil ieglimi successores de ca piivari possint, n. 1 qnnesto
25 I. iO lil. 2G itaii. 4. — iliius, qni piimnm locum babel
insuccedtndo in niajoriü, vn si;fiicial ad hoc, nt taüs pii-
uiii pfissil ¡uiiia uiienanlium, ac si ipsemel aüenasset, et
qiiid si Irudilio rei adbuc sécula non sil, ibid. in quassl.
29. — Et quid si in a ienatione majoriii' accedal con>en-
su^i rrmolinris, qni aliuní babel ante se, an ex hoc ipse in
aliquid pía gr velur, si posloa in laii majoria succedere
','elil, el (piando s'c, quando ve? ó non, ii)i quaest. SO. —
Et an pioMiidor, qni in maioria sncccdere debe!, sibi
pra'jndice', el aiienatinni consenllre videaliT, si scial pos-
sessori'm m^ joiias illam aürnare, et non coniradieal, n. 1
qiiaest 40 !. 10 lil. 26 par!. 4- — Gonsen^us nlliiüi suci-c:-
soiis in m ¡joram m xendüioiu- ipsins, an sibi lirasjiuiici !,
vel niin , ibid. in q^as-t. 42. — Gi>nseiiliens alienaiioní,,
an pnlinin peiere possii, in iiir!. qiirpst. 42. — Consensus
fiiii qui iii successione erüt proxiir.ior in majoriam, ut res
sijBJoiisB alienentur, licet ad hoc od-it et impr traía sil
Regis facultas, an hoc non cb lanle in posiiam amis-
sioiiis incida!, ibidem in qua-ri. 4^- — enieniis, el vcn-
dentis, an debeal inier'.enire slnud, vide n. 1 I. 8 per
text. ibid lit. 5 lart. ó. • — domi .i, an le niratur quanrio
emplivleüta rcín enipli)leuiica:ii vendidil, v. gloss. I. 29
per text. ibid. lil. 8 par!. 5. — semper rcquiíituí in stipn-
Inlione, neqne veiba tanlüm siifíiciun!, n. 1 I. 1 ti!. 11
parí. 5. — Et an contsaitns qni consen'^u conlrahnniur,
vit;i.'í!tt!r propler icsj.Oiuioncn) ex in!;rva!!o, n. 1 ). 2 ibid.
— Consensus a!icuju=, ut aliquid opcrclnr, debet fado áe-
inon'ítraTi, alias non valet, ñeque reddi! aclus perreelc:,
n. 1 I. 11 tit. 6 par!. 6. — patiis, nn nccess rio requira-
tur in mat'imonio fi ia:', per n. 5. 1.3 lit. G parí. 7.
CoNSEMTiRP, vide'.nr i le, qui cCim possit probibere alj-
quid non (iesi, mm fecit, n.lper text. ibid. i. 6 tit. 1 p' rí.
5. — vidftiir mercator, qni reeeptis lilteris pajiameníe-
rum síaiim non coniradixit, ídem in simi)ibus, ibidein, n.
2. — an et (uiando lideatur ille , qni cíim piíEsens essel ,
tacf't, n. 1 1, 23 per text. ibid. til. 34 part, 7.
CoNSEC'D•-^s qui vul(, an vidi'atiir velie anteredens, an
des! meto consequeali, dcstruatur anlecedcns, n. 1 1. 19
lit. 6 pait. 6.
CoNsiGNATio, oblalio, sive dispoi^itio, quando necessnria
si?, vel non, et quaiülo delíiíorem cxcusrt á prpna, et alia
iñ hoc, n. 3 et 4 !• 8 per text. ilid. tit. 14 pai t. 5.
CoNsiLii.'M quando rrqniratur, et quando consensus cn-
pituliin gerendis per Epiopum, n. íin. !. 9 lit. 14 parí. i.
■ — cajiitiili in noloriis non desideratur, ihidem. — in óm-
nibus debe! pe:i, n. 2 I. 5 tit. 9 part. 2. — El de bonis con-
siüi, n. 2 dict. !. 5. til. 9 part. 2. — Con-ilia p' rfccta ab
iniaiici^ non prajstanlur, n. 4 dict. I. 5 ihi;!. — Consiüu:;)
in ómnibus rebns desideratur, et prasci.ne in bel'icis, n.
1 I. 16 li!. O pa;t. 2. — el de bonis ronsi ii, n. 1 I. 10 til.
7 part. 3. ■ — et de bonis cnsi'ii , n. i 1 1 2 in príjcEm. lit.
21 part. 3, et n, 4 1. 1 i¡.ide-!'. -r- u' i est, ihi salus essc
vidclur, n. 5 1.1 ti!. 2i. el n. 1 1. 10 li'. 7 part 3 — eon-
su'toris jndex exscqui non debet, si \iderit illiim errnnc-
um, n. 14 1. 2 tit. 21 parí. 3. — VA si conimis io sit facta
in judici m, ut ferré debeal scníenliam prou tnUs sapiens
dictaverit, an et qnanílo consiiinm ijisins seqni debeat,
ibidem. — Con^ilium, veibum isiud impnriat, el debet ¡n-
telügi quod sequaíur, quando tale eonsiiiam est bonum,
el juslum, non au.is, dict. n. 14. — an et qnando quis ex
concilio obliííetur, si ccukuIí nli ex íKo consilio damnum
fuciil subseculum, vide per n. 2 1. 23 íit. 12 parí. 5. —
quando cbnsulcii'em asiringalin furti acíione, ut pro furto
ab aliquo Tacto teneatnr, n. 11 1. 4 per text. ibid. lit. 14
part. 7, el n. 131. 18 ibid. — Et quando pro delicio com-
mi^so consilio delur pcena morlis, n. 5 1. 3 per text. ibid.
!il. 51 pari. 6.
Co^sjLiARTí ílf'gis ubi seüerc debeant, n. 9 1. 5 lií. 9
pnri 2. — El ubi sedeant consiiiarii Papoe, ü.ideiu. —
Consiliaiii assinsilantur culo, n. I. 5 ti'. 9 par!. 2. —
Principum quid piinio illis consulere debcant, n. 2 1. 14
til. 13 part. 2. — Regnm non sohim ¡encntur vC' bo con-
sulire Regera, sed opere in-^i^terc, ne (¡uid malí faciat, n.
3 1. 25 lil. 13 part. 2. — Regnm non dei:enl subsrribere
lit'eras regias, si contineanl iiiji slitiairi, ve¡ si- tin dom-
nnm et gravamen hominuiu regni, ibidem. — si cogantnr
ad snbscriptionem , ut faclnm auctoretiir, an teneantiir
pctiüs relimiuerc oílicium, q':ám illnd facer?, ibidem. -^
regum sunt illustres, n. 3 1. 11 lil. 5 part. 3. -r- etianí di-
cuntur assessores, etde eorumjuri^djctionc, n.3in proccm,
lit. 21 part. 3. — ab ira et misericordia decct esse vacuo?,
n. 3 1. 11 lit. 21 par!. 3. — prsslantiores esse deben!,
quíini i'li, qui consitiuní peiunt, n. 3 1. 1 til. 21 part. 3.
— sive assessores non debenl esse infames, et illi de pro-
viuda debent expelli per po¡es!atcm, n. 2 1. 2 íií. 21 parí.,
3. — jin nriüs jurare debeant , et an consulere recusare
pns^iut, et si í'e causa fuerunt informati, ulium ad ronsu-
Irufluní ifi ea c-.mpebi pos-iiní, el quando-, n. 7, 9 et 10
septe:\i partitarüm.
79
tlict. 1. 2 ibid. — quales csse debeant, el diligi debent ; et
mali coiisiliaiii potiiis dicnntur ilecepíores, n. 3 1. ^ !il. 18
parL 4. — mali expelleiidi sunt, alil idonei ibidcm sunl
introduccndi, diit. n. 3. — Resis excusantur ^ tulciis ,
plii'.m ;"» s.scei);is; cl hubent eveclioncm, qiirs vulgo dici-
tur. bestias de g:ii¡i ; el vocaiitur i)alie> conocí ipli. ti pr.x-
fiíiniitür pro eomm gcsiis, n. /jdict. 1. 7 til. ibpail. /|. —
Etaii con-iliaiii Piincipis possiisl tmtre res siibdiloniin,
D. 1 I. 5 lü. 5 pait. 5. — El an \idealiir habcie intcniio-
nem seoliligundi, ct quid si ex fuo toiisiÜ!) d.iniiuitn cuii-
sulenli advi'iicrií, qiiaado ipse coii-u'cns f.tiicaUír, n. 2 1.
23 til. 42 part. 5. — Coiisili;¡nus dando con iiium, an
ibidem aiicí» rilateni iiiltrponeie videatur, iium. 7 1. 17
tit. 16 part. 6. — Ccn-ulens fiirluní ficii per a iquem, aii
el qiiando de furto lencatur, el qualiier, n. 11 I. It per
texi.ibid. tit. lA part. 7, et ii. 13 1. 18 ibid. per iliuní texí.
— Et ai) consuiens pniiiatur quando furlum non fuil siib-
ftcuium, di'.l. n. 11 i'ci;!.— Et an consuiens riüofamiiias,
vel servo, ul putri, vel do;i!Íno furlum faciaí, si fueát de
volúntate et asseum patris, vel tíomini qualiier teneatur,
el quid inducente fiatrem alicujus, n. 1 et 2 I. 8 pertixt.
ibid. tit. lApait. 7. — El IX quibus consiliis fuiibus dali'í,
quis ad eanideni po^nam furiuní leucotur, n. 13 1. 18 ibi-
detn. — Et quando pío coiisilio pii-na niortis vetiiat im-
ponenda, n. 5 1. 3 pi r texi. ibid. tit. 31 p iri 7.
Co?isoR3 potius debt't habere rem ccKinuineni, quíim
cxlraneus, si eotius iiiam vendiderit, sive res sit mubiüs,
si\e imuiobiüs, n. 1 1. 55 tit. 5 parí. 5. — diciíur seu in-
telligitur per parllcipationeai dominii , ibitíeni iu n. 2 in
princ. — Et quid si dorainus ¡iroprielatis vendit proprie-
tatem suam, an usufructuarius tanquam habens pailcm in
illa re possit illam retraiierc, ibid. n. 2 qua>st. 1. — Et quid
ín usuario vel usufiucluario, si vendiderit suum usuní vel
usunofruclum, an consortes iilius juris admillanlur ad re-
tracluin, et an idem sit in alus servitulibus fundi, veJ do-
mus, ibidem. — Et qu.d si aiiquis vendiderit aclionem,
quanihabttin re, an consors iilius jiiiis, et aclionis ad-
millalur ad parlem con-Oilis, ibidem. — Consors an di-
catur (lominus ulilis dominii, ut habcat jus rtlralíendi, si
dominus directi dominii vendat suum dommium, tiicl. ti.
2 qu£8st. 2. — Et an emphyleula liabiat jus ret.ahendi,
si dominus proprietalis illum vendiderit, in did. qna;st. 2.
— Et an ligalarius, cui á testa lore fu it relicta quinta pars
bonorum , dicatur consors bxretium, ita ut si ipse velit
fuiidum hosiedilariumemere, non excludaiur per jus retra-
hcndi perconsnrguineos defuncti, ibid. in qiiBcsi. 3. — Con-
sors an dicatiir u\or ratone lucrorum quantum ad hoc,
ut possit ntrahere fundunj quem niaritus aiicui extraneo
vcnclidil , quem fundum ipse maritus emeral malrimonio
conslaite, ibidem in quíest. A- — an admittatur ad retra-
hcndum rem datam in folutum, sive delur ab ipso, sive ü
judice, n, 4 dicí. ). 55 tit. 5 part. 5. — an admittatur ad
retrabendum, quando ros pcrmutatur cuní alia, ibid. dict.
n. 4. — Et quid in transaclione, si ex causa transaclionis
res dimitla!ur penes possessorem aliquo prelio, veí dato á
possidente, ibidem. • — Consors diciíur quis etiam ruüoue
mínima; partís, n. 5 dict. 1. 55. — fit an res potius vendi
ómnibus consoriibus, quíim uni tan'um, c!, quaie, dict. n.
5. — Consortes quando admitíantur ad relraclura, si res
fujl consorti vendita, el quare, dict. n. 5. — El an valeat
slatulum, qiiód res non possit vendi exlraiieo, ni-i prius
rcquisi;o consorte, ibidem n. 6. — Consors si veiit rem
communem relrahcro, an lencaíur daré prctinm,si sil ex -
cessivum ultra jusium valorem, ibidem ¡n n. 7. — cúm
velit rem retrainre, non tanlum pretium pro redatum.
sed et ü'ud quod donatum est, si res sil justo prelio ven-
dita, et ultra id, doneiur, cl quando sic, dicl. n. 7 dici. 1.
55 ibid. — prteferiur a'iis, si tantiim del ¡.ro re, quod
alius, el an hoc decequilale sit vel de juris rigore, ibidem
in n. 8. — an dicalur q\iis ralione vicinitalis, ut possit
rim reiraíure pm tanto, dicl. n. 8. — Consortes eju>detn
litis beut: admiltunlur ].ro consoriibus, eliam siue mán-
dalo et ante lilis eontestaiion m, n. 7 I. 10 til. 5 p:irl. 3.
— Consors an habeal jus lelrahendi, si clericus, vel eccle-
sia, rem emerit, dict. n. 8.-- si velil rem relraliere, elsiiil
plores consol tes, si ipse tantiim revindiliou'm lieliirii, an
in Sülidum, vel pro parte t nlüm sua admiitatur, dict. n.
8 ad fin. — retrahens lem, an teneaiur ad expensas, quas
fccit in re is, á quo iilraliitur, ditt n. 8 ad fin.
CoNSPinAT!ONEs prassunuin'ur iHicito.*, cl ex illicila
causa fieri, u. 4 I. 3 lit. 19 part. 2.
CoNSTiTUTio procuratoiis qualis e?se debeat, et an ad
lites futuras, n, 1 et4l. 13 1 1. 5 part. 3.- — ecclesia; mili-
tanlis, an occulla ligct , tt an tribunal ecclesia; de illis
possit judicare, n. IG in princ. cl fin. in pioam. part. 4.
— Principis per quam habiiitat spurios ad successionem,
an possit valere, n. 6 í. 28 til. 8 part. 5. — naluram im-
mulare non polest, ñeque nalura'es siimnlos coarctare,
n. 2 !. 5 lit. 3 part. 7. — ccclesis occulla an liget, n. 1
1. 2 lit. 31 part. 7o
CossTJTiiENS se nomine allcrius possidcre, tam in bonis
prícsentibus, qu^m fuluris, si aliquid acquiral in futu-
rum, an illud acquiral ei, cui e-t f,.cíum consliluUun, et
quaüdo; et quid si in cl.usula consliluli ponatur verbum
pt-ecarlo, vid. a. 4 1. 9 lil. 30 parí. 3. — si vendat vel tra-
dat alíeri rem consliiutam ante conditionis iniplemenlum,
quando consliluium fuil condiliouale, an expire!, ibid. —
se nomine alterius ¡¡ossidere, doñeo ille possessioiiem in-
tret , si piistquam iulraveril, ipse cons!itucns etiam illam
üiitrel, asi suo vel alieno nomine intrate videatur, dict.
n. 4. — praesumitur pnssidere eo lempore, quo constitu-
tuin lecil iu factis antiquis, neo est necessaria in lioc pro-
batio, ibidem,
CoNSTiriTUM facliim aiicui de rebus pra;sentibus et fu-
turis, si isle postea quseral aliqua, an illa acquiral ilii,
cui fuil faclum constitiilum ; el quid si in clausula consti
íuti ponaluv verbum pncnrioj vid. 11. 4 i. 9 til. 30 part. 3.
— in minus se babel, quam precarie.m in uno casu, el
quid si pouaniur siniul, dict. n. 4- — ^eu precarium , an
transeat passivé in ha;redes conslituentis, el quando, et
qualiier, dict. n. 4- ■ — si sit condüioua'e, el ante condi-
tionis iniplemenlum íi rousiituente vendat; r, vel alteri
tradatiir, au leueat, dicí. n. 4- — í'^' an si teneat princi-
palo , vitietur conslitutum vel precarium, ibidem. — f.l
quid si faciens con>liiu!u:n in idium, doñee inlrel ipse
possessionem rei, posleuquam inlrel eam, iutrcl '.cm ipse
consiiiuens, cujus nomine iutrare videatur, di t. n. /j. —
Conslitutum si dirigaliir in teuipus niortis, an ali(|uid ope
retur, dict. n. 4 ad fin. — El an per coustilutum juiis
incorporali transeat la!. s pos^essio lalis juris, dicl. n. 4 io
finaiibus \crbis.' — (Jon titu um an teneat, quando aiiquis
crrore duelos conslilual se pro debito alterius, n. 6 I. 3
lil. 11. part. 5.
CoNSTRir^s in ecclesia capellam , an ad ipsius dolatio-
80
INDEX MATERIAULM
nem tenealur, n. 5 in princip. I. 1 l't. 15 part. 4. — de
novo populum, an illud faceré possit sine R( gis privilegio,
D. 2 1. 7 tit. 20 pait. 3. — Consíriiere de novo pontein
vel illam reflcere, qui vicini tcneantur, n. S 1. 20 tit. 32
part. 3. — Construens de novo populum in proprio solo,
quam jurisdictionem in eo habeat , et quando hoc faceré
possit, u. 4 1. 9 tit. k part. 5. — Construentes de novo ec-
clesiam, an licité in ea possintsua arma depingere, n. 8 in
lin. 1. 3 tit. 4 part. 6.
CoNSUETiíDO permittens quod credatur libris mercaíorum
eliam in magna quimtitate, an valcat, gloss. in prooemio
tit. 7 part. 5. — an possit minuere q ¡otam dec'ma;, n. 3
I. 1 til. 2C part. 1. — an possit decimas praedia'es toHere,
ibidem. — circa decimarum prtestationem, an aliquidopr;-
retur, n. 1 1. 7 tit. 20 part. 1. — an possit faceré, ut non
privilegiatus possit de manu privilegiati décimas perci-
pere, n. 2 1. 22 tit. 20 part. 1. — habet vim decreli et
justitiae, et dat jurisdictionem, n. 4 1. 13 tit. 13 part. 2.
— hujus regni, scilicet, quód laici judices cognoscant de
causis spiritualibus in modum violenlise, an valida sit, n.
4 supra dict. — quod primogenitus succedat in omni re
patris, bené valet, n. 13 per texl. ibid. 1. 2 tit. 15 part. 2.
— disponens quód filius dicatur nobilis, vel ignobiüs ex
progenie materna, an valeat, n. 3 1. 3 lit. 21 part. 2. —
inducens quód pro debito universitatis capiantur jumenta
et alia bona particularium , bené valet, n. 3 1. 13 tit. 2
part. 3. — etlex praestant ordinariam jurisdictionem, n. 1
in med. 1. 2 tit, 4 part- 3. — generalis approbaiis duel
lum, an illud facial licitum , n. 8 1. 8 tit. 14 part. 3. —
an possit faceré, ut nomen Domini, vel signum Crucis sit
de substantia instrumentorum, n. 2 1. 2 tit. 18 part. 3. ■ —
creandi tabelliones, qualis ad hoc esse debeat, n. 2 1. 3
lit. 19 part. 3.^ — immemorialis requiritur, quando ve-
nit contra ea, quae sunt Principi resérvala in signum spe-
cialis privilegii, ibidem. — appellandi ad parem, vel mi-
norem judicem, an teneat, n. 2 1. 1 tit, 2 part. 3. — quód
appellelur omisso medio, an valeat, ?). 1 !. 18 tií. 23
parí. 3. — permittens quód Clericus pessií, quod voluerit,
de fruclibus sui beneficii faceré, an valeat, n. 5 I. 12 tit.
28 part. 3. — anjuvet praescribenti contra tributa et red-
ditus regales, et in quibus, n. 4 1. 6 til. 29 part. 3. — im-
memorialis, an videatur subíala, si íi jure sit subíala con-
sueludo per verba generalia, n. 41.6 lit. 29 part. 3. —
permittens acquiri possessionem sine apprehensione, an
valealj n. 2 1. 6 tit. 30 part. 3. ^ — faceré potest, ut quarta
decimarum, et a'iarum oblationum ecclesiae, non sit de-
pulata ad opus fabricae ipsius, n. 4 1. 24 til. 32 part. 3.
— est observanda in a;dificando, num. 3 1. 25 lit. 32
part. 3. — pote.'^t laxare, ne aediíicium multúm altius rx-
tollalur, n. 4 dict. 1. 25. — immemorialis , an probetur
per lestes de auditu, si non deponantur ibi simul de fama,
n. 1 in fin. 1. 20 lit. 9 part. 4. — ut donationes propter
nuplias non fiant, ñeque ut arrhae dentur, an valere possit,
et quid sil mulieribus utilius, n. 11 1. 1. lit. 11 part. 4.
— faceré potest, quód licét civilas jurisdictione careat,
nihilomiuüs lamen possit statulum pcenalem faceré, quod
ali&ssibi non licerel, n. 1 in fin. 1. 12 til. 1 part, 1. —
legem toUere potest, n. 1 in fin. 1. 12 tit. 1 part. 1. —
interpretalur legem, n. 1 in princ. 1. 13 ibidem. — an li-
gel Principem, n. 1 ad fin. 1. 16 ibidem. — communis,
populus eam bené inducit, privalus vero non, n. 1 1. 1
lit. 2 part. 1. — privati attenditur quantum ad sciendam
et cognoícendam cjus voluntatcm , dict. n. 1 in fin. —
quibus actibus inducatur, n. 2 1. 1 lit. 2 part. 1. — non
inducilur, quando in ejus principio fuit aliqua conlradi-
ctio, n. fin. dicl. 1. 1. — et lex conveniiinl in causa finali,
n. 11.2 lit. 2 part. 1. — inducía per universitatem con-
tra jus publicum vakbit Ínter se, lictt non in publicum
praíjudiciura, n. 1 in fin. dict. 1. 2 ibid. — inducilur per
públicos actus, etnon per tácitos, n. 2 ibidem. — induci-
lur ex actibus juncia lemporis diuturnitate, ibidem. —
non inducilur ex actibus iniquls, sive peccalis, n. 1 1. 3
tit. 2 part. 1. — quajralionabilis, quce vero irrutionabiüs
dicatur, ibidem. — lanium valí t, quantum valere poterit
paclum int:r parles, ibidem. — quae impedit Canonicis
vocem in capitulo daré intra certum tempus, an valeat,
ibidem. — inducía in aliquo loco, quód delictorum puni-
lio reducalurad emendas pecuniarias, non valet, ibidem.
— mala robórala praescriplione, an valeat, lám de jure Ci-
viü quüm Canónico, sive Parlitarum, ibidem. — inducía
per errorem, an valeat, n. 2 1. 3 lit. 2 part. 1. • — inducía
contra jus non valet, n. 6 et fin. 1. 3 tit. 2 part. 1. —
non valet, nisi sit de consensu Principis inducía , quod.
praesumitur nisi contradicat, n. fin. dict. 1. 3 ibidem. —
an ad ejus validitatem requiralur Principis scienlia, el
quando, n. peuult. ibidem. — inducía propter aliquaiii
necessitatem quae fuit lempore introductionis, an postea
valeat, n. fin. dict. 1. 3. — patrias communis ligat lam lai-
cos , quüm clericos, et tune dicetur propria ipsorum Cle-
ricorum consuetudo , n. 2 1. 5 tit. 2 part. 1. — gencraüs
laicorum, utrum liget clerico , ibidem. — inducilur per
majorem parlem populi, etsiminoris pars aliler utalur, n.
3 1. 5 til. 2 part. 1. — an inducatur per illos quipraesunt,
et populum repraesentant, ibid. — utrum induci possil
per certam populi parlem, ibidera. ■^- viliae, seu populi
subjecti civilati, de per se, an valeat, ibidem. — induci-
lur per spaliura decem vel viginli annorum, n. 4 ibidem.
— contra jus Canonicum, vel contra Principi resérvala,
quantum tempus requirat in ejus validalione, ibid. — in
ducitur si sententiatum fuit pro ea, nec istud impedit,
quin introducta dicatur, eliamsi sententiatum non sil, si
de actibus prjecedenlibus consta t, n. 7 1.5 lit. 2 part. 1.
— an valeat lanquam consuetudo, eo quód bis fuit ilaju-
dicalum, n. 8 1. 5 tit. 2 p'.rt. 1. — firmala in contradi-
ctorio judicio est de caetero servanda, el quando, n. 9 ibi-
dem. ■ — quae est contra majoriam Regis , vel contra ejus
supremam jurisdictionem n«n valet, n. 12 ibid. — indu-
cía contra jus naturale non valet, n. 13 ibidem. — indu-
cía contra jusgentium, an valeat, ibidem. — an porriga-
tur de suo casu ad similem consueludinis, et quando, n, 1
1. 6 til. 2 part. 1. — irrationabilis non Iraliitur ad similia,
ibid. — sumitur dupliciter, vel respeclu facti, vel virtua-
liter, sciliiet, pro eo, quod resultal ex facto, n. 1 1. 7 ibid.
— notoria non eget aliqua probatione, n. 4 in princ. 1. 7
tit. 2 part. 1. — consisiit in fucto, dicl. n. 4 el ibid. n. 1.
— quód electio Episcopi dependeal íi volúntale Principis,
an valeat, n. 11. 8 tit. 5 part. 1. — onerosa, vel aliquo
modo gravosa non debet extendí de loco ad locum, nec de
persona ad personatn, n. 1 ad fin. 1. 18 lit. 5 parí. 1. —
ut absentes fructus percipiaiit prcebend irum, est injusta,
et damnosa ecclesiae, el debet revocari lalis consuetudo,
n. 2 post. med. 1. 29 til. 5 part. 1. — non valet ubi tra-
ctatur de damno ecclesiae, n. 6 1. 40 lit. 5 part. 1. — prae-
scripta lempore immemoriaü non indigel Principis as-
, ,,,5cnsn, n. 7 in fin. I. 3 tit. 2 part. 1.
. ■^robatio dirfert ii proba tioiie quK iit de legc Fori, n. Ain
medio, I. 7 tit. 2 part. 1. — Consuetiulo an valeat, quud
'.^clerici saeculares voceni iii capitulo monachoruni habeant,
' et ciim eis Abbatem eligant, n. A I- 21 tit. 7 parí. 1. —
praescripta, an det alicui excommunicandi potestatem, si
jurisdictione careat, n. 1 1. 7 tit. 9 part. 1. — cujuscum-
que ecclesia yalet in constitucr.da fabrica ipsius, n. 1 in
fin. 1. 11 lit. 10 part. 1. — quod clericipro sepeliendo mor-
tuo aliquid percipiaut, valet, alias non possunt, n. 2 1. 1
tit. 13 part. 1. — qiiud quarta parochialis non solvatur»
an valeat, et qnid si tninus qiiartaj de consuetudine de-
.--tur, an et tnncvaieat, n. 12 ibidem. — an conferat alicui
jus patrouatus, n. 3in medio, 1. 1 tit. 15 part. 1. — quüd
patronus sit eleclioni pralalorum praesens, an valcat, et
an possit ibi vocera daré, sive clericus sit, sivelaicus, n.
13 dict. 1. 1. — ciijuscumque ecclefiíe servimda ost in pro-
viriendis beneficiis , n. h 1. 1 lit. 16 part. 1. — an possit
pemiiltere quód quis babel plura beneficia , unum sibi
siifliceret, n. 5 1. 3 tit. 6 part. 1. — quód clericus possit
se absentare sine licentia sui praelati, an valeat , n. 3 1.
19 lit. 16 part. 1. — quód clericus non teneatur residere
in sno beneficio, an valeal, n. 6 1. 16 tit. 16 part. 1. —
ut pro spiritualibus aliquid detur, an excuset a simonía,
el qualiter consueludo procedat , n. 1 1. 15 til. 17 part.
1, — laudabilis, ut pro spiritualibus aliquid ad publicara
uUlitalem , delur, bene valct, ibidera, — Et quoe requi-
rantur ad essenliam istias laudabilis consueludinis, ut ex-
cuset íi simonía, ibidem in n. 2. — Consueludo laicorum
dandi aliquid ecclesis vel clericis, an ipsi staluendo illam
infripgere possint, dict. n. 2. — non inducilur ex usu dif-
formi, dict. n. 2 circa fin. — dandi laicis candelas certo
die, an possint clerici revocare, ibidera. — an excuset á
proestalioue decimarum personaliura, n. 3 I. 4 tit. 20
part. 1. — an excuset h proestalione decimarum ex frugi-
bus seu fruclibus, ila quód non solvens non peccet, ibi-
dem. — El an possit talis consueludo rainuere quoíam de-
cima», ibidem in verbo Tertia coxclusio. — Consueludo
¡oci coniraclus malrimonii, an vero consueludo ubi postea
conjures ad commorandum se transtulerunt vel doniicilii
marili, qualis observanda sit, per n. 1 1. 24 til. 11 part. h.
— Consueludines particulares locorum ignoraré non est
culpa, licel leges coramunes regni sic, dict. n. 1. — Con-
sueludo loci contractus malrimonii si adverselur consue-
tudini loci, ubi conjuges commorantur in dividendis lu-
cris Ínter se constante matrimonio acquisilis, una illud
permiltens , alia non, qualis observanda sit, vel non, n. 2
dict. 1. 24. — non exlendit effectum suum extra territo-
rium ubi est introducta, ñeque ad bona quae sunt extra
territorium, ubi.fuil introducta, quare, dict. n. 2in princ.
dict. 1. 24 tit. 11 part. 4. — loci ubi res sitae sunt, sem-
per inspicienda est, ibidem. — Qua; aíTicil res ipsas, sive
á cive, sive ü forensi possideanlur, nisi quando disponit
circa personara, ibid. — Consueludo loci filíos sine ma-
trimonio parentum legítimos faceré non potest, n. 3 1. 2
lit. 15 part. 4. — si adverselur in eo scilicet, ut clericus
non possit h Rege , sive íi Comité Palatino in temporali-
bus legilimari , an lalis consueludo valeat, n. 6 post
médium 1. 4 tit. 15 part. 4. — restringit privilegium, n.
14 1. 2 lit. 24 part. 4- — immemorialis qualis esse debeat,
ut ex ea in petitorio et possessorio aliquid probetur, et
qualiter in articulis deduci debeat , el quando per eam
ToM. V.
SEPTEM PARTITA.RUM.
Consueludinis
81
dominus juvctur in imposilione onerum , et quando prrc-
sumalur fuissc per metum et violentíam inlroductam ,
vel ex timore, et quid si introduceretur cum malafide.
et alia plura circa islam consuetudinem immemorialem ,
vid. per n. 2 1. 6 tit. 25 part. l\. — immemorialis, Hcét ha-
beat vim tituli, seu privilegii, aut constiluli, nullius erit
cffectus, si pars qua; ex illa juvabatur, confiteretur se el
majores suos nunquam habuisse titulum vel aliud jus,
sed quód lantüm prsesciipserunt per illud tcmpiis imme-
moriale, ibid. — inducens pronitalem ad peccandum non
valet, ibid. — qua; est contra bonum anima?, vel qua; est
nutritiva pcccati , non Juvatur tempore imm'^moriali ,
ibidem. — empbeudand! res ecclesice, ad hoc, ut induca-
tur, quantum lempus rcquiratur, n. 4 1. 3 lit. 26 part. 4.
— an introduratur ex bino vel ex único solemni aclu,
dict. n. 4- ^— permiltens quód credatur libris mcrcatorum
in magna quanlilate, an valeat, gloss. in procera, tit. 7
part. 5 in fin. — an possit faceré, ut cerli bomines rem
certo pretio vcndant , vel ipsi soli, et non alii , sicut fieri
potest per priáleginm Principis, n. 2 1. 2 til. 7 part. 5.
-7-immeniorialis vim privilegii babel, n. 2 et 3 1. 3 ibi-
dem.— di-;ponens super quanütate solvenda ralione pe-
dagii, an scrvari debeat, gloss. 1. 5 tit. 7 part. 5. —
immemorialis, an a?quii)olleat privilegio in imponcndif?
vectigalibus de novo in aliquo loco, n. 71. 9 tit. 7 part. 5.
— quíe prcestat favorcm exactioni usurarma non valet,
n. 1 1. 22 tit. 12 part, 5. — ques dat aliquam formam, esi
servanda, aliter non valeat, quod fit, n. 6 tit. 19 part. G-
— est altera natura, et aliqui acgrotant, si consuetudi-
nem mutant, n. 2 in princ. prolog. 7 part. — opcratur in
mullís, et aítenditur, n. 2 supra dict. — an inducaíur ex
bino actu, n. 2 1. 19 til. 14 part. 7. — liabet polestatem
ia sanguine hominis, num. 5 1. 10 tit 29 part. 7.
CoiíSüETDDiKES FEUDORüM, HQ sint ab Impcratoribus
approbatae, n. 4 1. 7 tit. 2 part. 1 ad fin. — an a Populo
Romano, vel ü consuetudine processcrint, n. 1 1. 1 tit.
25 part. l\. — non semper h legibus Parlitarum sequun-
tur, n. 7 per text. ibid. 1. 6 tit. 26 part. 4.
CojístiLES jiERCATOnuM, \ide in verbo Praon, et Cos-
SüLES MERCAT0RU3I.
Consultor, an possit variare post redditum consilium,
et quando, n. 2 1. 1 til. 21 part. 3. — Consultores h qui-
bus cavere debeant, et an in causa spirituali consulat me-
rus Legista, ibidem in n. 3.— Et in causis subtilibus de-
bent judices cavere , ut non consulant doctores grossos,
dict. n. 3. — Et an commissa causa consullori, judex
instrumenta recipere possit, et juramentara recipere, n.
13 1. 2 tit. 21 part. 3.
CoMESTATio LITIS, de lioc vide in verbo Litis ccate-
STATIO.
CoxTEMNENS per annum excommunicalionem potest
puniri per judicem ecclesiaslicum , et in quo, n. 4 1.32
til. 9 part. 1. — confessioncm per annum, si decedatsine
ea, an in ecclesia debeat sepeliri, n. 6 ad fin. 1. 10 tit.
13 part. 1. — El quid si tune ostendat signa contrítionis,
ibidem. — Conlemnens Principis mandatum, qua posna
puniatur, n. 4 in fin. 1. 16 tit. 13 parí. 2. — Conlrmneus
non dicitur Regis securitatem ille qui in boc babel justam
ignorantiam, n. 6 1. 4 tit. 16 part. 2. — plus dicitur fa-
ciens contra legem animatam, quam faciens contra Icgem
inanimatam, et idem est, si venial contra judiéis prae-
ceptum, n. 6 1. 6 tit. 9 part. 3.
6
82
INDEX MATERIARUM
CoNTiNENTiA, si íi conjugibus simul promittatur, illam
observare tenentur, num. 13 1. 7 tiU 2part. 4.
Contractos , contrahens legibus ligatur, et slatutis loci
contractus, n. A in principio, i. 15 tit. 1 part. 1. — facit,
ut non subditus á non suo jiidice judicetur propter ipsum,
n. 5 1. 8 tit. 9 part. 1. — localionis per pra;decessorem
factus de fructibus beneficii , an liget successorem, ut ad-
versüs eum possit agi, n. 3 i. 9 til. 17 part. 1. — Et quid
si factus sit de licentia Papa? vel Episcopi, et cnm causa,
forte studii, vel alia, ibidem, — Contractus captivorum
in caplivitale facti, an valeant, n. 1 per text. ibid. 1. 5
lit. 29 part. 2. ■ — Et ratione contractus, eliamsi ipso jure
nullus, sortitur quis ibi forum, et ibi conveniri pbtest,
n. 11 in princ. 1. 32 lit. 2 part. 3. — El an idem sit in
quasi contractu, il.id m. — Et an idem sit propter con-
tractum prtcdecessoris, quód sic, vid. ibid. verbo Quarlo,
ele, — Et an qui in diclis casibus potest coram ordinario
conveniri, an etiam idem sit coram delegato, ibidem
verbo Quinto, etc. — Et supradicta limita quinqué modi?,
ut ibidem videbis, et an ad locum contractus possint trahi
iuvili , ibidem verbo Qiiarta limita. — Contractus vendi-
llonis alicujus rei qualiter, et sub quibus clausulis fieii
debet, glos. 1. 56 tit. 18 part. 3. — Et an ex natura con-
tractus veniat rem liberam tradi , ibidem. — Contractus
minoris, an firmetur juramento, eliamsi curalorcm ha-
beat, et an tune possit ibi accederé fidejussor, n. 9 1. 59
tit. 18 part. 3. ■ — factus cum magislro navis an valeat ,
licet ipse dominus non sit, n. 13 1. 77 tit. 18 part. 3. —
pacis est de jure gentium, et qualiter fíat, num. 1 1. 82
tit. 18 part. 3. — Et ad quos extendatur, ibidem. ■ — Con
tractus , quando unus se submittit , et facit hominein altc-
rius, an ix consuetudine , an vero h jure vires recipiat,
n. 1 1. 89 tit. 18 part. 3. — Et an extendatur ad í lios,
vel filias, et an in boc pra;cedere debeat causa, et an
sufliciat quód interveniat una scriptura, ibidem in num.
2 , 3 , 4 et 5. — Et in contraclibus semper inest tacita
condilio, Ecilicet, rebus sic stantibus, n. G 1. 8 tit. 1 parí,
/i. — Contractus an vitietur ex appositione condilionis
impossibilis de facto, n. A !• 6 tit. 4 part. 4» — locatii,
conducli, empl. etc. vid. infra in verbo Instrumentum, et
verbo Forma. — dotis est de jure gentium , et est contra
clus nominatus, et an sit dedecus accipere uxorem sine
dote, n. 2 in proocm. tit. 11 part. 4.— Et nullus matri-
monium contrahere velle praísumitur sine dote, ibidem. —
Contractus omnes sunt permissi conjugibus , eliam con-
stante matrimonio, excepta donatione, n. 1 1. 4 tií. li
part. 4. — sestimationis dotis debet fieri cum viro, uxore
consentiente etillo in tali aistimatione facienda, n. 1 1. 16
ibid. — matrimonii si fíat in uno loco, an locus ille, vel
locus domicilii mariti , vel locus quó postea contrállenles
ad commorandum se transtulerunt, attendi debeat, n. 1
K 24 tit. 11 part. 4. — matrimonii, an solas rnciat qucm
naluralem illius loci in quo contraxit, et quid si ille do-
micilium habeat, n. 6 1. 2 tit. 24 part. 4. — vassallagii,
vel feudalis, an á novis Imperaloribus adinventus sit, vtl
oon, gloss. in prooem. tit. 25 part. 4. — feudi fult olm
populo Romano incognitus, et sapit servitutem persona-
rum, n. 1 1. 1 tit. 26 part. 4- — feudalis non est ubi pe-
cunia pro feudo recipiendo datur, vel alia quantitas, sed
dicetur contractus empliyteuticus, non feudalis, ibid. n. 2.
vel innominatus, ibid. — empliyteuticus qui dicatur, et
in quo dirfcrat íi fcudali , dict. num. 2 dicl. 1. i lit. 26
part. 4. — ex conventione legeni accipiunt, n. 1 1. 5 lit.
26 part. 4,et n. 7 in fin. 1. 6 ibid. — permutalionis ,
vide de hoc in verbo Pürmutatio. — mului est graliosus,
ñeque ad illum quis compelli potest, et quando sic, glos,
in proGPm. tit. 1 part. 5. — Et naturalia contractus possunt
ex causa alteran, n. 4 1. 2 tit. 1 part. 5. — Contractus
mului, an possit fieri , el qualiter cum ecclesia , et quae
sint necessaria ad hoc, ut per illum ecclesia oneretur, an
eteadem qu» ibi requiruntur, requirantur in contráctil
eniptionis el vendilionis, n. 2 1. 3 tit. 1 part. 5. -^com
modati qualiter obliget pupillum, el quando, per n. 41- 1
tit. 2 part. 5. — commodali, si principaliler fiat gratia
recipientis, licet aliqua utilitas veniat danli, semper vide-
tur factus gralia recipientis tantúm, n. 2 1.2 ibid. — do-
nationis factae in absenlem , ex quibus el quando teneat ,
vel non, n. 1 1. 4 per text. ibid. til. 4 part. 5. — El '
quando quis vult contractum donationis faceré, non in-
lendit se obligare , nisi secundíim formam juris, ibid. • —
Contractus su Qicit quüd adimpleatur, el quod fial saltim
per sequipollens, n. 1 1. 5 per text. ibid. til. 4 part. 5.—
an, et quales correctoribus seu alus judicibus, in locis,
ubi juiisdictionemhabent, faceré liceal , n. 2 el 4 !• 5 lit.
5 part. 5. — invalidus, sijuretur, anfimietur juramento,
n. 8 1. 5 lit. 5 part. 5. — Et quando videantur partes
velle contrahi in scriplis , ita quód sine scriptura contra-
ctus non teneat, n. 1 per text. ibid. 1. 6 lit. 5 part. 5. —
Et qualiter istud inlelligalur, ibidem in n. 2. — Et in con-
traclibus bonaj fidci vcnil id, quod verisimiliter credilur,
quod bonus Air arbitraretur, n. 1 1. 8 lit. 5 part. 5. —
Contractus bonaefidei, an proficiat inter dolosos, n. 8 1.
14 til. 5 parí. 5. — si sit k lege interdictus, el in eo
emplor slipuletur sibi reddi prelium, si dissolvatur, an
ha;c stipulalio sit alicujus effectu'^, n. 4 1. 19 tit. 5 part.
5. — Contra an dissolvatur emplore non veniente ad cer-
tum diem conslitutum inter ipsum et vendilorem ad hoc ,
ut res empla degustaretur vel mensuraretur , an vero du-
ret , n. 6 1. 24 lit. 5 parí. 5. — El an sólita apponi in con-
traclibus praesumalur intervenisse, ita quód non sit ne-
cesse illud probare, n. 8 1. 32 til. 5 part. 5. — Et an in
ómnibus contraclibus habentibus vim dissolutivam princi-
pii contractus , sit idem quod in pacto legis commissoriac
in dominii translationem, ul idem operenlur, n. 3 1. 38
til. 6 part. 5. — Contractus si sit prohibitus fieri, an talis
prohibilio extendatur ad alios contractus allerius rationis
el speciei , n. 2 in fin. 1. 43 lit. 5 part. 5. — El omne il-
lud, quod potest fieri per contractum, potest fieri per -
dicem, n. 1 in fin. 1. 52 lit. 5 part. 5. — Contractus te-
net, lic&t rescindí debeat per aclionem, quod metus causa,
vid. n. 1 1. 56 til. 5part. 5.- — El anin contraclibus inno-
minalis, et in contraclibus slricti juris , sive per viam ac-
tionis, ¿he exceptionis possit intentan remedium ultra
dimidiam jasli pretil, ibidem. — Contractus an sit ipso
jure nullus, quando dolus non dedil formam contractui,
sed modum conlrahendi , n. 2 1. 57 tit. 5 part. 5. — Et
quid si deceplus velit stare contractui, quando in contra-
ctu dolus inlervenil, ibidem. — Contractus factus in frau-
dem tribulorum non valet, n. 1 1. 59 lit, 5 part. 5. — an
in dubio pra;sumalur magis emplionis el vendilionis,
quüm permutalionis, quando res datur pro re, el ibidem
inlervenil pecunia, n. 1 1. 1 tit. 6 part. 5. — innominati,
et in eis semper juratur in lilem, n. 7 1. 3 tit. 6 part. 5.
— quaiulo nominatus, quando vero innominatus, et qua-
SÉPTEM PAnTITARUM.
83
litor cognoscatiir, n. 1 1. 5 tit. G part. 1. — innominaUís
judicalur secundíim iialiiram conliaclus noininali, cui as-
siiuilatur, nisi aliud aclum sit, ibidein. — El an licltum
sit atguere de conlractibus nominatis ad innominatos,
ibid. — Contractus innoniinatus fit mulUs modis , n. 2
lict. 1. 5 per illum lext. ibid. — Et an in contraclibus in-
nominatis juretur in litem, n. 5 dict. 1. 5. — Contractus
praedecessoris an obliget successoreni , n. íi\.2 lit. 8 part.
5. — semper judicalur personalis, quando praedecessor
non potest obligare successorem, ibidem. — localionis,
si sitfaclus in scriptis, an tacita reconducliohabeat locum,
sola volúntate locatoris et conductoris intervenienle, sine
alia scriptura, n. 4 !• 20 til. 8 part. 5. — enipliyleuti-
cus, an Ídem sit, quod contractus censualis; et quid si íi
principio intervenit, vel non intervenit pecunia, vel pretil
quantilas, n. 3 in princ. 1. 28 tit. 8 part, 5. — emphy-
teuticus, vel censualis, an dicatur quando in instrumento
dicitur, talis dedít in emplnjteusim, vel censuin, vide dict.
n. 3 in princ. — censualis nostri temporis, in quo ponens
censum super possessione sua non transferí dominium reí
in ementem annuum redditum , sed ipse vendens rema-
net dominus fundi (qui vulgo dicuntur censos al quitar),
an talis census valeat, vel non, et quando sic, et cum qui-
bus limitationibus, n. 3 usque infin. dict. 1. 28 tit. 8 part.
5. Et quid si res super qua imponitur census penitíis de-
slruatur, an adhuc duret census, et pensio debeat solvi,
ihid. — Et an talis census possit constituí super personali
obligatione illius , qui recipit pccuniam, ibidem. — Et
quid si recipiens censum omnia sua bona obliget^ an per
hoc videatur constituere censum super illis bonis, ibidem.
— Et quod dicatur injustum pretium , ut perpendatur in
his contraclibus parvitas pretii , ibidem. — Contractus
emphj'teulicus, an ad sui validitalem requirat scripluram,
n. 7 dict. 1. 28. — qui consensu contrahuniur, an vitien-
tur per responsionem factam ex intervallo, n. 1 1. 2 tit. 11
part. 5. — Et an et quando infans, vel pupillus, oblige-
tur ex suo contractu, per n. 2 et 3 1. A tit. 11 part. 5. —
qui fiunt per istos , qui tenent cambia , stipulantes et exi-
gentes inlerusurium de nundinis in nundinas, an sintli-
citi, n. 2 1. 31 tit. 11 part. 5. — simulatus non prsesumi-
tur, nisi probetur, et alleganti incumbit onus probandi,
n. 6 1. /üO tit. 11 part. 5. — Et viginti sex praesumplio-
:nes simulalionis, qua; fieri possunt; remissivé vide per
dict. n. 6. — Contractus non praesumitur usurarius, nisi
probelur, dict. n. 6. — Et an in conlractibus conditio ca-
sualis vel mixta retrolrahalur, et quid in legalis, n. 1 1.
i82 tit. 13 part. 5. — Et an de jure liujus regni possit in-
tervenire in contraclibus juramentum , et in quibus, n. 2
/. 6 tit. l^ part. 6. — Et an in conlractibus modalibus mo-
dus impleri possit per cautionem, n. 6 1. 7 ibidem. — Et
an in conlractibus licita sit variatio, n. 1 in princ. 1. 25
tit. 9 part. 6. — Contractus juratus per minorem, an et
quando valeat, vel non, n. 5, 6 et 7 1. 6 per tex. ibid.
tit. 19 part. 6. — nulli, an ex sequenli legitima volúntate
ratificentur, n. 5 in med. dict. 1. 6 tit. 19 part. 6. — in-
validus de per se confirmatur juramento, et an rescinda-
tur contractus, si toUatur juramentum, quod illum fir-
maverat, ibi n. 9 in princ.
CoNTRAHENTES MATRiMONiuM qu¡d, et qualia prius in-
spicerc debeant, n. 1 cum seq. 1. 1 tit. 6 part. 2. — Et
adversus conlrahentes matrimonium sola ratione dotis,
ibid. in n. 9. — Contrahens sponsalia per verba de futuro
cum duabus, sivc sórores sint, sivc non, si postea unam
carnaliler cognoverit, cum ea visus cst malrimoniíini con-
trahere; quod limitalur duobus modis, n. 6 1. 9 til. 1 part.
h. — Conlrahentes matrimonium, an simul et eodtni
tempore debeant consenlire, an vero sufficiat quod uní;*
duret in consensu usque dum aliuü consenliret, n. i 1. JO,
tit. 1 part. 4. — Contrahens matrimonium cum duabu?,
unaquaque cum conditione, sí decem dcderit , si in codeui
tempore isla; offerant summam, et adimplcant conditio
nem, cum qua ex eis matrimonium conlraxisse videalur,
n. 2 1. 3 tit. 4 part. 4- ■ — matrimonium muüer inlra an-
num luctus, an aliquibus pcenis subdalur, et quando, e»
quare istud sic fieri impediatur, n. 3 1.3 tit. 12 part. 4,
et ibid. n. 4. — Conlrahentes matrimonium subsistente
impedimento ab uno eorum, vel ab ómnibus cognilo, qua
poena plectantur, et quando, et an poena fisco applicanda
sit, et quando non, gloss. 1. 50, et gloss. J. 51 tit. 14 part.
5. — Et quid si erraverint in jure, an k poena cxcusentur,
n. 5 dict. 1. 51 ibidem. — Conlrahentes in scriptis super
debito, per quod testes solulionem praícessisse probent, n.
2 1. 32 til. 16 part. 3. — si unus ex eis moriatur ante-
quara pretium nominelur ab arbilratore, in cujus manu
illud posuerunt, an tune venditio retractetur ; et quid s\
tertius ille decedat ante nominalionem, n. 6 1. 9 per lext.
ibid., tit. 5 part. 5. — non possunt faceré, quod legis
disposilio non habeat locum in actibus eorum, n. G in fin.
!. 49 tit. 5 part. 5. — faceré non possunt quominus leges
in actibus eorum locum habeant, n. 1 in fin. I. 32 tit.
9 part. 6 per text. ibidem.
CoNTRAHESE an possit judex seu oEQcialis perpctuus vel
temiíoralis in loco illo^ ubi jurisdicUonem babel, n. 2 1. 5
tit. 5 part. 5. ■ — Secüs tamen erit dicendum in oíficiaü
habente ibidem admiaistrationem, sed non jurisdictio-
nem, ibidem in n. 3. — Contrahere quando videantur
partes in scriptis, quando vero non, n. 1 1. 6 per text.
ibid., tit. 5 part. 5. — Et qualiter Iioc intelligatur, ibidem
n. 2.
Contraria contrariis curantur, n. 12 1. 25 tit. 4 pait. 1.
— allegans non auditur, n. 7 1. 7 tit. 10 part. 3. — Sed
an adversarius possit acceptare unum ex illis contrariis ,
cüm contraria allegavit, dict. n. 1 ibidem. — Contraria
allegare bené licet in diversis judiciis, et possunt dúo re-
media contraria condilionaliter in judicium deduci, quan-
do talia jura sunt, quai non tollunlur electione, dict. n. 1.
— in modum exceptionis potest quis in judicio proponere,
n. 4 1. 6 tit. 14 part. 3.
CoNTRADicTio uuius impedit, ne fiat illud quod in sola
volúntate consistilj licÉt omnes assentiant, n. 4 1. 10 tit.
14 part. 1. — Contradicentes de universitate ne lis prose-
quatur, ad expensas etiam tenentur, etiamsi postea sen-
tentia contra universilatem lata sit, n. 9 1. 20 tit. 32
part. 3,
Contradictor legilimus quis dicatur, ut ¡mpediat, ne
aliquis in possessiontm defuncti mittatur, gloss. 1. 3 per
text. ibid., tit. 14 part. 6.
Contra fieri, vel contra faceré, contra fieri pluries,
q'iando dicatur, quod servit ad poenam posilam pro ver-
bum ToTiES, etc. u. 13 1. 56 til. 18 part. 3.
Contrahi quando dicatur in scriptis; ita quód si scrip-
tura non interveniat, contractus non teneat, n. 1 1. 6 pef
text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et qualiter istud intelligatur,
ibidem in n. 2.
84
CoiNTBiBUTio quaj debet fieri ínter aliquos propter dam-
num alicui datum ob communem omnium utilitatem, in
quo tempore fieri debeat, n. 3 L 6 tit. 9 part. 5. — non
debet fieri respecta corporum, sed divitiarum cujusli-
bet, quando res fueruntjactae causa levandíp navis, n. 2 1. 12
ibid.'
CoNTRiBUERK ad fontis refectionem, vel alterius rei similis,
an teneatur ille qui usui ipsius renuntiavit, n. 8 1. 20 lit.
32 part. 3. — qualiter teneantur vicini villarum seu castri,
qui civitati subsunt, quoad refectionem murorum civitatis,
n. A I. 5 lit. 15 part. A. — tenentur omnes communi-
ter, quando propter ipsorum utilitatem uuus damnum
sentit, n. 1 I, 3 tit. 9 part. 5. — tenentur omnes ut ali-
quis damnum non sentiat, eo qi;ód causa levandce navis
Fucrunt res suse ex navi expulsae, ibid. n. 5. — Et an statim
quód fu jactus, teneatur quis contribuere , vel cüm na-
vis pcrvenerit ad portum deslinatum, n. 3 1. 6 cum alus
ibid.
CoNTRiTio quid sit, ct qualis esse debeat, n. 1 1. 23 tit.
A part. 1. — desideratur in peccatore, pro qisa liabenda
orare debet; si lamen illam majorera non pcssit babere,
BUÍTicit doleré pro suis pcccatis, ibidem. — qua ratione
desideretur in peccatore, ibidem. — miiiuit pcenam pec-
cati, n. 11 1.25 tit. A part. i. — licet minuat poenam
aeternam , tamen necessaria est pcenitentia, n. 1 1. 28
tit. A part. 1. — Contrilionis signa probantur per unum
testem, n, 2 1. 9 lit. 13 part. í, et n. fm. in fin. 1. 10
ibidem.
Contumacia major esí praíseiUis, et non respondeirtis,
quám absentis, n. 3 in med. 1. 1 lit. 8 part. 3 de qua in-
fla. — punitur per muletee imposilionem, et an tune re-
quiratur nova citatio ad ejus imposilionem, n. 3 1. 8 tit. 7
part. 3. — probatur quatuor modis, de quibus per n. 3
|. 1 lit. 8 part. 3. — qua; fit in facie judiéis, major est,
quám absentis, n. 3 in med. dict. 1. 1 ibidem. — Et pro
sola contumacia nunquam potestimponi poena corporalis,
n. 2 1. 10 lit. 29 part. 7.
CoMUMAx punituv per muletas imposilionem, sed an, et
tune opus sil nova citatione, n, 3 1. 8 tit. 7 part. 3. —
qualiter sit citandus, et si non inveniatur, n. 2 1. 7 lit. 8
part. 3. — in respondendo habetur pro negante, gloss. in
pioocm. lit. 10 part. 3. • — in criminalibus non habetur
pro confesso, n. 3 ad médium, 1. 3 tit. 10 part. 3. — in
respondendo habetur pro confesso quoad ejus damnum,
n. 6 1.3 tit. 13 part. 3. — verus est, qui judici, vel nuntio
respondit se non venlurum ad judicium, n. 8 1. A tit. 22
part. 3. — verus, qui dixit se non venlurum, potest appel-
Jare, si venial judice adhuc sedente pro tribunali, n. 9. —
Et an sil necesse pelere restitutionem ad appellandum in
isto casu , ibidem. — Contumax fictus quis dicatur, ibidem
n. 10. — Et an iste po-sit appellare pelita vel non petita
¡n inlegrum restitutione, si venial judice adhuc sedente
pro tribunali, dict. n. 10. — Contumax in processu, an
debeat cilari ad audiendam sententiam, n. 2 1. 5 tit. 22
part. 3. — in solvendo, de hoc vide remissivé per n. 7
I. 22 til. 22 part. 3. — si sit ille pro quo lata fuerit senten-
tia, et velit appellare, quando proprié dicatur contumax ,
et quare ad appellandum non admiltatur, et quare
cum eo rigor isle ita observetur, et á quibus rebus
excludatur, ut non appellet, n. 2 1. 9 tit. 23 part. 3.
— Et quid si de fació admiltatur ad appellandum, et de
qua contumacia íslud intelligatur, dict. 2 dict. I. 9. —
KnDEX ¡)ílATERIAr»UM
Et quid si iste lulis fuerit rusticus, iijinor, vel mulier, dícl.
n. 2 in fin. dict. \ 9. tit. 23 part. 3.— Et quid si venit ju-
dice adhuc sedeníe, vel habuit justam causam non ve-
niendi, ibidem in n. A in fin. — Contumax non est- ille
qui ab adversario, vel ab alio extraneo impedilur, ne ve*
nial, n. 3 et 2 1. 12 tit. 23 part. 3.— fictus an possit pe-
tere revocationem allentatorum, propter id, quod decem
dies ad appellandum dati, erant elapsi , si ipse appellavil
infra decem dies h lempore scientiae, n. 7 1. 27 tit. 23 part.
3. — in dubio prsesumitur condemnatus ratione contunia-
ciae, n. 6 1. 36 tit. 5 part. 5.. • — si sit emptrr, qui causam
defendit, an si convincatur, agat de evictione contra ven-
ditorem, et quando sic, quando vero non, ibidem. — El
ubi probationes sunt liquida?, condemnatus in absentia
non pra;sumitur condemnatus ex contumacia, sed ex ma!a.
causa, ibidem. — Quod procedit, eliamsi sil absens ex
justa et probabili causa, ibid. — Contumax dicilur nonso
lum ille qui non comparet, sed etiam ille qui legitimé ci-
talus sine licentia recedit, n. 3 1. 18 tit. 1 part. 7 per
text. ibidem. — in civilibus propter ejus contumaciam
capi non potest, n. 2 1. 16 tit. 9 part. 7.
CoNVENTio, ef si el partibus fial conventio cum Regi*
auctorilale, quid illud operetur, n. 1 1. 15 tit. 18 part
3. — tiilis prsecessisse creditur, qualis in illo tempore usa?
vigebat, n. 5 1.3 tit. 25 part. A. — facía super decimis, ut
quis illas solvere non teneatur, an valcat et quando, per
n. 5 1. 2. tit. 6 pait. 5. — facta inler socios debet ser-
vari, et qualis non, gloss. 1. 3 per text. ibidem, tit. 10
part. 5. — Ínter aliquos facta de futura successioue, an
valeíit, ct quando sic; el an tune cüm valet, stutim nasca-
tur obligatio, lictt exaciio suspendatur, n. 1 1. 33 per
text. ibid. tit. 11 part. 5, de hoc vide infra in verbo
Pactum.
Convenihe, et qualiter conventio inler partes fiat, et
quid ibidem operetur Regis auctoritas seu sigillum, n. 1 1.
15 til. 18 part. 3. — Conveniri ubi possit quis ratione sui
delicti, gloss. 1. 15 per lexl. ibi, tit. 1 part. 7, vide ia ver-
bo DelictujIjCI verbo Delínqueos.
CojjvEivTus totus non suñicit, si cum exemptus sit,
praestat Episcopo obedientiam, et quare, n. A 1. 3 tit.
12 part. 1. — si in fraudem nominet alium, quem dicif
dominum, causa dífferendi judicium, privabitur posses^io-
ne, n. 1 1. 29 til. 2 part. 3. — in possessorio, an ei liceat
doffiinium in judicio nominare, ibidem in n. 2. — si ali-
quod jus habet in re, an possit dominum in judicio nomi-
nare, n. A ibidem. — super re, quam possidet alienam,
debet dominum nominare ante lilis contestationem, et
quid si ante litis contestationem non nominet, ibid. n. 5.—
debet domino nuntiare, si super re quam possidet, nova-
tur lis, non verójudex hoc faceré debet, licet tutum essel
quod judex nuntiasset, ibid. n. 6. — Et an ultra juramen-
tum, quod á judice ab adore in contumacem nominatim
recipitur, requiratur alia summaria probatio, antequam
actori detur rei possessio, ibidem in n. 8. — Conveniri
ubi possit quis extra locum domicilii, gloss. 1. 32 lit. 2 part.
3. — Coaventus siimmobilia extra locum judiciipossideat,
an evitet satisdalionem, et quae immobilia suíEciant, n. 3
1. Al til. 2 part. 3. — in curia Regis íi parifer privilegiato,
si nolit ibi responderé, sed in suo foro, an debeat audiri,
2 1.5 lit. 3 part. 3. — Conveniri an possit aliquis in loco
ubi baptizatus fuit, n. 12 1. 2 lit. 2A part. A-
CoNVERsi Ordinum qui dic ntur, et an isli petita licentia
SEPTEM PARTlTAltUM.
83
possiut ad arctiorem religionem transiré, n. 2 1, 9 lit. 7
part. 1. — Ordinum vel Ecclesiarum verberare non pos-
sunt Glericos in sacris constituios, n. 9^ iu fin. 1. 56 tit.
4 parl.2.
Conversos de novo ad fidem, non polest eligi in fipisco-
pum, n. 1 per text. ibid.l. 23 lit. 5 part. 1. — ad fidem, an
recuperet jus patroualus, el alia Lona, n. 3 quaest. 2 I. 2
tJt. 26 parí. 7. — an dicatur ille, qui dicit se tenere,
klcm quod Ecclcsia, si per testes coiilrarium prubelur, el
qiiando, dict. n. 3.
. Co.wERsio quid sit, n. 1 parum nost princ. in 1. 2 til. 4
part. 4-
CoNvicTUs per pugnam non debel n;ori, quia est prce-
suniptiva probatio, n. 2 i. 18 tit. 36 part. 2. — de crimi-
ne, si condemnalus non est, an repellalur ab accusando,
n. 6 1. 2 tit. 1 part. 7.
CoNVicicM, viáe in verbo Injuria.
CoNVOCAXio omnium creditorum vel aliorum semper
necessaria est, ubi major pars potesl minori praejudi-
care, et quid si vocati non veniant, b. 1 1. 5 lit; 15
part. 3.
Copia aclorura est semper danda partibus, quando per
modum inquisilionis fuit processum contra aliquem, n, 1
1. 11 liU 17 part. 3. — El quando non, ibid. n. 2. — Copia
teslium quando datur, aliquando po=sunt subjicere eorum
«omina in pluribus casibus, n. 2 dict. 1. 11. — instru-
menti, quando in parte debeat adversario dari, n. 2 1.
112 lil. 18 part. 3. — Copiara instrumeuti petens, quia
vult illud redarguere, an debeat dicere iu qua parte vult
illud redarguere de falso, ibid. n. 3. — Etandebeat sibiedi
cum die, et consule, et quid iu privalis instrumentis, dict.
n. 3 in fin. ■ — Copiara instrumenli petens, quia illud
vult de falso redarguere, an jurare debeat quod malitiosé
non fácil, vel sufficial prsccedens calumniae juraraentum,
ibid. n. 4. — Copia privilegii adversario iutegraliter dari
non debel, sed clausulara sibi pertinenlem, et an ei per-
mittatur tolum priulegium legere, el quando non, n. 2
1. 113 tit, 18 part. 3. — teslamenti, si ab haerede legitimo
vel scri|ilo petalur, vel h filio exhaeredato, an qualis sibi
dari debeat, n. 1. 1. 5 lit. 2 part. 6. — ludiciorum, an
parti danda sit antequam lorquealur, num. 2 1. 2 lit. 30
part. 7.
Copula de per se in'.er marem et foeminam non facit
nialrimonium , n. 2 I. 2 lit. 1 part. 1. — carnalis abslra-
hit quera á servilio Dei dupliciter, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 1.
—carnalis quíe mala secura afferat , per n.2 1. 3 lit. 5 part.
2. — carnalis facit sponsalia de futuro transiré in matri-
monium de prceseuti, n. 8 1. 3 lit. 1 part. 4 el n. 9 1. 8
ibid. — Et quid in foro conscienliae , an credatar asseren-
ti non atruisscibidem consensum conjugalera , ibidem. —
Et quid si secreta confessione dicat se dubitare quo alTeclu
iflamcognoverit, quid tune sit agendura, ibid. — Copula
an facial transiré sponsalia de futuro in matrimonium de
piaesenli , quando sponsus ad eum fuit coaclus, n. 8 supra
dict. qusest. 2. — El quid si sponsus, sponsa pr¡rsenle ct
consentienle , protestetur se nolle per cokum raalrimonjo
consentiré, ibidem in quaest. 3. — Copula carnalis an de-
bel esse actualiter perfecta , ñeque sufficial nisus ad copu-
lara, quando impúberes sponsalia contraxerunt , ul per
hoc illa sponsalia transeantiii matrimonium de príesenti ,
^n. 9 1. 3 lit. 1 part. 4. — qu.-e requiratur, ut causelnr
Bftinilas, n. 5 1. ¿í lil. 1 part. 'i. — habita cura una ex
duabus, cum quibus matrimonium contrahere promisit,
fácil illa sponsalia transiré in matrimonium de priesenli ;
quod limitatur duobus modis , n, 6 1. 9 tit. 1 part. 4.
carnalis inler conjuges non est peccatum, imo et aliquan-
do ipsi nierentur , n. 1 , 2 el 3 per illum lexl. 1. 6 tit. 2
part. 4. — Ínter conjuges quando sit meritoria, quando
vero sine peccato, n. 3 dict. I. 9. — simplcx fornicaria,
per oam aílinitas contrahitur, u. 4 1. 13 per text. ibid.
til. 2 part. 4. — an possil 'exigi ab uxore ad domum tra-
ducía , etiam in diebus quibus nuptiae fieri prohibentur ,
n. 7 I. 18 lit. 2 part. 4. — El an ab sponsa ante istos diei
benedicta, ibidem. — Copula interveniens condilione du-
rante, an facial matrimonium de pra?senli, et an per eam
quis á condilione recessisse videatur , num. 6 1. 3 tit. 4
part. 4- — El quid si antea etiam corara ipsa facial pro-
testalionera, scilicet, quód per copulara non inlendit a
condilione recedere , an lalis protestalio aliquid juvet , n. 7
dict. 1. 3 tit. 4 part, ¿i. — Copula praesumitur, si sponsus
sponsara ad domum suara traduxerit, n. 5 1, 5 til, li parí.
4. — an possil inlerdici inler conjuges per judicem, at-
testationibus publicatis propler evidentiam peccali , n. 6
1. 1 tit. 13 part. 4.
CopcLATivA quid signiücet, et au ad veritatem copula-
livae requiratur quód utrumque interveniat , n. 3 1. 2á
lil. 11 part. 5.
Correlativa, et an dispositum in uno ex correlativis
censeatur dispositum in alus, n. 8 1. 8 tit. 11 part. 6.
Cor hominis est fons omnium sensuum, vitxque, ac
sanguinis, n. 15 per text. ibid. in prooem. 4 part.
Correctores ex redditibus publicis salaria sua habjre
debenl , n, 3 1. 10 lit. 28 part. 3. — civitatum emere,
vel contrahere ibidem non possuntet quando, n. 2,3, 4 et8
1. 5 per text. ibid. til. 5 part. 5.
Corrigere, et in corrigendis moribus non licet patri ne«
que alii términos juris excederé ; et quid si pater asperé
el crudeliter filium corrigeret, an per hoc possil com-
pelli, ut illum emancipet, n. 2 per text. ibid, I. 18 tit. 18
parí. 4. — El nimia salvilla culpae connumeratur, ibi-
dem. — Corrigere si quis in continenti quando dicatur,
u, 4 in fin. I. 5 tit. 13 part. 3.
Corpore vitiatus , an et quando valeat ordinari, n. 1,
et 3 1. 25 tit. 6 part. 1. — an possit esse teslis, vel repelli
debeat , dict. u. 1 in principio.
Corpus Christi si alicui delur judicalo ad moriera , an
executio suspendatur, n. 2 in fin. I. 4 tit. 11 parí. 1. ■—
an ab infideli percipi possit, n. 9 1. 11 lit. 17 part. 1. —
Corpus sine aniraa non est corpus , n. 3 1. 45 per illum
text. ibid. lit. 5 part. 5. — defuncli debiloris , an possit
delineri ne sepeliatur cura aucloritate judiéis antequam
creditoribussatisfaciat, et debitum solvat,pern. 11.13
per text. ibid, tit. 9 parí. 7.
CoHPORALis PCENA divcrsiraodc debel imponi nobilibus,
et in dignilate constilutis, quám alus, n. 18 1. 18 lit. 3
part. 2. — De hoc vide in verbo Pcena cobporalis.
CoRPORALiA debenl benedici , n. 2 1. 14 til. 5 part. í.
— Corporalia la vari debent á Presbyteris, non vero h
Diaconis, vel Subdiaconis, n. 4 !• 64 tit. 4 part. 1 —
cíira serviré non possunt, debent coUcremari, n. G dict.
1. 6/i.
CoRRUMPENS judicem scu illud procurans, vel notarium,
qualiler punialur, n. i et7cum alus ibid. I. 26 lit. £2
part. ?.. — Et an isto uclionem suara araittatper senteii-
86
INDEX iM aterí AUL'M
liam, an vero ipso jure, ibideni n. 3.— Et ideo sic puiiiun- -
lur, quia sunt perjuri, dict. ii. 7. — Corrumpens judi-
cem, an quod dedit, possit recuperare, et quando, n. 4
1. 27 ibid. — scrvum , de hoc vide in verbo Persuádeos,
et in verbo servus.
CuRATio tabellionum ad quem pertineat et anliquitus
perlinuit, n. 2, Set 5 1. 3 tit. 19 part. 3. — Et creali ab
aliquibus domiiiis terrarum, qui generales non sunt,
qusB instrumenta faceré possint, ibidem in n. 7. — Creatio
tabellionum , an fieri debeat prsecedente examinatione , et
quid si creetur sine ea , idoneus tamen sil , an debeat re
moveri , n. 1 1. 4 ibid. — mililum ad solos Reges pertinel,
vel ad alios de ipsorum mandato, n. i 1. 11 tit. 21 part. 2
et n. 2 1. 1 tit. 24 part. 4.
Creatuua, et a magnitudine speciei et creaturae cogno-
scibiiilerpoterit creator hominum videri , n. 4 in procemio
4 pait.
Creator poterit coguoscibililer cognosci ii magnitudine
speciei , vel creaturse , n. 4 in prooemio 4 part.
Credere in Deum , qui nunquam credit , ad hoc non
dcbet compelli, et quare Gdeles contra infideles movent
belium , n. 2 in procsmio 2 part. — non debemus illi, qui
mentiri solet, nec illi adhibenda est fides , n. 4 per lexl.
ibid. 1. 3 tit. 4pai't. 2.— dé facili non debemus, et de
adversis de facili credentes, n. 1 1. 8 tit. 13 part. 2. —
médium est ínter opinare et scire, et qualiter testis de
credulitate probet, n. 5 1. 29 tit 16 part. 3. — semper de-
bemus perilis in arte, n. 4 1. 7 tit. 8 part. 5. — pracsumi-
tur quis illud quod loquitur, n. 2 I. 13 tit. 3 part. 6. —
Credentes hajresim , qui dicantur, ut puniri possint , n. 7
1. 2 tit. 26 part. 7 , el ibid. n, 8, 10 et 11.
Crescere potest quis plíis in bonitate quám in malilla ,
n. 1 l.fin. tit. 2 part. 1.
Creditor non polesl petere clericum debitorem suum
ad serviendum sibi , licét non habeat unde solvat, n. 6
1. 23 tit. 6 part. 1. — in castro sibi pignori dato polest ju-
risdictionem exercere, n. 2 in princ. 1. 9 tit. 15 part. 1. —
cui in pignore traditur universilas , an in eum transferatur
jus patronatus , et possit praesentare, ibidem. — iterum
pctens sibi jam solutum commiltit crimen stellionatus,
n. 1 1. 43 tit. 2 part. 3. — potest petere ü debitore , quod
det sibi fidejussorem , quando per Principis privilegium
fuit sibi ad solutionem data prorogatio, n. 2 1. 33 tit. 18
part. 3. — an et quando tenealur probare pretium fuisse
conversum in ulililalem civitatis , ecclesisB , vel minoris ,
per n. 5 1. 59 tit. 18 part. 3. ~- cüm debitum sibi ab ali-
quo in alium transferre vult , an illud sibi dicere debeat ,
an debilcris voluntas spectetur, n. 21. 64 tit. 18 part. 3.
— si habeat generalera et specialem hypothecam bono-
rum sui debitoris , si possit es illa re specialitcr hypolhe-
cala consequi debitum suum, an ex generali hypolheca
possit agere contra secundum creditorem habentera in a-
liis rebus specialem hypolhecam , n. 9 1. 70 tit. 18 part. 3.
— Et quid si creditor ageret contra emplorem dominum
tertium possessorem , an talis eniplor possit ei objiccre
quod agat prius contra bona sibi obligata , ibid. — Cre-
ditor an compellalur faceré instruüíenlura liberalionis á
debito, n. 1 1. 81 tit. 18 part. 3. — Creditores cüm faciunt
debiti ([uitalionem, h quibus vcrbis generalibus cavere de-
beaul, et an debeanl compelli in refutatione poneré gene-
lalescidusulas , et liberationes generales , et quando, n. 2
1. 81 ti». 81 pan. 3. - Creditor debet compelli, ul debi-
tori reddat instrumentum debiti , non obstante quod det
ei instrumentum quitationis ipsius, ibidem. n. 3. — si ju-
rel se amisisse instrunieulum debiti , an per islud jura-
mentum taulum amissio probetur, n. 7 1. 10 tit. 19
part. 3. — qui instrumentum debiti amisit, qui ideo pelit
refectionem, quid sil agendum , si etiam fuerit araissum
protocoUum , ibid. n. 8. — an et quando gravetur enere
probandi debitum non fuisse sibi solutum , si instrumen-
tum penes debitorem inveniatur, n. 2 1. 11 ibidem. — ha-
bens rem pignoratam sibi ab aliquo , si passus sit debito-
rem de ea agere , et ipse victus fuit , an sentenlia contra
debitorem lata creditori praejudicet, n. 8 1. 20 tit, 22
part. 3. — Creditcii an sint dandae res meliores debitoris
pro satisfactione debiti , n. 2 1. 3 tit. 27 part. 3. — Credi-
tor vendens , an possit fidera habere de pretio , n. 3 1. 46
tit. 28 part. 3. —si rem habuit in pignore, et ab alio
usucapiatur, an ipse propter hoc jus suum amiilat, n. '¿
1. 17 tit. 29 part. 3. — si cüm haberet rem in pignore ,
dominus illam sibi furalus fuit, et alteri vendiderit, an
emptor illam usucapere possit per longum tempus, n. 2
1. 27 ibidem. — El an istud procedulhodie, cüm creditor
contra tertium possessorem agere non possit, nisi debitore
excluso, ibidem. — Creditor cui secundario fuerat res
obligata , an debitore mortuo illam per 30 annos praescrl-
bal, ibid. n. 7. — donando debiti instruiiientum, an illius
videatur sibi daré possessionem, et quando, n. 1 1.8
tit. 30 part. 3. — si vendal usumfructum quem habet in
pignore jure crediti, an illud faceré possit, et an talis
ususfructus ad dominum revertí possit , n. 6 1. 14 tit. 31
part. 3. — si bona majoriae alienet, ut sibi debitum íi tes-
tatore recuperet, an et quando talis alienatio teneat ; et
an propter hoc ipse vel possidens raajoriam in aliquam
poenam incidal, n. 1 quaest. 11 1. 10 tit. 26 part. 4. -=-
— muluare videtur, si debitori jusseril pecuniam alteri
numerare, n. 2 per text. 1. 2 tit. 1 part. 5. — qui aliquid
mutuavit sine addictione termini , quando mutuum repe-
leré possit, n. 6 per text. ibid. dict. 1. 2. — qui civitati
aliquid mutuavit , quando repeleré possit , et quando non,
n. 6 et 7 per text. ibid. 1. 3 tit. 1 part. 5. ■ — Et quid si
utililer ü principio gestum sit, sed illa utilitas non duravit,
dict. n. 7 in fin. ■- - Creditor si mutuaverit filiofamilias ali-»
quid, an abeo, vel ii paire ipsius, vel k suo fidejussore,
repeleré possit ; et quid si illud sibi interrogavit, elipse
mentiendo dixit se palrem familias, n. 1,2, 5 et 6 per text.
ibid. 1. 4 tit. 1 part. 5. — Et quid si ex justa causa cre-
dit illum palremfamilias , licét non interroget, an excu-
setur , dict. n. 3. — Et quid si causa bona sit , et justa ,
vel ipse creditor cognoscat illum esse fiiiumfamilias, et
sciat quod mentilur , ibid. n. 8. — Creditor, qui filiofa-
milias existenti in studio aliquid mutuavit , si sciat illum
non studere, an patrem illius sibi obliget , ibid. n . 9 ). 6.
— Et quid sj ex justa causa aliquid filiofamilias fuit mu-
luatum, et postea mutuum perdidit, vel luserit, an ex
hoc paler obligetur, vel non, n. 5, 9 el 10 ibid. — Cre-
ditor si noluerit accipere debitum in tempus sibi obliga^
tura , an in solutione reguletur secundum v-alorem rei
'empore oblalionis, el morce, n. 2 1. 8 tit. 1 part. 5. —
post biennium , non obstante exceplione non numeratre
pecunia?, exhibet instrumentum vel cautionem, quam
babel contra debitorem , el quid de jure canónico, n. 6
1. 9 til. 1 par!. 5. — si ante biennium ei opponatur ,
qiod pecuniam non numcravil, illud probare Icnelur
SEPTEM PARTITARUM.
87
alias liberabilur debilor, ibid. n. 7 per text. ibid. — Quod
procedit eliamsi instrumento renuntietur exceplio non re-
nuuieratae pecuniaj, ibid. n. 8. — Creditores liabentes
uypolliecnm in bonis allerius prajferunlur aliis ómnibus ,
habentibus privilegia pcrsonalia , n. 3 1.9 lit. 3 part. 5.
— Creditor, qui sub pignore nunimos dedit, an possit ap-
ponere in contractu , quod si res pignori data intra cer-
lam diem non fuerit redempta , pro vendita sibi babealur,
et quando pactum istud valeat, quando vero non, n. 1
cum aliis ibid. 1. 41 per text. ibid. lit. 5 part. 5. — Et
quid si debitor, nuUo pignore conslituto, cuní creditore
yaciscatur, ut si ad certum lempus non solverit, lalis res
debitoris sil empta credilori pro debito, an tale pactum
valeat, vel non, ibid. n. 3. — Et quid si pactum factura
sitcum fidejussore, ut pignus pro indemnitate datum,
sil ipsi^is fidejussoris, si illuní ab obligatione non extra-
rerit, an tale pactum valeat, dict. n. 3. — Creditor si
cúm non haberet jusdistrahen.li, pignus vendidit, an do'
iiiinus pignoris venditionem possit ratificare , et agere pos-
sit ad pretium re adhuc non- usucapía , vel perempta et,
quid si usucapía sit, n. 6 1. 5A lit. 5 part. 5. — Credito-
res tenentur pannos suorum debilorum excutere ü tineis ,
n. 1 1. 12 per lext. ibid. tit. 8 part. 5. — Creditor aa
possit slipulari, ut plus sibi reddatur, quáim dedit, nomi-
ne interesse pecuniae, qua caret illara mutuando, n. 21.
31 til. 11 part. 5. — qui habet plures fidejussores, si ad
monitus per unum ex eis , ut aliquem ex Gdejussoribus
conveniatin parte sua , cíim dubitalur eum eflici non sol-
vendo, si tune illud non feceril, an illud sit poslea in ipsi-
us damnum, vel aliorum fidejussorura, vid. n. 4 L 8 til, 12
part. 5. — qualiter aget contra piares fidejussores, quos
pro debilo suo accepil, si scit unum non esse solvendo ,
ibid. n. 5. — quid faceré debeat, si aliqui ex fidejussoribus
sint absenles, an tuno sitlocus divisioni inter ipsos, vel
praesentes iu solidum convenire possit , per dict. n. 5 ad
í.n. — non debet prius agere contra fidejussorem , sed dis-
cusso principan ; et quid si fidejussor de hoc non opponat,
n. 1 et 2 I. 9 ibid. — Et qualiter agens contra principa-
lem se habere debeat, ut sit ei aperta via agendi contra
fidejussorem, dict. n. 2. — Creditor si k debiloro pignus
accepciit, si postea fidejussorem veüt convenire, an fide-
jussor po'ísit ei objicere quód prius vendat pignus, quod
liabct, n. 5 dict. 1. 9 tit. 12 part. 5. — debet actionem suam
fidejussori solventi sibi dcbitum daré, tam contra princi-
palem, quám contra confidejussores, n. 2 1. 11 ibidem.
— tenetur cederé actiones omnes suas, quas liabct contra
debitorem, suo fidejussori solventi pro fo, et quando ob-
stet ei exceptio cedendarum, ibid. n. 3. — Et an lisec o-
ceplio cedeudarum opponatur, etiamsi fidejussor sit obli-
gatus per instrumentum guarentigium , et qualiter hoc
procedat, dict. n. 3. — Et quid si fidejussor velit renun-
tiare huic beneficio ccdendarum, an possit, ibidem ad fin.
— Creditor an fidejussori solventi sibi debeat cederé
omne jus, quod est apudeum, et sicconcessio fieri debeat
in solidum, ibidem n. 5 — si sit negligens iu convenicndo
fidejussorem, ut reum, qnem in judicio sistere promisit
sine adjectione termini, illum sistat, an elapso triennio
fidejussor ü fidejussione liberetur, et quaudo, et in qui-
bus, n. 5 et 6 1. 19 tit. 12. part. 5. — an possit uti jurisdi-
ctione in castro sibi pignrato, n. 2 1. 2 tit. 13 part. 5. —
compensare tenetur fructus, quos ex re pignerata percepit,
et an Icncal r de fructibus percipiendis, vel qui pcrcipi
poluerant, ibid. n. 3. — an possit uti fructibus rei pi-
gneralae, et eos con verteré in usum suum, vel venderé, ut
compenset in sortem, ibid. n. l^. — an possit competiere
debitoreni suum, ut sibi serviat pro debito, et qualiter
hoc fiat, n. 4 1. 3 tit. 13 part. 5. — Et an creditori detur
hypothecaria contra tertium, quando ejus debitor ei obli-
ga\it rem alienara illius, scilicet, tertii, n. 4 1. 7 ibidem.
— Creditor primus, cui res fuil in pignus data, an praí-
fcratur secundo, cui etiam obligata fuit, gloss. 1. 10 ibid.
— si propria auctoritate occupaverit rem debitoris sui,
an cadat ü jure totius debiti, n. 5 1. 11 ibidem, et gloss.
1. 14 til. 14 part. 5, et gloss. 1. 14 lit. 10 part. 7. — an
possit debitorem fugientem cura re vel pecunia sibi debita,
delinerc propria auctoritate, quaudo copia judiéis habci i
potest, ibidem in dict. n. 5 dict. 1. 11. — an possit pro-
pria auctoritate capere debentcm sibi annuura redditum
et quando, ibidem. — si fecerit violentiam in rebus fide-
jussoris, an cadat h jure suo, dict. n. 5 ad fin. ibidem. — ■
Et an super amissione hujus juris creditoris rcquiratur
sententia, ibidem in fin. — Creditor non potest cum re sibi
pignerata remanere etiam praecedente pacto, ut si ad cer-
taní diem debitor non redemisset, cum eo rcmanerct, et
quando sic, n. 1 1. 12 tit. ^13 pai t. 5. — cui fuit obliga-
tum pignus, si ante ipsius traditionera per debitorem alii
fuerit datum, quod jus compctat isti primo creditori, et
an, et quando debeat prius ficri discussio contra debi-
torem, n. 5 1. 14 tit. 13 part. 5. — an possit prohibere de-
bitorem, ríe cffidat sylvam sibi obligatam, n. 2 1. 15 ibid.
— si in re pignerata sibi facial meliorationes, an sibi sol vi
debeant, n. 3 et 5 ibid. — an po sit agere actione h} po-
thecaria ad fructus rei pigneralae nondum sibi tradita;,
n. 2 1. 16 ibid. — qui sub pignore nummos dedit sub con-
ditione vel ad tempus, ante conditionem, vel ante tempus
petere non possit, et quando sic, g'.oss. 1. 17 ibid. — si
petat pignus á tertio, et ipse tenens neget, quid tune cre-
ditor probare teneatur, ut pignus recuperare possit; et
quando non sufficiat probare de possessione debitoris tan-
tíim, nisi probet dominium ipsius debitoris, n. 1 1. 18 ibid.
— restituere tenetur debitori illud, quod plus debito pei-
cipit actione pigneratitia, n. 3 1. 19 ibidem. — Quod la-
men non procedet, si ultra dcbitum creditor aliud dam-
num scntiret, quia lunc illud plus retiñere poterit, ibid.
— Creditor au possit uti re pignerata ad usum des-
tinatum, et per dominura consuetum, nura. 2 I. 20 ibid.
-^ an possit caídere sylvam solitam ca;di vel perficere aedi-
ficiuní cceptum per dominum, ibidem. — si utatur re pi-
gnerata, et potea talis res sine dolo et culpa ipsius per-
datur, an ad damnum teneatur, ibid. n. 4. — probato casu
fortuito liberatur á praestatione pignoris, et consequetur
debitum, n. 7 dict. 1. 20 per illum text. ibidem. — petere
potest nedum expensas necessarias, sed etiam útiles, n. 2
1. 21 ibid. — qui iuliabita\it domum pigneratam, aii ad
solitam pensionem teneatur, et quando, n. 4 dict 1. 21.
— cui debitum est solutum, tenetur pigneratitia, et statim
rem sibi pigneratam debet restituere, quomodocumque res
pignerata ad eum pervenerit, n. 6 dict. 1. 21. — Et an
Ídem sit dicendum in pignore prajtorio, ibidem. — Credi-
tor an possit retiñere pignus, quod recipit ü debitore pro
alio crédito, quod sine pignore eidem mutuavit debitori,
doñee ulrumque creditum sibi solvatur, et quando non,
n. 4 I, 22 per text. ibid. tit. 13 part. 5. — an pro secundo
vel iiiiiiio debilo possit venderé pignus, dirt, num. 4 in
88 INDEX MATEUIAUÜN
princ. et quid si vendat , ibid. — si fccit reiuissionem de-
bjti, quoderatsub pignore, anper lioc videat rrenuntiasse
juri relentionis pro secundo debito, quod siue pignore sibi
dcbeatur, dict ii. Aiu p^incip, — an retiñere possit, qiian-
do per senteiitiam fuit restituere condenmatus, si ante sen-
tentiam fuit de liac exceptione oppositi!ra,dict. n. 4. — Et
an Cscus propter tributa prajferatur cuicuaique creditoi,
11. 2 iu fin. 1. 25 ibid. — crediíor pvimus, an praeferalur se
cundo in retentione pignoris, et quando, n. 1 et 3 1. 27,
el n. 1 1. 28 per text. ibid. tit. 13 part. 5. — Et an etiam
in bonis postea acquisitis prEcferatur prior ex generali by-
potlieca bonoruiM, ibidem. — Et quid si res hypothecala
sit perempta, an creditor agere possit ad pretium i edactum
ex illa re vendita, ibid. — 'Creditor secundus si distrabat
rem sciente primo, et non contradicente , an prinius per-
dat jus suum, n. 1 ad íinem. — Et quid si pecunia a prinro
creditore non esset realiter data, sed tantiun confessata,
ibidem in fin. — Et an íiscns vei mulier cseleris credito-
ribus proeferatur, si anterior sit tempore, eíiamsi credide-
runt in refectionem rei, n. 3 et 4 1. 29, et n. k I. SO ibid.
— Creditor primus, vel secundus, quls in pignore prajfe-
ratur, quando unus vel ambo per scripturam privatam,
vel pubiicam, vel unus per pubiicam, alius per privalam
ostendit jus suum, n. 3 1. 31 ibid. — Et quid si primus
creditor piobet per dúos testes deponentes de ipsa veritaíe
rei, an tune iste primus creditor secundo habenti insíru-
mentum pubiicum pro se praeferatur, ibid. n. 5. ^ Cre-
ditor, cui sub conditione pignus ü debitore datum fuit,
íin si illa pendente idem debito: alii pigneraverit, an im-
pleta conditione primuj creditor proeferaíur secundo, n. 1
1. 32 per text. ibid, tit. 13 part. 5. — Creditores babentes
tacitas bypoüiecas, licét siat tempore anteriores, non ta-
aiicn prasferuntur mulieri pro dote, ñeque üsco pro debito
6U0, per n. 3 1. 33 ibid. — El quid in bonis postea acqui-
sitis, ibid, n. 4. — Creditor si in aliquo casu prcefertur
fisco, an lunc fiscus possit venderé hypothecam, et satis-
facere primis, et reliquura sibi retiñere, dict. n. 3. — mu-
Ueris, an babeat ipsa privilegia, quoe ipsa mulier in recu-
2)eratione suoe dotis, ibid. n. 6 dict. 1. 33, ^ — terüus quando
prseferatur secundo, n, 1 cum alus ibid, 1. 34 per text.
ibid, tit, 13 part, 5. — quando babeat jas oiTerendi contra
primum, secundum, vel tertium creditorem, vel conti-a
uxorem soluto matrimonio cíferendo ei dotem; etiam
quando uxor illud petit propter vergentiam viri ad ino-
piam, n. 2 1. 34 ibidem. —Et quanto tempore prajscii-
batur buic juri olTerendi, ibidem. — Creditor an pignus
sibi datum possit ultra tertiam vicem pignorare, et quando
voluerit, n. 1 1. 35 ibid. — an possit venderé pignus,
quando posset sibi solvere dando pignus pignori, ibidem.
— tenetur reddere pignus soluto sibi debito, n, 2 1, 35 per
text ibid. supra dict. — qui babet servum alicujus pro pi-
gnore, si eo proesente dommus illum manumitlat, an
manumissio teneat, licet creditor minor sit, n, 3 1, 37 ibid.
< — Et an ipse creditor ex tali actu amittat debitum, et
illum retiñere videatur, ibid. num. 4 per text. ibidem. —
Creditor si nolit debitum recipere cüm sibi offertur h de-
bitore, resolvitur jus pignoris, et quando, gloss. 1. 38
jbid. per illum text. — Et an creditore nolente possit fieri
executio sententiaj in pignore sibi dato, et quando, n. 5 et
6 dict. I. 38. — Creditor venderé pignus non potest cogi,
et tamen ostendere ipsum tenetur, ibidem n. 7. — cui pi-
gnus dari promissum fuit, intra quantum tempus illud
petera debeat, ut pignoris obligatio non exstinguatur, n. i
1. 39 ibid. — si debitori suo pignus reddiderit, an videatur
remitiere jus, quod habet in pignore, et quid si instru-
mentum debiti cancellavit, vel illud penes debilorem in-
venitur, gloss. 1. 40 per'text. ibid. tit. 13 part. 5, et n. 5
I. 9 tit. 14 part 5. — si venderé velit pignus, an illud
prius debitori denuntiare teneatur, et quando, et an per
pacíuin possit fieri, ut si:.i venderé liceat elapso die sine
aliqua denunliatione, n, 2 eí 5 1. 41 ibidem, et n. 4 1. 43
ibidem. — Et an sufficiat denuntiare, quod sibi solvat,
vel etiam quod vult rem pigneratam venderé, ibid. n. 3
dict. 1. 41. — Creditor quando potest venderé pignus
illud in publica subhastatione faceré debel, non in oc-
culto, ibid. n. 6. — an possit venderé pignus quando
sibi datum fuit slne prEefinitione diei, et quantum tem-
pus debeat exspectare , si^ e res pignori data mobilis ,-
sive immobilis sit, n. 3 1. 42 ibidem per illum text.
ibid. — Et quid si Ínter ipsum et debitorem fuit pactum
de vendendo in certo loco, vel certa quantitate, ibid. n. 4.
— Creditor quando non possit venderé pignus, nisi trina
monilione praímissa, num. 5 dict. 1. 42.^ — an possit ven
dere pignus, et habere fidera de pretio, et quando non,
n. 3 1. 43 tit. 13 part. 5. — an possit pignus sibi ipsi obli-
gatum emere, et quid si pignus vendat fidejussori , gloss.
1. 44 ibid. per illum text. — si venderet pignus extraneo,
an tune secundus po:sit agere hypothecuria, et babeat jus
OlTerendi emptori, n, 2 !. 46 ibid. — Sed an secundus cre-
ditor tune, etiam fruclus evincet, ibidem n. 3. — Creditor si
vendat pignus minoris, etiam quando inter ipsum et mino-
rem fuit factura pactum, ut venderé possit si ad diem non
solverit, an tune minor possit restituí adversüs hanc ven-
ditionem, et quando, gloss. 1. Ifl ibid. per illum lext — si
ex pacto cum debitore convenerií, ut elapso csrto termino
pignus venderé possit, si vendiderit, an debitor juL-tí; im-
peditus possit se restituere, et rem recuperare, n. 4 dict
1. 47. — tenetur actione pigneratitia, si pignus vendideri^
contra legis forniam , si sit ab emptore usucapía, n. 9 I,
48 ibid. — si fraudu'eníer rem sibi pigneratam vendiderit
aücui, an debitor il'.um convenire possit ad damnum et
interesse, liciit creditor haberet vendendi facultaíem; et
quid si emptor particeps sit doli, n. 1 1.-49 ibid. per text.
— vendens pignus quando de evictione teneatur, n. 1 cum
alus ibid. 1. 50 tit. 13 part. 5 ibid. per illum text. — si rem
pigneratam vendiderit simpüciíer, an ut suarn vendidisse
credatur, n. 3 ibid. — vendens rem pigneratam alicui, de-
bet ei cederé jura personalia contra debitorem, et contra-
riam pigneratitiam actionem, ibid, n. 4. — si non ba-
bcns jus vendendi, ñeque potuit ad boc ex justa causa
moveri, si vendat pignus, et illud ab emptore evincatur, an
ipse vel debitor de evictione teneatur, ibid. n. 5. — sim-
pliciter vendens non intelligitur se ad evictionem obligare,
imo contra, ibid. in n. 6. — si cüm pignus venderet, du-
piam nomine evictionis promisit, an evicta re ipse agere
possit contraria pigneratitia ad istam duplam contra
debitorem, dict num. 6 dict. 1. 50. — quando de evic-
tione promisit, debet ei caveri de indemnitate per debito-
rem, ibidem. — si non efficiatur perfectü dominus rei, de-
bitor non liberatur, n. 1 I. 2 tit 14 part 5. — unum pro
alio recipere non cogitur, et quando sic, n. 1, 2 et 3 1. 3
per text ibid. tit 14 part 5. — Et quid si ü principio inter-
venerit jurajmentum, an tune debeat servari, nec unum pro
alio solví possil, etiam quando in aliquo casu polesl, dict
SEPTEM PARTiTAIlUM.
89
r_, ^, — Ci editor si non inveni tur per debiloiem, ut dcbi-
lum illi solvat, an liberelurconsignaüone, vel obligatione,
et qiiando talis consignatio neccssaria non sit ; et alia in
lioc vide per n. A 1. 8 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — si
debitori suo jusjurandum detulerit, anluncdcbitor libere-
tur ipso jure, vel ope exceptionis, n. 3 1. 9 ibid. — Credi-
lores si sint plures unius debitoris, quibus ex eis prius so-
lutio facienda sit, et quis in hoc sit privilcgiatus, gloss.
1. 11 et 1. 12 per text ibid. tit. 4 part. 5. — Creditor si
propria auctoritate jus sibi dicat, an dcbJtum podat, et
quando non, g'oss. I. 11 tit. 13, et gioss. I. 14 tit. 14 part.
5. — Et quid in hoc operetur coiisucludo, si\e pactum
contrahenlium, n. 4 et 5 dicf. 1. 14. — Et quid si ille, qu¡
potest pignus propria auctoritate capere virtute pacti, va-
dat ad judiceni, dict. n. 4. — Credilor si Iiberavit inulie-
rem in se alienam obligationem animo novandi suscipien-
tem , an per hoc primiis debitor liberetur, n. 3 1. 17 tit.
14 part. 5. — amitíit jus quod habet, si ad novationern
faciendam pupillum susciperet sine tutoris sui auctori-
tate, gloss. 1. 18 ibid. per illum text. — Etqnid si debitor
dicit se indebité solvisse, an ipse vel creditor illud probare
teneatur, nuni. 1 1. 29 tit. 14 p;rt. 5. — Creditor si per
transaclionem aliquid debitoii suo dederit, an ab ipso il-
lud repeti possit,- et quando n. 2 et 3 1. 34 ibid. — Et quid
6i ibidem aliquid dolosa fecit, dict. n. 3. — Creditor si de-
bitorem liberaverií ea conditione, ut aliquid faciat, si postea
nolit faceré, est in eltctione creditoris illum compellere ad
factum, vel petere primum debitum, gloss. 1. 41 per text.
ibid, tit. 14 part. 5. — Et an creditore invito debitor adaiit-
tatur ad cessionem bonorum, n. 3 1. 1 tit. 15 part. 5. —
Creditor quod jus habeat in bonis debitoris sui cedeníis,
gloss. 1. 1 et 2 lit. 15 part. 5. — El an cessio debitoris prosit
quoadcreditoresconditionales, n. 1 1. 3 ibidem. — Crcditcres
quando non possunt dcbitorem qui ad pinguiorem for'íu-
nam pervenit, convenh-e, n. 3 ibid. — Crediíoribusnon i.n-
stantibus debitor cedens bonis carcerari non debet , n. 2
1. 4 ibid. — Creditores dcbent vocari et simul conveniri,
quando debitor ab eis dilationembabere vult, et qui caete-
ris praeferantur, et quando, per n. 1 1. 5 tit. 15 part. 5. —
si uolunt quod debitor ce dat bonis, et volunl sibi daré di-
lationem, si debitor cederé velit, et nolit dilationem, anaii-
diatur, u. 2 dict. 1. 5. — qiialem dilationem debitori daré
possuut, n. 3 1. 5 tit. 15 part. 5. — si concL-sserunt debitori
dilationem ad solvendum, si postea debitor velit cederé bo-,
nis, an admittatur ipsis contradicentibus, num. 4 dict. 1.5.
— Et an cüm creditores illi concesserunt dilationem, de-
bitor satisdare teneatur de solvendointratempus dilationis,
dict. n. 4. — Creditores si ad petitionem debitoris parteM
debiti velint rimiltere, qualiter hoc fieri debet; et an ab-
sentes sint citaudi, et quid si aliqui habebanl hypothecaní,
vel pignus, gloss. 1. 6 tit. 15 part. 5. — qualiter subvenían-
tur, quando fuerunt damnificati per debitorem vendenteni
res suas, gloss. 1. 7 et 8 cum alus glossis, et legibus ibid.
tit. 15 pait. 5. — petere possunt, ut debilor, qui in ipso-
rum fraudem alienavit res suas , detrudatur in carcerem
quousque rcvtltt eos, in quos alienavit, n. 1 in fin. dict.
1. 7. — an admittantur ad revocationem alienationis a dc-
bitore factae in jpsorum fraudem ante sentenüam judiéis,
num. 3 dict. 1. 7 tit. 15 part. 5.— an admittantur dicentes de-
bitorem in ipsorum fraudem alienare, quando omnia bona,
vel majoreni partem, simul vel minulalim alienat, n. 4 dict.
1.7 tit. 15 part. 5. — intra quantum lempas debeant pe
tere revocationem rerum i debitore alienalarum, etan an-
ñus qui datur, sit utilis, n. 6 ibid. per illum text. — an
possint revocare alienalionem a debitore suo factaní, sive
in vita, sive tempore mortis, sive sit, vel esse pra'sumatur
in creditorum fraudtm, n. 7 dict. 1. 7 per text. ibid. —
quando non possint alienalionem debitoris revocare, n. 9
cum alus ibid. dict. 1. 7. — si sint plures unius debitoris, si
nnus ex eis missus sit in possessionem, an talls niÍ5s:o ca;-
teris creditoribus prosit, et quando, n. 1 1. 9 tit. 15 purt. 5.
— Et an proccdat, sive imuiipsio fíat in pignore practorio,
vel ex causa judicati, iljideni. — Et an talis niissus in
possestionem ex causa judicaü possideat rem in quam
missus fuit, ibidem. — Creditores unius, si sint in pos-
sessionem missi, an tune debitor possit uni eorum solvere
cateris exclusis, ibid. — Et quid si nullus adhuc sit in
possessionem missus, an debitor possit, cui velit, solvere,
dict. n. 1 et 3 cura alus ibid. per illum text. — Et an de-
bi'or possit eiigere cui ex creditoribus velit solvere, et sit
gratificationi locus, et quando, n. 2 dict. 1. 9. — Creditor,
an et quando, propria auctoritate debitorem fugienteni
capere possit, n. 1 cum alus ibid. 1. 10 per illum text. —
Et an ante diem, et quid si illum vulneravit, vel si fuga
sit in promptu, sed non in actu, dict, n. 1. ■ — Et an qui-
libet de populo possit capere debitorem publicum fugien-
tem, et quid in colonis, vel ascriplitüs, ibidem. — Et
quid si debitor se defendat, vel sit clcricus, et an idem
sit in debitore largé, prout est ille qui conveniri potest
aclione reali, ibidem. — Creditor quando propria aucto-
ritate capit debitorem fugientem, debet res captas cum eo
judici prajsenlare, ibid. num. 2. — quod jus habeat in
bonis ab ipso captis cum debitore suo fugiente, n. 3 ibid.
per illum text. — Creditores possunt res íi debitore suo
alicnaías in aliuní IVaudulenter revocare cum fructibus, et
quaies, et k quo tempore, et quid de expensis ab emptore
factis, gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 15 part. 5. — Etan
liberatio, sive quilatio, ci debilore facía in fraudem credi-
torum revocelur, el quid in fidejussore ipsius, gloss. 1. 12
per text. ibid. tit. 15 part. 5. — Creditores an sint citandl,
quando ha;res invenlarium faceré vult, n. 7 et 8 1. 5 per
texl. ibid. tit. 6 part. 6. — Et quid si uni ex eis citentur,
alii vero non, el an generalis citatiosufficiat, dict. n. 8
dict. I. 5. — Et an ex defectu talis citationis vilielur in-
venlarium, lic&t ha?res fideliter confccerit, ibidtm. —
Creditores, sive pisesenles sint tempore ooufectionis in-
veiitarii, sive abscntcs sint, semper admiltentur, si velint
probare imentarium dolóse, et fraudulenter fuisse con-
feclum ab ha?rede, n. 2 1. 6 ibid. — híereditarii an possint
ha?redem convenire dudante tempore confectionis inven-
tarii, et quando sic, n. 1 et 2 1. 7 ibid. per illum text. —
an , si ab ha;rede debitum conseqnanlur, tuli sint, an
vero cum alus creditoribus communicare leneantur, sallim
quando sunt ejusdem teraporis ; an vero alii creditores
possint retractare solutiones alus creditoribus facías, n. 9
dict. 1. 7. — an haber.nt recursum contra emptores reruoi
haireditariarura , quando hwresvendidil, dict. n. 9 in fin.
— an et quando hubebunt recursuui contra ha,redem ad-
versüs quartara falcidiam, quam relinet, et non contra
legatarios , quibus légala jam soluta fuerunt per hrcredem,
ibidem in n. 10. —prius debita sua habere debent, quám
légala legatariis solvanlur, n. 11 et 12 1. 7 per text. ibid.
tit. 6 part. 6. — A?screntes plus non reraansisse in hacre-
ditale dcfuncti, quüni quod hscrcs asscrit, an hoc n;n
90
INDEX MATERIARÜM
obstante ipse haeies ultra vires lisredilarias leneatur, si
non fecit inventarium , et quid in foro conscientiae , n. 2
!. 10 ibideni. — defuncti, an etiam agere possint contra
filium qui non fecit inventarium, etiamsi vires liaerediiariae
non sufliciant, etiam contra legitiman! sibi jure naturoe
debitam, n. 3 ibid. — Creditor si debitori suo pignus le-
gaverit, an legatum valeat, et debitum remisisse videatur,
gloss. I. 16 til. 9 part. 6. — Et quid si illam rem sibi le-
gavit credens esse propriam ipsius teslatoris, ibid. n. 2.
— Et quid ít contra, si debitor Icget creditori rem pigne-
ratam, an videatur animo compensandi iegasse, vel non,
ibid. n. 3 quaest. 1. — Creditor testaloris defuncti, an
agat contra lia;redem suum , vel contra debitorem testa-
toris, cui ipse testator solvere creditori jussit, n. 2 et 3
1. 47 per text ibid. tit. 9 part. 6. — Creditores an possint
esse tutores vel curatores minorum suorum debitorum ,
n. 5 1. 14 tit. 16 part. 6. — si vendunt res minoris, an in
tali venditionc debeat sui lutoris vel curatoris auctoritas
intervenire, n; 5 in fin. 1. 17 tit. 16 part. 6. — Creditor
recipiens dupiicem solutionem ejusdem debiti punitur, et
committit crimen stellionatus, n. 7 1. 7 tit, 7 part. 7.—
- an cum auctorilate judiéis possit impediré, ne defun^tus
creditor sepeliatur, n. 1 i. 13 per text. ibid. tit. 9 part. 7.
— ila possidet pignus, sicut debitor, et é contra, n. 1
I. 13 tit. 10 part. 7. — possidet pignus civiliter et natura-
liter, n. 2 dict. 1. 13 per text. ibid. — committit furtum,
si utiturre sibi pignerata, et an licité vendat fructus talis
rei, n. 4 I. 3 per textum ibid. tit. 14 part. 7. — an possit
uti jurisdictione et juribus incorporalibus castri sibi pi-
gnerati, num. 4 dict. 1. 3 ibid. — qualiter aget contra
debitorem sibi furantem pignus quod sibi dederat, gloss.
I. 9 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — Et quid si pignus re-
mansit penes debitorem , et ipse illud vendidit, vel contre-
ctavit, ibidem num. 1. — cui pignus datura fuit, an agat
contra furem pignus furantem, an vero istud domino con-
ccdatur, n. 6 1. 9 tit. 14 part. 7. ■ — non habet usum rei
pigneratíE, ñeque aliquid exaclione furti lucrar! poterit,
n. 8 dict. I. 9 per illum text. — si cedat custodi jus crediti,
quod habet contra debitorem qui aufugit, et contra fide-
jussores, an illud recuperet virtute cessionis, tám contra
principalem, qucim contra fidejussores, num. lin prooemio,
tit. 29 part. 7. — si in domo sua detinuit suum debitorem,
quera judiéis auctorilate capere poterat, an per hoc videa-
tur faceré carcerem privatum , el teneatur de crimine car-
ceris privati,n. 2 1. 15 tit. 29 part. 2.
Crimen , crimina commissa per parochianum in alieno
episcopatu , an de illis i suo parodio possit absolví, n. 5
1. 21 tit. 4 part. 1. — Crimina objici possunt electo tem-
pore consecrationis , n. 4 !• 48 tit, 5 part. 1, — notoria,
vel quasi inducunt irregularitatem, occulta vero non, n, 2.
J, 32 tit. 5 part, 1. — quae impediant ordinis executionem
etiam post peractam pocnitentianí, n, 2 1. 33 ibidem. —
Crimen confcssus mitiüs punitur, si illud simpliciter fece-
rit, secüs si metu probationum, n. 5 dict, 1, 33. — Cri-
mina graviora quae dicantur ad hoc, ut clericus verberari
possit, n, 8 1, 56 tit. 5 part. 1. — quse pertineant ad ju-
dicem ecclesiaslicum ratione peccati, gloss. 1, 58 tit. 6 part.
1. — Crimen concubinatus per quem judicem punialur,
n. fin. ibidem. — in ccclesia commissum, an perlineat ad
judicem ccclesiasticum , vel non, n. 6 in fin. 1. 35 tit. 9
part, 1, — Crimina occulta quando liceat nobis denun-
tiare, el quando non, n. 11 1. 35 lit. 9 part. 1. — Crimen
sacrilegii quale sit, et unde dicatur, el quse secura habere
debeat ad hoc, ut sip dici possit, n. 2 1. 1 lit. 18 part. 1.
— sacrilegii committitur extrahendo monialem, et cumea
conirahendo, ibid. n. 2. — Etquid si hoc facial clericus,
num. 2 1. 6 ibidem per illum text. — Crimen sacrilegii
commitlitur propter vira turbalivam in rebus ecclesiasti-
cis; vel per earum detenlionero, num. 1 1. 3 tit. 18 parí, 1,
' — h quo judicecastigetur, et de ejus poena de jure Canó-
nico, num, 3 1, 6 tit. 18 part. 1. — in ecclesia commis-
sum dura celebrantur divina, debet capile puniri, n. 2 1.
9 ibidem. ■ — Blasphemiac esl crimen contra naturam, n. 4
per text. ibid, 1, 4 ti'- 4 part, 2. — laísaj majestatis, an in-
currat occidens, vel percutiens officialem Regis, n. 1 1. 1
til. 15 part. 2, — proditionis repulatur gravissimum, n, 4.
1. 16 tit. 18 part. 2. — Isesce majestatis, an committatur
ultra personara Principis non recognoscentis superiorem,.
puta, in alus dominis temporalibu=i, n. 31.4 tit. 2 part. 3.
— stellionatus quando committatur, n. 1 1. 43 tit. 2 part,
3. — flt in criminalibus causis semper corara judice de-
bent jurare, n. 4 1- 22 tit. 11 part. 3, — Crimen publicum
quod dicatur, n. 3 1. 12 tit. 5 part. 3. — Crimina etiam
damnabilia ssepe toleranlur propter necessitatem, et scan-
dalum inde oriundum , n. 1 1. 50 tit. 18 part. 3. — Cri-
men baratariae quale sit, el an bona confiscentur propter
illud, n. 9 1. 25 lit. 22 parí. 3. — Et qualiter probetur
istud crimen baralavia;, n. 9 1. 20 ibidem. — Crimen an
possit alicui remitli, si alios criminosos denuntiaverit , n.
8 1. 26 tit. 22 part. 3. — alevosías quando á Principe re-
mittitur, qualiter hoc fieri debeat, et an posiit Princeps
faceré motu proprio, n. 6 1, 4 tit. 24 part. 3. — proditio-
nis excludit quera á facie dominorum , ñeque esse poterit
in llegis curia , ibidem. — expilalse haeredilatis, an faciat
rem usucapibilem, n, 2 in raedio 1. 4 lit. 29 part. 3, — la3-
soe majestatíí, an illud quis revelare teneatur, si illud so-
lus sciverit, n. 16 in fin. in prologo 4 part. — Et ubi-
cumque agitur de crimine civiliter, ibi semper procurator
intervenire potesj^, num. 2 1. 2 tit. 9 part, 4. — Et an ubi-
cumque judicium est famosum, vel ex eo quaevis infamia
oriri potest, debeat observan in propositione libelli solem-
nitas, 1. tiberum, D. de accusation. vide ibid. n, 3. ■ — Cri-
men adulterii de quo actum fuit corara judice ecclesiastico,
an excludat, ut agi non possit de eodem corara judice sa;-
culari, n. 5 1, 2 tit, 9 part. 4. — cura pro eo agitur cri-
minaliterad poenam legis civilis, an judex ecclesiasticus in
hoc se introraittet, ibid. n. 10. — de quo maritus uxorem
suara accusat, an rejiciatur ex alio simili per maritum
commisso; et quid in judicio saeculari ; et quid si uxor ob-
jiciat iüi lenociniura, sive in judicio ecclesiastico, sive
Sfficulari, n, 2 et 4 1, 6 tit. 9 part. 4. — concubinatus est
canonicura, et etiam est légale, cüm hodi& per leges regni
reprobatus sit, n. 2 in prooemio tit. \ 4 part. 4- — si á lai-
cis committalur contra statum ecclesise, an Papa possit
hac de causa contra illos jurisdictionem eiercere, n. 3 1. 4
tit. 21 part. 4. — unius ex dominis alicujus donius, si me-
reatur quod doraus destrualur, an alter dominus et socius
in ea possit pretium partís suse daré, et illam íi diruptione
liberare, totamque sibi retiñere, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 4-
— ■ sí aliquís illud commíttat tiraore niortis, vel araissionis
bonorura, an tune peccet, vel non, num. 1 I. 4 tit. 24
part. 4. — proditionis facit, ut illud commitlens amiltat
naturalítatem regni ; ct an ex rainori delicto amittat quís
naluralilatcra loci suíb originís, ita quod ad honores ad-
SEPTEM PARTlTAilUM.
91
miUi noii debeat, n. 3 I. 5 lit, S/i paii. 4- — El pro qui-
bu-cuniquc criniiiiibus \\c\ aliquein niagnum dominutn
ex regno rejicere poterit, n. 1 !. 11 tit. 25 part. 4. — r.ri-
men quando debcat exliaordinariC; punid, vide regulam
geiieralem, n. 6 1, 11 tit. 25 part. 4. — prodilionis coin-
inittit vassallus, qui citin e\!isfet cum barone suo exulato
á Rege propter proditiouem, illo in alio rcgno diinisso non
redierit statira cCim possit; an vero ex sola mansione in
crimen incidat, n. 2 el 3 per text. ibid. 1. 12 ibid. — pro-
ditionis patris, an ad ejus fiiios, el uxoreiu exlendalur, n.
A I. 12 tit. 25 purt. l^. — aliquod esse capitale judicari
potest, ex quo inspecta dispositione facta super illo cri-
mine, possibile est capitalein pcenam posse inlligi, n. 2 1.
11 üt. 5 parí. 5. ■ — Criminaliler an sil quis puniendus
raíione culpce !e\is, vel levissims, n. 51. 11 lil. 8 part. 5»
— Etin llagranti crimine repertum íi quolibet potest cü\ú,
quia super boc habet mandalum íi lege, n. 2 1. 2 lit. 9
part. 5. — El an, el quando debitor liberetur íi crimine
stellionalus quando unam rem duobus obligaut, n. 5 1. 10
per text. ibid. tit. 13 part. 5. — Crimen si ab aliquo com-
niittatur, si ipse aliquid alicui dederil ne illum delegat, an
sic datum ab eo repeti possit, n. 1 1. 54 tit. 4 4 part. 5, per
lexl. ibidem. — militare quod dicaUír, n. 3 1. 15 perlext.
ibid. lit. 1 part, 6 , el gloss. 1. fin. tit. 21 part. 2. — si á
possessore raajoriaí commitlatur, an l)ona majorise venianl
confiscanda, el quando non; el quo jure bona illa íi rege
ex tune possideantur; el quid si Rex illa filio delinquentis
reslituerit, quo ululo el jure ex tune illam possidebit,
num. A in principio, I. 6 lit. 11 parí. 6. — El quid si
post condemnalionem Princeps remillal deüclura , el re-
stituat delinquenlem, an ipse recuperabit bona majorioe,
vel adhuc transibunt in sequenteni vocatum, el quid si
talia bona jara fecerunl transitum in sequentem vocatum ,
ibid. in quffisl. 2. — Crimen capitale quod dicatur, el ex
quibus crimen capitale judicetur, n. 5 1. 11 tit. 13 part.
6. — grave quod dicitur, ul de illo filius patrem acensare
possit, v.l ñopos avum, n. 16 1. 2 tit. 1 part. 7. — El crimi-
nis majorilas perpcndilur ex majoritalepoense, n. 4. ad fin.
1. 4 til. 2 p;\rt. 7. — Crimen haeresis pQst moriera accusari
potest, el quanlo tempere coguilio superhoc pracscribalur,
n. 5 1. 7 lit. 1 part. 7. — si in uno loco commiltatur, an
judex illius ioci sil ad punitionem compelens judex , n. 1
1. 15 perlext. ibid. üt. 1 part. 7. — El anincrimina'ibus sil
prorogationi locus, el quando, el qualis sic, n. 2 I. 15 lit.
1 part. 7 per illum lexl. — El de crimine accusalus qua-
liler sub T.dejussoribus relaxari debeal, el quando, n. 4 el
5 '. 16 ibid. per illura lexl. de hoc vide in verbo Dklic-
Ti'M. — Crimen an videalur fateri ille, qui cum adversa-
rio suo super eodem crimine Iransegit, el quando puniri
P')ssit, el valeal transactio, el quid si transigat ante accu-
sationem , quia timet accusari, n. 1 cum aüis ibid. 1. 22
per text. ibid. lit. 1 parí. 7. — El in quibus criminibus
talis transactio locura habeat, el quando, ibid. n. 3, 4 el 5
cum alus ibid. — El an transactio facta super vulneribus
exleiidatur ad mortem, si postea subsequatur, dict. n, 5
dict. 1. 22. — El an in tali Iransactione omnium brcre-
dum consensus requiratur, vel non, ibidera in n. 6. — El
an lalis transactio prosil acénsalo, quominus de illo de-
licio h nemine amplius accusari pnssil, ibid. num. 11
qua'SÍ. 2. — El quid in crimine adullerii, vel rapti, an
in eo transactioni locus sil, ibidera in n. 12 el 13. — Cri-
men, an el quando á quolibet de populo accusari vel dc-
nuntiari possit, n. 2 1. 5 el n. 1 I. 27 tit. 1 part. 7. — Et
qualiter crimina judiéis oflicio venianl punienda siue accu-
salorevel denuntialore, gloss. I. 2<S ibid. — Crimen pro
ditionis est crimen scelcratissimum, et inler omnia cri-
mina excelüt, n. 2 in procera, tit. 2 part. 7. — cimipara-
tur lepríB, el quarc, n. 3, 4 el 5 in dict prooemio per illum
U'xt. — líTsa; majeslalis coramittilur quando fit contra Re-
gem, secüs si contra Duccs, vel contra alios recognoscen-
tes superiorem, n. 1 I. 1 lit. 2 part. 7. — dicitur etiam ,
quando Papa vívente aliqui faciunt conventícula de Pa-
palu, ibidera in n. 5. — in pluribus casibus coramittilur,
n. 6 cum aüis ibid. dict. 1. 1 per illum lext — El an com-
miltatur, si occidiintur populi raagislralus, vel judices ip-
sius, ibid. in n. 13. — Elan propter crimen Iíesk majesla-
lis perdatur majoria, vel alia bona criminosi , et quando,
n. 3, o et 10, dict. 1. 2 til. 2 part. 7 per illum lexl. — Cri-
men prodilionis si jam sit íi prodilore coramissum, an ipse
bona sua alienare possit, vel non ; et an ante senlentiam
non amiltat rerum suarum dominium, n. 2 et 3 1. 4 per
text. ibid. lit, 2 part. 7. — El an per paclum possit quis
se criminosum faceré ejus criminis quod non commisil, et
se obligare ad poenam talis criminis, n. 3 1. 2 til, 5 part. 7.
— Crimen pubücum commiltens, an sit ipso jure infamis,
vel posl senlentiam, n. 2 1. 5 tit. 6 'part. 7. — Et an ex
criminibus privalis remaneat quis infamalus ipso jure,
nura. 2, 3 et 4 ibid. per illura text. - Et an in crimine
deprebensus sit infamis ipso jure, el quando, et in quibus
criminibus, n. 12 1. 5 lil. 6 part, 7. — Crimen ubi est no-
lorium , tune judex in eo procederé potest, pra!termisso
omni ordine judiciario, ad execulionem poenae, ibidem. —
El an, et quando confessus crimen in judicio efficiatur in-
famis, vel non, n. 13 1. 5 per lext. ibid. tit. 6 part. 7. —
Crimen falsi, v. in verbo Falsitas, et in verbo Falsatür.
— El an quilibel possit malefactorem propria auctorilale
capere, si illum in ílagraaü delicio inveneril, el quando,
n. 3 1. 5 lit. 7 part. 7." — Crimen partus suppositi, an poe-
nam morlis merealur, n. 41. 6 lit. 7 part. 7. — stelliona-
lus commillilcrcditor duplicem solulionem recipiendo, n.
7 1. 7 lit. 7 part. 7. — grnve dicitur qusevis injuria perso-
nalis; et quod dicatur criraen grave, vel leve, n. 4 !• 5 lit.
15 parí. 7. — si in judicio ab aliquo factura fuisse confi-
lealur, an et quando, licil ila non sit, puniatur, vel non,
n. 9 et 10 1. 5 til. 13 part. 3 , el n. 1 el 2 1. 17 per text.
ibid. lil. 12 part. 7. — stellionatus coraraillit, qui dolos&
faisam posturam facit, et qua'iter hoc intelligalur, n. 2 I.
7 perlext. ibid. tit. 16 part. 7. — El in quibus ci-iminibus
criminalis accusatio duret etiam ultra viginti annos , vel
perpetuó, n. 4 1. 4 lit. 17 part. 7. — Crimen publicum di-
citur, quando quis per violenlfam virginem rapuil, el h.
quolibet accusari potest, et quando, n. 1 1. 2 til. 20 part.
7. — contra naturara, sive in masculis, sive in faeminis,
qualiter puniatur, num. 1 in proem. lit. 21 part. 7 cura
alus n. ibid. — si commitlatur in allerius domo, vel ali-
quo consentienle, qualiter ille consenliens, vel adjuvans
puniatur, v. n. 5 1. 1 per lext. ibid. lil. 22 part. 7. — h.x-
resis. an sil raeré ecclesiasticum, et qualis judex de eo co-
gnoscat, n. 2 el 14 1. 2. per text. ibid. lit, 26 part. 7. — Et
de crimine assessinatus. v. in verbo Assessi\ , — Crimen
blasphemi;c, v, dehocin verbo Blaspuemia, el verbo Blas-
pnEMüs. • — militare quód dicatur, el íi quo judice miles
delinquens puniri el capi possit, gloss. 1. 3 per text. ibid.
lit. 29 parí. 7. — ulicujus si sil occullura, vel non plcné
92
INDEX MATERIARUM
probatum, an accusatus de illo, sivejuratus, si ve non, il-
lud licite jurare possit, vel fateri teneatur, si á suo judice
interrogetur, et an non fatendo, ñeque respondendo, pec-
cet mortaüter ; et alia quamplura in lioc v. per n. 3 1, 4
per text. ibid. tit. 29 part. 7. — an videatur fateri fugiens
á carccre illum frangeudo, vel non, n. 2 1. 12, et n. 1 1. 13
per text. ibid. tit. 29 part. 7. — Et quid si aufugiat me-
diante scientia et negligentia custodis, an tune mitius pu-
niatur, ibid. n. 5. — Et an de novo faciens carcerem inci-
dat in crimen iajsae raajestatis, n. 2 1. 5 per text. ibid. tit.
29 part. 7. — Et in quibus criminibus possit deveniri ad
torturam, n. 10 cum alus ibid. 1. 4 per ülum text. tit. 30
part. 7. — Crimen omninó occultum, aa liget, et quando,
n. 1 cum alus ibid. i. 2 tit. 31 part. 7. — Et quibus mo-
dis crimina perpetrar) possint, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit.
31 part. 7. — Et qualia crimina dicto, vel íacío commissa
nioite, vel membri mutiiatione puniantur, ibid. n. 3. —
Et quando crimen commissum consilio pcena mortis punia-
tur, n. 5 dict. 1. 3 per text ibid. — Crimen unius aiter
luere non debet, gloss. I. 9 per text. ibid. tit. 31 part. 7.
— Crimina per solum Priiicipera indulgeri possunt, et
qualia, et quando , et quaütcr gloss. 1. 1 per text. ibid. tit.
32 part. 7- — Et quoe reslituantur per indulgentiam, seu
remissionem crirainis ft Principe factam, n. 5 1, 2 ibid. per
illum text. — Crimen aliquod si remittalur, an qualitas
delicti remissa videatur, n. 1 1. 3 tit. 32 part. 7. — Et quid
si reniissio seu iiidulgentia Principis fíat respectu certaj
qualitatis, an compreliendat delictum, quod fuit inclioa-
tum ante illam qualitatem, n. 1 1. 3 tit. 32 part. 7.
Crimínalis causa, vide supríi in verbo Calsa crimina-
lis.
Ceiminosus ubi debeat sepeliri, et an possit eíigere sibi ^
sepulturam, n. 3 per text. ibid. 1. 7 tit. 13 part. i. — noLo-
rius torquendus non est, quia ad tormenta non devenilur,
nisi in subsidium, etc. num. 3 1. 20 tit. 9 part, 2. — an
possit esse Rex ex successione, n. 20 in princ. 1. 2 tit. 15
part. 2. — si aufugerit, qnaüter sit cilandus, et quid in
crimine laesaj majestatis, n. 1, 2, 3 et 4 1. 7 tit. 8 part. 3.
— Et qualiter fieri debeat descriplio in ejus bonis, et quid-
si bona non habeat, et ante annotaíionem bonorum debet
trina citalione moneri, n. 6 ct 8 ibid. — Et quid si cri-
men sit leve, ibidem in n. 14. — Criminosis ob participa-
tionem criminis, an possit indulgentia dari, si alios cri-
minosos ostenderiiit, n. 8 1. 26 tit. 22 part. 3. — Crimi-'
nosus, an possit recipere solutionem, ct quando, n, 12
1. 5 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — an el quando per-
dat majoriam ; et plura de lioc vide per n. 4 in princ. 1. 6
tit. 11 part. 6. — convictus de crimine, si condemnatus
non sit, an rcpellalur ab affcusando, n. 6 1. 6 tit. 1 part.
7. — an et quando, suum socium de crimine acensare
possit, n. 13 dict. !. 2 tit. 1 part. 7. — coram quo judice de
crimine con vtniri possit, et quando alterius judiéis juris-
diclionem prorogare possit, n. 4 I. 15 per text. ibid. tit. 1
part. 7. ■ — quaüíer sub fidejussoribus rélaxari debeat, et
quando, n. 4 et 5 1. 16 tit. 1 part. 7. — si demándalo Jlegis
captus sit, sub fidejussoribus relaxar! non debet, c. 5 su-
pra dict. in fin, — si aufugiat, non solum debel Ceri re-
inissio ad judicem loci delicti, sed ad judioem doinicilü,
vel prorogata; juiisdictionis, n. 1 I. 18 ibi per illuui text.
— si postaccusationemfugiat, qualiter capi el deduci possit,
elan puniri dcbcot, gloss. 1. 18 per illum text. — quando
cojí; polerit nulla pra-cedente cilalione, D. 2 I. 18 tit. 1
part. 7. — an per judicem delicti, vel domicilü, realiter
capi possit, ]icH ipse in alio territorio regni reperiatur, vel
quid faceré debeat, num. 5 dict. I. 18. — de crimine ac-
cusatus, si cum accusatore suo transigat super crimine, an
talis transactio valeat, vel leneat, et illum á poena liberet,
et quando, et qualiter ; et an crimen fateri videatur, et
puniri possit, el quando, etquid si timeat accusari, gloss.
]. 22 ibi per illum text. — Et in quibus criminibus talis
transactio locum habeat, et quando, n. 3, 4 et 5 cura alus
ibidem. — Et an transactio facta supjr vulneribus exten-
datur ad mortera, si postea subsequilur, num. 5 1. 22 tit.
1 part. 7. — Et an transactio prosit accusato quomiuus de
illo delicio, vel crimine amplius accusari non possit, n. 11
ibid. qua;st. 2. — Et an idem dicendum sit in pacto gra-
tuito, quod in transaclione, n. 5, 7 el 11 dici. 1. 22 tit. i
part. 7. — Et quid si aliquis accusetur de crimine adul--
terii, vel rapti, an ia eis locus sit trausaclioni, ibidem iii
n. 12 et 13. — Criminosus de crimine accusatus si se oc-
cidat, an causa morle ipsius finialur, vel non, et an bona
ipsius fisco applicari debeaut, gloss. 1. 24 til. 3 part. 7.
— Et quando dicitur criminosum metu criminis se occi-
disse, et quse requirantur, ut et tune bona applicentur
fisco, dict. n, 2, 3, 4 et 5. — Et an hodie bona in islo casu
fisco applicentur slante authentica, bona damnaiorum, et
I¡. hujus regni, ibid. num. 7. — Criminosi an admitíantur
ad denunlialionem criminis, n. 1 1. 27 tit. 1 part. 7. — qui
judiéis officio veniant puniendi sine accusatore, vel de-
nunliíilore, gloss. 1. 28 ibi, per illum text. — El an, per
pactum possit quis se faceré criminosum ejus criminis,
quod non commisit, et se obligare ad pceuam talis crimi-
nis, n. 3 1. 2 tit. 5 part. 7.— Criminosus quando post sen-
lenliam remaneat infamatus, vel non, n. 5 per text. ibid.
tit. 6 part. 7. — ex crimine publico, an silinfamis ipso
jure vel per seutenliam, n. 2 dict. 1. 5. — leperlus in cri-
mine, an sil ipso jure infamis, et quando, et in quibus
criminibus, n. 12 1. 5 llt. 6 part. 7. — publicus potesl or-
dinejudiciario príetermisso per judicem puniri, dict. n. 12
ad fin. — si crimen in judicio confitealur, an et quando ex
hoc remaneat infamis, num. 13 dict. I. 5 per illum text. — ■
si sil punitus mujori poena, quam debueral , an ex hoc re-
maneat infamalus, n. 6 1.6 per text. ibid. tit. 6 part. 7. —
an et quando ix quolibet prívalo capi possit, si in flagranti
delicio vel crimine inveniatur, n. 3 1. 5 tit. 7 part. 7. —
Et an qui in judicio crimen, quod non commisit, confessus
fuit, liberelur, si postea consíet, quod non fecit iilud,
eliamsi confessus fuit, num. 9 et 10 1. 5 tit. 13 parí. 3, et
n. 1 et2 1. 17 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Criminosus
an post seutenliam latam ü judice domicilü, vel originis
debeat remitti ad judicem, n. 2 1. 1 tit. 29 part. 7. — cüni
remitliturad judicem loci delicti, cujus expensis il'ud fieri
debeat, dicl. n. 2 qusest. 2. — Et an levibus delictis re-
missioni locus sil, dict. n. 2. — Criminosus miles á quo
judice capi et puniri possit, et quando, gloss. 1. 3 per lext.
ibid, Ut. 29 part. 7. — an de crimine occulto interrogatus
responderé et fateri teneatur, et quando, et an stalim ju-
rare teneatur, et quando teneatur contra se jurare, el pos-
sil delictum negare licité el sine peccalo, ñeque tenea-
tur judici inlerroganli responderé, ñeque fateri crimen, et
quando sic, vid. plura per n. 3 1. 4 til. 29 part. 7. — post-
quam crimen confessus fuit, vel sibi probatum fuit, vel
lantum fuit de crimine accusatus, qualiter ligari et car-
ccrari po: sil, ciijascuraque condilionis sil caplus, n. 4, 5>
SEPTEM PARTITARUM.
93
6, 7 el 8 dicr. 1. 'i per lext. ibid. — si sit nobilis, f|nnlitor
carcerari debeat, et possit, dict. n. 5 et 6. — pro inajori
maleficio debet cauliiis custodiri, num. 10 dicl. I. 4 lit. 29
part. 7. — usque ad quantum lcmpus in carcere delineri
dcbeat, gloss. 1. 7 per lext. ibid. tit. 20 parr. 7. — si á
carcere aufugiat, quando, et qualilcr ejus fidejussor te-
neatur, gloss. 1. 10 per lext ibid. lit. 29 parí. 7. — si au-
fiigiatá carcere, an con'.ra eum iuducalur ficta confessio,
n. 2 1. 12 ibidem. — Et qualiter Uinc ejus custodes le-
neantur, et contra ipsos procedalur, n. 2 cura alus ibid.
per illíiin lext. — Crimincsus si uufiigiat frangendo car-
cerem, an babealiir pro confesso, el qualiter puuiatur,
n. 1 cura alus ibid. 1. 13 per illum lext. lit. 29 part. 7.
— Kt quid si fiigiat interveniente scienlia, vel negligenlia
custodis, an tune mitius puniatur, et qi:are, ibid. n. 5.
— Et quid si isle justara causara ñigiendi bubeat, et qua-
lis isla esse possit, ibid. n. 6. — ■ Crimiaosus si, per yira
eximatur ab aliquo íi carcere, qualiter eximens tenealur,
nuni. 1 1, Ih ibid. per illum text. — quando, et qualiter
lorqueri debel, vide in verbo Tortura, Toroueri et verbo
ToRTUs. — pro quibus criminibus lorqueri ¡:ossit, vel non,
n. 10 1. 4 per text. ibid. tit. 30 parí. 7 — ipse solus pu-
niri debct, alius vero pro eo non, gloss. 1. 9 per text.
ibid. tit, 31 part, 7. — si in exiliara daranetur, sive ad
lempusí sive in perpetuara, qualiter puniatur si exiliara
frcgil, gloss. 1. ]0 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — Et an
judcx inferior possit tollere, vel indulgere exiliara, ibidem
n. 3. — Crirainosns quibas modis delinquere possif, gloss.
1. 3 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — dicto vel facto, quando
poena morlis venial puniendus, num. 2 et 3 dict. 1. 3. —
El quando deliclumcommissum consilio, poena morlis pu-
niatur, ibid. n. 5. — Crimiiiosus publica puniri debet,
non clara , gloss. 1. 11 per text. ibid. til. 31 part. 7. —
Et quis crimina indulgere possit, et qualia, et quando,
gloss. I. per text. ibid. tit. 32 part. 7. — Et de elTectu
indulgentiaj scu remissioi is Principi?. n. 5 J. 2 lit. 32
parí. 7.
Chrisma qua ralinne fiat in fronte, n. 6 1. 7 tit. ¡i pait,
1. — qua ralione chrislianis detur, vide n. 11. 11 til. 4
part. 1. — quid sit, n. 1 1. 14 lit. 4 part. 1. — qualiler
peti debeal per Presby teros íi suis Episcopis, n. 1 I. l'j
tit. 4 part. i. — in qua die conficialur, et quid si in illa
die sit interdictum, n. lin fin. 1. 14 tit- 4 part. 1. — Cliri-
smalio quas fil pueris in vértice et fronte, quid significet,
n. 1 1. 5 tit. 4 part. 1.
Christiam í» Regibus cbrislianis capti, qualiler sunt
detinendi, et quid pro eis peli debeal, n. 1 1. 1 tit. 29
part. 2. — ínter Cbrislianos de more non servanlur jura
capliviíalis in caplos, n. /i ibidem. — Chrisliani an possint
cum ba;relicjs matrimonia contrahere, n. 2 I. 15 tit. 2
part. 4. — an possint esse servi Jiídscorura, vel infi-
delium, ct de pcena Juda^orura babenlium ¡líos in ser-
vos, n. 1 per text. ibid. I. 8 lit. 21 part. 4. — Cbristia-
nus bent; potest habere servum christianum et potest
emere Judoeum in mancipium, ita quod cum co non nio-
retur, dicl. n. 1. — Chrisliani non dcbent venderé arma
hostibus fidei, ñeque debent illis viclualia daré etiam tem-
pore pacis, n. 1 et 3 1. 22 per text. ibid. lit. 5 part. 5.
— cum Judajis manducare non debenl, cara Sarracenis
aulem Lene possunt, et quare, n. 2 1. 8 per lext. ibid.
tit. 24 part, 7. — aegrotanles, an medicara judajum vocare
possint, el quando, n. 6 dict. I. 8 per text. ibid. — el de
poena Judaíorura babenlium mancipia christiana, n. 2 I.
10 per lext. ibid. til. 24 part. 7. — Ghristura negantes per
vira, qualiter excusentur, et quando, n. 1 1. 4 til. 25 parí.
7. — abneganles Cdem Chrisli, qualiler puniantur, n. 1
et 2 dict. 1. 4 per text. ib d. tit. 25 part. 7. — Cbristianus
factus Sarracenas, ex quibus causis puniri non debeat, et
quando lici't in infidelitate pennanserit, et quando bona,
ñeque faraam amillat, per gloss. 1. 8 per lext. ibid. til. 25
part. 7.
Christus nisi expirasset in cruce, mortuus esset senio,
ut quilibet homo, n. 20 in procera, lit. 3 part. 1.
Crudelitas domiui erga servos saos fácil illum domi-
nio ipsorum privari, hoc lamen fiel judiéis auctoritate
vcndendo servum altero, el dando pecuuiam domino, n. 9
per text. ibid. 1. 6 til. 21 part. 4.
CneciATA ab anliquo semper Regibus Hispaniae con-
cessa fuit, n. 2 1. 21 lit. 18 parí. 3.
Cum, de isla dictione vid. n. 1 1. 21 tit. 9 part. 6.
Cubicdlarius Regis est máxima dignitas, n. 2 1. 12 lit.
9 part. 2.
Cucúrbitas, el an qai aliqueni vocavit cacarbilam, te-
nealur actione injuriarum, si verum dixit, et illud probare
velit, et an tune teneatur se dedicere» n. 7 qusest. 1, 2 et
3 1. 1 til. 9 parí. 7.
Culpa aliquera redarguens, impedit illura reprehenderé
alium, n. fin. I. 58 tit. 5 part. 1. — levissima, an de ea
léñenles castellum teneanturj n. 10 1. 1 tit. 18 part. 2.
— pra;surailur in tenente castrara, si illud perdidil, nisi
conlrarium probetur, ibidem. — si prtecesserit casara,
casa non obstante, de culpa tenetur quis, n. 1 1. 3 tit. 18
part. 2. — levissiraa, et de ea tenetur ille, qui oblaüt se
negolio periculoso, et exactissiraam diligentiara requi-
rente, n. 3 1. 1 tit. 24 parí. 2. — lata quoad poenam in-
ferendam, an aequiparetur dolo, n. 31. 5 tit. 24 part. 2.
— et quód omnis culpa altribuatur aggressori, et rao-
venti rixara, et an provócalas hoc casu in toliim libcvetur,
n. 1 in prooara. tit. 2 part. 3. — caret, qui ob defectura
qui ei naturaliter inest, aliquid injuste fácil, n. 6 ad fin.
1. 24 lit. 22 part. 3. — an cadere possit in rcbus, sallim
abusive, n. 2 in fin. 1.2 lit. 22 part. 4. — unius ex vassal-
lis, an alus pra^judicet, ut per cara ít feudo removeri pos-
sint, n. 5 1. 6 til. 26 part. 4. — si pra;cesserit casum, an
excuset lunc casus fortuitas, n.S 1. 2, et n. 7 et 8 1. 3
tit. 2 part. 5. — qualis consideretur in depositario, ul
per eam ipse teneatur, n. 7 1.3 lit. 3 part. 5. — lata quae
sil, n. 8 per text. ibid. in dict. 1. 3. — Et quce levis, ibid.
n. 9 per illura text. ibidem. — Culpa ex quibus esse prae-
sumatur in depositario, quando dicit res depositas per-
iisse casu fortuito, n. 8 1. 3 tit. 3 part. 5. — est, quod
quis ignora!, asseverare se scire, n. 1 1. 10 per text. ibid.
tit. 8 part. 5. — Culpa semper esse proesuniitur in pastore,
nisi ipse contrariara probet, n. 11 I. 15 tit. 8 parU 5. —
Culpa futura an possit remilli, n. 1 1. 29 ti. 11 part. 5.
— est aggredi insólita, per n. 2 1. 33 til. 12 part. 5. — quae
venial in actione pigneraülia, n. 5 1. 20 lit. 13 part. 5. — '
de qua lenealur haíres legalarii?, et de qua teneatur lega-
tarius fideicommissariis, et execulor legatariis, vid. n. 3
1. 7 til. 9 part. 6, el n. 3 1. 41 ibidera. — El an daranum
per Praelalura ecclesiac datura, vel per possessorcm ma-
joriae in rebus majorisc, culpa ipsorum, debeat ab ipsis
resarcir!, et an compenseUir cum lucro, vel melioramen-
tis in alia re faclis, n. 3 dicl. 1. 7 ad fin.
9it
INDEX MATERtARüM
Culpa levis, et Levissima, vide supra in verbo levis, et
verbo Levissima.
Culposo, quaiido sit ei subveniendum, n. 3 1. 22 lit. 11
part. 3.
CupiDiTAs, quae mala secum habeat, et afferat, u. 3 1.
58 til. 5 part. 1, et n. 1 1. 2 til. 26 part. 2.
Cura alicui commissa, videtur sibi licitüm ex tune fore,
posse parochianos confiten, n. 1 1. 21 tit. 4 part. 1. — Cu-
rara animarum habentes possunt confiteri, absolvere, bap-
tizare, et alia similia faceré, n. 2 ibidem. — Cura muro-
rum ad Reges pertinet, ipsi tamen possunt reparari per
cives illius loci, etiam Rege inconsulto, n. 5 1. 20 lit. 32
part. 3. — Et si ex pecunia illorum, qui sunt sub cura,
tertius rem emerit, an res sic empta sua sit, vel non, n. 3
1. 49 til. 5 part. 5. — Cura legitima nuUa esl, nisi furiosi
tanlüm, licét m tutela secüs, n. 2 1. 2 tit. 16 part. 6, et
n. 13 i n principio 1. U ibid. — El maler alus praeferri
debet in cura filii sui furiosi, vel prodigi, n. 13 supra
dict.
CuRATOR debet dari bonis absenlis, quando de próximo
venirenon speralur, et quid si culpóse absit, n. 11. 12
tit. 2 parí. 3. — qui bonis absentis dalur, illud fit in ejus
favorem ; et de istocuratore, vid. n. 3 cum alus, 1. 12 lit. 2
part. 3. — Curatores ad qua; juramenta compelii possint
in judicio, n. 9 1. 5 til. 11 part. 3. — an possint confessio-
nem faceré in judicio super rebus minoris, n. 1 in fin. 1.
1 tit. 13 part. 3. — dandi sunt mutis, surdis, et furiosis,
el quibus, n. 10 1. 60. til. 18 part. 3. — Curator, quila
inventario, quod fecit de rebus minoris, plures res nume-
ravit, quára ipse liaberet, an possit contra islam scriptu-
ram venire, saltim si lioc fuit á principio proteslatus, sci-
licet, quód non intendebat, etc. n. 1 1. 120 lit. 18 part. 3.
— Et an lioc habeat locum in bonis mobilibus, vel immobi-
libus, ibid. n. 3. — Curator si velit probare non fuisse
rem minoris, licet sil in inventario rerum suarum posita,
an ad hoc admiltalur, n. 3 1. 120 lit. 18 part. 3. — Et an
allegatio erroris ei aliquid prosit contra inventarium, ibi-
dem. — Curator an possit dotem pro suo minore daré de
rebus immobilibus, vel mobilibus, etiam quae servando
servari possunt, vel de pecunia etiam sine judiéis decreto,
et talis datio teneal, vel non, n. 1 el 2 per lexl. ibid. 1. 14
til. 11 part. 4. — an possit adoptare suum minorem, gloss.
per lexl. ibid. 1. 6 tit. 16 part. 4- — an possit quomodo
velit alienare res minoris sui, et qualiler iliud faceré de-
beal; et an possit generaliter obligare bona minoris sine
judiéis decreto propter observantiam contractus liciti, n. 2
cum alus ibid. 1. 4 lit. 5 part. 5. — Curatores ñeque pu-
blica, ñeque clám res minoris emere possunt, et quid si
emanl cum judiéis aucloritale, vel alterius coututoris,
n. 9 1. 4 per lexl. ibid. lit. 5 part. 5. — Curator si ex
pecunia minoris sui rem sibi emat, an illam facial suam,
n, 4 1. 49 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — lenetur emere
pro minoribus ex pecunia ipsorum, dict. n. 4. — adulti
si contradicat, an adultus contradiclione non obstante tes-
tamenlura faceré possit, n. 5 in fin. 1. 4 tit. 11 part. 5.
— An debeal dari furioso per judicem ex officio suo, n. 3
1. 5 tit. 11 part. 5. — Et an posl dationem curatoris videatur
ei interdici dicta administratio, n. 41. 5. — Curator an possit
sine judiéis decreto obligare bona mobilia sui minoris, etiam-
si illa servando servari possint, n. 3 1. 8 lit. 13 part. 5. — in
quibuscumque contraclibus ultra mutuum debet probare
pecuniam esse versara in utilitatem minoris, ibidem in
n. 4. — an videatur bona sua tacita hypothccare pro ro-
bus sui minoris, n. 4 1. 23 per text. ibid. tit. 13 part. 5.
— El an bona curatoris dati ad lilem sint oblígala tacilí;
minoribus, ibid.^ — El an haeredes tulorum vel curatorum
obligentur tacit¿ minoribus, ibidem. — Curator furiosi,
vel prodigi, an tacité videatur hypothecare bona sua fu-
rioso, an vero requiratur quód ipse expressé illa obliget,
dict. n. 4. — si cum pupillo expensas fecerit, an pro eis
bona pupilli sinttacité oblígala; et an possit bona sua re-
tiñere, quousque sibi solvanlur, dict. n. 4 in fin.^ — mi-
noris si ex pecunia ipsius minoris prajdium sibi emerit,
an minor illud vendicare sibi possit, et an sic emptum pro
pretio sil ei tacita hypothecatam, n. 2 1. 30 tit. 13 part.
5. — Curatoris fraus non nocel minoribus, n. 11 1. 7 lit.
15 part. 5. — Curator minoris an debeal assentii'e, quando
ipse vull adiniplere conditionem, sub qua ab aliquo fuit
hieres institutus, gloss. 1. 15 tit. 4 part. f). — furiosi, an
nomine ipsius possit licereditatem adire, el an tune plene
quaíralur ipsi furioso, n. 14 1. 13 til. 6 part. 6. — dici-
lur dóminos minoris et rerum ipsius, non lamen ita di-
citur, cíim eum spoliat, n. 6 1. 1 tit. 16 part. C. — Et
ubi fit mentio de curalore, intelligitur de legitimo, n. 2
ad fin. I. 2 tit. 16 part. 6. — Curator an per patrera filio
prodigo dari possit, n. 1 1. 3 til. 16 part. 6. — an possit
per judicem minori dari, ipso non pétente, et quid in pro-
digo, vel furioso, n. 7 1. 12 tit. 16 part, 6. — et tutor in
quo difíeral, et quando curator minori dari debet, n. 15
I. 12 per text. ibid. lit. 16 part. 6. — usque ad quantum
tempus dari debeal , et duret, n. 17 dict. 1. 12 per text.
ibid. — quibus per judicem dari possit, el an cum causie
cognitione, vel precedente inquisitione, n. 1 1. 13 tit. 16
part. 6. — per vira minoribus dari non debet , el quando
sic, sed jam susceptus durabil usque ad 25 annum, n. 2
dict. 1. 13 et ibid. n. 3. — Curatoi-es , invitis ipsis an
dentur, ad lilem tamen invitis non datur, n. 2 dict. 1. 1-3.
— Curator ad lilem qualiler detur infanti, ibid. n. 3.
— Et an detur pupillo carenti tulore, in dict. n. 3.
— Curator in testamento dari non debet, si lamen detur
ex causa, potest per judicem confirmari, n. 3 et 5 1. 3
per text. ibid. tit. 16 part. 6. — Sed an confirmabitur,
etsi adultus, cui dalus esl á paire, nolil habere curatorem,
dict. n. 5. — Curator ex quibus causis excusetur, el an
minori curatorem habenti illius dari debeat, et quan do,
n. 6 cum sequent. 1. 13 per text. ibid. tit. 16 part. 6.
— esse non potest Episcopus etiam eo volente, ñeque mo-
nachus, et an idem in clericis debitoribus, Regi obligatus,
mutus, surdus, miles, vel infirmus, gloss. 1. 14 per text.
ibid. tit. 16 part. 6. — El an debitor minoris si ab ejus
paire detur, el quando tune, n. 5 et 6 dict. 1. 14. — Cu-
rator debet faceré inventarium rerum omnium minoris
statim quód dalus est, et quid si postea facial; et-qualiter
faceré teneatur, et quibus servatis , et de quibus rebus ;
et quid si non fecit; et alia in hoc vide per n. 1, 2 et
3 1. 15 ibid. per illum text. — Et an sibi rerum mi-
noris administratio concedenda sit, antequam facial, dict.
n. 1. — Curator si noluerit inventarium faceré, quali-
ler puniatur, n. 2 dict. I. 15 júnelo ibid. n. 6 cum se-
quent. per text. ibid. — Et quae in tali inventario des-
cribí et poni possint, vide ibidem n. 4 et 5. — Curator
an excusetur, si posuit faclorem communi opinione re-
putatum fidelem, et diligentem , ibid. n. 8. — qui bona
fide opus fecit, vel perfecit, an excusetur, et expensas re-
SEPTEM PARTITAftUM.
95
petaf, Ibicl. in "•O- — a" tcncatur servare frumentiim, vel
vinum miiiorisin tempus caresliai, tlict. n. 9 dict. 1. J5.
Et aa tencatur mitlere in alium locum, ut carius ven-
datur, ibidem. — Curator in ralionibiis suis debet poneré
teinpus vendiLionis, aliiis in ejus pra^judiciuin priesumetur
venditum tempore cariori, ibidein. — aii debeat minoris
pecuniam ad licilum quaestum dare, vide ibid. — faceré de-
bet, ne minor incidat in pccnain contractus, ibidetn. — an
tenealur de fructibus pcrcipiendis, ibid. — quam diligen-
tiam prajstare teneatur, ibid. in fin. — debet iustruere et
docere minoreni, et eum alimentare, et alia per gloss. 1.
66 ibid. per illuní lext. — Curatores si plures siiit, qua-
liter uuiis vel oinncs adinittantur in judicio, ut minorem
derendant, n, 2 et 3 1. 17 ibid. per illum text. — Curator
tcnetur, si non uliliter auctorelur, et facía sine cjus auc-
torilale per minoicui non valent, n. 5 1. 17 lit. 16 part. 6.
■ — Et an cíim luinor respondit de veritate, exigatur tuto-
ris auctorilas, dict. n. 5 dict. 1. 17. — Et an debeat ista
auctoritas intervenire in vendilione rerum minoris, quando
Ct per creditorcs, dict, n. 5 in fin. — Curator per se, non
per alium auctoiilatem facto sui minoris prxstaretenetur,
et an possit ex intervallo, et quibus verbis, ibid. n. 7. —
an et quando, ct qualiter, res sui minoris alienare possit, et
ex quibus causis, gloss. I. 18 tit. 16 pai t. 6 per illum text.
— an et quando teneatur dotare sororcm sui minoris, et
ob hoc aliqua venderé ; et plura in lioc vide in n. 3 dict.
]. 18 per illum text. — ubi minorem suum nutriré et edu-
care debeat, gloss. 1. 19 per text. ibid. tit. 16 part. 6. —
quantum pupillo daré dtbeat, utalimentetur, et an possit
venderé proprielatem rerum, si reddilus ad alimenta non
sufliciant, gloss. 1. 20 ibid. per illum text. — si aiiquid
de suo expendit pro alimentando minore, an minor sibi re-
sarciré teneatur, ibid. n. 4 per illum text. — quando Se
excusare possit, gloss. 1.1 per text. ibid. tit. 17 part. 6 et
gloss. 1. 3 per illum text — Et quid si ma'itiosé se excu-
saverit, an tencatur ad damnum intcrim proveniens, n. 1
dict. 1. 2. — Et an maritus possit esse uxoris sua; curator,
Süllim ad lites, n. 9 et 10 I. 3 tit. 17 pait. 6. — Curator
quando et ex quibus suspectus esse dicatur, gloss. I. 1, 2
et 3 per text. ibid. tit. 18 part. 6. — suspectus, etiamsi sa-
tisdare velit, removendusest, n. 3 1. 1 tit. 18 part. 6. — sus-
pectus quis, et ex quibus esse dicitur, etquis illum desus-
pecto acensare possit, et qualiter, et an per procuratorem,
et an antequam gerat, et corara quo judice, et an possit se
defenderé per procuratorem, gloss. 1. 1 et 2 tit. 18 part. 6.
— siut suspectus removeatur, an sit infamis, n. 1 1. 3 et
gloss. 1. A per text. ibid. tit. 18 part. 6. — Et an judex ex
oflicio suo illum removeré possit, et an statim quod accu-
satus fuit, alius loco ipsius dari debeat, ibidem.' — Cura-
tor si auctoraverit factum sui minoris, an si minor la;sus
sit, restituí possit, n. 2 1. 2 tit. 19 part. 6. — Et an cüm
minor se reslituit contra curatorem, sint per eum cura-
tori cedendaí acliones, et ipse nomine minoris restitui
possit, dict. n. 2. — Curator non potest auctorare, nisi
circa ea, qua; pertincnt ad administrationem patrimonii,
n. 4. !• 2 tit. 1 part. 7. — Et an curatore auctoraute adul-
tus aliquem acensare possit, et quando, dict. n. 4 dict.
I. 2. — Curator, an et quando possit aliquem nomine
minoris criminaliter acensare, n. 2 et 3 I. 6 per text. ibid.
tit. 1 part. 7. — Et si in abscntia curatoris 5 judice minori
procurator datus sit, an dalio valeat, et ad quid prosit,
<:¡ct, nuni. 2 in fin. I. 6 Ibidem. — Curator, qui dolosa
rem pupilli surripit, an aclione furti convcníátur, gloss.
1. 5 per illum text. tit. 14 part. 7. — qui cum ejus minore
matiimonium contraxit, committit adulterium, num. 1
1. 6 per text. ibid. til. 17 part. 7.
CiniA Regisinlelligitur cum quinqué leucisin circuitu,
ct quid si Rex absit, an tune dicatur curia, n. 1 el 2 I, 27
til. 9 part. 2. — si in ea fiat deliclum, aliquem quis per-
cutiendo, qualiter puniatur, num. 9 1. 3 til. 10 part. 2.
— et judex, qui in ea aliquem cum robaría in^enerifi
qualiter illum puniat, n. 18 I. 3 lit. i 6 part. 2. — El an ad
illam venientes, ut lestes vel vocati á Rege, etc. possint pro
debito conveniri, n. 3 1. 4 lit. 3 part. 3. — El quid si ajqiié
privilegiatus ibi responderé nolil, sed in suo foro, an possit
hoc pclere, n. 2 1. 5 lil. 3 part. 3. — Et in curii'- Regum
debet omne, quod fit, fieri máxima cum deliberatione, n. 1
per lext. ibid. I. 10 til. 7 part. 3. — Curia Regis de-
bet semper esse in medio regni sui, et qua ratione, n. 14
in prolog. 4 part. — Et an omnes oíliciales residentes in
ipsius curia, gaudeant privilegio militari, n. 2 in fin. 1,
49 tit. 5 part. 5. — Et an in curia mercatorum de bono et
a-quo judicari debeat, omissis juris solemnitatibuSj gloss.
in procera, tit. 7 part. 5. — Et in curia mercatorum poena
peti non potest, nisi in quantum eíTeclualiter intersit,
ibidem.
Cunr.LS si legelur alicui, an cum mulo, qui vehebnf,
dari debeat, vel non, n. 1 1. 24 per text. ibid. tit, 9 part. 6.
CcRS, id est, corral, Regis donius, an dicatur pars ip-
sius domus Regis, n. 4 per illum text. I, 2 tit. 16 part. 2,
Custodia carceris de jure Parlitarum spectat ad algua-
cellum, n. 5 per lex'. ibid. 1. 20 tit. 9 part. 2. — dilfert i
deposito, n. 1 1. 72 tit. 18 part. 3. — Et an sil praisumptio
contra cuslodes, si res custoditoe non reperiantur, vtl si
reperiatur froctus locus custodias, et an torqueri possint,
n. 4 !• 25 tit. 8 parí. 5. — Et si localor horrei illud custo-
dire proniisit, an tune teneatur de levissima culpa, vel de
levi tantCim, ibid. n. 5. — Et an hospitatores teneanturad
custodiara, et quando ; et quid si vialori claves Iradide-
runt, et an loHs tradilio liberet a levissima culpo, per n.
12 per text. ibid, I. 26 lil. 8 part. 5. — Et sub qua custo-
dia detinevi debet accusutus de crimine, n. 4 et 5 1. 16 per
text. ibid. tit. 1 part. 7.
Gustos, qui raagnis rebus adliibetur, qualis esse di be;it,
n. 4 1. 9 tit. 9 pnrt. 2. — alicujus castelli, an teneatur de
levissima culpa ; et quid si perdat castrum per violentiam
inimicorum, quando etiam in isto casu teneatur, n, 10 I.
1 tit. 18 part, 2. • — benc; excusatur, si ad dictum omnium
iíloneum in custodiara diraisit, n. 3 1. 5 lit. 18 part. 2. — ■
castri sine licentia castellani castro exire non potest, n. 2
I. 10 tit. 18 part. 2. — pascuorum, ubi debeat conveniri,
et istud ofliciura est utilissimura, u. 22 1. 32 tit. 2 part. 3.
— Custodes ponendi sunt in limitibus maris et tluminum,
ne merces illicita? possint portari, n. 1 I. 17 tit. 18 part. 3.
— tenentur ad emendara damni dati pro sua culpa, et an
domini etiam teneantur, n. 3 dict. 1. 17. ■ — possunt poní
manu Regis terapoie guerra; in castellis sive castris alio-
rura dominorura, n. 1 1. 20 tit. 32 part. 3. ■ — poni debent
á doniinis terrarura, vel á civitatibus in insidiosis locis,
ubi maleficia solcnt perpetrari, n. 7 1. 4 lit. 7 part. 5. —
Et an illi, qui ad custodiara tenerentur, liberentur proban-
do amissionem rei, quara debebant cuslodirc, anveróultra
hoc debeant probare, sine culpa sua amisisse, n. 7 1. 15
tit. 8 part. 5. — Et an res prasiimalur semper peí dita
u índex; materiarum
culpa custoíls, nisi ipse probet contrariuiu, ii. 11 ibidem.
Gustos, qui operas suas locavit in annum pro custodia
castri, si^illo Güito ibidem remanserit, an videatur ex hoc
iterum se obligasse, n. 1. 1. 20 tit. 8 part. 5. — honei si
el domino ponatur, et malé custodiei it, an dominus tenca-
lur ad daranum, n. 3 1. 25 tit. 8 part. 5. ■ — Et an sit
praesumptio contra custodes,quando res custodittE non re-
periuntur, vel locus custodiae repeiitur fractus, et an tor-
queantur, ibid. n. 4. — Custodes, qui ponuntur in limi-
tibus regni, an transeúntes perscrulari possint, an se-
cura deferant extra regnum res velitas e\trahi, n. 4 I. 17
tit 6 part. 6. — quaüter teneantur, quando captus pro
debito pecuniario aufugit, n. 1 in prooem. tit. 29 part. 7.
■^— Et quid si creditor cedat custodi jus crediti contra debi-
torem fugilivum et fidejussorem, an recuperet virtute ces-
sionis contra principalem et contra fidejussorem, ibidem.
— Custodes carceruní, de hoc vide in verbo Gaecer, Car-
CERATL's, Delinqüens, Captus. — carcerum quid agcre
teneantur ratione sui ofiicii, gloss. 1. 6 et 7 per text. ibid.
tit. 29 part. 7. — carcerum in unoquoque mense rationes
reddere debent de carceratis, etde aüis n. 2 per text. ibid.
1. 8 ibid. — custoscarceris, si cum captisaufugiat, punitur
poena mortis, n. 2 1. 9 per text. ibid. tit. 29 pait. 7.
— si quid male fecit coütra carceratos, quaüter puuiatur,
gloss. I. 11 per text. ibid. tit. 29 part. 7. — qualiter te-
neatur, si criminosus indo aufugiat, et quando, et an con-
tra eum inducatur qusedam ficta confessio, n. 2 I. 12 per
illum text. ibid. ■ — Et quando etex quibus excusetur, ibid.
n. 3 cum alus ibid. — Et an carceratus fugiens ex scientia
vel negligentia custotUs, mitins punialur, n. 5 1. 13
ibidem.
D.
famnatus ad mortem, an hodie possit sibi eligere sepul-
turam, n. 51. 5 tit. 13 part. 1. — propter hffiresim vel de-
lictum, si tanqucim proximior in aliqua majoria debeat
succedere, et post delictum fuerit h Principe rcstitutus, an
debeat admitti ad majoriam alio excluso, n. 19 1. 2 tit. 15
part. 2. — ad mortem propter ejus contumaciam, an qui-
libet admiítatur ad appellandum pro eo, n. 2 1. 6 tit. 23
part. 3."' — ad membri abscisionem, velad mortem civilem,
an tune quilibet de populo ad appellandum admittatur,
ibid. n. 3. — in amputatione manus ex "una causa, et ex
alia in amputatione capitis, an utraque poena debeat exse-
qui, n. 6 1. 14 üt. 23 part. 3. — ex sola confessione sua,
si dicat se errare, an admittatur, et an possit appellare, n.
10 1. 16 tit. 23 part. 3. ■ — ad poenam adcertum tempus,
servus poenae non eflicitur, secús vero si perpetuo damnc-
tur, u. 3 1. 2 tit. 11 part. 4. — Et quid si quis fuerit ad
publicum opus, sive officium damnatus, licet non in me-
tallum, an servus poeníB efficiatur, ibid. n. 4. — Damnatus
ad poenam perpetuam, an hodie servus poenae esse dicatur,
n. 6 dicL 1. 2 tit. 18 part. 4. — perpetuo in insulam, an
in tali deportatione tacite sequatur bonorum ademptio, et
quid hodie, ibid. n. 8. — in metallum, sive ad aliam poe-
nam perpetuam, qnas amittat, et an retineat, quaí sunt ju-
ris gentium, ibid. n. 10. — in metallum, si fuerit simpli-
citer restitutus, ad honores admitti poterit, \ichí de hoc
nihil iu restitutione dictum fuerit, n. 3 in fin. ]. 5 tit. 24
part. 4. — ex actione famosa descendente ex contractu, an
ab oíTicio sit removendus, vel teneant gesta per eum, n. 4
I. 8 tit. 3 part. 5. — ex contractu ex que irrogatur infa-
mia, an possit esse lestis in testamento, n. 2 1. 9 tit. 1 part.
6. — ad mortem civilem, vel naturalem, an possit faceré
testamentum, n. 2 1. 15 per text. ibid. tit. 1 part. 6, et n. 3
1. 16 ibid., et n. 6 1. 5 tit. 31 part. 7. — Et an cura ita
damnati hodie habilitentur ad factionem testumenti acti-
vam, habilitan videantur ad passivam, ibidem, et in n. 3
fin. 1. 35 tit. 9 part. 6. — Et an possit testari de iliis bonis,
qua3 de jure communi confiscabuntur, sed per aulhent.
bona damnalonim, reservantur certis personis, n. 2 et 3
I. 5 tit. 31 part. 7. — Damnatus ad mortem civilem, an si
antea testetur, ejus testamentum valcaí, vel an revocetur,
n. 2 1. 18 per text. ibid., tit. 1 part. 6. — in metallum,
an possit instituí bares, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 3 part.
6. — Etan damnatoinmetallura possit aliquid donaricüm
capere possit, n. 7 1. 19 tit. 3 part. 6. — Damnatus in
meiallum capax non est extra causara alimentorum, et quid
hodie, n. 3 1. 35 tit. 9 part. 6. — ex contractu, ex quo fit
infamis infamia juris, repellitur ab accusando, num. 6 ad
fin. 1. 2 tit. 1 part. 7c — de crimine, an suuin accusato-
rem accusare possit, vel alium extraneum, n. 8 1. 4 per
text. ibid. tit. 1 part. 7. ■ — de crimine per sentcntiam, an
et quando remaneatinfamatus, vel non, glos?. 1. 5 per illum
text. tit. 6 part. 7. — ex inquisitione, an eíTiciatur infamis,
n. 2 in fin. dict. 1. 5. — in metallum, vel ut in opus me-
talli serviat, vel ministerium metalli, quis dicatar, n. -3,
4 et 5 1. 4 tit. 31 part. 7. — Et an prop'er damnationem
vassalli, quando in consequentiam bona perduntur, feu-
dum reveríatur ad dominum, vel ad filies, n. 6 1. 5 tit. 31
part. 7. — Damnatus ad mortem non debet occidi, usque
dum reddat rationes alicujus administralionis, et quando,
n. 41. 11 ibidem.
Damnum, quod aliquis propter alluvionem recepit, qua-
liter dominus, cui accrescit, resarciré teneatur, n. 7 1. 20
tit. 28 part. 3. — Et si quis nolit cavere de damno non
inferendo, an judex possit alium in illius rei posscssionem
mittere, et an ille verS possideat, n. 1 1. 15 tit. 30 part. 3.
— Damnum datura in rebus dotalibus resarcieturde bonis
super lucraüs, constante matrimonio, n. 3 et8 1. 28 til. 11
part. 4. — Et quando damnum peitineat ad marilum,
quando vero ad uxorem, dict. n. 3, et ibid. n. 2 et 4, ubi
vide, quid si ante nuptias ; post bonlractum tamen sponsa-
liorum accidat. Damnum pati non dicitur ille, qui spem
lucri amittit, n. 2 1. 24 tit. 11 part. 4. — si donatarius
fecerit in rebus donatoris, vel faceré attentaverit, an ex
hoc donatione privari possit, n. 5 1. 10 tit. 4 part. 5. —
datura donatori, an propter illud donatio revocari possit,
n. 5 1. 10 tit. 4 part. 5. — quod succedit in re vendita
ante mensurationeni, vel ponderaíionem, an pertineat ad
emptorem, vel ad venditorem, et quando, et in quibus
non, gloss. 1. 24 tit. 5 part. 5. — quod succedit in re
vendita ad visura, quando fit sine pondere vel mensura, ad
quera pertineat, n. 1 et 2 per text. ibid. I. 25 ibidera. —
Etquid si res vendatur sub conditione, ad quera damnum
vel lucrum pertinebit, n. 1 per text. ibid. 1. 26 ibidem,
— Darana resarciré an teneantur dominiterrarum vel civi-
tas, quando in ejus territorio raaleficium fuit commissum;
et quando hoc sit, et an teneantur poneré custodes in locis
insidiosis, et ubi talia coramitti solent, n. 7 1. 4 tit. 7 part.
5. — Damnum ab inimicis conductoris datum in re con-
ducta, quando ipse conductor resarciré teneatur, n. 5 1. 7
tit. 8 part. 5. — Et quid si iniraicitia sit publica, vel sit
cuna locatore, et domino fundi, an tune conductor tenea-
SEPTEM PARTÍTAUÜ.VÍ.
tur, ibid. n. 6, — Daranunj datura discípulo per inagis-
trum, qui multum cxccssit in casti^^ando illum, qualitcr
magister illud emendare teneatur, ii. 5 I. 11 tit. 8part. 5.
— gregis, an et quando perüneat ad paslorcni, et qualitcr
excuselur, et quid in minimis damuis, gloss. I. 15 tit. 8
part. 5, praccipué n. 11 ibid. — datuiii in rebus major¡;fi
per intrusura in tali majoria, in oJium illius ad quera per-
tinebat, an ab ipso resarciri debeat, per n. 10 1. 22 tit. 8
part; 5. — uni datum propter communem omniura ulilita-
tem, tune onus dcbet communiter contribuí, n. 1 1. 3 tit.
9 part. 5. — si dcbeat resarciri, tune ille qui sustinuit
damnum tenelur contribuere pro parte sua , ibid. n. 5 per
text. ibid. — ¡aclus, an debeat resarciri statim quód fit
jactus causa levandae navis, vel postquam pervenil ad
portum destinaluní, n. 3 1. 6 ibid. — datum in salmis mu-
lionis causa, ut quia tempore incongruo iler faciebat, an
ipse illud resurcire teneatur, n. 2 1. 9 ibid. — quod fuit
eausatum ex naufragio, quod accidit culpa alicujus ibideni
venienti?, vel magistri navis, ut haberet occasionem furan-
di, qualiter resarciatur, n. 1 I. 10 tit. 9 part. 5. — quod
uni ex sociis venit occasione societatis absque sui culpa,
debet de communi resarciri, n. 1 1. 6 tit. 10 part. 5. —
Damna conlingentia inter socios, qualia, et qualiter iuter
ípsos communicanda sint, n. 4 1. 7 ibid. et n. 5 1. 13 ibid.
— Et an credalur libro mercaloris socii super damnis
contingenlibus in rebus societatis, ibidem. — Daranum an
compensetur cura lucro, quando vir sua culpa aiiqua per-
diderit, licét in aliis lucrelur, dict. n. 5 dict. 1. 13 tit. 10
part. 5. — datum parti, eo quód íidejussor alterius parlis
illud ad judicium non adduxit, ut promisit, an resarciatur
alteri parti, n. 4 1. 18 tit. 12 part. 5. — per socium in so-
cietate datum, an et quando compensetur cum lucro ab
ipso dato, vel si aüi socii etiam damnum dediderunt, et
quando, et qualiter hoc procedat, gloss. 1. 13 tit. 10, et n.
1 I. 22 tit. 14 part. 5. — Damna dala in rebus majoriae, an
á possessore ipsius resarciri debeant, n. 3 1. 7 tit. 9 part.
6. — Et quid in damnis ecclesise datis culpa pra;lati, an
etiam ipse resarciré teneatur, dict. n. 3 dict. 1. 7. — Et
an tale damnum compensetur cum lucro, sive meliora-
mentis in aliis rebus factis, ibidem. — Damnum superve-
niens hasreditati possessa; per malae fidei possessorem, an
ipsi imputetur, vide n. 2 cum aliis ibid. !. 6 tit. 14 part.
6. — si sit enormissimum, inlra quantum tempus tune
minor reslitui possit, b. 5 I. 8 tit. 19 part. 6. — enorme,
seu eminens, quod dicalur, n. 6 et 7 I. 10 tit. 19 part. 6
per text. ibid. — quando est enormissimum, intra quan-
tum tempus tune restitutio peti possit, n. 8 ibid. — Et
an ratione damni á defunclo dati, baeredes teneanlur , et
qualiter et quando, n. 9 et 10 cum aliis ibid. 1. 25 per
text. ibid. tit. 1 part. 7. — Damnum quid sit, et quando
dícilur quis sentiré damnum in patrimonio suo, n. 1 et
2 1. 1 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Et ut actio
damni infecli et legis Aquilia; locum liabeat, requiritur,
quód dolus interveniat, seu culpa, dict. n. 2 per text.
jbidem. — Si vero damnum procedat ex contractu, tune
aclio legis Aquilioe, vel damni infecti, non datur, dict. n.
2 per illum text. — Et an commodatario delur actio damni
infecti, vel legis Aquiliae, contra dantem damnum, n. 5 I.
2 tit. 15 part. 7. — Et quis admittatur ad petendam
emendam damni dati, et quid peti debeat, et corara quo
judice, gloss. I. 2, 3 et 6 ibidem. — Damnum si detur in
re legata, an aclio damni infecti, vel legis Aquiliae, detur
V.
legatario cont a dantem, n. 8 dict. 1. 1 per illum text.
ibidtni. — si a judice detur, an el quando contra cum
actio dati intentari possit, vel non, gloss. 1. 4 per text.
ibidem, tit. 15 part. 7. — datum per illum, qui est sub
alterius potestate, an ipse vel mandans, ad emendara
damni teneatur, g!oss. 1. 5 ibidem per illum text. — Et
quid si detur ad judiéis maiidatum, an officiales exe-
quentes excusenlur, u. 6 dict. 1. 5 per illum text. ibidem.
— El tenelur ad emendam damni qui iüud dedit dando
operam rei licitse, gloss. 1. 6 ibid. per illum text. — Et an
medicus teneatur ad damnum iníiimo datum, si ob eju?
imperiliam vel desidiam illud acciderit, n. 2 et 3 1. 9 tit.
15 part. 7, per illum text. — Damnum dalum alicui e;
incendio in agro suo steriü facto, an per ipsuní resarc¡i\
debeat, sivein foro anima;, sive in contentioso, gloss. I. 10
per text. ibid., tit. 15 part. 7. — per vicinum in domo
sui vicini datum timore ignis advenicnlis, an et quando
ab ip-o cmcndari debeat, n. 2 1. 12 per text. ibid. tit. 15
part. 7. — Et an tune ci vitas vel vicina teneatur con-
tribuere ad reparalionem lalis domus sic destructa;, ibidem.
— Damnum si a pluribus simul deiur, ñeque apparet a
quo, qualiter recipiens damnum conlia eos agat et quali-
ter condemnari debeant, n. 1 1. 15 ibid. — Et quid si tune
damnum solvatur ab uno ex eis, an ex boc cateri liberen-
tur, et qualiter; et an damnum recipiens etiam tune
contra illos ágete possit, et <]ualiler, n. 2 dict. 1. 15
ibid. per illum text. — Damnum alicui datum si ab eo
negetur,et postea convincatur, qualiter teneatur; et quid
in uxore, vel minore negante, n. 1, 3 et 4 1. 16 per
text. ibidem, tit. 15 part. 7. — Et qui confessus fuit in
judicio se damnum dedisse, si ila non fuit, an puniatur^
n. 1 et 2 1. 17 ibid. — Et qualiter damnum alicui dütunt
aeslimari debeat, gloss. 1. ISpertext. ibid., tit. 15 part. 7.
— Etan cum juramento actoris, et judiéis laxalione, ibi-
dem in num. 4 per illum text. — Damnum debet aestimari
non secundum singularepretium, sed secundum pretium
commune, dict. n.4ad fin. — Et an, cura occiditur ser-
YUS alicujus, debeat considerari ad damni oestimationera
quód eratpictor, vel babebat aliud ofíicium, gloss. 1. 91
per text. ibidem, tit. 15 part. 7. — Damnum ab animal"
mansueto vel feroci datum, quando domino imputetur,
vel non, gloss. I. 22 ibid. per illum text. junct. gloss. 1.23
ibidem per lext. ibid. — Et de poena domini fcrn?, quar
hominem occidit, vel percussit, n. 10 per text. ibid. —
Damnum h pecoiibus alicujus datum in agris et possessio-
nibus alterius, qualiter dominus gregis resarciré teneatur
et qualiter fiet aestimatio, et qualiter Estimabitur frumen-
tum, quod adhuc est in beiba, n. 1 cum aliis ibidem, 1.
24 per text. ibidem, tit. 15 part. 7. — paítoris an per
ejus dominum emendari debeat, et quando, et qualiter, n.
2 dicL 1. 24 per texl. ibidem et ibidem n. 3. — Et quid
in pastoribusClericorum, vel si pastor detinere non potuit,
dict. n. 2. — Et an dominus pecudis, qui damnum dedit,
liberetur dando animal pro noxa, dict. n. 3 dict. 1. 24. —
Et actio de pauperie dabitur semper ad solutionem toliu»
damni, vel ad dandum animal pro noxa, vid. n, 4 ibidem,
— Damnum per bestiam perditam dalum, an ejus dominus
emendare teneatur, dict. n. 4in fin. — Et si animal alicujus.
adinveniatur damnum dando in alicujus fundo, an domi-
nus fundí occidere illud possit, vel detinere, et qualiter, el
quando, n. 5 et 6 dict. 1. 24 tit. 15 part. 7 per illum
text. — Et quid si dominus animalis non appareat^ an con^
7
Oí
íkdex materiarüm
tra be«t!am procissus et an possit condemnari, dict. n. 7
dict. I. 24. — Damnum datura alicui ex projectione vel
cffusione facta ex alicujus domo, an et quando dominus
emendare teneatur, etan dominus, qui ita damnum emen-
davit, illud á familiari suG projicienti recupcravit, vid. n.
1, 2 et 3 1, 25 per text. ibidem, tit. 15 parí. 7. — Et quid
si plures simul, vel per quarteria, inhabitent domum, n,
S in Cn. — Damnum culpa barbitonsoris, vel hospitatoris
datum, qualiter ab ipsis emendan debet glo s. 1. 26 et 27
Ibid. per ¡llum Icxt. — per aliquem in arboribus, vel aliis
rebus datum malitios^, qualilerpuniriet emendari debet,
yid. gloss. 1. 28 ibid. — Et quando vicinus judici petere
possit, ut jubeat tolli arbor, ex qua sibi damnum fit, ibid.
n. 14, 15, 16, 17, 18 et 19 per text. ibid.
Daré, istud verbum , et verbum t'-adere jdcm signifi-
cant, et in quibus difTerant, n. 1 1. d3 til. 11 parí. 4.—
beatiusest,quám accipere, n. 3 per íext. ibid. inproüemio
5 part.
Datio arrharum, vid. suprá in verbo Akrha. — rei rai-
Aoris síne judiéis decreto valet, quando in piguus datum
fuit, M illud vertatur in ejus commodum, n. 4 1. 9 lit. :,.
part. 5. — in solulum ii judice, qua; necessaria dicilur,
quaí sit, et in quo differat á venditione, n. 4 1. 55 lit. 5
part. 5. — in solutum pro pecunia debita, tune illud ídem
est quod venditio, el quid in permulatione, dict. n. 4- —
dolis, si recipiens decipialur, an possit intentare reme-
dium, 1. 2 C. de rcsiindenda venditione, n. 4 !• 56 lit. 5
part. 5. — tuloris non valet , quando fit jam puberi, secús
si impuberi, vel adluic non nulo, n. 2. 1. 1 tit. 46 part. 6.
— tuloris dativi nulla est, ubi judici narralum non fuit,
quód alii proximiores eliam citati tutelara nolebant, n. 3
1. 2 ibid. — an fieri possit sub condilione, vel ad diem,
n. 4 !• 8 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — facta h judice sine
iaquisition? , an vaieat, n. 3 1. 12 lit. 16 part. 6.
Datdm in feudum non est proprié donatio, sed datio ob
causara, n. 2 1. 22 tit. 13 part. 2. — ob aliquam causara,
si causa non adimpleatur qualiter ad dantem redeat, n. 2
I. 43 lit. 14 part. 5. — ob aliquam causara, non impleta
causa, repetí polest, et quando, gloss. 1. 43, 44 et 46 cura
aliis ibid. lit. 14 part. 5. — ob causara, si illud pro quo
dalur non adimpleatur, qualiter danti subveniatur, n. 1
1. 45 ibid. — alicui propter ejus peritiara et scienliam, si
postea ejus iraperitia fuerit detecta , an illud quod sibi iia
datura fuit, possit ab eo revocari, n. 1 1. 46 til. 14 part. 5.
— alicui propter causara in mente retentara, an si illa
non adimpleatur, ita datum teneat, vel revocari possit, el
quid si ex conjecturis colligalur, vel si expressa sit , gloss.
dicl. 1. 46 cura glossis aliar. 1. ibid, — ob augmentum
amicitiíe, an possit revocari, licét causa esset, ibi n. 5. —
ob lurpem causara, an repeli possit, sive adsit turpiludo
ex parte dantis , sive ex parte recipientis, n. 1 1. 47 ibiil.
~- Et quid si dederit ob turpem causara de praeterito,
ibidem n. 2. — Datura alicui, ut aliquem íi captivitate
liberaret, an et quando repetí possit, gloss. 1. 48 ibid. per
illum text. — Kt an datum solulionis causa quis repeleré
possit, si promissum fuit turpe, et ipse scribat ncn teneri
ad solutionem, el an vis, dolus vel metus per bauc spoa-
taneam solutionem purgetur, gloss. 1. 49 ibid. — Datum
nomine dolis ab uxore, qute sciebat impedimenlum et hoc
non obstante cura aliquo contraxerit, an ipsa repeleré
possit jet an sic datum cedat lucro viri, vel applicelur
(jsco, i\, 2 1, 50 lit, i 4 pnrl. 5. • — Et quid si arabo scielant
irapedimentum quod Ínter eos eral, et co non obstante
matrimonium contraxerunt, an quod unus alteri dedil,
applicelur fisco, et quando, gloss. 1. 51 ibidem. — Datum
judici, ut pro dando sententiam, vel ut justé judícet» vel
ut citó causara expediat, an repeli possit, et an dans cau-
sara amittat, n. 1 1. 52 tit. 14 part. 5. — mulieri honestac
vel merelrici ob causara lurpem , an ab ea illud repeli
possit, sive ipsa adimpleat promissura, sive non, imm. 2,
3 el 4 1. 53 tit. 14 part. 5. — Et an ipsa ad reslitutionem
tenealur sallim in foro animae, vel an de talibus testari
possit, dict. n. 2. — Et quam parlera fiscus in taliter dato
habeat, el quando, dict. n. 2 cura aliis ibid. — Et quid s,
pro implemento proraissi fuit merelrici pignus datura ,
ibidem in n. 4. — Et quid in sibi proraissis, an illud ab
ea peli possit, dict. n. U, dict. 1. 53. — Datum alicui, ne
delegat alicujus maleficium , an per dantem repeti possit ,
n. 1 1. 54 ibid. per illura text. — ob lurpera causara quando
applicetur fisco, n. 5 dict. 1. 54 tit. l4 part. 5.
Dativus tutor, %ide de hoc in verbo Tutor.
Debitor. Repetit vel recuper,
Creditori traditur, Negans debitura,
Conditionalis, vel in diera, Conslituit in mora .
Suspeclus, vel fugilivus,
Quantitalis,
Principalis ,
Speciei ,
Fisci tributorum, vel Civl-
tads s
Pupilli vel minorís ,
Confugiens ad Ecclesiara,
Absem ,
Compensal ,
Cedens bonis,
Carceratus, vel captus,
Alienans, donans vel le-
gans,
Surripiens , vel furens, vel
invadens pignus.
Debitor , an adveniente die leneatur solvere credilori
excoraraunicalo, n. 9 1. 34 tit. 9 part. 1. — si solvere non
possit, an liberetur prsestando fidejussorem, an vero se-
cundüm leges regni debeat in carcere detineri, vid. n.. 5
1. 41 lit. 2 part. 3. — Et quid si lempore contractus ini-
mobilia non possldebat, ñeque lerapore oblati libelli, an
et tune Ídem sit dicendnm , ibidem. — Debitor si in judicio
fuit debilum confessus, sive oblato libello, sive non , intra
quantum tempus solvere debeat, et quid si judex nullum
sibi praefixit terminura ad solvendum, n. 2 i. 7 tit. 3 part. 3.
— an teneatur se poneré in discriraine perdendi id, quod
ad creditorera tenebutur mittere, n. 3 1. 27 tit. 11 part. 3.
— Et an ad terminura non persolvens sit perjuras, licel á
Rege istara raoratoriara habuerit, ibid. — Debitor, quando
debitum suum in aliura transferetur per creditorera, an
ipso sciente, et de ejus volúntate debeat fieri, n. 2 1. 64
lit. 18 part. 3. — polest renuntiare proprium domicilium,
el velle, ut ubique possit conveniri pro debito, n. 7 1. 70
tit. 18 part. 3. — an possit petere á creditore suo, ut faciat
sibi instrumcnlura liberationis; et quid si tutus sit excep-
tione, n. 1 I. 81 tit. 18 part. 3. — petere polest, ut credi-
tor sibi reddat debiti instrumentum , non obstante quod
aliud de quilalione facial, n. 3 1. 81 tit, 18 part. 3. —
corapellere polest creditorera, ut reddat sibi instrumentum
debiti quod erat penes cura, ctiamsi creditor velit illi daré
instrumentum quitationis, el an per siraplicera reddilionem
instrumenti tollatur debitum, vide n, 3 dict. 1. 81 ibid. —
penes quera reperitur instrumenlum debiti canceilatum-,
an probare teneatur sibi fuisse redditum á creditore, ibi-
dera. — Et quid si habeat unum testera de solutione simul
cum instrumento, et quid si instrumenlum est perdilum,
ibidem. — El nuid si jieulitP 'nslrumenlo creditor ileruna
SEPTEM l'ARTirAKLM.
99
jietal dcbitum , cujus solutionem debitor probare non po-
lest, quomodo ei consulatur, ibidein. — Debitor an possit
cogi, ut facial caulioneni de novo, si creditor instrumen-
um perdideril, et nolarius protocollum, n. 8 1. 10 lit. 19
part. 3. — si habeat penes se inslrumenlnm debili, et
allegel solutíonem , an á debito liberatus sit, et an prasu-
matur solvisse, n. 2 1. 11 ibidem — confessus debitum in
judicio, si dicat se jam solvisse, an possit ei mandari á
judice, ut si soluüonem non probet, inlra 8 dies solvat,
n. 2 1. 1 lit. 22 part. 3. — an possit appellare , si priüs
.aandelur quód fiat execulio tara in rebus immobiiibus
quám mobilibus, et an valeal sententia si non appellet,
II. i 1. 3 tit. 27 part. 3. — Et quid si debilor velit, quod
prius fiat executio in rebus solí , quam in rebus mobiübus,
ibid. n. 3. — Dtbilor siremásecreditori pigneratamfura-
lus fuerit, et alteri vendiderit, an illa res-ab emptore spa-
tío longi temporis praescribi possit , et quid hodie cura per
leges noviores creditor contra tertium possessorem agere
non possit, nisi primo debitore excusso, et habito non sol-
vendo, n. 2 1. 27 tit. 29 part. 3, — si moriatur, an secun-
dus creditor rem per 30 anuos possit praescribere, ibi n. 7,
— \ivere dicitur, si deccdat cuui ha;rede, dict. n. 7. —
elsi fatcatur debitum completa prsescriptione, nihil opera-
tur, n. 4 !• 29 tit. 29 part. 3. — Et si alicui fuerit íi cre-
ditore traditum inslrumentum debiti, an videatur donans
daré sibi possessionem illius, n. 1 1. 8 tit. 30 part. 3. —
Et an istud procedat, si instrumenlum non traditur in re
prseseiUi, ibidem. — Debitor mulieris, si pro ea dotem
<!ederit, si non exprimat quo animo illud facial, an prx-
siimalur faceré animo donandi, velsolvendi debitum, n. 6
I. 30 lit. 11 part. 4. — si alicui pecuniam numeraverit de
mandato creditoris, quisexeis muluare videatur, n. 2 1. 2
Üt. 1 part. 5. — an debeat mutuum solvere, vel ejus ajsli-
mationem , hiibilo respectu ad certum tempus, in quo eral
careslia, vel secundum aeslimationem communem, n. 2
1. 8 til. 1 part. 5. — Et quid si debitor oblulit congruo
loco el lempore, et creditor noluil accipere, secundum
quod tempus reguletur solutio, an secundum tempus morae
crediloris, n. 2. — Debitor si mutuuDí non reddat post
lempus, et quando fuit extrajudicialiter interpellalus, an
ex hoc in mora conslituutur, vel ex hoc aesliniatio crescat,
ibid. n. 4. — an possit poneré exceptionem non numernlae
pccuniae, licél actor illi nihil petal, n. •'í 1. 9 tiL 1 part. 5.
— El an debeat illam proponere in judicio, vel sufficiat
quód fiat creditori etiam sine scriptis, ibid. n. 4. — Debitor
non utetur exceplione non numeratae pecuniae post bien-
nium, licél probare velit sibi non fuisse numeratam, et
quid de jure Canónico, ibid, n. 6. — Si vero hanc querelam,
sive exceptionem opposuerit inlra biennium , liberabitur,
si creditor non probet numerasse, ibid. num. 7 per text. ibid.
— Et quid si in scriptura, quam fecit debilor de recepto,
renunliavit hanc exceptionem non numeratae pecuniae,
ibidem num. 8. — El quid si renunliavit hule exceplioni
ID eadem scriptura, vel post biennium , an talis renuntiatio
valeal, ibidem n. 9. — Debitor an liberetur, si debitum
solvit nuntio h creditore deslinalo, licél postea illud per-
datur, n. 1 1. 4 lit. 2 part. 5. — Et quid si nuntius sit
ecclesia?, ibidem. — Et quid si sil debilor quantitatis, an
excusetur, si non solvat , sciens perículum itineris, ibidem.
— Et quid si solvat nuntio crediloris, qui falsificavit do-
mini sui mandatum, cui impuletur si tune res pereat, ibid.
B. 5. — Debitor post moram, an teneatur si res prrcar ,
etiam quniuio eodera modo esset peritura penes crtdito-
reni, \el penes coniniodantem ; el quid in actionc reali, et
quid in foro conscientia?, n. 6 I. 9 lit. 2 pait. 5. — qui
dato pignore numraos recepit, et promisil pignus rcdiraere
intra cerlum terminum , aliíis pro vendilo habeatur, an
tale paclum valeat, vel non, n. 1 cum alus ibid. 1. 41 per
illum tcxl. tit. 5 part. 5. — si nuUo pignore consliluto pro
nummis reccplis, mutuauti promi-;it, ulsi ad cerlum tem-
pus non solveril, aliqua res ipsius debiíoris sit empta cre-
ditori pro debito, an tale paclum valeal, vel non, n. 3
dict. I. 41 tit. 5 part. 5. — si paciscalur cum fidejussore,
ut si intra certum tempus illum ob obligalionem non exlra-
xerit, pignus, quod ei pro indemnitale dedil, sit suum,
an tale paclum valeal, vel non, dict. n. 3 dict. I. 41. —
qui promiíit solvere in quolibet anno vel in ómnibus annis,
quando ad praeilationera teneatur, n. 2 1. 15 tit. 11 part. 5.
— qui proniisit alicui fructus nascituros, vel partus servae,
vel auimalium, quales, et quo tempore praestare teneatur,
n. 3 1. 20 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — qui fruclus daré
promisil, si in illo anno non nascanlur fructus, ai libere-
tur, etampliüs daré non teneatur, ibid. n, 4.— Quod tamcii
non procedit quanrlo certa quanlitas fructuum sil pro-
missa, ibid. — Debitor palris si liberetur per filium, et
postea filius sil hoeres palris, anliberatio convalescat, vide
n. 2 1. 22 ibid. — si habeat electionem iu dando unom cj
duabus, si una fine ejus culpa pereat, an liberetur pra;-
stando ajstimalicnem, num. 2 1. 23 ibid. — Et an debitor
teneatur daré fi-.lejussori probationes ad excepliones, quas
opponere vult, num. 5 1. 15 tit. 12 part. 5. — Et an fide-
jussor possit petere h debitore etium pendente lite, ut det
sibi expensas ad ¡item, vel pecuniam pro expensis, ibidem.
— Et quid si exceplio, quae á principio compelebat lam
debitori, qu&m fidejussori, postea cessel in debitore,
ibidem. — Debitrr an liberetur, si ejus amicus creditori
suo debitum obtulerit, saltim á poena, n. 2 1. 32 lit. 12
part. 5. — si petal creditori, ut fructus rei pigneratíE in
debitum principale computet, an audiatur, el de quibus
fructibus intelügitur, n. 3 1. 2 tit. 13 part. 5. — quos fru-
ctus creditori petere possit ex re sibi pignerala , si fructus
creditor vendidit, quos venderé nonpotuil, ibid. n. 4- —
Et quid si quis errando conslilual se pro debito alterius»
an leneat constilutum, n. 6 1. 3 tit. 11 part. 5. — Debilor
si obligavit creditori suo rem alienam , an tune dttur hy-
pothecaria contra illum tertium, vel an contra ipsum de-
bitorem, n. 4 I. 7 per text. ibid. tit. 13 parí. 5. — quando
possit, vel non, rem suam duobus creditoribus pignerare,
n. 10 ibidem. — an et quando liberetur bt crimine stellio-
nalus obligando rem suam duobus, ibid. n. 5. — Et an cve-
ditoroccupans propria auctoritate bona debitoris sui, cadat
h jure totius debili , n. 5 1. 11 ibid. — Debitor si rem pi-
gneravit eo pacto, ut si ad certam diem non redcmerit,
talis res maneat creditoii, an el' quando tale pactuní te-,
net, n, 1 1. 12 til. 13 part. 5.— si piguus, quod alicui
obligavit, anteipsius Iradilionem alteri obligaveril, quod
jus tune primo creditori compelat, el an et quando debeat
priüs fieri discussio contra debitorem, n. 5 1. 14 lit. 13
part. 5. — Et quid si debitor conslilual se nomine credi-
loris possidere, n. 5 in princ. — Et quid si debilor vendi-i
dit, postquam creditor sibi móvil litem super hoc, ibiden>
in n. 8. — Et an creditor possil prohibere debitorem, ne
caedat sylvam sibi obligatam, n. 2 I. 15 ibidem.— si in re
¡úgnor.nla facit meliorationes, quid tune, n. 1, 2, 3, 5 et
109
O áicu 1. 5« — ei ante traditionem pignorii ipsum vendi-
derit, an fructus ab emptore percepli creditori restituí
debeant, n. 2 1. 16 ibidem. — Et quid si debitor non trans-
tulit dominium praídii alicui obligati in alium , pervenit
tamen pi aedium ad bona; íidei possessoreni , an fruclus ab
co percepli h creditore per actionem hypolbecariam recu-
perari possint, n. 3 dict. 1. 16. — Et quando creditor rem
ab alio possessam petit jure pignoris, si ipse possidens illud
Aeget, an creditori probare sufficiat debitorem fuisse in
possessione illius rei , vel an illum esse domiuum etiam
probare teneatur, n. 1 1. 18 tit. 13 part. 5. — Debitor á
creditore petere potest illud amplius, quod recepit, ultra
id quod sibi debebatur, et qua actione, n. 3 1. 19 ibid. —
Ñon tamen boc babebit iocum, quando creditor ultra de-
bitumaliud damnum sentiret, quia tune illud plus retiñere
poterit, ibidem. — Debitor si dolóse non restituat creditori
pignus, aa tuno juretur in litem contra eum, et an tenea-
tur ad id quod prsemissa judiéis taxatione juratum fuit,
vel ad debituui tantüm, per n. 7 1. 19 tit. 13 part. 5. —
si sylvam creditori pigneraverit, an creditor iliara caedere
possit, D. 2 1. 20 tit. 13 part. 5. — si cieditori suo dcbitum
solverit, statim ab illo rem pigneratam petere potest, n. 6
]. 21 ibid. — Et an ídem sit dicendum in pignore proetorio,
Ibid. — Debitor idera est, si se subscribat, ac si totuní
instrumentum facíat manu sua, n. 6 I. 31 ibid. — si uní
ex creditoribus rem sub conditione pigneraverit, et ea
pendente alteri obligavit, aa primus pr^feratur impleta
conditione, n. 1 1. 32 ibidem per illum text, — an libéralas
Tideatur per creditorem , quando sibi ab ipso fuif redditum
pignus, vel si conslet creditorem instrumentum debiti
cancellasse, ve! illud penes debitorem postea reperiatur,
gloss. 1. 40 per text. ibid. tit. 13 part, 5, et n.^ 5 1. 9 tit. 1^
part. 5. — an debeat admoneri priusqutim creditor pignus
suura alteri vendat, quando illud faceré potest; et an per
pactum fieri possit, ut creditori venderé liceat elapso ter-
miao sine aüa admonitione, n. 2 1. 41, et n. 1 ibid. et n. 4
1. 48 ibidem. — an teneatur hubere ratum etiam illud,
quod est ultra debitum, quando creditor suum pignus
vendidit, n, 31. 43 ibid. — an possit petere, ut creditor
vendat pignus praesente pecunia, et non habita fide de
prelio, ibid. -^ qualiter aget contra creditorem , quando
contra formain legis pignus vendidit, quse ab emptore
usucapta fuit, n. 9 1. 48 ibid. — an de evictione teneatur,
si pignus venditum á creditore evincalur, et quid si credi-
tor non habuit, üeque justé crediditsehaberejus venden-
d¡, ibid. a. 5. — Et quid si creditor, cúm pignus venderet,
dnplam nomine evictionispromisit, an evicta re ipse agere
possit contraria pigneratitia ad istam duplam contra de-
bitorem, n. 6 dict. 1. 50 tit. 13 part. 5. — Debitor tenetur
cávere de indemnitate, quando creditor vendensrem pi-
gneratam de evictione promisit, ibidem. — solvendo debi-
tum liberal se, et suum pignus, suosque fidejussorcs, n. 3
I. i per text. ibid. tit. 14 part. 5. — non liberatur, nisi res
perfecta efliciantur creditoris, n. 1 1. 2 tit. 14 part 5. —
compelli non potest, ut unum solvat pro alio, a. 1 1. 3
tit. 14 part. 5. — Aliquando tamen illud sibi bené licet,
ibid. n. 2. — Debitor quando potest unum pro alio solvere,
an tune meliorem rem daré debeat , vel mediocrem tan-
tüm, vel quid, ibid. n. 3. — Et an huic remedio debitori
concesso per ipsum possit renuntiari, dict. n. 3. — Debitor,
qui tenetur ad factum, an liberelur prastaado iateresse,
quando factum adimplere potest, n. 4 '• 3 tit. ih part. 5,
ÍÍÍDEX M\TÉÍUAnÜiVÍ
etn. 3 1. 34 tit 11 part. 5. — solvcas minori, an eí qaantfe
liberelur, vel non, gloss. 1. 4 ibidem per illum text. — an
possit appellare í» praecepto judiéis jubentis solví minori, et
quando sic, n. 4 ibidem..— si de mandato judiéis falso
procuratori solverit an liberelur, dict. n. 4 in fin. — secu-
rus aoa dicitur, quando contra illum peti potest ia inle-r
grnm restilutio, ibidem ia a. 7. — an liberelur si solvat
habeuli geaerale maadalum ad negolia damini, n. 2 1. 5^
ibidem per illum lext. — si solvat procuratori alicujus, ai»'
et quando liberelur; et quid sí solvat procuratori infirmo,
qui statim aiortuus fuit, et pecuaia soluta fuit deperdila,
aa solveas liberelur, a. 5 ibi Jem. — cujus pignus creditor
possidebat, si illud ab aliquo furetur, an sibi vel creditori
actio delur coaira furantem , et quae, n. 6 1. 9 til. 14
part. 7, per text. ibid. — si solvat debilum adjecto, an
liberelur, et quaado, et qualiter hoq fieri debet, a. 4 1. 5
tit. 14 part. 5. — si solvat, cüm solvere noa deberet, an
liberelur si habuit causara ignorandi, n. 13 1. 5 lit. 14
pan. 5. — solveiis procuratori creditoris sui , an el quando
liberelur, a. 1 cum alus rbid. 1. 7 tit. 14 part. 5.— de
jure canónico semper potest moram purgare, dummodó
adversarius non sit damnum passus propter moram, a. 2
1. 8 lit. 14 part. 5. — etiamsi non offerat, vel coasignet
pecuniam , aliquando non incidit in pcenam , n. 4 dict ]. &
ibid. — an liberelur ip?o jure, vel ope exceplionis, per
juramenlum k creditore sibi delatum, n. 3 1. 9 ibidem.—
si simpliciter solvat, pro quo debitor illa solulio faeta vi-
dealur, gloss. I. 10 ibidem. — Et quid sf unum debituro
sit antiquius altero, an hoc venial in consideratioae, ibid.
n. 4. — Debitor si piares creditores habeat, cui ex eis
prius quíim alteri solvere teaealur, el quaado, gloss I. 11
et 12 per text. ibid. til. 14 part. 5. — quando, et qualiter
per novationem et delegationem debiti liberetur, glos«,
1. 15 ibidem per illum lext. — Et an per solam delegatio-
nem, etiamsi expressius non agatur, fiat novatio, a. 4 dict,
1, 15. — Debitor primus an liberetur, quando creditor li-
beravit mulierem in se alienam obligationem animo no-
vandi suscipieatem , a. 3 1. 17 ibid. — aa liberetur per
novationem h minore factam sine tutoris auctoritate, et
quando, gloss. I. 18 tit. 14 part. 5. — tenetur solvere ad
terminum pra;fixura , ñeque ad coastitueadum illum. in
mora aliqua interpellatio requirilur, et quando sic; et quid
in cventu conditionis, vel in die tacita inducto h lege, a. i
I. 8 tit. 14 p..rt. 5. — Et an dies incertus constituat debi-
torem in mora, dict. n. 1 in princ. — Debitor si dicat se
indebité solvisse, quis ad hoc probandum admilti debet,
n. 1 1. 29 tit. 14 part. 5. — si quid indebité solverit, an
donare videatur, et quando non, n. 1 1. 30 ibid. per illum
text. — si solverit procuratori revócalo, illud ipsesciens,
an illud ipsi donare videatur, dict. n. í dict. 1. 30 ibidem.
— Et an in dubio credatur aliquid per errorem, vel scien-
ter fuisse solutum, licét indebitum, ibidem ad fin. — De-
bitor si per sententiam condemnetur solvere indebitum ,
an et quando postea illud repeleré possit, gloss. 1. 33
tit. 14 part. 5 per text. ibid. — si per transactionem ali-
quid á creditore accepit, an illud ab ipso repetí possit,
n. 2 et 3 1. 34 ibidem. — si liberetur 5 debito per credito-
rem, ea scilicet conditione, ut aliquid facial, si postea
faceré noluerit, poterit creditor illum ad factum compel-
lerCy vel primum debitum sibi petere, gloss. 1. 44 per
tex. ibid. tit. 14 parí. 5. — cúm h creditoribus dilationem
petere vult ad solvendum illis, omnes vocare tenetur in
SEPTUM PARTITAUUM.
iOl
«num, el quid si ipsi Ínter se dissentiant, n, 1 1. 5 tit. 15
part. 5. — cui fuit conccssa á creditoribiis dilatio ad sol-
vendum, an teneatur satisdare de solvendo intra lempus
dilationis, ii. 4 I. 5 t¡t. 15 part. 5. — si á creditore pe-
lierit Temissionem partís debili, quando creditor illud fa-
cera possit; et quid si sunt plures, et uní conseiiliunt, alii
rerd non; et quid si aliqui sint absentes, vel si aliquis
babeat hypothecara.vel pignus, gloss. 1. 6 per text.ibid.
tit. 15 part. 5.-*-an et quando liabeat electionem in sol-
iendo uni ex creditoribus suis, n. 2, 3, 5 et 6 1. 9 tit. 15
parí. 5. — largé dicitur ille, qui potest conveniri aclione
reali, et an iste capí possit, n. 1. 1. 10 tit. 15 part. 5. —
alicujus si suos debitores libcravit in fraudem suorum
creditorum, an talis liberatio, seu quitatiodebeat revocari;
ct quid in fidejussore, gloss. 1. 12 per text. ibid. tit. 15
part. 5. — sive parvae, sive magnae quautitatis, an ct
quando míiioris creditoris sui tutor vel curator esse possit,
D. 5 et 6 1. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — si antequam
solvat, moriatur, an tune ejus creditor cum judiéis aucto-
ritate possit impediré, ne sepeliatur, quousque sibi satis-
faciat, n. 1 1. 13 per text. ibid. tit 9 part. 7. — possidet
pignus creditori datum , sicuti ipsemet creditor, n. 1 1. 13
lit. 10 part. 7. — si captus sit pro debito pecuniario, si
«ufugiat, qualiter cuslodes tenentur, n. 1 in prooem. tit. 29
part. 7. — Et quid si creditor cedat custodi jus crediti
contra debitorem ftigitivum et fidejussores, an recupere!
virtute cessionis contra debitorem principalem, et ejus
fidejussores, ibid. — Debitor solvens post sententiam ab-
solutoriam, si realiter debebat, an repetut, sisolviterrore
facti, n. 8 1. 18 tit. 11 part. 3.
Cbeditori tkadih r debitor de consuetudine hujus re-
gid, si solvere non possit creditori suo, ut illi serviat, n. 6
ad fin. 1. 23 lit. 6 parU 1. — Debitor solvendo suo credi-
lorL, dum est captus ü latronibus, utrum liberetur, n. 5
J. 7 tit. 18 part. 2. — an possit capi, ut serviat creditori
suo pro debito, etiamsi talis debitor sit homo liber, el qua-
liter hocfiat, per n. 4 !• 3 tit. 13 part. 5. — quando per
oreditorem possit capi, et deüneri, et quantio non, n. 5
J. 11 tit. 13 part. 5, et gloss. 1. 14 tit. 14 part, 5et gloss.
1. 14 tit 10 part. 7.
CoNDiTiONALis, vcl in diem , et an adveniente die te-
neatur solvere creditori excommunicato, n. 9 1. 34 tit. 9
part. 3. — Debitor, qui ad certum tempus juravit solvere,
si á Principe prorogalionem habuerit, an decennium ex-
cederé debeat, et an de juramento debeat fieri ^nentio,
n. 1. 1. 33 tit. 18 part. 3. — Et an ad terminum non per-
solvens sit perjurus, licét á Rege istam moratoriam ha-
buerit, ibid. — Debitor fugitivus ante diem capi potest
per creditorem propria auctorltate, n. 1 1. 10 til. 15part. 5.
. — Et an iste debitor teneatur de novo praestare fidejussores,
quód ad terminum prorogatum solvet, ibid. n. 2. — De-
bitor an constituatur in mora, quando dies est in promis-
sione expressa sine alia interpellaüone, n. 2 1, 18 til. 11
part. 5. ■ — Et an conditionis eventus constituat debitorem
in mora, dict. n. 2. — Debitor si rem pigneraverit eo
pacto, ut si ad certam diem non redemerit, talis res ma-
neat creditori, an et quando tale pactum teneat, n. 1 1. 12
tit. i3 part. 5. — tenetur solvere ad terminum prsefixum ,
ñeque ad constituendum illum in mora aliqua interpellatio
requíritur, et quando sic; et quid in eventu conditionis
vel in die tacité inducto h lege, n. 1 et 2 1. 8 tit. 14 part. 5.
— El an dies incertus constitual debitorem in mora j dict.
n. 1 in princ. — Debitor si liberetur & debito pro creditore,
ea stilicet conditione, ut sliquid facial, si postea faceré
noluerit, polerit creditor illum ad factum compellere, vcl
primum debitum sibi petere, gloss. 1. 41 per text. ibid.
liU 14 part. 5.
Slspectds, vel fugitivus, per creditorem capi potest
propria auctoritate, etiam ante diem, n. 1 1. 10 tit. 15
part. 5. — Debitor fugitivus si per creditorem vulneretur,
an ipse teneatur; et quid si fuga sil in promptu, sed non
ia actu, dict. n. 1 dict. 1. 10, — Et quid in colono vel
ascriplitio fugiente, vel in clerico debitore fugiente, n. 1.
— Et an quilibet de populo possit debitorem fugitivum
publicum capere, dict. n. 1. — Debitor fugiens, si se de-
fendat, qualiter capi possit» et quid in debitore largé,
ibidem.
Speciei, siillam solvere potest, ad illud tenetur, ñeque
liberalur pra;stando interesse, n. 4- 1. 2 til. 14 part. 5. —
Debitor speciei, an excusetur á mora propter diíTicuUatem,
et quando idem sit in debitore facti, et quid in debitore
quantitatis, n. 5 1. 18 tit. 11 part. 5.
• Qdantitatis, et an debitor quanlilalis excusetur k mora
propler diíBcullalcm solvcndi, n. 5 1. 18 til. 11 part. 5, —
Debitor, sive parva;, sive magna; quantitatis, an ct quando
minoris creditoris sui tutor vel curator esse possit, n. 5
et 6 1. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 6.
Fiscí TRXBUToniM, vcl CiviTATis. — Debítor tributorum
Principis, an exlrahi possit ab ecclesia , n. 2 1. 2 til. 11
part. 1 in finalib. verbis. — Cscalis á sententia contra eum
lata pro fisco non appellal, si de hoc est convictus; el an
ídem sit in debitore privati, et in quo dilTeranl, n. 7 1. 13
lit. 13 part, 3. — tributorum nunquam praescribet libera-
tionem, n. 6 L 6 lit. 29 part. 3. — civilalis, si solvat the-
saurario Communis, an teneatur probare fuisse versum la
uülitatem civitatis, n. 6 in fine 1. 3 tit. 1 part. 5.
PupiLLi vel minoris, et quando ei solvit, an necesse sil,
quüd de hoc facial fieri scripturam, n. 4 1. 3 tit. 14 part. 5.
— Debitor, sive parvae, sive magnae quantitatis, an et
quando minoris creditoris sui tutor vel curator esse possit,
n. 5 et 6 1. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 6.
CoNFüGiENS AD EccLEsiAM, au el quando ab ea extrahí
possit, n. 2 I. 2 til. 11 part. 1. — Et an ab ecclesia extrah)
possit debitor tributorum Principis, ibidem in finalib.
verbis.
Repetit, vel Recupekat, debitor post solutionem pignuí
á creditore recuperare polerit, n. 1 1. 38 tit. 13 part. 5. —
Et quid si creditor recipere recusaverit debitore oíTerente,
ibidem n. 3, 4 et 5. — Et quid si non obtulit pecuniam ,
ñeque consignavit, sed solo verbo dicat, se paratum sol-
vere, ibid. dict. n. 4, — Debitor si per errorem solverit
repetcl, et quot modis per errorem solvisse dicatur, ,|. 1
1. 28 til. 14 part. 5. — Et quid si solvat per errorem juris,
vel errando in fació proprio, n. 2 dict. 1. 28. — Debitor si
dicat se indebit^ solvisse, et recuperare viilt sic solutum,
quis ad hoc probandum admilti debet, n. 1 1. 29 ibid. — r
Et an tune videatur donasse, n. 1 1. 30 per illum texL
tit. 14 part. 5. — Elan repetet, quando solvit procura torl
revócalo scienler, n. 1 dict. 1. 30. — Et an in dubio cre-
dalur solvisse per errorem, ut repeleré possit, vel non,
ibidem ad fin. — Debitor si per sententiam condemnetuí
solvere indebitum , an et quando illud postea repelare pos-
sil, gloss. 1. 33 tit, 14 part, 5. — si per transactionem
aliquid & creditore arrepit, an illnd abipso repetí possit >
4(12
INDEX MATERlARüM
L'. 2 et 3 1. 34 tit. 14 part. 5. — Debitum si sub alíqua
coaditíoae faciendi h creditore iberetur, si postea faceré
noluerit, an creditor ad faciendum illum possit compelle-
re, vel debitum repctere, gloss. 1. 41 per text. ibid. lit. 14
pait. 5.
NEGA^s DEBITUM, quando coram judice adducitur, quia
creditor, qui amisit instrumentum debiti, aliud fieri petit,
quid sit faciendum , n. 6 1. 10 tit* 19 part. 3.
CoNSTiTüiTUR iN MORA , et an ita sit, quando dies est ín
promissione cxpressa sine alia interpellatione, n. 2 1, 18
lit. 11. pait. 5. — Et an conditionis eventus constituat de-
bitorem in mora, dirt. n. 2. — Et an debitor speciei excu-
seluríimora propler difficultatem, ct quando idem sit in
debitore facli , vel quantitatis, ibid. n. 5. — Et an dies
incertus constituat debitorera in mora, n. lin princ. 1. 8
tit. 14 part. 5. — Et an ad constiluendum debitorem ad
diem in mora sit aliqua interpellalio necessaria, et quando,
et quid ia die tacité inducía & lege, n. 1 el 2 dict. 1. 8
tit. 14 part. 5. — Debitor de jure canónico seraper potest
moram purgare, dummodo adversarius non sit damnuní
passus propter moram, dict. n. 2 dict. 1. 8.
PRiNciPAtis, si est praesens priüs debet convenir!, qu^m
eju3 fidejussor, et quando dicatur esse praesens, n. 1 1. 9
tit. 10 part. 5. —Debitor pi'incipalis si non sit solvendo,
an et quando tune ejus fidejussor conveniri possit, n. 2
dict. 1. 9. — si decedat sine hoerede, tune ejus fidejussor
íenebitur ad id, ad quod ipse principalis tenebatur, dict.
n. 2 dict. 1. 9 tit. 12 part. 5. -^ Et an sit necessaria ex^
cussio rei principalis, quando ejus fidejussor se ut princi-
jialem obligavit, ibid. — Debitor principalis si habet bona
•alibi quüm ubi contraxit, an illa priüs discutí debeant,
íjuíim perveniatur ad ejus fidejussorem , ibidem. — si cre-
AÜtori suo pignus dedil, si ipse creditor postea fiJejussores
couvenerit, an ipsi el objicere possint, quod priüs vendat
pignus debitoiis, quod habet, n. 4 I. 9 tit. 12 part. 5. —
quando non teneatur solvere illud, quod ejus fidejussor
pro eo suo creditori solvit, n. i et 2 1. 12 per text. ibid.
lit. 12 part, 5, — si liberetur per senlentiam, an ejus
fidejussor liberatus videatur, et quando, n. 4 !• i5 ibid. —
si nolit uti aliqua exceptione, an ejus fidejussor poterit ea
uti, n. 5 dict. 1. 15. — Et an possit fidejussor ea excep-
lione uti, quando obtulit se ad fidejussionem non rogatus,
ibidem. — Et an fidejussor possit exceptionem opponere
reo invito, ibidem. — Et an dtbitor teneatur daré fide-
j^ussori probationes ad exceptiones suas, quas opponere
vult, ibidem. — Et an fidejussor possit petere á debitore
etiam pendente lite, ut det sibi expensas ad litem, vel
pecuniam pro expensis, ibidem. — > Et quid si exceptio,
quae i principio competebat, thm debitori qu&m fidejus-
sori, postea cessat in debitore, ibidem. — -Debitor princi-
palis si decedat, an obügatio adhuc in fidejussore duret,
n. 1 1. 16 tit. 12 part. 5. — an á fidejussore in judicio
defendí possit in quocumque crimine, ut relevetur k poe-
na, n. 1 1. 18 ibid.
Absens debitor, si ex justa causa absens sit, an possit
restituí , si pignus eo absenté per creditorem fuit vendi-
tum, etiam quando ipse creditor illud virtute pacli á
prii:tcipio facti faceré potuit, n. 4. 1« 47 tit. 13 part. 5.
CoMPENSAT, et an debitor liberetur per compensalionem,
Tit solvere non teneatur, n. 1 cum alus ibid. 1. 20 tit. 4
part, 5. — Et quid si sub juramento solvere promisit, an
iunc compensando proniissum videatur adimplere, ibidem.
— Debitor si petat fieri compensatíonem, quando talia
compensatio locum habebit, ibid. in n. 2 per illum text.
— Et sub qua forma objicere possit hanc exceptionem
compensationis , ibidem n. 3. — Debitor oppóncns excep-
tionem compensationis videtur fateri dibitum, dict. n. 3.
— an possit opponere exceptionem compensationis coram
judice arbitro, vel delegato, ibid. n. 4. — Et an possit
opponi compensatio compensationis alterius debiti , ibid,
n. 5. — Debitor quales res in compensalionem adducere
possit, gloss. 1. 21 per text ibid. tit. 14 part. 5,
Cedens bonis, et qui non habet unde solvat potest ce-
deré bonis, et quis ad hoc admittatur, vel non, et quid in
debitore fisci, n. 1 !, 1 lit. 15 part. 5. — Debitor qui stu-
diostí dilapidavit bona sua, non gaudet beneficio ccssionis,
ibid. — Nec gaudet isto beneficio, si plenaríé satisfacere
potest, ibidem in fin. — Debitor non potest cederé boni»
invito creditore, n, 3 I. 1 tit. 15 part. 5. — Ñeque in aliis^
casibus, n. 4 '. 4 ibidem. — Debitor qua forma bonis ce-
deré debeat, et an solo verbo, vel cum vítuperro,^ ibid^
n. 41. 1. — qui bonis cedit, quos pannos secura babere
possit, ibidem in n. 5. — quis ad cessionem bonorum non
potest compelii, ibidem n. 6. — si cum vituperio cesserij
bonis licét postea dives factus sil, creditoribus satisfa-
cere non tenttur, alias sic, n. 3 1. 3 ibidem. — si post ces-
sionem aliquid habuerit, debet creditoribus satisfacere
deducto tamen ne egeat, ibid. n. 4 per text. ibid.' — si
bonis cederé nolit, detrudetur in carcerem, et an priüs
debeat fieri discussio bonorum, et quid hodie jure regni,
n. 1 1. 4 ibidem. — si velit cederé bonis, si creditores no-
luerint, sed velint ei daré dilationem, quis eorum audia«
tur, n. 2 1. 5 tit. 15 part. 5.— si postquam habuit'ü credi-
toribus dilationem ad solvendum, velit cederé bonis, an
admittatur, n, 4 ibidem. — si anlequam cedat bonis, velit
uni ex creditoribus solvere, bené potest, postea vero non,
n. 1 1. 9 tit. 15 part. 5. — Etidem eritsi illud agere velit,
antequam creditores mittantur in po?sessionem suorura
bonorum, ibidem.
Carceratur, Carceeatus, Pactcs,- -^ Debitor sol-
vendo suo creditori, dum est captus á latronibus,^ utruny
liberetur, n. 5 1. 7 tit. 18 part. 2. — si solvere non possit,-
an liberetur prsestando fidejussorem, an vero secandümíi
leges regni debeat in carcere detineri, n. 5 I. 41 til. 2 part*
3. — Et quid si tempore contractus immobilia non pos-
sidebat, ñeque tempore oblati libelli, an et tune idem sit
dicendum, ibidem.' — Debitor quando per creditorem pos-
sit capi, et detineri, et quando non, n. 5 1. 11 tit. 13 part.
5, et gloss. I. 44 tit. 14 part. 5. — non potest carcerari
creditoribus non instantibus, n. 2 1. 4 tit. 15 part. 5. —
Et quid si post capturam, ve! ante, bona sua alienaveiit,
n. 4 dict. 1. 4 per text. ibid. — Debitor ad petitionem
creditorum potest in carcerem detrudi, si fraudulenter
bona alicui alienavit, n. 1 1. 7 tit. 15 part. 3. — si captus
sit pro debito pecuniario, si aufugiat, qualiter custodis
teneantur, n. 1 in prooem. til. 29 part. 7. — Et quid sí cre-
ditor cedat custodi jus crediti contra debitorem fugitivum,
etejus fidejussores, quid illud operetur, ibidem.
Alienans, Donans, Legans, Dilapídans. — Debitor si
indebilé solverit, an donasse videatur, et quando non; et
quid si scienter solverit procuratori revócalo, n. 1 J. 30
per text. ibid. til. 14 part. 5. — qui studiosíi dilapidavit
bona sua, non gaudet beneficio cessionis, n. 1 1. 1
tit. 1? part. 5. — si post capturara, vel ante, bona sv,í
SEPTEM i'AUTlTARÜM.
lOg
alieaet, et quando talis alienatio valeat, vel uon, n. 4
I. 4 tit. 15 part. 5. — si alienet iu fraudem crcditoruiu, aii
alicnatio teueat, gloss. I. 7, 8 et 9 tit. 15 part. 5. — Et quid
in aiienatione facta iii fraudem futurorum crcdilorum,
quorum pecunia priores dimissi non sunt, an levocetur,
n. 1 I. 7 lit. 15 part. 5, — Debitor alienans iu fraudtm
creditoruni, pote-t ad ipsorum pelitionem detrudi in car-
cerem, quousqiie revelet eos, in quos alienavit, n. 1 dict.
I. 7. — alicnans, bona sua ante sententiani, an fraudu-
lenter faceré piiEsumatur, ibid. n. 3. — Et an idem sit, si
alienct titulo oneroso, ibid. n. 4. — Debitor si alienel ju>to
pretio, an in fraudem credilorum alienare videalur, ibid.
n. 4« — Et quid si alicuet bona omnia vel majorem par-
tem, siniul, vel minutatim, dict. n. 4, etibid. n. 5. — De-
bitor si alieuet, intra quantum terapus credilons hanc
alicnatioucm revocare possint, ibid. n. 6 per iliuui te.\t.
ibid, — si in vita vel raorte aliquid donaverit, si sit, vel
esse praesumatur in fraudem creditorum, au talis donatio
valeat, n. 7 dict. 1. 7 tit. 15 part. 5. — si res suas alienet,
aliquando ü creditoribus talis alienatio non potest revo-
cari, ibid. n, 9.' — si in fraudem creditorum bona sua
alienavit, debent talia bona creditoribus restituí cum
fructibus perceptis, vel qui percipi potuerant ; et á quo
témpora restituí debcant, gloss. 1. 11 tit. 15 part. 5. — Et
an emptor tuuc expensas deducerc possit, ibidem in n. 6.
— Debitor alicujus, si suos debitores liberaverit in frau-
dem suorum creditorum, an lalis liberatio, seu quitatio
debeat revocari; et quid in fidejussore, glos^ 1. 12 per
text. ibid. tit. 15 part. 5. — si leget rem pigneratam cre-
ditori, an valeat legatum, et an creditor repelí alur ü pe-
titione debiti, n. 1 et 3, quajst. 1 1. 16 tit. 9 part 6.
Si'RRiPiENS, FüEANS, Invadens pignus. — Debitor an
possit creditorem compeliera ad restitutionem pignoris sol-
vendo pretium, quando propter illud mutuum eidem de-
bitori factum plus creditori debeatur, n. 4 1. 22 tit. 13
part. 5. — si invadat propria auctoritate pigrius credilori
datum , an amittat jus, quod in pignore habet, n. 1 et 2
1. 13 tit. 10 part. 7. — Et pro unius debito alius capi non
debet, istud enim est contra omne jus, n. 1,2,3 et 4,
1. 15 per illum texL tiL 10 part. 7. — Debitor, qui sur-
ripit pignus, quod creditori suo dederat, an committat
fuitum, n. 4 !• 3 tit. 14 part 7. — si pignus, quod cre-
ditori suo dedit, furatus sit, an committat furtum; et quid
si pignus penes jpsum remanserit, et ipse illud veudiderit
vel contrectaverit, gloss. 1. 9 per text. ibid. tit. 14 parL 7.
— cuj US pignus creditor possidebat, an si illud ab aliquo
furetur, sibi aliqua acüo contra furantem detur, vel ipsi
creditori tantüm, et quando et ex quibus causis ipsa ad-
mitti possit, n. 6 dict. 1. 9 per illum text. ibidem. — Et
quando pignus a debitore creditori datum furatur, cui
actio furti contra furem detur, ibidem in n. 6. — Et si ex
lali actione creditori competente aliquid sibi detur, illud
ípse non lucrabitur, sed debitor, et rei furatae dominus,
ibidem n. 8.
Debixüm, et an pro debito universitatis possint capi
rectores, et cónsules ipsius, n. 4 !• 13 tit. 2 part. 3. — igno-
rans, si habeat bonam fidem, et illud jam praescripserit,
an sit tutus in conscientia, n. 1 1. 12 tit. 29 part. 3. —
qualiter prxscribatur contra creditorem, etiamsi sit con-
tra ecclesiam, n. 1 1. 22 tit. 29 part. 3. — Et quid si de-
bitum sit causatum propter servitium, ibid. — Et quid
si piseicribat cum n^ala fide, ibidem. — Debiíum ad hoc,
ut per ipsius rcnovalionem praescripüo ipsius interrumpa- .
tur, debet talis revocatio sponte fieri, n. 4 I. 29 tit. 29
part. 3. — licí't íi debitore fateatur, completa praescri-
ptione nihil operatur, dict. 71. 4 dicU 1. 29 ibid. — Debiti
inslrumenlum si tradatur, an tais debiti videatur donata-
rio Iradita posscssio, et facta donatio, n. 1 1. 8 tit. 30
part. 3. — Debitum uxoris si detur marito in dotem, cu-
jus jxpensis debeat íi debitore exigi, n. 2 1. 15 tiU 11 part.
4. — Et ao prailextu debiti possit commodatarius retiñere
rem sibi commodatara, et quandc sic, n. 3 per text. ibid.
i. 9 tit. 2 part. o. — Debitum si solvatur creditori, statim
ipsa rem sibi pigneratam restiluere tenetur, quocumque
modo lalis res pignerata ad eum pai"venerit, n. 6 1. í?l per
text. ibid. tit. 13 part. 5. — Et an idem sit dicendum iu
pignore pvjetcrio, ibidem. — Debitum si offeratur credi-
tori per debitorem, et ipsc recipere rocusavcrit, an tt
quando debitor liberctur, et jus pignoris extinguatur, gloss.
1. 38 ibid. per illum text. — El quid sí debitor pee uniam
non obtulit naque consignavit, sed solo verbo dixit se pa-
ratum solvere, ibid. n. 4- —Debitum an videatur remi-
sum, si creditor pignus debitori remiserit, vel instru-
mentura cancellavit, vel postea penes debitorem reperia-
tur. (jioss. 1. 40 per text. ibid. tit. 13 part. 5, et n. 5 1. 9
tit. 14 part. 5. — si creditori solvatur, liberatur debitor,
etejus fidejussores, n. 3 1. 1 per texL ibid. tit. 14 part. 5.
— si h debitore minoris solvatur ipsi minori, an per so-
lutioncm liberetur, et quando, gioss. 1. 4 ibid. per illum
text. — cüm solvitur minori, an debeat fieri scriptura, n.
4 dict. 1. 4 tit. 14 part. 5. — si solvatur falso procuratori
de mandato judiéis, an liberetur solvcns, dict. n. 4 in
fin. — an possit solvi habenti generala mandatum ad ne-
gotia creditoris, n. 2 1. 5 per text. ibid. tit. 14 part. 5.
— si solvatur procuratori, an et quando solvens liberetur,
vel non, gloss. dict. 1. 5. — si solvatur adjecto an sol-
vens liberetur, et qualis debet esse adjectus, et qualiter
Lsec sol utio fieri debeat, n. 4 dict. I. 5. — si solvatur pro-
curatori creditoris, an solvens liberetur, et quando, gloss.
1. 7 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — debet solvi in ter-
mino praefixo sina eo quod requiratur aliqua interpellatio
ad constituendum debitorem in mora, at quando inter-
pellatio necessaria sit, at quid in eventu condilionis, vel
in die tacité inducta á lege, n. 1 et 2 I. 8 ibidem. —
quando non est liquidum, qualiter fieri debet consignatio,
seu depositiOf n. 3 ibidem. — bis axigi non debet, ñeque
bona fides illum patitur, n. 8 1. 15 tit. 14 part. 5. — vide-
tur confessatum, eo quód debitor opposuit contra credi-
torem exceptionem compensationis, n. 3 1. 20 ibidem. —
cum debito quando compensan non possit, gloss. 1. 21
per illum text. — quot modis dicatur fuisse per erroiera
solutum, et an talis solutio valeat, n. 1 1. 28 tit. 14 part,
5. — Et quid dissolvat perjiíris crrorem vel errando in
proprio facto, iLid. n. 2. — Debitum, si solvatur procu-
ratori revocato, et solvens illud sciebat, an illud sibi do-
nasse videatur, n. 1 1. 30 tit. 14 part. 5. — Et quid si
haeres bona fide solvat debita testatoris defuncti, qualiter
tune ei consulatur, et an in dubio nomine suo, vel testa-
toris solvisse credatur, gloss. 1. 36 per text ibid. tit. 14
part 5. — Et an pro debito universitatis capiantur rec-
tores populi, n. 1 in fin. 1. 4 tit 15 part 5. — Et quid in
debito monasterii, an capiatur ejus Abbalissa, ibidem. -^
Et priús debita solvi debent, quám legata, n. lii et 19
I. 7 per text ibid. lif. 6 part 6, — riebiltnn, quod tes-
!04
tutor debct ha?red¡, an facto ab ipso inventario haeres con-
sequi possit, et quejare, et qualiter, et quando non, n. 3
I. 8 tit 6 part. 6. — Et quid si hoeres non fecerit inven-
tarium, an ipse detrahat, quod defunctus sibi debcbat,
etiam h fideicommissario universali, ibidem. — Debitum
á ab haerede pelatur, quod ei teslator debeat, an per hoc
videatur haereditalem repudiare, n. 2 I. IS lit." 6 part, 6.
— Et an melioratus in tertio et quinto bcnorum, vel ali-
ter, teneatur ad debita, n.l 1. 2 tit. 9 part. 6. — Et an re-
nuiUiando quis instrumento debiti, videatur renuntiasse
tlebituni, n. 1 1, 47 tit 9 part. 6. — Et pro debito unius
alter capi nondebet, n. 1 ct 2 1. 15 tit. 10 part. 7, cum aliis
ibid. per text. ibid.
Debitum conjúgale reddi debet per maritum uxori
excomnumicatse, neque ob idpeccat, n. 6 I. 34 tit. 9 part.
1. — quis conjugi suae reddere non debet, etiamsi sibi pe-
tatur, si est ibi salutis suae periculum, n. 3 1. 2 tit. 20
part. 2. — Debitum exigere ab uxore non debet ¡lie, qui
dubius est, quo animo sponsam de futuro carnaliter cog-
novit , n. 8 I. 3 tit. 1 part. 4. — an teneatur reddere sa-
nus leproso, et quando, n. 7 1. 7 per text. ibid. tit. 22
part. 4. — Et an si maritus sit gravi inflrmitate detentus,
ita quüd sine peviculo personae debitum reddere non
possit, an uxori petenli illud sibi reddere teneatur, ibid.
— Debitum an debeat k marito reddi uxori accusatae per
cum de adulterio, illa pétente, n. 2 per text. 1. 8 tit. 2
part. 4. — Conjúgale qualiter unus alteri reddere debeat,
cum nullus eorum exigere potest, eo quód ambo simpliciter
voverunt, et postea niatrimonium contraxerujit, n. 5 1. 11
tit, 2 part. 4. — El an Episcopus in tali voto simplici dispen-
sare possit, ut vovens possit exigere debitum, ibidem. —
Debitum conjúgale, anpossitexigiab incestuoso, siveuxoris
sua; consanguiueam cognoverit, sive propriam ipsius, n. 2
1. 13 tit. 2 part. 4- — an possit ab uxore marito incestuoso
deuegari, d. 9 1. 13 tit 2 part. 4. — an ab sponsa exigí
possit, si sit benedicta ante dies quibus nuptiae fieri probi-
bentur, post primam cum sponso carnis consummationem,
n. 7 1. 18 tit. 2 part. 4« — an teneatur reddere, vel sine
mortali peccato exigere qui cum uno clandestina contraxit,
ct postea publice cum alio cum quo commoratur; et quid
si non reddens ex lioc poneret se in periculo vitae, vel orire-
tur scandalum, sive aliquod peccatum, n. 1 1. 2 tit. 3 part. 4.
— ab uxore servi ei petitum, si eo tempore dominus servo
aliquid mandet, quid ex istis priíis faceré debeat, n. 2 et 3
I. 2 tit 5 part 4. — an uxori reddi debeat, si ei est mota
qua3stio de servitute, sive íi marito, vel i domino ; et qua-
liter sibi prsejudicet, sireddatur etiam ad mandatum eccle-
siffi, et an potius sufferre debeat excommunicationem, n. 4
í. 4 tit 5 part. 4. — conjúgale, an teneatur reddere uxor
marito cum alia fornicanti, n. 7 1. 2 tit. 9 part 4- — Debita
Regis praemortui an novus Rex solvere debeat, et quando,
et qualia, n. 1 per illum text. 1. 4 tit. 15 part. 2. — sua jur
bens aliquis persolvere, de quibus debeat intelligi, d. 2 1.
103 tit 18 pait 3.
Decancs non babel primam vocem in capitulo, nisi
consuetudo illic sibi tribuat, n. 4 1. 3 tit. 6 part 6. — de
consuetudineestmajor in capitulo post Episcopum, de jure
vero non, n. 1 i. 3 et ibid. 1. 4 tit 6 partí. — quid signi-
íicet. n, 5, et ibid. meliorem text. in dict. 1. 4 tit 18 part 1.
— babet jurisdictionem ordinariam sicuti Archidiaconus,
bodie de consuetudine solus Episcopus habet, dict. n. 4
\. 3 tit. 6 part. 1.
INDEX MATERIARüM
Decedere intestatus vide in verbo Intestatus.
Decedeüs in peccato mortali, vel in lorneamenlis, in
ecclesia sepeliendus non est, n. 7 in fin. 1. 1 tit. 11 part. 1,
et n. 1 1. 9 til. 13 part. 1 — sine ex!eriori confessione, si
eam non contemnit, an in ecclesia debeat sepeliri, n. 61.
10 til. 13 part. 1. — Et quid si tune decedat ostendendo
signa contritionis, ibidem.
Decennium si quis in loco aliquo cohabitaverit , an illo
naturalis et originarius illius loci dicalur propter boc, ita
quód beneficia el dignitates eccles'aslicas ibidem babere
possit ul naturalis, n. 14 1. 2 tit. 24 parí. 4.
Deceptio ultra dimidiam justi pretii, in quibus contra-
ctibuslocum habeat, n. 4 !• 56 til. 5 parí. 5. — an ha-
beat locum in permulatione beneficiorum, et quando ; vel
in vendilione procuratoris , ibid. — ultra dimidiam jusll
pretii, an possit allegari in contractu locationis gabella-
runí, dict. n, 4 in medio. — in quibus allegari non pos-
sit, dict. n. 4 post médium, cum aliis glossis illius loci
per lext ibid. — Et quod tempus debeat in bac deceptione
inspici, an tempus contractus , vel prsesens, ibidem in n.
5. — Et quae veniant in consideratione, quando de hac
deceptione tractatur, ibidem in n. 4> — Et qualiter libet
lus in hac deceptione concipiatur, et quid si primus em
ptor alienavit in alium, contra quem agatur, ibid. n. 7.
— Et si venditor sit ab emptore ultra dimidiam deceptus,
si cmptor eligat rem restituere, potiüs quám pretium sup-
plere, an tune ad fructuum restitutionem teneatur, et
quid in foro animse, n. 8 dict. 1. 56 tit. 5 part. 5. — Et
quid si emptor vendentera induxit, ut sibi vendat rem
minus justo pretio, an tune praecise compellatur rem
ipsam restituere, vel si velit ipse, possit pretium supplere,
ibidem dict. n. 8. — Et quid si res deterioretur, an ven^
ditor vel emptor, qui ultra dimidiam fuit deceptus, possit
agere adsupplementum, ibid. in n. 10. — Et quid si jure-
tur non venire adversüs contractum venditionis, et quid
si jurans sit minor quatuordecim annis , et quid si sit ma-r
jor viginti quinqué, ibidem in n. 12. — Et quid si el
tune laesio sit enormissima, ibidem. — Et an remedinrn,
1. 2 C. de rescind. vendit. possit h contrahentibus re-
nuntiari, dict. n 12 in med.
Décima an debeanturjure divino, natural!, vel positivo,
vel judicial!, et quando, n. 5 in prooem. tit. 20 part 1. —
Et an ecclesia statuere possit ut non detur, nisi octava,
vel duodécima pars, ibidem per text. ibid. — Decimaa
mixtaequsB dicantur, n. 2 1. 1 tit 20 part 1. — persona-
les quae sint, et ex quibus pei"SoIvantur, et an sintin usu,
n. 3 in principio, 1. 1 tit. 20 part. 1. — Et an decimae per-
sonales debitse sint de jure divino, et an excuset consue-
tudo ab earum prsestatioue, ibidem. — DecimaB prajdiales,
sive personales, an per consuetudinem non debeantur, et
quando sic, n. 3 usque in fin. — an sol vi debeant, si quis
plus non colligat, nisi quantum sibi et familijE sufficit,
ibidem in n. 2 1. 2. — Et quid si non habeat unde solvat,
nisi vendat omnia sua bona, ibidem in n. 2. — Decim»
personales an solvantur á Clericis, et quid in praedialibus,
n. 3 difct 1. 2 tit. 20 part 1. — an debeant solvi prius-
quam granum a palea separetur, vel post, et in horrea
deferri ecclesia;, ibidem, n. 7. — casei et lactis, quo tem-
pore solvi debeant, n. 9 dict. 1. 2 tit 20 part. 1. • — ex
rebus illicitt; acquisitis non debeniur, n. 2 1. 3 ibid. — De-;
cima de venatione, seu piscatione, an sit personalis, vel
praedialis, n. 4 !• 3 tit. 20 part 1 — nunquam d> bclup
3EPTE\1 J'AiniTAKUM.
105
Regibus, n. 1 1. 55 tit. 6 part. 1. — Deciniae debentur
fcclcsiae prima?, non secunda? ibidcm x'dificatae, etiamsi
in suo termino terrae sit, n. 6 1. 9 tit. 10 part. 1. — divisae
videntur, si parochia dividatur, ibidem n. 7. — Seciis si
de novo construatnr ecclesia, dict. n. 6. — Deciniac solvi
debent á monachis , et quando non, n. 15 1. 2 tit. 12
part, 1. — Décima ex venatione, seu piscatione , an de-
tur ecclesix in cujus praedio captura facta est, vcl eccle-
siae personarum capienlium, n. 41- 3 tit. 20 part. 1. —
Decimae an possint deberi ex privilegio Papae, n. 1 1. A tit.
20 part. 1. — de novalibus, an solvi debeant á aionaslc-
riis, n. 3 per text. ibid. 1. 4 lit. 20 part. 1. — Décima ab
ómnibus reiigiosis non privilegiatis solvi dcbet, ibidem,
n. 5. — an dcbeatur ex bortis á religiosis privilegiatip,
ibidem. — Decimae an debeant á Judaeis, Mauris, et le-
prosis dari , et de quibus rebus pracstare non teneantur ,
plos?. 1. 6 tit. 20 part. 1. — Décima an pcti jossit 'd novo
cmptore rei , n. 4 1. 7 ibidcm. — pra;stari debet h reí pos-
sessore, lite pendente non obstante, ibidem per text, ibid.
— Decimae personales sive pra;diales , cui ecclesia: sol-
vendae sint, n. 1 1. 7 tit. 20 part, 1. — Et quid si consue-
tudo sive longa pi-sescriptio sit in contrarium, ibidem. —
Decima annalium, an dicatur mixta, vel aliter, n. 1 I. 9
ibidem. — Et ubi solvi debeat, ibidem. — Decima solvi
debet á pastoribus seu mercenariis de salarüs suis, n. 4 I.
9 tit. 20 part. 1. — quo tempore daii debeat de agnis, et
quanto tempore debeant esse apud matrem , n. 6 ibid. —
animalium, an debeat prsestari ubi greges parluriunt, sive
steterunt per mensem, ibidem, — ex agnis jam ¡actotis
debetur, n. 1 1. 10 ibid,— Et quód de lana vel lucte spec-
tetur consuetudo, ibid. — Decima ex frummtc qualiter
per 11. hujus rcgni fieri debeat, n. 2 1. 10 tit. 20 part. 1.
— ex lucris debetur, deductis tamen expensis. n. 2 1. 15
ibidem. — an prajstetur expensis non deductis, qua? factae
fuerunt in rei refectione, n. 1 1. per text. ibid, in 1, 16
ibidem. — debet solvi statim fructibus collectis; ñeque
requiritur monitio, sed dies interpellat ad constitueiidum
in mora, n. 1 1. 17 tit. 20 purt. 1, — Decimae personales
in quo tempore debeant solvi, n, 2 dict. 1. 17 ibidem.—
Et quid si décima? pra?diales clericis non sufliciunt, an islae
personales sint de jure naturali, et quando debeant solvi,
ibidem. — Decima? personales, an solvi debeant, ctiamsi
in hoc non adsif consuetudo, ita quód si non solvantur,
non solventes peccent, n, 4 per text, ibid. dict. 1. 17. —
Decima animalium qualiter danda sit, n, 3 1. 18 ibidem,
— Decimae qualiter dividantur in ecclesiis de novo con-
struendis per Episcopos, n. 4 1. 19 tit. 20 part. 1. —
clericis danda? sint, non vero laicis; et quid si privilegia-
tus illas non privilegiato conferat, an ilie capax sitad te-
, nendum illas, n. 2 1. 22 ibid. — an possint laico dar¡ per
Praelatuní per totum tempus vitae.suae, ibidcm, n. 4- — á
laicis percipi possunt ex privilegio Papae, et quid si malé
utantur illo privilegio, n. 2 1. 23 ibid. — si á laico dicantur
/traescripta? qualiter hoc probetur, ibidem in fin. — nova-
lium non debent dari laico in hoc privilegiato, scilicet, ut
decimas possit percipere , n. 3 dict. 1. 23. — Decima quae
á laicis percipitur per vim, an Clerici possint sine Episcopi
volúntate redimere sine metu simonía?, n, 5 ibidem, —
an emptori seu venditori, sit petenda per ecclesiam , et an
ecclesia huic venditori debeat actiones suus tradere, n, 2
1. 26 ibidem. — Decimas personales solvet Rex suis ca-
pellanis, n. 4 1. 3 per text. ibid. tit. 9 part. 2, et per I.
etiam 11 tit. 20 part. 1. — El in c'i'usa decimarum eliam
Regi ex privilegio competentium, .'i>uper parte alicui do-
nata de eis lis orialur, curia n /icognoscit, n. 2 1. 17
tit. 4 part. 3. — Decimae an possmt praesciibi per laicos,
n. li. 6 tit. 29 part. 3. — Decima an debeat ;ib usufruc-
tuario persolvi, n. 5 1. 22 lit. 31 part. 3. — Decimae an
possint permutar! cum aliqua re tcmporali, n. 5 I. 2 per
text. ibid. tit. 6 part. 5. — Et an convenlio facta super
decimas, ut non solvantur valeat , vel non , et quando sic,
ibidem. — Et aa sit necessaria licentia Papae ad hoc, sci-
licet, ut possit super decimis transigí, dict. n, 5. in fin.
— Decima si imponatur á Papa super bonis clericorum,
an debeatur, si clerici nullos fructus suorum benefi-
ciorum collegerunt aliquo fortuito casu , n. 7 1. 22 tit. 8
part. 5. — si non solvatur, facit praesumi, sterilita-
tem ob islam causam venisse, u. 10 dict. 1. 22. —
Decimae an possint pignerari, n. 11. 3 tit. 13 part. 5.
— Et quid in fructibus décima?, ibidem.. — Et an pro
decimis sint omnia bona decimare debentis obligata,
n. 3 1. 24 til. 13 part. 6. — Decimas an teneaUír solverf
filius de haeredilale palris, et quare non, n. 4 1. 21 lit. 3
part, 6.
iJECRETOM judiéis intervenire debet in venditione rei
■mmcbi:is minoris, n. 8 I. 60 lit, 18 part, 3. — ubi inter-
venit, oranis so.emnitas adhibita fuisse pra?sumilur, ibi-
Jem. ■ — Dfíretum tuloris, an et quando requiraltir,
quando minor vult faceré donalionem propter nuplias,
vel arrhas daré, n. 4 1. 1 lit. 11 part, 4 ad fin, — judi-
éis, an debeat intervenire , quando tutor vult res immo-
biles \el etiam res mobiles, tales tamen quae servando
servari possunt, in dotem pro suo minore tradere , n, 1
et 2 í, 14 tit, 11 part, 4. — intervenire debet in aliena-
tionercrum minoris, et quale esse debeat, n, 6 1. 4 tit,
5 part. 5. — si reperialur inlerpositun fuisse, an praesu-
matur ibidem fuisse adhibitas omnes solemnitates requisi-
tas , ibid. — solüm non suflicit sine tuloris auctoritiite,
quando tutor emit res immobiles minoris, ibidem n. 10.
— Et quid si tutor sil minus legitime consUlutus, an tung
sufficiat decretum judiéis cum lali minus legitimo lutore,
ibidem. — Decretum judiéis, an debeat intervenire quando
tutor obligat res mobiles minoris, quae servari poterant, n.
S 1. 8 tit. 13 part. 5. — an requiralur quando ex causa,
paler aiienal bona advenlitia filii , n. 5 1. 24 lit. 13 part.
5. — requiritur in alienatione omnium bonorum, vel in
cessione eorum, n. 1 1. 1 lit. 15 part. 5.
Dfxuriones repraesentanles populum, possunt ipsi con-
suetudinem inlroducere, n. 2 I. 5 tit. 2 part. 1,
Dédicere se videtur ille, qui licel non dicat fuisse men-
tilus, dicil tamen alia similia verba, n. 1 1. 25 tit. 18
parto 2, et n. 2 1. 8 tit. 3 part, 7, — Et quibus verbis de-
beat quis se dédicere, dict, n. 2 dict. 1. 8 per illum text.
tit, 3 part. 7. — Dédicere se an tenealur ille, qui uxorem
alicujus vocavit adulleram , vel ejus maritum vocavit cu-
curbilam, si verum dixil , el illud probare velil, n. 7
quaesl. 1, 2 et 3 1. 1 til. 9 parí. 7. — qui meretricem jam
nuptam meretricem vocavit , vel qui filium nalum ex le-
gitimo matrimonio vocavit filium meretricis , quando ejus
mater, cíim vidua esset, fuit meretrix, dict. d. 7 in fin.
dict. 1. 1.
Defectus, qui est ab imbccillitale humana , el nalura-
liler inest , non potest impulari ád culpam, n. 6 1. 24 lii.
22 parí. 3 ad fin. — posscssionis, an impediat praíscrip-
i06
liNüEX MATERIARLM
üoneni, et aa intenumpat cfTectum praecedentis tituli,
n. 2 1. 29 tit. 29 part. 3.
Defenderé nolens rem , sii yideatur iiiam .labere pro
derelicto, n. í 1. 49 tit. 28 parl. 3. — qualiter se debeat
aliquis ita ut si aliquem tune percutiat, vel occidat, poena
homicidii non puniatur , gloss. 1. 2 per text. ibid. lit. 8
part. 7.
Defensor, vel Defendens. — an admittatur credilore in-
vito et an ille possit alium constituere defensorem, n. 10
Í. 10 lit. 5 pait. 3. — Et qua; possit faceré iste defensor,
et qualiter formetur sententia contra eum , et an confessio
doraini illi praejudicet, ibidem ; an admittatur pro prae-
sente nolente comparere, et ati defensor petat in integrum
rcstitutionem eliam pro minore, ibidem. — Et huic de-
fensori debet dari terminas ad denuntiandum domino, et
an teneatur perseverare in defensione ejus qui moritur
ante litis contestationem , et an teneatur appellare, et an
possit compensare, et alia , dict. n. 10 dict. 1. 10. — De-
fensor in quibus casibus non teneatur satisdare de rato ,
n. 11 dict. 1. 10 tit. 5 part. 3. — absenlis, an ad aliquam
satisdationem teneatur , n. 7 1. 12 tit. 5 part. 3. — Et
quas causas allegare debeat , ibid. — Defensor an detur
minori invito, ecclesiae, vel civitati, n. 5 1. 1 tit. 25 part.
3. — pro alio comparens, an possit compensatiúDeiu ob-
jicere, num. 3 I. 25 tit. 14 part. 5.
Defensio cuilibet est peí missa , et quando non, n. 15 et
16 I. 3 tit. 16 part. 2. — polest aliquando á parlibus re-
nuntiari, n. 3 1. 11 tit. 17 part. 3. — Et quid sirespublica
aliter non possit defendí, quám accepta re ecclesiae, vel
ejus domo, n. 2 1. 13 tit. 31 part. 3. — Defensio qualis
esse debeat, ut si se defendens aliquem percutiat vel oc-
cidat , poena homicidíE non teneatur, gioss. 1. 2 per text.
ibid. tit. 8 part. 7. — Et quibuslibet licitum est arma et
gentes congregare pro defensione sua , n. 2 1. 7 per text.
íbid. tit. 10 part. 7.
Defkrre arma hoslibus, an liceat pro redemptione ca-
ptivorum sive tempere belli , sive pacis , n. 2 I. fin. tit. 9
part. 1.
Deferens si non probet, praemium non meretur, n. 4
I. 3 tit. 22 part. 4. — Deferens se praemium meretur, n.
2 1. 14 per text. ibid. tit. 7 part. 6.
Defünctus, et an defunctis prosit plus specialis oratio
quíim generalis, n. 1 in princ. in prooem. tit. 13 part. 1.
— ubi sepeliri debeat, n. 1 cum sequent. 1. 5 tit. 13
part. 1. — an possit gravare successorem majoriae, si ejus
non fuit haeres, si majoria erat antiqua, n. 1 1. 4 tit. 15
part. 2. — si obliget bona sui haeredis , an obligatio teneat
secuta aditione liaereditatis, n. 1 1. 7 tit. 13 part. 5. — el
haeres sunt una persona ; alia tamen est conscientia hae-
redis, quám defuncti, et an haeres eodem modo, quo de-
fünctus rera possedisse credalur, n. 2 1. 1 tit. 3 part. 6.
— non volabit ad patriam coelestem, nisi completa satisfa-
ctione, licét illam in se haeres suscipiat, num. 131. 2 tit.
45 part. 6. — an accusari possit , et quando, et an de-
jCapilari^ ct quando , gloss. 1. 7 et 8 per text. ibid. tit. 1
part. 7. -r- si furtum fecit, vel aliud delictum, an et
fluando ejus hasredes teneantur, vel non, gloss. 1. 25 per
illum text. tit. 1 part. 1. r— Et qualiter baeredes teneantur
íle jure canónico , si defuncíus furtum fecit, vel aliud de-
Jjctum commisit, n. 9 dict. I. 25. — Defünctus debitor
íjn possit per creditorem detineri cum judiéis auctoritate,
?>£ tcadalur sepuiturae, quousque debilum sibi persDlva-
tur, n. 1 i. 13 per text. ibid. tit. 9 part. 7. — si injurie-
tur, qualiter puniatuí, n. 2 i. 13 per text. ibid. tit. 9
part. 7. — et haeres suus una et eadem persona, n. 6 dict.
1. 13 per illum text. ibid.
Degradatio; et si clericus haereticus non poeniteat,
debet degradari, et curiae saxulari tradij n. 4 cum alus
ibid. 1. 2 tit. 26 part. 7.
Degradare aliquem ultimo supplicio aequiparatur, n. 3
I. 60 tit. 6. part. 1, et ibi qualiter fiat. — Degradalu?
stalim efficitur de foro soeculari , dict. n. 3. — propter se-
cutam incorrigibilitatem, traditur curiae saeculari, n. 7
1. 60 tit. 6 part. 1.
Degustatio an sufliciat ad hoc, scilicet, ul omneperi-
culum tam deteriorationis quám eíTusionis, sit post degus-
tationem emptoris, n. 2 1. 24 tit. 5 part. 4. — Et quid si
dies constituatur inter emptorem et venditorem ad degus-
íandum, et emplor non venerit, an conlractus post diem
duret, vel non, et an venditor rem illam alteri venderé
possit, n. 6 dict. 1. 24 tit. 5 part. 5. — Et quibus coneur-
rentibus emptore non veniente, poterit venditor rem effun-
dere, et perderé, ibid. in n. 8.
Dejectis h possessione per vim, an et quando possessio-
nem rei amittat, et qualiter agens interdicto recuperandie
debeat in hoc articulare, ut in hoc obtinere possit, n. ?
1. 17 tit. 30 part. 3.
Dejerare non praesumitur quis pro levi inimicitia habita
cum aliquo, n. 2 1. 22 tit. 16 part. 3.
Delatio, quae ab haerede incapaci instituto fieri debet.
coram quo fieri debeat, et an deferens aliquod pr^mium
ex hoc consequatur, et quid in incapacibus totaliter, n. ".
et 2 1. 14 per text. ibid. tit. 7 part. 6. — juramentt k ju-
dice facienda , super qua quantitate possit fieri , n. 6 1. 2
tit. 11 part. 3. — sine causa fieri non debet, quia nititur
aequitate potius quám rigore, quam judex prse oculis ha-
bere debet, num. 7 in med. 1. 2 tit. 11 part. 3. — non
habet locum, quando recurritur ad ecclesiam propter de-
fectum judiéis sajcularis, dict. n. 7 in med. — an habeat
locum, quando ratio testis concludit per viam industrias,
et non per viam sensüs corporalis, ibidem^ — Ñeque in
alus casibus locum habet delatio, ibidem. — Delatio jura-
menti an habeat locura, ut per tale juramentum condem-
netur officialisin syndicatu, ibid. — an detur concrementi
vel deslruenti instruraentum debiti , in supplementum pro-
bationis, dict. num. 7. — an habeat locum etiam in ju-
dicio possessorio ex uno teste, dict. n. 7. — ad hoc ut
detur ex semiplena probatione, requiritur quód et illa sil
verosimilis, ibidem. — Nec delatio dabitur si dolus obji-
cialur, ñeque quando quis venit contra sententiam er
semiplena probatione, ñeque quando agunlur probationes
ad aeternam rei memoriam, dict. n. 7. — Delatio jura-
menti habet locum, si quis integrum testem produ^at,
etiamsi pars adversa alium minüs integrum pro se inducat,
ibidem. — non datur petenti aliquem in servum, ibidem.—
Ñeque ubi requiritur plenissima probatio, ñeque in pceni:
defertur juramentum in defectu probationis, ibidem. —
Ñeque propter testes singulares singularitate obstitiva,
ñeque ad probandam inimicitiam, dict. num. 7 1. 2 tit. 11
part. 3. — Delatio juramenti non fit, nec defertur homini
facili et prompto ad jurandum, dict. n. 7 in fin. dict. 1. 3
ibid. — in supplementum probationis , an debeat fieri á
judice parte non pétente , el an possit juramentum recu-
sare , etiam non rcferendo, ibid. — El an deferens jura-
¡EPTEM PAUTITARUM.
lOV
menlum paili possil pocnitere et qui.ndo, n. 4 1. 8 tit H
part. 3. — Delatio juramenli, an possit deferri per procu-
ratorem , seu agentem de populo ; et an idein sit super eo,
quód habet causam permanentem , et tractum de futuro,
et in actione populari, num, 1 in princ. 1. 10 tit. 11
part. 3. — Sed quando agens jurat, an prajjudicabit aliis,
ita quód alii ogere non possint post delationem, vel sen-
tentiam, dict. n. 1 dict. 1. 10 ¡bid. — Delatio juramenli,
an liabeat locum in causis criminalibus, num. 3 1. 10
tit. 11 part. 3. — in defectu probationis, an fiat in causis
malrimonialibus, vel monacbationis, n. 7 1. 10 tit. 11
part. 3.
Delegatus, de hoc vide in verbo Judex delegatus.
DELEGAni non potest consecralio rerum ecclesiae, nec
alia, quae sunt ordinis Episcopalis, n. 2 1. 13 tit. 28 part. 3.
— utrum possint ab Episcopo causse matrimoniales, ut
alius illas sentcnliet, n. 7 1. 7 tit. 10 part A. — Et an
delegatus Papa possit talem causam matrimonialem alteri
subdelegare, ibidcm.
Delegatio dicitur, lic^t qui delegatur, non sit debitor,
n. 2 1. 15 per texl. ibid. lit. 14 parl. 5. — Et an per solam
delfgationem fiat novatio, etiamsi aliud plus non agalur,
n. 4 ibidem. — Delegatio proprie quae dicatur, dict. n. 4
dict. 1. 15 ibidem. — Et an infamis possit se excusare á
suscipienda delegatione, n. 9 1. 7 tit. 6 part. 7.
Deliberare, et debonis deliberalionis , vel consilii, n. 1
J. 10 tit. 7 par(. 3.
Deliberatio, et de bonis deliberationis , n. 2 1. 1 tit. 6
part. 6. — Et ea , quoe sunt magni ponderis debent cum
máxima deliberatione fieri, n. 2 1. 26 per lext. ibid. lit. 1
part 7. — De lioc vide in verbo Templs ad DELiBEñANDOM.
Delictum Possessoris
¿pjscoporuni , Majoriaa ,
MonachoiHni ) vel clerico- Minoris, vel furiosi,
rum. Servorum,
Compensatur, Transigitur,
Praedecessoris, Atrox.
Patris ,
Delictum ordinantis, an ipsemet pandere itneatur, prius-
quam ordinetur, n. fin. 1. 33 tit. 5 part. 1. — faCtum pa-
lam, plus punitur, quám si factum fuisset clam, n. 1 i. 1
lit. 13 part. 2. — commissum in ecclesia, an propter illud
judex siEcularis dolinquentem inde extrabere possit irre-
quisito Episcopo, n. 7 1. 12 lit. 14parL 3. — facit aliquem,
naturaliter, statim quód illud committit, obligari ad poe-
nam, n. 6 I. 15 tit. 13 part. 2. — Delicti sententia quid
in se conlinere debeat, ut valida sit, num. 5 1. 38 lit. 18
part. 3. — Delicta, si sint circa diversa, non compensnn-
tur, n. 5 1. 8 tit. 2 part. 4. — Delictum clandestiné factum
quando dicatur, el quando graviús, quando levifis punia-
tur, n. 3 et 4 in prooemio, tit. 13 part. 4, et n. 2. 1. 1
tit. 13 part. 2. — an possit cadera in rebus, ut est in do-
mibus, etc. n. 2 ad fin. 1. 2 tit. 22 part. 4. — si ab aliquo
timore mortis vel amisslonis bonorum commiltatur, an
talis per illud mortaliter peccet, et an mitiíis puniatur,
n. 1 1. 4 lit. 24 part. 4. — an facial quem amillere natu-
ralitatem rcgni vel loci originis; et an pro alio delicio quám
proditionis, amiltat quis naturalitatem sui loci, ita quód
ad honores ampliüs ibi admitti non possit, n. 3 1. 5
tit. 24 part. 4. — quando debeat extraordinaria puniri,
vide regulam generalem, num. 6. 1. 11 tit. 25 part. 4. —
El pro quibus delictis fiscus habeat tacitam hypothecaía in
bonis delinquenlis, el pra;feratur aliis credílor'.bus, num. 9
1. 9 lit. 3 pan . 5. — Delictum commissum posl donationem
alicui factam, ipsam non invalidal, nisi fíat in fraudem
fisci , n. 8 1. 2 per text. ibid. til. 4 parí. 5. — commissum
in navi, íi quo debeat puniri, glosf. 1. 2 per text. ibid.
tit. 9 part. 5. — El quid si delinquens sit clericus, ibid.
n. 2. — Et quilibet potest capere ddinquentem , si duli-
ctum sit in ílagranti commissum, dict. n. 2 dict. 1. 2 ibid.
— Deliclum commissum in mari, ü quo judice debeat pu-
niri, n. 3 dxt 1. 2 por illum text. ibid. — Et ex quocunl-
que delicio oritur civilis, seu profeculoria actio, n. i
1. 13 til. 14 part. 5. — Delictum si tendal in injuriara
reipublicae, an cuilibet licitum sit illud propulsare sicui
injurinm patris vel matris, n. 4 1. 14 ibid. — Et an dalum
alicui, ne crimen danlisdetegat, ab eo repetí possil, u. 1
1. 54 til. 14 part. 5. — Deliclum mililis, vel alterius, an
impediat testamenli faclionem, si sit propter illud ad raor-
tem damnatus, n. 4 cum aliis ibid. I. 15 lit. 1 part. 6. —
Et an judices propter delictum durante oíBcio accusare,
vel ab aliquibus accusari possint, n. 5 1. 2, et gloss. 1. 11
per text. ibid. til. 1 part. 7. — Delictum semel punilum
ampliüs puniri non debet, et quid si non fuit suflicienter
punilum, n. 1 cum aliis ibidem, 1. 12 ibidem. — quando
debeat duplici poena puniri, si unum tantúm fuit delic-
tum, n. 5 1. 13 tit. 1 part. 7. — Et quse in accusatione
conlineri debeant, cuando aliquis de delicio accusatur,
gloss. 1. 14 ibidem. — Delictum si commiltatur in aliquo
loco, an delinquens coram judice loci commissi delicti,
vel in alio loco, accusari possit, n. 1 1. 15 per text. ibid.
tit. 1 part. 7 cum aliis ibid. — Et an ratione delicti eCi
cjatur delinquens subditus judiéis illiiis loci, et an ih,
sortiatur forum, dict. n. 2 in principio. — Delictum com
missum in districta civitalis potest puniri per judiceai
illiuscivitatis, dict. n, 1 in princ. — Et quid in delict/
commisso per judicem delegatum á Principe, an et quando
abordinariojudiceillius loci puniri possit, ibid. etquaest. i),
— Et quid in duobus dominis habentibus par imperiuD
in uno loco, an si unus delinquat, ab alio puniatur, ibid.
in quaest. 6. — Delictum si commiltatur in aliquo territo-
rio communi duarum civitatum , per quem judicem puniri
debet, num. 1 qua!st. 7 1. 15 tit. 1 part. 7. — Et an in
delictis criminaliter accusatis possit fieri prorogalio de
loco ad lüPum, vel jurisdictionis, vel alio modo, ibid. n. 2.
—T Delictum sí pommiltatur extra locum doraicilii, vel
originis, an judex originis, vel domicilii perinquisilionem
procederé possit cd punitionem i¡j;.iiis> i^^id. n. 5. ab
aliquo commissum potest puniri, ubi ipse u.abet majorera
partem suarum fortunarum, si ibr inveíiiatur, ii^.'í^eni
n. 6. — Et an, et quando transactio super delicio inte<
accusatum el accusaníem facta illum liberet, gloss. 1. 2»
tit. 1 part. 7. — El an delictum videatur coiifessum ex
tali transactione, et Iransigens puniri possit; et quid si
paciscalur ante accusationem , ibidem n. 1. — Et in quibus
delictis talis transactio habeat locum, et quando non, ibid.
n. 3 , 4 el 5 cum aliis ibidem. — El an accusatus de de-
licio si se occidat, an morle ipsius causa finiatur, et cui
bona ipsius venianl applicanda, gloss. 1. 24 til. 1 part. 7.
— Et quando dicetur quem se ipsum propter delictum
occidisse, et quae requirantur, ut et tune bona applicen-
tur fisco, ibid. n. 2, 3, 4, el 5. — El an hodie bona istius
in isto casu fisco applicénlur siante aullicnt. bona dam~
naiormn, et 11. hnjus regni, ibid. n. 7. — El an accusatus
308
INDEX MATEl'.lARUM
de áelicto, si ipse veí ejus accusator decedat lite contés-
tala, an et quando, et in quibus delictis actio illa sit ad
haeredes transitoriu, et qualiter, et pro qua parte, gloss.
í. 25 per texU ibid. tit. 1 part. 7. — Et an, et quando
iiajredes teneantur ex deiicto defunctorum, n. 9 cum alus
ibid. 1. 25 perillum texl. — Et quaüa delicta judex ex
oflicio suo sine accusatore, vel denuntiatore, puniré possit,
gloss. 1. 28 ibid. per illum textura. — Delictum non dici-
lur proprié alienado, n. 3 1. 2 tit. 2 part. 7. — Et an per
pactum possit quis se faceré delinquenlem illius delicti,
qiiod non commisit ; et an possit se obligare ad poenam
laüs criminis, n. 3. I. 2 tit. 5 part. 7. — Delictum etiam
publicum, an infaraet ipso jure, et quando, rum. 2 1. 5
tit. 6 part. 7. — Et an deprebensus in delicio eOiciatur
infamis ipso jure, num. 12 dict. leg. 5 tit. 6 part. 7. —
Delictum si ab aliquo in iudicio conüteatur, an et quando
ex hoc efficialur infamis, num. 13 dict. 1. 5 per illum
lextum. — pailus supposili, an punialur pocna mortis,
n. 4 1. 6 lit. 7 part. 7. — ileralum plus punitur, n. 12 per
text. ibid. 1. 8tit. 10 part, 7. — rectorum universilalisin
i-ebus universiSalis censetur delictum ipsius universitatis,
n. 6 1. 17 per text. ibid. tit. 10 part. 7. — famulorum
(¡uando impuletur doraisiis, el quando non, n. 4 1- 5 per
lext. ibid. tit. 13 part. 7. — si ab aliquo factura non sit, et
ipse in judicio illud confileatur, an talis confessio sibi no-
ceat, vel non, si conlrarium judici conslilerit, ve! aliler
de verilale appareat, n. 9 et 10 1. 5 til. 13 part. 3, el n. 1
et 2 I. 17 lit. 15 part. 7. — commissum cum alterius ad-
julorio, qualiter adjuvans punialur, n. 5 I. Iper text. ibid.
iil. 22 part. 7. — raililis ü quo judice puniri debeal, et
quando, gloss. I. 3 per texl. ¡bid. tit. 29 part, 7. — si sit
occultum, vel non plené probatura , an accusatus de illo,
sive juratus sit, sive non , illud negare vel faleri teneatur,
si á suo judice interrogetur, ñeque responderé teneatur,
fleque crimen faleri, et quando tune licitf; et sine peccato
fíat; et alia plura in hoc vide per n. 3 I. 4 lit. 29 part. 7.
— an videaUír faleri carceralus, qui fracto carcere aufu-
Kit, gloss. 1. 13 per text. ibid. til. 29 part. 7, et n. 2 I. 12
ibidem. — Et quid si non fregit, sed ab eo tanlíim aufugit,
n. 2 I. 12 lit. 29 part, 7. — Et quid si aufugit cum scienlia
vel mediante negligentia custodis, an mitiüs punialur,
ibid. n. 5. — El qualiter punialur illura per vira eximens á
•arcere, n. 1 1. 14 ibid. per illum text. — Delictum omnino
occultum, an liget, et quando, n. i cum alus ibid. 1. 2
per illura text. til. 31 part. 7. — El quando in delictis ha-
beat locura poenilenlia, ibid. in n. 9 cura alus ibid. — De-
uda quibus modis perpetrentur, gloss. 1. 3 per text. ibid.
til. 31 part. 7. — fació vel dicto commissa, quando pcena
mortis puniantur, n. 2 et 3 dict. 1. 3. — Et quando pro
delicio commisso consulendo, pcena raortis venial impo-
nenda, n. 3 dict. I. 3 per text. ibid. — Delictum unius
alter luere non debet, gloss. 1. 9 per text. ibid. til. 31
part. 7. — Et quis delicia remitiere possit, et quibus,
qualiter, et quando, gloss. 1. 1 per teyt. ibid. tit. 32
part. 7. — Et de effectu remissionis Principis alicui datae,
n. 5 1. 2 ibid. per illura text. — Delictura si reraillatur, an
videatur remissa qualilas delicti, et quando reraissio sit
facienda, u. 1 1. 3 tit. 32 part. 7. — Et quid si reraissio
delicti fíat respecta cerlse qualitatis, an corapreliendat de-
lictum, quod fuil inchoalura ante illam qualitatem, dict.
n. 1. dict. 1. 3.
EnSCOPORLM, MONACHORIM, VEL CLEniCORUM. — Dclic-
tura Episcoporura si gr .ve cst, punit solus Papa^ si leve,
Patriarcha, n. 8 1. 10 lit. 5 part. 1. — Ordinantis, an ipse-
met pandere teneatur priusqnam ordinctur, n.fin. I. 43 tit.
5 part. 1. — Monachi, an obliget Abbatem vel m'onasle-
rium, n. 4 !• 3 tit. 3 parí. 5. — Archiepiscopi in dioecesi
sui suíTraganei commissura, an facial, ul ub ejus suíTraga»
neo puniri possit, n. 1 quaest. 4 1. 15 per lext. ibid. tit. ,1
part. 7. — Praelati factura communicato consilio, an prse-
judicet ecclesiae, si ab ipso aliqua violentia facía fuil, ut
ecclasia incidatiii poenam legis si quis tanium, C. undevi,
n. 1 el 2 1. 17 per text. ibidem, til. 10 part. 7. — rectoris
universitatis, in rebus universitatis censetur delictum
ipsius universitatis, ibidem n. 6.
Príedecessoris malitiosí; commissum, an damnificet suc-
cessorem in majoria , quando ista clausula ibi adest, n.
fln. 1. 1 lit. 13 part. 4.
Pathis, an et quando noceat fdiis ; et quid si pater prp-
dilionem commiseril, sive tune filii concepti, sive natl
sint, sive non, sive sint emancipati, vel in polestate, n.
5 1. 2 per text. ibidem, tit. 2 part. 7. — Et an post
commissum delictum proditionis, ipse proditor habeat re«
rum suarum alienationem, n. 2 et 3 1. 4 ibidem per illum
text.
PossEssoBis HAJOBi^. — Delictum an privet possessorem
majoriae, et quale, et quando non , et an ususfructus in
vita delinquenlis possit publicari, n. 4 in princ. 1. 6 tit.
2 part. 6. — Et quid si postquara conGscata fuerunt pro-
pler delictum , per Regem filio delinquenlis data fuerunt,
an illa habeat, ut bona raajoria;/ vel ut libera, ibidem.
— Et quid si post condemnationem Princeps remitlal
delictum, et bona delinquenti restituat , an ipse recu-
perabit bona majoria?, vel adhuc transibunt in sequen-
tem vocatum, et quid si jamtransierunt iu eum, dict. n. 4
qua;st. 2.
MiKORis, VEL FoRiosi. — Delictum ab impúbera, vel
alias minore commissura, an debeat puniri, et quando, et'
qualiter, gloss. 1. 9 per text. ibidem, til. Ipart 7. — stulti,
mente capti, vel furiosi, quando puniri debeat, n. 8 et 9
dict. 1. 9 gloss. J. 3 tit. 8 part. 7. -^ Et an delictum,
in dubio prsesumatur factura tempore furoris, ibid. dict.
n. 9.
Servum an accusari possit, et qualiter veniat servus pu-
niendus; gloss. 1. 10 til. 1 part. 7.
Transigitüh j^jel an et quando transactiq §uper delictó
Ínter accusatorem et accusatum facía illum liberet, gloss.
1. 22 tit. 1 part. 7. — Et an delictum videatur coafessum
ex tali transactione, et transigens puniri possit ; et quid si
paciscatur ante accusationem, ibid. n. 1. — Et in quibus
delictis lalistransaclio locura habeat, et quando non, ibid.
n. 3, 4 et 5 cum alus ibidem.
Atrox. — Delicta atrociora quae dicantur, et qua atro-
cia, et quae atrocissima, n. 5 in fin. cura alus ibidem, 1,
20 lit. 9 part. 7. — atrocissima quoe dicantur, n. 8 1. 2
tit. 31 part. 7.
Deli.nquews, Capitur, vel punitur, vel
In Ecclesia, Carceralur,
Aufugiens, Transigens,
AmiUit majoriam , Occidens,
Morluus, Efficitur
Absolutos, Infamis.
Accusutur,
Delijíq*)ens ligalur legibus et slalutis illius loci ubi de^
SEPTEM PARTITARUM.
109
linquit, n. 4 1. 15 lil. 1 pait. 1. — Delictorum punitio ad
emendas pecuniarias reduci non debft, non obstante con-
traria consuetudine , n. 1 1. 3 tit. 2 part. 1. — Deliiiquens
ex proposito in quocumque genere delicli, magis aspert;
puniíi debet, n. Zi I. 4 tit. 11 part. 1. — staliin quOid de-
linquif, eCucitur servus pcEnuí, et statim contra eum orilur
naturalis obligatio, n. 6 1. 15 tit, 13 part. 2. — aliquem
occidendovelperculiendoinRegis curia, qualiterpuniatur,
n. 9 1. 3 tit. 16 parL. 2. — ¡n navi, an íi magislro ipsius capi
debeat, ut judici proximiori prxsentel, n. 1 1. 2 per lext.
Ibidem, tit. 9 part. 5. — Et quid si delinquens in navi
sit clcricus, ibidem in n. 2 in fin. — Delinquens in íla-
granti crimine reperlus, á quolibet capi potest, dict. n. 2
ditt. 1. 2. — in raari, ü quo judice debeat puniri, et
de quo judice intelligatur, n. 3 dict. I. 2. — Debet puniri
in eo, in quo delinquit, n. 3 1. 30 per text. ibidem, tit. 1
part. 6. — Delinquentes an sint digni misericordia, et
an relictum pro ipsorum liberalione dicatur pium, n. 2
I. 4 tit. 11 part. 6. — Delinquens quando duplici poena
puniatur ex uno tantüm delicio, u. 5 1. 13 tit. 1 part. 7.
— an ralione deücli efliciatur subditus judici Ulius loci,
el an sit de foro ipsius, u. 1 in princ. 1. 15 tit. 1 part. 7.
— Et an Arcbiepiscopus delinquens in loco sui suffraga-
nei ab eo puniri possit, n. 1 supra dict. in quacst. 4. — Et
quid in judice delegato etiam h Principe, an si deliaquat,
ab ordinario judice illius loci puniri possit, dict. n. 1
quaest. 4 et 5. — Et quid in duobus domiois ejusdem loci
parí imperio fungentibus, si unus delinquat, an ab alio
puniatur, ibid. quiest. 6. — Delinquens extra locum suiori-
ginis vel domicilii, an per judicem originis vel domicilii,
puniri possit per inquisitionem ipsius, ibidem in n. 5. —
an et quando, et qualiter sub fidejussoribus relaxari de-
beat, n. 4 et 5 1. 16 tit. 1 part. 6, per text. ibid. ■ — siipse
vel ejus accusator decedat lite jam contéstala, an, et
quando, et qualiter, et in quibus deliclis inslantia ad
tixredos ipsius transeat, et in quibus actionibus, tt pro
qua parle, gloss. 1. 25 per text. ibidem, tit. 1 part. 7. —
Et an, et quando ha?res delinquentis tenealbr pro furto
defuncti, vel quando aliquid ex mala causa ad eum perve-
oit, n. 9 eum alus ibid., dict. 1. 25. — Delinquens quando
sine accusatore vel denunliatorc, ex oíTrcio judiéis per
ipsum puniri possit, gloss. 1. 28 ibid. per illum text. — in
crimine hcei-esis , vel proditionis, an statim perdat bona
sua, et confiscentur ante sententiam ipso jure, n. 2 et 3 1.
4 tit. 2 part. 7t per illum text. ibidem. — Et an per pac-
tum possit quis se faceré delinquentem ejus délicti, quod
non commisit , et an possit se obligare ad poenam lalis de-
licli , per n. 3 1. 2 tit. 5 part. 7. — Delinquens cúm re-
inittitur íi judice loci delicti, cujus expensis illud fieri
debet, n. 2 qusest. 2 1. 1 tit. 29 part. 7. — Et an in levi-
bus deliclis babeatlocum remissio, dict, n. 2 in ejus fin.
— Delinquens si sit miles, á quo judice capi et damnari
debeat, gloss. 1. 3 per text. ibid., tit. 29 part. 7. — de
crimine occulto interrógalas, an et quando responderé te-
neatur vel non fatcndo, vel negando veritatem, et quando
istud licité faciat, etsinepeccalo, ñeque judici interroganti
teneatur responderé, sive juraverit, sive non, et quando
ad hoc teneatur, n. 3 1. 4 tit. 29 part. 7. — si sit nobilis,
qualiter carcerari possit, et debeat, n, 5 et 6 1, 4 tit, 29
part. 7. — pro majori maleficio debet cautifis custodiri,
n. 10 dict, 1. 4, — usque ad quantum tempus debeat in
carcere detineri , et qualiter, gloss, 1. 7 per text, ibidem,
tit, 29 part. 7. — Et qualiter puniatur cximens delin-
quentem ix carcere per vim, n. 1 1. 14 per text. ibid., tit.
29 part. 7. — Delinquons quando ejus poenilentia libere-
tur, n. 9 eum alus ibid., 1. 2 per illum text. tit. 31 par!.
7. — Et quibus niodis delinquens possit delinquere, glos».
1. 3 per text. ibid. tit. 31 part, 7, — Delinquens fado vel
verbo, quando pcena mortis puniatur, n. 2 et 3 ibidem.
— consulendo, an et quando pro consilio poena mortis ve-
nial puniendus, n, 5 ibid, per illum text. — Et qualiter
judex possit confiscare delinquentium bona, n. 7 1. 5 per
text. ibid. til. 31 part. 7. — Delinquens ipse puniendus
esl, alter vero non, gloss. 1. 6 per text. ibid. tit. 31 part.
7. — siin exilium mittatur, sive ad tempus, sive in perpe-
tuum, si illud fugerit, qualiter puniatur, gloss. 1. 10 per
text. ibid. tit. 31 parí. 7. — Et an judex inferior possit
tollere, vel indulgere exilium, ibidem in n, 3, — Delin-
quentes publice puniri debent, non clam, gloss. 1, 11 per
text, ibid. tit. 3\ part. 7. — Et quis delinquentes remit-
iere, et indulgere possit, quando, et qualiter, gloss. 1. 1
per text. ibid. tit. 32 part. 7. — Et de elTectu remissionis
delicli per principcm factae, per n. 5 1. 2 ibid. per illum
text. — Delinquens per levem culpam an excusetur, n. 5
1. 11 tit. 33 part. 7. — si mortuus sit, an suspendí debeat,
et quando, et an adversüs eum detur judicium, vel sentcn-
tia et quando, gloss. I. 7 per text. ibid., tit. 1 part. 7, et
gloss, J. 8 ibidem,
IiN EccLEsiA, delinquens in ecclesia, vel prope ecclesiam,
intendens ibidem liberan, immunitate ecclesiarum non
gaudet, n, 5 1, 4 til, 11 part, 1. — Delinquens in ecclesia,
an i judice saeculari possit inde extrahi irrequisito Epis-
copo, n, 7 1, 10 tit, 14 part, 3,
AuFUGiEKS, delinquens si aufugiat, qualiter sit citandus,
et quid si demum non venerit, n, 1, 2, 3, 4, 5 et 6 I. 7
tit, 8 part, 3, — Et qualiter fiet descriptio in eorum bonis,
et quid si bona non habeat, et an iterum sit citandus ante
anuotationem bonorum, ibid, n, 6 et 8. — Et quid si de-
lictum sit leve, ibidem in n, 14 dict. 1. 7 tit. 8 part. 3.
— Delinquens si aufugiat non solüm remitti debet ad
judicem loci delicti, sed etiam ad judicem domicilii,
vel prorogatae jurisdictionis , n, 1 I. 18 tit. 1 part. 7.
— si aufugiat, qualiter capi , deduci, et puniri possit,
et quando , et alia in hoc, gloss. 1, 18 per text, ibid.
tit. 1 part, 7, — si bi carcere aufugiat quando et qualiter,
ejus fidejussor teneatur, gloss, 1, 10 per text. ibid., tit. 29
part, 7, — si aufugiat i carcere, an contra eum judicetur
quaedam ficta confessio, n, 2 1, 12 ibidem. — Et qualiter
tune contra ejus custodes procedatur, et quando, dict, n.
2 eum alus ibidem, per illum text, — Delinquens si fu-
gerit carcerem, qualiter puniatur, gloss. 1. 13 per text
ibidem, tit, 29 part. 7, — Et an habcatur pro confesso, el*
quando, ibid, — Et quid si aufugit interveniente scientia,
vel negligentia custodis, an tune mitiíis puniatur, ibid. n.
5, — Et quid si iste justaní causam fugiendi habeat, et
qualis isla esse possit, ibid, n. 6,
Amittit majobiam, delinquens, an et quando propter
delictum perdat, et confiscetur ei majoria, n, 4 in princ.
1, 6 tit, 11 part, 6, — Et quid si íi Principe restituatur,
postquam condemnatus fuit, dict. n, 4 in quaíst, 2,
MoRTüus, delinquens si mortuus sit, an suspendí debeat,
et quando, et an adversíiseum detur judicium, el quando»
gloss. 1. 7 per text, ibidem, tit, 1 part. 7. — Delinquens si
ipse vel ejus accusator decedat Hteconlestata, an et quando,
lío
INDEX M aterí ARUM
et qualiter, et in quibus delictis inslantia ad ejus hoeredes
transeat, et in quibus actionibus, et pro qua parte, gloss.
1. 25 per text. ibidem, tir. 1 part. 7.
Absolütus, delinqiiens si fuit absolutas de crimine, vel
condemnatus, an de eodem crimine iterum accusari pos-
sit, etquid si non fuit delictum suflicienter punitum, n. 1
cum alus ibidem, I. 12 per text. ibidem, tit. 1 part. 7. —
Etquid si absolutas fuittantúm ptr suum juramenlum, an
iterum accusari possit, ibidem n. 2. — Et quid si non fuit
absolutas per viam sentenlia;, sed per viam dispensationis,
dict. n. 2.
AccusATUR, delinquens si á pluribus accusctur, an óm-
nibus responderé teneatur ; et quid si de hoc non excipiat,
vel opponat, et an judex poisit non recipere istam accusa-
lorum pluralitatem, et quid si recepit, an valeat pr«ces-
sus, n. 2 1. 13 tit. 1 part. 7. — Delinquens si á pluribus
accusatoribus accusetur in diversis judiciis, an accusatus
jucücem eligere possit , ibidem. — quando accusalur de
aliquo delicto, quce in tali accusatione conlineri debeant,
ut valeat, gloss. 1. 14 ibid. per illum Lext. — corara quo
judice accusari possit, et quando, et qualiter utad respon-
dendam arctetur, gloss. 1. 15 per text. ibidem, tit. 1 parí. 7.
— si accusetur ab aliquo, et cum accusatore super tali
crimine transegerit, an transactio leneat, el illum h poena
liberel, et quando, et qua ; et an crimen fateri videatur, el
punir] possit, et quando, et quid si timeat accusari; gloss.
I. 22 per illum lext. tit. i part. 7. — Et an lalis transactio ac -
cúsalo prosit, quominus de lali delicto ampliüs accusari
pos5Ít h nemine, ibid. n. 11 quaíst. 2. — Et quid si aliquis
accwselur de crimine adulterii, vel de rapto, antunc Irans-
actioni locas sil, n. 12 et 13 1. 22 til. 1 part. 7. —Delin-
quens si postquara fuit de crimine accusatus, se occidat, an
causa finiatur, vel non, et cui bona sua applicenlur, gloss.
1. 24 til. 1 part. 7.
Capitur, PuiNiTüR, VEL Carceratüh. — Delinquetts
debet puniri in eo in qao delinquit, n. 3 1. 20 per text.
ibid. lit. 1 part. 6. — quando duplici pxna punialur ex
uno delicio lapliim, n. 5 1. 13 tit. 1 part. 7. — anratione
delicti efficiatur subditas judici illius loci, et an fíat de
foro ipsius, n. 1 in princ. I. 15 tit. 1 part. 7. — Et an Ar-
chicpiscopus delinquens in loco sui sulFraganei, ab eo pa-
niri po-sit, n. 1 supra dict. in quaesL 4- ■ — El quid in ju-
dice delegato etiam h Principe , an si delinquat, ab ordi-
nario judice illius loci paniri possit, dict. n. 1 quaest. 4 et
6. — El quid in duobus dominis ejusdem loci pari imperio
fungentibus, si unas delinquat, an ab alio puniatur, ibid.
in qua;?t. 6. — Delinquens extra locura originis, vel domi.
cilii, an per judicem originis, vel domicilü puniri
possit per inquisitionem, ibidem in n. 5. — potest pu-
niri in loco, ubi majorera partera suarum fortunarum
habct, si ibi inveniatur, ibid. n. 6. — si aufugiat,
qualiter capi, deduci, et puniri possit, et quando ; et alia
in hoc videper gloss. 1. 18 per text. ibidera, tit. 1 part. 7,
el num. 2 1. 1 til. 29 part. 7. — an et quando sine cita-
lione capi possit per judicem, n. 2 1. 13 lit. 1 part. 7.
-^ an per judicem delicti, vel qui alias justé cognoscit de
accusatione, capi possit in allerius judiéis territorio, vel
qualiter in hoc se habere debeat, n. 5 dict. 1. 18 lit. 1
part. 7. — quando sine accusatore vel denunliatore, ex of-
Ccio judiéis per ipsum puniri possit, gloss. 1. 28 per illum
lext. tit. 1 part. 7. — si puniatur majori poena, quam de-
bet, an ex hoc infaraetur, n. 6 1. 6 tit. 6 part. 7. — an et
quando possil á prívalo capí, si delinquendo reperiatur,
el in quibus deliclis, n. 3 1. 5 tit. 7 part. 7. — si sit judex,
á quo judice capi et damnari possit, gloss. 1. 3 per lext. ibid.
tit. 29 part. 7. — si sit nobilis, qualiter carcerari possit et de-
beat, num. 5 et 6 1. 4 tit. 29 part. 7. — usque ad quantum
tempus debeat in carcere detineri, et qualiter, gloss. I. 7 per
text. ibid. til. 29part.7. — sifugerilcarcerem qualiter punía-
tur, gloss. 1. 13 per text. ibid. tit. 29 part. 7. — Et anhabea-
tur pro confesso, ibid. — Et quid si aufugit interveniente
scientia vel negligentia castodis, an raitids puniatur, ibid.
n. 5. — Et qualiter puniatur eximens delinquentem h car-
cere per vira, per n. 1 1. 14 ibid. per text. ibidem. — De-
linquens fado, vel verbo quando poena mortis puniatur,
n. 2 et 3 1. S lit, 31 part. 7. — consulendo, an et quando
pro consilio veniat poena mortis puniendus, n. 5 ibid. peí
illum text. — ipse puniendus est, alter vero non, gloss. 1. 9
per text. ibid. 1. 3 tit. 31 part. 7. — si in exilium mittatur,
sive ad tempus, sive in perpetuara, si illud fregerit, quali
ler puniatur, givís». ... 10 per text. ibid. tit. 31 part. 7. —
Et an judex infenor possit indulgere exilium, ibid. n. 3.
— Delinquentes publicé puniri debent, non clara, gloss.
1. 11 per text. ibid. lit. 31 part. 7. — Et quis indulgere
possit delinquentes, et quando, et qualiter, et de effectu
remissionis delicli íi Principe factae, gloss. 1. 1, et n. 5 1. 2
tit. 32 part. 7. — Delinquens poitquam delictum confes-
sus fuit, vel cibi fuit probatura, vel lantum fuit de
crimine accusatus, qualiter ligari, et carcerari possit,
cujuscumque couditionis sit captas, n. 4) 5, 6, 7 et 8 1. 4
per lext. ibid. tit. 29 part. 7.
Transigens, delinquens si accusetur ab aliquo, et cum
accusatore super tali crimine transegerit, an transactio te-
neat, et illum :: noena liberet, et quando, et qualiter, et an
crimen fateri videatur, et puniri possit, et quando, et quid
si timeat accusari, gloss. 1. 22 per illum text. tit. 1 part. 7.
— Et in quibus criminibus talis transactio locum habeat ,
vel non, ibidera in n. 3, 4 et 5 cura sequent. — Et an trans-
actio facía super vulneribus exlendatur ad raortera, si post-
ea subsequatur, dict. n. 5 dict. 1. 22 tit. 1 part. 7. — Et an
in tali transactione oraniura haeredura assensus requiratuí
vel non, ibid. in n. 6. — Et an talis transactio accusato
prosit, quorainus illo delicio arapliCis accusari non pos-
sit k nemine, ibid. n. 11 quaest. 2. — Et an idem dicen-
dura sit in pacto gratuito, quod in transactione dicitur, n.
5 et 7, el n. 11 dict. 1. 22 tit. 1 part. 7. — Et quid si ali-
quis accusetur de criraine adulterii, vel de rapto, antunc
transactioni locus sit, ibid. n. 12 et 13.
OcciDEPis se, delinquens, si postquam fuit de criraine ac
cusatus, se occidat, an causa finiatur, vel non, et cui bona
ipsius applicentur, gloss. 1. 24 tit. 1 part. 7. — Et quando
dicitur quód delinquens metu criminis se occidit, et quae
requirantur, ut et tune bona applicentur fisco, ibid. n. 2, 3,
4 ct 5. — Et an hodie etiam in isto casa bona fisco appli-
centur slante authent. bona damnatorum, et 11. hujus re-
gni, ^ide ibid. in n. 7.
Efficitiír imfamis, delinquens etiam i n criminibus pu-
blicis ante sententiam non est infamis, et quando sic, et
quid post sententiam, n. 2 cum alus ibid. 1. 5 til. 6 part. 7.
— Delinquens si in ipso crimine deprehendatur, an et
quando, et ex quibus delictis reraaneat infarais, n. 12 1. 5
tit. 6 part. 7. — si crimen in judicio fuerit confessas, an el
quando ex hoc remaneat infamis, n, 13 dict. 1. 5 tit. fl
part. 7.
SEPTEM PARTITARLM.
111
DcMENS, vel Dbmentes aliqueni de sacro fonte levare non
liossunl, n. penult. 1. 6 tit. U part, 1. — Dementes á nalivi-
lale, an admillantur ad regni successionem, n. 19 1. 2 tit.
15 part. 2. — Et quid si iste fdius furiosas, vel demens, ha-
buerit filium non demenlem, an ejus filius non demens ad
regnum admittatur, ibid. — Dementes, an et quando possint
matrimonium contrahere, et quid de furioso, el ebrio, n.
3 1. 6 tit. 2 part. 4. — qui dicanlur, et an stipulalione obli-
gcntur, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — Demens si
delinquat, an possit accusari, et puniri n. 8 et 9 1. 9 per
text. ibid.tit. lpart.7.
Denarum cujus vnloris sit, per n. 2 1. 7 tit. 18 part. 1.
Dens, dentium amiísio repulatur magnum damnum, n.
6 per text. ibid. 1. 2 tit. 25 part. 7.
Denuntians, vel Denumiator. — si unum omittal de-
nuntiare, cíim plures sint malefactores, an valcat ejusde-
nuntiatio , n. 4 I. 6 tit. 17 part. 3. — Denuntiator, an eum
excuset fóma publica, n. 4 ad fin. 1. 6 tit. 17 part. 3. — De-
nuntiator ^i deliclum nonprobet, qua poena puniatur, n. 4
1. 5 tit. 1 part. 7. — ■ Et quid de denuntiante ex necessitate
sui oflicii, ibidem. — Denuntiator, dato quód a poena ca-
lumnia; excusetur, an tune ab expensis excusetur, ibid. in
n. 5. — si ratione oflicii denuntietaliquem, licét non|)robet,
bené excusatur, et quando, n. 4 dict. 1. 5. — Denuntians ab
accusalore in quo differat, etan praemium quod ex staluto
accusatori datur, debeatur denuntianti, et quando, nura. 2
1. 27 tit. 1 part. 7. — Denuntiator quando ad probalionem
delicti teneatur, vel non , num. 3 dict. 1. 27 ibid. — i-i non
probet delictum, quod denuntiat, qua poena puniatur, ibid.
in n. 4. — si sit proba et lionesta persona, an propter ejus
dcnunliationem sit ad inquisilionem deveniendum , ibid
in nugi. 7.
D£MJi\Tur.E an liceat peccata occulta, et quando, n. 10
1. 35 tit. 9 part. 1. — Et quid in leste, n. 1 1. 5 tit. 17
part. 3. — Denuntians si unum omittal denuntiare,
cúm plures sint malefactores , an valeat ejus denun-
tialio, n. 4 1. 6 tit. 17 part. 3. — Denuntiare, et quando
quis á denuntiatione excusetur, dict. n. 4 dict. 1. 6 tit. 17
part. 3. — an et quando teneatur syndicus ad hoc in
oliqíio loco constitutus , et quando non , dict. n. 4 ad
fin. — Denuntiator, an excuset eum fama publica, ibi-
dem. — Denuntialio evangélica, an habeatlocum contra
victorem, fi conscius fuit falsitatis propter quam lata
fuit scntentia, et futrunt viginti anni transacti, n. 3
I. 2 tit. 26 part. 3. — Denunliari potest ccclesiae ille,
qui debitum pra;scripsit, et ideo non vult solvere, n. 1
in fin. 1. 12 tit. 29 part. 3. — Et an contra proesciiben-
tem etiam eum bona fide possit haberj recursus per
viam denuntiationis evangélicas ad eccle>iamj n.2 1.22
¡bid. — Denuntiare opus novum, vide in verbo Nuntiare,
el verbo Opus. — quo tempere teneatur emptor venditori,
quando inquietatur in re empta, n. 3 1. 32 per text. ibid.
lit. 5 part. 5. — Et quid si venditor sit absens, an sit denun-
liandum ejus uxori vel familiie, n. 4 dict. 1. 32. — Et quid
si emptor, qui non denunliavit, probet, qaod non iutererat
venditoris denuiiliatio sibi fieri, dict. n. 4 dict. 1. 32. — Et
an emptor possit agnoscere bonam fidem, et res resüluere
siue sententiu, ex quocogno\it illam alienam, ibid. — Etan
sufficiat illud principali denuntiare licet non deiiuntielur
lidejussori, dict. n. 4 in quaest. 1. — Denuntiare an possit
tíiit cl5 emptor secundus vel tertius auctori auctoris sui, et
(¿u.^r.do, in dict.quaestione 1. — tenetur emptor venditori,
non solúm quando ipse convenitur, sed etiam si agat ip^c,
ibid. in quaest. 4. — an teneatur emphj'teuta auctori suo,
quando inquietatur super re cmphyteutica, dict.>n.4in
quiest. 4. — an teneatur emptor venditori, quando iiecessi-
tas denunfiandi fuit remissa per factura, ibid.in quaest. 6.
■ — Et quid si emptor et venditor essent simul conventi, ibi-
dem in quaest. 6. — Denuntiare an sufficiat emptori solum-
modó, an vero requiratur quód ipse emptor venditorem re-
quirat, ut rem illam, quam sibi vendidit, defendat, dict.
n. 4, dict. 1. 32 in quaest. 7. — an et quando teneatur judex
delictum alicujus Regi, et quid si illud malitiose fecerit,
glo s. 1. 5 per text. ibid. lit. 1 part. 7. — an possit ¡lie, qui
accusare prohibitus est, n.2 dict. 1.5 lit. 1 part. 7, et n. 1
1. 27 ibid. — crimina, qui possint, et quando omniLus de
populo permittiilur, vel non , n. 1 1. 27 tit. 1 parí. 7 per il-
lum text. — Et ex quibus colligatur aliquem velle accusare
vel denuntiare, n. 2 dict. 1. 27.
Denüntiatio si non fiat in ecclesia etiam ad sponsalia de
futuro, raatrimonium erit clandestinum, n. 5 et 6 1. 1 lit. 3
part. 4. — Et quid si peccatum sit occultum, et soli denun-
tianti notum, an judex in publico illud Irahere possit, vel
ad aliquem actum judiciaiem procederé, vel illis subirá^
here sucramentum, vel excommunicare in genere, n. 16 in
prol. 4 part. — Denuntialio facta in ecclesia sine diei ap-
pofilione, an teneat, et obliget, et quando, n. 2 1.5 tit. 9
part. 4. — Et qualiter debeat esseisla diei apposilio, ibi-
dem. — Denuntialio an admittatur post terminum íi sa-
cerdote positura, si adbuc matrimonium non fuit contrac-
tum, et quid si sponsus multas expensas fecil, ibid. in n. 4.
— Denuntiare, an et quando teneatur aliquis illud, quod
scit ab alio, si ille est levis opinionis, n. 6 1. 5 tit. 9 part. 4.
— Et quid si juret se ignorasse in tempore denuntiütionis,
ñeque adsit justa ignorantia, ibid. n. 7. — Denuntialio,
quae debet fieri in peisona venditoris per emptorem,
quando inquietatur in re empta, an habeatur pro jam
facta, quando debitor est absens, vel an debeat uxori vel
familise fieri, n. 4 I. 32 tit. 5 part. 5. — an debeat fieri,
quando constat rem venditam esse alienam, et sic quando
non intererat venditoris denuntiationem fieri, et an emptor
possit rem emplam restituere non exspectata sentenlia,
quando sibi constat rem esse alienam, dict. n. 4. — an
sufliciat quód fiatpiincipali, licét non denuntietur fidejus-
sori, dict. n. 4 in quEst. 1. — Et an secundus, vel tertius
emptor possit directo' denuntiare auctori auctoris sui, et
quan :o, in dict. quaest. 1. — Et an in denuntiatione teneatur
emptor ostendere venditori copiara libelli, dict. n. 4
quaest. 2. — Denuntialio an debeat per empturem fieri
substituto conditionali, dict. num. 4 in quaest. 3. — empto-
ris non est necessaria, quando k principio fuit remissa per
pactum contrahentium, ibid. in quaest. 6. — non est neces-
saria, quando emptor, et venditor simul essent conventi,
ibid. in dict. quaest. 6. — Et an sufliciat quod emptor de-
nuntiet venditori, quód in re empta raoleslatur, vel an re-
quiratur, quód ipse illura requirat, ut rem sibi vendilam
defendat, dict. n. 4 in qua;st. 7, dict. I. 32 til. 5 part. 6.
— Et licet emptor non dcnuntiet venditori de lite mota
super re empta, nibilominus tenebitur venditor de evictione
in tribus casibus, quando alias venditor seiebat litem mo-
tara sine emptoris denuntia'i "ne, ibid. qua:st. 7. — Denun-
tialio facía venditori per emptorem, ut rem defendat, si
ipse venditor nolit defenderé, an ratione denuntiationis
emp'.or, qui non defeiidil. agat de eviclione contra vendi-
112
l>iDi:X MA.TERIARUM
toreiu, n. A 1. 33 üt. 5 part. 5. — an priíis debealí» credi-
tore voléate venderé pignus, debiloii fieri, qu5in ipse
íendat, et quando creditar ad hoc non teneatur, n. 2 1. 41
tit. 13 part. 5, etibid. n. 4 et 5 1. 48 ibidem. — qualis
esse debeat, ut credilor possit pignus venderé, n. 5 1. 42
ibidem. Denuntiatio trina quando requiratur, ñeque una
lantüm sufficit, dict. n. 5 per text. ibid. — Et an ju-
dices vel Regis officiales ad delictorum denuntiationem te-
neaiitur, et quando, et quid si malitiosí; fecerint, gloss. 1, 5
tit. 1 part. 7. — Denuntiatio an habeat locura, ubi accu-
satio instilui non potest, n. 2 dict. J. 5. — Et quibusper-
missa sit denuntiatio, n. 1 1. 27 tit. 1 part. 7. — Denun-
tiatio el accusalio in quo differant inter se, n. 2 dict. 1. 27.
— El quando denuntiatio alicujus suliiciat ad inquirendum
de crimine, ibid. n. 7. — Denuntiatio de occullis rebus
Geri non debet, n. 3 1. 4 til. 29 part. 7.
Depingere arma sua, an liceat construenli ecclesiam
de novo, in tali ecclesia, n. 8 in fin. I. 3 tit. 4 pait. 6.
Deponere, deponi an possil Pralatus propter suam ne-
gligentiam, n. fin. 1. 48 tit 1 part. 1. — in quo differat á
deposito, n. 1 1. 1 tit. 3 part. 5. — an possit aliquis pecu-
niam penes usurariuní, et quando sic, n. 4 '• 2 liu 3 part. 5.
— in ecclesia bené licel, et an ipsa reddere obligetur, ac
si alius recepisset, n. 1 1. 7 per text. ibid. tit. 3 part. 5.
— Et quando excusetur debilor licét non deponat pecu-
niam, n. 4 1. 8 tit. 14 part. 5.
Deponens si sit latro, anei resreddi debeat, et quid si
sit bonsE fidei possessor, an domino prajferatur, n. 2 per
text. ibid. 1. 6 til. 3 part. 5. — quando, etin quibus debeat
alus creditoribus pra;ferri in restituendo sibi deposito, n. 1
1. 9 per text. ibid. tit. 3 part. 5. — Et anquibuscumque
creditoribus prseferatur, sive personalibus, sive realibus,
scilicetillis, qui in boiiis íacitam habent hypothecam, n, 3
1. 9 tit. 3 part. 5. — Deponens an in reddendo sibi depo-
situm fisco prajferatur, et quando non, n. 9 1. 9 tit. 3
parí. 5. — servum suum latronem penes aliquem, non
monendo sibi de vitio servi, vel si talis dominus de hoc sit
ignorans, qualiter ipse depositarius , cui aliquid servas
furalus fuit, agatconira dominum deponentem, dict. n. 3
1. 10 ibidem,
Depositahii'S an teneatur reddere deposilum, si sciat
quód si reddit, statim perderelur vero domino, n. 6 1. 7
tit. 18 part. 2. — qualiter agat contra dominum servi de-
ponentem illum, si scjens esse latronem non monuit depo-
sitario, et scrvus postea aliquid furatus fuit depositario,
num. 3 1. 10 per textum ibid. tit. 3 parí. 5. — licét neget
rem sibi depositara habere, tamen semper contra eum
príEsumilur, et qualis casus illura excuset, num. 6 1. 10
til. 14 part. 3. — Et an dominium rei deposilaj transeat in
depositarium , et quando sic, quando vero non, n, 4 1. 2
tit. 3 part. 5. — Depositarius an in se suscipere videatur
periculum rei depositse, et quando, dict. n. 4 i. 2 tit. 3
part. 5. — quando liberelur, si reddat deposilum de man-
dato judicis, si judexfecit deposilum, et quando non, n. 1
1. 3 tit. 3 part. 5. — si sit clericus de volúntate judicis
ssecularis, an ipse compelli possit reslituere, ibid. in n. 3.
— utrum esse possit religiosus , el an et quando ejus Ábbas
pro tali deposito obligetur, ibid. n. 4 el 6 ibid. — Et qualis
culpa in eo considerelur, ut ipse teneatur, n. 7 per text.
ibid. dict. 1. 3 tit. 3 part. 5. — Depositarius quando de
levi, et quando de levissima culpa teneatur, et an decasu
fortuito leneatOT, n, 11 per text. ibid. 1. 3 tit. 3 part. 5. —
an teneatur de levi, vel levissima culpa, quando pro cuslo-
diendo deposito prelium recepit, ibid. n. 12. — an tenea-
tur quando sibi fuit res furata , et an hoc debeat probari ,
el per quem, num. 1 et 2 1. 4 ibidem. — an teneatur de
casu fortuito, et quando sic, n. 2 cum alus ibid. per illum
text. dict. 1. 4 ibid. — morosus, an teneatur eliamsi res
eodem modo esset perilura penes illum, qui illam depo-
suit, ibid. n. 6. — quando dicatur esse in culpa, si res
depositae perdantur casu fortuito, et an tales res suisprce-
ponere debeat, et qualiter hoc probetur, et an judicis arbi-
trio commillalur, n. 8 1, 4 ibid, — an habeat jus retentio-
nis rei depositíE pro expensis factis in re deposita, n. 1
1. 10 ihid. — gralia sui lanlúm, an teneatur deposilum
reddere licét percal casu fortuito, et an tune casus illum
liberet, vide ibidem n. 9. — et <jus lireredes rem depositam
reddere tenentur, et ubi reddere debeant, n. 1 et 2 1. 5
til. 3 part. 5. — Et quibus reddere tencantur ipsam rem
depositara, ibidem in n. 3. — El quaüler. quando plures
sunt ha;redes, ibid. — Depositarius tenetur reddere depo-
silum slalim quód sibi petitur, etsi inter ipsum et depo-
nentem actum sit, ut post moriera sibi reddatur, n. 4 1. 5
til. 3 part. 5. — an possit faceré compensationem de de-
posita re cum debito deponentis, n. 5 dict. I. 5. — non
tenetur uui reddere rem depositara, quando convenlum
fuit, ut uni sine altero non redderetur, ibid. n. 6. —
deposilum reddere debet, rebus in eodem stalu perma-
nentibus, non vero si ex redditione aliquid mali ümeielur,
n. 1 per text. ibid. 1. 6 til. 3 part. 5. — an teneatur de-
posilum bonae fidei possessori reddere, non vero domino,
ibid. n. 2. — non debet reddere depositura furi , domino
cum eo veniente et pélenle, ne furi deposilum restitualur;
et an idem dicendum sit in castris datis sub homaro, an
debeaíit reddi deponenti , licet postea venial dominus pe-
tens caslrum , ibid. n. 3 per textum ibid. — Depositaría
ecclesia deposilum reddere obligatur, ac si alius recepisset,
n. 1 per text. ibid, 1. 7 tit. 3 part, 5. — Depositarius si
neget recepisse depositura, et probetur conlrarium, qua
posna punialur, n. 2 et 3 per text. ibid. i. 8 tit, 2 part. 5.
— Et an sit infamis, dict. n. 3 et 4. — Depositarius in
quibus rebus in eum transeat rei depositíe dominium , n, 4
1. 2 et n. 1 1. 9 per text. ibid, tit. 3 part. 5. — Et an con-
tra illum jurelur in litem, et an teneatur ad sumptus
litis, ibid. n. 6 fct 7 per text, ibid. — Et an tune babealur
raüolucri, vel lantüm damni dati, ibidem iil n. 9 per
illura text. ibidem. — Depositarius morosus rem penes
eum depositara cura fructibus restituere tenetur, et qua-
üler hoc intelligalur, n. 10 ibidem. — Et an debeat haberi
respeclus ad tempu; consumptionis. vel ad tempus resti-
tulionis, ibidem. — Depositarius il ulatur re deposita,
commitlil furtum, n. 4 1. 3 per lext. ibid. til. 14 part 7.
— cui res deposita furata fuit, an contra furem aliqua
aclir.ne agere possit, vel rei dominas, el quando, et qua-
liter, gloss. leg, 12 per text. ibid, tit. 14 parí. 7, — et si
latronem in poenara condemnaverit, an pcena sibi perti-
neal, ibidem in n, 2.
Depositum diíFert h custodia, n, 1 1. 72 tit, 18 part. 3.
— an prsesumatur, si quis nummos non in sacculo, sed ad
numerum alicui dedil, an vero prsesumatur mutuum, n. 2
dict- 1. 72. — Et an deposilum possit retinen pro expensis
in re deposita factis, n, 4 et 6 ibid, 1. 9 tit, 2 part. 5, el
gloss. 1. 10 til, 3 part. 5. — Deposilum dicitur quando
aliquid in custodiam rccipilur, deponere vero aliud signifi-
SEPTEM PAUTITAUÜM.
112
cat, n. 1 I. 1 lit. 3 part. 5. — an fiat, necessilate urgente
vel cessante, au aliquid intersit, n. 3 I. 1 lit. 3 part. 5. —
Et an dominium rei deposilee transsat in depositaiiuin ,
et quando sic, quando vero non, ibideni n. 4 1. 2 et n. 1
1, 9 ibid. — Depositum an possit fieri de pecunia penes
usurarium, et quando sic, diet, n. I\ dict. 1. 1 tit. 3
part. 5. — factum de mándalo judicis, ulrum libereluí
reddens judice mandante, el quando non, n. 1 I. 3 tit. 3
part. 5. — an fieri possit iu foamina, ibidem n. 2. — fac'
tum in clerico per judicem ssecularcm, potest per eura-
dem compelli ad restilutionem depositi, et qua ratione,
n. 3 1. 3 tit. 3 part. 5. — an íieri possit in religioso, et an,
et quando Abbas pro deposito obligetur, n. 4 1. 3 lit. 3
part. 5. — Et qualis actio possit intentari contra Mona-
chum recipienlem depositum, non restituenlem , ibidem.
, Et qualis culpa consideretur ratione depositi in deposi-
tario, gloss. 1. 3 tit. 3 part. 5. — Depositum si perdatur
casu fortuito, an depositarius liberelur, et quis probare
teneatur, n. 1 cum alus ibid, 1. 4 til. 3 part. 5. — qualiter
•i depositario est observandum, et an debeat res suas de-
posilis praeponere, ibid. n. 8. — datum gratia depositarii
tantüm, si pereat casu, an pereat periculo depositarii,
ibid. n. 9. — in quo loco h depositario vel ab ejus literede
debeat reddi, n. 1 et 2 1. 5 tit. 3 part. 5. — Et quibus, et
qualiter reddi debeat, ibid. in n. o dict. 1. 5. —Depositum
debet reddi statim quod petilur, licet iuter depositariuní
et deponenlem agatur ut non restiluat, nibi post mortem
deponentis, vel depositarii , n. 4 1. 5 tit. 3 part. 5. — an
possit compensari cum debito deponentis, quod deposita-
rio debet, n. 5 1. 5 tit. 3 part. 5. — factum per constitu-
tum quale sil, etanin tali deposito sit locus compensalioni,
dict. n. 5 dicl. 1. 5. — non debet uni ex depositariis reddi,
quando conventum fuit, ut uni sine altero non redderetur,
ibid. n, 6. — debet reddi semper rebus in codera statu
permanentibus, non vero si ex redditione aliquid mali ti-
meretur, n. 1 1. 6 per text. ibid. tit. 3 part. 5. — an de-
beat reddi latroni, vel bonae fidei possessorij et an taüs
domino pra-feraUír, n. 2 1. 6 tit. 3 part. 5. — non debet
reddi furi, veniente domino cum eo, et pétente, ne furi
delur, el an idem dicendum sit iu castris sub homagio da-
tis, ibid. n. 3 per illum text. ^ de repropria factum, non
lenel, n. 4 per text. ibid. 1. 6 tit. 3 part. 5. — in ecclesia
l'actum, an ecclesia ipsa reddere compellatur et obligetur,
ac si alius recepisset, n. 1 1. 7 per text. ibid. lit. 3 part. 5.
— in ecclesia factum praesente Prselato, vel in praesentia
Capituli, an ex lioc obligetur ecclesia ad reddeudum, ibid.
n, 2. — Et quid si tale depositum fiat apudsacrislam, qui
ad hoc non est deputatus, sed ad custodiara vasorum, ibid.
— si negelur per depositarium, et fuerit probatura bontra-
liiim, qua poena punialur, et an fíat infainis, n. 2 et 3 per
text. ibid. 1. 8, et ibid. n. 4. — Et an teneatur ad sumptus
lilis, et an contra eum juretur in litem, n. 5, 6 et 7 per
illum text. ibid. — Et an tune habeatur ralio lucri, vel
tantüm dumni dati, ibidem in n. 9. — Depositum post
morara debet reddi cum fructibus, et qualiter istud consi-
deretur, n. 10 per text. ibiil. dict. 1. 8. — Et au de-
beat haberi respectus ad lempus consumptionis, vel ad
tempus restitutionis, ibidem dict. n. 10. — Depositum, si
slet in bonis defuncti, an depoiiens in illo vindicando alus
praferatur, n. 1 1. 9 per text. ibid. tit. 3 part. 5. — Kt
qua de causa privilegium istud sit deponentibus conces-
sum ibidem in n. 2. — Et an in vindicando dcposüo prae-
ToM. V.
feratur non solCmi crcdiloribuspersonalibuSiSedetiaoirea-
iibus, et habentibus hypotbecam, ibid. n. 3. — El an, et
quando fiscus praeferatur deponenti, ut priüs ipse admittatur,
et habeat hypolhecam, quim deponens suura depositum, et
quando non, ibid. n. 9. — Et anpro expensis factis in re depo-
sita competat depositario jus relenlionis, n. 1 per text. ibid.
1. 10 lit. 3 part. 5. — Et quando detur actio depositi con-
traria, et an tune venial le\issiraa culpa, n. 2 1. 10 til. 3
part. 5. '■ — de servo latrone factum, si aliquid servus depo-
sitario furetur, qualiter dominus teneatur, n. 3 dict. 1. 10
per text. ibid. lit. 3 part. 5.
Depositus propter id non eCScitur de forc laicali, n. 3
1. 60 lit. 6 part. 1.
Deportatio quid sit, n. 10 cum aliis, ibid. 1. 2 lit. 18
part. 4« — qualis sil, et au secum aíTcrat bonorum publi-
calionem, elgiaiiarum revocalionem, n. 6 et 7 1. 4 lit- 31
part. 7.
Depoktatus, et hodie ista pcena deportatlonis, vel dam-
nationis in metallum, an sint in usu, n. 2 et 6 1. 2 tit. 18
part. 4. — perpetuó per sententiam, an ibid. venial tacité
bonorum conOscalio , e: quid liodie, n. 8 dict. 1. 2 ibid,
— quis dicatur, et iste dicitur mortuus civiliter, et an re-
tineat liberlalem, et an elliciatur servus poena;, el quando
sic B. 9 1. 2 ibid. — qua? propter hoc amittat, et an rQti-
neat qua; juris gentium sunl, n. 10 1. 2 iit. 18 part. 4«
— an retineat qua; sunt juris civilis, et an usucapere pos-
sit de novo, vel captara usucapionem continuare, ibid.
n. 11. — non potest faceré testamentura, et an habeat hse-
redem ab intestato, ibid. n. 12. — Et an testaraentum
ústius antea factura irritetur, vel rurapatur per hanc dam-
nalionera, n. 2 1. 18 tit. 1 part. 6. — Depoitatus an pos-
sit inslitui haeres ab aliquo, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 3
part. 6. — Deportati non sunt capaces extra causara ali-
mentorum, n. 3 1. 35 lit. 9 part. 6. — et ibi quid hodie,
et iu deportatione venit necessarió confiscatio bonorum, et
an judex possit depórtalo bona reservare, n. 6 et 7 1. 4
lit. 31 part. 7.
Depopülatores agrorum, qui sint, et an extrahi possint
ab ecclesia, n. 4 1. 4 til. 11 part. 1. — Depopulator agro-
rum si occidatur, an occidens punialur, ut homicida, n. 9
1; 3 per text. ibid. tit. 8 part. 7.
Deprkhexsi's cum furto in curia Regis debet occidi, et
quid si sit homo nobilis, n. 18 i. 3 tiU 16 part. 2. — in
criraine, an et quando sit ipso jure infamis, n. 12 1. 5
lit. 6 part. 7.
Descendentes an cogantur adversüs se lestiGcari, si aliter
veritas haberi non potest, n. 11. 11 tit. 16 part. 3. — us-
que ad quera gradura non debent compelli ad leslifican-
flum contra ascendentes, n. 2 dict. 1. 11 ibidem. — an suc-
cedant in emphyteusi recepta pro fdiis, et descendentibus,
si ipsi ha;redes non sint, vel repudiaverint liaeredi latera,
n. 1 1. G9 tit. 18 part. 3. — an possint petere confirma-
lionera eraphjteusis finitae per generationem, et quid s^
ecclesia, cui reversa fuit, illam pro se velil retiñere, et
miUi amplius concederé, n. 7 I. 69 tit. 18 part. 3. — us-
que ad quarlum gradum non privantur bonis ascendentis,
iudicantis injusta, quia corruptus pecunia, n. 9 1. 25 til. 22
part. 3. — oranes an comprehendantur indistinct*^, quando
simpliciter fuit facía mentio de linea, n. 1 1. 2 tit. 6 part. 4-
— adoptati cum asccndentibus adoplanlis matrimoniuní
contrahere non possunt, n. 7 1. 7 tit. 7 part. 4. — alicujus,
qui ab ecclesia feudum liabuií, si pctant in eos rei infeu.^
8
ilA
INDEX MATERIARUM
datíonem fieri, an ecclesia possit in aliquibus casibus eis
talem rei infeudationem denegare, et quando, n. A 1. 3
tit. 26 part. 4. — ex (ilia, an ad successionem feudi ad-
mittantur, sive masculi, sive foeminae sint, cüm talis succes-
sioprobibita sit de jure filiabus, n. 2 1. 6 tit. 26 part. 4,
et ibid. n. 6. -^ in inCnitum, an debeant in feudo patris
succedere, vel an hoc in nepote exstinguatur, n. 7 per texl.
ibid. 1. 6 tit. 26 part. 4. — ab ascendentibus in legitima
gvavari non debent, et quando possint, gloss. 1. 11 per
text. ibid. tit. 4part. 6. — si liaereditatem repudiaverint, intra
quantum tempus poenitere possint, n. 2 et 3 1. 20 tit. 6
part. 6. — ex filio, an simul cum palruo succedant avo,
vel proavo, n. 7 1. 3tit. 13 part. o. — semper excludunt as-
cendentes, etiam decedente aliquo sine testamento, n. 5
1. 4 per text. ibidem, tit. 13 part. 6. — si occidant ascen-
dentes, qualiter puniantur, gloss. í. 12 per text, ibid. tit. 8
part. 7.
Descriptio, et bonorum sequestralio, qualiter fieri de-
beat in bonis delinquentis occultantis se si vocatus fuerit,
n. 6 1.7 tit, 8 part. 3. — Et talis descriptio dicitur anno-
tatio, el quid si accusatus nuUa babeat bona, dict. n. 6.
— Descriptio bonorum, an parle pétente ad faciliorem
causae probationem fieri possit, et quid in causa criminali ;
et quid si testator tutori prohibeat, et reniiserit ei factio-
nem inventarii, an ad descriptionem bonorum tencatür,
gloss. in prooemio, tit. 9. part. 3.
Desertor militiae, quis dicatur, n. 3 per text. ibid. 1, 3.
tit. 22 part. 4.
Desistere quando teneatur quis, ut evitet poenam pro-
pter suum factura, n. 16 1. 13 tit. 7 part. 6.
Destruens, vel destruere, et an destructa reduret
privilegium, quod illi erat concessum, et quid si res illa
reaedificetur, n. 3 qua;st. 19 i. 32 tit. 9 part. 6. — Des-
truens domum vicini, ut ignis cum Ímpetu adveniens ul-
tra non transeat, an ad emendam damni teneatur, n. 2
1. 12 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Et an tune civitas,
vel vicinia teneatur contribuere ad reparationcm domus
istomodo destructae, dict. n. 2.
Destuucta ecclesia, an in se retineat privilegia eccle-
siae, n. 6 1. 1 tit. 10 part. 1. — Destructo castro, et alibi
aedificato, an qui ad custodian! tenebantur et tune, nunc
pro novo construclo eliam leneantur, n. 4 in princ. 1. 26
tit. 31 part. 3.
Desesperatio , aliquando oritur ex tristilia, et unde
plus, et de malis ipsius, gloss. in proaam. et in 1. 1 per
text. ibid. tit. 27 part. 7.
Desespebatus, quando et qualiter puniatur, n. i 1. 2
per text. ibid. tit. 27 part. 7.
Deterioratio ad quem pertineat post vendilionem rei,
cujuscumque sitgeneris, gloss. 1. 23, 24, 25 et 26 tit. 5
part, 5.
Detractor est qui vera crimina injusté prodit, et de-
linquit, n. 7 quaebt. 4 1. 1 tit. 9 part. 7.
Detrimentum rei dotalis, quando ad marítum, quando
vero ad uxorem pertineat, gloss. 1. 18, 19, 20, 21 et 22
tit. 11 part. 4.
DiAcoNus baptizare non polest nisi ex necessitate, et an
valebit baptismum, si fecerit, n. 1 1. 8 tit. 4 part, 1. —
Diaconi qui sint, et quid faceré debeant, n. 1 1. 10 tit.
6 part. 1.
DiABOLus , diaboli á principio luerunt creati boni, per
se autem postea fuerunt effecti mali, n. 4 in prooem.lit.
3 part. 1. — Daemones quare non habeant remedíum post
peccalum, n. 11 ibidem. — Diabolus, si in forma hom-
nis aliquem baptizaverit, an tale baptismum valeal, n. 10
). 5 tit. 4 part. 1.
DicTio omnino omnem excludit dispensationem, et licét
sit praecisae significationis, recipit tamen interpretationem
et restrictionem á jure, scilicet, congruam, n. 1 in proosraio
tit. 18 part. 2. — siciit, non semper denotat omnimodam
dissimilitudinem, n. 5 in fin. I. 7 tit. 4 part. 3. — alius,
facit positionem ejusdem qualitatis, et quid si adjiciatur
dictio quibuscumque, vide per n. 2 1. 46 tit. 18 part. 3.
— semper j debet accipi secundüm subjectam materiam,
et an semper requirat durationem perpetuam, n. 1 1. 11
tit, 31 part. 3. — si, facit conditionem, et quid de dic-
tione wí, ita, secundüm., cüm, et alus, vide per n. 1 et
3 cum alus ibid. 1. 21 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — si,
facit conditionem, et etiam idem est in aliquibus alus dic-
tionibus, et verbis, n. 12 et 13 I. 1 tit. 4 part. 6. — sem-
yer, quid importet et significet, n. 8 quaest. 3 1. 10 tit. 4
part. 6.
DicTUM testis benigna debet interpretar!, nec calum-
niari debet, n. 1 J. 13 tit. 1 part. 1. — unius testis cum
alus indiciis, an facial plenam probationem, n. 3 1. 12
tit. 14 part. 3. — testis in scriptis redigi debet, alias non
valebit sententia, nec sufliciet, si secundus testis dicat se
dicere idem quod primus, n. 4 1. 26 tit. 16 part. 3. —
unius, an facial cerliludinem, ita quod uxor alicujus cre-
dens diclum ipsius de morte sui viri , possit cum secundo
marilo contrahere, vel non, n. 2 1. 8 tit. 9 part. 4.
Dicere non tenelur aliquis iilud quod scit, el audivit ab
homine Jevis opinionis, si inde preejudicium generelur,
n. 6 1. 5 lit. 9 part. 4.
DiES quadraginla qui ab Episcopis, vel Archiepiscopis
conceduntur, de quibus diebus intelliganlur, an de diebus
cceü, vel purgalorii, vel mundi, num. penult. 1, 45 tit. 4
part. 1. — an sil de subslanlia privilegii, saltim in litteris
justitiae, num. 1 1. 44 tit. 18 part. 3. — -an debeat in scrip-
tura contractus poni, el quid si diclamen duret per men-
seni, quis dies sibi ponelur, n. 2 1. 54 til. 18 part. 3. —
conclusionis rei debet semper in quolibel instrumento poni,
quia quidquid agitur, etc. dict. n. 2. — Et quid si appo-
natur unus dies pro alio , an viliel inslrumentum, ibidem.
— El an credalur notario, qui diem non posuit si dicat se
de illo recordari, ibidem. — Dies in quo judex polesl sen-
tentjam suam emendare, an judicialis vel naturalis esse
debeat, n. 61. 3 til 22. part. 3. — impedimenti propter nun-
üalionem operis novi, qui sint de jure, el qualiter com-
pulentur, n. 2 I. 9 lit. 32 part. 3. — si non apponalur,
quando fit publica denunliatio in ecclesia ante malrimo-
nium, an denunliatio valeat, el qualiter dies debeat poni,
n. 2 1. 5 tit. 9 part. 4. — quando in obligatione no i a"-
ponilur, tune praesenti die debelur, n.l 1.3 tit. 11 part. 4.
— an debeat expectari post implementum conditionis,
quando fuil aliquid promissum ad diem el sub con-
ditione, n. 1 1. 17 per texl. ibid. lit. 11 part. 5. — ex-
pressa an constiluat promissorem, seu debitorem in mora
sine alia inlerpellalione, n. 2 1. 18 ibid.-^terminalis, si i
apponalur in delegalione Principis jüdici facta, an illa
elapsa judex delegalus senlenli are possit, n. 3 I. 37 til. 11
part. 5. — incertus, an constiluat debitorem in mora, n.
1 et 2 in princ. 1. 8 til. 14 part. 5. — Et quid in die ta-
cit5 inducía á lege, et an ista intcrpellet, etimpediat mor»
SEPTEM PARTITARUM.
115
ptargationem, dict. n; 1. — Et quid iii hora, vel in die pas-
chali, dict. n. 1. — Dies si sit apposita in institutione,
an sive certa, sive incerta sit, vitiet institutionem, n. 1,
2 et 6 cum aliis, ibid. 1. 15 tit. 3 part. 6. — si sit ap-
posHa in institutione quando faciat, vel operetur condi-
tionem, vel quando vitiet, vel non, ibid. in n. 6. — si sit
apposita ad implementum conditionis potestatívse, quid
operetur, n. 4 1. 7 tit. 4 part. 6. — commissi criminis, de
quo quis accusatur, an in accusalione criminali poni pos-
sit, n. 4 1. 14 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — an sit, cüm
coeluní albescit, licét sol non sit adliuc, si de próximo spe-
ratur, n. 4 1. 6 lit. 29 part. 7.
Dicta, et cum simpliciter de dictis loquitur, dequibus
intelligi debeat, n. 3 1. 4 tit. 16 part. 2.
DiFFAMATOB qualitcr veniat puniendus, n. 3 1. 8 per
text. ibid. tit. 6 part. 7. — virginis, vel alterius honesté vi-
ventis, ad quid teneatur, et qualiter puniatur, gloss. 1. 5
per text. ibid. lit. 9 part.^7. — Diffamans aliquem per can-
tilenam vel scripturam, qualiter puniatur, gloss. 1. 3 per
text. ibid. tit. 9 part. 7.
DiFFAMATüs per diffamationem videtur turbari in pos-
sessione sua, et ideo si ea causa emptores seu colonos
non invenit, quomodo ei subveniatur, n. 2 1. 46 tit. 2
part. 3. — Et an ad judicem diffamati vel dilTamanlis de-
beat taliter diffamatus recurrere, ibidem in n. 3. — Et
qualiter in isto casu debeat fleri sententia, ibidem in n.
5. — Diffamatus po test diffamanti impune responderé, Men-
tirís, vide n. 5 1. 4 tit. 3 part. 7.
DiFFERENTiA cst Ínter Principem ssecularem et ecclesias-
ticum in uno casu, n. 8 in fin. 1. 5 tit. 14 part. 4.
DiFFiciLiDS est scire tacere, quíim scire loqui, n. 10 1.
5 tit. 4 part. 2.
DiFFicüLTAs, an excuset debitorem speciei íi mora, et
debitorem facti á mora, et an eliam excuset debitorem
quantitatis h mora, n, 5 1. 18 tit. 11 part. 5. — an impe-
diat morae et pcanaj commissionem in stipulationibus con-
ventionalibus, sive judicialibus, sive in tali obligatione sit
datio speciei, vel factum, sive sit in genere, vel in quan-
titate, n. 4 1. 37 per text. ibid. tit. 11 part. 5.
DiFFiDATio quid sit, et in quo differat á proditione, n.
2 cum aliis ibid. 1. 1 tit. 11 part. 7. — quibus pertineat et
qui illam faceré possint et qualiter, gloss. dict. 1. 1 et 2
ibid. per illa jura. — fieri potest propter injuriara alicui,
vel ejus consanguíneo vel affini factam, n. 1 et 2 1. 2
ibidem. — an sit necessaria, finita treuga inter aliquos,
an vero statim quód finilur, possit unus alterum aggredi,
n. 1 1. 2 tit. 12 part. 7.
DiFFiDATus si diffidatori nihil respondit, et postea illum
aggressus est, an proditorií; fecisse dicatur, n. 12 1. 1 tit. 11
part. 7. — per legem, an á quocumque impune occidi pos-
sit, et an occidens peccet mortaliter, n. 41.3 tit. 27 parí. 7.
DiGNiOR semper est praeferendus in retinendis inslru-
mentis hsereditatis, et in aliis ómnibus, n. 2 1. 7 per
text. ibid. tit. 15 part. 6. — Et quid si isle postea vilior
factus sit, dict. n. 2 in princ.
DiGNüM, et semper est inchoandum k digniori, n. 2 in
prooem. part. 5.
DiGNiTAS prael^et ordinem sedendi, gloss. raagn. 1. 4 tit.
5 part. d, et n. 3 1. 12 ibid. — aggravat peccatum, n. 7
1. 25 tit. 4 part. 1, et n. 9 1. 1 tit. 17 part. 2, et gloss.
magn. I. 50 tit. 5 part. 1. — an veniat in consideratione
quantum ad imponendara poenam confilcnti, ninn. 7 cum
aliis ibid. 1. 25 tit. 4 part. 1. — praebet majoritatem, n. 1
post médium, 1. 15 tit. 5 part. 1. — major in aliquaeccle-
sia, quae sit, et ex quibus colligalur aliquem esse majo-
rera in dignitate, n. 3 1. 3 tit. 6 part. 1. — -aliquem de
Capitulo non fácil , nisi habeat canonicalum , n. 4 1. 3
tit. 6 part. 1. — clericalis major est, quüm Principum, n.
2 1. 9 tit. 6 part. 1. — clericalis major est Imperiali, n. i
1. 62 tit. 6 part. 1. — aggravat delictum, n. 2 1. 1 tit. 17
part. 2, et n. 3 per text. ibid. 1. 25 tit. 26 part. 2. — usua-
rii semper inspicitur in pasculandis gregibus in communi
civitatis n. 9 1. 9 tit. 28 part. 3. — conditionis humanae
quae sit, n. 1 in prooem. 4 part. et ibid. vide. n. sequentes.
— an possit filio spurio dari sine dispensatione, aliis de-
ficienlibus, n. 2 1. 2 tit. 13, et n. 2 1. 3 per text. ibidem
tit. 15 part. 4. — Et an valeat Principis privilegium, ut
deficientibus fdiis legitimis, spurii, vel alii illegitimi ad
dignitatem seu beneficia admitlantur, dict. n, 2 dict. 1. 2
tit. 15 part. 4. — Dignitas esl testimonium proferre, n. 2
1. 3 tit. 15 part. 4. — Dignitatem an possit habere iUe,
qui fuil legitimatus, et qualem non, et quid si legitime-
tur, ut feudum habere possit, n. 11 1. 4 lit. 15 part. 4.
— Dignitas Episcopalis, an veniat appellatione dignilatum
in legitimalione, vel alia dispensatione, n. 17 1. 4 lit. 15
part. 4. — an possit haberi ab eo, qui fuit simpliciter h
Papa legitimatus, et quando, 15, ibid. n. 16 et 17. — quae
faciat Clium á potestale patris sui Tiberari, et istud habeat
locum in odiosis, vel incommodis, n. 1 cum sequentibus
1. 7 tit. 18 part. 4. — Et an filife ad dignitates patris sui,
in quibus filii succedunt, ipsae succedere possint, et an in
feudis, n. 1 et 2 per text. ibid. 1. 6 tit. 26 part. 4.— Dig-
nitas filii, an faciat cessare Macedonianum, vel non, n. 10
per text. ibid. 1. 4 til. 1 part. 5. — an eximat filium á
patris poteslate, ila quód ei pupillariler substituere non
possit, n. 5 in fin 1. 5 lit. 5 part. 6. — an sit hodie habere
vassallos, n. 3 1. 32 lit. 9 part. 6, et n. 10 1. 2 tit. 2
part. 7. — de novo in aliqua ecclesia creari non potest sine
licenlia Papae, reparan vero si c , ibid. in prooemio quaest.
21. — Dignitates infamibus dari non debent, et quando
propter infamiam aüquis á dignitate expellatur, n. 1 1. 7
tit. 6 part. 7. — Et an infamia repellat aliquem ¡pso jure
íi dignitate, et in quibus casibus, et delictis, et quando,
ibid. n. 2. — Et an successor in dignitate sit eadem per-
sona cura defuncto, n. 6 1. 13 tit. 9 part. 1,- — Et Ju-
da;i non possunt habere dignitates, ñeque officia, n. 2 et
3 1. 3 per text. ibid. tit. 24 part. 7. — Et an haeretici vel
eorum filii possint habere dignitates, n. 1 et 2 1. 4 lit. 26
part. 7. — Et an constitutus in dignitate torqueri possit,
et quid si illam deposuit, n. 4, 5, 6 et 10 1. 2 per text.
ibid. lit. 30 part. 7.
DiGNus si non adsit ad beneficiiini, an admiltatur in-
dignus, n. 2 1. 3 lit. 15 part. 4.
DiLATio, et de quinqué generibus dilationum et an te-
neal processus, si aliqua non fuit dilalio data, n. 1 1. 1
lit. 15 part. 3. — Et probationes et producliones fieri pos-
sunt etiam nulla data dilalione, ibid. — Dilalio an possit
dari per judicem itinerantem per locum, an vero sedere
debent, n. 1 1. 2 tit. 15 part. 3. — an possit dari alia non-
dum finita, et an judex cüm dat dilationem possit sla-
tuere, ut si ad eam non compareat, ex nunc, prout ex
tune, taliter pronuntiat, n. 3 in principio 1. 2 tit. 15 part.
3, — legis aequiparatur dilationi judiéis faclae cum causae
cognilione, dict. Oi 3. — data ad aliquid faciendum, si
IIG
IfSliKX MATEillAULM
'ile Uicat se non facturum, an debeat speclari iinis dila-
tionis, ibid. °— Dilatione pendente, an judex possit eani
revocare, et ad alia procederé, ibid. — pendente ad con-
sulendum data parli, an interim judex possit pronun-
tiare, et ejus sent^ntia valeat, ibid. — Et in dilatione
danda, vel jam data, qualiter judex se habere debeat,
idict. n. 3 1. 2 tit. 15 part. 3. — Dilationes frustratoriae
non sunt dandae , et judex debet materiam dilationum am-
putare, n, 2 1. 3 ibid. — Dilatio an possit dari sine causae
cognilione, et quando, et an dilatio quae debet dari cum
causa; cognitione, si delur sine ea, an sit ipro jure nulla,
an vero opus sit appellare, n. 2 1. 3 tit. 15 part. 3. —
Dilationem quam habere debeant volentes producere tes-
tes, qui sunt ultra mare, n. 2 1. 33 tit. 16 part. 3. —
Dilatione ad producendos testes finita, an ex juxta causa
alia danda sit ; et quid si jus adversarii non est faclum
deterius, n. 2 et 3 1. 34 tit. 16 part. 3. — Dilatio concessa
h Principe ad solutionem faciendam, decennium excederé
non debet, n. 1 1. 33 tit. 18 part. 3. — et quid si ad cer-
lum tenipus juravit solvere, an in tali dilalione de isto ju-
ramento raenlio facicnda sit, ibid. — Et an talis non sol-
rens, licét dilaloriam liabuerit, sit perjurus, ibidem. —
Dilatio qualis danda sit debenli dolem restituere soluto
matrimonio, quando dotans hoc fuit expressfe stipulalus,
n. 3 1, 31 tit. 11 part. 4. — Et an locus sil huic dilationi
quando maritus dotem legat uxori, dict. n 3. — Et quid
si ipse, vel lia;res suus statim velit dotem restituere, et an
possint detraliere interusurium medü temporis ; et quid erit
si fructus rerum dotalium etiam sunt restituendi, an et in
ilHs talis dilatio locum habere possit, dict. n. 3 post
med. dict. 1. 13 tit. 11 part. A. — Dilatio qualis debeat
dari fidejussori in causa criminali quando promisit sub
posna reum criminis judicio sisti, et an ídem sit dicen-
dum in causis civilibus, n. 1 1. 17, et per gloss. 1. 18
tit. 12 part. 5. — Et quid si fidejussor iilud juravit, an
et tune aiiquam dilationem habere debeat, n. 2 dict. 1.
17. — Dilatio si delur á cieditoribus debitori, et ipse
eam noüt, sed velit cederé bonis, an admittatur, n. 2 1. 5
tit. 15 part. 5. — El qualis hsec düatio esse debeat, n. 3
dict. 1. 5. — Dilatio si sit h creditoribus debitori concessa,
tune exclutlitur debitor, si velit cederé bonis , n. 41. 5 tit.
15 part. 5. —si petatur ab haerede ad deliberandum, de
hoc vide in verbo Tempus ad deliberandum. — Dilationes
b jure stalulae moderaii possunt ex causa per judicem, n.
7. in fin. 1. 13 tit. 7 part. 6. — Dilatio data á lege non
currit ignoranli, n. 4 in medio 1. 6 tit. 10 part. 6. — an
sit danda ei, qui crimen suum in tormentis confessus fuit,
n. 5 per text. ibid. 1. 4 tit. 30 part. 7.
DiLECTio esse potest interjgnotos , umicitia vero non,
n. 7 1. 1 per text. ibid. lit. 27 part. 4.
DiOTCESiM, et facía publice in civilate afficiunt omnes
existentes in dioecesi, n. 1 1. 5 lit. 9 part. 4.
DiscíPULUs an á magistro castigavi possit, et quid si
magister excedat in castigando, vide n. 3 et 5 1. 11 tit.
8 part. 3.
Discordia, commuuio solet excitare discordiaui, vide
n. 1 in prooemio, tit. 15 parí. 6.
DiscRETio an aelati suppleat in sponsalibus contrahen-
dis, n. 1 1. 6 lit. 1 pan. 4.
DissENSUs non dicitur, quando in paucis aliqui dissen-
liunt, n. 8 1.1 lit. 27 part. 4.
PisjtNCTivA quae sit, et an ad vcritatem disjunctivé suf-
ficiat alterara esse veram, n. 3 I. 13 lit. 4 part. 6. — Dis-
juncti re, et verbis, vel é contra, vide in verbo Con juncxi's.
DissiMiLiTUDO, vide in verbo SimíLitudo.
DisPENSATio dispensare non potest Papa, ut quis non
confiteatur homini, licét possit, ut confessio dififeratur, n.
2 post principium, 1. 23 tit. 4 part. 1. — Dispensare potesl
solus Papa in aliquibus casibus, et non alius Praslatus,
gloss. 1. 5 tit. 5 part. 1, — in voto ultramarino, etiám visí-
tationis tantüm non potest Episcopus, sed solus Papa, et
sic servatur consuetudo, n. 11 1. 5 tit. 5 part. 1. — potest
solus Papa in voto Jacobino, in alus vero potest Episcopus,
ibi n. 12. — potest Episcopus in ómnibus votis, exceptis
ultramarinis, et Jacobino ; non tamen liberabit ex voto
sicut potest Papa in juramento, dum tamen non sit in
tertii praejudicium, n. 14 ibidem. — potest solus Papa in
defectu aelalis, n. 17 ibidem. — utrum possit Papa cum
bigamo, n. 33 ibidem in 1. 5 lit. 5 part 1, — potesl Papa
in eo, scilicet, ut aliquis habeat dúo beneficia cúrala, ibid.
in n. 35. — polest solus Papa cum eo qui celebravít, cüm
esset excommunicatus, n. 41 ibidem. — in quibus casibus
non consueverit Papa, licét possit, gloss. per text. ibidem
in 1. 6 lit. 5 part. 1. — an possit Papa cum homicida, n.
fin. 1. 6 til. 5 part. 1. — Dispensatio debet esse cum causa,
aliüs ñeque dispensans, ñeque dispensatus est tutos in
conscientia, n. fin. ad fin. dict. 1. 6. — quid sit, n. 1 1. 63
tit. 5 part. 1. — Dispensare an possit Episcopus cum si-
moniaco, et quando non, n. 2 ibidem. — an et quando
passint Episcopi cum eo, qui extra tempus ordinem rece
pit, D. 5 dict. 1. 63. — in quibus casibus possit Episcopus,
gloss. dict. 1.63. — Et in quibus non, ibid. 1. 64 tit. 5
part. 1. — Dispensare potest solus Papa cum corpore v¡-
tialis, n. 4 1. 64 til. 5 part. 1. — Dispensatio ubi est neces-
saria iliud fieri non posse dicitur, n. 2 1. 25 tit. 17 part.
1. — in eo scilicet, quód aliquis possit beneficia plura ha-
bere, si sine causa, et ulilitate suadente fial, non valel,
vide n. 5 1. 3 lit. 16 part. 1. — aliquando est debita, n. 4
1. 3 lit. 1 part. 2. — Intellige in remissionibus alicujus
rerum , non multüm strictfe castigando, etc. — Dispensare
atruní possit Papa, ut qui est fidelis cum alio possit matri-
monium contrahere, si ejus vir hsereticus factus fuit, n. 1
1. 7 tit. 2 part. 4. — an possit Episcopus cum vovenle sim-
pliciler castitatem, ut ab uxore debitum exigere possif, n.
5 I. 11 lit. 2 pavt. 4. — an possit Episcopus cum inces-
tuoso , ut matrimonium contrahere possit, n. 8 1. 13 tiL 2
parí. 4. — an possit Papa, ut Chrislianus cum Judsea, vel
t! contra, matrimonium contrahere possit, n. 1 1. 15 tit. 2
part. 4. — Et quid si aliqui contrahant sub conditione, sci-
licet si ^^77« í/fspensfli'eríí, elipse dispenset, an tune no-
^us consensus in contrahentibus requiratur, an h principio
prsestilus ante oblentara dispensationem sufficiat , gloss.
1. 3 tit. 4 part. 4. — Dispensare an possit Papa in malri-
nionio[non consummato, ut non teneat cum causa, vel sine
ea, n. 1 1. 5 tit. 10 part. 4. — Dispensatio an sit necessa-
ria ad hoc, ut spurius filius seu illcgitimus ad ecclesiasti-
cas dignitates alus deficienlibttó admittatur, n. 2 I. 3 tit. 15
part. 4. — Dispensare non polest Imperator in his, quae
sunt contra jus Divinum , licét ipse vicarius Dei sit in ter-
ris, n. 8 1. 4 tit. 15 part. 4. — Et materia dispensationis est
restringibilis, et quid si Papa dicat tantüm , dispensainus,
sive legitimamus, n. 15, 16 et 17 dict. 1. 4. — Et an in ma-
teria dispensationis appellatione dignilatum veniat digni-
tas episcopalis, dict. n. 17 dict. 1. 4- — Dispensatio sive le-
SEPTUM PARTITARUM.
117
e;itimaüo Papae quoad lemporalia non tenet , nisi et ipse
lemporalem habeat jurisdictionem, ibidem n. 18 per text.
ibid. — Dispensare an possit Papa, ut ex aliqua causa usu-
ra? exigi possint in aliquo loco, per n. 1- 1. 22 tit. 12 part. 5.
DisPosiTio loquens de liberis in materia exorbitanti, an
extendalur ad frali-es, vel sórores, n.3 1.6 lit. 13 part. 2 :
de hoc vide in verbo, Testamentcm, — eliam generalisnon
includitin se personas inhábiles, n. 19 in priaic.1.2 lit. 15
part. 2. — teslatoris non pofesl stare in pendenü, qnod
inducit ad dubiam quaesüonem, n. 6. 1. 10 tit. 31 part. 3.
— laicalis, per quam jus canonicum adjuvatur, valet , et
observanda cst, n. 3 1. 5 tit. 3 part. 4. — qua; generaliler,
loquitur, intclligitur, etincludit etiam casus, et personas
alias privilegiatas, n. 3. 1. 53 tit. 5 part. 5.
DisposiTUM in casu vero, an et quando habeat locura in
casu ficto, n. 1 1. 4 tit. 24 part. 3.
DisTiNCTio dominiorum fuit introducta de jure genlium
etan pnncipio fuerit bonum, vel malura, vide n. 6 1. 2
tit. 1 part. 1. — rainistrorum ecclesiíe, k David, et Salo-
mone fuit introducta, n. 1 1. 2 tit. 6 part. 1.
DisTHAHERE, vide in verbo Venderé, et verbo Venditio,
et verbo Alienatio, et verbo Alienare.
DisTBiBUTXONES quotldíanas, an percipiat Clericus infir-
mus, n. 9 1. 19 tit. 16 part. 1. — quaj dari debuerant ab-
senlibus, accrescunt interessenlibus, ibidem. — Et quid si
€X privilegio quk habeat distributiones quotidianas ; quas
habere debeat,et quales non, ibidem. — Distributio coi-
lectiE qualiter inter homines fleri debeat, n. 8 1. 20 lit. 32
part. 3. — qualiter fieri debeat inter pauperes per coneniis-
sarium, quando ipsi fuerunt & testatore inslituti, et inter
quos, el qualiter, et quibus observatis, gloss. 1. 20 per
lext ibid. lit. 3 part. 6. — bonorum testatoris, an perexse-
cutorem teslamentarium fieri possit in unum tantüm pau-
pra-em, si ipse illa inter pauperes distribuí jussit, n. 3
<lu«sU 13 in fine, 1. 32 tit. 9 parL 6. — qualiter fieri de-
beat inter pauperes per exsecutorem testamentarium, et an
ipse suos filios, vel consanguíneos pauperes eligere possir,
ct quid eis relinquere possit, num. 2 1. 3 tit. 10 part. 6.
— reliclorum ad pias causas per quera fiel, et quali-
ter, quando testator exsecutorem testamenlarium non
dedil, gloss. 1. 5 ibidem. — qiialiter fieri debet, quando
exsecutores testamenli inter se dissenliunt , et per quem
Cet, et an, el quando unus exsecutor admittatur, num. 1
1. 6 ibid. — Et si ái testatore lempus fuit praefinitum ad
exsecutioncm sua; voluntatis, an exsecutor illud praeve-
nire possit, vel non, et quando sic, n. 2 1. 6 tit. 10 part. 6.
— Distributio si per aliquem fieri debet inter pauperes,
inlra quantum tempus ab illo fieri debeat, et quid si dis-
tribtiere nolit, quis eum compellet, et qualiter, n. 3 1. 7
til. 10 part. 6.
DivES non tanliira commendandus esl, licél studeat,
quantum pauper, n. 16 in fin. in prooem. Parlitarum. —
ilie dicitur, qui bonis moribus abundat, n. 9 I. 1 tit. 6
part. 2. — Di\ites hodie ut pinrimum sapientia carenl,
quam paujicrtus sorlita est hodie, n. 5 I. 2 tit. 7 part. 2.
— Diviles el pauperes a;qual¡ modo rebus communibus
eivitalis uti possunt, n. 8 1. 9 til. 28 part. 3. — an possint
in terminis communibus Civilalis, vel Villa?, plures oves
vel pécora immittere in damnura pauperum, et qualiter
pauperibus tune consulalur, el quid in dominis terrarum,
quando paslus cst pío civibus coramunis, shc ipsi ha-
beanl, vclnon habeaiit ibi domicilium , ibidem n. 9. — Di
Tes an ü paupere possit compelli, el quando et qualiter ad
sibimutuandum,n. 1 in prooem. tit. 1 part. 5. — et potens
in mullisindigent judicibus, n. 4 in fin. 1. 5 tit. 5 part. 5.
pauperibus imperat, et de commodis divitiarum, n. 6 1. 44
tit. 5 part. 5. — Et an relictum alicui tanquam pauperi,
sibi debeatur, si dives sit, illud tamen ignorabat relin-
quens, n. 4in fin. 1. 21 tit. 1 part. 6. — Dives si sit pater,
etiam ejus filius reputabitur dives, n. 4 I. 21 tit. 3 part. 6.
— prjesumilur filius, si paler illud sil, n. 6 1. 7 tit. 13
part. 6. — esse debet tutor, qui minori per judicem datur
et an tune ipse salisdare teneatur, n. 5 I. 9, et n. 3 I. 12
tit. 16 part. 6. — Diviles debent gaudere privilegio nobi-
lium in carceribus, in quibus custodiuntur, et alium favo-
rem, n. 6 1. 4 per text. ibid. tit. 29 part. 7.
DivitijE an veniant in consideratione respectu poena?,
alicui injungendae pro peccalis, n. 4 1. 25 til. 4 part. 1. —
sunt satellites voluplatum, n. 1 in prooem. til. 7 part. 1.
— quando causent peccatum, etpluradeislis vide per dicl.
n. 1. — non tribuunt nobililatem, n.4 1. 6 tit. 9 part. 2.
— bona; dicunlur cíim ex eis Gt misericordia, n. 3 I. 9
lit. 29 part. 2. — Et infelicissiraum inforlunii genus est
fuisse felicem, n. 3 1. 20 tit. 23 part. 3, de hoc vide in
verbo Fortün^e. — addunt plures amicos, et de commodis
divitiarum, n. 6 1. 44 tit. 5 part. 5. — augent el conser-
vant nobililatem, si sunt anliquaj, dict. n. GinQn.
Divisio terminorum fit per rivos, et flumiua, per mon-
tes, et castella, non per vias prívalas, et quid in dubio,
n. 7 1. 2 tit. 18 part. 3. — haredilatis, quae fit de fratrum
concordia, multúm laudatur, n. 1 1. 79 til. 18 part. 3. —
legati inter legatarios qualiter fiat, quando eis conjunc-
tim una res fuit legata, gloss. 1. 33 per text. ibid. lit. 9
parí. 6. — quse procedil de fratrum concordia, ¡audabilis
est, n. 2 in prooem. til. 15 part. 6. — locura non habel ubi
inter dividentes coramunio non est, n. 1 1. 1 til. 15 part. 6,
— Et antilulus divisionis príeslet justara praescribendi cau-
sara, ibid. in n. 2. — Divisio dobel fieri ad pelitionem
cujusiibet hseredum , et quid si illam petens sit prodí-
digus, minor, vel ecclesia, n. 1 1. 2 ibid. — de qui-
bus rebus fieri non debet ínter haeredes, num. 4 cum se-
qucnt. — et an usura; veniant in judicío divisorio , n. 10
dict. 1. 2 per text. ibidem. — Divisio ínter fratres an
fieri debeat ex quaj^ilis per filium cura patris pecunia ,
n. 1 1. 3 tit. 15 parí. 6. — Et an in dubio praesumatur
de patris pecunia quaísilum, ibidem in n. 2 dicl. I. 3.
— Divisio de quibus rebus testatoris, et quando et qua-
liter inter fratres fieri debeat, et quid in dote, arrlia,
vel donatione per palrem filio facía ; et alia in hoc
vide per gloss. 1. 3 et 4 per text. ibid. lit. 15 part. 6. —
Et an bona majoria; debeanl communicari et inter fniire»
dividí, n. 6 dict. 1. 3. — Divisio non habet locura, si pater
illam de aliquibus rebus fieri prohibuit; et quundo eliaui
tune sic, n. 7 dict. I. 8. — de quibus rebus ínter fratres
fieri non debet, et quando, gloss. 1. 5 per text. ibid. til. 1$
part, 6. — El quid de libris íi paire filio datis ad discen-
dum, n. 5 dict. I. 5 per text. ibid. — El quid de expensls
el paire cum filio existente in sludio faclis, an el quando
illas in legitimam suam imputare teneatur, ibid. n. 6 per
lllum text. ibid. — Et quid sí sibi datura malé consurap-
tum sit, dict. n. 6 ad finera, dict. 1. 5 tit. 15 part. 6. —
Divisio fieri non debet inter fratres da dote, vel donalionc
proplcr nuptias filio dula, gloss. 1. 6 ibidem. — Et cúm
dividilur hícrcditas inter lucredes, penes qucni privilegia
M8
INDEX MA.TEUUUUM
el inslnuíienta esse debeant, gloss. I. 7 ibid. per illum
test. — Divisio si fial ínter liaeredes, an jpsi ad ínvieem de
evictioiie cavere debeant, n. 1 et 2 1. 9 tit. 15 part, 6. —
ita fieri debet, ut patrimonium non corrumpatur, n. 1
1. 10 per test, ibid tit. 15 part. 6. — debet fieri ad volun-
tatem judiéis, quando haeredes coram eo hícreditatem di-
vidunt, dicl. n. 1 cum alus ibid. — Et quid si commodt!
dividinon possit, ibid.in n. 4.
DivixATio regulariter sonat in malum, gloss. in prooem.
lit. 23 part. 7. — quid sLt, et quotuplex, et qualis permissa
sit, et qualis non, gloss. I. 1 pertext. ibid. tit. 23 part. 7.
— Divinaüones, qnss ad bonum finem finnt, licitaj sunt,
a^iíe vero non , gloss. 1. 3 per tex. ibidem , tit. 23
part. 7.
DiVORTiLM, etquae sitdivoHii deñnitio, etunde dicatur,
n. 1 per text. ibid. 1. 1 tit. 10 part. 4. — Et lic''t per di-
vorlium separetur matrimonium , durat tamen vinculuin
seoiper, n. 9 1. 2 tit. 10 part. 4- — Divortium quando-
que ipso jure, et in certis casibus, n. 2 per text. ibid. 1. 3
lit. 10 part, /|. — Divortio facto redJrt^rabitur matrimo-
nium, si ambo conjuges fornicaverunf, quia paria delicia,
etc. n. 3 1. 5 ibid. — Et quid si lata sentenlia divorlii,
lile, qui non deliquit, velit alteri reconciliari, an ad lioc
alius sit cogendus, ibidem.
Doctores pro docendis scholaribus, an et quando pos-
sint aliqui'l exigere, gloss. 1. 10 tit. 17 part. 1. — juve-
iies, et noviler incipientes legere, non debent aliqnid pro
docendo petere, quia faciunt ut ipsi discant, ibid. n. 8.
— Doctoran an debeat pauper gi-atis, si eliter fieri non
potest, n. 9 1. 10 tit. 17 part. 1, — Doctores an gratis de-
beant aliquem pauperum licentiare, et ad gradum licentÍ3'
tus admitiere, dict. n. 9.. — si dolo aliquem licentiandum
nolint approbare, an cancellarius solus possit illud faceré
ex ajquitate, ibidem. — togati incedere debent ita, ut di-
gnitas doctoratus appareat, n. 3 in fin. 1. 9 til. 7 part. 2.
— immunes sunt á coUeclis, seu gabellis, et quibus istud
verum sit, per n. 8 1. 3 tit, 10 part. 2. — íi Rege creati,
plus caeteris sunt honorandi, n. 4 '• 3 tit. 22 part. 2. —
non debent legere ad pompara, sed ad profectum schola-
rium, n. 1 1. 4 til. 31 part. 2. — Et debent perseverare in
scientia, quam semel elegerunt, ibid. n. 2. — Doctores
legum non debent vocari ad jurandum, n. 1 1. 22 tit. 11
part. 3. — qui ad consulendum debeant admitti, n. 3 1. 2
lit. 21 part. 3. — an possint esse publici conductores, et
quid in militibus noslri temporis, n. 2 1. 2 lit. 8 part. 5.
— salariati in quolibet anno, si ante finitum annum de-
cesserint, an eorum haeredes integrum salarium habere
debeant, gloss. 1. 9 per text. ibid. lit. 8 part. 5. — Doctor
non debet legere ad pompara et debet se aptare pro inge-
nio discentium, n. 2 I. 11 ibidem. — Doctores legentes in
aliqua universitate, an gaudeant privilegiis militum, n. 1
], 4 lit" 5 part. 6. — an et quando excusenlur h tuteJis
el curis, gloss. 1. 3 per lext. ibid. tit. 17 part. 6. — legum
deterioris conditionis sunt, quám aliarum scientiarum in
aliquibus, in alus vero eis prjeferuntur, n. 6 dict. 1. 3.
— Et an qui se falso gerit pro doctore, puniatur poDiia
faisi, n. 3 1. 2 tit. 7 part. 7. — Doctor an possit capi et in-
carceraii pro crimine suo, n. 7 1. 4 per text. ibid, tit. 29
part. 7. — Doctores an possint torqueri, velnon, n, 5 I. 2.
per text. ibid. tit. 30j)art. 7.
Dolí capax si jurel contractum, an ad ipsius observan-
tiam teneatur, n. 5 1. 6 per texl. ibid. tit. 19 part. 6. —
quis dicatur, et qualiter puniatur, si deliclura commilla',
n. 2 et 5 1. 9 tit. 1 part. 7 per text. ibid. — si sit infans,
an ex delicio suo venial puniendus, n. 7 dict. I. 9 per text.
ibidem.
Dolus tuloris remissus á minore, an lalis remissio ali-
quid operelur, n. 3 1. 102 lit. 18 part. 3. — ex quibus
praesumatur in depositario dicenle rem depositara periisse
casu forluito, n. 8 1. 4 lit. 3 part. 5. — ex conjecturis pro-
batur, dicl. n. 8 ad fin." — major praesumilur ex interpo-
sitione personáe, n. 5 1. 5lit. 5 parí. 5. — si dederil causara
contraclui, tune vendllio nuUa est, n. 1 1. 57 tit. 5 parí.
5. — si non dedil formara contraclui , sed modum con-
trahendi, an tune conlractus sil ipso jure nullus, ibidem,
n. 2. Et quid si deceptus velit slare contraclui, quando in
conlractu dolus intervenit, dict. n. 2 dicl. 1. 57. — Et
quid de dolo dante causara constilutioni dolis, vel matri-
monio spiriluali vel carnali , vel transactioni , ibidem. —
Dolus si dedil causara distractui, an distractus valeat, ibid.
dicl. n. 2 dict. 1. 57. — non praesumitur ubi quis ad provi-
sionemsui aliquid fácil, n. 21. 12 til. 10 part. 5. — quando
esse possit in non acquirendo aliquid, quod acquiri possit.
dict. n. 2. — quid sit, el de quo debet intelligi ; et quid
si intervenit juramentum, an tune subveniatur dolum
passo, n. 2 1. 28 til. 11 part. 5. — Et an minor dolus suífi"
ciat ad rescissionem aclus, sicut minor metus, et an idem
sit in utroque casu, dict. num. 2. — Dolus proprié lo-
quendo qui dicatur, et quid in dolo re ipsa, ibid. num. 3.
— futurus remilli non potest, num. 1 1. 29 per text. ibid.
lit. 11 part. 5. — ofljcialis, sive alterius in reddendis ralio-
nibus, pro quibus á domino liberationem habuit, ut quia
aliquid occuUavil, vel dolóse fecil, an facial liberationem
non lenere, gloss. 1. 30 tit. 11 part. 5 per text. ibid. — an
veniatingeneraliremissione, n. 5 dicl. 1. 30. — habeturpro
possessione.in. 2 1. 19 til. 13 part. 5. — an venial in aclione
pigneratitia, n. 5 1. 20 ibid. — si sit á credilore véndenle
pignus adhibitus vel ab emplore ipsius, an tune debilor el
dominus pignoris agal contra venditorem vel emptorem,
etiam quando creditor habebat facullatem vendendi, ad
damna, et interesse, n. 1 I. 49 til. 13 parí. 5. — non de-,
bel egredi personara committenlis, n. 1 1. 49 ibid. — cce-,
teris paribus duriüs punitur, quám negligentia, n. 1 ad fi-
nem, 1. 22 tit. 14 part. 5. — an possit cum culpa compen-
san, el cum qua, n. 2 1. 23 ibidem,— ^-ve! calumnia actor! s
litiganlis, transactionem vilial ipso jure, n. 8 I. 33 tit. 14
part. 5. — an purgetur per transactionem, n. 3 in fin. 1.
34 ibidem. — si per hairedem fueril faclus, ut aliquem
illum instituat hferedeni, quid tune, n. 4 in fin. I. 27 til. 1
part. 6. — El quid si aliquis dolosfe fecil, aut impedierit ,
ne aliquis testetur, vel ut ipse volueril, gloss. dict. I. 27
et 28 ibid. — Dolus ex perspicuis indiciis probalur, n. 4
infin, 1. 12 til. 6 part, 6. — scienti non infertur, n, 1 1, 6
til, 19 part, 6, — an prfesumatur in minore dicenle se ma-
jorera, an vero illud adversarius probare debeat, n, 2 dict.
1. 6, — praesumilur semper in inferente laesionem enor-
missimam, n, 6 in fin, I. 10 lit, 19 parí. 6. — qualis in
denunliante requiratur, ut puniri possit, n. 4 1. 5 tit. 1
part. 7. — an requiratur in falsilalecommissa, ulproprié
dicatur falsitas, num. 1 1. 1 tit. 7 part, 7, — Etnonqui-^
libel dolus est falsitas ut quis puniatur pcsna falsi, dict.
n, 1 in fin, — Dolus est crimen, n, 1 in prooemio tit, 16
part. 7. —quid sil, et quotuplex, n, 1, 2 et 3 J. 1 per texl.
ibid. lit. 16 part. 7. — et fraus differunl, el in q«o, n, i
SEPTE^J PARTITARÜM.
dict. 1. 1. — bonus sive lualus, quis, et qualis dicatur, et
quando, n. 1, 2 et 3 1. 2 per text. ibid. tit. 16 part. 7.
— Et quibus aclio de dolo detur, et quando, et qnali-
ter, et contra quos, gloss. II. 3, 4» 5, 6, 7 et 8 ibidem.
— Et an aclio de dolo transeal ¡n haeredes , et quando ,
nuni. 3 dicl. 1. 3 ibidem. — Et inlra quantum tempus
aclio de dolo intenlari debet, et qualiter, gloss. 1. 6 ibid.
• — Dolus, quando et in quibus casibus commillalur, gloss.
II. 7, 8 el 9 cum sequeut. lil. 16 pdí 1. 7. — Et qualis poena
veniul imponenda pro alicujus dolo, n. i et 2 1. 12 per
text. ibid. lil. 16 parU 7.
DoLOSLS qualiter lenealur ob ejus dolum, et an elapso
bienuio aclione de dolo conveniri possit, et qualiter, n. 1,
2 et 3 1. 5 per text. ibidem, tit. 16 parí. 7. — El de poena
impedientis dolóse rei alienationem, faciendo rem
liligiosam, n. 1 1. 11 per text. ibidem, lil. 16 part. 7.
DoLOH peccatoris pro peccalis suis, qualis esse debeat,
n. 1 in fin. 1. 23 tit. 4 part. 1.
DoLEBE debet peccator tó quód Deum ofifeudit, non la-
men propter amissum lionorera, vel seculam infamiam,
u. 1 in med. 1. 23 ibidem.
Domesticas, vel domestici. — Domeslici admiltuntur
pro dominis ad probandum eorum innocenliam, n. 5 1.
18 lil. 16 parí. 3. — an leneauíur dominum suum adju-
vare in bello, quod juslé contra Rtgem fácil, quando etiam
vassalli admilluulur licité, n. 13 1. 10 lil. 25 part. 4. — an
compreliendantur inprolubilionc lacla principal!, n. 6 i. 5
lil. 5 part. 5. — an pro fuño ab ipsis facto aclione furti
conveniri possint, et quando, el qualiter, n. 3, /| et 6 1.
17 per lexl. ibid. lil. 14 parí. 7. — si ad maudatum do-
minorum damnum dederinl, quis ad eraendam tenea-
tur, n. 2 1. 5 liU 15 part. 7. — el familiares idera sunt, et
qui ila dicantur, n. 6 1. 6 per text, ibid. tit. 33 part. 7, de
hoc vide in verbo Familus.
DoMiciLUM regale quale sit, et an locus, ubi bona pos-
sidel, n. 2 1. 3 lil. 18 part. 4« — si aliquis conslruat in
loco ubi malrimouium conlraxit, an per lioc nalurulilalem
in loco illo consequalur, n. 6 1. 2 til. 24 pai t. 4. — Irans-
ferendo in alium locum quám sui originis, an quis amil-
lat omnia jura naluralilalis loci originis, ex quo inferlur
quíEStio notabilis, n. 2 1. 5 liU 24 part. 4. — El an isle
regiio deserto beneficia babere possit, vel non, ibidem.
— Domicilium, quod venit ex accidenti, non mulal cau-
sara originis, n. 2 1. 5 liU 24 part. 4. — licél senaloribus
in urbe esse dicatur, lamen non propter boc desinunt ba-
bere domicilium iu loco sui originis, ibid. — Et si unus
vocetur eodem tempore ad muñera loci sui originis, et lo-
ci domicilii, cujus causa sil potior, dict. n. 2. — Domici-
lia pluí a quis habere bené polest, dict. n. 2 post médium.
— Domicilium si muletur de uno loco ad alium ejusdem
regui, tune ille mulaus per hoc non desinit esse civis, et
naluralis illius regni deserti, secíis vero si muletur de uno
regno ad alium, quia per hoc renunliasse videlur foribus
et priviiegiis illius regni deserti, dict. n. 2. — an per pu-
pillum conslilui possit sine lutoris sui auctoritate, n. 3 1.
12 til. 16 part. 6. — Et polest quis de delicio conveniri
in loco domicilii sui etsi alibi deliquerit, n. 1, 2, 3, 4 el
5 1. 15 til. 1 part. 7. — Domicilium alicujus dicilur, ubi
aliquis babel majorera partera suarum forlunarum, et la-
rem suum, ibid. n. 6.
DoMiNitM Transferlur in ecclesianí ,
Rerum rcclesiasticirum. vpI Irunsit.
119
Terrarum, Transir, vel transfertur, sive
Probatur, ex causa venditionis, sive
Tollilur, donalionis, vel legali, vel
Direclum vel utilc. aüa.
DoMiMUM, dominiorum dislinctio quo jure sit introduc-
ta, el an á principio fuerit bonum, vel malum, d. 6 1. 2
tit. 1 part. 1. — in terris quas possidel quis, non pra;su-
milur habere, nisi quantum poluerit probare sibi per
privilegium fuisse dalum , n. 4 I. 13 tit. 1 part. 2. —
et jurisdiclio, an sit apud infideles, n. 3 I. 2 tit. 23 part. 2.
— El proprietas ídem sunt, dominium lamen habere ter-
minos magis latos et generales, n. 2 1. 27 tit. 2 part. 3. —
Dominii exceplio, an obslet petenli possessionem rei, sive
utatur interdicto adpiscendae, recuperandae, vel retiiiendx'
possessionem, n. 6 dict. 1. 27 ibid. — Dominia non volant,
n. 1 1. 10 lit. 14 part. 3. — Dominium largé, siveslriclé,
seu largissimé, sive plenissime sumplum, quale esse dica-
tur, n. 1 I. 1. tit. 28 part. 3. — Dominii appellatione ne-
dum venit direclum, sed eliam ulile, n. 1 1. 1 lit. 28 part.
3. — Dominia rerum, an sint de jure divino, et an in stalu
natura; corruplse bonum fuit, quod dominia essent dis-
lincta, n. 2 I. 1 lit. 28 part. X — Dominium an acquirat
ille in sedificio, quod fecil in litlore mar¡s, el quando, n. 3
1. 3 lit. 28 part. 3. — babel homo super alias omnes crea-
turas ierra', n. 2 I. 17 lil. 28 part. 3. — insularum de no-
vo repertarum, qualiter quis habere possit, n. 3 et 4 1. 29
tit. 28 part. 3 — El quis debeat esse donynus ille, quem
isli inventores recognoscere debeut, n. 4 dict. I. 29 ibid.
— Dominium arborum, quas mulae fidei possessor in re
aliena plantavit, an perdal ipse statim, antequara coales-
canf, num. 2 1. 43 ibidem,— quod et quale acquiralur per
usucapionem, sive praescriptionem, n. 1 in prooemio, tit. 29
part. 3. — probare diíicile est, nisi per praescriptionem, n.
21. 1 tit. 2 9 parí. 3. — licétnoncadatin aliqua re, bené la-
men cadit possessio, per quam res communis praescribi po-
lest, ibid. — rei prjEscriptae per triginta anuos, nunquam
transil in prajscribentem , licét possessio sit, et ideo illaro
vendicarenon polest, n. 4 I. 21 lit. 29 part. 3. — Et quando
qui illam vendicat quia sibi fuit furala, vel vi ablata, in ea
dominium habere dicatur, ibidem n. 5. — Et quid si
propter ipsius contumaciam fuerit alter missus in posses-
sionem ipsius, qui el objicil de dominio, et probare vuU
in conlinenli, an admitlatur, n. 7 I. 21 lit, 29 part. 3, —
Dominium, el possessio ad hoc, ut in localorem transfcra-
tur, quando quis constiluit se nomine suo possidere, an
debeat praecedere lilulus donalionis, vel alterius contrac-
lus, n. 2 1. 9 tit. 30 part. 3. — Quid autem si conducens
dicat, quod volens tradere rem in locatorem, ab eo rem
ilhim conducil, dicl. n. 2. — Dominium bonorum non de-
bet stare in aere ; quod inducit ad dubiam quaestionem et
notabiiem, n. 6 1.10 tit. 31 part. 3. — Pascuorum el alia-
rum rerum publicarum, prxsuniilur esse penes dominium
terrae quDndo ipsae sunt a civibus derelictae , ñeque appa-
rent suae, n. 4 ad fin. I. 26 tit. 31 part. 3. — rei donatie íi
viro uxori propter nuptias, an transeal ad uxorem, el ad
quid, n. 4 in fin. 1, 7 lil. 11 part. 4. — rei donata sponsuB
propter nuptias debet ad illam transiré, ul illam vendicare
possit, n. 1 1. 7 til. H part. 4. — subdilorum an amitlat
Rex sive dominus, cujus térra ad fidera fuit conversa ipso
manente in infidelilale, et an dominium illud recupere!
jpse, si ad fidem fuerit conversus, n. 1 el 3 per text. ibid.
til. 21 nnrt. 0. — Et nn proplrr prririilum fidei, ve) sub-
120
:NDEX MATERIAHLM
diloruinconveisoruin, domiiiuspossilcogi ad recipiendum
prelium, vel commutationem, ibideni. — Dcminium si
cessat, et non quasratur alicui, cessal etiam possessio, quae
acccssorié venit ad dominium, n. 2 qua^st. 9 1. 7 lit. l\
part. 5. — proprietatis differt ab usufruclu, n. 2 quaest.
1 1. 55 tit. 5 part. 5. — Propiietalis, el uiile, au sit idem,
ita ut tanlumutile dominium admitlatur ad retrahendum,
si dominus directi dominii illud vendiderit, dicl. n. 2
qusest. 2. — non polesl esse apud duos, ibideui. — ütile et
direclum dilTerunt, neque utiie dominium est commune
cum directo, in dict, quiest. 2. — acquisitorum constante
matrimonio, au transeat in uxoreni statim, quód marilus
emit, vel ex alia causa liabuit, vel post, ibid. qucest. 4- —
haberedicunturjudicesperpetui aliquoium locorum, cum
ijabeant praaeminentiam , n. 8 ¡. 4 tit, 7 part. 5. — rei
priEsumilur esse penes locatorem, et quando, n. 1 ]. 18
til. 8 part. 5. — Et an si quis non habeal rei dominium
possit illam pignorare, n. 2 1. 7 lit. 13 part. 5. — Domi-
nium rerum ha?reditarrarum, an transeat in hseredem ha-
bita haereditate sine rerum tradilione, n. 3 I. 1 per text.
ibid. lit. 14 part. 6. — rerum suarum an babeat proditor,
antequam per sententiam conderanetur, et an alienare pos-
sit res suas, n. 2 et 3 1. 4 per text. ibid. tit. 2 part. 7. —
Et an exceptio dominii per spoliatorem opponi possit contra
«poliatum agentem interdicto recuperaudae possessionis,
ii. 2 el 3 1. 18 per texl. ibid. til. 10 part. 7. — Dominia
fuerunt de jure geulium constituía, n. 1 1, 13 tit, 17
part. 3.
Rerum ecclesiasticarüm. — Dominium rerum eccle-
siasticarum, quo jure sil penes Pupam, n. 21 i. 5 lit. 5
part. 1,-^transil in ecclesiam sinc apprehensione rei, in-
tellige soluto prelio, n. 12 1. 1 tit. 11 part. 1. — non
transfertur in ecclesiam stalim, quód quis vovit aliquid
illi daré, ibidem in fin.
Terrarusi, dominium terrarum directe est penes Re-
idera, sed non erit sic in jurisdictione, n. 1 in princ. 1. 1
til. 18 part. 2.
Probatub , dominium in terris, quas possidet, quis prae-
sumilur habere, in quantum potuerit probare sibi per pri-
ulegium fuisse datum, n, 4 1. 3 3 lit. 1 part. 2. — Domi-
nium an plené probetur ex sola possessione, n. 1 1. 10 lit.
14 part. 3. — in anliquissimis, an probetur per famam
n. 2 1. 29 tit. 16 part. 3.
ToLLiTüR, dominium rei au possit per Principem ali-
cui toUi, etan istud sit contra jus nalurale, n. 2 1. 31 tit. 18
part. 3.
DiRECTUM VEL uTiLE ; dominium direclum, si permute-
lur pro utili dominio allerius rei, an et tune dicalur per
mütationis contractus, n. 1 1. 66 tit. 18 part. 3. — Domi-
nii appellatione nedum venit direclum, sed etiam uliie,
dict. num. 1 tit. 28 part. 3. — Dominium utile ha-
bens in aliqua re, an in ea ser\itutem imponere possit,
n. 1 1. 11 lit. M part. 3. — Propiietalis, et utüe, an sit
idem, ita ut babens utile dominium admillalur ad relra-
hendum, si dominus directi dominii iilud vendiderit,
n. 2 1. 55 tit. 5 part. 5. — ütile, et directum differt, ne-
que utile dominium est commune cum directo, ibi in
quaest. 2. — directum liabens, si illud vendiderit, an
priús teneatur requirere suum emphyteutam , in dict.
quKst. — directum, an cum utile possit permutari, num,
1 in med. 1. 1 lit. 6 part. 5. — uliie transil in conductorem
?d longura tcmpus, n. 7 1. 19 lit. 8 parí. 5.
Transit, vel transfertur, sive ex causa venditionís
sive donationis, vel legati, vel alia. — Dominium non
transfertur in emplorem rei, etiam post tradilionem ip*
sius prelio non soluto, n. 2 I. 46 tit. 28 part. 3. — Ei
an idem sit dicendum in contraclibus innominalis,
dict. n. 2. — Dominium transit in socium omnium bo«
norum, etiam in quaerendis, licí:t alter ex sociis suo
nomúie acquirat, n. 5 1. 47 lit. 2S part. 3. — an trans-
feratury si res sub conmlione promissa, ea pendente de
tur, n. 7 ad fin. 1. 3 tit. 4 part. 4. — rei donatas h v¡r«.
uxori propter nuptias, an transeat ad uxorem, et ad quid
n. 4 in fin. 1. 1 lit. 11 part. 4. — lei donata; sponsae pro-
pter nuptias debet ad illam transiré, ut illa vendicare pos-
sit, num.l 1. 7 lit. 11 part. 4. — an transferatur ex jen-
tentia arbilri, n. 1 quaest. 41 1. 10 lit. 16 part 4. — depo-
sitae an transeat in depositarium, et quando , num. 4 I. "'■-
t. 3 part. 5, et n. 1 1. 9 ibid. — donatae an transeat in á>
natarium absentem et acceptantem , qui de donatione fui*
cerlificútus per nunlium extraneum, num. 1 in prooemic
1. 4 lit. 4 part. 5. — et possessio an transeat in secunduín
donatarium sine aliqua apprehensione de novo, si lem-
piis, ad- quod fuit primo donatario res donata, jam sit ela-
psum, n. 3 1. 7 per illum text. ibid. til. 4 part. 5. — sine
tradilione, an transferatur in donatione causa morlis
facta, n. 3 I. 11 tit. 4 part. 5. — rei emptae ad lioc, ul in
emplorem transeat an requiratur rei emptae traditio,
n. 8 1. 23 tit. 5 part. 5. — Rei venditae, an in emplorem
transeat, quando per vendilorem res fuit sibi Iradita ec
pacto, ut dominium in emptorem non transeat, doñee pre-
tium sibi integraliter solvatur, et an tale pactum valeat,
n. 1 1. 28 tit. 5 part. 5. — ad hoc ut transferatur ipso
jure in vendilorem propter paclum legis commissoriae, ar.
requiratur quód interponatur tempore contractus in ipso
conlraclu, vel non, el per quae verba fiat isla translatio
dominii, n. 3 1. 38 tit. 5 part. 5. — si transferatus in em-
plorem, an per paclum provideri possit, ut si res alienetur,
ad vendilorem reddat, num. 4 1. 43 tit. 5 part. 5. — Domi-
nii translatio an impediatur, si pater faciens majoriam
de terlio bonorum, prohibuerit rei alienationem , ibid. in
n. ., ^-Dominium an transferatur sola volúntale testato-
risin legatarium absque rei tradilione, n. 1 1. 44 tit. 5
part. 5. — an transeat in vendilorem servi, sub pacto ma-
nus injeciionis, antequam in illum manus injiciat, num. 1
1. 47 ibidem. — an transeat in emplorem, quando ipse
emit cum nccuniu aliena , num. 2, 3, 4> 6 et 8 1. 49. lit. 5
part. 5. — rei venditaj per judicem pro executione senten-
liae an transeat in emptorem , ac si dominus vendidisset,
n. 1 cum alus ibid. I. 52 per text. ibid. lit. 5 part. 5, —
rei venditae, vel donatae per Regem alicui, an transeat in
emptorem, sive donatarium, quando res illa eral aliena,
n. 2, 3 et 6 1. 33 lit. 5 part. 4. — rei vendilae tune transi»
in emploi'em quando vendilio est valida et soiemnis, dict.
n. 6. — acquisitorum constante matrimonio , an transeat
in uxorem stalim quod marilus emit, vel ex alia causa ha-
buit, n. 2 quaest. 4 dict. 1. 55. — uüle transit ad conduc-
torem ad longum lempus, n. 7 1. 19 tit. 8 part. 5. — an
transeat in legatarium quando ci res haeredis legatur, ita
ac si fuisset sibi res teslaloris légala, n. 2 1. 10 tit. 9 part.
6. — rei legalae sub modo, an transeat in legatarium, sta-
lim quód prceslilit satisdationem de implendo modo, vel
post ipsius implementum , n. 10 1. 21 per text. ibid. lit. 9
part. G. — Rei Icgatae in transeat in legalarium aíi'c adi-
tionem hsereditalis, et quale dominium habeat, et quando
in eum transeat, ul transmitiere poísit, n. 3 1. 3\ per lext.
ibid. lil. 9 part. C. — Et quid si legalum relictura sit ad
diem certuni, an ante diein transeat dominium, dict, n. 3.
Dominium transfertur slalim in seqiienlem ingradu,
quando res contra testatoris prohibitionem alienatur, n. 3
I. 34 lit. 9 part. 6. — rerum hiereditariarum, an transeat
in hceredem adita haireditate sine rerum traditione, n. 3
). 1 per lext. ibid. lit. 14 part. 6.
DOMINUS
Feudi, vel terrarum, vel
caslri,
Vassallorum,
Punitur,
Accusat, vel accusatur,
Servi,
Empiiyteulse,
Inslituens haeredem
Proprietatis, vel directus,
vel qui babet directum
dominium, vel utile,
Amiltit possessionem,
Rei commodata?, vel cora-
modans,
Expellens inquilinura, vei
conductorem, vel emph} -
teutam,
Tenetur ad damnum.
DoMiNus prsesumitur malus, si ita sinl cjus familiares,
n. 6 J. 59 pir lext. ibid. lit. 5 part. 1. — loqueus cum
vassallis suis excommuriicatis est excommunicatus, non
\er5 e contra, n. 11 1. 34 tit. 9 part. 1. — Domini , si vas-
sallis et subditis aliqua,fecerint gravamina, qualiter de
beant puniri , n. G I. 22 tit. 13 part. 2. — Et quid si Rex
dominis istis in aliqua gravet, an propler hoc ipsi idem fa-
ceré possint vassallis suis , ibidem. — Dominus puniri non
debet propter faclum sui servi liberi hominis, si ipse illud
sibi non mandavit, \ide n. 4 1. 30 tit. 18 part. 2. — nonju-
vans vassallum pereuntem, perdit dominium quod in eum
habet, num. 6 I. 3 tit. 29 part. 2. — rei dominium non
amillit, etiamsi sit per sententiam cohdemnatus, cum alius
essel in rei possessione, n. 2 1. 28 lit. 2 part. 3. — praisu-
mitur quis, eo ipso quód rei possessionem dicit penes anti-
quos suos longo tempere fuisse, si medio lempore alius non
possederit, n. 1 1. 10 tit. 14 part. 3. — vel superior qui fuit
olim, idem prajsumitur hodie esse, dict. n. 1. — an possit
accipereemphyteusim, si emphyteuta vagaverit, et de ejus
vitadubiletur, n. 21. 14 tit. 14 part. 3. — portus, quimalum
custodem ibiposuif, an et quando teneatur ad damnum, n. 3
1. 17 lit. 18 part. 3. — an possil appellare, et quando si ejus
procurator illud non fecit, n. 13 1. 2, et n. 4 I. 9 lit. 23
part. 3. — Domini pares in aliquo loco, an unus possit
alium puniré, et quando, n. 4 1. 16 tit. 28 part. 3. — Do-
ininus an possit vendicare ipsam crustam térra?, antequam
uniaturcum teira pradii alieni, n. 51. 26 tit. 28 part. 3. —
cui res aliena accrescit per alluvionem, au teneatur pj-imo
domino damnum resarciré, et qualiter damnum istud aes-
timelur, n. 7 I. 26 tit. 28 part. 3. — quis sit ule, quem
inventores insularum debenl recognoscere, n. 4 1. 29 tit.
28 part. 3. — an perdat fundum, si ílumen super eum sit
per decem annos inter presentes, et vigiiUi inter absentes,
n. 1 1. 32 ibid. — si conduxit aliquem, ut fodiat pro in-
veniendo Ihesauro, si illud invenía I, totum esse debet do-
mini, n. 6 1. 45 tit. 28 part. 3. — si per violenliam occupet
rem suam, an tune res afficiatur vitio reali, n. 2 in medio,
1. 4 tit. 29 part. 3. — si impediat aliquem, ut non emat
rem, quam dicit esse suam, an debeal exprimere causam
dominii, n. 2 1. 10 ibidem. — si facta jam emptione dicat
emplori rem esse suam, anconslituat illum in mala flde,
ibid. in n. 3. — si sciat rem quam mandato suo servus
cniit, non esse vendenlis, an illam usucaperp possit, si
SEPTEM PARTITARÜM. 121
servus bonam fideui habeat, n. 2 I. 13 tit. 9 part. 3. —
quando dicatur esse pra^sens in provincia, n. 3 I. 19 tit. 2S
part. 3. — qui cum proprietate remansit, an per lioc vi-
dealur alicui daré possessionem ususfructus, n. 1, 1. 9 tit.
30 part. 3. — Et quid si habens proprielatera alicui con-
cedit usumfructum, et conslitual se nomine ipsius possi-
dere, an per hoc videalur ei data possessio, ibidem. —
Dominus quam actionem habeat contra spoliantem illum,
f ive ejus cülonnm, et an dominus possit illam propria auc-
torilate recuperare, et quando, n. 7 1. 13 lit. 30 part. 3.
— domus servitutem debentis, scilicet, tigni immiltendi,
an parietem reficere teneatur; et an idem sit in debenle
servitutem oneris ferendi, n. 2 1. 2 tit. 31 part. 3. — agri
per quem transit aqua ad fundum meum rigandum, an
rivum sive canalem, per quem aqua transit, reficere tenea-
tur, n. 2 1. 4 til. 31 part. 3. — qul in re aliqua habeat
utile dominium, an in ea servitutem imponere possit, n. 1
1. 10 ibid. et n. i 1. 11 ibidem. — Et anidem sit in domino
qui illam alleri obligavit, ibid. — Dominus qui in loco
suo habuit Turcas erectas, licet ibi nullus fueritsuspensus,
tamen ostenditur ipsum habere ibidem merum, et mixtum
imperium, n. 8 1. 15 tit. 31 part. 3. — ad quid teneatur,
si ipso ignorante operarii ipsius, quibus fuil novum opus
nuntiatum, ultra processerunt, n. 16 1. 1 tit. 32 part. 3. —
Et an domino competat jus contra operarios, qui slatim ab
opere non discesserunt, dict. n. 16 etn. 31. 8 in eod. lil. —
Dominus inferioris molendini, si clusam sibi el alio do-
mino habenti molendinum commune mundaveiil, an ad
partem expensarum teneatur, n. 2 1. 15 tit. 32 part, 3, —
Domini, qui raslella possident, debent mandare civibus,
quod illa habeant bene munita, ne propter desidiam per-
dantur, n. 1 1. 20 ibid. — domus quid debeat faceré, si non
habeat, unde reíiciat domum suam, n. 1 1. 25 tit. 32 part.
3. — non compellilur domum deslructam reficere, ñeque
aliud aedificium faceré de novo, et quando sic, n. 2 dict.
1. 25. — Et quid si dúo sinl domini unius domus, et unus
velit, ut parios de novo fiat, qui ipsorum partes dividat,
an alter ad hoc sil compellendus, ibidem. — Dominus soli
vel domus in qua cadit stillicidium meum, an possit illam
altiüs elevare, n. 3 dict. 1. 25. — si aliquid praecipiat servo
suo, et eo lemjiore uxor servi debitum petat, quod piiíis
servus faceré debeat, n. 2 et 3 1. 2 tit. 5 part, 4. — pro-
pter necessitatem, an possit venderé suum ascriptilium,
n. 2 1. 8 tit. 17 part. 4- — si cüm esset in periculo viise á
servo defendatur, et ipse aliquem occiderit, an puniatur,
n. 8 1. 5 tit. 21 part. 4. — benii polest servum suum casti-
gare cum causa, vel sineea, et illum poterit tenere in pro-
priis vinculis, et quando, et qualiter illum castigare debe-
at; et an cum causa possit dominus immodicé servum pu-
niré propria auctorilate, et an possit illi alimenta dene-
gare, et an eo ipso servus líber efficialur, n. 1. 2, 3 et 5,
1. 6 tit. 2) part. 4- — si cum uxore sua servum inveneritin
rebus veneréis, illum occidere poterit, n.61. 6 lit. 21 part. 4.
— Et quid si illum invenerit cum matre , sorore, con-
cubina vel neplc ex filio, an et tune illuio occidere possit,
ibid. n. 7. — Et an dominus possit servum suum iterura
redimere, suunique faceré, n, 10 per text. i!)id. 1. 6 tit. 21
part. 4- — Dominus si juda;us sit, an possit habere servum
chrislianum, n. 2 per text. ibid. I. 8 tit. 21 part. 4. — qui
occupavit térras infideliúm auctorilate Papa?, an sit tutus
in conscientia, n. 3 dict. 1. 8 ibid. — si servum suum per
scrjpturam, vel coram amici3> manumitiere velit, an illud
122
INDEX MATERIA RÜM
ia persona quinqué testium faceré teneatur, n. 5 per te\t.
ibid. 1. 1 lit. 22 part. 4. — sicüm essetadultus, velit vassallos
suos liberare, au illud faceré possit, n. 71. 1 tit. 22 part, l\. —
communis rei, si in loco communi ecclesiam conslrui man-
flet, an aüus dominus partem suam venderé compellalur,
1). 2 I. 2 lit. 22 part. U per text. ibid. — venderé compelli-
liir, ia uno casu, quem ponit, n. 3 per text. ibid. 1. 2 lit. 22
part. 4. — an íi vassallo vel íi liberto ali debeat, si ad pau-
pertatem pervenerit, n. 1 1. 8 tit. 22 part. l^. — ex quibus
causis possit servum suum manumissum in servituleni re-
digere, n. 3 cum sequent. per text. ibid. 1. 9 lit. 22 part. 4.
— Doinini qualiter, el in quibus possiut onerare, gravare-
^ue vassallos, qui feudum habent ab ipsis, n. 2 usque in
lin. 1. 6 tit. 25 part. 4. — quando juvenlur consuetudine,
seu príescriptione iinmemoriali in imponendis oneribus,
sen exigendis colleclis ; et quando praesumalur fuisse per
metum illam consueludinein inlroductam, el qualis dc-
niuní isla consuetudo sive prajscriptio esse debeat, ut per
eam dominus in possessorio et petitorio juvetur, et quali-
ter illam in arliculis deducere debeat, ut probet per eam,
vel ex ea condemnari possit, dict. n. 2 dict. 1. 6 lit. 25 part.
4. — Dominus propter justiliam deiiegatam, ipse et ejus
cives depraedari possunt, n. 5 I. 10 per text. ibid. tit. 25
part. 4. — an debeat íi domesticis suis et familiaribus ad-
juvari contra Regem, quando Rex illum extra regnum
ejecit siiie expressione causaj, et de casu, in quo illud
bene licet vassallis, qui h domino feudum obtinent, n. 11
et 13 1. 10 lit. 25 part. 4. — propter rapiuam, íi Rege
extra regnura ejici potest, et an tune vassalli illum sequi
teneanti;r, n. 1 cum sequent. 1. 11 ibid. — transferens se
ad infideles, ipse, et vassalli illum sequentes, proditionem
committunt, n. 1 per text. ibid. 1. 13 lit. 25 parí. 4. —
Domini debent esse legales, et fideles vassallis suis, illos-
que adjuvare tenentur sub posna privationis feudi, n. 6
per text. ibid. 1. 5 tit. 26 part. 4. — Dominus debet esse
mutuans ad hoc, ut mutuum dicatur proprié, et quid si ex
post facto fíat dominus, n. 2 1. 1 et n. 1 1. 2 lit. 1 part. 5.
— qui tabernae institorem posuit, an per illum ipse obli-
getur, si institor pecunias mutuo receperit sive habeal á
domino mandalum, sive non, et an institor pro tali mutuo
ab eo recepto conveniri possit, n. 4 per text. ibid. 1. 7 tit. 1
par(. 5. — poterit retiñere fructus sécalos per colonum
adhuc in fundo existentes pro mercede sibi debita, n. 4 1. 9
tit. 2 part. 5. — an debeat prasferri in reddendo deposito
bona; fidei possessori deponenti, pern. 2 1. 6 tit. 3 part. 5. —
si venial cum fure pétente quod deposuit, et petat sibi non
reddi depositum, quia illa res est sua, an ita fieri debeat,
n. Sdict. 1. 6 per text. ibid. — esse dicilur ille, qui succedit
iii majoria, non usufructuarius, n. 3 1.7 tit. 4 part. 5. —
aedificans de novo populura in proprio solo ipsius, an ipse
ibidem jurisdictionem habeal, n. 4 1. 9 tit. 4 part. 5. —
verus, cujus res ab illo fuit vendita, an possit prelium pe-
tere, et habere ralam vendilionem, si res sit morlua, vel
praescripta, vel sit diíBciiis ipsius rei perscculio, et an pos-
gil ipse agere ad rem ipsam, quando non erat solvendo, n. 4
1. 54 per text. ibid. til. 5 part. 5. — potest compellere co-
lonum, ut sibi vendat frumentum, vel alios fructus potiüs
quám alii extraneo, n. 1 1. 55 lit. 5 parí. 5. — an prajfera-
ratur consanguíneo m relraclu rei emphyleulica; , vide
n. 2 dict. 1. 55. —Domini terrarura obviare debent insidiis,
relinendo cuslodes in insidiosis locis, ubi maleficia solcnt
iicri, n. 7 1. 4 ül. 7 part. 5. — juridici, qui appcllcnlur,
num. Sdict. 1. 4 ibid. — Dominus bené potest, imoét tene-
tur fámulos suos castigare, num. 3 1. 11 lit. 8 part. 5. —
si pro faciendo opere, prelium daré promisil, an ultra pre-
lium ofliciales alimentare teneatur, et quando sic, n. 1 1. 6
lit. 8 part. 5. — rei localse praesumitur ipsius rei domi-
nus, el quando, n. 1 I. 18 tit. 8 part. 5. — an teneatur ad
lotale interesse conducloris, quando poluit providere, ne
sibifieret aliqua vis, el non fecit, n. 1 1. 11 lit. 8 parí. 5,
per illum text. — El qualiter istud lucrum in conductore
venial considerandum, ibid. in n. 2. — Et quid si culpa
localoris, el propter iniraicitiam, quam cum eo habent ali-
qui, conductorem impedierunt , ibid. num. 3. — Dominus
an et quando teneatur ad mercedis remissionem , quando
propter slerilitalem el casus fortuitos colonusex fundo con*
ducto fructus non collegit, et quid ti dimidiam partera
frucluum, qui soliti eraut colligi, ipse collegerit, gloss. 1. 22
ibid. — fundi conducli , an teneatur conduclori solvere
meliorationis expensas, et quales non, gloss. 1. 24 lit. 8
part. 5. — qui alicui horreum suum locavil, an teneatur de
custodia, quando illud specialiter non promisit, n. 1 1. 25
ibid. per illum text. — Et quid.si locator sit in culpa, et
qualis isla esse debeat, ibid. in num. 2. — Dominus horrei
si custüdes ibidem posuerit, an et quando teneatur de
mala custodia ; el au et quando liberetur «os exhibendo,
ibid. in n. 3. — liorrei si recepit in se custodiam, an de levi,
vel delevissima culpa teneatur, et quando, ibid. in n.5. —
si oíliciali 5U0, vel fámulo gvuerdlem liberationem dederit
pro rationibus ab ipso sibi reddilis, an talis liberatio res-
cindatur, ñeque valeat, quando in reddendis rationibus
reddens dolóse processit, gloss. 1. 30 lit. 11 part. 5, per
text. ibid. — quales expensas negotiorum gesiori solvere
teneatur, et quando non, gloss. 1. 28, et gloss. 1. 29 tit. 12
part. 5, per illum text. ibid. — si ex talibus expensis non
sil factus locupletior, an illas solvere teneatur negotiorum
gesiori, n. 2 dict. 1. 29. — an possit íi negotiorum geslore
recuperare quod sibi casu fortuito periit, n. 1 1. 30 ibidem.
— an possit propria auctoritale recludere ostia domus alicui
localae, quando inquilinus sibi pensionem non solverit, n. 5
ad fin. 1. 1 tit. 13 part. 5. — k famulis vel servis defendí
debet, et de poena ipsorum non facientium, gloss. 1. 16 per
text. ibid. tit. 8 part. 7. — an et quando teneatur pro ra-
piña, vel pro delicio famulorum suorum, n. 5 1. 4 per text.
ibid. tit. 13 part. 7. — rei pigneratae, an admitlatur con-
tra illam furant«m creditori suo, an vero per credilorem
cxcludatur, n. 6 et 7 I. 9 tit. 14 part. 7. — Et ipse domi-
nus lucrabitur quod ex actione furli dalur creditori, ipse
vero creditor non, ibidem in num. 8. — si fuUoni, vel alii
officiali rem suam dederit, ut ex ea sibi aliquid facial, si
ipse dicat rem sibi furatam, qualiter dominus contra eum
aget, gloss. 1. 10 per text. ibid. lit. 14 part. 7. — Etan do-
minus compellalurageie contra fnrem, si nolit, ibidem in
n. 5 et 6. — Dominus rei depositoe penes aliquem, an agat
actione furli contra furem, vel an ad hoc ipse deposita-*
rius admitlatur, gloss. 1. 12 per text. ibid. til. 14 part. 7.
— qualiter agat contra persuadenlem servo, ut aliquid
mali facial, vel pejor sit, gloss. 1. 29 per illum text. tit. 14
part. 7. — qualiter agat contra occisorem servi sui, qui
officium habebat, ad daranum sibi ex privatione servi da-
lum, gloss. 1. 19 per text. ibid. til. 15 part. 7. — an et
quando teneatur ad damnum datum ab animali suo man-
sueto, gloss. 1. 22 per illum text. •=— ferae quando ulili ac-
tione de pauperie conveniri possit, vel non, n, 8 ad fin.
1. 23 lit. i 5 parí. 7. — fundí si ibidem animal adinvene-
rit an occidere possit, vel deünere, et quando, n. 5 et 6
I. 24 til. 15 part. 7. — Et quid si dominas animalis non
appareut, an fíat processus contra bestiam, et condemnari
possit, n. 7 dict. 1. 24 ibidem. — Dominus domus pro-
priae, vel coiiduclae, an teneatur ad emendara damni dati,
quando ex domosua aliquid projectum fuit, etan ipse do-
minus, quod ita solverit, íi familiari ejiciente recuperare
possit, n. 1, 2 el 3 1. 25 per text. ibid. tit. 15 part. 7. —
Et quid si plures siniul, vel per quarteria inhabilent do-
mum, dicU n. 3 in fin, — Dominus inventus cum uxore
vassalli, vel liberti sui, an per ipsum occidi possit, n. 1 et
6 I. 13 tit. 17 part. 7 et ibid. n. 7. — Et quid si damnum
detur ab animali domini feroci, n. 8 1. 23 per illum texU
tiU 15 part. 7.
Feudi, vel terrardm, tel castri. — Dominus feudi de
causa vassallorum suorum cognoscet, etiamsi feudatarius
sit clericus, el dominus feudi laicus, n. 2 1. 57 tit. 6 part. 1.
— Domini terrarum de privilegio de causis vassallorum
cognoscunt, et quid ipso negligente; vel quid si coram
judice ordinario Regís aliquis domino subiectus conque-
ratur de alíquo, an sit audiendus, n. 8 1. 2 tit. 1 part. 2.
— an possint leges faceré, vel statuta sine populi consensu,
n. 5 1. 12 lit. 1 part. 2. — irapedientes appellare ad Re-
gem, qualiler punianlur, n. 12 1. 22 tit. 13 part. 3. — si
malefactores receperint, cosque protexerint, qualiter pu-
nianlur, ibid. n. 13. — Quod in uno malefactore recepto
non procedet, ibid. — Domini terrarum, si h Rege ba-
beant, tenentur cum eo iré ad bellum, n. 13 1. 5 tit. 15
oart 2. — Dominus castri, in quo jure haereditario suc-
cessit, vel alio jure, etc., si talis dominus illud amiserit, et
suis sumptibus fuerit recuperatum , an Regi debeat illud
daré, n. 6 1. 32 tit. 18 part. 2. — Et quid si castrum istud
sit in majoria , et factum sit quod proximé diximus, ibid.
— Domini terrarum, an possint creare labelliones, et qualia
instrumenta isti faceré possint, et ubi, n. 7 1. 3 lit. 19 part. 3.
— an possint prohibere ne piscelur, seu venetur in ter-
ris suis, n. 4 !• 6 tit. 28 part. 3. — an fruantur terminis
sicuti aliuscivis, sive ibidem inhabitaverint, sivenon, n. 9
1. 9 lit. 28 part. 3. — Sive sit monasterium, vel ecclesia,
ibidem. — Domini terrarum, sunt ibi cives, et capul ci-
vium, dict. n. 9. — Dominus terree in qua sunt pascua
publica, si cives illa dereliquerint , et non sint suse, an
Bint ipsius domini tenitorii, num. 4 ad fin. 1. 26 tit. 31
part. 3. — Domini qui castella possident, possunt man-
dare civibus quod illa habeant beué munita, ne propter
desidiam perdantur, n. 1 1. 20 tit. 32 part. 3. — terra-
rum, an possint cogeré subditos ad excolenda eorum prae-
dia, et quando sic, n. 2 i. 6 tit. 25 part. 4. — Dominus
feudi, an possit privare vassallum k feudo, si servitium
non prsestet, n. 4 1. 9 tit. 25 part. 4. — an habeatjuris-
dictionem in vassallum renuntiantem feudumin praeterilís,
vel in futuris, etan ad quid tune vassallus ttneatur, dict.
n. 4. — Dominus an possit quando voluerit, feudum feu-
datariis auferre, etiamsi non adsit culpa feudatariorum,
ibidem n. 5. — terrse si k Rege extra regnum ejiciatur, an
Regi bellum faceré possit, et an possit subditos Regis de-
praedari, ibid. n. 5 1. 10 per text. ibid. tit. 25 part. 4- —
feudi, an totum feudum ad se adjudicabíl propter unius
vassalli culpam, n. 5 1. 6 tit. 26 part. 4. — potest vassal-
lum suum feudo privare ex pluribus causis, de quibus per
floss. ). 8 per leit. ibid. tit. 26 part. 4. — an propler
SEPTEM PARTITARUM. 123
praescriptionem longissimam, vel centenariam, feudo pri-
vari possit; si feudatarius in alíum feudum transtulerit;
et quid si dominus illud sciret, et consenliret, an tune sit
locus praescriplioni, n. 3 1. 10 lit. 26 part. 4. — vel pares
curiaj, an cognoscant in causa quae est inter ipsum domi-
num et feudatarium, et quid liodie, an judex ordinarius
cognoscere possit, n. 1 et 2 1. 11 tit. 26 part. 4. — est
judex compclens in causis vassallorum, et quando, n. 5
cum alus ibid. per illum text. 1. 11 tit. 26 part. 4. — Et
quid si contenlio sit inter dúos Corniles vel Rarones, et
quid si non conslet de domino, quia litigantes producunt
diversos investitores, an tune judex ordinarius debeat de
causa illa cognoscere, n. 5 dict. 1. 11 tit. 26 part. 4. —
Dominus castelli si petat sibi reddi castellum, quod aliusin
manu terlíi deposuii, cui deposilarius reddere teneatur,
n. 3 1. 6 tit. 3 part. 5. — Domini terrae dicunturju dices,
sive gubernatores perpetui, el an isti ad emendara damni
dati in territorio suo teneantur, n. 81. 4 tit. 7 part. 5. —
Dominus terraj, an et quando teneatur ad damnum datum
merca toríbus in terminis suis, n. 7 dict. 1. 4 ibidem. —
Domini terrarum obviare debent insidiis , retinendo cusío-
des in insidiosis locis , ubi maleficia solent fierí , ibid. —
Et de quibus dominis boc intelllgatur, et quid in domino
jnstiliario perpetuo ibi pósito, ibid. in n. 8.
Vassalloülm, dominus feudi de causa vassallorum suo-
rum cognoscil, etiamsi feudatarias sil clericus, et domi-
nus feudi laicus sit, n. 2 1. 57 til. 6 part. 1. —Dominus
loquens cum vassallis suis excoramunicalis, est excommu-
nicatus, non vero h contra, n. 11 1. 34 til. 9 part. 1. —
Domini terrarum de privilegio de causis vassallorum co-
gnoscunt, et quid ipso negligente aliquid, si coram judice
ordinario Regis aliquis domino subjeclus conqueratur de
alíquo, an sit audiendus, n. 8 1. 2 tit. 1 part. 2. — Do-
mini, si vassallis et subdílis aliqua fecerint gravamina ,
qualiter debeant puniri, vide n. 6 1. 22 lit. 13 part. 2. —
Et quid si Rex dominis islis in alíquo gravet, an propter
boc ipsi hoc faceré possint vassallis suis, ibid. — Dominus
non juvans vassallum pereuntem perdit dominium quod
in eum babet, n. 6 1. 3 til. 29 part. 2. — qui alicui rera
in feudum concessit, tenetur vassallo de evictione, n. 17
i. 68 tit. 13 part. 3. — an k vassallo vel k liberto alí de-
beat , si ad paupertatcm devenerit , n. 14 1. 8 til. 22
part. 4. — si vassallum insidialus fuerit ad moriera sine
jusla causa, amiltit dominium et naturalitatem in eo, n. 5
per text. ibid. 1. 5 tit. 24 part. 4. — Et an ídem sit , si
cum uxore vel concubina vassalli dominus concubueríf,
ibid. n. 6. — Domini in quibus casibus, el quibus modis h
vassallis serviri debeant, n. 2 per text. ibid. 1. 6 lit. 25
part. 4. — qualiter, et in quibus possint onerare, grava-
reque vassallos, qui feudum habent ab ipsis, n, 2 usque
ad fin. — Et quid in vassallis Burgensibus, seu in aliís
subditis ratione jurisdictionis , an ad illa onera teneantur,
ibid. — Domini de jure non possunt subditis imponere
coUeclas, vel angarias, quia sunt regalia, solique Principi
competunt, ibid. — Et quid si alicui domino castrum
concedatur subejus proteclione et regimine cum mero et
mixto imperio, an iste dominus collectas imponere possit,
vel an jus colleclandi remaneat apud eos, quibus primd
competebut, dict. n. 2. — Domini non possunt imponere
subditis suis angarias, quia ingenui sunt, nisi ex consue-
tudine, vel conventíone, ibidem. — Ñeque operas, ibi-
dem. — Domini an k vassallis hospilari debeant gratis,
134
LNDEX MATERIARÜM
et an hoc solis PrJncipibus competat, ibidem in fin. —
quando ab eorum vassallis subveniunlur, Rex non impo-
iict eis collectam in codera casu, ibid. — quando juventur
consuetudine seu prsescriptione immenioriali in imponen-
disoneribus, seu exigendis coUectis ; el quando piaesu-
matur fuisse per meUini introductam illam consucludi-
nem, et qualis demum isla consuetudo sive preescriptio
esse debeat, ut per eain dominus in possessoVio et petito-
rio juvetur, et qualiter illam in arliculis deducere debeat,
ut probet per eam, vel ex ea condemnari possit, dict.
n. 2 dict. 1. 6 tit. 25 part. 4- — terrarum, an possint co-
geré subditos ad excolenda eorum praedia, et quando sic,
dict. n. 2. — Dominus pro suo vassallo multa faceré de-
bet, qui tenetur ei reddere vicem ; quod limitalur quinde-
cim modis, ibiden» in n. A. — vassallum suiím inlra an-
num alere debet, n. 2 1. 7 tit. 25 part. 4- — an possit
vassallum compellere ad non dimitlendum feudum, si il-
lud ipse dimitiere velit , et quando islud faceré possit,
n. 5 i. 7 til. 25 part. 4. — Et quando vassallus dominum
vult deserere, feudum refutare debct in manibus domiiii,
aliter vero non, n, 8 dict. 1. 7 per tcxt. ibid. — Dominus
si daninum patiatur, eíi quod vassallus suus se fácil etiam
vassallum alterius, an ilkul sibi impediré possit , n. 1 1. 8
ibid. • — antiquus h vassallo oíTcndi non debct, licet in eo
ttmc dominium non habeat, si illud antea habiiit, n. 2
dict. 1. 8 ibid. — debet denuntiare vassallo suo> ut ser-
vitium sibi debitum oíTerat, aliíis vassallus non lenetur of-
ferre, el quando, etin quibus sic, n. 2 1. 9 ibid. — quali-
ter vassallum vocare debeal, et an per litteras illuní vo-
care possií, et quales liltera; esse dcbeant, ut si ad illaní
vocationem vassallus non venial, possit privari feudo, n. 3
1. 9 til. 25 part. Zj. — Et an suíficiat única interpellalio ,
an vero trina admonilio requiratur, et an sufliciat milli
proclama genérale per Ierras, et loca domini requirentis,
ibid. — Dominus feudi an habeat jurisdictionem in vassal-
lum renunliantem feudum in pra?terilis vtl in futuris, et
ad quid tune vassallus teneatur, ibid. n. 4- — an possit
vassallum privare feudo, si servitium non praeslet, dict.
n. 4. — Dominus debet ü vassallis adjuvari etiam contra
Regem in uno casu , n. 11 1. 1 0 tit. 25 part. 4. — an de-
!)eat el domeslicis suis, et familiaribus adjuvari contra Re-
gem, quando Rex illum extra regnum ejccit sine expres-
sione causa3 ; et de casu in quo illud bené licet vassallis,
qui k domino feudum oblinent, dict. n. 11 et n. 13 1. 10
tit. 25 part. 4. — ejectus ii Rege propter rapinam, an
possit vassallos compeilere, ut illum insequantur, si ipsi
nolint, n. 2 1. 11 til. 25 part. 4. — vassallorum si pro-
pter sui culpara a rcgno raanu Regís fuerit expulsus, qua-
liter punialur, si ip^^e cura vassallis suis postea bellnm
Regi injecerit , vcl dcpra?dari curaverit, n. 6 per fexf.
ibid. 1. 11 tit. 25 part. 4. — transferens se ad infideles,
ipse, et vassalli illum inscquentcs proditionem comniit-
tunt, n. 1 per texl. ibid. 1. 13 ibidem. — an íi vassallis vel
feudatariis defendí debeat, quando ipsi scmnt, et cognos-
cunt domini sui injustiliam, et quid in alus, n. 41. 5
tit. 26 part. 4. — an h vassallis vel feudatariis adjuvari
debeat , quando bellura faceré vult contra justitiam, et
hoc clart et nolorife constat; et quid si de justiliavel injus-
tilia ejus dubitelur, an vassallus adjuvare teneatur, n. 3
1. 5 til. 26 part. 4. — Domini debent esse legales el fideles
vassallis suis, illosque adjuvare lenentur sub poína priva-
tionis feudi, ibid, n. 6 peí' tcxt. ibid. — Dominus an tolum
feudum ad se adjudicabii propter unius vassalli culpam ,
n. 5 I. 6 tit. 26 part. 4. — pótese vassallum suum feudo
privare ex pluribus causis, de quibus per gloss. 1.' 8 per
text. ibid. tit. 26 part. 4. — feudi est judex competens in
causis vassallorum, et quando, n. 5 cum aliis ibid. per illum
text. 1. 11 til. 26 part. 4- — si vendat vassallos suos, an
ipsi offerendo pretium domino vel emptori liberentur, n. 3
1. 4 per text. ibid. tit. 13 part. 7. — vassallo vel alii dam-
num dans, qualiter ad cmendum teneatur, et qualiter pu-
niatur, gloss. I. 5 per text. ibid. til. 15 part. 7. — inven-
tos cum uxore vassalli, vel liberli sui, an per ipsum oc-
cidi possit, n. 1 et 6 1. 13 tit. 17 part. 7, etíbid. n. 7.
PuMTUR dominus ; si cüm esset in periculo vitae ü ser\o
defendatur, et ipse aliquem occiderit, an punialur, n. 8
1. 5 til. 21 part. 4- — Et quando et qualiter servum casti-
gare debeat cum causa, vel sin^ ea, illum poterit lenere
in propriis vinculis, el quando , etquahler illum castigare
debeat, elancum causa possit dominus immodicé servos
puniré propiia auctoritate, n. 1, 2, 3 et 5 I. 6 lit. 21
part. 4. — Dominus si non defendat servum suum, an
videatur illum relinquere pro dereliclo, n. 2 1. 10 tit. 1
parí. 7. — Et si dúo sunt aequales domini unius loci, an
si unus delinquat, ab alio pnniri possit, n. 1 qua;st. 6 1. 15
lil. 1 part. 7. — Domini pares in aliquo loco, an unus
possit alium puniré, et quando, n. 4 1. 16 til. 28 part. 3.
— Dominus si servum suum castigando illum occidit,
qualiter punialur, gloss. ]. 9 per text. ibid. tit. 8 part. 7.
— piniiii non debet propter factum sui servitoris liberi
hominis , si ipse illud sibi non mandavit, n. 4 1. 30 tit. 18
part. 2. — si expcllat suum feudatariura vel frucluarium,
vel qui eral in quasi possessione ususfructus, qualiter pu-
nialur; et quid si dominus ab illis per vira e?ipellalur, et
privetur jure suo, n. 2 I. 16 per text. ibid. tit. 10 part. 7.
— si jubeat servo, vassallo, vel alii damnum daré, qualiter
ad emendara lenealur, et qualiter punialur, gloss. 1. 5 peí
text, ibid. til. 15 part. 7. — ^besli.f ferae, qualiler punialur,
si illa hominem occidirit, vel percusserit, n. 10 1. 23 per
illum text. ibid. tit. 15 part. 7.
AcccsAT, VEL accusatur; dominus an possit ci'iminali-
ter accusare suum familiarera sine aliqua pcena, n. 3 1. 6
tit. 2 piirt. 3. — Dominus an possit servum suum in judi-
cio accusare , eo quod dicit sibi furtum feci.«se, n. 4 1. 4
per text. ibid. lit. 14 part. 7.
Serví, dominus serví ad hoc, ut relevetur ab onerepro-
bandi eum servum, si liberura se dicat, debet suam pos-
sessionem justificare, n. 3 1. 5 tit. 14 part. 3. — Dominus
servi qui ideo in servitutem venit, "quia arma ad infideles
porlabat, vel aliud simile conti-a chrislianos faciebat, an
possit talcm servum manumitiere, n. 4 !■ 4 til. 21 part. 4.
. — Dumini qualiter h servis dofendi debeant, n, 4 per text.
ibid. 1. 5 lit. 21 part. 4. — Dominus bené potest servum
suum castigare cum causa, vel sine ea, et illum poterit
tcnere in propiiis vinculis, et quando et qualiter illum
castigare debeat , et an cum causa possit dominus servos
puniré propria auctoritate, et an dominus possit illi ali-
menta denegare et an eo ipso liber cíBcialur, n. 1, 2, 3 et
5 1. 6 tit. 21 part. 4. — si cum uxore sua servum invene-
ritin rebus veneréis, illum occidere poterit, n. 1 1. 6 lit. 21
part. 5. — Et quid si illum invenit cum matie , sorore,
concubina, vel nepte ex filio, an et tune illum occidere
' possit , ibid. n. 7. — Domini qui crudeliter se Labent cum
servis, amillunt ex hoc ipsorum dominium, el qualiter,
SEPTEM PARTITARÜM.
B. 9 per teit. ibid. dict. 1. 6 ibid. — Et aii doniinus poterit
senum suum redimere , itcnunqiie suuni faceré, ibidcm
jn n^ 10. — Dominus si judreus sit, aii possit habeie
servura chrisliamim , n. 1 per text. ibid. 1. 8 tit. 21
part. li. — servi, si infidelis sit, potest cogi ad recipien-
dum p*etium , vel commulaiionem, si ibi adsit periculum
fidei vel fidelium, dict. ii. 1 in fin. — ainittit doniinkim
sai servi, si servus ad fidem fuerit conversus; ct quid si
doininus simul ciim co fuerit coiivei-sus, ibid. in n. 3. — si
ser\ um suuni pcr scripturam, vel corani amicis velil ma-
numiltere, aii illud ia praesentia quinqué te^lium faceré
lenealur, n. 5 per lext. ibid. I. 1 tit. 22 part. 4. — quando
tervuni suuui manumillit in testaruenlo, vcl per scriplu-
rara, vel corani aniicis, quam setatem hobere debeat, ibid.
n. 6 el 7 dict. 1. 1. — sl communem servum nianumiUat,
an alius ad boc, vel ad quid compellendus sit, n. 2 1. 2
per tex. ibid. tit. 22 part. Zj. — servi, an ii filio pretium sui
servi pctere possit, quando ejus servus proditionem Regi
aut regno machinatam delexit, ex quo libertatem meruit,
n. 6 1. 3 lit. 22 part, 4- — Domino qualiter consulatur,
qiiaiido ejus servus fiiit factus clcricus, gloss. 1. 18 tit. 8
part. 1.— Et quid si factus sit Episcopus, n. 2 per text.
y)id. 1. 6 lit. 22 part. 4- — Dominus ex quibus causis ser-
vum suum manumissum in servitutem redigere possil, n, 3
cum sequenlib. per text. rbid. 1. 9 tit. 22 part. 2. — Etqu^,-
lis debeat esse injuria, sive ofTensa illi facta, et an in fa-^
ciendo, vel non faciendo, ibidem in n. l\, — Et quid si li-
berlus fuerit fuctus clericus, an el tune propter ingr titii-
dinem in servitutem revocetur, ibidem in n. 9. — Dominus
quando ex justa causa libertum in servitutem reducit( an
illud propria auctoritiite faceré possit, an vero senlentia
judiéis requiratur, ibid. n. 7. — suum libertum in servitutem
poterit reducere, si alius data domine pecunia illum libe-
rum facit, ibid. n. 9. — si cüm posset ingratum libertum in
sei-vitutem reducere, illud faceré noluerit, sed de eo judici
conqueratur, an debrat audiri, dict, n. 6. — an succedat
liberto suo decedenli sine testamento, quando libertus fra-
trem babeat, n. 1 per text. ibid. 1. 10 tit. 22 part. L\. — an
possit aliquod inleresse praetendere in bonis liberti clericj,
ibidem in n. 2. — servi depositi, qui erat latro, si ipse de-
positarium non monuit , qaaliter tencalur , ii. 3 i. 10 per
text. ibid. tit. 3 part. 5. — servi, si illum de loco ad lo-
cum transtulerit, et pro eo vectigal non solvit, an si pos-
lea illum manumiserit, talis manumissio teneal, si facía
sit ante molam quaestionem commissi, n. 5 1. 6 tit. 7
part. 5. — si servum suum inslituerit híeredem , per boc
libertatem sibi daré videtur , gloss. 1. 3 per text. ibid.
tit. 3 part. 6. — Et quid si unus ex dominis servum illum
haredem fecerit, et libertatem dederit, an datio et insti-
tulio teneat, gloss. 1. 23 til. 3 part. 6. — Dominus quando
possit, vcl non possit, omnes servos suos üíeredes faceré,
gloss. 1. 24 ibid. per illum text. — cujus servus fuit haeres
instilutus, el an á testatore sibi legatum relinqui possit,
et quid 6 contra, n. 2 1. 8 tit. 9 part. 6. —si servum suum
manumidat, an possit esse ejus tutor, si velil , gloss. 1. 10
per text. ibid. til. 16 part. 6.— servi qui delictum commi-
sit, illum defenderé injudicio tenclur, alias ipse servus in
tali causa criminali se defenderé possit , et an tune domi-
nus suo nomine vel nomine servi illum defenderé teneatur,
n. 2 1. 10 til. 1 pan. 7. —si non defendal servum suum,
videtur illum relinquere pro derelicto, dict. n. 2. — si ser-
vum suum cnsligando illum occidit, qualiler punialur..
125
Doniini í» servis
gloss. 1. 9 per text. iliid. lit. 8 part. 7. —
vel famulis defendí debent, el de pa-na ipsorum non facien-
tium, gloss. 1. 16 per lext. ibid. lit. 8 part. 3. — Duminus,
an el quando agere possil uctione injuriarum pro injuria
servo data, n. 4 el 9 1. 9 per lext. ibid. lit. 9 part. 7. —
servi aiiqucm injurianlis, qualiler injuriara íi servo suo da-
lam emendare teneatur, et debeal, n. 1.1. 14 per text. ibid.
lit. 9 part. 7. — servi, qualiter pro ipsius servi rapiña te-
neatur, et quando, n. 1 el 3 cum alus ibid. ). 4 per illum
lext. lit. 1 3 part. 7. — an possit servum suum accusare in
judicio, co quód dicit sibi furatura fuisse, n. 4 '• 4 per
lext. ibid. tit. 14 part. 7. — si jubeal servo, vel alii, dam-
num daré, qualiter ad emendara teneatur, el qualiter pu-
niatur, gloss. I. 5, per text. ibid. til. 15 | art. 7. — qualiter
bgat contra occisorem sui servi, qui oíficium babebat, ad
damnum sibi ex piivatione servi datum. gloss. I. 19 per
text. ibid. tit. 15 part. 7.
Emphvteut* dominus, si posl transactum biennium
ante decera dies, qui danlur ad purgationem raoia, illam
alteri vendideriti vel in emphyleusim dederit , an erapby-
leula primus iiabeat aliquem recui-sum, n. 16 1. 28 til. 8
part, 5. — Doinmus non poterit emphyteutam expeliere,
antequam cesset in solulione per biennium, ibid. n. 19.
— an possit petere rem sibi restituí cum ómnibus suis
melioramentis, quando emphyteula cañonera non solvit
per biennium, ibid. n. 20. — an debeal consentiré, quando
censuarius vult venderé censura , n. 1 1. 29 ibid. — an
debeat consentiré, quando emphyteula vult rem permu-
tare, locare, vel donare, vel alicui legare, vel quando
vendit ex necessitale, vel sub conditione, vel pro parte,
et quid in minore, ibid. in n. 3. — Et quid si sint plures
domini, et quid in emphyteula uxoris, an suflQciat, si de-
nuntial marito; et quid si posl licentiam domini non
vendat, vel si restituatur, ibid. n. 4 el 6 dict. 1. 29. —
Dominus per quae videatur tacilt; consentiré venditioni rei
emphyteuticae , ibid. n. 6 in princ. dict. 1. 29 tit. 8 part. 5.
— Et quid si dominus dical se noile emere, sed non dedit
licentiam \ en dendi, an emphyteula venderé possit, ibidem.
— Et quid si postquam dominus dedit licentiam vendendi,
illud faceré distulit emphyteula per annum, an postea
venderé possit, ibid. — Dominus si consensit venditioni
emphyteulse , si ipse emphyteula vendat cum pacto de
revendendo, et re eraat, vel usus fuerit remedio 1. 2 C.
de rescindenda vend. an si postea ilerum vendat, de novo
requiratur alius domini consensus, ibid. in qusest. 3. —
Et quid si emphyteula vendidit irrequisito domino, et
venditione facta dominus consentiat venditioni lanquara
faciendo, an venditio sic facía valeat, ibid. qua;st. 4. —
Dominus, qui consentit venditioni emphyteutae de re em-
phyteulica, an videatur renuntiare suse proprielali, dict.
n. 6 in fin. — si intra dúos menses non acceperit rem
emphyteuticam, an licite emphyteula venderé illam possit,
et an possit morara purgare, n. 7 el 8 dict. 1. 29 tit. 8
part. 5. — an debeat consentiré, quando emphyteula rem
emphyteuticam alii in emphyteusim concedit, n. 11 dict.
1. 29. ■ — Quando sunt plures emphyteutae, et ipsi alienant
rem inter se, ibidem. — Dominus an á novo emphyteula
debeat habere quinquagesimam partera sibi debilam ,
quando res emphyteutica fuit vendita, vide ibid. n. 12.
I.NSTiTUKPis H>CREBBM. — Domiuus SÍ scrvum suura insli-
tuerit heredera, per hoc libertatem sibi daré videtur,.
gloss. 1. 3 per text. ibíd. lit. 3 part. 6. — Et quid si unus
420
ÍNDEX MATERIARLM
ex dominis servuna illura haeredem fecerit, et liberíalem
dederit, an datio et institutio teneat, gloss. 1. 23 tit. 3
part. 6.' — Dominus quando possit, vel non possit omnes
suos servos hieredes faceré, gloss. 1. 24 ibid. per illum
text. — cujus baeres servas fuit institutus , an á testatore
legatum sibí reliuqui possit, et quid é contra, n. 2 i. 8
tit. 9 part. 6.
Proprietatis. — Dominus, qui cum proprietate re-
fflansit, an per hoc videatur daré alicui possessionem usus-
fructus, n. 1 1. 9 tit. 30 part. 3. — Et quid si habeos
proprietatem alicui concedit usumfructum, et constituat
se nomine ipsius possidere, an per hoc videalurei tradila
possessio, ibidem. • — Dominus proprietatis si illam vendat,
an usufructuarjus tanquam habens partera in illa re, pos-
sit illam retrahere, n. 2 qua;st. d 1. 55 tit. 5 part. 5. — si
vendat suum dominium , an habens ulile dominium , tan-
quam consors in re, habeat jus retrahendi, ibidem in
quaest. 2. — an tenealur stare colono usufrucluarii, n. Zj
i. 2 tit. 8 part. 5. — ad quid tenealur, quando usufruc-
tuarius decessit soluto prelio illius anni, n. 2 J. 3 per
text. ibid. tit. 8 part. 5. — an agat actione furti, si usum-
fructum, qui aiicui pertinebat ex rcj vel ipsam rem ali-
quis furatus fuerit, n. 6 et 7 1. 12 per text. ibid„ tit. 14
part. 7.
Directos, vel qui habet Directum, vel Utile dominium.
— Dominus, qui habet directum dominium, si concurrat
cum praescriptione rei per triginta annos qui habet utile,
et velint rem vendicare, quis praeferendus sit, n. 8 1. 21
tit. 29 part. 3. — directus et proprius in quacumque re
sua habet civilem possessionem, n. 2 1. 5 tit. 30 part. 3.
— utilis dominii non habet dominium communiler cum
directo, sed subalternanlur dominia ista, n. 2 quaest. 2
1. 55 tit. 5 part. 5. — directus, si velit suum dominium
venderé, non tenetur emphyteutam requirere, an ipse
illud velit aequali pretio, ibidem. — habens directum do-
minium censelur dignior, quíim habens ulile , in retinen-
dis instrumenlis ipsius rei, n. 2 1. 7 tit. 15 part. 6.
Amittit possessionem. — Dominus an perdat funduní,
si flumen super eum sil per decem annos inler praesentes,
et viginti Ínter absentes, n. 1 J. 32 tit. 28 part. 3. — an
amittat possessionem rei per mixtionem cum sua , si illa
cum mala fide sit facta, n. 3 1. 34 tit. 28 part. 3. — an
amittat possessionem rei si coionus illam proditoria, vel
alias derelinquat ; et quid si responderet alii de fructibus,
an ex hoc dominus possessione privetur, n. 1 et 3 1. 13
tit. 30 part. 3. — Et an idem sit dicendum in rebus mo-
í)ilibus, n. 2. — Dominus non amittit possessionem natu-
p-alem, licét coionus illam deserat, si alius rem non occu-
paverit, n. 3 1. 13 tit. 30 part. 3, et ibid. n. 1. — an
amittat suam civilem possessionem, si coionus possidens
rem nomine domini alium in ea re, quam possidet, mi-
serit, n. 4 dict. 1. 13. — Et quid si talis nomine alieno
possidens tradatsubcondilione, si domino suo placuerit,
an dominus civilem possessionem amittat, dicl. n. 4 —
Dominus si vi dejicialur h possessione sua, an naluralem,
et civilem possessionem amiual, et qu d si vi dejicialur
coionus, dict. n. 6 dict. 1, 13. — si cura per se, vel per
alios possideret, per vira fuit ü possessione dejectus, an
amiltal possessionem, n. 1 1. 17 lit. 30 part. 3. — Et qua-
liter agens inlerdiclo recuperandae contra dejeclorem in
hoc articulare debeat, dict. n. 1 in fin. — Dominus si sciat
possessionem suam naluralem occupatam, an et quando
amittat civilem, si illam nolit recuperare, n. 4 dict. 1. 17
ibid. — nunquam amittit possessionem servi fugitivi, n. 2
et 5 1. 23 per illum text. tit. 14 part. 7.
Reí commodat^, vel commodans. ^— Dominus commo-
dans alicui servum suura furem, vel aliam rem vitiosam,
si ipse de hoc commodalario non animadverterit, cüm illud
sciret, an et qualiter tenealur; et quid si sit ignorans,
velit lamen agere noxali contra eüm, n. 1 per text. ibid.
1, 6 lit. 2 part. 5. — rei commodalae, vel commodatarius,
quis eorum expensas facías in curando servo, vel equo
comraodato solvere debeat, et ad quas commodatarius
teneatur, vel non, n. 1 1. 7 tit. 2 part. 5. — an possit, et
quancjo, revocare rera coramodatam k commodatario ad
cerluin usura datara, etiam ante usura expletum, n* 1 et 2
1. 9 per text. ibid. tit. 2 part. 5. — domus propriae vel
conductae, an tenealur ad emendara damni dati, quando
ex domo sua aliquid projcctum fuit; et an ipse dominus,
quod itasolverit, á famil-ari ejiciente recuperare possit,
n. 1, 2 et 3 1. 25 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Et quid
si piares simul, vel per quarleria , inhabitent domum con-
ducíam, dict. n. in fln.
EXPELLENS INQOIHNUM, VEL CONDÜCTOREM, VEL EMPHY-
TEUTAM, — Dominus, quam actionera habeat contra spo-
llantem illum, sive ejus colonum; et an dominus illud
propria auctoritale recuperare possit, et quando, n. 7
I. 13 tit. 30 part. 3. -^ an possit inquiliuum expeliere du-
rante localione, si pensionera uon solverit, n. 1 1. 5 tit. 8
part. 5.' — Et an indistinct6 sint domino domus orania bona
in domum invecta sibi obligata pro pensione sibi danda,
vel tantüm ea, quaj in domo reperiuntur eo tempore, quo
dominus vult pensionem habere, n. 2 et 4 dict. 1. 5. — si
expellat inquilinum, quam pensionem ab ¡lio petere possit,
ibid. n. 5. — an possit inquilinum ex justa causa expeliere
ante tempus propria auctoritale , n. 1 1. 6 ibid. — Et quid
si juravit illureí non expeliere ante tempus, an postea sub-
sistente ista causa illud faceré possit, ibidem. — Dominus
si cum conduclore paciscatur de non expeliendo durante
tempore conductionis, si indigeat habilatione, ibid. n. 2. —
si pro refectione domus inquilinum expellat, illa refecta
ipse illam debet inhabitare, n. 6 dict. 1. 6. — si ex causa
expellat inquilinum ante tempus, an et quando habeat
locura reraJssio mercedis pro rata temporis, n. 7 dict. 1. 6
tit. 8 part. 5. — polest conduclorera expeliere, si ipse in
doraum conduclam meretrices intulerit, ibid. in n. 8. — an
possit eraphyleulam expeliere, si non habeat instrumentum
empJiyleusis, et quare, n. 7 1. 28 lit. 8 part. 5. — non po-
terit emphyteutam expeliere, anlequam cessetin solutione
per biennium , n. 19 1. 28 tit. 8 part. 5. — si expellat suum
feudatarium , vel eum , qui erat in quasi possessione usus-
fruclus, qualiter puniatur ; et quid si dominus ab alus per
vira expellatur, et privetur jure suo, n. 2 1. 16 per text.
ibid. lit. 10 part. 7.
Tenetur ad damnum. — Dominus, an et quando tenea-
tur ad damnum datura mercatoribus in termino suo, n. 7
1. 4 lit. 7 part. 5, — si jubeat servo, vassallo, vel alii, dam-
num daré, qualiter ad emendara damni tenealur, gloss.
1.5 per text. ibid. tit. -15 part. 7. — qualiter agat contra
occisorem servi sui , qui officium habeat, ad damnum sibi
ex privatione servi datura , gloss. I. 19 per text. ibid. tit. 45
part. 7. — an et quando teneatur, vel non, ad damnum
datura ab animali suo mansueto, gloss. I. 22 per illum
text. ibid. til. 15 part. 7. — Et quid si damnum detur ab
SEPTEM PARXITAIIUM.
til
animali ejus feroci, n. 8 1, 23 ibid. per illum text. — Do-
minusferae quando ulili actione de pauperie conveniri
possit, vel non, dict. n. 8 ad fin. — qualiter resarciet
damnum ü pecoribus, vel grege suo datura in agro vel
fundo alieno, et qualiler fiet aeslimatio, et qualiler aesti-
metur frumentum, quod adhuc est in herba, n. 1 cum
alus ibid. 1. 24 per illum text. tit. 15 part. 7. — an te-
treatur de damno dato per ejus pastorem , et quando, et
qualiter, d. 2 et 3 dict. 1. 24 per text. ibid. — Et quid si
dominas pasloris sit clericus, vel si pastor detinere non
potuil, ibidem. — Dominus pecudis, an libcretur dando
animal pro noxa, dict. n. 3 dict. 1. 24 lit. 15 part. 7.
DOMUS clericorum non debet hospilibus occupari, et
quando sic, n. fin. I. 51 tit. 6 part. 1.— conspiratorum
dcbet destrui, n. 6 ). 60 tit. 6 part. 1. — religiosa tota
potest se transferre ad arctiorem religionem alterius mo-
nasterii, n. 2 in nied. 1. 9 tit. 7 part. 1. — gaudet privi-
legio, ut ibi quilibet confugere possit, n. 2 1. 4 tit. 11
part. 1. — Episcopi defendit ibidem confugientes, ibidem.
— destrui non debet propter delictum domini , nisi in hoc
adsit consuetudo, vel in crimine laesae majestatis, n. 6 I. 6
tit. i3 part. 2. — Et quid in istis duobus casibus, si do-
mus sit majorise ab antiquo, iLidem. — Domus destructa
propter crimen laesae majestatis, amplius non potest refici,
ibidem in n. 7. ■ — pro habitatione ponitur, n. 1 in fin.
1. 2 tit. 17 part. 2. — Regis, sive propria, sive conducta
tueri debet confugientes ibidem propter delictum, n. 1, 2
et 7 supra dict. — Ídem in domo Episcopi, ibid. in n. 5.
— Domus deliuquenlis in crimine laesae majestatis debet
destrui, per n. 6 1. 9 tit. 19 part. 2. — Domo vendila
tradi debent claves illius, et per tradilionem clavium tra-
ditur possessio, et quando, n. 2 1. 66 tit. 18 part. 3. —
Domus causa habilandi facta dicitur praedium urbanum ,
si vero fiat causa colligendorum fructuum , erit praedium
rusticum, n. 4 1. 1 lit. 31 parí, 3. — ecclesiae, vel ejus
turris, an possit capi pro defensione rcipublicae, n. 2 1. 13
til. 31 part. 3. — si'vendatur excepta habitatione habita-
toribus, qualiter hoc inleliigalur, n. 1 1. 27 tit. 31 part. 7.
— si sit in totum destructa, dominus illam reficere non
compellitur, ñeque eam de novo faceré, et quando sic,
n. 2 1. 25 tit. 32 part. 3. — si sit inter aliquos communis,
si unus instet, ut fiat de novo paries, quae dividat partes
ipsorum, an alter ad hoceit compellendus , dict. n. 2. —
si de novo ajdificetur, quae servanda sint, et an consuetu-
do, n. 3 1. 25 tit. 32 part. .S. — vel solum, si recipiat
stillicidium meum, an ejus dominus illam altiüs elevare
possit, dict. n. 3. — ad habitandum, an debeatur illi, cui
relicta sunt alimenta, n. 6 per text. ibid. 1. 2 tit. 19 part. 4.
— communis duorura , si unus crimen commisit per quod
domus destrui debebat, an alter dominus solvendo pretium
et partera alterius domini , possit totam domum liberare
á diruptione, et sibi eam retiñere, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 4.
— si minetur ruinara, possunt illi aíBxa vendi, alias vero
non, n. 1 1. 16 tit. 5 part. 5. — Domo simpliciter vendita,
an vendita videatur cum puteo communi intcr illam do-
mum, et aliam, n. 3 I. 28 lit. 5 part. 5. — Domus si
alienari prohibeatur sine causa, an prohib'tio teneat, vel
non , et quando causa pro expressa habeatur, licct non sit,
n. 2 1. 44 lit. 5 part. 5. — si comburalur, an emphyteuta
non teneatur ad canonis solutionem, eliamsi remansit
área, n. 9 1. 28 tit. 8 part. 5. — si destructa sit ob cora-
munem uiilitatcm, an ad istud damnum vicini communi-
ter contribuí debeant, n. 1 1. 3 lit. 9 part. 5. — si pigne-
retur creditori, et ibi ipse inhabitaverit, an ad solutionem
consuetae pensionis teneatur, et quando, n. 4 1. 21 tit. 13
part. 5. — si de novo aedificetur, vel reaedificetur cum pe-
cunia alicujus, an isle mutuans pecuniam habcat in tali
re tacita hypothecam, vel tantüm aclionem personalem,
n. 9 1. 26 lit. 13 part. 5. — si legetur alicui, an illa,
destructa área, legatario debeatur, n. 2 1. 37 tit. 9 part. 6.
— prodiloris dcbet destrui, et sal in ea dispergilur, n. 1
el 2 1. 2 tit. 2 part. 7. — ubi falsa moneta fabricatur con-
fiscatur Regi, et quando non, gloss. 1. 10 per text. ibid.
tit. 7 part. 7. ■ — vicini si per vicinum destruatur, ut ignig
ultra non transeat, an deslruens ad damnum teneatur, et
quando, d. 2 1. 12 per text. ibid. lit. 15 part. 7. — Et an
tune cívitas vel vicinia teneatur contribuere ad reparatio-
nem domus destructaj ex isla causa, n. 2 dict. 1. 12 tit. 15
part. 7. — Domus si aliquibus delur ad adulteraudum, vel
ad aliud simile, qualiter dans puniatur, n. 5 per text.
ibid. 1. 1 tit. 2^ part. 7. — an possit locari ad lupanar
exercendum, n. 2 1. 2 tit. 20 part. 7. — Et istud nomen
domus accipitur multipliciter, n. 4 1. 6 tit. 33 part. 7.
DONANS alicui ecclesiae aliquid, per id non dicetur pa-
tronus, nisi dictum sit ; fallit in constructore de novo, n. G
1. 1 tit. 15 part. 1. — Donator, quando non tenetur de
evictione, an possit esse testis pro donatario ad ipsam rem
dónatam, n. 1 1. 19 tit. 16 part. 3. — an et quando tenea-
tur de evictione, n. 5 1. 67 tit. 18 part. 3. — rei, reser-
vato sibi illius usufructu, an ipse sicuti alii usufructuarü
cavere teneatur, n. 5 I. 20 lit. 31 part. 3. — si sit raaritus
alicujus rei, quam constante matrimonio uxori donat, an
illa donatio mbrte confirmetur, et quando; et idem sit di-
cendum, si mors fuerit civilis, vel accidentalis gladii, et
an priús sit necessaria tradilio, n. 6 1. 4 tit. 11 part. 4.
— licét de haeresi, vel de alio crimine sit accusatus, si ante
sententiam donationera facial, valet donatio, n. 6 1. 2 per
text. ibid. tit. 4 part. 5. — Et qualiter istud intelligi de-
beat, ibidem io n. 7. — Donator quando fraudulenter
donationem faceré videatur, et ex quibus hoc coliigatur,
dict. n. 7. — seraper prtesumitur esse in eadem
volúntale, nisi quando de revocatione constat, n. 1
1. 4 tit. 4 part, 5. — donationem non poterit revoca
re, quando promisit non revocare, vel juravit illud,
n. 1 I. 4 lit. 4 part, 5. — non potest donationem
revocare, quando donatarius illam nomine absentis accep-
tavit, dict. n. 1. — Donans ante commissum delictum ,
duraraodo non fiat in fraudem fisci, ücét postea delin-
quat, per hoc non invalidatur donatio, n. 8 1. 2 tit. 4
part. 5. — aliquid abscnli, ex quibus ha;c donatio perfecta
sit, vel non, n. 1 1. 4 tit. 4 part. 5 per text. ibidem.
— si revocet donationem á se factam ante acceptationem
donalarü, donatio nulla est, dict. n. 1. — Donator si posl-
quara aiicui absenti donationem fecit, mortuus fuit, an
eo mortuo poterit donatarius donationem acceptare, ut
ipse lalem donationem lucrelur, num. 1 1. 4 lit. 4 part, 5.
— Et an mortuo donatore, possit donatio ralificari per hae-
redes donafúrii in praejudicium ha^redura donatoris, iix
quos transivit dominiuui ante ratificationem, ibidem circa
finem. — Donator moriendo, an videatur pcenitere in do-
lis favore, sicut in alia quavis donatione, dict. n. 1 in fin.
1. 4 lit. 4 parí. 5. — Donans sub conditione, suílicit
quod conditio adimpleatur saltim per oequipollcns, n. 1 1. 5
per lexl. ibid. til. 4 part. 5. — aliquid alicui sub moda
128
íiNDEX MATELiíARUM
ülo non serrato eril in electioiie ejus vel agcre, et coni-
peilere donatarium ad implemeuUim modi, vel agere con-
dictione ob caiisam ad recuperandum donatum sub mo-
do, n, 1 1. 6 per text. ibid. lit. 4 part, 5. — Et an si agat
rondictione ob caiisam, an tune possit mora puigari,
ibidem. — Donans ecclesias sub modo, ejus favore modus
ibi appositus non censetur causa finalis, ibidem. — sub
modo, si müdus non servetur, an doiianti delur uliiis
reí vendicalio ad ipsam rem, ibidem in n. 3. — aliquid
alicui ad certum tempus, si post illud tempus illam rem
alii secundo donatario donet, an antequain secundo do-
natario arquiratur, donator illam revocare possit, ut post
tempus ad secundum donatarium non transeat, n. 41. 7
tit. k part. 5. — Et au hoc liceat hseredi ipsius donanlis ,
ibidem in dict. n. 4. — Donator, si ostendatur, quód tem-
pore donationis cogitavit de filiis, an revocetur tune per
eorum supervenientiam, num. 2 1. 8 tit. 4 part. 5. — cüm
filios non haberet, an sua donatio re\ocetur per eorum
supervenientiam, et qualis haec donatio ad hoc esse debeat,
n. 5 ibid. — per quos filios petere possit, ut revocetur ejus
donatio per eorum supervenientiam, ibid. n. 7. — ipse de
per se poterit donationem, quam in defectu liberorum
fecit revocare filiis supervenientibus , ñeque debet ejus
mors exspeclari; filius tamen patre vívente ad hoc non
admittetur, n. 9 1. 8 tit. 4 part. 5. — quiindo propter be-
nemérita alieujus illi donationem fecit, an illam revocare ■
possit propter ingratitudinem, n. 1 1. 10 lit. 4 pait. 5. —
an possit donationem á donatario revocare , quando dona-
tarius ignoraiiter, vel se defendendo, iilum percussit; et
quid si per alium percutí facial, vel si non mauu, sed
pede, percutiat, n. 4 I. 10 tit. 4 pait. 5. — Et quid si
tantüm donanli aliquod damnum fecerit, vel illud faceré
attentaverit , ibid. n. 5. — Donator an possit donulioncm
revocare, quando promisil illud non faceré, eliam praj-
textu ingratitudinis, ibid. n. 7. — Et an hajres donatoris
donationem revocare possit, et in quibus casibu;, n. 8
dict. 1. 10 tit. 4 part. 5. — Donalor an possit agere contra
hseredem donatarü ingrati, et quando sic, dict. n. 8 ad
fin. — causa mortis si non decedüt ex infnniitate illa, re-
petit sic donatum cum fruclibus, n. 4 i. 11 ibid. — Et an
possit agere contra emptorem qui emit i donatario, do-
natore adhuc vívente, ibidem. — Donator an hubuat utili-
tatemaliquamin donatione, quam fuc:t pro remuneratione
servitiorum, n. 7 1. 53 tit. 5 part. 5. — Donans rem alie-
nam, si verus dominus donationem ratificaveril, an re
perempta, vel usucapta, possit in subsidium agere ad pre-"
tium, n. 6 1. 54 ibid. — an videatur donare jus quod habet
inre, n. 31. 10 tit. 9 part. 6. — rem alienam, et íradens
eaman committat furtum, n. 3 1. 1 tit. 14 part. 7.
DONARE, an et quando possit Episcopus, seu alius
Piielatus res suíe ecclesiíe, et qualiter, et quibus, n. 2
cum alus ibid. I. 4 tit. 14 part. 1. — Donari potest jus pa-
tronatus cum Episcopi liceutia et consensu, et quid si Epis-
copus nolit consentiré sine causa, n. 6 1. 8 tit. 5 part. 1.
— potest Rex civitatem, sive villam aliquibus, si servitia
et benemérita praecesserint, n. 4 !• 51 tit. 18 part. 3. —
potest quilibct homo liber, servus vero non, etiamsi el
concedatur libera peeulii adrainistratio, n. 4 1. 1 tit. 4
part. 5. — non potest ille, cui bona confiscantur ipso jure,
ü tempore commissi criminis , n. 2 1. 2 per texl. ibid. lit. 4
part. 5. — potest ante sentenliam aceusatus de crimine
híeresis, vel de alio crimine, n. 6 1. 2 per text. ibid. tit. 4
part. 5. — Et qualiter debeat intelligi, ibidem n. 7. — Et
quando cum fraude donare videatur, ibidem. ■ — Donare
an possit pater filio existenti in sua potestate; et quid ho-
die per leges Tauri, n. 1 1. 3 per text. ibid. tit. 4 part. 5.
— Ídem est quod contrahere, n. 1 1. 11 tit. 4 part. 5. —
causa morlis, an possit mulier, ibidem. — rem emphy-
teutieam, an possit emphyteiita ecclesia;, vel alterius,
irrequisito domino, n. 3 in quajst. 3 1. 29 til. 8 pait. 5. —
an videatur ille qui scienter solvit indebitum, n. 1 1. 30
per illum text. ibid. tit. 14 part. 5. — videtur quis solum-
raodo jus quod hobet in re, n. 3 qusest. 6 1. 10 tit. 9
part. 6. — an possit Rex villas, seu castra regni ex aliqua
causa, n. 2 1. 14, et n. 3 1. 13 lit. 9 part. tí, et n. 1 1. 28
tit. 11, et n. 2 i. 10 tit. 18 part. 3.
DONATARIUS Regis, si non serval modum in dona-
tione appositum, perdel donationem , sive modus sit causa
finalis, sive non, n. 14 1'. 22 lit. 13 part. 2. — si servitia
Regi non praestiterit, vel debitum non fecerit, an filii ejus
ad donum non admiltantur, vide n. 16 ibid. — absens, si
certiQcalus de aliqua donatione sibi ab aliquo facta non
per certum nuntium, sed per aliquem tertium extraneum,
illam acceptaverit, an donatio perfecta sit, et ex quibus
hoc ita colligatur, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 4 part. 5. —
Et an in eum transferatur dominium, dalo quód contractus
non teneat, tanquam contractus, dict. n. 1. — Donatarius
si donationem acceplet post mortem donanlis, an accep-
tatio teneat, et valeat donatio sibi facía, ibidem. — Et an
mortuo donatore donatio possit per haeredes donatarü ra-
tiíicari in pra;judiciura haíredum donatoris, in quos est
dominium translatum ante ratifiealionem , dict. n. 1 1. 4
lit. 4 part. 5. — Donatarius si sub aliquo modo sibi fuit
aÜquid relictum, quaiiier contra illum ipse donans agere
possit, el an donatum sibi auferre possit, n. 1 1. 5 per text.
ibid. tit. 4 l'art. 5. — Et quid si agat condiclione ob causam,
an tune mora purgari possit, dict. n. 1 in medio. — Dona-
tarius si sub modo ecclesias donet, modus ibi positus favore
ecclesia3 non censetur in dubio caus» finalis, ibid. — Et á
donatario non adimplente modum res potest auferri per
rei vendicationem, ibidem in n. 3. — Donatarius ad certum
tempus, illo jam adveniente, poterit intrare possessionem
rei donatae , n. 2 per text. ibid. 1. 7 lit. 4 part. 5. — Si la-
men semel judicem adiverit, non poterit postea propria
aucloii;ate iulrare possessionem, ibidem qiisest. 3. — Et
quando sic, ibidem. — Et quando donator lenealur dona-
tario deevielione, n. 5 1. 67 tit. 18 part. 3. — Etlalis di-
citur iegalis possessio, ibidem. — Sed an ille, in quem
Iransit Iegalis possessio, ante appi ehensionem corporalem
transferal jus suum in alium , constituendo se nomine alte-
rius possidere , ibid. quajst. 5. — Et quid si iste in quem
transTertur Iegalis possessio, moriaturanle apprehensionem
realem , an transferatur tune in sequentem vocalum , ibid.
quaest. 6. — Donatarius secundus, slalim quód tempus
advenit primo donatario, ad quod fuit primo donatario res
relíela, slatim res sic donata ad lempus transibit in secun-
dum donatarium, tam respectu possessionis, quam domi-
nii, n. 3 1. 7 per text. ibid. til. 4 part. 5. — primos, se-
cundus, vel lertius, an dicantur nudi ministri, vel domini,
et quando, dicl. n, 3. — secundus cui post certum tempus
res donata esí, an ante illud tempus donator illam dona-
tionem in commodum ejus factam revocare possit inejus
prajjudicium, ut etiam finito tempore pri mi donatarü in
secundum transeat, n. 4 1. 7 til. 4 part. 5. — Et an istud
SEPTEVl PÁRTITARUM.
i 2*
liceat haeredi ipsius donantis, ibidem dict. n. 4. — Dona.-
larius tenetur alimenta piastare filio donantis sibi, quando
ipse post donationem natus fuit, si ejus pater, cum possit,
talem donationem revocare nolueiit, n. 9 1. 8 til. Ix par!. 5.
— Et an donatario accrescat augmenlum \illae, quando
Rex illam sibi donavit, reservalis sibi ibidem quibiisdam
vassallis, si postea castrum illud, scu villa fueiil in vicinis
augmentala, n. 31. 9 tit. 4 part, 5. — Dcnutariussiinloco
sibi el Principe donato popiilum a;dificat, et illi pro terri-
torio tolum lociim sibi donatum assignet, qüam jurisdic-
lionem taliterjEdificans in loco ¡lio habcbit, n. Ix dict. 1. 9.
— an et quando habeat meriim impeiium in populo, quem
ipse de novo a^diGcavit in loco sibi donato, ibidem. — an
po«sit donalione privari etiamsi dicatur ingratus, quando
talisdonalio sibi fácta fuit propter benemérita sibi aliquid
remunerando, n. 1 1. 10 lit. 4 parí. 5. — potest donatione
privari ex pluribus caus-is, gloss. 1. 10 per text. ibid. tit. 4
part. 5. — an amillat donationem, si se defendendo dona-
torera percusserit, vel ignoranter, vel si per alium percutí
fecit, vel si non m;inu, sed pede perculial, n. 4 dict. 1. JO
ibid. — Et quid si damnum aliquod donanti fecerit, vel
illud faceré attentaverit, ibidem n. 5. — Donalarius ingra-
liludii'.em commiítens, an ab eo revocari possit donatio,
([uando promisit non revocare eliam propter ingratitudi-
ncm, ibidem n. 7. — Donalarii, si plurcssint unins indi-
vidua! donalionis, an ingraliludo unius alus prsejudicet,
ibidem. — Donalarius in quibus casibus possit .ib haerede
donatoris donatione privari, et quando, regulariter vero
non, ibidem n. 8. — Et an donalor possit agere contra
haíredem donatarii ingrali, et quando sic, dict. n. 8 ad
fin. — Donalarius cuí fuit facta donatio causa mortis, si
rem sic donatam vcndiderit vívente donatore, an donalor
contra illum vel contra donatarium agere possit, et an
repetat rem cum fruclibus, n, 4 1. H tit. 4 part. 5. — an
debeal necessario esse praesens tempore, quo aliquid sibi
donatur causa mortis, n. 6 1. 41 tit. 4 part. 5. — an
possit agere, ul sibi tradatur possessio, facta constilutione
majorise inter vivos, n. 1 in fin. I. 50 tit. 5 part. 5. — á
Rege si possideat rem sibi donalaai, Princeps possidere
dicitur, n. 5 1. 53 tit. 5 part. 5. — an possit expeliere in-
quilinum, n. 4 1. 6 tit. 8 part. 5. — Regis, an cum uxore
sua, vel cum socio omnium bonorum, talem donationem
tanquam commune lucrum debeat communicare, n. 7
1. 3 lit. 10 part. 5. — an et quando teneatur ad debita
teslatoris, nuro. 1 1. 2 tit. 9 part. 6. — an el quando dona-
tionem sibi factam ad collationem adduccre teneatur. n. i,
2 , 8 et 4 1. 4 til. 15 parí. 6.
DONATIO
Causa mortis.
Propter nuptias.
Omnium bonorum, vel inof-
(iciosa.
Remuneratoria.
In fraudem facta.
Tribuforum, sive creditorusí,
vel aliter.
A Clericis, vel Monacbis
facía.
Regis.
Dicitur , interpretalur,
prx'suniitur.
DoxATio quae Ceri possit íi Clericis de rcluK: prrTosi.T
V.
In absenlem facía.
Mariti, sponsi, vel uxoris.
Pura , simplex, sub modo,
vel sub conditione.
Recipi'oca.
Insinuatur.
Ad tempus.
Revocatur, vel confirma-
tur.
Haeretici , vel delinquenlis.
Transit ad baeredes.
Patris, matris, vel extra-
ñe!.
illis vivenliLus, vel in xgriludine constitutis, n. 3 i. B
tit. 21 part. 1. — Regis alicui facta sub titulo ducalus,
comitalus, etc. an videatur sibi data jurisdictio licét in
privilegio non sil dictum, n. 2 1. 12 tit. 1 parí. 2. — Do-
naliones fieri debent secundum merita, el en donanti cre-
datur de merilis ejus cui donal, n. 2 I. 3 til. 10 part. 2.
— Et an donalione possit remitti ingraliludo recipienlis,
et quid si ibidem intervenisset juramentum, n. 3 1. 67
lit. 18 part. 3. — Donatio caslri, seu villíe cum suo terri-
torio, an exlendalur ad montes sylveslrcs etsteriles, n. 10
1. 68 til. 18 part. 3. — rei libi facta, sive sitexpressa,
sive ficta, an valeat, et quid si sil suspicio fraudis, vel
simulationis, n. 1 1. 9 til. 30 part. 3. — alicui de re aliqua
facta, reservato sibi usufruclu, an iste dominus, et usu-
fructuarius cavere teneatur, siputi alii usufrucluarii, n. 5
1. 20 lit. 31 pan. 3. — an praesumatur in sponso raillentc
ornamenta sponsE, n. 1 1. 3 tit. 11 part. 4, et n. 7 I. 2
tit. 2 part. 5. — non dicitur quando aliquid dalur neces-
sitate cogente, n. 3 1. 1 per text. ibid. tit. 4 part. 5. —
fiícla ab illo, cui bona sunt conüscata ipso jure, i tempore
commissi criminis non valel, n. 2 1. 2 per text. ibid. tit. 4
part. 5. — facta \x patre filiofamilias non valet; hodie sic
per legem Tauri, in quantum potest in terlio et quinto
bonorum, n. 1 1. 3 til. 4 part. 5. — librorum á patre filio
facta, an teneal, el an filius illara ad collationem addu-
cere debeat, n. 6 1. 3 per text. ibid. til. 4 parí. 5. — ut
perfecta esse dicatur, requirilur donantis el donatarii cod-
sensus, sicut in alus contractibus, n. 1 1. 4 tit. 4 part 5
ibid. — non tenet, si non appareat de acceptalione dona-
tarii, quia in absentia facta esse praesumitur, dict. n. 1.
— nulla est, quando ante acceptationem donatarii, do-
nalor revocaret illam, ibid. — Et ista dicitur lepalis pos-
sessio, de qua quaeritur, an ante apprehensionem corpo-
ralem Iransferatur in alium conslituendo se nomine alterius
possidere, n. 2 quaesl. 5 1. 7 tit. 4 part. 5. — Et quid si
ille in quem transfertur ex lege possessio, moriatur ante
apprehensionem realera , an transferat in sequentem voca-
tura , ibid in quaest. 6. — Donatio facta in defectu filioruní,
habitis filiis legilimis, revocatur, num. omnes I. 8 p^r
text. ibid. til. 4 part. 5. — Et quid si filius major nolil
majoriam, el illam dederit secundogenilo, an filius Glii
majoris á secundogenilo revocare possit, num. 3 ad fin-
1. 8 lit. 4 part. 5. — Donatio excedens 500 solidos, rc-
quirit scripturam ; non lamen ita est in donalione á Prin-
cipe a'icui facta, vel i prívalo Principi, n. 1 1. 9 per text.
ibid. til. 4 part. 5. — Regis alicui de regalibus facía, sive
ad tempus, sive in perpetuara, an valeat, num. 9 1. 9 per
text. ibid. tit. 4 part. 5. — si excedat 500 áureos, si fial
coram tabellione, et per pubücum instrumentum, non
lamen fiat in persona judiéis, an valeat, n, 16 1. 9 lit. 4
part. 6. — facta propter benemérita proprié non dicitur
donatio, et an illa revocari possit propter aliquam ingra-
litudinem, n. 1 1. 10 ibid. — an videatur prohibila, ú
prohibita sil alienalio, n. 2 1. 43 tit. 5 part. 5. — Et quid
si res qux donalur sil dotalis, an in ea idem quod el in
alus rebus dicendum sil, n. 3 1. 53 lit. 5 part. 5. — Do-
natio facía uni ex sociis ipsius lanlúm contemplatione, an
venial cum socio communicanda; et quid in donalione i»
Rege facía manto, vel uxori, an tanquam commune lu-
crum inter eos dividatur, n. 7 I. 3 lit. 10 part. 5. — ver»
ai) dii ainr, quando qu¡3 in instrumento vendiiionis appo-
f)5t clausulara, scUicct, ci id (¡und plu» valet, dedit ¡ ve
9
180
INDEX MATERURÜM
donavit , etc. \ide n. 2 1. 31 lít. 11 parí. 5. — nunquam
prsESumitur, ubi polest cnpi alia conjectura qu&m dona-
lionis, D. 3 1. ¿G lit. 12 part. 5. — a» fieri possit per pro-
cnraloiem cura libera, n. 4 1. 7 lil. 14 part. 5. — alicui
facía obaugmentum amiciliiE, anrevocetur causa cessante,
n. 5 1. 46 lit. 14 part. 5. — h debitore facta, sive in vita,
sive tempore morlis, an valeat, si fíat, vel fieri prtESuma-
tur in fraudem creditorum, n. 7 1. 7 lit. 15 part. 5. —
per aliquem damnato in melallum facía cíira capere possit,
^el per mdritum uxori, sive facta in tempus suae viduila-
tis, non valet, n. 7 1. 19 lit. 3 part. 6. — an dicatur le-
gatum íi teslatore ia vita sua legatario relictum , n. 1 1. 1
lit. 9 part. 6.
Causa mcrtis non est proprit; donatio, et sic illa non
venit appellatione donationis, n. 1 1. 11 til. 4 part. 5. —
Donalio causa morlis, an k muliere fieri possit stanfe pro-
hii-ilione, scilicet, quod donare non possit, dict. n. 1 dict.
1. 11. — quando fit, ad hoc ut proprié ita vocetur, debet
in ea fieri menlio de morte ; et quid in dubio, n. 2 ibid. —
Et an 60 ipso quód moriens aliquid donavit, illa dicatur
donatio causa morlis, dict. n. 2 dict, 1. 11 ibid. — Et
quid si ex aclis lioc constaret, scilicet, quód donat causa
morlis, an licít illud ita non dicatur, lalis donalio ita esse
prsesumatur, licét secus esset in baeredis ¡nstitulione,
ibidena. — Donatio causa morlis facía semper habet in se
co:;ditionem, scilicet, si de illa infirmitate deccsserit do-
r.pns, ibidemi — vel Ínter vivos, an inducalur per verba
üla, scilicet, títere bonis meis post mortcm meam, ele.
vide ibidem. — Et an in donatione causa mortis Iransfe-
ratur doroinium sine Iradilione, ibidem n. 3. — Donatio
causa morlis facta polest revocari ex tribus causis, n. 4
dict. 1. 11 per text. ibid. lil. 4 part. 5. — si fiat á minore,
nn valeat ^ine ipsius juramento, n. 5 1. 11 lit. 4 part. 5. —
«n rcquirat praisentiam donatarii, vel non, n, 6 dict. 1. 11
lit. 4 part. 5; — debet fieri in praesenlia quinqué teslium,
ct an si tot testes non habuit, praesumalur donare inter
vivos, ibid. n. 7. — íi fiJiofamilias fieri polest de patris vo-
hrnlate, n. 9 1. 11 per text. ibid. til. 4 part. 5. — íi Clio-
familias, an confirmetur morte ipsius tantúm , vel requi-
ratur quód ejus pater moriatur, dict. n. 9. — et an in ea
possit fieri substitutio, siculi in haereditalibus, n. 1 in
prooem. til. 5 part. 6. — an conservelur rupto testamenloex
aliqua causa, n. 8 1. 7 lit. 8 part. 6. — aequiparaíur legato,
ti an revocetur alienatione testaloiis, n. 4 !• 17 tit. 9
part. 6. — Et an in donatione causa mortis sil iocus juii
accrescendi, n. 6 1. 33 tit. 9 part. 6. — Et an in donatione
causa morlis liabeat locum Falcidia, n. 4 1. 1 tit. 11 part. 6.
Propteb nuptias, an applicelur fisco, quando conlra-
hentes matiimonium sciebant impedimentum, quod eral
inter eos, et eo non obstante contraxerunt ; et quid si
adhuc copula carnalis non inlervenit, n. 1 cum alus ibid.
1. 51 tit. 14 part. 5. — Donalio propter nuptias, an per
filium dcbeat adduci ad coUalionem, gloss. 1. 6 per te\t.
ibid. lit. 15 part. 6. — el arrha, idem sunt in Hispania,
n. 2 1. 87 tit. 18 part. 3. — redit ad marilum ob uxoris
adultenum, u. 4 per text. ibid. I. 12 lit. 9 parí. 4. — Do-
naliones propter nuplias sortiuntur privilegia dolis, n. 1
in procEmio, til. 11 part. 4« — Donatio propter nuplias
}io4Je idem est, quod arrhas; et an staluta in donatione
jproptcr nuplias habeant locum in arrharurn dalione, ibid.
•ín n. 4 1, 1 íjt. 11 part. 4. — an fiat, constante matrimonio,
#1 »ji idero m da? jone arrharurn, n. 4 1. 1 til. 11 part. k.
— Et in donatione propter nuptias non currit pra;scriptio,
dict. n. 4 in medio dict. I. 1 ibidem. — Donatio propter
nuptias rerum immobilium íi minore sine lutoris decreto
fieri non polest, ibidem. — potest fieri viduis, ibidem. —
in quibus differat íi datione arrharum, ibidem ad fin. —
semper esse dicitur in dominio viri, et ad quid, et an
soluto matrimonio ad maritum redeat, ibidem ad fin. —
fuit introducta ad dotis securitatem , ibidem ad fin. —
Donaliones propter nuptias debent aequaliter fieri, nisi ,
adsit contraria consuetudo, et an valeat consuetudo, ut
nulla fiat, ibidem, n. 11 et 13.— Donatio propter nuptias,
qu£e fit á marito uxori, cujus sil efifectus, cúm soluto ma-
trimonio ad illum reddi debeat, dict. n. 11. — an sicuti
durante matrimonio augeri potest, ita et minui, et quid
in dote, vide ibid. n. 13 per illum text. ibid. — taliter fieri
debet, ut possit vir uxorem miltere in possessionem rei
donatae, ut illam ipsa vendicare possit, n. 1 1. 7 lit. 11
part. 4. — El an delur mulieri utilis in rem actio, licét
non tradalur posse>sio, dict. n. 1. — Donatio propter
nuptias, an prius á marito debeat recuperan, quíim dolem
reddat, n. 5 1. 7 til. 11 part. 4. — Donationem propter
nuptias amiltit vir, si adulterium committat, n. 1 1. 23
lit. 11 part. 4> — Donalio propter nuplias liodie non est
in usu, et ideo pactum de lucrando dolem inter conjuges
Ccri non potest, ibid. n. 2. — debet statim ab uxore reddi
matrimonio soluto, si uxori stalim dos fuerit restituía ,
n. 4 1. 31 til. 11 part. 4.
Omnium bosorum, vel Inofficiosa. — Donalio omnium
bonorum ab aliquo facta , an revocetur per supervenien-
tiam liberorum, quando fil ob causam, quie respicit favo-
rem donantis, vel si est donatio remuneratoria, mutua,
seu reciproca, n. 2 et 3 1. 8 lit. 4 part. 5. — generalis
omnium bonorum, etiam pracsentium tanlüm , non valet,
n. 1 in fin. 1. 33 tit. 11 part. 5. — si sil revócala lanqüam
inofficiosa, an filius i quo revócala fuit, fructus quosex
ea percepil, restituere debeat, n. 12 1. 8 tit. 4 part. 5. —
inofficiosa facía íi paire in piaejudicium filiorum jam nato-
rum, revocatur per querelara inofficiosse donationis, usque
ad legitimam lantúm, non in totum, n. 13 1. 8 til. 4
part. 5. — si íi fratre fiat alicui turpi personae, an fraler
illam revocare possit, num. 4 1. 12 tit. 7 part. 6.
Remünebatoria donatio inter conjuges facta tenet, si
inter eos adsit iniequalilas, n. 1 1. 2 lit. 20 parí. 2. —
omnium bonorum ab aliquo facía, an revocetur per su-
pervenientiam filiorum, si sit remuneratoria, mutua, vel
reciproca, n. 3 1. 8 lit. 4 part. 5. — Donaliones fieri de-
bent secundum merita, et an donanli credatur de merilis,
cui donat, n. 2 1. 3 lit. 10 part. 2. — Donatio remunera-
toria facía íi paire in praejudicium legitimae filiorum , non
valet, n. 131. 8 til. 4 part. 5. — facta propter benemérita,
proprié non dicitur donatio, el an illa revocari possit pro-
pter aliquam ingratiludinem, u. 1 1. 10 til. 4 parí. 5. —
facta propter alicujus benemérita revocari non polest á
donatore, et in quo casu, ibidem. — ab aliquo facía judici
suo remunerationis causa , an valeat, el an judcx illam ac-
ceptare possit, n. 8 1. 5 lil. 5 part. 5. — El quid in Rege,
n. 2 1. 53 ibid. — Et in donatione Regis, vel allerius, adest
utililas, quando fil in remuneralioneni servitiorum, n. 7
1. 53 lil. 5 part. 5.
In fraudem facta Tributobum, sive Creditorum, vel
aliter. — Donaliones in ecclesiam, seu aliam exceptara
personaní factx in fraudem tributorum regalium , non
SEPTEM PARTITARUM.
1S4
válcnt, n. 4 1. 51 tit. 6 part. 1.— Donatio faota anle
commissum delictum, dumraodo in fraudem fisci non
fiat, valet, n. 8 I. 2 tit. A part. 5. — á debitore facta, sive
jn vita, sivc in mortis tempore, an valeat, si fiat vel fieri
praesumatur in fraudem creditorum , n. 7 1. 7 per lext.
ibid. tit. 15 part. 5.
Clericis, vel Monachis, vel Ecclesib facta. — Dona-
tiones in ecclesiam, seu aliam personara exceplam factae in
frautlem tributorum regalium, non valent, n. A 1. 51 lit. 6
parl. 1. — Donatio, quae fieii possit a Clericis de rebus
ecclesiae, illis vivenlibus, vcl in aegritudine conslilulis,
n. 3 1. 8 tit. 21 part. 1. — nionachi, vel servi, licét libe-
lain peculii adrainislrationeni habeat, non valet, n. 4 1. 1
per teit. ibid. lit. Zj parl. 5. — Et idem est in minore, ibid.
n. 5. — Donalio ecclesiae facta sub modo, in dubio non
censelur facta sub causa finuli , et hoc ejus favore, n. 1 ad
fin. 1. 5 tit. 4 part. 5. — facta ecclesiae, vel ad piam cau-
sam, si excedat 500 áureos, an requirat insinuationem,
vel scripturam, n. 13 1. 9 tit. 4 part. 5. — ecclesiae facía,
vel pió loco, an revocelur per supervenientiam liberorura,
n. 41.8 lit. 4 part. 5.
Regís, per doaationem Regis alicui faclam sub titulo
ducalus, vel, etc. an videatur sibi data jurisdictio, licétin
privilegio non sit dictum, n. 2 1. 12 til. 1 part. 2. — Do-
naliones per Regem facías successores ratas habere lenen-
tur, quia proprium Regis est donare, ubi debelur, n. 1
1. 14 lit. 5 part. 2. — Donalio á Rege sub modo facía, eo
non servato, non lenel, sive causa fueril finalis, sive non,
n. 14 i. 22 tit. 13 part. 2. — castri seu villas cum suo ter-
ritorio h Rege facta, an extendatur ad montes sylveslreset
steriles, n. 10 1. 68 tit. 18 part. 3. — á Rege alicui facta
de mille vassallis, de quibus vassallis inlelligi debeat, n. 1
I. 2 tit. 25 part. 4- — facía in defectu liberorum, an re-
vocelur postea, si adsint filii legilimati per subsequens
malrimonium, vcl per Principis rescriptum , vel si adsint
adoplivi, spirituales, spurii, vel naturales tantüm, n. 7
I. 8 tit. 4 part. 5. — villae, seu castri á Rege facta alicui,
an in eo venial merum imperium, n. 4 I. 9 tit. 4 part. 5.
— facta alicui per Regem, reservatis sibi ibidem quibus-
dam vassallis, si postea castrum illud,seu villa raultipli-
citer, ad quera augmenlum illud pertineat, an Regi, vel
donatario, n. 3 1. 9 tit. 4 parl. 5. — cujusdam loci, seu
monlis á Principe alicui facía, si donalarius ibidem popu-
lara de novo aediíicet, el illi pro territorio tolum locura
sibi donatum depiitet, an lalileraedificans ibidem jurisdic-
tionera civilera vel criminalem habeat, et quando,ibid.
n. 4,— Et qualem jurisdiclioiiem habeat donalarius in loco
publico sibi á Principe donato, si ipse ibidem de novo po-
pulum construxerit ; et an, et quando ibidem habeat me-
rum imperium, dict. n. 4 dict. 1. 9. — Principis alicui
facta de aliquo populo, dicendo quód donat cum ómnibus
juribus, etc. qualiler intelligatur, ibid. n. 5.— Regis alicui
de rfgalibiis facía, sivead tempus, sivein perpeluum, an
valeat, n. 9 dic!. 1. 9 per text. ibid. — á Rege alicuj facía
de re aliena, qnam Rex crcdit esse suara , vel si scit alie-
nara esse, illud fácil de plenitudine poleslaiis, an valeat;
ct quid praesumalur in dubio, el quid si adsit causa ad
donandum, vel si rex aliquod jus in illa re habeat, n, 2
K 53 tit. 5 part. 5. — El quid si res quae donatur sit eccle-
siae, vel minoris, et quid si donetur ecclesiae, ibid. in n. 3.
— Et quid si res, quae donalur, sil doUilis, an in ea idem
quod ia alus rebus dicendura sit, dict. n. 3. — Et quid si
ille, cui Princeps donat, et ille cujus res fuil antea , ambo
praelendant lilulum, et coucessionem ü Rege, ibidera ia
n. 6. — Donalio alicui facta per Regem de re quam babel
coramuncra cura alio, an valeat, sive in dividuis, sive ia
individuis, ibid. in n. 7 et 8. — Rugis alicujus viilae, seu
castri, an valeat, et quando, n. 3 I. 13, etii. 2 1. 14 tit, 9
parL 6, et n. 1 1. 28 lit. 11, et n. 2 1. 10 lil. 18 part. 3.
DlCITLB, INTERPRÜTATÜR, Plt^SUMI TCR. DOnatiO dc-
bel interpretari secundura condilionera donanlis, et dona-
tarii, n. 3 1. 27 til. 7 part. 1 — proprié non dicitur, quod
in feudura dalur, sed datio ob causara, n. 2 1. 22 lit. 13
part. 2. — Et si in inslruraenlo dicalur, quód talis donavit
tali, et non dicalur praesenli, an pra;senlia praesuraatur,
n. 1 1. 67 til. 18 parl. 3 — Donalio anindubio prajsuraatur
reaiis, et an Iranseat ad ha;redes, n. 2 I. 67 lil. 18 part. 3.
— Ínter virum, et uxorem non esse dicilur, quando re-
nuntiatio obviat inilio acquisilionis, n. 3 1. 5 tit. 11 part.
4. — dicitur renunliatio certae speciei, dict. n. 3. — dici-
tur filiorum legilimalió k Principe et paire facía ; et an ab
ipso revocari possit per supervenientiam liberorum pos-
tea legitimé nalorum, n. 2 I. 4 lit. 15 part.4. — ex omni
parte dicilur reaiis, et sic transil ad hasredes, n. 3 I. 4 per
text. ibid. lit. 4 part. 5. — Et in donatione semper dedu-
cilur aes alienuní , ibid. in n. 4. — Donatio an prassuma-
turin sponso mitlente ornamenta sponsae, n. 1 1. 3 lit. 11
parl. 4, etn.7 1.2 tit. 2 parl. 5. — non dicitur quando aliquid
dalur necessitate cogente, n. 3 1. 1 per text. ibid. tit. 4
part. 5. — facía absenti, an dicalur perfecta, si in hoc
cerlus nuntius vel epístola non inlervenit, sed aliquis ter-
lius talem donationem donatario ipsi manifeslavit, et do-
nalarius acceptavil, n. 1 1. 4 lit. 4 parl. 5 per lext. ibid.
in principio illius gloss. — ul perfecta esse dicalur, requi-
rilur donanlis et donatarii consensus, sicut in alus con-
Iracübus, dict. r. 1. — non lenel, si non appareat de ac-
ceplalione donatarii, quae in absenlia facía esse praesumi-
lur, dict n. 1. — facta propter benemérita, proprié non
dicitur donalio, etan illa revocari possit propler aliquam
ingratitudinem, n. 1 1. 10 tit. 4 pirl. 5. — non pra;sunii-
tur, ubi polest sumi alia conjectura, et polius praesuruilur
precarium, sive stulliiia, n. 2 1. 6 tit. 14 part. 3. — nun-
quara praesumilur, ubi potest capi alia conjectura quüm
donalionis, n. 3 1. 36 tit. 11 parl. 5. — an praesumatur in
eo qui scienler solvit indebitura, et quando non, n. 1 1, 30
per text. ibid. tit. 14 part. 5.
In absentem facta. — Donalio in absentem facía, an
valeat ; et quid si de acceplalione non appareat, gloss. 1. 67
lil. 18 parl. 3. — Et si in instrumento dicalur, quód talis
donavit tali, et non dicalur praesenti, an praeseniia praesu-
matur, ibidera. — Donalio facía absenti, an dicalur per»
fecla, si in hoc certus nunlius vel epístola non inlervenit,
sed aliquis tcrtius talem donationem factam donatario ipsi
manifeslavit, et donalarius accepla\it, n. 1 1. 4 lit. 4 part.
5 per text . ibid. in principio illius. — absenli facta, si nomine
absenlis notarius acceptel, postea donator revocare non
poterit,neque quando illud juravit, n. 1 1. 4 lit. 4 part. 5.
Mat.iti, Sponsi, vel UxoRis. — Donalio remuneratoria
ínter conjuges tenet, sí ínter eos adsit iuaequj litas, n. 1
1.2 lit. 20 part. 2. — per maritum fac'& in uxorera, si non
víileal, an ipsa reí dnnalae possessionera habere possit,
n. 1 1. 7 lit. 29 parl. 3. — facía ab sponso spnnsae anlQ
contraclum malrimonium, an videalur illam sibi in loiun»
donare, vel ad usum tanluro, n, 1 1. 3 tit, 11 parí, 4. -r^
122
ÍKDKX MATr.RÍARÜM
facía ab .iponso spons» de prssenti , licét ipsa ad domum
sponsi non sil duela, an teneat, et quid hodie per II.
Tauri, ibid. n. 2. — Et quid si sil ad domum traducía,
vel alias jam sit consummalum inalrimoniun, ibid. n. 5.
— Donalio ínter virum et uxorem, an valeal, et quid si
firmelur juramenlo, et quid in a'iis contractibus, n. 1 per
text. ibidil. 4 tit. 11 part. 4. — reciproca, an valeat inter
virum et uxorem, et quid de fructibus rei sibi donatsB, an
illos facial su^os, ibidem. — Et an ex táli donalione ini.er
conjuges facía oriatur naturalis obligalio, n. 2 ibidem.
^^ Donalio inter conjuges proliibita esl, ih quantum
nnus fit dives, alius vero pauper, qu6d consideratur in
tempus mortis, ibidem n. 3. — per maritum conslanle
matrimonio facta, an morte ipsius confirmetur; el an
ad lioc requiratur traditio, et qualis esse debeal, ibid.
n. 6. — Et an donalio isla confirmetur per mortem acci-
dentaiem gladii, vel per mortem civilem , et an tune ipse
marilus vivens illam possit revocare, dict. n. 6 1. 4 tit»
11 part. 4. — Donatio uxori matrimonio constante facta
per maritum, an videatur revócala, si ipse illam rem al-
teri dedil, vel vendideril, sen illam pigneraveril, n. 7
1. 4 tit. 11 part. 4. — Etquid si illam alteri legaverit,
ibidem. —El quid si talis donalio eral júrala , ibidem in
n. 8. — Donatio in quibus easibus fieri possit inter con-
juges matrimonio constante, n, 1 et 3 per illum text. ibid.
!. 5 lit. 11 part. íi' — El an uxor possit matrimonio con-
^!anle renuniiare lucris quaerendis in ipsorum bonis, et
an illud faceré possit ante matrimonium, n. 3 1. 5 ibidem.
— Donatio inter virum el uxorem non esse dicitur, quando
rínuntialio obviat inilio acquisilionis, dict. n. 3. — an
praesumatur in sponso mittente ornamenta sponsK, n. 1
1. 3tit. llpart. 4, etn.7I. 2 til. 2 part. 5.— facta uxori, fi-
liofamilias, velconcubinae, regulariler non lenet, n. 7 1. 1
lit. 4 part. 5. — per aliquem damnato in melallum facía
cüm capere possit, vel per maritum uxori suae facta in tem-
pus viduitatis, non valet, n. 7 1. 19 tit. 3 part. 4.
PüBA, siMPLEx, sub modo, vel sub cónditione. — Do*
nalio sub modo íi Rege facta, eo non servato, non lenet,
sive causa fuisset finalis, sive non, n. 14 1. 22 til. 13 part. 2.
— simplex facta filiofarailias imputatur sibi in legitimara ;
hodie aulem secus quia per illam melioralus videtur, n. 3
1. 3 tit. 4 pait. 5. — facía sub cónditione, sufficit quód
conditio adimpleatur, saltim per aequipoUens, n. 1 1. 5 per
texL ibid. lit. 14 part. 5. — facta sub modo, si modus non
adimpleatur, eslin electionedonantis, vel agere ad imple-
mentum modi, vel condictione ob causam ad recuperan-
dum donata sub modo, n. 1 1. 6 tit. 4 part. 5. ~ El an si
agalur condictione ob causam, possit mora purgar!, n. 1 1. 6
tit. 4 part. 5. — Donalio facía sub modo, si modus non ser-
vetur, an donanti compelat et detur utilis rei vendicatio,
n. 3 dict. 1. 6 lit. 4 parU 5. — pura non potest fieri ü ci-
vitate alicujus rei publics, et communis, n. 1 1. 3 tiU 33
part. 3«
Recipboca. —Donatio reciproca, an valeal inter virum
el uxorem, et quid de fructibus rei sibi donalse, an illos
facial suos, n. 1 per text. ibid. lit. 11 part. 4. — El an ex
tali donalione inter conjuges facía, oriatur naturalis obli-
galio, n. 2 ibid.
Insindatcr. — Donatio qua morte confirmatur, an de-
beal insinuar!, el an relrotrahatur quoad fruclus, vel quoad
dominium, n. 6 1. 4 til. 11 part. 4. — cxcedens 500 soli-
do», re(}iiiri,t scripturam, non tamen ita eit iu donalione
á Principe alicui facta vel á privato Principi, n. 1 1. 9 pef
text. ibid. til. 4. parí. 3. — 'Etan tune illa debeal insi-
nuar!, dict. n. 1 dict.l. 9 ibidem. — Donalio facta ecclesiae,
vel ad causam piam.si excedal 500 áureos, an requirat in-
sinuationem, vel scripluram , n. 13 dict. i. 9 ibid. lit. 4
part. 5. — excedens 500 áureos, 'non valet sineinsinuatione,
ibid. in n. 14 ct 16. — Et quales aurei isti esse debeant,
ut cognoscatur, an excedat summam, vel non, ibid. in dict.
n. 14. — excedens 500 áureos, an requirat insinuationem, si
donans facial pactum de non petendo illud, quod excedió
ibid.n. 15. — Et quid si aliquis remillat poenam caducila,
lis, an lunc egeat insinuatione, dict. n. 15 1. 9 lit. 4 part. 6.
— Donatio si excedal 500 áureos, si fiat coram labellione,
el per publicum inslrumenlum, non lamen fiat in pra;sen-
tia judiéis, an valeat, ibid. n. 16. — excedens 500 aureos-
si fiat in aclis coram judice, an sufliciat, neqne egeat insi-
nuatione, ibidem n. 16. — Et quid dicelur, quando tabel-
lio coram quo fuit factum inslrumenlum donalionis, esset
judex, el tabellio, ibidem. — Donatio excedens 500 áu-
reos, an requiratur quód illaexpresse íi judice approbelur;
an vero suíBcial quód sib! inlimetur, ibidem. — Et an
quando aliquis talem donaticnem fácil, debeal inlerrogari
quare patrimonium suum sic exhaurit , ibidem. — Et
quando requiratur cxpressa judiéis approbalio, ñeque
sufficiat quód coram illo fiat, n. 16 in fin. — Donalio co-
rara quo judice debeat insinuar!, n. 17 dict. I. 9 lit,'4
part. 5.
Ad tempus, donalio ad cerlum.lempus facía, illo trans-
ado stalim ad hseredes donantis pertintbil, n. 2 1. 7 tit.
4 part. 5. — Et isla dicitur legalis possessio de qua quae-
ritur, an ante apprehensionem corporaiem Iransferalur in
alium, constituendo se nomine alterius possidere, ibidem
quaest. 5. — Et quid si ille in quem ex lege iransfertur
possessio, morialur ante apprehensionem reaiem, antrans-
ferat in sequentem vocatum, ibidem in qusest. 6. — Do-
nalio facta alicui ad cerlum lempas, eo lapso perlinobil
possessio et dominium ipsius secundo donatario, vel hae-
rcdibus donantis, sine aliqtia apprchensione, n. 3 dicf.
1. 7 per text. ibid. — ad cerlum tempus alicui, si eo elapso
facta sit alteri, an antequam secundo donatario acquira-
lur, dnuator illam revocare possit, vel ad secundum do-
natariumnon transeat, n. 4 I. 7 lit. 4 part. 5.
Revocatur, vel Confirmatob. — Donatio per maritum
conslanle matrimonio facía, an morte ipsius confirmetur,
et an ad hoc requiratur Iradilio, el qualis esse debeat, n. 6
J. 4 tit. llpart. 4. — El an donalio isla confirmetur per
mortem uccidentalem gladii, vel per mortem civilem, et
an tune ipse marilus vivens illam possit revocare, dict.
n. 6 dict. 1. 14 tit. 11 part. 4. — Donatio ad hoc ut morle
confirmetur, an requiratur oditio hsereditalis, dict. n. 6
post médium, el iu fmalibus verbis. — morle confírmala
esl quaedam species de per se dislincla h donalione, lé-
galo, vel relicto in testamento, ibidem. — uxori matrimo-
nio conslanle facta per maritum, an videatur revócala,
si ipse illam rem aller! dedit, vel vendidcrit, seu illam
pigneravit, ibid. n. 7. — El quid si illam alteri legaverit,
ibidem. — Etquid si taüsdonatio eral júrala, ibid. in n. 8.
— Donalio dicitur filiorum legitimatio íi Principe, et paire
facta ; et an ab ipso revocar! possit per supervenientiam
liberorum postea legitima natorum, n. 2 I. 4 til. 15 part,
4. — facía alicui, an revocetur per filii legitimationem
«irtute 1. »í unquam, C- de revoeand. donation. vide n. 11
SEPTEM PARTITARUM.
13)
1. 4' tit. 15 part. &. — absenti fócta, si nomine absentis
DOiarius acceptet, postea donalor revocare non poterit,
ñeque quandoillud juiavit, n. 1 1. 4lit. 4 part. 5. — nulla
est, quando anle acceptalionein donalarii donator revo-
caret illam, ibidem. — non revócala an teneat, si anteac-
cep!ationem donalarii donalor morialur, el an possit ra'iO-
cari per haeredes donalarii in prxjudicium haeredum dona-
toiis, quibusTuit dominium Iranslalum ante revocationem,
dict. II. 1 in Gn. — facla in dcfectu fiiiorum, habilis fillis
ItgiUmis, revocalur, omnes gloss. 1. 8 per lexl. ibid. tit. 4
parl. 5. — Et quid si cüm hubcrel filiuni, iilam fecit, an
valual, ibidem in n. 1. — Donalio fucla in defectu filiorum,
an revocetur per supervenientiam ipsorum, si oslendalur
quód donator tempore donationis cogitavit de Oliis, ibid,
n, 2. — Et an pater possit damnificare filium nasciturum,
si fecerit donaiionem omnium bonorum suorum, dicl. n. 2
dict. 1. 8. — Et an quod dicilur de donalioue revocanda
per supezvenienliam liberorum, habeat locum iu vendi-
tione, et quando, ibidem n. 3. — Donalio ab aliquo ex-
traiieo facta pro dolanda puella, an revocelur per super-
venientiara liberorum, n. 3 1. 8 tit. 4 part. 5. — omnium
bonorum ab aliquo fucta, an revocetur per supervenien-
liam liberorum, quando fit ob causam quse rcspicit favo-
rem donanlis, vel si esl donatio remuneratoria, mutua,
seu reciproca, dict. n. 3 dict. 1. 8 tit. 4 parl. 5. — juris
nondum delati, an revocetur per superveuienliam libero-
rum, dicl. n. 3 ad fin. — El quid si filius major noli I ma-
joriam, el illam dederit secundogenito, an filius filii ma-
joris k secundogenito revocare possit, ibidem. — Donalio
palris revocalur per supervenienlianí liberorum, sive lile
cui fit, sit libertus, sive exlraneus, ibidem in n. 4. — facía
filio proprio, an revocelur, si alii filii superveuerint, et
qualiler tales filii postea nali revocent, ibidem n. 4 in
principio. — facta ecclesia^ vel pin loco, an revocelur per
Supervenienlianí liberorum, dict. n. 4. — facta filio único
jam naio, si non excedal valorem lerliae et quintis partis
bonoium, et partera suae legitimaB, an filii postea nali re-
^ocabunt talem donationem virtute 1. si unquam, C. de
revoc. donai. et similium, n. 4 1. 8 tit. 4 part. 5. — á pa-
ire facta pro maritanda filia, ut magnaní dotem habeat,
an taüs donatio revocetur per supervenientiam liberorum,
ibidem. — ad boc ul possit revoca ri per supervenientiam
liberorum, de qua parte bonorum intelligatur, ibid. n. 5.
— Ñeque obstabit, sive módico, sive magno intervallo pos-
tea nascanlur, dum lamen de filiis tempore donationis
nun sit cogitatum, ibid. n, 6. — Donatio facla in defectu
liberorum, an revocetur postea, si adsint filii legitimati
per subsequens matrimonium, vel per Principis rescrip-
inm, vel si adsint adoptivi, spiriluales, spurii, vel natura-
les taiilüm, ibidem in n. 7. — revocalur per supervenien-
liíim liberorum, si nascanlur ex ea uxorc, quae erat tem-
pore donationis, dummodo de eis donans non cogitasset,
ibid. n. 8. — Et an in dubio praesumatur cogitasse de
filiis, vel non, dicl. n. 8. — Et quid si posset opinan,
quód quis naturaliter filios babere non poteril , an licét
tune de illis cogitasset, babeat locum dict. 1. si unquam,
vide iLidem dicl. n. 8. — Donalio facta cum protesta-
lione de non revocando, licét filios babeat, an illud de-
beat intelligi de illa, scilicel, uxore, quam ipse donans
tempore donationis babtt, un vero etiara intelligatur de
filiis habiti» ex alia uxore, dict. n. 8, — revocalur statim,
quijd filii nascunlur, non > xspectyla inorle 9ui palris do-
nanlis, et ipse pater poterit llIam revocare, ibidem n. 9.
— Et an filius ad hoc admiltatur patre vívente, vel post
ejus moriera , si pater in ultima volúntale nihil de boc
dixil, ibidera. — Donatio etiam júrala revocalur ipso
jure statim quód filii nascuntur, vide dict. n. 9 júnelo
ibid. n. 10. — Et an reconvalescat donatio, si filii
postea moriantur, ibidem in n. 11. — Donatio palris si
sit revócala tanquara inofficiosa, an filius k quo revócala
fuil, fructus, quos ex ea percepit, restituere debeat, n. 12
1. 8 tit 4 part. 5. — inofficiosa facla h paire in praejudi-
ci«m filiorum jam natorum revocalur per querelam in»
officios£ donationis, usque ad legilimam tanlúm, non in
tolum, n. 13 1. 8 per lexl. ibid. tit. 4 part. 5. — remune-
ratoria facta propler benemérita , proprií; non dicilur do-
natio, et an illa revocari possit propter aliquam ingratitu-
dinem, n. 11. 10 til. 4 parí. 5. — facta propter aliqua
benemérita revocari non potest á donatore, dict. n. 1. — i
patre facta nomine dotis, vel si fiat ab extrañen, an propter
ingratitudinem revocari possit , ibidem. — potest á dona-
tario revocari per donantem ex pluribus causis, omne»
gloss. 1. 10 per lexl. ibid. tit. 4 part. 5. — an revocelur,
si donatarius se defendendo donantem percusserit, et quid
si per alium percutí fecil, et quid si ignoravit illum esse
suum donalorem, et an idem sit, si non manu, sed pede
percuiiat, ibid. n. 4. — El quid si tantüm damnum ali-
quod donan! i fecerit, vel illud faceré atlentavit, ibidem in
n. 5. — Donalio an possit k donatore revocari , quando
ipse promisit non revocare, etiam praetextu ingratitudinis,
ibidem n. 7. — an possit revocari, quando fuit pluribus
donatariis facta de aliqua re individua, si unus ingratitu-
dinem commitlat, dict. n. 7. — regulariter ab haerede do-
natoris revocari non potest, et in quibus casibus sic, ibid,
n. 8. — in casu in quo per haeredem revocari potest, an
redintegrelur, si postea calamitas magna filio superve»
nerit, ex qua diceretur pater misertus filio, ibidem. —
an possit revocari ab haerede donalarii ingrali, et quando,
num. 8 ad fin. — causa morlis potest revocari ex tribus
causis, n. 4 1. 11 per text. ibid. til. 4 part. 5. — causa
monis á filio facta, an confirmelur morte ipsius tan-
tüm, vel requiratur quód pater ejus moriatur, n. 9 I. 11
til. 4 parí. 5. — alicui facla ob augmentum amiciliae, an
revocetur causa cessante, n. 5 1. 46 til. 14 part. 5. — inof-
ficiosa si á fralre fiat alicui turpi personae, an frater illam
revocare possit, n. 4 1. 12 til. 7 part. 6.
HáiRETici, VEL DELiNQüENTis. — Donatio facU ab íllo
cui bona siint confiscala ipso jure, á tempore commissi
criminis non valet, n. 2 1. 2 til. 4 part. 5. — haerelici vel
allerius delinquenlis nunquam pendet, sed valet semper,
dummodo fiat anle sententiam, n. G dict. 1. 2 per text,
ibidem. — Et qualiler istud sit intelügendum, ibidem in
n. 7. — Donalio facta ante commissura delictura dum-
modo in fraudem fisci non fiat, valet, ñeque invalidabitur
per subsequens deliclum, n. 8 1. 2 til. 4 part. 5. —per aii*
quem damnato in metalium facta, cíim capere possit, vel
per maritum uxori suae facta, in tempus suae viduitatis,
non valet, n. 7 1. 19 tit. 3 part. 5. — an possit fieri per be-
reticum, vel prodilorem, antequam condemnetur, d. 2 et
3 1.4 til. 2 part. 7.
Tbansit ad HvEredbs. — Donatio an iu dubio prxsuma-
tur realis, et an Iranseat ad baeredes, n. 2 1. 67 tit. 18
parl. 3. — non revócala, an teneat si anle acceptationcm
donntorii donator moriatur, et ;i» possit rat'fi^rl pof
13A
IfiDEX MATERIARUM
Laeredes donatarii in prsejudicinm hacredis donatoris, in
quosfuit dominiumlransiatum ante revocationem, n. 1 in
fin. I, 4 tit. 4 parl- 5. — ex omni parle dicitur realis, et
sic ad hasredes ti ansit, n. 3 dict. 1. 4 per lext. ibid. lit. 4
part. 5. — Et in donatione semper deducitur ses alienum,
ibidem in n. 4. — Dooalio ad cerlum lempus facta , illo
transado, stalim ad haeredes donantis p Ttinebit, n. 2 1. 7
lit. 4 pait. 5. — Et isla dicilur legalis possessio, de qua
queeritur, an anle apprehensionem corporalem transfera-
tur in alium coaslituendo se nomine allerius possidere,
ibid. in qua;st. 5. — Et quid si ille , in quera ex lege
transferlur possessio, moriutur ante apprehensionem rea-
lem , an transferat in sequenlem vocatum , ibid. in
quaest. 7. — Donalio facta alicui ad certum tempus , eo
elapso pertinebit possessio , et dominium ipsius secundo
donatario , vel hseredibus donantis , sine aiiqua appre-
liensione, n. 3 dict. I. 7 per text. ibid. — facta ad cerlum
tempus alicui , et eo elapso si facta sit alteri, an antequam
secundo donatario acquiratur, donalor illam revocare
possit, ne ad secundum donatariiun transeat, n. 4 1. 7
tit. 4 part. 5.
Patris, matris , VEL EXTRANEi. — Donatio facía per
patrem in filium tempere emancipationis ante decretum
judicis, si postea illud sequatur, an teneat , n. 7 1. 93
tit. 18 part. 3. — liberorum k patre Olio facta , an teneat,
et an filius illam ad collationem adducere debeat, n. 6 1. 3
per text. ibid. tit. 4 part. 5. — ab aliquo extranco facta
pro dotanda puella, an revocetur per supervenientiam li-
berorum, n. 3 1. 8 lit. 4 part. 5. — patris revocatur per
supervenientiam liberorum, sive ille, cui fit, sil libertus,
Bive cxtraneus, n. 4 dict. 1. 8 ibid. — h patre facta filio
proprio, an revocetur, si dlii liberi supervenerint, et qua-
liter tales filii postea nati revocent, ibid. n. 4 in principio.
— h piltre facta pro maritanda filia , ut magnam dotem
habeat, an talis donatio revocetur per supervenientiam li-
berorum, n. 4 quaest. 3 1. 8 tit 4 part. 5. — patris exce-
dens quinlam partem bonorum non valet, n. 12 1. 8 tit. 4
part. 5. — Et quid si paler in vita sua fecit aliquas medi-
cas donationes , an tempore morlis illae vcniunt in consi-
deratione ad diminuendam quintara partera bonorum ,
quam pro anima legavit, vel alicui , ibidem. — Et quid si
fecerit donationeni de fructibus rerum suarum, an illos in
quinta bonorum, quam cuicumque legare potest, compu-
tare debeat, ibidem, — Donatio patris si sit revócala
tanquara inofficiosa, an filius h quo revócala fuit, fructus,
quos ex ea percepit , restituere debeat, ibid. — inoíBciosa
facta ü patre in praejudicium filiorum jara nalorunl, re-
vocatur per querelara inoíBciosae donationis, usque ad le-
gilimam tantüm, non in lolum, n. 1 1. 8 per text. ibid.
tit. 4 part. 5. — remuneratoria facía h patre in pra!Judi-
cium legitimas filiorum, non valeal, ibidem in n. 13. — á
paire facía nomine dolis, vel si fiat ab extraneo, an pro-
pter ingratiludinem revocar! possit, n, 13 1. 10 tit. 4
part. 5. — á patre facía in filium , vel ab aliquo extraneo
ín fraudem tributorum non valeal, n. 1 1. 59 tit. 5 part. 5.
f— á patre facta cura proteslatione de non revocando, 11.
cét filios babeat, an illud debeat intelligi de illa scilicet
uxore, quara ipse donans tempore donalionis habet, an
ver6 etiam intelligalur de filiis habitis ex alia uxore, n. 8
1. 8 tit. 4 part. 5. — ü patre filio spurio facta, stantlbus
Icgitimis, anetquando teneat, ji. 4 cura aliis ibid. 1. 10
lit. 13 parí, e, — per patrem filio facta .an iose fiiiis eaní
cum fratribus communicare debeat , et quando, et quali-
ter, n. 5 et 6 1. 3, et gloss. I. 4 tit. 15 part. G per text.
ibid. — per palrem filio facía inter vivos, an imputetur in
legitimara ipsius, nisi exprimatur, ibid. n. 3.
DONATl ORDINUM, id est, oblali, in quo diíferant ^
conversis, et á monachis, n. 2 1. 9 lit. 7 part. 1. — De
hoc vide in verbo Oblati.
DONÜM máximum est Dei nasci ex nobilibus parenti-
büs, n. 16 in prooemio Partitar. — Principis et patris est
legitimatio filiorum, et ideo est favorabilis, et amplianda;
et an revocetur per supervenientiam liberorum postea
legitimé nalorum, n. 2 1. 4 tit. 15 part. 4«
DORMIENS testamentum facera non potest, n. 5 ad
fin. 1. 3 tit. 1 pait. 6. — Et an occidens dormientem, qui
illum offendebat, excusetur. n. 6 1. 5 lit. 8 part. 7.
DORMIRÉ, impossibile est, quera vivcre sine somno,
n. 1 per text. ibid. 1. 18 tit. 21 part. 2. — Et minus in-
dulgendum est somno, quíim natura postulat; quod in-
ducit contra scholares in scholis dormientes, ibidem n. 4>
Ab extraneo data.
Constituitur.
.^stimata.
Augetur.
Sí dilapidet, vel maritus
vergat ad inopiam.
Adducitur ad collationem.
DOS.
Ecclesiae.
Revertitur , vel redit ad
muüerem, vel ad alium.
Perdit mulier.
Parva vel magna.
Sub conditione data.
Profectitia, vei adventitia.
Dos si prxscribatur ab aliquo matrimonio soluto, quan-
tum tempus ad hoc requiratur, n, 6 1. 8 tit. 29 part. 3. —
an debeat revertí ad mulicrem de adulterio condemnatam
per sententiam, si probetmaritum suum postea fornicasse»
et an oíDcio judicis ; et an possit etiam petere redintegra-
tionem matrimonii , n. 5 qu:rst. 3 1, 8 tit, 2 part, 4. — Et
contractus dotis est jure gentium, diciturque contractus
innominalus, et nemo sine dote contrahere praesuraitur,
n. 2 in prooem. tit. 11 part, 4. — Dotem non recipere ma-
ritura cura uxore, est Ignominiosum, dict. n. 2 in procera,
tit, 11 part. 4. — Dotis definilio, et an in dote proccdat
libellus universalis , n. 1 1. 3 tit. 11 part. 4. — Dos an di-
catur palrimonium uxoris, vel commune inter conjuges, et
an dos dicatur esse in bonis patris, n. 3 per text. ibid. 1. 1
lit. 11 part. 4, — an sicuti potest per conjuges durante ma-
trimonio augeri ita et minui vountate ipsorum possil, n. J3
1. 1 tit. 11 part. 4, per illum text. ibid, — filiae data per pa.
trem, quando ipse relinebat bona adventitia filia;, an videa-
tur illa sibi daré de propriis bonis, vel de bonis filiae, qnae
Eunt penes eura, n. 2 1. 2 tit. 11 part 4. — marilo Ira-,
dita, an ipse facial suara, et anet quando illara venderé
possit, et quibus inleressentibus, n. 1, 2 et 4 1« 7 iWd.
per illum text. — an prius solví debeat, quéim donatio
propter nuptias ad virum redeat, n. 5 dict. 1. 7. — debet
filisper patrem dari, etiamsi illa sit dives; et quid si il-
lam dotet ultra congruentiam, an de suo dotare videatur-
n. 2 1. 8 tit 11 part. 4. — an debeat per patrem filiae
dari, quando ipse est bonorum filiae adrainistrator ; el quid
si protestetur quod dat filiae dotem de bonis suis, vel de
bonis suis et filiae, ibidera. — Et an bac obligalione do-
tandi filiara pater liberetur per protestationem, scilicet,
quod de suo non dat, ibidem. — Et quid si filia consenti-
ret tali protestalioni , ibidem. — Dos an debeat dari filias
naturali, dict num. 2 I. 8 tit. 11 part 4. — data filies
natural!, an ipsi morlua debeat ad hasredcs patris rediré,
SEPTEM PARTITARÜM
jii lii t. D. 2. — dcbet filiae darlper patrem in plena pro
1S5
p; ÍLtute, non autem in usufructu rerum, reí in alimentis
lie tempore ad tempus, ibi post médium. — an debeat
iiliaj dari per patrem , si ipsa ab alio dotetur, el quando,
ibid. — Et an pater filiam dotando liberalitatem faciat,
ibidem ad fin. — Dos an debeatur filia; , qiiae fuit religio-
nem ingressa, ibi;l. — an debealur Cliae , quae nupsit sine
coiisensu patris, ibidtm in fin. — debet taxari secuudum
filiae legitimara, ibid. in n. 3. — et alimenta pari passu
non ambulant in casu, de que per dict. n. 2 in principio,
dict. 1. 8 tit, 11 part. 4. — au debeat nepti dari per avum
paternum, vel maternum; et quid si ipsa aliqua boua ha-
beat, et io quo avus paternus et avus maternus in dotanda
aepte dilTerjnt, n. 4 1. 2 tit. 11 part. h. — Et an avus
paternus teneatur, si filius suus filiam suam congrueuter
dotare possit, ibidem. — Et an avus neptem teneatur
dotare, si pater non possit , et an de jure hujus regni, quo
per matrimonium filius liberalur á patris potestate, ibid.
— Dos nunquam esse potest sine nuptiis, et ideo ibi sem-
per intelligitur posita conditio, si nuptia scquerentur, vide
ibid. n. 5. — Et quid si promisit solvere iotra annum, vel
ad beneplacituin sponsi, an tune talis conditio iuesse prae-
sumatur, ibidem. — Et an talis conditio possit pacto par-
liumrenuntiari, ut scilicet apposita non intelligatur, ibi-
dem. — Dos si promittatur dad intra aunum, á quo tem-
pore annus incipiat computari, n. 5, et n. 2 1. 12 tit. 11
pan. 4. — Et quid si aliquid muiieri relinqualur pro dolé,
au statim debeatur, vel speretur tempus nuptiarum, dict.
n. 2. — Dos si sit sub periculo uxoris , et damuum reci-
piat, resarcietur de bonis superlucialis matrimonio con-
stante, n. 3 1. 18 tit. 11 parí. A. — ab uxore datain al¡-
cujus rei proprietate, si postea ususfructus finiatur et ad
proprietatem redeal, et ei consolidetur, an illud sit ad
commodum solius uxoris , an vero tanquam lucrum con-
stante matrimonio quaesitum inter ipsam etmaritum ejus
dividi debeat, ibid. n. 5. — si íi muliere detur in pecori-
bus, non lamen sub nomine greg^is, an si aliqua morian-
tur, maritus de postea natis supplere debeat in locura
morluorum , vel an etiam debeat talis suppletio fieri etsi
non dentur sub nomine gregis, n. 2 1. 21 tit. 11 part. 4>
— Et quid si non nascuntur, an de alus maritus supplere
teneatur, et quando , ibid. in n. 4. — Dos potest dari in
rebus mobilibus , quas maritus venderé potest, quando
servando servari non possunt, solvit lamen a^stimationem,
ibid. n. 5. — incipit ii datione, non verd á proraissione,
nam tune indistincté deberelur evictio, n. 2 I. 22 tit, 11
part. 4. — si tanquam aliena fuerit marito subíala per
judiéis sentenliam, ñeque k principio fuil ibi cautum de
cvictione, adhuc tamen muiieri remanentbona parapher-
íialia, ex quibus possit similera dotem constituere, an ipsa
ad hoc teneatur ex viri petitione , si alias noluerit ille
Bubmiiiislrare ei alimenta, et alia nccessaria, n. 3 1. 22
tit. 11 part. 4. — si repelatur ab haerede marili, an tune
hjeres lili de adulterio possit objicere, n. 1 J. 23 ibid. —
An pactura de lucranda dote inter conjuges factum, hodie
valeat, n. 2 1. 23 ibid. — El an per illud maritus lucretur
uxoris suae dotem ante ipsius morlem naturalem, si ipsa
religionem fuerit ingressa, ibidem n. 6 I. 23 tit, 11 part. 4.
— Et an in matrimonio polius praesumatur uxorem á viro
alimentari quia uxor, quüm contemplatione dotis, n. 5
1. 25 ibid. — Et si maritus ex pacto fruclus dotis uxori de-
dcrit pro se, et suorum sustentatione , valebil pactum,
ñeque repeleré poterit, ibid. — Et quid si fial pactum,
ut uxor alai se, et maritus lucretur dotem , et quód fruc-
tus dotis augeanl dotem, dict. n. 5. — Dos si á muliere
detur in usufructu alicujus fundi, an vir possit lucrar!
fruclus dicli fundi, ibidem ad fin. — si detur marito in
aliquo fundo, in quo sunt lapidicinw, an lapides, quae
inde extrabuntur, sint mariti, vel uxoris, nuin. 2 et 3
dict. 1. 27 tit. 11 part. 4, — si sponso tradatur, et ipse
ante nuplias alai sponsam , an de aequitute faciet fruclus
rei dotalis suos, n. 2 1, 28 ibid, — íi patre filia; dala, si
filü non supersiiit, an ad patrem perlineat soluto matri-
monio, n. 1 1. 30 per text, ibid. til. 11 parí. 4. — Et
quid si pater stipuletur dotem sibi reddi, filils non exi-
stentibus, soluto matrimonio, an si filü exislanl dotem
habeant ex tácito pacto, vel ut ex haereditale materna,
ibid. — Dos h fratre dari non debet sorori sub slipulatione
redeundi ad ipsum soluto matrimonio, quando pater illi
dotem in testamento dari jussit, ibid. n. 2 in Cn. — Et
quid si sororem dotet de bonis communibus, n. 6 in fin.
1. 30 ibid. — Dos si detur 5 debitore muiieri», si non ex-
primat causara per quam illud dat, an praesumatur animo
donandi daré, vel se liberandi, dict. n. 6. — sive in rebus
immobilibus, sive mobilibus, vel injuribus dala sil, intra
quantum tempus reddi debeat soluto matrimonio, n. 1
et 2 1. 31 tit. 11 part. 4. — data in pecunia, vel in rebus
mobilibus, an stalim h marito solvi debeat, vel ab hoere-
dibusejus, si illud bené faceré possint, ibid. n. 3. — Et
an interim quód dos uxori redditur, si pauper sit ab ha;-
redibus mariti ali debeat, ibidem. — Et an annus, qui da-
tur á jure ad dotis restitutionem, habeallocum, quando t
principio intervenil expressa slipulatio reddendi , ibidem.
— Et an talis dilatio habeat locum in extraneo dotante ,
et stipulante dotem sibi reddi, ibid. — Et quid si dosle-
getur uxori per marilum, an tune babeal locum talis di-
latio, quae ad restituendum datur, dict. n, 3. — Dos si
non sit soluta viro, an soluto matrimonio possit dotem
petere, ut gaudeat commodo dilationis, ibid. — Et an hae-
redes mariti, si velint, possint statim non exspectata dila-
tione, dotem resliluere, dict. n. 3 dict. 1. 31 tit. 11 part. 4«
— El an ipsi vel maritus possint stalim resliluere detracto
interusurio medii temporis, ibid. — Et an si dos stalim
solvalur, hae-^edes liberenlur ü praestalione alimentorum ,
ibid. — El an dicta dilatio locum habeat, quando maritus
fructus rerum dotalium etiam resliluere tenetur, veluti
quia non subivit onera matriraonii, dict. n. 3 posl med.
— Et an elapso anno , maritus vel ejus haeredes, tenean-
tur resliluere muiieri pretium fructuum quos habuerunt
ex rebus mobilibus in dotem datis , sicut tenentur bona
mobilia resliluere, ibid. ad fin. — Interusurium tamen
ipsorum erit mariti , vel haeredum suorum ; el an in pretio
isto compulentur alimenta uxori praeslila pendente dicta
dilatione, ibid. ad fin. — Dos si statim uxori restituatur,
an et ipsa donationem propter nuplias resliluere statim
debeat, n. 4 dict. 1. 31 ibid. — ^ á matre alienari bené po-
test, quia ipsa vívente fdii in illis bonis aliquid non ba-
bent, n. 7 dict, I. 31 til, 11 parí. 4. — si á marito resti-
lualur, an et quales expensas in re dotali facías deducera
possit, et quando, et an cura fructibus eas corapcnsor*
teneatur, el quando, n. 1 el 2 per text. ibid. 1. 32 lit.. 11
part. 4. — Et quid de expensis ab eo factis in custodiendo
castro uxoris, qiiod alius occupare volebat, ibid. n. 8.-^
Dos licí-t non ¡lucrveiiinl tempore conlractus niatrimonü.
436
ÍNDEX MATERIAÍIUM
per illum antea nali bené legilimantur, o. 9 in princ. 1. 1
tit. 13 part. A. — Et an pater habeat usumfructum in dote
advenlitia filiae, n. 5 1. 5 tit, 17 part. 4. — Vel quando
filius fuit dotem lucratus propler injuriara violati thori,
ibidem. — Dos an debeat á filio spurio dari, si mater ejus
juvenis sit, n. 6 in fin. 1. 5. tit. 19 part. 4. — danda fi-
liae , si ü patre suo deducatur de rebus majoriae cum Regis
facúltate , an ipse paler teneatur pretium rei deductíe ibi
reponere, si perveneiil ad pinguiorem furtunam , n. 1
quaist. l^3 1. 10 lit. 26 part. 4. — Et an pro reslilutione
dotis liceut mulieri res mariti retiñere, n. 4 ad médium,
1. 9 tit. 2 part. 5. — Dos confessata, si actuuliter nume-
rata non sit, Ídem operalur in praíjudicium confitenlis,
licet secus sit in praejudicium teriii, n. 5 1. 5 tit. 3 part. 5.
— si per donationem alicui promittatur, si ante acceptio-
licm donatarii donans in dotem nioriatur, an per hoc poe-
iiitere videatur, et praesumatur velle donationem revocare,
n. 1 in fin. 1. 4 lit. 4 part. 5. — Et si pro dolanda puella
ab exlraneo dos promittatur, an talis donatio revocetur
per supervenientiam liberorum, n. 3 1. 8 tit. 4 part. 5.
— Et quid si pater pro maritanda filia ei nomine dotis
magnam fecit donationem, an si postea alii filii superve-
niant , possint talem donationem revocare vlrtute 1. sí un-
quam, C. de revocand. donalion, vide n. 4 1. 8 tit, 4
part. 6. — Dos licét debeat h patre filiae dari, dando tamen
exercet liberalitatem , n. 4 1. 8 lit. 4 part. 5. — filiae di-
citur esse legitima sua, illaque est mera in iaxanda dote,
dict. n. 4. — qualis sit veré , et qualiter judicetur ix patre ,
cjus , dict. n. 4. — si á patre filiae suae detur sub nomine
donationis, an donatio illa revocetur per patrem, si ingra-
titudo coiumittatur per filiam, et quid si talis donatio no-
mine dotis fiat ab extraneo, n. 1 1. 10 tit. 4 part. 5. —
Et an favore dotis valeat pactum legis coramissoria; in pig-
nore duto, si dos non solvatur viro intra certum tempus,
n. 4 1. 41 tit. 5 part. 5. — Dos vel res dotalis, si alicui á
Rege donetur sive vendatur, an in islis idem, quod in
alus rebus miiiorum , vel aliorum dicendum sit, n. 3 1. 53
tit. 5 part. 5. — Et an lex vel statutum loquens generali-
terintelligatur loqui in causa dotis in ipsius dotis praeju-
dicium, ibid. — Dotes regulariler judicantur, ut csetera
bona non dotalia , nisi in bis in quibus reperitur expres-
Bum , quód dos sit privilegíala , dict. n. 3. — Et an in ni-
mia conslitutione dotis babeut locum remedium, 1. 2
C, de rescind. vendit., si sit deceplio ultra dimidiam,
num. 4 1. 56 lit. 5 part. &. — Dos an debeat filiae unius
ex soeiis dari de communi pecunia, quando ipsi erant so-
cii omniura bonoruin, n. 1 1. 6 til. 10 part. 5. — si delur
filiíe dissoluta societate , an possit dari de communi patri-
monio sociorum; et quid in patre dotante filiam post mor-
iera, an de comraunibus bonis ipsorum doiasse dicatur,
dict. num. 1 dict. 1. 6. — si á patre filiae detur, an de suo
illam dotasse videatur, vel de bonis filiae aliunde habilis,
<iict. n. 1. — pollicitata nuda poUicitatione, vel per epis-
lolnm, an possit peti, et quid stunte 1. Ordinamenti,
i:. 3 in medio, 1. 1 lit. 11 part. 5. — et pia causa aequi-
parantur, uum. 1 1. 3 tit. 12 part. 5. — El an ratione do'
lis dandiE mulier possit pro alio fidejubere , n. 2 dict. 1. 3
per illura text. ibid. — Dos si detur filiae, an bona patris
sui sint pro dote tacité bjpothecala, et quando, n. 2
1. 23 til. 13 part. 5. — uxoris an capi possit in actione
primipilari , vel si aliqui fallunt, id est, se alzan, vel
propter tributa Regis ciini ipse esset ipsius collector, n. 7
I. 25 til. 13 part. 5. — Et an mulier in dote sua prtefei'a-
tur credilori, qui pro emenda re pecuniam suam dedil,
vel ob eam reficiendam , et quando non, num. 1 1. 28
íit. 13 part. 5. — Dos si á patre retineatur, uxore mortua,
an videatur haereditatem nomine filiorura adire , n. 4 1« 46
tit. 14 part. 5. — soluto matrimonio in uno casu ad uxo-
rem non redil, et an tune cedat lucro mariti, vel applice-
lur fisco, n. 1 1. 50 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — an
applicetur fisco, quando conlrahentes matrimonium, scie-
bant impedimentura j et quid si adhuc cartialis copula non
fuit subsecuta , sed tantfim verba de praesenti, n. 1 cum
aliisibid. 1. 51 ibidem. — Et an tune si mulier pelat do-
tem sibi restituí, vir excipere possit de jure fisci, ibidem
in n. 3. — Dos ex parte viri dicitur titulus onerosus, ex
parle vero uxoris dicitur titulus lucrativus, num. 8 1. 7
tit. 15 part. 5. — vel alia res dotalis an possit k mullere
elienari, conferendo alienationem in tempus solliti matri-
monii, et in quo casu sit, n. 7 in fin. 1. 19 tit. 3 part. 6.
— materna si retineatur diu per patrem, an per hoc vi-
deatur adire nomine filiorura, n. 5 1. 11 tit. 6 part. 6. —
Et quando dicatur patrem competenter dotasse filiara, n. 4
1. 5 tit. 7 part. 6, — Dos an debeatur k patre filiae luxu-
riosae, quando ante ejus moriera se correxit, n. 7 dict. 1. 5
ibid. — an debeatur filiae per fiscura dari, quando fiscus
in bonis patris sui successit, quia haerelicus erat, n. 2 in
fin. 1. 7 ibidera, — an possit per filiam peti extrañen l;aE-
rede instituto , quando ipsa fuit priterita, et nolit dicere
nuUum testamentum, n. 3 in fin. 1. 10 ibid. — Et filia
. bené potest instituí liaeres in dolé sua, num. 2 1. 5 tit. 8
part. 6. — Et si mulier in dolcm dederit rem aestiraatam ,
si postea illa res á marito sibi legelur, an sibi illa debea-
tur, et eliam illius rei aestimalio, n. 3 quaest. 2 1. 16
tit. 9 part. 6. — Et quid si pro maritanda filia, ei páter
nomine dotis ducenla legavit, si ipse postea datis centum
illara marilaveiit, an filiae detur aclio ad residuum, n. 3
quaest. 4 1. 16 tit. 9 part. 6. — Dos qualiter filiabus dari
¿ebeat, quando ita fieri prsecipitur, antequam majoria
de novo conslitualur, n. 3 1. 32 tit. 9 part. 6. — Et au
bona subjecla restilutioni possint ex causa dolis alienari,
stante expressa testaloris probibilione , vel ex alia quacum-
que causa, n, 4 1. 6 lit. 11 parí. 6. — Et an feuda vel
majoriae possint in doten) dari, et qualiter, dict. n. 4. —
Dos si pereat sine culpa filiae, an tune sibi imputetur in
legitimara , el an pater redolare teneatur, n. 6 cum alus
ibid. qua;sl. 1 i. 3, et n. 4 til. 15 part. 6. — Et quid si filia
vivo paire decesserit relictis filiis, an dos fili;£ data com-
putelur filiis in legitimara , dict. n. 6 quaest. 3. — Et an
frater teneatur dolare sororem naluraleni et legitiman),
vel naturalera tanlüm ; et an ex boc ejus bona vendi pos-
sint per tutorem , et quando; et quid in paire; vel in
alus; et an valeat argumenlum de alimenlis ad dotem,
n. 3 1. 10 lit. 16 parí. 6. — Dotem daré est officium paler-
nura , non malernum , dict. n. 3. — Dos potest per fra-
trem etiara clericum sorori sua; dari eliara ex reddilibus
sui beneficii , dict. u. 3 in fin. — debet ab stupratore sine
vi mulieri virgini dari, quando soluto matrimonio per
blandilias illam seduxil, et in qua quantitate, et qualiter,
n.3 in fin. 1. 2 lit. 19 part. 7 el n. 1 per lext.ibid, in prooe-
raio til. 20 part. 7.
Eccli'.sijE. — Dos alieujus ecclesia;, si de novo con-
struatur, qualis esse debeat, n. 4 per text. ibid. I. 2 lii. 10
part. 1. — potest constituí ecclesias etiam post ipsiu- con-
SLPTLM l>AKT¡TAf\LM.
137
tecralioiiem , ct talis hic dolans i-flicic-tur patronus uliis
concurrentibus, n. 6 in principio, 1. 1 lit. 15 pait. 1,—
Ll si in dolem delur res, in qua fuit inciioata pra;scriplio,
an inlerrumpatur, n. 5 1. 8 lit. 29 parí. 3. — El an idem
sil diceudum in bonis paraphernaübus, dict. n. 5.
Rbvertitur, vel Redit ad mulierem, vel ad alium. —
Dos an debeal reverli ad muiicrem de adulterio per íen-
lentiara condemnalam, si probel niariUiin siiiini posiea
fornicasse, el an oílicio judici>, el an possileliam petere
redinlegralionem malrimonii, nnni. 5 quxsl. 3 I. 8 lit. 2
parí. A.— data mulieri ab cxlraneo, si ipse illam sibi reddi
uon slipulelur, soluto malf imouio, peí linebil ad mulierem,
num. 1 1. 8 lit. 11 parí. 4- — á paire tilia.- dala, si lilii
non supersint, an ad pulrem perlineal soluto malrinionio,
num. 1 1. 30 per lext, ibid. lit. Jl part. li. — k paire dala
slipulando illam sibi reddi matrimonio soluto, si filia post
cmaucipetur, an ea palri debeatur, n. 2 1. 30 per lext.
ibid. lit. 11 part. 4. — si promiltatur ab extraneo alicui
mulieri, el e¡ delur simpliciter, ad queiu revertetur ma-
trimonio soluto; quod cum multis exlensionibus el limi-
talionibus, vide per n. 6 1. 30 lit. 11 part. 4. — ab extra-
neo detur pro muliere sub slipulalione reddendi, non
addito sibi vel mulieri, cui reddenda sil dos, n. 8 dict.
]. 30 ibid. — Et quid sil diceudum , si extraneus slipulelur
dotcra sibi aut mulieri reddi, vel sibi, vel cui de jure de-
betur, ibid. — Dos si ab extraneo delur sub pacto sibi
reddendi soluto matrimonio, an ipse habeat lacitam hypo-
Ihecam pro dotis reslilutione, ibid. n. 9. — ad mulierem
rediré debet matrimonio soluto, sive res immobiles in do-
lem dalae perierunt culpa viri, vel si existant, secíis si sine
ipsius culpa, n. 1 1. 31 lit. 11 part. 4. — sive in rebus
immobilibus, sive mobilibus, vel in juribus dala sit, inlra
quantum tempus reddi debeal soluto matrimonio, ibid. n. 1
el 2. — Et an inlerim quod dos uxori redditur, si pauper
sit, ab ha;redibus mariti ali debeal, ibid. n. 3. — Et an
annus, qui dalur íi jure ad dolis reslitutionem, habeat
locum, quando á principio inlervenit expressa slipulalio
reddendi, ibidem. — Et an talis dilatio habeat locum in
extraneo dotante, et stipulanle dotem sibi reddi, ibidem.
— Et quid si dos legelur uxori per marilum, an tune ha-
beat locum talis dilalio, quae ad resliiuendum dalur, ibid.
11. 3. — Dos si delur ab extraneo, et paciscalur sibi restituí
soluto matrimonio, an ipse in l^onis mariti habeat lacitam
bypolhecam, n. 2 1. 23 til. 13 part. 5. — soluto matrimonio,
ad uxorem non reddit in uno casu, et an tune cedal lucro
mariti, vel appücelur fisco, n. 1 1. 50 pertext. ibid. lit. 14
part. 5. — Et an tune si mulier pelat dolem sibi resti-
tuí, vir excipere possit de jure fisci, n. 3 1. 51 til. 14
part. 5i
Pekdit ml'lier. — Dotem perdit mulier propter adulte-
rium, el etiam donalionera propter nuplias, n. 4 per lext.
ibid. I. 12 tit. 9 part. 4. — El conlraclus dolis esl de jure
genlium, dicilurque conlraclus innominatus, elnemosiue
doteconlrahere praesumilur, n. 2 in prooem. t'.t. 11 part. 4.
— Dolem amillit uxor si commillat adulterium, el quid
si ille qui dolem dedit, stipulalus sit illam sibi reddi, n. 1
1. 23 tit. 11 parí. 4. — an perdat mulier quae scienler cum
haeretico vel proditore contraxit, n. 3 1. 2. til. 2 part. 7.
— Dos uxoris an capialur propler viri sui proditionem,
n. 3 1. 2 per illum text. ibid. lit. 2 part. 7. — Dotem
amillit uxor adultera, el quando, n. 3 cum alus ibid. 1. 15
per illum text, til. 17 part. 7.— amillit mulier usoraln,
si ad infidelitalem transeat, el in quo plus puuiatur, d. i
et 3 1. 6 per Icxtum ibid. tit. 25 part. 7.
Parva, vel Magna. — Dos parva non dicitur, quae sufli-
cit ad congruum victum et veslitum ; honorabilia tamen
matrimonia honorabilera requirunt victum, n. 3 in prooe-
mio, lit. 11 part. 4«
Sub conditione data. — Dos dala sub condilione, sci-
licel, ut mulier tenealur se alero, el liberes suos, an va-
leatdalio, num. 2 1. 1 til. 11 part. 4. — De hoc vide suprá
in verbo Hedit, vel Revertítur.
PiiOFEi.TiTiA, vel Auv^NTiTiA. — Dos ad hoc ut pro-
feclilia (licatur, nunquam allendilur, nn filia sit in patris
poteslale, vel avi, sil vel non emancipáis, n. 1 1. 2 lit. 11
part. 4 per text. ibid. — Et an tune dicelur dos largo modo
profeclitia, vel slriclé, ibidem. — Dos dala í» p;;t;e propler
benemérita, an dicatur proficlilia, vel advenlitia, ibidem.
■ — Et quid si patcr relinebat bona advenlitia filia;, si illam
dotat, an videatur dotare de propriis bonis, vel ipsius
filioe, n. 2 1. 2 lit. 11 part. 4.
Ab EXTRANEO DATA. — Dos dala mulieri ab extraneo, si
ipse illam sibi reddi non slipulelur soluto matrimonio,
pertinebit ad mulierem, n. 1 1. 8 til. 11 part. 4. — El an
istud procedal, si iste exlraneus, qui dolem promisil nul-
lam ei habeat aíTeclionem , sitqiie quantum ad illum in-
cerla persona, dict. n. 1 ibid. — Et quid si iste exlraneus
sit negoliorum gestor mulieris; an tune dotare illam vi-
dealur ex bonis suis, ibid. — Dos si delur ab extraneo,
quia paler eral absens, vel delentus in carceribus, an
posiea ab illo illam possit recuperare, ibid. — Dos abex-
Iraiieo pro muliere dala, an ab ipso repetí possit, si nuptix
non sequantur, n. 3 1. 11 til. 11 part. 4« — si promiltatur
per exlraneum marito mulieris, an agat maritus tanlíim,
vel eliam mulier, num. 6 I. 30 lit. 11 p .rt. 4. — si promilta-
tur ab extraneo alicui mulieri, et ei delur simpliciter, ad
qucm revertetur matrimonio soluto; quod cum multis
exlensionibus et limitationibus, vide in dict. n. 6. — mu-
lieri data per exlraneum, an illa moriente dos debeatur
fi'iis iliius malrimonii ex tácito pacto, licet ipsi non sint
ha;redes niatris, n. 7 1. 30 lit. 11 part. 4. — si ab extra-
neo detur pro muliere sub slipulalione reddendi, non ad-
dito sibi vel mulieri, cui reddenda sil dos, ibid. n. 8. — Et
quid sil dicendum, si exlraneus slipulelur dolem sibi, aut
mulieri reddi, vel sibi, vel cui de jure debelur, dict. n. &
dict. 1. 30 ibid. — Dos si ab extraneo delur sub pacto sibi
reddendi soluto matrimonio, an ipse habeat tacilam hy-
poihecam pro reslilutione dolis, ibid. n. 9. — Et an annus
qui datur á jure ad dotis reslitutionem, habeat locum
quando á principio inlervenit expressa slipulalio reddendi,
n. 3 I. 31 til. 11 part. 4. — El an talis dilalio habeat lo-
cum in extraneo dolante, et stipulanle dolem sibi reddi,
ibidem. — Et si pro dolanda puella ab extraneo dos pro-
miltatur, an talis dallo revocelur per supervenienliam
liberorum, n, 3 1. 8 lit. 4 part. 5. — Dos si delur ab ex-
traneo, et paciscalur sibi reslilui soluto matrimonio, an
ipse in bonis mariti habeat lacitam hypolhecam , n. 2 1. 23
tit. 13 part. 5 ad fin.
CoNSTiTuiTUR. — Dos an possit constituí de rebus im-
mobilibus minoris sine judicis consensu, solo consensu
tutoris interveniente, n. 1 1. 14 tit. 11 part. 4- — consli»
lui polest in rebus mobilibus, vel immobilibus minoris, et
an in mobilibus, quae servando servar! possunl, ibid. n. 2.
7- coustitui potest in debito uxoris , et cujus expensis debe*
138
INDEX MATERIARUM
exigí debitum ¡u dotem datum, n. 2 per text. ibid. Icg. 15
ibidem. — potest dari in rebns mobilíbus, quas marilus
yendere potest quando servando servari non possunt, sol-
vel lamen aestimationem, n. 5 1. 21 lit.H part. li.
¿EsTiMATA. — Dos quando dicetur <est¡mata tali aestiiua-
lione quüd faciat emptionem , el an ambo debeant con-
sentiré, n. 1 1. 16 tit. 11 part. ¿i. — si fuerit sestimata in
plus quam valet, a;stimatio non tenet, et dolus emendan-
dus est, ibidem per n. 2 per texl. ibid. — Dos si aestimata
tradatur, tune si maritus veül eam reddere in eadem bo-
iiitale, an sit audiendus, vel ad aestimationem tune te-
neatur, n. 2 1. 18 ibid. — Et quid sit dicendum, si res
aestime'ur postea matrimonio constante, ibidem ad fin. —
Dos aistimata ut semper cognoscatur deterioralio sua, an
si pereat, sit periculo mulieris vel viri, n. 2 1. 19 tit. 11
part. 4.
AuGETua. -^Dos an augeatur, si maritus duplam con-
secutus fuit propter evictionem, et an talis dupla pro dote
habeatur, num. 3 1. 18 tit. H part. 4. — Et quando dotans
ad istam duplam teneatur, ibidem. — Et an vaieat puctum,
ut eliam res aestimata in dotem data pereat periculo mu-
lieris, ibi dict. n. 3. — Dos augetur ex fiuctibus rei dota-
lis, si á marito ante nuplias percipiantur, n. 2 1. 25 lit. 11
part. 4>
Si dilapídetür, vel maritus vergat ad inopiam. — Dos
si á marilo diiapidetur, qualiler tuno uxori consulnlur,
n. 1 1. 29 tit. 11 part. 4. — Et quid si sit hisor, ibid. n. 2. —
Quod procedit sive dos cons stat in rebus mobilibiis, vel
immobilibus, ibid. n. 3. — Et an maritus vergens ad inopiam
evitet dotis reslilutionem, si praeslet cautionem idoncam ;
etanhocsit in arbitrio judiéis, vel ipsius mulieris, ibid. n. 4.
— Quod lamen de salisdutione non procedit, ubi notorié
conslat de ipsius dilapidíitione, ibidem. — Dos an possit h
marito matrimonio conslanle peti, si sine sua culpa ad
inopiam pervenerit, n. 6 1. 29 lit. 11 part. 4. — Quod
procedit, etiamsi maritus esset pauper tempere contractus
matrimonü, ibidem.
Adducitür ad coLtATiosEM. — Dos an debeat ad coUa-
tionera ndduci, et quando, ut inler fralres dividatur, et
qualiter, n. 3 cum alus ibid. et n. 6 1. 3, et gloss. 1. 4
tit. 15 part. 6. — ab avo paterno nepti dala, an dicatur
profeclilia, et an imputetur filise in legiliinam, dict. 1. 6
qu^st. 2. — Et quid si fiiia vivo paire decessit relictis
filiis, an dos filioe dasa computelur filiis in legitimam , dict.
num. 6 qusesl. 3. — Dos patri data pro filii matrimonio,
an per ipsum ad collationem cum fralribus adduci debeat,
gloss. 1. 6 per text. ibid. lit. 15 part. 6.
DoTANS, an et quando teneatur ad duplam, n. 31. 18
tit. 11 part. 4.
DUBIETAS legis in suo sensu praebelfjustam ignorantiae
causara , n. 1 in fin. 1. 20 tit. 1 part. 1. — De hoc vide in
verbo Dubium.
DUBITANS aequiparatur ignoranti, n. 3 I. 30 per text.
ibid. tit. 14 part. 5.
DUBIÜM, quod in conlractibus, vel ubicumque evenit,
ii quibus et qualiler declaran debeat ; vide plura per gloss.
I. 2, 3, 4, 5 et 6 cum sequentibus, tit. 33 part. 7.
DUBIÜS an cogatur litem contestare, n. 3 in principio,
I. 3 lit. 10 part. 3.
DUCATÜS cum dignitate, si simul cum territorio alicui
delur in feudum, an in eo bseres succedere possit, n. 13
4, & lit. 26 part. 4.
DucEs, de boc vide in verbo Dux.
DUELLUM quod permitlit consuetudo generalis, an
sit illicitum, el an victus possit casligari etiam in duello'
moribus approbato, n. 8 1. 8 tit. 14 part. 3. — ex máxima
causa potest permilti de licenlia superioris, dict. 1. 8 tit. I4
part. 3. — an in terris saltim non subjectis ecclesia; sustineri
debeat, ethodie debeat permilti, el an sil in usu, n. 1 in
prooemio, til. 4 part. 7. — Et an in duellis arma debeant
esse paria, et non á replatu , sed íi Principe nominari de-
beant, n. 1 1. 2 lit. 4 part. 7. — Et an qui elegerunt viam
duclli, possint de commuiii assensu peenitere, n. 2 dict.
1. 2. — Et an in duellis debeat aequalilas servari , et an
reptalus, vel reptans parem daré possint, n. 1 et 2 1. 3
ibid. — Duellum an debeat conlinuari, si bellantes se non
vicerint, ñeque unus allerum superare possit, n. 1 1. 5 per
llum text. til. 4 part. 3.
DÜAS Missas potest Clericus in una die ex causa dicere,
n. 1 1. 49 lit. 4 part. 1. — Duae sentenliae, an faciant con-
suetudinem validara, n. 8 1.5 lit. 2 part. 1. — Duas Missas
non potest Clericus in una die dictre , etiam ex necessitute
in uno casu, n. 4 I. 50 lit. 4 part. 1. — uxores habere non
licet, estque peccatum contra iiaturum, num. 1 1. 2 tit. 6
part. 2.
DÚO patroni si in uno praesentando consenserint, an
unus ex eis postea possit variare aliura praísenlando, n. 3
I. 7 tit. 15 part. 1. — Iniperatores simul esse non possunt,
n. 9 1. 1 lit. 1 part. 2. — simul nati, quis eorum ad re-
gnum, seu ad majoriam admjllatur, n. 18 1. 2 tit. 15
part. 2. — simul aliquid facientes, quis eorum praemium
habere debeat, per num. 1 1. 7 lit. 27 part. 2. — rei de-
bendi quando conslituantiir, et ad quid obligenlur, et
quando in solidum, vel pro parte, et quHÜler se obiigent ;
el alia in ista materia Iractanlur per gloss. 1. 10 et 11 per
illas 1, ibid. til. 12 part. 5 : de hoc videin verbo Fídejlssob.
DÜPLÜM solvere, si res evincanlur ab emplore, est
consuetum poni in ómnibus venditionibus, et quid si in
venditione de duplo non sit dictum, et an simplum jam da-
tura computelur in duplum, n. 12 1. 56 lit. 18 part, 3. —
Duplam si sit conseculus vir propter eviclionem rei dolalis,
an illa dotem augeat, n. 3 1. 18 tit. 11 part. 4. — Et an
ad hoc, ut isla dupla habeat locura, debeat ipsa in casu
evictionis á dotante promitti, ibidem. — Et an venditor
ad duplum teneatur emplori, ii quo res enipta evincitur,
quando á principio se non bbligavit expressé, vel an ve-
nial ex natura contractus, n. 8 1. 32 per text. ibid. tit. 5
part. 5.
DUX non potest legem condere, n. 2 1. 12 tit. 1 part. 1.
— mide dicatur, et quod sit ejus officium, n. 6 1. 11 lit. 1
part. 2. — Et an in ista dignitate possit aliquisjurehsere-
ditario succedere, n. 1 1. 12 tit. 1 part, 2. — Duces, ñe-
que cudere monetam, ñeque legitimare, ñeque alia re-
gaba faceré possunt; et quid si Rex illud sibi concedat,
n. 4 dict. 1. 12 ibid. — et alii domini lerrarum, leges fa-
ceré non possunt, ñeque statuta sine populi consensu, et
quoniodohoc procedal, n. 5 per text. ibid. dict. I. 12. —
exercituum, an possint aliquem condemnare in territorio
alieno, in quo residet, n. 3 1. 16 tit. 9 part. 2. — suut
illuslres, n. 3 1. 3 tit. 14 part. 4-
JLjadem res propter temporum diversitatem pot«st rirtns
esse, vel non, n. 4 1. 11 tit. 1 part. 1.
SEPTEM PARTITARUM.
119
EBRIETAS, an et quando s't poccotum uiortale, n. 2
1, 36 til. 1 part. 1, et ibi vide n. 3. — Ebrielas ubi icgnat,
ibi nullum csl secretum , n. 1 1. 6 lit. 7 pait. 2. —
Ebrietas , an el quaiido ebrium cxcuset á poena, ii. 7
1. 5 per tcxt. ibid. tit. 8 part. 7. — aii excuset blasphe-
inum, et qiialiter, num. 1 in prooemio, lit. 28 pait. 7.
EBRIUS, an sicuti* furiosus sivp deinens malninonium
conlrahere impedialur, ii. 3 I. 6 lit. 2 part. 4. — duni iii
ebiielale duiat, teslamenlum faceré non potcst, el furioso
lequiparutur, n. 5 1. 13 tit. 1 part. 6. — Ebrii sunl infa-
mes, n. 2 1 12 til. 7 part. 6. — Ebrius si delinquat, an
et qualiler punialur, n. 7 1. 5 tit. 8 part. 7. — aliquein
occidens quaüler punialur, n. 7 1. 5 lit. 8 part. 7. — s¡
blasphtniaveril, an punialur, et qualiler, n. 1 in proojmio,
lit. 28 part. 7.
ECCLESIA. Praescribit, val praescri-
Unitur. bilur contra eam.
Tenetur ad solutionem , Renipiens mutuum.
vel non. Dans, vel succedens in
Concessa, vel donata ali- emphyteusim.
eui. Deslrucla.
Erigitur, seu fundatür de Transfertur de loco ad
novo. locum.
Consécrala, vel consecra- Dotalur.
tur. "Venderé tenetur, vel
Interdicta. sub\eiiire.
Reconciliatur. Restituilur.
PoUuta. Succedens privalo.
Defendit ibidem confu- Instituía boeres.
gicnles. Subslituitur.
Alienal, vel non. Puiiiiur.
EccLEsiA si dubilelur, an sil consécrala, vel non, qua-
liler consecrari ilerum debeat, gloss. fmal. , I. 3 til. 4
part. 1. — Ecclesiae cüm consecranlur, quae ungi debeunt,
gloss. 1. 16 til. li parí. 1. — Ecclt'siu polcst consecrari
quolibet die, n. 4 '• 12 lit. 10 p.irl. 1. — ratioue |)eccati
in quibus criminibus se intromiitat, gloss. 1. 58 tit. 6
part. 1. — polest revocare clericum de monasterio, si
enormiterex eo laedaiur, n. 1 1. 10 lit. 7 part. 1. — quando
dicatur in lolum pertinere ad jus monacliorum, n. 4 per
lext. ibid. 1. 25 lit. 7 part. 1. — quae prior fneril Rdniae,
n. A in prooem. lit. 10 |)art. 1. — quid, et quoluplex sil,
et quid sub nomine Ecclesiae comprehendatnr, nuin. 1 et A
per text. ibid. 1. 1 tit. 10 part. 1. — ad haspilulitatem non
tenetur, quamdiu fuerit in paupcrlate, nec tenebiiur jura
Episcopalia solvere, n. 1 1. 2 tit. 10 part. 1. — et ejus
turris potest forlificari pro defensione populi con ira infl-
deles, n. 2 I. 8 ibidem. — velus habere debel omnes deci-
mas, sicuti habebat ante aediíícationem secundcc ecciesiaj,
n. 6 I. 6 lit. 10 parí. 1. — 'd quibus reficienda sil, et an
redditus deputati ad hoc in ornamenlis, vel alus possiut
consumí, n. 1 1. 11 tit. 10 part. 1, — cst idem quod li-
bertas, eslque legitima mater omniura, el ullinium refu-
gium oppressorum, n. 1 in prooámio, lit. 11 part. 1. —
orare debet pro Regibus, et ómnibus vi\ entibas ; ibidem
in n. 2. — sine doniini apprehensione ucquiíit sibi pnsses-
siones, ut an in eam transeat quasi dominium , el Publi-
ciana, n. 12 1. 1 lit. 11 part. 1.^ — qualiler subjecta sil
religiosis de novo eam construenlibus, n. 2 el 5 cuní aiiis
ibid. 1. 5 tit. 12 part. 1. — simpliciler monachis concessa,
qualiler illis concessa videatur, et quó jure, n. 7 cum alus
ibid. dict. I. 5. -^ monachis concussa , ;;n videatur con-
cessa facultas cognoscendi in causis crirainalibus, dict.
n. 7. — r cui íi defiincto aliquid relinquilur, daré debet
duas quartas ex tali relicto, unam ecclesiae parochiali ,
aliam Episropo, etquam prius, n. 11 1. 5 tit. 13 part. 1.
— polius tenetur subvcnireparochianis suis, quíim extra-
neis, n. ¿i in fin. 1. 1 lit. íli par;. 1. — inagis subj;icet
frnudibus, quam minores, n. 2 1. 2 til. lA part. 1. — an
po sil alienare rem sibi Iraditura cum pacto ne alienetur,
et quando, n. fin. 1. 2 lit. 14 part. 1. — an del)eal solvere
tributa, si constructa sil in loco tribulario, n. 4 1. 1 tit. 15
part. 1 in fin. — aedificata de pecunia sinioniaca, an de-
beat denioliri, n. 5 in fin. dict. 1. 1 ibid. — non aggrava-
tur ex multis patronis, n. fin. per text. ibid. 1. 12 til. 15
part. 1. — alicui data in comniendain per Episcopum, an
ipse Episcopus possit illam sibi tollere, qu;indo voluerit,
n. 9 1. 4 tit. 16 part. 1. — Et quid si talis commendatarius
habeat aliam ecclesiam, seu beneficium, ibidem. ■ -Ec-
clesia est omnium mater legitima, eslque ullimum, et su-
premura refugium oppressorum, n. 1 in procrmio, tit. 18
part. 1. — quando possit inducere bellum contra infideles,
n. 2 in prooemio, part. 2. — El potest invocare brachiuní
saeculare contra impíos christianos, ibid. n. 4. — Ecclesia
habet utrumque glarlium, et gladius materialis manu Re-
gum exercetur ; el quos eiTectus babeat habere jnrisdictio-
nem in habilu, licM non in aclu, n. 5 in |)ro(Emio, 2 part.
— est mater conservans, non generans, n. 6 post princi-
pium , in prooemio, 2 part. — tenetur conlribuere ad expe-
dilionem contra inciirsanles el damnificantes terram in
suo tr.insitn, n. 1 I. 4 lit. 19 part. 2. — an possit petere,
qnód senlcntia contra eam lata rescindalur, eliamsi Irans-
iveril in rem judicalam, si de novo instrumenta reperiat,
n. 9 1. 19 tit. 22 part. 3. — Et intra quantum tempus
islam restilntionom pete>'e debeat, ibidem in n. Ij el 12.
— Eccle'íia si liabens praelatum sit legitime citata, si non
comparet, an teneat processus, et senlentia, et quid in
minore , et republ'ca , n. 5 1 . 1 tit. 25 parí. 3. — et Civitas
aíquiparanUir regu'ariter, dict. n. 5. — si sit domina ali-
CMJns lerrae , an possit ibi greges suos immitlere ad pascen-
dum, et quando, n. 9 I. 9 tit. 28 part. 3. — an desinat
esse sacra , si ab inimicis fidei occupetur, n. 8 I. 13 til. 28
part. 3. - — an possit superrebus suis servitutem imponere,
sine licentia Papas, vel Episcopi, et an contra eam talis
servitus possit praescribi, et quando, et per quantum tem-
pus, n. 1 1. 7 tit. 29 pait. 3. — si pelat cxecutionem vi-
gore instruraenli, i)er quantum tempus contra eam juri
exsequendi praescribatur, n. 1 1. 22 lit. 29 part. 3. — Ec-
clesia turris, vel ejus domus, an possit capi, et in forta-
lilium deduci pro defensione reipublica?, n. 2 1. 13 tit. 31
part. 3. — Et si praescribatur servitus contra ecclesiam,
quale tempus in hoc desideretur, n. 71. Í5 lit. 31 part. 3.
— Ecclesia, et juxta ecclesiam sicuti juxta palalium Prin-
cipis aedificare non licet, n. 2 1. 24 tit. 32 part. 3. — et
ad opus ipsius quarta decimarum, et aliarum oblalionum
de jure est depulala , servabilur lamen in hoc ronsueludo,
ibid. n. 4. — El an redditus deputati ad fabricam possint
expendí in crnamentis ecclesiae, ii.id. in fin. — Et an laici
ad ecclesiae refectionem teneanlur, ibid. — Ecclesia non
se intromitlit, ñeque judicat dcoccullis, n. 16 in prooem.
4 part. — Licél ecclesia; constitulio ista occulla bené li-
get, ibid. in fin. — Ecclesia inquirere debet, an subsit ali-
quod impedimcnluní in matrimonio conlrahendo, vel in
jam contracto, n. 7 I. 1 lil. 3 part. 4. — an lencalur
140
INDEX M aterí ARUM
emcre unum de servís , qui matrimonium contraxerunt,,
si domini in diversis degunt provinciis, ul ipsi simul vi-
vont, n. 4 1. 2 lit. 5 part. 4- — loquens de fiüis, non vi-
detur sentiré de baslardis, n. 5 in prooemio, lit. 13 part. 4.
— an non utendo amitlat jus, quod liabet in Oliis natis
ex ministris suis, ut tales sint servi ejus, n. 1 1. 2 lit. 21
part. li. — si construí mandetur ab uno ex dominís ali-
cujus reí communís in re, quain ipsi coinmuiiem liabent,
an alíus socius compellalur venderé parlein suam ad lioc
faciendum, n. 2 1. 2 lit. 22 par!. 4. — quod jus íiabeat in
liberlis suis, fado vel non fado lestamento, n. 2 1. 10
lit. 22 part. A- — El si ecclesiae facía sil injuria, an Pupa
illam jiulicare possit, n. 8 1. 5 lit. 24 part. 4- — Ecclesía
quando reiiifeudationeDi faceré vult, an illam debeat fa-
ceré intervenientibus eisdem solemnilalibus, quaR in alus
alienationíbus rerum ecclesia; intervenire solent, et quid
sí reinfeudatio in descendentes fieri debeat, n. 4 in princ.
1. 3 lit. 26 part. 4. — ad reinfeudalíonem non tenelur in
duobus casibus, eliam ñeque in descendenlibus feudatarií
morlui, ibidem. — an astringatur jure feudorum in eo
quod successio in feudo sit in ómnibus descendenlibus
perpetua, n. 7 per text. ibid. I. 6 lit. 26 part. 4. — deposi-
lum in ea factura reddere tendur, ac si ali'us recepisset,
n. 1 per lext. ibid. 1. 7 til. 3 part. 5. — an obligetur ad
restiiuendum depositum factura in praesenlia praelati, vel
capiluli, ibid. n. 2 dict. I. 7. — Et quid si depositum fiat
apud sacristán! , qui ad hoc non est deputalus, sed lantíim
ad custodiara vasorum, ibidem. — Écclesix factn donalio
sub modo, favure ipsios in dubio non censetur modus ad-
jeclus ul causa finalis, n. 11. 6 til. 4 part. 5. — Ecclesia
si sil in possessione reí quae praítendítur esse raajorise, an
in ea possessio talis reí conlinuetur slaiim, n. 2 1. 7 lit. .4
part. 5. — Ecclesiae fucta donalio quae exredil 500 áureos,
an illa insinuari debeat, n. 13 1. 9 til. 4 pait. 5. — Et
quid si praelatus, vel alius rem sibi emat cum pecunia
ecclesiae, an res sic empta ecclesiae sit, vel emptoris, n. 5
et 6 1. 49 per text. ibid. til. 5 part. 5. — Et quid si emat
per inlerpositam personara, ibidem. — Ecclesia quo jure
vendicet rem emplam cum pecunia sua, ibidem. — Et
quid si praelatus pecuniara suae ecclesiae fratri suo mutua-
verit, ex qua ipse emíl praedia, utrum pra;día sint eccle-
siae, dict. n. 6. — Et quid si ínter contrállenles cum pe-
cunia ecclesiae actura sil, ul omne doraíniíim in emptorem
transeat, non in ecclesiam, ibidem. — Ecclesia, et prae-
latus si de comrauni pecunia rem emcrint, cujus erít res
sic empta , dict. n. 6 in fin. — Et quid si aliqua res aliena
á Rege donatur ecclesiae , vel si Rex donat aliquam rem
ecclesiae, vel alícujus minoris, an donalio valeat, vel ven-
ditio, n. 3 1. 53 til. 5 part. 5. — Ecclesia si rem emerit ab
aliquo, an tune consors illius juris cnm véndente possit
pro tanto rem illam retrahere, vel non, n. 8 I. 55 til. 5
part. 5. — an possil ínlenlare remcdium 1. 2 C. derescind,
vendit. si decipiatur in permutatione suorum beneli-
Giorum , n. 4 1. 56 tit. 5 part. 5. — si malitios^ fecerit
aliquid, ¡la ut portagia non solvat, an aliquo privilegio
defendatur, n. 16 1. 5 tit. 7 part. 5. — an gaudcat privi-
legio fiscí, n. 5 in princ. ). 19 lit. 8 part. 5. — non habet
privilegiuní lacitae liypolhecte, dict. n. 5 in principio.—
utilur jure imperli; el imperium, et ecclesia non mullum
differunt ab alterutro, dict. n. 5 in princ. — si condera-
netur, quia non fuil defensala, ñeque ejus procurator
comparuit, an teneal sententia, dict. n. 5. — ciim non
inveniturin aliquo privilegiata, utilur semperjure cOm-
muni, ibidem. — an teneatur solvere expensas k negotio^
rum gestore facías in re sua, n. 9 1. 28 lit. 12 part. 5
si cum aliquo contrahat, añ habeat tacitam hypothecam
in bonis ipsius pro implemento contraclus, n. 6 1. 25
tit. 13 part. 5. — si non fecit inventariuip, cúm haeres
instituía sit, an teneatur ultra vires íiíereditarias, n. 2 1. 10
lit. 6 parí. 6. — baeres insiitula, an per se possit haeredi-
latem sibi relictam adire, n. 8 I. 15 tit. C part. 6. — suc-
cedit in bonis clcrici haerctici, et intra quantum tempus
illa petcre teneatur, n. 9 1. 7 per text. ibid. tit. 7 part. 6. —
an asat contra praelalum , si sui culpa daranum sibi super-
vencrit, et damnum cum lucro in aliqua re dalo compen-
selur, n. 3 1. 7 lit. 5 part. 6. — cui res aliena légala fuil,
an ab haerede illam petere possit sallim in aestiraalione ,
n. 3 I. 10 ibid. — Et an possit aliquid ecclesiae relinqui
gratia sepultura;, an vero hoc prohibitum sit, ibidem. —
Ecclesia si fieri jubeatur per teslatorem in domo sua quam
ipse postea vendidit alia empta, an per hoc videatur re-
vocasse legalum, vel quód in illa de novo empta con-
struatur, n. 2 1. 17 lit. 9 part. 6. — nunquam móritur,
et privilegia ei concessa censenlur perpetua , n. 1 1. 27
til. 9 part. 6. — an succednt in fructibus canonicatus va-
cantis, vel alii Canonici, n. 6 1. 33 lit. 9 part. 6, — si sit
haeres, vel executrix alicujus testamenti, si non fecerit
inlra tempus requisitum, an perdat lucrum, vel haeredi-
latem, et an possil in ipiegrum restituí adversüs suam
negligentiam, n. 3 I. 8 per text. ibid. tit. 10 part. 6. —
El an relictum ad ornamentum ecclesiae dicatur legalum
ad pías causas, n. 4 quaest. 1 I. 2 tit. 11 part. 6. — Et an
valeat paclum vel condilio, ut res aliqua non possit alie-
nar! in ecclesiam, vel pium locura, n. 4 1. 6 lit. 21 part. 6.
— Ecclesia an obligetur ex conlractu jurato, n. 5 in fin.
1. 7 lit. 19 part. 6. — dicitur res publica , et semper jure
minoris servatur illaesé, et reslituilur adversüs laesionera,
et an coram judice ecclesiaslico, n. i in princ. 1. 10 tit. 19
part. 6. — Et quid si ecclesia non laedalur, sed ejus per-
sunae ecclesiaslicae, et quando tune de! ur reslitutio, ibidem.
— El quid si laesio beneficia ecclesiaslica concernat, ibid.
— Ecclesia si enormissimé sit laesa, etiam post quadrien-
nium reslitutionem petere poterit, n. 6 1. 10 lit. 19 part. 6.
— Et quaültr damnura isluil enorme considerari debeat
in hac restitulionis materia, n. 7 dict. 1. 10. — Et an ra-
lihabitio solius praelati, vel capiluli, noceat ecclesiae, n. 4
1. 17 lit. 10 part. 7. — Et an de relictis ecclesiae haeres
possit Falcidiam deducere; et quid si una ecclesia insli-
tuatur haeres, et restituere gravelur, legatis relictis alteri
ecclesiaí, an tune cessel Falcidia , vel non, n. 1 in prin-
cipio, 1. 4 til. 11 parí. 6.
ÜNiTUii. — Ecclesia polesl una cum alia uniri propter
causara suDíicienlem, n. 7 in principio, I. 13 tit. 5 part. 1.
— Ecclesia unila alteri ecclesiae in cujus dioscesi dicetur
esse, n. 7 in medio, dict. 1. 13 tit. 5 part. 1. — si alteri
uniatur, an sumat naturam iilius cui unitur, et quando
non, n. 3 1. 27 tit. 7 part. 1. — una uniri debetcum alia,,
et quando, et ex qua causa, n. 3 cum alus ibidem 1. 8
tit. 10 part. 1. — si unitur alteri, an jura sua relineat,
vel an transeant in aliam cui unitur, n. 3 1. 27 lit. 7 part, 1,
Tewetur ad solutionem vel non. — Ecclesia tenetur ad
solutionem oneris seu tribuir ratione possessionis ecclesisB
annexae, si illud onus illa possessio antea habcbat , et ídem
csl in clcricis, n. 4 post priiicipium, 1. 54 lit. (i part. 1.
SEPTEM rARTlTARLUI.
la
— €X quibus causis non exitnatur ab aliquibus solutionibus
el tribulis, n. 1 1. 54 tit. 6 part. 1. — lenetur ad contri-
btitionem pontium, \iarum et similium, n. 2 dict.I. SZj. —
non solvens canonem, an debeat privari, et ejici á pos-
sessione rei, gloss. penult. ct fin. 1. 55 lit. 6 part, 1,— an
debeat solvere tribuía, si coiislructa sit iii loco tributario,
n. 4 I. 1 lil. 15 part. 1 in fiii. — si sil emphyteula alterius
ecclesiae, si cessaverit i» soiutione canonis perbiennium,
an cadal á jure suo; et quid in laico einphyteuta ecciesise;
etquid si ecclesia succcssil prívalo, n. 13 I. 28 tit. 8 parí. 5.
— si in empbyteusi succedal prívalo, si huic prívalo annus
sit elapsus, an ecclesia tune debeal habere biennium , ut
licét non solvat, non cadat 5 jure suo, ibid. — an possit pe-
tere reslilulionem in inlesrum, quaudo per biennium ca-
nonem non sol\it,dict. n. 13. — an tenealur solvere expensas
ánegoliorumgeslorefactasinresua, n. 91. 28 lit. 12p;irt. 5.
CoNCEssA VEL DONATA ALicui. — Ecclesia alícui con-
cessa, quid sibi datura videalur, et in quid tune illi erit
subjecta, n. 3 1. 27 lit. 7 parí. 1. — simpliciler concessa mo-
nachis, qualiter concessa videalur, n. 7cum alus ibid. i. 5
til. 12 part. 1. — Et an videalur illis concessa fac lias
cognosceudicausarum criminalium, dicl. n. 7. — Ecclesia
alícui donata, qiiandti possil convertí in proprios usus, n. 3
per tot. proccipué in fin. dict. I. 27.
Erigitur, sec FüNDATtR DE NOVO. — EccIesía de cujus
mandato construí debeal, tam in locis exemptis, quim in
alus, et an alíter conslrucla debeat destruí, n. 5 1. 1 lit. 10
part. 1. — non debet in infirmo loco funda ri, ñeque
ubi sunt prsdoncs, ibidem. — Cathedralis sine licentia
Papaeí^rigi non potest, ibid. — nova quando construí pos-
sit, n. 3 1. 9 tit. 10 part. 1. — Catliedralís sine licentia
Papae non potest erigí, ñeque consecrarí ; aliae vero per
Episcopura possunt consecrarí, n. 3 1. 13 tit. 28 parí. 3.
— si construí mandelur ab uno ex domínis alicujus rei
coniniunis in re, quam ipsi communera babent, an alíus
socius compcllatur venderé partera suam ad lioc facien-
dum, n. 2 1. 2 lit. 22 part. l^. — si de novo per aliquem
construalur, an construenli licilum sit arm? sua ibidem
depingere, num. 8 ad finem, 1. ."> lit. l\ part. 6.
Destrlcta. — Ecclesia jara destrucla an retineat in se
privilegia ccclesiae, sicuti ante dcstruclionem babebat, n. 6
1.1 til. 10 parí. 1. — combusta, vel destrucla, anet quando
iterura debeat consecrarí, n. 1 I. 19 tit. 10 pan. 1. — in
totum destrucla, vel in majori parle, ílerum consecrarí
debet, ibidem n. 2. — líctt sit dirupln, relinebit lamen
sua privilegia, el indulgenlias, n. 6 1. íI3 til. 28 purl. 3.
Transfebtur de loco ad locum. — Ec< lesía in quibus
casibus possit transferri de uno loco ad alíum ; per n. 1
1. 2 til. 10 part. 1. — Cathedralis transmutarí non potest
Bine licentia Papoe, n. 1 1, 7 tít. 10 part. 1. — ex cansa
transmutarí debet, vel dividí, n. It dict. 1. 7 ibid.— stecu-
laris potest volúntate Epíscopí in regularem transformari,
D. 11. 3 lit. 13 part. 1.
DoTATUR. — Ecclesia qualiter dotari debeat, n. 2 1. 2
til. 10 part. 1. — Ecclesia antequam consecrelur, debet do-
tari, el quid si antea fuerit consécrala, n. 2 J. 3 ibidem.
CoNSECRATA VEL cojíSECRATUR. — EccIcsía antequaui
consecretur, debet dotari, el quid si antea fuerit consécra-
la, n. 2 1. 3 lit. 10 part. 1. — combusta, vel destrucla, an et
quando iterura debeal consecrarí, n. 1 1. 10 til. 19 part. 1.
— in totum destrucla , vel in majori parte, iterura debet
coasc«rari, ibidem in n. 2. — ilerum debet consecrar!.
si Jubitetur, an fuerit neo ne consécrala , ibid. in n. S.
— El quando dicatur justé de hoc dubitari, ibidem.
— Ecclesia ab infideli Episcopo consécrala, an valeat,
et diculur rilé consécrala, ibidem in n. ¡\, — non con-
sécrala, sive interdicta, an defendat ibidem confiigientes,
num. 2 in princ. 1. 4 lil. 11 part, 1. — Cathedralis sine
licentia Papae non potest erigí, ñeque consecrarí, alise veió
per Episcopura possunt consecrarí, n. 3 1. 3 lil. 28 part. 3.
— an desinal esse sacra, si ab inimicis fidei occupelur,
n. 8 1. 13 lit. 28 part. 3.
Interdicta. — Ecclesia non consécrala, sive interdicta,
an defendat ibidem confugientes, n. 2 in princ. 1. 4 lil. 11
part. 1.
Reconciltatl'r. — Ecclesia debet reconcilian propler
sanguínis effusionem in ea; et quid si sine elTusione sangui-
nís homo íbi occidalur, n. 1 1. 20 lit. 10 part. 1. — Eccle-
sia an debeat reconciliari post ípsíus pollutíonem, sí íllud
eral occultum. n. 4 dícl. 1. 20. — debet reconciliari, si ibi-
dem sil sepullus excoramunicutus, n. 7 dict. 1. 20 ibid.
PoLLUTA. — Ecclesia an dicatur pollula ex coitu conju-
gatorum ; el quid de alus non conjugalis, n. 2 1. 20 tít. 10
part. 1. — Ecclesia an debeat reconciliari post ipsíus pol-
lulionem, si íllud eral occultum, n. 4 dícl. 1. 20 ibid.
Defendit ibidem confugientes. — Ecclesia quos bomi-
nes ibidem confugientes tueutur, et alia plura in bac ma-
teria \ide per n. 1 1. 4 lil^ H pi'rl. 1, cum alus gloss. ibi-
dem. — an valeat clerico vel religioso ibidem confugienli,
n. 1 dict. 1.4- — non consécrala, sive interdicta, an defen-
dat ibidem confugientes, n. 1 in piincipio, 1. 4lit. 11 part.l.
— non defendil in ea, vel prope eam delinquenles, n. 5 1. 4
til. 11 part. 1. — Nec alios, de quibus in aliis gloss. ibid.
Alienat, vel non. — Ecclesia ex causa necessilalí?, et
alíis quinqué casibus potest possessiones suas alienare,
n. 3 et fin. cum sequent. 1.1 lit. 14 part. 1. — cüm alienat
rem, an requiraturconsensus capiluli, et quando non, et
an talis consensus debeat proeslarí in communi, n. 1 1. 2
lit. 14 part. 1. — Et an absenles sint vocandí, vel non,
ibidem. Ecclesia an possit alienare res suas sine causae co-
gniíione , scilicct quód h mobilibus incipialur, n. 2 I. 1
tit. 14 pan. 1. — an et quando possil ressibT ab Impe-
raloribus, et Regíbus dalas, alienare, n. fin. I. 2 tit. 14
part. 1. — El an leges in hoc loquentes, cüm non sint á
jure Canónico approbalae, possint procederé, ibidem. —
Ecclesia an possil alienare rem sibi iradílam cum pacto,
et quando, n. fin. supradicto.
Venderé tenetur, vel subvenire. — Ecclesia non tenetur
venderé res suas pro redeniptíone sui parocbiani incarcere
delenti, et quare, n. 4 in fin. I. 1 tít. 14 part. 1. — potius
tenetur subvenire parochíanis suis, quám extrañéis, ibi-
dera. — non tenelur subvenire, nec redimere íllos, qui ex
suisfacultatibus possunt se redimere, n. 5 ibid. — El quid
si insit necessiids vendcndi, ila quód esset ecclesia; dam-
nosum exspectare islam , sen aliara solcmnitatem , n. 1
1. 2 ibidera. — Ecclesia quando poterit venderé aliquam
rem imniobilem, et quaj ibi debeant intervenire, n. 1 et 5
1. 63 lit. 18 part. 3. — non potest res suas venderé, n. 4
1. 63 lil. 18 parí. 1, et n. 4.
Restitlitur. — Ecclesia an possil pelere, quodsenlen-
lia lata contra eam rescindatur, eliamsi transiverit in rem
judicalam, sí de novo ínslruraenla reperit, n.9l. 19 til. 22
part. 3. — Et inlra quantum tempus islara restitutionem
pelere debeat, ibidom ¡n n. 11 et 12. — Ecclcsiae concedi-
Hi
lur restitulio adversas przEScriplionem, n. 8 1. 7 tif. 29
part. 3. — Ecclesia non juvabitur restitulione in integrum,
quando dolóse deliquerit in re deposita, n. 1 pertexr. ibid.
I. 7 tit. 3 part. 5. — an possit petere reslilutionem in inle-
grum, quando per biennium canonem non solvit, n. 13
I. 28 lit. 8 parU 5. — si sit baeres vcl executrix alicujus tes-
tamenti, si non feceril inlra lempus requisitum, an perdat
lucrum, vel hüL'reditalem, et an possit in inlegrum restituí
adversiis suam negligenliara, n. 3 I. 8 per text. ibid. til. 10
parí. 6. — Et quid si una ecclesia iiistilualur haeres, et
restituere gravetur légala relicta alteri ecclesiic, an lunc
cesset Falcidia, vel non, n, 1 in princ. 1. 4 til. 11 part. 6.
— Ecclesia polesl»in integrum reslilui, sicuti miiior, n. 2
ad fin. 1.2 tit. 19 part. 6. — an et quando possil restituí ad-
versüs pub.icam subhastalionem de sua re factam, n. et 4
1. 6 per text. ibid. tit. 19 part. 6. — dicüui respublica, et
semper jure miiiorisservatur illisa, et resliluitur iidversüs
lajsionem, et an coram judice eccltsiastico, n. 1 in princ.
1. 10 tit. 19 part. 6. — Et quid si ecclesia non Isdatur, sed
ejus personas ecclesiaslicae, et quando tune detur reslilu-
lio, ibidem. — El quid si laesio beneficia ecclesiai. concer-
nat, ibiileni. — Ecclesia inlra quantum ti mpus possit m inle-
grum rcstilulionem pelere, n. 5 dict. 1. 10 tit. 19 part. 6. —
Et ái qua die quadriennium, quod ad petendam restitutio-
nem datur, incipiat currere , ibidem. — si enormissimé sit
laesa, etiam post qnadriemiium restitutionem petere pote-
rit, n. 6 dict. 1. ÍO. — Et qualiler damnum istud enoiaie
con^iderari debeat in liac reslilutionis maieiia, n. 7 dict.
1. 10. — Et inlra quantum tempus resiitutio peti debeat
quando damnum ecclesiae datum est enormissimum, ibi-
dem n. 8 perillum text. lit. 9 part. 6.
SuccEDENS PRiVATO. — Ecclcsia si succedat prívalo, qua-
liler computabilur lempus prafcriplionis contra eam con-
tinuatae, n. 2 1. 20 tit. 29 purt. 3. — si sil empbj lenta al-
terius ecclesiae, si ce'^saveril ii solulione canonis per bien-
nium, an cadat íi jure suo, el quid ín laico empbyleuta ec-
clesiae ; et quid si ecclesia succcsit prívalo, n. 13 I. 28
lit. 8 part. 5. — si in empliyleusi succedat prívalo, sí hnic
prívalo annus sit elapsus, an ecclesia lunc debeat babere
bíennium, ul licet non solvat, non cadal ájuie sno, ibid.
PkjEscribit, vel pbjEsckibitor comba eam. — Ecclesiae
coDceditur resiitutio adversus praescriplionem, n. 8 1. 7
tjt. 29 part. 3. — Ecclesia si succedat prívalo, qualiler com-
pulabitur tempus prx'scriptionis contra eam continúala;,
n. 2 1. 20 til. 29 part. 3. — et qualiler contra eam possit
praescribí ín quibuscumque actionibus, n. 1, 2, 3 et 6
J. 1' líl. 29 pai t. 3. — El si prsescribalur servítus contra
ecclesiam, quale tempus in hoc desideretur, n. 7 I. 15
tit. 31 part. 3. — Etquid si aliquis prtescrípsíl emphyleusim
ecclesiíe, an exlendalur ad lertiam generalionem, vel tan-
tüm ad vilam praescribentis n. 5 I. 28 til. 8 part. 5.
Recipiens mijtuum. — Ecclesia si muluum ab aliquo
recepit, an et quando obligelur ad reddendum, n. 2 per
text. ibid. ). 3 lit. 1 part. 5 ubi ponit exiensiones et limí-
laliones. — Etquid si praelatus, etcapitulum consenserunt,
vel ad hoc speciale mandatum dederint, ibid. — El quid
sí ipsi confileantur pecuniam fuisse conversara ín ecclesiae
utilitalem, an ex hoc ecclesia gravetur, ibidem. — El an
disposilum in mutuo dato ecclesiae habeat locum in emp-
tionibus, et vendilioníbus cura ea factis , ibidera in fin. —
Etquid si utilitas non duret, licét á principio utiliter ges-
tum fuít, ibid. n. 7 ín fin. — Et an sufTicíat probare instan-
INDEX MATERIA nUM
lem necessilalem , si non probctur fuisse in ulililalem ec-
clesiae conversum, dict. n, 7. — Ecclesia una henb po-
test pcrmulari pro alia, et pro alus rebus lempora-
libus, et quando permutatio non valeat, n. 3 1. 2 tit. 6
part. 5.
Dans, vel SUCCEDENS IN EMPnYTEüsiM. — Ecclcsia, finita
emphyleusi per generalionem, an possil illam pro se reti-
ñere, n. 7 I. 69 tit. 18 part. 3. — si del rem in emphyteu-
sim pro recipiente, et suis baeredibus, de quibus debeat
inlelligi, n. 5 1. 28 tit. 8 part. 5. — si simpliciterconcedat
emphyleusim alicui , an ad ejus filios exlendalur, dict.
n. 5. — Etsí ab ecclesia sit alicui concessa res ín emphyleu-
sim sine mentione temporis, an in perpeluum concessa vi-
dealur, ibidem. — Et quid si aliquis prxscripsit emphy-
teusim ecclesiae, an exlendalur ad terliam generalionem,
vel lanliim ad vitara prsscribenlís, ibidem ín fin. — Ec-
clesia si sit empbyleuta alteráis ecclesiae, si cessaveiít i
tolutione caronis per bíennium, an cadat í» jure suo, et
quid in laico empbyleuta (cclesiae; etquid si ecclesia suc-
cessit prívalo, num. 13 dict. 1. 28 til. 8 part. 5. — sí ín
emibyteusim succedat prívalo, si huic prívalo annus sit
elapsus, an ecclesia tune debeat babere biennium, ut, licet
non solvat, non cadat á j ire suo, ibidem.
Institi TA H.BRF.s. — EccIesía non debet instituí haeres
ab aliquo, filio ipsius exhaercdato, et quando, n. 2 1. 2
til. 3 part. 6. — haeres iustiluta, an per se possil haeredila-
tem sibi reliclam adire, n. 8 1. 15 tit. 6 part. 6. — sí sit
haeres vel exeruirix alicujns testamenti , si non fecerit intra
lempus requisitum, an perdat lucrum, vel haeredilalera,
et an possit in inlegrum restituí adversus suam negligen-
tiam, n. 3 I. 8 per tixt. ibid. lil. 10 part. 6. — Et an de re-
liclis ecclesiae haere'^ possit Falcidiam deducere, et quid sí
una ecclesia inslilualnr haeres, et restituere gravetur lé-
gala relicta alleri ecclesiae, an tune cesset Falcidia, vcl
non, n. 1 in principio, I. h líl. 14 part. 6. — Ecclesia si
sil haeres inslitula, adeundo stalim in eam Iransit posses-
sio, n. 3 in med. I. 1 tit 14 part. 6. — sí cum alus sit
haeres instituía, an ad diúsionem provocare, vei provocari
pofsil, n. 1 1. 2 tit. 15 part, 2.
SuBSTiTuiTüR. — Ecclesia si sit substituía alicui post
mortem suam , an si gravalus postea liberos habeat, ex-
cludelur, n. 8 1. 10 tit. 4 parí. 6.
PuNiruR. — Ecclesia an venial punienda propter delíc-
lum, et violentiam sui praelali factam, communicalo con-
cilio, et an incidat in poanam 1. sí quis in laiüam, C. unde
vi, vide n. 1 1. 17 per text. ibid. til. 10 part. 7.
ECCLESIASTICT pro víolentiis possunt adire judicem
ssecularem, et unde ha;c consuetudo habeat origínem,
num. 4 1. 13 tit. 13 parí. 2,
ECLIPSIS quid sit, et quando, et ex quibus causi»
fiat, n. 3 1. 67 tit. 4 part. 1.
EDERE, VEL EDiTio, el quae edi debeant, cüm quis petit
copiam ínslrumcnli, n. 2 et 31. 112 tit. 18 part. 3. — Et
an qui talem edilionem petit ínstrumenti , quod de falso
vultredarguere, debeat dicere in qua parle vult illud re-
darguere de falso, el an debeat se subscríbere, n. 3 dict.
]. 112. — Edere, et quae instrumenta integraliler edi de-
beant, n. 5 1. 112 tit. 18 part. 3. — et qualiler baeredibus
vel legatariis edi debeat copia teslamenli, n. 1, 2 et 3 J. 5
til. 2 part. 6.
EDICTUM, VEL EDicTA.— Edicla posita ín civitate aíD»
ciunl omncs existentes in dicEcesí, n. 1 1. 5 lit. 9 part, 4.
SEPTEM PARTITARÜM.
ihl
— qiise fiunt publica anle matrimonium, an sine diei appo-
silione vnleant, ibicl. ii. 2.
^EDIFICARE, aii possit aliquis in (luminc navigabili,
"vel non navigabili ; et quid si avertalur aqua h fltimine
non navigaiiili, si {amen flumen navigabile inlrat, n. 1
1. 8 lit. 28 part. 3. — an possit quis in loco publico de
sola licentia civilalis, n. 1 1. 3 tit. 32 part. 3. — Et an
de licenlia praeloris, n. 4 1. 9 lit. 32 part. 3. — edi-
ficare non poleril etiam prcestiía caulione ille, cui fuit
nuntialum, quia in publico sedificabat, n. 4 1- 9 tit. 32
part. 3. — an possit nunlialus, postquam tres nieiises
fuerunt elapsi, et ab eo fuit praeslila cautio, et postea
condemnalus per sentenliam ap|)eJiavit, ibid. — de novo
riullus compelli potest, et quaiido sic, n. 2 1. 24 tit. 32
part. 3. — qualiter lenealur quis juxta viam pub'icam,
ct quibus ser\aiis, n. 3 1. 25 tit. 32 part. 3. — Et an in
ledilicando debeat observari consuetudo, dict. num. 3.
— .edificare an liceat alicui in loco vel in solo, ubi
slillicidiuin meuní cadit, vel si erat sedificalum , altius ex-
tullere, dict. n. 3. — niultum altius non licet, quando
secreta domus vicini detcgereulur, ibidem in n. 4. — an
possit quilibet in proprio locovillam, seu castrum sine
superioris licenlia, n. 4 I- 9 lil. ¿i parí. 5. — Et an talis
aedificans in illo castro jurisdiclionem aliquam habebit,
vel an subsit domino civiíatis, cui castrum illud subust,
ibidem. — Et quid si populo de novo a'dilicaio iu loco sibi
á Rege donato, det illi uomiue terrilorii totum illum lo-
cum sibi donatum, quam jurisdiclionem ibidem habebit,
ibidem.
EDIFICA S in aliqua ecclesia capellam, an teiiealur
illara dolare, n. 5 in piinc. 1. 1 lit. 15 part. 1. — cum
alienis lignis scu lapidibus , ad quem ajciilicium perlineat,
n. 2 I. 38 ti!. 28 part. 3. — El quid si clericus cum pecunia
ecclcsiae adificet, ibid. — iEdificaiis in alieno solo, donare
videtur, n. 3 I. 44 lit. 28 part. 3, — vel impedimenlum
praislans alicui, eo quód vult reficere canales , vel simile,
an possit ejus opus ab aliquo nuntiari, n. 3 1. 7 tit. 32
parí. 3. — post dtnunliationem, ea sprela post tres men-
ses eliam piaestita caulione, non polerit a;diíicare, n.Zi 1. 9
tit. 32 part. 3. — in loco publico illum amiltit, compe-
litque univcrsilati triplex remedium ; et an islud iníelliga-
tur, quando locus publicus veudi poluerat ab universitute,
n. 2 1. 23 lit. 32 parí. 3. — commuui nomine, suo scili-
cet, et aliorura, an prius illud sociis dicere sibi sit neces-
sarium, ut ex eis expensas recuperet, u. 2 1. 26 lit. 22
part. 3. — Et quid si liocnon ficil, sed sit dubilatio, an
suo, vel proprio nomine sedificaiet, ibidem. — Et quid si
jllud fecit animo usurpandi ibi, ibidem in n. 5. — iEdifi-
cans populum de novo in loco sibi á Rege donnto, si totum
illum locum populo illi assigiiet nomine terrilorii, quam
jurisdiclionem ipse a;dificans ibidem habebit, an civilem,
\A ciiminalem, et quando, n. 4 I. 9 tit. 4 part. 5. —
fcclesiam de novo, an ei liceat ibidem arma sua depin-
gere, n. 8 in fin, 1. 3 lit. 4 part. 6.
jEDIFICIUM cedit solo, et an conlrarium fieri possit
per paclum, n. 2 1. 42 lit. 28 part. 3. — parielis sicci curens
ñuidamenlo sub Ierra, an cedal solo, dict. n. 2 dict. 1.42.
— debens servitutem tigni immiiendi, vel oneris ferendi,
an tenealur parielem reficere; et quid si totum aedificium
istud debens diruatur, an maneal servilus, n. 2 1. 2 tit. 31
part. 3. — in quo aliquis habet usumfructum , an ipse ad
icfeclionera lenealur, quando velustatecorruerit.n. 21.22
lit. 31 part. 3. — ruinosum , si cadul super aliud aedifi-
cium vicini, nondum facía querela, an ad danmum lenea-
lur, n. 2 1. 11 tit. 33 part. 3. — est illius jurisdictionis,
cujus est solum, in quo adificatur populus de novo, n, 4
1. 9 tit. 4 part. 5. — ex quo census prsestatur, si destrua-
tur, an lunc debealur census respeclu areoe, vel non, n. i
1. 14 tit. 5 part. 5. — jíidiOcia si falso fiant, ad quid fa-
ciens lenealur : et p'.ura de hoc vide per gloss. 1. 16 per
text. ibid. lit. 8 part. 5.
EDUCATIO, VEL EDucERE.' — Educare filios nimis curió-
se, improbat Ambrosias, n. 3 1. 2 lil. 1 parl.1. — Educatio
purentum non est de jure nalurali, sed inducía naturali
raiione, in educalione lamgn filiorum est secüs, n. 3 in
prooeniio, til. 19 part 4« — liliorum ad niatre») perlinet,
€t quando non, omnes glos.*. 1. 19 per text. ibid. tit. 16
part. 6.
Educatores, de islis vide infia in verbo ÍJütbitobes.
EFFECTUS Baptismi, qui sint, n. 2 1. 5 lit. 4 part. 1. —
poenilenliae vide per n. 2 1. 28, et per gloss. niagn. in fin.
1. 25 lit. 4 part. 1. — excommunicationis minoris qualis
sit, n. 6 1. 33 lit. 9 part. 1, — debet seniper limilari se-
cundum causam elTectum producentem ; quod in consue-
tudine nnlans dicit, n. 1 1. 24 til. 11 parí. 4. — feudi fran-
chi, qui sint, n. 5 1. 2 lil. 26 part. 4- — suilalis in quibus
durenl , licél hodie sit subíala differenlia patria; polestatis
et cniancipalionis in successione ab inlesialo, n. 2 1. 21
tit. 3 part. 6. — licÉt non sequalur, punitur lamen ali-
quando altentntum ad illud, n. 11 1. 4 lit. 7 part. 6.
EFFUNÜERE an et quando possit veudilnrrem venditaiw
alicui , si enplor non vcnerit, n. 6 et 8 I. 24 til. 5 p;iil. 5.
EGESTAS in malc merentibus justum est, quód semper
adsit, n. 7 I. 2 tit. 9 purt. 4.
ELECTIO de aliquo facía irritalur, si populus non con-
sentiat, si inde scandalum sequalur, n. 14 prooemio Par-
titarum. — Papae qualiter fieri debeat, n. 1 1. 7 lit. 5 part.
1. — perlinet ad Cardinales iiiclislincté, n. 2 ad fin. dict.
1. 7. — Electio Pap» perlinet ad concilium, quando ipse
piopter aliquid fuit deposilus, ibidem. — Praelalorum
qualileí fieri debeat, n. 1 1. 17 lit. 5 parll. — Episcopo-
rum de jure communi perlinet ad capiíuhim , n. 3 dicl.
1. 17. — non \alet, si facía sit aliquibus abseniibus, ibidem
in n. 4. — valel absenlibus non vocatis, si periculum sit
in mora vel aliter, ibidem. — Episcoporum quo jure per-
tineat ad Reges Hispaniae, n. 1 1. 18 tit. 5 part. 1. — per
scrutinium quajsit, et qualiter fieri debeat, n. 1, 2, 3 et
alios, 1. 19 til. 5 part. 1. — fií ri debet habito respeclu ad
numerum personarum , non vero ad earum qualitalem,
sivc dignitatem , gloss. penult. dict. 1. 19. — valet , etsi illi
qui ad eleclionem vocali fuerunt, non adsmt, ibidem. —
Spirilus Sancli, quíE et qualis sH, n. 1 i. 21 ibid. — uxo-
ris vel marili, qualis esse debeat, el quid inspiccre debeat
eligere debens, n. 1 1. 1 lit. 6 part. 2. — non profissi ad
Prioralum, sive Abbaliam, non valet, po^tiilalio vcio sic,
n. 2 et 31. 25 lit. 5 parí. 1. — lacla conlra Panaeprohibilio-
nem non valet, ibidem gloss. final. — praevalet postula-
tioni, quando in tali postulalione non sunt duse partes,
gloss. 1. 25 ibidem. — excommunicati excommuniralione
majori, an valeat, et quid si in minnri sit, n. 5 1. G lil. 9
part. 1. — sepulturíE in aliena parochia non valet, si fiat
ex contemplu suse parocliL-e, quod semper prxsumilur,
n. 6 1. 5 lit. 13 part. 1. — sepultura; in aliena parochia
quibus intervenienlibus fieri debeat, n. 7 dict. 1. 5. —
1A4
INDEX MA.TERIARUM
quandoque & duabus partibus fit, quandoque ab una tan-
tum persona fieri polest, et baec repraBsentabit totum ca-
pitulum, n. 1 1. 10 tit. 14 part. 1. — Pra;lati in ecclesia
Cathedrali, seu Collegiali debet á patrono confirman ; si
tamen dissenliat, ejus dissensus niliil valet, n. li I. i tit. 15
part. 1. — fieri potest presente patrono laico, si con-
suetudo illum juvet, quód etiam ibi ipse loquatur, ibidem
n. 13. — El an habebit ibi vocera , sive clericus, sive lai-
cus sit , ibidem. — Elecliones clandeslinae non valent;
collationes autem benetíciorum sic, si recipiens capax sit,
n. 2 1. 7 lit. 16 part. 1. — Electio in alternativa pcenarum,
cuja sit, n. 3 I. 1 lit. 13 part. 2. — Proelali non debet fieri
antequam sepelÜalur mortuus, facía aulem tenet, n. 1
1. 20 lit. 13 part. 2. — mala est inculpa, tt quid si justara
causara liabuit decipiendi seipsura, n. 3 1. 5 til. 18 part.
2. — unius aclionis impedit nalivilatem allerius, n. 3 1.7
per text. ibid. lit. 10 part. 3. — judicum ordinarium ci-
vilatum et villarumregni, eliam dejare Parliiarum spec-
talad Principem, n. 2 1. 7 lit. 18 parí. 3. — Archidiaconi
ad quera perlineat, n. 1 1. 4 tit. 6 part. 1. — labellionum,
seu aliorum oflicialium, anliquitusadcommunecivilatura
seu locorum periinebal, n. 5 ). 3 lit. 19 part. 3. — eo-
rum, qui inlendant operibuspubücis, pertinet ad regem,
vel regium consiüura; et quid liodie, n. 6 I. 20 til. 32
parí. 3. — in re dubia, si ibi adsilanirase periculum, illud
esteligeiidura, quod est cerlius, n. 8 1. 3 lit. 1 part. 4. —
quód marilus dilapidator dolcm reslilual, vel idoneara
praeslet caulionem, cuj;i sit, n. 4 1. 29 til. 11 part. 4. — cuja
sit, quando verba diriguutur ad judicem, vel ad partera,
dict. n. 4. — an perlineat ad promiltentem , quando pro-
misit daré servum suura Titium , si liabeat dúos ejusdem
nominis, gloss. 1. 23 tit. 11 part. 5 per text. ibid. — Et
quid si cura sibi erat data eleclio rerura, una pereat sine
ejus culpa , an liberetur proestando xsliraalionem rei mor-
tuae, n. 3 dict. 1. 23. — Eleclio cui compelal, quando ali-
cui aliquid per testalorem legaíur in genere, gloss. 1. 23
per lexl. ibid. lit. 9 parí. 6. — si per leslalorem legatario
vel ha;redi delur, an tune ipse meliorera rem eligere pos-
sil , ibidem in n. 6 per illum text. — Et quid sit dicendura
in causis piis, dict. n. 6. — Eleclio quando dalur alicui,
et quando ipse poslquam elegil, variare possit; et quid si
jam semel varia vil, et qjid si eleclio valuit, vel non, el
quid in conlraclibus, n. 1 1. 25 ibid. — an et quando
elapso anno expiret, vel non, et quid in piis causis, n. 2
1. 25 til. 9 parí. 6. — an el quando transferatur in legala-
riuní, si leriius, cui cominissa fuit , iiitra annuin nun ele-
gerit , et quando , n. 3 dict. 1. 25. — Et quid si eleclio sit
coraraissa in modum condilionis, an tune ad legatariura
transeat, ibidem. — Eleclio si relinquatur duobus legala-
riis, et ipsi dissenliant in eligendo, an illud sorte dirimí
debeat, n. 2 1. 26 per text. ibid. lit. 9 par., 6. — ^^inter
filios si ex Regis facúltate delur patri ad succedendura in
majoria, an possit islara electionera filio suo daré, ut ad
majoriam non admiltat, nisi tanliim quera ipse ad eara
eleger¡t,n. 3 quaest. 9 ad med. 1. 32 tit. 9 parí. 6. — El
an facultas ad eligendum alicui dala , expiret única prsece-
denle electione, dict. n. 3 qnapst. 17 ibid. — Eleclio pau-
perura si sit á.testatore alicui coraraissa, intra quantum
tempus leoeatur eligere , et quid si nolit eligere , n. 3 1. 7
tit. 10 part. 6, — an delur judici quando testator plures
tutores filio relinquit, et quando, et quare, gloss. 1. 11
er te^;». ibid. tit. 16 part, 6. — si sit minori data , el ipse
malé eligat, an polerit adversús electionem suam restítui,
n. 2 1. 5 per text. ibid. tit. 19 part. 6.
Electos judex non solüm polerit exercere ea quse á
lege sibi conceduntur, sed ea quae sunt de consuetudine,
et quibus plus sibi videalur concessum, n. 1 1. 6 tit. 18
part. 3. ~- in Episcopum, et confirraalus, licét sacerdos
non sit, ñeque consecratus, polest indulgenlia^ concederé,
n. 2 1. 45 lit. 4 part.l. — inlra quanlura tempus pelere de-
beat confirmationem, et consecra lionera , n. 2 1. 27 tit. 5
part. 1. — in Prselalum, sive Episcopum, qualis esse de-
beat, gloss. i. 22 til. 5 parí. 1. — ■ ad officium, sive digni-
tatein^ eliamsi illud sibi praecipiatursubpoena excommu-
nicatioiiis resistero polest, ñeque erit excommunicatus,
n. fin. 1. 31 lit. 6 part. 1. — adaliqnod officium, qui vocabá-
tiir Tilias, si dúo ejusdtm nominis reperiaotur, quis prae-
ferri debeat, n. 1 I. 9 tit. 9 part. 6.
Eugens, vkl elector, eligentes indignum qua poend
ferianlur, n. 1 1. 26 til. 5 part. 1, — indignum, an prse-
sumatur illud scii-nler fecisse, n. 2 in prooemio, dict. I. 26.
— Electores prius debent seipsos interrogare, quíim alios
de capitulo, sive consilio, n. 2 1. 15 tit. 15 part. 1. —
exeunies de capitulo, ubi congregati sunt, an pra;beant
causara eligendi ibidem remanenlibus , num. penult. dict.
1. 19. — Eíigens dignura praelerraisso digniore, an peccet
morla'iler, el an talis electio valeat, n, 3 1. 5 lil. 15 part. i.
— uñara viam videlur alleri renunliare, n. 1 1. 2 til. 1
part. 6. — unam actionera contra aliquem, an illam orait-
tere, et aliara intentare possit, n. 2 I. 21 per text. ibid.
tit. 9 parí. 7. — Elector si postquamelegit, est dubietas,an
de uno, vel de alio senseril,et ipse declaret de quo senserit,
stabilurejusdeclaralioni, n. 1 1. 9 lit. 9 part. 6. — Et an
et quando elector eleclione facía variare possit, n. 1, 2 et 3
I. 25 per text. ibid» tit. 9 part. 6. ^- Elector ü testalore nó-
minatus, ut inler pauperes boua distribuat, inlra quan-
tum tempus eligere debeat, et quid si nolit, n. 3 et 4 1« 7
tit. 10 parí. 6 per text. ibid.
ELIGERE, VEL eligí. — Eligí in Episcopum non polest
laicus, n. 10 1. 22 lit. 5 part. 1. — in Praelalum , an pos-
sit excommunicatus in excoramunicalione majore, et quid
si in minore, n. 5 1. 6 tit. 9 parí. 1. — eligere an possit
boeres cui legalura solval, quando sunt dúo ejusdem no-
minis coiileudenles in boc, n. 3 I. 9 lil. 9 part. 6. — an
leutaHír haeres , vel legatarius quando h teslaiore aüquid
alici.i sit reliclum in genere, gloss. 1. ,'23 per text. ibid.
lit. 9|.art. 6. — an possit servum meliorera legatarius, vel
hieres, el quid si á teslaiore sibi fueril dala eleclio, ibid.
n. 6 per illum lexl. — Et quid sil dicenduní in causi- piis,
ibidem. — Ensere, an et quando possil quis elapso anno,
n. 2 1. 25 ibid. — an possil debitor, cui ex crediloribus
suis prius sulvat, ita ut gralificalioni locus sit, et quando,
II. 2 I. 9 lit. 15 part. 5.
ELEEMOSYNA redimil peccatum, n.U. 25 tit. 4 part. i
final, gloss. per text. ibid. I. 10 lil. 23 part. 1.— facía per
aüquem sine peccato, si postea peccet, et de peccatis fa-
cial pcenilenlium.an bonailla revi viscant, gloss. 1. 41 tit. 4
parí. 1. — seu aliud quod'ibel bonuin factura in peccato,
quid operctnr, gloss. per text. ibid. in 1. 40 tit. 4 part 1.
■ — quibus potiüs dari debeat, vivis vel mortuis, n. 3 1. 4^
ibidem. — non debet dari illis qui victum suis possunt ac-
quirere manibus, n. 81. 40 tit. 5 part. 1. — Eleemosynam
daré ila tenetur laicus, sicut clericus , et quis eorum ma-
gis in hoc tenealur, el quare, gloss. fin. dict. I. 40. ■ — an
'el quando debeat dari excommunicalis, 9
part. 1. — quaj fieri possit h clericis de rebus ecclesiae, illis
Tivenlibus, vel in aegritudine constitutis, n. 3 1. 8 tit. 21
part. 1. — á divilibus poliñs ficri debet, n. 1 1. 7 lit. 23
part. 1. — potiíis est danda consanguineis, si indigeant,
quüm extrañéis, num. 9 1. 7 lit. 23 part. i. — debet sem-
per magis indigeutibus dari, n. 4 1. 8 ibidem. — Eleemo-
synse spirituales, et corporales, quales et quanloe sint, n. 2
et 3 1.9 ibidem. — Eleemosyna spirilualis, in quibus prae-
eniincat corporali, ibidem n. 5. — deslruitpeccatum et re-
sistit, et exstinguit, n. 1 1. 10 tit. 23 part. 1. — ex quibus
ficri non valeat, et ex quibus sic, ibidem in n. 2 cum se-
quentibus, et gloss. fin. —fieri poiest per meretricem de
turpiter quaesilis, ibidem in n. 5. — El quid in jaculalo-
ribus, seu alus turpiter accipienlibus, ibidem iu num, 6
til. 23 part. í. — Eleemosyna á monachis quando possit,
et debeat fieri, n. 2, 3 et 6 1. 11 ibidem. — quando debeat
dari sub posna peccali mortalis, n. 3 dict. 1. 11 lit. 23
parí. 1. — ex quibus rebus fieri valeat ab uxore alicujus,
illo vívente, n. 5 in I. 12 ibidem. — Et an de acquisilis per
ipsos constante matrimonio, ibidem. — Eleemosyna, an et
quando fieri debeat, el possit h filiis familias, vel k servis,
II. 8 in dict. 1. 12. — quo animo fieri debeat, ad hoc ut
dantibus prosit, u. 3 1. 13 tit. 23 parí. 1. — magis indi-
geiiti poliiis danda esl; el si aequaliler indigeanl, cui danda
sil, n. 1 1. 16 til. 18 part. 2. — ^si per regnum peli debet
propter Hileras Papae ad boc concessas, an k Rege licentia
sil necessaria, n. 1 1. 21 tit. 18 parí. 3. — an possit fieri
ex rcddilibus civilatis, vel alterius universilatis, n. 3 1. 10
tit. 28 part. 3. — est in prascepto necessitalis lempore, n, 1
ad fin. in proosmio, til. 1 part. 5. — si ab hajrede delur
pro anima defuncli , an per hoc haereditatem adivisse cre-
dalur, n. 5 in fin. 1. 11 til. 6 parí. 6.
EMANCIPATIO olim cum injuriis fiebat, et an in ea
scriplura requiratur, n. 1 1. 39 til. 18 part. 3. — non datur
invito emancípalo, ñeque eo ignorante, num. 3 dict. I. 93
lit. 18 part. 3. — Emancipari an possit quis ad uniim ac-
lum tanliim, ibid. num. li. — El an paler possit recipere
pecuniam pro lali emancipatione, ibid. n. 5. — El an lem-
pore emancipalionis teneatur paler aliquid filio donare ,
ibidem n. 6. — Emancipalio et donalio patris, si eadem
die reperianlur faclae, an praesumatur eman'cipalionem
prsecessisse, ibidem n. 7. — Et quid si pater donet filio
lempore emancipalionis, ante judiéis decretum quod mil
postea subsequutum, an valeat, dict. n. 7. — Et quare in
Bmancipalione requiratur judiéis decretum, ibidem n. 8.
— Emancipalio non fácil fiüum ad inslar exlranei; el an
ülius legitimalus, si íi paire emancipelur, ei succedere
possit, n. 1 1. 9 lit. 15 parí. /j. — debet coram judice ordi-
nario fieri, n. 1 per lext. ibidem I. 15 til. 18 part. 4. — Et
in ad hoc paler prtescns esse debealj vel possit in hoc pro-
".uratorem consliluere, ibidem n. 2. — Emancipalio ; et an
lum hodie sit subíala diíTerentia emancipalionis et pa-
rise potestalis in successione ab inlestalo, an adhuc du-
renl in aliquibus eíTeclus suilaüs, el in quibus, n. 2
1. 21 tit. 3 part. G. — Et an de substanlia emancipalionis
requiratur, utquis prius interrogelur, ibid. in n. Z( 1. 15
tit. 18 parí. 4. — Emancipalio filii clerici polesl eliam fi-
eri coram judice laico, n. 5 ibidem in dict. 1. 15 til. 18
part. Zj. — El si pater fiüum emancipel, poleril dimidiam
partt-m ususfruclus ex bonis advenliliis filii sibi reservare,
el si tamcn non reservet, ex Icgc sibi debctur, el an idcm
T. V.
SEPTEM PARTITARÜM. Í45
17 1. 34 tit. 9 sit dicendum, quando filius k patris potcslate liberalur
per matrimonium, n. 6 dict. 1. 15 ibidem. — Et an cum
filius k paire emancipalur, possit pater reservare sibi
usuuifructum omnium boiiorum de calero per filium ac-
quirendorum, ibidem n. 7. — Emancipalio an habeat lo-
cum in filio infante, ex Principis rescripto, n. 1 1. 16 til,
18 part. 4. — filio absenté fitri non poiest, et quando sic,
n. 3. per lext. ibid. 1. 15 lit. IS part. Zj. — an habeat lo-
cum in filio adhuc existente in ventre nxoris, si fiat rescri-
pto Principis, ibidem. — Et an faclus mujer, si \ideat
emancipalionem fuisse sibi damnosam, possit pelero se
redigi in patris sui polestatem , dict. n. 1 dict. 1. 16 til. 18
part. Zj. — Emancipalio an sil necesse, quód fiat apu.
acta, et cum causai cognitione, n. 3 1. 17 til. 18 part. 4»
-^ Et an in emancipatione debeat scriplura inlervenire d
ibid. n. 4 per lext. ibidem. — El an per inslruuienlum
emancipalionis probctur prjESumpliv^, quod sil legilimusi
ibidem.
Emancipatds non habelur ad inslar exlranei, et an filius
legitimalus, si k paire emancipelur, ei succedere possit,
n. 1 1. 9 tit. .15 part. 4. — iníans si faclus major dicat
emancipalionem fuisse sibi damnosam, an posát petere se
redigi in patris sui poteslalem, n. 1 1. 16 lit. 18 part. 4.
— Et emancipantes debent lempore emancipalionis prae-
sentes esse, n. 3 I. 17 lil. 18 part. 4- — Emancipalus fi-
lius an praesumpüvé credalur, quód sit filius legilimus,
ibidem in n. 4 — an possit propter ejus ingratitudinem in
patris polestatem reduci, et quando, n. 1 per lext. ibid. 1.
19 tit. 18 part. 4. — si ante emancipalionem testamenlum
fecit, an post emancipalionem irriletur testamenlum, n. 4
1. 18 tit. 1 part. 6. — hodie succedil ab inlestalo palri, s-i
culi alius qui est in patris polestale ; el an cum hoc iia sit,
durent adhuc eíTcclus suilalis, et in quibus, per num. 2
1. 21 lit. 3 purt. 6. — filius an íi patre milíie vel pagau-
substitui pupillariler possit, num. 5 ad fin. 1. 5 tit. 5 part.
6. — filius si reuuntiet patris sui hoereditalem, intra quano
tum lempus prenilere possit, num. 2 1. 20 lil. 6. parí. 6.
— si sit i patre pra;terilus, vel iujuslé exhoeredatus , ita
rumpil testamenlum sui patris , sicuti suus, dict. n. 2.
— filius ita palri suo succedil, sicuti ille, qui estin paliis
poteslate, num. 1 et 2 1. 3 lit. 13 part. 6. — ad collatio-
nem tenetur sicuti ille, qui in patris poteslate est, n. 4 1. 5
tit. 15 part. G. — Et filiis ema|¿pipatis per patrem tuiores
dari non possuni, exha;redalis autem autem sic, n. 2 1, 5
til. 16 part. 6.
Emancipaf.e non tenetur pater filium suum, nisi in qiia-
tuor casibus; el an in ülis filius iuvitus ad lioc compellu-
tur; et quid si pater dilapidet bona filii ; et an lenealur
assignare filio debitum bonorum subsidium, num. 1 per
text. ibidem 1 18 lit. 18 part. 4. — Et quid si áspera et
crudeliter illum casligaverit, an ad emancipalionem coiu-
pellatur, ibid. n. 2 peí' lext ibid.
EMENDA qualiter considerctur, si aliquis fuerit vulne-
ratus in bello, gloss. pea- text. ibid. 1.2 lit. 25 parí. 2. —
utrum ea omnis debtat pro animn defuncli in bello erogar!;
an ad illam, dempla quinta parte, admitlantur legitimi híe-
redes, n. 3 1. 3 lil. 25 parí. 2 et 4 ibid. — Et an isla emenda
fieri debeat, si nihil fuit lucratum in bello, n. 1 in prin-
cipio, 1, 4 lit. 25 part. 2. — Et an lalis emenda fieri debet,a
si beilum fuit factumpro patria; defmsione, ibidem. —
Emenda in jure, vide de hoc in verbo Enjuria, et in verbo
IvjiniATL'S, el verbo Injliíianf. ■ — si ab aliquo, qui fur->
10
146
INDEX MATEUIAKUIVI.
tum fecit, vel aliud damnum dedit, petatur, si ille qui pe-
tit, vel contra quem petit, moriantur, an 51 huí traiismit-
talur ad hoeredes, et ipsi ita teneaiUur sicuU defunctus, et
quando, et qualiter, gloss. 1. 25 per ilhim text. tit. i part,
7. — damni dati cui competat, et contra qnem et corara
quojudice peti debeat, gloss. 1.2, 3, 5 et 6 per textura ibid.
tit. part. 7. — Etan actio ad emendara damni dati detur
contra facienteni, vel contra mandantem, quando'dans est
sub niandantis potestate, gloss. 1. 5 ibidem per illum text.
— Et si vicinus destruxit domum sui vicini causa ignis ar-
denlis, et ut ultra non transiret, an leneaturad emendara
damni dati, d. 2 1. 12 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Et
an tune civitas, vel vicinia, leneatur contribuere ajd re-
parationera domus sic destructae, dict. n. 2. — Emenda
(¡uuliter peti possit pro damno simul k pluribus dato, et
(juid si ab uno solvatur, an contra alios agere possit, et
quando non, et an alii omnes liberentur, et qualiter, n. i
2 Lt I. 15 per text. ibidem tit. 15 part. 7. — damni quali-
ler (ieri debeat, quando quis se damnum dedisse negat, et
*i probatura fuit, n. 1 1. 16 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
— Et an teneatur ad emendara damni dati ille, qui illud
in judicio confessus fuit, cüm ila non esset, n. 1 et 2 1. 17
ibidem.— Emenda darani dati, qualiter et quibus conside-
ralis íieri debeat^ gloss. 1. 18, 19, 20 et 21 tit. 15 part, 7.
— Et quando dominus teneatur ad emendara damni dati
ab ejus animali raansueto, vel feroci, et quando non, glos.
1. 22 et 33 ibidem. — Et qualiter dominus gregis teneatur
ad emendara damni dati in fundís, vel agris alienis, et
quando, et qualiter fiel aestimalio, et qualiter sestimabilur
frumentum, quod adhuc erat in herba, n. 1 cura alus
ibidem , I. 2l\ ibidem per illum text. — Et an, et quando
dominus ad islam emendara damni teneatur, et quando
ejus pastor, ibidem n. 2 per illum text. — Et quid in
pusloribus clericorum, vel quando pastor detinere non po-
luit, ibidem. — Et quando dominus liberabilur dando
animal pro noxa, et quando ad hoc teneatur, vel i;d
emendara damni, n. 3 et i per text. ibid. dict. I. 24 tit. 15
part. 7. — Et an dominus pro emenda damni possit animal
ciccidere, vel detinere, et quando, et qualiter, et quid si
dominus animalis non inveniatur, an fiet processus contra
bestiam, et an condemnari possit, ibid. in n. 5, 6 et 7. —
Et an et quando dominus domus, ex qua aliquid fuit
projectum , teneatur ad daranura datura , et an contra
projicieules fámulos agere possit adid, quod proeo solvit,
et quid si piares ibi simul inhabitent, n. 1, 2 et 3 1. 25
til. 15 part. 7. — Et qualiter damnum emendare teneatur
qui illud in arboribus, vel in rebus similibus, dedit, et
= £jua ])oena^iste talis puniatur, et qualiter, et alia in Loe
\]i]e per gloss. 1. 18 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
Emundatio, et quando, et qualiter teneatur magister
ad emendalionem darani discípulo, quando ipse excessit
in castigando illura, num. 5 1. 11 per text. ibidera, tit. 8
part. 5.
Emere an possit tutor, vel curator res minoris sui pu-
Llice, vel clara, n. 9 1. 4 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et
quid si eraat cum.auctoritate judiéis , vel alterius sui con-
tutoris, an tune emptio valeat, ibidem. — Emere an pos-
sit consiüarius Priucipis res subditorum , n. 1 et 2 1. 5 tit.
.5 part. 5. — an possint judices temporales sive perpetui
in loco illo, ubi jurisdictionera habent, et quando, n. 2
dict. ). 5 per text. ibidem. -^-Et hoc proccdit in oíliciale
liabcnle jurisdictionera in loco iLlo, sccíis in habciue ad-
iniíijslrationem tantüm, ibid. n. 3. — Etanislí judices alios
contractus, et quales, ibidem faceré possint, ibidem in n.
4. — Et quid si emat cura auctoritate alterius judiéis, vel
ab aliquo potente, et magno viro sibi subdito , de quo cer-
tum erat quod eura non timebat, an tune emptio teneat,
ibidem. — Emere quas res possit judex in loco ubi jurisdic-
tionera habet, et quando istud sibi liceat, num. 8. tit. 5.
part. 5. — Et an possit accipere donationem ab aliquo sibi
faclara remunerationis causa, ibidera. — Et an possit acci-
pere illud, quod sibi in ultima volúntate relinquitur in loco
suae jurisdiclionis, ibidem. — Et quid si contractus per iji-
«umcelebralussitjuratus, anlirnietur juramento, dict. n. &
dict. 1. 5. — Emere qualiter videatur aliquis reddilus civi-
talis, n. 4 in raed. 1. 34 tit. 5 part. 5. — an teneatur cura-
tor possessiones, vel alias res, ex pecunia minoris sui , n. 4
1. 49 tit, 5 part. 5.
Emens bona fide usumfruclum fundi , an faciat fructus
suos, n. 3 1. 39 tit. 28 part. 3. — rem pupilli prodigi, vel
furiosl, an et quando usucapere possit, n. 1 1. 11 tit. 29
part. 3. ■ — rem ab ecclesiasinesolemnitate á jure requisita,
credens csse suam, an illam prsescribere possit, n. 31. 14
tit. 29 part. 3. — rem alteri pro pigNoré obligatara, quan-
do illara praescribere possit, et quando non, n. 2 I. 27
tit. 29 p;irt. 3. — rem h possessore majoriae, qui cura Re-
gis potestate illam vendidit, an securus sit, postea detcga-
tur illum non fore verum dominum raajoria3 , sed alius
n. 11. 4 0 tit. 26 part. 4. ; — lera raajoriae alionari prohibi-
tam, si ipse sit ille qui in tota raajoria de proxirao speralur
succedere, si vendeos decedat,et mujoriaadeum pervenial,
an pretium petcre possit, vel si non dedit, possit se aliqua
exceptione lueri, num. 1 leg. 10 tit. 26 part. 4- — venc-
num ut alteri daret, si non dedit, an puniatur eodem mo-
do, ac si dedisset, n. 1 leg. 17 tit. 5 part. 5. — rera suam
propriara niliil facit, et qua ratione, num. 1 1. 18 tit. 5
part. 5. — jus patronatus ab aliquo, sciens illud suum non
esse, cui tune pretium applicitur, n. 3 in fin. 1. 19 tit. 5
part. 5. — rem cum pecunia aliena, an illam faciat suam,
et quando non, n. 1 cum seq. 1. 49 per texí. ibid. tit. 5
part. 5. — Et quid si pecunia sit alicujus militis, etan tune
rfqniratur, quod emens Al procurator, vel negotiorum
gestor militis, ibid. in n. 2. — Et quid si pecunia sit mi-
noris, furiosi, vel prodigi, ibid. in n. 3 et 4 per text. ibid.
— Et quid in curatore vel alio exf raneo emente cum pe-
cunia minoris , dict. n. 4- — Emens rem cum pecunia ec-
clesia;, sive sit praelatus, sive alius extraneus, anillara
faciat suam, n. 5 et 6 1. 49 per text. ibid. tit. 5 part. 5. —
Et quid si prailatus emerit per interpositam personara, ibid.
— Etquid si prselatus dedit pecuniam suae ecclesiae fratri
suo, et ipse emat praedium, utrum praediura sit ecclesia; ,
dict. n. 6. — Et quid si Ínter contrahentes cura pecunia
ecclesiae actura sit, quód tara utile, quám directum domi-
nium in eraptorera transeat, non in ecclesiam, n. 6 ad
fin. 1. 49 tit. 5 part. 5. — Et quid si praelatus, et ecclesia
de comrauni pecunia rera emerint, cuja erit res sic erapta
dict. n. 6 in fin. — Emens cum pecunia dotali, sive sit
maritus, sive extraneus , an rera sic emptam suam faciat,
ibid. n. 8, — rem cura pecunia aliena, si non sit solven-
do, an dominus pecuniae possit agere ad ipsam rera, n. 4
1. 54 tit. 5 part. 5.
Emptio cura ecclesia celebrata , an sortiatur naturara
contractus mutui, n. 2 1. 3 tit. 1 part. 5. — si in ómni-
bus sit perfecta, tune emplor ad pretium, venditor vero
SEPTEM PARTÍTARUM.
Ík7
ad reí tvadlLiouem coiupelli debent, n. A 1. 7 lU. 5 parí. 5.
an esse possit sine re, quse veneat, et quando, et qua-
liter islud intelligatur, n. 1 et 2 1, 11 per textum ibid.
tit, 5 part. 5. — fructuum tenet quando ex talV re, quaj
emilur, fruclus coUigi soleat , eo quód ibi iiiest couditio,
scilicet, si fructus, sallim aliquis, nascereUir, ibid. n. 3
et 4. — quoe consislit in sola spe, an leueat, ibidem iii
n. 5 perillum text. ibid. — lüi, qua; non esl, quam ven-
diloresse credidit, au teneat, vel non, ibidem. n. 1 et 2
ibidem per illum text. ibid. — lei, qusc non est, sed est
destiucta lenipore emptionis, nulla est, n. 4 cum alus
ibid. per illum text. in dict. 1. l/j. — Et quid si vendilor,
et emptor illud sciebant, ibidem in num. 8. — El quid si
ulerque sciebat rem esse peremplam, an luiic ut venditio
teoeat, requiratur, quód venditor illud emptori dicat,
ibidem in n. 9 dict. 1. 14. — Emptio rei alifiua; inler sciea-
tes facía, an teneat, n. 1 1. 19 tit. 5 part. 5.— an perfecta
esse possit, licét res empta non tradatur emptori, et
quid si ab illo talis r€S signetur, n. 8 I. 23 ibid. — facta
in genere, au tune videalur illud fuisse venditum in spc-
cie, vel ad mensuram; et quid boc operelur, n. 2 1. 24
ibidem. — Et si quis in empilone rei fuerit ulüa dimi-
diamjusti pretil deceptus, qualiter ei subvenialur, n. 4
€t 5 1. 56 tit. 5 part. 5. — Et qualiter conciplatur libellus,
quando quis ultra dimidiam est deceptus, et quid si pii-
mus emptor alienavit in alium, ibid. n. 7.
EMPTOR , Primus, tiecundus, vel ler"
Bonse fidei, vel mate fidei. lius.
Rei ecclesiasticae , vel mino- Gabellarum , vel ha;redi-
ris. talis.
Rei alienae. Sub pacto adjectioais in
Deceptus, vel decipiens. diem.
Feudi , vel majoria;. Domus, ve rei locatae.
Qui arrbam dedit.
EsiPTon. — Emptor si cari US emal culpa personetie, qiiia
dixit pro eo dari viginli, cíim non durenlur nisi decem,
an emens per condiclionera indebiti illud plus repeleré
possit tanquam deceptus; lalé examinat, n. 2 1. 33 tit. 26
part. 2. — Emptores rerum, quae pro debilis liscaiibus
venduntur, an babeant Regem sibi obligalum proe\i-
■ctione, et quando, n. 10 1. 23 til. 18 part. 3. — Emptor
agri credens ibi esse decem jugera, cúm non sint nisi ocio,
vel sunt plures, quid tune sil agendum, n. 3 1. 56 til. 18
part. 3. — remitiendo acliones suas amplius regressum
non habet , et quid si per induslriam venditoris remitlat ,
num. 5 1. 65 lit. 18 part. 3. — per receplionem clavium,
lecipit rei possessionem, et an talis traditio debeat fieri in
re praesenli, u. 2 1. 66 tit. 18 part. 3. — an possit eji-
cere inquilinum are lócala ante tempus et quando, n. 3
1. 73 tit. 18 part. 3. — rei contra legis probibitionera, si ibi
melioramenta fecerit, an cum ab eo eviacitur, illa dedu-
cere possit, n. 1 1. 44 tit. 28 part. 3. — cui res Iradita
fuit, si pretium illius non solvit, dominium ipsius non
acquiret , n. 2 1. 46 tit. 28 part. 3. — si facta jam em-
pilone á domino denuntietur quód res non eral vendentis,
an ex hoc in mala íide consliluatur, n. 3 1. 10 tit. 29
part. 3. — Et quid si venditor babuil fidem de pretio sibi
solvendo inlra decem dies, si non solvatur , an rem ,
quam tradidit, vendicare possit, n. 3 1. 46 tit. 28 part. 3.
' — Emptor rei alteri oblígate in pignus, an per longum
tempus illam pra^scribere possit, si venditor eral ejus do-
minus, et á creditore illam furatus fuit, vel si primus dc-
bitor per creditorem non sit exclusus , et reperiatur non
solvendo, n. 2 1. 27 tit. 29 purt. 3. — Et quid si sciat
illam rem alteri obligatam pro pignore esse, n. 3 ibidem.—
Emptor illius rei in qua fiieral facta novi operis nuntiatio,
anipse etiam ibi conipreliendatur, et qualiter leneatur si
adificef, num. 1 1. 6 tit. 22 part. 3. — Emptori aa debeat
restituí pretium, quod pro aliquo usoris marito dedit,
qtiaado ipsa uxor veaditioacra retractat, et an et quando
ipsa boc faceré possit, n. 6 1, 4 lit. 5 part. 4- — Emptor
filii alicujus, quem paler pro necessitatc famis vcndidit,
an si íi fdio pretium , quod pro eo dedit , recipiat, debeat
illum ab obligatione serviendi liberare, n. 1 1. 9 lit. 17
part. 4. — qui sine conslilulioae pretii fruilusest re, qua-
lis aclio contra illum possit intentari, si dicat pretium
non intervenisse, et an ibidem tuuc succedat arbitrium
boni viri, et quando, n. 1 1. 1 tit. 5 part. 5. — aa possit
agere ad interesse, si postquara recipit arrbam pro re
vendita, illam daré noluerit, n. 1 1. 7 tit. 5 part. 5. —
praecis^ compellitur ad solutionem pretii pro re quam
erait, quando emptio fuit perfecta , et valida, n. 4 '. 7
tit. 5 part. 5. — et venditor, an simul consentiré debeant,
et quando possint ex intervallo^ n. 1 1. 8 per text. ibid.
tit. 5 part. 5. — si cíuu scirel rem destructam, illam emit,
an emptio nulla sit, eó quód venditor tempore emptionis
Ulud sibi non dixit, n. 9 I. 14 tit. 5 parL 5. — illarum
rerum, quae sunt domibus aíTixa;, quando puaiatur, a. 2
I. 16 tit. 5 part. 5. — si slipuletur de evictioae, tune po-
terit agere contra vendilorem ad pretium dalum, et ad
interesse, n. 5 1. 19 tit. 5 part. 5. — an tenealur de peri-
culo, et danajo superveniente rei venditae sibi, et quando,
n. 3, 4, 7 et 8 1. 23 tit. 5 part. 5. — lic^t rei empta; pos-
sessioaem noa habeat, emptio perfecta dicitur, si coaveu-
tus fuit de pretio, et periculum ad eum spectat, a. 8
dict. I. 23 til. 5 part. 5. — si rem emptam aliquo signo
signaverit, aa per lioc domialum talis rei ad eum traas-
eat, et pereat postea pericülo suo, ibidem. — si signavit
vinum^ quod eaiit, an per boc videalur sibi traditum , et
babeat ipsius dominium, ibid. — vini ia genere, vel alte-
ri us rei similis qua; deguslari solet, si tune deterioretur,
an sit perjculo emptoris, n. 1 et 2 1. 24 ibid. — El quando
viaum dicatur veaditum in specie, vel ad mensuram , et
quid operelur vendi uno vel ali» modo, ibidem in n. 2. —
Eaiplor aa possit agere contra vendilorem, si post degu-
slationem viai aliquod periculum superveaeritin eo, ibid.
n. 3 dict. ]. 24 tit. 5 part. 5. — si ad diem constilutuní
Ínter ipsum, et vendilorem, ut res vendita degustetur,
yel mensuretur, non venerit, an venditor possit alteri rem
illam venderé, et aa adliuc duret coatractus, n. 6 1. 24
tit. 5 part. 5. — Et quibus concurrentibus possit venditor
emptore non veniente rem elTundere, et perderé, ibid. in
n. 8. — Emptor si sit in mora quando res meliri , vel pon-
derari solet, an tune periculum illius rei ad ipsum perti-
neat, ibidem, a. 10. — Et quid si res empta anl:!mensu-
rationem augetur, ita quód plus valet, qucim tempore
venditionis, aa illud augmentum ad emptorem pertineal,
vel non, num. 11 dict. 1. 24- — Emptor an plus solvere
teneatur, quám quod conventum fuil, ralioae augmeati,
quod ante mensurationem rei illi succedit, dict. n. 11. —
Et an lucrum, vel damaum perliaeat ad emptorem,
quando res veaditur sine pondere, vel mensura, n. 1 et 2
I. 5 ibid. per illum text. — Et an comraodum , vel inconi-
modum , quod succedit rei vcnditx sub condillone, pcrlj»
3i3
INDEX MATERIARUM
neat ad emptorem , n. 1 1. 26 ibid. — Emplor si non of-
ferat pretiura venditori rei emptae , an venditor morosus
esse dicalur, n, 2 1. 27 üt. 5 part. 5. — quando consti-
tuat venditorem iu mora, ibidem iu n. 2. — Et quid si
venditor antequam sibi pretium solvntur, rem emplori
Iradidit eo pacto, scilicet, ut doniiniuní in emptorem non
transeat doñee pretium solverit, an tale pactum teneat ,
11. 1 1. 28 ibid. — Emptor an possit agere contra vendito-
rem eo ipso quod rem sibi vcndilam , antequam tradidis-
set, non coluit, n. 1 dict. 1. 28. — poterit venderé fru-
clus rei empta;, quos ex re vendita ante traditionem per-
cepit venditor, n. 2 dict. 1. 28. — domus an videatur
emere puteum communem inler duas domus, venditam
scilicet, etaliam, ibidem, n. 3. — vinea;, vel oliveti, an
videatur emisseeliam torculare pro uvis, quod ibi erat,
vel molendinum pro oleo, quando in venditione nihil di-
ctum fuit, n. 3 1. 31 ibidem. — qualiter excipiat, si ad
pretium conveniatur per alium, n. 1 1. 32 tit. 5 parí. 5. —
Et quid si esset obligatus ad pretium per instrumentum
confectionatum stante statulo quód contra instrumentum
nuUa exceptio possit opponi, ibidem. — Emptor quo tem-
pere debeat denuntiare venditori, quód inquietatur super
re empta , et quando valeat denuntiatio in causa appella-
tionis, n. 3 ibid. — quando inquietatur super re vendita,
an teneatur illud venditori denuntiare, quando est absens,
n. 5 dicl. 1. 32 iu principio. — Et an tune teneatur illud
uxori ejus, vel familias denuntiare, dict. n. k ibidem. —
Emptor an ad denuntiationem teneatur, quando sibi con-
stat quód res illa est aliena, et quód venditoris non in-
tererat denuntiationem sibi fieri, ex hac vel ex alia causa,
et an tune emptor possit rem restituere non expectata seii-
tentia, dict. n. 4. — quando inquietatur super re empta,
an suíiiciat illud denuntiare principali, licét non denun-
tiet fidcjussori , ibid. in quíest. 1. — in denuntiatione, an
debeat venditori copiam libelli ostendere, dict. n. 4 dict.
i. 32 in quaest. 2. — an teneatur denuntiare substituto
couditionali quód inquietatur super re empta, ibid. in
quaest. 3. — Et quid in cessionario actionis sui nominis
qui succubuit , an possit agere contra cedentera, si cc-
denti non denuntiavit, ibid. iñ quaBSt. 4. — Emptor tene-
tur denuntiare venditori, non solüm quód convenitur, sed
etiam quód ipse agit , ibidem in dict. quaest. 4. — ad de-
nuntiationem venditori faciendam non tonetur, quando
per pactum fuit remissa necessitas denuntiandi, ibidem in
quaest. 6. — Et idem est, si emptor et venditor simul es-
«ent conventi , quia tune non est necessaria denuntiatio,
in dict. quaest. 6. — Emptor an teneatur requircre ven-
ditorem ut defendat causam , an vero sufficiat quód tan-
tummodo sibi denuntiet, quód in re empta inquietatur,
ibid. in quaíst. 7. — etiamsi non denuntiet venditori,
quód super re empta est lis, teaetur venditor de evictione
in tribus casibus, quando scilicet ipse venditor sciret li-
tem esse motam absque eniptoris denuntiatione, dict. n. 4
-quíESl. •? 1. 32 tit. 5 part. 5. — 'a venditore prsecisé de-
fendí debet , alias venditor tenebitur de evictione, n. 5
per text. ibid. dict. 1. 32. — Ix quo res empta evincitur,
potest venditorem convenire ad interesse, et ad sumplus
litis, ibid. n. 6 et 7 per illum text. ibid. — an possit ven-
ditorem ad duplam convenire, quando ü principio se ad
-duplam non obliga vit, n. 8 per text. ibid. dict. 1. 32. —
an possit coin|;cllcre venditorem lilem assumere super re
sibi vendita, quando ab illo evincitur, el quando sic, n. 2
]. 33 tit. 5' part. 5. — Et in quo foro venditor assumens
litem responderé teneatur, anipsius, vel emptoris, ibid.
n. 3. — Etan possit invito actore litein in se assumere,
et qualiter litem illam assumere debeat , et an animo no«
vandi, ibidem in fin. — Emptor si sit legaüor, quíim ven-
ditor, an tune actbr debeat cum eo liligare, si dicat sua
interesse , ibid. ad fin. — quando defendit causam pro
venditore, an agat de evictione, quando non conduxit
bonum advocatum , ibidem. — qui causam defendit, po-
test petere, ut venditor det sibi instrumenta, et testes,
qna? altinent ad causam, ibidem, n. 5. — qui lenetur ad
quantitatem respcclu speciei, an illa perempta liberetur,
n. 4 in medio, 1. 34 tit. 5 part. 5. — venditor domus, na-
vis, vel gregis , tenetur de evictione partis , gloss. per il-
lum text. ibid. I. 35 tit. 5 part. 5. — Emptor si ab eo res
evincatur, quando non possit agere contra venditorem,
num. 3 I. SG tit. 5 part. 5. — Et quid si emptor in arbi-
triura consenlil, et illud venditori denuntiet, ibidem. —
Emptor si sit contumax, an si condemnetur, agal de evi-
ctione contra emptorem , et quando sic, quando verd
non, n. 6 dict. 1. 36. — damnalus ex contumacia, an
tune venditor appellare possit, et quando, dict. n. 6 \n
fin. — si non excipiat de sumptibus , et meliorameniis in
re empta faclis, an venditor in illis teneatur de evictione,
ibidem, n. 7. — si tempore, quo sentenlia fertur, est
praescns, et venditor est absens, an et quando appellnro
debeat, vel non, n. 8 dict. 1. 36 tit. 5 part. 5. — rei in
Judo, an si ab eo petatur, possit venditorem de evictione
convenire, n. 9 per text. ibid. 1. 36 tit. 5 part. 5. — F.t
quid si empior sit alius tertius, qui tamen non ludebat,
an possit agere de evictione, ibid. num. 11. — Emptor an
possit venditorem de evictione convenire , quando sibi per
Regem, vel extrajudicialiter per vim , et de facto, res fuit
ablata, num. 2 1. 37 tit. 5 parí. 5, et ibid. num. 5. — Kt
quid in pacto legis commissoriae ad diem, an soluto pretio
rescindatur vendilio ; et per qua; verba pactum istud fieri
debeat; et quid requiratur ad hoc , ut pactum legis com-
missoriae operctur translatioiiem dominii , n, 3 1. 38 ibid.
— Emptor un possit convenire venditorem ad reslitulio-
nem pretil, quando vinum venditura fuit deterioratum ,
si probet ipsmn venditorem ülum non admonuisse vinum
non duiaturum, cíim ipse illud sciret, n. 2 1. 39 ibid. per
illum text. — prcecist! cügtíur rem reddere soluto sibi
pretio, licét in contractu ¡ion sit dictum, quód teneatur
revenderé, n. 4 '. 42 tit. 5 part. 6. — Et an, et quando
emptor liberubilur prestando interesse, dict. n. 4. — El
qjiid si venditor peliit pípiíam, an pirnitere possit, et po-
stea rem petere, ibid. n. 5. — Et quid si emptor rem alii
vcndidil, an si primus venditor ferat pretium primo, vel
secundo enipíori, p ssit petere, ut sibi reddatur res, ibid.
n. 7 el 10. — Emptor an ad reddendum cogatur, quando
á pluribus venditoribus rem emit, si unus partera suam
reemere velit, vel quando iste unus paratus esset totum
reemcre, et refundere totum pretium, in dict. n. 7. — Et
quid si sint plures baeredes emptoris, et unus tantumrem
illam possideat, vel communiter cum alus, an ille debeat
condemnari ad rei restitutionem, ibidem. — Emptor si
fuit in culpa, ut rem restituere non possit, an ad interesse
teneatur, ibid. n. 9. — Et quid si ex necessitate distraxit,
ibid. — Emptor rem restituere non tenetur, ipsa perem-
pta ante moram , dict. n. 9. — si sit prohibitus alienare
rem emptara , an talis prohibitio ad ejus híeredcs transeat,
SEPTEM PARTITARÜM.
U9
quandouiliil dictum fuit, n. 1 I. AS ibid. — Et an hoc ex-
tendatur ad omnes haeredes , vel inlelligatur tanliim de pri-
mls ha;redibus, ibid. — Et an prohibilio facta, de se et
liliis suis inlelligatur, vel extendatur ad nepotes, et quan-
do, ibid. — Eniptor si babuit doniinium rci prohibí ta: alie-
nan, anillo transíalo in eum, perpactuni possit prohiben,
quod alienatione facla res reddat ad veuditorem , n. 4 1. 43
tit. 5 part. 5. — Et an vendiloris, prohibita alienatione per
{tactuiu, dominiuminemploremtranseat, etquando, dict.
n. k et n. 5. — Eniptor servi qiiando potcril illum manu-
mitiere, non obslunte paclo, ne manuraittatur, a vendi-
toretenpore vendilionis pósito, n. 3 1.46 tit. 5 part, 5. —
servi sub pacto manus injectionis per vendilorem apposilo,
quando incurrat poenam amissionis serví , n. 1 1. Ifl ibid.
— rei ex pecunia aliena , an dicatur verus dominus illius
rci, et quando non, n. 1 et 2 1. 49 per text. ibid. tit. 5
part. 5. — Et quid si pecunia sil alicujus mililis, et an
tune requiratur quód emens sil procura tor, vel negoliorum
gestor mililis, ibid. n, 2. — El quid si pecunia sitminoris
25 annis, furiosi, vel prodigi , ibid. n. 3 et 4 per illum
texl. ibid. — Et quid in curatore, vel alio exlraneo, emente
rera cum pecunia minoris, dict. n. 4 per illum lexl. ibid.
— Etquid si emat ex pecunia ecclesiae, elipse sit Pra^laius,
vel sit alius extraneus, ibid. in n. 5 et 6. — Et quid si
etnat Prselatus per inlerposilam personan!, ibid. — Etquid
si Praelatus pecuniam suoe ecclesiae fratri suo mutuavit, ex
qua ipse emit proedium, an taleprsedium sit ecclesiae, dict.
n. 6. — Et quid si Ínter contrahentes cum pecunia ecclesiae
actum sit, quód ñeque directum, ñeque utüe dominium
acquiratur ecclesiaj , sed emptori , ibid. — Et quid si Prac-
Jatus, et ecclesia rem de communi pecunia emaut, cuja
erit res sic empta, dict. n. 6 in fin. — Emptor rei cum pe-
cunia dolaü, an illasuam facial, sive sit maritus, vel ex-
traneus, ibid. in n. 8. — Et quid si emptor, h quo res
evincitur, oíTerat leslimationem , an liberelur h rei vindi-
catione, dict. n. 8. — Emptor rei venditae per judicera pro
cxecutione sentenliae, an transeat in emptorem, acsi do-
minus vendidisset, n. 1 cum alus ibid. 1. 52 tit. 5 part. 5
per text. ibid. — h Rege si rem emptam possideat, ipse
Rexpossidere dicitur, n. 5 1. 53 ibid. — tune habebitrei
emptae dominium, quando vendilio fuit valida, et solemni-
ter facta, ibid. n. 6 in fin. — qui in re empta babel malam
fidem, illam usucapere non potest, n. 21. 54 per text,
ibid. tit. 5 part. 5. — rei ex pecunia aliena, si non sit sol-
vendo, an dominus verus possit agere ad rem ipsam , n. 4
dicl. 1. 54. — si fuerit in mala fide inducendo venditorem,
ut venderet minus justo pretio, an teneatur rem restituere,
vel si velit, possit supplere pretium quod defuit, n. 8 dicl.
I. 56. — si jurel non venire adversus conlractum vendilio-
nis, an possit intentare remedium 1. 2 C. de rescind. ven-
dit. vide ibid. n. 11. — Et quale debeat e?se hoc jura-
menlum, el quid in minore 14 annorum, et in majore 25
annorum , ibid. n. 12. — Et quid si et tune lassio sit enor-
missima, an tune juramentum aliquid obstet, ibid. — Emp-
tor an possit renunliare remedio sibi competenli ex 1. 2 C.
de rescind. iiendif,'\\de ibid. in med. — si dolóse aliquid
agat emendo rem, an contractus emptionis teneat, n. 1 et
2 1. 57 lit. 5 part. 5. — si non certioretur a venditore quód
tes ab illo empla debet Iributum, vel servilutem, an tune
vendilio teneat; et quid si vendilor illud ignorabat; et
quando ignoranlia sibi prosit, n. 3 1. 63 ibid. — Et an
tune emptor possit eligere, an stetcmptioni, vel quud agat
adinleresse, ibid. in n. 4. — Emptor si fuit supinus in
cognoscendo vilio patente rei emptae, an sibi praejudicet,
n. 1 1. 66 ibid. — rei si illam alicui dederit in pignus, an
pignus illud resolvatur, ex causa necessaria, vel ex causa
voluntaria, qua3 est in polestate emptoris, utnon resolve-
retur, n, 1 I. 67 per texl. ibid. tit. 5 parí. 5. — perfecto
conlractu emptionis, fácil fruclus suos, n. 5 1. 19 tit. 8
part. 5. — an possit expeliere colonum, qui conduxerat
ad decennium, et ultra, n. 7 dict. I. 19 ibid. — fructuum
non babel jus in fructibus, anlequam separentur h fun-
do, n. 4 1. 20 til. 8 part. 5. — fructuum et colonus, an
assimilentur, vel diíTerant inter se, dict. n. 4. — pignoris
si illud 'd credilore interveniente dolo emerit, an illud
suum facial, vel an teneatur venditori ad damna, et in-
teresse, licét creditor haberet venden di facultatem, n. 1
1. 49 tit. 13 part. 5. — pignoris véndente creditore potest
ab ipso pelere, ut cedantur sibi acliones personales contra
debilorem , n. 4 1. 50 tit. 13 part. 5. — qui emit rem pi-
gneratam íi credilore, contra quem aget, si illa resab eo
evincatur , n. 5 1. 50 tit. 13 part 5. — íi debitore fisci , vel
alterius, an sit securus, et quando, n, 9 et 10 1, 7 tit. 15
part. 5. — qui á debitore alicujus res dolóse emit, illas
cum fructibus inde perceptis, vel qui percipi potuerant,
restituere tenetur; el h quo tempore restituí debeant,
gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 15 part. 5. — Et an emptor
expensas in tali re facías deducere possit, ibid. in n. 6. —
Emptor quando possit verum hsíredem repeliere excep-
tione, si illam rem emptor hnbuit á posse'ssore haeredilalis,
n. 3 1. 5 tit. 14 part 6. — qui á proditore vel hairetico
anlequam per sententiam condemnarelur, emit, si ab eo
res vendicetur, an debeat suum habere pretium, el quan-
do, n. 2 et 4 1. 4 til. 2 part. 7.
BoN^ riDEi VEL maljE FIDEL — Emptor malae fidei alicu-
jus rei ecclesiaslicae , an habeat recursum ad pretium
contra vendilorem, n. 7 I. 11 tit. 14 part. 1. — Lona
fidei alicujus rei ecclesiasticai, si alienator non sit solven-
do, in quo habebit recursum contra ecclesiam, n. penult.
1. fin. tit. 14 part. 1. — rei ecclesiaslicae, si est malae
fidei, an habeat recursum ad aliud, quám ad pretium,
n. fin. dict. 1. fin. — Emptori bonae fidei an ecclesia
actiones suas cederé teneatur adversus venditorem in causa
decimali, n. 2 1. 26 tit. 20 part. 1. — Emptor bonae fidei
quando possit fructus rei emptae suos faceré per usuca-
pionem, et sine ea, n. 2 et 3 1. 5 til. 29 part. 3. — si facla
jam emptione illud sciat k domino, quód res non erat ven-
dentis, an ex hoc in mala fide constituatur, n. 3 1. 10
tit. 29 part. 3. — licÉt bonam fidem habeat in re empta,
non praescribit illam nisi per 30 annos, quando venditor
erat malae fidei possessor, n. 1 1. 19 tit. 29 part. 3. —Sed
an possit intentare Publicianam actionem, ibid. in n. 2. —
Emptor bonae fidei, an in re illa sic empta servitutem
imponere possit, n. 1 1. 10 tit. 31 part. 3. — si fuerit in
mala fide inducendo vendilorem, ut venderet minus justo
pretio, an teneatur rem restituere, vel si velit, possit sup-
plere pretium quod defuit, n. 8 in Gn. 1. 56 tit. 5 parí. 5.
— qui in re empta habet malam fidem, illam usucapere
non polesl, n. 2 1. 54 per illum text. ibid. tit. 5 part. 5.
Reí ecclesiastic;E, vel minodis. — Emptor malae fidei
alicujus rei ecclesiaslicae, an habeat recursum ad pretium
contra venditorem , n. 7 I. 11 tit. 14 part. 1. — bonae fidei
alicujus rei ecclesiaslicae, si alienator non sit solvendo, in
quo habebil recursum conlra (.cclo.-iauíj n. penulL. 1. fi»c>.,
450
INDEX MATERIARUM
lit. l/l part. 4. — Emptio rei ecclesiaslic;e si est malae fidei,
an habeat recursum ad aliud, quüm ad pretium, n. fin.
dict. 1. fin. — EmptoT rei miiioris , an el quando teiieatur
l)robare pretium fuisse in utilitatem minoris conversum ,
n. 5 1. 59 lit. 18 part. 3. — rei minoris qui solvit tutori,
vel curatori, an securus s!t, si pretium non solvatur cre-
ditoribus minoris, n. 6 I. 60 ibidem. — Et idem erit in
emptore ab execulore testamenii aliquid emente, ibidem.
— rei ecclesiasticae , an sitsecurus, licíít pecunia non con-
vertaturin commodum ecclesiae, n. k 1. 63 ioidem.
Reí aliena. — Emptor rei alttri obligatee in pignus, an
per longum tempus illam praescribere possit, si venditor
erat ejus dominus, et íi credilore illam furatus fuit, vel si
prius debilor per creditorem non sit exclusus, et reperia-
tur non solvendOj n. 2 1. 27 tit. 29 part. 3. — Et quid si
sciat illam rem alteri pro pignore obügatam, n. 3 ibidem.
— Emptor rei aiienae sciénter, an possit compellere ven-
ditorem, ut sibi rem tfadat, n. 1 1. 19 tít. 5 part* 5. —
seiensrem, quam emit, esse alienam, si ab illo pretium
recupcreluí-, cui pretium illud applicabitur, et quid si
conlraclus sit á jure reprobatus, n. 3. — Et quid si sint
duo emplores rei aliena;, unus sic sciens, alius vero igno-
rnns, ibidem. — Emptor si stipuletur sibi reddi pretium
q II ando emit rem alienara sciénter, debet re evicta illud
íibi reddi, etiamsi contractus esset á lege interdictus, ibid.
n. A dict. I. 19 lit. 5 part. 5. — si stipuletur de evictione,
lunc poterit agere contra venditorem ad pretium datum ,
et ad interesse, n. 5 dict. 1. 19.— rei aliena; debet defen-
deré causara, quando venditor illud f¿icere nolií, ali5s,
cliamsi denuntiasset, non ageret de evictione, n. 4 1. 33
tit. 5 part. 5.
Deceptus, vet, DECiPiENS. — Emptor si fuerit deceptus,
quando rescissionem petere pOssit , n. 3 1. 16 tit. 11
part. l\.f et gloss. I. 56 tit. 5 part. 5 per illura text. - — rei
si fuerit deceptus ultra dimidiam jiisti pretil, qualiter illi
consulalur; et quid si primus emptor alienavit in alium;
et alia plura in ista materia vide per gloss. 1. 56 tit. 5
part. 5. — si decipiat venditorem ultia dimidiam justi
pretii, si elegerit rem resliluere potiíis, quíun pretium
supplere, an teneatur ad fructuum reslitutionem ; et quid
in foro animaj, n. 8 dict. 1. 56 tit. 5 part. 5. — Et quid si
emptor rem ¡liara hypotbecavit, an bypotheca feneat, et
illam liberare teneatur, ibidem. — Emptor si fuerit in mala
lide, inducendo venditorem ut minus justo pretio rem
venderet, an teneatur resliluere , vel si velit possit sup-
plere pretium, quod defuit, dict. n. 8 in fin. — An ven-
ditor qui fuit ab emptore deceptus ultra dimidiam justi
preiü, possit consequi supplementum justi pretii quando
res fuit morluü, vel deteriórala, ibid. num. 10. — si emptor
A el venditor jurel non venireadversus contraclum vendi-
tioiiis, an possit intentare remedium 1. 2 C. de rescind.
cendit. vide ibid. n. 11. — El quale debeal esse boc jura-
inenlum, et quid in minore 14 annorum; el in majore 25
«iiiiorum , ibid. n. 12. — El quid si et lunc laísio sil enoi-
luissima, an lunc juramenlum aliquid obstel, ibidem. —
Eniplor an possit renunliare remedio sibi dompelenti ex
I. 2 C. de rescind. vendit. vide ibidem in med.
Feudi, vel majorije. — Emptor feudi quando emptio
non lenuit, an possit illud sibi retiñere pro suo interesse
sibi solvendo, n. 4 ad fin. 1. 9 tit. 2 part. 5.
Qoi ARRHAM DEDiT. — Emptor au possit agere ad inter-
esse contra venditorem , si postquam recepit arrliam pro
re vendita , illam daré noluerit, n. 11.7 tit. 5 part. 5. —
si dederit arrham nomine pretii, an venditor poenitere
possit; el quid si arrbam dedit in pecunia; an in dubio
videatur data pro parte pretii , an vero requiratur quód
illud ita dicalur, n< 2 1. 7 lit. 5 part. 5. — qui in signura
venditori arrham, vel parlera pretii dedit, an illam amiltat
quotiens illud non fuit deductum in paclura, si per eum
steleril, quin contractus non adimplealur tempore pro-
misso, vel ex alia causa, n. 4 1. 38 tit. 5 part. 5.
Primus, vel secündus, vel tertids. — Emptor secun-
dus, vel tertius, an directo possit denuntiare auctori au-
ctorissui, et quando sic, n. Ix qusest. 2 1. 32 tit. 5 part. 5.
— primus an agal contra venditorem , cui denunliabal
quód inquietabatur, anlequam ipse primus emptor solvat
interesse eviclionis suo emplori et secando, á quo res fuit
evicta, ibid. in quaesl. 5. — an admittatur, si vult rem
eraptam sibi contra secundum emptorem in eodem pretio^
et melioralione, quando fuit per venditorem apposilum
pactura, si ad certum diera alius meliorem conditionera
non atlulerit, n. 1 1. 40 til. 5 part. 5. — Et quid si pactum
fiat sine adjectione diei, an tune possit nsque ad perpe-
tnum afferri melior conditio, ibid. n. 2. — Et quid si se-
cundiis emptor non sit solvendo, venditor lamen illum
approbaverit, ibid. n. 3. — Emptor sub pacto adjectionis
in diera, an lucretur fructusrei emplae, quando alius plus
dedit, et ipse illud plus venditori obtulit, el cura re erapta
reraansit, ibid. n. 7. — Et quid si eniplorrem alii vendidil,
an si primus venditor offerat pretium primo vel secundo
emptori, possit petere, ut sibi reddatiir res, n. 7 etn. 10
1. 42 tit. 5 part. 5. — Emptor qui sub pacto eral obligatus
rem reddere, an ad interesse teneatur, si res devenit in
alium, ibid. n. 10. — rei si fuerit deceptus ultra dimidiam
justi pretii, qualiter illi consulatur, et quid si primus
emptor alienavit in alium : el alia plura in ista Materia
vide per gloss. I. 56 tit. 5 part. 5. — primus, vel secundus,
quis praeferatur in petenda re, et possidenda, n. 8 1. 7
tit. 7 part. 7.
Gabellarlm, vel H.EREDITATIS. — Emptor haereditatis,
quid si tola haereditas, vel pars ejus ab eo evincatur, n. 2
per text. ibid. 1. 34 tit. 5 part. 5. — Et quid erit de em-
ptore gabellarum unius loci, cui aliud lerritorium fuit
adjunctum , an pensio augraenletur pro rata ratione aug-
menti, ita ut pensio crescat ratione augmenli, elan istud
ita sit, n. 4 dict. 1. 34 ibid. —Emptor gabellarum qualiter
gabellam eraisse videatur, dict. n. 4 in medio, dict. I. 34
ibid. — Emptoies gabellarum assimilanlur usufrucluariis,
dict. n. h in fin.
Sur pacto adjectionis in diesi. — Emptor si ad diera
constitulum inter ipsum et venditorem , ut res vendita de-
gustelur vel mensurelur, non veneril, an venditor possit
alteri rem illam venderé, et an adbuc duret contractus,
n. 6 1. 24 tit. 5 part. 5. — primus an admittatur, si vult
rem emplam sibi contra secundum emptorem in eodem
pretio et melioralione, quando fuit per venditorem appo-
situra pactum , si ad certum diera alius meliorem conditio-
nera non atlulerit, n, 1 I. 40 lit. 5 part. 5. — Et quid si
pactum fiat sine adjectione diei, an tune possit usquein
perpetuura afferri melior conditio, ibid. num. 2. — Et quid
si secundus emptor non sil solvendo, venditor lamen illud
approbavit, ibid. num. 3. — Emptor sub pacto adjectionis
in diem non requirilur, quod ipse plus offerat, sed tantum
qiiód melioralionem det venditori , ibid. n. 7. — sub pacto
SEPTEM PAIITÍTARÜM.
151
acljedioms in diem, an lucrelur fruclus rei emptae, quando
alius plus dedit, el ipse illi plus vendilori oblulit, et cum
re empla remansit, ibidem in n. 7. — si paciscatur cum
veaditore, ut reddito sibi pielio rem emptam vendilori
reddat, an post multum lempus ad hoc ipse teneatur, n. 1
1. 42 ibid. — Et an jus competens vendilori ex boc pacto
possit cedi alii per venditorera, ibidem in n. 2. — Et an
islud jus olferendi Iranseal ad haeredes, etiam quando in
pacto niiiil de eis dictum fuií, ibid. n. 3. — Emptor, qui
sub dicto pacto eral obligalus rem reddere, an ad inleresse
teneatur, si res devenil in ulium , ibidem n. 10 dict. i. A2.
— qui sub tali pacto rem emil, si rem emptam obiiget
anlequam sibi reemalur, resolvilur juspignoris veiuiitore
reeuienie, et quare, n. 7 dict. 1. 42 til. 5 part. 5. — Et
quid si sint plures liseredes emptoris, et unus liinlum rem
illam possidebat, vel communiter cum alus, an illedebeat
condemnari ad rei reslitulionem, ibid.
DoMus, VEL REI locatjE. — EmpLor domus, an vidcatur
emere puteum comraunem inter duas domus, venditam
scilicet, et aliam, n. 3 1. 28 til. 5 part. 5. — domus, na-
vis, vel gregis, lenetur de eviclione parlis, gloss. per illum
lext, ibid. 1. 35 tit. 5 part. 5. — domus, qua; aiicui eratad
lempus locata, an possil expeliere conduclorem anie lem-
pus, et quando non, gloss. 1. 19 lit. 8 part. 5. — domus
localse si nolit inquilinum expeliere, an inquilinus lenealur
filare locationi, ibid. n. 2. — Et an ídem sil dicendum in
colono Csci, civitatis, vel ecclesia;, an emptor illi slare
teneatur, ñeque possit illum expeliere, n. 5 ibid. — Emptor
rei aiicui locutae, quando ante lempus colonum expeliere
non possit, dict. n. 5 dict. I. 19.
EMPHYTEÜTA vagans, lia quód nesciatur, an vivat,
ncc ne, an dominus possil accipere emphyteusim, n. 2 1. 14
til. Id part. 3. — pensionem non solvens polest á domino
expelli, n. 8 1. 69 tit. 28 part. 3. — Emphyteutae cíim per
alluvionera aliqíiid accrescil, anillud, quod accrescat, sil
suum, et an propter boc debeal sibi augmenlari pensio,
n. 2 I. 26 tit. 28 parí, 3. — Emphyteuta an habeat incre-
mentum alluvionis, lam palenlis, quim lalentis, et an
aequiparetur feudatario, et an valeat argumentum de uno
ad alium, n, 2 1. 30 til. 28 part. 3. — si ex iDrrenle vel
fossato domini, per longissimum lempus aqua diixeril in
proprium praidium, an illud jus praescribere possit, n. 5
1. 15 til. 31 part. 3. — an teneatur denuntiare auctori suo,
quando inquietatur in re emphyleulica , n. 4 qumst. 4
1. 32 lit. 5 part. 5. — si rem vendat extranco, an dominus
per relraclum illam repeleré possit, n. 2 in princ. 1. 55
til. 5 part 5. — an á domino proprietatis requiri debeal ,
anlequam dominus proprielatem vendat, an ipse velil lia-
bere a;quali pretio, dict. nuni. 2 quaist. 2. — Et si in con-
traclu emphyteusis adsit deceplio ultra dimidiam justi
pretil, an concrssio teneat, n. 4 in princ. 1. 56 tit. 5
part 5. — Emphyteuta an possil expelli, si non ostendat
instrumentum emphyteusis, n. 7 1. 28 tit 8 part 5. — an
teneatur ad solutionem pcnsioni^, quando domus fuit
combusta, licetremancat arca, el an luncdiralur perüsse
tota res, ibid. n. 9. — si velit solvere censum postquam
domus, vel ager fuit combustus, an tune duret emphy-
Icusis, ibidem. — an teneatur ad solutionem pensionis,
quando res est inúndala, vel ab hoslibus occupata, ita
quód nullos fructns ex ea percipere possil, ibid. n. 11. ~
an ad solutionem pensionis teneatur, quando res fuit com-
busta, si aliqna parsipsius remansit, et quali?, ibid. n» 12.
— Et quid si pensio esset módica , ñeque correspondens
fructibus, in dict n. 12. — Emphyteuta eccIesiíE ccssans
solvere per biennium, cadit íi jure suo, et quare islud ita
sit, ibidem in n. 13. — Et an Loe idem procedal in una
ecclesia, si sit emphyteuta alterius; et quid si ecclesia
successit prívalo, dict. n. 13 ibidem. — Emphyteuta fisci
an habeat biennium, vel trienninm, si non solverit, ut á
jure suo cadat, ibidem in n. 14. — si per biennium non
solverit, an ipso jure cadat íi jure suo, vel per sententiaro,
et quid si resistat, ibidem, n. 15. — an possil intra decpin
dies moram purgare; et quid si elapso biennio dominus
ante hos decem dies rem illam alteri concessit in emphy-
teusim, vel aliter alicnaverit, an tune poleril morara pur-
gare, n. 16 dict 1. 28. — privati, an possit moram pur-
gare, num. 18 dict 1. 28 lit 8 part. 5. — non solvens per
biennium, an teneatur rem restiluerecum melioramentis,
ibid. n. 20. — polest rem venderé, domino lamen prius
requisito, et quid in censuario, n. 1 1. 29 lit 8 part. 5. —
Et in quo differant censuarius, et emphyteuta, dict n. 1
dict 1. 29. ■ — Emphyteuta si rem permutaverit cum alia
re, an prius debeal dominum reqiiirere, num. 3 dict 1, 29.
— an possit rem emphyteuticam locare ad longum lem-
pus, dict. n. 3 quajst 2. — an irrequisilo domino, seu
sine ejus consenso, possit venderé suam commoditalem
fructuandi alteri, et quando non, in dict qusest 2. — an
possit aliquem faceré usufructuarium in re emphyleulica
irrequisilo domino; an possit conslituere usum uni, el
usumfructum alteri, ibidem. — ecclesiae, vel alterius, an
possit rem emphyteuticam donare, ibidem in quiest 3. —
an possit legare, ibidem in qua;st. 4. — Et quid si venditio,
vel alienalio sit necessaria, ut quia fit pro debilis emphy-
teutae, an tune requiratur domini consensus, dict. num. 3
in quaest 5. — Emphyteuta per quae verba excusetur i
posna caducitatis, si rem emphyteuticam vendat alteri
exlraneo, ibidem. — Et quid si vendat sub conditione, si
consensus domini accedat, ibid. — Emphyteuta, et quid
si alienalio sit nulla, vel pro parle, an emphyteuta in to-
tum cadat íi jure emphyleulico, ibid. quaest 7. — si igno-
rans rem esse emphyteuticam, illam alienaverit, an per
ho3 cadat á jure suo, ibidem. — Et an ex venditione facía
per patrem, qui recuperal emphyteusim pro se, el íiliis
suis, et nepotibus, praejudicetur illis, ibidem in quaest 8,
Et quid si sint plures domini, an emphyteuta omnes re-
quirere teneatur, et quando, ibidem n. 4 dict 1. 29. —
El quid si unus ex dominis velil rem sibi retiñere , alii vero
domini non, in dict n. 4. —Emphyteuta uxorissi de-
nuntiet marito quód rem vendit, an hoc sulTiciat, ut excu-
setur á poena caducitatis, ibidem. — emphyteulaí, an de-
beal requirere consensum domini principalis, vel alterius
emphyteuta;, ibid. — cadit á jure suo, quando dominum
decipit non dicendo verum pretium , quod sibi pro re em^»
phyteutica dabatur, ibid. n. 5. — ex quibus possil colligere
dominum consensisse vendilioni, licét express& illud non
fecisset, ibid. n. 6. — El quid si dominus dixil se nolle
emere, non tamen dedil licenliam vendendi, an emphy-
teuta vendeos á jure suo cad;it, dict n. 6. — Emphyteuta,
si postquam habuil licenliam vendendi k domino, illud
per annum faceré distuleril, an postea venderé possit,
dict n. 6 1. 29 tit 8 part. 5. — si vendidit de consensu
domini, et postea ágil remedio 1. 2 C. de rescind. vendit.
vel vendidit cum pacto de revendcndo, et postea reemit,
an jn isla nova translalionc dominii ilerum requiralvt.
4 52
..vDEK MVTE RIARUM
consensus domini, dict. n. 0 quccst. 3. — si vendidit irre-
quisito doaiino, et vendilione facta dominus consentiat
veuditioni tanquam faciendae, an venditio valeat, ibid. ia
quaest. ^. — si vendat de consensu domini, non tamen per
hoc videtur dominus renuntiasse sugj proprietati, dict.
n. 6 in fin. — potest venderé rem emphyteuticam, si do-
ininus intra duos menses rem accipeie nolueiit, el an
¡jossit moram purgare, ibid. n. 7. — aii possit rem emphy-
teuticam pignerare, et quibus, ibid. n. 11 per illum text.
ibid. — an possit alii ia eniphyteusim concederé sine coii-
sensu dpmini, dict. n. 11. — El an plures empbyteutae
¡lossint inter se alienare irrequisito domino, dict. n. II.' —
novus tenetur solvere quinquagesimam parlem, quse de-
beiur domino quando res venditur, ibid. n. 12. — quibus
rem emphyteulicam venderé non possit, n. 13 dict. 1. 29
tu. 8 part. 5.
Emphyteusis ecclesiaj , an transeat ad extráñeos hoere-
des, et quando, n, 1 1. 69 tit. 18 part. 3. — quando re-
cipilur pro filiis, et descendenlibus , an veniant ftEminse,
dict. n. 1 dict. 1. 69. — Et an tune veniant descendentes,
etsi hairedes non sint, ve) ha3redilatem reputliaverint,
ibid. — Emphyteusis ecclesiastica , an possií dari iii per-
petuum , n. 2 dict. 1. 69. — Et an de substantia emphy-
teusis sit, quód pretium interveniat ¿i principio, vel non,
ibid. n. á. — Emphyteusi finita per generationem finitam,
descendentes petere possunt eis confirman, estque injuria
si non fiat, possetquead superiorem appellari, n. 7 dict.
1. 69. — Emphyteusis an possií generatione finita illam per
se retiñere, dict. n. 7. — concessa alicui pro se, suisque
filiis, et nepotibus in annos sexaginta, si talis infra hoe
tempus decedat sine filiis et uepolibus, an emphyteusis
statim non spectato transcursu sexaginta annorum redeat
ad ecclesiam, n. 6 in fin. i. 10 tit. 31 part. 3. — Emphy-
teusi finita, finitur servitus in ea constituta, n. 1 til. 14
1. 31 part. 3. — Emphyteusim, et an illam recipiens pro
se, et liberis descendentibus per lineara masculinam, sive
per foemininam , an et tune füsminae comprehendantur ,
n. 1 1. 2 tit. 6 part. 4. — Emphyteusis an super immobi-
libus vel super inobilibus constituí possit, et quae sit ipsius
natura , n. 1 1. 28 tit. 8 part. 5. ■ — Et an res mobilis ad-
scripta solo possit dari in emphyteusim, dict. n. 1 dict.
1. 28. — Et an sit de substantia contractus emphyteutici,
quod h principio interveniat certa quantitas pretil, vel alia
res, n. 3 in principio, dict. 1. 28. ■ — Et quid si in instru-
mento dicalur quód talis dedit in emphyteusim vel cen-
sus, an contractus censualis, vel emphyteuticus sit, ibid.
in principio. — Et an de natura emphyteusis sit, quod sit
})erpetua, n. 5 in principio, dict. 1. 28. — Emphyteusis
recepta pro aliquo, et suis hseredibus, an de primis, vel de
ómnibus descendentibus, vel de ómnibus in infinitum de-
beat intelligi etiam extrañéis , et quid si emphyteusis con-
cydatur ab ecclesia, ibid. in n. 5 dict. I. 28 ibid. — ab
aliquo recepta pro se, et suis filiis, et haeredibus, an ex-
igatur quód filii etiam sint haeredes, ut possint succedere
in emphyteusim, dict. n. 5qua;st. 2. — Et quid si filii sint
ina?qualiter instituti in hxreditate, an in emphyteusim suc-
eedanl, et qualiter, ibid. quast. 3. — Emphyteusis haere-
ditaria, an possit uní ex filiis assignari per patrem, et an
tune limitetur ad vires tertii et quinti, et partis legitimae,
ibid. quaest. 3. — simpliciter recepta, an intelligatur re-
cepta pro filiis masculis, vel simpliciter, ibid. n. 4. — El
^n Ídem sit si ecclesia simpliciter concedat emphyteusitn
alicui, an ad ejus filies extendatur, in dict. qusest. 4. — -
Emphyteusis ecclesise, si concedatur alicui nulla facta-
raentione temporis, an i n perpetuum concessa videatur,
ibid. — ecclesiae si ab aliquo sit praescripta , an extendatur
ad tertiam generationem, vel tantüm ad vitam praescri-
bentis, dict. n. 4in fin. — recipit vires secundümpartium
conventlones, ibid. n. 6 in principio. — requirit scriptu-
ram tám ad substantiam, quám ad ejus probalionem, n. 7
dict. 1. 28. — Et an filii spurii possint in emphyteusina
succedere, si de hoc factum sit pactum, n. 6 dict. 1, 28
tit. 8 part. 5. — Emphyteusis an praesumatur finita, si de
ea non adsit scriptura, et an propter hoc dominus possit
emphyteutam expeliere , dict. n, 7. — bené durat, etiara
si domus vel ager comburetur, si emphyteuta velit et tune
censura solvere, ibid. in n. 9. — anperdatur, quando em-
phyteuta revendidit, nollens dominum damnificare, et
quid si vendat sub conditione, n.^ I. 29 ibid. — in quibus
personis alienar! non possit, n. 13 dict. 1. 29 tit, 8 part. 5.
— recepta pro se, et suis haeredibus, an tune veniat hse-
res universalis, vel institutus in re certa alio non dato
cohaerede, et quid in filiis, et quid si de successione feudi
tractetur, n. 2 1. 14 tit. 5 part. 3. — Et quid si talis em-
phyteusis sit ab ecclesia concessa per contractum, ibid.
— Et an si filius succedat in emphyteusim, teneatur sol-
vere laudemium, n. 41. 21 tit. 3 part. 6. — Emphyteusis
sine personarum distinclione concessa, intelligitur con-
cessa in tertiam generationem, n. 2 1. 3 tit. 13 part. 6.
— informiter concessa, ita in ea succedunt foeminai, sicuti
masculi, dict. n. 2. — Et an in emphyteusim filii paler
succedat, n. 1 1. 4 tit. 13 part. 6.
Enormis L.ESIO, de hoc vide in verbo L^sio enormis.
Epicurei, et in qua fuerunt opiuione circa animara, n. 1
in prooeraio, tit. 13 part. 1.
EPISCOPÜS. — Episcopus etiam in synodo statuere non
potest contra cañones, n. 2 1. 12 tit. 1 part. 1, post med. —
Episcopi qualiter scire debeant fidei artículos, et alia sibi
necessaria, et quae, n. 2 in medio, 1. 1 tit. 3 part. 1, et
gloss. in procemio, tit. 5 part. 1, et n. 1 1. 22 ibid. — Epi-
scopus debet esse jejunus, dura exercet sacramentum con--
firmationis , glos. 1. 11 tit. 4 part. 1. — Episcopi , et alii
superiores tantüm administrare debent sacramentuiñ or-
dinis, et confirmationis, n. 1 ad fin. 1. 8 tit. 4 part. 1. -^
Episcopus injungere debet poenitentiam solemnem, vel
alius de ipsius mandato, n. fin. 1. 18 tit. 4 part. 1. — po-
test daré licentiam subdito, ut confiteatur cum alieno sa-
cerdote, n. ante penult. 1.21 tit. 4 part. 1. — concederé
polestindulgentias, et ad quod tempus, n. 2 et 4 !• 45 tit.
4 part. 1. — Episcopi concedentes indulgentius quadia-r.
ginta dierum, de quibus diebus inteiligantur, scilicet,
Coeli, seu Purgatorii, vel Mundi, gloss. penult. dict. 1. 45.
— licet plures adsint in dedicatione ecelesiae, non polerunt
concederé nisi tantüm aunualem indujgentiam, qiiam
unus solus poterat, gloss. fin. dict. 1. 45. — Episcopus an
possit celebrare de nocte, vel ex causa dispensare quód de
nocte celebretur, quód sic, n. 1 1. 48 tit. 4 part. 1. — -
Episcopi debent quotidie Missara audire, n. fin. 1. 48 ibid,
— Episcopatus est culmen omnium dignitatum, et non esí
major ordo, nihilominus tamen sunt in ecclesia aliíE me-
jores dignitates, num. 1 1. 1 tit. 5 part. 1, num. 4 in me-
dio, 1. 9 ibid. — Episcopi pares non sunt, qui unus major
altero, ibidem in fin. — Episcopus unde dicatur, et quera
locum obtineat, n. 2 et 3 1. 1 tit. 5 part. 1, — Episcopi,
SEPTE.VI PARTITARUM.
153
Uneutur hairelicos convincere, d. 5 ibid. — Episcopus po-
tcsl per Papam eximi ii jurisdictione Arcbiepiscopi, n. 5 I.
5 tit. 5 part. 1. — non dispensat in voto ullramarino eliam
visilatiouis tan tura, n. 11 dict. 1. 5 ibidem. — non dispen-
at in voto jacobino, licét in alus ómnibus sic, n. 12 ibid.
— non potest dispensare cum bigamo ad majores ordines
suscipiendos, n. 33 dict. 1. 5 tit. 5 part. 1. — an dispenset
cuín diácono coutrahente malrimonium, ut ad majores
oidines asceudat, n. 34 dict. 1. 5 ibid. — Episcopi non or-
dinaiit uisi in lilis diebus ad boc deputalis. Papa tamen
sic, n. 38 ibid. — Episcopus non polest dispensare cum
eo, qui excommunicatus celebravit, ibid. in n. 4'1. — de-
bet puniri íi Papa, si crimen commisitmagnum, aliíisillum
puniet Patriarcha, n. 8 1. 10 tit. 5 part. 1. — dicitur esse
sub Arcbiepiscopo, non tamen sub Primate, seu Patriarcha,
num. fin. dict. 1. 10. — Episcopi, seu alii Praelati qualiter
sint eligendi, num. 1 1. 17 tit. 5 part. 1. — Episcopus quid
scire dcbeat, et qualis in eo desidcretur scieutia, n. 1 1. 22
til. 5 part. 1. — debet scire jus canonicum, ibidem. — eli-
gendus non est, nisi ille, qui compleverit triginta annos,
n. 3 1. 22 tit. 5 part. 1. — intra quantum tempiis petere
debeat confirmationem, et consecrationem, n. 2 1. 27 ibid.
^- non polest esse extra suum Episcopatum, nisi de licen-
tia Papa;, ncc suíliciet Imperatoris, seu Metropolitani, n.l
I. 29 ibidem. • — absens non habebit redditus sui episcopa-
lus, n. 2 dict. 1. 29 ibid. — non potest collectare subditos
suos laicos, n. 5 ibidem.^ — potest esse laicus eliam vívente
sua uxore, quse debet monasteriura ingredi, ct ibiprofiteri,
n. fui. 1. 35 ibidem, tit. 5 part. 1, • — cavcre debet ab ebrie-
tale, et qualiter puniatur post monitionem, n. 41. 36 ibi-
dem. — alios docere debet, non aulem debet doceri, est
en ira illi ignominiosum , n. 1 1. 37 ibid. — scire debet
Graramalicam, Rbetoricara , Logicaní, Musicara, et ad
quid, ibidera. — Episcopi debent habere hospitalitalem ;
vide supra in verbo Clerici. — Episcopus quid faceré de-
beat, et possit de reddilibus sui Episcopatus, n. fin, 1. 40
ibidem. — quid debeat populo praedicare, n. 1. 1. 42 ibi-
dem. — an deponatur propler ipsius negligentiam , n. fin,
1, 48 ibidem. • — an et quando possit subditum propiiis
manibus verberare, n. 5 1. 56 ibid. — Episcopi venatores
esse non debent, n. 10 1. 57 ibidem. — quos liomines de-
beant secum habere, n. 7 ). 59 tit. 5 part. 1. — an possint
habere secura bomines armatos, ibidem. — Episcopus an
possit sibi assumere monachum, ut sit suus cubilator, n.
fin. dict. 1. 59. — solus an sufliciat ad dominandum ali-
quem ad collectam de Papae volúntate, ut fit hodie, an
vero requiratur consensus Capituli, n. 1 in fin. 1. 61 ibid. —
estgeneralis sponsus omnium ecclesiarum sua; dicecesis, et
debet habere curam, et debet petere rationem administra-
lionis ü ca;ter¡s inferioribus preelalis, n. 2 I. 62 ibid. —
faclus servns, slatim est liber, n. 4 1. 65 üt. 5 part. 1. —
an subsit Regibus, n. 8 in fin. 1. 65. — dicitur legatus Dei,
n. in fin. 1. 66 tit. 5 part. 1. — non potest dispouere de
rebos ecclesiffiinferioris, quaisubestalteri inferiori proel ato
sine ejus consensu, n. 2 1. 62 ibid. — an et quando dis-
penset cum simoniaco, et in qua simonía non possit, n. 2
1. 63 ibidem — an dispenset cum simoniaco, ignorante
tamen, an talis sit simonía commissa, vel non, ibidem. —
an dispenset cum simoniaco circa sepulturas, vel nuben-
tium benedictiones, ibidem. — Episcopi, stantibus hodie
extravagantibus , excommunicanlibus simoniacos ipso fac-
lo, an possint cum talibus dispensare, dict. n. 2 ad fin. —
Episcopus, an el quando dispenset cum recipiente ordines
extra tempus, dict. 1. 63. — in quibus casibus dispensare
possit, gloss. dict. 1. 63. — seu alius Pra;latus stalira exit
k patris poteslate, n. 1 1. 65 ibidem. — non debet íi quoU-
bel judice vocari, ñeque ad hoc debet compelli, nisi tan-
lüm Í! Rege, n. 6, 7 et 8 dict. 1. 65. — debet ab ómnibus
venerar! verbo, dicto, el facto, et a;quiparatur pra;feclo
prcetorio, et estillustris, n. fin. 1. 66 lit. 5 part. 1. — cele-
braos in uno al tari, alius clericus ib demeadem die prop-
ler ejus rcverentiam celebrare non debet, ibid. in fin, — de
consuetudine babel jurisdictioncm ordinariam excluso per
consuetudinem decano, n. 4 1. 3 lit. 6 part. 1, — esse non
polest uxoratus, eliamsi uxor sua custilalem voverit, vel
mullum sencx sit, nisi intret et profiteatur religionem,
n. 1 1. 2 tit. 10 part, 4- — Episcopi mulí; faciunl facientes
se promoveri ad audienlias , sive ubi cuiisa; laicorum Irac-
lanlur, n. 1 1. 48 tit, 6 part. 1. ■ — Episcopus polest esse
de consilio Regis, n. 4 dict. 1. 48. — si jusserit aliquem
leviler castigare, si ininister excedí I, ipse non lenelur,
n. 6 ibidem, — non cognoscet de causis laicorum, etianí
data judiéis laici negügenlia , sed rescribit Principi ,
gloss. magn. in principio, dict. 1. 48. — Episcopi seu
Prajíati terram íi Rege léñenles, debent pugnare , num.
5 1. 52 til. 6 part.- 1. — íestamenluin facire non pos-
sunt, nisi de Papa; liccnlia, n. 1 1. 53 ibidem. — Ñeque
légala relinquere, n. 3 1. 1 lit. 9 part. 6. — Episcopi pos-
sunl de causa magna pra;cipere clericis , ut cerlam sum-
mam persolvanl ad refeclioncm viarum , seu pontium, si
Papa commode adiri non potest , alias seciiSj n. 2 1. 54
ibidem, — Episcopus eliamsi ante fuissel monachus , suo
Abbatiampliusobedire non debet , et quid dchabilu, n. 7
1. 26 lit. 7 part. 1 per lext, ibid. — ^ priusquam essel
Episcopus , vovit intrare religionem , ad illud semper
compelli debet , n. 3 1. 2 lit. 8 part. 1. — non potest vo-
vere religionem sine Papae licenlia, ñeque aliud, quod
grave dauínum ecclesia; facial, n. 3 1. 3 til. 8 parí. 1, —
omnia vola polest commutare exceplis duobus , n. 1 1. 5
til. 8 part, 1. — non potest submillere se jurisdiclioni ju-
diéis miuoris sine licenlia Archiepiscopi , n. 9 1. 7 til, 9
part. 1. — an possit in ecclesia specialiter interdicta cele-
brare , eo quód in hoc est privilegialus , ul lempore inler-
dicli possit celebrare, n. 2 1. 16 tit. 9 part. 1, — suspensus íi
pontificalibus , ea quae ordinis sunt non administral , bené
vero ea qua; sunt jurisdicliouis , n. 11, 17 ibid. — sus-
pensus simpliciler ab ofCcio , non solura ab ordine , sed
et ab omui ofCcio clericaü videtur suspensus, dict. n. 1 1.
17 lit. 9 part. 1. — simpliciler ab officio suspensus, an
exerceatjurisdictionem spirilualem, dicl. n. 1 1. 17 tit, 9
part, 1. — ub officio suspensus, an possit exconmiunicare,.
n, 2 dicl. 1. 17. —suspensus ab offitio , et beneficio, nec
jurisdiclionalia exercere polest, n. 4 dict. 1. 17 ibid.' — si
aliquem excommunicat, Archiepiscopus eum absolvere non
potest, nisi in duobus casibus, el quando in iliis non,
n, 6 1. 24 tit. 9 part. 1, — debel iré ad locura ubi est de
novo constituenda ecclesia, et quid faceré debeat, el an
illud sit de necessilDle , vel de honéstate, n. 2 1. 2 til. 10
part, 1. — ha;relicus, sive notorié excommunicatus, an pos-
sil ecclesiam consecrare sérvala forma ecclesise , n. 4 1. 19^
til. 10 part. 1, — debet in ecclesiis ómnibus sua; dioecesis.
clericos poneré, corrigere , reformare, el alia, n. 2 1.2'
lit. 12 part. 1, cura alus ibid. — favore. Religionis polest
ecclesiam sxcularem in regularera transformare, n, 11, 3,
154
JNDEX MATEIUAULM
lit. 12 part. 1. — polest concederé ut quis sepeliatur in ali-
qua capella , seu in ecclesia non habente populum , n, 13
1. 5 tit. 13 part. 1. — Episcopi cum vestibus suis debent
sepeliri , et quare, n. 2 1. 13 til. 13 part. 1 — Episcopus
an possit sine Capitulo res mobiles ecclesiae alienare , n. 1
in fin. 1. 2 tit. lA part. 1. — De immobilibus , ibid. —
Episcopus non potest daré liceutiam generaiiter sine speci-
ficalione rei ad vendendum rem ecclesiae nisi prajcedente
causae cognitione, num. 2 1. 2 tit. 14 part. 4 in fin. — an
possitsine consenso Capituli res suae ecclesiae monasterio
construendo daré , et quid in constructo , n. 5 1. 4 tit. 14
part. 1. — Et quid si velint aliam ecclesiam síECularem fa-
ceré de novo, ex causa forte quia crevitpopulus, ibidem
'n n. 6. — Et an sit diíTerentia utrum bona si.il divisa inter
praelatum et Capitulum, nec ne, ibidem in n. 7. — Et
an istud faceré possit alius Praelatus citra Episcopnm, dict.
n. 7. — Episcopus nihil potest faceré sine consensu Capi-
•uli, nisi in tribus casibus, n. 2 1. 9 tit. 1/i part. 1. — potest
minora negolia sine Capitulo faceré , ibid. — an possit be-
neficia providere sine consensu Capituli, etqualiasic,
ibid. in n. 3. — si vult procederé contra consanguineum,
vel amicum collegii , polest illud sine consilio Capituli
tractare, ibidem n. 9. — in quibus consilium , in quibus
consensum Capituli petere debeat , ibidem in num. fin. —
sine Capitulo, necé contra, non polest minuere numerum
prsebendarum, ibidem ad fin. — potest conslringere patro-
num sub juramento quod praesenlet uliiiorem, n. 3 1. 5.
tit. 15 part. 1. — eljgens idoneum prsetermisso idoneiore,
an ejus electio valeat , dict. n. 3 post principium. — si ali-
quo prEBsentalo instilulionem dislulerit malitiosé, et prae-
sentaní. postea alium praesenlet , an isle primó praesentatus
habeatrecursum contra Episcopum, n. 5 I. C til. 15 part. 1.
— quando praesumatur aiiquid maliiiosé faceré, vide re-
missivé per dict. n. 5 ibid. — an debeat consentiré dona-
lioni, quam facit aliqua ecclesia in aüaní alicujns juris
jtaimnatus , et quid si sine causa nolit consenlire , n. 6
1. 8 tit. 15 part. 1. — Et an Episcopi conscnsus requira-
Uir, si palronus velil jus suum compatrono donare, ibid.
— El an talis consensus debeat ante factíun donalioiiem
p.ae-tari, vel posl, ibid. n. 7. — Episcopus bené potest or-
diiiare praesentalum á redore alicujns ecclesia; palronalaB,
i lie lamen nnllum i'X lioc habebit tiiulum , sed alimenta,
num. 1 1. 14 lit. 15 part. i. — an possit sine licentia pa-
Ironi faceré prebendas de redditibus ecclesia; pa ronae , n.
4 dict. 1. 14. • — Episcopi debent beneficia providere in
suis ecclesiis, num, 1 per texl. ibid. 1. 1. tit. 16 part. 1.
— Et de poena volentis lianc Episcoporum potestalem sib;
>• ndi( are , ibidem. — El an requiratur ii.i consensi.s sui
Ci.pituli , ibidem n. 3 , et melius in num. 6. — Episcopus
an possit dispensare in eo quod quis liabeat phira benefi-
cia cnm cura , vel Simplicia, num. 5 1. 3 tit. 16 pan. 1
• — an possit qunndo voluerit removeré commendalarium
ciii ecclesiam commendavil, n. 9 1. 4 ibidem. — cum Ca-
pitulo possuntex causa beneficia minuere, el fructns per-
cipere, n. 6 1. 5 tU. 16 part. 1. — fít an suae dioecesis,
ibid. n. 7. — Episcopus an possit pro dcbitis suis benefi-
cia ecclesiae minuere , dict. n. 6. — potcsl dúos canónicos
S; cum adducere ubicumque fuerit , non plus, el illi pro
prassentibus habenlur , num. 7 1. 19 lit. 16 part. 1. — an
aiiquid percipere debeat propier ecclesia; consccmtionem,
n. 8 1. 3 tit. 17 part. 1, — an possit jurisdiclionem ven-
deré, et quid de temporali jure, n. 2 1. 8 tit. 17 part. 1.
— aiiquid pro conferendis ordiníbus recipiens est simonia-
cus, et ipso jure ab 01 diñe suspensus, n. 3 1. 11 tit. 17
part.l. — personaliter debet ecclesias sibi subditas visitare,
nisi justa causa illum impedierit, n. 4 1. 1 lit. 22 part. 1.
— an possit pluries in anno ecclesias visitare, et ab eis
recipere mercedem , gloss. 1. 2 ibidem. — ecclesiam visi-
tans , an in pecunia possit procurationem recipere , vel non ,
n. 9 1.2 lit. 22 part. 1. — visitando dioecesim suam , an se
inlromitlere possit de deliclis laicorum , num. 3 1. 4 ibid.
' — et Archiepiscopus, anpossint simul visitare Provinciam,
el quando , n. 2 I. 5 ibidem. — polest deccrnere , ut ali-
quis Sanclus de Canonizatis venerelur solemniter , n. 2
1. 1 tit. 23 part. i. — Et an ipse solus vel cum populi as-
sensu , ibidem num. 3. — Episcopus est de consilio Regís,
num. 5 1. 6 til. 9 part. 2. — cuifuit remissa, ut est mo-
rís, dispénsalio inter aliquos, quae k Papa facta'fuit, si
malitiosü; fecerit moram, el interim filius fuerit natus , an
nascalur legitimus, et habilis ad succedendum, n. 10. 1. 2
tit. 15 part. 2. — an debeat Regi suo fidelitalem jurare,
n. 6 1. 5 tit. 15 part. 2. Episcopi an habeant merum im-
perium, num. 2. in fin. 1. 18 tit. 4 parí. 3. — Episcopus
potest constituere procuratorem pro rebus suis , el suae ec-
clesiae , sive bona sintdistincta inter ipsura, et Capitulum ,
sive non, num. 9 1. 2 til. 5 part. 3. — Et quando non,
ibidem. — Episcopus in consliluendo procuratore, an exl-
gat consensus Capituli, et quando, n. 11 dict. 1. 2. —
Episcopi dicunlur personae spectabiles, et de jure regni
sunt de consilio Regis, n. 11. 11 lit. 5 part. 3. — Epis-
copus alienare volens rem mensae suae, an ibidem inter-
venire debeat consensus Archiepiscopi, n. 3 1. 63 til. 18
part. 3. — Episcopi an teneantur ad restilutionem , si
friiclus sui episcopatus male consumpserint , n. 4 1. i2
tit. 8 part. 3. — soli possunt res ecclesiasticas consecrare, et
an istud alus delegare possint, gloss. I. 13 tit. 28 part. 3.
— an possint dispensare cum voventibus simpliciter casti-
talem , ut debitum ab uxore exigere possint, n. 5 1. 11
tit. 2 part. 4- — Episcopus an possit cum incestuoso dis-
pensare, ut matrimoDiuip contrahal, num. 81. 13 lit. 2
part. 4. — potest se intromiltere ad compellendum mari-
tum, et uxorem ut simul vivant, nisi bono zelo continen-
tiam servare velint, num. 3 1. 1 tit. 9 part. 4« — esse non
potesl maritus, uxore in saeculo remanente , licet castita-
leni voverint, n. 11. 2 tit. 10 part. 4. — debet consentiré
in ingressum Riligionis , quem maritus facit de licentia
uxoris ; non lamen istud est desubstantia , ibidem in n. 5
per iilum text. ibid. — debet cognoscere de causis malri-
nionialibiis, n. 2perlext. ibid. 1. 7 tit. 10 parí. 4- — Et
an alii Praeluli, ibid. num. 4 et C. — Episcopus debet scire
novum et vetos Testamentum, et qualiler hoc intelliga-
lur , et an debeat scire Cañones, et an etiam leges , n. 3
dict. 1. 7. — an debeat scire omnem Psallerium , et an
peccet, si intcrrogatus in sua consecralione , an ista scit,
dicat sic, si menüalur : et an ipsius senlentia lata, cum Ca-
ñones ignorassct, valeat, et quando, ibidem. — an possit
causam malrimoniialteri delegare, ulillamjudicet, num.
7 1.7 tit. 10 part. 4. — Episcopi an sint personae specta-
biles , vel illusires, n. 2 1. 3 tit. 14 part. 4. — staliui á
patria polestale liberantur, num. 6 in fin. 1. 4 tit. 15
et n. 2 1. 14 tit. 18 part. 4. — Episíopus si fuerit factus
servus, quantum el quid domino pro sé praeslare teneaUír,
num. 2 1. 6 per texl. ibid. til. 22 part. 4. — si proptcr cjua
simoniam , vel turpitudincm, fuerit ab Episcopal u remo-
SEPTEM PARTITARÜM.
155
tus, non recuperabit Abbalioni , quam ante Episcopatum
habebat, ñeque ibi alios honores habebit, n. 3 1. 6 per
text. ibid. tit. 24part. A. — Dominus vocari debet, n. 1
1, 1 tit. 25 part. h- — Episcopi successeruut in locura Apos-
tolorum , ibidem. ■ — Et quid si ad solum Episcopum perti-
neat coUalio beneficiorum , an possit Capitulum sede va-
cante recipere resignationem beneficiorum. ex causa per-
mutationis , num. 6 1. 2 tit. 9 part. 5. — Et quid in Vica-
rio Episcopi , ibidem. — Episcopi auctoritas requíritur in
permutatione beneficiorum , n. 6 et 8 dict. I. 2 ibidem.
— auctoritas non suflicit, ubi beneficia , qux debent per-
rautari , sunt Papas resérvala , dict. n. 8 ibidem. — Epis-
copi bene possunt castigare subditos suos, n. 3 1. 11 tit 8
part. 5 — possunt de causis peregrinorumtraclare, quando
vexantur, vel aliter inhumaniter tractantur, n. 31. 27
tit. 8 part. 5. — Episcopus potest annullare statutum nu-
Iriens peccalum, uura. 6 1. 28 tit. 8 part. 5. — fidejubere
non tenelur, si tamen fidejubeat, tenet fidejussio, et illum
obligat, et unde tune solvere possit, n. 3 1. 2 tit. 12 part. 5.
— Episcopi sunt in statu magnae perfeclionis, quae in eis po-
tius dicitur esse , quám in alus Religiosis, et sunt in loco
Aposlolorura , dict. n. 3. — Episcopus si credens aliquem
peritum ei prajbendam dedit , si post ejus imperitia dete-
galur , an sic datum ab eo avocari possit , n. 11. 46 lit. 14
part. 5. — debet habere bona peregrinorum decedenlium
sine testamento, et quid faceré debeat, n. 1 et 2 1. 31
1iL 1 parí. 6. — Episcopi non possunt faceré testamentum,
iieque legata relinquere, n. 3 1. 1 lit. 9 part. 6, et n. 1
1. 5o tH. 6 part. 1. — Episcopus an possit se intromitlere
contra execulores testamenti male agentes oílicium suum,
si lestalor illud prohibuit, n. 3 1. 1 tit. 10 part. 6 — an se
intromittat in legalis á testatore relictis ob redemplionem
c;iplivorum, quando teslator executores leslanienlariosnon
fecil, el qiialiler procederé debeat in hoc : et alia plura
vide per n. 5 per lexl. ibidem tit. 10 part. 6. — Et qualis
debeat esse iste Episcopus, an loci originis, vel ubi legata
fecit, ibidem in n. 2. — ^Et an Episcopus, qui fuit execu-
tor ad pias causas , leneatur coram judice íaeculari ratio-
nem reddere, vel coram metropolitano, ibid. n. 6. — Epis-
copus an possit execulores testamentarios ante annum com-
pellere , ul impleant teslaloris volurilalem, n. 3 I. 6 lit. 10
part. 6. — loci an se intromittat, el quando, et qualiler,
si executores testamenlorum voluntatem defuncli adimplere
nolinl, gloss. 1. 7 ibid. per ilium lext. — El an Episcopo
detur remedí nm 1. fin, C. de edicto Divi Jdrian. tolt. et
(|uando, n. 1 in medio, 1. 2 til. 14 part. 6. — Episcopus
an pnssit esse curalor alicujus minoris, n. 1 1. 14 pfr
lexl. ibid. , til. 16 part. 6, — an possit auctorilatem suam
iiilerponcre ex intervallo , n. 7 I. 17 lit. 16 part. 6. —
E¡)iscnjnis an possit puniré Archiepiscopum delinqnenlem
in suo teiriloiio, n. 1 quoest. 4 I. 15 lit. 1 part. 7. — po-
tes! absolvere de levi injuria illala in personam cleiici, et
qualiler hoc iiilelligalur, n. 1 I. 20 lit. 9 part. 7. — an
possit clericum condemnare in confiscalione bonorum ,
n. 3 1. 5 lit. 31 part. 7:
Epístola non nocet scribenli, qiiousque perveniat ad
manus adversarii, nnm. 1 in fin. I. 2 til. 13 part. 3. —
EpislolíePauü dicunlur scripturae authenticK, num. 1 1. 2
tit 18 part. 3.
Equa furala, el abona; fidei possessore empla, si penes
eum pariat, et concipiat penes furem, an partus sil fur-
tivus, n. 2 I. 5 tit 29 part. 3. — ex equa et tauro, vel ex
taura et equo, nunquam fuit visara animal, n. 1 1. 21
tit 11 part. 5.
^QUALiTAS, de a;qualilale servanda tara in confractibus,
quám in alus ómnibus dispositionibus , vel successionibus,
per num. 17 1. 5 tit 5 part. 6. — debet servari in duellis,
n. 2 1. 3 tit 4 part 7.
^QüALES. — Scientlae, ille praeferendus est, qui nobilis
est ex nobili sanguine : de hoc vide infrái in verbo Nobilis.
íEquiparatio non fit in rebus diversae materiae, n. 5
1. 19 lit 8 part. 5.
^Equipollens, et in contractibus bené suflicit aüquid
fieri per sequipollens, n. 1 1. 5 per text ibid. tit 4 part 5.
^QUITAS scripta servari debet, licí-t de jure communi
comraunis opinio adhajreat rigori, n. 2 1. 28 tit 11 part. l^.
Equus, el major honor est in equibus ambulare, quám
in mulis, et ibi dicil de Pragmática facta super muías,
n. 5 1. 1 tit 21 part 2. — Equitans in die Corporis Chrisli
malé fácil, et si talis Sacramentum viderit in via, quid
debeat faceré, et de poena non facientis, gloss. 1. 62 tit. 4
part. 1. — Equus conductus ab aliquo, ab eo pasturari
debet, et equus malé pasturatus, malé ambulal, n. 4 1. 76
tit 18 part. 3. — ex quibus vitiis possit redhiben , et alia
in hoc, glos. 1. 65 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et pro-
hibilio de equis extrahendis extra regnum est multum an-
tiqua, n. 17 1. 5 tit 7 part 5. — Et ex equo et taura,
vel ex tauro el equa, nunquam fuit visum animal, n. 1
1. 21 tit 11 part 5. — Equus, et reus esl, qui habet
equum calcilrosum, n. 3 1. 22 per text ibid. tit 15 part. 7.
Errare, vide infri in verbo Error.
Ebrans. — In proprio facto, an excuselnr sallim ad
usucapionem prosequendam, n. 1 el 2 I. 14 lit 29 part 3.
— in jure, quia credebat se possidere cum titulo, qui
nullus erat, an possit usucapere rem, ibid. n. 3. — quando
dicatur habere bonam fidem, per quam usucapionem
continuare possit, ibidem. — in contrahendo matrimonio
in alicujus persona, an et tune matrimonium teneat, et
quando, n. 3 per text. ibid. 1. 10 tit 2 part 4. — El quid
si mulier erravit in qualitate, an tune matrimonium te-
neat, ibidem n. 4. — Errans in sexu baptizati, an valeat
baplismum, n. fin. 1. 5 tit 4 part 1. — in nomine haj-
redis, vel cognomine, vel in alio, an et quando per hoc
vilietur inslilutio, glos. 1. 13 per text ibid. tit. 3 part 6,
vide infra in verbo Error.
^RA DOMiNi. — A tempore Joannis l.non ponitur in
instrumentis, sed in ejus loco ponuntur anni Nativilatis
Domini, et in hoc est servanda consueludo, el quae sit
rcclior computatio, n. 3 1. 54 lit 18 part 3.
Errónea confessio, de hoc vide suprí» in verbo Confes-
sio errónea.
Erronra sübscriptio, de hoc vide infrá in verbo Sub-
SCRIPTIO ERIiONEA.
Error.
Juris, vel facli.
Tituli.
Quaiilalis.
ERROR Icgum Parlitarum, tíim respectu sensus, füm
etiam quod una Hilera pro alia erat posita, correxit avus
meus, utipse teslator in n. peniilt 1. 16 lit. 1 |»art 1. —
circa consueludinem, tíim respoctu causee impulsivae,
quam finali- ; et alia in hac materia vide per n. 2 1. 3 lit 2
part i. — si inlcrveniat in sexu baptizati, an valeat bap-
tismum, n. fin. 1. 5 tit 4 part 1. — magnus qualis esse
156
INDEX MATERIARÜM
dicatur, ad hoc, ut propter ipsum clericus possit verberan,
11. 8 1. 56 tit. 5 part. 1. — advocali,' sive procuratoris in
judicio factus coram parle, intra quanlum tempus debeat
corrigi, n. 2 1. 1 tit. 13 part. 3. — probabilis etiam in
mero lucro non nocet, et quando faciens positiones possit
dicere se errasse, n. 4 1. 5 ibid. — in confessione potest
aliquaado post senlentiam corrigi, n. 51.5 lit, 13 part. 3.
— parlium liliganlium coram aliquo quem credunt suum
judicem, an et quando viliet sententiam, n. 2 1. 15 tit. 22
part. 3. — Et quid si judex haberet in eos jurisdictionem,
sed non usum ipsius, ibidem in num. 3. — Error in sub-
lilitatibus non est peccatum mortale, quod ad ju dices
errantes in judicio suo extenditur, num. 6 1. 24 tit. 22
part. 3. — in facto alieno dicitur justissimus, n. 41. 14
tit. 29 part. 3. — quid sit, et an errans consentiat, et qui
per errorem consentit, potiíis contradicere, quhxa assen-
tire, n. 2 per text. ibid. 1. 10 tit. 2 part. 4- — mulieris
contrahentis nialrimonium in persona ipsius cum quo con-
Iraliit, an irritet raatrimonium, ibidem in n. 3. — servilis
conditionis, an matrimonium dirimat, et si carnalis co-
pula praecesserit , num. 1 1. 4 tit. 5 part. 4. — et si solutio
facta sit per errorem, non valet, et quibus modis istud
accidere possit, n. 1 et 2 1. 28 per text. ibid. tit. 14 part. 5.
— Et an in dubio credatur aliquera scienter indebitum
solvisse vel per errorem, n. 1 1. 30 tit. 14 part. 5. — Error
testatoris quando viliet institutionem , n. 1 1. 12, etgloss,
1. 13 per text. ibid. tit. 3 part. 6. — justus anliabeatur pro
titulo etiam quoad exclusionem petitionishaereditatis, n. 1
1. 7 tit. 14 part. 6.
— JuRis, VEL FACTi. — Error jurís quaudo excuset; vidc
elegantem dislinctionem , n. 2 1. 20 tit. 1 part. 1. — juris,
an excuset minores, et mulleres, dict. n. 2 in fin. • — juris
solus, an suíBciat ad prajscriptionem alicujus rei ecclesias-
ticac, quando non est admixtus cum errore facti, glos. 1. 8
tit. 14 part. 1. — in personis fide dignis probatur per ju-
ramentum, n. 7 1. 24 tit. 22 part. 3. — an sitinjustus,
ita quod non excuset ii mala fide secundum Canonistas,
n. 3 1. 14 tit. 29 part. 5. — vel facti, an excuset contra-
hentes matrimonium sciciutes impedimentum quod erat
ínter eos, n. 5 I. 51 tit. 14 part. 3. — dicitur lata culpa,
n. 4 1. 11 tit. 33 part. 7.
— TiTüLi. — Error tituli in facto proprio, an et quando
excuset , n. 1 cum sequenlib. I. 14 tit. 29 part. 3. — in
credente rem possidere cum titulo, an juvetiiliiin adusu-
capionem, ibid. in n. 3. — in titulo, quia aíTuit quidem,
sed erat nulius, et sic errabat in jure, an tune res per
jllum usucapí possit, dict. n..3. — justus an habentur pro
titulo, etiam quoad exclusionem petitionis liajieditalis, n.l
1. 7 tit. 14 part. 6.
— QüALiTATis. — error in qualitate, qua3 non inducit cau-
sam finalem, an vitiet actum, n. 10 1. 2 tit. 15 part. 2. —
qualitatis, et remissivé plura de hoc, et an lalis error in
mullere vitiet matrimonium , n. 4 1. 10 til. 2 part, 4.
^s ALiENUM. — Semper deduciturin donalione, n. 4 1. 4
tit, 4 part, 5. — prius deduci debet, quüm hoeres deducat
Falcidiam , n. 1 ad fin. 1. 1 tit. 11 part. 6.
EssE. — Aliud est, qu5m sperari esse, n. 1 in prooemio,
tit. 1 part. 4.
EsuRiENTi potiiis debet pañis denegari, quínn sibi dari,
si de cibo securus bonum faceré non curet, n. 7 1. 2 til. 9
part. 4.
íEtas ante et post diluvium, secundum utramque inter-
pretationem , n. 24 in prooemio Partitar. — quoe requira-
tur ad suscipiendum sacramentum confinnalioiiis , n. 4
1. 11 tit. 4 part. 1. — excusat h pcenitenlia sallim h ma-
jori, num. 1 1. 25 tit. 4 part. 1. — an venial in considera-
tione respectu poenitentia; injungendaj , n. 1 dict. 1. 25. —
iEtatis defectum solus Papa supplet , num. 17 1. 5 t¡L 5
part. 1. — JEtas ad suscipiendos ordines qualis esse de-
beat, gloss. 1. 27 per text. ibid. tit. 6 part. 1. — ad pro-
fessionem quaj'sit, n. 2. cum alus ibid. 1. 4, n. 1 1. 3 tit. 7
part. 1. — qua3 requiratur ad beneficia, sive cum cura
animarum, sive sine ea, vel adcanonicatum, sive prseben-
dam, n. 2 I. 3 til. 16 part. 1. — in tabellionibus Regis
qualis desideretur , n. 2 1. 8 tit. 9 part. 2. — Regis mino-
ris qualis requiratur ad hoc, ut jurisdictionem exercere
possit, et quid si sit filia minor^ n. 3 1. 3 per illum text.
tit. 15 part. 2. — qua3 requiratur in castellanis de jure an-
tiquo Partitarum, et de jure Ordinamentorum , n. 1 1. 5
tit. 18 part. 2. — in judicibus ordinariis qualis requiratur,
n. 1 1. 5 tit. 4 part. 5. — qua3 excuset, ut aliquis ad bel-
lum iré non teneatur , n. 14 1. 3 tit. 19 part. 2. — quse de-
sideretur ad matrimonium, tam in masculis, quüm iu
foeminis, n. 8 1. 1 til, 20 part. 2. — quse requiratur aá
hoc, ut quis possit esse procurator, sive in judicio, si\c
extra, et quid si exceptio ajtatis ei opponatur, n. 19 1. 10
Ut. 5 part. 3. — qualis esse debeat inferendotestimonium,
ut illud valeat, n. 1 et 2 1. 9 tit. 16 part. 3. — inquisito-
rum qualis esse debeat, n. 4 1- 6 tit^ 17 part. 3. — qua-
lis requiratur ad hoc, ut sponsalia teneant, et an discrelio
aelatem suppleat, n. 1 1. 6 tit. 1 part. 4i — qualis requi-
ratur ad contrahendum matrimonium, inspicitur loci con-
suetudo, n. 8 1. 9 tit. 11 part. 4- — qualis esse debeat in
adoptante filium alterius , per n. 1 per text. ibid. , 1. 2 tit. 16
part. 4. — quse in manumitiente requiritur, quaiis sit^
n. 6 et 7 1. 1 tit. 22 part. 4- — ad maritandas fceminas
qualis sit, n. 8 1. 5 tit. 7 part. 6. — quse requiratur in mi-
noribus, ut propter eorum delicia ipsi puniri possint, n. 5,
6 et 7 1. 9 per text. ibid. til. 1 part. 7. — qualis excuset h.
poena, sive in senibus, sive in minoribus, n. 3, 4, 5 et 6 1. 8
per text. ibid., tit 31 part. 7.
Etymologia quid sit, et an valeat argumentum ab ety-
mologia vocabuli, n. 1 1. 1 tit. 1 part. 6. — quid sit, et
de ejus effectu, n. 1 et 2 1. 1 per text. ibid., tit. 33 part. 7.
EucHARiSTiiE Sacramentum dúo operatur in nobis, n.
fin. 1. 1 tit. 4 part. 1. — tollit peccata venialia, et auget
gratiam, ibidem. — ¡x solis Sacerdotíbus administratur,,
n. 1 1. 8 lit. 4 part. 1. — potest sumi in die Dominica Re-
surrectionis, et in die Jovis Sancti, et usque ad Dominicam
de Quasimodo, n. 41. 34 tit. 4 part. 1.
EvELLE\s términos qualiter puniatur, et quando; et
plura de hoc vide per n. 5, 6 et 7 I. 30 per text. ibid., tit.
14 part. 7.
EvicTio, et an Rex teneatur de eviclione, si aliqua res
vendatur pro debitis fiscalibus, et quando, n. 10 1. 23
til. 18 part. 3. — Et an mulier teneatur ad evictionem
rei dotalis marilo pétente, n. 2 1. 22 lit. 11 part, 4. —
Eviclio, et an venditor teneatur de eviclione, quando nihil
fuit promissum, n, 2 per text. ibid, 1. 32 tit. 5 part. 5. —
Et an et quando venditor teneatur de eviclione, n. 4 ciim
alus ibid. per illum text, in dict. 1. 32. — Et an et quando
tenebitur venditor de eviclione, etiam si emptor sibi nihil
denunliet de lite mota super re empta, quando alias íca
SEPTEM PARTITARUM.
157
dilor sciebat litera cssc molam super tali re vendita , etiam
sine cmptoris denunliatione , dict. n. 4. — Et venditor
semper tenebitur eniptoiem defenderé ^ alias teuebitur de
evicfione , n. 5 dict. 1. 32 per illum text. ibid. — Et eliam
tcnebitur ad interesse, et ad sumptus lilis, ibidcni n. 6 el 7.
— Et an emptor agere possit de cviclione conlra veiidilo-
rem, quando ipse eniplor causam non defcndit, veiulilore
nolente eam defenderé, n. A 1. 33 til. 5 part. 5. — Et
quid si cCim emptor caiisam defcndil, nialum advoculiim
elcgit,an agat de cvictioneconlra ven<iitorem,dicl. n. 4. —
Et an venditor haeredilatis ve! rcddiluuin iciii-alur eviclio-
ne, quando tota híeredilas, vel niujor purs reddiluimi i'\iii-
citur ab emptore, n. 2 et 4 1- 34 ibidem. — Ki aii \iiidilor
domus, navis, vel gregis , tencalur de cviclione parlis,
gloss. per illum lext. I. 35 til. 5 part 5. — Et quando
venditor non tenealur de evictione, licft cnipior inquicte-
lur, n. 3 cum aliisibid. pertcxl. ibid., I. 3G lit. 5 part. 5. —
Et quid si emplor sit conluniax , an si condemnetur , agat
de evictione contra vendilorem, et quando sio, quando
vero non, ibid.n. 6. — Et quid si emplor non excipit circa
sumptus et melioramenta facta in re empla, an venditor
in illis tenealur de evictione, ibid. n. 7. — Et an venditor
tenealur de evictione, quando rem aliciii in ludo vendidit,
n. 9 1. 36 per text. ibid. lit. 5 part. 5. — Et quid si emplor
sit alius tertius, qui non ludcbat, an venditor tune tenea-
lur de evictione, ibid. n. 11. — Et an venditor tenealur de
evictione, quando exlrajudicialiler, et per vim, res aufer-
tur ab emptore, vel per Regem, n. 2 1. 37 tit. 5 part. 5, et
ibid. n. 5. — Et an et quando creditor vendens pignus te-
nealur de evictione , n. 1 cum alus ibid. et n. 5 1. 50
tit. 13 part. 5. — Et sirapliciter vendens nunquam intelli-
fitur se obligare ad evictionem, imo tacité videlur agi,
le de evictione tenealur, ibid. num. 6. — Eviclio, et an
laeres vendens res hereditarias pro solvendis debitis, vel
egatis testaloris, teneatur de evictione, si fecerit inven-
.arium, n. 6 1. 7 tit. 6 part. 6. — Et an legalarius evicta
re agere i>ossit de evictione, n. 7 1. 9 tit. 1 part. 6. — Et
an híEredes, qui in praísentia judiéis inter se ha;reditatem
dividunt, debeant ad invicem cavere de evictione, n. leí 2
I. 9 tit. 25 part. 6.
Exactores TRiBuiORUMpossunt & notario pelere, ut sibi
detur liber Iributorum, n. 5 1.23 lit. 18 part. 3. — Exactor
tributorum tenelur oslendere mandatura sibi factum per
litteras publicas, aliüs sibi non creditur, ibid. n. 6. —
Exactores tributorum non possunt cogeré non solventes,
seddebent adire prassidem, nec prceses illud illis commit-
tere poterit , ibid. n. 7. — an possint propria auctoritale
venderé pignora , et quando, ibidem n. 9. — bení; possimt
eraere et contrahere in loco illo, ubi administralionem ha-
bent, n. 3 1.5 til. 5 part. 5 — an possint propria auclori-
lale cogeré resistentes, et venderé possessiones ipsorum
;tiam sine judice ; et quid hodie, et si commissio sit gene-
raliter exacloribus concessa, lamen debent ipsi servare le-
gem municipalem, vel consuetudinem loci, n. 2 1. 52 til. 5
part. 5. — qui res aliquorum vendunt, an ad subhasta-
lionem tcneantur, ibidem n. 3. — Et an sit aliqua differen-
lia, si res quie vendilur, est mobilis, vel immobilis , ut
subhastatio requiratur, ibidem. — Exactores tributorum,
an pcccent, si vectigalia imposita sine alia investiga-
tione causse exigunt, n. 6 1. 9 tit. 7 parí. 5. — falsarii
pcEna manus ampulalione puniuntur, num. 5 1. 6 tit. 7
parf. 7.
Examen obstetricum ad Protomedicos Regís pertinet»
n. 8 1. 17 lit. 6 part. 6.
ExcESsus Monacliorum , seu aliorum , vide remissivé per
n. 8 in fin. 1. 25 tit. 4 part. 1. — alitíujus in aliquem cas-
ligando, est propler id excommunicatus, n. fin. per text.
ibid., ]. 56 lit. 5 part. 1. — ministrorum in castigando de
jussu Praílali Fraílalo non nocet, n. 6 i. 48 lit. 6 part. 1.
Excepta, quai dicantur in privilegio donationis, licétibi
nibil dicatur, n. 16 1. 5 lit. 15 part. 2.
ExcEPTio rei judicala; , an obstet, si post absolutoriam
causa de novosupervenerit, n. 61.25 tit.2 part. 3,— domí-
nii, an obslot petenli rei possessionem , sive in interdicto
adii)iscenda;, retincndaí, vel recuperandae possessionis ,
n. 6 1. 27 til. 2 part. 3. — Exceptiones peremptorise, et
cujuscumque sint qualitalis, intra quantum tempus pro-
pon! debeant, n. 1 in princ. 1. 8 tit. 3 part. 3, et n. 1, 2, 4
et 5 1.9 ibidem. — opponi est de substantia judicii, quia
aliüs non suíTiciet probare factum, nisisit probata exceplio,
dicl. n. 1. — El an reo sufficiat narrare factum, ex quo
resultet effeclus, ibidem. — Et an idem sil in causis crimi-
nalibus, ibid. — Exceplio perimens in totum accusatio-
nem, quando proponi debeat, ibidem. — Exceptiones ano-
malaí intra quantum tempus proponi debeant , ibidem. ^ —
Et an suíDciat quód reus suas exceptiones in termino pro-
ponat , si ad hoc non facial citare adversarium , ibid. —
Exceplio excommunicationis in quacumque parle judicii
proponi potest, n. 1 in fin.l. 8 tit. 3 part. 3. — Exceptio-
nes dilatoriae quando debeant proponi ante vel post litis
contestationem, n. 1 1. 9 ibid. etn. 3 1. 5 tit. 10 part. 3. —
Et si post litis contestationem proponantur, an debeant
induciae duplicari, ibidem in eod. n.l dict. 1. 9. — Excep-
lio, et qualis facial supersederi in causa, n. 1 1. 10, et
num. 1 1. 11 tit. 3 part. 3, et n. 1 1. 5 lit. 10 part. 3, tt
num. 1 1., 14 til. 1 part. 1. — Exceptiones dilatoria; anle
litis contestationem non proposilaj, possunt postea propo-
ni in vim peremptoriam, n. 1 in fin. 1. 9 til. 3 part. 3. —
Exceptio contra procuratorem, scilicet, quód non habet
mandatum , etc. quando debeat proponi ; et quid si sit de
personis, quoe in judicio esse non possunt, ibid. n. 2. —
Exceptiones post lerminum opponi non possunt, nisi cum
juramento quód de novo ad suam noliliam pervenerunt,
n. 5 I. 9 tit. 3 part. 3. — Et quid si post sic juratum pos-
tea appareal, quód prius sciebat, vide ibidem. — Exceptio
opposita contra personara, an impediat litis ingressum,
n. 1 i. 10 til. 3 part. 3. — El an idem sit in omni exceptio-
ne impediente litis ingressum, ut debeat proponi in termi-
nis aliarum, vel non, ibidem. — Ita quód illa non obstante,
licét proposita sit, debeat lis conteslari, et in causa ultra
procedí, ibidem, et n. 1 1. 5 til. 10 part. 3. — Exceptiones
peremploriDG non impediunt judicium principale, sed in
eo proceditur, et postea pronuntiatur super tota causa,
n. 1 1. 11 ibid. — Exceplio apposita conlra judicem de
ejus incompelenlia debet primitus terminari, dict. n. 1
dict. 1. 11. — Exceptiones, quse reddunt processura nul-
lura, nisi prius de illis cognoscatur, cura causa principali
tractandaj non sunt, ibidera. — Exceptio concernens pro-
cessum , dicitur talis natura; , quód si super ea non pro-
nuntielur, negotium principale non potest expediri, licél
contra si exceptio sil contra testes, vel instrumenla, ibi-
dem.— Spoliationis habet eíTectum suspendendi, et quando
non, et intra quantum tempus talis exceptio probari de-
beat, n. 3 1. 5 lit. 10 part. 3. — Exceptiones contrarias
158
IÍ\*DEX MATEP.IAUUM
potest quis in judicio proponeie , n. 4 1. 6 lit. IZi part. 3.
— Exceptio lilis liniiae de jure Parlitarum, an impcdiat
judicium, n. 2 1. 7 lit. 16 part. 3. — pretil non nunierati
intra quantum tempus pnponi possit, et an valeaf. talis
renuntiatio, et an in eadem cliarta poni possit, n. 4 1. 65
tit. 18 part. 3. — Excepliones renunliando aliqui'-, quas
renuntiasse videalur, n. 5 1. 70 lit. IH part. 3. — Excep-
íione lutus an petera possit, ut iiberetur per pactum, n. 1
1. 81 tit. 18 part. 3. — Exceptio, quaj 0|)ponitur contra
iiistrumentum , sciiicet, quód non est publicum , seu á ta-
bellione non factum, qiíaliterponi dcbeat, n. 1 1. 115 ibid.
— Et quid si in.strumentum sit de longinquo, ñeque in
boc agalur de proejudicio opponentis, ibidera ñ. 3. — Et
quid si tabellio contra quem opponilur exceptio, sciiicet,
quód non est tabellio, sit nolus ómnibus pro tuli, ibidem
in n. 2. — Exceptio quando opponi poshil per judicem de
suo oflicio , contra parlem, si\e instrumenta, vel aliter,
num. 2 1. 24 liU 23 part. 3. — quaestus repellit accusato-
rein, el qualiter hoc probetur, n. 3 per text. ibid. 1. 4
tit. 9 pan. 4. — lenocmiian iufiingat accusalionem mariti,
uxorem de adulterio accusuntis, n. 4 I. 6 tit. 9 part. 4. —
non numeralae pecuniae, an babeat locum tantüm in con-
fessione mutuiillarum rerura, quae consistunt in pondere,
numero, vel mensura, an eliam in alus ómnibus conlrac-
tibus, si promissum non delur, n. 1 1. 9 tit. 1 part. .5. —
non numeralae pecuniíE, an possit á reo opponi, et de hoc
possit querelari, lic&l actor ei nihil pelat , et an ista excep-
tio debeat in judicio proponi, vel sufliciat ipsi credilori
etiam sine scriptis, n. 3 dicl. 1. 9 lit. 1 part. 5. et ibid,
n. 4. — non numeratas pecuniae post biennium debitori
non coropelit, licét probare velitnon fuisse sibi numera-
tam, et quid de jure Canónico, ibidem n. 6. — Et an ijli
competat intra biennium quando in instrumento de re-
cepto quod fecit, renunliavil huic exceplioni, ibidem in
n. 8, — Et quid si renuntialio exceplionis non numeralae
pecunias Cal in eadem charla, ve! post biennium, n. 9 1.9
tit. 1 part. 5.— Exceptio doli an obstet contra revocantem
precarium alicui datum intempestivé, n. 1 1. 9 tit. 2
part. 5. — Excepliones omnes, quae detrahunt proprielati
majoriae detrahunt el possessioiii, num. 2 1. 7 til. 4 part. 5.
!— in causa majoriae quae requirunt allioreui indagiuera,
an debeant reservari judicio proprietalis, ibidem. — Ex-
ceptio per emptorem an possit opponi de re non tradila ,
quando per slatulum illam poni prohibeatur, quando
instrumentum erat confessionatum, n. 1 1. 32 tit. 5 part.5.
— compelens reo naturaliter tantüm oblígalo, an prosit
fidejussori suo ; et quid si tune fidejussor dicat se igncran-
ter accessisse huic obligalioni natural! tantüm, n. 7 1. 5
tit. 12 part. 5. — Excepliones qualescumque sint, possunt
hodie contra instrumentum poni, etiam habens execulio-
nem paratam, dum tamen opponantur intra terminum á
lege statutum, n. 4 1- 10 tit. 12 part. 5. — Exceptio ce-
dendarum aclionum competit contra credilorem nolentem
acliones cederé fidejussori solventi pro debilore, n. 3 1. 11
tit. 12 part. 5. — cedendarum an opponalur eliamsi fide-
jussor sit obligatus per instrumentum guarentigium, ibi-
dem. — Excepliones, qu» opponi possint per fidejussorem
in favorem rei firincipalis, quando ilhis sel veril, n. 1,2,
et 3 1. 15 til. 12 parí. 5 cum alus n. ibid. — Exceptio
compelens reo qua uti noluit, an illa competat fidejussori,
et ea uti possit, n. 5 dict. 1. 15. — Et an fidejussor gau-
deat tali exceplione, quando ohtulit se ad fidejussionem
non rogatus, ibidem. — Exceptio opponi potísl per fidejus-
sorem etiam reo invito, ibidem. — El tenelur reus daré
fidejussori proballones ad excepliones, quas opponere vult,
ibidem. — Et ;in fidejussor possit k reo petere, uldel sibi
expensas ad litem, seu pecuniam pro expensis, n. 5 dicta
1.15 til. 12 part. 5 ibidem. —El quid si exceptio, quae .
principio competebal tam debitori, quám fidejussori, pos-
tea cessel in debilore, ibidem. — Exceptio compelens tan-
lüii! persunae debitoris, an de ea fidejussor opponere pos-
sit, ibidem in n. 9. — qua; polerat compelere contra dele-
gaiitem in causa no\aiiiin¡s, an competat contra eum, cui
est delegalus, per n. 4 1- 19 tit. 14 part. 5. — compensa-
tionis si á debilore opponalur, quando locum habeat,
num. 2 I. 20 tit. 14 part. 5, — Etsub qua forma opponi
possit haec exceptio compensulionis, ibidem n. 3.— Excep-
tio compensalionis an possit opponi coram judice arbitro,
vel coram delégalo, ibidem n. 4- — El an possit opponi
compensalio compensationis allerius debiti, ibidem n. 5.
— Exceptio, quae dicalur cilo liquidabilis, n. 6 dicl. 1. 20.
— compensationis intra quantum tempus debeat probari,
ul el admitlatur, dict. n. 6. — - opposita per debitorem de-
bel hodie intra decem dies probari, ibidem. — compensa-
tionis an possit opponi in causa appeliationis, dict, n. 6 ad
fin. ■ — an impugnel senlentiam, ibidem. — in pluribus
casibus locum non habet, gloss. 1. 21 ibid. per illum text.
— an et quando inler socios, qui in socielate damnum de-
derunt, locum htibeat, n. 1 1. 22 ibidem. — ^ an habeal
locum in persona procuraloris, qui damnificavit dominum,
si in alio illum melioraverit, ibidem in fin. — Exceptio
competit debitori contra creditores suos poslquam cessit
bonis; obligalio tamen naluralis, vel civilis, per talem
cessionem non fuil cxstincta, n. 2 1. 3 til. 15 part. 5. —
beneficii ¡nventarii, si non opponalur ante senlentiam, an
postea in ipsius executione opponi possit, n. 6 ad fin. 1. 7
lit. 6 parí. 6. — defectus proprietutis non admittitur, nisi
in continenli oíTeratur probalio, n. 12 et 13 J. 2 lit. 14
|)arl. Q. -^ quando dicalur requlrere alliorem indaginem,
dicl. n. 13 in principio. — dilatoria quando opponi possit
post nomen rei i^ceptum inter reos, quando quis accusa-
torem suura reaccusare vull, num. 4 1. 4 lit- 1 pail- 7. — -
Excepliones dilaloriae, quas aliquis, qui de crimine conve-
nitur coram non suo judice, habef, si per eum non oppo-
nantur, an videalur ipse illius jurisdiclionem prorogare,
num. 3 1. 15 per text. ibid. lit. 1 parí. 7. — dilaloriae de-
bent ante lilis contestalionem opponi, n. 1 I. 16 tit. 3
part. 7, et n. 1 1. 6 part. 7. — Exceptio si opponalur con-
tra lestem, propter quod ejus diclum fuil invalidatum, an
ultra id venial a judice punlendus, n. 1 et 2 I. 29 pertext.
ibid., til. 1 part. 7. — si sil opposita contra aliquem, si
probetur, an exea ille contra quem fuil opposita, venial
puniendus, ibid. n. 3. — El quid in uxore excipiente de
lenocinio mariti contra ipsum accusanlem ipsam de adul-
terio, ibidem in n. 4 el 5.— Excepliones si insimul per
reum propositae sint, an postea petere possit, quód pro-
nuntielur super exceplione, quae impedit lilis ingressum,
n. 1 1. 6 tit. 3 part. 7. — Exceptio quód injuria non fuil
atrox, potesl opponi ante Hlem coutestalam, n. 1 in fin.
1. 20 lit. 9 part. 7. — i)roprietal¡s an obstet agenti inter-
dicto recuperandae possessionis, n. 2 et 3 I. 18 lit. 10
part. 7. — El quid si talis exceptio dorainii non opponalur
ab spolianle, sed ab alio terlio, ibidem in dicl. n. 3. ■ —
Excepliones quales proponi possunt per aduiterura , vel
SEPTEM PARTITARUM.
159
adulteram contra accusantes illos, et qiiaiido, et qualiter,
gloss. 11. 7, 8, 9 et 10 cum aliis ibidera, tit. 17 part. 7. —
Exceplio lenocinii si propoiiatur per mulieiem accusalam
(le adullerio postqiiam lis fuit contéstala, an admiltatur,
et iliuin contra marilum juvet, n. 4 1. 7 per text. ibid.
lit. 17 part. 7. — elapsi quinquennii, an perpetuo com-
petat liceredibus apostatse, qui in vita, ñeque per quin-
quennium á die mortis suse , acciisatus fuit, n. 3 1. 7 per
text. ibid. tit. 25 part. 7. — Exceptiones an eodem modo
re^ulentur siciiti actiones, in modo, tempore, et termino
proponendi, et an jus excipiendi nliquo tempore prajscribi
possit, vel non; et alia in lioc vide per dict. n. 3. — Et
an lerminus prajfixusaclioui censeatur praífixus exceplioni,
n. 3 dict. I. 7.
Exr.ipiEJis contra aliquem de crimine , si exceptionem pro-
bet, an ille contra quem excipit, venial puniendus, n. 3
et 4 1. 29 tit. 1 part. 7.
ExcoMMCNicARE potest Archipresbytcr, si adsit consue-
tudo, num. fin. 1. 8 tit. 6 part. 1. — possunt Prx'lati , et
qu;des, num. 2 1. 7 tit. 9 part. 1. — cum solemnitate non
licit, nisi solis Episcopis, ibidem n. 4. — non potest sim-
plex clericus , nec istud unquam potest prajscribeie , n. 5
in fin. dict. 1. 7. — Excommunicari non possunt nisi sub-
diti, n. 2 1. 8 ibidem. — non potest quis sine causai co-
gnilioiie, et precedente contumacia, etiam de ipsius vo-
lúntate, n. 1 I. 12 tit. 9 part. 1. — debet per vim aliquem
de ecclesia extrahcns , n. fio. per text. ibid. 1, 4 tit. 11
part. 1.
ExcoMiMONicATio cst poBua naturalis clericorum liaben-
tium concubinas, n. 3 in medio, 1. 38 tit. 6 part. 1. —
quando dicatur medicinalis , quando vero capitalis , et
(uando dicatur máxima pcena , n. 4 in proq^niio, tit. 9
lart. 1. — est muero episcopalis, n. 1 1. 7 tit. 9 part. 1.
— lata per cum qui prsescribit illud jus excommunicandi,
inte completam prsescriptionem an valeat, n. 5 dict. 1. 7.
— lata el judice existente extra suum territorium, aa et
quando valeat, n. 1 1. 9 tit. 9 part. 1. — lata íi judice
existente extra suum territorium, in notoriis bene tcnet,
licí-t illam ponens mali facial, ibidem. — lata in subdi-
tum existentem extra suum territorium bene valet, ibi-
dem in fin. — Excommunicatio ab liomine semper fit ob
conlumaciam , el an praesumpta contumacia suíTiciat ,
num. 2 1. 10 ibid. — Excommunicatio fieri non debet,
nisi prajcedente monitione, num, 1 1. 12 ibi illud am-
püaiis. — major est inter censuras ecclesiasticas , n. 1 1. 14
tit. 9 part. 1. — non debet fieri statim, nisi proecedente
s.isjiensione, quod est contra judices hodiernos, ibidem.
— qs.o jure cnmpetat Episcopis, an ratione oflicii episco-
• alis, vel dignilatis, n. 2 1. 17 ibidem. > — sive justa , sive
iijiisla, debtt timeri, et injusté excommunicatus quoad
.)eum meretur, n. 2 1. 20 tit. 9 part. 1. — notoria injus-
litia excommunicationis, an reddal eam nuUam, n. 2 in
iin. 1. 20 tit. 9 , et n. 5 in fin. 1. 31 tit. 6 part. 1. — lata
contra formam Canonis tenel, et quid si contra formam
iiominis, ibidem n. 4. — injusta ligat; et terdecim rallo-
nes de Loe vide per n. 1 1. 21 lit. 9 part. 1. — injusta
ligat ex contemptu, n. 4 ibid. — Et tenetur petere abso-
lutionem, quantumcuraque sit injusta, ibidem. — Ex-
communicatio non suspenditur per appellationem sequen-
tem, n. 5 ibidem. — Et quando sic, ibidem. — Excom-
municatio si sit notorié injusta, superior eo ipso potest
eam lollere sine alio requisito, n. 3 1. 24 ibitL — lata
post appellationem non lenet, n. 1 1. 30 tit. 9 part. 1. —
Excommunicationem contemnentes possunt per judiceni
ecclesiasticum puniri privando eos jure sibi qua;s¡to in
ecclesiis, n. 4 1. 32 ibid. — Excommunicatio extendil se
ad participantes cum excommunicato, et quando, gloss.
1. 33 tit. 9 part, 1. — Et quid liodie ante denuntiatio-
nem , ibid. n. 6. — Excommunicationis minoris eíTictus
quis sit, dict. n. 6. — Excommunicatio minor qualiler re-
laxetur, el quis ab ca ai)solvet excommunicatum, ibidem.
— minor an Iranseat in terliam persouam, n. fin. dict.
1. 33. — probala per fanianí , an dicatur publica , ut ex-
communicaluin repcllat ab actibus prohibilis tali, n. 1
I. 35 til. 9 part. 1. — probata per denunlialionem dicitur
publica , el repellil excommunicalum á quibuscumque ac-
tibus, dict. n. 1. — proferri non potest, ñeque in genere,
contra ilium qui peccatum fecit solí dcnuntianli nolum,
n. 16 in prologo 4 part. — gravior est quavis alia captura,
II. 16 1. 4 til. 7 part. 6.
ExcoMMUMCATus uon cst ille quijustam causara contradi-
cendi babel excommunicationi , num. 1 in principio, 1. 35
lit. 4 part. 1. — Excommunicatus á quocumque, absolví á
Papa potest, n. 23 1. 5 1. 5 part. 1. — Excommunicalum á Pa-
pa, alius praíter eum non potest absolvere, nisi de sui man-
dato, ibid. n. 25 el 26. — Excommunicatus, an et quando
possit resistere excommunicationi, n. fin. in fin. 1. 31 tit. 6
part, 1. — an sit inlrans monasteria monialium, et quando,
et quis absolvet eum, n. 2 1. 36 tit. 6 part. 1. — non est
Ule, qui juris aucloritate aliquid fácil, n. 7 in fin. 1. 61
ibidem. — persistens per annuní eíficitur de foro laicali , et
judex laicus eum castigabit, gloss. 1. 59 ibid. per iilum text.
— est ipssjure, qui fácil u num de sexdecim , de quibus
per gloss. per text. ibi, 1. 29 tit. 9 part. 1. — est cleri»
cum percutiens, et quid si perculial conversos, vel obla-
tos, vel nondum professos , n. 2 dict. 1. 2. — an sit ille ,
qui cüm potuit obviare ne clericus offendatur, illud non
l'ecil , sive ex oflicio tenealur ad illud, sive non, n. 8
dict. I. 2. — an sit clericum excommunicalum percutiens,
el quid si non percutit, sed illud postea ratum habuil,
vel scindal vestimenta sua , vel capial frenum equi, n. 2
1. 3 ibidem. — an sil clericum percutiens ob defensio-
nem propriae personaj , rerumque suarum , ibidem. —
non est semper ille , -qui clericum percutit , gloss. per text.
ibid. dict. 1. 3. — eo quód clericum percutit , Romam iré
tenetur, íallit in lerdecim casibus, de quibus per gloss.
1. 4 ibid. perillum text, ibid. — etiam minori excommuni-
calione. Horas in communi dicere non debet, n. 3 1, 6
til, i. — majoriexcommunicalione, ñeque eligi nec eligere
potest , et quid si sit excommunicatus in minori cxcommu-
nicatione, n. 5 dict. 1. 6 tit. 9 part. 1. — minori excom-
municatione potest es^e procurator, et quid si majore, et
quid in suspenso, ibid. n. 7 et 8. — El an patrocinari pos-
sit, el pro aliquo advocare, ibid. n. 9. — Excommunicatus
est ipso facto non servans interdiclum á Prselato positura,
quod etiam in exemptis locum babel, n. 5 1. 9 til. 6 part. 1.
■ — privalim Horas dicere debet, publicé vero non, n. 1
1, 18 lit, 6 part. 1. — Excommunicalum ab Episcopo, Ar-
chiepiscopus non absolvet , et quando sic, n. 6 per text.
ibid. L 24 tit. 9 part. 1. — Excommunjcati qua forma de-
beant absolví, et an juramentum quod faciunt, sit de sub,
slantia absolulioni';, n. 1, 26 tit. 9 part. 1. — Excommu
nicatus an prius debeat salisfacere de expensis suo adver-
sario, dict. n. 1 in fin. — absolulus recepta sufBcientj
i60
INDÉX M ATERÍ ARÜM
cautione, si non impleat , an eo ipso videatur iterum reiii-
cidere in excommunicadonem, ibid. n. 2. — potest petere
absolutionem per procuratorem, n. 4 dict. 1. 26. — Et per
nuntium, ibid. — Excommunicatus an absolvatur absenté
eo ad cujus querelam fuit excommunicatus, ibidem. —
potest probare fuisse absolutum, sive per lilteras, siveper
lestes, dict. n. 4 in fin.— moni tione non praecedente statim
est absolvendus, sine aliqua cautione de parendo mandatis
ecclesia3, n. 1 1. 12 tit. 9 part. 1. — potest absoivi ab ex-
communicalione etiam per judicem, eliamsi ille non sit
Sacerdos, n. 4 in fin. 1. 26 tit. 9 part. 1. — Excommuni-
catum ab Episcopo alius non absolvet, nisi cjus superior;
quod ampliatur per n. 1 1. 29 ibid. — Excommunicati to-
lerati, si sint occulti, an admittantur ad electionem, n. 6
1. 33 tit. 9 part. 1. • — Excommunicatus pluribus excom-
municationibus, an debeat ab unaquaque illarum absoivi,
et quid operetur secunda, vel terlia excommunicatio, n. 2
dict. 1. 29 ibid. — pluribus de causis, si absolvitur per
Papam, et poenitentiarius illum remitlit absolutum nulla
expressa causa excommunicalionis íi qua illum absolvit, an
pro absoluto habebitur, n. 4 dict. 1. 29 ibid. — ab haíretico
judice, vel excommunicato, sive occultó, sive manifesté,
excommunicatus non est, n. 6 1. 30 tit. 9 part. 1. — fruc-
lus sui beneficii non percipiet, et debet sibi abstralii bene-
ficium; quid si adsit necessitas, num.7 1. 31 ibidem. —
impeditus petere absolutionem, debet sibi succürri de fruc-
tibus beneficii, ibidem. — propter aliud crimen, quam
propter haeresim, si persistat per annum, post annum an
habeatur pro convicio, num. 2 1. 32 ibid. — an possit
coramunicare cum alio excommunicato, n. 6 1. 33 tit. 9
part. 1 in fin. verb. — non est cum excommunicato com-
municans ob sui utilitatem, vel pro salute animaj suae,
requirendo consilium, si ad alium iré non potest, n. 3 1. 34
ibid. — reddere debet debitum requisitus, ñeque ob id
pcccat, n. 6 dict. 1. 34. — an possit debitum petere, et re-
eipere, n. 9 ibid. — non est ille, qui ignoranter se cum
excommunicato intromittit loquendo, etc. n. 15 ibideip.
, — Excommunicato, an et quando debeat dari eleemosyna,
n. 18 1. 34 lit. 9 part. 1. — Excommunicalus an possit in-
trare in ecclesiam, et ad quid possit, et ad quid non, n.2
1. 35 ibid. — ejici potest per clericos ecclesiíE per vim, et
quando non, n. 6 ibid. — minore excommunicatione, an
possit Missam audire, n. 1 1. 3 tit. 9 part. 1. — sepuUus
in ecclesia, eam poUuit, et debet reconciliari, n. 7 1. 20
tit. 10 part. 1. — ad ecclesiam confugiens, an inde extrahen-
dus sit, n. 1 in princip. 1. 4 tit. 11 part. 1. — Excommu-
nicatorum oblationes non sunt íi clericis recipiendee, n. 13
1. 10 lit. 19 part. 1. — Excommunicatus rescriptum im-
petrare non poterit, etiamsi actor sit, et illud faciat de
consensu rei, n. 1 1. 38 tit, 18 part. 1. — Et quid si igno-
ret se esse excommunicalum, ibidem. — Excommunicalus,
el an facta per excommunicalum redintegrentur eo abso-
luto, n. 2 1. 22 tit. 11 part. 5.
Excusare quando se possit tutor, vel curator, gloss. 1. 2
per texl. ibid. tit. 17 part. 6, — se an possit quis ü tutela,
vel h muneribus patrimonialibus, vel realibus, vel col.'ec-
tis, si plures filios habeat, num. 2 dict. 1. 2. — intra
quantum tempus se possit tutor, glos. 1. 4 per text. ibid.
tit. 17 part. 6.
Exct'SATi qui dicantur, ut ad bellum iré non teneantur,
num. 13 et 14 per text. ibid. 1. 3 tit. 19 part. 2.' — Ex-
cusatorem ad judicem milicre quis teneatur, si ab illo vo-
catus venire non possit, n. 11 I. 11 tit. 7 part. 3. — Ex¿
cusati qui dicantur k denuntiatione criminis facienda, n. 1
1. 6 tit. 17 part. 3.
ExcusATio ; excusari non possunt subditi ad Principis
mandatum , licél dicanl alios esse magis idóneos, n. 5 1. 16
tit. 13 part. 2. — Excusari an possit subditus , ne obediat
Regi propter curam rei familiaris, ibidem. — Excusatio
legitima qualis esse possit in sponso nolente matrimonium
contraliere, ut ad hoc non compellatur, n. 2 1. 7 tit. 1
part. 4. — legitima mulieris non petentis filio suo tutorem,
qualis sit justa, vel non, n. 5 1. 12 tit. 16 part. 6. — Et
an excusatio duret si postea deveniat ad tempus in quo
excusari non poterat, ibidem in principio. — Excusatio
tutoris, vel curatoris legitima, qualis sit, n. 6 curase-
quent. 1. 1 3 per text. ibid. tit. 16 part. 6 , et gloss.. I. 2
per text. ibid. tit. 17 part. 6. — Et quid si se injusta ex-
cusavit, an teneatur ad damnum interim proveniens, n. 1
dict. 1. 2 — Excusatio tutoris vel curatoris, intra quan-
tum tempus proponi possit, gloss. 1. 4 per text. ibid.
tit. 17 part. 6.
ExcLUDEivs aquam k fundo suo propria manu, eliamsi
fíat in damnum vicini, aliqua actione non tenetur, n. 5
1. 13 tit. 32 part. 3.
ExcLusus a successione per clausulara testamenii, eo
quod possessorem majoriae offenderit, an admittatur si
velit agere pro filio, n. 3 1. 8 lit. 29 part. 3. — ab uno
remedio, non videtur ab alio exclusus, n. 2 1. 19 tit. 6
part. 6. — propter indignitatem suam semel, nunquam
sucederé poterit, n. 2 quaest. 23 1. 3 lit. 13 part. 6. — h.
majoria ex una causa , an ex alia succedere possit in eadem
majoria, ibidem in quaest. 24.
ExEcuTio quse fit haereditate jacehte antequam hoeres
acceptet, vel detur curator bonis, non valet, n. 4 !• 12
tit. 2 part. 3. — fieri non debet in bonis procuratoris rei
condemnati, et quando sic, n. 2, 3 et 4 tit. 5 part. 3. — '
alicui commissa, an et quando de causa cognoscere possit,
si de ea nihil dictum fuit, n. 1 1. 48 tit. 18 part. 3. —
alicui commissa super aliqua re, quando de ea quicquam
cognoscere possit, n. 2 1. 52 tit, 18 part. 3. — mera sen-
tentioe alicui commissa de quibus exceptionibus cognoscere
possit, etiamsi sentenlia k Principe lata sit, n. 4 dict.
1. 52. — utrum fiat in fidejussorem tutoris, tutore non
excluso, et quando, n. 6 1. 94 tit. 18 part. 3. ■ — an possit
peti ex cautione privata aparte confessata, n. 4 1. 119
tit. 18 parí. 3. — sententiaj contra victum latae, an fiat
durante appellatione tertii , qui ad rem jus praetendebat,
n. 1 1. 4 tit. 23 part. 3. — sententiae latae contra aliquos,
an fíat contra socium non appellantem, durante consocii
sui appellatione, n. 4 !• 5 tit. 23 part. 3. — pcenae minoris
delicti, k qua poena non fuit appellatum, sed á poena in
sentenlia imposita pro delictis majoribus, an diíTeratur
durante appellatione super majoribus delictis, n. 5 1. 14
tit. 23 part. 3. — Executioni an sit locus, quando, k sen-
tenlia confirmatoria in curia Regis lata, fuit Regi suppli-
catum, n. 2 1. 4 til. 24 part. 3. — Execulio sentenliíe, an'
peti possit in loco originis, licét ibidem lata non sit, nura. 2
I. 1 tit. 27 part. 3. — sententiaj an fieri possit per prEEsidcs
super majores judices, et quales isti esse debeant, n. 3
1. 1 tit. 27 part. 3. — Et si appellatum sit k sentenlia, et
judex appellationis eam confirmat, quis eam mittet in
execulionem, dict. n. 3. — Executioni an mandetur sen-
tenlia ab aliquo judice lala, per judicem aüüs rei con"
SEPTEM PARTITAP.ü.M.
161
demnati sine litteris judkis condemnanlis, n. 5 l. 1 lit. 27
part, 3. — Et an in hoc sit differenlia , an petatur execulio
judiéis oíTicio, vel aclione in factum , dict. n. 5 1. 1 lit 27
part. 3. ~ Executio debet fieri prius super rebus mobili-
bus, quim adimmobilia perveniatur ; el si isle ordo non
servetur, an possit debitor appellare ; et quid si non appel-
let, an tcneat processus ; et an credilori pro satisfactione
debiti debeant tradi res meliores, num. 1 ct 2 1. 3 tit. 27
part. 3. — an debeat fieri prius in nominibus, seu in re-
bus immobilibus, si debitor illud veüt, n. 3 dict. 1. 3. —
in bovibus, armis, seu in aliis rebus privüegiaüs, polest
fieri, quando alia bona non inveniantur, ibid. n. 8. — Et
an in tali casu debeat occupato in servitio Regis aliquid
dimiUi, quod suflicial ad viclum, dict. n. 8 dict. 1. 3. —
Executio contra universitatem , an fleri possit in \iis publi-
cis, n. 8 dict. 1. 3 tit. 27 part. 3. — sententiae latoe contra
plures qualiter fiat , et quid si sententid lata sit in causa
criminali, num. 1 et 2 1. 4 tit. 27 part. 3. — Et quid si
duae universitates condeninentnr, vel Abbas cnm Capitulo,
an quilibet teneatur pro virili, vel qualiter, dict. n. 2. —
Et quid si á principio isti in solidum erant obligati, quali-
ter tune conveniri debeant, si una sentcnlia sint condcra-
nati, ibid. n. 3.— Execulio sententiae inlra quantum tempns
debeat fieri, etiamsi sit morlis, n. 1 et 5 per lext. ibid. in
1. 5 tit. 27 part. 3. — Et an judex ex causa possit asigere
sive minuere tempus ad hoc datum , ibid. — Executio de-
bet semper fieri in re petila, quando fuit lata senlentia,
nec tune locus est solutioni per interesse, ibid. n. 3. —
sententiae niortis adversus aliquem latae, quando excqui
possit de nocte, n. 7 1.5 tit. 27 part 3. — intra decen-
níum data per legem Tauri , an possit illud tempus renun-
tiari ^ partibus, imo quod post possit illa fieri, n. 1 1, 1
tit. 29 part. 3. — debiti personalis per quod tempus prx-
scribalur etiarasi in ecclesia, num. 1. 1. 22 tit, 29 part. 3.
— et si pro executione sententiae judex rem alicujus ven-
dat, an faciat emptorem dominum rei eniptae, num. 1 cum
aliis ibid. 1. 52 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — si fíat in
aliqua re mobili, vel immobili, an illa res debeat prius
subhastaii, ibidem in n. 3. — sententiae an fieri pcssit in
bonis de novo habilis ab ¡lio, qui antea erat in ccntum
condemnatus propter suum delictum , etiamsi repudiet ta-
lia bona , et an videatur in fraudem repudiare, n. 2 1. 12
tit. 10 part. 5. — in bovibus aratorüs, vel in aliis simili-
bus , fieri non debet, n. 1 et 2 1. 4 IJt. 13 part. 7. — et an
in re alii pignerata possit fieri executio ex vi sententiae,
n. 5 et 6 1. 38 tit. 13 part. 5. — debet prius fieri in bonis
debitoris nolentis cederé bonis, quüm pervenialur ad
capturara, et quan_do non, et quid hodiejureregni, n. 1
1. 4 tit. 15 part. 5. — testamenti quando Episcopo vel hae-
redi competat, quoties á testatore nominati non sunt exe-
cutores. n. 3 1. 1 tit. 9 part. 6. — testamenti per Mona-
chum nominatum á testatore pro cxecutore, an valeat,
sive delicentia superioris fiat, sive non, n. 4 1. 2 ibid. —
per quem fieri debeat quando lestator aliquid ad pias cau-
sas, et in redemptionem captivorum reliquit, et executores
testamentarios non dedit, et qualiter fict; et plura in hoc
vide ¡n gloss. I. 5 per text. ibid. tit. 10 part. 6. — Et si
Episcopus tamen executioncm fecit, an debeat corara
judice ordinario rationem de gestis reddere, vel coram
Metropolitano, ibid. n. 6. — Executio reliclorum in testa-
mento intra quantum tempus fieri debeat per ipsos execu-
- torea, n. 2 cum aliis ibid. I. 6 per illum to\t. tit. 10
V.
part, 6. — Et an execulor possit proevenire diem ab ipso
testatore ad executionem suae volunlatis signatam, et
quando, dict. n. 2. — Et quid si per testatorem non sit
executoribus tempus pra;fixum , quando volunlatem testa-
toris adimplere teneautur, ibid. n. 3 et 4 per illum lext. —
Et k qua die annus, qui executoribus datur ad adimplen-
dara testatoris voluntateni, ir-cipiat currere, dict. n. 4- —
Executio testamenti, an possit per unum executorem fieri,
quando testator plures nominavit, et quando unus admil-
tatur, et in quibus , ibid. n. 5 per illum text. ibid. — testa-
mentorum per quos fieri debeat, quando executores testa-
mentarii voluntatem defunctl adimplere nolunt, gloss. 1. 7
ibid. — sententiae per quam quis condemnatur ad mor-
tem, quando suspendí debeat, n. 4 1. H lit. 31 part. 7.
ExECUTOR testamenti polius tenelur subvenirc suis,
quám extrañéis, n. 1 in fin. 1, 1 tit. 8 part. 2. — merus
cognoscere potest de falsitate rescripti, num. 3 1. 52 tit. 18
part. 3. — merus de quibus exceptionibus cognoscere
possit, etiamsi contra sententiam Principis opponantur,
num. 4 1. 52 tit. 18 part. 3. — a!i cognoscat, si scntenfia
ab alio lala sit nuUa, dict. num. 4 dicentem , quod sic. —
in causa criminali datus, an possit superscdere, si videa-
tur sententiam fuisse injustam, et quando illud faceré
possit, dict. n. 4. — Executores tpstanientorum dati ad
erogandum in pias causas, non possunt erogare in re-
demptionem captivorum, qui diviles sunt, n. 5 1. 1 tit. 14
part. 1. — Execulor super re ad quam missus fuit, pro-
bationcs recipere debet aliquando, et eas Regi mittere,
n. 5 dict. 1. 52 tit. 18 part. 3. — qualiter in sua execu-
tione excederé videatur, num. 6 dict. 1. 52. — testamenti
quae debita solvere debeat, n. 2 1. 103 tit. 18 part. 3. —
ultimae volunlatis beni^ potest esse fllius familias, n. 1 1. 12
tit. 17 part. 4. — Executores ultimarum voluntatum po-
terunt eligere pauperes etiam in die feriata, n. 2 1. 33
lit. 2 part. 3. — Et quid in executoribus gratiarum , an
possint faceré processus ad exsequendura, non vero ad
compellendum , ibidem. — Executores íi Papa mihi dati
ad rem consequendam, si ipsi absint, an judex ordinarias
se intromittat, n. 6 I. 47 tit. 18 part. 3. — Execulor testa-
menti qui pretium rei venditoe dilapidavit, an per hoc fa-
cial emptorem non securum , n. 6 1. 6 tit. 18 part. 3. —
an possit venderé res defuncti, et an tune in re minoris.
decreto opus sit, n. 1 I. C2 ibid. — an possit extendero
mamim ad rem, quam ipse voluerit, n. 2 dict. 1. 02. ~-
Et an possit ipse pretium rei venditae recipere, et confiten
de recepto, ibidem in n. 3. — Execulor tcstamcnU , an
possit in re vendita fidem habere de pretio, n. 4 1. 4S
tit. 28 part. 3. — judiéis, an possit possessionem tradere
per actus fictos, per quos alias transfertur possessjo, n. 3;
I. 47 lit. 28 part. 3. — Execulor judiéis an possit tradere
possessionem per actus fictos, n. 4 1. 9 til. 30 part. 3. —
qui pro executione senlenliae rem vendidit, si soluto debito
aliquid superfluit, el ipse judex ex tiili superíluo rem ali-
quam emerit , an illam judex Taciat suam, vel non, n. 6
1. 52 tit. 5 part. 5. — Executores executionem faceré non
debent in bovibus aratorüs, vel in aliis rebus siniilibus„
n. 1 ct 2 1. 4 tit. 13 part. 5. — per testatorem dati ad
resartioncm damnorum, an possint solvere primó venien-
tibus, num. 9 1. 7 tit. 6 part. 6. — Et an executoribus
lestamentariis currat tempus interim quod de morle testa-
toris ccrli non sunt, n. 1 1. 14 ibidem. — Execulor testa-
nientí de (;ua culp» tenealur legatarüs, n. 3 1. 7 tit, &
u
162
INDEX MATERIARUM
parL 6. — testamentarius , an possit eligere pauperem
inimicum testatoris ad partera bonorum ipsius, num. 3
I. 32 tit. 9 part. 6. — cui bona testatoris distribuí inter
pauperes jubetur, an unum tantíim pauperem eligere
possit, dict. n. 3 quaest. 13 in íin. — Execulores testa-
mentarii, qui dicantur, et quare sic appellentur, n. 1 et 2
1. 1 per text. ibid. tit. 10 part. 6. — an prseferantur Epis-
copo, et an teslator possit impediré ne Episcopus se inlro-
mittat contra executores testamenti malé agentes, ibid.
num. 3. — testamenti si á testatore non dentur, an judex,
vel per statutuní civitatis dari possint, dict. n. 3. — Et
qiiis erit cxecutor in causis piis á testatore relictis, quando
ipse nullum executorem nominavit, ibidem. — Executor
testamentarius, si suspectus sit, removeri debet, dict. n. 3
in fin. — Executores testameiitarii sunt quasi quidam
procuratores constiluti post alicujus mortem , ibidem in
n. 4. — testamenti, an possint propria auctoritate capere
res legatas, et legatariis daré invito hasredc, n. 1 ). 2
ibidem. — Executor testamenti , si sit eliam Icgatarius, an
tune possit propria auctoritate capere legatum , dict. n. 1,
dict 1. 2 tit. 10 pnrt. 6. — Executores testamentarii, an
teneantur satisdare de dando legatum , et quando ad hoc
leneantur, n. 3 dict. 1. 2. — testamentorum , an possint
esse monachi, saltim ut bona dividant inter pauperes cum
licentia superioris, ibid. n. 4per iüum test. ibid. — Et
quid si fecerint executionem non praecedente licensia supe-
rioris, in dict. n. 4 dict. I. 2. — Executor, an possit esse
minor 25 annis, et major 17, dict. n. 4in fin. — commis-
sarius generalis, an possit aliquid daré bis personis, qni-
bus jam per testalorem eral specialiter provisum decreto,
n. 1 1. 3 per text. ibid. tit. 10 part. 6. — Execulores tes-
tamentarii, an possint distribuere inter suos filios vel con-
sanguineos pauperes, ct in qua quantitate, et qualiler,
n. 2 in princ. dict. 1. 3. — testamenti, an teneantur inter
plurimos pauperes dividere, vel an possint uni pauperi
tantüm daré, et an postit unus aUeri prasferri, et sit gra-
lificationi locus , dict. n. 2 dict 1. 3 tit. 10 pait. 6. —
Executor si sit pauper, an in se ipsum bona distribuere
possit, etquid si sit Abbas vel Praelatus, an possit eligere,
et distribuere ia suum conventum , ibid. — testamenti si
malé arbitretur in eligendo pauperes, an possit ad judicem
recurrí, dict n. 2 ad fin. dict. 1. 3 tit. 10 part. G. — ad
dis tribu tionem bonorum ínter pauperes electus, an possit
daré aliquid pro reparationemurorum, ponlium, seu via-
rum , dict. n, 2 in fin. — Exccutorum potestas dependit h
facúltate sibi cLtcstatore dala, n. 11. 2 et n. 4 iu principio,
1. 4 tit 10 part 6. — Execulores testamenti in quibus
casibüs invito haercde possint testatoris bona petere, ut lé-
gala testatoris solvantiir, ct caUera fiant, gloss. leg. 4
lit 10 part. 6. — an possint venderé rera quara volunt, et
Hualiter debeant se habere in vcndendis et alienandis re-
bus bccreditariis , n. 4 1. 4 lit 10 part 6. — Et an cüm
executor vendit , debeat prius haeredera requirere ; et quid
si baeres sit pupillus, et ipsi executores sunt ipsius tutores,
dict n. 4. — Executor qui habet pdtestatem vendendi, an
possit venderé filio suo, dict. n. 4 in fin. verbis. — Execu-
tores ultra casus <x jure expressos non possuut in judicio
resdefuncti petere, et an tuno possint implorare judiéis
officium , ibid. n. 5. • — Et an unus executor possit contra
alium executorem agerc, quando sunt hacredes instituti,
dict n. 5 dict 1. 4 tit 10 part. 6. — Executor testamenti
quande possit conveniri á legatariis, dict n. 5 in fin. —
si non sit h testatore datas, el plura reliquerit ad pías
causas, vel in redemptionem captivorum, quís legatum
accipiet et voluntatem testatoris adimplebit, et qualiter ; et
alia in hoc vide per gloss. 1. 5 ibid, per illum text. — tes-
tamentarius quibus praiferatur, et an teftator possit alii
committere nominationem executoris , n. 2 dict 1. 5. —
testamenti an debeal faceré invenlaiíum, an debeat jurare,
n. 4 !• 5 tit. 10 part 6. — nominatusá testatore in qui-
buscumque relictis , an teneatur reddere rationem, et cui ;
et an per j uramentum liberetur ab hac redditione rationis,
et quando, et in quibus, ibid. n. 5. — Et an cum pia re-
licta ab Epíscopo exsequuntur, ipse judíci ordinario ratio-
nem de gestis reddere teneatur, ibid. n. 6. — Executores
si plures sint á testatore dati, an unus sine alio distribuere
possit, et quando, gloss. 1. 6 per text ibid. tit 10 part 6.
— testamentarii sí inter se dissenlianl, quid fieri debet,
et quis lunc bona dislribuet, dict. n. 1 dict. 1. 6. — debent
voluntatem testatoris in executionem mittere íntia tempus
ab eo prsefinitum, quod currit á die aditae ba;reditatis,
n. 2 dict 1. G. — Et an executores possint praeveuire diem
ab ip'O testatore ad cxeculionem suae voluutalis pra;fixura,
dict. n. 2, — Et quid si tempus non sit £> testatore prae-
fixura , quando adimplere teneantur ejus voluntatem,
ibid. n. 3 et 4 , et n. 1 1. 8 ibid. — Et an ante annum
possint ab Epíscopo vel judice compelli adimplere testa-
toris voluntatem , dict n. 3. — Et a quo die annus iste
incipiat currere istis executoribus , ibidem n. 4j et n. 1
1. 8 ibidem. — Executor testamenti an possit compeliera
haeredera, ut haereditatem adeat, dict. n. 4. — Et quid
hodie, ibidera. — Executores sí plures sint nomiuati, an
et quando unus sine alio distribuere possit, vel non; et an
Episcopus possit se íntromíltere in locura executoris mor-
tui, vel absentis, num. 5 dict 1. 6 lit. 10 part 6. — tes-
tamentarii si voluntatem tcstaloris defunclí adimplere no-
luerint, quando Epíscopi loco corum se intromittant; et
an alii executores ad illud nomínari possint, et quando;
et quid in electo ad distribuendum ínter pauperes, si nolit
distribuere, gloss. 1. 7 per text ibid. tit, 10 part. 6. —
dativi qui dicantur, n. 4 dict 1. 7 per illum text ibid. —
Executor testamentarius qualiter moneri debet, ut exsc-
quatur testatoris voluntatem, et ut ipse in morara íncídit ;
et an á die monitionis incipiat currere annus, vel á quo
die, diitus ad exsequendum, et de ejus poena, si nolit
voluntatem defuncti adimplere, n. 1, 2 et 3 1, 8 ibid. per
illum textura,— si admonilus nolit voluntatem defuncti
adimplere, an amittat lucrum quod iude debuerat perci-
pere, et an tune requíralur seutentiu super privationcm
ofBcii propter negiigenliam , vel non , n. 2 et 3 dict 1. 8
per illum text. ibid. tit 10 part. 6. — Et quid si sit minor,
vel ecclesia , vel quid in hserede executore , et an resli-
tuetur : et alia vide in dict. n. 3 per illum text. — Et quid
in Lasrede hxredis, quando priraus baeres decessit ante
moram, dict. n. 3. — Et an dicta poena habeat locura in
filíorum legitimas , quando ipsi volunlatera defuncti non
adimplent, ibidem n. 4 per text. ibid. — Et an executori
testamentario detur remedium, vel beneficium 1. fin. C.
de edicto Divi Adr. tollendo, pro paupeiibus institutis,
n. 1 in medio, 1. 2 tit 14 part 6. — Executores justitise
aliquem occidendo, lege permitiente, an, et quando pee-
cent, n. 4 1. 3 tit 26 part 7.
ExECüTHix an possit esse foemina alicujus testamenli, n. 4
in fin. 1. 2 lit 10 part. 6.
SEPTEM PAIITITARUM
Emi.eredans non lcnctiir !n testamento exprimere lo-
fiiiu, et tempus commissse ingratitudinis ppr filium, haeres
Ijmen hoc probare tenelur , n. 15 1. 4 tit. 7 part. 6.
ExHyEHED.VRE an possit pater filiam conlrahentem matri-
monium ante 25 annum contra ipsius volunlatem , sive
ipse illam cum alio digno inarilare voluerit , et ipsa indi-
gnum elegerit, sive non , n. 4 I. 10 tit. 1 part. 4. — Et
quid si clandestino niatrimonium contraxit , an ex hoc va-
leat á patre exhaeredari per legem Tauri, dict. n. 4 in
fin. — Exhaerediiri an possit filius masculusconlrahensnia.
tiiniouium patre invito, sicuti cst in foemina , n. 7 1. 11
per text. ibidem , tit. 1 part. A. — Exhseredare non potest
pater iiliura suum in codicillis, seu extrii testamentuin ,
neque sine causa , nuni. 2 1. 23 tit. 1 part. 6. Exha?redari
non debet filius, ut ecclesia ¡wslituatur haeres , n. 2 1. 2
lit. 3 part. 6. — Exhcsredare filios non polest pater vel
mater sine justa causa , et an exhaeredatus habeatur pro
cxlraneo , et quid si pater fllium maledicat , an videatur
exhasredare, n. 2 et 3 1. 1 tit. 7 part. 6. — an teneatur
qiiis ilhini qui in successione prinium locum non hobet ,
ihideni in n. íi, ■ — quibus verbis et signis debeat pater fi-
lium , vel descendentera, ut exbseredutio certa sit , gloss.
1. 3 ibid. — potesl pater fdium suum es pluribus causis ,
de quibus per gloss. 1. A , 5, 6 et 7 per illas 11. ibid. til 7
part. 6. — filiam qui luxuriosam vitam elegit, an et quando
possit pater : et alia in hoc vide per n. 5 et 6 dict. 1. 5 tit. 7
part. 6. — Exhoeredari afl possit filia meretrix á matre, si
maleretiam meretrix esset, el quid si jam se corrcxit lam
ipsa , quám ejus mater , ibid. n. 7. — Exheredare an pos-
sit pater filiam, quando post vigcsimum quintum annum
cum indigno malrimonium contraxil, n. 8 dicl. 1. 5. —
quando possit filius palrem suum, el ex quibus causis,
et qualiter, gloss. 1. 11 per lexf. ibidem, tit. 7 part. 6. —
potesl frater suum fratrem cum causa, vel sine ea , el quid
si turpem personam instituit sibi haeredem , gloss. 1. 12
ibid. per illum text.
ExH>EREDATio non est necessaria ubi quis primum lo-
cum in successione non tenet; et de hoc vide, n. 4 1. 1
lit. 7 part. 6. — fieri debel in testamento, et an et quando
valcat, licétfial in codicillis, n. 1 1. 2 tit. 7 part. 6 — Et
exhsercdatio non valet ubi testamentum ruptum fuit , vel
ex aliqua causa nuUum, n. 2 1. 2 per text. ibid., tit 7
part. 6. — Et an hodie jure Ordinamenti leneat exhaereda-
tio, licétnon adealur haTcdilas ex testamento, ibid. n. 3.
— Exha^redatio debet esse certa , ad hoc ut valeal , et qua-
liter exhaeredatus filius, vel alius ostendi debeat, gloss. I. 3
ibidem. — debel fieri puré, neque valebilsi fial sub con-
ditionc, etiam quae lacité inest , ibid. n. 8, — an possit
fi ri de aliqua re certa, et non de omni haereditate, n. 9
dict. I. 3. — patris in filium ex quibus causis fieri possit,
gloss. I. 4, 5 et6 perillas Icges ibidem, tit. 6 part. 6. — an
ticii possit ex alus causis aequé gravioribus expressis,
u. 2 el 3 I. 8 ibidem. — an videatur adcmpla ex reconci-
lia lione patris facía cum filio exherédalo, dict. n. 2 dict.
I. 4 lit. 7. part. 6. — Et quid si fiius maims tanlümlevasset,
si non ferirel eum , ibidem in n. 3. — Exhsciedatio filiíe
quae luxuriosam vitam elegit, an et quando per palrem
r.:cta leneat, num. 5, 6 et 7 1. 5 ibid. per illum text.— est
res odiosa , el sic non exlendilur, n. 3 1. 8 lit. 7 part. 6
— filii quando dicatur facía ante gradum, vel post, vel in
gradu, n. 2 1. 9 ibid.— Filii si fíat post omnes gradus,
Vel ante, cujus effectus sit, et an tune admittatur probalio
163
in contrarium, ibid. n. 4. — Exbaeredatio filii an ab ómni-
bus gradibus, velab uno tantúm facía valeal, el quando :
el alus in hoc vide in dict. n. 4 dicl. 1. 9. — filii si fial
proplcr ingratitudinem ipsius, quis eam probare debeat,
et quando , et quore, n. 6 , 7 et 8 1. 10 lit. 7 part, 6. —
patris per filium quando valeal, vel non, gloss. 1. 11 ibid,
per illum text. — fraUis in fratrem sine causa an valeal,
gloss. 1. 12 ibid. per illum lext. — Et an in exhseredatione
sil juri accrescendi locus, n. 6 1. 33 lit. 9 parí. 6. —
.Exbaeredatio , et an hodie malris praelerilio habeatur pro
exhaeredatione , n. 16 ad Gnem, 1. 2 lit. 14 part. 6.
Exii.í:redatus. — Exhaeredalo filio copianí testamenti
pelenli dari debet , n. 1 in fin. 1. 17 tit. 2 part 3. — filius
cum causa an ab haerede patris alimentandus sit, n. 6 1. 6
til. 19 part. 4 per illum text. ibid. — an íi querela inoffi-
ciosi excludatur quinquennio, n. 2 1. 4 peí" text. ibid.
til. 8 part. 6. — contra quem proponel querelam inoíficiosi
teslamenli, n. 3 1. 4 lit- 8 part. 6 — an intentet querelam
inofliciosi testamenti contra príeteritum, qui avocavil hae-
reditalem, et in ea successit, dicl. n. 3. — vel prseteritus
si sit h patre reíiclus executor sui testamenti , et ipse illud
acceptet, an postea illud admltíalur, si velil lestamentum
querelari,n. 4 dicl. 1. 5 tit. 8 part. 6, — fiüus qui agnovit
aliquomodojudicium defuncti , an admittatur ad quere-
lam, gloss. 1. 6 tit. 8 parí. 6. — si sil filius, et lestamen-
tum rumpatur, an légala et libértales in lestamenlo relictae
debeantur, gloss. 1. 7 per lext. ibid. , lit. 8 part. 6. — h
quota non videlur exbaeredatus k loto, quia ibi non est lo-
cus juri accrescendi , n. 6 1. 33 tit. 9 part. 6.
ExHiBERE rem non tenelur quis in principio judicii, si
justam causam habet litigandi super hoc, n. 3 I. 20 til. 2
part. 3. — Et an islo casu teneatur de interilu , vel debeat
distingui an eodem modo debueral res penes creditorem
perire, ibid. — Exhibere compulsus, an jib isto judiéis
praecepto appeliare possit^ n. C 1. 9 tit. 23 part. 3.
ExEEciTOREs quaudo leneanlur de furto, seu damnovec-
torum , n. 10 cum alus ibid. I. 26 lit. 8 part. 5 ubi plené
de hac materia.
ExiGuiTAS quae dicatur, etin quo differat ab sterilitale,
el an propter exiguitatem teneatur dominus fundi locati
mercedem conductori remitiere , num. 8 cum alus ibid. ,
1. 22 per lext. ibid. , lit. 8 part. 5.
ExiLiuM , et qualiter leges Partitarum intelligantur
quando loquunlur per verbura desterrarhiento , viden. 2
I. 21 til. 16 part. 6. — El an judices causarum criminalium
curiae vel regalis chancellariaR , possint poenam perpetui
exilii á regno imponere delinquenlibus, n. 1 1. 5 per lext.
ibid. lit. 31 part. 7. — Exiliura si imponatur alicui ad
lempus, vel in perpetuum , si iste illud frangal, qualiter
puniatur, et quando, gloss. 1. 10 per text. ibid. lit. 31
part. 7. — Et an judex inferior possit tollere, vel indulgere
exilium, ibid. in n. 3. — Et an si ule qui in exiliurb missus
fuit, confinia rumpit, vel aliter delinquil, possit carce-
rari , et in carcere possit compleri lempus ^exilii , ibid. in
n. 4. — Exilium frángeos debel ei lempus duplican, et
quando , el quale lempus, an omne vel lantíim quod défi-
cit, ibid. n. 5. — Et cui incumbal probatio in islo casu,
ibidem n. 7.
ExEMPLA, exemplis non est judicandum , n. 1 1. 44
tit. 1 part. 1. — Praelatorum facilius corrumpunt subdi-
tos, n. 3 1. 4 til. 5 part. 2. — faciunlrem magis intelligi-
bilem , n. 3 I. 30 lit. 9 part. 2, — Exemplis non est judi-
164
IKDÉX MATERlAñUM
eandiim, et quando valeat sententia secundum exempluin
lata, n. 2 1. ili 1 1. 22 part. 3. — Excmpla qua de causa
ponantur, et per ea nielins res intelligitur , n. 1 ¡n prooe-
mio, tit. 23 part. 3. — Exemplum bene probat contra pro-
^ueentem , n. lA 1. 114 üt. 18 part. 3. — Exemplo an detur
fides, quando habens originale illud ostendere noluerit ,
ibidem. — au detur plena fides exemplo per judiceni au-
thenticato, si originale testamenti sit deperditum, n. 6 1. 3
tit. 2 part. 6.
ExEMPLAR bis ab instrumento deduci non debet, ne dc-
bitum bis peti possit , n. 12 I. 54 tit. 18 part. 3. — si ab
alio notario deducatur propter primi infirmitatem , dedu-
cens ibidem suuní signum apponere deb.3t , n. 1 in 1. 55
ibid. — si coramjudice, ettabellione, velcoiam tabellione
tantúm deducatur , an fideni facial , n. 14 1. 14 lit. 18
part. 3.
ExEMPLATio inslrumenti qualiter fierl debeat , et an ne-
cessario Regis auctoritas ibidem intervenire debeat , n. 14
1. 114 lit. 18 part, 3, — cura Regis auctoritale in quo differat
ab alio exempl ato judiéis auctoritale, ibid. — deduci debet
cilulis partibus, ibidem.
ExEMPTus h tributis per privilegium , an ad solulionem
monetae foreriae leneatur , et quid hodie, n. 1 1. 10 tit. 18
part. 3. — íi tributorum solulione , si solvat , an per hoc
visus sit renuntiare privilegio suo, n. 1 1. 42 tit. 18 part, 5.
ein. 2 1. 6 tit. 10 part. 4.
ExiMENS, de hoc vide in verbo Extiiahens.
ExiSTENS in Rrliculo morlis similis est mortuo, n. 6 1. 1
lit. 13 part. 4.
EioncisMus quid sit , et quis illud exerceat, et de ejus
viribus, lam in véleri, quám in novo Testamento , n. 3 1.
14 tit. 6 part. 1.
ÉxPEDiT reipublicae, ne quis re sua malé utatur, n. 1 in
proocmio, lit. 14 part. 1.
ExPENSiE , expensa clericorum quando magua , vel parva
dicatur, n. 5 I. 40 tit. 5 part. 1. — an ct quando deduci
debeant, antequam décima priestetur, n. 2 el 3 1. 15
tit. 20 part. 1. — facía; in rei refectioneni non deducuntur
ante decimarum prajstulionem , n. 1 1. 16 ibidem. — factae
in aliqua re , vel in ejus custodia, qualiter taxari debeant,
n. 6 1. 2 til. 18 part. 2. — non videnlur remissae, eliamsi
poena remitlatur propter delictum debita, n. 11 I. 4 lit. 18
part. 2. ■ — Expensas litis debet quis solvere , si injustf; liti-
gaverit , eliamsi dicat se credidisseadvocatis , n. 2 in prooe-
mio, tit. 2 part. 3 — Expensa;; et victus victori in cisex-
pensis , quas victor in domo sua faceré debuerat , condem-
nari non debet, n. 2 1. 21 tit. 2 part. 3. — quoefiuntin
eundo ad dominum litis , quando procurator aliqua causa
repellitur, cujus sumptibus sint faciendae, n. 2 1. 22 tit. 5
part. 3. — factae per procuralorem sine mandato agentem,
quando ab ipso recuperari possint, el quando non , n. 5
6 1. 27 lit, 5 part. 3 — el an in expensarum condemna-
tione propter contumaciam requiratur nova citatio , n. 4
I. 8 tit. 7 part. 3. — Expensas quas faciunt testes in eundo
ct redeundo, quis solvere debeat ; et quid si pars adversa
illos reinterroget in aliquibus arliculis, el qualis ralio in
hoc debeat haberi, n. 17 1. 26 tit. 16 part. 3 — quas fccit
emptor, eliamsi obtineat in causa, an illse sibi per vendi-
lórem rcd<li debeant, n. 10 1.56 tit. 18 pait. 3.— Expensse,
et an judex debeat in expensis viclum condemnare eliarn
in causa criminali, n. 1 1. 8 lit. 22 part. 3. — Et an debeat
victus condemnari in intcrcsse, quod pra?tcDdit victor,
quia propter litem fuit S suis negoliis avocatus, dict. ü. i,
— El an in lali condemnalione expensarum veniant ciba-
ria , et qualiter, dict. n. 1. — Et quid si victor hospitatus
fuit ab amico, ibidem. — Expensas quas victor malé fecit,
victus solvere non tenetur, n. 1 in finalibus verbis. — Et
an victus debeat in expensis condemnari, siin principio li-
lis fecit calumniae juramentum , n. 2 dict. 1. 8 tit. 22
part. 3. — Expensas solvere non debet Ule, qui justam'
causara litigandi liabuit , n. 3 dict. 1. 8 ibid. — El quid si
in certa parte judicii justam habuit litigandi causara, in-
reliqua vercnon ; et quid si liti cessit, dict. n. 3 in fin. —
Expensas debet actor contumax solvere reo, eliamsi pro
actore contumace lata sit sentenlia , el quales, n. 5 et &
dict. 1. 9 ibid. — Expensae; et an indislincté quis in ex-
pensis condemnandns sit, si sentenlia confirmetur per ju-
diceni ad quem, n. 3 1. 27 lit. 23 part. 3. — deduci de-
benl eliam h malse fidei possessore, num. 9 1. 39 lit. 28
part. 3. — Expensas facías in re per malae fidei possesso-
rem , qualiter ipse eas recupcret cüm rem reslituit, num. t
I. 41 til. 28 part. 3. — El quid si cüm convenitur, non exce-
pit de istis melioramentls, an illud opponere possit in exe-
culione sententisB , ibid. — Expensae si recuperari debent, ba-
bel locum retenlio rei pro illarum recuperatione, ibid. n.4.
— Quffi retenlio pro expensis babel locum etiam in benefi-
ciis, dict. n. 4. — Expensas facías h possessore majoriae in per
petuam ipsius utilitalem , vel eam ab inimicis defendendo
tempore guerrae, vel eam in judicio defendendo, an illas
repeleré possit, n. 4 1. 41 tit. 28 part. 3,— Expensse factae
per bonae fidei possessorera in fundo , quales debeant cum
fructibus perceptis compensan, n. 5 dict. 1. 41. — Expen-
sas facías per possessorem majoriie ad perpetuara rei utili-
talem, an haeres leneatur eas compensare cum fructibus
perceptis , dict. n. 5 ad fin. — quas fecit clericus in suo
beneficio, an ejus hacres illas repeleré possit, dict. n. 5 ad
fin. — Expensaí an debeant compensari cum fructibus per-
ceptis ex re ¡x possessore meliorata , dict n. 5. in fin. verb.
—Expensas, quas poleril recuperare possessor malae fidei,
et quas non, et qua actione, n. 1 1. 42 lit. 28 part. 3.' —
necessarias et útiles possunt recuperari h bonae vel malae
fidei possessore , n. 1 cum seq. 1. 44 ibidem. — an possit
pelere fur equi , quas fecit equum alendo, dict. n. 1 dict.
1. 44« — utrum repetat qui fecit melioramenta inreempta
contra legis prohibitionem , ibidem. — Expensae necessa-
ria;faclae per malae fidei possessorem debent ei reslitui; el
quid si antequam illae sibi restiluantur, ipse rem restituat,
an postea aclionem ad eas habeat, n. 2 1. 44 ibid. — ad
quas usufructuarias leneatur , quales sint , el an arbitrio
judiéis relinqualur, n. 1 et 2 1. 22 lit. 31 part. 3. — Ex-
pensis communibus commune negolium faciendum est,
n. 2 1. 15 til. 32 part. 2. — Quod inducit ad quaestionem
de duobus dominis habenlibus sub una clusa dúo molen-
dina, si unus illam reficiat, dict. n. 2 ibid. — Expensas
factas ab universilale in prosequutione litis injustae , an
illi , qui sunt de universilale solvere teneantur, sallim si '
illud sempercontradicunl, n. 9 1. 20 til. 32 part. 3.—
Expensas per unum ex sociis in refectionem rei communis
factas, an ab alus sociis possit illas recuperare, et an ad
hoc sit ei necessarium , ut illud alus sociis prius nunticl ,
n. 2 I. 26 lit. 32 part. ñ. — Et quid si hoc ipse socius non
fecit , sed simus in dubio , an suo vel communi nomine
sedificaverit, ibid. — Et quid si illud fecit animo usurpandi,
ibidem in n, 5. — Expensas factas adsponsalia contra-
SEPTEM PAKTITARLM.
16«
hettda , si postea faemina nolit contraUere , an illas resli-
liiere teueatur, n. 2 1. 2 tit. 1 part. 4. — factas per mari-
tum io exaclione debiti sibi ab uxore dali ¡n dotem, quis
solvere debeat, u. 2 1. 15 tit. 11 part. 4.— Expensae sem-
per in ómnibus deducendae sunt, quia nuUus est casus»
etc., quae regula Hmitatur mullis modis , num. 41.27
liU 11 part. l\. — factse in re dotali, quales, et quando
maritus deducere possit, et quando compensare leneatur
cum fruclibus, et qualiter, et cum quibus, num. Iet2
per text. ibidem I. 32 lit. 12 part. 4. — factae in recupe-
randamajoria, anab expendente postea deducipossint.dict.
II. 1 dict. l. 32. — Expensas, quas maritus fedtin tuendo
castro uxoris, quando aliud occupare volebat, an ipse illas
repetere possit, ibid. n. 3. — Expensas faclae cum filio al-
lerius , qiiem pater propter necessitatem famis alicui ven-
didit, an veniant in consideratione , quando filius soluto
pretio, quod eniptor pro eo dedit, ab obligatione ser-
viendi libera ri desiderat, n. 2 1. 9 tit. 17 part. A. — factae
pernutritorem alicujus, an et quando ab eo repetí pos-
sint, n. 4 per text. ibid. 1. S tit. 20 part. ¿i. — factse in re
subjecta restitulioni debeut h faciente recuperar! , et vo-
cato imputari, quando fiunt ad perpetuara rei ulilitatem ,
n. 1 quaest 46 1. 10 tit. 26 part. 4. — quíc fieri debeant á
patre cum filio existente in studio contra patris volunta-
tem , sive habilis sit , sive non , n. 7 et 8 1. 6 per text. ibid,
tiU 1 part. 5. — factae á comraodatario in curando servo,
vei equo commodato, an dominus servi vel rei commodatae
solvere debeat , et quando non , n. 1 per text. ibid. 1. 7
liU 2 part. 5. — factae á fámulo infirmo , quis illas solvere
teneatur, an ipse , vel dominus ejus, n. 1 dict. 1. 7 ibid. —
si fiant in re commodata , vel in re deposita, an pro eis res
sic commodata retineri possit , n. 4 1. 9 ibid. — si fiant in
iafirmilate vel in funere alicujus, an pro eis res commo-
data retineri possit, ibidem. — factae per mate fidei posses-
«orem causa fructuura conservan dorum debent ab illo re-
cuperan, et pro eis rem retiñere poterit, ibidem. — Et
quando propter expensas in aJiqua re factas possit ipsa res
retineri, totum illum n. 4 ibid. — Expensae, et an pro ex-
pensis factis in re deposita faciens habeat jus retentionis ,
n. 4 in princ. et n. 6 1. 9 tit. 2 et n, 1 1. 10 per text. ibid.
tit. 3 part. 5. — factae ab illo , á quo res retrahitur jure
communionis, vel proximilatis, an sibi reddi debeant ab
extrahenle rem illam , n. 8 in fin. 1. 55 tit. 5 part. 5. —
factae per conductorem in re sibi conducta , an ab ipso peti
possint locatori, et quales, et quando, gloss. 1, 24 tit. 8
part. 5. — et onera, an sint communia inter socios om-
nium bonorum, sicuti est respectu lucrorum, n. 1 1, 6
tit, 10 part, 5. — quae deduci possint per socium ex com-
muni , sive sit socius omnium bonorum , sive certae nego-
tiationis, n. 1 1, 16 tit. 10 part, 5,— Et quando, ibid. n, 2.
— Expensas factas per negotiomm gestorem , quas, et qua-
les, et quando íi domino illas recuperare possit, gloss. 1. 28
tit. 12 part, 5, et gloss, 1. 29 ibid. — negotiorum gestorum
alicujus oi-phani , faciens illas pietalis causa , an postea il-
las recuperari possit , et ex quibus coUigatur causa pieta-
tísfuisse, n, 2 1, 35 tit, 12 part, 5, —Expensa; a fratre ,
vel á matre, vel avia factae in fratrem, filium, vel nepo-
tem, ¡n eum, et in rebus suis , an debeant ipsis sol vi, gloss,
1. 36 ibidem. — Et quid in vilrico alimentante privignum,
D. 1 1. 37 per illum text. ibidem, et n, 1 1, 35 tit, 14 part. 5.
— Etquidin quocumque extraneo alenté aliqucm indomo,
vd extra domum suam, ibid, n, 4, — Expensas ab obside
factas quis solvere tenetur, n. 9 1. 3 tit. 13 part. 5. — ne-
cessarias, et etiam útiles potest petere creditor, n. 2 1. 21
tit, 13 part, 5. — Expensae per tu torem factae incommodum
pupilli , an sibi solvi debeant , et an ipse possit bona mi-
noris retiñere, quousqueilla? sibi solvantür, n. 4 in fiU"
1. 23 tiU 13 part. 5. — funeris prius solvi debent , quám
aliud debitum defuncti , et guid comprehendatur in ex-
pensis funeris , n, 5 et 6 1, 30 ibidem , et n. 4 in princ, 1, 2
per text, ibid,, lit. 11 part. 6, — funeris, an prajferantur
doti uxoris , vel alus quibuscumque debitis, dict, n, 6 dict.
1. 30. — factae per emptorem fraudulentum , qui dolóse ab
aliquo debitore alicujus emit, an sint eirestituendae, n. 9
I. 11 per text, iLid, tit, 15 part, 5, — Expensas, quas
possit haeres scribere in inventario, et an illas, quas fecit
litigando cum alio contendente se haeredem vel creditorem
haireditarium , num, 1 1, 8 tit, 6 part. 6, — Expensae mi-
nutae , quae dicantur , num, 2 dict. 1. 8 ibid. — Et quali-
ter tune probetur haeredem expensas fecisse, an per jura-
mentum , vel per testes , ibidem in dict. n. 2. — Expensas
funeris debent prius deduci, quíini lia.'res Falcidiam dedu-
cat, et quare, n. 4 in princ. 1. 2 per text, ibid, tit, 11
part, 6 et n, 5 et 6 1, 30 tit, 13 part, 5, — faclae in monu-
mento sumptuoso defuncti , an prius deduci debeant ,
quaní Falcidia, dict, n, 4 in quaest, 1.^ — quae fiunt in exe-
quiis Praelati mortui , an et quales sint solvendae de bonis
praelatura; , vel de propriis ipsius , ibidem in dict. n, 4
quaest. 2. — Et quid in clerico habente licentiam h Papa ad
testandumde hisquae ex beneficiis habuit, ibid. in quaest. 3.
— Expensae quales deduci debent per possessorem haeredita-
tis, quando ab eo evincitur haereditas , sive sit bonae fidei,
sive malae fidei possessor, n. 5 cum alus ibid. 1. 4, per
text. ibid. tit. 14 part. 6. — Et an malae fidei possessor de-
ducat expensas, cüm rem restitiiit, si nullos fructus per-
cepit , ibid. n. 8, — Expensae facta;per patrem cum filio in
studio , an eidem imputari in legitimara suam debeant,
n, 6 1. 5 per text. ibid. tit. 15 part. 5. — Et an pater cogí
possit ad expensas studil pro filio , et quando , dict. n. 6
et n, 7, 8 et 9 1, 3 lit. 8 part. 5. — Et an filius, mortuo pa-
ire, communibus expensis studium perficere possit , dict.
n. 6 in fin. — Et cujus expensis mater vel consanguineui
minori suo tutorem judici petere teneantur, n, 4 post.
princ. 1. 12 tit. 16 part. 6. — Expensae per denuntiatum
factíe, an et quando per denunliatorem solvi debeant sibi,
n. 4 et 5 1, 5 tit, 1 part, 7, — Et quando delinquens ad
locura delicti remitlitur, cujus expensis istud fieri debeat,
n, 2 quaest. 2 1, 1 tit. 29 part. 7.
ExposiTi filii dicuntur sanguinolenti,et quare, n. 1 1. &
lit, 20 part. 3. — praesumuntur esse de illa patria, in qua
exponuutur, et quis eis succedat, in dict. n. 1. — Et de
poena illorum qui illos exponunt, et á se ejiciunt, et qualii
sit, ibid. — Et an pater propter expositionem amittat pa-
triara potestatem, ibid. n. 2, — Expositus filius intra quan-
tum tempus h patre debeat peti, ut non araittat patriam
potestatem, ibidem n, 3. — Et an pater teneatur expensas
recldere nulritori , et quales , ibidera in n. 4. — Expositu»
an possit ad ordines promoveri, n. 6 1. 4 tit, 20 parU 4-
ExPRESsio causee an sit necessaria , quando testator rem
alienare proliibuerit, ad lioc ut prohibitio teneat, num. 2
et 4 1. 44 til, 5 part. 5. — ejus quod tacití; inerat, non
iramutatjuris disposi lionera , n, 1 1, 8 tit. 12 part. 5 — eo;
rum, quie tacité insunt , nihil operalur, n, 10 1, 18 tit. 6
píirl, 6, et n, 2 ad fin. 1. 17, el n. 6 1. 33 lit. 9 part. 6.
166
INDEX MATERIARUM
ExpRESsuM el lacitum, aliquaudo in els esl par virtus,
aliquando tacitum est majoiís potenliae, quínn expressum,
et L contra ; et quid si tractaretur de invalidando actu,
n. 5 1. 2 tiU 1 part. 5. — dicitur illud, quod colligitur ex
expressis, n. 5 1. 6 lit. 3 part. 6. — dicilur iilud quod ex
mente coUigitur, n. 3 1.6 tit. 11 part. 6. — dicUur, quod
ex evidentibus conjecturjs colligitur, n. 2 quaest. 21 1.3
tit. 13 part. 6.
ExpRiMERE quid debeat quis in impetratione litteraJ ali-
cOJus graliosa;, n. 1 1. 36 tit. 18 part. 3. — debet quis iila
omnia, quce, si exprimerentur, difficiliorem facerent Prin-
cipem ad aliquid concedendum, ibidem.
Expulsor si non intret possessionem, an hoc sufficiat,
ut res vilio violenlias afliciatur, n. 2 post médium , 1. 4
tit. 29 part. 3. — non potest excipere de dominio, etiam
contra illum, qui cum mala flde per trigésimos annos rem
prajscripsit, n. 5 1. 21 tit. 29 part. 3.
ExpcLsrs si erat praedo, an tune res afficiatur vitio vio-
lentiae, n. 2 post. med. 1. 4 tit. 29 part. 3. — an contra
expulsorem, vel ejus baíredem excipientem contra eum de
dominio, possit obtinere, si cum mala fide rem per trigési-
mos annos prascripsit, n. 5 1. 21 tit. 29 part. 3.
ExTENXio non fit, quando sumus in diversa materia ab
illa in qua fit aeqiiiparatio, n. 5 1. 19 tit. 8 part. 5. — fieri
non debet ad simiiem causam in correctoriis , n. 8 I. 7
tit. 8 part. 6.
Exteriora denolant interiora, n. fin. 1. 39 tit. 5 part. 1.
^STiMATio, et ad aestimationem faciendam, sive in jura-
mento affectioni?, sive veritatis, quod tempus inspiciatur,
n. 8 1. 11 tit. 11 part. 3. — rei commoJalse, an faciat ut
periculum rei commodatse Iranseat in commodatarium ,
n. 2 1. 71 tit. 18 part. 3. — rerum miiioris an fíat, an'e-
quara ü tulore ponantur in inventario, et qualiter describí
debent, n. 3 1. 99 tit. 18 part. 3. — locum habet, ubi res
petita non potest restituí, n. 1 1. 16 tit. 22 part. 3. — so-
luta co quod quis rem amisit, si postea res ad dominum
revertatur, an a!Stimalionem, vel rem petere possit, n. 4
1, 19 tit. 22 part. 3. — El quid si adhuca;stimationemnon
solvit, et res compareat, an adsolutionem illius teneatur,
n. 5 dict. 1. 19. — ¿Eslimalio facit ut maritus possit dotem
ffistimalam venderé cui voluerit, et tune quando illud fa-
ceré possit, n. 4 1. 7 tit. 11 part. 4- — El talis sestimalio
faciet emptionem, quando á principio fuit dos aestimata
cüm data fuit, secüssi postea, ibidem. — yEstimatio dolis
quando facía dicetur, ita scilicet, quod faciat emptionem,
etan ambo debeant consentiré, gloss. 1. 16 tit. 11 part. 4-
,— Et quid si in plus, quíim valet, aestimetur res, ibid. n. 2.
— ^stimatio in dubio semper facit emptionem , n. 2 1. 18
tit. 11 part. 4. — Et quid si, data re aestimata, maritus
promisit do'em reddere, an tune praecisé teneatur ad aesli-
malionem, ibidem. — Et quid si maritus veüt rem aestima-
tam reddere in eadem bonitate, et non aesüraationem, an
sil audiendus, ibidem. — Et quid si res aestimetur con-
stante matrimonio, ibid. — Etan valeat pactum, ut re data
in dotem aestimata, periculo sit mulieris, dict. n. 3 1. 18
lit. 11 part. 4. — ^stimatio rei dotalis facía tantüm ut
ognoscalur rei daláe diminutio, vel augmentum , an obli-
gel maritum, ut ad damna teneatur, n. 2 1. 19 ibid. — Et
quid si vir de volúntate uxoris vendat fundum in majori
prelio, quám fuit aestimatus, ibidem. — iEstimalio an fa-
ciat emptionem, quando illae res aestimatae dantur, si
tune sit convenlum, quod esdem res reddantur, habita
ratione augmenli vel diminutionis, ibid. — Et quid si ita
expressé, ut dictum esl, istud non dicatur, an inlelligalur,
ut res reddatur habita ratione augmenti vel diminutionis,
ibid. — Et quid si res non delerioraretur in substantia, sed
in prelio, vel é contra, el de qua deterioratione istud
debeat intelligi, ibidem n. 3. — ^stimalio rei dotalis si
fíat ante nuplias, el nuptiis adhuc non sequutis pereat res,
cujus periculo pereat, n. 4 1. 22 ibid. — ■ mului an fíat
secundum tempus in quo duravit carestía, an vero secun-
dum communem aestimationem, n. 2 1. 8 tit. 1 part. 5. —
Et an fiet secundum valorem rerum illius loci, in quo da-
tum fuit, an vero secundum valorem loci in quo postea
pelilur, ibid. n. 3. — /Eslimatio an crescal íi tempere us-
que ad sententiam, et an post, dict. n. 3 dict. 1. 8 lit. 1
part. 5. — an crescat ex eo quod fuit extra judicium inter--
pellalus, si postea non solveiit, n. 4 ibid. — si sil soluta 'á
commodatario domino rei sibi commodatae, qua3 res amissa
fuit, si postea illa appareat, qualis actio sibi detur, n. i
1. 8 lit. 2 part. 5. — Et ros debet aeslimari cuín qualitali-
bus suis, u. 6 ]. 56 til. 5 part. 5. — eslimatio rei an de-
bealu»." quando quis ex illa portagium non solvit, si postea
res illa casu pereat, n. 81.6 tit. 7 part. 5. — an debeatur,
quando hoeres non potest emere rem alienam alicui per
testalorein legatam, et quid de jure Canónico, nura. 3
I. 10 tit. 9 part. 4. — an debeatur, quando legatur aliqua
res majorise, et quando, dict. n. 3, et n. 1 quaest. 18 1, 10
til. 26 part. 4. — an debeatur, quando res dotalis legatur,
sive ab extraneo, sive per maritum, dict. n. 3 quaest. 5
dict. 1. 10. — an debeatur quando k teslatore légala fuit
res, quae legari non poterat, n. 5 1. 13 lit. 9 part. 6, et
ibid n. 8 et n. 10. — an debeatur forensi, quando sibi fuit
relictum legatum, quod ipse capere non poterat, dict.
n. 10 dict. ]. 13. — Et si mulier res aistimatas in dotem
marito dedil, si illaj postea k marito sibi legentur, an ipsa
res illas et earum aeslimalionem habere debeat , n. 3
quajst. 2 1. 16 tit. 9 part. 6. — Et an, et quando possessor
haereditatis, h quo evincilur, teneatur ad aestimationem
fruc:uum ipsius haereditatis, quando fructus resliluere non
potest, n. 2 cum alus ibid. 1.4 üt. 14 part. 6 per text. ibid.
— iEstimatio damni dali per aliquem qualiter fieri de-
beat et quibus expensis, gloss. 1. 18 per text. ibid. til. 15
part. 7. — Et an cum juramento actoris, et judiéis taxalio-
ne, ibidem in n. 4 per illum text. — Et in aestimatione
damni non singulare pretium , sed commune est altenden-
dum, dict. n. 4 in fin. — jEstimatio damni dali per gre-
gem alicujusin agro alieno, qualilerfiat, et qualiter aesti-
miib.lur damnum dalum in fiumento, quando adhuc erat
in herba, n. 1 cum sequent. 1. 24 per illum text. lit. 15
part. 7. — Et quando dalum sic aestimalum ad dominum,
vel ad ejus pastorem pertineat, ibid. in n. 2 per illum text.
— ■ Et quid in pasloribus clericorum , vel quando paslor
detinere non poluit, dict. n. 2. — Et quid si dominus velit
animalia daré pro noxa, et quando ad hoc teneatur, vel ad
emendan! damni, n. 3 et 4 dict. 1. 24 per text. ibid.
Retrahere, et de retrahente rem jure communionis, vel
proximitatis, gloss. 1. 55 tit. 5 part. 5.— Et an talis retra^
hens teneatur refundere omnes expensas quas fecit in re
is, h quo relrabilur, ibid. n. 4in fin.
ExTRAN'EüS clericus quis dicatur, n. 1 1. 21 tit. 6
part. 1.— haeres, vid. in verbo H«HES.—an possit appellare
pro extraneo ad mortem damnato in ejus contumacia, n. 2
1. 6 tit. 23 part. 3. — El an sine coudemnati volúntate
SEPTEM PARTITARUM.
467
appellationem prosequi possit, sicuti potest cognatus, ibi-
dem in n. 5. — Extraneus si muliereni dotaverit, neque
ilipuletur sibi dotem reddi soluto matrimonio, dos ad mu-
lierem tune pertinebit, n. 1 1. 8 tit. 11 part. 4. — Et an
istud procedat, si extraneus dotem pro mullere promittat,
ad quam nullam affectionem Labet, ibidem. — Vel si divos
sit, n. 6.1. 30 tit. 11 part. 4- — ■ Et quid si subesse possit
alia causa, quam donulionis, quia hoc non obstante donare
praesumitur, dict. n. 6 dict. I. 30. — Ex'raneus si dederit
dotem pro aliqua mullere, an ipsa mortua, reliclis íiliis illius
matrimonii, ex tácito pacto dos filiis debeatur, licét liajredes
matris non siut, n. 7 dict. 1. 30 lit. 11 part. k. — si sim-
pliciter dotem pro aliqua mullere dederit sub stipulalione
reddendi sibi, ve! mulieri, vel hoc non dicto, cui dos resli-
tui debeat ; et quid si stipuletur sibi reddi soluto matrimo-
nio, an hoc casu habeat tacitam hypolhecam pro restltulio-
ne dotis, ibid. n. 8. — Et an qui dotem restituere debet,
habeat ad hoc anuuní , n. 3 1. 31 ibld. — Ex'raneus si pro-
mitlal dotem marito mulieris , an agat marilus taiitüm, vel
eliam mulier, n. 6 dict. 1. 30; — si mulieri dotem sinipli-
clter dederit, an adlllum dos matrimonia soluto rediré de-
beat, vel non ; quod cum multis extensionibus et Ibnitatio-
nibus requiritur, diclus n. 6. — dotaos mullerem, si sit
ipsius negotiorum gestor, an tune de bonis suis donare vl-
deatur, dict. n. 6 dict. 1. 30 lit. 11 part. 4, el dlcl. n. 1
I. 8 ibid. — si dotet filiam alterius, quiesl absens, vel de-
lentus in carcere, an ipse postea dotem á paire ipsius recu-
perare possit, ibid. n. 1 1. 8 til. 11 part. ú, et n. 6 1. 30 ibid.
— si nomine dotis donationem facial, an possit illam revo-
care, si contra eum ingralitudo committutur, n. 1 1. 10
tlt. 4 part. 5. — si cum pecunia minoris rem sibi emerit,
an illam suain facial, n. l\ 1. 49 lit. 5 part. 5. — El quid
si rem emat cum pecunia ecclesiíe, ibid. n. 6. — Exlr -
neus si cum pecunia dotali alicujus mulieris rem sibi eme-
rit, an illam suam facial, ibidem n. 9. — El an valeal sta-
tutum per quod disponilur quód res non possit vendí
exiraneo, nisi prius requisito consorte, n. 6 1. 55 tit. 5
part. 5. — Extraneus si sil clerlcus, qui emit rem ab all-
quo, an ab illo consors in illa re possit rem retrahere, n. 8.
. — si promittat poenam pro matrimonio contríihendo , an
illam solvere teneatur, si malrimonium non contrahulur,
num. 1 1. 39 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — alimentans
aliquem, an illud, quod eum alendo fecit, ab ipso repetere
possit, sive eum alalin domo sua, vel extra domum, n. 4
1. 37 per text. ibid., tit. 12 part. 5. — possessor, si neget
rem aib eo possessam fuisse antea creditori loco pignoris
obligalam, quid tune creditor probare teneatur, et an suf-
ficiat probare debilorem illam rem possedisse, licél non
probet illum esse dominum, n. 1 1. 18 tit. 13 part. 5. —
dotans mulierem, si paciscatur sibi dotem restituí, an tune
habeat hypolhecamin bonis mariti, n. 2 adfin. 1. 23 lit. 13
part. 5. — an possit Olio furioso exemplañter substituí, et
quando, et an iste excludal malrem pupilli, n. 7 et 8 1. 11
tit. 5 part. 6. — El an filius exhaeredatus habealur pro
extraneo, n. 3 I. 1 tit. 7 part. 6. — Extraneus mulierem
de adulterio acensare non potest, sed solus marilus, n. 7
quEPst. 2 1. 1 tit. 9 part. 7.
ExTRAOHDiPíARiA punltlo quaudo locum habeat ; vide re-
gulara generalem, n. 6 1. 11 tit. 25 part. 4.
ExtREMA-ÜNCTio dalur i Sacerdolibus lanlüm, n. 1 1. 8
tit. 4 part. 1. — íieri debet oleo benedicto, in ipsius lamen
defetlu liet cum chrismate, n. 1 1. 69 tit. 4 part. 1. — fierl
uon pote.st cum oleo non consécrate, ibidem in fin. — re-
cii)i debet á Presbyteris, non vero ü laicis, eliam instante
necessitatc, n. 3 dict. 1. 69. — contemni non debet, et de
ejus bonis, text. in I. 70 ibidem. — quibus neganda sit,
gloss. 1. 71 til. 4 part. 1.
]l abriga quid significet, et de fabrica ecclesiae, gloss. 1. ii
tit. 10 part. 1. — ecclesia; in ipsius reparatione consumí
debet, non vero in ornamentis ecclesiae, vel alus, n. 1 ibi-
dem. — jure antiquo et hodierno, qu», et quanta in qui-
buscumque ecclesiis esse debeat, ibid. — ecclesiae, quando
ecclesia reparatione non eget , an in allos usus possit consu-
mí, ibidem in n. fin. — Fabricator falsi inslrumenti, et an
credatur lile, qui eum produxil, n. 2 I. 28 lit. 1 part. 7. —
Fabricantes falsam raonetam qualiter punianlur, n. 2 ct 3
1. 9 per text. ibidem., tit. 7 part. 7.
Faceré est quid diflicile, loUere autem jam faclum est
res facilis, n. anlepenull. 1. 18 per text. ibid., til. Iparl. 1.
— Facientes illud quod fieri non debet, quis magis venial
puniendus, lile qui scienter fecit, vel Ule, qui ignoranter
fecit, n. 2 1. 41 til. 6 part. 1. — Faciens consecrare eccle-
siam ante suam donationem, palronus dicilur ipsius, et te-
nebitur eam dolare, et quando, n. 2 I. 3 lit. 10 part. 1. —
Facientes hastiludia an peccenl morlaliter, num. 1 leg. 10
tit. 13 part. 1. — Faciens majorianí in unum ex filiis, eum
non nominando, cüm piares filios haberet, de quo filio in-
telligatur, n. 1 I. 2 tit. 15 part. 2. ■ — aliquid in alterius
praejudicium, neque in ipsius commodum, juvari non de-
bet, gloss. I. 1 9 per text. ibid. tit. 32 part. 3. — ■ Faceré
ponlem de novo qui vicini tencanlur, vel eum reficere,
n. 3 1. 20 til. 32 part. 3. — ineplé, vel non faceré, aqui-
parantur, n. 15 ad lin. 1. 10 lit. 5 part. 6.
Factüm íi judice á tolo populo faclum esse videtur,
gloss. fin. 1. 1 tit. 2 part. 1. — contra prohibitionem Papae,
an leneat, gloss. fin. 1. 23 lit. 5 pait. 1. — ubi inlerpellat,
alia interpellatione opus non est, n. 3 1. 4 per text. ibid.
lit. 19 part. 2.— El ex fado jus oritur, n. 12 1. 2 til. 21
part. 3. — Et an obügalus ad faclum liberetur prestando
interesse, quando in hoc jam prarcessit senlenlia, n. 3 1. 5
tit. 27 part. 3. — El in facto proprio eliam de longinquo,
an sil probabilis ignorantia , el quando, n. 1 et 2 1. 14
til. 29 part. 3. — Faclum palam ratione exempli graviu»
punitur, quám faclum clam, n. 2 1. 1 til. 13 part. 2, et
num. 3 in prooemio, tit. 3 part. 4. — publice ómnibus no-
tum esse credilur, n. 1 1. 5 per text. ibid. tit. 9 part. 4- —
Principis semper credilur faclum secundum jus el decen-
ter, non vero pra;sumitur factum de plenitudine potestatis,.
n. 2 1. 6 til. 25 part. 4. — et omne illud, quod potest fieri
per conlractum, potest fieri per judicera, n. 1 in fin. 1. 52
tit. 5 part. 5. — Faclum alienum si aliquis stipulando
promiserit, ad quid teneatur; et quid si talem promissio-
nem firmaverit juramento, et quid jure hodierno atienta
lege Ordinamenll, n. 1 1. 11 per text. ibid. tit. 11 part. 5.
— Etquid si fecit quantum poluil, ut ille tertius faceret,
et ille faceré noluit, an liberetur íi poeua, vel interesse,
num. 2 dict.'l. 11 til. 11 part. 5. — Faclum inlervenieute
minore dolo, an rescindatur, sicuti factum Interveniente
minore metu , n. 2 1. 28 til. 11 part. 5. — nisi promittatur
per principaiem debltorem, an si fidejussor pecuniam pro-
misit, leneat fidejussio, n. 1 I. 7 lit. 12 part. 5. — Facía
omnia sunt individua, clan si plures factum promiserunt
habeant inler se beneficium divisionis , n, 2 1, 10 tit, 12
iG8
INDEX MATERIARÜM
part. 5. — Factuín judiéis rcputalur factum partís, n. 1
i. 40 tit. 13 part. 5. — El an in obligalionibus facti regii-
Jariter succedat obligatio ad interesse, sive ü promiltente
factum illud adimpleri possit, sive non, n. 4 1. 3 tit. 14
part. 5, etn. 9 1. 35 tit. 11 part. 5. — Factum si non sit
repelibile, qualiter subveuiatur danti aliquid ob aliquod
faciendum, si illud non fíat, n. 1 1. 45 tit. 14 part. 5. —
alicujus personoe contemplatione perinde habetur, ac si
lalis persona nominatim ibidem exprimeretur, n. 4 •• 46
tit. 14 part. 5. — et an in facto proprio, etiam in antiquo,
piajsumalur scientia, n. 3 I. 11 til. 9 part. 6. — Et quód
£1 Principe fieri debel, reputatur impossibile, et cqnditio
istud continens pro non adjecta liabetur, et quando, n. 3
1. 13 ibid. — Factum an videatur confirmatum, exeoscili-
cet , quOd de novo quid lieri permiltitur, n. 3 1. 21 tit. 9
part. 6. — Et an, et quando concessio facti determinati,
vel non transmittatur ad hieredes , n. 1 1. 27 ibidem. —
Factum non ita impeditur siculi faciendum, n. 1 post
princip. 1. 3 tit. 10 part. 6. — quando est notorium , tune
non eget declaratione, n. 3 1. 4 tit. 2 part. 7. — Et ubi lex
iiotat factum. tune sententia non requirilur, dict. n. 3 in
fin. — Factum judiéis reputatur factum partís, n. 1 1. 46
tit. 13 part. 5, et n. 5 1. 2 tit. 12 part. 7.
Facies mulieris est ventus urens , n. fin. 1. 26 per text.
ibid. tit. 4 part. 1. — hominis de jure communi signanda
non est, et quare, n. 3 1. 6 tit. 28 part. 2, etn. 1 1. 6
tit. 31 part. 7, cum alus ibid. — Et forma hominis praeci-
pué consistit in facie, et in ea cognoscimur, n. 1 1. 5 per
text. ibid. tit. 23 part. 4. — Et non habens faciera homi-
nis, sed ei contrariara, an sit baptizandus, ibidem. —
Facies dicitur omne, quod ab humeris supra est disco-
operlum , vid. n. 1 1. 6'üt. 31 part. 7.
Faciliter res revertitur ad suam primaevam naturam ,
n. 3 1. 5 lit. 20 part. 1.
Facultas Regis alicui data ad faciendam majoriam,
%ide iufra in verbo Licentia. — faciendi alicui data intel-
ligitur, uthumanifer agat, et bona fide, utaturque civili-
Icr, num. 2 1.6 tit. 25 part. 4- — eligendi unum pro alio
in solutione facienda quando detur debitori; et an tianseat
in singularem successorem; et quando perimatur, et
quanto tempore duret; n. 2 1. 3 tit 14 part. 5. — solvendi
adjecto, an tollatur per constitutum, n. 4 1. 5 tit. 14
part. 5. — palri per Regem dala, ut possit, gravando le-
gitimas aliorum filiorum , in unum ex filiis suis majoiiam
lacere, qualiter intelligenda sit, et qualis legitima filio
tune relinqueiida sit, et an in proprietate ; et quid si alü
habeant unde se alant, n. 1 1. 11 tit. 4 part. 6, etn, 3
1. 32 tit. 9 part. 6. — eligendi, an et quando fiuiatur
anno, et quid in relicüs piis, et an tune ad Episcopum
devolvatur, n. 2 1. 25 tit. 9 part. 6. — data alicui ad ali-
quid faciendum , an et quando transmittatur ad haeredes,
n. 1 1. 27 per text. ibid. tit. 9 part. 6.
Fallacia quid sit, el qualis, n. 2 I. 1 tit. 16 part. 7.
Falcidia, vide de hoc in verbo Quakta falcidia.
Fallentia restringit regulara, alias á regula disceden-
dum non est, n. 2 in prooemio, tit. 34 per text. ibid.
part. 7.
Falsa causa, an et quando vitiet legatum, et quid in
contractibus, n. 1 et 2 1. 20 per text. ibid. tit. 9 part. 7.
>— De hoc, vide in verbo Causa Falsa.
Falsa moneta, et si aliquis aüquem de falsa moneta
Rccusat, elsi illud non probet, lamen non punitur, et
quare, et quando sic, n. 1 i. 20 per illum text. til. i
part. 7. — Et falsam raonetam faciens incidit in crimen
laesae majestatis, n. 21 1. 1 per illum text. tit. 2 part. 7.
— Et de pcena facientis falsam raonetara, vel aliquid
immiscentis , n. 3 , 4 et 5 1. 15 per illum text. tit. 14
part. 7.
Falsarius est judex, sive tabellio, sive officialis qui acta
non publícala, seu dicta testium non aperta , illa part
manifestat, n. 3 1. 9 lit. 17 part. 3. — est iile, qui cum
allerius siguió aliud sigillat, praíterquam sibi mandatum,
num. 5 1. 26 tit. 18 part. 3. — quis dicatur, et quando,
et an quilibet dolus dicatur falsitas, et quando dicatur
falsum committi, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 7. — Et quando et
ex quibus excuselur ille, qui instrumenli falsalor dicitur,
n. 2 dict. 1. 1. — Falsarius est ille, qui falsum fieri man-
dat, n. 3 1. 4 per text. ibid. tit. 7 part. 7. — intra quan-
tum tempus, et per quem accusari possit, gloss. 1. 5 per
text. ibid. til. 7 part. 7. — qualiscumque sit, qualiter
puníalur, gloss. 1. 6 per text. ibid. tit. 7 part. 7. — qui
utitur falsis ponderibus seu mensuris emendo vel venden-
do, qualiter puníalur, gloss. 1. 7 ibid. — estille, qui rem
duobus vendidit, et de ipsius poena, n. 2 cum sequenti-
bus, 1. 9 per illum text. tit. 7 part. 7. — est ille, qui fal-
sam monetam fácil, el de ipsius poena, n. 2 cum sequen-
tíbus, dict. I. 9,.
Falsator instrumenli, et an ípsi credatur, si ipse illud
porrigat, et qualiter puníalur; et quid si de falsitate non
constet, sed de falso arguatur; et alia plura in hoc vide
per n. 2 1. 28 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Falsans sigil-
lum Regis, an incidat in crimen laesae majestatis, n. 2 1. 1
til. 22 part. 7. — Falsans lilteras prívalas, an poena falsi
puníalur, n. 2 I. 1 in principio, tit. 7 part. 7. — Et an
puniatur de falso porrígens notario falsam scripturam , ut
illam sígnet, dict. n. 2. — Et quis puniatur poena falsi, et
ex quibus delictis , et quando, vide de hoc in verbo Poena
FALSI. — Falsatores á quibus judicibus puniantur, et an
illud crimen sil ecclesiasticum , gloss. fin. 1. 58 tit. 6
part. 1. — Falsantes Hileras Papae, vel illis consentientes,
sunt ípso jure excoraraunicati , n. 13 1. 2 lit. 9 part. 1. —
litteras Apostólicas, ab alio quám á Papa non possunt ab-
solví, eo quód sunt excoraraunicati, n. 11 1. 22 tit. 9
part. i. — litteras Regías, qua poena feríantur, num. 7 et
8 1. 8 tit. 9 part. 1. — lilteras Regías non possunt testifi-
cari, sed an tune requiratur sententia, n. 5 1. &.tít. 16
part. 3. — Falsatores litterarum Papae, seu Imperatorís,
qualiter puniantur, etquid silitterae, quae falsanlur, sunt
injusta;, n. 2 1. 16 tit. 19 part. 3. — Et quid si falsator sil
clericus, ibid. — Et quid in falsantíbus litteras aliorum
judícura inferiorura, ibidem. — Falsatores monetaj ad
appellandum non admittunlur, ñeque alü plures, n. 1
1. 16 tit. 23 part. 3.
Falsitas quando non est nociva partí adversae, an mi-
tins puniatur, n. 5 1. 15 til. 6 part. 3. — quae non tangit
negotíura príncipale, an faciat ut dicta testium reproben-
tur, n. 3 1. 28 tit. 16 part. 3. — instruraenti in causa
principan allégala, sí ea non obstante sententia feratur, an
rescindí debeat, tanquam ex falso instrumento lata, n. 4
1. 116 tit. 16 part. 3. — ü notario Regis facía qualiter
puniri debeat, et quid si clericus sit ille, qui litteras Regis
falsat, n. 2 1. 16 lit. 19 part. 3. — qualiter deprehendatur
in litteris Papae, vel Imperatorís, n. 2 1. 16 lit. 19 part, 3.
— instrumenli si plené non constet, qualiter producen»
SEPTEM PAUTITARUM.
169
puiiiatur, num. 2 1. 28 tit. 1 piirl. 7. — tst adco aboiai-
nabile crimen, sicut aliud quod posset reperiri, gloss. in
prooemio, tit. 7 part, 7. — Et iii isto criiuine acérrima de-
bet fieri indagalio, et admittitur probatio per conjecluras,
ibidem. — Falsilas quid sit, et an ibidem dolus requira-
tur, et an quilibet dolus sit falsitas, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 7.
— Et non quilibet dolus dicitur falsitas, dict. n. 1 in fin.
— Falsitas qualiter detegatur in instrumento, et qupndo
puniatur, vel excusetur i falsitate, et quando non, n. 2
ibid. — an committatur quando aliquis litteras prívalas
falsificat, dict. n. 2 in principio. — an commitlatur per
judicem , vel tabellionem , permiltentem legi dicla testium
parlibus ante ipsorum publicationem, u. 5 1. 1 til. 7
part. 7. — committitur ex diversis causis, et quando, et
ex quibus, gloss. 1. 1, 2, 3, A, 5 et 6 cum alus ibid, til. 7
part. 7. — an et quando commitlatur ex immixtione unius
speciei cura alia, et quando, gloss. dict. 1. 4 tit. 7 part. 7.
— connumeratur inter crimina publica, et quis falsarium
accusare possit, et intra quantum tempus, gloss. 1. 5
ibidem. — Et de poena committentis falsitatem , qualis-
cumque sil, gloss. 1. 6 per text. ibid. tit. 7 part. 7. — El
de falsitatibus quse Gunt in mensuris, et ponderibus, gloss.
1. 7 ibidem per illum text. — Falsitas committitur ven-
dendo rem duobus, el de islius poena, n. 6 et 7 dict. 1. 7
per text. ibid. — circa monetam comraissa per aliquem,
qualiler punialur, n. 2 cum sequenl. 1. 9 tit. 7 part. 7.
Falsüm instrumenlum eliam ad defensionem licitum
non est producere, eliamsi quis falso instrumento aliquem
conveneril, n. 8 I. 28 tit. 11 part. 3. — quod dicitur, el
ex quibus illud ita osse perpendalur, num. 1 I. 1 per text.
ibid. tit. 7 part. 7. — ubicumque est valde grave, tune
punilur falsarius poena mortis , n. 4 1. 6 per text. ibid.
tit 7 part. 7.
Falsus xestis, vide infra in verbo Testis falsus.
Fama publica probata videtur esse scienlia populi, d. 8
in med. 1. 5 til. 2 part. 1. — et an per eam probelur legi-
timé alicujus mors, n. 1 1. 14 til. 14 parí. 3. — El quid
faciendum sil de bonis illius, si dubitetur, an vivat, neo
ne, ibidem in n. 2. — Fama in antiquissimis, an sufliciat
ad probandum dominium, n. 2 1. 29 tit. 16 part. 3. —
publica, an excuset illum, qui ea interveniente crimen
denuntiavil, n. 4 in fin. 1. 6 tit. 17 part. 3. — juncia cum
uno teste, licet facial plenam probationem in alus, secüs
vero in causa malrimoniali , vel criminali, n. 4 !• 1 tit. 3
part. 4. — simul cum confessione conjugum suíficit ad
dirimendum matrimonium, quando conjugas stant pro
eo, n, 7 dict. 1. 2. — juncia cum uno teste, an dissolval
sponsalía de futuro júrala, n. 1 et 3 1. 20 tit. 9 part. 4. —
an requiratur simul esse cum testimonio de auditu reddito
in probalione nobiiitatis, dict. n. 1 in fin. — El an idem
sil in probalione consueludinis immeniorialis, ibidem. —
Fama aliquando íi verilate discordat, n. 2 in medio, 1, 13
til. 3 part. 6. — si non praecedal, an tune Rex, vel judex
possit ad inquisilionem procederé, n. 1 1. 5, el n. 8 1. 27
tit 1 part. 7. — mala alicujus per se sola, an facial indi-
cium ad torturam , el quid si cum alus indiciis adjunga-
tur, c. 6 et 7 1. 26 ibid. — bominis, seu in horainej^vel
fama vulgi, qualiler diíliniatur, n. 1 1. 1 per text. ibid.
til. 6 part. 7. — qualis debeat esse, ul sufliciat ad dandam
alicui torturam, et quando ; et qua sit fama, et quae ad
ipsius probationem requirantur, n. 1 et 2 1. 3 tit. 30
part. 7.
Familia, et qui dicantur de familia, el quae proprié
dicitur familia, el an islud verbum referatur ad ¡líos qui
non sunt de agnalione, el quando, n. 4 I. 6 per text. ibid.
til. 33 part. 7.
Familiares cíericorum, an ita íi muneribus sint exeuipti,
sicuti ipsi clevici , n. 6 1. 51 lit. 6 part. 1. — siugulariler
non gaudent dominorum privilegio, ibidem in fin. —
Episcopi aliquid recipiendo ab ordiñando, an lili et danles
sint simoniaci, n. 5 1. 17 lit. 17 part. 1. — secundum
certam loci consuetudinem suspendebanlur pro primo
furto, n. 20 in fin. 1. 2 lit. 15 part. 2. — Familiaris dici-
tur ille, qui salarium percipit, vel non percipit, sed
ibidem suslenlatur, n. 2 1. 6 lit. 2 part. 3. — dominum
criminaliter accusans, qua poena feriatur, n. 5 1. 6 per
text. ibid. tit. 2 part. 3, et n. 19 1. 2 tit. 1 part. 7. — El
quid si prosequantur suam vel suorum injuriara, an eodem
modo debeant puniri , ibidem in n. 6. — Familiares pro
domino bené possunl testificari ad probandam domini in-
nocentiam, n. 5 I. 18 til. 16 part. 3. — Principum graviús
puniuntur ex tiansgressione mundati, quíim alii, n. 1 1. 16
tit. 19 part.. 3. — an comprehendantur sub general! pro-
bibitione facta principali, n. 6 1. 5 tit. 5 part. 5. — Fami-
liaris an possit esse testis in testamento, n. 4 ad fin. 1. 1
tit. 1 part. 6. — an dominum suum accusare possit, el
quando, n. 18, 19 et 20 1. 2. per text. ibid. lit. 1 part. 7.
— domus, an el quando actione furti conveniri possit pro
furto ab ipso facto, n. 3, 4 el 6 1. 17 lit. 14 part. 7. — si
ad domini mandatum damnum dederil, quis ad emendam
damni teneatur, num. 2 1. 5 lit. 15 part. 7. — Familiares,
et domestici idera sunt, et qui ita dicantur, num. 6 1. 6
per text. ibid. tit. 33 part. 7.
Familiaritas, vide in verbo Amicitia.
Famis an sit sufliciens causa, ut pateriiiiumsuum ven-
deré possit; et quid si filius sit Presbyter, el quid é contra,
n. 1 et 2 1. 8 lit. 17 part. 4. — El an propler famem possit
venderé suum adsciiptilium, in dict. n. 2. — Et nihil
fame durius, vide plura per n. 3 ibidem. — Famis an sit
justa causa, ul possessor majoriae bona majoriae suae alie-
nare possit, n. 1 quaest. 30 1. 10 tit. 26 part. l\.
Famulus, communicans cum suo domino excommuni-
cato, an el quando peccet, n. 9 1. 34 tit. 9 part. 1. — Fa-
muli Episcoporum aliquid ab ordiñando recipientes, an
illi, et sic danles sint simoniaci, n. 5 1. 17 lit. 17 part. 1.
— Famulus an teneatur domini salutem suae praeferre, n. 6
1. 2 til. 19 part. 2, et n. 5 1. 4 til. 27 part. 2. — qualiter
dominum defenderé teneatur, el an domini salutem suae
anteponere teneatur, n. 4 1. 5 tit. 21 part. 4. — an tenea-
tur dominum adjuvare contra Regem, sicuti licet fieri
vassallis, n. 13 1. 10 tit. 25 part. 4. — an teneatur
adjuvare, vel sallim defenderé dominum suum injuste
pugnantem, n. 3 et 4 1. 5 til. 26 part. 4. — si mutando do-
mini sui mandatum receperil rem commodalam á commo-
datario, si res pereal, cui tale debeat impulari, an domino,
an vero commodatario, et quando, n. 5 1. 4 tit. 2 part. 5.
— infirmus an debeat habere salarium inlegrum, etcujus
expensis curari debeat, n. 1 1. 7 lit. 2 part. 7. — an et
quando dominum suum accusare possit, n. 5 1. 6 per illum
text. tit. 2 part. 3, n. 18, 19 el 20 1. 2 per text, ibid. til. 1
part. 7. — qualiter dominum suum defenderé teneatur,
n. 1 1. 16 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — Et quid si famulus
sit minor 14 annorum , ibidem n. 7. ■ — Famulus si delin-
quat. an pro ejus delicio dominus teneatur, et quando,
(70
INDEX MATERIARUM
num. 5 1. 4 per illum text. tit. 13 part. 7. — si domino
aliquid furatus sit, an et quando actione furti conveniri
possit, n. 3, 4 et 6 1. 17 tit. 14 part. 7. — si ad domini
mandatum damnum dederit, quis ad emendara teneatur,
n. 2 1. 5 tit. 15 part. 7. — si immiltat ignem in domum
conductam ab aliquo, an ipse vel ejus dominus teneatur,
n. 1 1. 11 ibid. — alicujus si aliquid per fenestram proji-
ciendo damnum dederit, ejus dominus tenebitur; polerit
tamen dominus, quod pro illo solvit, recuperare, n. 3
1. 25 tit. 15 part. 7. — an possit dominum suum turpiter
inventum cum uxore sua occidere, num. 6 et 7 1. 13 tit. 17
part. 7. — alicujus si dominan) carnaliter cognoscat, qua-
Jiter piiniatur, n. 7 et 8 1. 15 tit. 17 part. 7. — Etfamuli
potestatis, sidelinquant, gravius caeteris puniendi sunt,
n. 11. 2 tit. 28 part. 7. — Famuli quando venianttorquendi
contra dominum, gloss. 1. 7 per text. ibid. tit. 30 part. 7.
Fatucs an possit faceré testamentum, n. 5 1. 13 tit. 1
part. 6. — Et in quo differat ab stulto , ibidem.
Factores , de hoc vide in verbo Opem prjESTans , et in
verbo Adxiliator, et verbo Receptatores.
FoEDüS matrimonii diciturnexus divinas, quod inducitur
per matrimonialem copulara, n. 51. 3 tit. 2 part. 4.
FcEumiE omneapossunt ubi voluerint sibi eligere sepul-
turas , n. 5 1. 5 tit. 13 part. 2. — an succedanl in jure pa-
tronatus, n. 4 1. 8 tit. 15 part. 1. — an et quando teneantur
iré ad bellum , et an teneantur ad custodiara civitatis tera-
pore belli, n. 11 1. 3 tit. 19 part. 2. — an succedant in
feudis, n. 7 1. 68 tit. 18 part. 3. — an succedant in em-
phyteusi recepta pro filiis, et descendentibus , n. 1 1. 69
tit. 18 part. 3. — an comprehendantuí-, quaudo iudistincté
fit mentio de linea descendenlium, vel an masculi tantfim,
n. 1 1. 2 tit. 6 part. 4. — an comprehendantur , quando in
dispositione fit mentio de descendentibus ex linea, sive
per lineara masculinam, si ipsse ü masculo descendant, et
an tune ex linea masculina esse dicantur, dict. n. 1 1. 2
tit. 6 part. 4. — Et quid si testator utatur alus terminis sim-
pliciter , vocando lineara virorum , an tune foeminse com-
prehendantur, ibidem in fin. — Fcemina qualiter inspi-
Eienda sit, quando allegat viri sui impotentiam, n. 9 1. 9
tit. 8 part. 4. — si dederit licenliam viro, utintret religio-
nem, an ipsa propter hoc tacité conlinentiara vovere vi-
dcatur, n. 3 1. 2 tit. 10 part. 4. ■ — potest habere quasi cas-
trense peculium ex donatione Principis , n. 9 1. 7 tit. 17
part. 4. — Foeminae , et an in eis depositum fieri possit,
D. 2 1. 3 tit. 3 part. 5. — an possint esse executrices testa-
mentorum , n. 4 in fin. I. 2 tit. 10 part. 6. — Foemina in
quam deveniunt bona majoriae , an possit illa alienare ex
aliqua causa, n. 4 in quaesl. 5 1. 6 tit. 11 part. 6. — Foj-
minae , et an quando in majoriis masculos excludant , vel
non ; et quid in dubio vocatis filiis ; et alia plura in hoc ,
el an statutum excludens foeminas sit odiosum, vel non,
et alia circa foeminarum exclusionera, vide per num. 2 1. 3
tit. 13 part. 6, et n. 2 1. 12 tit. 33 part. 7. — succcdunt in
emphyteusim informiter concessara, sicuti raasculi, dict.
n. 2. — in majoriis semper censentur vocafae in defectu
masculorura existentium in eodem gradu, ibidem. — Foe-
mina, quae ad majoriara vocatur ea conditione, ut cum
^liquo de genere suo matrimonium contrahat, ut farailia
et noraen testatoris conservetur , si contrahat cum extra-
neo, quiomnia ista facit, et noraen assiirait, an raajoria
privetur, dict. n. 2 qusst. 13 1. 3 tit. 13 part. 6. — Et an
masculus ox filia excludut patruum, quando in successione
majoriae foeminae exclusae fuerunt, ibid. quaest. 18. — Foe-
minae an excludantur in successione majoriae per filium
masculura natura ex foeraina, quando á conditore majorise
fuerunt foeminae exclusae stantibus masculis , dict. n. 2
quaest. 19 dict. 1. 3 tit. 13 part. 6. — an íi conditore ma-
joriae videantur exclusae , si testator semper vocavit ma-
sculos, et quando, ibid. quaest. 21. — quando sunt in pari
gradu cum raasculis , ab ipsis in majoriis semper exclu-
duntur , in dict. quaest. 21. — serael íi masculis exclusae
á successione majoriae, an perpetuo exclusae videantur,
vel temporaliter, ibidem in qusest. 23. — Fcemina quae le-
gitimo jure in raajoriam successit, anexcludatur per mas-
culi supervenientiam , dict. nura. 2 quaest. 25 dict. 1. 3
tit. 13 part. 6. — Foeminae si sunt exclusa in una parte ,
seu gradu majoriae , an videantur exclusas eliara in alus
gradibus, et vocationibus faciis in eadera raajoria , ibid.
in quajst. 26. — si sint per testatorera exclusae á raajoria
propter raasculos , an possint in cadera succedere virtute
rescripü Principis fceminis dati , ut ipsse et non raasculi
succedant, dict. n. 2 quaest. 28 dict. 1. 3 til. 13 part. 6, —
Et an tune bona deveniant in eum, quera Princeps vult,
jure majoriae, vel qualiter, ibidem. — Foerainae quam aítatem
habere debeant , ut propter earum delictum veniant pu-
niendae, n. 5 , 6 et 7 1. 9 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — si
contra naturam agant, et luxurientur, qualiter punianlur,
n. 1 in prooemio, üt. 21 part. 7. — Foeniina majora vul-
nera palitur , quám masculus , et quando masculus et foe--
mina sunt torquendi simul , an ad ipsa prius, quám ii
masculo incipiendum sit, n. 2 1. 5 tit. 80 part. 7. — De
hoc , vide alia in verbo Mulier.
Fenestra, an possit in proprio pañete fieri, si exinde
videantur secreta vicini, et an illam socius invito socio
faceré possit in parietecoramuni, n. 4 1. 2 tit. 31 part. 3.
FcE\ERAT0RES tcneutur excutere pannos sibi pigneratos
debitorura suorum íi tineis, n. 2 1. 12 per text. ibid. tit. 8
part. 5. — Vide in verbo Greuitores.
Fer^ inebrianlur odore vini, si fempore vindemiae in-
traverint vineas, n. 7 1. 2 tit. 5 part. 2. — si in laqueos
incidant, et exinde alius eas acceperit, an et quando fa-
ciet eas suas, n. 3 1. 21 tit. 28 part. 3. — quando dicentur
non habere consuetudinem redeundi, ad hoc ut dominus
possessionera earum amittat, n. 5 1. 23 tit. 28 part. 3. —
Alia de hoc vide in verbo Bestia.
FerijE tantüm habent locura in judiciis, non in extraju-
dicialibus, et in judiciis non semper feriae servantur, n. 2
1. 33 tit. 2 part. 3. — Et de istis feriis, vid. n. 3 cum se-
quentibus tam illius 1. quám aliarum ibidera. — Et an partes
possint renuntiare feriis introductis in honorera Dei , n. 7
I. 34 ibid. — Et an possint tolü per statutura, ibidera. —
Feriae raessium, an serventur in regalibus auditoriis, et
quare, n. 2 1. 37 tit. 2 part. 3. — Etquid si jus partis per-
eat, an feriae debeant exspectari, et quales, n. 3 1. 38
ibidera. — Et in feriis raatrimonium contrahi non debet,
n. 3 et 4 per text. ibid. I. 18 tit. 2 part. 4- — Et quan-
tum durent, n. 9 ibidera. — Feriae in locis consuetis fieri
debent, etab alio, quíira Imperatore, vel Rege non po;-
sum concedí, n. 1 1. 3 tit. 7 part. 5. — omnes censentur
prohibitae , nisi reperiantur et deraonstrentur perraissae ,
ibidera. — Et an idem sit in raercatis, et quando, ibid.
n. 2. — Feriaj non dicuntur ubi nulla est franquitia, n. 2
et4 dict. 1. 3. — Et an banniti et IMauri possint venire ad
nundinas, n. 2 et 3 1. 4 ibidem.
SEPTEM PARTITARUM.
17t
Fekhkntcm non sufficit ad faciendam consecrationem
Corporis Domini, num. ¿i 1. 52 tit. 4part. 1.
Ferihe proprié dicitur cum ferro, et eiiara sine ferro,
n. 91. 6 per text. ibidem, tit. 13 part. 2.
^ESTINA^TIA, vide supra in verbo Acceleratio.
Festivitítes qiialiler sintobservaudae, gloss. 1. 2 til. 23
part. 1. — an possint de novo introduci per recloreni loci
et decuriones ipsius, n. 1 1. 36 lit. 2 part. 3.
Festine agere dicilur res conimendabilis, debct tamen
ssse post consilium, nuni. 2 1. 8 lit. 5 part. 2.
FoETüs aiiimalium , an sit bona; Cdei possessoris , si
^ «oceptus fuit foetus penes furcm , n. 1 1. 39 tit. 28 part. 3.
— an dicantur fruclus naturales, vel industriales, dict.
n. 1 in fin. — vaccK, vel equse, vel alterius pecudis, an
possit usucapi per bonaj Cdei possessorem , si penes eum
fuit edilus, lic^t conceptus penes furem, n. 2 1. 5 lit. 29
part. 3. — Et in foBtu animalium edito penes bonte fidei
possessorem usupapio non est necessaria , ibidem in
uum. 3.
Feudatarius coram domino feudi in casu feudaliest
conveniendus , judice ordinario excluso, etiamsi talis feu-
datarius clericussit,n. 2 1. 57 tit. 6 part. 1. — remsibi in
feudum datam venderé non potest, et curare debet, ne
veniat admanus inimicorum, n. 16 1. 68 tit. 18 part. 3.
— qua forma debeat de feudo inveslrri , et an debeat ju-
ramentum fidelitatis praicedere inveslilurie. ibidem ia
n. 21. — an liabeat incrementum alluvionis, tam latentis ,
quüm patentis, num. 2 1. SO tit. 28 part. 3. — assimilatur
emphyteutae , et valet argumentum de uno ad alium,
dict. n. 2 dict. 1. 30. — qui fundum cum animalibus re-
cepit, si animalia raoriantur, vel deterioren! ur, an finito
feudo debeat reddi earum cestimatio, vel deterioratio , n. 2
1. 21 lit. 11, et n. 4 1. 1 tit. 26 part. lu — an possil feu-
dum quod oblinet, dimiltere, quando velit, vel non ve-
lit, n. 51. 7 tit. 25 part. 4. — dorainum antiquum o£fei>-
dere non poterit, n. 2 1. 8 tit. 25 part. 4. — an feudo pri-
van possit, si illud domino placuerit, cum causa, vel sino
ea, n. 5 1. 9 tit. 25 part. 4- — dominum adjuvare tenetur
etiam contra Regem, quando ejus dominus iajuste, et sine
causae expressione fuit á Rege extra regaum expulsus, et
quid in domeslicis suis, n. 11 et 13 1. 10 tit. 25 part. 4.
' — licét promiltatservilium exiraneum á natura feudi, va-
let tamen, et ab eo servari debet, n. 6 1. 2 tit. 26 part. 4.
— qualiter juramenlum fidelitatis faceré debeat , et an il-
lud per procuratorem faceré possit, n. 3 1. 4 per text. ibid.,
lit. 26 part. 4- — ad quod debitum teneatur, quando ex
conventione juramentum illi fuit remissum ; et quid si et
tuncillejuramentum prKStet , cíim ad illud non teneretur,
si contraveniat, an incidat in perjurium , ibidem. — spe-
cialiter jurare debet , quando servilia specialia , et certa;
convenliones intervenerunt ; et an fidelitatem jurare de-
beat, quando sunt servilla limitata, n. 4 dict, 1. 4 tit. 26
part. 4. — qui fundum conditionatum , el sic ad certum
servitium recepit , an teneatur ad aliud servilium ultra ex-
pressum, et an teneatur ad ea, quae veniunt sub juramento
Cdelitatis, n. 1 1. 5 tit. 26 part, 4, —non tenetur adju-
vare dominum prseliantem injusta; et boc quando claré
constat de ejus injustilia, secüs si adsit dubitatio, quia is-
tud dubium vassallus judicare non debet, sed indistincté
tune dominum adjuvare tenetur, n. 3 dict. 1. 5 lit. 26
part. 4. — an teneatur dominum suum defenderé, si sciat
el cognoscat ipsius injusliliam, et alterius advcrsarii sui
justiliam, n. 4 dicl. 1, 5, — Feudatarii an omnes fidelita-
tem praeslare leneanlur, n. 5 1. 6 tit. 26 part, 4. — Et
quid si unus noluerit juramentum fidelitatis praeslare, an
propler ipsius culpam alii i domino privari possint , in
dict. n. 5 dicl. 1. 6. — Feudatarius an possit deserviré per
substitutum , quando ipse de jure in feudo succedere non
potest, num. 8 1. 6. ibid. — si impedimentum illi superve-
ncrit , per quod servitium pi-a;stare non possit, an ex
feudo sustentari debeat, et quando, dict. n. 8 et ibidem,
vide n. 10. — an feudnm amittat, eo ipso quod esl Reli-
gionera ingressus, etiamsi inlra annuui exierit, ibidem
in n. 11, — si fiat clericus , an per hoc feudum amittat,
u. 12 ibid. — Et an ascendentes fendatariorum in fcudis
descendenlium succedere possint in defectu descendenlium,
n. 1 1. 7 per text. ibidem tit. 26 part. 4. — Feudatarius ex
pluribus causis feudum amittere potest, et an ex accusa-
tione, si delator illam non probet, n. 3 cum sequent. 1, 8
lit. 26 part. 4 , et gloss, 1. 9 ibidem. — Et quid si revelavit
secreta domini, vel fuerit advócalos adversa; parlis , n, 4
dict. 1. 8. — El an feudo privari possit per solam manus
eievaliotiem contra illum , si illam in eum non injecit,
ibid. n. 10. — Et qiiid si facial dominum vulnerari per
alium, ibid. in fine. — Feudatarius an feudo privari pos-
sit, si dominum propler debitum incarceratum ü carcere
non extraxit de sua pecunia , ibidem in n. 12. — an feudo
privari possit, si occidat filium, nepoLem, vel fratrem do-
mini sui , num, 1 1, 9 per text. ibid. til. 26 part. 6. — Et
an Ídem sit si proditorií; vassallus occidat aliquem exira-
neum, vel fratrem suum, ibidem. — Feudatarius si fuerit
leño , et consentiat ul alius cum uxore domini commiscea-
tur, an propler hoc feudum amitlat, ibid. nuiu. 4. — an
amiílat feudum , si concubuit cummatre vel sorore domini
in propria domo domini manente, dict. n. 4. — an feudum
venderé possit, et an possit se componere cum tyranno ,
qui res feudales possidet, n, 1 1. 10 tit. 26 part. 4. — si
alienet totum feudum, vel partem ipsius, propter hoc
amitlet illud, vel saltim amittit partem alienatam, n. 2
I. 10 per lext. ibid. til. 26 part. 4. — si cum domino lilige!,
etiam in tangentibus feudum , an tune etiam hodie valeal
cognoscere judex ordinarius, vel ipse dominus feudi , vel
pares curiae, n. 1 , 2 et 3 1. 11 ibid. — si sit clericus , etde
feudo controversia orla sit inter ipsum et dominum , an
tune pares curiae legitimi judices sint, vel non, n. 31. 11
tit. 26 part. 4. — an feudum amitlat, si propler sui cul-
pam faclus fuit inutilis ad eum, n. 7 1. 3 tit. 1 part. 5.
— ignoranler vendens feudum il!o non privatur, sed ei resti-
tuí debet, n. 4 ad fin, 1. 9 lit. 2 part, 5, — Et an emptor
feudi possit et tune illud retiñere sibi , quousque sibi per
venditorem fuerit de interesse salisfaclum , ibid, — Feu-
datarius vendeos rem domini feudalem sine consensu do-,
mini , non tenetur eam Iradere, n, 1 in fin. 1.19 lit. 5 part. 5.
— per quae verba excusetur 'd poena caducitalis, si feudum
vendiderit írrequisilo domino , n. 3 qutest. 6 1. 29 lit, 28
part. 5. — si committat delictum propter quod veniat
feudo privandus, tune illud ad ejus dominum reverlitur,
n. 101. 2 lit, 2 part. 6. — si feudo per dominum expella-
tur, qualiier dominus punialur, el quid é contra , num. 2
1. 16 til. 10 part, 7.
Feudales ees an dicantur res mobiles existentes in
fundo feudali , vel fructus rei feudalis , n. 4 1. 1 üt. 26
part. 4.
Feüdi'm habet instar el similitudinem servitutis , n. 2
172
INDEX MATERIA KÜM
1. 23 lit. 13 part. 2. — Feuda utrum siiit approbata ab
Imperatoribus , n. 2adfin. 1. 7 lit. 2 part. 1. — ecclesiae
alienan non possunt de licentia legati i Latere, qui in hoc
nihilstaluere potest, n. 2 1. 23 lit. 9 part. 1. — Feudum
simpliciter leceptum intelligitur pro se el filiis masculis ,
licét de liasredibus milla fiat mentio, num. 41. 68 tit, 18
part» 3. — Et quid si in receptione feudi nihil de hseredi-
bus dictum sit , ibidem in n. 5. — Et an in feudo succedant
spurii, ibidem in n. 6.- — Et an foeminae succedant in eo,
ibidem in n. 7. — Feudum alicuidatuffi, an in concessione
veniat jurisdictio, si de ea nihil dicatur, n. 8 1. 68 tit. 18
part 3. — datur ob causam, et non dicitur pura donatio,
n. 8 in fin. dict. 1. 68 tit. 18 part. 3. — villse alicui con-
cessum , an montes sylvestres ibidem comprebendanlur,
et quid in locationibus, n. 10 ibid. — Et in successione
feudi appellatione haeredis intelligitur de filio raasculo,
n. 14 dict. 1. 68. — Feudum vendi seniper prohibetur ,
uisi de consensu domini, n. 15 dict. 1. 68. — Etan in bo-
nis feudalibus habeat locum summaria cognitio, quando
quaestio status filio movetur , cüm patri succedere velit ,
n. 4 1. 7 tit. 22 part. 3. — Feudum datum alicui de fundo
aliquo cum animalibus ibidem existentibus , si animalia
moriantur, vel deleriorentur, an finito feudo debeat reddi
earum ffistimatio, vel deterioratio , n. 2 1. 21 tit. 11, et
n. 4 1. 1 tit. 26 part. 4- — Feudo privatur vassallus, qui
uxorem vel concubinam domini carnaliter cognovit., n. 2
jnprooemio, tit. 14 part. 4- — Et an legitimatus succedat
in feudo, n. 11 1. 4 tit. 15 part. 4. — Feudum an pertineat
ad filios adoptivos, alus deficientibus, n. 1 in prooemio
tit. 16 part. 4- — Et an contractus feudi , seu vassallagii ,
sit á novis , vel veteribus Imperatoribus adinventum , gloss,
in prooem. tit. 25 part. 4, et n. 1 1. 1 tit. 26 part. 4. — Et
qualiter, et quibus modis vassallus teneatur serviré do-
mino,- n. 2 1. 6 per text. ibid. tit. 25 part. 4. — Et quali.
ter, et in quibus vassalli propter feudum , quod habent , íi
dominis onerari gnivarique possint, dict. n. 2. — Et an
Ídem sit dicendum in vassallis burgensibus , vel alus sub-
ditisrationejurisdictionis tantüm,ut ad ista onera tenean-
tur, ibidem. — Feudum an possitdimitliperfeudatarium,
quandocumque voluerit, et quando non, n. 5 1. 7 tit. 25
part. 4. — an debeat renuntiari in manibus domini, quando
vassallus dominum deserere intendit , n. 8 dict. 1. 7 per text.
ibid. — licét á feudatario renuntietur, non tamen ille do-
minum antiquum offendere poterit , n. 2 1. 8 ibid. — sol-
datse est ita personalissimum, ut non transeat ad haeredes
dantis , ñeque accipienlis, n. 1 1. 9 ibidem. — amíltit vas-
sallus eo ipso, quód servitium, quod domino promisit,
praestare nolit, n. 4 1. 9 üt. 25 part. 4. — Et quid si vassal-
lus feudum dimittat ; an possit domini jurisdictionem de-
clinare pro praeterilis , etfuturis, ibid. — Feudum nontol-
litur, nisi quando vassallus convincitur ex culpa digna
privatione feudi, ibidem in n. 5. — an videatur dari in do-
mini favorem , vel in favorem vassalli , dict. n. 5. — an li-
cité per dominum revocari possit, invito vassallo , et
quando non, ibid. — Et quando ratione feudi vassallus do-
minum juvare debeat, etiam contra Regem, n. 11 1. 10
tit, 25 part. 4- — Feudum qualiter diffiniatur , n. 1 1. 1 per
text. ibid. tit. 26 part. 4. — Et contractus iste fuit olim
Populo Romano incognitus , qui servitutem personarum
sapit, n. 1. — Feudum debet dari liberé, et gratis, sine
interventu pecunia;, et quanlitate, et tune proprié dicetur
feudum, alias erit contractus emphyteuticus, vel innomina-
tus , ibid. n, 2. ^^ non potest constituí, nisi in reKüs sóli ,
vel solo coliaerentibus , aut in his , quae inter inimobilia
computantur , ibid. n. 4- — an et quando consistere
possit in annuis redditibus, et quando in incorporalibus ,
dict. n. 4 1. 1 tit. 26 part. 4. — an consistat in fruclib^us
rei feudalis á solo separatis, vel in rebus mobilibus exis-
tentibus in fundo feudali, vel in castro, et an tales res di-
cantur feudales, vel non, n. 4. ibid. — camerae quod sit ,
et an dominus possit illud revocare quando velit , n. 6
dict. 1. 1 per text. ibid. tit. 26 part. 4. — Et an vassallus,
qui á Rege tale feudum recepit , possit cogeré dantem , ut
ei assignet possessiones , ex quibus taxatam quantitatem
percipere possit, ibid. — Feudum dalum advócate ratione
advocationis , an possit revocari per concedentem, et quid
in feudo guardias , vel gastaldiae , ibidem. — honor , et
térra, in quo dififerant, n. 3 et 4 per text. ibid. 1. 2 tit. 26
part. 4. — potest dari aliquando sine determinatione cerü
servilii , aliquando vero cum ea ; quod non est in honori-
bus, n. 4. ibid. — francum quod dicatur, el quare sic cog.
nominetur ; et alia plura de eo, vide ibidem in n. 5. — Et
qui sunt ejus effeclus, ibidem in fin. — Et an vassallus
cüm feudum francum recepit, teneatur ad ea, quae conti-
nentur in juramento fidelilalis, vel an in totum liber sit
suscipiens in ómnibus , ibid. — Et an vassallus, qui pro-
misit certum servitium extraneum ü natura feudi , illud
adimplere teneatur, ibidem in n. 6. — Feudum & quibus
personis dari possit ; et quid hodie , n. 1 1. 3 tit. 26 part. 4.
— debet dari , de rebus propriis dantis , et quid si res illa
evincatur, n. 2 dict. 1. 3. — si ab ecclesia detur, an illud
possit procederé in rebus solitis infeudari , vel in non soli-
tis ; et an in tali infeudatione vel reiufeudatione debeant
juris solemnitates intervenire, quae in aüenatione inter vc-
nire solent, n. 4 in princ. 1. 3 tit. 26 part. 4. — Et quando
solus Praelalus faceré possit , et quid si reinfeudalio fiat ia
descendentibus , ibidem. — Feudum non debet concedí
descendentibus illius, qui ante illud tenuit , ex duobus
causis, dict. n. 4. — Et quantum tempus requiraturadhoc,
scilicet, ut dicatur introducta consuetudo infeudandi ,
ibidem. — Feudum antiquum an praesumatur, si Praelatus
el Capilulum in concessione illud faterentur , ibid. in fin,
— potest cuicumque dari, etiam infanti, vel clerico, et
etiam servo , si domino placeat , ibidem in n. 5. — Et quid
si sit ciericus in Sacris , et an possit serviré per substitutum
acceptabilem domino, ibidem. — Feudum allerius an pos-
sit recipere ille , qui est vassallus unius, et quando, n. 6
dict. 1. 3 per text. ibid. tit." 26 part. 4. — ligium quod di-
catur , et in quo loco Doctores juris communis de eo men-
tionem faciant , dict. n. 6. — quando recipitur á vassallo,
quae, et qualiter ab eo jurari debeant, n. 3 1. 4 per text.
ibid. tit. 26 part. 4. — Et an tale juramentumfieri possit
per procuratorem , ibid. — Et an ex conventione juramen-
tum istud remitti possit , et quid si postea per errorem ju-
rel, dict. n. 3 dict. 1. 4. — Et an quando in concessione
feudi sunt limítala servilla , an debeat recipiens specialiter
jurare de eis implendis, ibid. n. 4-— El an quando isla ser-
villa sic limítala sunt , an tune fidelitas jurari debeat ,
dict. n. 4 tit. 26 part, 4, — Feudum non constiluitur sine
iiivestilura, ñeque dicetur rectum , ñeque transmiltetur
etiam ad filios másenlos , ibid. n. 5.— Et an in concessione
verbalis investitura praícedere debeat real i , et an debeat
juramento fidelilalis praecedere , dict. n. 5. — Etperin-
vcítituram annuli transfertur quasi possessio ; et quid si
SEPTEM PARTITAHÜM.
17S
inresütura fíat in absenlia rei , an transferatur possessio ,
vel quid, ibidem in n. 6. — Feudum potcsl dari ad cerliini
servitium, elan tune teneatur vassallus ad illud servitium
ultra expressum, n. 1 1. 5. ibid. — condilionatum quod
dicatur, dict. n. 1 dict. 1. 5. — Et quid si infeudans con-
suevit in infeudalionibus certum servitium iniponere, et in
una inreudatione illud oraiüat, an pro expresso habealur,
ibidem. — Feudum rectumet simples, quod dicatur, n. 2
dict. 1. 5 ibid. — scmperpraesumilur concessum secundum
propriam naturam feudi, nisi ejus alteralio probetur, ibi-
dem.— Feudi proprietatem amittit dominus, si non sit
vassallis suis fidelis et legalis, n. 6 dict. 1. 5 til. 26 part. Zi.
— Et an fiiise admittantur ad feudi successionera , vel filii
mascuü ex ea , n. 1 et2 1. 6 per text. ibid. til. 26 part. 4-
Feudum aequaliter pertinet ad omnes fiiios másenlos , et an
pater possit assignare feudum uni ex filiis suis, ibid. n. 3.
— Et an tuncsuccedanl nepoles ex filio prsemortuo, simul
cum aliisfiliis, sicut in bonis allodialibus, dict. n. 3. —
Feudum simpliciler acceptum intelligitur pro filiis haeredi-
bus , et qiiando filius in feudo patris succedat , licet non
sit ejus haeres, ibidem in n. 4. — si ad plures haeredes per-
tineat, an omnes ad fidelilatem teneantur ; et qtiid si ex
divisione hseredilatis ad unum tantum pertineat, n. 5 1. 6.
tit. 26 part. li. — an revertalur ad dominum propter cu'-
pam unius ex vassaliis, ut quia jurare non \ult, vel si-
mile, ibidem. — an Iranseat in alios descendentes ultra ne-
potes, quando aliud cautum non est, n. 7 dict. 1. 6 per
text. ibid. — Feudorum jura non semper á legibus Partita-
rum sequunlur indistincté , dict. n. 7 dict. 1. 6 tit. 26
part. 4.— Feudum, et an filius mutus, caecus , vel aliter
imperfectus, in eo succedere possit, et quando , n. 8 ibid.
cum sequenlibus. — Et quid si feudum illud per substitu-
tum impíeri possit, vel quid si habeat fratrem habilem ad
hoc, ibidem. — Et quid si in totum non sit imperfectus,
sed aliquantulum , ibid. — Et an idem sil in feudo novo ,
ibidem. — Feudum si sit magnum , an ex eo feudatarius
sustentari debeat, lictt impedimentum superveaiat per
quod impediatur desenire, dict. n. 8 et 10 ibidem. — Et
an ámenles in feudo succedant, vel illi, qui generare non
possunt, n. 9 dict. 1. 6 tit. 26 part. 6. — Feudum an amit-
tat quis ingrediendo Religionem, licét infra annum exeat,
n. 11 ibid. — el an in eo clericus succedere possit ; et quid
si feudalarius fíat clericus, an amiltat feudum, ibid. n. 12.
— cum dignitate marchia; vel alia alicui concessum , an ad
haeredes ejus transiré possit , si simul cum territorio datum
fuit, ibidem in n. 13. — Et an ascendentes feudatarii in
feudo succedere possint, et quando, n. 1 1. 7 per lext.
ibid. tit. 26 part, 4. — Feudum an ad fralres vel ad colla-
terales feudatarii Iranseat, el quando non, n. 2 dict. 1. 7
per text. ibid. — amitlil vassallus ex pluribus causis, et an
ex delatione , et accusatione lantüm, si crimen non probe-
tur, n. 1 et 2 cum scquent. 1. 8 ibidem. — an amiltat vas-
sallus, si secreta domini sui revelaret, vel patrocinium ad-
versario domini dedcrit, vel manum contra illum elevave-
rit , licét non percutiat, vel per alium percuti fecit, ibid.
n. A et 10 per illum text. — Et quid si vassallus nolit pro eo
pecuniam solvere, pro qua ipse dominus eral incaiceralus,
an feudo privari possit, ibidem in n. 12. — Feudum an
possit tolli k vassallo per dominum suum , quando vassal-
lus filium, velnepotem, vel fratrem sui domini interfecit,
n. 1 1. 9 per text. ibid. tit. 26 part. 4. —El an idem sit si
vassallus proditorié occidat aliquem extraneum , vel fra-
trem suum, ibidem. — Et quid si cum uxore domini sui
volente , vel invita , vel cum sponsa , vel concubina con-
cubuerit , an per hoc feudo privari possit, sive ipsa vidua
sit, vel non , n. 2 dict. 1. 9. — Feudum an amitlat vas-
sallus, si fuerit leño, el consentiat , ut alius cura uxore
domini commiscealur, ibid. n. l\. — an amiltat vassallus,
si curavit concubere cum matre, vel sorore sui domini in
domo domini sui manente, in dict. n. 4- — quod babel
vassallus venderé non polest, num. 1 1. 10 per text. ibid.
tit. 26 part. 4 , ubi plura de boc congesla sunl. — El an in
rebus foudalibus habeat locum Iransactio, n, 1 quxsl. 45
1. 10 lit. 26 part. 4. — Feudum si iii totum , vel in parte
per feudatariumalienetur, an propter hoc perdat feudum,
vel partem alienatam , num. 2 dict. 1. 10 per text. ibid.
— an ab aliquo praescribi possit spaliolongissimi temporis,
et an praescriptione centenaria ; et an idem sit dicendum,
sive feudum sit in alterius persona formatum , sive non,
n. 31. 40 lit. 26 part. 4. — Et quid si dominus feudi aliena-
lionem feudi scirel , et consenserit , an tune excludatur
praescriptione longissima , ibidem. — Et an sicuti domino
non praejudical praescriptio contra vass illum, ila eliam
non praejudicet agnatis vocatis ad feudum anliquum, ibi-
dem quacst. 2. — Et an eis, praescriptione non obstante,
detur utilis rei vendicatio, dict. n. 3 quaest. 2. — Feudum
assimilaturin mullisnalurae majoratus,n. 2 quaest. 3 1. 10
lit. 26 part. 4- — sui patris amitlil filius, si non jurel G-
delitatem domino intra lerminum juris ; et á quo tempore
lempus illud debeat incipi computan, et an idem in ma-
sculo , vel in foemina, n. 4 dict. I. 10 per text. ibid. — Et
quid si antecessor fecit juramentum pro se, et successori-
bus suis, ibid. — Et an si investituram intra annum non
peiierit, illud ejus filiis et agnatis uoceal quando feuduia
esset paternum , ibidem in n. 6. — Et qui sint judices in
causa feudali inter vassallura et dominum orla, eliam ho-
die, n. 1 et 2 1. 11 ibidem. — Feudum si possidealur á ele-
rico, et inter ipsum et dominum lis orta sit superconcer-
nentibus ipsius feudum, an tune pares curiae judices esso
debeanl, vel non , n. 3 dict. 1. H. — El ad quem appella-
bitur in causis feudalibus, n. 4 ibid. — Et dominus debet
in causa feudali judicare , el quando ; el quid si quiestio
sil inter dúos Comités, vel Barones, vel quid si vassalli
praetendant diversos investitores , n. 5 ibid. — Feudum an
amiltat illa qui propter culpam suam factus fuit inulilis,
n. 7 1. 3 tit. 2 part. 5 , dixi eliam suprü. — Et si in feudi
datione adsil deceplio ultra dimidiam justi pretil, an talis
datio leneal, n. 4 in principio, 1. 56 tit. 5 part. 5. — Feu-
dum an amiltat feudatarius, quando vendidit illum non
inlendens dominum damnificare; et quid si vendat sub
condiüone, n. 3 quaest. 6 1. 29 tit. 8 part. 5. — et qualitcr
in materia feudali intelligatiir, et sumatur verbum hwre-
dibus, \id. n. 2 1. 14 tit. 3 part. 6. — Etan res feudalis per
testalorem legnri possit, et an debeatur earum aeslimatio,
n. 3 quaest. 6 1. 10 tit. 9 part. 6. — Feudum an possit in
dotem dari, el an feudum el majoralus aequiparentur, et
sint ejusdem naturae , num. 4 I. 6 lit. 1 i parí. 6. -r-semppr
praesumiturconcessum secundum suam propriam naturam ,
nisi alteralio probetur, num. 2 I. 3 tit. 13 part. 6. — Et in
majoriis non semper militant rationes, quae in feudis,
num. 2 quaest. 6 in fin. 1. 3 til. 13 part. 6. —-El an pater '
succedat in feudo filii sui , n. 1 I. 4 ibidem. — Et an filius
naturalis succedat matri in feudo materno, num. 91. 12
tit. 13 part. 6. — Feudum revertilur ad dominum si vas-
171
INDEX MATERIARüM
sallas delictiim privatíone dignum coiumittat, nuni. 10 1. 2
tit. 2 part 7. — Et an infamis perdat feudum, n. 10 1. 7
til. 6 part. 7. — Et an ex damnalione vassalli, in cujus
consequentiam venit amissio bonorum , feudum ad domi-
num redeat, vel ad ejus filios, num. 6 1.5 'it. 31 part. 7.
Ficta confessio, vide ia verbo Confessio ficta.
Ficta traditio, vide in verbo Traditto ficta.
Ficta donatio, vide in verbo Donatio ficta,
FicTio minor est, quám veritas, nura. 1 tit. 1 part. 4.
— Fictiones fraudem augent, et siraulatse pro testa tiones
nihil operantur, num. 3 1. 29 tit. 8 part. 5.
FiDEicomiissARiA libertas, videin verbo Libertas.
FiDEicoMMissARius, ct an sententia lata contra Laeredem
noceat fideicommissario, et quando, u.lil. 20 tit. 22 part. 3.
— si de fideicommisso dotem dederit , et illa postea ad
fideicommissarium redeat, an et tune talis dos reincidat
in fideicommissum, sicuti erat antea, n. 1 qusest. 43 1. 10
tit. 26 part. 4. — si decedat ante gravatum, an tune jus
petendi fideicommissum transmittat ad hseredes, n. 12
I. 10 tit. 4 part. 6. — an excludat substitutum instituto
repudiante, n. 6 1. 2 tit. 5 part. 6. — tenetur fideicom-
missum restituere, quando lestator illud sibi jussit ; et
quid si gravatus interim deportetur, et ejus bona publi-
centur, n. 4 I. 14 tit. 5 part. 6. — gravatus restituere
post mortem, si intret monaslerium, an statim debeat fidei-
commissum restituere, ibid,— si ante restitutionem dece-
dat, ejus haeres restituere tenebilur, ibidem in n. 8. —
quando fideicommissum restituit, quse in tali restitutione
vcniant, n. 9 I. 14 tit. 5 part. 6. — si traasmittat eo vívente
fideicommissum, tune illud ad haeredes bené trausit, ibid.
in n. 10. — an fideicommissum restituere tcneatur procu-
ratori in rem suam , illius scilicet , qui illud habere debet,
n. lOdict. 1. 14 tit. 5 part. G. — si haereditalem adirenolit,
qualiterper judicem debeat compelli; etan tune si compul-
sus restituit, debeal habere quartam Trebellianicam, vel ex
60 perdat jus dicendi nulhim fideicommissum , ibidem in
n. 12. — Et an hodie de jure regni ista coactio necessaria
sit, an vero sine eo statim hsereditas transeat ad substitu-
tum fideicommissarium , dict. num. 12 dici. 1. 14 tit. 5
part. 6. — Fideicommissarius universalis , an dtbeat habere
tempus ad deliberandum, n. 3 1. 1 tit. 6 part. 6. — an
possit petere ab híerede, ut faciat inventarium, num. 2
1. 5 tit. 6 part. 6. — an possit detrahere Falcidiam , si
haeres non detraxit, n. 1 in prooemio, tit. 11 part. 6. — an
ab haerede fructus híerediíatis petere possit, et quando,
et quales, num. 3 , 4 , 6 et 7 1. 8 tit. 11 part. 6. — Et
an fideicommissario coiiipetat beneficium 1. final. C. de
edicto Divi Adriani toílend. vide n. 1 1. 2 tit, 14 part. 6.
FiDEicoMMissusí factum si decesserit sine liberis , in filiis
ipsius decedentibus sine filiis fideicommissum non habet
locum , n. 18 in princ. 1. 2 tit. 6 part. 2. — inducitur ex
conjecturata mente defuncti, dict. n. 18 dict. 1. 2 tit. G
part. 2. — Et an in restitutione fideicommissi universalis
veniat , quod hajres habuit ex pacto de revendendo tanto
a defiincto , n. 5 1. 18 tit. 11 part. 4- — Fideicommissum
relictum in defectu filiorum, an deficiat stantibus filiis
adoptivis, n. 1 ja procemio , tit. 16 part. k. — si diminua-
lur pro dote, licét postea illa dos revertatur ad illum, qui
illam deditj an et tune reincidat in fideicommissum, de
quo dos extracta fuit, n. 1 quaest, 43 I. 10 tit. 26 pait. 4.
— Et an cüm hieres restituit hsereditalem per fideicom-
missuip, possit deducere quartam, si sit judicatus ¡ndi-
gnus per testatorem, num. 6 1. 23 tit. 1 part. 6. — Et an
sit .ocus fideicommisso , quando institutus fuit post ejus
mortem gravatus restituere, etsi postea filios haberet, et
quando, et qualiter hoc procedat, et in quibus, gloss.
1. 10 per text. ibid. tit. 4 part. 6,-- Et an jus petendi fidei-
comlnissum ad hseredes fideicommissarii transmittator ,
quando fideicommissarius ante gravatum decessit, n. 12
dict. 1. 10. — Fideicommissum ut relinqui possit , an ne-
cessario requiratur hseredis institutio, et quid hodie, n. 2
I. 14 tit. 5 part. 6. —per quse verba relinqui vel fieri
possit, n. 3 dict. 1. 14 per text. ibid. — debet restituí sta-
tim, vel post tempus , ad testatoris voluntatem; etquid si
gravatus interim deportetur, et bona ejus publicentur,
ibid. in n. 4- — et quid si gravatus restituere haereditatem
intret monasterium, an substitutus possit ante ipsius mor-
tem petere fideicommissum, ibidem. — Fideicommissum
relictum simpliciter post mortem aliquorum , an intelli-
gatur post mortem omniura, vel an substitutus admittatur
statim ad partem cujuslibet morientis, ibidem. — in dubio
videtur relictum ab ipso instituto, licét post ejus mortem
relinqualur, dict. n. 4 ad fin. — relictum post certum
tempus, vel sub conditione, an possit restituí ante diem ,
vel pendente conditione , dict. n. 4 in fin. dict. 1. 14 tit. 5
part. 6. — potest relinqui ab illis qui testamenti factionem
habent, n. 5 dict. 1. 14- — quibus fieri possit, et quid si
relinquaturoranijius hominibus alicujus civitatis, ibid. n. 6.
— si relinquatur Canonicis alicujus ecclesiae , an ipsis, vel
ecclesiie, relictum esse videatur, ibidem. — universale re-
lictum ab incapaci instituto , quando in totum erat inca-
pax , an valeat, etiamsi statim gravetur restituere, et quid
de jure regni, num. 7 dict. leg. 14 tit. 5 part. 6. — debet
cb bssredibus fideicoinmissarii rcstitui, si gravatus antea
decessit, ibidem in num. 8. — quando restituitur alicui ,
quae in tali restitutione veniant, n. 9 ibid. — si vívente
fideicommissario sit delatum, an transmittatur ad haere-
des, ibidem in n. 10. — conditionale ante eventum condi-
tionis nunquam transmittitur, etiamsi esset de liberis ad
liberos, ibid. — Et anjus fideicommissi universalis cedí
et delegan possit, ibidem. — Etan procuratori in rem
suam possit fieri restitutio fideicommissi, ibid. — Fideicom.
missum debet ab hserede restituí, qui sinolit, judiéis of-
ficio compelli debet, et qualiter; et an quando coactus
restituit, debeat habere quartam Trebellianicam, et an
tune perdat jus dicendi nullum fideicommissum, n. 12
dict. 1. 14. — Et an hodie stante lege Ordinamenti hajc
coactio necessaria sit, an vero, ipso" nólente adire, statim
haereditas transeat ad substitutum fideicommissarium, dict.
num. 12. — Fideicommissum universale, an conservetur
rupto testamento ex causa praíteritionis vel exhaeredationis,
n. 8 in fin. 1. 7 tit. 8 part. 6. — an a filio relinqui possit,
n. 31.1 tit. 9 part. 6. — Et in fideicommissis prsedomina-
tur mcns et voluntas testatoris, n. 3 1. 14 tit. 3 part. 6.—
Fideicommissum debeturab herede híeredi=, etiamsi haeres
illud haercdi non roget, si k primo testatore sibi rogatum
fuit , n. 1 1. 4 tit. 9 part. 6. — nominaüm relinqui non
potest íi persona non honorata, lic&t postea casu fortunse
ille succedat praeter judicium testatoris, n. 2 dict. 1. 4« —
vel legatum conditionale, an ad haeredes transmittatur ante
conditionis implementum, n. 6 1. 34 per text. ibid. tit. 9
part. 6. — Et an Princeps sine causa possit auferre jus
fuluri fideicommissi , n. 2 qua;st. 28 et 29 1. 3 tit. 13 part.
6. — Fideicommissum an valeat quando pater aliqnid
SEPTEM PARTITARUM.
175
filio spurio relinquitstantibusfiliis legilimis, et rogavit al-
ten restituere, n. k I. 10 tit. 13 part. 6.
FiDEJDSsio militum qui debent esse occupati in Regis
servitio, an leneat , litót ipsi huic pn\ilcgio renunticnl,
n. 1 1. 2 tit. 12 part. 5. — Episcoporum vel Clericorum, si
ab eis facta slt , an illos obliget , et ex quibus solvere pos-
sint, et teneanlur, ibidem in num. 3.— mulieris in quibus
casibus valeat , et quando, et qualiler, et quibus concur-
rentibus fieri possit, gloss. 1. 3 ibid. — mulieris facta pro
marito non tenet ipso jure, etiamsi prsecedat Vellejani re-
nuntiatio , ibid. in. n. 6. — Et an possit huic beneficio in
slo casu renuntiare ; et quid si ibi juramentum inter-
venil, dict. n. 6. — Et quid si renuntiatio fiat coram tes«
libus scriptura non interveniente, an illa aliquid operetur,
ibidem. — Fidejussio mulieris an teneat, quando pro fi-
dejubendo pretium recepit, et quale istud pretium esse
debeat , ibidem in n. 9. — Et quid si vestita fuerit veste
virili animo decipiendi, ibidem in n. 10 per iilum text.
ibid. — Fidejussio an teneat, quando fidejussor in plus
quám principalis fuit obligatus, et ex quibus hoc perpen»
datur, et quando istud non procedat, n. 1 1. 7 per text.
ibid. tit. 12 part. 5. — an teneat quando principalis pro-
misit decem corbes frumenti , et fidejussor promisit aísti-
raationem eorum , vel si principalis promittot factum , et
fidejussor pecuniam, n. 1 1. 7 ibidem. — an teneat saltim
in tantüm quantum principalis, quando fidejussor in plus
se obligavit , quám principalis , vel an tuno ad nihilum
teneatur, ibid. in. num. 2. Et quid si fidejussor in diverso
loco daré promisit , an et quando tune fidejussio vitielur,
ibidem in n. 3. — Fidejussio facta in causa criminali , au
duret mortuo fidejussore , et quid in causa civili , num. 1
Jeg. 16 tit. 12 part. 5. — mulieris etiam ob piam causara
facta non valet; et quid si fiat pro redimendo patre capto
incarcere, et an tune teneatur renuntiare Veilejano sub
exhaeredationis pcena, n. 18 1. k tit. 7 part. 6. — qualiter
concipi debeat , cüm quis criminaliter accusatus relaxatur
sub fidejussoribus , n. 5 in fin. 1. 16 tit. 1 part. 7.
FiDEJLSSOR si sit clericus alicujus laici, an judex laicus
illumcompellatsatisfacere, n. 2 1. /|5tit.6 part. 1. — Fide-
jussores dicuntur patrini suscipientes párvulos de sacro
fonte, quantum ad eos erudiendos, n, penult. 1. 6 tit. 4
part. 1. — Fidejubens quód solvet debitum contractum ex
adminislratione rerum pubücarum, recté poterit ordinari,
licét de praesenli non solvat, n. 2 in fin. 1. 23 tit. 6 part. 1.
— Fidejussores an sitit dandi ab illis, qui tutelas susci-
piunt , n. 6 ad fin. 1. 3 tit. 15 part. 2. — Fidejussor de
judicato solvendo, ante finitam litem bené admittitur, pos-
tea vero non, n. 4 1. 41 tit. 2 part. 3. — Fidejussores mi-
norum, qui pro eis promiserunt solvere, si in senteutiam
arbitri non consenserint, an teneantur, si minor sentenlia»
noluerit parere, n. 3 1. 25 tit. 4 part. 3. — Fidejussor, qui
de volúntate debitoris juravit, quod pro eo solvit, an ex
tali juramento Labeat regressum contra debilorem, n. 7 1. 17
tit. 11 part. 3. — an possit esse teslis in causa sui debiloris
principalis, n. 2 1. 18 tit. 16 part. 3. — dandus est credi-
lori per debitorem, si terminus solutionis per Principis
privilegium sit sibi prorogatum, n. 2 1. 33 tit. 18 part. 3.
— si se obliget ut principalis, an et tune ipse et principalis
dicantur dúo corrci, n. 1 i, 57 tit. 18 part. 3. — Et an et
quando possitfidejussorpriusconveniri, ibid. — Fidejussor,
qui promisit quód venditor aliquid faciet, factum suum
promittere videtur, id est, se curaturum, etc., n. 2 I. 57
tit. 18 part. 3. — qui pro aliquo intercedit, etiam sine ip-
sius rogamine, babet contra eum actionerá mandati, nisi
illud sibi impediatur, ibid. in n. 3. — si agat actione man-
dati contra rainorem, an minor possit contia eum petere
reslitutionem, n. 8 1. 59 tit. 18 parU 3. — quando possit
accederé in contraclibus minorum, num. 9 dict. 1. 59. —
Fidejussoria obligalio tanquam accessoria rei cobaeret, n. 6
1. 64 tit. 18 part. 3. — Fidejussor simpliciter promittendo,
videtur promittere eodem modo quo principalis, num. 14
1. 70 tit. 18 part. 3. — an possit se obligare in duriorem
causara, qucim principalis, dict. n. 14. — tutoris qualiter
se obligare possit pro tutore, et an in ipsum fiat executio
priüs quam lutore excusso, num. 6 leg. 94 tit. 28 part. 3.
— filiifamilias pro mutuo ab ipso recepto, an ad aliquid te-
neatur, et quando, num. 1 eum sequentib. 1. 4 per text.
ibid. tit. 1 part. 5. — Fidejussor , qui á debitore princi-
pali pro indemnitate pignus recepit, eo pacto, ut si intra
certum tempus illum ab obligatione non extraxerit, quód
pignus sic datum sit suum, an tale pactum teneat, vel non,
n. 3 1. 41 tit. 5 part. 5. — idoneus non est homo cavillo-
sus, vel ille, qui sine litigio nunquam solvit, n. 2 1. 14
tit. 10 part. 5. — an possit conveniri in loco domicilii rei
principalis, quando reus promisit solvere Hispali, et non
solvit, n. 4 1. 13 tit. 11 part. 5. — si ad certam diem ali-
quem in judicio sistere promisit, si ad illud tempus illud
non faciat , sed post dúos , vel quinqué dies post elapsum
tempus, an in poenara incurrat, gloss. 1, 36 per text. ibid.
tit. 11 part. 5. — est nomen genérale, et qualiler diffinia-
tur illud sumendo in specie , n. 1 1. 1 tit. 12 part. 5. — Et
quid in causa criminali, si aliquissub pana aliquem in ju-
dicio sistere promisit, n. 1 1. 17 tit. 12 part. 5. — Fidejus-
sor dicitur, quando quis rogatus vel eum mandato fideju-
bet, sponsor vero dicitur , quando sine eo, ibidem in n. 3.
— an dicatur ille, qui promisit solvere nomine alicujus
simpliciter, dict. n. 3 dict. 1. 1 tit. 12 part. 5. — Et quid
si aliquis promisit fidejubere pro aliquo , an sine illo se
obligare teneatur, ibidem. — Et an ille , qui babet mauda-
tum de fidejubendo, videatur etiam habere de solvendo,
ibidem. — Fidejussor an possit pecuniam recipere pro fi-
dejubendo, ibidem in n. l\. — an possit esse miles, et quid
si privilegio sibi conipetenti renuntiet, n. 1 1. 2 tit. 12
part. 5. — Et quid inEpiscopis, Clericis, vel Religiosis, et
an fidejubere teneantur; et quid si de facto fidejusserint,
an obligentur ex fidejussione, saltim ut solvant ex bonis
palrimonialibus, vel ex redditibus episcopatus , ibid. n. 3.
■ — Et an, et in quibus casibus mulleres fidejubere possint,
et quibus concurrentibus, et intervenienlibus, et qualiter,
gloss. 1. 3 ibidem. — Et an cüm mulier fidejubet praesu-
matur certiorata, et quid si juret fidejussionem, vel illud
asserat notaúus, ibid. in n. 4. — Et an talis renunüatio
Vellejani aliquid operetur, si velit pro marito fidejubere,
ibidem in n. 6. — Et an possit buic beneficio in isto casu
renuntiare; et quid si ibi juramentum iutervenit, dict.
n. 6. — Et quid si postquam fidejussit, actum illum reitc-
ravit, n. 7 ibid. per illum text. — Et quid si mulieri sit da-
tum pretium pro fidejubendo, et quale pretium istud esse
debeat, ibid. n. 9. — Et quid si accepit vestcm virilem
animo decipiendi, ibid. in n. 10 per illum text. — Fidejus-
sor minoris an pro eo obligetur, si dolus intervenit, et
quando, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 12 part. 5. — mino-
ris an obligetur, si contractas gestus per minorem fuit
nullus ex aliqua causa , ibid. n. 3, — El quid si minor res-
176
INDEX MATERIARUM
tituatur, quia minori prelio vendidil , an tune teneatur
lidejussor eviclionis, n. 4 dict. 1. 4 üt. 12 part. 5. — Et
quid siminor agevet jure communi tanquam deceptus ultra
diraidiam, an tune fidejussor de evictione possit conveniri,
ibideni. . — Fidejussor an possit aecedere eivili obligalioni
tantüm, vel pro eo, qui tenetur oflicio judiéis, n. 2 1. 5
tit. 12 part. 5.— an possit aeeedere obligationi, qua quis te-
netur ad factura, diet. n. 2 ad finera, et n. 1, et n. 7 ibid. —
an accedat pro eo, contra quem potest peti in integrura rcs-
titulio, ibidem. — quare non utitur excepticne rei , quando
reus tanlüm naturaliler obl'galur, n. 7 dict. 1. 5. — Et
quid si fuit ignoraos se accederé naturali tantüm obligatio-
ni, an tune possit excipere , ibidem. — Fidejussor an obli-
getur ex pacto nudo, vel ex simplici proniissione stante
hodie 1. Ordinamenli , \e\ an requiralur, quód obligelur
verbis, et interveniente slipulatione, n. 1 dict. 1. 7. — si
in plus se obligaverit, quiím principalis, an fidejus sio valeat,
et quando, n. 1 1. 7 ibidem. — Et ex quibus colligatur fide-
jussorem se iu plus obligare, dict. num. 1 dict, 1. 7. — Et
quid si principalis promittat decem corbes frumenti, et
fidt'jussor promittat earum aEStimalionem, an teneat fide-
jussio, ibidem. — Fidejussor ben& potest proraittere pecu-
niam, quando principalis promitlit faclum, ibidem. —
Et quando fidejussor plus promittit, qu&m principalis, an
tune debeat attendi, an scienter, vel ignoranter fecerit,
dict. n. 1 in fin. diet. 1. 7 tit. 12 part. 5.— qui se in plus
obligavit, quíim principalis, an in nihilum teneatur, vel
sailim in id tantüm, inquod principalis tencbatur, ibidem
in n. 2. — Et quid si in diverso loco daré promisit, an et
quando tune fidejussio ex hoc vilictur, ibidem in n. 3. —
Fidejussores pluressi simplieitér reeipiantur, non tenetur
quilibet in solidum, sed pro virili, secüs tamen si in soli-
dum se astrinxerunt, n. 1 1. 8 ibidem. — El an, quando
sunt plures fidejussores, unus ex eis teneatur denuntiare
creditori, quód conveniat fidejussorem in parle sua, si du-
bitetur illum effiei non solvendo ; et quid si tune credilor
illud non fecerit, ibid. in n. 4 et 7. — Fidejussores simpli-
eitér accepti, si omnes sunt solvendo, á quolibet debet pars
sua peti , et an idem sit in fidejussoribus de judieato sol-
vendo, n. 5 diet. 1. 8 lit. 12 part. 5. — Et quaiiter creditor
aget contra plures fidejussores, quando scit unum ex eis
non esse solvendo, n. 5 ad médium. — Et quid si aliqui
ex fidejussoribus sint presentes, aliqui vero absentes, an
tune sit divisioni locus , diet. n. 5 in medio. — Et quid si
plures fidejussores non fuerint simul recepti, sed unus
hodie, aller ex intervallo, an isti inter se habcant benefi-
cium divisionis, ae si simul recepti essent, ibidem ad fin.
— Et an fidejussores diversorum liabeant istudbeneficium
divisionis, ibidem. — Et an fidejussor, qui non potest
effectu aliler conveniri, an faciat locum huie beneficio, ibi-
dem.— Fidejussor si eíTeetus sit pauper, an hoc imputetur
alus fidejussoribus, vel creditori, n. 4, 7 et 8 dict. I. 8
lit. 12 part. 5. — Et quid si dúo fidejusserunt distributiva,
unus in deeeni, alius in residuo, et ille, qui in decem fide-
jussit, non sit solvendo, an alter teneatur in solidum, dict.
n. 8. — Fidejussor non debet prius conveniri , qu&m prin-
cipalis, et quid. si de hoe non opponat, n. 1. 2 et 3 1. 9
ibid. periilum text. — Et quid si notorium sit, principalem
non esse solvendo, dict. n. 2. — Fidejussor an teneatur ad
idquod principalis, quando ipse decessitsine haerede, ibi-
dem. — si se obliget ut principalis , an tune prius neeessa-
ria sit excussio principalis, ibidem. — Et quid si piinci-
palis habeat bona alibi, qu^m in loco domieilü, vel ubi
conlraxit, anilla prius discutí debeant, antequiim pcrvc-
niatur ad fidejussorem, ibidem. — Fidejussor cüm conve-
nitur, an prius possit objieere creditori, ut pignusdebiloris
quod habet, prius vendat, n, 5 diet. 1. 9 tit. 12 pai t. 5. —
Et quid si plures se obligent ad faciendum aliquid, itá ut
quilibet teneatur in solidum, an dicantur dúo rei debendi,
ac si promiserint aliquid daré, n. 2 1. 10 tit. 12 part. 5. — •
Et an Ínter plures correos, qui promiserunt aliquod fac-
tura, habeat locum beneficium divisionis, dict. n. 2. — Et
quid si dúo fidejussores se obligaverunt per instrumentum
habens exeeutionem paratam , an tune beneficium divisio-
nis illis competat, vel quilibet ex eis teneatur in solidum,
n. 4 diet. 1. 10 tit. i 2 part. 5. — Fidejussores an possint re-
nunliare beneficio divisionis de quo in authent. hoc ita, C.
de fidejuss. vide diet. n. 4. — Fidejussor in solidum non
tenetur ad partera correi, quando sunt plures, si ille sit
solvendo, ibid. in n. 5. — qui pro alio solvit, potest petere
cessionem sibi fieri ; et quid si non statim, sed post inter-
vallum petierit, n. 1 et 2 1. 11 tit. 12 part. 5. — Et quid
si creditor nolit hanc actionem sibi cederé, et quo jure
agat contra eum, ibid. in n. 2. — Et debet iliam cederé
etiam contra debitorem principalem, et debet cederé ne-
dum aetiones personales, sed etiam jura pignorum, ct
hypothecsE, ibid. n. 3. — Et quando ci obstet exceptio ce-
dendarum acjionum, si nolit cederé, ibidem. — Et an isla
exceptio obstet, quando fidejussor eratobligatus per instru-
jnentiun guarenrigium, et quaiiter hoc procedat, diet.
n. 3 1. 11 tit. 12 part. 5. — Fidejussor an possit petere , ut
sibi ostendatur, el exiiibeatur inslrumentum debiti princi-
palis, diet. n. 3. — an possit petere cessionem aclionis
contra tertium possessorem, et quando non, dict. n. 3. —
an possit huie beneficio cedendarum actionum renuntiare,
dict. n. 3. — si generaliter renuntiet beneficio fidcjiísso-
rum, an per hoe excludalur beneficium cedendarum , ibi-
dem,— si renuntiavit generaliter omnium legiim auxilio,
an per hoc excludatur exceptio cedendarum, ibidem. —
qui in totum solvit, an cessa sibi actione contra confide-
jussores, illos in solidum vel pro parte possit coñvenire,
ibid. in n. 4. — Et an creditor teneatur omnc jus, quod
habet, cederé huie fidejussori solventi, et sic, an alios con-
fidejussores coñvenire possit in solidum, ibid. in n. 5. —
Fidejussor solvens in dubio, videtur solvere pro sua obli-
galione, et ex intervallo potest sibi fieri cessio, ibid. n. 7.
— quando, licet solvat, illud a principali recuperare non
possit, et in quibus casibus , n. 1 et 2 1. 12 per text. ibid.
tit. 12 p;irt. 5. — quando possit compeliere reum, ut ante
solutionem liberet eum á fidejussione, gloss. i. 14 ibid. per
illum text. — duorum correorum , si unus ex eis dilapidat
bona sua, an ipse tune possit agere contra utrumque, n. 8
dict. 1. 14 tit. 12 part. 5. — quas aetiones opponere possit
in favorem rei principalis, si illas sciat, n. 1, 2, 3 et 4
1. 15 ibid. — Et an sententia lata in favorem rei principa-
lis prosit fidejussori suo, et quando, n. 4 dict. 1. 15 tit. 12
part. 5. — Fidejussor potest uli exceplione reo competcnti,
eliamsi reus nolit ea uti, vel non fuit usus, cíim posset,
n. 5 diet. I. 15. — Et an fidejussor gaudebit tali exceptic-
ne, etiamsiobtulerit se ad fidejussionem, cüm non esset ro-
gatus, ibidem. — Fidejussor potest opponere exeeptionem,
etiam reo invito, dict. n. 5. — Et tenetur reus daré fide-
jussori probaliones ad exceptiones quas opponere vult ,
ibidem. — Fidejussor potest petere ¿i reo etiam pendente
SEPTEM PAIU rlTAHUM.
177
lite, ut dft sibi expensas ad liteiu, sive pecuniaiu pro ex-
pensis, ibideni. — Et quid si exceplio, quaj ii principio
compelebal, táui reo, quáni fidejussori, postea cesset in
debitore, ibidem. — Et quando valeut pactum de non pc-
tcndo, lidejussoii factum, et quid si fíat debitoii, ibid. in
n. tí. — Fidejussor an possit oppouere de exceplione per-
sonali competenti persoiiai debitoris lanlüm, ibid. n. 9. —
an possit agere contra debitorem principalem , si illum non
certioravit, ul sua uteretur personali exceptione, n. 10
dict, 1. 15 tit. 12 part. 5. — an iiberetur niorte rei princi-
palis, dict. n. 1 dict. I. 16. — Et quid si aliquissub puena
lidejussil reum criminis ad cerlam diem in judicio sistere,
si no» laciat, an tune statim in pucnam incidat ; et an idem
sit dicendum in causis civilibus, n. 1 1. 17, et n. 5 1, 18
tit. 12 part. 5. — Et quid si et tune fidejussor jurel ilium
slstere, an aliquam dilationeiu habere possit, n. 2 dict.
I. 17. — Fidejussor an possit reum defenderé iu quocum-
que crimiue, ut á poena liberetnr, n. 1 1. 18 lit. 12 part. 5.
— siin poenam incidit, eo quód promisitaliqueni ad judi-
cium traliere sub poena, et non adduxit, an poena illa ap-
pliceturparti, n. 3 i. 18 tit. 12 part. 5. — un teneatur ad
poenam, si iqipedimentum intervenit tempore diopíe pur-
gaudae , si poena erat jain commissa , nuin. 1 1. 19 tit. 12
part. 5. — de judicio sisli sine poena, si reum non adducat
ad diem promissaní, sive causa sit criminalis, sive civilis,
an arbitrio judiéis ¡n pgenam condemnetur, n. 2 ibid. —
libeíatur íi fidejussione, si cüm non esset per scripturam,
vel ad diem obligalus, creditor sibi non petiit intra dúos
menses, ut reum exhibeat, et quando hoc procedut, n. 5
et H dict. 1. 19. — ■ Et quid si esset per scripturam obliga-
tus, dict. n. 6. — Et si in rebus fidejussoris facía sil vio-
lentia per credilorem, an per lioc ipse cadat á jure suo,
n. 5 ad fin. 1. 11 tit. 13 part. 5. — Fidejussor liberatur
soluUone debiloris principalis, n. 3 1. 1 per lext. ibid.
lit. 14 part. 5. — an liberelur per novationem obligalionis
poslea legitimi^ faclam, n. 2 I. 19 til. 14 part. 5. — Et an
acceplilalio facía reo prosil ejus fidejussori, et é contra, et
quid si facía fuil ex causa onerosa, n. 1 1. 12 lit. 15
part. 5. — El an liberatio facía in fraudem credilorum
prosit fidejussori, n. 5 dict. 1. 12 cum alus ibid. — Fidejus-
sor quando ab baerede instituto sub conditionedaridebeat;
el quid si sic inslitutus illum non babet, ñeque daré pos-
sit, an tune suflicial si juratoriam cautionem dederit, u. 7
1. 7 lit. 4 part. 6, — si non haberet unde solvere possit ,
si timeat poni in carcere , an possit venderé bona sui prin.
cipalis, n. 8 1. 6 tit. 7 part. 6. — an debeat íi lulore dari,
eliamsi tutor dives sil , sive sil legilimus , sive dativus ,
paler, vel palronus, n. 5 1. 9 lit. 16 part. 6. — luloris an
teneatur de geslis ab ipso lulore posl minoris puberlaleni,
n. 14 1. 22 tit. il6 parU 6. — Et an bona fidejussorum , et
bairedum tuloris, sint tacite obligala minnri, n. S 1. 21
per U'xl. ibid. tit. 16 part. 6. — Fidejussor in causis crimi-
naiibus qnalilcr accedat, el quomodo; el quando accusa-
lus de crimine sub fidejussoribus relaxan debeat , et
quando non : el alia in hoc vide per n. 4 et 5 1. 16 per lext.
ibid. lit. 1 part. 7, et n. 2 in prooem. lit. 29, et n. 1 in
1. 10 ibid. part. 7. — accusali qualiler teneatur, si reus au-
fugiat , in quacumque causa illum fidejusserit , et quando
debeat ei eadem poena qua? reo dari ; el quid si in judi-
tio sisli promisit, gloss. 1. 10 per lext. ibid. lit. 29 part.
7. — Et qualiler judex contra eum agere possit, ibid. n. 3.
•—Fidejussor si principalem in earcere prx'ScnUnil , et
V.
ipse inde aufugiat, an llcrum teneatur sistere, el quando,
et quid si fidejussor velit in se sumere onus defendcndi
reum, dict. n. 31. 10 tit. 29 part. 7. — Etan possit poena tor-
poralipuniri, et quando, ibid. n. 5et6. — Elanqui palilur
prosefidejubere, mandare videalur, u. 11. 23 lit. 34 part. 4.
FiDELiTAS vassalli babel duas habenas , n. 3 1. 4 lit. 26
part. 4. — an debeat ab ómnibus ba;redibus feudalarü
praestari ; et quid si ub uno ex eis non prajstelur, an hoc
alus proejudicet, n. 5 1. 6 tit. 26 parí. 4. — sola est quaa
dilatat gloriam populi, quíe pacem firmal, et terrorem
inculil inimicis, n. 7 iu prooem. tit 2 part. 7.
Fideles, vide in verbo Fides, et verbo Fiüeutas.
FiDES requiíilur in adullis, qui in ea a'late baplizanlur,
el debenl iu ea instruí, num. 1 1. (3 til.4 part. 1. — quid
sit : et aliqua in hoc vide per n. 21. 31 tit. 4 part. 2. — est
credere quod non vides, n. 1 1. 7 tit. 5 part. 2. — ali-
quando non datur instrumento Regis , et ejus propriüe
charlaí , n. 7 1. 2 til. 18 part. 2. — ^eliam hoslibus servan-
da esl, n. 2 I. 11 tit. 28 part. 2, et n. 3 1. 2 tit. 16 part. 7.
— El quando non , num. 5 ibi júnelo illo lext. — Fides
thori conjugalis similis est castitati , eslque secunda cas-
litalis species, et valde commendanda est, n, 2 1. 3 lil. 2
part. 4. — nunquam se exlendit ad facinora , n. 1 1. 2
per lext. ibid. tit. 10 part. 5.
FlDEUTATlS JLRAMENTUM, vidc in VCrbo JUBAMENTLM.
FiERi non dicilur posse illud, quod debet fieri per dis-
pensalionem, n. 2 in med. J. 25 tit. 7 part. 1.
Filia major debet minori prajferri in regni successione,
et quid in regiio Franciae , num. 16 in princ. 1. 2 lil. 15
part. 2. — polest de consuetudine in regno succedcie,
quae consuetudo in istis bené habel locum , ibid. — an et
quando debeat á paire dotari, et quid in filia nalurali
lanlüm, n. 2 I. 8 per lext. ibid. tit. 11 part; 4. — el quid
si ab aliquo dotctur, vel ingredialur religionem, vel si
sine patris sui consensu nupserit, ibid. — Filia an possit
matrem compellere, ut eam dotet, et quando, num. 1 per
text. ibid. 1. 9 lit. 11 part. 4- — El quid si mater sit
htEi'etica , filia vero catholica , an vero tune, eliamsi filia
dives sit, adhoc mater teneatur, ibid. num. 2. — Et quid
si filia sil haeretica, an h paire vel á malre dolari debeat ,
ibid. in. n. 3. — Filia per matiimonium cum solemnitalc
nupliurum contractum liberatur a patris poteslatej ñeque
iu dote advenlilia filite pater habebit usumfruclum, n. 5
1. 5 tit. 17 part. 4. — bené succedit patri in quibuscum-
que bonis, et eliam in dignitalibus, in feudis autem non ,
n. 1 et 2 1. 6 lit. 26 part. 4. — si penes palrem habeat
bona malris, vel alia advenlilia, si et tune puler pro ea
dotem dederit ; an videalur illam sibi daré de bonis ,'pro-
priis, vel filiai, el quid faceré debeat tune, n. 2 1. 2 til.
11 part. 4. — nolens malriraonium contrahere cum ali-
quo , an pater faciendo in hoc quod in se est , liberelur h
poena, quam promisit, si illud ita non esset, et an libere-
lur ab arrharum pruístalione, n. 3 1. 84 lit. 18 part. 3. —
.Filiae quasi semper solent obedire parenlibus in uupliis
contrahendis , dict. n. 3 in fin. — Filia an possit simul
cum patre se alleri subjicere , et in servilutem redigi ,
n. 3 1. 89 tit. 18 part. 3. — quoe per vim el metum patris
contraxil, an tale matrimonium teneat, n. 3 1. 10 lif. 1
part. 4. — licél de jure Civiii cogitur accipere sponsuui
sibi íi patre datum, secús tanaen esl de jure Canónico»
num. 3 1. 10 lit. 1 part. 4. — an jwssit á patre exhaere-
d li , eT quod eo iuvilo ante vigesimum quinlura annn '.
12
478
INDEX MATEIUARUM
cuní aliquo malrimotiiura contraxit, saltim quando paler
illamcum alio digno mentare voluit, et ipsa noluit, ct
ipsa postea indignum elegeril, num. 4 dicl, 1. 10. — El
quid si malrimonium clandesliné contraxerit , an lunc
stante L. Tauri illara exhíeredare possit , ibidem in fin. —
Filia si quando conlrahit matrimoniuin verba non profe-
ral, sed tantüm pater pro ea , et ipsa conseiiliret se sub-
arrari, an matrimonium leneat, num. 7 1. 5 lil. 2 par.. 4.
— si conlrabat matrimonium clandesliné , an subdutur
poenis legalibus, n. 3 1. 5 lit. 3 parí. l\. — an possit raulri-
monium contrahere sine palris licenlia, licét lex civilis
contrarium disponat, sine metu pcense , ibidem. — an sit
emancipata, nec ne, vel in poteslate patris, vel avi, nec
ne, an veniat hoc in consideratione , ut dos sibi data videa-
lur profectitia, vel adventitia, n. 1 1. 2 lit. 11 part. 4. —
Et cin descendentes ex filia, sivesint masculi, sive foemi-
iiüE , in feudo succedere possint, n. 2 ad fin. et ibid. n, 6
per text. ibid. 1. 6 tit. 26 part. 4. — Filia si renuutiet juxla
formara cap. Quamvis pactum, de -pactis, lib. 6, an lalis
renuntialio revocetur per 1. Si unquam , C. de revocan,
donat. vide n. 3 ad fin. 1. 8 tit. 4 part. 5. — unius ex so-
ciis, an debeat de communi pecunia dotari, quando erant
socii omnium bonorum , n. 1 1. 6 lit. 10 part. 5. — si ii
paire dotelur post mortem matris suae, an tune pater de
suo, vel de communibus bonis dolare videatur, et possit,
ibidem. — si aliunde bona habeat, si ü patre dotetur, an
ex bonis sui palris dótala inlelligalur, dict. n. 1. — si ái
paire, vel malre injusté exhieredalur, poterit eorum tes-
tamentum dicere nullum, el illud querelare, n. 2 I. 1
lit. 7 part. 6. — an teneatur renunliare Vellejuno sub ex-
hiEredationis pcEna, ut pro patre incarceralo fidejubeat,
n. 18 1. 4 tit. 7 part. 6. — quando dicalur compeíenter
dótala per palrem , num. 4 1. 5 ibid. — quae luxuriosam
vitara elegit, sive ante, sive post vigesimum quintum an-
num , an á patre exhseredari, et quando et qualiler possii :
et alia in lioc vide per n. 5 et 6 dict. 1. 5 lit. 7 parí. 6. —
an possit exhoeredari á malre, si mater etiara merelrix sit ,
ibidem in n. 7. — Et quid si mater, vel ipsa filia sint jam
coiTectae, vel emendatae, ibid. in dict. n. 7. — Et an tune
íi paire dotari, vel aliraentari debeat, el an exhaeredari ab
eo possit, ibidera. — Filia intra quantum tempus maritari
debeat , n. 8 dict. 1. 5. — conlraUens matrimoniura cura
indigno post vi^^esimum quintara annum , an á paire ex-
bajredari possit, dict. num. 8. — si sil í» paire prjEíeiila ,
au si noluerit dicere testamenlum palris nullum, possit ab
extraneo haerede instituto dolera petere, n. 3 1. 10 lit. 7
part. 6. — bené polest ü patre instituí haeres in dote sua ,
n. 2 1. 5 til. 8 part. 6. — an dicalur prseleiita , si centusn íi
patre habuit non jure insliliílionis, ibid. — El quid si pater
filias ducenta nomine dclis legavit, elipse postea dalis sibi
tanlüm cenlum, illam maritavit, an illa postea possit
alia centum petere, num. 3 qua>sl. 4 1. 16 lil. 9 part. 6, —
Et quid si pater primó dotat filiara, et postea sibi plus le-
gal, dict. n. 3 quajst. 5. — Et quando videatur illud sibi
relinquere animo compensandi cura dote, dicl. n. 3 quaest.
6, 7 et S. — Filia si jubeatur dotari anlequam raajoria da
novofiat, qualiler hoc inlellig. ndum sit, n. 3 quaest. 48
1. 32 til. 9 part. 6. — in quara majoria devenit , an possit
bona majorioe alienare ex causa dolis suaj, slante prohibi-
lione testaloris , n. 4 quaest. 5 1. 6 tit. 11 par!. 6. — an ct
quando in majoria filium masculura cxcludat, vel non;
st quid in dubio , voc;itis simptii ifor filiis ; el an staliitiim
excludens filias sil odiosura, vel non : et alia plura circa foe-
minarum exclusionem, vide in n. 2 1. 3 til. 13 part. 6. — ^ita
succedit siciiti masculusin emphyteusim simpliciler et in-
formitcr coucessam, dict. n. 2 quaest. 1. — venit appella-
tioue filiorum , num. 2 supra dict. qusesl. i. — Filiara et
filium masculura si babeal pater, an possit in lalem filiara
ma^oiiam faceré, dict. n. 2 quaest. 2. — Filia quae contraxit
raulrimonium cum extraneo, qui noraen et insignia patris
portal, an per hoc amittat majoriam, si pater jussit, quod
nuberet cum aliquo cognationi^ suse, ut noraen suura con-
servaretur, dict. n. 2 quaest. 13 dict. I. 3 ti'. 13 part. 6, — El
an filius Hiásculus ex filia excludat palruum, quando in suc-
cessione majoriaj foeniinae exclusae fiierunt, ibid. qusest. 18.
— si legitimo jure successit in niajoriam ex defectu masculi, •
an per ipsius supervenienliara pñvelur majoria, vel non,
dict. n. 2 quaest. 25. — potcst compellere patrera suimí ut
illam aümenlet, n. 6 1. 7 lit. ■13 part. 6. — si amisit do-
tem sine culpa, an sibi imputetur in legitimara, et an
pater illam redotare tenealur, iium. 6 quaest. 1 1. 3 lit. 55
part. 6. — qua3 rccepit dolem ab avo materno, an illud in
lej^itimam sui patris imputare teneatur, et an dicatur dos
profectitia, n. 6 qua;«i. 2 1. 3 tit. 15 part. 6. — Et quid si
filia vivo paire decessil relictis fi iis, an dos data filiae com-
putelnr filiis ejus in legitimara, ibid. in quaest. 3. — Filia
dotari etalimei\tari debcl a malre, si pater inops sit, n. 3
1, 18 lil. 16 part. 6. — naluralis i«ops dotari, et aliraen-
tari debet íi paire, dict. n. 3. — Sacerdotis, an accusel
occisores sui patris, num. 3. 1. 2 lit. 1 part. 7. — prodi-
toris, quam partera in bonis suae matris habere possit,
n. H 1. 2 per illum lext, tit. 2 parí. 7. — Et an possit
suis conjunctis , vel extrañéis succedere ex testamento, vel
ab intestato, ibid. in fin. — Filia de honéstate tenelur pa-
tris consensura requirere, anlequam malrimonium con-
trahat, n. 5 1. 3 tit. 6 parí. 7. — adultera, an etiara per
patrem hodie occidi possit, si inveniatur turpiter jacens
cum alio, n. 1 1. 14 tit. 17 part. 7, juncia ibid. n. 4. —
Et quid in filia vidua, vel virgine, n. 2 per text. ibid. —
Filia excludit masculura inhabilem ad succedendum , n. 19
1. 2 lit. 15 part. 2.
FiLiATio plené probari non potest, sed tantüm percon-
jecturas, n. 4 in prooemio, tit. 2 part. 4-
Filiis.
Spurius, bastardus, velna-
turalis, vel incesluosus.
Dissipalor, vel prodigus.
Regis, vel Iniperaloris.
Familias in polestate, vel
emancipatus.
Clericus , vel monachus,
vel clerici.
Aüraentatur, vel alere te-
netur.
Ingratus.
Mujor.
Primó, vel secundó genitus.
Masculus.
Furiüsus, vel furiosi.
Commiltens crimen.
Agit contra patrera, vel
matrera, vel illum accusat,
vel actionem proponit.
Testiíiralur.
Exhaeredatus, praeteritus,
vel ingratus.
Adoptivus.
Spiritualis.
Legitimus, illegitimus, le-
giliraatus,vellegitimatur.
Posthuraus.
Vendil, alienat, velpigne-
rat.
Alilur,velalimenlal patrem.
Mutuum recipiens.
Expositus.
Testatur.
Proditoris.
Haerelicus, vel haerctici.
Donatarii , vel donalionem
reci pielitis.
Leprosorum, vel haeretico-
rum, sive infidelium.
Inhabilis, vel incapax.
Palroni vel patnmus.
SEPTEM PAUTiTARUM.
179
FiL cs debet patri, malrique suae obedire, d. 9 1. 2
tit. 1 part. 1. — cui potiCis obedire debeat patri s»o, vel
Principi, si ambo concurrant in jubendo, ibidcm. -rnFilii
nati ex eo, qr.i volúntate uxoris factus est clericus ipsa
pioinittente castitatem, est illegitinius, n. fin. 1. 51 lit. 6
part. 1. — Filioriim cducationem niniis curioijam improbat
'Beatus Ambrosius, n. 3 1. 2 tit. 1 part. 1. — Filius an
tenealur volum ultramaiinum patris ndimplcre, n. 4 1. 9
tit. 8 part. 1. — an sepelielur in sepultura patris, vel avi,
et aliorum majoruin, n. 1 1. 5 tit. 13 part. \. — Et an ia
parochia patris, ibid. — Filivis pro sua legitima non potest
eligere locum per patrem relicluni, ut ibidem fiat liospi-
tale, si legiliuiam suam ex aliis bonis habere possit, n. 4
1. 1 tit. 15 part. 1. — si patris liaereditatem renuniiet, an
habeat jus patronatm eccles-i^, ct überorum, n. 4 '• 8
tit. 15 part. 1. — Et quid si consuetudo habeat, quild
piiiiiogeiiitus iii tali jure succedat, iLideui, — Filius pro-
prie dicitur ille, qui est ex legitimo matrimonio natus, et
ideo in statutis loqutníibus de filiis, de spuriis vel illegiti-
niis non debet intelligi, n. 1 in prooeiDio, lit. 7 part. 2. —
si aliquis dicatur esse Titii, intelligilur semper de legiti-
raü ; quod valet ad generalera in huc depositionem tes-
tíum, n. 1 supradict. ^ — tenetnr indicare patrem prodilo-
rem contra Regem , n. 1 in fin. 1. 9 tit. 13 part. 2. — jure
liíEreditario patri in castellum sive fortalitium succedens
ad homagium Rtgi pratstandum tenetur, et quare, n. 1
1. 23 tit. 13 part. 2. — Fiüi an aliquod recipiant pr.xjudi-
cium, ex eo quód matereoruní fuit adultérala cum aüquo,
n. 5 1. 1 lit. 14 part. 2. — Et an oriatur dubit.itio, an siat
veri, vel filii adulteri, ibid. — Filius est pars visceruM
patris, et malris, et commune bonum conjugatorum, n. i
1. 1 tit. 15 part. 2, eln. 12 1. 1 tit. 20 part. 2. — an suc-
cedat patri suo, quando licct suus pater naUíralilcr mor-
tuus non est, commisit lamen crimen, per quod habetur
pro mortuo, n. 17 1. 2 tit. 15 part. 2. — qui propter sta-
tutum, vel pactum tenetur solvere debita palris, non
obstante quód fecerit inventarium, utrum tentatur solvere
debita de bonis ninjorice antiquae in qua successit, cíim
lalia bona non liabeat á paire, sed ab ejus prxdecessore,
n. 1 1. 4 lit. 15 part. 2. — licita insurgit contra patrem
rebellem, eté contra, etillum occidere polest, n. 1 1. i2
per lext. ibid. til. 18 part. 2. — qui longo tempore servivit
•patii, non poterit pelere salaiium, etiam mortuo paire
tempore divisionis haíreditati<, n. 3 I. 3 tit. 20 part. 2. —
an tenealur prtestare operas , el servilia matri , et an in ea
Ídem quod in patre dicendum sil, dict. n. 3. — Et an filius
tenealur patri ad operas industriales, ibid. — Filius quoad
honores et dignitates sequitur conditioiiem sui palris, n. 3
1. 3 tit. 21 part. 2. — Et an teneat rescriplum Priucipis
specialiler concessum, quód filius sequatur condilionem
niatris suae, non ¡atris, ibideai. — El añ valeal in hoc
consuetudo, sive statutura, ibidem. — Fiiiu- eüamsi ha;-
res patris non sil, debet sibi h Rege dari patris soldata et
locus, quem pater tenebat, num. 10 I. 2 tit. 15, et num. 3
I. 5 tit. 27 part. 2. — durante patris cnptivitale natus an
íillcgilimus, el an ad majoriam, ad quara non nisi legi-
limi admittuntur, admitli debeat, num. 2 1. 7 lit. 29
part. 2.' — ad quem posl mortem patris speclat majoria, si
pater bona majoriae dilapidet, pelere potest patri, et ei
moveré litem, ut cognoscatur, quae bona sunt vincúlala,
vel non, n. 2 1. 1 tit. 2 part. 3. — ad quem post mortem
paliis speclat majoria, an in patris vita possii ogerc ront a
patrem alienantera fem majoriae, n. 1 1. 2 tit. 2 part. 3.
— Et quando filius in judicio ad hoc admitlatur contra
patrem, n. 12 ibid. — Filius an cogatur per jiidiceni
acensare patris occisores, n. 1 in fin. 1. 46 tit. 2 part. 3.
— in causa palris, vel é contra, sive opponat, sive non,
judexesse non potest, n. 3 1. 9 per text. ibid. lit. 4 part. 3.
— Sed an ipse filius possit causara delegare a'.teri judici,
si causa est criminalis, uti posset, si esset civilis, ibidem
inn. 9. — Filius an possit submilti serviluti alterius simul
cum patre suo, quando pater se hominem alterius fecit,
n. 2 1. 89 tit. 18 part. 3. — Et an in filia idem sil dices-
dum, et quando, et an idem sil in iixore, n. 3 ibidem. —
Filius debet mitti in possessionem rerum palernarum, licet
ci queestio status mola sil, in qua judex summarit; cognos-
cere debet; et an ha?c summaria cognitio habeal locum in
bonis feudalibus, n. 3 et 5 1. 7 tit. 22 part. 3. — in quaes-
tione status sibi mota, an sustinebit partes acloris, si vé
rei, post pubertalem, num. 5 1. 7 tit. 22 part. 3. — an
patri in bonis suis succedere possit, si pater ejus cüm judex
esset, corruptus pecunia, aliquem ad mortem damnavit,
n. 9 1. 25 ibid. — an appellet íi senlentia contra patrem
lata, el in qno nomine, si sil super bonis filii, quíe pater
possidel, n. 7 el 8 1. 2 tu. 23 part. 3. — Sed an in adven-
tiliis ratione proprietatis suo nomine appellet, dict. n. 8
dict. 1. 2. — Filius poterit agerc pro rebus suis , etiamsi sit
in polcslale sui patris, quando patri non quaerilur rerum
suarum ususfructus, n. 4 1. 8 tit. 29 part. 3. — Et an in
illis rebus possit contra eum per aliquem praescribi, ibid.
— Filius an admitlatur, si sine mandato velil novum opus
nuntiare, n. 7 I. 1 tit. 32 part. 3. — Filios generaverunt
aliqui in nono, alii in décimo, alii in undécimo anno, n. 6
1. 6 lit. 1 part. 4- — Filius si dissentiret in sponsalibus á
paire nomine ipsius contractis, illa non tenebunt, et quid
si tempore sponsaliorum filii sint prsesenles , et non con-
Iradicant sponsalibus contractis per patrem, an teneant
sponsalia ; et quid si postea consenserint, el ralificaverint,
n. 2 1. 10 tit. 1 part. 4. — Est tamen speciale in paire, ut
possit pro filio sponsalia conírahere, secús veróin lulore,
vel alio, dict. n. 2 dict. 1. 10. — Filius an aliquis sil, neo
ne, plené probari non potest, sed tantum per conjecturas,
n. 4 in prooem. lit. 2 part. 4. — Filii geniti postquam
ipsorum párenles conlinentiam voverunt, an legitimi cen-
seaulur, n. 13 I. 7 lit. 2 part. 4. — nati ab illis qui clan-
destiné contraxerunt matrimonium sunt illcgilimi; quod
non erit si aliquis in exlremis vilaí constilutus cum aliqua
clandestiné coi:lraxit, n. 3 I. 3 tit. 3 part. 4. — Et quid
si postea contraxerunt matrimonium in facie Ecclesi.T, an
filii liabili in clandestinitale legitimentur, n. 2 1. 2 "til. 15
parí. 4. — Filii an possint impediré ne ipsorum pater cum
cingulo férreo ad collum creditoribus suis in ipsorum
ignoniiniam Iradatur, n. 7 1. 4 per text. ibid. til. 5 part. 4,
— Filius donatarii qui á Rege castrum habebat, an ad
illud admitlatur, si ejus pater debilura et consuelum servi-
tium Uegi non fecerit, n. 16 1. 22 tit. 13 part. 2. — ia
majoria succedens, an tenealur solvere arrhas á patre
uxori suffi promissas, et an pro earum solutione bona ma-
jorice debeant capi, n. 1 1. 4 tit. 15 part. 2. — cui potiüs
subvcnire tenealur, an patri carnali , vel spiriluali , num. 1
in prooem. til. 7 part. 4. — in eodem genere delicti , an>
plus peccet delinquendo conira patrem naturalem, quün»
si fecisset contra patrem spirituaiem, ibidem. — si habeat
linde filiam suam dotare possit, tune avus paternas s^d
180
INDEA MATERIARÜM
donationem non tenebitur, n. 4 1. 8 tit. 11 part. l\. — Filii
si supersint solato matrimonio, dos matris suae ad eos per-
tinebit, non tamen ad patrem matris suae dotem dantis,
n. 1 ). 30 per test. ibid. tit. 11 part. ^. — Et quid si pater
stipuletur dotem sibi reddi filiis noii existentibus soluto
matrimonio, et fdii tune existant, an tales filii habeant
dotem ex tácito pacto, vel ut ex haercditate materna, dict.
num. 1. — Filii licM non sint hseredes matris suae, an illis
debeatur dos ab extraneo matri suse data, matre moriente,
n. 7 1. 30 lit. 11 part. A. — non possunt matri suae impe-
diré quin ipsa Jjona sua dotalia alienare possit , quia ipsa
vívente ipsi in ea nihil habent, n. 7 I. 31 tit. 11 part. Zi.
— Et quibiis modis probetur filium esse legitimum, n. 1
I. 1 tit. 13 part. 4. — Filius ex legitimo matrimonio na-
tus, an ad majoriam admittatur, si in ea adsit clausula,
scilicet ut succedant filii genili et nati ex legitimo matrimo-
nio, si tempore conceptionis matrimonium non erat, licí-t
tempore nativitatis sic, num. 9 in med. 1. 1 tit. 13 part. 4.
— vulgo conceptus legitimatur per subsequens matrimo-
nium, si parentes fateantur illum esse suum filium, dict.
n. 9. — si non possit per subsequens matrimonium legiti-
man, eo quód iüe qui, illo non legilimato, succedere in-
tendit, aliquid ad Loe dolóse egit, an possit legitimari per
Principem, etiam quo ad succedendum in majoria, vel in
alus bonis, n. 9 dict^l. 1 tit. 13 part. 4. — ex serva na-
tus, si pater ejus cum ea matrimonium contraxit, etiam
sine eo quód instrumenta dotalia intervenerint , est legi-
timus, et illa erit libera , ibid. in n. 10. — Filii habiti ex
illustri persona, et ex concubina vili, seu infami, an na-
turales esse dicantur, ut patri succedere possinl, licüt ambo
sint soluti, n. 5 1. 3 tit. 13 part. 4. — nati expersonis ín-
ter quas prohibetur concubitus, lici^t non matrimonium,
an spurii esse dicantur, n. 4 I. 1 tit. 15 part. 4. — si fue-
runt vívente prima uxore concepli in concubina, si nas-
canlur post mortem uxoris , an postea per contractum
matrimonii cum concubina factura legilimeutur, n. 4 1. 2
tit. 15 part. 4. — habiti ex libera et uxorato quem uxora-
lum non credebat, an legitimenlur per subsequens matri-
monium propter íllam ignorantiam, n. 5 1. 2 tit. 15 part. 4.
— Et quid si pater non polerat honeste matrimonium con-
trahere cum concubina, ex qua filium, quem legitimare
vult, habuit, n. 7 1. 7 lit. 15 part. 4. — Filios potest habere
ille, qui est major sexaginta annis, n. 4 1. 4 tit. 16 part. 4-
— Filius qualiter subsit matri , et an possit mater illum po-
neré ad serviendum alicui, et an operas suas lucrabilur,et
quid in paire, n. 3 1. 3 lit. 20 part, 2, et gloss. fin. 1. 7
part. 2 , et n. 1 in prooem. tit. 17 part. 4. — infans si ab
aliquosit hseresinstitutus, quís haereditatem adibit, et an
íllam Iransmittat ad haeredes, et quid si patrem vel tutorem
non habet, n. 16 cum alus ibid. 1. 13 tit. 6 part. 0. — si
cum pecunia patrís aliquid lucratur, an illud lucrum pro-
fectitium, vel jidventitium esse dicatur, ut patrís sit, vel
non, num. 2 1. 5 tit. 17 part. 4. — Et quid in dubio, an
lucrum filii prsesumalur profectitium, vel adventitium,
ibid. in num. 4. — Filius sí habet beneficium ecclesiasti-
cum, an pater liabeat usumfructum in eo, etan in rebus
per filium malé acquisitis, ibid. n. 5. — licíit ingrediatur
religionem , propler hoc pater non debet amittere usum-
ffuctura in rebus suis, sive bona sint majoriae, vel non,
sive filius in hoG disponat, sive non disponat, n. 5 supra-
dicf, — si lucretur dotem uxoris propter injuriara violati
tbori; an ususfruct«s illíus dotís ad patrem pertineat.
ibidem. — si impediat, ne ususfructus ad patrem perfineaí,
an et tune coraraoditas illíus juris ad patrem perlinere de-
beat,,.ibid. — si aliquid propria persona lucratur, sive in
mari, sive in térra, illud peculiura castrense dicitur, n. 4
I. 6 lít. 17 part. 4. — in bonis caslrensibus habetur pro
patrefamilias, et quare, num. 7 1. 6 tit. 17 part. 4. — El an
propter hoc ejus testamentura querclari possit, et quid ho-
die slante L. 6 , Tauri n. 8 dict. 1. 6. — Et quid in paire
testante in caslrensibus, ibid. in fin. — Filius in bonis ca-
slrensibus ab eo possessis an possit patrem suum praeterire,
vel exhsercdare, dicl. n. 8. — et an et quando illud quod
possidet dicatur castrense, vel quasi, n. 7 1. 7 lit. 47 part.
4. — á patrís potestale liberatur propter dignitatera habi-
tara, et qualis illa dignitasessedebeat, et an in odiosis et
incommodosis íslud procedat , num. 1 cum sequent. 1. 7
tit. 18 part. 4. — si á patris potestale liberatur per contrac-
tum matrimonium, vel per emancipalíonem , an tune pa-
ter possit sibi retiñere medielatem ususfructus in bonis ad-
ventiliis, n. 6 1. 15 tit. 18 part. 4. — ^ paire aíi debet de
jure naturali, quod jus ita non est ü contrario, licM naturali
ratione íta sil introductum , n. 3 in prooem. tit. 19 part. 4-
— si propter suum delictum fuerít in poenam pecuniariam
condemnalus, an pater íllam poenara solvere tenealur, sal tím
respectu legitimae, et alimentorum, quaj filio debenlur,
num. H 1. 2 tit. 19 part. 4« -^ dicitur quis per solum nu-
trimentum, sed isti tales non veniunt filiorum appellatione,
n. 1 in fin. in prooem. tit. 20 part. 4. — natus ex serva et
paire libero servus est, fallil lamen aliquando, n. 1 1. 2 per
texl. ibid. til. 21 part. 4. — Filii nati ex ministrís ecclesia-
rum quaravis ex matre libera, patrem sequuntur, et servi
vocantur, ibidem. — qui erant in ulero ma'ris suae, tempore
quo sententía contra matrera pro servítute lata fuit, an eis
talis senlenüa praejudicet, ibidem. — nati ex legitimo ma-
trimonio cujus conditionem sequantur, an patris, vel ma-
tris, et quid de illegilirais, ibid. n. 4 per text. ibid. —
Filius amitlit jus patronatus in servo vendicanle necem
defuncti , et quando, n. 4 1. 11 tit. 22 part. 4. — qui adhuc
est in ventre uxoris, an in possessionem majoria; vel
aliorum bonorum mitti debeat , n. 1 1. 3 tit. 23 part. 4>
— El habelur pro jara nato, ibidem. — Filius si nascatur
in octavo mense legitimus est, et an vivere possit, num. 2
1. 3 lit. 23 part. 4. — potiüs praesumitur natus in nono
mense, qu&m in séptimo, vel alio, n. 3 ibid. — nalus in
undécimo mense, an legilimus esse credatur, n. 4 I. 4
per text. ibid. tit. 23 part. 4. — cujuscumqiie baplizari
non debet , si habeat formara homini contrariara , n. 1 1. 5
tit. 23 part. Zj. — an dicatur naturalis illius loci ubi natus
fuit, si párenles ibidem essenl per transitum, licét ibidem
per decennium commorassent , si de anirao redeundi ad
propriam patriara constiteril ver^, vel prsesumptivé, n. 14
I. 2 til. 24 part. 4. — El an nepotes ex filio praemorluo
succedant simul cura alus filiis in feudo, n. 3 I. 6 tit. 26
part. 4. — Filius ad hoc iit in feudo patris succedere possit,
an reqniralur quód sit ejus haeres, et quando sic, n. 4
dict. 1. 6 lit. 26 part. 4. — Filii an perpetuara successio-
nem in bonis feudalibus sui patris habeant, an vero in ne-
potii successione fiaiatur, ibid. nura. 7. — Et quid in filio
mulo, vel caeco, qualiter patri suo in feudo succedat, ibid.
in n. 8 per illum text. — Et quid si habeat fratrem habi-
lem , vel possit deserviré per subslitutum , ibidem. — Et
quid si ex tolo non sit impossibilitatus, sed aliquantulum,
ibidem. — Filius, qui est sequens vocatus ad majoriam.
SEPTEM PARTITARUM.
181
si al¡Lnutio4it sui paliis conseiiliat, et ipse tune Rcgis fa-
cúltate rcni majoriae alienaverit, aii ex hor. tali filio pracju-
dicelur, saltim quoad prelium, et quando sic, et quid iu
dubio, n. 1 quaest. 8 1. 10 tit. 16 part. l^. ^in majoria
succedere debet, et liac de causa si rem ü patre alicui do-
nalaiii evicerit, an ilía res sic evicta debeat penes fdium
leinanere, vel penes patrem, n. 1 quajst. 9 i. 10 tit. 26
part. A. — major si jussu patris unani leiu majoriaj sibi ü
matre, qua; possidebat majoriam , sibi legatam ab ea ac-
ceplasset, filio secundo alia parle uiajorise relicta , an filias
inajor postea illud impugnare possit, ibid. in quaist. 1^, —
iii quem fuit facta niajoria, si sit prima; tonsurx, an pcEnae
imposita;, si aiienaverit, in eura locum habeant, ibid.
qua;st. 15. — filii majoris iu cujus fraudeni ejus paler et
avus ipsius bona majoiiae alienaverunt, an aget revocato-
ria «otitra fraudem alienanlis, licel frgus ejus respectu
acta non fuerit, n. 1 qua;sU 20 1. 10 tit. 26 part. 4. — si
consentiat alienalioni majoria;, licet talis alienatio fiat de
l'icentia Rcgis, an incidat in poeuam amissionis majoriae
CK tali q'us consensu, vel non, n. 1 quaist. 44 ibidem. —
qui vult succedere palri in feudo, illo raortuo, iiitra tcr-
minum juris domino lidelitatem jurare tenctur, et íi quo
tempore terminus sibi ad jurandum datus computetur, et
an Ídem sit in filia, n. 4 dict. 1. 10 per text. ibid. — Et
quid si ejus paler fecit juranientum pro se, et successori-
bussuis, ibidcm. — Filius an praegra\ etur, ex eo scilicet,
quod Pjjus pater ioveslilurara feudi paterni intra annum
et diem petere uoluit, n. 6 dict. 1. 10 lit. 26 part. 4. —
non potest invenire meliorem amicum patre, eo scilicet,
qiiia nuUus amor vincit paternum, n. 2 1. 4 li>. 27 part. 4.
— Et quando ita non est, pra;sumilur contra filium, et
quando pater illud ob malos filii amores facial, ibidem. —
Filius, qui est in studio quas expensas pater cum illo fa-
ceré teneatur, si ve habilis, sive inhabilis sit, si pater illum
in studio posuit , n. 6, 7, 8 et 9 1. 6 lit. 1 part, 5. — cui
simplex donalio facía fuit, tenetur illam computare in
suam legilimaní, et an hodie per illam melioratus videa-
tur, n. 3 I. 1 lit. 4 part. 5. — an teneatur ad collationem
adducere donationem librorum sibi Si paire factam, et
quando non, n. 6 1, 3 til. 4 part. 5. — Filii si nascantur,
faciunt donationem palris factam de bonis suis non valere,
Q. 1 cum sequent, 1. 8 per text. ibid. tit. 4 part. 5. — Fi-
lius an possit í( paire damnificari per aliquam donationem
ab eo ant€ filii nativitatem factam, dict. n, 2. — Filii si
superveniant post donationem factam i paire pro dotando
pueHam, an faciant donationem non valere, ibid. n. 3. —
Et quid si superveniant post legalum factuní á patre, an
revocent legalum, dict. n, 3. ad fin. — Filio prcprio si fiat
donalio, an alus supervenienlibus revocelur, el qualiter,
ibid. in n. 4 in princ. — Filii postea nati, an revocent
donationem á patre eorura factam in fratrem suum uni-
cum, eliam quando talis donatio non excederet terliam
et qúintam partem bonorum, et partem legitima; talis
filii, num. 4 qua;st. 3 1. 8 tit. 4 part. 5. — Et quid si pa-
ter magnam donationem pro dotanda filia fecerit, an filii
postea supervenientes illam revocent, ibidem. — Filii
quales esse debeanl ad hoc, ut per eos revocelur donatio
á patre in eorum defectu facía; et quid de naluralibus
legilimalis, spuriis, spiritualibus, vel adoptivis, vel alus,
n. 7 1. 8 lit. 4 part. 5. — qui possunt dicere testamcntum
nullum, ipsi possunt donationem in eorum defectu factam
'■evocare, ibidem. — Et quid de filiis iegitiraatis per sub-
scquens niatrimonium, ibid. post médium. —Filius stalim
quud nascitur rcvocat donationem sui patris, factam in
defectu liberorum, non lamen admiltelur patre vívente ,
ibid. in n. 9. — Et eliam si ipse paler velil eam revocare
bené ad hoc admiltetur, dict. n. 9. — Filius si egerel , ct
pater noluerit donationem, quum fecerit, revocare, lia-
bebit recursum contra donatarium ad alimenta, ibid. —
Filii per quorum nativitatem donalio fuit revócala, si
moriantur, an reconvalescat donalio, ibid. in n. 11.—
Filiorum legitima sunt hodie omnia bona patris, excepta
quinta parte, n. 12 dict. 1. 8 tit. 4 part. 5. — Filii an
possint computare. in quintam partem bonorum, quam
pater eorum pro anima sua mandavit, vd alicui facías
donationes módicas, et particulares, quas pater fácil in
vita sua, et quando sic, n. 12 dict. 1. 8. — Et an fructus
rerum palris, quos ipse habet tempore raorlis, an ilii in
quintam partem bonorum computan debeant, ibidem. —
Filius, cui k paire fuit facta donalio, quae tanquam inofli-
ciosa fuit revócala ab eo, an teneatur fnictus restituorc,
quos ex tali donatione inoEficiosa percepit, vel non, dict.
n. 12 1. 8 til. 4 part. 5. — Filii possunt patris donationem
revocare per querelara inofficiosa; donationis, usque ad
legitimara tantüm, non in totum, n. 13 ibid. — sn pos-
sint revocare aliénala per palrera oneroso titulo, ct in
frauden! suac legitima; , sallim usque ad eorum legitiiiiam ,
ibidem. — an possint petere ut eis assignetur certa posses-
sio patris sui pro alimentis, quando eorum pattr dilapidat
bona sua , ibidem. — an revocent ea , quoe pater amisit in
ludo saltim usque ad eorum legitimam, dict. n. 13 in fin.
— Filius et pater sunt una , eademque persona , n. 2 tit. 5
part. 5, et n. 4 1. 21 tit. 3 part. 6. — an habeat jus ir»
haeredi tale patris, vivente paire, vel legitimara spem, n. 4
1. 13 lit. 5 part. 5. — Filii si prohibeanlur rem alienare,
an talis proliibitio ad nepotes extendatur, el quando, n. 1
1. 43 til. 5 part. 5. — Filius in quo facta fuit a t)alre ma-
joria de tertio bonorum cum prohibilione alienalionis, an
per talem prohibitionem impediatur dominii Iranslatio ¡a
eum , n. 5 dictum 1. 43. — si juret aliquid non faceré sine
volúntate patris, si post mortem patris illud facial, non
est perjurus, num. 3 1. 45 tit. 5 part. 5. — quando crea-
tur miles, vel est doctor, judex, vel advocalus, vel Pres-
byler, habitare debet seorsum íi patre , et de more antiquo
Hispania; domo indigebat, n. 5, 1. 6 tit. 8 part. 5. —si
non sit haeres patris, an possit succedere in cmphytcusim
ü patre receptara pro se, et filiis suis, el ha;redibus, n. 5
1. 28 tit. 8 part. 5. — Filii si inocqualiter sinl instituti i
patre in haereditate, an in emphyteusim succedaut a;qua-
liler, dict. n. 5 quaest. 3. — Et quid si paler cíim recepit
talem emphyteusim, dixit sibi, Cliis, et ha;redibus, ibidem.
— Filii an praejudicentur ex venditione sui patris de re
emphyteulica domino irrequisito, quando palé» emphy-
teusim susceperat pro se, et suis filiis, et nepotibus, n. 3
infin. 1. 29 lit. 8 part. 5. — Filius, qui vivente patre ali-
quid administravit, tenelur reddere ralionem de his qua;
administravit, licet paler in vi(a ralionem sibi non pelierit,
num. 3 in fin. leg. 26 til. 12 part. 5. — an et quando te-
neatur expensas á matre facías sui et suarum rerum con-
templalione solvere, gloss. leg. 36 lit. 12 part. 5. — si
cum uxore sua dotem recipit, an bona sua tt palris sui
sinl lacite hypolhecata, et quando, num. 2 legi 23 til. lo
part. 5. — qui babel aliqua bona adventitia in poteslate
palris sui , nn ex hoc facial quod bona palris sui sint ei la-
182
INDEX MATEIÍIARÜM
cité hypolheoala pro eis, et an propter hoc sit potior, et
pr£eferalur coeteris creditoribus, num. 6 leg. 24 lit. 13
part. ó. — an prius agere ttneatur actione reali contra
posseísores bonorum adventitiorum á patre alienatorum»
milla facta discussione in bonis patris sui, n. 9 dict. 1. 24.
— qui palri suo íiaeres exstitil, an possit fado patris sui
contravenire, quando pater bona siia adventilia, vel sub-
jecta restilulioni alienavit, n, 10 dict. 1. 24 lit. 13 parí. 5.
— Et quid si pater non alienavit, sed alienanti consentit,
ibid. in fin. — Et an bona filiorum capi possint , quando
patres fallunt, id esí, se alzan, vide n. 7 1. 25 ibidem. —
Filii an habeant lacité oblígala sibi bona matris suae, vel
patris transeiintis ad secundas nuptias, eliamsi sint lucra
quaesila constante primo mallimonio pro servilute suorum
bonorum, n. 1, 2 et 3 cura alus ibid. 1. 26 lit. 13 part. 5. —
Et an talla bona habeant filii, ul adversarü uiatriS, vel ut
ejus haiiedes, ibidem in n. 4- — Et an ídem quod in patre
velin matre dictum est, procedat in avo, vel a\ia, vel iii
alus ascendentibus, ibid. in n. 4. — Filii an habeant bona
palris sui lacité hypolhecata pro sua legitmia , vel pro
supplemento ipsius, n. 8 I. 26 in fin. lit. 13 part. 5. —
Filius poterit recipere solutionem, si ad hoc fuerit adjec-
tus, licét postea exeat h patris polestate, n. 11 1. 5 lit. 14
part. 5. — an admittatur, si velit super debito patris sui
compensationem faceré, et an ei debilum solvi possit, n. 2
1. 25 tit. M\ part. 5. — an possit faceré testamentum, et
quid hodie in adventiliis, et an in illis testari possit, qiia-
tenus est in prsejudicium ususfructus parentis sui, n. 2
|. 13 tit. 1 part. 6. — si ingrediatur Religiomm, an frnclus
bonorum adventitiorum remaneant patri , dict. n. 2 dicl.
i. 13. — Filii quam partem habere debent in bonis sui pa-
lris, qui in aliqua Religione profitetur, n. 7 et 8 1. 17 lit. 1
part. 6. T— an statim quód pater eorum fuit Rtligionem
ingressus, possint suam legiiiraam petere, an vero exspec-
lare teneantur morlem naluralem patris sui, n. 9 dict.
1. 17 lit. 1 parí. 6. — Filiorum legitima sunt hodie omnia
Jjona patris, excepla quinta parte, n. 4 0 dict. 1. 17. — Et
an in legitima filiorum , ejus valor semper debeat referri
ad lempus mortis palris, ibidem in fin. — Filii si habent
legitimam dimiuulam, contra quem agenl ad supplemen-
lum ipsius, dict. n. 1 in fin. — quibus & patre fuit relicta
legitima titulo inslitutionis, et in quinta parte ha;redem
sibi inslituil, si bona aucta fuerunt, an filii aliquid ha-
beant in isto augmento, vel an tale augmentum haeredi
tantum extraneo prosit, ibidem. •— Filius si credat se prae-
leritum, potest petere ut testamentum palris in scriptis
factum aperiatur, si velit illud dicere nuUum, n. 1 1. 1
Ut. 2 part. 6. — natus ex damnato coitu , an íi patre, vel
ab alio extraneo haeres instituí possit, n. H 1. 4 ibidem, et
n. 5 1. 10 lit. 13 part. 6. — Et quid in filiis adulterinis, et
quando l¿;eat aüquid filio spurio relinquere, ibid. in n. 12
tlict. 1. 4, et gloss. 1. 11 tit. 13 part. 6. — Filius an re-
quiratur quód sit hseres, ut in feudo suscepto pro aliquo
el suis hairedibus succedere possit, n. 2 1. 14 tit. 3 parí. 6.
— si sit ^ paire haeres inslilulus in re sacra, vel religiosa,
vel propria, vel quae non est in rerum natura, an talis
instilutio valeat, et irapediat, ne tanquam practeritus
possit dicere testamentum nuUum, n. 6 1. 19 tit. 13 part. 6.
— incapax an in'^titui possit in lempus, quo capax erit,
et an inlerim quód efficilur capax possit bonorum posses-
gionem agnoscere tanquam institutus, et bona adminis-
irare tanquam curator, n. 7 dict. I. 19. - - qui est in patris
polestate, dicilur haeres, et an adhuc hodie durent effectus
suitatis, n. 1 et 2 1. 21 tit. 3 purt. 6. — reputatur dives,
si ejus pater illud sit, et Regis filius in vita patris sui di-
cetur Rex, n. 4 dict. 1. 21. — non tenetur ad gabellam,
quando patri suo snccessit, licél adsit statutum, quód de
quacumque successione debeatur, dict. n. 4. — non tene-
tur solvere decimas de haereditute sui patris, el quare,
ibidem. — succedenlis in empliyteusim non tenetur solvere
laudeminm, et quare, ibid. — Filii licét sint quasi domíní
in vita patris, non lamen possunt bona patris sui obligare,
dict. n. in in. — Filius tenetur patrem h capiivitate li-
beraré, n. 6 I. 3 it. 5 part. 3, el n. 2 J, 3 lit. 7 part. 6. —
an possit dicere nulluní testamentum, in quo fuit institutus
sub jsuali, vel mixta condltione, vel si .n ejus defectu
non sit exhaeredatus, an vero teneat instilutio, rejecta láli
condilione, per 1. Quoniam in prioribus, C. de inofflcioso
iesiam. vide n. 3 . 9 per text. ibid. *it. , part. 6. — si
uascalur ¿ravato, an et quando ad haereditatis restitutio-
nem teneatur, vel non, n. á, 4 et 8 cum alus ibid., 1. 10
lit. 4 part. 6. — El quid si gravalus filium adoplaverit,
vel arrogaverit, vel si haberet filium spurium, ibidem ia
n, 4 , et j. 8 quaist. 3. — Filii an exclndant ecclesiam,
vel piam causam subslitutnm , n. 8 dict. 1. 10 tit. 4 parí. 6.
— Et quid si gravalus reslituere post mortem suam intret
Roligionem, an subslitutus excludatur, lictt sit de filiis
íestatoris, ibid. — Et an sit aliqua difTerentia, sive is-ti
íint mascüli, sive fceminae, vel nepotes ex filio, vel fiüa, et
quando sic, ibid. q^aest. 3. — Et an idem sit , sive filii sint
jam nati, fiva nascituri, ibid. — Et qnid si gravalus de-
eedat cum filiis incapacibus, vel qui haeredes esfe nolunt,
vtl tales filii sint íi piipillo habiti, dicl. n. 8, et ibid. n. 11
dict. 1. 10 tit. 4 part. 6. — Ei quid si isli filii decedant ante
mortem gravali, an pereossubstitutus excludatur, ibidem.
— Et an supradicta procedant in subslitulione vulgari di-
rfcta, vel compendiosa, fidei comraissaria, vel pupillari,
ibid. n. 9. — E ar illua eveniat ex legis fictione, vel ex ju-
ris praesumptione, et quis in hoc sit eíFectus, ibid. in n. 1^.
— Et quid si fideicommissarius decedat ante gravatum, an
jus suum transferal ad haeredes, ibid. in n. 12. — Filius
debet suam ^egitimam habere sine aliquo onere, et omnis
conditio ibi posita rejicitur, et quando licitum sit illam
poneré, el possit ex aliqua causa legitima gravari, et ex
qua, n. 1 cum aiiis ibid. 1. llper illum text. lit. 4 part. 6.
— quam legilimam debea habere in bonis sui patris,
quando ipse ex Regis iicentiá in alium filium majoriara
faceré vult, et an legilima illij in proprielate relinqui de-
beat, etin qua quantitate etquid si filii aliunde possint se
alimentare, nura. 1 dict. 1. 11 tit. 4 part. 6. — anvidealur
gra\atusin legitima sua, ex eo scilicet, quod ejus pater
fecit vulgarem substitutionem , dict. n. 1 in fin. — sisub-
stituatur vulgariler, vel compendióse , et & primo gradu sit
praeleritus, an videatur institutus rejecta conditione in qua
facta fuit sub^titutio, n, 2 ibid. — Et an in residuo ultra
legitimam possit filiut conditionaliter instituí, et qualiter
istud accidere possit, ibid. n. 4 el 5 ibid. — Et quando pa-
ter filiis suis pupillariler substituere poterit, el quando
non, et quibus alus, n. 2 et 3 1. 5 lit 5 part. 6. — Filius
per contraelum matrimonii non liberatur á palris polestate,
et quid hodie, n. 4 dict. 1. 5 tit. 5 part. 6. — an exeat á
patris polestate, si contraxit matrimouium, nondum lamen
recepit benedictiones nuptiales, et quid si adhuc remanse-
rit in domo patris, ibid. — ad hoc ut pupillariíer á patre
SEPTEM PARTITARUM.
18S
substituí possit, quod tempus debeat esse iu cjus poteslate,
ibid. in n. 5. — si exeat á patris potestate per dignitatem,
anpossit pater sibipupillariter substituere, dict. n. 5 in fin.
— ad hoc ut á patre pupillariter substituí possit, quae rc-
quirantur, n. 6 dict. 1. 5 tit 5 part. 6. — cui pater pupil-
lariter substituit, si sit captus, an fadat deficere substitu-
tionem, ct in quibus aliis casibus, n. 3 cum allis ibid.
1. 10 tit. 5 part. 6. — cui patcr pupillariter subslituit, si
alii se in arrogatiouem dederit, an expiret substitutio ; et
quid si arrogator decedat, vel si ex Papae dispensatione
Religionem fuerit ingressus taüs pupillus, n. 6, 7 et 8 dict.
1. 10. — si restituat quintara partera bonoi ura patris sui
alicui de ejus volúntate, quara jure regni cui velit dare
potesr, an cx ea possit quartam Trebellianicam deducere,
n. 23 1. 12 tit. 5 part. 6, et u. 9 1. 8 tit. 11 part. 6. — á
patre gravatus restituerc, an possit deducere duas quartas,
legitimara sciiicit, et quartam Trebellianicam, ibidem. —
perpetuó patris lisereditatem adire potest, et transmitiere,
etiamsi sit ignoiaiis, in extraneo vero híerede secus, n. 7,
8, 9 et 10 1. 2, et n. 1 1. 20 tit. 6 part. 6. — Et liliorura
appellatio in legali dispositione non refertur ad naturales
Olios, ibidem in n. 9. — Filius hacres patris, si non conli-
ciat inventarium, an araitlat legitimara sibi jure naturas
debitara, et an ipse etianí tenealur ultra vires haereditatis,
n. 3 1. 10 tit. 6, et n. 2 1. 7 tit. 11 part. 6. — si accepla
pecunia fecerit pacera cum occisoribus patri-:, an per hoc
haereditatem adire videatur, n. 5 1. 11 tit. 6 part. 6. — an
videatur haereditatem adire, si lecipial quod patiisuo dc-
bebatur, licet naturaliter tantüra, dict. n. 5 in medio. —
si post abstensionem haereditatis, vel antea, emit res hacre-
ditarias, an praesumalur mala fide emisse, el in damnura
creditorum fecisse ; et an adivisse haereditatem videatur,
et illam fecisse fictam et simulatam abstensionem, et ex
quibus Ulud ita esse perpendatur, n. 1 el 4 !• 12 ibidem.—
Etan solummodo requiratur ad fraudis praesuniptionem ,
quód omnia bona eraat, an veió requirutur aliud, sciiicet,
quód facial per interpositam personara, dict. n, !i. — Fi-
lius an possit revocare immixlionem haereditatis, quara
involunlarié fecit, vel á lege facía fuit, ibidem in n. 6. —
si patris sui contemplatione iuslilutus fuit baeres ab aliquo,
an haereditatem adire possit, et quid si absens sit, vel fu-
riosus filius, n. 5 et 6 1. 13 tit. 6 part. 6. — Et quid si
haereditas fuit advenlilia, vel ei relicta, sui el non patris
sui contemplatione, ibidem in n. dO el 13. — Filius si in-
fans sil, vel absens longa absentia, an patcr nomine ipsius
haereditatem sibi reliclam adire possit, ibid. n. 11. — an
possit haereditatem adire, in qua ejus pater fuit haeres ins-
titutus, si ejus pater illara repudiaveiil, ut ílliümexcludat
k successione, ibid. n. 12. — si nolueril quereiam inoíli-
ciosi testaraenli intentare, an ejus pater ad illam admilta-
tur, n. 13 dict. 1. 13 tit. 6 part. 6. — infaiis si ab aliquo
sit haeres instilutus, an is haereditatem adibit, et an illam
transmiltat ad haeredes, el quid si patrem vel tulorera non
hbbet, ibidera in n. 16 cum aliis ibid. — minor an possit
haereditatem adventitiarasibi reliclara sinelutorevel judice
adire, si pater illud faceré recusaverit, ibid. in n. 22. —
Et quid si laesus fuit, an sine eo sciiicet quód oslendal in
quo laesus fuit, compctal sibi restitutio in integrum, ibid.
in n. 24. — Filius potest á matre praejudicari saltini in
possessorio, n. 10 1. 17 lit. 6 part. 6. — si repudiaverit
legitimara, an postea prenilere possit, n. 1 1. 20 ibid. —
sivesuus, siveemancipatus, vel alius descendens, si renun-
tiaverit haereditati , inlra quantum Icmpus poenilere possit,
n. 1, 2 et 3 dict. 1. 20. — Et quid in emancipato filio á
paire praeterito vel injustc exhaeredato, an ita teslamentura
rumpat, ac si essel in patris potestate , ibidera. — Et quid
si talis filius qui renunliavit haereditati paternae sit niajor
25 annorura, si lamen repudiat inlra vigesimum annum,
elsic inlra quadriennium, an intra aliud tiiennium pcenileie
possit, ct repudialam haereditatem acceptare possit , ibi-
dem in n. 4. — El quid si filius habeat substilulum , vel ali-
quo raodo res non sit in eodem statu, ñeque integra, et
quando hoc ita esse dicetur , ibid. n. 5. — Filius si repu-
diavit majoriam in qua instilutus fuit , an possit poenilere
in damnura vocali ad eam, dict. num. 5 dict. I. 20 til. 6
part. 6. — an excludalur á jure agendi ad supplemeiilum,
vel an á paire suo aliraenla pelal, si causara ingralitudinis
coramisit, n. 2 1. 4 tit. 7 part. 6. — amillit omne privilc-
gium filii, si contra patrem aliquam causara ingialitudi-
nis committat, dict. n. 2 dict. 1. 4. — ingralus si á palie
occidatur, an tenealur, pater lege Pompeja De /jflrrícic/iií,
ibidera. — El quid in filio occidente patrem ingralum, an
Ídem in eo quod in paire dicendura sit, ibidera. — Fiiius
et pater stuit correlativa, et unura sine alio esse non potest,
n. 1 1. 11 lij. 7 part. 6. — ab aliquo inslitulus haeres, au
at) eo tanquam ab indigno haereditas tollí pos^it, co (;iiia
necera defuncli non vindicavit, quando occisor lestítori'í
eralejuspater, n. 8 1. 13 tit. 7 part. 6.-- siocciüil patnm
suura , au haereditas transeat in uepotem occisi, el quid ¡ii
majoriis, n. 2 dict. 1. 13. — qui non obtinel primuní lo-
cura, an sit instituendus, vel exha'redandus necesario,
n. 41. 1 tit. 7, et n. 1 1. 1 til. 8 part. 6. — en et quando
possit testamentun patris querelare; de hoc vide in verbo
QüERELA, et in verbo Querelaui. — si simpliciter insli-
tuatur in Icgilima , talis instílutío dici ur universalis, et in
oninibus bonis videlur instilutus, excepta quinta parte,
n. II. 5 tit. 8 part. 6. — an debeat haberesuam legitimara
titulo instilutionís, et quid praesumalur in dubio, n. 2, 5
et 7 dict. 1. 5. — an possit rurapere palris sui testanieu-
tura, quando in uno testamento dixit illum ex se et uxcre
sua natura , in secundo vero testamento dixit coulrariura ,
et illum nominavit tanquara nulritum in dorao , dict. n. 2 ,
dict. 1. 5 tit. 8 part. 6. — qui sine proleslatione pariera
sibi relíctam in testamento acceplavit, an postea possit
testamenlum dicere nullura, dict. n. 4, 5 et 6 ibid. — qui
minus legitima habuit, an agat ad supplemenlum , eti-m
quando testator illi prohibuit ne amplius peleret, ibidem
n. 9. — Et quid si taliler sibi reliclum acceplavit, ibidem,
— Filius quando non possit leslamentum querelare ,
sed agere ad supplemenlum, dict. n. 9 dict. 1. 5, et vide
in verbo Supplementdm. — Et an agat ad supplemenlum
contra haeredes, vel legatarios, ibidem ra n. 10 per text.
ibid. — Filius agnoscens aliquo modo teslamentura dc-
functi, an postea possit ílIud rumpere per quereiam, gloss.
i. 6 tit. 8 part. 6. — an debeat habere suam legitiman),
quando instilutus in lotura , testaraenlura palris fuit rup-
tura, n. 2 cum aliis ibid. I. 7 ibidem. — qui patris testa-
menlum rumpil, an debeat habere légala sibi in eo les-
lamenlo relicta, n. 8 in principio, dict. 1. 7 tit. 8 part. 6.
— an possit acceptare legatum , sive meliorationem , tt
repudiare palris haereditatem, et quando, n. 1 I. 2 per
text. ibid. tit. 9 part. 6. —sí instílualur a patre in re certa
aliena, an possit tune dicere nuil um leslamentum, n. 7
1. 20 tit. 9 part. 6. — an lencatur domum sui palris daré,
d8i
INDEX MATERIARUM
quando paler illam legavit ulicui, si solam habeat, n. 13
per text. ibid. j. 23 til. 9 purl. 6. — per palreiu eleclus ad
majoriam , an possit etiam ipse eligere inter suos filios , si
pater banc sibi dedit potestatem , uum. 3 quaest. 9 1. 32
llt. 9 parl. 6. — Et an tune ad majoriam eligi possil fllius,
qui estinimicus Regis, ibidem. — Filius an possit gravari
in sua legitima, quaiido in facúltate regia data patri ad
faciendam majoriam, nibiidictumfuit, ibid. in quaest. 11.
— Et an filiorum appellatlone comprelieudantur nepotes,
quando agilur de alterius praejudicio, n. 3 quajst. 15 dict.
1. 32 tit. 9 part. 6.— Et an stanlibus fdiis majoria possit in
nepotem fieri , quando in licentia de fdiis tantüm fuit facta
mentio, in dict. qusest. 15. — Filius si in facúltate Prin-
cipis ad faciendam majoriam data fuit expressénominatus,
an si decedat in vita testatoris , possit talis majoria in
alium fdium fieri vigore talis facultatis, et quando, dict.
1). 3 quaíst. 18 1. 32 tit. 9 part. 6. — Et quid si nascatur
alius filius, quem pater illo eodemque nomine vocavit, an
in eum vigore talis facultatis majoria fieri possit, ibid. in
quxst. 19. — Filius incapax an ad majoriam admittatur,
quando ejus pater ex Regis facúltate libera, et prout ipse
voluisset, majoriam faceré poterat, ibid. quaest. 20. — si
§it haeres patris, et ejus volunlalem non adimpleverit,
qualiter puniatur, n. 4 1. 8 per lext. ibid. tit. 10 part. 6.
-- Et an propter talem negligentiam in legatis piis filius
perdat suam legitimara , ibid. — Filius haeres patris , an et
quando duas quartas detrahere possit , et an hoc per pa-
Irem impediri possit, n. 3 1, 1 tit. 11 part. 6. — Et quid
si bona majoriae, quae per Regem confiscata fuerunt prop-
ter alicujus delictum, ipse Rex illa filio delinquentis donet,
quo jure, et titulo filius ex tune illa possideat, et an ut
nova majoria, yelut antiqua, n. 4 post princip. 1. 6 tit. 11
part. 6. — Et quid si post condemnationem Princeps re-
miltat postea delictum , et restituat delinquenlem, an ipse
recuperabit bona majoriae, vel adhuc transibunt in sequen-
lem vocatum ; et quid si talia bona jam in sequentem vo-
catum fecerunt transitum, ibid. quaest. 2. — Filius grava-
tus htereditalem restituere, si ex ea fru"Í!tus percepit, an
jilos in suam legitimara computare teneatur, et quando,
n. 8 1. 8 per text. ibid. tit. 11 part. 6. -r- si ve sit in poles-
tate patris, sive non, ajqualiter isli patri succedunt, n, 1,
2 et 3 tit. 13 part. 6. — an praeferatur filiae in successioni-
bus majoratuum, et an filiorum appellatlone veniat ibidera
Clia, n. 2 quaest. 1 1. 3 tit. 13 part. 6. — an et quando, et
qualiter , et pro qua parte palrem suum repraesentet , ut
avo succedat simul cura patruis, n. 4, 7 et 9 1. 3 tit. 13
part. 6. — Et an ista repraesenlatio locum habeat in ómni-
bus descendentibus , vel non extendatur ultra pronepotera,
n. 7 dict. 1. 13. -^ Filius si habeat majoriam , et decedat,
an ejus pater ad eam admittatur, vel ngn, n. 1 1. A tit. 13
part. 6. — si sine testamento decesserit non relictis filiis ,
an ejus pater, et mater ei succedant, et quando, et pro
qua parte, et quid si fratres habeat, et quid hodie jure
rcgni, gloss. 1. 4 ibid. per illum text. — Filii fralrum qua-
liter inter se succedant patruis decedentibus sine testa-
mento, num. 3 1. 5 tit. 13 part. 6. — respectu testatoris
oranes sunt ajquales, licet procreentur ex diversis nuptiis,
n. 4 dict. 1. 5 tit. 13 part. 6. — Filius et pater sunt una,
eaderaque persona, n. 6 1. 7 tit. 13 part. 6. — prajsumi-
tur dives, si illud sit ejus pater, ibidem. — Filii an exclu-
flant matrera suara inopem , ut in bonis sui patris non ha-
beat quarlam, et quando, n. 9 1. 7 per ¡llura text. — Fi-
lius si minus legitiraa matri reliquerit , an ipsa ejus testá-
menlura querelare possit ; et qualis ista legitima esse de-
beat, n. 3 1. 11 tit. 13 part. 6. — natus ex damnato coitu
quis dicatur, et quando iste matri suae succedat, vel non,
et qualiter; et plura de hoc vide per num. 5 dict. 1. 11. —
adulterinus , an succedat matii suae , dict. n, 5 quaest. 1
et 2 dict. 1. 11 tit. 13 part. 6. — si instituatur in legitima,
an possit intentare remediura, et beneficium Divi Adrianí,
n. 1 in principio, 1. 2 tit. 14 part. 6. — Et quando filio
detur bonorumpossessio Carbouiana, vel non; vide de hoc
in verbo Carbomana bonorum possessio. — Et an si pro-
betur non filius, teneatur alimenta, quae percepit, resti-
tuere, n. 19 1. 2 tit. 14 part. 6. — Filius, an et quando
ea quae á patre habuit, vel aliter, cura fralribus suis com-
municare teneatur, et quae, qualia , et qualiter ad colla-
tionera debeat adducere, gloss, 1. 3 et 4 tit. 15 part. 6. —
si cura patris pecunia aliquid lucratus fuit, an et quando
illud dicatur peculium profectitium , vel adventilium ,
n. 1 1. 3 tit. 15 part. 6. — ad coilationem adducere non
lenetur, quando illud ita fieri pater prohibuit, et quando
eliam tune adducere teneatur, n. 7 ibid. — Et quid si pa-
terfiliosuo emancípalo donationem fecerit, et cura quibus
filiis ipse communicare teneatur, n. 11. 4 tit. 15 part, 6. —
Filius peculium suum castrense , vel quasi , cura fratribus
communicare non tenetur, gloss. 1. 5 per text. ibid. lit. 15
part. 6. — Et in hac materia collationum subíala cst diíTe-
rentia inter suos, et emancípalos, ibid. in n. 4. — Filius
cui á patre libri ad discendura dati fuerunt , an illos cum
fralribus ad coilationem adducere teneatur, n. 5 dict. 1. 5.
— an teneatur imputare in legilimam suam expensas á paire
cum eo in studio facías, n. 6 dict. 1. 5 pir lext. ibid. — an
possil cogeré palrem ad expensas studii, et quando sic,
dict. n. 6 et 7 1. 3 tit. 4 part. 5. — si malé consuraat,
quantum sibi per palrem ademendos libros, et adstudium
datura fuit, an tune illud in legitiraam sibi computari de-
beat, et teneatur ad coilationem adducere, dict. n. 6 ad
fin. dict. 1. 5 til. 15 part. 6. — si in studio aliquara obli-
gationeni fecerit, an illara fratres solvere teneanlur, dict.
n. 6 ad fin. — an possit mortuo patre communibus expen-
sis perficere stuclium, ibid, in fin. — -ad coilationem non
tenetur adducere dotem, et donalionera propter nuptias
sibi datara, gloss. 1. 6 ibid. per illum text. — Et an filiis
bastardis tutor dari possit, n. 2 1.2 lit. 16 parl. 6. — - Et
potest per patrera poslhumo filio, vel jam nato tutor dari,
gloss, 1. 3 ibid. per text. ibid. -—Filius an possil esse tutor
teslamenlarius, vel dativus, et an tune pater pro eis satis-
dare teneatur , n. 6 I. 4 til. 16 part. 6. — Filii quando
matrera suara nulricem habere possinl, vel non ; et plura
in hoc vide per n. 7, 8, 11, 12 el 13 1. 4 lü. 16 part. 6. —
Filius an possit esse tutor vel curalor alicujus minoris,
quando ejus pater est debilor talis minoris , n. 5 in raedio,
1. 14 lit. 16 part. 6. — an teneatur matrera suara alere,
el dotare, et quid in sorore, n. 3 1. 18 lit. 16 part. 6. — •
Filii quales, et quando patrera faciant excusari íi rauneri-
bus, et á quibus, n. 2 1. 2 til. 17 parl. 6. — Filius est pars
viscerum patris, et raalris, eslque coraraunebonura conju-
galorura, n. 2 1. 5 lit. 3 part. 7. — El in filio salvatur pa-
ter, et paterni norainis diulurnitas conservatur, ibidem.—
Filius pro patre absenté responderé tenetur, si ab aliquo
repelatur, dict. n. 2 dict. 1. 5 per illum text. tit. 3 part. 7.
— si in testamento sui patris improperetur, an remaneat
infamatus, saltim infamia facti, n. 3 I.2pertext. ibidem.
SEPTEM PARTITAllüM.
185
til. 8 parí. 7. — occideiis patrem, qualilcr puniatur, n. 2
cum alus ibid. 1. 12 per illum lext. lit. 8 part. 7. — qui
palrifurtum fecit, an per hoc per ipsiim iii judicio accu-
sari possit, n. 2 et 5 I. A per text. ihid. lit. 14 part 7. —
Et quid si furtum sit factum in magna quantitate, n. 6
1. 17 ibid. — Et qualiter pater rem istam recuperabit , si
filius illam alicui vendiderit, vel pigneraverit, n. 7, 8 et 9
dict. 1. l\. — Fiiius si de patris sui mandato damnum ali-
cui dedit, an ipse, vel ejus palor ad emendam damni te-
iieatur, n. 1 cum alus ibid. I. 5 tit. 15 part. 7. — qui ex
operibus suis patrem alebat, si ab aliquo occidatur, qua-
liter ejus paler aget contra occisorem , ct ad quid , n. 5
]. 6 tit. 15 part. 7. — si cum matre sua aliquem lurpiter
jacentem invenerit, anillos licité occidere possit, n. 3
1. 14 tit. 17 part. 7. — Et an idem sit in raptu , ibidem. —
Fiiius si patrem suum haereticum recipit in domo sua,
qualiter, et quando puniatur, gloss. 1. 6 til. 26 part. 7. —
et pjter si simul torqueri debent, tune ci filio incipiendum
est, et quare, n. 2 1. 5 lit. 30 part. 7. — quando consen-
sit in scelere patris, nunquam prajfertur fisco in succes-
sione bonorum , per authent. bona damnatorum, vide n. 6
1. 5 tit. 31 part. 7. — propter delictum patris puniri non
debet, num. 1 cum alus ibid. 1. 9 per illum text. tit. 31
parL 7. — non potest renuntiare alimentis, quae pater sibi
debet, n. 1 1. 34 til. 34 part. 7. ^ Alia vide infra in verbo
FiLiusFAMiLiAS, et in alus versiculis in islo verbo Filius in-
fra sequenlibus.
SpCRIDS, BASTARDUS, NATt'HALIS, ISCESTUOSÜS. Fi-
lius bastardus ad majoriam non admittitur, sed tantüm
legitimas , num. 10 1. 2 tit. 15 part. 2, et num. 9 1. 1 lit. 13
part. 4. — El an ita dicantur concepli ante Papae dispensa-
tionem, ut in majoriis non succedant, licet nascantur
posteaquam Papa dispensaverit , vel si antea nascantur,
ibidem. — Et quid si Episcopus directam sibi dispensatio-
nem malitiosé distulerit, inierimque filius nascalur, ibid.
—Filius spurius utrum admittalur ad majoriam á putre fac-
tam, credendo illum fore legilimum , n. 10 1. 2 tit. 15
part. 2. — naturalis tantüm bené potest succedere matri
etiam in majoria , et hoc quando simpliciter facía futtma-
joria, filium tantüm in majoriam vocando, num. 16 dict.
1. 2 tit. 2 part. 2. — etiam naturalis, sive spurius, teslifi-
cari non potest in causa patris, num. 1 1. 14 üt. 16 part. 3.
— Et quid in filio de bapüsmate levato, ibidem. — Filii
spurii, vel naturales an succedant inemphyteusi ecclesias-
tica habita pro filiis, et descendentibus , n. 11. 69 tit. 18
part. 3. — bastardi ad dignitates non adm¡ltuntur,etquoad
ecclesiam sunt infames, num. 5 inprooem. tit. 13 part. 4.
— dicuntur indecori , et ideo sunt inhábiles ad ea quae in
decore consistunt, dict. n. 5. — Et quando ecclesia loqui-
tur de filiis , non videtur sentiré de baslardis, seu illegiti-
mis, ibidem. — Filii bastardi sunt quodammodo infames,
saltem de Cacto, ibidem. — Et inter nobiles isti tales pro
nihilo reputantur, ibidem n. 6. — Filii bastardi an sint de
parentela nobillum, etan isti possint insignia nobilium por-
tare, dicL num. 6 in dict. procem. — non portant imogi-
nem patris, et abusive filii nominantur, ñeque perpetuant
parentum memoriam, ibidem. — non habentlineam quoad
patrem, ñeque praetor illis favet, ibidem. — Filius vulgo
conceptas, an legilimetur per subsequens matriraonium,
si párenles fateantur illum esse eorum filium, num. 9 1. 1
tit. 13 part. 4. — naturalis simoriatur relicto filio, an tune
sí ejus avus malrimonium contrahat cum matre islius filii
naturalis, ncpos legilimetur, dict. num. 9. —incesluo^us,
an per subsequens malrimonium legilimari possit , el an si
legilimetur , iuvitus redigi possit in patris sui .poleslalem ,
ibidem. — Filii habili ex illustri persona , et ex concubina
vili, seu infami, an naturales esse dicantur, ut patri suc-
cedere possint, licét ambo sint soluti, num. 4 1. 3 lit. 14
part. 4. — naturales an dicantur hodie per legem Tauri
nati ex illustri persona, et ex vili , seu infami concubina,
n. 4 dict. 1. 3. — Et an eis relictum , sive donatum a paire
debeat auferri, et aliís filiis, vel legitimis descendcniibus
dan, ibid. num. 10. — Filius naturalis an á patre debeat
alimentan, ibid. num. 11 per lext. ibidem el gloss. 1. 8
tit. 13 part. 6. — Filii spurii á paire ali non debent dejare
civili, et regio, secús tamen est de asquitate canónica,
num. 11 1. 3 tit. 14 part. 4. — Filius naturalis an dicatur
hodie, stante legc Tauri , ille, qui ex virgine, vel vidua
honesta nascitur, n. 1 1. 1 til. 15 part. 4, el num. 15 1. 2
tit. 14 part. 4. — spurius quis esse dicatur, et quód istud
sit verbum genérale extendens se ad quoscumque natos ex
damnato coila , num. 6 1.1 per text. ibid. tit. 15 part. 4.—
an sub appellalione filiorum comprehendatur, et quid de
naturalibus , dict. num. 6. — an dicatur ille , qui ex con-
cubina, et clerico in minoribus ordinibus constitulo nasci-
tur, dict. num. 6 dict. 1. 1 lit. 15 part. 4. — an spurii di-
cantur, si nascantur ex personis, inter quas prohibetur
concubilus , lic^t non matrimonium , ibid. — Filius spu-
rius, ñeque legitimas non dicilar ille in casu, inquofiiiys
ccnsetur esse sine paire, dict. num. 6. —Filii spurii el il-
legilimi an ad ecclesiaslicas dignitates admittantur sine
dispensalione, etiam alus deficientibus, et an idem sit di-
cendum, ut non admiltantur alus deficientibus ad honores,
vel non deficientibus, num. 2 1. 3 lit. 15 part 4. — an ad-
miltantur, deficientibus legitimis , ex Principis privilegio,
ibidem. — Etquid si alii digniores non adsinl , ibidem. —
Filii spurii an admiltantur ad testificandum, ubi testes
omni exceptione majores desiderantur, dict. num. 2 1. 3
tit. 15 part. 4. — Fiüus spurius sive incestuosas potest mota
proprio , sive ad sapplicationem legilimari per Imperato-
rem , et an luncin legitimatione debeat poni clausula , non
obstante, videnam. 8 1. 4 tit. 15part, 4. — Et anlunclm-
pcrator legilimans possit contra jus divinara inducere ve-
ram legitimalionem , sive per fictionem , dict. num. 8. —
Filius spurius si legilimetur, an in legitimatione sit ex-
priraenda qua litas spurietatis, dict. num. 8Jn Cu. — Filii
naturales an legilimari possint stantibus legitimis filiis, et
an in supplicatione de filiis legitimis menlio fien debeat,
ibid. num. 9. — Et anteqnam filius naturalis legilimetur,
íin agnali, seu alii, qui successuri sunt, debeant citari,
dict. num. 9 1. 4 tit. 15 part. 4. — Filias spurius sive natu-
ralis non debet vocari spurius post ipsius legilimationem,
et si aliquid impetret ut legilimus, lictt de praecedenli
defeclu mentioiiem non facial, tenet impelralio, nara. 11
inprinc. dict. 1. 4. — Filiorum spuriorum legitimalionem,
reservavit sibi Papa in terris inif erii , n. 19 dict, 1. 4 til. 15
part. 4. —Filius naturalis , non vero spurius polest legili-
mari per oblationem curias Pri.ncipis, vel communi de eo
factaní íi patre, n. 1 1. 5 ibid. per illum text. —Hodie ta-
men isla legitimatio per oblationem curiai non est in usu,
ibid. in num, 2. — Filias naturalis an legilimetur per in-
gressum religionis, num. 2 1. 5 tit. 15 part. 4, et num. 2
). 12 tit. 6 part. 1 — qualiter Icgitimclur per oblationem
curice de ipso per pairen) suum faclam; et an Isle simul cum
186
INDEX M aterí ARUM
legitimis succedat, et quid hodie, num. 71.5 lit. 15 part. /|.
— El an tune ipsi, et eorum mater, si sit serva, piiusde-
beat manureitti , ibid. num. 9. — Filius spurius i n testa-
mento palris legitimari mininiL' potest, naturaliS vero sic,
num. 1 cüm sequent. I. 6 perillum text. tit. 15 part. /|. —
naluralis an legilimitur per leslamentum pairis, si illud
sit minus solemne , et quando , num. 3 1.6 tit, 15 part. A.
— videtur ix paire legitimalus, quomodocumque ex verbis
testanienti constiterit patrem ijlum legitimare voluisse »
ibid. in n. ¡i. — in testamento patris legitimatus, qui pos-
tea legilimationem aucloritate Principis confirmavit, an
admittatur ad majoriam, ad quam vocantur filii legitimi ,
an vero prius debeut impedimcnlum removeri, uum. 6 1. 6
tit. 15 part. 4. — eliam spurius á patre, vel matre ali de-
bet, et quid in alus ascendenlibus, num. 1 1. 2 lit. 18
part. 4. — spurius clerici, an á paire clerico alimentari
possit de fructibus sui beneíicii , dict. num, 1 dict. 1. 2. —
Et an possit per patrem filio spurio relinqui fundus ad ali-
menta , ibidem, — Filius spurius an patrem vel matrem
alimentare teneatur , et an ad hoc compelli possit, et an
matrem dotare teneatur, si illa juvenis sit, n. 6 1. 5 tit. 19
part. A. — vel naturalis an faciat deficere donationem h
patre fuctam per ipsorum supervenientiam, num, 7 1. 8
lit. 4 part. 5. — Filii naturales tanlüm, qui non veniunt
ex damnato coitu , succedunt malribus ab intestalo, et ex
testamento, num, 7 dict. 1. 8. — spurü an admittantur ad
emphyteusim , quando de hoc fuit á principio factnm pac-
tum Ínter dantem , et recipientem , n. 6 1, 28 tit. 8 part. 5.
— si per statulum habiülentur ad successionem , an tale
statulum teneat; et quid si Princeps super hoc fecerit
constitutionem generalom, an talis constitutio teneat, n. 6
dict. 1. 28 in med, — naturales gravati restituere hteredita-
tem , an excludant substilutura , num, 8 1. 10 tit, 4 part. 6.
Filius spurius non debet se in paternis bonisjmmiscere,
et an possit instilui cum capax crit, et an interim quod ef-
ficilur capax , poteril bonorum possessionem agnoscere
tanquaii! insiitutus, et buna üdmimslrare tanquam cuia-
tor, n. 7 1. 19 tit. 3 part, 6, — vd iiicestuosus in majoiia
insiilui non potorit, etiam sub conditione si legiiimabitur,
vid. ibid. — vel aüter iiicapax, si valgariter subhtituaiur aiii
filio, an talis vuigaris expn^ssa coi.tini'al in se piipil'arem
tacitam , num. 19 1. 5 ti!. 5 part. 6. — vel aliter incapax ,
si iustituatur haeres, vel ex fideicomiüisso habeat , an illud
ab eo tolli possit, et quando, et ex quibus hoc prsesume-
tur, num. 21, 22 et 23 1. 13 tit. 7 part. 6. — Et an illud
fisco applicetur, vet alus, dict. n. 22 cum ali;s ibidem. —
Filius nutuialis an pos>it paterna bona c pere ex substi-
lutione, quando non suiíi alii filii legitimi, et naturales ,
num. 3 1. 32 til. 9 part. 6. — naluralis pairi succedere po-
test, legitiniis non stantibus, sinealiqíia I'rincij is ccnces-
tione , et an idem tril staulibus ascendenlibus legitimis
tiict. I. 32. — ad majoiiam viilelur vocaíus , eliauísi de eo
nulla sil facta uieniio , sed tantCim sit gcniluioe, ibidem,
quasst. 9 post. princ. — qus dicatiir, n. 1 1. 8 lit, 13 part. 6,
et num, 1 1, 10 ibidem, — qualiter patri suo S'iccfdat, et
in qua parte, et quando, et quibus coiuurrenlihus, et
quid in nepote filio filii naturalis, num. 2 cum alus ibidem
1. 8 tit. 13 part. 6.— Et per quos fiüos filius naluralis £i suc-
cessioMC palns sui excludatur, ibid. in nnm, 3. — Fisius
naturalis potust instilui á patre, exclusis suis ascendenli-
bus, et quid de jure antiquo , ibid. num, 4. — quam par-
tera habere possit in bonis palris sui, stantibus filiis legiti-
mis sui patris , ibid. in num. 5, — contra testamentum po.
tris sui aliquid opponere non poterit, num. 8 ibid. — an á
patre, vel ab haerede ipsius alimentari debeat, et quando
paler niliil sibi reliquit , qualiler fierit debeat, n. 9 et 10
dict. 1. 9 tit. 13 part. 6. — Et filio naturaÜ debentur, ali-
menta de jure naturse, et an hule juri possit renuntiari per
juramenlum, dict. num. 10 dict, 1. §. — Filius naturalis an
patri succedere possit slante uxore legitima sui palris, n. 2,
3 et 4 1. 9 per lext. ibid. tit. 13 part. 6. — Et an Princeps
de plenitudine potestalis possit daré licentiam faciendi ma-
joriam in fiüum spurium, vel naturalem, stantibus legiti-
mis, num. 3 quaest. 10 et 12 1. 32 tit. 9 parí. 6. — Et an
pater possit majoriam in filium spwrium faceré, quando
sibi data fuit licentia ad faciendam illam inquemvellet,
num. 3 quaest. 7 1. 32 tit. 9 part. 6. — Filius spurius etiam
ditissiraus quam paitem in bonis patris habere possit, et
quando, gloss. 1. 10 et 11 ibid. et num. 11 et 12 1. 4 lit. 3
part. 6. — Et an si filio spuiio vel adulteiino per patrem
donatio facta sil, filius legitimus illam revocare possit, et
quando, et pro qua parte, num. 4 et 5 dict. 1. 10. — Et
quid si pater per fideicommissum filio spurio aliquid reli-
querit, vel tit. vendilionis , ibidem. — Et an á patre filio
spurio aliquid relinqui possit cüm capere possit, et quid si
sibi ab avo relinquatur , dict. num. 5. — Filius spurius an
possit capere illud, quód relinquitur causa conditionis im-
plendae, ibidem. — an possit sucredere palri, qui nonest
solvendo , ibidem, — an á patre possit vulgariter substituí,
ct an pater illud ipsi filio spurio faceré possit, ibid, infin.
— á paire institutus, an k fratribus sui palris excludi pos-
sit, num. 7 dict. 1. 10 tit, 13 part, 6, — vel alius, quam
par«.em in bonis suse matris habere possit, num, 3 et 51. 11
per texf, ibid. tit. 16 part, 6, — naturalis anconcurrat cum
legitimis in successione suae matris, et quid hodie, dict.
num. 3, 4, 5 et 6 dict. 1. 11. — spurius, vel ex damnato
coitu na'usquisdicalur, et quando, et qualiler isle matri
succedat , vel non , dict. num. 5 per text. ibrd, — Et quid
in filio adulterino, ibidem , ((uaist. 1 et 2. — Et quid in filiis
Cltricoruu), vel Monachorum, dict. .num. 5 q- aesf. 3. —
Et an prohibitio, ne filius spurius vel ex damnato coitu
nalus malri succedat, extendatur ád nepotes, \e\ alios
descendentes legítimos, ibid. quaest. 4. — Filius spurius
quis dicatur, et quare sic appelletur , dict. num. 9
dict. 1. 11. — Et an filio spurio, vel ex damnato coitu nato
succedant et fjatres uteriii, vel ali iconsanguinei ej parte
matris, num. 1 1. 12 tit, 13 part, 6, — Filii naturales ex
eodem patre nuti, an sibi invicem succedant, num, 5 cum
alus ibid. dicl. 1. 12 per illum text. ibid, — fratris naturalis
an succedant pairuo, !ic¿'t ejus pater poterat ei succedere,
num, 8 dict. 1. 12. — Filius naluralis an succedat matri,
vel cognatis malernis in feudo materno, vel inmajoiia»
num. 9 dict. 1. J2. — El an filio naturali, vel spurio per
palrem tutor dari possit, num. 1 1. 8 per text. ibid. tit. 16
part. 6. — Filius naturalis lantüm nalus ex soluto ct soluta
gaudel generositale, el nobilitate sui patris, lictt ejusma-
teruobilis non sil, iium. 41. 1 perillum text. lit. 11 part. 7-
Filii nalur les srquuntur matrem, el an praebeant excusa-
lioneni patri nolenlilutelam accipere, dict. n. 4. — an suc-
cedaiit in feudo , saltim si postea legitimentur, etan gau-
deant iiobi i ate parentum circa qusestiones, et tormenta,
vel circa soluliones gabellarum, si ve tributorum, dict.
niim. 4- — non veniunt filiorum appellatione, quando ma-
teria legitimis , et naturalibus simul convenit , ibidem. —
SEPTEM I'AIITITARUM.
4 87
Vide (le hoc in verbo Fitiis legitimus, et verbo Filiis le-
OITIIHATUS, VEL LEGITIMAXIJ B , VEL INCAPAX, 61 in VCrbO Fl-
LIUS I.N GENERE.
LBGITIMUS, ILLTGITIMUS, LEGITIMATI'S , VEL LECITIMATIR.
— Filius ilk'gitimus on legiliiiielur per ingressum Reiigio-
nisquocid ordines suscipiendos, et eliam quoud succeden-
dum patri , nuni. 2 1. 12 lit. 6 pai t. 1 , el num. 2 1. 5 tit. 15
part. /i. — an dicatur ille, qui r.ascitur ex eo , qui ex vo-
lúntate uxoris fuctus Tuit clericus ip=a prominente castita-
tem , nuni. fin. 1. il tit. 6 part. 1. — seu baslardus, an
succedat in jure patronatus, num. 3 1. 8 tit. 15 part. 1, — •
Filius si aliquis dicatur e^se Titii, intelügitur legitimas,
quodfacitad depositioncm testium, n. 1 in prooem. tit. 7
part. 2. — legitimus proprié dicitur iile , qui ex legitimo
matrimonio nascitur, etideoinstatutisloquentibus de filiis,
de spuriis non intelügitur, ibidem. — Et an filius spurius
Oflmittatur ad majoriam , si pater illum instituat, credendo
illum fore legitimum, num. 10 1. 2 tit. 15 part. 2. — Filius
legitimus an sit ¡11.!, qui nascitur atfhuc durante patriscap-
tivilate; et an tales ad majoriam , ad quam non nisi legi-
tiaii i.dmittuntur, adniillantur, num. 2 1. 7 tit. 29 part. 2.
— logilimatus an possit impugnare testamentum sui palris
per querclam, et quando , num. 3 1. 9 tit. 18 part. 3. — Fi-
lii illegilimi dicuntur illi, qui n;isciintur ex matrimonio
clandestina contracto, quod non erit, si aliquis in articulo
mortis constilutus cum aliqua clandesliné coutraxit, n. 3
1. 3 tit. 3 part. 4- — Et quid si postea contraxerunt matri-
nionium in facie ecclesiae, an fiiii habiti in clandestiniíate
legitimentur, num. 2 1. 2 tit. 15 part. ^. — Filius etiam il-
¡egitimus non polest contrabere matrimonium cum filia
s|)irifuali sui patris, n. 2 1. 3 tit. 7 part. 4. — iilegitimus,
an possit adoptione durante matrimonium contrabere cum
filia adóptala, et an idera sit dicendum arrogatione du-
rante, num. 8 et 9 1. 7 tit. 7 part. 4. — Filii illtgitimi no-
bilesappellari non possunt, n. 3 in prooem. lit. 13 part. 4.
— Filium esse legitimum quibus modis probetur, num. 1
1. 1 tit. 13 part. 4. — Fdius legitimus an diciUur ille qui
nascitur ex matrimonio , quod de jure non poterat subsis-
tere ratione impedimenli , quod ipsi conjnges, vel unus
tanlüm ignor'abat, n. 3 1. 1 per text. ibid. tit. 13 part. /\.
— El quotempore tuncignorantia requiratur, ibid. in n. 5.
— Filius an legitimus dicatur, si nascatur durante lite su-
per malrimonio , et an potuit á principio esse, vel non,
ibidem in n. 6.^ Filii veré legitimi dicuntur si nascantur
ex concubina, si postea cum ea pater miUrimonium con-
traxerit, non vero per ficlionem, ibid. in num. 7. — Et an
lioc requiratur quod talis concubina fuerit in domo re-
tenía, ibid. num. 8 et 15 1. 2 til. 14 part. /|.— Filii legitimi
efficiuntur post conlractum matrinionium , si temporecoi-
tus ille potuit esse uxorias, num. 9 1. 1 lit. 13 part. 4. —
Et quid si Ínter coitum et i lud matrimonium, a'iiid ma-
tiimonium prscessisset , iLidem in princ. — Et quid si non
interveuit des, ihidmi. — Et an sufficial pnssib lilas con-
trahendi cum ea tempore nutiiila'is, licel non adsit tem-
pore conceptioni- , ibidem. — Filius natus ex Cler co in
miiioribus ordinibus constituto, et ex soluta, an legitime-
tur per subsequeiis matrimonium, il idem. — Et quid si
talis Ciericus sit beneficiatus , et an e¡ matrimonium con-
Irahere üceat, ibidem. — Filii aii legiiimrntur per conrac-
'um matrimonii factura in monis articulo, etqu mdo non,
dict. num. 9. — Et quid si illi defieeret sensus , vel txinde
iposíiLüiias ad geneinidum nafcatur, vel si coníryhat
cum qua antea contraliere eral turpissimuui, ibidem.
Filius legitimatus per subsequens matrimonium, un suc-
cedat in m:ijoria, ad quam filii legitimi vocanlur, ibidem.
— an dicatur legitimus, et in majoria succedat , si naíus
fuit ex matrimonio in facie ecclesiae contrae: o, quod prop-
ter aliquod impediraentum de jure subsistere non valebat,
ibidem. — ex legitimo matrimonio nalus, an ad majoriam
admittatur si in ea ads t clausula, scilicet , ut succedant
in ea filii legitimi et nati ex legiiimo matrimonio, si tem-
pore conceptionis matrimonium non eral, licet témpora
nativitatis sic, num. 9 supradict. in med. — iilegitimus,
et vulgo conceptus , legitimatur per subsequens matrimo-
nium, si párenles confiteantur eorum filium esss, dicl.
9. — legitimatus per subsequens matrimonium retro fin-
gitur fuisse legitimum, et quare, ibidem in fin. — Et
an iste talis succedat in feudis , et quid si in inveslilura le-
gitimi descendentes vocenlur, ibidi^m. — Filius primogenL
tus legitimatus per subsequens matrimonium , an praefera-
t«r secundo de legitimo matrimonio nato, ibid. — Et an
filius incestuosus, velinvitus, possit per subsequens ma-
trimonium legilimari, et an si legitimetur, invitus redigi
pos it in patris potestatem , dict. n. 9 1. 1 tit. 13 part. 4.
— Filius an possit per subsequens matrimonium legili-
mari, eo quod ille , qui illo non legilimato, succederein-
tendit, aliquid ad hoc dolóse egit; et an possit legilimari
per Principen!, etiam quoad succedendum in majoria, vel
íi alus bonis, dict. n. 9 dict. 1. 1 tit. 13 part. 4. — ex
serva natus an eCiciatur legitimus , si pater cum ea ma-
trimonium coutraxit, licít instrumenta dotalia non inter-
venerint, el an illa efficiatur libera, ibidem iu n. 10. — le-
gitimus habct paternos honores , et an nati ante adeptam
paternam dignitatem gaudeant dignitate paterna, num. 1
J. 2 lit. 13 part. 4- — Ulii illegitimi ad dignitates eccle-
siasticas, vel saculares non admittunlur, legitimi autem
sic, num. "2 et 3 dicl. 1. 2 per texl. ibid. — non succedunt
parentibus, ibid. num. 4 1. 22 lit. 5 part. 1 , et gloss. 1. 4
til. 15 part. 4. — Filius ex concubina douii reteuta nalus
legitimatur per subsequens matimonium, num. 15 1. 2
tit. 14 part. 4- — Filii legitimi non dicentur nisi ex matri-
mo:;io in facie ecclesise contracto nascantur, non obslante
quacumque locorum con' uetuduie , vel slatuto, n. 3 1. 2
tit. 15 part. h. — Filius habiti s fx 1 btra et uxorato, quera
ipsa uxoialum non cnnUbat, an Ifgilimetur per Mib'-equcns
malrimonium prnpter illam ignorantiam , num. 51.2 lit. 15
part. 4 — Filii legitimi , an ad ecclesia^t cas dignilates ad-
mittanlur siiie disppnsalione etiam alus deficientibus , et an
idem sit dicendum, scilicet, ut non adniillantur alus defi-
'cientibus ad honores, vel non dcücieut bus, num. 2 1. 3
tit. 15, et num. 2 et 3 I. 2 ti!. 13 parí. 4 , et num. 41. 22
lii. 5 part. 1 — si deficiant , an admiiianlur spurii ex
Piincipis |)ri\i]('gio, et quid ^i alii diguiorcs ron adsmt,
dict. num 2 dict. 1. 3. — si i'xteut, an naturales legilimari
pus^int, et an in suppliratione de ei*- menlio farienda sit,
el an aguatixel uliir-ilandi siul , num. 9 1. 4 til- ISjiart. 4.
— Filius an possit bgilimari posl palris sni mortcm , et ad
qi ae lalislí^gitimatio se extenda! , num. 11.4 lif. 15 part.4.
et au pO'sit s" f icere legilimari palris liemplo cí^nsensn, si
pali-r jamerat ninituus , vel eral furiosns, et ad quae, ibid.
— Et talis Ic^giiimatio ' st pa'ris el Prinfipis donum, quae
esl ampli;;nda , et (luo jure talis filius legitimus esse dica-
tur, ibid. num. 2. — Filius si legitimetur ab aliquo, an
eji B legitimatio prorogetur extra territorlum legilimanlis
1S8
INDEX MATERIAP.UM
quoad bona extra leriitoiium existenlia, sive succedaUír
ex leslamento, sive ab intcstato, ibid. num. 6. — imitusnoii
potest legilimari, et an idem sit dicendum in patre, ut fi-
liussine patris consensu non legitimelur, num. 1 1. 4 tit. 15
part. 4. — Etan sufficiat ipsiussequens ratihabitio, n. 9dict.
1. Ix, — Et an Iniperalor legitimans possit contra jus divinum
inducereveraní legitiraationem , velperficlionem, num. 8
dict. 1. 4 Et si legilimetur fdius spurius, an in legili-
mationesit exprimenda qualitas spurietatis, dict. num. 8
in fiu. — Filii an possint legilimari slantibus legitimis et
naturalibus simul , et an in supplicalione quoe Principi íit,
de fdiis legitimis mentio fieri dcbeat, num. 9 1. 4 tit. 15
part. 4. — Filius si legitimelur, an talis legilimalio retro-
trahatnr, vel non, et quando sic, n. 10 dict. 1. 4 tit. 15
part. 4. — Filii legitimati per Principen! sunt veré legitimi ,
non per fictionem , dict. num. 10. — Et in nihilo k legiti-
mis differunt, ibid. in num. 11. — Filius legitimalus sequi-
tur originem patris , ñeque amplius debet vocari natura-
lis, sive spurius; et si aliquid impetret, ut legilimus , licét
de praecedenti defeetu mentionera non facial , lenel impe-
tratio , dict. num. 11 in princ. dict. 1. 4 tit. 1 5 part. 4. —
an excludal subslitutum , ibid. — an succedal in feudo,
ibidem. — Et an propler filii legitimationem revocelur do-
natio alicui facta virtule L. Siunquam , C, De rrvoc. donat.
vid. ibidem. — Filius legitimalus quoad dignilates, an tuno
Regias dignilates habere possit ; et quid si legitimelur ad
feuda, an dignitalem habere possit, dict. num. li dict.
1. 4 til. 15 parí. 4. — an succedal in primogeniluia , si
posl legitimationem filius legitimalus nascatur, dict. n. 11.
— an sit de linea paterna ; el huic praefertur semper legi-
time natusin honoribus, ibidem post médium. — an gau-
deat nobilitate patris , ut ad contributiones et tributa non
teneatursicuti pater, el an in lali legitimalione debeat fieri
mentio nobilitatis patris sui , dict num. 11. — quem aliquis
exsua serva habuil, an manumissus esse videatur, si pater
ejuspelitillum legilimari , num. 13 dict. 1. 4. — El an filii
Clericorum possint per Papam legilimari, et an per Impe-
ralorem, sive per Regem nostrum, num. 14 1. 4 til. 15
part. 4- — Filius Clerici si legilimetur per Papam quoad
ordines recipiendos , an el quando virtule legitimationis
ad dignitalem , sive ad episcopalum valeal promoveri ,
ibid. in num. 15. — El filiorum spuriorum legitimationem
reservavit sibi Papa in terris Imperii , ibid. in num. 19.
— Filius si per Regem, vel Imperatorem legitimatur, an
succedal in jure palronatus, quod esl spirilualibus anne-
xum, num. 20 ibidem, — Etquid si filius h nemine sil le-
gitimalus , an succedal in tali jure palronatus, ibidem. —
Filius naluralis, non vero spurius, potest legilimari per ob-
lalionem Principis, vel communi de eo factam & paire, n. 1
1. 5 tit. 15 part. 4- — Hodie lamen ista legilimalio per
oblalionem curiae non est in usu , ibid. in n. 2. — Filius
naturalis, an legilimetur per ingressum religionis, n. 2
1. 5 part. 4, etn. 2 1. 12 tit. 6 part. 1. — qualiter legiti-
melur per oblalionem curiae de ipso per patrem suum
factam, et an iste filius simul cum legitimis succedal palri
et quid hodie , num. 7 1. 5 til. 15 parí. 4. — filii quando á
patre legilimanlur per oblalionem curiae, an ipsi, eleorum
mater, si serva sit , prius debeanl manumitti , ibid. num. 9.
— Filius spurius in leslamento patris legitiman minimé
potest , naluralis vero sic, num. 1 cura sequenlib. perlexl.
ibid. 1. 6 tit. 15 part. 4.— Filii naturales an legitimenlur
per tcstamenlum patris , si illud sit minus solemne, el
quando, num. 3 1. 6 tit. 15 part. 4- — Filius naturalis vi-
delur & paire legitimalus , quomodocumque ex verbis tes-
lamenti consliterit patrem illum legitimare voluisse, ibid.
n. 4. — si in vita patris legitimelur, el ideo íi patre fuit hae-
res institutus , si postea appareat legitimationem ex aliqua
causa non valere, an institutio valeal, el filius succedere
possit in bonispalris virtule institutionis, num. 4 dict. 1. 6.
— naturalis in testamento patris legitimalus , qui postea
suam legitimationem auctorilate Principis confirmavil , an
admiltatur ad majoriam , ad quam vocanlur filii legitimi ,
an vero ante actum debeat impedimentum removeri, n. 6
1. 6 tit. 15 part. 5. — qualiter legitimelur per scripturam,
et quando talis legilimalio valeal, et qua; ad ejus validi-
lalem sinl necessaria, gloss. 1. 7 til. 15 part. 4- — El an
filii sic legitimati praesumantur legitimi h lempore quo
verba isla fuer uní prolata ü patre, vel an retro ante, ila
quód praesumatur praecessisse matrimonium cum malre,
ibid. num. 7. — Et an verba sola patiis sine dono Princi-
pis sufficiantad legitimationem, etcujus sinl eíTectus , ibid.
— El an requiratur quód lempore prolationis talium ver-
borum possit matrimonium conlrahi inter patrem, el ma-
trera filii qui legiliraatur , ita quod tune possit esse ejus
uxor, an vero sufficiat quód illud antea esse possit, licét
terapore prolationis verborum non , dict. nura. 7 post
princ. dict. 1. 7 til. 15 part. 4. — El quid si pater non po-
terat honesté raatriraoniura contrahere cum concubina , ex
qua filium , quera islo raodo legilimari vull, habuil, n. 7
supradict. — Filius an legitimelur , si amasia , quaí est ejus
mater, illum in suo testamento, vel in alio instiumento fi-
liura nominaveril , sicuti esl in patre amasio , dict n. 7.
— an possit per scripturam , vel in patris testamento legili-
mari, stanlibus filiis legitimis , ibidem. — Et quid si pater
illum legilimum nominassel per filii iraportunitalem , vel
lurbatus mortis cogitatione , vel aliter irapeditus circa alia,
ibidera. — El an contra istara patris assertionera admilta-
tur probalio in contrarium, ibidem. — Filius si á patre in
leslamento legitiraelur, vel per scripturam, an talis legili-
malio ad fralres extendalur , num. 9 1. 7 til. 15 part. 4. —
legitimalus per rescriplum Principis, an succedal agnatis
vel cognatis legilimantis , el an avo suo, ibid. num. 10.-—
legiliraatus per oblalionem curiae, de eo per patrem fac-
tam, bené succedit agnatis el cognatis, secüs vero si ipse
se offeral, ibid. in num. 11. — legitimalus si emancipetur
el patre, an palri succedal , dict. nura. 11. — legitimalus,
non stanlibus legitimis, palri succedere potest, et inqua
parle succedal illis slantibus , el qualiter, sive legitimi sla-
rent terapore legiliraationis, sive non , nura. 1 el 2 1. 9 per
lexl. ibid. tit. 15 part. 4. — legiliraatus slantibus legitimis ,
de quibusin impetratione legitimationis mentio facta fuil,
an laliter legiliraatus palri succedal simul cura legitimis in
parle sua, dict. num. 2 dict. 1. 9. — an praesumatur legi-
limus per emancipalionem sui patris de qua adeslscrip-
tura, num. 4 1. 17 tit. 18 part. 4. — Filii illegilirai quam
condilionera sequantur, an patris, vel malris, num. 41. 2
per lexl. ibid. tit. 21 part. 4. — illegitimi vel legitimati, an
facianl deficere donationem íi patre factam in eorum de-
feetu , n. 7 1. 8 tit. 4 part. 5. — legiliraati per subsequens
raatriraoniura , an succedanl matribus ab inlestato et ex
lestaraento, num. 3 1. 7 til. 4 part. 5. — Filius illegitiraus an
á patre \e\ ab alio extraneo hajres institui possit, num. 11
el 13 1. 4 til. 3 part. 6, el num. 5 1. 10 til. 13 part. 6. —
Filii illegilirai , an possint slantibus legitimis per Princi-
SEPTEM PARTITARUM.
139
pem legitimari, n. 3 qusest. 8 in princ. 1. 32 li(. 9 part. 6.
Filius legilimiis benfe potest revocare donationem ,
seu dalum per palrem suum filio suo spurio, vel adulle-
rino, etquando, et pro qua parte, nuni. ¿i el 5 1. 10 tit. 3
part. 6. — legitimus , vel non, quam partcni habere debeat
in bonis suae malris, num. 3 et 5 1. 11 per illum texL tit.
13 parL 6.
FiLios ADOPTivis, an possit matrimoniiiin contrahcre
cura malre, vel avia adoptantis, vel paler adoptivus ciim
filia filii adoptivi, num. 7 1. 7 tit. 7 part. A- — ¡llegilimus
an possil ado pilone durante malrimoniumconlraliere cum
filia adóptala, n. 8 dict. 1. 7 lit. 7 part. 4. — adop-
tatus sive arrogalus, an possit adoptione, vel arrogutione
durante, roatrimonium contrabere cum filia naturali pa-
iris arroganlis, vel adoptanlis, num. 8 el 9 dict. I. 7. — •
Filii adoptati, an inter se malrimonium coutrabere pos-
sint, n. 11 ibid. — Filius adoptivus si contrabat matrjmo-
nium cuín fdia nalurali adoptanlis, an tale malrimonium
debeat dissolvi, ct sic non valeat, n. 2 1. 8 lit. 7 part. 4.
— adoplivus, an in feudo succedat, et an veniat filiorum
appellatione, et an statutum factura propter filios compre-
hendal filios adoptivos, et an filius adoptivus facial deficere
fideicommissum reliclum iu defeclu filiorum, gloss. in
proo^m. til. 16 part. l\. — si cüm adoptalur taceat, an tune
consentiré videatur, et quid si taceret metu , vel reveren-
Ua, n. 2 1. 1 til. 16 part. 4. — Filii adoptivi gabellara sol-
vere tencbuntur, non obstante staluto quód filii illam non
solvant de ha;reditate paterna, n. l\ 1. 10 tit. 4. parí. 6. —
et quid si tacerel metn, vel reverentia, n. 2 1. 1 lit. 26
part. 4. — Filius an possil á clerico adoptar!, vel arrogari
saltira de Principis rescripto, nura. 2 1. 2 tit. 16 part. 4.
— minor seplennio, an i paire in anogationem dari pos-
sit, et an possit ab alio airogari, n. 1 1. 2 tit. 16 part. 4.
— Filios ba.bens , licét ei permiltatur absentera adoptare,
non lamen poterit arrogare, n. 3 1. 4 tit. 16 part. 4. —
Filius arrogalus quarlam tanlüm hubere potest post arro-
galoris moriera; el an slanlibus filiis legitirais quarta isla
arrógalo debeatur, et an hodie servetur, n. 1 et 2 1. 8 tit. 16
part. 4. — El ad qux debeat haberi respeclus in danda
quarta filio arrógalo, ibidem in n. 3. — Filius adoplatus
succedil ab inlestalo tanlüm , et an tune succedat slanlibus
iegitimis, n. 5 ibidem, — adoplatus, an ab adoptante ali
debeat, et quando, n. 2 1. 9 ibidem. — adoptivus, qui
eliam eral nepos adoptanlis, an simul succedat cum filiis
legilimis adoptanlis, et quid hodie per leges Tauri, n. 3
1. 10, n. 5 1. 8 lit. 16 part. 4. — adoplivus, an possil agere
contra leslamenlum sui patris adoptanlis, si adoptans eral
ex descendenlibus, dict. n. 3 dicl. 1. 10. — El quis prae-
feralur in successione filii adoptivi , an pater naluralis , an
^eró paler adoplivus, dicl. n. 3 in fin. — Et an per filios
adoptivos revocelur donatio íi paire aücui facía in filiorum
defeclu , n. 7 1. 8 tit. 4 part 5. — Filii adoptivi proprie non
(liiuntur filii, sed quidquid íi paire babent, videnlur ha-
bere ex liberalitate , n. 4 I. 10 til 4 part, 6. —Filius arro-
galus, an et quando debeal babero quarlam partera in
bonis sui arrogatoris, n. 2 1. 9 per text. ibidera, tit. 5
part. C.
FiLius spiRiTüALis, au excludal subslitulum, si sine li-
beris decedat, n. 1 in prooeuiio, lit. 7 part. 4. — ulrum i»
paire ali debeat, vel non , ibid. — spiritualis et filia car-
nalis uxoris illius qui aliquem de fonle sacro levavit, si
ab alio viro illam liabcal, possunt matrimonium contra-
liere, n. 8 1. 1 tit. 7 part. 4- — Filii spirituales» sive ado-
plati inter se malrimonium conlrahere possunt, n, 11 per
text. ibid. 1. 7 tit. 7 part. 4. — Et an filii spirituales facianl
deficere, el non valere donalionem á paire in eorum defe-
cto faclam, n. 7 1. 8 til. 4 part, 5. — Filii spirituales non
succedunt palribus spiritualibus, ibidem.
Fitios DissiPATOR, el si filius dissipaverit partem sibi
datara unde se alat, an paler postea corapellalur illum
alere, n. 3 1, 2 lit, 1 part, 1. — Et quid si matrirao-
nium cura aliqua conlraxil sine dote, an pater illam et
illum cura überis suis alere tenealur, n. 6 1. 2 tit. 19
part. 4. — El quid si filius propter suum deliclum fue-
rjl in poenara pecuniariara condemnalus, an paler illam
poenam solvere tenealur saltira respectu legitima; et ali-
mentorura, qua; filio dcbentur, n. 11 1. 2 til. 19 part. 4.
— Vide infra in verbo Filtusfamilias recipiens mutdum,
et iu verbo Fini's prodigus.
Filius regís, vel imperatoris, de hoc vide in verbo
FlLIL'S MAJOR, PKIMOeENITUS, VEL SEGUNDOGÉNITOS.
Filius regís, vel imperatoris, si unicus sil, et ingre-
diatur monasleriura , an peccet, et an Papa del illi liceii-
tiam se extrahendi ex causa, n. 3 1. 2 tit. 7 part. 1. —
Imperatoris potest stalim eligi in Imperatorem post patrem,
n. 26 1. 2 tit. 1 part. 2. — Regis in vita patris potest ap-
pellari Rex, si primogenitus sit, n. 2 1. 1 tit. 15 part. 2,
et n. 4 1. 21 tit. 3 part. 6. — El an slatula loquenlia in
Rege et Regina habeanl locura in filio Regis, et in ejus
uxore, et filiis, ibidem. — Filius Regis in quatuor causis
potest esse ingratus, el inobediens patri, ita quod possit
illum exhaeredare, n. 3 dict. 1. 1. — Regis primogenitus,
an possit i nsurgere contra patrem dilapidanlem bona regni
sui , dict. n. 3 in med. — Et si Rex ejus paler vendat im-
mobilia filii, dabilur postea illi recursus ad illa, ibid. —
Filius habilis Regis furiosi, an debeat habere regni admi-
nislrationera exclusis curaloribus, n. 5 1. 3 lit. 15 part. 2.
— Regis si fueril demens, an admillatur ad regni succes-
sionera, et quando, el qualiter, n, 191. 2 til. 15 part. 2.
— Regis priraogenitus si raonacbus factus sit, an ad regni
administralioneni adrailtatur, n. 19 I. 2 til. 15 part. 2.
FlLIDSFAMILIAS IN POTESTATE, VEL EMAXCIPATtS. — FiliuS-
familias an obligelur voto Religionis, et quid in alus volis
per quos dissolvilur patria poleslas , n. 4 el 5 1. 3 lit. 7
part. 1. — obligatur per votura Terra; sanctae, et quid in
castrensibus, ibid. — Et an tenealur volum adiraplerc,
cfim sui juris est, ibid. n. 5. — Filiusfamilias, an tenealur
volum paternum ultramarinum adimplere, n. 4 1. 9 tit. 8
part. 4. — si clericum percutial, an tenealur Romam iré
pro absolulione, n. 12 1. 4 til, 8 part, 1, — vel alius, an
cum paire excommunicalo communicare possit sine poena,
n. 8 1. 34 til. 9 parí. 1. — an el quando possit sibi eligere
sepulluram, n, 5 1. 6 lit. 13 part. 1. — per suscep!i(»nem
sacri ordinis non liberalur ü patris potestate, n. 2 1, 2 l¡t.2t
part. 1, — ex quibus possit faceré eleemosynam, n. 8 1. 12
lit. 23 parí. 1. — non potest sine paire, vel curalore es^e
in judicio, noque ihi responderé, et quando sie, n. 1 1. 7
til. 2 part. 3. — in causa palris, vel e contra, sive oppo-
nalur sibi, sive non, judex esse iM>n potest, n. 3 1. 9 per
lexl, ibid. tit, 4 part. 3. — Sed an ipse filius possil causam
altcri judici delegare, si causa est crirainalis, sicuti possct,
si causa csset civilis, ibidem in n. 9. — Filiusfamilias po-
test in studio convenir! coram rectore, vel alio judice,
eliam sineconsensu patris, n. 5 1, 2 tit. 5 part. 3. — non
190
LNDEX M aterí ARUM
íidtiiilliiur ad derendendum pulrem, eliamsi i >se absens
sit, si pater ibi diinisil piociiraloreiD , n. 7 d'cU 1. 2 til. 5
parí. 3. — an pos«il iii ju liiio jiuurp, si ■^ili: ruori! j ir»-
int-nlum delulum, el aii in lebis pi cnliaribus, ii. 2, 3 i't 5
1. 3 lit. 11 part. 3. — iii buiiis ca^lr i tisibu^ hahetur pro
patrefamilias, n. 7 1. 6 lit 17 pail. 4. — poieril procurator
coii^litui ;> paire vel exiraiito pro iipgoliis pntris, el esse
alti-riiis prociirator, et execulor ult nsa; volunlatis, n. 1
1. 12 til. 17 part. 4. — Filius per emancipaiionem iion re-
digitnr ad inslar e\traiici, n 1 1. 9 lit. 15 part. 4. —
emancipatus liberatur ü palris pot^^slale, qui temiioie
cniancipaiioni'; deliet esse piaeseiis, n. 3 cum s: qiient.
). IZi tit. 8 parl. 4. — cleiiri si enriaiicipcliir, an emanci-
palio po'-sil coiani jtidice laii.o fieii. ibid. n. 5. — s'i £i pa-
lie eniancipelur, poterit paler ex conveiUione, vel sine ea,
legfc afljiivante, servare sibi me lielalem ususfruclus in
bonisadvenlit isDlii, n. 6 ihid. — Et quid si fdius á palris
poii'slalp libeiTtiir, iinii per eciairi aiinncni, sed per coii-
Iraclum malrimonii, an liinc dictam medietatem pater ha-
bere possit, ibidern. — infans h paire emancipari non po-
tesl, nisi ex Principis rescriplo, n. 1 1. 16 lit. 18 part. 4«
— Et quid si filius adhuc sit in ventre uxoris, an ex res-
cripto Principis emancipari possit, ibideni. — Et an infans
emancipatus postea factus major possit dicere emancipa-
lionem fuiíse sibi damnosam, et velle redigl in patris po-
testatem, ibidem. — Filius an praísuinalur leijilinius per
emancipationem sui patris, de qua adest scriptura, n. 4
]. 17 tit. 18 part. 4- — in quatuor casibus patrem suum
tompellere potest, iit illum emancipet, n. 1 per lext.
ibidem, 1. 18 til. 18 part. !^. — El an illisitiet casibus filius
invitus cogí possit ad hoc, ibidem. — Fiüus an possil pa-
trem compellere, ut illum emancipet, si pater dilapidet
bona filii, ibidem. — El an istis casibus leneatur palor
assignare filio debitum bonorum subsidium, et qualiter,
ibidem. — Filius si aspere, et crudeliter á patre corripia-
tur, an propter hoc possit illum compellere, ut illum
emancipet, n. 2 per texr. ibid. 1. 18 lit. 18 part. 4. —
emancipatus quando propter suam ingratitudinem in po-
testatem sui patris redigi possit, n. 1 1. 19 ibid. — Filius-
familias pí á patre negetur, et ipse illud jurel, an hoc suf-
ficiat ul alimenta sibi príestentur, n. 2 1. 7 tit. 19 parl. 4.
— si mutuum recepit, an ipse, vel ejus pater, vel si fide-
jussores dederit, solvere leneantur, n. 1 cum seqiient. 1. 4
per lext. ibid. Ut. 1 part. 5. — an obligetur in foro con-
scienliae, vd si fial sui juris, ibid. in n. 2. — obligatur ex
mutuo in bonis castrensibus, non autem in bonis patris
sui, ibid. in n. 5. — si menliendo dicat se patremfamilias,
an ex hoc quod fuit mentitus, teneatur mutuum reddere,
ibid. n. 6 el 7. — Et quid si mutuans sciat illum ment.iri,
an ex tali mendacio adjuvetur, ibid. ¡n n. 8. — Et quid si
decipialur simplicilaie vana , vel errore juris, ibid. — Fi-
liusfaniilias an teneatur ad redditionom mutui, ñeque
juvc'tur Macedoniano , si hahuerit dignitalem , eliam de
illis, quse illum ^ palris sui potestale liberatil, n. 10 I. 4
lit. 1 part. 5. — miles obligatur pro mutuo recepto ab illo
usque ad qiianlilalem sui pecuiii, n. 11 per text. ibid.
dict. I. 4 tit. 1. part. 5. — Filius si paire praesente, vel
absenté et sciente, mutuum receperil, nepie tali facto
contradicat, an ex hoc obligetur, n. 4 et 2 per text. ibid.
J. 6 tit. 1 part. 5. — Et qu'd si pa!cr iucipiat solvere, vel
pignus dederit, an per hot jbligetur ad lotum, ibidem in
11. 4, 5 el 6. — Filius si causa lei^ationis, vel mercantise,
vel cúm esset in studio, si mutuum recepit an pata- ad
solvendiim obligetur, ibid. num. 6 et 7. — Filiusfamilias
s: sludea! cirn ra voluntaleni patiis, an paler mutuum,
quod ipse rícei)it, solvere teneatur, el illum alere debcat,
dicl. n. 7. — Et qiias expensas cum illo faceré dehet,
etiumsi ^it inhaljüis, dicl. n. 7 et 8 ibid. per illum text.
juücl. ihrd. t). 9. — El (juid si pater illum in sludio po-
suii , \el quid si credilor, qui aliquid sibi muluavil, scit
quod non studel,an el tune obliget sibi patrem, dict. n. 8
et 9. — Filiu-familiis convertens mutuum in euiptiunem
librorum cum esset in studio, vel in simili alia causa, an
obligel patrem ad solveiioum , n. 10 dicl. 1. 4 til. 1 part. 5.
— l'"iliofa millas non | otest aliquid per patrem donari re-
gulariler, n. 7 1. 1 per text. ibid. til. 4 part. 5, el n. 1 1. 3
ibidem. — Filiusfamilias, cui simplex donalio facía fuit,
teneturillam imputare in suam legilimam, n. 3 dicl. I. 3.
— si liabeat ailatem legitiuiam, hodié testamcnlum faceré
pottst, n. 8 1 11 lii. 4 parí. 5, n. 2 1. 13 tit. 1 part. 6. —
El quid in advenliiiis, an in illis testa ri possil, qualenus
esl in praejudiclum iisusfruclus parenlis, dict. n. 2 dict.
1. 4 3 lit. 1 part. 6. — Filiusfamilias de consensu sui patris
donalionem causa morlis faceré potest, n. 9 dict. 1. 11 per
text. ibid. tit. 4 part. 5. — Sed an tune, ut donatio con-
firmetur, requiratur mors utriusque, ícilicet, patris, et
filii , vel fiiii lanlúm, (üct. n. 9. — Filiifamilias vice patris-
familias funguutur in botiis castrensibus, vel in peculio
adveiilitio, el ubi patri ususfructus non quaeritur, n. 2 1. 6
tit. 14 part. 5. — si recipiat mutuum pro dolé mulieris,
an tune juvptur Macedoniano, n. 2 1. 3 til. 42 part. 5. —
si cum esset in poleslale patris teslamenlum f.cit, an si
postea emancipehir, vel eflicialur sui juris, irriletur istud
tesíamentum, n. 4 I. 18 ibid. —si ab aliquo sil hares in-
stitulus, el .si sit datus substitutus, an ipso repudiante,
vel moriente ante aditionem hajreditalis succedat substi-
tutus, vel ejus pater, n. 6 1. 2 lit. 5 part. 6. — puplllus
potest per se sine judice hijereditatem adventitiam adire,
si pater illud faceré recusaverit, n. 22 1. 13 tit. 6 part. 6.
— Et quid si laesus fuit, an sine eo, scilicet, quod osten-
dal in quo fuit laesus, competai sibi restitutioin iutegrum,
ibidem in n. 2l¡. — Filius emancipatus si ^ paire praeterea-
tnr, vel injusté exhaerédetur, ita rumpit ejus testanientum,
ac si suus esset, n. 2 et 3 1. 20 til. 6 part. 6. — Filiusfa-
milias, si ciim e«set major viginli quinqué annorum, re-
pudiaverit haereditatem paternam, si lamen repudielintra
vigesim m nonum annum, et inlra quadriennium, an in-
Ira aliud triennium poenitere possit, et repudiatam bajre-
ditatem possit acceptare, ibid. in n. 4. — Filius emanci-
patus si h patre donalionem receperil, an illam post palris
mortem cura fratribus communicare leneatur, n. 1 1. 4
tit. 4 5 part. 6. — Et in materia coUationum sub'ata est
differentia inler suos, et emancipalos, n. 4 ibidem. — Fi-
lius si sit in patris potestale , poteril pater ei tutorem daré,
et ct'am exhseredatis, emancipatis vero non, n. 2 1. 3
lit. 16 part. 6. — Filiusfamilias an possit esse tutor lesta-
mentarius, vel dativus, et an tune pater pro eo satisdare
leneatur, n. 6 I. 4 ibid. — si agat in publico crimine, an
debeat haliere consensum patris, n, 2 1. 6 tit. 1 part. 7
— si cum palris pecunia aliquid lucratus fuit, an et
quando illud dicatur peculium profeclitium, vel axlventi-
tiuiti, n. 1 I. 3 lit. 15 part. 6.
FlLíVS CLEIilCC'S, VEL MONACHUS , VEL CLERICI. SÍ COr.
rectionis causa perculiatur h paire, an pater sit excommií-
SEPTEM PARTITARÜM.
191
BÍcatus, n. 15 1. 3 til. 9 part. 1, — non debel beneficiis
suis privari, etiamsi pater suus crimen loesse Majestalis
commiserit, n. 7 1. 3 tit. 9 part. 2. — Fi'ins si sit cleri-
cus, et in Sacris constitiitus, an ia eo adhuc diirit patria
potestas, el quid si filius talis sit Episcopu-;, n. 6 in fin. 1.
4 tit. 15 part. li. — clerici in Sacris consliíuii putest per
Papara legitiman, et eliam per Imperatorem, \el per Ke-
gem noslrum, n. 14 1. 4 'it. 15 part. 4. — si legilimaur
per Papam quOHd ordines recipieiuios, an et quando virtute
legilimationis ad dignilates, sive ad Episcopaluui \aleat
promoveri, ibid. n. 15, 16 et 17. — cJericus an propler
faniis neces'^itatem íi paire vendi possit, et an propler
raaximam ÍUii necessilalem ei istud permiitatur, ul patrera
venderé possit, n. 2 i. 8 til. 17 part. 4. — clericus si eman-
cipelur, an eniancipatio possit coraní judice laico fieri,
n. 5 1. 15 lit. 18 part. 4- — spurius clerici, an íi paire
clerico alimentari possit de fiuciibus sui ben^ficii, n. 1
1. 2 lit. 18 pan. 4. — Et an per patrem ei fundos ad ali-
menta relinqui possit, ibidera. — Fiüi natj. ex ministris
ecclesiarum, vel clericis, quamvis es libera malre, palrem
sequuntur, el servi vocantur, n. 1 I. 2 til. 21 pail. 4. —
Filius monachi, et nionachse an servus ecclesiae sit, et an
per non usum ecclesia amiltal islud jns, ibidem. — Filii
clericorum an sint servi ecclesiae, si paler suus clericus
scienler cum aliqna conlraxit, n. 1 1. 3 til. 21 part. 4» et
n. 2 1. 41 til. 6 part. 1. — Et an in hoc suflicial quód de
facto malrimonium conlraxit scienler , licM non in facie
ecclesise, ibid. in n. 2. — Filii clerici in Sacris constiluli,
vel in minoribus ordinibus, an matri suae succedere pos-
sint, vel consanguineis ex parte matris, ibid. in n. 5 dict.
1. 3 lit. 21 part. 4- — Filius Sacerdolis esl infamis, n. 2
1. 12 lit. 7 parí. 6. — in minoribus ordinibus constilutus,
tempore impetralionis licentiae ad faciendam majoriam, an
á paire possit in legitima praejudicari , n. 3 til. 9 part. 6.
— clerici, monachi, vel monachae, an parentibus succe-
('al , n. 5 quaest. 3 1. 11 tit. 13 part. 6. — Et an talis pro-
liibitio, ul iste fdius, vel alius ex damnalo coilu , matri
succedat, exlendatur ad nepotes, vel ad alios descenden-
tes legítimos, ibid. quaest. 4. — Filius clerici an possit suc-
cedere consanguineis ex parte matris, et an versa vice con-
sanguinei succedant ei, ibid. — Etan succedant ei fratres
ulerini, vel consanguinei ex parte malris, n. 1 1. 12 lit. 13
parí. 6.
Filius ingratus si k paire occidatur, an teneatur paler
lege Pompeia De parricidas, n. 2 I. 4 tit. 7 part. 6. — Et
quid in filio occidente patrem ingratum , an idem in eo,
quod in paire dicendum sit, ibidem. — Filius ingratus
quando repellalur á successione, licét nulla sil expressió
causae per palrem, n. 4 I. 10 lit. 7 part. 6. — si propter
ingraliludinem exhoeredetur, lunc causa debet íi paire,
vel baerede probari, el quando, et quare, ibidem n. 6, 7
el 8. — ingratus an excludatur íi successione sui palris,
quando paler nullum fecit testamentum, et succedenles ab
inleslalo probant causara ingraliludinis fuisse ab eo contra
patrem commissam, n. 8 supradicf.
De hoc vide in verbo Filius exh>eredatls, vel pr.ete-
RiTDS, et verbo Filius in genere.
Filius exh^redatus, vel pr^eteritus. — Filio exhaere-
dalo debel ad ejus pelitionem exbiberi copia testameiiti,
n. 1 in fin. 1. 17 lit. 2 parí. 3. — Filius per easdem cau-
sas, per quas polest exhaeredari, per easdem á paire ali
non debel, n. 3 1.6 tit. 19 part. f,. — ü paire cum causa
exliaeredalus, an ejus haeres illuní alimentare teneatur,
n. 6 I. 6. lit. 19 part. 4. — non polest exhaeredari in codi-
cilüs, ñeque extra leslamentum , ñeque sine causa ingra-
liludinis, n. 2 I. 23 lit. 1 parí. 6. — recté exhaeredatu.-
liabetur pro mortuo, dict. n. 2. — si credat se praeteiiuim,
poiesi pelel e, ut leslamentum patris in scriplis factura
aperiatur, si velit illiid dicere nulliim, n. 1 1. 1 lit, 2
part. 6. — •exhaeiedatiis si pelat sibi dari copiara leslamen-
ti, an judex illara sihi daré jubebit, num. 1 1. 5 lit. 2
part. 6. — exiiaereilari non debet, ul ecclesia instituatur
haeres, et quando hoc procedat, n. 2 1. 2 tit. 3 part. 6. — ^
exhaeredatus perdit jura suitalis, n. 5 1. 21 til. 3 part. 6.
— si injusté exhaeredeiur, sive á palie, sive h matre po'e-
rit eorum testainenium ruii.pere, et nullum dicere, n. 2
1. i lit. 7 part. 6. — exhaeredatus an pro exlraneo habea-
tur, ibid. n. 3. — si exiiaeredetur in codicillis, an el quan-
do exhaeredatio teiieat, n. 1 1. 2 lit. 7 part. 6. — quando
propler ingraliludinem contra palrem commissam ab eo
exhaBi-edari polest, et amitti privilegia filii, n. 3 1. 1 lit. 15
part. 3. — si exiiaeredetur á paire, an teneal exha;rcdatio,
si testaraenlum, in quo facía fuit, rumpatur, et quidho-
die, ibid. n. 2 et 3. — qualiter exhaeredari debet, el qui-
bussignis, ut exhaeredatio valeat, et certa sit, gloss. 1. 3
per lext. ibid. lit. 7 part. 6. — k paire ox pluribus causis
exhaeredari pote>-t, quas enumeranl gloss. 1.4, 5 el 6 peril-
las lej;es ibid. tit. 7 part. 6. — an possit exhaeredari ex alus
causis aeque gravioribus expressis, n. 2 et 3 1. 8 ibid. — si
poslqnam ex justa causa fuil exhaeredatus, se cum eo re-
concilia\it, an exhaeredatio valeat, ibidem. — Et quid si
contra palrem nianus tanlíim levassel eum minando, si
aliud non feceril, n. 3 dicU 1. 4 lit. 7 part. 6. — Filius
propler ingraliludinem , an excludalur á successione inte-
stati,el quid in fralre, n. 1 1. 8 til. 7 part. 6. — siápatre
ex pluribus causis exiiaeredetur, an suíTiciat unam tantüm
probare, n. 2 dict. 1. 8 per texl. ibid. — quando dicalur
exhaeredatus ante graduin, vel post, vel in gradu ; et quid
si fial post omnes gradns, vel anle, cujus eflectus sil, et
an lunc admiltalur probatioin conlrarium, n. 2 et 4 I. 9
til. 7 part. 6. — an íi paire exhaeredari drbeal ab ómnibus
gradibus , vel valeat si ab uno tantüm fíat , n. 4 supradict.
— praeleritus quis dicatur, et quid si paler in vita sua de-
dil alicui filio legitimara suam, an si de eo mentionem non
facial in lestamenio, lanquara praeleritus leslamentum
rumpat, n. 2 et 3 1. 10 lit. 7 part. 6. — Et an rumpatur
testamentum praeteritione filii eliam emancipati , ibid. in
n. 3. — Filius praeleritus si lateat per annum , an exclu-
dalur á jure diiendi nullum testamenlnm, in quo fuit
praeleritus, ibidem. — an possit approbare testamentum
patris in p-aejudicium fratrum, quibus esl per hoc aperla
via, ibid. in fin. — si sit exhaeredatus sine expressione cau-
sae, an lunc leslamentum sil ipso jure nullum, vel per
querelam rescindaliir, ibid. n. 5 et 8 1. 1 lit. 7 part. 6. —
si propter ingraliludinem exhaeredelur, tune cansa debí t
á paire, vel ab baerede probari, et quando, et qnare, ibi-
dem n. 6 , 7 et 8. — si íi paire sit praeleritus inserta causa
quare illum praíteriit, an illa probala valeat leslamentum,
vel non, dict. n. 7. — qui causara ingraliludinis commisit,
an excludatur á successione palris, quando pater nullum
fecit testamentum, et succedenles ab inleslalo probant
causara ingraliludinis fuisse ab eo contra patrem commis-
sam, n. 8 1.10 tit. 7 part. 6. — an el quando, et ex qui-
bus causis possit palrem suum exhieredarc, gloss. 1. M per
19-2
ÍNDEX MATERIARUM
lexl. ibidem. tit. 7 parí. 6. — an dicalur prieteritus, vel
institutus, quando sibi per patrera fuit datus substitulus
vulgaris, II. 2 I. 5 tit. 8part. 6. — praeteritus relictus exe-
culor testamenti, siillud acceptavit, an illud postea quere-
lare possit, n. 4 dict. 1. 5. — si ü patre sit exhaeredatus,
et paler ei substitutum dederit, an ii tali substituto aiiquid
legari possit, n. 8 1. 3 per texl. ibid. tit. 9 part. 6.
FlLIUS MAJOR, PRIMOGENITüS, VEL SECÜNDOGENITÜS.
Filius major an k patre regnum capiat , vel á genere , et sic
á primis conslituentibus , n. 2 1. 9 tit. 7 parí. 2. — et pri-
mogenilus Regis , an possit k patre exhaeredari quoad suc-
cessionem in regno, ibidem. — Et quid si justa causa
subsista!, ibidem. ■ — Filius major dicilur doraiuus domus,
num. 8 I. 2 tit. 15 part. 2. — primogenitus natus ante
adeptum regnum per Regem patrem ejus, an in regno
succedere debeat, num. dO in princ. dict. 1. 2. — • major
si fuerit seclus ex vcutre matris, an debeat ad majoriam
admitti, n. 10 in princ. dict. 1. 2 tit. 15 part. 2. — major
occidens possessorem majoriae, an possit in ea succedere,
sive nova, sive antiqua sit, ibid. — Et quid si justé illura
occidat, ibidem. — Filius majpr in tantum procedit, quód
in raajoria debeat succedere, quod si aliqui; infidelis, etc.
ibid. — primogenitus an possit consentiré, in eo scilicet,
quód in regno succedat secundogenitus , dict, num. 10 I. 2
lit. 15 part. 2. — secundogenitus post matrimcnium, an
praeferalur majori legitimato per subsequens matrimo-
nium, ibid. num. 9 1. 1 tit. 13 part. 4. — Et an legitimatus
per Principis rescriplum, praeferatur huic secundogenito ,
dict. n. 10 dict. 1. 2 tit. 15 part. 2. — Filius major si ia
domo sua, vel alibi, fratri minoii dederit necessaria loto
tempore vilae suae, an ad lioc tcneanlur fratres ejus succes-
sores, dato quód ipse filius et frater minor haberet bona,
ex quibus ali possit, n. 10 dict. 1. 2. — Regis an succedat
non solüm in regno, sed cliam in rebus particularibus con-
sistentibus intra regnum, dict. n. 10 versic. Sedan. — an
tenealur alimentare fratres, seu dotare sórores, etquali-
ter, n. 10 1. 2 lit. 15 part. 1. — Filia major debet minori
praíferri in regni successione , et quid in regno Franciae,
n. 16 in princ. dict. 1. 2. — bené potest in regno succedere
de consuetudine, qu;c iii istis bené babet locura, dicl.
n. 46. — Filius major (Hi majoris debet in regno succedere,
vel in alus majoriis, exclusis avunculis, n.l7 ibid. — Et idem
in filiabus, quando exclusa; non sunt á testatore, ibidem.
— Et an idem erit etiamsi filius primogenitus mortuus non
si', bubeatur lamen pro mortuo propter delictum ab eo
commissum, ibidem. — Filius primogenitus Regis, si mo-
nac US, vel canonicus regiilaris faclus sit, an ad legni ad-
niinistrationem admitli debeat, num. 19 dicl. 1. 2 tit. 15
part. 2. — Filius major damnatus propter liaeresim, vel
aliud delictum, si k Principe fuerit restitutus, an admilla-
tur ad majoriam secundo excluso , ibidem. — Et quid si
iste filius major qui succedere debebat in majoria , sit fu-
riosus, qtialiler ad majoriam adiiiiltatur , n. id dict. 1. 2
lit. 15 part. 2. — Filius major Regis fuiiosi an debeat ha-
bere regni administrationem exclusis lutoribus el curato-
ribus, n. 5 I. 3 tit. 15 parí. 2, — major an possit acceptare
majoriam, el repudiare b^reditatem palris, ti quo majo-
ria provenit, n. 1 I. 4 tit. 15 part. 2. — in majoria succe-
dens, an leneatur solvere arrbas k paire uxori suae promis-
sas, el an pro earum solutione bona majoriae debeant capi,
ibidem. — primogenitus legitimatus per subsequens matri-
moniuní, an praeferatur secundo de legitimo mati inionio
nato, num. 9 . 1 lit. 13 part. 4. — Regis ante adeptum
regnum, an succedat in regno, n. 1 I. 2 lit. 13 parí. /j. —
major, si jussu patris unam rem majoriae sibi íi malre,
qu^ possidebal majoriam, sibi legatam ab ea acceplasset,
filio secundo alia parte majoriae relicta, an filius major
illud postea impugnare possit, n. 1 quaest. 14 1. 10 tit. 26
part. 4. — filii majoris, in cujus fraudem paler ejus et
avus bona majoriae alienavit, an aget revocatoria contra
fraudem alienantis, licét fraus ejus respectu facta non fue-
rit, n. 1 qua)st. 20 1. 10 lit. 26 part. 4. — si ín filio secun-
dogenito majoriam renuntiavit, an postea supervenientibus
filiis istius filii majoris, talis renuntiatiovaleat,n. 3 adfín.
1. 8 lit. 4 part. 5. — viginli quinqué annorura , si haeredi-
talem repudiet inira vigesimum nonum annum, an et
quando poenitere possit, n. 41. 20 lit. 6 part. 6. — pr.odi-
toris, vide infrá in verbo Filius proditorum.
Filius masculus excludit íiliam, etiamsi sil nativilate
posterior, n. 15 1. 2 tit. 15 part. 2. — masculus excluditur
el fa-mina in majoriis, si ipse inhabilis sit, n. 19 1. 2 tit. i5
part. 2. — si sine volúntate sui patris matrimonium con-
trahat, an possit ab eo exhaeredari in eo casu, quo filiai
n. 7 1. 11 per text. ibid. tit. 1 part. l^. — Filii masculi ex
fceminis an in feudo succedere possinl , in quo ejus mater
succedere non potuerat, n. 2 el n. 6 I. 6 til. 26 part. 4.—
asqualiter succedunt in feudo patris, et an paler illud un
ex filiis assignare possit, ibid. n. 3. — an perpetuara suc-
cessionem in bonis palris feudalibus habeant, an vero in
nepotis successione hoc finiatur, n. 7 1. 6 lit. 26 part. 4.
— Filius masculus regulariter praefertur fceminis; el plura
de hoc vide per n. 2 1. 3 til. 13 part. 6. — El an in fiiio-
rum appellatione venial filia , ut in majoria succedere
possit, dict. n. quaesl. 1. — Filius masculus, el filia si si-
mul adsinl, an paler in filiam majoriam faceré possil im-
pétrala licentia , ibid. quaesl. 2. — ex foemina , an exclu-
dal palruum íi successione majoriae, k quafoeminaeexcliisae
sunt, dicl. n. 2 quaesl. 18 1. 3 til. 13 part. 6. — nalus ex
fuemina, an admittatur ad majoriam, ad quam foeminae
nonadmittuntur, siculi si nascerelur ex alio filio masculo,
ibid. quaesl. 9. — Vide de hoc in verbo Filius in generk,
cum aliis supríi.
Filius furiosus, vel Furiosi, vel Demens, — Et si filius
Regis demens sit , an admitlalur ad regni successionem ,
et quando, n. 19 I. 2 lit. 15 part. 2. — Filius licét inhabi-
lis sit, debet ad majoriam admitli, licét in regni succes-
sione sil secíis, dict. n. 4 9 in fin. — furiosi Regis si habilis
sil, an debeat habere regni administrationem exclusis lu-
toribus et curaloribus, n. 5 1. 3 tit. 15 part. 2. — demens,
mutus, caecus, sive h nativilate, vel occasione, an et
quando in feudo succedere possit, et quid si ex loto non
sit impossibilitalus , sed aliquantuUim, n. 8 1. 6 lit. 26
part. 4. — Et quid si habeat fratrem habilem, vel possi
deserviré i er substilulum , ibid. — Filius si sit furiosus í»
paire, vel íi malre ei exeniplariter substituí potcrit, etiamsi
sit ab eis exha;redatus , gloss. 1. It per text. ibid. tit. 5
part. 6. — fuiiosi qualis esse debeat, ul ipsius nativilate
suhstitulio exemplaiis expiret, n. 6, 7, 8 et 10 dict. 1. 11
lit. 5 part. 6. — si sit furiosus, vel pródigos, an á patre
inlerdici sibi possil rerum suarum acministratio, n. 1 1. i
in n. lit. 16 parí '■'.
Filius committens crimen Iresae Majeslatis contra patrem
Regcm, an excludalur k regni successione, n. 20 1. 2
lit. 15 part. 2. — Etan filius licité i n su rg al contra patrem
iJEPTEM PAUTITARUM.
19Í
rebellcm, et é contra, ut iliura occidere possit, n. 1 p2r
téxt. ibid, ). 12 tit. 18 part 2. -^ Vide de hoc infra iii
verbo Filiüs peoditorusi.
FlLllS LEPROSORüM, H/ERETICOr.LM , Vel INFIDELIUM. —
Filii leprosorumcum paire leproso commorare non debent,
et quare, h. 9 1. 7 tit. 2 part. 4. — infidelium an sint in
patris potestate, n. 1 1. 4 tit. 10 part. A, et n. 1 1. 6 tit. 18
part. 4. — Filius haeretici, vel schismatici, an sit in potes-
tate patris, et an ei pupillariter substituere poterit, n. 5
1. 5 tit. 5 parí. 6. — catbolicus an succedat patri bceretico,
et quid de natis ante hxresim, et an á fisco debeant ali-
mentari, vel dotari , num. 2 1. 7 tit, 13 pai-t. 6. — Filü
baercticorum an dignitates, et beneficia, et oílicia publica
babere possint, vel non, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 26
part. 4. — Filius si patrem baerelicum recipit in domum
suam, qualiter, et quando puniatur, n. 1 1. 6 tit. 26
part. 7.
Filius incapax , vel inhabilis , de boc vide supra in
verbo FiLics natlralis, spceics, vel illegitimus.
FlLICS AGIT, VEL ACCUSAT PATREM, VEL MATKEII. -^ licílé
insurgit contra patrem rebellem, eté contra, et illum oc-
cidere pctest, n. 1 1. 12 per text. ibid. tit. 18 part. 2. —
qui longo tempore servivit patri , non poterit petere sala-
rium, elianí niortuo patre, tempore divisionis haereditatis,
n. 3 1.3 tit. 20 part. 2. — El an ita sibi accidat cum matre
sua, ibidera. — Et an filius tenealur patri ad operas indus-
triales , ibidem. — Filius contra patrem actionem propo-
nere non debet, et quid dé jure Canónico, n. 1 1. 2 tit, 2
part. 3. — agere poterit contra patrem in judicio , si alie-
naret puter bona filii adventitia, et quauí'o, n. 12 1. 2 tit. 2
part. 3. — non polest patrem suum accusare criminaliter,
sivesuam, vel suorum prosequatur injuriara , n. 5 1. 3
tit. 2 part. 3. — an perjudicem cogalur accusare patris
occisorera, n. 1 in fin. 1. 46 til. 2 part. 3, — ■ poterit agere
pro rebus suis, etiamsi sitin patris potestate, quando pa-
tri non quKritur rerum suarum ususfrucUis, inuii. 4 1. 8
tit. 26 part. 3. — quando possit palrem suum ad judicium
vocare, n. 2 et 5 per text. ibid. I. 11 tit. 17 part. 4- — Fi-
lii quando, et in quibus criminibus palrem acensare po-
terunt, num. 16 1. 2 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et
quando ipsi íi paire accusari possunt, ibidera. — Filius si
accuset in publico crimine, an debeat habere consensum
sui patris, n. 2 1. 6 til. 1 part. 7. —Vide infra in verbo
Filii proditorüii. — Et an filius primogenitus Regis agat
contra patrem suum Regem dilapidantem bona regni sui,
n. 3 in med. 1. 1 tit. 20 part. 2.
FiLiüS TESriFicATUR, el an fiüus nuturalis, sivespurius,
vel Icgitimus possit contra patrem suum testificari, et
quando, n. 1 1. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 3.
FiLits posTHCMus SÍ in eum facta sit mnjoria, filia alte-
rius matrimonii exclusa, et ipse conccptus sit ex matrimo-
nio cura consanguinea contracto, interra quod per dis-
pensalionem miserunt, et illa venit ante ipsius nativilatem,
an et tune postbumus lile ad majoriam illam admittatur,
n. 9 I. 1 tit. 13 part. 4. — Vide supra in islo verbo is ge-
IVEBE.
FlLIDS VENDITUti , OCCIDITUR, VEL PIGNERATUR. — FiliuS
rebellis 5 patre occidi polest, et é contra, n. 1 1. 42 per
text. ibid. til. 18 part. 2. — an íi patre vendi possit prop-
ter famis necessitatem , et an extra islum casum liceut
patribus filios venderé; et quid si hoc aliqua consuetudine
juvelur, n. 1 1. 7 tit. 17 part. 4, — Presbyter an propter
V.
Taniis necessitatem á patre vendi possit, et an propteí
maxiraam filii necíssitatem eiistud permiitatur, ut patrenS
venderé possit, n. 2 1. 8 tit. 17 part. 4. — vendi polest íi
patre in dicto casu, occidi lamen non, ut palerilium comc-
dat, nisi in uno tantum casu, ibid. n. 3. ^ á paire vendi-
tus , servus emptoris factus non fuit, sed obligatus serviré,
el dando pretium , quod dalum fuit pro se, íi tali obliga-
tione liberalur, n. 1 1. 9 til. 17 part. 4. — El an tune ve-
nial in consideralione ad pretium illud, quod emptor sibi
docuit, per quod magis vileat, n. 2 ibidem. — Filius,
qui occiditur, vel occidit patrem, qualiter puniatur, n. 2
cum alus ibid. 1. 12 per illum text. tit. 6 part. 7, et n. 2
1. 4 tit. 7 part. 6.
FlLIL'S ALITCE, VEL ALIMENTAT PATREM. — dcbct i patre
ali, ñeque pactum in hoc juralum illis praejudicat, n. 1
1. 2 til. 7 part. 2. — naturalis an á patre alimentari de-
beat, et quid si ille in testamento illud prohibuerit, n. 11
1. 3 tit. 14 part. 4, el n. 9 et 10 1. 8 til. 13 part. 6. —
consumens voiuptuose pecuniam h patre sibi pro alimenlis
datara, an h paire postea ali dcbcat, dict. n. 1. — spiri-
tualis an ü patre spirituali ali debeat, vel non, n. 1 ia
prcoem. tit. 7 part. 4. — íi patri ali debet de jure naturali ,
quod jus non ita est á contrario , licét naturali rnlione ita
sit introduclum, n. 3 in proosm. til. 19 part. 4. — eliam
spurius an íi paire vel h matre ali debeat, et quid in alus
ascendentibus, n. 1 1. 2 til. 18 part. ¿. — s;iurius clerici,
an á patre clerico alimentari debeat de fruclibus sui bene-
ficii, dict. n. 1 !. 2 til. 18 part. 4- — El an possit per pa-
trem relinqui fiüo spurio fundus, vel aliud ad alimenta,
ibidem. — Filius an ab haerede debeat alimentari , ibidem
in n. 2. — qui k paire ali debet, debet sibi dari doraus ad
habitandum, et ynpater illum aleve leueatur extra domum
suam ; et quid si filius partera suam consumpsit, vel cum
ali :ua matrimonium contraxit sine dote, an pater illum
et illam cura libciis suis akre tenealur, n. 6 I. 2 tit 19
part. 4. — & patri ali debet pro modoreddiluum, non pro
modo valoris reddiluum , n. 7 1. 2 tit. 19 part. 4. — an te-
nealur inittere alimenta patri existenti in exilio; et quid
si paler i^it spoliatus bonis propler proprium deli;tum,
et quid si paler sil bannilus, n. 12 1. 2 tit. 19 part. 4. — ■
Et quid si bona patris propter delictum fuerunt confiscata,
resérvala certa parte filiis, ex qua possint alimenta perci-
pere, an ex illa parle patiem alimentare teneantur, dict,
n. 12 — Filius an et quando suiím propriura patrimonium
venderé coropellalur, ut patrem alai, itiidem. — si habeat
patrem, el eliam habeat filium divitem , quis eorum illum
alero teneatur , dict. n. 12 in fin. 1. 2 tit. 19 part. 4. — -
quando i matre, quando vero ü patre ali debeat, et quid
in spuriis, et quid si non deceat matri laclare filium, n. 1
J. 3 per text. ibid, tit. 19 part, 4. — patrem suum inopctrt
compellere non polest, ut illum alai, gloss, 1. 4 ibid. -^
si babeut palrem, el avuin divitem, potlüsá patre, quíin»
ab avo sunl ei alimenta pra;standa , n. 3 dict. 1. 4. ■ — an á
descendenlibus ali debeat, deficiente paire et matre, vel
patre tantum , et ¿i quibus ascendentibus, ibidem n, 4. —
El quid si filius isle sit incestuosus, vel illegitimus, n. 5
et 6 dict. 1. 4 til. 19 part, 4. — Filius spurius an palrem
vel matrera alimentare teneatur, el an ad hoc compelli
possit, et an teneatur matrera dutare, si illa jnvenis sil,
n. 6 I. 5 til. 19 part. 4, — per easdem causas, per qua»
polest exha;redari, per easdem íi paire ali non debet, n. 3
I. 6 tit. 19 part. 4. — íi patre alimentan non debet, quando
iSh
ÍNDEX MATERIARUM
ipse habet undcillud percipiat, et an propriis manibus la-
borare teneatur, ibid. n. 5. — patrein alere nou tenetur
ex jusla causa , et quid si patrem in testamento suo exhae-
redet justa causa interveniente , haerede extraneo instituto ,
an liaeres palrem alere teneatur, si ad gravera inopiam de-
tenerit, n. 6 I. 6 lit. 19 part. A. — Et quid in nepotibus,
vel alus qui tenentur jure sanguinis patrem alere, an hoc
casu teneatur hxres extraneus, ibid. n. 7. — Fiiius cum
causa i paire exhoeredalus , an ejus haeresillum alere te-
neatur, dict. n. 6 dict. 1. 6 tit. 19 part. 4. — si negetur
fiüus á patre, et íilius illud jurel, anilludsuíRciat, ut ali-
menta sibi praestenlur, n. 2 1. 7 ibid. — licet in judicio
summariofueritpronuntiatus fiiius patre negante, si postea
in judicio ordinario conlrarium fuerit judicatum, h patre
ali non debet, n. li 1. 1 lit. 19 part. /i. — naturalis, an á
patre, vel ab haerede ipsius alimentari debet, quando pater
einihil relinquit,et qualiler, n. 9etl0 1. 8 tit. 13 part, 6,
cln. 11 1. 13 tit. 14 part. l\, etn. 1 1. 2 tit. 7 part. 2. — Et
debentur filio natural! alimenta de jure natura;, et an huic
juri renunliari possit per juramentum, dict. n. 10 dict.
1, 8.— Fiiius an teneatur alere, et dotare matrem suam ,
et quid circa sororem , num. 3 I. 18 tit. 16 part. 6.
FiLius MCTüUM KEciPiENS, de hoc vide supra in verbo
FlLIUSFAMlLlAS.
FiLius EXPOSiTus, vide in verbo Exposiirs filius.
FiLius TESTATUR, ct SÍ filius impediatur testan per pa-
trem vel matrem, qualiter filio consulatur, n. 9 I. 27 tit. 1
part. 6 per text. ibid. — Vide de hoc in verbo Testamen-
lüM, et verbo FlLIüSFAMILI AS.
FlLIüS PATRONI, VEL PATRONÜS , Ct fiÜUS patroni pOtCSt
per patrem patronum praesentari ad beneficium , si dignus
cst, n. 3 ad fin. 1. 5 tit.i5 part. 1. — Fiüi patronorum si
ex una parte dúo sunt, ex alia decem, tantum valet vox
duorum quantum aliorum decem, n. 2 I. 8 til. 15 part. i.
— baslardi, an succedant in jure patronatus, ibid. — Fi-
lius patroni si patris haereditatem renuntiet, an habeat jus
patronatus ecclesiae, etliberlorum , n. A 1. 8 tit. 15 part. 1.
— Et quid si consuetudo habeat quód primogenitus suc-
cedat in tali jure, ibidem. — Fiiius patroni si per Regem ,
vel Imperatorem legilimetur, an succedat in jure patrona-
tus , quod est spirilualibus annexum , n. 20 1. 4 tit. 15
part. A. — Et quid si filius á neraine sitlegilimatus, an suc-
cedat in tali jure patronatus, ibid. — Filius patroni amittit
jus patronatus in servo vindicante necem defuncti , quan-
do ipse negligensfuit, alias sccus , n. 41«il lit- 22 part. 4«
Filius donatabii, vel D0NATI0^EM recipiens, vide in
verbo Donatio , et in verbo Filitjs in genere.
FlLItS PRODITORIS, VEL PRODITOR. — FÍIÍUS pioditOris
tenetur indicare patrem prodilorem contra Regem, n. 1
in fin. 1. 9 lit. 13 part. 2. — licilé insurgit contra patrein
proditorcm , vel rebellem , et i; contra, et an occidere illum
possit , n. 1 leg. 12 tit. 18 part. 2. — an puniatur propter
proditionem sui patris, et quundo, et qna ratione, n. 4
1. 12 lit. 25 part. 4. — Filü prodiloris, sive in potestate,
sive emancipati qualiter propter patris, vel matris prodi-
tionem puniautur, et quando', n. 5 I. 2 per lext. ibidem
lit. 1 parí. 7. — El quid de illis qui anle tempus prodilio-
nis jam concepli , seu nati erant, n. 5 in princip. quaíst. 1
dict. 1. 2 til. 1 part. 7. — Et an talis poena extendatur ad
fílios naturales, spuiios, vel illegitimos, ibidem qusst. 2.
— El an tune illud ¡ntelligatur de filiis primi gradus, vel
de ulterioribus, ul de nepotibus, ele, ibid. quípst, 2. —
Filius an propter proditionem matris suae venial punien-
dus, dict. n. 5 in princ. et n. 6 ibidem. — Filü prodiloris
si terapore proditionis sui patris erant clerici , an propter
proditionem patris sint infames, num. 7 1. 2 tit. 2 part. 7.
— Et eis reliclum capere non possunt, et qualiternon
capiant , el quare, ibid. n. 9 et 10 per illum texl. — Filü
proditorum an perdant majoriam anliquam, vel novam,
et quando , dict. n. 10 dict. 1. 2 lit. 2 part. 7.
FiNiüM HEGUNDORXIM judlcium , an detur ínter prnedia
urbana, n. 6 1. 10 tit. 15 part. 6. — Et fines, seu lermini
agrorum, an per libros, vel qualiter probentur, n. 8 dict,
1. 10 tit. 15 part. 6.
FiscALis, de hoc vide infra in verbo Sínwgds, et verbo
Denuntiator.
Fiscus qüam parlera habere debeat in mineris, n. i5
1. 5 til. 15 part. 2. — an teneatur dotare filias condemnatig
n. 6 I. 10 lit. 2 part. 3. — an teneatur creditoribusillius»
cujus bona fuerunt confíscala, et quando, n. 81. lOlit. 2
part. 3. — ante tempus potest h creditoribus suis dcbilum
petere, n. 2 I. 45 tiu 2 part. 3. — au possit se reslituere
contra sententiam adversus eum lalam, quae transivit in
rem judicalam , si instrumenta de novo reperiantur, et
intra quantum tempus, n. 9, 11 et 12 1. 19 lit. 22 part. 3.
— est successor carura rerum , quae cum scelere quaesita
sunt, n. 4 et 5 1. 27 lit. 22 part. 3. — an habeat tacitam
hypothecam in bonis délinqueatiuní etiam contra crcdi lo-
res, licét sint depositarii, et quando islud verum sil, el
procedat, et in quibus delictis, n. 9 1. 9 til. 3 part. 5. —
si ex aliqua causa debet habere medielatem condemnatio-
nis, et alia medielas debet dari prívalo, tune totum iltud
solvi debet fisco , et fiscus dabit partera suam privato, n. 9
1. 53 tit. 5 part. 5. — Fiscus et ecclesia an aequiparenlur ,
n, 5 in princ. 1. 19 tit. 8 part. 5. — habet privilegium taci-
tae hypotbecae, qaod non estin ecclesia, ibid. — Et an seis-
tenlia lata contra fiscum indefensum, et siue advócalo,
teneat , dict. n. 5. — Fiscus an propter tributa prsferalur
cuicumquecreditori, num. 2 in fin. leg. 25 tit. 13 part. 5.
— an et quando habeat tacitam hypothecam in bonis de-
linqueutis ante sententiam, num. 6 dict. I. 25. — qui ex
privilegio praifertur cseteris creditoribus virtute tacitas
hypolhecae, si alius creditor rem debitoris vendat, an ab
eo possit pecunia advocari, el quando, n. 1 ad fin. I. 27
ibidem. — et mulier parí passu arabulant, ut se caeteris
creditoribus praeferant, num. 3 1. 29, et n. 2 I. 33 tit. 13
part. 5. — anterior tempere, an praeferatur his, qui in
refectionera crediderunt, dict. n. 3. — idem est, quod
Camera Regis, u, i 1. 33 tit. 13 part. 5. — an praeferatur
habentibus tacitas hypothecas etiam anteriores, et quid in
bonis postea acquisitis, n. 3 supradict. — Et an si creditor
in aliquo casu prajferatur fisco, possit fiscus venderé hypo-
thecam, et satisfacere primis, et residuura sibi retiñere,
dict. n. 3 in fin. — Fiscus quara partera habeat in dote,
etin alus donalionibus, quae fiunlinter conjuges, quando
matrimonium coutrahunt scientes impedimenlum ; et quid
si matrimoniura non sil adbuc carnali copula consumma-
lüm, gloss. 1. 50 el 51 per lext. ibid. tit. 14 part. 5. —
quara partera habeat in dalis mcretiicibus, vel alus mulle-
ribus honesté viventibus libidinis causa , sive per eas pro-
missuní adirapleatur, sive non, n. 2 cutía alus ibid. 1. 53
per lext. ibid. lit. 14 part. 5. — quara partera habeat in
dalis ob turpem causara, et quando nullara partera habeat,
n. 5 1. 54 ibid. — quando possit haereditatem hasredis in-
SEPTEM PARTlTAhUM.
195
iligni liabere , n. 5 cum aliis ibidem I. 23 lit. i parU 6. —
an auferat haereditatem tanquam ab indigno ab illo, scili-
cet, qui viin teslatori fecit, ul illum insdtual haeredem,
n. ^ 1. 27 tit. 1 part. 6, et gloss. 28 ibidem. — an praefe-
ratur venientibus ab inlestato quando ab aliquo lanquam
ab indigno haereditas evincittir, el quando non, n. 5 ibid.
ciim aliis illius leg., et dict. 1. 17, et n. 7 1. 10 pcr lext.
ibid. tiU 13 part. 6. — an succedat in liaereditale quando
in ea incapax inslitutus fuit, ii. 4 1. 22 lit. 3 part. 6, et
n. 6 I. 2 lit. 5 part. 6. — an debeat liabere fideicommis-
sum alicui reliclum, si ille qui reslilueie tenebatur, fuerit
deportatus, et ejus bona ftierint confíscala antequam veni-
ret tempus reslitulionis fideicommissi , n. 4 1. 14 tit. 5
part. 6. — occupans bona confiscali etianisi non facial in-
venlarium , non lenebilur in solidum, n. 1 1. 3 Ut. 6
parl. 6. — Et quid si fiscus non jure confiscalionis, sed
jure hxredilario in aliquibus bonis succedat , el non facial
invcnlarium, n. 4 1. 16 üt. 7 part» 6. — Fiscus au succedal
in bonis hoerellci , liccl ipse íilios habeat, el an filias dola-
re, et alios alinienlare lenealur, n. 2 1. 7 per lext. ibid.
tit. 7 part. 6. — an lenealur occisores defuncli acensare
de homicidio, quando non eslaliusqui accuset, ». 8 1. 15
tit. 7 parl. 6. — debel liabere illud, quod ab indignis au-
fcrlur, n. 9 ibid. — iulerim quud ab liairede indigno Iix-
redilatem non aufert, ipse crit in eíTcclu ba?res, et legiti-
mas quoad omnia , ii. 12 dlct. 1. 13 lit. 7 part. 6. — an
admitlatur ad ha;redilalem fratris, qui fralrem occidit,
dict. n. 12. • — Et quid in filio occidciili patrem, ibidem.
— Fiscus an admitlatur quando ha;redilas ab incapaci lol-
lilur, n. 22 cum aliis ibid. 1. 13 tit. 7 part. 6. — Et au
hoeres lenealur in conscientia fisco liaercdilalem resliluere,
quando incapaci rclii la fuit, n. 24 ibid. — Et quid si les-
talor, qui incapaci rogat resliluere , sil ciericus, baeres
vero, qui restituit, laicussit, cui fisco ha;reditas tune ap-
plicari debeat, an ccclesia;, ve! Regis, n. 25 ibid. — Fis-
cus admiltilur ad illud omne quod aufertur ab indigno et
quando non, n. 2 1. 17 per lext. ibid. lit. 7 part. 6. — aü
auferat lia;reditalein ab indigno, excluso substituto, dict.
11.. 2 in medio, dict. 1. 17. — habet beneficium restitutio-
nis in integrum, siculi ecclesia, n. 2 ad fin. 1. 2 lil 19
part. 6. — an el quando possit se resliluere adversus pu-
blicara subhaslationem de re sua factam, quando alius pro
ea plus offert, n. 3 per lext. ibid. tit. 19 part. 6. — Et an
fisco danda sil reslilulio in integrum, sicuti minoribus,
n. 2 1. 10 per illum lext. til. 19 part. 6. — Fiscus, et res
publica, an idem sint, dict. n. 2 ad med. — an reslitua-
Uir contra non confeclionem inventarii, ibid. — anet quan-
do, et quibus concurrentibus succedat in bonis occidentis
se ipsum, cüm esset de crimine aecusatus, et an succedat
ipso jure, vel per sententiam, et quando, gloss. 1. 24 per
tt-xt. ibid. til. 1 part. 7. — quando bona haeretici sive pro-
dilorissibi vindicat, co quod ipse ante sententiam aliena-
vil, an tune emplori pretium resliluere teneatur, n. 2 et 3
'. 4 tit. 2 part. 7.
Flere quando üceat pro mortuis, vel non, n. 2 1. 43
per test. ibid. tit 4 part. 1. — se dilaniando aliquis, vel
quid simile faciens veluti faciera insecando, an peccet
niortaliter, sive laicas sil, sive monachus, vide n. 1 diet.
). 43.
Flumina in islo regno sunt libera civitatibusetlocis per
quse transeunt, num.ll 1. 68 tit. 18 part. 3. —sunt jn
liarticulari earum civitatum , per quaruní territoria trans-
eunt, n. 1 1. 6 til. 28 part. 3. — navigabilia, an sintcivita-
tum , per quarum territoria transeunt, et quidin universa-
li , ibid. — Flumen si Ir.-jnseal inter duas civilates dividens
territoria, cujus esse dicatur, dict. u. 1. — si per alluvio-
nem aliquid in fundo alicujus accrescat , an ipse in eo do-
minium habeat, n. 2 1. 26 tit. 28 part. 3. — si cursum
suum mutaverit, quod ita derelictum esl, cui pertineat,
n. 2 1, 31 tit. 28 part 3. — Et quid si aliquantulum aqua;
fluat per locum antiquum, ita quod nomen fluminisamise-
rit, ibidem. — Flumen si aliquo tempore occultatur sub
térra , et aliquo fluat, an cüm vacat Ierra, sit proximiorum
vieinorum, ibid. — si stelit per decem annos ínter prcesen-
tes, et viginti inter absentes super fundo, an si postea
recedat, restituatur primo domino, n. 1 1. 32 tit. 28
part. 3.
FoDERE lapides in fundo alieno quando unicuíque liceat,
vel non, n. 2 1. 27 tit. 11 parl. 4.
FoNSADERA est quoddam genus Iribuli, et an hodie sitia
usu, n. 3 1. 23 til. 18 part. 3.
FoRENSis ligatur statutis, quando per stululum prohibe-
turfieriquid illicitum sccundum jus commune, secüs vero
si tale stalutum novam inveniat formara et naturam in
deliclis, n. fin. ad fin. L 5 lit 1 part. 1. — sidecedat, ubi
sepeliendus sit, n. 2 1. 7 tit. 13 parl. 1. — impetrans bene.
ficium, si non f;;ciat mentionem de loco sui origiuis , gra-
lia dicelur subreptitia , n. 2 1. 13 lit 15 part. 1. — an pos-
sit admitti admajoriam regni, in qua estcastellum, eliamsi
vocalus sit í» pri:no constituente, n. 6 1. 1 tit 18 part, 2.
— habelur pro cive ad minorem pcenam sibi imponendam
propter delictum, et quando, n. 2 1. 1 tit. 14 part. 3. —
an possit novum opus nuntiare, si fiat in via, vel in alio
loco publico, n. 2 1. 3 lit 32 part. 3. — Forinsesnoii ad-
mittuntur ad contrahendum malrimonium , nisi habeant
Hileras testimoniales sui Praelati, n. 6 1. 1 tif. 3 part 4. —
Forensis si constiluat majoriam in Hispania de rebus His-
paniae, circa omnia illud regulari debet secundum consue-
tudinem Hispaniae, n.2 in fin. I. 24 tit ü part. 4. — nullus
praesumitur in dubio, n. 4 '. 1 tit 4 part 6. — Et si ali-
quid forensi ex staluto relinqui non possit , an tune debca-
tur aestimhtio, n. 10 1. 13 tit 9 part 6.
FoKMA baptizandi , n. 1 1. 3 per text ibid. lit 4 part. 1.
— rebaptizandi si dubiletur, an quis sit baptizatus nec ne,
ex probabili ratrone, ponit num. fin. 1. 3 tit 4 part 1. —
electionis quae fil per scrutinium, et qualiler fieri debeat,
gloss. 1. 19 lit Spart 1. — quid sit, n. 2 1. 1 tit. 32 part 3.
— electionis per compromissum quse sit, gloss. 1. 20 lit. 5
part. 1. — electionis Spirilus sancti , 1. 21 tit 5 part. i . —
scripturse factae post alicujus electionem, gloss. 1. 27 ibid.
per illum text. — consecra tionis Episcoporum, num. per
text. ibid. 1. i8 tit. 5 part. 1. — non sérvala nihilominus
aclus valel, et quando, n. 4 1. 26 tit 9 part 1. — in acfi-
bus fuluris data servai-i debet, alias quod gestura est, non
valet, n. 3 1. 20 tit 18 part 2. — mulata quod nnitetur
substautia rei, num. 1 1. 19 lit 2 part. 3. — compromissi
debet observar! , alias quod contra factum fuerit, non va-
let, n. 19 I. 23 tit 4 part 3. — conlestationis litis, cüm
pelita negantur, n. 7 1. 10 part. 3. — petcndireslilutionem
contra sententiam adversus minorem latam, n. 4 1. 16
lit. 11 pai t. 3. — instrumenti rotali alicujus privilegiig
n. 14 1. 2 tit 18 part. 3. — concessionis judicaturae, I. 5
lit. 18 part 3. — creationis notarii ü Regecreati, gloss.
1. 8 lit. 18 part 3, per ¡llura text. — quitationis, seu con*
196
ÍNDEX MATERIAÍIUM
efósionis h regalíbus exactionifiüs , ponitur per gloss. et
lesrt. ibid. 1. 10 tit. 18 part. 3. — coucessionis immunitatis
iportagiis, ct de quibis portagiis intelligatur , gloss. per
texf. ibid. 1. 11 tit. 18 part. 3. — iodulgentiae 'd maleficio
eommisso, el an per hanc rcmissionem remissa intelligatur
partís querela, gloss. 1. 12 Ibidem. — locationum jurium
regalium, ibid. iii 1. 13. — quitalionis k Rege dató ei, qui
reddit raliones rei ü se aduiinistralae, ibid. 1. 14. — coni-
positionis Ínter Regera, et custodes super porlus, 1. 17
tit. 18 part. 3. — securítatis , et protectíonis á Rege ali-
quíbus concessoe, ibid. in 1. 18. — securítatis aliquibus
datíE pro peeoríbus, et paslibus, ibid. n. 19. — instrumenti
in quo continelur licentia Regis, ut quis possit res vetitas
extra regnum asportare, I. 20 tit. 18 part. 3. — licenlíse
Regis quaesloribus concessse, vel lillera Regís missa concilio
super aliquibus rebus faciendis , n. 21 et 22. — polestatís
h Rege aliquibus concessae adjura regalía colligenda, 1. 23
ibid. — potestatis inquirendi , vel capiendi aliquem male-
factorem, 1. 24 ibid. — instrumenlorum á tabellionibus
conficiendorum , I. 54 tit, 18 part. 3. — salvi conducti,
seu quílaraenti, 1. 25 til. 18 part. 3. — lillcrac vendilionis,
1. 57 ibidem. — ■ fidejussíonis in veudilioiie facía;, dict.
1. 57. — scripturaí mulieiis consentienlis venditioiii de a!¡-
qua re per maritum facta;, 1. 58 lit. 18 part. 3. — Forma-
liter vendilío per miuorem facta firma sit , 1. 59 ibid. —
Forma vendilionis per lutorem vel curatorem facíendce ali-
cujus rei immobilis mínorís cujus curara habet, ibidem in
1. 60. — vendilionis factaeiier procuratorem, ibid. in I, 61.
— vendilionis factae per executorem testamenti, ibid. 1. 62.
— vendilionis alicujus rei immobilis factce per ecclesiami
gloss. et text. in 1. 63 ibid. — vendilionis nominís alicujus
debítorís, gloss. 1. 64 ibid. — vendilionis alicujus jumenli,
I. 65 tit. 18 part. 3. — permutationis, ibidem in 1. 66. —
doKalionis, ibid. 1. 67 líl. 18 part. 3. — 'Coacessionis feudi ,
ibid. in I. 68. — liciíífi donalionis ad censura, ibid. 1. 69.
— muluí, in quo potest poní poena dupli, ibidem in I. 70.
— instrumenti commodali, ibid. 1. 71. — instrumenti su-
per deposito facti, 1. 72 lit. 18 part. 3. — scripturae loca-
tionis domus, seu alterius rei, ibid. 1. 73. — contractus
conduclionis, ibid. 1. 74. — coulraclus nominali, quando
unus promíllit aliquid scribere, vel alíud simíle alicui ,
I. 75 lit. 18 parí. 3. — locationisjumentorum, ibid. 1. 76.
— nauli, id est, aífectationís navís, ibidem in 1. 77. —
instrumenti socielalis, ibid. I. 78. — ■ locationis terrse in
colono parliarío factíe, ibid. 1.79. — instrumenti divisio-
íiishceredilatis, ibid. I. 80. — inslrumenli quitalionis de-
biti, ibidem 1. 81. — liberationis generalís i debito, n. 2
1. 81 ti!. 18 part. 3. — inslrumenli pacis, et treugce, ibid.
I. 82 ct 83. — sponsaliorum faciendorum per palrera pro
filia, per verba de futuro, 1. 84 tit. 18 part. S. — arrharum
hÍMC inde dalarum, n. 6 dict. 1. 84. — malrimonii per
verba <3e praesenli , ibidem 1. 85. — instrumenti conslitu-
lionis doílSj ibid. 1. 86. — donalionis proplernuptias, quoe
ínflispania víicaliirarr/ia, vide ibid. 1. 87. — monacliatio-
nis alicujus, ibid, 1. 88. — lilteríE vassallagii, ibid. 1. 89.
— manumissionis, h 90 tit. ISpart. 1. — adoplionís, ibid.
1. 91, — arrogatioais , ¿bid. 1. 92. — Et quid sí isla forma
non servelur, sed fiat talis orrogatio corara vicinís, vel
viris honestis, an cogaalio iesslis tune conlrahalur, n. 6
I, 7 tit. 7 part. 4. — eraaucipalionib', 1. 93 tit. 18 part. 3,
etl. 15 tit. 18 part. k. — dationis f'Htoris, et qualiter
tutores sattsdent rera pupilj! s;dvani Tere, ibid. I. 94. —
tutelae minoris á judice malrisuae tutrici commissae, ibid.
1. 95. — conslitutíonis actoris, sive procuratoris , per tuto»
rem factse ad recuperandas res mínorís, 1. 96 til. 18 part. 3;
— constítulionis procuratoris ad negotia, ibid. I. 97. —
conslitutionis syndici per universitatem , ibid. 1. 98. --
inventarii tutoris, ibid. 1. 99. — -inventarii aljbaerede con-
ficiendi, ibidem in 1. 400. ■— instrumenti repudialionis
hsereditatis, ibid. 1. 101. — quitalionis tutoris abadminis-
tralione tulelae, ibid. 1. 102. — testamenti, ibid. 1. 10-3. r-
codicillorum, 1. 104 til. 18 part. 3. — donalionis causa
mortís factse k filíojamilias , ibid. 1. 105. — compromíssi',
ibid. 1. 106. — sentenliae arbilri, ibid. in I. 107. — sen-
tenlia; primi decrelí , ibid. 1. 108. — senlenlíoe definitiva;,,
ibid. in 1. 109. — senlentiae appellalionis judiéis, ibidem.
1. 110. — líbelli, quando h judice pelitur, ut aliqua res-
cindat ex justa causa, num. 6 per text. ibid. 1. 28 lit. 29-
part. 3. — nuntiandi aliquod nóvum opus, quod in ali-
cujus proejudicium fit, n. 10 1. 1 et n. 2 1. 1 tit. 32 part. S.
— líbelli in causa separationis malrimonii propter viri fri-
gíditatem, gloss. per text. ibid. 1. 10 tit. 9 part. 4. — jura-
mentí, quod testes adductí contra matrimnnium anteipso-
rum dictum praestare debent, n. 2 1. 19 tit. 9 part. 4. —
quae observan debet in supplicalione patrís Regis, facía
pro ipsius fiiíi naturalis legitimatione, n. 8 1. 4 tit. 15
part. 4, et ibid. n. 9. — Formara horainum non habentes,
an baplízandi sint, vel non, n. 1 1. 5 tit. 23 part. 4. —
Forma juramenli quod k feudatario praeslalnr, qualissi?,
gloss. 1. 4 per text. ibid. lit. 26 part. 4. — prohíhitionls
aiienalionís reí, ita quod non transeat domininm ín em-
plorem, vel alium, qucesit, n. 4 1. 43 tit. 5 part. 5. — rei
si muletur, tune substantia rei vídetur esse perem))ta ,
num. 9 1. 28 lit. 8 part. 5. — Et an quando actus peccat
ín forma, tune ex eo nascatur naturalis obligatiOj n. 4 '• 5
tit. 12 part. 5. — cessionis bonorum quae sit, et an solo
veibo fieri possit, et an cura vituperio, n. 4 1. 1 tit. 14
par!. 5. — publícalionis teslaraentí in scriplis, gloss, 1. 3
et 4perlext. ibid. tit. 2 part. 6. — substitutionum, gloss.
legura , tit. 5 part. 6. — Et an licítum sit recedere k forma
data per disponentem , dummodoíi mente non recedalur»
n. 3 1. 32 tit. 9 part. 6. — Et á forma decreti non est re-
cedendum, n. 4 quaest. 10 in fin. 1. 6 tit. 11 part. 6. —
Et an omissío formoe vitiet actum favorabilem , n. 7 1. 9
til. 16 part. 6. — Et consuetudo, quae prasbet aüquam
formara aclui, est servanda, n. 6 1. 6 lit. 19 part. 6. —
Forma juraraenli ad omne dubium tollendum, n. 8 dict.
1. 6. — riepti , n. 5 1. 4 per texl. ibid. lit. 3 part. 7. —
homagii, gloss. 1. 2 per text. ibid. tit. 5 part. 7.
FoRMCATio diversa, scilícet, quia una est spiritualis ,
alia carnalís, non redintegrat matrimoniura, n. 5 post
raed. 1. 8 tit. 2 part. 4. — Fornicatíones diversse, una
scilicet carnalís, alia spiritualis, ulrum corapensari de-
beant, n. 5 leg. 8 tit. 9 part. 4- — Fornicaiio si sit noto-
ria, an tune conjuges possiut se divertere sinc auctoritate
ecclesise, n. 6 1. 2 lit. 10 part. 4. — simplexestpeccatufn
moríale, quod per rauUa probatur, n. 3 in procera, tit. 14
part. 4. — simpiex quare á lege impunita relinquitur,
n. 4 ibid.
FoRTALiTiuM, ct quód sint in regno necessaria fortalitia,
n. 3 1. 1 til. 18 part. 2, vide in verbo Castella.
FoRTiTUDO quid sit, n. 4 1. 8 tit. 5 part. 2.
Fortun,í; capul sequunlur, n. 4 in princ. 1. 31 tit. 26
part. 3. — ^'ide de hoc in verbo Bona.
SKPTEAI PARTITARUM.
197-
Fonus quid sit, el quid habeat cum consuetudine , n, 1
1. 7 tit. 2 pait. 1. — pioprié dicitur quando est gencralis,
improprié vevó quando est parlicularis , ibid. in n. 3. —
Fori leges quando piobeiit, el multa in hoc vide ibid. gloss.
raagn. — Fori Icges quro in usu conserven lur, quis proba-
bit, an illas allegans, vel excipiens, ibid. in med. illius
gloss. — Vicie infra in verbo Lecis fori. — Forum sorütiir
quis ralione naluriiülalis in di\ersis locis, quas ponunlur
per n. 2 1, 2 per text. ibid. lit. 24 parí. l\. — El an sequa-
tur quis forum, in quo baplizatus fuit, ralione boplismi,
ntim. 12 per IcxU ibi i. 1. 2 tit. 2/| parí. 4- — El an ralione
delicli coiiiniis^i in loco, cíliciatur quis subdilus illius loci,
n. \ in princ. 1. 15 lil. 1 parí. 7 per illum text.
Fkanciscis, bealus Franciscus an peccaverit, quando
ÍHtcrrogaíus, an ülac transiisset homicida, poncns manum
i« manicone capa;, respondit, quód illac non Irausiveral,
a. 141. 18 lil. 14pait. 7.
Frangens exilum, vide de hoc in verbo Exilixjm.
Fuactor carceris, vide in verbo Carcer, reus carce-
KATtS, CRIMIXOSüS.
Fractor treüGíT, qualiter puniatur, et quid si cum
causa de novo orla fugil, n. 3 I. 3 per teit. ibid. tit. 12
parí. 7, et n. 6 1. 4 ibid.
Fratres, et sórores lerlii Ordinis in suis domibus com-
morantes, tributa solvere tenentuí-, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 1.
— terüi Ordinis veri; religiosi non dicuntur, dict. n. 1. —
majores dicunlur domini domus, n. 8 1. 2 lit. 16 part. 2.
— Frater raajor habens majoriara, si fratri minori dtderit
necessariura in toto suae vitae tenipore, an aüi ejus succes-
sores Ídem faceré teneantiir, etiamsi fraleí- niinor bona
liabeat, unde ali possit, n. 10 I. 2 tit. 15 pait. 2. — major
an teneatur alimentare fratres, et dotare sórores, n. 10
dict. I. 2 tit. 15 part. 2. — in judicio non admiltitur con-
tra fralrem, etiamsi lantüm s't frater naturalis, nisi in
certis casibus, n. 1 et 3 1. 4 per text. ibid. tit. 2 parí. 3.
— an sit idoneus testis contra sumn fralrem, el an possit
leslificari in causa malrimoiiiali sororis, n. 2 et 3 1. 15
tit. 16 part. 3. — Fratres Pra;dicalores , scu alii Mendi-
cantes, extra Minores fratres , qualiter res immobiles ven-
deré possint, n. 5 1. 63 lit. 18 part. 3. — si bona dividunt,
et ad divisionem veniunt concordiler, lalis divisio lauda-
bilis est, n. 1 1. 80 lit. 18 part. 3. — Frater an teneatur
sororeni suaní dolare, n. 6 1. 8 tit. 11 part. 4. — si soro-
reni suam de mandato palris in testamento suo dotaverit,
non potest stipulari dotem sibi reddi, soluto matrimonio,
n, 2 in fin. 1. 30 tit. 11 part. 4. -^ divos si sororem inopem
dotaverit, an possit pacisci de restitulione dotis, n. 9 1. 30
lit. H part. 4. — filii legilimali, an et ipse legitimus esse
credelur, licet de co mentio facía non fueril, n. 9 1. 7
tit. 5 part. 4- — nobilis e^ise dicilur, si ejus frater nobili*
pronuntiatus fuit per sentenliam, sciiicet, ut pro nobili
habcMlur, dict. n. 9 dict, 1. 7. — Fratres legilimi, et legi-
limali quando simul succedunt in bonis palris, vcl non,
num. 2 I. 9 tit. 15 part. 4. — Frater an tencalur alere
fralrem inopem j et quid in fralre naturali tantíim, n. 5
J. 4 lit. 19 part. 4. — an licilf; occidere possit invcnlum
lurpiler cum sorore sua in aclibus veneréis, n. 7 1. C lit. 21
part. 4. — libcrti an excludat patronum , quando libcrtug
decessit sine testamento, n, 1 1. 10 lit. 22 part. 4. sí
sit liabilis ad serviendum feudum, an possit serviré putieit
fralris sui inhabilis, vel non, n. 8 1. 6 lil. 26 part. 4. —
an succedat in feudo sui palris, el in quo, et quando s«
vel non , n. 2 per text. ibid. I. 7 til. 26 parí. 4. — Et quid
si in coucessione dicatur íi concedente, quód feudum con-
cessit jure antiqui, et paterni feudi, ibid. in n. 3. —Fra-
ter qui in majoria succedere debel , si k fratre rem majoria
alienare prohibitam emerit, el pretium solvat, an illo
reoriente, et ipso succcdente, pretium repeleré possit,
vel si non dedil, possit se aliqua exceptione tucri, n. 1
quajsl. 7 1. 10 tit. 26 part. 4. —illius, in quem fuit facta
majoria, an teneatur juetium supplere, quando fuit res-
cissa vendilio alicujus lei majoria;, per L. 2 C. de rescind.
vcndit. vel non, n. 1 qua;st. 37 1. 10 lil. 26 part. 4. —
qui stetil in communione cura fralribus, teneiur reddere
rafionem fi-atribus adminislralionis gestee, cüm devenerint
ad divisionem, el qualem, el quid si habct administralio-
nem, ut tutor vel curalor, n. 3 1. 26 tit. 12 part. 5. — si
cum fralre suo expensas fccit in ipso, el in rebus suis, an
illas íi fratre habere debeat, n. 1 1. 36 tit. 12 part. 5,
haRredisinslituli in aliquo lesíamenlo, an possit esse testis,
quando de ipsius validitate dubitalur, n, 3 1. 11 til. 1
part. 6. — lestaloris an possit esse testis in testamento sui
frótris, ct quando, n. 5 ibid. — debct suam legitimara
babere in bonis sui fratris, quando insliluil in bonis suis
turpcm personara, n. 3 1. 11 tit. 4 part. 6. — si non petit
frairi suo partera ha;redilatis, an per hoc illi renuntiasse
videalur, etiam-i din stetil, num. 2 el 4 I. 18 lit. 6 part. G.
— si renuntiavcrit suam partera in unum ex fralribus, an
ómnibus, vel ilü lantCira prosil, dict. n^ 4 propter in-
gratiludincm, an excludatur & succesione fratris intestati,
num. 1 1. 8 tit. 7 part. 6, et n. 9 1. 12 ibidem. — an á
successione fratris cxcludi debeat, quando venientes ab
intestato probant, illum contra fiatrem suum causara in-
gratiludinis commisisse, et ejus frater leslamentum non^
fecit, n. 8 1. 10 tit. 7 part. 6. —suum fratrera praeterirq
potést cum causa, vel sine ea, ct illum exhaeredare, et
quid si lurpera personara institueril, gloss. 1. 12 per text.
ibid. tit. 7 part. 6. — qualis esse debeat ad Iioc, ut possit
teslamentura sui fralris rumpere, quando fuit in eo turpis
persona instituía, ct quid in filiis fratrum, ibid. in u. 3.
— si facial donalionem inoffi.ciosam turpi personas , an ejus
frater illam revocare possit, ibidera in n. 4. — El an rupto
testamento fralris per fratrera ex justa causa, debeaiiiur
légala ibid. relicta, dict. num. 4. — Et an tune frater
revocel testamentum, solüra quoad suam legitimara, vel
quoadomnia, ibid. in num. 5. —Frater an possit ager>'
3d supplementum, quando r,er fralrem fuit aÜquid sibi
relíctum, siculi filius, et quando, ibidera. — si occidat
fratrera, an abejus haereditate repellatur, et cui applice-.
tur, n, 12 1. 3 tit. 7 part. 6. — an et quando possit fratris
teslamentura querelare, n. 3 1. 2 per text. ibid. tit. 8 parí.
5, et n 3 1. 3 ibid. — Et an si tistamentura fratris rum-
patur ex aüqua causa, légala ibidem relicta debeantur,
3. 5 I. 7 til. 3 par!. 6. — Fratres defuncli an concurrant
( lira palribus, vel cum aiiis ascendentibus defuncli, n. 3,
*) et 9 i. 4 til. 13 parí. C. —Frater an el quando, et pro
[ua parte succcdat fratri suo decedenti siue teslamento, ot
jn debeat esse utrinque conjunctus, et quid in filiis fra-
Irum, vel in feudis, gloss. 1. 5 ibidem. — Et quid si fra-
ter repudia veril lia;reditatem sui fratris, an fdiis suis
accrescat, vel fdiis sui fratris, n. 2 dict. 1. 5. — Et quali-
ter fdii fratrura succedant patruo, ibid. in Ji. 3. — Frater
utrinque conjunctus, vel fdii ipsius, an exeludaiUfratrem
f\ paire, vcl malrc lanlíim, et quando non, n. 4 dict. 1, 5
198
INDEX MATERIARÜM
— ex parte patris vel matris tantüm pro qua parte suo
fratri succedat, n. 1, 2 et 3 I. 6 lit. 13 part. 6 per illum
text. — Et quid si concurrant avunculus ex parte matris,
et patruus ex parte patiis , non stantibus fratribus , ñeque
filiis fratrum, dict. num. 1 dicl. leg. 6 tit. 13 part. 6. —
Frater testatoris, an excludat filium spurium testatoris ab
ipso inslitutum hxredem, n. 71. 10 per text. ibid. tit. 43
part. 6. — Fratres uterini, vel alii consanguinei ex parte
matris, an succedant fratri uterino, n. 1, 2 et 4 1. 12 tit. 13
part. 6. — Frater naturalis succedit suo fratri naturali ,
et quando, n. 1 et 2 cum alus ibidem, 1. 12 per illum text,
lit. 13 part. 6. — ulerinus quando suo fratri succedat, vel
non, et quid stantibus filiis legitimis, et naturalibus,
ibidem in num. 3 et 5. — Fratres naturales ex eodem patre
tanlíim, an succedant sibi invicem, et quando, n. 5 cum
alus ibid. 1. 12 per illum text. tit. 13 part. 6. — Et quid
si adsit frater legilimus, et naturalis, an excludat fralrem
ex raalre, vel patre tantüm natum, ibid. n. 6 per illum
text. — Fratres an Ínter se communicare teneantur, quod
unus ex eis cum pecunia patris fuit lucratus, et quando,
n. 1 1. 3 tit. 15 part. 6. — quae et qualia ínter se divídere,
et communicare debeant, et quando, gloss. 1. 3 per text.
ibid. lit. 15 part. 6. — Frater quge, et qualia cum fratri-
bus communicare non teneatur, gloss. 1. 5 per illum text.
ibid. tit. 15 part. 6. — Et quid de libris sibi ii patre ad dis-
cendum datis, ibidem. — Fratres an de communi solvere
teneantur obligationes per fratrem facías in studiis, n. 6
ad fin. dict. 1. 5. — Frater debitor fralris , an ejus tutor,
vel curator esse possit, n. 5 post. princ. 1. 14 til. 16 part.
6. — Et an honor, et privilegium, quod per legem paren-
tibus conceditur, debeatur fratribus, n. 5 supradict. post
princ. — Frater an el quando teneatur dolare sororem
inopem, et qualem sororem, n. 4 1. 18 tit. 16 part. 6. —
El an illam alere teneatur, ibidem. — Frater naturalis, an
fratrem, vel sororem suam alimentare teneatur, ibidem.
• — clericus potest ex redditibus suorum beneficiorum do-
tem sorori inopi daré, dict. n. 3 in fin. — an possit suum
fralrem acensare, el qualiter puniatur, siaccusat, n. 1 et
3 1. 4 per illum text. til. 2 part. 3, et num. 17 1. 2 per
text. ibid. tit. 1 part. 7. — si occidat illum qui per vim
vult stuprare sororem suam, an per hoc puniatur, n. 1
). 3 lit. 8 part. 7, — si occidat fratrem qualiter puniatur,
gloss. 1. 12 per lext. ibid. tit. 8 part. 7.
Frais in alicujus reí alienatione facta , tune lalis alie-
nali» non valet, n. 4 1. 51 tit. 6 part. 1. — ex quibus
praesumalur esse in donante, n. 7 in fin. 1. 2 tit. 4 part. 5.
— major proesumitur ex interpositione peí sonae , n. 5 1. 5
lit. 5 part. 5. — ex quibus coUigatur in debitore alienante
ressuas, n. 3 cum alus ibid. 1. 7 tit. 15 part, 5. — cura-
loris in emendo ab aliquo debitore, an minori suo noceat,
et quid si fraus sil in ipso minore, n. 11 ibid. — et ubi
Princeps auctoratur, ibi nulla potest esse fraudis suspicio,
num. 2 1. 5 tit. 1 part. 6. — et dolus qualiter diíTeranl,
num. 2 1. 1 lit. 16 part. 7.
FuEotENTiA coiti augcl concupíscentíam, n. 1 in princ.
1. 1 lit. 7 part. 1.
FnnENETicus an possit faceré lestamentum, n. 5 in fin.
1. 13 tit. 1 part. 6.
Frigioitas matrímonium impedil, et dirimit jam con-
tractum ; et quid si dubitetur, an impedimentum praeces-
scril matrimonio, vel é contra, n. 3 I. 16 tit. 2 part. 4, el
|i, 3 1. 5 lit. 8 part. 4. — in aliquo esse non creditur, nisi
probetur, n. 1 1. 2 til. 8 part. 4- — in foeminis an impediat
matrímonium , num. 3 1. 2 tit. 8 part 4. — sí supervenerit
post contractum matrimonium, an íllud separan facial,
el an in dubío prjecessisse praesumalur matrimonium, n. 3
1. 5 tit. 8 part. 4- — si alicui opponatur, quantum tempus
debeat judexpraecipere, ul sint simulad illam cognoscen-
dam, n. 4 ibid. — licét objicíatur alicui, non dirimit ma-
trimonium, durante tríennio causa probationís dato, licét
probatio in conlrarium offeratur per aspeclum, n. 6 1. 5
lit. 8 part. 4. — ad coitum dirimit matrímonium, el fri-
gidus non potest cum alia matrimonium contrahere, secüs
in m:<lericiato, n. 2 1. 5 lit. 8 part 4. — si per alia signa
probarí potest, an tune transcursus triennií exigalur,
num. 1 1. 6 lit. 8 part. 2. — non praesumitur in marito
dícenle se cognovisse uxorem corruptam , nisi illa contra-
rium ostenderit, ibid. n. 3. — si claré probetur, tune ter-
minus legalis triennií necessé darí non debet, num. 4 et 5
ibid. — Et si mulier vult maritum de frígiditate acensare,
sub qua forma íllud faceré debeat, n. 2 1. 10 tit 9 part 4.
Frigidus cum alíqua matrimonium contrahere non po-
terit , secüs in maleficíalo, dict. n. 12 1. 5 tit. 8 part. 4. —
Vide de hoc supra in veibo Frigiditas, et verbo Impotens.
Froms in homine est in eo plus manifesta, quíim caetera
membra, n. 6 1. 7 tit 4 part i.
Fructus beneficiorum, an lícilum sil clerícís quo modo
velint consumere, an vero teneantur ad resti tu lionera, si
voluptuosa consumpserinl, et an ila facientes peccent
mortaliter, num. 6 I. 40 tit 5 part. 1. — beneficií an
amíltat clericus non recitans Horas canónicas, n. 2 1. 34
lit. @ part. 1. — beneficiorum an locari possint, et an ad
modícum, vel ad longum tempu«, n. 1 el 2 per text. ibid.
1. 9 tit 17 part 1. — veniunt ín jurisdictionc delégala,
et de eis judex delegatus cognoscere poterít, n. 4 !• 17
tit 18 part. 3. — perceptos per clerícum de beneficio suo
debet in alimentis suis convertere, et quid de residuis,
n. 6 1. 40 tit. 5 part. 1, el n. 5 1. 12 lit. 28 part. 3. —
arborum mearum, quae in alieno fundo ceciderunt, an ego
in illo fundo intrare possim causa coUigendi, el ínlra
quantum tempus, n. 3 1. 18 tit 28 part 3. — restituere
non tenetur ille, qui rem possedit per decem annos, nisi
de mala fide conslel, n. 1 1. 39 lit 28 part 3. — facitsuos
bonae fideí possessor, etiam in beneficialibus, dict n. 1
dict 1. 39. — Et an ad acquisítionem frucluum sufficiat
bona fides ín inilio, lícét postea mala fides superveniat,
ibidem. — Fructus debent restituí, ex quo quis habuit
malam fidem, et quales, ibidem. — an facial suos bonas
fidei possessor sine aliquo titulo, n. 2 1. 39 lit 28 part. 3,
— percipiens lanquam boria; fideí possessor, an condem-r
nelur ín eo, quando faclus fuillocupletior, n. 4 dict. 1. 39.
— post litis contestationem non sunt bonae fideí possesso-
ris, ibid. n. 6. — naturales, qui sine homínum industria
veniunt, an debeant, licét consumpti , restituí h bonae
fideí possessore, ibid. num. 7. — Quod intelligendum est,
quando ex fructibus naturalibus consumplis factus sil lo-
cuplelior, ibidem num. 9. — quinam, et quales restituí
debeant h malaj fideí possessore condemnalo, el an quos
percípere potuerat dominus, n. 1 1. 40 ibid. — quos malae
fideí possessor pcrcepít ex ingenio, et industria sua, an
íllos restituere teneatur, ibidem n. 2. — El an malae fidei
possessor indístinctó teneatur de percipiendis , ibid. n. 3.
— Fructus rei furtivae, an et quando h fure usucapí pos-
sint, n. 4 1. 4 tit. 29 part. 3. — ancillae furtivae eniptae, an
SEPTEM PARTITARUM.
199
emplor suos faciat, si partus penes se fuit editus, licet
conceptus penes furem, n. 2 1. 5 tit. 29 part. 3. — El an
idem sit in foelu vacca;, vel cquac, vel alterius pecudis,
n. 2 1. ó tit. 29 part. 3. — Fructus, quos bonae fidei pos-
sessor tenetur reslituere, poterit illos prxsciibere per
triennium , n. 1 1. 9 lit. 29 pait. 3. — si solvantur alii per
colonum alterius, aii per lioc videatur velle dominum pos-
sessione privari, n. 1 1. 13 lil. 30 part. 3. — Et an idem
sit dicendum in rebus mobilibus, ibid. ii. 2. — Fructus
fundi á leslatore alicui relictus, an illud sibi videatur re-
lictum, utususfructusperpetuus, an vero tantura fructus
unius anni, n. 1 1. 20 tit. 21 part. 3. — ex usu perccptos,
an ab usuario vendi possinl, ct quando, n. 10 I. 20 lit. 31
part. 3. — servae in qua quis babet usumfructuni , an usu-
fructuarius illos faciat suos ; et quid in vendilione gabellie
fructuum, an veniat ususfructus bominum, n. 3 I. 23
til. 31 part 3. — rei si donentur uxori matrimonio cons-
tante, an illa illos suos faciat, et quaudo sic, n. 1 1. 4
tit. 11 parr. 4. — uxori donatos per maritum matrimonio
constante quos ipsa percepit et servavit quia erat avara,
an maritus illos ab ea repeleré possit, licét non sit effectus
pauperior, quos si ipse illos baberet jam dilapidasset,
ibidem. — rei paraphernalis, an sint penes maritum, vel
penes uxorem, n. 2 1. 17 tit. 11 part. 4- — omnium bono-
rum tatn mariti, quim uxoris, sunt communes inter ipsos,
dict. n. 2 1. 17 tit. 11 part. 4. — rei dotalis augent dotein,
quando per maritum ante nuptias percipiuntur, n. 2 1. 25
pertext. ibid. tit. 11 part. 4. — dotis maritus bene potest
uxori daré pro sui, et serviliorum sustentatione, ñeque
repetere poterit, ibid. n. 5. — Et an maritus expellens íi
se uxorem, teneaturilli restituere fructus, quos percepit,
ibid. — Et an valeat pactum, sciiicet, quód mulier alat se
ipsam, et vir fructus lucretur, vel quód fructus in dotem
convertantur, ibid. — Fructus alicujus fundi si á muliere
marito dentur, an ille fructus illos faciat suos , n. 5 ad fin.
dict. I. 17 lit. 11 part. 4-' — ex cujuscumque bonis, láni
mariti, quám uxoris, communicantur iiiter eos respecta
lucrorum, dict. num. 5 in fin.et n. 7 1. 26 ibid. — qui de-
beantur clerico bentGcio suo renuntianti, ipsisjum ma-
turis, n. 3 I. 26 tit. 11 part. 4. — beneficiorum vacantium
in aliqua dioecesi infra decennium, si cerlo operi depu-
tentur, et beneficium vacet in fine decennii, an fructus
lalis beneficii debeantur illi loco, vel illi operi pro lempore
desígnalo, n. 3 1. 26 tit. 11 part. 4. — Etquid de emptore
et legatario, quo tenipore cedant ei pensiones, et quid de
fructibus feudi, vel eraphyteutici praedii, vel bonorum
majoriae, ibidem. — Fructus fundi fácil suos maritus. sed
arbores fundi secüs, et ideo si scinderentur vel desicca-
renlur, erunt uxoris, non marili, n. 1 per text. ibid. 1. 27
lit. 11 part. 4. — rei dotalis, an efficiantur sponsi, si ipse
ante nuptias uxorem alat in ómnibus, n. 2 1. 28 tit. 11
part. 4. — dotis maritus non facitsuos, quando non subit
onera nintrimonii, et an pro illorum restitutione aliquam
dilalioncm habere debeat, sicuti pro dote r.stiluenda,
n. 3 I. 31 ibid. - Et an elapso anuo haeredes teneantur
restituere mulieri pretium fructuum, quos habuerunt ex
mobilibus sicuti ipsa bona mobilia, ibidem in fin. — Et
an in pretium istorum fructuum compulentur alimenta ,
quae fuerunt praeslita mulieri, pendente dilatione annali,
11. 3 in fin. dict. 1. 31 tit. 11 part. 4. — rei feudalis
existcnlis in fundo feudali, vel in castro, vel alia; res nio-
biles ibidem existentes, an dicanlur res feudales, n. 4 L i
tit. 25 part. 4« — per colonum desiccatos adhuc in fundo
existentes dominus retiñere potest pro mercede sibi debita,
num. 4 in medio, ]. 9 tit. 2 part. 5. — rei dcpositaj debent
post morara deposilarií reddi, et qualiter, n. 10 1. 8 per
text. ibid. tit. 3 part. 5. — Et an debeat haberi respectus
ad tempus consumptionis, vel reslitutionis, ibidem. —
Fructus, quos habet paler ex rebus suis tempere mortis,
an illi extra quintara parlera bonorum , vel in ea quinta
computari debeant, ita ul si alicui quintara legaverit, vel
reliquerit, pro anima fructus ibi veniant, n. 12 I. 8 tit. 4
part. 5. — augent ipsam rem, et censentur res ha>redita-
ria, sicuti et reliquum palrimonium, ibidem. — Fructus,
quos fijius percepit ex donatione inoíficiosa ¿> patre sibi
facta, an eos restituere teneatur, quando talis donatio, ut
inofliciosa revócala fuit, n. 12 supradict. — et accessiones
rei propriae non dicunlur donari, quia non cadunt in
contractum secundum formara contractos, ñeque augent
quanlitatem donationis, ñeque requirunt insinuationcra,
dict. n. 12 1. 8 tit. 4 part. 5. — alicujus rei vei lerrilorii,
si alicui veudantur, cúm illi tempere emptionis non sint,
an emplio illa teneat, n. 1 et 2 1. 14 üt. 5 part. 5. —
pertincnt ad emplorem perfecto contractu vcnditionis, et
vendilor illos emptori restituere lenetur, n. 2 1. 18 tit. 5
part. 5. — ab emptore percepti , an vendilori restituí de-
beant quando sibi res vendita fuit sub pacto adjectionis in
diera, et aüus plus dederit, et illud plus á primo emptore
venditori oíferatur, et cura re empta remansit, n. 7 I. 40
ibid. — an ab emptore restituí debeant, quando ipse ven-
dilorem decepit ultra dimidiam justi pi-elii, et ipse emptor
elegit potiüs rem ipsam restituere, quíim pretium sup-
plere, et quid in foro animae, n. 8 1. 56 tit. 5 part. 5. —
an veniant in redhibitione, quaj fit alicujus rei, n. 6 I. 65
lit. 5 part. 5. — perfecto contractu emptionis spectant ad
emptorera, n. 2 1. 28 til. 5, et n. 5 I. 19 lit. 8 part. 5.—
non debent emptori dari, ñeque in eis jus habet, anlc-
quara separentur á fundo, n. 4 1. 20 tit. 8 part. 5. —
beneficiorum , si á clericis aliquo fortuito casu superve-
niente non colliganlur, an tune teneantur solvere decimam
eis impositara per Papara, n. 7 1. 22 tit. 8 part. 5. — gi
non colligantur ex fundo conduelo propter aliquam sleri-
litatem vel fortuitum casum, an locans ad mercedis re-
missioneni teneatur, et quando non, et quibus concur-
rentibus, n. 1, 2, 3, 5 et 8 I. 22 tit. 8 part. 5. —
nasciturj, an ab aliquo per stipulationem promitli possint,
et quis, etcujus expensis tuno colligi debeant, n. 2 et 5
1. 20 per text. ibid. lit. 11 part. 5. — Et si promissor velit
daré fractura iramaturura, vel parlus ancillae, vel anima-
lium nondum abláctalos , ibid. n. 3. — Fructus si promit-
tantur alicui, et non nascantur, an promissor liberetur,
vel an daré teneatur de fructibus alterius anni, et quando,
ibid. n. 4- — percepti per creditorem ex re pignerala, an
minuant debitum, et an teneatur de percipiendis , vel d«
bis, qui percipi potuerant, n. 3 1. 2 tit. 13 part. 5. —
quos creditor ex re sibi pignerala percepit, an possit eis
uti , et convertere in usura, vel eos venderé, ut in sorlcm
compenset, ibid. n. 4» — decimae, an obligari, vel vendi
possint, n. 1 1. 3 tit. 13 part. 5. — an veniant in libcllo
actionis hypotbecaria;, n. 3 1. 14 ibid. — Et an creditor
agere possit aclione bypolhecaria ad fructus perccplos ex
re sibi pignerala nondum ipsi tradita, si antea alicui ven-
dila sit, n. 2 1. 16 tit. 13 part. 5. — Et quid si res perve-
niat ad bonse fidoi possessorem ex alia causa, quáim em-
INDEX MATEIUARÜM
plionis, an idem dicendum sit, ibid. n, 3. — Fructus
t'XSlantes, an veniant in aclione liypothecaria, vel qui,
jbid. ¡n n. l\. — Et an solvens indebitum, rem cum Truc-,
libvis repeleré possit, n. 4 1. 37 lit. iít part. 5. — Et an
(clericus compellalur cederé frucübus suorum beneficio-
rum, n. 6 i. 1 tit. 15 part. 1. — Fructus an sint restitucndi
per emplorem, qui fraudulenter h debitore alicujup res
suas emit, et quales, et a quo teinpore, et quid de expen^
pis in tali re factls, gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 15 part. 5.
■- — invenli in liaereditate, an debeant dari substituto filii
ex compendiosa subslitutione, et quales, n. 13 1. 12 tit. 5
parí. 6. — rerum haíreditariarura, si ab hserede colligan-
lur, an per hoc hsereditatem adire videatur, n. 4 1. 11 per
illumtext. lit. 6 part. 6. — et accessiones reí legataR ante
aditam bEreditatem, an debeantur legatario, n. 3 1. 3
lit. 9 part. 6. — canonicatus vacanlis, an accrescant aliis
canonicis, vel ecclesise, n. 6 I, 33 lit. 9 part. 6.' — rei
Icgaise, an legatario debeantur ante aditam ha;reditateni ,
et quando, n. 3 1. 3^, et n. l^ 1. 37 tit. 9 part, 6. — Et
quid si ¡laíres in restituendo legato fuit in mora, an tune
tencalúrnon solum ad fructus pcrceptos, sed ad eos qui
percipi poterant, n. 5 dict. I. 37. — Et an veniant fructus
quos percipere potuisset petitor, vel illi quos percipere
potuisset possessor, ibid. — Fruclus bonorum omniura
iixorjs sunl mariti in administrationc, ct eis communes,
ex quibuscumquc bonis proveniant, n. 4 !• 6 tit. 11 part.
6. — ab bairede percepti, quando fuií rogalus restiluere
Iiaircditatem , an ipse eos in suam quartam Trebellianicam
computare tenealur, n. 3, 4 et 6 1. 8 per text. ibid. tit. 11
part. 6. — Et quid si gravatus restituere, sit de liberis
testatoris, ibidem in n. 7 et 8. — Fruclus 'd filio, vel h
paire percepti ex baereditale quain restiluere tenenlur, an
in suam legitimam computare teneantur, ibid. dict. n. 8.
— quales debent lia?redi restituí, quando ab aliquo evin-
citur hseredilas, el quando; et alia in hoc vide per gioss.
1. 4 per test. ibid. lit. 14 part. G. — Et an, ct quando
fructibus consumplis leneatur rcslituens ad ajstima'ionem,
ibid. in n. 2. — Et quid in bonos fidei, vel mala; fidei
))ossessorc, ibid. in n, 2, 3, 5 et 7 per ilium text. — El an
jnalaB fidei possessor deducat expensas, quando nuüos
fructus percepit, ibid, in n. 8. — Et an violentus possessor
leneatur de percipiendis, n. 2 1. 10 tit. 10 part. 7. — Et
an committat furtum lile, qui cíim sit ipso jure privatus
lícneficiis suis, fructus percipit, n, 3 1. 1 tit. 14 part. 7. —
Fructus mei fundí si cadant in fundo tuo, tu¡ non sunt ,
num. 1 I. 10 tit, 15 part. 7.
FitiT.TCARiL'S, si per vim á domino expellatur, qualiler
(dominus expellenspunialur, etquid h contra, num. 2 1. 16
per text. ibid, tit. 10 part. 7. ^-qualiter agat contra fureni
sibi furantem rem ex qi a fructum habeat, num, 6 et 7
). 12 per text, ibid. tit. 44 partt ?• — Vide in verbo Usu-
rnUCTUARICS.
Frumentiím necessarium pro civibus prohiben potest, ne
yendatur, extra locum illum, gloss, in fin. I. 15 tit. 1
part. 1. — quale es^e debeat ad consecrandum Corpus DO"
piini, num. 1 1. 52 lit. 4 part- 1. —qualiler hodie per le-
ges bujus regni dccimelur, nnm. 2 1, 10. tit. 20 part. 1,
— Etanstatutum probibens, ne frumentum extruhatur,
habeat locum in exlrahente fai-inaní, num. 1 1. 19 tit. 2
part. 3. r— Frumentum corruptum cum incorrupto, an et
jiuando liceat commiscere, num. 2 1. 1. tit- 7 part. 5.^ — si
gb aliffuo contra cdiclum asportetur, si postea casu for-
tuilo frumentum pereaf, an ad aeslimalionem leneatur,
num. 8 1. 6 tit. 7 part. 5. — minoris, an per tutorem , vel
curalorem servari debeat in tempus carestiae, num. 9 1. 4 5
tit. 16 part, 6. — Et an leneatur mitlere in alium locum,
ut melius vendütur, ibidem. — ^Et debetponj tempus ven-
dilionis, ne contra tutorem prtpsnmatur venditum tempore
cariovi, ibidem. — Et de pa-na immiscenlis paleam cum
frumento, num. 4 1. 5 per illum text. tit. 7 part. 7. — Et
si grex alicujus in frumento alterius, quod adhuc est in
herba, damnum dederit, qualiler damnum istud debeat
aestimari, num. 1 1. 24 til. 15 part. 7.
Ft'GEr.E si quis possit, an ad id leneatur, aliíis incidat in
pcenain irregularilalis, si aliquem etiam ad suam defcnsio-
nem occidat, vide num. 1 1. 16 tit. 6 part. 1. — ad eccle-
siam, de hoc vide supra in verbo Confugiensad. — Fugiens
in bello dicitur alevosus, nisi lelhaliter percussusevaserit,
num. 2 I. 6 tit. 19 part. 2, et num. 5 1. 9 lit. 19 part. 2.
^- qualiler capí , et deduci debeat, et qualiler puniatur ,
et quando, si post accusationem fugit, gloss. I. 18 per
text. ibid. tit. 1 parí. 7. — h carcere, an habeatur pro con-
fesso, el qualiler puniatur, num. 1 cum aliis ibid. 1. 13
per illum text. tit. 29 part. 7. — Et quid sicum scientia,
vel custodum negligentia aufugiat, an mitius puniatur, et
quare, ibid. num. 5. — Etquid si isli habebanl justam fu-
giendi causam, ibid. num. 6.
FuGiTivüs sEr,v(Js , vide in verbo Sektus fcgitivcs.
FuGiTivus DEBiTon per ereditorem propria aucloritate
capi polest, et ante diem , et quid si debitor se defendat ,
et quid si crcditor illum vulneravit, nimi. 1 1. 10 tü. 15
part. 5. — Et quid si fuga sil in proraptu ,''sed non in actu,
et quid de colono, vel h scriplitio fugiente, ibidem. —
Et an quilibet de populo possit debitorem fugitivum capere,
ibidem. — Et quid si debilor sit clericus, vel debilor largí- ,
et quis ita dicatur, dict. num. 1 in fin. — De hoc vide in
verbo Debitor flgitivus.
FuNDATORES ccclesiarum tenentur eas dotare , el antea
petere non possunt, quód consecrentur , et quid si conse-
crenlur, num. 5 1. 3 lit. 10 part. 1. — ecclesiarum si non
sint solvendo, ñeque ejus ha;redes , tune Episcopus debet
illam ecclesiam dolare, ibid. inn. 3.
FuNERis iMPENSA sestimalur secundum facültalem , seu
dignitalem defuncti, num. 8 in princ. 1, 12 lit, 13 part. 1,
— Vide infra in verbo ijipensa.
FüNDUS transit ad ecclesiam , et ad personara ecclesiasli-
cam cum onere suo, et ecclesia tenebitur ad solutionem
Iributi illi annexum, vel cujuscumqueoneris , num. 4 1. 51
tit. 6 part. 1. — Et si Tundo alicujus aliquid propter allu-
vionem accrescat, an domini fundi sit, vel cujus, num. 2
1. 26 tit. 28 part. 3. — Fundus an domino priori debeat
reslitui, si flumen super eum fuit per decem annos inter
prajsentes , et viginti inter absentes , num. 1 1. 32 tit. 23
part. 3. — quando dicalur vi possessus, num. 2 ad mé-
dium, 1. 4 tit. 29 part. 3. — civitati propinquus carius
aestimatur, num. 6 1. 56 tit. 5 part. 5.
FüLLe, vide de hoc in verbo Officialis.
FiJR an suspendatur pro primo furto magno, num. 12
1. 1 lit. 17 part. 2. — Et non solu n adversus furem co^
gnoscit judex , ubi res furtiva reperitur,- quando certum
est de furto, sed eliam quando est aliqua suspicio, n. 20
1. 30 per text. ibid. tit. 2 part, 3. — Fur equi, an possit
petere expensas, q las fecit in alendo equum furatum , n. 1
1, 44 til. 28 part. 3, — an facial fructus suos ex re furtiva,
SEPTEM PARTITARÜM.
20i
quam usucapere vok'bat, num. 4 1. 4 liU 29 pait. 3. — si
fueiit aliquis dominus, qualiler pro fiirío punialur, n. 7
1, 41 tit. 25 part. 4. — cl seniper servu-- praísumiliir fur,
D. 1 1.46 lil.opart. 5. — si aliquid alic.ii dedcnl ne illum
detegat , an ab ipso rcpeti possit , n. 1 1. 54 lit. 14 part. 5.
• -an et quando occiiiipossit, quanclo vero, el qiialis non,
num. 2, 3 el 4 1. 3 per tcxt. ibid. til. 8 part. 7. — Fures
proexpoitatione par\a5 rei occidi non possunt , sive noc-
liirni , sive diuini sint, dict. num. 4 ad fin.— Etan idem
(¡uod in furc, dicendum sit in nocturno dcpopulalore,
nuni. 9 dict. 1. 3 lit. 8 part. 7. — Fiir an excufetur exeo,
quOd dicit se fuiari, co sciiicet quud credebat dominum
permissuruni , etex quibus lioc constare possil , num. 4 1. 1
lil. 14 part. 7. — Et quid si ex post facto dominus rei di-
cal, quüd de consensu suo res capta fuit, an istud furera
excusct, ibidcm. — Fur manifcslus qualis dicatur, el ex
quibiis illuiTi iLa csse colügatur, num. 4¡. 2 tit. 14pait. 7.
— dii itur c; editor, qui utitur re sibi dala ¡n pignus, n. 4
1. 3 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — Et idem esl in deposi-
tario , ibidem. — Fur an puniri possit ubicumque inveni-
lur , sive cuní re furtiva , vel siue ea, et quis sit ip?ius ju-
dcx competens, num. 1 1. 4 per text. ibid. lit. 14 part. 7.
— an ciicatur tutor, qui rem sui minoris subtraxit , ut
contra eum detur actio furti, num. i 1. 5 ti!. 14 part. 5.
— didtur quis uiullis ct diversis niodis, gloss. leguní,
tit. 14 pait. 7, ct \ide m verbo Fuiitdm ,et in verbo Actio
FLRTi. — qui ligua , vel alios niaterialts furatus fuit , qua-
liler teiicatur, et ad quid , et de ejus peana, num. 2 1. 16
per text. ibid. lit. 1^ part. 7. — sisitiuinor, furiosus, vel
familiaris domus, an et quando actione furti conveniri
possit, glos»;. 1. 17 ibid. per illum text. — Et quid si uxor ,
vel ser\iis fiireniur in máxima quantitale, an possint ac-
tione furti conveniri , ibid. in n. 6. — Fur qualiter punia-
lur, sive contra eum agatur civiliter, sive criminaüler,
tive fnrtum sit magnum, velparvum, gloss. 1. 18 lit. J4
part, 7. — famnsus quis dicaíur, et de ipsius pena, n. 5
dict. 1. 18. — Et quid si furtum tribus vicibus continua-
tum til in parva, vel in magna quantitale, vel quid si Gal
ciim a'.iqua eíTractione ostiorum , vel aliter, dict. num. 5.
— Fnr si appoi.it scalas ad furandum, an perhoc poena
monis punialur, ibidem. — quis proprie dicatur, et quis
dicatur latro , dict. num. 5 et 6 ibid. — Et de posna furan-
lis rera sacram, vel de eo qui vadit ad aUcujus domum
eum armis, ibid. num. 8 el 9. — Etquaj poena detur re-
ceptoribus furium, num, 14 1. 18 per text. ibid. lit. 14
part. 7 , et ibid. in num. 15. — Fur et abigíeus in quo
dilTeranl, et qualiter cognoscuntur , gloss. 1. 19 per text.
ibid. tit. 14 parí. 7. — Et qualiter agatur contra üirem, et
ejus hacredes condictione furtiva, et quando, gloss. 1. 20
ibid. per illum textum. — Et quid si pKires sunt fures , an
orones in solidum leneantur, et an unius solulum liberet
alios, et quando, ibid. num. 10 et H per illum text. ibid.
— Fur aliquid surripiens de haeredilate , qualiler tenea-
tur, gloss. 1. 21 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — an dica-
tur ille , qui términos , seu limites evulsit , et de ejus
poena, num. 5, 6 et 7, 1. 30 per text. ibid. tit. 14 part. 7.
Flbans ligna , seu alios materiales, qualiter punialur ,
et ad quid tcneatur, num. 2 1. 16 per text. ibid. lil. 14
part. 7. — rem si sit minor, vel furiosus, vel familiaris do.
mus, an isli furti aclione conveniantur , el quando, gloss.
|. 17 ibid. per illum text. — Et in fdio, uxore, vel servo
furan'jbus in magna quanlitate, an actione furli conve-
niantur, ibid. num. 6. — Furans reniiüm&gna vel inpar\a
quantitale, sive contra eum agatur criminal itcr, sive ci\¡-
liler, qualiler punialur, gloss. 1. 18 per text. ibid. lit. 14
part. 7. — Et quid si furium tiibus vicibus continnatum
sit in parva, vel in magna quantitale , etq:iid si eum ali-
qua effracljoiie fial, num. 5. — Furans aliquid de loco sa-
cro, vel ex domo privali, cundo eum armis, qualiler pu-
nialur, ibid. num. 8 et 9 per illum texl. iiñd. — ex bx-re-
ditate jacenle, qualiter punialur, gloss. 1. 21 per text.
ibid. lit. 14 parí. 7. — filium, vel scrvum alienum, ccm-
DiiUit plagium , et de ejus pana , num. 1 I. 22 ibid. per
ülum text. — Vide de boc in verbo Flr, el verbo Flri i.'h.
x'^oRTiv^ RES , vide infrá in verbo Usucapió , et in veibo
Res FURTiViE.
Fchtüii in clericis , an sit crimen depositione dignnni ,
num. 2 I. 31 tit. 6 part. 1. — in curia commissum, quali-
ter puniatur, niim. 18 1. 3 tit. 16 part. 2. — esl nobilibus
vilius, quám alus, num. 9 1. 1 tit. 17 part. 2. — el an pío
secundo furto debeat quis mori , nuui. 5 1. 6 lit. 28 part. 2 ,
et 1. 18 lit. 14 part. 7. — committitur si res specialilcr liy--
pothccata vendatur, secüs si generaliter, num. 9 1. 70
lit. 18 part. 3. — sive rapiña est genus malfelria;, et an
Rex possit propter lioc dominum aliqíiera a regno ejicere,
ct an vassalliillum sequi leneantur , num. 1 eum sequen!.
1. 11 lit. 25 part. 4. — Et qualiter richi homines pro rapiña
punianlur, ibid. inn. 7. — Furtum, an el quando compu-
letur Ínter casus fortuitos, n. 6 per text. ibid. 1. 3 tit. 2
part. 5. — est quid principale servorum , n. 1 I. 46 til. 5
part. 5.' — si fiat mercatoribus in ilineribus et viis , an do-
mini viarum, vel ci\itas, in cujus territorio lalia com-
missa fuerunt, ad resarcienda damna leneantur, nun:. 7
1. 4 lit. 7 part. 5. — an commiltat exactor tribulovum , c,ui
illud exigit sciens injustum, num. 6 1. 9 til. 7 part. 5. —
faceré non prsesumilur socius, qui ex re communi iliquid
suscepit, aliis-sociis ignoranlibus, num. 1 1. 17 per text.
ibid. lit. 10 part. 5. — Et si defunctus furtum , vd delic-
tum commisit, an et quando ejus hteredes leneantur, vel
non , gloss. 1. 25 per illum text. lit. 1 part. 7. —Furtum
quid sit, et an donons rem alienam, el tradens furtum
commiltat, n. 2 et 3 1. 1 tit. 14 part. 7. — an commitlatur
per suscipientem fructus beneficii , á quo est ipso jui e pri-
vatus, dict. num. 3 in fin — an committalur quando fur
credil dominum permissurum, el ex quibus boc constare
possit, num. 4 dict. I. 1 lit. 14 part. 7. — Et quid si poF-
lea dominus rei dicat, quod de consensu ipsius res fuit
capta, an istud furem excuset , dict. num. 4. — Furium
manifestum quando dicatur, et quid si fur desinat illud,
quod furatus fuerat , an tune furtum dicatur manifestum ,
num. 2 et 4 1. 2 lit. 14 part. 7. — committitur per credi-
lorem, vel dcpositarium , qui re sibitradita contra donúni
voluntatem ulitur, n. 4 I. 3 per text. ibid. tit. 14 parí. 7.
— -commitlit debitor, qui pignus creditori suo surripuit,
dict. n. 4 dict. 1. 3. — si fiat in uno loco , el fur in alio
reperialur eum re furtiva , vel sine ea , an ibidem per ju-
dicem illius loci puniri debeat, et quando, num. 1 1. 4
per text. ibid. lit. 14 part. 7. — El contra quem detur ac-
tio furli , vel non , gloss. dict. 1, 4 per illum text. — Furtum
si commitlatur alicujus consilio, vel adjutorio, anet quan-
do consulens de furto tenealur, vel non, ibid. n. 11 per
illum text. — an commiltat tutor , qui rem pupilli sui do-
lose subtraxit, gloss. 1. 5 ibid. per illum text. — Et an bos-
pes tenealur de furto fado illi , quem in domo sua hospi-
202
INDEX MATERIARUM
lavil, si gratis illum recepit, num. í 1. 7tit. lipart. 7.
— Furluin filüfamilias, vel servi , per aliquem ad hocin-
ducli, si fíat domino sciente , qualiter tune inducens lenea-
tur, num. 2 1. 8 ibidem. — an committat debilor, qui
creditori suo pignus furatus fuit, quod pro debito sibi de-
dit, vel cum in ejus polestate rem haberet, illam vendi-
dit, velaliter conlrectaveril , num. 1, 2, 3, 4 et 5 cum
alus ibid. I. 9 per lext. ibid. tit. 14part. 7. — Et quid si
extraneus furlum fecerit , cui actio furti detur contra fu-
rem , an creditori , vel ipsi domino , ibid. in num. 6. — Et
an tune creditor ex aclione furti aliquid lucrari possit,
ibid. in n. 7. — Furtum si fíat circa rem alicui commoda-
tam, an lunccommodator, vel commodataiiusadmittatur
ad talis rei recuperalionera , et an serael agendo contra
unum possit commodalor ad alium rediré, et quando,
gloss. 1. 41 per text. ibid. til. 14 part. 7. — si fiat deposi-
tario , qualiter actio furliipsi, vel domino detur , et quando,
gloss. 1. 12 ibid. per illum textum. — an commiitatur in
re immobili, num. 6 1. 42 tit. 14 part. 7. — per aliquem de
re alicui legata factum, an et quando, et qua actione per
ipsum legalarium recuperari possit, num. 4 1. 13 ibid. —
nn committat oíficialis Regis , qui cúm esset ab eo positus,
ut expenderet aliquas pecunias inter aliquos , illas in sui
commodum expendit, gloss. 1. 14 et 15 tit. 14 part. 7. —
an committat monetarius pro se monetam bonam faciens,
vel melallum pejus meliori miscens , gloss. dict. 1. 15 per
illum text. ibid. — Et qualiter furans ligua, vel aüud ma-
leriale, et affigens domui suae , puniatur, u. 2 1. 16 tit. 14
part. 7 per text. ibidem. — Furtum si per minorem , vel
furiosum committatur, vel per familiarem domus , qualiter
furans puniri debeat, gloss. 1. 17 ibid. — domeslicum,
quod, et quando dicalur, num. 3 et 4 dict. I. 17. — ma-
gnum si fiat per uxorem, vel fiiium, vel servum, an tune
conveniri possint , ibid. num. 6. — sive mugnum , sive par-
vum qualiter debeat puniri, sive civililer, sive criminali-
teragatur, gloss. 1. 18 ibid. per illum text. ibid. — Et
quando propler furlum ad poenam mortis deveniri possit,
num. 5 dict. 1. 18. — Et quid si furtum tribus vicibus con-
tinuatum sit in parva, vel in magna quantitate, vel fiat
cum aliqua effractione ostiorum, vel aliter, num. 5 supra-
dict. — Furtum factum cum appositione scalarum, an sit
morte dignum, dict. num. 5. — Et quid in furto cum ar-
mis facto, vel alicujus rei sacraj, num. 8 et 9 dict. I. 18
tit. 14 part. 7. — Furtum judiéis ab eo factum , officio du-
rante, qualiter puniatur, num. 11 dict. 1. 18 per illum
textura, et num. 1 1. 4 4 ibid. — an committat receptator
furum , et quando, n. 14 et 15 dict. 1. 18 per text. ibid. —
an committat abigoeus , et quale, et de ejus poena, glos.,
I. 19 ibid. et supríi in verbo Abig^us. — Et qualiter agatur
contra furem, vel contra ejus haeredes condictione furtiva
ct quando, et ad quid, gloss. 1. 20 ibid. per illum text.
— Furtum ái pluribus factum , an omnes teneantur in^so-
lidum, et an unius solutum liberet alios, et quando, n. 10
et 11 dict. 1. 20. — factum circa haereditalera jacentem,
qualiter puniatur, gloss. 1. 21 ibid. per illum text. — in
quo differat á plagio, n. 1 1. 22 ibid. per illum text. — sui
ipsius facit servus, qui á domino suo aufugit , n. 1 et 2
1. 23 tit. 14 part. 7, per illum text. — Et qualiter k domino
perquirí debeat in domibus alienis, et quando, n. 2 1. 24
ibid. per illum text. — Furlum an facial ille, qui limites,
seu términos evulsit, et quando, et de ipsius poena, n. 5,
6ct 7 pcrtext. ibid, 1. 30 lil. 14 part. 7.
FuBCA si in aliquo loco sit erecta per trigiiita annos , li-
cét interim ibidem nullus suspendatur, quia causa non
evenit , lamen ostendit, quód dominus in illo loco habet
merum etmixtum imperium, num. 8 1. 15 lit. 31 part. 3.
— Et an ad ereelionem furcae compellatur quis venderé
solum suum , n. 1 in fin. 1. 3 til. 5 part. 5. — Et an mor-
tuus suspendí possit, et quando, n. 3 1. 7 tit. 1 parí. 7. —
Etquid si oceidatur ille, qui ducebatur ad furcas, an oc-
cidens poena homicidae puniatur, n. 2 1. 1 tit. 8 part. 7. —
Et infamis , seu vilis persona , cúm pcenam mortis meretur,
tune infurcari, non decapitaridebet, n. 6 1. 6 lit. 31 part. 7.
— Furnusanteomnia debet xdifieari, quando eonstruilur
aliqua civitas de novo , postea niurl , tertio templa , n. S
1. 21 tit. 18 parí. 2. — Furiosus licél pluries aliquid facial,
nunquam lamen ex tali aetu indueitureonsuetudodenovo,
n. fin. 1. 2 tit. 2 part. 1. — Furiosi aliquem defonte sacro
levare non debent , et quae sit in lioc rallo, n. penult. 1. 6
til. 4 parí. 1. — Furioso quando ei Sacra unctio dari de-
beat, vel non, n. 1 1. 71 tit. 4 part. 1. — Furlosus quis esse
dicalur, el in quo furiosus differat á demente, ibidem, et
eliam in num. 1 1. 4 tit. Id part. 5, el n. 1 1. 13 lit. 16
part. 6. — si habet pecuniam penes aliquem tei tium , si
lerlius ille ex illa re aliquid em al sibi, an res ita empta
sit ernentis, vel furiosi, ex cujus pecunia empta fuit, n. 3
1. 49 lit. 5 part. 5. — an admittatur ad regni suceessionem,
vd ad aliara majoriam, n. 19 1. 2 lit. 15 part. 2. — Rex
sihabeat filiura habilem, an tali filio debeat regni admi-
nistratio committi, exclusis curatoribus, n. 5 1. 3 lit. 15
part. 2. — Furiosus per dilucida intervalla , an possit esse
judex, n. 1 1. 4 tit. 4 part. 4. — El quid de processu facto
per istum , si non fuerit de impedimento oppositunl, ibid.
in n. 2. — Furiosus non potestesse advócalos , n. 5 1. 2 tit. 6 ,
part. 3. — Furiosi habent omnia beneficia , quae rainoribus
eompetunt, n. 5 1. 1 lit. 13 parí. 3. — Et ita restituí pos-
sunt, ibidem. — Furiosis et prodigis curatores dandi sunl,
et quibus , aequiparanturque pupillis, n. 10 1. 60 tit. 18
part. 3. — Furiosi lilem eonlestari non possunl , nec.ue sen-
tenlia contra eos indefensos valet, et quid si pro eis detur,
n. 11 1. 12 tit. 22 part. 3. — Furiosus usueapere vel praes-
cribere potest rem, quando illud coepit in sana mente , et
quare , n. 4 1. 2 tit. 29 part. 3. — et demens an possit ma-
triraonium contrahere , el quando, n. 3 1. 6 lit. 2 part. 4-
— non potest faceré teslamentum , eliamsi velit ad pias
causas testari, n. 5 1. 13 lit. 1 part. 6. — Et an indubio
praesumalur teslamentum fuisse factum furoris témpora ^
vel demenliae , vel dilucidi intervalli, n. 6 dict. 1. 4 3.—
Furiosus recle exhacredari potest ob ingraliludinem com-
missam ante furorem , elan illo exhaeredato possil ei exem-
plariter substitui , n. 2 1. 11 tit. 5 part. 6. — si filios ha-
beat, adhoc, ul per eum substitutio exemplaris sibi facta
evanescat , quales illi filii esse debeant, ibid. in n. 6. —
cui exemplariler fuit substitulus, si redeat ad sanara men-
tem , et postea ad furorem , an talis substitutio vires ha-
beat, ibid. in n. 9. — si ab aliquo institualur hajres, quis
haeredilalem adire possil ipsius nomine, et quando sibi
pleno jure quseratur , n. 14 1. 13 tit. 6 part. 6. — Et nuUa
cura est legitima, nisi furiosi, licét in tutela sit, num. 2
1. 2 til. 16 part. 6 , et num. 13 1. 4 ibid. — Furiosus tutor
esse non debet , imo et illi dari debet, n. 3 1. 4 per text.
ibidem. lil. 16 part. 6. — Et an furioso tutor dari possit
per judicem, eliara ipso non pétenle, num. 7 1. 12 lii. 1^,
part. 6. — Furiosus et mente caplus íequiparanlur, ali-^
SEPTEM PARTITA.RU1M.
202
quaudo tamen dilTerunt, riUm. 1 J. 13lit. 16 part. 6.
si delinquat, an accusari et puniri possit, num. 8 et 9
1. 9 per text. ibidem. tU. 1 part. 7. — Et an in dubio de-
liclum praesumatur tempore furoris factum, ibidem. —
Furiosus an durante furore possit puniri de delicio com-
missotempore sanae inenlis, ibid. — Et lex dat facultatem
conjunclis furiosi, ut illum carcerare, et ligare possint,
ibid. in n. 10. — Furiosus injuriara faceré non polest, an
vero injuriari possit, num. 1 1. 8 per lext. ibidem tit. iíi
part. 7. — si furlum facial, qualiter puuiatur, n. 2 1. 17
per lext. ibid. tit. 14 part. 7.
FuRon, vide suprá próxima in verbo Fübiosus.
FusTiGATio, et fusligationis pccna non datur, nisi tan-
lum vilibus personis, num. 15 1. 5 per text. ibidem tit. 6
part. 7.
ijABELLA si sit solvcoda de quacumque haeredilate, quae
de novo acquiralur, an debealur ex hrereditate in qua fi-
lias succedit , n. 4 1. 21 tit. 3 part 6. — an debeat solvi
á fdiis adoptivis, etiam stante slaluto, quód filii ex hajre-
ditate paterna illam solvere non leneanlur, num. l\ 1. 10
tit. 4 part. 6. — an possit imponi meretricibus exislentibus
in publico lupanari, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 7. — et in solu-
tione gabellae, an inspiciatur locus contraclus, vel locus,
ubi res sita est, n. 2 1. 8 tit. 5 part. 5. — Comitalus si ali-
cui vendita sit, el poslea Comitalus augealur, an debeat
augeri pensio pro rala augmenü emptori gabellarum , et
qualiter istud intelligi debeat, n. 4 1. 34 per illum text.
tit. 5 part. 5. — Et emptores gabellarum assimilantur
usufrucluariis, dict. num. 4 ad fin. — Et an incontraclu
localionis gabellarum possit .allegari deceptio ultra dimi-
diam justi pretil, num. 4 in medio, 1. 56 til. 5 part. 5. —
Cabella nova si ab aliqua civitate imponalur, an civitas
illa possit lertiara partera praetendere pro suis necessitali-
bus, n. 2 1. 7 tit. 7 part. 5. — de novo imponi dicilur, sive
de novo imponalur, sive ultra solitura augealur, sive mi-
nualur, n. 1 1. 9 tit. 7 part. 5. — Cabellara solvere non
tencntur clerici, si sine negolialione vendiderint, num. 50
tit. 6 part. 1. — Gabellae solvi debenl k clcricis negotia-
toribus, et mercanliam exercentibus de rebus, quas ven-
dunt, si admonili á tulibus negotialionibus non desistanl,
n. 3 1. 49 til. C part. i. — an augeanlur , si territorium
augealur, n. 1 et 2 1. 13 tit. 18 part. 3.
Gemji* , et mirandum est de civitate istorura , qui ma-
gno pretio emunt gemmas, cüm tara de facili fallantur,
et falli possunt, num. 5 1. 8 tit. 15 part. 7. — si per allu-
vioncm rivorum nobis accrescunt, an in dominio nostro
sint, n. 2 1. 26 lil. 28 part. 3.
Geminatio confessionis exlrajudicialis, an liabeat eum-
dem elFectum , ac si fycla esset in judicio, sive in civilibus,
sive in crlminalibus, n. 7 1. 3 til. 12 part. 5.
Genebo an praejudicet senlenlia lata contra socerum
suum, rem defendenlerain judicio ipso sciente, n.l2 1.20
tiL 22 part. 3.
Genérale manbatum, etc. vide infríi in verbo Mandatum
GENÉRALE.
Generalis coucessio facía per Papara legatis in quibus-
libet provinciis degentibus, non se exlendit ad id, scilicet
quud ipsi lali ratione possint faceré ea , quae ad solum Pa-
para pertinent, nisi specialiler fuerit sibi concessum , n. 42
1. 5 tit. 5 part. 1. — provisio non debet exlendi ad ea , de
quibus est specialiler provisum, n. 2 1. 2 tit. 1 part. 6. —
disposilio non includit in se personas inbabiies, n. 19 in
principio, 1. 2 tiL 15 part. 2. — concessio in donalione
Regis ad regalía se non extendit, n. 16 1. 5 tit. 15 part. 2,
et n. 5 1. 8 lil. 26 part. 2. — concessio quantumcumque
larga alicui facía de lucrandis rebus ibi Regi quaesilis, ad
mobilia tantüm se extendit, dict. n. 5. — citaiio credito-
rum, vel legatariorum, an sufficiat, quando ba?res vult
conficere inventarium, n. 8 1. 5 tit. 6 part. 6. — pelilio,
an ad specialera persequentem tantum extendatur, n. 5
1. 25 tit. 2 part. 3. — revocatio privilegiorum , an com-
prehendat clausura in corpore juris, nura, 1 1. 2 tit. 18
part. 3. — renuntiatio casuum forluilorura in conlractu
commodali, an valeat, n. 5 I. 71 til. 18 part. 3. — libe-
ratio ti credilore facía dicilur capliosa, nec ad hoc potest
creditor compelli, n. 2 1. 81 til. 18 part. 3. — revocatio
testamenlorum, an sufficiat etiarasi ibi non Sat menlio
clausulae derogatoriae , quod est in primo testamento, n. 4
1. 3 til. 7 part. 6. — renuntiatio casuum fortuilorum , an
teneat in contractibus, et judiciis, n. 10 1. 3 tit. 2 part. 5.
— El anidem sil in depositario recipiente depositum, n.4
1. 4 lil. 3 part. 5. — Generalis subscriptio, anhabeat vim
specialis, quando teslamenlura haberel solura unum ca-
sum , ibid. — donatio sallim quando fit ecclesiae, an in ea
venial merura imperium , nura. 2 1. 9 tit. 4 part. 5, et n. 1
1. 23 lil. 8 part. 5. — clausula quando ad specialia refera-
tur : V. plures casus, de quibus in dict. n. 3 et 4- — dis-
posilio intelligitur, et includit in se casus , et personas
privilegíalas, n. 3 I. 53 tit. 5 part. 5. — Etanin generalj
remissione venial dolus, n. 5 1. 30 tit. 11 part. 5. — Gene-
ralis clausula quando ad praecedentia vel sequenlia refe-
ratur, sive in poenalibus, sive in alus, num. 4 '• 9 lit. 7
part. 6. — liberatio adminislratori vel alio data, ad qua;
seextendat, et quando, et ex quibus vitielur, gloss. 1. 30
per text. ibid. lit. 11 part. 5. — El in general! mandato
non veniunt turpia, n. 1 1. 25 per text. ibid. til. 12 part.
5. — Et quae venianl in generali obligalione bonorura ab
aliquo facía , gloss. 1. 5 per text. ibidera tit. 13 part. 5. —
Generalis obligatio, an se exlendal ad bona futura, quae
acquiranlur per baeredem debiloris, dict. n. 5 in medio.
— provisio , sive sermo , quando deroget specialera , vel
derogelur, n. 1 1. 3 tit. 10 part. 6. — obligalio oranium
bonorura, an iinpediat, quód quis specialiler rem alicui
obligare non possit, n. 1 1. 10 tit. 13 part. 5. — disposilio
non refertur ad ea, quae pendent ex testaraenlo, n. 2 I. 3
til. 13 parL 6. — Genérale raaiidutum ad negolia impor-
tat, ul procuralorsolutionera íi debitoribus recipere possit,
n. 2 1.5 tit. 14 part. 5 per text. ibid.
Generis appellatione, seu oranium de genere, ancom-
prehendantur omnes consanguinei , el agnati , num. 16 in
fin. 1. 22 tit. 13 part. 2, el n. 18 1. 2 lit. 15 part. 2.
Generatio naturalis, et regeneralio spiritualis aequi-
poUent, n. 12 1. 2 lit. 24 parí, 4.
Generare potest quis in nono, décimo, et undécimo
anno, ut exempliücando dicil, n. 6 1. 6 tit. 1 part. 4. —
si non possit aliquis, an in feudo succedere possit, n. 9,
1. 6 lit. 26 part. 4.
Generosas, vid. infrá in verbo Nobiles.
Gens, el quae requirantiir, ut proprié dicatur gens, n. 2"
1. 16 tit. 26 part. 2.
Genitivus denotat dorainium, ut dicit n. 1 1. 2 lit. 12
part. 2.
Genüs perire no» potest, n. 1 1. 24 til. 5 part. 5. — Et
20A
LNDEX MATEUIARÜM
quid si ab aliquo sit alicui fucla promissio iii genere, vel
¡n quanlitalc, an re pcrempta promissor liberelur, num. 1
I. 18 tit. 11 part, 5. — Et quid si genus debeatur, species
lamen sit in solutione , ibidcm. — Genus , et an a testatore
relictum sub verbis generalibus sit in hajredis vel legalarii
electione daré, vel non, g!oss. 1. 23 tit. 9 part. 6 per lext.
ibid. — peiirc non potest, dict. n. 3 I. 23 per text. ibid.
— Genus liunianum per solas nnptias couservatur, n, 3
I. 32 tit. 9 part. 6. — si praecedat, an specialitas qiiíE se-
quitur, si! polens , ut possit derogari generi in aliquib'.is,
n. i Icg. 3 tit. 10 part. 6. — quando derogelur abspecie,
II. h ]. 6 tit. 11 part. G , et n. 2 1. 3 tit. 13 part. 6,
Genuflecti non debet coraní alio, quüm Papa, vel
Rege, n. 1 1. 26 lit. 6 part. 2.
Gestor megotiorum, v. infia in verbo Negotiorum ges-
tor.
Gerukdia adjecta verbo, vel participio fuluri temporis,
injucunl conditionem, n. 13 1. 1 tit. 4 parí. 6.
Gs-ADius ulerque cstapnd eccles^iara, sed materialisma-
nu Regum exercetur , et cffectus istius gladii inhabltu tan-
liim, n. 5 in procEniio part, 2
Gratia dicitur privilegium , et donum Principis, et
Ídem est gratia, quod priviligium , num. 5 1. 27 lit. 18
part. 3. — facta iis, qui veniunt ad liabitunduin in aliquo
loco, an sit irrevocabilis , el an transcat in contractuiii ;
et quid í>i Princeps iilam rcvocnvcrit, et an concessa videa-
tur civibus onginariis, qui ab illo loco refe''serunt, n. 1
1. ZjD lit. 18 par!. 3. — per Regem facta in remuneralic-
nem servitioruní, dicitur puíchra gratia , et lanquam bene-
.ficiuní est latissimij intcrprelanda, n.l 1. 51 ibidem. — in
tlubio, anpr£Esumalur realis, an vero personalis, dict. n. 1
in fine dict. 1. 51 tit. 18 part. 3. — et quando dicalur quis
faceré graliam, n. 2 1. 3 per text. ibid. lit. 32 part, 7. —
niagis videiur accederé uliinja; volunlali , quám contractui,
n. 2 supradict.
Grammatica olim addiscebatur per mulieres, n. 21. 16
til. 16 part. 6.
Gkadus Licentiati, seu Doctoi'atus quis conferat, el quo
jure , n. 2 1. 7 lit. 6 part. 1. — affinilatis, si ve consangui-
iiitalis qualiler compuleníur, num. 1 per illum text. 1, 3
lit. Cparl. 4- — quid sil, el deipsiusdefinilione, et dicun-
tur gradus ad simililudincm sealnrum , vellocorum, n, 2
1. 3 lit, 6 part. 4. — El de ralione diversitalis inter Legis-
las, et Canonistas in luic graduum compulalione, ibidem
in num, 3, — Et quid si perslatulum laicorum imponatur
poeua contrahendi malrimoniura in quarto gradu, secun-
dum quam computationem, an civilem, vel canonicam
jslud intelligendum sit, ibidem n. l^. — Gradus ascenden-
tium et descendentiuní, matrimonium nunquam conlra-
here possunt, n, 1 1. 4 til. 6 part, 4. — Gralificalio, et an
debltor possit eligere, cui ex crediloribus solvat, ut sit
gralificalioni locus, n, 2 1. 9 lit, 15 part, 5,
Gravamen in legitima positura fdio, licét non valent in
ojus persona , bene lamen valet in persona subslituli, n. 1
in fin, 1, 2 tit. 15 part. 2, — adjectum magno legato suc-
cessori niíijorisc relicto, «t bona majoriae cum aliquo divi-
da!, vel quod remillat Iribulum quod debelur majoria?,
un tale gravamen leneat, vel ille, cui relinquitur, illo non
obstante, Ugatum consequerelur, num. 1 qua;st. 19 1, 10
lit. 26 part. 4. — imposilum legiliniíefiiii, an toUidebeat,
vel quaelibet condilio, seu onus, quodeumque sil, num. 1
cum alus ibid. I. 11 per illum texium, til, 4 part. 6. — El
an gravamen quod in favorem filii de K^gitlma rejicitur,
rcjicialur eliam in persona ejus, in quem filius transmisit
jus adeindi, n. 1 dict. quoest. 4- — Et qualiler filii gra-
var! possunt in legitima sua, quando pater in alium filium
ex Regís facúltale majoriara fácil, ibidem. — Gravamen,
an dicalur imposilum in filii legitima eo quod pater in ea
fccitvulgarem subslitulionem, dict. n. 1 in fin, — Et quid
si filius institualur vulgariler, vel compendios?-, elá primo
gradu sit pracleritus, an videalur iiistilutus rejecta condi-
lionc, in qua fuit facta substilutio, n, 2 ibid, — Et idem
quod in filüs dicondum est in ascendenlibus , vel in fralri-
bus, turpi persona ab eis instituía, ibid. in n, 3. — Et an
in residuo ultra Icgilimam possit filius conditionaliter ins-
tilui, ei qualiler islud nccidere possit, ibid. in n. 4 el 5. —
Gravamen quod harcdibus injungilur, non lenet, nisi
lanlum in valore eis relicti , n. 5 1. 3 per lext. ibid. til. 9
part. 6. — an possit substituto filii exhaeredali imponi, et
quando, n, 8 dict, 1, 3 tit. 9 part, 6 per text. ibid, — Et
quando imponi possit lia;red! ha;redis nominando illum, si
ipse pra3ter judicium teslatoris succedat, n, 2 1, 4 ibid, —
Gravamen an possit haeredi imponi, ut aliquem ha;redem
instituat, num. 1 1, 7 til, 9 part. 6. — restitutionis haere-
ditaljs filio , si imponatur patri , quando tenealur ipse filio
restituere, n. 1 1. 8 ibidem. — injunctura per teslatorcm
possessori majorias, an et quando leneat sallem in astima-
lione, vel rejici debeat, n. 1 quaist. 19 1. 10 lií, 26 part, 5,
el num, 3 qüajst, 2 1, 10 lit, 9 part. G. — in filiorum legi-
limis, an pos=il imponi per patrem impelrautem faculta-
teni ad faciendam majoriam inunum ex filüs, dehoc gra-
vamine nulla Pacta raentione, n. 3 qua;sl. 11 1. 32 tit, 9
part. G. — imposilum filio in quem pater fecil majoriam,
nn videalur impositura secundo filio, in quem postea ma-
joriam fecil illam revocando h primo, ibidem quoest, 29,
Gravatus resliluere post mortein suam, an et quando
ibidem intelligatur tacita condilio, scilice!, si sine liberis
(lecesserit, el in quibus personis talis condilio locum ha-
beat, n. 3, 4 et 8 cum aüis ibid. et 1, 10 per illum Icxl.
lit. 4 part. 6. — El quid si filium habeal adoptivum, vel
arrogalum , vel spiuúum , an in eis talis condilio tacita lo-
cum habeal, ibid. in n. 4. — El quid si de morte instituli
sub verba conditionis niliil diclum fuit, sed post ejus mor-
tem alius direcló sil inslilutus hajres , ibid. in n, 5, — FÁ
an dicta supríi locum teneant, quando inslilutus universa-
liter sit post ejus morlem gravatus ad restitutionera cerl;e
rei, ibid, in n, 6. — El an substilulus excludatur per filios
naturales gravati , el quid si sit substituía ecclesia , vel ali-
qua causa pía , ibid. n. 8. — Gravatus restituere post ejus
morlem, si ingredialur religionem , an per hoc excludatur
substilulus ; et quid si sit de filüs teslatoris, ibid, — si reli/i-
qual filios adoptivos, an per lioc substilulus sibi datus exclu-
datur, ibid. n. 8 quffist, 3. — Et an sil aliquadifferenlia, an
tales filii quinascuntur, sintmasculi, velf(Kminse,et quan-
do, vel an sint nepotes, vel nepotes ex filia, ibid, et ibid.
n, 11, — Et an idem sit, sive filii jam sint nati, sive nasci-
luri, ibid, — Gravatus si decedat cum filüs incapacibus,
vel qui haeredes esse nolunt, vel si tales filii sinl 5 populo
habili, an per eos substitutus excludatur, dict, num. 8
quíEst, 4. — si decedat post filios suos, an per hoc substi-
lulus excludatur, ibidem. — Et an suprü dicta procedaiit
in substitulione directa vulgari , vel compendiosa , vel fi^
deicommissaria, vel pupillari, ibid, in n, 9, — El ati hoc
cvcnial ex legis fictionc, vel ex juris praesumptione, et_
SEPTEM PARTITARUM.
20.7
quis sit effeclus in hoc , ibidem in num. 10. — Et quid si
(ideicommissarius decedat ante gravalum, an liansmitlat
jus petendi fideicommissum ad haeredes , ibideni iii n. 12.
— Gravalus reslituere fideicomniissum slatim, vel post
teaipus, tenetur ad defuncti voluntalem ; et quid si inleiini
qudd reslituit, deportelur, et bona sua publiceiilur, 11.4
1. 14 tit. 5 part. 6. — restituere post niorlein suam, aii
teneatur statim quod monasteriura iiitravit, imni. k supra-
dict, — fideicommissum, ejus üaeicdüs ad hoc tenebuutur,
ibid. in num. 8. — fideicommissum, si híeredilatem adire
noluerit, qualiter compelli possi*., etá quoconvenitur, et
an hodie jure regni haec coaclio necessaria sit, an vero
haereditas statim transeat ad substitutum fideicomjiiissa-
rium, ibidem in n. 12. — si sit hxres iii plus quam rccepit ,
an gravamen teneat, et quando, n. 5 1. 3 per tcxt. ibid.
tit. 9 part. 6. — emere, si dominus venderé sibi nolit, an
per hocliberelur, an vero exspectare debeat usque dam
venderé velit, n. 9 1. 6 tit. 9 part. 6. — Et an testator pos-
sit aliqueni gravare, ut lalem sibi ha^redem iiislituat, u. 1
). 7 tit. 9 part. 6. — Gravatus si sit pater resliluere filio,
quando ad istam restitulionem tenelur, num. 1 1. 8 tit. 9
part. 6. — hceres, an et quando, et qualiter, etin quibus
rebus Trebelliauicam deducere possit; et quid si fructus
hoeredilatis percepit, vel si sit de liberis lestatoris, et alia,
gloss. 1. 8 per texí. ibid. tit. 11 part. 6. — restituere, co-
gilur adire, n. 2 1. 23 tit. 31 part. 3.
Ghassatores , qui dicanlur, et de eorum poena, et in
que ix furibus ct lutronibus dilferant, num. 5 1. 18 tit. 14
part. 7, et n. 6 ibid. et 8.
Ghaviou causa qualis, et ex quibus esse dicalur, num. 5
1. 10 tit. 14 part. 5.
Gravis injuria verbalis quae dicitur, ut ex ea, filius ü
paire eshajredari possit , num. 4 1. 4 tit. 7 parí. C. — in-
juria perpenditur, eliam ex qualitate poenx", dict. num. 4
dict. I. /|.
Grex ex quo numero ovium fiat, et de pcsna furant's
gregem, gloss. 1. 19 per text. ibidem, tit. 14 part. 7. — Et
qualiler dominus tencalur pro damno sui gregis, quod
dalum fuit in agro, vel fundo alieno, et qualiter damnum
istudaeslimabitur, etqualiter scstimetur frumeiitum, quod
adhuc eral in herba, num. 1 cum alus ibid. 1. 24 tit. l5
part. 7. — Grex requirit deccm oves , alias non dicelur
grex, num. 2 1. 35 Lit. G part. 5. — Grege vendito, si una
ovis evincalur, an venditor leneatur de eviclione, dicl.
num. 2 dict. I. 35. — grex si perdalur sine culpa pastoiis,
ipsc ad damnuui non teuebitur, et quundo , et qunlilei hoc
probetur, gloss. 1. 15 lit. 8 part. 5. — si sit sub hoc no-
mine in doteiu á muiieremarito datus, et aliquis pramo-
riatur, anraaritus de postea natis alia supponere teneutur,
et quid si non sub nomine gregis, sed numeri dentur,
puta triginta, n. 2 1. 21-t¡t. 11 part. 4. — Et quid si non
nascuiilur, an de illis gregem supplere dtbeat, et quando
ad hoc leneatur, ibid. in n. 4.
GcBERNATOREs, Ct judiccs perpclui locorum, qui ibidem
habent pr^eminentiam, largo modo dicuntur domini il-
lius térra; ; et an teneantur damna resarciré, si in ilineri-
Jms aliqui spolientur, et quando, num. 7 et 8 1. 4 lit. 7
part. 5.
Gula qua; damna secumadferat, gloss. fin. perlext. ibid.
tit. 5 part. 2.
H
ABF.AT verbum non significat ipso jure, ct de hoc n. 2
quast. 4l)ostpriuc. 1. 55 lit. 5 parí. 5. — Habenles Lypo-
Ihecam prajferunlur ómnibus habentibus privilegia perso-
naba, n. o 1. 9 tit. 3 part. 5.
Habens possessiones in territorio unius civitalis, si ipse
civisest alterius civitalis, an ligetur slalutis faclis in loco,
ubi illas possessiones habet, n. fin. 1. 15 lit. 1 part. 1. —
jus sepeliendi in aliquo loco , si per pecuniam promittat
extrañen, ut ibidem sepelialur, commiltil sinionianí, u. 4
in fin. 1. 1 lit. 13 parí. 1. — Habenles Ierras íi Rege lenen-
lur cum eo iré ad belluní , etsi terapore dationis non l'uerit
dictum, n. 13 1. 5 lit. 15 part. 2. — furcas erectas per tri-
ginla annos, licét ibidem nullus suspensus fuerit, quia
c;.sus non evenit, lanlum per hoc oslenditur quod domi-
nus loci habet in eo mixlum et nierum imperium, num. .s
1. 15 lit. 31 part. 3. — Habilalio permaritum uxori relicta,
an ipsa ibi habitare possit cum secundo marito, n. 1 1. 21
lit. 1 part. 3. — Et quid si cives unius loci vclint simul
in alio habilai-e , quid de possessionibus faceré possint,
n. 4 1- 26 tit. 31 parí. 3. — Habilalio qualiter differl ab
usu et usufructu; el an jus habitandipe.idalur máxima vel
media capitis diminutione, et qualiter, qua; suaiilur tribus
modis, de quo per n. 1 1. 27 tit. 31 part. 3. — habitatori-
bus excepta in vendilione donuis, qualiter islud iníelliga-
tur, ibidem. — Et quid si Icgetur quantilas ad habitatio-
nem, quo tempere debeat solvi pensio, ibidem. — Etquid
silegatarius habilalionis decedal infra annum, antransmif
lat legatum illius anni ad baeredeni , ibidem. — Habilalio
simpliciter relicta clientulo, vel servilori, qui antea h;ibi-
labat, qualiter debeat intelligi, ibidem. — debct dariilli,
cui alimenta relicta fuerunt, n. 6 1. 2 tit. 19 part. 4- — et
an in habitalione pluribus relíela, sil locus juri accrescendi
Ínter eos, n. 6 I. 33 lit. 9 part. 6. — Habilum Religionis
assumentes ad repra;sentationcm facieiidam , vel alterius
ludi causa, an coganíur permanerein lali Religione, vide
n. 1 I. 36 til. 6 part. 1. — Ilabitus laicalis á clerico in
luinoribus ordinibus conslilulo delatus, fácil illum per-
deré privilegiuní clericale, n. 5 I. 49 tit. 6 part. 1. — Ha-
bilus Religionis in religioso, an sit dejustiliu ipsius Reli-
gionis, num. fin. 1. 3 lit. 7 part. 1. — Habilum, et talis
quis pra;sumilur, qualis in habilu reperitur, n. 2 I. 18per
lext. ibid. tit. 9 part. 7.
nKBKJsi unde dicanlur, n. 2 1. 1 tit. 24 part. 7.
IIXUEDITAS.
Jacens.
A di la.
Dividilur.
Ad diem, vel ex dic, vel sub condilione
Applicatur.
Aufcitur, vel amillitur.
Rcpud'at.r.
Adimilur.
II.EBEDiTAs si vacet, an in ca locum habeat lit. D. pro
develicio, ut íiat occupanlis, n. 1 1. 49 lit. 28 par!. 3. —
an perlineat ad monaslerium, quando fuit iuslitu'.us ab
aliquo monachiis fugilivns, qui in liabilu laicali incede-
bal, credens ipse qui illum insliluerat, quód eral laicas,
et sic errando in qualilale persona;, n. 4 1- 10 til. 2 part.
4. — ad quem perlineat, si inslilnalur hoeres damnalus
in melallum, vel depórtalas, el sic quando habelur pro
non scripla instilutio, n. 1 I. 4 ibid. — quibus applicelur,
quando teslalor unum lanlCim hxredom in suo testamento
fccit, et ipsum iiisliluil in re certa tanlüni, n. 3 in princip.
>(:6
INDEX MATÉRIAUUM
1. 14 tit. 3 part. 6. — an debeatur haredi, quando insti-
tutio facía fuit ad diem , vel ex die, subíala vel non subíala
die, n. 1,2 el 6 1. 15 lit. 3 part. 6. —El quid si sunt
pluresinsliluli, unus ad cerlum terapus, alius usque ad
aliud, el quid si unus inslilutus usque ad Pa3cha, el nullo
alio instituto iMEiede, prohibuit expressé quód sic institu-
lus amplias non esset hseres ad diem, seu tempus, ibidem.
Et quid si testulor in poenam hseredis scripti post tem-
pus alium instiluat hoeredem, an talis institulio valeat,
dicl. n. 1 qurest. 2. — Hseredilas cui applicelur, si tesla-
tor ad cerlum tempus aliquem liaeredem insliluit, et post
illud tempus alium non fecit haeredem, ibid. in fin. —
dari potest ex die incerta sicuti sub condilione, ex die
aulem certa non, ibid. n. 2.— an possit ad filium spu-
rium, vel incesluosum pervenire, quando fuit inslilutus
in tempus capacitatis, n. 7 1. 19 til. 3 part. 6. — Et an
interim quód est capax dicatur habere bonorum possessio-
nem, lanquam inslilutus sub condilione, el possil bona
administrare tanquam curator, ibidem. — llaereditas si
deveniat ad filium, an ipse ad gabellam tenebiiur, si ex
statuto de quacumque nova successione debealur, n. /i
I. 21 ibid. — Haereditatem an amiltat hseres, ex eo scili-
cet, quód condilionem impossibilem de jure adimplevil,
n. 7 1. 3 tit. 4 part. 6. — Haereditas an debeatur instiluto
sub potestativa condilione, si per eum non slelit, quomi-
nus illam adimpleret, n. 1 et 2 I. 14 ibid. — hodie slalim
vadit ad subst'lutum fideicommissarium , si inslilutus liae-
res adire noluerit, ñeque alia coactio judiéis est necessa-
ria, sicuti antiquitus requirebatur, n. 12 1. 14 tit. 5
part. 6. — si deferatur alir.ui, potest ipse peí[ere tempus
ad dcliberandum , utrum adeat, vel non, et quid in mo-
nacho haerede instiluto, n. 6 1. 1 tit. 6 part. 6. — data
monacho, Abbas illam ncceptare, vel adire tenelur, dict.
n. 7 dict. 1. 1. — El Ídem si deferatur servo, ibid. — Hae-
reditas an debeal esse penes haeredem , pendente dilatione
sibi ad deliberandum data , n. 1 1. 4 ibid. per illura text.
— eliarosi sil locuplelissima , haeres non polest conveniri
interim quód fácil inventarium, n. 1 I. 7 ibid. per illum
text. — Et quando sic, ibid. in n. 2. — Híereditas si non
esl solvendo, an possit haeres detrahere quartam Falci-
diam, n. 11 ibid. per text. — ex quibus verbis, factis, vel
signis ab haerede adita videatur, et ex quibus, et quando
non, gloss. 1. 11 et 12 per text. ibid. til. 6 part. 6. — et
quid si non essenl creditores, vel legatarii i quibus co-
haeres vexari possit, ibid. in n. 11. —Et quid si h coha?rede
factuní sit inventarium , an tune cohaeres liherelur, si no-
luerit acceptare partera sui cohaeredis, ibidem. — Ha;rc-
ditas palris haerelici, an ad catholicos filios devenire possit,
n, 2 1. 7 per text. ibid. tit. 7 part. 6. — fratris, qui fra-
trem suum occidil, ad quem pervenire debeal, ibidem. —
Et an hieres in foro conscientiae lenealur fisco, vel incapaci
restiluere, vel sibi retiñere, dict. n. 24 dict. 1. 13. — Et
anille, qiii tacilam fidem accommodavit in uno numnio,
videatur indiguus omni haereditate, ibidem, n. 25. — El
quid si teslator sil clericus, hieres vero, qui restituit sit
laicus; cui fisco bona applicentur, an ecclesiae, vel Regi,
ibidem. — an debeatur incapaci ab aliquo haerede insli-
tulo, quando ipse defectum suum delexit, et coram quo
illum dcferre lenealur, el quid si sil tolaliler ut incapax,
D. 1 et 2 I. 14 per text. ibid. til. 7 par). 6. — El an in
haereditate ínter conjunclos conjunclione legali locus sil
juri accrescendi , n. 6 1. 33 til. 9 part. 6. — Haereditas in
codicillis dari non potest, el quid si delur, n. 1 1, 2 peí
text. ibid. tit. 12 part. 6. — si ab aliquo evincalur, quales \
fruclus haeredi restituí debeant, gloss. 1. 4 per lext. ibid.
tit. 14 part. 6. — Et an, el quando fructibus corasumptis
possessor, qui haereditatem restituit, lenealur ad aestima-
tionem, n. 2 dicl. 1. 4. ^^ Et in haeredilalis pelitione,
quod tempus inspici debeal, ut cognoscatur, an quis sil
factus locupletior, ibid. in n. 3. — Et quales expensas
restiluens haereditatem deducere possit, ibid. n. 5 dict.
1. 4 per illura text. — Et quae h possessore haeredilalis
restituí debeant, quando fuit restiluere conderanatus,
gloss. 1. 5 ibid. per illum text. < — Ha;reditas si á malas
fidei possessore possidealur, omne periculum ad eum spe-»
clat, num. 2 eum alus ibid. 1. S til. 14 part. 6. — Et an
pctiüoni haeredilalis praescribalur per decem annos,. n, 1
1. 7 per lext. ibid. lit. 14 part. C.
HiEKEDiTAS JACENS, haereditate jaceute contínualur praE-
scríplio, eliam sine possessione, n. 2 1. 29 tit. 29 part. 3.
HAEREDITAS ADITA. Haeiedilas an possit adiri per sur-
dura, vel mutum, n. 1 in prhicipio, 1. 2 lit. 11 part. 5.
— an possit adiri per adullura , non habenlem curatorcra ,
n. 5 1. 4 til. 11 parí. 5. -^ an á paire adila videatur no-
mine filíorum, quando retinuít dolem uxoris suae ea mor-
lua, n. 4 1. 46 lit. 14 part. 5. — an debeal adiri ab in-
testato, vel légala in testamento fado sine haerede relicta
dcbeantur, n. 1 in proosm. til. 3 part. 6. — non adita ad
haeredes non transmit'itur, n. 6 post princ. 1. 15 lit. 3
part. 6. — si adeatur, an per hoc vulgaris substitutio
expirel, el quid in mililari substitutione, et quid sí sint
plures haeredes, et unus ex eis tanlüm adivit, n. 1 et 2
1. 4 til. 5 part. 6. — perpetuo adiri el transmitti potest
per haeredem, qui esl de liberis testaloris, etiamsi sit
ignorans, et quid in haerede exlraneo, n. 7, 8, 9 el 10
1. 2 per illum text. ibid. tit. 6 part. 6. — an videatur adita
per haeredem, eo ipso,-^ u6d res aliquas ipsius haeredilalis
vendidit, et quando non, num. 2 I. 3 per text. ibid. tit. 6
part. 6. — an prius adiri debeal , quíim haeres possit faceré
inventarium , el an per hoc videatur illam acceptare , n. 5
1. 5 ibid. —si ab haerede solo animo adita sit, an oblíget
haeredem in foro animae ultra vires haereditarías, n. 1 in
princip. tit. 8 part. 6. — per servum adiri non potest sine
domino, et an ipsius ralihabitio si fial, vel simul agno-
scant, vel repudient, n. 4 1. 13 til. 6 part. 6. — si sit filio
alicujus relicta, an ipse adire possit eam, vel ejus pater;
el quid si filius sit furiosus, vel absens, ibid. n. 5, 6, 8,
10, 12 et 13. — si sil furioso relicta , pater vel ejus curator
ili&m adire poterunt, n. 14 dict. 1. 13. — sí sit infanli
delata, quis eam adire possit, et quid si ipse patrem vel
curatorem non habeat, el an illa transmitlatur, ibid. in
n. 16. — filio alicujus infanli relicta ab ejus paire adiri
potest, etiamsi infante vívente nondum adita sit, et qua-
liler hoc procedat, ibidem n. 19. — Et quid in pupillo vel
alio minore, ibid. in n. 2d, 22 et 23 per illum text. ibid.
— Et an in adiiione haereditaíis judiéis áuctoritas suppleat
defectum tutoris, dict. n. 22. — Et an filius familias minor
possíl per se, et sine lutore vel judice haereditatem adven-
titiam acceptare, si ejus pater noluerit illud faceré, ibi-
dem.— Et quid si adeundo laesus sit, an sine eo, quod
ostendat in quo fuit laesus, delur ei reslilutio in integrum,
ibidem in n. 24. — Haereditas adiri non polest interim.
quód haeres cerlus non est de morte testaloris, el quando
ita etiam dicatur, n. 1 1. 14 til. 6 part. 6 per illum leit.
SEPTEM PARTITARUM.
207
—puré el sine coiulilione adiri debet ; et quid si in minore
parte vel in mujori adieiit, an totam parlem sibi reliclam
adiisse credalur, n. 1, 2, 3, á, 5 et 6 ibid. — an et quando
possit adiri per procuratorem , n. 6, 8 el 9 1. 15 per illuni
text. ibid. — an possit adiri per venienles ab inlestato
quaudo testator decessil sine leslamenlo, relicto postliumo,
11. 1 1. 16 ibid. — Et quid si poslhumus sit cum alio haeres
institulus, an tune ejus cohaeres adire possit, et pro qua
parle, ibid. — El quid si testamentum fecit, illum tamen
príEleriit, vel ex boeredavit, vel si sciebal uxorem suaní prae-
gnantem , n. 1 el 2 ibid. — El quid si unus ex cohaeredibus
adivil parlem suam, alius vero suam parlem repiidiavit,
an ille qui adivil, debeat compelli, ut parlem cohaeredis
repudianlis acceptel, et quid si acceplans sit substitulus
cohaeredi repudianli, n. 8, 9 el 10 1. 28 tit. 6 parí. 6. —
Haeredilas et quaiido possit repudian jure consanguinita-
lis, el adiri ex testamento, vel contra , gloss. 1. 19, et n. 1
1. 18 tit, 6 píirt. C. — nondum adita repudiari non polest,
el fieri potest per pactura , n. 4 dict. I. 19. — si non adea-
lur ex testamento, an exhaeredatio teneat, et quid hodie
stanle 1. Ordinamenti, n. 2 et 3 1. 2 tit. 7 part. 6. — non
polest adiri ex testamento, in quo fuit praeterilus lilius,
etiamsi ipse lacerel per annum, n. 3 1. 10 tit. 7 part. 6.
— an prius adiri debeat, quám possit querela inolficiosi
lestamenti inlenlari, n. 3 1. 4 til. 8 part. 6. — relicta sub
aliqua turpi, vel inhonesta condilione, potest adiri, licét
condilio non impleatur, n. 7 I. 32 per lesl. ibid. til. 9
part. 6. — si non adeatur, an verum domiuium transeat
ad legatarium, n. 3 1. 34 ibid. — an debeat adiri, ul lé-
gala peti possinl, n. 1 1, 48 per lexl. ibid. til. 9 part. 6. —
defuncti, an prius adiri debeal, quám executores ab eo
dati voluntatem suam adimplere possinl, n. 2 et 4 1. 9
tit. 10 part. 6. — si ab haerede adealur, an slatim siue tra-
dilione rerum lixreditariarum dominium ad eura transeat,
u. 3 1. 1 til. 14 part. 6. — Et an adila haereditate ab hae-
rede, etiamsi sil ecclcsia, slalim transeat rerum haeredita-
riarum possessio, dict. n. 3. — Haeredilas si non possit
adiri ex secundo testamento, an primum revocetur, n. 1
1. 2i til. 1 part. 6. — dala monacho, an Abbas illam ac-
ceptare, vel adire leneatur, n. 7 1. i til. 6 part. 6. — El
Ídem si deferalur servo, ibidem. — Haeredilas hodie slalim
vadit ad substilutum fideicommissarium, si inslitutus hae-
res adire noluerit, ñeque aliqua coaclio judiéis est neces-
sarla, sicuti antiquitus rcquirebatur, n. 12 1. 14 lil, 5
part. 6. — ex quibus verbis, faclis, vel signis, ab híerede
adila videalur, el quando non, gloss. 1. 11, el I. 12 per
lexl. ibid. tit. 9 part. 6. — si per minorem adeatur, el ei
sit damnosa, an et quando adversus suam aditionem se
restituerc possit, et quid ipse minor, qui adivil, probare
tenealur, et quae prius debeanl consideran, n. 1 1. 7 per
text. ibid. lil. 19 part. 6. — El qui tune citandi sint, et
an sufficiat generalis proclama, et quid luncjudex faceré
debeat, n. 2 el 3 dict. 1. 7 tit. 19 part. 6.
H«BEDiTAs DiviDiTCB, et hffireditas si per ícslalorem
dividatur per partes, qualiter hoc fieri potest, el in quas
parles, n. 1 1. 16 per text. ibid. tit. 3 part. 6. — an de-
beat dividí ad petitionem cujuslibet hajiedum, lirét pro-
digus, minor, vel eeclesia sit illud pctcns, n. 1 1. 2 til. 15
part. 6. — si Ínter haeredes dividatur, penes quem privi-
legia el instrumenta esse debeanl , n. 1 I. 7 per text. ibid.
til. 15 part. 6. — si dividatur inter haeredes, an ipsi ad-
¡íivicem de evictione cavere debeanl, n. 1 et 2 1. 9 per
text. ibid. til. 15 part. 6. — ad beneplacilum judiéis inter
haeredes dividí debet, el qualiter; et quid si eommod^
dividi non potest : et alia in hoc vide per gloss. 1. 10 lil. 15
part. 6 per text. ibid.
H^REDiTAS AD DiEM, vel cx dic, vel sub condilione :
haeredilas an debeatur ha;redi, quando institulio facía
fuit ad dietn , vel ex die, subíala vel non subíala dic, n. 1,
2 et 6 1. 15 tit. 3 part. 6. — El quid si plures instituli,
unus ad certum tempus, alius usque ad aliud ; el quid si
unum insliluit usque ad Pascham, el nullo alio instituto
haerede prohibuit expressé, quód sic inslitutus ampliu*
non esset haeres ad diem, seu ad tempus, ibidem. — Et
quid si teslalor in poenam haeredis seripti post tempus
alium instituat haeredem, aa lalis institulio valeat, n. 1
quaest. 2 1. 15 til. 3 part. 6. — Haeredilas cui applicetur,
si teslalor ad eerlum tempus aliquem haeredem insliluit,
et post illud tempus alium non fecil haeredem, ibidem. —
dari potest ex die incerla, sicuti sub condilione, ex die
autem cerla non , ibid. n. 2. — filio spurio vel incestuoso
relíela in tempus capaeilalis, an institulio teneat, vel
non, n. 7 1. 19 tit. 3 parí. 6. — El an interim quód est
capax, debeat habere bonorum possessionem , lanquam
inslitutus sub condilione, et an possíl bona administrare,
lanquam eurator bonorum, ibidem. — Haeredilatem an
amitlal haeres ex eo, seilieet quód eonditionem impossibi-
lem de jure adimplevit, n. 7 1. 3 tit. 4 part. 6. — Haere-
dilas an debeatur instituto sub poleslaliva condilione, si
per eum non stelil, quoniinus illam adimpleret, n. 1 et 2
I. 14 til. 4 part. 6. — relicta mulíeri , ea scilicel condi-
lione, ul cum aliquo matrimonium eontrahat, si illud
ipse faceré nolil, an illam habebil, n. 3 dict. 1. 14 tit. 4
part. 6. — Et an ipse nolens poenilere possit, ibid, in n. 6.
— Et quid si condilio illa casualis in lolum, vel in parte
aliquo casu fortuito defeceril, ibid. in n. 4. — El quid
in legato libertatis, vel ad pias causas, vel alimentorum,
dict. n. 4. — El quid si h terlio impediatur, ibidem. —
Haeredilas puré et sine condilione adiri debet, et quid si
in minori parle vel in majori adierit , an tolam parlem sibi
relíclam adivisse credalur, n. 1, 2, 3, 4j 5 el 6 1. i¿i per
lext. ibid. tit. 6 part. 6.
HiiREDiTAS APPLicATBR : Haercditas quibus applicetur,
quando teslalor unum haeredem tantüm in uno ! estamento
feeit, et ipsum insliluit in re certa tantüm, num. 3 1. 14
lil. 3 part. 6. — cui applicetur, si instituatur haeres dam-
natusin metallum, vel deportatus, et sic quando habetur
pro non seripla institulio, n. 1 1. 3 tit. 3 part. 6. — cui
applicetur, si teslalor ad certum tempus aliquem haredem
insliluit, et post illud tempus alium non fecit haeredem ,
num. 1 1. 15 lil. 3 part. 6. — an possit filio spurio vel
incestuoso applicari, quando fuit inslitutus iu tempus
capaeilalis, n. 71. 19 til. 3 part. 6. — Etanintenm quód
est capax, debeal habere bonorum possessionem tanquani
inslitutus sub condilione, el possit bona administrare lan-
quam eurator, ibidem. — Hajredilas si applicetur filio, an
ipse ad gabellam tencbilur, si ex statuto de quacunique
nova successione debeatur, n. 4 1. 21 lil. 3 part. 6.
H^BEDiTAS AUFERTun , vcl amítlitur, vel toUilur. Haere-
dilas non potest filio auferri per patrem sine causa, quae
exprimí debet, n. 2 1. 23 til. 1 part. 6. ■ — si ab ha;rcde
indigno auferatur per lestalorem , an et quando applicetur
fisco, n. 5 cum alus ibid., dict. 1. 23 et gloss. 1. 26, 27 el 28
til. 1 part. 6. — an á servo*alicnjus inslilulo auferenda
208
INDEX ¡VlATERIAUUM
sil, quaüdo ejus ddminus teslatorem impedivit, ne mutet
volunlatem suain , gloss. dict. 1. 28 per text. ibid. — Et
an tune haeredilas deveuiat ad haeredes ab intestato, vel
ad fiscum, num. 4 ibidem per illum lext. in dict. 1. 28
tit. 1 part. 6. — Haeredilas si auferalur ab incapaci, an
ia ea succedat substilulus , vel venieutes ab intestalo , vel
üscus, 11. 4 1. 22 lit. 3 part. 6. — Ha;reditatem an amittat
haeres, ex eo sciücet, quód conditionem impossibilem de
jure adimplevit , n. 7 1. 3 tit. 4 part. 6. — Hajreditas an
ai) haerede auferalur tanquam ab hoerede, quando pras^stita
cautione de aliquo non faciendo, illud lecit,cíim esset
sibi á testalore proliibiium , n. 8 1. 7 tit. 4 part. 6. — est
auferenda á filiis, quando non procurarent palrem suum
furiosum, n. 9 i. 5 tit. 7 part. 6. — ab hasrede tollitur,
quando necem defuncli non vindicavit; et quid si non
appareat occisor, vel hajres igiioravit, ii. 1, 2 et 3 1. 13
lit. 7 part. 6. — Et an sufficiat quód hoeres accusationein
proponat, alio non exspectato, ibid. ia n. 5. — Et quid si
occisores sint de famiija, vel extrañe!, an anle vindictam
bseres hajreditatein adire possit, et quando, dict, n. 5 et tí
ibidem. — Heereditas auferlur ab hcerede, si ipstmet occi.
dal téstalo rem,et iu aiiis catibuSjU. 8 in medio, el ibid.,
n. 12 et 13 per text. ibid. , dict.l. 13 tit. 7 part. 6. — licel
ab hoerede indigno per ñscum a ufen i possit, interim lamen
quód illud non íit, ipse est bseres eíTectualiter, et exercet
acLioaes hereditarias, dict. num. 12. — ab baarede loiütur
per fiscuní , quando proniisit iüam incapaci rsstituere ; et
quando iblud locum babel, n. 21, 22 et 24 dicl. 1. 13. —
Et ex quibus coliigatur fuisse alicui reiiclaoi sub isla
fraude, dict. num. 21 cura alus ibid. — Et an heeres in foro
conscientidc teneatur fisco , vel incapaci resliluere, vel sibi
i-eliuere, dict. n. 24 dict. I. 13. — Et an ille qui tacilam
íidem accommodavit in uno nummo, videatur indignus
omni hiereditate, ibid. in n. 25. — Et quid si testalor sil
clericus , haeres vero qui restituit sit laicus , cui fisco bona
iappiicentur, an ecclesiaj, vel Regís, ibid. in dicí. num. 25
dict. I. 13 lit. 7 part. 6. — Haeredilas aliquando ab indi-
gno tollitur, eliamsi necem defuncli non vindicaverit, et
quando, glos. 1. 15 per text. ibid., til. 7 parí. 6. — licél ab
indigno auferalur, non tamen seniper appiicatuv Gscc,
u. 2 1. 17 per lexl. ibid. tit. 7 parí. 6. — quae ab haerede
indigno aufertur, cui primo appücelur, n. 7 1. 10 per lexl.
ibid., tit. 13 part. 6.
HáERisDiTAS i\2P[iDiATi)K, et hajreditas SÍ ab haerede re-
pudiclur, qnalia bonahajresrestituere lenebilur, él qualia
non, el an donaíiones, n. 2 1. 4 til. 6 part. 9. — Et qui,
eliamsi in aiicujus hEeredilale succedanl, ad confcctioneni
invenlarii non teneanlur, num. 1 et 2 1. 5 tit. 6 parí. 6. —
Haeredilas simpliciter repudíala \idetur repudíala, tam
ex testamento, quüm ab intestato, n. 1 1. 18 til. 6 part. 6.
— Et quid si unus ex cohaeredibus parlera suara adivil ,
alius vero parlera suam repudiavit, an ille, qui adivit
debeat corapelli ul partera cohaeredis repudiantis acceptet.
et quid si ipse acceptaus sit substilulus cohaeredis repu-
diantis, n. 8, 9 el 10 dict. 1. 8. — Hajredilas k filio suo,
vel emancípalo repudíala, íutra quantum tempus recu-
perari possit poenílendo, num. 2 1. 20 til. 6 part. 6. — E"^
quid si niajor viginti quinqué annorum sit, et rcpudíat
intrá vígesimum nonum annum, an et possit postea intra
triennium poenitere, n. 4 ibidem. — Hajreditas an possit
repudiari per haeredem, et acceptare possit legatuní, num,
4 I. 2 per text. ibid. , tit. 9 )í irl. G.
H.ERED1TAS ADiMiTUR, 61 haercdilaí ñeque dari, néqué
adími polest in codicíllis , num. 1 1. 2 tit. 7 parí. 6. — Et
quid si facía exha;redalione in códicillis , codicilii lesta-
menlo confirrnentur, an datio, vel ademplio tcneat, dict.
num. 1. — Haeredilas an possit adími volúntate nuda siiíe
solemnitate , et quid in legatis , n. 13 1. 13 tit. 7 part. G.
natus.
Haerelicus, vel Judaeus.
Inslitutus, vel inslituilur
puré, addiem, vel sub
condilione.
Cogitur, vel coactus.
Habens tempus ad exercí-
tandum.
Detrahit, vel non, Falci-
diam, velTrebellianicam.
Adit, vel repudiat haeredi-
lalem.
Legatarii.
Accipit, vel millitur in pos-
sessionem.
Dividil, vel pelit divisio-
nera.
KvERKS.
Convenitur.
Cleríci.
Faciens, vel non faciens in-
genia rium.
Furis, vel latron.s.
Socii , vel societatis,
Gravalus, vel gravalur„
Mari ti.
Donatoris , vel deposilarii,
fcommodalarü.
Judicis.
Arlificis , vel oíEcialís.
Procuralorum, vel lutorum.
Succedens in empliyteusi.
Indignas, vel incap^x.
Servus deportati , ve! dam-
H/ERES an, et quando teneatur adimplerevotum defuncli
eliam ullramaríp.ura, n. 4 1. 9 lit. 8 part. 1. — an tenea-
tur rcdimere volara defuncli pro subsidio térras Sanctse,
quando defunclus nihil oí dixit, vel projiler hoc illi leget,
Ibid. in num. 5. — perficiens praescríplionem i defuncto
iuchoatum , sibi acquírit rei vendícationem , non hoeredi-
tali , a. ! O 1. 2 lit. 1 5 part. 2. — cousliluentís majoriam ,
an teneatur solvere pretium reí á consiitiiente cmplae, ut
sit m majoria, quando ipse morte prajventus pretium
solvere non potuil, an vei5 ille, qui ad majoriam fuit
roculus, num. 1 1. 4 tit. 15 part. 2. — caplívi quis dicalur,
et quií udmittatur, anille qui tempore caplivilalis tene-
bat piimum locum , an vero iüe, qui ilhim tenet tempore
monis naluraiis, n. 2 1. S lií. 29 part. 2. — prius requi-
rendus csscl , quíira detur curator bonis tanquam vacan-
libus, num. 2 1. 12 lit. 2 pjrt. 3. — Haeredes labellionis
morlui, an alíquíd liabere debeant de exemplaríbus ab
origiíiaiíbus ipsorum deduclís ab alio tabeliioüo, num. 41.
55 lit. 18 part. 3. — an veaiant, si in lítteris venditionis
nominati non fuerínt, n. 1 !. 56 tit. 18 part. 3. — Haeredis
appellationc in succcssionibus feudorum, de filüs masculis
debet inteUígí, n. 141. 68 til. 18 part. 3. — H:i'redes an
po'siul debitori testaloris petere viginti qute sibi debebat,
si leslato ■ iu testaraínto dixíl non deberí sibi nisi decem,
num. 3, 5 et 6 !. 121 tit. 18 parí. S. — Haíres est cadena
persona cum defuncto , n. 14 I. 19 üt. 22 part. 3. — Alia
esl tamen conscientia h^redis, alia defuncti, n. 2 1. 1 per
lexl. ibid,, tit. 3 part. 6. — Haeredes illíus, qui fuit corrup-
tus pecuníis, et ideo alíquem injusta ad niorlem damnavif,
ad quid teneanlur, num. 9 1. 25 lit. 22 part. 3. — Ha;res
condemnalí usque ad quod tempus appellare possit, n. 5in
fiu. 1. 22 tit, 23 part. 3. — an admitlalur ad prosecutio-
nera seRlenliae contra defunclum lata;, si super confisca-
lione bonorum, vel parte lautíim lata sit, si coi'poralis
posna ibi non adsít , num. 2 !. 28 til. 23 part. 3. — Et qua;
sit ratio, quare talis aiipellatio in quaeslione bonorura
Iranseat ad haeredes, ibidem. — Et .quid si judex tune
poenam imposuít arbitrio íuo, non vero posuil in sentenlía
sua poenam ordinarinm, ibidem. — Haeres defuncti qut
SEPTEIM IWRTITARUM.
200
lcnuit majoriam , ;m possit eaai relinci e pro expensis in
ea faclis, n. l\ 1. 41 lil. 28 part. 3. — defuncli, qui ma-
joriam possedit, an lcnealur compensure expensas in mi-
li talemrei facías cum fructibus inde perceplis, n. 5 dict.
, l^i, — cxpuisoiis, aii possit txcipere coiiLia expulsum
de dominio, quod ipse nonliabet, ii. 5 I. 21 lit. 29 part.
3. — relictus i debiloic nioiluo ad ideni tcncUir, ac si
vivcret debilor, ipse tenerelur, ii. 7 I. 27 tit. 29 part. 3.
■ — agnoscens haeredilatem , lir.et iion apprehendal posses-
sionem, perinde est ac si debitor viveret, ibid. — Ilseredes
conslituenlis se nomine alterius possidere, qund jus ha-
beiint in re coiisülula , n. 4 '. 9 lit- 30 part. 3. — ^illius,
qui constituit se nomine alterius possidere, an pia-scribtre
possit per triginta annos, dict. num. 4 i" medio. — Ha^res
an possit remitiere cautionem qiiam debet daré usufruc-
tuarius , n. 5 J. 20 lit. 31 part. 3. — an teneatur praíslare
uovam cautionem, si ususfructus relinquatur alicui, et
hseredi suo, ibidem. — an possil potere se velle habitare
cum usuai'io domus, quando donuis est ampia , num. 1 1.
21 tit. 31 part. 3, et n. 6 I. 22 ibidem. — Ila^redis insli-
tutio sub impossibilicouditione de facto, an vilietur, num.
4 in princip. 1. 6 tit. 4 part. 4. — Harcs si liabuit aliquid
a defuncto ex pacto de revendendo, an illud deiieat resli-
tuere in generali restitutionefideicommissi, de qua rogatus
fuit, n. 5 post médium, I. 18 tit. H part, 4. — Heredes,
qui stalim solvunt dotem, an liberentur ab alimenlis
pr^slandis, n. 3 1. 31 tit. 11 part. !\, — tenentur solvere
frnctus rerum immobiliuní in dotem datarum , et etiam
earum pretium; in tali tamen prelio computabunlur ali-
menta mulieri praestila, dilatione annali pendente, dict.
num. 3 in fin. — Hoeres filium testatoris in subsidium ali-
mentare debet, n. 1 1. 2 lit, 19 part, k. — matris an esse
possit filius clerici, n. 5 I. 3 tit. 21 part. 4- — Haeredes,
et quales operas liberli ba;redibus extrañéis sui manumis-
soris proeslare teneantur, n, 5 1. 8 tit. 22 part. k- — Hoeres
si negligens sit in vendicanda nece defuncti, si servus
illam vendicaverit, erit liber, et ipse jus patronatus amit-
tet, n. 4 I. 11 tit. 23 part. 4- — patris sui an dcbeat esse
filius, ad hoc scilicet, ut in feudo succedere possit, num,
4 1. 6 tit. 26 part. 4« — 'II agredes omnes, qui in feudo suc-
cesserunt, an omnes fidelilalem faceré teneantur, gloss,
ibidem. — Et quid si ex divisione haereditatis feuduní ad
unum tantum ex eis perlineat, ibidem, — Hieres viíidicare
potestinjuriam, qua; Irabit secuní executionem, num. 8 1.
10 tit, 4 part. 5. — Ha^redis institutio benévalet, iicct iiis-
tituensex inGrmitate illa non decesserit, n. 2 ad lin. 1. 11
lit. 4 part. 5. — Et an jus olferendi pretium transeat ad
hseredes, eliam quando in pacto nihil de eis fuit dictum,
n, 3 1. 42 lil. 5 part 5. — Et an probibilio de non alienando
facta emptori, porrigatur ad ejus haeredes, si nihil de lioc
dictum fuit, D. 1 1. 43 tit, 5 part, 5. — Et an probibilio
de non alienando facía hoeredibus, inlelligatur deprimís,
vel de ómnibus , dict, n, 1, — Haeres tenetur adimplere,
quod defunclus promisit daré quando ipse defunctus vo-
luerit, slatim post ipsius mortem, n. 3 1, 45 tit. 5 part, 5,
• — conducloris terietur rem conductam á defuncto siatim
flnito témpora condilionis rcstituere locatori , et quid si
nolit, n. 2 1. 18 tit, 8 part, 5. — Hseredis appellatione an
venial haeres universalis, vel haeres in re certa, n. 5 J. 28
tit. 8 part. 5. — Ha;res fidejussoris an succedat in obliga-
tione fidejussoria , num. 1 1, 16 tit. 12 part. 5 Et an
defunctus possil bona haeredis sui obligare, et obligatio
V.
Icneat, secuta adillonc hajrcdilalis, num, 1 1. 7 lil. l;í
pnrt. 5. — Ha;res an possit conlravenire facto defuncti, et
quando, gloss. 1. 24 tit, 13 part, 5. — El an privilegium ,
quod habetmulier in recuperalione dotis, transferatur ad
lilios suos, vel ad extráñeos haeredes, vel ad suos credilo-
res, vel ad cessionarjos suos, n. 6 I. 33 lit. 13 part. 5. —
Haeres adjecti an ])Ossil recipere solulioncra, siculi defun-
clus poterat, n. 41-5 tit. 14part. 5. — si légala in minus
solemni volúntale relicta legalariis solverit , an illa postea
repeleré possit, num. 1 1. 31 lit. 14 parí. 5. — qui debita
testaloris solvit, a quo repeleré possit, si appareat illum
non esse Icgilimum hajredem, gloss. 1. 36 per text. ibidnm,
tit. 14 part. 5. — Et an in dubio vidcatur solvere
nomine suo, vel nomine defuncti, ibid. in num. 2 et in
num, 5. — Hajres , vel ejus consanguinei an possinl
esse lestes , quando esl contentio super validilate
testamenti , num, 3 , 4 el 5 1. 11 tit. 1 part. 6. —
si vim fecerit testatori, ut illura haeredem instilual, an
lalis inslilutio sit ipso jure nuUa, vel valeat, el ab iilo
tanquam áb indigno per fiscr.m auferatur, n. 4 1. 27
tit. 1 part. G. — Et quid si lalis institulio sit in damnum
alterius lertii facta , an lunc fiscus admittalur, vel succur-
ratur laeso, ibid. in n. 5. — Haeres si fecerit per blanditias
se inslitui, vel dala ab eo pecunia, an institulio teneat,
ibid. in n. 6. — si non viso testamento Iransigat cum de-
bitoribus haereditariis , an transadlo teneat , n. 6 in fin.
1. 1 tit. 2 part. 6. — legitimus, vel scriplus, si petat sibi
edi copiam testamenti, an sibi dari debeat, num. 1 1, 5
ibid, ■ — Et honor est et famai conservatio defuncti, habere
haeredem, num. 1 in procemio, tit. 3 part. 6. — Haeres
censelur possedisse rem eodem modo, et forma qua de-
functus possedit, num. 2 1. 31 tit, 3 part. 6. — Haeredis
capacitas, vel incapacitas consideratur tribus temporibus,
num. 8 1.2 lit. 3 part. 6. — Haeres debet expressé per
testatorem nominar! , n. 1, 2 et 3 cum alus ibid. I. 6 tit, 3
part. 6. — Sed quid si alius coram testatore exprimat no-
men haeredis, et ipse testator ita agnoscat profitendo verbis
quod sic, an talis institulio leneat, et quando non, dict,
n. 1 dict. 1. 6, — Haeres si ü testatore nutu vel signis in-
stitualur, an institulio leneat, et quando non, n. 2 dict.
1. 6. — si sit i testatore nominalus, et ab eo sint legata
relicta, si jubeat testamentum illud fieri de consilio sa-
pientis, et ille sapiens illud ordinaveril, an tale lestamen-
lum valeat, vel non, n. 6 1. 11 tit. 3 part. 6. — Et an
talis sapiens, cui isla commissa sunl, poleril addere, vel
minuere ad relictum testaloris , eliamsi filio spurio aliquid
relinquatur, ibidem. — Et an vilietur institulio, si testa-
tor amicum suum haeredem fecerit nominando illum fra-
trem, n. 2 1, 13 ibidem per illum lext. — Et quid si tes-
tator solummodo erra\it in nomine haeredis, vel cognomine
ipsius, cerlum est tamen, quid velit, n, 3 et 4 ibidem.-—
Hairedis appellatione an venial universalis haeres, vel rei
certae, alio non dato cohaerede, quando fuit emphyteusis
rectpla pro aliquo, et hacredibus suis ; el quid in materia
feudali , et an tune requiralur quod filii sint haeredes, n, 2
dict, 1, 15, — Et qualiter in materia feudali verbum hce-
redibus inlelligatur, et sumatur, ibidem. — Haeres non
dicitur, sed legalarius, ille qui inter haeredes non habet
jus accrescendi , n. 3 qua;st. 7 dict. I. ) 4 lit. 3 part. 6. —
vel legalarius an dicatur ille, cui reiinquitur ususfructus
omnium bonorum, vel legantur omnes res, ibidem in
quajsl. 3. — si aliquis sit facto seu ex dispositione testa^
14
210
INDEX MATERIARCM
toris, amplius non polest desinere esse haeres, num. 1 in
princip. 1. 15 lit. 3 part. 6. — Et quid si testator in po:-
nam hajredis scripti posl certum tempus alium inslituit
hseredem , an talis institutio teneat , dicl. n. 1 quaest. 2.
— Haeres si in poenam sit ei jussum , ul haeredilateiu resti-
tuat, an si tune restituat, possit quarlam Trebellianicam
detraherc, ibidem ad fin. — Haeredes sui, necessadi, et
extranei, qui dicantur, el quare sic appellenlur : et alia
in hoc vide per gloss. leg. 21 per illuní text. ibid. tit. 3
part. 6. — suus non potest expressé renunliare omni juri
suitatfs, n. 2 ad fin. ibidem. — Et an videatur sine haerede
decedere, qui suum filium haeredem relinquil, licét se
abstineat, ibidena. — Haeres militis an cogatur hairedita-
tem adire ex privilegio militari, sicuti alius haeres neces-
sarius, n. 6 ibidem. — Et an in haerede suo vel alio debeat
inspici tempus mortis -testatoris, vel tempus testamenti
respectu capacitatis instituti , n. 1 1. 22 per text. ibid.
lit. 3 part. 6. — Et quid in haerede exlraneo, quod tem-
pus inspici debeat, ibidem in u. 3, A et 5 per text. ibid.
— Haeres si lempore mortis testatoris el testamenti habilis
sil ad succedendum , si postea ante traditionem haereditalis
intret Religionem incapacem, et postea sit factus Episco-
pus, et haeredilatem adire velit, an admittatur, ibidem
n. 3. — quando ad cautionera Mutianam teneatur, et
qualiter illam daré teneatur, n. 5 et 7 dict. 1. 7 tit. A part.
C. — Et quid si praestita tali caulione haeres acciniat haere-
ditalem , si postea contraveniat , an auferalur ab eo h^re-
ditas lanquam ab hajrede, el cujus eíFectus hoc sit, ibidem
sn n. 8. — Hajres cui fuit subslilulus, si in vita testatoris
decedat, an subslilulio valeal, n. 3 1. 2 tit. 5 part. 6. —
ii transmiltil jus deliberandi in aliquem, an ille in quera
transmittilur, excludat substilulum, num. 6 1. 2 lit. 5
part. 6. — fideicommissai ii decedentis ante fideicommissi
reslitulionem, illud restituere lenetur, num. 8 1. 14 li^ 5
part. 6. — Et an fideicommissum in vita fideicommissarii
delatum sit transmissiblle ad haeredes, et quid in fidei-
commisso condilionali, n. 10 ibidem. — Haeres si aiiquid
sublraxit de haereditate, an per hoc inventarium ab eo
faclum vilietur, n. 15 1. 5 lit. 6 part. 6. — cui prius sol-
Tere debeat, an legalariis, vel creditoribus defuncli, et on
possit solvere cuicumque creditori primo venienli , ut sibi
placuerit, et alii creditores possint retractare solutionem
faclam alus creditoribus, n. 9 1. 7 tit. C part. 6. — Et
quid in creditoribus ejasdem temporis, an possit se pelere
.admilli ad communionem cum iis quibus facta fuil solu-
tio, dict. n. 9 dict. 1. 7. — Haeres si vendidil res haeredi-
tarias, an tune creditores contra emptores talium rerum
hsereditariarum habeant recursum , ibid. in fin. dict. 1. 9.
— Et an , el quando creditores habeant recursum contra
híeredem, si haeredilas non est sohendo, et non contra
legatarios, quibus légala fuerun I soluta, n. 10 ibidem.—
Haeres adeundo videlur quasi conlrahere cum crediloribus
haeredilariis, estque eadem persona cum defunelo, n. 2
1. 10 tit. 6 part. 6. — filius an possil immixlionem hajre-
diíalis revocare, eliam involunlarie ab eo faclam, vel ü
lege, n, 6 1. 12 lit. 6 part. 6. — ab inlestato, an admitta-
tur quando testator decessit sinc testamento, relicto posl-
humo, n. 1 1. 16 lit. 6 part. 6. — Et quid si posthumus
sil cum alio haeres instilutus, an tune cohaeres adire possit,
et pro qua parle, ibid. — El quid si testomenlum fecit,
illinn lamen praeleriil, vel exli;ircdavit, vel si sciebat
.Mxorcm pra^guaiUem, n. 1 et 2 ¡b'dciii. — Haeres tenetur
probare locum et tempus commiss£e ingraliludinis pei
fihum contra patrem, ipse exha;redans non, n. 15 1. 4
til. 7 part. 6. — an possit esse filius calholicus palris sui
bseretici, n. 2 1. 7 per text. ibid. lit. 7 part. 6. — an
transmittat ad suos haeredes hoeredilatem , quando ante
aditionem mortuus fuit, si volebat mortem defuncli quf-
relare, n. 1 1. 13 lit. 7 part. 6. — Et an suflicial accusa-
tionem proponere contra occisorem testatoris, alio non
exspeclalo, n. 5 dic!. I. 13. — Haeredes inlra quantum
tempus arctenlur ad proponendam querelam contra occi-
sores testatoris, n. 7 1. 13 tit. 7 part. 6. — Haeres qui
teslamentum dicit falsum, si ante sententiam desistat, an
evitet poenam , num. 16 1. 13 per lexl. ibid. lit. 7 pas I. 0.
— Et quid si sit conclusum in causa, ibidem. — Hieres
qui lacilam fidem accommodavit in uno nummo, an vi-
deatur indignus omni haereditate, n. 25 dict. i. i3, — Et
quid si testator sil tlericus, haeres vero qui restituit, sit
laicus, cui fisco haeredilas applicelur, an ecclesice, vil
Regis, ibidem. — Haeres in testamento inoíBcioso instilu-
tus, si cum querelalur ad judiéis iiíandalum non compa-
rel, contra ipsum absentem procedí potesl,n. 3 1 1 tit. 8
part. 6. — Haeredes an teneanlur ad implementum legitimoB
filii testatoris, n. 10 1. 5 per text. ibid. lit. 8 part. 6. —
Haeres ex testamento postea rupto, an légala solvere, et
libértales daré teneatur, vel qnis ad hoc teneatur, gloss.
leg. 7 per text. ibid. tit. 8 part. 6. — Et quid si filius fuit
haeres in lotuní, et teslamentum rumpatur, an tune debeat
habere suam legitimam, num. 4 ibidem perillum text. —
Haeres ex testamento rupto nihil consequi potest, n. 7 ad
fin. dict. 1. 7 tit. 8 part. 6. — El an institutio valeal saltim
quoad quinlam parlem, quam testator extraneo rclinquere
poterit, ibidem in fin. — HaBres scriptus in primo testa-
mento, an teneatur praestare légala relicta in secundo tes-
tamento invalido, n. 5 1. 21 lit. 1, et n. 8 1.7 tit. 8 part.
6. — an possit legatura sive meliorationem acceplare, et
repudiare haeredilatem; el quando, n. 1 1. 2 pertext. ibid.
tit. 9 part. 6. — híeredis testatoris est haeres , et an ipse
teneatur ad légala, sicuti verus haeres testatoris, n. 6 1. 3
tit. 9 part. 6. — Et an ab haerede haeredis possit aiiquid
legari, dicl. n. 6. — Haeres híeredis , si íi testalore aiiquid
faceré rogetur, ad illud tenetur, etiamsi ab haerede dicli
testatoris rogatus non sit, num. 1 I. 4 tjt. 9 part. 6. — si
succedc^t praeter judicium testatoris, an fideicommissum
ab eo nominatim relietum debeatur, n. 2 dict. 1. 4. — de
qua culpa teneatur legalariis et fideicommissariis, n. 3
1. 7 tit. 9 part. 6. — qui successitin majoria, an lenealnr
ad resartionem damnorum, quae culpa sua evenerunt in
rebus majoriae, dict. n. 3. — an possit eligere cui soívat,
quando icgatum est relietum Tilio, et sunt dúo ejusdLi!'.
nominis, et quali Ululo tune legatarius possideat, n. 3
1. 9 tit. 9 part. 6. — Et an , et quando testator possil le-
gare, et obligare res haeredis sui, n. 2 1. 10 tit. 9 part. 6.
— Et an possit prohibere testator alienalionem reí haere-
dis, sicuti propriaí, ibidem. — Haeres an teneatur emere
rem alienara , quam testator alicui legavit, vel debeat
ipsius a;slimationem solvere, n. 3 1. 10 cum aliis ibid,
tit. 9 part. 6. — El quid de jure Canónico, quando res
aliena ¡cgalur ecclesiae, ibidem. — Haeres, an et quando
teneatur ae-itimalum solvere, quando íi testatore res ma-
joriaí légala fuit, n. 3 dicl. I. 10, et n. 1 quaest. 19 1. 10
til. 29 part. 4. — an teneatur pretium rei emptas per
tcslalorem solvere, si de tali re niajoriam frcil, vel ipse,
SEPTEM PARTITARUM.
2li
qui in eam successil, dict. n. 3 quccst. 4. — an tenealur,
si niajoria evincatiir h possessore ipsiiis, dict. n. 3 quoest. 4
dict. 1. 10 tit. 9 part. 6. — an et quando leneatiir redimere
pignus testaloris alicui legatnm, et legatario daré, gloss.
1. 11 per text. ibid. lit, 9 part. 6. — an et quando suo
sumptu teneatur perquirere rem Jegalam, el legatario
daré, n. 2 1. 12 per lcxl. ibid. Ilt. 9 parf. 6. — an et
quando leiiealur ad aestiiDalionein illius rei, quam testa-
k)r, cüm legare eam non posset, alicui legavii, n. 5, 8
et 10 1. 13 tit. 6 part. 6. — an teneatur ad ajsiimalionem,
quando testator legavit forensi aliquid, quod e\ statuto
ipse capere non polerat, dict. n. 18 dict. 1. 1">. — an
possit debitori testatoris debituní petere, quando pignu<!,
sub qua illud debeat, sibi per lestütorcm legatnra fuit,
glos. I. 16 tit. 9 parí. 6. — an leuealur legatario Icgalum,
vel ipsius sestimationem daré, si testator illud in vita sua
alienavit, n. 1 et 2 leg. 7 per tcxt. ibid. tit. 9 parí. 6. —
an teneatur solvere legatum, quando testator se retulit ad
locum unde solveretur, si ibidera minus , vel plus reperia-
tur, n. 1 et 2 1. 18 per text. ibid. lit. 9 part. 6. — an te-
neatur legatum legatario prajsiare, quando testutor ex
falsa causa motus fuit, n. 1 1. 20 p r text. ibid. til. 9
part. 6. — quando daré teneatur i testatore relictum sub
condilione, causa, vel luodo, glos, 1. 21 per text. ibid.
tit. 9 part. 6. — au et quando liabeat electionem in sol-
vendo legato alicui in genere relicto, gloss. I. 23 per text.
ibid. lit. 9 part. 6. — Et an si legatarius vel bares kabeat
electionem, possit melius vel pessiraum eligere, ibideni
in n. 6 per illum text. cum alus gloss. ibidem. — Et quid
sit dicendum in causis piis , dict. n. 6. — Ha;res qua-
liter teneatur alimenta praestare legatario, quando á testu^
tore sibi relicta l'uerunt, gloss. 1. 24 tit. 9 part. 6. — Et
an venderé teneatur immobile, ut legatarium alat, et
quod tempn3 inspiciatur; et an praestenlur alimenta res-
pectu valoris vel reddituum, ibidera in num. 4. — Hajres
qui habet rei electionem, an et quando variare possit, et
quid si jam semel variavit, n. 1 1. 25 tit. 9 per text. ibid.
part. 6. — in cujus volúntate fuit positura daré alicui le-
gatum, vel si illud non dedit in vita sua, an ab haerede
ejus post mortem suara dari debeat, n. 3 1. 30 ibid. per
illum text. — an teneatur daré legatum, quando per tcs-
tatorem contra leges alicui relictum fuit, num. 1 1. 32 per
text. ibid. tit. 9 part. 6. — si dolo vel mora non solverit
legata in loco sibi pra;fixo per testatorem, an tune alibi
conveniri possit, dict. n. 1 dict. 1. 32 tit. 9 part. 6. — Et
an testator possit haeredi praefigere tempus ad adeundara
haereditatera , ut post illud haeres excludatur, dict. n. 1
in fin. — Haíres non privabitur haireditate, licét non facial
aliquid sibi á testalore praeceptum , si injustum vel inho-
nestum sit, n. 6 dict. 1. 32 per text. ibid. tit. 9 part. 6. —
non habet tilulum in re legata, si legatarius adhuc non
repudiavit, n. 3 1. 34 tit. 9 part. 6. — an teneatur legatario
fruclus suae rei legatae tradere á die raortis testatoris, vel
á die aditae haeredilatis, n. 4 1. 37 tit. 9 part. 6. — si in res-
tiluendo legato fueril in mora, sive ex propria re testato-
ris, sive ex aliena factura sit, an lunc teneatur ad fruclus
perceptos, et eliam adeos, qui percipi potuerunl, n. 5
dict. 1. 37. — Et an veniant fruclus, quos percipere po-
tuissel possessor, ibidem. — Haeres lenelur Iradere rem
'egatam in loco ubi esl, num. 1 1. 38 lit. 9 part. 6. —
tenetur solvere legata legatariis slatim qiiód polest, aliíis
ad quEerendum ea indulgetur sibi tempus; et quid si sif
aliena, et dominus nolit eam vcndtre, vel immenso pre-
tio, n. 2 I. 8 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — quando te-
neatur suo sumptu persequi rem legatam , et quando
suraplu legalarii, n. 2 1. 41 til. 9 part. 6. — quando te-
neatur cavere de praistando rem, si ad eum pervenerit,
vel de perseqiiendo eam, dict. n. 2 I. 41. — Hares de qua
culpa lenealur legatario, n. 3 1. 41 ppr text. ibid. tit. 9
part. C, el n. 3, 7 ibidem. — siin restitucndo legato fuerit
in mora, an poslea pereal periculo ipsius, eliamsi eodem
modo res essel penes alium peritura, n. 41 lit. 9 part. 6. —
quando legatum prestare debeat legatario, cui pluries
eadeni res legata fuit in eodem testamento, n. 2 1. 45 per
text. ibid. tit. 9 part. 6. — El quid si poslqnam fundum
legavit Titio, et in eodem testamento illum fundum legivit
servo Tilii, ibidem. — El quid, si appareal testatorem
velle pluries praestari, ibidem. — El quid si ha?res legavit
fundum legatario, cüm k primo defunclo legatarius habe-
bal partera fundí, dict. n. 2 dict. 1. 45. — Ha;res in quo
legata prestare debeat, elintra quantum tempus, gloss. 1. 48
per text. ibid. tit. 9 part. 6. — Et quando ha;redi competat
executio teslamenti, quia a testalore executor nominatus
non fuit, n. 3 1. 1 per text. ibid. tit. dO part. 6. — Hieres
si contradicat, an tune executor lestamenlarius possit ca-
pere res aliquibus légalas, et illas daré, et quando non,
n. 1 1. 2 til. 10 part. 6. — quando polerit pelere caulionem
execnlori testamentario, el quando non, n. 3 dict. I. 2
til. 10 part. 6. — El quid si testator jussil bona sua distri-
buí pro malé ablalis, et non apparent tot male ablala, an
superfluura debeat haeredi reddi, n. 2 ad fin. 1. 3 tit. 10
part. 6. — Ha;res an prius requiri debeat , qu5m executor
alíqua bona defuncli vendat, n. 4 1. 4 üt. 10 parí. 6. —
an et quando relicta pia adimplere possit, si á testatore
executor nominatus non sit, n- 1 cura alus, 1. 5 per text.
ibid. til. 10 part. 6. — Ilseredes an possint compelli per
cxeculores teslamenti, ut baereditalem defuncli adeant,
n. 4 1. 6 tit. 10 part. 6. — Haeres si executoribus testa-
mentariis nolcntibus, voluntalem defuncli velit adimplere,^
an tuno Episcopus illud sibi impediré possit, n. 5 1. 7
tit. 10 part. 6. — sive major, sive minor sit, qua poená
puniatur, si voluntalem defuncli non adimpleat, et art
requiratur, quúd ha;redilas prius adealur, n. 3 I. 8 per
text. ibid. tit. 10 parí. 6. — Et quid in haerede haeredis-
quando primus haeres decessit ante morara, dict. n. 3. — ■
Et quid in filio haerede instituto nolenle voluntalem de-
funcli adimplere, an per hoc privetur sua legitima, ibidera
n. 4 dict. 1. 8. — Et an propter taleni negligentiam in Ic-
gatis filius perdat suara legitimara , ibidera. — Ha;res suc-
cedens ab intestato, an possit delrahere Falcidiara, etquid
in fideicommissario universaü, n. 1 in prooeraio, tit. 11
part. 6. — an teneatur de darano et lucro, quando in re-
bus legatis aliquibus supervenil, ut inde detrahat ralci-=
diara, vel non, glos. 1. 3 per text. ibid. tit. 11 part. 6. —
quando propter delictum patris perdat Falcidiara, gloss.
1. 5 et 6 ibidera per illa jura. — an teneatur creditoribus
haeredilatis, ct an teneatur legatariis, n. 12 I. 8 tit. 11
part. 6. — non polest instilui in codicillis, et quid si insti-
tuatur, n. 1 1. 2 per text, ibid. tit. 12 part. 6. — an tenea-
tur alimentare filiura naluralera testatoris, num. 9 1. 8 per-
text. ibid. tit. 13 part. 6. — Et qualiter illum alere de
beal, n. 10 ibidera. — Haeres an possit ratione jurís patro<
nalus praesentare ante possessionem acquisitam, n. 31. á
til. 14 part. 6. — an et quando possit rem haeredilatis 1
213
INDEX MATEUIAP.ÜM
possessore ipsius vendilam vendicare, et quando eraptor
contra euin excepüone uti possit, nuni. 3 1. 5 lit. l/i part. 6.
— si per decem aiinos non intenlet judicium pelitionis
haerediiatis per possessorem , an postea possit, n. i 1. 7
tit. 14 part. 6. — Vide de hoc infra in verbo Fetitio h«-
KEDiTATis. — Haeredes teneutur restiluere quaesita per
usuras í» teslatore, illis quibus pertinent, et quid si venís
doniinus non inveniatur, u. 12 1. 2 lit. 15 part. 6. — si
sint piares insliluli, apud quem scriptursB, et pri^i!egia
haereditalis esse debeant, gloss. 1. 7 üt. 15 part, 6. —
Hseres' an instrumenta rei legatae legatario daré debeat,
vel an debeant penes se remanero , n. 2 ih fin. dict. 1. 7.
— quando non teneatur legatario rem legatam tradere
«sque ad certum terminum, n. 3 1. 8 tit. 15 part. 6. —
Et an privilegium íestitutionis in integrum , quod minori
datur transeat ad haeredes, num. 6 ). 8 tit. 19 part. 6. —
Hieres si aliquem accuset , dicendo occidisse testatorem ,
45i iilud non probet, an et quando excusetiir, vel non, n. 2
1. 21 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Hairedes an possint
pacisci cum occisoribus testa toris, et quando, et an om-
nium assensus requiratur, n. 6 cum aüis ibid. 1. 22 tit. 1
part. 7. — aceusatoris, an teneatur prosequi accusatio^
nem defuncti contra aliquem intentalam, n. 3 1. 23 per
text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et quando accusatus de cri-
mine se Gccidit, quando habeat ha;redem, vel non, n. 9
cum aüis ibid. 1. 2Z| tit. 1 part. 7. — Et si aliquis fuit de
crimine accusatus, anet quando instantia ad ejus vel ac-
eusatoris haeredes transeat, si lite contéstala ipsi mortuí
fuerunt, et in quibus criminibus, et pro qua parte, £t
qualiter, n. 25 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et quid si
lis fuitcoepta per solam citationem, vel si reus fuit contu-
max non habens causam non inveniendi , ibidem in n. 2.
— Et quid si lite contéstala pacto contrahenlium fuit ali-
ter reccssum, an tune actio poenalis sit transitoria ad ha-
redes, dict. n. 2 in fin. — Et an tune ha?rcs íidejussoris
teneatur, si fidejussor decessit, ibid. in n. Z|.— Et qualiter
hssredes tune teneautur, tt pro qua parte, ibid. in ¡i. 7. —
Haeres, de delicio defuncti, an et quando tenealur, el ad
quid, et qualiter, n. 9 cum alus ibid. dict. 1. £5 üt. 5
part. 7. — defuncti delinquentis, de jure Canónico qua-
Jiter teneatur, et ad quid, dict. n. 9 in medio. — an te-
neatur ex defuncti conftssione extra judicium facta , quia
confitelur se alicui damnum dedisse, dict. n. 9 in fin. —
Et an conliji haeredem detur condiclio furtiva, eliam ultra
id, quod ad eum pervenit, n. 10 ibidem perillum text. —
£t an hffiredi aceusatoris detur resütulio quando ipse de-
cessit ante litis contestationem , vel finem causae, ibidem
íd n. 11. — Haeres et defunctus sunt una et eadem per-
sona, n. 6 1. 13 per text. ibid. tit. 9 part. 7. — Heredes
raplorum qualiter pro rapiña defuncti teneautur, et quan-
do, n. 4et 6 1. 2 per text. ibid. tit. 13 part. 7. — Haíres
occisi, qualiter, contra ipsius occisores agat pro operibus
suis, et ad quid, n. 5 1. 6 tit. 15 part. 7. — Et an et quando
actio de dolo transeat ad haeredem, n. 3 I. 3 til. 16 piírt. 7.
— Haeredes assessinorum restiluere lenenlur pecuniam,
quam defunctus ab aliquo pro occidendo homine recepit,
n. 1 1. 3 tit. 27 part. 7. — Et si testator jubeat ha^redi , ut
vestiat iixorem suara, an intrlligatur semel, vel tolo tem-
pore vitüesiiae, n. 8 1. 8 til. 33 part. 7. — Haeres est suc-
cessor vitiorum, et culpse defuncti, u. 3. 1. 9 tit. 33 part.
7. — Et pri\i!egia personaüa ad heredes non transeunt,
á). 11. 7 per text. ibid. tit, 31 pail. 7. — llxrcs qiiis di-
catur, quando testator habens dúos amicos, unum ha;redem
instit'L'.it dicendo, inslHuo umicum mciim, vide n„ 1 et 2
1. 10 tit. 3 part. 6. — cui fuit datus substitutus, si in vita
testu toris deceda I, ansubstilu lio va'eat.n. 31. 2 lit. 5 part. 6.
HjEhes coNVENiTuu, et conveniendus est ba'res coram
judice coram qno debucrat conveniíi deftinctus, et quid
si haeres sit c'ericus, fí. 5 1. 57 tit. 6 part. 1. — si dolo,
vel mora non solverit légala in loco sibi praefixo per lesta-
torem, antunc aübi coiiveiiiri possit; n. 1 1. 32 tit. 9 part.
6. — Haeredes lalronum, quando, et quali'.er, el ad quid
conveniri possunt actiouc furtiva, gloss. 1. 20 per text.
ibidem, tit. 14 part. 7.
H«ni,s CLEuici, an possit repeleré ab ecclesia, quod
impensum fuit in cjus melioratione per clericura praede-:
cessorem, num. 6 1. 8 til. 21 part. 1. — an possit repeleré
expensas , quas fecit clericus in beneficio, n. 5 ad fin. 1. 41
lit. 28 part. 3.
íl^HES FAciENS, vel non faciens i:iventarium. — fuciens
inventarium, an in co res testalori commodalas, sive
depositas poneré debeat , n. 3 1. 96 lit. 18 part. 3. — qui
non fecil iuveniaiium, an hubeat beneficium cessionis
bonorum, num 1 1. 1 tit. 15 part. 5. — cohaeredis an
tenealur ad confeclionem inventárii, n. 2 1. 5 tit. 6 parí.
6. — si non facial invcntaiium tenebitur in.solidum, elsi
vires haereditariae non sullicianl , el qui ad hoc teneautur,
rí. 2 1. 5 tit. 6 part. 6. — ad instantiam fideicommissarii
universalis tinetur faceré inventarium, et quid, si non
facial , at) teneatur ultra vires haereditalis , dict. n. 2. —
si incipiat faceré inventarium infra Iriginla dies , si postea
inlra dnos menses inchoavil, et perfccit, an ex hoc vitie-
tur, ibidem , in num. 4- — conficiendo inventarium, an
videalur adire, n. 5 dict. 1. 5 tit. 6 part. 6. ■ — an requi-
ratur quüd prius heereditatem adeal , quíim possit inven-
tarium faceré, dict. num. 5. — Et qui citandi sint ad
con ectionem inventárii, el per quem judicem, etiamsi isti
tales sint clerici, vel alterius foii, n. 6 et 7 dict. 1. 5 tit. 6
part. 6. — Haeres si fideliter fecit inventarium, an tune
vitietur ex defcclu citationis Ipgatariorum , et creditorum,
dict. n. 8, diit. 1. 5 tit. 6 part. 6. — qua de causa inven-
tarium coram judice faceré teneatur, ibidem in fin. — sub
qua forma inveniariumconficere debeat, etquid si omillat
aliquas solemnitales, ibidem, in num. 13, 14 etl5. ■ — si
aliquid subtraxit de ha;redilate, an per hoc inventarium
ab eo factum viiietur, dict. num. 15. — potest conficerc
inventarium per suum procuratorem , et an lunc procu-
ra! or debeat ibidem se subscribere , ibidem in n. 16 dict.
1. 5 tit. 6 part. 6. — an teneatur se subscribere inventario,
el quando, et an teneatur inventarium, único conlexlu
faceré, et coram eodem tabellione, ibidem. — Inlerin».
quod facit inventarium , ¡i nemine conveniri potest ,
etiamsi haereditas sit locupletissima , n. 1 1. 7 tit. í!
part. 6, per lext. ibidem, et quando sic, ibidem in
num. 2. — Et quid si scriptura inventárii sil redacta in
publicara formara, si ihi non dicilur esse perfectum, d
tres menses non sint eiapsi, dict. n. 1. — Haeres conficiens
invenlarium noiwtenelur ultra vires haereditarias, et quando
sic , n. 6 cum alus ibid. dict. 1. 7. — Et an hieres venriens
res haereditarias pro solvendis debilis, vel legatis, tenealur
se obligare de eviclione, cüm fecerit inventarium, dict.
n. 6. — si ante sententiam omisit opponere exceptionem
beneficü inventárii, an postea in executione sentenliaB
illam opponere jinssil, dicl. n. 6 in lin. — quas expensa»
SKPTEM I'ARTITARUM.
SIS
ícribcre possit in inventario, el an illas, quas fecil liligando
cnm alio contendeule se iiicredeni , vel creditoreni liacredi-
taiium, niim, 1 1. 8 lit. 6 pait. 6. — Et qualiler probet
illas ab eo facías fuisse, et quid de miniitis expeiisis, ibid.
in n. 2. — Haeics an fuclo inventario consequuUir, qnod
sibi per defunctuní debebatur, et an fpso jure, vel quoad
eíTectum ; et an possit sibi ipsi solvere eligendo reni , in
qua vullsibi essesolutum pro debito, etquando boc locuní
habeat, vel non , n. 3 1. 8 lit. 6 parí, 6. — an detrabat,
qiiod defunclus sibi debebat, etiam non confecto iuvenla-
rio, contra fideicommissarium universalem, ibidcm iu fin.
— quia aliquid de híereditate subripuil , et frauduieiiter
inventarium fecit, qualiler puniatur, el quando oon , n. 1
1. 9 per text. ibidem, el num. 1 1. 10 lit. 6 parí. 6. — qui
inipcrfocte fecit inventarium, an gaudeal ipsius beneflcio,
dicl. num. 1 dicl. 1. iO. — si non fecit inventarium, an
tenealur ultra \ires ba;redilarias, quando agentes contra
eum in solidum confitenlur, quód in ba?redilate alia non
remauserunt, nisi ca tantúm, quae h;ircs asserit, et an
contra pra?suuiptionera , qii^ est adversus harredem non
conficientem inventarium admittalur probatio in conlra-
rium, n. 2 dicl. 1. 10. — in foro conscienlire, an leiieatur
ultra vires bajredilarias, si non fecit inventarium, ibid. — >
non conficiens inventarium, an privetur Trebellianica,
siculi privalur Falcidia , ibidem in n. 3, ct n. 2 1. 7 til. 11
parí. 6. — si sil fdius teslatoris, et non fecerit invenlarium,
an privetur legitima sibi debita jure natura;, ct an iste
ctiara leneatur ultra vires ba;reditarias , dicl. u. 3 1. 10
lit, 6 parí. 6.
H-EREs FüKis, vel lalronis rera furtivam usucapienlis, nn
etquando facial suos fruclus, quosex re furtiva pt-rcepit,
n. 4 1. 4 til. 29 part. 3. — latronum quando, el qualiler,
et ad quid conveniri possint actione furtiva, gloss. 1. 20
per text. ibidem, lit. 14 parí. 7. ^
H^REs socii, VEL sociETATis, et hajres iilius socii, qui
alus di^sentientibus in servituie rei communis consenlit,
an ipsis sociis postea consentientibus iste bseres et novus
socios debeat consentiré, n. 5 1. 10 lit. 31 part. 3. — Et
an societas contracta inler aliquos, el in hasredes ipsorum,
an illi obligentur ad societatem , n. 4 1. 11 per lexl. ibid.
til. 10 part. 5, etn. 1 1. 10 ibidem. — Et quando hscredes
obligentur ad societatem propter pactum defuncli de hüc
faclum, dicl. num. 1 dicl. I. 10 lit. 10 part. 5. — íinita
socielale, an leneatur lucra,' qiiaj liabuit ex rebus quae
remanserunt in socielale, comuiunicaie sociis, dicl. n, 1
dicl. 1. 10 ad fin. — Et an slipulalio transmitlalur ad
haeredes, et in hceredes, sive consistat in dando, sive in
faciendo, n. 1 1. 14 per text. ibidem, til. 11 part. 5.
HjEres gravatls, vel gravatur; et liaeres si á testatore
gravelur, ne altius sedificium cxlollat, an ex boc censeatur
imposita servilus, n, 3 1. 14 til. 31 part. 3. — reslituere
gravalus adire compellitur ba^reditatem, n. 2 1. 23 til. 31
part. 3. — si in poenam sil ei jussum , ut brereditalem
restituat, an si tune reslituat possit quartam Trebclliuni-
cam detrahere, n. 1 qna;sl. 2 ad fin. 1. 15 lit. 3 part. 6.
— gravalus restituere post morlem, an ibidem subintelli-
gatur tacita conditio, scilicet, si sine liberis decesserit,
vide n. 3, 4 et 6 cum alus ibidem, 1. 10 per lexl. ibidem,
til. 4 part, 6. — Et quid si iste gravalus filios adoptivos ,
vel arrógalos, vel spurios reliquerit, ibidem in n. 4 et G.
— El quid si non fuil diclum de morte inslituli sub condi-
tiene, sed postejusmortem alius directo sithaeres inslilulus,
ibidem in num. 5. — Et an supradicta locnm babcant,
quando inslilulus universaliler gravatur posl ejus morlem
reslituere rem cerlam , ibidem in n. 6 dicl. 1. 10. — Et an
hasc locum babcant, quando ecclesia, vel pia cansa fuit
substituía grávalo reslituere post morlem, ibidem in n. 8.
— Et quid si ita gravalus Religionem ingressus sil, an per
hoc subslilutus excludatur, eliamsi sil de filiis teslatoris,
ibidem, — Et an sit aliqua dilTerentia, sive isli sint
masculi, sive focmiua;, vel nepotes ex filia, dict. n.
8 quaesl. 3, — Et an ídem sit, sive filii jam sint nati,
bivc nascituri, ibidem. — Et quid si gravalus decedat
cum Cüis incapacibus, vel qui haeredes esse nolunt,
vel tales filii sint á pupillo babiti, an per eos substi-
tulus excludatur, ibid, in qua;st. 4, et ibidem n. 11,
— Et quid si filii isti decedanl ante morlem gravali, an
per eos subslilutus excludatur, ibidem, — Et an supradicta
procedant in su bstitulione directa, vulgari, vel fideicom-
missaria , vel compendiosa, vel pupillari , ibidem in n. 9.
— Et an illud e\eniat ex iegis ficlione, vel ex juris pra;-
sumptione, et qualis in hoc sit eíleclus, ibidem in n. 10.
— Et quid si fideicommissarius decedat ante gravatum,
an jus pelendi fideicommissum ad haeredes transmiitat,
num. 12 1. 10 lit. 4 part. 6. — Hieres si gravatur incapaci
restituere, au etquando ab eo ha;reditas tollalur, et ex
quibus vidualur bac fraude relicta, n. 21, 22 el 241. 13
1:1. 7 parí. G. — gravalus incapaci reslituere, an ad hoc
teneatur iii foro conscientiae , vel daré fisco, vel sibi reti-
ñere, dict. num, 24. — á testatore gravari non poiest in
plus , quíim sibi reliclum fuit : de quo late per num. 5 1. 3
per text, ibidem, til. 9 part. 6, — an possit ii testatore
gravari, ut filiura suum cum fiiüs ipsius haeredis haeredem.
insliluat, gloss. 1. 7 til. 9 part. G.
HiERES MARiTJ, qui rctinuit adulterara post adulteriuní,
an possit illi objicere de adulterio, et retiñere dotem, n. 1
1. 23 lil. 11 part. 4. — Et an idem sit dicendum, si ipsa
adultera se separavit, et recessit á marilo, an tune possit
ejus baeres de adulterio objicere, si ab eo dos repelatur ,
dicl. n. 1 in fin. — Haeres mariti an debeat habere vestes ,
quas marilus dedil uxori, si matiimonium solvalur, n. 9
I. 23 lit. 11 parí. 4. — intra quantum tempus dolem uxori-
reddcre debeal, et an interim ipsam alere tenealur, si sit
inops, n. 2 et3 1. 31 lit. 11 part. 4. — Haeredes marili si
veiint, an possint stalim non exspeclata düalione dotem
uxori reslituere, sive detracto, vel non, interusurio medü
tcmporis, et anillud faceré possint, dicl. n. 3.— qui stalim
solvunt dolem , an liberentur ab alimentis pra;slandis ,
ibidem. — tenenlur solvere fructus rerum mobilium in
dotem dataruní, et eliam earum pretium , in tali lamen
pretio computabuntur alimenta mulieri pracstila dilatione
aniiali pendente, dict. num. 10 in fin. dict. 1. SI til. 11
par!, 4. — Haeres mariti an leneatur alere uxorem ino-
pem, n. 9 1. 8 lil. 13 part. 6. — Haeredes mariti morlui,
an possint ejus uxorem de adulterio acensare, n. 81. 3 per
lexl, ibid, lil. 17 part. 7.
HAEREDES DONATOBis, dcpositarü, vel commodatarii, et
haeres commodalarii tenelur rem reslituere siculi defunc-
lus, et quid si plures sint, qualiler tune leneantur, n, 1
el 4 per text. ibid. I. 5 til. 2 part. 5. — Et quid si lis fuit
contéstala cum defuncto, dict. n. 1 dict. 1. 5. — Ha;res
deposilarii rem in defuncto, cu¡ successit, depositara resli-
tuere tenelur, d. 1 per text. ibid. 1. 5 lit. 3 part. 5. — Et
in quo loco, ibidem in n. 2. — Ha-redes donatarii an dona-.
au
li\DEA MATEUIAIIUM
tionem donatario factam possiut ralificare iii pvsejudicium
haeredum donatoris, ia quosest dominiumtrausliUum ante
ratificationem, ii. 1 1. 4 tit. 4 pait. 5. — donantis tenenlur
adimplere donationem h defuucto alleri faclaui, et quare,
ii. 3 dict. 1. 4. — Hajres donaloris an possit doiiationem
donatoris in favorem secuudi donatarii factam revocare,
antequam sibi acquiralur, n. 4 1. 7 tit. 4 pait, 5. — anet
quando, et in quibus casi bus donationem ü donatario re-
vocare possit psopter ingratitudinem , n. S 1. 10 tit. 4
part. 5. — donatarii ingrati, an possit per donatorem do-
nalione privari, et quando, dict. n. 8 ad fin.
H^KEs juDicis, et heredes judicum decedentium ante
syndicatuui, an et quando teneanlur, n. 6 in fin. 1. 6 tit. 4
part. 3. — judicis, magistri vel alterius officialis, qui est
salariatus in quolibet auno, an integrum salarium habere
debeant, quando defunctus decessit ante finem anni, et
quid in haeredibus advocatorum, gloss. 1. 9 per text. ibid.
tit. 8 part. 5.
H«RES ARTiKiciSj VEL OFFICIALIS, el híEres artificis, qui
operas locavit , vel promisit ffidificium faceré sub certa
mercede, an possit petere, et in totum perficere quod de-
functus inchoavit, vel an videalur electa industria de-
functi, n. 3 1. 2 tit. 8 part. 5. — Et an officia industrialia
6int transitoria ad Lfflredem, dict. n. 3. — Hasres officialis,
qui per se, vel per alium ofGcialem jequó idoneum, velit
perficere opus cceptum á defuncto, an admitti debeat, vel
an repelialur, eo quód videatur electa industria personse
defuncti, n. 10 dict. 1. 9 tit. 8 part. 5.
HIERES TL'TORis, vel procuratoris ; et b^eredes procura-
toris an adinittantur post morlem illius, et quid si ita in
instrumento procuratorio á principio dictum sit , n. 6
J. 23 tit. 5 part. 3. — Et an juramentum in litem iranseat
ad hairedem, n. 7 1. 5 tit. 11 part. 3. — Haeredestutorum,
et an contra eum juretur in lilem, et quid si bona culpa sua
deteriorentur, n. 8 et 9 1. 6 tit. 11 part. 3.
Hjsres succedens in emph-vteusi. — Haeredes, qui ve-
niant, et possintsuccedere in empbyteusi, quandoquisrem
ita accepit pro se, et suis hajredibus generaliter, etquidin
ecclcsia sic dante, n. 5 1. 28 tit. 8 part. 5. — Et quid in
]);Ure recipiente emphyteusim pro se, et suis fiiiis, et haere-
dibus, an exigatur, quód filii etiam sint haeredes, ut in ea
succedere possint, dict. n. 5 dict. leg. 28 tit. 8 part. 5.
HasREs iNDiGNüs, vcl incapax ; et si testator dicat haere-
dem indignum , an illud sufficiat, licét haeres iilud non
probet, n. 3 1. 23 tit. 1 part. 6. — extraneus, si indignos h
U'Slalore reputetur, an sine expressione causse illum possit
ÍVüereditale privare, ibidem in n. 4 <¡ict. 1. 23. — Et quiJ si
(estator solummodo repulavit baíredcm indignum sine pri-
valione híeredilalis, an tacité illum privare videatur, ibi-
dem.— Et an hoc procedat, sive haíreditatem adierit, sive
non, ibidem in n. 5. — Et quando talis haeieditas ha;redis
indigni applicetur fisco, dict. n. 5 cum alus ibidem. —
Haíres judicatus indignus á lestatore, si restituat ha3re-
ditatem per fideicommissum, an possit detrahere quartam,
ii. 6 dict. 1. 23 tit. 1 part. 6. — si tanquam incapax hrere-
dilatem non possit adire, quis tune ad eam admittatur,
n. 4 et 5 1. 22 tit. 3, et n. 6 L 2 tit. 5 part. 6. — ab ba;re-
ditate repellitur tanquam indignus, quod accidit ex pluri-
bus causis, n. 1, 2, 3 et 4 1. 13 per text. ibid. tit. 7 part.
6. — an transmittat ad suos hoeredes hsereditatem, quando
ante aditionem morluus fuit, si volebat mortem defuncti
iiuereiare, ibidem in n. 1 dict. I. 13. — Et an sufficiat
accusalionem proponere contra occisorem testatoris, alio
non spectato, n. 5 dict. 1. 13. — Haeres ante vindictam an
haeredilatem adire possit, sive testator íi familia, sive ab
extrañéis occidalur, dict. u. 5 et 6 cum alus ibid. per
illum text. — intra quantum tempusarctelur adproponen-
dam querclam contra occisores teslatoris, ibidem in n. 7,
— qui occidil testalorem, indignu^s est, et ab hajreditate
repellendus, et an teneatur se deferre, ibidem in n. 8 dict.
1. 13 tit. 7 part. 6, et ibid. n. 42 — Et quid si nonoccidit,
sed vulneravit eum ; et quid si occidit ejus uxorem, vel
jiberos, vel fratrem, dict. n. 12. — Haeres, ü quo haereditas
tanquam ab indigno tolli potest per fiscum, interim quod
illud non fit, est hieres in effectu et quoad omnia, dict.
num. 12. — qui testamentum dicit falsuní, si ante senten-
tiam dcsistat, an evitet poenam; et quid si sit conclusura
in causa, n. 16 dict. 1. 13 pertext. ibid. tit .7 part. 6. — qui
tacitam fidem accommodavit in uno nummo, an videatur
indignus ab oinni haereditate, n. 25 dict. 1. 13. — Et quid
si testator sit Clericus, haeres vero, qui reslituit, sit laicus,
cui fisco haereditas applicetur, an Ecclesioe, vel Regis,
ibidem. — Haeres institutus ab aliquo si sit incapax, et
suum defectum detexerit, an praemium assequatur, etquid
in totaliter incapacibus, n. 1 et 2 1. 14 per text. ibid.
tit. 7 part. 6.' — quando etiamsi necem defuncti non vin-
dicet, non possit haereditate privari, gloss. 1. 15 per text.
ibid. lit. 7 part. 6. — Et non omne, quod ab haerede in-
digno aufertur, applicatur fisco, n. 2 1. 17 per text, ibid.
tit. 7 part. 6. — Haeres indignus si hajre'ditate privetur cui
primó haereditas debeatur, n. 7 1. 10 per text. ibid. tit. 13
part. 6.
Hieres sebvds deportati, vel damnatus, haereticus vel
judaeus.' — Haeredem an possit habere deportatus ab intes-
tato, si fiscus ei non aufert bona, n. 12 1. 2 tit. 18 part. 4.
— Haeres si sit institutus servus alicujus, an ab eo haere-
ditas tollatur, si ejus dominus testantem impedierit, ne
voluntatem suam mutet, glos. 1. 28 per text. ibid. tit. 1
part. 6. — si sit institutus servus alicujus, an institutio te-
neat, si ejus dominus instituí non poterat, licét post insti-
tutionem illum manumiserit, n. 8 1. 2 tit. 3 part. 6. — si
sit iustitutus servus teslantis, eoipso, licétnihil dictum sit,
videtur sibi data libertas, et quando non, gloss. 1. 3 per
text. ibid. tit. 3 part. 6. — an esse possit deportatus, vel
damnatus in metallum, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 3
part. 6. — Et quid in haeretico, vel judaeo, et an judaeo,
vel pagano possit aliquid relinqui, ibidem in n. 5. — Et
quid in rebaplizato, vel in reordinato, ibidem in n. 6, vel
in damnato ex damnato coitu, ibidem in n. 11. — Et quid
in mullere rapta, quae cum raptore coutraxit, an ex suo
testamento aliquid capere possit, ibidem in n. 12. — Haíres
quando esse possit servus duorum dominorum, quando ab
uno ex eis instituatur, et an et quando liber efficiatur,
gloss. 1. 23 tit. 3 part. 6. — Et quando dominus non possit
omnes servos suos heredes faceré, gloss. I. 24 per text.
ibid. tit. 3 part. 6, — Ha;res si sit institutus servus, vel mo-
nachus, tune dominus, vel Abbas haeredilatem adire po-
terunt, et tempus ad deliberandum, n. 7 1. 1 tit. 6 part. G.
■ — si sit servus alicujus, adire vel repudiare non polerit
sine dnmini licentia , et an sufficiat domini ratihabitio.
n. 4 1. 13 til. 6 part. 6. — Et quid si dominus, vel servus
simul agnoscant , vel repudient haeredilatem , ibidem.
— Haeres si sil institutus libertus alicujus, an per hocfraler
testatoris possit fralris lestamentum querelave, n. 3 1. 2
SEPTEM PAU TIT A RUM.
2Í5
tit. 8part. 6. — si sit servus alicujns, an teslator aliquid
doiuino siio legare possit, et quid é contra, glos?. 1. 8 per
text. ibid. tit. 9 pai t. 6.
H«RES iNSTiTUTus, vcl insliluitur, puii; ad diem, vel
sub condilione. — Et ha;redis institulio sub iinpossibili
coiiditionc de faclo, au vilielur, ii. 4 in princip-o, 1. 6
I I. 2 part. 4. — Hitres extraneus á filio in testaniciilo suo
jiisiitulus, an patrem teslatoris alere teneatur, si ad nuixi-
itiain inopiam devenerit, si filiiis pntrcm suum ex justa
cansa exliaeredaverit ; et quid in haerede ncpotis, vel ulle-
lius, qui tenelur jure sanguinis patnm alere, n. 6 et 7
1.0 til. 19 part. 4. — Ha^i-edis inslitulio bené valet, licet
iíistituens ex infirmilate illa non decesserit, n, 2 ad fin. 1. 11
lil. 4 part. 5. — Et an jus offerendi prelium transeat ad
lia?rráes, cliam quando in pacto niliil de cis dictnni fui!,
n. 3 1. 42 tit. 5 part. 5. — El an prohibiiio de non alie-
nando facta emptori porrigatur ad ejus ha;redes, si nibil
de hoc dictuní luit, n. 1 1. 43 tit. 5 parí. 5. — Et an pro
liibitio de non alienando facía haeredibus , intclligatiir de
primis, vel «le ómnibus, dict. n. 1. — Hseredis appellatione
an venial Iiaeres universalis, vel liaeres in re certa inslilu-
tus, n. 5 1. 2S tit. 8 part. 5. — Hoeressi vim fecerit tesianti,
ut illiini liaeredem instituat, an talis institutio sit ipso jure
nidia, vel valeat, et ab iilo tauqiiam ab indigno per fiseuní
;niferalur, n. 4 1- 27 til. 1 part. 6. — Et quid fi talis insli-
liilio sit in damnuní a'terius tertii facía, an tune fisco
•.idaiiltatur, ve! succurralur leeso, ibidem in n. 5. — Hieres
si fecerii per blanditias se inslilui, vel da;a ab eo pecunia,
an institutio teneat, ibidem in n. 6. — licet non sit in tes-
lunirulo institutus adbuc ibidem relicta debebunlur, n. 1
jn prooem. tit. 3 part. 6. — Et an lunc requiratur qiiod
íia;reditas adealur ab inleslato, ut relicta debeantur, ibi-
dem.— Haíres quis instituí possit in alicujus tes!anirnto,
el quis ad hoc capax sit, glos. 1. 2. per text. ibid. tit. 3
part. 6. — non debet instilui ecclesia ab aliquo, si filius
exlia-redelur, luim. 2 dict. 1. 2. — Hícredis incapacitas vel
ropacilas considfralur tiibus temporibus, n. 8 dict. 1. 2
tit. 3 part. 6. — Hwrcs si k testalore nutu vel signisinsli-
tualur, an inslitulio leneal, et quando, n. 2 I. 6 tit. 3
part. 6. — Haeredis institutio an perficialur per aliquod
verbum, quod necessario debet subaudiri, ibidem in n. 3.
— Ha?res k testalore meltis modis inslitui polest, gloss.
omnes dict. I. 6 per text. ibidem. — Quis dicatur,
quando teslator liabens dúos amicos, unum hoeredem
inslituit discendo : Instiiuo amicum meum, v. n. 1 et 2
1. 10 tit. 3 part. 6. — ab ipso testalore instituí debet,
non ab alio, etiam de ipsius volúntate , el quando
istud procedal, n. 4 et 2 1. 11 tit. 3 part. 6. — Et an
vitieturinsüluüo, si leslalor amicum suum lioeredem fece-
rit nominando illum fratrem , num. 2 1, 13 per text. ihid»
tit. 3 parí 6. — Et quid si teslator sotummodo erravit in
nomine, vel cognomine hsredis cerlum est lamen quid
velil, ibid. in n. 3 et 4. — Haeres institutus in re certa,
alio adeunte ha?red¡l3tem, habelur Joco legalarii, n. 2in
princ. 1. 14 tit. 3 part. 6. — institutus in re certa babebit
portionem haeredis universalis repudiantis, et an si insti-
tutus in re certa decedat ante aditionem haeredis univer-
salis, an jus accrescendi transmillatad suos ha;redes, dict.^
n. 2 in fin. dict. 1. 14. — in re certa alio non dato cobse-
rede, in oranmus fionis testaloris institutus videtur, et
quando non, n. 3 dict. I. 14 per text. ibid. til. 3 part. G,
'— El quid si teslator prohibuissct sic institutum, ne am-
püüs caperet de bonissuis, ibidem. — Ha;res institutuj
universaliler, qui rcstituit omne palrimonium ha;redita-
rium \igore transacüonis, retenta re certa, an habealur
loco legalarii, dict. n. 3. — Et an huic, qui habelur loco
legalaiii, deheaoUir fruclus h tempore morac, ibid. in
qua;,-t. 0. — Uícves iiislilulus in parle bonorum alus uni-
versaliler instilulis, an habealur loco legalarii, sicuti in re
certa efsel institutus, ibidem in qua;st. 7. — á testalore
inslitulus in re certa in secundo testamento, quod animo
revüc;.!)d¡ primum fecil, an talis sic institutus habealur
Joco Icgiitaiii, vel haeredis, vel primum leslamenlum re-
vücelur, ibidem in fin. — si sit íi testalore institutus ad
diem cerlam , vel incertam, an talis inslitulio leneat, vel
non, vide n. 2 el 6 cum alus ibid. 1.-15 til. 3 part. 6. —
F;i quid si testator in pcenam hteredis scripli, posl certum
tempus alium instituat haeredem, an talis institutio valeat,
dict. n. 1 quíEst. 2. — Hseres si sit ad certum tempus in-
stitutus, el posl illud tempus a testalore alius ha;res non
sil institutus, cui tune applicetur haereditas, ibidem ad
fin. — si sil i testalore institutus in tempus mortissuae,
an talis institutio teneat, et cujus effectus sit, et quid
operetur, et qualiter hoc sil inlelligendum , n. 6 1. 15
tit. 3 part. 6. — si per testalorem sil unus institutus in lo-
tum, alius in parle , tune testator videtur adimere íi
primo, quod datur secundo, n. 1 1. 9 tit. 3 part. 6. — Haj-
redes si scquaüter instituti sint, unus non debet habere
plus juris, quám alius, eó quód fuit primó nominalus,
n. 5 ibidem. — Ha?res si sit aliquis institutus in residuo
vel rcliquo, si nihilest, an institutio teneat, num. 6 dict.
1. 19. — si sil institutus filius h patre in re propria ipsius
filii, vel in re sacra, vel religiosa, vel simili, an per hoc
inipi dialur, ut non possit dicere nullum leslamenlum | a-
tris sui tanquam prieteritus, ibidem in dict. num. 6 d.'cU
1. 19. — an possit inslitui fiüus spurius vel incestuosa;,
cüm capax eril, et an interim quod est capax debeat ha-
bere bonorum possessionem tanquam institutus sub con-
dilione, et possit bona administrare tanquam curator, n. 7
dict. 1. 19. — Hasredes si sint instituti pauperes alicujus
loci , in quibus bonis videantur instituti, el an omnia de-
beant vendi, ct per quos, n. 1 el 2 1. 20 tit. 3 part. 6. —
El Ínter quos pauperes bona testaloris dividí debeant, et
quando, eí an uní plus, vel minus, et quibus cbservalis,
et sub qua forma, el per quos ; el alia vide per gfoss. dict.
1. 30. — Haíres institutus sub condilíone impossibili na-,
tura, vel de jure, vel de faclo, haereditalem adire poterit,.
ñeque vitiatur inslitulio, gloss. 1. 3 el 4 til. 4 part. 6. —
Et an illud, quod haeredi fuil sic reliclum , debeal con-
vertí in aliud, quod ha?redi sil justum, et honestara , ibi-
dem in num. 5. — Haeres si condilionem impossibilem de
jureadimpleverít, per hoc haereditalem non amíltit, ibi-
dem in n. 7. — institutus sub condilíone, ul jurel aliquid
faceré, an talis condítio debeat rejicí, vel non n. 1 1. 6
til. 3 part. 6 et ibid. n. 7. — sub potestativa condilíone in-
stitutus, quando illam adimplere teneatiir ; et quid in le-
gatís á testalore aliquibus reliclis; et an per alium iraplere
possit, el quando; el an lempas adimplendi currat igno-
ranti, et an in personara haeredis adimplere possit, n. 1,
2, 3 et 4 1. 7 tit. 4 part. 6. ~-si sit institutus sub condi-.
tione mixla, an inslítuiio suspendjt haeredítalís aditionem,
sive extianeus, sive suus sit, glos. 1. 9 per text. ibid.
tit. 4 part. 6. — inslitulus, et gravatus resliluere posl
inorlem, an ibidem siibinlclligaUír tacita conditio, fcili
2iÜ
1¡NDE.\ MATÉIilAíltJrvI
cet, si sine liberiá decesserit, n. 3, 4 et 6 cura alus ibi-
dein, 1. 10 per text. ibid. tit. 4 part. 6. — Et quid si isle
gravatus filios adoptivos, vel arrógalos, vcl servos reli-
querit, ibidem in n. 4 et 8. — Et quid si non fuit dictum
de morte instituli sub conditione, sed post ejus niorteni
alius directo sit hseres institutus , ibidem in n. 5. — Et an
supiadicta locum habeant, quando institutus universaliter
gravatur post ejus mortem restituere rem certam, ibidem
in TK 6 diet, 1. 10. — Et an baec locum habeant, quando
ecclesia, vel pia causa fuit subslituta gravato restituere
¡)ost mortem, ibidem in n, 8. — Et quid si gravatus fuit
Reügionem ingressus, an per lioc substitutus excludatur,
itiamsi sit de filiis testatoris, ibidem. — Et an sit aliqua
«liñerentia, sive isti sint masculi, sive fosminae, vel nepo-
tes ex fdia, dict. n. 8 quaest. 3. — Et an idem sit, sive
filii sint jam nati, sive nascituñ, ibid. — Et quid si gra-
vatus decedat cum filiis incapacibus, vel qui hseredes tsse
noUint , vel tales íiiii sint k pupillo habiti, an per eos sub-
stitutus excludatur, ibidem in n. 8, etibid. num, 11 dict.
1. 10 tit. A part. 6. — Et quid si fdii isli decedant anle
mortem gravati, an per eos substitutus excludatur, ibid. —
Et an supradicta procedant in substitutione directa vul-
gari, vel fideicommissaria j vel compendiosa, vel pupil-
lari, ibidem in n. 4. — Et an illud eveniat ex legis fic-
lione, vel ex juris praesumplione, et qualis in boc sit
eifectus, ibidem in n. 10. — Et quid si fideicommissarius
decedat ante gravalum, an jus petendi fideicommissum ad
hajredes transmittat, ibidem in n. 12. — Hajres quando ad
implementum conditionis teneatur, si sibi átestatore non
sit praefinitum tempus, n. 4 1. 12 lit. 4 part. C. — qui fuit
sub pluribus condilionibus inslilutus, an omnes adimplere
teneatur, vel existere debeant, vel una exeis lantüm, ut
possithaereditatem adire, n. 1, 2 et 31. 13 tit. 4 part. 6. —
si facit omne quod in se est, ut conditionem potestativam
sibi appositam á testatore adimpleat, an si non possit, ta-
lis conditio habealur pro iraplela, et quid si sit in ali-
qua mora, vide num. 1 et 2 1. 14 tit. 4 part. 6. — Et
quid si conditio sit, scilicet, si serviim suuní maiiumi-
serií, et ille á terlio fuerit occisus, an tune conditio ha-
beatur pro impieta , ibidem. — si sit instituía mulier sub
conditione , ut cum aliquo nubat, si ille nolit, an haeredi-
tatem babebit, et an conditio habeatur pro impieta, n. 3
et 4 per text. ibid. dict. 1. 14 tit. 4 part. 6. — Et an ipse
nolens prjenitere possit, ibid. in n. 6. — El quid si talis in
totum, vel pro parte aliquo casu fortuito defecerit, ibid.
in n. 4- — Et quid in legato libertatis , vel ad pias causas,
vel alimentorum, dict. d. 4. — El quid si ii tertio impe-
diatur, ibidem. — Honres si sit institutus minor sub aüqua
conditione, an ipse per se illam possit adimplere sine
curntore, et quando, gloss. 1. 15 tit. 4 part. 6. — institu-
tus statim quod repudiat, admitlilur substitutus, cliamsi
institutus resütülione adjuvetur, vel beneficio suitaüs, n, 6
1. 2 til. 5 part. 6. — si sit inslilutus filius, si ule ba;redi-
latem repudiat, vel adire nolit, an tune admittatur ejus
pater, vel substitutus sibi datus, ibidem. — institutus si
repudiet hacreditatem , an admittatur tune substitutus vul-
garis excluso fideicommissario, et quando, ibidem. —
Haeredes plures instituli si invicemsint subsütuü, etunus
ex eis hoeredilalem pro garte sua repudiet, qualiter alii
admittentur, et pro qua parte, et an pro virili, n. 3 1. 3
et 4 per text. ibid. til. 5 part. 6. — Haeredis institutio an
sil nccessaria ut fideicommissum relinqui possit, n. 2 I. 14
tit. 6, et quid hodie, ibidem. — Haeres si sit inslilutus
monachus vel servus , tune Abbas vel dominus liaíveditatem
adire poterunt, et tempus ad deliberandum, num. 7 1. 1
tit, 6 part. 6. — si sit institutus filius, an et quando ipse,
vcl ejus pater adire possit ha;reditatem , num. 5 1. 8, 10
et 13, 1. 13 tit. 6 part. 6. — si sit inslilutus filius alicujus
furiosus , pater vel ejus curator tune adire poterit ipsius
nomine, n. 14 dict. 1. 13. — Et quid si aliquis infans hae-
res inslilutus fuit , quis adire poterit, et quid si ñeque pa-
trem ncquetulorem habeat, ibid. in n. 16. — Et quidsiipse
infans moriatur ante aditionem, an postea ejus pater adire
possit, ibid. inn. 19. — Et quid in pupillo, vel in alio mi-
nore, ibid. n. 21, 22 et 23 per illum text. — Et quid si
adeundo ¡aisus fuit, an sine eo, quod probet in quo fuil
Isesus, detur ei in integrum restitutio, ibidem in n. 24. —
Hieres institutus ab aliquo si sit incapax, et suum defec.
tum detexerit, an praemium cousequatur ; et quid in tali-
ter incapacibus, n. 1 et 2 1. 14 per text. ibid. lit. 7 part. 6-
• — in testamento inofücioso institutus, si cum querelatur,
ad judiéis mandatum non compareat, contra ipsum ab-
sentem procedí potest, n. 2 1. 1 tit. 8 part. G. — si sit
institutus libertus alicujus, an per boc ñater testatoris
possit fratris testamentum querelare, n. 3 1. 2 tit. 8 part. 6.
— non potest instituí in codicillis, et quid si instituatur,
n. 1 ]. 2 per text. ibid. tit. 12 part. (\ — si nullus sit á
patre institutus, et filius praíteieatur , an légala in testa-
mento relicta debeantqr, n. 7 1. 7 tit. 8 part. 6. — ex tes-
tamento rupto institutus nihil cousequi poterit, dict. n. 7
in fin. — Et an institutio valeat, saltim quoad quintara
partera, quam testator extraneo relinquere poterat, ibid.
in fin,
H^EES cOGiTUK, VEL coACTiis, ct haercs militis, an coga-
tur baereditatem adire ex privilegio militan , siculi alius
haeres necessarius, num. 6 1. 20 lit. 3 parí. 6. — Et an ni
haerede suo, vel alio debeat inspici tempus mortis téstalo-
ris, vel tempus testamenii respectu capaci talis instituli,
num. 1 1. 22 per text. ibidem , tit 3 part. 6. — Et quid in
haerede extraneo, quod tempus inspici debeat, ibidem in
n. 3, 4 el 5 per illum text. ibidem. — Haeres qualiter cogi
debeat haereditatem adire, quoliens onere fideicommissi
fuit restituere gravatus, num. 12 1. 14 til. 5 part. 6. — Et
qua actione tune cogetur, vel etiam quando sponte adivit,
et qualiter cogetur servus adire ; et quid hodie jure regni,
ibidem in dict. n. 12 1. 14- • — Haeres, qui coaclus adivit,
amiltit quartam Trebellianicam, et an etiam perdat jus
dicendi fideicommissum nuUum, ibidem. — Hodie vero
isla coactio non est necessaria , cum stalim haereditas vadit
ad substitulum fideicommissarium , ibidem. — Haeredes
an possint compelli per executoies lestainenli, ut haeredi-
tatem defuncti adeant, n. 41. 6 tit. 10 part. 6.
HjEhes habens tempüs ad deliberandum ; haeres coram
quo judice possit pelere tempus ad deliberandum sibi dari,
n. 4 1-4 per text. ibidem, tit. 6 part. 6. — ad deliberan-
dum, sive a cceplet haereditatem, sive non, potest pelere ,
ut sibi oslendanlur mstrumenta tam de debitis, quám
creditis, ibidem in n. 6. — si sit institutus monachus, vel
servus, tune Abbas, vel dominus haereditatem adire pote-
runt, et tempus ad deliberandum, ibidem in num. 7. —
etiamsi sit de liberis testatoris, quantum ¿empus debeat
habere ad deliberandum, ulrum adeat, vel non, n. 2 etS
1. 2 per text. ibid. tit. 6 part. 6. — qui ad deliberandum
utrum adeat haeredilgitem , tempus petiit, an iUo elapso
SE ítem pautitarlm.
211
tisus 8it baereditalem adire , elquando, ibideni in n. 3. —
si dicat, credo hcereditatem es-se rcspuetidam , si ctim liis
verbis Iranseat terminus ad deliberandum datus , an indu-
eatur repudialio, ibid, — perpetuo adire poterit baeredita-
tem, quando iiullus fuit sibi terminus ad adeundum assi-
gnalus, dicU n. 3 dict. ]. 2 tit. 6 part. 6. — Et au tempus
quod ii iege datur haíredi ad deliberandum possil per ju-
dicem minui, et quid si adsit justa causa, ibid. n. Zj. —
Et quid si bseres sletit per decem menses, in quibus ne-
<iue adivit, ñeque repudiavil, qui iulra dúos menses, qui
restabant ad complendum aiuium pctil dilalionem i
judice ad deliberandum, qui dedit ei novem menses, an
infra istum terminum ix judice prajfixum, licet annus ¡e-
galis sit elapsus, transmittel islud jus adeundi ud suum
biredem, n. 2 dicl. 1. 2 tit. 6 part. 6. — Haeres si babuit
tempus ad deliberandum, et ante lapsum ipsius decessit,
iliud, quod superest, transmillit ad suum ha;redem,el
non plus, ibid. in n. 6. — si deccsserit post finitum dilalio-
nem ad deliberandum sibi datam, an et quando hieredilas
Iranseat ad ejus heeredes, vel non, ibid. in n. 7 et 8. — si
sit de liberis lestatoiis , perpetuo adire et transmittere Iiíe-
reditatem poterit, extraneus non, ibid. — si infra tempus
deliberandi sit constilutus curator ipsius ha;reditat¡s, an
venderé possit sine eo, quod per hoc adire videatur, n. 2
i. 3 tit. 6 part. 6. — pendente dilalione, quam accepit ad
deliberandum, debet bona heereditaria penes se babere,
n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 6 part. 6. — si habito tempore
ad deliberandum repudiaverit ha;redilatem, qualia bona
reslituere tenebitur, et quibus, et qualia retiñere possit,
n. 2 dict I. 4. — si transmittit jus deliberandi in aliquem,
anille, in quem transniittitur, excludat substitutum, n. R
1. 2 tit. 5 part. 6.
H^RES DETRAHiT, VEL nou detralut Falcidiam , vel Tre-
bellianicam, et haeres judicatus indignus h lestatore, si
restituat haereditatem per fideicommissum, an possit de-
trahere quartam, n. 6 1. 23 tit. 1 part 6. — si in poenam
sit ei jussum , ut haireditatera restituat, an si tune resii-
tuat, possit quartam Trebellianicam detrahere , n. 1 1. 15
tit. 3 part. 6, — non potest detrahere quartam Falcidiam,
quando haereditas non est solvendo, n. 12 et 13 1. 7 per
text. ibid. til. 6 part. 6. — succedensab intestalo, an possit
detrahere Falcidiam , et quid in fideicommissario univrr-
sali, num. 1 in prooem. tit. 11 part. 6. — an possit quar-
tam Falcidiam de legatis piis deducere, n. 1 I. 1 tit. 11
part 6. — de quibus legatis, et an , et quando, et qualiter
Falcidiam deducere possit, n. 1 cum alus ibid. 1. 1 per
text. ibid. til. 11 part. 6. — qui coactus adivit, amittit
quartam Trebellianicam, et an etiam perdat jus dicendi
fideicommissum nullum, n. 12 1. 14 tit 5 part. 6. — Ho-
die vero isla coactio non est necessaria, cüm slatim haere-
ditas vadit ad substitutum fideicommissarium , ibid. —
Haeres an possit detrahere duas quartas, et quando, et an
hoc cüm fien potest, illud testator impediré possit, n. 3
1. 1 tit. 11 part. 6. — poterit detrahere Falcidiam, etiam
de donationibus causa mortis, et inler vivos, el ex alus,
n. 4 dict 1. 1. — antequam deducat Falcidiam, quaj prius
deducenda sint, n. 4 cum alus ibid. 1. 2 per text ibid. tit 11
part. 6. — Et quid de consumptis in monumento sump-
luoso defuncti, ibid. quaest 1. — Haeres invitis legatarüs
non potest in una re detrahere Falcidiam, n. 10 dict. 1. 2.
— An vestes lúgubres uxori vel alus dalae impulenlur hae-
redi et quando, n. 4 1. 2 tit. U part. 6. — Haeres an te-
ncalur de damno, et lucro, quod in rebus legatis aliquibus
supervenit, ut inde detrahat Falcidiam, vel non, gloss. 1. 8
per text. ibid. tit 11 part. G. — de quibus relicüs, et legatis
non potest Falcidiam deducere , gloss. 1. 4 , 5 et 6 tit. 11
part. 6. — Et quid si ecclesia fuerit haeres instituta , et
gravatur lcg;iti,s relictis alteri ecclesia; , an tune Falcidia
iocum habeal , n. 1 dict. 1. 4 lit 11 part. 6. — Haeres an
de relictis ad pías causas deducere possit quartam Trebel-
lianicam, sive primus substitulus sit privilegialus, sive cui
reslituere debet , sive ambo , n. 3 dicl. 1. 4. — quando
propter deliclum ipsius perdat Falcidiam, gloss. 1. 6 et
1. 5 ibid. per illa jura. — Falcidiam deducere non polerit
contra lestaloris prohibitionem expressam, vel quasi, n. 3
dict. ). 6. — Et an idem sit dicondura in quarta Trebellia-
nica, ut h lestatore prohiberi possit , ne deducatur, ibid.
in fin. — Hieres an possit quartam Trebellianicam , vel
Falcidiam deducere, quando testator fecit majoriam, et
bona sua alienare prohibuit, n. 4 in princip. dict. 1. 6 per
text ibid. — an possit deducere quartam Trebellianicam
habito rfspectu ad légala relicta, vel tanlum de eo , (|uod
superest ha;redi deductis legatis, n. 1 1. 8 tit 11 part 6.
— in aliquibus casibus non potest deducere quartam Tre-
bellianicam, dict. n. 1 cum alus gloss. ibidem. — quando
possit Trebellianicam deducere in una re, vel rebus per
eum electis, dict. n. 1 et n. 6 ibidem in medio. — an
transmiltat hoc beneficium deducendi quartam Trebellia-
nicam ad haeredem suum , ibidem. — qute computare de-
bcat, quawdo vult quartam Trebellianicam deducere, n. &
cum alus ibid. dict I. 8 per text ibid. lit 11 part. C. — Et
quid si talis haeres gravatus reslituere, sit de liberis lesta-
toris, ibid. n, 7 el 8 dict 1. 8.
H^RES ADiT, VEL repudiat haereditatem, et hieres agnos-
cens haereditatem, licf'l non apprchcndat possessionem ,
perinde est , ac si debilor viveret, n. 7 1. 27 tit 29 part 3
— potest adire haereditiitem ex testamento confirmalo,
sine eo, quod petat bonorum possessionem secundum ta-
bulas, n. 1 1. 19 tit 3 part. 6. — institutus in re certa, alio
adeunte heereditatem, habetur loco legalarii, n. 2 in piin-
cipio, 1. 14 tit. 3 part 6. — mililis, an coga'ur ha?rcdita-
tera adire ex privilegio militari, sicuti alius haeres necessa-
rius n. 6 !. 20 tit 3 pait. 6. — Et an in haerede suo, vel
alio debeat inspici tempus mortis leslatoris, vel tempus
testamenti respeclu capacilatis instituti, n. 1 1. 21 per text.
ibid, tit. 3 part 6, — E' quid in haerede extraneo, quod
tempus inspici debeat, ibid. in n. 3, 4 et 5 per illum text.
ibidem. — Haeres si tanquam ir capax haereditatem non
possit adire, quis tune ad eam adniittalur, n. 4 ct 5 dict.
1. 22 et n. 6 1, 2 til. 5 pait 61. — qui fuit sub pluribus
conditionibus institutus, an omnes adimplere teneatiir, vel
existere debeanl, vel una tantum ex eis, ut possit hxredi-
tatem adire, n. 1, 2et3l. 13 per text ibid. tit 4 part 6. —
si institutus slatim quod repudiat, admitlitur substitulus,
ctiamsi iiislilulus reslilutione adjiívetur, vel beneficio sui-
tatis, n. 6 I. 2 tit 5 part. <i. — sisitinslitutus filiusfamilias,
si ille haeredilatem repudiat, vel adire nolit, an tune ad-
mitlaturejus paler, vel substitulus sibi datus, ibidem. —
institutus si repudiel ha:reditatem, an admitlalur tune
substitulus vulgari excluso fideicommissario, et quando,
ibid. — Haeredes plures insliluti, si invicem sint substituti,
et unus ex eis haereditatem pro sua parle repudiat, qualiter
alii admittentur, et pro qua parte, et an pro virili, n. 3 I. 3
et 4 per text. ibid. til. 5 part. 6. — Haeres si adeat baere-
218
IKDEX MATEIUARUar
ditatem, an per hoc substitutio vulgarisexpiret, et quid iii
oiilitari, vel quando sunt pliires haeredes, et uiius taiilúm
adif, n. 1 et 2 1. 4 tit. 5 part. 6. — qualiter cogi debeat
hffiredilatem adire , quoties onere fideicommissi fuit resli-
tuere gravatus, n. 12 I. 14 tit, 5 part. 6. — Et qua actione
tune cogetur, vel etiam quando sponte adivit, et qualiler
cogelur servus adire, et quid hodie jure Regni, ibideui.—
Haeres si sit institutus monaclius, vel servus, tiinc Abbas,
vel dominus haereditatem adire poleruut , et tempus ad
deliberandum, n. 71. 1 lit. 6 part. 6. — qui ad deliberan-
dum ulrum adeat haereditatem lempas petiit, an i!lo elapso
visus sit haereditatem adire , et quando , n. 3 I. 2 lit. 6
parí. 6. — perpetuó adire polerit haereditatem, quaiulo
nuilus fuit terminas ad deliberandum assignatus, dict.
n. 3. — Et an lempus , quod h lege datur haeredi ad deli-
berandum, possitper judicem minui, et quid si adsit justa
causa, num. 4 ibidem. — Et quid si ha3res stetit per de-
cem nienses, iu quibus ñeque adivit, ñeque repudiavit ,
qui intra dúos menses, qui restabant ad complendum au-
num, petit dilationem á judice ad deliberandum, qui de-
dil ei novem menses, an infra stud lerminum íi judice
praeíixum, licét annus legalis sil elapsus, transmittet isle
jus adeundi ad suum haeredem, n. 5 dict. 1. 2 tit. 6 part. 6.
— Hffires si sit de liberis testatoris, perpetuo adire et
transmitiere haereditatem polerit, extraneus non, n. 7, 8
et 10 1. 2 til. 6 part. 6. — si aliqaas res haereditatis ven-
diderit pendente dilatione, an per hoc illam adire videa-
tur, n. 2 I. 3 tit. 6. part. 6. — si habito tempore ad deli-
berandum repudiaverit haereditatem, qualia bona resti-
luere tenebitur, et quibus, et qualia retiñere possit, n. 2
i. 4 tit. 6 part. 6. ■ — an videalur adire conficiendo inven-
tariam, n. 5 1. 5 lit. 6 part. 6. — an requiratur, quód
prius haereditatem adeat, quíim possit inventarium faceré,
dict. n. 5. — Et qui sint citandi ad confectionem inven-
tarii, et per quem judicem, eliamsi isli tales sint clerici,
vel alterius fori, n. 7 et 8 dict. 1. 5 lit. 6 part. 6. — Haeres
adeundo videtur quasi contrahere cam creditoribus h:e-
redilariis, estque eadem persona cum defuncto, num. 2
1. 10 tit. 6 part. 6. — ex quibus verbis vel factis coUigatur
jllum adivisse haereditatem, et an exsignis, vel ex consilio
in animo retento, vel quando alia conjeclura capí possit,
vel non , et quid iu legatariis , gloss. 1. 11 per lext. ibid
tit. 6 part. 6. — si solo animo adiverit haereditatem, an
per hoc obligetur in foro anima;, etiam ultra vires haeredi-
tarias, ibid. in n. 1 in princip. — si dederit eleemosynas '
pro anima defuncti, an per hoc videatur haereditatem
adire, ibid. in n. 5 in fin. — ad prolestationem tenelur,
non faceré animo adeundi , quando aUquid capit causa
pietatis, vel alias fácil, ibid. in n. 7 per illum text. — si
sit filius testatoris, si postquam haereditatem repudiaverit,
res haereditarias emeril, an praesumatur mala fide, et in
damnum creditorum fecisse ; et an videatur per hoc hae-
reditatem adire, et illam fuisse fictam ab'slenlionem, et ex
quibus hoc perpendalur , n. 1 el 41. 12 per lext. ibid. til. 6
part. 6. — Et an ad praesumendam aditionem sufficiat
emere omnia bona patris, vel etiam quod illud per inter-
posilam personam facial , dict. n. 4 dict. 1. 12. — Et an
filius possit immixtionem haereditatis revocare etiam vo-
luntarle ab eo factam, vel íi lege, ibid. in n. 6. — Hajres
si sit servus alicujus, adire vel repudiare non poterit sine
licentia domini, et an sufficiat domini ratihabitio, num. 4.
1. 13 tit. 6 parí. 6. — Et quid si dominus vel sei vus simul
agnoscant, vel repudient haereditatem, ibid. — Haeres sí
sit institutus filius, an et quando ipse. vel ejus pater possit
adire haereditatem, n. 5, 6, S, 10 ct 13 dict. 1. 13. — si sit
institutus filius alicujus furiosi, pater vel ejus curator
tune adire poterit ipsius nomine, n. 14 dict. I. 13. — Et
quid si aliquis infans haeres institutus fuit , (juis adire po-
terit, et quid si patrem neqüC tutorem habeat, iljid. in
n. 16. — Et quid si ipse infans moriatur ante aditionem,
an postea ejus pater adire possit, ibid. n. 16. — Et quid
in pupillo, vel alio minore, ibid. in n. 21, 22 et 23 per
illum lext. — Et an filiusfaniilias minor possit per se hae-
reditatem adire sine tutore vel judice, quando ejus pater
illud faceré non vult, ibid. in n. 22. — Et quid si adeun-
do laesus sit, an sine eo , quód probet in quo fait laesus,.
detur ei in integrum restitutio, ibid. in n. 24. — Haeres
antequam adire possit haereditatem debet esse certus de
morte testatoiis, et quando certus esse dicatur, n. 1 1. 14
per text. ibid. til. 6 part. 6. — debet haereditatem adire
purii , et sine aliqua conditione ; et quid si in minori, vel
majori parte fuerit ab eo adita, an videatur adivisse totum,
quod sibi relictuní fuit, n. 1, 2, 3, 4, 5, 6 el 7 dict. 1. 14.
— an et quando possit haereditatem adire per procurato-
rcm, ibid. in n, 6 et 8. — si sit institutus posthumus dato
sibi cohaerede, an tune cohaeres adire possit, et pro qua
parte, n. 11. 16 tit. 6 part. 6. — ex quibus videatur hae-
reditatem repudiare, et quid si repudians minor sit, et
quid si sint dúo haeredes, etunus, vel ambo repudiant,
gloss. 1. 18 t't. 6 pait. 6. — simpliciter repudians haere-
ditatem videtur repudiare tam ex testamento, quám ab
intestato, n. 1 dict. 1. 18. — Et quid si nnus ex_cohaere-
dibus adivit partem suam, alius vero suam repudiavit, an
ille qui adivit debeat compelli ad acceptandam partem sui
cohaeredis repudiantis , ibid. in n. 8 et 9. — Et quid si co-
haeres acceplans sit subslitutus repudianti, ibid. in n. 10
dict. 1. 18 til. O part. 6. — Et quid si non essent credi-
tores vel legatarii á quibus echares vexari possit, vel si
á cohaerede sit factum inventarium, an tune compellatur
partem cohaeredis acceptare , ibid. in n. 11. ■ — Etsi nolit
partem repudiatam acceptare, suam dimitiere tenebitur,
ibid. n. 12 per illum text. — Haeres an possit haereditatem
repudiare jure consanguinitatis, et acceptare ex testa-
mento, vel é contra, n. 1 1. 18, et gloss. I. 19 tit. 6
part. C. — an possit haereditatem adire vel repudiare, si
ei nondum delata sit, et an per pactum, n. 4 dict. 1. 19.
— si sit filius suus vel emancipatus, si haereditatem re-
pudiaverit, intra quantum tempus poenitere possit, n. 2
et 3 1. 20 tit. 6 part. 6. — Et quid si sit major viginti
quinqué annorum, si repudiet ante vigesimum, an poeni-
tere possit intra aliud triennium , ibid. in num. 4 dict.
1.20. — Et quid si filius habeat sabstitutum, vel bona
sint aliénala, vel aliquo modo res non sit integra, ibid,
in n. 5 et 6 per text. ibid. — Haeres an transmittat ad suos
haeredes haereditatem, quando ante aditionem mortuus
fuit, si volebat moriera defuncti querelare, n. 1 1. 13 tit. 7
part. 7. — ante vindictam, an haereditatem adire possit,
sive testator ü familia, sive ab extrañéis occidatur, n. 5 et
6 curo alus ibid. dict. 1. 12 per lext. ibid. — an possitlegá»
tum, sive meliorationem acceptare, et repudiare haeredi-
tatem, et quando, n. 1 1. 2 per text. ibid. lit. 9 part. 6. —
Et an testator possit hajredi príefigere lempus ad adeun-
dam haereditatem , ut post illud haeres excludatur , n. 1 in
fin. 1. 32 til. 9 part. 6. — Haeredes an possint compelli per
SEPTEM PAIITITAI'.UM.
319
cvLCutorcni lestauíeiiti, ut haeieditatem defuncti adeant,
II. 4 1. 6 til. lOpail. 6. — Ha3rcs adeuiido liaeredilalcni , an
siiie Iraditious rerum haereditaiiarum habeat verurn domi-
iiiuin, I). 3 1. 1 per text. ibid tit. IZj part. 6. — anadeun-
dübu;redilatein staliin iu eum transeat rerumliiereditaria-
lum possessio, ctiam quaudo ecclesiaest hieres, vide ibid.
HEREDES LtGATARii, ati el quaiido ad legalum admit-
tantur, etquandonou, uuiu. 1 et 3 leg. 27 pertextum
ibid. lit. y part. 6. — Et an legatum fuctum Tilio etejus
iixredi, alus basredibus debeatur, iiuin. 3 dict. I. 27. —
Et au legatum possit poni in arbitrio bteredis, et per quíe
verba ponalur, n. 1 et 2 1. 29 per text. ibid. tit. 9 part. 6.
— El quid si lia?res arbitrare nolit, ibidem iii num. 2. —
El quid si liaeres ex aliqua causa legatum daré nolit , ibi-
Ueiu iu num. 3. — El an legatum possit poni in libera, et
mera volúntate bx'redis , n. 4 et 5 dict. 1. 29. — Haeres le-
gatarii, an possit acceptare legatum, quando per ipsum
K'gatariuní in vita sua acceplatum non fuit, num. 4 1. 30
lit. 9 iiart. G. — legatarii, an adniiltatur ad legatum, si
;idliuc legalarius ante ejus moriera non acceptaveral , n. k,
5 et G 1. 34 per text. ibidem lit. 6 part. 6. — Et ibi vide
quid in legato conditionali , el an jus adimplendiconditio-
iiein Iranseal in lia;redes, et quando, ibidem. in u. 8. —
Haeres legalarii, an et quando possit rcmanere cura legato
pro non Eciiplo, n. 1 1. 35 tit. 9 part. 6. — Et an idem sit
in legato quasi caduco, et in quo differat á pro non scriplo,
ibidem in n. 2.
HjEres accipit, vel mittitur in possessionem. — Haeres
an possit propria anctoritateacciperepossessionem vacan-
leni rerum IiKreditariarum , num. 3 in fin. i. 1 tit. 14
p;irt. 6. — oslendens lestamentum perfectum coram ju-
dice debet in possessionem rerum bíereditariarum mitli,
n. 1 cum alus ibid. 1. 2 tit. l/j, part. 6. — Et quibus alus
hoc idem remedinm competat et quando, et qualiler, dict.
II. 1 cum sequenl. ct per quem judicem lalis missio íieri
debeat, ibid. in num. 2. — Et an tune haeres teneatur
oslendere originale lestamenti, vel exemplum ostendere
suíliciat, ibidem in n. 3 in princ. — Et an idem sit in
testamento in scriplis, vel in nuncupativo, dict. n. 3. —
Et an satis sit haeredi testamentum producere, licét non
üstendat de morle testatoiis, ibidem. — Et quid si appa-
leaut dúo tesíaraenta, et non appareat de prioritate, vel
posteriorilate, el sint eadem die confecta, ibidem. — Et
qiialis rasura vel eancellatio viliel testamentum et haeredi
j)rajjudicet, ibid. in n. 5 dict. 1. 2 tit. 14 part. 6. — Haeres
qualiter petere debet se mitti in possessionem rerum hae-
reilitaviarum ex beneficio 1. fin. C. de edicto Divi Adriani
tollendo, v. ibid. in n. 6. — cüm i.'ebet mitti in possessio-
nem rerum haereditariarum , an aiir¡ui prius citandi sint,
an tune lestamentum habeat executionem paratam, ibid.
in n. 7. — Et in quibus rebus seu bon's lestatoris talis
missio fieri debeat, ibid. n. 8et 9, cum alus ibid. per illum
text. — Et qualis exceptio opposila contra testamentum
obstethuic missioni, ibid. inn. 13 per illum text. ibid. —
Haeres si cíim petit se in possessionem mitti, alius petit
idem, dicendo se haeredem, quis in possessionem mitti
debeat, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 14 part. 6. — El quales
fructus haeredi restitui debeant, quando ab aliquo evin-
citur haeredilas , gloss. 1. 4 tit. 14 part. 6. — Et an fructi-
bus consumptis teneatur possessor, qui restituit, ad aesti-
malionera, et quando, num. 2 dict. 1. 4. — Et quae
debeant híeredi restilui, quando possessor htereditatis
fuit condemnatus restiluere, gloss. 1. 5 per text. ibid. tit. 14
part. 6.
Hjíres dividit, vel petit divisiojíem. — Haeres quili-
bet divisionem petere polest, et quae inter ipsos dividí
debeant, gloss. 1. 2 til. 15 part. 6. — qui divisionem pe-
tit, si prodigus sit, an cum eo divisio fieri debeat, n. 1
dict. 1. 2. — Et quid in minore, vel ecclesia, iUd. — •
Haeredes quales res inter se di\idere non possunt, lictt
illas in ha;reditate lestatoris inveniant, n. 4, 5, 6, 7, 8
et 9 cum sequenl. 1. 2 per text ibid. tit. 15 part. 6. — si
inter se dividant haereditatem, an teneantur adinvicem
cavere de e\ictione, n, 1 et 2 1. 9 per text. ibid. tit. 15
part. 6. — si ha;reditatera coram judice dividant, an de-
beant ejus voluntati obedire, et qualiter tune divisio fieri
debeat, glos. I. 10 tit. 15 part. 6.
HíiREDiTARE tantum est dicere, quantum succedere,
n. 91. 10 lit. 4 part. 6.
Heremita an possit faceré testamentum. n. 2 I. 17 per
text. ibid. tit. 1 part. 6.
H^RESiARCA quis dicatur, n. 5 dict. 1. 2 tit. 26 part. 7.
Hjsresis dicitur publicum crimen, el a quolibet accu-
sari potest, n. 1 I. 2 per text. ibid. til. 26 part. 7. — Et
an crimen haeresis sit mere ecclesiasticum , n. 2 et n. 14
1. 2 tit. 29 part. 7. — Et quid dicantur credentes, et
quando, n. 7 et 8 ibidem per illum text.
HERÉTICOS in instanli necessitate baptizare potesl, n. o
1. 5 tit. 4 part. 1. — quantumcumque occultus est excom-
municatus, n. fin. per text. ibid. 1. 4 tit. 5 part. 1. — Hae-
retici k quo hodie possint absolví, n. 11 1. 13 tit. 5 part.l,
— Haereticus est irregularis, et elegi non potest in Epis-
copum, n. 2 1. 32 lit, 5 part. 1. — Haeretici coram judice
ecclesiaslico conveniendi sunt, n. 1 1. 58 tit. 6 part. 1. —
Haereticus, sive alius infidelis confiteri non potest, etiam
instante necessitate, n. 7 1. 21 tit. 4 part. 1. — hodie est
ipso jure excommunicatus, et absolutio reservatur Papae,
n. 1 1. 2 tit. 9 part. 1, et n. fin. 1. 4 tit. 5 part. 1, etn. íll
1. 13 lit. 15 part. 1. — est dicens Romanara ecclesiara non
esse capul, n. 3 1. 2 tit. 9 part. 1.— ad ecclesiam confu-"
giens, an ibi defendi debeat, n. 1 1. 4 tit. 11 part. 1,—
Haeretici, et contra istos possunt fideles inducere bellura,
num. 3 iu prooemio 2 part. — Haereticus si matrimonium
cum christiana contraxerit, an tale matrimonium teneat.
n. 2 1. 15 tit. 2 part. 4- — Haeretici puniuntur per legem
civilem poena mortis, quae lex k jure Canónico est recepta,
n. 3 ad fin, 1, 5 tit, 2 part. 4. — Haereticus ante seuten-
tiam donationem faceré potest, n. C^ 1. 2 per text. ibid
tit. 4 part. 5. — testamentum faceré non potest, ñeque
fautores et receptatores ipsius, n. 3 1. d7 per Icxt. ibid^
tit. 1 part. 6. — Et an valeat testamenlum antea factura,
ibidem. — Et an bona ipsorum £i die commissi criminis
sint confíscala, ibidem. — Ha;reticus an ab aliquo possit
instituí haeres, et quid in paganis, el judaeis, num. 5 1.4
per text. ibid. tit. 3 part. 6. — pater, an habeat filios in
potestale, et an eis pupillariler substituere possit, n, 5
1. 5 lit. 5 part. 6. — si sit paler, an filii calholici ejus hae-
reditalem habere possint, n. 2 I. 7 per text. ibid. tit. 7
part. 7. — si revertatur ad fidem , an ei sint restituenda
bona, n. 5 dicl. J. 7 per text. ibid. — Et quid de fructi-
bus, ibid. in n. 6. — Haereticus si sit clericus, ecclesia
debet habere bona sua, et intra quantum lempus illa pe-
tere teneatur, n. 9 dict. 1. 7 tit. 7 part. 6. — eüam post
mortem accusari potest, et qualis prrcscriptio impediat
220
ÍNDKX MATFJ'ilARUiM
cognitionem , et pronuntialionem super isto crimine, n. 5
1. 7 per texl. ibid. lit, 1 pai t. 7. — Et an niulier, quae ma-
trjmonium scienter contraxil cum li*rel¡co, amittat do-
tem, n. 3 1. 2 tit. 2 part. 7. — Ha;reticus an commisso jam
crimine possit Lona sua alienare , et ante sententianí ipse
illarum rerum verus dominus esse credalur, n. 2 etS I. Zi
tit. 2 part. 7, et n. 7 1. A tit. 26 part. 7. — Et qnibus lio-
die bona haíreticorum applicentur, et quando proplcr
bseresim perdantur, vel non , n. 2 et 3 1. 8 per lext. ibid.
tit. 15 part. 7. — HaErelicui* ditilur quis variis modis, n. 1
et 2 1. 1 per text. ibid. lit. 26 part. 7. — h quolibet de
populo accusari potest, et quare, n. 1 et 2 1. 2 per text.
ibid. tit. 26 part. 7. — á quibus judicibus puniri possit, et
quando debeat remilti ad judicem deiicti, ct quaiiter in
causa baereticorum procedendum, n. 2 1. 2 tit. 26 part. 7.
— non relapsus , si continuo et statim ad fldem redeat, an
corporaliter sit puniendus, ibidem in n. 3. — Et quando
dicetur continuo &eu confestim ad fidem rediré, dict. n. 3.
— Haeretici relapsi sine aliqua audienlia sunt judicibus
saecularibns remiltendi, dict. n. S. — Haei-elicus rediens
adfidem, licét evitet puenam nií^rlis, non lamen evadit
poenam perpctui carceris , dict. n. 3. — patronus, an re-
versus ad fidem recuperet jus patronatus, et alia bona,
dict. n. 3 quaest. 2. — an dicatur ille, qui dicit se tenere,
et credere id quod ecclesia tenet et docet, si per testes
contrarium sit ei probatura, et quando, dict. n. 3 dict. I. 2
tit. 2C part. 7. — damnatus de liaresi si non ptenituit,
curiae saeculari tradi debet, ibid. in n, A cum alus ibid. —
Et quid in clerico committente istud crimen, ibidem. —
Hseretici credentes lia;i"esim, qui et quales dicantur, et
quando, n. 7, 8 et 10 I. 2 per text. ibid. tit. 26 part. 7.—
Ilaerelicus an dicatur ille, qui libros baereticorum recepit;
nisi statim deslruxerit, n. 8 1. 2 lit. 26 part. 7. — poena
ignis puniri debet, n. 9 dict. 1. 2 per text. ibid. — an di-
catur ille, qui alimoniam , vel pecuniam haerelicis dal, tt
quando, ibid. n. dO. — dicitur ille, qui credit erroribus
baereticorum, et ut talis poena mortis vcnit puniendus,
ibidem in n. 11 dict. 1. 2. — Et quibus bona hoereiicorum
pertineant, n. 2 et 5 1. 7 til. 7 part. 6 , et n. 3 I. 8 lit. 25,
et n. 12, 13 et 14 dict. 1. 2 til. 26 part. 7. — Ila^relici an
dignilales et ofiicia publica babere possint, et quid in re-
deuntibus ad fidem, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 26 part. 7.
— ñeque filii eorum possunt obtinere beneficia eccle-
siastica , ñeque officia bonoris, ñeque polerunt esse me-
dici, ñeque chirurgi, dict. n. 1 dict. 1. 4 cum alus ibid,
i— Et de poena receptatorum haerelicorum , n, 1 1. 5 per
text. ibid. tit. 26 part. 7, et n. 1 1. 6 ibid. — Haereli.uis
pater an íi filio receptan possit, et quando, num. 1 1. 6
tit. 26 part 7.
Hermaphroditus utrum baptizare possit imminente ne-
cessitate, n. 10 1. 5 tit. 4 part. 1.
HippocENTADRí, qui dicautur, et nunquam fuerunt visi
íq rerum natura, num. 1 1. 21 tit. 11 part. 5.
HypocRAS, iste in multis locis doctissimus vir appellatur,
n. 1 per text. ibid. 1. 4 tit. 23 part. 4.
IIirpoTHECAM generalera babens aliquis creditor, et spe-
cialem ad certam rem, si illa res specialiter bypotliecata
esset sufliciens ad consequendum debitum, an possit pri-
mus creditor agere ex generali contra secundum credito-
rem liab'entem in aliis rebus specialera bypothecam, n. 9
J. 7 tit, 18 part. 3. — hypotheca generalis in quibus differat
ab speciali, dict. n. 9. ~ Et an furlum committat rem
hypothecatam sub generali hypotheca vendens, ibidem. —
Hypotheca generalis facía inquilino, an eura tutura faciat
ut ab emptore rei sibi lócate anlelempus rjici non possit,
n. 3 1. 73 tit. 18 part. 3. — aliquorum bonorum si renun-
üatur íi possessore majoria», an tune alienalióncm faceré
videalur, ita ut tanquam alienans res majoriíe inciilat in
poenamjuris, n. 1 quaest. 21 1. 10 lit. 26 part. 4. — Hypo-
thecam bonorum babens prajferlur ómnibus aliis babenti-
bus privilegia personalia, num. 3 1. 9 lit. 3 part. 4. —
Hypotheca sequilar ipsam rem; et quid si hypotheca fiat
in frauden! chirographarii deponentis vel depositarii, ibid.
— Et an fiscus habeat tacitam bypothecam in bonis delin-
quenlis etiam contra creditores, ücél sint (lepositarii, el
quando istud procedat , et verum sit, et in quibus dilictis,
n. 91.9 lit. 3 part. 5. — Et an tutor possit hypothecare res
minoris gcneraliter, vel specialiter sine judiéis decreto, ct
quando, n. 2 et sequent. I. 4 tit. 5 part. 5. — Hypotheca
bonorum ecclesiae, an sit Prselatis prohibita, et an idem
sit in tutoribus, vel curatoribus, dict. n. 2. — rei emptae
an teneat, si emptor emendo rem vcnditorem ultra dimi-
diam jusli pretil deceperit; et an quando tale remedium
intpntatur, emptor teneatur ad inleresse , vel quod rem ab
hypotheca liberet, num. 8 ad fin. 1. 56 tit. 5 part. 5. —
in quibus illatis in domura conductam locura habeat, et
quando, et quid in rebus minoris, num. 2 el 4 !• 5 til. 8
part. 5. — El quid si conducens domura hypothecavit cer-
tas res pro pensione, an aliae res sint etiam larile hypo-
thecatíe, ibidem. — Et an stalulum loquens in pignore
habeat locura in hypotheca, n. 1 I. 1 tit. 13 part. 5. —
Hypotheca an habeat locura in servitutibus urbanis, vel
ruslicis, vel in re comrauni, et pro qua parle videatur
obligala talis res; et quid in jurisdictione jus patronatus,
et jus pedagii, n. 2 I. 2 tit. 13 part. 5. — Et an in generali
hypotheca oranium bonorum "veniant venalia, n. 4 I. 5
tit. 13 part. 5. — Hypotheca generalis omnium bonorura ,
an extendalnr ad res, quarum dnminium corrpetit obli-
ganti jure singulari, et an extendatur ad nomina debito-
rum, n. 5 lit. 1 3 part. 5. — Et an utile dominiura repellai
bypolhecariam , dict. n. 5 po?t princip. — El an quaerenda
veniant non solüra in expressa hypotheca bonorum, sed
etiam in tacita, ibidem. — Hypolhpca an exslinguaturper
addilionem, vel detraclionem qualitatis circa ipsam rem,
gloss. 1 15 lit. 13 part. 5. • — Et an meliorationes factaí in
re bypotliecata solví debeant facienti, sive á creditore, vel
bt terlio fiant, ibid. n. 3 et 5. — Hypolhecaria actio an
delnr contra terlium, nuando debitor rem alienam alicui
obligavit, n. 4 1. 7 til. 13 part. 5. — actio advocat ad se
nudam possessionem , et quaiiter sil formandns libellus in
hac aclione, n. 3 1. 14 til. 13 parí. 5. — Et an in hac
aclione veniant fructus, vel inleresse causalum ex mora,
n. 3 dict. 1. 14. — El quid si debitor hypothecavit rem
cuidara, el ante ipsius Iraditionem alteri obligavit, quid
tune primus creditor agere possit; el an admittatur facía
discussione conlra debitorera , n. 5 dict. 1. 14. — El quid
si debitor, qui bona hypothecavit, constituat se ea nomine
creditoris possidere, dict. n. 5. — Et an hoc procedat in
tacita hypotheca legali, et in dote, mota super hac litó,
ibid. n. 7 et 8. — Hypolhecaria actio an detur creditori ad
fructus rei pigneratse nondum traditae, n, 2 etSl. 16 per
text. ibid. tit. 13 part. 5. — Et an hypothecaria aclione
veniant fructus exstantes, vel nondum percepti, n. 4 dict.
1. 16. — Et si creditor dicatrem ab aliopossessam fuisse
SEPTEM PARTITARUM.
221
antea sibi liypothecatam , ipse possideiis ncgct, quid tune
ipse creditor probare tencatur; et an suiTiciat probare de-
bitorem posseclisse, licit non probut illum esse dominum,
n. 1 1. 18 lit, 13 part. 5. — Et an posstssori condemnato
iii hypolbecuria duret islud jusofferendi debitum cieditori,
quousque siiscipiat judiciuai super actione judicati, n. 3
ibidem. — Et quid in muliere agente h} pothccaria contra
terlium possessoreni pro sua dote , dict. n. 3. — Et an niu-
lier habeat piivileginni pra?lationis in bonis mariti rulione
dotis, et un idein sit in marito, n. 1 1. 23 tit. 13 part. 5. —
Etan bona uiariti, \el socii sint tacite hypolliecata pro res-
lilulione dotis, etquiindo; et quid si leuipore contractus
fuit factum pacluin, quod bona niaiili non essenl ita hj-
potliecata, et pactum istud fuit juratum, ibid. in n. 2. — Et
an virtute Iiujus taclla; hypothecai agi possit contra debi-
torera mariti, ibideru. — Et an bona ha;redis acceptanlis
liaeredilatem viri dnt tacite obligata pro dote, ibidem. —
Et si pro securitate dotis certa res sit specialiter bypothe-
cata, an tune tacile liypothecata habeant locuní in aiiis
bonis, ibidem. — Et quid plus uxor faceré posbit virtute
hujus tacita; hypothecoe in bonis mariti , dict. n. 2 usque
ad fin. — Et á quo tenipore incipiat ista bypotbeca, an ^
tempere promissionis , et contractus matrimonii, vet i
tempere solutionis dotis, ibidem. — Etan exlraneus do-
tans, si paciscatur dolem sibi restitui, iiabeat istam taci-
tam hypolhecam in bonis mariti, dict. n. 2 ad fin. — Hy-
polheca an habeat locum in donalione propler nupliiis ,
<lict. II. 2 in fin. — Et an bona tuloruní, vel curatorum,
Tel aliorum administratorum, vel lia;redum ipsorum, sint
pro sola administralione tacite obligata, et quando, dict.
n. 2 dict. 1. 23 tit. 13 part. 5. — Et an curator furiosi la-
cilé videalur obligare bona sua, siculi in curalore mino,
ris, ibidem. — Et an bona patris sint tacile oblígala pro
bonis adventitiis filii sui , et an tune filius sit polior, et
caeleris crediloribus pra;feratur, n. 2, 5 et 6 I. 24 tit. 13
part. 5 per text. ibid. — Et an isla hypolheca nascatur
post mortem patris , vel slalim, ibid. in n. 7. — fil an
quando paler alienavit bona íilii sui adventilia , filius pos-
set agere actione reali contra possessores talium bono-
rum, nulla prius facía discussione in bonis patris sui,
n. 9 dict. I. 24 lit. 13 part. 5. — Et an omnia bona tri-
butarii sint hypolliecata pro solvendo tributo Rogis , n. 2
1. 25 tit. 13 part 5. — Et ralione tacita; hypolheca; fiscus
preeferlur cuicumque, dict. n. 2 in íin. — Et an et quando
in delictis fipcus habeat tacitam hypolhecam in bonis de-
ünquenlis, ibid. in n. 6. — Et an bona contrahentis cum
ecclesia sint ei tacite hypothecala pro implemento con-
tractus , dict. n. 6. — Et an in tacita hypolheca veniant
cliara omnia bona futura, n. 5 1. 20 tit. 13 part. 5. —
Et an Jcgatarii habeanl tacitam hypolhecam in bonis de-
functi pro consequendo legato eis relicto, etcujus eífectus
sithxc tacita hypolheca; et quid hodie cüm légala de-
beantur etiam non adita ha;reditate, n. 8 dict. 1. i6. — El
an ralione hujus tacita; hypolheca; legatarii pra;ferantur
crediloribus chirographariis , dict. n. 8 in priuc. — Et an
testator possit prohibere , ne competat hypolheca pro le-
gatis ab eo relictis, ibid. — Et an bona pati-is sint tacite
obligata pro legitima filiorum, vel pro ipsius supplemento,
dict. n. 8 in ün. — Et an aliquid credens ad fabricandam
domum habeat in tali re tacitam hypolhecam , ibid. n. 9
«t 10. — Et an primos creditor praeferatur secundo in re-
itentione pignoris, sive res sit ei tacite, vel expressc"" hy-
polhecata, n. 1 et 2 1. 27 tit. 13 part. 5 et num. 1 1. 28
ibidem. — Etan ex generali hypolheca bonorum praefera-
tur primus creditor in bonis postea acquisitis , ibidem. —
Et quid si res hypothecala sit perempta, ita quód primus
creditor non potest agere hypothecaria contra possesso-
rem, an tune agere possit ad pretium redactum ex illa ro
vendita, ibidem. — Et an supradicta procedant in pignore
pra;lorio, ibidem. — El an fiscus, vel mulier anterior tem-
pore pra;reratur alus crediloribus, qui in refectionem reí
numnios dederunt, n. 3 1. 4 el 29 lit. 13 part. 5. — Et
an iuipensa funeris prxferatur alus quibuscumque debilis
defuncti, ut prius solvi dc-beat , num. 6 1. 30 tit. 13
part. 5. — Hypolheca expressa majoris est elFictus, quám
tacita, num, 4 I. 33 tit. 13 parL 5. — privilegíala, vel
non privilegíala, an et quando ad haeredes Iranseat, n. 6
dict. I. 33 tit. 13 part. 5. — generalis, et specialis in
quo diíTerant, num. 6 1. 37 tit. 12 part. 5. — Et an se-
cundus creditor possit agere hypothecaria, si primus rem
hypothecatam vendat exlraneo ; et an et quando iste se-
oundus creditor habeat jus oílerendi emplori exlraneo,
num. 2 1. 46 lit. 13 part. 5. — El qualís creditar prx-
ferri debeat , et an habens hypolhecam contra alios credi-
tores, si bona debitoris non sufficiant, gloss. 1. 11 per
lexl. ibid. tit. 14 part. 5. — Hypolheca, et pignora libe-
ranlur per novalionem legitimí; fantam, num. 2 1. 19
tit. 14 part. 5. — qua; est pro legatis, an per testatorem
rcniilti possit, et quare, num. 1 1. 32 tit. 19 part. 6.
HispALis ¡x quo condita sit : et aliqua de ea vide per
n. 8 1, 77 lit. 18 part, 3.
HisPANiA habet provincias scx, n. 1 I. 7 tit. 22 part. 2.
HisPAM computant annos Domiiii ab cjus nalivitate,
n. 28 in proocm, part, — majorem habuerunt legalilatem,
quam alia; nationes, num, 1 per text. ibid. 1. 2 tit, 18
part, 2, — scmpcr habuerunt niagnam dcvotionem ad li-
mina Petri et Pauli : et alia in laudcm Hlspanorum vidc
ibidem. — quare sint andaciores, quüm homines allerius
Provincia;, n. 2 1. 7 tit. 22 part. 2.
Histriones, qui dicantur, et an sint in statu damnalio-
nis, et quales, n, 4 1. 12 tit, 20 part, i. — sunt infames,
etquid antiquitñs, n. 4 1. 4 per text. ibid. lit. 6 part. 7.
HoMAGiuM ü castellano acceplum per Regem novura ex-
tenditur ad successores castellani, num. 2 I. 21 tit. 15
part. 2 , etn. 5 1. 4 tit, 25 part. 4. — fieri debet novo Regi
pro castris, et locis & mortuo Rege donalis, num. 2 I. 21
tit. 13 part. 2. — Regi debet prícslari íi liliis jure heredi-
tario palribus succedentibus, et quare, n, 1 1. 23 lit. 13
part. 2. — universilalis ligat non solüm vivos, sed etiam
ejus successores, n. 10 in princip. 1. 5 til. 15 part. 2. —
et juramentum an sint idem, et an interpositio homagii
firmet contraclum minoris, sicut juramentum, n, 5 I. 26
tit. 11 part. 3, — Et an in honiagio insit símul juramentum,
et in quo homagium , et juramentum differant, vel con-
cordenl, dict, n, 5, — Homagium quid sit el in quo dífferat
íi juramento, dict. n, 5. — sumitur pro fidelitate in mullís
legibus Parlitarum, dict. num. 5, — Et qua; sit poena non
servanlis homagium, dict, n, 5 post med, dict. 1. 26 tit. 11
paii. 3. — Homagium in Francia idem appellatur, quod
vassallagium in Italia, et quid apud nos, gloss. in procem,
tit. 25 part. 4. — Et an istud nomen sitab antiquis, vel á
novis Imperatoríbus iiitroductum, ibidem. — Homagii
dilliuilionem vide per num. 3 per text. ibid. 1. 4 tit. 25
part. 4. — Homagíiun an sit inlro(hictum de jure civili.
222
ÍNDEX MATERlAUüiM
seu scdpto, on vero inoiibu3 et diuturno consensu, dicU
u. 3 dict. 1. 4. — habet aliquam speciem servitutis, et quoe
jura aliquis babeat in homine siio ralione homagii, ibid.
n. 4. — quod flt novo Regi , et á substituto castellani, quod
sit, ibid. in n. 5, et ibi vide de boiuagio gcuerosi. — qua-
liter el vassallo recipiente feudum domino fieri dcbeat, n. 4
pertext. ibid. 1. 3 tit. 26 part. 4. — Et an feudatarius
possit illud bomagium faceré per procuratorem, ibidein.
Homicida, an possit Papa cum co dispensare, n. fin. 1. 6
tit. 5 part. i, — non cst ille, qui jussu judiéis aliquem
interfecit, n. 1 1. 17 tit. 6 part. i. — an dicatur ille, qui
liominem monslruosum occidit, n. 1 1. 1 tit. 8 part. 7. —
Et quid de illo, qui fecit mulierem abortare, ibid. in dict.
n. 1. — Et an poena homicidas punialur ille, qui occidit
illum, qui ducebatur ad Turcas, n. 2 dict. 1. 1. — Et an
poena homicidae puniatur ille, qui ad mandatum tyranni
aliquem occidit, ibid. iu n. 3 i. 8 ibid. — Et an poena
homicida puniatur ille, qui se defcndendo aliquem occi-
dit, et quando, gloss. 1. 2 tit. 8 part. 7. — Et quid si rat
se defenderct, aliquem terlium posuit corara se, et ¡He
eccisus Tuit, ibid. in n. 5, et de hoc vide in verbo Pccna
homicida:. — íloujicida, sive nobilis, sive ignobilis sit,
qualiter punialur, ct quid si proditorie occidat, num. 1
1. 15 tit. 8 part. 7.
líOMiciDiuM causat irregularitatem , n. 2. I. 32 et ibid.
1. 33 tit. 5 part. 1. — cst dúplex, unum spirituale, quod
cxtenditur &d omnem iniquum nocendi modum, aliad
corporale per caldera bominis, d. 3 tit. 6 part. 1. — in
clericis est deposilione dignum, n. 2 I. 61 tit. 6 part. i, —
calificatum est degradatione acluali dignum, n. 3 dict.
1. 61, et vide supra in verbo Cleuicus. — ubi lege civili
vel canónica fieri perinitlitur, an faciens mortaliter peccet,
n. 15 in med. 1. 3 tit. 16 part. 2. — filii potiüs permitlitur
propter necessitatem famis, quima traditio castelli, n. 3
per text. ibid. 1. 8 tit. 17 part. 4. — servi dominum suum
ü morte defendendo factum an puniri debeat, n. 8 per
text. ibid. 1. 5 tit. 21 part. 4. — incepit 5 pastoribus, gloss.
in proQsmio, tit, 8 part. 7. — an dicatur, si aliquis occidat
hominem raonstruosum, n. 1 1, 1 tit. 8 part. 7. — si com-
raittatur in^eura qui ducebatur ad furcas, an occidens
poena liomicidaR puniatur, ibid. n. 2. — si fiat ad mandatum
t^Tanni, an excuset facientem, et quando, n. 2 dict. 1. 1,
et n. 3 1. 8 tit. 8 part. 7. — debet puniri sic, si fiat ad
defensionem, et quae in ista defensione perpendi debeant,
et debeant considerari , gloss. 1. 2 tit. 8 part. 7. — factum
per patrem, fraü-em , vel maritum, in eum, qui per vim
uxorem stuprarc voicbat, an sit puiiiLile; et quid in occi-
dente latronem, vel depopulatorem agrorum, vel transfu-
gam, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — cummissiim
casu fortuito, qualiter puniatur, gloss. 1. 4 ibid. per illum
text. — Et quid si culpa prascessit casum bomicidii, ct
qualisista esse debeat, etex qnibus illeculpatus videatur,
et alia in hoc vide per gloss. 1. 5 per text. ibid. tit. 8 part. 7.
— Homicidium commissum in dorniientem, qui aliquem
oíTendebat, an sitpunibile, n. 6 dict. 1. 5. — siper ebriura
committatur, qualiter puniatur, n, 7 dict. 1. 5 per text,
ibid. — quando imputetur medico, vel chirurgo, n. 2 et 3
cum sequent. 1. 6 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — si com-
mittatur per castigantem aliquem, qualiter ipse veniat
puniendus, glos. 1. 9 per text. ibid. tit. 8 pait. 7.— sive per
nobüem, sive per ignobilem committatur, qualiter debeat
puniri, et quid si proditorie fiali n, 4 1. 15 tit, 8 part. 7,
Homo ex septenario constat, et ex septem membris, n. i
in prooemio part. 1. — plus crescere potest in bonitate,
quám in malitia, n. 1 1. fin. tit. 2 part. 1. — etsi peccave-
rit, remedium babet, diabolus vero non, n. 14 in prooe-
mio tit. 3 part. 1. — nasci non potest sine peccato origi-
nali, n. 1 1. 1 tit. 4 part. 1. — quilibet instante necessitate
baptizare potest, gloss. 1. 5 tit. 4 part. !.■ — dicitur minor
mundus , n. 2 I. 1 tit. 9 part. 2, — participat cum ómnibus
creaturis, n. 1 1. 2 tit. 25 part. 2.^ — muliebria passus est
infamis ipso facto, etiam absque sententia, ñeque potest
esse advocatus, n. 6 !. 3 tit. 6 part. 3. — semel ad mali-
tiam deditus, facile est quodcumque malum adinvenire,
n. 1 1. 9 tit. 7 part. 3. — Homines boni diligi debent, et
semper vincunt, et Deus eos diligit , n. 1 in prooem. tit. 19
part. 3, ct n. 7 1. 3 tit. 27 part. 4. — mali expelli debent
ab omni lionorc, quia serviunt diabolo, et suntsine cons-
cientia, ibid. in dict. num. 1. — Homo est nobiiissima
creatura, n. 4 1. 23 tit. 31 part. 3, et num. 1 1. 26 tit. 1
part. 7. — Homines in coliecta suiít exsequendi et taxandi
secundum ipsorum qualitat.s, num. 8 1. 20 tit. 32 part. 3,
— Homo, ct de ipsius, et conditiouis humanae dignitate,
num. 1 in prooem. 4 part. per text. ibid. — eo ipso, qi.ód
homo est, intelligere et cognoscere debet suum auctorem,
ibid. num. 4. — non potest allegare coactum fuisse ad coi-
tum per sponsam de futuro , in ipsa vero est secüs, n. 8
quaest. 2 1. 3 tit. 1 part. 4. — Homines de mansaia jüeía
est, quod solariegos, n. 3 I. 3 tit. 25 part. 4. — Et isti
£i alibi conferentes mansatam amittunt, ñeque illam ven-
deré possunt, ibid. n. 4- — Homines ricbi, qui dicantur,
n. 1 per text. ibid. 1. 10 tit. 25 part. 4. — Et qualiter pro
rapiña puniantur, v. n. 7 I. 11 tit. 25 part. 4- — Homines
boni sunt prKraiandi , mali vero puniendi, quod ad Prin-
cipera spectat, n. 2 1. 2 tit. 1 part. 3. — Homo non dicitur
posthumus antequam nascatur, n. 3 1. 20 tit. 1 part. 6. —
Et excepto Principe omnis homo est sub lege, n. 3 in prin-
cip. 1. 32 tit. 9 part. 6. — Homo caeteris creaturis nobilior
cst, n. 1 I. 26 tit. 1 part, 7. — integer non dicitur infamis,
et mortuo assimilatur, n. 6 1. 7 tit. 6 part. 7. — monstruo-
sus si ab aliquo occidatur, an poena homicidae puniatur,
n. 1 1. 1 tit. 8 part. 7. — si contra naturam luxuriatur,
qualiter veniat puniendus, n. 1 in prooem. tit. 21 part. 7
cum alus gloss. ibid. — an prius quam mulier torqueri
debeat, si omnes siniul veniant torquendi, n, 2 I. 5 tit, 30
part. 7.
Hojio líber, an per pactum possit se constituere homi-
nem alterius, et quid in regno isto servetur, num. II. 89
tit. 18 part. 3. ■ — Et an ad hoc debeat adesse causa, ibid.
in n. 5. — Et an pater possit filios bominis alterius faceré,
et an in pacto in quo quis se submittit modo supradicto,
foemiiiíe filise cnmprehendantur, et quid in uxore istias se
submittenüs, n. 2 et 3 dict. 1. 89 tit. 18 part. 3. — Homo
líber an efficiatur, si occisorera domini accusaverit, si illud
non probet, et qualis probalio requiratur, n. 4 1. 3 tit. 23
part. 4. — Et ad hoc, ut ista locum habeant, requirun-
lur ibid. duae scripturae , et quare, ibidem in n. 6 I. 89
tit. 18 part. 3, — Homo liber, etiamsi ab aliquo per milie
anpos possideatur, usucapí non potest, n. 2 1. 6 tit. 29
part. 3. — efficilur servus, si proditionem Regi, vel regiío
macbinatam d.^nunliet, n. 6 I. 3 tit. 22 part. 4- — Et an
istc casu debeat preliuní servi á fisco domino soivi, dict.
num. 6. — Homo liber si controhat niiitiimonium cura
serva, quam liberara esse crcdidit, an comperto errore ,
SEPTEM PARTITARUM.
il?,
el detecta ipsiu» servitute, njalrimouium dirimalur, n. 1
1, l\ tit. 5 part, 4. — qnauílibet donalionem faceré polest,
servus vero non, n. 4 I. 1 lit. h part. 5. — an possit capi,
ut seiviat creditori pro debito et qualiter hoc fiat, n. 4 !• 3
tit. 13 part. 5. — au efficiatur servus, si ad Subdiacona-
tum fuit proraolus, n. 1 1. 6 tit. 22 part. Ix, et n, 6 1, 18
per text, ibidem, lit. 6 part. 1. — in quibus possit pignori
dari , n. 5 et 8 1. 3 tit. 1 3 part. 5. — potest bodie dari ob-
ses pro salisraclioiie debili, vel pro quacumque alia con-
ventione, dict. n, 8. — licet damnetur ad perpetuos caree-
res, quando illud fieri potest, non lamen per boc efficilur
servus, n. 8 1. 4 lit. 31 part. 7. — mitius debet puniri,
quam servus, n. 1 1. 8 per text. ibid. tit. 31 part. 7.
IIoMO Rixosüs, et adversas istum, num. 2 1. 13 til. 10
part. 5.
Honestas sororizat cum verecundia, ct quid significet,
n. 1 1. 37 tit. 6 part. 1. — in matrimonio .semper conside-
randa est , n. 2 per text. ibid. 1. 12 tit. 1 part. l\.
Honor qualis debeat Papae adhiberi, gloss. 1. 8 tit. 5
part 1 et n, 2 1. 4 ibidem. — maximus est in sedendo ,
gloss. fin. 1. 1 tit. 15 part. 1. — quid sit, num. 3 1. 17
tit. 13 part. 2. — Et an filii illegitimi vel spurii ad honores
admittantur aliis deficientibus, el quid si ad hoc privile-
giara habeant, num 2 1. 3 per text. ibid. ti!. 15 part. 4,
etn. 2 1. 2 tit. 13 part. 4. — Honor qui íi Rege datur, quj
est redditus alicujus Villaj vel Castri, in quo differat á
feudo et á ierra, n. 4 per text, ibid. I. 2 tit. 26 part. 4. —
qui debetur parenlibus, an etiam fralribus debeatur, n. 5
post. princ. 1. 14 til. 16 part. 6.
Hora, utile est, quód ponatur in inslrumentis, n. 2
1. 54 lit. 18 parí. 3, non tamen istud est necessurium, ibid.
— si sit apposita in aliquo inslrumento , facit illud caeteris
eadem die confectis pra;ferri, num. 8 in fin. 1. 111 tit. 10
part. 3. — si apponaturin convenlione , an illa interpellcl,
et constiluat debitorem in mora, siculi dies, n. 1 in fin.
I. 8 tit. 14 part. 5.
Horas canónicas , quis in ecclesia cantare debct , et
quid si per alium serviant, . 1 1. 34 tit. 6 part. 1. — quis
dicere tenelur tam ralione beneficii, quim ordinis, et an
ídem erit in ordinatis ad primam tonsuram, n. 1 dict. 1. 34.
— Horse canonicse quotidie dici dfbenl per ecclesioe benefi-
ciatos publicé, si sit ecclesia Cathedralis, vel Collegialis,
in aliis vero ecclesiis non tenentur, nisi in diebus festivis,
n. 2 dict. 1. 34. — lloras canónicas non recitans, an fruc-
tus sui beneficii amittat, dict. n. 2 1. 34 lit. 6 part. 1.
HospiTALiA, an defendant ibidem confugienles, n. 2 ia
princ. 1. 4 lit. 11 parí. 1. — Hospitalitatem debent habere
Clerici, et Praelali, et quando, n. 2 1. 40 til. 5 part, 1. —
Hospilale in quo Episcopus exercuit unum jus episcopale,
an ex eo praesumalur Episcopi auctoritate fundatum, n. 2
1. 4 tit. 11 part. 1. — Hospilalia quando sunt Episcopi
volúntate fúndala, dicuntur loca religiosa, aliis non, n. 2
1. 1 tit. 12 part. 1. — sine licenlia Episcopi fúndala, domi-
nus potest poenitere , quando volueril, dict. n. 2 1. 1. — Et
tali hospitali relicta sibi non acquiruntur, sed Episcopus dis-
triliuet Ínter pauperes, ibidera. — Hospilalia , et alia loca
pia, an gaudeant privilegio Ecclesiarum in prsescriplioni-
bi|s, num. 41. 26 lit. 29 part. 3. — an gaudeant beneficio
reslitutionis , num. 1 ad fin. 1. 10 tit. 19 part, 3. — Et
quando relicta hospitali sibi non acquirantur, dict. num. 1
ad fin.
Hospitatorf.s Regis ultra salarium suum aüquid acci-
pere non possunt, eliamsi spontc sibi deiur, n. 1 1. 15
tit. 9 part. 2. — Et qualiler liospites daré debeant unicui.
que, ibid. in n. 2. — nospilalores an de necesfitate tc-
neantur hospites recipere, el quando non, n. 4 1. 26 tit, 8
part. 5. — Et an sint necessarii testes ad probandum,
quod hospes dedit aliquid hospitatori , ibid. in n. 5. —
Hospitatores communiler sunt honiines rapaces, et vulga-
res, ibid, in n, 6, — Et quid si amicus reciperetaniicum,
ut illum bospitaret, an idem qund in hospilatore dicen-
dum sit, ibid. in n. 7, et n. 1 1. 7 tit, 14 part. 7, — Hos-
pitatores de qua culpa teneantur, n. 4 et 9 cum aliis
ibidem, 1. 26. — quando teneantur de facto viatorum,
quando vero de facto suorum, ibid. in n. 10, et n. 2, 3
et 41- 7 tit. 14 part. 7, — an liberentur 5 custodia per
clavium tradilionem alio non dirto, et an tune teneantur
de levissima culpa , et quid si hospes apposuerit custodem
ad cameram suam, n. 12 dict. 1. 26, etn. 6 1. 7 til. 14
part. 7.~ — si male peregrinos tractaverint, debent puniri
etan per judicem ecclesiasticum , n. 3 1. 27 lit. 8 part. 5.
— si graüs aliquem in domum suam reccperunt, et illi
aliquid sit furatum , an hospitator leneatur actione furti ,
num. 1 ct 2 1. 7 til. 14 parí. 7, et gloss. 1. 26 tit. 8 part. 5.
— an teneantur de facto suorum , et qualiter, n, 2 dict.
1. 7 per text. ibid, et gloss. dict. 1. 26. — quando tenean-
tur si ab extraneo aliquid hospili furatum fuit, n. 6 dict.
1. 7 per text. ibid. — si piopter eorum culpara damnum
datura sit Iranseuntibus, qualiter teneantur, gloss. 1. 26
per text. ibid. tit. 15 part. 7.
HospiTES quis recipere non tenealur, num. fin. I, 51
tit. 6 part, 1. — qualiter dandi sint, num. 2 1. 15 tit. 9
part. 2, — tenentur gratis hospitia Rf gi daré, aliis vero
dominis lerrarum secus, num. 2 1. 6 tit. 25 parí. 4- — ad
probandum quod hospitatori aliquid dederunl, an habeant
necessitalem testium, n, 5 1. 26 lir. 8 part. 5,
HospiTARE non tenelur quis inimicum suum, ñeque
alium quemlibet, quando hospilium estplenum, n. 4 1. 26
lit. 8 part. 5.
HospiTiA non debent dari in domibus clericorum , et
quando sic, num. fin. 1. 51 lit. 6 part. 1. — Hospilium
nunquam, ñeque ex ulla causa fieri debet in ecclesia, vel
monasterio, ibidem. — Et alia obsequia sunt de lege dioe-
cesana, n. 16 1. 2 til. 12 part. 1. — Et ideo monasteria
non possunt compelli per Episcopum ad hospitandura ali-
quem Prajlatum, sen alium, ibidem. — Hospitia gratis
dari debent solis Principibus, aliis vero dominis lerrarum
secíis, n. 2 1. 6 tit. 25 part. 4-
Rostes reipublica? sine beneficiis esse debent, eteis sunt
sublrahenda, n. 7 1. 31 tit. 9 part. 1. — Chrisliani si
delinquant in regno, per lerram vel mare, si caperenlur
in bello, possunt puniri ibidem poena debita, n. 3 1. 1
tit, 29 part, 2. — fidei, an possint secura venire ad nundi-
nas, nnm. 3 1. 4 lit. 7 part. 5. — Hostibus etiam fides
servanda est, n. 5 1,2 per text. ibid. tit. 16 part. 7.
Jacta inmari causa lempestatis ob navem alleviandam
debent aístimari, et inler oranes ibidem venientes daranum
islud ob conimunem utililalem dalum debet resarcir!, et
qualis in lioc debeat fieri contributio, el inler quos , et de
quibus non , ct quo tempere lalis contributio fieri debeat,
gloss. 1. 3, 4, 5 et 6 per text. ibid. til. 9 part. 5.
Janitorf.s debent essc dúo in regali cancellaria in qua-
libct sede, et de sporttdis corum, n. 1 1. 14 til- 9 part. 2,
224
INUEX ¡MATEIUAllLM
IcTCS cujuscunique debet inspici ad poenae imposilio-
nem, guando plures sitnul aliquem percusseruut, n. 3
I. 3 tit. 16 part. 2.
iDONEüsquis dicatur ad beneficium, vide reniissivó per
num. 3 in medio, 1. 5 lit. 15 pait. 1.
Jejunare, an debeat senex setatc ducrepita, n. 1 1. 25
tit. li part. 1. — qualiter fiat, et de causa quare semel
tantúm licet comedere, et de hora, ii. 3 iu princip. 1, h
tit. 23 part. 1. — non teuetur sub pcena peccali mortalis
juvenis intra tertium septennium, ibidem. — quare de-
beamus sine manducalione carnuiiii , el lactis, etc. n. 4
ibidem. — quando debeamus, iu sola festivilate Assuin-
ptionis MaeijE jejunalur de proecepto, num. 1 1. 5 tit. 23
part. 1.
Jejunium non debet imponi personis delicatis, si de illis
damnum sequi possit, num. 4 I. 25 lit. 4 part. 1. — non
solüm est ab escis , sed a cunctis illectbris absiinere se-^
cundiim Hieronymuni , n, 1 I. 3 lit. 23 part. 3. — Jejunii
laudes, n. 2 ibid. — Jejtiniiiiii fiungensin quibus niorta-
liter non peccet, n. 3 ad fin. dict. 1. 3. — quare sine car-
nibus el lacte faciendum sit , num. 4 dict. 1. 3. — an sol-
valur, si quis plusquani seniel in die comederit, ibideni. —
quadrugesimule est décima tolius ainii, quaj datnr Deo,
n. 2 1. 5 tit. 23 piirl. 1. — quatuor leraporum in quibus
mensibus fit, n. 3 1. 5 lil. 23 part. 1. — an esse possit ia
die dominica, n. 6 1. 6 lit. 23 part. 1,
Jkjünus dicitur quis, quando est celébrala digestio, et
jpjunus melius discernit qiiani cüm salurus est, n. 5 i. 12
lit. 18 part, 2. — occidit serpenlem, si ipsa ejus spumam
degustuverit, n. 2 1. 4 lit. 23 pari. 1, et n. 5 1. 12 lit. 18
parl, 2.
Ignis, et ignem exstinguere, si in allqua domo appre-
nenduUir, ulrum omnes necessitate teneantur succuriere,
II. 6 I. 3 lit. 16 part. 2. — Et an pro igne exstinguendo 11-
ceat recipere pecuniam, ibid, — Ignis magis crescit, si
aqua máximo Ímpetu jactelur, et per acetum magis cilo
exstinguilur jgnis, ibidem. — bi (um impetu veuiat per
domos , quando propter lioc vicinus domum vicini de-
struere possit, n. 2 1. 12 per text. ibid, lit. 15 part. 7. —
Et an tune civilas, vel vicinia teneatur ad contributionem,
ut talis domus resedificetur, dicl. num. 2.
Ignominiosum est Episcopis ab aliis doceri, cüm ipsi alios
docere debeant, n, 1 1. 37 tit, 5 pait. 1.
Ignoraos jurisdictionein ii se fuisse revocalam, si sen-
tenliuverit, sentenlia non vulet, neque tenet, n, 3 1. 12
tit. 22 part. 3. -^ se deberé aliquid , si liabeat bonam fi-
dem, et illud praescripserit , an sil luius in conscientia,
n, 1 1. 12 tit. 29 part. 3. — quod propler aliquid facien-
dum dabalur praemium , si illud fecerit, an praemium ha-
beredebeat, n. 3 1. 4 tit. 9 part. 6.
Ignorantia juris quando excuset, num. 2 I, 20 tit. 1
parl. 1. — naturalis, nec militem , nec mulierem, mino-
rera, seu aljum excusat, num. 8 I. final, liL 1 part. 1. —
juris quasi naturalis quoe sit , et an excuset personas supra
proxime dictas, dict. n. 8. — au ita excuset ruslicum,
mulierem, etminorem, siculi excusat mililem, num, pe-
nult, dict. 1, fin. — ^ Ignoranter faciens quod fieri non de-
bet , an in plus puniatur, quam scienter faciens, num. 2
1. 41 lit. 6 part. 1. — Ignorantia probabilis excusat in or-
dinum susceptione, n. 3 I. 22 lit. 6 part, 1. — nulla est,
ubi aliquid publico fit, seu estpublicum, n. 5 dict. 1. 22. —
an excuset quem , ut non incui rat in excommunicationem,
eo quód cum excominuisicato participavit, n. 15 1. 34
lit. 9 pait. 1. — dicitur tenebra mundi, n. 1 in prcojm.
lit. 31 part, 2. — an excuset judicem malí; jridicantem,
el quando, n. 6 1. 24 til, 22 part. 3. — in pn)prio ñictO
nonesttolerubilis, et quid si persuasionc altvrius adhuc
inducerelur, lí. 1 1. 14 tit. 29 part, 3. — in praprio fado
licet anliquo, an sit tolerabilis quando tractalur do lucro
caplundo, ibid. n, 2, — maiiti, scilicet, de uxoris adul-
terio, cjuod committit, an illum excuset á criniinis parli-
cipatioiie, ct ut non peccet, ii, 7 1. 2 lit. 9 part. 4, — an
probelur per juranientum , n. 11 1. 5 tit. 9 pait. 4, — le-
gum juris comuiunis non csl sine culpa, sed in consuetu-
(¡inibus locorum regni cstseciis, n. 1 1. 24 lit. 11 part. 4.
— quo tempore requiratur, ut per eam fiüi nati ex ma-
trimonio, quod de jure esse non poterat, legitimiappel-
lentur, n. 5 1. i tit. 13 part. 4.' — nibil prodest, ubicum
que datur"opera'rciilii(itíe, n. 5 in fin. 1. 2 tit. 15 part. 4,
— an proí^it venditori , quando ipse rem veudidit, qua»
res liabebat servitium , vel tiibutum debebat, quod ipse
venditor ignorabat ; et quid si illud sciebat, num. 3 1. 63
lit. 5 part. 5. — Et quid si ignorantia íit supina, vel
mullum notoria, et an teneatur ad damna, n. i et 5 dict.
1. 63. — Ignorantia polius pr;Esumilur intervenisse, quüni
scientia, n. 3 1. 10 til. O part. G. — Et quando in lesla-
tore prsesumatur, ibid. in n. 4- — El an lempus datum
alicui in fuvorem ipsius, <:t non in cjus odium , currat
ignoranti, elimpedito, n. 4 in medio, 1. 6 tit. 10 part. 6.
Ignobilis quando in plus, vel in minas, quíim nobilis
puniri debeat, n. 1- 1. 2 per text. ibid. lit. 28 part. 7. —
qui propti.'r deljctum pcEnam niortis merelur, noií deca-
pitan, sed infurcaij, vel concremari debet, num. 6 1. (i
tit. 31 part. 7.
Ignotus, nec ad beneficia, neque ad alia oíTicia admit-
lendusest, n. ¡\ 1. 2 til. 18 part. 2.
Illata in domo conducta, vide de hoc in verbo Loc\-
Tio, et in verbo Bona, et in verbo Res.
Jllf.gituics non ordinatnr usque ad derimaní genera-
tionem , n. 1 1. í12 lií. 6 part. 1. — an eñiciatur legitimus
per inp;ressum religionis quoad succedendum patri in bo-
nissuis, ibid. n. 2, et n. 2 in fin. 1. 5 tit. 15 part. 4« —
an dicalur filius, qui nascitur ex matrimonio invalido
propter impedimenlum, quod unus vel ambo conlrahen-
tium sciebant, n. 3 1. 1 lit. 13 part. 4. — an dicatur filius
nalns lite pentienle super mutrimonio , quod dicitur nui-
lum propler impedimenlum , ibid. n. 6. — ad hoc, utper
conlractum matrinionii logilinius efficiatur , an requira-
tur quód ejus nialer, ut concubina domi retineantur,
ibid. in n. 8. — íilegitinii legilimanlur per subsequens
matrimonium : et in isla materia plura dixit, n. 9 1. 1
lil. 13 part. 4. — an legitimentur per contractum malri
monii factum in mortis articulo , el quando non, n. 9. — ^
Etqnid si sit sine judicio , vel contrahat cum qua est sibi
inhonestum contraliere, vel ex infirmitate ad generandum
impotens reddatur, ibidem. — lllegilimus si eflicialur le-
gitimas per matrimonium subsequutum , anadmajoriam
admittatur, si in ea filü legitimi vocentur, num. 10 1. 2
tit. i 5 part. 2 et n. 9 supradict. — Et an talis in feudis
succedere possit, ibidem. — Et primogenitus , si legiti-
metur per subsequens matrimonium, an praeferatur se-
cundo de legitimo matrimonio nato, ibidem. — lllegili-
mus ad dignilates ecclesiaslicas vel alias saeculares per-
venire non potest, num. 2 et 3 per text. ibid. 1, 2 lit. 13
SEPTEM PARTITAKUM.
225
part. l\. — Illcgíümi non succcdunt pareiilibus, ibid. in
num. 4, et n. k 1. 22 tit. 5 parU 1, el gloss. I. k liL 15
part. li. — ad dignit tcs ecclesiislicas an admiUantur,
n. 2 1. 2 tit. 13 part. ¡x. — Et an aliis deficientibus sine
Papoe di'ipeiisalione possint adiiiiHi, et quid si íi Papa sint
privilegiati, n. 2 1. 3 tit. 15 pait. Ix. — lllegiümus an cúui
legiliiiiatur, suaní illegilimitutem exprimere debeat, n. 8
infin. 1. 4 tit. 15 p;rt. Zj. — siiie legitimatione , an suc-
cedatin juie patronatus, et quiJ si á Rege vel Imperatore
legitimeUir, n. 20 1. Zitit. 15 part. tx.
Illicita conjunctio considera tur duobus modis, n. 2
in fin. I. 2 tit. 1 piirt. 1. — lllicita possuiit remediis )e-
gilimis tolli, n. pcniílt. per text. ibid. 1. fin. lit. 2 part. 1.
— negotiatio est probibila clerici ; et quid de illis rebus
illiciti'; quoesitis faceré debeat, et de poena ipsius , si admo-
nilus non desistiit, n. 3 1. 46 tit. 6 part. 1.
Illitteratus an possitesse judex, num. 2 i. 18 tit. 9
part. 2 ct n. 2 1. 3 tit. A part. 3.
Ilustres non possunt esse procuratores , nisi pro Rege
vel miserabilibus personis, n.7 I. 11 tit. 5 parí. 3. — Et
siiperillustres, qui dicantur, n. 1 et 2 per texf. ibid. 1. 3
tit. 14 part. 4- — an possint cum vilibus personis malri-
monium contrabere, et an possint illas liabere in concu-
binas , ibid. in num. 4. — Et an filii habiti ex illustri et ex
concubina infami, seu vili, stante hodíe lege Tauri, natura-
les esse dicanlur, ut patribus illustribus succedere possint,
ibidem.
Imbecilutas, et an major quatuordecini annorum lia-
bens imbecillitatem , possit faceré testamenlum , n. 5 1. 13
tit. 1 part. 6.
Immemorialis circa probandam praescriptionem, qualiter
probetur , num. 5 in princ. 1. 12 tit. 22 part. 1 , et n. 2 1. 6
tit. 25 part. 4.
Immemohiale tempus, vide in verbo Tempus.
Immemorialis pr^scriptio , vide in verbo Pkíisckiptio.
Immissio annuli sola nihil per se importat, nisi de mente
contrahendi ex praecedentibus aliter constiterit, n. 7 per
text. ibid. 1. 2 tit. 1 part. 4.
Imaiobilia Regis aliquis furans mitiüs punitur , quara si
subripuisset aliqua mobilia , et quare, uuin. 13 1. 1 tit. 17
part. 2. — Et preliosa mobilia immobilibus a;quiparantur,
n. 3 ). 4 tit. 5 part. 5. — Immobilia minoris an possint íi
tutore alienari pro ipsius utililate, n. 5 1. 4 tit. 5 part. 5.*
— minorum k tutore vendi non possunt, nisi cum judiéis
decreto, et qualis cognitio illa esse debeat, num. 6 et 8 1. 4
tit. 5 part. 5. — regni sunt impraescriptibilia, n. 14 et 15
dicl. 1. 1 per text. ibid. — possidens satisdare lenetur in
uno casu, num. 18 1. 32 til. 2 part. 3. —minoris an pos-
sint pro eo nomine dolis dari per tutorem sine judiéis de-
creto, n. 1 per text. ibid. 1. 14 tit. 11 part. 4.— Etan
Ídem sit dicendum in rebus mobilibus, qua; servando ser-
vari possunt, et quid in pecunia , ibid. in n. 2. — Et quan-
do pecunia est in máxima quantitale, tune judicatur de ea,
sicuti de re imraobili, dict. n. 2.— Immobilia in judicio
cxhiberi non debent, n. 2 1. 16 tit. 2 part. 3. — qua? suf-
ficiant, ut quis eo ipso e\itel salisdationem, et quid si illa
extra locum judicii possideat , num. 3 1. 41 lit. 2 part. 3.
— bona an judicenlur servitules adliaírentes rebus im-
mobilibus, num. 2 quaist, 1 ad fin. 1. 55 tit. 5 part 5.
— Et plura de immortalitate anima;, num. 3 i. 1 tit. 26
part, 7.
Imminis i solutione tribulorum , si scial se in libro de-
T. V.
bentium poni, et non appellet, an sibi prnpjudicct, num. I
I. 42 tit. 18 part. 3. — per privilcgium , si contra füciat
semel vel pluries, an privilegium amittat, dict. n. 1 ct 2
1. 6 tit. 10 part, 4 íx gabeliis per privilegium, si prc-
lextu illius res alterius vult excusare, suum privilrgium
aniitlat, n. 3 dict. I. 42 tit. 18 part. 3.
Immünitas alicui concessa generaliter, an excusetá mc-
neta foreria, quse datur in recognilionem dominii, num. 1
1. 10 tit. 18 part. 3. — alicui concessa quando in perpe-
luum, quando vero ad vitam fantura concedentis duret,
n. 2 1. 10 tit. 18 part. 3. — Et quid si fiat sibi ejusque fi-
liis, et nepotibus, vel ejus successoribus, et quid si servi-
lla proecesserint , ibidem. — Immunitas alicui concessa , ut
tr'bulum non solvat , quantum tempus duret ; el an si so¡-
vat sibi praijudicet, ut amplius tale privilegium non va-
leat; et cui incumbet onus probandi usum privilegii, n. 2
1. 42 tit. 18 part. 3. — Et quid si immunitatem habens
sciat se describí in libro debenlium solvere , et non appel-
let, an sibi praejudicet, ibidem. — Immunitas concessa
bis qui venerunt ad habitandum in aliquo loco , transit in
contractum, et an sit revocabilis, et quid si Princeps eam
revocassetjpt illa gaudent cives originarii, qui abillo loco
recesserunt, si revertantur, n. 1 1. 49 tit. 18 part. 3. —
Et quid si talis immunitas causata sit consuetudine, did.
n. 1 in fin. — Immunitas non probatur per testes de auditu,
nisiibisimul tesüficentur de fama, n. 1 in fine, 1. 20 tit. 9
part. 4.
Impar numerus desideratur scmper in arbitris , n. 1 1. 13
tit. 26 part. 2.
Impedimentum allegans sine alia approbatione, an suffi-
ciat, n. 2 1. 3 tit. 8 part. 2. — publicae honestatis, ñeque
est de jure notuiali, ñeque de jure civili, sed de jure ca-
nónico tantüm, n. 7 I. 4 tit. 1 part. 4. — Et an impedi-
mentum istud irnpediat matrimonium contrabere, et con-
tra illud contractum an ipsum dirimat, et an extendatur
usque ad quartum gradum, dict. num. 7 usque ad fin. —
Impedimentum publicae honestatis non nascilur ex spon-
salibus sub conditione contractis, si non adsit conditio,
n. 1 I. 12 tit. 1 part. 4. — publica; honestatis , an oriaíur
ex sponsalibus nuUis , n. 4 dicl. 1. 12 per text. ibid. —
quod quis cum juda;a, hajietica matrimonium contrabere
non possit, an sit ex conslitutione eccleñae, et an Papa in
eo dispensare possit, n. 1 1. 15 tit. 2 part. 4. — coeundi
cum uxore, an impediat matrimonium contrabere dirimat-
que contractum; et quid si simus in dubio, an impedi-
mentum prcecesseril malrimonium , vel 6 contra, n. 3 1. 16
tit. 2 purt. 4, et n. 3 1. 5 tit. 8 parí. 4. — objiciens mali-
tiosé, ut alinui malrimonium non contrahant, qualiter
puniatur, n. 3 1. 4 tit. 3 part. 4. — ne quis possit malri-
monium contrabere adoptione durante, est de jure civili,
a jure lamen canónico approbatum, n. 2 1. 7 tit. 7 part. 4.
' — cognalionis legalis , an oriatur ex adoptione vel arroga-
tione facía, forma non sérvala, iía quod matiiinonium
impediatur, num. 6 dict. 1. 7.^frigiditat's, an eí quando
matrimonium dissolvat, gloss. 1. 1 et 2, el num. 4 til. 3
part. 4 cum siqucnt. — Et quid si ecclesiajudicavil impe-
dimentum perpeluum, quod non eral, vel apparet fuissc
deceplam, n. 3 1, 7 lit. 8 part. 4. — Impedimentum debct
prius removeri, quíim ad uctum pervenialur, quod ad
elegantem quxsüonem inducit, n. 6 1. 6 tit. 15 part. 4,— •
quale debeat esse ad hoc, ut aliquis ad feucii successioneni
non admittatur, n. 8 1. 6 tit. 26 part. 4 , etibid. n. 9 cum
15
226
INDEX MATERIARUM
sequent. — si superveneril cítalo adcertum lerminum, an
illocessantestalimsine alia nova citationecila tus comparere
teneatur, n. 2 1. 37 per text. ibid. lit. 11 part. 5. — super-
veriiens, an impediat morae et poenae commissiouem in eü-
piilationibus judicialibus, sive conventionalibas, sive in
tali obligalione sit datio speciei, vel factura, sive sit in
genere , vel in quantitate facta , n. 4 1. 37 per text. ibid.
lit. 11 part. 5. — superveniens lempore morae purgandae,
an excuset h pana jam commissa , n. 1 1. 19 lit, 12 part. 5.
— si sit inler contrállenles matrimonium , si ipsi illud
scientes contraxeriiit, an quod Ínter eos datuní fuit, ap-
plicelur fisco, et quando non , gloss. 1. 50 et 51 til. 14
part. 5.
Impeditus an teneatur mittere excusatorem ad judicem ,
quare non venit , et in qno casu , n. 11 til. 7 part. 3. —
comparere , si fuerit citatus, an teneatur mittere procura-
lorem, n. 7 1. 2, et n. 8 et 10 1. 21 lit. 7 part. 3. — Im-
pediti tesllficari h jure, an et quando admittantur ad testi-
ficandum, nüm. 1 1. 11 til. 16 part. 3. — Et quid si ipsi
sponte tesUficari velint, n. fin. dict. 1. 11 tit. 16 part. 3.
— Impeditus venire ex causa adversarii, an restitui pos-
sit ad totam causara , et habeat exceptionera contra sen-
tentiara, n. 2 1. 12 tit. 23 part. 3. — Et quid si ab alio ex-
traneo impediatur, ibid. in num. 3. — Impeditus ex justa
causa potest ad totam causara restitui, gloss. 1. 10, 11
et 12 tit. 23 part. 3. — ex justa causa appellalionem
suam prosequi, an post lerminum admittatur, num. 3
1. 24 tit. 23 patt. 3. — Et qualiter, ibid. in num. 4. —
Impeditus generare an in feudo succedere possit, n. 9 1. 6
tit 26 part. li. — et an praescriptio effectualiter currat ira-
pedito impedimento juris, vel facti, n. 3 1. 7 lit. 6 part. 6.
- Et an tempus datura in alicujus favorem ad faciendum
actum currat ipso impedilo, vel ignoranti, n. 4 ín med.
1. e tit. 10 part. 6.
Impediri an possit ingressus venientibus, et quando, n. 3
1.7 tit. 2 part. 3.
Ihpensa funeris clericí beneficiati, an debeat fieri ab
ejus baeredibus, vel de fructibusbeneficii, n. 5 1. 12 tit. 13
part. 1. — funeris deducenda estante omnia, gloss. 1. 12
per text. ibid. tit 13 part. i. — funeris prajferatur debito-
vibus habentibus tacitam hypothecam, et an habentibus
expressam hypothecam, ibidem in n. 7. — funeris aesti-
manda est secundüra qualitatem, facultatera , et dignita-
" lera defuncti , n. 8 in princ. dict. 1. 12. — Et an isli sump-
tus taxari pcssint per slalutura ; et quid hodie de jure
regni, ibidem. — Impensa si fíat in fuñera alicujus, an
proeis res coramodata retineri possit, n. 4 !• 9 lit. 2 part. 5.
— Impensae funeris prius solví detent, quüm aliud debi-
tura defuncti, n. 5 et 6 1. 30 tit. J3 part. 5. — Et quae
comprehendantur in impensa funeris, et quae dicantur,
n. 5 et 6, el n. 4 1. 2 tit. 11 part. 6. — Impensa funeris an
praeferalur dotl uxori, vel aliis quibuscumque debitis, dict.
n. 6 dict. 1. 30 , et n. 4 dict. 1. 2 tiL 11 part. 6. — Impensae
funeris debent prius deducí , quíim haeres deducat Falci-
diara, et quare, et quales dicantur istae : et plura de eis
videpernum. 4 1. 2 lit. 11 part. 6, etn. 5et6 1. 30 tit. 13
part. 5. — Impensa funeris an delrahatur de legitima filio,
rum, vel unde, dict. n. 4.
Impebare sibi ipsi neme potest, num. 1 I. 16 til. 1
part. 1.
Imperator á quo, et qualiter ungí debeat , n. 1 I. 13
tit. 4 part. 1. — non potest daré licentiam Episcopo , ut
ambulet extra dioecesim , n. 1 I. 29 tit. 5 part. 1. — debet
ecclesiara defenderé, et quid si sine causa iili auxilium
deneget, n, 2 in procera, lit. 14 parí. 1. — an possit totaliter
privari per Papam, et h quo Imperium dicalur ipse habere,
n. 6 in prooemio 2 part. — est Princeps mundi, et aliqua
in laudem Imperatoiis nostrí Caroli Quinti , n. 1 1. 1 tit. 1
part. 2. — diciturjudexjudicum, ibid. n. 2. — Et appella-
tur Rex, et sub nomine Regís assequitur Imperium, ibid.
in n. 3. — Imperator unde k principio habuerit polesta-
tem, ibid. n. 4«— undedicatur, et de ejus potestate, ibid.
ia n. 5.— an sit subjectus Papae in temporalibus, ibid. n. 8.
— Imperatüres an possint esse simul plure.'^, n. 9 1. 1 tit 1
part. 2. — Imperator an possit sibi faceré parem , vel supe-
riorem, dict. n. 9. — Imperatoiis oflicium est fidem Christi
defenderé, ibid. n. 10. — Imperator fiindat juiisdictionem
suam , et Rex quoad jurisdictionem , non quoad dominiura
rerum particularium , n. 21 1. 2 tit. 1 part. 2. — an possit
depoui íi populo Romano , qui in principio sibi potestatem
dedil, et quis dícatur líodie populus Romanus, n. 23
dict. 1. 2. ■ — in ejus coronalione non mutat nomen, et
ante coronaüonem exercere poterit multa , de quibus in
dict. 1. 2 ut vult ibid. n. 25. — non potest proprietatem
rerum Imperii h se eradicare, neo venderé, quia non ba-
bel ipsura suo jure, sed manu legis, num. 4 1. 8 tit. 1
part. 2. — estprocuratormaximus, non dominus Imperii,
dict. n. 4. — an possit in feudum daré, ibid. n. 5. — an
possit pro sua necessitale impouere subdilis superindic-
tum, num. 7 1. 8 tit. 1 port. 2. — Et an ad Imperalorem
possit appellarí omisso medio, n. 2 1. 18 lit. 23 part. 3.
— Imperator dicitur persona superillustris , n. 1 perlext.
ibid. 1. 3 lit. 14 part. 4» — sive Rex legitimare polesl ille-
gilimos, et qualis debeat esse Rex, num. 4 el 5 1. 4 tit. 15
parí. 4. — lictt sit vicarius Deí in temporalibus, non la-
men potest contra legem Divinara dispensare, nisi ex ma-
gna causa, et sic contra jus Divinum non inducet legití-
malionem veram , ñeque per fictionera, num. 81. 4 tit. 15
part. 4. — bené potest filios clerici , eliam in sacris cons-
tituios, legitiraos faceré, num. 14 dict. 1. 4 til. 15 part. 4.
— an sil judex compelens in sua propria causa, et an in
injuria regno facta , n. 81. 5 til. 24 part. 4. — an inpede,
velín manu osculari debeat, et quid in Papa, num. 3 1.5
tit. 25 part. 4 et num. penult. I. 4 til. 5 part. 1. — concur-
rit cura aliis ómnibus dignilalibusin potestate etjurisdic-
tíone, sicuti est in Papa, et in Imperatore sunt oranes
thesaurí dignitatura recondití, n. 1 in princ. 1. 3 tíL 26
part 4 •
Impekfectüs an in feudis succedere possit, et quando,
n. 8 cura seq. per text. ibid. 1. 6 tit. 26 part. 4.
Imperitus prorsus litterarura, an possit esse judex, sive
in curia Regís, sive alibi, n. 2 1. 18 til. 9 part 2.
Imperium an sit de jure divino, n. 3 1. 2 tit. 23 part. 2,
vel humano, ibid. — et ecclesia non mullum diíferunt ab
alterutro, n. 5 in princ. I. 19 til. 8 part. 5. — merum,
vide infra in verbo Merum imperium.
Impersonalitas quando vitiet stipulalíonem , sive pro-
missionem, n. 7 1. 3 til. 11 part. 5.
Impetrans beneficiura , si non facial mentionem de loco
sua; originis, gralia erit subreptilia, n. 3 1. 13 til. 15
part. 1. — á Rege alíquid cura mendacio, qua poena pu-
níatur, n. 3. per text. ibid. 1. 8 tit. 13 part. 2.—h Rege
filii sui naturaiis legitimationem, quid in tali legitímatione
ejprimere debeat, ut nunquam tanquam subreplilia viliarl
SEPTEM PAUTITARUM.
227
possit, el an debeat exprimere se filios legiiinios habere,
n 8 et 9 1. 4 lit. 15 part. Ix. — beneficiuin vacans, si ¡!lo
non vacante prius á Papa fuisset impelratus, an valeat
ejus secunda impetratio, cüm tale beneficium vacat, si de
prima impetralione quando non vacaverat, non Tecit nien-
lionem, n. 1 I. 13 lit. 16 part. 1. — sccundum prLvilegium
debet ibidem de primo fucere mentionem , eliamsi primuni
contineat jus coinmune, n, 3 1. 27 til. 18 part. 3. — liceii-
tiam ad faciendam majoriam non expresso numero libero-
rum, quos habet, an talis licenlia teneat, n. 1 1. 36 tit. 18
part 3. — legiliniationem si non dicat patrem alios filios
legitimes habere, an talis legjtimatio valeat, dict. n. 1.-^
beneficium an leneatur dicere se criniinosum, et an alias
rescriptum tencat, dict. n. 1 ad fin. 1. 36 tit. 18 p;\rt. 3. —
rescriptum debet in eo faceré meiitio'iem de processu co-
rara judice ordinario, vel delegato facto, n. 2 1. 38 lit.
18 part. 3.
Importunitas petentiura damnatur i lege et videlur
tune res conces^a invito dante, n. 31. 29 tit. 48 part. 3.
Impossibilis conditio an vitiet contractum , et quid si
negalive ponatur, n. 2 1. 17 per text. ibid. tit. 11 part. 5.
— conditio , vide supríi in verbo Conditio.
hiPOssiBiLiTAS adimplendi conditionem, sive ü jure,
sive á natura, sive de facto, vel alia quaevis, an matrimo-
nium conlrahi impediat , et quando , et quid si eam impo-
nens credatpossibilem, n. 41. 6 tit. 4 part. h- — Et an impe-
diat haeredis institutionem sub tali conditione impossibili
de facto factam, velalium quemeumque contractum, sive
quidvis aliud dispositum sub ea, latissimé per dict. n. 4.
• — Impossibilitas , et ea quae dependunt ex sola volúntate
Principis, impossibilia reputantur, num. 3 leg. 13 tit. 9
part. 6.
Impotentia, istud verbum simpliciter prolatum compre-
hendit impotentiam juris, et facti, sive proferatur íi jure,
sive ab homine ; quoad castellanos castella tenentes quo-
modo intelligatur, n. 1 1. 20 tit. 18 part. 2. — adcoitum si
In aliqíio cognoscatur, an propter hoc matrimonium fieii
irapedialur, et faclum dirimatur, u. 3 1. 16 lit. 2 part. l\.
— Et quid si est dubium , an istud impedimentum pra;-
cesserit matrimonium, an postea subsequutum fuit, ibid.
et n. 3 1. 3 lit. 8 part. 4 — Impotentia viri ad coitum qua-
liter diffiniatur, n. 1 1. 1 per text. ibid. lit. 8 part. 4. —
ad coitum in sene non ci'editur esse, sicuti in parvulis,
quia calescere possunt natura , vel artificio , ibid. n. 2. —
non praesumitur esse in aliquo, nisi probetur , n. 1 1. 2
lit. 8 part. 4. — an detur in mulieribils, n. 3 dict. 1. 2. —
Et quid si quis ex caliditate excessiva redderetur impo-
tens ad coilum, an malriinonium dissolvalur, hum. 4 dict.
I. 2. — El an idem sil in quolibet alio impedimento,
quod perpetuo impediret actum generationis, non vero si
efifectum generationis, non actum impediiet, dict. n. 4.—
Impotentia si sit in aliquo, ut virginem non possil cogno-
scere, sed corruplam sic, an possil claustra pudoris aliquo
medicinan actu frangere, ut cum ea possit commisceri,
et an hoc contra naluram faclum esse dicalur, n. 6 1. 2
tit. 8 part. 4. -^ ad coilum perpetua esse potest ex multis
causis, n. 2 per text. ibid. 1. 5 lit. 8 part. \. — quae eveuit
post matrimonium, illud non dissolvit, secüs si anlecedat,
el quid praesumelur in dubio, ibid. num. 3. — si ulicui
objiciatur, quantum tcmpus conjuges prius debeanl esse
simulad judiéis mandalum, n. 4 1. 5 tit. 8 part. 4. —
pcrpeUia creditnr esse posl cohabitalioncm aliqnorum per
triennium, ibid. num. 7. — caúsala ex frigidilate scparat
malrinionium, et talis frigidus cum alia non contnihet,
secuserit in maleficiato, ibidem in n, 12. — si ex alus si-
gnis appareat, dccursus triennii non cxigiUir, n. 1 1, S
lit. 8 part. 4. — Et quid si ille, qui matrimonium con-
Iraxit cum corrupta, dical se illam cognovisse carnalitcr,
et ipsa conírarium oslendal, ibidem n. 6. — Impoteniia si
sil notoria , tune impotenti non est dandus íerniinus trien-
nii, n. 4 et 5 1. 6 lit. 8 part. 4. — Et quid si propter viri
impotentiam matrimonium fucrit separalum, el ipse cum
alia conlraxit, quam carnaliler cognovit, an prima uxor
possit petera separalionem malrimonii quoad thorum,
propter adulleriuní viri cum alia faclum, n. 2 1. 7 lit. 8
part. 4. — Impotentia si fuerit judicata perpetua, vel tem-
poralis ab ecclesia , et ipsa dccipialur, matrimonium re-
dintegrabitur , ibidem n. 3. — Et qualiter, et sub qua
forma uxor debeat faceré, si velit marilum accusare de
impotentia, num. 2 I. 10 lit. 9 part. 4.
Impotens ad coitum , eiiam ex caliditate excessiva , an
propter hoc matrimonium dissolvalur, num. 4 !• 2 til. 8
part. 4. — cum virgine, etcum corrupta potens , an possit
cum aliquo medicinali actu claustra pudoris frangere,
num. 6 dict. 1. 2. — ad copulara perpetuo fit aliquis ex
multis causis, num. 2 per text. ibid. 1. 5 lit. 8 part. 4. —
ad coilum, prius simul ctmi uxore per Iricnnium commo-
rare debel, num. 4 1. 5 lit. 8 part. 4- — ad copulara á
matrimonio non separalur durante triennio, eliamsi ab
ulroque probalio impoteutiae per adspectum olTeraturí
n. 6 1. 5 tit. 8 part. 4. — impotentia perpetua esse dicitur
ille, qui dala cobabitalione per iriennium, uxorcm car-
naliler non cognovit, num. 7 ibidem. — ad coitum si ma-
trimonium propter ejus impotentiam separetur, debel ju-
rare cum alus septem propinquis, quód non, ibid. n. 11.
— ad copulara propter frigidilalem , si ab uxore separe-
tur, cum alia non conlrabet, secüs propter malcficium ,
ibidem num. 12, el quare, ibidem. — si propter ejus fri-
gidilalem ab uxore prima separetur, et secundara carna-
liler cognoverit, an adhuc durcl vinculum primi malri-
monii, et quoad quid, num. 2 1. 7 lit. 8 part. 4' — ad
copulara si contrahal matrimonium , el ipse de sua impo-
tentia sil cerlus, an teneal matrimonium n. 2 I. 1 lit. 9
part. 4. — El an talis impolens, qui scienler conlraxit,
teneatur alere priraara uxorem , el quid si scit impedimen-
tum ejus cum quo conlraxit, ibidem.
Impübes an ligetur voto Religionis , vel alus, n. 4 el 5
]. 3 tit. 8 part. 1. — doli capax, si abstinentiam , vel pcre-
grinationemvoverit, an lenealur illud adimplere cum sui
juris sit, dict. num. 5. — et minores seplennio, si spon-
salia contraxerint per verba de pracsenti, non induceretur
matrimonium de praesenti, etiam adveniente pubertalc,
eüamsi signa laciti consensus inlervenianl praeler copu-
lara , num. 3 1. 3 tit. 1 part. 4. — qui per verba de prae-
senti vel de futuro conlraxeruiit, an pubertate adveniente
consentiré videanlur, dato quód oscula, amplexus, et simi-
lia inlervenerunt, n. 5 1. 3 lit. 1 part. 4. — Impubes ex
quibus signis adveniente pubertate tacitii consentiré vide-
bilur, dict. n. 5, el ibid. eliam num. 7. — Et an visus sit
consentiré propter uisum ad copulara, vel per cohabita-»
lionera, amplexus et oscula, num. 9 dict. I. 3. ■ — Et quid
si consensum pracstilil circa fiuera quarlodecimi anni, un
suíficial ut sponsalia de futuro transeantin matrimoniuní
de praesenti, ibidem. — Irapubes, si in eo discrelio sup»
228
mOEX ¡VLVTERIAnUM
plebal, sicoiiliaxitspoiisalia anleseplennium, an teneant,
n. 1 1. 6 lit. 1 parr. 6. — si factus major in sponsalibus
consenliat et tune qui lempore sponsalioium erat pubes,
iiolit consentiré, an compellendus iil, n. 14 I. 8 lit. 1
part. /j. — non potest faceré testamenlum, el si sitdoli
capax, poterit Kex cuin eo dispensare, n. 3 et 4 1. 13 tit. 1
part. 6. — sijuret contraclum, tune ciim impubes 8st, vel
factus pubes, an per hoc ad observanliam obligelur, n. 5
1. 6 tit. 19 part. 6. — de delicio luxuriae an accusari pos-
sit, et qualiter punietur, n. 2 1. 9 per text. ibid. tit. 1
part. 7. — Et quid si aiiud delictum commiserit, ibid.
I). 4 cum sequenl. per lext. ibid. — Et quara a;tateiii mi-
iicr habere debeat, ut ex delicio venial puniendus, ibid.
nura. 5. 6 et 7. — Impubes faraulus si dominum non ad-
juvet, an in aliquam poenam iucidat, iiuiii. 7 1. 16 per
texl. ibid. tit. 8 part. 7.
Incantationes quales licitai sinl, quales vero non, gloss.
1. 1, 2 el 3 per text. ibid. tit. 23 part. 7.
Incant ATORES, de istis vide, num. 9 !. 4 tit. 7 part. 6,
et ibi quod illud, quod de islis dicitur, non est trufa, ibi-
deni et gloss. 11. 1, 2 et 3 per text. ibid. tit. 23 part. ,7.
Incarceratus eo quod ad solvendum fuit per senten-
tiam condemnatus, non liberabitur prajslitis fidejussori-
bus, n. 4 1. 41 lil. 2 part. 3. — Vide in verbo Carceratus,
Carcer et Carceratio.
Ikcendiarius quaiiter puniatur, et quando, et quid de
jure Canónico, n. 1 et 2 1. 9 per texl. ibid. tit. 10 part. 7.
IiNCENDiUM compulatur Ínter casus fortuilos, et quando
non, num. 3 1. 3 lit. 2 pai t. 5. — sive in civilate, sive ex-
tra, per violeiilianí, vel sine, qualiter incendiarius punia-
tur, n. 2 1.9 tit. 10 port. 7. — Et an si ex incendio facto
in agro reslili alicujus damnum seciuitur, leneatur faciens,
el quando sive in foro anima;, sive in foro contentioso,
num. 4 1. 10 tit. 15 part. 7. — Et quando culpa pra;-
cessit incendium, tune non parcitur vitio naturali alicujus,
n. 1 1. 11 per texl. ibid. lit. 15 part. 7. — El tenetur
quis ex incendio, si culpa proecessit, quod erit, quando
Aadit dormilum, et non exlinxit ignem, et an dominus
leneatur ex incendio famuli sui, num. 1 1. 11 tit. 15
pan. 7. — Et an majoriincendio aqua majori ímpetu jac-
tata magis succendit, n. 1 !. 12 tit. 15 parí, 7. — Et
quando deslruens domum vicini propler incendium libe-
retur, vel non, num. 2 dict. 1. 12 per lext. ibid. — Et an
tune civitas, vel vicínia leneatur contribuere ad reparalio-
nem lalis domus sicdestructa;, ibidem.
Incapax, an et quando possil in tempus copacitatis hae-
res inslitui, el an inlerim debeat habere bonorum posses-
sionem, n. 3 1. 19 tit. 3 part. 6. — Et si hairedi incapaci
fueril dalus substitutiis, au illefiscum excludatin incapa-
cis successione, num. 4 leg- 22 ibidem, et n. tí in fin. 1.2
til. 5 part. 6. — Incapax propler delictum si á Rege resti-
tuatur, an ad majoriara admitlalur, n. 19 1. 5 til. 5
part. 2. — sí sil in lolum instilutus, qui universaliter res-
tituere gravatur, an fideicommissum íta manu ipsius re-
lictum vale;.!, et substituto dari debeat, n. 7 1. 14 lit. 5
part. 6. — haíredilalis si inslituatur, vel aliquid habeatex
fidcicommisso, an illud ab eo loUi possil, et an, et quando
;.b ha;rede grávalo, n. 21, 22 el 24 !. 13 per lext. ibid.
lit. 7 part. (3. — El an illud applicetur fisco , vel cui , ibid.
n. 22 cum alus ibidem, et an tune baeres in conscienlia tc-
nealur íUara spuiio, vel fisco reslituere, vel possit sibi re-
tiñera dicl, n. 24, — Et quid si alia bona sinl ab herede
incapaci restituí:), an ipse illa retiñere possit in conscien-
lia, dict. n. 24. — Incapax si ab aliquo baeres institualur,
et ipse illud delegat , an ex hoc commodum consequalur ,
et cui est facienda isla delalio, et quid in tolaliter incapa-
cibus, n. 1 et 2 1. 14 per text. ibid. lit. 7 part. 6. — haí-
redilalis, et qui teslamentum faceré non potest, si ímpe-
tret licentiam ad faciendam majoriam , an tune habilitatus
videalur, et quando etiam ad faciendum testamenlum,
n. 3 1. 32 til. 9 part. 6. — an admiltatur ad majoriam,
quando condilor ipsius babebat licenliam faciendi eara li-
beré, el prout ipse voluerít, ibidem in quaesl. 10. — Et
quid si poslquam fuit habilitatus ad majoriam per Prin-
cipem, pater, qui eam fecit in eum, illam ab eo revocare
vult, an possit, ibid. in quíest. 34. — Incapax si inslitua-
tur boeres, et haereditas ab eo \indicelur, cui sit appli-
canda, et ad quem pertineat primo, num. 7 1. 10 per text.
ibid. tit. 13 part. 6.
Incertitudo vitiat matrimonium, n. 2 1. 3 tit. 4 part. 5.
— circa personas, an et quando viliet legalum, et quid
si sit circa res . n. 1 et 2 1. 9 til. 9 part, 6. — El an baeres
possil Ínter eos eligere, et quo titulo lalis legat;ir¡us tune
possidebit, ibidem in n. 3. — Incerlitudo si adsit iu ma-
jaría quis á constiluente sit vocatus, sí de consensu om-
nium unus declaretur succedcre, an videalur succedere
cum vinculis et gravaminibus in institutione majorioe ex-
pressis, et non titulo pro donato, n. 3 1. 9 tit. 9 part. 6. —
lestamenlorum, quando vilíetj vel non, num. 3 ad fin.
I. 2 lit. 4 part. 6.
Incertdm non dicitur illud, quod ex relatione ad aliud
polest certifican, n. 1 1. 10 tit. 4 part. 5.
Incestlosüs impedilur matrimonium conlrahere, ti sj
de facto coutraxit, debilum ab uxore non exiget , el islud
procédet, sive coguoscat carnaliter uxorissuae consangui-
neam, sive propriam, num. 2 1. 13 til. 2 part. 4- — ma.
trimonium conlrahere non polest, polerit lamen cum eo
Episcopus dispensare ; et an uxor possit incestuoso debí,
tum denegare, num. 8 et 9 dicl. 1. 13. — an legilimetur
per subsequens matrimonium , num. 9 in principio, 1. 1
tit. 13 part. 4. — si legitiman petat, an in legilimatione
qualitas incestuosi exprimí debeat, n. 8 1. 4 '¡1= 5 part. 4.
— filius an i paire hieres inslitui possit cüm capax erit,
et an inlerim quód est capax debeat habere bonorum pos-
sessionem lanquam instiUitus sub condítione, et possit
bona administrare lanquam curalor , num. 7 1. 19 lit. 3
part. 6. — k paire in majoria instituí non po!est, etiam
sub conditione, si legitimabitur, ibidem. — gravius puni-
lur quüm alius, num. 1 et 2 1. 1 per text. ibid. tit. 18
part. 7. — inlra quantum limpus accuselur , el quid in
minoribus 14 vel 12 annoriim , gloss. 1. 2 ibid. perillum
le\l. — quam pcünam sustinere debet , el quando, el qua-
liter, glos. 1, S per lext. ibid. lil. 18 part. 7.
Incestus est consanguíneorum vel aífinium nbusus, n. 1
per tex!. ibid. 1. 13 tit. 2 part. 4. — an commiltaUír, sive
cum uxoris consanguínea, sive cum propria, ut debiti
reddilíonem impediat, ibid. u. 2. — impedif matrimonium
contrahí, et quando Episcopus in hoc possit dispensare,
n. 8 dict. 1. 13. — islud peccalum est gravius adulterio,
n. 1 1. 1 per text. ibid. tit. 18 part, 7. — quid sit, et cum
quibus commillatur, n, 2 dicl. 1. 1 per íllum text. ibidem.
— et usque ad quantum tenipus incestuosi accusari pos-
sinl, et an minores accusentur, ibid. in n. 2. — El qualis
pana detur pro inceslu commisso, et quando, et an et
SEPTEM PARTITAHUM.
220
qualiter, gloss. 1. 3 per lext. ¡bld. Ut, 18 parl. 7. — In-
cestus propri6 quid dicatur, n. 2 dict. i. 3 lit. 18 parl. 7.
Incisores aiborum qualiter i)uniantur, et daninum
emendabunt, gloss. 1. 18 per lext. ibid. lit. 15 part. 7.
Íncola an dicatur ille, qui iillra decenniuni in loco
coliabitavit, si indé est ad cerlum tempus discessurus,
'ii. lli 1. 2 tit. 24 part. A.
Incommodum, vide supríi in verbo Commoddm.
I.N coKTiNENTi quautum ad lestium correctionem ,
quando dicatur. n. 2 1. 30 lit. 16 parU 3, vel quantum
ad confessionem partís, sive procuraloris, ibidem.
Inconveniens, etdato uno inconveuieuti non debet davi
majus, n. 5 I. li tit. 13 part. 6.
Incorkegibilitas an elicialur ex simplici rcileratione
delicti, n. 5 1. 61 lit. 6 part. 1.
Incorporalia non possidenlur, sed quasi possidentur,
ct plura de hac quasi possessione vide per n. 4 !• 1 tit- 30
part. 3.
IpicoRPORATio uiiius fd lii aliaiD, an assumat naturani
rei cui incorporatur, et quando, n. 3 1. 27 tit. 7 part. 1.
Incrementdm alluvionis, an pertineal ad dominum
feudi, et etiam ad usufructuarium, n, 2 et 3 1. 26 lit. 28
part. 3. ■ — Et an pertiueat, et accrescat emphyleutae, et
aii propter hoc debeat sibi augmentan pensio, dict. n. 3.
— Iiicrementum alluvionis, an accrescat usufructuario,
feudatario, vel emphyteutaj, sive lutens sit, sive non la-
tens, n. 2 1. 30 tit. 28 parl. 3.— alluvionis, an debeat
communicari inter virum, ef uxorem, ut lucrum, n. 3
1. 30 tit. 28 part. 3. — codera modo ct jure possidetur,
sicuti ager, cui adjectum est, dict. n. 3 in fin.
Indebitují, de hoc v.in verbo Sol u tío, etin verbo Solvens.
Indempíitas, et quid si fidejussori pro indemnilale pi-
gnus á debitore datum sit, si ínter eos factura sit pactum,
ut si intra certum tempus illum non extraxerit ab obliga-
tione, pignus sit fidejussoris, an tale pactura valeat, vel
non, n. 3 1. 41 tit. 5 part. 5.
Indi qui contraxerunt matrimonium in sua vuditate,
eo quód sylvestres erant, an tale matrimonium sit veré nia-
ttimoniura, num, 2 1. 2 tit. Ipart. 1. — et noviter r.onversi,
dlcunlurraisprabilespersonaí, n. 8 ad fin. 1.48 lit. 6 part. 1.
— babent Patiiarchara, et quando iste possit de novo con-
stituí, n. 1 1. 12 tit. 5 part. i. — an possinl á nostris con-
quistan, et á principio, et an in hoc benf; vel raale fecerint,
n. 3 1. 2 lit. 23 pait. 3. — an possint oorapelü, ut Papara
rccognoscant, tol. numer. supradict. — non possunt posses-
sionera servitutis tenere, nisi domini ostenderent ülulos,
n. 3 in medio, 1. 5 lit. 14 part. 3. — omnia portant hume-
ris, n. 1 1. 8 tit. 8 part, 5. — et an in sepuicris Indorura
possit de judiéis auctoritate quaeri aurum, vel lapides pre-
liosi, n. 8 1. 12 til. 9 part 7. — et an liceat chrislianis
cura Indis manducare, et quando, n. 2 1. 8 tit. 24 part. 7.
Indicare maleficum nemo tenetur, proditorem tamen
Rcgis sic, n. 1 1. 9 tit. 13 part. 2 , etiarasi solus filius il-
liid sciat, ibidem.
Indignus, et indignumeligens, anprsesumalur illud scien-
ter fecisse, n. 2 in princ. 1. 25 tit. 5 part i. — etú testator
dicathaeredem indignuin, an hoc sufficial, liccl ab haerede
aliud non probetur, n. 3 1. 23 lit. 1 part. 6.— Et an testator
possit haeredcra indignum haereditate privare sine ex-
pressione causa;, ibid. n. 4. — Et quid si testator solura-
modo repulavit baeredem indignum sine privatione hseredi-
talis, an lucite illum privare videatur, ibidem. — Indiguus
estille qui per vira feíit, ut ab aliquo insütuerctur, el ab
eo per fiscuai La;rcditas vcndicari poterit, n. 4 I. 27 tit. 1
parl. 6. — Et an hacrcditas iiidigni bairedis debeat ad sub-
stitutum pervenire, vel ad fiscum, n. 4 1. 22 tit 5, el n. 6
1.2 lit. 5 part. G. — Indignus ha;rcs, eo quüdnecemdcfuncri
non vindica>ii, vel ex alia causa, an et quando ab haeredi-
tate repellalur, gloss. 1. 13 per lext. ibi.l. tit 7 part G.
— Et an quod ab indigno aufcrtur, debeat fisco appiicari,
n. 9 dict. 1. 13 tit. 7 part 6. — Indignus an sit omni lia;re-
ditatc haeres, qui lacilam fidem accommodavit in uno
nummo tantum, ibid. n. 25. — si hieres instiluntur, si dete-
gat suum defectum, an ex hoc prcemium coiisequatur, et
corara quo debeat delationem sui impedimenti faceré, et
quid in totaliter indignis, n. 1 et 2 1. 14 per texl. ibid. lit 7
part. 6. — Et quando illud, quod ab indigno auferlur, non
applicelur fisco, n. 2 1.17 per texl. ibid. lit. 7 parl. C. — In-
digni, an ct quando ix tutela repeliantur, ct íi quibus alus
dignilalibus, seu officiis, n. 8 cum alus ibid. I. 7 per ¡llura
texl. lit. 6 parí. 7,
Indignitas quae consideretur in Episcoporum eleclione,
n. 2 1. 25 tit 5 part. 1.
Indiciüu quid sit, et qualia indicia requiranlur, si ali-
quid opponatur castellano, n. 6 1. 10 tit. 18 part 2. — ad
torturara, an facial dictum unius participis criminis, n. 2
1. 21 tit. 16 part. 3. — Indicia si probaver!t servus contra
occisorera sui domini, per quae deventum fuit ad torluram,
et ex tortura orla fuit confessio delicti, an per hoc liberta-
tem raereatur, n. 4 1. 3 tit. 22 part 5. — Et an ex indiciis
indubitalis possit quis daranari ad mortem , et an ex eis
possit deveniri ad torluram, et quando; et alia in hoc
vide peni. 4 cura alus ibid. 1. 26 per ¡Hura lext. tit. Ipart. 7.
— Indicia indubitata qua; dicantur, et an ex indiciis pos-
sit quis perjudicem daranari, et an torqueri, n. 4 '. 26
per texl. ibidera, lit 1 part. 7. — minuunlur, si probelur
quód accusatus est bonae vita; el famae, n. 5 1. 26 per lext.
ibid. tit 1 part 7. — Indicium an sit contra aliquem, si
probetur illum esse hominem malue fama;, n. 6 1. 26 per
text. ibid. tit 1 part. 7. — Indicia qualia praccedere de-
beanl, ut possit ad lorti'.ram deveniri, n. 2 1.2 per text
ibid. tit. 30 part 7. — Et an parti sit indiciorum copia
danda, el quando ibidem. — Et an confessio lacla in tor-
meiitis, non prjEcedentibus legilimis indiciis valeat, vel
non, n. 2 dict. 1. 2. — Indicia si non praecedant, et si ali-
quis sponle suum crimen confiletur,an ex sua confessione
puniri possit, ibid. — supervenientia non confirraant tortu-
rara pracedentem indicii'-, dict. n. 2 ad fin. — sufficicntia
ad torturara quae dicantur, et qux dubitata, vel indubi-
tata. dict n. 2 ad finera, et gloss. 1.3 ibid. per illum lext.
tit. 30 part. 7. — Et an ullra indicia, ut quis subjicialur
tortura; concurrere debeat, quód quis sil malae famas, seu
vilis, n. 3 dict I. 3. — Et an el quando ex indiciis postea
supervenientibus tortura repeti possit, n. 9 cum alus 1. 4
per lext ibid. lit. 30 part 7. — Et an quando lestis debet
torqueri, prius super indiciis disputandum sit, n. 1 1. 8
lit 30 part 7.
Individua, et in individuis retinet quis per socium,quod
per se non polest, n. 4 1- 18 tit 31 parl. 3.
Indl'cta ad ausmentum non dcbent opeiari diminuti-
onem, n. 41- 21 tit 1 part. 6.
Indclgentia per clericos concedí non polest , nisi pcuni-
tentiae lempore , n. 1 1. 45 til. 4 part 1. — Episcoporum,
sive Archiepiícopoium nnn debtt excederé 40 dies, num.
250
I^'DEX I\1ATERIARU1M
penult. dict. 1. A5. — Indulgentiae h quibus concfdi pos-
sint, n. 2 dict. I. 45. — Pontificum valent in univeisum
munduDi, n. 5 ibidem. — Episcoporum, et Archiepisco-
porum valent tantum in suis dioecesibus , gloss. in dict.
I. /liStit. 41 parl. 1. — Episcoporum 40 dierum de qui-
bus diebus intelligaiitur, an Coeü, Muiidi, sive Purgato-
lii, n. 6 dict. 1. 45. — Indulgentia non prodest existenli-
bus in peccato mortali, num. 1 1. 46 tit. 4 part. 1. — an
prosit religiosis, ibidem. — datur auctoritate jurisdicti-
onis et administrationis quam habet, propter quam po-
test dispensare de thesauro ccclesiaí , ibidem in fin. — et
an possit ea uti Praelatus qui eam concessit, si facial id
propter quod illam concessit, ibid. — ad quid prosit,
n, 2 per lext. ibid. 1. 46 tit. 4 pait. 1. — tantum prodest
vicinis et proximis, quaülum illis qui ad eam veniunt
peregrinando de longinquo, dici. n. 2 ad fin. — añila
prositmorluis siculi vivis, et an Papa illud faceré possit,
n. fin. 1. 46 tit. 4 part. 1. — concessa visitanlibus locum ,
seu aliquid facientibus pro una lantum vice intelligitur,
iiisi in concessione fuerit diclum , quod quotiescum-
que, etc. num. 2 1. 46 tit. 4 part. 1. — poenae infamiam
non tollit , n. 8 per texl. ibid. 1. 12 tit. 21 parf. 2. — In-
dulgentice criminum ulrum h Rege dari possint, eliaiasi
partes, quas tangit injuria, non remiserint crimen, n. 2
1. 12 tit. 18 part. 3. — Indulgentia generalis criminum,
an valcat , an vcró crimen debeat specificari ad validita-
tem indulgentiai, n. 3 dict. 1. 12. — Et an expressum esse
dicatur, quod in ista materia ex generalitate verborum
colligatur , ibidem. — Indulgentia generalis valet, si sit
rebellio in loco aliquo, et ex justa causa, et quando ; et
plura de boc vida per dict. n. 3. — Indulgentia Principis,
an solummodo duritiam pcsnse remittat, an vero fama m
restituat, et bona, n. 3 1. 6 tit. 6 part. 7. — Et de causis
licitis ad indulgendum delictum, n. 5 1. 1 per texl. ibid.
tit. 32 part. 7. — Indulgentia semper fieri debet per Prin--
cipem iJiaemissa satisfactione partis laesaj , dict. num. 5. —
Indulgere crimen quis possit, et quale, et quando, gloss.
.dict. 1. 1 per text. ibid. — Indulgentia criminis alicui con-
cessa cujus effectus sit , ct quae sibi per eam videantur re-
missa : ct plura in ista materia vide per n. 5 !. 2 per lext.
?b;d. tit. 32 part. 7. — delicti si fiat respectu certss qua-
litatis, an comprehendat delictum, quod fuit incboatum
ante illam qualitatem, n. 1 I. 3 til. 32 part. 7. — suffi-
ciens, qure, et ex quibus dicatur, ibid. — El an remisso
delicio videalurremissa qualitas delicti, ibidem.
Industria personae si sit electa ad aliquid faciendum, an
jpso decedente ejus haeres admitlatur, si velit perficere,
n. 3 1. 2 tit. 8 part. 5. — Et quid si defunctusjam incepe-
ral faceré, n. 10 1. 9 ibidem.
Inducens servum vel filium alicujus ad furandum, quali-
terpuniatur, si de volúntate patris, vel domini ad inducen-
tem res pervenerit, et quid in fratre, n. 2 1. 8 per text.
ibid. tit. 4 part. 7.
InducIíE, vide supra in verbo Dilatio.
Infamatores sunt in máximo periculo, et nunquam pos-
Buntrestituere, quod tollunt, n. 1 1. 6 per texl. ibid. til. 6
part. 7. — hominnm pejores sunt quám raptores rerum,
II. 1 1. 8 tit. 6 parí. 7.
Infamatus qu rindo remaneal aliquis ex suo fado , gloss.
í. 2 per text ibid. til. 6 part. 7. — an remaneal ille qui h
jnalevolis infaniatur, an ista infamia sic orta suíHciat ad
jujjucendam infamiam , n. 6 dict. I. 2. — quasi nunquam
famam recuperat quam amisit, n. 1 1. 6 tit. 6 part. 7. —
mortuo assimilatur, ñeque dicitur homo integer, num. 6
1. 7 til. 6 part. 7. — qualiler agat contra difTamantem , et
ad quam pcenam, n. 2 1. 8 tit. 6 part. 7.
Infamia. Causalur.
Tollitur. Major, vel rainor.
Facti, vel juris. Canónica.
Progenitorum. Oritur.
Infamia, etanet quando incurranl infamiam locutores ,
vel repraísentanles, et quando; et plura in hoc vide per
num. 1 1. 5 tit. 7 part. 6. — quoluplex sil, gloss. 1.1, 2,
3 et 4 per orania illa jura , til. 6 parí. 7. — non praxe-
dente, an possit deveniri ad inquisitionem, et quanclo,
n. 2 1. 2 til. 17 parl. 3,— quid sit, n. 2 1. 1 tit. 6 part. 7.
— ubi contrahituripso facto, an ibidem necessaria sit sen-
tenlia , n. 18 1. 4 per texl. ibid. til. 6 part. 7. — quando
in eam incurritur ipso facto, qualiler tune testi objici
possit, dict. num. 18 . — an et quando evitetur , si pro-
pter crimen ad judiéis jussum aliquid adversario datuní
sil , num. C I. 5 tit. 6 part. 7. — Vel si cum adversario
fuerit super crimine transactum, vel pactum, et quando,
ibidem num. 4 » 6 et 7. — Infamia non aflicit aliqueni
durante apppllatione , num. 4 1. 6 per lext. ibidem,
tit. 6 part. 7. — jara inflicta ipso jure, judex eam com-
raulare mínima potest , ibidem num. 6. — ■ an irrogetur
ex co, quod judex gravioribus poenis aliquem castigavit,
quam debuerat , dict. num. 6. — Et an si ex dispensati-
one minuiiur delictum, minualur etiam infamia , vel
augealur, n. 8 dict. 1. 6. — Infamia qualis impediat ali-
quem ad dignitates pervenire, n. 1 !. 7 tit. 6 part. 7. — si
ab infami, qui ad dignilatem eligitur, non dcttgatur, an
per hoc venial puniendus , dict. n. 1 in fin. — an repellat
aliquem ipso juie á dignitate, et in quibus casibus, et de-
lictis, et quando, n. 2 dict. 1. 7. — á quibus oíficiis infa-
malum repellat, vel non, gloss. 1. 7 per lext. ibid. tit. 6
parl. 7. — El vivens cum infamia fingitur mortuus , et non
dicilur homo integer, n. 61. 7 til. 6 part. 7. — Infamia
si alicui facta sit, qualiler infamanc puniatur, n. 2 1. 8
per texl. ibid. til. 6 part. 7.
Infamia tollituk per Baptisraum, n. 2 in medio, I. 5
tit. 4 part. 1. — facli á solo Deo tolli potest, n. 1 1. 6 tit. 6
parte 7. — an et qualiter indulgentia Principis tollatur,
ibid. n. 2 et 3.
Infamia facti, vel juris, et infamia facli, anoperetur.
aliquid contra descendentes proditorum , n. 3 1. 6 tit. 13
part. 2. — Infamia juris, vel facti, an repellat testem in
testamento et causis criminalibus, n. 8 1. 1 til. 1 part. 6,
et n. 2 1. 9 ibid. — juris, vel facli, an repellat aliquem
ab accusando, n. 6 1. 2 til. 1 parl. 7. — Infamia facli
quid operetur, et an removeat aliquem á jure publico,
num. 8 I. 2 tit. 6 part. 7. —facti, an facial Pra?latum
suspendí durante inquisitione, dict. n. 8. — juris quibus
personis, et ex quibus deliclis oriatur, et quando, et alia
in hoc vide per gloss. 1. 3 tit. 6 parl. 7, — ubi contrahitur
ipso facto, an ibidem necessaria sit licentia, n. 18 1. 4 per
text. ibid. til. 6 part. 7. — quando in eam incurritur ipso
facto, qualiter tune test4 objicj possit, dict, n. 18. — facti
5 solo Deo tolli potest, n. 1 1. 6 tit. 6 part. 7.
Infamia progenitobum transil in posteros, n. 3 1. 7
tit. 18 part. 2.
Infamia caisvtur, el an causetur infamia ex sola prc-
balione criminis, si accusatus de eo condemnatus non sit,
SEl'TEM PAUTÍTARUM.
2S1
n. 6 1. 2 lil. 1 part. 7. — canónica causatur ex quolibet
peccato, n. 3 1. 1 lit. 6 parr. 7, et n. 18 1. ^ ibidem.—
nunquam causalur ex aliquo virtuoso actu, inio et honor,
et gioria, n. H 1. 4 tit. 6 part. 7. — an irrogelur, vel
causelur ex eo, scilicet, quod judex gravioriluis poenis
aliquem casligavit, qu.im debuerat, n. 6 1. 6 tiL. 6 part. 7.
Infamia major, vel mtnor, el minor est infamia quse
orilur ex contraclu , quimn illa quie oritur ex delicio, n. G
1. 2 tit. 1 part. 7.
Lnfamia canónica causatur ex quolibet peccato, n. 3 1. 1
tit. 6 part. 7, n. 18 1. A ibidem.
Infamia oritur, et minor est infamia quae oritur ex
contraclu, quíim illa quae oritur ex delicio, n. 6 1. 2 lit. 1
part. 7. — ex sententia, quando snper fado lata fuit, non
tamcn oritur ex ipso facto tune, n. 4 !• 1 lit. 6 part. 7. —
ex facto quando orilur, gloss. 1. 2 per text. ibid. lit. 9
parí. 7, — orla h malevolis, an sufliciat ad induccndam
purgalionem, n. 6 1. 2 per text. ibid. tit. G part. 7. —
juris quibus personis, el ex quibus deliclis, oriatur, et
quando, et aun in hoc vide per gloss. 1. 3 tit. 6 part. 7. —
an oriatur ex senlenlia á non competenli judice, cliarasi
sil Rex, vel Imperalor, n. 1 1. 5 tit. 6 part. 7. — an et
quando, et ex quibus deliclis oriatur post sentenliam, vel
ante, n. 2 cum alus ibid. 1. 5 per text. ibid. lit. 6 part. 7.
— non orilur ipso jure , etiam in criminibus publicis„nisi
post sentenliam, n. 2 dict. 1. 5. — an oriatur sallim hodie
ex sententia arbitri , et quid si de consensu parlium hoc
actum sit, n. 11 1. 5 per lext. ibid. lit. G part. 7. — au
oriatur ex sola deprebensione in deliclis pubücis, vel
privalis, et in quibus, ibid. n. 12 per illum text. — an oria-
tur ex confessione in judicio facía de delicio, quando de eo
damnatus infamisefficeretur, n. 13 dict. 1. 5 per text. ibid.
Infamís an possit esse patrinus in Baplismo, n. 6 in fin.
1. 6 til. A part. 1. — Infames non possunt cligi in Episco-
pos, num. íin. per lext. ibid. 1. 22 lil. 5 parí. 1. — Infa-
mis an possit esse procuralor, sive pro ecclesia, sive pro
laico, num. 5 1. 5 tit. 5 part. 3. — Infames non debcnt
videre faciem Principis, dict. n. 5. — Infamis potest esse
tutor, vel cuiator, quia islud est onus, n. 7 1. 3 til. 6
part. 3. — Infamis infamia juris, an possit esse lestis,
n. 2 1. 8 tit. 16 part. 3, et quare non , ibid. — Et an suQ-
ciat probare ejus infamiam , etsi non probetur, quod tem-
pere lesliGcationis eral infamis, ibidem. — Et quid de
infami infamia facti, ibidem. — Infamis infamia facti,
quando et qualiter admillatur, et de eorum fide, dict. n. 2
dict. 1. 8 tit. 1 6 part. 3. — Infamis an possit esse tabellio,
et quid si infamia venial ei post crealionem, num. 5 1. 2
tit. 19 part. 3. — non potest esse assessor, sive consiliarius,
D. 2 1. 2 lit. 21 part. 3. — est ille qui de perjurio conviu-
citur, n. 3 1. 24 tit. 22 part. 3. — non potest esse judex,
n. 4 I. 24 tit. 22 part. 3. — Infames sunt filii baslardi et
illegitimi, et etiam indecori et inhábiles ad ea quae in
decore consistunt, ñeque ad dignilates admiltunlur, et
ccclesia loquens de íiliis non videtur sentiré de baslardis,
num, 5 in proosm. lit. 13 part. 4. — Infamis an sit depo-
silarius qui negavil depOsitum, si postea contrarium
probatur, num. 3 per text. illum ibid. 1. 8 tit. 3 part. 5et
ibidem in n. 4. — tabellio ex eo quod negavil depositum,
an instrumenta conficcre possit, n. 4 1. 8 supra dict. tit. 3
pait. 5. — lestis infamia juris, vel facti, an repellalur á
testificando in teslamenlis , vel in causis criminalibus, n. 6
1. i til. 1 pail. 6, et num. 2 1. 9 ibidem. — ex alio crimi-
ne quam liaíresis, an possit faceré testamontum, num. 3
1. 16 tit. 1 part. G. — Infames an sinl repriesenlantes in
publico, et quid in minoribus, gt an isli possint ad ordines
promoved, n, 1 1. 5 tit. 7 parí. 6. — sunt qui causa
quaestus in ccrtamina desrendunt, n. 3 dict. 1. 5 lil. 7
parí. 6. — Infamis persona quse dicalur, n. 2 1. 12 tit. 7
part. G. — an sil tutor quando per judicem removetur ut
suspeclus, n. 1 I. 3 tit. 18 parí. 6, el gloss. 1. 4 ibidem
per illum text. — infamia juris, vel facti , an et quando
admillatur ad accusandum, n. G ct num, 20 1. 2 per Icxl.
ibid. til. 1 part, 7, — an sit aliquis ex sola criminis proba-
tione, si accusalus de eo adhuc condemnalus non sit, dict.
num. 6. — an adniiltalar ad denun'.ialionera criminum,
n. 1 1. 27 tit. 1 parí. 7. — non debel ingredi urbem , ñeque
curiam principis, n. 1 1. 1 lit. 5 part. 7. — non est nobilis,
ñeque honesta persona, n. 2 dict. I. 1 per text. ibid. tit. 5
part. 7. — an sit fractor homngii , et quando, n. 2 et 3 1, 2
per text. ibid. tit. 5 part. 7. — an possit altcri objicere de
infamia, et an infami possit objicere testi, quod est infa-
mis, n. 1 1. 3 lit. 5 part, 7. — esse polest aliquis ex plu-
ribus causis, gloss. 1. 1, 2, 3 et 4 per illa jura ibidem,
lit. G part. 7. — quando remaneal aliquis ex suo proprio facto
absque alio requisito, gloss. 1. 2 til. 6 part. 7. — an sit
aliquis, si malevolus de eo aliquid dixerit, n. G dict. I. 2
per text. ibid. — Infames sunt lenones ipso jure, et alii
quampUires, de quibus per gloss. 1. 4 per text. ibid. tit. 6
part. 7. — Infamis csl usurarius ipso fuclo, sive occultus,
sive manifeslus sit, n. 15 1, 4 per text. ibid. tit. G part, 7.
— Et an perada posnilcnlia, el facía reslitutione usurarii
sint infames, dict. n, 15 dict. 1. 4. — Infamis infamia
facti, an debeat de hoc senlenlia nolari, n. 18 dict. 1. 4
per text. ibid. — Et ubicumque non exprimilur, quód ipso
jure vel facto quis sit infamis, sempcr intelligilur, quód
sit per sentenliam, non ipso jure, dicl. n. 18 in ejus fin.
— Infamis nonremanel ille, contra quem sententia 5 non
competenli judice lata fuit, n. 1 1. 5 tit. 7 part, 7. — an
et quandoremaneat aliquis post sentenliam, et in quibus
criminibus, num. 2 cum alus ibid. dict, 1, 5 per lext. ibid,
— non est quis ipso jure, etiam in criminibus publicis,
nisi post senlenliam, dict. n. 2 dict, 1. 5, — Et quid in
privalis, ibidem et iu n. 3 el 4. — Infamis an sit ille qui
damnatus fuit ex inquisilioue, dict. n. 2 in fin, — an sit
Iransigens super crimine sepulcri violati , vel expilalae hae-
reditatis, vel ex alio, num. 4 cum alus, dict. 1. 5 per text.
ibid. — an sit ille qui cüm de crimine esset accusatus, ad
judiéis jussum aliquid adversario dedil, et quando, ibid.
num. 6. — an sitpaciscens super crimine, et quid si illud
facial ad redimendam vexationem, n, 4» 6 et 7 cum alus
ibid. dicl. 1. 5 lit. 6 parí. 7. — an remaneal aliquis ex
sententia arbitri, et quid jure hodierno, num. 11 dict. 1, 5
per text, ibid. — an eíliciatur ille, qui in crimine depre-
henditur, sive publico, sive prívalo, et quando hoc sit,
n. 12 dict. 1, 5. — an reddatur aliquis ex confessione de-
licti in judicio facta, quando propter illud delictum venit
infamandus, n. 13 1. 5 tit. 6 part. 7, — non est, condem-
nalus de crimine, appellatione pendente, num, 4 1. G per
text. ibid. til. G part. 7. — an sit ille, cui á judice major
poena pro suo delicio imposila sit, quám debuerat, ibidem
in n. 6. — infamia juris, vel fucti ad dignilates non ad»
mitlilur, et quando sic, el qualia oflicia habere polest,
n. 1 1. 7 per text. ibid. lit. 6 part. 7. — si suam infamiam
non deirgal, an puniatur ex hoc, num, 1 did. 1. 7 tit. 4
232
INDEX MATEllIARUM
pait. 7 in fin. — an ipso jure repellalur ü dignilate, et in
quibus casibus et deliclis, ct quando, ibid. in n. 2. — non
potest esse judex, ñeque advocatus, ñeque Regis consi-
liarius, et quid plus, ii. 2 cum sequent. dict. 1. 7. — non
dicilur Lomo integer, et cum infamia vivens pro niortuo
liabetur, n. 6 1. 7 tit. 6 pait. 7. — non potest esse tulor,
et quando sic, u. 8 1. 7 per text. ibid. — an possit esss ju-
dex aibiler, et an possit se excusare h suscipienda delega-
tione, num. 9 dict. 1. 7. — an perdat feudum, n. 10 dict.
1. 7. — qualiter contra dilTamanteni agat, el ad quam pce-
uam, num. 2 1. 8 per te.vt. ibid. tit. 6part. 7.— cíim poenam
morlis merelur, debet infurcari, vel concremari, non la-
men decapilari, num. 6 1.6 til. 31 parí. 7.
Infanzones, qui dicantur, etde ipsorum potestate, n. 3
J. 13 tit. 1 part, 2. — Et non praesumitur in eis dominium,
nisi in quantum ipsi possunt probare per privilegia, n. 4
jbidem.
Infans an possit i paire in adoptionem aiii dari, et ar-
rogari possit , num. 1 per text. ibid.l. 4 til- 16 pnrt. 4. —
an possit emaucipari k paire ex principis rescripto, et
quid si adliuc sit in ventre uxoris, n. 1 1. 16 per text,
ibid. tit. 18 part. 4. — exposilus ad portas ecclesias, an
possit ad ordines promoveri ; et p'ura in hoc vide per
closs. 1. 4 tit. 20 parí. li. — qui adhuc esl in ulero, in
commodosis pro jam nato babetur, n. 1 1. 3 tit. 23 pai"t. 4.
— an possit de feiido invesliri, n. 5 in fin. 1. 3 tit. 26
part 4« — el an in infanlem transferalur legalis possessjo,
n. 2 in fin. quaest.ll 1. 7 tit. 4 part. 5. — an el quando
cbligetur slipulalione, el quid si cum auctoritate curaloris
slipulelur, n. 2 I. 4 tit. 11 part. 5. — an obligetur ex suo
contractu, eliam quando ad eum aliquid pervenit, et fac-
tus sil locuplelior, el an aliqua condilione tenealur, ibi-
dem. — si ab aliquo sit hseres inslilutus, quis ha;reditatem
sibi delatam adire potcril, et an illam ad hseredes Irans-
xnittat, et quid si patrem veltutorem non babel, n. 16 cum
aliisibidem, I. 13 lit. 6 part. 6. — boeres ab aliquo in-
slilutus, Qn ipse lulore auclore adire possit haeredilatem,
ibid. — eljamsi essel emancipatus, non potest hoeredita-
lem sibireliclam adire sine paire, ibid. in n. 17. — baeres
instilulus ab aliquo, si paler in ejus vila hiereditalem non
adivil, an et quando posl ejus morlem illam adire possit,
ibid. in n. 9, el quomodo infanti detur curator ad litcHi,
num. 3 1. 13 lit. 16 part. 6. — ex delicio an venial pu-
niendus, et quid si sit doli capax, n. 7 1. 9 per text. ibid.
tit. 1 pan. 7.
Infantes in Hispania vocantur filü Regis, non verp Du-
cum, vel etc. et unde dicantur, num. 1 ct 2 1. 1 tit. 7
part. 2.
Inferior judex an excommunicet majorera, et quid si
major judex coram eo adducatur in leslem, ipseque vacil-
let, an illum puniet, n. C 1. 7 lit, 9 parí. 1. — an el quando
cognoscere possit de nuUitale senlentise judiéis majoris, ibi-
dem in fin. — majorera judicare poterit, si ipse major illi
bubmiltalur, et quid in Episcopis, vel Arcliiepiscopis, vel
exemplis, ibidem in n. 9. — judex an possit causara re-
uiittere cum clausula , appellatione remota , et quando,
n. 11 1. 13 lit. 23 part. 3. — potest legem superioris adju-
vare, augendo vel ponendo poenas, n. 3 in princ. 1. 5 tit. 3
part, 4. — Et quid si pcena sil nimis excessiva, ibid.
NFEUDATio quaudo fit ab ecclesia, an debeat fieri cum
íisüem solemnitatibiis, quie in alienatione rerum suarum
éfibent intervenir^, el an talis infeudalio debeat fieri de re-
bus soiilis infcudari , vel denon solitis, num. 4inpi¡nc.
1. 3 tit. 25 part. 4. — Kt lioc non eril necessarium in
dtjobus casibus, dict. num. 4 in princ. — El quantum
lempus requiralur ad hoc, scilicel, ut dicatur inducía
consueludo inreudandi, num. 4 1-3 lit. 26 part. 4. —
Infeudalio ab ecclesia fieri consuela ex quibus aclibus, et
ex quo temporecolligatur, ibidem.
Infideles lenentur ad observantiam legis Principis cui
subsunt,n. 6 1. 16 lit. 1 part. 1. — Infidelis tenens pue-
rum in baptiimate, an propter lioc cum eo conlrubalur co-
gnalio spiíilualis, n. 6 1. 6 lit. 4 part. 1. — nunquam
confiten potest, etiara ex causa necessitatis, num. ante pe-
nult. in fin. 1. 21 lit. 4 part. 1. — Infideles bcne babenl ju-
risdictionem, el illam recle exercent,u. 31. 17 lil. 6 part. 1.
— Inlidelis ad ecclesiam confugiens, an inde exlruhi pos-
sil, num. 1 in princ. leg. 4 til. I'i part. 1. — Infideles, qui
nunquam susceperunt fidem, non suul compellendi ad
hoc, el quare, et qua de causa fideles contra eos movenl
bellum, n. 2 in prouem. part. 2 — an habeant dominium
et jurisdictionem penes se,.n. 3 1. 2 lit. 23 part. 2. — an
ad recognilionem papse sint cómpt Uendi, n. 3 per totum,
1. 2 tit. 23 part. 2. — si malrimonium conti-aliant ia gradu
prohibito per legem Canonicam, facti fideles separan nii-
uime debent, secus vero si coiilrahanl, contra legem divi-
nan), n. 1 1, 6 part, 4. — si contrahant malrimonium cum
pluribus uxoribus secundum ritum ipsorum, an tale ma-
lí imonium teneat, ibidem in num. 2 dict. 1. 6. — • el an
Ínter eossil vcrun» malrimonium, clan sit de jure Divino,
vel Genlium, et an habeant filios in potestate, n. 1 1. 4
tit. 10 part. 4. — servum chrislianum babere non possunt
sub poena mortis, et amissionis bonorura, num, 1 et 2 per
texl. ibid. 1. 8 lit. 21 part. 4« — si chiisliani facti sint,
Rege ipsorum remanente in infidelitatc , an liberentur al)
ejus dominio, et jurisdictione , ctquid si ipse Rex postea
converlalur ad íidem, dict. n. 1.
Infiuelitas est majus peccatum , quám blasphemia , csl-
que majus omnium , n, 3 in fin. 1. 2 til. 23 part. 2.
Infirmitas an venial in cousideralione respeclu poeni-
tentise alicui injungendae, n. 2 in fin. 1. 25 til, 24 part, 1.
— corporalis frequenter provenit ex peccato, num, 2 1. 37
lit. 4 part. 1. — Infirmitates quasi seuiper proveniunt ex
gula, n. in fin. per texl. ibid. 1. 36 til. 5 part. 1. — Infir-
mitas an si superveniat servo , vel equo aii ui commodalo ,
quis illam curare debet, an dominus, vel commodatarius ,
n. 1 1. 7 lil, 2 parí, 5.
iKFiRMiJS an tenealur iterum peccala sua confiten, quoe
tempore infirmitalis jam fuerat confessus, n, 2 fin, leg, 25
tit, 4 part, 1. — Infirmo an sil injungenda pcenitenlia, et
quid tune illi dicere debeat Sacerdos, dict, n. 2 dict. 1. 25.
— Infirmus Clericus an percipiat distribu liones quolidia-
nas, n. 9 1. 19 lit. 16 part. 1. — uxori suae debilum con-
júgale pelenti reddere non debet, quando ex tali facto sa*=
lus periclilarelur, n, 3 1. 2 tit. 20 part, 2. — infirmitalc
prolixa lenetur miltere procuratorem , num, 7 1.2 lit. 7
part. 3, etn. 3 1. 11 ibidem, el n. 8 ibidem. — qualiter
coguoscatur tsse, num, 3 1. 11 tit, 7 part. 3, — Et quid si
dubitetur, an infirmitas durarel, nec nc, ibidem in n. 9,
— Infirmi si ultra hoc pauperes et miserabiles non sunt,
virtute rescripli ad curiara trahi possunt hodie, n. 2 1. 41
tit. 18 parí. 3. — Infirmus potest appellare post multura
lempus post lalam senlentiam, et quando, num. 1 1. 10
lit. 23 part. 3 — si sit maritus, ila quód sine máximo pe-
SEPTEM PARTITARUM.
235
liculo vilae debitum redderc uxori pcleiUi dcbilum non
possit, an ad illud leddendum teneatnr, num. 7 1. 7 lit. 2
pait. 4. — famulus an inlegrum salariuni habeie debeat ,
et quibus sumptibus curari debeat, n. 1 1. 7 lit. 2 part. 5.
Informaxio sumi potest ex teste non júralo , num. 3 in
fin. 1.23 lit. 19 part. 3,et vide de hoc in verbo Cognitio.
Ingenuis daninatus in metallum, vel adperpetuam poe-
nam, an bodicservus poenaeeQiciatur, num. 6 1. 2 lit. 18
part. l\.
Ingratitldo an possit remitti in donatioue alicujus al-
tevifacta, et quid si ibi juramcntum interveuil, n. 3 1.67
lit. 18 part. o. — liberti qualis sit, ut per eam in servilu-
tem revocar! possit, n. A 1. 9 tit. 22 part. h. — El quid si
liberlus factus sit clericus, an ad servitutem possit revo-
car), ibidem ia n. 6 dict. I. 8. — Ingratitudo donatarii
an facial donationem sibi factam revocari , quando dona-
lio fuit remuneratoria, n. 1 1. 10 til. 4 part. 5. — Et an
propler iugratiludinem revocetur dos & paire data, vel ab
extraneo, dicl. n. 1. — Et propter ingralitudinem revoca-
lur donatio in pluribus casibus, omnes gloss. 1. 10 per
tt'xt. ibid. til 4 part. 5. — Ingratitudo in ignorante notari
non potest, n. 4 dict. 1. 10 tit. 4 part. 5. — unius ex dona-
tariis, quibus est facta donatio de re aliqua individua , an
unius ingratitudo alus donatariis prsejudicet, ut ab eis
donatio revocari possit, ibid. in n. 7. — Et an boc liceat
haeredi donatoris propter ingralitudinem donatarii, ibid.
n, 8, — Ingratitudo donatarii anpraejudicet haeredi suo, ut
donalor contra illum agere possit donatario mortuo, ibid.
in n. 8 post med. — non potest committi per filium mino-
rera decennio, n. 1 I. 16 tit. 6, et n. 5 I. 2 per text. ibid.
til. 7 part. 6. — fdii, an el qualis sit justa exhaeredationis
causa, gloss. 1. 4, 5 et 6 per text. ibid. til. 7 parí. 6. —
Et quid si patrem non percussit , sed tanlum minando ma-
num levavit, n. 3 dict. 1. 4 tit. 7 part. 6. — Et an pater
exliaeredans teneatur probare lempus , et locum commissae
ingratitudinis per filium ab eo exhaeredatum , v. in n. 15.
— Ingratitudo filii an excludat h successione intestati,
et quid in fratre, n. 1 1. 8 tit. 7 part. 6, et n. 9 1. 12, ibid.
per illum text. — Et quid si plures causaj ingratitudinis
insertan sint, una lamen solummodo probatur, au illa suf-
fitíat, ibid. n. 2 per illum text. — Et quis fiiii ingralitudi-
nem probare lenealur, et quando, qualiler, et quare,
n. 6, 7 et 8, 1. 10 tit. 7 part. 6. —Ingratitudo filii an pos-
sit probari per succedentes ab inteslato , et propter eam
ipsi possint illum k successione repeliere, quando ejus
pater nulium fecit testamentum , num. 8 dict 1. 10 tit. 7
part. 6.
iNGBATLsfdius, au et quando á patre exhaeredari possit,
gloss. 1. 4, 5 et 6 perjura illa, tit. 7 part, 6, cum legib.
sequent. ibidem. — fdius í» successione repellitur , etiamsi
á patre causa ingratitudinis dicta non sit, n. 4 1. 10 tit. 7
part. 6. — Ingrati fdii íi successione repelluntur, quando
corum párenles non fecerunt testamentum , et succedentes
ab inlestato causam ingratitudinis probant , ibidem in
num. 8.
iNGRLSsts ad aliquem locum, an et quando possit ali-
quibus interdici venientibus, n.3 1.7 tit. 29 part. 3.
Imgressüs keligiojíem, an efficiatur Icgilimus quoad
succedendum patri in bonis suis, n. 2 1. 12 tit. 6 part. 1,
et n.2 1. 5 tif. 15 part. 4» — Ingressus eo animo, ut ibi
in eo monasterio perpetuo staret, an possit exire, si nolit
profileri, num, 3 1. 7 lit. 7 part. 1.
Inhabilis habetur pro mortuo, vel nullo, num. 19 ¡n
princ. 1. 2 til. 15 part. 2. — ad régimen regni, an aduiit-
tatur, et quando, di« t. n. 19. — Et quid in alus niajoriis,
dict. n. 19 in fin.
Lmmicitia voluntaria ex qualibet causa potest oriri, pro-
babilis vero secüs, et ex quibus, n. 1 1. 1 tit. 19 part. 2,
impedit judiéis arbitrium, ne de causa cognoscal, n. 2
per texl. ibid. 1. 31 til. 4 part. 3. — gravis, seu capilaiis,
quae dicatur, n. 3 1. 22 tit. 16 part. 3, et n. 16 1. 2 per
text. ibid. til. 17 part. 6. — ex quibus probetur, n. 17 1.2
tit. 17 part. 6, et ibid. n. 28. — durare praesumilur, nisi
contrarium probetur, ibid. in n.l9.
Inihicls, et si timeatur aliquis propter illum, qualiter
dtbeat iili Ceri intimatio, num. 7 1. 4 til. 16 part. 2.^— si
fuerit judex arbiter, de causa cognoscere non poterit,
n. 2 1. 31 tit. 4 part. 3. — teslis esse non potesl contra
suum iuimicum, etiamincriraiuibusexceptuatis, n. 31. 13
tit. 16 palt. 3, et n. 2 et 3 1. 22 ibidem. — Inimico levi
inimicitia minor fides adliibetur, et inimico testi non cre-
ditur, etiamsi rcceperit Corpus Chrisli ; et quid de inimico
reconciiiato, el quid si ignoratur offensa, ex qua prove-
nil inimicitia, n. 2 et 3 dict. 1. 22 tit. 16 part. 3. — Ini-
micus pra;sumiiur motus ad testificandum contra inimi-
cum ralione inimiciliae , num. 3 I. 22 tit. 16 part, 3, —
Inimici bominis domestici ejus, num. 3in fin. 1. 3tit. 27
pan, 4. — Inimicus testatorispauper, an possit per execu-
torem testamentarium eligi , quando inler pauperes testa-
tor jussit bona sua dividí , n. 3 1. 32 tit. 9 part, 6. — quis
dicatur, et an ille, qui illud ex conjecturis speratur esse,
n. 17 etl8 1, 2 tit, 17 part, 6. — Et quid si reconcilialio sit
de recenti, ibid. in n. 19. — Inimici an admittantur ad
denuntiationem criminis, n. 1 1. 27 lit. 1 part. 7. — Et
quid operetur daré aliquem pro inimico alterius, et an
impune ille illum occidere possit, vel non, ct quando sic,
num. 5 1.5 tit. 3 part. 7. — Et an peccet aggrediens ali-
quem, qui sibi á judice dalur pro inimico, n. 5 dict. I. 5
tit. 3 part. 7. — Inimicus quis dicatur, et quando istc á
testimonio repellalur propter ir.imicitiam, quam habet-
n. 7, 8 et 9 I. 6 per text. ibid. tit. 33 part. 7.
Injuria facta clerico dicilur atrox , num. 3 1, 62 tit. 6
part. 1. — Injuriam fácil ille, qui adversus niliil mali me-
rentem audil malediclam ünguam, num. 2 I. 2 tit. 13
part. 2. — Injuria non fit corpori mortuo, n. 2 I. 4 til. 15
part. 2. — nlicui in conspectu praetoris facta aeslimalur
atrox, n. 2 1. 2 tit. 16 parí, 2. — fit alicui , quando ilU
fit furtum , non lamen dicelur offensa, quando claní fit^
num. 7 1. 1 lit. 17 part 2. — remissa non per hoc videtur
quis remitiere sumptus, quos frcit, num. 11 1, 4 tit. 18
part. 2. — cognalo facía, loti cognationi facta videtur,
n. 6 1. 6 tit. 23 parí. 3. — facía judici potest per ipsum
puniri , et quando, et an in hoc rccusari possit, n. 1 1. 26
tit. 23 part. 3. — fit per Principen! petenli filii sui legiti-
malionem^ si ipse illud non facial, n. 6 per text. ibid, 1. 6
tit. 15 part. 4. — Injuriam non patitur servus, quia pro
nihilo habelur, n. 4 '• 6 lit. 21 part. 4. — Injuria qualis
esse debeat ad hoc, ut per eam patronus libertum suum
in servitutem rcdigere possit, n. 4E 9 tit. 22 part. 4. —
Et quid si liberlus ante injuriam factus fuerit clericus,
ibid. in n. G. — Injuria facta regno, veí reipublicae regni,
an ipse Rex illam judicare possit , n. 8 1. 5 tit. 24 part. 4.
— Et an Ídem sit dicendum in Papa, si facía sit injuria
ccclosia-, ibidem. — lujuria, quap trahit secum exccutio-
23&
INDEX MATEUIARUM
nem, transit in haeredes, num. 8 1. 10 lit 4 part. 5. — si
fiatalicui, tune dúplex orituractio, una reipublicae, alteri
paiii, n. 1 1. Í3 til. lA part. 5. — fucta reipubiicse, patii,
vel mutri, an k quolibet propulsari possit, n. 3 1. 14 ibi-
tlem. — verbalis gravis, quae dicalur, per quam filius
justi; ÍI patre exhaeredari possit, n. 4 1. 4 lit. 7 part. 6. —
an sit gravis, vel non, perpenditur ex. quaülale poense,
dict. n. 4 junct. ibid. num. 13. — quai sil, el quotuplex,
ct an et quando si injurians velit probare quod dixit ali-
quem injuriando, an admittatur, gloss. i. 1 et 2 lit. 9
p3,.t, 7. — Et quiinjuriatus fuit euni, qui per sententiam
fuerat damnatus, an teneatur injuriarum, ibid. n. 7. —
Et an qui vocavit mulierem nuptam ;idulterum teneutur
injuriarum, et an teneatur se dedicere, et an admittalur
si illud probare velit, et quid si marito cucurbitam voca-
vit, dict. num. 7 qua^st. 1, 2 ct 3. — Injuria si aücui facta
sit dicendo veritatem causa injuriandi , an diceus teneatur
actione injuriarum, ibidera in quajst. 4. — Et an teneatur
injuriarum ille, qui mulierem nuptam vocavit merctri-
cem, cüm antea illud fuissel, vel nalum ex legitimo matri-
monio vocavit filium nierelricis, et eo, quód mater vidua
sitmeretrix, dict. n. 7 djct. 1. 1 in fin. — injuria alicui
facta per cantilenam, vel scripturam, qualiter punienda
sit, gloss. 1. 3 per text. ibid. til. 9 part. 7. — fit virgini,
vel honestó viventi, si ab aliquo perscqualur, et de ipsius
poena, gloss. 1. 5 ibidem per illum text. lit. 9 parí. 7. —
fieri de facto, an et quasido dicatur, et ad quid, et quali-
ter faciens teneatur , gloss. 1. 6 per lext. ibid. lit. 9 part. 7.
— fit alicui illum citando malitiosé, vel ei queestionem
servitutis movendo , num. 1 et 2 1. 7 ibidem. — k quibus
fieri possit, vel non, n. 1 et 2 1. 8 lit. 9 part. 7. — Et qui
od petendam emendalioncm injurice admiltantur, gloss.
1. 9 ibidem per illum lext. el quid si injuria fiat clerico vel
religioso, qui aclionem injuriarum intentare possint, n. 4
dict. 1. 9. — Injuria levis vel atrox an dicalur, quando
percussio fit cum pugno, vel manu vacua, n. 8 dict. 1. 9
per text. ibid. — levis illata servo per judiceni puniri de-
bet, n. 9 dict. 1. 9. — si facta sitsingulis de universitate,
vassailo, vel pastori, quis ad emendam petendam admit-
talur, n. 1 1. 10 ibidem per illum lext. — facía monaclio
ab ejus Abbate vindicalur, n. 3 I. 10 per lext. ibid. tit. 9
part. 7. • — Etquid si injuria monaclio facta levis sit, ibi-
dem.— Et qualiter mandans fieri injuriam veniat punien-
dus, et an debeat consideran, utrum faciens csset aliíis
faclurus, vel non, ibid. in n. 4 per illum texí. — Injuria
si fiat mortuis, qualiter facientes punianlur, gloss. 1. 32
per text. ibid. tit. 9 part. 7. — si fiat cadaveri , quaüter
facientes puniantur, n. 2 1. 13 til. 9 part. 7. — alicui per
servum alicujus facta, qualiter emendari debeal per domi-
num servi, n. 1 1. 14 ibidem per illum text. — perjudi-
cem criminoso facta , an emendari debeat per ipsum , n. 4
1. 16 ibid. per illum text. — atrox qualis, et ex quibus, et
quando dicatur, gloss. 1. 20 per text. ibid. tit, 9 part. 7.
— Et an exceptio quód injuria non est atrox, possit opponi
anlelitem conteslatam, ibidem in num. 1 in fin. — Et an
omnis injuria, quae infertur incorpus, atrox sit, n. 3 dict.
1. 20 per illum text. — Et an ille, qui adversus injurian-
tem elegit unam aclionem, possit illam omitiere, et ad
aliam rediré, num. 2 1. 21 ibidem. — Et qualiter forraetur
libellus , quando agitur aclione injuriarum contra aliquem ,
n. 4 dict. I. 21 tit. 9 part. 7. — Et si propter injuriam in-
juríalas agat contra injuriantem ad poenam pecuniañain,
qualiter in hoc procedatar, el an illi poena applícanda sit,
ibid. n. 5, 6 et 7 per illum text. — Injuria si sit levissima,
pro ea criminaliler agi non potest, ibid. in n. 10. — Et an
judex , qui babet arbitrium in imponenda poena pro delic-
io, possit illud extendere usque ad pa'nam monis, ibidem
in num. 11. — Injuria alicui facta intra quantum tempus
ipse aclionem injuriarum proponere debet, siveper viam
actionis, vel exceptionis illam proponat, el an hoc procc-
dat in quacumque injuria, n. 1 et 2 1. 22 per text. ibidem
tit. 9 part. 7. — quando et ex quibus videatur remissa,
n. 3 el 4 dict. 1. 22 per ilium lext. junct. ibid. num. 1 in
mcd. — an possit remitli per pactum, et quando, dict. n. 4
dict. 1. 22. — Et quis agere possit pro injuria consanguineo
suo illata, et qualiter, n. 1 1. 2 tit. 11 part. 7. — Injuria
vidctur remissa per amplexum , vel osculura , n. 4 et 5 !. 4
per text. ibid. lit. 12 part. 7. — personaüi dicitur crimen
grave, et non leve, n. 4 1. 5 per lext. ibid. tit. 1 5 part. 7.
— fit uxori ob adulterium marili , et an contra eum agat
actione injuriarum , n. 5 1.1 tit. 17 part. 7. — an infera-
tur ex tortura, n. 6 1, 3 tit. 30 part. 7,
Injürians Rcgis officiales qualiler debeat puniri , n. 1
1, 1 tit. 16 part. 2. — si per sentenliam sil condemnatus ad
centum, si cüm non haberel unde solveret, pervenit ad
eum hajredilas matris suas, quam repudiavit, an dolóse
repudiasse dicatur, et executio pro illis centum fieri possit
in talibus bonis, n. 2 1. 12 tit. 10 part. 5. — an el quando
admitattur, si velit probare injuriam el quod dixit verum,
n. 7 I. 1. el gloss. 1. 1 et 2 tit. 9 part. 7.— Et quid si ma-
ritum cucurbitam vocavit, vel uxorcm ejus vocavit adulle-
ram, an teneatur injuriarum, si illud probare velit, et an
teneatur se dedicere, licíit verum in illis verbis dixerit,
dict, n. 7 dict. 1. 1 q. 4, 2 el 3. — Injuvians aliquem veri-
tatem dicendo, sine causa lamen, an tenealur injuriarum,
dicl. n. 7 qua!st. 4. — mulierem nuptam vocando eam me-
retricem , cüm antea illud fuit, vel natura ex legitime ma-
trimonio vocavit filium merelricis ex eo, quod mater vidua
sit merctrix, an ille teneatur aclione injuriarum, dict. n. 7
in fin. — aliquem per scripturam, vel cantilenam publica,
vel secretó, qualiter puni .tur , n. 3 ibidem per illum lext.
— virginem, vel aliam honesté viventem, qualiler tenea-
tur, et puniatur, gloss. 1. 5 per text. ibidem, tit. 9 part. 7.
— aliquem de facto , qualiter teneatur, et ad quid , gloss.
1. 6 per lext. ibid. tit. 9 part. 7. — aliquem illam mali-
liosÉ citando, vel quíESlionem ser\itutis movendo, qualiter
tenealur, n. 1 et 2 1. 7 ibid. — servum qualiter puniatur,
n. 4 et 9 1. 9 tit. 9 part. 7 , et quid si injuria fiat alus, ibi-
dem. — Et quis inlentet aclionem injuriarum, quando ali-
quis universitatisjvassallus, vel pastor oíTenditur, n. 1 1. 10
ibid. per illum text. — Injurians morluum qualiler punia-
tur, gloss. 1. 42 per text. ibid. tit. 9 part. 7, el n. 2 I. 13
per text. ibid. lit. 9 part. 7. — si sit judex, an ad emen-
dam teneatur, n. 4 1. 16 per text. ibid. lit. 9 part. 7. —
Etsi injuriatus agat civiliter contra injuriantem ad poenam
pecuniariam, qualiter in hoc sit procodcndum , num. 5, 6
et 7 1. 21 per textura illum, tit. 9 part. 7. — Et quid si in-
jurians non sitsolvendo, an corporaliler puniri possit, ibid.
num. 9, 10 et 11 per illum text. — El intra quantum tem-
pus actio injuriarum contra injuiianlem proponi debeat,
sive in modum actionis, sive exceptionis proponatur, et an
¡dem sit in quacumque injuria , n. 1 et 2 1. 22 per text.
ibid. tit. 9 part. 7. — Injurians an et quando ab injuria
liberalus videatur, n. 1, 3 et 4 dict. I. 22 per text. ibid. ■»-
SEPTEiVl PARTITAHUM.
235
Et si judex injurialus fueril appellaiilem, qualitcr vcniat
puniendus, per n. 1 cl 2 1. 4 per text. ihitl. lit. 10 part. 7.
Injükiatus si agut contra injuriantem, et cligat iinam
actíonem, an illam omillcre poteril, ct illani sibi liccal in-
tentare, n. 2 1. 21 per illura textum, lit. 9 part. 7.
Immixtio ha;reiiilutis, dc hoc vide in verbo Aditio, cl in
vrrbo Heres.
iMMonTALiTAS, ct plura de imraortalitatc animac, n. 3 1. 1
tit. 26 part. 7.
Ikobedientia subdilorum ad Regis prjEceptum, qualiter
puniatur, n. 4 in fin. ct n. 6 1. 16 tit. 13 part. 2. — illius
qui est in uUeriori loco, sed sperat succederc, an privet
jllum ii successione, quando in majoria cavetur quod ino-
bediens possessori majoria; in ea succedere non possit, an
vero illud intelligatur de illo, qui erat in primo loco, n. 1
1. 10 tit. k parU 5.
Inxocens puniri non debct propter scandalum, n. 3 in
princip. 1. 50 lit. 5 part. 1.
Inops patronus qnando dicatur quantum ad hoc , ut ab
ecclesia sua debeat sustentan, n. 1 1. 2 tit. 15 pait. 1. —
Inopia facit aliquos delinquere , n. 2 1. 2 tit. 9 part. 2, ct
ideo ofljciales Regis inopes esse non debent, ibicl. per illiim
text. — Inops an propter hoc ab appellando excusetur, et
on propter eum delur secundus annus ad prosequendam
appellationem, ct á quibus quis excusetur propter inopiam,
n. 1 1. A tit. 19 part. 4.
Inopia facit delinquere, sed propter eam mulieres non
excusabuntur , si turpem vitara elegerint, n. 2 1. 5 tit. 3
part. 4.
Inquilinussí pensionen! non solvat, an durante locationc
perdominum expelli possit, n. 1 I. 5 tit. 8 part. 5. — si
cjiciatur ü domino , quando pensionem solvere teneatur,
ibid. in n. 5. ■ — an et quando ante tempus ex justa causa
h domino expelli possit, et an tune illud faceré possit pro-
pria ipsius auctoritate, num. 1 cum alus ibidem, I. 6 tit. 8
part. 5. — an 5 domino expelli possit cum causa, quando
juravit non expeliere, dict. n. 1.' — licét pro refectione do-
mus expellatur, refectione tamen facta polest domum inha-
bilare, ibid. num. 6. — si á domo expellatur, an et quando
debeat fieri remissio mercedis pro rata temporis, ibid. in
n. 7. — si in domo conducta damnum dederit, á domino
expelli potest, n. 7 dict. I. 6 tit. 8 part. 5. — si meretrices
intulerit in domum conductam, íi domino expelli potest,
n. 8 dict. 1. 6 tit. 8 part. 5. — an possit expelli ante fini-
tum tempus conductionis, ab emptore vel singulari succes-
sore in re sibi conducta, et quando ; et plené de hoc vide
per gloss. 1. 19 per text. ibid. tit. 8 part, 5. — an teneatur
stare locationi, quando emptor domus illum nolit expeliere,
ibid. in n. 2. — si ex causa expellatur íi, locatore ante fini-
tum tempus, an possit illi petere inleresse, ibid.in num. 4.
— fisci, civitatis, vel ecclesise, an possit ante Gnitum tem-
pus conductionis <x successore singulari expelli, ibid. n. 5
in princ. — in quibus casibus ab emptore rei sibi condnctaj
ante tempus expelli non possit, dict. n. 5 cum alus ibid.
— qui ad decennium conduxit, an ante tempus ab emp-
tore istius expelli possit, n. 7 ibid. — si tempore localionis
finito remansjtin re conducta peraliquod tempus, an videa-
lur illam reconduxisse, et quando, n. 3 et 4 1. 20 per lext.
ibid. tit. 8 part. 5. — Et an idem sit si locavit ad decen-
nium, vel si in scriptura, vel sine, dict. n. 4. — Et an idem
sit dicendum in praedio urbano, quod in rustico, ibidem in
pum. 6. — Inquilinu» si perturbelur, an dominus nd inte-
resse teneatur, si potuit illud providere, et non fecit, n. 1
1. 21 tit. 8 part. 5. — Et quaüter islud lucrum debeat con-
siderari, n. 2 ibid. — Inquilinus an possit petere aliquaní
reinissionem propter sterilitatem, et qualiter iioc in prxdiu
urbano procederé possit, num. 1 1. 22 tit. 8 part. 5. — Et
quid si conduxit ad longum tempus, vel prajstat mercedem
in pecunia, an tunciocus sit remissioni propter sterilitatem,
ibid.in n. 2. — Et an quando pensio solvilur in pecunia,
sit proprie locatio, vel contractus innominalus, dict. n. 2.
dict. I. 22.' — Etan pro qiiibuscumque casibus forluitislorus
sit remissioni, ibid. in n. 3 et 4. — Inquilinus an possit ¡ve-
tere expensas, quas fecit in melioratione rei sibi conductae,
et quando, et quales; et quid in conductore ad longum
tempus, gloss. 1. 24 tit. 8 part. 5 per lext. ibid. — an possit
poneré meretrices in domo conducta, num. 2 1. 14 lit. 10
part. 5. — srdomino pensionem non solverit, an dominus
possit propria auctoritale claudere ostia domus locatae,
rum. 5 ad fin. 1. 11 tit. 13 part. 5. — an expelli possit per
emptorem illius suae rei sibi ad tempus locuta^, et quando,
n. 3 1. 73 tit. 18 part. 3.
Inquírere an et quando possit quis reni suam in domi-
bus aliorum, gloss. 1. 24 per text. ibid. tit. 14 part. 7.
Inqcisitio fieri potest contra ofliciales Regis, et in ca
possunt recipi testes, etiam lite non conlestata, ni 1 1. 6
tit. 16 parí. 3, etiamsi per viam qucrelae aliqui promo-
vcant istam inquisitionem, n. 2 dict. 1. 6, licét contra per
num. Cn. I. 3 eod. tit. 16 part. 3, ñeque est necessaria ci-
tatio ipsorum olacialium , in dict. n. 1 dict. 1. 6 in fin. —
Et hoc procedit etiamsi antea nulla príEcesserit infamia,
sccundum dict. n. 1 in med. — Et an ex probatis in in-
quisitione generali possit sequi condemnatio contra par-
tem, et quod sic, ibidem. — Inquisitio an possit formari
ex solo dicto socii criminis, n. 2 1. 21 tit. 16 part. 3. —
quid sit, sive sit generalis , sive speciulis, vel aliter, n. 3
in prooem. lit. 17 part. 3. — fieri potest ad denunliationem
partís injuríala;, et an pars ista possit postea agerc actione
injuriarum, si judex ex oíDcio suo punierit ; et qtire possit
in hoc esse cautela, ut pars utrumque agere pos-it , n. 2
1. 1 tit. 17 part. 3. — Et in inquisitione gonerali, vel
quando fit de conscientia Princípis , non reqniritur quod
prsBcedat infamia, ibid. in n. 4. — Inquisitio proprié di-
citur, quando fit ex mero judiéis oflicio, secíis si conven-
tione partium, ibid. in n. 6. — qualis de mandato Regis,
qualis vero de mandato judiéis fieri possit, n. 1 1. 2 tit. 17
part. 3. — fieri non potest nisi prcecedente infamia, qute
habet locum accusatoris , aliquando tamen sine infamia
procedilur, num. 2 dict. 1. 2. — in quibus dclictis locum
habeat, et quando in minimis, seu privatis delictis, gloss.
1. 3 tit. 17 part. 3. — fieri polest nulla infamia pra;ce-
dente, ct contra certam personara ad mandatum Regis,
ibid. in n. 3. — Et qui temeré, et dolóse contra aliquem
inquirit, sive inquisítum castigaverit, punitur crimínali-
ter, n. 10 1. 4 tit. 17 part. 3. — Inquisitio an per unum ,
vel per dúos fieri debeat , et si quseslio est super términos
aliquos, an tune locus sit inquisitioni, num. 1 et 2 1. 5
ibidera. — an habeat locum, si mulier sit quae denuntiat,
n. 4 1. 6 ibidem. — quando fit, quis inquisitoii ministra-
bit expensas, et quid jure hodierno, n. 2 I. 7 ibidem. —
Et in inquisitione, an et quando testes cujuscumque con-
dítionis possint tcstificari, n. 4 !• 9 lit. 17 part. 3. — Et
quales in inquisitione facíenda debeant esse tabelliones,
n. 1 I. 10 ibid. et ibid. etiam in n. 2. — Et an in inqui-
236
INDEX MATERIARUM
sitioiie possit renuntiari , quód cüm datur parti copia ia-
diciorum, nomina testium ibi non scribantur , n. 3 I. 11
ibidem. — Inqui sitio, et an Rex non praecedente fama
possit ad inquisitionem procederé, et quid in judicibus,
u. i 1. 5 et n. 8 1. 27 tit. 1 part. 7. — an valeat, si offen-
sus vel damnum passus non citetur, num. 3 1. 12 tit. 1
part. 7. — Et an judex ante inquisitionem debeat praefi-
gere terminum accusare volenlibus, ibidem. — Inquisitio
an et quando ejusdem debeat esse n atarse, quód acc usa-
tío , ct an cüm judex procedit per inquisitionem debeat
éadem servare, quae in accusatione requiruntur , num 6
in princ. qusest. 1 1. 14 lit. 1 part. 7. ■ — el an in judicio
inquisiUonis liabeat locura prorogalio jurisdictionis , n. 2
I. 15 lit, 1 part. 7. — Et quando propter unius denuntia-
tionem sil ad inquisitionem deveniendum , n. 7 1. 27 per
lexl. ibid. lit. 1 part. 7. — Et an damiiatus ex inquisi-
tione efficialur infamis, num. 2 in fin. 1. 5 lit. 6 part. 7.
— Inquisitio, an et quando fieri possit in domibus alienis,
n. 2 cum alus ibid. 1. 24 per lexl. ibidem, lit. 14 part. 7.
Inqcisitores, qui temeré , sive dolosi^ processerunt,
sive perquirere omiserunt, qualiter punianlur, n. 10 1. 4
tit. 17 part. 3. — quam aetatem habere debeant, et an
mulleres compellantur denunliare maleficia mulierum ,
n. 4 1. 6 lit. 17 p^rt. 3. — et quis eis expensas submini-
strabit , et quid jure hodierno, n. 2 1. 7 til. 17 part. 3. —
Inquisitoribus maximus honor debelur, et dt poena inju-
riantiura, n. 11. 8 ibidem. — Inquisilores qualiter jurent,
n. 2 1. 9 tit. 17 part. 3. — debent nolarium eligere, et
qualis ille esse debeat, et an recusuri possit, num. 2 1. 10
ibidem. — debent semper daré partibus copiam indici-
orum, et an Ídem sil dicendum de indiciis habitis ante
inquisitionem pro informatione curias, n. 1 1. 11 tit. 17
part. 3. — Et quando ad hoc inquisilores non leneanlur,
et in quibus casibus, ibid. num. 2. — Inquisilores an
excusentur, si quis in sua inquisitione raalé fecerit, si
ibidem dolus absit , n. 3 1. 12 tit. 17 part. 3. — Jnquisi-
tor praevaricator plus punitur quíim accusator praevarica-
tor, num. 6 1. 12 til. 17 part. 3. — qui calumnióse in-
quisivil contra aliquem, an punialur in cxpensis, quas
sustinuit accusatus, dict. n. 6. — Et quid si qualilas in-
quisiloris, el accusali sint diíTerentes, dict. n. 6. — Inqui-
silores haerelicorum , an cognoscanl de causa, quando
monachus professus publica matrimouium contraxll, et
quare, num. 2 1. 3 til. 21 part. 4. — ha3reti'C£B pravitatis,
qui coguoscunt contra defuncti memoriam , an possint
confiscare defuncti bona post quiuquennium á die mortis
suae, n. 3 1. 7 til. 25 part. 7. — Et an per viam excepti-
onis quis admillatur excipiendo post quinquennium , ibi-
dem. — Inquisilores sunt judices haereticorum , et qui
alii, num. 2 1. 2 tit. 26 part. 7. — quando dicantur con-
cederé tempus gratia;, et quale sit, n. 3 in princ. dict.
1, 2. — an puniré debeant haereticos statim , et continuó ad
(Ídem redeuntes, et quando continuó seu coufestim rediré
dicantur, n. 3 dict. 1. 2.
Inscriptio ad poenam talionis an habeat locum, quando
maritus uxorem de adulterio accusat, n. 2 et 3 1. 13
tit. 9 part. 4, el de hoc, ibi late. — an habeat locum,
quando agilur de crimine civiliter, ibid. in dict. n. 2. —
ad poenam talionis, an sit hodie in usu, et an accusator
tacitf; ad islam poenam se subscribere videatur, dict. n. 3
et 8 1. 14 tit. 1 part. 7. — licü^t cessel, non lamen cessat
poena calumniatoris accusantis, ibid. in fin. — Et quando
cesset inscriptio, qualiter calumniatorpuniatur, dict. n. S
in fin. dict. 1. 13. — Inscriptio an habeat l)cum in ómni-
bus criminibus, et quando non, n. 3 1. 1, et gloss. 1. 26
tit. 1 part. 7.
Insidians aliquem ut occidat illum , an eodem modo pu-
nialur, ac si occidisset, n. 4 I. 2 tit. 31 part. 7.
Insignia nobilium an possit portare filius baslardus , n. 6
in procera, tit. 1 3 parí. 4. — seu arraa usufructuarii an pns-
sint depingi de mandato usufructuarii in domo, in qua
usumfruclum habet, n. 8 1. 20 tit. 31 part. 3.
iNsmuATio an requitatur in donalione, quoe mortecon-
firmatur, n. 6 I. 4 ül. 11 part. 4in med. — an requiratur
in donalione cxcedenti quingentos solidos, quando h Prin-
cipe fit prívalo, vel k privato Principi, num. 1 1. 9 tit. 4
part. 5. — Et quid si fiat ecclesiae, vel ad pias causas
n. 11, 12 et 13 cum sequent. dict. 1. 9. — Insinualio est
necessaria in quacumque alia donalione excedenti quin-
gentos áureos, et de quibus aureis intelligatur, ibid. n. 14.
— an sit necessaria, quando donans fácil pactara de non
pelendo illud, quod excedit suminam quingenlorum soli-
dorura, ibid. in n. 15. — an sit necessaria , quando quis
remittit poenam caducitatis, dict. num. 15 dict. 1. 9 lit. 4
part. 5. — an requiratur, etiam quando donatio fit in ta-
bellionis prsescnlia, et per publicum inslrumentum, ibid.
in n. 16. — an requiratur, quando donatio excedit quin-
gentos áureos, si illa fiat in aclis corara judice, dict. n. 16
1. 9 lit. 4 part. 5. — Et quid dicetur quando tabellio cOt
rara quo factura fuit inslrumentum donationis, esset ju-
dex, et tabellio, ibid. — Insinuari, el approbari expresse
an debeat donatio excedeos quingentos áureos íi judice, an
vero sufliciat quód sibi intiraetur lantúm , ibidem. — Et
quando requiratur expressa judiéis approbatio, ñeque suf-
ficiat quód coram iilo tantüm fiat, dict. num. 16 in fin. —
Insinualio corara quo judice fieri debeat, n. 17 per lexl.
ibid. 1. 9 tit. 4 part. 5.
Installatio nova an sil necessaria, quando Papa cano-
nicatum contulit ei qui se gerebat aliíis pro canónico , qui
illud non eral, n. 2 1. 47 tit. 28 part. 3.
Instantia perempta, quae acta probatoria pereant, quae
vero non, n. 4 1. 9 lit. 22 part. 3. — judicii cospta cum
defimcto , an transibit in ventrera antequara nascatur fi-
lius, n. 1 in fin. 1. 3 tit. 23 part. 4. — causae sive in ci-
vilibus , sive in criminalibus , intra quantum tempus finiri '
debeat , n. 3 et 4 1. 9 per lexl. ibid. tit. 6 part. 6 , et n. 4
per lexl. ibid. 1. 7 tit. 9 part. 7. — judicii an raorte ac-
cusali finiatur, et quando non, n. 7, 8, el 1. 23 per text.
ibid. lit. 1 part. 7. — an et quando sit transitoria ad haj-
redes, quando aliquis fuil de crimine accusatus, et ipse
vel ejus accusator mortuus fuit , lite contéstala , gloss.
1. 25 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et qualiter haeres te-
nealur tune , el pro qua parte , ibidem in num. 7 per illum
text.
Instante necessitate quilibet baptizare potest, gloss,
1. 5 tit. 4 part. 1.
Institor recipiens mutuum, an ipse qui recipit, vel
ejus dorainus obligetur, ct quando , n. 4 per lexl. ibid. I. 7
tit. 1 part. 5. — an possit convenir! pro rautuo ab illo re-
cepto, si fuit in doraini utilitatem receplura, et quando
sic, dict. n. 4. — El quid si institor á doraino non habet
mandalum recipiendi pecunias, et illas recepit et conver-
tit in utilitatem doraini, an illura ex hoc obliget, dict.
u. 4 dict. 1, 7 tit. 1 part. 5. — Et quid si de nceplione
3EPTEM PARTITARUM.
237
mutui non constaret, nisi per confessionem solius instito-
ris, vel si institor specialiter se obligavit, vel fidem suam
dedit, ibid.
Vitialur.
In alterius iirbitrium , vel
captatoria,
lu tempus , vel ad tempus.
Servonim.
Pura , simplex , ad diem ,
vel sub coiidilione.
Institutio.
Clericorum, vel Religioso-
runi , vel Ecclesiae.
Palroni.
Errónea.
Ha-redis.
Reciproca.
Patris, vel Matris.
Lnstitutio facta per vim iiistituti an tencat et sic ab
instituto tollatur, et applicetur fisco, vel sit ipso jure nulla,
n. A 1. 27 tit. 1 part. 6. — Et quid si bit in daninum lertii
facta , vel blanditiis , vel data pecunia , ut hceres inslitua-
tur, an institutio teneat , n. 5 et 6 ibidem. — Et quid si
instituto servo alicujus ejus dominus inipedierit teslantem ,
ne mulet voluntatem suara , an per hoc dominus baeredi-
tatem perdat, et cui tune applicetur, et an coactio, vel
dolus terlii compellenlis alium institucre, noceat instituto,
gtoss. 1. 28 tit. 1 part. 6. — Institutio, et in institulione
debet esse capacitas tribus temporibus, n. 8 1. 2 tit. 3
part. 6. — damnati in nielaüum vel deportuti, an valeat,
vel habealur pro non scripta, et succedant venientes ab
inleslalo, n. 1 1. 4 tit. 3 part. 6. — iuducitur, si verbum
habeat el verbum relinquo adjiciantur universitati bono-
rum, n. 9 1. 6 tit. 3 part. 6. — an etquaiiter teneat, quando
testator habens dúos amicos, uuum amicum dixit suum
ha;redem, n. 1 et 2 1. JO tit. l\ part. 6. — majoriae á patre
facta, an valeat, quando facta fuit sub conditione, si
mater illam faceret in üiiura communem conferendo verba
in futurum, et quid si verba sint de pretérito, num. 2 in
fin. 1. 11 tit. 3 part. 6. — est nulia, quando quis fuit in
residuo vel reiiquo institutus , si nihH sit, n. 6 1. 19 tit. 3
parí. 6. — Et quid si filius fuit institutus in re sacra, vel
religiosa, velquae non est, velsimile, an tanquam á paire
institutus impediatur, ne possit dicere nullum testamen-
tum causa pra^teritionis, ibidem. — Institutio facta de
filio spurio, vel incestuoso, cúm capax erit, an valeat,
n. 7 dict. I. 19. — Et an interiin quód est capax debeat
haberebonoium possessionem tanquam sub conditione ins-
titutus, et possit bona administrare tanquam curator, ibid.
— Institutio facta per aliquem de pauperibus alicujus loci,
qualiter valeat, et bona dividi debeant, gloss. 1. 20 tit. 3
part. 6. — simplex cum gravamine restitutionis post ins-
tituti morteni , an et quando inteiligatur ibi tacita conditio
scilicet, si sine liberis decesseril, ele. num. 3, 4 et 8
cum alus ibid. 1. 10 per text. ibid. tit. 4 part. 6. — Et
quid si isle gravatus filios adoptivos, arrógalos, vel spu-
rios haberct, an ibidem subintelligatur dicla licita con-
ditio, dict. n. 4 et 8. — Et quid si de morte iuslituti sub
veiba condilionis niliil diclum sit, sed post ejus moitem
alius directo sit institutus haeres, ibidem in n. 5. — Et an
supi adicta locum habeant, quando institutus universaliter
grava tur post ejus mortem ad restitulionem rei certas , ibi-
dem in n. 6. — El an isla habeant locum, quando huic
grávalo post mortem restituere ,, fuit substituía ecclesia,
vel alia pia causa, ibidem n. 8. — Et quid ¡-i ila gravatus
religionem ingressus sit, an substitutus per monasterium
excludalur, eliamsi sit de filiis teslatoris, ibidem. — El an
sit aliqua differenlia , sive isti filii sint masculi, sive foemi-
nae, et quando, vel si sint nepotes, vel neptes ex filia,
dict. n. 8 quaest. 3. — |Et an idem sit, sive filii sint jam nali,
sive sint nasciluri , ibidem. — El quid si gravatus cum fi-
liis incapacibus decedat, vel qui haeredes essenolunt, ibi-
dem in quaest. 4 , el n. 11 ibidem. — Et quid si filii isti de-
cedanl ante mortem gravali, an tune per eos substitutus
excludalur, ibidem. — El an illud evenial ex legis fictio-
ne, vel ex juris prícsumplione, rt quis eífeclus sil in lioc,
ibidem in n. dO. — Et quid si fideicomraissarius decedat
ante gravatum , an jus petendi fideicommissum ad haeredes
Iransmittíit, ibidem in n. 11 sopradict. 1. 10 til. 4 part. 6.
— Institutio quibus verbis concipi debeat, ut in se com-
prebendal vulgarem, eliamsi furioso substituatur, n. 5
1. 11 lit. 5 part. 4. — filii facta in legitima dicitur univer-
salis, excepta quinta parte, n. 1 1. 5 tit. 8 part. 6. — an
consenetur in hoerede exlraneo sallim in quinla parle,
quamleslatorcui velit legare poteiit, quando lestamentum,
in quo extraneus fuit haeres institutus, ex aliqua causa rup-
tura fuit, n. 7 ad fin. 1. 7 til. 8 part. 6.
Institutio CLERicoRiM, velreligiosorum, vfl ecclesijE.
— ^Et institutio, et distribulio clericorum perlinel ad Epis-
copos in quibuscun;que locis, num. 2 1. 2 lit. 12 part. 1. —
Institutio Monachi fugitivi in habitu laicdi incedenlis,
crcdens testator illum laicum, an teneat, et an liacreditas
monasterio deferatur, n. 4 I- JO lit. 2 part. 4.
Institutio patroni , et inslilutio facía sine praesenla-
tione patroni est ipso jure nulla, n. 2 1. 5 lit. 15 part. 1.
Institutio errónea : el institutio de aliquo facía , quando
ibi adest error qualitalis, an valeat, et teneat, num. 4 1. 10
tit. 2 part. 4. — facta in secundum filium , an retraclelur in
primum, quando errore ductus credidit primum filium
morluum, n. 4 1. 21 lit. 1 part. 6.
Institutio hjsrebis sub impossibili conditione de facto,
vel alia, utrum vilietur, n. 4 in princ. 1. 6 tit. 4 part. /t,
— bene valel, Ijcfet instituens ex illa inDrmilale non dece-
dat, n. 2 ad fin. 1. 11 tit. 4 part. 5. — est caput, et prin-
cipium leslamenti, et quid hodie, n. 2 1. 1 tit. 1 part. 6¡,
et n. 7 1. 14 til. 5 part. 6. — ab aliquo facta ostendil illumi
non esse codicillum, sed lestamentum, n. 1 in prooemío,
tit. 3 part. 6. — si deficiat, an tune légala in testamento
relicta debeanlur, et an sit necessarium, quód haereditas
adeatur ab intestalo, ibidem. — debet esse expresso no-
mine ipsius, et quid si alius coram teslatore exprimat
nomen haeredis, et ipse testator ila agnoscat profitendo
verbis, quód sie, an talis institutio teneat, vel non, n. 1
1. 6 tit. 3 part. 6. — nutu ad pias causas, an teneat, el
quid in alus extra piam causara , ibidem in n. 2. — an
suppleatur per aliquod verbum subauditum, ibidem in
n. 3. — facía per testatorem de consilio sapientis, an et
quando valeat, et ille sapiens aliquid addere ad relictum
tcstatoris, vel ad relictum filio spurio, vel aliud minuendo,
vel aliter mulando teslatoris voluntatem, n. 6 1. 11 lit. 3
part. 6. — facta cum diei appositione, certa vel incerta,
an et quando dies rejici debeat, et quando non, n¡im. 1
1. 15 per text. ibid. tit. 3 part. 6, ibid. n. 2 el 6 cmn alus
ibid. — facta sub lurpi conditione valet, debet lamen
conditio rejici, n. 8 1. 3 lit. 4 part. 6. — facta sub con-
ditione, utjuret aliquid faceré, an valeat, vel non, n. 2
et 7 1. 6 tit. 4 part. 6. — facía sub pluribus conditionibus,
an tune hieres haeredilattm adire possit, si unam tantüm
adimplevit; an vero rcquiralur, quód orantes adimplean-^
tur, n. 1, 2 el 3 1. 13 per text. ibid. tit. 4 part. 6. — an
necessario requiralnr, ut possit fideicomraissum relinqui,
138
INDEX MATEUIARÜM
et quid hodic, num. 2 1. 14 lit. 5 part. 6. — facta in codi-
cillo, an hodic jure regni teneat, vel non, n. 1 1. 2 tit. 12
part. 6. — facta sub aliqua perplexitate, an vitietur, n. 1
1. 5 lit. 4 part. 6.
Institutio reciproca Ínter adulteres facta, an teneat,
n. 2 1. 19 tit. 2 part. 4.
Institutio patris vel matris. — Et inslituere an possit
mater filium suum, quera píim virgo esset, ex tyranno
vel Rege uxorato peperit, vel non, lanquam natus ex
accusabili aniplexu, et damnato, et quare sic possit, n. 7
1. 9 tit. 9 part, 4. — Institutio á patie facta de bonis suis
jn filium, quem in vita sua legitimari fecit, an valeat, si
postea ex aliqua causa constet illam legitimationem non
fuisse validara , et an tulis filius succedere possit, vel non,
n, 4 1. 6 tit. 15 part. 4-
Institutio vitiatur, et institutio haíredis sub impossi-
bili condilione de facto, vel alia, utrum vitietur, n. 4 in
princ. 1. 6 lit. 4 part. 4- — an vitietur propter perplexi-
tatem, et quando non, n. 2 1. 16 per text. ibid. tit. 11
part. 5. — eó quód testalor amicura suum instituit haerc-
dera, illum nominando fraltem, an vero tanquam insti-
tutio errónea non valeat, n. 2 1. 13 til. 3 part. 6. — an
et quando vitietur, si testator in nomine haeredis, vel aliler
erraverit, num. 2, 3 et 4 dicl. 1. 13. — an et quando vi-
tietur, si testator unum heredera fecit tantüm , etille tan-
tüín sit in re certa iuslitutus, u. 3, 1. 14 til. ^- part. 6. —
filji in legitima sua, an vitietur ex appositione ¡Travaminis,
vel conditiouis in ea; et quid si in residuo conditio vel
gra'.anien apponatur, n. 1, 2, 4et 51. 11 tit. 4 part. 6, —
an vitietur, si testator sub impossibili condilione de natura,
vel modo, vel de jure, lia3redem inslitueril, gloss. 1. 3 per
text. ibid. tit. 4 part. 6, — facía sub aliqua perplexitate,
an vitietur, n. 1 1. 5 tit. 4 part. 6.
Institutio in altekius arbitriüm, vel captatoria.—
Et institutio quae in alterius arbitrium confertur, dicilur
captatoria, et an et quando valeat, n. 1 et 2 1. 11 per text.
ibid. tit. 4 part. 6. — Et quid in legalis, nura. 6 1. 29
tit. 9 part. 6, cum alus ibidem. — Institutio captatoria
quae dicatur, dict. n. 2 in principio, dict. 1. 11 lit. 3 part. 6.
— Et quid si testator non per verba imporlanlia arbilriura
boni viri, sed liberse voluntalis, dixit extreraam suam vo-
luntatem committere in voluntatem Titii, qualiter tuno
commissarius lestari poterit , et quid si non fuit dictum ad
pias causas, dict. n. 2 quaest. 1.
Institutio i\ tempus vel ad tempus. — Et quid si sunt
plures instituti, unus usque ad certura tempus, alius
usque ad aliud ; et quid si unum instituit usque ad
Pascham, et nuUo alio instituto expressé prohibuit, quod
sic institutus amplius non esset haeres ad diem, vel ad
tempus, n. 1 1. 15 tit. 3 part. 6. — El quid si testator in
poenara haeredis scripti post cerlum tempus alium inslituat
haeredem, an talis institutio valeat, ibidera quaest. 2. —
Et quid si testator haeredem instituit ad tempus , et post
illud tempus alium non inslituat haeredem , cui tune ap-
plicetur haereditas, ibidem ad fin. — Institutio an valeat,
quando aliquis fuit á testatore institutus hasres in terapus
raortis ipsius hjeredis, et quid operetur talis institutio, et
cujus eíTectus sit, et qualiter hoc sit intelligendum , n. 6
dict. 1. 15 lit. 3 part. 6. — facta de filio spurio vel ince-
stuoso in tempus, cCira capax erit, an valeat, n 7 1. 19
tit. 3 part. 6. — Et an interira, quód est capax, debeat
iiabere possessionem tanquam sub condilione institutus.
et possit bona administrare tanquam curator, ibidem.
Institutio serví, an teneat quando ejus dorainus haeres
institui non poterat, si post instilutionem illum manumit-
tat, num. 8 I. 2 tit. 3 part. 6. — Et in instilutione debet
adesse capacitas tribus temporibus, dict. num. 8. — Insti-
tutio serví proprii valet, et ttnet, et an per hoc videalur
sibi data libertas, licet nihil á testatore dictum sit, et I
quando, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 3 part. 6. — serví
duorum dominorum, quando valet, et an si institutus
liberlalera coiisequatur, gloss. 1. 23 per text. ibid. til. 3
part. 6. — omniüm servorura testatoris, quando valida
sit, vel non, gloss. 1. 24 ibid. per illum text.
Institutio pura, simplex, ad diera, vel sub condilione,
et institutio haeredis sub impossibili condilione de facto ,
vel alia, utrura vitietur, n. 4in princip. 1. 6 tit. 4 part. 4,
— majoriae facta an valeat, quando facta fuit sub condi-
lione, si raaler illara faceretin filium communem^ confe-
rendo verba infulurum; et quid si verba sinl de praeterito,
num. 2 in fin. 1, 11 til. 3 part. 6. — an reputelur pura,
quando lempore testamenli exstabal conditio, quae per
teslaiorem per verba fuluri temporis apposita fuit, n. 2
1. 2 tit. 4 part. 6. — an vitietur, si testalor sub impossi-
bili condilione de natura, vel modo, vel de jure, haere-
dem inbtituerit, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 4 part. 6. —
an reraaneat pura, quando conditio impossibiiis fuit in
persona gravati, non vero in persona honorali posita ,
num. 2 dicl. 1. 3. — haeredis facta sub turpi condilione
valet, debet lamen conditio rejici, ibidem in num. 8. —
remanet pura, quando facía fuit, sub condilione impossi-
bili de natura , num. 1 I. 4 til. 8 part. 6. — haeredis facta
sub condilione, ut jurel aliquid faceré, an valeat, vel
non, num. 2 et 7 1. 6 tit. 4 part. 6. — facta sub condi-
lione potestativa, quae dicatur, et quando adimpleri de-
beat, el an per alium ; et quid in legalis ü testatore aliqui-
bus reliclis; et an tempus adimplendi currat ígnoranti,
et an in persona haeredis adimpleri possit, num. 1, 2, 3
et 4 1- 7 tit. 4 part. 6. — remanet pura , ubicumque con-
ditio est omninó exstitura, nura. 2 I. 8 ibidem. — facta
sub raixla condilione, an suspendal haereditatis aditionem,
sive in haerede extraneo , sive in suo , num. 9 per text.
ibid. tit. 4 part. 6. — Et an per islam testamentum sit
nuilum , quando filius sub ea institutus fuit , vel an illa
rejecta institutio teneat, ibidera in num. 3. — Institutio
simplex cum gravamine restitutionis post instituti raortem,
an el quando inteiligatur ibi tacita conditio si sine liberis,
etc. vide n. 3, 4 et 8 cnm alus ibid. 1. 10 per text. ibid.
tit. 4 part. 6. — Et quid si isle gravatus filios adoptivos,
arrógalos, vel spurios haberet , an ibidem subinteliigatur
dicia tacita conditio, ibid. in nura. 4 et in nura. 8. — Et
quid si de moi te instituti sub verba conditionis nihil di-
ctum sit , sed post ejus raortem alius directo sit haeres in-
stitutus, ibidem in num. 5. — Institutio haeredis ñictasub
pturibus conditionibus, an tune haeres haereditatera adire
possit, si unam tantüm adimplevit, an vero requíratur,
quód omnes adimpleantur, n. 1, 2 et3 1. 13 per text.
ibidem, tit. 4 part. 6. — mulieris, sub condilione si cum
atiquo nubat , an conditio pro impleta habeatur, sí ipse
nubere nolit, n. 3 et 4 !• 14 per text. ibid. tit. 6 part. 6.
— Et an ipse nolcns poenitere possit, ibidem in n. 6. —
Et quid si abaüquo lerlio impedialur, vel in legato liber-
tatis, vel alimentorum, vel ad pías causas, dict. n. 3 et4
dict. 1. 14 tit. 4 part. 6.
SEPTEM PAUTITAPiüM.
239
iNSTiTUTisconlemplalione alicujus, licíl rcslituere non
sit gravulus, an compelli possit judicis oDicio adire, ut
restituat, n. 1 1. 23 tit. 31 part. 3. — ((uis videatur, quando
lestator, qui duos amicos habebat, dixit : Instituo milii
bíEredem amicum meum , n. d et 2 1. 10 lit. 3 part. 6. —
in re certa alio adeunte hsereditatcm liabetur loco legata-
lii, niim. 2 ¡n princip. 1. 14 'it. 3 part. 6. — in re certa
habebit portionem baeredis universalis repudiantis ; et an
si inslitutus decedat ante aditionem ha;redis universalis,
an jus accrescendi transrailtat ad suos lia;redes, dict. n. 2
in fin. — in re certa alio non dato cohaerede, an in ómni-
bus bonis testatoris instilutus videaíiir, et quando non,
n. 3. dict. 1. 14 per tcxt. ibid. — Et quid si teslator pro-
hibuissct instiiutuin in re cer!a, ne quid amplius caperet
de bonis suis, ibideni. — Instilutus universaliter in aliqua
l.aeicditate, qui restiluit omne patrimoiiiiim bajredilarlum
vigore Iransactionis, retenta re certa, an habeatur loco
•Pgatarii, dict. n. 3. — Et an liuic, qui habetur loco Icga-
tarii debeantur fructus a tempore morlis, ibid. in quoest. 6,
•-— Jnstitutus in parte bonorum aiiis universaliter institu-
lis, an babea tur loco legaturii, sicut si in re ceita essct
iuí^litutus, ibidcm in qua?st. 7. — h testatoie ha;res in re
certa in secundo testamento, quod animo revocandi pri-
mum fecit, an lalis sic institutus habeatur loco Icgatarii,
vel haeredis, ul per hoc prinium testamentum irritum re-
maneat, dict. ii. 3 in final, verb. dict. 1. 14 tit. 3 part. 6.
— si sit haeres ad diem certam , vel incertam , quando
inslitutio valeat, vel non, et quando dies rejici debent,
vel non, n. 1, 2 et 6 1. 15 ibid. per illum text. — Et quid
si sunt plures insliluti, unus usque ad certum tempus,
alius usque ad aliud, et quid si unum instituit, usque ad
Pascham, et nullo alio instituto prohibuit expresse, quod
sic inslitutus amplius non esset hseres ad diem , vel ad
tempus, ibidem. — Et quid si teslator in poenam hajrcdis
scripti, post certum tempus alium instiluat hasredera, an
talis inslitutio teneat, ibid. quaBst. 2. — Et quid si lestutor
La;redem instituit ad tempus, et post illud lempus alium
haeredem non inslituat, cui applicetur haereditas, ibid. ad
fin. — Instituías in tempus mortis suaeper testatorem, an
talis inslitutio teneát, et cujus eíTectus sit ila instilucre, et
quid talis inslitutio operari possit , ibidem n. 6. — in to-
lum per testatorem, si postea in certa parte trstator aliiwi
instituit, illud tí primo instituto adimere videtur, n. 1 I. 19
ibid. — in reliquo, vel in residuo, si nibil supersit, insli-
tutio est nulla , n. 6 1. 19 ibidem. — si sit Ciius in re sacra,
vel quse non est, vel simili, an per hanc instilutionem im-
pediatur, ne testamentum dicat nuUum ratione suae prs-
teritionis, dict. n. 6. — si sit filius alicujus, cCim caperc
possit, an talis instilulio teneat, n. 7 dict. leg. 19. — Et
an interim j quod est capax, debeat habere bonorum pos-
sessionem tanquam sub conditione institutus, et possit
bona administrare tanquam curator, ibidem. — Inslitulí
si sint paupercs alicujus loci in aliqua hoereditate, qui et
qualcs instituti esse videantur; et qualiter haereditas vendi
debeat; et quando divisio inler eos sil faciendo, et Ínter
quales, ct per quem; et alia in hoc vide per gloss. 1. 20
tit. 3 part. 6, — Institutus si sil incapax, an tt quando
tune admittatur substitutus, vel venientes ab inte.^tato, et
fiscus non, num. A 1. 22 ibid. —si sit versus duorum
dominorum ab uno ex dominis, an et quando ins'.itulio
lineat, et an líber efliciatur, glos. 1. 23 ibidem. — sub con-
ditione, vel modo ¡mpo5sibili de natura, vel de jure, an
ha!res esse pofsit, glos. leg. 3 per text. ibid. tit, 4 part. G.
— El an illud quod relinquitur sub impossibili conditione,
vel modo, de jure debeat convertí in aliud, quod sil ju-
stum, et hcneslum, ibidem in n. 5. — Et quid si institutus
sub impossibili conditione de jure, illam adimpieverit, an
per hoc amittat hareditutera , n. 7 1. 3 t;L 4 part. 6. — •
Institutus sub turpi vel inhonesta condilione, an ad ipsius
observantiam tenebitur, n. 8 dict. 1. 3. — íi testalore sub
conditione, ul juret aliquid faceré, an talis conditio reji-
cicnda sit, vel non, n. 2 et 7 1. G ibid. — sub potestativa
conditione quis dicatur, et quando adimplere illam tenea-
tur, etiam in legatis relictis h lestatore; el an per alium
adimpleri possit talis conditio, et quando; et an tempus
adimplendi currat ignoranli, et an in pirsona hairedis
adimpleri pnssit, num. 1, 2, 3 et 4 1. 7 tit. 4 part. G. —
quando ad cautionem ¡Mntianam teneatur, et qualiter
illam daré teneatur, n. 5 dict. 1. 7 per text. ibid, — sub
condilione mixta, an suspendut ha;red!talis adilionem,
sive in haerede extraneo, sive in suo, gloss. 1. 9 per text.
ibid. lit. 4 part. 6. — si post moriera ejus rcstituere praeci-
piatur, an el quamlo ibidem subintelligaUír tacita condi-
tio, scilicét, si sine liberis decesserit , vide r. 3, 4 et 8 cum
nüis ibid. 1. 10 per text. ibid. tit. 4 parí. 6. — Et quid si
iste gravatus filios adoptivos, vel arrógalos, vel spurios
haberet, ibidem in n. 4 et 8. — Et quid si non sit dic-
tum de moite inslituli sub condilione, sed post mor-
tem ejus alius directo sit institutus hacres. ibid. n. 5. — Et
an supradicta locum habennt, quando instilutus universa-
liter gravatur post ejus mortem in restitutione rei certae ,
ibidem in n. 6. — Et an ista sic procedant, quando
huic gravato post mortem fuit substituta ecclesia, vei
pia causa, ibidem in n. 8. — Et quid si ita gravatus P>e-
ligionem ingressus sit, an substitutus exeluda tur por
monasterium, etianisi substitutus sit de filiis testatoris,
ibidem. — Et an sit aliqua differenlia, sive isli filü sinv
masculi, sive foeminae, vel nepotes ex filia, dict. num. 5
quaest. 3. — Et an idem sit, sive filü sint jam nati, siv*
nascituri, ibidem. — Et quid si gravatus decedat cum fi-
liis incapacibus, vel qui li«redes esse nolunt, vel h pu
pillo habitis, an isli substilutum excludant, ibidem iri
quaest. 4 el num. 11 ibidem. — Et quid si filü decedant
ante mortem gravali, an per substitutos et tune excluda-
tur, ibidem. — Et quid si fideicommissarius decednt ante
gravalum , an jus petendi fideicommissura ad heredes
transmitlat, ibid. num. 12. — Instituía mulier si cum ali-
quo nubat, si ille nolit nubere, an comlitio videatur im-
plela , et sibi debeatur híereditas , num. 3 et 4 I. 4 tit. 4
part. 6. — Et quid ti talis conditio casualis in lolum vel
pro parte defecerit, aliquo casu fortuito, num. 4 ibid. —
Et quid in legato liberlatis, vel ad pias ca; s s, vel ali-
mentorum, dict. num. 4 dict. 1. 14. — Instilutus si sit
haeres filiusfamiüas , si sit e¡ dalus substitutus, an lunc
ipse substitutus excluso paire ad haeredilatem admittatuí-,
quando filius repudiavit eam, vel ante ipsius adilionem
mortuus fuit, num. 6 1, 2 tit. 5 part. 6. — si repudiet, an
admittatur substitutus vulgaris excluso fideicoramissario ,
el quando, ibidem. — Et si i testalore sint sibi plures liae-
redes instituti et invicem subslituti , si unus repudiet,
pro qua parte alü admittentur ad ejus portionem, num. 3
1. 3 el 4 ibid. per illum text. — Institutus in re certa, an
possit intentare bencficium 1. fin. C. de edicto Divi Adriaui
toUend. vide n. 1 in principio, 1. 2 lit. ií pait. G.
240 ' INDEX MAT
INSTROMENTUM. Localioiiis, vcl conducUouis.
Facit plenam fideni , vel Societatis.
piobat. Debiti.
Guarentigium. Securitatis, vel pacis.
Privilegii. Inventarii.
Venditionis. Suspeclum, vel falsum.
Permulalionis. Exemplatum.
Donadonis. Publicum , vel privalum.
Mului , commod&ti , de- Viliatur a?iliquum , vel de
positi, et ad censura. longinquo.
Instrumenta debent propria manu testatorum scribl ,
non aliena, eliam volúntate pru-tium, nura. 5 1. 7 tit. 9
part. 2. — in quo quis constituitur procurator alicujuc, ex
quibus causis reddatur suspeclum, num. 11. 21 tit. 5
pait. 3. — concremans sive destrucns, non deferlur ei jura-
mentum in defectu probationis, num. 71.2 tit. 11 part. 3.
— factura per notarium per verba obscura non valet , n. 7
1. 3 tit. 13 part. 3. — per me adduclum, si iterum contra
me adducalur , illud tauquam falsum reprobare non pos-
sum, n. 4 1. 31 tit. 16 part. .". — Instrumenta recipi pos-
sunt usque ad conclusionem in causa , et an judex ex offi-
cio suo post conclusionem in causa illa recipere possit,
n. 5 1. 34 tit. 16 part. 3. — ante conclusionem in causa,
an possint recipi, si sunt contraria altestationibus allerius
partís, ibidem in °fm. — celantes in daranum alterius,
qualiter puniantur, n. 1 1. 35 ibidem.— InstrumenloruKi
tres sunt species, authentica, quod erit multis modis, pu-
blica el privata, n. 1 1. 1 tit. 18 part. 3. —Instrumenta,
an de necessitate in eis requiratur in sui principio ro-
meo Domini, vel signum Crucis, n. 2 1. 2 tit. IS part. 3.
— Et an praemium sil de substanlia instrumenli, etiam m
rebusarduis, n. 3 1. 2 tit. 18 part. 3. — Instruinentum aa
de substanlia requirat loci appositionem , n. 10 dict. 1. 2.
— plumbatura ab scriptura in quo dilferat, num. 1 I. 4
tit. 18 part. 3. — faclum in papyro ita tenet, ac si fieret
in membranis; et an teneat instrumentum factum in ta-
bulisde ligno, n. 1 1. 5 ibid. — confici nou polest á tabel-
lione extra suum terrilorium, n. 1 1. 8 ibidem. — conces-
sionis judicaturse, seu quando Rex mitlit correctorem in
aliquem locum, 1. 6 et 7 tit. 18 part. 3. — notaiialus, et
legitimalionis, et quilationis a muneribus, ibidem 1. 8 , 9
et 10. — concessionis immunitatis á porlagiis, et indul-
gentiae a maleficio, ibidem in 1. 11 et 12. — conveniionis
factum Ínter aliquos cum legis confirmatione , quomodo
fiat , num, 1 1. 15 tit. 18 part. 3. — laborum, qaos Rex
mandat fierí, qualiter, et quomodo fíat, et per quos fieri
debeat, gloss. 1. 16 tit. 18 part. 3.— ci Rege factum
cum aliqüibus super custodia aücujus portus , qualiter
fieri debeat, ibidem. — in quo Piex dat alicui licentiara
exlrahendi res venditas extra regnum , qualiter fiat, et
qualiter data intelligatur, 1. 20 til. 18 part. 3. — licentiae
Regis quaestoribus concessa; , vel littersé Regís missa; con-
sílio super aliqüibus rebus facíendis , 1. 2 1 et 22 ibidem. —
quód fit ad regalía jura coUigenda de Regís volúntate,
qualiter fíat, 1. 23 ibid. — polestalis inquirendi , seu ca-
piendi aliquem malefactorem, 1. et n. 14 til. 18 part, 3. —
salviconducti qualiter fíat, ibid, I. 25. — Instrumenla fo-
rensia, quse dicantur, n. 3 I. 48 til. 18 part. 3. — Instru-
mentum, sive quod fit in judicio, sive extra, an exigat
testium subscriptienem , n. 1 1. 54 tit. 18 part. 3. — Ins-
trumenta qualiter fieri debeant, et quibus intervenicnli-
bus, et quse in eís poni debeant, gloss. 1. 54 tit. 18 part. 3.
ERIARLiM.
— Inslrumentuní qualiter fiel , si tabellio contrahentes
non cognoscit , n. 5 dict. I, 54 til. 18 part. 3. — an valeat,
si testes non cognoscuntconlrahentes, et quando non va-
leat, n. 9 1. 54 tit. 18 part, 3. — cüm perficitar, totuin
legi debet corampartibus, ettestibus, etiam de jure Pi r-
titarum , ibid. in n. 10. — quod fit per nolarium ab alio
notario infirmo rogalo, an ab isto regato signari debeat,
n. 1 1. 55 tit. 18 part. 3. — fidejussionis alicujus reí ven-
ditas, quid in se cotitinere debeat, nura. 1 et 3 1. 57 tit. 18
part. 3. — mulierisrenuntiantisin eojura et hypolhecam,
quam babel in rebus mariti pro dote sua , qiiaud > valtat,
n. 3 1. 58 ibidem. — factum, quando per procuralores
venditur res, an debeat habere clausu'am, de i'ecepto, et
quando ille illam poneré possit, n. 3 1. 62 tit. 18 pait, 3.
— Qualiter fiat, quando ecclesia vendít aliquam rem im-
mobilem, num. 1 et 2 1. 68 tit. 18 part. 3. — qualiter
fiat, quando dominus aliquíd alicui dat in feudum, num.
per lext. ibidem 1. 68 til. 28 part. 3. — qualiter fieri
debeat, qu.^ndo unus alteri promittit opnas seu aliquid
faceré, num, 1 cum sequent. ptr text, ibidem 1, 75 tit, 18
part, 3. — liauli qualiter fiat, ibid, 1. 77. — sponsaliorum
faciendorum per patrem pro filia per verba de futuro ,
qualiter fiat, n, 1 et 2 1. 84 lit. 18 part. 3. — uti;issimum
est quod fiat super matrimonio contrahendo per verba de
praesenti, n. 1 1, 85 tit. 18 part. 3. — constilutionís dotis ,
ibid. 1. 86. — super monacbatíone suscipienda, qualiter,
et cum quibus clausulis fieri debeat, gloss. 1. 88 ibid. —
qualiter fiat, quando aliquis pacto seu alio modo se cons-
tituit bomínem allerius, nura. 1 1. 89 til. 18 part. 3. —
manumíssionis , adoptionis, arrogationis et emancipa-
tionis, vide per 1. 90, 91 , 92 et 93 lit. 18 part. 3. — dalio-
nis tutelas testamentaria!, legilimaj et dalívae, et al'qua
de hoc vide per n. 1 cum sequent. 1. 94 ibidem. — quali-
ter fiat quando judices ponunt minores sub tulela matris,
ibidem 1. 95 tit. 18 parL 3. — super constiiutione procu-
ratoris á tu! ore facta ad recuperan das res miuoris, qualiter
fiat, n. 1 cum sequent, 1. 96 ibid. — per quod quis facit
aliquem suum procuratorem ad negotia, qualiter fiat,
gloss. 1. 97 tit. 18 part. 3.' — Etquid si in talí instrumento
procuratoris dicatur promilto rata babere, quae legitimé
facta sintperillura, an valeat talis clausula, ibid. n. 1. —
ifistrumentum qualiter fial, quando civitas seu universitas
constituit sibi syndicum , n, 1 et 2 1, 98 lit, 18 part, 3. —
repudiationis haereditatís íi suo , vd extraneo haerede , qua-
liter fiat, n, 1 ]. 101 til. 18 part, 3. — quitalionis tutorís
ab administratione tutela;, qualiter fiat , gloss. 1. 102 ibi-
dem. — super testamento faciendo, qualiter, et quibus
intervenientíbus debeat fierí, gloss. i. 103 ibid. — codicil-
lorum , et donatíonis causa mortis a filíofamílias faclae ,
1. 104 til, 18 part, 3. — compromissi, qualiter, et cum
quibus clausulis fierí debeat, gloss. 1. 106 per text. ibid.
lit. 18 part. 3. — sententice in causa appellaiionis, et quae
ibi debeant adesse, n. 1 cum Süquent. 1. 110 lit. 18 part. 3.
— contínens horam pitefertur alus eadem die confectis,
n. 8 in fin. 1. 111 tit. 18 part. 3. — volens aliquis redar-
guere de falso, an debeat dícere in qua parle credíl illud
falsum, el anarguens ínsírumentumde falso cíviliter debeat
se subscribere, n. 3 1. 112 til. 18 part. 3. — Et qualiter
ibi testes examinentur , dict. n. 3 ad fin. — Instrumentum
si de eo copia petatur, an cuín die "el consule edi debeat ,
et quid in privatis instrumcntis, dict. n. 2. — ubi repro-
bari non potest per testes, semper edi debet cum die et
SEPTEM PAUTlTAr.LM.
241
consule, dict. n. 3 in final, verbis. — Iusliumenta procu-
ratoiis, lutoris, vel curatoiis, vel aliter comraunia, inte-
graliler edenda sunt, ibid. io n. 5. — Instrumenlum si
lempore productionis erat immaculatuin, et postea penes
nolariuni fuit maculalum, an fidem faciat, num. 1 1. 114
tit. 18 pail. a. — si negctur quod fuerit manu tabellionis
subsciiptum , quas tune probari debeant ; el quid si credens
ii tabellione confectum soluliones fecit, n. 1 1. 115 lit. 18
pait. 3. — Et an lalis exccplio in spccie, vel in genere
opponi debeat, dict. num. 1. — Et quid si instrumenta
essent de longiiiquo, ñeque agerelur de prsejudicio op-
ponenlis, num. 3 dict. 1, 115. — Iiistrumentum si ü par-
le adversa negetur esse publicum, neque authenlicum,
an in specie talis cxteptio opponi debeat, ibid. in num. 1
dict. I. 115. — Et quid si pars contra quam producilur
instrununlura, sitabsens,an et luiic jndex suppleat pro
absenlc, ibid. in fin. — Instrumentum factum ab illo, qui
coinmuni oplnione pro labellione rcputabatur, an valeat,
n. k di t. 1. 115 lit. 18 part 3. — siá tabellione approbe-
lur, h teslibus vero damnitur, cui credendum sit, n. 7
1. 115 tit. 18 part. 3, et n. 6 I. 118 tit. 18 part. 3. — de
longinquo ei statur potiiis quiim testibus , n. 8 dict. 1. 115.
— quod pars adversa redarguere volebat de falso, et pro»
ducens usui renunliavil, an in alio differente judicio fi-
dem faciat, et quid si renuntiet usui cum proleslatione,
quód non iutendet fatcri iilud fulsum, n. 2 I. 116 lit 18
part. 3. — an debeat iterum reproducere qui illud in ju-
flicio praesenlavit , si pars adversa illud de falso velit re-
darguere, ibid. in n. 3. — caulionis sine causa faclum non
xalet, n. 3 I. 119 tit. 18 part. 3. — á tabellionc infami
factum, an valeat , num. 5 I. 2 tit. 19 part. 3. — clandes-
linum faciens tabellio, an propter hoc punialur, n. 7 1. 2
lit. 19 part. 3. — h forensi tabellione factum, et qui non
est de numero , an valeat, ibid. in n. 8 dict. 1. 2. — faclum
¿> tabellione ab aüquo domino creato, an valeat in ejus
domini favorem , num. 6 1. 3 tit. 19 part. 3. — El quid de
alus inslrunientis confectis ab islis tabeliionibus crealis per
dóminos terrarum non generales, ibid. num. 7. — Instru-
mentum an debeat scribi k labellione propria manu, sive
sit prolocollum, sive inde sumptnm, num. 2 1. 5 lit. 19
part, 3. — per abbreviaturas factum an valeat, et quid
siabbreviatuia; sint significalivae numeri , n. 2 1. 7 tit. 19
part. 3. — an possit extendí per notarium sérvala rei subs-
tanlia, n. 4 I. 9 tit. 19 part. 3, et n. 6 1. 8 til. 9 part. 2.
— in dubio pra;sumilur faclum mandante eo cujus inte-
rcst , n. 5 dict. 1. 9 tit. 19 part. 3. — quod ex aliquo pro-
tocollo deducilur, quibiis expensis edi debeat, ibidem. —
reddi dcbet ileruní partí, si dicat se amississe piimum, et
an amissio probari debeat, et an detur á tabellione altera
parte non citata.n. 2 1. 10 tit. 19 part. 3. — fuisseamissum,
an probetur solo juramento, ibid. in n. 7. — si fuit amis-
sum , ct etiam amissura sit prolocollum , quid creditor
petens refeclionem sui instrumenti faceré debeat, ibidem
n. 8. — verum in principali, et falsum in accessoriis, an
per hoc falsum sit, et tabellio lanquam falsarius debeat pu-
nb-i, num. 6 I. 16 til. 19 parí. 3. — Instrumenta an confici
possint per labellionem accusatum de falso durante accu-
satione, n. 6 in fin. verb. — Et an alia instrumenta valeant,
ex quo in officio illo toleratur, ibid. n. 7. — Instrumenta
utrum pereant perempta inslantia ex contumacia actoris,
imm. k 1. 9 tit. 22 part. 3. — si post sententiam , h qua iwn
fuil appcllalum, invenianlur, aii sentontinm rrlr.ictcnt ,
y.
num. 8 I. 19 lit. 22 parí. 3. — si do novo reperiantur, an
per ca senlentia contra fiscum , minorem, ecclesiam, vcl
pr¡^atum, defendí possit, n. 9 1. 19 tit. 22 part. 3. — Et
intra quod tempus debeat talis restitutio peti, ibidem in
n. 11 et 12. — Instrumenta rei alicui data , an per hoc vi-
dealur síbi data possessio rti ibi contenta, n. 1 I. 8 tit. 30
part. 3. — Et quid si instrumenta ista volúntale danlis vel
donantis incidantur, an per buc vídeatur translata pos-
sessio in donantcm, ibidem. — Et an ídem sit, sive tra-
danlur instrumenta rerum co' poralium , sive incorpora-
lium, ibidem. — Et quid si talia instrumenta non Iradantur
in re praifenti, iljidem. — Et quid si ídem instrumentum
non rcddalur per quod ci fuit res acquísila, sed aüud,
qnod in hoc fit de novo, ibid. in n. 2. — Instrumenta lilis
bené possunt per procuralorem reüneri quousque domi-
nus sibi salisfaciat, n. 4 in medio 1. 9 tit. 2 part. 5. — an
fierí possint prr labellionem infamalum exeo scílicet, quód
negavit alicui depositum in eo factum, num. 4 !• 8 til. 3
part. 5. — Instrumentum notarii, ansuíficiat si fiat in tes-
tium praesenlía, ut donatio qusc excedit 500 áureos, non
rcquirat insinuationem, num. 16 1. 9 tit. l\ part. 5. — Et
quid si ex inítrumento appareat vendilorera recepisse pre-
lium, si illud non dicl ret, an lalis confessio sufiiciat, n. 1
i. 1 lit. 5 part. 5. — Et an idem erit, quando testes de ven-
ditlone ita depo.ieicnt contra venditorem, vel contra ter-
tium , dict. n. 1 dict. 1. 1 tit. 5 part. 5. — Instrumentum
confessionalum, quando possit contra illud alíquis excipe-
re, etiam stante slaluto illud prohibenle , nuro. 1 1. 32
tit. 5 part. 5. — factum per notarium navis, quam fidem
faciat, n. 3 I. 1 per text, ibid. tit. 9 part. 5. — muli vel
surdi qualiter h tabellione fieri debeat, num. 7 in fin. 1. 2
tit. 11 part- 5. — Instrumenta de novo facta per mona-
chum , cui est prohibítum exercere oíRcium tabelÜon tus,
an valeant, num. 7 1. 28 tit. 41 part. 5. — Et an et quando
verba enuntiativa instrumenti probent, et quibus concur-
reutíbus, n. 2 1. 32 tit. 11 part. 5. — Etan siininstrumenlo
fiat mentio de aliquo , quod est possibile expediri in illo ,
cíimconficiebatur instrumentum, an instrumenlum probet
hoc intercessisse , dict. d. 2. — Instrumentum ila vale', si
tamen ab aliquo subscribalur, ac si in tolum ab eo factum
sit, n. 9 1. 31 tit. 13 part. 5. — cautionis, si penes debi-
torem reperiatur, an praesumatur debilum sohisse, n. C
1. 40 lit. 13 part. 5. — et an appellalione instrumenti vc-
niant testamenta, n. 2 1. 2 tit. 1 part. 6. — Instrumenta
qualiter á tabellione edi debeant, n. 3 1. 5 tit. 2 part. 6. —
Instrumentum an debeat exhiben ha;redi, qui tempus nrt
dcliberandum habuil, el sub qua forma, n. 6 1. 1 ti!. 6
part. 6. — Instrumento si quis reuunlict, quid tune rc-
nunliasse videalur, num. 1 1. 47 lit. 9 part. 6. — lus! ru-
men ta ha?reditalis penes quem liíeredem esse debeant,
quando plures iiisliluti fuerunt, gloss. 1. 7 per text. ibid.
tit. 15 parí. 6. — Quid autem de instrumenlis rei leiíatae,
an legatario dari debeant, vel debrant remanere penes
baeredem, n. 2 in fin. cüct. I. 7. — Et qualiter puniantur
producentes instrumenta falsa , et quid si non constet de
falsitate , sed crcduntur suspecta, et an sit praesumpüo
contra producentes, ul credanlur fabricalores , n. 2 1. 28
tit 1 part 7.
Ir'iSTiiLMEMiM rAciTPiDF.M, A cl jjríibat. — Instrumenta
faciunt plenam Odem, et quando Hegis instrumtitto fi-lrí
non dalur, nisi alus indiciis, n. 7 1.2 lit. 8 part. 2. —
Iiisliumenlum tabdliunis i»ublici, un cxtrj rej¡;iiuui £¡<i*.a»
16
ÍNDEX MATERIARÜM
facial Ínter hoinincs illius jurisdiclionis alibi litigantes,
n. 4 1. 8 lit. 18 part. 3. — luslrumculum cum alicujus si-
guió sigillatum, quam fidem pro co el contra eum facial,
n. 2 1. 14 til. 18 part. 3. — Instrumentum an probel, si
media pars lillerarum sil corrosa, el Icgi non possil, nisi ab
;Jiquo sublili, potesl lamen de eo sumí inleliectus, ibid.
in n. 12. — si lempore productionis eral immaculatum ,
el postea penes nolarium fuit maculatuní , an fidem facial,
ibid. in n. 13. — quod pars adversa rt-darguere volebat de
falso, et prodticens usui renuntiavil, an in alio dilTerenti
'udicio Gdem facial, et quid si renuntiel usui cum proles,
lationc, quód non inlendil fateri iliud falsum, n. 2 I. 116
til. 18 part. 3. — an probel quando lile, qui dicilur auc-
tor, illud diffitelur, n. 6 el 7 1. 115, el n. 6 I. 118 lit. 18
part. 3. — labellionis laici in spiritualibus, an fidem fa-
cinl, n. 10 1. 2 til. 16 part. 3. — sumplum ex protocollo,
iiii prubel si prolocollum non ostendatur, vcl probetur
< ju» aiuissio , n. 1 1. 9 til* 19 part. 3. — Et quid si inslru-
nieiilupj csscl anliquum, ct labellio morluus sit, an stan-
dum sil instrumento sumplo , dict. n. 1 ad fin. — < Instru-
mentum factum per nolarium navis, quam fidem facial,
n. 3 i. 1 per lexl. ibid. , til. 9 part. 5.
Instrumenta güarentigia non possunt executioni man-
dan hseredilate jacenle, n. 41- 12 tit. 2 part. 3.
ÍNSTRUMENTCM PRiviLEGii siue assignalioHc terminorum
pra;dii dali, an valeat, n. 5 1. 2 til. 18 part. 3. — privi-
kgii immuiiitalis , qualilcr fieri debeat, n. 6 dict. 1. 2. —
privilegii rolali , n. 14 dict. 1. 2 per text. ibid. — Regís
manu nolarii factum , an ibi de subslanlia requiralur si-
gillum, n. 2 I. 3 til. 18 parí. 3. — potesl fieri, sive per
viam privilegii, sive charls plumbatce, n. 1 1. 4 l't* 18
part. 3.
Instromf.ntom venditionis an sit necessé quód in eo
hxredes nominentur, ul ad eos transeal vendilio, num. 1
). 56 lit 18 part. 3. — minoris, an valeat si juretur talis
vendilio, el quid si et tune sil enormiler laesus, n. 2 et 4
I. 59 lit. 18 part. 3. — Et quid si in lali instrumento non
sit positura, quód prelium fuit conversum in ulililalem
minoris, ibid. in n. 5 dicl. 1. 59. — Instrumentum ven-
ditionis factum per lutorem vel curatorem de aliqua re
immobili sui minoris, quid in se haberc debeat, ibidem
1. 60. — alicujus rei per procuralorem faclum, vel eliam
per execulorem teslamenli, quid in se babere debeat,
1. 61 el 62 lit. 18 part. 3. — factum quando per procura-
lorem venditur res, an dfbeal habere clausulam de re-
crplo, ct quando ille illam poneré possil, n. 3 ibidem. —
qualiler Gal, quando ecclcsia vendil aliquam rem immo-
l)ilem , n. 1 el 2 1. 63 tit. 18 part. 3. — vendilionis nomi-
iiis alicujus debitoris, quid conlinere debeat, n. 1, 3 et 6
I. 64 lit. 18 part. 3. — alicujus animalis, qualiler fiat, et
qus in co debent dici, el poni, n. 1 el 3 cum seq. I. 65
lit. 18 part. 3. — donationis vel emplionis, si alicui loco
pignoiis tradatur, quid operetur hsec tradilio, n. 1 1. 14
til. 13 part. 5.
Instbi'mektum permütationis , et instrumentum qua-
liler Gal, quando res aliqua perniutalur, el quae ibi de-
bcant intervenire ut valeat , n. 1 , 2 et 3 1. 66 lit. i 8 part. 3.
Instrumentum donationis in proesenlem, vel absentem,
quaüter fieri debeat , gloss. 1. 67 lit. 18 part. 3. — Et an
in lali instrumento aliquid operetur clausula, por quam
tionator remillit donalarii ingratitudinem, et quid si ibi
turaméntiim intervenerit , ibi in n. 3. — Instrumentum
donationis propter nuptiás, qualiler fial , num. 1 el 2 1. 87
til. 18 parí. 3. — codiuillorum , et donationis causa
morlis á fiiiofamilias factae, I. 104 til. 18 part. 3. — do-
nationis á filiofamilias faclse, qualiler fiori debeal, gloss.
per text. ibid. 1. 105 tit. 18 part. 3. — vel emplionis, si
alicui loco pignoris tradatur, quid operetur haec traditio,
n. 1 1. 14 tit. 13 part. 5.
I.NSTROMENTUM MUTUI, COMMODATI, dcpOSiti, Ct ad CCH-
sum. ■ — Et qualiler fial instrumentum, quando aliqua
res dalur ad censum , n. 1 el 3 i. 69 til. 18 part. 3. — In-
strumeiitum mutui dali in quo posita fuit poena, qualiler
fiat, gloss. 1. 70 lit. 10 part. 3 per text. illum ibid. —
super mutuo factum, qualiler in contrarium probatio fieri
debeat, ut reddatur falsum, n. 2 1. 70 lit. 18 part. 3. ^—
commodali , qualiler fiat ; et plura , quae poni debeaiit in
scriptura pro ejus validitate, vide ibid. dict. 1. 71. — de-
positi sub qua forma fieri debeat, n. 2 pertexl. ibid. 1. 72
til 18 part. 3.
Instrumentum LocATtoNis, conductionis, el instrumen
tum localiouum jurium regalium, et quitalionis dataj h
Rege ei qui reddit raliones earum rerum quas admini-
stravit, V. 1. 13 el 44 til. 18 part. 3. — domus, seu altcrius
rei, cum quibus pactis etclausulis debeat fieri, num. 1, 2
et 3 1. 73 tit. 18 parí. 3. — qualiler fieri debeat, quando
aliqua res conducitur alicui, ibid. gloss. i. 74 per text.
ibid. — locationis jumentorum qualiler fiat , gloss. 1. 76
lit. 18 part. 3. — locationis terraí k colono parliario, per
text. ibid. 1. 79 til. 18 part. 3.
Instrumentum societatis qualitcr fiat, gloss. 1. 78
tit. 18 part. 3.
Instrumentum divisionis liareditatís á fralribus, vel aliis,
qualiter fiat, 1. 80 lit. 18 part. 3. — denotat bona esse
communia Ínter dividentes, vel habentes causam abéis,
D. 1 dict. 1. 80.
Instrumentum debiti, ct instrumentum quitalionis debili
¡X Rege dati, ut quis suo creditori super debito responderé
non lenealur, an valeat, el an sit contra jus nalurale, veí
civile, n. 1 1. 32 lit. 18 part. 3. — quitalionis debiti qua-
liler fial, et quibus inlervcnicnlibus, gloss. 1. 81 per lexl.
ibid. lit. 18 part. 3. — debili debet reddi creditori, non
obstante quód credilor d(t illi aüud quitalionis debiti,
n. 3di(l. 1. 81 lit. 18 part. 3. — alicui simpliciter reddi-
tum, an per lioc tollatur dtbilum ; el quid si tule instru-
mentum sil perdilum, ita ul debiloii reddi non possil, qnid
tune fieri debeat ; ct si reddilo instrumento debiti, debilor
illud perdat, el credilor petal iterum debitum, quo reme-
dio consulalur huic debitori, v. dict. n. 3 dict. 1. 81. —
si inveniatur in potestate debitoris, an praBsumatur debi-
tum per-olvisse, et liberatus sil, num. 2 1. 11 lit. 19
part. 3. — si alicui legetur, an per hoc debitum ipsum
legalum videatur, n. 1 1. 47 per lexl. ibid. til. 9 part. 6.
— Etsi quis renunliat instrumento, quid tune renuntiasse
videatur, dicl. n. 1 dict. 1. 47.
Instrumentum secüritatis, vel pacis, el instrumentum
prolectionis et secüritatis á Rege datíE, qualiter fieri debeal,
1. 18 tit. 18 part. 3. — seu prolectionis ab alio quam á Rege
non potesl dari, v. n. 1 dict. 1. 18 lit. 18 part. 3. — Et an
istud instrumentum extendatur in commodum sociorum ,
n. 3 ]. 18 part. 3. — Instrumentum secüritatis alicui con-
cessum pro pecoribus el pastu, qualiler fiat, gloss. 1. 19
lit. 18 part. 3. — pacis cujus diclamen durat per annum
vel mensem, quis dies apponeturin tal¡ instrumento, n. 2
SEPTEM PAUTlTAIlüM.
245
|. 54 til. 18 pait. 3. — pacis et Ireugse, qualiter fiaf , 1. 82
el I. 83 tit. 18 part. 3. — ad quos e xtendatur el qui in illo
compreliendanlur, num. 2 dict. 1. 82 lit. 18 part. '¿.
Instrumentcm iNVENTARii , qiialiler fiat, gloss. I. 99
lit. 18 parl. 3. — ab liaerede conficieiidi, qualiler fiat, gloss.
1. 100 tit. 18 parl. 3.
líiSTRUí.ENTtM suspECTUM, vEL FALsuM instiumentum, in
quo quis consUtuilur piociimior alicujus, ex quibus causis
reddatur suspecluin , uum. 1 1. 21 til. 5 part. 3. — per me
adduclum, si ilerum contra me adducalur, illud lanquam
falsum reprobare non possum, n. 4 1. 31 tit. 16 part. 3. —
super mutuo factum, qualitor in contrarinm prcbalio íieri
debeal, ut credalur falsum, n. 2 1. 70 tit. 18 pait. 3. —
ex quibus suspectum reddatur, n. 14 et seq. 1. 111 tit. 18
part. 3. — volens aliquis redurguere de falso, an debeat
dicere in qua parte credit illum falsum, et an arguens ia-
strumcr.tum de falso civiütrr debeat se sub<cribere, num. 3
1. 112 til. 18 part. 3. — Et qualiter ibid. lestes examinen-
tur, dict. n. 3 ad fin. — Instrumentura volens quis de falso
redarguere, an debeat jurare qu5J malitiose non facit,
vel an praecedeiis juramentara calumnise sufliciat, num. 4
dict. 1.112. — quod pars adversa redarguere volebat de
falso, et producens usui renunliavit, an in alio dilTercnti
judicio fidem facial , et quid si renunliel usui cum protes-
talione quód non intenlet fat^eri illud falsum, n. 2 1. 116
tit. 18 part. 3. — an debeat iterum reproducere qui illum
in judicio praesentavil, si pars adversa illud de falso velit
redarguere, ibid. in n. 3. — si fueril redargutum de falso
m prima instantia, et in causa appellalionis lata sil senten-
tia, an hoc non obstante sentenlia rescindí debeat lan-
quam lata ex falso instrumento, quod limitat multis mo-
dis, num. 4 1. 116 tit- 18 part. 3. — ex quibus reddatur
suspectum, n. 3 1. 11 lit. 19 part. 3. — verum in principali,
et falsum in accessoriis, an per hoc falsum sit , et tabellio
tanquam falsarius debeat puniri, n. 6 1. 16 tit. 19 part. 3.
■ — Instrumenta falsa , si h parle sine dolo ipsiüs produ-
cantur, faciunl senlenliam non tenere, n. 2 1. 1 lit, 26
parl. 3. — Et si quis velil ostenderede falsitute insfrumen-
torum per testes, an illud faceré possit, si altestationes sint
jam publicatae, num. 3 1. 1 tit. 26 parl. 3. — Instrumenta
falsa producentes qualiter puníantur, et quid si non con-
stet de fulsitate, sed creduntur suspecla , et an sil prassu-
mplio contra producentes, ut credanlur fabricatores, n. 2
1. 2b lit. 1 part. 7. — lnslrun)enlum ex quibus perpendatur
falsum, el quando tabellio ex hoc venial puniendus ; et
alia plura , n. 1 et 2 1. 1 per illum texl. tit. 7 part. 7.
Instbumentum EXEMPLATtM quaudo habcal virtulem or¡-
ginalis, num. 14 1. 114 til. 18 part. 3. — an de necessitate
fieri debeal cum Regis auctoritale, el an auctoritas judiéis
ordinarii sufEciat, dict. n. 14. — cum Regis auctoritale in
quodiíTerat ab exemplaloperjudicem ordiiiarium loci, dict.
n. 14 dicl. 1. 114. — si est exemplalum , et copialum in
actis, an probet, licét origínale perdalur, dicl. n. 14 dict
1. 114 til. 18 part. 3.
Instbumentum pubúcum, vel privalum inslrumentum
tabellionis publici , an extr.i regnum fidem facial inler ho-
mines illius jurisdiclionis alibi litigantes, n. 4 1. 8 tit. 18
parl. 3. —quod dicalur, num. 1 1. 1, el n. 1 I. 115 lit. 18
part 3. — an possit reproban per dúos testes, n. 2 1. 117
lit 18 parl. 3. — privalum íi parte confessatum habel vím
publici, et per ipsum peti poltst exsecutio, n. 4 1. 119 lit. 18
part. 3. — si ^ parte fueril negatnm, an p-issii per litlcra-
rum comparaliouem probarí, et quam probationem faciet
lalis comparatio, n. 6 dicl. 1. 119. — privalum mercatoris
viví vel mortui, si fuit bonus homo, quam fidem facial,
n. 1 et 2 1. 121 til. 18 parl. 3, — Instrumenta publica oni'
nia habent hodie exsecutionem paralara, n.4 I. 10 lit. 12
parl. 5. — Instruraentum publicum dicilur scriptura trino
leste subscripta, n. 81. 31 per text. ibid. tit. 13 parl. 5. —
Instrumenta publica dicuntur eo ipso, quód per tabellio-
nem fiunt, ñeque publicatio necessjria est, n. 4 !• 3 til. 2
part. 6. — Inslrumentum publicum non dicilur, eliamsi
in eo testes inlervenerinl, si sint rogalí ul secreta leneant,
n. 21 1. 13 til. 7 part. 6.
Instrumentum vitiatur, el instpumentum an vitiotur,
si unus dies pro alio ponalur, n. 2 1. 54 Ut. 18 parL 3. —
El an credalur notario qui diem non posuit, si de eo d¡-
cat se recordar! , dict. n. 2. — Inslrumentum si vitietur
culpa, sive imperitia tabellionis, an ad inleresse, et
damna ípse tencatur, n. 4 1. 7 lit. 19 part. 3. — an vitie-
lur ex ruptura charlae, n. 2 1. 12 til. 19 parl. 3.
Instrumentum A^TIQUUM, vel de longinquo. — anti-
quum ei fides oatur, licet negelur quod illud faclens
fuisset tabellio, n. 5 1. 115 tit. 18 parl. 3. — de longin-
quo ei slatur polius quüm leslibus, n. 8 dict. 1. 115. —
anliquuní si sil, et tabellio mortuus sil, an slandum slt
instrumento ex eosumplo, n. 1 1. 9 lit. 19 part. 3.
Ínsula de novo per aliquem inventa, el ajdificata, qua-
liter isle sibi dorainíum adquiral, num. 3 lib. 29 lit. 28
part. 3.
Intellectus juris si dubi'.is sit, praebet justara ignoran-
liae causara, n. 1 in fin. I. 20 Ut. 1 part. 1. — residel in
capite horainis, et cui dalus est major intellectus ad ma-
jora bbligalur, n. 3 1. 1 til. 9 part, 2. — quid sit, n. 5 in
proüem. 4 part. — et de ejus bonis, num. 1 1. 5 tit. 21
part. 2. — ita habitat in paucis, sicuti lilium ínter infini-
tas spinas, n. 1 I. 5 tit. 22 part. 2.
Intelligere quod agitur, an praesumatur quis, qui prae-
sens est, vel qui audil, n. 3 1. 5 til 9 part. 4-
Intentio sola non inducit simoniara conventionalem ,
sed menlalem tantum, quae pamilenlia aboletur, n. 2 I. 5
lit. 17 part. i. — Civitatis seu Villae fúndala est in mon-
libus, et vallis in suo territorio existeulibus, num. 6 I, 9
til. 28 parl. 3.
Interdictum genérale dicilur, ubi omnes ecclesiae inter-
dicunlur, vel una tantura, si alia non est in illo loco»
n. 2 1. 14 til. 9 part. 1. — Interdicta tota Civitale, cive»
ipsius non culpabiles divina audire possunl, n. 5 I. 14
tit. 9 part. 1. — Inlerdictura an poní possit propter fac-
tura Epíscopi, ibid. — Interdicto prajbcns causara tenelur
ad reslitutionem damnorum datorum propter eam causara,,
ibid. — Inlerdida ecclesias pecialiter, an privilegíatus lem-
pore inlerdicli decedens ibidem possit sepeliri, n. 2 1. i6
tit. 9 part. 1. — Interdictum speciale ecciesíarum unius
loci an comprehendalmonasteria, dict. n. 2 dicl. I. 16. —
Interdicta violans, eo quód in ecclesia interdícla celcbrat,
est i I regulan s, n. 6 1. 18 tit. 9 part. 1. — Interdicti ge-
neralis lempore, an possint clerici in camera Horas cum
socio recitare, dict. n. 6 dict. 1. 18. — Interdictum vio-
lans qua poena feriatur, gloss. d ct. 1. 18.- — Saivianum^
sive direclum, sive utile tantum, competit pro rebus illa-
tis iii fundum rusticum, sive urbanum, non aliüs, n. 1
1. 18 lit. 13 part. 5. — Interdicti lempore, v. iafri irt
vcrlni Tfmpore inlerdicli.
244
INDEX MATERIARUM
Inteiiessé praeslandü quis, an liberelur, si ad ractum
antea eral obligalus, et fuit per senientiam condemnatus ,
n. 3 1. 5 tit. 27 pait.3. — utium solvere tcneatur nolens
sponsalia contrahere , cüni illud faceré promiseril, el
quale, n. 2 1. 2 lit. 1 pail. 4.— extra rem , an venial in
muluo pecuniae, el quid in alus muUiabilibus. n. 4 1. 40
til. 1 part. 5. — Et quid si mutiians esset mercator, an
Ptiam venial interesse extrinsecum, ibid. — Inleresse an
venial in mutuo, quando muluans ad lempus carct pecu-
nia, elquandosic, n. 2 1. 31 tit. U part. 5. — Et an in
obligalionibus faciendi liberetur quis prajstando interesse,
et quid si tune ibidem fuit apposita clausula, rato ma-
neute pacto , an tune quis liberetur prcestando interesse
n. 3 1. 34 tit. 11 part. 5, et ii. 4 1. 3 til. 14 part, 5. —
Interesse an possit peti ratione convenlionalis vel legalis
hypotliecae, quod fuit causalum ex mora, n. 3 1. 14 tit 13
part. 5.
Interficiens se, an debeat sepeliri in loco sacro, si
signa conlritionis ante moriera ostenderit, n. 6 1. 10 til. 13
part. 1. — seipsum, vide in verbo Occidens.
Interficebe, vide in verbo Occidere.
IwTEiiFECTUSj vide in verbo Occrsus.
Lttekitus, et quando bonae fidei vel malae fidei posses-
sor tenealur de interilu rerum hoereditariaruní , n. 4 '• 6
per text, ibid. tit 14 part 6.
Inteiírogatus, quando responderé non tenealur, et
quando sic, n. 4 1. 1 tit. 10 part 3. — Et quid si simpli-
riter respondeat se hseredem , ex qua parte intelügalur
respondisse, ibidem. — Et quid si fateatur se laeredem ,
cíini non sit, et quid si ex causa illud fácil, dict num. 4
dict 1. 1. — Interrogatus an carnaliler cognoverit Ber-
tam uxorem Tilii, si respondeat se cognovisse Bertam, an
ex hoc videatur fateri adullerium. num. 11. 28 tit 11
part 5.
Interrogari potest poenitens tribus concurrentibus , de
quibus per n. 2 1. 26 tit 4 part i .
Interrogationes , qua; et quales poenitenli témpora
confessionis fieri debeant, num. 1 1. 26 tit. 4 part 1. —
quae fiunt ante lilis ingressum, qualiter sint faciendae, et
an possint fieri post lilis contestationem , et an istae inler-
rogationes rccesserint jara ab usu, glos. in prooemio,
tit 10 part 3. — Et an interrógalo detur terminus ad
respondendum, num. 1 1. 1 tit. 10 part 3. — Interroga-
liones possunt á judice fieri in quacumque parle litis, sive
«it conclupum in causa, sive ad fundandum intentionem
de novo, num. 1 1. 2 tit 12 part, 3. — Et poterit judcx
interrogare, ut obviet iniquae extorsioni , eUamsi ad par-
tis petilionem pars responderé non teneretur, ibidem. —
interrogationes testiura suul illis faciendas in secreto, n. 2
í. 26 lit. 16 part 3. — Interrogatio quare in stipulalioni-
Dus debeat responsionem prsecedere , num. 5 1. 1 lit 11
part 5. — si difTeral á responsione, an una intelügalur
per aliara , num. 1 1. 26 tit. 11 part 5. — qualis debet
tieri per judicem torto, cíim ei infertur tortura, n. 7 1. 3
per texl. ibid. tit 30 parí. 7.
Interri'pxio temporis impedit prsescriplionem , et an
contra lalem interruptionem detur reatíUUio , quando
pauci dies reslabant, u. 2 I. 29 tit 29 part 3. — natira-
lis non perpetual aclionem in quadraginta anuos, dict
n. 2 ad fin. — praescriplionis , an debeat fieri per solam
citationem, an vcríi per lilis contestatienem ; etremissivé
plura de Loe \idc n. 3 1. 29 tit 29 part 3. — Et la/is
civiüs interruptio fit tantíim super aclione proposita, et
non snpcr alia , dict num. 3 in fin. dict I. 29. — an fiat
per litis contestationem factam coram judice arbitro , ibi-
dem in num. 5.
Intkrlocutoria , vide i n verbo Sententia interlocu-
toria.
Interpeli.atío necessaria non est, ubi factum ipsum
inlerpellat, n. 31. 4- perillum text ibid. tit. 19 part 1. —
exlrajudicialis, an suíRtialad constituendum debitoremin
mora , quando muiuum recipit, ñeque post lempus red-
dit, n. 4 1. 8 tit. 1 part 5. — sola suflicit ad constituen-
dum vendilorem rei in mora, n. 2 1. 27 tit 5 part 5. —
exlrajudicialis, an sufliciat ad constituendum in mora il-
lum qui per stipulationem solvere dcbuerat ad certum
lempas, n. 7 1. 15 tit 11 part 5. — quando sit, vel non
sit necessaria ad constituendum debilorem in mora, n. 1
ct 2 cura alus ibidem 1. 8 per itlum text ibid. til. 14
part 5.
Interpellatus exlra judicium, an ex hoc solum con-
slituatur in mora, ut ex hoc aestimatio crescat, n. 4 1. 8
tit 1 part 5,
Intespres unus, an suíficiat inlervenire in aliqua stí-
pulatione, et quando sic, n. 8 1. 1 tit. 11 part 5. — Eí
quid in rebus arduis, an unus interpres suBiciat, et quid
inmalrimoniis, ibidem.
Interpretari debet lex per condentem , n. 1 1. 13 tit. 1
part 1.
Interpretatio judiéis circa leges, an sit necessaria,
num. 1 1. 13 tit 1 part. 1. »
Intestatus decedere quis propriu dicatur, num. 1 1. 1
per text ibid. tit 13 part. 6. — Et quando sil lOcus re-
praesenlationi cíim succeditur ab intestato, n. 4, 7 et 9
1. 3 tit 13 part. 6. — intestatus si decedat fiiius, an et'
quando, el pro qua parte pater, vel maler ei succedant;
et quid si fratres habeat ; et quid hodie jure regni , gloss.
1. 4 per text ibid. tit 13 part 6. — Et an, et quando ,
et pro qua parte frater fratri suo decedenti sine teslamento
succedat, et quid in filiis fralrum, vel in feudis, gloss. 1. 5
et 6 ibidem. — Et quid in agnatis , vel cognalis, si eorum
agnatus sine testamento decedat, n. 6 1. 6 per illum text.
ibid. tit 13 part. 6. — Et quam partera uxor, vel maritus
inops habere debeat in bonis alterius praemorientis cum
testamento, vel ab intestato, el quando, gloss. 1. 7 ibi-
dem. — El an palri intestato succedat fiiius naturaüs, et
an stnnte uxore legitima , glos. 1. 8 et 9 per text. ibidem
til. 13 part. 6. — El matre decedente sine testamento,
quam parlem fiiius naturalis, vel alius in bonis suis ha-
bere debeat, et quid é contra, glos. 1. 11 ibidem.
Intimatio qualiler fieri debeat, ubi non est tutus acces-
sus propler inimicilias , n. 7 1. 4 tit 16 part 2. — an
debeat fieri, quando ille, cui debeat intiman , cerlus est,
ibidem in n. 8.
Intrare potest aliquis in fundum alienum licité, ut
fruclus suarum arborum colligat, el intra quod tempus,
n. o 1. 18 tit 28 part 3. — an possil aliquis agrum ste-
rilem alicujus et desertum propria auctorilate, et eum
laborare, num. 1 1. 49 lit 28 part 3. — religionem an
possit sponsus, sponsa violenter cognita , n. 10 I. 4 tit. t
part. 4- — possessionem propria auctorilate, non potest
ille, qui semel super eo judicem udivit , num. 2 1. 7 tit. 4
part 5 et quando sic, ibidem.
Intrantes in monasteria monialium , an et quando
SEPTUM PAIITITARLM.
ihi
ilntexcommunicali, n. 2 1. 36 til. 6 part. 1. —per nliuin
lOcum quára consuetuin, esl contra eos prxsumptio malí,
n, 3 1. 15 tk. 28 part. 3.
Introdücitur cousuetudo per spatium decem , vel vi-
ginti annorum ; vide supra in verJjo Consdetudo iiUrodu-
citur eorum. — Introducitur consuetudo ex pluribus acli-
busprsecedenlibus, etiamsi pro eis non sit sentenliatum ,
Dum. 7 1. 5 tiU 2 part. 1.
Invadens rem propriam , vide in vei bo Occüpans.
Inventarium qualiter ab baaretle íiat, el au debeat uno
contextu fieri, et per eumdem taljcllioncm, et coraní eis-
dem teslibus; et an in inventario tuioris decreto judiéis
opushit, num. 1 et 2 1. 99 tit. 18 part. 3. — El an res,
quae inveniuntur, debcant Kslimari antequam ponanlur
in inventario, et qualiter poni debeaiit, ibid. in n. 3. — Et
an in inventario tutoris poni debeant debita , quae pupiilo
debentur, si de hoc non adsit instrumenlum, ibidem in
dict. num. 3. — Et an poni debeant res commodatac, sive
depositas, et quae suae non sunt, dict. num. 3. — Inventa-
rium augeri debet, si res pupilli augeantur, el ulile cst
istud tempore faclionis inventarii proleslari , dict. n. 3 in
fin. — haeredis qualiter, et in quo loco fieri debeat, n. 1
I. 100 tit. 18 part. 3. — quod fit apud acta , dicitur insi-
nuatum, n. 16 in med. 1. 9 lit 4 part. 5. — quis faceré
leneatur; et quid in usufructuario; et an per test atorcm
remillipossit confectio inventarii; et qui, etiamsi in alicu-
jus hxreditate succedant, ad talem confectionem non Ic-
ncantur, et quid in hoerede coiiaeredis, vel in universali
fideicommissario , n. 1 1, 5 per text. ibid. tit. 6 part. 6. —
si ab liaerede factum non sit, tenebitur in solidum, licet
vires haereditatis non suíBciant, n. 1 et 3 1. 5 per text. ibid.
tit. 6 part. 6. — Et an et quando teneatur, licét illud ía-
ciat, n. 6 1. 7 ibid. ^— Inventarium si non incipiatur in-
tra ti iginla dies , perficiatur lamen intra dúos menses , an
por hoc vilielur, ñeque valeat, n. 4 dict. 1. 5 lit. 6 part 6.
— an possit fieri contra adilionem haereditatis, an vero per
cam l)a;resadire videatur, ibid. in n. 5. — an debeat fieri
posl haereditatis adilionem, vel antea, el á qua die incipiat
currere tempus ad illud faciendum , ibid. — quando fit
abhaerede, qui citandi sint, et quid sicitandi sint clerici,
an requisitio debeat fieri per judicem laicum, ibid. iu n. 7
dict. I. 5. — an teneat quando cerli credilores citali fue-
runt, alii vero non , et quando generalis citatio sufliciat,
Sbid. num. 8. — an vilielur ex defeclu citationis legalario-
ítim, et creditorum, ctiam quando fideliter ab haerede fac-
tum fuit, dict. n. 8. — qua de causa coram judice fieri de-
beat, ibid. in fin. — cum quibus solemuilalibus fieri de-
beat, et an et quando omissio solemnitatis illud vitict, ibid.
n. 13, 14, 15 et 16. — legitimum , quod dicatur, el quae
continere debeat in se ; el an vilielur eó quod haeres ali-
quidsubtraxit, dict. n. 5. — potesl confici per procurato-
rem, et an tune lalis procurator ibidem se subscribere te-
neatur, ibid. n. 16. — an debeat fieri uno contextu, et
per eumdem labelliouem, ibidem. — an dcbeal subscribí
per hacredem , et quando, ibid. — El inlerim quod haeres
fácil inventarium, non polest per aliquem convenir!, eti-
amsi haeredilas sil locupletissima, n. 1 1. 7 lit. 6 part. 6,
et quando 5ic, ibid. n. 2. — El quid si scriptura inventa-
rii sit redacta iii publicam formam, si ibi non dicatur
fuisse perfectum, el tres menses non sunt elapsi, ibid.
— si fial ab haerede, an tune si ipso vendiderit res ha;redi-
tarias pro solvendis debilis vel Ifgatis testatoris, an te-
neatur se obligare de evictione, ibid. in n. 6. — El quid
si exceptio beneficii inventarii sit omissa ante senten-
liam, an possit opponi in exseculione, dict. n. 6. — El an
ratione confectionis inventarii ha;res possit quibus \elit,
prius solvere, et an alii possinl reclamare, ibid. in n. 9.
— El qnas expensas haeres scrií;ere debeat in inventario,
et an illas quas fccil litigando cum alio"contendenle se ha;,
redem, vel credilorem hserediiarium , num. 1 1. 8 lit. 6
part. 6. — El qualiter probel illas ab eo faclis fuisse, et
quid de minutisexpensis, ibid. in n. 2. — lavfnlaiiuní s*
liat ab haerede, an lunc ipse consequalur quod per defunc'
tum sibi debebatur ; et an ipso jure, vel quoad eíTectum ;
et an possit sibi ipsi solvere eligendo rem in qua vult
sibi esse solutum pro debito, et quando hoc locura
habeal, vel non, n. 3 1. 8 lit. 6 part, 6. — si non fial oh
baercde, an ipse delrahal quod sibi defunclus debebat í\ fi-
deicommissario universali, ibid. in fin. — si frauduicnter
vel imperfeclé ab híerede factum sit, el ¡i se aliquid sub.
ripuerit ab haeredilate, qualiter punialur, n. 1. 2 ot 8
1. 9 per text. ibid. tit. 6 part. 6. el n. 1 1. 10 ibidem. — sj
non fiat ab haerede, an ipse teneatur ullra vires haeredita-
tis, quando agentes contra eum in solidum confitentur,
qudd in haeredilate alia bona non remanserunf , nisi ea
tantum,quae haeres asserit, et an contra praesumptio-
nem, quae esl adversas haeredem non facienlem inventa';
rium, admiltalur probatio in contrarium, n. 2 dict, 1. 9.
— si non fiat ab herede, an tune ipse teneatur ultra vires
haereditarias in foro conscientiae» et in quibus alus casibus
teneatur de suo solvere, ibid. — si non fial ab hicrede, an
privetur Trebellianica, siculi privatur Falcidia, ibid. iu
n. 3, et n. 2. 1. 7 tit. 11 part. 6. — si non fial ab ha;rede filio,
an ipse per hoc perdal legilimam sibi debilam jure natu-
rae, et an ullra vires haereditarias teiieolur, ibid. — si Hat
per unum ex coha;redibus, an per hoc ipse liberetur, si
noluerit partera cohaeredis repudianiis acceptare, vel non,
n. 11 1. 18 lit. 6 part. 6 — si fial per fiscum, qui in ali-
cujus bonis successil jure hareditürio, vel jure con-
fiscationis, an tune teneatur ullra viies haereditarias, n. 1
1. 5 tit. 6, eln- 4 1. 16 tit. 7 part. 6. — an debeat fieri per
exsecutorem testamentariura á lestatore nominalum, n. 4
1. 5 lit. 16 part, 6.— si non fiat per tutoreni , an valeat
auctoritas ejus, n. 7 1. 9 lit. 16 part. 6. — Et debet tutor
puniri, si inventarium non fecit, n. 4 I. 12 lit. 16 part. 6.
— Inventarium debet stalim fieri per curatoreiii ; et quali-
ter faceré teneatur ; et quibus servalis, el de quibus ; et an
sibi antequam facial, possit administratio conce.di , el aa
in judicio vel extra fieri debeat, n. 1, 2 et 3 1. 15 per text.
ibid. tit. 16 part. 6. Et quae conlineri debeant in tali in-
ventario tutorum, vel curalorum, ibid. n. 4 et 2 per illum
text. — Inventarium si non fial per fiscum. an fiscusresti-
tuere possit se in inlegrum, n. 2 ad fin. 1. 10 lit. 19 part 6.
Inventi'míu liltoribus niaris vellluminum, an el quando
fiat invenloris , n. 2 1. 5 tit. 28 part. 3. — ab aliquo, de
quo non apparet dominus , quid íaceije debeat , n. 1 in
fin. 1. 49 til. 28 part. 3.
Investitlka, istud nomen antiquilus non fuit in usu,
estque dúplex investitura, n. 7 1. 26 til. 9 part. 2. — la-
bellionis, qualis esse debeat, num. 3 1. 8 tit. 18 part. S.
vassalli de feudo per dominum sibi data, qualiter fieri de-
beat, num. 21, 22 et 23 I. 68 lit. 18 part. 3. — Et an per
investituram annuü acquiratur quasi possessio reí, dict,
num. 23 dict. 1. 08. — Investitura feudi an pesíit in ler
2 V6
INDEX ¡VIATERIARUM
vis, clericis, vel infantibus fieri, num. 5 I. 3 tit 26 part. 4.
— istud verbum antiquitus non fuit in usu, et an investi-
tura veibalis debeal praecedere jiiramentum fidelitatis, n.
5 I. 4 tit, 26 part. l\. — realis debet sequi stalim post ¡n-
vesliluram veibalem, et fidelitatis juramenlum, dict. n. 5.
' — et de eíTc'ctu inveslitinae, vide remissivé per num. 5 in
med. 1. 4 lit, 28 part. 4. — requiritur ad hoc scilicet, ut
feudiim rectum dicatnr, et ut ad descendentes transiré
possit, dict. num. 5, — per iramissionem annuli facta facit,
ut invrsiilus acqiiirat quasi possessionem rei, num. 6
dict. I. 4. — Et nn per invcslituram in absentia ni fac-
tam transferaiur possessio, et quid si absit in hoc consue-
l'jdo, ibid. — Iiiveslitura in magnis feudis fit per ensem ,
aliquando per hastam, num. 7 1. 4 per tcxt. ibid. tit. 26
part. 4. — realis el propria quae dicafur, qua; vero abu-
siva, ibid. in num. 8. — peti debet intra annum, et dicm
ab illo, qui in feudo succedere vult, n. 4 I. 10 per text.
ibid, , tit. 26 part. 4. — Et an agnati prsejudicentur in
successione feudi anliqui, si possidens feudum intra diclum
terminum dictam investituram nnn pttierit, ibidem inn. 6.
Invitus an possit cogi quis ad accipiendam dignitalem ,
sive Episcopalum, n. 5 ieg. 31 tit. 6 part. 1. — an possit
legiliraari, num. 2 1. 9 lit. 18 part. S.
Invocatio Sancti Spiritus, qujc fit ante eleclionem, an
sit de subslantia electionis, n. 6 1. 17 tit. 5 part. 1.
JocARi bené licet in curia , dum tamen sine dolo fíat,
et licét verba jocosa in alium praeferanlur, non compelit
aclio injuriarum, si absit auimus injuriandi, num. 3 1. 30
til. 9 parí. 2.
JociLATOREs qui dicantur, et an sint in slalu damna-
lionis , n. 4 1. 1? til. 26 part. 1. — vide in verbo Repre-
sentantes.
Ira : De ira, ct ex quibus procedit iracundia, n, 3 ct ^
per lext. ibid. 1. 9 tit. 5 part. 2. — impedit animum, ne
possit cerneré verum, ct assimilalur slullilise, n. 2 1. 10
tit. 5 part. 2. — El alia de ea vide per n. 1 I. 11 ibidem.
. — Ira, ct de faclis lempore irae, et qucc mala secum ha-
^eat ira, n. 1 I. 16 lit. 34 parí. 7.
Irregularis estille, qui aliquem consulit, ut lertium
occidat, etiamsi ipsc iilumnon occiderct, sed occiderelur
ab eo, qui volebat occidere, n. 3 1. "14 tit. 6 part. 1. — ■
est ille qui associavit aliquem, si ille aliquem interfecit,
ttiamsi consulat ei , neillud facial, et super hoc punielur
cum co, num. 4 ibidem. — non est ille, quialiqua neces-
silale urgente occidit, n. 1!. 16 lit. 6 part. 1. — est judex,
si aliquem occidere jusserit, cliamsi justé facial, num. 1
1. 17 tit. 6 part. 1. — est celebrans, si furlive ordines re-
ceperat, vel si ante petalem legitimam, vel ante témpora
consuela, et solus Papa dispensat, n. 3 1. 28 tit. 6 part. 1.
— est ille, qui ad unura ordinem fuit promotus, si alium
in medio dimisit , si ex posl facto celebrassct , ct hoc an
ipso jure, an vero sit necessarium, quod sibi interdicatur
illud, n. fin. 1. 28 lit. 6 part, 1. — • est clericus celebrans,
si quolidie secum habet concubinas, num. 2 1. 43 tit. 6
part. 1. — an sit clericus, qui aliquem occidit in bello
Justo, ét an Papa cum eo possit dispensare, ne in lalem
irregularilalem incidat, n. 5 1. 52 tit. 6 part. 1. ad mé-
dium. — non est clericus , qui adfuit in bello juslo , licét
ipse aliquem perculiat, etiamsi tali bello mulii moriantur,
si ipse nullum occidit, dict. n. 5. — esl, qui celebrat in-
terim quód est suspensus ab oflicio propter deliclum , et
ffuid si propter aliud impedimeiitum, num. 2 I. 18 til. 9
part. 1. — privatus non est ipso jure ab oflicio el benefi-
cio, licét venial privandus stalim, n. 4 dicl. 1. 18. — est
violaos interdictum ibidem celebrando, n. 6 dict. 1. 18. —
est non servans poenam sibi imposilam, eó quód injuslé
aliquem excommunicavil, n. 6 per text. ibid. 1. 20 lit. 9
part. 1. — est scienler celebrans in ecclesia polluta, ante-
quam reconcilielur, num. 3 1. 20 tit. 10 part. 1. — an sit
chirurgus, si ex incisione vel potatione , quaní dat infirmo,
mors seqiíatur, n. 6 I. 10 tit. 8 parí. 5. — an sil clericus,
eo quód cum baberet leoiiem, vel ursum secum, bestia
illa, vel similis aliquem homiuem occidit, n. 8 1. 23 til. 15
part. 7, et vide infra in verbo Irhf.gilaritas.
Irregülaritas, sive contracta sit cum peccato, sive sine
co, tollilur per baptismum, n. 1 I. 5 tit. 4 parí. 1. — quas
causatur ex homicidio, an sil de jure divino, vel positivo,
n. fin. 1. 6 lil. 5 part. 1. — ex quibus peccalis sive deliclis
causelur, num. 2 1. 32 lit. 5 part. 1. — - causatur tam ex
natura criminis, qu^m ex ejus notorietate, ibidem. — an
ct quando causelur ex peccatis mortalibus, num. 5 dict.
1. 32 — -causatur etiam, si homicidium sit casuale, si da-
batoperam rei illicilae, num. 2 1. 15 lit. 6parl. 1. — cau-
satur ex facto juslo, n. 1 I. 17 ibid. — Irregularilalem an
cvitel protestans, quód non vult, etc. ibidem. — an incur-
rat chirurgus, si ex incisione vel potatione, quam dat in-
firmo, mors sequatur, n. 6 1. 10 tit. 8 part. 5. — Irregü-
laritas, et an clericus incurrat irregularitatem , si habea'
secum bestiam ferocem , et cíim illa irritaretur, homincm
occidit, n. 8 1. 23 tit. 5 part 7.
Irrevocabilia debíut máxima cum difficullat? fif'-i,
n. 1 1. 25 tit. 22 part. 3.
Ita, de hac dictione, n. 1 1. 21 tit. 9 part. 6.
Ite missa est quare dicitur, ct quid hodie significet,
ext. ibid. 1. 58 lil. 4 part. 1.
Iter esl servilus et jus hominis eundi , et ambulandi ,
non jumentura vel vehiculum agendi , nuw. 2 1. 3 tit. 31
part. 3. — Itinerum transitus an liceat ómnibus, et an á
Rege possit impediri, n. 3 1. 7 til. 29 part. 3. — Iter, et
qui habet iter, an possit ambulare cum socio, et qualitei',
num. 5 1. 3 lit. 31 part. 3. — Et an possit equilare supeí
currum oueratum, vel jumentum oneralum rebus, ibidem
in num. 6 dict. 1. 3. — Itinerum transitus, et ille qui non
vadit per locum consuetum, praesumitur iré contra devec-
tum, n. 13 I. 5 til. 7 part. 5.
Iterans ordinem an valeat ad majorespromoveri, n. 3
I. 20 lit. 6 part. 1.
JuDiEi instante necessitate possunt baptizare, gloss. I. 5
tit. 4 part. i. — si in ilinere obvient Corpus Domini, quid
faceré debeant, et de poena non facieiUis, gloss. 1. 63
lit. 4 part. 1. — confiigientes ad ecclesiam, an inde de-
beant cxlrahi , n. 1 1. 4 tit. 11 part. 1. — qualiter jurare
debeant , nec in Evangeliis credunt ; el plura de islo jura^
mentó Juda?orum vide n. 1 I. 20 lit. 11 part. 3. — Judaeus^
an possit esse tabellio, et quid si efHciatur christianus, n.4
I. 2 lit. 19 part. 3. — Judaei minus solvere debent tabellio-
nibus pro instrumentis eis faclis, quám chrisliani, et qua-
re, n. 4 1. 15 lit. 19 part. 3. — Judaeo servum christianum
habere non licet sub poena morlis et amissionis bonorum ,
n. 1 et 2 per lext. ibid. Ieg. 8 lit. 21 part. 4- — el quid si
térra infideliura convertalur ad fidem. Rege eorum ma-
nenleininfidelitate, an ipsi liberenturab ejus dominio et
jurisdictione ; et quid si ipse Rex postea ad fidem conver-
talur, an dominium recuperet, dict. n. 1 dict. I. 8, - Ju-
9EPTEVI PARTITARUM.
^7-
dsus Princeps an habeal dominium iii subditos se ad
Christum convertentes ; et an tutus sil iile, qui auctoritate
Papx principalus infidelium occuparel, num. 31.8 tit. 21
part. li' — JudiEi an possint usuras exercere.etansuperhoc
dispensari possit ex aliqua causa, n. 1 1. 22 per illum text.
ibid. tit. 12 part. 5. — qui dicautur, et quare; et quando
ab islis regnis ejecli fuerunt , et qua de causa antiquilus
inter christianos vivere eis permiltebatur, gloss. I. 1 per
text. ibid. tit. 24 part. 7. — non possunt habere dignitates,
ñeque oflQcia, n. 3 1. 3 per text. ibid, til. 24 part. 7. —
— an succedant parentibus suis secundum legem Mosai-
cam, vel secundum legera communem, n. 5 1. 6 per text.
ibid. tit. 24 piirt. 7. — Et mulier judaea, sicut hajrrlUa
non gaudet privilegia dolis, n. 1 1. 7 tit. 24 part. 7. — Et
Cbristiani cum Juda?is manducare non debent, cum Sar-
racenis autem sio , el quare, n. 2 I. 8 ibid. — Judaeus, qui
fornicatur cum christiana , punitur paena morlis, n. 1 1. 9
tit. 24 part. 7, per illum text. ibid. et num. 1 1. 10 tit. 25
part. 7. — Judaeus clirislianum mancipium babere, ñeque
cmere potest, ñeque possunt cmere solum in quo si>nt
scripli christiani, el de pccna contra facientium, n. 1 et 2
1. 10 per text. ibid. tit. 24 part. 7. — Judaei possunt per
PriniJpes ciirislianos coercer!, n. 2 1. 6 per text. ibidem
tit. 28 part. 7. — et an istis aliquid Icgari possit, vel an
haeredes instituí possint, num. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 3
part. C.
JuDEX. Irrregularis. Torquens.
Arbiter, vel arbitrator. Jurat.
Ordinarius. Perjurus.
Delegatus. Furiosus, ca;cus vel rau-
Sxcularis. tus.
Ecclesiaslicus. Recipiens mutuum vel
Major, vel superior, mínor, aliud.
vel inferior. Appellationis.
Excommunicans. Curix Rogis.
Clericus. Corruptus pecuma.
Híereticus. Aceusatus.
Qualis esse debeat, vel quis. Uecusatus.
JuDEX ¡n dubio semper praesumilur velle exsequi poenam
juris, non vero novam imponere , n. 2 1. 18 tit. 9 part. 1.
— interpretan polest legeni quoad causam sibi tangcniem,
et super quibus, n. 1 1. 14 til. 1 part. 1. — Judiéis inter-
pretatio legum, an concludut, etsit necessyria, et an pro-
babilis, dict. num. 1. — Ji:dcx ratione scandali non debet
aliquo modo celare veritatem, n. 3 1. 50 tit. 5 parí. 1. —
Judices á suspensione incij)ere debent, et postea ad excom-
municalionem, non vero contra, n. 1 1. 14 tit. 9 part. 1. —
Judexquomodo delinquat circa confugientes ad ecclesiam,
n. 7 in princ. 1. 2 til. 11 in part. 1. — in divisionehoeredi-
talis, an possit uni ex liaeredibus adjudicare jus patronalus,
n. 1 1. 12 lit. 15 part. 1. — qui calore iracundise aliquem
occidit, qua poena feriatur, n. 1 1. 10 tit. 5 part. 2. — li-
cH possit faceré de albo nigrum per sentenliam, si lamen
dicat, fació quatenus possum, inlelligitur de possibililatc
secundum j. s, non de facto, num. 1 1. 14 lit. 5 part. 2.
— arbitrare debet, ubi á lege aliquid non esl decisum, n. 7
1. 7 tit. 9 part. 2. — et oíBciales Regis tenenlur circumire
civilatem, et domos, et tabernas, et balnca, ne aliquae frau-
des fiant, n. 8 1. 20 lit. 9 part. 2. — Judices, et alii officia-
les Regis, si potuerunt prohibere damna ventura, et non
fecerunl, an letieantur ad emendiimdnnini, dict, num. 8
dict. 1. 20. — Judices quos dicimus del adelantamiento.
debent circumire Proviiiciam suis sumplibus, non subdi.
torum , num. 3 1. 22 tit. 6 part. 2. — territorii adjacemis
mari cognoscunt de conlingentibus in mari adjacenti eo-
rura territorio, n. 6 1. 24 til. 9 part. 2. — Judex speciaüs
datus ad aliquid, per eum non videtur derogan quod com-
pelit fieri judici generaü, ibid. — Judices, quipossessiouem
oíTicii acceperunt, eó quod non prxcessil juramentum , an
possint judicare, vel debeant expelli, num. 6 1. 26 tit. 9
part. 2. — Judex crudeliter debet occidere prodiiorem ,
ñeque in danda morte in islo casu habebit arbilrium, n. 5
1. 6 lit. 13 part. 2. — in ómnibus casibus praíler proditio-
nem poterit faceré graliam melioris morlis, ut voluerit,
fueritque arbilralus, ibid. — an possit imponere mortem
insolilam pro delictis, dict. n. 5 dict. 1. 6 lit. 13 parí. 2,
— Judices, an sil nielius quod sint perpetui, quüm tempo-
rales, n. 5 1. 9 lit. 18 part. 2. — Judex non debet permit-
iere in civilate sua agrícolas vagos, n. 1 1. 4 tit. 20 part. 2.
— in arbilrariis debet considerare quaUlatem pcrsonarum,
ct factorum, num. 2 1. 10 tit. 27 part. 2. — cüm judicat,
quid inspicerc debeat, n. 5 in prooem. 3 part. — stipcr fii-
turis niliil agoré potest, ñeque ullíe sunt partes in ¡ilis, et
quando sic, n. 2 !. 1 til. 2 part. 3. — debet parti libellum
manu sua daré, ñeque pars istud faceré poterit, n. 6 1. 41
til. 2 port. 3. — debet sententiam ferré super tote, n. 3
1. 43 tit. 2 part. 3. — diffamati, an dilfamanlis, cüm agitur
de diffamatione, qualis et corara quo aclio sit proponeudj^
n. 3 1. 46 lit. 2 part. 3. — in causa procederé non poterit ,
9i antea non pronunliavit super incimpetentia sibi oppo-
sila, n. 1 1. 11 til, 3 part. 3. — ben&faciens officium suum
plus meretur, quam fralrcs cujuslibet ordinis, n. 1 1. 1
tit. 4 part. 3. — Judices specialts, puta mercalorum, vel
allerius officii , hodic sunl rovocali , nisi de speciali Regis
concessionc, n. 6 11 tit. 4 pai'. 3. — Judicum salaria
unde solvi debeant, n. 1 !. 2 lit. 4 part. 3. — Judex illi-
teralus debet habere assessorem, qui defeclum scientiae
suppleat, n. 2 I. 3 tit. 4 part. 3. — Judices esse debent tem-
porales : et plura in lioc, et quando praesumintiir perpe-
tui, num. 5 I. 6 lit. 4 par!. 3. — quantum tempus debeant
postfinilum officium , loco administrationis officii stare de
omni jure, n. 6 dict. 1. 6 tit. 4 part, 3. — Et quid si !ece;se-
rint durante temporcsyndicatus, vel antea reoriuntur, ibid.
— Judex successor est syndicator prsedecessoris , n. 8 1, 6
tit. 4 part. 3. — Et an teneatur quis quajrere judicera in
alio loco, quam judicii, n. 3 1. 7 tit. 4 part, 3. — Judex
de partium consensu illis jus dicere poterit, aliter non, n. 5
1. 7 tit. 4 part. 3. — Et an requiratur consensos illius praesi-
dís incujus territorio jus diciUir, dict. n. 5 — Judex extra lo-
»um suae jurisdiciionis dicil;;r privatus homo, n, 6 1. 7 tit.'i
part. 3. — si ad aurem aliquid sibi dicatur, publicé recitare
debet , et quare , n. 1 1, 7 ibid. — esse non polest pater in
cawsa fdii, ñeque contra, sive opposilura sit, sive non ,
num. 3 1. 9 tit. 4 part. 3. — sed an poterit in causa cri-
uiinali pater taiem causam filii alteri delegare, secíis vero
est in civili, n. 5 dict. 1. 9 tit. 4 part. 3. — Judex esl \w-
tissima pars judicii, n. 1 1. 10 lit. 4 part. 3 — poterit
parti opponere aliqua in causa sua, et supplere defeclum
advocatorum, el partium, et qualiter, n. 2 1. 13 lit. 4
part. 3. — quando poterit aliquem ad Rfgem remitiere ,
n. 1 1. 14 tit. 4 part. 3. — tepidus in exsecutione sentcn-
tiae potest deponi, n. 1 1. 15 tit, 4 part. 3. — non debe»
inlerponere officium suum ad utilitatem privatam, o,.12
1. 26. tit. 6 parí. 3. — contra quem esl- probalum, qudd
24r»'
ÍNDEX MATERIARüM
íecit scienter iojustitiam , vel no!u¡t juslUñiin ministrarp,
advocatus esse non poiest, n. 1 1. 11 tit.6 piirt, 3. — per
negligenliam facit litem suam, n. 2 1. 9 tit. 7 part. 3. —
Et an islo casu sleiur juramento parlis, si dicat se tanlum
araisisse de bonis suis ob lale malé judicis fuctnm, ct
quando, n. 3 dict. 1. 9 tit. 7 part. 3. — Judex si cognoscat
errasse, prudenter debeí errorem corrigere, quia varíelas
judicii est mullum odiosa, n. 2 1. 10 tit. 7 part. 3. — an
inscriplis, et aii debeat sedere pro tribunali, cüm facit
missioiiein in possessionem propter contumaciam, et an
possit illam die feriata facerc, n. 1 I. 2 tit. 8 parí. 3. —
priusquam contra conlumacem procedat, debet sibi de
contumacia constare, et qualiler, n. 1 I. 7 tit. 8 parí. 3-
— an possit aliquem corapellcrc ad acceptanílum soquos-
trum, et an penes se res possit sequestrari, num. M\
1. 1 lit. 9 part. 3. — an debeal pronuntiarc super exccp-
íione opposita in judíelo impedienti et príEJudícaníi in
causa, n. 1 1. 10, et n. 1 1. 11 tit. 3, et n. 1 1. 5 lit. 10
part. 3. — an prius debeat laxare quanlitalem usquc ad
quam juret quis, vel post juramenluiu praeslitum, n. l\
1. 5 lit. 11 parí. 3. — potesl, in quacnmque parte li;is li-
tigantes interrogare, sive post conclusionera in causa sivc
ad fundandumjus de novo, n. 1 1. 2 lit. 12 part. 3. — si
malitiosé aliquem absolvit definilivé, an de illa causa ite-
rüm cognosci possit, gloss. 1. 12 tit. 14 part. 3. — cüm
dat dilalionem, an possit statuere, ut si ad cam pars non
venial, taliter pronunliat, num. 3 in princ. 1. 2 tit. 15
part. 3. — dilatione pendente, an possit eara revocare, et
ad aliara procederé, dict. n. 3 post raed. dicl. 1. 2 tit. 15
part. 3. — qualiler se habere debeal circa datam, et
circa dandam dilationem, dicl. n. 3 in fin. — teneturpro
ómnibus, quos secum adducit, licet non sint in aliquo
oiBcio, n. 3 1. 1 lit. 16 parí. 3. — et an lunc lenealur
civililer, an vero criminaliler, ibid. — et an liberetur ex-
hibendo eos , ibid. — et quid si fuit in culpa eligendi eos,
an et tune eos exlubendo liberetur, ibid. ín dict. n. 3
dict. I. 1 lit. 16 part. 3. — Judex flnito officio per se ip-
sum debet querelanlibus responderé, non per piocuralo-
rem, n. 1 2 in fin. til. 5 part. 3. — Judices lempore s^ndi-
catus tenenlur officiales suos ibidem repraesenlare, et quid
si ipse eos non elegit, n. 5 I. 1 tit. 16 part. 3. — Judex
contra quera proceditur per modura inquisitionis , non
(debet citari ante receptionem leslium , n. in fin. 1. 6 tit.
16 part. 3. — poterit limitare términos legis arbitrio suo,
n. 4 1. 6 til. 16 part. 3. — an possit esse monachus , sal-
tira arbiler, n. 6 1. 4 til. 4 part. 3. — qui tcsleni examinat,
si cognoverit illum vacillare, debet faceré, ut illud scri-
batur in aclis, n. 5 1. 26 lit. 16 part. 3. — qui testi non
interrogav't causara sui dicti, an lenealur partí in interes-
se, n. 12 1. 26 lit. 16 part. 3. — ubi lestes adsunt, an ad re-
quísitionem judicis causae lenealur testes examinare, n. 2
í. 27 lit. 16 part. 3, — qualiler compeiiet venire testes,
qui sunt extra suam jurisdiclionem, et quid si pars in hoc
negligens sil, n. A dict. 1. 27. — si ab aliqua parlium
fuerit impedilus faceré testium publicationem, quia testes
sunt infirmi, vel in furore, vel in peregrinatione, vf 1 ali-
ter impediti, an jiidex illud faceré debeal, et an idem sit
in adore, quod in reo, n. 2 1. 34 tit 16 part 3. — debet
citare partes ante publicationem testium, et an sufficiut
una citatio, nuu!. 1 I. 37 lit. 16 part. 3. — coram quo
teslisfalsum dixit, si potestatem puniendi non babel, de-
Jwt lestem remitiere pimieudum suo judici, num. 3 1. 42
lit. 16 part. 3. — Judices plures, melius per eos causa dí-
citur, quám per unum tantum, num. 1 1. 5 tit. 17 parí.
3. — per modum inquisitionis procedentes, quando co-
piara índictorum daré debeant, et quando non, num. 1^
1. 11 tit. 17 part. 3. — Judex debet habere animura va-
cuum ab ira et odio, n. 1 1. 12 tit. 17 part. 3. — mató
inquirens, sive prsevaricetur, sive calumnietnr, punitur
simililudine suppücii, n, 6 1. 12 til. 17 part. 3. — eiectus
ad officiura non solüm ea que: sunt de jure, sed ea quse
sunt de consuetudine, exercere polerit, et quid plus, n. 1
1. 6 tit. 18 part. 3. — an possit esse quis in causa pripria
de parlium consensu, et quid in Rege, vel Imperatore,
num. 2 i. 10 tit. 4 part. 3. — Judicum eleclio etiam de
jure Parlitarum speclat ad Principem, num. 2 1. 7 tit. 18
part. 3. — Judex referens negolium ad Principem, quando
puniatur, quando vero non, et loous sit relalioni, num. 4
I. 27 til. 18 part. 3. — an de volúntate parlium possit
ultra sumniam sibi taxatam cognoscere, num. 1 1. 47 tit.
18 in part. 3. — an possit esse quis in causa, in qua an-
tea fuit accusatus, etiamsi íi parle non rccusetur, n. 3 1.
10 lit. 4 part. 3. — si in sua sententia narrat acta pra;-
cessissc, an ei credatur, num. 2 1. 109 tit. 18 part. 3. —
arbilrari debet, utrum detur adversario suo licenlia le-
getidi priviiegium partis adverste contra se praesenlatum ,
vel non, crtdens ex eo nova j urgía possp. suscitari, num. 2
i. 113 lit. 18 part. 3. — an possit compellere negantem
insirumenlum íi se fuisse faclum, ut scribat de novo, ut
fiíit lilterarum comparatio, num. 5 1. 119 tit. 18 part. 3.
— non tenetur sequi con'^ilium erroneum consulloris, n.
2 1. 1 tit. 21 part. 3 — in causa mi rc' spirituali meruui
Legislara ut assessorem habere non debet, num. 3 I. 2
tit. 21 part. 3, et quíilem assessorem debeal eligere, ibid.
— Perlegeshujusregni provist:mesl,ulprscsídes, et judices
ordínaríi salaríati assessores non habeant, el qualiler con-
silium requiíant, num. 4 dict. 1. 2. — Judex an debeat
assessorem eligere de parlium consensu, ibid. n. 8. — qui
habens assessores consilio non exspcctalo pronunliat, an
valeat sententia, num. 13 dict. 1. 2. — In senlenliando
consulloris consílium sequi non debet , si cognoverit illud
erroncum, num. 14 dict. 1. 2 lit. 21 part. 3. — Et quid
si judex judicet secundüm consílium unius consulloris, re-
jecto consilio aliorum duorum, ibid. — Judex in dubio
judicare debet secundüm consílium assessoris, et quando,
dict. num. 14 dict. I. 2. — El quid verbum istud consilium
operetur, ibid. — Judex solvere jubens, si debitor, qui
confessus fuit debitura, non probct solu lionera intra ocio
dies, an talís sententia valeat, num. 2 1. 2 til. 22 part. 3.
— an lenealur de fado assessoris, et quando, num. 5 1. 3
tit. 21 part. 3. — non debet sententiam suam interlocuto-
riam sine causa revocare, alias faciet litem sunm, num. 6
í. 2 lit. 22 part. 3. — si in principio senlentix aliquidad-
judicavit alicui puri', si postea in eadem sententia ponat
conditionem, an valeat lalis apposilio, num, 2 1. 3 tit. 22
part. 3. — sí in sua sententia de fruclibus etiam dixit, an
eadem die illam niutare possit eos minuendo, vel augendo ;
et quid si nihil de fruclibus dixerat, n. 5 1. 3 til. 22 part.
3. — Et an de die naturjli vel judiciali debeat intelligi,
n. 6 dict. 1. 3. — Judex potest sententiam suam revocare,
quantum ad mulclam condemnalo impositam, non aliíis,
num. 2 et 3 1. 4 tit. 22 part. 3. — Et an talís muleta; re-
vocatio sit in priecepto, vel ín volúntale judicis, ibid. in
dicl. n. 3. — Et an istud procedat, si muleta sil Í!>iposita
SKPTEM l'ArniTAKtM.
343:
ratione conlumacia, vcl delicti, ibitl. iii ii. 4. — Judex an
poSsit inulclam alicui ullia fibcum appliculam tollere, sive
uiinuere, n. 5 1. 4 Ul. 22 pait. 3. — qui condemnavil ali-
queni propter coiilumaciam, si conlumax venial anlequam
ipse rc'ct'd;il a l.co judicii, an illam condeinnalionem dc-
bcal revocare, ii. 7 dict. 1. 4. — anlequam senleiitiet,
(pialiler faciel cilare parles, n. 2 1. 5 til. 22 pai t. 3. — Et
quid in contumaci in processu, ibid. — El quid si fecit ci-
(aii geiieraliter ad totam causam; et quid si país sine ci-
talioiie interfuit, vel praisens fuil, licet non cítala, vel re-
cessit antequam complessel lcgerL', vel praedccessor judicis
illam citavit, vel est causa criminalis, dict, n. 2 dict. 1. 5.
— Judex in scriptis senlenliam ferre debet , nisi quando
causa vilis est, seu viles personas litiganl , et quando lia
dicetur esse, num. 1 et 2 1. 6 til. 22 part. 3. — Judici an
credatur in causa pauperis, si sine scriptura in causa ip-
sius fuit processum propter paupertatem, n. 3 dict. 1. 6.
— Judex an victum in expensis condemnare debeat, etiam
in causis criminalibus, num. 1 1. 8 tit. 22 parí. 3, — Et
an in alus causis, ibid. — Et an in interesse, quod victor
pra'lendit, quia propter id fuit á negoliis suis avocatus,
dicl, num. 1. — Et an in tali expensarum condemnalione
vcniant cibaria, el qualiter, dict. num. 1 ad lin. — Et quid
si victor hospilatus fuil, ibid. — Judex victum in expensis
malé factis ii viclore condemnare non debet, dict. num. 1
in final, verbis. — ulrum victum in expensis condemnare
debeat, si victus in principio lilis jurameulum calumniae
fecil, num. 2 dict. 1. 8 tit. 22 part. 3. — in expensis vic-
tum non condemnabit, quando ipse liabuil justam causam
liligandi, et qualis ista sil, num. 3 dict. 1. 8. — Et quid si
in certa parle judicii babuit juslam causam liligandi, ct
in alia parle eam non habuil, dict. num. 3; et quid si lili
cessit, ibidem. — Judex inspicere debet acta, quando
ad inslantiam reí praeseutis vult contra aclorem con-
tumacem procedeie per scntentiam diffinilivam , num. 4
I. 9 til. 22 part. 3. — an punial stuprum, si in libello
quis non nisi de adulterio fuit accusatus, n. 1 1, iG tit. 22
part. 3. — an po;-sil supplere, si plus est probatum, quüm
pctilum, dict. num. 1. — pronunlians pro eo, qui justi-
tiam non babel, si in libello petiit sibi justiliam exliiberi,
an sentenlia rescindatur, lanquara contraria libello, num.
I I. 16 ti!. 22 part. 3, — referens se in sentenlia sua ad
aliquod inslrumeutum, quod in aclis non invenitur, an
sentenlia teneat, n. 61. 16 til. 22 part. 3. — Jutiices si dis-
cordeut, et sinl pares, el sentenlia sit pro libértale, matri-
monio, vel testamento, vel in alio casu favorabiii, an pra;-
valcre debeat, n. 3 1. 18 til. 22 part. 3. — El quid si talis
sentenlia in casu favorabiii sit cvidenter iniqua, dict. n. 3
dicl. I. 18, ct quae sil iu boc ralio, ibicl. in n. 4. — Et
quid hodie servetur, el quid si causa favorabilis non sit,
ct judices sinl pares, ibid. in num. 5. — Judex dando sen-
Icnliam contra aliquem, per eam non intendit inferri pra;-
judicium pussessori non ciialo, num. 21. 20 til. 22 part. 3.
— an possiL in sentenlia sibi reservare polestalc m minuen-
di poenam ü se impositam, n. 4 !• 22 til. 22 part. 3. — in
sentenlia sua jubens solvere sub poena dupli, quando isla
poena valeat, et quando non, num. 5 dict. 1. 22 til. 22
parí. 3. — an possit advócalo, vel parti prxciptre, ut am-
p'.iüs in judicio non loqualur sub poena, si hoc fecerit sine
<-ausiE cognilione, ibid. num. 6. — judicans per imperi-
liam, qualiter parti tenealur, et an ad interesse intrinse-
cum tcticalur, et an de levissima culpa tcneatnr, num. 6
1. 24 til. 22 parí. 3. — El quid si trraverit iu iulellec:u.
L. Galliis, vel allerius forlissimse legis, vel si passus muí- ,
tum dubius sit, et subtüis, el sint in eo mullae, et variae ^
opiniones doctoium, dict. num. (5. — Judex sisluduit, i\
fecit quod in se esl, licel mal(> per igticranliam judica-
verit, non lenelur ad pucnam aliquam, dicl. num. 6 in me-
dio.— Sccüssi deseconfisus non sluduit, ibid. — Judex qui
condemnavitad morlem non condemnandum, vel ab^olvit
non absolvendum, vel ei sine causa minoravit poenam, vcl
per ncgligentiam delidla lion punial, qualiter tenealur,
num. 3 1. 25 tit, 22 part. 3. — si calore iracundia; homi-
nem interfetit, an mitins punialur, num. 4 dicl. leg. 25.
— Punietur lamen corporaliter, lici^t sine morle, ibiil. —
Judex si per negligentiam innocentem interfccit, an mi-
tins puniatur, dict. num. 3 dict. 1. 25 til. 22 part. 3. — .
si differat diem sententiandi, ad quam parles erant citati, ,
an citari debeanl ilerum ad diem prolongalam, n. 3 1. 9
til. 23 part. 3. — ■ qui scienter sententiam tulit contra ab-
sentem causa reipublica:, malé fácil, ñeque sentenlia te-
net, num. 6 1. 10 tit. 23 part. 3. — an facial litm suam
si maléjudicaverit, licct perpactum partium sil actum, ul
ab ejus sentenlia non possit appellari, n. 6 1. 13 tit. 23
part. 3. — quando ipse ex ofücio suo possit exceptionem
in judicio pimere contra partem, vel instrumenta, vel ali.
ter, n. 2 1. 24 til. 23 part. 3. — si injurielur ab appellante
ab eo vel ab alio, potest illum puniré, et quando, et an
recusari possit in hac paenae imposilionc, n. 1 1. 26 tit. 23
part. 3. — Judex á quo an possil praefigere lerminum ap
pellanti, inlra quem se prae'^enlel coram judicc ad quem,
ct quid si illum non apposueril, n. 4 1. 26 til. 23 pait. 3,
et n. 1 1. 23 ibid. — Judex a quo appellalione pendente
nihil faceré potest, et in quibus casibus sic, 7'cmissivó n. 5^
1. 26 tit. 23 part. 3. • — Judices quales bodic successe-
rint Praifectis Pra^torio, qui erant olim, et an judices cu-<
ria;, quivocantur ^Zca/rfes del Rustro, n. 11. 4 lit. 24 part. 3.
— Judex qui de restitulione in iutegrum cognoscil, an
debeat aliquid judicarc super prima causa , num. 8 1. 3
til. 25 part. 3. — qui alias esl judex i-ei condemnali, an sine
litteris judicis condemnaloriis possit sententiam suam exse-
qui, n. 5 1. 1 tit. 27 parí. 3. — ex causa an possit minuere,
sivcaugeretempus executionisenlentiacdepulaium, n. 11. 5
til. 27 parí. 3. — an possil aliquem miltere in rei possessio-
nem, si dominus nolit cavere de damno non inferendo, n. 1
1. 15 tit. 30 part. 3. — an possit procederé ad aliquem
actum judicialem , si peccalum sil soii denuntianli occul-
lum, et an possit illi sublrahere sacrümenlum, vel eura in
genere excommunicare, num. 16 in prolog. 4 parlit. —
utrum possil aliquem ad perpeluam custodiara carcerum
condemnare, vel ut sit perptluus carnifrx, vel ad aliud
ofliciura perpeluum, unde discedere nunquam possit, n. 5
1. 2 lit. 5 part. 4» — ex officio suo, an possit malrimonium
redinlegrare, quando maritus qui propter uxoris adulte-
rium fuit per senlenliam ecclesise ab ea separatus, postea
fornicalus fuil, si uxor talem redintegrationem pelere no-
lit, n. 1 1. 6 til. 10 part. 4. — quis sit in causis matrimo-
nialikus, n. 2 per texl. ibid. 1. 7 lil. 10 part. 4. — quando
condemnal aliquem iii poenam deporta lionis, an i n senten-
lia possil ei bona reservare, n. 11 i. 2 tit. 18 part. 4. —
debet laxare valorem servi in duobus casibus, num. 4 1.2
tit. 22 parí. 4. — an possil esse P»ex, Imperator, vel alius
in causa propria, n. 81. 5 lit. 24 part. 4. — an possit esse
Rex in injuria facía regno, vel reipuMicac regiii, ct >',ij
250
INDEX MATERIARUftf
Ídem sit dicendum in Papa, si fiat injuria ecclesiae, dict.
n. g. — qualiter consulat Principem super dubio litigio,
num. 4 1. 27 tit. 18 part. 3. — si facta relatione Principi,
antequaní ipse respondeat, sententiat, an valeat senteii-
tia, n. 6 1. 11 til. 22 part. 3. — debet témpora observare,
sicuti illud facit jurisperitus, ibidem num. 2 1. 12 tit. 22
part. 3. — licét male faciat, potest de consensu partium
sentenliam ferré etiam inlupanari, num. 8 dict. 1. 12. —
sententiando secundo contra primam sentenliam, quae nullo
remedio rescisivo poterat revorai i," an ejus secunda sen-
tentia valeat, n. 1 et 2 ). 13 tit. 22 part. 3. — sub condi-
tione sententiare non debet, et quid si pronuntiet secun-
dum consilium sapientis ferendum, num. 1 1. 14 tit. 22
part. 3. — exemplis judicare non debet, el quando valeat
senteolia lata, siculi in alio simili talis jurisperitus dedit,
num. 2 dict. 1. 14. — qui se pronuntiavit esse competen-
tem, si illud non sit, an sentenlia ab eo lata teneat, n. 1
1. 15 tit. 22 part. 3. — per errorera h parlibus eleclus, si
error semper duravit, an senteiitia ab eo lata teneat, n.2
dict. 1. 15. — El an hoc procedat, si errelur facto ante
vel post litis contestationem , et an semper errare praísu-
mátur, dict. n. 2. — Et quid si judex aliíis jurisdictionem
habuerit in eos, ibid. in n. 3. — Judex si per eum non
steterit, sed per partes, quae nullas probationes in terminis
sibi datis adducere voluerunt, an sine probationibus sen-
tentiare possit, num. 7 dict. 1. 15 tit. 22 part. 3. — qui in
sententia suadixit, judico quia probatum est, cüm ita non
i^it, an sententia vüleat, dict. n. 7. — debet sententiam
suam ferré secundum quod in libello fuit ei petitum, el an
alias sentenlia sit ipso jure nulla , n. 1 1. 16 tit. 22 part. 3.
— potest eleclionem infirmare, iicet petitum non sit, sed
quód confirmetur , dict. n. 1 dict. 1. 16. — ex conjecturis
debet colligere, an in depositario alh gante casum forlui-
lum adsit dolus, vel non, n. 8 ad fin. 1. A tit. 3 part. 5. —
corara quo donalio excedeos LOO áureos insinuatur, an
debeat illam expressé approbare; et quando istud ita fieri
requiratur, an vero sufficiat quód tantüm sibi intimetur,
num. 16 1. 9 tit. 4 part. 5. — coram quo donatio excessiva
debeat insinuaii, qualis esse debeat, num. 17 dict. 1. 9
tit. 4 part. 5. — debet decretum suum interponere in
vendendis rebus immobilibus alicujus minoris, num. 6
et 7 1. 4 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et qualis judex
iste esse debeat, an loci ubi res sita est, vel domicilii, ibid.
num. 8. — Judex temporalis, sive perpetuus, an possit
emere aliqua in loco illo, ubi jurisdiclionem habet, vel
non, num. 2 1. 5 part. 5. — constitutus ad beneplacilum
propter incertitud inem sequiparatur perpetuo, dict. n. 2
dict. I. 5. — Et lioc debet intelligi, quando habet ibi ju-
risdiclionem, seciis si habeat administrationem sine juris-
dictione, ibid. in n. 3. — Judex an possit aliquos contrac-
tus in loco suae jurisdictionis faceré, et qualiter, ibidem
in n. 4. — si in loco ubi jurisdiclionem habet, emit aliquid
cum auctoritate alterius administratoris , an emptio teneat,
(dict. n. 4. — si emat á magno viro et potenti sibi subdito,
de quo certum eral, quód cum non limebat, an tune
amplio teneat, ibid. — Et quid si modicum sit oíDcium,
vel si conlrahat cum non subditis extra jurisdiclionem,
jbid.in n. 6.^ — Judex quando, et quas res emere poteritin
loco illo ubi jurisdiclionem habet, et quid si contraclus
esset juratus, an firmetur juramento , ibid. in n. 8 dict.
i,. 5 tit. 5 part. 5. — an possit huicjuri renuntiare, si veiit,
íiictj n. 8. — Qii possit accipcre illud quod sH)! lti;at:<r,
vel relinquítur in ultima volúntate, si illud sibi relinqua-
turin loco illo ubi jurisdiclionem habet, dict num. 8. —
an possit accipere donationem ab aliquo sibi factam remu-
neralionis causa, dict. num. 8 dict. 1. 5 til. 5 parí. 5. —
venderé potest res suas in loco ubi jurisdiclionem habet,
et de quibus rebus istud intelligalur , num. 9 dict. 1. 5 per
tcxt. ibid. — si vendat rem alicujus pro executione suae
scnlenliae, an faciat emplorem dominum rei emptse, ita
sicut si ipse ct domino emisset, n. 1 cum aiiis ibid. I. 52
tit. 5 part. 5. — omne illud faceré potest, quod et fieri
potest per contractum , dict. n. 1 in fin. — si pro execu-
tione sententiae rem vendat, et aliquid supersit debito so-
lulo, ex quo supeifluo judex aliquam rem emerit, an illa
sit judiéis, vel non, n. 6 dict. 1. 52. — perpetuus loci, an
et quando lenealur ad emendara damni dati in termino
suo, n. 7 el 8 1. 4 til. 7 part. 5. — Et quid in judice tem-
porali, qui cuslodiendo fuit negligens, dict. n. 8. — debet
semper prohibere , ne maleficia fiant in termino suo, ibid.
— ct an judices salariali in quolibet anno debeant habere
lolum salariura, si non sui culpa rcmoti fuerunt, vel an
haeredibus suis dari debeat, si ante annum decesserinl,
glos?. 1. 9 per texl. ibid. til. 8 parí. 5. — qui non est com-
petens ad puniendum , potest esse compeleiis ad capien-
diira , n. 2 I. 2 per text. ibid. tit. 9 part. 5. — competen»
quis sit circa delictum commissum in mari, n. 3 dict. 1. 2.
— ex oíTicio suo tenetur curatores furiosis daré, n. 3 1. 5
tit. 11 part. 5. — quis eritad compellendum aliqnem, ut
solvat, quando solvere promisit in certoloco, n. 41. 13
tit. 11 part. 5. — non debet faceré executionem in bovi-
bus, ct alus similibus, ñeque ista in pignus daré debet,
num. 1 el 2 i. 4 til. 13 part. 5 per text. ibidem. — an de-
beat auclorare, quandu tutor obligat res raobiles sui mi-
noris, quae servari potuerant, num. 3 1. 8 til. 13 part. 5.
— si pecuniam á litigaloribus recipiat, ut malé judicet,
vel ut justé judicet, vel ut causara citó expediat, an res-
tiluere leneatur, ct qualiter, num. 1 1. 52 per text.
ibidem tit. 14 part, 5. — in vita, et in morte peregrinos
adjuvare tenetur, num. 1 1. 31 tit. 1 part. 6. — in cau-
sis peregrinorum debet summarié, et sine slrepitu, et
figura judicii procederé, et qualiter hoc intelligalur,
n. 1 1. 32 til. 1 part. 6. — qui in aliqua causa debet pro-
cederé sine strepitu, et figura judicii, qualiter hoc intelli-
gere debeat, dict. n. 1 dict. 1. 32. — qualiter jubeat edi
copiara testaraenti haeredibus, vel legatariis, n. 1, 2 et 3
per text. ibid. tit. 2 part. 6. — an possit minuere lempus
ü lege hoeredi datum ad deliberandum , utrum adeat hae-
reditatem, vel non, et quid si adsit causa, n. 4 1. 2 tit. 6
parí. 6. — inira quantum tempus debeat terminare causas
civiles, sive criminales, n. 3 et 4 1. 9 per text. ibid. til. 6
part. 6. — an suppleat defectum tutoris, quantum ad
adeundara haeredilalem minori relictam, n. 22 1. 13 per
text. ibid. til. 6 part. 6. — an possit ante annum clapsutQ
execulores testamentarios compellere ad adimplendam vo-
lunlatem defuncti, n. 3 1. 6 tit. 10 part. 6. — qualiter se
habere debeal in dividenda haeredilate inter haeredes, quan-
do illud sibi petitur, glos. 1. 10 til. 15 part. 5. — qualiter
filiis tutores daré possit, quando eorum raater transivit ad
secundas nuptias, n. 3 cum alus ibid. I. 5, el glos. 1. 4 tit.
16 part. 6. — an debeat confirmare tulorem ii raalre filio
datum, etanpraecedenleinquisitione, el quando, nura. 2
et 3 1. 6 ibid. — an leneatur in syndicalu , si non confir-
inaveril tutorem á matre dalum filio suo, si viderit cxpe-
SEPTEM PARTITARUM.
251
diré, n. 4 ibidem. — quando niinoii lutoronidarepossit ad
petitionera cujuslibel de populo, vel neniine pétenle, n. 7
1. 12 tit. 16 part. 6. — Et an idem faceré possil in dando
curatore, et quid in furioso , et prodigo, dict. n. 7. — qui-
bus curatorem dare possit, et qualiter, et nn cum causa;
cogriitione, n. 1 1. 13 lit. 16 part. 6. — ex causa dcbet con-
firmare tuloretn á patre filio datum , el an eliam invito mi-
nore, n. 5 I. 13 lit. 16 part. 6. — qualiler pronunliare
debcat sentenliam, quando ei pclitur rcs per restitutio-
nem, n. 1 in fin. I. 1 tit. 19 part. 6. — si intervenerit in
fado rainoris, el ipse laesus fuit, an possit restituí, nuni. 2
I. 2 tit. 19 part. 6. — ex officio suo neraine pétenle debet
providerc, ne bona híereditaria dissipenlur, n. 3 1. 7 lit. 19
part. 6. — qnis compelens sil ad faciendam restilulionem
ad niinoris petiiioiiem, nura. 1 I. 8 per lext. ibid. lit. 19
part. 6. — scire potest veritatem ex tribus viis, n. 7 per
texl. ibid. in prologo 7. part. — in notoriis procederé potest
siue accusatore, dict n. 7. — Judices an et quando acen-
sare aliquem de delicio , val accusari possint , et quare non
aceusent, uum. 5 1. 2, ct glos. 1. 11 per texl. ibid. lit. 19
part. 7. — quando Regi crimina subditorura denunliare
teneantur, et quid si dolóse aceusent, gloss. 1, 5 per lext.
ibid. tit. 1 parí. 7. — Judex non prajcedente fama publica
ad inquisitionem procederé non potest , n, 1 dict. 1. 5 lit. 1
part. 7, et n. 8 1. 27 ibid. — an possit defunclum decapi-
tare, vel In eum poenam capitalem exercere possit, n. 3 !. 7
lit. 1 part. 7. — potest post ejus moriera accusari , quan-
do prclio recepto, vel alio injuslé fació, contra aliquem
senlenliam dedil, n. 1 1, 8 per lext. ibid. lit. 1 part. 7. —
si conveniri non potest, et actio esl tempore perilura , le-
nelur Ikem conlestari, et cavere de respondendo finito
officio, n. 5 1. 11 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — ante in-
quisitionem an debcat pia;figere termlnum accusare volen-
libus, n. 3 1. 12 tit. 1 part. 7. — an possit, vel non nci-
pcre accusatorum pluralitatem , qui de uno delicio unum
acciisant, el quid si recepit, n. 3 1. 13 lit. 1 part. 7. —
quid faceré debeat recepta accusatione contra aliquem, et
qualem, el quando recipere possit, et teiieatur, glos. 1. 14
tit. i part. 7. — Et an nomeu judiéis debeat in accusatio-
ne criniiiioli poni , ibid. n, 3. — Judex servus esse potest,
tümiliudcommunilerignoratur, n. 9et 101. 4 tit. 4 part. 3.
— potest rcjicere acensa tionem , si ineplé proposita til, et
non servalis servaiidis, n. 6 in piinc. 1. 14 lit. 1 part. 7. —
si in delictis procedal per inquisitionem , an in ca cadem,
qnae in accusalioi'.e, servanda sunl, dict. n. 6 in princ.
quaest 1. — locl delicti commi si, an sil compelens ad puiiien-
dum delinquentem, et an ille propler delictura efiicialur
subditus ipsiiis, n. 1 in princ. 1. 15 til. 1 part. 7. — civi-
tatis potest cognoscere de delicio commisso ¡n districtu ip-
siuscivitalis, dict. n. 1 in princip. — qualis compelens sit,
quandu deliclum fuil commissum in loco communi ulrliis-
que civitatis, dict. n. 1 in quaest. 7. — El an et quando
possit jurisdictio aüciijus judiéis prorogari per parles, et
qualiter, n. 2 , 3 et 4 1. 15 per text. ibid. lit. 1 part, 7. —
Judex proprius, an et quando tenealur habere ratam pro-
rogalionem allerius judiéis in criminaiibus, ibid. in dict.
n. 4. — loci originis, vel domicilii, an possit procederé per
inquisitionem ad punitlonem delicti commissi extra domi-
rilium, vel jurisdictionem suam, ibid. in n. 5. — in dubio
femper faceré debet, quod securiusest, n. 5 in raed. 1. 16
lit. 1 part. 7. — qui non relaxat reuní sub fidejussoribus.
qualiter teneatur illud faceré; lamen non debet , si sil ali-
quis de mandato Regis captus, dict. n. 5 in fin. — quali-
ler procederé debeat contra accusatorera non comparenlem
inlra terminum, et qualiter eum punlat, glos. i. 17 per
lext. ibid. tit. 1 part. 7. — quando ad capturara possit
procederé sine cilalioiie, n. 2 1. 18 tit. 1 part. 7, el n. 1
I, 1 tit. 29 part. 7. — delicti, vel qui legitime de crimine
cognoscere potest, an possil delinquentem capere in alieno
territorio, vel qualiter se nunc babero debeat, etjudici il-
lius tenllorii debeat rescribere, num. 5 dict. 1. 18 lit. 1
part. 7, et n. 2 I. 1 til. 29 par!. 7. — El quid si judex ori-
ginis , vel domicilii praevenit in citando , judex vero delicti
praevenit in sententiando, quis eorum potior eril, dict. n.
2 dict. 1. 1 lit. 29 part. 7. — El an locus sil remissioni
poslquam sententia condemnaloria 1 la fuil per jiulicem
loci domicilii, vel alterius, dict. n. 2. — inquirens ex o(fi-
ciosuo , tenet locutu parlis,n. 11 in fin. 1. 22 lit. 1 part. 7.
— an contra jara raortuum procederé possit, et quando sic,
gloss. 1. 7 et 8, et 1. 23 per text. ibid. til. 1 part. 7. — cüm
aliquem ad mortem condemnare vult , quid prius facero,
teneatur, ct quando illud faceré possit, num. 1 1. 26 tit. 1
part. 7. — an possit aliquem ex indiciis indubilalis con-
demnare, et an torquerc, n. 4 1. 26 lit. 1 part. 7. — si vi-
derit reum sine culpa , an illum diffinitiví; absolvere tenca-
tur, vel rem sic indiscussam debeat relinquere, ibid. n. 9.
— an et quando de officio procederé possit sine accusatore ,
vel denuntiatore, gloss. 1. 28 lit. J part. 7 per illum lext. —
an punlat testes, qui ¡x testimonio per exceptionem cxclusi
fuerunt, n. 1 et 2 I. 29 ibid. per iüum lext. — Et an occi-
dentes judices Regis incidant in majestatis crimen, n. 13
1. 1 tit. 2 part. 7. — Judex an et quando possit secnritalem
alicul dare, el quando istnd ad solum Principem perti-
neat, num. 15 dict. I. 1. — si dimillat ofiicium sine per-
mlssione Principis, an incidat in crimen laeste majestatis,
n. 18 ibid. per illum text. — in faclis notoiié injuslis pro-
ccdit exlrajudicialiter spoliando, num. 3 in fin. 1. 4 tit. 2
part. 7. — El illud, quod judiéis auctorilatefit, praesumi-
lur justuin , et honeslum, n. 6 1. 5 tit. 7 part. 7.— Judex
potest procederé ad execulionem pcena; omni ordine judi-
ciario praítei misso , qnando crimen est notoriura, num. 12
ad fin. dict. 1. 5. — aliquando debet subdito poínas impo-
nerc pro delictis, et expedil reipublicac, et quando, dict.
n. 12 ad finem. — qui ante lesiium publicationem dicta
ipsorum manifestaxit, vel legerc permisil, án puniatur
pana falsi, num. 5 1. 1 til. 7 part. 7.— si per vim lyranni
aliquem occidat, quando teneatur, vel non, num. 3 1. 8
tit. 8 part. 7. — qui falsam sententiam ad mortem , vel
exsllium perpctuum dedil, qualiter puniatur, num. 1 et 3
1. 11 ibid. per illum text. —ex officio suo tenetur obviare ^
nc maleficia seu delicia fiant , num. 3 1.5 per t( xt. ibid,
tit. 9 part. 7. — injurians delinquentem ad emendara te-
netur, et qualiter, n. 4 1. 16 per texl. il.id. lit. 9 part. 7. —
qui babel arbilrium in imponenda poena pro delicio, an
possil niara extendere usque ad poenam mortis, num. H
1. 21 tit. 9 part. 7. — appellanteni injurians qualiter pn--
nialur, n. 1 et 2 1. 4 per text. ibid. tit. 10 part. 7. —compe-
lens an sit ille , ubi fur cum re furtiva vel sine ea reneri-
tur, et quando, n. 1 1. 4 per text. ibid. tit. 14 part. 7. —
qui durante officio furtum fácil, vel alio modo , quod non
potest, subripuit, qualiter puniatur, n. 11 I. 18 per text.
ibid. tit. 14 part. 7. — nolens perscrutari domum alicujus,
ut videat an ibi sil servus alienus, vel non, in quam p(K-
nam incida!, n. 3 I. 24 lit, 14 part. 7.— quando xiclionc
iii
INDEX MATERIARUM
dámni dati conveniri possit, vel non, glos. 1. A per text.
ibid. lit. 15 part. 7. — si damnum fieri jubeat, vel aliud
injustum, anbfHciales facienles teneantur vel excusentur,
n. 6 1. 5 tit. 15 part. 7. — qualiter procedet in jestimatione
damni dati, quae fieri debet contra damnum dantem, n. 4
I. 18 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — utrum inqulrendo,
velvolens Provinciam purgare, admittatur contra uxores
adulteras, et illas castigare possit, et illas expeliere, saltim
quando sunt publicae, n. 3 1. 2 tit. 17 part. 7. — basreti-
corum quis sit, vel non, et qualiter procederé debeat con-
tra illos, n. 2 1. 2 per text. ibid. tit. 26 part. 7. — occidendo
malefuctorera justé, an et quando pcccet, n. 4 1. 3 tit. 27
part. 7. — meretur apud Deum occidendo aliqnem, et pu-
niendo illum cum justitia , dict. n, í. — ad capturara pro-
cederé non potest, nulla proecedente inforraatione, saltim
summaria, n. 1 1. 1 tit. 29 part. 7. — Et an cüm tális infor-
malio fit, reus citari debeat, et quare non, dict. n. 1 dict.
1, 1. — Judex inquirens in locum accusaloris succedit,
num. 2 in med. 1. 1 tit. 29 part. 7. — quis possit niilitem
capere, et puniré pro ipsius delicto militan, vel alio, gios.
1. 3 per text. ibid. tit. 29 part. 7. — Et quando suo magis-
troremitterenon teneatur, ibid. n. 5. — Etsine judiéis man-
dato quis carcerari non debet, gloss. 1. 2 per text. ibid. ct
n. 1 1. 4 tit. 29 part. 7. — Judex an statim quod aliquera
capit, illum jurare faciat de dicenda veritate, n. 3 in princ.
1. 4 tit. 29 part. 7. — et quando reus de crimine occuUo
accusatus licitt\ et sine peccato illud negare posíil, ct ju-
dici interroganli responderé non teneatur, num. 3 I. 4 per
lext. ibid. lit. 29 part. 7. — an aCfectum eodem reodo pu-
niré debeat, ac si effectus subsequotus fuissct, et an istud
sit in ejus volúntate positura, ñeque ad hoc necessitetur,
n. 4 in fin. 1. 2 tit. 31 part. 7. — non potest impoiierc pro
delictis extranea genera poenariim, n. 1 1. 4 lit- 31 part. 7.
— an possit maritum alicujus condemnare, ut in trirenii-
bus Regi serviat, uxore reclamante, n. 4 1.4 tit. 31 part. 7.
— an possit depórtalo in insulam bona reservare, n. 7 dict.
1. 4- — Judices causarum criminaliura curiaj vel regalis
cancellariíE , an possint deliiiquentibus pcenam perpetui
exsilii á rtgno imponere, num. 1 1. 5 per text, ibid. lit. 31
part. 7. — Judex qualis possit bona delinquenliura confis-
care, n. 3 dict. 1. 5 per text. ibid. — quales poenas delin-
quentibus daré possit, gloss. 1. 6 per text. ibid. tit. 31
part. 7. — Et de ipsorum poena, si insólitas et inusitatas
poenas dederint, ibid. in n. 6. — Judex intcr poenas moitis
arbitrare polerit, et quara velit daré, num 6 dict. 1, 6 tit. 31
part. 7. — Aliara taraen poenam debet irapouere nobilibus ,
quám plebeis, ibidem. — Judex si dederit de!int|uentibus
poenam inusilatam, lenetur, et qualiter, n. 8 I. 6 tit. 31
part. 7. — an possit mutare, et alterare poenam, etiam quan-
do á jure certa est, quo aliquo delicio considérala delin-
quenlis persona , quód senes, minor, mulier, vel alia sit,
num. 1 cum alus ibidem, 1. 8 tit. 31 part. 7. — potest pce-
nam pecuniariam in corporalera mutare propter consuetu-
dinem delinqucndi, n. 10 dict. 1. 8. — qualiter puniat
frangentem exsiliura lemporale, vel perpeluum, gloss. I, 10
per text. ibid. til. 31 part. 7. — publice debet puniré dclin-
quentes, non clara, gloss. I. 11 per text. ibid. tit. 31 part. 7.
— Judiéis fuctum habetur, ac si lolus populus fecisset, n.
fin. 1. 1 tit. 2 parí. 1,
Jdbex iRREGULARis Bst , SÍ aliqucm occidree jusserit,
etiamsi justé faciat, n. 1 1.17 tit. 6 part. 1.
JoDBX ARBiTEH, vel arbitraloi, et an Judex arbiter possit
esse clericus, n. 5 1, 48 tit. 6 part. 1.^— ordiuarius, vel de\é-
gatus, an possit esse inramis, n. 3, 9 et 10 cum alHs ibid.
I. 7 per text. ibid. lit. 6 part. 7. — an possilessemonachus,
n. 6 1. 4 lit- 4 part. 3. — vide suprá in verbo Arbiter.
Judex oruinarius regius, quando possit cognoscere de
causis subditorum, domino jurisdiclionem habente, n. 8
1. 2 tit. 1 part. 2. — Judices ordinarii á quo poni possint,
n. 1 1. 2 lit. 4 part. 3. — cujus aetatis esse debeant , n. 1
1. 5 lit. 4 part. 3. — Provincias habcnt merum imperiuní
ralione oOcii, n. 5 per text. ibid. 1. 18 lit. 4 part. 3. —
Judex ordinarius an possit í» se delegatum ad aliquaní
causara removeré, ut causara alteri deleget, num. 1 1. 21
til. 4 part. 3. — Et quid si delegato de revocatione talis or-
dinarii non constet, an valeant gesta per cuna post talem
revocationera, ibid. ■ — Judex ordinarius si recusetur, quid
sit faciendura , ct ex quibus valeat recusari, num. 9 1. 22
tit. 4 part. 3 ; el quid in delegato, ibid. in num. praeced.
— post motam lilem, an ut coiipromissarius voluntatf
parlium cognoscere valeat , n. 8 ct 9 1. 24 til. 4 part. 3.
— si ad commissionera alterius judiéis testes recipiat, et
ipsi falsum dixerint, qulseorum puniet, n. 3 1. 42 lit. 1(5
part. 3. — non debet se intromillere in causis á Principe
delegatis commissis , n. 6 I. 47 lit. 18 part. 3. — Quod
procedit etiarasi delegatus ille raorialur, dict. n. 6 dict,
1. 48. — Judex ordinarius, an possit puniré delegatum , si
delegalioncra non vult cxsequi, dict. n. 6 dict. 1. 47 tit. 18
part. 3. — an el quando possit salarium íi partibus exi-
gere pro habendo assessore, el quidin delegatis, n. 4 1. 2
tit. 21 part. 3. — an sil corapetens judex in causa feudali,
etiam quando lis est inler ipsura vassallum et dominum sn-
per re foudali ; el qualis ille crit dotiiinus feudi, et quando
pares curiae, el quid sit hodie dicendum, n. 1, 2, 3 el 5 per
lext. ibid. I. 11 lit. 26 part. i. — an debeat de causa feu-
dali cognoscere, quando contentio est inlcr dúos vassallos,
qui diversos pratendunl investitores, vel inter dúos Co-
mités, vel Barones , num. 5 1. 11 tit. 26 in part. 4. — sive
delegatus, cui jurisdictlo fuit revócala , eliamsi de hoc sit
i,-norans, senlenliare non potest, n.3l. 12 lit. 22 part. 3. —
loci delecti comraissi an sit compelens ad puniendum de ■
linqucntem, el an ille propter deliclum eüicíatur subjectus
ipsius, n. 1 in princip. 1. 15 tit. 1 part. 7. — civitatis po-
test cognoscere de delicto commisso in districtu ip ius ci-
vitatis, dict. n. 1 in princ. dicl. 1. 15. — ordinarius potc-
rit judicem delegatum á Principe puniré, si delinqual in
sua dinecesi, dict. n. 1 in quajst. 4 el 5. — proprius, an et
quando teneatur habeie ratam prorogalionem alterius ju-
diéis in criminalibus, n, 4 '. 15 tit. 1 part. 7. — loci origi-
n¡s,vel domicilii, an possit procederé per inquisitionem
ad punitionera delicli comraissi extra domicilium, vel ju-
risdiclionem suam , ibid. in n. 5. — ordinarius, arbiter,
vel delegatus, an possit esse infamis, n. 3, 9 et 10 cum
alus ibid. 1. per text. ibid. til. 6 part. 7. — debet esse prae-
sens lempore lorturae , ñeque causa ista delegan polerit ,
n. 5 1. 3 tit. 30 part. 7.
JunEx DELEGATUS debct esse subdilus delegantis, valet
lamen consueludo in conlrarium ; el quid si sit minor vi-
ginli quinqué annis, n. 4 1. 2 tit. 4 part. 3. — polerit ci-
tare per nuntium , n. 4 1* 1 lit. 7 part. 3. — an possit pu-
niré testera falsum corara se dicentem , et quid in delégalo
á Principe, n. 3 in princ. et n. 4 I. 42 tit. 16 part. 3. — íi
Principe supremum obtinet locum inter alios judices, n. 1
I. S tit. 17 part. 3. — et an de consensu partlum ejus juris-
SEPTEM PARTITARUM.
m
diclio possit prorogaii ; et an expiret jurisdiclio prorogata
in dclcgatum cúm spiral ejus jurisdiclio in cau^a piinci-
pjii; ct an extendatur, si res super qua datus fuit comniu-
tetur, n. 1 et 3 1. A7 lit. 18 parf. 3. — extendere potest
suam jurisdictionem ad fructus, el ad alia accessoria rei
sibi delégalas, n. 4 dict. 1. 47. — Et interici quod causa
coram dt-lcgato íi Principe verlitur, ordiiiarius judex se noti
¡nlromiltet , n. 6 dict. 1. 47 tit. 18 part. 3. — Quod proce-
dil, eliamsi delcgatus inorialur, ibid. — Judex delegutus
an possit puniri ab ordinario, si non vull exsequi delega-
tionem sibi coramissam , dict. ii. 6. — Judices delegad k
Rege, an possint subdelegare, et an isti possint causas meri
imperii delegare, n. 1 1. dO tit. 4 parl. 3. — Judex dele-
gatus ab ordinario, etiam ad tolam causam potest ab illo
remover!, non sic, si delegatns subdelegasset, n. 1 I. 21
til. 4 part, 3. — Et an judex ordinarius lioc faceré possit,
ut altcri delegel, ibid. — Et quid si delegato de revoca-
lione constet, an valeant gesta per eiim posl talem revo-
calionem, ibid. — Judex delegalus an possit íi partibus
salarium exigere pro liabendo assessore, num. 4 I. 2 tit. 21
part. 3. — eliam delegatus potest citare per nuntium, et
an unus judex possit citare per nunlium alterius judiéis,
n. 4 1. 1 til. 7 part. 3. — delegatus cui fuit executio com-
missa , an de ea cognoscerc possit, si cognilio non pracces-
sil, n. 1 ]. 48 lit. 18 part. 3. — si ei commissa sit causas
cognitio, et nihil de decisione dicatur, an decernere possit,
ibid. in n. 2. — ordinarius, sive delegatus, cui juridictio
fuit revocata , eliamsi de lioc sit ignorans , scntenliare non
poíesl, n. 3 1. 12 lit. 22 parl. 3. — Judices delegati si oro-
nes praesenles non sint, sententiare non possunt, et an
inlerlocutorié sic, n. 9 I. 17 lit. 22 parl. 3. — Judex dele-
gatus i Principe si subdeleget in totum , ve! pro parte, ad
quem fiet appellatio, n. 1 1. 21 lil. 23 part. 3. — 5 Papa ,
ut de causa malrimoniali cognoscat, an ipse illam alus
possit subdelegare , n. 7 1. 7 tit. 10 part. 4. — cui á Prin-
ci|.e fuit delégala causa, cum appositione diei lerminalis,
nunquid clapsa die possit senlenliare, quasi fuerint dúo
prascepla, n. 3 1. 37 tit. 11 part. 5. — qui in veritate erat
judex, si htic ignorando sententiam dederit, an sentenlia
teneat, n. 3 1. 4 lit. 9 part. 6. — á Principe, si delinquat
in dioecesi j ulicis ordinarii, poterit ab ipso puniri , n. i
quxst. 4 et 5 1. 15 tit. 1 part. 7. — ordinarius, vel arbi-
ler, an pofsit csse infamis, n. 3 1. 9 et 10 cum aiiis ibid.
lit. 6 part. 7. — an possit testera coram se vacillan'em
torquere, el quando, et qualiter, n. 1 1. 8 per te>Lt. ibid.
lit. 30 part. 7.
Judex sí:cularis an possit clericum compellere ad solu-
tionem tributi, quod persolvilur ex re, quam possidel,
qnia antea erat illi rei onus annexum, n. 4 post mcd. 1. 51
til. 6 parl. 1. — de causis ba;reticorum non cognoscit, n. 1
t. 58 tit. G part. 1. — cognoscit in causis clericorum, qui
perlinaciter per annum in excommunicatione pcrmanse-
runt, n. 5 1. 59 tit. G part. 1. — poterit compellere recipien-
tem juramentum per vira cxtorlum , ut tale juramenlum
rclaxet, et boui judices ad liocsemper tenentur, n. 2 1. 29
lit. 11 part. 3. — an possit delinquenlem, qui in ecclesia
dcliquit, ab ca illum extrahere, Episcopo irrequisito, n. 7
1. 12 lit. 14 part. 3. — terrenus de occultisnon se intromittit,
sed coüleslis, ñeque ipsa ecclesia , n. 16 in prolog. 4 part.
— saecularis potest contra clericum procederé execulive ex-
consequenlia oflicii suscepti, non vero per modumjudicii,
n. 3 1. 3 lit. 3 part. 5.
Jddex ecclesiasticus potest puniré laicum ce nleninentem
excommunicationem , privando eum jure sibi in ecclesüs
quaísito, n. 4 I. 32 tit. 9 parl. 1. — potest laicum lemporali-
tcr mulclarc, si pcrsistat per annum in excommunicatione,
ibid.— an cognoscat de crimine in ecclesia commisso, n. 6
in fin. 1. 35 tit. 9 part. 1. — cognoscere potest, et debet de
crimine sacrilegii, n. 3 I. 6 lit. 18 parl. 1. — an possit co-
gnoscere de crimine adulterii ad poenam criminalem impo-
nendam, lie" t litigantes non sint de cjus jurisdictione tem-
porali, n. 10 I. 2 tit. 9 part. 4. — an de causis peregrinorum
laicorum possit cognoscere, quando vexantur, vel inbuma-
niter tractaiitur, n. 3 1. 27 tit. 8 part. 5.
Judex MAJOn, vf.l superior, Minor, vel Inferior. — Judex
minor majorero excomrounicare non poterit, n. 6 J. 7 tit. 9
part. 1. — mujor si tanquam tcslis coiam minore deponal»
et vacillet, an per minorcro puniri possit, dicl. nuro. 6.
— inferior an possit committere causam curo clausula
appeilütione remota, et quando, n. 11 1. 13 til. 23 part. 3.
— an possit tollere vel indulgere exsiliuro, n. 3 1.10 tit. 31
parl. 7.
Judex excommunicans, el judex minor majorera excom-
municare non poterit, num, 6 1. 7 tit. 9 part. 1. — Judex
bent; potest excomrounicare existentes extra suum territo-
rium, num. 1 in fin. 1. 9 tit. 9 part. 1 — excommunicans
non pra:cedente nionilione, nihil facit, nuro. 1 1. 12 tit.
parl. 1. — Judices á suspensione incipere debent, et pos-
tea ad excoromunicationero , non vero é contra, n. 1 I. 14
til. 9 part. 1.
Judex clericus, et an clericus possit esse judex arbiler,
nuro. 5 1. 48 til. 6 parl. 1. — Judex etsi clericus non sil,
bené absolvilquem ab excomrounicatione, num. 4 in Cn.
1.26 tit. 9 part. 1.
Judex n.ERETiCLS, sive excoromunicatus notorié, vel
occulté, an possit aliquem excomrounicare, n. 6 1. 30
lit. 9 part. 1.
Judex quis, vel qualis esse debeat; et judex an possil
esse illilteralus, qui non scit legere, ñeque scribere, et
quid jure canónico, et regio, n. 2 1. 18 tit. 9 part. 2. —
debet esse mausuetus, ñeque aliquid suo solo arbitrio fa-
ceré di'bet, sed secundñm leges, etc. n. 3 ct 4 dict. 1. 18
tit. 9 part. 2. — debet esse firrous, et nihil contra justi-
tiam faceré debet , etiarosi ex forroa statuli ad hoc arete-
tur, n. 5 dict. 1. 18. — debet esse sapiens in minislranda
juslitia, et in mente ipsius debenl esse dúo sales, n. 4 in
procero. 3. parl. — Et cüm judicat, quid inspicere debeat,
ibid. in n. 5 in dicl. procero. — Judex potest esse servus»
cüm illud comrouniter ignoratur, n. 9 et 10 1. 4 tit. 4
part. 3. — Et quid é contri), si cüm judex liber sit, ab
ómnibus reputatur servus , n. fin. dict. 1. 4. — Judex an
possit esse monachus, saltim arbiter, n. 6 dict. 1. 4 til. 4
part. 6. — an possit esse quis in causa propria de par-
tium consensu , el quid in Rege, vel Imperatore, n. 2
1. 10 tit. 4 part. 3. — an possit esse quis in causa , in qua
antea fuit advócalos, etiumsi i parle non recusetur, n. 3
1. 1 0. — esse non potest pater in causa filii , sivé é contra,
sive oppositum sit, sive non, n. 3 1. 9 lit. 4 part. 3. — ■
esse non potest infamis, seu perjurus, inofficiosus, n. 4
1. 24 til. 22 parl. 3. — coram que donalio excessiva debet
insinuari, qualis esse debeat, n. 17 1. 9 lil .4 part. 5. —
qualis esse debeat, ut possit lixrcdi possessionera rerutn
haercdilariarum daré, n. 2 1. 2 lit. 14 part. 7. — quaiis
esise debeat ul mino-: lutorem darr possit, ct quid si mi
254
INDEX MATEIUAUUM
ñor sit dominus terr:e, et judex ab eo positus fuit, n. 2
1. 12 liL 16part. 6.
JuDRX TOFQUENS reuiTi ad hoc, ut tanquam confessus
non possit appellarc, si anlea de Ciimine notorié consta-
bat, an bené vel mal& facial, n. 3 I. 20 tit. 9 part. 2. —
an possil aliquem ex indiciis indubitalis condemnare, et
an torquere, n. 4 '• 26 lit. 1 part. 7. — Judices non de-
bent quserere novas et inusitatas speries toimentoium, et
quando sic, n. 2 I. 1 tit. 30 part. 7. — anlequam lor-^
queant aliquem, quid ipspicere, et faceré debeant, et an
ex processu informativo torquere possint , n. 2 1.2 tit. 30
part. 7. — Judex debet per sentenliam aliquem ad tortu-
rara condemnare, el ipse poterit appellare, ibid. — ordi-
narias debct essc prsescns tempore tortura; ñeque causa
ista delegari po'erit, n. 5 1. 3 lit. 20 part. 7. — quid inter-
rogare debeat, el qualiicrilli, quem lorquet, vel jam tor-
sil, n. 7 dicl. 1. 3 per Icxt. ibid. et n. 1 1. 4 ptr illum lexl.
cum sequent. lit. 30 part. 7. — qualilfr se halere debeat
cumtorto qui metu tormentorum delictum confessus fuit,
si postea appareatille, qui delictum commisit, n. 6, 7 el 8
1. 4 per text. ibid. lit. 30 part. 7. — fatuusest, el malé
fácil subjiciendo ad lorluram illum, conira quem delictum
est pleni probalum, dict. n. 8. — qualitcr pimialur, si
injustó aliquem ad lorluram posuil , si illum occidit, sive
non, n. 14 1. 4 per text. ibid. lit. 30 part. 7. — El quid si
judex aliquem juste torqueri jus it, excessit tanien modum
in lorqu«»ndo, sive do osé, sive culpabiliter, qualiter
tune venial puniendus, dict. n. 14 dicl. 1. 4- — El quid si
judex servavit modum in torqueiido, sed lorlus debilitate
naturae sustinere non poluit, el mortuus fuit, an el quan-
do judex lunc teneatur, et puniíi debeat, dicl. n. 14 in
fin. dicl 1. 4 til. 30 part. 7. — Judex quando plures tor-
quere debet, á quibus incipere debeat, n. 2 I. 5 per text.
¡bid. lit. 30 part. 7. — ila aliquem torquere debet, ne oc-
cidalur, veldEbilitetur, n. 3 ibid. per illum text. — delcgalus
an possit teslem coram fe vaciiiüntem torquere, et quando,
et qualiter^ num. 1 1, 8 per tf'xt. ibidem , lit. SO part. 7.
Judex jurat, et judex qualiter jurare debeat, tam in
majoribus judiciis, quám in aliis , num. 2 per text. ibid.
i. 20 til. 9 parí. 2. — quid, el qualiter jurare debeat ante
jngressum officii, el quid si adminislraveril officium non
praestito juramento, n. 1 1. 6 til. 4 part. 3. — debet se
purgare per suum juramentum , si ei crimen baratariae
opponalur, el ei non probetur, et quid si nolil jurare,
n. 10 1. 26 tit. 22 part. 3.
Judex perjurus, el judex an ex qualibel Iransgressione
sit perjurus, n. 2 in fin. i. 26 tit. 9 part. 2. — essc non
potesl infamis, seu perjurus in officio suo, num. 4 E 24
tit. 22 parU 3.
Judex füriosus, c^cus, vel mutus. — Eliam per dilu-
cida intervalla, an possit esse judex ordinarius, n. 1 1. 4
lit. 4 part. 3. — Et idem dio in judicc caeco, mulo, el
surdo, vel aliter naluraliter impedito, vel casu, ibid. in n.
seq. dict. 1. 4 tit. 4 in part. 3.
Judex recipiens mutuum, velaliud, ñeque in parva,
ñeque in magna quaniitale quidquam recipere potesl,
n. 3 1. 6 til. 4 part. 3. — Et an possit negolio lotaliter fi-
nito, ibidem. — Et quid de judicibus delegatis, et an isli
possint finito officio, el quid deeorum assessoribus, dict.
n. 3 adfin. — Judex recipiens mutuum á foeneralore gratis,
en videatur corruptus pecunia, dict. n. 3. in fin.
Judex appellationis , el judex appeilationnm causara
delegare non potesl, et quare in hoc potius, quám in alio
Jlasit, n. 4 1. 19 tit. 4 part. 3.— si dicat sentenliam fore
injustara, el appellationera legitimara fore, an condemna-
re videatur, n. 1 1. 110 til, 18 part. 3. — si dejustitia ve»
injustitia primse senlentiae nihil dicat, sed ponat verba
aequipollenlia, an suíDciat, n. 3 dict. 1. 110. — qualiter
pronunliet, si prima sentenlia fuerit con demnatoria, se-
cunda vero absolutoria, n. 5 dict. 1. 110. — qualiter pro
nunliet, quando prima sentenlia fuit nulla, dicl. n. 5 in
final, verbis. — si sentenliam confirmet, an ipse iilam in
execulionem mittere possit, num. 3 1. 1 til. 27 part. 3.
Jldex cuRic REGÍS; eljudíccs curiae Regis oüm donaet
baeredil ámenla k Regibus recipiebanl , bodie secüs, n. 9
1. 7 tit. 20 in part. 3.
Judex corruptus pecüniX an videatur, si recepit gratis
h foeneratore muluum, n. 3 in fin. 1. 6 til. 4 part. 3. —
unus ex ti ¡bus si fuit corruptus pecunia, an teneat sen-
tenlia, n. 6 1. 13 lit. 22 part. 3. — si fuerit dono corruptus,
qualiter ab i lo res illa repelalur, n. 4 I. 27 lit. 22 part. 3,
— si prcuniam a liiigaloribus recipiat, ul male judicel,
vel ul justé judicel , vel ul causara ciló expediat , an res-
tituere teneatur, et qualiter, ii. 1 1. 52 per text. ibideES
til. 14 part. 5.
Judex accusatus quód gravat in aliquo subditos suos,
debet cilari ante sentenliam, n. 1 1. 6 lit. 16 parí. 3. —
conira quem procediiur per modum inquisilionis non de-
bet cilari ante rtceptiouem testium, ditt. n. 1 dict. 1. 6.
— accusatus de crimine baratariap, si islud ei non probe-
tur, qualiter accusans punialur, n. 9 I. 26 lit. 22 pait. 3.
— Judices an et quando accusare aliquem de delicio, \^\
accusari possint, el quare non accuseiil, n. 5 I. 2 etgloss.
1. 11. per text. ibid. tit. 19 part. 7. — Judex potest post
ejus moriera accusari, quando prelio recepo, vel alio in-
juslé facto, conira aliquem senlenliam dedil, n. I I. 8 per
text. ibid. til. 1 part. 7.
Judex recusatur, el judex an possil essa quis in causa,
in qua Riit advocatus, eliamsi íi parte non recusetur,
n. 3 1. 10 lit. 4 part. 3. — ordinaiius si recuselur, quid sit
faciendum, el ex quibus valeat recusari, n. 9 1. 22 tit. 4
part. 3. — an possil recusari, si causa suspicionis proeces-
sil culpa partis, n. 9 dict. 1. 22. — an possit recusari posl-
quam est in causa conclusum, dict. n. 9 in fin. — an bo-
die possil posl litera coutestalara recusari, n. 7 1. 8 tit. 10
part. 3. — si injurielur ab appellanle ab eo, vel ab alio,
potesl illum puniré, el quando, et an recusari possil in
bac posnae imposilione, n. 1 1. 26 tit. 23 part. 3. — an pos-
sil recusari ab una parlium, si sit naluralis loci alterius
liligatorls, et an isla sil justa recusalio, vel non, n. 4 I. 4
tit. 27 part. 4-
Judicare non potesl mulier, el quando sic, gloss. I. 26
tit. 6 part. 1. — non potesl clericus in causa laicorum,
n. 1. I. 48 til. 6 part. 1. — an possil Rex habens plurare-
gua in causis alterius regni, ibid. ipse non exislens, n. 15
I. 17 lit. 4 part. 3. — esl onus, et ad illud quis compelli
potest, tanquara ad onus necessarium, num. 1 I. 6 lit. 17
part. 3. — non debet quis suam propriam causara, etquid
in Rege, vel Imperatore, n. 8 1. 5 lit. 24 parí. 4. — an
possil Papa in injuria suae ecclesiae facía, vel Rex in in-
juria regno facía , et an in hoc isli differant, dicl. n. 8^
dict. 1. 5. — Judicari debet inmercatorum curia de bono
el apquo, oraissis juris soleranitatibus , gloss. in procem.
lit. 7 part. 5.
5EPTEM PARTITARUM.
255
JuDicATO ad morleni, si illi detur Corpus Chrisli, aii
execulio differatur, n. 2 in fln. 1. k tit. dl parl. 1.
JuDiciiiji cum minore viginti quinqué annorum esse
non pntesl, et qualiler ei per jndicem detur ad lioc cura-
tor, n. 2 1. 11 lit. 2 part. 3. — agitatum cum minus legiti-
ma persona valet , fi in ejus favorem fuerit factum , ut est
in niinoie, et ecclesia, n. 3 1. 11 lit. 2 pait. 3. — com-
muni dividundo, si ii non possessore contra possidentera
intentetur, si prius non egerit rei \indicalione, an ¡n eo
procedatur, n. 9 1. 7 lit. 10 part. 3. — Et quid si pelens
judJcium commani di>idundo sit in rei possesiione, an et
tune ipse aliqi iJ probare debeat , vel ex quo est in posses-
sione non tenealur, ibid. n. 12 — Judicium solvilur ve-
tante eo, qui judicare jussit, n. 7 I. 47 tit. 18 part. 3. —
Et ad perfeclum judicium tria requiruiilur, quae vide in
n. 1 1. 1 tit. 22 parl. 3. — Judicium an tencat quando par-
tes liliganl coram judice non suo, vel licétjurisdictionera
habuciit, non tamen exercitium Ipsius, n. 3 1. 13 tit. 22
lait. 3. — si sit raniosum , et ex eo possit oriri infamia ju-
risTi'1 facJ, in eo debet servari solemnitas I. liberorum D.
ds accusation. vid. n. 3 1. 2 til. 9 part. k- — agitatum co-
riim judice ecclesiaslico ad malriuionii separalionem, an
cxciudai , ut de eodcm crimine non possit agi conim judi-
ce fseculari, n. 5 1. 2 tit. 9 part. 4. — an detur in mor-
tuuin, ct quando, n. 3 cum aliis ibid. 1. 7 tit. 1 part. 7 per
illum text. ibid. et gloss. 1. 23 ibid.
Jlramentum. Juditium.
In lileiT!, Fidelitatis.
Minoiis, pupilli, vel adul- Illicitum.
ti, furiosi, vei prodigi. Metu faclum.
Frangens. Defertur, vel praestalu'-.
Debitori-. In defectu, vel in sup-
Accusatoris , vel delin- plementunl probalionis.
quenlis. De calumnia.
Jcn.uíENTUM PASTORis per quod vult osten'iere non es?e
inculpa damni dati in grege, an illum liherct, vel an
alia plenior probalio rcquiratur, num. 11 cum aliis ibid.
1. 15 per text. ibid. lit. 8 parl. 5. — an probet plcné ca-
sum forluitum, dict. num. 1 1 dict. 1. 15. — an el quando
exigatur, si illud super quo juratur sit probatum teslibus
vel aliis probalionibus, ibid. in n. 12. — El an sit locus
delationi juramenli ralioneconjecturarum, quas reus pro
se adducit, quando actor plene probavit, ibid. in n. 4 3. —
Juramentum proeslitumcirca factum alienum, an illud vali-
del, e! ad quidjurans tenealur, num. 1 in fin. 1.11 til. 11
r-art. 5. — Et quid si fecit quantum potuil, ut ille lerlius
facerel, et ille faceré noluit, anliberetur á poena, veJiüte-
re?se, ibid. in n. 2. — ubi interveniret, an et quando tune
subveniatur dolumpafso, n. 2 1. 28 tit. 11 part. 5. — su-
per rebus iilicitis praestilum, vel per vim, vel metum, an
obligcl jurantem , n. ¡x dict. 1. 28. — pracsliium contra bo-
nos mores natura?, vel quasi , an valeat ; et quid si fiat con-
tra bonos mores civilts, n. 9 1. 28 lit. 11 part. 5. — an
firmcl pactum de futura successione, num. 2 1. ."3 tit. 11
part. 5. — an habcat viin clausulac rato manenle pado, v.
n. 3 1. 34 tit. 41 part. 5. — si sit h crcditore debitori dela-
lum, anper illud debitorlibereturipso jure, velope excep-
tionis, n. 3 I. 9 tit. 14 part. 5. — si sit appositum in secundo
testamento, an per hoc tcstalor videalur velle primuní tes-
lanicntum revocare, num. 3 1. 22 lit. 1 part. 6. — an de
iure hnjus regni apponi possit in contractibus, et in qui-
/u«, el qiiid in ultima volúntale, num. 2 el 7 I. 6 tit. 4
part. 6. — executoris in reddendis ratinnibus gestorum ,
quando illum excuset, vel non, n. 5 I. 5 tit. 10 parl. 6.
debet á tulore pra?slari quód servabit res minoris, et an
per jpsum gesta nullo praeslito jiiraraenlo teneant, num. 7
1. 9 lit. 16 part. 6. — Et an hoc juramentum possit remilti
per lestatorem , ibid. — Juramentum an dicalur quando
qujs nuda voce tanliim jural , n. 6 posl princ. 1. 6 til. 19
part. 6. — Et quid si contractus eslinvalidus alia ratione,
quiím minoris aitatis, el minor simpliciter jurávit non veni-
re, an ex alia causa contravenire possit, n. 8 ibidem. —
Juramentum, et forma juramenli ad omne dubium tollen-
dum, quaj sit, n. 8 supradict, — flrmat conlractum de per
seinvalidum, ñeque irritabiturconlraclus, etianisitollatur
juramentum , quod illum firmaveral , n. 9 dict. 1. 6 tit. 19
part. 6. — emissum calore iracundiae, an valeat, num, 1
1. 16 tit. 34 parl. 7. — an sit de substantia absolulionis ab
excommunicatione, n. 1 1. 26 lit. 9 part. 1. — vilium per-
sonarum nuUum liabet pondus, n. 3 1. 2 lil. 9 part. 2. —
Priricipum cíim ad regnum assumuntur, quale esse de-
beat, n. 2 per text. ibid. I. 5 tit. 15 part. 2. — fidelitalis
est dúplex, n. 7 I. 5 til. 15 part. 2. — prjedecessoris, an
liget successores , ut non servantes sint perjuri , et quae
obligitio rcsulletex tali juramento, num. 41 I. 5 tit. 15
part. 2. — quid sit, et per quem liceal jurare, n. 1 et 3
i. 1 tit. 11 part. 3. — quod praistalur á reo, quando con-
venlus non invenit fidejussorem , debet esse ciedulilaiis,
non veritalis assertivum, n. 5 1. 41 tit. 2 parf. 3. — Quod
juramentum prcstari debelad judiéis delationem , el cum
co debet bona sua, quae hubet obligare, ibidem. — Jura-
mentum ad hoc, ut dolur ex proba tionc semiplena, debet
esse non soliim semiplena, sed et verisimilis, num. 7 I. 2
lil. 11 parl. 3. — Ñeque defertur, ubi dolus objicitur, ñe-
que ubi quis venit ad impugnationem sententia; ex semi-
plena probalione , ibidem. — Ñeque quando aguntur pro-
bationes ad perpeluam rei memoriam, ibid. — an possit
íi procuraiore in judicio dari, per quod omnis lis liniatur,
si ipse habeat mandatum recipiendi solutionem , n. 1 I. 4
lil. 11 part. 3. — non babel vim solutionis quoad alias
personas, sed solum quoad deferentem, el juraulem, n. 1
I. 4 tit. H part. 3. — debet haberc tres corniles, ut per
n. 10 1. 11 tit, 11 parl. 3. — ubi pejus illud servare, quam
non servare nunquam valebit quod contingil sex modis,
num. 13 I. 11 til. 11 part. 3. — vergensin malumexitum^
etiamsi lantüm veniale peccalum conlineat, non est ser-
va ndum, n. 4 3 dict. 1. 11. — Et si dubitelur, an juramen.
tum sit illicilum, vel non, Princeps sajcularis non cogiios-
cetdehoc, sed Papa, ibid. num. 44- — El an Imperator
dispensct super juramento, et an Episcopus possit illud
interprelari, num. 4 4 dicl. 1. 14 tit. 11 part. 3. — Et si
peta ur exerutio proplcr juramentum , an possit opponi
exceplio prelii non soluli, num. 4 1. 12 tit. 11 part. 3. —
Juramentum perpetual aclionem , n. 3 1. 14 tit. 11 parl. ".
— toUit bcneficium aetatis el restitutionis in integrum, non
turnen toUil alios defectos , propter quos de jure commu.ii
posset convenire, n. 2 1. 16 tit. 11 part. 3. — ab aliquo
alicui datum nocet ei ejusque haeredibus, et successoribus,
n. 2 1. 17 lit. 11 part. 3. — delatum ab uno ex cerréis,
an aliis praejudicet, el an requiratur, quód sint socii ad
hoc, ut aliis noceat, n. 5 dicl. 1. 17. — Et an fidejussor,
qui volúntate debiloris juravit, quód solverat, habeat re-
cursum contra debilorem, n. 7 1. 17 tit 11 part. 3. —
Juramentum debet fieri cum sacra rei tactura, et an sil
25«
INDEX MATERIAUUM
majoiis eíTicacise juramentura corporali'.er , quinn verbo
lenus; de jure canónico iilem cst in uno casu, quód in
alio, eliamsi verbo solo juretur ubi laclura requiíitur,
n. 1 1. 19 tit. 11 part. 3. — Judaei non debet praeslari per
Christum, vel Evangelia, et quaie, nec valerel ejus testi-
monium, n. 1 1. 20 tit. 11 in part. 3. — in causis crimina-
libus semper coram judice debet fieri, non obstante quo-
cumque impedimento, num. 4 1. 22 tit. 11 part. 3. — de
dilalione malitiosé non pelenda in juramento calumniae,
an sit omitiendum , n. 7 1. 23 tit. 11 parí. 3. — si jurans
falsumjuret, qualiler puniatur, n. 2 cura alus ibid. 1. 26
per te\t. ibidem, tit. 11 part. 3. — ethomagium, an idem
sint, et in quo dilTeranl; el alia in hoc vide num. 5 1. 26
tit. 11 part. 3. — quando quis dicit, promilto per fidem
meam, an per hoc contiaclus firmetur, dict. num. 5 dict.
1. 26. — non extenditur ad incngilata, n. 10 1. 27 tit. 11
part. 3. — adimplere non tenetur lile , cui fides prius ser-
vata non fuit, n. i 1. 28 lit. 11 part. 3. — accipitursecun-
díim voluntatem recipientis, n. 1 1. 29 tit. 11 part. 3. —
vassalli debet esse, quód exaltabit dominum suum in
quantum in se sit contra alium quemlibet, et an itaintel-
ligatur contra personam Regis , n. 19 et 20 1. G8 tit. 18
part. 3. — de non nubendo, an requiratur in matre, quse
vult tutelan! fiiii habere, n. A 1. 65 tit. 18 part. 3. — de-
bel praectídere, quando quis instrumentum vult redarguere
de falso, quod illud raalitiosé non faciet, n. Zi 1. 112 tit 18
part. 3. — Et an tune suíTiciat juramentura calumniae ,
quodjam in principio litis datum fuit, ibid. — Juramen-
tura tabellionis cüm creatur, quale esse debsat, n. 5 1. A
lit. 19 part. 3. — et per illud in personis Qde dignisproba-
tur error juris , n 7 1. 24 tit. 22 part. 3. — an requiratur
ex parte nuntiantii aliquod opus novura , et an sine co
nuntiatio valeat, n. 1 1. 9 tit. 32 part. 3. — si interveniat
III sponsalibus, quid operetur illud , n. 4 I. 2 tit. 1 part. 4.
— malé factura non ligat , n. 11 per text. ibid. in 1. 8
fit. 1 part. 4. — praeslari debet á conjugibus, quód unus
copulam non impediel alteri, si de impolentia unus redar-
guatur, nura. 5 per text. ibidem 1. 5 tit. 8 part. 4. — si
praestetur ab illo , qui dicit tempere denuntialionis matri-
monii ignorasse causara , an facial illura admitti post tem-
pus, n. 7 J. 5 tit. 9 part. 4. — an de per se probet , clsuffi-
cial ad probandum ignorantiam praecessisse , ibid. in n. 11.
— anconfirraetdonationem facíam intcrconjuges constante
raatrimonio, glos?, 44 til. 11 part. 4. — alicujus per quod
asserit se esse filium alicujus, si illud á patre negetur, an
prosit, ut ei alimenta statira dentur, nura. 2 1. 7 tit. 19
part. 4- — si á feudatario ex conventione proestari non de-
beat, adquid feudatariustunc tenealur,el quid si pererro-
rem juravit, cüm ad illud noi essetobligatus, anincidatin
peijurium, si conlraveniat, n. 3 1. 4 lit. 26 part. 4- — si
cüm ex aliquorura conventione praeslari non debuerat ,
fuerit praestilura , an conlraveniens incidat in perjuriura ,
ibid. — cst necessarium in concessione feudi, ut specialiter
liat, quando specialia servilla, et speciales conv;.ntiones
ibid. Ínter venerunt, ibid. in n. 5 dict. 1. 4 tit. 26 part. 4.
JuuAMENTUM IN LiTEM dcfcrlur h judicc, nec pars parti
illud, deferre poteril, num. 1 1. 5 lit. 11 part. 3. — Sed an
juretur in litera etiara propttr culpara latara, num. 3 1.5
lit. 11 part. 3. — El in juramento in litera, an priüs de-
beat judex laxare usque ad quam suramam juretur, vel
jurare priüs, num. 4 dict. 1, 5. — Juramentura in litera
an transealad bseredes, et an procurator, eliamsi dominus
sil iiistanli;c, illud factTf- possil, n, 7d¡ct. I. 5 lit. 'lpar!.3.
— in litera dalur contra tutores non rcddcntcs minoribus
veram ralionom, cüm sunt facti majores, n. i 1. 6 til. 11
part. 3. — in li'em datiir contra tutores, qui licet fecerint
invenlarium, non tamen ibi posuerunt omnia bona mino-
ris, n. 3 dict. 1. 6. — Et propter culpara tuloris juratur in
litera contra eum, et est speciale in eo, ibid . n. 5 . — et an
isto casu juretur secundum interesse singulare, et affectio-
nis, ibid. in n. 6. — Juramentura in Hiera non daturrai-
nori contra haeredes tuloris, nisi quando esset lis contra
defunctuní conteslata, n. S dict. 1. 6 tit. 11 part. 3. — Et
an qui delulit possil posnitere, et quando, num. 1 1. 8
tit. 11 part. 3. — Et an actor possit deferre juramentura reo,
quando ipse actor nihil probavit, et ad illud compelli, n. 4
1. 8 tit. 11 part. 3. — Juramentura in litera, an babea'
locura in contractibus innorainatis, et quando agitur offi-
cio judiéis, num. 6 I. 11 tit 11 part. 3. — In litera bené
adraittilur contra depositariura negantem depositara, n. 7
1. 8 per text ibid. tit. 3 part. 5. — in litem fit in ómnibus
conlraclibus bonae Cdei, et in contractibus innominalis,
n. 7 1. 3 til. 6 part. 5.
JURAMENTUM MlNORIS, PüPILLI, Vel AüULTI, Vel FuRIOSI,
vel Prodigi. — minoris, an desideretur ad hoc scilicet, ut
donalio causa monis ab eo facta teneat, n. 5 1. 11 til. 4
part. 5. — El an pactum legis commissoriae circa pignora
firmetur juramento, n. 4 1. 41 tit 5 part 5. — Juramen-
tura an ab adulto deferri possit, si curatorem habeat, n. 5
in fin. 1. 4 lit 11 part 5. — prodigi, an illura obliget ad
observanliam contractus jurati, n. 5 1. 5 tit 11 part 5.
— an firrael contractum adulti, cui ü judice est inlerdic-
tum, ne contrahat, n. 7 dict. 1. 5. — si praestetur per mi-
norem conlrahenlem , an illura obliget, et quando, n. 5
1. 6 per text ibid. lit. 19 part 6. — Et in quibus con-
tractibus isla procedant, ibid. in num. 7. — Et quale de-
beat esse hoc juramentura, ul illud obliget, et an raiuor
jurans requiratur quód cerliorelur de beneficio restitulio-
nis, ibid. in num. G. — El an tale juramentura debeat in-
tervenire in ipso conlractu, vel sufficial, quód ante vel post
praestetur, dict n. 6 ad fin. — Juramentura an excludat
minorem ii remedio 1. 2 C.de rescind. lénrfi'í. vid. n. 81. 6
tit 19 part 6.
JuRAMENTUM FRANGENS, ct au juramentura frangat ille,
qui juravit aliquid non faceré sine alterius volúntale, si
ille moriatur, n. 3 1. 45 tit 5 part. 5.
JuRAMENTüM DEBiTORis ; cl juramentum ít debitore prte-
stitum, scilicet, quód quid certum solvet, an tune admilta-
tur, si velit solvere unum praalio in casu, in quo illud
faceré potuerat, n. 2 1. 3 lit. 1 4 part 5. — si sit h credi-
tore debitori delalum, an per illud debilor liberelur ipso
jure, vel ope exceptionis, n. 3 1. 9 tit. 14 part 5.
Juramentum accusatoris, vel delinquentis ; et juramen-
tura an debeat praesturi ab accusante aliquera, et quando,
et qualiler, n. 7 et 8 1. 14 per text. ibid. tit 1 part 7. —
an debeat praeslari statim á delinquente capto , et an si
crimen, de quo accusalur, est occultura, possil licité, et
sine peccalo negare, ñeque suojudici responderé, n. 3 1. 4
per text ibid. tit. 29 part 7.
Juramentum juDicuM Regis tara in raajoribusjudicibus,
quim in rainoribus, quale esse debeat, num. 2 1. 26 tit 9
part 2. — Et quid si intraverinl officiura sine eo quod
praistiterint juramentum, an sint expellendi, ibid. in n. 6.
— Juramentum qualiler judices illud prapstare debeanl
SEPTEM PARTITARUM.
257
aule officii susceptionem, et quid si administrare coeperint
antejuramentum, num. 1 1. 6tit. 4 pai't. 3.
JURAMENTLM FIDELITATIS eSt duplcX, 1111111. 7 1. 5 tlt. 15
part. 2. — Et iu juramento íidelitalis, quod íi vassaüis
praestatur, semper person;i Rcgis cxcipilur, nuui. 11 1. 10
lit. 25 pai t. A- — Juranientum fidelilulis, quod á vassallo
vel feudalaiio lit, quando rcccpit fcudiiui íi dominn, quule
esse debcat in sc, et an possil pia;slari pt-r piocuialonni,
nuiii. 3 1. 4 tit. 26 part. k- — an dubeat iuteneiiiie, eliani
quando sunt liuiitata serviLia, uuin. 5 1. 4 lU. 26 purl. 4.
an iiivesliluram precederé debsat, vcl ííCOiit!;i, nuiii. 5
dict, 1. 4 lit. 26 parí. 4. — debel á filio feuduuuü domino
feudi intra annum pr.-estari , et á quo témpora amms ih-le
debeat iucipi compulari, etan idem sil dicenduní in filia-
bus foaminis, n. 4 1. 10 tit. 26 parí. 4. — El quid si cjus
pater juravit pro se et successoribus suis, ibid.
JüRAMuxTUM iLLiciTUM scx Diodis dicitur, iiuni. 13 1. 11
tit. 11 part. 3. — Et si dubiíetur an juiauRiilum sit
licilum, vel non, Princeps sajcularis non cognoscit de
hoc, sed Papa, ibid. in num. 14. — Juramenlum iili-
citum potest quis propria auctoritate revocare, et quid si
dubitetur , num. 15 1. 11 tit. 11 part. 3. — Et inblante
necessilate potest quis venire etiaui contra licitiini et lio-
neslumjuramentum, dict. n. 15 1. 12. — Juramenlum su-
per rebus iliicilis praestitum, vel per vim, vel nietum, an
obliget juran tem, num. 41. 28 lit. 11 part. 5. — prajstiUim
contra bonos mores naturse, vel quasi, an valeat, ct quid
si fíat contra bonos mores civiles, num. 9 1. 28 tit. 11
part. 5.
JiiRAMEXTtM METU FACTUM, quando cxcuset jurantcra,
ne ad observantiam talis juramenti teneatur, num.'2 1. 29
lit. 11 part. 3. — Et quando adfuit justus melus, poterit
ju;lex sa-cuiaris compellere recipientem tale jurameuíuiu,
ut illud reluxet, dict. n. 2. — Juramenlum melu extorlum
in casu á lege prohibilo non obligat ipso jure, et quare,
dict. num. 2 in fin. et num. 4 1. 28 tit. 11 p;irt. 5. — Sed
an el tune taüs jurans indigeal absoluliono, ibid. — Jura-
menlum super rebus iliicilis prastitum , vel per vim, vel
melura, an obliget jurantem, uura. 4 1. 28 til. 11 part. 5.
JuRAMENTtM DEFERTUR, vel prxslatur. — Et juramenluin
quod praistatur ü reo, quando conventus non invenit fide-
jussorem, debetesse credulitatis, non veriíatis assertivum,
num. 5 1. 41 tit. 2 part. 3. — Quod juramenlum debet
praistari ad judiéis delationem, et cum eo debet bona sua,
quae habet, obligare, ibid. — Juramenlum quando ¿i judies
partibus deferri debeat, et super qua quantitate, num. 6
1. 2 lit. 11 part. 3. — debet prajsiari, ubi non adesl plena
probatio, si adsit semiplena, quod limilulur ocloginta mo-
dis, remissivó n. 7 1. 2 tit. 11 pait. 3. — Et quid si ultra
nnuní leslum adessel alia prasuniplio, an tune eliamsi sit
cau.-a magna, sit deferendum juramenlum, dicl. num. 7.
— Et ad delationem juramenti non esl procedendum, nisi
causa cognita, quia delalio magis nititur a;quilate, quüm
rigore, quod judex pras oculis habcre debet, ibid. — Ñeque
ad delationem juramenti est procedendum, quando recur-
ritur ad ecclesiam propter defeclum judiéis sscularis,
dict. num. 7 in nied. — Et isla talis probatio dicitur ex-
traordinaria, ibid. — Juramenlum defertur in defectu
probalionis contra praesumptionem consuetudinis, num. 2
1. 2 tit. 11 part. 3. — Et an deficiente probalione defe-
raliir juramenlum, si agatur contra ofCcialeni in syndi-
'•aUi, ot pereuní condemnelur, ibid. — Juramenlum cüm
V.
defertur, an debeat pars cilai i, etan lioc delationis ju»
transeat in baeredem, dict. num. 7. — debet deferri lia-
benli testem integrum pro se, etiamsi pars adversa alium
minus integrum pro se adducul, dict. num. 7 dict. 1. 2
til. 11 part. 3. — non defertur petenti aliquem in servum,
ñeque quando requiritur aperlissiraa probatio, dict. ii. 7.
— non defertur homini facili, et prompto ad jurandum,
eliam in defectu probalionis, dict. num. 7 in fin. 1. 2
tit. 11 part. 3. — an debeat deferri per judiccm, etiam
parte^non pétente, num. S 1. 2 til. 11 part. 3. — Et au
juramenlum possit recusare, etiam non referendo, ibid.
in num. 9. — Juramenlum in pajnis non defertur in sup-
plementum probalionis, dict. num. 7 1. 2 tit. 11 part. 3.
— an possit deferri infunli, num. 3 1. 3 tit. 11 piirt. 3. —
— injudicio, an deferalur fdiofamilias, quoad peculium,
et quando, num. 5 1. 3 til. 11 part. 3. — Et an actor
possil deferre juramenlum reo, quando ipse actor nibil
probavit, et ad illud compelli, num. 4 '• 8 tit, 11 parí. 3.
— Juramenlum in judicio an possil Ceri, et deferri per
agenlem res populi iu judicio, et an idem in actione po-
pulan, n. 1 1. 10 til. 11 part. 3. — an possit deferri ¡n
causis criminalibus, nuui.'S 1. 10 tit. 11 part. 3. — dcla-
tum ab uno ex corréis, an alus praejudicet, et an rc(¡íiir;;-
tur, quod sint socii, ad iioc ut alus noceat, num. 5 1. 17
lit. 11 part. 3. — Et an fidejussor, qui volúntate dfbito-
ris juravit quod solverat, an habeat recursum contra de-
bilorem, num. 7 1. 17 tit. 11 parí. 3. — Juramenlum prae-
stari debet h conjugibus, quod unus.copulam non inipediet
alleri, si de impotenlia unus redargualur, n. 5 per tcxt,
ibid. 1. 5 lit. 7 part. 4. — si pra;stelur ab illo, qui dicit
tempere denuntialionis malrimonii ignorasse causam, an
facial illum admitli post tempus, num. 7 1. 5 tit. 9 part. 4.
— Et an sit locus deiationi juramenti ratione conjectura-
runí , quas reus pro se adducit, quando actor plen& pro-
bavit, n. 13 1. 15 tit. 8 part. 5. — Juramenlum si sit a
crediiorc debitori delalum, an per illud debilor liberetur
ipso jure, vel ope exceplionis, num. 3 1. 9 tit. 14 part. 5*
— debet ci tutore prceslari, quod servabit res minoris, et
an per ipsum gesta nuUo praeslilo juramento teneant, n. 7
1. 9 tit. 16 part, 6. ■ — El an hoc juramenlum possit re-
milti per teslutorem, ibid. — Juramenlum an debeat prai-
stari ab accusante aliquem, et quando, et qualiter, num. 7
et 8 1. 14 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — an debeat prae-
stari statim <x delinquenle capto, el an si crimen, de quo
accusatur, est occultum, possit licité et sine peccato ne-
gare, ñeque suo judici responderé, u. 3 1. 4 per illum
tcxt. ibid. tit. 29 part. 7, vide infra in vers seq.
JüRAMENTüM ¡N nr.FECTu, vcl in supplementum probalio-
nis.— Et juramenlum debel praestari, ubi non adesl plena
probatio, si adsit semiplena, quod limitatur ocloginta rao-
dis, quos remissiví; vid. per n. 1 1. 2 tit. 11 part. 3. — Et
quid si ultra unum testem adessel alia praesumptio, an tune
eliamsi sit causa magna, sit deferendum juramenlum, dict.
n. 7. — Juramenlum non defertur in defectu probalionis
contra praesumptionem consuetudinis, dict. n. 7. dicl. 1. 2
tit. 11 part. 3. — Et ad delationem juramenti non est pro-
cedendum, nisi causa cognita, quia delalio magis nititur
ajquitalc, quám rigore, quod judex prae oculis habere de-
bet, ibid. — Et isla probatio per juramenlum proprié non
dicitur probatio, sedest extraordinaria probatio, dict. n. 7
inmed. — Nequo ad delationem juramenti est proceden-
dum, quando rcrurritur ad ecclesiam propler deiectujp
17
258
IISDEX M.VTEllIARUM
judicis saecularis, ibid. neque aliis casibus, de quibus ,
ibid. — Et an deficiente probatione deferalur juromentum,
si agaliir contra ollicialem in syndicatu et per enm con-
demnetur, ibid. — Juramentum in defectu probationis,
au detur concremanti, et dettruenti instrumentuui debiti,
0. 7 1. 2 tit. 11 parl. 3. — Et an jurumenti delatio detur
ex uno lantíim teste in jiidicio possessorio, dict. n. 7. — Ju-
ramentum ad Loe ut detur ex-probatione semiplenu, debet
esse non solüm semiplena, sed et verisimiüs, dict. n. 7. —
Neo defertur ubi dolus objicitur, neque ubi quis v^nit ad
impugnationemsententisecx semiplena probatione, ibid. —
Neque quando aguntur probationes ad aelernam reí me-
moriam , ibid. — Jurameulum in pcenis non defertur in
supplemenlum probalionis, dict. num. 7 dict. 1. 2 tit. 11
part. 3. — non defertur in supplementum propter testes
singulares singularilale obstitiva, ibid. — non defertur in
supplementum probationis , cum agilur de probanda ini-
micitia, ibid. — non defertur homini facili, etprompto adju-
randum, etiam in defectu probationis, dict. n. in íin. dict.
1. 2 tit. 11 part. 3. — in defectu probationis, an admilta-
tur in causis matrimonialibus, et quando, n. 7 i. 10 tit. 11
part. 3, vid. supra in vers. proxiraé prieced.
JuRAMENTUM DE CALUMNIA, et au juramcntum de dila-
tione malitiosé non petenda in juramento calümniae sit
omiltendum , n. 7 1. 23 tit. 11 part. 3. — de calumnia an
prffistetur per procuratorein , et quando, n. 9 1. 23 tit. 11
part. 3. — de calumnia, quodin principio litis dalum fuit,
<in suíliciatilli, qui vultinstrumentum de falso redarguerc,
an vero aliud jurainentum illi necessarium sit, quód illud
malitioáé non faciet, n. 41. 112 tit. 18 part. 3. — calüm-
niae excusat á condemnatione expensarura h judice fa-
cienda, n. 2. 1. 8 tit. 22 part. 3.
JüRANs non advocare in palatio, poterit sine metu pei*-
jurii pro pupillis, et conjunctis personis advocare, n. 3 1. 11
tit. 6 part. 3. — falsum si sit minor, an puniatur poena
perjurii, ct quando, num. 3. 1. 7 tit, 11 part. 3. — super
causa populi , vel juramentum deferens, aliis de populo an
pra?judicet, n. 1 et 2 1. 10 tit. 11 par!. 3. — falsum in 1¡-
tem, qualiter puniatur, n. 2 cum aliis ibid. 1. 26 tit. 11
part. 3. — solvere ad certum terminum , sciens quod illud
non poterit adimplere, si cedat bonis, an sit perjurus , n. 2
]. 17 til. 11 part. 3. — alicui obedire, non tenetur ei pa-
rare, si praecipiat illicita , et quid si offenso praícipiat, ut
exeat h civitate, n. 8 1. 27 tit. 11 part. 3. — Et quid de
co quise commisit misericordia; alicujus, si ipse illicita
prseceperit, dict. num. 8 dict. 1. 27. — Jurans aliquid per
metum, an ad observanliam juramenti teneatur, et an in
isto casu absolutionem petere debeat, n. 2 et 3 1. 29 tit. M
part. 3. — servare pactum legis commissoria; in pignori-
bus, an juramento stringatur, vel illum obliget, n. 4 1. 41
tit. 5 part. 5. — non venire contra conti-actum venditiouis,
an possit intentare remedium 1. 2 C. de rescind. vendit. si
ultra dimidiam decipiatur, n. 11 1. 56 tit. 5 part. 5. — Et
quid in minore quatuordecim annorum , vel in majore vi-
ginli quinqué, et quid si laesio sit enormis, ibid. in n. 12.
— Jurans factura alienum, an obligetur juramento, et quid
jurasse videatur, num. 2 in fin. 1. 11 tit. 11 part. 5. — Et
quid si fecit quantum potuit, ut ule terlius faceret, etilJe
4Qoluit, an liberetur íi poena, vel interesse, ibid. in num. 2.
— Jurans faceré illicitum, per vim, vel nielum, an obli-
getur juramento, num. 4 1. 28 tit. 11 purl. 5, et n. 2 1. fin.
ait. Id parl. 3,- — solvere ad certum icrniinum, an libere-
tur ü perjurio per compensationem , num. 1 1. 20 tit. 14
part. 5. — non venire contra contractum, sive impubes,
sive minor sit, an et quando ad observantiam obligetur,
n. 5, 6, 7, 8 et 9 1. 6 per text. ibid. tit. 19 part. 6. — con-
tractum tune de novo cont»ahere videtur, dict. n. 5 post.
princ. — veritatem dicere cum de crimine accusatur, ai»
illud licité et sinepeccato negare possit, si crimen sitoc-
cultum, el quando : vide plura de hoc per n. 3 1. 4 tit. 29
part. 7. — calore iracundiae an obligetur juramento, n. J
1. 16 tit. 24 part. 7.
Jurare de novo non tenetur notarius qui vadit ad all-
quam inquisitionem cum judice inquisitore, n. 5 1. 9
tit. 17 part. 3. — an debeat minor donationem causa mor-
tis, quam ipse facit ad hoc, scilicet, ut illa valeat, n. 5
1.11 tit. 4 part. 5. — an debeat executor testamentavius á
testatore datus, antequam sibi tradantur bona testatori'f,
n. 4 1. 5 tit. d O part. 6. — et an liberetur per juramentum,
si alitcr rationem de gestis per eum reddere non possit ,
ibid. in n. 5. — Jurare an debeat criminosos statim quód
de delicio accusatur, num. 3 in piinc. 1. 4 til. 29 part. 7.
— et an postquam juravit veritatem dicere, illam licite el
sine peccalo negare possit, si crimen de quo accusatur,
sit occultum, etiamsi a suo judice inlerrogalur, vide
plura per n. 3 1. 4 tit. 29 part. 7 per illum text. ibid.
JuRiSDicTio, quae olim erat penes Decanum, iiodie esí
penes Episcopum , n. 4 1. 3 tit. 6 part. 1. — recté est apud
infideles, neque peccant jurisdictionem exercendo, n. 3
1. 17 tit. 6 part. 1. — Episcopi vendi non potest sine vi-
tio simonioe, et quid in jurisdictione temporali, n. 2 1. 8
tit. 17 part. 1. — in ómnibus et per omnia est annexa
Imperatori vel Regi in Regno suo, si non recognoscat su-
periorem, n. 7 1. 2 lit. 1 part. 2. — Jurisdictionem su-
premam babet Rex in castiis et locis donatis ab eo, vel
aliorum dominoruní, n. 12 1 22 tit. 13 part. 2. — Juris-
dictioper possessorem majoriaí loco suo acquisita , an suc-
cessor in majoria illain babere possit titulo majorise, n. dO
1. 2 tit. 45 part. 2. — ordinaria cohaeret territorio, et est
sicuti nébula super palndem, n. 8 leg. 1 tit. 4 part. 3. —
desiderat tcrritoiium, siculi servitus fundum, n. 5 1. 17
tit. 4 part. 3. — Jurisdiclione simpliciler concessa, ibi non
veniunt ea, quse tangunt merum imperium, n. 1 leg. 7
tit. 18, et n. 4 leg. 18 lit. 4 part. 3. — Jurisdiclio su-
prema , et alia , ea excepta , per quantum tempus praescribi
possit, n. 3 1. 6 tit. 29 part. 3. — et qualiter in jurisdic-
tionalibus acquiratur quasi possessio : plura de hoc vide
per n. 4 1. 1 til. 30 part. 3. — Jurisdictionem omnimodaní
habere praesumitur in loco aliquo ille, qui ibideui fui cas
habuit erectas per triginta anuos, licét illo tempore nullus
ibi fuerit suspensus , quia casus non contigit, n. 8 1. 15
tit. 31 part. 3. — Juiisdictio una per aliam adjuvari po-
test, n. 3 in princ. 1. 5 tit. 3 part. 4- — an sil penes .di-
quemdominum, qui in solo proprio villam seu caslruní
sedificavitde novo,an vero lalis jurisdiclio sit penes civi-
tatem, cui locus ille appropinquatur, et subest, n. 4 1. 9
tit. 4 part. 5. — an venial in generali concessione Princi-
pis de aliquo territorio facta , et quando , dict. n. 4 dict.
1. 9 tit. 4 parí. 5. — El quid si donatarius ille in illo loco
sibi donato, de novo populum construxerit , ibid. — Juris-
diclio alicujus populi si assignetur alicui pro majoria, an
ex lioc videatur donare majoriae omnia alia jura , el reddi-
tus villarum, ibidem. — estjus incoi-porale , ñeque transit
sine cc^sione, est er.im spccies senilulis, ii. " 1. 6 tit. 10
SEPTEM PARTíTAilLM.
25!í
parí. 5. — Et<]u¡d ia socio liabcnte jurisdicUoneo) iu ali-
(|uo loco, au cjus socius omniuiii bonorum adniiliatur siiie
mándalo ad aliquid faciendum, ibid. — Jiirisdiclio aii pos-
sit pignerari, et quando, ii. 2 1.2 tit. 'i 3 part. 5. — El aii
creditor possit uti jurisdiclioiie in castro sibi piü:neialo,
Ibld. — Jurisdiclio, ct dominiuní au sit apud infideles, n, 3
J. 2 til. 23 part. 2. — Jurisdictionem non habeiites, an pos-
sint volúntale paitium prorogare de loco ad locum , vcl
alller, n. 1 I. Ul liL 18 part. 3. — Et quid si jiidex non
lolest cognoscere nisi usque ad cevtam quanlilaleni, au
^nc per parles sit locus prcrogationi, ibid. — Jurisdictio
prorogala in delegatum, an expiret quando finilur causa
principalis sibi delégala , dict. n. 1 in fin. dict. 1. 47lit.l8
part. 3. — delégala cxtenditur ad accessoria rebus, de
•quibus fit commissio, et sit ad fruclus, n." k dicl. 1. 47. —
an transeat in concessione, seu vendilione, quas fit alicujus
villse, n. 8 1. GStit. 18 part. 3, et ibid. num. 13.' — venit
cum legato principa]!, estque accessoria ad bena in nuibns
«ubsislit, dict. n. 13. —et an ita sit, si tale accessoriuní sit
nobilius suo principali, ibid. — Jurisdiclio, et an in crirai-
nibus habeat locum prorogatio jurisdiclionis, et quando et
qualiter, n. 2 1. 15 per text- ibid. lit. 1 part. 7. — an vi-
■deatur prorogala per confessionem factam coram judice
incompelenti, alus babente nieruní imperium incriniina-
ilibus, ibidera. — ^judicis an per reum accusatum de crimine
videatur prorogata, quando ipsc excepliones , quas habe-
l)at, ad exclusionem judicii non posuil, ibid. in n. 3. —
El an et quando jud«x proprius teneatur liabere ralam ta-
lem prorogalionem alterius judiéis in criminalibus, u. 4
<lict. 1. 15 tit. 1 part. 7.
JuRis iG.NORANTiA quando escuset, num. 2 1. 20 tit. 1
part. 1.
JuRis ERKOR an cxcuset mulieres, vel minores, n. 2 1. 20
*it. 1 part. 1.
JüRisPERiTus servare debet témpora., siculi medicus ,
n. 2 1. 12 tiU 22 part. 3.
Jus. Juscanonicnm, ct civile.
Jus patronatus. Jus revendendi.
Jus commune. Jus hospitandi.
Jus Regium. Jus retentionis.
Jus pignoris. Jura sanguinis.
Jura feudorum. Jura singularia.
Jus gentium. Jura personalia.
Jus offerendi. Jus pasculandi.
Jus cerandi, Jus exsequendi.
Jus naturale. Jqs aquae ducendíe,
Jus naluralitalis. Jus accrescendi.
Jus compéleos. Jus deliberandi.
Jus visitandi. Jus agendi ad supplemen-
Jus Divinum. luin.
Jus colleclandi.
Jüs oritur ex facto, n. 12 1. 2 tit. 21 part. 3. — et an di-
cens sibi ipsi jus, amiltat, vel consequatur praemium lé-
gale, n. 7 in fin. 1. 46 tit. 5 part. 5.
Jus PATRONATUS quibus dc causis cuique altribualur, et
an una illarum lantüm sufficiat, n. 3 1. 1 lit. 15 part. 1.
— an ex consuetudine, vel pi-sescriplione alicui acquiratur,
ibidem. — an possit de assensu veri patroni in eum, qui
patronus non est, transferri, ibidem. — au acquiratur ex
reaídificatione, vel reparatione alicujus ecclesiíc, ibidem.
— acquiritur ex sola assignalionc loci cum voluntóle Epis-
«epi, n. 4 dicL L 1 til, 15 part. 1,— quis habeat iii aliqua
ecclesia, an ille, qui aedificare crepit, el poeuiluVt, an ilL",
qui opus perfecit, n. 5 dict. I. 1. — an possit acquiri in mo-
nasterio Religiosoruní illis invitis, ibid. — acquiíilur ev
fundatione, construclione, vel doUitione, etianisi consli tioiw
cxprcss6 non reservet sibi tale jus, n. 6 ibid. — juris patro-
natus successio fit iu slirpes, et non in capita, et ita \alct
vox duorum fiiiorum ha;redum unius palroni , siculi vot
decem fiiiorum alterius palroni, quando patrcs erant pa-
lroni, n. 2 1. 8 lit. 15 part 1. — an transeat ad filios bas-
tardos, ibid. in n. 5. — an possit de volúntate teslaloris ad
ha;redes sanguinis tantum transiré, ibid. in n. 4. — an
transeat in fideicommissaiium, et an in eo succedanl laiu
masculi, quíim fueminí:; , ibid. — transit in alium, in queni
transit haereditas, n. 41-8 til. 15 parí. 1. — El ideo si íilius
renunliel ha;redilali paterna; non retinebit jus patronatus
«cclesiae, libertorum vero sic, ibid. — El quid si adsit con-
suetudoquódjuspalroíiatusessetpenesprimogenitum, ibid.
— Jus patronatus acquiritur sola haereditatis aditionc, licót
nondüm sit in possessione bonorum, ibid. — donari polesl,
elan requiratur consensus Ep:scop!, el quid si sine causa
nolit consentiré, n. 6 dict. 1. 8 lit. 15 part. 1;— El quid si
patronus v€lit jus sutim compatrono donare, an lalis con-
sensus requiratur, ibid. — Et an lalis consensus dtbeaí
praeslari ante faclain donationem, vel post, ibidem in ii. 7.
— Jus patronatus cum univeisilate vendi potest , per se
vero non ; et an cum iiniversitale possit locari, et pi;;nori
dari, vel in dotem dari, ibidem in n. 8 dict. I. 8. — potest
locari, et interim ille cuilocatur, habebit juspra;sentand¡,
si ad longum tenipus locetur, alias non, n. 1 1. 9 til. 15
part. 1. — non potest cum universitate pignerari, ñeque
creditor interim príesentubit, nisi sitexceplum, ibidem in
n. 2. — an possit uni ex basredibus per judicem iu di\i-
gione hoeredilatis adjudic;iri, num. 1 1. 12 tit. 15 part. 1.
— an poíisit iHír lestalorem uni ex li^redibus adjudicar!,
ibid. — ecclesiasticum quando dicatur, n. 7 1. 13 lit. 15
parí. 1. — competens laico, vel clerico ratione sui patrimo-
aii, Legatus ci lalere illud beneficium conferre non poterit,
n. 9 I. 13 suprá dict. lit 15 parí, 1. — quaísilum ex prajs-
■«•iplione, an idem sit quoad omnia, quod si fimdalione
fuisset quaesitum, ibid. — competens alicui ex privilegio.
an Legatus á lalerepossil eo invito praesenlare, ibidem ad
fin. — qua de «ausa ü Icicis possidealur, n. 1 fin. per texl,
ibid. til. 15 part. 1. — an venial in concessione, vel ven-
^litione villae, seu castri , num. 8-1. 68 tit. 18 parí. 3. — et
quasi possessio ipsius per quos actus acquiratur, n. 4 ad
med. I. 1 til. 30 part. 3. — ct an in eo succedat filius legi-
timatus per Regem, sive Jmperatorem, cüm illud sil spiri-
lualibus annexum, ii. 20 1. 4 tit. 15 part. 4. — überli ex
quibus causis perdatur, ñeque sit, n. 11 per lexl. ibidem,
til. 22 part. 4. — an i>erdatur per exactionem operarum
iiberti, et an per solam imposilionem, ibid. in n. 9. — an
amittal patronus, non solíim propler exactionem operarum
á liberto factam, sed etiam quoad alia jura , et ut illi non
possit succedere ab intestalo , num. 4 el 10 per text.. ibid.
1. 11 tit. 22 part. 4- — Et idem quod dicilur in patrono,
locúm babel in filiis aliisque descendenlibus, et coguatis,
ibidem in num. 12. — Jus patronatus quando possit cum
universitate vendi , ut justé in emptorem transeat, nuui. 4
1. 15 til. 5 part. 5, et n. 8 1. 8 liL 15 part. 1. — El an lal<>.
jus transeat ex vendilione villae, licet de eo niliil, ñeque
dc perlinentiis diclum sit, num. 5 dict. 1. 15. — Jus patro-
natus an pcssit piguorari, n. 2 L 2 til. 1.3 part. 5. — CceJjt'jr
260
INDEX MATERIARLM
sise, antranseat in substitulum Gdeicommissarium , n. íl
in fin. 1. 12 lit. 5 part. 6. — Et propter jiis patronatus quis
non dicitur locupletior, ul propter ipsum possit pecunia-
riler gravari, n. 2 1. 6 tit 9 part. 6.-^ Et an liares possit
ralione juris palronalus aliquera presentare ante possessio-
nem rerum hsereditariarum acquisitam, n. 3 ad fin. 1. 1
lit. 14 part. 6.
.Tus COMMUXR non traliit ad se maleficinm fictiim per sta-
lulum, n. 1 in psoocm. lit. 1 part. l\. — et an deficiente
jure regni sit ad jus commune, vel ad jus canoniciim re-
currendum, n. 2 in fin. 1. 8 tit. 14 part. 5. — nunquam
per leges Partitarum corrigilur, nisi quando intervenit ex-
pressum, n. 3 1. 9 per text. ibid. tit. 13 part. 6.
Jus HEGiuM si deficiat, debet poliüs ad jus canonicum
recurrí, quátin ad leges Imperatorura, num. 2 in fin. 1. 8
tit. 4 part. 5. — non corrigit jus commune, nisi quando
jnvenilur expressum, num. 3 1. 9 per text. ibid. tit. 13
part. 6.
Jus piGNORis an resolvatur venditore offerente prelium,
quando Ínter ipsum et emptorem fuit conventum , ut pre-
IJü sibi reddito vendilori íes reddalur, si emptor rem il-
Ijuí sicemptam pro pignore alicui dedit, n. 7 ad fm. 1. 42
til. 5 part. 5. — an solvatur debilore offerente pecuniam
dcbitam , si credilor recipere recusaverit , gloss. 1. 38 per
l xi. ibid. tit. lo part. 5,
Jura feudobum an á populo Romano, an vero íi consue-
tuiiine processerint, n. 4 1. 1 lit. 26 part. 4. — non sem-
per el legibus Parlilarum sequuntur, n. 7 per lexl. ibid.
i. 6 tit. 26 part. 4- — an hnbeant locuní in ccclesia, ila
quod feudum ab ea alicui coucessum perpeluuui sit , ut est
in alus, dict. n. 7.
Jus GENTiuM dicitur naturale, et de jure gentium do-
niinia fuerunt constituía, n. 1 1. 31 til. 18 part. 3 — an
aliquid immutaverit in bis quas sunt ómnibus animalibus
communia, ut aer, etc. ii. 1 1. 3 lit. 28 part. S.
Jus OFFERENDi pretiuní , quod competebat dePunclo, an
Iranseat ad haeredes, eliam quando in pacto de eis nibil
(liclum sit, n. 3 1. 42 til. 5 part. 5. — et an hoc compe-
lat venditore contra secundum emptorem , quando emp-
tor rem alii vendidit, ibid. in n. 7 et 10. — et de bocjure
oiTerendi prelium, in gloss. illiusl. 42 per text. ibid. tit. 5
jjart, 5. — Jus offerendi inier creditores, quanto tempore
pra.sciibalur, n. 2 1. 34 tit. 13 part. 5.
Jus CREANDi tabelliones ad quem pertineat, et an con-
sueludine, et qualis isla esse debeat , num. 2 1. 3 tit. 19
pail. 3.
Jus NATURALE est, quod natura , etc. num. 1 1. 2 lit. 1
part. 1. — dicitur gentium aliquando, et de jure gentium
dominia fuerunt constituía, n. 1 1. 31 tit. 18 part. 3.
Jus NATURALiTATis esl , Ut i'cs mcá alteri non detur,
eliam quantum ad dominium, n. 2 1. 31 l5t. 18 part. 3.
— potest quis consequi e\ privilegio, et tales sunt veri ci-
ves, n. 14 1. 2 tit. 24 part. 4. — El an talis ad beneficia
admittatur, quando in concessione nihil dictum fuit, ibid.
, — Jus naturalitalis an causelur ex cohabilalione per de-
cennium in aliquo loeo, ut et ipse cohabitans naturaüset
oriundus ex illo loco dicatur, el ila líeneficia babere pos-
sit, dict. n. 14. — an causelur ex eo, quód quis fuit iiatus
jn aliquo loco, in quo párenles ejus per deceimium coni-
moraverunt, si de animo discedendi et recedeiuli ad pro-
priam patriam veré vel praesumplivéconsliterit, dic!. n. 14.
y— an admitlatiir ex eo, qnód ci\ is originarius uíiius regni
se in aliud regnura transtulerit constiluendo ibi domici'
lium, etan in regno deserto beneficia habere possit, gau-
deatque illius regni privilegiis , n. 2 1. 5 lit. 24 part. 4. —
et an ídem sit, si in eodem regno mutet domicilium de
uno loco ad alium , ibidem. — Et in quo naturalilas adhuc
duret, licét originarius unius regni se in aliud transferat,
ibid. in fin. — Jus naturalitalis an amiltatur subditi pro-"
dilione, vel ex alio minori delicio, ita quód ad honores i¡i
loco il!o ampiius non admittatur, ibid. inn. 3. — an amil-
tat dominus, si cum uxore, vel concubina vassalli concu-
buerit, n. 6. 1. 5 tit. 24 part. 7.
Jus COMPETENS venditori , ut ab ipso oblato pretio, res
vendita ad ipsum redeat, an illud possit cedi alii per ip-
sum, n. 2 1. 42 tit. 5 part. 5. — Et an islud jus ad hcerer
des transeat, eliam quando nibil de baeredibus dictum
fuit, ibid. in n. 3.
Jus visiTANoi ecclesias quibus competat, n. 1 et 6 cum
alus ibid. 1. 1 tit. 22 part. 1.
Jus DiviNUM an possit limitari, si ve distinguí per statu-
tum Principis, n. 1 1. 29 tit. 18 part. 3.
Jus coLLECTÁNDi au pertineat ad illos, quibus castra
concessa fuerunt sub protectione, et regimine cum mero,
et mixto imperio, an vero remanéat penes illos quibus pri-
mo competebat, n. 2 1. 6 tit. 25 part. 4-
Jus CANONICUM, ET civiLE, Gt au deficiente jure regni
sit ad jus commune, vel ad jus canonicum recurrendum,
n. 2 in fin. 1. 8 tit. 14 part. 5. — Jura civilia an debeant
observan in curiis mercatorura, gloss. in proa;m. tit. 7
part. 5.
Jus REVENDENDi cst iudividuum , n. 8 ad fin. 1. 55 lit. 5
part. 5, et de hac revenditione, vide gloss. illius leg.
Jus HOSPiTANDi au babcaut Barones in domibus vassal-
lorum, vel an hoc solisRegibus pertineat, n. 2 1. 6 tit. 25
part. 4.
Jus RETENTiosis an competat ralione inipensarum , quae
facte fuerunt in re commodala, vel deposita, num, 4 1. 9
tit. 2 part. 5. — Et an competal pro expensis factis in in-
firmitate, vel in funere alicujus, quód sic, ibidem; com-
pelit etiam in alus pluribus casibus, de quibus per dict.
n. 4 et per dict. ibid. allégalos. — Jus retentionis an tran-
seat in siugularem successorem , et ad fructus rei porriga-
tur, ot quando, dict. n. 4 in fin. — Jus retentionis an de-
tur deposilario pro expensis in re deposita factis, n. 1 I. JO
per text. ibid. lit. 13 part. 5.
Jura sanguikis minui non possuntj n. 1 1. 5 tit. 24
part. 4.
Jura singularia facilius toUunlur, et brevi tempore,
n. 4 ad fin. 1. 64 tit. 5 part. 5.
Jura personalia non transeunt in emptorem, nisi ce-
danlur per venditorem, n. 4 1. 50 tit. 13 part. 5.
Jus PAScuLANDi in communi civitatis ad omnes pertinet,
sive diviles sint, sive pjuperes ; et quid si dives plures gre-
ges liabeat, ex quo pauperesdamnificantur, n. 9 1. 9 tit. 28
parU 3.
Jus EXSEQUEND! obligationcm personalem quo tempore
proescribalur eliam contra ecclesiam , num. 1 1. 22 tit. 29
part. 3.
Jus AQU/E nucEKD/E cx aquíeduclu publico i Principe
concesso, qualiler islud intelligi debeat, n. 1 1. 5 tit. 31
pan. 3.
"Jus AccRESCENDi au et quando locum habeat, et ínter
quos, et qualiter, et in quibus rebus, n. 6 1. 33 per text.
SEPTEiM I'ARTÍTAÍÍUM.
261.
Ibid. tit. 9 part. 6. — an (leluir.oiijunclo^ cl ipse per lioc
excludat venientem ab intestato, dict. n. 6. — an delur e\
imitili conjunctioiie, n. 6 dict, 1. 33 lit. 9 part.6, — an
detiir inter diios spurios, et quid si Irgiliinati sint, ibid.
— • an habeatlocum iu relicto, qnod capit vires e\ dispen-
saiione, ibid. qiisest. 3. — cessat in pluiibus, de quibus
\\útí late per n. 6 supradict. ). 13 tit. 5 part. 6. — et an
P')s-it renuntiari juri accrescendi, dict. nura. 6 ad fin.
— Jus accrescendi an delur acceptaiili parteni legüti,
si alii collegatarii partes suas nolint, nura. 5 1. 36 tit. 9
pait. 6.
Jls deuberaxdi an detur fideicommissario universali,
3n queui omnia onera transeunt, n. 3 1. 1 tit. 6 purt. G. —
\n\e infia in verbo Tempis ad deliberandum, etc.
Jls age.ndi ad scpplementcm, videinfra in verboSuppLE.
MENTiM, ele.
JüssLs ídem est quod liceniia, vel proíceplum, num. 4
1. 13 tit. 6 part. 6, et de hoc vide iu verl)o Licf.ntia. —
judiéis, patris, vel domini, quando exc^jset oílicialem, fi-
Jium, servum, vel famulum, n. 2 ct G 1. 5 tit. 15 part, 7
per te\t. ibid.
Justa causa qux dicatur, ad hoc ut Presbyter parochia-
lis det licentiam suo parocbiano alibi confitendi peccata
sua , n. 7 !. 2 tit. 4 part, 1. — litigandi excusat ü condera-
uaiione cxpensarum, et qualis isla esse debeat, n. 3 1. 8
lit. 22 part. 3.
JcsTiTiA dicitur opus Regís, n. 11 w proonii. 3 pattit.
— Justitiam dilferre idem est, ac si in totum denegaretur,
n. 5 1. 31 tit. 26 part. 2. — Jusiiiia sine polestate exer-
cendi cam medio necessario fieri, ñeque exerceri polest,
n. 6 in procem. 3 parlit. — et multa debonis ipsiu?, gloss.
in prooem. lit. 1 part. 3, et in n, 2 1. 1 ibid. — et sine ea
niundus sustineri non potest, n. Zi 1. 2 ibidem. — Justilia
si á Rege non fiat, statim regnuin vacat de jure , et de fac-
ió, n. 7 1. 5 liL 24 part. 4. — si denegetur, vel negligatur
íierj, an propter hoc domiuus, et ejus civcs depradari
possint, n. 5 1. 10 tit. 25 part. 4.
Ü-Jaeok, et opera differunt intcr se, et qualiter, et quare
dicantur laboratores, ct qui, n. 1 per text. ibid. I. 5 lit.20
part. 2. — iniprobus omnia viucit, el hominis labor et in-
dustria omnia humana sibi subjicit, et altrahit; et plura
de hoc vide per n. 2 1. 7 ibidem. — non debel esse sine
mercede, et semper labor virtuose operantis remunerandus
est, et dicitur pretium rei , n. 1 I. 14 ti!. 6 part. 3, et n. 1
1. 13 tit. 9 part. 3. — et iniquumreputatur labores alicujus
fraudare, n. 2 dict. 1. 13 tit. 19 part. 3. — Labor requi-
riiur adaddendam scienliam et qui magis laboral , magis
sapiens esse credilur, n. 3 1. 15 tit. 9 parL 4.
Laborare an teneatur filius, cíim sil robustus, an vero
sine eo paler illum alere teneatur, n. 5 1. 6 til. 19 parí. 4.
Lac non est nisi sanguis colore muíalo, num. 3 1. 3
part. 2.
Lactare si non dedecet matri, cujus sumptibus filius
nutrielur, an suis, vel patris, n. 2 per lext. ibidem, ). 3
til. 19 parí. 4.
Laicus, et laicorum consueludo, an liget clericos, n. 2
1. 5 til. 2 part. 1,— Laici qualiter debeant scire artículos
fidei, n. 2 1. 1 lit. 3 part. 1. — Laicus instanli necessila-
le bené et licité potest baptizare, gloss. 1. 5 lit. 4 part. 1,
el n. 1 1. 1 lit. 17 part. 4. — - solemniter pa2nilens ordi-
nari non debel, gloss. penult.' 1. 19 tit. 4 part. 1,— si
propter necessitatem aliquem confessus fuit, si postea re-
velet pcccatum , quo modo puniatur, n. 3 1. 35 ibid. —
dilaniando se, an peccel mortaliter. ibid. n. 1 1. 43 cum.
n. seq. — Laici administrare non possunl Sacramentum
Exlreuioe-Unctionis, n. 3 1. 69 ibid. — Laicus an possit
cligi in Episcopum, el an postulan, num. 10 1. 22 tit. 5
part. 1. — vi|pnlc uxorc, potest eligiin Episcopum, dum-
modo ipsa Religionem inlret, ibique profileatur, gloss.
fin. 1. 35 tit. 5 part. 1. — Laici an lantum leneanlur ad elee-
laosynam faciendam, quantum clerici, gloss. fin. I. 40
tit. 5 part. 1. — verberare non possunl clericos, etiam de
mandato Praílati sub poena excommunicationis, n. 9 1. 56
ibidem. — an possinl capero clericos de mandato suorum
Praelalorum, sive incorrigibilessinf , sive non, n. lO dicl.
1. 56. — an possinl clericos torquerc de sui Prajlati licen-
tia, dict. n. 10 in fin. — an possint esse ceconomi aücu-
jus ecclesiae, n. 2 1. Cl til. 5 parí. 1. ■ — de licenlia Epis-
copi possunt praedicare, mulleres vero non, n. 3 1. 9 lit. 6
part. 1. — violantes iulerdictum, qua poena puniantur, n, 9
1. 18 tit. 9 part. 1. — Laicus excommunicalionem per an-
num contemnens puniatur ü judice ecclesiaslico in lempo-
ralibus, n. 4 1, 32 til. 9 part. 1. — an et quando possit
compelli ad fabricam suaj ecclesiae, et ad ipsius reparatio-
nem, n. 3 1. 11 tit. 10 part. 1. — Laici an possint mor-
tuos sepeliré, et quando, n. 2 et 3 1. 3 tit. 13 part. 1. —
non possunl uti vestibus, quibus clerici utunlur, ñeque
possunt dicere Orationes cum Domitius vobismm, vide-
ibid. inn. 4. — quare permittantur habere jus palronatus in
ecxlesiis^ n. 1 1. 15 tit. 15 part. 1. — statuendo an possint
faceré, ut landabilis consueludo dandi eccksiaj, vel clericis
non servetur amplias, n. 2 dict. 1. 15. — an possint agere
contra clericos, ut servetur consueludo dandi iliis certa
die candelas, ibid. in fin. — Laicus decimas non percipit;
et quidsiaiiquis in lioc privilegiatus illas non privilegialo
conferal, n. 2 1. 22 tit. 20 part. 1. — de Papae licentia be-
nh poiest decimas alicujus ecclesiaj percipere , n. 2 1. 23
ibidem. — qualiter debeat probare decimas proescripsisse,
ibid. in fin. — super receptione decimarum privilegiatus
decimas novaliura percipere non potest, n. 3 dict. 1. 23.
— Laici an possint ab Archiepiscopis, vel Episcopis visitari
in sua generali visitatione,n. 3 1. 4 tit- 22 parí. 1. — an
possint decimas praescribere , n. 1 1. 6 tit. 29 parí. D. —
Laicus si aliquid Ixabeat commune cum clericis, n. 4 '• 18
tit. 31 part. 3. — Laici possunt fortificare lurrim ecclesite
pro suslentatione loci contra infideles, num. 2 1, 8 lit. 10
part. 1, et vide n. 1 1. 20 tit. 32 part. 3. — pro tuitione
reipublicfe possunt se incaslellare in turri ecclesiae, dict.
n. 1 et 2 1. 13 lit. 31 part. 3. — an leneanlur ad ecclesiie
refeclionem , et quando, num. 4 1. 24 tit. 32 part. 3. — an
possinl leges sive statuta faceré puniendo malrimnnia clan-
deslina, el an ¡llae debeant observari, imm. 3. 1. 5 lit. 3
part. 4. — Et quid si adjuvent jus canonicum imponcndo
gravissimam et rigurosissimam poenam , ibid. — Laici an
possint imponere poenam filiae contrahenti sine consensu
patris, ibid. quód non. — compaternitalem contrahunl, si
te(5iporenecessitalis aliquem baptizaverint, n. 1 I. 1 lit. 7
part. 4. — Laicus peregriims eliam ad judicem ecclesias-
ticum babel recursum, quando iuhuraaniler tractatur,
n. 3 1. 27 til. 8 part. 5. — an possit esse lulor clerici, et
quando, n. 1 1. 1 tit. 16 parí. 6.
Lapides puri , sive pretiosi , qui per alluvionem fundis
nostris accrescunl, an noslri sinl, n. 21. 26 lit. 28 part. 3»
ÍQ'2
INDEX ¡\1 aterí AÍÍIJjr
— an líceat nnícuíl^ue cxlraíiere de alterius fundo impu-
íie, et quando , num. 2 1. 27 lit. 11 part. i^. — Et quando
Gommodum lapidicinarura fundi in dolem dati speclet ad
maritum, et quando ad uxorem, ibid. in n. 3. — Lapides,
et eitmÍFandum de caBcilale aliqíiorum, qui magno prelio
eniunt lapides, GÜm tam de facili faUi possint, n. 5 1. &
tit. 16 part. 7. 0
Laqüiies, et sün íaqueum fera cadat, et alius eam accr-
p"at inde, an sua sit, n. S 1. 21 tit. 28 part. 3. — Et quid
íi crat in conspeetu ipsius laquei, ibidem.
Lata CULPA an sequiparelur dolo quoad tH)c,ut pcena
forporulis imponi valeat, n, 3 1. 5 tit. 2/i part. 2. — in lege
Cornelia de sicariís, an aequiparetur dolo, n. 4 1-25 tit. 22
pail. 3. — qualis sit, n. 8 per text. ibid. tit. 3 part. &, et
n. 3 1. 11 per text. ibid. lit. 23 part,' 7. — an veniat in
acllone pigneratilia, n. 5 1. 20 tit. 13 part. 5. — an sequi-
paretur dolo in maleficiis, n, 3 per text. ibid. 1. 11 lit. 33
part. 7. — El de sententia Jala per latam culpatíi, an va-
leat, et qualiter judex teneatur, ibid. — Lata culpa non
sufficit ubi dolus reqiürilur ex proposito, dict. n. 3 dict.
1, 11. — dicilur quando de nocie dimittilur oslium aper-
tum , ibidem. — Et error juris dicitur lata culpa , num. /t
dict. 1. 11 tit. 23 part. 7.
Latro raanifestus quis dicafur,- el an defendatur ab
ecclesia, num. 3 I. 4 tit. 11 parí. 1 — Latrones famosi in
diebus festivis debent suspendí , si periculum sitin mora,
aliüs non, n. 12 1. 35 lit. 2 part. 3. — insignes, et noli,
et eorum duces appellare non possunf , n. 1 I. 16 tit. 23
parí. 3. — licüt inter se concordes sint, vel amici, illa non
dicitur vera amicilia, ñeque concordia, debet enim ami.
citia esse in bonum, n. 9 1. 1 lit. 27 part. 4. — dicunlnr
illi, qui slndent- utilitali propriaj, et non domini,cujus
negotium gerunt, num. 1 1. 29 tit. 12 part. 5. — quando
occidi possint vel non per ipsum dominum , et quales sic,
gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — propler expor-
lationes parvse vel vilis rei , non possunt occidi, n. 3 ad
fin. 1. 3 tit. 8 part. 7. — Et an idem qnod in latrone dici-
tur, dicendum sit in nocturno depopulatore, n. 9 dict. 1. 3
per text. ibid. tit. 8 parí. 7. — Lalro famosus quis dica-
tur, et idem esl quod publicas latro, n. 11 dict. 1. 3 tit. 8
part. 7. — Latrones devorantes in publicis stratis, vel in
iion-consuelis, qualiter punianlur, n. 12 dict. 1. 3 lit. 8
part. 7. — dicunlur multis modis, et diversis, gloss. legum
til. ííi part. 7. — Latro proprié quis dicatur, et de poena
islius, sive famosus sit, sive non, num. 5 et 6 ibid. 1. 18
lit. 14 part. 7. — pubücusquis dicatur, et de ipsins poena,
n. f) in princ. et ibid. n, 6 dict. I. 18. — Et de poena re-
ceptnlornm latronum, num. 14 et 15 1. ISper text. ibidem,
tt. i 4 part. 7, et de hac materia vide supra in verbo Agtio
Ft RTi, et in verbo Furtüm, el in verbo Fur.
Latrocimum, vide suprá in verbo Furtum.
Laud^bilis coNsuETUDO quBB secum babere debeat , ad
hiic ut ita diei possit, n. 2 1. 15 tit. 17 part. 1. — el de
modo probandi aliquara esse consuetudinem laudabilem,
ibid. post. med.
Laubemiüm h fdiis succedentibus in emphytensim solví
non debel, et quare, num. 4 1- 21 til. 3 part. 6.
Legalis PossEssto, vide de hoc in verbo Possessio.
Legare rem emphyleuticam, an possit emphyteula irre-
quisito domino, n. 3 qusest. 4 I. 29 lit. 8 in part. 5. — an
possit testator rem haeredissui, et q;iid si in ca aliquod
|«í babebal, rf an ipso jure Iranscal dominiíun rei alien»
Icgatfe , ac si legarelur res propría testatorís , n. 2 1. 10 peí*
text. ibid. tit. 9 part. 6. — nunquam praesumilur quis,
nisi lanlüm jus, quod babet in re, n. 3 quaest. 6 dict. 1. 10
tit. 9 part. 6. — Legari quse res possint íi testalore, et quae
non, gloss. 1. 12 et 13 til. 9 part, 6, et gloss. I. 15 ibid. —
Et an cura tales res legare non possint, debealur earuní
a?stimatío, n. 5 dicl. 1. 13 junct, ibid. n. 8 et 10.
Legans alicui pascua progregifeus suis, debebunlur sibr
pascua liyberna el sestiva, n. 5 I. 15 tit. 8 part. 5. — alicur
inslrumentum debili, quod sibi debebalur, quid tune
legasse videalwr, num. 4 1. 47 per text. ibidem, tit. 9-
part. 6,
Legataríis an noceat sententia lata contra haeredem su-
per nuUitate testamenti, num. 25 1, 20 tit. 22 part. 3. —
Legatarii légala eis relicta consequi non possunl, si es
testamento non adeatur hseredilas, dict. n. 25. — possunt
appellare ct sententia lata contra baeredem, quando teslá-
mentum non valnit, et ex qua causa, num. 2 1. 7 tit. 23
part, 3. — si dicant hseredem eis fore snspectum , an istuá
tajilúm dicere suíficiat sine alia probatione, ut cum eo in
judicio esse non possint , ibid, in n, i. — si eis sub modo
aliquid sil reíiclum , si modum non adimpleant, an lega-
lura perdant, n, 1 infin. 1. 6 til. 4 part* 5.— Et an domi-
nium rei légalas in legatarium transeat sola volúntale les-
tátoris absque alia traditione, n. 1 1. 44 til. 5 part. 5. —
Legatarios cui h lestatore fuit relicta quinla'pars bono-
rum, si fundum híEreditarium velit emere, an consangui-
nei testatoris admiltantur ad retrahendum, uttalis fundus
eum eis remaneat pro tanto, num. 2 quoest. 3 1, 55 tit. 5
part, 5, — in re legata sibi quodammodo ba;res dicilur,
íi. 5 1. 28 lité 8 part. 5« — Legatarii habent lacilam bypo-
Ihecam in bonis defuncti pro consequendo legato eis relic-
to ; et quid bodie, cíim per legem regui legata debeantur,
etiam non adita liaereditate, num, 8 1. 26 tit. 13 part. 5.
— Legatarius an ratione talis tacüaj bypolhecae praíferatur
creditoribus cbirographarüs, ibidem. — Et an testator
possit probibei-e, ne competat bypotbeca pro tegatis ab eo
relictis, dict. num, 8 dict 1. 26 tit, 13 part. 5. — Lega-
tarii quíbus legatum fuil reüctum in minus solemni volún-
tale, si legatum eis datum sit, an luncliaeres possil illud
repeleré, n, 1 1. 31 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — Lega-
tarius an posñit esse teslis in testantento in scriptis fació,
vel nuneupalivo, el quid bodie, n. 1 1. ll'per texl. ibid.
til, 1 part. 6. — Et qualiter edi debeat legataríis copia
testamenti, sí pelant sibi edi, num. 2 1. 5 per text. ibidem
til. 2 part. 6. ^ — Legatarius in re légala babetur loco basre-
dJs, n. 3 dict. 1. 5 tit. 2 part. 6. —dicitur institutusin re
certa alio adeunte baeredilalem, n. 2 in princ. 1. 14 tit. S
parí. 6. — an dicatur institutus universaliler, qui resli-
tuit omne patrimonium hsereditarium vigore Iransaclionis
relenla re certa , dicl. num, 3. — Et an capiens ex stipula-
tione, si slipulatio successit loco títuli universalís, babea-
tur loco legatarii, ibidem. — Et an huic, qui habelur loco
legatarii, debeantur fruclus ü (empore morse, ibidem in
quaest, 6, — Et an baBres inslilulus in parle bonorum,
alus universaliter institutis, babeatur loco legatarii, sicut
si in re certa esset inslilutus , ibid. in quíEst. 7, — Lega-
tarius dicilur ille, qui ínter baercdes non babet jus accres-
cendi, in dict. quajst. 7. — vel b^res an dicalur ille cui
ususfructus omnium bonorum relinquitur , vel legantur
omncs res, dict. num. á qncest. 8. — an dicalur institutus
in re certa , quando sic inslilutus fuit per testalorcra in
^EPTEM PAIITITAÜUM.
iGi
tecuDilo leslamento, quod feci: ;miino levocandi piiimim,
on vero lunc liaeres dicalur, ul per hoc primum teslamen-
Itiin irritelur , dict. n. 3 in final, dicl. 1. 1Z| lil. Spart. 6. —
J-e^ütarii an siiit cilandi, qnando liacres vuU iiiveiilaiiura
f ciificere , el pcr quem judicem , n. 7 et 8 1. 5 tit. G pait. 6.
— Et on ex defectu talis citalionis vilielur inventarium,
eiiainsi haeres lunc fideliter illud fecerit, dict. num, 8. —
Lciialarii, sive praesentes sint lempore confeclionis inven-
laiii, sive absentes semper possunt probare contra inven-
liirium, si dicant illud fraudulenler, el dolóse fuctum,
II. 2 1. 6 liu 6 in part. 6. — interini quód haeres facit in-
venlarium, non possunt illum convenire, et quando sic,
n. 1 et 2 1. 7 ibidera. — si prius ab bsDrede legalum ac-
ciperint, quüm ipse solvat creditoribus baereditariis, an
luli sinl, an vero creditores reclamare possint, ibidera in
n. 9. — an possint inquietari per creditores bajreditalis ,
qiiando vero non, sed ipsi contra ha;redem recursum ba-
l)eant, ibid. in n. 10, — creditoribus bocreditariis cederé
debent, ibid. in n. dO, 11, 12 et 13. — an concurrant
Gum creditoribus, utsua legata consequantur, licét vires
haereditatis non sufliciant, quando bsercs jnvenlarium non
fccit, et agentes contra eum dicant plus non remansisse
iii bonis teslatoris, vel in foro consoienliaí, n. 2 1. 10 lit. 6
part. 6. — an possint agere contra filium baeredem sui
palris, qui ucn fecil, iuvenlariuní aJ suam legilimam,
quando vires hajreditatis non suíTicerenl, ibidem in n. 3.
— ex (juibus verbis factis, vel signis videantur acccptare
legattim, et quando non, num. 5 cum alus ibidem, I. 11
til. 6 part. 6. — Legatarius si sit incapax legali , et illud
Regí deferat, an ex ista delalione aliquod pra;niium con-
sequalur , et quibus facienda sit delatio ista, el quid in to-
taliter incapacibus, num. 1 et 2 1. 14 per lext. ibid. tit. 7
parí. 6. — Legalarii an leneantur fdii legilimam sup-
plere, vel an boc ad bseredes pertineal, rum. 10 1. 5 per
texf . ibid. lit. 8 part. 6. — Legatarii capacitas, quando et
in quo tempore requiratur, num. 7 1. 1 per text. ibid.
lit. 9 part. 6. — alicujus rei certae, an ad debita testatoris
leneantur, et quid in legato quolae bonorun), dict. num. 1
dict. 1. 2. — in plus gravari non possunt per lestalorem,
qu5m quod ab eo iiabuerunt, n. 5 1. 3 tit. 9 part. 6. —
Legalarius an possit poenitere , si acceptalo legato, fecil
quod lestator sibi jusserat, dict. num. 5. — Et quando vi-
deatur legatum legatario relictum animo compensandi
cura debito, quod teslator sibi debebat, dicl. num. 5 dict.
1. 3. — El an legata debeanlur ab hajrede legatarii, n. 6
dict. 1. 3. — Legatarius de qua culpa tenealur fideicom-
missario, n. 31. 7 per text, ibid. tit. 9 part. 6. — quali
titulo possiíieat, quando baeres elegit unum ex duobus dari
legatum, si erat ejnsdem nominis, et sub nomine proprio
bene aliquid i» testatore fuit relictum, num. 3 1. 9 lit. 9 in
part. 6. — an leneatur probare lestalorem scivisse rem
esse alienam, vel non, ibid. in num. 4- — Et quando le-
gatarius debeat illam rem sibi legatam habere, licet lesta-
tor f clverit, vel ignoraverit rem legatam esse alienam, ibid.
iu num. 7. — Legatarius an re evicta agal de evictione,
dicl. num. 7 dict. 1. 10. — an et quando lenealur redi-
mere pignus testatoris, quando illud sibi legavil, vel boc
ad hffircdem pertineal, gloss. 1. 11 per lext. ibid, tit. 9
p.irt. 6. — an et quando possit compellere baeredem , ut
siiis sumptibus pcrquirat rem sibi legatam, et sibi del, n. 2
1. 12 ibid. per illum lext. — cui teslator pignus suum le-
parif, an per hoc liberetur á solutione debiti, et quando,
num. 2 1. IG til, 9 part. 6. ■ — El quid:,i illam nm sibi Ic-
ga\it credens esse propriam ipsius lestatüris, ibid. num. 2.
— Legatarius an possit ab harede petere legatum sibi re-
lictum, quando teslator in vita sua illud vendidit, vel pig-
neravil in lotum, vel usumfructum lantum, num. 2 et 4
1. 17 lil. 9 part. 6. — an possit potere legatum sibi dari>
quando teslator ad sibi relinquendum ex faba causa mo"
tus fuit, num. 1 1. 20 per illum textum ibid. tit. 9 part. 6.
— an et quando possit petere sibi relictum sub condilione,
modo, vel causa, gloss. 1. 21 ibid. per illum text. • — sub
modo ante ipsius impleraentum non acquirit dorainium
rei legatae, eliamsi prsesliterit salisdutionem, et quando,
n. 10 ibid. — si decedal ante condilionis implementum,
an lalis condilio per bairedes suos adimpleri possit, num. 2
1. 22 tit. 9 parí. 6. — an el quando habeat electionem ,
quando legatum fuit sibi in genere relictum, et qualiter
sic reliclum valeat, gloss. 1. 23 ibid. per illum texl. lil. 9
parí. 6. — Et an tune legatarius, vel hieres possit eligeie
melius, eliamsi ¡i tcslatore sit sibi dala eleclio, ibid. in
num. 6 per tcxl. ibid. — Et quid sit diceiidum in causis
pi.s, ibid. — Legatarius cui relicta fuit d^imus in genere,
an praeferalur íiliis, si teslalor unam tautüm domum ha-
beat, an vero legatum non valeat, ibid, in n, 13 por illum
lext, — Et quid si teslalor ¡egavit alicui unam ex domibus
suis, cüm nullaní domum baberet, et quid si legavnitha-
bitaliom-m, ibid. in num. 1/1. — Legatarius cui alinuMita
relicta fuciunl, qualiter ab barede ali debcal, et qualiter
ei prffislanda sint, gloss. 1. 24 per textum ibidem lit. 9
part. G. — Quando habet rei electionem, an et quando
variare possit, et quid si semel janí variaverit, num. 11. 25
lil. 9 part. 6, — Et si eleclio sit tertio commissa, an ipso
nolenle eligereinlra annum, ad legatarium transmitlatur,
num, 5 dict. 1. 25. — Et an idem sit, si eleclio in modum
condilionis commissa sit alicui tertio, ibid. ■ — Legalarii
quibus data est eleclio, si in eligendo dissenlian!, an illud
sorte terminabitur, gloss. L 26 per lext. ibid. tit, 9 part C-
— Etan et quando legatum ad haeredes legatarii Iranseat,
vel non, num. 1 et 3 1. 27 ibidem per illum textum. — Le-
gatarius, an ct quando petere possit legatum in arbitriuní
baeredis positura, num. 1, 2 et 3 1. 29 tit, 9 part. 6 per
lext. ibid. — an debeat habere legatum mortuo hxrede
h quo fuit legatum illi relictum , quamlo ipse ha-res vo-
lueril, num. 3 1. 30 per text. ibid. lil. 9 part, 6, — de-
bet acc.eptare legatum in vita sua , alias ad suos heredes
non transmiltet, et quando sic, n. 4 dict. 1. SO. — an
possit petere sibi dari legatum, quod sibi contra leges re-
lictum fuit per lestalorem , num. 1 1. 32 per text. ibid.
til. 9 part. G. — polest propria auctorilale legatum ca-
pere, quando illud sibi per lestalorem permissum fuit,
n. 1 dict. 1. 32. — Legatarii ubi velinl, possunt hccredrm
convenire, quando teslator jussit legata eis solvi in certo
loco, et ipse dolo vel mora non venit, num. 1 dict. 1. 32
til, 9 part, 6. — Legatarius, cui aliquid fuit sub inhonesta
condilione relictum, poleril illud pelere, ñeque eam im-
plere tenebilur, num. G dicl. 1. 32 per lext. ibid. — Le-,
galarii, qui Ínter se unum legatum habent, qualiter divi-
dent, el an valeat, sive conjunclim, sive disjunclim sibi
Icgelur, gloss. 1, 33 per text. ibid, lil, 9 part. 6. — Lega-
tarius quando succedalin partera sui collegatarii, vel non,
el ex quibus, et quando sic, num. 6 dict. 1. 33 tit. 9 part, 6.
■ — Et an jus accrescendi habeat lücum inter legatarios in
habitatione pluribus relicta, vel inter dúos correos, quibus-
264
ÍNDEX MATERIARUM
fst relicta liberatio, vel in legitima alicui jure debita, in
dict. num¿ 6 dict. 1. 33. — Et ari testator possit impediré
jus accrescendi inter legatarios, dict. nuní, 6 ad fin. —
Legatarius an habeat dominium rei legatae ante aditionem
hnereditatis , et quale habeat, et quando, num. 3 1. 34
tit. 9 part. 6. — Et an fructus rei legatos debeantur lega-
tario ante adifam bsereditatem, et quando, num. 3 1. 34,
et num. 4 1. 37 tit. 9 part. 6. — Et quid si legatum sit ad
diem certam, an ante diem transeat dominium, dict. n. 3.
■'— Legatarius si decedat ante diem legati, an illud ad
haeredes transmittat, ibid. in num. 4, 5 el 6 per text. ibid.
— Et quid in legato conditjonali, dict. nuní. 6 et num. 5
1. 35 per illum text. ibid. tit. 9 part. 6. — Et an jus adim-
plendi condilionem transeat in bai-edem, ibid. in num. 8.
— Legatarius potest legatura acceptare, et an pro parte
acceptare, et pro parte repudiare possit, et quundo; et
an per agnitionem partís rei legatae videatur facta agnitio
totius, num. 1, 2 et 3 1. 36 tit. 9 part. 6. — si acceplet
partem suam , et collegatarius suam repudiet, an illa ac-
ceptanti accrescat, vel non, n. 5 dict. 1. 30. — Et an quod
accedit legato debeatur legatario undecumque ei venial,
ct quale augmentum, et quando, num. 1 1. 37 ibid. per
illum text. — Et an legatarius tenealur ad onus, quod
erat injunctum rei sibi legatoe, quando simpliciter sibi L-
gata fuit, dict.-num. 1 dict. 1. 37. — Legatarius cui lé-
gala fuit domus, an si deslruatur, possit aream petere,
num. 2 1. 37 til. 9 in part. 6. — Et quid si hseres in res-
tituendo Icgalo legatario fuit in mora , an tune tenealur
non solíim ad fructus per eum perceptos, sed etiam ad eos
qui percipi potuerant, num. 5 dict. 1. 37. ■ — Et an ve-
niant fructus quos percipere potuisset pelilor, vel iHi
quos percipere potuisset possesgor, ibid. • — Et res debet
statim ab hoerede tradi legatario, aliüs per judicem ad hoc
indulgotur sibi tempus, et quid si res sil aliena, gloss. 1. 38
til. 9 part. 6. — Et quando hoeres possit persequi rem le-
gatam sumptibuslegatarii, num. 21. 41 til. 9 part. 6.. — •
Et de qua culpa hieres tenealur legatario, num. 3 dict.
1. 41 per illum text. ibid. ct num. 3 1. 7 ibid. — Et si ab
haerede non sit ante moram res legata alicui sibi data,
postea in omni casu perit periculo haeredis , num. 4 dict.
1. 41. — Legatarius cui pluries res eadem in eodem tes-
tamento légala fuit, qualiter cam habere debeal, n. 2 1. 45
per text. ibid. til. 9 part. 6. — Et quid si alicui legatum
sit chirographum debiti , an per hoc ipsum debitum sibi
legatum videatur, num. 1 1. 47 til. 9 part. G. — Legatarius
an possit legalum petere ante aditionem haeredilalis, n. 1
1. 48, et n. 3 1. 34 cum alus ibid. tit. 9 part. 6. — in quo
loco legalum petere possit^ el sibi solvi debeal, et inlra
quod tempus, gloss. dict. 1. 48 per text. ibid. — an possit
mitti in possessíonem rei legatae per cxecutorem testa-
mcnti invito hserede , et quid si haeres consentiat, num. A.
I. 2tiit. 10 part. 6. — si sit etiam executor testamenti, an
tune possit propria aucloritate capere legalum, dict. n. 1
dict. 1. 2. — Legalarii, an et quando possint executorcs
testamenti convenire, n. 5 1. 4lit. 10 part. 6. — Legatu-
rias an possit detrahere Falcidiam de suo legato alteri le-
gatario relicto, num. 1 in proem. til 11 parí. 6. — Et an
ha;res, invilis lej^atariis, possit Falcidiam delraliere in una
re lanlüm alicui légala, n. 10 1. 2 per Icxt. ibid. tit. 11
parí. 6, — Legatarius an debeal penes se habere instru-
menta rei sibi kguloB, ct quando, n. 2 in fin. 1. 7 tit. 15
part. 6. — qualiter agal cuntía furem sibi furaclem rem
extinguitur.
Transit ad haeredes, vel
non , vel ponitur ia
ejus volúntate, vel le»
gatarii.
Ubi detur, el quando.
Pro nonscripiura, cadu-
cura, vel quasi caducum.
sibi legatam, antequam sibi Iraderetur, et quando adió
furli, vel condiclio furtiva detur, et ad quid et qualiter,
num. 4 I. 13 tit. 14 part. 7. — an possit agere contra il-
lum, qui in re sibi, légala damnum dedil, aclione legis
Aquiliie, vel damni iufecli, n. 8 L 2 lil. 15 part. 7 per
text. ibid. — quai petere possit, quando sibi vestes legataj
fuerunt, num. 8 1. 8 per text. ibid. tit. 33 part. 7.
Legatum velmujoriae, vel dola-
Ecclesiae, vel pió loco, vel lis, vel furtivaí.
minori, vel Civitati. Revocalur, vitiatur, vet
ToIlitur,debetur,el in quo.
Dicitur
Generaliter, vel specialiter
relictum.
Purum , simpliciter, ad
diem, vel sub condilione
relictum.
Rei alienae , vel haeredis
Legato alicui facto de fructibus alicujus fundí, an iu-
lelligalur voluisse sibi reliqui usumfructum pro quolibet
anuo, an vero fructus unius anni lanlüm , n. 1 1. 20 lil. 31
part. 3. — Legatum aiteri factum de re, quam marilus
uxoii suae legaverat matrimonium constante, an leneat,
n. 7 1. 4 liL 11 part. 4. — á marito uxori relictum si caslé
vixerit, an ei debeatur si ipsa ad secundas nuptias convo-
laverit, n. 1 1. 1 lit. 12 parí. 4. —El quid si fueritsibi ab
exlraneo legalum factum eodem modo, an ipsa iílud lucre-
tur, si ad tenias venerit, ibid. — Legatum factum posses-
sori majoriae, si bona majoriae cum alio dividat, velsire-
mittat tributum, quod debelur majoriae, vel aliud simile
in damnum niajoriaB, an ipse illud legalum consequalur
conditione non implela, et sic gravamine rejecto, num. 1
quaest. 19 1. 10 tit. 26 pait. 4. — est don alio quaedam ,
n. 2 in princip. 1. 7 tit. 4 part. 5. — Et quid de légalo ali-
cui relicto ad certum tempus , an tempore transado stalim
transeat in aliura, sicut est in donalione alicui relicta sub
coníjitione, ibid. — El an dominium rei legatae in legata-
rium transeat, sola volúntate testatoris absque tradilione,
n. 1 1. 44 tit. 5 part, 5. — El an in legatis conditio casua-
lis, vel mixta retrotrahalur, siculi fit in contractibus, n. 1
1. 32 lit. 13 part. 5. — Legatum relictum in minus solem-
ni volúntate, si legatario solvatur per haeredem , an haeres
illud postea repeleré possit , n. 1 1. 31 per text. ibid. tit. 14
part. 5. ' — Légala relicta in testamento in quo haeres ins-
titutus non fuit, an debeantur, et an requiíatur, quod ve-
nientes ab inleslalo adeanl haereditatem , n. 1 in prooemio,
lit. 3 part. 6. — Legatum an possit relinqui Judaeo, Puga-
no, vel Haeretico, et an isii possint haeredes instituí , n. 5
1. 4 per text. ibid. til. 3 part. 6. — El in legatis conditio
potestativa statim est adimplenda per haeredem, n. 4 I. 7
til. 4 part. 6, — Legatum mulieri factum , si cum aliquo
nubat, an sibi debeatur, si iliecum ea contiahere nolit, si
non slelit per eam, et an talis conditio liabeatur pro im-
plela, n. 3 1. 14 per lextum ibid. til. 4 part. 6. — el un
ipse nolens pcenilere possit, ibidem in num. 6. — ct an
in legatis possit fieri substilutio, n. 1 in prooemio tit. 5
part. 6. — Legata quasi semper fiunt ob nierita praece-
dentia , n. 6. 1. ,14 lit. 5 part. 6. — Legatum factum cí-
vibus, ipsi civitati videtur factum , ct quando non, etqiiid
in simiii, n. 6 dict. 1. 4 — quid dicatur, el an si legatario
deUir in vita leslatoiis transeat in dominationem, et in-
cipiot esse donalio, n. i I, i til. 9 part. G,— Légala, á qui-
SEPTEM PAUTÍTAUUM,
265
I ' bus reiiuqiii possint, el in quo tempere ilesideretur capa-
citas in liigíitario, ibid. iii n. 3 el 7. — Legatuui, an el
qiiando possit per hajredem acccptari, el hx-ieditatcm re-
pudiare, n. 1 1. 2 per text. ibid. til. 9 parí. G. — Etdo-
uiinium rei legalse veré transil ik die adiU-c ha;reditalis, el
quffi rei legaiae accedunt. ii. 3 !. 3 lit, 9 pait. 6. — Etan
frucliis, et accessiones rei légala; debeanUir legatario si
fiicruiít percepli ante adilam lia;redi!atein , dicl. n. 9. —
Lcgalum si recipiatur íi lega'aiio cum onere aliqíiid fa-
ciendi, si facial, an poslea poenilere possil ex aliqua causa,
n. 5 dict. I. 3 per text. ibid. til. 9 parí. 6. — quaiido vi-
dealur legatario reliclum animo corapensandi cum debi-
to, n. 5 supradict. — Légala an debeantur ab haerede üíe-
redis, ve! legatarii, n. 6 dcit. 1. 3.— Legalum si reiinqiia-
tnr filio exhaeredato, an íi substituto ipsius aliquid legari
possit, n. 8 dicl. 1. 3. — ab haerede hseredis illuní nominan-
do, qui praelerjudicium defunclisuccessil, an debealur, n. 2
1. Ziibid. — si relinquatur íi succedenti ab inleslalo, an de-
bealur ab alio ejusdem gradus, qui primo inslilulo repu-
diante adivilhasredilalem, num. 5 1. 5 per lext. ibid. til. 9
parí. 6. — an possit relinqui servo ha;redis, vel ipsius tes-
tatoris, vel proprio fdio, n. 1 1. 8 lit. 9 parf. 6. — an pos-
sit relinqui domino servi, quando ipsius servas h testatore
fuit liajres institutus, n. 2 ibid. per illum lexl. — propler
incerliludinem viliatur, et quid si dúo sint ejusdem nomi-
nis, unus aulem est amicus, vel consanguineus lestatoris,
lu 1 1. 9 per lext. ibid. lit. 9 part. 6. — Et an haeredes eli-
gere teneantur unum ex illis, et quali titulo legalarius
tune possidebit, ibid. in n. 3. — Legalum a leslatorc fac-
tum de re haeredissui, an et quando valeat, n. 2 1. 10 per
texl. ibid. til. 9 part. 6. — est inulile quando leslator le-
gal jus suum, quod ipsius morte finilur, num. 3 qua;st. 6
1. 10 til. 9 part. 6. — an legatario dari debcat sumptu hse-
redis in perquirendo illud ,.el quando , n. 2 1. 12 per lext.
ibid. til. 9 part. 6. — de quibus rebus fieri debeat, et de
quibus non, gloss. dict. 1. 12 per text. ibid. et gloss. 1. 13
per text. ibid. etl. 15 ibid. — El an el quando dalo, quód
legatum non valeat, debealur ejas aestimatio ab baírede,
n. 5 dicl. 1. 13 juncia ibid. n. 8 et 10. — Legalum si non
possit relinqui forensi, an tune ei debealur ipsi legati ses-
timatio, n. 10 dicl. 1. 13. — nominis an extingualur per
solaai petitioncm, vel per novalionem, num. 4 1. 15 lit. 9
))art 6. — pignoris, quod leslator habeal, factura debilori,
an valeat, el per hoc videatur sibi remisisse debilum,
gloss. 1. 16 til. 9 part. 6.. — Et quid si illam rem sibi le-
gavil credcns esse propriam ipsius tesíatoris , ibid. in n. 2.
^Et quid si leslator legavil alicui rem alienam alteri obli-
galum, in dict. n. 2 dicl. 1. IG. — Légalo uxori fucto per
juarilum de mancipiis sibi in dotem datis, an per hoc vi-
deatur velle, ul uxorilla, el illorum aestinialionem ha-
bcat, ibid. in n. 3 qua;sl. 2. — Et quid si paler legavit
liliae ducenta nomine dolis, si poslea i|)se datis cenlum il-
lum maritaverit, an fdiaj delur aclio ad alia cenlum , n. 3
quuL'St. A dicl. I. 16 til. 9 parí. 6. — Quid vero si pater
primó dotat, et poslea legal, ibid. in quajsl. 5. — El an
el quando illud ita sibi leslator reliquissc videatur animo
compensandi, ibid. in quaest. G, 7 el 8. — Legatum ali-
cujus rei alicui factura , an el quando revocelur, vel non ,
si testalor illara rerain vita sua alienavil, n. 1 et 2 1. 17
per lexl. ibid. til. 9 parí. 6. — El quid si leslator lanlum-
inodo alienavil usumfruclura , ibid. in n. 2. — Et quid si
testalor ecclesiam in domo sua fieri jussit , quam postea
vendidit alia empta, an videatur revocasse legatum per
hoc, vel quod in domo empta construatur, dict. n. 2 in
fine. — Legalum factura á testatore de cenlum, qua; suut
in arca, au valeat si minus vel plus adsit, n. 1 et 2 I. 18
per lexl. ibid. lit. 9 pai t. 6. — an praesumatur facluní Ti-
tio ex eo scilicel , quód leslator dixil baeredi, ex decem,
quae legavi litio, voló quód prestes quinqué Sejo, dicl.
n. 1 in fine. — an valeat quando testalor domum alicui
legavil, cum non haberet nisi uñara tanlum, el haberel
filios, n. 13 I. 23 per lexl. ibid. til. 9 parí. 6. — et quid
si leslator uñara ex doraibus suis legassel, ciim nullas ha-
beret, ibid. n. 14 dict. 1. 23. Et quid si et tune leget ali-
cui habitalionem , an illa sibi debealur, licet testalor nullas
domos haberet, ibid. in dict. n. 14. — Legalum alinien-
torum qualiler inlerprelari debeal, et ad quid hieres te-
nealur, el qualiler debealur, gloss. I. 24 ibid. per illum
text. — faclnm duobus cum eleclione, si in eligendo dif-
ferant, qualiler fieri debeal, et an causa sorle dirimalur,
glos. 1. 26 per lext. ibid. tit. 9 part. 6. — optionis non est
condilionale, n. 3 dict. 1. 26. — an poni possit in arbitrio
haeredis, et per quas verba istud fieri possit, n. 1 el 2 1. 29
per text. ibid. til. 9 part. 6. — Et an tune ab hierede le-
gatarii dari debeat, si adsit causa non dandi, et qualis
esse debeal, ibid. in n. 3. — Legalum contra legum dis-
positionem factura an valeat, si hoc ita esse vdit testalor,
n. 1 1. 32 per lext. ibid. tit. 9 part. 6. — el an tacita hy-
potheca, quae est pro legalis, possit per testalorera re-
miüi, et quare, dicl. n. 1. — Legatum an valeat, quando
una res pluribus conjunclim, vel disjunctim legalur, et
qualiter dividetur, glos. 1. 33 pertext. ibid. tit. 6 part. 6. —
si ex aliqua causa in persona ipsius deficiat, an et quan-
do accrescat ejus porlio coUegalarió, vel fisco, el quando
non, n. 6 dict. 1. 331. — Et an in legalis cessel jus ac-
crescendi inler conjunclos conjunctionelegali, el quando,
dict. n. 6. — Et in legatis potest teslator tollere sua vo»
lunlate jus accrescendi, dicl. n. Gadfinem. — etan domi-
nium rei legataj transeat in legatarium ante adilionem hae-
reditalis, el quale, n. 3 1. 34 tit. 9 part. 6. — et an fruclus
rei légalas debeantur legatario ante adilionem haereditalis,
din. n. 3 et 4 1. 37 ibidem. — Et quid si haeres in resli-
luendo legato fuit in mora, an tune teneatur non solíim
ad fruclus perccptos, sed ad eos qui percipi potuerant,
n. 5 dict. 1. 37 lit. 9 part. 6. — et an veniant fruclus,
quos percipere potuissel pelilor, vel illi, quos percipere
potuissel possessor, dicl. num. 5 dict. i. 37. — Legalum
trauslaium in aliimi inlelligitur cum onere suo, n. 2 dict,
1. 35 lit. 9 part. 6. — potest libere per legatarium accep-
lari, vel repudiari, etan pro parle acceptari , el pro parte
repudian possit, n. 1, 2, 3 el 4 I- ^6 lit. 9 parí. 6. — et
aü per agnilionem parlis rei Icgatae videalnr facía agnitio
toiius, ibid. n. 3. — Legatum si pluribus relinquatur, et
unus acceptal, alius non, an pars repudíala accrescat ac-
ceptanli, n. 5 dicl. 1. 36 lit. 9 part. 6. — alicui reliclum
si postea rei legalaí aliquid accedat, an illud sit in com-
modum legatarii, et quando, n. i 1. 37 ibidem per illum
texl. — El an legando quis rom , propler quam est ad onus
obligatus, an tale onus cura legato transeat in legatarium,
dicl.n. 1 dicl. 1.3 7. — Legalum si nonresliluaturab haerede,
cura potest, sed post raorara , perit postea ipsius pericuio,
eliamsi res eodera modo esset penes legatarium perilura,
n. 4 I. 41 t'l. 9 part G. — si pluries íi testatore in eodem
téstame nto legctur, qualiler sibi debealur ; et quid si p08«
266
INDEX MATElilARüM
lea qiiom Titio fundum legavit , in eodem testnmcnto ¡1-
Jiid servo ipsiusleget, an mulliplicet legaluiii, n. 2 1. A5
lit. 9 part. 6. — 'Et quid si testalor primo legavit aliciii
pariem fundi, secundo lotnm , dict. nuni. 2. ■ — Legalum
chirographi aliciijusdebiti per testalorem factuní, cujusef-
fecüís sit, n. d. 1. 47 ibidem per illum text. — ut perfecté
trunseat ad legatarium, an prius híereditas adiri debeat,
n. 3 ]. 34 et n. 1 1. 48 tit. 9 parí, 6. — Légala, qure mi-
nuantur, ut ha;res detrahat Falcidiam, quae vero non,
n. 1 I. 1 lit. 11 parí. 6. — Legalum pium dicitur iliud,
quod relinqnilur ad ornalura ecclesi», n. 4 quaest. 1 dict.
1. 1 lit. 11 part. 6. — factura de aliqua domo, si illa des-
truatur, an área debeatur legatario, num. 2 1. 37 tit. 9
parí. 6. — Légala si minuantur, vel augeantur posl testato-
ris mortem, an lioc prosit, vel damnificet hieredi quantum
ad habendam Falcidiam , gloss. 1. 3 per text. ibid. lit. 11
part. 6. — Et de quibus legatis Falcidia deduci non pos-
sit, gloss. L 4, 5 et 6 tit. 11 part. 6. — Et quid si uni
eidem sint legata pia, et légala non pia relicta, n. 2 ibi-
dem in princ. — Legatum ad pias causas, quod dicalur,
el esse potest pluribus modis, n. 2 dici. I, 4. — Légala
an debeantur sine hajredilatis aditione, etiam quando tes-
talor proliibuit delractionem Falcidiae, n. 3 ad fin. 1. 6
tit. di part. 6. — debentur etiam htereditale non adila , et
sic in codicillis relicta , quomodocumque lestainenlum
rumpatur, n. 4 1. 3 per text. ibid. tit. 12 part. G. — si ab
lia;rcde solvantur, an per hoc baereditatein adire videalur,
n. 5 1. 11 tit. 6 part. 6. — Et pe.nes quem deheant esse
instrumenta rei légala;, n. 2 in íin. I. 7 til. 15 parí. 6. —
Et an fado legato vini veniaiit vasa, et quaüa, n. 9 I. 5
tit, 33 part. 7. — Et legalis alicui vestibus, quaí veniant
in isto legato, n. 8 1. 8 per texl. ibid. lii. 33 part. 7.
Legatum ecclesi^:, vel pió loco, vel minoii f.iclum, vel
civilati. — faclum ecclesia; parochia'i ab eo, qui alibi cle-
git sepulturam, an compuletur in (¡uaitam parocliiniem,
num. 8 1. 5 til. 13 parí. 1. — faclum eccloi^ie vel altari,
quando Rectori proprio , quando ejiís Vicario dtbeatur,
n. 2 1. 6 lit. 19 part. d. — anriuum civilati relictum an
perpetuo illud habere debeut, n. 1 1. 26 lil. 31 píirl. 3. —
Et an debeantur legata ad pias causas, quando tesiamen-
tum rumpitur poslbumi praeleritioue, num. 3 1. 20 lit. 1
part. &. — Legatum faclum civibus civiluli videlur fac-
tura, et quando non, et quid in siraili, n. 6 1. 14 tit, 5,
part. 6. — pium dicitur illud, quod relinquitur ad orna-
tum ecclfsiae, n. 4 qua?st. 1 1. 1 tit. di part. C. — ad pias
causas quod dicatur, et esse potest pluribus modis , n. 2
!. 4 til. 1 part. 6.
Legatum tollitüü, debetur, et in quo. — Légala non
debentur nisi aere alieno deducto, num. 3 1. 103 til. 18
part. 3, et num. 7 1. 7 lil. d5 part. 5, — quando dc-
beanlursi rescindatur testaraentuih , ila quod ex eo non
adealur baereditas, ol quando sic, n, 2 1. 7 til. 23 part. 3,
— primi et secundi testameiiti, an debeantur per lia?rc-
dem, quando testator errando fecerit dúo testamenta ,
n. 5 et 6 1. 21 tit, 1 part, 6, et num, 81.7 üt. 8 parí. O,
— an debeantur quando testator fregit tcstamenlum, el
illud rupit, n, 2 1, 24 til. 1 part, G, — an debeantur ex
testamento facto per vira, n. 4 ad fin. 1. 27 tit. 1 part.G.
— relicta testamento, in quo haeres instilulus non fuit, an
debeantur, et an requirantur quod venientes ab inteslato
adeant haereditalem, n. 1 in prooem. tit. 3 parí. 6. — non
valent, ñeque debentur, quando lia;redi!as non «si sol-
vendo, num, 11 1. 7 per text. ibid. tit. 6 part. C. — de^>'i
bentur aere alieno deduelo, ibid. in num. 12. — Legatum *
alicui faclum de re testatoris pignerata, an ab liaerede de-
beat redirai, et legatario dari, vel an ab ipso legatario, et
quando, gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — Lé-
gala an debeantur, quando frater ex aliqua causa rumpit
testamentnm sui fratris, num. 41. 12 lil. 7 part. 6. — Le-
gatum an ab illo tolli possil nuda volúntate, et sine aliqua
solemnitate, num. 23 1. 13 tit. 7 part, 6, — Legata, sive
praelegata an debeantur, quando baereditas fuit npplicafa
fisco, quia haeres eral indignus, num. 25 1. 13 tit. 7 parí. 6.
— an debeantur quando lestaraenlum patris, vel filii, vel
fratris, fuit ex aliqua causa ruptura, num. 5 cura aliis
ibid. 1. 7 per texl. ibid. tit. 8 part. 6. — Et an idem sit,
si paler vel mater praetcreat filiura, quera ignorabatha-
bere, ibid. in num. 6. — Et an idem sit, sive lestaraenlum
rescindatur per querelam, sive per jus dicendi nullum,
ibid. in nura. 7, — Et quid si pater filium praeteriit, et
neminem ha;redem instituit, an tune legata debeantur,
dict, n, 7, — Legata filio praeterito vel injuslé exhaeredato
relicta, an sibi debeantur, si testamentum rumpit, n. 8
in princ. dict. 1. 7. -^ relicta in secundo testamento inva-
lido, an debeanlnr per basredem iuslilulum in primo tes-
tamento, num. 8 dict, 1. 7 tit. 8 part, 6. — Legalum an,
et quando debeatur i íilio prssteriío, nura. 2 1, 3 til, 9
part. 7. — El &n fructusel access'ones rei légala; debean-
tur legatario, si fueiint percepti ante aditam ha;reditátera,
n. 3 ibid. — Legatum an debeatur ab haerede liaeredis,
vel legalarii,n. 6 1.3 tit, 9pait,6. — sirelinqualurabhserede
liaeredis illum nominando, qui prKier judicium defuncli
snccessit, an debeatur, num. 2 1. 4 tiU 9 part. 6, — ali-
cui relictum cüm liacrcs noluerit, an raorluo liaerede de-
beatur, vel non, num. 3 i. 30 per text. ibid. til, 9 part, 6,
— Legata debentur etiam lisredilate non adila, et sic in
cofiicillis relicta, quomodocumque leslamenlum rumpatur,
ni?m, 4 '■ 3 per texl. ibid. tit. d2 part, 6,
Legatum dicitur, et legalum quid dicatur, et an si
legatario dctiir in vita testatoris, transeat in donationera,
et incipiatcsse donatio, num. 1 1. d lit. 9 part. 6. — dici-
tur donatio qiiípdain, n. 2 in princ, 1. 7 tit. 4 part, 5,
Legatum genekauiter, vel specialiter relictum. — gene?
rale pascuorum quaüter intelli^atur relictum, n. 5 1. 15
lit. 8 part. 5. — alicui relictum in specie, an per illud
legalum ad debita teuealur, num. 1 ad med. 1. 2 lit, 9
part. 6. — faclum in gpnere qualiter debeatur, et cuja sit
electio, gloss. I. 23 per texl, ibid, tit. 9 part, 6. — Et an
cüm eicctio datur baeredi vel legatario, ipse melius eli-
gere possit, et quando sic, ibidem in n. O per illum text.
• — Et quid sit dicendura in causis piis, ibid.
Legatum purum, simpliciter, addiem, vel sub condi-
tione relictum; et quid de legato alicui relicto ad certum
tempus, an lempore transacto statira transeat in alium,
sicuti est in donatione alicui relicta sub conditione, n. 2
in princ. 1. 7 tit. 4 part. 5. — Et an legalis condilio casua-
lis, vel mixta relrolrahatur, sicuti fit in conlractibus, n. 1
I. 32 til. 13 part. 5. — T-egatura mulieri faclum sub con-
ditione, si cum aliquo luibat, an sibi debeatur, siillecum
ea conlraliere nolit, si nnn stelit per eam, et an lalis con-
dilio habeatur pro implela, n. 3 1. 14 per text. ibid. tit. 4
in parí, 6, — et an ipse nolens poenilere possit, ibidem in
II. 6. — -Elquidsitalis condilio carnalisintotumvel pro parle
deficiit aliquo casu fortuito, ibidem in n, 4. — Etquidin
SEPTEM PARTITARÜM.
?67
legalis ad pias catisas, vel lcfiatis alinipntonini , vcl si ab
aliqiio teitio impediatur, ibidem. — Legatum rclictum sub
rondilioiie, causa, vel modo, an el quando, et qualiter
«lebealur, gloss. 1. 21 tit. 9 pait. 6, — factum sub condi-
t:one, si ante ipsiiis iinplementum legatarius decesserit,
an talis conditio possit adinipleri per htcredes ipsius, n. 2
J. 22 tit. 9 part, 6. — conditionale non IransmiHilur ad
liieredes, n. 3 1. 2G tit. 9 part. C. — oplionis non est con-
ililion;ile, dict. n. 3. — purum Iransmit'iUir ad ba>redes
legatarii milla declnratione sequula, secüs in condilionali,
Í1. 4 I. 30 lit. 9 part. 6. ■ — alicui reliclum, si pervenerit
ad ccrtam aelatem, an sit puruni, vel condilionale, et an
ad ha^redis transuiiltalur, el quando, nuni. 21 I. 31 lit. 9
part. G. — Et an idem erit si apponattir lcninus cerl?e
lEtalis alicnjus terlii, dict. num. 2 dict. I. 32. — Et quid
si relinquaUir in tcnipus certa? aetalis gravaii, an tale lega-
lum sil cpndilionale, el an percal Icgaluní, qiiamvis gra-
\alus ad talcm aclatem non pervenial , ihií!. — El quid in
lesalii ad pias causas, vel in legato liborlptis, ihidem in
11. 3 per lext, ibid. — Legalum alicui rclicUun sub turpi ,
vel inlioneí-ta condilione, debetur ei, licLtilIam non adim-
plcat, nuni. 6 1. 32 per text. ibid. lit. 9 pait. 6. — si sit
ad dicni certum relijtum, an ante dieiii tianseat domi-
iiiuní, nuni. 3 I. 34 lit- 9 parí. 6. — Etanjns adimplendi
conditioneni Iraiiseat in haíiedem, et quando, n. 8 dict.
I. 34. — Lcgatiim purii factuní aliqunndo non transmilli-
tur ad ha;redes, nisi sit adita lia'rcditas, num, 5 1. 35 per
lext. ibid. til. 9 part. 6.
Legatcji r.Ei Ai-iENiE, vcl hojredis , vel majoriae, vel
fiirlivíe, vel dotalis. — Legalum 5 lestalore factiim de re
liseredis sui, an ct quando va'.eai, n. 2 1. -lO per text. ibid.
lit. 9 parí. G. — rei alienae i teslatore faclum , an liajres
illud solvere t?iieatur, vel ijisius aeslimationem : et quid
de jure canónico quando res aliena legalur ecclesia;, ibid.
in n. 3. — factum scienler de re majoriae, an valeat, sal-
tim ut delur ipsius reí aeslimaüo, dict n. 3, el n. 1 quaest.
í!9 1.10 tit. 26 part. A- — rei dolalis, vel fuitivse, vel
fi-udalis raclum, an valeat, sallim ut seslimatio debeatur,
ibid. qucest. 5 et 6. — de re aliena faclum per testalorem
Rcienlem, vel ignoranlem iliam esse alienam, an et
quando tcneat, ibid. num. 4 » 6 ct 7. — Et an si legatum
evincatur, agat legalarius de cviclione, dict. n. 7 dict.
1. 10. — Legalum rei majoriae alicui factum , an reconva-
liscat, si postea legans impetret licentiam extrahendi á
majoria, n. 4 quajst. 12 1. 6 til. 11 part. 6.
Lf.gatum r.EvocATUR, vilialur,vel exlinguitur. Legatum
ulicui faclum , an re\ocetur per supervenienliam libero-
riim, n. 3 ad fin. 1. 8 lit, 4 part. 5. — ..Légala rcvocantur
propler a;salienum, et propter debitum bonorum subsi-
dium n. 1 ad mcd.l. 2 lit. 9 part. 6. — Legalum propter in-
certiludinem viliatur, el quid si sint dúo ejusdem nominis,
unus aulem cst amicus, vel consanguineus teslaloris, n. 1
1. 9 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — Et an bseres eligere te-
neaturunum ex illis, et quali titulo legalarius tune possi-
debit, ibid. in n. 3 dict. 1. 9. — Legalum nominis an ex-
lingualurper soiam pelitionein vel per novatiouem , 4 1. 15
lit. 9 part, G, — alicujus rei alicui faclum , an et quando
revocetur, vel non, si testator illam rem in vita sua alienaf,
n. i et 2 1. 17 per text, ibid. tit. 9 part. 6. — Et quid si
testator tantummodo aiienavitusumfruclum, ibid. in n. 2.
■ — Legatum an exstinguatur propter rei pigneralionem a
teítatore faclam, diil. n. 2. — El quid si testator ccclesiam
in domo sua fieri jussil, quam postea vendidit alia empla,
an vidcatur revocassc legalum per hoc, vel quod in domo
empla construatur, dicl. n. 2 in fin. — Legalum an revo-
cetur ex eo, scilicet, quCd testator alicui aliquid legavit
lanquam debilori, cíim illud ila non esset, n. 19 per text»
ibid. lit. 9 part. 6. — an et quando vilietur ex falsa causa,
el quid in conlractibus, n. 1 el 2 1. 20 lit. 9 part. 6. —
quibus verbis relinqui debeat, ut non vilietur, glos. 1. 28
per text. ibid. til. 9 part. 6.— potesl per testatorem revo-
cari expressé, vel tacilé, tain in tc-lamento, quám in co-
dicillis, n. 1 et 2 1, 39 pprillum text. ibid. lit. 9 part. 6.
— an videatur revocalum, si testator rem legatam alicui
donaveiit. n. 10 1. 40 per text. ibid. lit 9 parí. 6. — Et
quando bagres stio suniptu tenealur persequi rem alicui
legatam vel enverede persequendo, et quando illud sump-
tur Irgatarii faceré possit, n. 2 1. 41 lit. 9 part. 6. — Le-
gatum an levocetur, si pars legali pereat, ut in quadriga
legatn, si unus raulus raorluus fuit , num. 1 leg. 42 tit. 9
pnrt. 6.
Legatum traksit ad h^eredes, vel non , vel ponilur
in ejus volúntate, vel legatarii. — condilionale non trans-
niiltitur ad lia3redes, n. 31. 26 tit. 9 part. 6. — quando-
ad liaeredes legatarii non transmillatur, et quando sic»
n. 1 et 3 1. 27 per text. ibid. lit. 9 part. 6. — annuum ad
hseredes non Iransit, dict, n, 1 dict. 1. 27. — faclum Titio,
et ha;red¡ ejus, an ad alios bceredes Iranseat, n. 3 dict.
1. 27. — an poiii possit in aibilrio haeredis, et per quse
verba islud possit, n, 4 et 2 I. 29 per text. ibid. lit. 9
part. G. — Et an tune ab iiíerede legatario dari debeat, si
adsil causa non dandi, et qualis esse deb' al, ibid. in n. 3
dict. 1. 29. — Legatum si ponalur per testatorem in libera
volúntate lueredis, an valeat, et qualiter, n. 4 fit 5 dict.
1. 29 per lext. ibid. — ad boc, ut ad bacredes legatarii trans-
sire possit, requiritur quodipse in vila sua illud acceplet,
n. 4 1. 30 til. 9 part. G. — positum in volunlale legatarii,
an sit purum, vel condilionale, dict. n. 4 dicl. 1. 30. —
purum transmiltilur ad liaeredes legatarii milla declara-
lione sequula, secüs in condilionali, ibid. — nondum ac-
ceptatum, an transmillatur ad haeredes, num. 4, 5 et 6
1, 34 per text. ibid. lit. 9 part 6, et quid in légalo condi-
lionali, dict. num. 6. — Et an jus adimplendi condilionem
transeal in bajredem, et quando, ibid, in n. 8 dict. 1. 34-
Legatüji ubi detür, et quando legatum debet legatariis
dari in eo loco, ubi testator soivi jussit, el si liaeresdolo
vel mora slare noluerit, ibiqíie conveniri poterit, n. 1 1. 32
lit. 9 part. 6. — Legatum ibi solvi debet, ubi res esl, n. 1
}. 38 til. 9 part. 6. — debet ab liaprede praestari stalim,
quód ¡|)se polest, allüs indulgetur sibi h judice tempus ; et
quid si res, quae legalur, sil aliena, et dominus noliteam
sendere, vel immenso pretio, gloss. 1. 38 tit. 9 part. 6. —
si non reslitualur ab boerede cüm poiest, sed post moram,
perit postea ipsius periculo, eliamsi res eodemmodo esset
penes legatarium peritura, n, 4 1. 41 tit. 9 part. G. — in
quo loco per haeredem legatario solvi debet, et que tem-
pere, gloss. 1. 48 per lext, ibid. lit. 9 parí. 6. — Et a»
ad solulionem legali procedatur via execuliva, n. 6 dict.
1. 48.
Legatum pro non scriptüm, caducum, vcl quasi, et
legalum pro non scriplum, qu(id dicalur, et quando valeat,
vel non, et quando possit penes liaredein remancre : ct alia
plura deeo.v. n. 1 1, 35 tit, 9part, 6. — quasi caducum in quo
dilTerat h pro non scripfo, et an islud rcmancat pones ii«-
268
INDEX MATEI\IA!\UM
rcciem, vel siihsliliilum, vel conjunctum onere, ibid. in n.2.
Legatis ALiMENTis , 311 Venial ibi sal, carbones et li-
gna, et vestuarium, et calcearium, etliabitalio, n. 4 et 7
1. 10 tit. 18 part. 2. — debet dari aqua, et de qua ; et quod
in dandis alimentis debeat regionis consuetudo et conditio
personas inspici , n. 5 I. 1 tit. 1 part. 3.
Legatus Papae, an possit statuere contra cañones, seu
contra jura generalia, gloss. fin. post raed. 1. 12 tit. i
part. 1. — Papae an possit Indulgenlias concederé, n. 2 in
fin. 1. Ii5 tit. 4 part. 1. — Papae an possit ecclesius uniré,
n. 7 in princ. 1. 13 tit. 5 part. 1. — de Latere quis dicatur,
et de ipsorum potestale in dispensando causas commit-
tendo, et demum quse sibi liceant , qua3 vero non ,
num. 2 1. 23 tit. 9 part. 1. — Legato Cardinali major debe-
tur reverentia, qu&m non Cardinali, ibid. — Legatus an
dispenset in gradibus consanguinitalis vel affinitatis, et an
possit committere causam appeliatione remota, vel remo-
veré juris solemnitates, ibid. — an possit venire contra
privilegia alicui ccclesiae concessa , et in quibus dispenset,
vel se intromittat de interposita appellalione ad Papara,
ibid. — Legato non creditiir in partium prajudicium , na-
que alienabit beneficia pertinenüa ad eccIesiamRomanam,
ibid. — Legatis a Papa non competit, nisi illud quod os-
tendunt sibi concessum, ibid. — Legati permitiere non pos-
sunt alienationem feudorum ecciesiaí, ñeque statuere
contra consuetudinem loci rationabilem proescriptam, ibi-
dem. — Legatus de Latere an possit uniré ecclesias suae
legationis, dict. n. 2 in fin. vcrbis. — Cardinalis tanquam
Papa debet venerar!, et sunt pars corporis Papae, n. 3 dict,
1. 23. — Papae qualis in se esse debeat, et qualis eligendus
sit, n. 5 dict. 1. 23 tit. 9 part. 1. — Papaj potest absolvere
excommunicatum propter niünus injectioneni in clericum ,
ibid. in n. 6 in princ. ptr text. ibid. in princ. — cui plen&
in aliqua Provincia conjmissum legationis oíTicium, sive
Abbas sit, sive Primas, quid fucere possit, ibid. —Papae
in Provincia, in quara mittitur, est judex ordinarias, re-
servata taraen Papae non tanget, ibidem.— Papae ea quae
gravia sunt Papa; remiflere debet, v. ibid ad fin. —Papae
conciirrit cum qnolibet ordinario suae Provincia;, n. G ad
lili. 1. 23 lit. 9 parí. 1. — qui non est de Latere non potest
conferre beneficia, ibid. — El ibi quid si in commissione
dicatur, cum polestale Legati de Latere. — Legatus licét
ordinarius sit in sua Provincia , non potest advocare ad se
causam motam coraní judice inferiori competenli, ibid. —
natus, sciücet, propter priviicgium sibi propler dignita-
tem concessum, beneficia non conferí ex legationis muñere,
ibid. in n. 8. — á Lalere an possit conferre beneficium ju-
ris patronatus, et quid si tale jus sit mixtum, num. 7 I. 13
tit. 15 part. 1. — Non tamen poterit conferre beneficium
juris palronatus alicujus laici, ibid. in n. 8 et 9. — Et quid
si illud jus patFonatus habeat ex privilegio, vel praiscrip-
tione, ibid. — Legati ab alus Reg;bus sunl bene Iractandi ,
et ad hoc dantur litlerae sub forma , n. 22 juncia ibid. n. 1
tit, 18 part. 3. — Regis sunt de jure gentium inviolabiles ,
et qualiter incedere debeant, n. 1 1. 25 til. 18 part. 3.
Legati, et ambassiatores idem sunl, et isli habent secu-
ritalem á jure gentium, et nemo eos impunt; potest oíTen-
, dere, n. 1 1. 9 per lext. ibid. lit. 25 part. 7.
Legf.re, etnon intelligere, est negligere, num. final. 1. 5
)it. 1 parí. 1. — non debet magister ad pompara, sed ad
profectum scholarium, et debet se agtare pro ingenio dis-
cenlinm, n. 2 I. H lit. 8 part. 5.
Lex nova, et antigua,
Lex prohibitiva.
Lex loci contractus.
Lex derogat , vel deroga-
tur.
Leges positivae,
Lex canónica.
Leges.
Leges Partitarura.
Leges fori, vel Regni.
Leges juris communis, vel
civilis.
Leges tolluntur.
Leges fiunl, quando,quali-
, , ter, et per quos.
Leges quare varient inter se , n. Zj 1. 11 tit. 1 part. I . —
Lex an dicatur quae nondum scripta estj num. 11.4 tit. 1
part. 1. — unde dicatur, n. 2 ibid. — prcesumitur edila
cum maturitate consilii, n. 1 1, 8 tit. 1 part, 1. — praisu-
mitur rationabilis, nisi contrarium proba;tur, ibid. in n. 2.
— nutritiva saltim peccati venialis non valet, dict. n. 2. —
gep.eralis, solus Rex illam faceré potest, statuta vero h
quibuscumque fieri possunt, si habeant jurisdictionem,
n. 1 1. 12 tit. 1 part. 1, — Legis virlus, n, 1 1. 10 tit. 1
part. 1. — Lex debet interpretari in saniorera et méliorem
sensum, n. II. 13 tit. 1 part. 1. — scribi debet aperté, et
claré, et sine aliqua abbreviatura, n, 2 ibid. -^ interpre-
tari debet h condente, n. 1 1. 14 til, 1 part. 1. — non re-
cepta á subditis , sciente et consentiente conditore , vires
suas amittit, n. 4 L 16 tit. 1 part. 1. — disponens idem,
quod jus divinum, elsi h subditis non recipiatur, eos ligat,
ñeque aüqua dissuetudine tolli potest , ibidem in fin. —
quando obüget ad peccatura raortale, sive loquatur per
verba praeceptiva, sive per verba consultiva, vel exhorta-
tiva, n. 5 dict. 1. 16 tit. 1 part. 1.^ — et consuetudo con-
veniunt in casu finali, num. 1 1. 2 tit. 2 part. 1. — Legis
intellectus si sit dubius, propler id excusalur quis igno-
rantia juris, n. 1 1. 20 til. 1 part. 1. — dioecesana h qua
exempti sunt religiosi, quae sit , etquae sit lex jurisdictio-
nis, n. 1 cum alus ibid. 1. 2 tit. 12 part. 1. — Leges debeut
communi ulililati deserviré, n. 41-2 lit. 1 part. 2. — con-
dereest de mero, et summo imperio, non de jurisdictionc,
n, 5 in fin. 1, 12 til. 1 part. 2. ■ — si aliquid cum aliqua
qualitate praeceperint, debet utrumque probari , n. 2 in
fin. 1, 1 tit. 13 part. 2. — ^ loquentes de dietis de vulgaribus
debet intelligi secundüm consuetudinem regionis, n. 3 I. 4
til. 16 part. 2. — Lex et qonsueíudo dat ordinariam juris-
dictionem , n. 1 in med. 1. 2 tit. 4 part. 3. — Leges Prin-
cipis an possint limitare jus divinum, sive distinguere il-
lud, n. 1 1. 29 tit. 18 part. 3. — Lex quae diversos palitur
intellectus, an possit pro contraria alicujus legis allegari,
n. 11 1. 13 tit. 23 part. 3. — sive statulum, si puniat con-
Irahcntem matrimonium clandeslinura, non comprehendit
coulrahentem sponsalia, n. 1 in procera, tit. 1 part. 4. —
Leges quae generaliter loquuntur, generaliter sunt inlelli-
gendag, n. 12 1. 8 tit. 4 p-irt. 5. — Leges tituliC. si mancipiuní
i/a fuer, alien, nepwst. an sint approbataejure Partilarum,
n'. 2 1. 47 til. 5 pnrf. 5. — generaliter loquentes, an inteüigan-
tur loqui in causa dotisin dotispraejudicium, n.3l, 53lir. 5
part; 5. — el jura civilia, an debeant observar! in curiis
mercatorum, gloss. in procera, tit. 7 parí. 5. — quando pri-
vanl aliquem haereditate, possunt illam cuicuraque velint
daré, n. 4 •• 6 til. 7 part. 6. — per teslatorem non possnuí
lenunliari, ñeque impedii'e poterit, ut in suo testamento
locum non habeant, n. 1 1. 32 per text. ibid. tit. 9 pait. 6.
— Ñeque hoc a coülralienlibus , vel ü quibuscumque alus
fieri polest, dict. n. 1 ¡ler illum text. Cu ü alus gloss. ibid.
— Et excepto Principe omnis homo est si.b lege, n. 3 iii
princip. 1. 32 til. 9 parí. 6. — Leges hodie concubinaíum
SEPTEM PARTITARÜM.
269
jbon perniiltunt, et sic ciimeu est cauonicum et légale, n. 2
hi proaem. tit. 14 pail. /|. — Et quare anliquitus simplex
fornicatio non puniebulur, ibid. n. 4-
Leges Pahtitarlm uilde desumptte fuerint, n. 21 in
proosmio Partilar. — eiarit defecije in aliquibus partibus,
quod emendavil avus ¡neus , ut ipse dicit, in n. 3 1. 19
tit. 1 part. 1. — validalse, et quod per eas causae decidí
dcbcanl; et alia in hoc \id. per n. 2 1. 6 tit. 4 pait. 3, —
suuipta; suutá legibu? juiis communis , et eas non inteili-
gel, qui jus commur.e igiioraverit, n. 2 1. 13 tit. G part. 3.
— quando de justitia loquuntiir, debent inlulligi dejusti-
lia in criminalibus, noii in civilibus, n. 3 1.42 lit. 16
part. 3. — quando loquuntur de exsilio perpetuo, veiifi-
canlur in deportalione, n. 6 1. 11 tit. 22 part. 4.— lepro-
bant usuras , sicuti jus canonicum , et divinum , n. 2 1. 3
tit. 1 part. 5. — aliquando siipplenda) sunt, n. 6 ad fin.
1. 53 tit. 5 part. 5. — non corriguntur per leges Fori, nisi
quando tales leges sunt usu reccptae, n. 5 in princip. 1. 8
til. 12 part. 5. — nunquam pra?sumuntur velle coriigere jus
conimune, ubi iliud non exprimunt , n. 10 1. 10 lit. 5
part. 6. — nunquam curarunt de bouorum possessionibus
inductis á jure praetorio, num. 2 in final. 1. 2 tit. 6, et
num. 4 1. 16 tit. 1 part. 6. — non censentur corrigere jus
coniraune, nisi quando in eis illud expressum invenitur,
num. 31. 9 pertextum ibid. lit. 13 pnrt. 6. — Et de pcEna
ligis Juliaí de residuis, et Icgis Julise peculatus, quando
locum liabeal, gloss. 1. 14ell. 15 tit. 14 part. 7.
Leges FORI , vel regni , et leges fori Caslellae servandae
sunt, quatenusinveniuntur usu comprobatae, et quis pro-
babit talem usum , n. 4 1. 7 tit. 2 parí. 1. — fori respectu
probationis diíferunt íi consuetudine, ibidem in nied. —
quód fint in usu, cui incumbat onus probandi, glos.
uiagn. 1. 7 tit. 2 part. 1. — Regni lis^ant subditos ri-gni,
el quid in rebus existentibus extra terriiorium rcgni , n. 4
1. 15 til. Mi part. 3. — communes rcgni ignorare est cul-
pa, sed consuetudines locorum regni non, num. 1 1. 24
li!. jI p;irt. 4. — Fori non observantur Cordubaj , num. 7
I. 2G tit. 11 part. 4. — non sunt leges, uisi probetor tai-um
usus, n. 41. 14 til. 12 part. 5. — Keque habent vim le-
gum, nisi quatenus ppr leges Partitarum, vel Ordinamen-
loruin , vel consuetudine conslet approbari, num. 3 1. 42
tit. 13 part. 5. — Legibus regni dcCcientibus, tune ad
lis canonicum recurrendum est, et non ad leges Impera-
j oium, n. 2 in fin. 1. 8 üt. 14 part. 5. — Fori non corri-
gimt Itges Partitarum , nisi quando tales leges Fori sunt
usu receptae, n. 5 in princ. leg. 8 tit. 12 in part. 5. — non
sunt leges, sed descriptae consuetudines, et non probant,
nisi earum usus probetur per illum qui se fundat in eis ,
n. 5 1. 28 tit. 15 part. 7.
Leges juris commlnis , vel civilis, — Leges juris com-
mun¡>, an valeant in regno isto ad id, ut secuudum eas
possit judicari , num. 2 1. 15 tit. 1 part. 1. — civiles per-
mitientes homicidium ex aliqua causa, an tale faciens
. peccel mortaliter, n. 15 1. 3 tit. 16 part. 2.' — Imperato-
rum, juris et consultorum tanquam ralione nalurali ful
cilaj dcbent sustineri, non vero servandae sunt , ut leges,
n 2 1. 6 tit. 4 part, 3. — Et ideo in curiis Regum , leges
Iniperatorum et jus civile non allegantur pro auctoritate,
sed pío ratione. — Lex civilis polest legem divinam dis-
tinguere, et limitare in cerlis casibus, num. 4 quaest. 1
I. 18 lit. 1 part. 4. — an possit puniré matrimonia clandes-
tina, el quando earum poena servaudu sil , n, 3 1. 1 tit. 3
part. 4- — punit haereticos poena mortis, quae lex serva-
tur de jure canónico, dict. n. S.circa fin. dict. 1. 1. —
Leges, el jura civilia an debeant observari in curiis mer-
catorum, glos. in procem. tit. 7 part. 5,
Leges tolluntur, el leges an lolli possint per statutuní
ab aliquo contra eas factum, num. 1 ad fin. 1. 12 tit. 1
part. 1. — Lex disponeus Ídem, (¡uod jus divinuai, etsi á
subditisnon lecipiatur, eos ligat ne(|ue aliqua dissuetudine
lolli potest, 11. 4 in fin. i. 16 lit. 1 part. 1. — quando de-
beattolli, etquibus interveoienlibus, n.2 1. 18lil. 1 part. 1.
Leges filwt quando, qualiler, et pur quos, leges aa
possint fieri á Ducibus, Marchionibus et Cornitilius, n. 2
leg. 12 til. 1 part. 1. — fieri possunt non solíiin á perpe-
luis magistra'.ibus, etmajoribus, sed elianí á lemporalibus
in concernenlibus suum oílicium, ct ex causa, ibid. — á
quibus fieri possint, gloss. final, in fin. dict. 1. 12 tit. 1
part. 1. • — Lex fieri debel ad communera ulilitateni.n. 2
1. 9 lit. 1 part. 1. — non debet in odium certse personae,
alicisab ea appellari potest, ibidem. — generalissolus Rex
illam faceré potest , slaluta vero á quibuscumque fiei i pos-
sunt, sihabeant jurisdiclionem, n. 1 1. 12 lit. 1 part. 1. —
Leges debent communi utililali deserviré, n. 4 1. 2 til. 1
part. 2. — sive statuta an possint fieri á dominis lerrarum
el quando, n. 5 1. 12 tit. 1 part. 2. — condere est de me-
ro et sumnio imperio, non de juiisdictione, dict. n. 5 in
fin. — solus Princeps in regno islo condere poterit , u. 6
1. 3 tit. 1 in part. 5.
Lex nova , et antiqca : Et lex non alligal nisi post dúos
menses k die publicationis, num. 1 in princ. 1. 20 lit. 1
part. 1. — Leges posteriores augmentantes legitimara re-
cipiunt inlellectum, el limitalionem per priores leges, n. 9
1. 7 tit. 13 part, 6.
Lex prohibitiva , et lex si prohibeat quid fieri, ñeque
poenam imponat, el quod prubibetur est delictum , tuno
punilur deliuquens extraordinarií-, n. 6 1. 11 tit. 25 part. 4.
— simpliciter loqueos sempcr censetur habere clausulara
derogatoriam, et an annutlativara actus, n. 7 i n princ.
1. 28 lit. 11 part. 5. — Et quid si lex ultra prohibitionem
adderet poenam , an tune teneat actus, et tantum agalur
ad poenam, dict. n. 7. — Lex si prohibeat aclum factura
sine certa soiemnitate , si sine ea fial, an actus teneat,
dict. c. 7 dict. 1. 28. — Leges quando privant aliquem haere-
ditate, possunt illam cuicumque velint daré, num. 4 1. 6
lit. 7 part. 6.
Lex loci contractus ligat ibid. contrahentes, n. 4 in
princ. 1. 15 lit. 1 part. 1.— Lex loci contractus matrimonii,
vel leges loci in quem conjuges postea ad comraorandum
se transtulcrunt, quales ligent, n. 11. 24 til. 11 part.4.
Lex derogat, vel serogatur, et le.ge8 an possint per
alias leges sive per stalulum deroggji , num. 4 1. 14 tit. 1
part. 6.
Leges positiva, si contradicant naturali, a.n obligenl in
conscientia, n. 3 1. 7 lit. 5 part. 6. — quae non sunt nu-
trices peccali , ligant etiam in foro conscientiae, dict. n. 3
etn.2 1. 14 lit. 6 part. 6.
Lex CANÓNICA aliquid cum peccato non penníltit, n. 3
1. 7 lit. 5 part. 6.
Legislator pudere non debet, si correxeril per aliara
legem, quod prirno dixerat, n. 4 1. 11 tit. 1 part. 1.—
facilisesse non debet in iiuilctando, legeos corrigendo uñara
per aliam, alias sequeretur incommodum, ibid, in gloss.
penult. dict. I. 1 1. — legem, quaní condidit, servare de»
270
INDEX MATEIUAKU.M
í)et, non vi coaclionis, sed propria Toluntate, n. 1 1. 16
lit. 1 part. 1. — lenetur vilarc oiune illud, propler quod
lex sua subditis suspecta reddi potest, quibus legem im-
ponit, n. 3 1. 16 lit. 1 part, 1.
Legistí merus an possit esse assessor in causa spirituali,
n. 3 I. 2 lit. 21 parí. 3. — Legistae diversimodé gradus
computant, quám canonisüe, et quare, n. 3 per text. ibid.
I. 3 t¡L € part. /j.
Legitima filii deducí non debet de relictis per palrem,
utin tali loco fiat hospilale, si aliter sibi consuli possit, n. 4
I. 1 lit. 15 in part> 1. — hodie sunt omnia bona palris ex-
cepta quinta parte bonorum, de qua paite disponere potesl,
n. 5 I. 8 til. 16 part. !\. — filioe an dicatur proprié ejus dos,
n. A I. 8 til. k part. 5,et n. 4 1. 5 til. 7 part. 6. — filii sunt
hodie omnia bona patris excepta quinta parle bonorum,
n. 12 dict. I. 8. — Ñeque potest patereliam remunerando
faceré donationem in praejudicium legitimae filioium, n.l3
\. 3 til. 4 part. 5. — Legitima an debeatur ascendetilibus,
quando eorum filius in religione decessit , an vero per
monaslerium excludantur, num. 6 1. 17 lit. 1 part. 6. —
an debeatur filiis , statini quód ejus pater fuit professus
Religionem, an vero exspectare teneantur mortem natura-
lem palris sui , n. 9 dict. 1. 17. — filii hodie sunf omnia
bona patris excepta quinta parte, n. 10 1. 17 lit. 1 parí. 6.
— et quid de jure autiquo , num. iO I. 12 lit. 5 part. 6.
— Et an isla taxatio teneat respectu ecclesiariim, et cleri-
corum, ibidem. — Et quid si pater relicta filiis legitima
titulo inslitulionis, in quinta parle haeredem inslituit, et
bona aucta fuerunt, an filii aliquid habeant in islo aug-
nienlo, vel an taleaugmentumprosit liaerediexiraneo, dict.
n. 10. — Et valor legitimae filiorum inspicitur secundüra
quod valebat tempore mortis patris, ibidem. — Legitima
si non sil integré relicta filiis, an filii agant contra haere-
dem, vel contra legatarios, et qualiter, ibidem. — debet
filiis relinqui sine onere, vel conditione, per quam ipsa
gravelur, n. 1 cum alus ibid. 1. H tit. 4 part. 6 per iliuní
ext. — Et qualiter filius in legitima sua possit gravarlper
palrem, quiex Regís facúltale majoriam in alium filiura
fecil, an tune debeat eis legitima sua sibi dariin propí le-
íale, et quid si filius habeal eliunde unde se alai, dict.
n. 1 dict. 1. 11 , et n. 31. 32 tit. 9 part, 6. — Legitima
filii an videatur grávala ex eo scilicel, quód pater in ea fe-
cit sibi vulgarem substitutionem, ibid. in fin. dict. n. 1 dict.
\. 11. — El quid si filius inslitualur vulgariter, vel compen-
dióse, et á primo gradu sil praelerilus, an videatur insti-
tutus rejecta conditione, in qua facta fuit substitutio, ibid,
n. 2. — Et Ídem est dicendum in ascendentibus, vel in
fratribus turpi persona á fralre instituía, ibidem in n. 3.
— Et an, et quando in residuo ultra legilimam possit fi-
lius conditionaliter instituí , et qualiter islud accidere
possit, ibid. in n. 4 el 5. — Legitima filii an venial ad
substitulum ex pupillari substilulione, n. 2 ad fin. 1. 7
íil. 5 part. 6. — filio debita, an possit tolli per slalutum,
vel minui, et quid si filias aliüs haberet uude se aleret,
n. 3 ibid. — an debeatur mente caplis, n. 6, 7 etlO 1. 11
til. 5 part. 6. — an possit tolli filio militis ex directa mili-
íari, vel ex alia quacumque substilulione, n. 10 ). 12 ibid.
— filii non comprehenditur substilulione fideicommissaria,
,dicl. n. 10. — El an maler excludalur h legitima sua in
jbonis filii sui per subslilutum dalum filio impuberi in com-
pendiosa bubslitutionc, eliam verbis dircctis facía i milite,
si vciiir.t po^t filij pubertatem, nmii. 10 dict. 1. 12 tit. 5
part. 6. — El au ¿id hoc, ut maler adniilíalnr, requlratuí"
quod filias, cui dulus fuit subslilulus, atieat ha;redila-
tem, n. 10 in fin. — Legitima, et quarta Trebellianica,
an vcniant deducenda diversis lemporibus, el quando, et
quid hodie, ibid. in n. 23 dict. I. 12 lit. 5 part. 6. — ct
an pater, qui reslituil lerliam parlera bonorum filii, vel
filius qui rcstituil quartara partera, possint Trebelliani-
cam deducere, ibidem in fin. — Legitima debita filio jure
nalurae an sibi debeatur, eliamsi ipse, cura essel haeres
palris, inventavium non fecit, el án iste tune propler ta^
lem inventarii omis^^ionem tenealur ultra vires haeredita-
lias, num. 3 1. 10 tit. 6 parf. (1. — si per filium repudie-
tur, an postea poeniterc possit, et illam acceptare, nuní. 1 ;
1. 20 til. 6 part. 6. — si sit ü patre filio in vita íma data,
an si postea illum praetereat, ipse rumpat patris teslamen-
tum , n. 2 I. 10 tit. 7 part. 6, et n. 1 el 2 1. 3 lit. 8 part. 6.
— non debetur nisi priüs deducto aere alieno, el an sit
quola bonorum, vel haeredilalis, el de effeclu, n. 1 I. 5
tit. 8 part. 6. — • si sit filio relicta, an ipse á querela inof-
ficiosi testamenti excludalur, num. 1 I. 5 til. 8 part. 6. —
debet relinqui filio titulo instilutionis, etquid praesumatur
in dubio, et an idem sil in legitima, quae debetur paren-
libus, n. 2 dict. 1. 5. — Etquid si leslator dixil, relinquo
jure legitima;, an videatur reliquisse jure inslitulionis, ,
ibidem in fin, — Legitima debita jure nalurae dicitur Fal-
eidia, dict. n. 2 in fin. dict. 1. 5 lit. 8 part. 6. — Et quid
si miniis legitima sit filio relictum, el pater proliibuil am-
pliuspetcre, an tune possit leslamentum querelare, vtl
agere ad supplemenlum non obstante prohibitione, ibidem
in n. 9, — El an idem sil, si relictum sibi minus legilima
acceplnvit, ibidem, — Legilima filii an debeat suppleri
per haredes, vel legatarios , n. 10 ibidem per illum text.
— Et an filio, qui leslamentum patris approbavil, in quo
praeteritus vel exhaeredalus fuit, debcfllur legilima, n. 5
1, G tit, 8 part, 6, — Legilima an debeatur filio, qui in
ómnibus bonis fuerat haeres institulus, si testamenlum
rumpalur , n. 4 cum alus ibidem 1, 7 per lext. ibid. lit, 8
part. 6, — filii in minoribus ordinibus constituti, tempore
quo licentia ad majoriam faciendam impétrala fuit, anpcr
palrem minui possit, n. 3 quaesl, 1 1, 32 lit. 9 part. 6. — ^
Et an pater possit filiorum legitimas minuere faciendo ma-
joriam, quando in impetralione facullalis ad eam facien-
dam de tali gravamine nulla facía fuit mentioi num. 3
quacst. 11 1. 32 til. 9 part. 6. — Et an in legitima sil locus
juri accrescendi , n. 6 1. 33 lit. 9 part. 6. — Legitima an
ó filio tolli possit, eó quód vohmtatem sui patris, cüm hae-
res fuisset, non adimplevil, n. 4 1. 8 per texl. ibid. tit. 10
part. 6. — el an filius illam perdat propler aegligenliam
in exsequendis legatis piis, dict. num. 4 dict. I. 8 lit. 10
part. 6. — Legitima non dicitur lucrum, sed quasi debi-
tum, dict. num. 4 dict. 1. 8. — filiorum propler libértales,
vel propler alia minui non debet, num. 1 ad fin. leg. 1
til. 11 parí. C. — ñeque ob deducendam Falcidiam, n. 4
]. 4 lit. 11 part. 6. — Et an fructus á filio vel patre per-
cepti ex liíeredilate, quam restituere tenealur, ipsi in
suam legilimam computare teneantur, n. 8 1. 8 lit. 11
parí. 6. — et an hodie stantibus filiis, uxori pauperi de-
beatur quarta pars in bonis mariti, n. 9 I. 7 til. 13 part. C.
— et an leges posteriores augmentantes legitimara reci-
pianl inlelleclura per priores leges, dict. n. 9 in princ. — ■
Legilima ascendenlium quae sit, n. 7 1. 6 per lext. ibidem
til. 13 part. 6. — n-.ytris in bonis filii níiluri.lis qualis sil.
SEPTEM PARTITARLM.
271
etqualis in filio, nuni. 3 el 5 I. 11 per lexl. ibidem Ut. 13
part. 6.
Lbgitima speS) Tide in verbo Spes.
Legitimare an possit Princeps ülium natura lem alicujus
ad succedendum inmajoria, \el in aliis quibuscumquebo-
nis in uno casu , quem ponit num. 9 in fin 1. 1 tit. 13
part. /i.
Legitimatio non valet invito legitimato, el an ratificare
eani possit , n. 2 1. 9 lit. 18 part. 3. — quandoque genera-
liter conceditur, quandoque limitali^, scilicet, ad ea tan-
tüm, qu£e paler velit, num. 3 dict., 1. 9 liU 18 part. 3. —
quid sit, et an teneat licét in legitimalione non sit clausu-
la, scilicét, reslKuo te primis natalibus, vide n. U dict. 1. 9.
— non tenet si in ea non sit dictum , quód pater alios fiiios
legítimos babebal, n. 1 I. 36 lit. 18 part. 3. —per subse-
qucns matrimonium bené nalnram imitatur, [et trahitur
retro, n. 9in fin 1. 1 tit. 13 part. !\. — requirit personam
patris, ut extendí possit ad nepotem,n. 9 supradict. — an
seextendat ad filium invitum, dict. n. 9et 1 in princ. 1. 4
tit. 15 part. Ix. — licét trahatur retro per subsequens ma-
triraonium quoad legitiinationem filiorum , non tamen tra-
Jiitur retro quoad alia, ibid. — si cesset propter dolum
ipsius, qui filio non legilimato succedere vult , an tune ad
Principem pro iegilimatione sitrecurrendum, etiam quoad
succedendum in majoria, dict. n. 9 in fin. — an teneat si
in supplicatione, qua; Regi datur, paler non dicat quód
concubina, ex qua babuit filium, quem legitimare pelit,
non vult cum ea contrahere, vel ex aliqua alia causa illud
faceré non potest, n. 8 1. 4 lit. 15 part. Zj. — an teneat si
abfuit habilitas ad matrimonium conlrahendum, ethcc
Principi in supplicatione legilimationis non dictum, ibid.
— bené se extendit ad fiiios spurios, sive incestuosos motu
proprio, sive ad supplicationem patris, ibidem. — Et an
tune debeat apponi clausula, «on oíisíaníe, vide ibidem.
— Et licét Imperator legilimet incestuosos, non lamen
potcrit contra jus dlvinum inducere veram legitiraationem
ñeque per ficlionem, et quare, ibid. — El an in legitima-
lione debeat qualitas spurietalis exprimí, dict. num. 8 in
fin. et num. 1 1. 9 lit. 18 part 3. — Legilimatío Piegi pc-
tita, justum est, utpetenli semper delur, íbíd. in n. 9. — ■
quasi semper fieri solet in defectu legitímae prolis, n. 9 1. 4
tit. 15 part.-4. — Et ideo de subslantía legilimationis est,
ut impetrans exprimatsehabere fiiios legítimos, cüm natu-
rales legitimare petit, dict. n. 9 et 2 1. 6 ibid. — Et an
cíim fit legitimatio, agnati sive alii, qui successurl sunt,
debeant prius vocari , et citari, dict. num. 9. — Legitima-
tio an Irahatur retro, vcl non, et quando sic, n. 10 I. 4
tit. 15 part. 4. — fácil fiiios naturales vei e Icgilimos, non
per ficlionem, dict. n. 10. — qui in uiliilo í» kgitimis dif-
feriuit, ibid. in n. 11. — el isli patris originem sequunlnr,
et amplius naturales sive spurit vocari non debent, dict.
num. 11 in princ, dict. I. 4. — et quid si aliquid impe-
Irenl, utlegitimi, non faciendo mentionem de pra;cedenti
defectu, an teneat impelralio, ibid. — Legitimatio an tol-
lat deformitatem culpae, et in quo Icgilimatus non aequi-
paretur legitimis, dict. n. 11 in princ et an per filü
iegitimationem revocetur donatio virtute 1. si unquam, C.
de rcvocand, donation. vide ibid. in med. — Legitimatio
gf neralis non expressa nobilitale parentum, an extendatur
ad boc, scilicet, ut filü legilimali gaudeant nobilitate pa-
tris, ibid. — an habeat locum in servís, si prius non legi-
tiraenlur, et quid si pater petat legitimare Clium, quem
ex serva habuit, an eo ipso >isus sit illuní munumiltere,
ibid. in n. 13. — bcné babel locum in filiís clerícorum
oninium, si Cat á Papa, vel ab Imperatore, ve! á Rege
noslro, et ad quid, n. 14 dict. 1. 4 til. 15 part. 4. — el aa
et quando talis legílímalus ad dignilales, sive ad Episco-
patus, non admittatur, et quando sic, ibid. in num. 15,
16 et 17. — Legitimatio simpliciler dala ad quse possit ex-
tendí, et an legitimalus adbeneficíum curalum, possit ha-
tere dignitatem, dict. n. — idem est, et importal, quod
dispensatío, dict. num 15. — Papac non se extendit ad
temporalia, ñeque in temporalibus locum babel, et quando
sic, íbíd. num. 18 per ¡llura texl. ibid. et ibid. eliam n. 19.
— Per oblationem curísp in quíbus filiis locum habeat, et
an bodie sil ín usu : et alia plura in isla materia , vide per
gloss. 1. 5 tíf. 15 part. 4 el in 1. seq. — per oblationem
curios non potest Cerí, nisi prius fiüi vel eorum maler ma-
numiltantur, si serví sint, num. 9 1. 5 tit. 15 part. 4.
— filiorum naturalíum nunquam tenet, stantibus legiti-
mis, nisi hoc Principi exprimalur, nisi legitimenlur per
subsequens matrimonium, vel per oblationem curia;, n. 2
1. 6 tit. 15 part. ¿|. — filü naturalis facía á paire suo in
testamento ejus, an valeat, si teslamentum sit mínus
solemne, num. 3 dict. 1. 6 tit. 15 part. 4. — Quod erit
quomodocumque illud ex verbis testamenli apparuil,
ibidem in num. 4, — Legilimatío filü facía ín vita palris,
quam omnes legítimt; factam credíderunl, et ideo pater
filium sic legilimalum ha;redem insliluit, si postea appa-
rcat Icgítimalíonem invali;laro ex aliqua causa, an lene-
bít ipsius niii ínstitutio, et an in bonis palris succedere
possit, n. 4 1. 6 tit. 15 part. 4. — quundo á Príncipe pc-
titur, debet il'ud ipse concederé , alícis facíet petenli inju-
ri.im, vide ibidem in num. 6. — per inslrumenlum
qualís, ct cujus roborís sit, et qualis esse debeat, ut
valeie possit, num. 2, 3, 4 cum sequent. 1. 7 lit. 15
parí. k. — et an lilií sic legitimati legitimi praesumalur íi
lempoie, quo verba isla fuerunt prolala , vel an retro
anie, et sic ut malrimonium praesumalur praecessisse cum
matre , ibid. in n. 7. — et an sola verba patris sine dono
Principis suílícíant ad Iegitimationem, et cujus síntefiec-
tus, dict. n. 7 ín principio. — et an requiratur quód tem-
pore prolatíonis talium verborum possit malrimoniura
conlrahí ínter palrem, et malrem ístius filü, ita quód pos-
sit esse ejusuxor; an vero sufliciat, quód antea potuisset,
licet tempore prolatíonis verborum esse non possit, dict.
n. 7 post princ. dict. 1. 7 tit. 15 part. 4. — et quid si
pater non poterat honesté matrimonium contrahere cum
concubina, ex qua filium, quem isto modo legitimare
vult, habuit, ibid. — Legitimatio filü an valeat, si amasia
illum filium nuncupavit in suo testamento, vel in alio in-
strumento, sicutí est in amasio, el paire istiusfilii, dict.
n. 7. — isla per scripturam, vel per assertionem patris, an
habeat locum stantibus filiis legitimis, dict. n. 7. — et quid
si propter ipsius filü importunitatem pater illum legi-
timum nominasset, vel turbatus mortis eogílatione, iLid.
— et an contra islam assertionem patris admittatur pro-
batio in conlrarium , ibidem in fin. — Legitimatio unius
filü an ad fralres suos extendatur, licét de eis mentio factii
non sit, ibid. in num. 9 per texl. ibid. dict. I. 7 til. 15
part. 4. — facía per Príncijiis rescriplum, an facial legili-
malum posse succedere in bonis agnatorum vel cognato-
rum Icgiiíniantis, et ati in bor.is avi, ibid. n. 10. — (ilii
in cujus ímpetrnlione fuit ficta mentio hgitímoiiiiii, an
272
IIS'DEX MA
facial sic legitímalos «nm legiliiuis siuiul palri succedere,
11. 2 1. 9 üt. 15 part. 4. — fiüürura an fuit per subsequcns
mátrimonium , licÉt concubina domi non rttineatur, n. 8
1. 1 lit. 13, el n. 15 I. 2 lit. lít, et n. H. 1 lit. 15 part. /i.—
filiorum an possit esse sine palris consensu , et quid si pater
sitmortuus, vel furiosus, et ad quae tune legitimabiUir,
et an filias invitus legitiniari pos-it, n. 1 I. h tit. 15 part.
4, et n. 9 ibid. — et an suííiclat postea filii ralihabitio,
quando fuit Icgitimalus invilus, n. 9 dict. 1. 4 üt. 15 in
pait. A. — Legitimatio poteat fieri per Principem in uno
casu, ita ut legitimatüs in majoria succedere possil, u. 9
J. 1 tit. 13 part. 4. — est res favoraiñlis, estque amplianda,
cum sit Principis, et patiis donum, gJoss. lib. 4 tit. 15
part. 4. — et an ex parte palris dicatur donum, ut í-ic re-
vocetur nalivitate poslhuinorura postea natorum legitimé,
ibid. — Legiíimalio peti potest per procuraiorem, ibid.
n, 3. — dari potest ab Impera tere , vel Rege, et quando ,
ibid. in n. 4 et 5. — et an possil h Uege aliquis legitimari
quoad Regalia, et Baronías, vel an boc pertineat ad solos
Imperatores, dlct. n. 5. — Legitimatio debet fieri de sub-
ditis; quae tenereí , eliamsi fieret inter ipsos extra territo-
rium, et quare., n. 6 1. 4 tit 15 part. 4- — el an Comes
Palatinus habens polestatem legitimandi ab Imperatore,
pQssit legitimare in ierris eccle-sise, vel Regís non reco-
gnoscentii superiorem, ibid. — Legitimatio facía de sub-
dito, an e;tendatur ad bona existentia extra terrilorium
legitimantis, sive succedat ex testamento, sive ab intestato,
dict. n. 6. — non subditi si fiat extra regnum , qui in re-
gno bona habebat, an teneat legitimatio respeclu bono-
rum, quá2 sunt in regno, diet. n. 6 1. 4 tit. 15 parí. 4. —
an se extendat ad clericos in minoribus ordinibus, sive in
sacris, et majoribus constituios, et quid si adversetur con-
suetudo, dict. ri. 6 postmed. — sive illa legitimatio detur
ab Imperatore, sive h Piege, vel íi Comité Palatino in tem-
poralibus, dict. n. 6 post médium. ^Legitimatio per res-
criptum Principis qualis esse dicatur, et qualiier fiat, n. 7
dict. 1. 4 per illum text.ibidera. — per rescriptum Princi-
pis, an valeatstantibus filiis legitimis, num. 3 1. 32 lit. 9
part. 6.
Legitimatüs per rescriptum, an succedat in niajoriis,
et excludal substitutum , n. 10 1. 2 tit. 15 part. 2. — licM
possit dici legitimus , non tamen legitimé natus, seu de-
scendens , ibid. — per subsequens matiimonium, an suc-
cedat in majoria , dict. n. 10 I. 2 til, 15 part. 2. — et an
prjeferatur legitimato per rescriptum Principis , el quid in
secundogenito ex matrimonio, dict. n. 10. — Legitimatüs,
et an in impetratione legilimitalis exprimí debeat qualitas
spurielatis, el quando, n. 1 1. 9 lit. 18 part. 3. — an pos-
sit palris teslamenlum impugnare per querelam , el quan-
do, n. 3 dict. 1. 9 lit. 18 part. 4. — si tempere ímpetra-
lionis legilimitalis non dixil patrem alíos filios legítimos
habere, an legitimatio valeat, n. 1 1. 36 lit. 18 part. 3. —
peí- subsequens mátrimonium , non ad niajoría.m admitta-
tur, si filii legitimi ad eam fuerunl vocati, n. 10 1. 2 tit. 15
part. 2, et n. 91. 1 til. 13 part. 4. -r- Legilimali per sub-
sequens mátrimonium , vel alii qui licét nascantur ex legi-
timo matrimonio, non tamen ita eral tempore conceplio-
nis, an admitlantur ad majoiiam desideranlém filios geni-
tos et natos ex legitimo matrimonio, dict. n. 9 dict. 1. 1
til. 13 part. 4. — Legitimatüs per subsequens mátrimo-
nium retro fingilur fuisse legitimum, quia legitimatio pené
naturam imilalur, dict. n. 9. — per subsequens malrimo-
TERIAHLM
nium an succedat in fmdis, et quid si in inveslllura dica^li
tur, succedat lalis el ex eo legitimi descendentes, ibid. — '
per subsequens mátrimonium, si illud illo invito fíat, an
redigatur in polestatem palris, ibid. in dict. n. 9. — per
subsequens mátrimonium , si sit primogenitus , an proefe-
ratur secundogenito ex legitimo matrimonio, ibid. n. 2 ad
fin.— el quid si filius naturaüs babuissel nppolcm, el avus
conlrahat mátrimonium cum matre filii morlui, an nepos
legilimetur, dict. n. 9. dict. 1. 1 tit. 13 part. 4. — Legii-
malus per Principem in uno casu potest in majoria, et ia
alus bonis succedere, et quando, dict. n. 9. — non dieiíur
legitimus natura, sed gratia, non generalione, sed regenc-
ratione, non felicítate nascendi, sed dono Principis, n. 2
1. 4 til. 15 parí. 4. — an suam legitimara extendat ulúquc
locbrum , et ubicumque habeal bona , eliam c.xlra terrilo-
rium legitimantis, n. 6 1. 4 tit. 15 part. 4.— extra regnum,
si habeat bona intra regnum , et subditus legitimantis non
sit, an legitimatio tencbit respeclu bonorum cxislenlium
in regno, ibid. — dicilur veré legitimatüs, non per fie-
tionem, n. 10 1. 4 til. 15 part. 4. — in niliilo differt ab
alus filiis legitimis et naturalibus, aliquando lamen sic,
n. 11 per texl. ibid. 1. 4 til- 15 part. 4. — an excludal sub-
stitutum , dict. n. 11. — non succedit in feudo, dict. n. 11
dict, 1. 4. — an possil extrahere rem palri monialem, quod
prjvilegium ex forma slaluli competil agnalis , dict. n. 41.
— an revocet donalionem alicui faclam vigore 1. si unquam,
C. de rcvocandis donalion. vide dict. n. 11 in medio. —
an venial appellalione filiorum legilimorum , mullum ope-
ratur in hoc communis usus loquendi, ibid. — ad digni-
tates ad regiam digiiitatem non videlur legitimatüs, ñeque
creditur, et an legitimatüs ad feuda videatur ad dignitales
legitimatüs, dict. n. 11 dict. 1. 4 tit. 15 part. 4.— non dici.
tur primogenitus in exclusionem legitimi, et quando, dict.
n. 11 dict. 1. 4 tit. 15 part. 4. — non succedit in jure pri-
mogeniturae, si post legitimationem filius legitimus nasca-
lur, dict. n. 11 ibid. — an sit de linea paterna , seu destir-
pite sua, dict. n. 11 dict. 1. 4 til. 15 part. 4. — ah gaudeat
nobilitate palris, et an islud scilicél quód pater est nobilis,
debeat in impetratione legilimalionis dici, ibidem. — per
Papara quoad suscipiendos ordines, an et quando isti ta-
les virlule legilimalionis generaliler datae poterunt promo-
veri ad dignitales, sive ad Episcopalum , n. 15, 16 et 17
dict. I. 4. — el an tune beneficia possint habere, el an si
dijpensetur cum eo, ut beneficium curatum possit habere,
per boc ad dignitalem non poterit promoveri, dict. n. 46. —
Legitimatüs per Papam, lalis legitimatio non se extendit
quoad lemporalia, nisi et ipse in eos temporalem habeat
jurisdiclionem, ibid. in n. 18. — á Rege, vel Imperatore,
an succedat in jure patronalus, cüm sil spiritualibus an-
nexum, nura. 20 1. 4 til. 15 part. 4. — el an filius qui nun-
quara fuit legitimatüs, in lali jure patronalus possil succe-
dere , ibid. — Legitimatüs per oblationem curise, et quis
esse debeat, et an isla lesilimatio silhodie in usu ; et late
de ea vide per gloss. J. 5 lit. 15 part. 4. -^ per oblationem
curiae cum filiis legilimis succedere potest in bonis palris,
hodie vero est secíis per legem Tauri, ibid. n. 7 dict. 1.5.
— Legilimatus in testamento palris sui , si postea ü Prin-
cipe suam legitimationem confirmaverit, an admittalur
ad majoriam , in qua requiritur quod succtssores sint leji- ,
timi, vel ante acluní debeat impedimentum remover?,
n. 6 1. 6 til. 15 part. 4. — per instrnmentum publicum
sive privatum, quis dic;ilur, quando, ct quomodo fieri
SEPTEM PAftTIRARCM.
273
(Jebfüt talis legilimatio, gloss. 1. 7 ibid. — per Piiiicipis
rescriptum, an succedat ¡ignatis, vel cognatis legiliiuantis,
etan avo, n-. 10 1. 6 tit. 10 part. 3. — per oblalionein cu-
liiE á patre de filio factum, beiié succedit cognitis et agna-
iis, secüs tamen si seipsum filius oflferat, ibid. ¡n ii. Id. —
si k patre emaiicipetur, an ei succedere possit , n. 1 1. 9
tit. 15 part. 4. — erit ha;res patris, et quando, ibid. —
nn succedutcuni filiis legitimis antea vel postea natis, et
quid bodie per legem Tauri , n. 2 dlcL 1. 9 tit. 15 part. 4.
— per Principem eo tempore, que jam stabant filii legili-
mi et naturales, de quibus ia impetralione legitimationis
meatio facta fuit, an succedat in parte sua simul cum alus
legitimis, vel non, n. 2 1. 9 tit. 15 part. A. — Legilimati
per subsequens matrimonium , an revocent donationenj
faclam in defeclu liberorum, n. 7 1. 8 tit. 4 part, 5.
Legitimus, et iilegitimus quis sit, et an isti possint or-
dinari, et quare non, num. 1 et 2 1. 12 tit. 6 part. 4. — an
(dicalur ille, qui fuit religionem ingressus quoad ordines
suscipiendos, vel quoad pafri succedendum, nym, 2 1. 12
tit. 6 part. 1. — Legitimum esse filiuní, quibus modis istud
probari possit, n. 1 I. 1 lit. 13 part. 4. — et an ista legili-
matio possit praescribi spalio trigiiita annoruní, dict. n. 1.
— Legitimus filius esse dicitur ille qui nascitur ex malri-
moiiio quod de jure non valuit, si conjuges ve) unus ipso-
lum impedimentum ignoraverit, ibid. n. 3 per lext ibid.
r— et quo lempore requiralur ignorantia ad lioc, ut filii
jiali ex matrimonio, quod de jure esse non poterat , legi-
Jimi esse dicanlur, ibid. num. 5, — Legitimus aj) dicalíir
filius, qui natas est in figura matrimonii quando super
jinpediuientu^] , quod objiciebatur conjugibus, erat lili-
gium, ibid. in n. 6, — est fiiius, qui ex concubina nascir
tfir, si postea párenles matrimonium contrabant, et boc
aeré , non per fictionem , n. 7 1. 1 tit. 13 part. 4. — et an
ad hoc requiratur, quod talis concubina sit in domo re-
tenta, vel non, ibid. in num. 8 dict. 1. 1. — Legitimus est
filius per contractum malrimoniuai , lic&t antea esset iile-
gitimus, si certa ilio tempore potuit esse uxor ejus, n, 9
1. 1 lit. 13 part. 4. — et quid si inter eorum et istud ma-
]Lrimoniuin aliud malrimonium prsecesserit , ibidem. — et
quid si dos interveperit , ibid. — et an sulficiat possibililas
conlrahendi cum eo, tempore nativitatis filii, lic5t non
tempore conceplionis ipsius, ibid, — Legitimus an eflicialijr
íilius ex clerico in minoribus consUtuto et soluta iiatus,
per subsequens matrimonium , ibid. — et quid si sit bcne-
iiciatus, et an huic matrimonium contrabere iiceijt, ibid,
— Lcgitimi an efliciantur filii per contractuní matrimonii
i|i uiorlis articulo factum, et quando non, dict. n, 9. ■—
el quid si contrahatcum ea, curo qua honestí; contrahere
antea non poterat, vel ei defecerat sensus, ibid. — Legill-
luus tempore nalivitalis, licét non tempore conceplionis,
un admiltalur ad majoriam ^ ad quam yocantur filii genili
el nati ex legitimo matrimonio, ibid. — an esse possit filius
vulgo conceptus, si paler, et mater ipsius illud confitean-
lur, et subsequatur matrimonium, ibid. post médium. —
per subsequens matrimonium retro fuisse legitimum credi-
lur, quja liaec legitimalio pené naturam imitatur, ibid. ad
fin. — et an talis possit bene in fuiídis succedero, el (juid
si in inveslitura dicatur, succedat lajis, et ex co icgi.timi
descendentes, dict. n. 9 1. 1 lit. 13 part. 4. — Legitimus
dicitur legitimalus non natura, sed gratia, non gfnera-
tione, sed regeneratione, non felicilate nascendi, sed di>no
Principia, n. 2 L 4 tk. 15 part, 4. — LegitimaUís verc- di-
V.
citur ille , qui fuit a Principe legilimalus, non per ficlio-
uera , n. 10 1. 4 lit. 15 part. 4. — Legitimus an pracsuma-
tur filius per emancipalionem patris, de qua per inslru-
mentura constal , n. 41. 16 lit 18 part. 4- — an sit liljus,
qui nascitur in octavo, décimo, vel undécimo mense, n. 2,
3 et 4 1. 4 lit. 23 part. 4.
Legitimus tuiob, vide in verbo Tutor legitimps.
Legitime FáCTUM puuiri miniíné debet, n. 8 per test,
ibid. 1. 5 lit. 21 part. 4.
Lenones sunt infames, quoraodocumque oíDcium exer-
ceant, n. 1, 2 et 3 1. 4 til. 6 part. 7 per text. ibid.
Leño quis dicatur, et quoluplex sit, et de ejus poena ,
gloss. 1. 1 et 2 perillum text, ibid, tit, 22 part. 7,
Lenocinium oppositum ab uxorc marito illam de adul-
terio accusante, an infringat talem adulterii accusatioiicni,
n. 2 et 4 1. C tit. 9 part, 4. — el an tune sufíiciat probíin;
lenocinium in genere, licel non sit in illa specie adullerü ,
ibjd.— Lenocinium si probetur vassallo, an per hoc feudo
privari possit, quando consenlit,ut alius cum uxore do-
mini commisceretur, num. 4 I. 9 l'l^ 26 part. 4- — si per
uxorem opponaluf contra piarilum accusantem eain de
adulterio, si talis exceptio probetur, an maritus puniendiis
sit, yel non , et quando, n, 4 et 5 I, 29 per text. ibid. lil. 1
part. 7, — Et quid si talis exceptio proponalur post lilenj
contestatam, n. 4 •• 7 lit. 17 part. 7. — Lenoeinium est
quintuplex, et quis illud commiltere dicatur, et de ejus
p(^n^, gloss, I. i et 2 per text, ibid. tit, 22 part. 7.
Leones, et de eorum natura et feritate, n, 1 1. 23 lit, 15
part. 7.
Lepra, et elephautia dicitur quaedam species lepra ,
», 5 1. 17 lit. 2 part. 4. — et de multis generibus lepra;,
v^d. n. 3 in prooem. tit, 2 part. 7.
Lepbosus Clericys , sive Praelatus, an debeat privari cc^
clesia, vel dandus sit illi coadjutor, num. 1 I. 18 lit. 16
part. 1, — Leprosi an teneantur daré decimas, et de qui-
bus rebus non, u, 1 1, 6 tit. 20 part. 1. — Leprosus si fac-
tus sit maritus, an per boc matrimonium dissolvatur, rt
an sanus leproso debitum reddere teneatur , et quando ,
n. 7 per text. ibid, I. 7 tit. 2 part. 4. — el an vir debitum
reddere debeat, si ista , vel alia sit iufirrailate deteníus,
ita quod si uxori petenli debilum illud sibireddat, peri^
ciilaretur, ibid. -^Leprosi sunt extra cjvitatem ponendi, il
quare ñeque filios secum habere possint, ibid. in n. 9. —
an debeant sepeliri in cqpmeterio aliorum, dict. n. 9 dict.
1. 7. — Leprosus est idoneus testis, bcné lamen possunt
alii testes cum eo nolle interesse, dict. num, 9. — Leprosi
quasi nunquam curari possunt, et sunt extra civilatem
ponendi , et an mortui possint cum alus sepeliri , n, 4 et 5
in prooemiOj.tit. 2 part. 7.
LvEsio si causetur intra vigesimura quinlum annum,
poterit peli restitulio intra quadriennium i prima die vi-
gesimi sexti anni, n. 2 1. 3 tit. 25 part. 3, — propter praes-
criptionem, si sit enormissima , an transado quadrieunio,
quod dutur ad rfislitulionem iietendam, peli possit restitu-
lio, n. 9 1. 7 tit. 29 part. 3. — miiioris an probetur eo ipso,
quod eoropromisit, sive in arbitrum , sive in arbitratorero,
n. 4 1. 25 tit. 4 part. 3. — qualis esse debeat ad boc, ut
per eam recurratur ad arbitrium boni viri , quando tertius
electus per contrahentes ad nominalionem pretil uni ex
contrahentibus laesit, n. 5 I. 5 tit. 5 part. 5. — si sit enor^
missima , eliamsi tune juretur non venire adversus con-
tractum venditionis, an juramentum aliqi)id obstet, T^
18
-274
INDEX MATEPiIARCM
íion, et quid in minore Loe jurante, nuni. 12 1. 56 tit. 5
_part. 5. — ultra dimidiam justi prelii facit vendilionem
non tenere, et qualiter hoc procedat, gloss. 1. 56. — enor-
raissima si sit in transactione, an ¡ta laesus possit intentare
remedium 1. 2 C. de rescind. vendit, et quid in muliere ,
et rustico, n. 2 1. 34 tit. 14 part. 5 per tpxt. ibid. — in
rebns minoris data, de lioc vid. in verbo Restitutio, et in
verbo Minor.
X«sus si sit aliquis, eó quud teslator illum volebal in-
■slituere híEredem in suo lestumento, si tit prohibilus tes-
tari, ve! perYÍm<iiium hctredem fecerit, an tune succur-
rütur laeso, vel fiscus intromiltalur, n. 5 1. 27 til. 1 part. 6,
«t II. 4 !• 28, et n. 1 1. 29 ibid. — si sit minor qualiter
reslituatur, vide in veibo Minor, et in verbo Restitutio.
Lel'ca, et quot passus iaciant unam leucam, n. 10 1. 3
Hit. 16 part. 2,
Levis culpa quae sit, et qualiter haec imputetur commo-
Hlulario, et quando, n, 5 1. 2 tit. 2 part. 5, et n. 9 per text.
ibid. 1. 3 tit. 3 parí. 5, et n. 5 I. 11 tit. 33 part. 7.— et
ílepositarius quando de levi , vel de levissima culpa tenea-
tur, dict. n, 11 1. 3 per text. ibid. tit. 3 part. 5, et ibid.
n. 12. — Levis culpa leviterest punienda, n. 51. 11 tit. 8
part. 5. — an veniat in actione pigneratitia, n. 5 1. 20 tit. 13
part. 5. — meretur maximam poenaní quando continet in
se ingratitudinem, n. 5 1. 11 tit S3 part. 7. — in factopro-
prio, an fit punibiiis, dict, n. 5 dict. 1. 11 tit. 33 part. 7.
— et an delinquens per levem culpam excusetur, ibid.
Levissima culpa, etan de ea tenealur lenens in custo-
tdiam regis castellum, n. 10 1. 1 tit. 18 part. 2. — etan
-commodatarius teneaíur de levissima culpa, n. 2 1. 2 per
ílext. ibid. tit. 2 part. 5. — an veniat in actione depositi
contraria, n. 2 1. 10 tit. 3 part. 5. — an imputetur ei qui
^pro custodia salarium recipit, n. 1 1. 15 til. 8 part. 5. —
-an obliget artificem, qui opus fecit, n. 3 et 4 1. 17, et n. 1
J. 15 tit. 8 part. 5. — an obliget hospitatorem , si furenlur
sibi res sibi datae, vel de alia teneatur, n. 9 cum alus ibid.
1. 16 tit. 8 part. 5. — an veniat in actione pigneratitia,
n. 5 1. 20 tit. 13 part. 5. — et an haeres teneatur legatario
de levissima culpa , n. 3 1. 7, et n. 3 1. 41 tit. 9 part. 6. —
an veniat in actione legis Aquiliae, num. 4 in princip. I. 10
^t. 15 part. 7.
LiBELLus in quibus casibus non debet in scriplis porrigi,
vide remissivé per n. 1 L 41 tit. 2 part. 3. — debet parli
manu judiéis tradi, n. 6 L 41 tiL 2 part, 3. — in quo quis
dicit se possidere aliquid incorpórale, an sustentari pos-
sit. n. 4 1. 1 tit. 30 part. 3. — in actione criminali civili-
ter mota, an dari debeat servata solemnitate 1. liberum,
D. de accusation, vid. n. ^ 1. 2 tit. 9 part. 2^ — qualiter
concipi debeat, quando maritus accusat uxorem suam de
adulterio, et quid in se conlinere debeat, gloss. 1. 12 tit. 9
part. 4. — ineptus et defectuosus non est admittcndus
de quo potest objici in causa appellalionis , n. 1 per text.
ibid. 1, 14 tit. 9 part. 4. — Et antalis libellus procedat,
parte non opponente contra ülum , in dict. n. 1 dict. 1. I4
tit. 9 part. 4. — Libellus, etan in denunliatione , quam
emptor facit venditori, teneatur ostendere ei copiam libelli,
n. 4 quaest. 2 I. 21 tit. 5 part. 5. — qualiter debeat for-
mari, quando intentalur reniedium L 2 C, de rescind.
vendit. quia fuit quis ultra dimidiam deceptus, n. 7 1. 55
lit. 5 pait. 5. — judici dandusnon est in causa naufragii,
<et hoc est speciale in tali causa , n. 2 1. 14 per text. ibidem
A\L 9 pait, 5. — qualiter forman debeat in hypothecaria
actione, n. 3 1. 14 üt. 13 purt. 5. — qualiter formaudus
sit, quando creditor constiluit procuratorem ad petenduM
debitum tanlura, el non ad recipiendam solutionem,
n. 3 1. 7 tit. 14 part. 5. — si plura narrat , an omniu
ibidem narrata probari debeanl, vel sufficiat unum
lanlüm probare, n. 2 1. 8 tit. 7 part. 6. — in causa crimi-
nali si rite non sit propositus, íi judice rejici debet, n. 6
in princ. 1, 14 tit. 1 part. 7. — et an defectus ipsius purge-
tur ex probationibus postea factis, vel an reus absolvendus
sit, dict. n. 6. — Libellus famosus si contra aliquem fíat
publicé, vel secreté, qualiter faciens puniatur, gloss. 1. H
per text. ibid. tit, 9 part. 7. — qualiter formetur, quando
agitur civililer actione injuriarum, n. 4 1. 21 tit.-9 part. 7.
Líber tributorum, et an talis liber debeat exaclori tribu-
torum per notarium tradi, num. 5 1. 23 tit, 18 part. 3. —
mercatoi is quam fidem pro se , vel contra facial, et an ad-
versarios, qui de eo uli vult, debeat totum librum res-
puere, vel illum totum approbare, et quid in hoc observe,
tur, num. 1 I. 121 tit. 18 part. 3. — feudorum an sit ab
Imperatoribus approbatus, gloss. magn. 1. 7 tit. 2 part. 1,
— ralionum mercatoris mortui, si fuerit bonus homo,
quam fidem faciet, n. 2 I. 121 til. 18 part. 3. — Libri Ve-
teris et Novi Testamenti dicunlur scripturae authenticae,
n. 1 1. 1 tit. 18 part. 3. — Liber, si á paire libri donentur
filio, an donatio teneat , velan ipse cum fratribus illam
communicare debeat, n. 61. 3 per text. ibid. tit. 4 part. 5,
— Libri an veniant in generali obligatione bonorum , n. 3
1, 5 lit. 13 part. 5. — an possint auferri scholari qui bonis
cessit, si post cessionem eraerll, n. 4 L 3 tit, 15 part, 5,
— íx pati e dati filio , an ipse filius ad collationem cum
fratribus adducere debeat, el quando non, num. 5 I. 5
per text, ibid. lit. 15 part. 6. — dicunlur arma studen-
tis , non vero non studentis, n. 6 ad fin. dict. 1. 5 lit. 15
part. 6.
Líber homo , vide in verbo Homo libek.
Libera priesumitur quaslibct res, nisi conlrarium pro-
betur, n. 3 in fin. 1. 28 tit. 2 part. 3.
LiBERALis ille dicilur, qui dal sine spe retribulionis , n. 3
1. 1 per text, ibid. til. 4 part. 5.
LiBERALiTAS proprié dicilur tribus concurrentibus , de
quibus per num. 2 1. 3 tit. 1 parí. 1. — alicujus in ali-
quem, illtiin in futurum non obligal, n. 7 per text. ibid.
1. 12 lit. 22 part. 1. — Liberalilalis diíDnitio, n. 21. 18
lit. 5 part. 2. — Liberalilas non censetur esse in necessi-
tatibus, num. 9 1. 23 tit. 11 part. 4. — an exerceatur á
paire dolando filiam, cüm ipse ad hoc lenetur, n. 4 L 8
tit. 4 part. 5.
LiBERATio generalis dicilur capliosa, et an creditorde-
beat corapelli ad faciendam generalem liberalionem , n, 2
1. 81 lit. 18 part. 3. — per minorem facía tutori, an te-
nenl si aliquid dolóse fuit occultatum, seu faclum , num, 2
1. 102 lit. 18 part. 3. — Et quid si minor dolum lutoris
remiserit, an haec liberaüo aliquid operelur, num. 3 dict.
1. J02 lit. 18 part. 3. — Libfralio filii facía debitori patris
sui invita patris, an convalescal, si postea filius exstitit hae-
res patris, n. 2 1. 22 til. 11 part. 5. — domini generaliter
data , an ad species furto subtraclas extendatur, n. 2 1. 30
per text. ibid, lit. H part. 5. — generalis an extendatur
ad occulla, et ignórala , n. 3 dict. 1. 30. — et an sit dif-
ferenlia, sive liberatio Bal ei, qui est in obligatione gene-
rali , vel universali , vel ei qui lenetur ex aliquo contracta
sjieciali , ibidem in n. 4; — Liberatio generalis an extenda-
iur ad commissa per dolum, sive fiat inler vivos, sive In
ultima volúntate, ibideiii in n. 5. — habelur pro solu-
tioue, eliom quoad solutionem implendam , nuiu. 2 I. 1
til. 14 part. 5. — in fraudem crediloris facla revocalur,
«i liberatus sit fraudis particeps, et quid si sil ignorans,
et an et quando ejus Qdejussor liberetur, vel nou, gloss.
L 12 per lext. ibid- lil. 15 part. 5.
LiEERATts ab aliquo k morte, vei á captivitate, an sor-
.tiaturnat-uralitatem liberatoris, num. Tpertext. ibid. 1. 2
lit. 24 part. 4. — k ralionibus reddendis, an et quando
iteruin illas reddere leneatur domino, qui illuui libera-
•vit, gloss. L 30 pertext, ibid. tit. lipart. 5.
Libertas debet adesse ia consulendo, et subscribeudo ,
quod notal pro consiliariis Regum, num. 3 1. 25 tit. 13
part. 2. — cljarior esl vita, estque unum de lionorabilio-
ribusmundi, ct niliil libértate nobilius,n, lia prooem.
tit. 29 part. 2. — et plura in favorem liberlatis remissivfe
ponit, n. 7 1. 4 lit. 5 part. 3. — Libertas ubi requiritur,
si ibidcm junctus m¡etus iatervenerit, aclus non valet,
num. 3 1. 29 tit. 11 part. 3. — quanto tempore per ser-
vum praescribalur, num. 1 et 2 1. 23 tit. 29 parí. 3.
■ — cst unum de lionorabilibus, et aestimabiiioribus muu-
di , num. 1 in proa;m. tit, 5 part. 4. — cbarior est ,
íiuüm vita, quam nemo recusare potest, n. 1 iu prooem.
lit. 22 part. 4. — Libertalis definilio quae sií , num. 1
per text. ibidem, L 1 ibidem, — Libertas quando delur
servo per scripturam, vcl coram amico, vel in lestamenlo
datur, quam ajtatem dominus habere debeat , ibidem n. 6
,ct 7 per text. ibid. — qualiter servo communi detur ex
sola unius donaini volúntate, n. 2 per text. ibid. 1. 2 tit. 22
ipart. 4. — Libertatem an mereatur servus , qui occisorcni
domini sui accusavit, si illud non probel, an vero requi-
ratur, quód illud probet; ct an suíSciat illud per indicia
probare, per quae deventum fuit ad torturam, si ex ca
orla fuit.conressio, n. 41' 3 tit. 22 part. 4. ^an dubealur
serv-o, si delexerit conjuralionem in mortem domini, ibid.
in n. 5. -^ Libertas an servo danda sit, quando proditio»
uem Rfgi vel regijo machiqatam denunliavit, et an tune
á fisco debeat pretium domino servi solvi , ibid. in n. ti.
— an impediatur propter pactum appositum ü vendilore,
no servus venditus manumittatur, et quando, n. 3 1. 4Q
tit. 5 part. 5. -^ Libertatem consequitur serva statim ,
quód ádomiuo fuit prostituta, n. 2 1. 47 lit. 5 part, 5. —
Libertas servi an sit praecisé pia causa, et an valeat argu-
mentum de uno ad aliud, n. 1 1. 3 tit, 12 part. 5, — Et an
ratione libertatis consequendse mulier possit fidejubcie ,
dict. n. 1 per illum text. ibid,' — Libertas an videalur dala
servo, éo ipso quód dominus cjus illum suum baeredem
facit, et quando non, gloss. 1. 3 per lext. ibid. tit. 3
part. 6. — Liberlates an debeantur, quando baireditas
pervenit ad fiscum^ et fuit ab liíerede subíala lanquam ab
indigno, n. 25 1. 13 tit. 7 part. 6. — Libertas estrés inaes-
tiniabilis, et sic servus, cui datur, onere pecuniario gra-
vari non potest , n. 5 1. 6 tit. 9 part. G. — fideicomniissa-
ria, an conipetat j|iso jure, vel sit ab hoerede legatario
praestanda, n. 7 1. 36 tit. 9 part. 6. — LibL-rtales in lesta-
menlo relicta; legitimas liliorum minuere non debcnt, n.'l
1. 1 lil. 11 part. 6. — Liber.tus an videalur dala servo,
xiuia i domino tutor datus fujt fiiiis ipsius, gloís. 1, 7 per
text. Jbii;. tit. 16 parU 6.
LinBnTus qunles operas lja;redibus extrañéis sui inanu-
iini.ssoris pra'.stare lencatur, n.. 5 per Icxt. ibid. I. 8 tit, 20
SKPTEM rAKTlTARÜM. i? 5
part. 4. — tenetur ad operas obsequíales patrono, et ir. quo
istíeoperae consistanl, n. 6 cum sequent. per text. ibidtun
dict. 1. 8 tit. 22 part. 4. — res domini cum máxima cura
servare, et prospicere tenetur, ibid. in n. 13. — lenclur
petere tutorera fiiiis sui patroni, quod suis sumplibuü fa-
ceré debet, dict. n. 13. — tenetur alere dominum manu-
missorem, si ad inopiam perveneiit, ibid. io n, i4, — ct
an valeat argumenlum de iibertis ad vassallos, dict. n, 14,
— Libertus ingratus qualiter ad servilulem revocetur, si
aliquid contra filios patroni feceril, n. 3 per lext. ibideai
1. 9 tit. 22 parí. 4- — et qualis debeat cssc injuria, siv*
oííensa illi facta, et an in faciendo, vel in non faciendo,
ibidem iu num. 4. — Libertus si fiat clericus propter ¡n^
gratiludinem in servitutem non polest revocar!, num. 6.
' — quando ex justa causa revocatur in servitutem, an et
tune judicis sentenlia requiratur , vel non , ibidem in
n. 7. — licét ingratus sit, non tamen á domino in servi-
tutem reduci potest, quando alium redemit, et qualiter
tune domino consulalur, ibidem in n. 9. — et quid si do-
minus cüm possit illum in servitutem revocare, illud fa-«
cerc Boluit, sed de eo judici conqueritur, an illud faceré
possit , ibidem in n. 9. — Libertos si in servitutem redigi
non possit, qualiter ad querelaro domini sui illum puniet
judcx, n. 10 1. 9 tit. 22 part. 4. — si habeal fratrem, au
ille cxcludat patronum, si sine testamento libertus doce-
dat, n. 1 per text. ibid. 1, 10 lit. 22 part. 4« — si sit cleri-
cus, an quomodü voluerit testare poterit, nihil patrono
suo relinquendo; et an idem sit in Iibertis ecclesiae, licet
ordinati non sint , et quid si iste liberos legilimos haberet ,
num. 2 dict. 1, 10, — ex multis causis sine patrono es&e
potest, gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 22 part. 4. — quan-
do propter oi>erarum praeslationcm h jure patronatus libe-
retur, etianí quoad contra tabulas, num. 9 1. 11 per texí.
ibid. tit. 22 part. 4. — teslaLoris fi sií inslitutus bares, an
per boc teslamentum possit querelari per fratrem ipsijis
testatoris, num. 3 1. 2 lit. 8 parí, 6, — an patronum accu-
sare possit, n. 15 1. 2 per te5t. ibid. tit. Ipart. 7, — si ad
mandatum domini damnum dedil, an ipse, vel ejus domi-
nus ademendam teneatur, n, 2 1. 5 tit. 15 part. 7. — an
possit occidere dominum turpitcr inventum cum uxore spa,
€t quid in vassallo, num. 1 ct C 1. 13 til. 17 part. 7. r— et
vassallus aequiparantur, dict. n. O dict. leg. 13 tit. 7 part. 7.
Libido dominandi suos consortes non pjartitur, n. 3 1. 16
tit. 28 part. 3.
LicENTiA alicui per parocbum suum data, ut confitea-
tur ubi voluerit, poterit peccala sua religioso confiteri,
licét de eo expressa mentio non fiat, num. 2 1. 21 til. 4
part, 1. — parochiano non semper dari dcbet alibi confi-
tendi peccata , nisi cum causa , et qualis esse debeat causa ,
glüss. antepenult. dict. 1. 21. — etconsensus idem sunt,
gloss. 1. 32 per text. ibid. tit. 4 parí. 1 , et n. 4 1. 13 tit. S
pait. 6, — píenitenlis an jndistincte sulliciatad hoe, seili-
cet, nt Sacerdos liberé possit suam confessionem revelare,
num. 1 1. 35 tit, 4 part- !• — Licentiatus ad cerlura tem-
pus, aneo elapso citari debeat ut possit beneficiis privari,
an vero talis citalio non sit necessaria , n. 2 I, 16 tit. 15
part. 1. — Licentia alicui data ad faciendam majoriam in
aliquem Jilium, quem velit, lefertur ad quemlibet ipso-
rum etiam ex alio matrimonio nalorum, num. 10 et 1. 2
tit, 15 part- 2. — alicui data ut possit majoriam in ununí
ex fiiiis faceré, an possit faceré in nepoleni, num. 17 1. 2
ii!. 15 part. 2. — limitala limilatum dtbct produccreefítXr
276
lADEX MATERIAUUM.
lum, ibideiu. — ut niajoiia fieri possit in Pelrum fllium,
eo mortuonon potest fieii iii alium, ibidem. — alicni data
ut possit majoriam in unum ex filiis faceré, an polerit fa-
ceré majoriamin diiosfilios, dicl. iium. 17 in fin. — dala
faciendi majoriam in unum ex consanguineis, polerit ma-
joriam faceré in consanguineum, sive ex parte pairis, sive
«X parte matris, nura. 18 I. 2 lit. 15 part. 2. — dala ad
faciendam majoriam adinliabiles non exlendilur, num.19
in princ. leg. 2tit. 15 part. 2. — ad faciendam majoriam
data cum clausula, scilicet ut non perdatur, etiamsi pos-
sessor commiserit crimen laesae majeslatis, quomodo intelii-
gatur, num. 20 dict. 1. 2 ad fin. — data alicui ad facien-
dam majoriam, illamapud hostes captus faceré non pote-
ril , nisi revertatur, num. 2 1. 6 til. 29 part. 2. — Regis an
requiratur, quando civilas vult super rebus suis compro-
missum in aliquem faceré, num. 5 1. 2A tit. 4 part. 3. —
Regis ad hoc alicui data, ut liberé possit res velitas extra
itguum extrahere, an intelligatur pro prima vice lantíim,
num. 1 1. 20 til. 18 part. 3. — Et an in tali licentia dies,
in quo dalur, scribi debeat, ibidem. — et si in Jiccnlia
alicui data, ut possit res velitas extra regnum extrahere,
de témpora nihil fuerit dictum, quot dies durabit lalis !i-
ííentia, dict. n, 1 dict. 1. 20 lit. 18 part. 3. — Licentia
íjuaestoribus ut pro regno eleemosynam petere possint,
qualileí- Cat et detur, n. 1 1. 21 ibid. — impelrata ad fa-
ciendam majoriam , an teneat si in ejus impetratione de
numero liberorum impetranlis mentio facta non sit, n. 1
3. 36 tit. 18 part. 3. — habita ad vendendum de rebus
mujorioe usque ad cerlam quanlitatem, an tcnealur ven-
ditor ad lioc, scilicet ul prelium maneat in majoria , n. 7
i. 20 tit. 31 part. 3. — civitatis data alicui ut possit in
Soco publico sediücare, an valeat, n. 1 1. 3 tit. 32 parí. 3.
. — et an prtetor talem licentiam daré possit, n. 4 post.
princ. 1. 9 tit. 32 part. 3. — Licentia patris an requiralur
in matrimonio Clise, si ülud sit per slatutum decisuffl, et
an poena illi filiae aliter facienliabstatulo imposita sit cxse-
quenda, n.31, 5 tit. 3 part. 4. — Licentiam potest daré uxor
marito intrandi Religionem, non tamen illud per metum
faceré debet, n. 1 et2 1. 10 lit. 10 part. 4. — El an licenlians
debeat conlinentiam vovere, vel i ntrare Religionem, ibid.
n. 3. — Licentia praelali non est necessaria, licét requiratur,
quando maritus de licentia uxoris Religionem intrat, ibid.
n. 5.— i Rege alicui data, ut ex propriis bonis majoriam
facial, non facit ut talia bona exinde castrensia reputen-
tur, n. 8. I. 7 tit. 17 part. 4. — an sit necessaria ad hoc,
ut sit licitum Comiti, vel alii domino ad aliud regnum se
transferre, quando transit sui lucri causa ; et quid in tem-
poreguerrae, et quid si illud ü rege sit prohibitum, n. 2
1. 13 tit. 25 part. 4« — Regis si alicui ad alienandaní rem
majoriae detur, an liberct proximiorem successorem in ma-
joriam, ut propter ejus consensum in pcenam amissionis
majoriae non incidal, n. 1 quaíst. 44 L 10 liL 26 part.Zi. —
per Principem alicui data ad teslandum debet intelligi,
ul secundüm jus commune , et loci consuetudineni teste-
tur, n. 1 1. 5 tit. Ipart. 5. — si per patrem sit Principi pe-
tita ad faciendam majoriam , si illa facía, ante ipsius con-
■cessionem faciens majoriam decesserit, et poslea Princeps
illamconcesserit, an majoria teneat, vel non,n. 41. 21 tit. 1,
'«t n. 3 quaest. 24 I. 32 tit- 9 part. 6. — Regis dala patri,
at possit gravando legitimas alioruní fiüoriiui in unum ex
«is majoriam faceré, qualiter inlelligenda sit, num. 1.
i. 11 til. 4 parí- 6, et ii. 3 I. 32 lit. 9 part- 6. —Licentia,
jussus el praeceptum ídem sunt, n. 41. 13 tit. 6 parfi fí¿
— ubicumque requirilur, an praecedere debeat actui, et urt
ex intervallo priestita valeat, dict. d. 4. — doroini requiri-
lur ad hoc, ut servus ab aliquo instilutus haeres adire pos-
sit, et an ratihabilio domini sufliciat, ibid. — Principis da-
ta ad majoriam faciendam, an comprehendat jam factam,
n. 3 1. 21 tit.9part. 6. — data per Regem ad faciendam ma-
joriam in unum ex iiliis, an habeatlocum, el illa fícri pos-
sit in unum filium, si in potestale illum tantüm habeat,
n. 1 1. 23 til. 9 part. 6. — ad majoriam faciendam, quali-
ter dari debeat, n. 1. \. 11 tit. 9 part. 6. — elan pater vir-
tute licentiae sibi datae ad majoriam faciendam possit (ill-
um in minoribus ordinibusconstiiutum gravare minuendo
suam legitimam, si in illis ordinibus eral consiitutus tem-
pere impetralae licenliae, n. 3 qua;st. 1 1. 32 lit. 9 part. 6.
— Licentia si intervenerit quando pater facit majoriam de
bonis suis et filiorum suorum, an si postea filii impetra\e-
runl revocationem á Principe respeclu bonorum filiorum,
ex eo videtuF pater approbare majoriam respecta bono-
rum patris, n. 3 quaesl. 2 1. 32 tit. 9 part. 6. — data per
Rrgis in primogenilum paire vívente ad majoriam facien-
dum, an valeat si majoria fit postquam primogenitus succes-
sit ¡II regno, ibid. in quaest. 4. — ad majoriam faciendam
si in ca non sit expressura de posthumis nasciluris, an ipsi
in legitima gravari possint, dict n. 3 quxst. 6 1. 32 tit. 9
part. 6. — ad faciendam majoriam patri data, ut possit in
quemcuraque velilillam faceré, anipsepossilillam in filium
spurium faceré, etiam stantibus legitimis, d. n. 3 quaest. 7
1. 32 lit. 9 part. 6. — et an Princeps possit patri licen-
tiam dure ad faciendam majoriam infilium spurium, stan>
tibus legitimis, ibidem quiesl. 8 et 12. — h Principe da-
la ad majoriam faciendam in filium quem pater elegerit,
an transferatur in alium filium, et ipse ínter suos eligere
possit, ibid. quaesl. 9. — Et an condilor majoriae praecedente
Regis licentia , possit daré filio potestatem eligendi inter
stios filios quem velit, ut in ea succedat, ibid. — et an
vigore lalis licentia possit pater ad majoriam vocare filium
suum inimicum lestatoris , ibid. — Licentia data ad fa-
ciendam majoriam in unum ex filiis, an in ea filii poslhu-
mi comprehendantur, ibidem in quaest. 10. — Sed quid si
in impetratione licentiae ad faciendam majoriam non sit
facta mentio de eo, scilicet, quód possit filiorum legitimas
gravare, an tune licité possit, saltim si dictum fuit quód li-
i)eré illam faceré possit , dict, n. ,3 quaest. 11 1. 32 tit. 9
part- 6. — Licentia si detur ad faciendam majoriam ili,
qui lestamentum faceré non potest, anper hoc videalur
Princeps cum eo dispensare, et quando, ibid. — si detur ix
Rege ad faciendífm majoriam in unum ex filiis, an tune
píiter vigore ta'is licentiae illam possit in dúos, pluresve fi-
lios fanre, faciendo duas majorias, n. 3 quaest. 13 I. 32
tit. 9 part- 6. — Klquid si licentia data fuit, ut pater pos-
sit majoriam faceré in dúos, pluresve filios, an tune pater
illiiit) faceré possit in unum tantjüm, ibid. — et an vigore
lalis licenliae dul;e ad faciendam majoriam, possit pater
illam faceré in filium in potestale per viam donalionis, vel
lK)sll)umum, vel in filium exslanlem apud hostes, dict. n. 3
qua.st- 14 dict- 1. 32 lit. 9 parí. 6. — Licentia palri data
ad faciendam majoriam in unum ex filiis, an extendatur
ut fieri possit in nepolem, et quando, ibidem in q. 15.--
El si pater vigore licentiae Principis facitmajoriamin suum
filium, et posl ejus mortem vocavit nepolem filium suum«
si filius in vita patris decedat nondum habita majoria, an
SEPTUM rAUTITAULM.
2>7
teiirbil constiliUio iti peisonain iieputis, dict. luiiii. S
qusest. 16 1. 32 lit. 9 part. 6, — Licentia per Piiiici|)em
patri d.itu ad facieiidam niajoiiam in fdiuin quein ek'ge-
jit, an expiíet in prima electione, an vero si postquam
clcgil, <t elecliis decessit, possit alium fíliuní ad talein
niajorianí eligere sine alia facúltate, ibidem quacsl. 17'
— data palri per Principem ad faciendain majoiiam in
lalem filium nominando illum, an possit extendí ut íllo
niortuo pater vigore talis licenliae illam in alium liliuní fa-
ceré pussi'. , ibidem quaest. 18. — E!,quid si nascalur alias
íiliiis, qucni pater eodem nomine noroinavil, an in cum vi-
gore talis licentia; majoria fieri possit, ibidem in qux'st. :19.
— Licentia data ad faciendam majoriam libere, el prout
HÜquis voluerit, nn comprcliendat ut possit illam íucerc
in incapuceiu, vcl contra regulas juris, vel similiter, dicl.
n. 3 in qnaest. 20. — Papa; licíit requiratur in crealione
novae dignrialis in aliqua ecclesia, non tamen requiritur
in reparalione, ibidem quaest. 21 in fin. — data ad facien-
dam majoriam, si postquam dala fuit, scindatur, seu caii-
celletur ab impetrante illam, et postea pceniteat, et vult
illam valere, an possit, vel necessaria sit alia licentia de
novo, quffist. 21. — si detur alicui ad faciendam majo-
liam expresso nomine proprio, et dignitatis su%, an tune
ejus successor illnm faceré possit vigore. talis licentia?, ibi-
«k'in in quiEst. 22. — Et an ex aliqua causa ficri possit, ut
i'vinceps in nullo casn possit daré licentiam vendendi, vel
n¡)ligandi res majoriae ob causam dotis , vel simile, et
quando, dict. n. 3 qua3st. 23 1. 32 tit. 9 part. 6. — Licen-
üa licét sequatur factionem majoria;, bení; valet majoria,
Ibidem in quaest. 24 et 32. — si non adsit tempore quo
facía fuit ab aliquo majoria, quid si post mortem facienlis
illaiu Princeps confiimaverit, ibid. in quaest. 24 et 47. —
Va ((uid si sine licenlia fecit majoriam de tertia parte bo-
iiorum, vel in plus, si antequam i Principe confirmetur,
ipse fuciens et filius, in quem facta fuit, decedant, an
Iransmitlant aliquam pnriem ad suos baeredes, saltim il-
lam tertiam , ibid. in quccsf. 25. — Et si licentia Regis ali-
(¡tiis fecit majoriam, ct postea impetravit revocationem
liujus licentia;, an per solam impetrationem revocetur,
ibidem in quxsl. 28. — Licentia ad faciendam majoriam
M ii Principe data sil sub conditione, ut prius filias dotet ,
HÜllud ita facial, et majoriam institucret, el bona in do-
lem donata evincantur, an filia; agant de evictione, vel
r.'scindant majoriam , ibidem in qusest. 31. — si non prae-
cessit factioni majoriae, si facta sit per donationem inter
vivos, et Princeps illam postea confirmaverit, an illam fa-
ciens revocare possit, vel non, dict. n. 3 quaest. 33 1. 32
tit. 9 part. 6. — impétrala ad faciendam majoriam in
nnumex consanguineis alicujus, an operetur, ut fieri possit
in consanguineum ex parte malris, ibid. in quaest. 35. —
data ad faciendam majoriam in quarta parte bonorum ,
an excludat ut in tertia parle non facial juxta leges regni,
ibidem in quaest. 42. — Et an si licentia data fuit ad fa-
ciendam majoriam in unum tantúm filium, quem quisha-
beat, si postea alii nascantur, irriletur talis licentia, ibid.
in quaest. 43. — Licenlia per Regem alicui dala ad facien-
dam majoriam i n filium sui fratris, cum ipse filios non
habcrel, an si postea ei filius nascalur possit ex tali facúl-
tate in euní faceré majoriam, dict. n. 3 in quaest. 40 1. 32
tit. 9 part. G. — ad faciendam majoriam, si detur sub
coiidillone, ul prius filiae dotenlur, qualilerhoc sit inlelli-
gcndum, ibid. in quaest. 48. — ad alienandas res majoriae
quasi nunquam dari debet, et quando sic, el qua; iaspicí
dibeanl, n. 4 1. 6 lit. 11 part. 6. — Principis ad alienan-
d.ini rem majoria: per ipsius possessoreni ex causa dotis,
vel alia, an debeal inlelligi, ut si alienansdives factussit,
illam vel aliam similem in majoria poneré debeat, dict.
n. 4 qua;st. 6.1. 6 til. 11 part. 6. — per Principem alicni
data ul rem majoriae venderé possit, an extendalur ad ejus
successorem, quando ipse, cui data fuit, morle prasvcn-
tus non vendidit, dict. num. 4 quaest. 8 dict. 1. 6 lit, 11
part. 6. — Et quid si ille, qui ad vendendum licentiam
habuit, vendideril rem , et illam per interpositam perso-
nara emat, ul al eri fiiio rclinquat, an venditio teneat,
ibidem. — el an pi'etium talis rei venditae Principis licen-
lia nccessario debeat convertí in emptionem alterius rei
immobilis, licétin licentia nihildicatur, ibidem in quaest. 9,
— Et quid si possessor majoriae juravit res ijisius majoriae
non alienare , an si postea impelret licentiam alienandi ,
tacens de juramento praestito, an alienalio teneat, dicl.
n. 4 quaest. 10 dicl. 1. 6 lit. 11 part. G. — El quando ex
aliqua causa de licenlia Principis aiiquae res majoria; de-
bent alienaii, vel obligari, tune non á pretiosioribus in-
cipiendum est, sed ü vilioribus, si illae sufficiant, in dict.
quaest. 10. — Licentia alienandi res majoriae si sit ipsius
¡lossessori dala, an tune ipse rem illam obligare possit, vel
é contra, in dict. quaest. 10 in fin. et in quaest. 11. — et
quid si impelret licentiam exlrahendi rem a majoria, post-
quam illam alicui legavit, an legalum reconvalescat , ibi-
dem in quaest. 12. — Et de alienalione rerum majoriae,
quae de Principis licenlia fil, et fieri polesl, et de ipsius
vaüditate, el affectu, et an el quando revocari possit, vel
non, dicl n. 4 dicl. 1. 6 tit. 11 part. 6. — et quid si li-
cenlia alienandi impetretur per minorem tácito de sua mi-
nori aetate , quaest. 22 el 23. — Et an sil justa causa dandi
hanc licentiam alienandi res majoriae, si illae sint in parli-
bus remotis ü domicilio possessoris majoriae, ibid. quaest, 27.
— Licentia i Principe alicui data ad faciendam majoriam
in filios, vel filias, an intelligatiir ut pater talem majoriam
in filiam faceré possit, etiam stanle filio masculo, num. 2
quaest. 2 1. 3 lit. 13 part. 6.
LrcENTiARi an debeal pauper gratis, n. 9 I, 10 liL 17
part. 1.
LicENTiATi an teneantur ad conlribuliones plebejorum,
an vero gaudeanl privilegio Doctorum , el in quibus Li-
centiatis istud habeal locura, el quando, n. 8 1. 3 lit. 10
part 2. — Licentiatus ad certum tempus, eo elapso c¡-
tari debet, ut possit beneficiis priyari , num. 2 1. 16 lit. 16
part. 1.
LiciTATio, licitantes si plus offeranl dolo personetae,
quia publicé dixit decem pro re dari, cüm non darentur
nisi sex, an ofTerens duodecim, hoc postea cognito debeat
illud, quod in plus visus fuit daré, num. 2 1. 33 tit. 26"
part. 2.
LiciTUM est illicita remediis licitís lollere, gloss. penult..
1. fin. tit. 2 part. 1.
LiQiORCommixlus cum aqua nnlurali nonimpedit, quin
in eo possit quis baptizari, dum tamen aquae virtus prx-
valeat, n. 1 1. 2 lit. 4 part. i.
LicuRGL's de islo narratur pei-egrinum factura circa
educalionem filiorum, n. 3 1. 4 til. 7 part. 2.
LiGNA si in fundo nostro per alluvionem accrescant, an
noslra sint, n. 2 1. 26 tit. 28 part. 3.
Limites t( rminorum per rivos, (liinilna, et per montes,
278
ÍNDEX MÁTERlARüM
ct castella dividí solent , fioh per vias píivalas , nuin. 71.2
t't. 18 part. 3, — et de probalioríe Jifnitinn, ct plura in
Iioc vide per d. 7 et 8 I. 10 per texl. ibid, tit. 15 part. 6.
■-- Limes quid sit, ot de posna evellenlis siiie Regis vel ju-
diéis ücentia, et an committat furtum , num. 1, 5, 6 et 7
1. 30 per text. ibid. tit. 14 part. 7.
Línea est notnen comprebéíisivuiri, et de ejüs diffirii-
Unne, num. 1 in priiic. 1. 2 lit. 6 part. Ix. — ihascuíina,
ct linea foemina,' ir quibus stirpibuS incipiat, ibídetn. —
Et nn quando fit nienlio de linea simpíicitei-, cómpre-
Itcndantur jndistirictfe omnes defCendentes ab eo, qui est
caput líneáe,tam masculi, qu&m feemins, ií)idém. — eÉ
an appellatione lineae debeamus iufelligere de linea rec-
ta , inflexa, ve! obliqüa ; et quid si in dispositione fíat
lanlüm mentio de liíica masculina , seti de descendenti-
biís per lineam musculinam, an tune venial fósmina des-<
cenden5 ex masculo, íbidem. — (t quid si in disposi-
tione dicatur de descendentibus ex linea masculina, an foe-
niinae comprelíendantur, ibidem. -^ Linea virorum in foe-
minis non coníinóálur, srd exSllnguitur, ibidem. -^ Et
qü!d si lestator voc;:f descendentes per lineam masculi-
jiam , an tune comprehetídantur faeminíE, el quid si testa-
lor utatur alus terminis, diet. n. 1 post. mcd. dict. 1. 2
tit. 6 part. 4. — Linea virorum h lestatore vocaíta feminaB
L'xcluduntur : et remissivé de isto» verbo linea, vide n. 1
nd fin.
LiNGüA latina iüflgls lat& extenditur per alias orLís re-
giones, quátii alia, li. 2 per text, ibid. 1. 25 tit. j8 part. 3.
Lis, lite mota super jUre patronalus an possit possidens
aliquempraesentare, ti. 6 1. O tit. !l5 part. 1. — et án sit
differenlia, si lite mota fiat prsfesentatio á conductore seü
locatore, an vero si fiat ü bonae fidéi possessore, ibid. iii
n. 7. — Lis esse noh potest süper futuris, fallit tamen,
quando pater e.'t prodigus, et filiusad queW pertinet ma-
joria, petit, ut in vita patris dfclarétur quae bona sunt
vincúlala , et qua; non , n. 2 1. 1 tit. 2 pafti 3. — Et ídem
est quando de piaesenti aliquid fit, per qutid in futurum
aliquis posset damnificari , ibidem. — Lis si sit süpet ffia*
joriae bonis, an sit de (.asibus Cuiie, n. 2 1. 5 lit. 4 part. 3.
— quando dicatur contéstala, n. A 1. 7 tit. 3 part. 3,— ^Lities
augent peccala, n. II. 26 tit. 3 part. 3. — Lis de jure ré-
gni ah debeat contestari , elsi opponantur excepliones im-
pedientes litis ingressum , n. 3 in med. 1. 3 tit 10 part. 3.
— debet contesSari intra novem dies, alias nolens habetur
pro confesso, n. 3 in medio, et n. 8 1. 3 tit. 10 parí. 3 —
melius terminatur per plurésjudices, qu&m perünum, n.l
1. 5 til. 18 part. 3. — super causa criminali civiliter mota,
an in ca libellUs debeat porrigi servata solemnitate textus
in 1. liberorum, D. dé accusui. vide n. 3 1. 2 tit. 9 part. 4.
— quando dicatur coepta, n. 4 1. 20 tit. 9 part. 4. — et
lestimonium de eo quod audit lite mola non valet, et qua-
i'e, ibidem. — Lis, et expedit babere amicos ad defensio-
iiehí litium , n. 21 1. 2 tit. 14 part. 6. — an debeat contes-
tari in criminalibus, et quid si reus prnesens nolit lilem
contestari, num. 2 1. 16 til. 1 part. 7. — et an quis á jü-
dicecompellalur litem contestari salvis suis exceptionibus,
n. 2 1. 16 tiL i part. 7.
Litis contestátio bené fit cum procuratore mandatum
non habente , si illi oppositum non fuit alias , etiam post
litis contestationem , n. 1 1. 1 lit. 3 part. 3. — Et ante litis
contestationem admittitur poenitentia , ct revocatio confes-
tó»i.Í5 refcctis expensis, n. 21, 3 tit. 3 part. 2. — Litiscon-
testatio fit etiam per dantis confessioncm , ct tune salvutó
manetjusexcipiendi, n. 3 1. 10 tit. 3 part. 3. — contesta-
tío est lapis angularis et fundamentum judicii, n. 1 1. 3
tit. 10 pai t. 3, et num. 4 1. 8 ibid. — et fit per confessio-
nem , ibid. in n. 2. — Litis contestátio fit per solam nega-
tionemj licét non dicat pelila fieri non deberé, n. 3 in
princip et n. 7 dict 1. 3. — et an dubius cogatiir litem'
contestari , ibidem. — Et quid si in actio reperiatur, quód
fuit facta contestátio, sed non dicííur per confessioncm,
vél, etc. an váleat pro¿esSus, íbid. — el an práecisé coga-
tur quis litem contestari, cí quid si causa sit,, dicí. n. 3 a¿
med. h 3 tit. 10 part. 3. — Lilis contesiatio an debeat fieri,
si opponantur excepliones impedfentes litis ingressum, et
quid de jufe fegní, dícf. n. 3 in níedio.— et quid si ne-
garet quis cum prótestatione, quod non intendit litem
contestari, an litis contfslutio facía videatur,^ dict. n. 3
in fin. — Litis contestátio de jufe comnirtni fiebat per ver-
bum credo per procüraforem , num. 4 1. 3 !it. 10 part. 3.
— debet fieri intra novem dies, num. 3 post mcd.- ibid. n. 8'
L 3 tit. 10 part, 3. — Aliíis habefur nolens pro confesso,
contra quam firtam confessionem ádmittuntur probalio-
nesin contrarium , ñeque poenitentia locum habebit, ibid.
in num. 8. — Litis contestátio, an possit fieri absenté ac-
tore, num. 8 dict. 1. S tit. 10 part. 3. — et an possit quis
damnari ex probatione facía ante litis contestationem^
ii. 2 1. 8 tit. 10 part. 3.-^ et an sententia ferri possit sine
lilis contestalione , et quando, ñ. 4 1. 8 tit. 10 part. 3. —
Litis contestátio an possit íi parlibüs rerailli , et sic sine ea
possit diffiniliva ferri, et quid in arbitro, n. 4 1. 8 tit 10?
párt. S. — et antéquam lis contestetur possunt ¡testes reci-
pi , et probationés fieri aliquahdo, gloss, 1. 3^ 4, 5, 6 et 7
lit. 16 parí. 3.— Líteiion conlestata testes recipi possunt,
si de eorum vita dubitelur, et aictor polentiam adversarii
timeaí, pósteaque fidém facient, n. 2 1. 11 lit. 17 part. 3./
— non contéstala, an possinl recipi testes contra actorem
contumacem ad instantiam rei , n. 2 i. 9 tit. 22 part. 3. —
non contéstala possunt recipi testes, etprocedi potestad
diflinilivam , si actor viam probalionis elegerit conira re-
um contumacem, n. 2 I. 40 tit. 22 parti 3. — pendente
omnia atiéntala, etdolo facta í-evocantur, n* 5 h 26 tit. 23
part. 3."- Lilis contestátio an requiraiur iri causa appella-
tionis, n. 1 lé 5 til. 26 part. 3. — et quid si de partium
cohsensu lata sil á judice sententia, lile non conlestata,
an ttneat, n. 5 1. 5 til. 26 parí. 3. — et quid in hoc bódie
dici possit áltentis verbis I. Ordinamenti , ibid. — Litis con-
testátio non requiritur, ubi proceditur summarie , et sine
figura judicii, dict; n. 2 1. 5 tit. 26 part. 3. — impedit, ne
fructusfiant bonse fidei possessoris, dict. n. 6 1. 39 tit. 28
part. 3. — an requiraturad interrumpendam usucapionem,
síve proescriptionem, n. 3 1. 29 til. 29 part. 3. — facía co-
ram arbitro, seu arbitratorc, an inlerrumpat praescriptio-
ncm, n. 5 1. 29 tit. 29 part. 3. — an requiratur ad cons-
tiluendum aliquem in mora, si iion sólvat poenam in sti-
pulalionc proraissam, n. 7 I. 15 liti 11 part. 5. — impeditur
per cessionem bonorum ü dcbilore fáciam , n. 21. 3 til. 15
part. 5. — fácil bonsc fidei possessorem baberi pro malai
fidei possessore, n. 7. 1. 4 tit. 14 part. ¡B, ct n. 4 1. 6 ibid.
— etan possit quis per jiidicem compelli ad lilis contesta-
tionem salvis suis exceptionibus, n. 2 in fin, I. 16 ,it. 1 '
part, 7.
Litis .estimatio, \ide supra in verbo íEstimatio li-
tis.
SEPTEM PAflTITARÜM.
2711
LiMíon s nlii'.s ap|.t!la'ui Ulixbona , el quarc, et aliqua
de (.'a, n. f) I. 77. ;it. dS pu!. 3.
.LiTTKiiyE coniincndaliliae qux daiilur clericis Iraiisfe-
loiilibus se od alias Provincias, non danlur clericis nolis,
num. 1 1. 15 lit. 16 part. 1, — Papales, sive Regis, non
indigent testium subscriplione, n. 3 1. 1 lit. 18 parí. 3.
^- Papales an sufficiant, ut quaestores eleemosjnam pro
iTgno pelere possint , n. 1 1. 21 liL 18 part. 3. — danlur
qiiando legali ab aliquibus principibus jussi veniunl, ut
ipsi bené tractentur, et forma ipsarum , n. 1 1. 22 ibidem.
— mercedis, seu privilegiorum ü solo Rege danlur, et in
eis hodie ipse se subscribit, n. 2 1. 20 lit. 18 part. 3. —
justiliae possunt dari per Auditores cancellaria; , 'sivc per
Regis consiliarios, si non exigant Regis subscriptioncra ,
num. ti ibidem. — emanalse i rcgali consilio , et ab Audi-
toribus cancellariK sempcr eis est danda plena fides, dio!.
n. 4 in fin. — Principis, elianí mota proprio concess;i ,
quando statim in execulionem milti non debeant , sed sil
exspectanda secr.nda jussio, n. 2 1. 29 lit. 18 part. 3. — •
impetratae i* causa appellalionis per appellanlem , an
cxpirent anno, num. U 1. 35 lit. 18 part. 3. — executo-
ríaies sunt perpetua, n. 5 dict. 1. 5. — si quando paiti
peluntur, et si lempore debito non ostendantur, an invali-
(ienlur, n. 6 dict. 1. 35 lit. 18 parí. 3. — justilije, an vilien-
lur si dolóse aliqua causa laceatur, propter quam aliquis
gravatur, et ipse illara scit , et tacet lempore impetralionis,
II. 4 dict. 1. 38 ibiflem, — remissionis, condemnationisve
nonvalent, si omnia in impetratione non exprimanlur,
n. 5 1. 38 til. 18 parí. 3. — juslitia; maliliosé impetratae
animo vexandi adversarium , an teneant, n. 1 1. 53 lit, 18
part. 3. — malé formalae, injustaj, vel imperfecta;, de
cancellaria Principis exire non debent , num. 1 I. 2 lit. 19
part. 3.— gratiosae , an debeant registrari , num. 2 1,8
lil. 19 part. 3. — datoe coiilra solitum s'ylura curiaj prae-
lumuntur falsae , n. 2 1. 4 lit. 20 part. 3. — per quas do-
uiinus vocal ad se vassallum, quales esse debeant, ut per
cas si non venerit, feudo privari possit, n. 3 1. 9 lil. 25
part. k. — si á mercatoribus recipiantur pagamenlorum ,
\el ex alia causa, si slaüm non contradicant , consenlire
eis viílenlur, num. 2 pertext. ibid. I. 6 til. 1 part. 5. — Et
actus, qui litleris explicatur, non Irahit secum eíTeclum
suum nisi litleris praesentatis , num. 3 post médium, 1. 1
tit. 11 part. 5.
LiTTERATi plus pcccant , quüm non litterati, num. 6
per lext. ibid. 1. 25 lit. 4 part 1. — non tenenlur ad col-
lectas siculi milites, nec debent lorqueri , et de aliis ipso-
rum privilegiis, num. 8 1. 3 tit. 10 part. 2.
LiTTERATus , vidc in verbo Doctor.
Litigare, et si litigetur per crrorem coram aliquo ju-
dice, an senlenlia ab eo lata leneat, num. 2 I. 15 tit. 22
part. 3.
LiTiGATOR non semper credere debet advocatis , quia
sunt partíales , et propter hoc, quód eis crediderunl non
excusabuntur ab expensarum condemnalionc, et quando
sic, num. 2 in prooem. tit. 2 part. 3. — quia assidue in-
tratin domum judiéis, ut habeat cum eo familiaritatem,
qualitcr puuiatur, num. 1 1.26 lit. 22 part. 3. — si judie-
dedil caulionem deindemnitate, vel procuravitilluní cor-
romperé, vel notarium, dicl. n. 1 dict. 1. 26. — et an
actionem suam propter hoc amiltat ipso jure, vel sequula
senlenlia , ibid. in n. 3. — Liligatores judiccm corrum-
pentes causam amittunl, ct ideo sic puniunlur, quia sunt
perjuri, num. 71. 26 til, 22 part. 8. — Liligalor opponcns
contra judicem de barataría, si illud non probet, qualiter
puniatur, num. 9 per text. ibid. 1. 26 lit. 22 part, 3. — an
possit repeleré, quod judici dedit, ut senlenlia m feral ,
et quando, num. 4 1. 27 lit, 22 part. 3, — Litigalores an
possint tempus ad appellandum datura prolongare, num. 5-
1. 22 tit, 23 part. 3. — Liligalor si aliquid judici dedit , uC
pro eo senlenliam ferat, ut justé judicet, vel ut cito cau-
sam expediat, an per hoc causam amiltat, num. 1 1. 52
per lext. ibid. tit. 14 part, 5, — et de poena impedientis
alienationem rei, faciendo illam liligiosam, num. 1 1. 11
per text, ibid. lil. 16 part. 7.
Litigiosa res quando dicatur, et an persolam citalio-
nem , licél libellus non sit parti nolus, num. 1 et 2 1. 13
lil. 7 part. 3. — et senlenlia lala contra reum mandabitur
execulioni contra einplorem rei liligiosaí, ibid. innum. 3
dict. 1. 13 til. 7 pan. 3, — et an in hoc debeat fieri diffe-
renlia, an sclens emerit, vel ignorans, dict. num. 3, — Et
quid si in fraudem exiículionis eam alienaveril , an prius
agi debeat revocatoria, ibid, in fin. — Liliginsa res potest
dari in dotem , sive donalionem propler nuptias , etc. n. 1
per lext. ibid. 1. 14 tit. 7 part. 3.
Liqciddm dicilur lllud , quod de facili liquidari potest ,
n. 13 in princip, 1. 2 tit. 14 part. 6.
Littus MARIS quod dicalur, num. 4 1, 3 lil. 28
part. 3.^ — et quid de auro in lillore maris, vel ílumi-
num invento, an efliciatur capientis, num. 2 I. 5 til, 28-
part. 3.
Locatio quantum tempus duret, si in contractu nihil
dictum fuit, num. 2 1, 73 lit. 18 part. 3. — el quid si do-
minus, qui locavit ante tempus omnes res suas , et illam
domum veudidit, an emptor inquilinum ejicere poterit ,
ibid. in num. 3. — Locatio operarum alterius fácil, ut
ipse de per se, non per alium, ad illud opus teneatur,
num. 2 1, 75 tit, 18 parí. 3. — sive conduclio excludit
praescriptionem, num, 3 pertext. ibid. 1. 22 tit. 29 part. 3.
— ab ipso domino facía suae propriae rei , an transferat
possessionem , num. 2, 3 et 4 í. S tit. 30 part. 3. — et ven'
dilio, et qualiter cognoscatur, an sit vendilio, vel locatio,
num. 4in fin, 1. 3^4 tit, 5 part. 5. — Etsi contractus loca-
tionis excedat dimidiam justi pretil, an locatio valeat,
num, 4 in princip. 1. 56 tit. 5 part, 5. — etquid in loca-
tioae gabellarum , an si quis decipiatur ultra dimidiam
juslipretii, illud allegare possit, dicl. num. 4 in medio.
— Locatio an transeat in haeredem, quando artifex cerlum
artificiuní faceré promisit, et antea decessit , num. 3 1. 2
lil. 8 parf, 5, — praedecessoris , an obliget successorem,
sive in majoriis , vel baroniis , vel in Praelalo ecclesiac,
vel in Papa , vel in marito locante fundum uxoris; et ple-
nissimé de hoc vide num. 4 1. 2 tit. 8 part. 5. — exstingui-
tur ipso jure ex defectu potestatis locatoris, nec valet ad
majus tempus, quando locans esset usurus , dict. num. 4.
— ad longum tempus creditur esse damnosa, e5 quód
processu temporis reditus crescunt , dict. num. 4. — et
quando lesqua; localur est depulala ad cerlum usum, in
dubio semper inlelligilur lócala, et conducta ad illuní
usum, num. 1 1. 3 lit, 8 part. 5. — Locatio licét sit pro
pluribus annis, lamen solvi debet in fine anni, quaudo
aliud (liclum non fuit, si pensio fuit per singulos anuos
distribuía el quid si inquilinus ex causa migrat, an pen-
sio debeat solvi anlefinem anni, num. 1 1, 4 ibidem, — et
quando prnsio est solvenda de fruclibus alicujus rei, tune
280
non debelur ante fruclus perccptos, ibidem. — et an du-
rante locatione inquüínus a domino expelH possit, eó
quud pensionen) non solvit, num. 1 I. 5 lit. 8 part. 5^
— et an indistincté omnia boiia inyecta in domum con-
diictam sint domino obligata pro pensione, vel tantüra
jllsc res quae in domo reperiuntur eo tenipoie , qiio domi-
nas vult habere pensionem, ibidem, in n. 2 et 4* — Et
í;uid si primus conductor alii locavit, an illalaj per secun-
(ium conductorem sint obligata; domino, dict. n. 4. — et
de quibus rebus ibidem illatis hoc sit intelügendum, dict.
num. íi dict. 1. 5. — et quidln rebus minoris ibidem illaíis,
ibidem. — et quid si locator per pactum sibi providit de
spcciali bypotheca in certis bonis, an tacita bypotheca in
caieris bonis locum habeat, ibidem. -^ Locatio an ante
tempus finirí possit ex justa causa, et an tune dominus
propria auctoritate illud faceré possit, num. 1 i. 6 cum
alus ibidem, tit. 8 part. 5.— ^rei facit locatorem praesumi
doniinum, num, 1 1.18 tit. 8 part, 5. — ad \itam condu-
ce! tis, an dicatur perpetua, num. 7 1. 19 tit, 8 part. 5.
— ad decennium, et ultra, si postea res illa h locatore
vendatur,an colonus possit per emptorem expelli, dict.
num. 7. — ad longum tempus facit conducentem dominum
ütilisdominii, hum. 1 dict. h 19. — iin duret finito tem-
pore locationis, si conductor ibidem reniansit, el an vidéa-
tur reconducere, n.l 1.20 tit. 8 part* 5. — an adliuc du-
ret, si conductor post finitum tempus conductionis , in
domo, vel prjedio conducto per aliquod tempus remanse-
rit, et quando, et qualiter hoc procedat, num, 3 et 4
dict 1. 20 tit. 8 part. 5. — et an idem sit, quando loca-
tio fuit facta ad decennium , sive fíat in scriptisj vel sine»
dict, num. Zi--^Et an idem sit dicendum in prsedio urbano,
quodin rustico, ibid. in n. 6. — Locatio proprié an dica-
lur, quando pensio solvitur in pecunia, num. 2 1. 22 tit. 8
part. 5. — et an cmphyteuta possit rem epipliyteuticam
alteri locare ad longum tempus irrequisito domino , n. 3
in princ. 1. S9 lit. 8 part. 5. -^Locatio, et an domus
alicujus locari possit ad lupanar exercendum, n. 2 1. 2
tit. 22 part. 7*
LocATOR alicujus fuñdi colono partiario : et alíqua de
Loe vjde per gioss, 1. 79 lit. 18 part. 3. — si rem á locatore
6mat, qualiter ei possessio ipsius rei tradatur, n. 2 et 3
i. 47 tit. 28 part. 3. -^ et quid si res non erit illius, qui
titulum concessit rem alienara possidenti, ibid. — Locator
sive conductor alicujus rei iilam nunquam prsescribere po-
lerit, num. 3 1. 22 tit. 29 part. 3. — si fruitus est re, et
postea nolit prelium solvere, quia k principio non fuit
constitutum, qualis actio contra illum intentari possit, et
an ibidem succedat arbitrium boni viri, num. 1 1. 1 tit. 5
part. 5. — Locator rei semper videtur illam locare ad cer-
tum usum ad quem ipsá députata fuit, num. 1 1. 3 tit. 8
part. 5. — si per pactum providit sibi de speciaii bypotheca
in certis bonis , an tacita bypotheca in alus locum habeat,
n. 4 in fin. 1. 5. ibid — si juravit non expeliere ihquilinum,
an eo non obstante cum causa illum expeliere possit, ibid.
■ — si indigeat habitalione, an possit conductorem ix domo
expeliere, quando inter ipsum, et conductorem convenit
de non expeliendo illum durante tempore conductionis,
num. 2 leg. 6 tit. 8 part, 3. — si pro refectione domus
inquilinum expellat, illa refecla, debet illam sibi reddere
ut illam inbabitct, num. 6 dict. 1. 6. — quando expellit
e\ aliqua causa suum inquilinum , an sibi debeat fieri
trniíssio mcrcedi? pro rata temporis, ibid. in n. 7. — potest
JiNDEX MÁTEllIÁnUM
ante tempus inquilinum expeliere , si ía domo lócala mere- \
trices intulerit, n. 8 dict. 1. 6. — si habeat inimicos , qui
in re locata damnum dederunt, an conductor damnam re-
sarciré teneatur, n. 6 1. 7 tit. 8 part. 5. — et quid si ini-
ttiicitia erat publica cum conductorc, et dominus hoc sciens
sibi conducit, an tune damnum resarciré teneatur, dictí
n. 6.-^ Locator operís faciendi ab aliquo ad arbitrium siné
prelii constitulione, si malitiose noluerít illud approbare,
etopus casu fortuito pereatj an suo periculo pereat, n. 3
1. 17 lit. 8 partí 5. — et post approbationem opefis peri-
cülum ad locatorem pcrtinet, ibid. in n. 5. — Locator
praesumitur dominus rei locatae, et quando, n. 1 1, 18 tit, 8
part, 5. — habet actionem personalém contra conductorem
quae non transit in singularem successorem sine cessione,
n. 2 h 19 ibidi — an teneatur ad interesse, quando culpa
sua inquilinus ante tempus expellituríl re conduela , ibid,-
in n. 4. — et quid in fisco, civitale, vel ecclesia, un cc-s
loni ipsorum possint ante tempus expelli, si res conducta
ab ipsis ante tempus vendatur, ibid¿ in n. 5. — et in qui-
bus casibus inquilinus, vel colonus ante finilum tempus
non possit expelli , dict. n. 5. — Locator si vendat reñí
Jocatam alicui ad decennium et ultra j an tune emptor
possit inquilinum, vel colonum expeliere, ibid. in n. 7¿
— an precisé teneatur stare locationi, et an liberetuf
praestando interesse, n. 5 et8 dict. 1. 19. — Locans ope-
ras suas ad annum ratione custodiae, vel ex alia causa sí
finito anoo ibidem remanserit, an videatur reconducere y
n. 1 1, 20 ibid. -^ Locator an videatur relocare si scien!;
tempus locationis finitum permiserít conductorem ibidem
per alíqubd tempuS permanere» et quando^ et qualiter hoc
procedat j n. 3 et 4 dict 1. 20 titi 8 part. 5. — Ét an iderií
sit dicendum in praedio urbano, quod in rustico, ibid. in
n. 6. — Locator tenetur ad totale interesse conductoris, si
potuit impediré, ne in re locata inquietareUir, et non fe-"
cit, D. 1 1. 21 ibid. per ilhim text. — et qualiter istud lu-
crum in conductore considerari debeat , ibid. in n. 2. —
et quid si impediré non potuit, dedit tamen causara ut
ab alio illud fieret, ut quia eral ejus inimicus, ibidem in
n» 3. -— Locator praedii urbani, vel rusiici, quando ad re-
missionem mcfcedis teneatur propter sterilitatera illius
anni, qualiter hoc procedat, et quando, et quibus concur-"
rentibus, gloss. 1. 22 per text. ibid. tit 8 part, 5. — quan-
do tenealur ad remissionera mercedis propter sterilitatem j
quando vero non, el propter quos casus, gloss. 1. 22 tit 8
part. 5. -^ et quando etsi casus fortuiti superveniant,
conductor teneatur non obstante sterililate, n. 23 ibidem
per illum texti — Locator praedii an possit majorca fruclus
petere, quüm í» principio fuit Cum conductore actum,
quando res aliquo casu fortuito superveniente fuit augmen-
lata j ibid. in Ui 6s — ah teneatur conductori solvere me-
lioralionis expensas, et quales, et quando, n. 1, 2 et 3
J. 24 ibid. per illum text. — horrei an teneatur de custo-
dia, quando id Specialiter non promisit, et quid si claves
conducloii tradideritj n. 1 1. 25 lit. 8 part. 5. — Etquid
si lociitor sit in aliqua culpa , et qualis isla culpa esse de-
beat. ibid. in n. 2, — Locator horrei si in eo custodes
posuerit, an teneatur si ipsi malé cuslodierunt, et an et
cjuando liberelur eos exhibendo , in n. 3. — horrei si in se
custodiara recipiat , an de levissima culpa tenealur, vel d,*
levi lantüm , ibiü. in n. 5 dict. I. 25 lit. 8 part. 5.
LocARi potest jus patronatus, et illc, cui locatur, inte-
rim jus procsentandi habebit, si ad longum tempus ei loce-
SEPTEM PAUtlTAUUM.
281
tur, ali&s non , n.l 1. 9 tit* 15 parl. 1. — possunt fructus
beneficioriim, et ad longum tempus , n. 1 et 2 pcr text.
Ibid. 1. 9 til. M part. 1. — Et an sucressor teneatur stare
contractiii locationis cum causa , et de licentia Papae vel
Episcopi facta, ibid. in n. 3. — Et an in locatione alicujus
custri, seu villae, veniant monteS steriles, n. 10 1¡ G8 tit. 18
part. 3.
LocLS baplisraalispedibuscalcari nondebel, num. 1 in
liii. 1. 8 lil. 4 part. 1. — an venial in consideiatione ad
injungrnilain poenitenlianij nuiHi 9 1. 25 tit. 4 part. 1. -^
religiosu'^ cl sacer idem sunt, an cl convertanlur, num. 1
1. 1 lil. 12 part. 1. — Loca religiosa quje dicanlur, et
quando, niini. 2 dict, 1. 1. — Locus ef> quud ibi aliquis
sepelitur, non eKicitur sacer secundum cañones» sed
secundum lcges sic, num. 3 h 1 tit. 13 parl. 1. — ante-
quain sit consecralus per Pontificem, vcndi polest ad hoc,
iit aliquis ibi sepeliatur, post consecrationem vero non,
5bid. — privalus eligi non debel in sepuUuram fidelium,
nuin. 13 et 14 1. 5 tit. 13 part. 1. — ubi studium genérale
fieri vult, qnalis csse debeatj num 1 1. 2 tit. 31 part. 2.
— an sit de subslantia inslrumenti privilegii, nuroi 11
1. 2 tit. 18 part. 3, et num. 1 1. 44 ibid. et num. h U 54
Ibid. — loci an sit de substantia instrunienti, num. 4 1. 54
lit 18 part. 3, ct num. 2 1. 12 titi 9 part. 4. — unitus al-
teri an mutet naturam suam, vel an pcrdat juta sua, qua;
antea habebat, num. 3 1. 7 tit. 20 part. 3. — Lodus in-
Cullus, et zerbidus praesumitur csse illius Regis, sive civi-
ialis, cujiis est territorium, num. 5 1. 7 tit. 20 part. 3» —
libi ccclesia antiquitus fuit, quoB tamen fuit diruta, an sacer
dicatur, ct quid si ab inimicis fidei occupctur, num. 5 et 6
1. 13 lit. 28 part. 3. — sacer an sit cx co, quod aliquis
homo ibi scpultus fuil, et quid de jure canónico, n. 1 L 14
til. 28 pait. 3. — Loca pia et religiosa an gaudeant pri-
vilegio ccclesiarum in pra?scriplionibus, num. 4 1. 26
lil. 29 part. 3. — Locus ab aliquibus desertus, quia alió
se confenint, an cives illius possint possessionesj quas ibi
nabenl, venderé, num. 4 1. 26 lit. 31 part. 3. — Et an
possjt aliquis aediCcare in loco publico, ex sola licentia c¡-
viíatis, num. 1 1. 3 tit. 32 parU 3. — Locus et locatum
debent proportionari, num. 14 in prologo 4 part. — loci
an sit de substantia libelli, quando marilus accusalur ra-
Uoue adultcrii commissi ab uxore, num. 2 1. 12 tit. 9
part. 4. — contractus matrimonii an semper debeat at-
lendi, vel an locus domicilii mariti, vel loci quó postea se
Iranstulerunt, n. 1 L 24 tit. 11 part. 4. — Et quid sit di-
cendum si in islis locis contrarise sint consuetudlncs in lu-
cris divideiidis Ínter conjuges, qua- fuerunl constante ma-
trimonio acquisila, ibidem in n. 2. — Locusoriginis aniit-
lilur cx pluribus causis, de quibus, per i\. 2et 3 per text.
ibidem 1. 5 lil. 24 part. 4. — Loca an possint sibi eligcre
perpetuum rectorem, ct an islud sit speciale in belictiia,
n. 8 1. 3 lil. 25 part. 4. — Locus et an civitas, vel cives
ulicujns lori possint ix Rege pelere, ut assignetur eis ter-
minus ubi ipsi \¡neas planlent, agros seminent, ut exinde
alimenta pcrciperepossiüt, n. 6 per text. ibid* 1. 10 tit. 25
part. 4. — ubi deposilarius vel ejus bcsres rem depositara
reddere debeat, qualis sit, n. 2 1. 5 tit. 3 part. 5» — pius
an gaudeal beneficio restitutionis in intcgrum, n. 1 ad fin.
1. 10 lit. 19 part. 6. — et in quo loco tutores peti possint,
ct debeant minoribus, n. 11 et 12 1. 12 per texl. ibidem
lit. 16 part. 6. — an debeat poni in accusalione criminuli,
quando contra aliquem fil, n» 4 1- 14 per Icxt» ibid. ti!. 1
part. 7. — delictí dicitur potissimum forum Ipsius deliil*
quentis. n. 1 in prínc. I. 15 lit. 1 part 7. — Et an in cansii
criminalibus habeat locura prorogatio de loco ad locura,
n. 2 dict. 1. 15 lil. 1 part. 7. — Locus in quo delinquens de-
bct conveniri , qualis sit , omnes gloss. 1. 15 per tcxU ibido
lit. 1 part 7.
LoccPLETiOR praesumitur quisfactus ex sua negoliatione,
nisi per ipsum probelur ronlrariura, n.2 1. 13 tit. 20 par. 3.
LocuTio obscura ct artificiosa nunquam approbatur,
num. 1 in fin. I. 45 tit. 18, et n. 7 1. 3 tit 13 part 3. »—
propria vel impropria quaí dicatur, n, 11. 3tit 33 part* 5.
LoQDERE , et plura contra loquentes obscuro vide remis-
sivi; pern. 7 1. 3 lil. 13 part. 3. — Loqui, et quando les-
tator arliculatt non loqnilur, et est infirmilatc oppressus,
morluo xquiparatur, n. 11. 5 tit 3 part 6. — et quando
dicatur, quód lestator non loquitur articúlate, ibid.
LucRUM, el un lucra matrimonio constante acquisita ma-
rilus perderé debeat, í-i uxorem captivam non redemil,
n. 3 1. 3 lit 29 part. 2. — Lucra per accessioncm , vel per
incrementum alluvionis fundo acquisila, an debeant Ín-
ter virum et uxorera communicari, num. 3 1, 30 tit. 28
part 3. — Lucrum marito datura per statutum , vel alitetj
circa lucrandam dolem, an ipse remintiare possit, n. 4 I. 4
tit. 11 part 4. — Lucra an ab uxore possint renuntiari,
ne sibi quajrantur, si lalis rentintíatio fial matrimonio
constante, et an valeat talis renunlialio, si fiat ante contrac-
tura mati-imonium, n. 3 1. 5 tit 11 part. 4, et n. 71. 2Q
ibidem. — Et quid si uxor marito in dolem dederit
alicujus rei proprietatem , cura ususfrucluá sit penes
alium, an si postea ususfruclus consolidctur cum propiie-
tate, sit communc lucrum , ct sic debeat inter conjuges
dividí, an vero ad solara uxorem pertiiieat, n. 5 1. 18 lit
11 parl. 4. — El quid si vir vendat propriam rem cum
pacto redimendi, si constante matrimonio redemerit, et illa
mullíim plus valeat an illud lucrum tanquam communc
debeat inter virum, et uxorem dividí, dict n. 5 quaest 2.
— Lucrum an communicetur inter conjuges respectu par-
tus ancillarum in dotem datarura , sicut alia commoda
proveníentia , n. 1 1. 20 lit 11 part. 4. — Lucra constante
matrimonio acquisila, an inter conjuges debeant dividij
quando diversa est loci contractus consueludo, et illa,
qua; est, ubi lucra acquiruntur, et qualis ex islis consuctu-
dinibus debeat observar!, n. 2 1. 24 lit 11 part 4. — Lu-
crum non capere, vel araittere propria, an ín hoc par sit
ratío, dict n. 2 d ct 1. 24. — Lucri spem perdens aliquis,
damnum pati non dicitur, ibidem. — Et hodie omnes fru-
ctus ex quibuscuraquc bonis viri vel uxoris percepti, coni-
münicaiitur inter conjuges respectu lucri, n. 5 in fin. 1. 25
lit 11 part 4. -^ Isla taraen non procedunt, ñeque sei-
vanlur Corduba;, ubi leges Fori non observantur, n. 7 1. 26
lit 11 part 4. — Lucrum h filio cura pecunia patrisqua;-
sítum an profectitiura vel adventitiura esse dicatur, et an
patri quaeratur, vel non, n. 2 1. 5 tit. 17 part 4.— a filio
faclum, in dubio an urxsumalur advenlilíum vel profec-
lilium, in lu 4. — Lucra acquisila per filium in servilio
Regis, síve in mari , sive ín térra fuerit lucralus, dicetuf
castrense peculium, n. 4 I. 6 ibidem.' — Lucrum nummorum
an venial in consideralione, quando credunturslatim quód
reddi debent n. 9 1. 8 per text ibid. lil. 3 part. 5. — quod
accídit rei vendite ante mensurationem, vel jionderalio*
nenij an pcriineat ad cmplorem, vel vrndilorem, n. 11 1»
24 lit 5 part 5. — an ad vendilorem, vct emptorcm pcrli'^
2o*
índex MAT1fiiiAr.i::r?
neat, quando res fuit vendita non ad mensuralionem, n. 1
per text. ibid. 1. 25 ÜL 5 part. 5— Et quid si res vendila
fuit sub condilione , num. i per text. ibid. 1. 26 ibidem.
— Lucra , quae communipari debent inter virum, et uxo-
rem, debent esse deducto prius aere alieno, n. 2 qusesl» 4
J. 55 tit. 5 part. 5. — Et ante divisiones lucrorum sunt re-
sarcienda capitalia, viri scilicetet uxoris, quae ad matrimo-
nium principio deducía fuerunt, ibidem. — Lucrum nun-
quam dicitur, nisi deducto tere alieno, ibid. in dict. quaest.
ln — Et an dominium acquisltorum constante matrimonio
transeat ipso jure in uxorem, et statim quód marilus emit,
vel aliter acquisivit, an vero postea interveniente aliqua
actione, dict. n. 2 in dict quaest. 4. — Lucra non sunt
Ínter virum et uxorem matrimonio constante, ibidem circa
(¡n. ^— Lucrum q-uod colonus vel conductor in re con-
ducta bbbere poluerat, si in re conducta non perturbaretur,
qualiter debeal considerar), num. 2 1. 21 tit. 8 part. 5. —
Et an tale lucrum possit peti etiam ánon sólito negotiari,
et quiuido, ibid. — Lucrum turpe quod dicatur, num» 2
1. 27 lil. 8part. 5.— inter socios assumit naturam capitalis,
n. 3 1. 1 til. 10 part. 5. — Etsi lempore contractus de lu.
cris nihil fuit inter socios dictum , tune sequaliter inter se
divident» et qualiter lioc procedat, n. 7 1. 3 tit. 10 part. 5.
— Lucra» quae veniant communicanda inter socios, ct in-
ter virum, et uxorem, quae vero non, dict. n. 7 dict. 1. 3
tit. 10 part. 5. — Lucrum et damnum in societate crit il-
lius, cujus periculo erit pecunia, n. 4 in fin. 1.5 tit. 8
part. 5. — Et an sicuti lucra sunt communia ínter socioa
omnium, bonorum ita expensae*et onera debeant esse com-
munia , n. 1 1. 6 ibid. — Lucra qUae communicantur inter
virum et uxorem debent cum suis oneribus comraunicari,
dict. n. 1. — quae veniant communicanda inter socios, si
societas simpliciter sit contracta, vel si dicatur, simus so-
cii lucrorum, vide n. 1 1. 7 tit. 10 in part. 5. — Et qu3e
' lucra veniant communicanda inter socios ex tacita vel ex-
prcssa societate unius tantüm negotialionis , ibid. n. 2. —
Et quid si socius non ex maleficio per enm commisso sed
ralionc alicujus condeinnationis ex maleficio per alium
jierpetrato lucrum consequutus sit, an illud debeant inter
socios communicare, n. 1 1. 8 lit. 10 part» 5. — Lucrum
si ex insliiuta negotialione sit á socio acquisilum, et cura
suissociis divisum , an si ab eo postea evincalur, detur ei
aclio contra socios ad partes sibi dataí-, ibid. n. 2. — si
acquiralur ámorito, Turando vel aliquid injusta faciendo,
si cum uxore illud communicet , an soluta societate con-
jugali si marilus condemnetur, ut illud resarciat, ill-ud
debeat de communi resarciré, dict. n. 2. — Lucra quae
haeres habuit ex rebus, quae manserunt in societate, an
illa finita tencatur communicare sociis, num. 1 in fin 1. 10
il id. — Lucrari praesumilur quis ex sua negotiatione , et
sibi incurabit probalio in contrarium , n. 2 1. 13 tit. 10
part. 5. — Et quid si marilus sui culpa aliqua perdiderit,
an licél in alus lucretur, debeat damnum cura lucro com-
pensari , n. 5 dict. 1. 13. — Lucra constante matrimonio
acquisila, an sint oblígala tacita filiis primi matrimonii^
quando marilus, vel uxorad secundas nupliastransierunt,
rt quid de alus bonis ipsorum, n. 3 cum alus ibid. 1. 26
tit. 13 part. 5. — Lucrum, quód executor testamenli de*-
bet ex testamento habere propterexsequendam \oluntalem
defuncti, an amitlat si intra annum exsequi nolit, et an
tnnc necessnria sit sententia privationis officii , ut tale lu-
crum perdat, n. 1 el 2 1. 8 per lexl. ibid. tit. 10 part. 6.
— Et quid in bíerede, ecclesia, bospitali, filio veT aTT», r i
ibid. in n. 3 per illum text. — Et an propter negligentiam
in exsequendo voluntatem patris filius possit privari legi-
tima, etiam in relictis piis, ibid. in n. 4 per illnra texti— '
Lucrum non dicitur filii legitima, sed quasidebitum,dict,
n. 4 dict. 1. 8. — quaesitum per filiumfamiliascum pecunia-
patris, an dicatur profeclilium , vel adventitium, n. 1 1. 3
tit. 15 part. 6. — Lucra filiorum quae veniant communi-
canda cum fratribus, et quando, et qualiter, quse vero
non, gloss. dict. 1. 3 tit. 15 part. 6. — Lucrum turpe de-
functi , an debeat ad haeredes ipsius pervenire , vel non ,
n. 9 ). 25 per illum text. tit. 1 parí. 7. — Lucra uxoris datO'
quód possint per maiilum alienari per contratum , non la-
men hoc fieri polest per deliclum, et an talia lucra veniant
confiscanda propter marili proditionero» n. 3 1. 2 per text.
ibid. tit* 2 part. 7.
LüCTUspro defunctis, quando fit pietatls affectu, non
prohibitur, n. 2 1. 43 lit. 4 part. 1*
LuDERE non debet Praelatus, nec interim ibi debet inter-
csse» n. 1 et 3 1. 57 lit. 5 part. 1. — non polest Clericuf»
nisi ad sebáceos, ibid. in n. 2. — quibus Indis liceal, n. í
1.10 tit. 13 part. 1. — esl lata culpa, n. 51. 13 lit. 10 part. 5.
LuDENS rem majoriae suaeillam alienare videtur, etincidit'
in alienanlium poenam, n. 4 quaest. 7 et 81. 6 tit. 11 part. 6,
LuDüs quilibet est crimen, n. 11.10 lil. 7 part. 2. — él
an amissa in ludo per patrem , filii recuperare possint
quantum ad corum legitimara, n. 13 in fin. I. 8 tit. 4
part. 5. — Etsi vendila sil res aliqua inludo, licét postea
ab cmptore pelalur, venditorde evictionc non tenebitur, et
quando sic, n. 9 1. 36 per text. ibid. tit. 5 part. 5, el ibid.
num. 11. — Et an filius qui juravit non ludere sine volún-
tate patris, si ludal illo jam morluo, an perjurus dicatur,
n. 3 1. 45 til. 5 part. 5. — Ludus noxius in culpa est, n. 3
J. 20 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
LusoR si sit marilus, potest uxor ab eo constante matri-
monio dotem exigere, vel quomodocumquc substantiam
amillere incipiat, n. 1 et 2 1. 29 lit. 11 part. 4. — si sit
pater, et bona sua amitlat, an filii üla polerunl revocare
quantum ad eorum legitimara, n. 13 in fin. 1. 8 lil. 4
part. 5. — et an lusori possit inttrdiciadminislraliorerum
suarum, clan ei curator dari possit, n. 1 1. 13 lil. 16
part. 6. — Lusores sunt infames, n. 2 I. 12 til. 7 part. 6.
LuPA\ARiA de consueludine lolerantur, ct quaro , et an
rcdditus, qui inde percipitur, sitinjustus, n. 1 in prooem.
tit. 12 part. 4. — Lupanar, elan meretrici exislenli in publico
lupanari possit gabella imponi, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 7.
Lupus, et de ejus natura, et an si homo illum prius \i-
dcat, amitlat vocem, n. 51. 23 tit. 15 part. 7.
Lupi ARCENDi sunt latratu canum, et báculo pasloris,
n. 3 1. 5 lit. 8 part. 5.
ACEDONiANUM sENATuscoNSULTDM, vidtí .íufra In vCrbo
SENATDSCONSULTtIS MACEDOMANUS.
Machijíatio in mortem mariti uxoris, cum qua quis
adullerium commisit, an impediat matrimonium inter
adultos contraht, n. 31. 19 tit. 2 part. ¿i.— fit arte verbo-
rum, n. 2 1. 1 tit. 16 part. 7.
Majestas Principum per bonum et squum conservatur
in esse, n. 3 1. 3 lit. 1 part. 2. 'í
Magister ; et magistro scholarium pertinet gradus darc^
tara io licentiis, quám in doctoratibus, et quo jure^ 1. 9
tit. 17 part. 1 . — si est beneficiatus in aliqua ecclesia, ^i a"
SEPl'EW pA'KTÍTARüM.
iif'
Úi dócere debot, et quid si beneficium ei non sufliciat, n. 8,
4 et5 1. 10 tit. 17 part. 1. — El quid in scliolaribus extra-
neis divilibus, ibidi — Magístri de publico salariati in stu-
düs generaübus nihil percipiunt, cliam ab scbolaribus fo-
rcnsibus divitibus, secüs siin loco privatofueritsalariatus,
ibid. iii num. 5. — divites ab scbolaribus aliquid percipe-
rcnon debent, ibidi in n. 6. — juvenes, et noviter inci-
pientes legcre, non debent aliquid pro docendo accipere,
(|üia potius faciunt, ut discant, ibidí in n, 8. — Ordinum
suMl de consiüo Regum , n. 5 1. 6 til. 9 part 2. — et qua-
liter cis solví debeat salarium, et an ex eo debeat gabclla
drlrabi, \e\ capi soldus, n. 2 1. 3 tit. 31 part. 2. —non
debent legeread pompara, sed ad scholarium profeclum,
n. 1 I. A 1 1. 3J part. 2, — Magister scholarium punitscho-
jares in studio Saimanticensi, n. 4 1» 6 tit. 31 part. 2. — ■
Maí;istr¡ ordinum sine consensu sui conventus procurato-
rcm consliluere non possunt, n. 11 in fin. 1. 2 tit. 5 part. 3.
— naviiim, an possi ni naves conduccrc; ct de potestate
>psoium super delinquentes in navi , n. 11 1. 77 tit. 18
part. 3t — Magisternavis an leneaturcum navi in portum
intrare , si de hoc nihil actum fuit h principio , n, 5 U 77
tit. 18 partí 3. — navis tenetur monere navigantes, guan-
do transeunt per loca periculosa, ibid. in n. 7. — sacri
scrinii libellorum quis esse dicatur, in 1. 13 tit. 18 part. /j.
• — sacri scrinii memoriae Principis quis esse dicatur, 1. 14
tit. 18 part. l>. — salaríalas in quolibet anno, si inlra an-
num dpcednt, an cjus híeredes integrum salarium habere
ilebeant, gioss. 1. 9 per text. ibid. til* S part. 5. — pro la-
bore et honore íi discipulis salarium recipere potesl, n. 1
i, II per lext. ibid. tit. 8 part* 5. — non debet legere ad
ponipam , et debet se adaptare pro ingenio discenliura ,
n. 2 dicl. 1. 11. — Magistri possunt, et tenentur discípulos
Suos castigare , ibid. in n. 3 per illum texl. — Magister si
rastigando discipuium, illum occideril, vel aliterimmode-
ralí; processerit, qualiter castigetur, et an ultra damnum
puniatur criminaliter, n. 5 1. 11 tit. 8 part. 5. — Et sine
magistro non cst ingredienda via, quam quis non est antea
ingressus, n. 1 1. 13 tit. 8 part. 5. — Magister operarum ,
qiii falsé fabricavit, qualiter teneatur, gloss. 1. 16 per text¿
ibid. tit. 8 part 5. ■'— navium quis dicatur, et qualis esse
dcheal , n. 1 1. 1 per text. ibid. tit. 9 part 5. — navis an
teneatur ibid. delinquentem capere , et judici praesentare,
n. 1 1. 2 tit. 9 part. 5. — navis an ct quando h naviganli-
bus pi tere pcssit, ut damnum in ea datum vi tempeslatis,
sibi resarciant, n. 3 1. 5 tit. 9 part. 5. — navis est in culpa,
si non prsemoneat navigantes de periculo, quod est iníran-
silu na\ií;iii n. 3 1.9 lit. 9 parí 5, — navis si fraudulenter
fecerit aliquid -, ut navis pereat, ut el ipsc habeat occasio-
iiem furandi, qua poena puniatur, n¿ 1 ], 19 lit. 9 parí. 5»
— Magistri an tacilé videantur hypotliecare bona sua pro
eorum adminislralionibus, n. 4 1. 23 lit. 13 part. 5. —
Ecientiarum, an ct quando íi lutelis, et curis excusenlur,
glos. 1. 3 per lexl. ibid. til. 17 part. 6. — ^ Magister si casti-
gando discipuium, illum occidit, qualiter puniatur, gloss*
1.9 per texl. ibid. til. 8 part 7. — militum, quando de de-
licio mililis cognoscere debel, vel non, gloss. leg. 3 per
illum text. ibid. tit. 29 part. 7. — Magistri qui dicanlur,
ct debent docere in alto, n. 7 1. 7 per texl. ibid. tit. 33
part. 7. — Etsine magistro non est ingredienda via, quam
quis non est ingressus, dicl. n. 7 in princ. — Magister
qualis esse debeat, et potius sunt audiendi séniores ma-
gistri, quam alii, ibid. — majorem potcslatem habet in
discipuium, quám puter in (ilium, ibid. — debet perlii-
bere testimonium de vita discipuli , dicl. n. 7 in fin.
Magistratls quas, et quando leges condere possinl,
n. 2 1. 12 tit, 1 part. 1. — sublimiores leges condere pos-
sunt, el eliam alii inferiores, siillud jure proprielalis ha-
beant, dicl. n. 2 ad fin. — temporales ad tempus oflicii
eorum bené faciunt legem ex justa suadente causa , ibid.
— sublimiores an possint leges sive statuta faceré contra
jus commune, dict. n. 2 ad med. dicl. 1. 12. — perpelui
an leges condere possint, glos. final, posl médium ibid. — aii
possint inducere stylura in derogationem juriscommunis,
n. 9 1. 9 tit. 28 part. 3. — Magistratus niajor vel minor
quis dicatur, et an iste accusare aliquem, vel accusari pos-
sit, n. 5 1. 2 per text. ibid. tit. 7 et gloss. 1. 11 ibid. — s
durante cilicio conveniri nonpotest, etaclioesset témpora
perilura , an compellatur litem contestan, et cavere de
respondendo finito officio, n. 5 dict. 1. 11 til. 1 part. 7. —
si occidalur ab aliquo , an ipse incidat in crimen laísae ma-
jeslatis,n. 13 1. 1 tit. 2 part. 7.
Magna quantitas, vide infra in verbo Qdantitasj
Magnates sunt de consilio Regís, vocanlurque membra
regnij n. 5 et 6 1. 6 tit. 9 part* 2. — si per Princípem ex
causa proliibeantur matrimonium ínter se contraliere, an
poina facíentium imposila per princípem ^ locum habere
possit in matrimonii pra^jitdicium, n. 5 1. 1 tit. 5 part. 4^
-^ regni an possint se ad aliud regnumtransferre sui lucri
causa, licenlía non pelita; et quid si sit tempus guerrae ; ct
quid si 5 rege illud sit prohibitum, et an talís probíbilio
teneat, n. 2.1. 13 tit. 25 parí. 4.
Magnificus ille proprie dicilur, qui dal sine spe retri-'
butionis, n. 2 1. 1 per text. ibid. tit, 4 parí. 5.
Magnüm et plurímum, in quo differant inter se, n. 5
1. 8 titi 4 part. 5.
Major, majoreshomines, an eó quod habentrem commn-
nem cum minori orphano, possint adversarium ad Regis
curiara Irahere, n. 4 1. 5 tit. 3 part, 3. — Majores qui di-
cantur quantum ad hoc, ut quis possit sepeliri in sepultura
sucrum majorura, n. 1 1. 5 tit. 13 part. 1. — Major prae-
ferlur minori, num. 1 1. 15 tit. 5 part. 1. — Majores ali-
quando acrius puníuutur, quám minores, et quare, n. 1
1. 2 lit. 28 part. 7.
Major pars populi sufficít ad índucendam consuetudi-
nem, eliam minore conlradicente, n. 3 1. 5 lit. 2 part. 1.
— Capilüli dicilur illa , quae est major respeclu totíus Ca-
píluli, non respeclu partium , n. 1 I. 10 til. 14 part. 1. —
semper praesumitur sanior, nisi aliud appareat , n. 2 dict,
1. 10. — aliquando dicilur esse minor, íbidem in n. 3. — -
populi slatuere non potesl, quüd laudabilis consurtudo
dandi ecclcsiae, vel clericísj non serveluij n. 2 1. 15 lit. 17
part. 1. — universilalis, si coDSlítuat syndicum aliquibus
contradiceniibus, quia causara injustam credebunl, an ipsi
saltim contradictores, et an alii ad solulionera expensaruní
ibid. fiíclarum ttneantur, sí civitas ftiil condeninala, n. 9
1. 20 tit. 32 part. 3. — si aliquid facial, omnes id fecisse
videntur, dirt. n. 9 ad fin. — crediloruní quae dicatur,
quando alii dilalíonem debitori conccdunl ad solvendum,
alii non, etomnes tune dtbcnl convocan, n. 1 1. 5 per texl.
ibidcmlit. 15part.'5. — ubi polest praejudicare minori, tune
omnes sunt vocandi, et quid si non veniant, dicl. n. 1.
Majora peccata majorera habere debent poenítenlíam ,
n. Í3 in n-.ed. I. 25 tit. 4 part. 1
Majob judex k minori cxcommunicari non debet, n. •
ñk
ÍNDEX MATIiUIAllUM
1. 7 til. 9 part. 1. — 'si tanquam tesüs coram judice minorl
deponat, ibique vacillet, au per eum puniri possit, dict.
num. 6.
Major in jEtate si contraxit sponsalia cum minore, et
ipsa ad legitimam aetatcm perveniens consentiat, et ipse
major tune dissentiat, an ad matrimonium contrahendum
nini ea compelli possit, et quid si aliara duxit in uxorem ,
n. 14 et 15 1. 8 tit. 1 part. A. — sexaginta annis, an filios
liabcre possit, n. 4 1. A tit. 16 part. 4. — qualuordecim
Vol viginti quinqué annorum, si juret non vcnire adversus
contractuní venditionis, anillo non obstante possit venire,
ct quando, etin quibus tale juramentum non obstet, per
n. 12 I. 56 tit. 5 part. 5. — quatuordecira annorum, etiamsi
luibeat imbecillitatem , bene potest faceré testamentiim ,
et quare, num. 5 in princíp. I. 13 tit. 1 part. 6. — viginti
quinqué annorum, si ante annuní vigesimum nonum hiB-"
redilatem repudia verit, an posnitere possit, ctd'lam possit
acceplare inlra aliud triennium , n. 2 et 4 leg- 20 tit. G
part. 6. ^- Et vide infrü in verbo MiiyoK.
Majorinus dieitnr, id est, Merino major quod dcbet no-
lari ad declarationem priviiegiorum antiquorum, et de
poleslale istorum, n. 1 1. 23 tit. 9 part. 2 per illum text.
Majoritas ubi aliud non apparet, sumilur pro majofi
setate , non virtutum, et scientix , n. 1 i< 2 tit. 15 part. 2
in princip. — consideratur respectu dignitatis, n. 1 post
med. 1. 15 tit. 5 part» 1. -=- in aliqua ecclesia ex quibus
probetur, n. 31. 3 tit. 6 part 1.
Majoria Ídem cst, quod primogenitura , et est vulgare
Hispanicum , num. 1 in principio. 1. 2 til. 15 parí. 2. — an
videatur Pacta, e6 quód'Rex alicui castrum, seu villam
cum titulo ducis, seu comitis donat alio non adliibito, n. 1
leg. 12 tit. 1 part. 2. — ubi aliud non apparet sumitnr
pro majoriaetate, non virtutum, ctscienliae, n. 1 in prin-
cip. 1. 2 "lit. 15 part. 2. — facta á teslalore in unum ex filíis
simpliciter, ipseque plures babeat, de quo fdio intelliga-
tur, dict. n. 1. — facta in- filio majori , et deficiente illo ad
nepotes, ct in ejus defectu ad ejus filios, debet intelligi
ordine successivo , dict. n. 1. — facta eodem tempore in
filium majorera , alia in filiura minorera , quse ex istis va-
lebit, dict. n. 1 dict. 1. 2 tit. 15 part. 2. — Et quid si ha-
bens filios fecit majoriara , dicens, quod volebat bona sua,
ut essent bona majoriae ex facúltate quam babebat , et fuit
morte praeventus, nec aliter ordinavit, et ejus filius raajor
Süccessit sine filiis, an bona veniant jure majoriae ad alios
filios testatoris, et fratres mortui , dict. num. 1 dict. I. 2
tit. 15 part. 2. — Majoria facta in unum ex filiis, si pos-
tea pater istum filium exhaereda verit, an ex boc videatur
revocare majoriara , ibidera. -^ facta in duobns filiis pro
indiviso, uno mortuo, an ad aliura sibi conjunctura , vel ad
alios filios, devenire debeat majoria, ibid. — jam facta
an videatur revocata , eó quód talia bona data fuerunt in
cmphyteusim per ipsum, dict. n. 1 1. 2 tit. 15 part. 2. —
secundó facta, an prsferalur primee, nura. 1 1. 2 tit. 15
part. 2. — révocabilis secundum leges Tauri, an fiat irre-
vocabilis propter tradiiionem factam ínter vivos, dict. n. 1.
Sed quid si paier instiluit filium , et voluit , quód si deces-
seril sine filiis, bona deveniant in filium secundum , an ex
boc videatur constituisse majoriara, dict. n. 1 1. 2 tit. 15
part. 2. — Majoriara an debeatur filio majori , ex ventre
secto malris suae, n. 10 post. princ. 1. 2 tit. 15 part. 2. —
Et quid si filius major occidat possessorera majoriae , sive
sit majoria nova, sive antiqua, dict. n. 1. — Majoria de-
betur filiis majoribus seraper, quod procedit éliamsi ñilas i
iste natus sit in infidelitute , licét alius nascatur post patri» '
conversionem , ibid. — Et an valeat consensus primoge-
niti, utsecundogenitus succedat in regno, dict. n. 10 1. 3
tit. 15 part. 2. — Et quid si vocetur filius primi malrimo-
nii, et ex illo matrimonio nullum babeat filiura, ex se-
cundo vero sic , an filius major secundi matrimonii admit-
tatur ad majoriara in isto casu, dict. num. 101. 2 tit. 15
part. 2. — Et quid si Rcx fecerit alicui donationera alicu-
jus fortalitii, eo quia matrimonium contrahebat cura qua-
dara domicclla de palatio Regis, eo pacto, ut esset majo-
ria, vocavitque filium majorera ipsorura, utrum si ipsi
filios non babeant, adniittatur ad istara majoriara filius
major islius ex secundo matrimonio natus, an vero pro
qualitate requiratur, quod sit filius ex illa domicella, dict.
n. 10 1. 2 tit. 15 part. 2. — Majoria debetur seraper filiis
legitirais natis, non bastardis, nura. 10 dict. 1. 2 lit. 15
part. 2. — Et au filius major conceptus ante dispensatio-
ncm Papae, quiaconjuges erant consanguinei , admittatur
ad majoriara , etiarasi nascatur tempore habili , et sic post
datara dispensationem ; et quid si nascatur ante dispensa-
tionem, dict. n. 10 1. 2 tit. 15 part. 2. — Et quid si tenor
majoriae cxigat quód sit conceptus, et natus ex legitimo
matrimonio, dict. n. 10. — Et quid si Episcopus , cui di-
recta fuit dispensa tio ít Papa , ut morís est, eara distulerit
malitiose, ita quód filius natus fuit ante, ibidera. — Etan
legitiraatus per rescriptura debeat habere majoriara, et
excluderesubstitutum,d¡ct. n. 101. 2 tit. 15 part. 2. — El
quid in legitimatu per subsequens raatriraoniura, ibid. —
Et quid in secundogenito post matrimonium , an praefera-
tur legitimato per rescriptura , dict. n. 10 dict. I. 2 tit. 15
part. 2. — Majoria á sciente bené potest constituí in filium
spurium de licentía Regis deficientibus legilimís, n. 10
1. 2 tit. 15 part. 2. — Majoria facta in filiura spurium,
quera credebat legitimum, an tenebit majoria ex, defectu
voluntatis disponentis , dict. n. 4 in prnc. — Et quid si
possidens majoriara de novó acquisiverit jurisdictionem ,
vel aliud, an et illud dicalur essc de majoria , ibid. — Et an
successor in raajoria possit revocare oflicia perpetua á prae-
decessore suo data, et an isti possidentes majoriara possint
oQicia perpetua daré in praejudicium successorum, n. 10*
1. 2 tit. 15 part. 2. — Et an frater major teneatur fratres
et sórores alimentare , vel dotare , et qualíter, n. 10 dict.
1. 2. — Majoria facta per matrera in filium , quem pater
elegerit, si nullum elegit, quis filiorura eara habeb¡t,n. 13
I. 2 tit. 15 part. 2. — Et an si pater aliura ex filiis elegís-
set praeler majorera, an teneat electio, ibidera. — Majo-
ria, et in ea potius dcbet succedere filius filíi majoris,
quára frater patris sui, n. 17 in princ. 1. 2 tit. 15 part. 2.
Et ídem est in filiabus, ibid. — Et idera est, etiamsi filius
priraogenitus vivat , sit taraen impeditus succedere propter
delictura ab co commissura, ibidera. — Majoría facta in
filiura raajorem , et ejus descendentes masculosf et in eo-
rura defectu in filium secundum, et in ejus descendentes,
non repetens de masculis, si uterque decedant relictis
filiabus, qux ex eis ad majoriara debeat adraitti, n. 17
1. 2 tit 15 part. 2. — an possit fieri in ncpotera , si regia
facultas non dicat, nisi de filiis tantum, num. 17 in med.
dict. 1. 2 tit, 15 part. 2. — seraper intel%itur perpetua in
regnis, ducatibus, et comitatibus, et quid in alus majo-
riis, n. 18 in princ. 1. 2 tit. 15 part. 2. — de sui natura
dcbet e=se perpetua , dict, n. 18. — Et quid si pater insti-
SEPTEM PAKTITARUM.
2S5
luto filio velit, quód si ípse et ejus descendentes decedant
sine liberis, bona veniant in Qlium secundum, an ex hoc
talia bona judicabuntur bona majoriae; et quid si asserat
se velle esse perpeluam, dict. n. 18. — Majoria facta iu
iiliuní majorem, et in ejus descendentes, et in ejus de-
feclu in alium filium, et ejus descendenles, an ipsis om-
jijbus morientibus expiret majoria, an vero devenjat ad
fratrem illara constituentis, n. 18 1. 2 tit. 15 part. 2. —
facta in filies aiicujus, et in ejus descendentes, el in eo-
jiim defectu vocantur proximiores de genere, an veniant
íignati , an vero coguati , n. 18 1. 2 tit. 15 part. 2. — facta
])er maritum et uxorem in filium et ejus descendenles, et
in eornm defectu vocaverunt consangaineum propinquio-
reni , dicendo, veniat consanguíneus nosier, efe. quoniodo
verba isla debeant inteliigi, dict. n. 18 I. 2 tit. 15 part. 2.
— in qua vocantur proximiores, quis praecedet, an cogna-
tus, vel agnatus, sí sunl in parí gradu, ibidem in medio.
— Et quid si Rex decedat sine filiis, duobus consangui-
neis relictis in xquali gradu, quis eorum admittelur,
H. 18 dict. 1. 2. — Rfajoria cui detur, si dúo simul nas-
cantur, ita quód non potest sciri, quis fuerit natus prius,
n. 2 1. 9 tit. 9 part. 6, el n. 3 L 12 lit. 33 part. 7. — an
deveniat ad primogenitum faclum raonachum , et quid si
fíat clericus saecularis, num. 1 dict. 1. 2 — an deveniat in
elencos, et ipsi foeminas excludant, ubi masculi sunt vo-
cati, dict. num. 19 1. 2 tit. 15 part. 2. — an deveniat ad
proximiorcm damnaium propter hajresim, si á Principe
luit restitutus, dict. n. 19. — Et quid si proximior sit fu-
riosus, dict. num. 19 1. 2 tit. 15 part. 2. — Et in quibus-
f umque majoriis etiara inhábiles debent succedere, licét
in regni successione sit secús, dict. num. 19 ¡n final, dict,
I. 2 , et n. 10 1. 6 tit. 26 part. 4. — Majoria si facta sit de
iicentia Regis cum clausula ibi posila , scilicet ut non per-
datur propter crimen laesae majeSatis á possessore cooj-
jnissum, quomodo isla clausula debeat intelligi, n. 20 post
med. dict. I. 2 tit, 15 part. 2. — an possit ab aliquoaccipi,
£t acceptari, et repudiare hxreditatem , n. 1. I. 4 tit 15
part. 2. — Et an successor in majoria antiqua leneator ad
arrhas per praedecessorem uxori promissas , et an pro eis
sohendis bona majorise debeant accipi , ibidem. — ■ Et jn
qua quantilale possessor majoria; possit arrhas uxori pro-
uiitlere, ibidem. — Majoria facía dealiquo magno termi-
no, si ibi adsit quoddam forlalilium, et de eo niliil fuerit
dictum, an veniat iu majoria, n. 31, 1 til. 18 part. 2.
— facía ea scilicet condilione , ut cum plebeja succedcns
matrimonium non contrahal, an valeat, n. 1 1. 3 tit, 21
parí. 2. — Et an majoria talis admillalur, si contrahut
matrimonium cum illa, quaj ex privilegio facta fnit gene-
rosa, cíim antea sil plebeja, ibid, — Majoria facta in fi-
lium, el ejus descendentes, si iste captus sit ab üostibus,
a n bona majoriae debeant pro illo redimendo capi, n, 1
1. 4 tit. 29 part. 2. — Et interjm quód ille ad quem per-
linet majoria, sit apud iiostes, sequens admitlcndus non
*st, ibidem. — Et an pater sitlegilimus administralor ia
i)oni$ filü capti ab hoslibus, si majoria ad ejus uxorem
mortuam pertinebat, ibid. — Majoria facta ai «xistenl^ in
caplivitate, si ad suos non fuerit reversius, noQ valet, n. 2
„ I. 6 til. 29 part 2 — si sit facta in filium et ejus descen-
dentes, si illam faciens ab liostibus capia tur, et cum rever-
lilur invenit filium suum mortuum, an nepos ad illam
admittatur, ibidem. — Et an filius re\crsus ab hostibus,
si invenial p;itrem uiorluum , ad niajoriam do¡beal admilü..
num. 2 I. 7 ibid. — Ét ad succedendum in majoriis quin
capto dicetur proximior, et an inspiciatur tempus inortis
naturalis, vel civilis, n. 2 1. 8 tit. 29 part. 2. — Majoria,
et an possidens majoriam , ad fratris petitionem teneatur
exliibere instrumentum majoratus, n. 1 1. 17 tit. 2 part, 3.
— Et an lites super majoiiae rebus sint de casibus curiae ,
ita quód ibi debeant agitari, num. 2 1. 5 tit. 2 part. 3. —
Majoria, si quis cúm non haberet facultatem regiam, fa-
rit majoriam, et cüm haberet licenliam, aliquid addit
majoria;, an reconvalescat, n. 1 1. 27 tit. 4 part. 3. — Et
an ratione contumacia possit fieri missio in possessionem
in bonís mnjoriae, vel in fructibus, etquid si istud etiam
sit prohibilum, n. 7 I. 2 tit. 8 part. 3. — Majoria facía
sine Iicentia Principis , si postea iliam confirmet in forma
communi, an videatur supplere defectum licentiae ; et
quando isla confirmatio istud omne facial, num. 10 in
fin. 1. 2 lit. 18 part. 3. r— Majoriae, et an in impetra-
tione licenliae ad faciendam majoriam requiratur, quod
impetraos exprimat numerum liberorum , quos habet ,
num. 1 1. 36 tit. 18 part. 3. — Majoria facía de aliqua
villa, quae forlalitium habebat, ad cujus refectionem ci-
ves aliarum villarum tenebantur, sí cives ejusdem do-
mlni non sint, cuja erit villa praedicta, sicuti erat anti-
qniíus antequam ista majoria fieret, an tune etiam ad
rereclionem fortalitii teneantur, n. 43 1. 68 tit 18 part 3,
— Etan sentenlia lata contra unum extendalur adsequen-
tem in majoria aliqua, num. 4 U 20 tit. 22 part. 3. — Et
quid si res fuerunt alteri adjudicatae per sententiam, quia
erant res majorieatus, et ipse ¡lostea dicat, quód illas ha-
buit ex justa sententia, et velit tanquam libera illa bona
alii relinquere , an istud faceré possit, dict. n. 4 ad fin.
' — Et quid si aliquis volcns venderé rem aliquam, fecerit
citare illum, qui dicit rem illam esse majoriae, in qua ipse
succedere debeat jure majoriae, si citatus non reclamet,
ajo ex hoc priEJudicet succedere debenti in majoria, dict.
num. 4 in fin. verbis. — Majoriae bona possunt relineri pro
expensis in ea faclis ad perpeluam utilitatem , n. 4 1. 41
tit. 28 part. 3. — Et quid si illas fecit majoriam defendendo
áb inimicis tempore guerrae, vel in judicio, ibidem. — Et*
an possessor majoriae , qui in utilitatem reí expensas fecit,
ulrura líijercs ejus teneatur eas compensare cum fructibus
ab eo perceptis , ibid. in n. 5. — Et occidens possessoreni
majoriae (quia h succedendo propter hoc ex clausula testa-
menti fuit exclusus), iía quód transit in ejus filium, an pos-
sit agere pro majoria consequenda nomine filü, n. 3 I. S
tit. 29 part 3. — Majoria facta in filium niasculura ex
filia, et in ipsius defectu alium, si antequam filia nubc-
rel, et haberet filios quos postea habuit, testator decedat,
an substitutus iste admitli debeat , filio ex filia excluso,
n. 6 1. 10 tit. 31 part. 3. — an possit constituí inannuis
redditibus, et sic non in pecunia, vel in alus rebus prxter
eos, n. 3 1. 20 tit. 31 parí. 3, et n. 2 1. 15 tit 9 part. 6. —
Et si Rex dedil alicui licenliam vendendi de rebus majorias
usque ad certara quanlilatem, an qui vendidit, teneatur
ut pretium remaneat in majoria, ibid. in n. 7. — Majoria
si constiluatur ab alienigcna in Hispania, vel alibi de re-
bus Hispaniae, an ciica omnia illud reguletur secundum
consueludinem Hispania;, n. 2 in fin. 1. 24 tit 11 part 4-
— Et qualiter fructus majoriae dividantur inler possessc-
rem et successoreni ; et quid si tempore quo decessit con.
ditor majoriae, rel'quit fundum cum fructibus pendentibu;
priusyocato , an ipse ita similiter teneatur succossori re-
¿ss
Miiqueie, n, 3 1. 26 tit. 11 part. 4. — Et an ille qui fecit
¡pxpciffias in recuperanda roajoria , illas recuperare possit,
n. ai. 32 tit. dl part. 4. — Majoria si perdi possit prop.
ter delictum , fi possidens illud malitiosé comraiserit ani-
pio privandi successorem, an illud delictum sic commis-
sum successori praejudicet, n. 9 1. 1 tit. 13 part. 4. — Et
an jn majoiia, in qua filii legitimi vocantur, legitimatí
persubsequens matrimonium adniiltantur ,*n. 9. — Etan
in mujoria succedat filius tanquam legitimus , qui stante
impedimento consanguinitatis, yel alio, párenles sui in
facie ecciesiaecontraxerunt matrimonium, ibidem. — Dis-
posiiio majoriae si ad sui successionem vocet filios genitos ,
et natos ex legitimo matrimonio , an sufficiat quód quis
tempore nativitalis nascatur legitimas ex legitimo matri-
monio, licét tempere conceptionis hoc abesset, dict. n. 9.
— facta in posthumo habito ex consanguínea, cum qua
quís.sine dispensalione matrimonium conlraxit, filia alte-
rius ma.lrimonii exclusa , an ipse ad eam admittatur, si
íjispensatio , priusquam ipse nasceretur, pervenit, dict.
n. 9 post med. — Et an filius naturalis possit per Princi-
pem legitimari quoad succedendum in majoria , vel aliis
bonis , quando jlle qui illo non legitimato per subsequeiis
matrimonium aliquid dolosa egit, ut pater ipsius cum ma-
tre matrimonium contrahere non posset, dict. n. 9. —
Majoria an possit relinqui filio legitimato pro patris sui
leslameuto , si suam legilimatiouem per Principem confir-
muvtrit, quando in ea cavetur quód possit filio legitimo
reiiiiquj, vel quód in ea non succedat nisi filius legilimus ,
an veió reqyiratur quód prius isíud impedimentum remo-
vcatur , n, 6 1. 6 tit, 15 part. 4. — facta in filium alterjus,
fo scilicet addito, ut bona dentur ipsi filio, an pater in jta-
libus bonis usumfructum habeat, et an indistinct^ in bonis
inaj.orix pater usumrru.ctum habeat, n. 5 1. 5 tit. 17 part. 4»
— et an aliquis cum adhuc sit ip ventre uxoris, possit in
majoria succedere, et an in ea pro jam nato habeatur, et
quid in aliis bonis, n. 1 p€r text. ibid. 1. 3 tit. 2,3 part. 4.
— Et quid si conditor majoriiE prohibuerit rei alienatio-
nem etiam ex causa nccessaria , quid erit dicendum , si
provocetur ad divisionem , n. 1 1. 10 tit. 26 part. 4- —
Majoria si cíim possideretur ab uno, ille á Rege impetra-
vit facultatem alienandj rem aliquam ex ea , et de Tacto
alienet, an talis aliinalio valeat, si postea appareat illum
non esse vtrum majoriae possessorem, sed alium, n, 1
.quBL'st. 4 '. 10 til. 26 part. 4. — Et an res majoriae possint
ilonari pro anima, dict^ n. 1 quaesl. 5 dict. 1, 10 tit. 26
part. 4. — El quid si aliquis rem majoriae sub poena ven-
di proiíjbitam vendideril, vel vendilioni consentiret, an in
pcpnam incidat , ibidem. — Et quid si vandal i lli, qui pró-
ximo loco succedere debet in majoria , an et tune in pce-
níim iricidat, ej; quando, ibidem in quaest. 7. — Majoriae
possessor si in fralrem suum , in quem de próximo majo-
ria deventura esset, rem majoriae alienaverit titulo emp-
t onis , si postea vendens decedat, et dictus frater illi suc-
cedat, an pretium repeleré possit, vel si non solvit, fueri
se ali(|ua excepüone, dict.n.7. — Et quid si ide licemia
Begis pater cum filii consensu vendal rem majoriae , an
per hoc filius praejudicet sibi quoad pretium, ibidem
in quaest. 8. ■ — Et quid si á patre res majoriae titulo dona-
tionis alienetur vjrtute facultatis regiae malé impetratae, si
iUam rem postea filius evincat, an illa penes jllum , vei
penes patrem remanere dcbeat , quaest. 9 dict, n. í 1, 10
ilit. 26 part, 4, — Majorja an ppssit alienan, et vcndi pro
INDEX MA.TER1AIIÜM
alimentis possessoris ipsius, vel ut ab hcstlbus redimatur,!
ibidem in quaist. 10. —Majoriae bona si alienentur, ut dC'
bita testaloris solvantur, ao per hoc alienans incidat iu
poenam alienanlis rem prohibitamalienari, ibid. in quaest,
11. — Et quid si alienentur talia bona perjudicem ad pe-
titionem creditoris, an dojninus, et successor majorias
possit vindicare rem sic alienalam , penes quemcumquQ
sit , dict. n, 1 quaest. U 1. 10 tit. 26 part. 4. — Et quid si
possidens majoriam rem majoriae alienet in sequentem in
gradu, ad quem majoria debebat devenire, an tuno in
pcenam incidat, ibid. in quaest. 12. —r El quid si aliena-
lio non tenuit ex aliqua causa , an tune alienans rem alie-
nar! prohibitam, in pcenam incidat, ibid. in quaest. 13. — Ma-
joria si sit penes matrem, et filio primo unam rara majoriae
legaverit, et filio secundo aliam, an si filius major illam reni
jussu patris acceptaverit, postea hoc impugnare possit, n. i
quaesl, 13 1. 10 tit, 26 part. 4. — Et quid si alienanti ren^
majoriae fuerit pcena imposita, an illa liget filium primae
tonsurge, si aüenet, ibidem in quaest. 15. — Majoriam an
videatur alienare ille, qui patiljir potentem esse in ipsius
possessione , ñeque illam sibi petere vult, ibidem in
qugest. 16. — Majoria si sit penes potentem, h quo recu-
perari non potest, ñeque adest justitia ad hoc, si aliquis
magnam quaotitatem pro illa recuperanda dederit, an
talis redimens majoriam possit disponere de tali valore in
praejudicium sequenlis vocali ad majoriam, ibid. in q. 17,
— Et quid si possessor rem majoriae alienaverit, et suc-
cessor nolit eam vindicare, an alius successor admittatur,
ibidem in qugíst. 18. r-r Et quid si possessori majoriae fue-
rit factum legatum sub ea conditione , ut bona majoriae
cura aliodividat, vel quód tributun} vectigal, quod debe-
tur majoriae, remittat, an possjciens rejecto tali gravamine
legatum accjpiat, vel non, ibidem in quaest. 19, et n. 3
quaesl. 2 1. 10 tit. 9 part. 6. — Et quid si pater in frau-
dem sui filil majoris bona majoriae alienaverit, et filius ejus
decedat, an filius major istius filii aget revocatoria contra
fraudem alienanlis, licfcl fraus ejus respectu facta non fue-
rit, ibidem in qujest. 20, — Majoria si pro ejus securitate
habeat aliquarum rerum hypothecam, si possessor ipsius
illam hypolhecara renuntiet, an inpidat in poenam instilu-
tam contra alienantes res majoriae, num. 1 quaest. 21 1. 10
til. 26 part. 4- — V^í quid si possessor majoriae minimam
rem ipsius majoriae alienet , an in poenam incidat propter
hoc, ibidem in quaest. 22, — Et quid si aliquis h RegefucT
rit ab uno loco in alium expulsus, et in illo alio loco sibi
bona dederit, an illa succedant in locum aliorum bono-r
runí , quae ipse ejectus in loco , unde ejectus fuit, habebat,
ut si erant majoriae, et subrógala ejusdem sint naturae,
num, 1 quaesl. 23 1. 10 tit. 26 part. 4. — El quid si illa
bona quae dantur, sint majoris valoris, quám bona quae
prius habebat, ibidem in qjiaest. 24, — Majoria an de con-
sensu successoris possit in alium , quám in legítimuia hae-
redem transiré , ibid. in quaest. 25, — Et an si successor,
qui habet primum locum ip spe ad succedendum , si con-
sentiat alienationi, an in poenam incidat h testalore contra
alienantes rem majoriae irapositam, et quando, ibidem in
quaesl. 29. — El huic píEnae contra alienantes locus erit,
quaiido res Iradita fuit, alias secüs , dict. quaest. 29 in fin.
— Majoria quam aliquis sperat habere, si antequam ha-
fceal, illam renunliet, an renuntialio valeat, ibidem in
quaest. 26. — Et an prohibitio uni ex vocalis ad majorian»
facía videalur rei«ti1a in aliis vocatis ^tqucnlibi;», iLidf.
SEPTEM PARTITAP.LM.
ÍS7
in qusest. 27. — Mnjoriae coudilor, an possit piohibere,
neres majoriae cum rebus ecclesue permutentur, ibidem
in q. 28. — MajoriiE bona, an possint alienari propter fa-
mera , n. 1 quaest 30 1. 10 tit. 26 part. 4. — Majoria facta
cum Regis facúltale, an si tuncbona alienari proliibeantur,
an ila ñeque pignerari possint, ibid. in quaest. 31. — Et
quid si cum meliori permutetur, vel vendatur in meliorem
causam , ibid. in quaest. 32. — Majoriae bona si alicui le-
gentur, et succedens in majoria tale praedecessoris sui le-
gatum de re majoriae factum solverit, an per hoc alienare
rem prohibitam videatur, ideoque in poenam alienantis in-
cidat , ibidem in qusest. 33. — Et quid si unus permutaret
res majoriae, hoc tantüm faceré prohibitus, an illam alie-
nare, vel aliterdiminueie poteril, vel non, n. 1 quaest. 34
J. 10 tít. 26 part. 4. — Majoria facta de rebus minoris, vel
si ex alia causa majoria fieri non potuit, an re evicta pre-
tium, quod datur, debeat inter liaeredes dividí, quia ma-
joria fieri non poluit, vel an debeantur integrae illi cui
relicta fuit majoria , ibidem in quaest. 35 et 36. — si fíat de
uliqua re empta ab aliquo, et post mortem emptoris illa
venditio rescindatur per 1. 2 C. de rescind. vendii. an ipse
pos5Ídens majoriam fralres suos compellere possit ad pre-
tium solvendum , quod ibisuppleri debet, ibid. quaest. 37.
— Et an pretium in illo casu habealur loco rei evictae, ut
quod ex illo ematur, sit resmajorice, sicuterat res evicta,
ibid. in quaest. 38. — Et quando facieiK majoriam vult,
quod res in majoria perpetuo duret, et quód majoria sit
perpetua, tune si aliqua res evincatur, vel redimatur,
quod pro ea datur, sorlitur eamdem naturam , el erit ma-
joriae, etsi pretium sit, idem erit, dict. quaest. 38. — Ma-
joria si vendatur de consensu remotioris, an ipse propter
hoc in aliquo praegravetur, si postea suceedere velit, ibid.
quaest. 39. — Et an proximior sibi praejudlcet, si sciatpos-
sessorem majoriae illam alienare, et non contradicat, ibi-
dem in quaest. 40. —^Majoria si de ea sit litigium , et eam
possidens in manu arbitri apponat, etcondemnatussit per
eum , an alienasse eam videatur, ibid. in quaest. 41. — si
devenerit ad ultimum possessorem , tune ille illam vende-
re, seu alienare poterit, si velit, quia in illo non durat
prohibitio, ibid. in quaest. 42. — Et an consentiens vendi-
lioni majoriae, vel rei suae pretium petere possit, dicf.
quaest. 42- — Et quid si pater de liceníia Regis rem majo-
rÍ!E vendidit pro dolanda filia, an pretium lalis rei ibidem
poneré teiicalur, si postea pcrveiierit ad jjinguiorem for-
tunara, n. 1 qusest. 43 1. 10 tit. 26 part. 4^ — Et quid si
filins alienationi consentirct cüm esset proximior in suc-
<;essione, an incidat in pcenam apissionis mnjoiiae propter
taiem consensum, lic&t facultas regiii ;id aliinaiulum ira-
prtrata fuerit , ibidem in quaest. 44. — Kt an et quando in
rebus majoria; sit locus transaetioni, ibidem in quaest. 45.
— Et quid si possessor majoriae nomine Irunsactionis ali-
quod pretium alicui dederit, ut ipse remansisset cum Iota
majoria , et cum ómnibus rebus suis, an ipse possit istud
pretium á próximo successore repetere, vel non, ibid. in
quaest. 46. — Miíjoria alienari non potest íi successore,
stante prohibitionis clausula á conditore posita ibidem, ipse
lamen conditor bené poterit alienare, num. 1 quaest. 47
1. 10 tit. 26 part. 4- — Et quid si in regia facúltate ad con.
dendam majoriam dicatur, quód non possit revocari per
facientem, an tune constiluens eam, rem aliquam ex ma-
joria alienare possit, ibidem in quaest. 37. — Majoria in
raulti* assimilatur natur-* feudi, num. 3 in 3 quaest. dict.
leg. 10 tit, 20 part. 4. — an possit aliqua praescrlpliong
praescribi ipsa tota, vel res quaelibet praescriplione longis-
sima, vel alia qualibet, dict. num. 3 quaest. 4 leg. 10
tit. 26 part. 4. — Et quid si simal cum praescriptione ad-
sittilulus, qualiscumque sit, ibidem. — Et quid si cum
titulo invalido adsit quadragenaria praescriptio , an fa-
cial justam essc praescriptioiiem, ibidem. — Et an succe-
dentes in majoriam succedant jure haereditario , vel ex
propria persona successiv^, ibidem. — Majoria an possit
praescribi praescriptione immemoriali, ibidem. — Majoriae,
et quid si posscssionem bonorum majoriae novus succes-
sor acquirere non possit sine juramento de non alie-
nando, vel simili, an et an juramentum, stalim quód
mortuus est possessor, ipse possessionem talium bonorum
acquiral sibi, num. 2 leg. 7 tit. 4 part. 5. — El si res
qua; praelenditur esse mnjoriae, sit penes ecclesiam, an
in eam justé lalis rei possessio transiré potuit, ibidem. —
El omnes exceptiones detrahentes proprietati majoriaj
detrahunt et possessioni , ibidem. — Et an exceptiones
quaj requirunl altiorem indaginem, reservabuntur judi-
cio proprietatis , ibidem in principio. — Et si bona majo-
riae iugrediantur per illum ad quem illa non pertinet ,
qualiter vero successori consulatur, ibid. ad fin. in quaest.
9. — El quid si res majoriae retineantur pro expensis k
pofsessore ipsius in ea factis , an lalis relentio operelur,
ut ea durante possissio illarum rerum majoriae ad legi-
timum successorem non transeat, dict. num, 2 quaest. 10
1. 7 til. 4 part. 5. — Majoria , et an successores in ea
domini dicanlur, vel usufructuarii, n. 3 1. 7lit. 4part. 5.
— si cüm pervenissel ad filium majorera, ipse illam in fra-
tre suo secundogenito renuntiaverit, si postea filius mojor
fiíios hatíeat, an illi illam íi filio secundogenito avocare
possint, n. Sin fin. 1. 8 tit. 4 part. 5. — si fiat de liceníia Re-
gis, etfaciensassignet filio majori pro majoria jurisdictio-
nem alicujus populi, an ex hoc videatur assignare majo-
riae omnia alia jura , et redditus villarum , n. 4 in fin. 1. 9
tit. 4 part. 5. — Etsi in aliqua majoria cavealur, quód ino-
ijeñiens possessori ipsius privelur successione, an proce-
dat eliam in illo , qui non primo loco , sed ulteriori , spe-
rabat suceedere, si sit inobediens, n. 1 in fin. 1. 10 tit. 4
part, 5. — Majoria h paire fa^ta de tertio bonorum cum
prohibilionealienationis, an ex lali prohibilioneimpediatur
dominii translatio, n. 5 1. 43 til. 5 part. 5. — facta cum licen-
íia Regis in primum filium, an leneat si postea fiat in se-
cundo, etiam quando possessio non fuit primo tradita, vel
an expirel liceutia Regis in primo actu, n. 1 in fin.l. 50
tit. 5 part. 5. — Et an faeta conslitulione majoriae inter
vivos possit donalarius agere, ut sibi tradatur possessio,
ibid.' — El an successor in majoria leneatur stare locatio-
ni praedecessoris , el quando, n, 41. 2 til. 8 part. 5. — Et
quid si possessor majoriae consensil divisioni factae inter
suos vassallos circa redditus, qui sibi dari soiefoant, an
ejus successor taIem divisionem revocare, el infringere
possit, dict. n. 4 quaest. 2. — Etan damnum datumin re-
bus majoriae per intrusum in lali majoria in odiumilliusad
quem pertinebat, an abipsoresarciri debeat vero domino,
n. 10 1. 22 tit. 8 part. 5. — Majoria an fieri possit per pu-
pillum in filium suum, vel in aliura sibi successurum per
contractum, vel alias, n. 4 1. 4 tit. 11 part 5. — Et quid si
dical aliquis, quód relinquil bona sua jure majoriae, an
intelligatur tanlum debonis futuris, vel de praesentibus si-
mul, n. 5 1. 5 til. 13 parí. 5. — Majoria si sit 6 marito
288
INDKX MATERIARIJM
facta dc re uxoiis, ipsa coiisintientc ia co, scilicct, qiidd
iniiritiis disponeret, iil de rcsua i|)sius mariti, an si posLea
liiarilusrcvocclinnjoriuni, talisresrcdeataduxorcin, vel cs.
sedebcatapudmarilum, n. 11.9tit. 13 part. 5. • — si.'i paire
fíat iii rdium secundx uxoris de prxdiis eiiiptis cx pecunia
filiorum prima: uxoris, aii fciieat, el an pecunia reddi dc-
beat rdiis prinix uxoris, n. 9 ad fin. 1. 2li tit. 13 part. 5. —
%t quid si patcr alicnarct bona inajorix, an fílius in qucm
debucralvenire, coutravcnirc possil, ctquando, ii. 10i)}id.
— Majoria facla in primo testamento , an rcvocelur , et
quando, per sccundum tcstamcntum minus solemne, n. i
i. 21 tit. 1 part. 6. — El au majoria iu secunduní lilium
f^cta relractetur in primuní, quando patcr illam in se-
cundo filio fccit, quiu credidit prinuim niortuuu), uum. 4
ibid. — Majoria facta per putrcm in lilium majorera ifl^ra
tcrlium ct quintum sine licentia Regís , supplicavit lamen
pro eu, an si ante concessionem mortuus sil, et postea
Princeps illam concesserit, valeal talis majoria, n. 4 dict.
1. 21, et n. 3 qux>st. 24 I. 32 tit. 9 part. (i. — si sití» malre
in lilium sccundum facta, quia credidit marilum suum
in primogcniuim niajoriam fecissc, quod ita non erat, au
tune illa valciit, dict. n. 4. — si $H fiícla iu unum ex filiis,
et postea pjter iu secundo testamento illam revocaverit,
et in co pruiterieril eum, in quo primo majorianí feccrat,
an tune ceuseatur revocata majoria facta in primum , cx
quo secundum testamentum non valuit, n, 4 1. 22 ^t. i
part. 6. — h paire facta cum Principis licentia in filium
majurem, au revocelur, si postea palerde Icrlio el quinto
bonorum iu secundo testamento al|am niajoriam feperit, si
prima majoria per secundara revocelur, n. 4 djcl. 1. 22, —
á fralre facía an valeal, quando facla fuit sub conditione
conferendo verba in (ulurum , num, 2 jin fin. I. 11 tit. 3
part. 6. — non polest |istitui iu spurium vel incestuosum
filium, vcl in ejus filium sub coudjitione, si legitimabitur,
imu). 7 1. 19 tit. 3 part. 6. — si cx Regís facultare fiat in
ununt ex fiiiis suis, alios pracgravando in legilimis suis,
qualíterista facultas intelligi debeal, ct quaiem legitimara
filíus tune habere debeat, et an in proprietate ; ct quid si
alii fílíí habeanl, unde se alant, n- 1 !• 11 tit. 4 part. 6,
ct n. 3 I. 32 til. 9 part. G. — El au prohibitiones, et vin-
cula posila in prima subslilulione mujorix, censeantur re-
pelilqc iu secunda, n. 4 I. 3 tit. 5 part, 6. — Et au sí filius rc-
pudiavil miíjoriaminqua inslilutus fuil, possit in damnum
vocali poiniícreet illam acceptare, n. 5 1. 20 tit. 6 part. 6.
— Majoria an deveniat ad ncpolem, quando pater ejus
occidil patrem suum, el avum ipsius alium, n. 12 1. 13
tit. 7 part. 6. — Et quid si couditor majoria; gravat suc-
cessorem, ul aliquam rpm iu majoratu ponat, an si suc-
ccssornon apponal, babealur pro apposita, n. 1 1. 4 til. 9
part. (i. — El an possessor majoralus tenealur ad resarlio-
DPni damnorum, quae culpa sua evcneruyit in rebus majo-
riic, n. 3 I. 7 til. 9 part. 6. — Et quid si in majoria adsit
aliqua inccrtitudo, quisa coustituenle sil vocatus, sí d,c
consensu omnium unus declaretur succedere, an videatur
succedcre cura vinculis, et gravamiuibus in majoria ex-
pressis, el non titulo pro donato, n. 3 1. 9 til. 9 part. 6.
> — Majoria nn possit fieri de rebus hsredis, quando condi-
lor liabuit liceutiam faciendi eam cum vinculis , et grava-
iQÍnibus sibi placilis , n. 2 1. 10 til. 9 part. 6. — Et an et
quando si á tcstatore legatur aliqua res majorix, debeatur
ipsius rei icslimatio, n. 3 dict. I. 10 tit. 9 parí, 6 , et n. 3
1. 18 ibid. — Et si condilor majoriir rcm cmerit, et il}ain in
majoria posuerit non soluto ab eo prctio, an ad prolium ¡
tenealur siuxedeiis iu lali majoria , vcl lixres defunrli , evi\
quid sí res majoria; evincatnr, an hx'redcs teiieanlur, dict.
num. 3 quajst. 4et 5. — Et an liccnlia dula ad fadeiulurn
majoriam comprchendal jara faclam, num. 3 lig. 21 lit. í)
part. 6. — Majoria si ex Ucgis facúltale possii in iinuní
ex rdiislieri, an valeal, el licri possit , síuiuim iniiliim li-
lium habcat, n. 1 1. 23 lit. 9 part. 6. — si facla sil per alii
quem dc domo sua , iu qua habitabal, au ibidem veuiant
dumvis aliena: quae crant appendices islius domus, n. 13
dict. 1. 23. — Et anet quando boua majoria; vendí possint
pro alimentando lilio, vel servo teslaloris, vel alio cui ipüt>
alimenta reliquit, n. 4 1« 24 til. 9 part. 6. — El quid si
mjitcr dedil marito licentíam eligendi unura ex filiis suis
ad majorian), sí maritusnon eligat intra annum, an postea
admillatur, et an possit eligere illum quem in potestale
babel, num. 2 I. 25 tit. 9 part. 6. — El an sí pater habet
liceutiam ad faciendam majoriam, possit tune dimínuerq
legitimara filíi, qui esset Cleiieus in minoribus ordinibus
lempore dalse licentia;, n. 3 qtiasl. 1 1. 32 lit. 9 part. 6.
— Majoria sine licentia Principis lacla de bonis alicujus,
el filiorum suorum, si fílü quiuilum ad bonu sua ex Regís
facúltate illam revocaveruut , an ex lioc videatur Princeps
approbare majoriam respectu bonorum patris, dict. n. 3
qua;sl. 2 dicl, 1. 32 lit. 9 part. 6 polest á Rege fieri de
alus bouis habilis extra rcgnutu in alium filium , dict. n. 3
quxst, 2 I. 32 til. 9 part. tí. — an possit fieri ex Regís fa-
cúltate in tenia parte bonorum de alus bonis , el alios fi-
lius duplici onere gravare, di(t. num. 3 qu^st. 3. — facía
cum facullplc primogcniti Regís paire vívenle, a|i teneat,
si postea fiat postquam primogenilus successil in regno,
ibid. in quxsU 4. — '^n possit lieri iu 4<iscendentem ex fce-
piiua, quando data fuil facultas ad illam faciendam in
unuR) ex posteris suis, ibidem iu quxst. 5. — si cx facul<;
late Regís possit iu filium secundura fieri de consensu filii
piajoris , et antcquam consential Rcx , qui lalem licentiam
dedil, muríatur, an majoria in filium secundum facta
valeat, dict, n. 3 qua;st. tí dicl. 1. 32 lit. 9 part. 6, —El
an iu liceulia, qua; impctratur ad faciendam majoiiam ,
debeal fieri mentio de posthumis nascituris in dicl,
qu;est. 6. — Majoria si ex Regjs facúltale possit fieri iu li-
lium, quem pater voluerit, an pater illam faceré possit in
Spurium stantibus legilimis, ibid. qu;cst. 7. — an possit
cx Regís facúltale fieri in filium spurium, etium stantibus
legilimis, et quando, ibid. in quxsl. 8 et 12. — facta iu spu-
rium quQjn credebam legitimum, aij valeal, ibid. quajsl. 9,
• — El an filius naluralis pd niajoriam admillatur in dof
foclu legilimoriuu, ct quando, et qualiter, ibidem. —
Majoria si cx Regís facúltate possit fieri iu queniiiumquc
filium quem patcr elegerit, an islud jus eligendi iiiUr
lilios transferat ad fdium suum, in quem majoriam íc--
cjt , ut el ípse ínter filios suos etjam eligere possit, ibid. —
Et an condilor majoria; prxcedenle Regís licentia pos-
sit daré lilio potestatem eligendi inler filios suos, quem
volet, ul in ea succedal , ibidem. — Majoria an possit
fieri ín filium inimicum Regís, vigore facuUatis íi Rege
dala;, ibidem, — an vigore licenl¡?E loquenlís de filiis,
possit in postbumis fieri, in quxst. 10. ■ — Sed quid sí in
impclratione licentix, vel ad faciendam majoriam nulla sil
facta mentio dc eo, scilicet quyd possit filiorum legitimáis
gravare, an tune gravare possit saltim si díclum fuil in fa-
cuHate quód liberé caiji facial, dict. n. 3 quxst, li 1. 32
SEPTEM PAP.TITAnUM.
28*»
(ii, 'J |>a.l. fi. — Kl (¡iii(l--i delur licenlia facicndi mnjnriam
ii!)i'f'(lil(>facciL'lcslamPiili!ni, an pcrLocadillud fuciendum
hahililiilus videalur, c-l qiiando, ibidem. — El quid si
dtlur á IiP(íe facull:» ad faciendaní majoriam in unurn ex
íiliis, ari PO-.SÍI fiici'ie duas majorias \n duos, vel plurcs
(ilios virliiie laiis facullalis, ihid. quacsl. 13. — Kt quid f,i
licciilia dala fuil ul |)(^s^H in.ijoriam faceré in diios, vci
pliiros lilios, aii.liiiic iilain faceré possil iii uiiuiii larilüra,
ibid. — Majoria aii püSsiLfieri iii lilio, qiii csl iii i)ol(.slale
per viain donationis, vel iii poslliumum, vel in liiiutri ex-
blanlemapud iioste». vif^oic liceiiliaegctieialilei dalaj ad fa-
ciendam niajoriain, dicl. n. 3 quaisl. ili 1. 32 lil. 9 part. 6.
an cl quaiido Ceri poss^it in nepoem slanlibus liiiis, si
liceiilia dala fuit ad faciendam cain iii unum ex iiiiis, iiüd.
ii) qua;sl. 15. — de Piiricipis licenlia facla in liliiim post
cujus inortem vocavil ncpoJcm ejus fiiium, si iilius in \jla
jialris decedat, noiidu n liabila mijoria, aii leriebit con-li-
liilio in pir>ona nepoli-, dict. n. 3 quccst. 10 L 32 lil. 9
p .rl. G. — Ivl qiiid si ¡laU'r habnil ú Rege licenli;im ad fa-
cirridam m.ijorianiiii íiliiim quc-iii clegcrit, an si seniel de-
fifril pcnniíere possit, vcl ¡-i elerlus dccesserit possit aijum
siiie nova fnciillalc elj;jcre, el qua'i'lo non, qiinsl. 17. —
Miíjoriasi (iiilin unum ÍÜIiimex-ir-Sie nominal uní ¡n licen-
lia dala ad faciendam mojovia ¡i , an vigore lulis liccn'iaj
tra:i-eal in alimn l.Unm, vel nun, qnasit. 18. — Kl quid si
nascatur aüns filias qn m palcr w;ílt.Dj nomine nominav;!,
an in cu:n % gore laiis liccnlia; niajoria fieri poisil, ibidern
inqna.st. 19. — Majoiia an p.) sil relinqui incapaci, quo-
liis data fiiil á P«í'ge li» enli.t facieodi majoriam, [¡roul jp>c
ul I, el lilien" , ibidem in quuí-l. 20. — F,t quid si illc, qui
ad facicndüm niajorianj li;.builliceiiii:im, illam cünceliavi!,
.-rfí'U incidil, an si postea pu-niía^!, el velit illam valore, \a-
Jeal, vel alia denovonecessarii si!, (ücl. n. 3 quaist. 21 !. 32
lit. 9 j)arl. G. — El quid si lici nlia deturalicui al f cien-
dam majoriam expresso nomine proprio ct dignilal's, an
si ipse illara non faciat, admiilalnrcJDS succcssor, ibid, in
llua.•^.l. 22. — Majoiia an de Piiuc pi.-licentia possil obligari
prodole, velarrliis, velcxalia ;iin.]i causa, ibid. quaLst. 23.
— ti quando possit ogi, ut Princ. ps hanc licenli im darc
lion possit ex illa causa, scíi niliünc, ibidem in dicU
qua;st. 23. — Majoria \alct elsi íiat sino liccnlia, si pos-
lea ad líoc per Ptincipem data sil, dict. n. 3 quxrl, 24
I. 32 til. 9 part. 0. — fatta sincPrincipis liccnlia nnviAcA,
si post moriera f;icieni¡s illam Piinceps confirmavtril, ibii).
inquaest. 24 ct /¡1, — si (ial sine Picgis licenlia, ct ankquiím
Princeps illam conlirmet, ú\e in lerlio bouorum, vel in
plus, etfaciens cam, ctfiliusin quem facla fuit, decedant
ame Principis declarationem, vcl confirroalionem, an fdius
aüquid ex ca ad hx-redes transferal, ibidem in quast. 25.
— tt an augmenlata ad majoriam «licantur de majoria, el
quando, el qualia , in dict. quaist. 25. — Majoria si íiat
cum Principis licentia, ct conditor ipsius dicat, quód eam
fai it dUponendo de icrtia cl quinta parte bonorum, si ex-
cedat, an suslineatur majoria, ibid. in qua;st. 28. — si
facla sit de licentia Principis, an postea revocelur per so-
lara impetralionem revocationis islius licenli.-n, in dict.
quaest. 28. — si fíat in unum íilium cum cerlo gravamine,
si postea pater eam revocat, ct illam in alium lilium facit
sjne repelitione gravaminls, an censeatur reprlitum, dict,
num. 3 qnacst. 29 füct. 1. 32 til. 9 part. G. — si fial dota-
lis Qiiabus, prout P>egis licenlia requirebat, an si talia
baña dala eis in dotem sinl cvicta, possint fdiíc agoré dx;
V .
cvictionc, vélrescindrrc majoriam, dict. num. 3 qn.Tst. 31.
— si íiat sine facúltale j'rincipis, si |»er cuín postea con-
firmalíi fuit, ctsic facla per donalionem inier vivos, an fn-
ciens illam postea revocare possit, ibid. in quicsU 3.'5. —
facía in incapaci babililato per ÍUgem, an per facicntcm
revocari possit, ibid. in quaesl. 34. — jKitest lieri etiam in
coní^anguineis ex parte niatris, quando licentia impétrala
fuit, ut facial eam in consanguineis huís, ibid. in qu.xsl.3r,.
— Majoria; jam facía; an venianl in gcnerali revocalione
facullalum íi Principe facía, ibid. in quaest, 36 el 37. —
Majoria an pos-.il devenire in íilium bastardum nondiim
legilimalum, quando ipse ad eam vocalur jier prirniim
conditorem, ibid. in quaist. 39. — facía snb condiliom-,
si Princeps illam coníirmet, an valeat scqnula ipsiiis conr
Crmalionc, ibid. in qua;st. 40. — an vitietur, si dúo pf)s-
thumi nascanUij', cñm testatorunum tanlümex eis praovi-
•dit, cl de co tiiniñm meminit, ibid. in qu;£;st. 41. — Kl sí
Princeps concessit alien i facultatem faciendi majoriam in
qnarla partí; bonorum, ?jn per lioc vidcatur impeditiis, ne
facial in terlia parte bonorum juxta leges regni, ibid. in
quacs'. 42. — El quid si cíiin nnusnori liaberel nisi uniirn
tanlíim íilium, impolravit licentiiim ad faciendam majo-
riam in eum, ct alins postea nascatur, an vilielur lalis li-
ccnlia, dict. n. 3 qiiae^t. 43 1. 32 til. 9 part. 0. — majoria
si íiat de ómnibus bonis alicujus, an vidcatur facla de fu»
turis, in qna;st. 45. — el quid si Picx dedil alicui liccnliam
ad faciendam majoriam in íilium sui fratris, quia ipse lilios
non habebaf , an si postea ei nascantur possil ex laL facúlta-
le faceré in unum ex cLs majoriam, ibid. in quacst. 4G. —
Majoria si permittatur íicri dolalisprius íiliabus, qualiler
hoc inlelligi dcbeat, ibid. quiesl.. A8. — si ex Rcgis privilegio
íiat in duohus spuriis, an in defeclu unins allCT babeal lo-
lumper jusaccrcscendi, num. GqusRst. 31. 33lil. 9part. 3.
— El quid si aliíiuis majori;í; anliqua aliqna bona addidit,
nihil ultra addcns^le prohibitionibus, etvinculis, an intelli-
gatur faceré su!) cvsdom, num. 1 I. 37 lit. 9 part.. 6. — Et
quid si teslalor de pbiribus rcbus fccit majoriam, d unam
jcx eis postea alicnavit, si cara rem babeat, an illa incidat
in majoriam , num. 1 Icg. 40 lit. 9 part. 6. — Et quid si
teslalor fccit majrjriam de domo sua principali, qsiam
postea vcndidií, cl aliam emit, an cmpta subrogctur loco
prima;, ibidem. — Et an facía h teslatore majoria «Ih
bonis suis hxTcs qiiarlam Trebellianic-am, vcl lalcidia.M
dcdncero possi', num. 4 in princip. Icg. G til. 11 part. G
per text. ibidem. — Et an in bonis majoriio lociis sit
jirajscriptioni, num. 4 in princ. I. G lit. 11 part. 0. — Ma-
jijria; bona an publiccntur proplcr tleliclum possidenli'*
para, eüamsi sil crimen Ixsvs majestatis, num. 4 in princ.
1. G til. 11 part. G, el n. 10 1. 2 lit. 2 part. 7. — an \irft
ususfruclus publicclur in vila delinquenlis, ibid. — El an
quando locus cst condscationi, bona illa sinl apud Picgcni
ni bona niajorire, vcl ut libera, ibid. — Majoria si post-
quam fuit confiscata, jier PiCgem filio delinquenlis done-
lur, quo jure illam babeal, et an ut nova majoria, ibid.
— Et quid si post condcmnalionem Princeps rcmiltal pos-
tea del iclurn, ct restituil delinquenlem, an ipse recupera-
bit bona majoriae, vel adhuc Iransibunt in scquenlcm vo-
catum , et quid si lalia bona jam fecerunt Iransitum , ibid.
in n. 4 quaest. 2. — Et an bona majoriae , ctreslitulioni
snbjecta possint alienari ex causa dotis, quando filiis legi-
tima integré relicta non fuit, etiam slante exprcssa tfsia^
toris prolrbitione , dicl. n. 4 qnaísl. 5 I. 6 lit, 11 parí. C, —
19
Si'lO
IMjEX MATERIAHUM
Majoria iii mullís parlicipat, et congruit naturoc feudi ,
n. li supradict. — vel feudum an in dolem dan possit, et
(^ualiter, dict. 1. 6 tit. 11 part. 6. — Et si per paliem, vel
g^Iium possessorem majoriae petatur liceiKia ad alienandas
a-es majoriae, quae ad concessionem iuspici debeat, el guan-
do justé dari possit, et quid si taüs facultas injusté detur,
n. 4 supradict. — Et an si de licenlia Regís aJiqua res
á majoria ex causa dotis vel alia deducía sit , an sí postea
possessor majorioe dives Factussit, illam vel aliara simílem»
sicnti alienatam, ad majoriam reddere debeal, dicl.
n. A quíEít. 6. 1. 6 lit. 11 part. 6. — Et quid sí res sit de
licentia Príncipis extracta ir majoria , et de ea alius majorí-
calus sit factus,an sí res redeat ad priorem doraiuum,
possit iterum ex ea condere majoriam sine nova facúltate,
íbid. in quaíst. 7. — Et quí lusit rem majoriae, ídem est ac
si alienasset eam , el incídit in poenam alienantis, in dict.
quaesl. 7 €t 8. — Et quid si possessor majoriae habuít li-"
cenliam vendendi rem majoria;, et morte praeventus non
fccit, an ejussuccessor rem majorioe ex tali facúltate ven-
deré possit, dict. qiiaest. 8. — Et quid si ílle , qui ad ven-
riendum licenlinm liabuit , vendat, et illam rem emalper
iuterpositam persoiiam, ibideni. — Et an pretium reí ma-
jo; iaj venditae de licenlia Principis necessarió debeat con-
veiti in emptionem nllerius reí ímmobílis ad majoriam,
ibid. ín quaest. 9. — Et quid si possessor majoriae juravit
V:on alienare res majoriip, an si postea impetret licentiam
aiienandí ü Principe tacens de juramento praestito, an
íilienutio teneat , quaest. 10. — Et quando de licentia Prin-
cipis res majoriae dcbent alienari, vel obligari, tune non
l'rct'osiores obligar! debent, si de viüoribus satisfieri polest,
ibi). — Et quid sipossessorí majoriae data fuít licentia ad
\cndendum rem majoriae, an tune ípse rem illam obligare
possit, vel é contra, dict. n. l\ quaest. lOinfin.et quaest. 11
ilict, 1. 6 tit. 11 part. 6. — Et quid si possessor majoriae le-
gavil rem majoriae, et postea impetret licentiam extrubendi
it mnjoria, an rccoiivalescat legalum , ibid. ín quaest. 42^
• — i",t do alienalione rerum majoriae quae de Principis licen.
lia íit, vel fieri polesf, etdeípsius validitate, et eíTectu, ct
quando revocari possit, vel non, íbid. — Et quid si licen-
lia ad vendenduní rem majoriae impetrelur á minore táci-
to de sua minori aeíate , ibidem quaest. 22 et 23. — Et an
•sit justa causa dandi licentiam ad vendendas res majo-
ria;, si iilae sínt in locis remotis íi domicilio possessorís
ex majoria, ibidem qnast. 27. — Majoria si fiat ín des-
cendentes, et prohiliitio alienalionis fiat tanlüm primo
socalo, an exlendalur ad alios posl eum vocalos,num. 5
í'ict. 1. 6 lit. 11 parí. 6- — quando ita ad fceminas per-
üneal, sicuti ad masculos, et ex quibus hoc ita co'ligetur,
eíqua.ndo,n. 2 1. 3 tit. 13 part. 6. — Etanstatulum de ex.
ciudeDilis foeminís propter masculos sit odiosum, veinon,
dicl. n. 2 dict. 1. S til. 13 parí. 6, et n, 2 1. 12 tit. 33
part. 7. — Majoria an perveniat ad filiam majorera exclu-
sis masculis^ quando filii simplicitcr ad eam vocati non
fncrunt, ibidem quaest. 1. — semper censetur concessa se-
«cundum suampropriara nalurara, nisi alteralio probetur,
,11. 2 dict I. 3 til. 13 part. 6. — an possit fieri ín foerainara
ílante fdio másenlo, impétrala ad hoc licentia, ibidem
quaest. 2. — Et in majoriis non semper mililant rallones
quae in feudo , dict. n, 2 quaest. 6 in fin. 1. 3 til. 1 3 part. 6.
— Majoriam an perdat filia , quae cum alio exlranso malri-
jnonium conlraxit, quando in ea fuil á paire et conditore
ipsius iraposita condiiio, ul luibrrct IioiDÍnj sui goneiis,
qui haberet nomen suum et insij^nia , si extraneus isla fa-
cial, ibidem quaest. 13. — El an valeat renuntiatio majo-
riae in vita possessoris ipsiüs facta in praejudicium vocato-
rura ad eam, ibid. quaest. 17. — Et an quando in majoriae
successione fiEminae exclusas sunt, filias masculus ex ea
excludat palruum, ibidem quaest. 18. — Et quid si ad
majoriam vocentur masculí , et excludantur foeminae, an
islud debeat intelligi tam de masculis descendentibus ex
foemínis, quám de descendentibus ex alus masculis, dict*
n. 2 quaest. 19 et 22 1. 3 tit. 13 part. 6. — Et an quando
testator semper ad majoriam vocavit masculos , videatur
exclusisse fa'minas stantibus masculis , ibid. quaest. 21. —
Majoria semper masculis debetur, quando sunt in parí
gradu cum fueminis, secús si in impari , in dict. quaest. 21.
— Et an foemina per raasculum semel exclusa censeatur
semper exclusa, vel temporaliler, ibid. quaest. 23. — El
an exclusus h majoria ex una causa possit in ea ex alia
causa succedere, in quaest. 2A, et in dict. quaest. 23. —
Et quid si filia semel fuii ,ad majoriam admlssa, quia non
erat masculus, an repellatur masculus postea superve-
niens, ibid. in quaest. 25. — Et quid si foeminae sint ex-
clusae in una parte, seu gradu majoriiE, an videantur ex-
clusae eliam ín alus gradibus, et vocationibus factis in
eadem majoríi , dict. n. 2 quaesl. 26 1. 3 tit. 3 part. 6. —
Et quid si foeminae sini á majoria per testatorem exclusae
propter masculos, an ipsi in eadem majoria succedere pos-
sint virlute rescrlpti Principis, ipsis foemiiiis dali , ut in ea
ipsae, et non masculí succedant, íbid. in quaest. 28. — Et
an tune bona deveniant in eum , quera Princeps vult , jure
majoriae, vel qualiter, ibid. — Majoria respicit lineam
descenden!em, et ideo pater non succedit ín majoria filii ,
n. 1 1. A tit. 13 parí. 6. — Et an filíus naturalis succedat
matri suaj in majoria, vel in feudo, num. 9 I. 12 lit. 3
parí. 6. — Et an s ccessorí in majoria detur beneficium
1. fin. C. de edicto Dhi Adriani loüendo, vide nura. 1 1. 2
til. 14. part. 6. — TSt an ín bonis majoriae delur bono-
rum possessio Carboniana , num. 22 et num. 13 1. 2 til. 14
part. 6. — Majoria per aüqueni facía de re per violentiam
ab ipso occupala, vel aliquo modo ab ip-o cond.tore malé
acquisíla, an valeat; et an heredes rem illam tradere te-
neanlur illi cui relíela fuil, n. 11 1. 2 tit. 15 part. 6. —
Et an ea quae veniunt ad filium jure prímogenilura;, vel
majoriae, venianl inter frattes conferenda, n. 6 ad fin.
quaíst. 6 1. 3 lit. 15 part. 6. — Majoria si de jure debeat
ad filium prodigum pervenire, an ejus paler possit sibi
interdicere rerura adminislralionem, et quid in alus bo-
nis, n. 1 ad fin. 1. 3 til. 16 part. 6. — Et an mater in tu-
tela fiiii caeterís praeferatur, eliamsi ci succedere non pos-
sit, quia bona sunt majoriae, n. 13 1. 4 tit. 16 part. 6. —
Majoria an ad filium proditoris devenire possit , et quando
non, n. 10 1. 2 tit, 2 part. 7, et n. 4 ín princ. 1. 6 tit, 11
part. 6.
Mauom£ principium et finis, n. fin. in procemio Par-
litar.
Mala consuetudo generans peccatum , vel contra ratio-
nem inducía, si sit praescriptione robórala, an valeat,
num. 11.3 tit 2 part. 1. — Mala elec.lio est in culpa , el
quid si quis Labuit justara causara decipiendi se ipsura ,
n. 3 1. 5 lit, 18 pait. 2. — Mala graramatica utrum vitiet
rescriplura , n. 1 1. 2 tit. 19 part 3.
Mala fama, vide in verbo Fama.
Mala pides si supervenerit , an impedial frnclunm ac-
Síl'PTEiM PAnTíTAPJ AI.
29 i:
quisilionem, n. 1 1. 39 tit. 18 part. 3, — siiperveniens ,
on impedía t praescriptionem , et quid de jure canónico,
II. 1 1. 12 , rt n. 2 1. 21 til. 29 part. 3.— Et quid si scien-
tia rei alienas supervencrit post completam praescriptio-
nem, an et tune sil tutus in conscienlia, dict. n. 1 dict.
\, 12. — Mala fides non soliim dicelur esse in eo, qui scil
rem non esse tradentis , sed in eo, qui scit quód non juste
venditur, n. 2 I. 18 tit, 29 part. 3. — lic6t prosit praescii-
bentibus de jure civili, si praescribat per triginta annos,
iiunquam lamen ipse doininium rei babebit., nurn. 4 J. 21
íil, 29 part. 3. — Et an idem sit quando sibi res furatur,
ibidem in num. 5 dict. 1. 21. — Mala fides in actionibus
personalibus an prosit praescribenti , num. 2 I. 22 tit. 29
part. 3, — vel bona circa fructus reslitulioncm cüm ab
aliquo haereditas evincitur, g!os. 1. 4 tit 14 part. 6.
MalíE FiDEi possESsoR quos, el quales fructus restituere
tenealur, cüm \iclus fuit, n, 1 1. 4 tit. 28 parí. 3. — Et
an idem sitin malae fidei possessore ficto per lilis contesla-
lionem, quód eosdera fructus debeat restituere, ibidem".
. — Malae fidei possessor an leneatur resliluere fructus am-
pliores, quos mediante ingenio, et industria sua percepit,
ibid. n. 2. — an indistinclé tenealur restituere fructus,
quos dominas percipere potuerat, et quando non, ibid.
in n. 3 dict. 1. 40. — quas expensas recuperare poteril ia
domino, et qua aclione, n. 1 1. 42 lit. 28 part. 3. —si
planlaverit arbores in re in qua habet malam fidem, an
earum possessionem perdat, stalim antequam radicentur,
et coalescant, n. 2 1. 43 tit. 28 part. 3. — si reslituat rem
antequam expensas necessarias percipiat , an postea habe»
bit aclionem ad eas petendas, n. 2 I. 44 tit. 28 part. 3. —
aedificans in alieno donare videlur, num. 3 1. 44 til. 28
parí. 3. — qui fecit rem suam praescriptione triginta an-
iiorum, si propter ipsius conlumaciam alius judiéis aucto-
ritate in ipsius possessionem raissus sil , an illo veniente in
termino debilor illam recu peral, non obstante quód missus
in ea velit slatim probare dominium, num. 7 1. 21 lit. 29
part. 3. — poteril rem retiñere pro expensis faclis causa
fructuum percipiendorum , n. 4 !• 9 til. 1 part. 5. — vel
fionse fidei possessor post litera contestatam , quos fructus
restituere debeat, n. 71. 4 tit 14 part. 6. ^quales expen-
sas deducere possil, n. 8 dict. 1. 4 til. 14 part. 6. — El an
^«^ducat expensas, quando nullos fructus percepit , dict.
n. 8 dict. 1. 4. — Malae fidei possessor si ex baereditale ali-
•juid vendidil,qualiter restituere tenealur, si condemnetur
restituere, n. 3 1. 5 ibid. — El omne periculum superve-
niens iii haeredilatespeclet ad malae fidei possessorem, n. 3
J. 6 ibidem.
Maledícebf, aliquem nemini licet, et quando mérito*
rium sit , n«5 1. 9 lit. 7 part. 2.
Maledictio Principis adversus contravenientes , quid
operelur, n. 9 1. 2 til. 18 part. 3. — patris contra filium ,
et quando inducat exhaeredationem, el exhaeredatus videa-
tur, num. 3 1. 1 tit. 7 part 6. — Et de poena maledicentis
Principem, gToss. 1. 6 per text. ibid. lit. 2 part. 7.
Malemehiti deben t egeslate laborare, num. 7 1. 2 lit. 9
part. 4.
Malefactores, v. i n verbo DelinqUentes, el in verbo
Criminosüs.
MALEFiciusr, perquod homines perpetuo ad coilum ma-
Jeficianlur, polesl esse ex multip'.ici causa, n. 2 1. 5 lit 8
part 4. — Et quod dirimel malrimonium, vel non, el an
praesumatur matrimonio praece?» isse, vel é contra, ibid.
n. 3. — Et an maleficíalo per Irionnium eic<;pectarí debcaí,
siculi fiigido, ibid. n. C. — Maleficium fictum an pu.iin
possil per stalutum, el quare non, n. 1 in prooemio, tit. 1
part. 4. — perpeluum pracsumilur data conjugum coliabi-
tatione per triennium, n. 7 1. 5 lit 8 part. 4. — si visum
sit perpeluum Ecclesiae, el ideo aliquos separet áconjugio,
quandocumque ei contrarium fore constilerit, redintegra-
bilur malrimonium , eliJem erit si credat maleficium uni-
versale, cüm ita non sil, n, 3 1. 7 tit 8 part. 4. — et ex
maleficiis prodilae sunl acliones , et aliquando duplices,
n. 1 1. 13 tit. 14 parí. 5.
Maleficium, vide in verbo Delictum.
Maleficiatus, et an buic sil exspeclandum per Iriert.
nium , siculi frígido, n, 6 1. 5 lit. 8 part. 4. — perpetuó
pracsumilur illc, qui per triennium, cura uxore coüabila-
vit, el eam carnalitcr non cognovit, ibid. in n. ?. — si ab
uxore sua separetur propter maleficium, elin lioc Eccle-
siam aliquando deceptam fuisse consliteríl, quomodocum-
que istud sil, malrimonium debet redinlegrarí , n. 3 per
text ibid. 1. 7 til. 8 parí. 4«
Malevolus si de aliquo aliquíd dixerit, an propter id
illum infamel, n. 6 J. 2 per text ibid. tit 6 part 7.
Malitia non tanlum polesl crescerc in homine, quan-
tum bonitas in eo crescerc polest, n. 1 1. fin. tit. 2 part 1*
.^quando praesumatur in Episcopo, vide remissivé pfir
n. 5 1. 6 tit. 15 part 1. — Malitiis homíuum esl obvian-
dum, n. 1 1. 15 tit 7 part. 3. — Malitiam adversarii an
possim per aliam similera repeliere, num. 8 1. 28 lit H
part 3. — Malitia qualis in denuntiatorc requiratur, ut
punirí possit , n. 4 1. 5 lit 1 part 7.
Malí HOMINES sunl puniendi, boní autem praemíandi,
quod ad Principem speclal, n. 2 1. 2 tit 1 part 3. — Mali
ab ómnibus honoribus expelli debent, boní autem semper
sunl admitteiuli, n. 1 in prooem. tit 19 part 3, et n. 7
1. 3 tit. 27 part. 4-
Malos odor deterior eSt, quám malus cibus, n. 4 I. 7
tit. 32 part. 3» — quisemel fuit, semper praesumitur ma-
lus, et quando , n. 5 1. 1 per text ibid. tit 18 part 6, et
n. 1 1. 33 tit. 34 part 7. — Et an ex hoc quod malus fuit,
inducatur indícíum ad torluram, si de crimine aceusetur,
el quando , ii. 5 1. 26 tit 1 part. 7.
Malubi, el bonum differunt ínter se , num. 1 1. fin. per
text ibid. lit 2 parí. 1. — majus ul evitetur, permittitur
minus, n. 1 in prooem. tit 42 parí. 4. — Mala omnia priüs
quis palí debel, quüm peccalo consenlire, n, 1 1. 4 tit 24
part 4.
Manbatum genérale in beneficialibus , et spiritualibus
non sufficil, n. 3 in med. 1. 7 tit 16 part. 1. — praecessísse
praesumitur, quando me príesente aliquid ¿i mercatore
scribilur, n.6 1. 17 tit 2 part. 3 ad fin. — nunlio faclum
ad dandam , sivc recuperandam pecuniam , an expiret
mortemandantis, n. 1 1. 23 tit 5 part. 3. — procuratoris
an expiret aliquando morte domini ante litis conleslatic-
nem, si coepit causara tractare; et quid si dominus salisdet
per procuratorem, ibid. in n. 3. — morte procuratoris fi-
nílur injudiciis, eliam si res non sit integra, secüs in con.
tracübus, n. 6 ibidem. — Et an tale mandalum ad haere-
destranseal, dict n. 6. — Mandalum procuratoris an
probelur per unum testem símul cum partís juramento, n.
7 1. 2 tit. 11 part 3. — recipiendi solutionem inlelligitiir
de vera solutiorte, non de ficta, n. 1 1. 4 lit 11 part. ."}. —
prori¡rntori datura, an finiatur lata difiiniliva sonlentia ^.
292
IÑÜEX MATEUIARÜM
etan tune appellnre possit, n. 2 1. 3 tit. 23, et n. 7 1. 23
tit. 23 part. 3. — Papse factura sine causse cognitione,
ubi sententia , seu cognitio desideratur, an habeat vim
sententiae , et quando , n. 3 1. 22 tit. 22 part. 3. — accep-
tare videtur procurator ex eo, quód litteris de hoc recep-
tis non conlradixit , n. 2 per text. ibidem, 1. 6 tit. 1 part.
5. — ad emendum sine assignatione pretii, an valeat, ct
-quid tune priesumatur, n. 5 1. 48 tit. 5 part. 5. — factura
procuratori ad vtndcndnm, si revocetur, venditio postea
sequuta non valet, n. h 1. 51 tit. 5 part. 5. — Et an exiga-
tur quód emplor de tali revocatione sit certificatus , et
quando sic, ibidera. — Mandatum generaliter alicui fac-
tura utcompellat aliquos ea coactione, quam viderit expe-
diré, debet intelligi, ut et ipse servare teneatur legem
municipii , et consuetudinem loci, n. 2 in fln. 1. 52 tit. 5
part. 5. — calificatura si in qualitatc non potest adimple-
ri, tune debet impleri in principali, n. 3 1. 37 tit. 11 part.
5. — habens ad fidejubendum , an videatur habere adsol-
vendum, n. 3 1. 1 tit. 12 part. 5. — Et contra quera detur
aclio mandati, qus dicitur contraria, n. 11. 20 tit. 12
part. 5. — Et an re integra possit mandato renuntiari
sine causa , ibidera in n. 3 — Mandatum si fiat- ad cora-
modum tertii, tune acliones debent cedi per mandata-
riam raandatori contra illum lertium , num. 1 1. 21 tit.
12 part. 5. — Sed an teneatur sibi actione negotiorum
t^estoi um lile in cujus uliliíatem mandatarius negotia ges-
sit, (lict. n.l. — • Mandalura factuní in modum consilii,
-quando obliget mandantcm, vel mandatariura , si ex eo
dauínum sibi sequatur, num. 2 1. 23 ibidem. — an sine
verhis, et sola volúntate fieri possit, et qualia verba ibi
<!esiderenlur, num. 2 cura alus ibidem, 1. 24 tit. 12 part,
5. — an prfficessisse prsesumatur per ostensionem sigilli ,
<lict. n. 1 dict. 1. 24. — Et in generali mandato non ve-
niunt turpia, n. 1 1. 25 par text. ibidem, tit. 12 part. 5.
— Et an per solara acceptalionem impediatur revocalio
mandati, num. 7 1. 15 tit. 14 part. 5. — Mandatum per
pupillum pi-ociiratori. factura cum aucloriíate tiitoris, an
íiiiiatur pubertate, n. 14 1. 12 tit. 16 pait. 6. — Principis
lexest, n. 7 1. 1 til. 9 part. 7. — de dclinquendo alicui
'factura, si re integra per niandantem revoctliir, an
íinandans íi poena liberelur, num. 8 I. 2 tit. 31 part. 7.
Mandatum speciale, viile iiifra in verbo Speciale m.n-
íJJATi-M.
Mandatum judicis, vide infrA in verbo Payf.cr.PTUM.
filANDANS pecuniam alicui numérari , aii ipse, vel nu-
■sr:crans rauíuare videatur, num. 2 per text. ibidem, 1. 2
lil. 1 part. 5. — si consulendo aliquid fieri mnndavit , si
fraudulenlerfecerit, vel mandatario ex tali consilio dani-
niim acciderit , an ct quando ad tale d ininum teneatur,
n. 2 1. 23 tit. 12 part. 5, — Mandaiis fieri fal-um est fal-
sarius, num. 3 1. 4per text. ibidem, tit. 7 part. 7. — íiüri
injuriara, an punialur codera modo, quo punitur facieiis,
etan debeat considcrari, an faciens essel aüas facturus,
vel non, num. 4 1. lo per text. ibidem, tit. 9 part. 7. —
Étan si sit elapsum mullum lempas, videatur mandjtura
revocare, dict. n. 4in fin. — Mandans fieri delictum ali-
quando miliuspunilur, quíim faciens, n. 13 1. 8 per text.
ibidem, tit. 10 part. 7. — delictum comraitli non puni-
tur, si delictura nunquam comraissum fuit, num. 13 in
fin. 1.18 tit. 14 part. 7. — daranum fieri filio, vel aitcri,
<iui est sub ejus potestale, quali;cr loneatnr, gluss. 1. 5
aií. 15 part. 7. — occidero aiiqüein nss:is^iriO , qiialilcr pu-
niatur, gloss. I. 3 per text. ibidem , tit. 27 parí. 7. — Et
quid si re integra mandatum revncavit, an evitcl poenaiM,
n. 8 1. 2 tit. 31 parí. 7. — Et debent assassini torqneri ,
ut ostendant mandan:em, n. 2 1. 3 tit. 27 parí. 7. —
. Mandans, et an ille qui patilur aliquem pro se fidejubere,
videatur mandare, n. 4 1. 23 tit. 34 part. 7.
Mandatarius an possit re integra renuntiare mandatum
sibi factura sine causa , n. 3 1. 20 tit. 12 part. 5. — an it
quando teneatur de levissima culpa, n. 5 dict. 1. 20 til.
12 part. 5. — trnetur cederé acliones suas mandatori
contra tertium , quando illius negotium geslum fuit, n. 1
1. 21 tit. 12 part. 5. — Et an teneatur sibi actione nego-
tiorum gestorum, ille in cujus utilitatem mandatarius ne-
gotia gessit, ibidem. — Et quid si mandatarius aliíis non
esset facturus, an consulens teneatur, si fraudulenter sibi
aliquid consuluerit, ct anet quando istud non inspiciatur,
ut consulens ad danma, quag ex consilio provenernnt, te-
neatur, num. 2 1. 23 lil. 12 part. 5. — Mandatarius qui
aliquara injuriara ad alicujus mandatum fecit, qualiter,
et quando venial puniendus, n. 4 I. 10 tit. 9 part. 7.
Mane, vel seró quando dicatur, n. 4 )• 6 tit. 29 parí.
7, et n. 11 1. 8 tit. 31 part. 7.
Manifestum quando aliquid dicitur, n. 2 in fin.l. 33 tit.
4 parí. 1. — Manifesta offensa quando dicatur, n. 3 1. 28
tit. 9 part. 1.
Manifestare an teneatur aliquis illud quod scit ab ho-
mine levis opinionis, saltim si inde alii praejudicium fiat,
n. 6 1. 5 lil. 9 parí. 4.
Makifestans aliquid parli ante publicalionem testiu'/n
sive actunm , punitur de falso, n. 3 1. 9 til. 17 part. 3.
Manlieva significat expensas quas socius fácil pro via-
tico, n.3 1. 16 tit. 10 part. 5.
Mansata, et honiines de mansata dicuntur de jure
communi, quos nos diciraus so/aíne^fos, vide n. 31.3 tit.
25 parí. 4- — Et quss sit istorura natura , et an si inde
discesserint , possessionem venderé possint, ibid. in n. /;.
Mansio vassallorum cum dorninis suis , an sit punibilis,
si aüler dóminos contra Regera non juvarent, quando Res
dóminos suos propler ipsorum delicia extra regnura eje-
cisset, n. 6' 1. M tit. 5¡5 part. 4. — El an projjter solam
mansioiiem cura domino exsulato propler ejus proditionem,
vassallus in crimen prodilionis incidat , n. 2 1. 12 tit. ?5
part. 4.
Makumissio probari potest etiam per lestes, n. 3 I. 42
til. 16 part. 3. — an possit fieri per procuratorem, n. 2
1. 90 tit. 18 par!. 3. — Et an in manumissione veniat,
quód manumi<sus habeat rera quara antea in peculium
j)ossidt'bat, n. 5 ibidim — Et an dóminos qui manumittit
teneatur de eviclione, et quando, n. 7 1. 90 frt. 48 part. 3.
■ — Manumissio an :it necesse quód praecedat legiliraalio-
nera filiorum, et un Icgil imalio sine ea esse possit, n. 13
1. 4 tit. 13 part. 4. — de servo facía per scripturam, vel
coran) amicis debet fieri intrresseniiSuis ibi quinqué tes-
tibus, n. 5 per text. ibid. 1. 1 til. 22 parí. 4. — facía in
testaraenlo, vel aliter ad hoc, ut teneat, quam aelatem nia-
nurailtens habere debeat , num. 6 et 7 1. 1 per text. ibidem
tit. 22 part. 4. — fehi duorum dominorura ab uno ex
dominis facta cujus roboris sil, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 4.
— Etalius dominus si noiit servum manumitiere, partera
pretil sccunJura judicis taxalionem recipere compelletur.
ibid. n. 4. — Manumissio servi an leneat, si ejus dominus
illum de loco ad locum transtuleri!, et manumisserit, si
SEPTEM PARTITARÜM,
2DS
non sil prius soliilum vectigal, et sic sit commissa professio
serví , n. 5 I. 6 til. 7 part. 5, — servi pignori dati si fíat in
pnesentia creditoris ipso tácente, an teneat, num. 3 1. 37
lit. 13 parí. 5. — tacita quoe dicalur, ct an teneat si servo
(¡etiir per uxorem accusatam de adulterio cum servo,
q-em raanumiltit ante causas dcfinilioitem, n. 3 1. 3 per
ti'\t. ibid. lit. 3 part. 6. — servorum per dóminos fieii non
(kbet durante accusalione adulterii , nura. 8 el 9 1. ú O per
texL ibid. lit. 17 part. 7.
Manimissor, an et quandotcncntur de e\iclinnein ma-
iiuniissione servo dala, n. 7 1. 90 lit. 18 part. 3. — lene-
tur manuniisso daré instruinentuní maninnissionis, n. 1
|. 90 tit. 18 part. 3. — ciijns a?latis esse debent, qiioniodo-
cumque manuraiUat, n. 6 et 7 per text. ibid. Irg-. 1 lit. 22
purt. 4. — aíqualis cst patri, ileoque ei máxima reveren-
lia debetur, n. 4 I. S lit. 2 part. 4. — si ad paupertatcni
devenerit, ab ejus liberto ali di'bet, n. 1/i per text. ibid-
1. 8 lit. 22 parí. 4. — quando el ex quibus ciiusis manu-
missum ad servitutem reducere possil, n. 3 cnm sequent.
per text. ibid. 1. 9 tit. 22 pait. 4. — El qiiaüs debeat esse
injuria, sive offensa, an in faciendo, ve! ia non faciendo,
ibid. in n. 4. — El quid si liberlus factus sil Clericns, an
peringratitudineni in serviiulcm revocelur, ibid. in n, 6.
— ManuRiissor au possil propria auctoritale libertum suum
ex justa causa in servitutem revocare, an vero requiralur
in iioc judiéis sententia , n. 7 ditl. 1. 9 til. 22 parí. 4. —
suum libertum in servitutem non poterit reducere, quando
alias illum redemit , ibid. n. 9. — si cíim posset ingratum
servum in servitutem reducere, illud faceré nolit, sed de
eojudici conqueritur, an debeat aiidiri, dict. n. 9 dict.
1, 9^ — an succedal liberto ab intestato, quando ipse fra-
trem habcat, n. 1 per text. ibid. 1. 10 tit. 22 part. 4. —
an possit aliquid praetendere in bonis liberti clerici, ibid.
in n. 2. — amitlit jus patronus in libertum in multis casi-
bus, gloss. per text. ibid. 1. 11 tit. 22 part. 4.
Mancmittere filium , an credatur pater quem ex serva
sua habuit, si pelat illum legilimari, num. 13 1. 4 til. 15
part. 4. — an possit dominus servum suum , qui ideo in
servitutem incidil , quia arma hostibus dabat , vel aliud si-
mile faciebal contra Cbrislianos, n. 4 !• 4 til. 21 part. 4. —
qualiler possit dominus servum suum, gloss. 1. 1 per text.
ibid. til. 22 part. 4- — an possit unus ex dominis , et cu-
jus roboris sit talis manumissio, num. 2 I. 2 tit. 2 parí. 4
per text. ibid. — an possit emptor servum emptnm, eo
pacto scilicet, ne manumitlatur, n. 3 1. 46 til. 5 part. 5.
— an possit dominus servum suum pignori alicui datum,
gloss. 1. ?>1 per text. ibid. tit. 13 part. 5.
Manus. dextera debei tabellioni falsario amputari, n. 6
Jeg. 16 lit. .19 part. 3. — si propter delictum jubeatur
amputari, et ipse unam tantum habeat, vel nullam , quid
tune fiet, dict. n. 6.' — in quibus casibus vassalli teuean-
tur dominis suis osculari, n. 2 per lext. ibid. 1. 5 lit. 25
part. 4. — Regis h vassallis osculari debet certis tempori-
bus, pedes aulem non nisi soli Papae , num. 3 leg. 5 lit. 25
part. 4. — Regis in quibus casibus osculari debeat, ibid.
n. 4 dict. 1. 5. — Manus elevatio \assülli, an sit urgens
causa ad hoc, ut dominus illum feudo privare possit, et
quid si per alium fecit vulneran, n. 10 per text. ibid. 1. 8
tit. 26 part. 4. — debet ampulari falso tabellioni, etexac-
loi i tribuíorum falso , num. 5 leg. 6 per text. ibid. tit. 7
part. 7.
Manus iNJECTio propria auc.oiitale ad hoc, ut habcat
locum, tria requiruntur, n. 1 1. 47 til. 5 part. 5. — Et an
dominium in venditorem Iranseat ante manus injcctio-
nem, ibid. — Et quid si tcmpore vendiliouis niliil de ma-
nus injectione dictum fuit, an tuno fiscus admiltatur, ibid.
in n. 2 dict. 1. 47 lit. 5 part. 4.
Marcadga est genus Iributi, et quale sil in se, et quid
significet, n. 1 1. 23 lit. 18 part. 3.
Mauchío quis dicalur, et unde dicatur, et in quibus tcr-
ris haíc dig.útas potii s riperiutur, n. 9 1. 11 tit. 1 part. 2.
— El an in ista dignitale succedatur jure hsereditario, et
quando , n. 1 1. 12 lit. 1 part. 2. — Marchiones an sint il-
lustres, vel speclabiles, n. 2 et 3 1. 3 tit. 14 part. 4. —
Marchia si tacquam dignitas alicui detur simal cum juris-
diclione in feudum, an ipse illud ad baeredes transmitiere
possil, et quando non, n. 13 I. 6 lit. 26 part. 4.
Marh non fecit Deus ad navigandum , secundíim Am-
brosium, relatum á n. 2 1. 24 liU 9 part. 2. — est ómnibus
commune, ettenelur Rex illud purgare malis ómnibus , et
in eo exercere polest jurisdictionem, n. 2 ad fin 1. 8 lit. 20
part. 2.
Marescali Ídem est, quod Albeytares, et aequiparantur
obstetricibus, et chirurgis, n. 7 1. 10 lit. 8 part. 5.
MAr.iA dignior est ómnibus sanctis , et de poena blasplie-
mantis eam , n. 3 I. 2 lit. 28 part. 7.
Maritare virgines pauperes dicitur pía causa ; quod
ampliat, el remissivé multa tangit, num. 7Jeg. 12 lit. 2S
part. 3.
Maritcs.
liitrans Religionem, vel vo-
vens caslitatem.
Reddit debitum , vel non.
Accusat uxorem de adulle-
rm , vel alio crimine , vel
accusatur, vel occidit.
Teslificat.
Impotens.
Maritds cognoscens uxorem carnaliter in < cclcsia . an
ex hoc ecclesia poli uta esse dicalur, n, 2 I. 20 til. 10 part. 1.
— communicans cum uxore excommunicata esl excommu-
nicatus, licet illí reddere debeat debitum requisitus, n. 6
1. 34 tit. 9 part. 1. — an sit dominus constante matrimo-
nio acquisitarura rerum, etiam in parte uxoris, n. 5 1. 12
til. 23 part. 1. — qua; secura habere debeat aütequam eli-
gatur, et quid in uxore, n. 1 1. 1 tit. 6 part. 2. — non re-
dimens uxorem, vel é contra , an debeat privari dote, et
an ídem de lucris constante matrimonio acquisitis, num. 3
1. 3 tit. 29 part. 2. — eliam putativus poterit sine mandato
uxorem injudicio defenderé, non lamen é contra, n. 2 1. 10
lit. 5 part. 3. — Et idem in spónso, ibidem. — Marilus,
qui passus fuit uxorem litigare, et defenderé rem aliquaní
in dotem datam, si ipsa condemnetur, an illud sibi praí-
judicet, n. 12 1. 20 tit. 22 part. 3. — si invenil thesauíum
in pra;dio uxoris, ad quem pertineat dominium ipsius,
n. 3 1. 45 tit. 28 part. 3. — sí aliquid uxori donet, si la-
lis doniitio non leneat, un uxor possit habere possessioncm
talis reí donatas , n. 1 1. 7 til. 29 part. 3. — an possit ser-
vitutem ímponere in re uxoris, n. 1 1. 10 tit. 31 part. 3.
— si relinquat uxori usum domus, an ipsa cum secundo
marito ibi habitare possit, n. 1 1. 21 tit. 31 part. 3. — si
postquam dimisit uxorem propter fornicationem, recepit
ordines sacros, et in sacro oríiíüe fornicalur, an rediníc-
grelur matiimoiiium, n. 5 1. 8 tit. 2 parí. 4- — ab uxore
Haereticus, vel infidelis.
Lucralur, alienat, vel amit-
tit dotem, vel illi reuun-
tiat.
Donalionem uxori fácil.
Vergens ad inopiam.
Secundó matri^nohiam con-
trah«ns.
2n
liS'DEX MATEUlAnUM
propter adulteriuiu separatus aii ad illam rediré teneatur ,
si ipse postea íbrnicetur, et an per officium judiéis, vel
qualiter compelli debeat, et an luuc lalis adultera doteni»
quam propter adulterium amiserat, possit recuperare, ibid,
ip quaest. 3. — cognoscendo carnaliter uxorem non peccat,
imo et quandoque meretur , n. 1 el 2 per text. ibid. 1. 9
lit. 2 part. 4. — si calida uiaiiducet, ut cum uxore sua
LOpulain habere possit, an peccet mortaliter, ibidem iu
n. 5. — si tempore contractus matrimonii sub poena promi-
sit habitare in certo loco , an ad illud possit compelli , vel
non, n. 5l. 2 tit. 5 part. A. — etiam qui carnaliter uxorem,
cognovit, an illam re'inquere possit detecto servitutis er-
rore, n. 1 1. 4 tit. 5 part. 4» — liber^uxori cui super ser-
vitute est mota lis, debitum reddere non t«nelur, n. 3 et4.
1. 4tit. 5 part. 4. — Etquidsilitependentesuperinulilitate
matrimonii ad mandatum ecclesige debitum reddiderit, an
ipsi praejudicet, si ve ipse moveret lUem , si ve dominus ip-
sius serví, et quid si sup«r lioc excommunicetur, dict.
num. 4 1. 4 tit. 5 part, 4. — Maritus an possit se servituti
allerius subjicere, ibid. — Et quid si maritus facial se al-
terius servum , an uxor illum h servilute extrahere possit,
et quando, n. 6 per lexl. ibid. 1. 4 tit. 5 part. 4. — ct an
uxor illum pelens, et vendilionem ipsius retractaos pretium
emptori solvere leneatur , ibid. — Maritus an possit recu-
perare uxorem, si ipsa se alteri vendiderit in ancillam,,
sicutí est in viro, n. 4 supradict. in fin. — • an possil juxta
leges regni torquatus ad collum cuní cingulo férreo, cre-
ditoribus tradi in ignoniiniam uxoris^ et Cliorum, ibid. in.
n. 7. — si dicat uxorem carnaliter cognovisse ei credenduro
csl, nisi ex signis evidentibus contrarium esse appareat,.
I). 3 I. 6 til. 8 part. 4. — an possit uxori iu peccato per-
manenti necessaria subministrare, et an lunc bené, vel
malé facial, n. 1 1. 2 tit. 9 part. 4. — Ñeque illi, et tune
maritali affectione adhaerere debet, fbidem. — Maritus si
velit esse Episcopus, tune uxor debet inlrare Religionem,,
licét non sit suspecta deinconliiieuüa , ñique sufliceret vo-
vere coiUínenliam , et remancre in saeculo, n. 1 1. 2 lít. 10
part. 4. — Hqc lamen non fiet allero invilo , ñeque lieen-
tia habita per metum aliquid valebit, ibid. in n. 2» — Ma-
ritus si dat uxori licentiam ingrediendi Religionem, an ipse
tacita videatur vovere continenliam , ibid. n. 3. — Si talis^
maritus sit senex , vovet continentiam , si juvenis, debet et
ipse Religionem intrare , ibid, n. 4. — Maritus an possit de
licentia uxoris Religionem intrare, etiamsinon adsit licen-
lia Praelati, ibid. in n. 5. — sine auctoritate ecclesiae ab
uxore divertí npn debet, et quid si fomicaljo non sit noto-
ria, n. 6 1. 2 tit. 1 part. 4« — facit sibi ip.si injuíiam, si
receperit uxorem sine dote, n. 2 in proocm- tit. 41 part. 4.
• — si rem uxori donalam constante matrimonio alteri de-
derit, sive vendiderit, sivepigneraverit, an tune donatio-
nem revocare videatur, n. 7 I. 4 tit. 11 part, 4- — si legar
veril rem uxori donatam, non videtuf revocare donalionem,
et quare, ibid. in n. 7. — Et an idem sit dicendum in do-
natione júrala , ibid. in n. 8. — Maiitus an possit rcnun-
tiare lucris quserendis per ipsum, ut ipsa fiant uxoris, et
quid inipsa uxore, n. 3 1. 5 tit. 11 part. 4. — 'Gst dominus
dotis, et donalionis propter nuptias a se dala?, et in quibus,
el ad quid, n. 1 et 2 1, 7 til. 11 part. 4. — an teneat prius
dotem reddere, quám donalionem propter nuptias recupe-
ret, n. 5 1. 7 tit. 11 part. 4. — si receperit in dotem debitum
uxoris, cujus expensis debeat illud 5 dobilore exigere, n. 2
{eg. 15 tit. 11 part. 4. — un sil oblii{;ilus pro bonis para-
pliernalibus suse uxoris, et quando, n. 2 et 3 1. 17 til. lí
part. 4. — si velit aestimalam dotem reddere in eadem bo-
nitale, an sit audiendus, an vero ffislimalioiiem solvere te-
neatur, n. 2 1. 18 tit. 11 parí. 4. — si cfim ageret de evic-
tioue pro re dotali, fuerit consequutus duplam, an illa
dolem augeat, ibid. in n. 3. — potesl per paclum faceré,,
ut res ettamsi sit sibi data seslimata, pereat periculo mu-
lieris, diet. num. 3 in fin. — an partem habeat aliquam,.
si ususfruelus rei,. cujus ptoprielas fuit ab uxore sibi in do-
lem data, cum proprietale consolidetur, an vero illud non
sit commune lucrum,^ sed uxoris tanlum, n. 5 L 18 til. 11
part. 4. — si vendidit rem propriam cum pacto redimendl
eam, si conslaijte matrimonio illam redimeret, el qua;
multum plus valet, qu^m prius, an illud lucrum, et quod
plus valet, dividatur tanquam commune lucrum intor v¡-
rum et uxorem, dict. n. 5 in quaest. 2. — quando possit
eligere, an ipsam rem sibi in dotem dalam , an vero ejus
aeslimalionem solvere, n. 7 ibid. per illum text. — an te-
neatur ad damnum, quod evenil in re dotalLsi dala, el
isstimata tanlum, ut cognoscatur ejus delerioralio, vei
augmentum^ n. 2 per text. ibid. 1. 19 tit. 11 part. 4. — Et
quid si maritus vendal fnndum de volúntate uxoris majori
pretio, qu&m fuerat ajslimatio, ibid. — Maritus, qui sub no-
mine universali, scilicet gregis, pécora in dolem lectpil^,
an iu locum dtmortuorum ipse alia debeat supponere, el:
an ad istud etiam leneatur, et sinon dentur sibi sub nomi-
ne gregis, sed numeri puta, triginta, num. 2 1. 21 tit. 11
part. 4. — el quid si ex alus alia non nascanlur, an lenea-
tur suppleredealiis, et quando, ibid. in n. 4- — Maritus in-
dislincté potest res mobiles sibi in dotem datas venderé ,
tenebilur tamen ad earum sestimalionem, num. 5 dict.
1. 21 til. 11 part. 4. — si petat, quód ejus uxor caveat sibi
de evictione rei dotalis, an mulier ad hoc leneatur, n. 1
1. 22 tit. 11 part. 4. — an leneatur aumentare uxorem,
si ab eo per judiéis senlenliam fuerit e\ieta, si mulii-r ha-
beat multa bona paraphernalia unde se alere, vel itcrum
dotare possit,. num. 3 1. 22 lit. 11 part. 4. — si uxori su;e
vestes dederit, et postea matrimonium solvatur, an ipsse
etquales ah uxore soluto matiimonio ipsi» vel haeredibus
suis reddi debeant, num. 9 L 23 tit 11 part. 4. — an te-
neatur uxori suaí jocalia, et ornamenta pretiosa daré,
dict. num. 9 in fin. 1. 23 tit. 11 parí. 4. — si conlrahat
in uno loco matrimonium, et ibi pactiones fecerit, et pos*
tea alió ad commorandum se transtulerunt, an tunp at-
tendi debeat locus eonÉractus matrimonii, an vero locus
in quem se transtulerunt, vel domicilii mariti, n. 1 1. 24
lit. ¡11 part. 4. — et uxor an teneantur Ínter se lucra
eonsüinte matrimonio acquisila dividere , si corisuetudo
luei contractus matrimonii, et consuetudo loci quó ad ha-
bilandum se transtulerunt conlrarientur in hoc, etuna
consuetudo divisionem fieri permittat, alia non, num. 2
1. 24 tit.. 11 part. 4. — an uxorem alimentare praesumatur
eo quod est uxor potius, quíim ex eo, quia dotem secum
atlulit, num. 5 1. 25 lit. 11 pait. 4.— soluto matrimonio,
an in aüquo casu ex dote possit alimentari, ibid. — si
expellat á se uxorem tenetur illi fruclus reslituere quos
percepit, ibid. — . El quid in conjugibus putativis, an ma-
ritus qui onera subit, debeat fructus habere, ibid. — Ma-
ritus an facial suos fructus fundi, in quibus mulier babet
usumfructum, et illos sibi dederit in dotem, ibid. — licct
facial suos fructus fundi sibi in dolem dati, non lamen
idem cril in arboribus fundi, ct ideo si dcsiecareutur,crunt
SEPTE.M PAlVriTARUM.
íiys
uxoiis, non uiaiili, num. 1 1. 27 lit. 11 part. 4. — si uxo-
ris dolem dilapidaverit, cjualiter uxori consulatur, num. 1
1. 29 lit. 11 part. 4. — quando dicatur malé uli substan-
tia sua, et quid si sit lusor, ibid. in num. 2. — an tenea-
tur, et intra quantum lempas dotem restituere, ct quid si
licité dotem slalim solvere possit, num. 2 et 3 per lext.
ibid. 1. 31 tit. 11 part. A. — Et an interim quód dos mu-
lieri redditur, si pauper sit, á marito vel cjus hseredibus
alenda sit, dict. num. 3 dict. 1. 31. — Maritus si uxori
Icget dotem, an haeredes ad dotis restitutionem annum ha-
bere debeant, ibid. — soluto matrimonio, an possit dotem
petere quse sibi nunquam fuit soluta, ut gaudeal commodo
dilationis in restituendo eam, ibid. — vel ejus hxredes si
velint, an possint statim dotem restituere non exspectata
dilatione, et an possint statim restituendo deducere inter-
usurium medii temporis, ibid, — si non subit onera ma-
Irimonii, dolem cum fruclibus restituere tcnetur, et pro
illis fruclibus, vel pro earum a;st¡malione, an vir debeat
dictam dilationem habere, vel non, dict. num. 3 post
med. — vel ejus baeredes, an teneantur pretium rructuum
rerum dotalium niobilium restituere elapso anno, sicuti
alia bona mobília, ibid. in fin. Et an in pretium is-
torum fructuum computentur alimenta, quoe fuerunt mu-
sieri dala annali dilatione pendente, dict. n. 3 in fin. —
Marilus an expensas in re dotali facías possit deducere, et
quando, et an illas cum fruclibus compensare teneatur, ct
cum quibus , et qualiter isla hodie in regno praclicentur
stanle consueludine de lucris dividendis a;qual¡ter, n. 1 et
2 per text. ibid. 1. 32 til. 11 part. 4- — an possil ex-
pensas ab co factas in custodiendo castro uxoris , quera
alius occupare volebat, deducere, ibid. in num. 3 dict.
1. 32. — in reslilulione dotis non convenitur ultra, quam
faceré potest, num. 4 per texl. ibid. dict. 1. 32 tit. 11
part. Ix. — si uxori l.galum nlinquat, si casté vivat, an
illud ei debeatur, ú ad secundas nuplias convolaverit,
num. 1 1. 1 lit. 12 part. 4. — si cüm habuisset uxorem
suspectam de adulterio, prsecepisset servo suo sub poena
mortis, ut illam inlerficiat, an si servus illud fecit, poenis
sit subjectus, vel non, n. 8 1. 5 tit. 21 part. 4. — an con-
sequalur per solum contractum matrimonii natoralitateEi
alicujus loci, ubi contraxit, num. 6 per text. ibid. I. 2
tit, 24 part. l\. — naluraliter diligit suam uxorem, num. 3
per text. ibid. I. 4 lit. 27 part. 4. — si emcrit aliquid sibi
cum pecunia dotali, an res sic empta sua sit, num. 8 1. 49
tit. 5 part. 5. — si emit fundum matrimonio constante, el
postea illud vendiderit exlraneo, an ejus uxor liabeal jus
retrahendi pro tanto ralione lucrorum, num. 2 in quaest. 4
I. 55 til. 5 part. 5. — si emit rem, vel aliter eam acqui-
sivil constante matrimonio, an dominium lalis rei ipso
jure, el statim quód acquiritur, transeat in uxorem, vel
postea mediante aliqua actione, ibid, — el uxor non di-
cunlur habere universalem societalem, sed lantüm lucri,
ibid. post princ. — constante matrimonio esl dominus,
et administrator lucrorum acquisitorum, ñeque illo du-
rante ab uxore conveniri potest, ul lucra communicet,
ibid. — potest castigare uxorem suam, num. 3 1. 11 tit. 8
part, 5. — cui íi Rege fuit facía donatio, an et quando il-
lam cum uxore sua teneatur communicare tanquam com-
mune lucrum, num. 7 1, 3 lit. 10 part, 5. — si aliquid
injusta fuerit lucralus, et illud cum uxore sua divisif, an
si postea condemnelur, ul illud restituat, lalis restitutio
de communibus bonis ficvi debeat, num. 2 in fin. leg, 8
til. 10 part. 5. — si de conscnsu uxoris de re sua uiajo-
riam fecit, si postea maritus majoriam revociverit, an lalis
res uxoris ad eam rcddere debeat, vel renianere debeat
apud uxorem , num, 1 1, 9 lit. 13 part. 5. • — qui habit
tacitam hypothecam in bonis uxoris, an habcal privile-
gium praelalionis adversus cajleros credilores, n. 1 I. 22
tit. 13 part. 5. — etsocer an lacite videan^ur bjpo'hecare
bona sua pro dote uxoris , ibid. in num. 2. — et quid si
ü principio fecerunl pactuní juratum , quod bona aiariti
non essent lacite ad hoc oblígala, ibid. — Maritus, quali-
ter ipse vel ejus haeredes teneantur ralione tacitae hypothe.
cae, quam uxor babel in bonis eoruní pro dote sibi dala,
el quaj fieri possint \irlule laHs obligationis, num. 2
dict. leg. 23 per totuní, — si secundo nupserit, an omnia
bona sua sinl Oliis primi nialrinionii tacile oiiligata , n. 1
cum alus ibid. 1. 25 per lext. ibid. tit. 13 part. 5. — et
an Ídem sit diccndum in lucris consiaiilo matrimonio ac-
quisitis, ibid. in n, 3. — El an idem sit dicendum in avo,
vel avia, vel in in cajleiis ascendentihus, ibid. in n, 4. —
Maritus contrahens cum vidua an teneatur cavere de
res itucndis bonis filiis primi matrimonii , ibidem in
nara. 7. — el uxor si ambo impedimenlum scive-
rinl , si poslca matrimonium contraliant , an dos , ar-
rlia, ct donatio propter nupüas lunc applicenlur fisco,
ct quando non, el quid si malriiiíoniínn non sit carnali
copula consummatum, ; loss, 1. 51 lit. 14 part. 5. — an
possit excipere de jure fisci mu ieii pelenti sibi dotem In
dicto casu, ibid. n. 3. — et quid si erravtrint errore ju-
ris, vel facli, an per hcc püPiinni evitenl, ibid. n. 5. —
Maritus an possit esse uxoris sua; curator, saltim ad liles,
n. 9 et 10 1. 3 tit. 17 part, 6, — si Icget uxori suae man-
cipia, quae aestimata rcccpil in dotem, an mulier po'sit
mancipia, ct aestimationem habere, n. 3 quaest. 2 I. .16
tit. 9 part. C. — si ab uxore habct facultatem eligendi
unum ex filiis suis ad majoriam, si ipse non eiigat intra
annum , an postea admittatur, et an possit eligere qnem
in sua polestate habet, n. 2 1. 25 lit. 9 part. 6. — de jure
hujus regni habet administrationem bonorum omniuní
uxoris, etiam non dotalium, et fructus conimunicantur
ex quibuscumque bonis proveniant, num. 4 I. 6 lit. 11
part. 6. — inops an in bonis uxoris suaj morienlis aliquam
parlera habere debeat, ct qualem, et quando, n. 1 el 4
cum alus ibid. 1. 7 tit. 13 part. 6. — et an condito testa-
mento lalis pars uxori, vel marito debeatur, ibid. in n. 5.
— Maritus adulterara uxorera occidere potest, etquo jure
hoc sibi permittalur, n. 5 I. 11 tit. 13 part. 6. — cura oc-
cidit uxorem adulleram non est rainisler legis, sed nitor
propriai injuriae, ibid. — et mulieres diligunt raadlos
eliara ultra filios, n. 14 1. 4 til. 16 part. 6, el u, 6 1. 19
ibidem. — Maritus an possil dotem , et lucra uxoris suae
alienare per delictum , sicuti potest per contractum , el an
talia bona propter marili proditionem veniant confiscanda,
vel non, n. 3 I. 2 per lext. ibid. til. 2 part. 7. — si fecerit
fieii abortum uxori suai, qualiter puniatur, n. 5 I. 8 per
texl. ibid. til. 8 part. 7. — et uxor unum corpus sunt,
n. 7 in med. 1. 1 lit. 9 part. 7. — si ab aliquo vocelur cu-
cúrbita, an vocans teneatur actione injuriarum , et quid
si velit probare se verum dixisse, et an lunc se dedicere
teneatur, n. 7 quaesl. 1, 2 et 3 dict. I. 1 til. 9 part. 7. —
qualiter recuperabit rem ab uxore furatam, si illam penes
alium inveniat, num. 7, 8 et 9 1, 4 til. 14 part. 7. — facit
injuriara u\ori coramitlíiuli) ailidliriiim , et an ipsa con^j.
29e
INDEX MATERIARUM
Ira eum agat aclione injuriarum, n. 5 1. 1 tit. 17part. 7.
— si habet concubinam ad uxoris petitionem, per judi-
cem compelli debet, utillam dimiUat, ibidem. — si uxori
suae damnum fieri mandavit, aa ipse ad emendam lenea-
tur, n. 2 1. 5 tit. 15 part. 7. — qualiter prsemonere debet
adulterura, vel de quo saspicatur, ne cura uxore sua allo-
fitiatur, et qualiter contra eum agere possit, si postea pro-
Ik'I illum locutum fuisse, n. 1 et 2 1. 12 per lext. ibid.
Ift. 17 part. 7. — et qualiter illos invenire debeat, ut oc-
cidere possit, et quid si illos lurpiler inveniat extra do-
iuLim suam, ibid. n. 2 et 3. — Maritus si vivenle prima
uxore cum alia contrahat matrimonium , qualiter punia-
lur, et an inquisitores lieereticae pravitnlis de hoc cognos-
cant, num. 1 1. 16 tit. 17 part. 7. — si sit leno raulieiis,
qualiter puniatur sive reci|)iat pro iioc prelium, sive non,
n. 6 et7 1. 2 per text. ibid. tit. 22 ¡iart. 7. — si ad infide^
litatem transeat, qualiter puniatur, et cui ejus bona ap-
plicentnr, glos. 1. 6 tit. 25 part. 7. -- an per judicem dam-
iiari debeat, ut pro suo delicio [\egi in Iriremibus serviat,
uxore sua reclamante , n. d \. l\ lit. 31 part. 7, — pro de-
licio uxoris non tenetur, ñeque e contra, glos. i. 9 per
text. ibid. tit. 31 part. 7.
Maritus intrans keligioívf.m, vel vovens castitatem. —
liilrans religionem de licenlia uxoris, quas ideo vovit cas-
titatem, si ante professioncm exeat, an voto non obstante
uxor illum revocet, num. 9 1. 11 tit. 7 part. 1. — sí sine
licentia uxoris Religionem fuit ingressus , si ab ea per
uxorem fuerit subtraclus, et postea uxor deccdat, an
debeat eó rediré , n. 3 1. 12 ibidem. — et quid si cum li-
centia uxoris, et post uxoris voluntatem fuerit propter
uxoris incontineutiam de monasterio extractas, un post
mortem uxoris poterit malrimonium contrabere, ibidem.
^- Maritus non potest votum continenliaj emitiere per quod
uxori fíat praejudiciiim, et quid si voveat tantüm de non
exigendo, n. 8 1. 3 tit. 8 parí. 1. — non potest votum pe-
regrinationis faceré sine consensu uxoris, ibidem. — an
possit vovere pro subsidio terraa Sanctae, dict. n. 3 et 2 1.
lin. eod. tit. 8 part. 1. — et uxor si simul voverint cónli-
iientiam, illam observare tencntur, n. Í3 1. 7 i!, 2 part. íi-
et uxor si ambo simul vovemnt conlineniiam, si unus pos-
lea fornicaretur, an alius illum repetere possit, num. 5
quaest. 4 1. 8 lit. 2 in part. 4- — et supradicta non proce-
tlunt, quando fornicationes sunt diversse, ibidem. -^ Ma-
ritus et uxor possunt, si velint, in continentia \ivere, sed
si malitiosé istud fecerint, occurret Episcopus, n. 3 1. 1
tit. 9 part. 4. — si velit intrare Religionem, vel ad sacros
ordines promoveri, potest de uxoris licentia, et ((uaiido
tune, n. 1 per text. ibid. 1. 2 tit, 10 part. i. — si velit
esse Episcopus, tune uxor debet intrare religionem, licet
non sit suspecta de incontinentia , noque sufficeret vovere
conlinentiam , et remanere in saeculo , ibidem. •— Hoe la-
men non fiel altero invito, ñeque licenlia habita per me-
Inm aliquid valebit, ibid. in n. 2 dict. 1. 2 lit. 10 part. 4.
M.iritus si dat uxori licentiam iiigrediendi religionem, an
)p-e lacitíi videatur vovere conlinentiam , ibid. in n..3. —
M talis maritus sil senex, vovet conlinentiam, si juvenis,
«lebet ipse Religionem intrare, ibid. in n. Zj. — Maritus
an possit de licentia uxoris Religionem intrare, etiamsi
non adsit licenlia Praelati, ibidem num. 5. — sine auc-
loritate, Ecclesiae ab uxore divertí non debet, et quid si
fxrnicalio sit notoria, num. 6 1. 2 tit. 10 part. 4. — qni
rtiuansll iu saículo, el vovit conlinenliam, an uxore nior-
tua possit matrimonium contrabere, ibidem in num. ÍÚi
Maritus rf.ddit debitdm , vel non. — Maritus commu-
nicans cum uxore excomm única la, (st excommunicalus,
licét illi reddere debeat debitum requisitus, num. 6 1. 34
tilí 9 part. 1. — graviter infitmus, an cum periculo vilaj
uxori pclenti debitum, illud leddere lenealur, n. 7 1. 7
tit. 2 part. 4. ^— an lile pendente teneatur reddere debi-
tum uxori accusatae per eum de adulterio, n. 2 per text.
ibid. I. 8 tit. 2 part. 4. — cognoscendo carnaliter uxorcra
non peccat, imo et quandoque meretur, n. 1 et 2 per text.
ibid. 1. 9 tit. 2 part. íi. — reddendo uxori suae debitum
meretur, exercetque aclus jiistitiae, ibid. in n. 3. — liber
uxori, cui super servitule est mola lis, debitum reddere
non tenetur, n. 3 et A 1. 4 tit. 5 part. 4. — et quid si, lite
pendente super nullitate matrimonii ad mandatum Eccle-
sia;, debitum reddiderit, an sibi praejudicet, si ipse movc-
ril litem, sive dominus ipsius servae, et quid si super boc
excommunicetur, dict. n. 4 dict. I. 4 tit. 5 part. 4. — Ma-
ritus si non possit carnaliter uxorem virginem cognoscere,
et ad alias corruptas hene accedit, an possit claustra pu-
doris sua2 uxoris aliquo actu medicinali interveniente frari"
gere, et au istud sit contra naturam , n. 6 1. 2 tit. 8 |)art. 4.
— an teneatur reddere debitum uxori suae fornicanli , h. 5
et 7 1. 2 tit. 9 part. 4.
Maritus uxorem de abulterio , vel alio crimine accusaí,
vel accusalur, vel occidit. — constante matrimonio non
potest uxorem criminaliter accusare, etiam pro magno
furto, num. 4 '• 5 til. 2 part. 3. ■ — uxorem de adulterio
bené potest coramjudice saeculari accusare, ipsa tameu
illum coram eo, non, sed tantüm coram ecclesiastico , n,
4 1. S tit. 2 part. 4. — si postquam dimisit uxoris aduitc-
rium ipseadulíeravit, an ab uxore accusari possit, ibid.
num. 5. — si postquam dimisit uxorem propter fürnica-
lionem , recepit ordines sacros, et in sacro ordine forui-
cat, an redintegretur malrimonium, ibidem. — uxorem
adulterara accusare debet, ne palronus turpiludiuis isse
videatur, alias peccabit mortaliter, n. 5 et 7 I. 2 til. 9
parí, 4. — et an fornicanti alter debitum reddere debeal,
ibidem. — et an ignoranlia illum excuset á criminis pur-
ticipalione, ibidem. — Maritus ab uxore accu-ari poiest
tantüm quoad tbori separationem , n. 12 1. 2 lit. 9 par .
4. — an possit accusare uxorem suam de adulterio, s-
ipse etiam adulteriura commisil, et quid de jure coai-
niuni, et regio, n. 2 1.6 tit. 9 part. 4. — et quid si uxor
marito objiciat lenocinium, sive in judicio ecclesiastico,
sive saeculari, ibid. in num. 4- — Maritus an possit uxo-
rem accusare de adulterio, si ad illud fuit coacta; et
quid si vis non fuit precisa, sed conditionalis , et quid si
maritus illam praemonuit , ut aufugeret, ne vi hoslium
opprimeretur, quae noluit faceré, anne tune rea esse vi-
deatur, n. 1 1. 7 per text. ibid. tit. 9 part. 4. — hffireticus
an possit uxorem de adulterio accusare , an vero istae for-
nicationes compensenlur, n. 5 I. 8 tit. 9 part. 4. — et
quid si ipse ad fidem fuerit reversus , an et tune fuerit lo-
cus compensationi , ibid. in n. 6. — Maritus si accuset
uxorem suam de adulterio, an ad preñara talionis se obíí-
gare debeat, et dalo quod se non obliget, qualiter punie-
lur, si calumnióse illam accusat, n. 2 et 3 per text. ibid.
1. d3 lit. 9 part. 4. — accusari potest de adulterio per
uxorem in foro ccclesiae, sed non in saeculari, n. 4 el 5
per text. ibid. in dict. 1. 4 3 tit. 9 part. 4. — adulterara
uxcriiH oixidere potest, el quo jure hcc sibi perrailtalur^
SEPTEM PARTITARUM.
297
!i. 5 1. 11 lit. 13 part. 6. — ciiin occidit uxorem adulte-
rara , noa est mioister legis , sed ultor propriae injuria;,
ibidem. — si fecerit fieri aborlum uxori suae, qualiter pu-
iiiatur, n, 5 I. 8 per text. ibid. lit. 8 part. 7. — si occidat
uxorem injustó, qualiter puniatur, gloss. 1.12 per illum
text. tit. 8 parU 7. — solusuxorem suam de adulterio ac-
cusare potest, extraneus vero non, n, 7 quaíst. 2 1. 1 tit. 9
part. 7. — an possit uxorem in judicio acensare, quae
sibi aliquid furata fuit, num. 3 et 5 leg. 4 per text. ibid.
lit. 14 part. 7. — Et qualiter maritus rem illaui recupera-
bit, si illara penes aliuní inveniat, ibidem in n. 7, 8 et 9.
— Maritus si uxorem de adulterio accusaverit, et ipsa ei
opposucril excipiendo de lenocinio, si exceptionera illam
probet, an maritus ut leño puniri debeat, ct quando, n,
3 ct A 1. 29 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — potest uxo-
rem de supposilo partu perpetuo acensare, et qui alii
possinl, n. 1 el 2 1. 3 til. 7 part. 7. — et an sit pro islo
delicio supposili partus poena mortis imponenda , num. 4
i. 6 ibid. — Maritus si occidat illum, qui per vim uxorem
suam sluprare volebat, an puniatur, num. 1 leg. 3 per
lext. ibid. tit. 8 part. 7. — de adulterio ab ejus uxore cri-
miualiler accusari non potest, et quando, et qualiter sic,
n. 5 1. 1 per lext. ibid. tit. 17 part. 7. — facit injuriam
nxori commillendo adullerium, et an ipsa conlra eum
ngat aelione injuriarum, ibidem. — solus uxorem suam de
adulterio aceusare poteril, alius non, et quid si ibidem
adsit simul inceslus, n. 3 I. 2 til. 17 part. 7 — et an ju-
dex inquirendo, vel volens provinciam purgare, adraitla-
lur, et possit tales adulteras castigare, vel illas expeliere,
f-altim quando sunt publicae, dict. num. 3 dict. leg. 2 til. 17
part. 7. — Maritus inlra quantum tempus uxorem suam de
•adulterio acensare poterit, dict. n. 3 in Gn. — potest uxo-
rem de adulterio acensare, etiam soluto matrimonio ínter
eos, et inlra quantum tempus illam acensare , et adulle-
rium priibare leneatur ; et an si inlra tempus conslilulum
non probet, excusetur, n. 1, 2 et 4 !• 3 per text. ibid. lit. 17
part. 7. — El an post mariti mortem ejus haeredes uxo-
rem suam de adulterio aceusare possinl, n. 8 1. 3 tit. 17
part. 7. — Maritus si non probat adullerium uxoris, an et
quando teneaiur, vel excusetur á praesumpta calumnia,
ibidem in n. 12. — et quando mulier per maritum aceüo
sala de adulterio debent exceptionem lenocinii proponere,
et quid si illam proponal post lilis conlestationem , n. 2
et4 1.7 per text. ibid. tit. 17 part. 7. — et quaies exeep-
tiones proponi possint contra maritum aecusantem uxo-
rem suam de adulterio, et quando, et qualiler sunt pro-
ponenda;, glos.l. 7,8,9, 10 et 11 lil. 17 part. 7. — Ma-
ritus qui u\or£m suam de adulterio aecusavit , an ab ae-
cusatione repelli possit, si dieal eliam illum esse adulle-
rum, n. 2 I. 6 lit. 9 part. 4» etnuni. 1 1. 9 lil. 17 part. 7.
— qualiler praemonere debeat adullerum , vel de quo
suspicalur, ne eum uxore sua alloqualur, el qualiter
contra eum agere possit, si postea probet illum loeulum
fuisse, num.l et2 I. 12 per text. ibid. tit. 17 part. 7. —
etiamsi vilis sil , an possit inventum lurpiter eum nxore
suaoccidere eujuscumque conditionis ^it, el quid in vas-
sallo, num. 1 et 3 1. 13 per text. ibidem, ti!. 17 part. 7.
— et qualiler illos invenire debeat, ut occidere possit,
ct quid Si illos turpiler inveniat extra domum suam, ibi-
dem, num. 2 et 3. — Maritus occidens uxorem adulte-
rara lucratur ejus dotem, num. 3 eum alus ibidem,
1. 15 tit. 17 por!. 7. — el pos qi;!,Ti üsor el adisllcr
convicti sint, debent ia manibus virí tradi, num. S
dicl. 1. 5.
Maritcs testificat ; et maritus non potest testificare
contra uxorem suam, n, 1 1. 15 lit. 16 part. 3.
Mabitos impotens , si non possit carnaliter uxorem vir-
ginem cognoscere, el ad alias corruptas bené accedit, an
possit claustra pudoris sua; uxoris aliquo aetu medlcinali
frangere, et an istud sit contra naluram, n. 6 1. 2 tit. 8
parí. 4. — Vidé suprá in verbo Impoxems.
Maritus h^ereticus, vel infidelis, an possit uxorem
de adulterio acensare, an vero isla; fornica tiones compen-
sentur , n. 5 1.8 lit. 9 part. 4. — et quid si ipse ad Cdem
fueril reversus, an et tune locus sit compensationi, ibid.
in n. 6. — Maritus si incidat in hceresim , amiltit donalio-
nem propler nuptias, n. 3 in fin. 1. 15 tit. 17 part. 7. — si
ad iníidelitatem transeat, qualiter puniatur, et cui ejus
bona applicentur, glos. 1. 6 tit. 26 parí. 7.
Maritus lucratur, alienat, vel amiltit dotem, vel illi
renunliat. — qui passus fuit uxorem litigare, et defen-
deré rem aliquam quam in dotem dedil, si ipsa con-
demnetur, an illud sibi praejudicet, n. 12 1. 20 lit. 22
part. 3. — an possit renunliare pacto de lucranda dote,
vel slalulo tale luerum sibi deferenli, num. 4 1-4 lit- H
part. 4, el num. 3 1. 5 ibid. — an possit renunliare lucris
quíerendis per ipsum, ul ipsa fiant uxoris , el quid in ipsa
uxore, num. 3 1. .5 lil. 11 part. 4. — potest dotem alie-
nare, quando res in dotem datse fuerunt seslimatae, et
tune possit, quando vero non, num. 4 1. 7 tit. 11 part. 4.
— »n teneaiur prius dotem reddere, quam donalionem
propter nuptias reeuperet, num. 5 1. 7 tit. 11 parí. 4. —
si vendidit rem propriam eum pacto redimendi eam, si
constante matrimonio illam redemecit , quae mullüm plus
valeat, quíim priús, an illud luerum, et quod plus valeat,
dividat lanquam commune luerum inter virum el uxorem,
num. 5 qua;st. 2 1. 18 lil. 11 part. 4. — et quid si ma-
ritus vendal fundum de volúntale mulieris majori prelio ,
qii&m fuit aestimatum, ibid. — Maritus indistinclé potest
íes immobiles sibi in dotem datas venderé, tenebitur la-
men ad earum aeslimationem, num. 5 I. 21 lil. 11 part. 4.
■ — lucratur dotem propter uxoris adullerium ; et quid si
ejus pater, vel alius qui dotem dedil, fueril stipulatus illud
sibi reddi soluto matrimonio, num. 1 1. 23 tit. 11 part. 4.
et si ipse adullerium commisit, amittet donalionem pro-
pler nuptias, quam feeil, ibid. — Maritus qui propter uxoris
adullerium lucratur dotem, an teneaiur ad onera haeredi-
taria, ibid. — el quid in ejus haerede, ibid. — Maritus
an luerctur dotem slalini, quód uxor fuit Religionem pro-
fessa, vel an debeat exspeelari ejus niors, quando fuit inler
eos a principio faclnm pucium de lucranda dote; el an
islud pactum hodie teneat, num. 2 'el 6 I. 23 tit. 11 part. 4.
—si uxoris dolcm dilapidaveril, qualiter uxori eonsulalur,
num. 1 1. 29 lil. 11 part. l\. — quando dicalur malé uti
substanlia sua, el quid si sil Uisor, ibid. in num. 3. — si
sui culpa vel negligentia aliqua perdiderit, si in alus lu-
cratus sil, an daninum eum lucro debeal compcnsari,
num. 5 1. 13 lit. 10 part. 5. — non redímeos uxorem ii
captivitate, vel é conlra, an debeal ¡irivari dote; et an
Ídem sit de lucris conslante matrimonio acquisitis, n. 3
1. 3 tit. 29 part. 2. — an lucretur dotem soluto malrinio-
nio , quando adfuit turpitudo ex parle uxoris, qua; cüm
scirct matrimoninm esse non posse, scienter conlraxit,
\e! an Innc appliriMur (ímo, iii'.m. 1 1. 50 tit. 14 part. 5
298
IINDEX iMATERlARUM
per lext. ibid. — si lejel iixori su;e mancipia , quoe aesli-
nialam doteni receperit, aii ninlier possit mancipia, et aes*
timalionem habere, num. o quaest. 2 1. 16 lit. 9 part. 6.
— an possit dotem, et lucra uxoris suje alienare per de-
lictum, sicuti potest per contractum, et an talia bona
propter mariti proditionem veniant confiscanda, velnfn^
num. 3 1. 2 per text. ibid. lit, 2 part. 7. — occidens uxo-
rem adulterara lucratur ejus dotem, num. 3 cum aliis
ibid. 1. 15 tit. 17 part. 7.
Maritus donationem uxori facit. — Maritus constante
matrimonio aliquid uxori donare non potest, ñeque ex
tali donatione orietur naluralis obligatio, num. 2 I. 14
lit. 11 parf. li. — et quid si ibi intersit juramentum , et
an allos contractus faceré possit, num. 1 ibid. — Marilus
si constante matrimonio rem uxori donHverit, an ipsa fruc-
tus, quos ex illa re percepit, faciat suos ; et quid si maritus
non aliquas res, sed fructus reí uxori donaverit, anillos
faciat suos, dict. n. 1 dict. 1. l\ tit, 11 part. 4. — si dona-
verit uxori fructus rei, et ipsa ex avaritia illos conservas-
set, quos si maritus liabuisset, jam dilapidasset, ñeque
propler eos est eíTectus pauperior, an ipse illos repeleré
possit ab uxore, dicl. n. \ ad fin. — Ñeque ex tali dona-
tione orietur naturalis obligatio, ibid. n. 2. — Et htec pro-
cedunt, quando unus fit locuplelior, alius pauperior, et
quod tempus inspiciatur, ibid. in n. 3. — Maritus donalio-
nem uxori factam revocasse non videtnr si in ullimo vitae
•llam approbasset, quia ultima poenitentia debet inspici ,
ibid in n. 5. — si in vita sua donationem uxori factam re-
vocasset, illam morte confirmnre videtnr, r t an tune re-
puiralur rei traditio, et qualis illa traditio esse debeat, et
an confirmetur per morlem accidcntaiem gliuHi , sive per
mortero civilem, et an tune mnrilus vivens illam revocare
possit, n. 6 dict. 1. 4 tit. H part. l\. — si tune revocet, an
res donatae sint sua3, vel fisri , dicl. n. 6 in med. dict. 1. 4
ÜL 11 part. 4. — si rem uxori dona^am constante matrimonio
alteri dederit, sive vendideiit, sive pigneraverit , an tune
donationem revocasse videalur, ibid. n. 7. — si legaverit
rem uxori donatam, non videlur revocare donationem, et
quare, ibid. inn. 7. — et an idcm sit dicendum in dona-
tione jurata, ibid. in n. 8. — Marilus non potest uxori
suse donare, eliam in tempus cüm vidua erit, n. 7 1. 19
tit. 3 part. 6.
Maritus Vergens ad inopiam. — Et maritus si vergat ad
inopiam, an evilet dotis restilulionem si prseslet idoneam
cautionera, et an istud judiéis vel uxoris arbitrio commit-
tatur, n. 4 K 29 lit. 11 parí. 4- — Istud lamen quod di-
citur de satisdalione, non procedit ubi notorit; consta t de
cjus dilapidatione, ibid. in fin. — Maritus si non sui cul|)a
ad inopiam pervenerit, an ab eo dos exigi possit, n. 6 1. 29
tit. 11 part. 4- — Quod procedit, etiamsi maritus esset
pauper tempore contractus matrimonii, ibid. — Marilus
inops, an in bonis uxoris suje morienlis aliquam parlera
habere debeat, et quaiem, et quando, n. 1 et 4 cura aliis
ibid. 1. 7 tit. 13 part. 6. — Et an cóndilo testamento taüs
pars uxori vel marito debeatur, ibid. in n. 5.
Maritos SECUNDO matrimonium conlrahens. — Si vívenle
prima uxore cum alia contraliat raatrimonium, qualiler
puniatur, et an inquisitores hajretica; pravitatis de hoc co-^
gnoscant, n. 1 1. 16 tit. 17 part. 7.
Marmora , an invito domino prsedii in alieno praedio
quseri possint, et an marmora veniant sacrorum appeila-
íione, n. 6 I. 13 tit. 9 part. 0.
Martiniega, et an ittud genus Iributi hodie sit in usu,
et quare sic dicalur, n, 2 1. 23 tit. 15 part. 3.
Mascülus, eiianisi minor natus sif , excJudit filiara pri-
mogenitam, n. 15 1. 2 tit. 15 part. 2. — Masculi et foemi-
na;, an comprebendantur indislincté, cíira simpliciter fit
menlio de linea, n. 1 1. 2 tit. 6 part. 4. — ex foeminis, an
ad feudi successionem admittantur, quando eorum mater
non admilteretur, n. 2 1. 6 lit. 26 part. 4 per text. ibid. —
descendentes in infinitum, an in feudis succedant, an vero
in nepotis successione istud finiatur, ibid. n. 7. — quando
videanlur vocati exclusis foeminis, et quid praesumitur in
dubio, et an slalulum exciudens foeminas i successione
majoria; sit odiosum : et infinita de hoc vide per n. 2 1. 3
tit. 13 p;irt. 6, et n. 2 I. 12 tit. 33 part. 7. — Mascu'u»
filius natus ex filia , an pairuum excludat ix successione
majoriae, quando ab ea filia; foeminae per conditoreni ipsiiis
exclusae fuerunt, dict. n. 2 qua;st. 18 dict. leg. 3 lit. Í3
part. 6. — Masculi si per teslatorem vocenlur ad majorianí
exclusis foeminis, an istud debeat intelligi tara de masculis
descendenlibus ex foeminis, quíim de descendenlibus ex
masculis, ibid. qusest. 19 et 22. — si sint semper h tesla-
tore vocati ad suam majoriara , an per hoc videalur fasmi-
nas exclusisse illis stanlibns, ibid. quaesl. 21. — semper
praeferuntur foeminis in eodem gradu exislentibus, il id. in
dict, quaest. 21. — Mascülus si semel foBminam cxclusii ii
successione majoriae, an perpetuo, vel lemporaüter exclu-
sisse videalur, ibid. in quaest. 23. — supervenieus, an ex-
cludat foeminam quae legitimo jure in majoriam success t
non stante mascólo, ibid. in quaest. 25. — Maculi pee-
cantes contra naturam qualiter puniantur, n. 1 in prooem.
tit. 21 part. 7 cum aliis gloss. ibid, — an priusquam foR-
minae lorqucndi sint, si propter delictum simul torqueri
debent, n. 2 1.5 tit. 30 part. 7.
Masculinum non concipit foeraineum, quando dispo-
nens loquilur discrelivé de per se de masculis, et de per se
de foeminis; quod induci. ad elegantem quaeslionem, n. 2
quaest. 21 1. 3 lit. 13 pnrt. 6.
Mater habet filiara in potestate quoad unura, de quo
pernum. 5 1. 4 l'er lext. ibid. in 1. 5 ibid. tit. 7 part. 1. —
quae patri coramisir, ut faccrel majoriam, an ha3c voluntas
dicalur caplatoiia, num. 13 in princ. 1. 2 tit. 15 part. 2«
— si commitlat palri, el filio majori faclione majoria*, an
fieri possit per eos majoria in ipsum filiura raajorera,
ibid. — Si fecit raajoriam in filium quera patei- elegerit,
si paf.er nullum elegit, an videalur facta in filio majori,
num. 13 ibid. — Si lamen paler aliura íilium, quám ma-
jorera elegerit, an teneat electio, ibid. — Mater debel ad-
mitli ad Iniciara filii sui minoris, eliamsi sit Regina, n. 6
1. 3 lil. 15 part, 2, — An auteni raater lencatur darefide-
jussores , et quales pro Rege filio suo, ibid, — Mater no-
bilis, si alia nutrix non invenirelur, non debet e¡ dedccus
esse filium suum laclare, nura. 1 1. 14 til. 18 part. 2. —
ulrum ü filio suo possit operas exigere, num. 3 1, 3 tit. 20
pait. 2. — asserens filium non fuisse ex marito genilum,
an ei sil fides adliibenda, num. \ cum sequent. 1. 9 lit, 14
part. 3, — et quid si cum dicto ipsius alia concurrant,
quae juvarent matris confessionera , ibid. in nura, 4 J»
princ. — et an lalis matris confessio praejudicet fralribus
filii negati, vel aliis, dict. num. 4 ad med. — Mater tute-
lara filiorum suscipere non cogitur, num, 1 1. 95 tit. 18
part. 3. — si tutelam filiorum non petat intra quatuor
menses, an postea illam petere possit, num. 2 1. 95 lit. 18
SEPTEM PARTITAUUM.
^^9-
parí. 3. — Si velil tulriceiii filii sui esse, secundas nuplias
leiiunliare ilebet, et an illud jurare teneatur, iiuin. A 1. 'Jó
til. 18 part. 3. — cum vult filii sui lutelaii) , an debeat
renunliare oniui legum auxilio, et de uliliUile hujus re-
iiuutiatioiiis, elquid si talis legum renuntialiooiiiillalur,
au tulelse datio vitielur, n. 5 dicl. 1. 95. — lulrix filii sui,
an possit sine causa actorem poneré ad res uxoiis in judi-
tio pelendas, num. 2 1. 96 tit. 18 parl. 3. — vel paler an
plus di]igi debeant , quám uxores, n. 8in proli^. l\ part.
— contrahens sponsalia, au perdat filii lutelam, num. 4
in prooemio lit. 1 parl. 4. — et an subjicialur poenis au-
Ihent. eisdeni , C. de secundis iiupiiis , vid. ibid. — Maler
an possit sibi instiluere iilium hiEredem, queni peperit ex
lyranno, vel Rege uxorato, vel non, tauquam nalum ex:
accusabili coitu , et qua de causa benefacere possit , gloss.
1. 7 tit. 9 part. Zi. — an possit compelli ad dotandum filiaui,
siculi conipellitur ilfam alimentare, n. 1 1. 9 til. 11 part. 4
per texl. ibid. — si sit baeretica, au teiieatur liliauj, eliaia
divitem dotare, et quid si filia etianí sit haeretica, ibidem
in n. 2 et 3. — si decedat relictis íiliis illius matrimonii,
pro quo coutrabendo extraneus dolein dedil, an ipsi licit
baeredes matris non sint, doteni illaní ex tácito pacto ba-
bere debeaiit, n. 7 1. 30 tit. 11 part. 4. — dives si filiara
inopem dolaverit , an possit sibi de re;titulione dotis pacis-
ci, gloss. dict. 1. 30. — bené potestbona dotalia alienare,
ttiamsi filios babeat, qui nibil in ea babeut ip-a vívente,
num. 7 leg. 31 tit. 11 part. 4. — quam potestatem in filios
habeat, et an mater possit poneré filium ad serA-iendum
alicui pío certa mercede, n. 1 in prooem. lit. 17 part. 4-
— et an filius debeat ei operas prsestare , glo^s. fin. 1. 3
lít. 20 pait. 2. — Maler filium spnrium alere tenelur,
n. 1 Icg. 2 tit. 19 part. 4« — quandoleuealur filium suum
nutriré; ct quid si non deceat illi filium suum laclare; et
quid in filiis spuriis, cujus sumptibus ali debeant, an
matris, vel patris, n. 1 per lext. ibid. 1. 3 tit. 19 part. It.
— an Icnealur defectu palris filium suum alere, vel in de-
feclu omiiiuiii ascendenlium per sexum \irilém, n. A I. 4
ibid. — filios spurios, et illegiliraos alere tenelur, et an
Ídem sit dicmduní in avo materno, ii.6 1. 5 per text. ibid.
tit. 19 part. 4- — iin possit competiere suum filium spu-
rium, ut illam alat, vel uleam dotet , si sit juvenis, n. 6
1. 5 tit. 19 part. 4. — an possit filium quem ex clerico ba-
Luit illum sibi baeredem inslituere, n. 5 1. 3 tit. 21 part. 4.
— etau filius licité matrera occidat, si inveniat jacentem
cum alio, et quid in raplu, n. 3 I. 14 tit. 17 part. 7. —
Mater quaiulo íi successione feudi excludilur, tune nequ«
ejus filius uia^culus admittelur, n. 2 el G per text. ibid.
leg. G tit. 26 part. 4. — an juvelur Vellejano, si pro filia
dotem daré promisit, n. 3 1. 3 tit. 12 part. 5. — si fecerit
expendas in alendo filios post sui patris mortem , vel in
commodum suarum rerum , an et quando tales expensas
deducere possit, et sibi sint solveiidae, et quando, gloss.
1, 36 per illum text. ibidem, tit. 12 part. 5. — et quid si
post morlcm patiis onus alimenlandi transferí in filium
majorem, ibid. in num. 2, — Matersi ad secundas nuptias
Iransierit, an omnia bona sua sint tacití; oblígala filiis pri-
mi maliimonii, qualiacumque sint, el an idim sit in patre,
n. 1 cum alus ibid. 1. 26 per text. ibid. lit. 13 part, 5. —
et an ídem sit in lucris constante matrimonio acquisilis,
ibidem num, 3. — et an idem sit dicendum in avo, vil
a\ia, vel in alus ascendentibus, il id. num. 4- — Ma'.er fi
transeat ad secunda vola, un dclBtal ¡iJib ciwne de rLctl-
tuendis lucris, dict, n. 4 iu fin, — si in filium sccundutu
fecerit mtijoriam credens marilum suum in filium primo-
gciiiluin illam fecisse, quod ila non eral, an talis majoria
teneat, vel non, n, 4 in fin. 1. 21 lit. 1 part. 6. — si im-
pedieril teslamenli factionem filio , qualiler ei tune consu-
latur, n. 9 I. 27 per text. ibid. lit. 1 part. 6. — filiis suis
pupilluritcr subsliluere non potest, et quare, num. 2 in
priiic, leg. 5 lit. 5 part. 6. — an possil accusare occisorcs
filii sui, num. 3 1. 2 tit. 1 part. 7, et n. 6 ibidem, — au
excludaturá substituto persubstilutionemfaclam per verba
scilicel, quisquís miki hoeres erit, 41 filio meo impubcri
hares, vide n. 10 I. 5 tit. 5 part. 6. — Maler familias qua&
dicalur, n. 5 1. 6 til. 33 part. 7. — Maler an excludalur
etiam qnoad suam legitimara per subslitutionem pupilla-
rtm expressam , etiamsi substilutus sitlurpis persona, n. 3-
1. 7 tit. 5 part. 6. — pupilli si puuper sit, debet a substi-
tuto pupilli, qui in bonis suissuccessit, alimenlari, dict.
n. 3 in fin. — eliam qu* Iransivit ad secundas nuplias ,
an possit filio suo exemplariler subsliluere, n. 1 1. 11 per
text. ibidem, til. 5 part. 6. — an possit exemplariler filiis
suis bastardis subsliluere, et quando, dict. num. 1. — Et
quid si maler, et avus maternus concurrantin subslituen-
do exemplariler, vel cum ejus paire, ibidem. — Mater filii
furiosi, an ab ejus successione exclndatur per substiluturo
exlraneum sibi ü patre datum, n. 8 dict. 1. 11, — an ex-
cludalur per substilutionem compendiosam íi milite fac-
tam, cliara á legitima sua, et quando, n. 6, 7 et 8 1. 12
tit. 5 part. 6. — si prodilionem committal, an filii pcenas
jurispatientur, n. 5 inprincip. 1. 2 tit. 2 part. 7. — licel
non nobilis, si illud sit pater, filius erit nobilis, sive ipsc
in matriraonio nascatur, vel non, si ambo erantliberi, et
soluli, n. 4 1. 1 til. 11 part. 7. — qux in tertiam parleni
bonorum filii instituli succéssit ex compendiosa subslilu-
tione, an illud habebit, ut succedeiis ab inteslalo , cum
onere fiéeicommissi restiluendi alia bona subsiiluto, vel
qualiter, ibid. n. 9 1. 12 ül. 5 pait, 6'. — an excludalur
etiam á legitima per subslitutum datum filio suo impuberi
in substitulione compendiosa, ¡-i a milite fiut, et ipse post
pubertatera decesserit, et an talis subitilulio valeat ut di-
recta mililaris, ibid. in n. 10 dict. I. 12. — ad boc, scili-
cel, ut babeat legitimara in bonis filii, cui fuit compen-
dióse subslitutum, requiritur quod filius haEredilatem
adeat, ibid. in fin. — au debeat babere praelegata et dona-
tiones, quas pater filio suo fccit, illum compendióse sub-
stituendo, an vero lalia pertineant ad subslitutum sibi da»
tura, ibid. in n. 12. — an possit deducere Trebellianicam,
quando reslituit haeredilalem substituto ex compendiosa
subslilutione, ibidem. — an ultra iegilimam suam possit
Trebellianicam deducere, licét filius fueiit sub condilicná
gravatus, ibid. in n. 23. — potest filio nondüm nato pra»-
judicare, sallim in possessorio, n. 10 I, 17 tit, 6 part. 6.
— si in suo teslaraento filium > vel liliam injustí; exhaere-
daveiit, potest querclari, et dici nulkim, n. 2 1. 1 tit. 7
part. 6, et n. 8 I. 1 tit. 8 part. 6. — luxuriosé vivens, an
possit filiara ita viventem exlia;redare, et quid si ipsa vel
ejus filia se eorrexerint, num. 7 1. 5 tit. 7 part. 6. — an et
quando, el pro qiia parle fi io, vel descendenti suo suc-
cedal , si sine testamento decesserit non relictis fi)i¡&; et
quid si definictus fraires habeat ; et quid hodie, jure re-
gni, gloss. 1. 4 per le\f. ibid. lit. 13 part. 6.— Etan es-
cludat fralrcm defuncii dicedenlis sine testamento, n. 3
1. 4 per te\l ibul. til. )3 piirt. G. — .Moler in succedendo
3 00
INDEX MATERIARÜM
filio, an excludat avum, eliam paternum, ibid. in n. 4.
— ¡nops an excludatur per filios , uti in bonis patiis et ma-
rilisui quartam partem non habet, n. 9 1. 7 tit. 13 part. 6*
— semper est certa, et quam partem filii in bonis maternis
habere debeant, sive sidt legitimi, sive non, n. 1, 2 et 3
1. 21 per text. ibid. til. 13 part. 6. — quam partem in bo-
nis filii sui naluralis habere debeat, n. 3 dict. J. H. —
vel aria possunt testamentum sui-filii naturalis querelare, et
quam legitimara in bonis filii liabere debeant, dict. n. 3 dict.
1.11. tit. 13 part. 6. — Et an filiusnatus ex adulterio succe-
datmatri suae, n. 5 quaest. 1 et 2 1. 11 tit. 13 part. 6. — ■
Et quid in alus descendenübus ab ipso , qui ex damnato
coitu natas fuit, dict. n. 5 in qusest. 4. — Matér non suc-
cedit filio nato ex damnato coitu, n. 5 et 6 1. U, et n. 1
ad fin. 1. 12 tit. 13 part. 6. — et an filius naturalis suc-
cedat matri in majoria materna, n, 9 1. 12 tit. 13 part. 6.
— et an contra testamentum malris detur hodie bonorum
possessio contra tabulas, vel Carboniana, vel unde liberi ,
n. 16 1. 2 tit. 14 part. 6. — et an hodie prseterilio matris
babeatur pro exhaeredalione, dict, num. 16 dict. 1. 2. —
Mater alicujus minoris, an et quando possit esse tutrix
ipsius ; et quid tune faceré tenealur, ct ex quibus tute-
lara amittat, et quare : alia in hoc vide per num. 6 et 7
cum. seq.l. 4 et 5 per text. illum ibid. tit. 16 part. 6. — an
praeferaturindatione tutelaepatrinaluralitantüm, etetiam
avo paterno, vel materno, dict. n. 7. — et quid si minor
sit viginti quinqué annis, vel luxurios5 vixit, ibidem et
n. 5 1. 5 ibidem. — Mater si postquam fuit data tutrix á
patrein testamento, si postea cassavit illam particulam tes-
tamenti, an postea ipsa admittatur ad tutelara filii, tan-
quara legitima, n. 4 dict. 1. 4 tit. 16 part. 6. — cüm vult
tuielam filii suscipere, quid promittere, et faceré debeat,
n. 10, 11, 12 et 13 dict. I, 4. — e'iamsi si tutrix tesla-
mentaria, tenetur renuntiare secundis nuptiis, ct Velle-
jano, dict. n. H dicl. I. 4, et n. 2 I. 5 ibid. in dict. til. 16
part. 6. — et an tenealur renuntiare omni legum auxilio,
et quid plus, ibid. in n. 12 et 13 per text. ibid. — Mater
debel caeteris praererri in cura furiosi filii, vel mente capli,
Hiim. 13 in princip. dict. 1. 4- — an in tutela vel cura filii
caeteris praeferatur, eliam quando in bonis filii aliquo casu
succedere non possit, dict. n. 13. — an possit esse tutrix
filii sui, quando palcr cjus ftiit exbannilus, dict. n. 13 in
fin. — 'auplus, vel minus filios diligat, quám maritum,
ibiíl. in. num. 14- — m.itrimonium contrahendo tutelara
amiliil, el quid si siion-^ülia lantuní contraxit, gloss. dict.
I 4, el n. 1 cum alus, ibid. I. 5 ibid. — quae propter se-
cundas iiuptias fuit íi tutela exclusa, an si viduelur, illam
reassumere possit, n. 2 dict. 1. 5 tit. IG part. 6. — et an
exclusa matre íi tutela propter secundas nuptias locus sit
tutori dativo, vel legitimo, n. 3 dict. I. 5. — et an judex
debeat minori tulorem daré, qnem mater elegeril, cüm
vult ad secundas nuptias transiré, dict. n. 3 ad fin. — Ma-
ter si filio suo tulorem dederit, an et quando tune judiéis
coníirmalio requiratur, et an tune requiratur salisdatio
ipsius, n. 2 et 3 I. 6 lit. 16 part. 6. — et an tutor oonfir-
matus praeferatur legitimo, vel admittat tulorem legitimum
secura, n. 4 dict.. 1. 6. — Mater cüm est tutrix filii sui tes-
tamentaria, vel legitima, an salisdare tenealur, n. 8 1. 9
tit. 16 part. 6. — qualiler puniatur, si non petat tulorem
filio suo, et inlra quantum tempus petere tenealur, n. 4
in princ. 1. 12 tit. 16 part. 6. — et an mater possit tulo-
rem istum petere i^cr prociiralorein , et an suis sumpli-
bus , dict. n. 4- — et an mater teneantur tutorem petere,
sive adsit tutor testamentarius , vel legitimus, sive non ,
ibid. — Mater quando excusetur, Hcél tuloram filio non
petierit , n. 5 dict. 1. 12. — si transivit ad secundas nuptias
non petito prius filiis tulore, qualiter puniatur, n. 5 in fin.
dict. 1. 12 lit. 16 part. 6. — et an sicuti ipsa pcrdit suc-
cessionera filii, perdat etiara ipsius tutolam, ibid. in fin.
— Mater tenetur dotare , et aliraentare filiara inopem, si
pater illud faceré non possit, n, 3 1. 18 lit. 16 part. 6. —
an alimentari, et dotari debeat per ejus filium, n. 3 dict.
1. 18 tit. 16 part. 6. — et an matri educatio fiiiorum com-
millenda sit, et quando non, n. 4, 5 et 6 1. ,19 per text.
ibid. lit. 16 part. 6.
Matricula, et qui in ea non reperiuntur censentur pri-
vad, quae inducit praesumptionera, et incorporalionera , et
inveslituram, n. 6 1. 13 tit. 6 part. 3.
Matrimonium Filii, vel filiae.
Dirimitur, veldissolvilur, vel Patris, vel matris.
Metu contractum.
Clandestina, vel mani fes-
tura.
Sub conditione contractum.
Consuramatura per carnis
copulara, vel aliter.
Primum , vel secundara.
Accusatur. , *
Subsequens.
separalur, vel impeditur,
Irritatur, vel aiinu'alur, vel
reconvalescit , vel redinte-
gratur, vel non tenet.
Per, vel inter quas perso-
nas.
De praesenti, vel de futuro,
et per qua verba.
In qua aetate.
Praisumitur.
Matrimsnium eodem modo dicilur de jure natural!, quo
natura ad illud inclinat, n. 2 I. 2 lií. 1 parí. 1. — et aliqua
de eo, dict. n. 2. — Indorum per eos in sua ruditate con-
tractum, ct ignoranlia, eó quód sylvestreserant, an dica-
tiir matrimoniura , et an valeat , dict. n. 2. — est infirmi-
tatis humana3 remedium, n. 8 1. 1 lit. 4 part. 1. — ii solis
Sacerdotibus debel adminislrari, n. 1 I. 8 tit. 4 part. 1. —
est sacramenlum, et in eo gratia confertur, et recté pro eo
conseqaendo datur pecunia , n. 4 !• 1 til. 17 part. 1. — et
od raatriraoniura quis compelli non debel, et quare, n. 7
1. 1 til. 20 part. 2. — etiam cum sexagenaria bené tenet,
nura. 1 1. 2 lit. 20 part. 2. — et an per ipsum iraprimatur
cliaracter, n. 9 in prologo 4 part. — videtur humano gener*
immortalitera praestarc, n. 12 in dict. prologo. — et spon-
salia diíferunt, ñeque statutum de uno loquens ad aliud
extendí potcrit, n. 1 in procera, tit. 1 part. 4. — contrahi
potcstetiamsi sponsalia non praecedant , num. 2 1. 1 lit, 1
part. 4. — potest celebrari inter absentes, mutua tamen
promissione interveniente , ibid. num. 3 per text. ibid. —
proprié dicilur sponsalia quae fiunt per verba de praesenti,
et quare sponsalia noniinenturj n. 10 1. 2 tit. 1 part. 4. —
non dicilur illud, quod fit per verba de praesenti, si fuit
ibi conditio apposila, et non irapleLa, n. 2 cum seqnent.
I. 3 tit. 1 part. 4. — dicitur illud , ubi prajcedentibus spon"
salibusdc futuro fuil carnis copula subsequuta ; et an ad-
miltalur probalio in contrarium , et quid in foro conscien-
lioe, si ille dicat non cognovisse illam aífectu uxorio, sive
tanquam ipsius sponsam, n. 8 dict. ¡. 3 tit, 1 part. 4. — si
secreta confessione dicat, se dubitare quo afifectu illam
cognoverit, quid tune sit dicendum, dicl. n, 8. — Matri-
nionium an dicatur per carnalem copulara, quando spon-
sus, sponsa presente el coiisenliente, potestatur se nolle
percoilum matrimonio consentiré, dict..n. 8 quaest, 3. —
lit íin nisns ad copulam ínter impúberes, quando fponsa-
SEPTRM PARTÍARLM.
í(il
lia jiirls inlcrprtlalionosni;ll-j fuliiro, fíicionl Iraiisirein
niatiimoniuní de piaseiili, ibíd. mim. 9. — Malrimonium
coulractum slanle impcdimeiUo publicíe honestalis, an
teneal, n. 7 1. 4 lil. 1 parí. 4.— carnali copula consura-
malum differl ab alio per verba de prasenli conlraclo tan-
tíim, n. 8 1. 4 lit. 1 part. Zj. — si noluerit conlrahore spon-
"sus, quis ad hoc illum coinpellet, ct quain excnsalionein
daré possit, n, 1 el 2 i. 7 lit. 1 part. 4. — contraliere cuín
sponsa non tenelur sponsus in nniltis ci'sibus, noque si ab
alio violenter cognila fueril, n. Í2 1. 8 ibid. — El quid sj
niajor cum impubrre conlraxit , el adveniente iclntc legi-
tima minor consentiat, major vero non, an ad cunlinheii-
dum compellalur; el an sit dislingueiulum si spoiisalia de
prjesenti conlraxisset, anteaquaui aller ad puberlalein
accessisset, vel post, num. 14 el 15 dicl. Icg, 8 lit. 1
part. 4. — Malrimonium non conlrabens , quia ad lioc lia-
bet justara causam,an peccet morlaliler, si discedat non
esxpeclaloEcclebiae judicio, ibid. in n. 16. — el an in matri-
monio conlraheudo requiratur quód consensus pracsletur
simul et eodem lempore, an vero sufficiat illum durare
usque dura alterius consensus accedat, num. 1 1. 10 lit. 1
part. 4. — Malrimonium valel, licét mulier vetula sit , no-
que parere possil, n. 4 1. 3 lil. 2 part. 4. — si fíat prspce^
dente proleslalione illius, qui nolil asseniire, an valeul,
n. 2 el 3 1. 5 til. 2 part. 4- — an teneat sallim in foro pne-
nitentiali, si quis dical non habuisse volunlalem, ñeque
consensum conírabendi , licet per verba conlraxit, dict.
n. 3. — el an Papa possil dispensare in tali malrimonio,
vide remiss¡v¿ dict. n. 3 in fin. verbis. — Malrimonium an
videalur conlraclum, si quis dicat, tenebo le in uroreiii us-
que dum Ierra cooperiat oculas meos, vel simile, ibid. n. 4-
— an teneat, si verba ibideni non inlervenerunt, el an seni-
per verba requirantur, n. 7 1.5 lit. 2 pnrt. 4- — si con-
traliatur a ligato, seu impossibilitalo ad coiluní, an debuat
separari , n. 3 I. 16 lil. 2 pairt. 4. — et quid si sumus in
dubio, an tale impedimenlum praecesseril malrimonium,
an postea subsequulum Tuit, ibid. in n. 3 1. 5 tit. 8 part. 4.
— Malrimonium conlractum contra prohibilionem Eccle-
sise valel, si causa prohibilionis non erat perpetua, sed
lemporalis, n. 2 1. 18 lit. 2 part. 4. — ct eodem modo le-
nebit malrimonium contracUim contra Papas probibitio-
cum duabus commalribns, ve! cum duobus cnmpalribus ,
el quando, n. 1 per lexl. ibid. 1. 4 til. 7 part. 4. — adojv
lione durante conlraclum non valct, el istud impedimen-
tum est de jure civili , approbaluui lamen a jure canónico,
n. 2 I. 7 lit. 7 part. 4. — conlrahi non potest inler as-
cendentes adoplantis , el descendentes adoptali , n. 7 1. 7
tit. 7 part. 4- — contractum íi scicnle suum impedimen-
tuní, an teneat^ et an piimam nxurem alere teneatur, n. 2
]. 1 lit. 9 part. 4« — vel sponsaiia an liei'i impediantur
per diclum unius teslis, eliamsi non sit consanguineus, et
an judex debeat qualitales teslis inspicere, el qunles, n. 1
1. 'J8 lit. 9 parí. 4. — El quid si sponsaiia essenl júrala,
un ad unius diclum dissohi del)e¡int, ibid. n.3. — Maiii-
moninm an possit conlrahi per conjugrm qui remanendo
in saecuio castilatem promisil alio morluo, n. 10 1. 2 lit. 10
part. 4. — verum an sit inter infideles, ct an sil dejare
divino, vel gentium, et an habeaul Clios in poleslate, n. 1
1. 4 tit. 10 part. 4. — chrislianorum qua de causa sit in-
dissolubile, n. 2 1. 4 lit. 10 parí. 4. — si in uno loco con-
trahalur, et postea conjuges alió se transtulerint, an locus
conlractus, vel domicilii mariti, debeat attendi, num. 1
1. 24 til. 11 part. 4. — si contrahatur íi mullere ante an-
num luctus, an propler boc poenam aliquam suslinebil,
el quando, n. 3 1. 3 til. 12 parí. 4, el ibid. num. 4. — si
contrahatur in morlis articulo, an filii ante nati legiti-
nientnr, et quando, n. 9 1. 1 lit. 13 part. 4. — Matrimo-
nio íu facie ecclesiae contracto, si postea aliquod impedi--
menlum appareat, per quod ficri non permillerelur íi
principio, an filii inde nuli pro lc;;iliinis habeantur, et in
niajoria succedant, ibidem. — ab ali([uo cum ipsius con-
sanguínea contracto, quam pra-gnanU m reddidit,-el pro
dispensalione misil, et inlerim morle piíevenlus majoriam
in postbuttium ex isla consanguínea fecil, exclusa filia al-
terius uxoris, an udvenienle di-^pensatione ante ipsius na-
tivilalem, ipse postea nalus majoriam habei'e possit, dict.
n. 9. — Malrimonium licet Irahalur wUd quoad filiorum
legilimalionem, non lamen qunad alia, ibidem. — si non
polest contrabi inler patrem alicujus el ejus concubinam,
quia illi, qui subíalo et non legiümalo filio succedere in-
tendebanl, irapedierunt et ad hoc dolum commiserunt,
an tune Princeps istum eliam quoad succedendura in ma-
nera , quando scilicet , causa perpetua non eral , ut diclum ' joria legiliraare possit , dict. n. 9. — si contrahatur cura
esl, ibidem. — Secüs vero si Papa probibuisset malrimo-
nium conlrahi, decernens illud alias fore irrilum, el inane,
ibid. — Malrimonium an liceat consummare per copulara in
diebus in quibus nuptiae fieri prohibentur ; et quid si sponsa
ante bos dies esl benedicta , an ei liceal exigere debilum
secundo posl primara consummationem , n. 7 1. 18 tit. 2
part. 4. — inter adúlteros conlraclum, si unus vel ambo
sinl in raarili moriera machinati, an leneat, et an ibi si-
mul adullerium esse debeal, n. 3 1. 19 tit. 2 part. 4, et ibjd.
in n. 4. — etquid si aliquis perpetuo ignoraverit impedi-
menlum, ibid. in n. 5. — Malrimonium non retrotrahitur,
sicut caeteri conlractus, n. 2 in fin. 1. 2 tit. 4 part. 4. — an
possil per Principem impediri, ne contrahatur inter serves,
magnates, vel alios, ex causa, n. 5 1. 1. tit. 5 part. 4. —
Et an maritus etiam ad ecclesiae mandatura debilum red-
dere debeat uxori, si illi super servilule ab illo, vel á do-
minio ipsius servae, sit mota quaestio, et quid si super hoc
excommunicetur, n. 4 1. 4 tit. 5 part. 4. — Malrimonium
inler ascendentes et descendentes nunquam conlrahi ple-
rit, n. 1 per text. i id. I. 4 til. C part, 4. — esse polest
serva, ipsa efficitur libera, et filii suntlegilimi, etiamsi
dolaba instrumenta non interveniant, ibidera in n. 10, —
conlraclum inter personara illuslrem , el concubinam vi-
lem seu infamera, an teneat, et an filii ex tali concubina
sine nupliis habiti naturales filii dicanlur hodie per legem
Tauri, n. 4 1. 3 til. 14 part. 4. — si contrahatur cum
concubina, an filii concepli ex ea ante moriera uxoris,
qui nali fuerunt uxore mortua , legitimenlnr per contrac-
tum matrimonii, postea cum concubina factura, num. 4
1. 2 lit. 15 part. 4. — si contrahatur inler aliquos, quo-
rum unus liber eral, alius vero uxoralus, qui liber etiara
aliura liberum esse credidit, non uxoratum, an per illud
filii ante'matrimoniura habiti legitiraentur, et an talis igno-
ranlia aliquid eis prosil, n. 5 dict. 1. 2. — liberal filium
á palris poleslate, et an tune pater possit sibi retiñere
medielatem ususfructus ex bonis advenliliis filii, siculi ei
licet quando filium emancipat, n. 6 1. 15 tit. 18 part. ^.
— si publici^ ü monacho professo contrahatur, an de isto
crimine cognoscant Inquisilorrs, elquare, n. 2 I. 3 tit, 21
parí, -4. — si aliquis contrnlial in aliquo loco, an per pho
SOI
INDEX MATERIAr.UM
solummodo ipse naluralilatcm illius looi consequaliir,
nntn. 6 per tex*. ibid. Icp:. 2 lit. 2/i pail. k. — polcst con-
Irahi per inteipretem, num. 8 1. 1 lit. 11 part. 5. — Et
quid si pro contralieiido malrimonio fuit promissa ptEna ,
sive per extraneum, sive per conjunctos, vel arnicum, an
si postea matrimonium non contrahatur, promittens pcE-
nam illam solvere teneatur, num. 2 et 3 leg. 39 per text.
ibid. tit. 11 part. 5. — si scienter contralialur ínter im-
peditos contrahere ex aliqua causa, an tuno dos, ar-
rha, vel donalio propter nuptias sil fisci , et qiiaiido non,
gloss. 1. 51 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — Et quid si
matrimonium non sit carnali copula consunimatum, ibid.
ih n. 1. — Et an tune mulieri petenti dolem possit vir
excipcre de jure fisci , ibid. n. 3. — El quid si errave-
rint crrore juris vel facti, an evitent posnam, n. 5 dict,
1. 51 tit. 14 part. 5. — P.Iatrimonium si contrahatur inter
raptum et raptara , an ipsa ex testamento raptoris aliquid
habere possit n. 12 1. 4 tit, 3 part. 6. — Et si lex civilis
contrahenlibus niatriraoniíini pociiam imponat, an talis
poena locura habeat, dict. n. 12 dict. 1. 4- — Matrimo-
nium conlraclum , vt 1 contrahendum , ex causa interdici
potest, n. 3 1. 5 lit. 3 part. 6. — an liberet filium a pa-
tris poteslate, et qiiando non, n. 4 1. 5 tit. 5 part. G. —
intra quantum tempus íi muheñbus contrahi debeat, n. 8
J. 5 tit. 7 part. 6. — si contrahatur secundó vívente pri-
ma uxore, vel ab ea vívenle ad'iuc primo viro, qualitcr
contrahens puniatur, el an inquisitores haereticorum de
hoc cognoscant, n. 1 1. 16 tit. 17 part. 7. — an contrahi
prohibeatur, si aliquis ad portam ecclesiae sletit tcmpore
calechismi et benediclionum , qua; ante Baptismum fiunt,
n. 2 i. 2 lit. 6 part. 4.
Matrimonium DiRiMiTUB, vel di-jsolvitür, vel Separa-
tur, vel Impeditur. — Matrimonium non dirirailur per
tacitam professionem , sed per expressam, num. 11.8 tit.
7 part. 1 . — jara perfectum separan minimé potest, est
enim ibidem nexus divinus, qui vocatur foedus matrimo-
nii, n. 5 1.3 lit. 2 part. 4. — dissolvitur altero ex conju-
gibus profitente Religionem ante copulara, postea vero,
altero consentiente, ibidem in n. 8 dict. I. 3. — an pos-
sit dissolvi per supervenientiam lepra;, etan sanns leproso
debitum reddere debeat, et quando, n. 7 I. 7 tit. 2 part.
4. — non dirimitur, licét uxor virginiíatem non habuerit,
si'cr.s vero in spousa de futuro ante copulara, n. 6 I. 10
lit. 2 parí. 4- — Et quid si contrahatur matriraoniura sub
conditione, scilicet, si te virginem invevero , an matri-
monium teneat, el quando, ibidem. — Matrimonium ira-
jiedilur, et factura dirirailur propter contrahentis servilem
condit onem, sive per votum, vel reccptionem sacri ordi-
nis, gl )ss. leg. 11 til, 2 part. 4- — et quid si tantum sim-
pliciter vovit, et conlraxit cura eo, scilicet qui eodem mo-
do voverat, ibidem in d.5. — elqualiler unus alii debi-
tum reddere possit, cum ex voto simplici exigere sint pro-
liibili ; et an Episcopus possit dispensare tune , ut vovens
debilura exigere possit, ibidera. — Matriraoniura si con-
trahatur el ligato, seu irapossibililalo ad coitura, an debeat
separari, n. 3 I. 16 lit. 2 part. 4. — Et quid si sumus in
dubio, an lale irapedimentum pr^cesserit matrimonium,
an postea subsequulura fuit, ibid. in n. 3, et n. 3 I. 5
tit. 8 pnrt. 4. — Matriraoniura an impedialur, sive diri-
rnalur, si \\v liabcl memb um aridura, vel nimis carno-
sniu, n. 5 !. 17 lit. 2 parí. h. — ■ an. possit per Princippm
impediri, iipCfYiiircihaiur iutcr servos, magnates, vel alio*,
ex causa, n. 5 1. 1 til. 5 part. 4. — contracUim í> servo
cum serva, qnaní liberara credebat, an teneat, vel dis-
solvi possit propter errorem, n. 3 per text. ibid. I. 3 til. 5
part. 4. — ab infidelibus contractum contra legera cano-
nicam, si facti sunt fideles, non dirirailur, secíis si fíat
contra legera divinara, n. 1 I. 6 tit, 6 part. 4. — etiara
per carnis copulara consuraraatura , an dirimalur, si pos-
tea error condilionisservilis appareal, n. 1 1. 4 til. 5 part, 4»
— Et an marilus, eliam ad ecclesiae mandatum debitum
reddere debeat uxori, si illi super scrvilute ab illo, vel á
domino ipsius servae, sit mola quaeslio, et quid si super
hoc excomraunicetur, n. 4 1. 4 tit. 5 part. 4. — Matrimo-
nium an separetur, si contrahatur inter fdium adoplivum,
et filiara naluralera adoptantis, n. 2 1. 8 tit. 7 part. 4. ■—
an dirimator propter frigiditatera raulieris, n. 3 1. 2 tit. 8
part. 4. — an dissolvatur, si mulier sit multum arela,
ila quód cognosci non possit , n. 5 dict. I. 2. — Et idem
crit si aliud impedimentura habeat, ibidera. — Malrimo-
niura priraum , si diriraatur propter arctitudinera raulie-
ris, ct ipsa postea á secundo viro carnaliler cognoscatur,
an á secundo viro separanda sit, ct ad priraum rediré te-
neatur, gloss. I. 3 tit. 8 part. 4 per text ibid. — Et quid
si ex usu secundi viri facía fuit cognoscibilis primo, ibid.
— Matrimonium utrum separetur, si postillud aliquis ad
coitura impolens reddatur, el quid in dubio pra;sumelur,
n. 3 1. 5 tit. 8 part. 4. — non separabitur durante trien-
nio probationis, licét ab aliquo ex cis offeratur probalio
in conlrarium per adspectura, ibid. in n. 6. — si separe,
tur propter viri frigiditatera , ipse cura alia non contrahet,
sed propter rjus nialeficiura, sic, el quando, ibid. in n. 12.
• — cum corrupta contraclura, si ab ea propter viri sui
frigiditatera dissolvi petatur, intra quantum tempus istud
petere debeat, gloss. 1. 6 lit, 8 part, 4« — priraum si se-
paretur, et impolens secundo conlraxerit, et carnaliter
uxorem cognoverit , an adhuc vinculum primi matrimonii-
duret, n. 2 I. 7 tit. 8 part. 4. — an dissolvatur propter
adulterium uxoris, niarilo accusante, si ipse étiam adul-
terium coramisit, et quid de jure civili, et regio, n. 2
1. 6 lit. 9 part. 4. — vel sponsalia, an fieri impediantur
per diclum unius teslis, eliamsi non sit consanguineus,
et an jiidex debeat qualitates lestis inspicere, et quales,
n. 1 1. 18 lit. 9 part. 4. — El quid si sponsalia essent jú-
rala, an ad unius dictura dissolvi debeant, ibidem in n. 3.
— Malriraoniuin an dissolvatur ad dictum unius testis si-
muí cum fama , ihidem in n. 4. — El quales esse der
beanl testes ad dissolvcndum matriraoniura, ibid. in n. 5.
— Matrimonium an dissolvatur ad dictum testium depo-
nenlium de audilu , n. 1, 2 et 3 1. 20 tit. 9 part. 4. —
licel separelur per divorlium , durat tamen vinculum ip-
sius, n. 9 1. 2 tit. 10 part. 4. — dissolvitur ipso jure in
aüquibus casibus, n. 2 per text.- ibid. 1. 3 tit. 10 part. 4.
— el quibus judicibus separelur, n. 2 1. 7 tit. 10 part. 4,
et ibid. n. 4 cura sequentibus per illum text. ibid. — Et
an causa nialriraonialis possit per Episcopum alteri dele-
gan, ut ipse illam judicet, n. 7 1. 7 til. 10 part. 4. — Ma-
triraoniura si dissolvatur fdiis existentibus , dos matris suae
ad eos perlinebit , non ad patrem matris suae , et quo
jure, n. 1 1. 30 per text. ibid. tit. 11 part. 4- — Matri-
monio soluto dos ad uxorem non redil in uno casu, et an
tune cedat lucro marili, vel an applicelur fisco, n. 1
]. 50 tit. 14 part. 5. — Matriraoniura conlractura , vel
contrahendum ex causa, interdici potest , n. 3 1. 5 tit. 3
SEPTEM PARTITARUM,
305
part. ff, el viue iiiua in veiuo MATnnroNiiiMirritalur, etc.
Matrimonium iRRiTATun, annullaliir, vel noii tenel,
vbI reconvalescit , vel redintegratur. — anniillalur, si me-
tus etiam conditionalis ibiadsit, qui excludat libertatera
consensus, n. 8 quaest.2 1.3 lit. 1 part. k-— an redinle-
gretur, si maritus ab uxore discesseiit,. el sacros oidines
susceperit, et si postea fornicatur in sacro ordine, an ma-
trinooniuiTi rediiUegretur , n. 5 quaest. 2 I. 8 tit. 2 parl. l\.
— et quid si iala sil sentenlia super adulterio cnntra uxo-
rem, et postea maritus Tornicatus fuit, an maritns illam
recipere teneatur, ibidem in quaest. 3, — et an istiid fiat
judicisoQicio, vel qualiter, ibidem. — etan talicasii mii-
lier recuperet siiam dotem , quam propler adulterium pcr-
diderat, ibidem. Matrimonium non tenet, quando fuii er-
ratum in persona cum qua contra Jiitiir, glos. leg. 10 lit. 2
part. 4. — Quod exemplifical ibi glossa terlia in asserente
se filium Regis Franciae , vel se esse primogenitum, ciim
non esset, et quid si erretur in ipsius qualitule, an error
vitiet siculi error personae, ibid. in n. 4. — Matrimonium
conlractum post receptionem sacri ordinis non tenet, el an
talisreceplio ordinis dirimat matrimonium jam contractum,
licét non sit carnali copula consummatum, n. 1 I. 16 tit.2
part. /(.— quandovitieturex appositione conditionis impos-
sibilis, sivc de jure, vel í» natura, vel de fado, sive per eam
quae impieri potest auxilio alioriim, vel si impossjbililasest
communis, n. 4 1. 6 tit. 4 part. 4. — non debet redinle-
grari, quando ambo conjuges fornicali fuerunl, quia pa-
ria delicia, etc. n. 3 I. 5 tit. 10 part. 4. — an debeat re-
dinlegrari oflicio judiéis, licét uxor á viro per senlcntiara
divorlii lalam propler adulterium separata, jUum postea
fornicantem petere nolueril, n. 1 1. 6 tit. 10 parl. 4. — ir-
ritum non convalescil, lictt cesset impedimentum, n. 2 I.
22 tit. 10 part. 4- — El quid si pro coiitrahendo matrimo-
nio fuil promissa peana, sive per exlraneum, sive per con-
junctos, vel amicum, an si postea matrimonium contraha-
tiir, promitens poenam illam solvere tenealur, n. 1 et 3 I.
39 per text. ibidem, tit. 41 part, 5.
Matrimoniim per, vel inter quas personas conlralii pos-
sil, vel non. — potest celebrari inter absentes , mutua la-
men promissione interveniente, n. 3 per text. ibid. 1. 1
til. 1 part. 4. — contrahi potest per procuralorem inter
absentes, dict. n. 3 dict. 1. 1 tit. 1 parl. 4. — ulrum possit
contrahi á mulo, vel surdo, velcaeco, vel abillo, qui om-
iiia isla simul babel, n. 5 1. 5 tit. 2 part. 4. — an possit
contrahi per spadonem, vel castratum, el a non habenle
testículos, n. 2 1. 6 tit. 2 part. 4. — contriihi non potest
per dementes, el furiosos, et quando, ibidem in n. 3 dict.
1. 6. — an possit contrahi per uxorem alicujus, quihoere-
ticus faclus fuit, Mauros, vel Judaeus, n. 1 1. 7 ibidem. —
et an Papa cum ista possit dispensare , ibidem. — Matri-
monium ab incestuoso contrahi non potest, et an debitum
exigere possit, sive uxoris consanguineam cognoverit, sive
propriam, n. 2 1. 13 til. 2 parl. 4« — contrahi non potest
cum Judaea, e tan Papa possit in hoc dispensare, etan is-
lud impedimentum sit ex conslitulione Ecclesise, n. 1 1. 15
til. 2 part.4. — ü fideli conlraclum cum hseretica , an te-
neat, n. 2 dict. 1. 15, el n. 1 1. 4 lit- 4 part. 4. — si con-
trahalur á ligalo , seu impossibilitato ad coitum, an debeat
spparari, n. 3 I. 16 tit. 2 part. 4. — Et quid si simas iu
dubio, an tale impedimentum praecesseril matrimonium,
an postea suhspquutum fuit, ibid. n. 3 et n, 4 1. 5 tit. 8
part. 4. — Matrimonium utrum inter sorvos eliam inlide-
les esse possit, n. 4 cum alus ibid. per illum text. 1. 1 lit. 5^
part. 4. — servi contractum cum libera non valet ipsa igno-
rante ipsius servilutem , nisi postea consenserit» n. 10 1. 1
tit. 5 parl. 4. — conlraclum á servo cum serva , quam li"
beram credebat, an teneat, \el dissolvi possit propterer-
rorem , n. 3 per text. ibid. 1. 3 tit. 5 part. 4. — ab infide-
libus contractum contra legem canonicam , factis fidelibus
non dirimilur, secüs si fíat contra legem divinam, n. 1 1. 6
lit. 6 part. 4. — inter Sarracenos contractum , an teneat
licít ipsi secundüm ritum ipsorum plures possinl babere
uxores , ibid. in n. 2. — esse potest cum duabus comma-
tribus, vel cum duobus compalribus, et quando, num. 1
per text. ibid. 1. 6 til. 7 part. 4- — an fieri prohibeatur in-
ter adoptalum, et alium, si adoplio, vel arrogatio facía
fuit forma non sérvala, n. 6 leg. 7 tit. 7 part. 4. — con-
trahi non potest inler ascendentes adoptantis, et descen-
denles adoplali, n. 7 1. 7 tit. 7 part. 4. — contrahi potest
inter adóptalos simul ab aliquo , sicuti inter plures fdios
spirituates, n. 11 per text. ibid. dict. 1. 7 lit. 7 part. 4- —
an possit contrahi íi sene , qui natura vel artiOc'o ad coi-
tum non esl aptus , n. 2 1. 1 tit. 8 part. 4- — utrum pos-
sinl contrahere sleriles, num. 4 I. 2 til. 8 part. 4- — cum
corrupta contractum, si abeapropter viri sui frigidilalem
dissolvi pelatur, intra quantum tempus illud petera de-
beat, glos. 1. 6 lit. 8 part. 4. — an possit contrahi cum
clerico in minoribus ordinibus constituto, n. 9 I. 1 tit. 13
part. 4. — et an per islud matrimonium filius ex se et ex
soluta nalus legilimari possit, et quid si sil beneficialus,
ibid. — Matrimonium con'ractum inler personam illuslrem
et concubinam vilem, seuinfamem, an teneat; et an fdii
ex lali concubina sine nuptiis habili, nalurales filiidican-
tur hodie per legem Tauíi, n. 4 I. 3 lit. 14 part. 4. — si
publicé h monacho professo conlrahalur, an de islo cri-
mine cognoscant inquisitores haereticorum, et quare, n. 2
1. 3 til. 21 part. í\. — potest contrahi per interpretem, n. 8
1. 1 tit. 11 part. 5. — an possit contrahi per mutum , vel
surdum, n. 7 in princ. 1. 2 til. 11 part. 5. — si scienler
conlrahalur inter impedilos contrahere ex aliqua causa,
an tune dos, arrha , et donatio propter nuptias, sit fisci,
el quando non , glos. 1. 51 per text. ibid. til. 14 parl. 5.
— el quid si matrimonium non sil carnali copula consum-
matum, n. 1 ibidem, — el an tune mulieri pelenti dolem
possit vir excipere de jure fisci, ibid. n. 3. — et quid si
crraverint crrore juris , vel facti, an eviten! poenam, r. 5
dicl. 1. 51 til. 14 parl. .5. — Matrimonium si conlrahalur
inler raplorem, etraplam, an ipsa ex testamento raptoris
cliquid babere possit, n. 12 1. 4 til. 3 parl. 6. -— Et si lex
civilis conlrahenlibus matrimonium poenam iniponal, an
talis pcena locura habeal, n. 12 dict. 1. 4. — Matrimonium
si conlrahalur inter raplorem , et raptara, an per hoc ipse
á poena liberetur, et an bona raptoris, quae raptae applicata
fuerunt, ipsa amittal, si cum eo matrimonium contrahat,
n. 3 1. 3 til. 20 part. 7 per text. ibid.
Matrimonium de presentí, vel de foturo, et per qu.-e
verba. — Matrimonium per verba de praesenti , per qua?
verba conlrahalur, et quid si verba sint dubia, n. 8 1. 2
til. 1 part. 4. — an dicalur fore contractum per verba de
praesenti, si quis dical, abhinc te habeo pro legitima uxore,
vide n. 9 dict. 1. 2 lit. 1 parl. 4. — Et quid si verba deno-
lanlia executionem adjiciantur sponsalibus de futuro, vel
fí jurel (iicendo , ^iíCíi quud nnu habeo aliínn i n uxorem
Ji/si le, an ex \erbis indiicalur matrimonium per verba
304
IX O EX MATEIUARUM
de praescnli, ibidem. — et quid si dicerct, noto aliam in
■uxorem iiisi te, vide ibidem. — Malrimonium proprié di-
citur sponsalia, quae fiunt per verba de praesenti , et quare
sponsalia nominentur, n. 10 1. 2 tit. 1 part. l¡. — non di-
cilurilliid, quod fit per verba de praísenti, si fuit ibi con-
ditio apposila, et non impleta, n. 2 cum seq. I. 3 tit. 1
parí. 4. — de prajsenti non inducitur, si sponsalia fuerunt
ante septenni-um contracta, ibid. n. 3. — quod procedit
eliamsi adveniente pubertate, et eliamsi signa taciti con-
sensus inlerveniant praeter copulam , ibid. — Malrimonium
de praesenti, an dicatur ex eo, quod sponsus de futuro
per vim fuit coactus sponsam carnaliter cognoscere, n. 8
quaest. 2 1. 3 lit. 1 part. 4- — praesumptum de praesenti est
illud, quando sponsus sponsam de futuro carnaliter cog-
noscit, n. 9 1. 8 lit. 1 part. 4- — an teneat saltim in foro
poenitentiali , si quis dicat non habuisse voluntatem , ñe-
que consensum conlrahendi , licét per verba contraxit, n. 3
1. 5 tit. 2 part. 4. — et an Papa possit dispensare in tali
matrimonio; vide remissive dict. n. 3 in fin. verbis, —
Malrimonium an videatur contractum, si quis dicat, tenebo
te in xixorem usque düm ierra cooperiat ocuíos meos , vel
simile, ibid. in n. 4« — an leneat, si verba ibidem non in-
tervenerunt, et an semper verba requirantuV, n. 7 1. 5
tit. 2 part. 4. — sub quibus verbis possit et debeat per
procuratorem contrahi, n. 8 dict. 1. 5 tit. 2 part. 4« — in
qua aetate contrahi possit, tam á masculis, quám h fae-
minis, n. 8 I. 1 tit. 20 part. 2. — etiam cum sexagenaria
h«ne tenet, n. 1 1. 2 tit. 20 part. 2. — an censeatur,
quando impúberes advenienle pubertate se osculati fue-
ran!, vel amplexus dabant, et muñera, vel similia facie-
bant, sive per verba de praesenti sonantia in futurum, sive
per verba de futuro sponsalia contraxissent , num. 5 1. 3
!¡t. 1 pnrt. 4- — Etquid si major cum impubere contraxit,
el advenienle aetate legitima minor consentiat, major vero
non , nn ad contrahendum compellatur ; et an sit distin-
guendum si sponsalia de praesenti contraxisset, antequam
.iller ad pubertatem accessisset, vel post, n. 14 et 15 1. 8
til. 1 part. 4, — Malrimonium valet, licét mulier vetula
sit, ñeque parere possit, n. 4 1. 3 tit. 2 part. 4. — an
possit contrahi h sene, qui natura , vel artificio adcoitum'
non est aptus, n, 2 1. 1 tit. 2 part. 4.
Matrimonium pussumitur. — Matrimonium an praesu-
miilur de jure civili ex sola cohabita tione, et consuetudine
ad liberam , n. 1 1. 85 tit. 18 part. 3. — an praesumatur si
super id fuerit factura instrumentum dotis, dict. n. 1 dict.
1. 85. — praesumptum ex quibus signis inducatur, num. 7
1. 3 tit. 1 part. k. — praesumptum de praesenti est illud,
quando sponsus sponsam de futuro carnaliter cognoscit,
n. 9 1. 8 lit. 1 part. 4. — praesumptum inducitur, quando
aliquis cognovit carnaliter unam de duabus, cum quibus
contrahere promisit, quodlimitatur duobus mDdís,n. 6 1. 9
tit. 1 part. 4- — an esse praesumatur ínter eos, qui diu simul
cohabitaverunt, n. 8 per text. ibid. 1. 2 lit. 14 part. 4. — an
praecessisse praesumatur cumínatre, quando per scripturam
pater legilimat, et quando non, á quo et tempere filium
legilimati esse credantur, n.7inprinc. 1. 7 tit. 15 part. 4.
Matrimonium filii , vel fili^. — Matrimonium á filia
cum aliquo contractum propter vim et metum patris, an
teneat, n. 3 1. 10 tit. 1 parL 4. — contractum per filiam
ante vigesimum qujntum annum sine consensu patris, an
propter lioc ehxteredari possit , five unbat digno, í-jve cura
indigno, sive pater iilam nnU',a yolujsset cum digno mari-
tare, et ipsa noluit, sive non, n. /( 1. 10 !it. 1 part. 4.
et quid si conlrahat conlrapa!n^ Aoliininlcii clandestina,
an exhaeredari possit, stante kge Tuuri, ibidem. — contra-
ctum per filium sine ejus licentia, an propter hoc valeat
exliaeredari , sicuti esl in filia, n. 7 1. 11 per text. ibid.
tit, 1 part. 4. — an valeat, quando paler loqueretur pro
filia praesente, quae palitur se subarrhari, n. 7 1. 5 tit. 2
part. 4. — per filiam contractum sine consensu patris, an
valeat si statutum sit in contrarium imponens ei propter
hoc poenam , n. 3 1. 5 tit. 3 part. 4. — contrahi potest inter
filium spiritualem, et filiara camalera uxoris illius, qui
aliquem de sacro fonte levavit, si ab alio viro iliam ha-
buit, n. 8 1. 6 tit. 6 part. 4. — an possit contrahi inter
filium adoplivum, et matrera, sive aviara adoplantis, vel
inter patrem adoptivüm , et filiam filii adoptivi , et quando,
n. 7 1. 7 tit. 7 part. 4. — an possit contrahi inter filiura
illegitimura, naturalem tamen, et ínter filium adoptivüm
adoptione durante, n. 3 1. 7 tit. 7 part. 4.
Matrimonium patris, vel matris. — Malrimonium si
contrahatur i patre filii naturalis illo mortuo, an ejus ne-
pos ex hoc legitimetur, yel non, num. 9 1. 1 tit. 13 part. 4-
— si non potuit contrahi inter patrem alicujus el ejus
concubinam, quia ille, qui subíalo et non legilimalo filio
succedere inlendebat, impedivitet ad hoc dolura iramisit,
an tune Piinceps istura eliara quoad succedendum in ma-
joria legitimare possit, n. 9 I. 1 tit. 13 part. 4. — an prae-
cessisse praesumatur cum matre, quando per scripturam
pater filiura legiliraal, et quando non, et & quo terapore
legitimoli esse credantur, n. 7 in princ. 1. 7 tit. 15 parí. 4-
— et quo terapore requiíatur quod illa possit esse uxcr
ejus ad hoc, ut per taleni prolalionera filius legitimetur-
ibid. in dict. n. 7 dict. 1. 7.
Matrimonium metu contractum annullatur, si metus
etiam conditionalis ibi adsit, qui excludat libeitatem con-
sensus, n. 8 quíest. 2 1. 3 lit. 1 part. 4. — contractum per
niptum, an impediat, dirimatque matrimonium, et qualis
metus sit justus, n. 8, 9 et 10 i. 15 tit. 2 part. 4. — metu
contractum est ipso jure nullum, et an tune convalescat
ex spontanea cohabitatione , an vero oporteat, quod de
novo contrahatur, ibid. in n. 13 dicl. I. 15 tit. 2 part. 4.
— raetu contractum valet, si postea aliquo modo constaret
deexpresso, vel tácito ipsius consensu, ibidem. — Istud
procedit quando terapore quo consensos accedit, metus
ñeque metuendi causa non duralat, ibid. in n. 14. — Et
quid si ex aliqua causa matrimonium non valuit k prin-
cipio, an consensus continuativos mulieris, quaj credebat
matrimonium validum, habeat vina iuducendi ut de novo
matrimonium contrahere videatur, dict. n. 13 dict. 1. 15
ubi deciarat eleganlissimum consilium Petr; de Anchar^'
rano. — Matrimonium an dicatur metu conti-actum ratione
ofTicü alicujus, ut propter hoc matrimonium solvatur, et
an ista metus prsesumptio alias probationes juvet, n, 12
per text. ibid. 1. 2 tit. 14 part. Ix.
Matrimonium clandestisum, vel manifestum. — clan-
destinura , quando fieri dicatur, n, 1 per text. ibid. 1. 1
lit. 3 part. 4- — non erit clandestinura , eó quod testes non
fuerunt rogati , ibidem in n. 2 dict. 1. 1 tit. 3 part. 4. —
et an in sponsaUbus publica denuntiatio requiratur, etiam
si sint de futuro, ut matrimonium clandestinura non dicar
tur, i ])id. in n, 5. — Matriraonium clandestina factura va-
let quantum ad Deum, sed si po'-lea palam contraxerit
cupi alia, illi adhaereliit, n, J 1. 2 lit. 3 part. 4. — et ari
SEPTEM PAUTITARUM.
S05
tune possit sine mortali peccato exigere sive reddere de-
bitum , etsi ei per judicem ecclesiaslicum pra?cipiatur,
ibidem. — Et quid si non reddens ponat se ex hoc in dis-
crimine vitse, vel orirelur scanduluni, posseutque pecc;ita
iDortalia exinde oriri, ibld. — Matrimonium clandesliué
contractiim, si postea contrállenles illud fateantur, et ve-
lint publica conlrahere, debet prius in ecclesia publican,
in n. 2. — manifestum prajudicat clandesliné facto, lictt
clandeslinum ultra confessionem haberet pro se unum
testem et famam, ibidem in n. 4- — et quid si confitentes
matriraoniuni clandesiinum confiteantur aliqnod impedi-
mentum antea pra:ceísisse , ibidem in n. 5 dict. 1. 2 tit. 3
part. l\. — et quid si conjuges stant pro matrimonio, an
tune eorum confessio cura fama sufficiat ad dirimendum
matrimonium, ibidem in n. 7. — Míitrimonium an dicatur
clandestinum eo ipso, quod banna non praicesserunt, et
quid si banna essent in consuetudine, num. 1 1. 3 tit. 3
part. 4. — clandestina contractum ab a.iquo, cíim essetin
extremis vitaj, an per illud filii antea nati Icgilimentur,
n. 3 dict. 1. 3 tit, 3 part. Ix. — clandestinf; contractum
semper proesumitur fieii in incommodum puellaj, n. 1 1.5
til. 3 part. [\, — clandestinum an subjiciatur poenis lega-
libus, et an tales leges in lioe se inlromiltere possint, n. 3
dict. 1. 5 tit. 3 part. 4. — si clandestiné fíat, ct postea pá-
renles publice contraxerint, an filii antea nati legitimentur
per illud, n. 2 1. 2 tit. 15 part. 4»
Matrimomüji sub condiiione contractum, et si contra-
hatur matrimonium sub conditione, scilicet, si te virginem
invenero, an matrimonium teneat, et quando, n. 6 1. 10
tit. 2 part. 4. — si sub conditione inter aliquos contraha-
tur, an illa adveniente consensos de novo requiratur, an
vero jam praeslitus in principio sufficiat, n. 1 1. 3 tit. 4
part. 4. — et idem erit quando aliqui contrahunt sub
conditione, scilicet, si Papa dispensaverit, ibidem. —
Matrimonium contractum ab aliquo cura duabus sub con-
ditione, si decem dederint, et illaj simul decem ei oíferant,
cum qua matrimonium factura esse videatur, num. 2 1. 2
tit. 4 part. 4. — quando vitietur ex appositione conditionis
impossibiiis sive de jure, vel á natura, vel de facto, sive
per eam, quoe impleri potest auxilio aliorum, vel si im-
possibilitas est eommunis, n. 4 1. 6 tit. 4 part. 4- — ab
aliquo contractum sub impossibili conditione, quam ipse
possibilem eredit, an obiiget, vel non, et quando, dict.
n. 4 in fin. — factura sub ea conditione, scilicet, ut vir
habitare teneatur cum uxore in cerlo loco, an \alcat talis
conditío, n. 5 1. 2 tit. 5 part. 4.
Matrimonium consümmatum per caenis copülam, vel a-
LiTEB. Matrimonium consümmatum dicitur illud, ubi
praecedentibus sponsalibus de futuro fuit carnalis copula
subsequuta , et an admittatur probatio in contrariura , et
quid in foro conscientÍEe , si ille dicat non cognovisse illam
affectu uxorio, sive tanquam ipsius sponsam, n. 3 1. 8 til. 1
part. 4. — et quid si secreta confessione dicat se dubi-
tare que allectu illam cognoverit, quid tune sit dicendum,
dict. n. 8. — Matrimonium an dicatur consümmatum per
copulam camalera , quando sponsus sponsa presente et
consenliente dicat, se nolle per coitura matrimonium con-
sentiré, dict. n. 8 quaest. 3. — et an nisus ad copulam
Ínter impúberes, quando sponsalia juris interpretatione
sunt de futuro, faciant transiré in matrimonium de prae-
senti, ibid. in n. 9. — Matrimonium carnali copula con-
sümmatum diíTert ab alio per verba de proesenti contracto
V.
tantüm, n. 8 1. 4 tit. 1 part. 4. — an liceat consummáre
per copulam in diebus, in qnibns nuplia; fieri prohiben-
tur, et quid si sponsa ante hos dios est benedicta, an ei
liceat exigere debilum secumlo post primara consumma-
tionem, n,7 1.18 tit. 2 part. 4- — ctiam per carnis copu-
lam consümmatum, an dirimalur si postea error condi-
tionii scrvilis appareat, num. 1 1, 4 tit. 5 part. 4. — et
an maritus etiam ad ecclesiaj mandalum debitum reddere
debeat uxori, si illi super servitute ab illo, vel á domino
ipsius servoe sit mota quseslio, et quid si super hoc excom-
municetur, n. 4.1. 4 tit. 5 parí. 4. — Matrimonium con-
suramatum erit, quando semen viri intrat claustra pudo
ris mulieris, ñeque alia polUilio suCiciot, n. 4 I. 5 tit. 6
part. 4. — si non sit consümmatum an possit Papa cum
causa, vel sine ea dispensare, ct illud dissolvere, num, 1
1, 5 tit. 10 part. 4. — In consummato vero non potest,
ñeque de potestate absoluta , dict. num. 1 in final, el ibiii.
n. 2. — Matrimonium si consümmatum sit ínter irapedi-
tos contrahere ex aliqua causa, an tune dos, arrha, vel
donatio propter nuplias sil fisci, et quando non, gloss.
J. 51 per text, ibid, til. 14 part. 5. — etquid si matrimo-
nium non sit carnali copula consummatuQi , n. 1 ibidem.
— el an tune mulieri peleuti dotem possit vir excipere de
jure fisci , ibidem, n. 3, — et quid si erraverint errore ju-
ris, vel facti, an evitent pcenam , n. 5 dict. I. 51 tit. 14
part. 5.
MATRIMONItM PRIMÜM, VEL SECUNDDM. — MatrímOIlium
primum si separetur, el impubes secundo contraxerit, el
carnaliter uxorem cognoverit, an adhuc vinculum primi
matrimonii duret , n. 2 1. 7 tit. 8 part. 4. — contractum
ásciente suum impedimenlum , an teneat, et an primara
uxorem alere teneatur, n. 2 1. 1 tit. 9 part. 4. — primun»
si dirimalur propter arctiludinem mulieris, et ipsa poslea
á secundo viro carnaliter cognoscatur, an h secundo viro
separanda sit, et ad primura rediré teneatur, num. 1 1. 3
tit. 8 part. 4 per texi. ibid. — et quidsi ex usu secundi viri
facía fuit cognoscibilis primo, ibidem. — Matrimonium si
contrahatur secundo, vívenle prima uxore, vel ab ea ví-
vente adhuc primo viro, qualiter contrahens puniatur, et
an inquisilores hsereticorum de hoc cognoscant , n. 1 1»
16 tit. 17 part. 7.
Matrimonium accusatcr , et matrimonium non polest
aecusari propter adulterium , nisi á solis conjugibus, n. í
per text, ibid. 1. 2 til. 9 part. 4. — non accusalur ab exi-
stenti in peccato mortali , vel ab illo, qui propter lioc ali-
quid recepit, n. 2 et 3 1. 4 tit. 9 part. 4. — Matrimonium
aecusatur, vide supra in verba Accusare,
Matüihonidm suBSEQCENS. — postea subsequutum facit
filios illegilimos pro legitimis haberi, quando coitus illo
tempore potuit esse uxorius, n. 9 1. 1 tit. 13 part. 4. — et
quid si inter coitura, et istud raalrimonium aliad matri-
monium praecesserit, ibid. in princip. — et sufficitmalri-
moniínn intervenire, licct non inlerveniant ibi dolalia in-
struraenta, ibid. in princip. — et an sufficiat possibilitas
contrahendi cura ea tempore nalivitatis filii, quae non crat
tempore conceptionis ipsius, ibid, — el quid si nascatur
ex clerico in minoribus constituto, et soluta, ibid. — Ma-
trimonium si contrahatur in mortis articulo, an filii antea
nati legitimentur, el quando non, dict. num. 9, — subs;-
quens filios vulgo conceptos legitimat, si eorum párenles
illud confileantur, dict. n. 9 dict. 1. 1 tit. 13 part. 4. —
subscquens, an legilimet filium in esluosum, licét tale
2Ü
306
LXDF.X MATERIARUM
matrimoniuni ex Papae dispensatione sit contractum, dict.
num. 9. — et an per illud legilimetur lilius invituSj et an
postea redigi debeat in patris potestatem, Lbidem.
MatronjE quales esse debeant ad iiispiciendam mulie-
rem, an sit corrupta , iiec ue, et quaüter istud faceré de-
beant, et quibus observatis, n. 9 1. 5 tit. 8 part. 4.
Maurus, seu qiiilibet alius necessitate instante baptizare
potest, pergloss. 1. 5 tit, 4 part. 1. — si sit hostis fidei, an
.possit secure veiiire ad nundinas, n. 3 I. 4 tit. 7 part. 5.
Maurus, de lioc vide in verbo Sarracenus.
Media vía, aliquando licet eam aligere ut fecerunt J.-C.
«t Imperatores n. 2 per t xt. ibid. 1. 9 tit. 20 part. 1.
Medicinve reddunt niulieres arctas, ita quod ü viris co-
gnosci carnaliter non possint, et quid matronas istud ins-
picientes faceré debeant, n. 9 I. 5 tit. 8 part. íi.
Mkdicus priíis consulere debet inflrmis, ut confiteantur
peccata, quám aliqnid niedicinae sibi daré, n. 4 I. 37 tit. 4
part. 1. — debet infirmo njortem nuntijre, si illi próxima
videatur esse, dicl. n. 4. — Medici Regis, vel Papae, et
quomodo debeant honorari, n. 2 1. 10 tit. 9 part. 2. — me-
dicus novus est homicida parentum, n. 2 1. 2 tit. 6 part. 3.
— Et est pestis in patria , ibid. — Medicus durante infir-
mitale cum infirmo nulluní paclum faceré potest, n. 7 in
fin. i. 14 tit. 6 part. 3. — qui dat medicinas contrarias in-
lirmitati, punitur ut homicida, n. i 1. 12 tit. 22 part. 3.
— Et an sufiiciat quod medicus judicet secundüm regulas
arlis, licét postea contrarius effectus sequatur, dict. n. 1.
— ?.Iedicus an licité recipiat pecuniam pro conferenda sa-
liitnte, r. 8 1. 10 tit. 8 parí. 5. — Medici si discordent, an
viilnus sit lelhale, vel non, quibus standum sit, n. 9 1. 16
tit. 8 part. 5. — Medicus si locaverit operas suas ad an-
num, si illo finito ibidem remanserit, an se reconduxisse
videutur, n. 1 1. 20 tit. 8 part. 5. — an videatur recon-
ductus ü civibus, si ela|iso tempere conductionis solitara
niercedem illi dabant, dict. n. 1 dict. 1. 20. — Medici an-
liquilus vocabantur circuitores, et parabolani, el quare,
el á lulelis se excusare possunt, ctquando, n. 3, et n. 5
1. 3 lit. 17 part. 6. — Medicus qualis erudilionis esse de-
beat, el quid si propter ejas imperitiam infirmus mortuus
füit, n. 1 et 2 I. 6 tit. 8 parí. 7, et vide gloss. 1. 9 per lex-
tum ibidem, tit. 15 part. 7. — et an si deseruit infirmum
postquam inccpit visitare, teneatur, vel non, et quid si
salaria sibi non solvantur, num. 2 1. 9 lit. Í5 part. 7. —
Medicus judaeus, an et quando h chrisliano vocarit possit,
ut illum sanet, num. 5 1. 8 per textum ibidem, tit. 24
part. 7. — Medici an possint esse filii haerelicorum , n. 1 1.
4 lit. 26 part. 7.
Medietas QU.ESTUUM ínter virum et uxorem , \\áe supra
in verbo Lucra.
Médium est semper eligendum, n. 1 per text. ibid. 1. 2
lit. 9 part. 2. — tenere est viri prudentis, el legis á sa-
pientibus institutae, n. 6 adfin. 1. 23 tit. 9 part. 6.
Melioramenta facía in re á bonae fidei possessore , an
ipseilla repetat, n. 1 et 3 leg. 41 tit. 28 part. 3. — facía
in re empla contra legis prohibitionem, an faciens repeleré
possit , si ab eo res evincatur, num. 1 1. 44 tit. 28 part. 3.
Melioratio proprié non cadit , ubi non sunt plures Ín-
ter quos unius affectio cadere possit, n^ 4 1. 8 lit. 4 part. 5.
— conductoris in re conduela, an ad aliquid obliget io-
catorem, gloss. leg. 24 til. 8 part. 5. — Meliorationes
faclsB in re pignerata per creditorem , vel terlium, an
solvi debeant, n'. 3 et 5 ). 15 tit. 13 part. 5.
Melioratüs an videatur esse filius jure noviorí, cui
simplex donalio á paire facta fuit, n. 2 et 3 per text. ibid.
1. 3 tit. 4 part. 5. — per testatorem, an et pro qua parte
ad debita teslaloris teneatur, n. 1. 1. 2 tit. 9 part. 6.
Mrlius est bonum nomen, quám divitiae multx, gloss,
fin. 1. 55 tit. 5 part. 1.
Membrüm viri si sit muJtüm carnosum, vel aridum, sive
dessiccalum, an propter hoc matrimonium fieri impedia-*
tur, et factum dirimalur, n. 5 1. 17 tit. 2 part. 4. — et
an poena morlis, vel abscisionis membri sequiparentur,
n. 6 1. 4 til. 7 part. 6. — proprié, quod dicatur, d. 5 io
fin. 1. 18 lit. 14 part. 7.
Mendacium quid sit, illudque abhorret natura, estque
per se pravuní, n. í 1. 5 tit. 13 part. 2. — omne est puni-
bile, quando esldolosum, et plura inducía contra men-
daces vide remissivé per n. 4 1. 5 lit. 13 part. 2. — in quo
casu illud approbetlex, n. 3 per text. ibidem, 1. 22 tit. 2i
part. 2. — Et si quis mentiendo neget dolóse in judicio
possidere rem , qualiler puniatur, n. 1 1. 3 tit. 3 part. 3.
— et an poenitere possit, ibidem num. 3. — et quse sit
practica in mittendo istum in possessionem rei iliius, ibid.
in n. 5 dict. 1. 3 tit. 3 part. 3. — et an hoc in quacum-
queactione, etin spiritualibus locura habeal, scilicel, ul
propter mendacium, etc. ibidem, in n. 6 dict. 1. 3. —
Mendacium alicujus filiifamilias, qui asserit se patremfa-
milias, quando recepit mutuum, facit illum obiigari, el
quando, n. 6, 7 et 8 per text. ibid. 1. 4 lit. 1 part. 5. —
quid sit , n. 2 1. 1 tit. 16 part. 7.
Mendax, qui propter ejus mendacium aliquid á Rege
fuit impetratus, qualiler puniatur, n. 3 I. 8 lit. 13 part. 2.
Mens sana in quolibet semper prsesuraitur, nisi contra-
rium probetur, n. 2 1. 2 lit. 14 parí. 3. — Nisi ex conjec-
luris conlrarium appareat, et an tune crcdatur notario
attestanti de sana mente testatoris, dict. n. 2.
Mente capti non possunt introducere consueludinem ,
n. fin. 1. 2 tit. 2 part. 1. — non possunt aüqucm levare
de sacro fonte, et quare, n. penull. I. 6 tit. 4 part. 1. —
proprié qui dicantur, n. 1 1. 4 tit. di part. 5. — et in
quo diíTerant á furiosis, ibidem. — Mente capti sequipa-
rantur minoribus, et eorum privilegiis gaudent, n. 8 1. 4
per text. ibidem, tit. 14 part. 5. — Mente capti, etanistis
exemplariter substituí possit, n. 3 cum alus ibidem, 1. 11
per text. ibidem , tit. 5 part. 6. — á legitima excludi non
debent, etan possit furioso exemplariter substituí, n. 6,
7 et 8 dict. 1. 11 til. 5 part. 6. — et furiosisequiparantur,
aliquando lamen diíTerunt Ínter se, n. 1 1. 13 tit. 16
part. 6. — si deliiiquant, an aceusari possint, et puniri,
n. 8 et 9 1. 9 tiU 1 part. 7 per text. ibid.
Mensis nonus in quo mulleres magis consueverunt pa-
rere , num. 3 1. 4 tit. 23 part. 4. — quilibet debet, et in-
telligitur esse triginta dierum, n. 6 1. 5 tit. G part. 6. —
in quo crimen , de quo quis aecusatur, fuit coramissum ,
debet poni in accusatione criminali, num. 5 1. 14 per ttxt.
ibidem, tit. 1 part. 7.
Mensor agrorum cüm íi judice datur, an tune pars de-
beat esse prsesens, n. 1 1. 8 tit. 7 part. 7. — tenetur de
dolo, et lata culpa, et quid si alii delegaverit, qui dolóse
processit, n. 2 ibid. — et mensuratori debet solvi de com.
muni ab utraque parte, num. 2 dict. leg. 8. — Mensor
agrorum proprié non dicitur teslis, et ideo licét falsila-
tem committat, ut testis falsas non punilur, ibid. u. 6
dict. 1. 8,
SEPTEM PARTITAIIÜM.
307
Mensura, et quid operetur aliquid emere in genere,
in specie, vel ad mensurara, n. 2 1. 2Zi tit, 5 part. 5. —
Mensuratio si adliuc sequuta non sit in alus rebus, quae
mensuran solenl, si post, vendilionem, et anle niensura-
tionem rei venditae augeatur, cui augmenium illud perti-
neat, an eniptori, vel venditori, n, 11 dict, 1. 24- — Men-
sura qualis esse debeat, et de pcena utenlis falsis meiisu-
ris, gloss. 1. 7 per text. ibidem, tit. 7 part. 7. — et an
cuín ager mensuratur debeat pars esse praesens mensuratio-
ni, num. 1 1. 8 tit. 7 part. 7.
Memiiíis; islud verbum potest aliquando impun& did,
eliam in ])raeícntia Regis, num. 5 leg. 4 tit. 3 part. 7. —
et de jicrna menüentis coram Rege, vel judice, num, 2
Icg. 2 tit. 7 part. 7.
Mercatores an vcniant in consideratione respeclu poe-
nitenliaj injungendae, n. 8 1. 25 tit. 4 part. 1. — Iransfereu-
tes se ad remotas provincias, etillucmerces trahentes, etc.
quae damna inde sequantur, ibidem. — Mercator an teuea-
tur ostendere libros suos ad fundandam intentionem acto-
ris, et quando, num. 6 1. 17 tif. 2 part. 3. — perilus in
exercitio proesumitur lucrari , nisi infra annum contrarium
fuerit proleslalus, num. 5 I. 29 tit. 11 part. 4. — et potest
pecunia mercatori dari, ut inde percipiat justos quaestus,
ibidem. — Mercator si sibi Iradita sit dos ob timorem dila-
pidalionis raarili, an cum eo tum pacisci possit, ut capi-
lale semper sit salvum viro et uxori, num. 5 1. 29 tit. 11
part. 4- — si slalim, quüd recepit lilteras pagameritorum »
non contradixit, consentiré eis videbitur, num. 2 1. 6
tit. 1 part. 5. — si est solitus lucrari, sieidepositum debito
lempore non reddatur, an possit agere pro interesselucri,
n. 9 I. 8 per text. ibid. tit. 3 part. 5. — Et in curia merca-
torum judicari debet de bono, et aequo omissis juris solem-
nitalibus, et qualiler hoc inlelligatur, gloss. in prooem.
tit. 7 part. 5. — an tamen ibidem servari debeant leges,
et jura civilia , ibidem. — et qiialiter ia curia mercalorum
poena peli possit, et an Priores, et Cónsules mercatorum
possint faceré statuta poenalia, ibidem. — et an valeat
consuetudo, quód eliam in magna quantitate credatur
libris mercatorum, ibid. in fin. — Mercatores proprié lo-
quendo, qui dicantur; et quid si sintin matricula merca-
jtorum, et mercantiam non exerceanf, num. 1 1. 1 tit. 7
parí. 5. — non debcnt inter se faceré pactum, ñeque mono-
polium, ut unus non vendat, nisi ad certum prelium, vel
simile, nisi ex Principis privilegio; et quando Princeps
illud daré debeat, num. 2 1. 2 tit. 7 part. 5. — et an hoc
possit consuetudine acquiri , etan longi temporis, vel alia,
dict. num. 2 dict. 1. 2 tit. 7 part. 5. — Mercatores an pos-
sint conveniri tempore nundinarum ex Principis rescripto,
sive fi civibus, vel á dominis terrae, ibid. in num. 6. —
qiio'.l sint publicé in aliquo loco utile est, dignior lamen
cst civitas, si habeat abundantiam rerum ex proprio terri-
torio, quíim si per mercatores abundet, num. 11.4 tit. 7
part. 5. — si spolientur in itineribus, an et quando villa,
seu dominus territorii ad emendara tcneatur, et quid si
illi, qui fecerunt violentiam, crant fortiores , num. 7 et 8
dict. 1. 4 tit. 7 part. 5.— et quid si maleflcium fíat in con-
finibus villae, etin continenti depraedator se translulerit ad
aliud terrilorium , vel factura fuit de nocte, ibid.— Merca-
tores si sint clerici, an ad pcdagia tencantur; ct alia in
hoc vidc n. 3 1. 5 tit. 7 part. 5. — in qua quantitate pe-
dagia solvere debeant, ct an debeant solvere ex rebus,
quas sui, ct suorum causa adducunt, ct an et quando in
hoc stetur ipsorum juramento, n. 4 el 6 1. 5 lit. 7 part. 5.
— Et quid si ex taü re usus fuit, quia sui causa portabat,
si postea mulato proposito illud vendiderit, an tune tenea-
tur ad solutionem tribuli, ibid. in num. 8. — Mercatore'*
ex quibus rebus pedagia solvere non teneantur, ibid. iu
gloss. ómnibus illiiis \. 5. — k certo et sólito ilinere deviare
non debeiil causa defraudandi poitagia, et tributa, n. 13
ibid. per illum text. — Et si illud fecerint, ñeque portagia
solvant, an omnes res su;c, quas adducunt, confiscentur,
num. 1 1. 6 tif. 7 part. 5.— Et quid in minoribus viginti
quinqué annis, ibid. n. 3. — Et an ipsi sic occuitantes rem
illam perdanlipsojiire, vel post senlentiam, ibid. in n. 5.
— Mercator fí ns suas in domo allerius ponat, illae res
non sunl obligataj domino domus pro ptnsione domus
num. 4 1-5 tit. 8 part. 5. — Mercatores an teneantur
contribucre ad resarciendum damnum uni ex eis datum,
eo quód causa levandi navim res suas in mare projecit, el
qualiter hoc fieri debeat, et quo tempore, gloss. 1.3, 5
et 6 per text. ibid. tit. 9 part. 5. — et an credatur libro
socii mercatoris super damnis contingentibus in rebus so-
cietatis, vel aliter probare teneatur, num. 4 1. 7 tit. 10
part. 5. — Mercator semper pra?sumitur lucrari , nisi con-
trarium probetur, n. 2 1. 13 tit. 10 part. 5. — Etan ipsi
incumbat probatio, quando asserit non lucratum fuisse,
ibidem. — Mercatores, et léñenles cambia, stipulantes»
ct exigentes interusurium de nundinisin nundinas, an li-
dié faciant, num. 2 1. 31 tit. 11 part. 5. — Mercator obli-
gando bona sua omnera mercantiam suam obligasse vidc-
tur, n. 4 !• 5 tit. 13 part. 5. — Mercatores si sint plures,
etunus aufugiat, aliqni vero occurrenles solutionem rece-
perunt, an ipsi cum alus lucrum illud communicare tene-
antur, num, 9 1. 7 lit. 6 par!. G.
Mercantia est quoddam corpus universale, et videtiir
obligata, quando mercator bona sua obligavit, n. 4 I. 5
tit. 13 part. 5. — Merces quas mercatores invehunt in do-
mara conductam, an sint obligatae pro pensione domus,
num. 41.5 tit. 8 part. 5.
Mercati'm quid signiíicet, n. 6 1 1 tit. 11 part. 1. —
Mércala an de novo Geri possint in aliquo loco sine Princi-
pis licentia , et quando sic , n. 2 1. 3 tit. 7 part. 5. — quae
nullara habent franquitiara non habent privilegia nundina-
rura, ibidem.
Mkrcenarii de suis salariis solvere debent decimas,
num. 4 !• 9 til. 20 part. 1. — Mercenarius si in alieno
fundo fodiens, fodinara argenli adinvenit, quam partera
ibid. habebit, n. 15 post princip. 1. 5 tit. 15 part. 2. —
potest eliam in diebus feriatis mercedem ad alimenta pe-
tere , num. 4 in fin. 1. 35 lit. 2 part. 3. — á domino con-
ductus ut fodiat pro invenicndo Ihesauro, si illud ifivene«
rit, tolum debet esse domini, num. 6 1. 45 lit. 28 part. 3.
— si furtum fecerit, an ct quando pro eo aclione furti
conveniri possit, num. 3, 4 ct 6 1. 17 tit. 14 part. 7.
Mebetrix oblalionem in ecclesia faceré non potest, n. 8
1. 10 tit. 19 part. 1. — justi accipit, ut meretricetur, licét
malé facial, num. 5 1. 10 tit. 23 part, 1, — El ideo ex
talibus potest faceré eleemos3'nam, ibidem. — Meretrices
possunt á vicinia expclli, ct semper conducunt domos ad
mensem, num. 2 I. 14 lit. JO part. 5. — Meretrix an possit
cxigere sibi ob merelricitm commissum, n. 2 I. 38 tit. 11
part. 5. — Meretrices an illud quod turpiter, el libidinis
causa acceperint, restituere teneantur, sallira in foro ani-
ma;, ct quibus ; et an de talibus possint teslari, vel an ab
)08
INDEX MATERIARUM
eis ila datum repeti possxt , sive promissum impleverint,
^'venon, num. 2 1. 53 per text. ibid. tit. 14 part. 5. —
Merelrix proprie quae dicatur, num. 3 dict. log, 53 til. 14
part. 5, — si acceperit piguus pro securilate solutionis, an
pignus ab earevocari possit, vel an ipsa agere possit con-
tra donantem, ut pignus redimat, mim. 4 dict. 1. 3. — an
possit exigere, et petere sibi promissum libidiiiis causa,
(iict. num. 4 dict. I. 53 tit. 14 part. 5. — dicilur turpis
persona, et quid de illa, quae causa libidinis passa est ali-
quemsecum commisceri, num. 2 1. 12 til. 7 part. 6. — si
vocetur mulier, quse illud fuit, sed jam nupta est, an vo-
cans leneatur aclione iujuriarum, num. 7 in íin. 1. 1 lit. 9
part, 7. — Et an raplus meretricis sil punibilis , vel non,
et quando sic, n. 7 1. 2 per text. ibid. tit. 19 part. 7. — Et
un meretricibus exislentibus in publico lupanar! possit
vectigal imponi , n. 2 1. 2 tit. 27 parí. 7. — Meretrices non
sunt dignae legum laqueis innodari, num. 1 1. 5 lit. 29
part. 7. — si capiantur propler earum delictum, cum mas-
culis, ñeque cum honeslis ftemitiis carceralis, esse non
debent, ibid.
MiíRUM iMPEBiuM quid sit : et de lioc vide n. 2 I. 18
tit. 4 part. 3, et n. 2 1. 2 tit. 25 part. 4. — et an episcopi
illud imperium habeant, ibid. in fin. dict. n. 2 dict. 1. 18.
— et an merum imperium possit praescribi contra Prin-
cipem, et quid jure Ordinamenti, n. 3 ibidem. — Merum
imperium non venit, nisi nominalim concedatur, n. 4
ibidem et numerus similis qui idem dicit in n. 1 1. 7
tit. 18 part. 3. — residet apud judicKS ordinarios provin-
ciae ratione oíTicii, n. 5 dict. 1. 2 tit. 4 part. 3. — an pos-
sit praescribi, n. 3 1. 6 Lit. 29 part. 3. — et mixtum impe-
rium habere praesumitur in aliquo loco dominus , qui
ibidem habuit furcas erectas per triginta annos , ücét
ibidem nullus fuerit suspensus, quia casus non evenit,
n. 8 1. 15 tit. 31 part. 3. — imperium quanto témpora
prffiscribatur contra Principen!, n. 11 1. 15 tit. 31 part. 3.
— et si praescribatur per cenlum annos, an fama, vel opi-
mo de contrario suíficiat , vel testes, ibidem. — Merum
imperium an venial in generali donalione villae', seu cas-
Iri facta alicui , vel ecclesiae, n. 2 1. 9 per text. ibid. tit. 4
part, 5. — et mixtum imperium generaliler est conceden-
dum, dict. n. 4 '• O- — imperium est de regalibus, et
adhaeret ossibus Principis, n. 8 per text. ibid. dict. ]. 9
tit. 4 part. 5.
Metropolitani non habent jurisdictionem in subditos
suffraganeorum , nisi in casibus íi jure expressis, n, 2 in
med. 1. 10 tit. 5 part. 1. — providebunt beneficia suffra-
ganeorum, quando ipsi fueruiit negligentes in termino
sibi dato, et si Metropolitani neglexerint, providebit Pa-
pa, num. 1 in princ. 1. 9 til. 16 part. 1. — et an ille, cuj
eleclio devolvitur, debeat providere secundura illas qua-
litates, secundüm quas eligere debebant primi electores
vel coUectores , ibidem. — Metropolitanus á concilio pu-
niri non debet, quando ipse tanquam caput ibid. praeest,
aliíis secüs, num, 2 1, 14 tit, 16 part, 1.
Metüs qualis esse debeat ad hoc, ut excuset jurantem ,
ne ad implemenlum juramenli teneatur, n, 2 1, 29 tit. 11
part. 3. — si sit vánus et improbabilis, an quis á jura-
mento, quod per talem metum praestitit, debeat petere
absolutionem , ibid, — et quando talis esset justus metus,
poterit judex competiere recipientem , ut illnd relaxet, in
dict. n, 2 1, 29 tit. 11 part. 3. — et si juramentum mrtu
exlortum sit in casibus ii lege prohibí lis, non ohlignt ipso
jure, dict. n. 2 in fin. — Metus ímpedit omnem actum, in
quo consensus liber dcsideratur, si justus sit, n. 3 1. 29
tit. 11 part. 3. — sed an et tune talis per metum jurans
indigcat absolutione, ibidem. — Metus si praebuit cau-
sam non appellandi, h quo probari debeat praecessisse, ef
an tune necessaria sit proteslalio, n.9 1. 27 tit, 23 part. 3.
— reverentialis an viliet malrimonium k filia contractun.
volúntate patris, n, 3 1, 10 tit. 1 part. 4« — Metus quid
sit, n. 6 1. 15 tit. 2 part, 4. — ct qualis tit ille, qui ca-
dere possit in constantem virum, ibid. n, 8. — Metus r.i-
nor desideralur in mullere, quám in viro, ibid. in n. 7.
— et qualis sit justus metus, ut per eum malrimonium
impediatur, ibid. in n, 9 et 10. — Metus oritur ex juslc
limore, licfet adbuc manus non intulcrunl, ibidem in
n. 10 dict, 1. 15 lit. 2 part, 4, — justus et, si quis timeat
se ad servitutem red¡gi,n, 111, 15 tit, 2 in part, 4. — per-
ditionis bonorum, an sit justus, n. 11 dict, 1, 15. — Et
quid si huic metui postea novus adha;reat consensus ex-
pressus, vel lacitus, et an malrimonium convalescal ex
spontanea cohabitatione, an vero de novo debeat conlrahi,
ibidem in n, 13, — Metus terribilis cxcusat mulierem ab
adulterio, et qualis esse debeat, gloss. 1. 7 lit. 9 part. 4.
— an justus esse dicatur quod causatur ex aliquo oílicio
ut per illud malrimonium non teneat, et an ista prae-
sumplio metus alias probationes juvet, n, 12 1. 2 tit. 14
part. 4, — quid sit, et fit quoad animum, vis vero fit cor-
pori, n. 1 1. 28 tit, 11 part. 5, — et quando excuset occi-
dentem aliquera de mandato tyranni, n. 2 L 1 et n. 3 1. 8
ÜL S part. 7.
Miles ármalas militiae, et miles coelestis, an excuselur
juris ignorantia , n, 5 J, fin, tit, 1 part. 1, — excusatur
cliamsi peritiores non consuluit, et excusatur juris igno-
ranlin, n. 6 ibidem, — non excusatur ob Ignorantiam ju
ris naturalis, n. 8 dict. 1. fin, — Miles solus in lucro sub-
eundo cxcusatqr juris ignorantia, mulier, rusticus, el aW,
in damno vitando, num. penull. dict. 1. fin. — venit iu
consideralione respectu poenitcntiae injungendae, n, 8 1, 25
til. 4 part, 1. — Miliies ordinuní Sancli Jacobi, et alia,
rum, an gaudeant privilegio clericali, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 1.
— ordinum Calatravae, Alcantarae, etc. si decedant sinc
haerede, quis habebit eorum bona, n. 4 1. 4 til. 21 parí. 1.
— Miles ámililia, id est, durilia dicitur, et quales ad
militiam sint eligendi, n, 2 I, 2 til, 21 part. 2. — utrum
possit esse castratus, n. 4 1. 12 tit. 21 part. 2. — an efiici
possit ü Principe ille, quia alias est ignobilis, n, 6 1. 2
tit. 21 part, 2, — Milites an alius praeter Regem illos crea-
re possit, n. 1 I. 11 tit. 21 part. 2. — Miles creaius si pro-
ditor sil, amittit militiam, n. 6 1. 12 tit, 21 part, 2. —
idem si publico judicio sit damiialus, ibidem n. 7. — Mi-
lites qui á Papa creantur, benedicuntur, qui vero á laito
Principe, non, num. 3 1. 14 tit. 21 part. 2.-^ creali á pa-
tris potestate non evadunt, n, 5 1. 16 ibidem. — esse de-
bet qui in Regem, vel imperatorem eligitur, n. 5 per text.
ibid, 1. 23 tit. 21 part. 2. — nostri lemporis an gaudeant.
privilegiis, uti eral anliquitus, n. 1 1. 23 tit. 21 part, 2, —
Militibus cadit dúplex delictum, unum militare, aliud non
militare, n. 1 1, 25 lit. 21 part, 2. — Milites ordinum, an
possint habere proprium , et quid in militibus Saucti Ja-
cobi, num, 3 1, 13 lit, 23 part. 2. — recuperantes prae-
dam, quando illam debeant retiñere, et quando non,
num. 2 1, 26 tit. 26 part. 2. — non possunl sine licenti:»
rccedrrc de suis mr;ns¡onibi!=; , el locis d nuir.ii;, n„ G I. 2
SEITLM PAnTiTAHUM.
S09
til. 7 part. 3. — et gererosi habitantes in aliqua civitatc,
In qua est l¡tin;ium super lerniinis et territorio, quo liabila
victoria ipsi milites gaudcbuiit , an ipsi teneaiilnr ante
vicloriam, et lite pendente ad contributionera, ut üspro-
sequatur, n. 9 1. 20 lit. 32 part. 3. — ea quíE adqui-
lurt in Rogis servitio, sivesit in niari, sive sit in ierra,
illud peculium castrense dicitur, num. 4 leg. 6 tit. 17
part. 4- — qui castra, et curianí Regis sequuntur non
sunl immunes ü puivere, sudore , et labore, ibidem in
jium. 6. — terrestres naturales sunt illiusloci, ubi mi-
liliam receperunt, n. 5 per text. ibid. 1. 2 tit. 24 part. 4.
— et an idein dicendum sit in milite coelesli, ul naturalis
dicatur illius loci, ubi liabet beneficiuní, dict. n. 5 dict,
1. 2. — Miles ci-cari liodie non potest nisi h Rege, vel Re-
gina, vel de cjus mandato, dict. n. 1 1. 11 lit. 21 part. 2,
ct n. 2 1. 1 tit. 25 part. 4. — intra annum non debut k do-
natorc mililiae disccdcre,- et quare, num, 1 1. 7 tit. 25
part. 4. — et quandosic, ibid. n. 4. — Miles creatus im-
niunis est ab oneribus, et honor ibus subeundis, dict. n. 1.
■ — qui est in curia Regis, vel in alio quocunique loco in ser-
vitio Regis, an gaudcat pri\ileg¡o milituri, n. 1 et 2 in
fm. 1. 49 lit. 5 part. 5. — et si ex pecunia militis, quae
est penes tertium, illc tertius rem enieril, an illa res si2
empta sit militis, vel cmcntis, ibidem. — et an tune re-
quiratur quód talis eniens sit procuratcr, vel negotio-
rum gestor, ipsius militis, ibidem. — Miles proprií; quis
dicatur ad hoc, ut sibi competat privilegium militum,
dict. num. 2 in med. — et an hodie curetur de ceremo-
niis anliquae militia;, ibidem. — Milites quod privilegium
íicbeant, quando malitiosé nolunt portagia solvere, n, 16
1. 5 tit. 7 part. 5. — nostri lemporis vacantes olio, an
possint esse conductores, vel locatores, et quid in doc-
toribus. num. 2 1. 2 lit. 8 part. 5. — an pro aliquo pos-
sint fidejubere, el quid si suo privilegio renuntient, n, 1
1. 2 tit. 12 part. 5. — Miles non convenitur nisi in quantum
faceré polest, ñeque compellelur ad cessionem bonorum,
n. 6 I, 1 tit. 15 part. 5. — qui post cessionem bonorum
arma emit, an ab eoauferri possent, n.4 1. 3 tit. 15 part. 5.
— qualitertestamentum faceré possit, ct de privilegiis mili-
tura in leslando, gloss. 1. 4 per text. ibid. tit. 1 part. 6. — si
sit rautus an possit faceré testameiitum , n. 111. 13 tit. 1
part. 6. — si deliquerit, et sit ad morlem condemnatus,
an teslamentum faceré possit, n. 4 et 5 J. 15 per text. ibid.
tit. 1 part. 6. — potest pro parte temporis decedere tésta-
las, et pro parte intestatus , alius non, n. 3 cum alus ibid.
leg. 15 tit. 3 part. G per text. ibid.— an possit filio suo
emancipato pupillaiiter substiluere, et in qu bus talis sub-
stilulio vaieat, n. 5 1, 5 tit. 5 part. 6. — quis pi'oprié dica-
tur, et ut militari privilegio sub- titutioncm compendiosam
faceré possit, n. 4 1. 12 tit. 5 part. 6. — ex privilegio pot?st
aditam haereditatum diiecto subslituere, et pro tempore
habere unum iiíeredera, etpro tempore alium,'ibi(I. in n. 17,
— arraalae militia? a;quiparatur scholari ud discendi .'^cien-
tiam, n. 9 !. 5 tit. 15 part. G. — Milites an volenles admit-
tantur ad minoruní tutelas, n. 1 1. 3 tit. 17 part. 6,' — et
an qui se gerit pro milite, ciim illud non sit, puniatur
poena fuisi, n. 3 1. 2 til. 7 part. 7. — Miles si delinquat in
crimine militaii, vel alio per quem judicem capi, et pu-
nir! possit, gloss. I. 3 per text. ibid. tit, 29 part. 7. — e*
quod dicatur crimen militare, n. 3, 4 el 5 dict. I. 3 til. 29
part. 7. — et quid si dubitetur an sit railes, vel non, ibid.
num. 2 dict. ]. 3, — Miles occidens, vel aliter delinquens,
an per praesidem ad magistratura remitti debeat, vel non,
ibid. in n. 5. — Milites qui torqueri possint, vel non, et
quando, n. 4 1. 2 per text. ibid. til, 30 part. 7.
MlLITARIS SUESTIXIJTIO, vidc iu VerbO SDBSriTUTIO BU-
LITARIS.
Militare testamektují, videin verbo Testamenxdm mi-
litare.
Militia de per se non est digniías , et quare sic dicatur,
n. G per Itxt. ibid. I. 1 tit. 21 part. 2. — et unde dicatur,
ibid. n, 2, — Militia dari non debet pauperi, ñeque illi,
quipatrem, aut matrera maléficos appellavit, n, 1 1. 12
tit. 21 part, 2. — an liberet filiuní a patris potestate, n. 4
1. 16 tit, 21 part. 2.
Millenarius numerus, ct de ejus nobilitate, n. 1 per
text. ibid. 1. 2 lit. 21 parí. 2.
Mimos, vide de liis in verbo Representantes.
MiNEBs an sint de regalibus, et de reservatis Principi,
n. 15 1. 5 tit. 15 part. 2. — el quam purtem Princeps sibi
habere debeat, ubicumque invenianlur, ibid. — et quid
si mercenarius in fundo fodiens, casu fodinam argenli
invenit, quam partera ibi habebit , et quid in thesauro,
ibidem.
MiNiSTEi,el minislrorum dislinctio in ecclesia Dei, íi
quo fuit instituía , n. 1 1. 2 tit. 6 part. 1. — castigando de
praelatorum mandato, si excesserint, an prselati teneantiir,
n. 6 leg. 48 tit. 6 part. 1. — communicanles cum domino
suo excommunicalo , an peccent, el in quibus istud pro-
cedat, n. 9 1. 34 lit. 9 part. 1.
Appellat.
Contrahens sponsalia, vel
malrimonium.
Donat, vel non.
Recipiens muluum.
Instituitur hxres puré, ad
diem, vel sub conditione
Tutor, seu execulor testa-
ra enl i.
Accusat, vel accusalur, vel
torquelur.
MlNOR.
Excusatur.
Obligatur, seu ligatur.
Compromiltit,
Conslituit procuratorem, vel
constituitur.
Jurat vel non.
Reslituilur, vel non.
Testiñcat.
Laíditur, vel damnificatur,
Vendens, vel emens.
Conturaax,
MiNOR an ligelur legibus , si alleget juris ignorantiam
n, 3 I. final, tit. 1 part. 1. — Minores consuetudinem in
ducere non possunt , etiamsi pluries factura faciant, gloss.
fin. 1. 2 tit. 2 part. í, — Minor an debeat sibi eligere cura-
torem in judicio , et forma quse in hoc servatur, n. 2 1. H
tit. 2 part. 3, — si concurra! cum muliere, quod erit po-
tentius privilegium , n. 2 in fin. 1. 5 tit. 3 part. 3. — si ha-
beal tutorera , an debeat in ejus propria persona citari,
n. 13 1. 2 lil. 7 part, 3. — si enormissimé laísus sit, an
contravenire possit, non obstante suo juramento, ct an re-
quiralur, quód petat absolutioncm ab co, n, 4 I. 59 tit. 18
part. 3, — et in quibus contractibus tninorura accedero
possit íidejussor, n. 9 dict, I. 69 lit. 18 part. 3. — et an in
vcnditione rei minoris, sive sit mobilis, sive immobilis,
requiratur subhastalio, n. 2 1, 60 lil. 18 part, 3. — et an
ibidem intervenire debeat decrelum judiéis, et quando,
et qualilcr, ibidem in n, 8. — Minor utrum pelere possit,
quod senlentia contra enm lala, qurc transivit in rem ju-
dicaíaní, rescindatur , si instrumenta de novo reperit,
n. 9 1. 19 tit. 22 part. 3. — et intra quantum tempus ista
reslilulionem pelere debeat, ibidem in num. 11 et 12, —
Minores si ad officium eligantur, possunt illud rejiceresiue
310
INDEX MA.TERIARUM
appellatione, num. 2 1. 8 tit. 23 part. 3. — Minori invito
potest defensor constitui , secüs in república , et ecclesia ,
n. 5 1. 1 lit. 25 part. 3. — et ex hoc coUigitur diflferenlia
ínter minorem , et rempublicam , et civitatem, dict. n. 5.
— Et an minori possit dos per tutorem constitui ex su!s
lebus immobilibus sine judiéis assensu , n. 1 per illum
text. ibid. 1. 14 tit. 11 part. 4. — et an judiéis assensus
sit necessarius, si dentur tune res mobiles, quae servando
scrvari possunt, et quid in pecunia, ibid. in n. 2. — Minor
septennio an possit á patre in adoptionem dari, et an possit
arrogari , n. 1 per text. ibid. 1. 4 tit. 16 part. 4.— sexaginta
annis an possit filios generare, n. Al. A tit. 16 part. 4. — ■
an possit k suo tutore, vel curatore adoptan, vel arrogari,
n. 1 per text. ibid. 1. 6 tit. 16 parí. 4. — si sit dóminus
unius servi, si alter dominus servi illum manumitlat, aa
dominus alter, si minor sit, adidera, vel ad recipiendum
prelium compellendus sit, num. 2 leg. 2 tit. 22 part. 4.
■ — quando ex receptione mutui gravetur ; et quid si non
probetur fuisse versum in ejus utilitalem, licét probetur,
quód erat in instanti necessitate, n. 3 et n. 7 1. 3 tit. 1
part. 5 per illum text. ibid. — et quid si utilitas non duret,
licét k principio utililer gestum fuit, dict. n. 7 in fin. —
Minor qui dixit se palremfaniilias, an propter hoc men-
dacium, ad restitutionem mutui compellntur, n. 6 per
text. ibid. 1. 4 tit. 1 part. 5. — Miiioris res in pignus dala
pro illo, quod fuit versum in ejus uülitateni, etiam sine
judiéis decreto valet, n. 4 1. 9 lit. 2 part. 5. — Minor k
vendicando alienata repellitur, si pretium in ejus utllita-
tem versum non restiluat, n. 4 !■ 9 tit. 2 part. 4- — si habeat
pecuniam suam penes ulium, si ille ex illa pecunia rem
sJbi emerit, an lalis res sic empta sua sit, n. 3 leg. 36 per
text. ibid. tit. 5 part. 5. — et quid in curatore emente ex
pecunia sui minoris, velin aüo extraneo, dict. n. 4. — A-i-
nor si habeat rem, et Princeps illam alicui donaverit, seu
lendiderit, an venditiosive donatio vuleat , etinlra quan-
tum tempus prelium talis rei petere debeat, n. 3 1. 63 tit. 5
part. 5. — antequam renuntiet beneficio 1. 2 C. de rescind.
vendit. an debeat de illo certiorari, n. 12 ad fin. 1. 56 lit. 5
part. 5. — Minores quod privilegium habeant, si malitiosé
fecerint, ut portagia non solvant, uum. 16 leg. 5 tit. 7
part. 5. — Minor si portagia non solverit, an in eo idem
quodin majore dicendum sil, et an sit necessaria restitu-
tio, num. 3 1. 6 ibidem. — non videlur circumsciiptus, si
utatur jure communi, n. 4 in med. 1. 5 tit. 8 part. 5. — si
conduxerit domum, an et quando bona sua ibidem illata
sint tacité hypothecata pro pensione domus, dict. n. 4. —
íiginti quinqué annis, et major quatuordecim si curato-
rem non habeat , an obllgetur per contractura, vel per sti-
pulatibnem , n. 5 1. 4 tit. 11 part. 5. — et an possit procu-
ratorem conslituere ad ea in quibus ipse obligari posset ,
dict. n. 5 dict. 1. 4. — et an possit hsereditatem adire, vel
repudiare, vel testamentum faceré curatore contradicente,
dict. n. 5 dict. leg. 4. — et an possit deferre juramentum
sine curatore, vel alia faceré si illum habeat, dict. n. 5, —
Minor, an et quando teneatur solvere expensas factas á ne-
gotiorum geslore in re sua, gloss. 1. 28 tit. 12 part. 5. —
an possit vendicare , quod curator ipsius de pecunia sua
emit, vel an illa res sic empta sit minori tacité hypothe-
cata pro solutione prelii , n. 2 et 4 1. 30 per text. ibideni
tit. 13 part. 5. — etqualiter sit facierida solutio minori,
ut debitor solvens liberetur, gloss. 1. 4 per text. ibidem
tit. .14 part. 5. — et an debitor possit appellare \x pra;cepto
judiéis jubentis solvi minori, et quando, ibidem in n. 4<
— et an solvens minori debeat de hoc faceré scrip-
turam, dict. n. 4. — Minor sicümesset major, pecuniam
sibi solutam perdidit, ob hoc solvens non tenelur, secus si
istud faciat in minori eetale constitutus , ibid. in n. 5. —
et quid si sibisolutiim casu fortuito periit, ibid. in n. 6. —
Minor an possit cederé bonis, et quando, num. 1 1. 1 tit. 15
part. 5. — non potest carcerari pro debito, dict. n. 1 dict.
i. 1 tit. 15 part. 5. — si emat á debitore alicujus cum fraude,
vel sine ea , an restiluet rem , et an sit ei restituendum pre-
tium ; et quid si ejus curator fraudem tanlüra adhibuit , n . 11
1. 7 tit. 15 part. 5. — si per tutorem finita tutela sit illec-
tus blanditiis, an ab eo factum valeat, num. 6 1. 27 tit. 1
part. 6. — si impetret licentiam alien andi rem majoriíe
tácito de sua minori setate, an alienatio teneat, vel non,
n. 4 quaest. 22 et 23 tit. 11 part. 6. — compelli non po-
test, ut suscipiat curatorem, sed si suscepit cogetur slare
sub cura usque ad vigesimum quintum annum , n. 2 1. 13
per text. ibid. tit. 16 part. 6, et ibid. n. 3. — et an pa-
ter possit adulto curatorem in suo testamento daré, et an
cum causa possit ¿i judice confirmari , n. 3 et 5 dict. 1. 13,
— sed an confirmabitur, etiamsi adultus cui dalus est, no-
lit curatorem habere, dict. n. 5. — Minor sine tutoris ,
vel curaioris sui auctorilate se obligare, vel aliqua faceré
non potest, n. 5 cum alus ibid. I. 17 tit. 16 part. 6. — in
quo loco, et cum quibus personis educari, et nutriri de-
beat, gloss. T. 19 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — ■ qualiter
cí tutore ali debeat, et an si redditus non suíTiciant, possit
manum extendere ad proprietalem, gloss. 1. 20 ibidem per
illum text. — tenetur curatori suo solvere, quod pro eo ali-
mentando de suo exppndit, n. 4 dict. 1. 20 per illum text.
— si irnpetravit vcniam aetatis, an contra eum currat
praiscriplio, noque possit restituí, dict. num. 1 1. 9 tit. 19
part. 6. — et quid sit proescriptio talis coepta fuit cum de-
functo, ibid. in n. 3. — et quid in praescriptionibus lon-
gissimi temporis, et h quo tempore incipiat currere qua-
driennium, ibid. in n. 6 et in n. 7. — Minor an possit ali-
quem reptare, n. 4 I. 2 tit. 3 part. 7. — in cujus domo
falsa moneta fuit fabrícala, anper hoc domum perdat, et
qualiter tune ejus tutor teneatur, gloss. 1. 10 per text. ibid.
tit. 7 part. 7. — Minores quatuordecim annorum, si do-
niinis non succurrant, an puníantur aliqua poena, num. 6
1, 16 per text. ibid. lit. 8 part, 7. — Minor an injuriare,
vel injuriari possit, n. 2 1. 8 per lext. ibid. tit. 9 part. 7.
— si per vim propria auctorilate occupaverit, qualiter pu-
niatur, n. 5 1. 10 tit. 10 part. 7. — si aliquid furetur, qua
poena puniatur, n. 1 1. 17 per text. ibid. tit. 14 part. 7. —
si recéptaverit servum fugilivum alterius, an aliqua poena
puniatur, glos. 1. 25 per illum text. ibid. tit. 14 part. 7.—
si negaverit damnum á sedatum fuisse, qualiter puniatur,
etan possit restituí , si conlraríum probetur, n. 3 I. 16 per
text. ibid. tit. 15 part. 7. — Minor aítatis, quando íi poena
excusetur, n. 5 , 6 et 7 1. 9 per text. ibid. til. 1 part. 7, et
n. 3, 4 , 5 et 6 1. 8 per text. ibid. til. 31 part. 7.
Minor excüsatue, et minor, pubes lamen , an excusetur
propter jurís ignoranliara, gloss. final, júnelo text. ibid.
1. fin. tit. 1 part. 1. — an excusetur propter jurís ignpran-
líam eo modo, quo miles, gloss. penult. dict. I. fin. —
Minor setalis, quando á poena excusetur, n. 5, 6 et 7 1. 9
per text. ibid. tit. 1 part. 7, et n. 3 , 4 , 5 et 6 1. 8 per text.
ibid. til. 31 part. 7.
ÍMi.nor ocLiGATi-'K, scü uGAxtiii. — MJnor an ligetur Je-
SEPTF.M PAUTiTARUM
3Ji
gibus, bI alleget juris ignorantiani, num. 2 leg. fin. til. 1
part. 1. — an et quando obligeturvotoreligionis, velaliis
n. 4 I. 3 tit. 8 part. 1. — viginti quinqué annorum, et
major quatuordecim , si curatorera non habeat , an obli-
getur per contractum , vel per stipulationem, num. 5 1. 4
lif. 11 part. 5. — ex quali juramento obligetur, el an
requiratur, quód quando jurat certiorelur de beneficio
restilutionis, num. 6 leg. 6 tit. 19 part. 6. — et an pos-
sit procuratorem constituere ad ea in quibus ipse obli-
gan posset, dict. num. 5 dict. lcg. 4 titre 11 part. 5. —
et an possit ha^reditateni adire, vel repudiare, vel lesta-
mentum faceré curatore contradicente , dict. num. 5 dict.
leg. 4- — et an possit dcferre juramentum sine curalore,
vel alia faceré, si illum habeat, dict. n. 5. — Minor sine
tutoris vel curatoris sui auctoritate se obligare, vel ali-
qua faceré non potest, num. 5 cum aliisibid. 1. 17 tit. 16
part. 6. — an obligetur ex confessione sua, in causa ci-
viii vel criniinaü facta , ibidem , et gloss. 1. 3 per text.
ibid. tit. 19 part. 6. — et an cum minor respondet de ve-
níate, exigatur tutoris sui vel curaloris auctoritas, ibi-
dem. — Minor major quatuordecim annis, et doli capax,
si jurat contractum , an ex hoc obligetur, et non possit
restilui, n. 5 1. 6 tit. 19 part. 6. — Et an tutoris auc-
toritas intervenire debeat in vendilione rerum minoris ,
quae per creditores fit, num. 5 in fin. dict. leg. 17 tit. 16
part. 6.
Minor compromittit. — Minor potest compromittere in
arbitrum , et an cum auctorilate tutoris, num. 1 et 2
leg. 25 tit. 4 part. 3. — an eo ipso quód conipromisit in
arbitrum, videatur la;sus; et an in hoc sil differentia, an
compromillat in arbitrum, vel in arbitratorera , ibidem.
in num. 4.
Minor CONSTITUIT PROCURATOREM, vel C0N3TITUITÜR.
Minor vigiuti quinqué annis potest consliluere procurato-
rem, num. 1 leg. 2 per text. ibidem, lit. 5 part. 3. — Si
tamen constituil de facto, et talis procurator aliquid in
ejus favorem gessit, illud bene valeat, num. 2 1. 3 lit. 5
part. 3. — Minor decem et septem annis non potest cons-
tituí procurator ad negotia , eliam extrajudicialia , d. 14
/. 19 tit. 5 part. 3. — quam aetatem debeat habere ad
hoc, ut in judicio possit esse procurator, et quid si excep-
lio el non opponatur, ibidem' in n. 16. — et quid si ve-
nial ad defensionem patris, vel malris, vel aviae, dict,
num. 16 in fin. — Minor an possit procuratorem consti-
luereadea in quibus ipse obligari posset, num. 5 leg. 4
lit. 11 part. 5.
Minor jurat vel non. — Minor in judicio juramenlura
deferrenon polest; num. 2 per textum ibidem, 1. 3 lit. 11
parL 3. — et si niinoii delur, et ipse jurel pro se, bené
valebil; sed quid si falsum juraverit, an et quando erit
perjurus, num. 3 leg. 7 tit. 11 part. 3. — Minor jurans
falsum in judicio, an puniatur poena perjurii, et quid si
sit doli capax, dict. num. 3 leg. 7 tit. 11 part. 3. — non
reslituitur adversus juramcnlum , quod fecit, n. 2 1. 16
lit. 11 part. 3. — si contractum juraverit, et ibidem ali-
qua verba assertiva ponat, an tali assertioni júrala? stari
debeat, num. 2 1. 56 til. 18 part. 3. — si enormiter laesus
sit, án contravenire possit non obstante suo juramento,
an requiratur quod petat absolutionem ab eo, n. 4 dict.
leg. 59 tit. 18 part. 3. — quatuordecim annorum, si juret
non venire adversus contractum venditionis, si in tali con-
Iractu fuerit ultra dimidiam jusli pretil deceptus , an non
obstante juramento ad hoc admittatur , n. 12 1. 56 tit. 5
part. 5. — an possit deferre juramentum sine curatore,
vel alia faceré, si Ulam habeat, n. 5 1. 4 tit. 11 part. 5. —
si sit major quatuordecim annorum , ve! doli capax , et ju-
rat contractum, an ex hoc obligetur, el non possit resti-
lui , num. 5 leg. 6 tit. 19 part. 6. — et quale debeat esse
juramentum, ut illum cbligel, et an tune requiratur,
quód minor jurans sit cerlioralus de beneficio reslilutio-
nls, ibidem in n. 6. — el an juramentum debeat interve-
nire in ipso contractu, vel sufliciat, quód ante vel post
prtEslelur, dict. n. 2 circa fin, — et in quibus contradi-
bus supradicta locum babeant, ibidem in n. 7. — et
quid si conlractus est invalidus aliaratione, quí\m mino-
ris aetatis, et simpliciter juravit non contravenire, an ex
alia causa possitcontravenire, ibidem. num. 8. — El quid
si conlractus, qui celebratur, est invalidus, et firmaturju-
ramento, an si postea toUatur juramentum , irritetur con-
lractus, ibidem n. 9 dict. leg. 6 tit. 19 part. 6. — Minor
si enormissimé Ireditur, et jurel non contravenire, an obli-
getur juramento, dict. n. 9 , et gloss. 1. 59 tit. 18 part. 3,
et gloss. 1. 56 til. 5 part. 5. — jurans aliquid faceré , si
enormiter est laesus, potest petere absolutionem ájura^
mentó, num. 6 1. 10 lit. 19 parí. 6.
Minor restitcitür, vel non. — Minor non reslituitur
adversus juramentum, quod fecit, num. 2 1. 16 tit. 11
parí. 3. — qualiler, el qua forma pelel restitutionem ad-
versus scntentiam contra se latam, n. 4 !• 16 lit. i 1 part. 3.
• — si enormiter lapsus sit, an contravenire possit non ob-
stante suo juramento, et an requiratur, quód petat abso-
lutionem ab eo, n. 4 1. 59 til. 18 part. 3. — potest petere
rcslilutionem contra fidejussoreni, si fidejussor ageret
actionu mandati contra eum, num. 8 dict. 1. 59 lit. 18
part. 3. — ulrum petere possit, quód senlenlia contra
cum lata, quae transivil in rem judicatam, rescindatur, si
instrumenta de novo reperit, n. 9 I. 19 tit. 22 pnrt. 3. —
et intra quantum tempus islam reslitutioaem petere de-
beat, ibidem in n. 11 et 12. — Minor qui pelit se restituí
contra sentenliara, á qua non fuilappellatum, si reslitua-
tur, an ex lali restitutione socii, qui non appellaverunt,
commodum portent, n. 6 1. 5 til. 23 part. 3. — qui bis
appellavil, si succumbul, an possit restitutionem petere
contia sentenliam, n. 1 1. 25 lit. 23 part. 3. — petens se
restilui ad appellandum, an coram eodem judice, qui
illum condemnavit, debeat de causa reslilutionis tractari,
n. 3 1. 1 til. 25 part. 3. — restitutionem petere non debet,
quando senlenlia contra eum lata, fuit nulla, glos. 1. 1
tit. 25 part. 3. — et quid si contumax sil in creando de-
fensore, an in eo dicendum sit idem, quod in república,
dict. n. 5 1. 1 tit. 25 part. 3. — Minor si reslilulionem
petat, an talis restitutio ei concessa adversario suo prosit,
n. 4 1. 2 tit. 25 part. 3. — el quid si minor nolil uti bene-
ficio reslilutionis sibi concesso, an tune juvetur ejus ad-
versarius, ibid. in num. 5. — Mii)or restituí poterit infra
quadrienniura ís prima dio vigesimi sexli anni, si laísio
caúsala fuit intra vigesimum quintum aunum, n. 3 1. 3
lit. 25 part. 3. — si diligenler fecit, quod erat in se, et
probare non potuit, vel probavit, et judex injuste illum
condemnavit, an reslilulionem petere possit, ibidem in
n. 4 el 7. — an possit petere restitutionem in integrum,
quando cessavil i solulione canonis per bicnnium, n. 13
1. 28 tit. 8 part. 5. — an possit restilui quando ejus credi-
tor vendidil pignus, eliam in casu , in quo venderé sjbi
312
INDEX MATERIARUM
licebat, gloss. 1; 47 per text. ibid. tit. 13 part. 5. — et
qualiter sit facienda solulio minori, ut debitor solvens
liberetur, gloss. 1. k per text. ibid. tit. 14 part. 5. — et an
debitor possit appellare h praecepto judiéis jubentis solvi
inmori, et quando, ibidem in n. 4. — et an solveas minori
debeat de Loe faceré scripluram, dict. n. 4. — Minor si
laesus sit, an sine eo, scilicet quód ostendat in quo possit
in integrura restitui , n. 24 1. 13 tiU 6 part. 6. — qualiter
debeat petere se restitui adversus Isesionera vel sententiam,
et quae exprimere debeat in libello, n. 1 1. 1 lit. 19 part. 6.
— polest in integruní restitui, eliamsi tutor, vel judex
fado interveneriiit , et quando; et quid si per procurato-
rem fecit, n. 2 1. 2 ibidem. — et an cíim miuor se restituit
adversus lulorem, teneatur ei cederé actiones, et benefi-
cium restilutionis, dictT num. 2. — Minor non restiluitur,
cum fuit usus jure communi, n. 3 dict. 1. 2 per texl. ibid,
— reslituitur adversus suam confessionem in judicio fa-
ctam, gloss. 1. 4 per text, ibid. tit. 19 part. 6. — et quid
in atrocioribus deliclis, ibid. n. 1 in fin. — Minor an possit
restitui adversus delictum prsesumptum de prajterito, n. 2
dict. 1. 4 tit. 19 part. 6. — an restilualur adversus deli-
ctum, et ei detur quando petitur restitutio adversus pro-
cessum, vel sententiam, dict. num. 2. — an se restituat
adversus mulalionem status, et quando non, n. 1 1. 5 per
text. ibid. tit. 49 part. 6, — et an adversus suam malam
electionem, ibid. in n. 2 per illum text. ibid. — Minor an
restituatur adversus subhastationem rei suse, quando alius
plus olTeret, et quando sic, n. 3 et 4 dict. 1. 5 per illum
text. ibid. — quando restitui non possit, quia cíim esset
minor se majorera dixit, vel simile fecit, et quid si ambo
fuerunt in dolo, n. 1 et 2 1. 6 ibid. per illum text. — et
an tune praesumatur dolus in minore, vel necessario pro-
bari debeat, dict. n. 2 dict. 1. 6. — et an cum do!os& pro-
cessit dicendo se majorera, an tune contra contractum
possit opponere ea, quce alius major posset, ibid. n. 3. —
Minor si sit major quatuordecim annorum, vel doli capax,
et jurat contractum, an ex boc obügetur, et non possit
restitui , n. 5 dict. 1. 6 tit. 19 part. 6. — Et quale debeat
esse juraraentum ut illum obliget, et an tune requiratur
quód minor jurans sit cerlioratus de beneficio restitutionis,
ibidem n, 6. — et an jiiramenüim debeat intervenire ia
ipso contractu , vel sufficiat , quód ante vel post prsestetur,
dict. n. 6 circa fin. — et in quibus contractibus supradicta
locura habeant, ibidem iu n. 7. — et quid si contractus
est invalidus alia ratione, quám minoris setatis, et simpli-
citer juravit non contravenire, an ex aüa causa possit con-
•ravenire, ibid. in n. 8. — et quid si contractus, qui ce-
icbratur, est invalidus, et firmatur juramento, an si postea
tollatur juraraentum, irriletur contractus, ibid» in num. 9
dict. 1. tit. 19 part. 6. — Miuor si enormissime Iseditur, et
jiiretnon contravenire, an obligetur juramento, dict. n. 9,
ct n. 4 1. 59 tit. ^ 8 part. 3, et n. 12 1. 56 lit. 5 part. 5.—
an restituatur iterum, postquam fuit sibi pro una vice
restitutio denegala , ut quia non erat minor, et non laesus,
n. 10 et 11 1. 6 til. 19 part. 6, — et quid si de novo alias
exceptiones ipse minor opponere velit, ibidem in n. 12. —
Minor an restituatur adversus contracta m rite per eum
factura, etsi fecit sicuti alius quilibet major fecisset illud,
11. 15 dict. 1. 6 per text. ibid. — petens restilulionem ad-
versus boereditatem ab eo aditam, quid probare debeat,
«t an et quando sit ei restilutio concedenda, num. 1 J. 7
Ut. 19 part. 6. — ct qui tune cilari dcbeant, el an sufficiat
generalis proclama, et quid judex faceré debeat tune, n, 2
et 3 dict. 1. 7 tit. 19 part. 6. — Minor corara quo judice»
et in quo loco restitutionera petere possit , n. 1 1. 8 ibid.
perillura text. — intra quantura terapus restitutionera pe-
tere potest, etiamsi damnum sit enormissimura , n. 5 dict,
1. 8. — et an privilegiura restitutionis, quoddatur minori,
transeat ad patiem, vel ad haeredes, ibidem in n. 6. —
Miuor an et quando possit restilui adversus praescriptio-
uera , n. 1 cum alus ibid. 1. 9 per text. ibid. tit. 19 part. 6.
— si impetiavit veniam aetatis, an contra eum currat
praescriptio , ñeque possit restitui, dict. n, 1. — et quid si
praescriptio talis coepta fuit cura defuncto, ibiderainn. 3.
— et quid in praescriptionibus longissimi temporis, et k
quo tempore inci¡.iat currere quadrienniura , n. 6 et 7. —
Minor si negaverit damnura á se datum fuisse, qualiter
puniatur, et an possit se restitui, si contrarium probetur,
n. % 1. 16 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
Minor testificat ; et minor quatuordecim annoruna ,
an possit testificare in crimine laesse majestatis , n. 21. 13
tit. 16 part. 3.
Minor líeditur vel damnificatur. — Minor si enormiter
laesus sit, an contravenire possit non obstante suo jura-
mento, et an requiratur quód petat absolutionem ab eo,
n. 4 1. 59 tit. 18 part. 3. — si laesus fuit, an sine eo,
sciücet quód ostendat in quo, possit in integrum restitui,
n. 24 1- 13 üt. 6 part. 6. — si enormissime laeditur, et juret
non contravenire, an obligetur juramento, n. 9 1. 6 tit. 19f
part. 6 , et n. 4 1. 59 tit. 18 part. 3, étnum. 12 1. 59 tit. 5
part. 5. — jurans aliquid faceré, si enormiter est laesus,.
potest petere absolutionem á juramento, n. 9 1. 10 tit. 19
part. 6,
Minor vendens vel emens, et minor qui vendidit rem ^
an ab emptore debeat probari pretiura conversum fuisse
in utililatem ipsius, n. 5 1. 59 tit. 18 part. 3. — et an ia
venditione rei minoris, sive sit mobiüs, sive immobilis
requiratur subhaslatio, n. 2 1. 60 til. 18 part. 3. — Et an
ibidem intervenire debeat decretum judicis et quando, el
qualiter, ibidem in n. 8. — Minor an possit venderé res
suas immobiles pro magna sui utilitate, licét non vendat
pro solvendo debito, n. 5 1. 4 tit. 5 part. 5. — si habeat
pecuniam suam penes aliura, si ille ex pecunia sibiVem
emerit, an talis res sic empta sua sit, n. 3 et 4 '• 49 per
text. ibid. tit. 5 part. 5. — et quid in curatore emente ex
pecunia sui minoris, vel in alio extraneo, dict. n. 4. —
Minor quatuordeeira annorum si juret non venire adversus
contractum venditionis, si in tali contractu fuerit ultra
dimidiam justi pretii deceptus, an non obstante juraraento
ad hoc admittatur, n. 12 1. 56 tit. 5 part. 5. — si vendiderit
rem emphyleuticam domino irrequisito, an cadat íi jure
suo, u. 3 in fin. 1. 29 tit. 8 part. 3. - vendens sine de-
creto, vel aliter contrahens , an si tune cum contractus est
nullus, fidejussorem dederit, an fidejussor tuno obligetur,
n. 3 I. 4 tit. 12 part. 5. — si vendat rem suara minori, et
postea restituatur, an lunc fidejussor eviclioiús teneatiir,
ibid. in n. 4. — Et quid si minor ageret jure communi
tanquam deceptus ultra dimidiam, an tune fidejussor
eviclionis possit conveniri, ibidem. — Minor deceptus per
dolum, si dederit fidejussorem ^ an tune fidejussor oblige-
tur, et ad quid, n. 1 1. 4 lit. 12 part. 5. — si emat ü de-
bitore alicujus cum fraude, vel sine ea, an rostiluat rem;
et an úi ei resütuendum pretiura; etquid si ejuscurator
fraudom tantüm adMbuit, d. 11 1. 7 lit. 13 part. 5. — et
SEPTEM PARTITARUM.
SiS
an aucloritas tutoris intervenire dcbeal in vendilione rerum
minoris, quae per creditores fit , nuni. 5 in fin. I. 3 tit, 19
part. 6.
MiNOR coNTUMAX si sit , an admiltatur ad appellandum,
n. 2 in fin. I. 9 tit. 23 part. 3. — si contumax sit in crean-
do defensore, an in eo idem dicendum sit, quod iu repú-
blica, n. 5 1. 1 tit. 25 part. 3.
MiNOR APPELLAT, ct Diinor, qui petit se restituí contra
sentenliam, k qua non fuit appellatum, si restituatur, an
ex tali restitutione socii, qui non appellaverunt, commo-
dum porlent, n. 6 1. 5 tit. 23 part. 3. — si sit contumax,
an admittatur ad appellandum, num. 2 in fin. 1. 9 tit. 23
part. 3. — qui bia appellavit, si succunib it, an possit res-
tilulionem petere contra sententiam , num. 1 1. 25 tit. 23
part. 3.
MI^0R CONTRAHENS SPONSALtA , VEL MATRTMONIPM. Mí-
nor sepleunio si per verba de pra;senti sponsalia contraxe-
rit , nunquam induceretur malrinionium de praesenti ,
etiam adveniente pubértate, licét signa taciti consensus in-
terveniant, n. 3 1. 3 tit. 1 part. 4. — qui sponsülia con
traxit de futuro, per quos actus videatur consentiré de
praesenti, n. 9 1. 3 tit. 1 part. í\. — Minores septennio, si
in eis discrelio suppleat, an possint sponsalia contrahere,
n. 4 1. 6 tit. 1 parí. A. — Minor tempore sponsaliorum
qui contraxit sponsalia cum majori, si postea adveniente
pubértate et setate legitima consentiré velit , et major no
lit , qualiter ad hoc compellatur, n. 14 1. 8 tit. 1 part. 4.
— et an sit distinguendum , an cum major contraxit, et
per verba de praesenti erat alter jam factus pubes, vel non,
ibid. in n. 15 dict. 1. 8 tit. 1 part. 4.
MiNOR DONAT, vel non, et minor non potest donationem
propler nuptias immobilium faceré sine decreto, ñeque
arrhas daré rerum immobilium, num. 4ad fin. I. 1 tir, 11
part. 4. — viginti quinqué annis donationem faceré non
polest, n. 5 1. 1 per lext. ibid. tit. 4 part. 5. — si fecerit
donationem causa morlis, an debeat jurai'C, ut talis dona-
tio valeat, n. 5 1. 11 tit. 4 part, 5.
Minor becipiens mutui'm ; et minor quando ex recep-
lione mutui gravetur ; et quid si non probelur fuisse ver-
sum in ejus ulilitatem , licét probetur quód erat in instanti
necessitals, n. 7 per illum text. ibid, 1. 3 tit. 1 part. 5.— et
quitl si ulilitas non duret, licét & principio uliliter gestum
fuit , dict. mim. 7 in fin. — Minor qui dixit se palrem fa-
milias, an propler hoc mendacium ad reslilutionem mu-
tui compellatur, n. 6 per lext. ibid. 1. 4 lit. 1 part. 5.
Minor INSTITUTOS hieres plbe, ad diem , vel sub condi-
tione. — si sub condilioue ab aliquo sit haeres instilutus,
an illam condilionem ipse per se adimplere possit sine tu-
tore, et quando non, glos. 1. 15 per text. ibid. lit. 4
part. 6. — si sit baeres ab aliquo insliiuliis, an ipse, vel
ejus pater, vel curator haeredilotcm adire poterit, et quid
si patrem vel curalorem non habeat, glos. 1. 13 lit. G
part. 6. — si sit ab aliquo hsres inslitutus, an ab eo tan-
quam ab indigno ha;red¡tas tollatur, si necem defuncti non
vindicavit, n. 8. 1. íl3 lit. 7 part. 6. — vel ejus curator
cum alus ha?res inslitutus, an ad divisioiiem provocare,
vel provocan possit, n. 1 1. 2 tit. '15 part. 6. — baeres ins-
litutus si' volunlatem defuncli non adimpteat, an haeredi-
tate pri\etur, et an adversus suam ncgligenliam restitua-
tur, n. 3 I. 8 per text. ibid. lit- 10 part. 6.
MiNOR TUTOR, seu cxccutor testamenii, minor viginli
quinqué annis, si major est septemdecim, an possit esse
executor testamenlarins , n. 4 in fin. 1. 2 tit. 10 part. 6.
— vel ejus curator cum alus haeres inslitutus, an ad divi-
sionem provocare, vel provocari possit, num. 1 1. 2 lit. 15
part. 6. — viginti quinqué annis an possit esse tulor, sive
teslamentarius, sivedalivus, n. 5 1. 4 per text. ibid tit. 16
part. 6. — et an minori per judicem tutor, vel curator
dari possit, nemiue pélente, et quando sic, num, 7 1. 12
tit. 16 part. 6.
Minor accusat, vel accusatur, vel torquetür. — Mi"
ñor an possit aliqucm de quocumque crimine accusare, ct
quid si prosequatur suam injuriam , n. 4 '. 2 tit. 1 part. 7.
— an de delicio luxurioso accusari, et puniri possit, ct
qualiter, n. 2 1. 9 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — et quid
si aliud delictuní commiserit, n. 4 cum seq. ibidem per
illum text. — Et qu;im aetatem habere debeat minor, ut
ex delicio puniatur, ibid. in n. 5, 6 et 7 per text. ibidem. —
Minor an possit aliquem reptare, n. 4 1. 2 lit. 3 part. 7. —
qualuordecim annorum de incestu accusari non polesí, in
1. 2 tit. 18 part. 7. — qualuordecim annorum torqueri non
debet, et qualiter sic, num. 3 J. 2 per text. ibid. tit. 30
part. 'í.
IIiNCii i'ARS populi contradicens non impedlt, quin ma.
jor pars consueludinem introducat, n. 3 I. 5 tit. 2 part. 1.
aliquaiidc» dicitur esse major, n. 3 1. 10 tit. 14 part. 1. —
uta majori pra-judicetur, quae praecedere debeant, n. 1
1. 5 til. 15 part. 5.
Minor Judex suum majorem excommunicare non pote-
rit, n. 6 1. 7 t¡L 9 part. 1. — an puniat majorem corara
se, tanquam testis, deponen tem, si ipse vacillet, dict. n. 6,
et vide suprá in verbo Judex minorusi.
Minor pqenitentia imponiturillis, qui sunt in fragili
aetale , quiím illis , qui sunl jam majores , n. 1 1. 25 tit. 4
part. 1.
Minorans poenam per dolum, seu imperitiam, vel sine
causa, an teneatur eamdem ipse subiré, n. 2 1. 25 tit. 22
part. 3.
Miracula Sacramenti Eucharistiae , glos. magn. 1. 68
tit. 4 part. 1. — non faciunt quem haberi pro sánelo, cum
Si malis fieri consueverint, n. 3 1. 66 lit. 4 part. 1. — non
sullicit probare per dúos testes, gloss. penult. dict. 1. 66.
— Miraculum verum quatuor debet habere in se, num. 1
1. 60 ibidem.
MissA, qua hora debeat celebran, et quae sit ral ío,
quare in una poliüs quim in alia hora celebretur, glos.
1. 48 lit. 4 part. 1. — de nocte non debet celebran, et
contrafaciens peccat niortaliter, n. 1 dict. 1. 48. — qua
hora possit celebrari , ibid. — potest ex causa ante diem
celebrari, etEpiscopus polest subsistente necessitale ir
hoc dispensare, ibidem, — Missam audire quotidie non est
de praecepto , iLidem in num. fin, — Missas duas licel ali-
quaiulo dicere in unadie, n, i 1. 49 lit. 4 parí. 1. — Missa
nou debel celebrari per clericum sine ministro , glos. fin.
1. 50 tit. 4 part. 1. — de die polios audienda esl, quam
alia prívala, n. 2 1. 51 ibidem. — quid sil, et quae sic
dicalur, g'os. per lext. ibid. in 1. 58 ihidein. — Missaie
debet benedici, alii veió libri non, n. 1 1. d4 til. 5 part. 1.
Missam audire, an possil excommunicatus minoii excom-
municalione, n. 1 I. 36 til. 9 parí. 1. — Missa an possit
dici in loco non consecrato de licenlia Episcopi, n. 2 1. 4
tit. 10 part. 1, — et quid si adsit ibidem aliare portalile,
et vialicum consecratum , adsitque licenlia Episcopi, vel
non adsit, ibidem. — Missa dici non debel in mari, et
Sií
INDEX MATERIARÜM
quare , ii. 6 1, 5 tit. 10 parf. 1. — dici non debet in Ec-
c'esia poUuta propler coitum , vel sanguinis eífusionem ,
n. 3 1. 20 tit. 10 part. 1.
MiSEKABiLES personjE , quae dicantur, gloss. mag. post
med. leg. 48 tit. 6 part. 1. — aclu, et habitu, vel habitu
tantúm, an possint adire Episcopum in defectu judiéis sae-
cularis, gloss. magn. dict. 1. 48. — si non habeant ali-
quos, qui pro eis respondeant, quis ad hoc tenebitur, n. 7
]. 16 tit. 9 part. 2.
Misericordia est portio juslitiae , n. 1 in prooem. tit. Ji'4
part. 3. — et misericordia, et veritas custodiunt Regem,
cui nuUi tanlum convenit, quantum principi; et aliqua
de ea vide per num. 3 in prooem. tit. 24 part. 3. — Mise-
ricordia, et an delinquenles sint digni misericordia, et
an pro liberatione delinquentium relictum dicatür opus
pium, n. 1 1. 4 tit. 11 part. 6. — quid sit; et pluia
de ea \ide per n. 1 in prooem. tit. 32 part. 7 per text,
ibid.
Missio IN possessionem , an interponatur officio judiéis
nobili, vel mercenario, n. 1 1. 1 tit. 8 part. 3. — an in-
terponalur ex primo decreto propter unam tantummodo
citationem , et quando , n. 3 1. 1 tit. 8 part. 3. — ex pri-
mo decreto fieri polest , licét reus personaliter non cile-
tur, sed ad domum, dict. n. 3 ad fin. — facta per judi-
cem, an debeat fieri illo sedente pro Iribunali, et in
?eriptis , et an fiat die feriata , n. 11.2 tit. 8 part. 3. —
el in tali missione jiidex debet illum reputare contuma-
cem, n. 3 dict. 1. 2 tit. 8 parí. 3. — et an in tali missio-
ne ex primo decreto attendatur, an reus possideat jure do-
minii, vel non, siculi fit in secundo decreto, ibidem in
n. 4. — Missio fit in re iinmobüi, si aulem sii lis super re
immobili, et reus sit suspectus et conlumax, sequeslrabi-
lur, n. 2 1. 52 tit. 8 part. 3. — in possessionem qualiter
debeat fieri, eíim actor dicit reum sibi aliquid deberé,
vel deberé faceré, n. 7 1. 2 tit. 8 part. 3. — an fieri possit
in bonis, quse non possunt alienari, ut in bonis inajo-
riae, etc. et an in fructibus iniijoricalus ; ct quid eliamsi
istud per conslituenlem majoriam sit prohibilum, ibid.
n. 7. — debet primitus fieri in bonis mobilibus, n. 9 dict.
1. 2 tit. 8 part. 3. ■ — si petatur fieri ob non factura, qua-
liter judex in hoc procederé debeat, n. 8 ibidem. — quas
Ct ex primo vel secundo decreto, dicitur sententia inter-
loquutoria, ibid, n. 10. — fieri non debet, nisi ex parte
actoris praecedat cognilio summaria, et qualis ha;c debeat
esse, et ansuflic atjuramcntum, ibid. in n. 11. — in pos-
sessionem fieri non debet, si ju dici eonslaret actorem nul-
lam agendi cau^am Imbere, n. 11 dict. I. 2 tit. 8 part. 3.
— ct quid si prohibens, ne missio in aliqua re fiat, pos.
sideal, quis tenebitur probare super tali re missionem
fieri non posse, n. 4 '• 3 ibid. — et quid si prohibens,
ne missio fieret, moveatur ex atiqna causa, suo viso pro-
babili, licét injusta, an aliqua poeiia tcncalur, ibid. n. 6.
— et illum vi dejitiens, sive sil reus, sive alius, debet'
puniri, n. 1 el 2 1. 5 tit. 8 part. 3. — Missione fdcta intra
quantum lempus reus polerit recuperare reni , in qua
missio facta fuit, n. 3 ct 4 1. 6 tit. 8 part. 3. — et quid
si res quse capitur, non polest servari sine magno incom-
modo, quid faciendum sit, dict. n. 4. — Missio post an-
num dur?.ns fácil fructus missi , et actor eflicitur verus rei
possessor, remanet tamen reo judiciura proprietatis sal-
vum, sed intra quantum tempus illud moveré debeat, n. 8
1. 6 til. 8 part. 3. — facta propter debilum intra quantum
tempus reus tune comparere debeat ad rei recuperaiio-.
nem, n. 9 1. 6 tit. 8 part. 3. — in possessionem propter
contumaciam rei fieri potest non solum ante litis contesta-
tionera, sed etiam post, n. 4 1. 10 tit. 22 part. 3. — ex
legis decreto, an sit majoris eíBcaciae, si fiat post litis
conlestationem , quíim ante , n. 1 dict. I. 10. — unius ex
creditoribus, an talis missio alus prosit, n. 1 1. 9 tit. 15
part. 5.— rerum hsereditariarum debet statim fieri, et ha;-
redi dari, si ostendat testamentum perfectum, ñeque ru-
ptura, vel cancellatum, et quibus alus hoc beneficiuní
competat, n. 1 1. 2 lit. 14 part. 6. — et in quibus rebus,
seu bonis testatoris talis missio fieri debeat : et alia plura
in isla materia vide ibid. num. 8 et 9 cum alus ibid. —
et quid si concurrant dúo haeredes ad petendam talem
missionem , gloss. I. 3 ibid. per illura text.
Missus IN POSSESSIONEM cx primo decreto, an possideat
ante annum in reali, n. 4 I. 2 tit. 8 part. 3. — ex primo
decreto in possessionem in reali, an possit locare proe-
diura, vel fructus venderé, ct ad quera agricultura vel
locatio spectet , ibidera. — in possessionem alicujus domus
exprimo decreto, si in ea habitet, an teneantur solvere
pretium habitalionis, vel in sortera computare, ibidem. —
in reali possessione expellit possessorera eontumacem , in
personan antera non, ibid. — si vi dejiciutur de posses-
sione, qualiter illum dejiciens punialur, n. 1 et 2 1. 5
tit. 8 part. 3. — in possessionem, et quo jure istud k
principio petere possit , n. 1 I. 6 tit. 8 part. 2. — si intra
annura reus non recuperaverit possessionem, fructus facit
suos, polerit tamen conlumax agere super proprietate ,
etiam in illo termino elapso, et intra quantum tempus
hanc proprietatis quaestionera moveré possit, n. 8 1. 6
tit. 8 part. 3. — in possessionem rerum alicujus propler
debitum , intra qnanlum lerapus facial fructus illius rei
suos, et quid hodie, n. 9 I. 6 til. 8 part. 3. — si magis
velit debili sui solulionem, quíim iiicumberc possessioui,
el illud a judice petat fieri, et quod res, in qua fuit mis-
sus, vendatur, illud judex faceré debet, et tenetur, n. 11
et 12 dict. 1. 6 tit. 8 part, 3. — si petat rem vendi in
quam fiiit missus, an tune reus debeat in propria per-
sona eilari, an sufficiat citari ad domura, n. 3 1. 6 tit. 8
part. 3o — fácil fruclus suos reo 'non veniente intra an-
nura, n. 3 I. 8 lit. 8 part. 3. — in possessionera rei al-
terius, qui cíim esset mala; fidei possessor, illaní rem per
triginta anuos prajscripsit, an illo in termino debito ve-
niente possit objictre quaestionera dominii, quam in con-
tiiienti probaré vult, n. 7 1. 21 tit. 29 part. 3. — in ali-
cujus rei possessionem ex causa damni injecti judiéis
auelorilale, an qua?rat sibi possessionem rei, n. 1 1. 15
tit. 30 part. 3. — exprimo decreto, quando possideat jure
dominii , quando vero jure possessoris , num. 4 1. 108
tit. 18 part. 3. — in possessionem post lilis conlestatio-
nem, an reus veniens, etiam intra annum, audiatur su-
per possessione, num. 5 I. 10 til. 22 part. 3.— in posses-
sionem, si creditor sil ille, caeteris creditoribus prodes I,
n. 1 1, 9 tit. 15 part. 5. — in possessionem ex causa judi-
cati, an possideat, vel non, el an talis missio in unum ex
creditoribus facta prosit alus creditoribus , vel an tune
habeal locum regula, qui prior est ten,j)ore, v. dict. n. 1.
Mixta an sequanlur naluram simplieium , quando Sim-
plicia sunt in prohibilione, num. 2 1, 17 per text. ibid.'
tit. 5 part. 5.
Mixtee sehvitutes , vide in verbo Servitutes mixt.e.
, Mixtura frumenti corrupti cum incorrupto , an sit pro-
Iiibita, et quid iii alus commixlionibus , num. 2 1. 1 tit. 7
yart. 5. — et an miscens unam speciem cum alia, incidat
jn poenam falsi, etquando, glos. 1. 4 per text. ibid. lit. 7
part. 7. — Et quid de niisceiite paleam cum ordeo, vel
tritico, vel ceram corruroptam cum iucorrupta, vel alia
specie, ibid. n. 5.
MoBiLiA multa possidens quis, idem estac si immobilla
possideret , num. 4 i" fin. 1. 4i tit. 2 part. 3. — quando
dicantur concernere personam, et quando territorium,
num. 1 I. 4 tit. 29 part. 3. — bona quae servando servad
possunt, an in eis dos pro minori possit constilui sola tuto-
rissui auctoritate interveniente, an vero ibid. judiéis de-
cretum requiratur, sicuti in rebus immobilibus desideratur,
.num. 1 et2 per text. ibid. 1, 14 tit. 11 part. 1.— si sint in
máxima quantitate, judicatur de eis sicuti de re iramobili,
dict. n. 2. — possunt in dotem dari , et illa marilus ven-
deré potest, tenebitur tamen ad aestimationem, num. 5
1. 21 tit. 11 part. 4. — minoris, an possint íi tutore alie-
nari, quando ipse velit, et quid de immobilibus, n. 3 1. 4
per text. ibid. tit. 5 part. 5. — pretiosa immobilibus aequi-
parantur, dict. num. 3 dict. I. 4 lit. 5 part. 5. — minoris,
an possint h tutore pignerari ad ulilitatem minoris, dict.
num. 3 dict. 1. 4. — bona minoris quae servari possunt, an
k tutore sine judiéis auctoritate obligari possint, num. 3
1. 8 tit 3 part. 5.
MoDi's quid sit, et quod importet quandam mensurae
determinalionem , num. 1 1. 2 tit. 4 part. 4- — inducitur
per dictionem ut, vide ibid. num. 2. — appositus in dona-
tioneá Rege facta, si non servetur, privabitur donatarius
donatione, sive causa fuerit finalis, sive non, n. 14 1. 2
tit. 13 part. 2. — appositus in donatione , quam aliquis fá-
cil , si non adimpleatur, qualiter donanti consulatur, n. 1
1. 6 per text. ibid. tit. 4 part. 5. — appositus in donatione
ecclesiae non censelur in dubio esse causa finalis favor
ecclesiae, ibidem. — si non adimpleatur per legatariura,
an rem amitlat, dict. n. 1 in fin. — sub quo aliquid datur,
si aon adimpleatur, an donanti competat utilis rei vendi-
catio, ibid. in num. 3. — sub quo haeres insliluilur, si sit
impossibilis de natura , vel de jure, an in eo idem quod in
impossibili conditione dicendum sií, num. 3 1. 3 tit. 4
part. 6. — an possit impleri per cautionem in contractibus
modalibus, n. 6 1. 7 tit. 4 part. 6. — Et an relictum sub
modo debeatur, quando modus casu fortuito deficiat,
num. 5 1. 14 tit. 4 part. 6. — Et quid in conditionibus,
alias gloss. ibid. — Modus quid sit, et in quo dififert á con-
ditione, num. 7 1. 21 per text. ibid. tit. 9 part. 6, et n. 2
et 3 1. 2 lit. 4 part. 4- — Et an relictum sub modo debeatur
stalim pra;slila coutione, et qualisista esse debeat, num. 9
dict. 1. 21, el dict. num. 2 et 3 dict. 1. 2. — Et an domi-
nium sic relicti acquiíatur statim, quod fuit prasiita sa-
tisdalio, vel post ipsius modi implemeiitum, n. 10 dict.
1. 21. — et an omissio modi viiiet etiam actum favorabi-
lem , n. 1 in fin. 1. 9 tit. 16 part. 6. — IModus si exceda-
tur per judicem in torquendo aliquem, sive dolóse, sive
culpabiliter , licct i principio jtistt; torqueri jussit, qualiter
♦.une puniendus venial , num. 14 kg. 4 lit. 30 part. 7. —
Et quid si judex servavit modum in torquendo, sed torUis
debilítate naturae sustinere non potuil , ctmoíluus fuit
an et quando tune judex teneatur, et puniri debeut, dict
num. 14 in final.
MoLENDiNiM, et an habentes duomolendina incommu-
SEPTEM PARTITARUM. 315
ni clusa , si unus illa purgaverit, atler ad partem expen-
sarum teneatur, num. 2 1. 15 tit. 32 part. 3. — an pos-
sit fieri üquolibet, etiam juxta aliud molendinum, si illi
aquam non impedierit; et quid si locus, ubi illud faceré
vult, sit comniunis, num. 1 cum alus ibid. leg. 18 lit. 32
part. 3. — et quid si flumen sit navigabile, et an debeat
atlendi, quod casualiter fit, ibid. num. 2 et 3. — Molen-
dinum pro oleo, si sit in aliquo oüveto, si olivetum illud
vendatur, an in vendilione venial molendinum, si tem-
pore venditionis de eo nihil dictura fuit, num. 3 leg. 31
tit. 5 part 5.
MoNACHLS non potest esse patrinus in Baplismate, n. 6
ieg. 6 tit. 4 part. 1. — Monachi, sive quilibet Religiosus
non potest baptizare, confiteri, necpraedicare, nec simile
faceré sine superioris volúntate, n. 2 1. 21 tit. 4 part. 1.
— Monaclio non est injungenda poena jejunii , seu alia,
per quam scandalizentur fralres, n. 8 ad fin. 1. 25 tit. 4
pai-t. 1. — Monacborum excessus, videremissive per dict,
num. 8 in fin. — dilaniens se peccat mortaliter, n. 1 1. 43
tit. 4 part. 1. — Monachi an possint compelli, ut eant ad
.synodum, remissive gloss. final, leg. 16 tit. 5 part. 1. —
Monacbus eligi potest in Abbatem, et Priorem, si jam
fuerit professus, aliler non, postulari tamen potest, n. 2
et 3 1. 23 tit. 5 part. 1. — an possit esse cubicularius
Episcopi , et an Episcopus illum invito Abbate sumere
possit, gloss. final. 1. 59 lit. 5 part. 1. — factus Episco-
pus exil statim ab Abbatis sui polestate, n. 2 1. 65 tit. 5
part. 1. — factus Episcopus potest esse compater, ibid. —
Monachi post factam profesbionem tenentur recitare Horas
canónicas, si ad clericalum sint deputati, num. 1 ad fin.
1. 34 tit. 6 part. 2. — Monacbus an possit de licentia Pa-
pas testamentum faceré, num. 1 post princip. 1. 53 tit. 6
part. 1. — propter professionem non recipit characterem ,
et Papa potest propter hoc faceré, quod non sit mona-
cbus, num. 3 leg. 2 tit. 7 part. 1. — si ante professionem
exeat, el postea redeat, an et tune debeat stare per annum
continuum , num. -1 1. 3 tit. 7 part. 1. — si ante ingres-
sum donaverit monasterio aliquam rem, si postea exeat,
an recuperet eam, num. 2 1. 3 tit. 7 part. 1. — non potest
expelli de monasterio sine juslissima causa, ibid. in n. 3.
— si stelit per annum in monasterio, an possit compellere
fratresad dandnm sibi professionem, n. 4 1. 3 tit. 7 part. i.
— an possit esse quis sine subjectione habitus illius Reli-
gionis, et suorum fralrum, gloss. final. 1. 3 lit. 7 part. i.
— an dicatur ille ante professionem , qui eo animo intra-
vit, ut nunquam reverteretur adsaeculum, n. 3 I. 7 ibid.
— Monachi in quo diíTeiant íi conversis, et ab oblalis or-
dinum , num. 2 1.9 lit. 7 part. 1. — non possunt de uno
monasterio ad aliud slrictius transiré, si est slrictius m
regula, sed non in actu, num. 3 dict. I. 9. — possnnl ad
Religioneni laxiorem trnn-irc aliquaiido, dict. n. 3 post
princ. — ct an ad aequalcm Religionem, ibidem. — Mo-
nacbus pelita licentia , licct non óblenla, ad Religionem
slrictiorem transiré potest , et quid anlequam licenliam
pelat faceré debeat , ibidem in n. 5. — priiis qua;rere de-
bet monaslfrium arctius , quo se traiisferrc vult, quam
pptal liccntiam ['ia;lulo suo, dict. n. 5. — licenliatus ut
transeat ad aliud monasleiium amplius, priori prx'lato
sulijpcius non est, num. 5 siiprü dict. — licenliatus ad
tinnseundum ad aliud nionastcrium, sipccnileat, an pri-
mum irionaslcrium tenealiir illnm recipere, ibidem. —
polcsl ad Kixiorem Picligioiiem transirá' in uno c.su , n. 3
3í6
INDEX MATEUIARUM
I. 1 0 tit. 7 part. 1. — esse potest uxorafus de licenlia uxo-
ris, et quid si illa juvenis sit, vel senex, n. 7 et 8 1. 11
liU 7 pait. 1. — Monuclii propriumhaberenon possunt, et
quid si habeant aliquara adminislrationem, vel illnd eis
permittat Praelatus, num. 2 1. 14 tit. 7 part. 1. — Mona-
chus an possit habere decem in uno quoque anno pro ves-
limentis, et an tune dicatur liabere proprium , ibidem. —
proprium liabens, si deeedat, debet in sterquiünio cum eo
sepeliri, in signum damnationis suae, et sufficiet sepeliri
cum parte proprii, licét totum cum eo non sepeliatur, n. 3
ibidom. — carnem comedere non potest in refectorio in
nulladie, etiam Nalivitatis Doraini, num. 3 1. 15 tit. 7
parí. 1. — curam animarum habere non potest, et quan-
do sic, et an tune Abbas illi debeat daré socium , num. 1
1. 24 tit. 7 part. 1. — quando potest promoveri ad Paro-
chiam, sive ad Episcopatum, et quid si Abbas tune con-
sentiré nolit, num. 2 leg. 25 tit. 7 part. 1. — ad benefi-
ciuní non curatum nunquam potest promoveri, ibidem. —
curam animarum exercens debet secum socium habere,
et quando non, num. 3 dict. 1. 25, et ibi vide quid de
jure Partit. — Monachi quando dicantur habere plenura
jus in aliqua ecclesia , n. 4 per text. ibidem, dict. 1. 25.
— Monachus habens curara animarum, an á regula mo-
nachali sit solutas, et in quibus non, et an carnes possit
comedere, num. 1 et 4 1- 26 tit. 7 part. 1. — factus Epis-
copus, an liberetur ab Abbatis polestate, ibid. in num. 7.
— Et an mutet habilum, text. ibidem, — Monachus cui
data fuit cura animarum, quod ibi acquirit, cui acqui-
rat, n. 4 dict. 1. 26 tit. 7 part. 1. — Monachi Chirur-
giam, nec Leges scire debent, et in (juibus istud proce-
da!, et pcena habeaLlociim, num. 2 1. 28 ibidem. — Pos.
sunttamen libros illarum scienliarum in camera habere,
ibid. — et sunt excommunicati, et an statim, an vero
post dúos menses, ibid. in n, fin. — Monachus obedien-
tiara non potest in perpetuum prsescribere , num. 2 i. 30
tit. 7 part. 1. — fugilivus quidquid acquirit, acquirit suo
monasterio, n. 2 1. 31 ibid. — potest vendicaii per Abba-
tem cum ómnibus per eun) acquisitis, ibid. — si sit ex-
pulsus á monasterio, quod acquirit, cui acquirere videa-
tur, ibid. — an et qualia vota possit emiltere, et quid si
ante monachationem emittat, an eum ligent, n. 10 1. 3
tit. 8 part. 1. — an possit vovere pro subsidio Terrae Sanctae,
ibid. — et anpeccet mortalitervovendo, ibid. — Monachus
vovere potest eliam in praejuciicialibus Praelalo, si credit rati-
habiiionem ipsius, n. lOsupradict. — percuiiens clericum,
seu alium monachum, pro absolulione non debet Ro-
mam iré, nuin. 10 per toxt. ibidem , 1. 4 tit. 9 part. 1. —
Monachi an tenuaiitur mortuos sepeliie, et quid si Episco-
pusjubeat, num. 9 per'text. ibid. 1. 2 til. 12 part. 1. — an
possint compelli ad faciendam processionera, et quando,
num. 10 ibid. — tenentur ad decimas, et quando non,
n. 15 1. 2 til. 12 part. 1. — an teneantur ad tharitativum
subsidium, n. 17 in dict. 1. 2 tit. 12 part. 1. — quam ju-
risdictionera habeant in ecclesiis, quus de novo consli-
tuunt, num. 2 1. 5 tit. 12 part. 1. — quibus de novo con-
ceditur ecclesia, non possunt alterare antiquutii slatum
ipsius in nullo, num. 5 ibidem. — an possint percipeie
redditus ecclesiffi illis subjeclaj , et convertere in usus
suos, num. 6 ibid. — an et quando eleemosynam faceré
teneantur, num. 2 et 3 1. 11 tit. 23 part. 1, et ibidem.
num. 6. -í- Monachus factus Rex, an ad regni admiuistra-
lionem debeat admilti, num. 19 1. 2 tit. 15 part. 2. —
conveniri non debet pro debito In sseculo facto, sed ejus j
Praelatus, num. 2 per text. ibid. 1. 10 tit. 2 part. 3, — sta- ^
tim quod est monachus omnia bona sua transferí in monas-
teriumipso jure, num. 3 dict. 1. 10. — an possit esse judex
arbiter, num. 6 1.4 tit. 4 part. 3. — .an possit esse arbiter,
si ante monachationem arbitrgmentum suscepit , num. 4
I. 2á tit. 4 part. 3. — an possit esse advocatus , sallim si
monasterium sit inops , num. 6 1. 2 tit. 6 part. 3. — an de-
beat recipi per Prelatura, simul cum Capitulo, num. 7
1. 28 tit. 18 part. 3. — et quid sit diceadum, si monacho
relinquatur ususfructus alicujus rei , num. 2 1. 24 tit. 31
part. 3. — Monachus fugitivus, si cüm in habitu laicali
incederet, ab aliquo fuerit institutus haeres, credendo
illum laicum , et sic errando in ejus persona , an per hoc
quaerat monasterio suo hseredilatem , num. 4 1. 10 tit. 2
part. 4. — professus si publica matrimonium cum aliqua
contraxerit, debet ab intiuisitoiibus haereticoe pravitalis
puniri, et quare , n. 2 I. 3 tit, 21 part. 4. — an succedat
in feudis, et an feudum amittat feudatarias , si fuerit Reli-
gionem ingressus, si infra annum exierit, num. 111. 6
tit. 26 part. 4- — et an in eo depositum fieri possit, et
an Abbas teneatur, pí non obviet perditioni ipsius, num. 4
1. 3 tit. 3 part. 5. — donationem faceré non potest, n. 4 1.1
per text. ibid. tit. 4 part, 5.— si sit factus ule, qui fecit
donationem suorum bonorum, an lalis donatio revocetur
ipso intrante monasterium, tanquamsi filios procreasset,
per L. si unquam, C, de revocand. donalion. vide n. 7
1. 8 tit. 4 part. 5, — quoad articulum acquisitionis, an aequi-
paretur servo , num. 4 !• 7 tit. 11 part. 5. — non potest
exercere oflicium tabellionatus, et an valeant iustrumenta
ab ipso de novo facta , 1. 28 tit. 11 part. 5. — an possit
esse testis in testamento sine Abbatis licentia, et quid in
alus instrumenlis, num. 5 1. 9 tit. 1 part. 6. — an possit
faceré testamentum , et quando, et qualiter, et de quibus
bonis , gloss. 1. 17 per text. ibid, lit. 1 part. 6. — sideces-
serit ante annum probationis, cui bona sua applicari de-
beant, an monasterio, vel consanguineis, n. 1 dict. 1. 17.
— et quid si post ingressura Religionis inde recedat, an bo-
na sua applicontur monasterio, ibid. in n. 5. — Monachus
si deeedat in Religione, an tune monasterium excludat as-
cendentes legítimos, ibid. in n. 6. — licét non sitin potes-,
tate patris, vel avi non desinit esse suus haeres patri, vel
avo, num. 2 1. 21 tit. 3 part. 6. — si sit pater, an possit
íiliis suis pupillariter substituere, n. 2 1. 5 tit. 5 part. 6.
— si ab aliquo instituatur haeres, Abbas ipsius hsere-
ditatem adire tenetur, et an ipse debeat tempus ad deli-
berandum pelere, n. 6 1. 1 tit. 6 part. 6. — si sit á patre
exheredatus, an eo invito monasterium querelam inoffi-
ciosi testamenti intentare possit, n.lS 1.13 tit. 6 part. 6. —
Monachi an possint esse executorestestamentarii cum licen-
tia superiorum , saltim ut bona dividant ínter pauperes ;
et quid in fratribus Minoribus , et qualiter conveniantur ,
n. 4 1. 2 per text. ibid. tit. 10 part 6. — et an fdius mo-
nachi, vel clerici patri succedat, n. 5 qusest. 3 1. 11 tit. 13
part 6. — Monachus an possit esse tutor, n. 6 in fin. 1. 4
tit. 16 part. 6. ' — an possit esse curalor alicujus orphani,
n. 1 1. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — an ad instar servi
reguletur, si delinquat, et an habeat legitimara personam
ad se defendendum in causa criminali , n. 11. 10 tit. 1
part. 7. — si injurietur, non ipse, sed ejus Abbas actio-
nem injuriarum intentabit, n. 3 I. 10 tit. 9 part. 7, — kt
quid si injuria monacho facta levis sit, ib¡,d. — Monachus
SEPTEM PARTITARL'M.
317
non potest praescribere obedienüam, n. 1 in fin. 1. 23 tit.
14 part. 7. — fiigitivus potesl in quibuscumque domibus
perquirí per Abbatem, et quando, num. 2 1. 24 lit. 14
part. 7.
MoNASTEKiLM monialium inirantes, an et quando sint
excommunicali, etquis eos nbsolvet, n. 2 1. 36 ül. 6 parí. 1.
— Monasteria an videaiitur intordicla, si omnes eccle-
sjae unius loci interdicanlur, n, 2 1. 16 lit. 9 part 1. —
bení: defendunl ibidem confugientcs, n. 2 1. 4 lit- H part, 1.
— poliús in solitudine sunl aedificanda, quám in urbi-
bus, n. 2 in fin. in prooem. til. 12 part. 1. — dejurecom-
muni exempla sunt á lega dioscesaua, non vero k lege ju-
risdictionis, n. 11.2 tit. 12 part. 1 , ubi illa iex numa-
ratisla, quod vide. — non exompta si habeant populum
tenentur Episcopo daré décimas, n. 15 1. 2 tit. 12 part. 1.
• — non debent compelli ad bospitandum aliquem,n. 16
ibid. — Monasterium babens populum, sive ecciesiam
parocbialera , an sit subjeclum Episcopo, n. 16 ibid. — •
Monasteria an possiut volúntate Papali, monacbüsconlra-
dicenlibus, deputari et dari clericis ssecularibus, n. 1 1. 3
tit. 12 part. 1. — Monasterium si uniatur monasterio rc-
gulae arctioris, an talis unió fieri possit sine iicenlia Epis-
copi, num. 7 1. 4 tit. 12 part. 1. — an lenealur alere filios
ingressi, n. b 1. 10 tit. 2 part. 3. — Monasterio monialium,
cxleris paribus, plus debet faveri quara virorum, n. 2
jo fin. 1. 5 lit. 3 part. 3. — an possit in causa sua bomi-
nes sui monaslerii pro se adducere in testes, n. 6 1. 1 8 tit. 1 6
part. 3. — unum si alteri uniatur, an transeat in aliud
cui unitur, auüttatque sua privilegia, num. 3 1.7 tit 20
part, 3. — ¡Monasteria si sinldomini alicujusterrse, an et
quando ibi greges suos immiltere possint, et ad pascen-
dum, n. 9 1. 9 tit. 28 part. 3. — Monasterio an quaeratur
haereditas per monacbum fugitivum, si cum in habitu lui-
cali incederet, testator quídam credensillum laicum, íllum
instítuít, n. 4 !• lo tit. 2 part. 4«— Monasterium non tene-
tur ex fado monachi sui, n. 41-3 tit. 3 part. 5. — an possit
pelete, ut donalio sui monacbí ab eo facía ante iugres-
sum revocctur per lalem ingressum, ac si talis ingrediens
filios de novo procreasset, n. 7 1. 8 lit. 4 part. 5. — an
succedat in bonis nionacbi decedenlis inlra annum pro-
balionis, n. 1 1. 17 lit. 1 part. 6. — et quid si post in-
gressum Religionis inde recedat , an tune bona applicen-
tur Monasterio , ibid. n. 5. — Monastirium babelurioco
filü,etan excludat párenles á legitima descendentium,
ibidem in n. 6. — inquo quis professusfuit, quam partem
babcre possit in bonis professi, quando ipse filios habet,
ibid. n. 7 et 8. — in quo aliquis babens filios professus fuit,
an illos excludat, si in vita patris professi suam legitimara
petant, ibid. n. 9. — et an per ingressum monaslerii rum-
patur testamentum ingressi antea factum, n. 5 1. 20 lit. 1
p;irt 6. — Monasterium an excludat subslitutum dalum
alicui posl moriera suam, etiamsi subslilulus sit de filiis
teslatoris, n, 8 1. 10 tit. 4 part. 6. — succedens in alicu-
ius hseredilate, an ad confeclionem inventarii teneatur ,
n. 1 1. 5 lit. 6 part. 6. — an invito monacbo, ab ejus patre
exherédalo, possit querela inofficiosi testamenli inlentari
n. 13 1. 13 tit. 6 part. 6. — et an mulleres possint in mo-
uasteriis monialium carcerari pro ipsarum delicio, et an in-
de txlrahi possint, num.^ 2 1. 5 per text. ibidem tit. 29
|iart 7.
MoNETA i solis Imperatoribus, et Regibus fieri potest
ejus mandato, el boc cst pri\ik'giani ipsorum , n. 111. 2
tit. 1 part. 2. — unde dicatur, et an Rex possit valorem ct
pondus monelae mutare, et qualiter, el quando, ibid. post
médium. — an propter illud, quod babel imaginera Regís
possit abeo in valore minui, ibidem. — et boc antea quam
facial, quid postea quam facía est, ilid.--Monelam Regís
si aliquis in teira sua non reccpil, qualiter punialur, ct
quomodo islud inlelligatur, n. 11 1. 22. tit. 13 part. 2. —
Moneta foreria daturin recognilionem dominii, el an gene*
ralíler privilogiatus alribulis ad solulionem istius monelae
teneatur, n. 1 1. 10 tit. 18 part. 3. — falsa, et adulterina
quac dicatur, et de poena facientis eam sine Princi¡iis Iicen-
lia, n. 2 cum alus ibid. 1. 9 per texl. ibid. tit. 7 part. 7 — et
quid sí fabricelur falsa moneta non usualis iii illis parti-
bus, ibid. n. Sadfin. — Monelae anliqua; non debent affitiari
alibi qutim in domibus monelarum ad boc dcsignatis,
dicl. n. 3 in fin. — si scíndanlur, vel londanlur per alí-
quos, qualiter isli puniantur, n, 4 díct. 1. 9 til. 7 parí. 7.
— Moneta sí fabricelur in domibus alicujus localis á fa-
bricanlibus, an doiniíiusdomuní illam amittat, et quando
non, et quid in mínori vel vídua, gloss. 1. 10 per text.
ibid . tit 7 part. 7. — et omnis moneta, quae anliquilus
cudebaturín islis regnis eral Regís, bodie secus est, n. 1
1. 15 lit. 14 part. 7. — et ex monetis quaj fiunt, potest Rex
aliquod lucrum consequí, el de eo mercedem faceré, n. 2
ibidem. — et de poena facientis falsam monelam, vel
aliquid immiscentis, n..3, 4 et 5 díct. 1. 15.
MoNETARiis quando , etex quibus lenealur aclione furli
et de ejus culpa , gloss. 1. 15 per texl. ibid. lit 14 part 7.
Muñíales an possint ad monasterium arctius transiré,
sicuti licet monachis, n. 2 in med. 1. 9 til. 7 part. 1. —
Monialibus potest perniiltí per Abbalissam, ut luciuii
manuum suarum in usospropríos converlanl, et an luiic
dícanlur babere proprium, n. 2 1. 14 lit. 7 part. 1. — Mo-
níales visitare ñon possunt, sed visilabuntur, in talibus
enim non cadil aclio, sed passio, n. 6 1. 21 tit. 7 parí. 7.
— non sunt recipieiidae in aliquo monasterio non mendi-
canlíum, nisi quae suslenlarí possiut, n. 2 1. 22 ibid. —
an coramittant simcniam aliquid recipiendo cum raoniali
nomine dotis, cum monasterium ingreditur, n. 3 díct. I. 22
tit 7 part 1 , et n. 3 1. 13 lit 17 part 1. — Monialis sa-
crum velamen suscipere non debet , nisi in die dominica,
vel allerius festivitalis , n. 5 1. 13 tit. 10 part 1. — et
cseteris paribus magisfavetur monasterio monialium, quam
virorum, n. 2 in an. 1. 5 tit. 3 part. 3 Monacharixosa
potest expellí de monasterio, n. 1 1. 14 lit 10 part 5. —
Monialis, et an filíus monialis malri suae succedat, num. 5
q. 3 1. 11 tit. 13 part 6. — el accedens ad moniaiem com-
mittit tria crimina, el de poena ipsius, n. 6 1. 11 til. 13
part. 6. — etan stuprum monialis eodem modo punialur,
quo stuprum allerius virginis, vel viduae, d. 2 1. 2 tit. 19
part. 7.
MoNiTio facta alicui post prasumptionem non induci»
plenam probalionem , licét monitus non desislat, induci
tur lamen contra eum magna praesumplio, n. 3 1. 38 tit 6
part 1. — Monitiones si non prjecesserinl excommunica-
tionem, excommunicalio non valet, elsic excommunicatu.':
slatim absolví debet, ñeque ejus consensus, ut sine moni-
tionibus excommunicetur, quídquam valet, n. 1 1. 12 til.
9 part. 1, — sunl introduclce in favorem publicum, ideo-
que partes illud renuntiare non possunt, num. 1 dicl. 1. 12.
■ — Monitio non requirilur ad constituendum aliquem in
mo.a iu (a ;sis docimalibu?, sed dics inlerpellat, n. 1 1. 1?
318
INDEX MATERIARUM
tit. 20 part. 1. — quae requiratur ad koc, ut quis possit
jure suo privari, n. A I. 46 lit. 2 part. 3. — alicui facta
posl suspicionem an plen& prolet, et quando, num. 51. 12
tit. 14 part. 3, et num. 3 1. 38 tit. 6 part. 1. — única, vel
bina, an reíjuiratiir ad constituendura executorein testa-
mentarium in mora, ut si intra anuum non exsequaturvo-
luntatem defuncti, ad Episcopum devolvalur, elipse in
pcEnam incidat, num. 1 et 3 leg. 8 per te\t. ibid. tit. 10
part. 6.
MoNiTus non praesumítur aliquis, nisi illud sibi probe-
tur, n. 2 I. 9 tit. 25, part. í.
MoNSTRUOSLs HOMO , vide in verbo Homo monstruosüs.
Montes steriles an veniant in donatione, vel locatione ,
vel in quavis alia concessione, n. 10 1. 8 tit. 18 part. 3. —
sunt communes eivitatis, vel villae, in cujus sunt territo-
rio, et in hoc civitas habet fundatamsuam intenlionem ,
num. 6 1. 9 tit. 28 part. 3
MoNüMENTUM, et an in monumento jam constructo pos-
sit taxarinumerus sepeliendorum, n. 2 1. 3 tit. 31 part. 3.
— Quod inducit ad quaestionem, si inter monasterium,
quod de novo construebatur, et aliam parocliialem jam
constructam, fíat pactum, quod in caemeterio novo nemi-
nem sepelirent, an eo constructo paclum valeat, dict.
11.2.
Mora. — Purf^alio morienon admittitur, nisi soluto in-
tcresse in arbitrii<, n. 4 1. 33 tit. 4 part. 3. — Moras pur-
gatio non babel locum in actione quaerenda posl témpora
praesliluta, quod ad quaestionem notat, n. 8 1. 8 tit. 11
parí. 3. — Mora usque ad sententiam, vel posl , an facial
crescere aeslimationem , quando in defectu rei illa datur,
num. 3 leg. 8 tit. Ipart. 5. — et an tune extrajudicialis
interpellatio sufliciat ad constituendum aliquem debilo-
rem in mora, ut aeslimalio crescat, ibid. n. 4. — Mora si
prscesserittasum forlidtum, an tune casuá fortuilus excu-
set, vel non, n. 3 1. 2, et n. 8 1. 3 tit. 2 part. 5, et n. 3 1. 4
tit. 3 part. 5. — commodatarii an facial illum teneri, si res
commodata pereat post moram, cliam quando eodem mo-
do esset penes commodantem peritura;et quid in foro
conscientiae ; et quid in actione reuli, n. 6 1. 9 tit. 2 part. 5.
— sive sit judicialis , sive estrajudicialis , facit quem
teneri non obstante casu fortuito, num. 5 1. 4.tit. 3part.5.
— an possit purgar! quando agitur condictione ob cau-
sara contra donatariutn non adiniplpntem modum, sub
quD aliquid sibi fuil relictum, n. 1 1. 6 til. 4parl. 5. — emp-
toris iu rebus quae degustan soleiit, el in rebus quae pon-
deran, vel mensurar! solent, quando faciet ut periculum
rei ad ipsum pertineat , et in quibus non, n. 2. 6 et 10
1.2 4 lit. 5 part. 5. — el an venditor morosus dicatur, si non .
tradat rem, antequam pretium sibi offeratur, n. 1 1. 27
tit. 5 part. 5. — Mora non polest purgari nisi reintegra,
n. 16 1. 28 tit. 8 part. 5. — aa possit purgan peremph)'teu-
lam privati, ibid. in n. 18. — etan ad constituendum ali-
quem in mora propter poenam in stipulatione apposilam
sufficiat interpellatio extrajudicialis, vel requiratur litis
conteslalio, n. 7 1. 15 lit. 11 parí. 5. — et an dies expres-
sa in stipulatione sui promissione consliluat aliquem in
mora sine alia interpellatione , n. 2 1. 18 ibidem^ — et an
conditionis eventus consliluat debitorem in mora, dict.
n. 2 dict. 1. 18. — et an difficultas excuset debitorem
speciei, vel facti, vei qunntiuitis á mora, n. 5 dict. 1. 18.
— Mora an possit purgari ubi est apposita dies et pcena,
gj ad diera non impleatur promissum, ii. 6 I, 35 til. 11
part. 5. — an possit purgari ante litera contestatam non- 5 1
dum soluto interesse, quando promittens faceré promis-
sum non implevit, ibid. num. 9. — an possit purgari, quan-
do jus actoris efficerelur délerius, n. 4 K 6 ibidem. — et
anin stipulationibusjudicialibus, seuconventionalibus, dif-
ficultas impediat morte, et poenae commissionem, n. 4 1.37
per text. ibid. til. 11 part. 5. — et an et quando debitor
si non solveril, constituatur in mora nulla praecedente in
terpellalione, gloss. 1. 8 til. 14 part. 5. — Mora an pos-
sit purgari in contraclibus bonae fldei, non obstante die et
paena, n. 2 dict. 1. 8 tit. 14 parí. 5. — de jure canónico
semper purgari potest , si adversarius non sit damnum
passus propter moram , dict. num. 2 post med. — et an
haens post moram teneatur de morle, vel periculo,
quod rei legatae accidif, etiamsi eodem modo accidere de-
buerat penes legalariuní, n. 4 1. 41 til. 9 part. 6.
Marabotini, de quibus in legibus Partitarum, de qui-
bus, et cujus valoris intelligantur, n. 2 1. 7 lit. 18 part. 1»
et n. 5 1. 2 tit. 25 part. 2, et n. 6 1. 2 lit. 11 part. 3 , et
n. 3 1. 24 tit. 14 part. 7. — de jure Partitarum, et de jure
hodierno cujus valoris sint, et qui librara faciant, num. 6
1. 14 til. 6 part. 3, et n. 3 1. 71 tit. 18 parí. 3, etn. 4 I. 8
tit. 21 parí. 4- — aurei qui dicantur ad hoc ut donatio
ultra summam requirat insinuatióuem, n. 4 1* 9 lit. 4
part. 5.
MoRBüs an excuset á muneribus patrimonialibus , et an
h personalibus, n. 3 1. 49 tit 18 part. 3..
MoRS est ultimum terribilium, n. 7 1. 6 tit. 18 part. 2 —
et constantissimos terret, et est propria passio virorum
fortium, n. 3 1. 12 tit. 18 part. 2. — Mors citius venit ra-
tione peccati, qu5m si peccatum non essel, n. 2 I. 37 tit.
4 part. 1. — et de mullis modis probandi alicujus moriera,
n. 1 1. 14 til. 14 part. 3.-^Mori quis potius debet, quám
in peccalnmconsentiat, n, 8q. 2 1. 3 til. 1 part. 4. — Mors
confirmat donalionem inter conjuges factam, et quan-
do, et de qua morle istud sit intelligeadum, num. 6 1. 4
til. 11 part. 4- — civilis qualis, et quare sic appelletur, et
an slatutum in morte natural! habeat locum in civili, n. i
et 9 1. 2 tit. 18 part. 4. — Mortis timor, vel amissionis
bonorura, an facial aliquem non peccare, licét aliquod
crimen committat, n. 1 1. 4 til. 24 part. 4. — Mors, et mor-
tis mentio fleri debet in donalione, ad hoc ut dicatur
morlis causa facta, n. 2 1. 11 tit. 4 part. 5. — tertii in cu-
jus manibus pretium pro aliqua re fuil constilutum, an
vendilionem retraclet ; et quid si morialur unus contra-
hentium, u. 6 1. 9 tit. 5 part. 5. — naturalis patris professi
Religionem, an debeat exspectari, ñeque ante fdiis legi-
tima debeatur, n. 9 1. 17 tit. 1 part. 6. — Et qualiter ju-
dex se habere debeat quando aliquem vult ad poenam
morlis condemnare , num. 2 cum alus ibid. 1. 26 per text.
ibid. tit. 1 part. 7.
MoRTis POENA, vide in verbo Poeva mortis.
MoRTALE PECCATUM, vide in verbo Peccatum mortale.
MoRTALiTER PEccANS dupüci vinculo astringitur ad sa-
tisfaciendum , n. 1 in medio, 1. 28 lit. 4 part. 1.
MoRTüus an vivo praeferatur in danda sibi eleemosyna ,
n. 2 1. 42 tit. 4 part. 1. — Mortui an gaudeanl ¡ndulgen-
tiis á Papa concessis pro ipsis, et an Papa illud facerq'
possit, et quando, n. fin. 1. 4(> tit. 4 part. 1. — Morluus
tempore interdicti debet in campis sepeliri, n. 2 in fin. et
ibid. n. 3 1. 15 per lext. ibid. tit. 9 part. 1.— in ecclesik
sepeliri non debet ; et quid hodie de consuetudine, n. 7
SEPTEM PARTITARUM.
319
!l, i tit 11 parf. 1. — ubi debet sepeliri, nuni. 1 cum aliis
ibid. 1. 5 tit. 13 part. 1. — extra regnum in ¡llo sepelien-
dus uon est, si vivus ¡bidem commorari non poterat, n. 8
1. 2 tit. 28 part. 2. — si aliquis esse dicatur, qualiter illud
ab bipredibus probari debeat, n. 1 1. 14 tit. 14 parr. 3. —
an sentenlia pro morluo, vel contra eum ferri possit, et
quando, n. U 1. 15 tit, 22 purt. 3. — esse credilur ille,
qui est in articulo mortis, n. A 1. 1 tit. 13 part. 4. — civi-
liter esse dicitur deportatus, n. 9 1. 2 tit. 18 parl. 4. — an
ct quando accusari possit, gloss. 1. 7 et 8, et I. 23 per text.
ibid. tit. 1 part. 7. — an et qiiando suspendí possit, n. 3
dict. leg. 7. — et vivens cum vituperio, vel cum infamia
morluus esse fmgitur, n. 6 1. 7 tit. 6 part. 7. — Mortuus
si postquam fuit sepultus, injurietur ab aliquibus , qua-
liter ipsi puniantur, gloss. 1. 12 per text. ibid. lit. 9 part. 7.
— debitor an possit per creditorem impediri , ne tradatur
sepullurae, quousque sibi satisfactum sit; et quid si illud
facial cum auctoritate judicis, n. 1 1. 13 per text. ibidem
tit. 9 part. 7. — si injurietur, qualiter injuriantes punian-
tur, n. 2 dict. 1. 13 per text. iLid.
MoTus primi non sunt in bominum potestate, n. 1 1. 5
per text. ibid. tit. 2 part. 7.
MovENS RixAM debct in totum culpari, et an aggressus in
totuní liberelur, n. 1 in procsm. tit. 2 part. 3.
MuLCTA á judice per senteuliam condemnato imposita,
an ipse judex illam revocare possit , et mutare, et an idera
in alia pcena , n. 2, 3 et 4 1. 4 tit. 22 part. 3. — et an judex
nece^sariü mulclam tollere debeat, si pauper sit mulclatus,
dict. n. 3. — et an idem sil dicendum , si muleta, imposita
sit ralione contumaciae, vel delicli, ibid. in n. 4. — Muleta
improprie dicitur quaudo imponitur sub nomine mulctae
ralione delicti, sive contumaciae, dict. n. 4. — alü appli-
cata , quüm fisco, núnui potest per judicem, n. 5 dict. I. 4
til. 22 part. 3. — quasi semper applicatur fisco, dict. n. 5
dict. 1. 4 til. 21 part. 3.
MuLiF.R. Dotans se, vel petens do-
Excusetur. tem, vel lucra, vel ea per-
Nupla, contrabit matrimo- dens.
nium, vel sponsalia. Carceratur, vel capitur.
Vovens. Renunliat.
Facit eleemosynam. Fidejubens.
TesliCcat. Praefertur creditoribus, vel
Praegnans. aliis.
Adultera, vel meretrix, vel Laeditur, vel damniCcatur.
incestuosa. Testatur vel legal.
Arela, vel lata. Alienat.
Separatur. Inslituta haeres.
Accusat, vel accusalur, vel Adit haereditatem.
agit. Punilur.
Donat, vel non. Tulrix, vel executrix testa-
Religionem intrat. mer.ti.
Mt'LiER an possit praedicare, et an possit sibi ad hoc dari
licentia, n. 3 1. 9 tit. 6 part. 1. — judicare non polest, et
quando sic, gloss. leg. 26 tit. 6 part. 1. — Mulierum com-
mixtio est naturaliter suspecla , et appetit virum , sicut^
materia formam, n. 2 1. 37 tit. 6 part. 1. — Mulier qua
ralione ái natura fuit flexibilis, et amicabilis, ibid. — Mu-
lleres quales esse debeant, ut possintcum clericis cohabi-
tare, n. 3 ibidem. — habitantes cum clericis, si suspectae
fmt , qualiter hodie puniantur, dict. n. 3 in fin. — Mulie-
)cibus rusticis subvenitur propter juris ignorantiam, aliis
veri nOD, n. final. I. final, tit. 1 part. \, — Mulierum con-
sueludo, el ipsarum mos consueludinem non Inducit, n. fi-
nal. 1. 2 tit. 2 part. 1. — Mulier instante necessitate bap-
tizare polest, gloss. 1. 5 lit. 4 part. 1 , et n. 1 in 1. 1 tit. 7
part. 4. — Mulleres confitentes peccala sua Sacerdoti non
babenti potestütem confilendi, an salvenlur in fidesua, n. 6
i. 21 lit. 4 part. 1. — qualiter slare debeant temporeconfes-
sionis coram Sacerdote, n. final, per text. ibid. 1. 26 lit. 4
parl. 1. — Mulier potest coníitcri instante necessitate,
n. 1 I. 29 tit. 4 part. 1. — si simpiex sit, poterit confiteri
per scripturam, n. 2 1. 20 lit. 4 part. 1. — si clericum per-
cutiat, an leneatur iré Romam pro absolulione, n. 11 per
text. ibid. I. 4 tit. 9 part. 1. — viva scindi non debet, ut
partus vivus nascatur, n. 2 in fin. I. 14 lit. 10 part. 1. —
non debet esse circa altare tempore Missae , ñeque clerico
serviet dum celebrat, ñeque respondebit, n. 10 1. 1 lit. 11
part, 1 per text. ibid. — speciosa est sepulchrum dealba-
lum , nisi fueiit sobria, casta , el púdica ; el sine istis pul-
chritudo dicilur venenum, n. 8 1. 1 tit. 6 part. 2. — et an
hoc sufficiat, ut personaliter non possit citari ; et quid si
licfet uxorata sit, lamen inhonesta vivit, num. 2 1. 3 lit. 7
part. 3. — el minor si concurrerint, quod privilegium di-
catur potentius, n. 2 in fin. 1. 5 tit. 3 part. 3. — Mulier
ad videndum an sit corrupta debet ab obstetricibus in-
spici, quas judex eligere debet, n. 61. 8 lit. 14 part. 3. —
Mulier dicens filium non ex marito genilum , fides ei non
est adhibenda, si contrarium per filium probetur, n. 1 1. 9
tit. 14 part. 3. — quaE in habilu viri incedit, lestis esse
non potest : et multa contra ipsas hoc facienles vide per
n. 18 til. 16 part. 3. — Mulleres an possint cogi ut denun-
tient maleficia mulierum, quae inter cas occulte commiltun-
lur, n. 41. 6 tit. 17 parl. 3. — et an sufficiat ad mulieris
excusationem , quód facial fieri inquisilionem domeslicam
per solum notarium villae, ibid. — Mulier si sit coiitumax ,
an audiatur appellans, n. 2 in fin. 1. 9 tit. 23 part. 3. —
quae per stipulalionem cum aliquo conlrahere promisit, si
non contrahat, ad quid leneatur, n. 2 1. 2 lit. 1 part. 4. —
si leprosa sit raagis imniinet periculum viro, quim mulieri
si vir sit leprosus, n. 7 1. 7 tit. 2 part. 4. — Mulier si dixit
se esse virginem cum ita non sit, an propter id malrimo-
nium dissolvatur; et quid in sponsa de futuro ante copu-
lam , n. 6 1. 10 lit 2 part. 4. — el quid si quis cum aliqua
contrahat malrimonium subconditione, scilicet, si te vir-
ginem invenero, dict. n. 6. — Mulier etilli minor melus
est juslus, et sufficiens, quíim in persona viri, n. 7 1. 15
lit. 2 part. 4. — honesta , et si vidua sit, si timeal se per
vim ab aliquo cognosci istud praebet jusiam causara l¡-
mendi, ibid. in n. 12. — Mulieri non est ignoscendum,
quae propter paupertatem turpissimam vilam elegit, n. 2
1. 5 tit. 3 part. 4. — Mulier si virgo sil, ñeque á viro prop-
ter ejus virginitatem cognoscit possit, an possintcum ali-
quo actu medicinali claustra pudoris frangi, si postea
illam cügnoscere poterit , et an illud sit contra naturam,
n. 6 1. 2 tit. 8 part. 4. — quae á viro cognosci non potest
carnaliter, tolerare debet ut aperialur, si periculum sit
leve, n. 8 1. 2 lit. 7 part. 4. — qualiter, el á quibus ma-
Ironis inspicienda sit, quando dicit virum frigidum esse,
n. 9 1. 5 til. 8 part. 4. — an excuselur ab adulterio, si
per vim fuit coacta, ct qualis isla vis esse debeat ; et quid
si marilus illam praeuionuit ulaufugeret, ne vi hostium
opprimeretur, el ipsa noluit, n. 1 per text ibid. 1. 7 tit 9
part. 4. — qualiter debeat certifican de morle virisui, an-
lequam cum secundo conli-aliat, et an suDiciat probatio per
820
INDEX MATEHIARLM
ramam , n. 2 1. 8 tít. 9 part, ü. — an tenealur cavere de
evictione reí dotalis, si illud sibi maritus petíerit, n- 1 I. 22
tit. 11 part. li. — soluto mntiimonio , quas vestes liasiedibus
murilireddere d^ beal, n. 9 1. 23 lít. 11 part. !\. — adversíis
maritum quod reniedium habeat, si diliipidaverit dotem,
etquae remedia sibi coiiipetant, n. 11. 21 til. 11 part. k- —
an teneatur idoneam cautionem marili reciperede non di-
lapidando dotem ipsius, si rcstituere nolit, n. k dicl. 1. 29.
— qualiter, et intra quantum lem¡)us soluto matrimonio
inarítus dotem reddere debeat, et quando , et quid si ma-
rito dos fuerit légala, an tune stalim dos debeatur non
exspectala düatione, n. 3 1. 31 tit. 11 parí. ^.— quod pro-
cedit eliamsi marilus csset piuper temporeconlraclus ma-
Irimon'i, ibid. — Muiier tenelur donnlionem propler nup-
lias sibi factam stalim restituere, ti ei dos fueiit restituía,
n. 4 dict. 1. 31 tit. 11 part. Zj. — quae ad tertias nuptias
convolavit, de incontinentia not.lur, et illud est abomina-
bile apud homines, n. 1 I. 1 tit. 12 part. 4. — ct an lesnlum
mulieri ab exiraneo nlictum, si cast^ vixerit, debeatur illi,
si lertio nupserit, dict. n. 1. — wt an valeat legalum per
maritum uxori rdiclum, dummodo non nubal, si ad secun-
das nuptias convolaveí it, iliid. — Muiier qua de causa im-
pediatur matritiionium conlraliere intra annum luctus, n. 3
1.3 tit. 12 part. l\, etibid. n. Zi,et n. 3 1. 5 tit. 3 part. 6. — Et
paenae, quae de jure civili conlrahenli impnnebatur, sunt
per jus canonicum sublatae secundíim opinionem commu-
nein, ibid. in dict. n. 3 dict. 1. 3 júnelo ibid. n. 4. — et
an poenae sic imposilae nubenti habeant locum in aliquo
casu vel quando sunt positcs in filirum favorem, ibidem.
— et an illae poenaj de jure civili habeant eliam iocum , si
matrimonium solvereluraliter, quám per mortem, ibid. in
dict. n. 4. — Muiier eo -pso quód peccat in corpore, amit-
tit privilegia mariti, vt lutelam filiorum, n. 6 dict. 1. 3
tit. 12 part 4. — quae assislit in taberna, et dat vinum
potantibus, vilis esse dicitur, et quid de domina cauponae,
r, 5 1. 3 tit 14 part. 4, — qu.ne publicis praeesl mercimo-
niis non potest esse concubina illuslris, ñeque alise mullae,
n. 6 eum alus ibid. per illum texl. ibid. in dict. I. 3. — vi-
dua an possit fdium suum poneré ad serviendum alicui,
n. 1 in prooeni. til. 17 part. 4. — an possit habere pecu-
lium quasi castrense ex Principis donatione, num. 9 1. 7
tit. 17 part. 4. — an debeat mitti in possessionem rerum
mariti, si slt praignans, num. 1 J. 3 til. 25 part. 4 , et ibi
vide, quid si bona sint majorire. — et an possil deponi res
in muliere, n, 3 I. 3 til. 3 part. 5. — luxuriost; vivens, et
mala; famse potest á vicinia expelü, ne alios inficiat, n, 2
1. 14 tit. 10 part. 5. — et quid si filiusfamilias recipiat
mutuum pro dote mulieris, an juvetur Macedoniano ,
n. 3 I. 3 tit. 12 part. 5. — Muiier praesumitur ignorare
jura, n. 4 dict. 1. 3. — veste virili uli non debet, et quid
si facial, ut recipiatur ejus íidejüssio, num. 10 dicl. 1. 3
tit. 12 part. 5. — an dote privari debeat in causa primipi-
lari, vel ob tributum Regi solvendum, vel quando mariti
earumfallunl, id est, se alzan, vid. n. 71. 25 tit. ISpart. 5.
— an prius debeat liabere arrhas, quáim alia debita sol-
vantur, num. 2 1. 29 til. 13 part. 5. — et fiscus pari pa.ssu
ambulant in praeferendo se caeteris creditoribus , eliamsi in
refectionem crediderunt, n. 3 ct 4 dict. 1. 29, et n. 2 1. 33
per text. ibid. tit. 13 part. 5. — ex novatione in se sus-
cepta obligatur ipsojure, sed ei succurritur per Velleja-
num, n- 3 1. 17 til. 14 part. 5.— si libidinis causa aliquid
reccpit, si postea promissum non adimpleat, ansio datura
ab ea repeli possit, n. 2 1. 53 tit. 14 part. 5. — et quid si ■
ipsa lurpitudinem fecit, prout promisit, an sibi datura re-
peii possit , et an illud fisco applicetur, ibidem. — Muiier
an possil les!ari,et disponere de luli lucro turpitcr adqui-
sito , üiidem. — El an si muiier non fecit taiem lurpitudi-
nem, an fiscus possit ab ea taie lucrum vindicare, ibidem.
— Miilier quae causa libidinis aüquid reccpit, an in foro
animffi restiUiere tenealur, et cui, dict. n. 2 in fin. — tt
quid si causa libidinis sil li aliqoid promissum, an iüul
ab ea exigi possit, n. 4 dict. 1. 53. — Muiier inconlinens
Ínter servos suos dedecus est tolius cognationis, et an ac-
cusata de adullerio cum servo illum suum haeredeni faceré
possit, n. 2 1. 3 lit. 3 part. 6. — rapta si nubat raptori,
an ex ejus testamento aliquid capere possit, num. 12 1. t\
tit. 3 part. 6. — Mulleres esse debent in partu foeiiiina-
rum, viri aulem non, num. 5 1. 17 per text. ibid. tit. 6
part. 6. — in qua aetale maritari debeant, et quid si adsit
regionis consuetudo, n. 8 1. 5 tit. 7 part. 6. — Muiier si
dederit marilo facullatem elegendi unum ex fdiis suis ad
majoriam, si non eligat intra annum, an postea cligere
possil ; etan tune eiigere possit filium, quera babel in po-
testate, n. 2 I. 25 tit. 9 part. 6. — de bonis suis, eliam
paraphernalibus sine licenlia viri disponere non potest,
n. 41. 6 lit. 11 part, 6, — quae ex adulterio concepit filium,
an lalis filius ei succedere possit, n. 5 quaest. 1 el 2 1. 11
tit, 13 part. 6, — Mulleres diliguul mariios, etiara ultra
íilios , n. 14 1. 4 tit. 16 part, 6 , el n. 6 1. 19 ibid. — el an
mulieri luxuriosc vivenli per judicera curalor dari possit,
num. 1 1. 13 tit. 16 part. 6. — Mulleres olira addiscebant
graramaticam, n. 2 1. 16 lit, 16 part. 6. — an et quales
possinl tutorem mlnoris acensare de suspeclo, num, 2 I. 2
tit, 18 part. 6. — Muiier si commiltat crimen prodilionis, an
íiliisui sintpuniendi, n. 5in princ, et n. 6 1, 2 tit, 2 part. 7.
— si cura sil nupla, vocetur meretrix, quia illud ante fui t,
an vocans tenealur actione injuriarum, n. 7 in fin. 1. 1
til. 9 part. 7. — an possit inferre violentiam cum arrais,
n. 1 1. 8 lit. 10 part. 7 i — malae faraae debet ejici de vici-
nia, ne alios inficiat, vel infamet, n. 31. 7 tit. 17 part. 7.
quae'cum proprio servo se injungit, qualiter puniatur,
sive nupla sil, sive non , n. 6, 7 et 8 1. 15 per (ext. ibid.
til. 17 part. 7. ■ — et quid si cura alio faraulo suo se ira-
misceat, an eadem poena puniatur, dict. n. 7. — Muiier
si sine vi seducía sil suasionibus viri, an tune vir poenanj
stupratoris habere debeat, num. 3 1. 2 lit. 19 part. 7. — •
nupta, vidua,yel virgo, si per vira ab aliquo rapialur,
qualiter rapiens puniatur, gloss. 1. 3 per text. ibid. til. SO
part. 7. — et an solus raplus sine alia commixtione sufli-
ciat ad incurrendara poenam legis, ibid. in n. 2. — Mu-
iier judaea , sive haerelica non gaudet privilegio dotis , n. 1
1. 7 tit. 24 parí. 7. — majora vulnera patilur, qunm ma -
culus; etan ipsa priusquara masculus torqueri debca! ,
quando ambo veniunt lorquendi, n. 2 1. 5 tit. 30 part. 7.
MuLiER ExcusETLR, el mulier uiinor duodecim annis,
anexcusetur propler juris ignoranliam, nura. 3 1. fin. per
text. ibid, til. 1 part. 1. — Mulieribus ruslicis subvenitur
propler juris ignoranliam, alus vero non, gloss. fin, dicl.
1. fin, — Muiier an excusetur ab adulterio, si per vira fuil
coacta, et qualis ista vis esse debeat; et quid si maritu!,*'
illara praemonuit, ut aufugeret, ne vi hostiura opprime-
retur, et ipsa noluit, num. 1 per text. ibidem 1. 7 tit. 9
part. 4.
MüLiEn NUPTA coNTRAHiT matrlmonium, vel sponsa'ia,
SEPTEM PARTITARUM.
S21
rt mulierescontrahentes scienler matrimonium cum exi-
stentibus in sacris ordinibus, qua poena feriantur, n. 4 1. 41
lit. 6 part. 1. — quandiu est nupta, desinit esse civis pro-
priae originis, et iii quibus, num. 7 1. 32 tit. 2 part, 3. —
cum qua judex matrimoniura contrahere voluit, coram
eo citari non potest, et ¡dcm si eam per vim habere vo-
luit, et iste casus speciolis, n. 1 I. 6 tit. 7 part. 3. — quae
per slipulationem cum aliquo contrahere promisil, si non
contrahat, ad quid tenealur, num. 2 1. 2 tit. 1 part. k- —
quoe malrimoniura contraliit, licet vetula sit, ñeque pa-
rere possit, matriinonium tcnet, n. 4 1. 3 tit. 3 part. 4.
— si matrinionium contrahat cum aliquo errando in ip-
sius persona, quia de eo aliquando habuit nolitiam, an
teneat nialrimonium , et quid si de eo nuUam habuit no-
titiiim, sed dixit se filium Regis, etc. num. 3 per text.
ibid. 1. 10 tit. 2 part. 4. — Et quid si niulier errct in
qualitate, an lalis qualitatis error viliet matrimonium,
ibid. in n. 4- — Mulier si dixit se esse virginem, cura ita
non sit, an propter hoc matrimonium' dissolvatur ; et
quid in sponsa de futuro ante copulara, n. 6 diit. 1. 10
lit. 2 part. 4. — et quid si quis cum aliqua contrahat ma-
trimonium sub conditione, scilicet , si te virginem in-
venero, dict. num. 6. — Mulier qualiter debeat certificar!
de morte viri sui, antequam cum secundo contrahat, el
an suüiciat probatio per famam , n. 2 1. 8 tit. 9 part. 4. —
si matrimonium contraxerit in uno loco , et postea fuerit
ad alium ibi habitandum translata , qualis locusinspicien-
dussit, ut pacliones Ínter eos positae observentur, vel non,
etan locus domicilii mariti, num. 1 1. 24 tit. 11 part. 4»
— quíe ad tertins nuplias convolavit , de inconíinenlia no-
tatur, ct illud est abominabile apud homires, num. 1 1. 1
tit. 12 part. 4. — et an legatum muiieri ab extrañen re-
lictum, si casté vixerit, debeatur illi, si tertió nupserit,
ibid. — et an valeat legatum per marituní uxori relictum,
dummodo non nubal,si ad secundas nuptias convolaverit,
ibid. — Mulier qua de causa impediatur matrimonium
contrahere intra annum luctus, n. 3 1. 3 til. 12 part. 4j
etibid. n. 4, et n. 3 1. 5 tit. 3 part. 6. — et pense quae
de jure civili fcic contiahenti imponebantur, sunt per jus
^ canonicum sublalae secundüni opinioncm communem,
dict. n. 4 dict. 1. 3 junct. ibid. n. 4. — etun poenaj sic im-
positae nubenti liabeant locum in aliquo casu, ve! quaudo
sunt posita; in filiorum favorem, ibidem. — et an illa?pffi-
naedejure civili habeant etiam locum, si matrimonium
solveretur aliler quám per mortem, ibidem in dict. n. 3.
— Mulier si matrimonium cum prseside durante officio
contraxerit, anpermetum contraxisse videatur, et an ha;c
prsesumptio alias probationes juvet, num. 12 per text.
ibidem. 1. 2 tit. 14 part. 4. — rapta contrahens cura suo
raptore matrimonium, an an)iltat bona raploris, quae
propter raptum s^bi applicata fuerunt, et an per malrimo-
niura raptor ü popna liberetur, num. 3 1. 3 tit. 20 part. 7.
— scienter contrahens matrimonium illicitum, et dolem
tradens viro hoc ignoranli, an matrimonio soluto dotem
repetere possit, et quare non ; et quid si non tradidit do-
tem , sed tanlúm promisit, n. 1 1. 50 tit. 14 part. 5. —
et an in tali casu dos cedal lucro marili, vel appHcetur
lisco, ibid. — et quid si ambo impediraentum sciebant;
et quid si matrimonium non sit adhuc caruali copula con-
summatum, gloss. 1. 51 tit. 14 part. 5. — Mulier rapta
si Dubat raptori , an ex ejus testamento aliquid capere pos-
sit, n. 18 1. 4 lit. 3 part. 6. — nubens infra annum lnc-
V.
tus, an debeat puniri, dict. num. 12 in fin. — quando
sponsalia contraxit, an amiltat ¡¡er hoc filiorum suorum
tutelara, num. 1 leg. 5 lit. 16 part. 6. — siciim sit nup-
ta, vocelur meretrix, quia illud antea fuit, an vocans te-
nealur actione injurarium, n. 7 in fin. J. 1 tit. 9 part. 7.
— quae scienter contraxit matrimonium cum haerelico,
an amitlat dotem , n. 3 1. 2 tit. 2 part. 7. — quae vivente
primo viro matrimoniura cum aiio contraxit, qualiter pu-
niatur, et an de isto crimine cognoscant inquisilores bs-
retic33 pravitatis, n. 1 1. 16 per text. ibid. tit. 17 part. 7. —
nupta, vidua, vel virgo, si per vim ab alio rapiatur, qua-
liter rapiens puniatur, gloss. 1. 3 per text. ibidem, tit. 50
part. 7. — et an solus raptus sinc alia commixtione siill'-
ciat ad incurrendam poenamlegis, ibidem in. num. 2
dict. 1. 3. — Mulier nupla si fiat Sarracena, vel haeretica ,
amittit dotem j et de ejus pocna ultra lioc, num. 2 et 3 1. 6
tit. 25 part. 7.
Mulier vovENs, mulier simpliciler dando licentiam n^a-
rito intrandi Religlonem, an lacile videatur vovere conti-
nentiam , el an de hoc debeat certifican, n. 6 1. 11 til. 7
part. 1. — Mulier etiamsi senex sit, marito inlrante Re-
liglonem, vovere debet, n. 8 1. 11 lit. 7 part. 1. — Si vero
sit juvenis, etiamsi caslitalem voverit, profiteri tenelur,
n. 9 ibidem. — Mulier an possit continentiam vovere si-
ne mariti conscnsu , n. 9 1. 3 tit. 8 part. 1. — Et quid in
voto ultramarino emisso pro subsidio Terrae Sanctse, ibid.
et n. 3 1. final, ibidem. — Mulier an vovere possit, si vo-
tum sil marito pracjudiciale, n. 11 1. 7 lit. 2 part. 4« — la
sui tamcn praejudicium beni^ potest vovere, ibid. in n. 12.
— Mulier ii viro licentiam dederit inirandi religionem , an
videatur vovere continentiam tacité, n. 3 1. 2 tit. 10 part. 4.
Mulier facit eleemosynam. — Miiiier de quibus possit
faceré eleemosynnm in vita mariti, n. 5 1. 12 tit, 23 p. 1.
Mulier testificat, mulier quae in habitu virili ince-
dit, testis esse non p'olest, et multa contra ipsas hoc fa-
cientes, vide per n. 18 1. 8 lit. 16 part. 3. — Mulier an
possit esse testis in crimine capilali, num. 1 1. 17 til. 16
part. 3. — an possit esse testis iu testamento facto iuter
liberos, n. 3 1. 7 tit. 1 part. 6.
Multer prí:g\anssí sit, elfidelis, etdecedat, fueriique
sepulta in aliqua ccclesia non consécrala, an ea inde non
abducta ibidem consecraiio ficri possit, n, 2 1. 14 til. 10
purt. 1. — Mulier viva scindi non debet, ut partus vivus
nascalur , n. 2 in fin. dic!. 1. 14. — praígnans pelere po-
teritin dicferiata, ut mitlalur in possessionem rerum, ne
fame percal, nura. 7 I. 35 tit. 2 part. 3. — quae dicit se
praeguantem, debet in posbessionem bonorum milti, etiam-
si bona sinl feudalia, num. 7 1. 7 tit. 23 part. 3. — an de-
beat mitliin possessionem rerum mariti, si praegnans sit,
num. 1 1. 3 lit. 25 parí. 4. — et ibi vide, quid si bona
sint majoriae. — Mulier dicens se praegnantem , qualiter
custodiri debeat, et per quos; et an illud consanguinei»
mariti dicere debeat, et quibus, et an ea in\ita venter
inspici, vel langi debeat, vel aliquo modo perscrulari, n. 1,
2, 3 et 4 I. 17 per text. ibid. tit. C part. 6. — praegnans
si aborlum fccerit, an qui causara sibi dedil, poena ho-
micidee puniatur, num. 1 1. 1 tit. 8 part. 7. — praegnans,
si sui culpa aborlum fecH , qualiter puniatur, et quando,
gloss. 1. 8 per text. ibidem, lit. 8 part. 7. — praegnans
quae mittilur in possessionem rerum mariti , habet so-
lummodo nudamdetentationem, n. 5 I. 11 til." 10 part. 7.
pi;ranans , a" possit lovqucri, et an slalim posl partum ; et
21
B22
INDEX MATERIARUM
quid si non invenialur nulrix, an liilTetaíur tortura, n. 8
1. 2 per text. ibid. tit. 30 part. 7. — praegnuns non debet
ultimo supplicio puniri, quousque pariat, num. 4 !• 11
lit. 31 part. 7.
MuLXER ADULTERA, vcl Dierctrix, vel incestuosa, — Mu-
lier accusata de adulterio, an ei prosit sententia in favo-
rem adulterii lata, et quando, n. 5 1. 21 tit. 22 part. 3.
— an excuselur ab adulterio, si per vim fuit coacta, et
qualis ista vis esse debeat; et quid si maritusillam preemo-
nuit ut aufugeret, ne vi liostium opprimeretur, et ipsa
noluit, n. 1 per text. ibid. 1. 7 tit. 9 part. 4. — adultera
debet marito dotem , et donationem propter nuptias resti-
tuere, n. 4 per text. ibid. leg. 12 tit. 9 part. 4. — inconti-
nens Ínter servos suos dedecus est totius cognalionis, et an
accusata de adulterio cura servo, illum suum liaerc-,¡em fa-
cera possit, num. 2 leg. 3 lit. 3 part. 6. — quse ex adul-
terio concipit fdium , an talis filius ei succedere pos-
sit, num. 5 qucest. i et 2 1. 11 tit. 13 part. 6. — adultera
per maritum occidi potest , et quo jure marilus ad lioc ad-
miltatur, dict. n. 5. — reperta in adulterio, vel intra an-
niini luctus nubens, seu luxuriosé vivens, est infamis in-
famia juris, n. 1, 2 et 3 1. 3 per text. ibid. til. 6 part. 7. —
quae veré adultera est, an contra vocantem sibi aduiteram
agat actione injuriarum, eliamsi vocans illud probare ve-
lit, et an admittatur, et an tune cüm verum dixit , tcnea-
tur se dedicere, n. 7 quaest. 1, 2 el 3 1. 1 lit. 9 part. 7.
— non potest accusari de adulterio ab extraneo, sed á so-
lo marito ipsius, dict. num. 7 quaest. 2. — si cüm sit
nupta, vocetur meretrix, quia illud antea fuit, an vocans
teneatur actione injuriarum, dict. n. 7 in fin. — accusata
<ie adulterio, quando debet exceptionem lenocinii propo-
nere, num. 4 1. 7 tit. 17 part. 7 per l€xt. ibidem. — et
quoJes alias exceptioncs proponjere possit insui defensione,
et quandO; glos. I. 8, 9, 10 et 11 ibidem. — Mnlier quae
ciim proprio servo se injungit, qnaütcr puniatur, sive
nupta sit, sive non, n. 6, 7 et 8 I. 15 per text. ibidem,
lit. 17 part. 7. — el quid si cura alio fámulo suo se im-
niisceat, an eadem poena puniatur, dict. n. 7. — MuHer
incestuosa qualiler, et quando jiunialur eadem poena, qua
vir, n'uni. 2 1. 3 per text. ibid. tit. 18 parí. 7. — si mere-
trix, sit an ejus raptus sit puiiibilis, vel non, et quando
sic, n. 7 1. 2 lit. 19 part. 7.
MüLiER AKCTA, vcl lata mulier, si sit multum arcta, vcl
ita lala, quód á viro cognosci non possit carnaliter, an
propter hoc raatrimonium dissolvatur, n. 5 1. 21 til. 8
part. 4 per text. ibid. — et idem est, si habet aliudirape-
dimenlum, per quod incognoscibilis reddatur, ibid. n. 5.
— Mulier si virgo sit , ñeque ü viro propter ejus virginita-
tem cognosci possit, an possit cum aliquo aclu niedici-
nali claustra pudoris frangere, si postea jllam cognoscere
poterit, et an islud sit contra naluiam, num. 6 1. 2 tit. 8
part. 4. — quae ü viro cognosci non potest carnaliter cu-
rare debet, ut aperiatur, si peiiculum sit leve, n. 8 I. 2
tit. 8 part. 4. — quae á viro propter ejus arctitudinem co-
gnosci non poterit, si ab eo separetur, et á secundo viro
cognoscatur, an ad primum rediré debeat , gloss. leg. 3
tit. 8 part, 4. — et quid si ex usu secundi viii facía fuit
CGgnoscibilis primo , ibidem. — Mulleres quae per medici-
nam reddunt se ardas, et quid tune malronae illas inspi-
cientes faceré debeant, n. 9 1. 5 til. 8 part. 4.
Mulier separatur, et mulier quae k viro propter ejus
irctitudinem cognosci non poluit, si ab eo separetur. et á
secundo viro cognoscatur, an ad primum rediré debeat,
num. 1 1. 3 tit. 8 part. 4. — el quid si ex usu secundi
viri Pacta fuit cognoscibilis primo, ibidem. — Mulier cor-
rupta, si pelat ma'rimonium scparari ob viri sui frigidita-
tem, intra quantum terapus islud allegare debeat, etquid
in virgine, gloss. 1. 6 tit. 8 part. 4. -^ quae á matrimonio
fuit ob viri frigiditatcm separata , si ipse post aliara car-
naliter cognovil , an ipsa petere possit separationem quoad
Ihorum propler adulterium viri cum alia factura , ut sic
ad primara uxorem non redeat, n. 2 1. 7 tit. 8 part. 4.
Mulier accusat, vel accusalur, vel agit. — Mulier po.
test maritum accusare de adulterio quoad thoritantüm se-
parationem, n. 12 1. 2 til. 9 part. 4. — si agat hypolhe-
caria contra tertiura possessorem pro sua dote, constante
matrimonio, ut se alat ex ea, an tune huic lerlio po.sses-
sori liceal oíTerre pecuniam pro tali bypotheca , el quando
sic, num. 3 1. 18 lil. 13 part. 5. — si velil maritum de fri-
gidilale, et Í!i¡potentia accusare, qualiler illud facial,
num, 2 1. 10 tit. 9 part. 4. — potest in foro ecclesiaslico
virum suum de adulterio accusare, secüs in foro saeculari,
num. 4 el 5 per text. ibidera, leg. 13 tit. 9 part. 4. — an
possit agere contra donantem, ut pignus redimat, quan.
do illud sibi dedil libidiuis causa, el pro securilate promi-
sit, num. 4 1. 53 tit. 14 part. 5. — Mulleres an et quales
possint tulorem minoris accusare de suspeclo, n. 2 leg. 2
tit. 18 part. 6. — Mulier an et quando admittatur ad ac-
cusandum, n. 3 1. 2 lit. 1 part. 7. — post ejus mortem
accusalur, quando occidit maritum, el Lona tune appli-
cabuntur fisco, num. 4 et 5 1. 8 per lext. ibidem, tit. 1
parí, 7. — de supposilo partu accusari potest perpetud
per maritum , et per quera alium, n. 1 1. 3 pert text. ibid.
tit. 7 part. 7. — et an pro islo delicio venial imponenda
poena morlis, n. 4 !■ 6 tit. 7 part. 7.
MütiER DONAT, vel uou. — Mulier naturaliler est avara,
ñeque donare unquam praesumilur, n. 7 per text. ibidem
J. 3 tit. 11 part. 4. — si propter probibilionem donare
non possit, an possit donare causa morlis, n. 1 1. 11 tit. 4
part. 5.
MüLiER RELIGIONES! INTRAT. — Mulícr SÍ fuerjt Religio-
nem ingressa, an statira non exspectata ipsius morte natu-
rali vir consequatur dotem ipsius, ex pacto de dote lu-
cranda ínter eos fado, n. 6 1. 23 tit. 11 part. 4.
Mulier dotans se, vel pelens dotem , vel lucra, vel ea
perdens. — Mulier si dedil in dotem alicujus reí proprie-
tatem, cüm ususfructus sit penes aliura, an illo cum pro-
prielale consolídalo venial in coraraodum uxoris lantüm,
vel elium mariti , et an tale lucrura debeat dividí , n. 5
1. 18 lit. 11 part. 4. — si marito in dotem dederil gregem
pecorum sub nomine gregis sciücet, et sic sub nomine
imiversali, si postea aliqua praemoriantur, an marilus de
postea nalis debeat gregem supplere, elan ad hoc tenea-
tur, etsi non sub noraine gregis illa dederil, n. 2 1. 21
tit. 11 part. 4. — el quid si non nascanjur, an teneatur
supplere de alus, et quando, ibidem n. 4. — Mulier an
teneatur cavere de evictione reí dotalis, si illud sibi mari-
lus pelierit, n. 1 1. 22 lil. 11 part. 4» — an iterum se ip-
sara dotare teneatur, si prirao dos non potuit ab ea marito
dari, ideoque fuit evicta, si ipsa habeat mulla bona para-
pliernalia, et marilus illam alere noluit, n. 3 dict. 1. 22. —
— propter adullerium dotem arailtit ; et quid si pater, vel
alius cüm illud dat, sit stipulatus sibi reddi soluto matri-
monio, n. 1 1. 23 tit. 11 part. 4t — adversus maritum quod
SEPTEM PAKTITARLM.
325
roniedium habeat, si dilapidaverit dotem, et quae remedia
sibi competant, dict. n. 1 1. 29 lit. dl part. It. — an te-
neatur idoneam caulionem mariti recipere de non dilaji- '
dando doteni ipsius, si rcslituere nolit, num. 4 dict. I. 29.
— an á marilo dotem exigere possit, si ipse non sui culpa
ad inopiam pervenerit, num. 6 1. 29 tit. 11 part. 4. —
et quod procedit etiamsi maritus esset pauper tempere
contraclus matrimonii, ibid. — -"Mulieri qualiler, et intra
quantum tempus soluto matrimonio dos reddi debeat, et
quando; et quid si h marito dos fuerit sibi légala, an tune
statim dos debeatur non exspectata dilatione, n. 31.31
tit. 11 part. /i- — et quid de fructibus rerum mobilium, vel
de ipsorum prelio, dict. n. 3 ad fin. — Mulier tenetur do-
nationem propter nuptias sibi factam statim restituere, si
ei dos fuerit statim restituía, n. 4 dict. 1. 31 lit. 11 part. 4.
— constante matrimonio non potest aliquid pelere ex lu-
cris acquisitis illo durante, et quare, d. 2 quaest. 4 in fin.
1. 55 tit. 5 part. 5. — si agat hypothecaria contra tertium
possessorem pro sua dote constante matrimonio, ut se alat
ex ea, an tune huic terlio posscbsori liceat offerre pecu-
niam pro lali hypotheca, et quando sic, n. 3 1. 18 tit. 13
part. 5. — an dote privari debeat in causa primipilari, vel
ob Iributum Regi solvendum , vel quando marili earum
fallunt, id cst, se alzan, vide n. 7 1. 25 tit. 13 part. 5. —
si propter vprgentiam viri ad inopiam agat ad dolem, an
tune creditoribiis compelat jus oíTerendi, num. 2 1. 24
tit. 13 part. 5. ^ scienter contrahens matrimonium iiiici-
tum , et dolem tradens viro hoc ignoranti, an matrimonio
soluto dotem pelere possit, et quare non ; et quid si non
tradidit doUm, sed lantúm promisit, n. 5 1. 50 tit. 14
part. 5. — et an in tali casu dos cedat lucro marili , vel
applicelur fisco, ibidem. — el quid si ambo impedimen-
tum sciebant; et (¡uid si matrimonium non sil adhuc car-
nali copula consummatum, gloss. 1. 51 lit. 14 part. 5. —
Mulier si iu diclo casu dolem petierit, an vir possit contra
eam excipere de jure fisci, ibid. in n. 3. — et quid si er-
raverint in jure , an lulis error illos excúsela poena, n. 5
dict. 1. 51. — Mulier si in dotem mancipia aeslimata dedil,
si postea illa sibi á marito iegeniur, au ipsa mancipia, et
aestimationem habere debeat, aura. 3 quaest. 2 1. 16 til. 9
part. 6.
MuLiEE CAPiTUB, VEL CAECERATUE. — MuHcr non capitur
etiam pro delicio fiscali, nisi descendal ex delicio, vel sit
mulier luxuriosee vitae, n. 3 1. 3 tit. 7 parí. 3. — el quid si
debittrm descendat ex administratione lulelae , et quando,
et quid si tune sil uxorala, dict. n. 3. — Mulier an possit
pro debito dolis incarcerari, dict. n, 3. — pro debito car-
cerari non polest, num. 13 in fin. 1. 29 tit. 8 part. 5. —
Mulleres captoe cum hominibus in carcere poni non pos-
sunt, et quid in meretrice, num. 1 1. 5 til. 29 part. 7 per
text. ibid. — Mulier, quae in monasterio carceratur, an
gaudeal immunilale, n. 2 dict. 1. 5. — et an monasterium
illam defenderé possit ne extrahalur, ibidem.
MuLiEB BENüNTiAT. — Mulier cüm defendit consangui-
neummorlicondemnatum, an debeat renuntiareVellejano,
D. 8 1. 5 tit. 5 part. 3. — si consenseril in venditionem
mariti, et renuntiavit juri hypotUecae, an talis renuntiatio
valeat, n. 3 1. 68 tit. 18 part. 3. — si renuntiet beneficio
L. 2 C. de rescindenda vendit, prius de illo cerliorari de-
bet, n. 12 ad fin. 1. 56 tit. 5 part. 5. — si simpliciler re-
nuntiet Véllejano, an praesumatur de tali be leficio prius
fuisse certioratam ; et quid si ib! intervenerit juramcn-
tum,etanstelur notario dicenli fuissecertioratam, n. 4 1. 3
tit. 12 parí. 5. — an possit fidejubere ad piam causam, \el
paire incarcerato, el an tune lenealur renuiitiare Velln-
jano, el si non renunliet possit ü paire exhseredari, n. 18
leg. 4 ti'. 7 part. 6, et vide hoc infra verbo Molieb fide-
JUBENS.
Mdlierfidrjcbens. — Mulier in quibus casibus fidejubere
possit, et quando, et quibus concurrentibus, et qualiter
tune fidejussio fieri debeat, et qualiler certiorari debeat de
privilegiis sibi competenlibus, gloss. 1. 3 per text. ibidem
til. 12 part. 5. — non polest fidejubere pro marito, uequc
renuntiatio aliquid operabitur, num. 6 dict. 1. 3. — el
quid si renuntiatio Cal coram testibus instrumento non in-
terveniente, an tune renuntiatio aliquid operetur, ibidem,
— Mulier an teneatur de Cdejussione ab ea facía ex reile-
ralione aclus, ibid. in n. 7 per text. ibid. el num. 3in fin.
1. 27 lit. 13 part. 5. — si pro fidejubendo pretium recepil,
an fidejussio teneat,' et quale islud pretium esse debeat,
ibid. n. 9 dict. 1. 3. — vestevirili ulinon debet, et quando
hoc sibi liceat, et quid si facial, ut recipiatur ejus fidejussio^
ibid. in n. 10. — fidejubens ilerum post biennium , an re-
trolraliSLtur isla obiipjalio ad primam inlercessionem , n. 3
in fin. 1. 27 tit. 13 part. 5. — an possit fidejubere ad piam
causam, vel pro paire incarcerato, et an tune teneatur re-
nuntiare Vellejano, et si non renuntiet, possit h paire exha2-
redari, n. 18 1. 4 til. 7 part. 6.
MuLrEE peí;fertür ceeditoribüs , vel alus. — habet
privilegium prslationis virlute tacilae hypolhecae, quam in
bonis marili habet, adversus caelcros ; el an idem sit di-
cendum in marito , cüm habeal eamdem tacitam hypothe-
cam in bonis uxoris, n. 1 1. 23 lit. 13 parí. 5. — Et an mu-
lier habeal lacilam hypnthecam in bonis mariti , quando íi
principio per pactum juralura hoc fuit conventum, ibid.
n. 2. — et de virlute hujus tacitai hypothecae, et ad quac
bona extendalur , dict. n. 2 per lolum. — Mulier in dote
sua an prajferatur creditori, cujus pecunia res empta vel re-
fecta fuit , et quando, n. 1 1. 28 lit. 13 part. 5, etn. 4 1. 30
ibid. — et fiscus pari passu ambulant in praeferendo se cae-
tcris creditoribus , etiamsi ob rei refectionem crediderunt,
Ibid. in n. 3 ct 4, et n. 2 I. 33 per text, ibid. tit. 13 parí. 5,
— an praeferatur anterioribus crediloribus habentibus
tacitam hypolhecam, et quid in bonis postea acquisitis,
n. 3 et 4 dict. 1. 33 til. 13 part. 5.
Mulier LíEditur, — Mulier si enormissimé laedatur in
transaclione, an possit intentare remedium 1. 2 C. de res-
cind. vendit. vide n. 3 1. 34 lit. 14 part. 5.
Mulier testatur, vel legat, vel disponit. — Mulier
de arrhis liberé potest disponere, est enim lucrum ipsius,
n. 6 1. 7 tit. 1 1 part. 4. — El si mulier non fecit lalem tur-
pitudinem , an fiscus possit ab ea tale lucrum vindicare,
ibid. — Mulier de bonis suis paraphernalibus sine licentia
viri disponere non potest, n. 4 1. 6 tit. 11 part. 6.
Mulier alienat. — Et mulier de arrhis liberé potest
disponere, est enim lucrum ipsius, n. 6 1. 7 tit. 11 part. 4.
— Mulier de lucro turpiter acquisito an possit disponere,
n. 2 1. 53 tit 14 part. 5. — an constante matrimonio possit
alienare rem dotalera conferendo alienationem in tempus
soluti malrimonii , n. 12 in fin 1. 4 tit. 3 part. 6. — de bo-
nis suis etiam paraphernalibus sine licentia disponere non
potest, n. 4 1. 6 lit. 11 part. 6.
Mulier instituía H/Eres. — Mulier si instituatur haeres
ab aliquo sub conditionc, si cuín aliquo nupserit, an si illa
324
INDEX MATERIARUM
nolit, sibi debeatur haereditas , et an conditio habeatur pro
impleta , n. 3 1. 14 per text, ibid. tit. k pai t. 6. — et an
ipse nolens posnitere possit, ibid. n. 6. -r- Et quid si muüer
isla ab aliquo tertio impediatur, vel quid in legato ad pias
causas, vel alimentorum, vel libertatis, ibid. in n. 4. —
Mulieres instituías haeredes, an ab ha;reditate repellantur
lanquam indigna , si necem defuncli non vindicaverunt ,
n. 8 1. 13 tit. 7 part. 6.
McLiER ADiT H^REDiTATEM. — Et an mulier possit adire
bsereditatem sine consensu conjunctorum , n. 8 1. 15 tit. 6
part. 6.
Mulier pünitür. — Mulieres habitantes cum clericis si
suspectae sint, qualiter hodie puniantur, n. 3 in fin. 1. S7
tit. 6 part. 1. — Mulier nubeus infra annum luctus, an
debeat puniri, n, 2 in Dn. 1. 4 til. 3 parí. 6. — qualiter
puniatur, si tutorem filio suo minori non pelierit, el qua-
liter excusetur, n. 4 el 5 1. 12 lit. 16 part. 6. — prsegnans
si sui culpa abortum fecerit, qualiter puniatur, el quando,
gloss. 1. 8 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — quae cum pro-
prio servo se injungil, qualiter puniatur, sive nupla sit>
sive non, n. 6, 7 et8 1. 15 per text. ibid. tit. 17 part. 7. —
el quid si cum alio fámulo suo se immisceat , an eadem
poena puniatur, dict. n. 7.— Mulier, quae vívente viro ma-
trimonium cum alio conlraxit, qualiter puniatur, el an
de isto crimine cognoscant inquisilores hsereticae pravita-
tis, n. 1 1. 16 per text. ibid. lit. 17 part. 7. — incestuosa
qualiter , et quando puniatur , et an eadem poena qua vir,
n. 2 1. 3 per text. ibid. tit. 18 part. 7. — an puniatur peena
slupri, sicuti vir, n, 5 in princip. 1. 11 lit. do parí. 6, —
Mulieres si agant contra naturam, el luxuiientur, qualiter
puniantur, n. 1 in procem. lit. 21 part. 7. — Mulier prae-
gnans non debel ultimo supplicio puniri, quousque pariat,
n. 4 1. 11 tit. SI part. 7.
Mulier tutrix, vel executrix testamenti. — eo ipso quód
peccal in corpore , amitlil privilegia mariti, et tutelara ü-
liorum, n. 6 1. 3 tit. 12 part. 4. — an possit esse executrix
alicujus testamenti , el quid in uxore alicujus, n. 4 in fin.
J. 2 lit. 10 parí. 6. — quando possit esse lutrix alicujus
minoris, vel non, el quid tune faceré teneatur, n. 6 cum
sequent. 1. 4 lit. 16 part. 6, et gloss. 1. 5 ilid. — quae spon-
salia contraxit, an amitlal propter hoc filiorum suorum tu.
telam, n. 1 1. 5 tit. 16 part. 6, el de hoc vide infrk in verbo
TüTBIS.
MuLiONES si prosequanlur iter tempore magnas pluvias,
et salmae perdantur, sive sint libroruro , vel alterius rei,
an periculum sit mulionis, et quando, n. 2 1, 8 per lexl,
ibid. tit. 9 part. 5.
MüLTi qui dicantur, n. 6 per text. ibid. <eg. 50 lit. 5
part. 1.
MuLTiTüDO Principum est subditis damnosa , n. 9 1. 1
tit. 1 part. 2. — general discordiam, gloss. per text. ibid.
1. 17 lit. 22 part. 3.
MuNDARE quis debeat fundura in quo aqua naturaliler
fluens sordes congregavit, n. 1 1. 15 tit. 32 part. 3. — et
quid si locus ubi aqua sordes congregavit, sit pluribus
communis, ibid. in n. 2.
MuNDus quód incepit esse , et qualiter constare possit
hoc, an per revelationera, an deinonstrativé, n. 3 in proosm.
Parlitar.
MuRi si ab aliquo violenlur, qualitqr talis puniri debeat,
n. 2 1. 15 tit. 28 part. 3. — de jure communi ex quibus
eparentur, el qui dicaníur muri, ct qiialiler dcbcant re-
paran, et alia in hoc, n. 2 1. 20 lit. 32 part. 3. — an pos-
sint construí in prajdio privati eo invito , an debeat ci solvi
pretium slatim , vel post, dict. n. 2. — refici possunt á ei-
vibus illius loci, ubi sunt, etiam inconsulto Rege, ibid.
uum. 5.
Música debet sciri ab Episcopis, gloss. leg. 37 tit. 5
part. 1. — laetificat cor hominis, n. 2 1. 15 tit. 10 part. 1.
MuTATio nominis quale deliclum sit, el quaiem merea-
tur poenam , tam jure Partilaruin, quám Ordinamenti,
n. 2 1. 8 tit. 28 part. 2. — valoris rei non praesumitur in
brevi tempore, n. 6 in piinc. 1. 56 tit. 5 part. 5. — status
an impedial novaüonem obligationis conditionalis, et qua-
lis, n. 9 I. 15 lit. ij part. 5. — status testantis quando
facial testamentum antea factum irritan, el quando non,
num. 2 et 4 I. 18 per text. ibid. til. 1 part. 6. — nominis
fraudulentcr facta, qualiter puniatur, el quid si ex justa
causa fiat, n. 5 1. 2 per text. ibid. tit. 7 part. 7e
MuTANS nomen suum fraudulenter qualiter puniatur,
el quando posna mortis, num. 5 1. 2 per text. ibid. tit. .
part. 7.
MuTUANS, licitum est pro re mutuala pignera recipere,
n. 8 1. 70 lit. 18 part. 3. — nomine alieno, an ipse, vel in
cujus nomine mutuavit, mutuasse videatur, n. 2 1. 2 per
text. ibid. til. 1 part. 1. — potesl pacisci ut res reddatur
diversas bonitalis, el adhuc ilJud erit mutuum, et quare;
num. 4 1. 2 tit. 1 parí. 5. — intra quantum lempus possit
mutuum recuperare, si á principio niliil dictum fuit, n. 6
ibid. per ilhim text. ^ ecclesias, reipublicas, vel minori,
an possit repeleré, et quando, quod exlenditur, el limita-
tur aliquibus modis, n. 2, 4 et 6 1. 3 ibidem. — el quid
si Praelalus, et Capitulum consentiant, vel adhocdede-
rint speciale mandalum , ibidem. — Mutuans an debeat
necessé probare mutuum fuisse conversum in utililateni
civitatis, quando illud dedil ipsi collegio decurionum, n. 6
dict. 1. 3 tit. 1 part. 5, et ibid. n. 7. — ecclesias, Regi,
civitali , vel minori, an possit repeleré, si lamen probet
instantem ipsius necessitatem , licél non probet fuisse ver-
sum in ejus utilitatem , ibidem. — et quid si utililas non
dural, licét á principio utiliter gestum fuit, ibid. in fin.
— Mutuans debet interrogare , an ille qui mutuum reci-
pit, sit filiusfamilias, vel non, n. 6 1. 4 lit, 1 part. 5. —
an excusetur, si filiusfamilias dicat menliendo se esse pa-
tremfamilias; el quid si mutuans sciat illum esse filiumfa-
milias, vel decipialur errore juris, vel vana simplicitate,
ibid. n. 8. — filiofamilias accipiente mutuum paire prae-
sente, el non contradicente, vel eo absenté, et consen-
liente, an pater illud solvere teneatur, n. 1 et 2 per text.
ibid. 1. 6 tit. 1 part. 5. — filiofamilias existenti in studio,
an ex hoc obliget patrem, et quando, et qualiter, ibidem
n. 6, 7, 8 et 9. — an possit apponere poenam in contractu
mutui, et quando islud sibi non liceal, n. 3 I. 10 tit. 1
part. 5. — si sit mercator, an ibidem venial inleresse ex-
Irinsecum, n. 4 dict. 1. 10 tit. 1 parí. 5. — nummos alicui
sub pignore ea conditione adjecta, ul si illud pignus non
redemerit intra cerlum lempus, videatur rem emisse, an
el quando valeat, vel non ; et quid si nullum pignus cons-
tituatur, sed de alia re debitoris hoc aclum sit , n. 1, 3 et 4
per text. ibid. leg. 41 lit. 5 part. 5. — et quid si pactum
islud factum sit cum fidejussore, ut pignus pro indemni-
tale datum sit ipsius fidejussoris, si ilium ab obligatione
non extraxerit, an tale pactum tencat, ibidem. — Mutuans
an ei liceat slipulari aliquid plus sibi rcddi nomine usura-
SEPTEM PARTITAllUM.
325
riim, quaiulo muiuare non ttiiehatur, n. 2 1. 31 lit. 11
part. 5. — nummns ad faciendam, vel reficiendam do-
mum.vel aliam rera, an in tali re habeat iste mutuans
tiicitam hypothecam , vel solum actionem personalem pri-
vilegiatam, n. 9 et 10 1. 26 tit. 13 part. 5.
MuTUARE nolens, quando od hoc possit compelli , et
quaudo ad poenara tcnealur, si non muluet.num. 1 iu
procem. lit. 1 parl. 5.
McTuuM facluni sine apposilione termini, quando rcddl
dfbeat, n. 3 1. 70 tit. 18 part. 3. — et qualiler inslriimen-
tum mutui fieri debeat , gloss. onmes dict. 1. 70. — an
praesumatur, si quis pecuniam non in sacculo, sed ad nu-
merum alicui dedil, n. 2 1. 72 tit. 18 parl.. 3. — quid sit,
et an isle conlractits sil graliosus, vel ad hoc aliquis pos-
sit compelli, gloss. in proopiu. tit. 1 part. 5. — in quibus
rebus consistal, et quid si lihiam ad pondus dedero, vel
pecuniam ad pondus, v d simüe, n. 1 1. 1 ibid. — et mu-
tuala re slatim transit doniiniuiu in rccipientem, et quidia
commodalo, n. 2 dict. 1. 1 per text. ibid. — Mutuum si
ab aliquo repelaUír, an ei possit objici, quod non fuit do-
minus pecuidffi mutuatae, dict. n. 2. — et cui tune incum-
bat probatio, ibidera. • — Mntiium si sit fact ni íi principio
de pecunia aliena, recnnciliatur ex pluribus causis, dict.
u. 2. — in tribus dilTert íi commodalo , et pro mutuo nihil
recipi debet, secus est pro commodalo, ibid. n, 3. — et
quae sit de hoc ratio, ibidera. — Mutuum proprie dicitur,
quando mutuans cst doniinus rei, vel fit dominas postea,
n. i 1. 2 , et n. 2 1. 1 tit. 1 part. 5. — consistit, licet per
alium nomine meo res muluelur, veluli per debilorera ,
vel simile, n. 2 per text. ibid. dicl. I. 2. — et un substan-
t!a mutui sit, quod res reddatur ejusdem bonitalis, vel an
illud lantum sit de natura mului, ibid. inn. 4.» — Mutuum
intra quantum tempus possit repetí, si tempore datior.is
«iliil dictum fuit , ibid. in n. 6 per illum text. ibid. — fac-
tura ecclesiae, velcivitali, vel minori, an valeal, et quan-
do : quod exteiidilur aliquibus modis, num. 2 , 4 el 6 1. 3
ibid. — et quid si Proelalus, et Capitulum consenliant, vel
ad hoc dederint ;.peciale mandalum, vel confileantur pe-
cuniam fuisse conversara in Ecclesiae utilitatem, vel si mu-
tuuin sit graluilum sine usuris, ibidem. — Sed disposita
in mutuo dalo ecclesisR non habent locum in emplianibus,
et venditionibus cura ea factis, ibidem in fin. — Mutuum
factura ipsi coUegio civilatis, et decurionum, qui reprae-
sentant civitalem, an obligptur civilas, licí:t muluans non
probet versum in ejus utilitntem, dicl. n. 6 et n. 7. — et
an sufliciat probare insianlem necessilatem , licet non pro-
belur fuisse versum in ejus utiülntem , ibid. n. 7. — et an
requiralur quod utilitas durct, vel sufliciat uliliter esse
geslum, licet non duret, ibid. in fin. — Mutuum fiüofa-
milias factura, an ipse, vel ejus paler, sive lidejussor solvere
tenealur, n. 1 cura seqtienl, per text. ibid. 1. k til. 1 part. 5.
— en an ad illud rcddendum tenealur in coiiscieniia , et
quid si fiat sui juris, ibid. n. 2. — el quid si habeal bona
caslrensia, vel sibi donelur pecunia ad solvendum, ibidem
n. 5. — El quid si mentiendo dicat se palremramilias , ibid.
n. 6. — vel adipiscatur maximam digniíatem, ibid. n. 10
per text. ibid. vel sit miles, ibid. n. 11. — Mutuum fac-
tura filiofamilias paire pra;senle, vel absenté, el sciente, et
non conlradicente, an iilum obligel, ut ipse solvere lenea-
tbr, si non conlradicat, n. 1 el 2 per text. ibid, leg. 6 lil. 1
part 5. — et quid si paler incipiat solvere, vel pro mutuo
recepto pignus dederit, ibid. n. 5. — Muluum á filiofami-
lias receptum cum esset legalus Rtgis, vel in sludio, vel
mercanlia; pra-posilus, an paler ud illud tenealur, ibid.
n. 6, 7, 8 el 9. — factura filiofamilias in causara necessa-
riam, vel in emplionem librorum, si postea perdiderit, au
paler ejus remaneat obligalus, ibid. in n. 10. — factuní
inslilori, el taberna pioeposilo, an illum obliget , vel do-
minura tabernaj, gloss. 1. 7 per text. ibid. tit. 1 part. 5. —
el quid si á domino mandalura non habuit, et pecunias
recepit, el in commodum domiiii convertit, an dominuní
obliget, ibid. n. Zj. — el quid si rccepiio mutui non cons-
tat per confcssionem solius insliloris, vel si ipse specialiter
se oblisavent, ibidem. — Muluum an tulius sit, quod pe-
talur in eadem quaülatc, et in eodem genere quo fuit rau-
lualum, et quaiiter tune ferretur senlenlia, n. 1 1. 8 tit. 1
parl. 5. — Et si muluum in eadem specie, etqualitate non
redilatur, sed in aíslimalione, de qua a;slimatione hoc in-
telligi debeat, ibid. n. 2. — et an talis aestimatio crescst
íi tempore morae usque ad sententiam, et quid si petatur
in alio loco, ibid. n. 3. — Mutuum si petatur in alio loco,
quám ubi datura fuit, an secundura valorem rerum illius
loci res aestimanda sit, vel secundura valnrem loci contrac-
tus, dict. n. 3. — si non reddatur ad tempus, autunc extra-
judicialis inlerpellalio consliluat debitorem in mora, ut
sEstimatio ex hoc crescat, ibid. n. 4- — confessatum, sed non
receptum, qualiler confitenli tune exceplione non numeralae
pecuniae consulatur, et quando, gloss. 1. 9 tit. 1 part. 5. —
et an in dubio piaesiimatur, quod pecunia fuit deposita,
vel rautuata, n. 1 1. 10 lit. 1 part. 5, et n. 2 1. 72 tit. 18
pait. 3. — Kt an in mutuo pecunias venial interesse, quod
est extra rem, et quid in aüis. muluabilibus extra pecu-
uiara, n. 4 dicl. 1. 10» — et quid si rauluans esset mer-
calor, an veniet eliam interesse extrinsecum , ibidem. —
Muluum factum sub pignore ea condilione adjecta, ut si
pignus intra certum lerminum non redemerit, videatur
muluans rem emisse, ei quando valeat, vel non ; et quid
si nullura pignus constitualur, sed de alia re d^bitoris hoc
actum sil, n. 1 el 3 1. 41 tit. 5 part. 5 per text. ibid.. — Et
quid si pactura islud fiat cum ñdejussoie, ut pignus pro
indemnitale datum sil fidejussori, si ilUiin ab obligatione
non exlraxerit , an valeat, ibidem. — Etan paclum legis
commissoriae in pignoribus reprobetur, quando pignus da-
tur ex causa mului, vel ex alus causis, quám ex causa
mutui, ibid. n. 4 et n. 1 ibid. — el an in mutuo liceat sli-
pulari, et deducere justum interesse, quando quis muluare
non tenelur, n. 2 I. 31 til. 11 parl. 5. — El quid si dalioni
pecuniae, vel allcrius rei in qua mutuura consistit, adjicia-
tur poena, an illa apposila videatur loco usurarum ; et quid
si poena adjiciatur dalioni certae speciei, vel facto, an idem
dicendura sit, num. 2 1. 40 tit. 11 part 5. — Muluum si
recipialur per filiumfarailias pro dote raulieris, an tune
juvelur Macedoniano, n. 3 1. 3 lit. 12 pnrt, 5.
MüTus bené succedit in feudis pecuniariis , si ad aliud
servitiura persónate non leneliir, n. 19 in fin. I. 2 tit. 15
part. 2. — et furiosus aequiparanlur pupillis, et eis est
dandus curator, et de quibus islud inlcUigatur, n. 10 1. 60
lit. 18 part. 3. — tanlum , an possit matrimonium con-
traherc, et quid sisitsimul mulus, caecus, et surdus, n. 5
1. 5 lil. 2 parl. 4. — vel aliter iraperfectus, an et quando in
feudis succedere possit, n. 8 cum sequentib. per text. ibid.
1. 6 lil. 26 part. 4. — et quid si iste habeat fratrera habi-
lem, et quid si velit deserviré per subslilulum, ibidem. —
et quid si ex tolo non sit mutus, vel impossibililalus, ibid.
326
INDEX MATERTARÜM
— Mutus, an el quando possitse per stipulationem obligare,
11. 5 1; 2 tit. 11 part. 5. — quicaret inlellectu sequiparatur
fiirioso, et infanti, dict. n. 5. — et quid si aliqualem in-
ttíllectum habeat, an sequiparetur pupillo, ibid. in n. 6. —
Mutus si liabet perfeclum intellectum , sequiparatur ma-
jori, dict. n. 6 dict. I. 2. — et quaüter probelur aliquem
esse mulum, vel surdum, dict. n. 6. — Mutus an possit fa-
ceré testamentum, et constituere procuratorera, el an possit
adirehsereditatem, et matrimoniumcontrahere, elanpossit
testificare, veltorqueri, ibidem in dict. n. 7. — an possit
diimnari ex confessione sua, et quando, et qualiter sic,
dict. n. 7 dicl. 1. 2 tit. 11 part. 5. — et qualiter labellio
debeat faceré instrumentum de contracta muti, vel surdi ,
dict. n. 7 in fin. — Mutus, an et quando possit faceré tes-
tamentum, et qualiter illud faceré possit, et quid in milite
niuto, n. 7 et 12 1. 13 tit. 1 part. 6. — et secundura na-
liiram, qui mutus est, debet necessario esse surdus, n. 13
d ct. 1. 13. — el an cum muto, et surdo á nativitate.
Princeps dispensare possit ut possit testari, et quando, dicl.
11. 13. — et an contra mutum, et surdum á nativitate possit
fundari processus, ibid. — et an muto possit exemplariter
substituí per ejus párenles, n. 3 cum alus ibid. 1. 11 per
text. ibidem, tit. 5 part. 6. — Mutus an possit esse tutor, et
quando, n. 1 cum alus ibidem, 1. 4 per illum text. tit. 16
part. 6.
N
ABCJCHODONOSOR, an ceperit regnum h Deo, gloss. mag.
leg. 2 tit. 23 part, 2.
Nasüm amputare non licet judicibus pro nulJo delicio,
n. 2 1. 6 per text. ibid. tit. 31 part. 7.
Natura quid sil, et de ejus diíEnitione, n. 1 1. 67 tit. l^
part. 1, et n. 1 1. 2 tit. 27 part. 2, et num. 1 leg. 1 til. 24
pirt. 4. — Natura naturata, et natura naturans, quaa sit,
n. 1 1. 1 tit. 24 part. 4« — Naturse intentum semper est,
conservare et generare subjectum, licét aliquando corrum-
pat propter inquietudinem, seu motum, dict. n. 2 leg. 1
lit. 24 part. 4. — Natura salvat in specie, quse non potest sal-
vare in individuo, dict. num. 2 dict. leg. 1. — facit nos amare
propriam patriam, ibid. n. 3. — mufuiesl, ut res reddanlur
ejusdem bonilalis, et an hoc possit per pactum allerari,
11. 4 1. 2 tit. 1 parí. 4. — et in natura pari contraria statui
non debent, n. 2 leg. 3 til. 13 part. 6. — Natura ómnibus
Gommunisest, n. 2 1. 5 tit. 3 part. 7. — per constilutionem
mutari non potest, dict. n. 2. dict. 1. 5 tit. 3 part. 7.
Naturalis possessio, vide in verbo Possessio katuralis.
Natüralis FiLius, vide in verbo Filius naturalis.
Naturalis obligatio, vide in verbo Obligatio natura-
lis. — an oriatur ex maleficiis, n. 6 in fin. 1. 15 tit. 13
part. 2, etnum. 4 leg. 5 lit. 12 part. 5. • — non orilur ex
donatione, quam ínter se faciunt conjuges, n. 2 1. 4 tit. 11
part. 4.
Naturalis ratio aequivalet legi, el lege dtficienfe na-
turalis ratio allegari potest, vide infra in verbo Ratio
katüraus.
Naturalis causa praevalet accidentali , num. 14 1. 2
lit. 24 part. 4-
Naturalis origo minui nullo modo potest, sicuti ,
ñeque jura sanguinis, num. 1 per text. ibid. 1. 5 tit. 24
part. 4. — ex quibus causis tolli possit, ita ut taüs ori-
ginarius civis jura civitatis amittat, ibid. in 2, vide in
verbo Origo.
Naturalis regni , si mutet suura doraiciiium ad aliud
regnum , an amittat privilegia naturalitatis , vel non»
?t in quo sic, dict. num. 2 1. 5 tit. 24 part. 4. — et
an beneficia, seu alia commoda regni sui deserti ipse
habere possit, vel sibi prosint, ibi usque ad fin. — el
an Ídem sit si in eodem regno mutet domicilium de uno ,
loco ad alium, ibidem. — Naturalis regni vel loci na-
turalilalera patriae suse et dominii amiltit , si prodilionem
facial, et an ex minori delicio perdal quis locum origi-
nis, ut ad honores non admittalur , num. 3 ibidem. —
si sit vassallus alterius Regis, an possit contra regem
naturalem suum pugnare,' et quando sic, num. 21.11
tit. 25 part. 4.
Natüralia contractus possunt ex causa alterari,
num. 4 1. 2 tit. 1 part. 5.
Natüralizati in aliquo regno, an pro veris civibiis
liabeantur, quod ex privilegio bené fieri potest, n. 14
1. 2 tit. 24 part. 4. — et an iste si simpliciler fuerit natu-
ralizatus possit in regno illobeneficium habere , si hoc
sibi expressé non fuerit concessum, ibidem.
Natüralitas, et in statutis de naturalilate loquenli-
bus, de qua debeant intelligi, num. 2 1. 1 til. 20 part. 2.
— facit , ut possit quis coram judice suae naturalilalis
conveniíi , licét ibidem non moretur, num. 4 !• 31 per
text. ibidem tit. 2 part. 3. — causatur in aliquo ex eo ,
quod aliquis in aliqua patria nutritus fuit, licét ibi
non nascatur, num. 4 per text. ibid. 1. 2 lit. 24 part. 4.
— in quovis homine est decupiex, fitque ex diversis
causis, gloss. 1. 2 per text. ibid. tit. 24 part. 4. — an
conlrahatur per aliquem in loco aliquo , ex co solo sci-
lácet, quod ibidem matrimonium conlraxit, num. 6 I. 2
per text. ibid. tit. 24 part. 4, et num. 4 1. 32 tit. 2 part. 3.
— an causetur ob redemplionem h morle , vel a cap-
ti vítate, ut scilicet redemptus sortiatur forum sui re-
demptoris, num. 7 et 8 dict. 1. 2 tit. 24 part. 4, — an
causetur ob conversionem ad fidem catholicam , in loco
ubi quis fuit baplizatus, ibidem in num. 12. — et an
propter id, quod ibidem fuit baptizatus, possit coram judice
illius loci conveniri, ibid. et gloss. dict. 1. 32 tit. 2 part. 3. —
Natuí alítatem in aliquo regno polest alienígena consequí
ex privilegio Regis, et an tales sic natüralizati sint veri
cives, num. 14 dict. 1. 2. — et an isti ad beneficia ad-
milluntur, si in concessione naturalitatis níhil dictum
fuit, dict. num. 14. — Natüralitas an causelur ex eoha-
bítalíone per decennium in aliquo loco , et an ílle natu-
rali-, sive oriundus ex illo regno dicatur, ibidem. — an
dicalur esse in filio in aliquo loco nato, quando párenles
ejus ibidem erant per transitum , licél ibidem per de-
cennium commoraverint , si de animo redeundi ad pro-
priam patriara veré vel presumptivé constilerit , dict.
num. 14 dict. 1. 2 tit. 24 part. 4. — Natüralitas, civili-
tasque originaria ex pluribus causis amittilur, num. 2
cum sequentib. 1. 5 per text. ibid. tit. 24 part. 4. — an
amillatur per aliquem, si domicilium suura transtulerit
in aliud regnum , dicl. num. 2 usque ad ejus fui. — et
quid si in codera regno ipse mutet domicilium suura de
uno loco ad alium , ibidem. — Natüralitas in quo duret,
licet civis unius regni se in aliud transferí , dict. num. 2
in fin. — et an talis originarius possit renuntiare juri et
immunilati, quam habet ratione originis, in quantum pro
se facit, vel in ejus praejudicium , licét non in praeju-
dicium civitatis originis, dict. num. 2 ad fin. dict. 1. 5
tit 24 part 4. — Natüralitas patria; et dominii amittilur
SEPTEM PARTITARUM.
327
proditione subditi, et an ex minori delicio perdat quis lo-
ciimoriginis, ut ad honores non admittatnr. ibid. n. 3.
Naluralitas amittitur, si dominus raortem vassollo
procuraverit, ibid. in num. 5. — Naturalilas an amiUatiir,
si dominus cum uxorc , vel conci;l)ina vassalli concubue-
rit, ibid. in niim 6. — si cadeni sil, jndicis sciiicet et liti-
gatoris, an per hocjudex suspecUis reddatur, ita qiiodab
allera parte recusar! possit , imni. 4 1. 4 lit. 27 part. 4.
— Naturalitatem amitlit aliqr/¡s , eo quod fit suec palriae
inimicus, num. 2 1. 7 per texl. ibid, lit. 27 part. 4.
Naturale jus dicilur, ct esl, num. 1 1. 2 til. 1 part. ¿í.
Natus ex nobilissima progenie est máximum Dci do-
ntim ; vide supra in \er!io Doivuii máximum. — cx parcnti-
bus fidelibus praesumilur baplizr.'ius, n. 2 I. 9 lil. k part. 1,
et gloss. penult. 1. 1 ibid. — ex parentibus viliosis, si bo-
ims sit, praifertur aliis, giii noscunUir ex pirentibus vir-
tuosis, et qua ratione, cl quan'.lo, n. 3 I. 6 tit. 9 part. 2.
— Nati simal eodem fcetu, qiiis eorum primó nalus esse
dicatur, n. 2 I. 2 lit. 15 parl. á, — Natiis anie Papae dis-
pensationem, eo srilicet quia conjuges eranl coiisanguinei,
mitur fdius polius in nono mense, quara séptimo, el quare,
n. 3 dict. 1. l\ per lext. ibid. — ¡n undécimo mense an le-
gilimus esse credatur, ibid. n. A. — lic6t non sit aliquis
in aliqua patria, si ibidera nuiritus fuit, dicilur propter
hoc naturalis illius loci,n. 4 1. 2 per lext. ibid. lil. 24
parL U. — in aliquo loco, in quo párenles ejus eranl per
transitum, licet ibidem ipsl commorassent per decennium,
si lamen de animo redeundi ad propriam pdtriam veré, vei
praesumplivt consliterit, an talis illius loci naturalis esse
dicalur, n. 14 1. 2 lit. 24 part. 4. — ex damnalo coitu, an
á paire, vel ab alio extraneo hsres instituí possil, vide
n. 11 1. 4 lit. 3 parl. 6. — et quid in fdio adulterino, et
quaiiler fdio spurio aliquid relinqiii possit, ibid. in n. 12,
el gloss. 1. 11 lit. 13 part. 6. — Nalus ex damnalo coitu
quis dicatiir, el quam partera in bonis suse matris habcre
possit, et quando, n. 5 1. 11 per lext. ibid. lit. 13 part. 6,
el n. 1 in fin 1. 12 ibid. — ex adulterio an matri suae suc-
. cedal, n. 5 quaest. 1 el 2 dict. 1. 11 lit. 13 part. 6, et n. 12
leg. 4 lit. 3 part. '6. — et quid in filiis ulterioribus ultra
primum gradum legitimé nalis, dict. n. 5 quaest. 4. — et
an cl quando admittatiir ad majoiiam , et quid in concep-^ an fdio nato ex coitu damnalo succedanl ei fratres ulerini,
vel filii transversales ex parte matris, num. 1 I. 12 tit. 13
part. 6. — Vide in verbo Filiüs.
Navigatio lempore legum Parlilarnm non eral ila ampia
sicuti nunc, quod avus meus gralifical Deo, in n. 3 leg. 77
til. 18 part. 3.
Navigantes an cl quando leneautur resarciré damnura
datum in navi propler Icmpeslatem , n. 3 per lext, ibidem
lit. 9 part. 5 , el n. 3 el 4 1. 6 ibid. — et an contributio
fieri debeal stalim quód fit jactus, vel quando navis ad
portum pervenil, dict. n. 3 dict. 1. 6. — Navigantes si post-
eaquam res suas cjecerunt propter tempestalem, illas repe-
rianl, an recuperare possint, el quaiiler, ñeque in hocalius
juvabilur privilegio, n. 3 1. 7 per lexl. ibid. lit. 9 part. 5.
Naüfragiüm si acciderit culpa magistri navis, vel alte-
rius, qualiter tune damnum ex bonis suis resarciri debeat,
et qua poena feriatur, n. 1 1. 10 per lexl. ibid. lit. 9 part. 5.
— el qua poena puniatur recipiens aliquid cx naufragio,
n. 3 el 5 1. 11 per lext. ibid. lit. 9 part. 5. — et in causa
naufragii libellus judici dandus non est, n. 2 I. 14 per lexl.
ibid. lit. 9 part. 5.
Navicularii ,-de hoc vide supra in verbo Magistri na-
VlOI,
NAvas, an poüusaequipareturpraedio urbano, quám ru-
sl'ico, n. 2 1. 77 lit. 18 part. 3. — an possit conduci ab
ejus magistro, licét dominus non sit, el an imputetur mer-
calori islud non invesliganti , ibid. in n. 1. — sine magis-
tro eslin máximo periculo, n. 2 1. 13 per lext. ibid. tit. 8
part. 5. — debet esse idónea , num, 2 1. 1 lit. 9 part. 5. —
debet secum arma portare, et ad ipsius magistrum hoc
per inet, n. 5 1. 1 lit. 9 parl. 5. — si vi lempeslatis fran-
gatur, an et quando mercatores ibid. navigantes ad dam-
niim resarciendum leneantur, n. 3 I. 5 per lext. ibid. lit. 9
part. 5. — si percal, omnes res postea in littore repertaj
deben t dominis suis restilui, neque'in hoc aliquid pro-
derit privilegium alicui datum, n. 3 1, 7 ibid.
• Nautíe de hoc vide in verbo Hospites.
Negare videlur aliquem, qui patitur illum in carcere
morí, n. 1 1. 6 lit. 7 part. 6, vide in verbo Occidere.
Necessarium omneest valde triste; et de hoc, et de aliis,
vide infra in verbo Necessitas.
Necessitas inducenda? consut tudinis, an vitiel consuc-
lis taiilCim, num. 1>j dict. leg. 2 Ut. 15 purt. 2. — post
teiiipus venit in quo causa subslilulionis non admiltatur
contra substitutum ; quod ad elegaiitem quaestionera in-
ducit, num. 6 leg. 10 til. 31 part. 3. — ex concubina,
etiamsi in domo non fuerit retenta, eCicitur ívgitimus per
conlractum matriiiioiiii postea subsequutum, u. 8 1. 1 lit. 1
part. Ix, et n. 1 et 7 1 1 lit. !l5 part. 4- — ex virgine, vel
honesta vidiia, an per leges Tauri naturalis esse dicalur,
n. 1 1. 1 lit. 15 pail. 4. — ex personis inter quas prohibelur
concubilus, IíclI non malrimonium, an spurii dicantur
esse, n. 6 1. 1 tit. 15 part. 4. ■ — Nati ex quocumque dam-
nalo coilu spurii cognominantur, est enim verbum islud
verbum genérale, dict. n. 6. — otan isti ita nali, vel qui
naturales cognominantur, venianl appellalione filiorum,
ibid. — Nati ex matrimonio clandestino, an legitimentur,
si párenles postea in facie EcclesiaR conlraxerunl, n. 2 1. 2
lit. 15 parl. 4. — ex coitu nefario, el incestuoso, an á pa-
ire, vel á malre, vel ab ascendenlibus ipsorum aii debcant,
gloss. 1. 5 lit. 19 part. 4- — Nalus ex serva, et cx homine
libero servus dicilur : quod aliquibus modislimitalur, n, 1,
1. 2 per texl. ibid. lil. 21 part. 4. — INali ex rainislris ec-
clesiarum si ex libera malre nascanlur, an servi ecclesiae
dicantur, el palrem sequanlur, et an Ecclesia islud jus
perderé possit ex non usu, n. 3 ibid. — cl quid de nalis
ex moniaii, el monacho, vel ex alio clerico, vel sacerdote,
dict. n. 1 et n. 3 1. 3 ibid. — et an senlentla lata contra
matrem proservitute, pra?judicet filiis in ulero existentibus,
ibid. — Nalus ex legitimo matrimonio, an palris, vel ma-
tris sui conditionem sequalur, n. 4 1. 2 per lext. ibidem
tit. 21 part. 4. — Nati ex clericis in sacris constitulis , qui
scienler cum aliqua malrimonium contraxerunt , an sint
servi Ecclesiaj, n. 1 1. 3 ibid. et n. 2 1. 41 lit. 6 part. 1. —
et an in hoc snfliciat quód clericus de fado scienler malri-
monium contraxeril, eliam si non contrahat in facie Eccle-
six, ibid. in n. 2 dict. 1. 3. — Nali ex clericis in sacris, vel
in minoribus ordinibus constitulis, an matri suee succedere
possint, et consanguineis ex parte matris , n. 5 dict. 1. 3
lit. 21 part. 4. — Nalus praesumitur filius, qui adhuc in
ventre est, in sibi commodosis, num. 1 per lext. ibid. 1. 3
lit. 23 part. 4. — in octavo mense, an legitimus esse dica-
lur, et an vlvere possit, n. 2 1. 4 lit. 23 part. 4. — pra;su-
328
INDEX MATERIARUM
tudinem, gloss. fin. 1. 3 lit. 2 patt. 1. — permiUit quem
baptizare in aqua etiam non benedicta , nuni. 2 1. 2tit. 2
part. i. ■ — facit ut quilibet possil baiMizare, gloss. 1. 5 tit. 4
part. 1. — faceré non potest , quod infidelis sive haereticus
confiteri possit, n. 7 1. 21 tit. A part. 1. — est causa, ut
quis possit peccata sua quilibet laico vel mulitii confiten,
non tamen haeretico , ibidem , el n. 1 1. 29 ibid. — praebct
Episcopis causam dispeasandi, quód Sacramenluin Eu-
charistiae de nocte celebrelur, quod alias non licét, n. i
1. ¿8 tit. ü part. 1. — aüqiiando facit, ut poena remittatiir,
n. 8 1. 20 tit. 9 part. 1. — facit probabile esse, quod aliíis
ila non est, n. 1 1. 4 tit. 18 part. 2. — Necessarium orane est
valdé triste, quia fit angnsüa animi, ibid. — lilud tamen
quod necessitate urgente fit ealenus permitiilur, quatenus
necessitas perdurat, n. 2 dict. 1. 4. — Necessitas facit, ut
crimina multorum damaabilia tolerenlur, n. 1 1. 50 tit. íl8
part. 3. — liberalitates faceré non permitlit, num. 91. 23
tit. 11 part. 4. — Et in necessitatis lempore omnia sunt
communicanda, et pauperes in extrema necessitate consli-
tuti possunt per oíBcium judiéis ecclesiastici diviles ad
sibi subveniendum compeliera, num, 1 in prooem. lit. 1
part. 5.
Neckomantia, et quid sit, et unde dícatur, et an illud
quod fit per necromantiam licitum sit vel non, et quando,
et qualiter de ea utentes veniant puniendi , gloss. 1. 2 et 3
per text. ibid. tit. 23 part. 7.
Necromanti qui dicantur ; el plura ÁB eis vide per gloss.
1. 2 et 3 per text. ibid. tit. 23 part. 7.
Negatio tabellionis dicentis itistrumentum aliquod á se
factum non esse , an deroget indislincté fidei scripturae , et
qualiter possit probaii contrarium , et quid si probetur,
n. 6 1. 115 tit. 18 part. 3. — ét quid si non neget á se fa-
ctum, sed dicit se falso instrumentum scripsisse, an ei fides
sit adhibenda, ibid. — Vide infra in verbo Negans.
Negare an videatur ille, qui vibrat capul á dextris, et h
sinistris, n. 4 1. 2 tit. 11 part. 5.
Negans in judicio se non liabere rem, si mentiatnr, qua-
liter castigetur, si dolosí; fecerit, n. 1 1. 3 tit. 3 part. 3. — •
et an pcenitere possit, n. 3 ibidem. — et quae sit in lioc
practica in petitione possessionis illius rei, cüm adversa-
rius fuerit menlilus, ibidem in n. 5. — quod procedit in
quacumque actione reali, sive in petilione haereditatis,
sive in rebus spiíitualibus, vd alterius conditionis, n. 6
ibid. — Negans fuisse citatum si demendacio convincatur,
qua poena puniatur, n. 6 1. 8 tit. 7 part. 3. — Negans de-
posilum in manu sua factum, si postea probetur contra-
rium, qualiter puniatur, n. 2 et 3 1. 8 tit. 3 part. 5 per
text. ibid. — et an sit infamis deposito probato, dict. n. 3
et 4 ibid. — Negans depositum, juratur contra eqm in li-
tera, ibid. n. 7 per text. ibid. — Negans so damnum dc-
disse, si postea convincatur, qualiter puniatur, num. 1 , 3
et 4 1. 16 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — etquid si negavit
aliquam qualitatem non substantialem , ibid. — et an isü
negantes aliquam qualitatem gaudeant beneficio slatuli
disponentis in favorem confessi , ibid. — et quando lex im-
ponit poenam ipso jure, non augetur poena contra negan-
tem, dict. num. 1 ad fin. dict. leg. 16. — et quando jura
pliquid disponunt contra negantes, habent locum, quando
negant per dolum, vel latam culpam, ibid. in fin. — Et
quid in minore, vel uxore, ibid. n. 3 ct 4 per illum text.
— Negans fidem Chrisli ore tantüm, cüm ad hoc fuerit per
fim compulsus, qualiter peccct, et puniatur, num. 1 1. 4
tit. 25 part. 7. — in tormentis si In negatione sua perse-
verat, et ante crimen confessus fuit, qualiter contra eum
procedí possit, el an iterum torqueri possit, n. 8 in leg. 4
per text. ibidem lit. 30 part. 7. — Et quid si sibi delictum
legitimis probalionibus probetur, ipse lamen illud negat,
quid tune, ibidem.
Negugens recuperare possessionem naturalem, an amit-
tal civilem, et qualiter, num. 3 et /i 1. 17 tit. 30 part. 3.
cum alus ibid. — omiiino in rebus suis, an excusetur siin
re sibi commodata eamdemnegligenüam habeat , num. &
1. 2 lit. 1 part. 5.
Negligentia Episcoporum an praebeat causam Archie-
piscopis inlromitlendi se in eorum jurisdictione , num. 6
1. 11 tit. 5 part. 1, et num. 2 leg. 9 til. 9 part. 1, —
Praelati, an sit justa causa deponendi ilhim, num. 'fin.
1. 40 tit. 5 part. 1. — in Prselato est peccatum moríale,
num. 3 1. 50 lit. 5 part 1. — quid sil, el unde dicalur,
num. 1 1. 8 per text. ibid. til. 16 part. 1. — Prítiati in
providendis beneficiis est causa, ut superior illud facial
illo negligente, num. 1 1. 9 til. 16 part. 1. — domiiiorum
fácil, ut subditi ejus coram Regio judice possint conqueri,,
num. 81. 2 lit. 1 part. 2. — sociorum in exigendis paiti-
bus suis, an illis noceat, si postea lenens partes ipsorum
ad paupertalem deveneril, num. 31. 15 tit. 10 part. 5. —
non ita punitur, sicuti dolus, num. 1 ad fin. 1. 22 tit. 14
part. 5.
Negotium Ecclesice debet Pra^latus praeferre ómnibus
suis nf goliis , num. 1 I. 60 tit. 5 part. 1. — Negotia qua;
tractanda sint per Episcopum cum consilio Capiíuti,
num. 3, 9 et 10 1. 9 til. 14 part. 1. — Negotuun commiuie
communibus expensis faciendum est, num. 2 1. 15 tit. 32
part. 3. ; — Quod infertur ad quaestienem, quando una
clusa deservit duobus niolendinis duorum dominorum ,
quód dorainus inferioris molendini tenealur contribuere in
sumplibus faclis in niundaüone, ibidem.
Negotiatores non debenl esse clerici, ñeque debent
mercimoniam exercere, et de poena ipsorum, si moniti
non desistant; ct quid de rebus sic illicitomodo adquisitis,
num, 3 1. 46 lit. 6 part. 1. — Vide de hoc in verbo Cleri-
ciis, et in verbo Procorator, seu Negotiorum gestor.
Negotiorum gestor quando possit novumopusnuntiare,
et Ídem est, quod Hispané dicitur, Mayordomo, vide n. 6
1. 1 tit. 32 part. 3. — et an isle sine mandato possit istam
nuntiationem faceré, ibid. in num. 7. — Negotiorum ges-
tor quando aliquid emit , qualiler verba concipere debeat,
ut ab eo factum valeat, n. 1 1. 48 lit. 5 part. 5. — an recu-
peret expensas, quasin gerendonpgotio fecit, quando domi-
nus eral prsesens, num. 1 1. 26 lit. 12 part. 5. — et quando
teneatur actione negotiorum gestorum ille, ad quem ne-
gotium pertinet, num. 1 1. 27 ibid. — Negotiorum gestor
quales expensas ab eo facías ü domino possit recuperare,
et quando, gloss. 1. 28 et 20 ibidem per illum text. — de
qua culpa teneatur, etan et quando de levis-ima teneatur,
et an teneatur de casu fortuito, num. 1 I. 30 til. 12 part. 5.
— an recuperet illud, quod pro aliquo solvit illo igno-
rante, vel invito, num. 3 1. 32 per text. ibid. lit. 12 part. 5.
— post domini ratihabitionem polesl expensas recuperare,
num. 1 dict. 1. 32 per lext. ibid. — aculé, et diligenter se
Labere debet in gerendo negolio, num. 1 1. 33 per text.
ibid. lit. 12 part. 7. — et quae exercere non debeat, etin
quam culpam cadat, ibid. num. 2. — et quid si cum unus
voluisset gerere negotia alterius, alter tertius in hoc se
SEPTEM PARTITARUM.
S29
intromlltat, an iste secundus negotiorum gestor (eneatur
de Degtigentiis, quando alitis eiat gestuius, licét acce-
dat, ut omnia geslurus, num. 1 1. 34 ibid. — Negotioruni
gestor alicujus orphani causa pietatis, an ab eo expensas
postea recuperare possit , num. 2 I. 35 ibid.
Nemo polest duobus doniinis serviré, num. 6 1. 3 per
lext. ibid. tit. 26 part. A.
Nepos an legitimetur per subscquens matrimonium avo-
nim quando eoriim filius, et nepotis paler mortuus crat,
num. 9 1. i tit. 13 part. ¡i. — Nepotes au relineanlfeudum
ex persona avi, etiamsi puter ejus in eo deliquerlt, n. 16
I. 22 tit. 13 part. 2. — non veniunt filiorum appellalione
in dependentibus ex gradu, num. 17 in med. 1. 2 tit. 15
part. 2. — Nepos aa admittatur ad majoriam p^itris in eum
faclam peravum, si cura avus ab lioslibus revertitur, íi-
liiim mortuiim invenit, num. 2 1, ü lit. 29 part. 2. — Ne-
potes an includanlur sub filiorum nomine, num. 4 1. 68
lit. ISpart. 3. — Nepns adoptatus quaüter avo succedat,
ct an possit venire contra testamentuní patris adoptivi,
num. 3 1. 10 lit. 16 part. 4. — qui fuit ab avosuoin filium
adoptatus, an succedat avo simal cum filiis suis legilimis,
vel non; et quid hodie de jure noviori per legesTauri,
gloss. 1. 10 tit. 16 part. 4. — et an cum deferlur haeredi-
tas nepoli, an patii e\ha2redato ususfruclus qu£eralur,
num. 5 1. 5 tit. 17 part. 4. — Nepotes ex filio praemortiio,,
an in feudis simul cum üliis feudatarii succedant, num. 3
1. 6 tit. 26 part. l\. — Nepos filius filii majoris, qui in ma-
joria succedere deb£t, an aget revocatoria contra fraudem
avi sui alienantis boiia majoriae in fraudem sui filii mujo-<
ris, et patris islius, si ipse jam sit mortuus, et sic fraua
non fuerit facta respectu ejus, num. 1 quoest. 20 1. 10
tit. 26 part. A- — Nepotes an comprehendanturin proliibi-
tione facta filiis, ut rem aliquam alienare non possiiit, e-t
quando, num. 1 1. 43 tit. 5 part. 5. — Nepos an et quando
(licatur suus haeres, n. 1 1. 21 per text. ibid. tit. 3 part. 6.
— Nepotes de jure antiquo sunt in avi potestate, et avus
polest eis pupillariter substitucre, et quid hodie, num. /i
1. 5 tit. 5 purt. 6, usque ad ejus fin. — Nepos an possit avi
testamentum querelare, quando fuit praíterilus, vel sine
causa exhaeredatus, quando in successione primum locum
non obtinebat, num. 4 1. 1 lit. 7 part. 6. — an succedat
in bonis patris sui, quando ipse pater suum patrem oc-
cidit, num. 12 1. 13 til. 7 part. 6, — un et quando ex sua,
vel patris persona possit quei elam inofliciosi testamenti in-
tentare, et quando, num. 1 1. 1 til. 8 part. 6. — an ve-
nial filiorum appellalione, quando traclatur de allerius
praejudicio, n. 3 quaest. 15 1. 32 tit. 9 part. 6 , et n. 2 ad
fin. leg. 8 tit. 13 part. 6. — an admitlatur ad majoriam
constitutam per ejus avum, quando prsecedenie licenlia
Regis illam in filiura suum fecil, posl cujus mortem vo-
cavit nepotem, si filius vivo testalore et palie suo decedat,
num.- 3 quist. 16 dict. 1. 32. — ex filia nulus an patruum
excludat h successione majoriae, quando focminae ab ea
exclusae fuerunt , num. 2 qua;st. 18 1.3 tit. 13 part. 6. —
qualiter succedat avo repraesentando personara sui patris,
et pro qua parte , et quando, nura. 4, 7 el 9 1. 3 per text.
ibid. tit. 13 part. 6. — et an idem sit dicendum in prone-
pote, vel alio descendente, dict. nura 7 dict. 1. 3. —
Nepotis appellalione, an veniat patruus, num. 1 1, 6
tit. 13 part. 6. — Nepos excludit patruum, etiamsi sit in
parí gradu : el aliqua io iioc vide per num. 3 cum alus
jbid. 1. 6 lit. 13 part. 6 ex filio nalurali qualiter suc-
cedat avo, et quando; et plura in boc vide per nnm. 2
cum alus ibid. 1. 8 til. 13 part. 6. • — spurius, anet quando
ab avoaliquid habere pofsit, num. 5 I. 10 lit. 13 part. 6.
■ — et an nepolibus per avum tutores dari possint, et
iquando, et qualiter, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 16
parí. 6. — Nepos , an el quando avum suum accusare
possit, num. 16 1. 2 per lext. ibd. lit. 1 part. 7. — et an
po-na quae dalur filiis proditorum exlendalur ad nepotes,
num. 5 quacst. 3 1. 2 lit. 2 part. 7. — Nepotes non veniunt
iioniinc filiorum in materia pocnali, vel odiosa, ibidem. —
Kepos si occideiit avum suum, qualiter punialur, gloss.
J. 12 per text. ibid. tit. 8 part. 7.
Ní;ptis si non habeat unde dolem daré possit, ñeque
ejus pater possit , an etiam jure regni possit avum paler-
jium ad dolem s'bi dandam compellere, etiamsi filius per
contraclum matrimonium exiverit a patris sui potestate,
h.4iiifin. 1. 8 til. 11 part. 4.
Neqkitia seniper praesumilur esse in servís, n. 1 1. 46
per lext. ibid. tit. 5 part. 5.
Nequissimi's dicitur ille, qui immemor est libertatis sibi
daliE, n. 2 per text. ibid. 1. 8 tit. 22 part. 4.
Nexüs spirilualis major est, quüm carnalis, n, 6 1. 13
tit. 2 part. 4.
Nimia saevitia culpae connumeratur, n. 2 leg. 18 tit. 18
part. 4, et n. 2 1. 6 lit. 21 part. 4.
Nisusad copulara inter impúberes, an sufliciat ad hoc,
sciliccl, ut sponsalia contracla inter eos de praesenli, quae
juris interprelatione sunt de futuro, transeant in matri-
monium per illum, IIclI copula aclualiler perfecta non sit,
n. 9 in piincip. 1. 3 tit. 1 part. 4. — Nisus ad copulara quid
opera tur, quando accidit propé perfectara aelatem in spon-
salib :s juris intfrpretatione de futuro, dict. num. 9 in
quaest. 1. — Nisus ad copulara inducit et oslendit con-
sensum praísuraplum, ibid. circa fin.
NoBiLE , et seraper est inchoandum á nobiliori, n. 2 in
prooem. part. 5.
NoBiLis concurrens cum plebejo, si sint aequalis scien-
tiae, tune nobiíis praeferii debet, n. 16 in prooem. Partita-
rum. — Nobilts pro majori parte sunt superbi et inimici
popularium, n. 4 1. 2 lil. 9 parí. 2. — debent eligi ad of-
ficia, et quando, et quare non, dict. n. 4. — Nobilis
moribus an praefcratur nobili genere tanlüm , et qua ra-
lione, n. 3 I. 6 per text. ibid. tit. 9 part. 2. — quis dica-
tur. n. 4 dict. 1. 6. — Nobiles in penis corporalibus m¡-
tius, quíim ignobilessunl puniendi, nura. 18 1. 3 lit. 16
parí. 2, et n. 9 1. 1 lit. 17 part. 2. — Nobilis in criraine
furli vel rapinae rerura Regis durius punilur, quára igno-
bilis, n. 9 I. 1 tit. 17 part. 2. — Nobiles debent habere
potestatem super igiiobiles , tt quare, num. 3 1. 9 tit. 18
part. 2. — ralione nobilitalis non possunt se excusare k
refectione murorum castri , el ut ijisi propriis manibus ibi-
dem laborare dfbeant, n. 1 1. 15 lit. 18 part. 2. — Nobi-
lis an po~sil esse quis volnnlale Principis, si ad hoc fa-
cicndum causara non habuit, et cui incumbat onus ipsius
6ic exempti, n. 1 I. 6 tit. 27 part. 2, — cui á niarifo ali-
cujiis uxoris fuit facta probibitio, ne cura uxnre sua allo-
qucrrtur, si postea invenialur contrafacicns, an impune
orcidi possit, num. 6 1. 12 tit. 14 part. 3. — eodem mo-
do el eadem poeníi corpomli puniri debet, sicuti ignobilis,
quando persona , in quam delinquit, sit aequ^ noliilis, n. 5
1. 25 til. 2 parí. 3. — Nobiles aliciijus civilatis litigantes
super lerminis, vel territorio, quo ipsi nobiles habita vic-
330
ÍNDEX MATERIARUM.
toña gaudebunt, an ipsi ante vicloriam et lite pendente
contribuere teneantur, ut victoria conseguí possit, n. 9
1. 20 tit. 32 part. 3. — Nobilis est frater, si pro ejus fra-
tre sententia nobilitatis lata sit, n. 9 1. 7 tit. 15 part. 4. —
Nobiles tantum vassallos habere possunt , n. 3 per text.
ibidem, 1. 1 tit. 25 part. /j. — non possunt imponere an-
garias subditis suis, nisi ex consuetudine, vel ex conven-
tione, quia illi ingenui sunt, n. 2 1. 6 tit. 25 part. 4. —
an se ad aliud regnum transferre possint sui lucri causa ,
licenlia non petila, et an tempore belli boc licebit; et quid
si h Rege illud fuerit prohibitum , et an talis prohibitio
valeat, num. 2 1. 13 per text. ibidem, tit. 25 part. 4. —
Nobilis in quibus ipse solus testis esse possit, non autem
jgnobilis, n. 4 0 1. /i tit. 3 part. 7. — si aliquem occidat,
qualiter punialur, et quid si proditoria fecerit, n. 1 1, 15
tit. 8 part. 7. — si sit pater, an illud ila erit filius.natura-
lis, vel spurius, n. 4 1. 1 per text. ibid. tit. 11 part, 7.
— Nobiles quandoque mitius puniuntur, quam ignobiles,
num. 1 1. 2 per text. ibid. tit. 28 part. 7. — Nobilis qua-
liter carcerari debeat, num. 5 leg. 4 per text. ibid. tit. 29
part. 7. — torqueri non debet, et quando sic, ef quali-
ter, n. 4 1. 2 per text. ibid. tit. 30 parí. 7. — cum ex de-
licio suo debet morí, tune non infurcari, sed decapitar!
debet, n. 6 1. 6 tit. 31 part. 7. — an possit renunliare
privilegiis sibi competentibus ratione nobilitatis, n. 1 1.34
tit. 34 part. 7.
NoBiLiTAS conservatur, et augelur propter divitias, n. 6
1. 44 tit. 5 part. 5. — patris, an transeatin filiumnatu-
ralem tantfim, n. 4 1-1 per text. ibid. tit. 11 part. 7. —
patris semper consideratur, non matris, n. 4 1. 1 tit. 11
part 7. — et an privilegia competentia ratione nobilita-
tis possit ipse nobilis renuntiare, n. 1 1. 14 til. 34 part. 7.
— Nobiiitas parentura dicitur donum Dei erga filios; vide
supra in verbo Donüm. — perfecta qus dicatur, n. 4 1. 6
tit. 9 part. 2. — sumitur tribus modis, n. 9 I. 2 tit. 21
part. 2. — ex utroque párente requiritur in duobus casi-
bus, n. 1 per text. ibid. 1. 6 tit. 18 part. 2. — an possit
alicui per principem sine causa justa , et legitima dari, et
cui incumbat onus, ad quod antea ipse tenebatur, n. 1
]. 6 tit. 27 part. 2. — qualiter probetur per testes de au-
ditu, etiam hodie, n. 1 in fin. 1, 20 tit. 9 part. 4. — ma-
terna non inspicitur, sed paterna, num. 7 per text. ibid.
in prooEm. tit. 13 part. 4. — patris, an se extendat ad fi-
lios legitimatos per Principem , et anin supplicalione, quae
Principi fit, debeat de ista patris nobilitate mentio fieri,
n. 11 1. 4 tit. 15 part. 4. — fratris extenditur ad ejus fra-
tres, et uno pronuntiatonobili boc caeterissufficit, num. 9
1. 7 tit. 15 part. 4.
NoiENS scire, habetur pro sciente, n. 4 perillum text.
1. 3 tit. 3 part. 4, — mutuare, an ad boc possit compelli,
vel non, et an inpoenam cadat, si non fecerit, num. 1 íu
procera, tit. 1 part. 5.
NoMBN Domini debet in quocumque actu invocan, n. 6
in prooem. Parlitar. — bonum melius est, quám diviliae
multae , n. fin. 1. 55 tit. 5 part. 1. — si aliquis sibi mutet ,
qualiter puniri debeat, n. 2 1. 8 tit. 28 part. 2. —si ven-
datnr cujus sit perícuhim , quod illipost venditionem ac-
cidit, n. 4 in fin. 1. 23 tit. 5 part. 5. — testis debet sub-
üceri, quando datur partibus copia dicti sui in causa hse-
resis, et in aliquibus alus casibus, num. 2 1. 11 tit. 17
part, 3. — Domini invocare in principio instrumenti, an
sitdenecessitate, vel de honéstate, n. 2 1, 2 tit. 18 part. 3.
— de commodis provenientíbus ex invocatione nominis
Domini, dict. n. 2. — Nomen alicujus expressum in com-
missione sibi facta , ut de causa cognoscat, quid operetur,
num. 8 I. 47tit. 18 part. 3. — Et qualiter nomina testium
scribi debeant per tabellionem in testamento nuncupativo,
n. 51. 1 tit. 1 part. 6. — Nomina appellativa , quae dican-
tur, n. 3 in princ. 1. 3 tit. 5 part. 6. — et an dala pari-
tate terminorum sit aliqua differentia inter nomina pro-
pria, et appellativa , dict. n. 3. — Nomina semper reti».
nenda sunt in sui natura , n. 1 1. 2 tit. 12 part. 6. — No-
men rei quando dicatur recipi inlereos, num. 41. 4 tit. 1
part. 7. — accusatoris, accusati, et judiéis, an debeat
poni, quando aliquis aliquem criminaliter accusat , n. 2
et 3 1. 14 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Regis, an in ac-
cusatione criminali poni debeat , dict. n. 3 dict. 1. 14^ —
et an mutans nomen suum incidat in poenam falsi, et
qwando, num. 5 I. 2 per text. ibidem, tit. 7 parí. 7. — et
unum casumin quo mutans sibi nomen fraudulenler, inci'
dat in poenam monis, ibidem. — Nomen mutare licitum
est justa causa interveniente, n. 5 dict. 1. 2 tit. 7 part. 6
in fiu.
NoiuwfA debitorum , an inler immobilia debeant compu-
tan , n. 2 in prooem. tit. 17 part. 2 , et n. 3 1. 1 ibidem.
Nominare aliquem ad collectas, sive ad exactiones col-
ligendas dé Papae volúntate, an solus Episcopus sufficiat,
an vero ibidem desideretur consensus Capituli simul, n. 1
1. SI tit. 5 part. 1. — Nominari non debenl testes, cum
datur copia dictorum in causa haeresis, et in alus casibus,
n. 2 1. 11 tit. 17 part. 3.
NoMiNATio semper sumi debet á meliori , num. 4 in fin.
1. 56 tit. 5 part. 1. — execuloris testamentarü ab ipso tes-
ta tore Geri debet, et an illud comraittere possit alteri, n. 2
1. 5 tit. 10 part. 6.
NoMiNATCS primo praesumitur magis dignior, et dilec-
tus; vide infra in verbo Primo nominatcs.
Nota, seu abbreviatuba, de istisvide suprá verbo Ab-
ERF.VIATÜR^.
Notarius Regis recipiens ultra salarium consuetum pu-
nitur, eliamsi sibi sponte solvatur, n. 4 1. 8 tit. 9 part. 2.
— partibus suspectus qualiter debeat recusari, n. 9 1. 22
tit. 4 part. 3. — attestans de sana mente testatoris , an ei
fides sit adhibenda, si ex indiciis contranum apparuit,
num. 2 1. 2 til. 14 part. 2. — debet esse boni intellectus :
glossa reprobat abusum, qui est hodie in boc num. 3 1. 26
tit. 16 part. 3. — et an credatur notario dicenti sola voce
causara receptionis testium fuisse sibi commissam, num. 1
ad fin. I. 27 tit. 16 part. 3. — Notarius si antequam acta
publicenlur, seu dicta testium aperientur, aliquid partí
manifestat, unilur de falso, n. 3 1. 9 lit. 17 part. 3. —
an teneatur jurare , cüm vadit cum aliquo inquisitore ali-
cujus criminis, an vero sufficiat genérale juramentum ab
eo tempore creationis prajstitum, num. 5 1. 9 tit. 17
part. 3. — qualis esse debeat in aliqua inquisitione, et añ
vicinus loci vel inquisitoris consanguineus, n. 1 I. 10 ibid.
— eligi potest h judice, cui inquisilio commissa fuit, et
qualis eligi debeat, vel non, et quando possit recusari,
ibid. in n, 2. — Noíariatus forma, quando íi Principe ali-
quis de novo creatur, gloss. per text. ibid. leg. 8 tit. 18
part. 3. — Notarii Regis habent secum dignitatem, num. 3
1. 16 tit. 18, et n. 2 1. 1 tit. 19 part. 3, et n. 2 1. 7 tit. 9
part. 2. — Notarius si acceptet donationem alicui absenti
factam nomine ejus , an et tune donator illam revocare
SEPTEM PARTITARUM.
SSl
possit, n, 1 1. 4 tit. 4 part. 5. — Notarii naviutn quam auc-
toritatem habeant in conliciendis scripluris, n. 3 I. 1 per
teit. ibid. tit. 9 part. 5. — Nolanus an possit alteri stipu-
laritanquam publica persona, si ve iii judicialibus, sive in
extrajudicialibus , n. 8 1. 7 tit. 11 part. 5. — si dicattes-
latorem proliibuisse aperturam sui lestamenti ad cerlum
tempus, an ei sit credendum, n. 2 I. 1 tit. 2 part. 6. — an
possit esse infamis, n. 1 in med. I. 7 tit. 6 part. 7. — an
puniatur de falso, quando Instrumentum , quod confecit,
eral in se nullura, n. 2 1. 1 tit. 7 part. 7. — et an punia-
tur de falso, si instrumentum nondum erat perfectum, ut
quia jndigebat subscriptione, ibid. — et au ¡He qui se falso
gerit pro notario, puniatur poena falsi, num. 3 1. 2 tit. 7
part. 7. — De Loe vide infra in verbo Tabellio.
NoTORiETAS peccuti inducit irregularitatem etiamsi sit
de peccalis mortalibus tanlüm , et de mediis, num. 5 I. 32
tit. 5 part. 1. — irapedit aliam facti declarationera, n. 3
1. l\ tit. 2 part. 7. — et in factis notorio injustis procedit
judex extrajudicialiler spoliando, dict. n. 3 in fin.
NoTORiüM quando aliquid dicalur, n. 2 in fin. leg. 33
tit. h part. 1. — Notorius fornicator quis et ex quibus di-
calur, n. 2 1. ¿3 lit. 6 par!. 1. — Notoria non exigunt causíe
coguiliouem, n. 1 post. med. leg. 9 lit. 9 part. 1. — et in
notoriis judex potest sine accusatore procederé, n. 6 in
procem. 7. part, — Et in factis notoriis declaralione opus
non est; n. 3 1. 4 til. 2 part. 7. — et in factis nolorié in-
justis procedit judex extrajudicialiler spoliando, dict.
n. 3in fin. — Nolo.ium habct vim sentenliae, n. 12 post
med. 1. 3 ti!. 6 parí. 7. — Et ubi crimen est nolorium,
proceditur ad executionem poenae praetermisso ordine ju-
diciario, n. 12. — Notorium sequiparatur sentenliae injus-
tiliam declaranti, dict. n. 1 1. 18 tit, 10 part. 7.
NocTURNus depopulalor agrorum quis sit, et an extraía
possii de ecclesia, n. 4 I. A tit. 11 part. 1. — latro, vide
in verbo Ftu, et verbo Latp.ones.
Nova lex lip;al posl dúos nienses h die suae publlcaüo-
nis, n. 1 I. -20 lit. 1 part. 1.
NovATio an Imbeal lociim in persona venditorisalicujus
rei aliena;, qua; ab emplore evincilur auclore reclamante,
n. 3 1. 33 til. 5 part. 5. — et aji per stipulalionein poena-
leui novelur actio ex vendito ad revendendum , n. 5 I. 42
tit. 5 part. 5. — Novalio an videatur facía per stipulalio-
nem poenalem, quando principalis obligatio est bona; fidei,
n. 1 1. 34 lit. 11 part. 5. — et an, et quando prima pro
missio per slipulationem poenalem videatur novata, dict.
n. 1 dicU 1. 34. — Novalio qualiter fíat, et cujus roboris,
etvirlulis sit, gloss. 1. 15, 16 et 17 per text. ibid. tit. 14
part. 5. — an fial per solam delegalionem , etiam quando
aliud expressí; aclum non fuil, et quando islud fial , et
qualiter, n. 4 iliid. iii dict. !. 15. — an inducatur inler-
ventu novae pprsoiiae, licet aliud expresse non dicatur, ibid.
¡II n. 6. — an liodie fial ipso jure, vel ope exceptionis, si Si
partibus aclum non sil, dict. n. 6. — an fiat quando evi-
denter ex conjecturis manifestis apparet partes novalionem
faceré voluisse, ibid. — an videatur facía ex assignalione
in solutum , ibid. ■ — et quid si delegatus non acceptavit,
sed erat tanlüm simplex mandalum , ibid. in n.' 7. — et an
mutatio status inipediat novalionem obligationis conditio-
nalis, et qualis , ibid. in n. 9. — et an servus qui liberam
peculii administralionem habet, possit novare, n. 1 1. 17
per text. ibidem lit. 14 part. 5. — el an per novalionem
obligelur mulier ipso jure, et an ei succurratur per Velle-
janum , num. 3 dict. 1. 17. — Et quid si creditor liberavit
mulierem in se alienam obligationem animo novandi su-
scipienlem, an tune libcretur primus debitor, ibid. — No-
vatio si fiat per pupillum sine tutoris auctoritate, cujus
e£f(^clus sil, gloss. 1. 18 tit. 14 parí. 5 per iilum text. — vi-
ccm solutionis obtinet, el an illa Icgilimt facía, hypolbecae
et pignora liberentur, n. 2 1. 19 ibid. — et quid si fidejus-
sor intervenial, et quid de privilegiis praelationis, an du-
renl in obligalione novata, ibidem. — et an exceptio quae
poicrat competeré contra delegantem, competat contra
eum cui est delegatus, n. 4 dict. 1. 19 tit. 14 part. 5.
NoviTER conversus ad fidera in Episcopum eligi non po-
test, n. 1 1. 23 per text. ibid. tit. 5 part. 1.
NoviTii an possint eligi in Abbates , et an postulari,
n. 2 et 3 1. 25 tit. 5 part. 1. — qui per annum in Rcli-
gione permanserunt, an per vim professionem sibi dari
petere possinl, n. 4 1. 1 lit. 7 part. 1. — qui proprié dican-
tur, et an teneantur solvere gabellas, et quales esse de-
Leanl, n. 1 1. 4 lit. 7 part. 1.
Nox quando dicatur, n. 4 1. 6 tit. 29 part. 7, et n. 11
1. 8 lit. 31 part. 7.
NoxA, et an dominus animalis liberetur iilud dando pro
noxa, quando culpa pastoris in fundo alieno damnum
dedil, n. 3 1. 24 lit. 15 part. 7. — et quando dominus ani-
malis ad id teneatur, vel ad emendalionem damni, num. 4
dict. 1. 24 per text. ibid.
NuBERE quis compelli non debeat, et quare, n. 7 1. 1
til. 20 part. 2. — Nubeus secundo durante adhuc primo
matrimonio qualiter puniatur, et per quem, n. 1 1. 16 per
text. ibid. tit. 17 part. 7.
Ndmeeus septenarius , et ejus excellcntiae, num. 1 in
procem. 1 part. — quadrageiuoiríus dicitur muUitiidinis »
n. 6 1. 50 per text. ihid. til. 5 part. 1. — ab unilate pro-
cedit , unjtas vero á nullo , n. 2 in prooem. til. 3 part. 1.
— testium qualis esse debeat ad hoc scilicel ut aliquid
plené probelur, n. 1 et 2 1. 32 tit. 16 part, 3. — testium
qualis esse debeat, et usque ad quem numerum testes re-
cipi debeant in qualibet causa , num. 6 dict. 1. 32 lit. 16
piírt. 6. — minor in teslibus aliquando majori praefertur,
et quid si multum excederet, n. 3 I. 40 lit. 16 part. 3. '
NcNTiATio novi operis qualiter, et sub quibus verbis
fieri debeat, n. 10 1. 1, et n. 2 1. 2 tit. 32 part. 3. — ct an
in denuntiatione debeat inseri causa , ibid. n. 11. — et
anin denuntiatione, quae fitperjaclum lapilli , sinl ne-
cessaria verba, ibid. n. 12 — Nunlialio in quo loco de-
beat fieri, et an arclet dominum, si in congruenti loco
Cal, ibidem in n. 15. — Nunliare novum opus quis pos-
sit, et an sine mandato aliqui ad íioc admiltantur, num. 7
leg. 1 tit. 32 parí. 3. — et an talis nunlialio novi operis
debeat fieri per scriplurara , el an tune nunlians possessio-
nem perdat, n. 9 dict. 1. 1 tit. 32 part. 3. — Nunlialio
operis novi si fiat opera riis, an el in quo illis, ct domino
ignoranli noceal , n. 16 ibid..— El an tune domino com-
petat actio aliqua contra eos , quia statim ab opere non
discesserunt; et quid si ipsi essent mulliim pauperes,
ibidem. — Nunlialio an teneat, si fiat quando nullus est
in opere , lifi^t postea ad nolitiam dominipervenerit, n. 17
leg. 1 til. 32 pan. 3. — Nunlialio á socio facía, an et
quando, el qualiter prosit consociis, et an socii videantur
habere Ínter se reciprocum mandalum, n. 5 1. 2 ibidem.
— Nunliare novum opus quis possit, et an ad hoc admit-
talur forensis, quando oous fit in loco publico, vel in via
sss
mOEX -MATEIUAULM.
publica, nuni. 2 leg. 8 tit. 82 part. 8. — an possit quili-
bet adullus etiam ante septemdecira, imm. 5 leg. 3 ibitl.
— an possit Dovura opus ¡lle, qui servitutem habet in re
aliqua, n. 1 1. 5 tit. 32 part. 3. — Nunliatio uni facta ,
si postea res illa vendatur, an noceat emplori , et qiialiter ,
num. 1 1. 6 tit. 32 part. 3. — locum non habet, ubi quis
ob commodum publicuni sive privatum canales reíicit, vel
cüm prseparatoriis aliquod praestut impedimentum, n„ 3
1. 7 ibid. — an possit sperni, quando certum est nunlian-
tem jus non habere, vel in aliis casibus, n. 2 1. 8 ibidem.
— an teneat, quando nunlians tempore nunlialionis suae
non praestat juraraentum, n. 1 1. 9 lit. 32 part. 3. — Et
quantum tempiis impedimentum illud durare debeat, et
qualiter tune dies computar! debeant, num. 2 dict. I. 9.
— Nuntiatio nonhabet certum tempus delerminatum , sed
est perpetua, et ideo licét post denuntiationem partes
quiescerent usque ad quinquennium , si postea nuntiatus
aedificaret, destruetur opus, n. 2 dict. 1. 9. — si sperna-
tur á nuntiato, damnificat sibi in uno casu, n. 4 ibidem.
— Et quando fit nuntiatio novi operis, cui cautio offe-
renda sit, an judici, vel parti , num. 5 dict. 1. 9 tit. 32
part. 3. — et cautio quae praestatur ü nuntiato, non po-
test invito nuntiatore ante tres menses dari, ñeque recipi,
ibidem num. 6.
NuNTiATOR si infra tres menses probavit , reus antera
objicit exceptionem , quje probata non est , an tribus
mensibus elapsis ipse nuntiatus ad prsestandam cautio-
nem, quse dejure requiritur, admitlatur, n. 1 1. 9 tit. 32
part. 3. — licét appeüet á licentia judiéis nuntiato po?t
tres menses data, eo quod cautionera praestilit, poterit
aídlficare ; ñeque destruetur tanquam factura appellatione
pendente; et quid si postea ipse judex contra nuntiatum
pronunliet, et illeappellavit k sententia, num. 3 et A dict.
1. 9. — an possit appellatione pendente in opere procede-
re, dict. n. A dict. J. 9 tit. 32 part. 3.
NüNTiATCs si lapso quinquennio aedificasset, an ejos
opus destruetur, num. 2 1. 9 tit. 32 part. 3. — licít ap-
pellavit á sententia, et cautionem oflerat de opere demo-
liendo, ait aídificare possit, num. 3 dict. 1. 9. — si intra
tres menses exceptionem , quam opposuit , non probavit ,
an tune ad solitam cautionem admittalur, ibidem. — si
spreta nuntialione in opere suo processerit , non gaudebit
legis privilegio , quo post tres menses prje'^tita cautione is-
tud sibi permitlitur, ibid. n. A. — si in publico aedificet,
si non ostendat quo jure aediOcet, eiiamsi satisdet, aedifi-
care non poterif, dict. num. A dict. 1. 9. — cui praestita
cautione fuit data licentia cedificandi, si condemnetur, et
a sententia appellet, an interim possit edificare, ibidem
in Cn. — offeiens cautionem antequam sint elapsi tres
menses, an nuntiatore nolente debeat recipi, ibid. num. 6;
Tide suprain verbo Nuntiatio.
NuNTius, et an soli nuntio sitcredendura, cüm dicit se
aliquem citasse, num. 8 1. 1 tit. 7 part. 3. — Nuntii si de
judiéis miindato aliquem contra juris formara violenter de
domo extraxerint, non tenentur, num. A ad fin. 1. 3 lit. 7
part. 3. — Regís de jure gentium sunt inviolabiles , et
qualiler intercederé debeant, num. 1 1. 25 tit. dS part. 3.
— Nuntius crediloris an excusct debitnrem sibi soiventera,
licet postea res perdatur, num, 1 in fin. 1. A tit.2 part. 5.—
et quid si ille sit nuntius ecclesiae, ibid. in fin. — Nuntius
legalis dicitur aliquis, licét pauper sit, dura tamen bonos
mores habeat, et fidelis ab ómnibus repulelur, num. 3
dict. 1. 4 tit. 2 part. 5. -.- et semper imputatur ei, qui
maium nunlium misit, et non legalem, ñeque fidedi-
gnum, ibid. in num. A. — Nuntius h creditore missus debi-
tori, si domini mandatum mutaverit, et petat nomine
domini sibi darirem, cüm illud sibi dominus non man-
dasset, sed tantüm debitori dicat , ut sibi rem debitara
mittat, an et quando istud domino imputetur, num, 5
dict. 1. A tit. 2 part. 5. — certus an requiratur ad hoc,
scilicet ut donatio per aliquem absenti facta pro perfecta
habeatur , nura. 1 1. A per text. ibid. tit. A part. 5. — et
an istud aliquo modo innovetur per leges Ordinamenti,
dict. num. 1. — et an factura facli nuntii possit ratiflcari,
num. 1 1. AS tit. 5 part. 5.
Nündiní:, de istisvide in verbo Ferije.
NuNQUAM minus solas, quám cüm solus, num. 2 Stdfin.
in procera, tit. 12 part. 1.
NcPTi^ fieri non debenl in festivitatibus, et quantum i
impedimentum istud duret, num. 3 et A cnm sequent, ,
1. 18 tit. 2 part. A. — an possint fieri post primara diera i
Epiphaniae , an vero post octavara ipsius, ibid. in num. 9.
— Nuptiis non sequutis, dos nunquam debetur, etiamsi
dos solvi promittatur statim, vel intra annum, nura. 5
1. 11 tit. 11 part. A. — et quid erit si ex raente contrahen-
tium appareat, quód non sit spectanda ista conditio, vel
si dicatur, quód solvetur dos ad volunlatem viri, ibidem.
— Nuptiae an sint exspectandae ad hoc, ut relictum mulieri
pro dote sibi debeatur, vel non, num. 2 1, 12 ibid. — si
tertió celebrentur, illud est abominabile apud omnes,
etiam quoad párenles, ex eo scilicet quod arguunt incon-
tinentiam, num. 1 1. 1 lit. 12 part. A. — et an legalum
mulieri relictum, si casté vixerit, debeatur illi, quae ter-
tias nuptias contraxit, el quid in marito sic relinquente,
ibid.' — Nuptiae secundae an benedici debeant, et quando
poBua in hoc statula locura habeat , dict. n. 1 1. 2 junct.
ibid. num. 3 per illum text. ibid. — secundse si contrahan-
tur durantibus adhuc primis , qualiter sic contrahens pu-
niatur, num. 1 1. 16 per text. ibid. tit. 17 parL 7. — et
ad judicandas incestas nuptias jus canonicum semper in-
spici debet, non civile, nura. A 1. 3 tit. 18 part. 7.
NuEus an admittalur ad accusandura occisores sui so-
ceri, nura. 3 I. 2 tit. 1 part. 7. — si occidat socerum,
qualiter puniatur, gloss. 1. 12 per text. ibid. tit. 8 part. 7.
— si injurietur, an ejus socer possit actionera injuriarum
contra injuriantes intentare, nura. 3 1. 9 per text. ibid.
tit. 9 part. 7.
Nutrices an possint esse legitimi testes in causis alum-
norum , num. 1 in procera, tit. 20 part. A. — ab aluranis
in judiciura voo.ari non possunt sine venia, eo scilicet quia
matribus sequiparantur, ibidem.
Nutriré filium quando ad ejus patrem, vel ad ejus
matrera pertineal , n. 1 1. 3 per text. ibid. tit. 19 part. A.
— Et quid in filiis spuriis, ibid, -r et quid si non deceat
matri iilura laclare, ibidera.
Nütriti an veré habeantur loco filiorum, num. 1 in
fin. in prooem. tit. 20 part. A. — Nutritusin aliqua patria,
etramsi ibidem non fueril natus, dicelur naturalis illius
patri:e, num. A 1. 2 per text. ibid, lit. 2A part. A.
NuTBiTOR alicujus puellte si postea velit illam uxorem
ducere, vel cura filio ipsius, si ipsa vel ejus paler noluerit,
an huic nutritori expensae , quas in nutriendo fecit, solvi
debeant, nura. 3 1. 35 lit. 14 part. 5. — Nutritores filiorum
Regis quales in se esse debeant , num. 3 1.4 per text.
SEPTEM PARTITARUM.
33S
ibid. tit. 7 part. 2. — sunl loco parentum; et multa in
eorum favoreni vide per num. 1 in prooem. tit. 20 part. 4.
— non possunt ü nutiilis, et alumnis sine venia vocari in
judicium, dict. num. 1. — Niitiitor qnando possil recu-
perare expensas, quas in aliqiio nulrieiulo fecit, nuni. 4
1. 3 per text. ibid. tit. 20 parl. 4. — lilü alterius, quem
ab ecclesia suscepit, an a. paire expensas, quas cum eo
i fecit, debeat recuperare, el quales, num. 4 I. 4 tit. 20
pait. 4.
ISuTU FACTiM, et an te=;tameiilum nutu factura , si fíat
ad |)ias cansas , valeyl, vel non, num. 2 I. 6 tit. 3 part 6.
— Et qui ali()u¡d falso significare intendit, falsuní com-
uiiltií, num. 1 in fin. 1. 5 tit. 13 part. 2.
NuLLUs excusatur á bello contra seditiosos in damnum
reipublicoe, num. 8 I. 3 tit. 19 part. 2.
WBEDiENTiA, si solummodo promittalur, proptcr hoc
quis non dicetur professus, si alia non renuntiet, num. 1
1. 1 tiU 7, et num. 1 1. 2 part. 1. — pra?stila F.piscopo
per Abbatem exemptum monasterio non prsejiidicat, n. 4
1. 3 tit. 12 part. 1. — Obedieiitiam Abbali promittens
utrum totam regulara videalur proliteri, num. 6 1. 88
lit. 18 part. 3. — Obedientia per Monachum prsescribi non
potest, num. 1 in fin. 1. 23 til. 14 part. 7.
Obedike debet filius potius pairi, quüra Principi , si
simul in jubendo aliquid concurrant, num 9 1. 2 tit. 1
part. 1. — debet filius patri, matrique sua;, ibidera. —
tenetur qiiis Principi sub poena mortis, num. 5 1. 16 lit. 1
part. 1 — Obediendura esl semper, ubi aliquid mali non
est, num. fin. 1. 33 til. 6 part. i. — Obedire non debemus
ctiam Regibus, quando aliquid conira Deum, vel contra
conscientiam nobis praecipitur, n. 3 1. 25 lit. 13 part. 2.
Obvians Corpus Chrisli cura confugit ad ecclesiam
propter dclictum, an gaudeat immunitate, n. 2 1. 4 lit- H
part. 1.
Objici an possit mutuauti , quando repetit mutuum,
quód ipse non fuit dominus rei mutuata; lempore quo mu-
tuavit, etcui tuncincumbat probatio, num. 2 leg. 1 tit. 1
part. 5.
Objectus testis, vide in verbo Testis objectus.
Obiationes quae fiunt capellae sacculari sitae intra paro-
chiam, an cedant ecclesiae parochiali, ubi sita est, n. 2 1. 6
lit. 19 part. 1. — quae fiunt imagini religrosie existcnii in-
trá parocbiam, an spectenl ad Presbyierum parochialem.
ibidera. ^ Et quid si imago sil in aliquo monasterio, ibi-
que fiatoblalio, an Religiosis cedat, ibidem. — Obiationes
qua; fiunl Épiscopo celebranli in aJiqua parochia, un sute
sinl, vel non, ibidem. — Et quid si in hoc adsit aliqua
consuetudo, an illa debeat observar), ibidem. — Obiationes
([uae fiunt celebranli in alicujus parochia, an cedant ipsi
celebranli, vel parodio, dict. n. 2 leg. 6 tit. 19 part. 1. —
an fiant Vicario seu Capellanis posilis ad cerlum tempus,
vel proprio Rectori, vel Sacerdoti, ibidem. — quae fiunl in
ecclesia durante Divino oflicio, dibent distribuí inter Cleri-
cos illius ecclesia;, ibid. in fin.' — de necessitate non debent
fieri in ecclesiis, dum celebrantur divina, illud enim est
volunlarium etiam in quibuscumque fcslivilalibus, num. 2
1. 9 tit. 19 part. 1. — per vira fieri debent, quando aliíis
clericus sustentan non potest, n. 1 I. 9 tit. 19 part. 1. —
meretricum recipi non debent , et ñeque eliara aliorum ,
n. 8 cum alus ibid. 1. 10 tit. 19 part. 1. — non debent re-
cipi ab bis qi?i»sui,t iu notorio crimino, n. 19 1. 10 lit. ;9
part. 1. — ab exconomunicatis non sunt recipiendie, ñeque
ab bis qui cum eis communicant, num. 13 dict. leg. lo. —
Oblalio debiti per amicum facía, an liberet debilorem, sal-
tira íi poena, n. 2 1. 32 lit. 12 part. 5.
Oblati ordimm qui dicantur, et in quo diíTerant á mo-
nacbis, et á conversis, num. 2 1. 9 tit. 7 part. 1. — an pos-
sint ad arriiorem Religionem pelila licenlia transiré, licét
non obtineaut eam, ibidem. — Oblatus curire Regis filius
ex iioc legitimalur, et quae sint ad hoc necessaria, omnes
gloss. 1. 5 lit. 15 part. 4- — filius curiae Regis per patrem
potest patri, agnatis, et cognatis succedere, secus lamen
erit, si filius seipsum offerat, n. 11 1. 7 lit. 15 part. 4.
Obligaxio voti an tollatur per impedimeritum superve-
niens, n. 8 1. 4 til. 3 part 1. — voti non tollilur mm'le su-
perveniente in casibus, de quibus per num. fin. 1. 7 lit. 8
part. 1. — Obligationes quibus quis adstringitur, et tene-
tur, non tolluntur per baptismum, n. 2 in fin. leg. 5 lit. 4
parl. 1. — Oblig&tio naturaüs an oriatur ex malefitiis,
n. 6 in fin. leg. 15 lit. 13 part. 2, el num. 4 leg. 5 lit. 12
part. 5. — et in quibus obligalionibus, qui prior esl lempore,
praeferendus sit ómnibus alus, n. 3 1. 75 tit. 18 part. 5. —
Obligalio naluralis, an tcneal, et obliget filiumfamilius ad
solutionem mului, vel alterius recepli, num. 2 leg. 4 tit. 1
part. 5. — naluralis tanlíira, an sit eflicax ad agendum in
foro ecclesiastico, vel in alio, num. 4 1. 5 lit. 12 parl. 5.
— naluralis non orilur, quando actus peccat in forma,
ibidem.
Obligatio naluralis, an sit in obligatione ex maleficio,
dict. num. 4 dict. 1. 5. — an inducatur, quando Princeps
imponit subdilis collectam, ibid. in fin. — Et aliquandode
natura obligalioiiis est, ul licét non dicatur, quód aliqui
obligentur in solidum , ipsi tamen in solidum leneantur,
n. 2 1. 10 lit. 12 part. 5. — Obligatio naluralis, vel civilis,
an tollatur, per cessionem bonorum, nunr. 2 leg. 3 tit. 15
part. 5. — Et an sólita apponi in contraclibus censeantur
intervenisse in principio, licet hoc non probetur, quando
illa aliquid adjiciunt obligationi, n. 8 1. 32 lit. 5 part. 5.
— Obligatio ñeque fides nunquam se extendit ad facinora,
n. 1 1. 2 per lexl. ibid. lit. 10 part. 5. — quando vitielur
propter impersonalitatem, quando vero non, num. 7 leg. 3
tit. 11 part. 5. — quando potest h pluribus acquiri , an
teneat ratione incertiludinis, n. 2 leg. 7 tit 11 part. 5. —
an nascalurex promissione facta ab aliquo in diem, el qua-
lis, lictt elTectus suspeudatur, n. 2 I. 12 lit. 11 part. 5.' —
an esxtinguatur re perempta , quando aliquid in genere
fuit promissum, vel in quanlitale; etquid si debealur- ge-
nus, species lamen estin solulione. n. 1 1. 13 ibid. — an
nascalur slalim, quando aliqui paciscuntur inter se de fu-
tura successione, in casu, quando paclura valeat , num. 1
]. 33 til. 11 part. 5. — principalis quando est bonae fidei,
an per stipulaiionem poenalem videalur novata , n. 1 1. 34
ibid. — et aninobligalionibusad factura liberelurquispraes-
tandointeresso, n. 3 dict. 1. 34, el n. 4 1. 13 tit. 14 part. 5.
— et an tune si sit apposila clausula , rato eminente pacto,
tenealur quis praicise ad factura, vel liberelur praeslando
interesse, ibidem. — Obligalio dandi, sive sit in genere,
sive in specie, an exslinguatur propter justum impedimen-
tum superveniens, el an lime dillicultas, vel tale irapedi-
mentum impediat raorae et poenoe coramissionem , n. 4 1. 37
per text. ibid. lit. ll part. 5. — nulla est, quando promit-
titur aliquod lurpe, vel iiijustum, num. 4 cura alus ibidem,
1. 38 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — fidejussoria est ac-
S8&
INDEX MATERIARUM
cessoria obligationi principali , n. 5 1. 1 tit. 12 part. 5. —
etcui obligationi accederé possit fidejussor, n. 2 cum aliig
ibid. 1. 5 tit. 12 part. 5. — et quid si lex resistat contrac-
tui, vel procedat annullando aclum, an tune obligatió ista
nascatur, n. 4 !• 5 tit. 12 part. 5, — Obligatió naturalis an
insit in obligalione ex maleficio, dict. n. 4 dict. 1, 5 tit. 12
part. 5. — fidejussoris durat etiam post mortem rei prin-
cipalis, et illam ad suos haeredes transfert, si ipse morialur,
n. 1 1. 16 tit. 12 part. 5. — et an fructus decimae obligari
possint, et quibus, n. 1 1. 3 tit. 13 part. 5. — Obligatió ge-
neralis omnium bonorum ab aljquo facta, ad quíe extenda-
tur, gloss. 1. 5 per text. ibid. tit. 13 part. 5. — etan se
extendat ad bona futura, gloss. 1. 5 ad fin. dict. leg. 5. —
Obligatió generalis omnium bonorum, an impediat quód
quis non possit specialiter obligare aliquam rem ex illis
generaliter obligatis, n. 1 1. 10 lit. 13 part. 5. — et nulla
est possessio personalium obligationum, n. 5 inmed, 1. 11
ibid. — Obligatió per defunctum facta de bonis haeredis, an
teneat sequuta aditione hsereditatis, num. 1. leg. 7 tit. 13
part. 5. — rei alienae per debitorem facta an teneat, et quid
si speret habere dominium illius rei, u. 4 dict. 1. 7 tit. 13
part. 5. — rerum mobilium minoris , quae servari possunt
á tutore fecta sine judicis decreto, an teneat, vel non, n. 3
I. 8 tit. 13 part. 5. — pignoris solvilur, quando debitor of-
fertdebitum, sicreditorreciperenoluerit, gloss. leg. 38 per
text. ibidem tit. 13 part. 5. — pignoris solvilur aliquibus
modis, num. 1 J. 39 par text. ibid. tit. 13 part. 5. — ali-
quando ex solutione non tollitur statira ñeque lotaliter,
n. 1 in fin. 1. 2 til. 14 part. 5. — anoriatur ex delictis, vel
an officium judicis, et quando, n. 1 leg. 13 tit. 14 part. 5.
— an novetur per solam delegationem, n. 4 1, 15 per text.
ibid. tit. 14 part. 5. — et an mutatio status impediat no-
vationem obligationis conditionalis, et qualis, n. 9 ibidem.
— Obligationes per filium in studiis factae, an ejus fratres
de communi solvere teneantur, num. 6 ad fin 1. 5 tit. 15
~ part. 6.
Obligare an possit tutor generaliter bona minoris sine
judicis auctoritale pro observantia alicujuscontractus liciti,
n. 2 1. 4 tit. 5 part. 5. — an possit testalor obligare, vel
legare res haeredis sui, n. 2 1. 10 tit. 9 part. 6. — an possit
quis suam majoriam pro dote, vel arrhis, vel simili con-
sentiente Principe, et quando Princeps non possit dareli-
cenliam istam, num. 3 quaest. 23 1, 32 tit. 9 part. 6, vide
supra in verbo Obligatió.
Obligans, vide supra in verbo Obligatió.
Obligatus ad factutn non liberatur praestando interesse,
si in hoc lata sit sententia , num. 3 1.5 tit. 27 part. 3. — ■
Obligatiin solidum á principio, si una eademque sententia
sint condemnati, qualiter tune in eos executio fieri debeat,
n. 3 1. 4 tit. 27 part. 3, vide Supra proxime. '
Oblivio causatur ex longo tempore, n. 3 quaest. 4 '. 10
tit. 26 part. 4. — Oblivisci peccatum moríale non estpec-
catum moríale, sed sufficit de eo velle recordari tempore
confessionis , n. fin. in fin. 1. 22 til. 4 part. 1.
Obscdritas, et quamplura de illis, qui obscure loquun-^
tur contra eos, n. 7 1. 3 tit. 13 part. 3. — Obscura loquu-
tio nunquam approbatur, n. 11. 45 til. 18 part. 3.
Obses, vel óbsides, et an homo liber possit hodie dari
pro satisfactione debiti, vel pro quacumque alia conven-
tione, n. 8 I. 3 til. 13 parí. 5. — Obsides qul dicantur, et
an istiinviti aliquando dari possint, dict. n. 8 dict. 1. 3
et an teneat obsidis promissio de non recedendo £• certo
loco, etiamsi ipse illud liberé faceré possit , ibid. — Obses
an tantum pro causa publica , vel etiam pro privata dari
possit, ibidem. — Obsides quando dantur á Rege, tuno in
illo sic dali obedire tenenturret plura in hoc vide per
dict. n. 8 dict. 1. 3. — Obses cujus expensis se pascere de-
beat, n. 9 ibidem. — ad aliqua servilla cogi non debet,
ñeque tenetur, dict. n. 9. — Etan obsides possint testa-
mentum faceré, etiam quando fuerunt pro pace compo>
nenda dati, n. 1 cum alus ibid. 1. 16 per illum text. tit. 1
part. 6.
Obseqcium praestare debet ille, qui ab aliquo beneficium
recipit, n. 3 leg. 5 tit. 27 part. 4, vide in verbo Libertüs,
et verbo Patronüs.
Obstaculum si aliquod sit in medio, prius agi debet ad
remolionem obstaculi, quám ulterius procedatur, n. frl. 16
tit. 2 part. 3.
Oestetrices ad inspiciendas mulieres debent h judice
eligi, et etiam locus ubi inspiciatur, n. 6 1. 8 tit. 14 parí. 3.
— debent in obstetricando seientiam habere, et h quibus
debeant examinari, n. 8 1. 17 tit. 6 part. 6.
OccASioNEM interdicto praebens tenetur ad damna hospi-
talibus et ecclesiis data, n. 5 in fine, 1. 14 tit, 9 part. 1.
— Occasio fraudandi tolli debet, n. 43 1. 5 lil. 7 part. 5.
— peccanti non esf, ñeque infidelibus danda , n. 1 1. 22
tit. 12 part. 5. — Oceasionem damni dans damnum de-
disse videtur, n. 1 1. 21 per text. ibid. tit. 34 part. 7.
OcciDERE seipsum an liceat ob defensionem pudicili* ,
n. 5 1. 3 tit. 16 part. 2. ■ — chrislianum majus peccatum
est, quám paganura, n. 1 1. 2 tit. 8 part. 7. — an possit
maritus illium, qui cum uxore sua alloquitur post prohibi-
tionem solemniler sibi per maritum facta, num. 5 et 61. 12
tit. 14 part. 2. — et quid si talis prohibitus sil nobilis,
dict. num. 6. — Occidere non potest pater filium, etiam
propter urgentem necessitalem famis, nisi in uno casu,
venderé autemsic, n. 3 1. 8 per text. ibid. tit. 17 part. 4.
— aliquem non licet propter conservationem propriae vi-
tae, nisi ad defensionem, ibidem. — an possit servas sine
aliqua poena illum qui dominum suura occidere deside-
rabat, n. 8 per text. ibid. 1. 5 tit. 21 part. 4« — non po-
test douiinus servum suum pro nulla causa sine judiéis
auctoritale, et quando sie, n. 3 et 6 1. 6 per text. ibidem,
tit. 21 part. 4 junct. ibidem n. 7. — an possit frater in-
ventum cum sorore sua in rebus veneréis , et an idem sit
dicendum in propinquo occidente taliter inventum cum
propinqua sua, n. 7 1. 6 tit. 21 part. 4. ■ — an liceat servo
occisorem domini sui , et an propter hoc libertatem con-
sequatur, num. 7 leg. 46 tit. 5 part. 5. — an possit judex
ex indiciis indubitalis, num. 4 cum alus ibid. 1. 26 per
text. ibid. tit. 1 part. 7. — an liceat marito, cujuscum-
que condilionis sit, adullerum turpiter cum uxore sua in-
ventum, eliam nobiiem, num. 1 1. 43 tit. 17 part. 7. —
Et qualiter illos invenire debeat ut occidere possit, et quid
si illos turpiter inveniat extra domum suam , ibid. in n. 2
et 3. — Occidere an possit pater filiara suam adulterara ,
etillura qui cum ea simul turpiter jacebat, n. 1 1. 14 per
text. ibid. tit. 17 part. 7. — El quid si filia sit vidua vel
virgo; etquid in filio reperiente matrera suam turpiter ja-
cenlera cum alio, et quid in rapto, num. 2 et 3 dict. 1. 14
tit. 17 pan. 7. — Occidere an possit quis , sine poena et
sine peccato , á lege defridatura , vel bannitum , et quan-
do, n. 4 I. 3 lil. 27 part 7. — Et an ille qui animo occi-
dendi alicui insidiatus est eadem pcena dqj)eat pumri,8.c
SEPTEM PARTITARUM.
935
si realiter occidissct, nuin. 4 leg. 2 per text. ibid. tit. 31
part. 7.
OcciDKPiS aliquem consilio tantüm est irregularis ,
etiamsi ille qui fuit coiisullus ut occideret, occidatur, n, 3
.\ 14 tit. 6 part. 1. — an et quando in irregularilatem in-
currat, vide supra in verbo, Irregularis, et verbo Irp.e-
CDI.ARITAS. — jussu judicis hoiuicida non est, imó mere-
tur, ordinari tamen non potest, n. 1 1. 17 tit. 6 part. 1. —
aliquem proditoria, an defendatur ab ecclesia, si ibidem
confugerit, n. 8 1. 4 tit. 11 part. 5. — aliquem in ecclesia
dum celebran tiir divina, debet mori, num. 2 leg, 9 tit, 18
part. 1. — Vicarium Regis , sive Ducis, vel Marchionis,
vel Episcopi, vel aliter ofTendendo, an debeat puniri acsi
propriam personam Regis occidisset , nuni. 5 1. 13 lit. 1
part. 2. — Regis ofliciales an iucidat in crimen laesse ma-
jestaGs, n. 1 1. 1 tit. 16 part. 2. — aliquem , vel illum
percutiens coram Rege, ve! judice, an incurrat in crimen
proditionis, n. 2 1. 2íit. 16 part. 2. — Occidentes aliquem
simul , an omnes teneantur de occiso, licet unus tantum
lethaliter percusserit, n. 3 I. 3 lit. 16 part. 2. — seu per-
cutiens aliquem in curia Regis , qua pcena puniatur, n. 9
1. 3 tit. 16 part. 2. — aliquem ad Regis mandatum , an
excusetur, et quid si fuerit melu tyranni, et quid de jure
canónico, n. 14 1. 3 tit. 16 part. 2. — aliquem seipsum
defendendo líberatur, ibidem; et an in conscientia sit se-
curus, et quando, ibid. — aliquem propter observantiam
pudicitiae suaj an in aliquo tenealur, ibidem. — Ñeque li-
cet seoccidere, ubi castitas pericliíaretur, ibid. — Occi-
dens aliquem se defendendo non cicusatur, cüm justé ab
eo occiditur, ibid. in n. 16. — et in lioc culpa semper ag-
gressori attribuitur, et an sic provocatus in totum libere-
tur, n. d in proncm. til. 12 part. 3. — Occidens illum ,
quem priusmonuerat solemniíer, ut cum uxore sua non
alloqiieretur, an puniatur, et quid si proliibitussitnobilis,
n. 6 1. 12 tit. 14 part. 3. — veneno occidit prodito-ie, et
ideo ad appellaudum h senlentia non adrailtitur, n. 1 1. 16
tit 23 part. 3. — consanguiíieum in carcere cura vene-
no , ne ejus suspendió ipse vituperaretur, an teneatur de
patricidio, nnm. 5 I. IG tit. 23 part. 3. — possessorem
majoiiae, qui propler hoc per clausulam testoraenli est á
successione exclnsus, an admitlatur, si velit agere pro
majoria nomine filii, n. 3 1. 8 lit. 29 part. 3. — servum
suum propria auctnritate, an puniatur, et quando non ,
n. 3 et 6 1. 6 per text. ibid, tit. 21 part. 4. — El quid si
illum cum uxore sua , vel cum concubina, niatre velnep-
teex filio adinvenerit, an tune illum occidere liceat, ibid.
o. 6 et 7. — Occidens inventum cum sorore sua , vel cum
propinqua in rebus veneréis, an puniatur, dict. n. 7. —
— lestatorem, vel ejus uxorem, vel fralres ab ejus haere-
ditateexpelli debet, tanquam indignus per fiscum, n. 12
leg. 13 tit. 7 part. 6. — Et quid si filii occidant patrem ,
an tune nepos succedat, ibidem, et quidin feudis, ibidem.
— Occidens seipsum cíim de crimine accusatus esset, an
per hoc facial causam suae accusalionis finiri, et cui bona
ipsius applicari debeant, gloss. 1. 24 per text. ibid. tit. 1
part. 7. — Et quando diciitur quis se occidisse raetu cri-
minls, et quae requirantur, ut et tune bona applicen-
tur fisco, ibid. n. 2, 3 et 4. — Et quid si se non occidit,
voluit tamen se occidere , an bona sua perdat, vel quali-
ter puniatur, ibid. d. 5. — Et an fiscus succedat ipso ju-
re, vel per sentenliam in bonis seipsum occidentis, ibid.
in B. 6, — Occidens seipsum cüm esset de crimine accu-
satus, quando liabeal hapredem, vel non, n. 7 et 9 1. 24
til. 1 part. 7. — Et quid si ad mortem civilem esset dam-
nandus, an tune bona ejus fisco applicentur, dict. n. 9«
— Occidens seipsum, si sil alicujus vassallus, an amittat
feudum , n. 10 dicl. I. 2l\. -^ magistratura vel judicem an
incidal in crimen laesae majestalis, num. 13 leg. Itit. 2
part. 7. — illum , qui ducebalur ad furcas, an poena ho-
micidae puniatur, num. 2 1. 1 til. 9 part. 7. — hominem
monstruosum, an poena homicidse punialur, num. 1 dict.
leg. 1 lit 8 part. 7. — Et quid de pueris, qui colluc-
tando Ínter se, et projiciendo lapides unus occidit alte-
rum, ibidem in num. 2. — Occidens aliquera per me-
tum tyranni, ne ipse occidalur , an pnena homicida! pu-
niatur , n. 2 dict. leg. íl , et n. 3 1. 8 ibid. — et an sit se-
curus in foro conscientiae, dict n. 2 dict. 1. 1. — Occidens
christianumbonum vel pagánum, in quo iste magis peccet,
n. 1 1. 2 lit. 8 part. 7. — debet ponna homicidse puniri,
nisi fiat ad sui defensionem , et quae in isla defensione per-
j)endi debeant et consideranda sint, ut occidens excusetur,
dict 1. 2 per text ibid. — Et quid si se defendat faciendo
aliquem occidi, quem posuit coram se, ibidem in n. 5. —
Occidens per \im apprehendentem uxorem suam, filiara vel
sororem, ut stupraret, vel furem nocturnum, vel cum furto
fugientem, vel depopulalorem agrorum, an poenam horai-
cidae niereatur, n. 1, 2, 3et 4 leg. 3 ibid. per illum text. —
etquid si stupralor sil Clericus, et occidatur , ibid. n. 1.
Occidens transfugam resistenlem, an puniatur ut homicida,
n. 7 et 8 1. 3 per text ibid. tit 8 part 7. — aliquem casu
fortuito, et sinesui culpa, et quando ut homicida puniatur,
gloss. leg. 4 ibid. per illum textura. — Etquid si culpa prae-
cesseril casura homicidii, et qualis isla esse debeal, et ex
quibus talis culpalus videatur; et alia in hoc vide per
gloss. 1. 5 ibid. per illum text — Occidens dorraieutem, qui
illum ofifendebat, an excusetur, num. 6 dict. leg. 5 tit. 8
part 7. — Et si ebrius aliquem occidat, qualiter punia-
tur, ibid. n. 7. — Occidens, vel occidere volens aliquem
veneno, qualiter punialur, gloss. leg. 7 per text ibid. lit. 8
part 7. — aliquem illura castigando, sive pater, sivedo-
minus sit, sive magister, qualiter puniatur, gloss. 1. 9 ibid.
per illura text. — El de poena judicis facienlis aliquem in-
justa occidi , n. 1 el 2 per text. ibid. 1. 11 tit 8 part 7. — ■
Occidens filium, vel filius occidens patrem, qua poena pu-
nialur, gloss. 1. 12 ibid. per illum text — et quid de alus
consanguineis, vel ascendentibus, ibid. — Occidens aliquem
qualiter puniatur, sive nobilis, sive ignobilis í>it, n. A 1. 15
lit. 8 part. 7. — Et quando poena mortis debet dari uni,
vel pluribus, si simul aliquem occiderunt si ignoretur quis
eorum percusserit, vel quis lethaliter percusserit, vel quis
primó, vel secundó, vel si ignoretur ex quo vulnere mor-
tuus fuerit, n. 1 1. 15 til. 15 part. 7. — Et quid si nulium
vulnus eral lethale, el nibilominus morluus fuil : et alia in
hoc, ibid. — Et an quando non conslet quis fuerit princi-
palis in vulnerando, an contra alios ut auxiliantes adcon-
demnationem procedi possit, dict num. 1 dict leg. 15. —
Occidens servum oíTicialem alicujus qualiler damnum do-
mino daium emendare tenealur, el quae veniant in hoc con-
sideranda, gloss. leg. 19 per text. ibidem, lit 15 part 7. —
adulterum turpitercum uxore sua inventum cujuscumque
conditionis sit, an liberelur, et quid si maritus iste vilis sit,
n. 1 1. 13 per text ibid. lit 17 part 7. — Et qualiler illos
invenire debeat, ut occidere possit, et quid si illos turpiter
inveniat extra domum suam, ibid. in n. 2 et .'inerilJum
336
INDEX MATERIARUM
text. — Occidens filiara adulterara, an in aliquam poenam
incidat, n. 1 1. lA per text. ibid. tit. 17 part. 7. — et quid
in fiüa vidua, vel virgine, vel in filio inveniente malrem
lurpitercnm aliojacenlem, n. 2 et 3 dict. I. 14. — Occidens
baDnitum, vel per legem defridalum, an in aliquam poe-
nam incidat , et an peccet mortaliler, num. 4 leg. 3 lit. 27
part. 7. — Etan ille qui animo occidendi alicui insidiatus
est, punialur eadem poena, ac si ipsum occidisset, n. 4 !• 2
per text. ibid. tit. 31 part. 7.
OccisoR , de lioc \ide supra in verbo Occidens.
OcüLi an alicui erui debeant in poenam pro aliquo
delicio, et quid jure regio, num. ^ 1. 1 tit. 13 pail. 2. —
Et quid si iste liabet oculos obscuiatos, an puena erutionis
oculorum possit in eum habcre locum, ibidem. — Oculi
fidem faciunt dictis , ñeque ila aliqud digilo demonstra-
tur, siculi quando videtur, mtm. 3 I. 2 lit. 6 part. 4.
OccuLTANS, vide in verbo Receptatores.
OccuLTüM quando revelare tcneamur, num. 2 1. 33
tit. 6 parí. 1. — Occulla peccala quae dicantur, num. 3
dict. 1. 33 per text. ibid. — ab judice terreno non puniun-
tur, ñeque de eis se intromittit ecclesia, num. IG in
procera. 4 part. — quse probari non possurtt, an sit tra-
henda in publicum; et quid si peccatum sil solo dcnun-
tinnti notum, an judex ad aliqui-m aclum judicialem pro-
cederé possit, ibid. — Et an judex possit illi Sacramenlum
subtrahere ,* vel illum in genere excommunicare, ibid. —
Occullum quando dicatur, el illud qiiod probati non po-
tesl, in publicum deduci non potest, ñeque deLet, dict.
num. 16. — el de eis non est inquirendum, fama namque
priüs debfct eise lasa, ibidem. — et quid in crimine líEsae
majeslatis, in qua quisex sola scienlia punitur, ibidem in
On. — Occulta an ligentur per constitulionem mililanlis
ecclesiae, et ecclesiae tiibnnal de eis noininatim possit ju-
dicare, ibid. in fin. — Occullum crimen quod dicatur,
num. 3 1. 4 lit. 29 part. 7. — Occulta quae probari non
possunt, ñeque denunliari, ñeque in publicum tralienda
sunt, ibidem. — consiitutio eccle-ioe quando liget, num. 1
1. 2 lit. 31 part. 7. — Occullum crimen quando debtat
puniri : et plura de hoc vide dict. num. 1.
OccuPANS rem sui dcbitoris sua auctoritate, an cadat ci
jure totius debiti, num. 5 1. 11 per text. ibidem, til. 13
part. 5 , et num. 1 et 2 1. 14 perttxt. ibid. lit. 10 part. 7.
— rem suam, vel alienara piopria auctoritate per vira,
quando per hoc jus suum amittat, el aü laliter occupans
illam restituere teneatiir in foro conscientise, num. 11. 10
tit. 1 part. 7. — haeredilalem jacentem, an puniatur, ut
violeiitus aggressor, dict. n\im. 1 in fin. in qu3e>t. 6. — Et
quid si occu|)ans rem propria auctoritate sitminor, qua-
liter puniatur, num. 5 I. 10 til. 10 part. 7. — Occupans
pignus quod creditori suo dedit, an perdat jus, quod in
eo habel, num. 1 et 2 1. 13 per text. ibid. 1 1. 10 parí. 7.
OccuPARE an possit aliquis licitf: faciendo priiicipatus
infidelinm, si illud faciat de volúntate Papae, cui ipsi
infideles subsunt, num. 3 1. 1 per text. ibid. til. 21 part. 4.
— rem aliquam, quando quis proprié dicatur, num. 1
1. 10 tit. 10 part. 7, vide supra verbo Occupans.
Odium dicitur omne illud, quod est contra justitiara
aequitatis, nura. 2 1.3 lit. 13 part. 6. — an liceat habere
contra peccatores, et quibus hoc permittatur, n. 2 1. 4 2
tiL 5 part. 2. — Et qui fratrem suum odit in tenebris est,
et in tenebris ambulat , et odio quandoque homines fla-
grare solent, num. 1 1. 6 tit. 7 part. 4,
Odores, uniexirenti, alii raedii, alii raali, alii verA
boni, num. 1 1.3 per text. ibid. tit. 13 part. 2. — Odor
malus deterior est, quám malus cibus, num. 4 1. 7 tit. 32
part. 3.
OEcoNOMus ecclesiae, an possit esse laicus, num. 2 1. 61
tit. 5 part. 1. — Episcopi qualis esse debeat, et an ipse
solus illura instituere possit sine capitulo , num. 1 dict.
1. 61.
Offendens Vicariura Regis , vel alteríus doraini , an pu-
niatur eadem poena, ac si offendisset Regem, vel dominura,
n. 5 1. 13 tit. 1 part. 2. — Regis ofliciales, an incidat in cri-
men laesaeniajestalis, n. 11. 1 tit. 16 part. 2. — possessorem
majoriae proptcr quod á successione excludilur per testa-
raenti clausulara, an admiltatur, si velit agere pro majo-
ria nomine filii, num. 3 1. 8 tit. 28 part. 3.
Offensa manifesta, quando dicatur, num. 3 1. 28 tit. 9
part. 1. — facta alicui exercendo actum spiritualem, etc.
nura. 4 dict. 1. 28. — qualis esse debeat ad hoc, ut patro-
nos ad servitutem libertum suum redigere possit, n. 4 1. 9
tit. 22 part. 4. — Et quid si libertus fuit factus clericus, an
in servitutem revocetur propter oíTensara doraino factam,
et an tune judiéis sententia requiratur, ibidem 6 et 7. —
OÍTensa an praesumatur in servo , quando á domino vendi-
tur sub pacto, ne manuraittatur, n. 3 1. 46 tit. 5. part. 5.
— atrox, quae sit, gloss. 1. 20 per text. ibid. tit. 9 part. 7,
et in verbo Injuria.
Offenscs, vel damnum passus, si non citetur, an con-
tra eum inquisitio fieri possit, vel an irritetur processus,
dict. nura. 3 1. 12 lit. 1 -part. 7. — Et si dúo sint oíTensi,
quis corura praeferatur in accusatione contra eura facien-
da, et in executione senlentiae, nura. G 1. 13 ibidem per
illum text.
Offerens se lili cíira non deberet, qualiter venial pu-
niendus, num. 3 1. 2 tit. 3 part. 3.
Offerre servitium domino, an teneatur vassallus do-
mino non pétente, et quando sic, n. 2 1. 9 per text. ibid.,
tit. 25 pat. 4.
Officialis deputatus super victualibus ob causara po-
tesl faceré tlatutum, num. 2 in raed. 1. 12 tit. 1 part. 1.
— Ofliciales cura licentia absentes percipiunt salaria sibi
de publico deputata , num. 1 ad fin. 1. 16 tit. 16 part. 1.
— si lamen olióse morentur deductionem patientur, ibid.
— Ofliciales Regis debent ab illo ultra consueta salaria
remunerari, nura. 5 1. 2 tit. 9 part. 2. — ultra salarium
suura aliquid recipere non debent, eliarasi sponte siui
fuerit datura, num. 4 1. 8 tit. 9 part. 2, et num. 1 1. pe-
nult. lit. 19 part. 3. — Oflicialis Regis si viderit aliquds
rixure, si se in medio non interposuerit, privabilur oDicio,
nura. 7 1. 20 tit. 9 part. 2. — Ofliciales Regis, si damna
ventura potuerunt obviare, et non fecerunt, an ad damni
interesse teneantur, nura. 8 dict. 1. 20. — si ab aliquo
occidantur, capiantur, vel injurientur, an tales sicfacien-
les incidant in crimen Isesae majeslatis, nura. 1 1. 1 tit. 16
part. 2. — etiam finito ofiicio non debent otTicium deserere,
usquedum alius venerit, nura. 3 1. 3 tit. 18 part. 2. —
OQiciales Regis, an sit raelius, quod in oCciis sintper-
petui , quám quod sint anuales, seu biennales , nura. 5
1. 9 tit. 18 part. 2. — si pflicium suum recle gessitin uno
oflicio, debet per Principera promoveri ad aliud majuS,
num. 2 1. 2 til. 1 part. 3. — Ofliciales debent fidejussio-
nem prsestare, quod finito officio stabunt ibi per quinqua.
ginta dies, et solvent illud, quod indebilé fuerit perceptum
SEPTEM PARTITARUM.
337
it> d« , num. 4 1. 6 tit. A pait. 3. — Regis dcbent esse
temporales, in dubio aulem intcllignntur esse perpetui,
quando oflicium sine lempfirisprxfiiiitione datur, vel ad
dantis beueplacilnm fuit concessutn , num. 5 1.6 lit. 4
part. 3, — Poteslatis si delinquant , an et tune Potestas
puniatur, et quando, el qualiter, n. 3 1. 1 lit. 16 parl. 3.
— alicujus Poteslatis debent ab ipsa Potestate tempere
syndicatus repra;sentari , et quid si ipse illos non eligit,
num. 5 1. 1 lit. 16 part. 3. — OiBcialis accusatus, quód
gravat subditos, anle senlentlara debet citari, num. 1 1. 6
ibid. — qui sub poena tenetur denunliare, si illud non
faciat, Tel coaclus faciat, an excuselur h paena , num. 4
I. 6 ad fin. tit. 17 part 3. — Olliciales cum syndicantur in
scriplis, conveniri non debent, num. 5 1. 6 tit. 22 part. 3.
— OfEcialis si durante officio matrimoniura conlrahat, an
ibidem melus intervenisse praesumatur, el an talis prEe-
sumplio alias probationes juvet , num. 12 1. 2 per lext.
ibid. tit. 14 part. 4. — licet durante officio matrimonium
contrahere non posfit, vetercm tamen sponsam in uxorem
licité ducere potest, ibidem. — Officiales Episcoporum,
Comitum , seu Baronum, an dicantur habere quasi cas-
trense pecuüum, lict't salariad Principe non recipiant,
num. 7 1. 7 til. 17 part. 4. — ücét ratione oCcii domici-
lium sortiantur ibid. liabent etiam illud in loco suse orí.
gicis, num. 2 1. 5 tit. 24 part. 4- — Officialis ab officio
remolus propter turpiludinem saam, ad alios bonores in
loco suae originis admitli non debet, nura. 3 dict. 1. 5. —
sive sit temporalis , sive perpetuus, sive ad benenlacitum,
non potest emere in locoillo, ubi jurisdictioneni habet
durante officio , num. 2 1. 5 per text. ibid. tit. 5 part. 5. —
Officiales perpelui plus possunt terrere , quim temporales,
dict. num. 2 ad fin. — Officialis constilulus ad beneplaci-
tum , propter incertitudinem aequiparatur perpetuo, ut est
in Auditoribus Regis, ibid. — Et istud procedit in of-
ficiali habenti jurisdicüoxiem , secüs si administrationem
lantüm habeat, ibid. num. 3. — OiScialis si babeat mo-
dicum officium » etiam tune cum subditis contrahere non
potest ; et quid si contrabat extra suam jurisdictioaem ,
ibid. in num. 7. — residens in curia Regis in ipsius sei^
vitium , an gaudeatmilitura privilegio, et an istud proce-
dat in ómnibus officialibus ibidem residentibus, num. 2
in fin. 1. 49 tit. 5 part. 5. — si operas suas locavit, vel
certum ajdificium faceré promisit intra certum tempus, si
antea decedat, et ejus haeres velit a;dific¡um perficere,
an admitlatur, n. 3 1. 2 tit. 8 part. 5. — Officiales sala-
riatiin quolibet anno, si ante finitum annum decesserint,
ejus hseredes integrum salarium habere debent, et quid
inad\ocatis, gloss. leg. 9 per lext. ibid. tit. 8 part. 5. —
Officialis, qui pro cerlo pretio opus faceré promissit, si
ante operis perfectioncra decedat, an ejus ha;redcs admit-
tanlur, si veliiit opus perficere per se, vel per alium offi-
cialem aique idoneum , nura. 10 1. 9 til. 8 part. 5. — si
dicat sescire, quodignorat, an sit in culpa , et in qua,
et an in dubio artifes videatur asserere se peritum et dili-
gentem, ea diligentia et peritiaquamactus requirit, n. let
21. 10 tit. 8 part. 5. — etqualis perilla in artífice, seu offi-
ciali desiderelur, n. 3 dict. 1. 10. — Officialis cui fuit datum
pretium pro opere faciendo, an ex illo sealere teneatur,
vel an possit petere , ut dominusillum alimentct ullra pre-
tium, num. 1 1. 16 tit. 8 part. 5. — qui opus faciendum
sumpsit, si fals& fecerit, qualiter teneatur, gloss. dict.
1. 16 per text. ibid, — et an tune praecisé tenealm- nd fac-
V.
tura, vel liberelur praestaudo interesse, ibid. in num. fl.
— Oflicialis , qui opus faceré promisit , si opus casa fov-
tuito percal, an teneatur, etquandusic; et quid si non
cognovit vitium soli, vel si suscepit in se pericula et casus
fortuitos, num. 3 1. 17 lit. 8 part. 5. — an de levissima
culpa teneatur, et an cusus fortuitus , vel mora localoris
in approbando opere liberet officialem h poena prxcedentis
culpae , num. 4 ibid. — an teneatur, si opus casu pereat
post domini approbationem, et quando sic, ibid. in n. 5.
• — si in dandis ralionibus dolum adliibueril, si h domino
libcrationem habuit, an talis liberalio invalidelur proplvr
dolum, gloss. 1. 30 per text. ibid. lit. 11 part. 5. — potest de
nocte quemlibet perscrulare, ut cognoscat , an deferat
arma prohibita, et quid si huic scrutinio resistat, num. 4
1. 17 tit. 6 part. 6. — semel remotus propter delictum, au
aliud officium habere possit, num. 5 1. 1 lit, 18 part, 6 —
Regis, an et quando subditorum delicia Regi denunliare:
tenealur, et quid si malitiosé denuntientur, gloss. Icg. 5
per text, ibid, lit, 1 part. 7, — et an excusetur ratione
officii, sive denunliet, siveaccuset, num, 4 dict, 1. 5, et
num, 5 leg. 6 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Officiales
Regis an durante officio accusari possint, et quales non ,
num. 5 leg. 2 , et gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 1 part. 7.
— Officialis Regis i^i deferat officium sine Regis permissu,
an incidat in crimen laesse majeslalis, num. 18 1. 1 lit. 2
parl. 7. — cui res ad aliquid faciendum data fuit, si dicit
illam sibi furatam, qualiter per dominum conveniatur,
gloss. I. 10 lit. ,24 parl, 7 perillum text, — Elandominus ^"
teneatur intentare actionem furti contra furem, si nolue-
rit , ibidem in num. 6. — Officiales Regis, qui in aliniio
loco posili sunl, ut aliquas pecunias expendant ad Regis
mandatum , si illud ila non faciant, sed sibi el suis cx-
penderint , an furtum commiltauí, et qualiter punianlur,
gloss. 1. 14 et 15 lit, 14 parl, 7, — Officialis, qui durante
officio suo furtum, vel aliud simile fácil, qualiter punia-
tur. num. 11 1. 38 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — Offi-
ciales debent judici resisteie, quando injuslum praecipil,
et si illud injustum faciunt, non excusantur, num. G I, 5
per lext. ibid, lit, 15 part. 7. — Officialis publicus, an esse
possit haerelicus , vel ejus filius, etiam ad fidem conver-
sus, num. 1 et 2 1. 4 per lext. ibid. tit. 26 parl. 7. — et
qualia dicantur officia publica, num. 1 et 2 cum aliisibi.
— Officiales Poteslatis, si delinquant, gravius caeteris pu-
niendi sunt , et quare, num. 1 1. 2 tit. 28 part. 7. — OÍR,
cialis si aliquem carceraverit ultra, quíun in carcere pu-
blico, an punialur, num. 2 1, 15 tit. 29 p&rt, 7.
Officium judiéis nullam praesupponit obligationem, si
vero sic, tune alio jure, qnám judiéis officio debet expe-
riri, num, 6 1. 40 tit, 5 part. 1. — praedicandi cui incum-
bat, num, 3 I. 9 lit, 6 part. 1. — judicum arbitrorum est
pium, ideoque clerici illud suscipere possunt et debent,
num. 5 1. 48 tit. 6 part, 1. — alicui datura , illud ipso
recipere non debet, etiamsi íi Papa sibi praecipiatur, sj
cognoscat indignitatem et insufficientiam suara, et co-
gnosceret sibi imminere anima; periculum, gloss. final, ir
fin, 1. 31 lit. 6 part. 1. — clericorum est mortuis sepultu-
ras daré, ñeque pro hoc faciendo aliquid percipere pote»
nitit, num. 2 leg. 1 tit. 13 part. 1. — Officia regni polius
debent dari regnicoüs, quíim extrañéis, num. 10 1. 9,
til. 1 part. 2. — Officium quid sit, et quot modis dicatur,
num. 1 1. 1 tit. 9 part. 2. — Officia máxima domus Regis
concedanlur magnalibus, num, 6 dict. 1. 2. — quaÜa, cí
2'2
SS8
liNDEX MATEKlARüAÍ
quando morte Regis expirent, n. 2 1. 20 lit. ISpait. 2. —
perpetua, an posbint dari possidcnlibus luiijoriam in prse-
jiidicium successorum , et au data successores talium oíB-
cialiiim revocare possiut, num. 10 1. 2 lil. 15 part. 2. —
publica debeiitputius nobilionbus duri quátnignobilibus,
num. 4 1. 2 lit. 9 part. 2, et num. 3. 1. 9 tit. 18 part. 2.
— OíBcium suum nemiiii debet esse damiiosum , num. 7
1. CO lit, 18 part. S, — tabellioiíalus, an sil vile, et
quid iu tabellione Regís, et quid si huic fíat injuria,
uum. 2 in ] rooeui. tit. 19 part. 3. — tabeüionalus nou
delel dari nisi ^icinis, ct naluralibus locorum, et an
forenses tabelliones instrumenta, sive testamenta faceré
pos int, num. 8 1. 2 tit. 19 part. 3. — labcUionatus á
quo dari possit, et an consueludine, etüqnali, num. 2
1. 3 ibid. — judiéis rescindens scntenliam petila reslitu-
tionein iiUegrum, et rescissoria aclio, an intentari simul
possint, num. 8 L 3 tit. 25 part. 3. — aiicujus an pra^boat
justum timorcm, quantum ad lioc sciiicet, ut malrimo-
nium dicaturfuissemelucontractum; clan ista pra;sumpíio
metus condjuvet alias proesurapliones n)elus , num. 12 1. 2
per tcx¡. ibid. til. 1¿ part. li. — an debcat removeri dam-
ualo ex aclione famosa descendente ex contractu, vel aii
tencant gesla per eum , num. 4 !. 8 tit. 3 part. 5. — nun-i
quam debct depositario, ñeque cuicumque alio esse dam-
nosum, num. 3 1. 10 titj 3 part. 5. et num. 2 1. 3 tit. 2
pa t, 6. — aiicujus, licél modicum sit, iliud habensibid-
coiUrahere non polest, num. 71. 5 til. 5 part. 5. — i«du3-
trialia, an Iranseant in haeredem, num. 31. 2 tit. 8 parU5.
— si detur Tilio, et sint dúo ejusdem nominis, quisprae-
ferri debeat, num, 11.9 tit. 9 part. 6. • — si ab officiali
Regís sine ejus permisso deferatur , an per lioc talis oílicia-
lis sic deferens incidat in crimen IoeScB majestatis, num. 1
1. 1 lit. 2 part. 7. — publicum non debet dari Judasis, n. 2
etSl. 3 pertext. ibid. tit. 24 part. 7. — publicum, an dcr-
Leat haerelicis dari, etiamsi ad fidem redeant, \el fiüis eo-
rum, n. 11.4 per lext. ibid. tit. 26 part. 7, el ibid. n. 2.
— et quaJia ad lioc dicanlur oüjcia publica , ibid. júnete
num. 2 el 3 cum sequentib.
Olim dominus, sive possessor, an el hodíe idem esse
prtEsumaiur, et an qui olim babuii tot in bonis, eadem
hodie babere pra;sumatur, n. 1 1. 10 lit. 14 part, 3^
Olivetlm si alicui fuerit simpliciter venditum, an in tali
venditione venial molendinum pro oleo, quod ibidem erat,
bí de eo tempere véuditionis niiiil diclum fuerit, n, 3 1. 31
lil. 5 parí. 5.
OiiiNE quod est contra conscientiam sedificat in gehcn-
nam, n, fm. in med. 1. 22 til. 4 part. 1.
Omnia nova placenl, gloss. fin. leg. 19 tit. 1 part. 1. —
concessa prípsumuntur, quoe non inveniunlur prohib'ila,
n. 1 1. 2 lit. 14 parL l\. — lempus liíibent, et suis spatiis
transeunt, e:c. num. 1 1. 2. per lext. ibid. lil. 21 parí. 3,
etn. 1 leg. 4 Ut. \ part. 2, et n. 3 lug. 7 tit, Spart. 5.
Omissio ordinis judicialis, in ordinariis, vel exlraordina-
riisjudiciis rcddil processum nulium, n, 7 1. 15 lit. 22
part. 3, — solemnitalis, an viliel invenlarium, n. 13, 14,
15 et 16 leg-. 5 per text. ibid. tit. 6 part. 6. — niodi, vel
forma3, aii viliel a.ctum etiam favorabiiem, n. 7 in fin, 1. 9
tit. 16 pnrl. G. — OmiUens annalera confessionem, an te-
iiealur confileri, quamprimúrev poleril sub poena peccali
morlalis, n. 3 ad fin. 1. 34 tit. 4 part. 1.
Onüs exempll propter privilegium Principis sine causa
conccssum, an alus incuinbat, n. 1 1. 6 tit, 27 part. 2. —
probandi, vide infra ia verbo Pbobatio. — alimenlaudi In
subsidium transit ad hseredem. n. 2 1. 2 tit. 19 part 4. — .
Onera quae, et qualia, et quando per dóminos subditisim-
poni possint, et quando in boc domini juventur consuelu-
dine, sive praescriptione immemoriali, et quje ad ipsius
validitalem requirantur, n. 2 1. 6 lit. 25 parí. 4. — Onus
debet communiler coalribui, quando propter communem
uiilitalem unus damnum senlit, n. 1 1. 3 tit. 9 part. 5. —
Onera an inter socios omnium bonorum debeanl commu-
jnicari sicuti lucra, n. 1 I. G tit. 10 part. 5. — Onus sub
quo aliquid á testatore fuil alicui in primo testamento re-
liclum, an videalur repetitum in secundo testamento, si ih
eo fuit illud simpliciter sibi relictum, num. 1 leg. 21 tit. 1
part. 6. — in legitima , vide in verbo Legitima , et verbo
Gravamen. — bíereditali annexura, si repudielur perhae-
redcm , an ba?redilas repudíala esse videatur, n. 1 leg. 18
tit. G part. 6, — Et an Laeres, vel legatarius in plus onerari
possint, quíim valct quod a testatore habuerunt, n. 5 1. 3
per text. ibid. til. 9 parí. 6. — Onus transit cum legato¡
n. 2 1. 35 tit. 9 part. 6. — quod eral injunctum alicui rei,
an transeat in legntarium , si res illa sibi légala sit, el
quando, n. d 1. 27 tit. 9 part. 6.— alimentandi filium nalu-
ralem teslatoris, an trauscat ad ejus haeredem, n, 9 1. 8
tit. 13 part. 6.
Opem prKstaus alicui ad furandum, vel delinquendum
alio modo, qualiter sit puniendus, et quando, n. 12 leg. 4
per text. ibid. tit 14 pa.'-t. 7, el n. 13 1. 18 ibid. perillüm
text. — quid depraestante opem post maleficium conimis-
sum, qualiter puniatur, dict. n. 12 dicl. 1, 4 — Etquandr,
etexquibusdicalurquisopem lalronibusprsestare, num. 13
dict. 1. 18 tit. 14 part, 7.— Opem praistans, an possit coii-
veniri coram uno judice, et percussor coram alio, et aii
possit conveniri condictiooe furtiva, ibidera. — pluribus
qualiter puniatur, dict. num. 13. — an puniatur eadem
pcena, et cum eisdem qualilatibus, quibus delinquens prin-
ci|;alilcr, ibidem, et in num. 5 leg. 1 tit. 22 part. 7. — ct
an libérate principali, videatur liberatus ille, qui ei opeuj
prcsíitit, el quandt', ibidem, ~ et quid in receptaíoribus,
ibid. in num, 14 et 15 et infra in verbo Receptatoues, —
Opem praestans bserelicis qualiter puniatur, n. 1 1, 5 per
text. ibid. et num. 1 et 2 per illum text. ibid. til. 26
pan. 7. — et quid iu filiis opem dantibus palribus suis
lisereticis, ibid.
Opera an fieri debeat íi prominente faceré, quando vero
non, num. 1 1. 16, et n. 2 1. 75 tit. 18 part. 3. — Operes
bí duobus sunt promissae , cui prius sunl prajstandse, n. 3
I. 5 tit. 18 part. 3. — promissae si convenlio facta non fuit
de solutione facienda, quando solutio debeat fieri, num. 4
dict. 1. 75. — et quid si per istum operantem non sletit,
6cd per dominum quia necessaría non dat, an contra euiu
ad inleresse agere possit, ibid. n. 4. — Opera; non sunt
praEcipitand;E, et quare, num. 2 1. 10 per text. ibid. tit. 8
part. 5. — Opera unius si sit pretiosior, quíim allerius, an
illud venial considerandum in dividendislucris sociorum,
II. 7 1. 3 lit. 10 part, 5, — Operae libertorum quae, et qua-
les debeanlur á libertis erga baredes extráñeos, n. 5 1. 8
per text. ibid. tit. 22 part. 5. — obsequíales ad quas liber-
tos tenetur patrono, in quo consislant, n, f cum seq. dict.
1. 8 per text, ibid. — si íi patrono cxigantur liberto, an per
Loo jus patronatus cxstingualur ; et quid si non exigat , sed
h piincipio illas tantíim imposu t liberto, an tune idem sit
dicendum, n. 9 1. 11 lit. 22 part, 4. — non possunl impon
SEPTEU PAUTITAIIUM.
33d
EuLdilis á Baronibus, n. 2 1. 6 tit. 25 part i. — Opus si
fuJsi fial ad quid facicns tencatur, gloss. I. 16 tit. 8 part. 5.
— qu;iiido dicatur suscipi ad sensiiin , id est, á destajo,
vidc ibicl. in n. 3. — si percat casu forluilo, an ct quando
artifex dc illo tcneatur, quaiido vcia non, n. 3 1. 17 ibid.
■ — si pereai posl dumini approbalioneni, an pcreal pcrtculo
dcmiui, vil artificis, ibid. in n. 5. — ficri dcbetab ipso,
qui illud faceré promisit, cl quando, nuni. 1 1. 46 lit. 18
parL 3. — novuiu si in dauinum alteriusEdificii fiat, quis
illud impediré possit, ct an et quis dcbeat haberc manda-
tum, el ii quo, n. 6 et 7 1.1 tit. 32 part. 3. — et an iii lioc
iequiraturscriptura,ct aunuiilians amiUal possussioncm,
ibid. in n. 9. — et quid si novum opus uuntietur opeia-
riis, an et in quo iilis, vel doaiino ignoranli talis uuiilialio
iioceat, n. 16 dict. 1, 1. — et an domino contra illos ali-
quod jus corapelat, eo quod staliin ab ojicre non discesse-
iiint, et quid si ipsi pauperes erant, n. 16 dict. 1. 1 liU 32
l)art. 3. — Opus an destruí debeat propter nunliationem
faclam, quando nuüus erat in opere, ibidem in n. 17. —
si fiat in via publica, siie in alio loco publico, qui ad nun-
tialioncm admillanlur, el an forenses, n. 2 ct 5 1. 3 tit. 32
part. 3. — Dovum si impediatur fieri , cl illud postea ven-
datur, an emptor per hoc eliam ligetur, n. 1 leg. 6 tit. 32
part. 3. — novumlicí;! nuntiatum sit, in illo proctdi potest,
luintialÍJne non obstante, in aliquibus casibus, n. 2 1. 8
ibid. — novum si ab aliquo impcdiaturj quantum tempus
debel istud impedimenlum durare, et qualiler diescompu-
lari dübeaiit, num. 2 1. 9 tit. 32 part 3. — denuntiatum
eliam post quinquennium dapsum debet deslrui , quia
talis nuntiatio cst perpetua, ibid. — si in publico nunliiHur,
tuno nisi nuntiatus ostendat, quo jure aedificet, etiam
praístüa satisdutione ullia procederé non poterit, ibidem
in u. 4. — Et si quis opere manu íacto aquam íi praidio
BUG eliam indamnum vicini ejiciat^ an possit aliqua actione
conveniri, n, 5 1. 13 ibidem. — Opus nuntiari non potest
rcücienti canales, vel fislulas, sive aqua-ductum, licétcum
pra^paratoriis praestct impedimenlum , num. 7 dict. leg. 9
tit. 32 part. 3. ■ — et ad opus ecclesiae quarta dccimarum
depulata est, n. A 1. 24 lit^ 32 part. 3.
Operarius dignus est mercede sua, n. 1 leg. 13 lit. 19
part. 3, et n. 1 1. 14 tit. 6 part. 3. — Operarii ad quid le-
Leantur, si per numialionem covi operis impediti ullra in
opere processerunl j num. 16 1. 1 tit. 32 part. 3. — Et an
domino competat adversus eos jus aliquod, eó quód ab
opere statim non discesserunt, et quid si ipsi pauperes es-
■senl,d¡ct. n. 16 dict. 1. 1. —Operarii pubiici debent á
Rege, vel ab ejus consilio eligí, et quid liodie, n. 6 1. 20
tit. 32 part. 3. — Operarius falsé facieus opus quod face-
re promisil, adquid lenealur, et quando, gloss. leg. 16
tit. 8 part. 5. — Et an tune opeí arius prxcisí; feíiealur
ad faelum, vel liberetur pra)itando inleresse, ibidem , in
«um. 6.
Opimo ullima alicujus doctoris in dubio sequenda est ,
eó quod in dubio cum illa ipse rcmauiis e crediUir, n. 8
in fin. 1. 7 lit. 7 part. 4. — plusquara veritas non valet ,
el quid in deliclis, num. 1 1. 31 per lexl. ibidem, tit. 12
part. 5. — veheiuciis habetur pro scientia, ct an illa di-
catur pioprii; scientia, num. 7 1. 2 lit. 6 part. 6. ■ — geiie-
ralis ct coinmunis fadt aliquid censeri licilum, licí;t illud
itaesse non appurcal, num. 111. 4 lit. 6 i)art, 7.
Optio sidetur legatariis, ctipsi disscntiunt, an iilud sor-
te dirimatur, n. 26 per Icx'. ibid. til. 9 pan. C. — ct an
legatum optionis sit conditionale, et an transmiltatur, n. 3
ibid. in verbo Electio.
QpTiMLS nullus pra;sumitur nisi probetur, bonus aulem
sic, n. 31. 3 til. 2 part. 6.
OiiATioKEs vivorum an minuant pocuas infernales ibidem
cxistenlibus, n. 1 1. 42 per lext, ibidem, tit. 4 part. 1. —
— quales dici debeanl témpora clevationis Corporis Do-
miui, uum. final. 1. 52 tit. 4 part. 1. — an ücri debeant
propler aliquam rem ¡¡articularem , num. 1 leg. 18 lit. ICÍ
part. 1. — lepidsD nihil faciuut, vehementes vero Coelum
peuetrant, num. 5 1. 18 tit. 10 part. 1. — Oralio qualiler
ficri debeat, ut quod peiilur, concedatur, ibidem. —
sincdevolionemagisDeumirascit, ibidem in n. 6.— spe-
cialisau plus prositdefunclis, quíimgeneralis, num. 7 in
princ. in procem. tit. 13 part. 1. — pro uno facta , si ille
non indigeat, an alus prosit, ibid.
Oraue polius dcbctquis in ccclesia, quam in alio luco,
etquse sin I de hoc rallones, n. 21. 18 lit. lOpait. 1. -^
qualiter quis debeat, n. 5 dict. 1. 18.
Oratokiüsi licet unicuique in domo sua habere, altare
vero ubi Missa dicalur, non, n. 1 leg. 4 tit. 10 part. 1. — ■'
— Oratoria privata cujuscumquc non sunt sub poteslale
Episcopi, ctista non cousecraníur, ñeque ibidem consti-
tuilur dos, n. 1 1. 5 tit. 10 part. 1. —privata aliquam im-
munitatem non habent, dict. n. 1. — prívala ex causa
deslrui possuut per Episcopum, el quss. csse posíil causa
isla , n. 1 in med. et in fine supradict. — Oratorium unde
dicatur, et in quo differat ab Ecclesia, ibidem. — an pos-
sil construí, sí construens velit ut ibidem celebretur, ct
quód locus non sit ecclesiasticus , ibid. n. 2. — Oratoria
quffi defendaiit ibitlemconfugientes, num. 2 leg. 4 lit. It
part. 1.
Ordinakics judex, vi de ín verbo jcdex ORDitíáRits.
Ordinata charitas iucípit !x seipso, quod adclcgantenS
quajslioncm inducit, n. 7 1. 7 tit. 2 part. 4.
Ordinass prelio rcceptoest ípso jure suspensus ab ordi-
nibus, et est simoniacus, n. 3 per text. ibid. 1. 11 lit. 17
part. 1. — Vide in verbo Episcopus , et verbo Or.DisATus.
Ordinare potest Papaquem voluerít in quolibet die Do-
minico, vel festivilalis , alius vero non, num. 38 1. 5 til. 5
part. 1. — Ordínarí non potest servus , et quic sit prohíbi-
ticnis ralio, n. 1 1. 18 lit. 6 part. 1. — non dcLet pubÜce
poenilens, el cum isto solus Papa dispcusat, glo:)S. 1. 19
tit. 6 part. 1. — non debet rebaplizalus scienlL'r, num. 2
I. 20 til. O part. 1. — non debet clericus alienic dicscesis
sine litteris sui Episcopi, gloss. 1. 21 ibid. — qui pos-
sint, si patiunlur membroruui suorum debiiílalionem,
gloss. 1. 25 tit. 6 part. 1. — non potest mulicr, et sí de
fació ordinetur illud non valet, gloss. 1. 20 ibid. — ■ non
potest mínor quatuordecím annorum, glos. 1. 27 ibidem.
— nun debet conjugaius, etiam de liceutia uxoris, nisiip-
sa Religionem inlrel, ibidemque |)rofiteatur, si juvenissití
ct quid sí senex , num. 4 1. 28 tit. 6 part. 1,
ORDiNATLsantequam sit baplizalus, rilC; ordinatus non
diti.ur, gloss. leg. 10 ti(. 4 part. 1. — á Papa in minori-
bus ordiiiihus, alius sibí majores ordines daré non potest,
n. 31 1. 5 tit. 5 part. 2. — cüm eral hoereücus, an cum eo
Papa passil dispensare, n. 5 1. 6 til. 5 part. 1. — an debeat
pandero deliclum suuin, antequam ordinetur, num. fin.
1. 33 lit. 5 part. 1. — si non legitimo tempore, an cum»
co I^pisropus possit dispensare, num. 5 1. 63 lit. 5 part. 1-
— Ordinalus á suspenso non recipi'ordinis execulioaem^
3i0
INDEX MATERIARÜM
licét iUenon ordinaret, n. fin. i, 32 tit. O part. i. — Or-
dinandus non esl ille, qui ante redditara rationem suíb pu-
blicse administrationis istud desiderat, et quales ist<e sint,
num. 2 1. 23 tit. 6 part. 1. — Ordinatus ante legítimam
xtatem ministrare non poterit sine Papae dispensatione ,
etcelebrans erit irregiilaris, n. 3 I. 28 tit. 6 part. 1. —
persaltum est irregularis, si celebret, etan ipso jure, an ve-
ro requiratur, quód sit sibi inlerdictum, n. fin. dict. 1. 28.
— Ordinati inminoribus ordinibus anvenari possint, n. 1
leg. A7 ibidem. — et in quibus ordinibus teneantur Horas
canónicas recitare, n. 1 1.34 tit. 6 part. 1. — Ordinari
potest clericus ad príEsentationem rectoris alicujusecclesia
patronal», non tamen tales ordinati consequentur aliquod
tituluin , num. 11. 14 tit. 15 part. 1. — Ordinatus ordinis
sacri si matrimonium contrahat, non tenet matrimonium;
et quid si ordinis susceptio matrimonium sequatur, n. 1
i. 16 tit. 2 part. 4, — in sacris si servus sit, an in ordine
permanere debeat, n. 6 1. 18 tit. 6 part. 1, et n. 1 1. 6
lit. 22 part. 4.
Ordines recepli á non baptizatis non valent, gloss. 1. 10
lit. 4 part. 1. — quo tempore debeant ceiebrari , gloss.
1. 13 tit. 25 part. 1. — clericorum sunt novem , num. 2in
procem. tit. 6 part. 1. — Ordinem reiterantes an ad ma-
jores possint promoveri, num. 3 1. 20 tit. 6 part. 1, —
Ordines an recipi possint ájocuJaloribusjiublicis, num. 1
1. 5 tit. 7 part. 6. — sacri ab aliquo suscepti impediunt
matrimonium contraliere , et dirimunt jam contractum,
num. 1 1, 16 tit. 2 part. 4. — Et quid si suscipiantur or-
dines sacri post matrimonium , etiam carnali copula non
consummatum , ibid. — Ordines an possinl fdiis exposilis
dari , num. 6 1. 4 üt. 20 part. 4.
Ordines RELiGiosoRUM Sancli Domiuicí, Francisci, et
Hieronymi, aninstituti fuerinl tempore quoislseleges Par-
litarum conditae fuerunt, num. 4. 1. 88 lit. 18 part. 3.
Ordo diguitatum praebet ordinem locorum in sedendo,
gloss. magn. J. 9 tit. 5 part. 1. — Sacerdotum praefertur
regias dignitati, num. 2 I. 9 lit. 6, et num. 5 1. 21 til. 4
part. 1, et gloss. 1. 1 lit. 1 part. 2. — sacer, qui dicaíur,
et pro quibus criminibus ordinati in sacris vcrberari de-
beant, num. 7 1. 56 lit 5 part. i. — dicitur prima tonsu-
ra, el ab illa potest quis deponi, gloss. fin. in promm,
lit. 6 part. 1. — sacer babel in se annexum volum conti-
nentias, el sic nihil obest, quód tempore ordinalionis or-
dinatus non voverit, n. 3 1. 33 per text. ibid. til. 6 part. 1.
— sacer si ab aliquo suscipiatur, matrimonium contrabere
non potest, num. 4 I. 11 per text. ibid. tit. 2 part. 4. —
sacer si ab aliquo recipialur, an per boc, si recipiens sit
fdiusfamilias , liberatur á palris polestate, num. 6 in fin.
1. 4 lit. 15 , et num. 2 1. 14 til. 18 part. 4.
Ordo judiciarius, et sicuti omissio ordinis judiciarii
reddit processum nullum in judiciis ordiñariis, ita in ex-
traordinariis , n. 71. 15 tit. 27 part. 3. — si non servetur
in executionibus faciendis, an reus appellare possit, et an
▼aleatprocessus, si non appellet, n. 1 1. 3 tit. 27 part. 3.
— Et quid si reus condemnatus velit, quód ordo ibidem
non servetur, ibid. num. 3.
Obigo, et ratione originis potest quis conveniri coram
judice loci originis, lictt ibid. non moretur, num. 4 '. 32
tit. 2 part 3. — et an idem sit propter palris originem ,
ibidem. — Origo naturalis minui, sive mutarinon potest,
sicut jura sanguinis.num. 1 per text. ibidem, I. 5 tit. 24
part. 4. -^ Originem an amittat quis, si proditionem co"»-
Ira patriam, vel dominum commiscrit, et an idem sitin
minoribus delictis, ita quód ad honores in loco illo lalis
amplius non admitlatur, num. 3 1. 5 lit. 24 part. 4,
Origínale testamentum, vide in verbo Testamentüh.
Origínale PEccATUM, nemo sine eo nascitur, num. i
I. 2 tit. 4 part. 1.
Originalia si perdantur, an exemplaria fidem faciant,
num. 14 1. 114 tiU 18 part. 3.
Originalis civiLiT AS amittitur eipluribus causis, n. 2
cum seq. 1. 5 per text. ibid. lit. 24 part. 4.
Ornamenta, si ab sponso sponsae mittantur, anilla sibi
donare, velcommodare videatur, n. 1 1. 3 tit. 11 part. 4,
et num. 7 1. 2 til. 2 part, 5.
Orphani, qui dicantur , et quae sit in hoc practica , n. 4
1. 5 tit. 3 part. 3, et n. 1 1. 41 lit. 18 part. 3. — Et quid
si causa sit orphano et majori communis, an ipse major
propter orphanum possit adversarium ad regiam curiam
Irahcre, ibidem.
OscuLARi dcbet in pede solus Papa, gloss. penult. ). 4
tit. 5 part. 1, et num. 3 1. 5 tit. 25 parí. 4. — Osculare
manum domini, quando tenentur vassalli, num. 2 1. 5
per text. ibid. tit. 25 parí. 4. — Oscuclari an debeat in
pede Imperator , dict. num. 3 dict. 1. 5. — et Reges de-
bent ab isto esculo temperari, ibidena in num. 4.
OscBLUM est praeludium venerio, estque pars adulterii,
n. 1 1. 1 tit. 14 part. 2. — debet inlervenire in contractu
pacis, et est signum pacis, et remissionis injurias, num. 4
1. 82 tit. 18 part. 3, et num. 2 cum alus ibidem 1. 4 per
text. ibidem lit. 12 part. 7. — Oscula an faciant sponsalia
juris interpretatione de futuro, quia erant minores, trans-
iré in matrimonium de praesenli, num. 9 1. 3 lit. 1 part. 4,
— Osculum , cujus sit effectus inter sponsos, omnes gloss.
1. 3 per text. ibid. tit. 11 part. 4.
X ACTA inter Reges inita in omni casu servanda sunt,
num. 2 1. 24 tit. 18 part. 2. — apposila eodem orationis
contextu, sive in medio, sive in fine, ita insunl disposi-
tioni, ac si in principio posilae fuissent, n. 2 1. 3 tit. 22
part. 3. — Pactum inter advocatum, vel procuratorem .
etpartem, an valcat, et quando; et quid si firmetur jura-
mento, num. 8 1. 24 tiU 6 part. 3. — Et per pactum nop
potest dari successio, ñeque aufertur libera teslamentl
factio, u. 7 1. 15 tit. 11 part. 3. — Pactum inter partes
initum, ut non appellet post sententiam, an valcat, n. 6
I. 13 tit. 23 part. 3. — et an in tali pacto scriptura requi-
ratur, etan idem dicatur esse in simplici renuntiatione,
dict. num. 6 in princ. — Et quid si una pars tantüm islud
paciscatur, etan per boc pactum excludatur, etiamsi
appellelur ad inlerlocutoria , dict. n. 6. — Et an per istud
pactum excludatur h remedio dicendi sententiam nullara;
et quid in causa criminali¡et an judex in isto casu, si malé
judicaverit fueiat litem suam, dict. num. 6 i. 13 tit. 23
parí. 3. — Pactum tempore contractus malrimonii initum,
scilicet, ut teneatur commorare in loco uxoris sub pcena,
an valeat, num. 5 1. 2 tit. 5 part. 4. — ut re etiam data
in dotem testimata periculum sit mulieris, an valeat, n. 3
in fin. 1. 18 tit. 11 part. 4. — redimendi, si tempore ven-
ditionis alicujus rei per virum apponatur, an si postea con-
stante matrimonio illo utatur, et rem redenierit, el illa
tune plus valeat, an illud, quod pluris est, tanquam
comraune lucrum dividi debeat, n. 5 1. 18 tit. 11 part. 4.
^ (leí lucranda dote inter conjuges, an hodie valeat, ciim
SEPTEM PARTITARUM.
241
donatio propter nuptias non sit in usu, n. 2 1. 23 tit. 11
parf, 4- — Et an vir ex tali paclo de lucrandadole, lucre-
tur eam post ingressum Religionis uxoris,' vel exspectetur
ejus mors naturalis, ibid. num. 6. — Pactum an valeat in
quo actuui fuit, ut uxorquae dotera dedit, alat se ipsam,
undevoluerit, et maritus frucUis dotis lucretur, vel quód
ipsi in dotem converlantur, n. 5 1. 25 tit. 11 part. 4.
Pactcm Manus injeclionis.
Nudum. Adjectionis in diem.
De non petendo valet. Sociorum.
Inter creditorem, et debi- De futura successione.
torem. Juratum.
ínter emplorem, et vendi- Inler dominum, et procura-
toreni. torem.
Legis commissoriae. Graluitum.
Pignoris. Factum.
Et quid si maritus h se uxorem cxpellat, dict. num. 5. —
Paclum per quod uior renuntiat lucris conslanle matri-
monio acquisitis antematriraonium , vcl postqucini est fac-
tum, an valeat, num. 3 1. 5 , et n. 7 I. 16 tit. 11 part, 4.
— Pacliones licitae semper custodiendaj sunt, num. 3 1. 4
tit. 25 pertexU ibid. part. 4. — Paclum perquod quis invi-
tatur ad delinquendum, non valet, num. 2 1. 6 tit, 25
part. 4, el n. 6 1. 28 til. 8 part. 5, — Pacta, et quando
pactum prascedit casum fortuilum, tune ille non excusat
commodata.ium, num. 3 1. 2 per lext. ibid. el gloss. 1. 3
tit, i part. 5. — Pactum appositum circa pignora, ut si
debitum ad certum terminum non solvatur, videantur
vendita, an et quando tcneat, num. 1 I. 41 tit, 5 part. 5.
— ^Et quid si tale pactum liat nuUo pignore constitulo, sed
de alia re debitoris lioc ¡la actum sit, ibid. in num 3, —
Et quid si pactum fíat cum fidejussore , ut si intra certum
terminum debitor ilhim ab obligalione non extraxerit,
pignus, quod sibi dedit pro indemnilate, sitsuum, an
tale pactum valeat, ibid. — Et illud quod non potestfieri
per pactum , ñeque per stalutum, num. 9 in fin. 1. 28
tit. 11 part. 5. — Et non potesl firmari per pactum illud,
quod est contra bonos mores , ¡Lid. — Pactum per quod
quis invitalur ad delinquendum, non valet , num, 1 1, 29
tit. 11 part. 5, et num. 6 1. 28 tit. 8 part, 5. — per quod
patronus cxpressfe renuntiat juri suo revocandi liberlum in
servitutem ob ingratitudinem, an valeat, num. 1 I, 29
tit. 11 part. 5. — in dubio, an potius praesumatur reale,
quám personale, vel é contra , n. 3 1, 27 tit. 9 part, 6.
— Et an per pactum possit quis se faceré crimiiiosum ejus
criminis, quod non commisit , el se ad poenam lalis cri-
minis obligare, num, 3 1. 2 lit. 5 part 7. — Et an injuria
possit remilti per pactum , num. 4 in princip. 1, 22 tit. 9
part. 7.
Pactüm nudum quam obligatione-m inducal ad agen-
dum, et quid hodie de jure regni , n. 3 1. 1 lit. 11 part, 5.
Pactum de non petendo fidejussori factum quando va-
leat, n. 6 1. 15 tit, 12 part. 5. — El quid si reo princi-
pali fíat, dict. n. 6. — Pactum de non peleado tollil ipso
jure uaturalem obligalionem , et elidit civilem, n. 1 1, 1
lit. 14 part. 3.
Pactum ÍNTER CREDiTOREM, et debilorem factum, ut si
intra certum terminum pignus non redemerit, illud sit
creditoris, an et quando valeat , n. 1 1. 12 tit. 13 part, 5,
— inter creditorem et debitorem factum de vendendo pi-
gnore in certo loco, vel certa quantitate, an valeat, n, 4
kg. 42 tit. 13pnrt. 5, — inter creditorem et debitorem
factum, quód creditor propria auctoritate possit jus stbl
dicere, an valeat et quando , d. 4et 5 per text. ibid. 1. 14
tit. 14, etl. 11 lit. 13 part. 5.
Pactum ínter emptorem et vendilorem factum, ut do-
minium rei v enditas ad emptorem non transeat, eliamsi
venditor rem emptori Iradat, doñee pretium inlegraliter
vendilori solvat , an teneat vel non, num. 1 leg. 28 tit. 5
part. 5. — de lucranda arrha , vel parte pretii, licét non
intervenerit ii principio inter ipsos, lamen venditor illam
lucrabiiur emptore non solvente pretium in Inlegrum, vel
si ex alia causa per eum sleterit, num. 4 per text. ibid.
1. 38 tit. 5 part. 5. — appositum de restituenda re vendita,
quandocumque pretium reJdalur, quantum tempus du-
.ret, et possil ofTerri pecunia vigore ilüus pacti, num, 1
leg. 42 per illum lext. lit. 5 part. 5. — Et quid si certo
termino praefixo sit convenlum quod non obslet tcrmini
prKfixi íi conlrahentibus lapsus, quousque inter se super
hoc conveniant super majoii termino dando, ibid. — Et an
jus competens vendilori ex hoc paclo possit cedi alii per
vendilorem, ibid. in n. 2. — Et an tune emplor praecise tc-
nealur rem reddere reddito sibi pretio, licét in contraclu
non sit dictum quód leneatur reddere, ibid. num. /;.
^- Elan venditor in supra dicto casu possit eligere poenam
promissam sibi dari, vel ipsam rem, num. 5 leg. 42 lit. 5
part. 5. — Et quid si emptor rem emplam alii vendidit,
an si tune primus vendiior offerat pretium primo vel se-
cundo emptori, possit pelere, ut sibi reddalurres, ibid.
n, 7 et n, 10. — Et quid si emplor emita duobus simul
cum diclo paclo, an si unus ex eis lanlúm oíTerat pretium,
et velit reemere partem suam , an cogatur emplor, et quid
si iste unus paratus sit totum reemeie, et refúndete to-
tum pretium , ibid. in dict, n. 7. — Et quid si emptor
qui sub tali pacto emit rem emplam, alicui obligetur, an
resolvatur jus pignoris venditore reemente, ibid. — Et
quid si sint plures haeredes emptoris , et unus tantüm rem
possideat, vel communiter cum alus, an condemnetur ad
totius rei restitutionem , ibid. — Et quid si emptor fuit in
culpa, et rem sub tali pacto empta restituere non possit,
ibid. n. 9, — Pactum per quod prohibetur quod res non
possil alienaii, alias redeal ad vendilorem , an impediat
Irünslationem dominii , n, 4 el 5 1. 43 lit. 5 part. 5. — ne
servusab emptore ipsius manumittatur inler emplorem, et
vendilorem factum, quando valeat, n. 3 I. 46 ibid. — in
venditione servi positura ne manumittatur, an facial prae-
sumi oCfensa, vel non, dict. n. 3. — celebratum inter con-
Irühentes, ut quis decimas solvere non leneatur, an valeat,
el quando , num. 5 1. 2 tit, 6 part. 5. — á principio factum
inter contrahentes , quód spurii succedant in erophyteusi
au valeat, et quando, n. 6 I. 28 tit. 8 parí. 5.
Pactum legis commissorijE per quae verba Cal, et an
Ídem quod est in pacto legis conimissoriae , sit in ómnibus
Labeiilibus vim resolulivam principii contractus quoad
translalionem dominii, n. 3 1. 38 lit. 5 part. 5. —Pactum
legis commissoriaj vel aequipoUcns, an ad hoc ut operelur
translalionem dominii in alium , requiratur, quód inter-
ponatur tempore contractus in ipso contraclu, ibidem, —
Etan venditor lucrctur arrham, vel partem prel i quando
stetil per emptorem, ut contractus non adimpleatur, ibid,
num. 4. — El an videatur venditor renuntiasse paclo legis
commissorioe , si pretium petierit post dicm solutioni stalu-
tum, ibidem n. 5. — Pactum legis commi soriae appositum
in pignoribus quando valeat, vel non , n, 1 cum alus ibid.
!42
IINDEX MATEPJAr.LM
Jeg. 41 tit. 5 part. 5. — Et quid si ex alus causis pignus
(Jatur pro debito quám ex causa rautui, an tune tale pac-
tum Taleat, ibid, inn. l\. — Sed an favore dotis valeatistud
paclum in pignore dato si dos non solvatur viro intra cei>
tum tempus, ibid, — Et an huic juri possit renuntiari
quod tale pactum legis commissoriae valeat in pignoribus,
ibid. — Et an pactum isiud juramento firmetur, ibidem,
— Pactum legis commissorisa circa pignora , an valeat f¡
sit appositum exinlervallo, num. 5 in dict. leg, k'^ tit. 5
part. 5.
Pactum pe non alienando per quod quis prohibetur
alienare res suas in ecclesiam', vel pium locum, an valeat,
p. k col. 4 ad fin. quaest. 5 1. 6 tit. 11 part. 6.
Pactum MANus iNJECTiONis propria auctoritate, videsupra
Manüs injectio.
Pactuj« aüjkctionis in dtem h vendilore positura , an in
rera vel in personara fieri debeat, n. 1 1. 40 tit. 5 part. 5.
r— et quid si alius meliorem conditionem attulerit , et pri-
mus venditor rem emptam eodem prctio, et meüoratione
yoluerit, ibidem. — Et quid si pactum Oat sine adjectione
dieij an tune possit in perpetuum afferri melior condiiio,
ibid. n. 2. — et quid si secundus emptor non solvat slatini
pretium, si venditor illum approbat, et fit ejus volúntate,
ibid. n. 3. — Et quid de fructibus perceptis íi primo emp-
tore, an quando ipse majus pretium datvcndilori, quia
alins emptor üluddedit, fruclus debeant vendilori reíti-
tui, inn. 7.
Pactdm picxoRis et an appositum circa pignora, ut si de-
bitura ad ceríum terrainura non solvatur, videantur ven-
dita, an et quando teneat, num. 1 1. 41 tit. 5 part. 5. — Et
quid si tale pactum fiat nullo pignore constiluto, sed de
alia re debitoris hoc ita dictum sit, ibid. in n. 3. — Et quid
si pactum fíat cmn fidejussore, ut si intra certum terminum
illum ab obligatione non extraxerit, pignus quodsibi dedit
proindemnitatc, sit suum, an tale pactum valeat, vel non,
)b¡(Iem.
Pactuüi sociop.dm, et an pactum appositum in societate
contra naturam societalis valeat, vel non, n. 5 1. 3 tit. 10
parí. 5. — Pacta inajqualia inter socios tolerantur, quando
alterpluscontalitoperaj, vel industria?, num. 2 1. 4 l¡t. 10
part. 5. — Pactum si factum sit inter socios, ut unos po-
nat pecuniam, alius operara et industriara, et quod pro ea
parte pro qua ponens operas sustinet lucrum, pro eadem sus-
tineat damnum capitalis, an tale pactum valeat, n. 5 1. 10
tit. JO part. 5. — de recedendo & societate intempestiva, an
sit. supervacuum, n. 4 1. H tit. 10 parí. 5.
Pactum de futura successione non valet, et quando sic,
el antunc statim nascatur obligatio, licct exactio suspenda-
tur, n. 1 cum sequent. 1. 33 tit. 11 part. .5. — de futura
successione est contra bonos mores, nec firmatur jura-
mento, et quafe non valeat, ibidem, num. 2 et S per
text. ibidem. — et an idem sit dicendum in militibus vel
favore piaj causse, vel liberorum, num. 5 leg. 33 tit. 11
part. 5.
Pactum jüratuh factum ínter conjuges in principio
contractus, ut pro dote k marito recepta bona ipsius non
sint obligata, an valeat, vel non, num. 2 leg. 23 tit, 13
part. 5.
Pactum ínter dominum et procuratorem per quod ei rc-
jniltitur culpa futura ipsius, an valeat, n. fin. 1. 25 tit. 5
part. 3.
Pactük gratcitum non tenet nisi inspcctis, et visjs ver-
bis teslamenti, n. 5 et 6 1. 1 tit. 2 part. 6. — Et an per pac-
tum possit quis renuntiare haíreditati nondum sibi delatae,
n. 4 1. 19 tit. 6 parL 6.
Pactum factum inter virum et uxorem, ut ipsa teneatur
se alere, etliberos suos, licet dotem dederit, an valeat, n. 2
1. 1 tit. 11 part. 4- — Et an per pactum possit maritus re-
nuntiare dotem quam esset lucralurus propter stalutum,
vel aliter, n. 4 I, 4, et num. 3 col. 1 I. 5 tit. 11 part. 4. —
Pactura factum inter aliquos interveniente horaagio majoris
roboris est, qu5m si fíat simpliciter, n. 2 1. 4 tit. 25 part. 4.
— factum ne clericus praelatum suüm de crimine accuset,
an valeat, num. 2 1. 29 tit. 11 part. 5.
Palam dicens quod desiderat videre mortem Principis,
qua poena puniatur, n. 2 per text. ibid. 1. 1 tit. 13 part. 2.
• — delinquens plus punitnr, qiiám si fecerit clara, ibid. et
vide n. 3 in proosm. tit. 3 part. 4.
Palatium episcopi defendit ibidera confugientes, num. 2
post. médium. 1. 4 tit. 11 part, 1. — Principis privatorura
parietibus non est coardandum, et qua ralione, n. 2 1. 24
tit. 32 part. 3. — quid sit, et unde nomen liabeat, 1. 29 per
text. ibid. tit. 9 part. 2. ; — In palatio quomodo quis se
agere oporteat in dictis et factis, ilúdera , et gloss. leg. 30
ibidem.
Palea an sit in friictu, et an decirace solvendae sint
priusquám granum á palea separetur, num. 7. leg. 2 tit. 20
part. 1.
Pallium quis daré possit, n. 32 in 1. 5 tit. 5 part. 1.
Pañis fermenlatus an sufficiat ad consecrationem in eo
faciendara, n. 4 1. 52 tit. 4 part. 1.
Papa in vita sua non potest sibi eligere successorem, et
quare, num. 4 col. 2 leg. 2 tit. 8 part. 5, ct nura. 1 leg. 7
tit. 5 part. <[. — si imponat decimam de novo, an clerici
illam solvere teneantur, si non potuerunt colligere fructus
suorum beneficiorum, aliquo fortuito casu superveniente,
n. 7 I. 22 tit. 8 part. 5. — an possit ex aliqua causa dis-
pensare, utJudffii usuras possintexercere, n. 1 1. 22 tit. 12
part. 5. — potest daré licentiam, cui voluorit, confitendi
cum alieno Sacerdote, gloss. antepenult. 1. 21 tit. 4 part. 1.
— non potest dispensare, ne conOteamur hoinini, num. 2
post princ. 1. 23 tit. 4 part. 1. — bené potest diíTerre
conrcssionem ultra annura, dict. n. 2.. — «trum possit
raorínis injungere indulgentiam , ut h poenis ptirgatorii li-<
berentur, gloss. fin. I. 46 tit. 4 part. 1. — an teneatur ex-
plicare ardua cum consilio Cardinalium, gloss. final. 1. 66
ibidem. — et qua ratione convenit illum habere, gloss. 1. 2
per text. ibid. tit. 5 part. 1. — an sit de jure divino, ibid.
in n, 2 ad fin. — est verus successor Christi in terris, per
ipsum institulus, non in conciliis, vel aliter, dict, num. 2
leg. 2 tit. 5 párt. 1. — quid velit in se significare, n. 1 per
text. ibid. 1. 4 tit. 5 part. 1. — antiquitus non solüra vo-
cabatur Pontifes , sed et omnes Episcopi , ibidem in n. 1
supradict. — est prsecipuus Cíesrir, estque princeps Regum
terrae, et non est sicut horaines tcrreni, n. 2 ibid. — Papae
potestas coepit íi Deo, et Petro, ejusque successoribus re-
proesentautibus ecclesiara universaiem, nura. 3 leg. 4 tit. 5
part. 1. — non potest reraovere oranes Episcopos, ñeque
illis tollcre collalionem sacramentorum , ibidera, — debet
osculari in pede, gloss. penult, dict, 1. 4, et n. 3 1. 5 Ut. 25
part. 4. — in quibus casibus ipse solus dispensare possit,
non vero alius prneter enm, glos';. leg. 5 tit. 5 part. 1. —
recipit renuntiationes Episcoporum, n. 4 f- 5 tit. 5 part. 1
— potest eximere Episcopum a jurisdiclione Archiepiscopi,
SEPTE.Vl PAr.TlTAI'.LAJ.
34S
n. 5 in dict. 1. 5. — sulus dispensal in voto ultramarino,
etiüm visilationis tanlüm, ibid. n. 11. — et idem est in voto
Jacobino, ibid. iu n. J2. — ron spIíidi potest Vülacommu-
tare, sed iii toUim potest queni ix voto liberare, ibid. in
fin. — dispensat in juramento, dumniodo iJon sit in lertii
prajudicium, n. 14 dict. I. 5 lit. 5 part. 1. — dispensat cum
liiiis preí-bjterorum et alioruin non legitime iiaiis el an
cum minoribus, ibid. in n. 17. — potest piivare Clericuní
bcneficiis suis, quando, et quoraodo voluerit, n. 21 dict.
I. 5 tit. 5 part. 5. — qualiter babeat dominium oninium
rtrum erclesia'^ticarum, ibid. in dict. n. 21. — potest tol-
iere de jure unius, et in ejus pra-judicium alteri daré,
ibidem in medio illius gloss. — absolvit exconununicatos á
quocumque sint exconimunicali, n. 23 iu dict. 1. 5 tit. 5
part. 1. — an possit dispensare cum bigamo, n. 33 in dict.
1, 5, n. 4 in fin. 1. 4 tit. 1 part. 4- — majorcm liabet ad-
niinistralionem quíim Apostoli et Sancti, dict. n. 33 ad
lin. — solus poterit dispensare cum diácono ad majores or-
dines suscipiendos si illc nialriinoniíiin contraxit, n. 34
ibidem. — poterit dispensare, ut quis babeat dúo beneficia
cúrala, n. 35 ibidem. — poterit ordines celebrare cúm vo-
iucrit, Episcopi vero non nisiindiebusadhoc de; utatis, ibid.
n. 38. — solus dispensare poterit cum eo, qui durante ex-
communicalione ceiebravit, ibidem num. 41. — in quibus
casibus non consueverit dispensare, n. 6 per lext. ibidem
1, 6 tit 5 part. 1. — potest dispensare cum homicida, licet
illud faciüter faceré non debeat, gloss. fiu. dict. leg. 6. —
potest permitiere clericis arma portare, dicL gloss. fin. in
fine. — potest daré licentiam Praelato eligendi iu vita sua
sibi successorem, n. 1 in fin. leg. 7 lit. 5 part. 1. — solus
absolvit hodie simoniacos, et an Episcopi possint cnm illis
dispensare, n. 2 ad fin. 1. 63 tit. 5 part. 1. -*- solus dispen-
sat cum corpore vitiatis, n. 4 1. 64 ibid. — solus dispensat
cum eo, qui furtivé ordines recepit, et cum eo qui ante
aetalem voluit ordinari, vel cxlra témpora, n. 3 1. 28 tiL 6
part. 1. — an possit aliquem cogeré ad accipiendum Epis-
copatum, vel dignitalem, gloss. fin. 1. 31 lit. 6 part. 1, —
an possit dispensare cum clericis in sacris constitutis ut
contrahantmatrimonium, n. 1 leg. 39 tit. 6 part. 1. — an
possit daré licentiam clerico puguandi in bello justo sine
metu irregularitatis, n. 5 1.52 ibid. — non potest daré licen-
tiam delinquendi, ñeque parcere quod nondumestcomrais-
sum, n. 5 1. 52 supradict. — an possit daré licentiam mona-
cho testandi, n. 1 post princip. 1. 53 tit.¡6part. 1. — [potest
¿ispensare ex causa cum monacho, ne sit subjectus illis re-
bus, quas in professione promisit, et professioneni remove-
ré, n. 3 1. 2 tit. 7 part. 1. — ex causa potest dispensare, ut
monacbus non sit monachus, ibid. — an possit dispensare in
voto caslilalis solemni, n. 4 1. 4 lit. 8 part. 1. — Papae in
ómnibus votis licitum est dispensare , et illa commutare,
num. 1 1. 5 tit. 8 part. 1. — Papa solus commutare potest
votum emissum pro subsidio terrae Sanctaí, n. 9 ibidem. —
cum omni Praelato concurrit in poteslate, et jurisdictione,
n. 3 1. 9 tit. 9 part. i — solus potest absolvere scienter
participantem cum excommunicato, num. 10 leg. 22 tit. 9
part. 1. — solus absolvit falsantes Hileras aposlolicas, n. 11
dict. 1. 22 tit. 9 part. 1, clin aliocasu, ut ibidem in num.
fin. — solus absolvit excommunicatos, eó quód auxiliave-
runt cum armisseu consiliis inimicos, num. 3 I. 38 tit. 9
part. 1. — an possit invitis monacbis locum illum clericis
saecularibus daré, n. 1 1. 3 lit. 12 part. 1. — si velit, bené
potest praejudicare jur pationalus laicorum , in dubio ta-
mtn istud non prasumitur, uum. 91. 13 tit. 15 part. d —
ctiam cessantenegligentia Praelatornro potest beneficia to-
lius orbis conferre, nuiu. 8 leg. 1 lit. 16 pait. 1. — ex
sola vohinlale absque alia reservatione polest prae-
venire omnes collalores bencficiorum, ^ibid. — an possit
dispensare sine causa, el ulililale publica, quód quis sit
in pluribus Ecclesiis beneficiatus, n. 5 I. 3 lit. 16 part. i.—
Papae in providendis bencficiis suflicit pro ralione volun-
tas, n. 8 1. 1 tit. 16 part. 1. — Papa solus dispensat in
pluralitate beneficiorum cum cura, seu dignitate, vel per-
sona, n. 10 I. 3 supradict. — et an possit I'^piscopus ins-
tante neccssitate , ibid. — Papa providobit beneficium
in desidia Episcopi, et Archiepiscopi, si in termino non
providerint, n.l 1. 9 lit. 16 part. 1, — solus dis|)ensalciim
eo qui scienler beneficium viventis recepit, n. 1 in prino.
1. 13 tit. 19 part. 1. — an possit alicui daré privilcgium,
ne teneatur solvere decimas, num. 1 1, 4 l't. 20 part. 1. —
potest laico concederé jus deciraandi ad lempus, vel per-
petuó, D. 2 1. 23 per tcxt. ibid. tit. 20 part. 1. — et quid
si isti, etiamsi Principes sint , abutantur privilegio, ibid. —
Papa an solus possit Jmperatorem privare, et electores im-
perii, vel sedem imperii, num. 6 in prooem. 2 part. — non
poterit contra ea iré, quae í» Deo sunt staluta, vel contra
slatutum ccclesiae, ibidem. — an babeat superioritalem in
Imperalorem in rebus temporalibus, et quando, n. 8 J. 1
Üt. 1 part. 2. — cogeré potest Principes ad pacem, si expe-
diat, 1 1 regno providere de utili curaiore in desidiam Regis,
et alia similia faceré , dict. n. 8. — et Imperalor dicuntur
Principes, a)ii non, n, 1 1. il tit. 18 part. 2. — non potest
sibiquEErere successorem, n. 1 leg. 8 lit. 18 part. 2. — an
potuit Regi Hispaniae daré conquislam insularum maris
Oceani, n. 7 1. 32 tit. 18 part. 2. — De faclis Papae non est
disputandum, nec de ejus poteslate, ibidem. — Papa
habet jurisdictionem temporalem, illam tamen non vult
euercere, num. 3 leg. 2 lit. 23 part. 2. — potest infringere
leges civiles, quae sunt nutritivae peccati, et Principes
concordare, et inter eos esse judex, et ex causa disponere,
ibidem. — polest, etiam in eriminalibus causis, alus re-
ceptionem testium committere, alus vero non licet, et
quando sic, num. 3 leg. 27 tit. 16 part 3. — in suis lit-
teris apostolicis ponit maledictionem contravenientibus,
quae comminatur privationem beneficiorum, num. 9 1. 2
til. 18 part. 3. — si dederit mihi ad aliquid conse-
quendum executores, ulrum ipsis absentibus judex ordi-
narius se intromiltat, n. 6 1. 47 tit. 18 part. 3. — el ad
eum polest appellari omisso medio, et quare, n. 2 I. 18
tit. 23 part. 3. — an possit dispensare in matrimonio in-
valido, quia defuit in eo consensus, iicít verba prsecesse-
rint ad malrimonium, gloss. 1. 5 tit. 2 part. 4- — an va-
leat dispensare, ut fidelis poss-it matrimonium cum alio
contrahere, si vir ejus faclus fuit haerelicus, num. 1 1. 7
tit. 2 part. 4. — an possit dispensare, ut chrislianus eum
judasa maü-imonium contrahere possit, n. 1 leg. 15 tit. 2
part. 4. — si impcdiat inter aliquos matrimonium con-
trahi , si ipsi prohiMtione non obstante contraxerint , valet
matrimoniími , quando scilicet causa prohibitionis erat
teraporalis, secíis si perpetua , n. 2 1. 18 tit. 2 part. 4. —
Secíis vero, si Papa matrimonium prohibuisset decernens
illud alias fore irritum , et inane, ibidem. — Papa an dis-
penset in matrimonio non consummalo per copulam , et
illud cum causa vel sine ea dissolvere possit, n. 1 leg. 5
lit, 10 nart. 4. — in matrimonio couBummato per carnif
34&
INDEX MATERIARUM
copulam non potesl dispensare, ñeque depotenlia absolu-
ta , dict. n. 1 , el ibidem, n. 2. — est persona superil-
luslris, num. 1 1. 3 tit. llt part. 4. — non legitimat ali-
quem in temporalibus, n. 6 ad fin. 1. 4 tit. 15 part. ¿j. —
bené potest filies elerici , etiam in sacris constitutos , legi-
timas faceré, num, 14 !• 4 tit. 15 parí. 4. — si filium
elerici legilimet quoad suscipiendos ordines, vel sub verbo
legitimamits adjiceret, ut posset ad ordines promoveri,
an taliter legllimatus dignitates, sive Episcopatus habere
possit, ibid. inn. 15, IG et 17. — non potesl legitimare
íliqucm quoad temporalia , nisi et ipse temporalem ha-
«eat jurisdictionem, ibidem n. 18 1. 4 lit. 15 part. A per
illumtext. ibid. — reservavit sibi legitimalionem filiorum
spuriorum in lerris ecclesiaj, ibidem n. 19. — an possit
ralione criminis aliquid statuere contra laicos, si ipsi fe-
cerint uliquid contra statutum ecclesiae, n. 2 1. 'i til. 21
part. 4. — potesl cui volet principatus infidelium conce-
deré, quia apud infideles non esl principalus, sed penes
Papam , n. 3 1. 8 tit. 21 part. 4. — el an tutus sit, qui
talis principatus auctoritate Papae occuparet , dict. num. 3
dict. leg, 8. — Papa an possit esse judex in iujuria facía
suae ecclesiae, et quid in Regibus, si injuria facía sit rei-
publicaj régni , n. 8 1. 5 tit. 24 part. 4. — si peccet, qua-
literejus peccatum ia concilio denuntiari debeat, num. 3
per lext. ibid. 1. 10 tit. 25 part. 4- — etlmperalorescon-
currunt cum aliis ómnibus prcelatis in potestale , et juris-
dictione, n. 1 in princ. I. 3 tit. 26 part. 4- — an debeat
consenlire, quando de novo creatur aliqua dignitas in ali-
qua ecclesia; etquidsi noncreetur, sed tantum reparetur,
num. 3 quaest. 21 1. 32 tit. 9 part. 6. — an possit libe-
rare haeredem usurarii k restitutioneincertorum, et si non
integra solvat, num. 12 leg. 2 tit. 15 part. 6. ■ — vívente
si aliqui de Papatu conventículas fecerint , illud dicitur
crimen lassaj majesíatis, n. 5 1. 1 tit. 2 part. 7.
Papyrls, et ita valent chartaj faclae in papyro, ac si fie-
rent in membranis, et quid si fiant in tabulis de Hgno,
num. 1 1. 5 til. 18 part. 3. — et quid si ínter protocol-
Janotarii mortui inveniatar papyrus de per se, n. 5 1. 55
tit. 18 part. 3.
pARin parem non babel imperiura , num. 4 1. 16 tit, 28
part. 3j et quando sic, dict. n. 4. et n. 1 1, 15 per lexr.
ibid. lit. 1 part. 7 quoesf. 6. — qui datur in duellis ; de
hoc vide supra in verbo Campio. — Parabolani ídem est,
quüd medici, et quare sic appellantur, n. 3 leg. 3 til. 17
part. 6.
Paraphernalia bona, vide in verbo Bona parapher-
NALIA.
Parcitür rusticitati in casibus tantum h jure expressis,
n. penult. admed. I. fin. tit. 1 part. 1.
Parentes possunt filium impuberem offerre monasterio,
el an mater sola, n. 5 1. 4 tit. 7 part. 1. — si discordant
in offerenda filia monasterio, quis proefertur, dio, quod
contradicens , dict. n. 5. — Parentum educatio non est
de jure naturali, licel sit naturali ratione introducta, in
educalione lamen filiorum est secüs , num. 3 in procem.
tit. 19 part. 4. — Parentes filios eliam spurios alere le-
iicnlur, et quid.in ascendentibus, n. 1 1. 2 lit. 19 part. 4.
■ — an possinl relinquere filio spurio fundum, seu aliud
ex quo alimenta percipiat, ibidem. — Et an si paler sil
Clericus ad alimcntandum teneatur, el illa praeslare pos-
sit ex fruclibussui beneficii, ibidem. — Parentes propter
inopiam excusantur, ut filios alere non compellanlur,
gloss. 1. 4 per text. ibid. lit. 19 part. 4. — an posslnt dis-
ponere de duabus quinlis in vita, sive in morte , quando
habenl filios, el fil in eorum príEJudicium , n. 12 inprin-
cip.Jeg. 8 per text. ibidem, tit. 4 part. 5. — siculi lenen-
tur filios suos spurios alere, an ad idem teneantur circa
nepotes, el pronepotes, n. 5 1. 5 lit. 19 part, 4. — Et
quid si párenles in vita sua plures donaliones modieas, et
particulares fecerint , quando lempore mortis illae veniant
in consideratione ad diminuendam quintara partera bono-
rum , quam pro anima legaverunt, vel aücui, dict. n. 12
1. 8 tit. 4 part. 5. — Et an istud intelligaturdeipsis bonis
parentum lanlüm , et proprielate eorum , ut párenles ul-
tra quintara donaie non possint, an vero etiara intelliga-
tur defructibus quos parentes in vita sua habent, ut ipsi
in quinta etiam computentur, ibidem. — Parentes ñeque
remunerando non possunl donare in praejudicium legiti
mae filiorum, n. 13 1. 8 tit. 4 part. 5. — an in legitima
sibi debita excludantur per Monaslerium, ubi filius, vel
descendens decessit , num. 6 1. 17 lit. 1 part. 6. — an de-
beant habere suam legitimam titulo institulionis, et quid
príESumetur in dubio, n, 2 1, 5 per text. ibid. tit. 8 part. 6,
vide de hoc verbo Pater.
Parentela , an possit probad per testes de auditu de-
ponentes , el qualiter probetur, n. 1 in princip. et in fln.
1. 20 til. 9 part. 4.
Pares curi.e qui dicantur, et quando isti debeant esse
judices in causa feudali , quando vero non ; et an istorum
judicatura hodie sit in usu, vel non, vel in ipsorum loco
sint ordinarii judices ; et an ipsi judices sint , quando vas-
sallus est clericus , et cúm domino suolitigal, num. 1, 2
el 3 per text, ibid. 1. 11 tit. 26 part. 4. — si necessariíi
debent in lestes produci, an tune judices esse possinl,
dict, n. 2 1. 11 tit, 26 part. 4- — adhoc, ut judicare pos-
sint, debent jura fidelilatis domino jam praíslitisse, dict.
num. 2. — Et an isti pares debeant esse de eadem provin-
cia, vel non, ibid. n. 3 in princ. leg. 11 tit. 26 part. 4- —
Pares curias si sint minores liligatoribus, an et tune judi-
ces illorum esse possint, dict. n. 3 1. 11 lit. 26 part. 4- —
si nolint, vel non auderent , vel si doraino essent favora-
biles, quidluncsit agendum, ibidem. — et quid si quaes-
tio sit non de feudo jam constitulo , sed de constituendo de
novo, ibid. — Pares curise an possint in casu reconven-
lionis super re non feudali cognoscere, dict, n. 3 leg. 11
til. 26 part. 4« — et quid si agatur possessorio judicio
super feudo, ibidem, — Pares curia an possint dominum
bannire, n. 41. 11 tit. 26 part. 4-
Paria delicia mutua compensalione tolluntur in foro
canónico, num. 5 1. 28 tit. 11 part 3. num. 5 1. 8 tit. 2
part. 4.
Parricida , quis dicatur, et qualiter punialur, num. 2
cum aliis ibidem, leg. 12 per illum text. lit. 8 part. 7. —
Parricidium quali posna casligatur, num. 6 cum aliis
ibidem, dict. 1. 12 tit. 8 part. 7. — quando committa-
tur, et de poena commiltentis, num. 2 supradict. cum
aliis ibid.
Parietem ruinosum de quO domui vicini damnum im-
minet, judex debel faceré demoliri , habita priüs informa,
lione, gloss. I. 12 lit. 32 part, 3 per text. ibid. — reficere
an teneatur ille qui servitulera debet tigni immit>
tendi , et an idem sit dicendum in eo qui debet servitu-
lera oneris ferendi , n. 2 1. 2 tit. 31 part. 3. — Parles tá
petatur fíeri ab uno domínorum alicujus domus » qui di-
SEPTEM PARTITARUM.
ií5
TÍdat, et ciaüdat Ínter dividentes, et alter nolit, an ad
hoc possit compelí! , d. 2 1. 25 lit. 32 part. 3.
PARoeniAfits committens crimen in alieno episcopatu,
ulium de eo possit absolvi per suura parochum, num. 5
Icg. 21 lit. 4 part. 1. — quis dicatiir, et quantum tenipus
lequiratur ad lioc, ut ita possit dici, n. 5 in fin. in dict.
leg. 21. — non potest peccata sua confileri, nisi suo pro-
prio Sacerdoti, nisi ex duabus causis, n. 7 dict. 1. 21. —
allegaiis justara causara saltim in genere, ut possit alie-
no Sacerdoti coufiteri peccata, debet presbyter illum crede-
re, alias poteril superiorem adire, ibidem. — conferens se
ad aliara parochiam, iUe erit suus parochus in cujus pa-
rochia adest, n. 3 1. 22 ibid. — an teneatur aliquid sol-
vere pro reacdificatione ecclesiae, si clerici beneficiati non
possint, n. 3 1. 11 tit. 10 part. 1. — Parochiani, an et
quando possint compelí! ad fabricara ecclesise, et ut eam
reparent, ibid. — Parochianus duaruní ecclesiarum, in
qua debcat sepeliri, n. 2 1. 5 lit. 13 part. 1. — Parochia-
ni an debeant consentiré in alienalione rei iramobilis suae
ecclesiae, n. 6 1. 63 tit. 18 part. h-
Parochus , qui propter multitudinem populi non potest
omniura confessiones audire, an possit alios Sacerdotes ad-
vocare, qui illura adjuveut, n. 1 1. 21 tit. 4 part. 1. —
potest suum parochianum absolvere, etiara extra suam
dioecesira , etiam de crirainibus alibi commissis, n. 5 1. 21
tit. A part. 1.
Pars, et an appellalioue partis contineatur dimidia,
n. 8 1. 22 lit. 8 part. 5 , et 1. 8 lit. 4 part. 5.— Et quid
si adjungulur verbura aliqua, v.n. 6 1. 9 til. 33 part. 7. —
Partis appellalione , quae veniant in divisione baBreditatis,
n. 1 1. 16 tit. 3part. 6. — Partis appellatione, an de ma«
jori dimidia, vel de qua intelligatur, ut propter ipsius
dalionem talis donalio per supervenientiam liberorum re-
vocefur, n. 5 1. 8 tit. 4 part. 5.
PáBTEs an possint renunliare festivitatibus introduclis
in honoreraDei, n. 7 1. Sh tit. 2 part. 3. — quae sinepcena
inarbilrum consensernnt, an teneantur ad interesse , n. 3
1. 35 lit. 4 part. 3. — Pars an possit petere judici , quod
non facial tesliura publicalionem , e5 qu6d intendit alios
testes adducere, qui sunt infirrai, vel sunt in aliqua pe-
regrinatione , vel ex alia causa ; el an idem sit in adore,
quod in reo , n. 2 1. 34 tit. 16 part, 3. — Partes si contra-
dicant relationi, quoe Principi fieri debet, quid judex fa-
ciet , num. 5 1. 11 tit. 22 parí. 3. — licét possint renunliare
juri quaesito per sententiam , non lamen polerunt roborare
sententiam secundara contra priraara , el quare, nura. 2
1. 13 ibidem. — si erraverint credendo aliquem suum ju-
dicem , et in hoc errore duraverint, an sentenlia ab eo la la
teneat, n. 2 1. 15 ibidem. — nolentes inlra terminum pro-
bationes adducere , an judex sine probationibus scnlen-
tíare possit, n. 7 1. 15 tit. 22 part. 3. — an possint prae-
scriptionirenuntiareper pactran, num. 1 1. Hit. 29parl.3.
— Et in casu legis Tauri in qua disponitur, quód juri
exequendi prsescribatur decennio, an illud tempus possit
renunliari , ibidem.
Participantes cura excommunicatis scienteríisolo Papa
possunt absolvi, n. 10 1. 22 tit. 9 part. 1. — Parlicipans
cum criminoso in crimine per quod fuit excommunicatus á
Papa incurrit excommunicalionem , et non potest absolvi
nisi á Papa, n. fin. dict. 1. 22. — Participantes cum excora-
municato, an incurrant in earadem excommunicalionem,
et quando, n. 3 cum alus ibi, 1. 33 tit. 9 part. 1« — cum
excommunicalo inmajorl, an ante denunliationem sint
excommunicali , n. 6 in princip. in dict. 1. 33. — Parlici-
pans cura excommunicalo majori excommunicatione, an
pcccel raortaliter, dict. n. 6. — Participantes cumexcom-
municato, quando incurrant in excommunicalionem, et
quando non , dict. n. 6 usque ad fin. — Et an participanti
in crimine poena remilti possit, si alios criminosos dete-
geret, n. 8 1. 26 lit. 22 part. 3. — Parliceps criminis, aa
et quando parlicipem acensare possit . n. 13 1. 2 lit. 1
part. 7 pertext. ibid. ,
Partl's geminatus an yaleat, et quis ex istis ita natis de-
beat ad regnum adrailli primó , n. 18 1. 2 tit. 15 part. 2.
— edilus penes bonae fidei possessorem, et conceplus penes:
furera, an furlivusesse dicatur, n. 2 1.5 tit. 29 part. 3. —
Et an idem in fcetu vaccae , vel equae, vel alterius pecudis,
dict. n.2 1.5 lit. 29 part. 3. — Partus ancillae edilus penes
bonae fidei possessorem potest usucapí ; in foelu vero ani-
malium, an sine usucapione sit bonae fidei possessoris,
ibid. n. 3. — ancillae dalae in dotem, an comraunicetur ín-
ter virura et uxorera, sicuti aliud quodvis commodum,
num. 1 1. 20 tit. 11 part, 4. — ancillae, vel animalium, an
veniant in slipulalione, el promitti possint, el quando dari
debeant, num. 3 1. 20 tit. 11 part. 5. — Et quid si in
primo anno non nascanlur, an postea debeantur h promit-
tente, el quando sic, n. 4 dict. 1. 20. — Partus, et in
partu foeminae viri adesse non debent, n. 5 1. 17 per text.
ibi, tit. 6 part. 6. — Et qualiter mulier custodiri debealpet
consanguíneos marili, quando dicit se pracgnantem, gloss.
dict. 1. 17 per lext. ibi. — Et accusatio supposíti partus
ad raaritura pertinel, et quando ad alium, et an sit per-
petua, n. 1 el 2 1. 3 per lext. ibi, tit. 7 part. 7. — Et an
pro tali delicio venial ímponenda pcena mortis, n. 4 1. O
tit. 7 part. 7. — Partus quo tempore vivificetur ín mas-
culo, vel in foeraina, num. 2 1. 8 tit. 8. part. 7. — anima-
lis recíh potest emi, num. 1 et 2 1. 11 tit. 5 part. 5. —
Partui imminetpericulum ex accessu viri ad uxorera tem-
pore conceptionis, nura. 1 I. 2 til. 20 part. 2.
Pascua publica, et pro pascuis publicis cuilibet de po-
pulo competit aclio, n. lin princip. 1, 10 tit. 11 part. 3.—
et quid si alicui super pascuis sitconcessura privilegium,
quid operetur, n. 2 1. 19 lit. 18 part. 3. — quaedicantur,
et an pascua veniant sub nomine fundi , et quando, n. 12
1. 68 tit. 18 parí. 3. — comraunia civitatura perlinent ad
omnes vicinos illius civilalis, et quilibet eis utitur secun-
dum qnodindigebil,n.9 1.9 tit.28 part.3.— Et quidsidives
in pascuis communibus plures greges immitlat, qualiter pau-
peribus consulalur, dict. n. 9. — Et an domini terrarum, et
Reges uti possint pascuis comraunibus, sicuti alii cives, si ibid,
inhabitent, sive non, dict. n.9. — Pascua publica dantur
Regibus duplícala porlione pro gregibus suis , pro eo nu-
mero, quo dúo vícini de divilibus civitatis vel villae uti de-
berent , dict. n.9. — Et in pascuis dignitas usuarii semper
nspicítur, vide ibid. — Pascua publica, an vendí possint,
Á cives simul se alió conferant, n, 4 1. 26 tit. 31 part. 3. —
praesumuntur dominorum terrae , quando sunt á civibus
dertlicta , ñeque apparent esse privatorum, dict. n. 4 !• 26
tit. 31 part. 3. — bjberna et aestiva veníunt ín legato gene-
rali pascuorum, n. 5 1. 15 tit. 8 part, 5. — dicuntur in
quibnshaberi potest usus pascendi, et alius fructus non
percipilur, n. 12 I. 68 tit. 18 part. 3 , et n, 6 1. 8 per text.
ibid. tit. 33 parí. 7, — Pascendi jus qui habenl ín transita
pecorum , possunt per unum diera et nocteni , transeundo
>¿G
liNDEX MATERiAULM
de una strsía ad aliam, pasccre, n. 2 1. 19 tit. 18 part. 3.
PASsusqualiter raensuretur, nnm. 2 1. 25 tit. 26 part. 2.
Pastores habentessalarium, an tericantur de levissiraa
culpa, quando damnum supervenit, n. 1 leg. 15 pertext.
ibid. tk. 8 part. 5. — vigilare dcbeiit, non dormiré circa
cijstodiam gresis, n. 3 tíict. I. 15 lit. 8 part. 5. — resar-
ciré tenentur de suo, quod ex sua nep;ligentia perditur,
ibidom in n. 6. — an excusentur si ostendant pelles aui-
maliunr, vel an ad aüam probationem teneanlur, ibidem
num. 7. — qiíaliter probent damnum in grege non venisse
sui culpa, ibidem in n. 9. — Et quid in minimis damnis»
ibidem in num. 11. — Et an pecus semper praesumatur
perditum culpa pasloris, nisi ipseprobet contrarium, dict.
n. 11 dict. 1. 15 tit. 8 part. 5. — Et a» jiuamenfum pas-
toris suíliciat sine alia probatione, et quid in minimis dam-
nis, ibidem n. 11 supradict. — Pastores, an et quando te-
neanlur jurare non evenisse suorum culpa , si pet alias
probationes iilud jam probaverunl, ibid. n. 12. — Et an
admiítantur si velint jurare, quando dominus corum con-
trarium plené probavit, ibid. n. 13. — Pastor si gregem in
alienis agris intromiltat, an et quando ipse, vel ejus domi-
nus ad damnum ibidem daíum teneatur, et quando, et
qualiter, n. 2 cum alus ibid. 1. 24 per illum text. lit. 15
part. 7. — Et quid in pastoribus clericorum, ve! si pastor
detinere non potuit, ibidem. — Pastor, an et quando pastor
immisit animalia in^fundo alieno, dominus liberetur dando
animal pro noxa, ibidem n. 3 et A- — Pastores tenentur de
deterioratione gVegis, et si non eligant aquas sanas, et pas-
cua commoda, num. 11 el 12 cum alus ibidem, dict. !. 15
tit. 8 part. 5.
Pastus alicui geueraliter concessus, quid ista concessio
operetur, et an intelligalur tantum per transitum, num. 2
1. 19 tit. 18 part. 3. — Et quid si in privilegio sit expres-
sum, ut possit pascere etiam ultra transitum, dict. n. 2.
■ — Pastus in communi civitatum est diviíibus et pauperibus
communis, secundüm quod quilibet ¡ndigcbit, n. 9 leg. 9
tit. 28 part. 3. — Et quid si dives plures greges habeat,
ex quo.pauperes damnificantur, qualiter eis consulatur,
dic!. n. 9. ■ — et an domini terrarum possint uli pascuis,
sicuti alii cives, sive ibi habita verint, sive non, et quid in
Regibus, ibid. — Pastus, et qualiter licet pascuari cuiji
gregibus Regís in communi civitatum , dict. num. 9 dict.
1. 9,
Pater est melior amicus sui filii , qui illum prajsumitur
diligere, quod quando ita non est , prsesumitur contra fi-
lium, et quod ob malos mores filii pater illud faciat, n. 2
per text. ibid. 1. /4 lit. 27 part. 4-
Pater, Emancipat.
Naturalis. Inops.
Spurius. Proditor.
Legitimalionis. Prohíbeos.
Adoptivus. Piecipiens.
Spiritualis. Faciens majoriam.
Monachus, P>e!igio3Us vel
Administrator.
Alienans.
Dilapidans.
Donans.
Dotans.
Legilimans.
Usufructuarius.
Miles.
Haerelicus.
Religionem ingressus.
Substiluit.
Gravatus.
Restituere. *
Occupans.
Exhaeredans.
Exhaíredatus.
Tutor, curator.
Nutrir?. Negans. *
Aumenlan^, alere tesíator, aliüs in testamento.
Pater an teneatur alere fiüum, si ipse filius partem sibiad
alendum datam male cons»mpsit, n. 3 1. 2 lit. 1 part. 1, eí
n, 6 1. 2 tit. 19 part. 4. — si perculiatfUiumclericumcorrec-
lionis causa, an sit excommunicalus, n. 15 1. 3 tit. 9 part.l. —
loquens cum filio excommunicalo erit excommunicatus,n. 1 1
1. 34 lit. 9 part. 1. — potest cogeré filiumadsalisfactionemfa-
ciendam, ibid. num. 13. — dissipans bona sua etfdiorum,
possunt ipsi petere ut aliquíd illis assignetur, unde vivere
possint, n. 1 in prooem. tit. 14 part. 1. — Et an talia bona
illis assignata ipse alienare possit, quod non, ibid. — Pater
Rex an possit excludere fiüum suum h regni successione
subsistente causa legitima, n. 2 1. 9 tit. 7 part. 2. — quam
partem habeat in bonis per filium suum quoesitis cum pe-
cunia patria, n. 2 per text. ibid. 1. 5 tit. 17 part. 4. — li-
cité insurgit contra filium rebellcm , et illum occidere
potest, et é contra, n. 1 per text. ibid. 1. 12 lit. 18 part. 2.
— in causa filii, et contra, sive illi opponatur, sive non,
judex esse non potest. n. 3 1. 9 tit. 4 part 3. — Et si causa
est criminalis, an possit alteri delegari, sicuti polestin ci-
vili, n. 5 dict. 1. 9. — Pater qui promisit filiara suam ali-
cui daré ad matrimonium contrahendum cum ea, an libe-
retur h pcena, si faciat quod in se est, et an a prcestatione
arrharum, n. 3 1. 84 tit. 18 part. 3. — an possit se cum
íillis suis submiltcj-e et faceré hominem alterius, n. i et2
1. 89 til. 18 part. 3. — an possit per pactum se excludere
ñ successione filii sui, n. 5 1, 93 tit. 18 part. 3. — an
possit recipere pecuniam pro filii emancipatione, ibid. —
transiens per adopiionem in poleslatem alterius, an cum
eo transeant omnia jura, quae erant illi accessoria, num. S
1. 7 tit. 20 part. 3. — vel mater an plus, quüm uxores sint
diligendi, n. 8 in prooem. 4 part. — potest sponsalia pro
filio absenté contrahere, et est in eo istud speciale, secüs
veri) intutore, vel alio, n. 2 1. 10 lit. 1 part. 4- — Requi-
ritur lamen in.hoc ipsius filii consensus, et ratificatio, alias
sponsalia non tenerent , ibidem, ■ — Pater filiam cogeré vi,
vel metu, non potest ad hoc, ut cum alio matrimonium
contrahat, et qualiter sic, n. 3 per text, ibid. 1. 10 supra-
dict. — si loquerelur pro filia praesenle et consentiente se
subharrare, an tune matrimonium leneat, cO quod verba
filias non praecesserunt, n. 7 1. 5 tit. 2 part. 4. — an neces-
sario debeat consentiré in filiae matrimonium, sistatutum
illud disponat, imponatque posnam filia;, si sine ipsius con-
sensu contraxerit, n. 3 I. 5 lit. 3 part,, 4. — an habeat in
poteslate filies suos clericos, et quid si illi sint Episcopi,
num. 6 ad fin. 1. 4 tit. 15 part. 4. — quam poleslatem in
filies habeat, n. 1 in prooem. tit. 17 per text. ibid. part. 4.
— 'in bonis castrensibus filii nullum jus habet, el quare,
n. 7 per text. ibid leg. 6 lit. 17 part. 4. — an possit exhcc-
retSari k filio, vel an illum possit prscterire in bonis filii
castrensibus, an vero propter hoc ejus testamentum subja-
ceat qiierelíG , et quid hodie per legem sextam Tauri, n. 8
1. 6 tit. 17 part. 4- — an filium suum possit venderé prop-
ter necessitatem famis, el an extra islam famis neces-
sitalem liceat patiibus filios venderé; et quid si hoc
consuetudine juvetur, n. 1 leg. 8 per text. ibid. tit. 47
part. 4- — Et quid si filius sit presbyter, et quid si filius
percal fame, an palrem venderé possit, n. 2 ibidem. —
Pater licfel propter famem filium venderé possit, occidere
lamen minime, nisi in uno casu, n. 3 per text. ibid. L 8
lit. 17 part. 4. — ad judicium per filium suum traüi non
SEfTEAJ PAUTITARCM.
347
debet, gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 17 part. /j, — brnü
ipotest suum filiumramilias faceré procurulorem pro nejo-
tiis snis, num. i 1. 12 tit. 17 pcTrt. 4- — non tenetur pro
|debito filii facto sine mandato, et commodo patris, ncc é
lcontia, n. 11 1. 2 ti!. 19 part. 4. — an teneatur ad poenam
pecuniariam, in qiia filiiis condemnatur proaüquo delicto,
(tiam respectu legilirriie , vel alimentorum , quie filio de-
lontur, dict. n. 11. — si sit in exilio, filius toneUir illi mit-
li le alimenta, n. 12 ibidcm. — licet propter proprium de-
liciiim sit boiiis suis spolialus, taraen ¿i filio ali debet,
ibidem. — si sit banniUis, an á filio ali debeat; et quid si
íiücui sint confiscata bona resérvala parte pro filiorum ali-
mcntis, an tune filii palrem alere teneantur, ibidem. — Et
nn fiüus compcUatur venderé suum palrimoiiinm , ut alat
patrem, et quando sir, dict. n. 13. — Pater si filium suum
exponat, et aclecciesia? portas ejecerit, qua poena puniatur,
et an amittat patriam poícstatem, niini, 1 et 2 1. 4 tit. 20
pirt. 4. — Et inlra quantum tcmpus filium suum petere
debeat, ut non privetur patria polestate, ibid. n. 3. — Et
an debeat nutritori expensas reficere, et quales, ibid. in
n. 4.' — Pater qni plures filios relinquit, an possit assignare
feuduní, quod liabebat, uni ex eis, n. 3 1. 6 tit. 26 part. 4.
— si Gum consensu filii, qui est sequens vocatus ad majo-
riara, de licentia Re^is aliquam rem majorise vendat, an
propter hoc filius consenliens sibi piKJudicet quoad pre-
tium, et quando sic, n. 1 quG8>t. 8 i, 10 tit. 26 part. 4. —
si feudi antiqui, et paterni investituram íntra annum et
dicm non peiierit, an ex hoc filii, etaf!;nati ejus praegraven-
tur, vel illis illud noceat, n. 6 1. 10 tit. 26 part. 4. — an
teneatur pro mutuo facto suo filiofamilias, et quando, n. 1
cum sequent. per text. ibid. 1. 4 tit. 1 part. 5. — Et sine
patre nemo nascitur, qui vivere praesumitur usque ad
centum annos, ibidem in n. 6. — Pater si statim quud scit,
vel proesens est quando ejus filius recipit mutuum, si non
contradicat consentiré videtur, et solvere tenetur, et n. 1
et 2 per lext. ibid 1. 6 tit. 5 part. 5. — Etquid si pater ali-
quam partem solvcrit, vel pro mutuo soivendo pignus de-
dit, ibidem n. 5 per text, ibid. — Etquid si filiusfarailias
mutuum recepit legationis causa , vel studii, vel simili
causa, an tune pater ad solvcndum teneatur, ibid. n. 6
et 7. — Pater, et filius una eademque persona sunt, n. 2
per text. ibid. 1. 2 tit. 5 part. 5, et n. 6 I, 7 tit. 13 part. 6,
— licét in vita sua rationem filio non petierit , tamen ipse
post ejus mortem rationem suas administrationis reddere
tenetur, n. 3 in fin 1. 26 tit. 17 part. 5. — an tacilé videa-
tur liypothecasse bona sua prp bonis advenlitiissui filii ab
eo possessis, n. 6 dict. 1. 24 tit. 13 part. 5. — et an filius
debeat prius agere actione reali contra possessoresbonorum
adventitiorum á patre alienatorum, nulla facta discussione
in bonis patris, n. 9 dict. I. 24 tit. 13 part. 5. — si ex pe-
cunia filiorum prima; uxoris emit praedia, de quibus postea
fecitmajoriam in filium secundas uxoris, an talis majoria
teneat, et an pecunia debeat filiis primx uxoris reddi, dict.
n. 9 ad fin. — sifallat, id est, se alza, an bona filiorum
capi posscnt tune, vel dos uxoris suíe, n. 7 I. 25 ibidcm,
— si transeat ad secundas nuptias, an bona sua sint filiis
primi malrimonii tacité oblígala pro rebus suis, et an idem
sit dicendum de lucris constante matrimonio acquisitis, vel
in avo, vel avia, vel alus ascendentibus, n. 1, 2, 3 et 4
1. 26 ibidem. — an babeat bona sua tacite lijpothecata pro
legitima filiorum, n. 8 in fin dict. 1. 26. — si relineat do-
\em suae uxoris, ea mortua, an videalur adire hacreditalen?
filiorum nocnine, .n . 4 1- 46 tit. 14 part. 5. — siimpedierit
filio testamenli factionem, qualiter consulatur filio , n. 9
1. 27 per text. ibid. tit. 1 part. 6. —si filium suum insti-
tuat baeredem in re sacra , vel religiosa, vel simile, an per
lioc impcdiatur quorainus filius non possit testamentum di-
cere nullum tanquam preeleritus, n. 6 1. 19 tit. 3 part. 6.
— an possit filium suum spurium instituere baeredem, ci'im
capas erit, n. 7 ibid. — Et an interim quód est cap-nx, de-
beat habere bonorum possessionem tanquam institutus
sub conditione, et possit bona administrare tanquam cu-
rator, n. 7 1. !l9 tit. 3 part. 6. — Pater si dives sit , etiam
ejus filius reputatur dives, n. 4 1. 21 tit. 3 part. 6, et n. 6
1. 7 tit. 13 part 6. — si filium suum sub casuali vel mixta
conditione instituit, si non sit in ejus defectu exbaeredatus,
an testamentum sit nuUura, vel an teneat rejecta condi-
tione perlegem, Quoniam in prioribus, v. n. 3 1. 9 tit. 4
part. 6. -^ filio suo legilimam sine onere vel gravamine
aliquo relinquere debet, et quando non teneatur istud ob-
servare, et quando ei conditionem apponere possit : et
plura in hoc vide per n. 1 cum alus ibid. 1. 11 per illum
text. tit. 4 part. 6. — ansuccedat suo filiofamilias, quando
ipse haereditatem repudiat, vel adire nolit, an vero substi-
lutus sibi datus, n. 6 !. 2 tit. 5 part. 6. — si sit vilis persona,
an possit pupillariter filiis suis substituere, et quando,
dict. n. 2 ad fin. — si mortua uxore diu penes se habuitdo-
tem maternam, an per hoc videatur adire nomine filiorum,
num. 5 leg. 11 tit. 6 part. 6. — an possit nomine filii liae-
reditatera adire, quando filius fuit ab aliquo haeres in-
stitutus sui, vel patris conlemplalione, num. 5, 6, 7, 8,
et 11, et 13 leg. 13 ibidem. — si in aliqua haereditate sit
haeres institutus, an possit ab ea excludere filium illara
repudiando, et an filius possit illam adire, num. 12
dict. leg. 13. — recusante filio, an possit intentare quere-
lam inoíSciosi testamenti, ibicem in dict. num. 13 dict
1. 13. — in adeundo haereditatem filii ipso recusante,
an praeferatur cohacredi, vel substituto, dict. n. 13 infin.
— furiosi haereditatem nomine ipsius adire poterit, et ex
eo perfecttí quaeritur furioso ; et quid si per ejus curato-
rem adeat^ num. 14 ibidem. — infantis instituti, an ha;-
reditatem nomine ipsius adire possit, et an talis haereditas
transmittatur, ibidem. in num. 16 cum sequent. — potest
haereditatem filio jnfanti delatam adire, etiamsiillo vívente
adita non fuerit, et quüliter hoc procedat, ibid. n. 19, —
si recuset adire haereditatem adventitiam delatam filiofa-
milias pupillo, an ipse tune sine tutore veljudice illam
adire possit, ibidem n. 22. — si praetereat, vel sine causa
exhaeredet filium emaucipatum, ila ejus testamentum
rumpitur, ac si suus esset filius , n. 2 1. 20 tit. 6 part. 6. j
— si filium vel filiara injusté exhaeredaverit, ejus testa- j
raentam non valet, et potest querelari, num. 2 I. 1 tit. 7 •
part. 6. — si maledicat filium , an per hoc videatur illum
exhaeredare, num. 3 dict. 1. 1. — si occidat filhim ingra-
tum, an teneatur lege Pompeja de parricidiis , n. 2 leg. 4
lit. 7part. 6. — si causara ingratitudinis commiserit, ex
quo á filio possit exhaeredari , an á filio alimenta petere
possit, et an pcrdat jus palernum, dict. n. 2 dict. 1. 4- —
si in vita sua legilimam filio dedcrit, an si illum postea
m testamento practerierit, testamentum rumpere possit,
num. 21. 10 tit. 7 part 6. — quemcumque filium praeter.
eat, sive suum, sive eraancipalum, an rumpatur ex hoc
ejus testamentum, ibidem in num. 3. — si non fuciat
testamentum, an tune ab ipsius successionc eicludatu^-
5i8
INDEX MATERIAKUM
ejus Olius per succedentes patri ab Intestato , si probave-
rint ñlium commisisse causara ingratitudinis contra pa-
trem, num. 8 1, 10 tit. 7 part. 6. — et filius sunt correla-
tiva, et unum sine alio esse non potest, num. 1 leg. 11
tit. 7 part. 6. — si in primo testamento dixit aliquem es-
se suumfilium, et in secundo testamento, quod fecit ad
revocationem primi, illumnominaverittanquam nutritum
indomosua, an filius iste possit ejus testamentum que-
rejare, num. 2 leg. 5 tit. 8 part. 6. — si dicat reZ¿«^Mo
jure legitimcB , vel falcidice, an videatur reliquisse jure
institutlonis, ibidcra in fin. in dict. 1. 5 tit. 8 part. 6 in
num. 2. — Et quid si relinquat ei legatum, vcl aliud,
vel fecerit executorem teslamenli, et filius acceptavit sine
protestalione , ibidem n. 4. 5 et 6. — Pater si non relic-
ta filio integra legitima prohibuerit amplias petere, an
proliibitione non obstante filius possit ageread supplemen-
tum, vel querelare prius testamentum, n. 9 dict. 1. 5 per
text. ibid. tit. 8 part. 6. — Et quid si filius taliter relic-
tas minus legitima acceptavit, dict. n. 9. — Paler, an et
quando h substituto filii exhaeredati aliquid legare possit ,
num. 8 1.3 tit. 9 part. 6. — an possit aüquid proprio filio
legare, num. 1 1. 8 tit. 9 part. 6. — si instituatur haeres
mediante filio , si gravatur restituere hareditatem filio , an
inlelligatur ad hoc teneri post ejus mortem, dict. num. 1
dict. 1. 8. — sifiliumin re aliena instiluat haeredem, an fi-
lius testamentum patris sai possit impugnare, et dicere
nullum, num. 7 leg. 10 tit. 9 part. 6. — si ducenta filiae
legavit pro ea maritanda , si postea ipse cam datis cen-
tutn maritavit, an illa possit residuum pelere, n. 3 quaest.
4 leg. 16 tit. 9 part. 6. — Quid vero si paler primó dolat
filiam, postea legat, ibid. sin quaest. 5, et an et quando
illud sibi animo compensandi relictum videatur, ibidem
in quaest. 6, 7 et 8. — Pater pauper, et mendicus, an pos-
sit pupillariter substituere filio divili, ibid. in fin. — si
cura jure rcgni teneatur tertiam paitem bonorum filii,
cui ipse voluerit restituere, si ipse illud ita facit, an ex talis
tenia parte possit quartam Trebellianicam deducere, n. 23
leg. 12 tit. 5 part. 6. — si solam unam domum habeat, et
illam aljcui legavit, an legatum valeat, vel filii illam pe-
tere possint, n. 13 leg. 23 per text. ibidem, tit. 9 part. 6,
— qui recepit emphyteusim pro se, et uno filio nomínalo,
au possit postea variando alium nominare, n. 1 1. 25 tit. 9
part. 6. — si per teslatorem sit nominatus executor, ut
testatoris bona inter pauperes distribuat, an filios suos eli-
gere possit, num. 2 1. 3 tit. 10 part. 6. — an possit duas
quarlas deducere, quando fuit h filio gravatus restituere,
et an filias illud sibi impediré possit, num. 3 leg. 1 tit. 11
part. 6. — an et quando, et pro qua parte, filio vel des-
cendenti suo succedat, si sine testamento decedat ; et quid
si fratres habet, et quid hodie, ibidem n. 2. — Et an ex-
cludat fratrem defuncti decedentis sine testamento, n, 4
dict. 1. 4 per illum textura ibidem. — Pater eliamsi sit
sub potestate, excludit patrem suum á successione nepo-
lis, et filii sui, ibidem in n„ 4. — non praefertur matri
iu successione filii intestati, ibid. n. 4 cum alus ibidem.
— si prohibuit collationem, an ei tune locus sit, et quan-
do non, n. 7 dict. 1. 3 tit. 15 part. 6. — si cum filio instu-
diis expensas fecit, an et quando ipsi illae in legitimam
imputari debeant, n. 6 I. 5 tit. 15 part. 6 per text. ibid.
— an teneatur, et compelli possit ad expensas studii pro
filio, num. 6 dict. 1. 5, et n. 7, 8 et 9 leg. 3 tit 4 part. 5.
— potest filiis suis etiam posthumis tutores daré, gloss.
1. 3 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — Et quid il paler sU
minor 25 annis n. 1 in principio dict. 1. 3. — Pater an
possit filio prodigo cura lorem daré, et ab eo possit tollere
majoriam , et daré nepoti, in dict. num. 1. — an possit
tollere administriitionem rerum filio prodigo et nepoti, vel
alü daré, dict. n. 1. — filiis in potestate constitutis tuto-
rem daré potest, et etiam exha^redalis, num. 2 dict. leg. 3
tit. 16 part. 3 per text. ibid. — dando tutorem filiis vide-
tur eliam filiabus daré tam natis quiím nascituris, n. 3
dict. 1. 3. — an compellatur satisdare pro filio suo, tutore'
dato á judice, vel k testatore, num. 6 leg. 4 lit. 46 part. 6.
— si postquám in testamento uxorem suam , et matrem (i-
lii sui, ipsi filio tulricem dedit, si postea revocavit illmi
particulam testamenti, anipsa postea admittatur tauquam
tuirix legitima, num. 9 dict. 1. 4« — an filiis suisservuní
suHm vel alienum tulorem daré possit, et an per hoc vi-
deatur ei relicta libertas, gloss. 1. 7 per text. ibid. tit. 16
part. 6. — quando filiis suis tulorem non dcdií, quis ad
hoc admiuatur, gloss. leg. 9 per textura ibidem, tit. 16
part. 6. — quando se excuset h muneribus propter filio?,
et á quifaus, et quando, num. 2 leg. 2 tit. 17 parí. 6. — íi
filio accusari non polesl, et quando sic, n. 16 leg. 2 lit. 1
part. 7. — an et quando suum filium acensare possit,
dict. n. 16. — an adrailtalur ad defensionem sui filii, n. 2
in fin. in 1. 10 tit. 1 part. 7. — potest pro filio absenté res-
pondere, cüm ab aliquo replatur, n. 2 1. 5 per text. ibid.
tit. 3 part. 7. — si in testamento suo filium infamet in-
famia facli, num. 3 1. 2 tit. 6 part. 7. — an de necessitale
vel de honéstale requiralur, qu6d consentiat in filiae ma-
trimonium, num. 5 leg. 3 lit. 6 part. 7. — si occidat il-
lum, qui per vira volebal; sluprare filiam suam, an per
hoc puniatur ut homicida, n. 1 I. 3 tit, 8 parí. 7. — si
filium castigando illum occidit, qualiter puniatur, glos?.
leg. 9 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — si occidat filium Ic-
gitimum,,et naturalem, vel legilimum, velspuriura tantúni,
qualiter punialur, n. 2 1. 12 per illum text. lit. 8 part. 7.
— an intentet actionem injuriarum contra injuriantem fi-
lium, num. 2 1. 9 per text. ibid. lit. 9 part. 7. — si sit
nobilis, an illud etiam sit ejus filius naturalis tantüm, ex
soluta natus, num. 4 1. 1 tit. 11 part, 7. — an possit filium
in judicio acensare ob furlum sibi per ipsum factura, u. 2
et 5 1. 4 per text. ibidem, tit. 14 part. 7. — Et qualiter
tune pater rem illam recuperabit, quando filius alteri veis-
didit, vel pigneravit, ibidem n. 7, 8 et 9. — mandans filio
damnura daré, an ipse vel filius ad emendara teneatur,
num. 1 cum sequent. 1, 5 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
— qualiter agat contra occisores sui filii, quando ipse ex
ejus operibus alebatur, num. 5 1. 6 per text. ibid. tit. 15
part. 7. — qui vult filiam de adulterio accusare inlra
quantum tempus accusare, et accusalionem probare de-
beat, num. 5 1. 3 tit. 17 parí, 7. — an hodie licité possit
filiam adulterara occidere , si illam turpiter cum alio inve-
nerit, num. 1 et 4 1. 14 per text. ibid. tit. 17 part. 7. —
Et an hoc patri faceré liceat , si filia vidua sit , vel virgo,
ibid. in n. 2 per illum text. — Pater el filius si sint tor-
quendi simul, á quo incipiendum sit, num, 2 leg. 5 tit. SO
part. 7. — si delinquat, filius puniri non debet, n. 1 1. 9
per text. ibid. tit. 31 part. 7. — Paterfamilias qui dicatur,
num. 5 1. 6 per texl. ibid, tit, 33 part. 7.
Pater natüralis, spürius, et legitimans, et adopti-
vus. — Pater adoptivas an possit matrimonium contrahe-
re cum filia filii adoptivi, vel filius adoptivus cum malre ,
SEPTEM PAftTiTAIlüM.
3i9
Tel avia atloptantis, num. 7 I. 7 lit. 7 parí. 4» — adopli-
Su8 cnm patre filii, quem ipse adoplavit, nullam contra-
xit cognationem legalem, quia hoc nullo jure cavelur,
dict. n. 7 in fin. — eliam naturalis in testem non admit-
litur in filiorum causis, et quando sic, n. 1 1. 14 tit. 16
part. 3. — naluralis cum adoptivo, an ex lali adoplione
contrahatiir aliqua cognatio, num. 7 leg. 7 üt. 7 part. 4.
— naturalis si accipiat uxorem in concubinara filio mor-
illo, an ex boc nepos ex illo Icgitimetur, n. 9 1. 1 tit. 13
part. 4' — naturalis an teneatur filium spurium alimen-
tare, et quid de ajquitate canónica, num. 11 1. 3 tit. 14
part. 4. — an debeat consentiré in filii-Iegitiraatione, et
quid si sit furiosus, vel morluus, et ad qua; se exlendat
lunc lalis legiliraatio, num. 1 1. 4 tit. 15 part. 4. — Et
legitiraatio dicitur donum principis et patris; et si est do-
num palris ; et si cst donum patris, an revocetur nativilate
poslhumoruní postea legitimé nalorum, ibid. n. 2. — Pa-
ter in supplicatione Regi facta ad hoc, ut filium suum na-
turalem legitinium facial, quid proferre debeat ad hoc,
ut legitimalio teneat, n. 8 1. 4 tit. 15 part. 4. — qui Prin-
cipi pelit filii sui naluralis legitimationem, debet expri-
mere se filios legitimos babere, n. i) ibid. — si in impelra-
lionelegilimationis filii sui de sua nobilitate aliquid non
diiit, an illa filio legitimato prosit, ibid. n. 11 ad fin. —
si petat filium suum, quem ex sua ancilia habuit, legiti-
mar!, an ex hoc videalur illum manumittere, num. 13 1. 4
lit. 15 part. 4. — si filium legitimet per oblalionem curiae,
quantum ei relinquere possit, et in qua parte hodie filius
jste succedere possit patri, stante lege Tauri, num. 7 1. 5
lit, 15 part. 4. — si ex serva sua filios ¡labeat, et illosper
oblalionem curise velitlegitimari, debet prius illos manu-
niiltere, suflicit lamen si apud acta illos filios nominet, quia
ex hoc illos manumittere videtur, n. 9 dict. 1. 5. — si inmi-
nussolemni testamento filium naluralem legilimaverit, an
legilimatio valeat, et quando, n. 3 1. 6 tit. 15 part. 4. — si fi-
lium suum legitima tum ha;redem inslituat, posteaquám ap-
paruit legitimationem non tenere ex aliqua causa, an lalis
institutio filii teneat, et virtute illius in bonis patris sui
succedere possit, num. 4 1. 6 lit. 15 part. 4. — an possit
testamento suo vel in alia scriptura, filium naluralem le-
gitimare in praejudicium legitimorum, n. 7 leg. 7 tit. 15
part. 4- — Et quid si pater nominasset filium naluralem
legitimum propter ipsius filii imporlunitatem, vel si essel
circa alia multum occupatus, vel lurbatus mortis cogita-
lione, ibidem. — Et an contra islam patris assertionem
admitía tur probalio in contrarium, dict. n. 7 in fin. dict.
1. 7. — Pater si filium offerat Regis curi^, ex hoc filius
legiiimalur, el succedere potest agnatis, el cognatis; secüs
lamen eril, si ipse filius seipsum curiae oíTerat, num. íl
1. 7 tit. 15 part. 4. — Pater adoptivus filium adoplalum
alimentare debet et quando, n. 2 1. 9 tit. 16 part. 4. —
naturalis, vel adoptivus quis ex eis pra;feralur in succes-
íione filii, n. 3 in fin. 1. 10 lit. 16 part. 4. — non po'est
inslituere niajoriam in filium naluralem incestuosum, vel
spurium, cümlegitimabitur, n. 71. 19 tit. 3 part. 6. — na-
turalis ct legilimus, an filio suo naturali subsliluere pos-
lit, gloss. 1. 9 per text. ibidem, tit. 5 parí. 6. — si imps-
raverit licenliara adfaciendam raajoriam in filium, quem
fellet, an ipseülam in filium naluralem vel spurium, stan-
tibus legitimis, faceré possit, num. 3 quaust. 7 1. 32 tit. 9
part. 6. — an de liceutia Principis possit majoriam in fi-
lium spurium faceré, eliam stanlibus legilimis, et quando,
ibid, in qusest. 8 et 12. — an possit filium suum nalura-
lem filio suo legitimo, et naturali, substituere, vel non,
dict. n. 3. — deficientibus filiis legtimis potest bona sua
filio naturali relinquere sine aliqua Principis liceutia, ibid.
— Quod proccdit eliam stanlibus ascendentibus legilimis
ipsius patris, num. 3. — Et an filius naturalis admiiiatur
ad majoriam, si pater ad eam filium suum majoriam vo-
caverit, et caeleros descendentes jure priniogeniturae, n. 3
quaest. 9 1. 32 til. 9 part. 6. — Paler beiil polest filiurn
suum naluralem ha;redem fucere exclusis ascendcnt'bus
suis, n. 5 1. 8 tit. 13 part. e. — quam parlem suo filio
naturali relinquere poteril, stanlibus filiis Icgitiinis, n. 5
ibidem cum sequent. — lenelur suum filium naluralem
alimentare, et an islud onus ad liaeredes transeal, num. 9
dict. 1. 8 per illum text. — succedil suo filio naturali eo-
dem modo, quo filius sibi, num. 42 cum sequent. dict.
leg. 8 per text. ibid. — an possit haeredem sibi faceré fi-
lium suum naluralem, eiium stante uxore legitima, gloss.
1. 9 per texl. ihid. tit. 13 part. 6. — quam parlem in bonis
suis filio suo spurio relinquere possit, diam stanlibus le-
gilimis, glnss. 1. 10 el 11 lit, 10 parí. 6. — si aliquid fi-
lio spurio stanlibus legilimis reliquerit, an filii legilimi
illud revocare possinl, et pro qua parte, num. 4 el 5 1. 10
tit. 13 part. 6. — Et quid si illud in fideicommisso sibi
reliqueril, vel ex titulo venditionis, n. 4 dict. 1. 10. — Pa-
ter an possit spurio filio aliquid relinquere, cüm capere
possit, num. 5 1. 4 lit. 13 part. 6. — an possit substitue-
re vulgariter filio spurio, el an ipse filius spurius possit
subslitui vulgariter, ibidem in fin. — si filium spurium
haeredem inslituat, an frater ipsius testaloris illum exclude-
re possit, ibidem n. 7, — an et quando, et qualiter filio
Suo naturali succedat, num, 3 et 5 cum alus ibid. leg. 11
lit. 13 part. 6. — naturalis tanlüm si concurrat cum ma-
tre, an ab ea excludalur in tutelae datione, num. 7 leg. 4
til. 16 part. 6. — an possit filio suo naturali vel spurio tu-
torem daré, et an possit puré vel sub conditione dari, n. 1
et 4 !■ 8 per texl. ibid. lit. 16 part. 6. — Et quid si pater
naluralis filio unum tutorem dedil, mater vero alium,
anconcurrentsimul, vel praeferatur patenius, dict. n. 1.
— Pater lenelur alimentare, el dotare filiam naluralem
tanlüm inopera,n. 3 1. 18 lit. 16 parí. 6.
Pater spiRiTUALis, et regenerationis, id. est, qui ali-
quem levavit á fonte sacro, an in caiisis filiorum in testem
admittalur, num. 1 1. 14 til. 16 part. 3. ■ — spiritualis an
possit testificare pro filio spirituali, gloss. in prooem. til. 7
part. 4. — Etcui poliüs filius subvenire teneatur, an patri
naturali, vel carnali , ibid. — Paler spiritualis an teneatur
alere filium , et an talis cognatio Irahatur ad temporalia
judicia, et filius an excludal filium subslitutum, si sine
filiis decesserit. — El an in eodem genere delicli plus pec-
cct delinquens contra palrem spirilualem , quam delin-
quens contra palrem naluralem, ibidem.
Patbr administrator legilimus an sit in bonis majoriae
ad filium captum perlinenlibus, si uxor, ad quammajoria
peitinebat, mortua sit, num. 4 1. 4 tit. 29 part. 2 — si sit
bonorum filiae administrator, an illam dolare teneatur;
et quid si prolesletur, quod dat filiae dotem de bonis suis
et filiae, vel de bonis suis tanlüm ; et an per protestationem
ab hac obligatione libcrelur, el quid si filia protestationi
consenlirel, num. 2 I. 8 lit. 11 part. 4. — an possit tollere
administrationem rerum filio prodigo, el nepoti, vel alü
dare> num. 1 I. 3 til. 16 part. 6. — an sit legitiniut filU
S50
INDEX ídATEillAJiüM
administrator in publicís judiciis, et an nomine ipsius ali-
quem acensare possit, n. 2 ). 6 tit. 1 part. 7. — an tacité
videatur hypolhecasse bona sua pro adininislrationererum
pro dote üha¡ relictarum, num. 4 1. 23 lil. 4 3 part. 5.
Pateh aliejmans aliquam rem majoriaj, an in vita ipsius
fllius, ad quem majoria perüuet, possit agere contra eum,
ut non alienet rem illam, num. 1 1. 2 tit. 2 parí. 3. —
quando poterit alienare bona adventilia filii , et ex quibus
causis, et an intali alieuatione requiralur judiéis deere-
lum, sicut in tutore, num. 5 1. 24 tit. 13 part. 5. — si
alienasset bona adventitia fil;i, vel subjecta restitutioni,
an fllius possit contravenire, num, 10 I. 24 tit. 13 part. 5.
Et quid si pater non alienavit, sed alienanti consentit,
ibid. in fin. — Pater ?i alienet bona sua in fraudem legili-
mse filiorum, an fiiii sic alienata revocare possint usque
ad legitimara, num. 13 1. 8 tit. 4 parU 5. — an et quando
pott-rit alienare bona adventitia filii, ct an ibi requiralur
judiéis decriílum, siculiu lulore, n. 5-Í.-24 ^it. 13 part. 5.
Pater DiLAPiDANS bona adventitia filii,filius contra eum
agere poterit in judicio, et quando, num. 12 1. 2 lit. 2
part. 3. — Et quando pairi Bufertur administratio boiio-
rura filii propter dilapidationem ipsius, tune illi non re-
servatLir ususfrucLus , sed ei dantur alimenla tantúm, in
diet. num. 12. — Pater si dilapiriet bona sua, an filii pos-
sint petare, ut eis ásíignetur aliqua possessio patris pro
alimentis, num. 13 ad fin. 1. 8 lil. 4 part. 5. — si plura
dilaiñdavit ludendo, an fiüi admiit.nlur, si velint illa re-
vocare saltim ad eorum legilimam, num. 13 in fin. 1. 8
tit. 8 part. 5.
Patrr donans, el an teneatur aliqnid filio donare tem-
pere emancipationis, num. 6 1. 93 til. 18 part. 3. — Et
an si don a veril, teneat donalio, anlequam judiéis decre-
tum piaecedat, ibid. in num. 7. — Paler si donationem
filio fecerlt, an tune filius ad collalioncm addueere tenea-
tur, ct quando, num. 6 1. 3 , el n. 1 , 2 et 3 1. A tiU 15
part. 6. — an possit áliquid suo filio in polesUite donare,
et quid hodie per leges Tauri, num. 1 1. 3 tit. 4 ptrl. 5.
— faciendo donalioi;em suo filioramijias, an videatur il-
lum roeliorare in tertia vel qninla parle boiioium, per
leges Tauíi, num. 3 1.3 tit. 4 part. 5. — si filio suo libros
donaverit, an donalio teneat, et an filius illam cum ñu-
tribus debcat conimunicare, ibid. num. 6 per illum te.xt.
— an possit damnificare filium nasriiurum per donationem
omnium bonorum suoruní, num. 2 J. 8 lit, 4 part. 5.^— si
magnam <]onalionem fecerit único filio, et postea alii sibi
nascantur, an illi , qui nascunlur postea, illam revocent,
et quando talis donatio non cxeedit terliam et quintara
partera bonoiuní, et legilimam filii, num. 4 quaest. 3 1. 8
lit. 4 part. 5. — si pro niarilanda filia et pro dolé magnam
fecerit donationem , an filii postea supervenientes illam
revocent, ibid. — qui fecit donationem in defectu filio-
rum, illam ipse revocare poterit, stalim quód filius nas-
cilur, ñeque est necesse exspectare raortem palris, filius
tamen ad revocationem paire vívente non admitletur, n. 9
1. 8 tit. 4 part. 5. — an in vita vel in morle possit dispo-
ncre de duobus quintis, quando fiiios babel ; el quid si in
vita sua aliqúas módicas donationes feeit et particulares,
an tenipore morlis illa? veniant in consideralionem ad di-
minuendam quintara parlera bonorum, quam pro anima
lígavit, vel alieui, num. 12 in princ. 1. 8 lit. 4 parl. 5. —
an possit fructus, quos percepit ex rebus suis et illos habet
empjre morlis, alieui legare, vel donare, ita quódilie in
quintara bonorum partera non computentur, an vero ibid*
compulandi sint, ibid. — ñeque remunerando non polest
donare in prajjudicium legitimaB filiorum , num. 3 1. 8
tit. 4 part. 5. — si nomine dotis donationem Clise fecerit,
an illam revocare possit propter ingralitndinem; et quid
in extrañen sic danle , num. 1 1. 10 tit. 4 part. 5.
Pater dotaxs filiara generaliter, si ipsa filia penes eum
Labeat bona matris suae , sive alia bona adventitia, quidí
tune pater faceré debeat, ne videatur illam dolaie de suis :
propriis bonis, sed filiae isuaej num. 2 per text. ibid. 1. 2
tit. 11, et num. 2 1. 8 part. 4. — filiara dotare tenetur,
etiamsi ipsa dives sil , et quid si dotet ultra congruentiam, i
nura. 2 I. 8 tit. 11 part. 4. — an teneatur dotare filiara, sii
sit bonorum ejus administrator, ibidem ; et quid si proles-
tetur, quód dat filiae dotem de bonis suis tantúm, et a» i
per protestatíonem ab bac obligatione liberetur, ibideni. i!
— an teneatur dotare filiara naturalem, et an, ipsamortu !,
dos redeutad haeredes patris, num. 2 leg. 8 tit. 11 part. 4< i
— • an teneatur dotem daré filiie in proprietate rerum, an '
vero in usufructu, vel nomine alimentorum de terapore ad
terapus , ibidem. — an teneatur filiara dotare, si ipsa ab
extraneo dctelur, et quando, ibidem : et aa paler videatur
exereere liberalitatem dotando filiara , ibid. — et an tenea-
tur illi dolem daré, si Religionem ingrediatur, vel si nup-
sijset sine consensu patris, dict. num. 2 1. 8 tit. 11 pai t. 4.
— Pater filiara suam dotare debet, si bené hubeat uude
illud faceré possit, ñeque avus paternus tune tenebitur y
ibid. in num. 4. — Et si pater non possit illara dotare,
an avus paternus ad ilJud teneatur, etianj de jure hujus
regni, quo filius post contractum matrimonii liberalur íi
patris potestate, ibid. ' — Paler filiara hareticam dotare
non tenetur, num. 3 1. 9 tit. 11 part. 4- — si aliquid ab
aüquo recipiat , ut filiara suara cura aliquo in matrimonio
colloeet, an illud per puellam repeíi possit k paire, num. 7
ji. 9 tit. 11 part. 4. — si stipuletursibi dotem reddi soluto
matrimonio, an tune maritus dolem lucrelur propter uxo-
ris adullerium, num. 1 1*23 tit. 11 part. 4. — qui pro
filia dolem dedit, an soluto matrimonio filiis existenlibus
dos ad illum rediré debeat, num. 1 per text. ibidem i. 30
tit. 11 part. 4- — Et quid si pater stipuletur dotem sibi
reddi soluto matrimonio, si filia postea emancipetur, an
dos postea ad patrem redii-e debeat, ibidem num. 2. —
Pater si pro maiitanda filia ei pro dolé magnam fecerit
donationem, an filii postea supervenientes illam revocent,
num. 4 quajst. 3 1. 8 tit. 4 part. 5. — lieét teneatur dolare
filiara, niliilominus illud faciendo exercel liberalitalem ,
diel. u. 4. — si post mortem uxoris sua2 filiara dotaverit,
an de suis bonis iiropriis, vel de communibus dotasse vi.
dL-alur, an possit de communibus; et quid si ejus uxoi
adliuc vivat, cura pater dotat, nura. 1 1. 6 tit. 10 part. 5,
— El quid si filia aliunde habet bona , an si á patre dote-
tur, videatur de propriis bonis patris dotari, ibidera, —
Pater an pro dote filiae suae data sit tacité obligatus, eí
quando, num. 2 1. 23 lit. 13 part. 5. — quando dieatur
compelenter dotare filiara, et an meta sit legitima, n. 4
1. 5 tit. 7 part. 6. — an teneatur redotare filiara, qua: casu
ct sine culpa sua dotem nmisit, n. 6 quaest. 1 1. 3 lit. 15
part. 6. — si fecit majoriam de bonis suis, dotalis prius
filiabus, proul lieenlia Piineipis ad eam faciendam requi-
rebat, si postea bona in dotem data cvicta sint, an filiae
possint agere deeviclione, vel reseinderé majoriara, ibid.
num. 13 quast. 31. — si ob dotanSam filiam de lieenlia
SErrEM PAiniTAUUiM.
351
Piíucipis aliquam rem suíg majoiiae alienavcrit, vel ex
alia causa, et poslea dives faclus sil, an teneaUír illam
vel aliara siiuilem rem in majoria subrogare, n. A qua;st. 6
L6tit. 11 part. 6.
Patf.r ALI3IEXTAKS, cl 311 leiieatur alera filium , si ipse
Güus partera sihi, ad alenduui datara male consumpsit,
11. 3 1. 2 til. 1 part. 1, el uum. 6 1. 2 til. 19 part. h.— el
malir Cliosalcre teiietur, el aii hoc ad alios ascendentes
pirliiieat: etquid si filias silincesluosus, n. 1 1. 2 til. 19
part. ¿I, el u. 5 1. 5 ibid. — si sil Cljncus , an possil fi iiini
glerede fruclibus sui benoficii, dict. n. 1 dicU 1. 2 lit. 19
part. 4. — au tenealur alere filiara, extra domara suara ,
et quidsifiliusprodiguliierconsurapsilpartera suam, ibid.
n. 6. — an tenealur alere filium etejus uxoreiii iiidotalam,
ejusque liberes, dicl. n. 6. — pro modo reddituura, non
pro modo valoris filiura alimentare tenetur, n. 7 1. 2 lit. 19
part. 4. — Et quid si paler non Iwbeal nisi tar.tum , quod
sibisuíDcial, an filium alimenlar* tenealur, ibid. n. 8. —
Paler propler inopiara excusalur, ul filies alere non com-
pellalur, gloss. 1. 4 per texl. ibid. f't. 19 part. 4. — fi-
lium aliuientare tenetur, licetavus divessií, n. 2 per lext.
ibid. 1. 4 lit. 19 part. 4. — sicut tenetur filium spurium
alimentare, sic el nepolem , et pronepotes, alimentare te-
netur, n. 5 I. 5 lit. 19 part. 4- — an debeat alimentari á
filio suo spurio, et an illum ad hoc cogeré possil, n. 61. 5
lit. 19 part. 4. — per easdem causas filium alimentare non
tenetur, per quas illum exbseredare polest, n. 31. 9 ibid. —
an tenealur filium suum emancipare, si ipse se alere possil
ex redditibus suis , vel ex officio suo, et an filius tenealur
iiunc\ictum propriis manibus quasrere, cura robustus sit,
n. 5 1. 6 lil. 19 ])art. 4. — an tencatur filium alere, quem
mjudicio ordinario fecil pronuntiare illum non esse filium
suum, licél antea in judicio summario conlrariura fuerit
judicalum, n. 41. 7 lit. 19 par!. 4. — an teneatur alere
filium insludio contra ipsiuspatrisvoluntatem, el niuluum,
quod filius recepit, solvere tenealur, n. 7 1. 6 lil. 1 part. 5.
— Et quas expensas cum filio faceré tenealur, quando est
nabilis ad studium, vel eliam quando est inhabilis, dicl.
n. 7. — Et quid si credilor scial filiura alicujus, cui ali-
quid mutual, non sludere, an lunc palrem obligut, ibid.
n. 9. — Paler an possil alimenta depegare filio ingralo, n.
2 1. 4 lit. 7 part. 6. — cogi polest ul filiara aliraenlet, nuni.G
ad fin. 1. 7 lit. 13 part. 6. — tenetur alimentare el dolare
filiam natur^lam, lanlüminopem, n.3 1. 18 lil. 16 parí. 6.
Pater usufructuaiucs, et an paler habeat usuinfructura,
si filius habeat beneficium ecclesiaslicura , et an illud ha-
beat inillicilé quaesitis per filium, n. 5 1. 5 til. 17 part. 4.
— si filio suo succedere non possil, ut est in feudis, an ex
eu re [alrl ususfruclusquaíralur,n. 5 I. 5tit. 17 part. 4. —
an habeat usunifruclum in bonis majoricalus, num, 5 1. 5
til. 17 part. 4. — debelhabere usumfructuní rerum filii,
si ipse fueiit Religionem ingressus, de quo paler afilio
Religionem ingrediente privare non polest, sive filius in-
gredicns Religionem inhoc disponat , sive non , dict. n, 5,
— Et quid si k couditore majoricalus dicalur, quod vult
ul Lona dentur ipsi filio, in quem majoiiam fecit, an lunc
ususfruclusquaTalurpatri, velnon, n. 5 1. 5 til. 17 pait. 4.
— Paler an possil per filiura suum prcejudicari ex lesla-
mento suo in usuTruclu adventiliorum, n. 2 1. 13 lit. 1
part. 6. — si ingredialur Religionem, an exstinguatur usus-
iVuctus, qnem in re aliqua habct, n. 5 1. 5 lil. 17 part. 4.
— non babel usurafruclumiu dolé adventi;ia filia:-, ñeque
de jure anliquo, ñeque de novo, n. 5 I, 5 lil. 17 parí. 4. —
an habeat usurafruclum in dote filii , si ei quaratur prop-
ler injuriara violali Ihori, ihidem. — licet in aliquibus ca-
sibus usumfructum habere non possil, an debeat habere
commodilalem illiusjurisj ibidem. — in bonis caslrensibus
filii nulluui jus babel, et quare, n. 7 per texl. ibid. leg. 6
lil. 17 pai t. 4. — an habeat usumfruclum in bonis feudalibus
filii, vel in bonis majuralus ipsius, n. 1 1. 7 til. SGpar!. 4.
Pater miles si leslatus fuerit in caslrensibus , an filium
preteriré, vel exha;redare possil, n. Sin fin. 1. G lil. 17
part. 4. — sive paganussil, an et quando possil substilueie
pupillariter filio suo emancipato, num. 5 1. 5 lit. 5 parL 6.
Pater heréticos perdil patriam potestaleminfilios, n.l
1. Q til. 18 part. 4. — vel schismalicus filios suos in poíes-
lale non babel , nec eis polerit pupillariter substiluere,
n, 5 1. 5 lil. 5 part. 6. — si receplelur íi filio, qualiler
puniri debet filius, n. 1 1. 6 til. 26 part. 7. — si sit hxre-
ticus, au ejus filii possint illi succedere, Uc 2 1. 7 per lext.
ibid. til. 7 part. 6.
Pater ejia.ncipat, et paler si filium suum em^ncipaverit,
polerit dimidiam parlera ususfruclus in bonis advcntitiis
filii sibi reservare, qui eliara ex lege sibi debelur , sed non
e-it ita si filius exeal íi patiis potestale per conlrattum ma-
Iriraonii , n. 6 1. 15 til. 18 part. 4. — an possil procurato-
rem conslituere in filii sui eranncipalione, n. 2 1. 15 lit. 18
part. 4. — an debeat prius interrogari de sub^tuntia eraan-
cipationis, n. 4 dicl. 1. 15. — cüui filium emancipat, an
possil retiñere sibi usumfructum bonorum decaetero acqui-
rendorura, n. 7 1. 15 lit. 18 part. 4. — non potest filium
iufaniem emancipare sine Principis rescripto, n. 1 I. 16
lit. 18 part. 4.— El an venlrcm uxoris possil quis emanci-
pare ex Principis rescripto, ibidem. -^ Pater in quutuor
casibus filium emancipare cogitur, et an ia illismelcasibus
filius invilus ad hoc possil comptUi, num. 1 1. 18 til. 18
part. 4. — si dilapidet bona filii , an propler hoc compel-
latur illum emancipare, ibidem. — El an alus casibus te-
neatur pater assiguare filio debilum bonorura subsidium ,
ibid. — Pater an possil prohibere filiis prinii gradus, ne
delrahant Trebellianicam, n. 1 iu fin. el n. 9 1. 8 til. 11
parí. 6. — cogilur filium suum emancipare, si asperf;, et
cradelilcr illum casligavcrit, n.2pertext. ibid. 1. 18 til. 18
part. 4. — quando polerit filiura suum emancipatum in
suam potcstalemreducere, n. 1 per texl. ibid. 1. 19 lit. 18
part. 4. — El non ita de jure nuturali alimenta parentibus
debentur, siculi debentur filüs, num. 3 iu procera, til. 19
part. 4.
Pater inops si habeat palrem, et f.lium divites, quis
eorum illum alimentare lenebitur, n. 12 in fin. 1. 2 til. 19
part. 4. — pauper an possil filio diviti substiluere pupilla-
riter, n. 2 1. 5 lit. 5 part. 6. — inops an propler ejus ino-
piam excusetur, ne filios alere corapellatur , glüs. 1. 4 per
texl. ibid. til, 19 pjit. 4.
Pater puouiTOR si criraen prodilionis committat, an
filii propler hocpunjanlur eadem poeiui, n. 12 1. 52 til. 25
part. 4. — si commillal prodilionem , an el quando cyus
filii, et quales propler hoc punianlur, n. 5 1. 2 per text.
ibid. lil. 2 pan. 7.
Patee prohibens, et an paler si de lerlio bonorum fece-
rilmiijoriam in filium cum prohibitione alienationis, an
haec lalis prohibilio impediut dominii Iranslationera , vel
non, n. 5 1. 43. — Vide supra in princ. lit. 5 part. St>
vide in verbo Tateb faciens majoriam ; vide ibid.
353
INDEX MATERIARUM
Pateb BKciPiENS emphyteusim pro se, et suis fliiis, et
haeredibus, an exigatur , quód filii etiam sint haeredes, ut
in emphyteusim succedere possint, n. 5 quaest. 2 leg. 28
tit. 8 part. 5. — Et quid si Olii sint inaequaliter instituti
in haereditate, an aequaliler succedant in emphyteusim,
ibidem in n. 3, — Pater qui vecipil emphyteusim pro se
et uno filio nominato, an possit postea variando aJium
nominare, n.l 1.25 tit.9 part. 6. — qui recepit emphyteusim
pro se, et fliiis suis, et nepolibus, si postea rem vendidit
irrequisito domino, an cadat ¿ jure suo, et an ex hoe praeju-
dicet fliiis, et nepolibus, n. 3 in fin. 1. 29 tit. 8 part. 5.
Pater testator, alias testamento. — Pater eodem
mado, et cum eisdem solemnitatibus testari debel Ínter
filios, ac si testaretur inter extráñeos, n. 3 1. 7 tit. i part. 6.
— si dividat baereditatem inter filios suos, debet ilíud co-
ram duobus testibus rogatis faceré, n. A ibidem. — si ínter
liberes tesletur, an primum testamentura per secundum
tollatur, et quando ; et quid si aliud non fecil, sed tantúm
primum derogavit, gloss. 1. 8 tit. 1 pnrt. 6.— an possit per
filiumpraejudicari ex testamento suoin usufruclu adventi-
liorum; et an pater habeatfructusbonorum adventitiorum
filii ingredientis Religionem , n. 2 1. 13 tit. 1 part. 6. —
qualiter testelur, si sit monachus, n. 7 el 8 cum alus ibid.
1. 17 tit. 1 part. 6. — si in testamento suo impedierit filio
lestamenti factionem, qualiter ei consulatur, n. 9 1. 27 ibid.
— Videin verbo Pater majoriam, etin verbo Pater exhje-
REDANS.
Pater faciens majoriam, et an pater habeat usumfruc-
tum inbonis majoratus sui filii, vel feudalibus, n. 1 1. 7
lit. 26 part. A. — si cum consensu'filii, qui est sequeus vo-
cal us ad majoriam, de licenlia Regis aliquam rem majoriae
vendat, an propter hoc filius consentiens sibi praejadicet
quoad pretium , et quando sic, n. 1 quaest. 8 1. 10 lit. 26
part. 4. — si rem majoriae alienaverit, quam filius evincit
postea, quia sine Regis facúltate vendidit, vel illa eral malé
impétrala, an res sic evicta penes filium debeat remanere,
vel penes patrem, n. 1 quaest. 9 1. 10 lit. 26 part. 4. — si
in fraudem filii majoris aliqua bona majorias alienaverit,
an ipso moriente filius major istius filii agere possit revo-
catoria contra fraudem alienantis , ücét fraus ejus respectu
facía non fuisset, n. 1 quaest. 20 1. 10 tit. 26 part. 4. — si
Güm baberet majoriam de licenlia Regis dotem filise suae
dandamindededuxit, an ad aliud ibidem reponendum te-
neatur, si pervenerit postea ad pinguiorem fortunam, n. 1
quc-est. 43 1. 10 tit. 26 part. 4» — si de tertio bonorumfe-
cerit majoriam in filium cum prohibitione alienationis, an
haec talis prohibitio impediat dominii translalionem , vel
non, n. 5 1. 43 tit. 5 part. 5. — si fecerit majoriam in fi-
lium ultra tertium et quintum bonorum sine Principis li-
cenlia, pro illa tamen Principi supplicavit et ante conces-
sionemmortuusfuit, an si postea illam Princeps concesserit,
valeat lalis majoria, n. 4 1. 21 tit. 1, el n. 3 quaest. 24 1. 32
tit. 9 part. 6. — si fecerit majoriam in filium primogenitum
in primo testamento, et postea in secundo testamento illam
revocaverit, el filium in quem majoriam fecerit in tali se-
cundo testamento praeterierit, an talis majoria valeat, ex
quo secundum teslamenlum jure non tenuil, num. 4 1. 22
tit. 1 parí. 6. — sifecit majoriam in filium suum majorem
cum licentia Principis, el postea de lerlio el quinto bono-
rum in secundo testamento aliam majoriam fecerit in alium
filium, an prima majoria per secundara videalur revoca-
la, n. 4 1. 22 tit. 1 part. 6. — si faceret majoriam sub con-
dilione,et conferendo veroa íd faturutn, an talis institutio
majoriae valeat, n. 2 in fin. 1. 11 tit. 3 part. 6. — non po-
testinslitueremajoriam in filium incestuosum vel spurium,
cüm legilimabitur, n. 7 1. 19 tit. 3 part. 6. — qui ex Regia
facúltate majoriam facit in unum ex filiis, eliamsi alii filii
graventur in legitima, qualiter tune debeat alus filiis suam
legitimara relinquere, el an in proprietate, etin qua quan-
tilale ; etquid si filii aliunde póssint se alimentare, num. I
1. 11 tit. 4 part. 6 , et n. 3 1. 32 tit. 9 part. 6. — si frcit
majoriam de domo sua, in qua continuo habilabal, an ve-
niantetiamdomus aliae, quae erant istius appendices, n. 13
1. 23 tit. 9 part. 6. — sí faciendo majoriam in unum ex fi-
liis alios multura gravat, peccat mortaliter , n. 3 1. 32 tit..9
pan. 6. — si el Rege babel licenliamad faciendam majoriam,
an tune possit diminuere legitimara filii in minoribus or-
dinibus constituli tempere dalae licenliae,, ibidem num. 3
quaest. i. — si habet licentiam ad faciendam majoriam de
cerlis bonis, antuncvigore talis facultalis possit faceré ma-
joriam in tenia parle bonorum de alus bonis, n. 3 quaest. 3
1. 32 til. 9 part. 6. — si de licentia primogeniti Regis vívenle
paire majoriam fecerit, poslquám ipse palri in regno suc-
cessít, an majoria teneat, ibid.ín quaest. 4. — cüm impelrat
licentiam ad faciendam majoriam, an debeat faceré men-
lionem de poslhumis nascituris, ibid. ín quaest. 6 dict.
n. 3. — qui de licentia Regis fácil majoriam, an possit daré
poteslatem filio, ut eligat ad majoriam unum ex filiis suis,
quem ipse velit excluso majore , n. 3 quaest. 9 1. 32 tit. 9
part. 6. — El an filius naturalis admiltatur ad majoriam,
si pater ad eam filium suum majorem vocaverit, et caeteros
descendentes jure primogeniturae, ibid. quaest. 9. — Etan
tune pater possit eügere filium ínímicum Regis, ut in ma-
joria succedat, ibid. — Pater an possit faceré majoriam ili
filium, quando licenlia Regis de filiis tantüm faciebat men-
tionem, quaest. 10. — El quid sí in impetratione licenliae
ad faciendam majoriam non sil facía menlio de eo, scilícet
quüd possit filiúrum legilimam gravare, an tune pater illud
ücilé faceré possit, sallím si in facúltate dictum sil, quod
possit illam libera faceré, in dict. n. 3 quaest. 11 1. 32 lit. 9
part. 6. — Pater cui data fuit licentia ad faciendam majo-
riam, cüm alias testamentura faceré non possit, an per hoc
ad illud faciendum habiHtatus videatur, ibid. quaest. 12. —
si ob dolandam filiairi de licenlia Principis aliquam rem
suae majoriae alienaverit, vel ex alia causa, et postea dives
factus sit, an teneatur illam, vel aliam similem in majoria
subrogare, n. 4 quaest. 6 1. 6 tit. 11 part. 6. — si impetret
á Regelicenliam ad faciendam majoriam ín unum ex filiis,
anlunc possit duasmajorias faceré in dúos, vel plures fi-
lios vigore talis licentise sic ei dalae, n. 3 quaesU 13 dict.
1.32 til. 9 parí. 6. — Etquid si licentia data fuit, utpossit
majoriam ín dúos , vel plures filios faceré, an tune illam
facire possit in unum tantüm, ibidem. — Et an pater vi-
gore talis licenliae possit majoriam faceré in filium in potes-
tale per viam donationis , vel in posthuraum, vel ín filium
cxísteniem apud hosles, in dict. n. 3 quaest. 14 1. 32 tit. 9
part. 6. — Pater qui habuit licentiam ad faciendam majo-
riam ín unum ex filiis, an illam innepotem faceré possil, et
quando, ibid. in quaest. 15. — si de licentia Principis facial
majoriam in filium , post cujus moriera vocavit nepotem
ejus filiura , si filius in vita palris decedat nondñm habita
majoria, an tenebil conslitulío in persona nepotis, dict.
n. 3 qua;st. 16 1. 32 lit. 9 part. 6. — qui habuit licentiam
a Principe ad faciendam majoriam in filium , quem elege-
SEPTEM PARTITARÜM.
355
rit , an si semel elegit, poBnitere possit, vel si electus de-
cessit, possit alium sine nova facúltale eligere, et quando
non, n. 3 quiest, 17 1. 32 tit. 9 part. 6. — si habuit ci Prin-
cipe licentiam ad facieiidaiu niajoriara in filium suum
illum nominando, an possit pater illo morluo in aliuni fi-
liúm illain faceré vigore talis licenüae, qua;st.l8. — Etquid
si nascatur alius fiiius, quem pater eodeni nomine vocavit,
an in eum vigore talis facuitutis majoria fieri possit, ibid.
qua;st. 19. — Et quid si facultas dicat , ut possit mujoriam
faceré libera, proutipsevoluerit, an tune possit illam faceré
in filium spurium, vel contra regulas juris civil:s, velsimi-
lilcr, ibidem quasst. 26. — Pater si habuil licentiam ad fa-
ciendam majorium, el talem licentiam cancellavit, vel
incidit, an si postea poeuiteat, et velit illam valere, valeat,
vel de novo alia licentia necessaria sit, dicl. n. 3 quajst. 21
dict. 1. 32 tit. 9 part. 6. — quaüLer faciet , quando vult im-
pediré, ne Princeps in posterum det successoribus suis li^
centiam alienaudi res majoriae ex nulla causa, ibid. qua;st.
23. — si sine Priucipis licentiamajoriamfecit, sipostejus
morlem illam Princeps confirmaverit, anteneat, ibid. in
quaist. 24etZi7. — si sine licentia fecit majoriam in lilium
de tenia paitebonorum, velin pluSiSiposleaantePrincipis
confirmalionem, sive deciarationem decedant ambo, an
ipse fdius aliquam parlem ad suos haeredes transferat, sal-
lim illam terliam partem, dict. n. 3 quaest. 25 1. 32 tit. 9
part. G. — qui habuit licentiam faciendi majoriam, si dicat
illam tantüm faceré de lertia et quinta parte bonorum , si
excedal, an suslineatur majoria, ibid. in q.28. — si habens
licentiam faciendi majoriam, illam fecit, et postea impe-
travil hujus lieenliae revocationem , an per solam impetra-
lionera revocare videatur , in dict. quaest. 28. — si fecit
majoriam in unum filium imposito sibi gravamine, si
postea illam revocaverit, et in alium filium fecerit, et nihil
de gravamine dicat, an videatur repetitum, dict. num. 3
quaest. 29 1. 32 til. 9 part. 6. — si fecit majoriam de bonis
suis, dotalis prius filiabus, prout licentia Regis ad eam fa-
ciendam requircbat, si postea bona in dotem dala evicta
sint, an filise possint agerede evictione , vel rescindere ma-
joriam , ibid. qua!st. 31. — si ex Regis privilegio facial
majoriam in dúos filios spurios, an in defectu unius alter
habeattotumper jusaccrescendi, n. 6 quaest. 3 1. 33 tit. 9
parí. 6. — si postquíim fecit majoriam de pluribus rebus
voluntaria unam alienavit, an si postea illam rem habeat,
reincidat in majorium, n. 1 1. AO til. 9 part. 6. — si ex
domo sua principali fecit majoriam, et eam vendidit aliara
emendo, an illa subrogetur loco primae, dict. n. 1 dict,
1. 40. — an et quando videatur excludere foemlnas á suc-
ccssione majorite, el quando possit, vel non; et quid iu
dubiovocatis filiis, et an statulum vel praeceptum de exclu-
dendisfoeminis sit odiosum, vel non ; et alia infinita in hoc
videpern, 31. 3 tit. 13 part. 6. — si cíim liaberel filium et
filiam, fecerit majoriam in filiara, an valeat, vel non, dict.
n. 2 quaest. 2 dict. 1. 13 tit. 13 part. 6. — an succcdal in
filii sui majoria, n. 11. 4 til., 13 part. 6.
Pater monachus religiosus, aliis Religionem ingqf.ssus,
et an paler habeat fructus bonorum fiüi ingiedientis Reli-
gionem, nura. 2 1. 13 tit 1 parí. 6. — si sit Religionem
ingressus, qualiter testari possil, et quam partera filiis et
monasleno relinquere possil, num. 7 el 8 cum alus ibid.
1. 17 tit. 1 part. 6. — si sit profcssus Religionem , ah sta-
tim legitima debealur filiis, vel post ejus morlem natura-
lera, num. 9 dict. I. 17. ~jsi ingredialur Religionem , an
V.
slatim exstingu; tur ust;sriuc!.us, quera in re aliqua habet,
num. 1 in med. leg. 5 tit. 17 part. 4. — Et tune quand«
ipse capax non est, cocsolidabitur ususfructus cum sua
proprietale, dict. num. 5. — Pater monachus an possit
filiis suis pupillariler subslituere; el quid si non sit mo-
nachus, num. 2 1. 5 per lexl. ibid. tit. 5 part. 6.
Pater substituit, et pater si vulgariler substituerit
filio suo in sua legitima , an per hoc aliquo onere illam
prcegravasse dicalur, num. 1 in fin. 1. 11 tit. 4 part. 6. —
Et quid si íi paire filius fuent vulgariler, vel compendióse
institulus, el á primo gradu sil pr^tcrilus, an videatur
institutus rejecta conditione , ia qua fuit facía subslilutio,
ibid. num. 2. — Et an in residuo ultra legitimara possit
filius conditionaliler inslilui, et qualiter istud fieri possit,
ibid. nura. 4 el 5. — Pater monachus a» possit filiis suis
pupillariler substiluere, et quid si non sit monachus, u. 2
1. 5 per lext. ibid. tit. 5 part. 6. — si sit vilis persona, an
possit pupillariler filiis suis substiluere, et quando, dict.
n. 2 ad fin. — pauperet mendicus, an possit pupillariler
subsliluerf (¡lio divili, ibid. in fin. — quibus filiis subsli-
tuere possit pupillariler, ibid. innum. 3. — quo tempore
filios in potestale sua habere debeat, ut eis pupillarUei
subslituere possit, num. 5 I. 5 til. 5 part. 6. — an possit
poslhumo suo pupillariler subslituere, et quando, num. 5
leg. 5 tit. 5 part. 6. — schismaticus , vel haereticus filios
suos in potestale non habenl, ñeque eis pupillariler subs-
tiluere poterunt, nura. 5 1. 5 tit. 5 part. 6. — sive railes,
sive paganus sit , an et quando possit subslituere pupilla-
riler filio suo emancipato, ibidem. — Et an valeat jure
fidei commissi, quando subslilutio pupillariler facía non
valuit, ibid. — Pater an possit filio subslituere pupillari-
ler, quando ipse exivit ab ejus potestale per dignitalem,
dict. nura. 5 in fin. — Et quae requiranlur ad hoc , scilicet,
ut pater filiis suis pupillariler subslituere possit, num. 8
ibid. per illum text. 1. 32 tit. 9 part. 6. — Paler per quae
verba subslitulionem pupillarem faceré possit, et quis
probet Oliura in pnpillari aetale decessisse, ibid. nura. 7,
8 et 9. — an possil k substituto filii sui exhaeredati aliquid
relinqui, vel ab ipsoin aliquo gravari, n. 4et 51. 6 ibid.
— naturalis, et legilimus an filio substiluere possit, n. 4
cura alus ibid. 1. 9 per illum text. til. 5 part. G. — an
possil minori tempore laxare melara pupillaris subslitulio-
nis , nura. 2 1. 10 ibidera. — si filio suo impuberi pupil-
lariler substituerit , et ejus teslamentum ex causa praeter-
itionis, vel exhasredationis rumpalur, an subslilutio
pupillaris conservetur, num. 15 ibid. per illum lexl. —
polesl filio suo furioso exemplariter substiluere, et quando
non, et quid si illum exhaei-cdat, num. 1 et 2 cum alus
ibid. 1. 11 til. 5 part. 6. —si filio suo substitueiit vulga-
riler, an per hoc illum praeterilsse , vel insliluisse dicatur,
num. 2 1. 5 tit. 8 part. 6. — an et quando á substituto
filii exhaeredati aliquid legare possit, num. 8 1. 3 tit. 9
part. 6.
Pater gravatus eestiti'ere, an possil duas quartas de-
ducere, legitimara scilicet, de Trebellianicam , num. 2;í
1. 12 lit. 5 part. 6. — si cura jure regni tcneatur tertium
partem bonorura filii, cura ipse voluerit restituere, si ip^e
illud ita facit, an ex tali tertia parle possit quartam Tre-
bellianicara deducere, ibid. — quando gravatur hacredita-
tem restituere, an si ex ea fructus prrcepit, illos in suam
legiüraam computare teneatur, num. 8 1. 8 tit. 1) pnri. ú,
P\ter occüpans bona filii jure pcculli, an ad conPcJ o.
23
854
INDEX MATERIAllUM
nem inventarii teneatur, num. 4 leg. 5 tit. 6 part. 6.
PaTEU EXHvERF.»A^S, ET EXH.EKEDA1US. Potcr BD
possít exhaeredare filiíim conlrahentem matrimonium ante
vigesimura quintun) annum eo invito, saltim quando ipse
pater illara cum alio digno volebat desponsare , et ipsa
noluit , et postea cum indigno nupsit, num. A 1. 10 tit. 1
part. /J. — Et quid si cum aliquo clandestina contraxit,
an stante lege Tauri pater illam exhseredare possit, ibid.
ín fin. — Pater an possit exhaeredare filium masculum
conlrahentem matrimonium eo invito, eodem modo sicut
cst in filia , num. 7 1. 11 per lext. ibid. tit. 1 part. A. — si
exhaeredetur , an nepos , cui haeredilas defertur , acquirat
patri usumfructum, num. 5 1. 5 til. 17 part. 4. — ^ si cum
justa causa á filio fuerit exhairedatus , extraneo haerede
instituto, an talis hseres patrem alere debeat, quando in
summam egestatera devenit, n. 6 i. 6 tit. 19 part. k, —
Et an defunctus filius ad aümentandum teneretur, si vive-
ret, juslam causara exhaerudandi habens, ibidem. — et an
.tune hffiíes extiaiieus teneatur, si sint nepotes vel alii,
qui patrem jure sanguinis alere tenentur, ibid. in n. 7. —
Pater si praetereat vel sine causa exhaeredet filium eman-
cipatum , ita ejus teslamentum rumpitur, ac si suus esset
filius, num. 2 1. 20 tit. 6 part 6. — si filium vel filiam
injusto exhíeredaverit, ejus testamentum non valet, et
pólestquerelari, num. 2 1. 1 tit. 7 part. 6. — si maledicat
filium, an perhoc dicatur illum exhaeredare, num. 3 dict.
1.1. — an habeat necess^ exhaeredare nepotem, quando
filius suus obtinet primum locum in successione, num. 4
1. 1 tit. 7 part. 6, et num. 1 1. 1 tit. 8 part. 6. — an possit
filium in codicillis exhaeredare, et quando sic, num. 1
1. 2 tit. 7 part. 6. — si filium in testamento exha^redavit ,
an exhaeredatio teneat, si ex aliqua causa testamentum
rumpatur, ibid. num. 2 el 3. — non pote^t posthumum
exhaeredare, et quare, num. 1 1. 10 tit. 6, et num. 5 1. 2
tit. 7 part. 6. — si filium suum exhaeredaverit, qualiler
illum nominare, et oslen dere debeat, et quibus signis,
nt exhaíredatio valeat, gloss. 1. 3 per text. ibidem lit. 7
part. 6. — ex pluribus causis filios exheredare potest, de
quibus per gloss. 1. 4, 5 et 6 per illas II. ibid. tit. 7 part. G.
— si causara ingratitudinis coramiserit, ex quo á filio
possit exhaeredari , an afilio alimenta petere possit, et an
perdatjus jiaternum , num. 2 1, 4 tit. 7 part. 6. — an
possit filium exhaeredare ex alus causis aequé gravioribus
•expressis, dict. num. 2 dict. 1. 4; et num. 3 I. 8 tit. 7
part. 6. — qui ex justa causa filium exhaeredavit, an ex-
haeredationem revocare videatur, sise cum eo reconcilia-
vil, dict. num. 2 in fin. dict. 1. 4 tit. 7 part. 6. — el quid
si patrem non percussit, sed manum tanlura levavit mi-
nando, num. 3 dicl. 1. 4. — Pater, qui propter ingratitu-
dinem filii illum exhaíredat, loeum et tempus commissaj
ingratitudinis probare non tenelur, lia;res vero sic, n. 15
<lict. 1. 4- — an possit exhajredare filiam non renuntiantera
Vellejanum, et fide jubentera pro eo, cümessel carceratus,
num. 18 dict. 1. 4- — an et quando poter-it filiam exhere-
dare, quae luxuriosam vitam elegit; et plura in hoc vide
per num. 5 et 6 dict. 1. 5. — Et quid si ante mortem patris
*e correxit , an exha3redari possit, el an per patrem dotari,
vel alimentari debeat, ibid. num. 7. — Pater an possit
filiam exhaeredare, quae cúm essel aetatis viginti quinqué
annorum , cum indigno matrimonium contraxit, num. 8
<lict. 1. 5. — si plures causas exha;redationis contra filium
cxpresserit, an sufficiat unam tanturaex eis probare, n. 2
1. 8 tit. 7 part. 6. — quando dicitur filium exhaeredare 9Dte
gradum, vel post, vel in gradu ; et qui sit fíat posl oinnes
gradus, vel ante , cujus eüectus sit, et an tune admittatur
probatio in contrarium , num. 2 et 4 1. 9 ibid. — an debeat
filium exhaeredare ab ómnibus gradibus, velan exhaeredatio
teneat, si ab uno tantüm fiat, dict. num. 4- — qui exhae-
redavit filium ingratum , ipse causara ingratitudinis pro-
bare tenelur, et quare, et an ejus haeres, num. 6, 7 et 8
1. 10 per text. ibidem tit. 7 part. 6. — an et quando, et
ex quibus causis á filio exhaeredari potest , gloss. 1. 11 per
texl. ibid. tit. 7 part. 6. -.- si filium praeteriit, etneminem
haeredem instituit, an legata tune debeantur, num. 7 1. 7
tit. 8 part. 6. — Et an institutio valeat in quinta parte,
etiamsi testamentum rumpatur ex aüqua parte, dict. ».7
in fin.
Pater tutor, vel cubatoh, et pater quando filiis suis
tutorem non dedil, quis ad hoc admittatur, gloss. I. 9 ])er
text. ibid. til. 16 part. 6. — cum dalur tutor filiis, an sa-
lisdare teneatur, num. 5 dict. 1. 9. — si filio plures tutores
reliquit, an et quando tune judex unum ex eis eligere pos-
sit, et an adminislrationem concederé, gloss. 1. 11 per text.
ibid. tit. 16 part. 6. — an admittatur ad tutelara alicujus
minoris, quando ejus filius est debilor minoris, num, 5 in
med. 1. 14 tit. 46 part. 6. — an filio suo minori debitorem
suum sibi procuralorem daré possit, et quando, num. 6
1. 14 tit. 16 parí. C.
Pater nutriré quando filium debeat, quando vero islud
ad matrera pertineal, et quid in filiis spuriis, num. 1 1. 3
per text. ibid. tit. 49 part. 4.
Patek negans aliquem esse suum filium, qualiter contra-
rium probet, et an statim filio alimenta praestare debeat;
num. 1 I, 7 lit. 49 per texl. ibid. parí. 4.
Patena debet benedici, num. 4 1. 44 til. 5 part. 4.
Patientia quid sit : et plura de hac virtute vide per n. 1
1, 9 tit. 5 pait. 2. — Non lamen dtbet quis tanlum pati,
quod se contemptibilem reddat, ibidem.
Patiemes qui proprié dicanlur, n. 4 I. 9 tit. 5. part. 2.
P/ TRIA est uiiicuique dulcissima , et unicuique videtur
esse praestantior sua patria |)ropria , quam alia, et amor
patri* et homiuum naturalium patriae conferí ad conser-
valionein eorum, quae natura producit in patria illa, n. 3
1. 4 lit. 24 part. 4« — etimpius est qui propriam patriara
negligit, dict. num. 3 dict. 1. 4 tit. 24 part. 4.
Patria potestas non est in Episcopis, num. 1 per text.
ibid. I. 6.5 tit. 5 part. 1. — an se exlendat ad filios cleri-
cos, et quid si illi sint Episcopi , num. 6 ad fin. 1. 4 tit. 49
pan. 4, et num. 2 1. 14 tit. 48 part. 4. — fácil, ut taci^
turnilas filii adoplati pro consensu habeatur , nura. 2 I. 1
til. 46 part. 4. — est divino nexu copúlala ; et de ea vide,
num. 4 in prooem. til. 47 part. 4 per text. ibid. —- perdilur
per crimen haeresis patris, nura. 441. 6 tit. 18 part. 4- —
an finiatur per dignilatem á filio adeptam, et qualis ista
dignitas esse debeat, etan in odiosis, vel in commodosis
istud procedat, n. 1 J. 7 ibid. — an aroittatur, si pater
filiura suum dereliquerit, et ad ecclesiae portas, vel alibi
illum ejecerit, num. 1 et 2 1. 4 lit. 20 part. 4. — Et intra
quantum tempus ¡llura petere debeat, ut patriara potesta-
tem non araittat, nura. 3 ibid. — et an cúm hodie sit su-
bíala differentia emancipationis, et patriae potestatis in
successionibus ab intestato, adhuc durent effectus suitatis,
et in quibus, num. 2 1. 25 tit. 3 part. 6. — an expiret per
contractum matrimonii filii sui ante ipsius velationem ; et
SEPTEM PAÍITITARUM.
355
quid s! post lualiimonium rcmansit in domo sui palris,
HUID. 41-5 tit. 5 part. 6.
Pateiakciia major est in dignitate quolibet Episcopo,
num. 1 1. 9 tit. 5 part. 1. — Palriarchae quam potestatem
habeant in dioecesibus suorum Episcoporum, num- 1 1. 9
fil. 5 part d. — Patriarcba in sedendo debet prseferri
Caidinalibus , num. 4 in princip. 1. 9 tit. 5 part. 1. —
Palriarchae jurisdiclio in suffiaganeis quaesit, num. 2 1. JO
tit. 5 parí. 1. — Putriarclia punit Episcopum, siveArcbie-
piscopum in criminibus levibus, in alus vero solus Papa,
num. 8 dicL 1. JO. — et Archicpiscopus idem sunt, n. 9
ibidem. — seu Primas, etsi major sil Arcbiepiscopis in
jure, non ifaest inEpiscopis subdilis Arcbiepiscopis, num.
fin. 1. 10 til. 5 part. 1. — Patriarcbales quatuor sedes quid
designent, num. 1 1.12 tit. 5 part. 1. — Patriarcba qu ando
possit de novo coiistitui , num. 2 ibidem. — Patriarcbae,
qui piaeferantur aliis in sedendo, sive in alus, num. 3 ibid.
— quaj possint faceré exlia Provinciam suam, n. 1 1. 14
til. 5 part. 1. — Patriarcba minor est Arcbiepiscopo, n. 1
1. J 5 tit. 5 part. í, — non polesl promoveri in Archiepisco-
pum, secüs b contra, ibid. — Patiiarcbse sunt ad instar
Rigutn, et an sint personas spectabiles, vel illuslres,
iinii!. 2 1. 3 til. íli part. /i. — Patriarcba á quo consecre-
tur, num. fin. 1. 28 tit. 5 part. 1.
Patrimomum Regís est triplex, n, 3 1. 1 lit. 17 part. 4.
— Ilüi an vendi debeat , tt ad vcndendum ipse compella-
lur, nt patrem alere possit, num. 12 1. 2 tit. 19 part. 4.
— Regis est dúplex, unum fiscale, aliud privalum : de
quibus vida n. 2 1. 43 til. 9 part. 6, et n. 2 1. 10 tit. 19
part. 6.— Et an ea, quae Rcgiaccedunt jure confiscationis,
fua sint, et ab eo alienari possint, ibidem; et quid in
rcddilibus suis, ibid. — Et an ea, quae sunt de Principis
patrimonio, per aliquem legari possint, ibidem. — Palri-
inonium regale an possit alienari per Principem, vel de
cjus mandato, n. 3et 7 1. 14 til. 9 part. 6, el num. 21. 10
tit. 18, et num. 1 1. 28 tit. 11 part. 3.
Patrincs, vel patrini an possint essemonacbi, num. 6
1. 6 lit. 4 part. 1. — Patrini in baptismo sunt fidejussores
parvulorum ad inslruendum eos, num. penult. dict. 1. 6
til. 4 part. 1 , et n. fin.l. 3 tit. 7 part. 4. — non semper
¡enentur ad inslruendum filios, et quando sic, dict. n.
penult. dict. 1. 6 tit. 4 part 1. — an possint esse plures
in baptizando aliquem , num. 1 1. 7 tit. 4 part. 1 , et n. 3
])er text. ibid. 1. 1 til. 7 part. 4. — quid docere debeant
baptízalos, et qualiler eos instruere teneantur, qui sunt
fidejussores pro eis apud Deum , n. 3 I. 3 tit. 7 part. 4.
— Patrinus , vide supra in verbo Compatres, et in verbo
Pa I Kii spiritualis, et in verbo Pathonus.
Patronüs ecclesia;, an debeat consentiré in vendilione
a'icujiis rei immobilis suae ecclesiae, n. 6 leg. 68 tit. 18
1 art. 3.
Patronüs LiBERTí, SÍ per pactum expressérenuntietjuri
revocandi libertum in servitulem ob ingratitudinem, an
valeat, num. 1 1. 29 tit. 11 part. 5. — Patronüs, et si per-
mulalio beneficiorum fial sine consensu palroni, an tene-
at , num. 8 1. 2 lit. G part. 5. — ha;reticus si ad fidem re-
vertalur, an recuperet jus paíronatus, et alia bona, n. 3
quaest. 2 1. 2 tit. 26 part. 7. — si sibi hairedem insliluerit
libertum suum, an fraler ipsius testatoris possit iijud tes-
tamentum querclare, et quando, n. 3 1. 2 lit. 8 part. 6.
— an libertis tutores dari possint, n. 1 1. 3 tit. 16 part. 6.
— si datus sitlulor sui liberli, an salisdare If^iieatur, n. 5
leg. 9 tit. 16 part. 6. — rx quibus causis libertum suum
ad servitulem reducere possit, n. 5 cum seq. 1. 9 per text.
ibidem, tit. 22 part. 4. — El qualis debeat esse injuria,
sive offensa, et an in faciendo, vel in non faciendo, n. 4
ibidem. — Et quid si liberlus fuit factus clericus, an et
post in servitulem revocetur, ibidem n. 6. — Patronüs li-
berli, an ü liberto ali debeat, si ipse ad inopiam pervene-
rit, n. 14 1. 7 lit. 22 part. /|. — an ex justa causa liber-
tum in servitutem reducat, an illud propria auctoiilale
faceré possit, an vero judiéis sentenlia requiratur, num. 7
leg. 9 tit. 22 part. 4. — non poterit filiura suum in servi-
tulem reducere ob ingratitudinem commissam, quando
aliusillum redemil, ibidem n. 9. — si cum posset ingra-
tum libertum in servitutem reducere, si illud faceré nolit,
seddeeojn judicio quocratur, an debeat audiri, dict. n. 9
1. 9 lit. 22 part. 4. — an liberto decedenli sine testamento
succedal, si libertus fralrem liberum babeat, num. 1 per
text. ibidem, 1. 10 tit. 22 part. 4. — an aliquid in bonis li-
berti clerici praelendere possit, ibidem num. 2. — amiltil
jus paíronatus in libertum, si perpetuó fuerit exulatus e»
aliis mullismodis, de quibus per n. 6 cum aliis ibidem,
leg. 11 lit. 22 part. 4. — quando umittat jus paíronatus,
si á liberto operas exegcril, et an islud jus perdatur ex so-
la impositioue, si non fuit pervenium ad exactionem, ibi
dem num. 9. — si pro operis aliquid á liberto exegerit,
an amillat jus paíronatus, ut non possit contralabularc
teslamentum liberli, et eliam jus succedendi illi abintes
talo, n. 10 dict. 1. 11 per text. ibid. tit. 22 part. 4. — El
idem quod dicilur in patrono, babel locum in filiis, vel
aliis descendenlibus, el in cognatis, ibid. n. 12 per text.
ibidem.
Patronus fisci quis esse dicalur; et de eo videin leg. 12
tit. 18 part. 4, et in I. 7 tit. 9 part. 2.
Patbonus ecclesiae principalis, cui aliqua unitur, an ef
ficiatur patronus ecclesiaj unita?, n. 7 I. 13 tit. 5 part. 1,"
— Palroni consentiré debenl in unione ecclesiarum'
in quibus tale jus habent, n. 10 dict. 1. 13. — Patronus
praesentans indignum qua poena ferialur, et an praesuma-
tur, quüd piaesenlans sciebat conditionem praesenlati ,
num. 2 I. 25 tit. 5 pnrl. 1. — Palroni ecclesiarum non se
intromiltunt in eligendis ministris ad serviendum eccle-
siae, sed solus rector, n. 1 in fin. 1. 6 tit. 6 part. 1. —
Patronus qui ecclesiae suae dotem necessariam relinquit,
aliquam pensionem sui servilii illi iraponere non potest
eliam de licenlia Episcopi, glos. 1. 55 lit. 6 pait. 1. — ec-
clesia; eam dotare debet, et ante dotationem non polest
petere, quod consecretur, et quid si antea consécrala sil,
Dum. 2 1. 3 tit. 10 part. 1. — dicitur eliam ille, qui ec-
clesiam consecrare fecit, et tenebitur eam dolare, si ante
dotationem fecerit consecrare, ibidem. — unde dicalur, et
quod jus babeat in ecclesia, in qua tale jus babeat, n. 1
et 2 1. 1 til. 15 part. 1. — babel jus in ecclesia tribus de
causis, n. 3, dict. 1. 1. — Et an una causa illarum tantüm
sufTiciat, ibid. — Patronus non dicitur, qui modicam do-
tem ecclesiae conferí, ibidem. — an eíBci possit ille, qi:¡
non est, de consensu veri palroni, ibidem. — an eflicialtir
quis ex sola resdificatione, seu reparalione alicujus ec-
clesiae, ibidem. — efficilur quis ex sola loci assignalione
cum volúntate Episcopi, n. 4 in dict. 1. 1 tit. 15 part. i,
— quis dicalur, an ille qui incepil ecclesiam aedificare et
poenituil, an ille qui perfecil, num. 5 in dict. leg. 1. —
capellce constructa; in aliquo monaslcrio, an poss-it clcri-
356
INDEX MATERIARUM
ciim saecularem ibidem pi-Doscntare , ibid. — erit quis,
etiamsi dotem conferat post consecrationem ecclesiae, n. 6
in piincip. dict. 1. 1. — non efficitur quis ex dotatioíie fac-
ía ecclesiae per illum, nisi illud dicalur ; fallit tamen in
construente de novo quia licét illud non dicatur , videtur
daré nomine dolis, num. 6 ibid. — dicitur quis ex funda-
lione , constructioiie, vel dotalione, etiamsi expressíi tale
jus sibiipse non reservel, num. 6 in fin. dict. 1. 1. — quem
debeat praesentare , an extianeum, vel proprium palriae,
ibidem num. 9. — non pra;sentat Praelatum ecclesiaj Ca-
thedralis, vel GoUegialis, sed tantüm confirmat, num. i O
'eg. 1 tit. 15 part. i. — Ad alias vero prebendas canoni-
corum, vel aliorura citra Praelatum patronus habet prae-
senlalionem, ibidem. — Patronus potest esse praísens
electioni, ibique partes agere,' si illud jubet cotisuetudo,
ibid. n. 13. — Et an habebit ibi vocem , sive clericus,
sive laicus sit, ibidem. — Patronus ecclesioe, an possit vo-
cari ii prajsentalo adjudicium sine venia prius pelita, n. 14
leg. 1 tit. íl5 parí. 1. — debet in ecclesia tencre primum
Iccum Ínter laicos, ibid. n. lin. — si ad magiiam perveniat
paupertalem ali debet ab ecclesia, ñeque requirilur in eo
sunima inopia, n. 1 1. 2 tit. 15 part. 1. — defenderé debet
ecclesiam, et an expensis illius, vel suis, n. 1 1. 3 tit. 15
part. 1. — anet quando leneat,ur ad refeclionem ecclesiae,
ibidem in piinc. — an debeat praesíare suum consensum
iii alienalione rerum ecclesiasticarum, ibidem. — debet
idoneum praesentare, aliter non debet per Episcoi)um ad-
mitti, num. ^3 leg. 5 ibidem. — Palroni possunt con-
stringi juramento, ut utiliorem ecclesiae prasentent, si
Episcopus timeat, quód idoneum non praesentabunt, ibi-
dem.— Patronus an possit prajsenlare Keligiosum ad be-
neficium cum cura de sui Pra;lali licenlia, diit. num. 3.
— Et an possit consanguineura pi absentare vel filium
suum , ibidem. — Et an possit praesenlare alium, qui
aliud beneCcium habet, ibidem. — Patronus an de neces-
sitate leneatur Sacerdotera praesentare, dict. n. 3 in fin,
dict. 1. 5 tit. 15 part. 1. — praesenlans indignum, an pri-
vctur potestate praesentandi pro ea vice, vel non; et quidsi
scienter fecerit, n. 5 dict. 1. 5. — polest variare in prae-
sentando, et an pro una vice lantüm liceat variare, an vero
pluries, n. 1 L 6 tit. 15 part. 1. — an ex aliqua cautela
possit dari, ut variare minimé liceat sibi, n, 2 dict. 1. 6. —
— an, et qu.indo possit variare lite pendente inter prae-
-senlatos, si tertius voluerit praesentare, dict. num. 2 dict.
leg. 6. — licí:t variare possit, procedit accumulando se-
cundara praísentationem priraaB, non totaliter á prima
praesentatione recedendo, n. 3 1. 6 tit. 15 part. 1. — va-
riare non potest in malura, vel pcjus, sed in aequé idóneo,
vel meliori, ibid. in num. 4. — polest dúos, vel tres si-
mul praesenlare, licét patronus clericus sit, num. 8 dict.
1. 6 lit. 15 part. 1. — laicus polest voluntatem suam mu-
tare, et alium praesentare, si Episcopus nondum primam
praesentationem confirmaverit , num. 1 1. 7 ibidem. — In
■Clerico vero patrono est secüs, quia variare non poterif,
nec secundo praesentare, ibid. nura. 3. — Quod procedit
si tanquam clerico tale jus sibi corapeteret, secüs si ra-
tionepatrimonii, quia hicsiculi laicus poterit variare, n. 2
ibidem. — Patroni dúo si simul in unum praesentandum
consenserint, an uni ex eis postea liceat variare, n. 3 ibid.
— Patronus clericus se ipsum presentare non potest, et
quomodo liceat, ibid. num. 5. — Quod limita, nisi plures
sint patroni, unusque ex eis sit clericus. duia licité prae-
sentat, n. 6 per text. ibidem in dict. leg. 7. — patronuí
efficitur quis ex sola haeredilatis aditione, licét possessio-
nem rerum non habueril, num. 4 leg. 8 tit. 15 part. 1. —
jus suum compatrono donando, an Episcopi eonsensu il-
lud faceré debeat, num. 6 ibid. — Et an talis consensúa
debeat praestari ante factam donationem, vel post, num. 7
ibidem. — Patronus q^ui est in possessione juris patro-
natus, potest praesenlare, lite super proprielale pendente,
talis lamen praesentatio non debet per superiorem admit-
ti, num. 6 1. 9 tit. 15 part. 1. — Secíis si lis sitsuper pos-
sessione, et quae sit de hoc ratio, ibidem. — Patronus
debet esse bona; fidei possessor illius juris, quantum ad
hoc, utejus praesentatio valeat, n. 8 I. 9 til. 15 p.irl. 1,—
an possit praesentare post raotam litem super jure patro-
natus, num. final, ibid. — Patronis dissentienlibus inter
se inprEesenlando, quid tune fieri debeat, n. 2, 5 et 7 1. 10
tit. 15 part. 1. — Patronus ecclesiaslicus, sive laicus, iu-
tra quantum tempus debeant prffisenlare, num. 1 leg. 11
ibidem. — laicus, qui ex privilegio apostólico habet po-
neré custodiara ecclesiaj vacanti, an talis laicus patronus
possit ibidem poneré oeconomum, n. A 1. 11 til. 15 part. 1.
— Ex quo cogitari polest an Reges Hispaniae babeant ex
consuetudine islud jus, ibidem. — Patronus qualis, si plu-
res sint, debeat magis honorari, n. 6, 7 el 8 1. 12 tit. 15
part. J. — Putroni dissenlientcs in praeseí tindo, Episco-
pus debet iilura instiluere, quem praesentat ille, qui plus
ecclesiae conluiit, quia hic Episcopus oj)tionein non habet,
dict. n. 7. — Patrono morluo , vel decedenle sine haevede,
ad quera pertineat jus providendi, et praesentandi,
n. 1 1. 13 tit. 15 part. 1. — Patroni prius debentfiliis ec-
clesia; praesentare, quám extráñeos, n. 2 et 3 dici. 1. dS.
— Patronus an de necessitate leneatur ad ecclesiam
presentare aliquem de intitulatis ad illam, qua de causa
fuerunt ordinati, num. 3 1. 14 ibidem. — sine conseasu
Episcopi non potest aliquid disponere, quod sapiatmodum
vivendi in ecclesia, vel aliquam spiritualilatem, n. 2 1. 15
tit. 15 part. 1. — Nec poterit aliquid disponere de juribus
ipsius ecclesiae in praejudicium Episcopi, ibidem, — Pa-
tronus si negligens sit, cui devolvatur polestas praesen-
tandi, n. 1 ad fin. 1. 9 tit. 15 part. 1. — Pdlroua an possit
essefccraina, n. 4 1. 8 tit. 15 part. 1.
Patrón ATUS jus, videsupra in verbo Jes patronatls.
Patkuus an excludat nepotem ex filia, quando fuit ex-
clusa per testatorem h successione niajoriae, n. 2 qu;esl. 18
1. 3 tit. 13 part. 6. — an requiratur, quód sit atrinque
conjunctus, si velit nepoti, seu sobrino suo succedere,
n. 1 1. 5 tit. 13 part. 6. — non continetur appellalione
nepotis, num. 1 1. 6 tit. 13 part. 6. — excluditur per ne-
potem, seusobrinum, et quando, etiamsi cum eo sit in
pari gradu, ibid. n. 3. -^ an leneatur neptem suam dola-
re, num. 6 leg. 9 tit. 11 part. 4» el u. 6 in fin. leg. 2 tit. 19
part. 4. — Etan films fralris naturalis patruo suo succe-
dat, siculipolerat succedere ejus paler, num. 81. 12 tit, 13
part. 6.
Pauper an possit divitem compellere ad sibi mutuan-
dum, et an et quando implorare judiéis oflicium , num. 1
in prooem. tit. 1 part. 5. — Et non obstat, quód aliquis
.sit pauper, vel non, ut de eo aliqua considerari possint,
si bonos mores habeat, n. 3 1. 4 tit. 2 part. 5. — Pau-
per si praeferat suas res vilissimas pretiosioribus alienis in
eo depositis, an in eo tune dolus esse praesumatur, num. 8
1, 4 tit. 3 part. 5. — studens an plus commendandus sit
SEPTEM PAP.TITARUM.
357
quíim dives , n. 16 in prooem. Pai lit. — an dcbcat a doc-
loribus gratis licenliari vel doctoran, nuni. 9 1. 10 tit 17
part. 1. — Pauperes inventi iii officio praesumuiitur affec-
lasse oflicium, in;m. 2 1.2 lit. 9 parl. 2. — Pauper cüm
opprimilur ii potente, etiamsi lalenter lacryoaatur, ejus
clamor tacitus in excelso audilur, n. 5 1. 5 tit. 3 part. 3.
— Pauperes an possiut csse testes, num. 19 leg. 8 tit. 16
part. 3. — Pauper, an tabeiliniiibus et advocatis aliquid
solvere debeat, et quando , et an causa , sive litigium
ipsorum scriptura redigi debeat , el in aclis, niini. 3 1. 6
tit. 22 part. 3. — Pauperes qui dicantur, sive agatur de
magno, sive de parvo pri'judicio, num. 2 leg, 20 tit. 23
part. 3. — Et cui iiicumbat onus probandi aliquem esse
pauperem, dicl. n. 2 ad fin. — Pauper prsesumitur lile,
qui malé veslitus ambulat, et ibidem de alus modis pro-
bandi paupertatem, dict. n. 2. — ut potest rebus com-
munibus civitatis, sicuti potest dives, n. 8 leg. 9 tit. 28
part. 3. — Pauperibus qualiter consulatur, quando di-
vites in pascuis communibus mullos greges immiltunt
in eorum daninum , num. 9 1. 9 tit. 28 part. 3. — Pauper,
et an relictum alicui tanquam pauperi, sibi debeatur, si
dives sil, si relinqiiensillud ignorabat, n. 4 in fin. 1. 21
lit. 1 parl. 6. — Pauperes alicujus loci, si sint ab aiiquo
heredes inslituti, an tune bona mobiiia, el immobilia de-
beant vendi, ut pretium eis detur, n. 1 1. 20 tit. 3 part. 6.
— Et qualiter inler eos debeal fieri divisio, el inter qua-
les, et per quos; et alia in lioc vide per gloss. dict. 1. 20.
— Et quid sitestator nominationem pauperum suo com-
niissario relinquit, quos tune ipse eligere tgieatur, ibid.
num. 7. — Et si bona jubeantur distribuí inler pauperes,
qualiter hoc fieri debeat per executorem, num. 2 1.3 per
text. ibid. lit. 10 parl. 6. — Et inlra quantum lempus is-
te elector eligere debel, et quid si nolit, ad qucm devol-
vatur eleclio pauperum, n. 3 1. 7 ibidem. — Pauper non
dicitur filius, qui babel patrem divitem, num. 6 1. 7 til. 13
part. 6. — an et quando et qualls de delicio acensare pos-
sil aliquem, num. lí el 12 Ic^. 2 per lext. ibid. til. 1
parl. 7. — quis proprié dicalur, dict. num. 12 dict. I. 2
tit. 1 part. 7, et n. 2 1. 20 Ut. 23 part. 3.
Paupertas ecclesiarum esl jusla causa uniendi eas,
num. 7 1. 13 tit. 5 parl. 1. — facit hodle aliquos sludere,
si enlm divltes sunt, de hoc non curanl, num. 5 1. 2 tit. 7
part. 2. — Pauperlalis probatlo cul Incumbat, num. 2 ad
fin. 1. 20 Ut. 23 part. 3. — Paupertas ad delictum trahlt,
sed ob hoc mulleres, quae turpem vitara eligunt, non ex-
cusabuntur, num. 2 1. 2 tit. 9 part. 2 , el num. 2 1. 5 tit. 3
parL 4. — pa'rem excusat, ut filios alere non compellalur,
n. 1 cum sequent. per lext. Ibid. 1. 4 lit. 19 part. 4. — ex-
cusat ab appellando, el an detur secundus annus propter
inopiara ad prosequutionem appellationis, ibidem. — an
impedialpoenas judiciales, elan excuset in criminalibus,
el an excuset íi solulione colleclse, vel ab alus muneribus
publicis, et an á perjurio, etá cautione, quaní debel pres-
tare usufrucluarius, n. 1 1. 4 lit. 19 parl. 4. — an excuset
ápraelalura, vel á tutela, num. 12 1. 2 tit. 17 part. 6.
Fax ü capitaneis, an el quando fieri possil, num. 15
1. 2 til. 1 part. 2. — Pax esl stricti juris, el non se exlen-
dil ad alia, quam scilicet in pace contenta fuerint, n. 1
1. 31 tit. 18 part. 2. — an \idealur fucta, si tempore pacis
Rex in confinibus regnisui facial castellum, ibid.— Pacem
rumpens si nionitus et requisitus damna non emendet,
perdit castra posila sub fidolitate, et alter polest illa sibi
ocGupare , num. 2 ibidem. — Pacem inler plures factatn
si unus violet, el júrala sil, alius propler hoc violare eam
non debet, num. 6 1. 28 til. 11 part. 3. — El an rampat
pacem qui fácil furlum , dicl. num. G in fin. — Sed quid
si unus alterum vulneravit, anne aller pacem eliam jura-
lam servare debeal, n. 7 1. 28 til. 11 part. 3. — El quid si
offendatur filius, frater, vel uxor, vel unus ex eis qui pacem
fecerunl alio pra?senle ab exlraneo ofTenditur, et ille eum
non juval, ibid. — Pax , el de instrumento pacis qualiter
Cat, et an sit de jure gentium, num. 1 1. 82 tit. IS part. 3.
— quando Ct, an facta cum uno ad adhaírentes, et cóm-
plices exlendatur, el quando, num. 2 dict. 1. 82 tit. 18
part. 3. — de natura ipsius esl, quod sit perpetua, el an
in ca debeal osculuraintervenire, n. 3 el 4 ¡n dict. 1. 82.
— hominum esl ordinala concordia , num. 8 1. 1 tit. 27
part. 4. — quid sit, el quotuplex, et qualiter fial , et qui-
bus actibus, num. 1, 3, 4 el 5 per lext. ibid. tit. 12 part. 7.
— Et an ruptor pacis videatur ille, qui rupit ex causa
novilerorta, ut si inimicus illam fregil, ibid. n. 6 et3
ad fin. 1. 3 ibidem,
Peccare non debet quis propler suum araicum, num. 4
1. G per lext. ibid. lit. 27 parl. 4. — et non esl danda oc-
casio peccandi etiam infidel!, num. 1 1. 22 lit. 12 part. 5.
— non licet etiam in volentem, num. 2 leg. 1 til. 19
part. 7.
Peccata , el peccalum origínale commune esl ómnibus
nascenlibus, num. 1 1. 1 til. 4 parl. 1. — per parocbia-
num commissa in alieno episcopatu , an de eis possil suus
parochus illum absolvere, num. 5 1. 21 lit. 4 part. 1. —
Peccalum moríale an debeal stalim confiten sub poena
peccati, num. fin.l. 22 tit. 4 part. 1. — licét obliviscatur,
an hoc sit peccatum , dict. num. finalem. — Peccata ve-
nialia an el quando confiteri teneamur, num. 2 in raed.
1. 23 til. 4 part. 1. — Peccati morlalis poena , nura. 5 per
text. ibid. 1. 28 lit. 4 part. 1. — Peccatum fácil, ut quis
cilius moriatur, n. 2 1.37 ibid. — Peccata magna, et media, .
et mínima, quae sint, el quae impedient ordinum suscep-
tionem, et qualiter, num. 2 , 3 et 4 1. 32 tit. 5 part. 1.
— causanlia irregularitalem, quae sint, num. 2 dict. I. 32.
— mortalia, an et quando causent irregularitalem, n. 5
dicl.l. 32. — venialia sunt peccata minima , num. 1 1.34
tit. 5 part. 1. — occulta, quae dicantur, num. 3 1. 33
tit. 6 part. 1. — publica publici^ reprehendí debent per
praedicatorem, alias consentiré videtur, num. 4 1. 45 til. 5
part, 1. — nondum commissa Papa remitiere non potest ,
num. 5 1. 52 tit. G part. 1. — occulta quando liceal reve-
lare, quando vero non, num. 10 I. 35 lit. 9 part. 1. —
occulta non debent á judice terreno puniri , el si probar!
non possunt, non sunt trahenda in pubücum, etiam s!
sol! denunlianli nota sint, quia tune judex non poterit ad
aliquem actum judicialem pervcnire , ñeque illi poterit
subtrahere Sacramenlnm, ñeque excommunicarc in gene-
re, num. 16 in prolog. 4 part. — Peccalum raortale utrum
sit, si marilus manducei calida, ut cum uxore copulara
habere possil, el quando peccct eam cognoscendo veniali-
ler, quando vero mereatur, num. 2 , 3 el 5 1, 9 per lext.
ibid. tit. 2 parl. 4. — moríale fácil ille, qui scienter con-
traxil matrimonium cum vovente simpliciler, num. 5 1. 11
til. 2 parl. 4. — Peccatum faciens servus cst peccati,
et quibus miseriis, et inforluniis peccator subjeclus sit,
num. 3 1. 8 lit. 22 part. 4. — ducit ad non esse, cüm ni-
hil sit, dict. num. 3 in fin. — a n facial ille, qui obtimo-»
353
INDEX MATEIIIARUM
rem mortis vel amissionis bonorum , aliquod crimen
coramittit, num. 1 1. 4 tit. 24 part. h. — Papae qualiter
J!i concilio denuntiari debeal, num. 3 per text. ibid. 1. 10
tit. 25 part. 4. — "on debel fieri propter amicum, ñeque
lalis excusado aliquid valebit, num. 4 per text. ibid. 1. 6
tit. 27 part. 4. — et duae res faciunt in homine omnia
pcecata, num.l in prolog. 7 part. — Etinilium omnis
pcccatifuit superbia,n. 3 in dict. prolog. — Etpotius debet
quis omnia mala pali, quám peccato consenlire, n. 3
1. 8 tit. 8 part. 7. — Et qui habet potestatem castigandi,
si ciim opus est, ilium non faciat, qualiter punialur ,
n. d 1, 9 ibid. ad fin.] — Peccatum unius alter luere non
debet, gloss. I. 9 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — incestus,
vide in verbo Incestus.
Peccator duplici vinculo adstringitur adsatisfaciendum,
num. 1 1. 28 tit. 4 part. 1. — doleré debet, eo quód Deum
oíTendit, non tamen propter infamiam sibi sequulara, vel
aoiissi lionoris, num. 1 in med. I. 23 tit. 4 part. d. —
qualiter doleré debeat de peccatis suis, et qualis dolor
siifficiat, dict. num. 1 infin. 1. 23 lit. 4 part. 1. — Pecca-
toics an sint odio habendi ab hominibus, et á quibus
sic, num. 2 ]. 12 til. 5 part. 2. — Peccator quibus mise-
ríís, et infortuniis subditus subjectusque sit, num. 3 1. 8
per text. ibid. lit. 22 part. 4.
Peculatls crimen, vide in verbo Crimen pecdlatus.
Pecüliom clericorura in quodiíTerat á peculio laicorum,
n. 1 1. 1 tit. 21 part. 1. — adventitium in clericis dici-
tur, quod in laicis appellatur castrense, vel quasi cas-
trense, num. 1 1. 2 ibid. — profectitium in clericis quod
ílicalur, num. 2 ibidera. — quasi castrense, quaj personae
jilud dicantur liabere, num. 4 1= 2 tit. 2 part. 3. — Etan
fiiiusfamilias, quiíi patre habet peculiura , possitin litem
jurare actore deferente, etquando, num. 2 et 5 1. 3 tit. 11
piirt. 3. — Peculiura castrense dicitur, quod castellanus
acquirit in custodiendo castrum, num. 1 per text. ibidem
I. 6 tit. 17 part, 4. — castrense dicitur, quod filius lucra-
tur tam inmari, quára in térra propter se tantum, num. 4
dict. 1. 6. — Et si de castrensibus filius fuerit testa tus, et
patrem exhoBredaverit , an ejus testamentum subjaceat
querela;, et quid hodie , num. 8 ibidem. — Et quid in
patre testante in castrensibus, an in eo idem sit dicendum,
dict. num. 8 in fin. dict. 1. 6 tit. 17 part. 4. — Peculium
castrense, vel quasi, quod dicatur, gloss. 1. 7 tit. 17 part. 4
per text. ibid. — quasi castrense anpossit habere muJier
ex principis donatione, num. 9 1. 7 tit. 17 part. 4. — cas-
trense est obligatum pro mutuo recepto k filiofamilias;
II. 11 1. 4 tit. 1 part. 4. — profectitium, vel adventitium
an dicatur illud, quod lucratur Clius cum pecunia patris,
et quando, num. 1 1. 3 tit. 15 part. 6. — castrense, vel
quasi, an frater cum fratribus comraunicare teneatur,
gloss. 1. 5 per text. ibid. tit. 15 part. 6.
Pecunia redimit peccatum, num. 1 in princip. 1. 25 tit. 4
part. 1 — unde dicatur, num. 2 per text. ibid. 1. Hit. 21
part. 1 — á solo Imperatore vel Rege cudi et fieri ejus
mandato potes t, et hocprivilegium est ipsorum, num. 11
1. 2 tit. 1 part. 2. — Pecunise obediunt omnia, num. 4
1. 17 tit. 9 part. 2. — Pecunia data judici, vel testi, an
et qualiter repeti possit, num. 4 1. 27 tit. 22 p.irt. 3. —
reperta in pariele domus cuja sit, num. 1 1. 45 tit. 28
part. 3. — si abscondita inveniatur, scmper prcesumiiur
esse alterius, et quód illud non sitlhe5aurus, num. 2 ibid,
— «stderebus, quw servando servari non posSunt,n. 5
1. 14 lit. 11 part. 4. — El an tutor possit dotemprominort
constituere in pecunia, vel inrebus immobilibus, vel mo-
bilibus sine judiéis decreto, ibidem. — Pecunia si sitia
máxima quantilate, sic judicatur de ea, sicuti de alia re
immobili, dict. num. 2 in fin. dict. 1. 14 lit. 11 part. 4. —
anpossit dari mercatori, ut inde ille percipiat quaístum,
qui honesté percipi potest , num. 5 1. 29 lit. 11 part. 4. —
si alicui numeretur de mandato alterius, an ipse illam mu-
tuare videatur, num. 2 per text. ibid. 1. 2 til. 1 part. 5. —
in dubio an videatur deposita, vel matuata, num. 1 1. 10
tit, 1 part. 5, et num. 2 1. 72 lit. 28 part. 3. — si mutue-
tur, an ibi venial inleresse, quod est extra rem, et quid in
alus mutuabilibus, num. 4 1. 10 til. 1 part. 5. — Et quid
si muluans esset mercator, an ibidem venial inleres-
se extrinsecum , dict. num. 4 dict. 1. 10. — Pecunia si
commodalur ut species, an possit retineri pro debito per
ipsum commodalarium , n. 3 1. 9 til. 2 part. 5. — quando
possil licité deponi penes usurarium, num. 4 1. 2 tit. 3
part. 5. — si detur pro arrha ratione venditionis, si liinc
non dicatur quod dalur propter pretium, an illud ita
esse piffisumatur, num. 2 1. 7 tit. 5 part. 5. — inlra
quantum tcmpus í» venditore emplori reddi debeat, s
fuit ínter eos pactum faclum, quód illa reddita empior
ad rei emplaí resíilutionera lenerelur, num. 1 1. 42 lit. 5
part. 5. — el an jus compelens venditori ex tali pacto
possit alii cedi , ibid. innum. 2. — el an emptor liberetur
praeslilo inleresse, et quando, ibid. n. 4. — Et si ex pe-
cunia aliena aliquis rem emat, an ipse emeus habeal illius
rei dominium, et quando, num. 1 cum alus ibid. 1. 49 per
text. ibid. tit. 5 part. 5. — el quid si pecunia sil alicuju
militis, vel alicujus minoris, furiosi, vel prodigi, vel ee-
clesiae, an tune requiratur, quód emens sil procuralor,
vel negotiorum gestor ipsius militis, num. 2 et 3 ibidem. —
el an idem sil in quocumque milite , in dict. num. 2. —
Pecunia in dubio semper [¡raesumitur esse solvenlis, dict.
num. 1 dict. 1.49. — ecclesisesi h Pra;lalo ipsius mutuelur
alicui, et ipse ex ea prsedium emeril, an tune praedium
sil ecclesise, vel emenlis , num. 6 dict. 1. 49. — el quid si
Praelatus, el ecclesia de communi pecunia rememant,
cuja sil res sic empta, dict. num. 6 in fin. dict. 1. 49. —
Pecunia siinterveniat quando una res pro alia permutalur,
an tune praesumatur vendilio, vel permutatio, num. 1 1. 1
lit. 6 part. 5. — an licité recipiatur íi medico pro confe-
renda sanilale , num. 8 1. 10 til. 8 part. 5. — inventa est,
ut aeslimet alias res, non aulem ut aestimelur, num. 3 1. 28
til. 8 part. 5. — si mutuelur alicui, el dalioni ipsius ad-
jiciatur poena, an videatur apposila loco usurarum, n. 2
1. 40 lit. 11 part. 5. — an reeipi possit pro fidejussione
facienda, num. 41-1 tit. 12 part. 5. — Pecuniam fuisse
vrrsam in ulilitatem minoris debet semper probare tutor,
etiam in alus contractibus ultra mutuum, n. 4 i. 8 lit. 13
part. 5. — Pecunia si alicui detur ad faciendam vel refi-
ciendam domum , an ex hoc iste dans habeat in re illa ta-
citam hypothecam , vel solummodo aclionem personalem
privilegiatam , num. 9 et 10 1. 26 til. 13 part. 5. — si pro
expensis alicui detur, ut aliquó vadat, si non vadit, an
illam resliluere teneatur , gloss. 1. 44 per text. ibid. tit. 14
part. 5. — .si detur judici ut pro dante sentenliam feral,
vrl ut justé judicet, vel ut citó causam expedial, an per
hoc dans causam arail'al, n. 1 1. 52 por lext. ibid. lit. d4
part. 5. — si peraliquem deliirtestaloii, utalique;n ¡iisliliu.l
ha;redem , anlalis inslilulio teneal, n. 6 1. 27 tit. J par!. G*
SEPTEM PARTITARUM.
3t&9
Pfcus si pariat , cum furtiva sit , penes bonae fidei pos-
gessorem , licit concepei it penes furem , an partus sit fui-
tivus, num. 2 1. 5 tit. 29 part 3. — Pécora si á muliere
niarito nomine gre^is in dotem dantur, cl aliqua pramo-
liantur, an maritus iii locura prsemoi tuoruin alia dcbeat
supponere, et quid sit quando fucrunt sibi datae, non
sub nomine gregis, sed numeri, puta triginla, num.
2 I. 21 lit. 11 part. 4. — El quid si non nascantur ex
iljis, an maritus teneatur supplere de alus, num. /i ibi-
dcni — Pecus, an semper prasuraatur peidilum culpa
pastoris, nisi ipse probel contrarium, num. 11 1. 15 lit. 8
pait. 5.
Pedagia permittuntur Principibus , et qnare, num. 9
1. 2 tit. 1 part. 2. — et an iu concessione pedagii rcquira-
tur justa causa, ul recipicns sit tutus in conscienlia, n. 1
1. 5 tlL 7 part. 5. — Et an isla pedagia ix clericis s()l\i de-
beant, num. Sibidem. — et qualia, et iu qua quantüate
solví debeant, ni,m. 4 ibid. — Pedagia non debeat solvi,
quando aliquis adducit aliquid sui et suorum usus causa;
et an et quando credatur juramento ipsius, ibid. num, C.
— etquid si sui causa portabat, et postea mulato propo-
sito rera vendidit, an aliquid solvere lenc;itur uomine tri-
buti, ibidem num. 8. — Pedagia an sohi debeant pro eis
rebus, quae portunlur pro domo faciendo vd reficicnda ,
ibid. n. 9. — exquibus rebus non debeant sohi, omnesgloss.
1. 5 tit. 7 part. 5. — et quale privilcgium habeant milites ,
ecclesiae, et minores, quando malitios^ portagia non sol-
verint, num. 16 ibid. — si ix merca toribus non solvantur,
an omnes res sua;, quas adducent, debeant confiscari, n.l
J. 6 tit. 7 part. 5. — Etquid in minoribus viginti quinqué
annis, ibid. n. 3. — elan occultantes perdaiit rem ipsojure,
vel post sententiam , ibid. n, 5. — Pedagia si non solvantur
alranseuntibus, si postea re^dequa debebantur, pereat, an
dominus ad ajstimalionem teneatur, num. 8 1. 6 tit. 7
part. 5.
Prda\ec3 Jldex, \ide in verbo Jldex pedaneus.
Pelli animalis morluicreditur, estque vox morlua, n.2
in pro(Em. tit. 18 pai^t. 3.
PoENA, Clericorum, et Pri-
latorum.
Tabellionis.
Occidentis.
Morlis.
Amputationis membri.
Auxirantium.
Homicidae.
Rebellanlis.
Oflicialis.
Consanguineorum.
Corp ora lis.
Injuri antis.
Falsi.
Judici?.
Assessoris.
Advocali.
Incesti.
Adulterü
Pecuniaria.
Extraordinaria.
Alienanlium. -
Dupl!.
Qiiadrupli.
Stupri. ;
Fidejussoris.
Prohibentis.
Resislentis.
Matris.
Patris.
Fratris.
Tutoris.
Sacrilegii»
Negantis.
Depositarii.
Mutui.
Accusatoris.
Hseredis.
Denunliantis.
Legalis.
Fustiga lionis.
DiíTamantis.
Teslium.
Deportati, vel damnati.
PoENA faciet stulfum sapientem , n. 11. fin. tit. 1 part. i.
— quam meretur quis propler suum delictum, non tol-
litur propler Baplismum, n. 2 1. 5 tit. 4 part. 1. — peccati
mortalis, gloss. pertext.ibid. 1. 28 lit. 4 part. 1. — a;terna
minuitur per contrilionem , n. 1 dict. 1. 28 tit. 4 part. 1.
— medicorumadhibentium iufirmis medicinas, antcquain
confiteantur, n. 4 per text. ibid. I. 37 lit. 4 part. 1. —7 in-
fernales an niinuanturpropterbonaf.icta in vita, n. 2 1. 40
ibidem. — non comilanlis Corpus Christi occurreulis in
ilinere, gloss. I. 62 tit. /1 part. 1. — Judaeorum, seu alioruní
infidel. um obvianlium Corpus Dominiin via, non reveren-
tium illud, gloss. perlext. ibid. in I. 63 ibidem. — eligen-
tium indignos in quibuscumque electionibus, n. 1 et 2
1. 25 lit. 5 part. 1. — ordinantis scienler servum alterius,
n. 4 1. 18 til. 6 part. 1. — ordinantis se ante aetatem legi-
timam, qua; sit, n. 5 1. 27 tit. 6 part. 1,— concubinas alicu-
jusclericidejure antiquo, et hodierno, n. final, i. 43 tit. 6
part. 1. — suspensionis 5 jure ponitur in multis casibus,
n. 5 1. 17 lit. 9 part. 1, — suspensionis si imponilur k jure,
scilicet ab oílicio, an suspensus videatur íi beneficio, ibid.
— remiltitur afiquando necessitatisralione, n. 8 1.20 tit. 9
part. 1. — suspendilur per appellalionem,et quando, et in
quibusnon, n. 5 in princip. 1.21 tit. üpart. 1. — celebran-
lis in ecclesia polluta anlequam reconcilietur, n. 3 1. 20
til. 10 parí. 2. — extrabcntis aüquem injusto de ecclesia ,
ubi cnnfugit, n. final. 1. 4 per text. ibid. til. 11 part. 1. —
recipicntis scienler beneficium alicujus viventis, n. 1 per
text. ibid. 1. 13 tit. 16 part. 1. — siraoniacorum, eliam ho-
dierna, n. 1 1. 12 tit. 17 part. 6, et ubi se refert, et ibid,
n, 8. — desiderantis, et publica dicenlis mortem Principis,
qua; sit, n. 2 1. 1 per text. ibid. tit. 13 part. 2.— amissio-
nis, seuerulionisoculorum, animponaturdejurecommuni,
et quid de jure Parlitarum , n. 4 1. 1 lit. 13 part. 2. — Et
quid si iste cui oculi sunt exlrahendi, illos habeat obscura-
los, an talis poena locum habeat, ibid. — Posnae electio in
allernativis cuja sit, n. 3 1, 1 liU 13 part. 2. — Poena im-
pelrantis aliquid h Rege per mendacium, quae sil, n. 3 per
lext. ibid, 1. 8 tit. 13 part, 2. — non obedientiumPrincipi,
n, 4 in fin. et n, 7 1. 16 tit. 13 part, 2, — propler inobe-
dienliam, etnon recognitionem dominii, n. 1 1. 11 tit. 13
part. 2, — anteaquam ponatur, quae debeant in ejus im-
positione consideran, n, 2 per text. ibid. 1. 1 lit. 16 parí. 2.
— eliam si sit determinata proaüquo delicio, nihilominus
Rex poterit mitigare poenam, et qualiler, n. 12 I. 3 tit, 16
part. 2, — miliordebetimponisubripienlibusrés immobiles
Regis, qxihm res mobiles ipsius, et quare, n. 13 1. 1 lit. 17
part. 2. — eliam si ü Principe remilta tur, non propterea
bodie videtur recedere á recuperatioue sumptuum, n. 11
1. 4til. 18 part. 2. — non miligatur propler timorem morlis
incastellaniscastellumtenentibus, n, 71.6 tit. 18 part. 2.
— Poenae, quae imponuntur pro pecoribus, et alus damni-
ficanlibus praidia aliena * si tales non sint sufficienles se-
cundum temporis qualitalem, cresci et augeri possunt,
n. 4 1.3 lit. 26 part, 2.— Po-na indirecté dirigit hominem
ad virtutem, n. 3 1, 2 lit,l part. 3. — in compromissis
posila, quando non debeatur, etiamsi pars non fuerit obc-
diens praeceplis arbitri, n. 1 1. 34 ül- 4 part. 3. — Etsi sit
impeditus, an exigatur nova irrlerprctalio, ibid. n, 2. —
Poena si non fuit apposila in compromissis, an conlrave-
niens tcniaUír parli ad interesse, et qualiler illud sit, et
qualiler acElimabilur, n. 3 1. 35 til. 4 part. 3. — inquisito-
risqui temeré el dolóse inquirití^ontraaliquem, sive oniisit
in^iuirere, n. 10 1. 4 ül. 17 parí* 3. — apponi non polest.
.^co
INDEX MATERIARüM.
hi senlentia judiéis lata ex partium convenlione , n. 2 ). 4
tit. 18 part. 3. — frqngentis securitatera Regis ,n. 51. 18
tit. 18 part. 3. — Pcenam solvere debet, qui aliquid pro-
inisit non faceré, etiamsi exlra jus illud facial , n. 9 1. 56
tit. ISparU 3. — Poena posita quotics aliquid contrafiat,
qnaüter illud piarles intelligi debeat, n. 13 dict. 1. 56. —
conventionalis, an posslt excederé duplum, tam de jure
communi, quám fori, n.4 1.70 tit. 18 part. 3. — Et an ista
poena adjecta dationi quanlitatis possit exigi íi non consueto
focnerari, dict. n.4 dict J. 70. — Poena reddendiarrlias dupli-
catas, vel quadruplicatas an liabeat locum de jure canónico,
vel dejare Partitarum,el quarenon,n. 6 1.84 lit.18 parr. 3. —
quando non est ordinaria, et á lege statula, ejus remissio
residet in judiéis arbilrio,n.4 1. 4 lit.22 part.3.— an possit
miiiaipcr judicem,quando illud sibi in sententia reservavit,
n,4 1.22 tit. 22 part.3. — apposita perjudicem advócalo, vel
parti, siplusinjudicio loqualur, an valeat sinecausae cog-
nilionc, num. 6 ibidem. — Poenam judex minuens judi-
cando, si illud sine causa fecerit, an eamdeni subiré le-
nealur,n. 3 1. 25 lit. 22 parí. 3. — volenlis corrumpere
judicem, vel notarium , qualis sit , num. 1 et 7 cum
nliis ibidem, leg. 26 tit. 22 part. 3. — an possit re-
niilli participi criminis, si alies criminosos denuntiave-
rit, n. 8 1. 26 tit. 22 part. 3. — minor, el pro minoribus
delictis, an imponi debeat, et exsequi durante appellalione
supcrmajoribus delictis, n. 5 1. 14 til. 23 part. 3. — Quod
procedit, eliamsi major poena non absorbeat minorem, ñe-
que minor praejudicet niajoii, ibid. — Poena major si absor-
beat minorem, an utraque imponalur, n. 5 et O 1. 14 til. 23
parí. 3. — monis est ullimum tenibilium, ibid. — violanlis
muros civilalis, vel facienlis fossas circa oos, qualis sit, n. 2
1. 15til. 28p. 3. — aliquandogravior, aliquandoveromilior
imponitur pro delictis clandesline, sive palam factis, n. 3
el 4 in procem. til. 3 part. 4, el n. 2 I. 1 lit. 13 part. 2. —
impedienlis matrimonium contrahi inter aliquos sinecausa
justa, qucB sit, n. 3 1. 4 til. 3 parí. 4. — per laicos imposita
filiae nubenti sine parenlum consensu , n. 3 1. 5 tit. 3
part. 4. — ex causa imposita per Principem matrimonium
contrabentibus veluti inter magnates, an locum liabere
possit, vel non, n. 5 1. 1 tit. 5 part. 4. — an possit alicui
perjudicem imponi, pcrquam ccrto oílicio sit perpetuus,
ila quód inde nunquam possit discedere, n, 5 1. 2 lit. 5
part. 4. — imposita contralienlibus matrimonium inlra
quartum graduní per stalulura laicorum , sccundian
<iuam coraputationem debeat intelligi, num. 4 Icg. 3 til. 6
}iart. 4. — benedicentis secundas nuplias, quando iocum
l.abeat, n. 1 1. 2 per text. ibid. tiU 12 parí. 4. — Pocnae
iaipositoe nubenti intra annum luclus sunt sublalaj per jus
cdnonicum, secuudum opinionem communem, n. 3 1. 3
í't. 12 part. 4" — et an ex aliqua causa locura habere pos-
í>int, et sic sublatae non sint: et quid de poenis quas res-
piciunt favorem fiiiorum quse imponuntur, si nubat ante
;iunum luclus, ibidem. — Poenae qute de jure civili impo-
nuntur mulieri nubenti inlra annum luctus , an babeant
locum, si matrimonium solveretur aliler, quam per mor-
iera, ibid. n. 4. -^ Poena prodire non debet ex co quod
legitimé factura fuit, n. 6 in fin, 1. 1 til. 13 part. 4. —
palris, vel allerius ejicienlis filiura suum ad portas eccle-
siae, vel alibi, n. 1 1. 4 tit. 20 part. 4. — Poenam non me-
retur servus, qui dominum suum íi mortedefendendo alium
occidit, et quare, et an idem sit, si uxorem domini sus-
peclam de adulterio de domini mandato cum melu moi lis.
si non fecerit, interficiat, n. 8 1. 5 tit. 21 part. i, — noaí
meretur, quod legitimé factura fuit, ibidem. — an merea-
tur vassallus, qui ullra triginta dies cum domino suo i
Rege expulso extra regnuro propter dclicluoi stet¡t« et
quando, n. 6 1. 11 til. 25 part. 4. — Poena qualis Impona.
tur richis hominibus pro rapiña, n. 7 1. 11 lit. 25 part. 4*
— qua; parti applicari debet, an cara Princeps remit-
iere possit, et quid si illud ex causa facial, ibidem ia
num. 8. — Poenam proditionis an incurrat vassallus, i
eó quód mansionem fecit cum domino suo exsulalo k Rege j
propter prodilionem, si cíira poluil illum dimitiere,
et ad regnum reverli, illud faceré nolit, num. 2 et 3
I. fl2 til. 25 part. 4. — Poena vassalli accusantis dominum,
sive probel, sive non pi'obet suara accusalionera, quae sil,
n. 3 1. 8 tit. 26 parí. 4 — emptoris emenlis rem affixam .
domui, si ad ülum res illa transivit, num. 2 leg. 16 tit. 5
part. 5. — emenlis venenara, ul illud alteri daret, si non
dedil, an punialur^ac si dedisset, n. 1 1. 17 tit. 5 part. 5. —
an debeat solvere ille, qui alienare fuit prohibilus sub
posna, si rem alienare incipiat, vel illud tentet, n. 3 I. 43
til. 5 parí. 5. — non potesl peti in curia mercalorura, nisi
in quantura eirectualiícr intersil, gloss. ira prooem. tit. 7
parí. 5. — Pa-nam an incurrat immiscens frumentum cor-
ruplum cum incorrupto , et quando, n. 2 1. 1 til. 7 part. 5.
— Poena ponentis bonum frumentum insummitale sacco-
rum, et intus malura, qualis sil, ibidem in fin. dict. n. 2.
— magislri occidentis discipulum, illum castigando, vel si
aliter in castigando excesserit, qualis sit, n. 5 1. 11 per
text ibid. úL 8 part. 5. — .emplijteuta; alienantis rem em-
phyteulicam irrequisilo domino, quse sif, gloss. fin. et alias
omnes, ibid. J. 29 tit. 8 part. 5. — civilis applicanda fisco,
an possit excederé quadrupium, et quando sic, n. 5 1. 9
tito 9 part. 5. — et quid si pro aliquo delicio sil alicui inir
po'ila poena deccm, el cíun non liaberet unde solveret,
supcrvenit ci bairedilas matris sux>, quam renuntiavií, ati
dolosí; renuiUiasse vidcalur, ct an possit fieri executio in
illis bonis repudiatis, n. 2 I. 12 til. 10 part, 5. — Pcenam
an evitelilie qui promisil factura alienum, si fecit quantum
in se eral, ul ilíe lerlius faceret, el ipse faceré noluit, n. 2
1. 11 lit. 11 part. 5. — Poena, et an ex poenali stipulalione
constiluatur quis in mora sine lilis contestatione per solara
inlerpellationeraextrajudicialem, n. 71. 15 til. 11 part. 5.— •
si sita lege imposita facienti aclara ilücitum, an si factura
sit, actus teneat, et lamen poena solvenda sit, n. 7 1. 28
tit. 11 part. 5. — conventionalis si sil in stipulalione posita,
per quam quis obligatur proraissum implore, vel illam sol-
vere, an per talem poenalera slipulalionera novelur priraa
obligatio, ul non iraplens non teTieatur ad utrumque, n. 1
1. 34 til, 11 part. 5. — et quando ad utruraque pro-
raillens tcnealur, ibid. in n. 2 gloss. 1. 35 ibidem, — Poena
conventionalis in dubio, an videatur adjecta loco interesse,
vel conlemptus, dict. n. 2. — an sajpius exigi possit ex
clausula, rato manente pacto, el quid si füit in pacto po-
situra, quód poena solveretur, an possit ille, qui mediante
stipulalione cura alio rem permutare promisit, si ipse
jam contractura inpleverat ex parle sua, n. 1 1. 3 lit. 6
part. 5. — lolies commitlatur, el exigatur, quolies fuerit
contra factura, et de quibus vicibus inlelligitur, n. 3 ad f
fin. 1. 34 tit. 11 part. 5. — Pcenara an incurrat ille qui ali-
quera in judicio ad certam diera prajsentare promisit, si
illum post dúos, vel quinqué dies prsesentaverit, n. 1 el 2
1. 36 tit. 11 part, 5. — Poena an commitlatur quando dif-
SÉPTEM PARTITAULM.
Sol
ficultas , sive impedicienlum supencnit in slipulatioiiibiis
judicialibus, sive conventionalibus, sive in obligatione sit
datio speciei, sive geneiis, vel quanlitalis, n. 41. 37 per
lext. ibid. lit. 11 part. 5. — non debetur, etiamsi promis-
sum non adimplealur, quando tale proniissiun fu i t contra
jus, vel contra bonos mores, gloss. I. 38 per lext. ibid. tit. 11
part. 5. — si promittiUur ab aliquo pro contrahendo ma-
trimonio, an si non contrabat ad poenam teneatur, sive sit
conjunclus ille qui promittit, sive exlraneus sit, n. 1 1. 39
per lext. ibid. tit. 11 part. 5. — si adjicialur dationi quan-
litalis, sive pecuniae, seu alterius reí in qua consislit mu-
tuum, vel si adjicialur dationi cerla; speciei, vel facto, an
talis poena censeatur apposita loco usurarum, n. 2 1. 40
per text. ibid. lit. 11 part. 5. — Et quid in contraetu tran-
saclionis, si poena adjiciaíur dationi quantitatis, dict.
n. 2. — Poena quando praesumatur adjecta in fraudem usu-
rarum , etes quibus boc coUigitur, num. 3 dict. 1. 40. —
si apponatur ¡ler dinumerationem mensium, vel annorum,
tune dicitur usura, dict. nura. 3 dict. 1. 40 tit. 11 part. 5.
— si adjicialur dalioni quantitalis, an et quando videatur
in fraudem usurarum, ibidem. — Pcenam an incurrat sta-
lim ille, qui fidejussit reum criminis judicio sisti ad cerlam
diem, si illud facial, vel an in eo idcm, quod in fidejus-
sorein causa civili dicendum sit, num. 1 et 3 1. i7 et n. 5
1. 18 til. 12 part. 5. — PíBna si jam sit commissa, si pos-
tea aliquod impedimentum superveniat, an illud excuset
á poena, n. 1 1. 19 ibidem. — Et quid in Gdejussore pro-
mittenle aliquem sislere in judicio sine poena ad certum
diem, si nonsistat, qualilercondemnetur, num. 2 ibidem.
— Et si uxor sciens impedimentum matrimonium conlra-
xit cum aliquo, qua poena puniatur, n. 2 It g. 50 per text.
ibidem, tit. 14 part. 5. — Et quid si ambo sciebant im-
pedimentum , et eo non obstante contraxerunt, qualiter
puniantur, gloss. 1. 51 ibidem. — Et an evilent potnam
si erraverint, sive errore juris , vel facti, n. 5 dicl. I. 51
et n. 6 ibidem. — Poena danlis aliquid judici, ut pro eo
sententiam ferat, quae sit, et quid si aliquid sibi dedil, ut
justé judicet, vel ul sibi non facial injusliliam, num. 1
Jeg. 52 per lext. ibid. tit. 14 part. 5. — El quid si judi-
ci aliquid dederit, ul cito causam expediat, dict. num. 1
dict. 1. 52. — Poena in fine, vel in medio, vel in princi-
pio posila, an referalur ad omnia, quae ibidem continon-
tur, num. 4 leg. 9 tit, 7 pait. 6. • — Poenam an evitet ille
qui ante sententiam poenituit, etiam in causa appellatio-
nis; el quid si sit conclusum in causa, num. 16 leg. 13
tit. 7 part. 6. — Poena executoris lestamenti, vel haredis
non adimplenlis voluntatem defuncti quae sil et quando
in eam incidant, et quid si haeres sit minor, num. 3 leg. 8
per lext. .ibid. tit. 10 part. 6. — Et an talis iioena locum
habcat in bierede haeredis, si prinius brercs decessil an-
te moram, dict. n. 3. — Et an laüs p(rna locum hai)eal
in fdiis, ut propler eorum negligentiam privenlur legitima
sibi debita, ibidem in n. 4. — El an filius legilim.-.m per-
dal, si non fuil cxeculus palris sui voluntalem in reliclis
piis, dict. n. 4 dict. 1. 8 tit. 10 part. 6. — Poena cognos-
ceniis carnaüler monialem, num. 6 1. 11 lit. 13 part. 6. —
dalur in signum culpa;, n. 5 per texl. ibid. in prologo 7
part. — Poínas inferre bonum est propler exemplum,
ut nnius pnena exemplum seu metus sit multorum, n. 6
in dict. prologo. — Poena capilalis, an sit defunclo dan-
da, ct quando possit, num. 3 1. 7 tit. 1 part. 7. — impu-
beris commiltentis delictum luxuria; vel aliud, u. 2 cum
alus ibidem, 1. 9 per text. ibid. tit. 1 parí. 7. — Tur-
pilliani quae sit, et quando in eam incidataccusator, qui
postea non eomparet, num. 3 et num. 9 leg. 17 per text.
ibidem, lit. 1 part. 7. — producenlis instrumenlum fal-
sum ; et quid si hoc non probetur, arguitur lamen plené
de falso, num. 2 leg. 28 per text. ibidem, tit. 1 part. 7. —
an sit danda tesli cui crimen, vel aliud objecluní fuit
propler quod ejus lestimonium non valuil, n. 1 et 2 1. 29
per illum lext. ibidem. — ¡¡roditorum quae sit, et quando
eorum bona veniant confiscanda, el qualia non, num. 1,
2, 3 et 5 cum alus ibid. 1. 2 tit. 2 part. 7. — an debeat
dari filiis proditorum tam jam nalis, quám qui nali ñeque
concepti fueranl, n. 5 1. 2 til. 2 part. 7, el n. 10 ibidem.
— Et au extendatur ad nepote?, vel alios descendentes,
ibidem, in quaest. 3. — Poena non debet extendí ultra pro-
prium casura, n. 10 dict. 1. 2 tit. 2 part. 7. — Poenam
non merelur proditor, si proditionem delegil, n. 2 et 3 1. 5
per texl. ibidem, tit. 2 part. 7. — Poena maledicentium
Principem quae sit, gloss. leg. 6 per lext. ibidem, tit. 2
part. 7. — súbito imponi aliquando expedit reipublicae,
n. 12 ad fin. 1. 5 tit. 6 part. 7. — qualis inCamet, vel non,
n. 14. 15» 10 et 17 cum alus ibidem, dicl. 1. 5 per lext.
ibidem. — major si á judice iinposita sit, quám debuerat
pro aliquo delicio imponi, an illa infamel, n. 6 1. 6 lit. 6
part. 7. — crediloris recipientis duplicem solutionem
ejusdera debiti, n. 7 1. 7 til. 7 part. 7. — facientis falsam
monetam qualis sit, nura. 2 cum alus ibid. 1. 9 per texl.
ibid. lit. 7 part. 7. — aílinantis monetam antiquam in
alus locis ultra depulatos ad hoc per P>egem, num. 3 in fin.
dict. I. 9 lit. 7 part. 7. — londenlis, seu sciudenlis mo-
netam, num. 4 ibid. — robatoris publicae stratae, vel non
consuetae, qualis sit, n. 12 1. 3 til. 8 parí. 7. — ebrii ali-
quem occidentis qualis sit, num. 7 1. 5 per text. ibidem,
tit. 8 part. 7. — medici, vel chirurgi, qui ob suam im-
periliam aliquem occidil, qualis sit, n. 2 et 3 1. 6 per text.
ibidem, lit. 8 parí. 7. — mulieris praegnantis facientis
abortum sui culpa , quae sil, gloss. I. 8 per lext. ibidem ,
tit. 8 part. 7. — marili fiícicnlis Ceri aborlum, quae sil,
num. 5 dict. 1. 8. — alicujus extranei facientis mulierem
praegnanlem abortire, ibid. in n. 6 et 7 per texl. ibidem.
— casliganlis aliquem , qui illud faciendo illum occidil ,
gloss. leg. 9 lit. 8 part. 7 per text. ibid. — caslrantis, vel
caslrari facientis liberum, vel servum, gloss. i. 13 per
text. ibid. tit. 8 part. 7. — famuli, vel servi non defen-
denlis dominum suum, gloss. leg. 16 per text. ibid. til. 8
part. 7. — diffamanlis aliquem per libelluní famosum,
vel canlilenam publicé vel secreta, quae sit, gloss. 1. 3 per
lext. ibid. lit. 9 parí. 7. — citantis, vel acciisantis ali-
quem malitiosi^, vel movenlis sibi quajstionem servitulis,
n. 1 el 2 I. 7 ptr text. ibidem, lit. 9 parí. 7. — violan-
tium sepulcra, gloss. I. 12 per lext. ibidem, tit. 9 part. 7.
— facieniis a-sonatam qualis sil, el quando sit danda, el
quibus, gloss. 1. 2 lit. lüpart. 7. — inferentis violentianí
cum arniis, vel sine armis gloss. 1, 8, 9 et 10 per lexN
ibidem, lit. 40 part. 7. — deportationis hodie non est ii>
usu, n. 2 1. 6 tit. 7, et num. 2 1. 8 tit. 9 part. 7. — in-
ceudiarii, qua? sit, el quando venial imponenda, et quid
de jure canónico, gloss. 1. 9 per lext ibidem, tit. 9 pait. 7.
— invadenlis rcm propria auctorilale, sive suam , sive alic-
nam, et an si invasit, restitueretenealur in foro conscien-
liae, n. 1 I. 10 per lext. ibidem, lit. 10 part. 7. — debito-
ris invadenlis pigiius credilori dalum proniia r^uctoritaií'.
S62
INDEX MA.TERIARUM
num. 1 et 2 leg. 13 per text. ibid. tit. 10 part. 7. — ubi
jubelur imponi, si non exprimatur quaiis, tune recurritur
ad arbitrium judiéis, num. 8 J. 15 lit. 10 part. 7. — do-
mini ejieientis per vim fructuarium, velfeudalarium á pos-
sessione, nura. 2 1. 16 tit. 10 part. 7. — Et quid é contra,
ibidem. Et qiiae sit extranei peena hoc idem facientis,
ibid. in n. 3 per text. ibid. — Poena frangenlis Ireugam ,
vel ea durante oceidentis vel percutientis aliquem, vel ad
hoc faventis, n. 3 I. 3 lit. 12 part. 7. — Et quid si cum
rausa aliquis fregit treugam, ut quia adversarius primo ru-
pit, dict. n. 3 ad fin. — Poena raptorum, vel hasredum
ipsorum, n. 4 et C 1. 2, et n. 1 1. 3 per text. ibid. tit. 13
part. 7. — praestantis opem ad inaleficium commissura.
vel committendum, n. 12 1. 4 tit. 14 part. 7. — hospiía-
lorum in cujus hospitio h suis vel ab alus aliquid fuialum
fuit, n. 1 et 2 1. 7 tit. 14 part. 7. — debitoris furan-
lis pignus, quod credilori suo dederat, gloss. 1. 9 per text.
ibid. tit. il\ part. 7. — artificis, fullonis, aurificis, vel al-
lerius oíficialis, qui suscepto auro, vel alia re ex qua ali-
quid faceré debuerat, dicit iilan) sibi furalam, gloss. 1. 10
per text. ibid. tit. 14 part. 7. — facientis falsam motie-
taní, vel aliquid immiscentis, n. 4, et 1. 5 tit. 14 part. 7
per text. ibidem. — furantis ligna, et affigenlis domi suk,
iium. 2 1. 16 per text. ibidem, tit. 14 part. 7. — pro furto
ü minore, furioso, vel famili^ri domus, facto, qnalis eis
detur, gloss. 1. 17 per text. ibidem, lit. 14 part. 7. — filii,
uxoris, vel servi furantis aliquid in parva, vel in magna
quaniitate, n. 2 et 5 1. 4, et n. 6 1. 17 tit. 14 part. 7.
— furis furantis in magna, vel in parva quantilate, quaiis
sit, sivecontraeum agatur civiliter, sive criminaliter, glos.
1. 18 per text. ibidem, tit. 14 part. 7. — Et de poena alio-
rum lafronum pubiici, vel grassatorum, vel aggressorum
itineruní, et in quo isti diíTerant, n. 4 supradict. et n. 6
ibidem. — Et quid si furlum tribus vicibus continualum
siE, ve! fíat cum effraclione aliqua, ibidem n. 5 et per to-
lur.i illum num. — Poena piralaí, vel cursa' ii, qui iu ma-
ri furatur, n. 7 dict. 1. 18 per test. ibid. tit. J4 part. 7.
— furantis aliquifí de loco sacro, vel religioso, vel de do-
mo privata, eutido cum armis, qu.-e sil, ibid. n. 8 et 9. — -
judiéis furantis, vel suscipientis aliquid durante oíBcio ,
num, 11 dict. 1. 18 per text. ibidem, et 1. 14 tit. 14 part. 7.
— piEestantisopem furibus, vel quibuscuraquedelinquen-
libus, nura. 4 3 dict. 1. f)8 ubi plura. — persuadentis, vel
mandantís maleficium committi babel locum eo perpétra-
lo, non ante, dict. n. 13 in fin. — recepfatorum lalronum
quaiis sit, et quando, et ex quibus delictis isti veniant pu-
niendi, num. 14 et 15 dict. 1. 18 per lexl. ibidem, tit. 14
part. 7. — abigaeorum quaiis sil, et quando venial eis
imponenda, num. 1 el 2 leg. 19 per text. ibidem, lit. 14
pan. 7. — furantis filium, vel servum alienum causa dis-
trahendi, vel habendi, quaiis sit, num. 1 per text. ibidem
leg. 22 tit. 14 part. 7. — non permiltentis perscrutari
servum alienum, vel uxorem in domo sua, num. 2 et 3
leg. 24 per text. ibidem tit. 14 part. 7. — Et an eadem
poena punialur judex, si illud perscrutari noluerjt ,
ibidem. — Poena an detur minori, qui celavilin domo sua
servum fugilivum alicujus, gloss. 1. 25 per text. ibidem,
tit. 14 part. 7. — receptantis servum alienum in domo
sua, el quando licét ita sit, non puniatur receptator, glos.
leg. 24, 25 et 26 per text. ibid. til. 14 part. 7. — . Et quid
si lalis servus sit fiscalis, vel alicujus civitalis, gloss. 1. 28
per illum text. ibid. — Pcena persuadentis servo, ut ali-
quod maleficium committat, vel simile faciat, n. 3 i. 29
per text. ibidem. tit. 14 part. 7. — ubi applicatur fisco,(
tune aclio dicitur criminalis, non civilis, n. 9 in priucip.
leg. 30 lit. 14 part. 7. — evellentis limites agrorum , vel
terminorum sine Regis, judiéis, vel dominorum licentia,
quaiis sit, num. 5, 6 et 7 dict. 1. 30 per text. ibidem. —
niandantis damnum fieri, gloss. 1. 5 per text. ibid. til. 15
part. 7. — medici, qui incipit visitare infirmum, et illum
deserit, num. 2 I. 9 til. 15 part. 7. — Poenam an debeat
hnbcre vitiiius, qiii propter timorem ignis domus vicini
destruit, et quando, num. 2 leg. 12 per text. ibid. tit. 15
part. 7. — Rt an tune civitas, vel vicinia teneatur adcons-
truclionem istius domus sic deslructae, ibid. — Poena si
solvatur ab uno ex dantibus damnum, an et quando, et
qualjter ca;teii liberentur, n. 2 dict. 1. 15 per text. ibidem
tit. 15 part. 7. — an sit danda accusato de crimine crimi-
naliter, si illud ipse confessus fuitin judicio, si appareat
postease menlilum fuisse, n. 9 etlO 1. 5 per text. ibidem,
til. 13 part. 3,etn, 1 et2l. 17 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
— domini cujus bestia fera hominem occidit , vel percus-
sit, n. 10 1. 23 per text. ibid. lit. 15 párt. 7. — Poenam an
incurral pastor vel dominus, quiñón potuit delinere ani-
malia, ne intrarent in aliquem terminum, n.2 1. 24 ibid.
— Poena domini, velpastoris, qui dolóse pecus immisitin
agrura alienum, quaísit, n. 3 cum aliis ibid. 1.24 per text.
ibid. — ■ domini ex cujus domo aliquid fuit projeclum, si
inde damnum sequilur, gloss. 1. 25 tit. 15 part. 7 per text.
ibid. — perslatutum simpliciter imposita, tune medía pars
applicabitur fisco, et media actori, n. 5 ibid. — evellentis,
vel scindentis arbores alicujus malitiosé, n. 5 et 10 cuui
alus, 1. 28 per text. ¡bid. tit. 15 part. 7. — impedientis alie-
nationem rei faciendo illam litigiosam, n. 1 per lexl. ibid.
1. 11 lit. 16 part. 7. — quaiis detur pro alicujus dolo, sive
facienli , sive occultanti , gloss. 1. 12 per text. ibid- tit. 16
part. 7. — mariti non probanlis uxoris adulterium, post-
quam illam de adulterio accusavit, n. 12 per text. ibid.
I. 1 tit. 16 part. 7. — Poenam non meretur maritus, qui
uxorem adulterara et adullerum lurpiter jacentes interfe-
cerit, et quando, n. 1, 3 et41. 13 per text. ibid. tit. 27
part. 7. — Poena uxoris, vel dominae, quae cum proprio
servo se immiscuit, n. 6 et 7 1. 15 ibid. per text. ibid. —
El quid si non cum servo, sed cum familiari vel fámulo se
immisceat, an eadem poena puniatur, dict. n. 7. — Poena
conlrahentis secundas nuplias, vívente prima uxore, quaiis
sil; et an inquisitores haereticse pravitatis de hoc cognos-
cere possint, n. Jl 1. 16 per text. ibid. tit. 17 part. 7. —
slupraloris virginis, vel alterius sine vi inducenlis illam
blanditiis et persuasionibus ad libidinem, quaiis sit, et
quando in tolum culpabilis non sit, et ex quibus praesume-
tur, n. 3 1. 2 per text. ibid. lit. 19 part. 7. — Et an sibi
dotem congruentem daré debeat el qualiter, dict. n. 4 in
fin., et n. 1 in prooem. tit. 20 part. 6. — Poena raptoris
viíginis nuplae, vel Religiosae mulieris, quaiis sil, et
quando detur, vel non, gloss. 1. 3 per illum text. ibid.—
Et an solus raptus sufiiciat ad incurrendam raptorum poe-
nam , si sine commixtione fiat, n. 2 dict. 1. 3. — El an
raptor liberelur á poena mortis, si cum rapta malrimo-
nium contraxit, n. 3 ibid. — Poena masculorura, vel foe-
minarum agentium contra naluram , et luxuriantium , I
quaiis sit, n. 1 in prooem. lit. 21 part. 7. — lenonis, vel ri-
baldi, quaiis sit, et quando ei detur, n. 1, 6 et 7 cum aliis
ibid. 1. 1 per lexl. ibitl. tit. 22 part, 7. — judaeOrum fa-
SEPTEM PARTITARUM.
363
cientium aliud ultra id, quod sibi permillilur, n. 3 1, 2
til. 24 part. 7. — judoei fornicantis christlanam , n. 1 1. 9
per textura ibid. tit. 24 part 7. — Christiani facienlis se
Sarracenum qualis sit, num. 1 , 2 et 5 1. 4 per text. ibid.
ct 11. 1 1; 5 pertext. ibid. tit. 25 part. 7. — uxoris, vel ma-
rili ad infidelilatem transeuntis, gloss. 1. 6 per lext. ibid.
lit. 25 part. 7.— couGscationis boiiorum k potestate, an ve-
nial ponenda post quinquennium iidieniortisipsius, ii.3l. 7
ibid. — quaudo non sit dandachrisliano, qui ad infidelita-
lem Iransivit, gloss. 1. 8 per text. ibid. tit. 25 parí. 7. —
Sarraceni cognoscentis carnaliter Chrislianam, o. 1 1. 10.
per text. ibidem, til 25 part. 7. — an debeat dari ha;reti-
cisnon relapsis, si poeniteant stalim, et continuo redeant
ad Odem , n. 3 et 7 in princip. 1. 2 lit. 26 part. 7. — Et
quando dicantur conlinuó, vel confoslim rediré ad fidem
ut evilent poenam, dict. n. 3 q. 1. — Et licíl haeretici eva-
dant posnam mortis, si continuó redeant , non lamen eva-
dunt paenam perpelui carceris, n. 3. — El qualis sitdanda
poEua baerelicis credenlibus, el qui ita dicantur, ibidem
in n. 7 et B. — receptatorum híereticorum qualis sit, n. 1
1. 5 per text. ibidem, lit. 26 part. 7, et n. 1 1. 6 ibidem.
— El an filio receptanti patrem suum haf-reticum poena
dari debeat, et quando, dict. n. i dict. I. 6 ibidem. —
Poena desperantis seipsum, qualis sit, n. 1 1. 2 lit. 27 part.
7. — Poenam non meretur judex, ñeque alius , qui legis
aucloritate aliquem occidil, et an iste lalis peccet raortali-
ter, n. 4 1. 3 tit. 27 part. 7. — Poena quando major sit
nobili, quám ig^nohiü danda, n. 1 1. 2 lit. 28 part. 7. —
qualis danda sit blasphemis, qualiscumque status sive
conditionis sint, gloss. 1. 2, 3, 4, 5 ct 6 til. 28 part. 7.
— civilis, et quae blasphemis datur, an lollatur per poeni-
tentiam per Sacerdotem sibi dalam, n. 2 1. 4 til. 28 part. 7.
— Llaspheraanlis facto qualis sit, n. 1 leg. 5 per text.
ibidem, — tfustodis carceris, qui simul cum carcerato au-
fugit, qualis sit, n. 2 1. 9 per text. ibidem, tit. 29part. 7.
— qualis cuslodi carceris danda sit , si curceratus ali-
qnisaufugiat, et quando, n. 12 per léxt. ibidem , tit. 29
part. 7. — carceratorum fraiigentium carceres, gioss. 1.
13 per text. ibidem, lit. 29 part. 7. — Et quid si aufu-
gianl cuslodis negligenlia interveniente , an tune mitins
punialur, n. 5 ibidem. — Poena qualis debeat dari exi-
mentibus per vim aliquem ü carceribus, n. 1 per text. ibi-
dem, 1. li tit. 28 part. 7. — facientis carcerem de novo in
aliquo JocosinePrincipis licenlia, glos?. 1. 15lit. 29parl. 7.
— Et an suíDciat faceré, vel requiralur quod in ea ali-
quos intromillat, et puniat, ibidem n. 2. — El an tortura
sit poena, el quando, n. 1 1. j lit. 30 part. 7. — El nun-
quam tortura debet alicui imponi pro finali pcena delicti,
n. 14 in priiic. 1. 4 til. 30 part. 7. — Poena quae sit, et
quando venial danda, gloss. 1. 1 per lextum ibidem, tit.Si
part. 7, — Poenam cogitationis nemo meretur, et quan-
do sic, n. 1 cum alus ibidem, 1. 2 per text. ibidem , til.
31 part. 7. — Et quando affecfus vel conatus sufTiciat,
vel eadem poena punialur, n. 4 ibidem per text. ibidem,
junct ibidem n. 8, 9 ct 10. — Poena est mulliplex, et ju-
dex non polest extranea genera pocnarum poneré, n. 1
cum alus ibidem, 1. 4 per text ibidem, lit. 31 part. 7. —
Poenam an evitet mandans deliclum fieri, si mandatum
revGcet re integra, n. 8 1. 2 lit. 31 pan. 7. — Poena trire-
mium, id est galeras, an marilo dari possit reclamante
UKOre, n. 4 dict. 1. 4 tit- 31 part. 7. — perpelui carceris
quibus delur de jure canónico, vclciviü , et quando, n, 8
dict. 1. 4 per text. ibid. — perpelui carceris aequipuiatur
morti, dict. n. 8. — perpelui carceris imponilur ájure ca-
nónico in casibus in quibus de jure civili imponilur poena
mortis, ibid. — Poenam exilii perpelui á regno, an im-
poni possit per jndices causarum criminalium curiaj , vel
regalium Cancellariarum, el quis poenam islam imponen;
possit, u. 1 1. 5 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — Et de poena
judiéis danlis poenam insolitam, n. 8 dict. 1. 6. — Poena
etiam quando certa slatuilur pro ali(|uo delicio, an judex
mulare eam possit considéralo slatu delinquenlium, el
quando, et qualiter, sive senex, sive major, vel mulier ,
sit delinquens, n. 1 cum alus ibid. 1. 8 per text. ibid. lit. 31
part. 7. — major est danda servis, quam hominibus libe-
ris, dict. n. 1 dict. 1. 8 per text. ibid. — aliler seni, quüra
juveni dari debet, et potest allerari ralione senectutis, n. 3
ibid. — quando propler senectuteni , vel minorem tetatem
allerari, ñeque dari possit, n. 5, 6 et 7 I. 9'per text. ibid.
lit. 1 part. 7, et num. '¿, 4, 5 et 6 I. 8 per text. ibid, til. 31
part. 7. — relegali ad tempus, vel perpetuó frangenlis exi.
lium, glos. 1, 10 lit. 31' part. 7 per text. ibid. et an judex
inferior possit tollere, vel indulgere exilium, n. 3 ibidem.
— delinquenlibus in publico dari debet, non in secreto .
gloss. 1. 11 til. 3J per text. ibid. part. 7. — frangenlis ho-
magium, n. 5 ad fin. 1. 26 tit, 11 part. 3. — ignis debet
baerelicis dari, n. 7 et 9 1. 2 per text. ibid. lit. 20 part. 7.
— fusligalionis non datur nisi tantum vilibus personis,
n. 15 1. 5 per text. ibid. tit. 6 part. 7.— judaei habentis man.
cipium christianum, n. 2 1, 10 per text. ibidem, til. 24
parí. 7.
Poena clericokum, et Pra;latorum, Sacerdotis. — Poena
Sacerdolis cognoscentis carnaliter suam filiara spirilualem,
n. 2 1. 33 tit. 4 part. 1. — naturalis clericorum haben"
tium concubinas est excommunicalio, n. 3 in raed. 1. 38
tit. 6 part. 1. — Praelalorum immoderalé aliquem casli-
gantium, n. 3 1. 50 tit. 5 part. 1. — clericorum luden-
lium, n. 3 1. 57 til. 5 part. 1. — cleiicorum negotiutorum,
si post admonitionera non desistanl, n. 3 1. 46 lit. 6 part. 1.
— clericorura recipientium ad sepulluram , quera ec-
clesia non admittit, n. 6 1. dO lit. 13 part. i. — Praelato-
rum, seu aliorum clericorum mal^ res ecclesiaealienantium,
n. 2 cum alus ibid. 1. 11 til. Upart. 1. — El ulrum tales
poenas evitabunt restituendo rem sic malí; alienatam ante
lilis conteslationem, n. 5 dict. 1. 11. — Poena clerici con-
trahenlis malriraonium scienler, si eral in sacris conslilu-
tus, quae sil, n. 1 1. 41 lit. 6 part. 1, ct n. 1 , 2 et 3 I. 3
tit. 21 part. 4. — El an poena isla locum habeat lantíim ,
quando scienler contraxit, licet non publicé , ñeque in fa-
cie ecclesiae, dict. n. 2 dict. 1. 41. — Poena 1. si qnis in
taiüam, C. unde vi, an habeat locum contra ecclesiam,
quando ejus Príelatus communilo consilio aliqaam \io-
lentiam fecil , n. i et 21 1. d7 tit 10 part 7. — Et an
contra univcrsitalem, quando ejus rectores aliquid ges-
serunt violenter, n. 5 et 6 dict. 1. 17.
PoFNA TABELLiONis Rcgis revclautis secreta Regis, vel
alind contra suum officiura facientis, n. 7 per text ibid. 1.
S tit 9 part 2. — Et quid in alus labellionibus, ibidem i'i
n, 8. — P(Ena tabellionis facientis instrumenlun) in frau-
dara usurarum , n. 5 1. 4 tit 19 pait 3. — tabellionis nn-
lentis faceré instrumentum, qua; est, el qualis cis imponi
soleat, n. 7 1. 4 tit 19 part 3. — tabtllionis Regis, vel c¡-
vitatis, seu villic facientis falsilalem, n. 2, 4 el 6 1. 16
tit 19 part 3. — tabellionis recipientis plus, qu&m est con-
S64
INDEX MATERIARÜM
cessum, et taxatum pro instrumentis faciendis, n. 1 1. 15
(ií. 19 part. 3.— falsi punitur tabellio, qui piotocollumcelat
et negat se fecisse instrumenlum, n. 2 1. 8 tit. 19 part. 3.
— amissionis manus quae tabellioni datur , qualiler exse-
quatur, si ille unam tantüm, vel nullam habeat, n. 6,
1. 16 tit. 19 part. 3. — tabellionis constituti super prsedia,
si ibi falsitatem committat, n. 6 1. 19 tit. 19 part. 3. — ta-
bellionis qui cüm privatus essetinslrumentum fecit, qualis
sil, n. 1 1. 1 tit. 7 part. 7. — Et quid si nunquam fuit
creatus tabellio, et instrumentum fecit, qualiler tune pu-
niatur , dict. n. 1.
PcENA occiDENTis, vcl quasi in ecclesia dura Horae di-
cuntur, est monis, n. 2 I. 9 per text. ibid. tit. 18 part. 1.
— occidentis, vel perculientis aliquem coratn Rege, n. 2
1. 2 pertexL ibid. tit. 16 part. 2. — occidenlis vel percu-
lientis aliquem in curia Regis, quae sit, n. 9 junct. text.
ibid. 1. 3 tit. 16 part. 2. — magislri occidentis discipulum
illum castigando, vel si aliter in casligando excesserit,
qualis sit, n. 51. 11 per text. ibid. tit. 8 part. 5. — occi-
dentis seipsum quae sit , et quid si non se interficere voluit,
n. 3, 4 et 5, cum alus ibid. 1. 24 tiL 1 part. 7. — occiden.
tis aliquem veneno, quae sit, n. 4 I. 7 tit. 8 per text. ibid.
— et quid in occidente transfugam, vel depopulalorem
agrorum, num. 8 et 9 leg. 3 per text. ibid. tilul. 8
part. 7.
PoENA MORTis HOH habct locum , ubi fuit facta confisca-
tio bonorum, n. 6 per text. ibid. 1. 20 tit. 13 part. 2, et
u. 3 1. 2 tit. 24 part. 2— quod íntelligecum dict. n. 3 junct.
n. 8 ibid. — puniunlur baeretici per leges civiles, quae de
jure canónico bene observantur , n. 3 circa fin. 1. 5 tit. 3
part. 4. — imponitur uutrilo si nulrilorem criminaliter
accusaverit, n. 4 per text. ibid. 1. 3 til. 20 part. 4« — vel
abscissionis mtmbri , an aequiparenlur , n. 6 1. 4 tit. 5
parí. 6. — naluralis an cadat in servum , et quam aliam
poenam sustincre possit, n 2 1. 10 per text. ibid. lit. Ipart.
7. — quando alicui danda est, quid judex prius inspicere
debel, et faceré tenelur, n. 2 1. 26 tit. 1 part. 7. — detur
vendenti venenum, ut alius occidatur, 'et quando, n. 2
cum alus ibid. 1. 7 lit. 8part. 7, perilium text. ibid. etn. 3
1. 9 tit. 15 part. 7. — an detur liomicidae, sive nobilis,
sive plebejus sit, et quid si prodiloriÍ! fíat , n. 1 1. 15 tit. 8
part. 7. — an perjudicem impon! possit, quando ejus ar-
bitrio poena commissa fuit, n. 11 1. 21 tit. 9 part. 7. — de-
bel dari ponenti scalas ad muros, v.l ad fenestras alicujus
domus causa violandae caslitaiis alicujus puellaj, et an ea-
dem poena fur puniatur, n. 5 I. 18 lil. 14 part. 7. — vel
alia quando dari debeat perciitienlibus, vel occidenli-
bus aliquem simul, si ignoratur quis eorum percussit,
vel quis lethaliler percussit, vel quis primo, vel ulti-
mo percussit, num. 1 leg. 15 lit. 15 parí. 7, per text.
ibid. — et quid si ignorelur ex quo, vulnere periit, vel
occisus fuit, et quid si nullum vulnus eral lelhale, etni-
hilominus mortuus fuit ; el alia infinita in ista materia
vide per dict. n. 1 1. 15 usque ad fin. — Et quando non
conslat quis fuerit principalis in vulnerando, an contra
alios ut auxiliantes procedí possit ad condemnalionem ,
il;id. — Poena morlis debet dari credenti erroribus hoereti-
corum, licét non operetur, n. 11 1. 2 tit. 26 part. 7. — de-
bet dari assassinis, et eorum mandátoribus, num. 5 et 6
I. 3 tit. 27 part. 7. — an venial imponenda pro delicio
parlus supposiii, n. 4 1. 6 tit. 7 part, 7 — non debet ü ju-
diee dari ex suspicionibus, n. 1 1. 7 ¡!cr text. ibid. lit. 31
part. 7. — debet dari eximenti ahquem reum maleficx ar-.
tis per vim á carceribus, d. 1 1. 14 tit. 29 part. 7. — Poe-'
nam morlis an mereatur ille, qui animo occidendi aliquem
illi insidiatus est, licét non occidat, n. 4 I. 2 lit. 31 part. 7.
— in quibus casibus pro facto vel dicto detur, n. 2 1.
3 tit. 31 part 7. — quando detur pro delicio solo consilio
commisso, n. 5 1. 3 tit. 31 part. 7. — si alicui danda sit,
poterit judex Ínter poenas morlis arbitrare, et quam \elit
daro, n. 6 1. 61 til.' 31 part. 7. — Et differens poena mor
lis plebeiis et vilibus dari debet, quám nobilibus , ibid
— Poena non debet mulieri praegnanti dari, quousque
pariat, n. 4 1. 11 ibidem. — Et quando poena moi lis alicui
data suspendi debeat ad tempus, vel non, ibid. n. 4.
Poena amputationis membri. Poena amissionis manus
qualiler exequátur, si ille unam lanlum, vel nullam ba-
bel, n. 61. 16 lit. 19 part. 3. — amputationis manus da-
tur falso tabellioni, et exactori falso Iributorum , n. 5 1. 6
tit. 7 part. 7.
PoEiu Aüxiui\?íTiuM, et an eadera poena imponaiur au-
xiliantibus, sicuti lelhaliter percutientibus, et quando, n.
3 1. 3 tit 16 part. 2. — Et quid si ignorelur quis eorum
lelhaliter illum percussit, quae poena illis imponi debeat,
ibidem. — Poena auxiliantis aliquem ad maleficiun; com-
missum , vel commitlendum ," quae sit, n. 12 1. 4 part. 7.
— auxiliantis quibuscumque delinquentibus , n. 13 1. 18
lit. 14 part. 7.
Poena homicidíE an detur occidenli hominem monslru-
osum , et quid de illo qui fecit mulierem abortare, n. 1
I. 1 til. 8 part. 7. — Pwna homicidii an detur occidenti
hominem, ^juiad fUrcas ducebatur, n. 2 ibid. • — honiicidae
an detur pueris, si colluclando inler se> el projiciendo
lapides, occidatur aliquis, n, 2 dict. 1. 1 tit. 8 part. 7.
— homicidii an detur illi, qui ad mandatum tyranni ali-
quem occidit, n. 2 dict. 1. 1 et n. 3 1. 8. — homicidae an
detur illi, qui se defendendo aliquem occidit, gloss. I. 2'
lit. 8 parf. 7. — homicidae an puniatur pater, maritus,
vel frater, qui aliquem volentem stuprare per vim uxorem ,
íiliam , vel sororem, occiderunt, et quid in occidente la-
tronem noclurnum , vel alium , num. 1 , 2 , 3 et 4 1. 3 per
text. ibid. lit. 8 part. 7. — homicidae an puniatur ille, qui
casu fortuito, elsine culpa sua aliquem occidit, gloss. 1. 4
per text. ibid. lit. 8 parí. 7.' — Et quid si culpa praecessit
casum homicidii , et qualis ista esse debeat, et ex quibus
talis culpatus videatur, gloss. 1. 5 per illum text. ibidem
tit. 8 part, 7. — Poena homicidii an puniatur occidens dor-
mieulem, qui illum offendebat, n. 6 1. 5 tit. 8 part. 7,
— homicidaj, el an detur poena morlis homicidae, sive
nohilis, sive plebejus sit , el quid si proditorié fiat, num.
I I. 15 tit. 8 part. 7.
PoENA REVELANTis Rcgis secrctum , n. 8 junct. text in
leg. 5 tit. 9 part. 2. — advocati revelantis parti adversas
instrumenta, seu secreta suae parlis, qualis sil, n. 6 1. 1
per texl. ibid. lit. 7 part. 7.
PcENA OFFiciALis Rcgis nou interponcntís se in medio,
dum vidcrit aliquos rixare, n. 7 1. 20 tit. 9 part. 2. — gu-
bernatoris oflicialis navis , qui fraudulenter fecit aliquid ut
navis periret, ut et ipse haberet occasionem furandi, quae
sit, n. 1 1. 10 per text. ibid. tit. 9 part. 5. — arlilicis, ful- /
lonis, vel alterius officialis, qui suscepto auro vel alia re, \
ex qua aliquid fuceie debuerat, dicit illam sibi furatam,
glos. 1. 10 per lext. ibid. tit. 14 part. 7.^ — oíDcialis á Rege
coiislituli in certoloco, ut nummos expendal Ínter ali-
SEPTEM PARTITARUM.
Í6t
inos, si illos convorlal in sui commodum, n. 1 et 3 dict.
k'íí. ih til. 14 purt. 7.
PcENA coNSANGUiNEORUM Regis illi non obedientium ,
n. 1 junct. text. ibid. 1. 2 lil. 8 part. 2.
PoENA coRPORALis diversimodi; babetur circa personas
in dignitnte posiliis, quüm eiga alios, n. d8 I. 3 lit. 16
p<irt. 2, — nobilibus, sicut ignobilibusirapünitur, quando
iiobilis contra a;ciut; nobilem deüquit , num. 5 l.25tit.22
part. 3. — major est quavis alia poena pecuniariu , n. 13
icg. 4 tit. 7 parl. 6. — nunquum polest iuiponi pro sola
contumacia , n. 4 '• 10 lit. 29 part. 7.
PcENA iNJURiANTiuM inquisllorcs á Rege missos, n. 1
1. S tit. 17 part. 3. — injuriaulisjudicem, siveapiiollando
íibeo, sive aliler, quae sil, n. 1 1. 26 tit. 23 part. 3. —
injuriantis jam mortuum, et ejus bajredes, n. 2, 3 el A
1. 13 per text. ibid. tit. 9 part. 7. — El quando injurialus
ágil civililer contra injurianlepi ad poenam pecuniariam,
qualiler tune sil procedendum, ct anpüenapartiiujurialae
sit applicanda; et alia in hoc vide per n. 5, 6 el 7 i. 21
tit. 9 part. 7 per texl. ibidem.
PcENA FALSi an habeat locura, ubi falsitas non fuitparli
adversae contraria , num. 5 1. 15 lit. 6 part. 3. — falsi pu-
niuntur tutores non reddenles ralionem niioori Cáelo nia-
jori , num. 1 1. 5 til. 11 part. 3. — jurantis falsuní, n. 2
el 3 leg. 26 tit. 11 part. 3. — fulsi punituv labellio, qiii
prolocoilum ctlat, et negat se fecisse instrumenlum, n. 2
1. 8 tit. 19 part. 3. — campionis qux sit, n. i 1. 3 lit. 4
parl. 7. — El an per pactum possit quis se obligare ad
poenam criminis, quod non commisit, n. 3 1. 2 lit. 15
part. 7. — Pcena falsi punitur judex , vel tabellio, qui
anle publicationem raanifestavit dicta tesUura , vel legere
passus fuil, num. 5 1. 1 tit. 7 part. 7. — an incidjt in poe-
nam falsi tCbtis, qui ob dicendum verum leslimonium pe-
cuniam recepit, n. U 1. 1 tit. 7 part. 7, et num. 1 I. 35
tit. 10 part. 6. — quibus, et ex quibus causis, et quando
detur, gloss. leg. 1, 2,3, 4 el 5 cura alus ibid. tit. 7
part. 7. — commillenlis falsilalem qualiscumque sit com-
mitlens, quaüs sit,g!o3s. 1. 6 per text. ibidem, tit. 7 part. 7.
— ulenlis falsis niensnrisseu ponderibus, qualissit, n, 3,
4 c( 5 1. 7 per Icxt, ibidem lit. 7 part. 7. — falsi an punia-
lur toslis, qui in causa crimiiiali deposuit parte non cita-
líi, 11^3 1. 11 tit. 8 p.irt. 7. — an delur proponenli accu-
sulíoiiein falsam, n. 1 1. 7 lit. 9 part. 7.
PoE>'A jLD císmale inqiiirentis, siveprajvaricetur, si ca-
liiRinietiir, quíilis sit, n. 6 1. 12 tit. 17 part. 3. — Judiéis,
vel labuliionis revelanlis secreta dicta lestium ante ipso-
nim publiciilionem, n. 5 I. 1 per texl. ibidem, tit. 7 parl. 7.
— qui falso aliquem ad morlem damnavil, vel ad perpe-
luum exilium, n. 1 et 2 1. 11 per text. ibidem, tit. 8
part. 7. — non concedenlis appcllalionem , vel aliler in-
juriantis appelhtnlem, quaj sit, num, 1 et 2 leg. 4 lit. 10
part. 7. — injusté aliquem lorquentis, sive illum occidat,
vel ferial, sivemali non facial, num. 14 leg. 4 per text.
ibidem tit. 3 0 parl. 7. — Et quid si judex aliquem justé
lorqueri fecil, excessil lamen modum in lorquendo, sive
dolóse, sive culpabililer, qualiter tune venial puniendus,
dicl. num. 14 dict. leg. 4. — Et an tortura sit pana , et
quando, num. 1 leg. 1 til. 30 part. 7.— Et nunquam tor-
tura debet alicui imponi pro fin:ili poena deiicli , n. 14 ¡n
princ. dict. 1. 4. — Et quid si Judex servavit modum in
torquendo , sed lorlus debililale naluraí sustinere non po-
tuit, et mortuus fuit, an et quando tune tcnealur, ct
puniri possit, dict. n. 14 in On. — Poena quae á judicibus
dari non debeat, gloss. I. 6 per. text. ibidem, tit. 31
part. 7.
Poena assessoris recipientis aliquid in secreto á parti-
bus, n. 4 1. 3 tit. 21 parl, 3.
Poena advocati praevuricatoris quaj sit , n. 33 1. 15
tit. 6 part. 3. — advocati consulentis parli ejus, quód ins-
trumenta falsa producat , et quid si illa falsitas non sit
parli adversae nociva, n. 5. 1. 15 tit. 6 part. 3. — reve-
lanlis parli ad\ersae instrumenta, sen secreta suae partís,
qualis sit, num. G 1. 1 per text. ibidem tit. 7 parl. 7.
Poena incesti, vel incestco^i , el poena incesli punitur
¡lie, qui de adulterio fuit accusatus, si luncinceslus pro-
belur, n. i 1. 16 tit. 22'part. 3. — per leges imposita
contra coiitrahentes incestas nuplias , an iniponatur se-
cundum compulum juris canonici, vel civilis, n. 4 1. 3
tit. 6 pan. 4. — hicestuosi quae sit, et Cfjiaodo, et in
quibus locum habeat, et qualiter, gloss. 1. 3 per text.
ibidem, tit. 18 part. 7.
Poena adulterii, el poena criminalis si debeat pro adul-
terio imponi secundúm leges, an ülam imponere possit
judex ecclesiaslicus , quando mulier non est de temporali
jurisdictione ecclesiae, n. 10 1. 2 lit. 8 part. 4. — Poenam
adulterii non debet sustinere mulier conjúgala, quae vi ad
illud fuil compulsa ; et quid si vis non fuit pra^cisa, sed
condilionalis ; el quid si marilus illaui prajmonuil ut au-
fugeret, ne vihostium opprimeretur, elipsa fugere noluit,
n. 1 per text. ibidem 1. 7 tit. « part 4. — Poena mulieris
facienlis adulterium est, ut dotem,et donationempropter
nuplias viro suo restiiuat, n. 4 per lexl. ibidem leg. 12
tit. 9 part. 4. — adulteri , vel adulterae probato ipsorum
adulterio, num. 1,3, 6 et 7 leg. 15 per lext. ibid. lit. 17
parl. 7 — uxoris, vel dominte, qua; cum proprio servo
adullerjum fecit, num. 6 , 7 et 8 ibidem. — Et quid si
non cum servo , sed cum familiari , vel fámulo se immis-
ceat, an eadem poena puniatur, dict. num. 7.
PcENA SACRiLEGii cui applicetur, n. 5Ieg. 4 tit. 18 part. 1,
e 1. 10 lit. 18 part. 1.
PoENA STUPRI, VEL STUPRATORIS. Stupri BH hodie sit
mulata in muliere, siculi est in poena adulterii, n. 5 in
princ. 1.11 Ut. 13 part. 6. — Poenam stupri an patiatúr
mulier siculi et vir, dict. n. 5 in princip. — Poena stu-
pratoris virginis, vel allerius sine vi inducenlis illam
Llanditiis, el persuasionibus ad libidinem, qualissit, et
quando in totum culpabilis uon sit, et ex quibus praesu-
znetur, n. 3 1. 2 per lext. ibidem, lit. 19 part. 7. — Et an
sibi dolem congruentem daré debeat, et qualiler, dicl.
n. 3 in fin. et n. 1 in prooem. lit. 20 ibidem. — Poena in-
tentantis faceré sluprum, licél ad effeclum non devenerit,
n. 5. 1. 2 per lext. ibidem tit. 31 part. 7. — stupratoris an
delur slupranli puellam nondüm viri polentera, dicl.n. 5.
Poena pecuniarta in qua filius propler suum deliclum
fuil condemnatus, an a paire solvi debeat sallim respecta
legilimae, vel alimenlorum, qua3 filio debentur, n. 11 1. 2
til. 19 part. 4. — pecuniaria an cadatin servum, num. 3
leg. lü lil. 1 part. 7. — El an Baptismus liberct aliquem
á poena spirituali, vel temporali, num. 1 leg. 12 tit. 1
part. 7. — Poena pecuniaria potest per judicem in corpo-
ralem alterar! propler consueludinem delinquendi, n. 10
1. 8 til. 31 part. 7.
PoE.NA EXTRAOumiVARiA, quando locum habet,videregu-
larn gcneraleni, num. 6 leg. 11 tit. 25 part. 4.
266
INDEX MATEUIARUM
PoENA ALiENANTiuM, el poena si imponatur alienanli ali-
quam rem , non solüm ipse, sed ejus successor in poenam
incidet, si aliquando alienationi consentiret, num. 1 1. 10
tit. 26 part. Zi, — Et quid si alienet in eum, qui próximo
loco succedere debet in majoria, an et iiic in poenam pro-
pter alienalionem incidat, ibid. qusest. 7. — Et quid si alie-
net ut debita testatoris soivaiitur, an tune ud poenam te-
neatur propter talem ¡jlienalionem, indict. n. 1 qua?st. 11
dict. 1. 10 tit. 16 part. Ix. — Et an alienans in islam poe-
nam incidat, si rem alienan prohibitam in sequentem in
gradu alienaverit, dicl. n. 1 cjuaest. 12. — et quid si alie-
natio fiüt sic requisitis necessariis, an tune alienans rem
prohibitam in poenam incidat, ib d. in quaest. 13. — Pop,-
naí impositae alienanti rem majoriaí, an liabeant locum ia
filio primae tonsura;, in quem fuit majiuia fjcta, si ipse
alienet, ibid. in quaest. 15. — Poenam aliennntis rem pro-
hibitam alienari, an incurrat possessor majoiiae, qui pa-
titur magnatem esse in posseFsionem talis majoria;, ñeque
abeoillampeliit,ib'd. in quaest. 16 n. 1 1.10 tit. 2i5pait. 4-
— Et an iticldatin poenam alienalionis bonorum majoria;
possessor i|)sius, (¡ui remisit hypolhecam, quam habebat
in bonis empbyteuticariis, qua; crant majoriae annexa ad
securilatein, num. 1 quaest. 2! dict. 1. 10 tit. 26 purt. 4.
— Poenam an incurrat ille, qui vendit minimam r(m ma-
joriae, cujiis ipse est possessor, ibid. quaest. 22. — Poena
iniposita uni vocato si alienet rem majoriae, an ad alios se-
queiites extendatur, ibitl. quaest. 27. — imposita contra
véndenles rem majoriae, an babeat locum in proximioribus
successoribus, ibidem consenlientibus, ibid. quaest. 29. —
imposita contra alienantem rem majoriae, an liabeat lo-
jcumante rei tradilionem, vel postea, in dict. qna;st. 29. —
Et an in poenam alienantis incidat successor, qui rem pro-
hibitam alienari á teslatore et praedecessore suo alicui le-
gatam ipse solverit, et ex eo alienationi consentiré visus
sil, n. 1 quaest. 33 leg. 10 tit. 26 part. Ix. — Poenam alie-
nantis majoriam an incurrat ille, qui cíim super majo-
riam esset litigium, fecit compromissum in arbitrum, si
ipse illumcondemnaverit, num. 1 quaest. l\i 1. 10 tit. 26
part. 4. — alienantis majoriam an incidat Clius, vel
p oximior successor, qui alienationi rei majoriae consen-
sit, quando ad alienandum possessor majoriae licentiam
Regis habeat, n. 1 qua;st. 44 1. 10 tit. 26 part. 4- — Poe-
na emphjteuta; alienantis rem craphyteulicam irrequisito
domino, quae sit, gloss. fin. et alias omnes, ibid. inleg. 29
tit. 8 part. 5. — alienantis rem majoria; an incurrat ille-
qui illam lusit, n. 4 quaest. 7 1. 6 lit. 11 part. 6. — ven-
denlis rem duobus qualis sit, num. 6 et 7 1. 7 per text.
ibid. tit. 7 part. 7.
Poena düpli ex qüadrupli, poena duplae stipulationis,
si res evincatur, est multüm consueta in vendilionibus re-
rum, et an habeat in se tacilam conditionem , si evinca-
tur sibi, vel ha;redi, n. 12 1. 5G tit. 18 part. 3. — dupli
apposita in sententia non solventl, quando habeat locum,
quando vero non, n. 5 1. 22 til. 22 part. 3. — qüadrupli
imponitur rapienti aliquid ex naufragio, num. 3 1. 11 per
text. ibid. tit. 9 part. 5. — civilis applicanda fisco, an
possit excederé quadruplum, et quando sic, ibid. num. 5.
— Et quid si pro aliquo delicio sit alicui imposita poena
decem, et cum non haberet unde solveret, supervenit ei
haeredilas mutris suae, quam renunliavit, an dolóse rtnun-
tiasse videatur, et an possit fieri executio in illis repudia-
lis, n. 2 1. 12 lit. 10 p.ivt. 5. — Poena reddcudi arrhas
duplícalas, vel quadruplicatas, an habeat locum de jup
canónico, vel de jure Partitarum, et quare non, n. 6 1. 4
tit. 18 part. 3. — dupli quando detur propter unum de-
lictum ex uno facto tantüm proveniens, n. 5 1, 13 tit. 1
part. 7.
Poena fidejussoris non sistentis aliquem in judicio cui
applicetur, si illum non sistat, et an partí, num. 3 leg. 18
tit. 12 part. 5. — fidejussoris, si reus aufugiat, qualis sit,
et quando ei danda sit vel non, gloss. 1. 10 per text. ibid.
tit. 29 part. 7.
Poena prohibentis aliquem testan quae sit , et an ista
sit justa exhaeredationis causa, n. 1 et 2 1. 26 per text. ibid.
til. 1 part. 6, et n. 1 1. 29 per text. ibid. lit. 1 part. 6. —
prohibentis testari peregrinos, n. 1 per text. ibid. leg. 30
tit. 1 part. 6, et debet quis puuíri in eo, in quo delinquit,
n. 3 dict. 1. 30.
Poena resistentis, et norvpatientis perscrutari de nocte
per oíTicialem , qui gerit arma prohibita, n. 4 1. 17 tit. 6
purt. 6. — resistentis , et non perraittenlis perscrutari ser-
vum alienum vel uxorem in domo sua, qualis sit, num. 2
et 3 1. 24 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — Et an eadem
poena i)uniatur judex, si illum perscrutari nolueril contra
resistentem, ibid.
Poena matris, patris, vel fratris , et poena patris, vel
alterius ejicienlis filium suum ad portas ecclesiae, vel alibi,
n. 1 1. 4 lit. 20 parí. l\. — Poenam patris an mereantur
filii , et uxor patris proditoris , et qua ratione, gloss. 1. 12
lit. 25 part. 4. — Poena mutris non petenlis tutorem filio
suo minori, vel aüorum consanguineorum, quae sil, num. 4
et 5 1. 12 per texl. ibid. lit. 16 part. 6, — Et quando rna-
ter, vel alii excusentur, liccl tutores non petierint, num. 5
dict. 1. 12. — Poena nialris .transouutis ad secundas nup-
tias non petilo prius filiis suis tuotre, dict. num. 5 in fin.
dict. leg. "12. — fralris accusantis fratrem , vel socii ho-
nestae societatis, qui soniuin suum accusat, n. 17 1. 2 tit. 1
part. 7. — Et ex majorilate poenae cognoscílur raajorilas
criminis, n. 4 ad fin. 1, 4 til. 1 part. 7. — Poena patris
occidenlis filium sive legilimum, sive naluralein tantúm,
n. 2 cum alus ibid. I. 12 per text. ibid. lit. 8 part. 7. —
Et qualis delur alus desceudenlibus, vel ascendentibus,
■ gloss. dict. 1. 12 per text. ibid. — Poena patris non debet
nocere filiis, vel uxori ejus, n. 1 el 2 1, 9 per texl. ikideni
tit. 31 part. 7.
Poena tutoris, vel curatoris nonfacienlisinventarium
qualis sit, n. 2 1. 15 tit. 16 parí. 6. — non reddentis bo-
nam rationem minori suo, n. 5 I. 21 lit. 16 part. 6. —
qui male bona miuoris sui administravit, quae sit, gloss.
1. 4 per text. ibid. lit. 18 part. 6. — vel curatoris contra-
hentis raatrimonium cum ejus minore, n. 1 1. 9 per text.
ibid. lit. 17 part. 7.
Poena talionis an sit ín usu, et quando marilus ac-
cusat uxorem da adulterio , an debeat se inscribere ad
poenam talionis, num. 2 et 3 leg. 13 til. 9 part. 4. — Et
an accusator tacilé videatur se obligare ad pcsnam talio-
nis, dict. num. 3 dicl. leg. 13. ~ Et licét inscriplio ad
poenam talionis cesset, non lamen cessabit poena calum-
niatoris accusantis, ibidem in fin. dict. n. 3. — Et qualis
ista poena esse debeat, quaiido talis inscriplio cessat, ibid. /
in fin. et num. 10 et 11 I. 26 tit. 1 part. 7. — Poena ta-|
lionis an delur accusanti desislenti ab accusatione, quando
fuit crimen, quod abolitione non deletur, n. 3 1. 19 lit. 1
part. 7. — quando sil accusatori danda ^ si delictum non
SEPTEM PARTITARUM.
367
nrobet, et quaiido luiii, gloss. 1. 20, et n. lOcumsequent.
llsepcr lexl. ibid. lit. 1 part. 7.
PoENA NEGANTis SaciameiUa, proul ab ecclesiasunt or-
dinata, gloss. I. fin. lit. 4 part. i. — se fuisse citatuní, si
mandato convincatur, quíe sit, n. 6 1. 8 tit. 7 part. 3. —
se daniiium dedisse, si postea illud sibi probetur, qualiler
punialur, n. 1, 3 et 4 '• 16 lit. 15 part. 7. — Et quid in
minore, vel uxore negante, n. 3 et 4 ibid. — Poena ne-
ganiis dcpositum qualissit, si ei postea probetur conlra-
rinni, el aa tenealur ad sumi)tus, et an juretur contra euní
iii liteni, gloss. 1. 8 per lexl. ibid. lil. 3 part. 5. — qiialis
sitdiinda neganli per vini íidera Christi ore lantiim, n. 1
1. 4 lil. 25 part. 7.
PoENA DEPOsiTARii ncgantls deposilum qualis sit , si ei
postea probetur contraritan, elan tenealur ad sumptus, et
an juretur conlra euní in lilem, gioss. 1. 8 per lexl. ibid.
tit. 3 parí. 5.
PoE.\A MüTuí, et aníncurrat poenam muluare nolens, et
guando sic, n. 1 in prooein. tit. 1 part. 5. — an possil ap-
poni in conlractu mului, el hoc liceat fieri sólito fcenerari,
n. o per lexl, ibid. 1. 10 lit. l part. 5.
PoKNA AcccsATORisnon compurenlisqualís sit, et quando
ei danda sit, n. 3 cum alus ibid. 1. 17 per lexl. ibid.
tit. 1 part. 7. — Turpiliiani quse sit, et quando in eam in-
cidal aecusator, qui postea non coraparet, n. 3 el 9 dict.
1. 17 per lexl. ibidem. — accusaloris, vide inverbo Poena
TALIONIS.
Poena hsredis fraudulenter conficientis inventarium ,
etqui aliquid ab haereditale subripuit, qualis sit, n. 1, 2 et
31. 9 per lexl. ibid. til. C part. 6. — alicujus restiluenlis
haereditatemincapacide testaloris mandato, quae sit, n. 21,
22, 24 et 25 i. 13 per lexl. ibid. lil. 7 part; G. — quare
non sil danda accusanli aliquera de falsa monela, si illud
non probet, n. 1 I. 20 per text. ibid. tit. i part. 7. —
quando non delur boeredi non probanli aliquem ab eo ac-
cusatumde morteleslatoris ipsum non occidisse, n. 2 1. 21
per illumlext. til. 1 part. 7. — quae pro delicio defuncli sibi
imponi debuerat, an imponatur ejus bieredi, el quando,
gloss. 1.25 per lexl. ibid. lil. 1 part. 7.
Poena DENurxiANTis delielum , si illud non probat quae
sit, n. 4 1. 5 tit. 1 per lexl. ibid. part. 7. — an sil danda
denuBtialori, si delielum abeodenunlialum non probetur,
n. 3el4 1. 27 ibid.
Poena legalis, si á lege imponatur facienti aclum illi-
cilum, an si factum sit, actus teneat, et lamen poena sol-
venda sil, n. 7 I. 28 lit. 11 part, 5.— legis civilis imposita
contra coutrahentesclandeslint', ansilobservanda, necne,
n. 3 1. 5 til. 3 part. 4. — Et quid si poena quam inferior
imponit, sit nimis excessiva, ibid. in princip. — Poena per
leges imposita conlra conlrahenles inceslas nuptias, an im-
ponatur secundíim computationem juris canonici, vel
civilis, n. 4 I. 3 lit. 6 parí. 4- — legalis qua; impedilliber-
tatem malrimonii ex aliqua causa, an valeat, n. 12 I. 4
lit. 3 part. 6. — legis Juli* de residuis, vel legis Julias pe-
culalus, quando locum babel, el contra quos, gloss. 1. 14
et 15 til. 14 parí. 7. — quando á lege imponitur ipso jure,
nunqiiam augetur contra negantem, n. 1 ad fin. 1. 16 lit.
15 part. 7.
Poena diffamantis aliquem qualis sit, n. 2 I. 8 per text.
ibid. tit. 6 parí. 7.
Poena testium, et an testis dicens falsum in causa crimi-
nali punialur, et qualiler, el quid si deponat parle non
cítala, n. 3 1. 11 per text. ibid, til. 18 part. 7. — depor-
tati, vel damnati, vel relegali, vel poena deportalionis, vel
darnnalionis in metallum, an hodie sit in usu , el in ejus
locum hodie successeriMit galeras, vide n, 2 I. 2 tit. 18
part. 4. — Etandaninalus ad tempus non eflicialur servus
poena.', sed illequi in perpetuum damnalur, ibid. in n. 3.
— Et quid si a'iquis damiielur non in metallum, sed ad
aliudopus, sivc pi:blicum oílicium, ibid. in n. 4. — Et an
servu"* poena; elücialur liodie laliler ]ieipeluo damnatus ,
n. 6 dicl, 1, 2 lit. 18 part. 4. — Poeiiam darnnalionis, an
tacite socumaireral bonornni adcniptio, et quid hodie, n. 8
dicl. 1. 2 lit, 18 part. 4- — El quando deportalus eflicialur
servus poena;, ibid. in ii. 9. — Poena deportalionis hodie
non esl in usu, n, 2 I. G lit. 17, el n. 2 1, 8 til. 9 parí. 7.
— exilii perpetui a regiio per judices causarum crimina-
liumcurise, vel regalium cancellariarum , el qui poenam
islam iníponere possint , n. i 1. 5 per lexl. ibid. tit. 31
part. 7. — relegali ad tempus, vel perpetuo frangentis
exilium, gloss. I. 10 lit, 31 part. 7 per text, illum ibidem.
— Et an judex inferior possit tollere, vel indulgere exilium,
n. 3 ibid.
PoENiTENTiA quid sit, H. 1 cum alus ibid. 1. 18 lil. 4
part. 1. — PoenitenlicE Sarramentum 'd solis Sacerdotibus
adroinislralur, n. 11. 8 lil. 4 parí. 1. — solemnis quae sit,
et íi quo imponi possil, glo-s. I. 18 li'. 4 j'art. 1. — pro
quibus daridebeal, elan ila fceminis siciiti viris, n.l dict.
1. 18. — semel alicui iiijuiigcnda csl, non plus, n. 2 per
text. ibid. dict. 1. IS. — imponitur cliam in vita, dict.
n. 2. — fieri non debel íi ctericis in quibuscumque ordi-
nibus conslilulis, n. 4 el 5 !. 19 ibid. — publica qua; sil, et
quoluplex , et quis eam iniponel, el pro (juibus deliclis,
n, 1 per text. ibid, 1. 20 lií. 4 par'. 1. — publica ti<m im-
ponitur propeccalis occultis, sed pro manife^lis, dict. n. 1
infin. — mitigalur ralioiie fragilis aetaiis, n. 1 1. 25 tit. 4
part, 1. — qualis debel injungi servo, ibid. n. 3, el ibi
quód non debet injungi, ulperegrinetur, et n, 3 in prooem,
tit, 5 part. 4- — injungi debel habita cnnsideratione pec-
catorum, n, 4 ibidem , dict. 1. 25 tit. 4 part, 1, — debet
ésse conformis personre cui injiingilur, ibid. — non debet
injungi monacho, per quam oriretur scandaliim Ínter fra-
tres, n. 3 dict. I. 25. — debet esse contraria peccalis, n. 12
dict. 1. 25 tit. 4 parí. 1. — Poenitentiae hodie omnes sunt
arbitrariae, n. 13 dict. 1. 25 lil. 4 part. 1. — Poenilcnlia im-
posita á juremiligaii poleslperSacerdotem, dicl. n. 13. —
major dari solet pro majori peccato, qu^m pro minore ,
dict. n. 13 in raed. — imposiia í» Sacerdote, eliamsi mí-
nima sil, esl suíficiens ad delendiun peccalum, el omiiem
poenam allerius vilae, sed an hoc sitverum in piena láxala
ix Deo,n. 13 ad fin. dict. I. 25. — imposiia per Papam
polest minui íi quolibct Sacerdote, dict. n. 13 in princip. —
publica ex causa minui polest, et mulari per Sacerdoiem,
ibid. in fin. — modérala injuncta alicui , an eam accepiare
tenealur, gloss. final, in fin. dict. 1. 25 tit. 4 part. 1, — est
necessaria peccalori, eliamsi conlrilionem habeal, gloss.
1. 28 tit. 4 part, 1. — Poenilenlia; eíTeclus, n. 2 I. 28 lil. 4
parí, 1, et gloss. magna in fin. dict. 1, 25 lil, 4 part, 1, —
Poenilenlia imposita Religioso in suo capitulo non remit-
titur per aliquas indulgenlias, n, 1 1. 46 lit. 4 parí, 1. —
jejunii, seu alia alicui injuncta, an tenealur illam adim-
plere, n. 3 I. 46 lit. 4 part. 1. — publica impedil ordinum
suscepiionem, et solus Papa dispensat, gloss. I. 19 til. 6
part. d. — I\lüiiachorum, seu Ueligiosorum fugientium,
368
INDEX MA.TERÍARUM
gloss. I. 28 tit. 6 parí. 1. — Pücnitentise concedunlur óm-
nibus, etiam interdicti tempore, dum lamen non fuerint
causa interdicti, n. 6 1. 5 tit. 9 part. 1.— Poenitentia debet
semper imponi poBnitenti per conlrarium , n. 3 1. 1 tit. 24
parí. 1. — bené babel locum ante lilis conteslationem, et
poterit coufessionem revocare, n. 2 1. 2 tit. 3 part. 3. —
donatoris, an babeat locum dolis favore, et an moriendo
donationem revocare videatur, n. 1 in fin. 1. ¿j tit. 4pa'"t.5.
— an et quando habeat locum, quando dúo rem proniit-
tunt permutare, et unus nolit, n. A 1. 3 tit. 6 part. 5 , et
ibid. n. 5. — an habeat locum in contractibus innominatis,
u. 2 J. l\k tit. 14 part, 5. — an et quando lo«um habeat
electionejam facta, seu postulatione pro postúlalo suo su-
periori praesenlata, n. 1 1.25 tit. 9 part. 6. — an tollat
poenam civileni, rt. 2 1. 4 tit. 28 part. 7. — an et quando
habeat locum in deliclis, n, 9 cum aliis ibid. 1. 2 per text.
ibid. tit. 31 part. 7.
PoENiTENTiARio PapsB plené creditur in ómnibus spec-
tanlibus ejus officium, n. 5 1. 32 tit. 16 part. 3.
PoENiTERE potest unusquisque ante lilis contestalionem,
ejuEque confessionem polerit revocare refectis expensis,
D. 2 1. 2 tit. 3 part. 3. — an possit ille, qui delulit adver-
sario juramentura in litem, et quando, n. 1 1. 8 tit. 11
part. 3. — an possit ille, qui rem semel habuit pro dere-
licta, eleam recuperare, n. 1 1. 49 tit. 28 part. 3. — an
possit ille, qui mediante stipulalione cum alio rem permu-
tare promisit, si ipse jam contractum impleverat ex parte
sua, n. 1 1. 3 tit. 6 part. 5. — quando possit aliquis, ut
evilel puenae commissionem propler suum faclum, n. 16
1. 13 tit. 7 part. G. — an possit eligens rem, et quid si jam
scmel poenituil ; et alia in hoc similia vide per n. 1 1. 25
tit. 9 part. 6. — an possit ille, qui noluitrecipereillud quod
sibi offercbatur, ibid. in dict. n. 1 ad fin.
PoENiTENS solemniter clericus effici non potest, gloss.
penult. 1. 49 tit. 4 part. 1. — Poenitentes solemniter, an
sint de foro ecclesise, n. 2 1. 18 tit. 4 part. 1. — Pcenitens
verus quis dicatur , gloss. final, in pi incip. leg. 25 lit. 4
part. 1. — si dicalnon posse abstinere á certo peccato, non
debet absolví, audienda est lamen ejus confessio, gloss.
final, dict. 1. 25 tit. 4 part. 1. — an teneatur acceptare
poenitentiam moderatam sibi injunctam, dict. gloss. final,
infin. — qualilerslare debeat confessionis tempore, gloss.
penult. per text. ibid. in 1. 26 tit. 4 part. 1. — scire debet
Pater Nosler,'Ave Maria, Credo, etSalve, gloss. 1. 27 ibid.
Penuria rerum niagis ex negligentia, quüra ex tempo-
rura malitia provenit, n. 2 1. 4 til. 20 part. 2.
Pensio ulrum augealur conductori gabellarura, si terri-
torium fueril auctum, n. 1 1. 13 lit. 18 part. 3. — an au-
geatur empliyteutae, vel conductori, si aliquid ei accreverit
per alluvionem in fundo suo, n. 3 1. 26 lit. 28 parL 3. —
diutina, an facial quempraesumi colonum perpetuum, n. 3
1. 22 lit. 29 part. 3. — an augealur emptori gabellarum
rationc augmenli, quod supervenit, et quaüler boc intelli-
gatur, n. 4 1. 34 pertext. ibid. tit. 5 part. 5. — debet solví
in fine anni, quando aliud non fuit dictum, n. 1 1. 4 Ut. 8
part. 5. — Quod procedil, eliamsi localio sil facía pro plu-
ribus annis, si pensio est distribuía per singulos anuos, ibid.
—Pensio, quando est solvenda de fruclibusalicujusrei, tune
non debetur ante fructus perceplos, ibidem. — debet solví
ante fincm anni , quando inquilinus migrare desiderat,
iLid,— si ab inquilino non solvatur, an duranle locatione
dominas possit illum expeliere, n. 1 1. 5 til. 8 part. 5, —
Et an omnia bona inyecta in domum conduclam videantuf
indistinclé esse oblígala pro pensione, qua; solvi dcbel, vm ,,
tanlüm ea quse rcperiunlur tempore, quo dominus vufí
habcF-e pensionem, ibid. n. 2 el 4. — Et quid si primus
conductor alii locavit , an res illatíE per secundum conduc-
torem sint domino obligatae pro pensione, et de quibus re-
bus ibid. illatis hoc sil intelligendum, n. 4 dict. 1. 5 til. 8
part. 5. — El quid in rebus minoris ibidem illatis, ibid. —
Pensio qualis debeatur domino ejicienti inquilinum, sive
colonum suum ex aliqua causa, n. 5 dict. 1.5 tit. 8 part. 5.
— an remiltalur propter sterilitatem, sive in prsediis rus-
ticis, sive in urbanis, sive localio, velconduclio ad longum
tempus Gal, vel non , sive conductor praestet mercedem in
pecunia, sive non, n. 1 el 21. 22 tit. 8 part. 5. — Et au
quando datur pensio in pecunia, dicatur proprié localio ,
vel contractus innominatus, dict. n. 2 ibid. — Et an pro-
pter omnes casus fortuitos sit remissionislocus propter ste-
rilitatem , n. 3 ibidem. — Et quid si casus fortuilus prae-
cesseral localioném , an tune excuset ü praestatione
pensionis, n. 4 dict. 1. 22 tit. 8 part. 5. — Pensio propter
sterilitatem non debet remitti, quando colonus collegit di-
midiam partem fructuum , qui soliti sunl coUigi , num. 8
ibid. — Et quid si fructus consistebant in frumento , et
oleo, et unum perdatur, aliüd vero non, ibid. —El qualis
debeat esse ista slerilitas, ibid. num. 9, el quid si in anuo
proecedenli, vel sequenli adfuit uberlas, n. 2 1. 23 ibid. —
El an Ídem sil, sive annus ubertalis sít ímmediató sequens,
sive sit interpolalus, num. 3 ibid. — Pensio an crescat, ed
quod res conduela aliquo fortuito casu interveniente fuit
augmentata, num. C dict. 1. 23 til. 8 part. 5. — an debea-
tur ab emphyteuta solvi, quando domus fuit combusta, li-
cél remanserit área, n. 9 I. 28 lit. 8 part. 5. — an debeat
remitti, quando res propter guerram, vel ínundationem
flumínis est ila occupala, ut ex ea nulli fructus coUigi
possínt, num. 11 ibidem. — an debeatur ab emphyteuta
solvi, quando res fuit combusta, si pars aliqua rt-mansit,
et qualis tune debeatur, n. 12 ibid. — alterari non debet,
licét ecclesia, in qua est, de novo alicui subjicialur, n. 5
1. 5 til. 12 part. 1. — si non solvatur domino domus, an
ipse propria aucioritate possit claudere ostia domus locatae
sine poena, n. 5 ad fin. 1. 11 til. 13 part. 5. — consueta,
au el quando solvi debeat per credilorem habitanlem do-
mum pigneratam, num. 4 1. 21 per text. ibidem , tit, 13
part. 5.
Pensionabius non tenetur Horas canónicas recitare, nec
beneficiatus dicilur , n. 1 in fin. 1. 34 til. 6 part, 1, — an
amíttat pensionem , sí contrahat matrimonium , n. 1 ad
fin. I. 41 tit. 6 part. 1.
Percussio facta ad alicujus defensíonem, quando et
qualis eum excuset, n. 4 cum aliis ibid. I. 2 pertext. ibid
til. 8 part. 7. — Percussí si sint dúo ab uno , quis praefe-
ratur inaccusalione ei facienda, velín execulíone senten-
tiae, n. 6 1. 13 tit. 1 part. 7. — Percussio an dicatur,
etiam quando non exivit sanguís, n. 7 1. 6 tit. 9 part. 7.
— cum pugno, vel manu vacua an dicatur atrox injuria,
n. 8 1. 9 lit. 9 part, 7. — íncerta, quia ínter plures ígno-
ratur quis percussit , vel non , vel quis lethaliter, vel levi-
ter, vel quis primó, vel secundó, vel ex quo vulnere
mortuus fuit, vel ex quo non, n. 1 1. 15 per illum text,/
ibid. til. 15 part. 7.
Pebcutiens aliquem ad ejus correclionem , et ut emen-
detur, an laudandns sit, n. 4 1. 56 lit. 5 part. 1. — de. i-
SEPIKM PARTITARUM.
■Zh'i
cum cst excomiiiiiniciUis cxconiiiiiiiiicatione nnjoii i)so
jure, n. 61.2tit. 9part. 1. — Quid si ¡lerculiat conversos, vpl
obligaíos, vel illos, qui nondíim fcceraiU [¡rofessionetT), ibiti.
• — Peicutieiiscleiicnm non est cxcomnuinirntus inquaUíor-
decim causis, de qtiibus per glos. 1. o til. 9 part. 1. — clericiim
pro (lefensione persona», vel rerum, an sit excommunic;i-
Uis, I). 2 ibi; et quid si fraeno equi delineat, vel sibi vcstem
scindat, dict. n. 2. — clericum porlantem arma non est cx-
comniunicalus, n. 4 1. 3 lit. 9 part. 1. — clericum pro ab-
soliilioiie debct Romam iré, islud tanien fallit iii lerdccim
casibus, de qnibus per gloss. 1, 4 tit. 9 part. 1. — Ut est
infirmis, vel alus, postea vero quüm convaluerint, tencntiir
Romam iré, alilerprajcedensabsolutio non valel, ibid. ti. 4.
— Percutiens clericum casu fortuito excommunicatus non
est, ibid. n. 6 et ibid. 1. 3 verbo la quarta. — Vicarium,
an leneatur eudem poena, qua puniretur, si percussisset do-
minum, n. 5 1. 13 tit. 1 part. 2. — Regís oíliciales, an in-
cidatin crimen laesae majestatis, n. 1 I, 1 tit. 16 part. 2. —
aliquem coram Rege quomodo debeat puniri, et an prodi-
tionem dicatur commisisse, num. 2 1. 2 tit. 16 part. 2. —
Peiculienles aüquem simul quomodo debeanl puniri, n. 3
1. 3 tit. 16 part. 2. — aliquem in curia Regis qua ptEiia
puniatur, n. 9 I. 3 tit. 16 part. 2. — Percutiens donato-
rcm, an possit donationc piivari, et quid si illud ignoian-
ti;r fecerit, vel se defendendo, ve! si per alium percutí fecit,
vel non mnnu, sed pede perculiat, num. 4 cum alus ibid.
1. 10 per text. ibid. tí(. 4 part. 5.
Pi rcussor si propler ejus delictum condemnetur in cen-
tuní, si cum non posset solvere successit matri suae, elipse
horreditateni repudiasit, an dolóse faceré videatur, et an
iii lalibus bonis repudiantis executio íieri possit repudia-
lione non obstante, n. 2 1. 12 lit. 10 part. 5. — Percutiens
duossimu!, quis praeferatur in accusatione facienda, et in
execiilione sentenliae, num. 6 leg. 13 per text. ibid. lit. 1
part. 7. — aliquem se defendendo, et an quando incidat
in pcennm, vel quando excusctur, n. 4 l'^g- 2 per text. ibid.
tit. 8 pait. 7. — si ignoretur quis veré sit, cúm in percu-
tiíudo aiíquem plures concurrissent, ve! si ignoretur quis
eorum lethaliler, quis vero leviler percusserit, vel quis
primo, vel secundó, vel quis principalis in percutiendo, vel
ex quo vulnere decessit, vel non, et alia infínita in hoc,
qualiter tune procedatur, n. 1 1. 15 tit. 15 part. 7. — cle-
ricum in habita laicali incedentem non incurrit excommu-
nicationem, n. 1 1. 5 tit. 17 part. 1.
Pf.rfgrinatio dicitur publica poenitentia, n. 1 ad fin.
I. 20 lit, 4 part. 1.
Pnr.EGRiNUS si decedat, ubi debeat sepeliri, n. 2 ]. 7
lit. 13 part. 1. — et de materia vide gloss. leg. 2 et 3 per
text. ibid. lit. 24 part. 1. — si inhumaniter tractetur, po-
test habere recursum ad judicem laicum, et etiam adeccle»
siaslicum, n. 3 1. 27 lit. 8 part. 5. — in testando an babeat
militum privilegium , n. 5 I. 4 lit. 1 part. 6, et d. 2 1. 30
per lexi. ibid. til. 1 part. 6. — quis proprié dicitur, et de
poena impedienlis illos faceré testamentum, num. i leg. 30
lit. 1 part. 6 per texl. ibidem. — t>eregrini in vita, et in
moite debent a judicibus locorum adjuvari, et defendi,
n. 1 1. 31 lit. 1 part. 6. — Et qiiibus perlineant bona pe-
regrinorum decedentiuin sine testamento, si non appurcant
hscredes ab intestalo, ibid. n. 4. — Et qualiter judex proce-
deré debeat in causis percgrinorum, n. 1 1. 32 per text,
ibid. lit. 1 part. 6.
Perfecta donatio, videiu verbo Doxatio perfecta.
V.
Perfecta vencitio, vide in verbo Vexditio perfecta.
Perfectüs plus peccat in eodem genere peccali, quíiM
imperfcctus, n. 5 1. 25 tit. 4 part. 1. — esse debet Epis-
copus plus quim alii Religiosi, elin loco Aposlolorutn fuc-
cesserunl, n. 5 1. 2 lit. 12 parí. 3.
Pericl'lum si sit in mora, ¡)olrsf adultus baplizari, rt
eliam sine eo quod instruatur in fule, num. 1 leg. 6 tit. A
part. 1. — rei commodalae an transeatin commodatariiin,
si res aeslimata commodetur, n. 2 1. 71 tit. 18 part. 7>. —
itineris excusat debitorem qualitatis h solvendo , n. 1 I. 4
tit. 2 part. 5. — rei comraodala' an sit commcdatarii post
moram, etiam quando illa res eodem modo essel pcurs
comniodantcm pcritura, et quid in actione rcali, et qr.id
in foro conscieniioB, n. 6 1. 9 lit. 2 part. 7. — rei depo-
silse an transeat in depositarium, et quando, n. 4 1. 2
lit. 3 part. 5. — an sit emptoris post degusíalionem in iilis
rebus|, in quibus degusta lio locura liabeat, n. 1 et 2 1. 2'^
lit. 5 part. 5. — quod accedit rei emptse, a;i sit emploris,
vel venditoris, n. 3, 4 et 7 leg. 23 per text. ibid. tit. 5
part. 5. — deteriorationis ad quem perlintal quando vcii-
diiur in genere vinum, vel aliud siniile, et an tune dicalur
venditum in specie, vel ad mensurara, etquid hocoperctnr,
dict. n. 2 dict. 1. 24. — elTusionis vini, an et quando rcr-
lineat ad vcnditorem post degustalionem, n. 3 dicl. 1.24
lit. 5 part. 5. — rei emptaj an perlineat ad emplorem in
rebus illis, quaj mensurari , vel ponderari pos>unt, ot
quando sic, et in quibus non, n. 2, 3, 6, S ct 10 in dict.
L 24. — Et quid si res aliqua vendatur alicui sub rondi-
tinne, si illa pendente res dcterioretur, an deteriora lio, vel
melioralio ad emplorem , vel venditorem perlineat, n. 1
per text. ibid. 1. 26tit, 5 part. 5. — Pericuium vini ven-
diti, scilicet quod non deleriorabitur, vel aliud, si cog-
nito per venditorem ab ipso non detegatur eniplori ,
an ad venditorem perlineat vel non , num. 2 leg. 39
per text. ibid. tit. 5 part. 5. — casus fortuiti quando
obliget, vel liberet artilicem, si opus ab eo facíuní
percal casu, nura. 3 leg. 17 til. 8 part. 5. — pcrtinet ad
dominum operis post ipsius approbationem , et qutirdo
n. 5 dict. 1. 17 lit. 8 part. 5. — an sit mulionum quando
prosequuntur iler terapore magnae pluvite, si salmaa char-
tarum, librorum, vel alterius perierint, n. 2 I. 9 per lext.
ibid. til. 9 part. 5. — aliquod si sit in transita navigii, st
magister navis non prseraonuerit, an sit in culpa, n. 3 I. 9
tit. 9 part. 5. — quod post moram baeredis rei legaU-e ac-
cedit ipsi rei , an ad baeredem perlineat cnjuscuniquo
qualitatis sit, n. 4 1. 41 til. 9 part. 6. — iuleritus omne
perlinet ad malae fidei possessorem, n, 2. cum alus ibid. 1. 8
tit. 14 part. 6.
Peritia qualisrequiraturesse in arlifice, n. 3 1. 10 lit. 8
part. 5. — Perilis in arte semper credendum est, n. 4 1. 7
tit. 8 part. 5. — Et in dubio artifex semper videtur asse-
rere se perilum ea peritia, quam actus requirit, n. 2 I. 10
til. 8 part. 5. — De isto verbo, vide in verbo Sapiens, et
Sapientia.
Pebjurium an inducatur ex Iransgressione juramenii a'l
cujus praístatJonem jurans non tenebatur, n. 3 I. 4 lit- 26
part. 4. — an incurrat jurans aiiquid non faceré sine alicu-
jus volúntate, si ille mortuus sit, et jurans illud facial, n. 3
leg. 45 til. 5 part. 5. — in Clericis est crimen deposilione
dignum, n. 2 1. 61 til. 6 part. 1. — requirit dolum, et ideo
minores Vichi falso 'urenl, non dicunlur perjuri, n. 41. 7
lit. Id parí. 3.
24
i 70
Ii\DEX MA'J'EIVIAUUM
Perjuküs quia falsum in jiulicio jurjvit, qualiterpunia-
tiir, et an idem sit juramento voluiiiario (ulsü prjestito»
11. 1 et 2 1. 26 tit. 11 part. 3. — Perjiírus testis qualiler
punialur, el quid si testts falsus noa sit iitüis pioducenli,
«ec advcrpario nocens, ibid. n. 2. — non est Res, qui in
darauíini, vei detrimentum siii regni juravit, si juramen-
luin non servet, n. 1 et 2 per text. ilsid. I. 28 lit. 11 part. 3.
— an dicatur judex ex qnalibet tran^grcssione juramciiti,
n. 2 1. 26 tit. 9 part. 2 in fin. — an dicatur fidei violalor,
eliam quando non intervenit infornia juramonti, n. 5 1. 26
til. 11 part. 3. — ansit jurans ad cerlum terminiim solvere,
cüm sciat illud faceré non posse, si postea cedat boiiis,
n. 2 ]. 27 ibid, — an dicatur iiie cui fides primo observata
non fuit, si jurainentum non observa\it, n. 4 I, 28i!iidcm.
— an sit ille, qui juravit ad diem solvere, et ei a Principe
fuit data solutionis prorogatio, n. 1 I. 33 til. 18 part. 3.
— est infamis, n. 3 1. 24 til. 22 part. 3. — est actor, sive
Tüus, qi.i judicem corrumpere desiderant, n. 7 1. 26 lit. 22
part. 3. — an sil ille, qui venit contra sunm juranientum
incasu in quo fuit sibi remissum, ñeque requirebatur, si
tamen illud ipsepiaeslitit, n. 3 in fin i. 4 lit. 26 part. A. —
^nsitfiiius, qui juravit non ludere sine patris volúntate, si
il!o moituo ludat, n. 3 1. 45 lit. 5 part. 5.
Pebmittens de novo aliquid fieri, au factura confirmare
TÍdealur, n. 3 1. 31 lit. 9 part. 6.
Pekmltatio quando dicatur, el quando venditio, et quid
si nuda possessio cum nuda posscssione permutetur, et
quid si darelur daminium-cürectuin pro ulili, an tune per-
mulalio erit, n. 1 1. 66 til. 18 i^art. 3. — rei majoriaj si
yum rebus ecclesiie ix condilore fieri prohibcíiJíir, an talis
prohibiüo teneat, n. 1 in quaest. 28 1. 10 lit. 26 paTt. 4. —
ú simp!iciter-in rebus niajoriae fuerit prohibila', ne fíat, an
^l tune quKlibet diminulio, vel alienalio proliibita videa-
tnr, ibid. in quaest. 34- — si fiat ab eniphyleula de re em-
pliyteutica cuní alia, an ipse primó dorainum requirere
■debeat, n. 3 1. 29 tit. 8 part. 5. — an videatur prohibila,
quando quisrem alienare prohibetur, et quando sic , n. 2
3. 43 lit. 5 parí. 5. — Et an retraclus habeal locum, quando
consanguineus permutaverit suam, n. 4 ad fin. I. 55 til. 5
part. 5. — Et in contractu permuta lionis si excedatur ultra
<Umidiani justi pretii, an permulalio teneat, n. 4 in princ.
I. 56 ibidem. — El quid si in perinulatione beneficiorum
adsit deceplio ultra dimidianí, an ibidem locum babeat,
dict. n. 4. — Perniutatio proprié est quando res certa da-
tur pro alia re certa, et quid si delur pro re incerla , n. 1
^. 1 lit. 6 part. 5. — non dicilur, quando res certa datur
pro alia re certa , si illa sit aestimala , dict. n. 1 dict. 1. 1
lit. 6 part. 5. — Et quid si interveuiat pecunia simul cum
sre certa, an tuno praesumalur perrautatio, vel venditio,
ibid. — El an possit perniutari doniinium directnin cum
"lili, et quid si nuda possessio cnm nuda possessione per-
mutetur, dict. n. 1. — Permutatio an teneat quando una
«cclesia permutatur pro alia, et alus rebus temporalibus
jpsiuc, el quid si permutetur jure tituli, num. 3 1. 2 lii. 6
part. 5. — babel locum in rebus spiritualibus, num. 3, 5
■et 6 cum aliis ibid. dict. leg, 2. — Et quando permulalio
Jiabeat locum in decimis alicujus ecclesiae, num. 5 ibid. —
Permutatio rerum spiritualium debet fieii cum licenlia
Práelati, et an sufliciat quód habeal episcopalem jurisdic-
lionem, eliamsi non sit Episcopus; et quid sede vacante,
«. 6 dict. I. 2. — El an ex causa permutationis possit ca-
fálulunj sede vacante recipere lesignalionem beneficü,
quando collatio beneficiorum speclal adsolum Episcopuní,
ibid. — Et an idem sit dictndum in vicario Episcopi, dití.
n. 6 in fin, — El quid si partes concludant in perinula-
tione, lamen non se referanl ad consensum Episcopi, an
incurrant vilium simonise, n. a dict. 1. 2. — Et si beneficia
sint Papai resérvala, non possunt permulari auclorilale
Episcopi, dict. n. 8. — Permulalio si fiat sine couspumi
pationorum vel electorum, lenet ipso jure, venit lamen
cassanda, dict. n. 8 dict. 1. 2 lit. 6 part. 1. — si mediante
slipulalione fieri proiuiltatur, si una pars nolil impleie
conlractum, an possit compelli, n. 1. I, 3 lit. 6 part. 5. —
Et quid si ex una parte paclum sit slipulalione firmalum,
ex alia non, an liceat iili qui per stipulalioneni promisit
poenilere, dict. num. 1. — Et quid si unos qui permutare
promisit nolit faceré, an praecise adimplere compellaiur,
vel an liheretur praestando inleresse, n. 2 ibid. — Et an
ex permulatione oriatur actio boiioc fidei, et an juretur in
litem, ibid. n. 7. — Ei an possit poenilere ille, qui permu-
tavit, et quando stanle lege Ordinamenti quae in hoc lo-
quitur, n. 4 ibidem , el 5 dict. 1. 3. — Et an ex permula-
tione oriatur actio bonai fidei, num. 7 leg. 3 supraditt. —
Permutare rem majoriaían possit ej us possessor prohibitus
eam alienare, quando cum meliori permulat, et tune ftiaín
licita est venditio, n. 1 quaest. 32 1. 10 tit. 26 pait. 4- —
volens rem suam cum alia, an consanguineus admillaiur,
si velilillara retrahere, n. 4 ad fin. I. 55 til. 5 part. 5. —
promiltens si postea nolit, an ad hoc debeat compel i , vel
liberetur praestando inleresse , n. 1 et 2 1, >3 tit. 6 part. 5.
— Et an bodie stanle lege Ordinamenti licité possit poeni-
lere, el quando, ibid. in n. 4 el 5 dict. 1. 3.
Perpetulm dicilur quod durat ad vitam hominis, n. 2
L-i princ. 1. 10 tit. 18 part. 3, el n. 1 1. M tit. 31 part. 3.
— Perpetuó, istud verbum si adjicialur clausulaj, quid
opí^etur, n. 1 leg. 26 tit. 31 part. 3. — Perpetuos dicilur
officialis iu otficio suo , etiam quando ad alicujus benfjila-
cituin fuit coiístitutus, n. 2 teg. 5 lit. 5 part. 5. — Perpe-
tuur. dicilur quod ad vitam alicujus conceditur, u. 7 1. 19
lit. 18 pai t. 5.
Perplexitas est juribus inimica, et an viliel institu-
tionem , ct (¡uid si conlingat praeler voluntateni lesta-
toris, n. 2 1. 16 lit. 11 part. 5. — testatoris an vitiel
inslilulionem hceredis , n. 1 1. 5 per text. ibidem , lit. 4
part. 6.
Peuquisitio in domibus alienis quando fieri possit, et
ex qnibus delictis , et per quem, gloss. 1. 24 par text. ibid.
til. U part. 7.
PEnscRUTARi an possint transeúntes per custodes pósitos
in limilibus regni, ne res vetitas extrahi srcum povtent,
n. 4 1. 17 tit. 6 part. 6. — an possint officiales de nncte
deferentes arma prohibila deferri, et de poena resislen-
lium , ibid.
Persevehans in excommunicalione perannura habetur
jjio convicto , el in quibus, el ex quibus, n. 2 1. 32 tit. 9
part. 1. — Perseverare in confessione facía in tormenlis,
quis el quando dicitur, n. 3 et 4 I. 4 per Icxt. ibid. lit. 30
part. 7. — Et quid si postquam aliquis confessus fuit in
lormentis , perseverat in negando, an iterum aíque i'e-
rum torqueri debeal, el an ex sua confessione oriatur semi-
plena probatio, n. 8 dict. 1. 4 til. 30 parí. 7.
Persona magna quae dicatur quaniuin ad hoc, scilicet
ut clericus posleaquam celebravit, iterum eadem (lie cc!e-
biet, n. 5 1. 50 tit. 4 part. 1. — bcnc cxcusat , ne ul'qus
Sl-:i>'rEM PARTIT AR ü M .
incurral irrigularitera ob sui defensionem , ob res ver6
proprjas non, n. 1 1. 16 lit. 6 part. 1. — miserabilis quse
dicatur, gloss. niagn. post niecJ. 1. 48 lit. 6 part. 1. —
Personae raiserabiles an possiiil in dffectu et desidia j;idi-
cis saecularis adire Episcopum loci, dict. gloss. niagn. —
digniores, diyersimode imponitur eis poena corporalis, si!ia
dignitale conslilulae sint, quam aliis, n. 18 I. 3 tit. 16
purt. 2. — Persona debelin omni judiciolegitimari prius-
quiim ad alia pervenialur, num, 1 ad med. 1. 10 tit. 3
])art. 3. — Persona; aliüs ad testificandum inipedilai quan-
do ad illud admiltanlur , n. 1 ]. 11 lit. 16 part. 3. — Per-
sona autiientica inteipretalur, id est, honrada, vid. n, 2
I. 1 lit. 18 part. 3. — Personae quje dicantur illusires, qiiae
íeró superillustres, n, 1 et 2 per tcxt. ibid, 1. 3 lit. 14
part. 4. — Et quae viles dicantur, ibid. n. 5 cum scq. -—^
Personae, in quas emphyteuta rem emphyteuticain alie-
nare non potesl., n. 13 1, 29 per lext. ibid. lit. 8 part. 5.—
Et id quod contemplatione aliciijus personae factuní est,
perinde habelur , ac si taiis persona nominatini oxprinie-
r€tur, n. 4 1. 46 lit. 14 part. 5. — Peisona tuipis, \ide ia
verbo Tubpis persona.
Personale privilegium, ^idein verbo Privii.egiim,
Persüadf.ntes Regibus, et provocantes eum contra ali-
quem indebil^, qua poeua punianlur , n. 4 1. 5 lit. 13
part, 2. — Reginae ut adullerium Regí facial , qua paena
feriantur, n. 1 1. 1 til. 14 |;art. 2.—^ Persuasor delicli qua-
liler tenealur, et quid si del.cluní non fuit siib^equulum,
p. 11 adfiíi. I. 4per lextnni ibid^ til. 14 part. 7. — Per.
•suadens delictum commiili punitur, qnando illud jam fuit
commissum , non antea, n. 13 in fin I, 18 til. 14 part. 7,
— a'dquid servo ut malus vel dcterior, efficiatur, qualiter
punialur, n.3l. 29 per texl.ibid. iit.l4 part. 1.
Pes Papse solus oscnlari debet,, et an idem sil in Impe-
ralore, n. penult. 1.. 4. til, 5 parí. 1, et n, 3 1, 5 lit. 25
í>art. 4í
Pestis, eí cum qnibus tfstllms possit fieri testameiitura
lenpore pestis, n. 8 1, 7 til. 1 part, 6.
Petens plus quám sibi debelur, qualiter dicalur, quód
in accessoriis non habet locura, n. 2. 1. 42 lit. 2 part. 3.
— debitum jam solulum commiltit crimen stellionatus ,
í\. 1 1. 43 tit. 2 part. X — plus re, vel plus loco, vel causa,
an ad duplum debeat condemnari, n. 4 ibid. ^— ante con-
ditionis implemenlura qualiter punialur , n. 2 1. 45 tit. 2
part. 3. — petens jus, et justiliam sibi fieri, si pro eo
fuerit sententiatum, cüm juslitiam non habeat, an illa
. senlentia non valeat, lanquam contraria libello, n. 1 1.
46 til. 22 part. 3,
Petitio H^REDiTATis licét perpetua sit, excluditur la-
men praescriptione Irium annorum, n. 3 1. 15 tit. 29
part. 3.— T-et quales fructus debeant restitui, et veniant in
pctitione haeredilatis , et quod tempus inspici debet, ut
cognoscatur, an ex fructibus quis effectus sit locupletior,
vel non , num. 2 et 3 1. 4 per lext. ibid. tit. 14 part. 6.
— Et quae veniunt in petitione haeredilatis, et quae ipsius
possessor resliluere tenealur, et quid si aiienavit aliquas
res, gloss. 1. 5 ibid. — Pelillo haeredilatis si non fíat inlra
decem annos, an possidens illam legitimé praescribat,
n. 1 1. 7 per lext. ibid. til. 14 parí. 6. — non dalur contra
titulo possidentem, el quare sic, et quando sic, dict.
n. 1 in princ. et n. 2 ibid. — an detur contra possidentem
litulo putativo, dict. n. el n. 2 ibid.— Et an error justas
habealur pro titulo, non solüm ad praescriptlonem , sed
eliam ad exclusionem pelilionis liwreditatis, ibid. — Pi-
litio haeredilatis an detur contra habentem lilulum vcruin
universaleni , ac si tiluUiui non habcrct, dict. num. 1. —
'El an litulus universalis obstel semper pctilioui ba?redi;a •
lis, dicl. n. 1.
Petbus cojpit Ponliílcatum regere post Christi resurrec-»
tionem, n. 1 1. 2 tit. 5 pait. 1.
Pía causa dicilur virgines marilare, n. 7 1. 12 lit. 23
pait. 3. — el dosa;qu¡paranlur, et un valeat argumentuin
de libértate ad pias causas, num. 1 1. 3 til. 12 part 5. —
quae dicalur, num. 2 1. 4 lit. 11 part. 6,
Pía loca, vide in verbo Locus piiís.
PiETAS, el plura de pietate vide per n. 1 1. 35 tit. IS
part £. — dicilur líücium ínter patrem, et filium, num. 7
1, 1. lit. 8 part. 6.
PiGNüS, De quibus rebus,
Solvitur , vel resolví- Judiciale.
tur. Exslinguitur.
Conslituilur. Praelorium.
Alieiialur. Reslitui,
Venditur , vel obligatur.
PicNUS datum alicui, si i domino creditori subripiatur,
et alteri vendatur, an et quando eraplor illam rem prae»
cribere polerit, n. 2 el 3 1. 27 lit. 29 part. 3. — Et quid
si vendita re ípsa pro pignore íi venditore relineatur, an
transferatur possessio, n. 1 L 9 til. 30 part. 3.— Et quid
si creditor vendiderit usumfruclum, quem habet in pig-
nore jure credili, an illud valeat, et an ususfructus sie
yeuditus possit ad domioum rediré, num. 5 1. 24 til. 31
part. 3.— Pignus testatoris alteri obligatum , si alicui le-
getur, an et quando haeres, vel legatarius illud rediniGrc
tenealur, gloss. 1. 11 per lext, ibid,. tit. 9 part. 6.— si íi
creditore debilorj legetur, an per hoc debitum sibi remif
sisse viñealur, et quando, gloss. 1. 16 per lext. ibidem,
tit. 9 part. 6.-^Kt quid si illud sibi legaveril credens rem
illam es-^* propriam ipsius testatoris, ibid. in num. 2. — Et
quid si test;; tor rem, quam alicui legaveral, pigneravit,
an per hoc videatur revocare legalum, num. 2 1. 17 tit. 9
part. 6.— Pignus possideturá debilore, et etiam íi cred:-^
tore , et quid si invadatur per ipsum debitorem per vin:,
n. 1 et 2 1. 13 per lext. ibid. tit. 10 part. 7.— possidetii'-
civiliter, et naturaliter per creditorem , num. 2 dict, 1. 13
per iUum lext. — si per debitorem sit credilori subreptum,
an debitor furtum facial, num. 4 1. 3 lit. 14 parí. 7.—
credilori per debitorem dalum si ab ipso debitore furalum
sil, qualjler punialur, etan conveniatur actione furti; et
quid si pignus remansil penes ipsum debitorem, et ipsR
illud alienaverit, gloss. 1. 9 tit. 14 part. 7. —si crediln,i
furetur, an ipse, vel ejus dóminos habeat actionem furii
conlra furem, n. 6 ibid. — Et an tune creditor aliquíd ln-
cretur ex actione furti sibi compelenli , ibid. ¡a n. 8 per
lext. ibid. — Pignus, el an commodatarius possit comnio»
datum nomine pignoris retiñere, n. 3 per lext. ibid. 1. '>
lit. 2 part. 5. — Et quid si pecunia commodatur ut specii s,
an nomine pignoris possit relineri pro debito, ibid. — Et si
res minoiis detur nomine pignoris sine judiéis decreto, iH
relineri possit si illud sit in ejus ulilitatem versum, ibid-
I — Et quando res aliqua possit relineri loco pignoris prj
quocumque debito, num. 4 per tol. 1. 9 lit. 2 part. 5. —
Pignus quando alicui dalur, an ibi apponi possit pacUuií
quód si inlra certam diem debitum non solvatur, res prt>
vendila habealur, el quando, n. 1 1. 4^ '"'• 5 parí. :>, -^^
372
INDEX MATERIAUUM
El quid si nullo pignore conslituto ínter ck'bilorem , et
creditorem actum sil , ut si ad certum teinpus non solve-
rit, talis res vel domus debitoris sit empta credilori pro
debito, an tale pactum valeat, vel non, ibid. in num. 3.
— Et quid si pactum fíat cum fidejussore, ut si ad certum
lempusillum ab obligalione non extraxerit, pignus, quod
sibi pro indemnilate datum fuit, sit ipsius fidejussoris, an
tale pactum teneat, n. 3 dict. 1. kl. — Pignus si pro de-
bito detur ex alia causa, quam ex causa mutui, an pac-
tum circa illud factura teneat, n. 4 ibid. — Sed an favore
•dotis valeat pactum in pignore dato, si non solvatur dos
viro intra certum tempus, et an huic juri possit renun-
liari} ibid. — Pignora debitorum debent excuti k suis foe-
neratoribus á tineis et ab alus immunditiis, n. 1 1. 12
per test, illum ibid. tit. 8 part. 5. — Et an statutum lo-
quens in pignore habeat locum in hypotheca , num. 1 1. 1
tit. 13 part. 5. — Pignus proprie quando dicitur, et an ita
dicatur quando possessio non transit in creditorem, sed
sola detentatio, gloss. 1. 2 ibid. per illum lext. — et an ju-
risdictio, sive jus patronatus, vel jus pedagii pignoridari
possint, et quid in universitate, vtl in re communi, vel
• in servitulibus urbauis, vel rusticis, num. 2 1. 2 tit. 13
pait. 5. — Et an fructus rei pigneratíe íi creditore vendí
possint ut in sortera compenset, et an possit eos conver-
tere in usum suum, n. 4 ibid. — Pignus, quod alicui da-
tur, debet signari nomine, signo, vel mensura, vel aliter,
et quare, n. 1 1. 6 lít. 13 part. 5. — Et an valeat obliga-
tio rei alienae, quam quís habere sperat, et quando,
1). A 1. 7 ibidem. — Et quid si quiS dcdit rem alienara in
pignus, sciente et consenliente domino illíusrcí, gloss.
1. 9 ibiü. per textura ibid. — Pignus speciale an possit dari,
quaudo antea per aliquem erant omnia bona generaliter
obligata, n. 1 1. 10 tit. 13 part. 5. — si ab uno detur duo-
bus creditoribus, quando datiovalet, gloss. dict. 1. 10. —
si dttuí' ea conditionc, ut si ad certara diem non redirae-
rclur, remaneat creditori pro debito, an tale pactum va-
le.il, et quando, num. 1 I. 14 tit. 13 part. 5. — et si loco
pigiioris creditori detur instrumentum emptionis, vel al-
terius contractus, quid talis traditio inslrumenli opere-
tur, nnm. II. 14 lil- 13 part. 5. — si non Iradatur, an
venial interesse ratione morae, et an fructus veniant in
-actioiie hypotliecaria, n. 3 ibidem. — uni obligatum si
ante tradilionem ipsius alteri pigneretur, an primus cre-
-ditor admiltatur ad ülud, facía vel non facía prius dis.
cussione, et quando, num. 5 1. 14 per text. ibid. tit. 13
part, 5, ubi hoc limilat sexdecim modis. — Et quid si de-
bitor, qui rem bypolhecavit, constiluat se nomine credi-
toris possidere, dict. num. 5 in princip. — Et quid ú de-
Lilcr vendideril, mola super hoc lite per creditorem, ibid.
n. 8.— Etan boc procedat in tacita liypotheca legali , et
Índole, ibidem n. 7. — Pignus, etsi h creditore ve! alio
tcrtio factoe melioraliones in re pignerala sint, an illad
eis solvidebeat, n. 3 et 5 1. 15 ibid. — Et an detur credi-
tori aclio ad fructus rei pignerataj nondüra ipsi tradiíae,
n. 2 L 1<3, et n. 3 in ead. i. 16 tit. 13 part. 5. — Pignus
si sub conditione, vel ad tempus detur creditori , an ipse
ante adventura tempoiis, vel condilionis debilum pelere
possit, et quando sic, gloss. 1. 17 ibidem. — Et an in re
aliena inquadebitor nullum jus üabet, licct ipse posi-
deret, possit jus pignoris constiluere, n. 1 1. 48 tit. 13
part. 5. — Pignus si á tertio exlraneo possideatur , ot crc-
tlilor illud sibi pcüeiil, el ipse tencns ncget, quid tuiíc
creditor probare teneatur, ut illud possit recuperare, el
an sufficiat tantum probare debitoris possessionom, ve¡
an dorainium ipsius probare teneatur, et quando , n. 1
1. 18 tit. 13 part. 5. — et an creditor possit uti re pigne-
rala ad usum consuetum per dominum, et ípsi rei desli-
natum, n. 2 1. 20 tit. 13 part. 5. — si perdatur eliam sine
culpa creditoris, ei impulatur, si ea ulebatur, cum illud
faceré non deberet, n. 4 ibid. — Et an el quando creditor,
qui inhabitavit domura pigneratara, teneatur solitam ,
pensionem solvere, n. 4 I. 21 ibid. — Pignus an possit re-
tineri per creditorem, doñee datum super illud , et quod
eidem debitori mutuavit sine pignore, totum solvatur , el
quando non liceat creditori retiñere, num. 4 !• 22 tit. 13
part. 5. — tacite contrahitur in pluribus casibus , gloss.
1. 23 ibid. — Et an primus creditor prasferatur secundo
in retentione pignoris, et quando non, n. 1 et 3 1. 27
per text. ibid. et n. 1 1. 28 tit. 13 part. 5. — Et quid in
pignore prselorio vel si res hypothecata perempta sit, ibid.
— Pignus an possit capi pro impensa funeris, etiainsi
alus sit obligatum , n. 6 1. 30 tit. 13 part. 5. — si h de-
bitore uni ex creditoribus detur sub conditione, si illa
pendente alii pigneraverit, an irapleta conditione primo
praeferatur, n. 1 1. 32 ibid. — an possit pignerari per
creditorem ultra tertiam vicem, et quibus voluerit, n. 1
1. 35 ibid. — et an servus pignori datus á <lomino manu-
milti possit, gloss. I. 37 per text. ibid. lit. 13 part. 5. —
potest recuperari statira quod debitor debilum solvit, n. 1
cum alus ibid. 1. 38 per illum text. ibid. — Et quid si
debitor pecunia m non 'solvit, neo consignavit, sed solo
verbo obtulit se paratum solvere, ibid. n. 4- — Et an ii
pignore alus dato possit fieri executio sententis judiéis
pro debito alterius tertii, et quando, ibid. in n. 5. — Et
an tune creditor venderé cogatur, vel ostendere tantum,
ut judiéis auctoritate vendatur, vel per debilorem, n. 7
ibid. — Pignus si íi credilore debitori suo reddalur , an
per hoc jus pignoris remisisse videatur; et quid si instru-
mentum, quod erat de hoc, cancellaverit, vel illud pon-
tea inveniatur penes debilorem, gloss. 1. 40 per text. ibi('.
tit. J3 part. 5. — si pro securitale detur adjecto solu-
tioni, an illud repeti possit, n. 4 I. 5 tit. 14 part. 5. —
liberatur per novationem legitimé fuctara , nura. 2 1. 19
lit. 14 part. 5. — si detur raeretrici libidinis causa pro
securitate promissi, an ab ea repeti possit, vel an ipsa
agere possit contra dona litem, ut pignus redimat, n. 4
I. 53 tit. 14 part. 5.
Pignus solvítur, vel resolvitur. — Pignus quando
a'icui dalur, an ibi apponi possit pactum, quod si intra
certara diera debilum non solvatur, res pro vendita ha-
beatur, et quando, num. 1 I. 41 tit. 5 part. 5. — El quid
si nullo pignore conslituto, Ínter debilorem et creditorem
actum sil, ut si ad ccituin tempus non solverit, talis res
vel domus debitoris sil empta creditori pro debito, an tale
pactum valeat, vel non, num. 3 ibid. — Pignus, etan
favore dotis valeat tale pactum in pignore dalo, si non
Sülvaiur dos viro intra certum tempus, et an huic juri
possit rínunliari, num. 4 I. 41 til. 5 part. 5. — et an jus
pignoris resolvatur quando vcndilor rem reemit, et offcrl
prcliuu) , quando de hoc fuit pactum tempore venditionis,
si emptor antequam rera reemerit , illara obligavit ex ali-
qua causa, num. 7 1. 42 lit. 5 part. 5. — Pignus si detur
uücui , et postea resolvatur ex causa necessaria , vel volun-
taiiu, an dallo teneat, num. 1 1.67 tit. 5 part. 5, — an
SEPTKM iWr.riTARUM.
373
possit relineri per crt-dilorcm, doñee datum sui)er illiid,
et fiuod eideiu debiloii mutiiavit s-ine pignore, ci loliiin
solvatur, et quaiido doh liceat creciitori relinere, uum. 4
1. 22 tit 13 part. 5. — Pigiioiis nexus solvilur in septeía
casibus, reniissive peni. 5 1. 3 tit. 13 pait, 5. — Pigims
potesl recuperan slatim quód debitor debitum solvit, n. 1
cum alus ibid. 1. 38 pertext. ibid. lit. 13 purt. 5. — etqiiid
si debitor pecuniam non solvit, ñeque consignavit, sed
solo verbo obtulit se paratum solvere, num. U ibidem. —
Pignus si ü creditore debitori suo reddatur, an per boc jus
pignoris resolvalur; etquid si instruraentum, quoderat de
hoc , cancellaverit , vel illud postea iuveniatur penes debi-
torem, gioss, 1, 40 per text. ibid. lit. 13 part. 5. — resol-
vitur per novalionem legitimé factaiu, uum. 2 1. 19 lit. 14
part. 5.
PiGxus cossTiTUiTUR, et pignus proEtorium non consti-
tuitur, nisi quis in pos;essionem mitlatur, num. 3 dict.
1. 1 lit. 13 part. 5. — Pignus an possit constituí in decimis
vcl in alus rebussacris, vel spiritualibus, num. 1 cura alus
ibid. 1. 3 tit. 13 part, 5. — pro quibus possit constituí in
bomine libero , num. 8 et 9 1. 3 tit. 13 part. 5. — et an in
re aliena , in qua debitor nullum jus habet , Wchi ipse pos-
sldcret, possit jus pignoris consliluere, n. 1 1. 18 lit. 13
part. 5. — et si inconstilulione pignoris non sit dies solu-
tioiii adjecla, an et quando liceat credilori pignus venderé,
sive s'l res mobilis, sive iraraoljilis, n. 3 cum alus ibid.
í. 42 per text. ibid. tit. 13 parí. 5.
PiGNL'S ALIENATIR, VENDITÜR, VEL OBLIGATÜR. PigUUS
si ü creditore vendatur, cüm non haberel jus dislrahendi,
an dominus pignoris possit vendilionem ratificare, et agere
ad pretium re adhuc non usucapía, n. 6 I. 54 tit. 5 part. 5.
— Et an fructus rei pigneratae á creditore vendi possint, ut
in sorlem compenset, et an possit eos convertere in usum
suum, num. 4 I. 2 tit. 13 part. 5. — speciale, an possit
dari quando antea per aliquem erant omnia bona gcnerali-
ter obligata, num. 1 1. 10 tit. 13 pait. 5. — an k creditore
vendi possit pro debito, et quid si veudiderit, num. 4 in
princ. 1. 22 tit. 13 pait. 5. — an possit capi pro inipensa
funerii, etiamí-i aliis sit obligatum, num. 6 1. 30 lit. 13
parí. 5. — quid si á debilore venííatur, mola super hoc lile
per credilorem, num. 8 I. 14 tit. 13 part. 5. — '■ an possit
vendi jicr credilorem, quando possct sibi solvere dando pi-
gnus pignori, num. 1 1. 35 lit. Jo part. 5. — El an servus
pignori datusá domino raunumilti pos4t, gloss. 1. 37 ibid.
— Pignus, el an creditor vcndeie coguluí-, vel ostendere
tanlum, ul judiéis auclorilale vendalur pignus, vel per
debitorem, quando dalur execulio sentenlia; judiéis pro
debito alterius tcrlii, n. 7 1. 38 til. 13 part. 5. — Etquid
si inttr credilorem, eldebitorem sil factura pactura de ven-
dendo ceita quaiititate, vel in certo loco, n. 4 1. 42 ibid. — •
si resanie traditionem alleri obligelur, vel cüm silpromis-
sa, inlra decem anuos non sit pelita, sive sil res mobilis,
sive imraobili';, an per hoc pignoris obligalioexstingualur,
n. 1 1. 39 per lext ibid. tit. 1 3 part. 5. — si vendalur á credi-
tore virlule pacli quod á principio factura l'uit, an tune
prius debitori denuntiarc tenealur, et an per pactuní pos-
sil fieri, ulei venderé liceatsine aliqua denunliatione, n. 2
et 5 1. 41 ibid. el num. 4 I. 48 ibidem. — El an suíliciat
dicerequod sibi solvat, vel requiratur, quúd sibi dicat se
rem pigncralam venderé vellc, num. 3 ibidem. — l'ignus
quando potosí vendi per credilorem , tune ipse illud in pu-
blica subhastatione faceré debet, non in occullo, num. 7
dict. 1. 41 lit. 13 part. 5. — Etsi iii constilulioiiP pignoris
non sil dies so'utioni adjecla , an et quando liceat credilori
pignus venderé, sive sit res mobilis, s-ive inmiübilis, n. i
cum aliis ibid. I. 42 per lext. ibid. til. 13pait. 5. — Pignus
quando creditor venderé non possit, nisi trina monilioue
proemissa, n. 5 dict. 1. 42. — an di bcat a creditore vendi
prasente pecunia, vel habita fide de prclio, iDid. num. 3
1. 43. — an a creditore ipso emi possit, et quando, gloss.
1. 44 per illuní text. ibid. tit. 13 part. 5. — si y primo cie-
dilore vendalur extraneo, an secundus creditor posiit age-
re hypolhecaria, et an habeal jus oEferendi eraplori extra-
neo , et quando non , n. 2 1. 46 ibid. — et an talis secundus
creditor fructus etiam evincet, num. 3 ibidem. — Pignus
alicujus minoris si á creditore vendatur, etiam quando
prsecessit pactura quód venderé possit, an tune reslilui
possit, si laídatur tali venditione, el quale debealur dam-
num, n, 2, 3 et 4 1. 47 tit. 13 part. 5. — si credilori delur
eo pacto, ut si ad certam diera non redimeret, illud ven-
deré possit, an si creditor illud facial post diera, debitor
possit rem restiluere , si absens fuit ex justa causa, num. 4
1. 47 ibid. — si á creditore vendatur contra legis formara,
si ab emptore usucapiatur, qualiler venditor tenealur,
num. 9 1 . 48 ibid. per lext. ibid. — si á creditore vendalur
fraudulenter rainori pretio, vel siraili, an dcbiior ab eo
petal damna, et interesse, licel creditor haberel vendendi
facullatem, et quid si emplor particeps sit dolí, gloss. 1. 49
per text. ibid. tit. 13 part. 5. — si á creditore vendatur,
an ipse teneatur de eviclione, el quando, num. 1 cura
aliis ibid. 1. 50 ibid. — ü creditore sinipliciier si vendatur, .
an ulsuum vendidisse credalur, num. 3 ibid. — Et cre-
ditor tenebitur eraplori jura personalia cederé, n, 4 ibid.
■ — El quid si creditor cíim non haberel jus vendendi pi-
gnus vendidit, si illud postea ab emptore evincatur, an
ipse, vel debitor de eviclione teneatur, num. 5 1. 50 lit. 13
part. 5.
PiGNüs DE QciBüs REBus, el an piguus possil consistere
in detimis, vel in aliis rebus sacris, vel spiritualibus, n. 1
cum aliis ibid. 1. 3 tit. 13 part. 5. — Etquae res pignerari
non possint, gloss. 1. 4 el 5 lit. 13 parí. 5. — El pro quibus
possil homo liber pignori dari, num. 5 et 8 1. 3 til. 13
part. 5.
PiGNL's juDiciALE quod dicatur, n. 4 1. 1 Ut. 13 part. 5.
— in causa judicati non est obligatura , doñee ijisius pos-
scssio credilori tradatur, num. 1 1. 13 ibid. — Et si loco
pigiioris creditoris delur inslrumentum eraplionis, vel
alterius conlractus, quid talis tradilioinslrumenli operelur,
num. 1 1. 4 ibidem.
PiGNüs ExsTiNGL'iTUR,et an exstinguatur pignus per ad-
ditionem, vel detraclionem qualitatis circa ip'^am rem ,
glos. 1. 15 per lext. ibid. tit. 13 parí. 5. — si anie tradiiio-
nem res alteri obligelur, vel cíim sil promissa inlra decem
annos non sit petila, sive sit mobilis, sive immobilis, an
per hoc pignoi-is obligatio exstiugualur, num. 1 1. 39 per
lext. ibid. til. 13 part. 5.
PlG^L's PRCTORicM non constiluilur, nisi quis in posscs-
sionera miltalur, n. 3 1. 11 lit. 13 pan. 5. — an debcut
slatim reslilui debitori, si ip-e didjitura credilori soheril,
quocunique modo res ad credilorem pervenerit, n. 6 1 21
til. 13 part. 5. — Et quid in pignore pr;elorio si res by-
polhecuta perempla sit, et an primus creditor praferatur
secundo in relenlione pignoris pncloiii, n.' 1 et 3 1. 27
et num. 1 1. 28 (il. Í3 part. 5. — praeloriura an possit
i>íüí:.\ máteuiahdm
coücurrere cuna conventionali , n. 3 1. 42 lit. J3 part. 5. —
Et quid si inler credilorem el debilorem sit fáclum paclum
de vendendo certa quantilate, vel in cerlo loco, n. /i ibid.
PioNüs restituí, et si dolóse non restiluatur per debi-
forem, an tune jureluí' in lltem contra eura, et an teneatur
iul id, quod piaemissa laxatione judiéis juratuin fuit, vel
nd debituní lantüm, num. 7 1, 19 perlext. ibidem, lit. 13
j!nrt.5. — Elan crcditorpossit iiti re pignerataad usumcon-
MiPiuin per dominuin, etipsi reí destin;ilum, num. 2 1. 20
li!. 13 part. 5i — Piginis debet stalim debitori restituí, si
ip e debitum crediloii solverit, quocumque modo í-es a;d
rreditorem pervencrit, num. 6 I. 21 lit. 13 parí. 5. —
¡H an Ídem sit dicendum in pignore praetorio, ibidem. —
Fignus si credilori detur eo pacto, ul si ad certam dit-.m
1 óa redimetur, crcditor illud venderé possit, an si credi-
for illud facial post diem, debitor possit rera reslituere, si
íh^ens fuit ex justa causa, num, 4 I. 47 lit. 13 part. 5.
i'iGNERARi nn possint bona majoriaj factae cum Piegis
fr.ciiltnte, si in majoria illariini rerum alienatio proíiibita
sil, num. 1 quaíst. 31 1. 10 tit. 26 part. 4. -^ Pignerare
.•in possit tutor res mobilesminoris sui ad uliülatem mino-
j is, num. 3 1. 4 til. 5 parí. 5. — ^ an possit Rexrem , quam
fiüfjet Communefn ctim alio, et an venderé possit, n. 71. 53
lit. 5 part. 5. — an possit empliyteuta reili emphyteuticam
fñne consensu domini, et quibus, Us 111. 29 per lext. ibid.
lit. § pfart. 5. — Pignerari an possit jurisdictio, ef jus pa-
hnnatus, et jnspedagii, vel alia jura incorporalia, n. 2
f. 2 lit. 13 parf. 5. -^ an possit universitas, et an transeat
in pignore universali, ibidem. — Et quid in servitutibus
»irbanis, vel rusticis, an possint b3'pot!iecari, ibidem. —
« t quid de re empliyteulica , ibidem. ~ Pignerari añ |)ossit
>es communis, el pro qua parte contrabatur pignoris obli-
gatio, ibid. ad fin. — an possint res sacrae , vel decimae
íUicujus Ecclesia?, n. d cum alus ibid. 1. 3 tit. 13 part. 5.
■=-an possilliomo líber, el quando, num. 5 et 8 1. 4 tit. 13
])arl. 5. — non possunt animalia ara'oria , ñeque instru-
ñienta pro cultura, vel serví pro cultura prsedii posilí,
í'\ quando sic, etqualiter hoc fierí debet, num. 1 et 2 1. 4
ibidem. -^ quae non possint, etiam quando quis obügavit
i;eneraliter omnia bona sua, gloss. 1. 5 lit. ^3 part. 5. -^
iin possint illa in quibus quis non habet plennm domi-
íiium, n. 2 eí 4 I. 7 per text. ibid. tit. 13 part. 5. — an
)iossint res mobiles minoris per curatorem , quoe serviiri
iftossunl , etiam sine judiéis decreito , n. 3 1. 8 ibid. — Et
í!uid í-i pigneretur íes aliena preesente domino^ et tácenle,
í'oss. 1. 9 ibidem. — Pignerari an possit aliqua res spe-
f ialiter, quando generaliler fuerunt omnia bona oblígala,
J-. 1 1. 10 ibidem. — on et qiando possit una res duobus,
tiloss. dicl. 1. 10 per texl. ibid. tit. 13 part. 5. -^ non po-
t'-'st res ea conditione , nt non solvente debitore ad certam
íliem, pignus remimeret creditori pro debito, et quando
s'c, n. 1 I. 12 tit. 13 pj'.rt. 5. — Pignerare an possit credi-
lor pignus ultra Icrliam vicem , et quibuscunique voiuerit,
I!. 1 1. 35 tit. 13 part. 5.
PlGNERáTITIA ACTIO, vidc in VCrbo ACTIO riGNERATITIA.
PiRATiE sunt bostes humaní generjs, et cuique licet
POS debellare, n. 2 in fin. 1. 8 lit. 20 part. 2. — qui in
niari furantur, qua'itcr pro primo, vel secundo furto pu-
iiíanlur, lí. 7 Icg. 18 per text. ibid, tit. 14 part. 7.
PiscATORES, seu vcuatoros , an de rebus venatis solvere
debeant decimas, et ubi solvenl, n. 4 I. 3 tií. 20 part. 1.
PiSGARi an possit cxtraneus in tiuminibus alienis, el an
domini ipsorum illud proliiberc possint, n. 4 )• 6 lit. 28
part. 3. — an possit ílle qui palndes et valles conduxit, ut
semper ibi sibl líceret piscan, si in tempore hyemispis-*
cesomnes in aliquo cerlo loco recluderentur propter bye-
mem, díct. n. 4 in fin, 1. 6 tit. 28 pyrt. 3. — licilum est
ómnibus, tara in mari, qu5m in tiuminibus, n. 4 I. di
tití 28 part, 3 , et n. 2 1. 17 tit. 28 parí. 3. — non debet
quis in loco prohibito propter ahcrius privilegium, dicl.
num. 4.
PiscATio est ómnibus communis, lam in mari, quhra
in tiuminibus , ex causa lamen potesl Princeps per prixi-
legium concederé alicui piscationem in aliquo loco, et
parte maris, et alios probibere, n. 4 1. 11 tit. 28 part. 3.-
PiscES vivere non possunt sine aqua, et p!ura de lioc
suf)jungéns rationem ponit, num. 2 1. 28 tit. 7 part. d. — •
naturali jure capientium fiunt, sed an íi dominís possit
piscatio extraneorum vetari, n. 4 I. 6 tit. 28 part. 3. —
an possit ciipere ille, qui conduxit valles, et paludes, ut
ibi licité possit piscari, si in diclis paliidibussit certa par"^
ubi in hyeme pisces omnes reducuntur, quód non, dicl.
n^ 4 in fin.
PoLLiciTATio prOprié quid dicatur, et an ex pollicila^í
tióne orialur obligatio, etiamsi non coepisset solvere , n. 2
1. 10 lit. 11 part. 4. — sumitur pro ¡laclo nudo, quando
fit in praesentia mariti , cuí per pollicitationem dos datur,
vel alterius cujus ínterest, ibidem. — et an ex nuda pol-
licilalione seu promissione alicujus non acceplala per al-
terum, sed inler absentem facía oriatur obligatio integra,
n. 3 post. med. 1. 1 lit. 11 part. 5. — Et an ex sola poUici-
tatione oriatur actío ad similitudinera voti, dict. num. S
ad fin.
PoLLüTio extra claustra pudoris non sufficiet, ut ex ea
cüusetur affinitas, nisi semen viri intret , n. 4 1. 5 tit. 6
part. 4.
PoNDi's quale esse debeat, et de poena ulentis ponderis
falsi, glos. 1. 7 per text. ibid. tit. 7 part. 7.
PoNS, et pontem reficere, seu de novo faceré, qui ví-
ciní teneantur , n. 3 I. 20 (¡t. 32 part, 3.
PoNTiFfCATiJS provenitex Deo, n. 2 1. 2 til. 5 part. 1.
Poiui.us sí non consentiat in electum, an propter hoc
irritetur eleclío : \iAe supra in verbo Electio. — persequcns
Praelaluní debet ii superiore removerí , dato sibi a;quiva-
lenlí in alio loco, n. 14 ín prooemio Parlilar, — Populi ju^
risdictíone carentes, art statuta faceré possint, n. 1 1. 12
tit. 1 part. 1. — Populus non recipiens legem sciente et
consenliente condilore, amplius ea lege ligari non debet,
n. 4 I. 16 tit. 1 part. 1. — Populus qui dicatur , n. 1 1. S
til. 2 part. 1. — et domínus una res censetur, n, 2 1. 2
tit. 19 part. 2. — Populi appellatione, an veniant mu-
lleres, si ve Clerici, n. 2 in prineip. 1. 5 tit. 2 part. 1. —
Populus subjeclus Civitati, an possit liabere consuetudi-
dinem de per se, n. 3 diet. 1, 5. — P>omanus dedil íi prin-
cipio polestatem Imperatorí , et qualis sit hodie populus
Romanus, n. 24 1. 2 tit. 1 part. 2. — Et an ipse possit
íianc polestatem revocare, ibid, — Populus quis dicatur,
n. 1 per text. ibid. tit. 10 part. 2. — El an appellatione po-
puli comprebendantur Clerici, ibidem. — Populus ntrum
de novo fieri possit sine Regís privilegio, n. 2 1. 7 tit. 20
part. 3. — unus si alteri uniatur, an amíttat privilegia
sua, et transeat in eum cui unilur, n. 3 I. 7 tit. 20 pait. 3.
— si al) aliquo ín suo el in proprio solo .-rdificelur, an do-
mínus aidificans ín eo jurisdiclionem liabeat , vel civilas
SKi>'J'KI\I PA^.TiTA^lJ^!.
S7d^
Ibi pioxinia, n. i 1. 9 lil. l\ pail. 5. — h de novo adifice-
iurab aliquo in loco sil;! íi Re!;c dona'o, el taülcr adifi-
cans nomine tfTritoni loium lociun sibi donatiim assi-
(;iiot, qualeni jurisdiclionpm l;ililer de novo aediíicans in
loco illo babeal, au civilem , \e\ criminaiem, dict. ii. li.
PopuLARis quilibel tcnsetur procnralor , et defensor
rcipublicae pro rebus suis, n. i in priiicip. el n. 2 I. 10
til. 11 part. 3.
•oRTAGii'M, et privilcginm de portagio non p'-ajslando
lantíim exlenditur ad porlagia, quae ít concédeme levan-
lur, n. 2 1. 11 lit. 18 part. 3. — Et an in conce^sione pe-
dagii requiralur causa, ut recipiens slt tulus in conscientia,
n. 1 1. 5 lit. 7 part. 5. — an a clericis sol\i debeat, el
quando, n. 3 dict. 1. 5 lil. 7 part. 5. — el ¡n qua quanli-
lale solvi debeat, i'jid. nnm. ^. — Porlagia non debentur,
íjuandoalíquis aliqnid addncit sui usus, el suorinn causa,
eí an et quando crcdatur cjus juramento, ibid. n. 6 — Et
quid si sui causa poi labal, el postea muíalo ])roposilo rem
M'ndiderit; an tune aliquid solvere lenealur, ibid. n. 8. —
Portagium an solvi debeat in his rebus, qiia; adducunlur
pro domo facienda, vel reficienda, ibid. n. <J. — ex quibus
rebus solvi non (!ebeat , omnes gloss. 1. 5 lit. 7 parí. 5. —
et quid si mercatoies dcvicnt ii sólito, el recto ilinere causa
defraudandi portagium, ibid. n. 13. — Etqundpiivilegium
habeant milites, eccicsia;, et minores, quando nialitiosti
jK)rtagium non solverint, n. 16 ibid. — El quid si porta-
gium solilum non solvaiur, an omnes res confiscentur,
n. 1 1, 6 lit. 7 part. 5. — El quid in minoribus 25 annis,
ibid. in n. 3. — Portagium, et an ipsi sic occultantes per-
danl ipso jure res suas, vel post senlenliam, n. 5 1. 6
lit. 7 parí. 5. — si ab aliquo non solvanfur, si postea res
propter quam ilind daré dcbnerat, percal, an dominus ad
Beslimationem teneatur, ibid. n. 8.
PoRTio legatarii , an et quando accrescat sibi conjunclo
el de isla materia est, n. 61. 33 perlext. ibid. lit. 9 part. 6. —
perjusaccrescendi, an habcat locum habilatione plmibus
relicta, vel in legitima propria alicujns , vel inlerdnos cor_
reos, quibus est relicta liberalio, dict. n. 6. — Conjimrli
an ad conjunctum, vel ad venientes ab ioleslato dict. u. 6.
— an accrescat conjuncto, quando reliclum capit vires ex
dispensa tione, et an detur ínter spurios, ibid. — quando non
accrcscalur per jus accrescendi, et quando, et in quibus
tale jus accrescendi cessel, dict. n. 6. — repudíala, an
accre^cat acceplanli , si isli sinl conjuncti conjunctione
legali, n. 5 leg. 36 tit. 9 part. tí.
PoRTus quid sil, et de jure Regís in eos, licet fabiicati
sinthominum ingenio, n. 1 1, 11 lil. 28 part. 3. — el om-
nes lenenlurad reparationem ¡iortus , dícl. n. 1 in fin.
PossEssio aliénala in personan! exceptam, siveiu eccle-
siam in fraudem Uibulorum, talis aliciiütio non valet, n. li,
1. 51 lit. 6 parí. 1. — sola aliénala in rebus ecclesiie non
valet, in alus vero proprié non dicelur tune alienare, nisi
quando Iransferlur dominium, n. d 1. 1 lit. lA parí, d, —
an Iranseal in sequesirum, et qnando, n. 2 1. 1 lit. 9
pait, 3. — ut aliquem relevet ab oiiere probandi debet
ab eo justificari, et sic in domino dicente aliquem esse
suum servum, n. 3 1. 5 lit. ilt parí. 3. — Et an dintina
possessio facial cessare proesumplioncm viol(nliae,n. 3 ibid.
— Et si probo possessionem cujusdam rei , fuísse penes an-
tiquos meos, si non probelur, quod alius medio tcmpore
possedil, ex hoc dícilur inessc dominium, n. 1 1. dü lil. 14
part. 3. — an plcne probi I dominium, n. 1 dict.l, dO tit. 14
parí. 3. — domus datur |;cr tnidiiionem cla^ium, et an
fieri debeat in re pra.'senti, n. 2 1. 66 lit. 18 part. 3. — an
transferalnr in eum, qui fuít missus propter conlumaciam
in possessionem alicujus rei post lilis contestalionem,n. 5
1. 10 lit. 22 p.irt. 3. — nn perdalur per inundationem fln-
niinis, n.l et 2 1. 32 lit. 28part. 3. — rei lócala;, quam loca-
tor a doniinoemil, vel volúntale sua liabet, qualiler sibi dr-
lur. n. 2 el 3 1. ^7 lit. 28 piirl. 3. — an transferalurperasá"
gnatíonem rcrum eniptarum, n. 3 dícl. 1. 47. — an Irans-
feralur per acUis fictos ab execulore judicis, per quos ac-
^us alias transfeilur possessio, ibid. — an cadal in rebus
ómnibus communíbus, ut in eis prspsciiptioni locus sil,
n. 1 1. 7 lit. 29 part. 3. ■ — an cadat in his rebus, in qui-
bus non cadil dominium , n. 1 ibid. — lirót ab uno habea-
lur, ab alio vero lilulus pulatívus, an hic locus sil usnc;.-
píoni, n. 2 I. 15 til. 29 part. 3. — duoriim, an j ingi yo^'
sil ad nsncapionem continuandam, n. 2 1. 16 lit. 29 part. 3.
— Et quid si possessio sil injusta, ibid, — Possessio de-
bet esse con'inua, ut res prascríbi possit, n. 4 1. 18 tit. 29
parí, 3. — quaj sil illa, quae causal praescriplionem , el il-
lam impedit ex ipsius interruplione, n. 2 I. 29 til. 29
parí. 3. — Et an defeclus possessionis inlerrumpat effcc-
lum prapcedentis lituli, dict. n. 2 in med. — Possessio an
perimatur siqualitas rei mutelur, et procscriptio inlerrum-
palur, n. 2 ad fin. 1. 2t»t¡t. 29 part. 3. — qualiler perda-
tur per inundationem niaris, vel íl: niinis, n. 2 supradict-
— Possessionis appellutíone, an venial quasi possessio , ct
an suslentelur libellus, ¡n quo (luis dícit se possidere ali-
quid incorpora'e, n. 4. I. d til. SOpart. 3.— civifis dignior,
el superior est natural!, n. 2 I. 2 til. 30 part, 3. — Etanisla
civibs possessio finito feudo Iraliat ad se naluralem, ibid^
— Possessio acquíiitur uníversilali rivium perejusoffir
ciaiem , ac si ómnibus data es el, qnod procedit etiarasi
sit universilas repróbala, n. 3 1. 4. lit. 30 part, 3. — Et
an islud debeal fieri commnnicalo consiüo, vel tácito
modo, dicl. n. 3 ad fin. — Et quando possit acquiri pos-
sessio laciio modo, et qualiler, ibid. — Possessio civilis an
sit penes feudalarium , vel empliyieulam, el quid de nati!—
rali possessioue, n. 2 1. 5. lil. 30 part. 3. — acquiri debe'
cum corporali appreliensione, aliquando tamen fit secüs,
et an teneatconsuelndo, sive stalutum, ut possessio Irans-
feralur sine apprehensione, n. 2 1. 6 lit. 30 part. 3. —
ad hoc, ul transferalnr per clavinm iraditionem , an de-
beat Iradensessein conspeclu domus vel horrei, ctijus sunt
claves, n. 11. 7 lit. 30 parí. 3, eln, 21, 60 lit. 18 part. 3.—
Et debet tradi perillum, qui habet rei possessionem, non
per alium, ibid. — Et istae claves debenl esse claves prin-
cipales rei, cujus transfertur possessio, dict. n. 1 1. 7.
— El licél non Iransferanlur claves in conspeclu rei, la-
men videlur dala licenlia ingrtdiendi propria aucloritatc,
dicl. n, 1 dict. 1. 7. — El istud debet intelligi, quando ta-
lis rei possessio, cujus claves iradunlur, eral vacua, aliüs
tion, ibid. — Et quid in nuntio, qui de mandato judicis
vadit ad mittendum aliquem in possessionem, et quid si
non audeal accederé ad adipiscendam possess'onem prop-
ter guerrara, ibid. — Possessione Villa?, vel Caslri ab aliquo
accepta, an per hoc videatur aecipcre possessionem feu-
dorum, el rerum qua; sunt sepárala; ab universitatc cas-
lri, ibid. in fin. — videlur alicui dala illius r<i\, cujus
scriptura; sibi Iradunlur, et qualiler islud procedaí, n. 1
1. 8 lit. 30 part. 3. — Et quid si s^riplunc isla; voli.iilate
donanlis vel danlis scindantur, an per Iioc videatur Irans.
S7o
lADEX MATEPiIARLiM
lata possessio in donanlem, ibid. — Possessio, et an idem
sit, sive tiadentur instrumenta rerum corporalium , vel
incorpora lium, dict n. 1 1. 8 lit. 30 part. 3. — etiam re
non prajsenti , ibid. — Et an ista procedant, quando non
est idera instrumentum per quod fuit res ipsi tradenti ac-
quisila, sed quando aliud fil de novo, ibid. in n. 2. —
• — Possessio an transferatur ex ficta tradilione, et anre-
leniio proprietatis inducat iradilionera in usufruclu , et
quid si habens proprielalem conslitual se nomine alterius
¡)os idere , n. 1. 1. 9 tit. 30 part. 7. — an videalur trans-
latü , si vendens rem illam loco pignoris retineat propriela-
lem, n. í in fin. dict. 1. 9. — et domiuium ad hoc, ut
Iransferanlur in localorem debet proccedere litulus dona-
lionis, vel allerius conliaclus, quando quis suo nomine
consiiliiilse possidere, ibid. n. 2. — Et an solus actus con-
ductionis, etium in scienle rem quam conduxit, esse
suam , operetur Iranslalionem dominii in localorem sine
alio titulo, ibid. — Et quid si conducens inipso actu con-
duclioiiis dicat se velle rem illam in localorem transferre,
ideo qüod ab eo illam conducit, dict. n. 2. — Possessio
an transferatur in aliquem per locationem , quam fecit
de re sua , n. 3 et It dict. i. 9. — an acquiralur ei cui
cst factuin constitulum etiam pro rcbus futuris, si de
no\o res acquiratur per istum constitueutem , et quid si
ponaturibi vtrbum precario, vide, n. Al. 9 tit. 30 part. 3.
— civilis et naluralJs transfertur per clausulam constituti,
dict. n. 4. — qualiter transferatur, si precariura , et cons-
liliiUim simul ponantur, ibid. — Etan possessionem ap-
prelieudere possit ille, cujus nomine precario possidet in-
'■iloillo, qui precariuní possidet, ibidem. — Possessionem
iu ad-versarium, an videalur iransferre ille, quiinjudicio
dixit adversarium suum possidere, cumipse qui dicit, pos-
sideat, ibid. — Possessio an possit tradi per aclus fictos, per
execulorem judicii, tutorem, vel per alium, dict. n. 4
post med. — rei quam quis possidet cum corpore et
animo, an possit amitti solo animo tanlüm, n. 1 1. 12
ibid. — Et quid in possessione , quam corpore per aüum
relinel, dict. n. 1 in fin. — Possessio rei an perdatur, si
colonus alium in possessionem mittat, et quíE sit illa quae
iiraiuilur; et an idem sit si prodilorie dimittal , an vero
aUíiS animo deserendi discedat , n. 2 et 3, I. 13 tit. 30
part. 3. — Et an dominus possessionem amiltat, si colo-
nus rcspondcret alii de fructibus, dict. n. 1 in med. — Et
an iacm sil, si possessio sit alicujusrei immobilis, ibid.
n. 2. — Possessio naturalis non perditur, licét res dere-
linqiia'ur h colono, quando ab alio non fuit occu-
jiutii, et quid si sit, dict. n. 1 el 3 ibid. — civilis domini,
qutindo tsl fiindala super nalurali, /[uaí nomine alieno
po?.bklcUir ab alio, si ille alium in possessionem rei miltat,
poler't illa civilis amitti, secüs vero si super nalurali
non fil fúndala, ut est in usufructuario, quia tune civilis
nunquam amittitur, n. A 1. 13 lit, 30 parí. 3. — Et quid
si possidens nomine domini rem sub condilione Iradal, si
domino phicuerit, an dominus civilem possessionem amit-
tal. in dict. n. 4- — Et talis possessio dtbel realiler
Iradi, non vero per aclus fictos, n. 5 ibidem. — Possessio
civilis, et naturalis perditur, quando colonus vi dejicilur
Á possessione , et quid si dominus vi dejicialur, n. 6 ibid.
in dict. 1. 13 lit. 30 parl.3. — quando poterit ab ipso do-
mino recuperari piopria auctoritate; el de actioue sibi
contra spolianlemcompetenti, ibid. n. 7. — Possessionem
rei uiuittit, qui judiéis aucloritale á possessione privalur
ex causa damni infecti, n. 1 1. 15 til. 30 part. 3. — an
amiltat dominus, qui possidet per sei vos, el colonos suos,
si ipse dominus vi dejicialur íi possessione, et ipsi coloni
vel servi non, et qualiter debet possidens per alium arti-
culare iu bac dejectione, n. 1 1. 17 til. SO part. 3. — Pos-
sessio civilis an amillalur, si dominus cum veniret ad
rem, non fuit admissus , el quid si non deposuit ani-
mum possidendi, an tune civilem retineat, n. 3 dict. 1. 17.
— Et quando videalur animum non deposuisse , et
possit propter civilem , quam relinel propria aucto-
ritate, recuperare naluralem, ibidem. — Possessio civilis,
intra quantum lempas amittatur, si nolit quis naluralem
possessionem recuperare, dict. n. 3 dict. 1. 17, el ibidem
n. A. — Et si quis adeat judicem pro recuperanda posses-
sione nalurali, an per hoc videalur possessionem civilem
amillere, in dict. n. 3 ad fin. — 'El quid si scio posses-
sionem meam naluralem occupatam ab alio, et negligo il-
lam recuperare, an ex hoc possim civilem perderé, n. A
ibid. — Et quando islud valeat procederé, et sit verum ,
dict. num. A. — Possessio amissa, qua actione possit re-
cuperari, quando quis íi re sua fuit dejectus, si á polenti
occupelur, secüs si íi pauperc, vel simili, n. 5 ibidem. —
Possessiones civium, qui alió se transferunt, an ipsi illas
venderé possint, et quando, num. A !• 26 til. 31 part. 3. —
Possessio dolis, sive donationis propter nuptias penes quem
esse dicalur, n. 1 et 2 per text. ibid. leg. 7 tit. 11 part. A.
— rerum, andari possit ventri, el quid si res sint majoriae,
num. 1 per text. ibid. 1. 3 tit. 23 part. A. — extraordi-
naria, violenta et injusta, quam domini terrarum pro se
allegant, quomodo possit eos lueri, et quid si juventur
pTsescriplione immemoriali : vide infinita qua2 adducit,
num. 2 1. 6 tit, 25 part. A. — an acquiratur per investitu-
ram factam in absentia rei per annuli immissionem, vel
aliter, n. 6 1. A til. 26 part. A. — civilissima quaí dicatur,
n. 3 in princip. 1. 10 tit. 26 part. A. — civilis etiam stan-
te apud alium nalurali, an impedial praeseriplionem, ibid.
— Possessionem bonorum majoria; an statim legitimus
successor in ea sibi acquirat post mortem ullimi possesso-
iis, quando in instrumento majoriae cavil, ut priusquam
habeat talium bonorum possessionem, facial juramenium
de non alienando, vel aliud simile, n. 2 1. 7 lit. A part. 5.
— rei, quae prsetenditur esse majoriae, si sit ccclesice, an
talis possessio in eam statim post mortem possessoris juslS
transivit, ibidem, et omnes excepliones quie delrahunt
proprieta ti majoriae, omnes delrahunt et possessioni, ibid.
— El an excepliones in causa majoriap, quae requirunt al-
tiorem indaginem, reservabunturjudicio proprietatis, ib'-
dem. — Possessionem rei intrare non polest eliam postad-
ventum diei ille, qui semel udivit judicem, dict. n. 2. —
Possessio ex Icge transfertur in aliquem ex pluribus causis,
dict. n. 2 per tot. dict. 1. 7 tit. A part. 5. — legalis quae sit,
an ante apprehensionem corporalem, ita possidens Irans-
ferat jus suum in alium, ibid. in quKSt. 5, vel constituen-
do se nomine alterius possidere, ibid. — legalis si est pe-
nes aliquem, el ipse morialur anteapprehensionem realem,
an Iransniiltatur in sequeniem vocalum, dict. num. 2 iii
quaesl. 6. — an transferatur slalim in sequeniem vocalum
quando in vita possessoris alius dictam possessionem occu-
pavit, dict. n. 2 qusesl. 7. — quaj est penes aüum, illa
an in alíerum transferatur per actus fictos sine consensu
illius, penes quem est, ibid. — an transferatur aspccUi et
verbis, quando aüus eral in possessione illius, ibid. — le-
.SEI'TKM PAIITITARUM.
S77
;;,;lis si iu aliqueiD Iransferalur, el ille suspicelur pu^se
icpelli, an perdat ex lioc illius rei possessioueiu, ibid. iu
qiKüst. 8. — cessat cessaiile dominio, ubi possessio venit
¡iLCGSSoiia ad dominium, dict. n. 2 quacst. 9 1. 7 lit. Zj
i ai l, 5. — Pússessionem bonoruin inajonaj si ingrediaUír
ille ad queii) non perlinebanl, el verus successor ct bxves
iu eu velit niiui in posstssionem niajorix, an contra pos-
sidcnlcm iigeie dtbeal aliqua aclionc, vel possit contra
LHim internare aliquod remedium, videiicct I. cum qiucre-
batur\ C. undevi, vel aliud, dict. n. 2 quajst. 9 1. 7 lil. 4
pari. 5. — Possessio majoria; an statim transferalur in
sequeiitem vocatum, qiiando possessor majorise propter
expensas in ea facías, hubel jure rerum majoria; retenlio-
nem, el an in hoc casu loqualur lex 45 Tauri, nuni. 2
quaist. 10 dict. 1. 7. — legalis an statim Iransferatnr in
infantem, vel in eum, qui adliuc cst in ulero, il)ideni
quaist. H et 12. — rei donataj alicui ad certuní tenqnis
slalini iransilin síciindum donatarium, taní respectu pos-
sessioiiis, quüm dominii sine aliciua apprcliensione, et ta-
lis dicetur verus possessor, non nudus niinister, nuni. 3
dict. leí?. 7 per lext. ibid. til. l\ parí. 5. — El an facía
constitatione majoria; inter vivos polcril donatarius agero,
ul sibi tradatur possessio, n. i in íin. 1. 50 lil. 5 parí. 5.
— Possessiones alicujus an possinl vendi ab exactore
tributorum propria ipsius auctorilale, el sine judice, ct
quidhodie servelur in lioc, n. 2 leg. 52 til. 5 part. 5. —
non soUentium, an vendi possinl á fisco propria ipsius
auctorilale, qiiando ipse tenelur solvere colleclaní pro
ómnibus de castro siio, n. 2 1. 52 til. 5 part. 5. — Pos-
sessio nuda an possit cum alia nuda possessioue permu-
tari, n. 1 1. 1 tit. 6 part. 5. — pignoris alicfuando non
tiansit in creditorem, el an tune propria dicalur pignus,
11. 2 1. i lit. 13 parí. 5. — personalium obligationum Hul-
la cst, n. 5 in n»ed. 1. 11 lit. 13 part. 5. — non accres-
cil coliajredi sine nova apprebensione, licM accrescal jus,
n. 6 1. 33 lit. 9 part. 6. — an statim quod ha;res lia;red¡-
latcm adit, in eum transeat, sive ecclesia, sive alius sil lis-
res, n. 3 1. 1 lil. 1/| part. G. — El an haeres ante posses-
sioueni adeptam possit pra;sentare aliquem ratione juris
jialronatus, dict. n. 3 ad lin. — Et an bares possit pro-
pria aucloritate accipere possessioncm vacanlem rcruní
liuTeditariarum, ibidem. — Possessio debet statim liscre-
(li dar!, quód ostendit lestamentum perfeclum, et quibus
nliisbocbeneficium compelat, n. 1 cum sequentibus, 1. 1
lit. Mi part. 6. — El per quem judicem talis possessio luiic
liauredi dari debeat, ibid. in n. 2. — El an contra agcntcm
interdicto recuperandae possessionis po sil opponi exceptio
defeclus dominii, n. 2 el 3 1. 18 per text. ibid. tit. 10
))arl. 7. — Possessioncm servi fugilivi nunquam amillit
domiiius, n. 1 et 2 1. 23 per lext. ibid. lit. 14 part, 7. —
El istiid verbum possessio esl a;quivocum el sumilur mul-
lipliciter, n. 31. 10 lit. 33 part. 7.
Possessor majoriaj in qua quanlilate possit promiltere
anhas uxori, n. 1 1. 4 lit. 15 part. 2. — majoria; an ad
fralris pelilionem leneatur inslrumentum majnralus oslen-
dere, n. 1 1. 17 lit. 2 pail. 5. — servi asserenlis se übe-
rum, ad hoc ul lalis possessio eum relevet ab onere pro-
bandi, debct justilicari, n. 3 1. 5 lil. 14 part. 3. — Et
an ex dinliiia possessioue juslificelnr, el ea facial cessare
prKSuiiiptionem violenfse, ihidem. — Pas-^cssor rei quaii-
Irr liiieretur, si íi dcbitore aüc jiis cnierit rem, quam di-
dtsibifuisse bypolhecalam, u. 1 1. lo tit. 14 part. 3. —
— anliquus sempcr praesumi'ur habprc jus in re, quam
possedit, dict. n. 1 el rem ¡wssidere, ibidem. — qni olim
lol babebal in boiiis, an ^t liodie cadera habere pia;su-
matur, n. 1 ad íin. 1. 10 tit. 14 part, 3. — majo ia' an
possit niujoiinm relinerepro expenús in ea faclis ad ip ius
perpt!tiam utililatem, vel eam ab inimicis tempore guer-
ra; defendcndo, vel a iler in judicio, num. 4 1. 41 lil. 28
part. 3. — n¡ajor;a; qui fecil expensas ad utilitalem lei,
an ha;res leneatur illas compensare cum fructibus ab illo
perce|)!is, ibid. n. 3. — si su-picetur se posse repelli, li-
cel non fueril violenler expulsus, an tune res tíliciatur re-
alis, n. 2 I. 4 l'l. 29 part. 3. — rei per pra;scriplionrm
longissiaii lempoiis cum mala fide, qualiter i'em recuperet
ü commodatario, vel localore, n. 6 1. 21 ibid. — rei alleri
obligatíc pro pignore, an illam pra;sLiibere possit, et quan.
do non, n. 2 I. 27 lit. 29 parí. 3. — pra;dii per quodlran-
sil aquaídijctus publicus tenelur illud mundare, el quid
in prívalo, n, 2 1. 4 lit. 31 part. 3. — majoria; si a Rege
facultalem vendendi aüquam rem ex majoria ¡mpetrave-
ril, el vendat, an lalis alienalio valeat, si postea dctega-
Uir illum non esse verum majoria; possessorem, sed illam
ad alium pertinere, n. 1 qua;sl. 4 1. 10 tit. 26 part. 4- —
majoria; si in fralrem suum, ín quem de i)ro\imo majoria
ventura essct, rem majoria; afignaveril titulo emplionis,
si postea vendcns decedat sine filiis, et dictus fraler e¡ suc-
cedat, an pretium dalum repeleré possit, vel si non sol-
vil, tueri se aliqua exceptione, n. 1 qusst. 7 1. 10 lit. 26
part. 4. — majoria; si de licentia Regis, et de consensu
filii, qui est sequens vocalus ad majoriam, aliquam rem
majoria; vendiderit, anfilius in pretio i.liusrei prsjudica-
ri possit, et quundo sic, ibidem qua;st. 8. — majoria; si
vendat rem majoria; sine licentia Regis, vel illa sil malü
impétrala, et liac de causa lilius qui in majoria succed<»-
bal illam cvincat, an res illa penes filium, vel penes pa-
trem esse debeat, ibid. quxst. 9. — majoriíe an possit res
majoria; venderé, ut ex eis alalur, vel ul ab boslibus redi-
raatur, ibid. quaest. 10. — sialienetrem majorix>, ut debi-
ta leslaloris solvat, an incidat in pcenam alienanlis lalia
bona, ibid. in qua;si. 11. — Et an tune ipse vel ejus suc-
cessor possit vindicare rem sic alienalam per judicem ad
pelilionem creditorum, ibidem. — Possessor majoriai si
rem proliibitam alienari vendiderit illi, qui in majoria suc.
cederé debet, an per hoc in pcrnam alienanlis incidat, n. 1
quast. 12 leg. 10 lit. 20 part. 4. — El quid si ex aliqua
causa alienalio non leneat, an alienans in poenam inci-
dat, ibid. qu»st. 13. — El quid si alienans sit fdins, vel
clericus prima; tonsura;, an po'iia aüenantibus impositu
ligel eum, el quare, ibid. in qu;cst. 15. — Possessor
majoria', si majoriam esse desigual penes aliquem magna-
tein, an per hoc videalur illam alienare, el in pa>nam in-
cida!, ibid. quast. 16. — El quid si ille ad quem majoria
perlini'bat, cum vidisset illam in manu polcniis, ñeque
invenisset juslitiam, aliqnid ei dedil, ut illam sibi restiluc-
rel, an lalis redimens majoriam possit disponere de tali
valore in pra>judicium vocati ad majoriam, ibidem in
qi¡a?sl. 17. — Possessor majoria; si alienet rem majoria»,
si sequens in gradu uolit rem vindicare, an alius postea
scquiiis ad boc admittalur, ibid. in qua;st. 18. — majo-
ria; si gravctnr, ut bona majoria; cum aliquo dividat, vel
tribu tum remitlat, et pr0|)ter lioc sibi fueril faclum lega-
tum, an legatum conscquetur rejcclo tali gravamine, vel
non, nuiíi. 1 qua;sl. 19 1. 10 til. 26 pait. 4. — majoria; si
S78 INDEX M ATERÍ ARUM
^n fraudem filii, qui succedeie debuerat, aliquid fecerit,
an filius filii islius pramorlui possit agere revocatoria con-
tra fraudem alieiiantis, licít fraus ejus respectu facta non
fuerit, ibid. in quaest. 20. — majorise an videatur aliena-
re, si remisit hypolhecam positam ad securilatem majo-
riae, n. i qusest, 21 1. 10 lit. 26 part, íi. — majoriae si mi-
nimam rem majoria; alienaverit, an per lioc in poRnam in-
cidel, ibid. in quaest. 22. — ■majoriae si cum causa á Regein
alium locum transporletur, ibique Rex sibi bona dederit,
an illa quae sibi de novo danlur, licét sint majoris valoris,
sortiantur eamdem naluram, quam alia bona dimissa ha-
bebant, ibid. in quaest. 23 et 24. — si cum volúntate suc-
cessorisbona majorise in exlraneum transferat, vel testan-
do alus reliquerit, an per hoc successor, vel successores
aliquomodo graveniur, num. 1 qnacsl. 25 leg. 10 tit. 26
part. Zj. — si adhuc aliquis non sit-miijoriae, an illum rc-
nuntiare, possit, ibid. in quaest. 26. — majoria; un res
majoriae alienare possit propter famem, ibid. qua>s!. 30.
• — majoriae si alienare prohibealur bona niüjoria! facía;
cum Regís facúltate , ñeque pigneiare polcrit, ibideni in
quaest. 31. — majoriie alienare probil;itus bené po'erit
rem majoriae cum meliori permutare, vel venderé in me-
liorem causam, ibid. in quaest. 32 n. 1 dicl. I. 10 lit. 26
part. 4. — majoria; sicüm successeritin ea, ipse Icgatum
de re majoriae ab ejus praedecessore faclum alleri solverit,
an per hoc ipse alienare videatur, et an incidat iii poensm
aiienanlis lalia bona, n. 1 qua-st. 33dict. I. 10. — niiijoriae
sisimpliciter problbeatur pertiiulare,an ipse alienare vel
aliter diminuere rem poterit, ibid. in qucbSt. Sl\. — Majo-
riae si ab co majoria evincatur tanquam fiíclü de rebus
rainoris, vel quia ex alia causa laiis ii:ajor¡a fieri non po-
tuit, an pretium, qiiod reddilur pro re evicla, debcut ínter
baeredes dividi , vel an debeatur illi soli, cui relicta fuit
majoria, ibid. in quaest. ísS. — majorite si ab eo res evin-
catur, eó quód rescintlilur vendido alicujus rei eniplae &
siio praedecessore vi rtute 1. 2. C. de rescind, rendit. nn pre-
tium, quod tune debet suppleri, possit ipse petere, ut
fratres sui illud pretium suppli^ant, vel non, num. 1
quaest. 37 1. 10 lit. 26 part. 4. — Et an pretium in iHo
casu debeatur loco rei evicla;, el sic quod ex illo emilur
sit res majoria;, píciU eral res evicla, ibid. in quaest. 38,
— Possessor n ajoriae si ipsam in manu arbitri posuerit,
i't ipse illum condemnet, an vidralur alienare eam, ibid.
in quaest. 41. — ullimus alicujiís majoriae illam venderé,
vel quomodo velil poteril alie lare, quia in illo non durat
prohibitin, ibid. in quaest. 42. — Et an si vendat rem ma-
joriae pretium rei vendilae petere possit, ibidem. — Posses-
sor majoriae si cum Regis facúltate de majoria dotem filiae
suae daudam dcduxerit, an pretium ibidem restituere te-
nealur, si ipse pervenerit ad pinguiorem fortunam, n. 1
qu.-fist. 431. 10 til. 26 part. 4. — Et quid si et lunc data
licent a ad alienandum consentiat qui est proximÍDr in
succedendo, aninpoenam amis-ionis majoriae incidat prop-
ter tnlem consensum, vel non, ibid. quaest, 44. — Posses-
sor majoriae ancircamajoriam lran5actionem faceré possit,
el quando talis Iransactio tencat, vel non, ibid.in qua;st. 45.
— El quid si re:nt;i)sit cnm majoria el pretium nomine tran-
sacliouis, an possit pretium illud repetercabeo, qui in ma-
joria succedere debet, vel non, ibid. in quaest. 46. — Pos-
sessor ex legequis dicatur, etplurps qiia;sliones circa eum,
et circalegaiem possessorem, n. 2l.7lih 4part.5. — nia-
joriícan possit pro expensis in rebtisniíijaria! factis ülam
rétnere , non obstante lega quadragesima quinta Taurí,
quae jubet, et vult quód statim illa possessio transeat in se-
quentem vocatum , et idem vult, 1. 7 tit. 4 part. 5 ibidem
qua;st. 10. — regalium an debeat ostendere titulum suae
po«sessionis, et an si non oslendat, restituere compellatur,
n. 9 1. 9 tit. 4 parí. 5. — majoriae si consensit in divisio-
nem factam per vassallossuos circa redditus, qui sibi dari
debuerant, an f jus successor possit talem divisionem revo-
care, et infringere, n. 4 quaest. 2 1. 2 tit. 8 part. 5. — ali-
cujus rei, si ab illo petatur per creditorem alicujus
dlcentis illam rem ab eo possessam sibi fuisse pigne-
ralam, si ipse possessor illud neget, quid tune creditor
probare teneatur, n. 1 1. 18 tit. 13 part. 5. — Et an iste
possessor babeat jns ofTerendi debitum creditori si con-
demnetur in liypolhecaria, et quid in niuliere agente Jiypo-
thecaria pro Sua dote contra terlium possessorem, ibid. in
n. 3. — Possessor si dolóse egeril in pignoris reslitutione,
an juretur contra eum in lilem , et an lenealur ad idem ,
in quo, taxütione judiéis praemissa, juratum fuii, vel ad de-
bitum lantiim, n. 7 1. 19 per text. ibid. til. 13 part. 5. —
Et an filius possit agere aclione reali contra possessnres
bonorum suorum advenliliorum, quae á paire eis vendita
fuerunt, nulla prius ñtcta discussione in bonis patris sui,
n. 9 I. 24 tit. 13 part. 5. — Possessor ha;reditatis bonae
fidei, si debita testatoris solverit, an evicla haereditate con-
tra alium iiaeredem agel, gloss. leg. 36 tit. 14 part. 5. —
majoria; an lenealur ad resarlionem damnoriim, quac culpa
sua in majoriae rebus evenerunl, num. 3 I. 7 tit. 9 part. 6.
— majorise an possit successoreni aliquo modo gravare in
rebus majoriae solvendis, et quando successor ad aestima-
tionera relicli lenealur, vel non , n. Iquaest. 19 1. lOlit.26
part. 4, el n. 3 quaest. 2 1. 10 lit. 9 part. 6, et num. 3 I. 13
lit. 6 parí. 6. — majoriae an et quando propter suum de-
lictum perdat majoriam, el bona confiscentur, el quo jure
bona illa ex tune sinl apnd Regem ; et quid si Rex illa
filio delinquenli reslituül , quo jure, el titulo ex tune ipse
filius possideal, n. 4 in princ. 1.6 lit. 11 part. 6. — m;ijo-
ria; si de Principis licenlia aliquam rem majoriae ex causa
dolis, vel simili alienaverit, et postea ad pinguiorem for-
tuniim pervenerit, an aliam simiiem locoipsius subrogare
teneatur, vel non, dict. num. 4 quiEst. 6 1. 6 til. 11 parí. 6.
— majoria; si e;im lusil, an alienare videatur, et incidat
iii poenam alienantis, dict. n. 4 quasl. 7 et 8 dict. I. 6.
— majoriae si habuit licenti.im vendendi rem majoriae, et
morte praeventus non fecil, an ejus successor majoriam ex
tali facúltale venderé possit, ibid. in quaest. 8. — El quid
si ille, qui ad vendendum licentiam habebat , vendat rem,
et illam per interpositam personara emat , ut alteri filio re-
linqualur, et an pretium talis rei venditae de licenlia
Principis debeat convertí necessarió in emplionem allerius
rei immobilis ad majoriam, ibid. in quaest. 8 et 9. —
Possessor majoriae si juravit rem ipsius majoriae non alie-
nare, si postea impetrat licentiam alienandi lacens de ju-
ramento ab eo praeslilo , an alienalio leneat, dict. num. 4
quaest. 10 rfict. 1.6 tit. 11 part. 6. — Et quando de licenlia
Regisres majoriae alienari, vel obligari possunt, tune non
pre iosiores res obligari, vel alienari debenl, sed vrlioresj
si illae sudicianl, ibid. in dict. quaest. 10. — Possessor ma-
joriae si babiiit licenliam alienandi rem majoriae, an tune
illam obligare possit, vel é contra, ibidem, etin quaest. 11.
— mí^j^ri,•c si ]-eni majoriae leget, et postea impetret licen-
liai;; cxtrahendi íi majoria, anlegalum reconvalescat,ibid.
SEPTEM PARTÍTAniJM.
379
lafesl. 12. — Et de alicnalionibns reriim ninjoriae, qua3 de
rincipis licenlia fiunt, vel fieii possunt, et de vaüditale
saruin, et de effectu, et valore, (lict. n. 4 dict. 1. 6 lit.ll
,rl, 6_ — Etan sit justa causa dandi liccntiam possessori
¡ijoriE, ut res niajoria; alienet, si illa; siiit in locis remo-
i Á domicilio talis possessoris, ibid. qua?st. 27. — Pos-
>sor iixredilalis si insliUiatur lia;res ab aliquo, an ei
mpelat beueficium Divi Adriani, ut ¡i> possessione con-
iiielur, n. 1 post princ. 1. 2 lit. 14 part. 6. — Et au
cluui beneficium delur successori iii majoria, dict.n. d.
• Posseisor lia;redilalis h quo evincilur, quales fructus
sliluere teneatur, et quales non,gloss. 1. 4 tit. 14 part.6.
- Et an et quando ipse teneatur ad aestímationem fruc-
luni consumplorum, n. 2 dict. 1. 4- — Et quales expensas
te, qui reslituit, deducere debeat, sive sit bonae fidei, sive
la; fidei possessor, gloss. dict. 1. 4 per illum text. ibid.
t. 14 part. 6, — Possessor haeredilatis damnatus eani
lituerc, quid reslituere tenealur, n. 5 per text. ibideni
1. 14 part. 6. — haeredilatis si sit malse fidci, tune omne
Dricuium ad eum spcctat, gloss. 1. 6 per text. ibid. lit. 14
art. 6. — bonoe fidei, vel maloe fidei, quando teneatur de
)teri;u rerum hcereditariarum, n. 4 dict. 1. 6 per text.
)id. — bonae fidei eíllcitur mala; fidei post litis contesta-
onem, n. 7 1. 4 num. 41.6 tit. 14 part. 6. — Et an pos-
?ssor liaereditatisillam per decem annos praescribat, n. 1
7 per illum text, ibid. tit. 14 part. 6. — Etinpari causa
lelior est conditio possidenlis, num. 1 in princ. et ad fin.
ict.l. 7 tit. 14 part. 6. — Possessor raajoriae, vide aliain
erbo Majoria, etc.
Possessor son je, etmaíae fidei, vide suprain verbo BoNíE
idei possessor, etmalae fidei, etc.
PossiDENsper spatium longi temporis facit fructus suos,
íisi de mala fide constiterit, n. 11. 39 lit, 28 part. 3. —
in ei suíTiciat, si pulet Ülum, qui sibi titulo concedil,
uisse dominumrei sibi venditae, vel dalae, num. 2 1. 47
it. 28 part. 3. — cum mala fide per Iriginta annos potest
em praescribere, et quid si possessionem rei perdiderit,
[). 4 et5 1. 21 tit. 29 part. 3. — rem , quando in ca civi-
lera, sive naturalem liabeat possessionem, n. 2 1. 5 tit. 30
parí. 3. — nomine alieno, si uliquem in possessionem iliius
mittal, an per hoc dominus possit suam civilem possessio-
nem amiltere, et quid si proprio nomine possideat el sibi,
n. 4 1. 13 lit. 13 part. 3. — per alios, si ipse dejiciatnr,
ipsi vero, qui suo nomine possident, non amiltant posses-
sionem, n. 1 1, 17 lit. 30 part. 3. — Et per alium possi-
dens, siipsenon dejiciatur, sed dominus tantum, qualiter
debeat articulare agens interdicto recuperandae possessio-
nis, dict. n. 1 in fin. dict. 1, 17. — PossiJens regalia, an
litulum ostendere debeat, et an si non ostendat compella-
lur reslituere, n. 9 1. 9 lit. 4 part. 5. — el adversüs possi-
denlem nunquam currilpr£EscripIio,n,2 1.23 til. 14 parí. 7.
PossiDEni potest res cujus propriolas habcri non polesl,
n. 1 1. 7 lit. 29 part. 3. — Possiderc an possit uxor icm
sibi ü marilo donatam, si donaiio non lenuil, ibidem. —
dicilurille, qui dolóse fecil, ul rem aliquara non possidc-
rcl.n. 2 1. 19 tit. 13 part. 5.
PossESsoRiUM intentans ad proprielatem rediré bené po-
test, et quando non, n. 4 1. 27 tit. 2 part. 3. — intentans,
si excipiatur de proprietate in interdicto adipisccndae , ve!
relinenda; possessionis, vel recuperandae, an tune, el
quando prius de possessione, qníim de proprietale est ro-
giioscaulum , n. O dict. J, 27.
PosTULABí possunt illi, qui cligi non possunt, n. 21. 23
tit. 5 part. 1. — qui non possinl, n. 1 1. 24 tit. 5 part, 1.
— Postúlalo non acquiritur jus ex tali postulatione , nisi
Papa inlervenil , n. 2 dict, 1. 24.
Posthumus, quis dicalur, etan anlequam nascatur pa-
tris testamenlum rumpatur, vel sit suus hacrcs, n, 1 et 3
1. 20 til. 1 part. 6, et n, 1 1. 16 til. 6 part. 6. — si appro-
bet teslamentum palris in quo ipse fuit praclerilus, an les-
tamentum valeat, vel non , dicl. n. 3. — Et an debeanlur
légala ad pias causas rupto testamento praeteritione pos-
tliumi, el quando, ibidem. — Posthumus an facial cessare
pupillarem substitutionem, num. 8 quaest. 4 leg. 10 tit. 4
part. 6. — an pupillariter subslitui possit per patiem, n.5
1. 5 til. 5 part. 6. — El an agnalione poslhumi rumpatur
teslamentum, et hac de causa subslilulio pupillaris in eo
fiicta non tencal, n, 17 1. 10 tit. 5 part. 6. — Poslhumus
causam ingralitudinis commillere non potest, et sic exhae-
redari nou potest, et ejiís exhaeredalio pro praeteritione
habelur, n. 1 1. 16 tit. C part. 6, et n. 1 1, 2 lit. 7 parl.O.
— an impedial haeredilatcm adiri per venientes ab iules-
lalo, et quid si cum alio institutus sit, an cohaeres adire
possel, et pro qua parle, dicl. n. 1 dict. 1. 16, — Etquid
si teslamentum fecit, et illum praeleriit, vel exhaerpdaverit,
vel si sciebat uxorem esse j)ra;gnantem, ibid. et in n. 2
dict. 1. 16 lit. 6 part. 6. — Poslhumus, et an et quando
pater impetrat licenliam nd faciendam majoriam, debeat
de poslhumis filiis menlionem faceré, ut eorum legitimas
minuere possit, n. 3 quajsl. 6 1. 32 lit. 9 part. 6. — Et an
posthumus comprehendalur in facúltale regia ad faciendam
majoriam, si de filiis lanlüm sit facía nicntio, ibidem
quaest. 10. — Poslhumus si nascatur posl, an codicil i
rumpanlur ejus nalivitale , n. 4 leg. 3 per text. ibid. til. 12
parí. 6. —'El an paler possit filio suo poslhumo tulorcni
dore, gloss. 1. 3 per text, illum ibid. lit. 16 part, 6.
Potentes, et Diviles in mullís indigenl judicibus, n. 4
jn fin. 1. 5 lit. 5 part. 5, vide in verbo Potestas.
PrttíNTiA Dei, V. de hac n, 5 in prooem, Part.
l'osTLiMiNinM, an liabeat locum in aposialis rcdeunlibus
ad fiílem, el quando sic, n, 3 1. 8 til. 25 parí. 7.
P()TE>iTAS confercndi grados in licentiis, sive doctoiíali-
biis, cui perlineat, gloss. magn, 1. 7 t't. 6 part. 1. — lui-
ptraloris dala sibi fuil h po¡)ulo Romano, num. 4 1. 1,(1
n. 23 1, 2 til, 1 part, 2, — El an populus possit tollere hnnc
poiestatem Imperalori, et qualis dicalur liodie populus Ro-
nianus, dict. n. 23. — Poieslas máxima Imperatorum, sive
Regum, ex quibus conservetur, el de novo creetur, n. 3
per text. ibid. 1. 3 lit. 1 part. 2. — Vice Regis qualis sil,
aíi possit manus exlendcrc ad insólita, num. 5 leg. 13
lil. 1 part. 2. — aibiiri finilur triennio, et íi quo tempore
illud triennium incipiat cuirere, n. 5 1. 27 lit. 4 part. 3.
— tenelur pro ómnibus quossecum ducit, eliamsi oflicium
nnnh;ibii(riiit, n. 3 1. 1 til. 16 part. 3. — Et an liberetur
exhibí lulo eos , el an teneatur civililer, sive criminalilcr,
ibid. in n, 3. — El quid si fiiil in culpa malé iligcndo, an
liberetur eos cxhibcndo, ibid. — Poieslales tenenlur leni-
poic syndicalus suos üPiiciales il)idcm reprajsenlare, ctqnid
si ipse eos non elcgi", n. 5 1. 1 lil, 16 pait. 3.— Polcslas sí
ab oíIícÍ!) renioveulur propler ijvsius lir] ilndineni, an lu:-
luraliíalem clon:;;inem suiloci |;roplrr hoc amitlat, etan ;¡d
alios honores iii loco sni originis admilli possit, num, 3 I. 5
lil. 24 part. 3, — fncieiidi ali(|uid aücui concessa reslrin-
p,iUir, ni ex liona fide ngal, el ulalur civililer et hunianilcr,
S80
IINDEX MATEP.IARUM
n. 2 1. 6 lil. 25 part. 4. — execuloris teslamenti dependet
h facúltate sibi per testatorem data , n. 1 ad fin. leg. 2, et
n. 4 1.4 tit. 10 pait. 6,
Pubes semper prsesumitur ilie, qui testamentum facit,
linde asserens contrarium illud probare tonelur, n. 3 1. 13
lil. 4 part. 6. — Et si puberi tulor datus sit, datio nontenet,
n. 2 1. 1 til. 16 part. 6. — Et quis dicatur proximus piiber-
tati, n. 5 1. 9 tit. 1 part. 7.
PuBLicATio allestationem , etiamsi non sint dicta testifi-
Ciit^, an prajcludat viam produclionis teslium,n. 2 1. 34
til. It) part. 3. — attestiilionum, an requiratur ad validi-
laleni senlenliae, dict. n. 2 in ejus fin. — Et an pars possit
islam publicalionem impediré ex aliqiia causa, et ([uia tes-
tes suiít iiifirmi , vel aliüs, an judex talem petitionem ad-
miltcre debeat, et an idem sit in actore, quod in reo, dict.
n. 2. — Publicatio teslium an fíat, quando testes atraque
parle praesente fueriint recepli, n. 2 dict. 1. 37 ibidem. —
teslium qualiter liat, n. 2 1. 37 tit. 16 part. 3. — Et quid
si sine testium publicatione lata sit sentenlia, et quid in
crlminaübus, ubi procedatur sine figura judicii, dict. n. 2.-
— Et an atleslationes non publicntae fidem faciaiit, dict.
n, 2 in fin, — Publicatio atteslationiim Pacta facit, ul testes
siiper oisdem articulis non recipiantur, et quando sic, et
quid in criminaiibns, n. 3 dict. I. 37. — Et hoc sive agatur
per riam accusalionis, sive inqnisilionis ex officio judiéis,
ibid. — Publicatis atleslationibus, an possint produci testes
super falsitate dictornm, et qualiter, et quando, n. 4 dict.
lej. 17. — Publicatio an requiratur quód fiat in ecclesia
ad sponsalia conlralienda , etiam de futuro , n. 5 1. 1 tit. 3
part. 4. — quae fit ante malrimoiiium, an in una, vel pluri-
biis ecclesiis fieri debeat , et in quali , ibid. in n. 6. — Pu-
blicaridebetmatrimoniura publicí-, quando conjuges qui
clandestina conlraxerunt, puhlice nubere desiderant, ibid.
n. 2 1. 2 til. 3 part. 4. — Publicatio non est necessaria ubi-
cumque scriptura coraní tabellione facta fuit, num. 4 !• 3
tit. 2 part. 6. — testamenli nuncupativi, quando el coram
quo judice, et quibus intervenienlibus fieri debeat, gloss.
). 'ti tit. 2 part. 6. — F.t quid si diu est, quod facta fuit pu-
blicatio testamenti, an tune praesumatur, quód interveuit
cilatio eorum qui citari debueranl, ibidem in n. 2. — Et
quid si ante testamenü pubücationem unus ex teslibus
necessariis mortuus fuit, an testaraentum corruat, n. 4 1. 4
tit. 2 part. 6. — Et si scriptura publicationis perderetur
c su foituito poterit amissio per dúos testes probari, ibid.
niim. 5.
PuBi.icvTio BONORUM an venial, quando aliquis perpetuó
relogatiir per sententiam, si in ea de lali confiscatlone bo-
nnrum ¡tiliil dictum sil, et quid hodie, n. 2 per text. ibid.
tit. 18 p;!rt. 4. — propter delictum possidentis majoriam,
quando fieri debet, n. 4 in princ. 1. 6 tit. 11 part. 6. — Et
cujiis eíTeclus sit Principis reslitulio post ipsius condem-
nationem, sive bona sint jam in sequenlem vocatum trans-
lata, sive non, et alia in hoc, num. 4 quíest. 2 1. 6 lit. U
part. 6. — Publicatio bonorum seipsum occidentis cúin an-
tea de crimine esset accusatus, quando locum habeat, vel
non, gloss. leg. 24 lit. 1 part. 7. — an sit facienda propter
aÜG jus vidlenliam, n. 4 1. 8 per illum text. lit. 10 part. 7,
aüa vide in verbo Banna.
PL'BLICA^us an possit compellere transpuntem viatorem ,
ut dissolvat fardellos suos, n, 2 leg. 8 per text. ibid. til. 7
pan. 5. •
PucLiciANA on transeat inecclesiam, n. 12 leg. 1 tit. 11
part. 1. — Publiciana acüo qualiter prcescfibalut contra
ecclesiam, n. 3 1. 26 tit. 29 part. 3. — et rei vindicatio, si!
concurrant, praefcrtur rei vindicatio, num. 8 leg. 50 lil. 5 !
part. 5. — Et donñnus nunquam repellitur Publiciana,
nisi in aliquibus casibus, dict. n. 8.
PuBLiciiM, et publicus usus requiritur ad inducendara
consueludinem, n. 2 in princip. 1. 2 lit. 2 part. 1. — non
palitur ignorantiam, quíe in talibus nunquam cadit, n. 5
1. 22 lit. 6 part. 1. — Pub'icuslatro quis dicalur, n. 3 per
text. ibid. 1. 4 til. 11 part. 1. — Pubüca scriptura, quae
dicatur, quaj vero privala, quae auüíentica, n. 1 1. 1 tit. 18
part. 3. — Publica ulilitas praeferri debet privatae, n.
1. 8 tit. 28 part. 3. — Publicura fieri non debet ülud,
quod probari non potest, n. 16 in prooem. 4 part. — Pii-
bucé faclum ómnibus notum esse creditur, n. 1 1. 5 tit. 9
part. 4. — Et an ea quae sunt publica, et in usu publico
omnium, possint vendi per civilatem, et quando sic, n. 2
1. 15 tit. 5 part. 5.
Pudor est justa causa non faciendi illud, in quo ipserc-i
sistit, n. 13 in prooem. Part. — Vide infra in verbo Vere-
cundia, etc.
PuER novem annorura impraegnavit ejus nulricem, n. 6
I. 6 lil. 1 part. 4. — et quae delicia puerorura accusari, et
puniri possint, et quando, et qualiter, et alia in hoc vided
per gloss. leg. 9 per text. ibid. til. 1 part. 7. — Et quaini
ffitalem puer habere debet, ut propler ejus deliclum venial.
puniendus, n. 5, 6 et 7 dict. 1. 9 per text. ibid. — Puer si
coUuctendo inter se, et projiciendo lapides, unus occidalnr
ab alio, an occidens poena homicidas punialur, num. 2
leg. 1 tit. 8 part. 7. — vide in verbo Minor, Impubes, el
PUPILLUS.
PüELLA semper praesumilur fuisse decepta in matrimo-
nio cum ea clandestinÍ! contracto, n. 1 per text. ibid, 1. 5
tit. 3 part. 4. — minor duodecim annorum, licél conuni-
patur, virginitatem non perdit, et ideo illam sluprans non
punitur, ut sluprator, n. 5 1. 2 til. 31 part. 7.
PuNini non debet dóminos de facto sui servitoris liberíi
horainis, si ipse illud sibi fieri non mandavit, num. 4 !• 30ii
lit. 18 parí. 2. — quando debeat aliquis extraordinario ii
propter deliclum, quod fecit, vide regulara generalera per
D. 6 I. 11 lit. 25 part. 4- — Puniré debet judex delinquen
tem in eo, in quo deliquit, n. 3 leg. 30 til. 1 part. 6. — Pu
niri, an et quando possit quis in eodem loco in quo deli
quil, et per judicem loci illius, et quando non, n. 1 1. •'.
per text. ibid. til. 1 part. 7.
PupiLLus , et quis pro eo respondet, si non habeat ad-
vocatum, vel defensorem, n. 7 I. 16 tit. 9 part. 2. — major
infante, an obligetur naturaliter, sive habeat tutorem, sive
non, n. 3 leg. 25 tit. 4 part. 3. — in judicio juramentum
deferre parti adversae non poterit, n. 2 per text. ibid. 1. 3
tit. H part. 3. — an petere possit, quód sentenlia contra
eum lala, quae transivil in rem judicatam, rescindatur, eó
quód instrumenta de novoreperil, num. 9 leg. 19 tit. 22
part. 3. — Et intra quantum tempus debeat islam restitu-
lionem petere, ibid. in n. 11 et 12. — Pupillus an teneatur
excontractu commodaii, et quando, et qualiter, n. 4 1- 1
tit. 2 part. 5. — sine tutoris auctorilale non obligatur in
contractibus ultró, citróque obligaloriis , n. 4post.med.
1. 9 lit. 2 part. 5. — Et quid si et tune agal contra eum
cura quo coulraxit, an üli contra pupillum delur jus re-
tentionis in illa re, ibid. — Pupillus an possit res inimobi-
les venderé pro sua uülitate, licét illud non facial pro de-
SEPTEM PARTITARÜM.
38!
ilo solvenilo, ii. ü \. It lit. 5 part. 5. — an possit societalem
niilialiere, et quando; ct quid si |;ost pupillarem xtatem
i]{iiiii remansoiunt iii socielale, n. ti 1. 1 lit. 10 part. 5.
-l'ii|iilli possinil ralificare sociealem, vel aliler gesla in
iii| iliari selule, post(|iiam ad puberlatem veneiunt, dict.
I. G. — Pupillus qiiaiulo obligetiir naUíiaüter tanlíim, vel
iulileret naturaliter, n. 3 I. A til. 11 part. 5. — anpos.it
acere niajoriam in liliuu), vel in aliuiii >ibi successoieiii,
I. i dict. 1. /i. — an suuní privikífiuin in aclione lulclae
;iiisferat ad haeredem, elianí ex se dtsccndentem , ii. 4
II fin. 1. 23 lit. 13 pait. 5. — qiiis ditalur, el quid si lulor
í\ ¡i^siiis pecunia aliquid cmit, an omnia bona tuloris sint
nipülo obligata pro recuperalione prclii, etiamsi ea sint
illi^ ¡íeneraliter oblígala, u. 2 et 4 1. 30 lit. 13 part. 5. —
liaiiisi tesletur ad pias causas, Icslamentum suura non
la et , num. 3 1. 13 per lext. ibid. til. 1 part. 6, — si sub
jonditione ab aliquo liaeres institnatur, an ipse sine tuloris
a ucioritate iliam adimplere possil, et quaudo non, gloss. 1.15
|)ei lext. ibid. lit. 4 part. 6. — quando dicalur proxinius
puburtali, n. 6 1. 6 per test. ibid. lit. 5 part. 6, et in alus
]i [íibus ibidem allcgalis. — si decedat vivo tcslatore, ao per
huc substilulio pupillaiisilli facta evanescat, n. 17 leg. 10
til. 5 parí. 6. — an ipse per se possit petere tempus ad de-
liberandum, utrum ade;it haíreditalem, vel non, n. 8 leg. i
lit. 6 part. 6. — sine Intoris aucloritale baereditatem adire
iionpolest, n. 21 el 22 I. 13 tit. 6 part. 6. — nonpolestsibi
constitueredoniiciliunisinetutorisauclorilale, n. 2 1.2 tit. 16
part. 6. — Pupilio an possil per judicem dari lutor velcura-
tor ad nullius pelilioneni, et quando sic, n.7 1. 12 tit. 16
part. 6. — Etan pupillo non habenli curato rem possit dari
curator ad liteni, n. 3 1. 13 lit. 16 prrt. f. — Pupiilus ubi
nutriri ct educari debeat, gloss. 1.19 per lext. id. 1 1. 16 p. 6.
— qualiter á tutore aiimentari debet, et an tutor possit ad
proprielalem manus extendere, si reddilus ad alimenta
non suíTiciunt, gloss. leg. 20 per illum texl. ibidem tit. 16
part. 6. — lenelur solvere, quod curalor de suo consumpsil
pro iilo alimentando, num. 4 dict 1. 20 per lext. ibidem;
etanpraescriptio cu rrat contra pupillum, n. 5 I. 9 til. 19 p. 6.
^ PupiLLARis suBSTiTüTio, vide in verbo Substitutio pc-
PILLARIS.
PuRGATio, etan infamia, quse i malevolisorla fuil, suf-
ficial ad inducendam purgalionem, n. 61. 2 per lext. ibid.
ti!. 6 parí. 7. — Purgare fundum in quo aqua natnraliler
veniens sordes congregavit, qui leneaiitur, si vicini dehoc
eonquerantur, n. 1 1. 15 lit. 32 part. 3. — Et quid si locus
ubi sordes fuerunt congregatae est pluribiis communis, an
oinnes leneantur, n. 2 ibid,— Quod inducit ad quscslionera
de duobus dominis in eadem c!u'=a hnbentes molendina,
an ambo ad expensas, quic inundatinnc fiunt, leneantur,
ibid. — Purgatio morae non admillitur nisi re integra, n. 16
1. 28 lit. 8 part. 5. — an admittalur, ubi cst dies, et poena,
n. 6 I. 35 tit. 11 part. 5. — an habeat locum, quando agilur
Cdudiclione ob causaní contra donalariuní non adiniplen-
t->ra niodutn, sub quo aliquid fuit sibi relicium, n. 1 1. 6
lit. 4 part. 5. — an babeiit locum, et |)urgnri possit per
enipiíyteutara privati, n. 18 1. 28 til. 5 part. 5. —per pro.
missorem non implentem, an admiltalur anle litem cnnt<^s-
tntam, eliam non soluto interesse, num. 9 Jeg. 35 til. 11
part. 5. — an admiltalur, quando jus acloris factum est ex
hoc delerius, n. 4 1. 36 til. 11 part. 5. — Purgatio mora;
¿lia, vide supra in verbo Mora, etc.
PüRGATORiuM ad purgandum id quod in bao vita purga-
tum non fuil, n. 3 1. 46 tit. 4 part. i.
PuTEts communis inlerduas domos, an vendilus videa-
tur quando domus vcnditur simpliciler, n. 3 1. 28 til. 5 p. 6.
Plagium quod dicalur, el de poena commitlenlis pla-
gium ; el an requiratur ad poenam hujus delicti , quod
illud habeat in consueludine ; el in quo diffeial a furlo,
n. 1 1. 22 per illum lext. til. 14 part. 7.
Plantans uruorem in vinea aliena, qnando mala íide
agit, anslalim autequam coalesc.il aüiittat domiiiium illius.
n. 2 1. 43 til. 28 pan. 3.
Plorare pro moríais non licH pluribus ralionibus, de
qnibus per gloss. per texl. ibid. 1. 4"- til. 4 part. 1.
Plukai.itas bcnoficiorum an per¡iiiltalur, et quie erit in
talibus legitima dlípensalio, num. 5 1. 3 til. 16 part. 1. —
beneficiorum solíim Pupa dispensalione permittitur, ibid.
in n. 10. — in aliquid faciendo qnando dicalur, et quando
in omitiendo fieri, n. 13 1. 56 lit. 18 part. 3. — una an et
quando geminet piares singularitates, n. 4 1. 13 tit. 4, et
n. 4 1. 14 lit. 15 per lext. ibid. part. 6. — Plura si requi-
rantur in rescripto, vel alibi, an sufficial unum esse, et pro-
bari, n. 2 I. 8 tit. 7 part. 6.
Pluees patrini an possint esse in baptizando aliquem ,
n. 1 1. 7 lit. 4 part. 1. — Episcopi si sunt in consecratione
ecclesiae non poterunt amplius, quíim annualem indulgen-
liam concederé, quam unus potuerat, gloss. fin. leg. 45
til. 4 part. 1. — melius de re aliqua jndicant, et causam
cognoscunt, unüm anus tantüm, n. 1 leg. 5 lit. 17 part. 3.
— unam causam babentes simul, majores sportulas solvere
debent, quám unus alins, n, 4 1. 44 til. 18 part. 3.
Plubies fieri quando quid dicalur in impositionibus poe-
narum, ut toties commiltatur quoties, etc. num. 13 1.56
til. 18 pan. 3.
PuURiMiM, et magnum, qualiter ista verba differant inter
se, n. 5 1. 8 til. 4 part. 5.
Prandium qua hora fiebat antiquilus, num. 1 1. 2 til. 5
part. 1.
Prata quae dicanlur, et qualiter diíferant á pascuis, et
an veniant sub nomine fundi, n. 12 1. 68 til. 18 part. 3.
— Civilaium sunt ómnibus, sive pauperibus, sive divilibus
communia in pascuis suis, n. 9 1. 9 lit. 28 part .3.
Príerenda si delur alicui credendo illum esse perilnm,
si postea ejus imperilia delegatur, an ita sibi datum ab eo
avocari possit, n. 1 I. 46 lit. 14 part. 5.
Precahilm, quando islud verbum ponilur in clausula
constituti, quid operelur, et quid si precarium etconsti-
lulum simul ponantur, n. 4 1. 6 tit. 30 part. 3. — in uno
casu utilius est, quám conslitulum, etan liceal ei cujns
nomine possidetur p.^-ecario revocare ¡irccarium, et invito
alio possessionem rei apprehendere, dict. num. 4. — et an
clausula constituti, vel precarii transcal passivé in hsere-
desconslilucnlis, n. 4 •• 9 lit. 30 parí. 3. — sive conslilu-
tum an vilielur si principale nmi teneal, et quid si consii-
tuens vendat, vel alleri iradat, i!ád. — á commodato in quo
differat , et an indislinclt i conccdente , quaiidncumque
possil revocari, el quando non, n. 1 I. 9 tit. 2 p;irl. 5. —
dicitiir bencficium, et an intenipcsliví; revocanli obsíet
exceptio, ibidem.
Preces an inducant simoniam , et quando, n. 12 per
text. ibid. I. 3 lit. 17 part. 1. — El quid si eas fundat pro
se, ut consequatur E])iscnpatum , scu dignitntem; et
quid si pro simplici conscciucndo beneficio, ibidem in
582
1M)IÍX MATEIUAKUM
n. 13. — Preces, et frustra precibus impeiralur qiiod jure
commuiii concedilur, ii. It \. tí tit. 11 part. 6.
P«jEceptüm Prjncipis si sit injustum an debeat obediri,
et qiiando, et tuncsic, n. ¿i\. 16 tit. 13 part. 2. — illicilum
non vaiet, eliamsi praecesserit juramentura de faciendo
omne, quod sibi fuisset jussum, n. 8 1. 27 lit. 11 part. 3,
-^de non intraiido h\ curiam Regis an valeat, et quare
noD, n. 6 1, 27 supradict. — judicis licét ab illo non appel-
leíur, non habtt vim, iiec transit in rem judicatam, n. 3
1. 22 lit. 22 part. 3. — El si propler illud aliquid indebilé
solvatur, potest repetí, secüs si debilum erat k principio,
Sn dict. n. 3. — Pra;cepluin de bis quaj pertineiit ad offi-
cium judicis, an valeat si fíat sine caiisíe cognilione, ibid.
faclum á Papa sine causae cognilioiie, ubi senlenlia et
causae cognitio requiritur, an habeat vim sententiae, si non
apparet de certa scientia, ibid. — judicis factura advócalo,
ve! parti, quod non loquaturinjudiciosub poena, an valeat
si fiat sine causae cognitione, n. 6 dict. 1. 22. — ciipitosura,
seu cervicosum judicis inane est, et multa de islis prajceplis
íide per dict. n. 6 1. 22 tit. 22 part. 3. — judicis, domiui,
vel patris, quando ofliciaiem, fervum, vel filium excuset,
ja, 2 et 6 1. 5 per text. ibid. lit. 45 part. 7.
*B^cipiTARE, V. de hoc in verbo Acceleratio.
PrvEco debet ante delinqueales clamare , et dicere
causara quare puniuntur, num. 2 leg. 11 per tcxt. ibidem
tit. 31 part. 7, — Et in diebus ftsíivis vox praeconis siiere
dibel, ibid.
Pk^conia fieri dcfaent ad vocandum absentem contuma-
£em in loco judiéis cogiiosceutis de crimine, n. 2 1, 7
lii. 8 parí. 3.
PuETiL'M rei emptae h constjlueije majoriara, ut res illa
sjtmajoriif, siillemajoriam consliluensillud prctium solve-
lil, an teneatur ejus liaeies, an vero ¡lie qui ad majoriam
Cait vücatus, n. 1 I. 4 til. 15 part. 2. — rei emptíE fuisse
conversum in uliütatem ecclesiae, civilatis, vel jniuoris,
qiiando ereditor illud ifibare debeat, n. 5 leg. 56 lit. 18
part. 3. — si solviit emptor, aii sit securus, si illud non
sit conversum in utilitatera njinoris, seu ecclesiae, et an
sibi de hoc iticumbal probati , num. 5 1. 56, et n. 6 1. 60,
€t n. 4 1, 63 tit. 18 part. 3. — Prctio vüjuri de jure D¡-
gestorum vendebantur res pro tomniodis pubiicis, n. 1
1. 10 til. 28 part. 3. — non soluto domiiiium rei emplae
non transit in emptorem , eliamsi res ei Iradita sit, gloss.
1. 46 tit. 28 pan, 3, — Et quid si veiidilor habuit fidera
úe prelio sibi solvendo intra decem dies, si ei non solva-
tur, an rem, quam Iradidit , viudicare possit, ibid. n. 3,
— Et an tradendo rem in dubio, videatur venililor ha-
buisse fidora de prelio , ibid. n. l\. -r- El vendens rem ec-
clesiae, vel minoris, vel fisci, vel si sit ereditor vendens
•pignus, an possit habere fidem de pielia, dict. n. Zj. -^
El quid in véndente aclionera, vel in procuratore vén-
dente rcmdomini, vel in executore leslamenli, vel in
eo qui ad vcndendum compclli ur, ibid. — Prelium an
debeat emptori reslilui, quando ipse marilura alicujus
uxoris seipso véndente einit, si postea ejus uxor illum h
servilute exlrahere. velit, rt quando ipsa illud facpre
possit, n. 6 leg. 4 til. 5 part. 4. — rei dotalis vendilaí
ámarito, si uxor receperil solulo matrimonio, an con-
firmetur alienatio, licét res ajstimata non tradatur, n. 5
1^ 7 tit. 11 part. 4. — servi, an á fisco domino servi dari
debeat quando servus ejus liber factus fuit, eó quód pro-
ííioncm Rrgi vel Regno machinatam oslcndit, n. 6 I. 3
lit. 22 part. 4- — habito m ex re majoris vendita de li
centia Regis, et de consensu filü, qui in majoriam suo,
cederé debebat, an ad fdium consentieutem pervenin
debeat, vel non, n. 1 quaest. 8 1. 10 tit. 26 part. 4.— s
nomine transactionis á possessore niajoriae solvatur rcv
manendo cum majoria , an ipse illud repetere possit al
eo, qui in majoria succedere debeat, vel non, ii. 1 q. ¿(j
1. 10 tit. 26 part. l\. — quod possessori majoriae dalur pro
re, de qua majoria facía fuit, si evincatur, an illud ad
ipsnm, cui majoria fuit relicta, periineat tantüm, ve]
ad alios omnes hoeredes, n. 1 quaest. 35 1. 10 lit. 20 part. í,
— quod debet suppleri, quando res majoriae fuit entela,
quia ejus venditio fuit rescissa per L. 2 C. de rexcbíd.
venda, an illud per fralres illius, qui majoriam habtbiil
suppleri debeat, vel non, ibidem quaest. 37. — in casu
supradicto an habeatur loco rei , ut quod ex illo em;iliir,
sit res majoria;, siculi erat res evicla , ibid. in quaest. Só,-
— rei majoriae venditae, an h véndente, et in alienat o»
nem talis rei consenliente, peti possit, et quando, ii;i-'l.
in quaest. 42. — deductum ex majoria in aliqua ipsius
majoriae parte, an debeat íi deducente ibid. reponi, si
ille, qui cum Regis facúltate deduxit, pervencrit ad pin-
guiorem forlunam, num. 1 quaest. 43 dict. 1. 10 lil. 28'
part. 4.^ — rei minoiis al¡enatae,an minori reslilui de?
beat quando illud fuit conversum in ejus uliütatem, n. 4
1. 9 tit. 2 part. 5. — r si recipialur per depositaiium pro
custodia rei, an tune teneatur de levissima culpa, n. 12
1. 3 tit. 3 part. 5. — fácil venditionem esse certam, n, 1
1. 1. tit. 5 part. 5, -r- si non declaretur, an teneat ven-
ditio, licét venditor coníilealur se iilud recepisse, eliamsi
dicatjustum pretium recepisse, dict. n. 1. — Et an islo
casu detur actio praescrfptis verbis, si emptor, vel locaior
fruitus est re , et au tune succedat arbilrium boni \iri in
declarando prelium ex qualilate rei, ibid. — Prelium an
possit poni in volúntate alterius contrabenliura, quaiidu
res venditur, et quando sic, num. 2 I. 9 lit. 5 part. 5. -^
pro re vendita, an possit poni in manu alterius tertii, et I
an tune teneat venditio, et quando non, ibid. in n. 3 et
4 per text. ibidem. -^ Et quid si in nominando prelium
muUum laesil uid ex contrahentibus, quid tune fieri de-
beat, ibid, in n. 5. — Et quid si isle tertius moriatur,
vel aliquis ex conlrahenlibus, vel si bona vcndiloris ante
declarationem arbílri confiscantur, ibid. in n, 6. — Pre^
tjum certum diiitur quod ex relalione ad aliud potest
cerlificari, n. 1 1. 10 tit. 5 part. 5. — quod empto;- deLit
pro aliqua re aliena sciens alienara, quancio ab i lo lepe-
titur, cui applicabitur, an venditori, et quid iu conliac-
tibus h jure reprobalis, num. 3 1, 19 lit. 5 part. 5. — Et
quid si sint dúo emptores rei alietiae , et unus ex eis sil
sciens, alius vero bit ignorans, ibidem; et quid si scieuter
aliquis emat jus patronatus, sciens non esse vendenlis,
cui prelium tune appücari debeat, ibidem. — Prelium
debet emptori rei alieiiae scienter reddi, quando ipse illud
sibi reddi fuit stipulatus, eliamsi contractus sit á lege
interdictus, ibidem num. 4. — quod pro vendita re eon-
ventum fuit inter emptorem et venditorem, non mutatur,
licét anie mensurslionem illius rei venditae, res illa ven-
dita augeatur, num. 11 per text. ibid. i. 24 tit. 5 part. 5.
— rei emptae si non offeratur ab emplore, an venditor
constiluatur in mora, et morosus dlcatur, num. 1 1. 27
ibid, — Prelio non soluto venditori, si et tune vendt)r
emptori rem tradat, eo pacto ut ad eum domii.i mi luu
SEPTEM PARTITARUM.
383
transeat, donec totuni pretium solvat, an tale paclum
valeat, num. 1 1. 28 tit. 5 part. 5. — Et an emplor per
quera stelit quomimis contraclus adimpleretur, an ita
arrliara perdat vel partera prelii solulam, si lioc non fuit
Ü principio deductum in pactura, nura. 4 per text. ibid.
I. 38 tit. 5 part. 5. — Prelium .4 petatur per venditorem
post diera soluiioni statutam, an per hoc videatur vendi-
tor renuntiasse paclo legis comniissoriae, ibid. num. 5. —
justum debet declarari secunduni arbilrium boni viri,
n. 1 1. l^l tit. 5 pnrl, 5. — iiUra quantum tempus debeat
reddi per vendilorem eniplori, quando fuit factum pac-
lum, ut ipso reddito res ad venditorem reddat , num. 1
1. /12 lit. 5 part. 5. — Et an jus competens pacto vendi-
tori possit cedi alii per ipsum venditorem , ibid. in n. 2.
— Et quid si in conlractu non sit dictum, quód emptor
tenealur revenderé, sed lantiim credere , an adhuc emp.
lor pra;c¡se ad tradendum teneatur , ibidem num. 4. — Et
an tune emptor lil eretur praestando interesse, et quando
sic, dict. n. 4- — Et quid si emplor rem alii vendidit,
an si primus venditor oíTerat pretium primo, vel secundo
emptori, sibi reddalur res, ibidem in n. 7 et 10. — Et
quid si emptor, qui sub lali pacto rera emerit, illam
alicui obligavit ex aliqua causa , an resolvatur jus pigno-
ris vendilore reeraente , dict. n. 7. — Pretium an debeat
designari in damnato ad emcndum, vel vendendum , et
quid si non designetur, et quid si tune procuralor vendat
rem minus dimidia jusli pretil, num. 5 et 6 1. 48 tit. 5
part. 5, — partís sute tenetur Princeps solvere piivato,
cura quo rem habet communem , quando ipse illam ali-
cui vendidit, vel donavit, n. 91. 53 per text. ibid. tit. 5
part. 5. — Et si emptor ex pecunia aliena non sit solvendo,
an dominus pecunias possit agere ad ipsam rem, num. 4
1. 54 ibid. — Et quid si verus dominus ratificavit dona-
tionera, quam alius tertius de sua re fecit, si postea in
subsidium velit agere ad pretium , an admitlatur, ibidem
in num. 6. — Prelium, istud verbum proprié ad vendi-
tionem refertur, n. 4 ad fin. 1. 55 tit. 5 part. 5. — jus"
tum quod dicatir, n. 7 dict. 1. 55. — si sil cxcessivum,
et ultra justum valoiem, an debeat dari a consorle, qui
vuit rem retrabere pro laño, dict. n. 7. — datura pro
re empta si excedat ultra dimidiara justi prelii, an tune
venditio teneat, n. 4 1- 56 iit. 5 part. 5. — Et si aliquis
sciverit justura pretium rei emptaj, et raullum plus de-
derit, an agat remedio L. 2 C. de rescind. vendif. vide
dict. n. 4. — Prelium reí suae quisquís scire proesumitur,
et qualiter istud inlelligitur, dict. n. 4- — quando sup-
pleri non possit ab emplore, qui venditorem ultra dimi-
diara justi prelii decepit, ibid. in n. 8 ad fin. — conTessa-
lum, an arguat venditionem esse fictiliam, num. 1 I. 59
ibid. — si operario prorailtalur pro opere faciendo, an
ex illo se alere debeat, vel an ultra illum possit pelere,
«t át domino alimenlelur, n. 1 1. 16 tit, 8 part. 5. — Et
an possit quis cogi venderé res suas minus justo pretio,
n. 1 U 27 tit. 8 part. 5. — Pretium injustum quod dice-
tur, ut parvitas prelii perpendalur in conlraclibus cen-
suaiibus (de al quitar), n. 3 1. 28 lit. 8 part. 5. — si ex
conventione debeat per annum solvi, an tune annus
computabitur ái die Iradilionis rei, num. 3 1. 15 tit. 11
part. 5. — si detur mulieri pro fidejubendo, an si reci-
piat, fidejussio teneat, el quale esse debeat, nura. 9 1. 3
tit. 12 part. 5. — Et an quando creditor vendit pignus
debitojis, possit venderé liabita fide de prclio, vel príe-
sente pecunia, n. 3 I. 43 lif. 13 part. 5. —Pretium rei
emplíB per lestatorem de qu;i majoriam fecit, an ip^c (¡ci
inea successit, vel testatoris liajres illud solvere teneatur,
n. 3 quaest. 4 I. 10 lit. 9 part. 6. — rei majoriaj vendiíaj
per possessorem ipsius de Principis licentia necessarlo
debet convertí in emplionem allerius reiimmobilis ad nir-
joriam, n. 4 q. 9 1. 6 tit. H part. 6. — an debeat reslilui
emptori, quando á proditore vel baeretico, anlequnnif un-
demnalur per senlenlianí, emit, n. 2 et 4 per texl. ib:'",
tit. 2 part. 7. — rei furata;, alleri vendilae , an et quando
emptori reslilui debeat, n. 7, 8 et 9 cum alus ibid. 1. 4
lit. 44 parí. 7.
Pr«da quando debeat dominis propriis restituí, et
quando milites eam recuperantes suam elDciant, num. 2
1. 26 til. 14 part. 2.
PitáíDECESSOR an possit successorem á successione raa-
joria; privare propter sui deliclura sludiosé commisum,
n. 9 1. 1 tit. 13 part. 4. — quando per pactum successo-
rem suum possit gravare, num. 3 quaest. 4 1. 10 tit. 26
part. 4- — an possit per locationem obligare suum succes-
sorem, si ve i n majoriis, vel in Praelalis ecclesi^, vel in
alus proedecessoribus, et qtiando sic, n. 4 I. 2 til. 8 part. 5.
— si aliquid malé gessil, illud íi successore revocari po-
test, et quando mali^gestum dicetur, dict. num. 4. — si
non possit obligare successorem, tune contractus judica-
tur personaüs, ibid. in eod. n. 4. — si consensit in divi-
sionera reddituura, quam vassalli inter se fecerunt, an
successor ipsius illam revocare possit, ibid. quaest. 2.
PRáiDicARE debent liabentes curara animarara, et illud
dicitur officium suum , et an possinl laici de licenüu Epis-
copi, et quid in mullere, num. 3 leg. 9 lit. 6 parí. 1. —
non potest mulier, dict. num. 3, et gloss. leg. 26 lit. 6
part. 1.
Pb^dicator qualis esse debeat, gloss. final, per text,
ibidem,!. 42 tit. 5 part. 1. — quatuor inspicere d( bel,
gloss. per text. ibid. in 1. 43 ibidem. — inspicere debet
quaj sinlpersonaí illum audientes, et illis adaptare sermo-
nem, n. 1 1. 44 til, 5 part. 1. — Praedicatores qualiter f-e
liabere debeant , cümvitia reprehendunt, n. 4 I. 45 lit. 5.
part. 1.
Pe^diüm rustícum sive urbannm quod dicatur, n. 4
1. 1 til. 31 part. 3. — si immodcralé la;datur propter
aquam ibidem naluraliter cadentem, an tune possit in-
tenlari actio pluviae arcendae, num. 2 1. 14 lit. 32 part. 3.
PrjEdones dicuntur illi, qui student utililati propri ,
et non domini , cujus negolia gerunt , num. 1 1. 29 tit. 12
part. 5.
Pr^fectus an possit de supplicatione Regi facía cog-
noscere sine Regis jussu , nura. 3 1. 19 tit. 23 part. 3. —
quis fuil olim, et qui liodie in locura istorum successe-
runt, n. 1 in princ. 1. 4 lit. 24 part, 3.
Pr^gnans mulier an et quando scindi debeat ad hoc,
ut in loco sacro valeat sepeliri, n. 2 1. 14 tit. 10 part. 1.
— mulier an dibeat milli in possessionem bonorum,
eliamsi bona sint majoria; ralione ventris, n. 1 1. 3 tit. 23
part. 4- — si se asserat mulier qualiter custodiri debeat,
et per quos, et quibus custodia ipsius pertineat, el an
venler inspici debeat ca invita, vel langi, vel aliter per-
scrutari, et qualiter boc fieri debeat, gloss. 1. 17 per text.
ibid. lit. 6 part. 6. — Et si uxor dicat se praegnantem , an
ventor in bonorum patris possessionem mitli debeat, vel
an consanguinei admillanlur, gloss, 1. 16 ibid, — Prx»
38A
INDEX MATERIARUM.
gr.ans si siii culpü aborluní ftceiit, qual¡:cr pnnialur, et
quando, g!oss. 1. 8 per lext. ibid. tit. 8 parí. 7. — Etquid
si illud culpa maiiti, vel cxlranei fuerit, ibid. n. 5, 6 ct
7 per ilUini text. — Pioegiiaiis mulier si in possessionem
rerum marili niiltalur, tune lanlüiu babet nuilara deleii-
tationem, n. 5 I. 11 til. 10 parí. 7. — aii torqueri debeat,
vi an satiin quód pariat torqueri possit, etquid si non
invcnialiir nutrix puero, an tortura diííeratur, n. 8 1. 2
pn- text. ibid. tit. 30 r-art. 7. — nui'ier non debtl ultimo
siipp'icio puniri, quonsque pariat, n. 4 I. 11 per text.
ilid. lii. el part. 7.
Pr;elatl's an possit uti iudulgenli^s a se concessisin ge-
nere faciendo ülud, prt^plcr quod iilas concesíit, num. 1
1. /.6 lit. 4 part. '1. — Pr.iehiti uiagis peccaut in eodem
genere peí cili, quám alius quilibet, num. 7 ). 25 tit. Zi
part. i. — an debeant esse ita lilterati, quód re«pon-
deant ad omnes qua^siioncs, num. 1 in prooem. tit. 5
part. 1, — Praslatus non solüm inslruere debet, sed et
puniré contrarium facienles , n. 2 iLidem. — de Jicentia
Papaj po'est poU moitem suam eligere puccessorem, n. 1
in fin. I. 7 lit. 5 part. 1. — P ríela ti qualiter eligendi sint,
et quEE antea debeantin consideralione venire, n. 1 1. 17
tit. 5 part. 1. — quaj scire debeant, ut legitimé possint pro-
moveriad pra;laturam, n, 1 in prooem. tit. 5 part. 1, et n. 1
1. 22 iLid. et n. 2 in med, 1. 1 tit. 3 part. 1. — Prajlatus qualis
debeat rsse in se, ad hoc nt electio de se fücta valeat, n. 1
dict. 1. 22. — an deponatur propíer negligentiam, gloss. fi-
nal. 1. 48 lit. 5 part. 1 , et n. 4 1. 16 tit. 7 part. J.— an
possit subditum siium suis manibus verberare, et quando,
n. 5 I. 56 lit. 5 part. 1. — Pra'lati excedentes modum in cas-
tigando suiít excotnmunicati, nnni. final, dict. I. 56. —
non debent ludere, ñeque i bi interesse, num. 1 ct 3 1. 57
til. 5 parí. 1. — Pis^ialus an prnpriis mauibus venuri
possil, et firam, vel aliam a\em accipcre, ibid. in n. 10.
— an di beaí negotinm prop'ium praTerre negoíio sna3
ecc'esiae, n. 1 1. 60 tit. 5 pail. 4. — an posíit fucere
suum consansnineum oeconomum ecc!^^iaí, n. final. 1. 61
ibid. — p( lesl esse de consiiio Regís, num. 4 1. 48 lit. 6
part. 1. — Praebili si bnbeaiit jnrisdictionem tempnralem
qnid farere debeant, et quid in causis criminalibus, et
ibi qu;:m puenam imponere polernnf, num. 6 dict. 1. 48.
— non lenentnr, si jiibendo quem leviter puniri, minis-
tri excesseiin', dict. n. 6. — dtbent in nece?sitate perso-
iialiier ¡re ad i ellum, et Regem juvare, n. 5 1. 52 tit. 6
part. 1. — non debent Regem juvare, si bellum sit contra
christianos, ibidem. — Prielatus non debet daré monacho
volenli transiré ad strictiorem Religionem licentiam, an-
tequam ipse monachus habeat quíEsitum monaslerium, be-
né potest tamen illam licentiam sibi concederé, ut sub sua
obedientia vadat, n. 5 in princ. 1. 9 tit. 7 part. 1. — an
lenealiir recipeie nionachum si poeniteat, eo quia petiit
licentiam transcnndi ad alijid monaslerium, ibid. in fin.
• — Pra'lati an possint daré monachis lirenliam habendi
propriiim, n. 2 I. 14 ti!. 7 part. 1. — Praelatus an possit
pro libera volúntate removeré oflirialem, n. 6 1. 16 ibid.
— Pra?lnti, \el Pra>lalaj íi nosiler insrrcdicntibus, qnae ñe-
que nomine doiis non possunt recipeie, n. 3 I. 22 ibidem.
— regulares ex fncilior'bns causis removentnr íi Praelatii^,
qufim sa-cnlares, n. 3 1. 23 lit. 7 part. i. — po-suntad li-
bilum omnia vola Religiosorum commu tare, etiiritaie,
n. 40 in med. 1. 3 lit. 8 parf. i. — anctonla^ necessaria
c t in commutatione voli, qualecumque sit, exceplis duo-
biis, n. 1 1. 5 lit. 8 parf. 1. — Praelatus citra Episcopum
liabens de jure speciale jus episcopale in personis, ita po-
li rit dispensare, siculi Episcopus, ibidem. — Prcelali- ju-
risdictionem habenles, an possint excommunicare, et qua-
les, n. 2 1. 7 ü'. 9 part. U — qui dicantur stricto verbo,
ibidem. — babentes jurisdictionem lemporalem, an pos-
sint subditos excommunicare, et quid in istis regnis serve-
tur, dict. n. 2. — in quibus casibus possint res ecclesiasti-
cus alienare, gloss. 1. 1 el 2 tit. 14 part. 1. — El an in tali
alienaiione rcquiralur consensus capituli, n. 1 dict. 1. 2.
— Prselatum non polest daré licentiam vendendi rem ec-
clesiaj generaliler sine specificatione, sed debet eam no-
minare cum causse cognitione, num, 2 in fin. I. 2 tit. 14
part. 1. — Praílatus potest donare de rebus ecclesiae at-
ienta consuetudine loci, et quanlilate rei, n. 2 1. 4 tit. 14
parí. 1. — quid donare pnssit de rebus ecclesiíE suae, gloss.
dict. 1. 4, 5 et6. — Etquid si facial illicitam donationem
alicui cum consensu Capituli, an valeal, dict. gloss. dict.
1. 4. — Et quid si iilicita fuit donalio, servataque fuit
forma, an valeat ubi ecclesia la;sa fuit, n. 3 ibid. — Pras-
latus án possit sine consensu capituli res ecclesiaj suaj mo-
nasterio de novo construendo daré, n. 5 ibid. — f.l quid
si Praelatus, et Capitulum velint aliam ecclesiam sa;cula-
rem faceré de novo ex causa, forte quia crevit populas,
011 sit Ídem, n. 6 dict. 1. 4. — Et an sit differentia utrum
bona sint divisa inter Capitulum et Proelatum, nec ne,
ibid. in n. 7. — Et an quilibet Praelatus istud faceré
possit citra Epifcopnm, dict, n. 7 ad fin. — Praelatus qnai
possit expenderé de rebus ecclesiae sine consensu capituli ,
n. 2 in fin. 1. 7 tit. 14 parí. 1. — nüiil ficere potest sine
consensu capituli nisi tribus casibus, ut in minoribus^ne-
gotiis, etc. n. 2 1. 9 lit. 14pai*1. 1. — an possit provide-
re beneficia in quem volntril, irrequisito consensu ca-
piLiiM," ibidem num. 3. — in quibus rebus con-ilium,
in quibus vero conseirsnm capituli petere debeat, ibidem,
in n. fin. — cum capitulo potest ex cau'^a beneficia
miiiuere , et fructus ad tempus percipere, num. 6 I. 5
tit. 16 part. 1. — Praelali gratis debent judicare, n. 51. 8
tit. 17 part. 1. — Praelatus eügi non debet usque dum
Praelalusjam mortuiis fuerit sepultiis, secundum n. 1 1.20
tit. 13 part. 2, et idem de R ge, ibidem. — in propriis re-
bus, vel ecclesiíe suae, sive bona sint divisa inter Episco-
pum, el capitulum, sive non, bené conslituil procurnto-
rem, n. 9 1. 2 lit. 5 part. 3, et quando secús, ibidem. —
an possit procuratorem constituere sine consensu caiiiiul!,
et quando, n. 11 1. 2 tit. 5 part. 3. — non potest conce-
deré futura in praejudicium successorum, num. 9 in med.
I. 10 tit. 18 part. 3. — pro observantia conlractus po'e't
generaliler obligare bona ecclesiae, non vero specialüer,
n. 9 1. 70 lit. 18 part. 3. — cüm ex causa se absenlat,
an et qualiter vicarios constituere debeat, n. 6 1. 4 tit. 20
pait.3. — Piffilati an teneantur ad reslitutionem, si fructus
srffi pvaelatura; seu beneficii malé consumpserint, n. 4
leg. 12 til. 28 part. 3. — an possint imponere servililteni
in re eccle'ias, et quare non, n. 1 I. 10 tit. 31 part. 3. —
non sunt domini rerum ecclesiae, ibid. — Prajlati licentia
an rcqniratur de juslitia , ut maritns habita licentia uxo-
ris possit Religionem intrare , n. 5 I. 2 tit. 10 part. 4- —
majorcs debent de causis matrimonialibus cognoscere, et
an et quando illud faceré possint Praelali inferiores , n. 2
el 4 cum seq. 1. 7 per text. ib'dem, tit. 10 part. 4. — an
possint infeudare res ecclesiaj, sive in solitis infeudari,sive
SEPTEM PAÍ\TITARÜ¡\1.
3S5
in non sohlis, n. 4 in princip. I. 3 tit. 26 part. ¿i. — Et
an in tali infeiidalione talis rei ecclesiaslic^ requiranlur
solemnitales, riiio^in alionalione requiruntur, dict. n. 4 in
princip. — Et quid si rci iiifcudatio fieii debcatin descen-
deiiles iilins cui primó conces«a fuit, et quid si ecclesia dc-
vencrit ad pauppitalein , iliilein. — Prailatus, et capitu-
liim si in concfssioite feudi dicant illnd csse antiquum, an
illiid ila esse pra;siimatur, diit, n. 4 in ejus fin. — et ca-
piluluni si consentianl iii niiitiio ecclesia; facto, an obligent
occlesiam ad reddiMidnm, n. 2 1. 3 tit. 1 part. 5. — el ca-
ptulum si in instrunionlo confileantur pecuniara ccclasine
muluatani fuisse comeisam in utilitatem ecclesioe, an e\
hoc ecclesia fíravctiir ad restitiitionem, ibid. — non debet
pra?ponere ulilitaleni sunni utilitali ecilesia;, n. 8 in fin.
leg. 4 lit. 3 part. 5. — Piajlati an possinl liypotliecarc res
ecclesiae, et quaiiler, et an idcni sit m tutore, n. 2 I. >i
lit. 5 part. 5. — Praelalussi cum pecunia sua; ccclc.-iaütin
emat, an res sic enipta sua sit, vei ecclesiae, n. 6 1. 49 \fr
lext. ibidi-m, lit. 5 parl. 5. — Et qnid si Prre'latus rtm
ematper inlerposilam personam, ibiiiem. — Prielatiis si
Diuluavit pecuniam suíe ecclesiaB fralri suo, si ipse px illa
praediuni emat, an tale praedium sit ecclesia-, ibidein. —
Et quid si Ínter contrahentes cuni pecnnia ecclesiac aclura
sit, ut omne doininiuni in emptorem Iranscat, non in rccle-
siam, ibid. — Prajlatus, et ecclesia si decomniuni pccnnia
rem emerint, cujaeril res sic enipta, dicl. n. 6 in ejiis lin.
•^an debeat prajstare asscnsum, quando res spiritualis pro
alia permutatur, et quid si non sit Episcopus, sed aliiis
jurisdictionem Episcopjlem liabens, et quid sede vacante,
iium. 6 1. 2 tit. 6 part. 5, et ibid. n. 8. — Et quando auc-
torltasEpiscopi licet in tali permiilatione iuterveniat, per-
mutatio beneficiorum non valet, ibidem in n. 8. — Proe-
latussirem ecclesia; conduxit eliam utiliter, an ejus suc-
cessor teueatur stare sua; conductioni, num. 4 1. 2 lit. 8
part. 5. — dici ur successor necessaiius, ñeque tonetur
stare colono, ibideni, — Praelati bené possunt castigare
subditos suos, n. 3 1. 11 lit. S part. 5. — Praelatus, qui
palilur rem ecclesise piascribi, tenetur resarciré (\c sno,
quod ex sua negligentia fuit pra?scr¡ptuni, num. 6 I. 15
tit. 8 part. 5. — an tacilé videatur bypotbecasse bona sua
pro administratione rerum siiae ecclesia;, n. 4 ad fin, 1. 23
tit. 13 part. 5. — si credens aliqueni perilum ei pra;.beu-
dam dederit, si postea ejus imperitia detegatur, an illud
ita sibidatum ab eo avocari possit, num. 1 leg, 46 lit. 14
part. 5. — an de bonis ecclesiae partera venderé possit , ut
emat aliquid in comraodum ipsius ecclesia;, n. 4 1. 3 tit. 6
part. 6. — an teneatur resarciré daninnm ecclrsirc sux
datum sui culpa, et an compenselur cinn lucro, sen uic-
lioranientis in alia re factis, num. 3 1. 7 tit. 9 part. 6. —
nominatus execuior á testalore, an suum Convenluin eli-
gere possit, n. 2 1. 3 per textum ibid. tit. 10 part. 6. -r— si
decedat, cujus expensis sepeliri debeat, an dignilatis, vel
proprii palrimonii, n. 4 qua;st. 2 1. 2 tit. 11 part. 6. — an
possit auciorilatem interponere ex intervallo, num. 7 1. 17
lit, i 6 part, 6. — Et an paupertas excuset aliquem á Prae-
latura, n. 12 leg. 2 lit. 17 part. 6. — Pra;latiis an stalim
qiiüd accusatur de suspecto, debeat alius loco ipsius poni,
n. 2 1. 3 lit. 18 part. 6. — an durante inquisilionc possit
suspcndi infamia facti nolalus, n. 8 1. 2 tit, 6 part. 7. —
nomine sui monacbi injuriati aclionem injuriarum inten-
tare potosí, n, 3 1. 10 tit. 9 part. 7. — Et quid si injuria
nionacho facta laesus sit, ibidera. — Praelatus si commn-
nicalo consilio nlicui violenlianí feceril, an tune ecc!e;;ia
puniatur poena L. sí qiiis in laniam, C. unde vi, per n. 1
et 2 I. 17 per lext. ibidcm, tit. 10 part. 7. — EtsolaPra;-.
lati raíihabitio damnuní ecclesia: non ingeril, n. 4 ibidein.
Praelatus durius debet puniri, quám subditus, et quando,
et qnare, n. 1 1, 2 tit. 28 part. 7.
Pr.t.legata an veniant in restitutione fidei commissi,
n. 91. 14 tit. 5 parl. 6. — an dcbeantur, quando haeredi-
tas pervenit ad fiscum, eó quia baeres institutos erat indi-
gnus ex aliqua causa, n. 2>'5 I. 13 tit. 7 part. 6. — Pra.4e-
gaium, an et quando ha>res possit illud acccplare, el repu-
diare baeredilatem,ii. 1 1. 2 per lext. ibid. lit. 9 part. 9.
Pr^mil'm dcbctur benenierentibus, num.. 5 1. 51 lit. 18
-part, 3, et gloss. fin. 1. 3 !it. 1 parl. 1, et n. 4 1. 2 til. 27
part. 2, et n. 2 ad fin. 1. 10 til. 18 p rt. 3. — Ptaunia
dari debent secundum facti qnalilatem per quod bene me-
rctur, n. 4 1. 4 lit. 27 part, 2. — Pracniium non nicrctur
ille, qiiialiquod crimen derer!, si illud non probé!, n. 4 1.3
tit. 22 parl. 4. — an mcreaiur scrvus, qi:i indicia proba-
vitper qua; fuit devcnlum ad torturaní, si c:: tortura fuit
ortaconfessio dclicti, ibidcm. — légale an cousequatur ule,
quidicitsibi ipsi jus, n. 7 in fin. I. 46 lit, 5 p:irl. 5. —
liberlatis an consequetur servus, qui pro¡>! Ja aui lorilale
occidit occisorem domini sui, ibidem. — deliciur su <!•-
ferenti, n. 2 1. 14 per lext. ibid. ti!. 7 part. 6. — debe-
tur revelanti prodilionem, ibid. • — an mcreaiur ille, ([ui
ignoranter aliquid fecit per quod pra:iuium deboLattir,
n. 3 1. 4 tit. 9 part. 0.
Pb^monehe debet magister na\is ibidem venientes de
periculo quod cst in trunsiUi navigii, num. 3 leg. 9 lit. 9
part. 5.
Pr^rogativa spniorum, vide in verbo Sbnex, ele.
Presetíter parocbialis ad tempus bent' pnterit convoca-
re aTos clericos, ut sibi coadjnventin parocbianormu con-
fessionibus, in p^rpcUium vero non, num. 1 leg. 21 lit. 4
part. 1. — parocbialis poiest suum parorbiauum extra Di(E-
ccsira suam absolvere, nuui. 5 dict. I. 21 til. 4 part. 1. —
Prcsbyteri parochiales debent recurrcre ad Episcopum p:o
pncniteutiis, dicl. n. 5 ibidem. — Presbylcr parocliianus
si noluerit paro^biano sno daré licentiam alibi confitendi
peccata, poiest superiorem adire, n. 7 dict. 1. 21, et n. 2
1. 22 ÜMd. — magis puniendus est, quám Diaconus, n. 7
1. 25 lit. 4 part. 1. -^parachialis poiest probibilionem de
non conlrabcndo malriitionio inler aliquos faceré, si ei
crnstel de impedimento, debet lamen illud ordinario re-
fcrrp, n. 8 1, 1 til. 3 part. 4.
Pbe-^bvtkr PAROcniALis, vide supra in verbo Parochus,
— Prffiscribcns contra tributa, et reddilus regales, an pos-,
sil consueludine abíjua jiivari, n. 4 '• C lit. 29 part. 3. —
lem immobilcm, an semper debeat liaberc bonam fidem,
lam lempore contradus, quíim Iraditionis, num. 2 leg. 9
lit. 29 part. 3. — bona fide ignoraos debilum, an sit tu-
tus in foro conscientiae, n. 1 1. 12 tit. 29 part. 3. — cum
Ululo vero, sive putativo, an in eo bona lides prcrsumatur,
etiam errore injusto, n. 2 1. 18 ibidem. - — si in parte reí
jira's Tipt¡e babeat bonam fidem, et in parle uialam, an
possit praíscribere, ibidem. — ex causa, quam babel íi ju-
dice, an debeat babere bonam fidem, dict. n. 2 dict. 1. 18
tit. 29 part. 3. — cum mala fide per triginta anuos facit
rem suam, sed si cccideril íi possessione, i'laní vindicare
non potcrit, n. 4 1. 21 lit. 29 part. 3. — rem per tri»
(iMi'a annos !l!>nn vendicare oolerit, quando sibi fuit fii»
25
»8o
h\Di:X- MATEIÍIARUM
rata, seu per vií^ ailaía, et an tune dicalur in !ali re ha-
beredominium, n, 5 I. 21 tit. 29 part. 3. — El quid siil-
lain alicui commodavil,vel locaút,qualil( rillam recupe-
ret, 11. o ibideni. — Pra>scribeiis rem cum mala fule finita
prsDScriptione, si judiéis auctoritHle ea lanquaiu con'.umnx
spolietur, an il!o iufra tempus debilum veniente recupe-
let rem illam, non obstante quód in ea missus velil pro-
bare de dominio suo, n. 7 leg. 21 tit. 29 part. 7. — de-
bitum, per quod tempus illud debeat praescribere, etiara
contra ecclesiam, num. 1 i. 22 til. 29 part. 3. — Et an
contra praescribentem possit liaberl reeursus ad ecclesiam
per viam denuntiationis evangelicae, etiamsi bona fide
praescribat, n. 2 dict. 1. 22 tit. 29 part. 3. — Prsescribens
liberlíitpm suam, qualis in hoc se liabere debeat, n. 1 et2
K 23 lit. 29 part. 3. — rem majoriae si juvetur aliquo ti-
tulo, an praescriptio teneat, num. 3 quajst. A 1. 10 tit. 26
part. k.
Pii/3:scRiBERE an possit quis viam publicam, n. 2 leg. 7
til. 29 part. 3. — an possit rem ecclesiae illam emens sine
snienüiilate requisita, credens esse suam, n. 3 1. 14 tit. 29
par!. 3.
PfiiESGRiPTOR malae fidei per triginta annos facit rem
suam, el ab ómnibus ejus possessionem recuperiire pote-
rit, et an vindicare tan.quam dominus, et quid si illam
commodaverit, num. 2, i, 5et 6 1. 21 lit. 29 part. 3. —
ilt quid si e¡ objiciatur de dominio, eliam praemissa judiéis
auclorilate, num. 7 ibid. — Praescriptor bonaj fidei per
longissimum tempus, si coneurrat cum vero domino ad
vindicationem rei prcescriptae, quis praiferri debeat in vin-
dicalione rei, num. 8 dict. 1. 21 til. 29 part. 3. — si rem,
quam per triginta aiinos praescripsit, penes creditorem ,
contra quera prasscripsit , inveneritj an ab illo illam vin-
dicare poterit, num. 9 leg. 21 tit. 29 part. 3. — Et an
contra praescribentem possit haberi reeursus ad ecclesiam
per denunlialionem evangelicam, n. 2 I. 22 tit. 29 part. 3.
-^— Pra35cripíor rei loealae, sive conducta;, nihil ogitinlior,
qnia non lenet praescriptio , num. 2 dict. leg. 22. — suae
libertatis, et quid cum tali praescriplione concurrere de-
beat., num. 1 et 2 1. 23 tit. 29 part. 3.
Pi\;f.scrh>tio non habet Inchoata, vel coepta.
locum, vel an currat,
vel habeat locum , vel
non , vel an proceda!,
vel non proeedat.
Interrumpitur, vel impedi-
tur.
Continuatur.
Renuntiare, vel renuntiari.
Pr,escriptio consistit in actibus limitalis, et non egre-
ditur formamillorum actuum, num. 10 1. 2 tit. 15 part. 2.
— Tota enim vis praescriplionis est in ipso usu, qui in
facto consistit, et ideo ultra factum non porrigitur, ibid.
in versic. Uiule si solum, — Praescriptio super habendis
nundinis in aliquo loco, an amillatur per non usum decem
üiinorum, siculi in privilegiis, n. 2 1. 42 lit. 18 part. 3.
— ^aÜDiHiim reddiliis, an aequiratur praescriplione im-
nienioriali, num. 5 1. 6 tit. 29 part. 3. — si fiierit exclusa
per ¡egcm civilem, vel municipnlem , an videalur exclusa
in)nic>morialis,nnm. 2 1. 7 lit. 29 parí. 3. — analiquando
plus opeetur, quám pactum," num. 1 1. 7 tit. 29 part. 3.
— in rebus communibus civitalis, quaiido pra.scrib¡ pos-
sunt, quulis esse debeat, num. 6 1. 6 lit. 29 part. 3.— Et
ítn Ídem esse debeat in praescriplione hlm vitulis , dict. n. 6
in fin. — PraiscripíJo qu;ulrap;enaiia si a!) ea non pttalur
restilutio iiilrn quíiririeiinium , an et post peti possit , si
üileuor»i!-s!:i!n laNJo , num. 9 il.i i. — eliam slatutaria,
an habeat locum in íiliis constilulis in patrís potestate,
num. 2 1. 8 lit. 29 part. 3. — contra dotem matrimonio
soluto, qu -.ntuin tempus durare debeat, num. 6 1. 8 lit. 29
part. 3. — triennalis sufficit ad hoc, ut bon^ fidei posscs-
si r facial fruclus suos , quos reslituere tenebatur, n. d I. 9
ibid. — triginta annorum, an currat contra prodigum cui
bona interdicta sunt, num. 2 1. 11 tit. 29 part. 3. — cum
bona fide caúsala ab errore juris, etiam in contractu ájure
repróbalo , au proeedat in piiescriptione longis^imi tempo-
ris, num. 3 in fin. leg, lA tit. 29 parí. 3. — lungissimi
temporis bene valet etiam sine titulo, dummodo ibi adsit
bona fides, ibid. — trium annorum bené excludit perpe-
tuam haereditatis petilionem, num. 3 1. 15 tit. 29 purt. 3.
— decem vel viginti annorum est communis clericis, et
laicis, n. 1 1. 18 tit. 29 part. 3. — immemoriaiis qualiler
probetur; et aliqua de hoc \ide per num. 5 1. 12 tit. 22
part. 1. — Et an in praescriplione bt)na fides prajsumatur,
si praícessit lilulus veros, sive pulativus, eliam errore in-
justo , num. 2 1. 18 ti!. 29 part. 3.— Et quid si in parle
rei habeat bonam fidem , in parte vero alia malam, ibid. —
Et an in prascriplionelongi temporis sil necessarius titu-
lus, et qualis debeat esse, et quis lilulus suíEcial, n. 3
1. 18 tit. 29 part. 3. — Et an ad praescriplionem requiratur,
quód praescribens sciat de titulo in initio possessionis, si
postea ülud apparet in genere, ibid. — Praeseriplio caúsala
ex titulo nullo, an valeal, et quid si suporveuiat defeclns
tiluli, an interrumpaiur prajscriplio , dict. num. 3 dict.
!. ■18. — Et au suíficiat probare justissimam credulitalem
titu'i, ibidem. — Praescriptio decem annorum non valet,
nisi dominus rei proesciiplae sil prasens, el an ista prac-
senlia debeat probaii , an vero pra'snmalur, n. 5 ibid. —
debet esse triginta annorum , lic't emptor habeat bonam
fidem, si vendilor illam malam h^^buerit, qnod liraiía
muliis modis, de quibus per num. 1 1. 19 lit. 29 part. 3.
— El an tune talis emptor Publicianain actionem intentare
polerjt, ibid. in niim. 2. — el qiinndo dieetur dominura
esse p;a3sentom, vel non ad pra:scriplionem decem, ve!
viginli annorum, num. 5 1. 18, el num. 3 leg. d9 tit. 29
part. 3. — Prafscriptio nn!'(|uani valeí quomodocumque
in praíscribente adsil mala fides, num. 1 1. 12, et
num. 2 1. 21 , til. 29 parí. 3. — El an teneat statu-
lum , quód praescriptio possit cuinre, etiam cum mala
fide, ibidem. — Pra?scriplio longissimi temporis in habente
malam fidem, an prosil ad rei douiinium consequendum i
ila ut si á possessione ceciderit rem vindicare possit, n. 5
el 5 dicl. 1. 21. — debiii cujus temporis tsse debeat, eliam
contra ecclesiam, num, 1 1. 22 lit. 29 part. 3. — Et quid
si priL'scribal cum mala fide, vel sil debilum causatum ex
serviliis, ibid. — Prascriptio libertatis qualis esse debeat,
ut valeat, et teneal , num. 1 el 2 1. 23 lit. 29 pai;t. 3. —
libertatis jam morluí poslquinquennium proeedit, etiam
conlra pnpillum ,• num. 3 1. 25 ibid. — qualiler proeedat
contra ecclesiam in qnibuseuraque actionibus, et pro qui-
buscnmqne rebus, num. 1, 2, 3 et 6 1. 26 tit. 29 part. 3.
— debet esse completa ad hoc, ut restilutio propler justain
causam peli possit, num. 5 dicl. I. 26 tit. 29 part. 3. — an
habeatur pro completa , si pauci dies'reslal¡anl, et an de-
tur restilulio adversos talem interniptionem, num. 2 1. 29
til. 29 parí. 3. — qualis esse diboat in servilute aquaeduc-
luspublici, vel privali praís- ribei.da , nnni. 2 1. 4 in» SI
part. 3. — an inducatur per aqiiam per se ipsam fluentem,
num. 2 1.15 til. 3i par'. 3. — nunquam valeí cum iuler-
SEPTEM PARTITARUM.
£87
venit inedianlibus rebus inanimatis, dict. num. 2.— Et an
in praescriptione servitulis requiratur scienlia domini, et
quidsi prffiscribens liaberet tiluiuin h tertio, num. 3 dict.
L 15 tit. 31 parl. 3. — Et quid si ante impletam prxscrip-
tionem fuerit sibi contradicinin, sen non pracslilapnlieiitia
utendi, ibidem. — El an iii prasciiplione serviliitis debciit
allegan, et adesse bona lidis, ibid. nuni. 4- — Et an cd
hocaliquid prosit exercitiiim actus, quod de facili el gra-
tiosé solet concedí, scienle ct pracsente eo ad qiiem peili-
nct, et an ex boc consliluatur quis in quasi possessione ,
et videalur uli jure siio , num. 5 dicl. 1. 15 tit. 31 parL 3.
— Praescriptio scrvitutis contra ecclesiam, etiam in ha-
bentibus causam continuam, qualis esse debeat, num. 7
dict. 1. 15. — qualis desidereturin servitute, quando licüt
aqiia actualiter non cadat, seniper tamen potest polenliali-
ter cadere, num. 8 leg. 15 tit. 31 part. 3. — qualis esse
debeat in servitutibus babenlibus causam conliituam, vel
discontinuara, et quando sola praescriptio longi temporis
sufficiat in servitutibus discontinuis, et quibus medianli-
bus, num. 11 et 12 ibid. — liberlatis urbanas servitutis
qualis esse debeat, remiisivü per num. 2 et 3 1. 16 tit. 31
part. 3. — Etquaiito lempore praíscribatur libertas servi-
tutis babentis causam coiilinuamjuie communi, etParti-
tarum, num. 5 ibid. — Praescriptio immemorialis qualis
esse debeat, ut ex ea in possessorio et petitorio aiiquid
pfobetur, et qualiter in articulis deduci debeat, et quando
píx'siimatiir fuisse pemietum, et violenliam introduclam,
et alia jiliira circa ipsius validitatem, et quando probet,
vcl non, et quando juvet, vel non, num. 2 leg. 6
til. 25 part. 4. — longi-^^simi temporis, an sufficiat ad boc
iit aliquis feudo privari possit, quando ü feudatario fuit
ylieri venditum, sive feudum sit in alterius persona for-
matuní, sive non, num. 3 1. 10 til. 26 part. 4. — et an ídem
sit dicendum in procscriplione centenaria, ibid. — El quid
si dominus fciidi alienaiionem feudi sciret, etconsentiret,
an tune excludalur praescriptione longissima , ibidem. —
PrKscriplio , dicia , an siculi domino non nocet, ita ñeque
noreal agcatis vocalis ad feudum antiquum, dict. num. 3
quaest, 2. — Et an tali praescriptione non obstante detur
i agnatis utilis rei vindicalio ad illud babendum , ibid. m
quaest. 2. — Praescriptio quadragenaria in rebus ecclesiae,
vel aliler alienare prohibitis juncia titulo invalido, etiam
errore juris, an praestet securilatem, n. 3 quaest. 4 1. 10
tit. 26 part. 4. — an videalur prohibila , eó quód aliqua-
rum rcrum fuit á lege, vel testatore prohibila alienalio,
ibid. — non potest plus operare, quiím verus tilulus cum
volúntate domini tradentis, ibid. — fundatur in negligen-
tia, et tácito consensu illius contra quem praescribitur,
num. 3 1. 10 tit. 26 part. li. — Et quid si talis praesciiplio
fueril immemorialis, ibid,— Prsescripiio centenaria non
excusat , quominus Laereticus, etiam morluus, accusari
possit, n. 51. 7 til. 1 parL 7. — an idem operetur, quod
privilrgium , quantum ad hoc, scilicet ut solí certi homi-
nes officium exercere possint, vel rem certo pretio vendant,
vel quid simile, num. 2 1. 2 tit. 7 part. 5. — Et illud quod
privilegio acquiri potest, etiam príEScriplione acquiritur,
dict. num. 2 dict. 1. 2.
Pb^scriptio non habet, vel an habeat locum , vel an
currat, vel non currit, vel an proccdat, vel non proce-
dit. etc. — non babel locum in monacliis volentibus prac^
scribere obedienliam, num. 2 1. 30 tit. 7, part. 1, — non
habet Iccum in rebus ecclesiaj. nisi quando re^ '^»'^» in
domicilio ecclesiae, num. 11.6 tit. 29 part. 3. — decinia-
rum, an babeat locum in personis laicorum, ibidem. —
an habeat locum in liis, quae meri imperii sunt, num. 3 1. 6
til. 29 part. 3. — Et quot anni sufliciant cíim Iractatur de
pra?scriptione jurisdiclionis inler prívalos inferiores dómi-
nos , dicl. num. 3. — Prajscriplio an habeat locum in red-
dilibus regalibus , et tribulis , et an isli rebus sacris aequí-
parentur, num. 41.6 til. 29 part. 3. — non habet locum
in rebus quaj ómnibus sunt communes , num. 1 , 2 tt 3
]. 7 tit. 29 part. 3. — Et an idem sit dicendum, si istar ri s
praescribantur lempore immemoríali, dict. n. 1 in prínc.
— Praescriplio immemorialis jam, quod in viis , et pl itcis,
et alus rebus communibus non habet locujn, ntsupradic-
lum est, an idem sit dicendum iu terminis ci-italis p »■-
scribendis, quas non sunt exitus , vel defcssaj, etc. ibiil. —
an habeat locum in iilis rebus in quibus cadit possessio,
licél non dominium , ibid. — an habeat locum in scrvilutí-
Lus rerum quae sunt in nsu publico, el quando, dict. n. 1.
— an habeat locum in rebus ecclesiae, et quando, et per
quantum tempus, num. 1 leg. 7 til. 29 parí. 3. — eliam
statularia, an habeat locum in fdiis conslitulis in pilris
polestate, n. 2 1. 8 til. 29 part. ?. -— beni curret contra
filiumin palris polestate conslitulum, 1,11 indo patriusus-
fructus rei non quaererelur, num. 4 dict. 1. 8. — triginta
annorum an currat contra prodigum, cui bona interdicta
sunt, num. 2 1. 11 til. 29 part. 3. — non habet locum,
quando quis eral in fado proprio, creú lo rem cum ti-
tulo possidere, cum ila non sil , gloss. 1. 14 i- • -'"'* part. 3.
— an habeat locum , ubi erratur in jure , id est credendo
possíderecum titulo, cíim lilulus nullus sit, num. 3 1. 14
tit. 29 part. 3. — Et quantum tempus requiratur ad vali-
ditatem praescriptionis in supradicto casu, ibid. — Prae-
scriptio an habeat locum, quando quis emit rem ecclesiaj
sine solemnitale k jure requisita, credens illam esse suara,
n. 3 suprá dict.— cum bona fide caúsala ab errore juris,
etiam in contractu i jure repróbalo, an procedat in prae-
scriptione longissimi temporis, ibidem in dict. num. 3 in
ejus fine. — an habeat locum in re alleri pro pignore data,
et quando, num. 2 I. 17 tit. 29 part. 3. — an procedat,
etíamsi praescribens ignoret titulum in inilio possessionis ,
dum tamen superveniat litulí scientia ante praíscripíionem
completara, num. 3 leg. 18 tií. 29 part. 3. —cura mala
fide, an procedat in actionibuspersonalibus, num. 2 I. 22
tit. 29 part. 3. — non habet locum in re lócala, sive con-
ducta, n. 3 dicl. leg. 22. — libertalis jam morlui posl
quinquennium habet locura , etiam contra pupillum, n. 3
leg. 25 ibid. — qualiter procedat contra ecclesiam in quí-
buscumque aclioníbus, el quibuscumque rebus, num. 1,
2, 3 et 6 leg. 26 tit. 29 part. 3. — an habeat locum Jn
emente rem alleri pro pignore obligatam, el quando non,
num. 2 1, 27 til. 29 part. 3. — quadragennalis, an habeat,
locum in hospitalibus , seu in aliislocis piis, sicuti in ec-
clesia, num. 4 1. 26 ibid. — an procedat conlra absentem
ex causa probabili et necessaria, vel probabili tantum, n. 1
leg. 28 tit. 29 part, 3. — non curritin donatione propter
nupiías, ñeque in arrharum donatione, num. 4 in med.
1, 1 til. Id part. 4. — longissima, vel alia quaelibel, an
habeat locum ín bonis majoriae, vel in tota ipsa majoria,
num. 2 iu qua;sl. 4 !• 10 lil. 26 part. 4. — Et quid sí prae-
pcribens habeat lilulum, eliam invalídum, ibid. inqua-st. 4
dict. 1. 3, — Et an in pr.-escriplione longissima requiratuí
tilulus, et ex iilo titulo corroborelur, dict. n. Sin quxst.
^8
INDEX M aterí ARUM
Praescriptio non currit agere
dicl. ). 10 tit. 26 part. i.
non valenti, dict. num. S. — feudi an procedat contra
dominum, vel agnatos, qui ad illud fuerunt vocati, n. 3
in princ. 1. 10 lit. 26 part. 4. — Et ai talis prajscriptio ha-
toeal locura contra ipsum vassallum, dict. nuui. 3 dict.
1. 10 tit. 26 part. Zj. — Prrescriptio non habet locura,
quando emptor scit rera, quaní emit, esse alienara, n. 2
I, 54 pertext. ibid. tit. 5 part. 5. — effectualiter non currit
impedilo impedimento juris, el vel facti, num. 3 I. 7t¡t. 6
part. 6. — an liabeat locura in bonis niajorice, num. k in
princip. el ubi se referí, I. 6 üt. lí part. 6. — Et an peli-
lioai l-.aireditatis prsescribalurdecem annis, num. 1 1, 7 per
lexl. ibid. llt. 14 part. 6. — Prasscriplio non procedit, nisi
adsit praescribendi titulus, dict. num. 1. — Et an divisio
praestet justara praescribendi causara, num. 2 leg. 1 tit. 15
part. 6. — El an-, et quando minori re^ülutio delur contra
praescriplionem contra eum perfectam , num. 1 cura alus,
1. 9 pu- lext. ibid. lit. 19 pait. 6. — Praescriptio an currat
conna luinorem , qui veniara uitalis impelruvil, i'.ict. n. 1
dicl. 1. 9. — Et quid si lalis prajscriptio coepla fuit cura
deHii oto, ibidera in num. 3. — Etquid in príescriptionibus
lougis Jmi tenjporis, el a quo tempere incipiat curiere
qi.ad iennium, num. 6 e!. 7 ibid. — Prajscriplio an currat
contra pupiiluui, nura. 5 dict. 1. 9 per texl. ibidera. — Et
an contra llegera, ecclesiam, univtrsitatem, vel rempu-
Lliciira possit res pra;scribi, et qualiter istae personae resti-
tu; ntur, et an post quadriennium ; et plura in isla materia
vide per gloss. 1. 10 per lext. ibid, tJt, 19 part. 6. — Et
res dicilur alieiiarl per pi-asscriptionera, nura. 7 ad fin,
dict. I. 10 lit. 19 paií. 6. — El quo terapore prKSCribantur
acliones couipeUntes Regi, vel fisco, n. 8 in raed. dict.
}. 10. — Pr^scriptio non currit contra possidentera rera,
nura. 2 I. 23 lit. 14 part. 7. — trigiuta , vel quadraginta
annoriim, an locum habeat in arboribus, qui scindi pe-
tuntur, eo quód gia\e damnum ex eis vicinis datur, n. 17
ad fin. 1. 28 lit. 15 part. 7.
Pr.^scniPTio iNCHO.VTA, vel coepta. — Praescriptio si
i ! a i(jua re fuerit inchoata , an per supervenientiam dotis
inieriump; tur, quia data fuit in dolera, num. 5 leg. 8
til. 29 iiait. 3. — Et an idera sit dicendura in bonis para-
plurnaübus, ibid. — Praescriptio inchoala cura bona núe,
an süíliciat, etiarasi postea mala fides supervenerit, n. 1
1. 12 tit, 29 part. 3. — Et quid sit in hoc de jure canó-
nico ; et quid si supervenía! mala fides post completara
praEscriptionem , ibid. — Et an praescribens sit tutus in
foro animae, ubi post com|)Ietam praescriplionem super-
venit scientia rei alienae, ibidera. — Et an idem sit in eo,
qui bona íide ignorans praescripsit contra debilum, an sit
tutus in foro conscienliae, dict. n. 1 dict. leg. 12 tit. 29
part. 3. — Praescriplio incepta in praesentia iilius, qui
postra causa reipublic;e se absentavit, si implela sit in
ejus absentia, an valeat, n, 3 1. 28 tit. 29 part. 3. — Et
quid si prajscriplio quaí ccppla fuit in absentia, complea-
tur in ejus pra;senlia, ibidera, ■ — Et qnantura tempus ei
detur ad islam restilutionem petendam , ibidera.
PbjEScriptio iNTERRUMPiTUR, vcl impcditur. — Praj-
scriplio si in aliqua re fuerit inchoata, an per superve-
nientiam dolis interrumpatur, quia data fuit in dolera,
n. 5 1. 8 tit. 29 pait. 3. — Et an idem sit dicendura in
bonis paraphernalibus, ibidera. — Praescriptio caúsala ex
titulo nullo, an vale;it; et quid si superveniat defectus
tituli, an inlcrrunipatur praescriptio, num. 3 1. 18 tit. 29
part. 3. — ^ Et an sufficiat probare justissimam credulita-
tem tituli , dict, n. 1 dict. 1, 18. — Praescriptio interrupta
impedit praescriplionem, et in qua possessione istud pro-
cedat, n. 2 1. 29 til. 29 part. 3. — an interrumpatur, si
> qualitasrei mulelur, ibid. in fin. — an semper interrum-
patur sola citatione, a n vero per litis contestalionem ; et
quid in usucapione, num. 3 dict. I. 29. — interrurapitur
per solara missionem executoris de jure canónico secun-
duní Biildum , quera refert , dict. n. 3. ' — Et isla civilis
interruptio (it taiitüra siiper aciinne proposita, et non su.
per alia ; et reniissiones circa istara interruptionem prae.
scriptionis, ibidera, — Piaescriptio qualiter interrumpatur,
si debilor rcnova^set debitum, et quando, n, 4 ibidera. —
Praescrjplione lamen completa agnilio dcbiti nihil opera-
tur, n, 4 dict. 1. 29 til. 29 part. 3. — Praescriptio an in-
terrumpaiur per lilis conlestalionem faclara coram arbi-
tro, vel aibitratoie, ibid, n, 5. — qualiter interrumpatur,
si praesciibens sit poleos, vel morialur in'anle relicto liaü-
rcde sine tiilore; et an idem sil dicendura in aclione per-
soiíali, quod in reali, n. 1 I. 30 lit. 29 part. 3. — Et quid
ti prai'-cribens sit vagabundus, num. 2 dict. 1. 30 tit. 29
part. 3. — Praescriptio an interrumpatur apud Deum ex
tiicita populorum murmuralione, n. 2 I. 6 tit, 25 part, 4.
" — non impedilur, si non adsit ibi ¡lossessio ci\ilis, n. 3
1. 10 tit. 26 pan. 4.
PríEscriptioni renüntiare : Piaescriplioni, an possint
parles renüntiare per paclum , et an possit concedi per
privilegiura, quód non currat praescriptio contra aliquem,
n. 1 1. 1 tit. 29 part. 3. — Praescriptioni an videatur re.
nunliari", in causa in qua praescriptio possel renuntiari,
si pars promitlit aliquid perpetuó oi servare, vel atíendere,
ibid. in dict. n. 1. — Et ai legi Tauri possint partes re-
nüntiare, qua disponitur quód juri exsequendi praescriba-
tur decennio, ibid. — Praescriplio conlinualur in Iribuiis
Regis, licel debitor tributi alii solvat, vel alius pro Rege
colligat, n. 6 1. 6 til. 29 part. 3. — an continuetur haere-
dilalejacente, eliam sine possessione , num. 2 1. 29 lit. 29
pait. 3.
Prjjsens semper inteiligcre praesumitur, quod nota pro
teste dicente, factura se praesenle, scilicet et intelligente
num. 2 1. 8 til, 6 part. 3. — quando dicaturesse doiiJnus
quantum ad praescri|ilionem decera , vel vig'nti annorum,
nura. 3 1. 19 til, 29 part. 3, — Et quando dicalur pracsens
in Provincia, bid, — Praesens intelligere praesumitur, et
an audire sequalur intelligere, n, 3 I, 5 til. 9 part. 4.
— consentiré videtiir, si cíim prohibere potuit, illnd non
fecit, n. 1 per illum texl. ibid. 1. 6 tit. 1 part. 5. — quis di-
calur, n. 1 1. 9 lit, 12 part. 5. — si laceat, an et quando
consentiré videatur, n. 1 1. 23 lit. 34 part. 7.
Presentare an debeat patronus ad ecclesiam proprium
iilius loci , an vero extraneum , n. 9 1. 1 lit. 15 part. 1. —
Praesentari an possit per palronum Religiosos de licentia
sui Praelati, et an consanguineus, vel filius ibid. — Prae-
sentare an possit patronus illum, qui aliud üabeal bene-
ficiiim, ibid, — Piaescnlari an possint dúo, vel tres simul,
eliamsi patronus praesentans sit clericus , n, 8 dict, 1. 6
lit. 15- part. 1. — Praesentare potest patronus alium,
quíim primuní si sit laicus, si interira Episcopus priraam
praesenfa lionera non confirraaverit , n. 1 1. 7 ibid. — \n
clerico vero patrono est secíis, quia suam primara volun-
talem mutare nunquam polerit, n. 3 ibid. — Hoc lamen
eslveruní, si tale jus sibi lanquam clerico competit, se-
SEPTEM PAnTITARüM.
í??
cus si ratione patrimonii , quía tune sicnli laiciis poterit
variare, num. 2 dict, 1. 7 tit, 45 part. 1. — Pra-sentore
seipsum ad bencfícium non potest clericus patronus , n. 5
jbidem.
Pr^sentatio Episcopi seu alterius sine patrono, est
!pso jure nulla, n. 2 1. 5 lit. 15 part. 1. — per putronura
íieri debet de digno, alias non debet adraitti, num. 3 ibid.
— Et an qtiando Episcopus illum lanquam non idoneum
repeilit, debeat causain assignare, ibid. — Pra3sentatio
facta, litejam mola supcr jure patronalus, anetquando
valeat, n. final. 1. 9 lit 15 part. 1. — intra quantum lem-
pos fieri debeat, tam h patronis laicis, quám ecclesias-
ticis, num. 1 1. 11. tit. 45 part. 1.
PitESENTATOR au príESumatur scire condilionem praesen.
tati, n. 2 1. 25 tit. 5 part. 1, ct n. 5 1. 5 lit. 15 pnrt. 1.
— Piaesenlans indignum , an privetur pro ea vice poleslale
praesentandi , vel non, et quid si scienter feceril, n. 5
1. 5 til. 15 part. 4.
PríESentatos an de necessitate debeat esse Sacerdos,
num. 3 in fin. 1. 5 til. 15 part. 1. — Prtesentati si sint
sequé idonel , et unus sit de sanguine fundatoris, an
Episcopus propler hoc illum debeat praeferre, nnm. i 1. 6
ibid. — Pnesenlatussi ab Episcopo malitiosé non admitla-
tur, si praesentans paeniteal, babebit contra Episcopum
recursum, n. 5 dict. 1. 6.
Pr-í'Sentia an praesumalur, an vero probari debeat, ut
procederé possit praescripiio deceni annorum, num. 5 I. 18
tit. 29 part. 3. — si adsil , ibidem praesumitur esse intelli-
gentia, n. 3 1. 5 tit. 9 part. 4. — donatarii an requiratur
ad hoc, ut donatio illi facta valeat, num. 1 per totum,
1, A per lext. ibid. tit. i parí. 5. — donatarii non praesu-
milur, nisi dicatur etprobelur ; quod neta pro instrumen-
lis, dict. num. 1. — Principis quid operelur, n. 2 1. 5
Ut. 1 part. 6.
PrjEsf.s, et praesides Provinciarum assefsores babere
non possunl, el est eis per leges Regni prohibitum, n. 4
1. 2 lit. 21 parí. 3. — Praesides ex reddilibus publicis civi-
tatum debeut babere salaria sua , num. 3 leg. 10 lit. 28
parí. 3. — Praeses Provincias quis dicatur, num. 1 1. 5
lit. 5 part. 5. — Praeses, qvii de delicio mililiscognoscit,
quando ülud ad suum magislium remiltere lenealur, vel
non, iium. 5 cum alus ibidem, 1, 3 lit. 29 part. 7.
PrjEsl'mitür quis baptizatus, si inler cliristianos nalus
sil, sccus si apud infideles, num. penult. leg. 3 lil. 4
part, 1. — quis bapiizatus, nisi evidenlissimis probalio-
nibns conlra¡ium probelur, n. 2 iiifin. 1. 9 !il. /j par!. 1.
Pr.í:sumptio, el an plurespraesump! iones facianl plenaní
probalionem , num. 3 1. 11 per text. ibid. lit. 4 part. 3.—
quid sit, num. 2 1. 8 lit. 14 part. 3, el num. 1 1. 12 til. 6
parí. 6. — legis, qnae est quenilibet vivere centuní annis,
an sufliciat quando quis se fundat in vita alicujus, num. 2
1. 14 til. 14 part. 3. — oua;libel suílicitad loUendam prae-
sumplionem de sponlanea volúntate, num. 1. 1. 42 lit. 18
part. 3. — cslpro aclu in quo auclorilas judiéis intervenit,
quod sit debito modo factuin, num. 8 1. 60 tit. 18 parí. 3.
— recipit probalionem in conlrarium per aliam praisump-
tionem, num. 7 I. 115 lit. 18 part. 3. — juris recipil sem-
per probalionem in contrarium, ibid. el num. 2 1, 6 lil. 25
part. 4- — mali est contra iniranles per locnm non con-
snetum inlrari, num. 3 1. 15 tit. 28 part. 3. — una aliara
excludit, etianí violenlam, num. 3 1. 46 til. 5 part. 5. —
Et an qui habet pro se praesumplioneD) , diratur probare.
nnm. 2 I. 45 lit. 8 part. 5. — Praesumplio an sil contra
cuslodes, si res cnsloditae non reperianlur, vel si locus
custodia? sit fractus, et an torqueri possint, num. 4. 1. 25
til. 8 part. 5. — Et quae veniant in nobili praisumptione
excusandi delicluní , nnm. 1 leg. 17 lit. 10 part. 5. Et
quando vera probalio haberi non polest, tune oporlet pro.
cederé per argumenta el prasunipliones, num. 7 ad fin.
1. 2 tit. 11 part. 5. —El ex quibus pra;sumalur contraclum
esse usurarium , num. 2 el 3 1. 40 liu 11 part. 5. — et ex
quibus pra;sumatur contraclum esse simulatum , vel usu-
rarium, ibid. in num. 6.— El viginli sex praesumpliones
siraulationis, remissivé per dict. num. 6. — Piajsumptio
fraudis sive doli, an tolialur per proteslalionem praece-
denlem , num. 15 1. 5 liL 6 parí. 6. — in bonam parlem
semper est pro Religiosis, n. 5 1. 2 per illum text. ibid,
tit. 10 parí. 6. — El qua; praesumpliones facianl indicium
ad lorturam, num. 6 el 7 1. 26 per illum text. ibid. til. 1
pan. 7. — Prajsumpliones quales precederé debcanl, ut
quis lorqueri possit, num. 2 1. 2 per text. ibidem, lil. 30
parí. 7, et gloss. I. 3 ibid. per illum lext. — Et an parli
danda sil praesumptionum et indiciorum copia, et quan-
do, ibidem.
Pb^stimonia beneficia quae dicantur, remissivé pern. 6
1. 3 tit. 16 part. 1.
Pa^VARicATOR quis dicatur, num. 3 1. 16 lit. 7 part. 1.
— Et quae sitistorum poena, num. 4 et 6 1. 9 tit. 6 parí. 1.
— Praevaricatoris poena, et an ab aliorquam á paite lasa
polerit accusari, num. 3 1. 15 lit. 6 part. 3.
Pr^teritio filii cum adjectione causae, quae justa erat
ad ipsiusexbaeredalionem , an facial testameuUim valere,
vel non, num. 7 leg. 10 lil. 7 part. 6. — malris liabeliir
pro exbaeredalione, et quando vero ex hoc rumpalurper
querelam, num. 8 1. 1 lit. 8 part. 6, et num. 16 posl. med.
]. 2 lil. 14 part. 6.
PR^TERiTüsfilius rumpit patris lestamenlum , el quis di-
catur praíteritus, n. 2 etS 1. 10 tit. 7 parí. 6. — Et an tan-
quam praeteritus rumpat testamentum patris, quando ba-
buit á paire legilimam in vila sua , ibidem. — Praeteritus ,
vide supra in verbo FiLirs pr^iteritüs.
Príetor non polest daré alicui licenliam aedificandi in
loco publico, num. 4 1. 9 tit. 32 part. 3.
Prima tonsura est ordo, num. final, in procem. lit. O
parí. 1. — an faciart quem teneri ad recitandas Horas Ca-
nónicas , num. 1 ad fin. 1. 34 tit. 6 part. 1. — in quibus
casibus amitlatur, num. 4, 5 el 6 1. 49 tit. 6 part. 4. —
auiitlilur per conlraclum matrimonii, nisi duobus casi^
bus, num. 6 dicl. 1. 46.
Primas quis dicatur, et quis illud sit in Híspanla, n. 3
et num. fin. 1. 12 per tex. ibidem el in 1. 9 lit. 5 part. 1.
— seu Palriarcha an possit convocare Archiepiscopos ad
concilium, quando velit, gloss. magn. 1. 10 tit. 5 part. i.
PiiiMiTiA an sil in praíceplo, et qnae quantitas debeat
solvi, n. 2 1. 55 lit. 6 part. 1. — unde dicatur, el quid
debcatur ex praecepto Dei, n. 1 1. 1 lit. 19 parí. 1. — Pii-
mitiae in qua quanlilate solvi debeant, num. 1 1. 3 el i
lil. 19 part. 1. — dcbenl Saccrdolibus dari, n. 1 1. 5 per
lext. ibid. tit. 19 part. 1.
Prisiipilariüs quare dicatur, et idem est, quod liodie
Jlfevez, 11. 7 1. 25 til. 15 parí. 5.
Primo nominalus prtesumilur magis dignus el major,
n. 4 post priiicip. 1. 9 til. 5 parí. 1.
l'iiiHocENrrts an possit per p.frcm Regem á Regno ex-
?90
INDEX MATERIARLM
cludi ex justa causa , n. 2 1. 9 til. 7 part. 2. — an succedut
iii regno de jare nolurse prirasevo, ibidem. — nalus ante-
quam pater ejus sit adcptis regiium , an in regno succe-
dat, n. 10 in princip. 1. 2 tit. 15 part. 2. — dici polest
ille, qui saccedit prinioginito, n. 17 1. 2 tit. 15 part. 2. —
si faclus sit monachus, vcl canonicus regularis , an ad
regni administralionem aJmiüatur, num. 19 1. 2 tit. 15
part. 2. — an possitmajoriam acceptare, et repudiare baere-
dilatem, n. 1 1. 4 tit. 15 part. 2. — Regis ante adeptnm re-
gnum, an succedat in regno, n. 1 in fin. 1. 2 lit. 13 part. 4
Primogenitura, et in consideratione priinogeniíuite in-
spicitur tempus mortis , et quare , n. 6 in princ. 1. 2 tit. 8
part. 5.
Primum decketum, et qualiter detur sententia priml
dccreli, gloss. per text. ibid. 1. 108 tit. 18 part. 3.
PaiMCM testameutum quando revocelur per secundura,
n. 1 cura alus ibid. 1.21 per ilium text. tit. 1 part. 6 , et
gloss. 1. 22 et 23 ibid. — ¡estamenlum semper tollitiir per
secundum, quando judici hoc possit constare ex quibuscum-
que conjecturis, et quare, et ex quibus hoc perpendalur,
n. 2 dict. i. 22 lit. i part. 6.
Princeps si praesens sit, et in civitate ejus aurtoritas
semper requiriliir in stalutis, n. 1 1. 12 tit. 11 part. 1. —
Prjncipis auctoritas, an et quando in stalutis populorum
reqiwratur, ibid. — Princeps debet observare leges, quas
condidit, non vi coactionis, sed volúntate promotionis boni
communis, n. 1 1. 16 tit. 1 part. 1. — an ligetur consuetu-
dine, dict. n. i in liii. — Principis scientia an requiralur
in introducenda consuctudine, et quando, gloss. penult.
in medio 1, 3 ti^. 2 parí. 1. — Princeps an habeat superio-
ritatem super bonis clericorum sui patrinionii, n. 2 1. 57
tit. 6 part. 1. — an possit clericos delinqueutes de suo ter-
ritorio expeliere, dict. n, 2 in fin. — Principi resérvala
quoe sint, renii:siví; per n. 1 I. 2 tit. 1 part, 2. — Princeps
debet esse liumaiius, non superbus, nec injuslitiam alicui
faceré debet, ii. 5 el 6 1. 3 tit. 1 part. 2. — Principes su-
premi sunt dúo, scilicél, Iniperator, et Papa, et quid ve-
lil dicere istud nomen in se, n. 1 1. 11 tit. 1 part. 2, et ibi-
dem 11. 3. — l^l an in isla dignitate succedalur jure haere-
dilario, n. 1 leg. 12 til. 1 part. 2. — Principes Alemaniaj
sunt qiiasi Reges, n. 4 in dict. 1. 11 tit. 1 part. 2. — Prin
ceps dicilur omnium pater, num, 4 1. 2 til. 10 part. 2. —
an possit alicui concederé supreniam jusisdictionem, n. 12
]. 22 tit. 13 part. 2. — aliquid contra Deum, vel conti-
nentiam jubens non est obediendus, num. 3 1. 25 tit. ¡13
part. 2. — est cor, et anima populi, et ipse est pater
omnium, n. 3 1. 2 tit. 19 part. 2. — an possit aliquem
in militem creare, qui ali&s nuUam babet nobilitatem,n. 6
I. 2 tit. 21 part. 2. — sohis potest milites creare; etalii
pra3ter eum, et quando, n. 1 1. 11 til. 21 part. 2. — pote-
rit nobilitare quera voluerit, et quomodo voluerit, n. 12
1. 12 lit. 21 part. 2. — regalía minimé concederé polest
alicui, n. 31. 4 tit. 26 part. 2. — an possit siue causa ali-
quem creare nobilem, et generosum, et á mnneribus face-
re immunem, n. 1 1. 6 tit. 27 part. 2. — Et onus istitis
sic exempti an incumbat alus , et an IMnceps illud faceré
possit, ut sine causa onus unius alleri suslineant, ibidem.
— Princeps si declinat in perversum, dicilur niinislerilia-
Loli, debetque velle omnes aclus suos íi juslitia regular!,
tam poli, quñm fori, ibidem. — per contractum, vel alio
modo non potest regalía concederé in praejudicium
suctessorum, nec ea niiuuere, el qianilo possit, num, 1
leg. 28 lit. 11 part. 3, et num. 31. 13, et num. 2 1. 14
tit, 9 part, 6. — Principis confirmatio facit actum intcr
partes valere, quód aliáis erat invalidum, et quando istud
ila sit, n. 1 1. 15 tit. 18 part. 3. — Princeps quando dica-
lur aliquid ex certa scientia faceré , dict. n. 1 dict. 1. 15
tit, 18 part, 3. — cüm sit pater communis, privilegium
suuní semper concederé videtur, ut sit sine allerius praeju-
dicio, n. 2 1. 19 tit. 18 part. 3. — praesumitur in dubio
omnia bené faceré, n. 3 1. 30 lit. 18 part. 3. — témpora
puerrae potest poneré liomines in forlalitio meo, et sic
alieno, n. 1 in fin. leg. 31 ibid. — an possit alicui lollere
doniinium rei, et alleri daré, et an hoc sit contra jus natu-
rale, n. 2 1. 31 tit. 18 part. 3, et n. 2 in quaesl. 28 1. 3
tit. 13 part. 6. — an possit alicui tollere actionem, sive ei
competat de jure naturali, vel civili, et an defensioneni, et
quando, n. 1 1. 32 tit. 18 part. 3. — Et an cüm Princeps
supradicta facit debeat apponere clausulan!, scilicit,
von obstante aliqua lege, etc. vide ibid, — Piinceps quando
rescribit contra jus naturale in eo justa causa nunc|uaui
praesumitur, dict. num. 1 dict. 1. 32. — poteiit rescribere
contra sententiain, quae transivit in rem judicalam, ut
causa ilerum revideatur cura clausula ex certa scientia,
vel 71071 obstante, n. 6 in fin. 1. 35 til, 18 part, 3. — an
possit revocare giatiam per eum factam venienlibus ad ha •
bitandum in aliquo loco, et quando, num. 1 1. 49 til. 18
part. 3. — in remuneraliouem servitiorura potest civita-
tem, sive villam alicui donare, n. 4 1. 51 lit. IS part. 3. —
Principi resérvala in signum specialis privilegii, per quara
consuetudinem praescribantur, n. 2 1. 3 lit. 19 part. 3. —
Princeps solus potest loca aliqua , id est, Aldeas uniré,
alius non, n. 3 in princ. i. 7 tit. 20 part. 3. — an solus
ipse causam committere possit eum clausula appellatione
i'emota, vide n. 11 1. 15 til, 23 part. 3. — an p.iSiit co-
gnosccre in prima ius?:in:ia in lerris magnalun:, et alioi uní
dominorum, n. 2 1. 18 lit. 23 part. 3. — cujuscuujquf
Provincias regni sui praesms est, dict. n, 2. — de pleniUi-
dine potestatis an possit tertiim api)ellationeni concederé ,
n. 1 I. 25 tit. 23 part. 3. — potest aücui daie privilegiuii!,
ut alius jjraeter eum non possit i¡) certa parle maris piscaí i,
n. 4 1. 11 til. 28 part. 3. — alicui jus aquaeducendae con-
cedens ex aquaeductu publico, qualiter istud intelligi de-
beat, n, 1 1. 5 tit. 31 part. 3. — utrum prohibere possit
matrimonium contrahi inler serves, magnates, vel alios ex
aliqua causa, n. 5 1. 1 lit. 5 part. 4. — potest ex justa
causa legitimare fílium naluralem alicujus, etiam quoad
succedendum in majoria, et qualis causa sit, num. 9 I. 1
lit. 13 part. 4. — est pater omnium subditorum , etiam
clericorum in rebus temporalibus, n. 6 ad fin. I. 4 tit. d5
part. 4- — saecularis an in temporalibus clericos, sive in
majoribus, sive in minoribus ordinibus constituios posst
legitimare, ibid, — facit injiniam petenti legitimationem
fiüi sui, si ipse illud non facial, n, 6 per text. ibid. leg. 6
til. 15 part. 4. — si iu infidelitate sua permanseril, etsub-
diti ejus ad fidem Chrisli converlantur, an ipse amiltat do-
niinium ipsorum et jurisdiclionem ; et quid si ipse simul
eum eis fuerit ad fidem conversos, n. 1 et 3 1. 8 per text.
ibid. tit. 2J part. 4- — an dicatur esse iididelis, qui mullos infi-
deles sub se liabet,etanoccupanssuumPrincipatumdePapae
auctoritale lulus sil quoad Deum, vel non, dict. n. 3 dict. I. 8
til. 21 part. 4.' — si alicui vassallos doiiel, de quibus vassallis
intelligi debeat, n. 1 1. 2 tit. 24 part, 4, — nunquam praesu-
mitur aliquid faceré de pleniludine poleslatis, sed decenter,
SEPTE.Vr PAirmWRUM.
2:i I
et secundum jus, n. 2 1. 6 lit, 25 part. i\. — aii possit re-
mitiere poenam, fnia3app!icatur parli, ct an illnd cuin causa
faceré possit, n. 8 I. 11 lit. 25 part. 4. — ex causa potest
proliibere, ne aliqiiis de regno suo ad aliud regnuni se
transferat, n. 2 I. 13 lit. 25 part. 4. — an possil iniigiiatem
regni ex una paite regni a<l aliain ex causa transferre, et
Bn bona ibi assignala sint ejusdein nalina; f|u;i' cranl boiia
ÍI magnate possessa in loco, á quo fuil ejectus , iium. 1
([ua;st. 23 1. 10 lit. 26 part. 4- — quando alicui Tacil dona-
lionem, quae excedit qiiingenlos solidos, vel si á privalo
Principi fiat, talis donalio insiniiationfm non reqiiiiit, ñe-
que scripturam, n. 1 !. 9 per lext. ibid. tit. 4 pait. 5. —
si alicui locum donaverii, et (lonatarius iu loco iilo de novo
pojuilum aedilicet, et illi pro tenilorio tolum locum sibi
donatuin dcputet, an taiiter aidiiicans ibid. jurisdiclionem '
civilem, vel criininaleni liiibeut, et quando, n. 4 1. 9 tit. 4
pait. 5. — si aiicui viliani , sive casirum donel cuui ómni-
bus juiibus, etc. quid donare ^ideatur, num. 5 1. 9 tit. 4
part. 5. — si donet, vel veiidat rem alienam, an donatio,
\el venditio teneat, sive credat illam esse suam, sive sciat
illam esse alicnain, el illud facial de plenitudinepotestalis,
el quid praesunetur iu dubio, n. 2 cuta alus ibid. leg. 53
lil. 5 part, 5. — el quid si ad illud faciendum movealur ex
aliqua causa, ibid. — Et quid si Princeps aliquod jus habeat
ia re illa, quam donat, vel vendit, quid tune donare, vel
sendere videatur, ibid. — Et quid si res, quae donatur, vej
vcnditur, sit minoris, vel ecclesiai, et quid si donetur ec-
clesia;, nuni. 3 ibid. — Et quid iu rebus dotalibus si á Rege
alicui donentur, an idem in eis quud in alus dicendum sit,
dicl. n. 3. — El quid si Princeps exprimat causara in alie-
natione e\ qua dicit rein esse suam, et illa causa vera non
est, ibid. in n. 4. — Et quid si ille, cui Princeps donat, vel
vendil, etille, cujus res fuit antea, ambo prajtendant lilu-
luui, et concessioncm á Rege, n. 6 ibid. — Princeps si suo
subdito aliqíiid couceriat, vel sola volúntale nuUa subsis-
tente causa, polesl sibi illud auFerre, et alii daré, n. 6 1. 53
tit. 5 part. 5. — an possil venderé, sive donjwe rem, quam
habet communem cum alio, sive ex alio actu Princeps per-
ciperet utililatem, sive non, ibid. in n. 7 et 8. — Et an rem
communem possit pignerare, et an idem sit, sive res sit di-
vidua, tive individua, dict^ n. 7 ad fin. — Princeps lenetur
solvere prelium partís suae pvivato, cum quo habet rem
communem, si Princeps illam vendideril, vel donaverit ,
iliid. n. 9. — quando ex aliqua cansa debet habere medie-
tatem conderanationis, et alia medietas debet daii prívalo,
an tolum debeat soivi fisco, et liscus dabit partem prívalo,
n. 9 supradict. I. 53 tit. 5 parí. 5. — an possit per siium
privilegium concederé, ut certi oflicíales aHquod oíficíum
exerccaiit , vel quod ipsi solí cerlo prelio veudant, vel quid
simile, n. 2 1. 2 til. 7 part. 5. — El an idem (ieri possil me-
díanle consuetuéine, vel lemporis pra;sciiptione, ibid. —
Princeps an per Süam conslilutioneni possil habilitare spu-
riosquoad succedendum, n. 6 1. 28 til. 8 part. 5. — si im-
ponat subdilis collectam, an ex hoc inducatur naluralis
jbligatio, n. 4 1. 5 lit. 12 part. 5. — an possit confirmare les-
lamentum ímperfectum propUr defectum tcstíum, n. 4 in
fin. 1. i tit. 1 part. 6. — si dederil licenliam lestandi ali-
cui impedilo, qualiter ille tune Icsliiri debeat, n. 1 1. 5 per
text. ibid. lil. i purt, 6. — si sit ipse solns teslis in testa-
mento, an testamentuui valeat, el quid in alio domino ter-
rae, ibid. in n. 2 per illum texl. — Principis pra;senlia
quid operelur, n. 2 dicl. 1. 5. — Prii:cq)S aii possit dis-
pensare cum niuto, ct surdo í» nal'vilale, ul lesfameiiiuní
faceré possil, n. 13 in fin. 1. 4 lit. 1 part. 6. — dicilur ha
bere dúplex matiimoiiiura, n. 2 1. 13 lit. 9 part. 6. — Et
an ea qua? Piiiicipi acccdunl jure coníiscalionis sua sint ,
el illa alienare ¡lossit, dicl. n. 2. — Et ca (|ua; pendeut ex
sola volúntale Principis reputanlur impnssibilia, nuni. 13
dicl. 1. 13 lit. 9 part. 0. — Princeps un possit palri licen-
liam daré ad faciendam majoriam in filiuní spuriuní,
etiam siantibus Icgitiniis, nuni. 3 in qusesi. 8 1. 32 lit. 9
part. 6. — non est solutus, ñeque á dictamine rationis,
ñeque ü lege aelerna, vel natura;, dicl. n. 3. — qi¡i a icui
inhabili ad teslundum dedil licenüam ad faciendam majo-
riam, an videatur illum ad Uslandum habitiíaic, ni;m. 3
quaist. 12 1. 32 lit. 9 part. G. — quando non pu.s.-il daré
licenliam ulienandi, vel oblip,;indi bona majoria: alicujus,
dict, n. 3 quaesl. 23. — si confirinel niujoriam factnisinc
cjus lícentia posl morlem facieiilis, an majoiia teneat, ibi-
dem in quaest. 24 el 47. — si tempore cünfirinatiop.is ma-
joris scit conditorem ipsius furiosum, an tonfirniütio le-
neal, ibid. quaest. 25. — si bona delinquentis accípeiil,
an illa ul bona raajoriaj habeat, vel ut libera, elqui I si illa
filio delinquentis dedil, n. 3 1. G lit. 11 part. 6. — si post
condemnalionem alicujus, et Lonorura suoruní confiscar
tioneni illum reslituat, an et quando bona niajoria; rccn-
peretípse, vel adhuc ea Iranseanl in sequenteni vocalum,
et quid si jam in cum transieran!, dict. n. 4 quast. 2. —
ex quibus moveri debet ad dandam facullatem aiienandi
res majorjae per possessorem ipsius, dicl. n. í^. — si dede-
ril licenliam aiienandi res majori.ü ob causam dolis, velsi-
milem, an possit compeilerealienanleni, ul si ad pingiiiorem
fortunamdeveiieiil, aliumsubro.;et loco ipsius ¡niii;ijoriam,.
n.4qua2sl. G 1. 6 lil. 11 part. 6. — an possit disponeie contra
contenta in leslanicuto, n. 2 quaest. 28 1.3 lit. 13 pari. 6. —
an possit sine causa auferre jus fuluri fidei cominissi, et
aliquem a successíone privare, in dicl. quaeít. 28. — ipse
sol US perpetuara securilatem alicui concedit, el quando
hoc judici perdneat, n. 15 I. 1 til. 2 part. 7. — si ab aii-
quo maledicalur, qualiter debeat illura puniré, gloss. 1. 6
per lext. ibidem, tit. 2 part. 7. — indulgendo alicui crí.
men, an per hoc illura ab infamia líberel, n. 2 et 3 leg. 6
per text. ibidem, lit. 6 parí. 7. — ipse solus crimina re-
mitiere et indulgere poteiit, et quando, qualiter, elquali,
el an alius hoc faceré possit, et quid si facial, num. 5ct 6
leg. 1 per texl. ibid. til. 32 part. 7. — vide infra in verbo
Rex, et de Piincipe, qui dedil licenliara ad faciendam
majoriam, vide supra in verbo Lícentia, el verbo
Majokia.
Piii.NciiPS AGENTiuM in rcbus quis dicalur, et de ipsius
oaicio, 1. 12 tit. 18 parí. 4, el 1. 7 lit. 9 part. 2.
Piii.\ciPALE non debet ab accessorio confirmari, num. 1.
1. 2 lit. 12 part. 6.
PiiiNciPAfus vel jurisdictio non est penes infideles, sed
penes Vicariuui (Jhristi, qui istos Principalus cui voluerit
poleiit concederé, el an tutus sil ille, qui de Papa; auclo-
ritaie istos Principalus occupavit, num. 3 leg. 8lil.il
jiuri. 4.
Piüuu un possil Moiíaclinniollitíalem deolficio removeré,
si voiueril, n. G I. IG lil. 7 parí. 1. — Priores et cónsules
nieicaloiuui an possinl ¡acere si alu la pcenalia, gloss. ia
prouiín. lil. 7 pail. 5.
Pkioh in temi'oue in quibus obligalionibus debeat aliia
piaiferri, n. 31. 71 til. 18 part. 3.
495;
INDEX materiaí;um
PaiORiTAsan iiispici .lur in oblígalionibuspersonalibus,
vel facti, n. 3 1. 75 tit. d8 part. 3.
'rivatüs, an el qiiando propria auctoritatealiquem ca-
pera possit, n. 3 1. 5 tit. 7 parf. 7.
Privatorum consensus jus non inducit, n. 1 1. 1 tit. 2
part. 1. — consensus non dat jurisdictionem, num. 10 1. 7
tit. 9 part. 1. — Privatus an possit petere quód retracte-
tur senlenlia contra eum lata , quoí transivit in rem judi-
catam, eó quód de novo instrumenta reperit, per restitu-
lioncmex clausula gcnerali ex justa causa et impedimento,
n. 9 1. 19 tit. 22 parí. 3. — Et intra quantum lempus
istam restitutionem petere debcat, ibid. in n. 11 et 12.
Privignus si h vitrico sno alimentetur, an et quando
lexpensas in hoc factas solvere leneatur, n. 1 1. 37 pertext.
'ibid. tit. 12 part. 5, et n. 31. 25 tit. 14 part. 5.
Privilegiatus decedens tempore interdicti, an sepelia-
tur in ecclesia specialiter interdicta, num. 2 leg. 16 tit. 9
part.l. 1- ne solvat decimas, in quibus casibus solvere
eas teneatur , n. 4 et 5 1. 6 tit. 20 part. 1. — laicus super
reccptione decimarum, an iihid in alium laicum transferre
possit, et quid si adsit consuetuda, n. 2 1. 22 tit. 20 part.l.
>— laicus super receptione decimarum de novalibus ali-
quid nonliabebit, necpetit, n. 31. 23 ibidem. — excusari
non debet ad non conlribuendum in hospitio faciendo in
'itinere, quod diciraus Venta, n. 5 1. 1 tit. 11 part. 2. —
non debet se excusare h reparalione murorura, castri, vel
ín necessitate ibi propriis manibus laborare , num. 1 1. 15
tit. IS part. 2. — siin curia P>egisaiqu&privilegiatum con-
venerit , et reus voluerit in foro suo conveniri , quid sit
agendum, n. 2 1. 5 til. 3 part. 3. — Et si dúo privilegiali
concurrerint, vincit reus, ibidem. — Privilegiatis pariler,
conquassatis eorum privilegiis reditur ad jus commune,
n. 5 1. 25 tit. 22 part. 3. — ex quibus solvere debeant de-
cimas, gloss. 1. 5 tit. 20 part. 1. — Privilegiatus íi porta-
giis sine causa, an sit tutus in conscientia, n. 1 I. 5 tit. 7
part. 5. — super imponendis ti-ibuiis de novo in aliquo
loco, an privilegio mediante iilud faceré possit, n. 7 per
text. ibid.l. 9 tit. 7 part. 5. — super sporlulis non solven-
dissi scienter solverit, an solutum repetere possit, num. 1
'1. 30 tit. 14 part. 5. — contra pariter privilegiatum , an
'gaudeat privilegio, n. 1 1. 4 tit. 11 part. C.
Privilegium clericale an perdatur, si clericus portet
arma, et quid in iilis, qui sunt in minoriliusordiiMbus con-
Btiluli, n..4 1. 40 tit. 6 part. 1, — ne qiiis solvat decimas h
Papa concessum, an valeat, n. 1 1. 4 tit. 20 part. 1. — an
tollatur una contraventione, n. 3 1. 5 tit. 20 part. 1. —
proprié dicitur, quando in privatofuit concessum ; et quid
si essetinclusum in corpore juris, et an tune venial in ge-
nerali revocatione privilegiorum, num. i 1.2 tit.l8part.3.
. — in sui principio debet habere nomen domini, eL alia,
n. 2 1. 2 tit. 18 part. 3. — Et quse sint de honéstate, quse
.vero de necessitate poni in instrumentis, gloss. dict. 1. 2.
. — Privibgium alicui concessum alicujus príedii, an de
Bubslanlia requiralur, quód ibidem terraini nominenlur,
r. 5 dict. 1. 2 til. 18 part. 3. — super immunitate alicui
datum fieri debet cura derogatione legum, quando talis
immunitasest fisco damnosa, n. 6 ibidem. — datum in con-
firmationem allerius, quid in se habere debeat, num. 8
]. 2 tit. 18 part. 3. — et charla plumbata in quo differant,
et quando cognoscetur Principem illud nomine privilegii
daré, n. 1 1. 4 ibid. — immunitalis alicui concessum á tri-
buts, an eum excuset ü moneta foreria, n. 1 1. 10 tit. 18
part. 3. — Privilegii verba semper inspici debent, et se_
cundum eorum teiiorem debet judicari, n. 1 1. 11 tit. 18
part. 3. — Privilegium super portagio non solvendo, tan-
tiim exlenditur ad portagia, quae h concedente levantur,
non vero si ab alus, n. 21. 11 tit. 18 part. 3. — debet ila
interpretari , utin se non includat plura specialia, num. 4
dict. 1. 11. — ut possit quis res prohibilas exirahere extra
regnum, an includat in se quód talis extrahfns consuetum
solvere debeat , ibid. — alicui concessum securitatis pro
pecoribus, el pastu, quid operetur, num. 2 leg. 19 tit. 18
part. 3. — debet interpretari, ut in possibilibus jus lertii
aliquo modo non Ijedalur, dict. n. 2. — Et quid si in pri-
vilegio sit expressum , ut ultra transilum possinl pécora
pasci, et laidatur lertius, indigealque pastu, quis tune in
pastu prajferendus sit, dict. n. 2 in fin. — Privilegium ali-
cui datum, ut possit extra regnum res vetilas portare, si
de tempore nihil in eo dicalur, qualiter hoc intellig.atur,
n. 1 1. 20 lit. 18 part. 3. — quis illud declarare possit,
quomodocumque circa illud legatur, n. 1 et 5 I. 27 ibid.
— et confirmatio difTerunt Ínter se, et qualiter, n. 2 dict.
1. 27. — secundum, in ipsius impetratione debet deprimo
fieri nientio , etiam si primum privilegium conlineat jus
commune, n. 3 1. 2 7 tit. 18 part. 3. • — Quodprocedit, si ve
primum privilegium sit genérale, sive speciale, dict. n. 3.
— Et an sufliciat clausula generalis, scilicet, nojí obstaniir
bits, appositain secundo privilegio, ibidem. — Privilegiuin
babel vim legis, et fácil jus inter illas personas tantüm,
non autem facit jus genérale, n. 1 1. 28 tit. 18 part. 3. —
quód debitor super debito responderé non teneatur, non
valct, et an sit contra jus naturale, vel contra jus civile ,
n.ll. 32 tit. 18 part. 3. — per quod datur alicui prolon-
gatio solulionis debiii ad decennium, vel ultra dari non
debet, et quid si ad certam diem solvei-e juravit, an in tali
prolongatione de juramento ilio mentio fn-ri debeat, et an
sit perjurus, n. 1). 33 tit. 18 part. 3. — Et an domino sit
praestanda securitas, et dari debeant fideju'sores , et quid
si ilios daré non possit, ii. 2 ibid. — Privilegia simul con-
currentia se impediunl, et debet rediri ad jus commune,
n. 2 1. 5 tit. 3 part. 3. — Privilegium alicui datum, si in
tempore debito non ostendit, an illud perdat, n. 6 leg. 35
til. 18 part. 3. — primum non revocatur per clausulara
secundi, scilicet non obstantibus , sed debet esse specifica ,
n. 2 1. 39 tit. 18 part. 3. — impelralum nulla facía men-
tione de composilione partium, sive de paclis, el conven-
tionibus eorum, non valel, n. 3 ibidem. — á non procura-
lore impetraium quando valeat, num. 3 ibid. — an prosit
sociis de jure communi, et in quibus sic, n. 1 1. 40 tit. 18
part. 3. — super immu ni tale alicui datura, au perdatur,
si aliquas fecerit solutiones, et quantum tempus duret,
et cui incumbat onus probandi usum, vel non usura privi-
legii, n. 1 1. 42 tit. 18 part. 3. — an el quando perdatur
per unum aclura conlrarium privilegio, dict. n. 1. — su-
per nundinis habendis in aliquo loco, araittilur, si per
decem annosnon utatur in sui principio, n. 2 dict. 1. 42
tit. 18 part, 3. — Et quid si jus istud habendi nundinas
acquiratur praescriplione , an perdatur per non usum de-
cem annorum , ibidem. — Privilegium suum extendens
quisad non concessa, iilud perdit etiam in concessis, n. 3
dict. 1. 42, et quando, ibid. in fin. — Religioni attribulum
propter arctitudinera regul* perditur, si regula antiqua
ibidem non servatur, num. 3. — scholaribus concessum
ad non studentes non exlenditur, el quando hoc sit, dict.
SEl'TEM PARTlTAI\L\f.
3&3
nxiiu.S. — Privilegio non ostenso si quis fueiil duniiiíitus
ad Iributi solulionem, anpríejudicet sibi iii alus, n. 4 1. 43
ibideni. — Privilcgiura ex quibus suspcctum redclatur ,
n. 1 1. lili tit. 18 part. 3. — piEsentalum pro aliquo, an
adversario copia toliusprivilegii duri dtboal, et an permit-
tatnrsibi legere tolum, lU videat , an aliqua clausula pra;-
cedens, vcl sequens, facial pro to, num. 2 leg. 113 til. 18
parí. 3. — Principis speciale rcquiriUir ad lioc , ul quis
possit labellioiies creare, n. 2 el 3 I. 3 tit. 19 part. 3. —
Regis an sit necessarium adboc, ut populus de novo con-
Slrui possit, n. 2 1. 7 tit. 20 part. 3. — an possit aliquibus
concedí, ut contra eos non possil currere prajsciiplio, ct
quando, n. 1 1. 1 lit. 29 part. 3. — Privilegia marili et
tulelam filiorumamillit niulier eo ipso, qnód in corpore
suo peccavil, n. 6 1, 3 tit. 12 part. It. — Privilegium 5
Principe spurio datum , ut alus deficientibus succedal, an
valeat.n. 2 1. 3 lit. 15 part. 4. — Privibgia, qna; Lxdunt,
restringenda limitandaque sunt juxta disposilionem jiiris
communis, ut minus ia'danl, n. 2 1. G tit. 25 part. 4. —
Privilegium concessum minoribus babel locum in Rege, et
quare, num, 3 I. 8 tit. 1 pait, 5. — hypothecíE praeferlur
ómnibus aliisprivilegiispersonalibus , num. 3 Icg. 9 til. 3
part. 5. — mililum an extendalur ad milites veteranos,
Tel exislentes in domibus suis, n. 2 1. 49 til- 5 part. 5. —
Et quis proprie dicetur miles, ad hoc ut sibi competal mi-
lilum privilegium, ibid. — Privilegium compelens ralione
aelalis, an polentius sit qu&m compelens ralione sexHsni'i-
liebris, n. 3 1. 53 lit. 5 part. 5. — Principis per qnod con-
cedilnr aliquihus, ul ipsi soli aliquod oíTicium exerceant,
vel ccrlo prelio vendant, vel aliud simile, an voleat; ct
quid in consucludinc, vel pr.TScriplionc, num. 2 1.2 til. 7
part. 5. — Et quod privilegio acquirilnr, cliam piasciip-
eoneacíiniri po!est, dict.n.2 dicl.1.2. — Privilegium Prin-
tipisan reqniralnr in faciendis feriis, sen mercalisdenovo,
ol quando sic, n. 1 et 2 I. 3 ibidem. — Principi"^, ])orquod
liberal aliquem íi portügiis, sive pedagiis solvendis, sine
causa dari non dcbet, n. 1 1. 5 lit. 7 part. 5. — n;ilihim,
ecclesiarum, et niinorum, qnod fit , quando frandulenter
portagia solvere no! uní, n. 16 I. 5 ibidem. — Privilegia
concessa civilalibus, aul loéis, an sint rea lia, el perpelua,
n. 3 1. 9 tit. 7 par!. 5. — Privilegium si non concedalur
civitati , vel civilius , an sil regulare, vel non, ibidem. —
alicui concessum ad lioc , scilicel ut de novo liibuta in
cerlis terminis imponere possit, an valeat, n. 7 dict. 1. 9.
— Et si res alicujns propler lempeslalcm jacta; sinl , ñ
alius illas possideat, eliamsi superlioc habeat privilegiurr,
illas reslilnere debel, num. 3 1. 7 IJI. 9 part. 5. — Et an
socii, sive sint socii omnium bonorum, sive cerla; ncgotia-
tionis, habennl privilegium, nt non po^siid coineniri, nisi
jn quantum faceré po^^si ni dediicio, ne egeant, d an ídem
sil in scbolaribns sociis, niim. 5 1. 15 til. 10 part. 5. —
Privilegia minorum habenl cliam locum in prodigis, n. (í
1. S tit. 11 parí. 5 , et in inenlc caplis, num. 8 I. 4 tit. 14
part. 5. — Privilegium concessum militibns, iit fulcjus-
sores esse non possint, an ab eis renunliari possit, num. 1
1. 2 tit. 12 part. 5. — piaelalionis an delur marilo- adver-
sus calleros credilores in boiiis uxoris suae ralione dolis
rromisíje, n. 1 I. 23 lit. ib part. 5. — quod babel pupillus
in actione Uitelae, an illud Iransmiltal ad ba;rcdem, cliam
ex se descendcnlera , n. 4 in fin. ibid. — quod babel mu-
lier in rccuperanda dote, an ilkul ad filios, vel etiam ad
c\lr-.ncos hatredcstransferal, ct an transferat ad credilores
suos, vel cessionar'os suo«, num. 6 1. 33 til. 13 part. 5. —
aliciii datum super sporlulis non solvendis, si illo non ob-
stante solverit, an soluluní repeleré possit, num. 1 1. 30
tit. 14 parí. 5. — militnm in testando dalur eis, quando
ipsi vadnnl ad bellum licitum, n. 5 1. 4 per lext. iLideu),
lit. 1 paii. G. — compelens militibus in testando, an ad
peregrinanles extendalur, n. 5 dict. I. 4. — Pri\ilcgia li-
bertatis concessa sunl ])iis causis, n, 7 1. 7 til. 4 part. 6. —
Et ubi concurrunt privilegium, et jus commune, tune
polentius cst jus commune, qiiam privilegium, n. 13 1. 13
lit. 6 part. G. — Piivüegium filioruní amillit Clius, qui
contra patrem aliquam ingraliludinis causara conimisit,
n. 2 1. 4 lit. 7 part. 6. — Privilegia civitati concessa, vel
eccicsise, censentur perpetua, num. 1 in fin. Icg. 27 til. 9
part. 6. — Privilegium deslruitur, deslrucla re per quam
fuil cencessum, et an si rea;dificelur, babebit idem privi-
legium, n. 3 qua;st. 19 1. 32 tit. 9 part. 6. — Principis ita
inlerpretari debel, ut minus jus lerlii la;dat, eliamsi ge-
neraliter concedalur, et reducilur ad jus commune, eliam
in eo casu, quo ita redaclum nibil operarelur, num. 2 1. 3
tit. 13 part. 6, — Privilegia ha>redilatis penes quem ba?re.
dem esse debeant, si plures bacredes sint insliluli, gloss.
1. 7 per lext. ibid. tit. 15 part. 6. — Privilegium reslilu-
tionis, quod dalur minori , an ad patrem , vel ad ejus lia;-
redes transeat, n, 6 1. 8 tit. 19 pait. C. ■ — compelens pu-
p lio, an transmitlatur ad bajredes ejus, ibid. — Priv ¡cgia
reipublicae, an denlur villis, civitat.bus, vel casliis, el
quando, n. 3 I. 10 tit. 19 part. 6. — per.'-onalia ! d lia-redes
non transcunt, n. 1 1. 27 per texl. ibid. til, 34 part. 7. —
concessa civitali potius pra'sumuntur realia, quítm peiso-
nalía , ibidem. — Privilegium, et verba piivilogionMu
late snnt interj retanda, glo-s. I. 28 per text. ib¡d. i. 34
part. 7. — El an nobilis possit privilegia nobililalisrenun-
tiare, n. 1 1. 24 tit. 34 part. 7.
Probatio usos non rcquiritur, ubi illud esl noli riuui,
gloss. magn. posl med. 1. 7 tit. 2 part. 1. — sanclilatis
quae sit, n. 4 I. GG per lext. ibid. tit. 4 pnrt. 1. — per ju-
ramtntum, eliam in defectu probationis non est propria
probatio, Ptd extraordinaria, n. 7 in med. I. 2 lit. 11 part, 3.
— ubi plenissima requiíitur, non sufficit unus tcsiis, e'iiim
cum juramento parti delato, num. 7 in nied. leg. 2 tit. ll
parí. 3. — compelit agenli et asserenti pupiilari subslitu-
tione locum fore, n. 2 I. 1 tit. 14 |>arl, 3. — ad hoc, ui
relevet dominum servi contra servum asserentem se libe-
riMU, debel ejus possessio justifican , num. 3 I. 5 lit. 14
part. 3,. — El quid in diulina possess'one, an ibi omnis
violenüa videatur cessare, d;ct. n. 3 ad fin. — Probatio cui
compelat, si quis dicat solulum soivi non deberé, gloss.
1. 6 per texl. ibid. til. 14 pail. 3. — qna; colligilnr ex
dicto malris asficrenlis filium ex marito non fuisse geni-
luní, quid operelur, n. 4 I. 9 til. 14 l^art. 3. — in causa
crimiiiaii, an fiat per indicia , ct qnalis esse debtal, et
quando, num. 5 el 3 I. 12 lil. 14 pait. 3 , et gloss. 1. 26
tit. 1. part. 7. — monis alicujns qualiler fieri debeal, et
an consanguinei ejus in dubio ad ejiís bnna admiilantur,
nnm. 1 el 2 1. 14 tit. 14 part, 3. — El an ad probandum
aliquem vivere suílicial pra^sumplio legis, sciüccl qnod
vivel cenlum annis, did. n. 2. — Probationes fieri pos-
sunt, etiamsi terminus et dilatio pelila non sit, n. 1 I. 1
tit. 15 part. 3. — Et an pos-^it quis condemnari ex proba-
lionibus factis ante lilis conlcstalionrm , num. i 1, 2 lit. 6
part. 3. — Prohalioncs fieri pcssiinl ante litis conleslalio-
394
INDEX MATERIAllUM
nena super incidenlibus, n. 1 1. 7 lit. 16 part. 3. — quse
pereant instautia perempta, n. 4 !• 9 tit. 22 part. 3. — si
á partibus non producantur in terminis sibi dalis , an ju-
dex sentenliare possit causara, n. 7 1. 15 tit. 22 part. 3. —
Probatio an incumbat adversario neganti fuisse inlra quin-
qué dies appellatum, n. 51. 22 tit. 23 part. 3. — quando
major est petito, an judex supplere possit, nuin. 1 1.
16 ibidem. — Probationes actoris, an prosinl singular!
successori, vel alia acta judicii, num. 5 1. 19 tit. 23
part. 3. — Probatio paupertatis cui incumbat, el de mo-
dis probandi paupertatem , n. 2 I. 20 tit. 23 part. 3. —
quód illud, quod invenitur, est Ihesaurus, ñeque k ne-
mine ibi fuisse depofitum, cui incumbat, num. 2 1. 45
tit. 28 part. 3. — El si aliquid sit ita occultum, quód non
possit probari, in publicum deduci non debet, n. 16 in
prolog. /j part. — Probatio de inleriori dissensu est ita
difficilis, quod est impossibilis, n, 3 in princip. 1. 5 tit. 2
part. 4. — per unum testem, et famam de aliquo titulo,
vel simili, excluditur per probationem plurium testium,
tanquam veriorem, et clariorem, n. 4 !• 2 lit. 3 part. 4.
— plena non dicitur in causa matrimoniali , vel crimi-
nali, quae fit per unum testem, et famam, dict. n. 4. —
sufficiens quaiis esse debeat ad hoc , ut mulier certa red-
datur de morte primi viri, ut cum secundo conlrahere
possit, n. 2 I. 8 tit. 9 part. 4- — Et an suíficiat probatio
per famam , ut sine poena cum secundo conlrahere possit
malrimonium, ibid. in dict. num. 2. — Probaüo consan-
guinitatis per tesles qualiter fieri debeat, n. 1 1. 17 tit. 9
part. 4. — Et qualiter Cat probatio quasi possessionis pa-
lernilatis, filiationis, vel fraternitatis, ibid. — Probatio
facta ad unum effectum , vel extra judicium , an faciat
íidem ad alium effectum, sive extra judicium , n. 6 1. 17
tit. 9 part. 4. — El an islud habeat locum in spirituali-
bus, ut tales probationes, ele. ibid. — Probatio consan-
guinilalis, vel affinilatis, an fieri possit per tesles depo-
nentes de auditu, num, 1 1. 20 tit. 9 parí. 4. — no! ilitatis
alicujus non probatur liodie per testes de auditu, nisi les-
Üficentibi simul, et de fama, dict. n. 1 in fin. — consue-
tudi/iis immemorialis non fit per tesles de auditu, nisi
listificent simul de fama, ibid. — in contrarium an ad-
mittatur contra assertionem patris dicentis in testamento
aliquem esse filium suum, n. 7 in fin. 1. 7 tit. 15 part. 4.
— praesumptiva quód filius sit legitimus, an deducatur ex
emancipalione sua, de qua per scripturam constat, n. 4
1. 17 lit. 18 part. 4- — per indicia, quam dedil servus
contra occisorem domini sui , ex qua fuit deventum ad
torturam, an illum liberum faciat, quando ex tortura
fuit orta confessio delicti, n. 4 1. 3 tit. 52 part. 4. — in
contrarium bené admitlitur per praesumptionem juris, et
de jure, n. 2 1. 6 lit. 25 part. 4. — incumbit e¡, quidicit
aliquem fuisse monitum, vel citalum, num. 2 1. 9 tit. 25
part. 4. — quaiis esse debeat ad hoc, ut mutuum eccle-
siae, minori, vel civilali factura, teneat, n. 2, 6 et 7
per text. ibid. 1. 3 tit. 1 part. 5. — Et an eadem requira-
tur in alus contractibus , dict. n. 2 in fin. , et dict. n. 7
ad fin. — Probatio de perdilione rei per casum fortuilum,
an pertineat ad depositarium , vel ad quem, num. 2 1. 4
tit. 3 part. 5. — quaiis desideretur in pastore dicente se
non esse in culpa damni dali in pecoribus suis, num. 11
cum alus ibid. leg. 15 tit. 8 part. 5. — si non sit plena,
tune requiritur partís juramentum. aliíis non, u. 12 1. 15
supradich — Probationes si sint direfo contrariae, stan-
dum erit probalioni actoris, qui plcn&probavit, num. 13
ibidem. — Probatio per tesles requirilur, quando liospes'
dicit hospitatorem aliquid recepisse, num. 5 leg. 26 tit. 8
part. 5. — incumbit e¡ , qui dicit non fuisse ex sua nego-
üatione lucralum, n. 2 I. 13 lit. 10 part. 5. — ubi piene
haberi non potest, tune oportet per argumenta et prae-
sumpliones procederé, num. 7 ad fin. 1. 2 til. 11 part. 5.
— incumbit ei, qui dicit conlractum simulatum fore,
vel usurarium , n. 6 leg. 40 lit. 11 part. 5. — per quam
exlraneus possessor alicujus rei debeat h creditore expelli
¡i possessione iilius rei, tanquam prius credilori pigne-
ralíe, quaiis esse debeat, n. 1 1. 18 per texl. ibid. tit. 13
part. 5. — unius causae tanlüm , quando sulTicial , si
plura requirantur, vel narrentur simul, num. 2 1. 8 til. 7
part. 6. — Et an videatur quis se adslringere ad proban-
dum eodem modo, quo in libello narratur, ibidem. —
Et in dubio nemo videtur se adslringere ad probandum ,
nisi qualenus agere debeat , ibidem. — Et si quis se ad-
stringit ad probandum , per hoc fundet inlenlionem ad-
versarii agentis, ibidem. — Probatio debet in continenti
offerri, quando opponitur adversus aliquem proprielalis
exceplio, n. 12 1. 2 tit. 14 part. 6. — Probationes contra
reumfactaí, anelidentur si torlus in tortura negaverit,
n. S 1. 26 tit. 1 part. 7. — quales esse debeant, ut aliquis
possit criminaliter puniri, n. 2, 3 et4 dict. 1. 26 per tex-
tura ibid. — Probatio per conjecturas admittilur in cri-
mine falsi, et ab adore requiritur, gloss. in procera, tit. 7
part. 7. — adullerii per quos testes fieri possit, el quando,
et qualiter sint exammandi, gloss. 1. 10 per text. ibidem,
tit. 17 part. 7. — semiplena an orialur ex coufessione rei
in tormenlis facta , ita ut Hcét postea perseveret in ne-
gando, iterum, atque iterura torqueri possit, n. 8 1. 4
tit. 30 part. 7. — semiplena, an inducalur ad dandam
torturam, et quaiis, num. 1, 2 et 3 1. 3 tit. 30 part. 7. —
summaria, vide infra in verbo Sümmakia, etc.
Probahe dicitur crimen ille, qui indicia suíficientia
monslravit, quibus deventum est ad torturam, ex qua
fuit sequuta confessio, n. 4 1- 3 til. 22 part. 4- — non di-
citur ille , qui habet praesumptionem pro se, num. 12 1. 15
tit. 8 part. 5.
Pbocessus factus cum syndico alicujus universilatis, an
valeat, et quando, ut ex eo possit fieri senlentia, num. 1
1. 13 tit. 2 part. 3. — factus coram judice caeco, furioso, '
vel aliler naturaliter, vel accidentaliler impedilo, an va-
leat si íi parte non fuit oppositum impedimentum, num. 2
1. 4 tit. 4 part. 3. — coram judice malae famae factus, si
ei non opponatur de hoc , bené valet, n. 5 dict. 1. 4. —
eliamsi complelus sit, si non apparel cilalionem praeces-
sisse, non tenet, gloss. in prooem. tit. 7 part. 3. — an
irriletur eo ipso, quód dilatio petita non fuerit, num. 1
1. 1 lit. 15 part. 3. — an teneat contra ecclesiam , si legi-
timé cítala defensorera non consliluerit, et quid in mi-
nore, et república, n. 5 1. 1 tit. 25 part. 3. — an teneat
si non sit appellatum , et fit execulio contra ordinem juris
incipiendo ab immobilibus, num. 1 I. 3 tit. 27 part. 3. —
an possit fundari contra mutum el surdum íi nativitate»
n. 13 in fin. 1. 13 tit. 1 part, 6. — an valeat si accusatus
de delicio ü pluribus non opposuit exceptionem de lali ac-
cusatorum pluralitale, n, 2 1. 13 tit. 1 part. 7. — an pos-
sit per dóminium fundi, in quo animal reperitur , fieri
contra ipsum animal , si dorainus non cognoscatur , et an
condemnatio valeat, n. 7 1. 24 tit. 15 part. 7.
SEPTEM PARTITARUM.
¿95
Proclama debet fieri iii ccclesia, anU-qunm oliqui con-
trahant malrimonium, vide supra iu verbo Püblicatio.
Pkoccbator quis ,
A quibus constituitur, vel
constituit.
Cum libera.
Generalis.
Specialis.
In rem suam.
Ad negolia.
Maiidatum.
Suspectus.
Minoris.
Plures.
Subslituit.
Revocalur,
Appellat, vel appellatur pro-
sequulioiiem.
Id criminalibus.
Cavet, vel satisdaU
Suspectus.
Jurat, vel juret.
PftocLKATonES universitatuin non possunt corapromit-
tere sine speciali mandato, num. ¡x 1. 24 tit. 4 part. 3. —
Procuralor, qui damnificavit dominum, an possit per
eum objici exceplio corapensalionis de eo, in quo domi-
num melioravit, n. 1 L 22 tit. 14 part. 5. — Procura-
lores aliorum, quim Regum , sunt infames, quod exten-
dil ad doctores, vel licentiatos advocantes, n. 5 1. 5 lit. 5
part. 3. — Procuralor an adinittalur pro carceralo, n. 3
1. 12 tit. 5 part. 3. — non admiltilur pro judice se excu-
sante finito oflicio in illis quinquaginla diebus, in quibus
responderé debelquerelanlibus, n. 13 1. 12 til. 5 part. 3.
— guando non admittendus sil in judicio per judiccm ,
nisi dalis fidejiissoribus de ralo, el ex quibus causis islud
accidere poleiit, n. 1 1. 21 tit. 5 part 3. — Elan in pro-
curatore consliluendo requiratur scriptura, sallim de jure
regni, dict. n. 1. — El si contra procuralorem fueril op-
posila exceplio faisi, tune non admitlitur cum cautione
de rato, ibid. in fin. — Procuralor, et quando finialur ejus
oíiicium, et quid in procuratore Praelali; et an haeres ejus
admiltatur, et quid si lempore conslitutionis dicat in
lalem et ejus I.teredem, etc. gloss. 1. 23 lit. 5 part. 3. —
El domino mortuo, an feratur sentenlia in personara pro-
curatoris, n. 4. — Procuralor á reo conslitulus non debet
solvere illud in quo reus condemnalus fuil , num. 2 1. 27
lit. 5 part. 3. — non polest sine causa procuralionem de-
serere, sed jam susceplam adminislrabit, num. 10 I. 24
tit. 5 part. 3. — si veniens incidat in lalrones, an dominus
damnum resarciat ei, n. 4 !• 25 til. 5 part. 3. — quando
repelitá domino expensas quas fecit in lile, et quales; et
an valeat pactum inter dominum, et procuralorem, utei
restiluanlur damna, quae sua culpa, vel contumacia ob-
venerunt, n. 5 et 7 dict. 1. 25. — tenetur ad damna, si
in lite fuil culpatus, eliam de culpa levissima, n. 1 1. 26
ibidem. — El allegaos se procuralorem illud oslendere
debet, aliüs tenetur, n. 2 1. 27 til. 5 part. 3. — Procu-
ralor si malt! in causa fueril versatus , an possit dici prse-
varicator, n. 15 1. 3 lit. 6 part. 3. — cüm ütem contesta-
tur, eodem modo responderé debet, quo ipse principalis,
num. 4 1. 3 til. 10 part. 3. — intra quantum tempus de-
beat errorem suum corrigere, n. 2 1. 1 til. 13 parí. 3. —
utrum possit inlervenire iu creatione tabellionis, ila quód
personaliter comparere non debeat, num. 1 1. 4 lit. 19
part. 3. — si non dimittalur ab aliquo, quando vadit ad
aliquem locum , eliaia in utilitatem reipublicae, si causa
jam incepta sit, an et tune post multum tempus appellare
possit, n. 4 1. 10 til. 23 part. 3. — vendens actionem , an
possit haberefidem de pretio, n. 4 1. 46 lit. 28 part. 3. —
aiicujus ad matrimonium contrabendum pro eo, quae
verba et qualiter proferre debeat, n. 8 1. 5 lit. 2 part. 4,
— Et an compaternitas contraUalur per procuralorem ,
n. 1 in prooem. tit. 7 part. 4- — Procuralor an possit in-
lervenire in petenda legitimatione allerius, num. 3 1. 4
tit. 15 part 4. — an possit inlervenire in üdelitalis jura-
mento, quod íi feudatario praestari debet, n. 3 1. 4 tit 26
part. 4- — qui stalim quód recepit Hileras, non contra-
dixit, mandato consentiré videtur , n. 21. 6 til. 1 part. 5.
— aiicujus licitó polest retiñere instrumenta litis, quous-
que dominus sibi salisfaciat, num. 4 in med. 1. 9 lit. 2
part. 5. — qualiter verba conlractus concipere debeat cíim
aliquid emit nomine domini absenlis, num. 1 1. 48 tit 5
part. 5. — ad vendendum, sine assignatione pretil, an
admittalur ad vendendum , ibid. in n. 5. — El quid si
vendat minus dimidia jusli pretil , ibid. in n. 6. — Pro-
curalor aiicujus si rem vendat, an possit intentare reme-
dium L. 2 C. de rescind, vendit. si fueril deceptus ultra
dimidium jusli prelii, n. 4 in med. 1. 56 til. 5 part 5. —
aiicujus si in personara domini aliquid fueril stipulatus,
an dominus illud petere possit promitlenli, et quando,
n. 4 et 5 1. 8 tit 11 part. 5. — Et quando ex hac causa
delur domino ulilis aclio sine cessione, dict n. 5. — Et
an et quando solutio facía procuratori aiicujus liberet
solventem, n. 2 1. 24 lit 14 part. 5. — Procuralor, an
el quando adraillatur ad compensationem , num. 2 1. 24
lit 14 part 5. — Et an solvens procuratori aiicujus re.
vocato illud ipse sciens, sibi donasse videatur, n. 1 1. 30
lit. 14 part. 5. — Procuralor aiicujus polest faceré inven-
tarium nomine aiicujus, el quando, et an tune debeat
ibid. se subscribere, n. 16 1. 5 tit 6 part 6. — an excuse-
tur á quacuuique poena, si compellalur patrocinari per
judicem, n. 18 1. 13 lit 7 part 6. — Et an á malre tutor
per procuralorem peti possit, num. 4 post princip. 1. 12
til. 16 part 6. — El an cura tutor aecusatur de suspecto
possil per procuralorem accusari , el an tune ipse per pro-
curalorem se defenderé posiit , n. 6 et 8 1. 2 tit. 18 part. 6.
— Procuralor si praesens sit, et taceat, an videatur con-
sentiré, n. 1. 1. 2^ tit 34 part 7.
Procurator Quis sit, et an possit esse caecus, vel ali-
quis reus criminis capitalis, seu infamis, vel consangui-
neus, seu religiosus, sive clericus, n. 5 1. 11 lit. 5 part 3.
— Procuratores non possunt esse personae illuslres, etpro
quibus personis sic, n. 7 1. 11 lit. 5 part 3. — Et facultas
constituendi procuralorem sine causa non polest adimi per
judicem, n. 1 1. 12 til. 5 part. 3. — Procurator an possit
esse minor viginti quinqué annis ; et quid si lalis exceplio
ei non opponatur; et quid si pro eo lata fuit sentenlia,
n. 16 1. 19 lit 5 part 3. — Et quid si venial ad defen-
sionem patris„ malris, vel aviae, dict n. 16 in fin. — Pro-
curalor, quis possil inlervenire in creatione tabellionis ,
ita quüd personaliter comparere non debeat, num. 1 1. 4
tit. 19 part. 3. — esse polest filiusfamilias pro negotiis sui
patris, vel allerius, n. 1 1. 12 tit. 17 part 4.
Pbocurator a quibüs, et a minore. — Procurator cons-
tituí non polest et an á filiofamilias, velab Episcopo, vel
Abbate, sive bona sint divisa inter ipsum et capilulum, sive
non, n. 1, 5 el 9 1. 2 lit 5 part. 3. — an á solis Praelatis
constituí possil sine consensu capiluli, et quando, n. 11
1. 2 tit 5 part 3. — an ci solo magislro militiae constituí
possit consensu Conventus, ibidem'. — debet esse cerlus
cüm constituitur, et an debeat exprimí lis ad quam illum
consliluit, n. 1 et 4 1. 13 lit 5 part. 3. — an et quando
possit constilui ad liles futuras, n. 4 dict 1. 13. — consti-
lui polest per nuntium certura ad hoc deputatum, et qua-
396
INDEX MATERIARUM
Ijter, ibidem. — constilutus apud acia, an possit revocan
extra acia, n. 3 1. 44 lit. 5 part. 5, — ab aliquo constitu-
tiis si conslet de mandato, an sil necessaiia cautio de rato,
et quód in instrumento exprimatur, n. 5 1. 14 ibid. — Et
quid si sit in isto casu constilutus apud acta; et quid in
procuralore rei, an idem csse debeal, ibid.in n. 6. — Et
án idcm, qund est in procuralore rei, sit in procuralore ac-
torisjn causa reconventionis, ibid, — Procuralor adpeten-
dam restitulionem pro aliquo minore constilutus, an de-
beat haberespeciale mandatum, et an genérale sufficiat ,
11. 1 1. 15 til. 5 parí. 3. — Procuratores si sint plurescons-
tituti, quis eorum admiltetur, et quid si concurrenl, ct
per quera aclum videatur quis prseoccupare, n. 1, 2, 3 et 4
1. 18 lit. 5 part. 3. — Et si omnes simul consliluli, omnes
simul litem contestali sunt, omnes simul postea admilten-
tur, num. 6 ihidem. — Procuralor conslitutus ad certura
negolium milla ei dala forma, an possit et lunc alium lo-
co ipsius subslituere, n. 13 1. 19 lit. 5 parí. 3. — Et quam
aelalem isli habcre debeant, n. 14 dict. 1. 19. — Procura-
lor conslitutus ad ap,endum eliam cum taxativa, tantüra
A idftur constilutus ad defendeiidum iii causa reconventio-
nis, n. 5 I. 21 til. 6 part. 3. — constilutus ab aliquo in
rem suam, videtur e¡ daré omiiimodam licenliam «xpe-
riundi, nec alia est necessaria, n. 5 1. 4 til. 11 parí. 3. —
í» tu lo re conslitutus ad pelendas res pupilli in judicio, an
talis consliUUio valcat sine causa, n. 2 1. 96 lit. 18 part. 3.
— - h tuiore conslitutus ad ununí aclum tanlüm, an le-
neat talis constiiulio; et quid si conslitualur ad ea quoe
sunt voliinlariae juiisdictionis, n. 3 dict. 1. 96. — Et an la-
lis procuralor conslitualur periculo luloris, ibidem inn. 4-
: — Procuralor ad omnia conslitutus, an pro observanlia
conlenlorum in instiumentis possit bona domini obligare,
n. 1 in fin. leg. 97 lil. 18 part. 3. — an possit á patre cons-
litui in filii su¡ cmaiiclpatione, n. 2 1. 15 til. 18 part. 4.
— an constilui possit í\ surdo, vcl mulo, n. 7 leg. 2 til. il
parí. 5. — conslitui potest pir minorcm ad ea in quibus
ipseobligari possel sine curalore, n. 5 1. 4 til. 11 part. 5.
constitiiius ad petendum dcbitum, aa solulioncm recipe-
re possit, et quando, num. 1 cum sequenlib. leg. 7 til. 14
part. 5. — conslitutus ad pelendiim debilum tanlüm, et
non ad sohilionem recipiendam, qualiler debeat formare
libellum, ibid. in num, 3. — constilutus ad adeundam
b^redilatcm sub conditione, etiam si ipsepureillam adeat,
an aditio tcneal, n. 4 1. J5 lit. 6 parí. 6. — an et quando
coiislilui possit ad adeundam biredilatem, n. 6 el 8 ibi-
dem. — un possit coiistitui ad agnoscendam, vel pelendam
bonorum pnssessionem, quae juris esl, n. 9 dict. leg. 15.
— quando po-sil conslitui ¿i minore, et quid prosil, si ali-
quid legilimÍ! fial, n. 2 I. 6 til. 1 parí. 7.
PaocchATOH ctM LIBERA, ad quid ejus polestRS exten-
dalur propler illud verbum eum libera, vide num. 6 el 7
leg. 19 tit. 5 part. 3. — El quid si dominus dical quódha-
bebit ratuní omne per eum geslum, ibid. in n. 8. — Et
libera polestas videtur dala procuratori, si sil dictum quód
fiíciat quidquid velit, dict. n. 8. — Procuralor cum libera
an possit donare, vel jactare, si ve dilapidare bona domi-
ni, et quid hajc clausula, cum libera, operetur, ibidem.
— omnium bonorum cum libera, licét ibi non dica-
tur ad agcndum , v£l defendendum polesl agere , et rem
in judicium deducere, ibidem. — cum libera an possit
faceré liberalionem, et quitalionem debiti, et an possit do-
nare, num. 4 I. 7 tit. 14 part, 5. — cui dala fuit plena
poteslas, si non diceretur cum libera, an unmia faceré
possit indislincté, et quid si cum libera, n. 6 1. 19 tit. 5
part. 3.
Procurator generalis ad negotia an ad causas cons-
litutus esse videatur, n. 1 leg. 97 lit. 18 part. 3. — an te-
ncalur appellalionem prosequi , si ad prosequutionem ip-
sius deberet h sua Provincia exire , suaque negotia dere-
linquere, et ad quid et lunc teneatur, num. 41.3 lit. 23
part. 3. — ad liles, an debeat habere speciale mandatum
adconfilendum in judicio, ut aliíis confessio domino non
prajjudicet, n. 1 1. 1 til. 13 part. 3. — etiam generalis ad
miltilurad allegandas causas absentiae, num. 6 I. 12 til. 5
part. 3. — Et an admillatur pro judice se excusante finito
oíficio in illis quinquaginta diebus, in quibus responderá
debet querelantibus, num. 131. 12 tit. 5 part. 3.
Proccrator specialis, vel habens speciale mandatum
non potest in arbitrum, nec in arbitratorem compromitte-
re, necpoterit prorogare jurisdictionem judiéis sinespecia-
li mandato, n. 51. 19 tit. 5 part. 5. — datus in causa spe-
ciali an teneatur, et possit appellalionem suam prosequi,
el quid in general!, n. 7 1. 23 tit. 5, et num. 2 1.3 tit. 23
part. 3. — ad vendendum, an debeat babere speciale man-
datum ad lioc faciendum, n. 1 1. 61 til. 18 part. 3.
Procuratoris mandatum, et procuralor non potest ageie
contra, citra, vel prgeler mandatum sibi dalum, n. 1 1. 19
tit. 5 part. 3. — sine mandato , quando recuperet expen-
sas in lite fuctas, n. 5 et 6 1. 27 tit. 5 part. 3. — Procura-
toris mandatum an finiatur per definitivam sentenliam, et
quando, n. 2 1. 3 til. 23 part. 3. — Procurator babens
mandatum recipiendi solutionem , an possit juramentum
in litera in judicio adversario daré, per quod lis finiatur,
num. 1 1. 4 lit. 11 part. 3. — sine mandato reclb litem
contestalur, si opposilum non fuit illi, postea vero non ,
n. 1 1. 1 tit. 3 part. 3.
Procurator in kehsuam, etan procuratori in rem suam
possit fidelcommissum restituí, quando estillius, scilicet,
qui illud habere debet, n. 10 1. 14 tit. 5 part. 6. — Pro-
cu ratorem consliluens in rera suara videtur ei daré omni-
modam licenliam experiundi, nec alia esl necessaria, n. 5
1. 4 lit. 11 part. 3.
Procurator ad negotia extra judicia, quam setatem La-
bere debeat, n. 14 1. 19 til. 5 parí. 3, — ad negotia, vel
ad judicia cujus aetatis esse debeat, num. 11 1. 1 tit. 22
part. 4. — generalis ad negotia, an ad causas constilutus
esse videatur, n. 1 1. 97 tit. 18 part. 3.
Procurator suspectus si parli sit, propler quod domi-
nus debet responderé, quibus suniptibus haec fiant, n. 2
leg. 22 tit. 5 part. 3. — non redditur suspectus propler
partís ntgalionem, scilicet, illum non esse legitimumpro-
curatorem, etc. n. 2 1. 21 til. 5 part. 3.
Procurator minoris, el íi minore procurator non po-
test conslitui, el an á filiofamilias, vel ab Episcopo, vel
Abbale, sive bona sint divisa inler illura, etcapitulum,
sivenon, n. 1, 5 et91. 2 tit. 5 part. 3. — ad pelendam
reslilulionem pro aliquo minore conslitutus , an debeat
liabere speciale mandaium, et an genérale sufficiat, n. 1
kg. 15 lit. 5 part. 3. — minoris, vel prodigi si maliliosé
rem pujiilli alicui vendat, vel det, an contra pupillura car-
ral in hoc prafscriplio, n. 4 1. 11 til. 29 part. 3. — cons-
tilui potest per minorem ad ea, in quibus ipse obligari
posset sine cui'alore, n. 5 1. 4 lil. 11 part. 5. — an pos-
sit conslitui íi minore, et quid sibi prosit, si legitima
SEPTEM P.iRTlTARUM.
.-97
si lcgilimi^ Cal, num. 2 in fin. lep. 6 lil. 1 purt, 7.
PiiocLRATORES PLtRF.s , ct prociiratores si plurcs siiit
co!>>l.i¡iili, ciuis eoium admiUetu)', et qiiid si cniicuriant,
cl pei queiii aclum videalur quis pruoccupasse, ii. 'J, 2, 3
et h I. 18 lil. 5 part. 3. — pluics consÜ(uli si omiies si-
inul liletn conlestali sunt, omnes-simul postea admiUea-
lur, ibid. in n. 6.
Prücluatou, substituebe, et procurator conslituliis ad
certiim iiegotiiim nulla ei data forma, an possit , et lunc
alitini loco ipsiiis subsliliiere, n. 13 1. 19 lil. 5 pai't.3. —
an possil aliuin subslitiicre procuralorem ante, vol p(>st
luis contestulionem, ii. 10 1. 10 til. 5 part, 3. — Elqiiid
si d.itus sil ad iicuperaiidas pecunias, vcl aliiid cxlraju-
dici;i!<', ibid. iii n. 13.
PiiocLUATOR KEVOCATUR , t't 30 possit procuriitor, con.s-
tiliiendo alium dominiis, revocari, et quando per consti-
ttilioiiein prinii levocctnr secundus, n. i 1. 24 lit. 5 part. 3.
— si idoneiis non reperiatur, eliani lile non conlestata,
poleril revocari, n. 10 dict. 1. 24. — Et an procuratcre
uiutato acta renianeant firma, nec sit opus ralificalione,
n. 8 iljitl. — Procuralor revocalus íí domino prout morís
est, an lcncalur procurator promiUere de judicalo sol-
vendo, salliin nuda promissione, n. 3 1. 27 lil. 5 paiU 3.
— consiitutus apud acta, an possit revocari extra acta,
n. 3 1. 14 tit. 5 pjrt. 3.
PuOCC BATOR APPELLAT, VEL APPRLLATIONEM prOSequitUT,
el poteiil procurator appellare á sententia, el appellatio-
nem prosequi, eliarasi in instrumento ei non fuerit dala
polestas appelland), n. 7 I. 23 tit. 5 part. 3, et n. 10 et 11
1. 2 lil. 23 parí. 3. — Et hoc debet inlelligi in procúralo-
respecialiad certara causara, nam in generali est secus,
quia imó Icnetur, ibidem. — Procurator si non appella-
vii, an etquando dominus ad appeUundum admitlalur, et in
quibus casibus, n. 13 1. 2 lit. 23 part. 3. — apptllare non
teiielur, nisi quando evidenler conslat de injusliiia sen-
tenlioe, dict. n. 3 in med. — datus in causa speciali an te-
neati'.r, et possit appeilationem suam prosequi, et quid in
general), n. 7 1. 23 lit. 5, et n. 2 1. 3 lit. 23 part. 3. —
generulis an leneatur appeilationem prosequi, si ad prose-
culionem ipsius deberet á sua Provincia exire, suaque ne-
goiia derelinquere, et ad quid et tune tenealur, n. 4 1. 3
tit. 23 part. 3. — ad appeilationem prosequendam mis-
sus si intra terminum non compareat, vel si comparuit
el fidera de mandato non fecit, an istud sufliciat, ne
appcllalio pro deserta habealur, num. 1 leg. 23 tit. 23
jiarL 3.
Piioci'RATORiNCRiMiNALiBus causis an possit interven irc
sallim ubi venit imponenda poena corporis afflicliva, n. 2
Icg. 1 2 lit. 5 part. 3. — au possit intervenire ubi poena re-
legutioiiis venit imponenda , n. 3 ibidem. — intervenire
piitesl, ubicumque civiliier agilur de crimine eliam adul-
terii, n. 2 per texl. ibid. 1. 1 tit. 9 part. 4 , et n. 7 per
text. ibidem, 1. 12 ibid.
pROCL'RATOR CAVET, vel SATiSDAT, ct procurator ab ali-
quo con^tilutus, si constet de mándalo, an sit necessaiia
Ciiulio de ralo, et quód in instrumento exprimatur, n. 5
1. 14 tit. 5 part. 3. — Et quid si sit in isto casu conslilu-
tus-apud acia. — Et quid in procur;ilore rei, an idem esse
dcbeal, ibidem, in n. 6. — Et an i Icni quod est in procu-
ratore rci, silin proenratore acloris in ciiusa reconvenlio-
ni-, ibidem. — Procurator acloiis debel satisdare, si reus
c..t \ iif i.Miini lec'jnvenire coram codcm judicc in futu-
rum ; et quid si de presentí reconvenial illuní, n. 6 I. 21
tit. 5 part. 3.
Procurator jurat vel jcret, et an possit procurator
habens mandaUím recipicndi solutionem, juramenlum in
litrm injiidiciu adversario dan', per (juod lisfinialur, n. 1
1. 4 lil. 11 part. 3. — ttiiimsi sit dominns inslantia;, an
possil in lilein jurare sine nuind;ilo >pi! iaii, n. 7 leg. 5
lit. H part. 3. — an jurel de calumni;;, et quando, d. 9
1. 23 lil. 11 part. 3.
Procukatoh cssAiiiri quis diciilur, num. 2 leg. 17 tit. 9
parí. 2. — Casaris quisdicuiur, el (¡ui iii cjus locum suc-
ces-einnl , u. 1 1. 14 lit. 7 piirt. li.
Piio iiE iKLicTo, tllicri titulus iste assimiletur donationi,
non lamen proprie dicilur dunatio facía in occupantera,
num. 1 I. 49 lit. 28 put. 3. — Et sic leges loquentes de
donalione insinuanda non habent locum in re habita pro
deieiclo, dict. n. 1 dict. 1. 49. — El quando videalur
quis habere aiiimum habendi rem pro dei elido, ibid. —
— Pro dereliclo, et an titulus iste liabeal locum in baere-
dilate vacante , dict. n. 1 1. 49 lit. 28 part. 3. — Et aa
pr.s-il quis agrum inlrare, quem vidit desertuia etslerilem,
propria aucloritate, el illum laborare, dict. n. 1. — Pro
di relicto liabens rem an pa'uitere possit, el an quod ju-
dicio forlunse commitiilur, videalur haberi pro dereliclo,
n. 1 leg. 49 lil. 28 part. 3. — an videalur rem desinere,
qui illam non defendil, velqui auimalia in deserto dereli-
quit, ibid.
PuopiGALiTAS notoria an suíficiat ad hcc , scilicet ut
conlraclus prodiginon valeat ante inlerdictionem, elquidsi
curalorein habet, n. 4 I. 5 tit. 11 parí. 5.
Prodigcs, el furiosus ila reslilui possunt, sicuti minores
adversus suum vel curatoris confessionem , n. 5 1. 1 lil. 13
part. 3. — Prodigi , et furiosi aequiparanlur pupillis, el
istis omnino furiosis vel mutis curatores dandi sunt, n. 10
1. 60 tit. 18 parí. 3. — El an contra prodigum, cui est bo-
nis interdiclum, currat praesciiptio Irigiiita annorum, n. 2
1. 11 lit. 29 part. 3. — Prodigus, et quid si de pecunia pro-
digi, quae est penes lertium , ipse terlius rem sibi emerit,
an iiiam facial suam, n. 3 el 4 I. 49 lit. 5 part. 5. — quis
dicalur , n. 1 1. 5 lil. 11 parí. 5. — Et judex. ex ofli<;io suo
tenelur curatores furiosis daré, num.' 2 dict. leg. 5 til. 11
paft. 5. — Prodigus si sine curatoris aucloritate slipulatur,
an slipulalio leneat, el an suíliciat daré sibi curatorem,
licél ei non sit interdicta bonorum administratio, n. 4 dict.
1. 5. — Et an detur reslitulio in integrum prodigo, ve
ejus curalori ad aliénala ante inlerdictionem, dict. n. 4- —
Prodigus si contraclum jurel, an obligetur per juramen-
lum, ibid. in n. 5. — aíquipar^lur pupillo, el furioso, et
gaudet bcnelicio minomm, n. 6 dict. 1. 5. — contraiiere et
slipulari potfst faciendo condilionem suam meliorem, dict.
n. 6. — ciii sunt boiia interdicta, lestamenliim faceré non
pole>t, ñeque ad pius causas; el quid si anle inlerdictionem
tesletur, n. 7 1. 13 lit. 1 part. 6. — Et (¡nid in inle?dictione
factaalege, an lunc teslamenluní antea factura leneat,
ibid. in n. 8. — Et an prodigis possinl párenles exemplari-
ler subsliluere, n. 3 cum aliis ibid. leg. 11 per text. ibid.
tit. 5 part. (i. — Prodigus si sil unus liajredum, qui divi»
sionem lia;red¡latis pelit, an cum eo lalis divisio fieri de-
beat, n. 11. 2 til. 15 part. 6. — Et an pater possil filio
prodigo privare, ne habeat adminislralionem, n. 1 in fin.
1. 3 lil. 16 p.irt. 6. — Prodigus non pote>l esse tutor ali-
ctijns miiioris, n. 3 I. 4 per texl. ibid. lit. 16 part. 6. — si
398
INDEX MATERIARUM
curatoretn non petat, an sibí per judicem dari possit, n. 7
in On. 1. 12 tit. 16 part. 6, et n. 1 1. 13 ibid.
Proditio, et proditionem committit transfuga , et vas-
salli, vel alii illum sequentes, nuin. 1 1. 13 per text. ibid.
tit. 25 part. 4. — et revelauti proditionem praemium de-
belur, n. 2 1. 14 tit. 7 part. 6. — non est, sed proditioni
proximum, daré arma, seu victualia hostibus Gdei, num. 5
1. 22 tit. 5 part. 5. — est crimen sceleratissimum , et inter
omnia crimina excellit, n. 1 in prooem. tit. 2 part. 7. —
comparatur leprae, et quare, n. 3, 4 et 5 in prooem. tit. 2
part. 7. — commitlitur contra Regem, non contra alios
dóminos recognoscentes supcriorem, n. 1 1. 1 tit. 2 part. 7.
• — quando dicitur et ex quibus delictis inducatur, et
quando, n. 23 cura alus ibid. dict. 1. 1 tit. 2 pait. 7. — an
commiltaíur ex eo, sciücet, quód aliquis occidit magistra-
tura populi, num. 13. — Et quando proditio palris noceat
filiis, vel nepolibus, et qualiler, et in quibus, et alia in hoc,
n. 5 1. 2 per text. ibid. tit. 2 part. 7. — Proditio an per
mulierem commilli possit, et an tune ejus filii veniant pu-
niendi, n. 5in princ. et num. 6 dict. leg. 2. ■ — si jam k
proditore sit commissa, an ipse possit res suas alienare, vel
non, n. 2 et 3 1. 4 per illum text. tit. 2 part. 7.
Proditor, et proditores sunt infames, et an hsec infamia
extendatur ad descendentes, et ad fralres, n. 3 1. 6 tit. 13
part. 2. —Proditores debent mor! crudeli morte, nec judex
in danda ista morte habebit arbitriiim dandi bonam mor-
tem, num. 5 dict. I. 6. — Proditor dicitur ille, qui deserit
custodiara castri, n. 41 1. 1 tit. 18 part. 2. — dicitur ille,
qui Hnura monstrat publice, aliud gerit in animo, n. 3 1. 1
lit. 19 part. 2. — alienus esse debet á facie dominorum, et
principum, nec intrare polerit Regís curiara, n. 6 1. 4
tit. 24 part. 3. — Et qualiter íieri debet quando Princeps
alevosiara remittit, et an istud raotu proprio faceré possit ,
dict. n. 6.— Proditor dicitur quis raultipliciter largé ver-
bum istud sumendo, ct quid si slricte sumalur, n. 1 in
prooem. tit. 2 part. 7. — est ólienus h facie dominorum, et
Principum, nec potest stare in curia Principis, n. 7 ibid.
ct n. 1 1. 1 tit. 5 part. 7. — Et ubicuraqucsunt arma pro-
diloris, debent destruí, dict. num. 7 in dict. prooem. tit. 2
part. 7., — Proditor an dicatur ille, qui crimen aliquod
contra suum dominum recognoscentem superiorem fecit,
n. 1 1. 1 tit. 2 part. 7. — Et quaesmt signa, et mores pro-
dítoris, n. 3 ibid. — Proditor Regis censetur proditor Del,
n. 2 1. 1 lit. 2 part. 7, — dicitur quis multis modi?, et ex
quibus delictis n. 23 dict. 1. i tit. 2 part. 7cum alus ibid.
— an dicatur Ule, qui occidil magistratus populi, vel judi-
ces, n. -13 ibidem per illum text. — Prodiloris poena quae
sit, et quando bona debcanl confiscari, et qualia non, n. 1,
2, 3 et 5 cum alus ibid. 1. 2 per text. ibid. tit. 2 part. 7.
— Et an mulier contrahens matrimoniom cum proditore
scienter, amiltat dotem , n. 3 dict, I. 2 tit. 2 p.irt. 7. ■—
Proditor, qui res alienavit, quia crimen proditionis com-
mittereintendebat, an tune ;ilienatiolene;it, n. 4 ibidem. —
Et quando filii, vel nepotes veniant ex patris prodiiione
puniendi, et quando non , et alia in Uoc vide per n, 5 dict.
1. 2 per text. ibid. el num. 10 ibid. — Proditor si bona sua
alienavit, titulo lucraiivo vel oneroso, vel alio, an aliena-
tlo teneat, et quando venial re\ocanda , et ex quibus, et
quando pretium emplori restituí debeat, n. 1 et 2 I. 4 per
lext. ibid. tit. 2 part. 7. — ^ comniillens proditionis crimen,
fin remaneat dominus rerum sunrum, doñee sibi auferanlur
)}0|ia per seqtenliam, et ¡nfinila jn hoc vide per n, 2 et 3
ibid. — si detegat proditionem, poenam non meretur, n. 2
et 3 1. 5 per Illum text. tit. 2 part. 7. — Et qualiter punía-
tur nobilis, qui proditorié aliqueni occidit, n. 1 in fin. I. 45
tit. 8 part. 7. — Proditor an dicatur diífidatus, qui nihil
diflidatori respondendo illum aggressus est, n. 2 1. 1 tit. 11
part. 7.
Proditorié occidens, an gaudcat immunitate ecclesiae,
subid, confugerit, num. 81. 4 tit. U part. 1. — allquem
occidens, vel percntiens, an ad appellandum debeat ad-
mitti, num. 6 1. 16 tit. 23 part. 3.
Pboducens instrumenlum falsum qualiter puniatur, et
quid si non constetplenü de falsitate, num. 2 1. 28 tit. 1
part. 7.
Prophetia aliquando est de rebus prxterltis, num. 3 in
prooem. Part.
Profectitia dos quae sit , num. 1 et 2 per text. ibidem
1. 2 tit. 11 part. 4 vide supra in verbo Dos. — Profectitia
bona, an dicantur quaesita per filium cura pecunia patris
sui, nura. 2 1. 5 til. 17 part. 4. — dicuntur omnia bona,
quae habet filius occasione seu comtemplatione patris, n. 3
1. 9 tit. 5 part. 6. — Et quid de lucris per filium quaesilis
ex pecunia sui palris, num. 1 leg. 3 per text. ibid. tit, 15
part. 6.
Professio facta non dicitur, si solummodo promittatur
cbedienlia, nisi alia simul promittanturí num. 1 1. 1 tit. 7
part. 1. — in qua quis relinet sibi aliqua bona , non valet,
eliamsl accepletur per professionem recipientes, et bona
illa non habebit, nura. 2 1, 2 tit, 7 part. 1. — potest tolli
ex causa per Papara , quia non est Sacraraentum ecclesiae,
num. 3 I. 2. tit. 7 part. 1.— debet fieri per scripturam,
et quare, num. 5 per text. ibid. dict. 1. 2. — non est de
neccssilate, quód fiat in monasterio , quia ubicumque fieri
potest, num. 7 dict. I. 2 lit. 7 part. 1. — ad hoc ut teneat,
quid fieri dibeat, ibid. in num. 7 supradict. — tacilé facta
debet fieri expressfe de mandato superioris, ibidem. — an
possit fieri per procuralorem , ibidem in fin. dict. num. 7»
— minoris qualuordecim annorum quantumcumque ha-
beat usum ralionis, et sit doli capax, non valet, num. 4
1. 3 tit. 7 part. i. — taclla quando dicatur, et ex quibus,
num. 3 leg. 7 tit. 7 part. 1, — tacita non diriniit matri-
moniura, sed lantüm expressa, num. 1 1. 8 tit. 7 part. 4.
— per monachum facta non sérvala forma, per ipsos mo-
nachos introducta , an valeat, nura. 5 1. 88 tit. 18 part. 3.
— serví si sit omissa, an si dominus illum postea manu-
mittat, talis manumissio teneat, num. 5, 6 et 7 1. 6 tit. 7
part. 5.
Puofessus potest in Abbatem eligí, secús si non sil pro-
fessus, quia tune solumraodo poslulari poterit, n. 2 et 3
I. 23 tit. 5 part. 1. — ante a;taleni legitiraam potest illud
postea ralum liabere, et valebit, quod ante aelatem gessit,
num. 3 1.4 til. 7 parí. 1.
Prüxemiim in privilegüs, seu in aliis instrumentis, an
sit de snbstautia , ncm. 3 I. 2 lit. 18 pjrt. 3.
PR0HIBE^s nliqíiem leslari, qua poena puniatur, num. 1
1. 26 per text. ibid til. 1 part. 6, el num. 1 1. 29 ibidem.
— lílquid si lalis prohibitio facta sil in damnura alicujus
terlii, qnem lestalor insliluere volcbal, an lali laeso sue-
curratur, num. 5 1. 27 lit. i parí. 6,— El quid si talís
proliibens sil dominus serví inslituli, vel sil alius tertius,
an íllud noceat insliluto, gloss. 1. 28 til. 1 part, 6.
Prohibitio fieri non debet, ne liceat ómnibus fruraen-
tum per regnuní portare, gloss. magn. in raed. 1. 15 tit. 1
SEPTEM PARTITAP-UM.
a99
part. 1. — Prohiberi potest asportatio frumenti extra lo-
cum, ubi colligitur quando iiecessarium est pro civibus
illius loci, dict. gloss. magn. in fui. — Probibitio Papae
irritat electioiiem postea faclam contra ipsaiu , gloss. fin.
1. 23 tit. 5 part. 1. — Prohibita alicui alienatione rerum,
an videatur ex eo facta in illum majoria, n. 18 I. 2 tit. 15
part. 2. — Prohibitio dominorum , ne in terris suis pisce-
tur, seu venetur, an valeat, nuni. li \, 6 lit. 28 part. 3. —
Probiberianpossit perRegem tránsitos per viam publicara,
et quando , num. 3 1. 7 tit. 29 part. 3. — Probibilio, üt
aliqui non contrahant raatrimonium Geri potest a Praesby-
tero parochiali cognito impedimento, n. 8 1. 1 tit. 3 part. 4-
— Probiberi uirum possint matrimonia fieri per adjectio-
nem poenarum Principis, quam ex causa facit, num. 5 1. 1
tit. 5 part. 4. — Probibilio , ut quis adoptione durante
matrimonium contrabere non possit, est de jure civili,
valet tamen quia est de jure canónico approbata , num. 2
I. 7 tit. 7 part. 4. — Regís, ne aliquis ejus subditus ad aliud
rcgnum se transferat, ex causa lenet, num. 2 1. 13 tit. 25
parí. 4. — alienationis facta simpliciter, an alienatione-
cessaria probibita videatur, num. 1 in princip. 1. 10 tit. 26
parí. 4. — vendilionis castri extra familiara, an extra fa-
niiliam castrum vendi possit, quando iiü requisili emere
ncluerunt, dict. num. 1 quaesl. 6. — alienationis rei ma-
joriae sub poena uni vocalo facta, an censealur facta ia
alus vocatis sequenlibus, dict. n. 1 quaesl. 37. — per-
mutationis rei majoriae cum rebus ecclesiae áconditore ma-
joriae facía, an valeat, ibid. quaest. 28 iu dict. num. 1. —
alienationis rerum majoriae, an facial idera dici posse in
pigneratione, ibidem in quaest. 31. — alienationis rerum
majoriae, vel ipsius mnjoiiae, non duratin ultimo pospessore
ípsius, et ideo bené licet ei alienare, quomodo velit, n. 1
quaest. 42 1. 10 tit. 26 part. 4- — alien, itionis rerum majo-
riae á conditore ipsius facía, an successoiibus ejus tanlüm
locum habeat, non vero in ipso majoriam faciente, el an
ipse alionare ]Í05sil , ibidem in qua;st. 47. — alienationis,
an excludat praescnplionem , vel usucapionem, num. 3
quaesl. 4 1. 10 lit. 16 part. 4. — expressa fortioris polenliae
esl , quíim tacita , dict. num. 3. — nova si adjicialur pro-
hibilioni veteri, debelillam ampliare, ibid — el si aliquis
foctum fieri non probiberet, cüm prohibere possit, consen-
tiré videtur, num. 1 pertext. ibdem, 1. 6 lit. 1 part. 5.
— El Ídem sil dicendum in litteris ab aliquo receptis,
quia si stalim illis non contradicat, videtur eis consentiré,
num. 2 ibidem. — Prohibitio ut judices durante officio in
loco illo, in quo jus dicunt, non emant aliquid, qualiter
inlelligenda sil, num. 2 1. 5 per lexl. ibid. tit. 5 parí. 5.
— facía principali, anextendatur ad domésticos, el fami-
liares, num. 6 leg. 5 tit. 5 part. 5, — an juri prohibitivo
qnis renunliare possit, n. 8 ad fin. 1, 5 til. 5 part. 5.— Pro-
hibitio simplicium an comprehendal mixtura, el quando
non, num. 2 1. 17 per lext. ibid. tit. 5 part. 5. — de non
alienando facta emptori, an Iranseat ad haeredes ejus , si
de eis nihil sil diclum, num. 1 1. 43 tit. 5 part. 5. — de
non alienando facía hseredibus , an extendatur ad omnes
haeredes, vel inlelligalur tanlüm deprimís, dict. num. 1
dict. I. 43. — de non alienando facta filiis , an eí quando
extendatur ad nepotes, ibidem. — Et an prohibita vendi-
lione videatur prohibita donatio, vel permulalio, et quan-
do sic, ibidem in num. 2. — Prohibitio unius contractus
non extendit se ad alium contractum alterius ralionis, et
speciei, dict. num. 2 in fin. — ne quis alienel rem , an se
extendat, et locum Labeat, tí rem alienare tentet, vel in-
cipiat, qui sil prohibilus, num. 3 dict. 1. 43 til. 5 parL 5.
— de non alienando , an facial , ut quis verus rei dominus
non dicatur, dict. num. 3. — El qualiter fíat prohibitio,
ne res alienetur, ita ut in emptorem propter pactum non
Iranseat rei dominium , num. 4 el 5 ibidem. — Prohibitio
alienationis h patre facta cüm facit majoriam de lerlio bo-
norum , an impediat dominii translalionem per lalem pro-
hibitionem, ibid. — alienationis facta sine causa , quando
valeat, vel non , et quando causa babealur pro expressa,
n. 2 el 3 1. 44 lit. 5 part. 5. — ne vassalli alienent sine causae
expressione valet, et quare, dict. n. 2 in fin. — alienationis,
si sil facía pluribusquibusálestatore res fuit relicta, an tes-
tator eo ipso videatur Cdeicommissum, vicissim relinquere,
si conlingat alter eorum sine consensu alterius alienare, n. 3
1. 44 supradicl. tit. 5 part. 5. — quando fit favore personas
prohibitae tune requirilur expressio causae, secüs si fial res-
peclu certae personae d. n. 3. — alienationis cum causa facta,
qualis esse debeat illa causa, et an qualiscumque suflíciat,
n. 9 ibid.— alienationis facía sine alicujus volúntate, an du-
rel illo morluo, qui consentiré debuerat , n. 3 I. 45 tit. 5.
part. 5. — de equis non extrahendis extra regnum est
multum anliqua , num. 17 1. 5 lit. 7 part. 5. — testa toris,
ne bona sint tacité hypotheoala pro legatis ab eo reliclis,
an valeat, num. 8 leg. 26 lit. 13 part. 5. — expressa, an
rcquiralur ultra lilis conlestationem , ne solutio adjeclo
facía valeat, nura. 61. 5 lit. 14 part. 5.— facta alicui ne
lesletur, si sil i n alterius daranura , an hic succurraiur
laeso, uara. 5 1. 27 til. 1 part. 6. — testatoris ha:redi in re
certa facía, ne amplius caperet de bonissuis, cujus elTec-
tus sil, si non sil huic dalus cohaeres universalis, nura. 3
I. 14 lit. 3 part. 6. — Prohibitiones, et vincula apposita
in prima substilutione majoriae, an censeanlur repetila in
secunda , num. 4 in fin. 1. 3 tit. 5 part. 6. — Prohibitio
vendilionis, an comprehendal omnem speciem alienatio-
nis, num. 1 leg. 3 tit. 6 part. 6. — testatoris, nelegesin
suo testamento locum habeant, an habeat vira clausulae
codicillaris, n. 2 1. 32 tit. 9 part. 6. — testatoris qualis
essedebeal, ut per eam haeres impediatur Falcidiam de-
trahere, num. 3 in princ. 1. 6 tit. 11 parL 6. — testatoris
de non alienando res majoriae, an extendatur ad filios,
etiam quando legitima portio eis relicta non fuit vel ex
causa dotis filiae, num. 4 quaest. 5 1. 6 lit. 11 part. 6. —
alienationis in ecclesiam, vel pium locum á testatore facta,
an valeat, num. 4 quaest. 5 I. 6 tit. 11 part. 6. — aliena-
tionis, si fial primo vocalo ad majoriam, an ad caeteros
succedenles in ea extendatur, num. 5 dict. 1. 6. — patris
in favorem Clii facta, ne tenealur rem cum fratribus com-
municare, quando valeat, vel non, num. 7 leg. 3 tit, 15
part. 6.
Pbohibitus postulare, sive h lege, vel statuto, vel á
judice pro consanguineis postulare non impedilur, num. 2
1. 5 tit. 6 part. 3. — postulare, si poslulet judice forte
ignorante, an teneat processus, n. 4 dict. 1. 5. — corara
uno judice advocare non videtur prohibilus corara alio,
vel coram ejus successore, et quare, nura. 11 leg. 7 tit. 6
part. 3. — venderé extra familiam , si requisili illi de fa-
milia emere noluerint, an extra familiam venderé possit,
n. 1 quxst. 6 1. 10 lit. 26 part. 4. — alienare rem majo-
riae, si illnm in sequentem in gradu alienaverit, an in
pcenara incidat, dict. n. 1 qurcsl. 12. — Et quid si aliena-
tio rei prohibitaj fuit nulla, quia caruit solemnitatibus re
400
INDEX MATERIARUM
quisilis, an tune alienans in poenam incidat , ibidem ia
qusBSt. 13. — Prohibilus alienare boiia majorise, an videa-
tur prohibitus pignerare, ibidem in quajsl. 31. —alienare,
an possit permutare rem proliibitam , vel ilhtm venderé ,
ut acquirat alianí meliorem, ibidem in quoesl. 32. — per-
mutare, an videatur prohibitus alienare, vel rtm dimimiere,
V. 11 quaesl. 34 1. 10 tit. 26part. 4. — alienare, an \idea-
tur prohibitus alienare, vel permuUire , n. 2 i. 43 tit. 5
part. 5, — alienare, per hoc omnes species al¡enatioi:¡s
comprehenduntur, num. 3 1. 43. — alienare per paclum,
debel faceré et curare, ne aüenentur res ex dispositione
legaü, ibidem. — alienare an intidal in poenam, si tantum
alienare lentet, vel incipiat, ibid. — rem al enare, an verus
dominus dicatur, an res pleno jure sua esse dicutiir, ibid.
— alienare per pactum, ita ut in eum non transeat rei
prohibitae dominium, quis dicatur, et quibus verbis íialta-
lis prohibitio, ibidem, n. 4. — alienare majoriam in eum
faclam per patrem de terlio bonorum, an per talem prohi-
bitionem impediatur dominii translalio, dicl. n. 5 dict.
1. 43 tit. 5 part. 5. — alienaie sine expressione causas ,
quando talis prohibitio valeat, vel non, et quando talis
causa habeatur pro expressa, n. 2 1. 44 lit. 5 part. 5, et
ibid. n. 3. — alienare vassallos sine adjectione causse, an
talis prohibitio valeat, et quare , dict. n. 2 in fin. — alie-
nare si blienet, quando alienatio valeat, n. 4 dict. I. 44
tit. 5 part. 5. — Et qualis debeat esse causa adhoc ut pro-
hibitio valeat , n. 9 ibidem. — Prohibitus alienare sine
alifujus volúntate, an prohibitio duret illo jam mortuoi
num. 3 1. 45 tit. 5 part. 5. — alienare, si locat ad longum
tempus, an incidat in piisnam prohibilionis , num. 7 I. 19
tit. 8 part. 5. — teslari polest prohibentem exhaeredare,
etest justa caupa exhairedationis, n. 2 I. 26 tit. 1 part. 6,
— Et de poena istius proliibenlis aliquem lestari, gloss.
1. 26 et 29 per text. ibid. tit. 1 part, 6. — Prohibitus si
sit hieres in re certa, ne amplius debonistestatoris caperet,
an ad alia bonaadmittatur alio non dato cohaerede, num.3
1. 14 tit. 3 part. 6. -^ lestari prohibetur etiam légala re-
linquere, n. 2 1. 1 tit. 9 part. 6. — accusare, an ad de-
nuntiandum admittatur, n. 2 1. 5 tit. 1 part. 7.
Proles proprié ila non dicetur , nisi sit ex nuptiis nata,
n. 3 1. 3 tit. 2 part. 4- — nata posteaquam conjuges perpe-
tuum votum continentiae emiserunt, an sit legitima, n. 13
I. 7 tit. 2 part. 4, et gloss. fin. 1. 41 tit. 6 part. 1. — nata
e\ illis , qui clandestina contraxerunt matrimonium , est
legitima, quando ipsi fatentur matrimonium przEcessifse,
licét adhuc publicatio sive proclama facta non fuerit, n. 3
1. 2 Ut. 3 part. 4-
Promissio sine causa an valeat, n. 4 in med. 1. 7 tit. 13
part. 3. — dotis intra annum, qua die annus iste incipiat
currere, n. 5 I. 11 , et num. 2 1. 12 per text. ibid. tit. 11
part. 4- — dandi impletur, quando promittens moritur, et
ejus haeres daretenetur, n. 31. 45 tit. 5 part. 5. — nuda
aninducat obügationem ex lege Ordinamenti, num. 3 1. 1
tit. 11 part. 5. — quando vilietur propter impersoHalita-
tem, quando vero non , num. 7 1. 3 tit. 11 part. 5, — an
teneat, quando factura alicui fuit proniissuro simplicitcr,
et quid videtur esse promissum, n. 1 1. 11 tit. 11 part, 5.
— facti alieni, an firmetur juramento, et ad qiíid tenea-
tur promittens, ibid. in fin, — El quid de prominente daré
librum scriptum manu alterius, an tune valeat siipulalio,
et ad quid teneatur, ibidem. — Et quid si fecit quantum
pptuit, ut ille tertius faceret, ille lamen facero noluit , an
liberetur i poena, vel iuteresse, n. 2 ibid. — Promissio in
dicm quae dicatur, et an ex taii promissione in diera statim
orialur civilis et naturalisobligatio, licéleffectusexaclionis
suspeiidatur in diem , scilicet mortis, vel aliam, n. 2 1. 12
lit. 11 part. 5. — ■ sub cendilione qus sit , et an transmit-
latur ad hasredes, si promittens moriaturantequamexistat,
n. 5 ibid. — Etquid si conditio existat tempere, quonon
estpersona veré velficté, in qua obligatio fundetur, dict.
n. 5. — Et quid si fiat traditio ante eventum eonditionis
ex contractu condilionali, an transeat dominium, et usu-
capiendi conditio, ibid. in dict. n. 5. — Promissio facía
sine adjectione diei príEsente die debetur, n. 1 1. 13 tit. 11
part. ñ. — de solvendo facta in quolibet anno vel in óm-
nibus annis, qualiter debeat intelligi, n. 2 1. 15 ibidem. —
fructuum nasciturorum, vel p;irtus ancilla;, an valeat, n. S
cura alus ibid. 1. 20 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — El quis
tunc-debeat eolligere fructus, cCim nasceptur, an creditor,
vel debilor, et cujus expensis, n. 2. — ■ Et an possit fructus
immaturos daré, vel partus ancilla?, vel animalium, stalini
quód nascuntur, n. 3 1. 20 tit. 11 part. 5. — Et quid si
illo primo annq fructus non nascantur, an promissor libe-
retur, et quando de fructibus alterius anni solvere tenea,
tur, n. 4 ibidem. — Promissio ab aliquo facía de aliquo
servo, quera dixit nominari Titiura, qualiter valeat, si pro-
miltensduos servos ejusdera nominis haberet, n. 23 1. 23
tit. 11 part. 5. ■ — de solvendo in certa Villa, si.sintduse
ejusdem nominis, ubi debeat solvi promissum , n. 2 I. 25
ibid. — an vilietur ex diversitale responsionis ad interro-
galionem, el quid hodie de jure regni, n. 5 I. 26 ibid. —
facía ah aliquo in plusquára recepit, an illud videatur pro-
miltere nomine usurarum, num. 2 1.31 tit. 11 part. 5. —
facía sub poena, an promissio prima per stipulationem poe-
nalem novetur, num. 1 I. 34 lit. 11 part. 5. — Et quando
ulrumque peli possit, ibidem in n, 2 el gloss. 1. 35 ibid. —
Et ad quid videatur adjecta pwna in dubio, ibid. — Et an
in stipulationibus judicialibus, vel convenlionalibus diffi-
cultas impediat raerse, et poenae commissionem, sive in
obligatione speciei, sivegeneris, velquanlitalis, n. 41. 37
per illum text. ibid. lit. 11 purt. 5. — Promissio inutilis
licét fiat eum poena, tune promittens licet illud non facial,
in poenam non incidet, gloss. 1. 38 ibid. — facía merelriei
ob meretriciura, an ab ea exigi possit , n. 2 dicl. 1. 38. —
poenffi in matrimoniis contrahendis an teneat» sive ácon-
junclis, vel exiraneis fiat, n. 1 1. 39, et n, 3 ibid. tit. H
part. 5. — obsidis de non recedendo h eerlo loco, an te-
neat, eisi videatur suam arelare liberta lera, num. 8 I. 3
tit. 13 part, 5. -=- á patre filio benemérito facta, an valeat;,
n. 2 1. 24 lit. 13 part. 5.
Pbomissor, vide infríi in verbo Promittens.
Promissum si recipialur ab aliquo, et tuno poenam , et
interessenon pelierit, an illud postea petere possit, n. 6
1. 13 tit. 11 part. 5. — Et quid si cúm recepit promissum,
proteslatus fuit , quód non remittebal damna et inleresse ,
ibidem, — Promissum vel poena, quid peli debeat, quando
«tiumque est in obligatione, el promissum non impletur,
num. 1 1. 34 til. 11 part. 5. — et quando utrumque peli
possit, lam poena, quüm promissum, ibid.in n. 2, et n, 35
ibid, — de prsesenlando aliquem in judicio ad certam
diem sub certa poena , si non adimpleatur per promitten-
tem, an ad solutionem poenaj teneatur, gloss. 1, 36 til. 11
part. 5. — Et quid si post dúos vel quinqué dies illum
praesenlaveri.t, ibidem. — Promissum propler delictum fu»-
SEPTKM PAIl'i'lTAr.LVÍ.
kH
cieudum duri bou debet , gloss. le¿. 38 per text. ibidem,
tit. li part. 5. — meretrici factura obmerelritiiim, an ab
ea cxigi possit, n. 2 dict. 1. 38. — an videulur imiilei i per
compcHsationemdebiii, quaiulosubjuramenlo quis solvere
promisil, n. 1 1. 20 (it. lA part. 5,- — ob causam lurpem an
valoat , vel an rcpeli possil, si^^• sílsil turpiludo ex parte
dantis, sive e\ pirle recifiieniis, ii. 1 1. l\" lit. lA parl. 5.
■ — Et quid si darctobturpem causam de príEterito, ibid. iii
n. 2. — Promissum meretrici libidiuis causa, an ab ea
peli possit, n. Zi I. 53 tit. 14 part. 5;
Promittexs faceré aliquod opus seu afediíícium per se-
ipsum iilud faceré debet, et quaildo non, n, 1 1. 16 tit. 18
párt. 3. -^ sub poena non faceré controversiam super alr-
qua re alicui, si facit, eliam extra jus poenam incurril, n.9
1. 56 tit. 18 part. 3. — scribere librum sua manu, an per
alium illud faceré possit, et quando, num. 2 1. 75 tit. 18
part. 3. — scribere librum alicui álatim, an priusdebeat
scribere alium librum , si primó illuin promisit, ibid. n. 3;
— filiamsuam in matrimoniura alicui daré sub poena j an
liberelur faciendo quod iii se est, et an íi praestalione ar-
rbarum . u. 3 1. 84 tit. Is part. 3. — aliquid faceré , an 1¡-
berelur pra;slando inícresse, si contra eum lata sit senten-
lia, n. 3 1. 5 lit, 27 parí. 3. — aliquid faceré intra quantum
lempus faceré tenebilur, n. 4 ibidem. — quád cUm ea se
desponsabrt, an ista dicantur sponsalia de futuro, n. 1 j.í
lit 1 part. 4. — peí slipulaiioiiem eum aliquo contrahere
ad quidpoleriteX tali proniissioYie lenefi, si non contrahat,
n. 2 1. 2 til. 1 part. 4- — ^ per verba de futuro eum duobus
niatrimonium contrahere, si postea unam ex illis carnaliteí
cognoverit, illa sponsalia transeunt in matrimonium de
praetcnti, quod limilatur duobus modis, num. G U 9 th. 4
part. 4. — dotem solvere intra anuum, k quo tempere an-
ausdebeat incipere computan, n. 5 1. 11, et n. 2 leg, 12
Ijt. 11 parl. 4. — rautuare si non mutuel, an in poenam
incidat, el an possil compelli, num. 1 in procera, til. 11
part. 5. — daré aliquid quando voluérit, illo morluo de-¿
betadimpleri sic promissum, n. 3 1. 45 lit. 5 part. 5. —
aliquid faceré slipulatione mediante, an sibi liceat pceni-
lere, si ex parte sua jam adimplcvit quod promisit , et
quando, n. 1 1. 3 til. 6 part. 5. — aliquaudo non promit-
teret, si sciret alterura acceplaturUm , num. 5 in fin. 1. 1
lit. 11 part. 5. — factura alienuni siínpliciter ,• vel daré li-
brum scriplum manu alterius, an promissio teneal, et quid
promitlere videatur, n. 1 1. 11 tit. 11 part. 5. — facfuní
alienuni cura juramento ad quid leneatur, ibidem. -^ Et
i quid si fecit quantum poluit, ul ille lertius faceret, et ilte
, faceré noluit, an liberetur a poena, vel interesse, n. 2 ibid.
— in diera daré, an statim obligetur civilitef, et natura-
liier, licél effeclus exüclionis suspéndatur, n. 2 i. 12 tit. 11
part. 5. — sub condilioiie sí ante moriiitur, an Iransfhiftat
adhaeredes, n. 5 dict. 1. 12 til. 11 pirl. 5, — solvere in
corto Ibco, si nolil illue iré, ü quo jiulice com|)elletur sol-
vere, n. 4 1. 13 ibid. — si non luibet domiciliura in loco
illo, ubi solvere promisit, un tünc inspicialur, quoad so-
lUlioiiem locuS , ubi facta fuU piomissio, ibid. — Et quid
6i reus promisit solvere Hispali, et non solvif , an ejus fide-
jussor possit conveniri in loco domicilii rei principalis,
ibid. — Et si á prominente non sint petiía damna tempore
que dcfei:um solvit, an poslcá peli possint, n. 6 dict. 1. 13
per lext.ibid. — El quid hi recip'ens promibsum p olcste-
tur quod rcraancal salva pLlilio damnorum, i;;idem. —
Proniiltcns solvere quoüLct auno, vcl in omnikür. »""!«
quando sohere tenebilur, num. 2 Icg. 1 per text. ibid;
til. 11 part. 5. — Et an tune annus incipiat ít d;e promis-
sionis, num. 3 ibidem. — Promillens sohere prctium
fundi empli intra annum, an tune coinputelur annus i
die Iradilionis fundi , ibidem. — daré centura alicui óm-
nibus annis,- vel quolibet annO , an in quolibct anuo daré
videatur promitlere, vel semel in vita, num, 4 leg. 15
titj 11 part. 5. — Et an quando semel debetur, pos;it si-
mul peli, vel minutatim, dict. n. 4. — Proniiltens solveré
sub poena, an post moram leneatur, et qualiter eonsti-
tualur in mora, et an sit necessaria litis contettalio, n. 2
dict. 1. 15. — daré sub condilione aliquid, el ad cortara
diera, an impleta condilione diesspecluiidebeat, n. 1 1. 17
tit. 11 parl. 5 per text. ibidi — aliquid sub impossibiji
condilione, an adimplere leneatur, el coníractus vaieat,
n. 2 dict. 1. 17 per text. ibid. — sub conditioue, qui' om.
niño exstitura est, puri^ videtur promitlere, n. 3 ibid.
— solvere aliquid in genere, vel in quanlitate, vel in spe-
cie, quando spccies est in solutione, an a [¡romissione libe-
retur re perempta, n. 1. h 18 lit. 11 part. 5. — Promis-
sor an conslilualur in mora, si in slipulatione sit dies ex-
pressa, n. 2 dicL 1. 18. — Prominentes solvere ad cer-
lara diem si non solverint , ct postea res pereat , un el
quando ad aesliraalionem tencantor, n. 3 eum aliís ibid.-
— Pforaillens solvere parlus anciü.e , vel fructus nascitu-
fos, an pfomissionem adiraplere tenealur, n. 2 el 31. 20
tit. U párf. 5. — Et an creditor, vel debitor tune fructuy
coUigere debcat, et cujus expensis, dieU n. 2, — Promit-f
iens fructus nascituros, vel parlñs servas, vel animaliura,-
quando daré leneatur, et an statim quod servulus, vel
agniculus nascilur, daré poísit, el quod terapus servulusr
a matre laclari debeat, n. 3 1. 20 lit. 11 part. 5, — Pro-
inissor iUiqúura est, quod sit procurator credltoris, ibid.-
— Promittens fructus fundi, vel paílüs servas, vel anima-
liura, an liberetur si inillo auno non nascantur, et quandc'
non, n. 4 dict, 1. 20. -^ daré unum ex servis suis uo.-
nñnando illum, si ambo sint cjüsdem nominis, cujus sit-
tune oleclio, gloss.- 1. 23 per text. ibid. tit. 11 parí. 5. ■
dure unam rem de duobus, si una pereat non sui culpab-
an ipse liberetur praeslando interesse pro ea , n. 3 diet.
I. 23,— solvere in aliqua vilU si sint duae ejusdem nomi-
nis, ubi solvere leneatur, gloss. I. 25 per text. ibid. til. 11'
parl. 5. — daré si ci non commod»^ rcspondeatur, an vi-
tietur promissio ex diversitate risi)ousionis , et quid hodle*
de jure regiii,- n. 5 1. 26 tit. 11 ¡lart. 5.— daré per jura-
ttienlum, si per vira fuirit compulsus, vcl-si datio sit illi-
cila,anleuealuradimplcre propler juraruenlum, ir. 4Í. ¿'s
tit. 11 part. 5. — daré plusquám rccepit, an nomine usura-
rum promisisse videalur^^ n, 2 1. 31 lit. 11 párt. 5. — Etan'
quando pecunia vel aliud niulualur, possit aliquid plus
nomine inlere.^se peli , et quando,- dict. ii. 2. — Promit-
tens aliquid sub ptrna, an per lulum slipulationcm pcena--
lem prima obligalio vidoalnr nóvala, n. 1 I. 34 ibid. — Et
quando ulrumque peti possit, ibid. ct gloss. 1.-35 ibid.
Et ad quidvideátur adjecta pnena in dubio, ibid. dici. n. 1.-
— Pi omittens ad certuní diem daré, vel faceré, sive ex causa
lucrativa, sive ex cansa onerosa, si- promissüín non implca-
tur, adquid Icnoulur, glófs. I, 35 lit. 11 part. 5, — si ante"
lilis contí slationira velil implere próniissum, an a solví ndi.j'
daranis excuselur, etiam si mullum terapus transiret ante"
lilis contcslalionem , n. 8 dict. 1, 35 til. 11 parl. 5, — Eí
aja «roiuiltens possil moram purgare ante litis con'.eslatloí*'
2«--
hO'i
lADEX MATEhIARLM
ncnii etiam non soluto iiiteresse, n. 9 dict. 1. 35. — Pro-
mittens aliquem praescnlare in judicio sub poena ad ccriam
diem si non facial, an ad pcenam teqealur, et quid si post
tres, vel quinqué dies praesentct, an á poena liberetur,
n. 39 I. 9 lit. di part> 6. — aliquem in judicio ad diem
sisiere, si non facial, an admittatur volens purgare moram
sijusacloris sit factura deterius, n. 4 I. 36 ibid. lit. 11
parí. 5. — aliquod faclum allerius, an si non Cal, ipsi
promiUenles habeant inler se beneficium divisionis, n. 2
'. 10 lit. ih part. 5. — solvere cura juramento, si com-
penset debilum , an promissum adiraplere videatur, n. 1
I. 20 lit. 14 part. 5, — sive in judicio, vel exlra, sub
poena aliquid faceré, an propter impedimenlum , sive dif-
cullatem supervenientem excusetur á poena , ctmorse com-
iiiissioüc, n. 4 I. 37 per text. ibid. til. 11 part. 5. — Et
an Ídem sil, sive in obligatione sit dalio speciei, generis
vel quanlitalis, ibid. — Promiltens sub ptrna aliquid
mali faceré, proniissura adimplere non tenetur, ñeque
propler hoc iucidet in poenam , gloss. 1. 38 tit, 11 parí. 5.
-— aliquid meretrici ob merelricium, an illud íi meretrice
exigi possil, n. 2 dict. I. 38. — conlraliere malrimonium
sub poena, an s! non conlrahat, illam solvere teneatur, sive
sit pareos, conjunclus, vel aliquis extráñeos, el quaiulo
sic, n. 1 el 3 I. 39 per text. ibid. tit. 11 part. 5. — red-
dere peciiniam sibi mutualam sub poena, an lunc poena
censeatur posiía loco usurarum, n. 2 1. 40 lit. 11 parí. 5.
-—El quid si poena adjicialur dalioni certas speciei, vel
fació, dict. n. 2 <lict. 1. 40. — El quando poena videatur
adjrclain fraudem usurarum, et ex quibus lioc inlelliga-
tur ita esse, n. 3 ibid. — Pioniiltens solvere vel daré ob
turpem causara, nn si dedeiit, illud repeleré possil, sive
turpiludo adsil ex parle danlis, sive ex parte recipienlis,
n. 1 1. 47 par text. ibid. tiU 14 part. 5. — Et quid si de-
derit ob tiirpcm causara de ¡-raelerito, ibidem in n. 2.
Promüvbri ad sacros ordincs , an possit maritus de uxo-
ris licentia, vel religionem intrare, nura. 1 1. 3 lit. 10
part. 4.
Pronepos an succedat suo proavo repra'sentando pa-
tris, vel avi sui personara simul cura palruis, n. 7 1. 2
lit. 13 part. 6.
Propixquus an possit impune occidere invenlura in
rebus veneréis cura sua propinqua, num. 7 1. 6 til. 21
parí. 4<
Pbopohtjo fiuili ad infinilum nuUa esl, n. 6 1. 9 lit. 9
part. 6.
Pj;opositum reUniJuendi Sícculum cum bnbilus suscep-
lione malrimonium non djrimit, num. ¿ ]. 8 tit. 7
part. 1.
Pkoprietahiüs, vide supra in verbo Domlms propnc-
talis.
Proprietas et dominium ídem sunt, n. 2 1. 27 ti!. 2
part. 3. — lamen proprietas solum capilurpropriépro di-
recto dominio, ibid. — Proprietas rei licet penes nos esse
non possit, bené lamen potest illa res á nobis possideri,
n. 1 1. 7 til. 29 part. 3. — Proprietatis retentio an indu-
cat traditionem inusufructu, et quid si illam habeos con-
cedal alicu! usj^rafructum, et cousliluat se nomine ipsius
possidere, n. 1 1. 9 tit. 30 part. 3. — Proprietas ab uxore
in dolem marilo dala, cüm ususfruclus esset penes aliuai,
«i postea fiat consolidalio , an commodum el lucrura islud
ad solara uxorera pertineat, an vero tanquaní commune
jnlvr fonjuges dividí del)eat, n, 5 I. 18 til 11 part. 4. —
alicujus rei si k dom<no ipsius vcndalur, an usufruclua-
rius tauquam liabens partera in üla re possit illam retra-
here, n. 2 quaesl. 1 1. 55 tit. 5 parí. 5. — an possit uni
haeredura dari^ alleri ususfruclus, quando haeredilas divi*
ditur, n. 1 1. 10 tit. 15 part. 6.
Proprii civitatum in quibus expendi debeant, n. 3
1. 10 til. 28 part. 3. — Etan ex bis possit fieri eleemosyna,
dict. n. 3. — Et an ex propriis civitatum possit solvi ser-
vilium reglura, k quo nobiles sunt exempli, dict. n. 3 in
fin. — Proprii civitatum an debeant consumí in reparatio-
nem castelli, qui est juxta civitatem , et quando, n. 7
1. 20 tit. 32 part. 3. — civilalis vendi possunt ab ipsa ci-
vilatede licentia Praisidis, et aliorum dorainorum, si non
sunt in usu publico, n. 2 1. -1 5 tit. 5 part. 5.
Propriom non possunt habere monachi , et quid si ha-
beant administrationem rerum aliquarum de licenlia Prrc-
lali, n. 2 1. 14 til. 7 part. 1. — habens monachiis, si posi
mortem ipsius illud invcniatur cum eo, in sterquilinio de-
bet sepeliri , et an suflicidt cum parle , n. 3 ibid. — Pro-
prium Regis, quod sil, gloss. 1. 11 tit 28 part. 3 , et vidfi
infra verbo Piedditus.
Proprils Sacerdos quis sit, n. 5 1. 21 til. 4 part. 1»
Prorogatio Prineipis super debito ab aliquo ad temptis
certum sol vendo, decennium excederé non debet; et quid si
solvere juravit, an de illo juramento in prorogalionementio
Geri debeat, el an prorogatione non obstante sil perjurus,
TI. 1 1. 33 tit. 18 part. 3. — Et an fidejussores creditori suo
daré debeat, et quid si eos daré non possit, ibid. in n, 2.—
Prorogatio de conscnsu parlium, an fieri ¡jossit in persona
delegati, de tempore ad lempos, de causa ad causara, vel
de loco ad locura, vel de casu ad casum , n. 1 1. 47 tit. 18
part. 3. ^— El quid si judices cognoscere non possint nisi
usque ad certam suramara , ibid. — Prorogafo jurisdic-
tionis in delegalura facía, an jurisdictio prorogata expi-
ret, quando expira t jurisdictio ipsius delegati in causa
sibi commissa, ibid. — jurisdiclionis fit, quandoque invita
parte, quando ibidem adfuit dolus, n. 8 dict 1. 47 lit 18
part. -3. — jurisdiclionis, an habeat locura in criminalibus,
et quando, et alia vide in n. 2 1. 15 per text. ibid. tit. 1
part. 7, — anhabeal locura in judicio inquisitionis, dict.
n. 2.^de loco ad locura, an habeat locumincriminalibus,
ibid. — Prorogarejurisdictionem alicujus judiéis, an videa-
tur reus, qui accusalus non oppotiit excepliones ad exclu-
sionem judicii, n. 3 ibidem.- — etan et quando judex pro-
prius teneatur habere ratara lalem prorogationem jurisdic-
lionis allerius judiéis in criminalíbus, n. 4 dict. I. 15 tit. 1
parí. 7.
Prorogatio termini dali arbitris, quando et qnaliter
fieri debeat, el si k principio corapromissi non valuit, an
reconvalescat per prorogalionera termini, ,n. 1 1.-27 tit. 4
)iart. 3. — Prorogatio data k judice, si fiat íi parlibus
sJne judiéis consenso, an alteretur natura primae dilatio-
nis; et quid si isla prorogatio fiat post lapsum primi ter-
mini, n. 2 1. 7 til. 7 part, 3. — terraini dati ad appellan-
dura, an valeat de parlium consensu, n. 5 1. 22 tit. 23
part. 3.
Protectores Principum debent esse fortes, etc. n. 2
]. 9 tit. 9 part. 2.
Protest ATio tutoris corara judice, quando nihil inveni-
tur in bonis minoris, quid illi prosit, nnm. 3 1. 99 tit. 18
part. 3. — renuntianlis usui iuslrumenti, quod adversa-
rios de falso rcdarguit, an aliquid operetur, n. 2 1. 110
SEPIEM ['ARTlTAr.LM.
k^i
lií. i8 part. 3. — dularul cii.nen abesse in animo, dict.
n. 2 in (in. — tuloris apponcnlis phve^ ros in scripliira,
quam fjcit de bonis minoñs, sciiicct qiiód illud non vult,
quód sibi prspjiidicet , an valeal, n. 1 1. 120 lil. 18 parí. 3.
— consenlientis in uialiimoniiim quid opcretur, si verbo
consentiré videatur, n. 2 1. 5 lit. 2 part. l^. — Pacta ante
copulara ab illo, qui sub conditione contraxit, scilicet
quord ob id non intendit íi conditione recedere, an aliquid
operetur, et quid si corara ipsa facía fuil, et quid in foro
poenitentiali , n. 7 1. 3 tit. /i part. i. — Protestaliones con-
fictae et dissimulala» niliil operantur, imó fraudem augent
fictiones, n. 3 1. 29 tit. 8 part. 5. — Proteslatio non ju-
vat in piTejndiciaübus , et an juvet empliyteutam venden-
tcm el nolentem dominara damnificare, n. 3 I. 29 tit. 8
part. 5. — et quid si recipiens promissum fuerit protesla-
tus, quod lict-t recipiat, non intendit remitiere interesse,
quod causatum fuil ex eo, scilicet quód sibi ad tempus
non fuit solutum, n. 6 1. 13 tit. 11 part. 5. — Protestalio
repelüt doli prtEsumpüonem, n. 15 1. 5 tit. 6 part. 6. —
Protestalio an sit necessaria in hserede, utper aliqua non
videatur h»redi!ateni adire, si illud causa pietalis, vel
alias ftícerit, n. 7 1. 11 per test. ibid. til. 6 part. 6. — filii
practeriti si non pra;cedat acceptationem legati, vel similis
rci, an tune fiüus ¡i querela non excludalur, n, í, 5 et 6
I. 5 tit. 8 part. 6.
Pkotocollum, el cogitur tabellio exhibere prolocoUum,
quando ei petitur; etquid si non appareal, an instrumen-
tum inde sumptum suspectum sit ; et quid in instrumenlis
antiquis, si tabellio jam est mortuus; et quid si probet
amissionem protocolli , an instrumenlum probet, n, 1 1. 9
tit. 19 part. 3. — el an tabellio torquendus sit, si dical se
amisisse protocollum, ul veritas eruatur, dict. num. 1. —
Protocollum an debeat habere signum nolarii , et quid lie-
dle, dict. n. 1 in fin. — an possit á tabellione cancellari,
postquam ex eo jam deduxit instrumentum, num. 6 dict.
1. 9 lit. 19 part. 3. — Quid si in margine protocolli inve-
nitur cancellalio per errorem facía, ibidem. — Protocol-
lum si non appareal, an dt'bitor compelli possit, utcau-
tionem de novo facial, n. 8 1. 10 tit. 19 part. 3.
Provincia qualiter accipiatur ad praescripiionem decem,
vel viginli annorum , et qualis tune esse debeat, n. 3 1. 19
til. 29 part. 3.
Provisio beneficiorum ecclesiae cathedralis, vel inferio-
ris ad quera perlineat, num. 1 et2 1. 1 tit. 16 part. 1. —
beneficiorum an debeat per Episcopura fieii cum consensu
Capiluli, elin quibus, ibid. num. 3 et6. — beneficiorum
cuín cura ad quera regulariter spectet, et an cum consensu
Capiluli debeat provisio fieii , dict. n. 6. — generalis non
se extendil ad ea de quibus est specialiter provisum , n. 2
1. 'J¡ tit. 10 part. 6.
Proxeneta an compellatur ad leslificandum de vendi-
tione ab eo facía, una tanlum ex parlibus nolenle, n. 1
I. 36 tit. 16 part. 3.
Proximior in gradu in quo lempore debeat considerari,
n. 2 1. 9 tit. 1 part. 2. — si fuerit vocatiis íi testaiore per
fideicommissum , debet intelligi de proxiraiori ultimo de-
cedenti, non de proximiori prinii disponentis, n. 18 ad
fin. 1. 2 tit. 15 part. 2. — vocalus, si ille, qui esi in se-
cundo gradu, filium genueril posl morlein teslaloris, dein-
de mortuus filias tesialoiis nullo decadente hajrede, quis
admilletur ad majoriam , si proximiores sint in defeclu
Gtiorum rocati , n. 18 in fin. 1. 2 supradict. — quis dica-
lur quantum ad Succedendun» alicui apud liosles capto ,
an ille qui lempore caplivitalis eral proximior, vel tem-
pore mortis naturalis ipsius capli, ct quid in majoriis,
n. 2 1. 8 til. 29 part. 2. — Proximiores , an possint petere
bona proximioris non comparentis, si de ejus vita dubita-
tur, n. 2 I. 14 lit. 14 part. 3. — Proximior vocalus ad ma-
joriam, si consenliat possessori majoria», ut de ca possit
testari, el quód illam relinquat filio suo spurio, vel alio
extraneo, an talis consensus, et renuntiatio aliquid sibi
noceat, num, 1 quxst. 25 1. 10 tit. 20 part. 4. — si alie-
nationi majorice consentiret, an ex hoc sibi prxjudicet,
quaest. 29 ibidem. — et quid si non sit proximior, sed re-
motior, qui adsuccedcndum babel alium ante se, an istius
consensus sit alicujus eíTectus, sallim ut ipse postea, licííl
velit, non possit ad majoriam admilli, ibid. quaest. 39. —
qui in majoria de próximo speratur succedere, si sciat
alienationem ipsius, et non contradicat, an ex hoc visus
sit consentiré, nec ad eam admitlatur postea, num. 1
quaest. 40 1. 10 til. 26 part. 4- — ad succedendum in ma-
juria, si in alienationem rei majoriae factae á possessore
consentiret, an incidatin aliquam pffinam, quando adsic
alienandum licentia Regis impétrala fuit, ibid. quaest. 44.
— an teneatur solvere pretium , quod ejus successor dedil ^
nomine transactionis, ut ipse remaneret cum majoria, et
an illud dans ab illo repeleré possit, vel non, num. 1
quaest. 46 leg, 10 lit. 26 part. 4. — semper praesumilur
Teñiré ex tac la volúntale teslaloris, num. 4 leg. 5 tit 9
part. 6.
Proximiores, vide in verbo Consancuinei, et verbo Ve-
nientes ab intestalo.
Próximos puherlati quis dicalur, n. 5 1. 9 tit. 1 part. 7.
Prüdentia est propria virtus Piincipis, etquid sit pru-
denlia, num. 1 leg. 8 lit. 5 part. 2. -^ Potestates , qui
vaduut ad loca ubi sunt parüalitates , non possunt salva
conscientia pertransire, num. 6 part. 3 in proaemio. —
Prudeiítia etiam ab aiiquibus appellatur Princeps virtu-
lum,nura. 2 1. 1 part. 3. — Printipaí missisunt íi Deo in
terram in posnam malorum, et laudem bonorum, num. 2
1. 2 part. 3. — Principes debent perdiicere vassallosin
melius oíTicium, quando justitiam feceruntin alio miuori,
num, 2 ibidem. — Poena indireclf; dirigit horainem ad vir-
tutem , num. 3 ibidem, — Provócalo non semper parcitur,
num. 1 tit. 2 in pi ooamio. — Pars in totura non debet cre-
dere advocaiis, n. 2 ibid. — Pater si amiltit adminislra-
tionem bonorum filii propter dilapidalionem, amlUit quo-
que usumfruclum, num. 14 1. 2 lil. 2 part. 3. — Posses-
sor majoralus debet exhibere tilulum ad pelilionera fralris»
num. 1 1. 17 tit. 2 part. 3. — Poena contra extrahente»
frumentum an compreliendat extrahentes farinam, n. 1
1. 13 tit. 2 parí. 3. — Proprielas, et dominium idem sunt,
num. 2 1. 27 tit. 2 part. 3. — propria capitur pro detracto
dominio , ibidem.
\JrADRAGESiMALE jejnnium est décima tolius anni, qu.-E
Leo dalur, num. 2 1. 5 tit. 23 part. 1.
QuADRiENNiCM datur volenti petere reslitutionem contra
praescripiionem causalam propter ejus justara absenliam,
nun). 4 I. 2S til. 29 part. ;!. — quod dalur posl legilimam
a;lalem ad reslitulionem pelendam, quando inupiat cor-
reré, n. 6 el 7 1. 9 lit. 19 pirl. 6. — Et quid in cccltsia,
et á qua die incipiat currere, et an á principio sil utile,
«um. 5 1. 10 lit. 19 part. 6. — Et ap contra lapsum istiü.9
hf^k
L\Í.)EX MATEIUARUM
quadriennii detur ¡n integruni r«tittitio, dicf, nura. 5. —
Et an respublica , vel ccclesia possinl post quadricnniuin
reslilui , si ennrniissimé lacdanlur, num. 6 dict. 1. 10. —
Et qualiter damnum istud consideran debeat in hac prae-
scriplionis materia, nuni. 7 ibidem.
QüADRiGA si legeliir alicui, an cum mulis, qai vehebaiit
dari debeat, tt quid si unus morluus fiiil, nuin. 1 1. 42
perlext. ibid. tiU 9 poit. 6.
QuADairpiEX , et poena quadrupli punilur , quialiquid
(i. naufiagio rapil, n. 3 1. 41 per lex'. ibid. lil 9 part. 5.
— El an poena civili applicanda fisco pobsit ulUa quadru-
pium, velsimplum quod dalur parli , puiiiri , etan poena
pecuniaria uUeriüsprogredipossit, iium. 5 ibidem.
QuALiTAS lege adjuncta simiil cum faeto debel probari^
nam facturn sine qualitate non suíBeercl, num. 2 in fin.
1. 1 lit. 13 part. 2. — spurietatis an debeat, in impelralio-
ne legilimalionis exprimí , et quando, num. 1 I. 9 tit. 18
part. 3. — servilii inspici debel in inipelratione facienda ,
num. 2 in fin. J. 10 tit. 18 part. 3. — rei si mutclur, an
perimatuif pos3ess!0, ita quód inlerrunipatur prasscriptio ,
num. 2 nd fin, 1. 29 lit. 29 part. 3. — adjuncla verbo de-
bel inlelligi secundum lempus verbi, num. 6 1. 10 tit. 31
part. 3, et num. 7 I. 8 tit. A part. 5. — spurielalis an sit
c.vprimcnda in inipelratione legitimationis, num. 8 fin. 1. 4
lil. 15 part. li, — rei semper venit in KStimatione ipsius
ni, quando de ejus valore tractalur, nnm. 6 1. 56 til. 5
p-.irt. 5. — si sil adjcGla mandato ^ si tale mandalum in
qualitaleadiinpleri non polest, tune debet inipleri in prinr-
cipali, num. 3 1. 37 til. 11 part. 5. — ct ad qualilalem
probandam nunquam videlur quis se slringere, nisi quando
qualitas mutal speciem actionis, vei exceptionis, vclaliam,
nsim. 2 1. 8 tit. 7 part. 6. —adjuncta verbo iiitelligi ur
secundum tempus verbi, num. 6 leg, 7 til. 13 part. 6. —
aliqua delicli si omissa sil in prima accusatione, an abso-
luius de crimine, ilerum de eodem aecusari possit, n. 4
I. 12 lit. 1 part. 7, — deficti an videatur remíssa remisso
delicio, num. 1 1. 3 tit. 32 part. 3,
QuANTiTAs quiE dicalur parva ratione delationis jura-
menli & judice facienda, num. 6 íeg. 2 tit. 11 part. 3. —
missa el commodalario quomodocumque perdatur, semper
est in periculo mittentis , secús in specie , num. 11.4 tit. 2
part. 5. — magna qua; sit, illud judiéis arbitrio commil-
tilur, n. 1 leg. 7. til, 2 part. 5. — Et an difficaltas excusef
debilorem quantitatis á mora , n.. 5-L 1 8 tit. 11 part, 5.—
Et an diílieultas excuset poena; et raorx» commissionem , et
guando obligatio esl in certa quantilate danda , n. 4 1, 37
lit. 11 part. 5.
Qdarta pars quae dalur arrógalo in bonis sui arrogclo-
ris, an sibi debcatur, sive pubes arrogalus sil, sive impu-
bes, num. 2 leg. 9 til. 5 part. 6. — qua; defcelur uxore
inopi in bonis mariti sui, an si; i debeatur eliam fado
testamento per marilum suum, et quando sibi debeatur ,^
el qualiler, num, 5 cura alus ibid. 1. 7 per lext. ibidem,
tit. 13 part. 6. — Et an islam quartam amittat, si postea
elíiciatur dives, num. 6 ibidem. — Quarta an debealur
uxori inopi in boriis mariti , si ipsa patrem divilem habcat,
ibidem. — El quando uxor islam quarlam ex legc, vel ex
testamento habcal, et de effectu, num. 7 dicl. 1. 7 til. 13
part. 6. — Et an uxor ut possit sriam quartam pariem in
bonis mariti habere, possit revocare donationcs per marilum
in vita sua facías, n. 8 dict, 1. 7 lil. 13 parí. 6. — Quarta,
el an is!a uxori pauperi debealur stiuiULus [ii.is, ciiam
hodie jure regni, et quid si testatcr jara disposuil de quin-
ta parte, num. 9 dict. 1. 7 tit. 13 part. 6. — Et an uxor,
quae luxuiiosé vixit, post mortem viri amittat istam quar-
tam , dict. num, 9 in fin, — Quarta funeralium an sil de
lege jurisdictionis, an vero de lege dioecesana, num. 13
1. 2 tit. 12 part. 1,— debelur ecclesiae parochiali, si de-
functus alibi sepelilur, num. 4 leg.- 5 tit. 43 part, 5. —
Quartam canonicam supradiclam, an leneatur testatcr
expresso suo judicio relinquere, num. 7 ibid. — Quarta
parochialis an computetur in légalo parochiae relicto, n. 8
1. 5 lit. 13 part. 5. — parochialis an debeatur de relictls
quibuscumque ecclesiis, an vero de relictis ecclesiae sepul-
tura lanlíim, num, 10 ibidem. — quae priussolvi debeat,
an parochiae, an Episcopo, num. 11 1. 5 tit. 13 part. 1.
— debelur ecclesiae parochiali, etiamsi in contrarium adsit
cousueludo , num. 12 ibid. — Et quid si consueludo facial^
ut omnes quarlae solvanlur, an valeat, ibidem. — Quarta
parochialis in qulbuscasibus non debeatur, dict. n, 12. —
¡¡arocliialis ex quibus rciiclis non debeatur, num. 6 cum
alus ibid, 1, 6 per lext, ibid. tit. 43 part. 1. — decimarum,
et aliarum oblalionum ecclesiae est de jure communi de-
pulata pro fabrica ecclesiae , num. 4 1. 24 titi 32 part. 3.
— qua; debelar filiis arrogatis, solummodo debelur post
morlem arrogaloris, num. 1 1. 8 til. 46 part. 4- — quae
filiis arrogatis debelur an habeat locum stanlibus filiis legi-
tiniis ; el quid si arrogalor tempore arrogationis jara filios
iegitimos habeat, num. 2 dict. leg. 8, — el an isla qilarta
hodié locum habeat stanlibus íegibus regni, ibidem. —
Quarta, quae debelur filio arrógalo, an hodie sit augmen-f
tata, vel non, num. 2 dict. i, 8 til. 46 part. 4- — quae filio
arrógalo debelur, qualis esse debeat, et ex quibus bonis
arrogaloris, ibidem in num. 3.
Quarta falcima debet penes haeredem remanere, quan»
do plures sinl creditores , etlegatarii, et quando non, et
quibus príus solvere debeat, num. 8, 9 el 40 leg. 7 per
lext. ibid. tit. 6 part. 6. — non detrahilur.ab ha;rede*
quando ha;reditas non est solvendo, ibid. in num. 11 et 4 3
per lext. ibidem, — non debelur haeredi, quando aliquid
ipse subripuil ab haereditate, num. 1 1. 9 ibidem. — noi>
debelur ha;redi non conficicnti inventarium, ibidem, ct
num. 1 , 2 et 3 1. 10 ibidem , el num. 2 1. 7 lit. 11 part. 6.
—ex quibus causis et rationibus introducta fuil , g!oss. iit
procem. tit. 11 part. 6 per text. illum ibid. — an habeal
Jocum , eliam favore haeredis succedentis ab inlesiato ,
ibid, — an habeat locum in legatario , ut eam delmhere
possit de suo legato alteri legatario relicto, ibidem. aif
deducalnr de legatis piis, num. 1 1, 1 lit. 11 parí. 6. —
efe quibus legaüs , el an el quando , et qualiler ab Jiocrede
deduci possit, num. 1 dict. 1. 1 per text. ibid. cuní alus
ibidem, — qualiler per filium deduci possit, el an possint
ab eo duae quarlae deduci, vel ab alio quolibcl; etan
quando possel duas quartas detrahere , possit adhibcri re-
niedium , ut unam lanlüm detrahat, num. 3 dict. 1, 1. —
deduci potesí non soliim de legatis, et fideicommissis, sed
de donalionibus causa mortis , vel inler vivos , et causa
mortis capionibus, num. 4 dict. 1. 4 per text, ibid. lit. 11
part. 6. — Et quae prius solví et deduci possinl, antequam
hxres dehahat Falcidiara, num. 4 cum alus ibid. 1. 2 ibid.
per illum text. — Et si lestator jussit monumentum sump-
luosum fieri, an expensae ibidem faclae priusquam Falcidia
deduci possint, ibid. in quaest. 1. — Quarta FaK i lio non
notcst ab hxrcde detrahi in una tanlüm re, in^ilis kjj.a-
SEPTKM PARTITARÜM.
ÍUJ
Urtis, num. 10 dict. 1. 3 per textum ibidem. — Et quid si
post testatoris mortem damnum vel nugmeiüum dalum
fuitin rebus legatis, qualiter lime hceres deducat suam
Falcidiain, gloss. leg. 3 per loxt. ibid. tit. 11 part. 6. —
Quarl 1 Falcidia de quibus Icgalis relictis deduci non pos-
6it, gloss. 1. 4, 5 et 6, tit. 11 part. 6. — Et an deducalur
quando una ecclesia fuit liaires inslituta , et grávala alicui
ccclesiaí daré legatuin, nuni. 1 in princip. dict. I. l\, —
Quarla Falcidia pro quibus delictis Iiaeredis ab ipso deduci
non possit, gloss. 1. 5 et 6 per text. ibid. tit, 12 part. C.
— detrahi non poterit per hxredem, quando illud testalor
proliiLuitexpressé, velquasi, n. 3 1. 6 ibid. per illum text.
— an possit deduci, quando teslator focit nuijoriain , el
¡ilienationem rerum suarum proliibuit, n. 4 ibid. inprinc.
Qdabta trebeluahica an delraliatur per haeredem,
quando restituit hxrcditalem per rideicommissum , si sit
judicatus indignus per teslatorem, nura. 6 leg. 23 tit. 1
part. 6. — an possit detrahi per haeredem, quando reslituit
fasereditatem propter poenam á testatore sibi positam , si
aliquid fecisset, num. 1 in fln. 1. 15 tit. 3 part. 6. • — an
jiossit deduci ex testamento miütis eliam per reatrim,
quando subslilulo haereditatem restituit, num. 12 leg. 12
lit. 5 part. 6. — an venial deducenda diversis temporibus,
el quando istud esse possit ; et quid liodie , et an pater
qui lerlianí re-lituit, vel filius quinara, hoc faceré pos-
siiit, num. 23 ibidem. — á quo sit inducía; el de ea,
num. 11 I. 14 tit. 5 parí. 6. — an debeatur baeredi, qui
coaclus haereditatem adivit, num. 12 ibid. — andebealur
hacredi non facienti inventarium, num, 3 leg. 10 lit. 6
parí. 6. — an ab heerede deduci possit de relictis ad pias
causas, sive primus subslitulus sit privilegiatus, sive ille
cui restiluere debet, sive ambo, nura. 3 1. 4 tit. 11 parí. 6.
— an possit deduci per haeredem contra voluntatem testa-
toris, nura. 3 leg. 6 ibid. in fln. per illutn text. — an ab
híErede deduci possit, quando testatorfecitmajoriam, et
alienationem rerum prohibuit, num. 4 inprinc. dict, 1. 6
per text. ibid. lit. 11 part. 6. — an deducalur habito res-
pectu ad legata relicta , vel lantüm de eo, quod superest
haeredi, deduclis legatis, num. 1 1. 8, et n. 3 1. 6 tit. 11
parL 7. — ab haerede deduci non potest in aliquibus casi-
bus , dict. num. 1 cuní alus ibidem. — an possit in una
re, vel in pluribus rebus per haeredem electis deduci, et
quando, num. 6 ibid. — Et an hoc beneficium deducendi
Trebellianicam honres possit ad suum haeredem transniilte-
re, ibidem. — Quarta Trebeilianica quando deducitur ab
haerede, quae ipse ibid. computare teneatur, etan fructus,
n. 2 cum alus ibid. dict. 1. 8 per text. ibid. tit. 11 part. 6.
— Et quid si gravatus restiluere sit de liberis testatoris,
ibid. in num. 7 et 8. — Et an pater possit prohibere de-
duc'ionem Trebellianicae filiis primi gradus, dict. num. in
fin. et num. 9 dict. I. 8 tit. 11 part. 6.
QuASi possEssio in incorporalibusinterrumpitur, siculi
posses'io corporalium , num. 11. 29 tit. 29 part, 3. —
quae dicatur, etan venial appellatione possessionis, n. 4
leg. 1 til. 30 part. 3. — Et an sustentetur libelius in quo
quis dicil se possidere aliquid incorpórale, ibid. — Quasi
possessio qualileret per quos actus acquirilur, etiam quasi
possessio juris patronalus, ibid. — qualiter acquiratur
in jurisdiclionaübus, ibid. — Et qualiter in his probetur
quasi possessio, ibidem. — Quasi possessionis eíToctus in
jiirhus personarum, ofiiciorum, vel obligationum qualiter
ac(if¡iialBr, ibid. -^ Qiin=ipnss(>,-RÍo juris canonica'is, vel
jurisdictionis, qualiter probetur, num. 4 1. 1 tit. 60 parí. 3.
— jurisdictionis jara formalae, qualiter acquiratur, ibid,
— Et an quasi possessio in jure incorporaü compelat iJIi ,
qut veré nuUum jus habeatin tali jure, ibidem. — Quasi
possessio juris incorpora'is, an acquiratur per ingressu'.ii
possessionis rei corporalis, ibid. — Et quando quasi pos-
sessio relevelab onere probundi, ibid. — Quasi posses'io
juris incorporalis, an transeat per constiUitum , num. 4 in
fin. leg. 9 tit. 30 part. 3. — incorporalium non datursiiie
patientiaadversaiii, num. 3 leg. 15 lil. 31 parU 3. — Et
videlurquis conslitulus in qi'asi possessioiic rei quae de fa-
cili el graliosé solet concí di, si ea utalur sciente et con-
senliente eo , ad quem pertinet, num. 5 ibidem. — Quasi
castrense peculium , quod esse dicatur, num. 7 cum alus
ibidem, 1. 7 lit. 17 part. ^. — El an foemina possil habcre
quasi castrense peculium ex donatione Principis, num. \i
dict. 1. 7. — Quasi possessio an acquiratur per investitu-
ram faclam per annuli immissionem , num. 6 1. /4 lit. 26
part. 4. — Et quid si lalis inve>tilura fiat iu absenlia rei,
an per eam transferatur possessio , ibidem.
QuATuoR TF.MPor.uM jejunium quale sil, et in quibu*
mensibus, n. 31. 5 lil. 23 part. 1.
QüERFxa testaracnti inofliciosi , an habeat locum in per-
sona filii legilimati, n. 3 1. 9 lit. 18 part. 3. — Queiels
inofliciosi les'amenli, an sil loous, quando pater Clium
exhaeredat sine causaí expressione , vel licet expressa , non
lamen ab hterede probata, n. 25 1. 20 lil. 22 part. 3. —
inofliciosi testamenti, an liübeat" locum contra lestamen-
lum filii teslantisin rebus caslrensibus, vel quasi si pa-
trem suum exhaeredavit, et qu"d hodie per leg. ü Tauri,
n. 8 1. 6 tit. 17 parí. l^. — Querela non numeralce pecu-
niae, an a reo propon! possit adore nihil peleóle, n. 3 1.9
til. 1 part. 5. — non numcratae pecuniae, an corara judi-
ce, vel soli credilori etiara sine scriptis proponi debeat,
ibid. in n. 4. — inofliciosi tesiamenli, an íi paire invito fi-
lio intentan possit, n, 13 lit. 6 part. 6. — inoflicJosi les-
lanienli dalur, tara filio, quim filiae, si pratereantur vel
injusté exha;redentur, n. 2 1. 1 tit. 7 part. 3. — an detur
nepoli exhaeredalo, vel pretérito quando iu succes-ioiie
non obtinebat priraum locum, n. l\ ibidem. — an sit ne-
cessaria, ut rescindatur testaraentum in quo filius sineex-
pressione causaí fuit exhxredatus, n. 5 1. 10 lit. 7 part. C.
— an et quando per fratrem intenlari possil contra Icsta-
roentura fratris, el on per eam rupto testamento légala iQ
eo contenta debeantur, n. 4 1. 12 ibidem. — Et an tune
revoceturtestamenlum sokimmodoquoad suamlegilimam,
vel etiam quoad omnia, n. 5 ibidem. — Querela inoíBciosi
testamenti quibus compelat, et pro qua parte teUamen-
lum possit íi praíterilo vel injuste exlia;redalo querelari,
et an nepos admitlalur, quando paler illa non pra;parata
decessit, n. 1 I. 1 per text. ibidem, til. 8 parí. 6. — Et an
in querela inoflii^iosi testamenti sil locus successorio edic-
to, etan tune nepos admiltalur, ibidem. — Querela ¡no -
ficiosi testamenti potius dicituroflicium judiéis, qu5m oc-
tio; et an possit objici in modum exceptionis per viam rc-
conventionis; el quid si filius illam non opposuil ante sen-
trntjam, ibid. in n. 2. — inofliciosi testamenti aliquando
inlentatur contra alium, quíim contra liEredem scripíum,
n. 4 I. 1 til. 8 part. 6. — An detur contra illum, qui
eral successurus ab inlcstalo, el non habeat ultra quam
sibi langat ab inleslalo, ibid. in n. 6. — Queiela inoflicio-
si tcsiamenli est accusalio diimnans mortem deruncli , ct
AC6
INDEX MATEIUARUM
(^uareslc dicatur, ibidem, n. 7 per lext. ibid. — quando
per fratrem inlentari possit , ve-1 non, gloss. 1. 2 ct 3 per
lext. ibid. tit. 8 parí. 6. — an excludalur quinquennio,
11, 2 1, 4 per text. ibid. tit. 8 nart. 6. -^ an nascalur anle
adilionem bffiredilatis, et quid hodie de jure regni, num. 3
ibidem. — Et an luuc cíim ha-res scriplus iliiid esse non
possit, de'ur curalür iiffiredilüli, vel illaiu adcatil venien-
tes ab in!eslato , ibidem. — Querela an possit intentari
contra alium, quim conlra lia?redem scriptiim, et an de-
tur contra fideicommissariam universalem, diet. n; 3 1. 4
tit. 8 part. 6. — an detur exliffiredato injusté contra prae-
terilura, qui avocavlt híeredltatem, etinea successit, dict.
n. 3. — inoílldosi testameuti an per fiüum iutenlari pos-
sit, quando a paire habuit suam legilimam, n. 4, 2 el 7
iep;. 5 tit. 8 part. 6. — Et quid si iliam non habuit jure
institulionis, vel pí fuit sibi datus subslitulus vulgaris,
ibidem. — Querela inofficiosi íeslamenlian delur fdio, qui
partem sibi in tcslumento relictam siiie protesta tione ac-
ceptavil, n. Zj, 5 et 6 ibidera. — Et un íilius qui fuit relic-
tus executor toslamenti iu quo fisil exbaereda!us vel praete-
ritus, possit ilkiü querelare, si acceptavit fideicommissa
riam vel ejse exccutorem, dict. iium. 4 dict. leg. 5 tit. 8
part. 6. — Et an in dubio videatur jure instilutionis sibi
relictiim, ibidem dict. n. 2 et n. 7 et 8. — Et quid si ik pa-
ire minus legitima habuit, et proliibuil plus pelere, an
tune possit querelare testaraentura, vel agere ad sup-
plemeMutn pioliibitione non obstantf^, n. 9 dict. 1. 5 tit. 8
part. G. • — Et quid si filias relictum minus legitima ac-
ceptavit, ibidem; el de hac materia vide infra in veibo
SuppLEMENTtM, ctc. — Quercla quando non halDet locum,
«ed jus agendi ud suiíplementura, n. 9 supradict. — Et
centra quem intentabilur istud jus agendi ad supplemen-
■lum, n. 10 dict. 1, 5 per text. ibidera. — Querela inoíB-
ciositestiinunli non datur filio prajlerito, vel exha;redato ,
qui aguovit testamenlum sui patris, gloss. 1. 6 per illum
text. ibid. tit. 8 part. 6. — Et si testamentum rescindalur
per querelam, an légala et libértales in eo reüciae debean.
tur ; elan lillus qui fuerat ha;res inslitulus debeat suam
legitimara integrara habere, gloss. 1. 7 per text. ibidem,
tit. 8 part. tí. — Et quid si non rcscindatur testamentum
per querelam, sed per jus dicendinullum, ibidem in n. 7.
— El quid si paler filium pr.Tferiit, et neminem haeredem
instituil, an tune légala debeantur, ibidem. — Et an tune
iuslitutio conservelur, sal tira quoad quintara partera, quara
lesíalor cuilibel extraueo relinquere poterat, dict. n. 7 ad
fin.
43LIEKELARI an possit filius testamenlum patris in quo
fuit institutus hieres in re propria ipsius filii, vel in re sa-
cra, religiosa, vel simili, n. 6 1. 19 til. 3 part. 6. — an pos-
sit leslaiflentum patris in quo filius fuit sub casuali vel
mivla conditione institutus, vel an illa rejecta valeat ins-
:(itül¡o, vel non, n. 3 1. 9 tit. 4 part. 6. — an possit tes-
tamentum, <|uando nepos, vel alius, qui vult querelare,
primum loeum ia successione non obiinet, n. 4 '. 1 til. 7
part. 6. —^ Querelare iiitra quantum tenipus tenealur
haeres moriera teslatoris occisi, n. 7 1. 13 til. 7 part. t'. —
Querelari, an et quando possit testamentum fratris per fra-
trem, gloss. 1. 2 per text. ibidera, lit. 8 part. 6, et iium. 3
leg. 3 ibidem, et num. 4 1. 12 tit. 7 part. 6. — debet tes-
tamenlum intra quinquennium, et an ante aditíonem hs-
^•edilalis, gloss.l. 4 ibidem.
QciBSTio ^ide iiifra in verbo ToRTunA.
QujESTio STATUS ücct dlíTeratuí ¡O bonis malernls, vel
fraternis in tempus puberlalis, non lamen datur Carba-
niana bonorum pósscssio, num. 3 leg. 7 lit. 22 pail. 3. —
dominii, an possit referri prsescribenti rem aliquam cnni
mala fide per triginta annos, si ab jnvasore, vel commoda-
tario, vel locatoreillam recuperare velit, n. 5et 6 kg. 21
tit. 29 part. 3. — feudalis quando per dominum feuc'tí,
quando vero per pares curia?, ti quando per judicem or-
dinarium judicari et discerní debeat, n. 1, 2, 3, 4 et 5 pe;
lext. ibidem ¿ 1. 11 til. 26 parí. 4. — Quaestor anliquittis
quis dicitur, hodie eum appellamus Chaneeller, vide n. 1
leg. 4 til. 7 part. 2, el ejus officio, ibidem. — an sil major
cancellario, ét quinqué modis dicitur quaestor, ibidem.
QtrtiBET de populo liabet aclionem super pascuis pu-
bücis, et videtur procurator in rem suam , n. 1 in princip.
eln. II. 10 tit. 11 part. 3.
Quinta pars bonorum ab ipso paire in vita, vel in raer-
te donari potest , n. 8 in princip. 1. 8 til. 4 part. 5. — Et
quid si pater in vita sua fecit aliquas módicas donationes,
an tempore mortis illaj veniant in consideralione ad dimi-
nuendam quintara parlem bonorum, quara legavit pro
anima, vel alicui, ibidem. — Et an fructus quos habent
párenles ex rebus suis tempere mortis sua;, an illi possint
abéis legari ultra quinlam parlem bonorum, an vero illi in
dicta quinta computar! debeant, dict. n. 12. — Quinta,
quara pater legare potist, an intelligatur esse de proprie-
tatererum, an vero etiam de fruclibus, ibid. — Quinta
pars bonorum , si á leslatore alicui exlraneo legetur, si
ipse fundura hsereditarium velit eraere, an excludatur ü
consanguiueis defuncli, qui habent jus retrahendi pro
tanto; an vero ipse propter quintara, quara habet, dica-
tur consors in baeredila'.e, nura. 2 quaest. 3 leg. 55 tit. 5
part. 5. — patris non esl legitima filiorum , sed polest
cuicumque dari, num. 10 1. 17 lit. 1 part. 6. — Et an isla
laxalio legitimas leneat respectu ecclesiarum, et clerico-
rum, ibidera. — Quinta pars, quam hodie pater cuilibel
legare potest, si filius illum reslituerit alicui de volúntate
patris, an ex ea fiüus Tiebellianicam deducere possit; et
quid in paire restiluente lerliam parlem bonorum ñlii ,
n. 23 I. 12 lit. 5 purt. 6. — El an si testamentum, in quo
aliquis.extraneus fuit hieres institutus, rumpatur ex aliqua
causa, conservelur instilutio sallira in quinta parte, quam
testalorcui velit relinquere poterat, n. 7 ad fiu. 1, 7 lit. 8
part. 6. — Et impensae funeris debent de quinto bonorum
deduci, et quando, n. 4 1. 2 tit. 11 pait. 6. — Quinta
pars haereditiitis potest h patre filio spurio relinqui, etiamsi
sil filius multüm dives, n. 3 cura alus ibid. 1. 10 et gloss.
1. 11 tit. 13 eln. 11 et 12 l.Zj tit. 3 part. 6.
Qn PRIOR esl tempore, in qnibus obligalionibus sit
alus ómnibus praeferendus, n. 3 I. 75 lit. 18 part. 3.
QuiTATiONE non obstante, si .xationes legitimaj redditse
non sunt, iterum reddi debent, nura. 2 leg. 14 tit. 18
part. 3. — Quitalio de hoc vide supra in verbo Libeha-
TiO.
Qtoná pliiribus agilalur, facilius cognoscitur, et decla-
ralur, n. 1 in liu. 1. 5 lit. 17 part. 8. — Quod quisque
jurisin alium slaluit, ipse eo jure uli debet, num. 3 per
text. ibid. i. 25 til. 22 part. 3.
Jl\ APIÑA est unum genus malfelriae, num. 1 1. 11 tit. 25
part. 4. — si facta sit in aliquo termino, an civitas, vel do»
áEPTEM PAÜTITARL'M.
407
minas terrae ad enienJaai dainni tencatur, ct quando; el
quid in gubernaloribus, vel jiulicibus pcrpiluis, vel in
temporalibus , qui prohibere potuerunt, n. 7 et 8 Icg. 4
lit. 7 part. 5. — an dicalur, quando exncUir Iributo-
rum illiid exigit sciens inju.Ktum, 11. 6 I. 9 lit. 7 pait. 5. —
quid s!t pioprié, et an pro ea delur aclio vi bonorum rap-
lorum, licet vis non intervineiit, nuni. lin procrm. lit. 43
part. 7, et gloss. 1, 1 ibidein. — Et quis ailmiltalur ad ac-
cusandum aliqueni de rapiña, vel non, gloss. 1. 2 ibidem
per illuin text. — Qualiler ügaltir pro rapiña contra rap-
lorem, et ad duplum, vel triplum, n. 1 1. 3 per text. ibid.
tit. 13 part. 7. — Rapiña servi quallter punienda sil, et
quid si dnminus de ea conscius sil, n. 4, 3 et A I. A per
text. ibid. tit. 13 part. 7. — El an et quando domini te-
neantur pro rapiña famulorum suorum, vel pro ipsorum
delicio, num. 5 dict. leg. 4 pertevt. ibid.
Raptores roanifesli , et qui judicialiler convinci pos-
sunt, in loco sacro sepeliendi non sunt, n. 2 1. 10 ti'. 13
part. 1. — . Rapiens uxorem alicujus de publico lupanari
non debet puniri per stalutum dicens : si quis uxorem
alicujus rapuerit, capite punialur, n. 1 1. 13 lit. 11 part. 2.
— Raptores ex naufragio, an sint cxconimunicaii , n. 3
in fin. 1. 1 lit. 13 part. 7. — vel ejus ba redes qualiler tc-
neantur pro rapiña facta, n. 4 et 5 I. 2 ibid. — Et de poe-
na raptorum, et qualiler pro rapiña contra eos agatur,
gloss. 1. 3 per lext. ibid. tit. 13 part. 7. — Raptores si
sint servi qualiler punianlur, et quid si dominus de rapi-
ña sil conscius, num. 1, 3 et 4 leg. 4 per text. ibid. tit. 13
part. 7. — Et an et quando domini teneantur pro rapiña
famulorum suorum, vel pro ipsorum delicio, n. 5 dict.
leg. 4 per lext. ibid. — Raptores an dicantur illi, qui sine
vi suis persuasiouibus, el blanditiis inducunt mulieres, ut
secum immisceant, el qualiler isli punianlur, et quando
voluntas raulieris sil in consideratione, n. 3 I. 2 per texl.
ibidem, lit. 19 part. 7. — merelricum, quando veniant
puníendi, vel non, n. 7 dict. 1. 2 per lext. ibidem. — á
quibuscumque accusari possunt, el quando, et qualiler,
n. 1 leg. 2 per text. ibidem , tit. 20 part. 7. — virginum
vel aliaruní per vim qualiler punianlur, et quando : et
plura de liocvidein gloss. 1. 3 ibid. perillum texl. — Etun
solus raptus sine commixtione suíBciat, ut quis lanquam
raptor puniri possit, ibid. in n. 2. — Raptor si cum rapta
matrimonium coiitraxerit , an h poena liberetur, n. 3 1. 3
supradict. — Et an tuncbona raptoris, quse rapla; appli-
catafuerunt, ipsa amiilat, vel non, ibid. — Et an sponsus
rapiens sponsam punialur poena raptoris, et quando, n. 5
1. 3 perillum text. tit. 20 part. 7.
Raptus qualis sil punibilis, vcl non , n. 3 , 6 el 7 1. 2
per text. ibid. tit. 19 part. 7. — meretricis an sil punibi-
lis, et quando, n. 7 I. 2 per iilum text. til, 19 part. 7. —
á quocumque accusari potesl, el quando, el qualiler, n.l
1. 2 per texU ibid. tit. 20 part. 7. — mulierum per vim
qualiler punialur, et quando; et plura de hoc vide in
gloss. 1. 3 tit. 20 part. 7. — Et an solus raptus sine com-
mixtione sufficiat, ut quis tanqunm raptor puniri possit,
ibid. in n. 2. — Raptus au commitlatur in sponsa de pra;-
senli, vel in uxore, n. 5 dict. I. 3 lit. 20 part. 7.
Rapta si cum raplore matrimonium contrahat, amitlit
bona raptoris, quae sibi propter raptum fuerant applicala,
n. 3 1. 3 per text. ibid. lit. 20 parí, 7.
Rasiha viliat privilcgium , el quando in loco suspecto
esse videalHr, h. 6 1. ?i4 , et n. ü I, 111 lit. 18 parí. 3, —
Et an rredatur nüturio dkenli se cancellasse, vel rasuran^
fecisse, et quando isla attestatio necessaria non sil, ibid,
— Rasura, seu cancellutio qualis viliet leslamentum, n. 5
ciim sequcnt. 1. 2 per illum lext. tit. 14 part. 6.
Ratihabitio in legilimatione Clii, quia ü principio in
sua Icgitiuialione non consensit, quid operelur, n. 9 1. 4
tit. 15 part. 4. — absenlis, an aliquid operctur, quando
negoliorum gestor eniit nomine abseotis, nonsuo, num. 1
1. 48 lit. 5 part, 5, — an habeat locum in fació falsi nun-
tii, dict. num. 1 dict. 1. 48. — retrotrabitur, et mandato
couiparatur, n. 2 ibid. — Ratifican an possit dominas,
quod ulius fecit nomine ipsius; et an possit ageread pre-
tiuní rci venditae nomine suo , vel quod alius á debitor;
suo exegit , n. 4 et 6 1. 54 tit. 5 part. 5. — Ratihabitio
constituit tuum negotium, quod ab iniliotuum non eral,
r, 1 1. 32 lit. i2 part. 5. — domini, an sufliciat, quando
scrvus, qui ab aliquo fuil iuslitutus haeres, sine liceutia
domini haeredilalem adivit, n. 4 1. 13 tit. 6 part. 6. —
Praelali, vel Capiluli de per se, an daronificet ecclesiam ,
n.41. 47 til. 10 part. 7.
Ratio propter quam festinandum est ad poenitentiam,
n. 3 1. 22 lit. 4 part, 1. — teslis jn dicto suo qualis esse
debet, el ratio qua; conlinet idem, quod dictum , nihil
valet, n. 8 1. 26 til, 16 part, 3. — est tola virlus proba-
tionis, n. 9 dict. 1. 26, — est oplimus legis clypeus, n. 3
leg. 8 tit. 1 part. 1. — et an executores teslamentarü te-
neantur reddere rationem de geslis, et quando, el quibus,
n. 5 1.5 per text. ibid. tit. 10 part. 6. — Et an Episcopus,
qui fuil executor, coram judice ordinario couveniri de-
Leal, ulrationes reddat, ibid. n. 6.
Rationes ubi suflicienler, et legitimé redditse non sunt,
quitalioá debito nihil opeíalur, n. 2 1, 14 tit. 18 part. 3.
— retldituum civitatum ellocorum, quibus dandce sint,
n. 7 1. 9 til, 19 part. 3, — si ab aliquo reddilíe sint, et
ipse á domino babeal liberationem , an talis liberatio se
exlendal ad species furto subíalas, vel ad ignórala, vel
occulta , et quando, et quibus , et qualiler, n. 2, 3, 4 et
5 1. 30 per lext. ibid. lit, 11 part. 5, — qualiler íi fralre
reddi debeant fralri, cüm veniunt ad divisionem , si ejut
frater adminislravit res, et bona fralris sui, num, 3 1, 26
tit. 12 part, 5.
Ratio naturalis aiquivalet legi , et lege deficiente alle-
garipotest ratio naturalis, n. 3 1. 8. lit. 1 part. 1, et n. 2
in fin. 1. 6 tit. 4 part. 3.
Realis captura, vide in yerbo Captura realis. i
Reaccüsare quando possit accusatus de crimine majori,
el qualis causa prius finietur, n, 1 1. 4 lit, 10 part. 3, —
Et quid si primó accusans, suam vel suorum injuriam
prosequatur, num. 41.4 tit. 10 part. 3, — Reaccüsare an
possit ille, qui de crimine accusatus fuil, pendente adhue
accusatione, n. 3 cum seq. I. 4 per text. ibid. tit. 1 part. 7.
— Et anubi quis acensare non polest, possit oíBcium ju-
diéis implorare, ut crimen punialur, dict. n. 3 ad fin. —
Reaccüsare an possit quis prosequendo suara, vel suorum
injuriam, dict. n. 6 dict, 1. 4 per text, ibid. et an propter
boc supersedealur in accusatione prima, ibid. — an possit
accusatus suum accusalorem, vel extraneum, si jam fuil
per sentenliam damnatus, n. 8 dict. 1. 4 tit. 1 part, 7.—
Et an cceptam accusationem prrficere possit per se, vei
per procuratorcm , el an iiilt'rim supersedebitur in execu-
tione pccnK, n. 9 ibid.
Rebaptizahs scientev, (ndiitari non dehel , n. 2 1, 20
LNDEX MATEiUARÜM
fit. 6 part, 1, et 1. 9 tit. 5 part. J. — Rebaptizati non pos-
*ujit inslitui heredes ub nliquo, et quidinreordinatis, n. 5
|. 4 tit. 3 part. 6.
Recedehe Í1 forma per disponentem dala ben&licet, diim.-
modo non reccdatur ¡jb cjus mente, n. 3 qnaest. i3 1. 32
>it. 9 paiN 6. — Bccedens sine judicis licenlia, postquam
legitime cilatus fiiit, pro con|tumace Ljibetur, et quare,
u. 3 l. 18 tit. 1 part. 7,
Receptio tcstium in civilibus, sive in criminalibus, qui-
bussit permissa, n. 1, 3 et 4 1- 27 tit. 16 part. 3. — mo-
nachorum an fieri debeat i) Praeialo simul cuni Gapitulo ,
n. 7 1. 88tit. 17part. 3,
RECEPTATORESíesüum , qualiter judici dictja lestium mit.
tere debeant, n. 8 1. 9 lit. 17 part. 3. ~ hsereticorum tes-
tamentum faceré non possunt, et quid si antea fecerint,
n. 3 1. 16 tit. 1 part, 6. — latronum qui dicantur, et de
eorumpcena, et quando, et ex quibus veniant puniendi,
■vel ron, n. 14 et 15 I. 18 lit. 14 part. 7. — fugilivorura
servorum qualiler puninntur, et quid in minore, gloss.
1. 24 et 25 tit. 14 part. 7 per text. ibid. — Et quando nulio
modo puniantur, gloss. I. 26 ibid. per illum text. — Re-
ceptatores ha;reticorum qualiler puniantur , n. 1 1. 5 per
text. ibid. tií. 26 parí, 7, et n, 1 et 2 i. 6 ibid. r— Et quid
in filiis receptimtibu'^ palrem , n. 1 dict. 1. 6.
Receptoría qus datur in regalibusauditorii» pd capien-?
dos malefaclores, n. 1 1. 24 lit. 18 part. 3.
Recipieks litteras alicuju5, si slatim non oontradical,
consentiré \idclur, n. 2 per text. üjid. 1. 6 lit. i part. 5.—
ut aiiquid facial, si non fecerit , an sicreceptum restitucre
leneatur, et quando, et qualiter, g!oí?. 1. 43, 44 et 46
cum alus leg. ibid. til, 14 pavt. 5. irr- Rccipere Moniales ,
vel Monaclios sub spe pretU est siraoniacura , n. 3 leg, 13
¡Üt. 47 part. 1, et ibi se refert.
Reclamatio qualiter fieri debeat, ne sentenlia arbitri
cmologetur, n. 6 1. 35 lit. 4 part. 3.
Reconciliatio ecclesiae si pollula sil, prius fieri debet,
quíim in ea divina dicantur, n. 3 1. 20 tit. 10 part. 1. —
Reconciliari debet ecclesia, si in ea sanguis injuriosa ef-
fundatur, xe\ homo cognoscat raulierem, n. 1 et 2 ibid, —
Et quid si maritus in ecclesia uxorem cognoscat carnali-
ter, an tune dicetur ecclesia pollula, dict. n. 2. r- Recon-
ciliatio an fieri debeat, si factura in casibus supradictis sit
«ccultum, ibid. in n. 4. —Reconcilianda est ecclesia, ubi
excommunicalus fuil sepultus , num, 7 dict. 1.20 lit. 10
part. 1. — Reconciliatio palris cum filio, quem ex justa
causa exha;redavit, an facial exhaeredatipnem nullaru, n. 2
1. 4 til. 7 part. 6.
Reconducere an videatur ille, qui in re conducta re.
munsitper tres dies post finitum tempus conduclionis, et
quando ; et quid si antea conduxerat ad decennium ia
scriplis, vel sine; et alia in hoc vide in n, 3 et 4 N 20 per
text. ibid. tit. 8 part. 5. — Et an idem sit dicendum in
prffidio urbano, quod in rustico, ibid. in n, 6.
Reconventio tangens causara spiritualera corara judie?
laico non debel terminan, n, 4 1. 57 til. 9 part, 4. — Re-
conveniri potest clericus corara judice , ibique responderé
lenetur, ibidem. — Reconvenlio an habeat locura in causa
iappellalionis, n. 4 •• 4 tit. 3 parL 3. — non hi'.bet locura
pontra ageutena pro injuria, vel furto, ptiamsi ad jllam
figeretur civiliter, n. 5 ibid.
Rector scholarium, an post ejus electionem indigeat
pgnfirmatione superioris, el an possit esse laicus, n. .3 1. ti
tit. 31 part. 2. — reipublicse an peccet mortaliter permit-
tendo lauros , n. 2 1. 57 lit. 5 part. 1. — Rectores uni-
versitalis an possint pro debito «niversitatis capi, n. lil.lS
tit. 2 part, 3, et n. 11. 4 tit. 15 part. 5. — ancumassensu
decurionum possint aliquas festjvilátes de novo inducere,
n. I 1. 36 lit, 2 part, 1. r— civitatum reprajsentant popur
lura, etab eis factura dicitur factura ámajori parte populi,
n, 4 1. 24 tit. 4 part. 3, — an possint de redditibus civita-
tura elcemosynara faceré , n. 3 1, 10 tit, 28 part. 3. -^
Provinciarum , durante cilicio, cum aliqua raatriraoniuin
contrahere non possunt, veterera taraen sponsam ducere
lienéeis l}cet , n. 12 1, 2 tit, 14 part, li.~- Et an si de novo
roatrimoniura contraxerint, prsesumatur illud per metura
fecisse mulier , et an tune matrimonium teneat , et an kec
praesumplio aljas probaliones adjiívet, dict. n, 12 dict. 1.2.
— perpetui an et quando ab aliquibus locis eligi possint ,
n. 8 1. 3 tit. 25 part. 4, — nniversitatis si deliniuant, an
tuncuniversitas deliquisse videatur, nura. 6 I. 17 lit. 10
part, 7, — ecclesiarura possunt rainislros ibi poneré ad
suurabeneplacitum, excluso patrono, n. 1 iri fin. 1, 6 til, 6
part, 4. — RectOT ecclesiae, in qua non est Capitulum ,
tantam Uabet poteslatem in alienatione rei ecclesiaslicse,
quantam haberet Praelatuscura Capitulo, n. 5 1.63 tit. 18
part, 3. — r Sed an per hoc exclndatur quód in vendilione
talis rei auctorilas Episcopi non sit necessaria, ibidera. — r
Rectores navium, vide de his supra in verbo Magistri
HAViuM, etc.
Recusatio de jure Ordinamenli, an eadom in judicibi.s
ordinariis sit , sicuti de jure Parlilarura erat in delegatis,
n. 2 1, 22 tit. 4 part. 3. — debet fieri ante litis couteslatior
pem, vel post, quando de novo illam scivit pars, n. 3 ibid,
et n. 71,8 lit, 10 part. 3. ^-an habeat locura in judicibus
ordinariis, el ex quibus causis, et quid tune sil agendum,
n. 9 1. 22 lit, 4 part. 3. — an habeat locura, si causa su&r
picionis procedat ex culpa partís, dict. n. 9. — Et an re-
conventus possit in causa reconventionis recusare judicera,
ibid. — Recusatio notarii qualiler fieri debeat, ihid. pos^
nied. -— omniura sapientium decivilate, an fraudulenta
videatur, ibid. ad fin, — an habeat locum post conclusio-
nem in causa , dict. n. 9 infin. r— accessoris qualiter fiat,
n. 6 1. 2 lit, 21 part. 3. — judicis, quae oritur ex eo, scilir
cet quia est naturalis loci alterius litigaloris, an justa sit,
nec ne, n, 4 1. 4 til. 27 part. 4- — an habeat locum pror
sequendo quis suam vel suorum injuriara , et an propter
hoc supersedeatur in prima accusalione, n. 6 leg. 4 tit 1
part. 7. r— an habeat locura , quando accusatus jara fuit
in persona damnalus, n. 8 dict. 1. 4 per test. ibid. — Et
íin coeptam acpusalionem perficere possit, etaninterim su-
persedeatur ii) execulione pcena?, ibid. n. 9.
Rdcusaks an debeat jurare, se non malitiosé, etc. si sibi
non pelatur, n. 4 I. 22 lit. 4 part. 3. — omnes sapientes
de civitate , an ejus recusatio fraudulenta videatur, num. 9
dict. 1. 22.
Redemptus ab liostibus, an per hoc sortiatur naluralila-
tera, et originem Sui redsraploris , n. 7 per text. ibid. I, 2
til, 24 part. 4.
Reddens depositum ad judiéis raandalum, an et quando
liberetur, n. 11, 3 tit. 3 part. 5. — Reddere pretium intra
quantum tempus leneatur venditor, ad hoc ut rem vendi-
tam possit recuperare , quando inter ipsum et eniplorem
fuit factura pactum, ut reddilo pretio emptor rem resliluere
tenca'ur, n. 1 I. 42 lit. 5 part. 5. — Et ap talejus possit
SKl'Tl::\l rAi.'ili'Al'.l M.
i 09
sHisCedi, el an Iranseat ad hscreiics, licet de lioc nihil fiie-
rit dictum, ibid. in n. 2 et 3. — El an eraplor in casu
supradicto liberetur pisestando interesse, et quando sic,
ibid. in n. 4. — Et an si in contractu fuit dictum, quod
tcneatur reddere, non lamen quod tenealur revenderé, an
adliuc emptor rcddere cogatur, dicL n, k- ^— Redditio pi-
gnoris an inducat debili liherationcni, sj i credilore íiat,
n. 2 1. iO til. 13 part. 5 per texl. ibid.
RePhibitio non datur propler vitia animi, etan propler
doluní vendiloris, qui cum sciret vitium rei, illud lacuit;
et an detur pro parvis, vel pro libro corrupto, vel pro ju-
ribus , n. 3 1. 64, et n. 1 et 2 I. 65 tit. 5 part. 5. — pro
quibus vilüs detur, n.'S cum aliisibid. dict, 1- 65, et an
debeat fieri cum fruclibus, n. 6 ibid. — El an facía redhi-
biiione fiscus teneatur reddere gabellam , ibid. in n. 6.
Redhibitoria actio, vide jn verbo Actio redhibitoria,
Redi»!i¡ns vexationem quid debeat probare, et an quod
dedil ob redimendam vexationem , possit repeleré, n. 11
leg. 3 til. 17 part. 1. ^— Redimere volens vexationem, si
propler hoc aliquid dedit judici, an cum mala conscientia
illud faceré videatur, n. 6 I. 26 til. 22 part,. 3.
Redditus regales quales sint, el quid de redditibuspor- -
tuum , n. 1 cura sequentib. 1. di tit. 28 part. 3. — ideo
Regibus concedenlur, ut conimodé vivere possint, et ut
ad iniquitalem manus nunexttndatur, n, 7 leg, 11 tit. 28
part. 3. — praescribi ullo tempore non possunt, et an im-
memoriali, n. 4 1. 6 tit, 29 part, 3. ^ — Et sequiparantur
rebussacris, ibideni. — El quid si pra;scribens juvelur
consuetudine, dicL num. 4 dict. leg. 6, — Redditus
regales qualiter quis emere videatur, num. 4 in med.
1. 34 tit, 5 part. 5, — salinarum an possint acquiri prse-
scriplione immemoriaii , n. 5 1. 6 lit. 29 part. 3. — Et an
ex redditibus civitalis castellum refici, el repararipossit,
n. 7 I. 2 tit. 32 part. 3. — Redditus beneficiorum vacan-
tium infra decennium, si certo operi deputentur-, si bene-
(icium vacet in fine decennii , an fructus talis beneficii illi
operi debeantur, licét decennium sil elapsum, n, 3 1. 26
til. 11 part 4.-^quiex lupanaripercipitur, anjustus, vel
injustus sit, n. 12 in proccm. tit. 12 part. 4. — civitatum,
supra vide in verbo Proprü Civitatum. — villarum, et
filia jura , an veniant in majoria, quando aliqíiis de licen-
tia Regís illam fácil in íilium majorera, dando illisjurisdic-
lionem lanlüm, et an tune redditus etiam veniant, num. 4
1, 9 tit 4 part. 5, — r semper crescunt processu temporis,
et ideolocalio ad longum tempus est damnosa, num, 4 1.2
lit. 8 parL 5. — ecclesiarum voluptuosa consumens, an
teneatur ad restitutionem , vide suprain verbo Clerici, et
verbo Fructus. — ecclesia? monachis subjectse, an ipsi in
propriam possint convertere uliiitatem, n. 6 leg. 5 lit. 42
part. 1, — ecclesiarum dcputati ad fabricara, non possunt
expendi pro ecclesia; ornaraentis, num, 4 leg. 24 til. 32
part. 3.
Redditus de térra qui dicanlur, et quantum tempus
durent, et an Iranseant ad filios, n. 1 1. 2 per lext. ibid.
Ijl. 2G part. 4.
Reedificare, et an si reaedificetur res, qui fuerat pri-
vilegium concessum, duret et tune tale privilegium, ibid.
n. 3 quaest. 19 1. 32 lit. 9 part. 6. — castra velera non
esl licifum sine Principis auctoritate, in dict. quaest. 19.
Reemptio dicüur secunda venditio, n. 6 in med. 1. 29
lit. 8 parí. 5.
l'EFECTio instrumcnti pcrditi, pelens aliquis quod liat
ei, quando, el qunliler íieri debeat, gloss. leg. 10 lit. 1»
part. 3. — et an omissio instrumenti, cujus refeclionem
petit, probelur per solum juramentum, el quando non,
n. 7 ibidem.
Reficere parietem an teneatur ille, qui servitutem li-
gni immiitendi debeat; et an idem sit dicendiim in dé-
beme servitutem oneris ferendi, n. 2 1. 2 tit. 31 part. 3.
r— rivos, sive canales an teneatur ille, cui scrvitus aquae-
duclus debetur, n, 2 1. 4 ibidem. — domum qualiter usu-
fructuarius teneatur, n, 2 et 5 I. 4 lit. 31 part. 3 per texr,
ibid. — poniera, vel illum de novo faceré, qui vicini ad
hoc teneantur, n. 3 I. 20 til. 32 part. 3. — et quid gi ad
aliquam refeclionem per stalutum civitas tenetur ad unam
partera, et distractus in duas, an si ex lioc pars gravetur,
possit reclamare , n. 8 dict. 1. 20 lit. 32 part. 3. — Refi-
cere castra yelera an possit quis sine Principis auctoritate,
n. 3 quaest. 19 1. 32 tit. 9 part, 6. — et an , et quando ad
refeclionem tenealur renuntians usui aquae fontis, n. 8
1. 26 tit. 32 part, 3. — parietem , vel tolam ecclesiam an
teneantur laici, et quando, n. 4 !• 24 lit. 32 part. 3. —
an teneatur, et qualiter ille, qui non habet unde reficiat,
n. 1 1. 25 tit, 32 part. 5. — non tenetur dominus domum
in lotum destructam, ñeque de novo reficere compellitur,
nisi in aliquibus casibus, n. 2 dict. 1. 25, ■- — an possit so-
cius rera communem sine eo quód illud aliis sociis nun^
tiet, ut ab eis expensas possit recuperare, n. 2 1. 26 ti . 32
part. 3. — et quid si hoc non fecil, sed sumus in dubio,
an suo, vel communi nomine fecerit, ibidem. — et quid
si faceret anirao usurpandi tolam illam rem sibi , ibidem
in n. 5,
Regalía in donalione generali non veniunt, nisi ex-
presse dicatur, n. 16 1. 5 tit. 15 part. 2, et n. 5 I. 8 tit. 26
part. 2. — Princeps neraini concederé potesl, quia est in
suGcessorum praejudicium, n. S 1. 4 ti'. 26 part. 2, et n. 1
1. 28 tit, 11 part. 3. — et ea quae sunt supremíE jurisdir-
lionis, non veniunt in generali concessione, n. 2 in priiic.
1. 6 tit, 25 part, 4. — quae sunt, n. 12 per lext. ibid. 1. 2
tit, 1, et gloss. 1. 15 til. 15, et gloss. 1. 9 per lext. ibidem,
tit. 4 part 5. — an el Rege alicui concedí possint ad lera-
pus, vel in perpeluum, nura, 9 leg. 9 per lext ibid. li!, 4
part. 5. — si ab aliquo possideantur, an possidens tiluiuiíi
ostendere debeat , et quando, etan si non oslendat, com-
pellatur restituere, n. 9 1. 9 lit. 4 part 5.
Reges Hispaniae principaliler, et alü omnes Reges defen^
dere debent ecclesiam; el quid si sine causa auxilium illi
denegent, n. 2 in procera, lit. 14 part. 1. — ortum habuere
pro adminisfranda justilia, n, 4 1. 2 tit 1 part 3. — di-
cunlur tot habere domicilia, quot térras habent ad eorum
mansionem paralas, etita in pascuis comraunibus haben-
lur ut cives, n. 9 1. 9 lit 28 part. 3. — ipsi soli milites
creare possunt, alü vero non nisi de i])sorum mandato,
n. 1 1. 11 tit 21 part 2, et n. 2 1. 1 tit 25 part- 4. — os^
culanlur in manu , Papa in pede, qui in hoc ósculo Icm-
perandi sunt, n. 3 et 4 1. 5 tit 25 part 4. et gloss. penull,
1. 4 tit, 5 part. 1. — an possinl homines suos stipeiidiarios
alterius faceré, ita quod transeanl in ejus dominium , n. 3
1. 9 tit 4 part 5. — quando de facto rem lollunt emplori,
an ipse emptor de evictione venditorem convenire possit,
n. 2 et 5 1. 37 per lext ibid. lit. 5 part. 5. — siue máxima
causa nova vectigalia instituere non debent , et an aliler
faciendo peccent, n. 6 1. 9 tit 7 part 5. — si de novo col-
'ctlaní iiTiponanl subditis, ulruraex hoc inducaitir obliga-
410
liNDEX MATEllIAr.LM
galio naturalis, n. 4 I. 5 IJt. 12 part. 5. — Et vide alia iii
verbo Rex , et Princeps.
Regina milites creare polest, n. 2 1. 1 tit. 25 part. 4,
et n. 1 1. di tit, 11 part. 2. — est domina regni, el licét
uni nubat, ipse regiium non adminislrabit, nisiin quan-
tum ipsa permiserit , n. 9 in íin. I. 1 tit. 1 part. 2 ; latius
vide per n. 4 !• 9 ibidera. — succedens in regno jurisdic-
tionem administrat, et omnia jura regni, dict. n. 4. — al-
tentans fornicari an puniatureo modo, ac si veré fornica-
tus esset, n. 1 1. 1 til. 14 part. 2. — babel ea privilegia,
quse et Rex, n. 8 per texl. ibid. in 1. 1 lit. 14 part. 2. —
8i sil furiosa, an regni sui administratio ad Regem perti-
neat, an vero sint dandi cur alores, et per eos regnum re-
gatur, n. 5 I. 3 tit. 15 part. 2. — Reginte an possint inin-
tcgrura restituí, si laedantur, num. 2 in fin. 1. 10 tit. 19
part. 6.
Régimen melius exercelur per unum, quám perplures,
n. 5 1. 7 tit. 1 part. 2 per illum lext. ibid.
Registkator an teneatur edere regislrum ad manda-
tum judiéis, et quid plus, n. 7 cum alus ibid. 1. 8 lit. 19
part. 3.
Registrüm an sit de substantia, n. 1 1. 3 lit. 18 part. 3,
et de ipsius utilitalibus, num. 2 el 3 1. 8 lit. 19 part. 3.
— et de auctoritate registri, num. 2, 3 et 4 dict. leg. 8.
— el an lilterae gratiosse debeant registrari , dict. num. 2
dict. I. 8.
Regnícola: possunt Regem eligere, deficiente successore
sanguinis, hoc de jure gentium , n. 3 1. 9 lit. 1 part. 2. —
vide in verbo Naturales regni. — Regnum ulrum possit in
dotem dari , quód non , n. 9 in fin. 1. 1 til. 1 part. 2. —
ulrum possit dividi per Regem inter filios suos, n. 10 1. 2
til. 15 part. 2. — cui debeatur ex consanguineis, si Reges
sine filiis morlui sint in aequali gradu , n. 18 dict. 1. 2. —
an debeatur dariinhabili el demenli; el quid si ex acci-
denti effectus sit demens, num. 19 in princ. 1. 2 tit. 15
part. 2. — per quos debeat gubernari, si Rex minor sil,
n. 1. per texl. ibid. i, 3 ibid. — per quera gubernari de-
beat, si Regina sit furiosa, et habeat marilum, n. 5 1. 3
til. 1*5 parí. 2. — non est feudum, ñeque regilur more
feudi, sed ab ipso feuda proveniunt , n. 1 in princ. 1. 4
lit. 15 part. 3. — bené babel fundalam intentioncm suam
quoad dominium civilatum, villarum , et castrorum , n. 1
I. 1 tit. 18 part. 2. — debel babere decem, vel undecim
civitales sallim , et unum Metropolilanum , num. 1 leg. 3
tit. 19 part. 2. — si deseralur ab aliquo naturali, qui
transtulit se in aliud regnum ibidem constituendo domici-
lium, an in regno illo deserto ipse beneficia habere possit,
vel gaudeat privilegiis regni deserti , num. 2 leg. 5 til. 24
parí. 4. — si alicui detur in feudum simul cum dignitate,
et jurisdictione, an illud sit Irahsmissibile ad baeredes,
n. 13 1. 6 tit. 26 part. 4.
Regula monachorum ponens certam formam circa pro-
fessionis aclum , an debeat dici illara fore substanlialem ,
n. 5 1. 88 tit. 18 parí. 3. — qui prior est tempore, etc.
an procedat in pignore praetorio, n. d in princ. 1. 9 til. 15
part. 5. — quid sil , et ab ea non esl discedendum , nisi
cúm reperilur fallentia , n. 1 et 2 per texl. ibid. in summa,
lit. 34 part. 7.
Reinfeudatio quando ab ecclesia fit, an debeat fieri in-
tervenienlibus eisdem soiemnitalibus , qu:c inlervenire de-
bent in alienatione rerum ecclesiae ; et quid si reinfeuda-
tio fíat in desecndentes, n. 4 in princ. I. 3 tit. 26 parí. 4.—
El quid si ecclesia rem incultam dedil ín feudum, ct pos-
tea culla ad cain redierit; vel quid si ecclesia fuit elFecta
pauper, an cum illa re remanere possit, licét descendsutes
reinfeudalionem petierint, ibidem.
Reiterari non debel baptismum , si de eo conslat, n. 1
]. 9 lit. 4 part. 1. — Reiterare; et plura de reileratioue
actus, vide per n. 7 1. 3 til. 12 part. o. ^— Et ex confessio-
ne germiiiala extrajudiciali , an possit quis puniri , ac si
ídcla esset in judicio, sive facía sit, in civilibus, sive in
crimiiialibus, dict. n. 7 dict. 1. 3.
Reí vindicatio an possit concurrere cum aclione ad
exhibendum , et an res possit vindican antequam exhibea-
tur, si esl mobilis, n. 3 et 6 1. 16 tit. 2 part. 3. — a n de-
tur praescribenli cum mala fide rem per triginta annos, et
quando, n. 5 1. 21 lit. 29 part. 3. — an delur agnatis pro
feudo recuperando non obstante quacuraque temporis lon-
giludine, u. 3 quaesl. 2 1. 10 lit. 26 in part. 4. — an de-
tur commodatario, qui domino rei commodalae prelium
pro re commodala, et perdila solvit, n. 1 1. 8 lit. 2 part. 5^
— an detur donanti aliquid alicui sub modo, quando mo-
dus non servalur, n. 3 1. 6 lit. 4 part. 5. — an detur ven-
dilori contra secundum emptorem , quando iutervenit pac-
tum, ut vendilore oíTerente pretium, res sibi reddatur,
num. 7 et 10 1. 42 tit. 5 part. 5. — el quid si emplór rehí
liabuil h pluribus venditoribus , an uno. offerente pretium
totum , vel partís suae, cogalur emptor rem sibi restitucre,
dict. n. 7. — Rei vindicatio an detur domino pecunia;, ex
qua res empta fuit, cujuscumque sit pecunia, num. 8 rt
alios n. ibidem, ín num. 49 tit. 5 part. 5. — polentiof
est, qu&m actio Publiciana, n. 8 1. 50 tit. 5 part. 5. —
an detur filio contra possessores suorura bonorum adven-
tiliorum, quae h paire vendita fuerunt, nuüa prius facía
discussione ín bonis palris sui, per num. 9 leg. 24 tit. lo
part. 5.
Relatio quando ad Princípem milti debeat, et quando
non, num. 41. 27 tit. 18 part. 3, — Et qualiter ei debeat
miíti isla relatio, et aliqua in hoc vide per num. 4 , 5 et 6
1. 11 tit. 22 part. 3. — Relatio quando fieri debel, debent,
tempore quo fit, partes esse presentes, qui si tacejnl con-
sentiré videnlur, num. 5 1. 11 til. 22 part. 3. — Et quid
sí cíim fit in aclis, parles diíTerant ín pimcto formando,
quid faciel judex, ibidem. — Et quid si facía Principi re-
iatione antequam ipse respondcat, judex feral sententiam,
an valeal, ibid. in num. 6. — Relatio clausuhe generaüs
ín principio, vel in medio, vel in fine inslrumenli posita,
quando licilt; ad omnia fíat, n. 4 !• 9 üt. 7 part. 6.
Relapsi'S stalim sine aliqua audientia debel curiae sas-
cularí tradi, num. 8 1. 60 tit. 6 part. 1. — Relapsi stalim
Iradi debent judicibus ssecularibus sine aliqua audientia ,
etiamsi continuó paeniteant, el ad fidem redeant, et quan-
do dicantur continuó , seu confestim rediré , num. 3 1. 2
lit. 26 part. 7.
RELAXATiosub fidejussoribus an possit fieri carcerato,
quando poena corporalis non venil impouenda , num. 5
1. 26 til. 23 part. 3.
Relaxar: sub fidejussoribus quando possít-de crimine
acensa tus, num. 4 el 5 leg. 16 tit, 1 part. 7, et ibi vide,
quid de capto de mandato Regís, vel ad litteras alterius
judiéis, — non debel injusté captus , si ex aliquibus postea
captura justificciur, num. 1 in fin. 1. 1 lit. 29 part. 7.
Relegare, et de Iriplici relegatione , vide remissivé per
lium. 1 1. 3 tit. 18 part. k-
SEI TEM rAUTlTAUUM.
*11
Releoitio debetesse perpetua, qiiando relegatus fiau-
git eiilium , et quando taiUiim dcbet duplican, uum. 4
!. 10 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — Et quod tempus de-
¿eat duplican, an omne, vel tantüm quod déficit, ibidera
in num. 5. — Et cui incumbat probalio, quud relcg.ilus
fregit confluía, vcl relegalionem , ibid. in luim. 7. — F.t
de ipsius poena, videibid. in nuni. 8 per text. ibidem.
Releoatus post mortem an possit duci in civitatem ad
gepulturam, num.2 1. 3 tit. 18 part. It. — an dicalurba-
bere domicilium quoad muñera, et honores in loco, in quo
sunt bona, ibidem. — non esl ita incapax , sicuti depórta-
las vel damnatus in metalluin, num. 3 1. 35 tit. 9 part. 6.
— quisdicalur, et an in religione perpetua venial bonorum
ademptio, uum. 10 1. 4 tit. 31 part. 7. — ad tempus, vel
inperpetuum, si exilium frangat, qua pa;na veniat pu-
niendus, gloss. 1. 10 per text. ibid. tit. 31 part. 7. — Et
an judex inferior possit lollere, vel indulgere exilium,
ibidem in num. 3. — Relegatus si cüm esset in relegatione
conGnia rupit , vel aliter deliquit, an carcerari possit, et
ibidem possit exilium complere , ibid. num. !^. — Et quod
tempus debeat frangenti exilium seu relegationem duplica-
ri, ibid. in num. 5. — Et cui incumbat probatio, quod re-
legatus fregit confínia , ibid. in num. 7.
Relictuh bospitali ab Episcopo. non approbalo , sibi
non acquiritur, sed Episcopus dislribuet ¡nler pauperes,
n. 2 1. 1 tit. 12 part 1. — Ecclesite pro sepultura tacité
videtur ademptum, si alibi eligat scpulturam, num. 5 1. 5
tit. 13 part. 1. — ab aliquo ut ibidem fíat hospiíalc, íilius
lúcum illum pro sua legitima sibi cligere non polest, si
alibi sibi consuli possit, n, 4 !• 1 tit. 15 part. 1. — fratri-
bus ut quotidie Missa dicatur, si cessaverinl, an ab cis le-
gatum removeatur, et cui applicetur, an hccredi , n. 4 1.6
tit. 16 part. 1. — alicui pro studio non debet dari exce-
denti vigesimum quintum annum, quando persona non
fuitspecialiter nominata, num. 2 1. 4 tit. 7 part. 2. — filio
spurío, cüm capere possit, nonvalet, num. 10 1. 2 tit. 15
part. 2. — mulieri pro dote, an statim debeatur, an vero
speretur tempus n'cptiarum, n. 2 1. 12 liU 11 part. 4. —
civibus an intelligatur relictum civitati, et quando, n. 3
1, 9 tit. 7 part, 5. — alicui tanquam pauperi, si in verilale
dives sit, et hoc relinquens ignorabat, an illud sibi debea-
tur, num. 4 in fin. 1. 21 tit. 1 part. 6. — Relicta in testa-
mento an debeantur, quando in eo baeres institutus non
fuit, et an requiratur quód venientes ab intestalo adeant
hxredilatem, n. 1 prooem. tit. 3 part. 6. — Relictum sub
conditione vel modo impossibili de natura , vel de jure ,
an debeatur, et quando, num. 2 cum alus ibid. 1. 3 tit. 4
part. 6. — et an aliud quod relinquitur sub tali conditio-
ne, vel modo impossibili, de jure debeat convertí in aliud,
?uod sit justum et honestum , n. 5 ibidem. — Relictum
sub aliqua conditione casuali , potestativa , vel mixta ,
quando debeatur impleta vel non impleta conditione,
gloss. 1. 6, 7, 8, 9, 10, 11 et 14 tit. 4 part. 6. —sub ca-
suali conditione an debeatur, si cüm bagres velit conditio-
nem adimplere, non poluit, gloss. 1. 14 supradict. — sub
modo au debeatur, si modus casu fortuito deficiat, et quid
in relicto sub conditione, si casu pereat, n. 4 et 5 ibidem.
— ómnibus bominibus alicujus civitalis, an ipsis, vel ci-
vitati relictum videatur, el quid in similibus, n. 6 1. l4
tit. 5 part. 6. — jure legitimae, vel jure Falcidia;, an vi-
deatur relictum jure iuslilutionis, num. 2 in fin. leg. 5
til, 8 part. 6. — alicui , si alius ejusdem nominis repe-
riatur, et illud etiam praítenoai, quis| prceferri debeat,
n. 1 1. 9 tit. 9 part. 0. — alicui in genere, an et quaudo
sibi debeatur, el cuja sit reeleclio, gloss. 1. 23 per text.
ibid. tit. 9 part, G. — nd pias causas quando aliquid dice-
tur, ut privilegio niunialur, n. 2 1. 4 tit. 11 part. 6. — Fi-
lio spurio cüm capere possit, an teneat, n. 5 1. 10 tit. 13
part, 0. — spurio, vel alias incapaci palam, penes queni
remunere debeat, num. 7 1. 10 tit. 13, et gloss. 1. 17 peí*
text. ibid. tit. 7 part. 6.
Relicio, el an Religionem servare debeat, qui ad re-
prxscnlandum tanlum habitum suscepit, n. 1 1. 36 tit. G
port. 1.
Religiosa loca an gaudeant immunitate ecclesiarum
in praesciiplioiiibus, n. 4 1. 26 tit. 29 part. 3.
Reliciosus obedientiain pijescribere nunquam potest,
num. 2 Icg. 30 tit. 7 part. 1. — cui dala fuit cura anima-
rum, illud quod ibi acquirit, cui acquirat , n. 4 1. 26
tit. 7 part. 1. — factus Episcopus, an h Religione mo-
nuchuli sit libcratus, et ab Abbalis potestate, n. 7 1. 26
tit. 7 part, 1. — curam animarum babens, an sil solutas
ü regula monacliali, etinquibus, et quid inesu carnium,
n. 1 , 3 el 4 I. 26 tit. 7 part. 1. — Religiosi quando pos-
sint promoveri ad régimen alicujus ecclesiae, et quid si
tune superior nolil, n. 2 1. 25 til. 7 part. 1. — Religiosus
curam animarum liabcre non potest, et quando sic,et
an tune Abbas teneutur sibi daré socium monachum , n. 1
1. 24 til. 7 part. 1. — Religiosi proprium babere non pos-
sunl, et quid si babeaut aliquam administrationem , etan
delicciilia Piuílali possint babere, n. 2 1. 14 tit. 6 part, 1,
— Religiosus nec posnitentiam ponil, nec baplizat, neo
pra?d¡cat, nec aliud pertinens ad curam animarum exer-
cel siiie Ejiiscopi licentia , n. 2 1. 21 ÜU 4 part. 1. — Re-
ligiosi an el quando in eodem genere peccati plus pee-
cent, quíim laici, et quando minüs, n, 8 in med. 1. 25
ibid, — Religioso non est injungenda poenitenlia jejuni'
in scandalum ftalrum, licet puníri possit in abstinentia
ciborum , dict, num. 8. — Religiosorum excessus, dict.
num. 8, in fin. — Religiosi dilaniando se , et faciem suaui
insecando, peccant mortaliter, tium. 1 leg, 43 tit. 4
part. 1. — consequuntur indulgentias , per eas lamen iiot
minuit pffiíiilentia eis iniposita in capitulo, n. 1 J. 4(1
ibid, — non debeut claustro exire pro indulgentiis, ibid.
— an compelían tur iré ad synodum, n. fin. 1. 4 6 til. 5
part. 1. — posl factam professionem , etiamsi ordinali
non sint, tenenlur ad Horas Canónicas recitandus, n. 1 ad
fin, 1. 34 til. 6 part. 1. — an dicantur, qui eo animo in-
traverunt, neamplius inde exirenl, etiamsi professionem
non fecerint, n. 3 1, 7 liL 7 part. 1. — quando possint de
una Religione ad alFam transiré , n. 2 , 3 tt 4 1. 9 lit. 7
part. 1 , et ibid. an de strictiori ad laxiorem. — Religiosus
pelila licentia, licet non obtenía, ad arcliorem Religio-
nem transiré polest, n. 4 dict. 1. 9, et quid debeat faceré
aulequam licentiam petal , n. 5 ibid. — Religiosi possunt
in uno casu de strictiori ad laxiorem transiré Religionem,
n. 3 1. 10 tit. 7 part. 1. — an gaudeant privilegio eccle-
siarum, si ibid. confugerinl propter delictum, n. 1 1. 4
tit, 11 part. 1, — Religiosus locus, el locus sacer idem
sunt, et an convertantur, n, 1 1, 1 tit. 12 part. i. — Reli-
giosi an teneantur ad exequias mortuorum, et Episcopo
mandante iré teneantur illuc, n. 9 per lext. ibid. 1. 2 tit. 12
part. 1. — Et an possint compelli ad facieodaní jiroces-
sionem, et quando, ibid. — Religiosi, quK jura habeant
412
liNOEX MATIil'JAKüM.
ti ecdestis per ipsos de novo construclis , n. 3 cum alus
ibid. 1. 5 tit. 12 part. 1. — quibus de novo conceditur es-
clesia, et illis subjicitur, non possunt ad libitum ejus anli-
quum staium alterare, nec po&sessiones mutare, n. 5 dict.
1. 5 lü. 12 part. 1. — Et an redditus talis ecclesi^ sibi sub-
jectDE possint monachiconvertere in suam ulililatem, ibid.
in n. 6. — Religiosus an possit sibi eligere sepulturam,
n. 5 1. 5 tit. 13 part. 1. — an possit praesentari per palro-
num delicentia sui praelati ad beneficJuin ciiratum, n. 3
ad fin. 1. 5 tit. 15 part. 1. — Religiosi privilegiati, seu
non, ex quibus debeant prsestare decimas, vel non , et an
exliortis, gloss. 1. k tit. 26 part. 1, etgloss. 1. 5 ibid. -^
an et quando eleemosynas faceré debeant, n. 2, 3 et 6
1. 11 tit. 23 part. 1. — an possint esse judices arbitii, si
anie Religionem susceptam fuerunt e!ecti, n. 4 I. 28 tit. 4
part. 3. — an in feudis possint succedere, n. 11 1. 6 tit. 26
part. l\. — Et quid si feudalariusexeatinfra annumprofcs-
slonis, ibid. — Religiosus an possit esse depositarius, et
qualiter contra eum agatur, n. Zj 1. 3 tit. 3 part. 5. — Et
an Abbas teneatur, si viderit res penes monachum depo-
sitas sublrahi, vel perire, si illud obviare potest, et non
facit , ibid. — Religiosi , si non habent locum ad habitan-
dum congruentem, an possint compeüere vicinos, ut
vendant sibi loca eis condecentia, n, 1 1. 3 tit. 5 part. 5. —
Religiosus non debet fidejubere, et quid si illud fecerit ,
n. 1 1. 2 tit. 12 part. 5. — an et quondo, et qualiter, et
de quibus lestamentum faceré possit, gloss. 1. 17 per text.
ibid. tit. 1 part. 6. — si i n Ira annum probationis decesse.
rit , an bona sua applicentur monasterio, vel consangui-
neis succedentibus ab intestalo, n. 1 ibid. — si post in-
gressum Religionis inde recedat, an bona sua applicentur
monasterio, i lid. in n. 5. — Et an monasterium in quo
filius alicujus decessit, excludat ascendentes legítimos in
bonis religiosi , n. 6 ibid. — Religiosus an possit esse exe-
cutor testamentarius cum licentia superioris, vel sine ea,
et quando, n. 4 1. 2 per text. ibid. tit. 10 part. 6. — Et
pro religiosis semper est priesumptio ad bonum, ibid. n. 5
per text. ibid. — Religiosus an possit esse curator alicu-
jus minoris, n. 1 I. 14 per text. ibid. tit. 16 part. 6. — si
ab aliquo injurielur quis actionem injuriarura intentare
possit, n. 4 1. 9 tit. 9 part. 7.
Relinquens animalia languentia in deserto , an videatur
ea habere velle pro derelicto, n. 1 1. 49 tit. 28 part. 3. —
aliquid ut inde fiat ecclesia, an possit apponere conditio-
nem, qudd talis sit rector, n. 6 in fin. 1. penult. tit. 15
part, 1.
Reuqui* sanctorum, etc. gloss. per text. ibid. inl. 65
til. 4 part. 1. — an in altari consécralo immitti debeant,
n, 8 1. 12 tit. 10 part. 1.
ReíIedium altentali quale sit, él de prerogativis hujus
remedii, et quód sit magis utile illud intentare quam inter-
diclum unde vi, n. 8 1. 27 tit. 23 part. 3. ^— attentati an
hábeat locum contra tertium possessorem , et quando, n. 8
1. 27 tit. 23 part. 3. — altentali an competat, quando pe.
tenti obslat notorius defeclus proprietatis , n, 8 1. 27
til. 23 part. 3. — attentati an cesset ubi causa fuit cora-
missa appellalione remota , dict. n. 8 in fin. — Reraedium
i. 2 C, de rescind, vendit. in quibus conlractibus locum
habeat et quando, num. 4 leg. 56 tit. 5 part. 5. —
Et an habeat locum in permutatione beneficiorum , vel
quando res venditur á procuratore, ibid. — Remedinm
diclap I. 2 quando ñeque inlentari, ncqiic allegari possi!,
dict. n. 4 post med. cum alus num, ibid. — Et quod tem-
pusinspici debeat ad hoc, ut remedium dicfse 1. 2 com-
petat, an tempus conlractus , vel prsesens, ibid. n. 5. —
Et ancnm res ita reslituitur, debeat cum fructibus resti-
tuí, n. 8 dict. 1. C6 tit. 5 part. 5. — Remedium dictae 1. 2
quod datur venditori ad supplementum veri prelii, an
ipsi vel emptori competat, quando res fuit itiortua, vel
multum deteriórala, n. 10 dict. 1. 56. — El quid si sit
emptori, vel venditori factum juramentum de non ve-
niendo adversos conlractum vendilionis; et quid si jurans
sit minor quatuordecim annis ; el quid in majore vigiuli
quinqué annorum, et si laesio sit enormissin.a, ibid. in
n. 12.—- Remedium 1. 2 C. de rescind, vendit. ai) possit
ái contrahentibus renuntiari, n. 12 in med. dict. 1. 56; —
quod debitori datur, ut unum solval pro alio, quando
quod debet, solvere non potest, an ab ipso renunliaii
possit, n. 3 1. 3 tit. 14 part. 5. — 1. 2 C. de rescind.
vendit. an detur quando quis fuit in transactione enor.^
missimé laesus , et quid in mullere, vel rustico, n. 2 1. ¿4
Ut. 14 part. 5. — 1. final, C. de edicto Divi Adriani iollcu.
quibus, quando, el qualiter detur, n, 1 cum alus ibid. j. 2
tit. 14 part. G. — Carbonianum cui , et quando detur : de
hoc vide in verbo Carboniana bonorum possessio. — 1. 2
C. de rescind. vcnd. gn excludatur per juramentum mi-
noris, n. 8 1, 6 til, 19 part. 6.
Remissio criminis ut vaieat, causa, et quaellbel facli
qualitas ibi exprimenda est, n. 5 1. 38 tit. 18 pjrt. 3. —
poense quae partí applicari debet, an vaieat si á Principe
fiat, n. 81. 11 til. 25 part. 4. — raercedis, an fieri de-
beat inquiiino pro rata temporis, quod sibi déficit, quando
dominus illum ex justa causa expellit ante tempus, n. 7
1. 6 tit. 8 part. 5. — quomodo fiet propler sterilitatem in
urbanis agris, et quomodo slerililas haec pervenire pos-
sit, n, 1 1. 22 tit. 8 part. 5. — an habeat locum , quando
condr.ctio fuit facía ad longum tempus, vel si merces soi-
vaturin pecunia , ibid.n. 2. — Et an quando merces sol-
vitur in pecunia, dicalur proprié locatio, vel conlraclus
innominalus, ibid. — Et an pro ómnibus casibus fortui-
tis locus sit remissioni propler sterilitatem, ibid. in d. 3,
— Et quid sicasus forluitus pra?cedal locationem, an tune
excuset h praestalione pensionis, ibid. ix. 4. — Remissio
mercedis propler sterilitatem, ad hoc ut habeat locum,
requiritur, quód colonus coíligat dimidiam partem fruc-
luum , eorum scilicet qui solili erant colligi , n. 8 dict.
1. 22 til. 8 part. 5 — Et quid si fructus consistcbnnt in fn;-
mentó, et oleo, et unum perdalur, aliud vero non, dict.
n. 8. — El qualis esse debeat isla slerililas, n, 9 ibid. — Re-
missio mercedis non babel locum propler sterililatem talem,
quando colonus non eral solitus decimas solvere, quiacre-
ditur venisse propler illam causam, et ideo tanquam cui-
posus non liberalur , ibid. in n. 10. — an habeat locum,
quando fructus ipsimet de per se fuerunt consumpti, n. 12
dict. 1. 22 tit. 8¡ art. 5 per text. ibid. — Et an slerililas uniüs
anni debeat compensan cum ubertate alterius, n. 2 I. 23
per text. ibid. til. 8 part. 5. — El an idem sit, sive silannus
uberlatis immediale sequens, sive venial ínter pollatus,
¡bid. in n. 3. — El an colonus teneatur ad majorem pen-
sionem, qnando res sibi conducta aliquo fortuito casu fuit
augmenlatíi, il id. in. n. 6. — Remissio pensionis an habeat
locum , quando res ex qua census debetur fuit combusta,
vel alitér destrucla, et quid si remansit arca , vel si talis-
les íi Ilumine reí á man inundetur, vel ab hostibiis oeco-
SEPTEM PÁUTITAIIUM.
hii
pelur, ita ul nuUi fructus percipi possint, n. 9 et 11 1. 28
lit. 8 part. 5. — poenae, vel damni, an inducatur cx eo
scilicet, quód quis recepit proDiissum sibi factura, et de
daninis, el interesse tuiic niliil dixit, n. 6 I. 13 tit. 11
purt. 5. — Etan in generali remissione venial dolus, n. 5
). 30 ti;. 11 part. 5. — Remissio pignoris per creditorem
Tacla , an inducat debili libcrationem, n. 2 I.AO pcr texU
^bid. lit. 13 part. 5. — delinquenlis non soliim fieri debet
si uufugiat ad judicem loci delicti, sed eliara ad judicera
domicilii, vel prorogata; jurisdictionis, num* 1, 2, 3 el 4
lcg. 18 per text. illum ibideui. lit. 1 part. 7. — Et ista;
loraissiones delinquentium locuin habent in judicibus,
qui subsunl uni superiori, non in alus, qui non subsunl,
luim. /i dict. leg. 18 tit. 1 part. 7, et num. 2 1. 1 tit. 29
p.iii. 7. — Remissio injurioe ex quibus prxsumatur, n. 1,
3 et 4 1. 22 per text. ibid. lit. 9 parí* 7. — an habeat lo-
cuiu in ha:reticis in uno loco delinqucntibus, si alibi repe-
riautur, u. 2 1. 2 tit. 26 part. 7. — Sed quid si judex ori-
RÍiiis, vel domicilii pra?venit in citando, judex vero delicli
praevenit in senten liando, quis eorum eiit potior, n. 2
dict. 1. 1 lit. 29 part. 7. — Et an remissioni locus sit posl-
quam scntentia condemnaloria lata fuit per judicera loci
domicilii, vel alterius, dict, n. 2. — Remissio delinqucnlis
ciijiis expensis fieri debeat, dict. n. 2 quaesl. 2. — in le-
vibus delictis fieri non debel, dict. n. 2 ad fin. — Et proe-
sviis non lenetur miiilem delinqueutem suo magislro remít-
tiie, el quando sic, n. 5 cum alus ibid. 1. 3 tit. 29 part. 7'
— Remissio delictorum, videin verbo Abolitio, et in verbo
IHULLGENTIA.
Remotior si alienationi majoriaj consentiret, cura alius
esset ante eum, ;:n ex Locin aliquopraejudicetur, si in illa
niajoria poslea succedere velit, et quid in proximiori, n. 1
qusest. 25, 29 et 39 1. 10 tit. 2&. part. /i.
Removeri an possit judex propter enorme delictum , et
quaiído de eo accusari possit, n. 11 per text. ibid. et n. 5
I. 2 lil. 1 part. 7. — Removeré, et an damnatus ex aclione
famosa descendente ex conlraclu sit ab oflicio removendus,
vel an Icneanl gesta per cum, n. 4 !• 8 tit. 3 part, 5.
Removendus est Pra;latus qucm persequilur populus,
d;ito sibi á superiori lequivalenti in alio loco, n. l/( in
procera. Partit. — Remotus ab oflicio propter turpiludi-
nem suam, ad aüos honores in loco sui originis admitli
non dcbcl, n. 3 1. 5 tit. 2/i part. Zj. — Removendus an sit
ab «Oficio daran itus cx aclione famosa descendente ex con-
t aclu, vel an teneant gesla per eum, n. 41. 8 tit. Spart. 5.
REMiJNF.EAnE debct quis servilia sibi facta , et quare ad
l-.nc homines leneantur, num. 4 1. 2 per text. ibid. til. 27
pur!. 2. — Remunerat'o fieri debel secundura quaütalem
facti prosccdenlis, n. 4 pertexlum ibid. 1. 4 lit. 27 part. 2,
— servilioruin est quidpulchrum, et lalis gratia est latissime
interprelanda, etan in dubio prajsumalur realis, vel per-
sonalis, num. 1 leg. 51 lit. ÍS part. 3.— non Iiabet locura,
quando ex ea paterillam faciens graval legitimas fiüornm,
u. 13 1. 8 til. 4 part. 5. — lít si remunerando aliquis alicuj
donalionem feceril, illam nunquam revocare poterit, n. 1
1. 10 lit. 4 part. 5, — Et an donator cum rem donat in
remuneralionem servitii, ¡bi aliquam sentiat ulilitatem,
n. 1 1. 53 tit. 5 part. 5.
Renovatio debili debel sponlc fieri per debitorem, ad
hoc ut prascriptio per ipsum inctioala interrumpatur,
ni:m. 4 leg. 29 til. 29 part. 3. — quando non valeat, si
non sit facía jnscriplis, el quando, n, 4 1. 20 lit. Snarl. 5.
Renljitiarb, vel renuntiari poicst aliqua difens.'ó, et
quando, n. 3 1. 11 lit. 17 part. 3. — videlur vianí, qui
aliara elegil, n.. 1 ad fin. 1. 1 tit. 1 part. 6. — non potest
aliquis juri, quod ignorat sibi compelere, n. 2 1. 14 lit, 6
parí. 6. — non videlur quis juri , quod ignorat sibi com-
pelere, n. 3 1. 19 per text. ibid. lit. 6 part. 6, — non po-
test quis ba;reditali nondumsibi delala?, el an possit illud
faceré perpactum, n. 4 dict. 1. d9 tit. 6 parí. 6. — ante-
ncatur mulier Vellejano sub exhoeredationis pana, quando
pro paire in carcere detento non fidejubet, n. 18 1. 4 tit 7
parí. 6. — ^an possint alicui juri accrescendi, n. 6 ad fin.
1. 33 lil. 9 part. 6. — non potest filius alimenlis quae paler
sibi debet, n. 1 leg. 34 tit. 34 pal. 7. — an possit nobilis
privilegia sibi competentia ralione nobililatis, ibidem. — an
possit aliquis jus proliibilivum, num. 8 ad fin. leg. 5 lit 5
part. 5. — an possit quis juri prohibcnli paclum legiscom-
missoriiE apponi in pignoribu*, n. 4 1. 41 lit. 5 part. 5, — -
Et quid si il'ud sit juramento tírmatum, ibid. — Renun-
liare an possint contrállenles remedio leg. 2 C. de rescind.
vendit., vide per n. 2 in raed. 1. 56 tit. 5 parL 5. — potest
quis senteulise pro eo lata;, non solüm per actum verb', sed
etiara per actum facli, n. 12 1. 6 til. 10 parí. 4. — Renun-
tiari an possit per paclum contrahentium, ut praescriplioin
aliquo casu locum non habeat, n. 1 1. 1 til. 29 part. 3.—^
Et an Ídem sit stanle lege Tuurij qua disponitur, quód juri
exsequendi praiscribatur decennio , quód illud partes re-
nunliare possint, ibidem. — Reuuntiare senlcntiae, an vi-
deatur ille, qui de novo petil illud , de quo habebat pío sa
senleutiam, dict. n. 2 dict. 1, 6 lit. 10 part. 4. — an possit
uxor constante matriraonio lucris quaerendis pro sua parte ,
et an talis renunliatio valeat, sallim facta anlecoutractum
malrimonii, n. 3 1. 5 tit. 11 part. 4, et ii. 7 1. 26 ibid. —
potest quis juri, et immunilati, quain quis babel ex origine
iü quantum facit pro se, seu iit suum praejudicium , non
tamen illud faceré poterit in quantum est in prx'judicium
suse civitalis originis, ibid. ad fin. — an possit qui'ibet de-
bilor remedio sibi concesso, ut unum solvatpro alio quando
illud quod debel, solvere non poterat j num. 3 1. 2 lit. í!4
part. 5«
Renuntians actiones suas amplius rogressum non habc t;
et quid si per industriara adversarii renuntiiirel, n. 5 1. 65
tit. 18 part, 3. — oranes exceptiones sibi compelentes, quas
renuntíasse videatur, n. 5 1. 70 tit. 18 part. 3. — saeculo
loiam regulara raonachationis profileri videlur, n. 61. 88
til. 18 part, 3. — usui inslrumenli, quod pars dixil falsuní,
en in alio judicio fidera facial; ct quid si renuntiel c u»
proleslalione, quód non intendit falcri instrumentum fal-
siim, an hxc prolestatio aliquid valeat, u. 2 1. 116 lit. 18
part. 3. — usui aquae fontis, an si in ea aliquid reparare
necesse sit, ad coilectara teneatur, iium. 8 leg. 20 lit. 30
part. 3. — beneficio suo fructibus jaui maturis, qualiter
fructus ad illum pertineant, et qualiter divideutur, n. 'S
1. 26 lit. 11 part. 4- — exceptioni nomiuraerala; pecunia;»
an inlra bienniura possit, eo non obstante, cara oppunere,
n. 8 1.9 lit. 1 part. 5. — exceptioni non numerata; pecuniae
post biennium, an poslea admittatur ad probandum con-
trarium, si assumal in se onus probandi ; et quid si renun-
tiel in eadem charla , n. 9 ibidera. — hxreditiili, an \idea-
lur renuntiassc, lara ex testaraenlo, quain ab intesla'o,.
n. 1 1. 18 tit. 6 parí. 6. — El quid si sóror diu stetit", quod
parlera suam non peliit ü fralre suo, an illam in illum rc-
niinliasse videatur, nura. 2 ibid. — Et quid si renunlia\it.
b
Ht
INDEX MATEniAPxüM
suam partem in unum ex fratribus, an illud illi tantüm vel
ómnibus fratribus prosit, n. 4 ibid. — Renuntians haeredi-
tatisi postea poeniteat, anillam revocare possit, et quando,
n. 2 et 3 1. 20 tit. 6 part. 6 , el ibid. n. 4 et 5. — Et quid
si iste, qui renuntiavit habet substitutum , vel cohseredem,
vel res non est int^ra , ibid. in dict. n. 5. — Renuntians
instrumento debiti quid tune renuntiasse videatur, et an
debitum, n. 1 1. ¿7 tit. 9 part. 6.
Renl'ntiatio beneficii sub spe, ut alii detur, si non de-
ducatur in pactum, non est simonía, num. 1 1. 11 tit. 17
parU 1. — teslium non prjEcludit viam productioni, ante-
quam fiattestium publicatio, n. 1 1. 34 tit. 16 part. 1. —
Renuntiationes Episcoporum recipit Papasolus, et ex causa,
n. 4 1. 5 tit. 5 part. 1. — Renunliatio mulieris juri hypo-
thecae, quod habet in bonismariti, quando talisrenuntiatio
valeat, n. 3 J. 58 tit. 38 part. 3. — exceplionis in eraptione
reí facta, scilicet quód non dicet pretium non fuisse nume-
ratum, an valeat; et an in eadem charla apponi possit; et
intra quod tempus ista exceptio prelii non numerati possit
opponi, n. 4 leg. 65 tit. 18 part. 3. — proprii domicilii in
solutione facienda fieri polest á debente, n. 7 1. 70 tit. 18
part. 3. — appellationis per partes facía, an teneat sicul
pactum, et quando, n. 6 1. 13 tit. 23 part. 3. — de non lu-
crando dote, quam marilus lucrari polest perstalutum, vel
aliter, an ipse illam faceré possit, n. 3 I. 5 tit. 11 part. 4 ,
et n. 4 1. 4 ibid. — spei certce donalio dicitur, dict. n. 3. —
lucrorum, an habeatlocum in marito, ut ipse illa valeat
renunliore, ibid. — etcivis qui transtulit domic lium suura
in aliud regnum, videlur propter hoc renanliare privile-
giis, et favoribus concessis naluralibus illius regni , ñeque
ibidem beneficia habere polerit, secüs si in eodem regno
domiciiium mutet , n. 2 I. 5 tit. 24 part. 4. — feudi facta
á vassallo, quando valeat, vel non, et an illud sibi semper
licitum sil, n. 5 1. 7 tit. 25 part. 4. — hypothecae constituía;
ad securitatem dotis, an sirailis sit alienalioni, ita ut laliler
renuntians puniatur poena alienalionis rei uiajoriae, ac si
re vera alienassel, n. 1 quaest. 21 1. 10 til. 26 part. 4. —
successoris majoriae in possessorem, ut illam cui velit Irans.
feral, an sibi damnifícet, vel alus legilimis majoiiaj succes.
soribus, ibidem in quaest. 25. — successoris de majoria ,
quam speral habere, an teneat, ibidem in quaest. 26. —
exceplionis non numeráis pecuniae, an excludat debito-
rem, utnon admitlalur, licet velit probare coulrariura, el
an valeat si fial in eadem charla , qua obligatnr ; el quid si
fíat post biennium, n. 8 el 9 1. 9 til. 1 part. 5. — generalis
casuum foviuilorum, an teneat in contraclibus, el judiciis,
ut renuntianli non prosint , quin leneantur, n. 10 ibidem,
etn. 1 1. 23 tit. 8 part. 5. — Et quid in recipiente deposi-
lum, et casus renuntianle, n. 4 I- 4 lit. 3 part. 5. — Re-
nunliatio majoriae in fralrem secundum per fralrem ma-
jorem, an leneat in damnnm filiorum filii majoris, n. 3 in
fin. 1. 8 lit. 4 part. 5. — juris prohibilivi an teneat, n. 8
ad fin. 1. 5 tit. 5 part. 5. — inlempestiva societatis, an
valeat, et quando, num. 3 el 4 1. 11 per lexl. ibid. til. 10
part. 5. — nunquam Irahilur ad iucogitala, num. 4 1. 3
liL 12 part. 5. — Vellejani per mulierem volentem fideju-
bere facta, an teneat si prius de beneficio sibi competenli
non fuerit cerliorala; el quid si illud asseral nolarius, vel
juramentum inlervenit, n. 4 leg. 3 til. 12 parí. 5. — Velle-
jani nulla est, quando mulier fidejusserit pro marilo, n. 6
ibid. — Et quid si renuntiel coram teslibus instrumento non
interveniente, an tuno renunliaüo aliquid operelur, ibid.
— Et an fidejussores possintrenunliarc beneficio diu iouís
de quo in authent. koc iti, G. de fidejussorib. n. 4 in fin.
1. 10 til. 12 part. 5. — Renunliatio haciedilalis tacita ex
quibus perpendatur, n. 3 1. 2, el n. 1, 2 et 4 cum alus ibid.
1. 18 lit. 6 part. 6. — haereditatis íi descendentibus , vel
ascendenlibus facía, quando illis postea poenitenlibus non
noceal, num. 2, 3, 4 et 5 1. 20 lil. 6 parí. 6. — Et quid in
filio qui majoriam sibi delatam renunliavit, an postea in
damnum vocali post eum poenitere possit, vel in quovis a'io
habenli substitutum, vel cohaeredem, vel ubi res integra
non est, n. 5 dict. 1. 20. — Renunliatio majoriae in vita
possessoris ipsius facía in praejudicium vocatorum ad eam,
an valeat, n. 2 in quaest. 17 1. 3 til. 13 parí. 6. — maíris
quae vull suscipere lulelam filii , qualis esse debeat, et an
sit necessaria solemnilas, num. 11, 12 el 43 leg. 4 til. 16
parí. 6.
Reohdiniti's an possit instituí hoBres ;ib aliquo, n. 6 1. 4
lit. 3 part. 6.
Repabahe, et eadem solemnilas requirilur in actu repa-
rando, quae in faciendo, num. 3 quaest. 21 leg. 32 liL 9
part. 6. — Repeliere an possit quis cavillationes, et mali-
llas adversaríi per alias símiles, num. 8 leg. 28 tit. 21
parí. 3.
Repetens mutuum, an possit ei objici, quód non erat
dominus rei mutuatae, num. 2 1. 1-tit. 1 part. 5. — El cui
tune incumbat probalio, ibid.
Repetere an possit, quod erroresallim facti solvít quis
posl sentenliam absolutoriam, n. 8 1. 16 tit 11 part. 3. —
an possil solvens pro carcerato, n. 2 1. 6 til. 14 pait. 3. —
ulrum possil aliquis qui judici aliquid dedil, ulsenlenliam
feral, et quando, n. 4 leg. 27 til. 22 part. 3. — an possit
quis dotem, quam pro muliere dedil, si nuptiae non sci-
quantur, n. 3 1. 11 tit. 11 part. 4- — muluum inlra quan-
tum lempus possit mutuans, si nihil a principio diclum fui!,
n. 6 per lexl. ibid. 1. 2 lit. 1 part. 5. — an possil alitiuis
mutuum factum ccclesiae, si non probel versum in ip ius
utililalom , et quando, n. 2 1. 3 lit. 1 part. 5. — qualiter,
et qua aclione possit commodalarius rem sibi commodatam
pro qua pretium solvil, n. 1 1, 8 tit. 2 parí. 5. — polest
indebité solulum solvens, et quando, et quibus modis pro-
betur aliquid fuisse per errorem solulum, gJoss. 1. 28, et
gloss. leg. 30 cum aliís ibid. lit. J4 part. 5, per illa jura
ibid. — an possit solvens scienler indebilum, et an donare
videatur, n^ 1 1. 30 per lext. ibid. lit. 14 part. 5. — an possit
illc, qui habebat privilegium super sportulis non solvendis,
si scienler solverit, dicl. n. 1. — El an in dubio credatur
solvisse indebilum scienler, vel per errorem, ut repeleré
non possil, ibid. — Repeleré an possil solvens legatario lega-
tum sibi in leslainento invalido reliclum, el quando , n. 1
1.31 tit. 14 part. 5. — El an quodsolvitiir ex minus solemní
volúntate dicalurhaberiexleslamento; elalíainhocvídeper
dicl. n. 1. — Repetere an possitsolvensdebitumcondilionale
ante condilionis evcntuní, el quando. n.let 31. 32 per lext.
ibid. til. 1 4 parí. 5. — an possil solven ^ in debitum, si per sen-
tenliam fuil condemnalus, et quando síc, gloss. 1. 33 per
lext. ibid. til. 14 parí. 5. — Et an datum causa transac-
tionis dt'bitori reo, ab ipso lanquam indebilum repelí
possil, n. 1 1. 34 ibid. — Repeleré an possit rem cum fruc-
libus ille, qui indebilum solvil alicui, n. 1 I. 37 per lext.
ibid. tit. 14 part. 5. — an possit quis datum ob aliquam
causam si non fial, etinteresse damni dati propter non fac-
tum, vel unum ex islis tantúm, n. 2 1. 43 lit. 14 part. 6, —
SEl'TEM PAIITITAIILM.
413
an pos5¡t quii^ ab eo datnm causa aliquid faciendi , si illud
non fiaf, et qiiando, gloss. 1. 46 cum gloss. aliar, legum, ibid.
lit. 12 parí. 5. — El quid si causa sit in mente retenta, n. 4
dict. Jeg. 46. — Repeleré an possit quis ab eo datuní ob
augmenluní amiciüae, si causa cesset, n. 5 dict. 1. 46. —
an possit quis á se datuní alicui , ut á captivitate liberare-
iir, et quando, gloss. 1. 48 ibid. per jllum text. — an pos-
lil quis illud, quod solvit cum antea ob turpem causara
.lludpromiserat, et an per talem solutionem purgetur vis,
(netus, vel dolus praecedens, n. 1 et. 2 1. 49 per illum text.
bid. lit. 14 parí. 5. — an possit mulier dotem, quam dedit
marilo, si cum eo contraxit sciens inler eos malrimonium
esse non posse, el an tune dos cedat lucro viri, vel appii-
cetur fisco, n. 2 1. 50 per text. ibid. lit. 14 part. 5. — Et
quid si ambo sciebant irapedimcntum , et eo non obstante
conlraxerunt, an dos, arrha, et donatio propler nuplias
applicenlur fisco ; et quid si adliuc non sit copula carnalis
subsequuta, n. 1 cum alus ibid. 1. 51 ibid. — Et quid si
erraverint in jure , an evilent pcenam, n. 5 dict. 1. 51. —
Repeleré an possit quis meretrici dalum, vel alteri mulieri
libidiuis causa , et quando , el quam partera in taliter dalo
habeal fiscus, et an in foro animae reslituere leneatur, el an
de laübus testan possit, n. 2, 3 et 4 dict. 1. 53 per text.
ibid. lit. 14 part, 5. — an possit quis á se datura alicui, ne
niuleficiura ab ipso commissum detegatur, n. 1 1. 54 til. 14
pai t. 5.
Repf.titio dati an detur illi, quijudici, ut sentenliet,
aliquid dedil, num. 4 1. 27 lit. 22 part. 3.
Reprf.hensio debet sine diffamatione fieri , num. 2 per
lexl. iM;i. leg. 55 tiU 5 part, 1. — Reprehendí non debet
ille, qui venit ab alus reprehendendus, num. fin. leg. 58
t'it. 5 parí. 1. — Reprehensio esl triplex, imperiosa, spe-
cialis, et temeraria, num. 1 leg. 30 til. 9 part. 2. — fieri
debet tribus consideratis , num. 2 dict. leg. 30.
Weptímsalim contra omnes conceduntur propter justi-
liam denegatam, vel ncglectam , num. 5 leg. 10 tit. 25
part. 4, — non debent concedí propter factura unius sub-
dili, qui alio raodo potesl concedí , n. 2 1, 15 lit. 10 part. 7.
— possunt concedí, non solCira propter justiliam denega-
tam expressé, sed etiam propter morara non exhibendae
justiliae, num. 2 in qua;st. 1 el 2 dict. 1. 15 lit. 10 part. 7,
tt per totum illum num. — et tune ad repraesalias licet
pervenire, quando omnia civilia remedia teníala fuerint,
num. 2 quaest. 2 dict. 1. 15.
Reprjjsentatio filiorum ut cum patruis succedant avo,
¡qualis sit, et cujus eíTectus , et pro qua parte admiltantur,
}et quando, el in quibus non , et quibus concurrenlibus; et
'alia in hoc vide per num. 4 j 7 et 9 1. 3 per text. ibidem ,
iii. i 3 part. 6. — El an isla repraisentatio habeal locura in
ómnibus descendenlibus, vel non exlendalur ultra prone-
polem , dict. n. 7 in princ. — Repraesentalio an habeal lo-
cura in successione collateralium ultra filios fratris, n. 4,
1. 6 tit. 13 part. 6.
RErR«SENTA.\TF.spopulum, ut sunl decuriones, et rec-
tores, bené sufliciuntipsi ad inducendam consueludinera ,
num. 3 leg. 5 lit. 2 part. 1. — publicé sunt infames, secüs
si secrelt;, noque assidué; et quid in minoribus, et an isli
possiiit ad ordines proraoveri, et esl vilium immane islis
aliquid donare ; et alia in hoc vide per num. 1 leg. 5 lit. 7
part. 6.
Rept/ke quis possit, vel non, gloss. 1. 2 per text. ibid.
tit. i, part. 7.— quis possit vel reptar», gloss. 1, 3 per lexU
ibid. lit. 3 pait. 7. — Et quae praccedere debeanl ad lioc, ut
aliquis replari possit, n. 1 cum alus ibid. 1. 4 per lexl.
ibid. til. 3 part. 7. — Et quid si alius vdit alio modo re-
ptatorem salisfacere, an ad hoc compellatur, ibid. n. 3
et 4 dict. 1. 4. — Reptare an possit alius, postquam repta^
tor victus fuit per replalum , et quando sic , num. 2 leg, 7
per lexl. ibid. lit. 3 part. 7. '
Rrptator si non probet quibus verbis, qualiter, et
quando se dedicere debet , gloss. leg. 8 til. 3 parL 7. — et
reptatus an de communi consensu poenilere possint, n. 2
1. 2 til. 4 part. 7. — sinolueril replalura aggredi, überattir
reptalus, num. 3 dict. 1. 2. — parem, vel campioncm pro
se daré non potesl, num. 4 1. 3 til. 4 part. 7.
Reptatus si sit in curia Rcgis, vel extra , quera lenni-
nura debet tune replalori daré, num. 4 per text. ibid, I. 4
tit. 3 part. 7. — qualiter replatori responderé leneatur,
num. 5 1. 4 per text. ibidem. lit. 3 parí. 7. — Et quis pro
absenté reptalo responderé possit , vel non, gloss. I. 5 per
text ibid. tit. 3 part. 7. — Reptatus si postquam dixit rep-
talorera raenliri, exceptionera dilaloriam opponere velit ,
an admitlatur, nura. 1 1. 6 ibid. — an contra rrp'atorem
opponere possit, quód ad aliud rieptura fien perlinet,
num. 2 !. 7 perlexl. ibid. lit. 3 part. 7. — ab aliquo arma
eligeie non potest, sed á Principe nominari debent, n. 1
1, 2 lit. 4 part 7. — etreplator, an possint de communi
consensu poenilere, et quando, num. 2 dict. 1. 2. — liber
erit si replator in campo illum aggredi noluerit, num. 3
dict 1. 2. — quando per se, et quando per alium se defen-
deré possit, et qualiter : plura de hoc vide per gloss. 1. 3
tit 4 part 7.
Repcdians hsereditatem simpliciter, videturillam repu-
diare, tam ex testamento, qnim ab intestato, num. 1 1. 18
lit. 7 part 6. ■ — ha;reditalem si sil films suus, vel emanci-
palus, vel alius descendens, intra quantum lempus isli
suara abstentionera revocare possint, num. 2, 3 et 4 '. 20
per text. ibid. tit. 6 part 6. — Et quid in filiis vocatis ad
aliquara majoriara, si illi renunlicnl, vel si habent sub-
stitutum , vel coha;redem , vel si res non est integra, n. 5
dict leg. 20 tit. 6 part, 6. — Repudiaos liaeredilatem , el
acceplans legatura , an juste facial, et ti licitura sit, n. 1
1. 2 lit. 9 part 6.
Repudiare hsereditatem an possit hajres, et legatum
acceplare, n. 1 1. 2 tit 9 part. 6. — haereditatem, an pos-
sit adullus non habens curalorera, n. 5 1. 4 tit 11 part 5.
Repudiatio an indicatur exeo, sci ice! quod haeres dixit,
credo haereditatem esse respuendam, si cum his verbis
transeal cursus trium mensium, num. 3 1. 2 tit. 6 part. 6.
— haeredilalis ex quibus colligilur; et quid si repudians
rainor sit; etquid si sunt dúo haeredes inslituli; el unusex
eis repudiat, vel ambo, gloss. 1. 18 lit. 6 part 6 per text.
ibidem. — quando descendenlibus, vel ascendentibus non
obstet, si poenilere velint, el abslenlioncm suam revocare,
num. 2, 3, 4 el 5 1. 20 ibidera.
Requisitus, sive monitus , nemo pra-sumitur, et ideo
dicens illud , probare debet, num. 2 1. 9 tit. 25 part 4>
Rerum defensio aliquem non excusat, si aliqnem oc-
cidat propter rerum defensionem, n. 1 1. 16 tit. 6 part. 4«
Res Deposita.
Empta, vel vendila. Mobilis.
Commodiita. Immobilis.
Minoris. Sacra.
Majoriae, vel foudalis. Aliena.
M6
ÍNDEX MATÍ'üiAnLM
Commuuis. FuiHva.
Dotalis. ^ Ecclesiae.
Legata.
Res quElibel préesumitur libera , nisi contrarium pro»
betur, num. 3 iu fin. 1. 28 til. 2 párt. 3. — quoetempore
íegum Partilarum extrahi h regno vetabantur, num. 1 per
lexl. ibid. 1. 10 tit. 20 part. 3. — ut aíBciatur vitio violen-
l'íB per expulsionem, an sufliciat expeliere, si post posses-
^■onl'm non inlret expulsor, num, 2 1. 4 tit. 29 part. ad
fin. — an afliciatur vitio violentiae, si expuísus eral praedo,
ibidem. — si subripiatur gratia usas tantúm , an cadat jn
fitiiim ftirlivi'atis , ibid. — si vendalur per melum , sive
^er vim compulsivam , an aíTiciatur vitio reali, n. 2 1. 4
tit. 29 part. 3. — an aBiciatur vilio violentiae, si possessor
suspicatus sitsérepelli posse Ircit non sit vioíenler expuí-
sus, dict. num. 2 dict. I. 4 tit. 29 part. 3, — an aDSciatur
vitio violentiae si dominus per vim occupaverit rem suam,
d!c^ num. 2,- — Et án per vitium clandesliiiitatis , ibid.
^— Res si redeat in poteslalem tutofis, an ex hoc vitium
purgetur, n. 2 ad fin. 1. 4 til. 29 part. 3. — si revertatur
íkI procuratorem meum , an ex hoc vitium p'urgelur, dict.
num. 2 ad fin, — alicui pignerata , si á domino creditori
Subrepla alteri vendalur, ap et quando emplor ilfam prae-
scribere possit, num. 2 et 3 1. 27 tit. 29 part. 3. — sub
conditioiie alicui promissa , si ca pendente tradátur, an
transferatur dominium, num. 7 iu fin. 1. 3 tit. 4 part. 4,
— de faciít revertitur ad suam naluram , n. 3 post princ.
]. 5 lit. íi pafl. /j. — an possint praíscribi , quando in eis
simpliciter alienatio prohibila fuit, num. 3 quaesl. 4. 1. 10
lili 26 part. 4. — defuncti an^ possit retineri pro expensis
factis in curando illo, vel in funere suo,- num. 4. leg. 9
tit. 2 part. 5. — et quales res judex in loco illo, ubi ju-
risdictionem babel, venderé poterit, num. 9 I. 5 per lext^
ibid. tit. 5 part. 5, — proprias alicujusipse ipsimet venderé
m¡iiim& potest, et qua ratione, num. 1 I. IStit. 5 part¿ 5.
— islud verbum est genérale, et oniiiia comprehendit ,
num. 1 1. 55 tit. 5 part. 5. — debet aestimari cum quall-
talibus suis, num. 6 1. 56 tit. 5 part. 5. — quae localur,
in dubio videtur lócala ad suum usum consuetum, n. í
I. 3 tit. 8 part. 5. — illataein doinum conductam , an sint
pro pensione domus tacilé hypntbecátiv , et quando , el irt
quibus rebus eodem iHatis lióc locura habeat ; el quid in
rebus illatís per secundum conductorem , n. 2 et 4 Ifg. 5
per text. iLid. tit. 8 part. 5. — et quid in reb.is minoris
illatís in domum ab ipso conductam, dicL n. 4 dict. 1. 5.
— Res non possunl vendí cariori pretio curialibus, quára
inco'se locorum inler se vendunl, n. 1 1. 27 tit. 8 part. 5.
— superqua imponilur census, si casu pereat, an etiam
census pereat, num. 9 1. 28 tit. 8 part. 5; — soluta si casu
vel alias pereat, an solulio inlegií; facta vidcatur , nuiü. 1
1. 2 tiU 14 P'üít. 5. — hseredisan el quando legari possuiít,
vel obligari per testatorem , num. 2 1. 10 tit. 9 part. 6. —
Et an de rebus liaeredis possit testator majoriam faceré,
quando habuit licentiam faciendi sub gravaniinibus, et
vinculissibi placitís, dict. n. 2 ad fin. — testatoris alitui
pignerata, si ái teslatore alicui legctuf, an el quando bag-
res rcdimere tenealur, et legatario daré, quando vero le-
nealur ipse legatarius, gloss. 1. 11 tit. 9 pait. 6. — quales
üfenatore legari possunl , vel non, gloss. leg. 13 per text.
>lluni ibid. — Et an tune debeatur earuai aestimalio, n. 5,
8 el 10. — Res cui privilegium fuit concessum si deslrua-
íur, aii ibidem adhuc duret privilegium, et quid sireaedi-
ficelur, an üabeal ¡dem privilegium , num. 8 quaest. IS
tit. 9 part. 6. — una si per testatorem pluribus conjunc-
lim, vel disjunctim legalur, qnaliter ínter eos divídelur, et
an valeát reliclum, gloss. 1. 33 per lext. ibid. tit. 9 part. 6.
— si contra prohíbitionem testatoris alíenentur , dominium
Iransferlur in sequentem ín gradu , num. 3 ¡eg. 34 tit. 9
part. 6. — prohibitae alienarí per testatorem , an alienari
possint ex causa dotis, quando legitima porlío filia; relicta
non fuit, num. 4 qua;st. 5 1. 6 tit. 11 part. 6. — si prohi-
beatur alienari in ecclesiam, vel pium locum, an prohibi-
tio teneat, ibidem. — sí ínalilíosé eíBciálur lítigioia , ul
alienatio ipsius impediatur , qualiter ita faciens tenealur,
elpuniatur, num. 1 1. 11 per text. ibid. tit. 16 part. 7. —
si alienan probibeatur í» teslalore sine causae expiessione ,
an prohibitio valeat, vel non, el quando lalís causa , licet
taliseaüsaexpressanon sit átestatore, proexpressa habea-
tur, num. 1 1. 44 tit. 5 parí. 5. — prohibitae alienarí exlfa
familiam, lic^l ita alienentur, valel alienatio, quando filiv
qui sunt de fam illa, fuerunt requisití, et emeré nolucrünt,
nuin. 1 quaesl. 6 1. 10 lit. 16 part. 4. — Etcirca rerúni divi-
sionem , vide in verbo Divisio.
Res empta, vel vendita , el res vendiía alicui , quando
periculum ütips reí pertineat ad emplorem, et quando aií
vendilorem, gloss. 1. 24 el 28 til. 5 parí. 5. — Et quando
poteril vendilor rem venditám effündere, et peMere emp-
lore non veniente, num. 6 el 8 dicti 1. 24. — Res vendita
an coli debeal per vendilorem, el quandúad talem cullu-
ram tenealur, nuni. 1 íeg. 28 tit. 5 part. 5. — empta ab
extraneo, vel euralore minoris cum pecunia minoris, cuja
sit , num. 4 1. 49 per lexU ibid. lili 5 part. 5. — El quid sí
res emalür ü Práslato, vel alio cum pecunia ecclesiae, ibidL
in num. 5 el 6 per lext¿ ibidem. — Res empta cum pecunia
Praelati, et ecclesiae, an illis communis sil, ibid. i'n fin. — •
empta cum pecunia dotali an sil uxoris , vel marili ; et alia
in hoc vide per n. 8 dict. 1. 49 tit. 5 part. 5. — si ematur
eum pecunia minoris, an sil ementis, vel mhioris, et quod
jus minor in ea habeal, num^ 2 1. 30 til. 13 part. 5. -^ El"
an in re alteri pignerata possit fieií execulío ex sententia-
judiéis, et quando, num. 5 1. 38 lit. 13 part. 5.
Res commodatá si k commodatario commodanli milta-
tur per nuntium , quera fidelem esse credidíl, tllaque per-
dalur, cujus periculo pereat, num^ 1 per lexl. ibid. 1. 4
tit. 2 part. 5. — duobus si perdatur, qualiter ípsí lenean-
lur, num. 4 per text. ibid. 1. 5 lit. 2 part. 5. — sí commo--
datarlo perdatur, el pro ea domino pretium solveríí, el
postea illa res appareal , quam aclionem ipse intentare pos-
sit, num. i' 1. 8 til. 2 part. 5. — alicui ad cerlüm usum ,
as ante explelum usum revocan possiU num. 1 leg. 9 til. 2
part. 5. — Et \n ídem sil in precario, et si concedalur ad'
ccrlum usum ; el quid si ex revocatione precarii magnum'
praejudiciüm recipienli venia I , ibid. — Res coramódáta áii
possit retineri pro expensis ín ipsa re faclis, et quando y
n. 4 ibid. per íllum lext. — si post moram penes commo.
dalaríum pereat, an pereat ipsius periculo, etiamsí eodciv
modo esset peritura penes commodantem ; et quid ífl fórc
conscientíae, et quid in aclione reali, n. 6 1. 9 til. 2 parí, 5.
Res MINORIS ínfrucliféra vendi potest per tulorem, ul'
alia magís ulilis emalur, num. 6 1. 60 lit. 18 part. 3. —
minorum non possunl alienarí sine solemnitalc, scilicet,
quód prius ü mobilibus íncipialur, n. 2 1. 2 til. 14 part, 4.
— minoris, sive mobílis, sive immobilis, an ü lulore
alienari possit, n. 3 1. 4 til. 5 part. 5. — ex quibus causis
SEPTEM PARTITARUM.
él7
h lutore vendi possint , n. A et 5 dict. 1 . 4 , et gloss. penult.
1. 60 Ut. 18 part. 3, et glos?. 1. IS lit. 16 part. 6. — Et
aii veiidi possil res iiiiniobilis niinoris pro ulilitale magna
minoris, vel pro debito solvendo tanliim, num. 5 ibidem
dict. 1. 4 til. 5 part. 5. — Res minoium debent vendi ciim
auctoritrite judicis, et causaj cognilione, num. 6 et 7 dict.
I. 4. — minorum an possit ii tutoribus, vel cuialoribus
publica, sive dani cnii;etquid si eniatur cum jndicis
auctoritale, vcl ylterius contuloris, an teneat emptio,
II. 9 1. 4 per text. ibid. til. 5 part. 5. — cum pecunia nii-
noris empla ab cjus tulore, vcl ab extraneo, cuja sit, n. 4
1. 49 per text. ibid. tit. 5 part, 5. — Et quid si eniatur h
Pralato, vel alio cum pecunia ecclesiae, ibid, in n. 5 et 6
per illnm text. — Res empta cum pecunia minoris, an sit
ementis, vel minoris, et quod jus minor in ea habeat,
n. 2 1. 30 tit. 13 part. 5, — minoris illatae in domum con-
ductaní ab ipso , an sint tacité bypolhecatai pro pensione
dornas, n. 4 I. 5 tit. 8 part. 5. — minorum qualiter, et
guales, et quando, et ex quibus causis alienari possunt per
lutorem, vel curatorem, n. 18 per text. ibid. lit. 16 part. 6.
Res majorIjE an vendi possint pro alendo possessore
ipsius, vel ut redimereluí' ab hoslibus, nuin. 1 quaest. 10
1. 10 lit. 26 parí. 4. — Res majoriae si vendantur, ut de-
bita teslatoris solvan'ur, an vendens in pcenam alienan-
tium res alienari prohibilas incidut, ibid. in qusest. 11. —
Et an successor rein sic alienalaní per judicem ad pptitio-
nem crcdiloris, vindicare possit, ibidem. — Et quid si reg
majoriae vendalur per ipsius possessorem illi, scilicet, qui
in majoria erat de próximo successurus, an tuno alienans
in poenam incidat, ibid. quaest. 12. ■ — Et quid si alienatio
non teneat ex aliqua causa , an alienans talem rem prohi-
bitam in poenam incidat, ibid. in quaest. 13. — Res ma-
joria; alienari prohibilse subpoena, an talis poena liget fi_
lium primffi tonsura;, et quare, ibidem in quaest. 15. —
•jn videalur alienare ille, qui aliquem magnatem et po-
tentem in possessione majoriae consenlit esse cum eo,
dissimulans tt nolens illum inde ejicere, ibid. in quaíst. 16.
' — si á possessore ipsius alienentur, et successor legiti-
mus, et sequens in gradu non vult vindicare, vel petere,
an alius successor admillalur, et qualiter, n. 1 qua;st. 18
1. 10 lit. 26 part. 4, — an possint dividi, vel vendi ad
aliquod legatum consequendum, quando fuit posscssori
majoriae relictum sub ea condilione, scilicet, ut cum ali-
quo dividat, vel simili, ibid. in qua;5t. 19. — si per pa-
trem possessorem majoriae in fraudem fdii alienentur, et
iste filius decedat, an ejus filius major aget revocatoria
contra ftaudem alienanlis, licét fratis ejus respectu facta
non fuisset, ibid. in quaest. 20. — minima majoriae s¡
alienetur ü possessore ipsius, an per hoc in poenam inci-
dat, ibid. in quaest. 22, — majoriae an in alium, quáni
in legitimum successorera tronsferri possint etiam succes-
sore consentiente, ut si extranco, vel filio spurio relin-
quanlur in tesUimenlo, vcl aliter, ibid. in quaest. 25. —
si á successore reiuintienlur antetiuam majoria ad eum
perveniat, an talis renunt'atio teneat, ibid. in quaest. 26.
— si pro expensis íi possessore ip ius in ea faclis retinean-
lur, quid talis retenlio operetur, niim. 2 quaest. 10 1. 7
tit. 4 part. 5. — si alienari prohibeanlur uni, et caeteris
sequenlibus prohibitiun esse videtur, n. 1 quaest. 27 1. 10
tit. 26 parí. 4. — an permutari cum rebns ecclesiae pos-
sint, si illud condilor majoriae impedierit fieri, ibid. in
quaest. 28. — si vendantur de consensu illius, qui in suc-
V.
cedendo in ea proxiniior est , nn propler lioc ipse in prc-
nam contra alienantes impositaní incidat; et an huic poe-
nae locus sit ante rci tradilioncm , ibidem in quaest. 20.
— an possint alienari propter famom, ibidem in quaest.
30. — an possint pigncríiri , ibidem in quaest. 31. — •
alienari proliibita;, an cum melioiibus permutari possint,
vel vendi in meliorem causam, ibid. in quaest. 32. — si
alicui legenlur per testalorcm, el possessorem majoriae,
et successor in ea tale legalum solverit, an per hoc tais
solvens alienare videalur, et sic poena puniatur, ibid. in
quaest. 33. — si permutari prohibeantur, an et tune di-
minutio, vel alia quaelibet permutalio prohibita videalur,
ibid. in quaest. 34. — de quibus facta fuit majoria, si
evincantur quia erant alienae, vel ex alia causa, an prc-
tium, quod dalur pro re sic evicta, pertineat ad omnes
ha;redes, vel soifim ad eum cui majoria relicta fuit, ibid.
q. 35 et36. — Et an prelium pro re evicta habebitur loco
rei eviclae , ut quod ex illo emitur , habeatur loco rei evic-
tae, quae erat majoriae, n. 1 q. 38 1. 10 lit. 26 part. 4. —
Res majoriae si vendantur de consensu remotioris, qui
habet alium ante se, an lalis consensos in aliquo sibi prae-
judicet, ibid. in q. 39. — si vendantur proximiori scienlr,
et non contradicente, an ex hoc alienationi consentiré vi-
dealur, ibid. in quaest. 40. — licité vendi possunt ab ul-
timo possessore illius, quia in illo non durat prohibilio,
ibid. in quaest. 42. — Et an consentiens venditioni rei ma-
joriae prelium petere possit, vel non, ibid. in quaest. 42.
— Res majoriae si de licentia Rcgis vendantur, ut ex eis
filia dotetur, an pater pretium illarum rerum in majoria
debeat reponere , si postea pervenerit ad pinguiorem for-
tunan! , n. 1 quaest. 43 1. 10 tit. 26 part. 4. — Et quid si
filius, qui erat proximior in successione, consenserit alie-
nationi rei majoriae, eliam ubi ad hoc fuit impétrala li-
centia Regis , an per talem consensum in poenam amissio-
nis rei majoriae incidat, ibid. in quaest. 44, — Et an in
rebus majoriae locus sit transactioni, et quando sic, vel
non , ibid. in quaest. 45. — Et quid si possessor majoriae
nomine transactionis prelium dedit, ut ipse remaneret
cum tota majoria, an possit tale pretium h próximo suc-
cessore repeleré, vel non, et quando sic, ibid. in quaest.
46. — Res majoriae alienari proliibitae intelliguntur, sci-
licet, á successoribus, non vero ita erit in conditore ma-
joria;, quia ipse bené poterit alienare, ibid. in quaest. 47.
— an possint per facienlem, et constiluentem majoiiara
alienari, quando in Regis facúltale cavetur, quod ma-
joria non possit per facienlem revocari, n. i quast, 47
1. 10 tit. 26 part. 4. — ex quibus facta fuit majoria , si ík
conditore alienentur, quando visus sit, vel non, revo-
care majoriam, ibid. in dict. quaest. 47. — Res majori»,
vel ecclesiae, vel alienari prohiiñtac, an in eis pra;scriptio
aliqua locum habeal , licét ibidem admisceatur tilulus
eliam invaiidus, n. 3 quaest. 4 1. 10 tit. 26 part. 4.— Et
quid si prrescriplio sit immeniorialis, ibid. — Res majoriae
si per teslatorem legentur, an debeatur earum rerum aes-
timalio, et quando, num. 3 I. 10 tit. 9 part. 6. — an et
quando vendi possunl pro alimentando filio, vel servo tes-
tatoris, vel alio, cui a tcstatore alimenta relicta fuerunt,
num. 4 1. 24 lif. 9 part. 6. — obligar! possunt de licentia
Principis pro dote, vel arrhis, vel simili, n. 3 quaest. 23
1. 32 til. 9 pait. o, — ■El an possit fieri ut Princeps ex nulla
causa hanc licenliam obligandi res majoriae daré non pos-
sil , in dict, quaest, 23. — Res majoria; piohibitac alienar}^
¿7
1418
r«DEX MATERIARÜM
aii ex causa doiiü, vel alia alienan possint, n. 4 quíest. 5
leg. 6 til. 11 part. 5. — vel dotalis, furtiva;, vel feudalis,
vel cujus ususfructus finitur lüorte lestatoris, an legaii
possit, saltim ut hseres ad aestimationem jpsius teneatur,
dict. n. 3 dict. leg. 10. — Res infeudari consuetae quan-
tum tempus ad hoc praecessisse requiratur, et qui actas,
I), U I. 3 lit- 26 part. l\, — feudales, vel majorite an pro
anima donari possint, n. 1 quaest. 5 1. 10 tit. 26 part. 4.
— Et vide supra in verbo Bona majori*.
Res depositjE si perdantur casu, quando ille casus de-
positarium non excuset , n. 8 1. 4 tit. 3 part. 5. — Et in
re propria non cadit depositum, n. 4 per lext. illum ibid.
1. 6 tit. 3 part. 5.
Res mobilis, vel immobilis, et res mobiles ecclesias an
possit Episcopus sine consensu Capituli alienare, n. 1 in
fin. 1. 2 tit. 14 part. 1 , et ibi de immobilibus. — Res mi-
noris, sive mobilis, sive immobiüs, an á tutore alienar!
possit, n. 3 1. 4 tit. 5 part. 5. — minoris immobiles an
possint vendi pro uliütate magna ipsius minoris , vel pro
debito solvendo lanlíim, n. 5 I. 4 tit. 5 part. 5. — mo-
biles existentes in fundo feudali, vel in castro, an feuda-
les res esse dicantur, n. 4 1. 1 tit. 26 part. 4. — mobiles
an possint dari in eniphyleusim, et quid si sinl adscriptse
solo, n. 1 1. 28 tit. 8 part. 5. — mobiles possunt marito
in dotem dari, et ipse illas venderé potest, et tenebitur
lanlüm ad aestimationem, n. 5 1. 21 tit. 11 part. 4. — Et
an in rebus cadere possit culpa, saltim abusivé, n. 4 1. 2
tit. 22 part. 4-
Res sacra , v. infra in verbo Sacra res.
Res aliena qualiter, et quando in pignus dari possit,
utet datio leneal, gloss. 1. 8 lil. 13 pan. 5. — si v.endalur,
an teneat vendilio inter scientes , et quando res aliena
possit vendi sine vilio furti, n. 11. lí) til. 5 part. 5. — si
k Rege vendatur, vel alicui donetur, an ipse, vel emptor
¡Uam faciat suam , sive Rex sciat illam esse alienara , et
illud faciat de plenitudine potestatis, sive credat esse
suam, et quid praesumetur in dubio, n. 2 1. 53 per lext.
ibid. tit. 5 part. 5. — Et quid si res, quae sic venditur
sit ecclesise, vel minoris, vel quid si donet ecclesiae, ibid.
in num. 3. — Et quid si res, quae h Rege donatur, sit res
dotalis, an idem sit in ea dicendum, quod in rebus mi-
noris , dict. num. 3. — Et quid si Rex vendat rem , quam
habet communem cum alio, vel illam pigneraverit, an
tale paclum teneat , ibid. in n. 7. — Res aliena si legetur
alicui, an haeres illam emere, vel ips!us aestimationem
solvere teneatur, n. 3 1. 10 tit. 9 purt. 6, et gloss. 1. 38
per illum text. ibid. — Et an hoc idem procedat de jure
canónico , quando res aliena legatur ecclesiae , dict. n. 3.
— Res aliena si h lestatore legetur, illud sciens, vel igno-
raos, an et quando debeatur, n. 4, 6 et 7 cum alus ibid.
LIO per lext. ibid. tit. 9 part. 6.
Rks communes ómnibus, el sic in publico commercio,
an possint prjescribi saltim tempore immenioriali, num. 1
In princip. 1. 7 tit. 29 part. 3. — Et quid in terminis ci-
vilalis, quae non sunl exilus, ñeque defessajpublicae, n. 1
dict. 1. 7 til- 29 part. 3. — Res communes civilatum
quanlo tempore praescribantnr, n. 6 1. 7 tit. 29 part. 3.
— communes civil atis, an ipsa civilas alienare possit, ve]
quando, et an Regis , vel prajsidis licentia suíliciat, et in
quibus, n. 2 1. 15 tit. 5 part. 5. — communis potest cui-
libet vendi , elianí exlraneo, quod habet locumin re nio-
Liü, vel immobili, vel se movenli, ut i.i tcdrihus, ct
alus, n. 1 1. 55 tit. 5 part. 5. — communis si vendatur á
consorte, piti potest, sive illa res sit mobilis, sive immo-
biüs, dict. num. 1 et 2 ibid. —communis si vendatur h
consorte , an potius debeat vendi ómnibus consortibus ,
quám uni tantüm, et quare, n. 5 dict. 1. 55.
Res dótales aestimatae si per marilum vendantur , an et
quando teneat vendilio, n. 4 1. 7 tit. 11 part. 4. — dota-
lis, majoriae, feudalis, vel furtivae, vel cujus ususfructus
finitur morte lestatoris, an legari possit, saltim ut hseres
ad aestimationem ipsius teneatur, n. 3 1. 10 tit. 9 parí. 6.
— dótales mulieris, an et quando ab ea alienari possint
in tempus soluti matrimonii, num. 7 in fin. 1. 19 til. 3
part. 6, — dótales si alicui legenlur, an tune aestimatio
debeatur, sive k marito, sive ab alio fiat, n. 3 quaest. 5
1. 10 tit. 9 part. 6.
Res LEGATA perquirí debet sumptu haeredis, et lega-
tario dari , et quando , num. 2 1. 12 per text. ibid. tit. 9
part. 6. — si aufugiat , cujus sumptibus persequi debet,
el qualiter haeres cavere debeat de persequendo, num. 2
1. 41 tit. 9 part. 6. — si pereat post moram haeredis, cujus
periculo percal , quomodocumque pereat, n. 4 dict. 1. 41.
Res FURTIVA usucapí non possunt, et quare, secüs la-
men si vilium purgetur , et fuit priori domino restituía ,
n. 4 1. 4 lit. 29 part. 3. — furtiva, majoriae, feudalis,
vel dotalis, vel cujus ususfructus finitur morte lestatoris,
an legari possit , saltim ut haeres ad aestimationem ipsius
teneatur, n. 3 1. 10 tit. 9 part. 6.
Res ecclesi^ mobiles, an possit Episcopus sine con-
sensu Capituli alienare, n. 1 in fin. 1. 2 tit. 14 part. 1,
et ibi de immobilibus. — an debeant vendi cum solemni-
tale , quód iucipiatur a mobilibus , et an istud sit de sub.
stanlia , n. 2 1. 2 lit. 1 4 part. 1.
Res datae ecclesiae per Reges, sive Imperatores, et eo-
rum uxores, an el quando possint ab ecclesia alienari, n.
fin. dict. 1. 2. — tradita ecclesiae cum pacto ne alienetur,
an valeat alienari , ibid.
Respüblica restituí non debet contra sentenliam adver-
sus eam lalam , ipsa non defensa , quia restilutio ibi non
est necessaria , n. 5 1. 1 tit. 25 part. 3. — Et quid si rei-
publicte fuit mandalum, ut crearel defensorem, et ipsa
in hoc contumax sil, an senlentia ea indefensa teneat, ibid .
— Respüblica si aliler defendí non potest, quíim accepta
re ab ecclesia, vel ejus domo, an illud faceré possit, n. 2
1. 13 tit. 3 part. 3. — si muluum receperit, quando obli-
gelur ad restitutionem , et quando non, num. 7 per text.
ibid. 1. 3 tit. 1 part. 5. — Respüblica subhastans res suas,
an utalurjure minoris, et adversus malam subhastalionem
reslituatur, n. 3 1. 5 per lext. ibid. lit. 19 part. 6. — Res-
publica el fiscus an sinl idem, num. 2 in med. 1. 20 tit, 19
part. 6. — an possit in integrura restituí, et in qua respü-
blica locum habeal, n, 2 el 3 dict. I. 10. — El íi qua die
incipial currere quadriennium quod datur ad pelendam
restitutionem, ibid. n. 5. — Respüblica juvalur in mullís,
ut pupillus, dict. n. 3 in fin. — El an quaelibel civilas gau-
deat privilegiis reipublicae, dict. num. 3. — Respüblica si
enormissimé laesa sit, eliam post quadriennium reslitu-
lionem pelere polerit, n. 6 1. 10 supradict. — Et qualiter
damnum islud considei"ari debeat in hac pra;scriplionis
materia, num. 7 dict. 1. 10 lit. 19 part. 6. — Et quando
damnum est enormissimum, intra quantum tempus tune
reslitutio petenda, n. 13 ibid. per text. ibid.
Rescriptum concessum ad utilitatem privatara, an de-
SEPTEM PARTITARUM.
klíf
loget concesso ati publicam, eliam si ex certa scieiilia,
cl molu proprio concedalur, n. 2 1. 29 tit. 18 part. 3. —
piT qiiod proiogalur tempus solulioni praefixum an valcat,
el ad quod tempus dari debeat , et quid si debitor antea
solvere juravit, et an debeat de novo creditori suo daré fi-
dejussores, n. 1 et 2 1. 33 lit. 18 part. 3. — elapso anuo
lenet, si secundum non fuit inipetralnm, n. 3 ibidcm in
leg. 35. — impetralum in causa appellallonis per appel-
lantera, an expiret anno, ibidem, in n. íi. — si non osten-
datur témpora debito, in quo fuit pretium, an liabens il-
hid perdat, n. 6 I. 35 lit. 18 parí. 3. — secundum faceré
debet menlionem de primo, et quid si primum sit didibi-
le per exceptioném, n. 2 I. 36 ibidem. — Et etiam debet
faceré menlionem de quolibet articulo nolabili prinii re-
scripli, dict. n, 2, — Et in rescriplis ad lites semper debet
fieri mentio de subreptione, ibidem in n. 3. — Rescrip-
tum secundum valet etiamsi in eode primo non sit facta
mentio , quando istud non fuit contra secundum opposi-
tum , ibidem. — an possit ab excommunicato impetrar!,
et quid si actor sit, etillud deconsensurei faciat, num. 1
leg. 38 tit. 18 part. 3. — Et quid si ignoret se excommu-
nicatum existere, ibidem. — Rescriplum an in eo debeat
fleri mentio de processu coram ordinario, vel coram dtle-
gato facto, n. 2 I. 38 lit. IS part. 3. — Primo datum non
revocatur per claupulam generaiem, scilicet, non obs-
tante , vide n. 2 1. 39 tit. 18 part. 3. — Et an vitium pur-
getur per illam clausulan!, si Principi non constet deillo
vitio , ibidem. — Rescriplum impetralum contra aliquo-
rum compositionem decomposilionenuUa facta mentione,
an leneat, n. 3 dict. 1. 39, — íi non procuratore impetra-
lum ad liles non valet , et quid ad graliam, n. 4 !• 39 tit. 1 8
part. 3. — super re communi impetralum caeteris conso-
ciis prodest licét de illisnulia in impelratione fiat mentio,
n. 1 1. ¿|0 ibidem. — an in eo locus sit ponendus, et dies
poni debet ad ejus validilalem, n. 1 1. Zi4 tit. 18 part. 3.
, — genérale dicitur, quando contra plures impetratur, li-
cet ibi specialilas cuiu generalilate involvalur, n. 1 1. 45
tit. 18 part. 3. — datum conlra Tilium et quosdam alios,
judex arbitrabit contra quos fiat extensio, n. 2 1. 46 ibid.
— in quo habetur quód Tilius conqueritur, eo quód h
Sempronio molestalur super fundo, an possit petere fruc-
tus per condictionem sine causa, n. 4 1. 47 tit. 18 part. 3.
— Rescripta animo vexandiadversarium impétrala expres-
so mendacio , n. 1 perlexl. ibidem, 1. 53 tit. 18 part. 3.
— Rescriplum Papa; an vitietur propter malam gramma-
ticam, n. 1 1. 2 tit. 19 part. 3. — per quod removelur
appelialio, de qua intelligi debeat, el an remola videatur,
tam ü diílinitiva, quám ab inlerlocutoria sentenlia , n. 9
et 10 leg. 13 tit. 23 part. 3. — Et quis hanc clausulam in
rescriplis seu commissionibus poneré possit, n. 11 leg. 13
tit. 23 part. 3. — Rescriplum Principis in quantum pos-
sibile est , debet reduci ad jus commune , n. 1 1. 5 per
text. ibidem, tit. 1 part. 6. — Et si in rescripto plura nar-
rantur, el requiranlur, an unum tanlum probare sufliciat,
num. 2 1. 8 tit. 7 part. C. — Rescripta conlra publicam
ulilitalem , et in damnum aliorum producenda non sunt,
n. 4 qua;sl. 5 in fin. lefr. 6 tit. 11 part, 6. — Et qualiler
puniatur producens rescriplum fulsum ; et quid si de fal-
silale non constet, aliíiuo modo lamen arguilur de falso,
el quando ; et alia in hoc vide per n. 2 1. 28 tit. i part. 7.
— Rescriplum siimpelretur á Rege ad imponenduní vec-
tigal de novo in aüqua civilate, an ibi debeat fieri nicnlio
de alus vectigalibus , quibus ipsa ci\i[as cslonrrata siib
poena subreplionis, n. 7 1. 9 lit. 7 part. 5. — ambiguuní
debet intelligi secundum suppliciiliünera, n. i 1. 26 tit. 11
part. 5.
Residere in beneficiis est de jure communi, eliam in
beneCciis simplicibus, num. 6 in fin. I. 16 tit. 16 part. 1.
Resistentes solvere tribuUini an possint cogi ab exacto-
re tributorum sine judice, n. 2 !. 52 lit. 5 part. 5. —
scrutinio custodum vel oflicialium qua;rentium ¡irma prn-
hibila de nocie , acriter puniri debeul, num. 4 '• 17 tit. (i
parí. 6.
Resolütio pignoris ex causa necessaria , vel voluntaria
quando faciat lalem donalionem non lenere, n. 11. 67
tit. 5 part. 5.
PiESERVATA Principi quiE dicantur, remissivé per n. í
leg. 2 lit. 1 part. 2. — Et an per consuetudinem isla pra;-
scribantur, n. 21.3 tit. 19 part. 3.
Responderé qualiler debeamus illis, qui simplicem vo-
tum conlinenlise emiserunt, si interrogemur , an possint
matrimonium contrahere, n. 2 1. 2 tit. 7 part. 1. — debet
quis posilionibus cerlé el simpliciler, num. 1 leg. 3 tit. 13
part. 3. — nolens pro confesso habetur in ejus damnum ,
n. 6 leg. 3 lit. 13 part. 3. — an sufliciat ad validilalem
stipulationis, movendo caput versus pectus, vel humeros
stringendo, vel vibrando k dextris et h sinistris ; el quid
hodie dejure regni , n. 4 1. 2 tit. 11 part. 5. — non de-
bet quis per verbum credo , sed per veritalem, quando a
suo judice super crimine interrogatur, n. 3 in princip. I. 4
lit. 29 part. 7. — veritatem quando tenealur accusalus
coram judice de aliquo crimine occulto , vel non ; et quan-
do tune licité faciat, ñeque peccet mortaliter, n. 3 dict,
1. 4 tit. 29 part. 7.
Respondentes tempere Baptismi simul cum palrino, an
propter hoc efliciantur patrini , n. 11.7 tit. 4 part. 1. —
de facto alieno, possunt per verbum credo responderé,
n. 4 et 5 per text. ibid. 1. 3 tit 10 part. 3. — Responden»
posilionibus an debeat habere terminum ad responden-
dum, num. 5 leg. 11 til. 11 part. 3. — movendo caput,
an respondisse dicatur, num. 4 leg. 2 per text. ibid. lit. 11
part. 5.
Responsio Papae quando sit exspectanda, n. 30 1. 5 Ht. 5
part. 1. — lestis non debet fieri per verbum credo, vel
tion credo, vide n. 3 et 4 !• H til. 1 1 part. 3. — debet esse
simplex et pura, quaiido fit in judicio, n. 1 per text.
ibidem, leg. 3 lit. 13 part. 3. — in slipulalionibus quare
debeat esse pra;cedente inlerrogalione, num. 5 1. 1 til. H
part. 5. — si detur ex inlervallo máximo, an ex eo vitie-
tur stipulatio ; et quid hodie de jure regni , n. 1 1. 2 ibid.
— debet fieri sine suspensione volunlalis,*ad hoc scilicet,
ut stipulatio valeal, n, 3 leg, 2 ti'. 11 part. 5. — in dubio
deciaratur ex iiiteriogaüone ; el quid si intei rogatio est
certa, rcsponsio aulem ambigua, an responsio declaretur
secundum interrogalionem, num. 1 I. 26 tit. 11 part. 5.
RESTiTtENsrem, quam mala fidepossidebat, anlequam
expensas necessarias recipia-t , an postea aclionem ad eas
habeat, n. 2 I. 44 tit. 28 part. 3.
Resiitl'ere noii gravatus, si alicujus contemplatione
insliluatur, an compellalur judiéis oflicio adire , ut resti-
lual, n. 2 1. 23 lit. 3 parí. 3. — an compellntur is cui re-
galía con^essa sunt ü Rege, si non ostendat titulura suaí
possessioiiis, n. 9 1. 9 tit. 4 p^rt. 5. — fruclus an coni-
pcllatur vendilor, quando illos percepit ex re alleri vcndita
/i20
INDEX MATERIARUM
snte ipsius tiadilionem. n. 21. 28 tit, 5 part. 5, — fructus
an teneiUur emptor, quando ipse in emptione rei vendito-
lem idlra dimidiam justi pretii deccpit, et ipse potius rem
rcslituere vult, qiuim daré supplementiim ; et quid in foro
anima', n. 8 1. 56 tit. 5 part. 5. — istud verbum plenam
habet significutionem, eliam fructuura, et accessionnm ,
11.8 1. 56 tit. 5 part. 5. — an teneatur quis illud, quod
ob aliquid faciendum recepit, si illud non faciat, et quan-
do, et qualiter, gloss. 1.42, kk et 46 cura aliisibid. tit. 14
part. 5. — an teneatur saltim in foro animae merelrix il-
lud, quod causa libidinis recepit, n. 2 1. 53 tit. 14 part. 5.
— an teneatur fideicomniissarius fideicommissum ab eo
reliclum post raortem suam, statim scilicet quod sit Reli-
gioneni ingressus , n. 4 1. 14 tit. 5 part. 6. — tenelur hoe-
res fideicommissarii fideicommissum á gravato cui succes-
sit reliclum, ibid. in n. 8. — Et an cum fideicommissa-
tíus restituit fideicommissum, veniant ibi praelegala, et
quae alia veniant, n. 9 ibidem. — Restituere an teneatur
gravatus fideicommissum procuratori in rem suam iilius,
qui fideicommissum habere debet, n. 10 ibidem. — qua-
lia bona teneatur haeres, quando liaereditatem repudiat ha-
bito tempore addeliberandum, qualia vero non, n. 2 1. 4
tit. 6 part. 6. — Et quíE teneatur restituere possessor hx-
reditalis, quando fuit hasredi restituere condemnatus,
gloss. 1. 5 tit. 14 part. 6. — ■ Restituere res per usuram
testaloris qua?sitas, qualiter, et quibus hieres teneatur,
n, 12 1. 2 tit. 15 part. 6. — rem propriam , an teneaturin
foro conscieiitise ille, qui illam propria auctoritate occu-
pavit, n. 1 in princ. 1. 10 tit. 10 part. 7. — tehetur quis
rem sibi ad le:Bpus datam adveniente tempore, alias ex-
spectando senlenliam puiiitur, et qualiter, gloss, 1. 12 per
text. ibid. til. 10 part. 7.
Restitutio adversuspraescriptionem rerum captivorum
debet intra quadriennium peti, n. 2 1. 5 tit. 29 pait. 2. —
roinorisper procuralorem fieri non potesl , nisi ad hoc ha-
beat speciale mandatum, et an genérale sufliciat, n. 1 1. 15
tit. 5 part. 3. — Et quid si aliis restitutio incidenter peta-
tur in aliquibus articulis, et quando dicetur fieri inciden-
ter in illo ca^u, ibidem in num. 2. — Restiluiio non ad-
miltitur, ubi major setas probatur, et cavere debet quis,
lie liliget cum curatore iilius , quem credit majorera esse,
11. 10 1. 1 tit. 10 part. 3. — qualiter peti debeat contra
sententiam adversus rainorem latam, nura. 4 !• 16 tit. 11
part. 3. — in integrum , an detur illi, qui ex causa tes-
tes non produxit, veluti quia erant infirmi , vel in pere-
grinatione, n. 2 1. 34 tit. 16 part. 3. — contra sententiam,
quae transivit in rem judicatara, ob instrumenta quibus
dari possit , n. 9 leg. 19 tit. 22 part. 3. — Et intra quan-
tum tempus talis restitutio pelendasit, ibidem in n. 11
fll2. — Restitutio minoris contra sententiam h quanon
fuit appellalum, an prosit consociis, qui non appellave-
runt, et quando, n. 6 1. 5 tit. 23 part. 3. — quando pe-
titur ad appellandum intra quantum tempus ptti debeat,
n. 2 1. 10 tit. 23 part. 3. — Et meliiis ibidem, per n. 7
el n. 3 1. 11 ibidem. — Restitutio contra judiéis senten-
tiam necessaria non est. quando judex eam tulit certus de
alisentia alicujus reipublica; causa , num. 6 1. 10 tit. 23
part. 3. — an competat absentibus ex justa causa , qui ea
jam cocpta procuratorem non dimiserunt, n. 4 1. 10, et
II. 41. 11 tit. 23 part. 3. — compctit impedito per adver-
sarinm, habel([ue contra sententiam exceptionem , n. 2
leg. Í2 tit. 23 part. 4- — Et quid i^i impediatur ab extra-
neo, n. 3 ibidem. — Restitutio an debeat peti ab illo,
cui témpora ad appellandum fuerunt transacta , et quan-
do, n. 4 leg. 24 tit. 23 part. 3. — an peli possit per mino-
rem , qui bis appellavit, et succubuit, n. 1 1. 25 tit. 23
part. 3. — per minorera peti potest, si ei in aliquo casu
denegetur appellatio, n. 1 in prooem. tit. 25 part. 3. — si
petatur per minorem ad appellandum, vel ad totara cau-
sara , in quo differat una petitio ab alia, num. 3 1. 1 tit. 25
part. 3. — Et ex tali diíTerenlia resultat cautela ad hoc ,
quod si minor noluerit, quod causa iterum perprimumju-
dicem sententiitur, pelat se restituí ad appellandum, ibid.
— Restitutio ad appellandum si fuerit petita, an priusquám
concedalur debeat doceri delaisione, ibidem. — non eft
necessaria, quando sententia fuit nulla, sive contra mi-
norem, sive contra rem publicara, n. 5 1. 1 tit. 25 part. 3.
— Etquid si ipsi sint contumaces in creando defensores,
an si non defendantur, tune sententia valeat, sive contra
minorem lata sit, sive contra rem publicara, ibid. — Res-
titutio minoribusconcessa, an prosit adversariis, n. 4 1. 2
ibid. — minoii concessa non prodest adversario, quando
minor noluerit uti illo beneficio restitutionis, n. 5 leg. 2
tit. 25 part. 5, — si petatur, sive contra sententiam, sive
ad appellandum k sententia, potest petietiam corara judi-
cead quera, n. 2 I. 3 tit. 25 part. 3. — peti potest infra
quadriennium, si iaesio fuit caúsala ante vigesiraum quiíi-
tum annura, et quadriennium computatur íi prima die vi-
gesimi sexti anni, n. 3 ibid. — an competat minori qui
fecit totum, quod in se erat, ut probaret debilum, vel
probavit, sed judex fatuusillura conderanavit, n. 4 leg. 3
tit. 25 part. 3. — si peliia sit contra sentenliara, conse-
quitur quis rescissionem judicii, n. 8 I. 3 tit. 25 part. 3.
— Et an judex aliquis supt r prima causa debeatjudicarc,
vel tanlum rescindere sententiam, dict. num. 8. — Et an
oflicium judiéis , et resclFsoria aclio possit intentari siraul,
dict. num. 8 iu fin. — Restitutio non habet locura contra
sententiam pro libértate latara, etiam ex falsis probalioni-
bus , vel dolo advocati, vel procuratoris, et qualiter victo
consuhitur, num. 6 leg. 1 tit. 26 part. 3. — compe-
tens civitati intra quadriennium contra praescriptio-
nein rerum suarura , á quo terapore currere incipiat,
nura. 7 leg. 7 tit. 29 part. 3. — compelit ecclesiae adver-
sus praescriplionem , ibid. num. 8. — si non petatur intra
quadriennium, an et post peli possit, si enormissima sit
Iaesio, ibid. num. 9. — an detur contra quem praescribitur
ex clausula generali, si inciderint dies feriati etrepentini,
num. 4 1. 18 tit. 29 part. 3. — quae ab absenté ex justa
causa pelitur, intra quantum tempus peti debeat, nura. 4
). 28 tit. 29 parí. 3. — ab absenté ex justa causa non po-
test peti , nisi prajscripíione completa , et quid in ecclesia ,
n. 5 dict. 1. 28. — an detur contra interruptionem lem-
poris, quando ad implendam praescriplionem pauci dies
restabant, n. 2 1. 29 ibidem. — an habeat locura in per-
sona infantis emancipati, si factus major dicat, et petat
se redigi in patris poteslatera , n. 1 1. 16 tit. 1 8 part. 4. —
an habeat locura, si ecclesia ex receptione mutui gravelur,
vel non, n. 6 1. 3 tit. 1 part. 5, — in inlegrum non dabi-
tur ecclesiae, quando dolo delinqueret in re deposita, n. 5
I. 7 tit. 3 part. 5. — an delur minori viginti quinqué an-
norum, qui fraudulenter portagia noluit solvere, si in
aliquam posnam incidit, n. 3 1. 6 tit. 7 part. 5. — in in-
tegrum, an í» minore, vel ecclesia peti possit, quando
per biennium cessavií k solutione canonis , num. 13 I. 28
SEPTEM i^MlTlTARUM.
421
tit. 8 pait. 5. — in inlcgrum, an delur furioso, vel ejus
curalori ad aliénala ante iiiterílicliouem, n. 4 i. 5 tit. il
part. 5. — an delur ubsenli ex justa el probabiii causa,
si credilor illo absenté pignus vendideiit, etiamsi per pac-
lum íi principio facíuní sil boc sibi concessuiu, n. 4 I- 47
til, 13 part. 5. - — quando detur minori, quando s.bi fuit
soluluní debitum, quod ipse lusit, vel perdidit alias,
gloss. 1. 4 tit. 14 part. 5. — El quid si solulum casu for-
tuito periit, ibid. in n. 6. — Et non dicitur esse securas
debilor contra quem potest peti in inlegruní reslitulio,
ibidem in n. 7. — Reslilutio an detur ecclesia;, quando
aliquid dedil, si causa propler quaní iilud dedil, fuil in
mente retenta; et quid in alus, vel quando causa fuit ex-
pressa, et non ¡mpleta, n. 1 cum alus ibid. 1. 46 lit. 14
part. 5. — fideicommissi quando fit , an ibidem veniant
praelegata testatoris, uum. 9 1. 14 til. 5 part. 6. — fidei-
commissi , an possit fieri procuratori in rem suam illius,
qui illud habere debet, ibidem in num. 10. — an detur
niinori qui hsereditatem adeundo laesus fuit, licét non os-
lendat, in quo et qualiter Issus fuerit, num. 24 1. 13
lit. 6 part. 6. — bonorum an debeat fieri haerelicis rever-
tenlibus ad fidem , n. 5 1. 7 tit. 7 part 6 per text. ibid.
— Et quid de fructibus, ibid. in num. 6. — Reslitulio an
detur minori haerede instituto, vel ecclesiae , vel bospi-
tali, ul non privelur haereditate, etiamsi voluntatem de-
funcli non adimpleat, n. 3 I. 8 tit. 10 parí. 6. — bono-
rum si per Principem lialei, cui propler delictum bona
majoriae suae fuerunt confiscata, cujus effectus sit, si jam
sil condemnalus ; et quid si transierinl in sequenlem vo-
calum, n. 4 quaest. 2 1. 6 lit. 11 part. 6. — per baeredem
de his quae per usuras defundus qusesivil, quibus fa-
cienda sil , et quando pauperibus, vel ecclesiae, num. 12
1. 2 per text. ibid. tit. 15 part. 6. — incertorum licét non
fíat integré, an Papa debentem sic reslituere liberare
possit, dict. num. 12 dict. 1. 2. — qualiter per minorem
jieti debeat adversüs la;sionem, vel seiitentiam, et quae
in libello exprimí debent, n. 1 1. 1 lit. 19 part. 6. — mi-
noris non impeditur , etiamsi judex, vel curator inlerve-
nerit; et quid si per procuratorem fecerit, num. 2 J. 2
ibidem. — Et an cüm niinor se rtstituit adversüs tulo-
rem, tcnealur ei beneficium reslilulionis cederé, dict.
n. 2. — Reslitulio in inlegrum datur etiam fisco, eccle-
siae, el adminislratori reipublicaj , dict. num. 2 ad (in. —
non dalur minori, cüm sil usus jure communi, num. 3
dict. leg. 2 per text. ibid. — an detur minoii contra con-
fessionem suam in quacumque causa , n. 5 1. 17 tit. 16,
et n. 1 1. 3 per text. ibid. lit. 19 part. 6, — El an resti-
tuatur si in judicio aliquid contra se confessus fuil,
gloss. 1. 4 per text. ibidem, tit. 19 part. 6. — Et quid in
atrocioribus deliclis, ibid. in n. 1 in fin. — Reslitulio an
delur minori adversüs deliclum praísumptum de praeter-
ito, n. 2 dict. 1. 4- — an detur minori adversüs delictum,
et an ei detur quando pelit se restituí adversüs processum,
vel senlentiam, dict. n. 2 dict. 1. 4. — an detur minori
adversüs mulationem sui status, et quando, vel adversüs
suam malam eleclionem, n. 1 1. 5 per text. ibid. tit. 19
part. 6, et n. 2 ibid. — an detur minori adversüs publi-
cam subhaslationem de re sua faclam, quando alius plus
ofierí, el quando sic, n. 3 dict. leg. 5 per text. ibid. —
nn detur minori , qui dolóse asseruil, et dixil se majorera,
tt quando; el quid si ambo fuerunt in dolo, num. 1 et 2
1. 6 ibid. p r illum text. — Et an tune prscsumatur dolus
in minore, vel uecessariü probari debeat, dict. num. 2
dict. 1. 6. — El an cum dolóse processit dicendo se ma^
jorcm , tune adversüs suum contraclum possit opponere
ul alius quilibct major, n. 3 dict. I. 6. — Reslitulio an
detur niajori quatuordecim annorum, et minori, et dolj
capaci, quando juravit contraclum servare, n. 5 dict.
1. 6 per text. ibid. tit. 19 part. C. — Et quale debet esse
islud juramentum , ul illum obligel, et an tune requira-
tur, quOid minor jurans sit de beneíicio reslilutionis cer-
lioralus, ibid. in n. 6. ■ — El an juramentum debeat iii-
tervenire in ipso contractu , vel sullicial quód ante, vel
post prajsletur, dict. num. 6 circa fin. — Et in quibus
coiilractibus supradicta locum hubeant, n. 7 ibidem. —
Et quid si coiilraclus est invalidas alia ralione, qu5m
minoris astatis, el simpliciter juraverit non conlravenire
an ex alia causa conlravenire possit, ibid. in num. 8. —
Reslitulio an detur minori enormissimt laeso, quando ju-
ravit non conlravenire, n. 9 dict. leg. 6 tit. 19 part. 6,
et gloss. I. 59 tit. 18 part. 3, et gloss. 1. 56 tit. 5 part. 5.
— si fuit minoii semel denegata, au iterum ab eo peti
possit et quando, n. 10 et 11 dict. 1. 6. — Et an tune ei
reslitulio detur ad opponendas alias excepliones de novo,
ibid. in num. 12. — Reslitulio an detur minori, quando
contraxit, ac si major esset, num. 15 dict. 1. 6 per text.
ibid. tit. 19 part. 6. — '.si pelatur á minore, qui haeredi-
lalern adivit, quid tune, ipse probare leneatur; et an et
quando ei sil reslilutio concedenda, num. 1 1. 7 lit. 19
part. 6. — Etqui tune citan dcbeant, et an suíTiciat ge-
neralis proclama , et quid tune judex faceré debeat, n. 2
et 3 dici. I. 7. — í'.estitulio coram quo judice, etin quo
loco peti possit, num. 1 cum alus ibid. 1. 8 per text. ibid.
lit. 19 part. 6. — in prislinuní slalum per Principem facía
cujus eílettus sit, et quid operetur, num. 6 1. 2 per text.
ibid. tit. 32 part. 7. — inlra quantum tempus per mino-
rem peti possit, eliam quando daninum est enormissi-
mum, n. 5 1. 8 tit. 19 part. 6. — Et an privilegium hoc
quod minoribus datur, Iranseat ad patrem, vel ad ejus
basredes, n. 6 dict. 1. 8. — Reslitulio an, el quando sit
minori danda adversüs praescriptionem rerum snarum,
n. 1 cum alus ibid. 1. 9 per text. ibid. tit. 19 parí. 6. —
Et quid si minor impetravit veniam a?talis, an contra eum
currat praescriplio , ñeque possit restituí, dict. num. 1. — ■
Et quid si talis praescriplio coej,ta fuil cum defunclo, ibid.
num. 3. — Et quid in praesciiplionibus lougissimi tem-
poris, et íi quo tempere incipiat currere quadriennium,
n. 6 et 7 dicl. I. 9. — Reslilutio an delur ecclesiaj Isesae
siculi minori, et quando , et quare, el coram quo judice
peti possit, n. 1 in princip. 1. 10 tit. 19 part. G. — an de-
lur quando non Ix-ditiir ecclesia, sed personas ecclesias-
ticte ipsius, et quando, ibidem. — Et quid si dignilales,
et eccle.siae beneficia laedantur, ibidem. — Reslitulio an
delur Regibu^ in inlegrum, siculi minoribus, el alia in
boc vide per n. 2 dict. 1. 10. — Et an delur Regnajejus
uxori, ibid. in fin. — Reslilutio an reipublic* delur, et
quali, luun. 3 dict. I. 10 per text. ibidem. — potest peti
per syndicnm universilalis absque alio speciali mandato,
11. 4 dict. 1. 10. — debet peti intra quadrieimiuu) ii die
completa; praescriplionis, el est islud quadriennium á
principio utile, n. 5 dicl. I. 10. — in inlegrum an detur
contra lapsum quadjiennii, quod ad petendam restilulio-
nem datur, dicl. n. 5. — in inlegrum, an post íjuadricn-
nium peti possit per ecclesiam, vel fiscum, quando fue-
runt enormissiiMc l;esi, n. 6 dicl. 1. 10 tit. 19 par!, 6. — ,
El qualiter islud daninuní enoimc úebeal iu hac material
¿22
INDEX MATERIARUM
reslitutionis considerar! , num. 7 ibid. — Restitutio intra
quantum tempus peti debeat, quando damnum fuit enor-
missimum, uum. 8 dict. 1. 10 lit. 19 part. 6, — an detur
haeredi, quando defunctus decessit ante lilis conteslatio-
iiem,si aliquem accusare volebat, num. 11 1. 25 lit. 1
jiart. 7. — an delur minori invadendi rem propria aucto-
rilate, et per vim, num. 5 leg. 10 tit. 10 part. 7. — si ab
spoliato contra spoliantem petatur , an ipse rejici possit
opposita per spoliatorem dominii exceptione, num. 2et3
1. 18 tit. 10 part. 7 per illum text. ibid.
Restitutüs k Principe, qui propter haeresim, vel com-
n)issum delictum, etiarasi proximior esset, ad mtijoriam
non admittebatur , an vigore talis licentiíe debeat ad eam
admilti, alio, qui eo excluso succedere debuerat, non
íidmisso, n. 19 1. 2 tit. 15 part. 2. — ad appellandum
intra quantum tempus restilutionem illam petere debeat,
n. 3 1. 10 tit. 23 part. 3. — á Principe simpliciter, cura
antea esset damnatus in melallum, an ad honores ad-
mitli debeat, si in restitutione nihil de hoc dicatur, n. 3
1. 5 tit. 24 part. A. — simpliciter á Principe cum fuerit
propter ejus delictum privatus ab officio suo, an ad ho-
nores admissus videatur, si nihil dictum sit de hoc, dict.
n. 3. — in pristinuní statum , quae recuperet, vel non,
et quando, num. 5 1. 2 tit. 37 part. 7, ubi plura de hoc.
RESURRECTiocorporum in ultimo judicio, quid sit, vide
plura exempla de hoc in prooem. tit. 13 part. i.
Retentio rei habet locum in bonaa fldei possessore,
quando debet expensas in refacías recuperare, n. 4 1. 41
tit. 28 pait. 3. — pro expensis habet locum etiam in be-
üeliciis , ibidem. — Rctentioni an sit locus in bonis ma-
joriae pro recuperandis expensis in ea factis, ibidem. —
Retentio rei an sit necessaria in mala; íidei possessore
quantum ad hoc, ut possit expensas necessarias recupe-
rare, et an si restituit rem alienam, actionem ad eas con-
sequendas habeat, num. 2 1. 44 tit. 28 part. 3. — pro-
piietatis an iiiducat traditionem in usufructu, et quid si
illam habens concedat alicui usumfructum, et se consti-
luat nomine ipsius possidere, n. 1 leg. 9 tit. 30 part. 3.
— rei vendita; loco pignoris pro pretio, an ex hoc videa-
tur transíala possessio, dict. n. 1 in fin. leg. 9 supradict.
— et in materia retenlionis vide remissivé num. 3 in fin.
1. 9 lit. 2 part. 5. — an habeat locum in re commodala
pro expensis in lali re faclis, et quid in re deposita , ibid.
n. 4. — habet locum in pluribus casibus, de quibus per
dict. n. 4 et per dicl. ibid. in ea ullpgatos. — Et an talis
retentio Iranseat in singularem successorem , et porriga-
lur ad fructus rei , et quando, ibid. — Retentio an habeat
locum in re deposita pro expensis in ea faclis, n. 1 I. 10
per text. ibid. lit. 3 part. 5. — quando habeat locum in
bonis majoria; propter expensas á possessore ipsius in ea
facías, an talis retentio impediat, ut possessio rei majo-
ria; adalium non Iranseat, num. 2 quasst. 10 leg. 7 lit. 4
part. 5. — pignoris per creditorem, quando locum ha-
beat, n. 4 leg. 22 per text. ibid. til. 13 part. 5.
Retineue an possit conimodatarius lem sibi commoda-
lam praetexlu debiti, et quando, n. 3 per text. ibid. 1. 9
tit. 2 part. 5. — Et quid si pecunia commodatur ut spe-
cies, an possit retinen pro debito, ibid. — Retiñere an
possit aliquis rem sibi commodatam pro expensis in ea
factis, et quando sic, n. 4 1. 9 tit. 2 parL 5. — Retiñere
rn pdssit res defuncli, quousque expensae factae in eo cu-
rando, vel in ejus funere sibi restituantur, ibid. — Reti-
ñere an possit malae fidei possessor rem pro expensis factis
in ea causa fructuum conservandorum, ibid. — Retiñere
an possit res minoris nomine pignoris data sine judiéis
decreto, quando illud est in ejus ulilitalem versum, ibid.
— Retiñere an possit uxor res marili pro dote sua, n. 4
ad med. dict. 1. 9 lit. 2 part. 5. ■ — an possit dominus
fundi bovem ibi intrantem, nsquedum ejus dominus sa-
tisfacial de damno, ibidem. — potest procuralor instru-
menta lilis, quousque sibi salisfaciat de sumptibus, ibid.
— potest dominus fructus sécalos per colonum , adhuc
ibi stanles loco pignoris pro mercede sibi debita, ibidem.
— an possit colonus rem propler expensas in ea facías,
n. 4 posl med. dict. leg. 9. — quando possit aliquis rem
pupilli, quando contra aliquem ágil in contracta ultro,
cilroque obligatorio , ibid. — an possit emptor feudi ipsum
feudum, quod vassallus ignoranter vendidit, tlonec sibi
k vendilore salisfiat deinteresse, ibid. — Etan jus reten-
lionis Iranseat in singularem successorem , et an porriga-
tur etiam ad fructus rei , et quando, el in qua retenlione,
ibid. in fin. — Retiñere non potest depositarius rem sibi
depositara propter expensas, dict. num. 4 in princ. et ibid.
n. 6, et num. 1 1. 10 tit. 3 part. 5. — an possit possessor
majorise res ipsas pro expensis in tali majoria factis, el an
talis retentio impediat, ul possessio ad aliuní non Irans-
eat, n. 2 quíest. 10 1. 7 tit. 4 part. 5. — an possit creditor
pignus, quodrecepit h debitore pro alio crédito, quod sine
pignore eidem mutua vil debitori, doñee utrumquecredilum
sibi solvalur, et quando non, num. 4 !• 22 per text. ibid.
tit. 13 part. 5. — an possit tutor bona minoris suiproexpen-
sis pro eo faclis, doñee sibi solvanlur, n. 4 in fin. 1. 2oibid.
Retractus, et an super re mobili, quam vendit consors
habeat locum retractus , el quando ipse exlraneus pra;fe-
ralur, n. 1 1. 55 lit, 5 part. 5.' — El an idem sitdicendum
in retractu ralione sanguinis, quod in relraclu ratione con-
sorlariíE, ibid. in fin. — El an consanguineus praeferalur
domino in retractu rei emphyteulicae , n. 2 dict. 1. 55 in
princ. — Et an usufructuarius possit rem relrahere, si do-
minus proprietatis illam vendideril; et quid in usuario,
vel usufructuario, si vendat suum usum, vel usumfruclum,
an consors illius juris admittatur ad retraclum, et an idem
sil in ómnibus alus servilulibus fundi, veldomus, dict.
n. 2 quaest. 1. — El quid in véndenle actionem suam , vel
in dominio ulili, si dominus directi dominii illud vendi-
deril, dicl. n. 2 quaist. 1 in fin, et in qusRst. 2. — Et quid
in emphyleula si dominus proprietatis suam proprietatem
vendiderit, an admiltatur tanquam consors, et an á do-
mino requiri debeat, ibid. — Retractus an habeat locum,
quando teslalor legavit alicui quintara partera bonorura ,
si legalarius velit emere fundum haereditariura, et consan-
guinei illud volunt pro tanto, ibid, in dicl. n. 2 in quaest. 3
dict, 1. 55 t':t. 5 part, 5. — el consanguinei mariti nomine
suK uxoris , an habeanl jus retrahendi quando raaritus
vendit extraneo fundum, quera emerat matrimonio con-
siaule, ibid. in quaest. 4. — El an consors admiltatur ad
relraiiendum rem datam in solutum , síve detur abipso,
sive ^ judice, n. 4 dict. 1. 55 til. 5 part. 5. — El an locus
sil retraclui , quando res pernuUatur cum alia , vel pro re
immobili daretur mobilis, ibid. — Et quid in Iransactione
si ex causa Iransaclionis res dimiltütur penes possessorem
aliquo pretio recepto, vel dato á possideiite, ibid. — Re-
tractus bené habet locum etiam in consorte, qui non habet
in re nisi dimidiam partera , ibid. in num, 5. — Et au et
SliPTEMPARTlTARUM.
425
quando consors admiltatur ad retractum, si res fuil con-
sorti vendita, et ex qua causa hoc fieri possit, dict. n. 5. —
Etan consors qui vult rem retrahere, lenealur darc pre-
tium , eliamsi sil excessivum, et ultra justuní valorem ,
ibid. ¡n II, 7. — Et quid si res vendatur certo prctio, et
donetur, an consors, qui vult rem illam retralierc, debeat
reddere non tantum prelium conventuní, sed et illud,
quod donatum est, et quando sic, n. 7 dict. I. 55. — Et
an iioc, quód consors prasferalur, si \elit tantum daré, sit
de aequitate, vel de stricto jurecommuni, ibid. in nnm. 8
dict. 1. 55 til. 5 part. 5. — Relractus an liabeat locum, et
delur ratione vicinitatis,ut convicinus possit rem alus ven-
ditam retrahere, ibid. — Etin retractujure communionis
debet ídem servari , quod in retractu jure sanguinis, ibid.
— Et quid si exlraneus, cuiest res vendita, sit clericus,
vel ecclesia , an consors adversüs eum habeat jus relra-
hendi , ibid. — Retractus an habeat locum in solidum , vel
pro parte, quando sunt plures consortes, et unus lantüm
pelit revenditionem , ibid. — Et an retrahens rem ratiune
communionis, vel proximitalis , teneatur refundere omnes
expensas quas fecit in re is , á quo talis res retrahitur,
dicL n. 8 dict. 1. 55 in fine.
Retrahere, et de retrahente rem jure communionis, vel
proximilatis, gloss. 1. 55 tit.5 part. 5. — Etan talis retra-
hens teneatur refundere omnes expensas quas fecit in re
is, ít quo retrahitur, ibid. n. A iufin.
Revelare non debet Sacerdos confessiones , etiamsi
excommunicetur, vel praecipiatur sibi á Papa, n. i leg. í<5
tit. 4 parL 1. — peccata occulta quando liceat, num. 10
I. 35 tit. 9 part. 2. — confessionem non debet Sacerdos,
eliamsi scial homicidia, seditiones, seu alia multa damna,
inde sequi posse , n. 4 I. 35 tit. 4 part. 1. — tenetur quis
illud , quod ipse sokis scit, et quando, num. 8 1. 6 tit. 13
part. 2. — an teneatur quis crimen laesae majestatis,
(|uando ipse solus illud sciverit, n. 16 in prooeni. 4 part.
— po'est Sacerdos confessionem aücujus in genere, dict.
II. 4 in fin. dict. 1. 35 lit. 4 part. 1. — confessionem ex
qua Sacerdos piinitnr, est quando peccalor et poenitens
aliquis fuit confessus, quajrens animae salutem, non tamen
si siniplicitcr fuerit diclum, hoc tibi dico sub sigillo con-
fcssionis, ul quotidie íit, n. 5 dict. 1. 35. — Revelans pec-
caluin an incidat in eamdem poenam, in quaní incideret
si reveiasset pcccatorem, n. fin. in fin. 1. 35. — Regis se-
cretum malé fácil, n. 7 I. 5 lil. 9 parí. 2. — Et de ejus
pcena, ibid. in n. 8. — Revelare an teneatur quiscrimen,
etiamsi sit crimen laesaj majestalis, quando scit, quód illud
probare non poterit, n. 16 in fin. in prooem. 4 part., et
n. 9 I. 5 lit. 9 part. 4. — Revelantes secreta Regis qualiter
piiniantur, n. 1 el 2 I. 2 per text. ibid. tit. 7 p. 7. — Et
quid in revelantibus secreta inquisitionis faclse, si ve
judex, sive notarius sit, vel alius, n. 3 cum sequenlib.
ibidem.
Reverentia quae fit Papse, ipsi Deo facta videtur, dict.
n. 4 1- 4 tit. 5 part. 1.
Revocare an possit populus per statutum eleemosynam
solitom fieri, n. 21. 15 tit. 17 part. 1. — Revocalio judiéis
delegati per ordinarium an valeat , si causam illam alteri
velit commitleie, si non fuil in culpa, num. 1 1. 21 tit. 4
part. 3. — El quid de factis post revocalionem , antequam
revocatus illud sciverit, ibid. — Revocalio liberli ad servi-
tutem ex justa causa, an fiat officio judiéis, et an in ea sen-
lentia requjralur, n, 7 leg. 9 til. 22 part. 4- — Revocare
majoriam an videatnr illej qui res, ex quibus majoriam
fecit, alienavit, et quando, n. 1 qujest. 47 in fin. 1. 10
lit. 26 part. 4. — non debet commodalor commodatum ,
nisi expíelo usu ratione cujus rem commodavit, n. 1 1. 9
tit. 2 parí. 5. — Et an idem sit in precario, etsi ad cer-
tum usum concedalur, ibid. — Revocare donalionem se-
mel factam ab aliquonon praesumilur velle, qui illam fe-
cit, nisi hoc constet , n. 1 1. 4 tit. 4 part. 5. — an possit
donator propter aliquam ingratitudinem, quando illa
facta fuit propter benemérita donatarii, n. 1 1. 10 tit. 4
part. 5. — Et quid si fiat á patre , vel ab extraneo no-
mine dotis , ibid. — Revocare donationem poterit donator
in pluribus casibus, de quibus per omnes gloss. 1. 10 per
text. ibid. tit. 4 part. 5. — Et an illud faceré possit si do-
natarius ignoranter, vel se defendendo percutiat, ibid. in
n. 4. — Revocare donationem h donatario an possit dona-
tor, quando donatarios per alium illum percutí fecit, el
si non manu , sed pede, illum percutiat, ibid. — donato-
ris an possit ejus haeres, et in quibus easibus, n. 8 1. 10
tit. 4 part. 5. — an possit donator, quando illa jam per-
venit ad hffiredem donatarii ingrati, dict. n. 8 ad fin. —
polest Princeps quod sola volúntate suo subdito dedit, et
alii cuicumque illud daré, n. 6 I. 53 tit. 5 part. 5, — an
possit aliquis quod alicui dedit, credens illum peritum ,
si postea ejus imperilia fuerit detecta, et quando, n. 1
1. 46 tit. 14 part. 5. — an possint creditores vendilionem,
vel aliam quamcumque alienalionem debitoris sui, si in
eorum fraudem fiat ; et quid in donatione in vita , vel in
terapore mortis debitoris facía alicui, si sil, vel esse
praesumatur in creditorum fraudem, gloss. 1. 7 per text.
ibid. tit. 15 part. 5. — Et an et quando liberatio in frau-
dem creditoris facta revocelur,-et quid in ejus fidejussore,.
gloss. 1. 12 per text. ibid. lil. 15 part. 5. — Revocalio gene-
ralis testamentorum, an per hoc revocetur primum testa-
nientum in quo aderat clausula derogatoria, si in revoca-
tione generali de ea uienlio facta non sit, n. 4 1. 3 tit. 7
part. 6. — legali an inducatur ex eo, quód illud testator
in vita sua alienavit, n. 1 el 2 1. 17 tit. 9 part. 6, — Et
qu-d si testator tanlummodo alienavit usumfruclurarei le-
gatae, dicl. n. 2 dict. I. 17. — Et quid si illam rem tantuui-
modo pigneraverit, ibid. — Revocalio legatorum potest fieri
per teslatorem, tam in testamento quüm in codicillis, n. 1
et 2 1. 39 lit. 9 part. 6. — confessionis factae in lormentis,
vide in verbo Confessio et in verbo Confessus, et in verbo
Tr.RTus, tortura.' — Revocans mandatura reintegra anevitet
poenam, quando delictum fieri mandavil, n. 8 1. 2 tit. 31
part. 7. — revocare , an et quando videatur quis primum
lestamentum per secundum, gloss. 1. 21, 22 et 23 tit. 1
part. 6. — legatuin an videatur testator, si in vila sua
illud alienavit, n. 1 et 2 1. 17 per text. ibidem, lit. 9
part. 6. — Et quid si testator tanlummodo alienavit
usumfructum rei legatae, dict. num. 2 dict. 1. 7 tit. 9
part. 6. — Revocare polest testator légala ab eo facta, sive
in teslamenlo, sive in codicillis, n. 1 el 2 1. 39 lil. 9
part. 6. — majoriam, vide in verbo Majoria, et in
verbo Pater, el in verbo Licentia.
Revocatio .'lítenla torum, vide de hoc invervoREMEDiUM,
et in verbo Attentata.
Reüs non dtbet torqueri, si notorié constel de crimine,
n. 3 1. 20 til. 9 part. 2. — si íi principio rem non exbibuit,
cíim justam cr.nsntn haberet non exliibendi, et pnstea re
pereat, an penal periculoüuo, n. 3 1. 20 lil. 2 part. 3. —
hU
INDEX MATERIAUÜM
liobens plures foros debet conveniíi, ubi actor voluerit,
11. 17 per text. ibid, I. 32 lil. 2 parí. 3. — si immobilia
possideat extra locum jiidicii, an excusetur k prastalione
fidejussorum , ii. 3 1. Al lit. 2 part. 3. — si fidcjussorem
non inveniat debet jurare de stando lili, et jurabit quod
illosnon imenit, ii. 5 1. 41 tit. 2 part. 3. — Quod jura-
nientum praestabit ad judiéis delationem, et cura eo obli-
«íobilbona quae Innc possidet, ibid. — Et an allentis legi-
bus hujus regni hoc procedat, an vero carcerandus veniat,
ibid.' — Reus cui res fiiit petila, si cüm non possideret, con-
trarium respondit, an debeat condemnari ; et quid si lan-
tuui tacuit, n. 1 1. 2 tit. 3 part. 3. — criininiscapitalis an
possit esse procurator, n. 5 1. 5 tit. 5 part. 3. — contra
quera missioin possessionem facía fuit intra quantum tem-
pus venire debeat, ut possit rem cura fruclibus recupe-
rare , n. 3 et A I. 6 tit. 8 part, 3. — Et quid si recupérala
possessione iterum sit contumax, et in fine anni iterum
coinpa«reat, volens possessionem recuperare, an sit au-
diendus, dict. n. 3. — Reus eliam post annum polerit judi-
c lira pelitorium intentare, sed intra quantum tenipus, et
an actor missus possit petere , ut diffinitivt , pronuntietur
et deciarelur rem esse suam, n. 8 1. 6 tit. 8 part. 3. —
conira quera missio facta fuit in bonis suis propter debi-
liini, intra quod tempus comparere debeat, ut rem non
amiltat, n. 9 1. 6 tit. 8 part. 3. — si post venditionem
bonorum veniat, an aliquid síIjí prosit, et quid si antea,
n. 16 per text. ibid. 1. 6 tit, 8 part, 3. — conlumax qua-
lit r sit cilandus, et in quo loco, n. 2 1. 7 tit. 8 part. 3. —
— Elan in vocatione requirntur criminis specificatio , n. 3
ibidem. — Et qualis ei constituitur terminus ad compa-
rendum, et quid in crimine laesse majeslatis, n. 4 dict. 1, 7.
— Et qualiter Oat descriplio in ejus bonis si n m compa-
ruerit, et an ante annotationem bonorum debeat itenira
citari vece praeconis, el an in tali edicto debeat dici qua-
liler aunolalio facta sil in ejus bonis, n, 6, 8 et 9 1. 7 tit. 8
part. 3. — Et in quibus bonis fieri debeat annotatio ; et
quid si delictum sit leve , n. 14 dict. 1. 7. — Reus cui i'es-
|)ondebit in judicio , si dúo simul sibi rem petant, et qua-
liter sibi cavere debeat, cüm viclus uni reddat, n. 2 1. 6
lit. 10 part. 3. — an teneatur jurare ad pelitionem acto-
lis, quando actor niliil probavit , n. 4 1. 8 lit, 11 part. 3.
— Li dubio videtur absolutus, eó qu5d actor non proba-
vit, n. 3 I. 24 lit. 2 part. 3, et n, 3 1, 1 lil. 14 parí. 3. —
debet absolví adore non probante, eüamsi ex forma sta-
luli reo denegelur defensio, dict, n. 3 1. 1 lit. !4 purl, 3. —
Et aliquas fallentias ad supradictam regulara, iúidera. —
Rí'us qualiter éxcipere debeat, ne videalur crimen faleri,
n. 2 I. 21 tit, 16 part, 3. — prassens liabet quatuor reme-
dia contra actorem absentem, n, 1 1, 9 tit. 22 part, 3. —
— Ñeque esl necesse quod sit circafinem irieiinii, quando
leiis instare velit contra actorem absenlem, dict. ii. 1 dict.
1. 8 til. 22 part. 3, — El an reo instante possint recipi les-
tes, et sentenlia ferri lite adhuc non contéstala contra ac-
torem, ibid. in n. 2. — Reus eliam si veniat conderiinan-
ílus, liabet contra actorem contumacem, pro quo lata fuit
sentenlia, recursum ad sumptus, quos fecil in prose-
qiju'ione lilis, n. 5 I. 9 til. 22 part. 3, — Et si condem-
jialio principalis sit in specie, consulelur reo per rctenlio-
iiem, usquedum sumptus percipiat, ibid. — Reus con-
lamux an audiatur si veniat intra annum , et velit posses-
.siouem actoritraditam recuperare, num, 5 leg. 10 til. 22
part. 3. — condemnalus ad aeslimalionera quia rem ami
sit , si res ad dominum revertatur , an rem , vel asstimalio-
nem petere possit, n. 4 1. 9 tit. 22 part. 3. — Et an eligere
debeat ante litis contestationem , vel post, ibid. — Et quid
si ante sen tentiam, vel ante solulionem ajstimationis, res
ad dominum pervenerit, an ad solulionem aistimationis
tune teneatur, n. 5 ibidem, el ibi vide, quid si dominus
fecil expensas in re habenda , an illas recuperet, — Reus
contia quera lata fuit sentenlia, quse. transivjt in rem ju-
dicatam, si instrumenta de novo reperiat, an possit peli
se restituí ex clausula generali propter justara ignoran-
tiara, vel justura irapediraenlum, num. 9 leg. 19 tit, 22
part. 3, — Et intra quantum terapus talis reslitulio pe-
tenda sit, ibid. n. 11 et 12. — volensjudicem corrumpere
qualiter punialur, et est perjurus, n. 1, 3 et6 1. 26 tit, 22
parí. 3. — qui ad exliibendum precisé compellitur, an et
quando de hoc appellare possit, n. 6 1. 9 tit. 23 part. 3. —
qui condeninatur in causa appellalionis, an indistincté de-
beat semper condemnari in expeusis , n. 3 1. 26 til. 23
part. 3. — an possit exceptionem non nuraeratae pecu-
niae opponere, licét actor illi nihil petat, nura. 3 leg. 9
tit. 1 part. 5. — non polerit opponere exceptionem non
nuraeratae pecunias contra actorera post lapsum bienni,
licét velit probare non fuisse sibi numeralara ; et quid de
jure canónico, n. 6 ibid. — Et quid si renuntiavit huic e\-
cepüoni in eadem scriplura, in qua se obligavit solvere, vel
si renuntiavit lapso biennio , an tune admiltatur ad hane
exceptionem, etiamsi assumat in se onus probandi, nura. 8
et 9 1. 5 lit. 1 part, 5, — Reus si se sistere in judicio pro-
misit ad cerlara diera, si non compareat nisi post dúos, vel
quinqué dies post terminum, an poeuara proraissara incur-
rat, et quando, gloss. 1, 36 per text, ibid. tit. 11 part. 5.
— naturaliter tantüm obligatus, si dederit fidejussorem, an
fidejussor utatur ejus exceptione, et quid si dicat se igno-
ranter huic naturali tantüm obügalioni accessisse, n. 7 1. 5
lit, 12 part. 5. — principalis si est praesens prius debet
conveniri, quám ejus fidejussor, et quando dicatur esse
praesens, n. 1 1. 9 til. 12 part. 5. — principalis si non sit
solvendo, an et quando tune fidejussor conveniri possit,
nura. 2 dict. 1, 9. — Et quid si reus dedil pignus credilori
suo, an si postea creditor fidejussores convenerit, illi obji-
cere possint, quod vendat prius pignus debiloris principalis,
n. 5. dict. 1. 9 lit. 12 part. 5. — Reus principalis in qui-
bus casibus non tenelur solvere, quod ejus fidejussor pro
eo solvil, n, 1 et 2 1, 12 per text. ibid. tit, 12 part. 5. —
si sil per sententiam liberatus, an illa fidejussori suo prosit,
et quando, n. 4 1. 15 tit. 12 part. 5. — si nolit uti, vel non
fuit usus exceptione, an fidejussor polerit ea uti, n. 5 ibid.
— An fidejussor possit lali exceptione uti , quando obtuül
se ad fidt jussionera non rogatus, ibid. — Et an reo invito
possit fidejussor exceptionem opponere, ibid. — Reus au
teneatur fidejussori daré probationes ad excepliones, quas
opponere velit, n. 5 dict. I, 15. — Et an fidejussor possit íi
reo petere, eliam pendente lite, ut reus del sibi expensas,
vel pecuniain pro expensis, ibid, — El quid si exccptio,
quae a principio competebat, lam reo, quíira fidejussori,
postea cesset in reo, ibid. in fine, — Et an fideju-sor possit
opponere de exceptione personali competen ti persona; rei
principalis tantüm, ibid, n, 9, — Reus principalis si nioria-
lur, an obligalio fidejussoris extinguatur, vel adhuc durel,
n. 1 1, JC tit. 12 part, 5, — principalis an íi fidejussore de-
fendí possit in judicio in quocumque crimine, ut ipse rele-
vetur á poena, n, 1 1, 18 ibid, — Et an datura reo causa
SEPTEM PAKTITAUUM.
425
tratisacliüiiis repelí possil ab eo, n. 1 cum aliis ibid. 1. 34
til. 14 pail. 5. — Filan acceptilalio facta reoprosil fidejus-
sori, \el e conlra, n. 1 leg;. 12 lil. 15 parl. 2. — Reus an
pendenle sua accusalione crimiiiali alium accusare possit,
et qualiter hocintelligalur, gloss. leg. 4, etn. 5 1. 13 tit. 1
pnil. 7. — si leaccusare non possil, an tune possit judiéis
oíücium implórale, ut crimen puiiiutur, nuni. 3 ibid Et
quid si prosequitur suam , vel suorura injuiiam, an tune
propter boe debeut in prima accusulione supersederi, n. 4
ibid. — Reus an possit suum accusalorem, vel aiium reae-
cusare, quando ipse fuit jam per senlentiam condemnalus,
n. 8 dict. 1. 4 til. 1 part. 7. — Et an possit accusationem
jam incboatam prosequi per se, vel per procuratorem, el
an inteiim supersedebitur in execulione panse, ibid. — Et
an expensai per accusalum faela- sibi per denunlialorem
solvi debeant, et quando, n. 4 et 5 1. 5 tit. 1 part. 7. —
Reus an postmortem accusari, vel puniri possit, gloss. 1. 7
ibid. per illum lext. — absolutas, vel condemnatus de cri-
mine, au iterúm accusari possit, et quando, n. 1 et 2 1. 12
iiiid. — Et quid si tantum fuit per suum juramenlum ab-
solutus, an iterum accusari possit, ibid. in n. 2. — Reus si
de uno delicio i pluribus accusetur, an ómnibus respon-
deré tenealur ; et quid si accusaretur eoram pluribus judi-
cibus, an aeciisalus reus judicem eligere possil, n. 2 1. io
per lext. ibid. til. 1 part. 7. — El an sil necessarium, quód
aeeusaliis excipiat de pluralitate accusalorum; et quid si
none.xcipial, an valealprocessus, ibideni. — Et an judex pos-
sit non roeipere islam accusalorum pluralitalem, et quid si
recepit, ibidcm. — Reus, vel alius quando de uno crimine
duplici poena venial puniendus, n. 5 1. 13 til. 1 part. 7. —
de uno crimine accusalus, an illa accusalione pendente de
aliis criminibus accusaii possil, ibid. per lext. ibid. — Et
an respondebil secundaj accusalioni priusquam prima ac-
cusalio termínala sit, n. 6 ibid. per illum lext. — Reus cum
ah aliquo accusalur de delicio, quae el qualia in tali accu-
salione poní debeant, ut valeat, gloss. I. 14 til. 1 part. 7.
— an possil pelere, ul in accusalione criminali contra eum
facta deelarelur dies, vel hora, n. 5 ibidem. — an sil absol-
vendus, si libellus contra eum incple propositus fuit, vel
an defecUis illius líbelli puigelur ex liquídis probationibus
])oslea fnclis, n. 6 qua;st. 2 leg. 14 lit. 1 parl. 7. — eoram
c|uo juiiice criminuliler accusari possit ut ad responden-
dnni arclclur, gloss. 1. 15 per lext. ibid. lit. 1 parl. 7. —
an per suam confessionem fuelam eoram judice incoiiipe-
lenli, aliüs habenli merum imperium , videalur prorogare
ejus jurisdiclionem ín eriminalibns, num. 2 leg. 15 tit. 1
parl. 7. — de crimine accusatus si excepliones quas liabe-
Lat , ad exclusionem judicii non opposuil, an per Loe vi-
dealur jurisdiclionem judicis non sui prorogare, n. 3 dict.
1. 15 per text. ibid. — an in criminalibus litim conlestarí
tenealur, et an siue litis conicsiulione damnari possil, n. 2
]. 16 lil. 1 parl. 7. — de crimine accusalus qualiler sub
fidejussoribus iclaxari debet, et quando, num. 4 el 5 dict.
], 5 6 per lext. ibid. — de mándalo Regís caplus sub fide-
jussoribus per judicem relaxari non debel, dicl. num. 5 ín
fin. — El (iiiiJ ín capto ad liltcras requísiloiías allerius ju-
diéis, ibid. — Reus si citaUís conipare;it, accusalor vero
non, quüüicr ejuscoutumaciam increpare poss t, etqi;ando,
et ín quo venial absolvendus, el quid judex faceré dc'beat
tune: el alia plura vide per gloss. leg. 17 per lext. ibid.
lit. 1 parl. 7. — priusquam absolvalur, eó quód accusalor
fjus I on compaicl, prius lamen ípsc accusalor eilari debel,
et qualiter, n. 4 dict. 1. 17 per text. ibid. et n. 5 ibid. —
fugiens non solum debet remilli ad judicem loci ubi deli-
quit, sed elíam ad judicem domirilü, vel prorogala; juris-
dielionis, n. 1 1. 18 per lext. ibid. til. 1 parl. 7. — si post
accusaiioneni aufugint, qualiler reduci debe!, sí capí pos-
sil; et alia in boe vide per gloss. 1. 18 supradiet. — an et
quando sinejudiciscitalíone abeo capí possil, n. 2 ibid. — au
per judicem delicti, vil qui niííis justé eognoscil de accusa-
lione, capí possit in allerius judiéis terriloi io,el qualiter se in
hoc habere debeat, n. 5 dict. 1. 18 lil. 29 parl. 7. — Et
quando ailer judex, quüm loci delicli ad punílionem ad-
millalur, vel non, n. 1, 2, 3, el dicl. 1. 16, et num. 3 I. 3
til. 1 part. 7. — Reus non traditur cuslodíendus ante liiem
conlestatam, et qualiter hoc inielligalur, n. 4 !• 19 tit. 1
part. 7, et n. 1 !. 1 tit. 29 part. 7. — de crimine accusa-
tus, si cum suo accusalore transigat, an transaetio leneal,
et illum á poena liberet, et quando, et qualiter, et an el
quando crimen per hoc fateri videalur, el puniri possit;
et quid si timeat accusari, non lamen adhuc fuit accusa-
lus, gloss. I. 22 per text. ibid. lil. 1 part. 7. — El in quibus
criminibus talis transaetio locum babeal, vel non, n. 3, 4
el 5 cum sequentib. ibid. — El an transaetio facta super
vulncribusexlendatur ad moriem, si j)oslea subsequalur,
n. 5 dicl. I. 22, — Et an in tali iransactione omnium haj-
redum assensns requíratur, ve! non, ibid. n. 6. — Et an
talis transaetio prosit accusalo, quominus de illo delicio
amplius ab alio accusari non possil, ibid. n. 11 quíesl. 2.
— El an ídem sit dlcendum in i)acto gratuito, ibid. n. 5
et 7, et n. 11 ibid. — El quid sí aliqnis accusetur de cri-
mine adulterií, vel de rapto, an tune sil locus Iransaclíoni,
ibid. in n. 12 et 13. — Reus accusalus de crimine, si se-
ipsum occidat, an morle ejus causa finialur, vel non, el
cui bona ípsius app icentur, gloss. 1. 24 til. 1 parl. 7. —
Et quando diealur reum se melu criniinis oecidisse, el
quaí requirantur, utet tune bona applíeenlur fisco, ibidem
n. 2, 3, 4i 5 el 6. — Et an hodie slante autlienlica bona
damnator, et Icgibus hujus regni, elíam in islo casu bona
veniant fisco applicanda, n. 7 ibid. — Reus accusatus de
crimine, sí lite contéstala decednt, an et quando, et in
quibus deliclis ¡nslanlia ad ha;redes ípsius, vel acctisaloris
transeat, el in quibus actionibus, et pro qua parte, et qua-
liler, gloss. 1. 25 per lext. ibid. tit. 1 part 7. — Et an hoc
inielligalur in criminibus privatis in quibus agilur cívíliler
ad \indiclam, et poena venílapplicanda partí, vel sidetalíbus
criminibus agatnr criminaliter, et ad pcenam applicandara
fisco, n. 1 dict. 1. 25. — El quid si lis fuit coepla per solam
cilalíonem, vel sí reus fuit conlumax non habens causam
non veniendi, n. 2 ibid. — Et quid si lileconlestala pacto con-
trahenliunifuita!ilerrecessum,antuncaclioprEnalis sil tran-
sitoria adbajredes ibid. in fin. — Et qualiter liairedeslenenn-
tur tune, el pro qua parle, ibid. n. 7 per text. ibid. — Reus
de crimine accusalus sine veris et jnstis prol!ationij)us pu-
niri non debet, et an ex indiciis, n. 2, 3, 4 el 5 eum aliis
ibid. 1. 26 lit. 1 part. 7. — si poslquam lorlusfuil, negct,
an probaliones facía; conlra eum elidiintnr, n. 8 dicl. I. 26.
• — si lorlus fuit el niliíl conlra eum fueril prolulüm, an
difliniliví' abiohi debeal , num. 9 dicl. I. 3(), — an si siinul
proponalomncs excepliones snas, pnterillioe non olslante
postea pelere, quód pronuniielur snper cxceptione, qnaj
impcdil lilis ingressnni, n. 1 1. 6 1 1 3 part. 7. — acrusatus
de crimine capí non debet nisi facía informaííone saltini íu
summarja , el an debeat citarí, n. 1 1. 1 lit. 29 part. 7. —
I
426
INDEX MATEillAnUM
non debet relaxan, si a principio injusté captus sit, et pos-
tea captura ex aüquibus justificetur, dict. n. 1 jii fin.—
quando reraittitur ad judicem loci delicti, cujus expensis
isla remissio fieri debeat, n. 2 quast. 2 1. 1 lit. 29 part. 7.
— an ad judicem delicti remitli debeat in levibus delictis,
ibid. — si sil miles á quo judice capi, et puniri possit, et
quando, gloss. 1. 3 per text. ibid, tit. 29 part. 7. — peccat
celando verilatem, n. 3 1. 4 lit. 29 part. 7. — super occui-
tis non lenetur responderé, dict. n. 3. — an slalim quód
capilur debeat jurare de veritate dicenda, vel non, nura. 5
in princ. 1. 4 tit. 29 part. 7. — Et an et quando teneatur
contra se jurare, si crimen sit occultum, vel non plené pro-
batum, et an licité neget, et quando interrogationi respon-
deré non teneatur, ñeque delictum faleri debeat, ñeque
judicl obedire leneatur, dict. num. 3 usque ad fin. — Reus
non debet responderé per verbum credo, sed per veritatem,
ibi in princ. — sive confiteatur debilum, sive non, qualiter
debeat carcerari, et ligari, qualiscuraque status, et condi-
tionis sit, el quando, num. 4, 5, 6 et8 dict. leg. 4 lit. 29
part 7. — Et an raulier, quae incarceratur, cum hominibus
pon! possit, n. 1 et 2 1. 5 per text. ibid. tit. 29 part. 7. —
Reus carceratus cum amicis et procuratoribus alloqui po-
lesl, et quando hoc sibi non permittatur, n. 5 1. 7 per text.
ibid. tit. 29 part. 7. — Et qualiter reus carceratus per
eustodes carceris custodiri debeat, gloss. dict. leg. 6 per
lexl ibid. — Reus incarcerátus usqnequó debeat in vincu-
lis detineri, el quando, et qualiter, gloss. 1. 7 ibidem per
illum text. — si aufugial á carcere, an crimen faleri videa-
tur, et qualiter contra ojus cuslodf s procedalur, et quando,
Rloss. 1. 12 per text. ibid. lit. 29 part. 7. —carceratus si
fregerit carcerem, qualiter puniatur, gloss. 1. 13 ibid. per
illum text. — Et an habeatur pro confesso, et quando, n. 1
ibid. per illum lexl. — Et quid si aufugiat cum scienlia,
vel negligentia custodis, an mitins puniatur, et quare,
ibid. n. 5. — accusatus de crimine antequam torqueatnr
quae pi accederé debeant, videin verbo Toktura. Torqüeri,
et ToRTüs. — debet torqueri judice ordinario praesente,
ñeque causa isla delegari polest, et quibus indiciis piaice-
dentibus, n. 2 1. 2 et gloss. 1. 3 tit. 30 part. 7. — torlus si
confileatnr delictum, au sibi. postea aliqua dilatio danda
sit, vel non, h. 5 1. 4 lit. 30 part. 7. — Et quid si postea
appareat tolum contrarium de eo, quod confessus fuit,
n. 6 et 7 ibid. — Reus si in tormentis perse>eret negando,
si lamen crimen per testes sibi probetur, damnari debet,
n. 8 1. 4 tit. 30 part. 7. — qui in tormentis semel confes-
sus fuit, si postea neget, an iierum atque iterum torqueri
debeat, el an ex sua confessione oriatur semiplena proba-
tio, dict. n. 8 dicl. 1. 4. — semel torlus, an et quando ite-
rum, atque iterum, torqueri debeat, vel non, n. 11 dict.
J. 4 lit. 30 part. 7 per text. ibid. —si injusté ad torturam
ponatur, qualiter judex puniatur, vel non, sive illum occi-
dat, vel ferial, sive ei aliquid mali non faciat, n. 14 dict.
1. 4 per text. ibid. — Et quid si judex aliquem justé torsit,
excessit tamenmodumin torquendo, sive dolóse, sivecul-
pabiliter, qualiter tune venial punieudus, dict. n. 14 ad
fin. — El quid si judex servavit modum in torquendo, sed
tortus debiliíaie natura; sustinere non potuit, et mortuus
fuit, an et quando leneatur, et venial puniendus, dict.
n. 44 in fin. — Reus reptatus, vide in verbo Reptatus. —
ila torqueri debet, ne moiiatur, vel debilitelur, n. 3 1. 5
tit. 30 part. 7. — Et quando plures sunt lorquendi, íi qui-
bus incipiendum sit, n. 5 dicl. 1. 5 per lext. ibid.
Rex Alphonsus couditor harum legura Parlitarum, cu-
jus filius fuerit, num. 7 in prooRm. Part. — Rex dicitur
Christi Vicarius, n. 9 in proffim. Parí. — administrans jus-
tiliam facit opus suum, n. 11 in dict. prooem. Partit.
servare debet leges á se introductas , et qua de causa, et
ratione, et qualiter, n. 1 1. 16 tit. 1 parí. 1. — licet anti-
quitüs in capiteungebatur, hodieuon nisi in humeris, et
de ratione, n. 1 per text. ibidem, 1. 13 lit. 4 part. 1. —
á quo ungí debeat, ibidem. — novus an pelere possit Pa-
pas, ut illum ungat, dict. n. 1 dict. leg. 13. — lenetur
suo proprio parocho peccata sua confiteri , nisi ad hoc spe-
ciale habeat privilegium , num. 5 in princip. 1. 21 til. 4
part. 1. — Hispaniae quo jure provideat Episcopatus, n. 5
leg. 18 tit. 5 part, 1. — Reges Hispaniae liabent majonam
in eligendis Episcopis tribus ralionibus, gloss. fin. dicl.
leg. 18. — Rex non polest Episcopo daré licenliam, ut
ambulet ultra dioecesim , num. 1 1. 29 tit. 5 part. 1. —
uniens civitati castrum, quid tune illi daré videalur, n. 3
leg. 27 tit. 7 part. 1. — Hispaniae an possit in ecclesia va-
cante constituere OEconomum, si istud habeal ex consuc-
tudine, num. 4 1. 11 lit. 15 part. 1. — ex qua causa, et
in qua quantitate, et qualiter exigere possit ccnsum ab
ecclesiis, n. 3 leg. 14 per text. ibidem, lit. 22 parí. 1. —
superiorem non recognoscens dicitur Monarcha in regno
suo, habetque omnimodam jurisdiclionem , num. 7 I. 2
til. 1 part. 2. — fundat jurisdiclionem suam in terris do-
minorum , et propter ipsorum negligentiam jurisdictio ad
judicem ordinarium et regium reverlilur, n. 81. 2 lit. 1
part. 2. — solus potesl cudere monetam, et an valoreni
melalli aliquantulüm possit mutare, el quando, et in qua
nioneta , n. 11 1. 2 tit. 1 part. 2. — fundat jurisdiclio-
nem suam, et Imperalor in jurisdiclione, sed non quoad
dominium rerum particularium, n. 22 1. 2 lit. 1 part. 2.
' — Et an non dato Kqnivaktrti damiiüuní traiiseat in Re-
gem, ibidem in num. 22. — Rex tyrannusíi populis des-
truí polest , et refrenan , num. 23 ad fin. dict. 1. 2. — est
Vicajius Clirisli , gcrilque in terris viccm Dei , estque Mo-
narcha in rcgno suo, et babel Papam pro capite, n. 1 et2
1. 5 tit. 1 part. 2. — in nova legc esl Sacerdotibus sub-
jeclus, in vcterinon, et quare, tam in una, quára in alia
ita sit , n. 2 1. 6 tit. 1 part. 2. — Reges sunl de jure gen-
tium , n. 1 I. 7 tit. 1 part. 2. — Rex debet esse pacificus,
num. 8 1> 9 tit. 1 part. 2. — an possit donare viliam, si-
ve caslellum sola volúntate, etiamsi non praecedant scrvi-
tia, et quid in Imperalore, n. 3 1. 8 tit. 1 parí. 2. — ita
tenelur augereregnum, siculi Imperalor Imperium , ibid.
— an possit imponere subdilis suis aliquod superindictum
propter suas necessilates , et an jdem sit in Imperalore,
n. 7 1. 8 til. 1 part. 2. — an possit imponere subditis ali-
quod charilativum subsidium pro captione alicujus castri,
et an possit ab ipso subsidio aliquem liberare, n. 8 leg. 8
tit. 1 part. 2. — polest eligi íi regnicolis deficiente suc-
cessore sanguinis, n. 3 1. 9 lit. 1 part. 2. — eó scilieét ,
quod contraxit malrimonium cum Regina, quam juris-
diclionem , et administrationem habeat in regno, n. 9 in
fin. leg, 1 , et num. 4 1. 9 tit. 1 parí. 2. — si malé gerat
ejus officium , privatamqueutilitalem publicae utilitati prae-
feral, dicetur tjrannus, et an subditi possint illi denega-
re obedienliam , et an possint illum occidere , n. 7 Ifg. 10
tit. 1 part. 2 , et ibid. in n. 8. — si donet alicui viliam ,
seu oppidum cum suo territorio , faciendo eum Comitem,
seuDucem, an ex eovideatur faceré majofiara, num. 1
SEPTEM PARTITARLM.
427
1' ir. 12 lit. 1 part. 2. — concedendo alieui villam sub ti-
tulo ducatus , vel , etc. an videatur sibi dare jurisdictio-
neni, si in privilegio non sit dictum, n. 2 dict. leg. 12. —
an possit concederé Diieibus , vel Marchionibus , etc. ut
cudant monetam, vel aliarcgalia faciant, gloss. dict. 1. 12.
— beiiu gerens officium Regis, quomodo praemielur, et
castigetur, si male iii eo fuerit versatus, num. 6 et 7 1. 2
tit. 2 parl. 2, et n. 5 1. 4 ibidem. — debet colere jusliliam,
pietatem, etveritatem, et Rex juslus erigit lerram , n. 7
I. 3 tit. 2 part. 2. — si fiat ha;reticus concedilur ejus re-
gnum catholico occupanti, et an Papa interim exerceat
jura regia, ibid. n. 11.4 lit. 2 part. 2. — debet ^iesauri-
zare ad regni subvcntionem , el hoc est multum necessa-
rium ex multis causis, n. 1 1. ¿t lit. 3 part. 2. — vitiosus et
iniililis an possit privari regno, et an dtbeat sibi dari co-
adjutor, num. 6 1. 5 tit. 3 part. 2. — qualis esse debeat in
loquelis suis, gloss. 1. 7 tit. li part. 2. — ebriosus an
I)ossit privari regno, vel saltim possit dari illi coadjutor,
II. 9 1. 2 lit. 5 part. 2. — cum mulieribus dissolutus, et
effoerainatus , an possit removeri per Papam , num. 2 1.6
tit. 5 part. 2. — donare tenetur ubi debet, quia ejus pro-
priuní est, ejusque successores donationes confirmare le-
nentur, n. 1 1. 14 tit. 5 part. 2. — debet scire legere,
et alus scientiis studere debet, n. 2 I. 16 tit. 5 part. 2. —
oporlet esse divinum , vel semi-deum, nec dici potest
Rex, si ómnibus non superexcellat, n. 31. 2 tit. 7 part. 2.
— an possit justa etlegitima causa subsistente, filiurasuum
privare regni successione, num. 2 leg. 9 tit. 7 parl. 2.
— an succedat in regno de jure naturse primaevo , an vero
alio jure, et an per electionem, dict. n. 2 dict 1. 9. —
debet remunerare servitores, et officiales suos ultra con-
sueta salaria, n. 5 1. 2 tit. 9 part. 2. — ubi debeat sol-
vere decimas personales , num. 4 leg. 3 tit. 9 part. 2, et
1. 11 tit. 20 part. 1. — an possit procederé contra suos
Capellanos, qui malé gesserunt oflicium, n. 7 leg. 3 tit. 9
part. 2. — Rex Hispaniae, et alii omnes antiquitus, im-
pedimento cessante, audicbant causas subdilorum suorum,
n. 1 per text. ibidem, 1. 19 tit. 9 part. 2. — solus cognos-
cit de riepto, et alevosía, seu proditione iuter generosos,
num. 6 per text. ibid. leg. 22 tit. 9 part. 2. — non debet
pssenimis credulus, n. 1 1. 8 lit. 13 part. 2. — an possit
cognoscerede violenliis etiam inter ecclesiasticos , et quod
bení'haec consuetudo regni processerit, n. 4 1. 13 tit. 13
part. 2. — licet clericum non possit puniré in sua perso-
na, bené tamen potesl in ejus patrimonio, num. 4 leg. 13
tit. 13 part, 2. — si raandet alicui illud, quod fieri non
potest sine peiiculo personae, vel est contra jus naturale ,
an fieri debeat , n. 4 1. 16 tit. 13 part. 2. — novus coro-
nari non debet, ñeque assumi in Regem nisi posl sppullu-
raní mortui, n. 1 1. 20 ibid. — Rege mortuo an expirent
oflicia manu sua dala , et quando, num. 2 leg. 20 tit. 13
part. 2. — Rex si plus soliio gravet dóminos terrarum,
an propler lioc ipsi possint gravare eorum subdilos , n. 6
I. 22 Ut. 13 part. 2. — potest faceré monetam in regno
suo, n. 11 1. 22 tit. 13 part. 2. — babel jurisdiclionem
supremam in locis dominorum , et in ómnibus castris,
n. 12 leg. 22 lit. 13 part. 2. — Quod procedit etiamsi in
donalione ab eo fuerit dictum, cum sua jurisdictionc,etc,
vide ibidem. — Et an supremam jurisdiclionem, quam
babel Rex in diclis loois, possit aliquibus concederé, ibi-
dem. — Rex donans alicui sub modo, illo non servato,
donalarius privabilur donalione , sive causa sit flnalis , si-
Te non, n. 14 dict. 1. 22. — aliquld contra Deum, vel
conscientiam jubens non est obediendus , n. 3 1. 25 tit. 13
part. 2. — dilapidans bona filü, et regni sui, an primor
genitus possit. contra eum erigí, el ilH tollere reguura,
n. 31. 1 tit. 15 part. 2. — ex quibus causis possit filium
suum primogenilum exhaercdare, ibidem. — donans ali-
cui forlalilium, eoscilicet, quod contraxit cum domicella
Palatii,eo adhibito, ut illud sit majoria , vocavitque ad
illam filium majorera ipsorum ; utrum si ipsi filios non ba-
buerint, admittalur ad lalem majoriam filius major babi-
tus ex secundo matrimonio cum alia contracto, an vero
pro qualilalp requiratur, ut filius sit ex tali domicella,
num. 10 in leg. 2 tit. 15 part. 2. — an possit regnum di-
videre inter filios suos, n. 10 1. 2 lit. 15 part. 2. — in vi-
ta sua an possit filium suum Regem faceré, et illi admi-
nislrationem regni concederé, n. 11 1. 2 tit. 15 part. 2. —
decedens sine filiis etdescendentibus, reliclis duobus con-
sanguineis in a;quali gradu, quis eorum regnum habere
debeat, num. 18 1. 2 lit. 15 part. 2. — an possit esse in-
babilis, vel demens, si illud ¿i natura habeat, et quid si
exaccidenti, num. 19 in princip. 1. 2 til. 15 parl. 2. —
Etquid si Rex demens habeat filium non dementem, an
illein regno debeat succedere, ibid. — Rex faclus mona-
chus ante professionera , an dicetur babere dignitaiem, et
regni adminislralionem, n. 19 leg. 2 tit. 15 part. 2. — Et
quid siprimogenitus ejus faclus sit monachus , vel canoni-
cus regularis, n. 19 ibidem. — Rex si fiat clericus an
amitlat dignilatem, et regni adminislralionem , num. 19
leg. 2 lit. 15 part. 2. — minor á quo tempore possit uli
jurisdiclione, n. 1 1. 3 tit. 15 part. 2. — cujus aetatis de-
beat esse, ut possit uti jurisdiclione, el quid in filia Re-
gina, n. 3 1. 3 lit. 15 parl. 2. — furiosos cui dalus fuerit
curator, si filium habiiem habeat, an lali filio sit commit-
tenda regni adminislratio, exclusistutoribus eteuraloribus,
n. 5 dict. 1. 3. — anad regni gubernationem admiitalur, si
Regina sit furiosa, et ejus est regnum, an vero debeanlilli
dari curalores per quos marito excluso regnum regalur, et
quid deaequitate, et rigore, n. 51. 3 tit. 15 part. 2. — no-
vus an teneatur solvere debita Regis praemortui, et quan-
do, et qualia, n. 1 1.4 tit. 15 part. 2. — siin figura justi-
tiae alicui praejudicaret , vel reipublicae, vel fisco, an tene-
atur ejus successor, ibidem. — novus qualiler jurare de-
bet, cum sibi concedilur adminislratio regni, n. 2 per
lexl. ibidem, leg. 5 til. 15 parl. 2. — non potest alienare
civitates, et castra regni sine consensu omnium Princi-
pum, etpopulorum, n. 2 in princip. 1.5 tit. 15 part. 2.
— donans alicui civitatem, quid in ca sibi dtbeat reser-
vare, n. 12 per text. ibidem, leg. 5 til. 15 part. 2. — in
mineris quam parlem habere debeat, el quaj suae dican-
lur, qusevero non, n. 15 dict. leg. 5. — dicitur habere
triplex patrimonium , n. 4 h^g. 1 lit 17 part. 2. — Rex et
regnum liabent fundntam inlentionem suam quoad domi-
nium civilaluní, villarum, et caslrorum, num. 1 in princ
leg. 1 lil. 18 part. 2. — Et cliam castellorura , ibidem n. 2«
— Rex si tempere pacis facial in confinibus regni sui ali.
quod caslellum, an piícem rumpere videatur, n. 1 leg. 31
tit. 18 part. 2. — írangenspacem, sirequisilus damnanon
resarciat, amillit castra sub fidelilate consiiluta, el illa
alter poteril occupare, n. 2 1. 31 lit. 18 part. 2. — Hispa-
nia; quodjam terraní íi Sarraccnis recupera vit, quam ba-
bel hodieconqueslam, n. 7 1. 32 lit. 18 part. 2. — est cor,
et anima populi, ipseque est pater omnium, n. 3 leg. 2
I
428
INDEX MATERIARUM
tit. 19 part. 2. — debet esse prajscns in bello campeslri
contra inimicos, iiisi essel pucr, vel seger, ve! aüler occu-
palus sil, n. Zt ]. 6 lit. 19 part. 2. — si in bello prsesens
sit, babebil quinlum bonorum acquisitorum in bello, et
guando, dict. n. 4 in fin. — an possit compellere vassallos
ad bellum, et ut illum juvent, el quando suis propriis
sumptibus, n. 1 1, 7 tit. 19 parí. 2. — debel subditos
suos, ubicumque sint, defenderé, et quid si sint in alie-
nis terriloriis, vel in mari, n, 2 1. 8 tit. 20 parí. 2. —
ulrum sumptibus suis bellum indicere, et prosequi de-
beat, ct quando non , n. 2 1. 8 lil. 20 part. 2. — sicuti
tenetur purgare terram malis boniinibus , ita debet faceré
in mad , ibidem in fin. — an possit mililem faceré illum ,
qui antea nullam liabeat nobililatem, n. 6 leg. 22 tit. 21
part. 2. — solus polest milites creare, alius vero non, nisi
de ejus mándalo, et quid de jure Partilarum, n. 1 leg. 11
tit. 21 part. 2, et n. 2 1. 1 til. 24 part. Ix. — an possit si-
ne causa aliquem creare nobilem, facereque illum gene-
rosum, et immunem & i^abellis, n, 1 1. 6 tit, 27 part. 2.
— Et an onus exempti incumbat alus, et sit máximum,
et quid si alicui nuUa adfuit causa quare nobilitatem con-
cesserit, dict. n. 1. — Rcx íi Deo missus est in terram in
poenam malorum, et laudem bonorum, qui oíDciales suis
debet in ofliciis raeliorare, si primum benégesserunt, n. 2
leg. 2 tit. 1 part. 3. — si donet alicui partem decimarum,
quam ex privilegio habet, si super illa parte sit contenlio,
an ejus curia valeat cognoscere, n. 2 1. 17 til, 4 part. 3.
— babeus plura regna , an existens in uno possit liles al-
terius terminarí", ibidem n. 5 1. 17 lit. 4 part. 3- — si
mitlat inquisiloresiualiquam terram, anipse eis salarium
administrubit, n. 2 1. 7 tit, 17 part. 3, — non polest ali-
cui in perpetuum donare, quae sunt sui patrimonii in
pisejudicium successorum , n. 2 1. 10 tit. 18 part. 3, et
n. 1 leg, 28 lit. 11 part. 3 , et n. 3 leg. 13, et n. 2 1. 14
tit. 9 part. 6. — qui percipil redditus regni, tenetur sub-
ditos ab iucur^ibus liberare lalronum ; et quid si in ejus
territorio aliqua robarla fiut, an tenealur damnum parli
resarciré, si malefactorera non oslendat, n. 2 1. 17 tit. 18
part, 3. — solus polest aliquibus forensibus instrumen-
tum securitatis daré , n. 1 I, 18 til, 18 part. 3. — an te-
nealur emplori de evictlone pro robus vendilis pro debitis
fiscalibus, et quando, num. 10 leg, 23 lit. 18 parí. 3. —
an ipse solus debeat privilegiurasuum declarare, et quan-
do non, n. 1 et 5 leg. 27 lit. 18 part. 3. — Hispanise,
Franciae, et Angliae , Inipératorem non recognoscunt
in temporalibus , sed Piípam habentpro superiore,
num. 3 leg. 17 tit. 23 parí. 3, et n. 5 leg. 4 til. 15
part, 4. — Rex, et an ad Regem appellari possit omisso
medio, et quare valeat appellalio, n, 2 1. 28 lit, 23 part. 3.
— an possit cognoscere in prima inslanlia in tenis mag-
natum, et an in corum magnatum lerris appi llelurad Re-
gem omisso dominoillius terr», n. 2 1, 18 lil. 23 pan. 3. —
an debeat consuliin causis arduis, praecipiié in ultima sen-
tenliain causis magnatum, n. 2 1.19 lit, 23 part, 3. — liabet
duplicem portioncm, etpolestin territorio sua; civitLitis, vel
villse pasculari pro eo numero, quod dúo vicini de divi-
libus lalis viliffi, n. 9 I. 9 lit. 28 part, í. — quam parlera
habeat in thesauris de novo inventis, num. 7 1. 45 tit. 28
parí, 3. — dicitur po^sidei^! Iribulum , quod alius pio fe
collegil, num, 6 I. 6 lit. 29 part. 3. — an ex causa possit
prohibere ingrcssum per viam publicara, et quando, n. 3
1.7 tit.29i>art. 3, — polest lemporc guerree custodes poneré
incastris aliorum dominorum, num. II, 20 lit, 32part, 3.
— vel ejus consilium debet eligere illos, qui inlendant in
operibus publicis, et quid hodie, num. 6 leg. 20 Ut. 32
part, 3. — cíim sit cor, et anima populi, debet sedem
suam in medio regni sui habere, num. 14 in prol, part. 4.
— ulrum possit adjectione poenarum prohibere, nematri-
reoniura inter aliquos contrahatur ex causa, num. 5 1. 1
tit. 5 part. 4. — si carnaliler virginem cognoverit, ipsam
per vira semper cognilam esse creditur ; et quid miraculi
islud habeat, gloss. leg. 7 lit. 9 part. 4. — noster non re-
cognoscit superiorem , et ipse , et alii símiles legitimare
bené ppssunt, alii vero non , num. 5 1. 4 tit. 15 part. 4. —
in regno suo est Iraperator regni sui , et an ipse possit legi-
timare quoad Baronías, et alia regalía, vel solus Iraperator,
dict. num. 5. — an possit clericos , sive in sacris , sive in
minoribus ordinibus constituios legitimare in temporali-
bus, num. 4 adfin. leg. 4iit. 15 part. 4. — estpaterom-
nium subditorum, etiam clericorum in temporalibus, cui
clerici praestare debent fidelitatem, suntque ejus suhditi,
ibidem. — semper debet legitimare naturales filios, quo-
tiescumque sibi petitur, n. 9 in princ. 1. 4 lit. 15 part. 4.
— bené potest filios clerici, etiam in sacris constituios,
legítimos faceré, num. 4 1. 4 til- 15 part. 4. — si sit infi-
delis, et subditífideles, an possit cogi ad recipiendum pre-
lium, vel corara utationem pro jurisdictione, subidera adsil
periculura fidei, vel fideliura ipsorura, nura. 1 pertext.
ibid. 1 8 lit. 21 part. 4. — Et quid si Rex etiam cum sub-
ditis ad fidem converlalur, an amittat eorum dominium,
et jurisdictionem, elan occupantes principatus infidelium
tuli sint quoad Deum, si illud facianl de Papae volúntate,
nura. 3 ibid. — Rex si juslitiam faceré neglexerit, etnolit
malefaclura emendare, dicitur regnum vacare de fado, et
de jure, num. 7 leg. 5 tit. 24 part. 4. — Iraperator, vel
alius in sua propria causa judices esse uon possunt, n. 8
1. 5 tit. 24 part. l\. — an possit esse judex in injuria regno,
vel reipublicse regni facía , et an idera sit dicendum in Pa-
pa, si fiat injuria ecclesiae suse, dict. n, 8. — si donav'erit
alicui raille vassallos, de quibus intellígi debeat, n. 11. 2
lil. 25 part. 4- — osculatur in raaiui , Papa vero in pede,
num. 3 1. 5 tit. 25 part. 4- — El in quibus casibus manus
Regis osculari debeat, ibid n. 4. — Rex lemperari debel ab
hoc ósculo suae raanus, ibidera. — gratis hospilari debet ü
subditis, alii vero domini secus , n. 2 I. 6 lil. 25 part. 4-
— nunquam praesumitur quid faceré de pieniludiue polcs-
tatis, sed decenler, elsecundüra jus, dict. n. 2. — non im-
ponit vassallis Baronum, illis subveníeiilíbus colleclam in
eodem casu, et quare, ibid. — an possit remitiere poenam,
quae parli offensae debelur, et quid si ad hoc adsil justa
causa, n. 8 I. 11 til, 25 part. 4. — an ex causa prohibere
possit, ut ejus subdilus ad aliudregnum se Iransferre pos-
sil, n, 2 1. 13 lit. 25 part, 4. — an cura causa possit ma-
gnatem de uno loco ad alium Iransferre , n, 1 qua;st, 23
1. 10 lit. 16 part. 4- — gaudet privilegio rainoris, et qua-
re, n, 3 1. 3 tit. 1 part. 5. — Et ipse solus in islo regno le-
ges condere polest, ibid. — Rex si recipiat rautuura , an et
quando oblígclur; etquidsimutuans probtl inslaniem ne-
cessilalem, licí;tnon probetilludnon fuisse versum in ipsíus
ulililatera, an illud sufliciat , vel non , nura. 3 el 7 leg. 3
tit. 1 part. 5. — an possit homines suos stipendiarios alte-
rius faceré, ita quod lili transeant in ejus dominium, n. 3
1. 9 til. 4 part. 5. — si alicui cerlum locura, vel monlem
donaverit, et donalarius in loco illo de novo populura aedifi-
SEPTEM PARITTARUM.
á-:o
cet, el ilH loco nomine territorii totuni locum sic diUum
reputet , an tuliter aedificans ibidem jurisdiclionem civilem,
vel criminaleni habeat, ct quando, n. 4 J, 9 tit. It part. 5.
i— si Villam, seu Caslrum alicui donet cum ómnibus
junbus,etc. quid sub bac generalitate donare videatur,
num. 5 dici. leg. 9. — an possit alicui concederé regaüa,-
sive ad tempus, sive in perpetuum, nura. 9 dict. leg. 9 per
text. ibid. Ut. 4 pnrt 5. — si ipsc solus sit testis alicujus
teslamenli, an teslanieiitum valcat, et quid in alio domino
illius térra; , num. 2 1. 1 lit. i part. tj per text, ibidem. —
dicilur filias Regís in vita palris sui , nnm. ¿i in princ. I. 21
lit. 3 part. G. — babel dúplex palrimoniuní, niim. 2 1. 13
lit. 9 part. 6. — Et au ea qu;c regí accedunt jure confisca-
liouis, sua sint, et ab eoalienari poí^sint, dicl. num. 2. —
Rex au possil suum putiiraonium alienare, vel minuerc,
n. 2 1. 10 lit. 18, etnuni. 1 1. 28 lit. 11 part. 3, el n. 3
1. 13, et n. 2 1. i.i til. 9 part. 6. — potest faceré majoriam
derebus babitis extra regnum in aliuai filium, quíim ma-
iorem ; num. 3 qua;st. 2 leg. 32 tit. 9 part. 6. — an po^sit
patri licetitiam daré ad Taciendam majoriam in filium spu-
rium stanlibus Icgilimis, et quando, et qualiler, in dict.
num. 3 qusesl. 8. — non potest filio sccundogenilo regnum
daré, quod a consuctudine, vel providenlia priraorum
constituentium pcrlinet primogénito, num. 2 qua;st. 28 1. 3
lit. 13 part. 6. — potest in inlegrnm restituí adversuslse-
sionem sibi faclam , num. 2 I. 10 per text. ibidem , lit. 19
part. 6. — Et apud Reges est univcr.^a respublica Roma-
norum, num. 2 supradict. in princ. — Rex an post qua-
driennium reslíluatur in integrum, quando enormissimé
Iksus sil, n. 5 et 6 dict. I. 10. — Et qualiter damnum istud
consideran debealinhacpra;scriplionis materia, ibid. n. 7.
— Et quando damnum est enormissimum , inlra quan-
tum tempus tune restitutio pcli dcbcat , num. 8 dict I. 10
per text. ibid. lit. 19 pnrt. 6. — Et (|uo tempere proescri-
bantur acliones competentes Regi, vel fisco, dict. n. 8. —
Rex nulla pnecedenle fama publica ad inquisilionem pro-
cederé potest, et quid in judicibus, n. 1 1. 5 lit. 10 part. 7.
— si capiat civitalem, an cives ipsius sintservi, vel non,
num. 9 1. 1 lit. 2 part. 7. — Alpbonsus, legum Partitarum
conditor, fuit inscieniia Astronomía; insiguis, num. 6 1. 1
lit. 23 part. 7. — solus crimina indulgere, et remiltere
poterit, et qualiter, et (|uando , et qualia, gloss. I. 1 per
text. ibiJ. tit. 32 part. 7. — cíim crimen indulgel alicujus,
quae per taiem remissionem remisisse videatur, et de elTec-
lu talisremissionis, et quae opcretur, num. 5 1.2 per text.
ibid. lit. 32 part. 7.— De hoc vid. supra in verbo Reges,
«I in verbo Phinceps.
RiCHi homines qui dicantur, et quare sic coguominen-
tur, n. 1 per text. ibid. 1. 10 lit. 25 part . 4. — qualiter
puniantiir pro ipsorum rapiña, n. 7 I. 11 tit. 25 part. l\.
RiEPTL'M quid sit, et undc dcducatur, et ad quid prosit,
et an sil in usu , num. 9 in prooem. et in leg. 1 per text.
ibid. tit. 3 pait. 7. — pcrqucm fieri possil, vel non, glos.
1. 2 lit. 3 part. 7 per text. ibidem. — ordinaturadpugnam,
el ideo per proprias personas fieri debet, et an per mino-
rem, num. 4 ibidem. — per (¡uos, et advcrsus quos fieri
possit, gloss. leg. 3 üjid, — El ex quibus rieptum concedí
debet, et permitlitur ínter aliquos, et quando, num. 11.4
ibid. per illum text. — El an unus pro alio possit absenté
reptare, responderé, et quando, etquis, gloss. I. 5 per
te-t. ibid. til. 3 part. 7.
RixA dicitur Ínter dúos lanliiin; et quid sí aliquirixave-
rintin domo Regís, vel in curia, n. 1 1. 3 tit. 16 pan. 2,
— Et quando teneantur omnes se interponereprosedanda
rixa, ibi num. 5 per te\t. illum ibidem.
Rixosus homo íi Collegiis excludilur, u. 2 1. 14 tit. 10
part. 5.
Robaría si fiat mercatoribus, anet quando dominusloci,
vel civilas ad emendam teneantur, n. 7 1. 4 tit. 7 part. 5.
RoBATOR strala; quis dicitur, et qualiler puniatur; et
quid si non derobet in publica slrata, sed in non consueta,
num. 12 1. 3 tit. 8 part. 7.
RoGATioNEsanpossintlegaripertabellionemmortuum, et
an ejusiui'redes illas haberepossint, n. 71.55 tit. 18 part. 3.
RocATLS, et non potest rogarí labellio, nisi tantüm de
bis , quse fiunt in ejus prasenlia, num. 1 ad fin. 1. 6 tit. 5
part, 5. — debet esse lestis tam in testamento in scriplis,
quíim in nuncupativo, elan boc probetur per dúos testes,
si notaríus illud non attestetur ; et quid si se subscripsit, et
illud testator promisit , an pra;sumalur rogatus, n. 7 1. 1
lit. 1 part. 6.
Romana Ecclesia est capul mundi , aliler dicens est ba;-
relicus, num. 3 1. 2 tit. 9 part. 1. — Roma oblinet prin-
cipatum , et caput mundi , est enim capul orbis, num. 1
leg. 4 ibidem. — Romac est securum morari, ibid. n. 2.
RoMüLUS si ínterfccit Remum fratrem, illud fecit, quia
erat superior, alias si par esset, non poluisset, num. 4
1. 16 lit. 28 part. 3.
Ruptor pacis, et Ireugae aequiparantur, et qualiter isti
punianlur, gloss. I. 3 et 4per text. ibid. tit. 12 part. 7.
RusTíciTAS tantüm excusat in casibus in jure expressis,
num. 3 1. 6 tit. 14 part. 3. — sánela nibil habet occultum,
num. 8 1. 5 til. 9 part. 5. — non excusat rusticum saga-
cení, num. 11 1. 13 lit. 7 part. 6.
RusTicLS quisproprié dicaturad hoc, ut excusctur juris
ignorantia, num. 9 1. final, tit. 1 part. 1, — anexcuselur
propler juris ignorantíum eo modo, qup excusatur miles,
num. 9 ibid. supradict. — confilens peccata sua Sacerdoti,
quem credit babere potestatem confilendi , an salvetur in
fidesua, num. 6 1. 21 tit. 4 part. i. — Rusticitiis venit in
consideratione respeclu temporis injungendsepoenitentise,
num. 8 1. 25 lit. 4 part. í. — Rusticitati parcendum est,
num. 9 1. fin. tit. 2 part. 1. — parcitur in casibus tantüm
ü jure expressis , dict. num. 9. — Rusticorum vita tutior
est, quaní quiescentium deliciosorum divitum, num. 8
1. 25 lit. 4 part. 1. — Ruslicus quis proprie dicatur, n. 3
1. 6 tit. 14 part. 3. — si sil contumax, an admittalur ad
appellandum, num. 2 in fin. I. 9 tit. 23 part. 3. — et de
natura rusticorum est, cura dicantur, superbire, etseiti
elalionem exlollere, num. 5 leg. 55 tit. 5 part. 5. — si
renunticl beneficio 1. 2 C. dereschid. venclit., |)riusdeillo
ccrliorari debet, num. 12 ad fin. leg. 56 tit. 5 part. 5. —
siremsuam vendiderit in fraudem trihutorum, an vendí-
lio leneat, num. 1 I. 59 ibidem. — si enorniissimelaedatur
in transaclione, an possit intentare remedium I. 2 C. de
rescind. vciidil., num. 2 I. 34 tit. 14 part. 5. — qualiter
lestamenlum suum faceré possit , et quid hodie, num. 1
1. 6 per text. ibid. lit. 1 part. 6. — si ab aliquo sit hajres
institulus, an ab éo tanquam ab indigno bsreditas tolla-
tur, si neccm defunctí non vindicaverit, num. 8,et n. 11
leg. 13 per '.cxt. ibid. lit. 7 part. 6. — qui sagax est, non
excusíitur pra;textu rusticilatis, et qui veniant rusticorum
appellalione, dict. n. 11. — an possit militem reptare, et
ad duellum vocare, n. 1 1. 2 per lext. ibid. lit. 3 par!. 7.
USO
INDEX MATEUIARUM
Oabbata quare consccrentur in honorem Mariae, num. 2
1. 6 tit. 23 part. 1. — non debent jejunari de prsecepío,
num. 1 ibidem. — Etiñ illis non debent comedí carnes,
ibidem in n. 3.
Saceroos eo ¡pso, quód ordinatur, non videtur posse
propter id confiten sine licentia superioris , et quid in pa-
rodio, num. 1 leg. 21 lit. 4 part. i. — proprius quis sit,
num, 5 dict. I. 21. — parochialis si propter multitudiiiem
non possitomnes coníiteri, an aliuní Sacerdotem convoca-
re possit, n. 1 ad fin. dict. 1. 22. — quse sacramenta possit
administrare, et quae non, sed relinquunlur Episcopis,
num. 1 1, 8 tit. 4 parí. 1. — quam debejt infirmis poneré
poenitentiam, et qualiler tune illis dicere debeat, num. 2
leg. 25 tit. 4 part, 1, — tempore confessionis an debeat
atlendere, an poenitens sit dives, vel non, etadquid,
num, 4 dict. leg. 25. — imponere debet poenitentiam pec-
catori secundum peccatorum qualitatem, ibidem. — an
magis peccet, quam laicas in eodem genere peccali , etan
illud quod sit clericus, nec ne, veniatin consideratione ,
num. 5 dict, 1. 25. — qu£E attendere debeat tempore in-
junctionispcenitentiae, num. 13 in nied. dict. leg. 25. —
potest ex causa minuere poenitentiam alicui positam per
Papam, ibidem. — potest ex causa mutare, dispensare,
et minuere pcenitentiam publicam, dict. num. 13 in fin. —
qualiter se liabere debeat erga poenitentem, et an illum
debeat interrogare, vel non, num. 1 in princ. 1. 26 ibid.
— perscrutari debet conscientiam pnenitentis, sicuti médi-
cos vulnus, num. 2 in princ. dict. 1. 26 lit, 4 part. 1. —
tria debet attendere tempore confessionis circa interroga-
tiones faciendas poenitenti, num. 2 suprad. — cognoscens
carnaliier filiam spiritualem , quam poenam debet sustine-
Ti, num. 2 I. 33 tit. 4 part. 1. — non debet confessiones
revelare, eliamsi excommunicetur, ve! aliter compellatur,
etetiam sisibi praecipiatur k Papa, num. 1 leg. 35 tit. 4
part. 1. — seu alius qui tempore necessitatls audivit con-
fessionem alicujus, testis contra confítentem esse non po-
test, num. 2 in princ. dict, leg. 35. — quando poterit
confessionem revelare de licentia poenitentis, ibidem. —
non debet unquam confessionem revelare, etiamsi sciat
seditiones , et damna magua aliier posse evenire , n. 4
dict. leg. 35. — potest in genere redarguere delictum
sibi confessatum , et illud detegere, ibid. ia fin, — pceni-
tentias concederé non potest, nisi tempore poenitentiae ,
num. 1 1. 45 tit. 4 part, 1. — eo animo celebrans, scilicet,
ut Deus perdat aliquem, an conficiet Corpus Ghrisli, et de
poena ipsius, num. 2 1. 51 tit. 4 part. 1. — Sacerdotes cu-
ram animarum habentes prsedicare debent, num. 3 leg. 9
tit. 6 part. 1. — Sacerdos baptizans cum aqua non conse-
crata, necessitate non interveniente, peccat mortaliler,
num. 2 in princip. I. 2 til. 4 parí. 1. — respirans, spuens,
vel aliud naturale faciens tempore quo baptizat, vel quan-
do verba proferí, an propter lioc baptismiim vitielur, n. 3
dict. 1. 1 tit. 4 part 1. — quando tencatur victum propriis
manibus quasrere, num. S leg. 9 tit. 10 part. 4. — confu-
gientem ad ecclesiam ron defendens cüm possit , an tenea-
tur pro illo solvere, num. 2 in fin. 1. 2 tit. di part. 1. —
Sacerdotes quare cum vestibus suis sepelian'ur, num, 2
1. 13 tit. 13 part. 1. — Sacerdos non debet arctari ad di-
cendum quotidie Missam , et qualiter taüs condiiio in tes-
tamento apposita valeut, nuirl. 4 leg. 6 lit. 16 pait 4. —
reit¿ locat opcrassuas , el pro spiritualibus aliquid recipil.
si non habeut alias unde vivat, num. 6 1. 3 lit. 17 part d,
— Sacerdotes majorera habent dignitatem, quíim Reges
in novalege, in veteri erat secüs, et quare, num. 2 1. 6
tit. 1 part. 2. — Sacerdoti de altari vivere, non vero luxu-
riare permittitur, n. 4 1. 12 tit. 28 part. 3. — Et habentes
necessaria conlenti esse debent, qnod quale sit, secundum
qualitatem personarum esse debet, dict. n. 4. — Sacerdos
an possit filium adoptare, et an possit filium spurium de
rescripto Princi|)is arrogare, et eum haeredem faceré,
num. 2 1. 2 til. 16 parí. 4.
Sacer obdo habet in se annexum volum continentise,
eliamsi ordinalus illud ordinalionis tempore non promis-
erit, n. 3 1. 32 tit. 6 part. 1. — Sacer locus, idem est,
quod religiosos locus, et an convertanlur, n. 1 1. 1 tit, 12
part. 1 , et ibi quando dicelur locus sacer. — Sacer lo-
cus utrum esse dicalur, ubi quis fuit sepultas , et quid de
jure canónico, n. 1 1. 14 tit. 28 part. 3.
SociETAS máxima quae damna secum afferat, n. final.
1. 36 tit. 5 part, 1.
Sacramentüm unde dicalur, n, 1 in prooem. tit. 4
part. 1. — Sacramentüm Confirmationis quid sit, et ad
quid, n. 7 in 1. 1 tit. 4 part. 1. — Sacramenti Unclionis
virtus, ibid. in n. 5. — Sacramentüm Euc!iari,stiae toüit
venialia peccata , et augel gratiam, dict. n. 7 dict. 1. 1, —
Baptismi quid sil , et quare fuerit potius inslilutum in
aqua, quám in alio liquoium, n. 1 1. 2 til. 4 part, 1. —
Poenitentiae et Eucharistise k solis Sacerdotibus adu-iini-
slratur, n, 1 in med. I, 8 tit. '4 part, 1. — Confirmationis
quare hominibus detur, n. 1 leg, 11 tit, 4 part. 1. — ''•"-
charisliae qualiter, et per quos infirmis debeat portar!,
gloss. leg. 61 tit. 4 part. 1. — Extrema;-Unctionis á solis
Praesbyteris recipi debet, non vero á laicis, etiam instante
necessitate, n. 3 1. 69 ibid. — Eucharistiae quo tempore
sumí debeat , ul adimpleatur pra?ceptum , n. 4 •• 34 til. 4
part. 1. — Eucharisliae debet infirmis dari eliam tempore
interdicti, n. 6 per text. ibid. 1. 45 tit. 9 part. 1. — Sa-
cramenta hajreticorum in forma ecclesiae Iradila sunl bona,
et bené valent, et quare, n. 4 1. 19 lit. 10 part. 1. — Sa-
cramentüm Eucharisliae debet condemnatis, eis pelenli-
bus, dari, n. 4 per text. ibid. 1. 7 tit. 13 part. i. — Sa-
cramenta á malis ministris sunt accipienda, quandiu lole-
rantur, etbene prosunt, n. 7 1. 14 lit. 17 part. 1. — Sa-
cramentüm Baptismi et Poenitentiae in necessitate ab iníi-
delibus percipi potest , et an Corpus Domini , n. 9 diel»
1. 11. — Et an per Sacramentüm Matrimonil imprimatur
character, n. 9 in prolog. 4 part. — Sacramentüm Malri-
monii magnum est, el quare, num. 10 per text. ibid. dict.^
prolog. 4 parí. — an possit sublrahi illi, de quo judici
fuit denuntiatum, si illud soli denunlianti notum, sit n. 16
in dict. prolog. — Sacramenta tribus de causis fuere in-
troducía , n. 1 in proeom. lit. 4 part. 1. — quae necessa-
ria, quae vero voluntaria sint, ibid. n. 2. — talia sunt acci-
pientibus quali corde accipiunlur, dict. n. 2. — non pe-
tentibus dari non debent , hoc scilicet, si peccata sinl raa-
nifesla , alias secüs, ibid. in dict. n. 2. — voluntaria quae
sint, et ad quid ordinentur, n. final, in procem. tit. 4
part. 1. — non debent dari ñeque adminislrari nisi ad
illud, ad quod insliluta fuerunt, n. 1 1. 12 tit. 4 part. 4.
Sacr« res jussu Papae possunl fieri profana}, n. 5 in
fin. 1. 8 til. 10 part. 1. — ad usum publicum consecralaj
alienar! non possunl, seciJs si ad usum privatum, num. 1
1. 4 3 til. 28 part. 3. — El ad quos consecratio rerum ec-
SEPTEM PAIITITARÜM.
A31
clesiaslicarum pertlneal, et an illud delegan possit aliis,
n. 2 1. 13 tit 28 part. 7. — Sacrae res usucapí non pos-
sunt, et quare, n. 1 I. 6 tit. 9 part. 3.
SACRIL^:Gll■M aii sit crimen ecclesiaslicum, et quis judex
cogiioscet, n. 6 1. 58 tit. 6 part. 1. — an committatur, si
invadimtur bona clericorum, n. 7 ibid. — quid sit, et
qua? requiranlur tam de jure civili, quñm canónico, ad
hoc iit dici possit sacrihgium, n. 2 i. 4 tit. 18 parl. 1. —
commillitiir verberando clericuni, sive personara eccle-
siasticam, vel coeundo cum uioiiiuli, n. 3 dict. 1. 1. —
angelur ex persona ejus in quem conimitlilur, ibid. — nia-
jus e>t verberure clericum in majoribus ordinibus conslilu-
tum, quám in niinoribus, ibid. — commiltilur per solam
deleniionem rerum eccksiaslicarum , n. 5 I. 1 lit. 18
piirl. 1, et n. 1 1. 3 ibid. — est uliquem offendere in
scliolis, n. 5 I. 2 til. 18 part. 1. — conimillitur propter
>ini lurbalivam in rebus vel juribus ecclcsiasticis , vel
propter earum deleutioneui, n. 1 1. 3 ibid. — commitlilur
extrahendo monachum á monasterio , et si clericus sit
extrahens, debet deponi , n. 2 1. 6 tit. 18 parl. 1. — quis
puniat, et de ejus poena de jure canónico , et civiii, n. 3
1. 6 lit. 18 part. 1 , et n. 2 1. 9 ibid. — Sacrista si non
est deputatus ad recipienda deposita, sed tantum ad cus-
todian! vasorura, si deposiluní nomine t.cclesiae receperit,
an ex hoc obligelur ecclesia, n. 2 1. 7 lit. 3 part. 5.
Salís proprielas qute sit, et an venial ia legato alimen"
torum, n. 7 1. 1 lit. 5 part. 1. — Sal an venial appella-
tione victualium, n. 6 1. 10 tit. 18 parl. 2. — in que pre-
lio per prívalos, ubi puleus salatus invenilur, debeat vendí
salinariis, qui conducunt ü Rege, n. 3 1. 11 tit. 28
parís 3. — et an facientes sal possint compelli, ut illud non
vendant, nisi fisco tantüm, n. 1 1. 55 tit. 5 part. 5. — debet
dispergí in domo proditoris deslrucla , n. 1 el 2 1. 2 tit. 2
part. 7.
Salinariis quí conducunt á Rege sub certo pretio, debet
eis vendi sal k privatis, ubi est puteus salatus, n. 3 1. 11
tit. 28 part. 3. — Salinarií bené possunt inspicere domus
privatorura , sí credant íbi esse sal de extraneo regno as-
portatum, dict. n. 3 in fin.
Salina in praediis privatorum ínveniuntur, sicuti et
mt talla , etquid in regno ísto servelurín venditione salis,
n. 3 I. 11 til. 28 part. 3. — ex puteis et fontibus salatis
pertinenlad Regem, sicuti metalla , et an quilíbel possít
se de íllis intromittere, ¡bidem. — Et quid si salinas istae
sint in praediis pri\atorum, dict. n. 3. — Hi lamen pri-
vali obligantur per leges hujus regní venderé sal in certo
'pretio salinariis conducentibus k Rege, ibid.
Salarium duplicatum an unus habere possit ratione
officiorum,n. final. 1. 60 tit. 5 part. i. — Salariati á Rege
in officio suo ¿í parlibus aliquíd recipere non debent,
eliamsí sponte sibi detur, n. 4 1. 8 lit. 9 part. 2. — Sala-
rium doctoris in quo debeat solví, et quíbus privilegiis
ulatur, el an dolí assimilelur, n. 2 1. 3 lit. 31 part. 2. —
Salaria advocalorum an dicantur bona quasi castrensía,
vel non , có quod ex privata causa descendunt, n. 4 1. 2
tit. 2 part. 3. — judicum Regis unde eís solví debeant,
n. 1 in nied. leg. 2 til. 4 part. 3. — advocalorum, sive in
causis civilibus, sívecriminalibus, quae sint, et quid de
jure regní, n. 5 1. lA tit. 6 part. 3. — Et an judex sine
partís petitione istud taxabit in fine lilis , ibidem. — Sala-
ria inquísilorum quando eis dari debeant de camera Regis,
et quare, quando vero non, num. 2 1. 7 til. 17 part. 3. —
qualía debeant dari tabellionibus , et quid si salarium non
esttaxalum, num. 3 1. 13 til. 19 part. 3. — secretarioriMU
Regis, et nolariorum consilii, et cancellariae, n. 4 ibid.
— labellionum qualia hodie sint; et quid si plus reci-
piant etiam ab sponte solvenlibus, num. 1 et 2 1. 15 lit. 19
part. 3. — Et si judaei inslrumentum faciant , an minora
salaria ab eis debeant percipere, num. 3 dict. leg. 15. —
Salaria cancellarii qualia esse debeant , et de quali moneta
debeant salaria eis solví, n. 1 et 2 1. 5 lit. 20 part. 3. —
Salarium an exigi possit k partibus á judice ordinario, et
quando; vel k judice delégalo, pro babendo assessore,
n. 4 I. 2 tit. 21 part. 3. — assessoris an communiler ab
ulraque parte solví debeat, et quando ab una tanlúm,
n. 2 1. 3 tit. 21 part. 3. — Salaria praesidum, et correcto-
rum, et raedicorum, et magislrorum ex reddilibus publí-
cís solví debent, n. 3 1. 10 tit. 28 parl. 3. — nolariorum,
procuralorum, arbitrorum, vel mechanicorum, an sit cas-
trense peculíum, n. 7 1. 7 tit. 17 part. 4. — Salarium in-
tegrum an debeat habere famulus infirmus, vel non, et
quibus expensis curabilur, n. 1 1. 7 tit. 2 part. 5. — inte-
grum an debeat dari haeredibus judicum , magislrorum ,
vel aliorum officíalium, si ante annum decesserint, gloss.
1. 9 lit. 8 part. 5. — Et quid in advócalo, qui decessit an-
tequam finiretur causa , ibid. in n. 7, 8 et 9 per texl. ibid.
— Salarium pro labore, el honore debet magistro dari,
num. 1 per texl. ibid. I. 11 tit. 8 part. 5. — recipiens ab
aliquo propter cuslodiam , an ille tune de levissima culpa
teneatur , num. 1 1. 15 til. 8 part. 5. — an debeatur me-
dico, qui elapso tempore conductionis servivit, et an vi-
deutur íllum reconducere, quí solitam mercedem illi prae-
stiterit, n, 1 1. 20 til. 8 part. 5.
Salm« si destruantur propter inordinatam pluviam,
si erant salmae chartarum, aut librorum, an destruclio ad
muliones perlineat , n. 2 1. 8 lit. 9 part. 5.
Salomón in undécimo anno genuit filium, n. 6 1. 6 tit. 1
part. 4.
Salus an possit procurar! per incantationes, vel simile,
n. 41. 3 lit. 23 part. 7. — hominis tanquam respublica
est luenda, n. 6 1. 4 lit. 30 part. 7.
Salvum conduclum perpetuum íi solo rege dalur, tera-
porale vero k judice dari potest, num. 15 leg. 1 líl. 2
part. 7.
Sana MENS praesumitur in unoquoque, nisi conlrarium
fuerit probatura, n. 2 1. 2 lit. 14 part. 3. — Nisi aliquibus
índíciis conlrarium apparuerit, et an tune credatur no-
tario atlestanti de sana mente testatoris , n. 2 supradict.
Sancti nobis patrocinantur in patria , n. 3 in procera,
tit. 23 part. 1. — Suntque venerandi publica de volúntate
Papae, vel Episcopi, aliíis non , n. 2 I. 1 tit. 23 part. 1. —
Sanctus non dicilur quis ad hoc, ut pro tali veneretur,
nisi fuerit per Papara approbalus, nec suTAciunt miracula,
cura aliquando a raalis fianl, n. 3 1. 66 lit. 4 part. 1.
Sanguis si minui tur in decima tertia die mensís Februarii,
ille íllo anno ex febrilí disteraperanlia non moritiir, n. 5
1. 15 lit. 7 part. 1. — Sanguinis effusio injurióse in eccle.
sía causal, ut ea ilerüra reconcilielur, n. 1 1. 20 til. 10
part. 1. — Et quid sí sine effusione sanguinis horao ibid.
occidatur , ibid.
Sanguinolenti filii qui dicantur, et quare síc nominen-
tur, n. 1 1. 4 til. 20 pan. 4.
Sanitas, et an pro conferenda sanilate medicus licité
pecuniam recipial, n. 81. 10 lit. 8 part. 5.
U2
INDEX MATEPJARCM
Sapientes in rebus dubiis plus alieno, quam proprio ju-
dicio adliüerent, n. 1 leg. 1 lil. 21 part. 3. — elecli ad
consulendum, an prlus jurare debeant , n. 7 1. 2 lit. 21
parU 3. — Etdeistis ad lioc eleclis, vide supra in verbo
AssESSORES. — Sapientes elecli ad consulendum , si de
causa cognoverint, an ad consulendum possinl compelli ,
11. 10 I. 2 tit. 21 part. 3. — Sapiens esse credilur ille, qul
magis laboravit, quam ad addendam scientiam laborare
requiritur, n. 3 per text. ibid. I. 15 tit. 9 parí. 4. — cui
ordinalio testamenti, alicujus commissa fuit, an addere, vel
minuere poterit voluutali leslatoris, num. 6 leg. 11 lil. 3
part. 6.
Sapientia ibi adest, ubi et labor est, n. 3 per text. ibid.
1. 15 lit. 9 parí. 4-
Sarraceni si secundüm ritum ipsorum cura pluribus
uxoribus conlraxerint, an teneat ipsorum matrimonium,
n. 2 1. 6 tit. 6 part. A — et cum Sarracenis liciUun est
Chrislianis manducare , cum Judajis autem non, et quare,
n. 2 1. 8 per text. ibid. lil. 24 part. 7. — Sanacenus unde
nomen assumpsit, et alia, n. 1 1. 1 per text. ibid. lit. 25
part. 7. — qualiter ad Christi fidem converli debeat, et de
pana injuriantium , gloss. 1. 2 et 3 tit. 25 part. 7. — Et
de poena Christianorum, qui efficiunlur Sarraceni,
n. 1, 2 et 5 leg. 4 ibidem per illum texl. — Sanacenus si
fiat aliquis Christianus, quando et ex quibus causis poe-
iiam non mereatur , ñeque sil infamatus , ñeque bona , vel
famam amiltat, gloss. 1. 8 per textl ibid. lit. 25 part, 7.
— qui carnaliter Christianam cognovit, qualiter sit pu-
niendus, n, 1 et 2 I. 10 ibidem per illum lextum. — Sarra-
ceni per Principem Christianam carcerari possunt , n. 2
I. 6 per text. ibid. tit. 28 part. 7.
Satisdare an tenealur debilor de solvendo intra lempas
dilationis sibi dataj á creditoribus, n. 4 1. 5 lit. 15 part. 5.
— an ttneatur maler , quando est tutrix legitima, vel tes-
tamenlaria , n. 8 1. 9 tit. 16 part. 6.
Satisdatio est per debilorem danda creditori , quando
per Principes privilegium fuil tempus solulionis proroga-
lum, n. 2 I, 33 tit. 18 part. 3. — Et an isla salisdalio re-
mitli possit per resciiplum Priniipis, et quid si debilor
satisdare non potuerit, ibidem. — Salisdutio quam pise-
stare debet usufructuarias , de hac vide supra in veibo
Cautio. — an requiratur, quód praestelur per tutorem
legitimum, vel dulivum, et quando non, n. 5 1. 9 per
text. ibid. et n. 3 1. 12 lit. 16 parí. 6, — El an prajstare
possint in alia die , quám dalse tulelaí, et an antea admi-
nistrare possint, dict. n. 5 in princ. — Et quid in paire,
vel patrono, ibidem. — Et quid si tutor multíim dives
sit, ibid. et n. 3 1. 12 tit. 16 part. 6. — Salisdutio lutoris
an debeat augeri, si augealur paüimon'um, dict. n. 5. —
an debeat fieri k matre, quando est tutrix legitima, vel
testamentaria, n. 8 1. 9 ti'. 16 parí. 6. — proposita n nia-
litiosum lutoris non mutal, n. 3 1. 1 per lext. ibid. tit. 18
parí. 6.
Satisfactio nisi per ha^redem íiat, el si ipse illam in se
suscipiat, defunctus non volabit ud palriain coelestem,
n. 13 1. 2 tit. 15 part. 6.
ScALA, et de poena apponenlis scalas ad muros, vel ad
fenestram alicujus puelliE causa violandae virf^inilalis, et
an eadem pauiatur fur isla faciens, num, 5 1. 18 tit, 14
part. 7.
SciRE, el ille qui scit, et non prohibel, cñm Tacere
possit, consentiré videlur, n, i per lext. ibid. 1. 10 til. I
part. 5. — Et scienli non infertur dclus, ñeque injuria,
n. 9 1. 14 tit. 5 part. 5. — Scire est \em per causas cog-
noscere, num. 1 1. 13 tit. 13 part. 2. — praesumitur quis
valorem rei sua;, et qualiter istad intelligatur, n. 4 ad
fin. 1. 56 til. 5 part. 5. — an dicatur illud, quod quis ab
aliquo audivit, et quando, num. 6 1. 5 tit. 9 part. 4. —
pra;suniitur ille, qui in re aliqua laboravit, num. 2 1. 5
tit. 9 parí. 4- — vel scire deberé ídem sunt , num. 7 1. 1
lit. 9 part. 7. — nolens habetur pro sciente, n. 4 per texU
ibid. 1. 3 tit. 3 pari. 4. — Sciens, et scienli non infertur
dolus, num. 1 leg. 6 tit. 19 part. 6. — Scienler faciens
aclam, quod est probibitum fieri, miiiüs punilur, quám
si ignoranler fecisset, et quare, num. 1 leg. 41 tit. 6
part. 1.
ScHisMATicus eligi non potest in Episcopum, num. 13
per texl. ibid. 1. 22 lit. 5 part. 1.
ScRiPTUK\ an requiratur in donatione quae excedit quin-
genlos solidos, n. 1 1. 9 per text. ibid. lil. 4 part. 5. —
Et quid in Principe donante, vel in donatione quse h prí-
valo sibi fit, ibid. — Scriptura, an et quando requiratur
ad validilatem conlractus, ita quod sine ea contractus non
teneal, n. 1 1. 6 per lext. ibid. tit. 5 part. 5. — Et quali-
ter hoc intelligatur, ibid. n. 2. — Sciiptura an sit ne-
cessaria ad hoc, ut tacita reconductio, quae fit sola vo-
lúntate, locum bnbeal, quando prima locatio in scriptis
facía fuit, n. 4 1- 20 lil. 8 part. 5. — an sit de substantia
in coutraclibus emphyteusis, num. 7 1. 28 ibidem. — in
muto obligat, sicut confessio, et an ex hoc possit con dem-
nari, num. 7 1. 2 lit. 11 part. 5. — Irino teste subscripta
babel vim publici inslrumenti , n. 8 1. 31 per texl. ibid.
tit, 13 part, 5. — publica diciturilla, quae per tabellio-
nem facta est, n. 4 1.3 tit. 2 part. 6. — an vitietur, sí
habeat verbum , quod nullo modo intelligi potest, n. 2
1. 28 til. 9 purt. 6. — debili quae est penes testatorem,
si alicui Icgelur, an videalur debitum illi legatum, n. 1
1. 47 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — an necessario inter-
venire debeat, cum sit treuga inter aliquos, n. 7 1. 2 per
text. ibid. tit. 12 parí. 7. — an sit de essentia legis, n. 1
1. 4 lil. 1 part. i. — an sit de substantia electionis ex
parte eligenlium , num. 4 1- 19 Jit. 5 part. 1. — an sit de
essentia, et substantia professionis, n. 5 1. 2 til. 7 part. 1,
— feudi, vel emphjteusis, si non sit solemniter confecla,
an possit juvari ex dictis lestium, n. 1 1. 3 til. !l4pait. 1.
-^an sit de substantia arbitrii, vel arbitramenti, num. 21
1. 23 lit. 4 part. 3. — an requiratur in conslilulione pro-
curatoris,n. 1 in med. 1. 21 lit. 5 part, 3. — ubi in con-
traclibus semper dcsideralur, an contrarium per lestes
probari possit, n, 2 in fin. 1. 32 tit. 16 part. 3. — Scrip-
turarum usus quare adinvenlus fuit , et an sit de jure
gentium, n. 1 in prooem, tit. 28 part. 3. — Scriplura au-
thentira qua; dicalur, quae vero publica, qua; vero prí-
vala, n. 1 1. i lit. 18 part. 3. — publica an de necessitate
debeal habere signimi crucis, et nomen Domini, num. 2
1. 2 tit. 18 part. 3. — plumbala íi privilegio in quo diíTe-
rat, el qualiter constet Principem in modum privilegii
concederé velle, n. 1 1. 4 tit. 18 part. 3. — Scriplurae ita
valent , si facta; sint in papyro , ac si factíe esscnt in mem-
bianis, et nn fieri possint in tabulis de lijíno, num. 1 I. 5
ibid. — quae fiunt ix Princi|)e, debent fieri per secretarios
Regis, n. 3 1. 16 lil. 18 part. 3. — Scriptura forensis quae
fit in judicio, an exigal teslium subscriplioriem, n. 1 1. 54
tit. 18 part. 3. — quando sumiiur de armario publico, an
SEPTEM PARTITARüM.
433
sit necesse quód STÍba armarii ponat testes, qiii ibidem
inlerfuerunt, dict. n. 1 dict. 1. 54. — alicujus contiactus
quid in se habere dobeat, gloss. dict. 1. 54. — quai sumi-
lur de protocollo iiolarirtnfirmi, an á notario rogato sig-
nan debeat, n, 5 1. 55 til. IS part. 3. — Et quidsi iiiter
protocolla i;otarii niortui aliqua cliarta soluta repiíiiutur,
anexemplari debeat, u. 15 dict. 1. 55. — Scriptura dú-
plex requirilur, quando quis se facit colonum perpeluum
alterius, num. 6 J. 89 lit, 18 part. 3. — an requiratur in
emancipatione, num. 1 1. 93 tit. 18 part. 3. — an debeat
inteivenire, quando aliquid solvitur minori , num. 4 1. 4
tit. 14 part. 5. — Scriplurae diversas ab eodem productae,
an se impediant; et quid si una esset originalis, alia
exemplata ; et quid si producantur diversa mandata facta
eadem die, n. 8 1. 111 tit. 18 part. 3. — diversa;, si ia
una adsit rasura, in alia vero non, an utile per inutile
vitietur , dict. n. 8 ad mcd. — Et quid si scriplurae non
essent contrarias, sed una est plenior altera, cui stabilur,
ib d. — Scriptura continens diera et horam, ei debet slari^
quia continet üoram, tanquam pleniori, dict. nuni. 8 ad
Cn, — sigillata Regís sigillo, etiarasi sil in comraudum ip-
sius, debet valere, num. 1 le?;. 114 tit. 18 part. 3 El
quid si sigillum perderetur, ibidem. — Scriptura sigillata
ab aliquo, quam fidem pro eo, et contra eum faciet, n, 2
1. 14 tit. lá part. 3. — si.'.illata ab ul quo apponendo si-
gillum ralione oílicii sui, quam fidem tune faciat, ibid.
in n. 3. — privata in qua testes scripj sunt ipsis viventi-
bus, ipsa nihil probat, sed testes ipsi scripti, ibid. n. 5. —
negala nihil probat, si ab adversario contrarium non fue-
rit probatum, el qualiterin hoc deb; ant lestes deponere,
et an dúo testes lanlíim suOici:.nt, num. 8 1, 114 lit. 18
part. 3, et n. 8 1. 119 ibid. — privata super rebus mobi-
libus, vel immobilibus, qualiter lestes super ea deponere
debeant , n. 10 dict. 1. 114. — si negetur fuisse manu ta-
bellionis facía, quas tune probari debeant, et quid si cre-
dens a notario faclam aliquas fecit solutiones, n. 1 1. 115
ibidem. — Et quid si tabellio ómnibus sil notus, vel
communiter habitus pro tabellione, ibid. n. 2 et 4. — Et
quid si instrumentum sil valde antiquum , et opponatur,
quod faciens non eral tabellio, ibid. in n. 5. — Scriptura
negata ab illo, qui dicitur auctoripsius, quam facial pro-
Latioiiem, n. 6 et 7 1. 115, et n. 6 1, 118 tit. 18 part. 3.
— negala, an tabellio debeat coram judice venire, eliam-
si sil in longinquo, vel tffectus sitinfamis, ibid. n. 2 et
n. 7. — caulionis sine causa facta non valet, n. 3 I. 119
lit. 18 part. 3. — privata á parte confessa habet vim pu-
blicas, et habet executionem paratam, n. 5 1. 119 supra-
dict. — privata íi parte negata , an per comparationera
litterarum fiat probatio , et an judex possit compellere ne-
gantem, ut de no\o aliquid scribat, ut fiat comparatio,
n. 5 et 6 1. 119 lit. 18 part. 3. — Scriptura in qua tutor,
sive curator fatelur se invenisse plura boua , quas pu|)illus
habeat, an ipsemet contra eam venire possit, eliamsi ab
eo praecesserit in hoc protestatio, n. 1 I. 120 l¡t. 18 part. 3.
— Et an Ídem sil jn rebus mobilibus, seu immobilibus,
dict. n. 2. — Ef an error ei aliquid prosit, el an talem
confessionem errore faclam revocare possit, ibid. in n. 3.
— Scriptura prívala mercatoris vi\i, vel mortui, qui fuit
bonus homo, quam fidem faciat, n. 1 et 2 1. 121 tit. 18
part. 3. — ab infami tabellione facta, an valeat, vel h for
renM, et qui non est de numero, num. 5 et8 1. 2 tit 19
part. 3, — clandesliné í» notario facía, an propter hoc
V,
puniatur, n. 7 dict. 1. 2 tit. 19 part. 3. — süper rebi.s
spirilualibus fucta íi tabellione laico, an valeat, ibidti.i
u. 10. — facta per tabcllionem íi domino crcalum in cju.;
fuvorem, an valeat in domini fuvorem, et quas scriptur.ij
isti faceré possint, n. G et 7 1. 3 ibidem. — an debeat pi\,-
pra nianu á tabellione scribi, num. 2 1. 5 tit. 19 part. o.
— Scriptuiae per abbre\¡aturas íieri non debent, el u.i
per abbreviaturas scribens ad inleresse, et damna lenea-
lur, n. 2 (14 1. 7 ibid. — Sciiplura ex quibus viliclur,
seu suspecta rtddatur, num. 2 el 3 per le.vt ibid. L 12
tit. 19 part. 3. — an requiralur in causis, sive liligiis
pauperum , et ad quam solutionem teneantur, et quando,
n. 3 1. 6 tit. 22 part. 3. — an requiralur, quando partís
paciscuntur de non appellando, n. 6 1. 13 tit. 23 part. 3.
— sive pretiosior sil, sive non, si scribatur in alieno pe.-
gameno, cuja sil, n. 3 1. 36 tit. 28 part. 3. — an requi-
ralur in nuntiationc novi operis, u. 9 1. 1 tit. 32 part. 3.
— qualis essedfbeat, quando per illam fit alicujus legi-
limalio, n. 9 I. 7 tit. 15 part. 4. — facta propria manu
sequiporalur instrumento publico, requiriturque iu ea
subscriplio, ibid. — an requiralur in filii emancipatione,
n. 4 per texl. ibid. I, 17 tit. 18 part. 4. — Et an per iu-
strumenium cniaiicipationis probetur prasumptivé, quod
filius sillcgitimus, ibidem.
ScRiPTOR qui promisit sua manu librum scribere, aii
illud possit faceré per aliuní, et (|uando, num. 2 1. 75
lit. 18 part. 3. — Et quid si duobus simul aliquid faceré
promisit, cui prius operau piaestandaj siut, num. 3 !. 75
tit. 18 part. 3. — Scriptor si per eum non slat, sed per
dominum, quia neccssaria ad scribendum non dat, aii
possit agere contra dominum ad inleresse, n. 4 ibidem.
— si librum scribat in pergameno alieno, ciijus sil líber ^
num. 2 I. 36 til. 28 part. 3. — libri in alieno pergameno,
sí ceciderit á possessione, an competal sibi actio ad repe-
tendum, ibid. r. 4.
Scribere promiltens librum , an illud per alíum faceré
possit, et quando, n. 2 !. 75 lit. 18 part. 3.
ScRiBENS librum in alieno pergameno, cujus sil líber
ille , n. 2 1. 36 tit. 28 part. 3.
ScANDALUM ut evitctur judex ínnoccniem puniré non
debet, n. 3 1. 50 lit. 5 part, 1. — evitari non debet, ncquc
propter illud debet aliquid omitti, si inde peccalum nas^
cilur, vel aliquo modo polest, n. 2 ibid. — non debet
aliquem impediré, ne veritatem dicat, dict. n. 3. ^— non
est justa causa dimittendi bona spirilualis, ibid, — quan-
do provenit ex malilia, nihil impedit fieri , ñeque admílli
debet, dict. n. 3. — impedit doclrinae securitalem, n. 5
dict. 1. 50 tit. 5 part. 1, — Scandalizanles non seraper
peccant mortaliler , sed eliam aliqunndo venialiler, et
quando, gloss, final. I. 52 lit. 5 part. 1. — Scandaluuj
fácil sapí', iit crimina cliam damnabiiia loleíenlur, et
propter illud parcilur nuilliludini, n. 1 1. 50 til. 18 part. 3.
SciENTiA legum consistil in mcdulla lationis, non in
corlice ip4us , gloss. fin. i. 13 tit. 1 part. 1. — Principis
ulrum requiralur in inlroducenda de novo consueludine,
et quando, gloss. peuull. 1. 3 lit. 2 part. 1. — pnpuiis sa-
tis probata dicitur, si probetur fama, num. 8 1. 5 lit. 3
part. 1. — qualis desideretur in Episcopis, sen alíis Pra—
latís, n. 2 in med. 1. 1 til. 3 parí. 1 , el gloss. in proipm.
tit. 5 part. 1, et n, 1 1. 22 ibid. —sola facit commii:i
delictum, et an hoc proceda!, si delictum non sil proba-
bile, n. 8 1. 6 til. 13 parí, 2. — esl ccrlilndo cujuslILuL
Ihk
IKDEX MATERIARUM
rei sensitiva, vel speculaliva, quam quis hab(t pcr se,
vel per alium, n. 1 I. 13 lit. 13 part. 2. — tl nota quód
lcnetur quis de sola scientia, etsi non participe! in cri-
mine, etquando, n. 2 pertext. ibid. leg. 2 lit. 28 parl. 2.
■ — illuminat mundura, et ignoranlia úiciliir lenebra
mundi , n. i in pronemio, lit. 21 part. 2. — doniini an re-
quiratur in prsescribenda contra illum sorviliite, nuni. 3
1. 15 lit. 31 part. 3. — et an ex ea sola quis punialur, si
non revelavit crimen Isesae majestolis, n. 16 in prooeni.
Zi, part. et num. 9 1. 5 lit. 9 part. 4. — pra;sumilur in
illisrebus, quae publica fiunt, n. 1 I. 5 tit, 9 part. 4. —
semper praisumilur jn laborante, n. 3 1. 15 lit. 9 part. h.
— Nam ad addiscendam scientiam labor reqniriUir, dict.
n. 3. — Scienlia an proprifc dicatur, quod cx veliemenli
opinionescitur, n. 7 I. 2 tit. 6 part. 6. — vel ignorantia,
quando praesumatur in lestatore, n. li 1. 10 tit. 9 parl. 6.
— an pra3sumatur in facto proprio, eliam anliquo, n. 3.
i. 11 ibidem.
ScHOLASTici in aliquo loco Iiabilantes, cni parodio di-
cenlur subjecti, n. 5 in (in. 1. 21 lii. 4 part. 1. — Sclio
lares ciini privilegia clerioruni hnbeant, si confugerint
ad ecclesiam , ibi defendendi sunt, n. 1 1. 4 tit. 11 part. i.
— iiihonesté vívenles possunl ab aliis sociis scholaribus
expelli de domo, n. 5 1. 6 lit. 31 | art. 2. — suntdejuris-
dictione Regis, sunt enim pro majori parte laici , num. 6
1. 6 tit. 31 part. 2. — Scholaris agens contra scholarem non
utitiir privilegio suo, et quare, n. 2 1. 5 tit. 3 part. 3. —
conventus á vidua corain poiestate, an habrat privilegiuin
antlienlicas habita, v. ibideni. — non studens privilegium
scliolarium siiidentium non liiibebit, et quaiido, num. 3
leg. li tit. 18 part. 3. — Scliolares sine llbris iiauriunt
aqnam cribro, niun. 10 1. 6 tit. 1 part. 5. — Scholaris,
qui malj versalur in domo, et ron potcst compesci k sua
insolcnlia, an possit expelli, n. 2 1. 14 lit. 10 part. 5. —
Scholarcs si cOnveniantur k socio pro aliquo íiel iio, anha-
beant privilegium, scilicet, ut non possiiit conveiiiri, nisi in
quantum faceré possunt, dedurto ne egennl, nura. 5 !. 15
lit. 10 part. 5. — Et qualiter lioc, S'ilicct in quantum
faceré possunt, debeat inlclligi, ibidem in n. 6. — Sclio-
laris, qui cesdt bonis, si post ccssionem libros enierit,
an ab illo auferri possint, n. 4 1. 3 lit. 15 part. 5. — ad-
discens scientiam sequiparalur miiiti arniato militiíE, n. 9
J. 5 tit. 15 part. 6.
Secunda accusalio quando commitlaturcontra primam,
ut de ea prius sit cognoscendum, num. 2 et 3 1. 4 tit. 10
part. 3. — Secunda jussio principalis an debeat exspectari
quando aliquid contra ejus jura concedil, efiamsi talis
concessio fiat motu proprio, n. 2 1. 2 lit. 18 part. 3. —
Secunda accusalio, vide de liac in verbo Accusatio.
Secundum , de isla dictione vide, num. 1 leg. 21 lit. 9
parl. 6.
Secundují testamentüm, vide de boc in verbo Testa-
iiENTUM , et in verbo Pbimum.
Secretarii Regum sunt snmme lionorandi, babentque
Comitum dignitatem, et íi tutelis eliam jam susceplis ex-
cusantur, n. 2 1. 7 lit. 9 part. 2.
Secretarius Regis revelans ipsius secretura , qualiter
puniatur, n. 1 et 2 1. 2 per lext. ibidem, lit. 7 part. 7. —
;Secretarii Regum dicuntur babero maxiinam dignilatem ,
n. 3 1. 16 lit. 18 part. 3. — Et de ipsorum salariis , num. 4
]. 13 tit. 19 part. 3.
Secretum revc'ans malí.' ficil, ii. 7 per lext, ibid. Icg. 5
tit. 9 part. 2. — Et de poena revelanlis Regis secrelum ,
ibid. in n. 8. — Secretura domini si revelasset vassallus,
an per lioc feudo privari possit, n. 4 1. 8 tit. 26 part. 4.
— Regis si k sciente reveletur, incidit in pcenam faisi , et
graviler estpuniendus, n. 1 et 2 1.2 per text. ibid. tit. 7
part. 7.
Seclritas praeslari debet ómnibus ad Regis curiara ve-
nienlibus, n. 1 I. 4 lit. 10 part. 2. — intelligitur nedum
data ad veniendum, sed ad redeundum, ibid. in n. 2. —
Et quid si quis occidat, vei perculiat inimicum suum post
securilateni rcgiam sibi notificalam,^ibid. in n. 6. — Se-
curitatis insliumeiitiirn k nomine, qukm k Rege, dari po-
tcst , n. 1 1. Is tit. 18 part. 3. — Et an securitas alicui per.
Regeni data exléndatur ad ejus socios, ibid. in n. 3. —
Securilas alicui dala eum non excusat, quin conveniri
possit pro dt'bitis, et dtlictis, num. 4 dict. leg. 18 lit. 18
part. 3. — cst danda credilori, quando debitori suo fuit
per Priiicipem concessa solulionis prorogalio, n. 2 1, 33
lit. i8 part. 3. — an videatur díita ómnibus eliam ban-
nilis, venicntibus ad nundinas, n. 2 1. 4 til. 7 part. 5. —
siaipliciterdatu venientibus ad nundinas, an videatur da-
ta redeuntibus , ibid. in n. 5. — ^ ómnibus per leges dala
est, et sine causa poslulari non polest, et íi que conceda-
tur, n. 15 1. 1 lit. 2 parl. 7. — quando k Reg^, quando
vero ab alio judice inferiori dari possit , n. 15 dict. 1. 1,
— an por Regem dari debeat illi, qui persuara culpam
incidit in liraorem, n. 4 I. 4 til. 4 part. 7. — quid sit , et
inler qunsdelur, et qualiter diíTeral íi treuga, n. 2 1. 1 per
lext. ibidem, lit. 12 part. 7. — quare sic dicta fuit, et ad
quid prtisit, num. 5 et 6 dict. 1. 1 per lext. ibid. lil. 12
pait. 7, — k judice data quid prosit, et quare ab eo dari
possit, in dict. n. 6. — est triplex, et quaj personse in se-
curilale facía comprelu-ndaniur; et plura in lioc vide per
gloss. 1. 2 per tixl. ibid. lit. 12 part. 7. — quibus verbis
dari debeat etquando, num. 6 dict. leg. 2 per text. ibid.
Sed , de isla dictione , n. 6 1. 1 5 lit. 3 part. 6 , et n. 3 in
princ. 1. 1 lil. Jl part. 6.
Sedere quis prior, et in meliori loco debeat ,.et ad hoc
quid venial in consideraiione, ii. 1 i. 15 lil. 5 parl. 1. —
— Sedes alicui desígnala in aliquo loco, tune ille praefc-
rendus est, eliainsi alii sinl in majari conslituti dignilate,
dict. n. 1 in fin. — Regis, el ejus curia debet essesemper
in medio regni sui, et quare, n. 14 inprolog. 4 part.
Sede vacante an possit Capitulum recipere resignatio-
nem beneficiorura ex causa permulationis eo casu , quo
collatio beneficiorura spectat ad solum Episcopum, n. 6
1. 2 til. 6 part. 5. — Et quid in Vicario Episcopi , ibidem
in dict. n. 6.
Seditiones, vide in verbo Prodxtio.
Semelmalus, vide in verbo Malls.
Semiplena probalio, vide in verbo Probatio.
Semper, isla diclio quid importet, n. 8 qusest. 3 leg. 10
tit. 4 part. 6. — isla dictio debet semper secundura sub-
jectaní materiam accipi , et an requirat semper duratio-
neni perpetuara, n. 1 1. 11 lit 31 parl. 3.
SENATOREslicet in orbe domiciliura habeant rallona of-
ficii, liabent etiam in loco sui originis, num. 2 1. 5 tit. 24
purt. 4. — Senalor si piopter turpitudinem suara á senatu
remoliis í-it, ad alios honores in loco sui originis non debet
admilli, ibid.
Senatl-sconsultüm Macedonianum quando cesset, vel
habeat locum , gloss. 1. 4 per lext. ibid. cum leg. sequent.
SEPTEM PARTITARLM.
¿35
lit. 5 part. 5. — an cessel propter dignilatem filii, et
etiam si sit de illis, qul liberant filium á patris poteslate,
ibid. n. 10. — cessal in piuiibus, n. 12 per lext. ibid.
1. U lit. 1 part. 5,
Séneca fuit \ ir sanclissimus , et in omni scibili doclissi-
mus, elcancellaiius Neionis Imperatoris , n. 1 1. 5 til. 9
parí. 2.
Sexex in a?late decrepita alievialiir jejuniis, et grava-
tur oraiioiiibus, n. 1 1. 25 tit, U part. 1. — si liabeut pe-
cuniarn per eam redimere polest peccatum de iion jeju-
naiido, dict. ii. 1. — sijudicio careat, au imponatur ei
poenilentia, ibideni in fln. — aii quissit, vel non, an ve-
nial in consideralione respecta poenilenliae injungendae,
dict. n. 1 et 2. — et plus videlumbra senis, qtiutn nrma
juvenis , n. 1 1. 13 lit. 18 part. 2. — in quu a-tate ad bel-
lum ire non teneatur, n. 14 1. 3 til. 19 parí. 2. — non de-
bet vocari ad jurandum, sed judex ad illuni miUeie debet,
etquando hoc habebit locum, n. 2 1. 22 tit. 11 part. 3.
— extra suum domicilium virtule rescripli ad bocimpe-
trali trahi non debet, n. 2 1. 41 til. 18 párt. 3. — In
practica lamen ser\atur conlrarium, ibidem. — Senex
niairinionium conlrabere potest ; et quid si natura , vel ar-
tificio juvari non polesl ad boc, scilicet, ut uxorem carna-
liler coguoscere possil, n. 2 1. 1 tit. 8 part. 4. — adeo ne-
me est quin caleré possit ad coitura , natura, vel artifi-
cio, n. 2 I. 1 til. 8 parí. 4. — major sexaginla annis filios
generare non potest , n. 4 1. 14 tit. 16 part. 4. — et sénior
debet ultimo volare, n. 2 1. 7 tit. 15 part. 6. — Sénior
praeferri debet csteris, et quando , et quibus et in quibus ;
et alia in boc vide per n. 3 dict. 1. 7. — Senex quando
lorqueri, ñeque pcenari possit, sed judex possit alterare
poenam, n. 3 1. 8 tit. 31 part. 7.
SENECTts ipsa morbus est, n. 2 leg, 41 til. 18 parí. 3.
— et ratione senectulis licet judici poenam alterare, n. 3
1. 8 til. 31 part. 7.
Sementia
Judiéis, arbitri, vel delegati,
vel arbilraloris,
Ab incompetenti judice.
Rescinditnr, vel retractatur,
vel relrabitur, vel revoca-
tur.
In causa majoriae.
Morí i s.
Privalionis,
Diclaraloria.
Confirmatoria.
Prima , et secunda.
Sententi^ quse corroborcnt consueiudinem , n. 8 1. 5
lit. 2 part. 1. — Senlenlia an requiratur, ([uando liber-
lusexjuxla causa in servilulem revocalur per dominum,
n. 7 1. 9 lit. 22 part. 4. — ferri debet super tolo pttito,
n. 3 1. 43 tit. 2 parí. 3. — Et quid si ila non fiat , et de
quatuordecim limilationibus ad islam regulam , ibidem.
— Sententia in casu L. diffamari , G. de ingenios , ct ma-
numissis, qualiter sit ferenda, num. 5 1. 46 tit. 2 parí. 3.
— qnaliler feralur morluo domino lilis, an in peisonam
procuratoris, n. 41.23 tit. 5 parí. 3. — Senlenlia; verba
concipi debent contra procuratorera , el qiiid de jure ca-
nónico, n. 1 1. 27 lit, 5 part. 3. — Sententia lala cum
advócalo piaevaricalore non tenet, sed an ip-o jure, vel
petita restitutione, num. 6 1.9 til. 6 part. 3. — Inln cout a
DiíTiniliva.
Inlerloquu loria,
ínter aliquos lata.
Pro libértate.
Pro matrimonio, vel con-
tra matrimonium.
E^communicalionis.
Contra ecclesiam.
Exequilur, vel executioní
mandatur, vel in execu-
tionem niillilur.
reum mitletur in execulionem contra emptorcm illius rei ,
si eral litigiosa, n. 3 leg. 13 tit. 7 part. 3. — Et an in hoc
sit dillerenlia , ansciens, vel ignorans emerit, ibidem. —
Sententia an possil dici , si lis non fuit contéstala , el quan-
do sic, n. 4 per lexl. ibidem, leg. 8 til. 10 part. 3. — est
tantae aucloritaíis , quod de ente potest faceré non ens,et
tconira , ctde vero falsum, etan per eam possit immuta-
ri recliludo naUíralis, n. 9 leg. 16 tit. 11 part. 3. — Et
posl sentenliam difiiniíivam aliquandoiterum de causa co-
gnoscilur, n. 11 1. 12 til, 14purt. 3. — Senlenlia lata per
aliquam pr^sumplionem toUitur per aliam praesumplionem
vaiidiorem, n. U dict. 1. 12. — lala per judicem dilatio-
ne ad consulendum pendente an valeat, n. 3 ad fin. 1. 2
til. 15 part. 3. — an requiratur, quod proecedat in exclu-
dendoaliquem á testificando, eó qu(>d falsavil lilleras re-
gales, n. 5 leg. 8 tit. 16 part. 3. — non valet si dicta tes-
tium describerentur, n. 4 leg- 25 tit. 16 part. 3. — lala ex
partium coiiventione juxta L. si convenerit, D. dejuris-
dict. omnium judicutn,au in ea judex possit apponere poe-
nam , n. 2 1. 4 lit. 18 part. 3. — licet mal& lata sil, si sit
contra jus liligatoris, valet, cliamsi ab ea non sit appel-
latum, n. 7 1. 27 tit. 18 part. 3. — lata super delicio
quid in se conlineredebeat, ut valida sit, n. 51. 38 tit. 18
part. 3. — super solulione tributi lata non ostenso super
hoc privilegio , in quibus iirivilegiato pra?judicet, num. 4
leg. 43 tit. 18 part. 3. — si non sil lala super juslilia vel
injustitia parlis , sed per verba sequipollentia , an valeat ,
num. 3 1. 110 tit. 18 part. 3. — Sentenüse lataein eadem
die, et hora , si sint conlrariae , quid tune debet fieri , n. 8
in fin. 1. 111 lit. 18 part. 3. — Senlenlia lata an debeat
rescindi per falsitalem insirumeiili, quam falsitatetn jam
in causa principal i quis allegavit, et nihilominus senten-
tia lat^ fuit, n. 41. 116 tit. 18 part. 3. — an ferri debeat
c» judice secundum concordiam parlium, n. 1 1. 9 lit. £0,
etn. 2 1. 4 tit. 18 part. 3. — lala a judice non exspeclato
consilio sui assessoris, an leiieat, n. 13 1. 2 lit. 21 part. 3.
— Et qualiter iule.llLgal^ir cojtiieíííjo factain aliquem, ut
commissaiius feral senlenliam, ut commissarius dictave-
rft, n. 14 ibidLin. — Senlenlia ut perfecta dicalur, tria
debet in se babere, n, 1 1. 1 til. 22 part. 3. — contra jus ,
sive contra naiuram lala , non valet, et qualiter illud esse
possit, n. 2, 3 et 4 dict. 1. 1 tit. 22 part. 3. — lala contra
bonos mores naturales non valet, sed lala contra bonos
mores civiles, sive contra consueiudinem civilem sic, ibiti.
in n. 6 dict. 1. 1. — lata íi judice contra debilorem, qui
dixil se jam solvisse, ut si illud non probet intra ocio
dies, quod solvat , an valeat, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 3. —
lata super possessione dicitur interlocutoria, el quando,
n.4 1. 2 lit. 22 part. 3. — perfecta non dicitur anlequam
ipsa Iota legatur, n. 2 1. 3 tit. 22 part. 3. — in qua judex
nibil de fructibus, vel expensis dixit, an emendare iilam
possit, et quando ; et qv.id si de fructibus dixit , sed malí-,
el illud emendare debet, an possil et tune, num. 5 leg. 3
tit. 22 parí. 3. — Et an dies in qua sentenliam emendare
polest, debeat esse diesnaluralis, vel judicialis, ibidem in
num. 6 dict. 1. 3. — Sententia lata de nocte, an teneat,
num. 1 1. 5 pertext, ibid. tit. 22 part. 3. — parlibus ad
eam audiendam non citalisan teneat, et qualiter cilari de-
beant, n. 2 dicl. 1. 5. — sine scriplis ferri potest in cau-
sis vilibus , seu Ínter personas viles, el qua; (licanlur isla;,
nujn. 1 ct 2 1. 6 tit. 22 part. 3. — debet forri etiam super
oxpi^n-,is per Mjlorcm faclis; et plura de hoc videper n. i
436
INDEX MATEPaARÜiM
Icg. 8 üt. 22 part. 3. ■ - ferri potesl conlra actorem con-
tumacem ad iiistantiain rei praesentis, etiatn lite non con-
téstala , n. 2 leg. 9 tit. 22 part. 3. — judicis lata in causa
de qua Priiicipi facta fuitrelatio, an teneat , si detur an-
lequara ipse respondeal, n. 6 1. 11 lit. 22 part. 3. — lata
conlra eos, qui de jure contradicunt jurisdictioni, non
tenet, et quid si judex ille revocalus sit, licét illud ipse
ignoret, n. 3 1, 12 ibid. — etiam data in lupanarl valet,
si de conseiTsu partium detur, n. 8 1. 12 tit. 22 part. 3.
— contra furiosum lata indefonsuní non tenet, et quid si
pro eo detur, n. 11 1. 12. — an sit nulla si unus ex tribus
judicibus fuitcorruplus pecunia, vel advocatus, n. 6 I. 13
tif. 22 part. 3. — lata per falsos testes, vel instrumenta,
intra quantum tempus possit retraclari, n. 7 dict. leg, 13.
— lata sub conditione an teneat ; et quid si lata sit secun-
dum consilium sopienlis ferendum, num. 1 leg. 14 tit. 22
part. 3. — ferri non debet per exempla, et sicuti alius fe-
cit, n. 2 1. 14 tit. 22 parí. 3. — lata pro mortuo, vcl con-
tra eum, an teneat, et quando vuleat, n. 41. 15 tit. 22
part. 3. — sine mediis probationum an teneat, vel si ter-
mini non sint assignati ad probandum ; et quid si per judi-
cera non steterit, sed per partes, quae nullas voluntaddu-
c«re probationes, n. 7 1. 15 tit. 22 part. 3. — in qua dixit
judex, quód probatura erat, an teneat, si illud probatum
non sit, ibid. — debet esse conformis libello in tribus, et an
in concomitandbus debeatesse conformis libello, n. ll. 16
ibid. — Etan aüíissit ipsojure nulla, ibid. — Etquid si in
Jibeíio sitquis de stupro accusalus, et ei incestumprobeíur,
an poena incesti punielur, ibid. — Et quid si petatsibi jus-
titiam fieri, et pro eo lata sit sententia , cúm justitiam non
haberet, an rescindatur sententia tanquam contra libellum
lata, ibidcm. — Sententia un ferri possit super petitorio,
si aelum fuit possessorio lantíim, vel 6 contra, et quid si
Princeps aliud rescribat, n. 2 dict. I. 16 tit. 22 part. 3.
— super certa specie dari non debet, quando petitio fuit
generalis, num. 3 dict. 1. 16. — in qua judex refert se ad
instrumentum , quod in aclis non inveniLtur, an valeat,
aum. 6 ibideni. — lata pro libértate, dote, matrimonio,
vel testamento vaiet, si judices sínl in hoc pares, num. 3
]. 18 tit. 22 part. 3. — Et quid si talis sentenlia sit eviden-
ler iniqua , ibid. — El quse sil in hoc ratio , ibid. num. 4.
— Etsi causa favorabilis non sit, et judices sint pares, té-
nebit sentenlia in favorem rei lata : et quid liodié servetur
per leges noviores, num. 5 ibid. — Sentenlia pro verilate
accipitur, et statur senlenlise, etiamsi ex aclis appareat
ejus iniquitas, num. 3 1. 19 tit. 22 part. 3. — qua; tran-
«vit in rem judicataní, an retractctur p r instrumenta de
novo reperta, num. 8 1. 9. — quíetransivit in rem judica-
lam, an rescindatur, si postea instrumenta rescissoria re-
periantur, si lata sit contra liscum, niinorem, ve! eccle-
siam, vel contra privalum, si petatrestituliouem exjusla
ignorantia, vel justo impedimento, si\e itle actor sit ,sive
reus, num. 9 í. 19 tit. 22 part. 3. —Et quantum tempus
detur ad hanc reslitutionem petendam conlra senlenlium,
ibid. num. 11 et 12. — Sententia lala prodcfuncínprode.t
haeredi, num. 14 dict. legi 19 tit. 22 part. 3. — l;.ta per
praedecessorem conlra pra.-lendenlem jus -,:d beneficium,
an prosit successori in beneficio, num. 45 dict. 1. 19. —
lata proaliquo, quam aclionem ipse iiilcnlare dcbeat con-
tra condemnatum, num. 18 dict. 1. 19 t;t. 22 part. 3. —
Ínter aliquos lata, alii etiam scienti litem agilari, non
. Pr3ejudica_t., nisi illecitatus ad causara fueriti el quando.
num. 2 1. 20 ibidem. — contra aliquem lata, an aliisprae-
judicet, num, 4 dict. I. 20 ubi illud exemplificat diversi-
modé. — Et an talis sententia comprehendat cómplices ,
sive auxiliantes , et quid in causis criminalibus^ ibidem. —
Se;¡lenlia an noceat sequenti vocato ad majoriam, dict.
num. 2. — lata conlra baeredem, an noceat iideicommis-
sdrio, et quando, dict. num. 4. — lata contra praedecesso-
rem in uno casu non praejudicat sequenti vocato , ibid. —
lala pro aliquo, in qua fueruntei res adjudicatae, ut bona
majoiiae, an ille dicere possit res illas ex injusta sententia
fuisse sibi datas, et dixit se posse eas alteri relinquerc, tan-
quam liberas, dict. n. 4 in fin. verb. — lata Contra ununí
ex reis debendi praejudicat alii, et an lata contra unum ex
reis credendi noceat alii , ibid. num. 5 et 6. — lata ab uno
ex corréis, an prosit alteri, num. 7 ibidem. — lata conlra
reum , qui alicui rem pigneraverat super re pignerata,
creditore sciente, et non contradiuente, an ei praijudicet,
num. 8 1. 20 tit. 22. part. 3. — Et quando talis sententia
lata contra debitorem super proprielate pignoiis praejudi-
cetcreditori scienti, et tacenti, ibid. — Srntenlia lala pro
uno ad hoc, ut noceat alus, requirilur scientia illorum
quibus nocere potest , etiamsi contendatur de libértate,
num. 8 ibidem. — lata super libértate vel servitute nocet
alii, aequé principale jus praetendenti , si scivitcausam agi
quomodocumque pronuniiatum sit, n. 19 ibidem. — Et
Ídem in sentenlia lata super subjectione contra subjeclum
ad alicujus petitionem , quae nocet domino, si illud sci-
verit, ibidem num. 20. — Sentenlia lala pro filio contra
paírem, vel matrem nolentesillum in filium recognoscere,
nocet aliib ómnibus de parentela, ibid. in num. 22. — lata
contra lestamenlum, an et quando extendenda sil ad lega-
tarios, si per viam querelse teslamenlum rescendi pelatur,
ibid. in num. 25 dict. 1. 20 tit. 22 part. 3. — lata pro uno
an noceal alus in servitute consliluenda , vel in jam consti-
tuía, num. 2 i. 21 tit. 22 part. 3. — lata conlra socium in
aliquare, an noceat alus ibidem jus habenlibus, num. 3
dict. leg. 21. — lala in favorem accusati de adulterio , an
prosit mulieri, quse dicitur adultera, et quando, num. 5
dict. 1. 21. — lata pro mandatario, an prosit mandanti,
ibidem. — El an in sentenliajudex pussit reservare sibi po-
testatem minuendi puenam, quam imposuit, num 4 I. 22
tit. 22 part. 3. — Sententia in qua esl apposita poena dupli,
si non solutum fueiil , quando valeat, num. 5 ibidem. —
el si tran^iverit in rem judicatam, ab ea appellari polest
per lerlium cui interest, et praelendit jus in re, num. 1
1. 4 lit. 23 part. 3. — an in isto casu lata pro tertio appel-
lanle, prosit victo, ibidem. — Et an durante lertii appel-
lalioiie sentenlia niiltatur in executionem contra victum,
dict. num. 1 dict. leg. 4. — Sententia an debeat milli in
executionem contra socium non appellanlem durante ap-
pellalione sui consocii, num. 4 I. 5 til. 23 part. 3. — lata
contra piures ^ qua non fuit apjiellatum, si unus ex illis
sil minur, et secontra eam i-eslilual, an alus sociis prosit,
num. 6 ibidem. — si non feratur in die citalionis, sed
prol<ngelur ad alium, an tune partes ilerum sint citandae»
n. 3 J. 9 til. 23 part. 3. — íi judice lala conlra absentem
causa reipublica: , judice hoc stiente , non valet, num. 6
leg. 10 til. 23 part. 3. — non debd in executionem milti
conlra aliquem, si isle ab adversario suo fuit impeditus,
num. 2 I. 12 ibidem. — Et an pactum á partibus factum,
uta sententia non possit appellari, valeat, et de hoc, n. 6
1. 13 lit- sa osrt- ^ f;('uLí<.:aia^ c» alí-ea anniJiari uon
SEPTEM PAUTíTArvCM.
¿37
•fwiest , sive sit diffinitiva , sive ¡nterloquuloria , quando
gcncraliler ü Principe subíala Tuit appcUatio, iium. 9 ibid.
— lata in causa appellallonis post lerniinum ad appellaii-
dum adversario sciente, neque conlradicenle, an valcat,
num. 5 1. 22 til. 23 parí. 3. — lata post tempera appella-
tionum de curia , an valeat, num, 2 1. 24 tit, 23 part, 3.
— á qua fuit appellalum , si confirmelur, an serapcr in
illo casu debeat fieri condemnatio expensarum , num. 3
1. 27 tit. 23 Dart, 3. — M lanlum lata sit super coiifiscatio-
DonortiÍB, (cl parte, an appellationis prosequulio ad
Kíredes transeat, num. 2 leg. 28ibidem. — Et quare ia
^ta?stione de bonis appellatio ad haeredes transeat, dict.
num. 2. — Et quid si in sententia sua judex pcenaní ordi-
iiariam non posuit, sed aliam, jbidera. — Sententiaj duae
conformes si praecesserint, an sit locus supplicalioni, n. 2
1. ü tit. 24 parí. 3. — Et an in sentenlia coiifirnuitoria, cui
una alia tanlum pnecessit, possit supplicari, si lata fuit in
curia regali, ibidem. — Sentenlia, etan supplicari possit
ü sentenlia , á qua quis appellare noluit, cíim potuissel,
num. 1 leg. 5 tit. 24 pait. 3. — El an in supplicalione,
quae Principi dalur, debeat dici per ipsum , non ohslaiite
tali sentenlia , quae transivit in rem judicalara, ibidoni. —
Sentenlia contra minorem, scu rempublicamlala, qu;uido
fuit nulla ex aliqua causa per reslilulionem rescindí non
debet, num. 5 1. 1 tit. 25 palt. 3. — Et quid si civitas fuit
contumax in creando defensorem, an senlenlia valeat,
dict. num. 5. — Sententia lala per instrumenta falsa non
valet, etiamsi absque dolo parlis sint producía, num. 21. 1
tit. 26 parí. 3. — lala ex falsis probationibus dolo i)rodu-
cenlis contra absenleni, minorem, vel ecclesiam , esl ipso
jure nulla , num. 3 ibid. — ex falsis probalionibus , si hoc
pars velil probare , ulrum testes producere possint altesta-
tiones jam publícalas, num. 5 dict. 1. 1 til. 26 part. 3. —
per falsos testes, seu per aliam falsitatem, an possit peti
quúd rescindatur post vigesimum annum, compellando
victorem per viam denuntialionis Evangelicaj, si fuil falsi-
talis conscius, num. 3 1. 2 lil. 26 part. 3. — contra legeni
non lenet, et quid si legis intelleclus sil dubius, num. 1
1. 3 ibid. — si feralur de consensu partium lite non con-
téstala, an valeat, num. 2 1. 5 tit. 26 parí. 3. — lata lite
non contéstala, an \aleat alíenla lege Ordinamenli, de
qua per dict. num. 2 dicL 1. 2. — lala sine litis conlesta-
tione, ubi fuit processum summarié, el sine slrepilu et fi-
gura judicii, an valeat, num. 1 Jeg. 5 til. 26 parí. 3. - in
uno loco lata, an possit mitli in executionem in alio, sci-
licet originis, num. 2 leg. 1 til. 27 p:irl. 3. — Senlentiae
jn'dicum inferiorum an possint miili in cxccuüonem per
judices majores, num. 3 ibidiin. — Sententia á qua fuit
appellalum, si ájudice appellationis confirmelur, quiseam
in executionem niiltet, num. 3 leg. 1 lil. 27part. 3. — an
possit executioni mandari per judicem, qui aüás eral judcx
rei condemnati, sine lilleris judiéis condemiianlis, num. 5
dict. ]. i. — an dicatur habere seniper executionem para-
tam , ibidem. — qualiter debeat in excculioncm milli , si
lata sit contra plores etiam in causa ciiminali, n. 1 et 2
1. 4 lit. 27 part, 3. — Et quid si lata sit contia duas uni-
versitütes, vel contra Abbalem , et Capilulum, qualiter
teneantur, dicU num. 2 dict. leg. 4. — El an tune possit
conlra quemlibet in solidum agi, si á principio ita obligati
erant, n. 3 ibid. — Sentenlia eliamsi lata sit pro aliquo,
potesl omiili , et agi ex ac tione prima , si pinguius per
aclionem ei consulitur, dict. num. 3. — intra quanlnm
lempus debeat exequidc omni jure, num. 1 pci tex!. ibi;'.
1. 5 tit. 27 part. 3. — ■ Et an judex ex causa possit lempus
hocminuere, sive augere, ibidem. — Senlenlia sempcr
olligal praitisÉ ad solvcndum, et toUlt facullalein sulvendi
inlercsse, num. 3 ibidem. — lata pro nunlianli aliquod
opas tanquam novum , et sibi nocivum , si ab ea nuntiatus
appellct, et prxstet caulionem , an aedifica're possit, h. 3
1. 9 tit. 32 pan. 3. — si lala sit contra uxorera adulteram,
an postea ipsa rcdinlegraliontm malrimonii petere possit,
si probet virum suum poslea fornicatum fuisse, el an judi"
cis officio, el an recuperet dotem, quam propter adulte-
rium amisit, nuni. 5 qua;st. 31. S til. 2 part. 4. — divortii
licít lala sit propler adulterium , si ille, quiñón deliquit,
velit alteri reconciiiari, et an aller etiam invilus ad boc
cogendus sit; et quid si ambo fucrunt fornicuti ; an paria
delicia, ele. num. 3 leg. 5 tit. 10 part. 4. — si pro aliquo
lata sit, ille non solüm illi renuntiare poteril, per actum
verbi , sed etiam per actum facli, n. 2 1. 6 lit. 10 part. 4.
— Et an videatur renuntiare senlentiaí ille, qui de novo
pelit illud, pro quo habebat pro se sentenliam , dict. n, 2
1. 6 tit. 10 part. 4. — Sententia lata ab Episcopo canone»
ignorante an valeat, el an ipse peccet tune, et quando,
num. 3 in fin. !. 7 tit. 10 part. 4. — nobililatis pro aliquo
lala benÍ! cxtendilur ad ejus fralres, num. 9 dict. 1. 7. —
deporlationis in insulam , an secum aíferat bonorum con-
fiscationem, num. 8 1. 2 por text. ibid. lit. 18 part. 4. —
El an judex in sentenlia sua possit depórtalo reservare bo-
na, num. 11 dicl. 1. 2. — Senlenlia lala in judicio sum-
mario, quando prajudicet in judicio ordinario, num. 4
I. 7 lil. 19 part. 4. — in judicio summario alimentorum,
el executioni mándala, non obslat sententiíe in contrarium
poslea laiae in judicio plenario , dicl. num. 4. — pro ser-
vitule malris aliquorum, qui tempore senlentiae in ulero
existebant, an proejudicet iliis, num. 1 in fin. 1. 2 lit. 21
part. 4. ■ — aliquando ferri potesl super non pelitis, n. í
per text. ibid. 1. 8 tit. 1 part. 4. — lala conlra fiscum in-
defensum, et sme advócalo non lenet, et an idem sit, si
eodem modo delur conlra ecclesiam, num. 5 1. 19 tit, 8
part. 5. — lata in favorem rei prinripalis piodest Gdejus-
sori, el quando , n. 4 1. 15 lit. 12 part. 5. — an exigalur
super amissione juris creditoris, qui propria auctorilale
capit rem debiloris , vel ipsum, num. 5 in fin. 1. 11 lil. 1 3
part. 5. — an et quando possit exequi in re alleri jiignera-
la, num. 5 1. 38 til. 13 part. 5. —El an condemnatus per
sentenliam, ut solval indebilum, si illud solval, rcpeteie
possit, et quando, gloss. leg. 33 per text, ibidem lit. 14
part. 5. — Sentenlia an teneat non inspectis, noque visis
verbis teslamenli, num, 6 1. 1 til. 2 part. 6. — an perficia-
turex verbo subaudilo, ubi aliud verbum non potesl intel-
ligi, salva ralione redi sermonis, n. 3 1, 6 lit, 6 part 6. —
lata, expressa duplici causa, valet, lictl una tanlüm sit
vera, num, 2 in princ, le^, 8 til. 7 part. 6, — judiéis per
quam privat exseculorem testamentarium ab cilicio cxse-
qnendi , an sil nccessaria, ut talis exsecutor nolcns volun-
talcra dcfimcti adimplere, lucrum aliquod ex testamento
capere non possit, n, 2 1. 8 ppr lext. ibid. lit. 10 part. 6.
■ — an ex indiciisinduliilalis dari possit, aiiquem creduliler
damnando, num. 4 cum alus ibid. I. 26 per lext. ibidem
til. 1 part. 7. — judiéis an requiralur quando vidit reum
accusalura sine culpa, an vero debeat rem sic indiscussam
rclinquere, num. 9 ibid, — Et an ante senlcnliam prodi-
toi habeat rerum suarum dominium , el alienare possit,.
US
L\DEX M aterí ARUM.
num. 2 et 3 1. A per text. ibid. tit. 2 part. 7. — Sentenlia
non requiriti r, ubi lex notat factum, dicl. num. 3 in fin.
— per quam niaritus alicujus muüeris damnatur , utRegi
^e^viat in triremibus, an debeat exsecutionimaDdari, uxore
sua reclamante, num. A 1- A tit. 31 part. 7.
Sententi^ arbitrorüm an sufficiant ad corroborandam
consuetudinem, num. 8 leg. 5 tit. 2 part. 1. — Sentenlia
arbitri contra jus lata, si electussit, ut judicet secundum
jus, an valeat, num. 4 leg. 23 tit. 4 part. 3. — Sententia
arbitrorüm, veldelegati, vel arbitratoris, debet dolo ca-
rere, quia hocinestcompromisso, licétnon dicatur, n. 13
in dict. 1. 23. — Sententia arbitri impediti per parles cog-
noscere aliqua de causa, an teneat, et an sit necessarium
ibi opponere doli exceptionem, n. A 1. 31 tit. A. part. 3.
judiéis delegati, quiin veritale estjudex, sedilludipse
ignorat, an teneat, n. 31. A tit. 9 part. 6. — arbitrorüm in
diebus feriatis fieri non debet , et quid si parles postea il.
lam ratam habuerint, n. 3 1. 32 til. A part. 3. — arbitri
corrupti pecuniis'tenet , licét obstet exceptio, n. A leg. 3A
tit. A part. 3. — Seutentiae arbitri, vel arbitratoris debent
mitti inexsecutionem per judicem ordinarium, si h partibus
petalur, num, 7 dict. 1. 35 lit. A part. 3. — Sentenlia ju-
diéis arbitri qualiter, et quibus serva lis debeat ferri, n. 1
1. 107 tit. 18 part. 3. — arbitri an Iransferat dominium,
n. 1 quEest. Al leg. 10 lit. 26 part. A. — ^ judice delegato
lata ultra diem sibi praefinitum , an vah at, num. 3 leg. 37
tit. 11 part. 5. — judiéis arbitri, an infamet, vel non , et
quando , et in quibus, et an de consensu partium , n. 11
J. 5 per text. ibid. tit. 6 part. 7.
Sententia ab incompeten ti judice lata, qui pronuntiavit
se compelentem, an valeat, num. 1 1. 15 lit. 22 part. 3. —
Sentenlia lata h judice incompelenli, quem parles credunt
esse suum. judicem, et in eo errant, an teneal , n. 2 dicl.
1. 15. — Ñeque refert, au in jure vel in fatto erreiit anie,
vel post litis contestationem , uuus vel ambo, ibideni. — et
quid si judex habeat in eos jurisdictionem , sed non usum
jurisdictionis, ibid. inn. 3 dict. leg. 15. — Sentenlia ab in-
compelenli judice lata, eliamsi sit Rex, vel Imperator, an
infamet, n. 1 1. 5 tit. 6 part. 7. — Et an et quando post
sententiam super crimine lalam remaneat deliiiquens infa-
inalus, gloss. dict. 1. 5 per text. ibid.
Sententia RESciNDiTUR, VEL retractatur, vel retra-
hitur, vel kevocatuh. — Sententia lata an debeat rescindj
per falsitatera inslrumenti quam falsitalem jam quis in
causa principali allegavit, et nihilominus sentenlia lata
fuit, n. A leg. 116 lit. 18 part. 3. — polest h judice, qui
iilam dedil, revocari, quantum ad mulclam condemnalo
impositam, non vero quantum ad aliam poeuam, n. 2, 3
et A 1. A lit' 22 part. 3. — Et an islud judex necessario fa-
ceré lenealur, an si voluerit, dict. n. 3. — Et an istud pro-
cedat elium si muleta sitimposila ralione contumacia?, vel
delicli, n. A ibid. — Sentenlia hila per falsos lestes, sive
instiumenla, inlra quantum tempus possit retracluri, n. 7
1. 13 lit. 2'2 part. 3. — pro aliquo, cüm justitiam non ha-
bercl, an rescindatur tamquara contra libellum lata, n. 1
1. 16 lit. 22 parí. 3. — quae transivit in rem judicalam, au
retracletur per instrumenta de novo reperta, num. 8
1. 19 lit. 22 part. 3. — quae íransivil in rem judicalam, an
rescindatur, si postea instrumenta rescissoiia reperiautur,
si lata sil contra fiscum, minorem, vel ecclesiam, >el conlra
privaium, si petat restitulionem ex justa ignoranlia, vel jus-
luní i iipedinientiira, sive ille actor sit, sive reus, n. 9 1. 19
tit. 22 part. 3. — El quantum tempus detur ad hanc resti-
tulionem petendam contra senlenliam, ibid. n. 1 et 12.-^
Sententia rescissa per inlegram restitulionem , consequilur
quis rescissionem judicii, et an judex aliquid judicaje pos-
sit super prima causa, n. 8 i. 3 lit. 25 part. 3. — lata pro
libértate coneurrendo dolo procuraloris, vel advocali, non
retraclabilur per restilutionem, el qualiter victo consulatur,
n. 6 1. 1 tit. 26 part. 3. — per falsos testes super aliam fal-,
sitatem, an possit peti quód rescindatur per vigesimum
annum, compeliendo victorem per viam denunliatio-
nis Evangelicae, si fuit falsitatis conscius, num. 3 leg. 2
tit. 26 part. 3. — an et quando possit rescindi superve-
niente probationum copia, n. 2 1. 33 tit. lA part. 5. — Et
quid si sit prolata inler personas, inter quas est prohibita
donatio, n. 5 ibid.
Sententia in causa majoriae, et an sententia noceat se-
quenti vocato ad majoriam , n. A 1. 20 tit. 22 part. 3. —
lata pro aliquo in qua fuerunt ei res adjudiealae, ut bona
majori», an ille dicere possit res illas ex injusta sententia
sibi fuisse datas, el sic dicat se posse eas alleri relinquere,
tamquam liberas, dict. n. A in fin. — contra tenentem rem
majoriae, vel restilutioDi subjeetam, nocet ejus haeredi, vel
successori, n. 3 quaest. A leg. 10 tit. 26 part. A. — contra
posscssorem majoria;, an noceat alus post eum venientibus,
n. 2 I. 17 tit. 6 part. 6.
Senteistia morlis, inlra quantum lempas debeat exsequi,
si est contra aliquem lata, n. 5 1. 5 lit. 27 part. 3. — mor-
lis contra aliquem lata polerit exsequi de nocla, et quando,
n. 7 leg. 5 lit. 27 part. 3. — mortis conlra aliquem lata,
quando suspendi debeat, n. A 1. U til. 31 part. 7.
Suntentia priv^lionis necessaria non est, ubi quis
esl ipso jure privatus, et ád quid sic, num. 3 leg. A tit. 2
part. 7.
Sententia declaratoria an sit necessaria in casibus in
quibus contrahilur infamia ex ipso facto, num. 181. A per
text. ibid. tit. 6 part. 7.
Sententia confirmatoria lata per dóminos de consilio ,
an per Regis suppíicationem revocari possit, et quando,
n. 1 1. A til. 2A part. 3. — confirmatoria in curia Regis;
quando ibidem venit de graduin gradum, et ibi liscoepta
non fuit, si ab ea fueril Regi supplicatum , an Loe non
obstante mandari possit exseculioni , num. 2 leg. A til. 2A
part. 3. — Et an á sententia confirmatoria, cui una alia
tempore cessit , possit supplicari , si lata fuit ia curia Re-
gis, ibidem.
Sententia prima, et segunda. — Et sententia secunda
lata contra primam, quae jam transierat in rem judicalam,
an valeat, num. 5 1. 15 tit. 11 part. 3, etnum. 2 leg. 13
tit. 22 part. 3. — Sententia prima si sit condemnatoria,
secunda in causa appellationis absolutoria, vel 6 contra,
qualiter tune formelur sententia, num. 5 leg. 110 tit. 18
part. 3. — piima, si nulla sil, qualiter pronuntiabilur in
secunda appellationis, n. 5 1. llü lit. 18 part. 3. — prima
lala puré, si postea in eadem sententia apponatur condi-
lio, an valeat lalis appositio, n. 2 1. 3 tit. 22 part. 3. —
st cunda, an teneat contra primam quae transivit in rem
judicalam, si ad secundara ex nova inslantia fuit reven-
tum, et quando, num. Iet2l. 13 lit. 22 part. 3. — Quod
extendilur , eliamsi secunda sententia proferalur de con-
sensu partium , dict. num. 2 in princ. — Et quid si contra
pi imam senlenliam, quae íransivil in rem judicalam, oppo-
nalur de injustitia ipsius, dict. uum. 2.
ST-í'TEVl PARTITARUM.
liZl
^XTíNTiA diíDniliva, et post senteniianí diffinilham
aliqnaiido de causa cognoscilur, num. 41 Icg. 42 lit. il\
part. 3. — diflinitiva qualiter, et sub quibus veibis fieri
debeat, num. 1 et 2 1. 109 per text. ibid. tit. 18 part. 3.
— merí! diOinitiva qux dicalur, n. 4 '• 2 lit. 22 pait. 3. —
diíEnitiva ferri potest contra reuní conlumaceni , etiaui lite
non contéstala jure regio, et quid de alio jure, num. 2
1. 10 tit. 22 part. 3, et num. 2 1. 11 lit. 23 part. 3.
Sententia interlocutoria dicitur omnis jussus judiéis
pendente lite, num. 4 leg. 2 tit. 22 part, 3. — Et an com-
missio citationis cum tenore ipsius dicalur sentinlia inter-
locutoria, num. 4 dict. leg. 2. — Sententia interlocutoria
dicitur, quae fertur ü judice snper appellatione ab interlo-
cutoria saltim respeclu parlium, ibidem. — Et ideni est in
pronuntiatione super desertione appellationis, seu lata ob-
servatione judicii , ibid. — Et an isla habeat>ira diílinili-
vae, ibidem. — Et quid dicatur sententia interlocutoria
dlversis modis exemplificat, dict. num. 4. — Sententia
interlocutoria quae continet aliquid dari, vel fieri, licLt
interlocutoria sit, habet vin difliuitivae, dict. num. 4. —
habens vim diffinilivae, an debeat regular! secundiun natu-
ram diffinilivae, ibid. — Et an talis interlocutoria dicalur
mere diüinitiva , ibid. in dict. num. 4 ¡n fin. — Senleiitia
interlocutoria largé loquendo dicitur diffinitiva ülius arti-
culi, ibidem. — noneíl necease, quód feraturin scriptis,
num. 5 dict. 1. 2 tit. 22 part. 3. — & judice lata, quan-
documque vélit ante diffiuitivam sentenliam illam poterit
revocare, et an in revocatione justa causa debeat interve-
nire, et an poslcitari debeat, num. 6 dict. I. 2. — an et
quando ab ea appeliari possit , num. 1, 2 et 3 1. 13 til. 23
part. 3. — Et quid si interlocutoria sit de torquendo ali-
quo, ibidem n. 2.
Sememia Ínter aliquos lata, et sententia lata pro de-
functo prodest haeredi, num. 14 1. 19 tit. 22 part. 3. —
lata per praedecessorem contra praetendenlem jus ad bene-
ficium, an prosit successori in beneficio , num. 15 dict.
1. 19. — inler aliquos lata, alii eliam scienti litera agitari,
non praejudicat, nisi ille citatus ad causara fuerit, et quan-
do, num. 2 1. 20 tit. 22 part. 3. — contra aiiquem lala,
an alus praejudicet , num. 4 dict. 1. 20 , ubi illud exem-
plificat diversiraodé. — Et an taiis sententia comprehendat
cómplices, sive auxiliantes, el quid in causis criminalibus,
ibidem. — Sententia an noceat sequenti vocalo ad majo-
riam, dict. num. 4. — lata contra baeredem, an noceat
fideicommissario, ct quando, dict. num, 4- — lata contra
praedecessorem in uno casu non praejudicat sequenti voca-
to, ibid, in di(t. n. 4. — lata pro aliquo in qua fuerunt
ei res adjudícalas , ut Lona majoriíe, an ille dicere possit
■res illas ex injusta causa sibi fuisse dulas, et sic dicit, se
posseeas alleri relinquere, lanquam liberas, dict, n. 4,
dict. 1. 20 tit. 22 parí. 3. — lala contra unumexreisdebendi
praejudicat alus, elan lata contra unum ex reis credendi
noceat alus, ibid. n .m. 5 et 6 dict. 1. 20. — latí pro uno
ex corréis, an prosit alleri, num. 7 ibidem. — lata contra
eum, qui ulicuirem pigneraverut sub re pignerata credito-
re scienie, etnon conlradiceiitc, anei praejudicet, num, 8
1, 20 tit. 22 part. 3. — Et quando talis sententia lata contra
debilorem super proprictate pignoris praejudicet et credi-
lori scienti, et tacenli, ibidem. — lala pro uno ad lioc, ut
noceat alus lequirilur scienlia illorum, quibus nocere po-
test, eliamsi contendatur de libértale, ibid. in num. 18. —
super libértale, vel servitute nocet alii aequc principale
jus pra;lendenti, si scivit causara agi, quomodocjUique
pronuntiatum sit, num. 19 ibid. — Et idem in sententia
lata super subjectum contra subjectura ad alicujus petitio-
nem, quae nocet domino, si illud sciverit, n. 20 ibidem. —
Sententia lata pro filio contra patrera , ve! matrera nótenles
illum in filium recognoscere , nocet alus ómnibus de pa-
rentela, ibidem, num. 22. — lata pío uno, an noceat alus
in servitute conítituenda , vel in jara constituía, num. 2
1. 21 tit. 22 part. 3. — lata contra sociumin aliqua re, an
noceat alus ibidem jus babenlibus, num. 3 dict. 1. 21. —
in favorem accusali de adulterio, an prosit mulieri quae
dicitur adultera, et quando, nura. 5 dict. 1. 21. — lata pro
mandatario, an prosit mandanli, dict. num. 5 dict. 1. 21
tit. 22 part. 3. — etsi transiverit in rem judicatam, ab ea
potest appeliari per terlium cujus interest, et praetendit jus
in re, et an in hoc casu sententia ¡ata pro tertio appellanle
prosit victo, n. 1 1. 4 tit. 23 part. 3. — Et an durante ter-
tii appellatione sententia mittatur in exsecutiouem contra
victum, ibidem. — Sententia lata contra tenentem rem
majorise , vel reslitulioni subjectam nocet ejus haeredi , vel
successori, num. 3 quaest. 4 1. 10 tit. 26 part. 4. — lata
in favorem rei principalis prodest fidejussori, et quando,
num. 4. leg. 15 tit. 12 part. 5. — lata contra possessorem
majoriae, an noceat alus post eum venienlibus, num, 2
1.'17 tit, 6 part. 6.
Sententia pro libértate, dote, matrimonio, vel pro tes-
tamento lata valet, si judices sint in hoc pares, n. 3 1. 18
tit, 22 part. 3. — Et quid si talis sententia sit evidenter
iniqua , ibidem. — Et quae sit in hoc rallo, ibid. in n. 4- —
Etsi causa favorabilis non sit, et judices sint pares, tene-
bit sententia in favorem rei lata, et quid in hoc hodie ser-
vetur per leges noviores, ibid. num. 5. — Sententia lata
super libértate vel servitute nocet alii aeque principale jus
praetendenti , si scivit causara agi , quomodocuraque pro-
nuntiatum sit, num. 19 leg. 20 tit. 22 part. 3. — Et idem
estin sententia lata super subjectione contra subjectura ad
alicujus petitionem quae nocet domino, si illud sciverit,
ibid. in n. 20. — Sententia lata pro libértate concurrendo
dolo procuratorjs , vel advocati, non retractabitur per
restilutionem , et qualiter victo consulatur, num. 6 1. 1
tit. 26 part. 3.
Sententia pro, vel contra matriraonium lala, quae
transivit in rem judicatam , an per secundara sententiam
retractari possit, num. 4 !• 13 lit. 22 part. 3. — lata pro
matrimonio, et tune in hoc erant appellaliones, etjudex
uñara elegil, et postea Papa in hoc decisionera dedil, an
revocetur prima sententia, ibidem. — Et an idem sit di-
cendum in matrimonio spirituali , quod est in carnali,
ibidem in dict. num. 4. — Sententia lala pro matrimonio,
dote, vel testamento valet, si judices sint in hoc pares,
num. 3 1. 18 til, 22 part. 3. — Et quid si talis sententia sit
evidenter iniqua, ibidem.— Etquae sit in hocralio, n. 4
ibidem. — Et si causa favorabilis non sit, et judices sint
pares, tenebit sententia in favorem rei lala; et quid in
hoc hodie scrvelur per leges noviores, ibid. in num. 5.
Sententia excommunicationis, sive justa, sive injusta
debet limeri, et injuste excommunicatus meretur quoad
Deum, num. 2 1. 20 tit. 9 part. 1. — excommunicationis
lata contra cañonera tenet, lala vtró contra formara ho-
minisnon, num. 4 dict. I. 20. — regulariterperappellatio-
nem non suspenditur; liniila induobus casibus, de quibus
per n. 5 1. 21 til. 9 part. 1. — ad luodicum tempus aücui
¿50
INDKX MATElUARüM
telaxata, forlé, ul tesíificel, an eo tempore valeat appel-
lare, ibidem in fin.
Sententia contra ecclesiam indefensam lata , legitima
lamen citata, an teneat, et quid in república, vel minore,
num. 5 1. 1 til. 25 part. 3- — lata ex falsis probationibus
í )Io producentis contra ecclesiriin, minorem, vel absen-
('■m, est ipso jure nulla , num. 3 leg. 1 tit. 26 part. 3. —
lala contra fiscum indefensiim, et sine advócalo, non te-
r.ct, et an ideni sit, si eodem modo detur contra eccfe-
siam, n. 5 1. 19 lít. 8 part. 5.
Sententia exsfquitlr, vel exsecntioní mandatur, vel in
exspci.ilionem mitlitur, el sententia lata contra rem niiUi-
lurin exsecutionem contra emptorem illius rei, si crat liti-
giosa, num. 3 1. 13 tit. 7 part. 3. — Et an in liocsit dilTe-
reiiti;i, an seiens, vel ignorans emerit, ibid. — Seníenlia an
debeal mitti in exsecutionem contra socium non appellan-
toin durante appellatione sui consocii, num. 4 I. 5 til. 23
part 3. — non debel mitti in exsecutionem contra aliqueni,
si iste ab adversario suo comparere fuit impeditus, n. 2
1. 12 til, 23 part. 3. — Et an pactura á partibus factum ,
uta sententia non possit appeilari, valeat; et de hoc vide
gloss. 1. 13 ibid. — Sententia in uno loco lala, an possil
iiiilli in exsecutionem ¡n loco alio, scilicet originis, num. 2
Icg, 1 tit. 27 part. 3. — Sententiae judicum inferioruní, an
possint mitti in exsecutionem per judices majores, ibidem
iii num. 3. — Sententia ci qua fuit appellalum , si ájudice
ííppeilationisconfirnielur, quiseam in exsecutionem miltet,
iiüm. 3 I. Itit. 27 purt. 3. — an possit exsecutioni mandari
per judicem, qui alias cratjudex rei condemnati, sine lil-
teris judiéis condeninantis, n. 5 dict. 1. 1. — an dicatur
habere semper exsecutionem paralam , dict. num. 5. — in
quibus bonis debeal mitli in exsecutionem, gloss. 1. 3 tit. 27
part. 3. — qualitcr debeal in exsecutionem milti , si sitíala
contra plures, etiam in causa criminali, num. 1 et 2 1. 4
lit. 27 part. 3. — El quid si lata sit contra duas universi-
lates, vel contra Abbalem et Capitulum, qualiter leneat,
dict. n. 2 dict, 1. 4. — Et an tune possit contra quemübet
in solidum agi, si h principio ila obügati erant, num. 3
leg. 4 tit. 27 part. 3. — Sententia intra quantum tempus
debeat exsequi deomni jure, num. 1 per texl. ibidem, I. 5
tit. 27 part. 3. — Et an judex ex causa possil tempus mi-
nuere, sive augere, ibid. — Et quid in sententia morlis
contra aliquem lata, ibid. in num. 5. — Seníenlia mortis
contra aliquem lata poterit exsequi de nocte, et quando,
num. 7 1. 5 tit. 27 part. 3. — an et quando possil exsequi
in re alteri pignerata, num. 5 et 6 1. 38 tit. 13 part. 5.
Sententiatus ad moriera, statim debet talis sententia in
executionem mitli, quando Iransivit in rem judicatam,
n. 5 1. 5 tit. 27 part. 3.
Separatim si aliqui consentiant in re communi pluri"
bus, ut singulis, an illud valeat, num. 3 leg. 10 tit. 31
part. 3.
Sepeuri an possit mulier pragnans in loco sacro , vel an
prius scindi debeat, n. 2 1. 14 lit. 10 part. 1 — in ecclesia
debet quilibet mortuus, et quid de consueludine, n.7 1. 1
lit. 11 part. 1.— Sepeliré mortuos, an teneantur Religiosi,
etquid si jubente Episcopo loci, num. 9 per text. ibidem,
1. 2 tit. 12 part. 1, — Sepeliri non debet fidelis in loco prí-
valo, etiam eo volente, sed in coemeterio, n, 1 I. 2 til. 13
part. 1. — Sepeliré mortuos quis teneatur, n. 1, 2 et 3
i, 3 tit. 13 part. 1. — an possint laici, dict. n. 3. — Se-
peliri an possit quis in sepulcro allerius eo invito, el quid
in necessitate, n. 2 1. 4 tit. 13 part. 1. — ubi debeal quí.
libet mortuus, n. 1 cum alus ibidem, i. 5 til. 13 part. 1, —
ubi debeaf parochianus duarum ecclesiarum n. 2 dict. 1. 5.
— potest quilibet ubi voluerit , sive masculus, sive fe
mina sit, et quid de filiofaniilias, n. 5 dict. 1. 5. — non
debet quis in loco pri\ato, n. 13 et 14 dict. 1. 5. — Sepe-
lienles scienter excommunieatum, vel usurarium, vel ali-
tcr ab ecclesia ejectüín , qua poena feíiantur, n. 6 1. 10
tit. 13 parL 1. — Sepeliri an debeat in ecclesia contcmnens
per annum confessionem ; et quid si non contempsit, sed
sine confessione decessit, dict. num. 6. — Et quid si post
coniemptum ostendit signa contrilionis, ibidem. — Sepe-
liri non debet in regno ille, qui extra regnum fuit mortuus,
si in vita sua ibidem commorari non polerat, num. 8 leg. 2
tit. 28 part. 2. — non debent leprosi in coemeterio alio-
rum commii ni , num. 8 1. 7 tit. 2 part. 4.
Septenauii numeri excellentias, n. 1 in prooem. Ipart.
— Sepleunium, quod desideratur ad validitatem sponsa-
liorum,an debeat essecompletum, et an ibidem suppleat
discretio, n. 4 1. 6 tit. 1 part. 4.
Sepdlcra potest quilibet faceré in re sua propria, et
tun cexiraneus non admittitur, num. 4 1. 1 til. 13 part. 1.
— Sepulcrum vide in verbo Sepultura.
Sepultura an detur mortuis t£mpore interdicli, n. 2 et
3 ad fin. leg. 15 lit. 9 part. 1. — (Jliando possit vendi, et
quando non, n. 3 leg. 1 tit. 13 part. 1. — non potest eligí
ab aüquo in loco privato, n. 1 I. 2 tit. 13 part. 1. — Se-
pulluram propriam potest habere quis in aliqua ecclesia de
consensu Episcopi, n. 21. 4 üt. 13 part. 1. — Sepultura
ubi qnibuslibet mortuis danda sit, n. 1 cum alus ibidem,
1. 5 tit. 13 part. 1. — majorum quae sit, num. 1 dict. leg. 5
tit. 13 part. 1. — potest ü qnocumque in quacumque ec"
clesia eligi , et quid in fdiofamilias, n. 5 dict. 1. 5 tit. 13
part. 1. — Sepulturam quis eligere alibi non potest. si i'^
contemplum suaj ecclesise fccerit, qui contemptus semper
praesumitur, ibid. n. 6. — Sepultura potest de consensn
Episcopi eligi in capellis, seu in ecclesiis non habentihus
populum, n. 13 dict. leg. 5. — k fideli eligi non debet iu
loco privato, num. 14 ibidem. — an debeat dari , et ubi
criminosis, etan ipsi eligere eam possint, num. 3 leg. 8
per text. ibidem. tit. 13 part. 1. — ecclesiastica quibuS
denegetur, gloss. leg. 8, 9 et 10, et num. 6 dict. leg. 10
tit. 13 part. 1. — Et an in sepultura, vel monumento
jam constructo possit per pactum taxari numerus sepelien-
dorum, num. 2 leg. 43 tit. 31 part. 3. — Etquid si ante-
quam coemeterium construalur , sit per pactum conven-
lum, ut ibi nullus sepeüatur, an valeat pactum, dict.
n. 2 dict. I. 13. — Sepultura , et an liceat aliquid eccle"
sia; relinquere gratia sepulturse, n. 3 1. 40 tit. 9 part. 6.
— Et de poena frangentium sepulturas, gloss. 1. 12 per text.
ibid. tit. 9 part. 7. ■ — Sepultura an sil deneganda debilori
alicujus mortuo, nd petitionem sui crediloris, doñee sibj
satisfaciat; et quid si illud facial cum judiéis auctoritate,
n. 1 I. 13 per text. ibid. tit. 9 part. 7.
Sequester an habeat possessionem rei sibi sequestratae »
et quando , n. 2 I. i. tit. 9 part. 3. ■ — an possit recipere
salarium íi partibus, cum ab eis rem in sequestrum acci-
pit , dict. num. 2 dict. 1. 1. — El quid si sequestrum non
fíat á partibus , sed per judicem, an sequestro sit consti-
luendum salarium, ibid. — Sequester debet rem custodire,
et ex ea fructus percipere et exercere útiles actiones, et
prajsentabit , si jus patronatos sibi fuerit sequestralum,
SEPTEM PAllTiTAIlUM.
ai
n. 3 dict. 1. 1. — non liabet plus polestulis, quiini quan-
tum conventio deponentium sibi tribuil, ibidem in num. 4
dict. 1. 1 lit. 9 part. 3. — utrum possit esse ipsemetjudex,
n. 14 in fin. ibidem. — non potest sequeslrum deponere
nisiex justa causa, etjudice interveniente, num. 1 leg. 2
tit. 9 part. 3.
Sequestbato castro alicujus, dominus cujus estcaslrum
illud ocupare per vim, vel sine vi non potest, n. 1 I. 3o
tit. 18 part. 2. — Sequestratio omni jure probibita est,
de rebus mobilibus, sive immobilibus, sive juribus in-
corporalibus, sive corporalibus, sive spiiitualibus, gloss.
in prooEm . tit. 9 part. 3. — Et quse sit de hoc ratio , ibid. —
sed an idem sit, si pars petat descriptionem fieri; ut scia-
tur quantitas, ibid. — Sequestratio eó quod possidens est
suspectus, fieri debet praecedente causae cognitione, sitQ-
men fuga instruerclur, necessaria non est citatio, n. 51. 1
tit. 9 part. 3. — an fiat ex eo, quod post appellalionem
quis consuniit fructus rei in proprios usus, n. 7 I. 1 lit. 9
part. 3. — fieri debet in rebus servi, cum inter dominum
et servum est lis super slatu suo , et quando , num. 12 1. 1
til. 9 part. 3. — an possit, et debeat fien penes plures, ve)
in unumlantüm, n. 13 dict. 1. 1 tit. 9 parí, 3. — cum k
jiidice fit, qui homines ad eam eli^endi sint, et quid si k
partibus fiut sequestratio, num. 14 dict, leg. 1. — Et an
jiidex possit aliquem compellere ad acceptalionem se-
questri, et quid si adsitcausa, dict. num. 14. -^ Se-
questratio an fieri possit penes ipsum prnprium judicera ,
dict. n. 14 in fin. dict. I. 1 tit. 9 part. 3. — an habeat lo-
cura, quando usufructuarius cavere non potest, n. 5 1. 20
lit. 31 part. 3.
Sequestrl'm non debet reddi nisi judice jubente, n. 2
1. 2 tit. 9 part. 3. — El vide de materia sequestri supra
in verbo Sequestratio.
Sermones ubi sint faciendi, gloss. per lext. ibidem in
leg. 43 lit. 5 part 1. — quales esse debeant, id est, lo-
quutiones cujuscumque, n. 1 et 2 per text. ibid. 1. 1 lit. 4
part, 2.
Sero quando dicatur, n. 4 U 6 tit. 29 part. 7, et n. 11
1. 8 lit. 31 part. 7.
Serpens , el de mnltis generibus serpentum , n. 7 1. 23
lit. 15 part. 7.
Servuíe nemo potest duobus dominis, num. 6 per text.
ibid. in 1. 3 tit. 26 part. 4. •
Sekvitia imposita per Regem debent ab ómnibus, et
ctiam k Baronibus dari , n. 31. 22 tit. 13 part. 2. — Ser-
vitium si debetur Principi, an possit illud fieri per substi-
tutum , n. 6 1. 4 lit. 20 part. 3. — regium h quo nohiles
sunl exenipti , an ex redditibus publicis solvi posit, n. 3 in
fin. 1. 10 lit. 28 part. 3. — Servitia ind'jbita si íi viissallis
pelantur, illa per melum extorta creduntur, num. 2 i. 6
til. 25 parí. 4. — Scrvitium an leneatur offerre vassallus
domino si illud á domino sibi non denuntielur, et quando
sic, n. 21. 9 til. 25 part, 4. — si nolit prajslare vassiillus,
an feudo privari possit, n. 4 dict. 1, 9. — licijt sil extra-
neum á natura feudi , valel tamrn, debetque h vas?alIo
adimpleri, n, O 1. 2 tit. 26 part. 4. — Servitia si k foi, da-
tarlo limítala promittantur, tune spi'ciale juramcnlum re-
quiritur; el quid si servilla limitala promitluntur, an el
tuncjuretur fidelitas , n, 4 I. 4 til. 26 part, 4. — otan ob-
ses leneatur ad aliqua servilla, num. 9 leg. 3 lit. 13
part. 5.
SERviTtsan venial in consideralionercspeclu pa;;iil' v.'áj:
iiijungendae, gloss. I. 25 tit 4 part. 1, el n. 3 in prooem.
til. 5 part. 4. — Servitus est vilítas raundi : quoad Deum
lamen omnis macula servilulis puritate morum abluitur,
n. i in prooem. tit. 5 part. 4- — Servitus quasi dicitur noa
posse á certo loco evadere , n. 5 1. 2 til. 5 part. 4. — qua
impedil redditionem debiti, in qua maritus seipsum vcn-
dcndo imposuit, an el quando propter eam uxor mariluní
h tali servitute extrahere, et liberare possit, n. 6 I. 4 tit, 5
part, 4. — morlalilali aequiparalur , num. 1 leg. 2 til. .34
part. 7. — aedificiorum probatur spalio longi temporis, si
babet causara continuam, n, 3 1, 29 til. 16 part, 3. — an
possit proEScribi in illis rebus, qua3 sunt in usu publico,
n. 1 1. 7 lit. 29 part, 3. — non potest imponi in re recle -
siae sine licenlia Papa?, vel Episcopi , cui ecclesia subesi,
ibidem. — an possit praescribi in re ecclesiaí, quando ba-
bel causara continuam, vel discontinuam, el per quod tem-
pus, dict. n. 1. — quando lempore praescribatur, si illam
babeat civitas vel respubiica, n. 6 in fin. 1. 7 tit. 29 part. 3.
— praedialis quid sit, et qualiter verba concipi debeant»
ut intelligatur servitutem esse praedialem , n. 1 1. 1 lit. 31
part. 3. — in rebus raobilibus esse non potest ibidem in
num. 2. — urbana dicitur ex qualitate praedii cui debetur,
non ex qualitate ejus, qui servitutem debet, num. 3
ibidem, — Et intellige si domus causa habitandi facía
sil., seciis si causa fructuum percipiendorum, ibidem in
num. 4. — servitules personales snnl quatuor , et quid de
ministerio servorum, n. 6 1. 1 lit. 31 part. 3. — Et an islae
servitules parlicipent, de realibus, ita quód dicanlur sei-
vitutes mixlae, ibidem. — Servitus oneris ferendi differt ü
servitute ligni immitlendi, nam illam dcbens in isto se-
cundo casu parielem Tcficere non tenetur, quod est secús
in alio , qui alium debel, n. 2 leg, 2 lit. 31 part. 3. — Et
quid si non conslcl de tali imposilione servilulis oneris fe-
rendi, an prajsumatur imposita, si ita stetit aedficium
temporeimmemoriali, ibidem. — Servitus oneris ferendi
an debeattir, si lotura aedificiura sit diruplum, n, 2 dict_
leg, 2 lit. 31 part. 3, — Servitules urbanae qua; sint, dict.
n. 2. — itineris quse sinl, n. 2 leg, 3 tit. 31 part. 3. — ur-
banae non dicentur, nisi quando sunt in commodum a;difi-
ciorum, n. 8 1. 2 tit. 31 part. 3. — rusticas sunt plures,
gloss. 1. 3 til. 31 part. 3. — Servitmem habens ilineris^
an possit ambulare cum socio, et qualiter , n. 3 et 5 leg. 3
tit. 31 part. 3. — Et an lalis possit equitare super ciirrum
oneralum, vel juraentum oneratum rebus , n. 6 ibidem. —
Servitus aclus quae dicatur, num. 7 ibidem. — aquocduc-
lus qualis esse dicatur, n.l 1. 4 til. 31 part. 3. — Servi-
tutem aquffiduclus siunus babet in alieno fundo, an cana-
les reficere , el purgare leneatur, n. 2 I. 4 til. 31 part. 3.
— Servitus aquseduclus publici , vel privati per quantum
lenipus pr.TScribatur, dict. n. 2. — aditus ad fontem con-
cessa, an ibidem venial liaustus aquae , num. 2 I. 6 tit, 31
part. 3. — pecoris ad aquam appiilsus qua; dicatur, et
quando ba2C dicatur servitus rcalis, vel praedialis, n. 3 et
5 I. 6 tit. 31 part. 3. — El qualiter cognoseatur, an aliqua
sit servitus realis,vel non, n. 6 dict. 1. 6. — Et in. con-
cessione servilulis ea videntur concessa sine qnibus servi-
tute uti non polest , num. 4 dict. 1. 6. — Servitus quando
prKdio deljí'tur, altendilur indigeiitia pr£ed¡i lalis, cui
illa servitus debetur, et non plus, el quare, num. 2 leg. 7
ibid. — Servitules cessant cessante commoditale praediorum
olwtnjus cansam fuerunl concessa , dict. n. 2 dict. 1. 7.
— Sjiviius an possit imponi k bona; íidei possesore , vel
¿42
liNDEX MATERIA RüM
ü marito, ve. usufructuario, n. 1 1. 10 lit. 31 part. 3. — Et
au imponi possit a domino, qui rcm obligavit, vel ab
illo, qui aliíis servitutem habet, vel íiPra;lalo, ibid. — 3er-
vJtus imposita ab uno ex sociis alus dissenlienlibus, si cura
ipsi conscnliunl, mortuus sil ille, qui prius consenseral,
an novus socius, et haeres defuncti debeat conseiilire
de novo, ibidera, in num. 5. — an pos.sit imponi ab
hálenle utile dominium, gloss. leg. 11 lit. 31 par!. 3.
■ — Finito lamen ipsius domiiiio, quia fuil eniphyteusis
linila, vel aliUr, finielur servilus, ibidem. — Servilus an
videalur esse constituía in re vendita, si adhuc non fuit
tradita in conlinenli, n. 2 dict. 1. 11. — non acquiritur
per solam promissionem, nisi rcaliler coiislilualur, n. 2
1, ili lit. 31 parí. 3. — in invitum locum non babel, et
quid dicalur invitus, ibid. in n. 3. — an videalur imposita
exeo, quód lestalor gravavit haeredem, ne altius Eedifi-
cium exlollat , et isiud solum de primo hserede intelligitur,
n. 4 ibidem. — altius non loUendi, et qui illam debet,
an possit elevare aedes, licét per talem elev.ilionera luini-
nibus vicini non oñicialur : et an ex planlaliune a;borum
intelligalur Ceri contra islam servitutem, el quundodica-
tur quis esse in servil utis islius possessione, dict. n. l\.
— ne altius extollalur in quo casu tacile iniposiia \ideii-
tur, dict. n. 4- — ex quibus, quando, et quoniodo pos it
praescribi in rebus alienis, num. 2 cum scq. 1. 15 lit. 31
part. 3. — an conslituatur ex exercitio actus, quod solet
de facili graliosé concedí, prsesente et scienle eo, ad quem
pertinet, n. 5 ibidem. — El an uti praesumalur jure suo,
ibidem. — Servilus eliamsi haberet causara conlinuamj,
si prsescribalur contra ecclesiam debet esse quadraginla
annorum, num. 7 ibidem. • — continua dicilur, quando
aqua, licét actualiter non cadal; putentialiler lamen ca-
dere possit, ul ex hocminori lempore prescriba! ur, ibid.
in n. 8. —continua, velquasi, vel disconlinua, quae d¡-
catur, el quare ila nominetur, n. 9 1. 45 tit. 31 part, 3.
— si habeat causara discontinuara, an acquiíalur longo
lempore, quando quis habet tilulum verum íi terlio,
u. 12 dict. 1. 15. — discontinua qi¡ando longo lempore
prajscribatur , el in quibus casibus, ibidem — urbana ut
possit piEScribi, qualuor requirunlur, remiss. n. 2 1. 16
til. 31 part. 3, et ibid. n. 3. — Et au in servilule urbana,
vel rustica praescribenda requiralur bona fides, dict. n. 3.
— Et quid de jure canónico, ibidera. — El quanto lem-
pore proescribatur libertas servitulis habentis causara con-
linuam, ibid. in n. 5. — Serviluteni in re aliqua h;ibens,
an possit novum opus tiuntiare, si ei damnum inde se-
quitur, n. 1 1. 5 lit. 32 purt. 3. — Servilus si irainode-
ratf: se habeal, an sil sustinenda, sive pacto, sive iialu-
raiitcr imposita sit, nura. 2 1. 14 lit- 32 part. 3. — morli
acquipiiralur, et ideo inducit juslum nietuní , quod ma-
Irimoiiiuní dirimit, n, 11 1. 15 lit. 2 part. 4. — si una ex
pluribus fuerit remissa et subíala, an alia remissa et sub-
íala videalur, n. 11 ad fin. 1. 4 tit. 15 part. 4. — Servi-
lutes adhffirentes rtbus immobilibus, an judicenlur bona
imraobilia , n. 2 quíest. 1 in fin. 1. 55 til. 5 part. 5. — Et
quid si doraus debeat servilutera, el venditor témpora
venditionis de servitule niliil dical, an vendilio leneal,
n. 3 1. 63 til. 5 part. 5. — Servilutes ruslicae, sive urba-
na;, an possint bjpotliecari, uum. 2 in med. 1. 2 til. 13
part. 5.
Skrviís factus Episcopus stalim eíBcilur liber, num. 4
per lext. ibid. 1. 65 t.t. 5 pait. 1. — Servo qua^ piíniten-
lia imponi debeat, el an peregrinalionis, n. 3 1. 25 tit. 4
part. 1. — Servus ordinari non debet, et qua; sit de lioc
ratio, num. 1 1. 18 lit. 6 part, 1. — Et quid si servus or-
dinelur prirao ordine sacro, et si fiat subdiaconus, ibid.
n. 6 el 1 1. 6 til. 22 part. 4, — Servus ingressus Religio-
nem si 5 domino fuerit in servitutem revocatus, el poslea
eíTectus sit liber, ad monasleriura rediré debet, nura, fin.
I. 6 tit. 7 p;)rl. i. — vovere non debet, ñeque ejus votura
valet, per quod domino fit pra;judiciura , n. 6 1. 3 tit. 8
pai t. 1. — Servi coramunicanles cura domino excommu-
nicato non sunt excoramunicati, quod procedit in illis,
qui ante excommunicationem illi servicbanl, n. 9 1. 34
tit. 9 part. 1, — confugientes ad ecclesiam propter do-
mini atrocitalem, an el quando possit ipse illos exlrahere,
n. 2 1. 3 til. 11 part. 1. — Servus confugiens ad ecclesiam
judiéis tiraore inde exlrahi non debet, sicuti liber, ibidera.
— polestsibi ubi volueriteligere sepulturera, num. 5 1. 5
tit. 13 part. 1. — rx quibus possit faceré eleemosynam,
num. 8 1. 12 lit. 23 part. 1. — secundum consuetudinem
certi loci swspcndebatur pro primo furto, num. 20 in fin,
I. 2 til. 15 pjrt. 2. — an excuselur uxorem doraini sul
occidendo de domini mandato, quia credebal illara adul-
terara , n. 7 I. 6 lit. 18 part, 2, — an teneatur domini sa-
lulem prseferré su», num. 6 1. 2 lit. 19 part. 2. — potest
esse in judicio defendendo res domini abs^ntis, et an de-
beat eavere de rato, n. 1 1. 9 tit. 2 part. 3. — pro vindi-
canda nece domini potest esse in judicio, et hoc facto
coosequilar libertatem , n. 3 ibid. — si de possessione ser-
viluiis proclaraet in liberlatcm, lite contéstala, polerit
per se, vel per procuratorem actiones moveré, n. 3 1. 4
tit. 5 part. 3. — dicens se liberura, quando illud probare
debeat , et non ejus dóminos, «. 3 1. 5 lit. 14 part. 3. —
nemo pra;sumitur, el oranes liberi praesumuntur, et op-
posita contra testera exceplione servitulis debet illud siLi
probari, n. 1 1. 12 lit, 16 part. 3. — an testificare possit,
et in casibus, in quibus adraitlitur, debeat prius torque-
ri, n. 5 1. 13 tit. 16 parí. 3, — an debeai recipi alus pro-
bationibus deficienlilous, an \ero indi-lii de , dict. n. 5
ibidem, — extranei antP(iuara torqueatur, an indiria dc-
beant pra-cedere, sciiicet, quód servus aliquid scit, u. 5
]. 13 til. 13 part. 3. — Sed quis emondubit dairnum ?ervo
factura in tormentis, ibid. in fin. — Seivus an possit ap-
pellare ü senlentia iw causa crimiuali lata contra cura, si
dorainus, vel ejus procuralor illud non fecerit, n, 41.2
til, 23 part. 3. — an possit pro domino suo appellareia
seiilí'ntia laía contra eum in causa criminali, ibidera iíi
n. 5. — rem aüquam usucapere, nec prsescribere polerit,
et quid de rebus peculiaribus suis, num. 1 I. 3 til. 29
part. 3. — pro quo tempore suam libertatem pracscribere
possit, num. 1 1. 23 tit. 29 part. 3. — si ad inimicos se
Iraiislulit, et postea revertalur, an libertatem prislinam
recuperet, n. 2 ibidem. — in quo quis babel usura, si
operas suas locavil, an usurarius racrcedem Labere de-
beat, nura. 3 !. 21 tit. 31 part. 3. — an admitlatur sine
mandato, si velit novum opus nunliare, n. 7 I. 1 til. 32
part. 3. — pro niliilo repulatur, nec vivere dicilur, ct
domini salutem propriae prteferre debel, n. 2 in prouem.
til. 5 part. 4. — Et (lualis debeat servo injungi poeniten-
tia pro suis peccatis. — Servi contrahere possunt matri-
raonium, et quid si ambo sinl infideles, num. 4 cum alus
ibid. 1. 1 lit. 5 part. Z|. — Et an Princeps ex causa probi-
beri' pjssit ii'.tcr istos, vel iiitcr alios, ne raalrimonium
SEPTEM PARTITAP.UM.
í',.>
conlralialur, n. 5 1. 1 lil. ó pnrt. li. — Scrvus f-i c;im li-
bera igiinriiiUe euin esse servuin, cotitraxorit niaiiiino-
niuni, an et qiiando matrimoniuin teiieat, n. 9 cl 10 per
text. ibiil. 1. 1 lit. 5 part, 4. — cui potius obediic tlebeat
iixoii piopiix-, vel donrino, si in mandando sinuil con-
ciiiranl, ii. 2 et 3 tit. 5 part. Zi. — Ser\i, qni matrimn-
niuni cnntraxeiunt, si domini separatini ¡n divei«is Pro-
\iiiciis vivant, an ecclesia unum ex illis enicre debeat,
n. 4 dict. 1. 2 tit. 5 part. it. — Servus si ninlrinioniiim
ciim sena conlrahat credendo illani fore libeiani, utuim
lale malrimoniuni valeat, n. 3 per text. ibid. I. 3 lit. 5
part. /i. — Et quid si liber cum serva, quani liberam esse
credidiL, matrinionium contraxerit, et ab eo vel fcrvae
domino sit super hoc mota qusestio , an ad mandatuni ec-
clesiae illi debilum rcddere leneatur , ncc ob hoc sibi pra;-
jnditet, num. 4 1. 4 lit. 5 part. 4. — Servl sunt incapaces
eorum, quae sunt juris civilis, n. 13 1. 4 lit. 15 pari. 4.
— non sunt capaces legilimalionis, nisi prscedat manu-
niii-sio, dict. n. 13. — Servus alterius an cfficialur (iiius,
si á paire propter famis necessitatem alicui vend;ilur, et
an soluto ab eo prelio ab hac obligatione serviendi libe-
retur, n. 1 per text. ibid. 1. 9 tit. 17 part. 4. — posnae
eflicitur, qui ad ptEnam perpetuo damnatus sit, secíis si
ad lempus, n. 3 per text. 1. 2 til. 18 part. 4- — Et quid
si peluó ad aliquod oflicium publicum aliquis damne-
tur prailer melalli condemnationem, ibid. n. 4. — Servus
pcenae an bodie esse dicatur ille, qui ad pcpnaní perpe-
tuara fuit damnatus, num. 6 dicU I. 2 tit. 18 part. 4- —
poenae eQicitur deportütus in uno casu, n. 9 dict. 1. 2. —
si íi domino derelinquatur, et dominus illurn ad portas
ecdesiae, ve! ad alium locum ejecerit, eflicitur liber,
num. 6 per text. ibid. 1. 4 tit. 20 part. 4. — an esse dica-
tur ille, qui ex matre serva, paire vero libero na^citur,
n. 1 per lext. ibid, 1. 2 tit. 21 part. 4. — Servi ecclesiae an
tlicanlur illi , qui nascuntur ex ministro ecclesia^, et ex
matre libera, et quid in nato ex monacho, et moniali ,
ibidem. — ecclesia; an esse dicanlur filii nati tx clerico,
qui cüm esset in sacris constitutus , scienter cum a iqua
malrimonium contraxit, n. 1 1, 3 tit. 21 part. 4. — Et an
ad boc suQiciat, quód scienter matrimonium cnntrahat,
licét illud non facial publicé , nec in facie ecclesic-c, ibid.
in n. 2. — Servi an sint filii , qui tempore sentcntiaí con-
tra matrera lata; ia ejus ulero existebanl, num. 1 in fin.
1. 2 tit. 12 part. 4. — aliquoruní qui ideo in servitutein
inciderunt, quia ad bostes arma portabant, an domini
ipsorum jilos manumitiere possint, num. 4 !• 4 lit. 21
part. 4- — tenentur salulem domini suae anteponere us-
que ad moriera , n. 4 1. 5 tit. 21 part. 4. — Et an idera
sil discenduin in famulis scrvienlibus, vel in vassallis,
ibid. — Servus si defendendo dominum ü morle aliquem
occiderit, niillam patielur poenam, num. 8 1. 5 lit. 21
part. 4. — si de mándalo domini sui, qui illud sub pcena
monis pra;cipiebat , uxortm domini sui et dominara
suam suspeclam de adulterio occiderit, an á poena libe-
retur, et quid de jure canónico, dict. n, 8. — potest mó-
dica cum cuusa vel sine ea h domino casligari, qui illurn
in propriis vinculis lenere polest, n. 1 1. 6 lit. 21 part. 4.
— non polest sine judiéis auctoritate immodicft et crude-
liter h domino puniri, ibid. in n. 2 el 3. — injuriara non
patilur, etpro nibilo repulatur, ibidem. — an eílicialur
liber, si dominus sibi alimpnla denegaveril, num. 5 ibid.
— íi domino inipuní- occiiii potest, si ipse illiim cum
uxorc sua in rebus veneréis invenerit , ibid. in num. 6.
— Et quid si dominus ilhim cum matre, vel sorore, vel
cum ncpie ex filio, vel cum ipsius concubina iuvenerit,
n. 7 dict. 1. 6 lit. 21 part. 4. — Servus si crudeliter h do-
mino Iractelur, poterit apud jiidicem roncjueri, ipseque
illum alleri vcndet, num. 9 per lext. ibid. dict. 1. 6. —
jiidaii an possit esse chrislianus, vel non, n, 1 per text.
ibid. 1. 8 til. 21 parí. 4. — christianus bené potest esse
servus alterius cbristiani, dict. n. 1 I. 8 tit. 21 part, 4« —
si eílicialur cbrislianus siraul cura domino suo, vel ipse
solus per se, an eflicialur liber, n. 3 ibid. per illum text.
— cura íi domino matumiittitur per scripturam, vel corara
amicis in lali mar.umissione; debent quinqué testes inter-
venire, n. 5 1. 1 per lext. ibid. tit. 22 part. 4. — duorum
dominorum , an eflicialur liber, si unus ex dominis illum
liberuní feceiit, et an alias ad idera compellalur, vel ad
recipiendaní parlera prelii ; et quid si alius dominus sit
minor; et an idera sit, si unus ex dominis velit, quod
servus ordinetur, n. 2 1, 2 lit. 22 part. 4. — El an hoc
intelligatur, quando ille qui in libertatera non cousenlit,
et compellitur recipere pretiura, non babel causara con-
Iradicendi, et quid si illam habeat, dict. n. 2. — Serví
valorera laxare debetjudex in duobus casibus, num. 4»
ibid. — Servus duorura dominorura, quando ab uno li-
beratur, alius ad recipiendara partera pretii corapellen-
dusesl, quam laxationeni facietjudex, dict. n. 4. — El
talis servus non erit liber, usquedura allcr dominus par-
tera prelii receperit, vel si nolit, de raandato judiéis iii
loco tuto deponatur, ibid. n. 5 per lext. ibid. — Servus
si accusaverit occisorem domini, an liberlaiera mereatur,
an vero ad hoc requiratur, quód illud probet; el an suf-
ficiat illud per indicia probare, per qu^e deventum fuit ad
torturara, et ex tortura orla fuit confessio, num. 4 I. 3
til. 22 part. 4. — si delegal conjurationera, sive conspi-
ratiouera in mortem doraini , an libertatera raereatur,
ibid. in n. 5, — an überlatem consequalur, si prodilio-
nera Regi vel regno machinatam denunriet, et an tune a
fisco pretiura servi domino debeal dari, num. 6 ibid. —
factus Episcopus quid et quantum pro se domino praestare
teneatur, num. 2 leg. 6 per text. ibid. lit. 22 part. 4. —
estpeccati, qui peccalura facit, et quibus peccator est
subjectus, n. 3 1. 8 per text. ibid. lit. 22 part. 'i. — vin-
dicans necera defiincli eflicitur liber;, hoc lamen intelligi-
tur dala hseredis licentia, nura. 4 1. H tit. 22 part. 4. —
an possit de feudo investiri, si domino suoplaceal, n. 5
1. 3 lit. 26 part. 4. — deposilus penes aliquem , si depo-
sitario aliquid furatus fuerit, qualitcr dominus deponens
leneatur, n. 3 1. 10 per lext. ibid, til, 3 part, 5. — dona-
lionera faceré non potest, eliamsi ci concedatur libera
peculii adrainislralio, num. 4 I. 1 lit. 4 part. 5. — ergo
iniquus et fur, in eis enim est niíjuilia se-vilis ingenii,
n. 1 1. 46 per text. ibid. tit. 5 parí. 5, et n. 1 1, 64 ibW.
— si vendatur alicui sub pació, ne manumillatur, quaitílo
paclum islud valebit, vel non, n. 3 cura alus ibid. dict.
1. 4o lit. 5 part. 5. — Et an piícsumalur offensa , si cum
lali pacto servus vendilus fuerit, ibidera. — Servus an
consequalur libertalem occidendo occisorem domini sui,
et an boc sit ei de jure permissum, num. 7 dict. 1. 46»
— si transmuletur per dominura suum de loco ad lo-
cum non soluto vecligali pro eo, si postea anie motam
quaíslionem commissi dominus serviim manumiserit,
an talis manumissio leneal, num. 5 1. 6 til. 7 part. 5.
kh!i
liVDEX MATERIARUM
— si ante ejus nalivitalem fuerit aiicui promissus, si
nascalur, quantum lempus debet ablaclari k raatre,
rium. 3 1. 20 tit. 11 part. 5. — obligatur naturaliter in
ómnibus, in quibus liber homo obligatur civiliter et natu-
raliter, n. 6 1. 5 tit. 12 part. 5. — pignori dalus, an á do-
mino manumitti possit, gloss. 1. 37 per text. ibid. tit. 13
part. 5. — alicui si sit solutioni adjectus, quando ei solvi
possit, ut debitorper hoc liberetur, n. A, 6 et 8 I. 5 lit, 14
part. 5. — an et quando novatioiiem faceré possit , g'oss.
Jeg. 17 per text. ibid. tit. 14 part. 5. — dicitur do plebe,
num. 4 ad fin. 1. 1 tit. 1 parí. 6. — si ab aüquo sit hseres
inslilutus, an inslilutio vilietur, si ejus dominus postea
inslituentem impedierit, ne voluntatemsuam mutet, glos.
]. 28 tit, 1 part. 6. — alicujus an possit instilui hwres, et
an institutio teneat, si ejus dominus institui non poterat ;
et quid si postquam fuit inslitutiis talis servus , á domino
sit manumissus, an haereditalem habere possit, n. 8 leg. 2
tit. 3 part. 6. — testatoris, si ab eo sit liaeres institulus,
Vulet institutio, ut licet expressé ei libertas relicta non sit,
pro libero tamen habetnr, et est liber, et quando non ,
II. 1 , 2 et 3 1. 3 per text. ibid. tit. 3 part. 6. — dicitur
hasres necessarius , alius vero non , n. 6 1. 21 per text. ibi-
dem, lit. 3 part. 6. — duonim dominoruní , si ab uno ex
cishscresinsíiiuatur, an institutio teneat, et quid de libér-
tale, glüss. 1. 23 lit. 3 part. 6. — Serví omnes teslaloris,
quando ab eo haeredes institui possunt, vel non, n. 2 1.24
ibidem. — Servus si sit hieres ab aliquo instituios, an ip-
se, vel dominus ejus tempus ad deliberandum petet, n. 7
]eg. 1 tit. 6 parí. 6. — alicujus si sit hieres inslilutus , si-
ne domino adire, vel repudiare non poterit , etan domini
ratihabitio sufTiciat, n. 4 1. 13 ibidem. — et dominus si
concurrat simul in adeundo, vel repudiando , an aliud
plus ibi re(|uiratur, dict. n. 4. — si íi domino haercsin-
stituatur, an frater testatoris testamenlum querelare possit,
n. 3 cum alus ibid. Icg. 3 per text. ibid. tit. 8 part. 6. —
, Et quid si dominum per blandilias induxerit, dict. n. 3
dict. 1. 3. — Servus cui data fuil libertas, an onere pecu-
niario gravari possit , n. 5 1. 6 tit. 9 part. 6. — alicnjussi
sit ab aliquo haeres inslilutus, an dominus tune h testalo-
re legalum habere possit, et quid é contra, gloss. leg. 8
per text. ibid. lit. 9 part. 6. — Etan servo tutor dari pos-
sit, n. 1 in princ. 1. 1 per text. ibidem, tit. IG pTirt. 6. —
Servus proprius. vel alienus, an íi domino tutor filiorum
suorum dari possit, et an [)er hoc efliciatur liber, gloss.
leg. 7 til. 16 part. 6. — minor si á domino manumilla-
lur, an ipse possil esse ejus tnlor, gloss. 1. 10 per text.
ibid. til. 16 part. 6. — an dominum accusare possit, n. 14
et 15 1. 2 per t' xt. ibidem, tit. 1 part. 7. — Et an alium,
gloss. 1. 3 prr illum text. ibidem. —Servus alienus side-
linquat, an possit accusari , el qualiter venial puniendus,
ploss. leg. 10 per text. ibidem, tit. 1 part. 7. ■ — quando
de delicio accusalur, potestper dominum, vel per domini
procuratorera defendi, n. 2 ibid. — si ü domino non defen-
datur, an videalur illum babcre pro dereliclo, ibidum.
— si ti domino non defendatur, polest in causa criminali
Ftare in judicio , el se defenderé , ibidem. — cum h domi-
no defendilur, an isla defensio fiat procuratorio nomine ,
vel nomine proprio domini, ibidem. — si nolit se defen-
deré, vel causara omitlat, dominus illud faceré polerit,
ct caiisam accipere potest, ibidem. — an possit pecuniali-
((r pnniri, n. 3 dict. 1. 10 lit. 1 part. 7. — an a ¡mitlalur
iid Icnunliationem criminis, n. 1 1. 27 til. 1 p;rt. 7. —
Serví Principis capientis civitatem, an sint dves lllius ,
num. 9 leg. 1 tit. 2 part. 7. — si non juvent dominum,
qualiter puniantur, nuni. 16 1. 9 per text. ibidem, tit. 8
part. 7. — Servus si injurietur, an dominus ejus injuria-
rum actionem intentare possit, num. 4 et9 1. 9 per text.
ibidem, tit. 9 part. 7. — alicujus si aliquem injuriatus
fuerit, qualiter puniridebeat, etquid ejus dominus face-
re tenealur, num. 1 1. 14 pír text. ibidem, tit. 9 part. 7.
— si violenliam cum armis facial, qualiter puniatur, n. 9
1. 8 per illum text. ibidem, tit. 10 part. 7. — si rapiñara
facial, qualiter puniatur, et an dominus teneatur pro ea ,
et quando, num.l, 3 et 4 leg. 4 per text. ibidem, tit. 13
part. 7. — qui aliquid h domino furatus est, an per do-
minum in judicio accusari possil, n. 4 1. 4 per text. ibid.
til. 14 part. 7. — si furatus fuerit in magna quantitale ali-
quid, an aclionefurti per dominura conveniri possil, n. 6
1. 17 til. 14 part. 7. — aufiigiens á domino suo facit fur-
tum sui ipsius, et licijt ordinelur, domino debet restitui,
num. 1 1. 23 tit. 14 part. 7. — Et nuuquam amittit do-
minus possessionera talis servi, ibidem num. 2 et 5. —
Servus fugitivus , an ü domino possil perquirí in domibus"
aliorum, el an idem sil in ómnibus alus rebus furatis, vel
in delinquenlibus, et quando, num. 2 cum alus ibidem,
leg. 24 til. 14 part. 7. — si aufugiat in domum minoris,
an per hoc ipse minor poenam patiatur, num. 1 et 2 1. 23
per text. ibidem, lit. 14 part. 7. — Et quando receptator
servi aliqua poena non puniatur, gloss. leg, 26 ibidem per
illum text. — Et quid in occultante servum fiscalem , vel
alicujus civilalis, gloss. 1. 28 ibidem. — Servus si eflicia-
tur deterior alicujus persuasione, qualiter persuadens te-
neatur, num. 3 1. 29 ibidem. — si ad mandalum domini
damnum dederit, an ipse, vel ejus dominus ad emcndam
damni teneatur, num. 2 1. 5 til. 15 part. 7. — Et miliüs
punilur servus adimplens domini m;indatiira, quíim ulius,
num. 5 ibidem. — Servus pictor, vel aliud oflicium ha-
bens, si ab aliquo occidalur, qualiter occidcns ad dam-
num tenealur, gloss. 1. 19 per text. ibid. tit. 15 part. 7.
— Servi aliquorum, an in causa aduilerii testificare po^-
sinl, et quando, gloss. leg. 10 per text. ibidem, til. 17
part. 7. — si utin causa aduilerii lestimoniura dicunl, li-
bere fuerunt manumissi, et postea adukerium non probe-
tur, quis pretiura , quod pro eis datura fuit, solvet, n. 7i
dict. leg. 10. — durante accusatione aduilerii á dominis
manumitti i on possunl, n. 8 et 9 1. 10 per text. ibidem t
lit. 15 part, 7. — Et qua poena puniatur servus , qui
cum ejus domina adulleriiim commisit, n. 6, 7 el 8 1. i'i
ibidem per text. ibidem. — Servus, an el quando veni.it
torquendus contra ejus dominum, vel dominara, glos-.
leg. 6 et 7 |)er text. ibidera, tit. 30 part. 7. — acrii.s de-
bet puniri, quára liber, nura. 1 1. 8 per text. ibid. lil. ;Jl
part. 7.
Serva per malrimonium cum libero compelitei libi-rtas,
el filiilegitiraantur, eliamsi dotalia instrumenta non inlor-
venerint, n. 10 1. 1 til. 13 part. 4. — an possil habcri in
concubinám, et á quo, et quando, et quid in liberta, n. 4
et 5 leg. 1 lil. 14 part. 4. — si vendalur sub paco, m
prostilualur, si sit ab emptore prostituta efficitur libera ,
n. 2 1. 47 til. 5 part.5.
SsviTiA nimi a culpaj connumeratur, n, 2 1. 18 tit. J8
part. 4 . el n. 2 1. 6 tit. 21 part. 4.
Si, conjunclio, inducit condilionem , ut vero, modum,
nu n. 2 el 3 per Icxl. ¡i)idcm , leg. 2 tit. 4 part. 4. — isla
SEÍ'TEM PAUTirARlJiM.
445
dictio si facit conditionem , et idem est in aliquibus alus
dictionibus , etverbis, niim. 12 et 13 1. 1 tit. 4 part. 6, et
iium. 2 et 3 cum alii» ibidera, 1. 2 tit. 4 part. 4, et num. 1
cum alus ¡bidem, 1. 21 lit. 9 part. 6. — Aliquando tamea
ista dictio si, importat monilionem , et non conditionem,
dicU u. 1 dict. 1. 21.
SiGiLLUMest, quod verificat lilteras Regis, n. 3 leg. 1
til. 13 part. 3. — an sit de subsiantia privilegii n. 2 leg. 3
tit. 18 part. 3. — El quid si privilcKiiim sil nidiiu nolarü
factum , an tuuc sigülum sit de subslanlia , ibidem. — Si-
gillum quare ponatur in privilegiis , et quid si sigillatur
cera, num. 3 dict. J. 3. — Principis facit actum invali-
dum pro valido repulüri, et quando, n. 1 leg. 15 lil. 18
part. 3. — potesl per Papaní, sive Episcopuní, sive Regera
alteri commitli, sed cavendum esl cui, num. 4 leg- 26
tit. 18 part. 3. — ubicuraque est apposilum semper cen-
selur apposilum' de volúntale ejus , cujus est bigillum,
dict. n. 4. — SJgillans aliud pra;terquam quod sibi man-
datur, ut falsarius puniri debet, num. 5 leg. 26 lit. 18
part. 3. — Sigillum scripturae si amillalur, quid tune, n. 1
1. 114 tiL 18 part. 3. — Et an instrumentum sigillo ali-
cujus sigillatum pro eo, vel contra eum, el qualiler pro-
Let, n. 2 dict. leg. 114. — Sigillum ad boc ut probei con-
tra sigillautem, an requiratur, quód probetur sigillum de
ejus volúntate fuisse appositum, dict. num. 2. — publi.
cum est majoris aaclorilatis, quüm, privalum, dict. n. 2.
— privatum contra sigillanlem , quando, et qualiler pro-
bet, et ad quid lalis sigillalio prosit adversario , ibidem.
— comitum, vel aliorum dominorum dicilur privalum,
ibid. num. 3. — aulbentcum quod dicatur, dict. num. 3.
— publicum dicilur sigillum Principis non recoguoscentis
superiorem, vel judiéis ordinarii, ibidem et num. 6 1. 1
tit. 30 part. 3. — Sigilli pñvati appositio quid operelur,
n. 6 dict. 1. 114 tit. 18 part. 3. — Sigillum dicilur mulus
et incertus testis, n. 1 in proosin. tit. 20 part. 3, et n. 2
1. 1 ibidem. ^ Pap^ utrura facial scripturam aulhenli-
cam, si non adsit ipsius subscriplio, n. 1 in dict. proaem.
tit. 20 part. 3. — multüm operalur ad faciendam scriplu-
ram indubitatam, et an ei slatim sit fides adbibenda, n. 2
ibidem. — debeihabere cerlos characteres, vel lilteras le-
gibiles, u. 1 1. 1 lit. 20 part. 3. — universitatis, si adsit
in aliquo instrumento, praesumitur, quód universilas illum
actum legitimé explicaverit, n. 3 dict. 1. 1 tit. 20 part. 3.
— qualiter debeat observar!, et sub quibus clavibus sil,
n. 5 dict. 1. 1 tit. 20 p. 3. — Principis falsans, an incidat
in crimen laesaemajestatis, num. 22 1. Itit, 2 part. 7.
Signa coutritionis probantur per umim testem , num. 2
leg. 9 tit. 13 part. 1, et num. 2 in fin. leg. 10 ibidem. —
Signari non debet furin facie sua ob delictum, et quare,
iiiMTi. 3 leg. G tit. 28 part. 2. — Sígnum Grucis an sil de
subslantia iustrumenti, num. 2 1. 2 tit. 18 part. 3. — Si-
gna taciti consensus in minore, qui sponsalia contraxil in
íEtate minori , quae sint , num. 5 el 7 leg. 3 liu 1 part, 4.
— Signum tabellionis , an sit de subslantia instrumenfi,
et in quo loco poni debeat, n. 5 leg. 54 lit. 18 part. 3 , et
num. 1 in fin. leg. 9 lil. 19 parí. 3. — tabellionis rogalus
scripturam deduccre de protncollo alterius nolarü intirmi,
an in tali scriptura poni possit, num. 1 1. 55 ibidem. —
factum ab einplore in re empla, an babeal vini tradilionis,
ut per illud sibi dominium acquiratur, n. 8 leg. 23 tit. 5
part. 5. — Signa infirmitatis qualia esse possint in pecori-
í)us, uteliamsi pereant , pastor non teneatur, num. 9 1. 15
tit. 8 part. 5. — Signum, et quid si per signa vigentia pro-
betur testatoris voluntas , an illud valeat , n. 2 leg. 6 lit, 3
part. 6.
¡¿vjiBOLüM unde dicatur, n. 3 1. 1 tit. 3 part. 1.
SiMiLE consuetudinis, an valeat, ut de novo ad aliam
porrigi possit, proul est in legibus, num. 1 leg. 6 lit. 2
part. 1.
Sjmiutudo tune facit eumdem casum , et pro una re ha-
betur, quando significat idenlitatem speciei , secüssi signi-
ficet prspinquilatem , n. 2 1. 52 tit. 4 part. 1. — et de si-
milibus idem debet esse judicium, num. 4 leg. 1 tit. 33
part. 7. — Et quae dicanlur similia , ibid. — Et an adtol-
lendum argumentum á simili sufliciat daré dissimililudi-
nen), quando est simililudo in eo de quo agitur, ibid.
Simonía esl peccatum magnum, et simoniacus est irre.
gularis, num. 2 leg. 32 lit. 5 pan. 1. — in ordine quali.
tercommittatur, et quis cum tali simoniaco dispensubit ,
num. 2 leg. 63 til. 5 part. 1. — comniissa circa sepultu-
ras, vel circa benedicliones veslium , vel circa beiiediclio-
nes nubentium , et an Episcopus dispenset, ibidem. — an
sit crimen ecclesiasticum, etquisjudex cognoscet , n. 3
leg. 58 tit. 6 part. 1. — cum Deo commitli non polesl ,
num. 3 1. 7 lil. 8 part. 1. — non committiiursine expres-
so pacto, ibidem. — an commiltulur, quando cerlae pos-
sessiones danlur pro aliqua capella ad sepulluram , et an
pacta ista sint simoiiiaca , num. 3 leg. 1 tit. 13 parí. 1. —
Simonram commiltit qui babens sepulluram sibi, et alus
de suo genere, cum extraneo paciscitur, ut aliquo dalo
ille ibi sepelialur, num. 4 ibidem. — Simonía quid sit , et
an simonía menlalis obligel ad restituendum, seu relin-
quendum quidquid inde consequitur, num. 1 I. 1 tit. 17
part. 1, — commillitur si cardinalis, vel alius procuret
beneficium alicui propler donum sibi datum, num. 2 !. 3
tit. 17 parí. 1. — non commillitur propter honestan! spem,
quam liabet quis tantúm de beneficio pro hone>lo S' rvitio
ibidem in num. 3. — an conimitlalur pro módico daio,
pacto praecedenle , vel non, ibidem in num. 4- — non
commillitur, si liberaliter ex sola volúntale aüquid detur
tempore receplionis spiíituuliuní, num. 5 dict. leg. 3. —
an inducalur ex precibus carnulibus , num. 12 per lext.
ibidem, leg. 3 lit. 17 part. i. — mentaiis sola inlentione
perficitur, et aboletur poenilenlia, num. 2 leg. 5 ibidem.
— commillitur emendo jurisdictionem Episcopi , et quid si
ematur jiirisdictio temporalis , num. 2 I. 8 tit. 17 parí, ¡^
— an commillatur aliquid pro docendo accipiens niagister
in ecclesia beneficialus, n, 3, 4el 5 leg. 10 lit, 17 part. 1,
— Et quid in scbolaribus extrañéis divitibus; el quid si
reddilus sui beneíicii ei non sulTiciatit, ibidera per lext.
ibidem. ■ — Simonía an commillatur uliquid rcci|)iendo
pro Religionehabenda, ut eslin monialibus , n. 3 leg. 13
tit. 17 part. 1, et ubi se referí. — an comniiltalur aliquid
pro spirilualibus dando, si adsit dandi consueludo, n. 1
leg. 15 lit. 17 part. 1. — El quíe requirantur ad hoc, ul
haec dici possit laud;tbilis consuetudo, el de modo proban-
di eam, ibidem in dict. n. 1 post med. — an comniiltalur
aliquid faniiliaribus Episcopi dando, num. 5 I. 17 til. 17
part. 1. — an commillatur, si Clerici decimas redemerint
a laicispcr vim eas occupanlibus sine consensu Episcopi,
num. 5 1. 23 til. 20 parí. i. — Simoniam an incurrant
palles, quDG sine Episcoi)i licentia res spirituales pernui-
lant, dict. n. 5 el 81. 2 lit. 6 part. 5.
SiMONiAcis c>t irreguluris, num. 2 1, 32 til. 5 parí. 1.
ih6
índex materiarum.
— ignorans, an tale sil, nec ne, ct an cumeo possitEpis-
copus dispensare, nuni. 2 1. 63 til. 5 part. 1, et ibid. glos.
inagn. iii med. — Simoniaci hodle sunt ipso jure excom-
municati , et non possunt ab alio, quíim h Papa absolví,
dict. num. 2 ad finem. — Simoniucus an dicalur recipiens
pecuniam pro conferenda alicui absolutione ab excommu-
nicatioi:e, n. 5 1. 6 tit. 17 part. 1. — Et quid in danta,
an Ídem sit, ibidem. — Simoniacus est ipso jure suspensas
ab ordiiie recepto, et ab alus liciio modo receptis, nura, 1
per texl. ibid, Icg. 11 lit. 17 part. 1 . — in ordine privari
debet, sive per viara accusationis, si ve inquisitionis proce-
datur, ibid. in n. 2. — Et idem est in Episcopo simoniacé
aliquem ordinanle , ibid. in num. 3. — Simoniacus , qui
propter preces beneficium fuit assequutus, an illud resi-
gnare teneatur, n. 2 1. 4 lit. í7 part. 1. — in dignitate,
vel beneficio curam animarnm hubente est ipso jure sus-
pensus, num. 6 ibid. — non est renuntians beneficium sub
spe, quód alii detur, si in pactum illud non fuerit deduc-
lum, num. 6. — Simoniaci hodie qua poena feriantur,
num. 1 1. 12 tit. 17 part. i , ubi se referí.
SiMPLEX FORNicATio cst peccatum mortale, num. 3 in
prcoem. tit. 14 part. 4. — Simplex fornicalio, vide supra
in verbo FoBNicáTio.
SiMPLiciTAS est dúplex: aut contraria dolosltaü, ut est
bona ; aut contraria discretioni, ul est mala, num. 1 1. 2
tit. 14 part. 2. Simulalus contractus non praBíumitur nisi
probetur, etcuiincumbat onus probandi, ii. 6 1. 40 tit. 11
part. 5. — Et viginti sex proesumptiones simulationis, in
dict. num. 6 in fine.
SiMULTANEus cousensus, vide de hocin verbo Consensus.
Syndicus, et an valeat processus cura eo factus, et si
ipse solus citetur, an valeat sentenlia in tali causa lata,
num. 1 1. 13 tit. 2 part. 3. — Syndici non possunt com-
promittere sine ^peciali mándalo, nec genérale sufiiciet,
nu«i. 4 1. 24 til. 4 part. 3. — electi ad inquisitionem cri-
minum quid faceré debeant , et quando á denuntiatione
excusentur, num. 4 leg. 6 tit. 12 part. 3. — Syndicus an
teneatur denuntiare crimina non punibili-i, an excusetur
propter famam, et alia in hoc, dict. num. 4. — qualiter ab
miiversitate constituatur, et quibus praesenlibus, et an
nomina prresentium scribi debeant, num. 2 1. 98 lit. 18
part. 3. — Et an in scriptura constitutionis syndici debeant
ititervenire testes, dict. num. 2 in fin. — Syndicus, qui
tenetur solvere collectam pro ómnibus de castro suo, an
possit propria aucloritate venderé possessiones non solven-
tlum, num. 2 1. 52 tit. 5 part. 5. — universitatis potest in
integrum reslitutionem petere eliam sine alio speciali man-
dato, num. 4 1. 10 lit. 19 part. 6. — universitatis, an et
quando per procuratorem aliquem accusare possit, n. 2
leg. 6 lit. 1 part. 7.
Synodus quse proprié dicatur, et pro civilibus etiam ne-
gotüs potest celebrari, n. 4 1. 16 tit. 5 part. 1. — et quis
ad illamvenire teneatur, et quando, n. fin. dict. 1. 16. —
est de legedioecesana, n. 8 1. 2 til. 12 part. 1.
SiKENA maris nunquam visa fuil, nec est in rerum na-
tura, num. 1 1.21 tit. 11 part. 5,
SocER si defenderit rem , quam in dotem dedit genero
suo, ct fuerit condemnalus , an talis sentenlia genero piae-
judici't, n. 12 1. 20 lit. 22 part. 3. — an teneatur nurum
suuní el uxorem filii sui alere, si filius iilam indotalam
accepit, n. 6 1. 2 tit. 19part. 4. — et an el quando bona
soceri sinl tacité liypolhecala pro dote uxoris filii sui, n. 2
1. 23 tit. 13 part. 5. — sioccidat nurum quaíitcrpunialur,
gloss. 1. 12 tit. 8 part. 7 per text. ibid. — an possit actione
injuriarum agere pro injuria illata nurui, num. 3 1. 9 per
text. ibid. tit. 9 part. 3.
SociETAS, et qualiler instrumentum societatis fieri de-
beat, gloss. per text. ibid. 1. 78 lit. 18 part. 3. — oranium
bonorum, licét inter dúos contracta sit, tamen si uuus pro-
prio nomine aliquid acquiril, suura erit, licM compelat
actio socio ad communicandum, num. 2 in quaesl. 4. 1. 55
lit. 5 part. 5. — viri, et uxoris non est universalis socie-
las , sed lantum lucri , ibidem post princ. dict. quaest. 4-
— quid sit, et quae proprié dicatur societas, et qualis non,
num. 1 leg. 1 tit. 10 part. 5. — an esse dicatur inter duoi
simul habitantes, el quid in materia odiosa, dict. num. 1
dict. 1. lo — Et contracta socielate inter aliquos ñeque de
lucro, ñeque de capitali aliquid minui debet per socium ,
ibid. in num, 3. — Societas facta inter alinuos, el eorum
haeredes, an valeat, el illi ad societatem teneantur, ibidem
¡nnum. 4, el num. 1 leg. 10 ibidem, et ibi vide quando
bené obligetur in socielate. — ■ quando possit tacité, vel
expressé cum pupillo contraía, et quid si posl pupillarem
lelalem remanserunt in socielate, ibidem in num. 6 dict.
1. 1 tit. 10 part. 5. — super illicitis facía non valet, ñeque
tenet, nnm. 1 per text. ibidem, leg. 2 til. 10 part. 5. —
omuium bonorum non intelligctur facía, nisi hóc exprima-
tur expressé, num. 1 1. 3 lií. 10 part. 5. — si conlrahatur
per actus tácitos, an viclealuruniversaliler, vel simpliciter,
seu in certa negolialione contracta , ibid. in dict. n. 1. —
Elan in socielate omnium bonorum venianl bona fulnra ,
si hoc non exprimalur, n. 2 dict. 1. 3. — Et si sinl plurcs
socii unius negotiationis in diversi< locis, isli videiUur iu-
vicem institores , et invicem praepositi alter ab alerulro,
ibidem num. 3. — Societas, si non appareat qualiler sil
contracta, videtur contracta secundüm coiisucludinem
regionis, num. 4 ibidem. — non valcl quando pactum in
ea positura est contra naturam societatis, num. 5 ibid. —
Et servari debet pactum , quod sodi inter se posuerunl res-
peclu lucrorum , num. 6 ibid. — et si tempore contractus
nihil de lucro dictum fuit, aequaliter inter se lucra divide"
redebent, et qualiter hoc intelligatur, et procedat, n. 4
et71. 5 ibidem. — Etsiuni ex sociis ipsius contemplatione
aliquid donelur, an illud sit commuue lucrum, vel ipsius
tantüm, ibidem in dict. num. 7. — Et quid si unus posuit
in socielate mille , alter operas, et major pars capitalis
perdilasit, an socius teneatur ad operas in residuo capi-
talis, n. 1 1. 4 ibidem. — Et si socii pacta inaequalia inter
se fecerunt, bené valent, quando alter plus conlul I op2-
rae, vel induslriae, quam alter, num. 2 dict. 1. 4 tit, 10
part. 5. — Etquid si capitaliasintioaequalia, vel unus p'us
conlulit, quam alter, an valeat pactum , scilicel quód par-
tes lucri sinl sequales, ibidem. — Societas leonina qu;e di-
catur , num. 3 1. 4 per texl. ibid. lit. 10 part. 5. — El quid
si unus ponil pecuniam lantiim, alter operara tantüm, aa
tune lucrum aequaliter debeal dividi inter socios, num. 4
1. 5 ibid. — Et quid si ille, qui tanlúm operas ponebat, ab
alio pecuniam babuit, ciim qua negoliando aliquid fuit
lucralus, an istud cum socio communicare debeal, dict.
num. 4 dict. 1. 5 lit. 10 part. 5. — El an in socielate ge-
nerali attendalur, an unus plus lucretur, quám alius, vd
plus quüm aüus expendat, num. 1 1. 6 ibid. — Et an filia
unius ex sociis debeal de communi pecunia dotari, quan-
do sunt socii omnium bonorum , dict. num. 1. — SocieUie
tacitf! contracta inlelligitur lantüm super actibus quicsliui-
riis, dict. mim. 1 in nied. — El damna qua; uiii ex sociis
veiii'int occasione societalis absqiie sui culpa, de ccniuiuni
(lebent resarciri , ibidem. — Societas simpliciter contracta
reslringitur ad aclus quaesluarios ; et quid si dicalur : Si-
mus socii in lucris, qualiter hoc intelligatur, n^ 11.7 ibid.
— tacita dicitiir illa, quae ex coiisensu tanlüm conlraliilur,
num. 2 dicl. leg. 7 tit. lOpait. 5. — Et qu.-e veniant com-
niunicanda in tacita socielate unius negoliationis, vel in
expressa unius tantiim negoliationis , iiuin. 2 dict, 1. 7. —
Et an credatur libro socii niercatoris super daranis contin-
genlibus in rpbus societatis, ibid. in num. 4. — Societas
conjugalis si disáolvatur, an lucrum quod ex injusta nego-
tiatione fuit ¡x niarito quacsitum, quod cum uxore divisit,
si condemnetur ad reslitutionem, hoc de communi resar-
ciri debeat, num. 2 in Gn. 1. 8 tit. 10 part. 5. — defuncti
ex ipsius facto bene Iransit ad haeredes in aliquibns casibus,
num. 1 1. 10 tit. 10 part. 5. — Et an societale finita hieres
teneatur lucra , quae habuit ex rebus, quse remanserunl in
societate, communicare cum sociis, ibidem ad fin. — So-
cietas finitur niajori , vel media capitis diininutione , n. 2
dict. 1. 10. — Et quid si in societate unus ponat pecuniam,
alius operara, el industriara, an si perdatur capitale, et
per hoc societas dissolvatur, ponens operara teneatur ad
dimidiam capitalis, et tale daranum inter ipsos debeat
communicari, num. 5 dict. 1. 10. — Et quid si super hoc
fuit fuctum pactum , scilic&t, quod pro ea parte, pro qua
ponens oi)eras susiinet lucrum , pro eadem sustineal dam-
num capitalis; et quid s¡ de hoc sil consuetudo regionis
inter mercatores, dict. num. 5. — El an dissoluta socielate
possil peti executio pro capilali ab ipso, qui illud posuit ,
non obstante quod non sit liquidatum, an inlervenerit in
eo damnum , vel non , ibid. in Cn. — Socielas solvitur
consocii renunliatione , el qualiUr hsec renunliatio fiuri
debeat, glo-^s. 1. 11 lit. 10 part. 5. — Etquando talisre-
nuntialio leneat, si inlempeslive fiat, num. 3 et A ibidem
per illuní text. — Societas bene potest esse omnium bono-
rum quaerendorum , licét non quaísitorum, num.lleg. 12
per texl. ibid. tit. 10 part. 5. — Societas si k socio renun-
tietnr, qualiter in hac renuntialione perpendatur dolus,
num. 2 dict. 1. 12. — Et an ante finitam societatem de-
Leant revideri rallones de anno in annum, sive quando-
cumque sine malitia ab uno ex sociis petatur, num. 1 1. 13
ibidem. — El de natura societatis est, ut socii sludeant
lucro, num. 5 dict. 1. 13. — Societas conventionalis in que
differat h socielate, quae est inter conjuges, num. 5 dict.
1. i3, — finitur mullís de causis, gloss. leg. 14 per text.
ibid. til. 10 part. 5. — et an jus societatis possil alicui ex-
traneo cedi , invitis alus sociis , ibid. num. 2 in fin. — Et
quas expensas á socio factas de communi ipse deducere
jiossit, et quales non, num. 1 et 2 1. 16 ibid.
SociLS aücujus societatis honestae an admitlatur contra
socium in judicio, num. 1 leg. 4 tit. 3 part. 3. — Socius
crimiuis an admitlatur in testera contra socium, vel pro
socio, ibid. in num. 4. — Et qualiter reus debeat excipere,
ut non videatur crimen fateri, et an ex solo dicto socii pos-
sit formari inquisitio, et an facial indiciura ad torturara,
num. 1 et 3 leg. 21 tit. 16 part. 3. — Socii an veniant,
etiamsi de eis nibil in instrumento alicui dalo dictum sit,
num. 3 1. 18 tit. 18 part. 3. — mercatores, et intra quod
tempus socius mercator debeat probare de damno contin-
gente, num. 5 leg. 78 tit. 18 parí. 3. — Socius appellans,
SEPTEM PARTITARÜM. ^ '^
an ejus appellatio oliis sociis in eadem cansa prosit, n. 3
1. 5 tit. 23 part. 3. — si tacit?; sentenliam conlra se latam
approbavit, an appellatio allerius socii sibi prosit, num. :j
leg. 5 til. 23 part. 3. — Et quid si nescivit sociura appel-
lasse, an prosit ei victoria, ibidera. — Et quid si omnes
socii appellaverunt, unus autem appellalionem deseruit,
an prosit ei victoria, ibidera. — Et quid si ille qui appel-
lavit, se composuit cum adversario suo, an alii qui non
appellaverunt, possint appellalionem suam prosequi, dict.
num. 3. — Et quid si sentenlia fuit conlra quemlibet lata,
an supradicla procedant, ibidem. — Et an sentenlia lata
contra socios millatur in exsecutionem contra sociura non
appellantem, durante consocii sui appellatione, n. 4 1. 5
tit. 23 part. 3. — Et quid si socius se rcstituat, an stícü
qui non appellaverunt. extali reslitulione commodum ha-
beant, n. 6 leg. 5 tit. 23 part. 3. — Socius si nomine suq
rem acquirat, dominium rei transit in sociura oranium
bonorum, eliam in quaerendis, n. 5 1. 47 tit. 28 part. 3. —
invito socio, an possit in pariete communi faceré fenes-
trara, num. 4 leg. 2 tit. 31 part. 3.— qui in imponenda
servitule in re communi consensit alus dissenlientibus ,
si cura ipsi consenüant , ipse mortuus fuerit, an haeres ip-
sius qui est uovus socius, debeat de novo consentiré, n. 5
1. 10 til. 31 part. 3. — in individnis relinct per socium ,
quod per se retiñere non potest, num. 4 '• 1^8 il>idem. —
Socii an videanturhabere inter se reciprocum mandatnra,
ita ut si unus nomine aliornm nuntiet novum opus, alus
consociis isludj)rosil , et qualiter istjid sit intelligendura,
num. 5 1. 2 tit. 32 part. 3. — Socius reficirns rem rommn-
nem, an sit ei necessarium illud priüs popüs nuntiare, n. 2-
1. 26 lit. 32 part. 3. — Et quid si hoc non fecit, sed sumus
in dubio, an proprio, vel communi nomine a;(lir¡iarct,
ibidem. — Et quid si facial animo usurpandi sibi parteni
allerius, num. 5 ibklem. — Socii si sint doniini cjnsdem
servi, si unus veüt illum manumiltere , vel qnñd ad f>r I -
nes promoveatur, an ad hoc alius dominiiscoinpelli debeat,
vel ad quid, el quando, num. 2 \c^.. 2 tit. 22 part. 4- —
Socius si in parte commnni ccclesiam acdificari ju=;serit,
an alius socius debeat compelli, ut suam partem vendat,
dict. num. 2 dict. leg. 2. — si commiltat crimen, proptrr
quod domuscoramunis destruí debeat, an ;iller socius sol-
vendo pretium, et partem socii, possit totam donium libe-
rare á diruplione, et sibi eam retiñere, dicl. n. 2 aM fin. —
licét consentiat, non lamen licel socio removeré inji;ncla
de domo communi, n. 1 1. 10 tit. 26 part. 4. — qui proprio
nomine aliquid acquisivit, illud suum eril, competit la-
men aclio ad comraunicandura, num. 2 quaest. 4 in princ.
leg.. 55 lit. 5 part. 5. — in domo an venial appellatione
sociorura, nura. 1 leg. 1 tit. 10 part. 5. — Societate
contracla nihil de capilali, vel de lucro minuere potest ,
num. 3 dict. leg. 1 tit. 10 part. 5. — Et valel pactum
inter socios factura circa ea, quae ipsi lucranlur, nura. 6
1.3 per texl. ibid. lit. 10 parí. 5. — S iciussi unus in socie-
tale ponat mille, alter operas, si major pars capitalis per-
datur, an socius teneatur ad operas in residuo, num. 11.4
tit. 10 part. 5. — si unus plus contulit operae, vel in lu-
slriae, quám aller, tune pacta intequalia inler eos facía
bene toleranlur, n.2 ibid. — El quid sicapitalia sint inac-
<]ual¡a, vel unus plus contulit, qui\m alter, an valeat pac-
tum, scilicet, quod parles lucri sint sequales, ibidem. —
Socius magis industriosus, et operiosior plíis lucri habcre
dcbet in societate, quíim alius, n. 3 1. 5, et gloss. leg. 3
/i /i 8
INDEX MATEr.IARUM
fit. 10 part. 5. — si unus ponít pecuniam lantüm, altcr
operas lantüm, an tune lucra aequaliter ínter se divident,
n, 41-5 ibid. — qui operam tantüm posuit, si ab alio pe-
cuniam habuit, cum qua fuil negotiatus, et consequutus
lucrum , an alter in hoc medietatem habeat , ibid. — et au
in generali societate attendatur, an unus plus lucretur j
quüm alius, vel plus quám alius expeudat, n. 1 1, 6 lit. Id
part. 5. — El an filia unius ex sociis debeat de communi
pecunia dotari , quando sunt socii omniumbonorum, dici,
n. 1 dict. 1. 6. — Et an damna, et onera , quas uni ex so-
ciis veniunt occasione socielatis absque sui culpa , de com-
muni debeant resarciri , ibid. — omnium bonorum non se
intromitlit sine alterius socii mandato , ubi alter socius ba-
bel jurisdictionem , et quare, n. 3 ibid. perülura text. —
unius negoliationis si fundum emerit, an cum socio com-
municare teneatur, n. 2 1. 7 til. 10 part. 5. — si aliquid
proprio nomine emerit aliisconsenlientibus, an tune iliis
communicare teneatur, dicf. n. 2. — Socii qualiler damna
iüterse communicare debeant, et quando, num. 4 dicf.
1. 7 lit. 10 part. 5, et num. ¿i et 5 1. 13 ibidem. — Et an
compenselur damnum illntum h socio exsuo dolo cum eo,
quod lucratum est ex sua dili^entia, ibid. — Socius, et
an credatuí- 1 bro socii mercaloris supcr damniscontinfien-
tibus in rebus societalis, n. Zi dict. I. 7. — non tenelur
communicare lucrum, quod nmlc acquisivit, n. 1 1. 8 per
texl. ibid. tit. 10 part. 5. — si non ex maleficio per enm
commisso, sed ralioue alicujus.coiidemnationis ex male-
ficio per alium perpétralo aliquid consequutus sit, au boc
debeat Ínter socios communicare, n. 1 dicf, 1. 8. — si ex
illicita negotiatione aliquid acquisivit, et divisit cum sociis,
si illud ab eo evincalur, an üli detur actio contra socios
ad partem eis datam , n. 3 ibid. — non tenelur ad poenam
ex maleficio socii, iiisi consenseril, n. 5 dict. 1. 8 tit. 10
part. 5. — Et quid si unus ponal in societate pecuniam,
aller operam, et industriara, an si perdalur capitale, el
per hoc societas dissolvatur, pouens operam teneatur ad
dimidiam capitaüs, el tale dainnum inter ipsos communi-
cetur, n. 5 dict. 1. 8 lit, 10 pai't. 5. — Et quid si super
hoc fueritfaclum paclum,scil¡cel, quod pro ea parte, pro
qua ponens operas sustinet lucrum, pro eadem sustincat
damnum capilalis , dict. n. 5. — Ubi vide quid si de hoc
sil consueludo regionis inter mercalores. — Socius an ciim
velit possil renuntiare socielati , el qualiler hxc renunliatio
fieri debeat , n. 1, 2 et 3 1. 11 lit. 10 part. 5. — si intem-
pestiva renunliet socielali, an talis renunliatio leneat, n.3
et4 dict. ieg. 11 per texl. ibid. — si renunliet societati,
quando dolosB renuntiasset , n. 2 1, 12 tit. 10 part, 5. —
si petal quod revideantur rallones de anno in annum, an
iliud fieri debeat, n. 1 1. 13 til. 10 part. 5. — an teneatur
reddere socio partem lucrorum , habita ratione secundum
quod alii mercatores communiter lucrali sunt, ibidem. — ■
Et de natura societalis est, ut socii studeanl lucro, n. 5
dict. 1. 13. — Socius rixosus h societate cxpelli potest, n. 2
U 14 ibid. — an possit cederé jus societalis alicui extraneo
iovilis sociis, dict. n. 2 in fin. — contra quem dirigel li-
bellum, quando sunt plures socii, et agere vult ratione
societalis, n. 1 1, 15 tit. 10 part. 5. — Socii si sint negli-
gentes in exigendo suas partes ab uno ex sociis , et ipse
postea ob paupertatem solvere non possit, sibi impulent,
n. 3 dict. 1. 15 til. 10 part. 5. — Socius etiara unius nego-
liationis an habeat privilegium , ut non conveniatur nisi
in quantum faceré possit, deducto neegeal, num. 5 dict.
1. 15 til. 10 part. 5. — Et an schoiares socii gaudeantisto
privilegio , ut non convenianlur nisi in quantum faceré
pofsint, deducto ne egeant, ibid. — Et quid si sociuspro.
misil integré solvere, el nullam exceplionem opponere, et
illud juraverit, an gaudeat boc privilegio, ibidem. — Et
qualiler hoc, scilicet, in quantum faceré possit, debeat
consideran, ibid. num. 6. — El quid si socius nihil aliud
habeat in bonis nisi praedictum debilum socielatis, ibid. —
El an gaudeat socius isto beneficio, quando habeat ofii-
cium , vel unde se alai, n. 8 1. 15 lit. 10 part. 5. — Socius
quas expensas ab eo facías de communi deducere possit,
et quando , et quales non , sive in sociis omnium bono-
rum, sive certae negoliationis, n. 1 1. 16 ibid. el ibid. n.2,
— si ex aliquo exercilio remansit obligatus in centum, an
in divisione possil sibi tanlum retiñere de bonis societalis,
el quando, ibid. num. 5 dict. 1. 16 tit. 10 parí. 5. — non
praisumilur animo furandi faceré, quando de communi
iiliquid accipit, alus sociis ignorantibus, num. 1 1. 17 per
Jext. ibid. tit. 10 part. 5. — an possit damnum á se datura
ir) societate cum lucro suo compensare, el an isluddam-
«um compenset cum damnis aliorum sociorum , et quando,
el qualiler, n. 5 1. 13 lit. 10, et n. 1 1. 22 tit. 14 part. 5.
— Et an illud quod debelur societati, compenselur cum
eo, quod debel unus ex sociis, n. 2 1. 24 lit. 14parl. 5.—
Socius an et quando socium de delicio acensare possit,
n. 13 J. 2 tit. 1 parí. 7. — houestse societalis, an socium
accusare possil, el anpunialur, si illud feceril, ibid. n.l7.
— ilineris quis dicalur, et au pro socio replalo responderé
possil , si ille absens sit, num. 3 I. 5 per text. ibid. tit. 3
part. 7.
Sodomita an possit testamenlum faceré, et an bona sua
debeant confiscan , n. 3 1. 16 lit. 1 part. 6. — ipso fació
esl infamis, n. 17 1. 4 per texl. ibid. lit. 6 part. 7. — sive
masculus, sivefoemina, qualiler puniatur, n. 1 inprooem.
til. 21 parí. 7.
Sol licétnondum exierit, an luncdiesjam judicetur,
num. 4 Ieg. 6 tit. 29 part. 7 , et num. 11 Ieg. 8 tit. 31
part. 7.
Solariegos, et an istisint de jure communi, n. 1 Ieg. 3
tit. 25 part. 4- — El idera est quod horaines de mansata,
vide n. 3 ibid. — Solariegii, el quae sit eorum natura, et
si isli abinde decesserint , possessiones venderé non pos-
sunl, ibid. n. 4.
SoLEMNis, poenilentia quae sit, et á quibus imponatur ,
et pro quibus peccalis, et an ita detur viris, sicuti foemi-
nis, gloss. 1. 18 lit. 4 part. 1. — Solemniter poenitens an
sil de foro ecclesiaslico, et an possit ad ordines promoveri,
n. 2 et penull. 1. 19 tit. 4 part. 1.
SoLEMNiTAS debita praecessisse prsesumitur,ubiintervenit
judiéis aucloritas, n. 8 1. 60 tit. 18 parí. 3. — 1. libello'
rum, ü. de accusat. an debeat intervenire in actione cri-
minali civiliter raota, n. 3 I. 2 tit. 9 part. 4- — quiE re-
quiritur in alienalione rerum ecclesiaslicarum , an eadem
debeat intervenire, quando PrEelatusrem ecclesiae in feo
dura de novo concedit, vel si in descendentes reinfeudet,
n. 4 in princip. 1. 3 lit. 26 part. 4. — juris in curiis mer-
catorura servari non debet, sed debel judicari de bono et
sequo, gloss. in prooem. tit. 7 part. 5. — eadem requiri-
tur hodie in testamento fació ínter liberos, ac si ínter
extráñeos Ceret, n. 2 1. 7 tit. 1 part. 6. — Solemniíates,
qu« de jure Partitarum requirebanlur in testamento caeci,
an hodie sint subíala; perleges Tauri , num. 4 I. 14 tit. 1
SEI'TEIM PARTITARUM.
44i1
parí. 6. — Solemnitas scmper prsocessisse piasiiniirur in
fiíctis anliquis, n. 4 ad fin. I. 5 lit. 5 parí. C. — si oiiiil-
taliir in confessione invenlarii, an illa vitietillud, n. (3,
l'j, 15 et 46 1. 5 per text. ibid. lit. 6 part. G. — eadoni
rcqniritur in actu reparando, qux' in faciendo, n. 3 quspsl.
2' leg. 32 tit. 9 part. 6. — an eadem requiraliir in causa
criminali de jure canónico, quae requirilur de jure civili,
n. 6 quaest. 5 1. 14 til. 1 part. 7.
SoLERTiA, ct veteres bonum dolum solertiam appella-
bant, n. 1 1. 2 tit. 16 part. 7.
SoldaTjE, et feudum soldalae estpersonatissimum, quod
non Iransit adbajredes dautis, neo accipientis, n. 1 leg. 9
liU 25 part. h.
SoLiDi, et de quibus debeat intelligi , num. 12 per text.
ibid. 1. 2 tit. 12 part. 1. — Solidus^ et aureus ídem sunt,
el de ipsorum valore, num. 2 1. 7 tit. 18 part. 1. — Solidi
6e|)Iuaginta dúo faciunt unam librara auri, num. 8 1. 24
t.l. 14 part. 7, et n. 41. 2 8 ibid.
SoLiTDS roercari , et lucrari cum pecunia, potest agere
contra deposilariuni,.si lion solvat lempore debito, n. 9 í. 8
pertext.ibid.tit.3 part. 5. — Sólita apponiin conlraclibus,
an intervenisse prxsumatur á principio, quando aliquid
adjiciuiu obligationi, ita quód non sit necessarium pro-
bare illa k principio intervenisse, n. 8 1. 32 tit. '5 part. 5.
SoLONis apophlhegma refert, n. 2 U 9 tit. 5 part. 2.
SoLVENS post senlentianí absoluloriom ductus errore,
eliam facti, an repelet, n. 8 leg. 16 tit. 11 part. 3. — pro
carcerato non videtur solvere animo donandi , et repeleré
poterit, n. 2 /. 6 tit. 14 part. 3. • — rei aeslimationem quia
rem amibit, si res ad dominum reverlatur, an rem , vel
aestimationem repeleré poterit, n. 4 1. 19 lit. 22 part. 3. —
Et an ad solulionem aeslimationis teneatur, si antequam
solvat, res compareat, n. 5 dict. I. 19 lit. 22 parí. 3. —
Et quid si dominas ad rem halendam fecit expensas, an
uli possit sentenlia ad recupera tionem illarum, dict. n. 5
in fin. — Solvens tributum ciim ad hoc non teneatur lam-
quam liber, an ex íioc videatur privilegio suo renun-
tiare, n. 1 1. 42 tit. 18 part. 3 , et n. 2 1. 6 lit. 10 parí. 4.
— dcbilum nunlio á creditore destínalo 1 ibera tu r , licít
postea illudperdatur, n. 11. 4 tit.'2 part. 5. — Et in du-
bio setnper praesumiiur pecuniam solutam esse ipsius sol-
venlis, n. 1 1. 40 tit. 5 part. 5. — Solvens debitum slatim
pelere poterit rem pigneratam sibi restituí , num. 6 I. 21
til. 13 part. 5. — debitum liberal se, et suum pignns, et
ejus fidejüssorcm, n. 3 1. 1 per text. ibid. lit. 14 part. 5»
tune liberalur, quando res perfectí; ad creditorem pervC'
nil, n. 1 1. 2 til. 14 part. 5. — pro alio , an iilud per ac-
tionem ncgoliorum gestorum recuperare possit, n. 6 leg. 3
til. 14 part. 5. — debitum minori qnando Jiberelur, vel
non, gloss. 1. 4 per texl. ibid. lit. 14 part. 5. -^ de man-
dato judiéis minori, an ab isto mándalo appellare possit,
et quando, num. 4 ibidera. — Et quid si minori solulum
casu fortuito pereat, n. 6 ibid. — Solvens minori an ne-
cessarium sil, quod de hoc fial scriptura, n. 4 dict. 1. 4
tit. 14 part. 5. — de mandato judiéis falso procura tori , an
liberetur, dict. n. 4 in fin. — procuratori habenti manda-
tum ad hoc, an liberetur, et quid si solvat revócalo jam
mandato , num. 3 1. 5 til. 14 part. 5. — Et quid si solvat
dum esset inlirmus, et slaiim mortuus sit, et pecunia so-
luta perdalur, an eliam tune liberetur, ibid. — Solvens
afijarlo anlibcrclur, el qnando, et qualiter ha?c solutio
fieri del.cat, ibid. num. 4 et 6 per text. ibid. — hoEredi ad-
V.
jecti, an liberetur, ibid. — promralori crediloris an libe-
retur, glos?. leg. 7 tit. 14 part. 5. — scienter indebitum
donare videtur, et quando, n. 1 I. 30 per texl. ibid. lit. 4 4
part. 5. — scienter procuratori alicujus revócalo, an illud
sibi donasse videalur, dict. n. 4. — sportulas scienter,
cüm in boc esset privilegiatus, an illud repeleré possit,
dict. n. 1. — El an in dubio credatur aliquem scienter in-
debitum solvisse, vel per errorem, ibidem. — Solvens le-
gatum in testamento relictura, an possit repeleré, et
quando, et an quod solvitur ex minus solemni volúntate,
dicatur haberi ex testamento, num. 1 et 3 leg. 31 tit 14
part. 5. — debitum conditionale ante condilionis even-
tum, an et quando repeleré possit, n. 1 et 3 leg. 32 ibid.
per illum lext. — indebitum per senlenliam, an postea
possit repeleré, et quando sic, gloss. 1. 33 per text. ibid.
tit. 14 part. 5. — aliquid debiloriin modum transactionis,
an illud ab ipso repeleré possit, n. 1 cum alus ibid. 1. 34
ibid. — indebitum repetetsic solutum cum fruclibus inde
perceplis , licet ille sit bonae fidei possessor, num. 1 1. 37
tit. 14 part. 5. — ob aliquam causam, si illud á recipiente
non adirapleatur, an solvens datum repeleré possit cum
ómnibus , el inleresse, vel unum ex illis tantfim, num. 2
1. 43 til. 14 part. 5. — Et quando sic datum repeti possit ,
si causa propter quam datnr, non adimpleatur, gloss. 1.42,
44 et 46 cum alus 1. et n. ibid. til. 14 part. 5. — Solvens
obturpem causam, an repeleré possit, sive turpitudo sit
ex parte dantis, sive ex parte recipientis, n. 1 1. 47 ibid.
— Et quid si dederit ob turpem causam de prseterito ,
n. 2 dict. I. 47. — Solvens aliquid alicui, ut illum a cap-
tlvitate liberarel, an el quando repeleré possit, gloss. 1. 48
per texl. ibid. tit. 14 part. 5. — scienter quod turpiterpro-
miserat, cíim sciret nonteneri, an postea repelat, et an
talis solutio purget vilium, gloss. 1.49 ibidem. — aliquid
alicui, ne delictum solvenlis detegat , an ita datum repelí
possit, n.l 1.54 tit.l4 part. 5. — uní ex creditoribus suisan-
tequam cedat bonis, et ipsius bona possideanturabípsís, au
liberetur, etan solutio teneat, n.l 1.9 tit. 15 part.5, — dam.
num datum, an alii, quicum eo illud dederunt, líberenlur,
et quando,etqualiter,n.21. 15pertext.ibíd.tit.l5part. 7.
Solutio facía creditori per debílorem tempore quo ipsfi
captus est & latronibus, et facta estad commodum latro-
num, an liberet debilorem, num. 5 1. 7 tit. 18 part. 2. —
debiti an probetur per testes, si á principio partes in
scriplis contraxerunt, et an in dubio praesumantur in
scriptis contraxisse, n. 2 1. 32 lit. 16 part. 3. — prorogala
per Principem decennium excederé non debet, et quid
si debilorjuravit solvere, an in prorogalione de isto ju-
ramento fieri menlio debeat, num. 1 1. 33 tit. 18 part. 3,
— Etan iste talis cui dala fuit prorogatio sit perjurus ;
quod sic, tenet dict. n. 1 in ejus fin. — Et an solutione
prorogala debitor fidejussorem daré debeat, si ab eo pc-
talur, quod ad tempus prorogatum solvel, n. 2 ibidem.
— Et quid si salisdare non possit; et quid hodie in istis
litleris servetur de coiisuetudine , dict. n. 2 in fin. et n. 2
1. 6 til. 10 part. 4. — Solutio tribuli ab immuni per pri-
vilegian! facía, an sibi prsejudicet, etiamsi semel tanlüni
Bolvisset, n. 1 1. 42 lit. 18 part. 3. — per emptorem rei
minoris facta tutori, velcuratori, an facial emptorem se-
curum, si in commodum minoris pecunia non converla-
tur, n. 6 1. 60 tit. 18 part. 3. — pro opere faciendo, in
quo tempore fieri debeat, si nihil tempore convontionis
deducUim fuit, n. 4 1. 75 til., 18 part. 3. — an pr.-csumar
29
&50
INDEX MATEUIARoM
tur, si debitor ostendal instrumeníum debiti peues se can-
«ellatum, n. 2 1. íi tit. 19 part. 3. — allégala per debi-
torem in juilicio, confessato debito, an judex possil ei
piaecipere, ut inña octo dies solvat, si solutionetn non
probaverit, nuni. 2 ]. 2 tit. 22 part. 3. — in aístimatione
quando fit ex cansa mutui, an fiat secundum coiumunem
Bcstimationeni , vel secuíidum caresliam, quaj duiavit ali-
:jnod tempus, iiiim. 2 leg. 8 lit. í part. 5. — facía nuntio
creditoiis an liberet debitorem , lictt res perdatur, n. 1
. 4 lit. 2 part. 5. — facta per coramodatarium de pretio
reí commodatae, quaj perdila fuit, si illa postea appareat,
qua actione coromodatario consuletur, num. 1 1, 8 tit. 2
part. 5. — Et in dubio pecunia semper praisumitur sol-
ventis, n. 1 i. 49 lit. 5 part, 5. — Etsi aliquis condem-
netur ad certam summam dandam fisco, et privato, an
lotuní solvere teneatur fisco, et fiscus quarlam suam prí-
valo daré teneatur, n. 9 1. 53 lit. 5 part. 5. — Et pro-
mittens solvere in certo loco, si solvere noluerit, ü quo
judice dcbcaí compelí! , num. A leg. 13 lit. 11 part. 5. —
Solutio si fuit deslinata solvi in cerlo loco, an inspiciatur
quoad forum locus, ubi fuit facta promissio, si in illo
loco promittens non babeat domicilium, ibidera. — Et
solvere promittens in ómnibus annis, vel in quolibet an-
Do, quando, et quo tcmpore ad praestatiouem teneatur,
n. 2 1. 15 tit, 11 part. 5. — Et an annus incipiat currere
h die proinissionis, ibid. — Et an lile qui babet elcctio-
oeni in solvendo unam rem ex duabus, liberetur prsestan-
do interesse, quando una ex eis non sui culpa pereat,
n. 3 leg. 23 lit. 11 part. 5. — Solutio , et iiberatio ídem
sunt, n. 2 1. 1 lit. 14 parí. 5. — Et per folutionem libe-
ralur debitor, pignus, et fidejussores, num. 3 dict. 1. 1
lit. 14 part. 5. — Solutio tune perfecta dicitur , quando
res ad creditorem perfectse pervenerunt, num. 11. 2 ibid.
— rcconciliatur usucapione, vel ralihabitione, vel alus
modis, ibidem. — si fiat falso procuratori reconciliatur
ratiliabilione, n. 1 dict. 1. 2. — Et ibi vide, quid si sol-
vatur negotiorum gestori. — Et quid si quod imi credi-
tori debeo, scilynm de mandato panali rcipubücae, vel
alii de mándalo ripublicíe, ibidem. — Et quid si post
solulionem res soluta casu, v«l alus pereat, ibidem. —
Vel si sdutum repetí possit , ibid. — Et an et quando ex
solulione non tollatur totaliter obligatio, ibid. in fin. —
Solvi non debet unum pro alio invito creditore, et quando
sic, num, 1 cum sequentib. I. 3 per text. ibid, tiU 14
part. 5. — Et quid in adjeclo, vel in hoerede ipsius, n. 4
1. 5 ibidem. — Et an in casu ubi polest unum solvi pro
alio, debitor ad hoc admittatur, si juratum fuit unum
cerlum solvi , ibid. n, 2. — Et an cüm debitor unum pro
alio solvere potest, teneatur mcdiocrem, vel raeliorem
rem daré, dict. n, 3. — Et an huic remedio, quod datur
debitori, ut possit unum solvere pro alio, possit per ip-
sum renun liare, dict. n. 3. — Solutio fieri debet in ca-
dera specie, si fieri possit, ñeque tune ad factum obliga-
tus liberabilur prcestando interesse, num. 4 ibid. — facta
aomine debitoris illum liberal , eliam illo ignorante , ve'
contradicente, n. 5 et 6 ibid. per illum text. — qualiter
¿> debitore minoris solvi sibi debeat, ut solvens liberetur,
gloss. 1. 4 tit, 14 part. 5 per text. ibid. — Et quid si judex
jubeat solvi minori, an et quando debitor appellare pos-
sit, num. 4 ibid. — Solutio quando fit minori, an debeat
fieri interveniente scriptura, ibid. — facta falso procu-
áralojri di. inamlalo judiéis, et ad hoc coactusau liberet sol-
ventem, ibid. — Et quid si sibi solutum postea casu for-
tuito pereat, num. 6 ibidem. — Solutio au fieri possit
habenti genérale mandatum ad negolia, n. 2 1. 5 tit, 14
part. 5. — facta procuratori an liberet solvenlem , et
quando, et quid si facta fuit revócalo mandato, ibid.
n. 3. — El quid si solvilur habenti mandatum ad reci-
piendum, sed erat tempore solutionis iiifinnus, et statim
decessit, an si postea pecunia solvatur, solvens liberetur,
ibid, — Solutio si fiat adjecto, an solvens liberetur, et
quid si pro securitate sibi pignus fuerit daluní, ibid. n. 4
et 6, — Et quid si adjectus sil servus alicujus, an possit
solvi ejus domino, ibid. ubi vide plura in hoc. — Solutio
an possit fieri hseredi adjecti, ibidem. — an possit fieri
adjecto servo, si tempore solutionis factus sit líber, n. 8
ibidem, — Et an fiüo postea effecto sui jurís, ibid, n, 11.
— Solutio potest adjecto vel alio fieri in pluribus casibus,
lícét mutetur status ipsius, ibid, — quando lierit possit
accusato de crimine , ibid. num. 12. — si fiat creditori ,
cüm illaní recipere non possit, an solvens liberetur, n. 13
ibid. — facta ante revocationem mandali, vel ante cer-
tforalionem de revocatione, an valeat, gloss. ibid. per
illum text. — an possit fieri procuratori, vel filiofamílias
in adventitiis, n, 1 1, 7 tit. 14 part. 5. — debet fieri in
termino íi partibus pr8efixo, ñeque requiritur interpella-
tio ad conslituendum debitorem in mora, et quando sic;
el quid in eveíotu conditionis, vel in die taciié inducía h
lege, num. 1 et 2 1. 8 ibidem. — Et quid in hora , vel in
die paschali, anilla interpellet, et constituat in mora,
dict. n. 1. — Solutio si per debitorem non fiat ad tempus
prafinitum, an et quando liberetur oblatione, vel con-
signatione, ibid. n. 4- — Et quando debitor securus sit
absque cousignalione, ñeque incidat in poenam, ibidem
Solutio particularis nihil obstat, quando debitor lacuit,
n. 1 1. 10 tit. 14 part. 5, — simpüciter k debitore facta
pro quibus debitis facta videatur, si plura sint, gloss.
dict. 1. 10. — Et quid si unum debitum sit antiquius al-
tero, an hoc venial in consideratione , n. 4 ibidem. — Et
an dicatur antiquior inspecto tempore solutionis , vel con-
tractos , dict. n. 4. — Solutio cui ex creditoribus prius
facienda sit, et quis ex illis in hoc sit privilegiatus , et
quando, et qualiter hoc accidere possil, gloss. 1. 11 per
text. ibid. et gloss. 1. 12 tit. 14 part. 5. — quando, et
qualiter fieri impediatur per novationem obligalionis,
gloss. 1. 15 per text. ibidem et gloss. 1. 17 et 19 lit. 14
part. 5. — an facta videatur, si quis debitum compenset,
et quando, n. 1 cum alus ibid. 1. 20 tit. 14 part. 5. — Et
an jurans solvere liberetur per compensationem, ut in
perjurium non incidat, dict. num. 1 dict. 1. 20. — Et an
condemnatus ad solvendum , si ad hoc nullum tempus sit
ei datum, possit opponere compensationem, si oíTerat se
statim liquidaturum, n. 6 dict. 1. 20. — Solutio ficta an
possit filiofamilias fieri, licét vera ei fieri non possit, n. 2
leg. 25 tit. 14 part. 5. — si fiat per errorem, non valet,
quod accidere poterit pluribus modis, n. 1 et 2 1. 28 per
text. ibid. tit. 14 part. 5. — Et quid si quis solvat per er-
rorem juris, vel si erret in fació proprio , ibidem. — Solu-
tio si dicatur facta indebité, an tune debitor, vel creditor
ad illud probandura admittatur, n. 1 1. 29 ibid. per illum
text. — facta per errorem repeti potest, secús si scienter
fiat, quia tune donare videtur; quod liraitatur pluribus
modis, n. 1 1, 30 ibidem. — si fiat procuratori revócalo, si
solvens iliud sciverit, an illud sibi donasse videatur, dict.
SEPTEM PARTITARÜM.
451
o. 1. — si fiatscienter per pmilcgium super sportulis non
SoAvendis, an solvens i llana repeleré possit , ibid. — Et an
in dubio credilur indcbitum fuissc scienter solutum, vel
pererrorem, ibid. — Et an solvens indebitum per sen-
tentiam repeleré possit, et quando gloss. I. 33 per text.
ibid. tit. 14 parí. 5. — Et an solvens indebitum repctat
sic solulum cum fruclibus inde perccplis, eliamsi sil pos-
sessor bonje fidei, n. 1 1. 37 ibid. — Solulio fiicta ob ali-
quid faciendum, si non íiat, an possit quis datum repe-
leré, et interesse damnorum, vel unum ex iilis tanlum,
n. 2 I. 43 lit. 14 part. 5, et gloss. 1. 44 el 46 ibidem. —
facía ob lurpem causara, tara ex parte danlis, quíim ex
parle recipienlis, an repelí possit, n. 1 1. 47 ibid. — Et
quid si dalum, vel solulum fuil ob turpem causara de
prseterito, n, 2. — El quid si aliquid solvatur ab aliquo,
ut illum íi captivilate liberaret, gloss. 1. 48 perlexl. ibid.
tit. 14 part. 5. — Solutio spontanea, an purget vira, vel
mctura prcecedentem, et an repetat , qui taliler solvit illud,
quod lurpiter promisit, gloss. 1. 49 ibidem. — Et an ille,
qui debilum solvere non potest, leneatur bonis cederé, et
quis ad hanc cessionem non adraittalur, n. 1 cum alus
ibid. 1. 1 lit. 15 part. 5. — Solulio per debilorem uui ex
crediloribus facía antequam bona ipsius ab eis possidean-
tur, vel ipse debitor cedat bonis, an valeat, uum. 1 1. 9
lil. 15 part. 5. — prius facieiida est crediloribus privile-
gialis, qucira alus; et quid si nuilus eorum sil privile-
gialus, sed inler se aíquales sunt, num. 2 et 3 ditt. 1. 9
til. 15 part. 5. — debili si per haeredem uni ex credilori-
bus facía sil, an alii possint pelere, quod illa retraefetur,
et an possint pelere se adrailli ad coramunionem cum bis,
quibus facía est solulio, n. 1 1. 7 til. 6 part. €. — Et si
credilor duplicem solutioneni ejusdem debili recepit,
coaimillit crimen steliionalus, u. 7 1. 7 tit. 7 part. 7. —
Solutio per unum ex illis, qui damnura simul dederunt,
facía, au alios liberel, n. 2 leg. 15 per tcxl, ibid, tit, 15
part. 7.
SoLUTLM minori si postea cam fortuito perdalur , an
solvens liberetur, nura. 6 1. 4 lit. 14 part. 5. — per erro-
rem quando dicalur, et non valet, num. 1 et 2 I. 28 per
text. ibid. lil. 14 part. 5. — ob lurpem causara , an a sol-
vente repeti possit, num. 1 et 2 1. 49 ibidem, — alicui ne
delegat alicujus crimen, an abeo repelí possit, n. 1 1. 54
tíU 14 part. 5. — vide supra in verbo Solctio.
SoLUM, in quo cadit slillicidium, an possit per ejus do-
miuum elevari, u. 3 1. 25 tii. 32 part. 3.
SoMNUM, el aliqua de soranis, n. 1 per texU ibid. in
1. 10 lit. 10 part. 1.
Bordes, el alia quae per aquam naturaliter flueulem
adducunlur, el congregantur in aliquo fundo, si ex boc
vicini mullum graveulur, qui ad uiundalionem lenean-
tur.n. 1 1.15 tit. 32 parí. 3-
SoROR quando tacilé videatur partera suam iu fratrem
suura renuuliasse, n. 2 1. 18 tit. o part. 6. — si parlera
suam in unum ex fiatribus renunliavil, an illud prosit
ómnibus, vel illi tanlúm, n. 4 ibid. — minoris, an et
quando per curatorem, vel lutorem ipsius dolari debeat,
el an propler hoc praedia \endi possint, n. 3 1. 18 til. 16
part, 6. — iuops an aliraentari debeat per fratrera , et qua-
lem, et quando, dicl. n. 3. — Et an ab ipso dotari de-
heat, et an illara ex reddilibus suorum beneficiorum pos-
sit dolare, dicl. n. 3 in íiii. dict. 1. 18 lil. 16 part. 6.
Soius, tt quando clcctio duobus legataiiis dala est. et
ipsi dissentiunt, an causa illa soi te dirSmenda sit , gloss,
1, 26 per text, ibid. lit. 9 part. 6.
SoRTiLEGiuM an sit crimen ecclesiasticum , gloss. On.
1. 58 tit. 6 part. 1.
Spado quis dicalur, et an ipse, vel caslralus possint ma-
trimonium contraliere, n. 2 1. 6 lit. 2 part. 4-
Species derogat generi, et quando, num. 4 1. 6 tit, 11
part. 6, et n. 2 I. 3 üt. 13 parí. 6. — corrupta, si cum
incorrupta raisceatur, qualiter miscens puniatur, gloss.
1. 4 per lext. ibid. til. 7 part, 7.
Spectativa si detur ad oflicium , vel beneficium non va-
cans,anet quando valeat, n. 51. 13 lit. 5 part. 5.
Spbctabiles persono: qux dicantur, num. 2 1. 3 tit. 14
parL 4.
Specialitas, et quod specialiler injungilur, plus astrin-
git, quira quod gencraliter imperatur, n. 4 1-2 tit. 18
part. 3. — eliamsi involvatur cum generalitate, eo non
obstante, littera; dicentur generales, num, i 1, 45 tit. 18
part, 5. — si sequalur post generalitalem , an ei aliquid
derogct, vel operelur, num, 1 1. 3 per text. ibid. lit. 10
part. 6.
Speciale mandatuh requiritur ad hoc , ut quis possit
causara compromiltere, num. 4 1. 24 tit, 4 part. 3. —
Speciale mandatum requiritur ad hoc, ut procurator pos-
sit pelere reslilulionem pro minori , num. 1 1. 15 til. 5
part, 3. — Sed an requiratur specificatio causse, an vero
suíEciat, si generaliter detur mandatum ad petendam
reslilulionem, ibid, — Speciale mandatum, an requira-
tur ad hoc, ut procurator possit in judicio confiten, n. 1
1. 1 tit. 13 part. 3. — mandatum requiritur in procura-
tore ad hoc, ut aliquam rem venderé possit, num. 1 1. 61
tit. 18 part, 3. — Et data sibí potestate vendendi, data per
consequens videlur polestas recipiendi illius reí pretium ,
si ve soUi lionera, n. 2 ibid.
SperxM an aliquando possit nuntialio operis novi, et ea
non obstante in opere procederé, n. 2 1. 8 lit. 32 part. S.
Spes recipiendi beneficium pro honesto se'rvitio non in-
ducit simoniam, num. 3 1. 3 lit. 17 part. 1. — quid sil,
n. 2 leg. 7 lit. 5 part. 2, — succeuendi in majoria , an ye-
niat in conCscatione bonorum, et quando non, n. 20 1, ^
lit. 15 part. 2. — ususfructus conslituendi , an finiatur
morte illius, cui, etc. num. 2 leg. 24 tit. 31 part. 3. —
Spei certae renuntialio, istatalis dicitur donatio, n. 3 1. 3
tit. 11 part. 4 vers. 2, etc. — Spes succedendi alteri dici-
tur spes , et an et quando talis spes legitima sil, et ex qui-
bus hoc ila esse intelligatur, et de jure noslroqualis dica-»
tur esse justa spes, gloss. 1. 13 tit. 5 part. 5, et num, 7
leg, 19 tit. 3 parU 6. — Et quid videatur remiltere ille,
qui in aüquo conlraclu remittit jus , quod habet , vel
habere spcrat, dict. n. 1 dict 1, 13. — Spes succedendi
alicui , an vendi possit consenlienle illo cui succedere
speraUír, ibid. n. 3. — ad aliquod officium habendum.
quod aliquis possidet, quando valeat, vel non, ibid. n. 5
dict. I. 13 lil. 5 part. 5,
Spuutualis filius , \'iáe in verbo Filius spikitüalis.
Spiiíitüalis causa, videin verbo Causa spiritualis.
Spirituale an impedialur propler scandalum, n. 3 in
raed. 1. 50 til. 5 part. 1. — Spiritualia in modum violen-
liffi possunt tractari coram judicibus laicis , nura, 4 í. 13
tit. 13 part. 2. —possunt de volúntate Papae tractari co-
ram laico, eliam foeminn , ibid. — non debent coraraittj me»
rJsLcgistis, eliam ut sint assessores, sive consjliarü, a. 3
453
LNDEX MATEUIAULM
Í. 2 lit. 21 pavl. 3. — an possint obügari, seu pignori
•dari, gloss. I, 3 tit. 13 part. 5.
Spolia.ns suum adveisarium lile pendente, si appellave-
rit, visus Cil ¡ippellalioni renunliare, num. 5 1. 56 tit. 23
part. 3. — si conlra spoliantetu agenlena interdiclo recu-
perandae opponat exc.eptionem dominii, an sit admitten-
dus, n. 2 et3 1. 18 lit. 10 part. 7 per lext. ibid. — Et
quid si lalisexceplio doniinii non ab ipso spoHatoie, sed i
tertio oppponaliu-, in dict. n. 3 dict, 1. 18. — Spoliatio vide-
tur esse probata, pí probata fueritantiqua possessio, n. 1 1. 30
tit. 2 part. 3. — Spcliatus judiéis auctorilate propter ejus
contumaciam, an ilii infra termino debito comparenti pos-
sit objici qujESlio dominii, quam in conlinenti missus pro-
bare vult, si antea prasscripserat rem cum mala fide per
triginla annos, num. 7 1. 21 tit. 29 part. 3. — intentans
conlra spolialorem interdictum recuperandie possessionis ,
an rejicialur per spoliatorem exceptione doniinii conlra
eum oppositi, et qiiando, num. 2 et3 1. 18 per lext. ibid.
tit. 10 pant. 7. — Et quid si talis exceptio dominii non ab
ipso spoliatore, sed ab alio lertio opponalur, dict. n. 3
dict. 1.18. — Rtde hac materia spolialionum, vide infrá
in verbo Vis, et in veibo Víolentia.
Sponsa per verba de praesenti , si adulteretur, punilur
poena morlis, secns vero si sil sponsa de futuro, n. 1 in fin.
in prooem. lit. 1 i)arl. A. — de futuro, an per ductionem
ad domum sponsi videatur velle cum eo conlrahere de
praesenli , num. 8 quaest. h \. 3 lit. 1 parí. 4. — cognita
carnaliíer ab sponso mediante ipsius violenlia, au possit
ingredi P.eligionem , n. 10 I. h tit. 1 part. h. — absenlis
si nonexspectalotrienniocontraxerit de licenlia judiéis, an
arrbas sibi datas amiitat, n. 3 1. 8 tit. 1 part. 4 — quan-
ium lempus debeat virum vagabundum exspectare , dict.
n. 3. — de futuro, si carnaliíer ab ipso cognoscalur, me-
diante ipsius violenlia, an possit ingredi Religionem ; per id
illa sponsalia Iranseunl in matrimonium pra;sumplivum de
praesenli, n, 9 ibidera, et 1. 5 n. 10 ibidem. — violenter
rapta, et ab aliquo cognitn, non potest sponsum compel-
lere, utcum ea matrimonium conlrahal, ibidem num. 12
pertext. illum. — de futuro, si cum alio fornicetur, cum
adhuciulerim quod judiciura ecclesiae non intervenerit,
sponsalia durenl, utrum si tune sponsus illam carnaliíer
cognoverit , illa sponsalia transeanl in matrimonium de
praesenli, n. 16 dict. 1. 8 tit. 1 part. 4.— de futuro, si an-
tequam cognoscalur carnaliíer, constiterit esse corruptam,
cum ante se virginem dixerit , an sponsus illam accipere
tenealur , n. 6 1. 10 lit. 2 part. Z|.— Et quid si quiscura
aliqua contraxit sub ea conditione, scilicet , se te virginem
invenero, vide dict. n. 6 dict. 1. 10. —Sponsa si ante dies,
in quibus nupliae prohibentur fieri, sit benedicta, an ab
sponso pofsit debitum exigi posl primara consummationem,
n. 71. 18 tit. 2 part. A. — an lucretur donationem sibi
-per sponsum factam, etiamsi sit sponsa de praesenli, el an
in duhio donare videalur sponsus, vel ad usum tantüm
daré, n. 1 el 2 1. 3 tit. 11 parí. 4. — El quid si sponsa sit
jam cognita carnaliíer, vcl ad domum duela, n. 5 ibidem.
— Sponsa ab sponso traducía ad domum carnaliíer cognita
praesumilur, n. 5 dict. 1. 3 lit. 11 part. ¿j. — si posl oscu-
iuin iiigredei elur Religionem , an debeat reslituere sibi ab
sponso dnunta, et quae, ibidem n. 6. — si aliquid sponso
donaveiit, ii):a mortua, sponsus illa non lucrabitur, eliam
posl osrulnm, el quare, ibid. num. 7 el 8 per texl. ibid.
— quü sponfo do cm dcí.it, si ab eo a'atur , an ipse de
sequitate facial suos fructus dolis, vel non, num. 2 Icg. "S
tit. 15 part. íi. — Sponsam veterem prceses Proviiiciae du-
rante officio in uxorem ducere bene potest, sed de novo ali-
quam suscipere non valet , n. 12 per text. ibid. 1. 2 lit. 14
part. 4. — Sponsa, et si sponsae ornamenta donentur per
sponsum, an praesumantur donata, vel commodata, n. 1
1. 3 tit. 11 part. 4, et n. 7 leg. 2 tit. 2 part. 5. — inops,
an in bonis sponsi mortui aliquam parte m babere debeat,
n. 2 1. 7 tit. 13 part. 6. — ex secundis nuptiis, an possit
esse tutrixfiliisui, vel stalim tutelam amittat, n. 1 leg. 5
tit. 16 part. 6. — an et quando nulriri, et educari debeat
in domo sponsi, n. 2 leg. 19 tit. 16 part. 6. — de futuro,
an possit de adulterio accúsari, et quid si matrimonium
subsistere non potuerat, n. 2 1. 1 til. 17 part. 7. — si | er
vim ab ejus sponso rapiatur, an ipse in poenam raptorum
incidnt, num. 5 1. 3 per lext. ibidem, tit. 20 part. 7.
Sponsal A, et matrimonium differunl inter se, et ideó
slatutum de uno ex illis loquens, ad aliud non extende-
tur, quod ad nobiles quaestiones inducit, gloss. in procera,
tit. 1 parí. 4- — El an idem sil, si conirabens sponsalia
illa carnal i copula consummaverit, ibidem. — Sponsalia
contracta ümatre an faciantilli perderé tutelara filii, ibid.
— Et an subjiciatur poenis aulbent. eisdem, C. de secund.
nupl. vide ibidem. — Sponsalia de praesenli sunt illa, quae
puniantur poena niortis propler adulterium, dict. num. 1
in fin. — an dicantur, quando unus dicit : promitto quod
te desponsabo, vide n. 1 1. 1 tit. 1 parí. 4. — ' lictt non
praecedant, polesl matrimonium contrahi, num. 2 ibid.— ^
— fieri po^sunt Ínter absentes, mutua lamen promissionc
interveniente, n. 3 dict. 1. 1 lit. 1 part. 4- — fieri possunt
per slipulationem, aliquando vero fiuntnudo pacto, et ad
quid non adim|)iens obligetur, an ad interesse, n. 2 1,. 2
tit. 1 part. 4- — fieri possunt mullis modis; de quibus
per gloss. dict. leg. 2 pertext. ibid. — in quibus juramen-
tum iulervenit, poterunl per ecclesiam juvaii, etiiolentem
per vira ad contraliendum compellere, num. 4 dict. I. 2
tit. 1 parí. 4. — non dicuntur contracta per solara annulli
immissionem, si ex veibis de mente contrahendi aliter non
constiterit, n. 7 ibid. — per verba de praesenli, per qua
verba contrahi possint ; et quid si verba sint obscura , n. 8
1. 2 til. 1 part. 4. — an sinl de praesenli, si aliquisdical :
promilto quódabhinc te habebo pro legitima uxore, si non
adsil ibi verbura consentio , vide n. 9 ibid. — El quid si
verba denotanlia exsecutionem adjicianlur sponsalibus de
futuro, dict. n. 9 inmed. — Et quid si jurel dicendo : juro
quod non habebo aliam uxorem ni si te, an ex bis verbisin-
ducatur matrimonium de praesenli, ibid. — Et quid si
diceret noio aliam in uxorem nisi te, et alia , dict. n. 9.
— Sponsalia, quae fiunt per verba de praesenli, impro-
pria sponsalia appellanlur, quod ad statuta est notandum,
ibid. num. 10. — ante septennium non possunt conlralii,
ñeque adveniente pubertate eiit matrimonium, lici^t siguü
taciti consensus intervenerint, n. 3 1. 3 tit. 1 part. 4. — do
futuro nontraseunt in matrimonium de praesenli adveniente
pubertate, datoque oscu'o, vel amplexu, sive dona, sive
alia intervenerint, secus si isla intervenerint in sponsalibus
contractis per verba de praesenli, quia in matrimonium
transeunt, licét copula non adsit, n. 5 dict. 1. 3. — ab im-
pubere contracta, adveniente pubertate, per quae signa
consentiri videanlur, n. 7 ibidem. — ulrura transeant in
matrimonium de praesenli per carnis copulara , et an super
hac pra;sumptione admittatur probatio in*^contrarium ; et
SEPTEM P.VllTlTARUM.
455
an in foro consclentise interiori creditur dicenli non ad-
fuisse consensum conjugalem, ibid.n. 8 1. 3 tit. 1 part. l\.
— Et quid si secreta coi)fessione dicat, se dubitare quo
animo, etaffectu illam cognoverit, quid tune sit íigendura
ibideni. — Sponsalia de futuro, an Iranseant in niatrimo-
nium á canone prresumplum, si sponsus timorc niorlis
coactus sponsam de futuro carnnllter cognoseal, dict. n. 8 in
2 quxst. — de futuro, an transeant iu matrimonium, si
sponsus sponsa praesente et consentiente dicat se per coilum
nolle matrimonio consentiré, ibid. in quaest. 3. — de futuro,
an et quando transeant in matrimonium de praesenli per
ductionem sponsae ad domum sponsi, ibidem in quaest. l\.
— Ínter minores contracta, quae juris iulerpretationesunt
de futuro, an ad hoc, ut transeant in matrimonium de
prxsenti per copulam, illa aclualiter desideretur, au vero
nisus tanlum ad eam sufficiat, u, 9 dict. I. 3 tit. 1 part. í.
— Et quid 8i nisus ad copulam essel prope perfeclam aela-
tein, quandú sponsalia sunt de futuro juris inlerpretatioue,
ibidem. — Et an tune sufficiat consen-us priEsliius circa
finem decimi quarti anni; et quid si cobabitatio, com-
j>lexiis et o-cula intervenerint ante perfeclam aetatem, ibid.
— Sponsalia contracta ante septennium , cüm illi proxi-
mus sit, et discrelio siippleat aetatem, an teneant, n. 1
1. O ibid. — sive sint juiaLa, sive non, eeclesia compellit
matrimonium conirabere, sed non ita studiosé, si jura-
mentum non adfuit, n. 1 I. 7 tit. 1 part. Zi. — secunda si
siut de praesenli, solvuntur prima de futuro, n. 4 dict.
1. 7 cum alus n. ibid anteced. — de futuro dissolvuntur
in mullis casibus, et ex multis causis, quando ipso jure,
quandoque aliUr, omnes gloss. 1. 8 per text. ibid. tit. 1
part. A. — Et in sponsalibus inest tacita conditio, si aller
corijugum in legem conjugii non peccaverit, num. 6 dict.
1. 8. — Sponsalia de futuro transeunt iu matrimonium
praesumptivuin de praesenli per carnis copulam, n. 9 1. 8
tit. 1 pcri. 4. — El quid si sponsalia conlralianlur Ínter
jam puberem et minorera,si pubes postea noluerit contra-
here, et minor;idveiiieiile pubertate sic, n. 14 dict. I. 8. —
Et an sit dislinguendum, an iste major, qui dissentit,
conlraierit sponsu-lia de praesenli, anlequain aller ad pu-
bertatera accessisset, vi-l post; et an idem sit in ulroque
casa, num. 15 dict. I. 8. — Sponsalia de futuro an trans-
eant in matrimonium, si sponsus carnaliler eam cognove-
rit, posleaquam ipsa cum alio fuitfornicala, si adhuc ju-
dicium ecclesiae non iulervenerit, cum inlerim sponsalia
semper durent, n. 16 1. 8 tit. 1 parí. 4. — Et an idem sit
in aliispluribus casibus, in glossa diclae 1. 8 posilis, ex
quibus matrimonium impeditur, ibidem. — Sponsalia con-
tracta de futuro cum duabus , sive sórores sint, sive non,
t'-anseunt in matrimonium prjpsumplivum , si una ex eis
carnaliler cognosceretur , n. 6 I. 9 lii. 1 part. 4. — Quod
taroen limitatur duobus modis, dicl. n. 6 post. med. —
Sponsalia facta per patrem non lenent filio dissentienle ; et
si filii sint praesentes, ñeque contradicant sponsalibus con-
tractis perpalrem, tenent sponsalia, n. 2 I. 10 ibid. — Et
idem est si fuerunt absentes, et ignorantes, et postea la-
cité ratificaverunt, quod est speciale in paire, secus in tu-
tore, vel alio, ibidem. — Sponsalia etiam de futuro, de-
bet ineis fieri publica denuntialio, ut matrimonium clan-
destinum esse non videatur, et fiel in eeclesia, n. 5 et6
]. 1 tit 2 part. 4. — de fuluro si sint júrala, an ad unius
dictum fleri impediantur, n. 3 \. IS tit. 9 part. 4. — Etan
dissolvantur, si transiverint in matrimonium, si in contra-
rium adsit unus testis simul cum fama, num. 4 ibidem.
— Sponsalia si contrahanlur per malrem habcntem tute-
lam filii sui, au per hoc privetur tutela, n. 1 1. 5 tit. 16
part. 6.
Sponsalitia LARGiTAS quoB sit, et si ab sponso sponsae
n)ittatur, an in dubio donare videalur, vel ad usum lan-
tuní millere, n. 1 per text. ibid. I. 3 til. 11 part. 4. — Et
quid si talis donatio fiat sponsa; de praesenli; et quid hodie
per legcs Tauri , n. 2 ibid. — El quid si ipse aliqua dona-
veril consummalo jam matrimonio, vel ipsa ducta ad do-
mum, ibid. num. 5. — Et quid in donalione facía ab
spoiisa sponso etiam post osculum, num. 7 et 8 ibid. per
illum text.
Sponso qnis diratur, et in quo differat ¿t fidejussore ,
num. 3 1.1 til. 12 part. 5.
Spoivsus de praesenli polesl sponsam defenderé in ju-
díelo etiam sine mandato, num. 21. 10 til. 5 parí. 3 . —
per verba de praesenli qualiler agat contra sponsam, qn»
adulterium commisit, num. 1 in fin. in prooem. tit. 1
part. 4. — si sponsam de fuluro caniaüler cognoverit, an
per hoc sponsalia transeant in matrimonium de praesenli,
si ipse ad hoc fuerit coaclu?, num. 8 I. 3 ibid. in quasl. 2.
— si carnaliler sponsam de fuluro coguoviril, praesu-
raitur alTeclu uxorio eam cognovisse, ibid. — Et quid si
sponsus sponsa praesente protestetur se nolle per coilum
matrimonio consentiré, an illud matrimonium praesuma-
tur, ibid. in quaest. 3, — Sponsus, quia adduxit sponsam
ad ipsius domum, an et quando illa sponsalia de futuro
transeant iu matrimonium de praesenli, ibid. in qua;st. 4
dict.n.8. — si violentersponsamcarnaliter cognoverit, anlioc
non obstante ipsa Religionem intrare possil, n. 10 1. 4 tit. 1
part. 4. — si uoluerit matrimonium conUaliere, quam pos-
sitexcusationem justam daré, utad hoc non compellalur,
n. 2 1. 7 ibid. — ad matrimonium conlrahendum compel-
lendus non est, quando ex conjectuvis grave damnum sjje-
ralur, n. 3 dicl, I. 7 til. 1 part. 4. — per verba de futuro
si per verba de praesenli conlrabal, postea ad primam rediré
non tenelur, n. 4 ibid. cum n. anteced. — vagans siigno-
relur ubi sit, an et quando ejus sponsa possit cum alio
contrahere, el quantum tempus debeat exspeclare, num. 2
et 3 leg. 8 ibid. — matrimonium contrahere cum sponsa
non tenelur.quando violenter rapta, et cognita fuit ab alio,
n. ■12 1. 8 per text. ibid. til. 1 parí. 4- — si cognoscit car-
naliler sponsam de fuluro, postquamipsa cum alio forni-
cata fuil, cüm adhuc durent sponsalia inlerim quód judi-
cium ecclesise non intervenit, an per hoc illa transeant in
maliimouium de praesenli, n. 16 I. 8 tit. 1 part. 4- — qui
per verba de fiíturocum duabus contraxit, si unam carna-
liler cognoseal, visus est consentiré matrimonio, n. 6 1. 9
tit. 1 part. 4. — an cum sponsa contrahere teneatur, si
ante copulam fuit detectum, quod non erat virgo, n. 6 1. 10
tit. 2 part. 4.— Et an valeat matrimonium sub condilione,
scilicet, si te virginem invenem, ibid. — sponsus si núltal
aliquid sponsae, an donare videalur in dubio, vel ad usum
laolúm fuisse ad sponsam missum. n. 1 I. 3 tit. 11 part. 4.
— El quid si sponsus donet aliquid sponsae de pra;senti, an
teneat talis donatio, et quid liodie, ibid. n. 2. — Et quid
si ipse illi aliquid donat consummalo jam matrimonio, vei
ipsa jam ducta ad domum, ibid. n. 5. — Sponsus si spon-
sam ad domum traduxerit, praesuraitur copula, n. 5 dict,
1. 3 tit. 1 1 part. 4. — mortua sponsa non lucratur ab ipsa
sibi donata, etiam post osculum, secüg 6 contra, n. 7 et 8
454
INDEX MATERIARUM
ibidem per illum text. — si ante nuplias sponsam aleret,
an facial suos fruclus rei dotalis de a;quitate, uum. 2 1. 28
til. 11 part. 4. — Sponsi iiuUus est luctus, el ideo mulier
annum luclus Labere non lenelur, n. 7 per texl. ibid. 1. 3
lit. 12 part. 4. — Sponsus si sponsae ornamenta miseril, an
couimodasse, vel douasse vidaatur, n. 7 I. 2 lit. 2 part. 5,
et n. 1 1. 3 lit. 11 part. 4. — a" in bonis sus sponsae par-
lera habere debeat, si post ejus inortem inops remanserit,
n. 2 1. 7 lit. 13 part, 6. — an de adulterio sponsam de fu-
turo acensare possit, et quid si matrimouium esse non po-
cerat iníer eos, n. 2 1. 1 lit. 17 part. 7. — Elan stantibus
iponsalibus sponsus possit sponsam jure mariti acensare,
bidem. — Sponsus si per vim rapiat sponsam, an in rap-
(orum poenam incidal, n 5 1. 3 per lexl. ibid. til. 20 part. 7.
Spontameus consensus, vide in verbo Consensüs.
SpohtüLíE majores soivi debenl ab universitate, quando
Jitigal, quám ab alio, n, 4 1. AS til. 18 parí, 3.
Spürius an admlttatur ad majoriam k parle suo faclam
credendo illum fore legitimum, n. 10 1. 2 lit. 15 part 2. —
Spurii an admittantur in feudi successione, nura. 6 leg. 68
til. 18 part. 3. — Spurius bené admittitur ad viudicandam
injuriam faclam coguationi, nuni. 6 1. 6 tit. 23 part. 3. —
Spurii ii patre ali non debent de jure civil!, el regio, secíis
lamen esl de aequilale canónica, n. 11 per texl. ibid. 1. 3
til. 14 parí. 4. — Spurius , istud est verbum genérale ex-
tendens se ad quoscumque nalos ex damnalo coilu, et
quare sic dicantur, n. 6 J. 1 lit. 15 part. 4. — Spurii an
comprehendantur appellatione filiorum ; el quid de natura-
libus filiis, el an natus ex concubina el clerico in minori-
bu8 constitato, dicatur spurius, ibid. — El nati ex persouis
Ínter quas prohibelur concubilus, licét non malrimonium,
an spurii esse dicantur, dicl. n. 6 1. 1 lit. 15 parí. 4. —
Et casus in quo filius censetur sine patre, et ñeque dicitur
spurius, ñeque legilimus, dict. n. 6 1. 1 lit. 15 part. 4.' —
Spurius filius ad dignitutes ecclesiasticas sine dispensalione,
etiam quando alii legilimi deflciunt, an admitlalur, et an
tune necessaria sil dispensatio; el quid si ad hoc sint per
Principem privilegiati, n, 2 1. 2 til. 13, et n. 2 leg. 3 per
text. ibid. tit. 15 part. 4. — filius an possit á Principe legi-
limari, et an in l^ilimatione debeat apponi clausula
non obstante; et an qualitas spurielatis exprimenda sil in
impetratione legitimationis, num, 8 1. 4 til. 15 part. 4. —
non debet vocari legilimatus jara per Principem, n. 11 in
princ. 1^. 4 tit. 15 part. íi. — Spurii indigni sunl Principis
clementia, ñeque legitimari possunl per oblationem paren-
lum, num, 1 per text. ibid. I. 5 lit. 15 part. 4. — ab omni
beneficio excludunlur, ñeque possunl legitimari in patris
testamento, sicuti possunl naturales, num. 1 et 2 per texl.
ibid. 1. 1 til. 15 part. 4. — filii an h parentibus debeant
nlimentari, et an h patre clerico ex fruclibus sui beneficii
lilius spurius alimentari possit, n. 1 1. 2 tit. 49 part. 4. —
sin ü paire, an vero á matre ali debeat, vel communibus
expensis, n. 1 1. 3 lit. 19 part. 4. — filius an ab ascenden-
tibus suis per virilem sexum ali debeat, n. 5 leg. 5 lit, 19
part. 4. — Et an á matre, vel ab er.rum ascendentibus per
sexum roeraineum, ibid. n. 6. — Spurius filius an teneatur
patrem, vel matrera alere, et an teneatur matrera dotare , si
illajuvenissit, dict. n.6. — an possit succedereinemphjteusi,
si de hoc fuilá principio factura pactum, n. 6 1.28 tit. 8 p. 5,
cln, 1 1. 29 tit. 11 part. 5. — si per statulura habilitetur ad
siccedenduin, an tale slatntum vuleal, n. 6 in raed. dict.
I 23. — Et quiJ si Piincers in hoc fecerit constitutioücm
generalera, an conslilutio teneat, ibid. — Spurius an possit
á paire, vel ab alio extraneo haeres instituí, num. 11 el 12
1. 4 tit. 3 part. 6, — Etquid in adulterino, et quando pos-
sit aliquid relinqui filio spurio, n, 12 ikd. et gloss. 1* 10
et 11 til, 13 part. 6. — Spurius filius an á paire instituí
possit, ciim capax erit,n. 71. 19 tit. 3 part. 6. — Et an iute-
rim quM est capax , debeat habere bonorura possessio-
nem tanquam inslilulus sub conditioné, et possit bona ad-
ministrare lanquam curator, ibidem. — a patre in majoria
iustitui non polest, cum legitimabitur, dict. n. 7, — filius
an haereditalis reslitulioneni impediat, quando quis fuit
instilutus sub conditioné, scilicet si sine liberis decesserit,
n. 4 et 8 1. 10 tit. 4 part. 6. — filius si alteri testatoris filio
fuerit substituías vulgariter.an lunc talis substilutio vulga-
ris expressa contineat pupillarem tacitam , n. 19 1. 5 tit. 5
part. 6. — filius si á patre instituatur liaeres, vel haeredita-
tera ex fideicommisso habeat, án illa ab eo tolli possit , et
etiam ab hserede grávalo restituere, et quando, etex quibus
in hoc perpendatur, quód fraus intervenit, gloss. leg. 13
tit. 7 part. 6 praecip. n. 21, 22 el 24 cum alus ibid. — Et
an illa haereditas applicetur fisco, vel cui, ibid. n. 22 cum
alus ibid. — Et an sil aliquis modus relinquendi aliquid
filio spurio, dict. n. 22. — Et an tune haeres teneatur in
conscieiitia illam spurio, vel fisco restituere, vel sibi reti-
ñere, dicl. n. 24. — El an spurius, si sibi lalia bona resli-
tuantur ab haerede, possit illa retiñere in foro conscientiae,
dict. n. 24. — Spurius an cum bona conscientia possit re-
tiñere res sibi á patre donatas, vel relictas, dicl. n. 24. —
El an pater faceré possit majoriam in filiura spurium stan-
tibus legitimis , quando habuit á Rege licenliam faciendi
majoriam in filium quem vellet, n. 3 qusest. 27 1. 32 tit. 9
part. 6. — Spurius an possit ex Principis dispensalione ad
majoriam admitti, etiam stantibus legitimis, eis lantum-
modo legitima relicta, et quando, dict, num. 3 dict. 1. 32
quaest, 8 et quaest. 12. — Spurii cum legitimis non succe-
dunt, et de ratione exclusionis, dict. n. 3 quaest. 8 dicl. 1. 32
tit. 9 part. 6. — an alus deficienlibus ex Regis facúltate ad ma-
joriam admitti possinl, elan ad honores admittantur, dict.
n. 3. — Et (|u id si facía sit majoria in filium spurium credendo
illum legitimum, an valeat majoria, ibidem quaest. 9. —
Spurius an possit instituí ad majoriam, quando facultas
fuit alicui dala libera, et ut ficiat proul voluerit, dict-
n. 3 dict. 1. 32 quaest. 20. — filius quis dicatur, el quare
sic cognominetur, n. 9 1. 11 per text. ii)id. tit. 13 parL 6.
■ — De hoc, vide siipra in veibo Filius spckjus.
Stabulaiiii undé dicantur, el in. quo diffGranl ci balnea-
toribus, et de qua culpa teneantur, n. 2 el 4 'eg. 26 til. 8
part, 5. — an de necessitale teneaníur hospites recipere,
et quando, dict. n. 4 dict. leg. 26. — Elan sint nccessarii
testes ad probandum, quód hospes illi aliquid servandum
dedil, ibid.n. 5. — Stabularii commmiitersnnt homines rapa-
ces, el vulgares, ibid. n. 6. — Et quid si ainicus leceperit
amicum, an in eo idem, quod in stabulario dicendum est,
ibid. n. 7. — Stabularii qua de culpa teneantur, n. 4 el 9
cura alus ibid. dict. leg. 26. — quando teneantur de facto
viatorum , et quando de furto , vel facto suorum , ibidem
n. 10. — an liberentur h custodia per solara clavium tradi-
tionera alio non dicto, elan lunc teneantur de levissima
culpa, n. 12 1. 26 suprad. til, 8 part. 5. — si malé tracta-
verint peregrinos , qua poena ferianfur , et an íi jiidice ec-
closiaslico, num. 3 leg. 27 ibid. — Vide de hoc in verbo
Hospites.
SEPTEM PAUTITAHUM.
655
Statoextes contra ccciestam, seu eccleslasticas perso-
nas, ila iit aliquod cis pia-jndicium geiicrelur, qua paena
feriantur, n. 2 1. 19 lit. 9 part. 1. — Vidc de Loe iu verbo
Stati'ta.
Statijt^ i quibus fieri possint, et h qiiibus Icges, n. 1
]. 12 lif. 1 parí. 1. — fieri possiiiU ü populo , eliam juris-
dictione carenie, ibid. — sivcordinaljnncspopuloruní (ieri
possiint sine sujierioris aucloritate, ibid. — cuín poena
coiitraveiiicntiuní fieri non possunt, nisi ab habente ju-
risdiclioíH'in, quod limitat tribus raodis, de quibus per
n. 1 dict. 1. 1 2 tit. 1 part. i. — Slatutuní faclum per illum,
qui jiirisdictione carel in concernentibus adminislratio-
nem reruin suarum, an valcat sine Principis aucloritate,
ibidem. — factum cum Principis aucloritate poicst per
condenUs tolli co inconsulto, dict. n. 1 in lued. — per
aliqíios f,;clum contra leg:es juris communis, an valcat,
dict. n. 1 ad fin. — Statuta fieri possunt b. magistralibus
temporalihus in concerneniibussuum oflicium pro tenipore
illo, el ex causa, n. 2 1. 12 tit. 1 part. 1. — Statuere non
po-ipunt niiígislratus perpetui conlj-a jus, dict. n. 2 inmed.
■ — Statula niunicipiornm debent approbari per communem
civiluüs, gloss. fin. dict. 1. 12 til. 1 p:trt. 1. — Slatutum
an ligct cives alterius civitulis, si illi babeant possessiones
inloco, ubi ni íUUutum, gloss. magn. 1. 15 tit. 1 part. 1.
— ulrum ligel forenses, et in qui!)us, etquando, ibidem
in filie. — contra personas, et res eccleslasticas, ex quo
ccclcslaedanmum scquiliir, non volet, n. 2 leg. 19 lil. 9
parí. 1, — an fieri possil super taxaticme cereorum, vel
\es(ii'.m lempore morlis aücujus, n. 8 I. 12 til. 13 part. 1.
— Statuta laicoruní non possunt infringere laudabilem
consuctudiiiem aliíjuid clericis, vel ecclesiae dandi, n. 2
1.15 tit. 17 part. 1. — Statulum laicorum de revocanda
elcemosyna, an valeat, vel non, ibidem. — Slaluta bono-
runí , seu dominorum lerrarum in aliqno pra?judicare non
possunt jui i comrauni, vel aniiquae consuetudini , num. 2
1. 22 tit. 13 parí. 2. — Slatutum invalidans aclum, si du-
Litelur an slatutum proecesserit aclum, an é contra, cui
incunibat probatio, n. 2 1. 1 tit. Hpart. 3. — loquens de
uxore non babel locum in sponsa , etianí per verba de piae-
senli , n. 10 1. 2 tit. 1 part. 4. — laicorum ponens poenam
contra Lentibus in quarto gradu, secundum quam compu-
tationem, civilem, vel canonicam istud intelligi debeat ,
num. 4 1. 3 tit. 6 part. 4. — Slaluta in donatione propler
nuptias, an habeant locum in dalione arrbarum, num. 4
1. 1 tit. 11 part. 4. — loci conlractus malrimonii , vel al-
terius loci, quae observanda sint, quai vero non , num. 1
1. 24 lit. 11 part. 4. — laicorum filies legilimalos non pos-
sunt faceré, si non intervenial parentummalrimonium, et
legilimum , n. 3 1. 2 tit. 15 part. 4. — Stalulum loquens de
filiis, an comprehendat adoptivos, n. 1 inproosm.tit. 16
part 4- — in morte naturali , an habeat locum in morle
civili , n. 1 1. 2 lit, 18 part. 4. — Statuta facía contra con-
cubinas clericorum debent intelligi de publicis tantíim,
n. 5 in fin.l. 3 tit. 21 part. 4. — an fieri possint ü doniinis
terrarumsinepopuliconsensu, n. 5 I, 12 til. 1 part. 2. —
Slatutum iu Rege, et ejus uxore, babel locum in filio ejus
primogénito, et ejus uxore, et filiis, num. 2 leg. 1 tit. 15
part. 2. — permiltens in festivilalibus posse cognosci de
causis civiiibus , sive criminalibus, an valeat , n. 7 1.34
tit. 2 parí. 3. — Principis an possil ümilarejus divinura,
n. 1 1. 19 til. 18 part. 3. — loquens de infinnitate locum
' babel i n sene, qui pro infirmo repulatur, nuui. 2 Ic,.:. 4
tit. 18 part. 3. — quod est contra jus commune, an reci-
piat extensiouem aclivam, seu extensionem passivam.n.l
leg. 4 tit. 24 part. 3. — au aliquid operetur, quando
vult, quod possit currere prajscriptio cum mala fide, n. 2
leg. 21 tit. 29 part. 3. — loquens de possessione, an
possit intelligi , el extendí ad quasi possessionem , num. 4
leg. 1 lit. 30 part. 3. — permiltens acquiri possessio-
nem sine corporaii apprebensione, an tcneat, num. 2
leg. 6 tit. 30 parí. 3. — modum altiludinrs a;dificiorum
laxare polest, num. 41- 25 tit. 32 part. 3. — loquens de
sponsalibus ad matrimonia se non extendit, quodad plura
inducil, num. 1 in prooemio, lit. 1 part. 4- — non punit
maleficiuní fictum, et quare , dict. num. 1. — laicorum,
per quod pocnas matrimonio clandestino imponunt, an de-
beat el possil valere, num. 3 1. 5 lit. 3 part. 4. — Statuta
genersliter loqiicntia non intelligunlur loqui in causa dolis
in dolis prapjudicium, num. 3 1. 53 tit. 5 part. 5. — Sla-
tutum disponens , quod non liceat rem venderé eitra-
neo , nisi prius requisito consorte, an valeat, num. 6 1. 55
tit. 5 part. 5. — Statuta poenalia, an fieri possint h prio-
ribus, et consulibus mercatorum , gloss. in prooem. tit. 7
part. 5. — Stalulum per quod Clii bastardi, et spurii ha-
bilitantur ad succedendum , an valeat , num. 6 in med.
leg. 8 tit. 8 parí. 5, et num. 1 leg. 29 lit. 11 part. 5.
— El quid si hoc caveatur per constitutionem generalera
Principis, an talisconstitutio valeat, dict. num. 6. — Sta-
tuta nutritiva peccati , an possint per Episcopum annul-
lari , dict. n. 6 ad fin. — Statulum collegii, quod in eo
hominesrixosinon admittantur, valet, num. 2 1. 14 tit. 10
part. 5. — Et illud quod perpactum fieri non polest, ñe-
que per statulum, n. 9 in fin. 1. 28 til. 11 part. 5. — Et
non potesl firmari per slatutum illud , quod est contra bo-
nos mores, num. 9 in fin. — Et damnatur omne statulum
per quod da tur favor exaclioni usurarum, num. i leg. 22
lit. 12 part. 5. — Slatutum loquens de pignore, an exten»
datur ad bypolhecam, num. 1 1. 1 tit. 13 part. 5. — Sta-
tuta , et an per statulum possil legi dej'ogari , num. 4 1. 14
til. 1 part. 6. — Et an per stalulum possk legitima filio
debita toüi, ve! minui, et quid si alicis habeat, unde se
alat, num. 31. 7 lit. 5 part. 2. — Slatutum excludens ros-
minas h successione in majoriis, an sit odiosum, vel non,
et de hoc vide plura per num. 2 leg. 3 til. 13 part. 6. —
Statuta requirunt casum verum , non fictum, num. 4 1. 3
lit. 31 part. 7.
Status, et an possit quis in duplicl statu constituí, n. 4
1. 'J3 lit. 18 part. 3. — alicujus si muletur, an et quando
per hoc impedialur novatio obligationisconditionalis, n. 9
leg. 15 tit. 14 part. 5. — alicujus si muletur , an per hoo
ejus testamentum irritetur, et quid si in melius mutetur,
num. 2 et 4 1. 18 lit. 1 part. 6. — Et si minor mulal suum
stalum, an adversus talem mutationem restilui possit , n. 1
leg. 5 per text. ibid. tit. 19 part. 6.
Stíxlionat US crimen, vide in verbo Crhien.
Steriles ben6 possunt matrimonium contrahere, et qua-
ratione, num. 4 1. 2 til. 8 part. 4-
Sterilitas in quo differul abexiguitale, num. 8 leg. 22
tit. 8 part. 5. — an el quando facial, et inducat remissionem
mercedis, si colonus fructus non collegerit ex fundo, de
qua istud sit intelligendum, el qnaiiler, el qüomodo pro-
ceda!, gloss. dict. 1. 22 per illum lext. ibid. — non liberal
conductorem, quando jpse non solvebal decimas, num. 10
dirl. !. 22 til. R parí. 5. — El quid si in uno annoadsit sien-
45o
INDEX MATEIUAULM
litas, in proecedenti vero , vel sequenli advenit ubertas ,
nuui. 2 1. 23 lit. 8 part. 5.
Stillicidicm licét cadat in publico juxta consuetudinem
counmunem, debet tamen fieri sine prajudiclo doraus vi-
clni, num. 3 1. 12 tit. 32 parí. 3. — meum si cadat iii solo,
vel in domo allerius, aa ille illam elevare possit altius,
n. 3 i. 25 tit. 32 part. 3.
Sttlus curiaj, et eliam tabellionis inspicitur semper in
verificalione litterarum, n. 2 1. 4 tit. 20 part. 3. — an possit
indici per magistratus in derogationem juris communis,
num. 9 1. 9 tit. 28 part. 3.
Stipülatiokes praítoriae exigunt fidejussores , num. 8
1. 10 tit. 5 part. 3. — Slipulatio tacita semper esse fingitur
in dote, num. 1 1. 10 tit. 11 part. 4- — expressa, siiuter-
veniai témpora constilulionis dolis, an tuno ad restitulio-
iiem faciendum annus dari debeat, n, 31. 31 tit.llpait. h.
— et an per stipulationem poenalem novelur actio ex veii-
dito ad revendendum, num. 5 1. 42 lit. 5 part. 5. — an
tollat jus poenileiidi ei , qui ex sua parte adimplevit, altero
non adimplente, num. 1 leg. 3 tit. 6 part. 5. — requirit
consensum, ñeque verba tantüm suííiciunt sine eo, n. 1
I. 1 per text. ibid. lit. 11 part. 5. — ad hoc, ut valeat,
requirit quód sit rei promissae certitudo , ibid. num. 2. — •
propter nccessitatem inventa fuit, et pro qua ; et quid
hodiedejure regiii, an sit necessaria, num. 3 dict. leg. 1
tit. 11 part. 5. — si inlerveniat in contractu innominato,
an ante implementum ex parte sua oriatur aciio, dict. n. 3
ad med. — Et an hodie stante lege Ordinamenli ex nuda
poUicitatione, seu pioraissione alicujus non acceplata per
alteruin, sed facía inter absentes orialur actio, seu obli-
galio, dict. num. 3 dict. 1. 1. — Et quare in stipulatione
interrogatio debeat prsecedere responsionem, ibid. n, 5. —
Slipulatio fieri polest per iuterpretem, elquando, et an
'.uius tantüm sulliciat, num. 8 ibid. — an vilielur propter
maguuní intervalluni, seu propter extranea verba iiiterpo-
sita; et quid hodie jure regni , num. 1 1. 2 ibid. — Etad
validitatem stipulalionis requiritur, quód responsio fíat si-
ne suspensione voluntatis, num. 3 ibidem.- — Slipulatio an
valeat, si quis respondet inclinando capul veisus peclus,
et quid hodie jure regni, num. 4 1. 2 ibid. tit. 11 part, 5.
^^ Et an et quando mulus possit siipulationeobiigari, ct
illam faceré, num. 5 dict, 1. 2. — Slipulatio an fieri possit
Ínter absentes pernunlium, vel per epistoiam, et proqui-
busdebitis sic, gloss. 1, 3 ibid. — quando vilielur propter
iiupersonalitatem , quando vero non, num. 7 dicl. 1. 3. —
Et an demsns, infans, vel minor obligetur stipulatione,
Dum. 1 , 2 et 3 1, A ibid. — Slipulatio a prodigo facta , an
l€neat, si fíat sine curatoris auctoritate, el an suflicial da-
re sibi curalorem, lic&l ei non sit interdicta bonoium ad-
ministratio, num. 4 leg. 5 til- H part. 5, — Et an delur
resliiutio in integrum prodigo, vel ejus curatori ad alié-
nala ante inlerdiclionem, dict. num. 4. — Et quid si pro-
digus jurel stipulationem adimplere, ibid. num. 5. — Et
an possit quis alteri stipulari ; et quid si hoc eaveatur fieri
posse per legem municipalem , num. 1 cum alus ibidem,
1. 7 tit, 11 part. 5, — Slipulatio concepta in persona duo-
Tum alternativa, an valeat, si cuilibet eorum possit acquiri,
ibid. num, 2 in princip, — Et an notarius possit stipulari
in judicialibus, velextrajudicialibus, ut publica persona,
num. 8 dict. 1. 7 tit. 11 part. 5.— Slipulatio an fieri possit
perprocuralorem, etqualiter domino delur actio, quando
ijíse -.ti-.ulatus fuit , num. 4 leg. 8 ibid. — facli alieni an
valeat, et quare non, et quid jure hodierno, num. 1 et2
1. 11 tit. 11 parí. 5. — in diem quae dieatur, et an ex tali
promissione statim orialur civilis, el naluralis obligatio ,
licét effeclus exaclionis suspendatur, num. 2 1. 12 ibidem.
- — conditionalis antransmittatur ad haeredes, si promitlens
niorialur ante implementum conditiouis, et quid si ante
evenlum condilionis fiat tradiiio ex contractu conditio-
nali, an tune transeal dominium, et usucapiendi con-
dilio, ibidem num. 5, — si succedat loco allerius promis-
sionis , vel obligationis non transmissibilis, an Iransmit-
tatur ad haíredes, ibid. — Et quid si per stipulationem in
certo loco quis solvere promisit, si nolit, á que judice
compelli po'-sit, num. 41- 13 tit. 11 part. 5. — Et quid
si reus promisit solvere Hispali, et non solvit, an ejus fi-
dcjussor possit conveniri in loco domicilii rei principalis,
ibid. — Et quid si cum ille, qui solvere promisil, illud
ftcit, el tune ei damna fuerunt petita, an sibi postea peti
possinl, num, 6 ibidem. — Et quid si per protestationem
dixit, quód remaneat sibi salva petilio interesse, ibid.—
Slipulatio an transmittatur contra haeredes , vel in haere-
des, sive consistal in dando, sive in faciendo, n. 1 1. 14
tit. 11 part. 5. — Et qui per stipulationem promisit solvere
in ómnibus aunis , vel in quolibet anno, quando ad praes-
tationem teneatur, n. 2 1. 15 ibidem. — Et aa annus in-
intelligalur á die promissionis, ibid. num. 3. — Et quid
si promisit alicui daré in ómnibus annis , an videatur pro-
niillere, quód dabit in quolibet anno, vel semel tantiim
darein vita sua, ibid. num. 4. — Etan quando semel de-
betur, possit simul peti, vel-minutatim, dict. num. 4. —
El an ad hoc, ut possit agi ex poenali stipulatione exigalur
quód lis contestetur super prima paclione, vel suíüciatex-
trajudicialis interpellalio, n. 7 dict. 1. 15 tit. 11 part. 5.
• — Slipulatio poenalis an novet primam obligationem, ibid.
in íiiic. — facta sub conditione , et in diem , an si conditio
adimpleatur, dies spectari debeat, num. 1 leg. 17 tit. 11
part. 5. — lacla sub impossibili condiiione, an vitiet con-
traclum ; it.quid si conditio sit negativé posita, n. 2 dict.
1. 17.— purii facta dicitur, quando fit sub conditione, quae
oninino extitura est, ibid. num. 3. — Et quid si res per
stipulutionempromissa pereat, sive in genere, sivein spe-
cie sit proiniSía, an liberetur proinissor, n. 1 cum alus ibid.
1. 18 tit 11 part. 5. — Slipulatio circa fructus nasciluros,
vel parlus ancillae facta, an valeat, gloss. 1. 20 per text.
ibid. lit. 11 part. 5. — Et quando talis fructus, vel parlus,
dari dcbeant per promitlenlom , ibidem, num. 3. — Slipu-
latio an tencat quando quis promisit rem sacram, vel ho-
minem chrislianum Iradere, vel daré, num. 1 et 2 leg. 22
lit. 11 part. 5. — an vitieturex diversitate responsionis ad
inteirogationem, et quidhodie jure regni, num. 5 leg. 26
ibidem, et num. 1 k^- 27 per text. ibid. tit. 11 part. 5. —
per metum facta , et confirmata juramento, an valeat , n. 4
1. 28 tit. 11 part. 5. — facta in reddendo plus, quám ali-
quis accepit, an et quando v;ileat, num. 2 leg. 31 tit. 11
part. 5. — Et quid si plus stipularetur sub nomine inte-
resse, vel interusurio pecunias, qua adlempus carel, ibid,
— Slipulatio inter aliquos facía de futura successione ip-
sorum, an et quando valeat , num. 1 cum alus ibid. 1. 33
tit. 11 part. 5. — poenalis an novet primam obligationem,
et sic promitlens sub poena illam solvendo ü promisso libe-
retur, num. 1 leg. 34 tit. 11 part. 5. — Stipulationes ju-
diciales , et conventionales , in quo diíferant, num. 4
1. 37 per text. ibid. lit. 11 part. 5. — Et an sil dislingueu-!-
SEPTEM PARTITARUM.
457
dum , 9x1 in obligatione slt datio speciei , vel factuia , ibid.
— El in quibus slipulationibus diíDcuItas impedial mora;,
et poeiiíe commissionem, dict. n. l^, — Et an stipulatus sibi
poeiiam dari, videatur illud in fraudem usurarum faceré,
et ex quibiis hoc perpendatur, num. 2 et 3 \eg. 40 tit. 11
parl. 5. — Slipulatio an sit necessaria ad obigandum fide-
jussortm , el quid bodie jure OrdinameiUi, num. 1 1. 6
tit. 12 part. 5.
Stuictus voto illud faciens, an plus mereatur, quám
non slrictus illud etiam faciens, nura. 1 jn proopin. lit. 8
part. 1. Stricti ad alicujus caslri ciistodiam, si illo
fiiiupio alibi aedificetur, an illud eustodire leueaiitur, n. 4
in princ. 1. 26 tit. 31 part. 1.
Studere utrum liceat in festivitalibus, etquindo, n. 1
leg. 1 lit. 23 part. 1. — Et an aliquod opus servile faceré
necessilale instante, vel pro amico, ibidem.
Studia sine remuneratione torpescunt, num. 1 1. 3 lit. 1
part. 1. — potius conveniunt divitibus, quíim pauperibus^
sed hodie fil contra, num. 5 leg. 2 tit. 7 part. 2. — debeiit
esse in rainoribus viginli quinqué annis, nam in excedí n-
tibusíEtatem illam studia non bené cadunt, num. 2 leg. 4
tit. 1 part. 2. — gcneralia quaj sint, et quid habere de-
beant, et cujus auctoritale fiant, n. 1 et2pertext. ibid.
1. 1 tit. 31 part. 2. — Etubiflerí debeant, n. 1 per teit.
ibid. 1. 2 tit. 31 part. 2.
Stultus pnena aliquando elBcitur sapiens , num. 1 leg,
final, tit. 1 part. 1. — tacendo suam stultiliam abscondet,
num. 2 1. 5 tit. 4 part. 2. — quid sit, etin quo differat á
fatuo, n. 5 1. 13 lit. 1 part. 6. — • si delinquat, an accusari
et puiiiri possit, num. 8 et 9 leg. 9 peí- lext. ibidem tit. 1
part. 7.
Stuprum committitur cum virgine, ñeque cum ea tenet
coiicubinatus, num. 4 per text. ibid. 1. 2 tit. 14 part. 4.
— quale sit punibile, \el non in quocumque comuiittenle,
rum. 5 1. H tit. 13 part. 7. — Et an per vim volens com-
mitlere stuprum, si ab aliquo occidatur, ilie sit puniendus,
num. 11.3 lit. 8 part. 7. — Stuprum Monialls un eodem
modo punialur, quód stuprum alterius virginis, et quid
liodie, num. 2 1. 2 tit. 19 part, 7. — qualiter puniatur,
etiamsi fíat sine vi , et seducía blanditiis et persuasionibns
viri sit mulier, n. 3 dict. leg. 2. — per vim commissum k
quibus accusari possit, num. 2 per text. ibid. leg. 2 tit. 20
p;nt. 7. — an committatur cum puella nondum viri po-
tente, n. 5 1. 2 tit. 31 part. 7. — Et an et quando conalus
dict. sit tantíim punibilis, dict. n. 5 1. 2 tit. 31 part. 7.
Stuprator per vim si occidatur, an occidens lenealur de
occiso, n. 1 1. 3 per text. ibid. tit. 8 part. 7. — Et quid si
stuprator sil clericus,et occidatur, ibid. infiue. — Sluprator
etiam sine vi, qui blanditiis et persuasionib-us mulierera
induxit, qualiier puniatur, n. 3 1. 2 lit. 19 part. 7. — Et
an teneatur illam dotare, et qualiier, dict. num. 3 in Cn.
junct. num. 1 in prooem. til. 20 part. 7, per text. ibid. —
Stuprator per vim á quibus accusari possit, n. 1 1. 2 per
lext. ibid. tit. 20 part. 7. — puellae nondum viri potentis,
vel inlenlanlis fieri, an poena stup/atorum puniatur, n. 5
1. 2 lit. 31 part. 7. — Et an et quando conatus, seu aCfec-
tus lanlúm suDTiciat, ibid.
Sl'bhastatio, et si in subhastalione alicujus rei pprsoneta
aflirmct pro aliqua re sibi dari decem, cüm ila non sil, imó
el dabatur tninus, et lioc viso alius offert duodecim, an boc
cognilo, illud, quod in plus dedil, repeleré possit, n. 2
I. 32 til. 26 part. 2. — an requiratur in venditione alicnjus
reí mobilis. vel immobilis mlnorls, num. 2 leg. 60 tit. 18
part. 3. — an requiratur quando res mobilis, vel immobi-
lis vendilur pro executione sententiae, vel ut tributum sol-
vatur, n. 3 1. 52^il., 5 part. 5. — et an adversus publicaní
subhastalionerrK^^.rei minoris, minor possit se reslituere,
quando alius plus pro ea oíTert, n. 3 et 4 !• 5 per text. ibid.
tit. 19 part. 6.
SuBDiTi legem superioris servare debent, et ad boc pos-
surit compelí i , n. 4 !• 16 tit. 1 part. 1. — nolenles legem
suscipere legislalore scienle , et coBsenlienle , amplius illa
lege ligari non debent , ibid. n. 4. — possunt excommuni-
cari , non subdili vero minimé, n. 2 1. 8 lit. 9 part. 1. —
dominorum eicommunicalorum persistentium in ea per
annum , eo ipso sunl ab omni debito liberati, n. 5 leg. 32
tit. 9 pait. 1. — an subvenire debeant domino excommu-
nicalo post annum , si bostes ad devastandum terram vc-
niaiit, ibid. ad fin. — Et quid siesset excommunicatus
propter apostasiam k fide, ibid.in final, verbis. — Subditi
in quibus debeant Regi obedire, n. 4 I. 16 tit. 13 part. 2.
— an possint excusari, ne obediant Regi, eó scilicet,
quod dicunt alios esse magis idóneos, niim. 5 I. Ifi tit. 13
part. 2. — an excusentur propler curam rei familiaris , ne
Principi obediant, ibid. — an teneantur iré ad bellum
sumptibus suis, et quid in vassallis, num. 3 1. 17 lit. 18
part. 2. — an teneantur domini salutem praeferre sua;,
n. 6 1. 2 tit. 19 part. 2, et n. 5 1. 4 tit. 27 part. 2. — et
vassalli an juvare debeant Regi intranli per terram inimi-
corum suis sumplibus, el quando, n. 1 1. 7 til. 19 part.2.
— tenenlur parlare victualia ad exercitum, etiamsi sit
extra regnum, n. 1 1. 8 per text. ibid. tit. 19 parí. 2. —
liganlur legibus superioris; et quid in bonis existentibus
extra territorium regni , n. 4 1. 15 til. 14 part. 3. — com-
pellendi non sunt subministrare salaria inquisiloribus á
Rege missis in aliqua Ierra, et quando sic, nura. 2 leg. 7
lit. 17 part. 3. — debent liberari per Regem, sive superio-
rem ab incursibus latronum, et si in eorum territorio fiat
robaría , an ad restitutionera teneantur, vel niálcfactorem
ostendere, n. 2 1. 17 lit. 18 part. 3. — tantüm póssunt á
Rege ipsorum legilimari, ab alus vero non , quae legiti-
matio leneret, licet fieret extra territorium, et quare,
n. 6 I. 4 til. 15 part. 4» — Subditus si legitimetur ab ali-
quo, an ejiís legitimaiio porrigalur extra territorium legi-
tiinanlis quoad bona exislentia extra territorium, sivesuc-
cedal ex testamento, sive ab intestato, dict. num. 6 dict.
1. 4. — El non subditus si legitimatur extra regnum , qui
habebal bona sua inlra regnum , an legitímatio letiebít
respeclu bonorum , quae sunt in regno, ibid. — Subditi an
sinl clerici in minoribus sive in sacris ordinibus consliluti
Regi sseculari in temporalibus ; et an ab ipso vel alio simili
possint in temporalibus legitiman, et an possint juvari
beneficio Principis ssecularis, n. 6 ad fin. dict. 1. 4 tit. 15
parl. 4- — an liberenlur á dominio, et jurisdictione alicu-
jus, vel domini, si ipsi ad fidem fuerunt conversi ipso
adhuc in infidelilate manenle; et quid si ipse eliam postea
ad fidem convertalur, n. 1 el 3 per text. ibid. 1, 8 tit. 21
part. 4. — Et an propter periculum fidei , vel fidelium
possit Rex, sive dominus infidelis cogi ad recipiendum
prelium, vel aliqíiam comniutalionem; et quid si Papa
conservarel illura in sua jurisdictione, dict. n. 1 dict. 1. 8
tit. 21 parl. 4. — Subdili respeclu jurisdictionis, licétnon
ratione feudi, dicuntur vassalli, n. 1 1. 2 lit. 25 part. 4*
— an possint sibí eligere reclorem perpetuum , et se altero
A5»
lADEX MA'JIÍUIAUUM
' submittere, et quando, et ad quW, u. 8 1.3 tit. 25 part.4.
— ratione jurisdiclioois ad aliqua onera non tenentur ,
neque alia á Baronibus imponi possunt , licét si essent sub-
dili ratione feudi esset secüs, n. 2 1. 6 Ut. 25 part. !\- —
Subditis non sunt imponendae collectae , vel angaria á do-
niinis, quia ista sunt regalia, solique Principi competunt,
Baronibus vero, seu aliis dominis minimfe, dict. n. 2. —
Subditi an teneautur hospitare gratis Barones, sive eorum
dóminos, et an hocad solos Reges pertineat, dict. n. 2. —
quando potius ex tiniore, quám ex debito aliquid prse-
slare videantur, n. 2 dict. I. 6 tit. 25 part. 4. — si inde-
bila servilla praesliterunt, illa per metum dominorum ab
eis extorta praesumnntur, ibid. — an possint compelli ad
ixcolenda praedia dominorum , et quando sic, dict. n. 2.
— tenentur serviré dominis suis ore, et opere, non vero
ore tanlíim, n. 3 dict. 1. 6 tit. 25 part. A. — Subditus si
extra regnum á Rege ej'iciatur, an Regi guerram faceré
possit, n. 5 per text. ibid.l. 10 tit. 25 part. 4. — Et an
subditi Regis in isto bello ab inferente contra Regem de-
praedari possint , dict. n. 5. — Subditi an possint pugnare
contra Regem naturalem suum, si alii Regi seiviant , et
quando, n. 3 1. 11 tit. 25 part. 4. — Regis an per Regem
alii inferior! dari possint, ut ipse in eos dominium habeat ,
II. 3 1. 9 tit. h part. 5. — an efiiciantur delinquentes , ii-
lius judiéis, in cujus territorio deliquerunt, n. 1 in princ.
leg. 15 tit. 10 part. 7. — si ad mandatum superioris dam-
num dederunt, quis ad emendam teneatur, num. 2 1, 5
lil. 15 part. 7.
SuBJECTA talia esse dicuntur , qualia et prsedicata , n. 1
in med. 1. 2 tit. 6 part. 4.
SoBjECTUs , vide supra in verbo Subditi.
SüBSCRiPTio canonicorum utrum necessaria sit in alie-
nationibus rerum ecclesiasticarym , n. 1 1. 2 tit. 14 part.l.
— testium in litteris Papae, sive Regis necessaria non est,
n. 3 I. 1 tit. 18 part. 3. — Regis hodie desideratur in pri-
vüegiis, et in litteris niercedis, n. 2 1. 26 tit. 18 part. 3.
— testium an sit necessaria et exigatur in actibus judicia-
libus, vel extra, n. 1 1. 54 tit. 18 part. 3. — an sit neces-
saria , quando de crimine agitur civiliter, vel quando ma-
ritus uxorem de adulterio accusat, et quando, n. 2 1. 13
lit. 9 part. 4. — Et an ista subscriptio sit hodie in con-
suetudine hujus regni, et an consuetudine stante, quód
quis se non subscribat, cessat poena calumniatoris accu-
santis, et qualiter punietur, ibid. n. 3 dict. 1. 3. — Sub-
scriptio requiritur ad validitatem instrumenti, ubi totum
eslscriptum propria manu, n. 2 leg. 7 tit. 15 part. 4. —
errónea nunquam nocet, sive venditio perfecta sit, sive
non, et quaodo, n. 1 I. 60 tit. 5 part. 5. — si non sit er-
ronea , ñeque subscribens illud faciat ut testis an talis
subscriptio noceat in jure subscribenlis, ibid. n. 2. —
Ídem operatur ac si subscribens totum inslrumentum manu
propria faceret, n. 6 I. 31 tit. 13 part. 5. — Et quando
suílicijt si quis se subscribat per alium , ac si se ipse sub-
scripsisset, et quando non sufficiat se manu alleiius sub-
Bcribere,í.ibid. n. 6 et 7. — Subscriptio testatoris an sit
necessaria in testamento suo nuncupativo, vel in scriptis,
n. 2 1. 2 tit. 1 part. 6 per text. ibid. — Et quid si in testa-
mento suo in scriptis se subscripsisset in fine ipsius, ibid.
num. 3. — Subscriptio operatur, utvideatur totum instru-
mentum á subscribenle factura , dict. n. 3 dict. 1. 2. — an
sit necessaria , quando teslamentum est propria munu
Fcriptum, ibid. — bcaredis an sit necessaria quando fccit
inventarium ; et qtdd si illud fecit per procuratorem , an
procurator ibidem debe at se subscribere, n. 16 1. 5 tit. 6
part. 6, — testium an requiratur in codicillis , et quando,
n. 2 1. 3 lit. 12 part. 6.
SüBMissio unius loci qualiter fieri debeat, quando alicui
domino sesubmiítit , n, 8 1. 3 tit. 25 part. 4. — Etanista
subraissio teneat, si facta sit in praejudicium dominorum
suorum , ibid.
SüBSTANTiAreianvideaturesseperempta, quando forma
ex quacumque causa mutatur, n. 9 1. 28 tit. 8 part. 5.
SüBSTiTUTio, Breviloqua, vel reciproca»
Compendiosa. Milítaris.
Pupillaris. Exemplaris.
Vulgaris. Fideicommissaria.
SuBSTiTDTio dicitur conditionalis institutio, n, 2 1.11
tit. '6 part. 6. — Et dicitur secunda institutio, num. 1 1. 23
ibid. — Et quid si filius substituatur vulgariter , vel com-
pendióse, et ii primo gradu sit praeleritus, an videatur in-
stitutus rejecta conditione , in qua fuit facta substilutio ,
dict. n. 2 dict. 1. 11. — Subslitutio facta in aliquo sub
pl"-ibus couditionibus , an et quando necessarium sit,
Q -;U omnes adimpleantur , ibid. n. 1 dict. leg. 13. — non
solúm fieri potest in haereditatibus , sedetiamin legatis, e
in áonationibus causa mortis, num. 1 in prooem, tit. 5
part. 6. — quare sic dicatur , n. 2 in dict. procera, tit.
part. 6. — Substitulionum plures sünt species, gloss, 1. 1
per text. ibid. tit. 5 part. 6. — Substitutio facta inter bae-
redes per testatorem, si unus repudiet, qualiter alü ad
suam portionem admittentur, et an pro virili , n. 3 leg. 3
tit. 5 part. 6. • — si fiat pluribus , an uno tantúm adeunte
expiret quoad omnes, n. 2 !. 4 ibid. — an expiret, si insti-
tulus moriatur postquam agnovit usum&uctum , si in il
tantum iostitutus fuit , n. 5 dict. 1. 4» — si sit nulla pro-
pter incapacilatem substituti , an tune sub vulgari expressa
contineatur tacita pupillaris, n. 19 1. 5 tit. 5 part. 6. —
facta per patrem natu alem, vel perlegitimum filio impu-
beri, an valeat, et in quibus, et quando, gloss. 1. 9 tit. 5
part. 6. — Et quid si intestaraentoapponatur clausula co-
dicillaris , quae communiter ponisolet, n. 19 ad fin. leg. 12
tit. 5 part. 6. — Et an si substitutio fiat per baec verba,
quisquís mihi, eic, substitutus excludat matrem, num. 10
1. 5 ibid. per illum textum. — si fiat post mortem plurium,
etiam in tola haereditate , an substitutus admittalur post
mortem cujuslibet ad illius parlem , n. 4 in med. leg. 4
lit. 5 part. 6. — etiam tacita polentior est, qiiám jus ac
crescendi , n. lia princ. 1. 18 tit. 6 part 6. — Substilu-
tiones an conserventur rupto testamento, in quo dat»
fuerunt, n. 8 ad fin. 1. 7 tit, 8 part. 6. —Substitutio fili
naturalis an valeat , aliis filüs legitimis , et naturalibus non
stanlibus, n, 3 1. 32 tit. 9 part. 6.
Substitutio compendiosa si fiat in re certa, an trahalur
ad universam haereditatem, num. 3 quaest. 3 leg. 14 ti'» 3
part. 6. — qualiter fiat , et per quae verba, sive h milite,
sive ab alio, et quando, et ad quam partera adraittalur
mater pupilli , vel ejus substitutus , et an ipse matrem
excludat, sive postpupillarem decedat filius, sive ante,
gloss. 1.12 per text. ibid. tit. 5 part. 6. — Et quid si filius
substituatur compendióse, et á primo gradu sit praeteritus,
quid tune, n. 2 1. 11 lit. 4 part. 6. — Substitutio coropen-
diosa vcrbis directis facta per militem filio impubeii post
pubertatem valet, ut directa milítaris, et utsnlwtitntus s^c-
cedat in omii bus bouis palris exclusa matre, etiam h íe-
tíEPTEM PARTITARUM
45»
gldma sua , n. 10 1. i2 per text. ibid. lit. 5 part. 6. — a
milite facta post pubertalem filii favore matris obligatur,
ctvalet, ul üdeicommissaria , eliam ut directa militaiis,
ibid. a. 11. — facta h pagano per verba directa non valet
ultra tempus pubertatis , ñeque jure fideicommissi ; et quid
si testator in tali substitulioue adjecit verbum sine liberis,
videu.l9 ibidem. — Et quid si in testamento appouatur
clausula coriiciUaris, qux communiler poui solet, ibid. ad
fin. — Substitulio compendiosa si üat in testamento pu-
I)eri á pagano per verba directa esl nuUa, ñeque aüquid e\
ea habebit substitutus, in fin. dict. n, 19. — si íial a pa-
gano per verbum subsiituo, quid operetur, n. 20 ibid.
SuDSTiTUTio PCPiLLARis an firmclur susccptionelibero-
rum, n. 9 1. 10 tit. 4 part. 6. — an á paire monacho fieri
possit , et an á raalre , num. 2 leg. 5 tit. 5 part. 6. — an et
quando íi patre fieri possit, et qualiltr, ft quibus liliis
Bübstituere possit , etquaudo non possit, n. 2 et 3 ibid. —
an fieri possit ü patre viri, ibid. dict. n. 2. — facía extra-
neo an conlineat tacitam vulgarem , dict. n. 2. — Et an ab
avo, vel alio ascendeuti fieri possit sub^tiU¡tío pnpiüaris,
et quid hodie, ibid. n, 4 in princip. el per totiim. — Sub-
stitulio pupillaris ad boc, ut ü paire fieri possil, quod
tempus requiralur, quo filius sil sub ejus pote^tate, n. 5
ibid. — Elan fiat á patre baeretico, vel schismalico, et an
isti fillos suos habeautin pottstale, ibid. — Substitulio pu-
pillaris, an et quandoposíhumo fieri possit, ibidem. — an
possit filio emancipato fieri pgr niililem, vel paganum, et
quando, ibidem. — quando fit filio in poteslale palris non
existenti, an valeat ut fideiconunissaria , ibid. — Et quid
6Í filius exeat 5 palris poUslate per dignilatem, an á patre
sibi pupillariter subsliíui possit, dict. n. 5 in fine. — Et
qnae requirantur ad hoc ul ista pupillaris substitulio locum
babeat, ibid. h. 6 per illum text. — Substitulio pupillaris
per quae verba fieri possit, et quis probabit illum in pupil-
lari aetafe decessisse , ibid. n. 7 , 8 et 9. — Substitulio si sit
nuHa propter ¡ncapacilatem substituli , an tune sub vulgari
eipressa contineatur taclla pupillaris , num. 19 1. 5 tií. 5
part, 6. — Et quae bona veniant in subslitutione pupillari
expressa, sive taclla , sive fuerit quis substitutus m re certa
alio non dato coba;rede, vel si succedalur ex vulgari tacita
comprehensa in pupillari expressa, n. 2 1. 7 tit. 5 parí. G.
— Et an in pupill-ari venial legitima filii cum praelegalis,
et an veniant bona per pupillum ante moriera aliénala,
ibid. dict. n. 2. — Substitulio pupillaris expressa an exclu-
dat matrera etiam in sua legitima , licét substitutus sit tur-
pis persona , n. 3 dict. 1. 7. -^ ex quibus causis expirel, et
an pater possit minori tempore laxare metam pupillaris
substitulionis , n. 2 cum alus ibid. 1. 10 tit. 5 part. 6. —
Et an per maximam capitis diminutionem expiret tacita
vulgaris sub expressa pupillari, ibid. n. 3. — Substitulio
pupillaris facta íi paire nalurali an reconvalescat , si arro-
gator moriatur, n. 8 dict. leg. 10. — Et quid si ex Papae
dispensatione monasleiium inlravit, ibid. in dicl. n. 8. —
Substitulio pupillaris at¡ expiret per dignilatem ipsius filii,
ibid. n. 9. — El quid si repudiet baereditatem , et an hodie
etiam non adita haereditate confirmelur pupillaris sub-
stiliílio.n. 10 ibidem. — Subslitulio pupillaris an con-
servelur rupto testamento ex causa pra;terilioiiis, vel exhaí-
redationis, num. 15 ibidem. — an expiret agnatione pos-
Ummi, et quare, et an idem sit, si pupillus decedat
vivo icslatorc, ibidem num. 17. — Substitulio si sit nulla
j rojítir incnpaciíatcui substituli, an tune sub vulgari ex-
pressa contineatur tacita pupillaris, num. 19 leg. 5 tit. 5
part. 6. — Substitulio pupillaris, vel vulgaris quando sub
exemplari coraprehendatur, et de ejus elTectu, n. 5 1. 11
tit. 5 part. 6. — Et in subslitutione exemplari solüm po-
test .subsliíui , qui debet succedere ab intestato, dicl. n. 5
per text. ibid. — El quales debent esse filii, qui faciunl
cessare substilutionem exemplarem , ibidem num. 6,7,
8 el 10. — El an exlincta pupillari expressa , eó quód fi-
lius decedit in vita teslatoris, exslinguatur eliam vulgaris
tacita ibi comprehensa, num. 7 1. 2 til. 5 part. 6. — Et
quid si pupillaris expressa expirel per filii emancipationem,
an eliam tune exslinguatur tacita vulgaris, ibidem. — Et
quid si pupillus elDciatur pubes, vel si pupillaris substitu'
lio fiatmnjori, vel extrañen, an conlineat in se tacitam
vulgarem, ibidem ,
SuBSTiTUTio vuLGABis facta per patrem in filii sui legiti.
ma, an per boc in ea filius grávalos esse videatur, num. 1
in íin. et n. 2 1. 11 til. 4 parí, 6. — et quid si filius sub-
slitualur vulgariter vel compendiosa, et h primo gradu sit
prasleritus, an videatur inslilutus rejecta condilione, in
qua fuil facta substitulio, num. 2 1. 13 tit. 4 pait- 6. -r-
qua; sit, et qnare sic dicatur, nura. 1 1. 1 tit. 5 part. 6. —
quibus verbis fiat , et an fieri possit per verbum rogo , vi-
de num. 1 et 2 leg. 2 tit. 5 part. 6. — an babeat locum,
quando hseres inslilutus in vita teslatoris decessit, ibidem
num. 3. — si hajres non erit , comprehendit non solüm
casum voluutatis, sed etiam casum impotenlias, ibidem
num. 5 et num. 7 ad fin. 1. 1 tit. 5 part. 6. — El an talis
substitulio facta in unum ex dictis casibus voluntatis seili-
cet et impotentise, comprehendat alium, ibidem. — Sub-
stitutio vulgaris tacita qua; sit, etpolest comprehendi sub
pupillari expressa , et an sub compendiosa , vel reciproca ,
num. 7 leg. 2 tit. 5 parí. 6. — expressa toUil suilalem ia
filio, et an idem sit per substilutionem vulgarem tacitam,
ibidem. — Substitu lio ^uaiis sit illa, quai fit h testatore
per verba, scilicet : quisquís mihi hccres erit , sit filiomeo
impuberi kmres ; et an si substitulio per hsec verba fiat,
substitutus excludat matrem, n. 10 1. 5 per text. ibidem ,
tit. § part. &. — vulgaris expressa an conlineat in se pu-
pillarem tacitam, etiamsi mater sit in medio, ibidem, n. 13
etl4. — Et quando non, ibidem. — Snbslitulio vulgaris
si fiat personis imparibus , an conlineat in se tacitam pu-
pillarem, n. 15 ibidem. — Etidemest, sifiatinter filium
et alium baeredem exlraneum , ibidem num. 19 per illum
textura. — Substitulio vulgaris si fiat cum dictione taxati-
va, an in se conlineat pupillarem tacitam, num. 19 dict.
leg. 5 tit. 5 part. 6. — si sit nulla propter incapacitatem
subsliluti , an tune sub vulgari expressa contineatur tacita
pupillaris, ibidem. — El quaj bona veniant in subslitu-
tione pupillari expressa, sive tacita, sive fuerit quis sub-
stitutus in re certa, alio non dato toba;rede, vel si succe-
dalur ex vulgari tacita comprehensa in pupillari expres-
sa, n. 2 I. 7 til. 5 part. 6. — facta per patrem naturalem
vel per bgiliinum filio impuberi, an valeat, et in quibus
bonis, et quando, gloss. leg. 9 tit. 5 part. 6. — El anper
maximam capitis diminnlioncm expiret tacita vulgaris
contenta sub expressa pupillari , n. 3 dict. 1. 9. — Siibsli-
■ lulio vulgiiris, sen pupillaris, quando sub exemplari com-
prehendülur, et de ejus eíTeclu, n. 5 1. 11 lit. 5 part. 6.
— El in subslitutione exemplari solüm polest substituí,
qui dcbcl succedere ab inleslalo, ibid. n. 5 per tcxlnm
i:. ¡den;. — Et quales debeaiil esse filii , qui faciunl cessare
660
INDEX MATERIARÜM.
substitutionem exemplarem , ibidem n. 6, 7, 8 et 10. —
Substitutio vulgaris ana patre filio spurio fieri possil , n. 5
infin. 1. 10 tit. ISpart. 6.
SCBSTITÜTIO BBEVILOQUA, ET RECIPROCA. Et SUbstitU-
lio breviloqua an enumeretur inter species substituiionum
de per se, num. 3 leg. 1 tit. 5 part. 6. — El an idem
dicendum sit in subslitutione fideicommissuria, ibid. n. 4.
— Substitutio breviloqua quibus verbis, et qiia ferina fiat,
et inter quos fieri possit , el quas substitulioiies iii se coa-
tlneat; et quid si cum reciproca non jiiiigerelur coaipt'n-
diosa, est lamen ibi clausula codicillaris iii testamento,
ubi tanlúm continetur reciproca , et an virtuie lulis clau-
sulae substitutio reciproca comprebendat fideicommissa-
riam, gloss. 1. 13 per lext. ibidem , lit. 5 part. 6.
Substitutio militaris, vel alia privilegíala an possit
fieri post aditionera haereditatis ; et quid in vulgari, n. 1, 2
et 3 leg. 4 lit- 5 part. 6. — pupillaris an fieri possit filio
eiuancipato per mililem , vel per paganum , et quando ,
num. 5 leg. 5 lit. 5 part. 6. — compendiosa verbis direc-
tis facía per mililem filio impuberi post puberlatem, ut
direcla militaris, ut subslitutus succedat in ómnibus bonis
palris, exclusa matreeliam ¿t legitima sua, num. 10 1. 12
per texL iilum ibidem, lit. 5. part. 6. — direcla militaris
favore matris obliquutur post pubertatem , ut valeatjure
fideicommiss!, dicl. num. 10. — Et an in subslilulione
fideicommissaria eomprebendalur legitima fiüi , ibidem. —
Substitutio compendiosa á milite facía post pubertatem filii
favore matris obliquatur, et valet ut fideicommissaria, et
an ut directa militaris, ibid. n. 11.
Substitutio EXEMPLAKis quse dicatur, et qualiter, et per
quos, et quibus fieri possit, et quando locum babebit, vel
non, et ex qua causa subslitutus per eam excludatur,
gloss. I. 11 per texl. ibidem, lit. 5 parí. 6. — imitatur
pupillarem, el etiam exbaeredatjs filiis fieri potest, n, 2
dict. 1. 11. — SuLslitulio pupillaris quando sub exemplari
compreliendatur, el de ejus eíTeclu, n. 5 dict. 1. 11 tit. 5
part. 6. — Et in subslilulione exemplari solüm potest
substituí, qui debet succedere ab inleslaio, dict. num. 5
per text. ibidem. — Et quales debenl esse filii, qui faciunt
cessare subslitulionem exemplarem, ibid. n. 6, 7, 8 et 10.
— Substitutio exemplaris an capiut vires, etiamsi furiosus
eOBciatur sanae mentís, si poslea ad furorem redierit, u. 9
dict. 1. 1 1 tit. 5 pan. 6.
Substitutio fideicommissaria an enumeretur inter spe-
cies snbslitutionum de per se , num, A leg. 1 lit. 5 part. 6.
— directa militaris favore matris obliquatur post puberta-
tem, ut valeatjure fideicommissi, num. 10 leg. 12 tit. 5
part. 6. — Et an iu subslitutione fideicommissaria com-
prchendutur legitima filii, ibidem. — Substitutio compen-
diosa quae fit á milite post pubertatem filii favore matris,
valet ut fideicommissaria , et an ut directa militaris, ibid.
num. 11. — facía h pagano per verba direcla non valet
ultra tempus puberlalis, ñeque ut fideicommissaria; et
quid si leslator in lali subslitutione adjecit verbum sine li-
beris, vide ibidem. num. 19. — Et quid si in testamento
apponatur clausula codicillaris, qu:e communiter poní so-
let, ibidem ad fin. — Subslilutio compendiosa si fíat í» pa-
gano per verbum substiiuo, quod est verbum commune,
an.tunc intra témpora puberlalis valebit jure directo, et
post puberlatem jure fideicommissi, vel an in orani tem-
j)Oi c tit fideicommissaria, ibidem num. 20. — Substitutio
iideicommissaria qus sit, et quibus verbis Gal, et quando.
et h quo , et alia plura vide per gloss. 1. 14 per text. ibií
tit. 5 part. 6.
Exemplariter, ex compen>
diosa , vel compendióse.
Ex reciproca, vel brevilo*
qua.
Et fideicommissaria, vel
per fideicommissum, vel
ad.
Substitutüs
Excludit, vel excluditnr.
Vulgaris admiltit, vel an ad
mitlalur.
Incapax.
Pupillariter, vel ex pupil-
lari.
Slbstitutus dicitur esse ejusdem qualitatis , quod est
illum subsiiiuens, pra?cipué in caslellanis,*n. 2 I. 7 tit. 48
part. 2. — an debeat poni de scientia judiéis, num. 6 1. 4
lit. 20 part. 3. — caslellani an bomagium praestare tenea.-
tur, num. 5 1-4 til. 25 parí. 4. — si sit aliquis hxredi
incapuci, an lalís excludat fiscum, num. 4 leg. 22 til. 3
part. 6 , et num. 6 ad fin. 1. 2 til. 5 part. 6. — Et an ex-
cludat colia;redem incapacis, ibidem, n. 5 dict. I. 22. —
Subslitutus an excliidalur filiorum nalivitate gravati , et
quando, num. 4 et 8 cum aíiis ibidem, 1. 10 lit. 4 part. 6.
— si sit aliquis alicui post illius mortem, an excludatur si
gravalus ingressus est Religionem ; et quid si sit gravaluí
restituere alteii filio testatoris, num. 8 dict. leg. 10 tit, 4
part. 6. — Et an sit aliqua diflerentia an tales filii, qui
nascunlur, sint masculi, vel foemiiiaj, vel nepotes ex fce-
mína, ibidem. — Kt an idem sit, sive filii siiil jam nati,
sive sintnasciluri, ibidem. — Et quid si gravalus decedat
cum filiis incapacibus, vel qui liaer<ídes essenolunt, vel ta-
les filii sint á pupillo babitij'an per eos subslitutus exclu-
datur, ibidem, et in n. 11 ibidem. — Et quid si filii isti
decedant ante mortem ipsius gravati, an per eos substitU'
tus excludalur, ibidem. — Et an supradicla proceda nt in
subslilulione directa vulgari, vel compendiosa, vel fidii-
commissaria, vel pupillari, ibidem num. 9. — Et an illud
eveniat ex legis ficlione, vel ex praesumptione juris, el
quis in boc sit elTeclus, ibidem n. 10. — Et quid si fidei-
commissarius decedat ante gravatum , an jus suum ad bx-
redes transmittat, ibidem n. 12. — Subslitutus sub pluri-
bus conditioiiibus, an ad boc ut ipse admillalur, necessa-
rió requiratur, quod omnes illa? condilionesadim¡)leantur
an \eró sufliciat unam ex eis lantüm impleri , et quando,
num. 1 leg. 13 tit. 4 parí. 6. — quando instilulo siiccedit ,
an debeat habere baeredilatem cum fructibus, num. 4 1. 2
tit. 5 part. 6. — et an substituto filii exbaeredali aliquid
relinqui possit per patrem , num. 4 et 5 1. 6 tit. 5 part. 6,
— an succedat in ómnibus bonis palris exclusa malre
eliam ü legitima sua, quando fuit substitutio compendiosa
verbis directis per mililem filio impuberi facta post pu-
bertatem, et an valeat ut direcla militaris, num. 10 1. 12
tit. 5 part. 6. — an admittatur etiam post morlem cujus-
libet morientis ad ipsius partem , quando fideicommissiun
fuit reliclum post morlem aliquorum, an vero omnium
mors exspectanda sit, n. 4 1. 14 tit. 5 purl. 6. — pri-
fertur conjuncto, num. 10 in princ. 1. ISpertext. ibidem,
tit. 6 part. 6. — filio datus, si ipse liaeredilatem repudia-
veril, amplíus in damnum substiluti poeniterenon poterit,
num. 5 leg. 20 lit. 6 part. 6. — Et an per dationem sub-
slituli vulgaris tollalur suitas, ibidem. — Subslitutus da-
tus filio á paire exharedato, an gravar! aliquo modo possit
per testatorem, etiam quando talí filio aliquid legavit,
num. 8 1. 3 lit. 9 part. 6. — si sit filius naturalis per pa-
trem filio suo legitimo, et nalurali, an ad ejus bona ad-
mittatur alus fratribus legilimis, et naturalibus non stan«
SF.PTEM PAUTITAUDM.
Atil
tibus,num. 3 I. 32 lit. 9 part. 6. — an ps«e posMt filins
spurius vulgarileralicui, si paterilliid fecil, nuni. 5infin.
leg. 10 lit. ISpart. 6. — ct an quis possit serviré per 5ul>
stilulum, quando ejus industria est electa ; et quid si iste
decedat opere jam iricucplo, n. 3 1. 2, el n. 10 1. 9 lit. 8
purt. 5.
SüBSTITUTUS EXCLUDtT, VEL EICLUDITCR. — Et SUbstitU-
tus, scilicet, si sine libeiis dece^serit, an excludalur per
filium spiritualem , num. 7 in procrm. til. 5 part. 4. —
Subslitutus an excludutur per legiliiiialuni á Principe,
II. 11 in princip. leií. k lit. 15 part. l\. — si sil aíiqnis liae-
redi incapaci, an lalis excludal flscum, n, 4 leg. 22 lit. 3
part. 6, et n. C ad fin. I. 2 lit. 5 part. 6. — El an exclu-
dat cohaeredem incapacis, ibidem n. 5. — Subslitutus an
cxcludaiur íjiiorum nalivitüte gravali, et quando, num. 4
et 8 cum alus ibidem, 1. 10 tit A part. 6. — si sit aliquis
alicui post ejusmortem, an excludatur, si gravatus in-
gressus est Religionem; et quid si sil gravatus restituere
alteri filio ttslatoris, num. 8 dict. I. 10 tit. 4 part. 6. —
El an sit aliqua diffcrentia, an tales filii, qni nascuntur,
sint masculi, vel foeminae, vel nepotes ex foemina, ibidem.
— Et an Ídem sil sivefíiii sinl jam nati, sive sint nascituri,
ibidem. — Et quid si gravatus decedat cum filiis incapa-
cibus , vel qui liseredes esse noiunt, vel tales Tdii sint ó pu-
pillo habiti, an per Iioc eos substilulus excludat, ibidem
n, 11. — Et quid si fiiii isti decedant ante niortem ipsius
gravati, an per eos subslitutus excludatur, ibidem. — Et
an supradicta procedant tam in substitulione directa vul-
gar! , quíim in compendiosa , vel fideicommissaria , vel pu-
pillari, ibidem n. 9. — Etan illud venial ex legis ficlione,
vel ex jiiris pru!sumplione, el qnis in hoc sit effectus, ibi-
dem num. 10. — El quid si fideicommissarius decedat an-
te gravatum, an jus suum ad ba;redes transmiltat , ibid.
num. 12. — Subslitutus vulgarisan excludat fideicommis-
sarium, quando institutus repndiet, num. 6 leg. 2 lit. 5
part. 6. — pupillariter expressé, eliamsi lurpis persona
sit, an excludat matrem institnli, etiam quoad suam le-
gilimam, num. 3 1. 7 tiU 5 parí. 6. — an excludatur per
ilUim, in quem ha;res Iransmisil jusdeliberandi, dict. n. 6
leg. 2 tit. 5 part. 6. — an excludat patrem , quando ü-
liusfamüias fuit institutus, et repudiat, vel ante aditio-
nem moritur, ibidem. — an excludat matrem, quando
suhslilutio fuitimpuberi facta per verba, scilicet : quisquís
mihi hceres erit , sit liceres filio meo impubcri , vide n. 10
1. 5 tit. 9 part. 6. — ex compendiosa substitulione an ex-
cludat insiiiuli matrem, et quando, et ad qua; bona ad-
miiteiur, el quando, sive substilulio isla k milite facta sil,
siveíi pagano, gloss. 1. 12 per text. ibid. tit 5 part. 6. —
an excludal matrem eliam t» legitima sua, et succedat in
ómnibus bonis patris, quando fuit substilulio compeudio-
síi verbis direclis per mililem filio impuberi facía postpu-
bertatem, ibidem n. 10 dict. leg. 12. — excludet matrem
fi i!, eliam ix legitima sua, quando succedet ex vulgar! in
compendiosa compreliensa, et quando filius, cui subslitu-
tus fuit, hseredilatem non adivil, ibid. — an excludalur
per fiscum, quando fiscus auftrl haeredi liaereditatem tam-
quam ab indigno, num. 2 in med. leg. 17 til. 7 parí. 6.
SoBSTiTüTKS viiLCAiiis au cxcludat fideicommissarium,
quando institutus repudiat, n. 6 1. 2 tit. 5 parí. 6. — Et
an per dationem substituli vulgaris tollati?r suitas, sive
fxpressé, sive tacil¿ detur, ibid. n. 7. — Et si plures haj-
redes instituti sint in diversis temporibus, et unus dece-
dat, vel repudiet, ^ualiter alii ad ípsins porlionem ad-
millantur, etan provirili, num. 3 leg. 3 lit. 5 part. 6. —
Subslitutus an admiltatur ex tacita pupillari comprehensa
sub vulgari expressa , eliamsi mater pupilli sit in medio,
num. 13 leg. 5 til. 5 part. 6. — si sit incapax, an tune
sub vulgari expressa conlineatur tacita pupillaris, ibidem
num. 19. — Et an substituto filii exhaeredati aliquid re-
liiiqiii possit per patrem, num. 4 et 5 leg. 6 tit. 5 part. 6.
— Subslitutus succedet ex vulgari in compendiosa com-
prehensa, quando filius, cui subslitutus fuit, lixredila-
lein non adivit, et excludet tune matrem filii, etiam á le.
gilima sua, num. 10 leg. 12 tit. 5 part. 6. — vulgaris si
sil ó paire filio dalus, wi per hoc institutus, vel ])raeterilHS
videatur, num. 2 1. 5 lil. -8 part. 6. — an esse possit filius
spurius vulgariter alicui, si paler illud fecit, n. 5 in fin.
leg. 10 tit. 13 part. 6. — ex pupillari subslilulione , sive
expressa, sive tacita, quse comprehenditur sub expressa
vulgari, vel si fueril subslitutus in re certa alio non dato
cohxrede, ad quse bona admiltatur, et an ad omnia,
patris scilicet et filii, n. 2 1. 7 til. 5 part. 6. — El an íq
pupillari venial legitima filii cum prselegartis , et an ve-
nianl bona per pupillum ante mortem aliénala, et quando,
ibidem.
SüBSTiTüTLS AN ADMiTTATüR ad majoriam, si tempore
mortis teslaloris vocatus ab eo nondum natus sil, num. 6
1. 10 liL 31 part. 3. — non admittitur, si tempore subsli-
tulionis non est in rerum natura, vel si decedat ante gra-
vatum, dict. n. 6 dict. 1. 10. — an admiltatur ad deser-
viendum pro filio mulo, vel caeco, vel aliler imperfecto
ad successionem feudi , n. 8 1. 6 lit. 26 part. 4. — sub
pluribus conditionibus, ad hoc ut ipse admiltatur, neces-
sario requirilur quód omnes illse condiiiones adimplean-
lOi , ín vero suíTiciat unam ex eis tanlüm impleri, et
quando, n. 1 I. 13 tit. 4 part. 6. — Et si plurcs hacredes
sinl instituti in diversis portionibus, et unus decedat , vel
repudiet, quiiliter alü ad ipsius porlionem adrnittantur,
et an pro virili , n. 3 1. 3 lit. 5 part. 6. — Substilulus ad-
mitlilur, quando haeres haeredilalem non adivil, nec jus
accrescendi Iransmisit, n. 3 1. 4 til- 5 part. 6. — au ad-
miltatur ex tacita pupillari, quse sub vulgari expressa con-
tinetur, etiamsi mater pupilli sil in medio, num. 13 1. 5
lit. 5 part. 6. — ad qua bona admiltatur, et an ad omnia,
patris scilicet et filii , si substilulus sit ex pupiüari substi-
tulione, sive expressa , sive tacila, quae comprehenditur
sub expressa vulgari, vel si fuerit subslitutus in re certa,
alio non dato coha;rede, n. 2 I. 7 til. 5 part. 6. — El an
in pupillari venial legitima fiiii cum pr*legalis, et an ve-
nianl bona per pupillum ante mortem aliénala, et qi^an-
do, ihid. in dict. n. 2. — Substilulus pupillaris an ad-
miltatur vigore substitulionis, quando pupillus dedit se
alio in arrogalioneni ; et quid si decesserit airogator, vel
ex Papae dispensatiune pupillus ingrederetur Religionem,
vel i\ párente Iraderelur monasterio, num. 8 1. 10 tit. 5
part. G. — pupillariter an admiltatur, etiamsi testamen-
tum ex causa pralerilionis, vel exhaeredationis rumpatur,
vel agnalione posthumi, dict. n. 15 et 17 dict. 1. 10. —
exemplariter an admiltatur, quando furiosus pervenit ad
sanam menlem, si postea ad furorem redierit, n. 9 L H
ibid. — ex compendiosa substitulione an excludat insti^
luli matrem, el quando, et ad quae bona admiltatur, ct
quando, sive substilulio ista h milite facta sit, sive á pa?
gano, gloss. 1. 12 per text. ibid. lit. 5 part. 6, — a<i
462
IMDEX MATEiUARUM
mittitur statim quiSd haeres repudiat, etiam quaodo insti-
tutus posset juvari beneficio reslitutionis, vel suitatis,
n. 6 I. 2 lit. 5 part. 6. — an aiimittatur excluso patie,
quando filiusfamilias fuit iiislilutus, et repudiat, vel ante
adilionem niorilur, dict. n. 6. — qualiter admittatur ex
reciproca, vel breviloqua subslitulione, gloss. 1. 13 per
lext. ibid. tit. 5 part, 6. — ad fidticommissum non admit-
tiiur, qiiando gravatus intravil Relifrionem, quando ab
eo fuii post morlem ipsius gravali reliclum, et quando in
isto casu slatim restituí debcat, n. k 1. 14 tit. 5 part. 6.
— an admittatur slalim post morlem cujuslibet moricntis
ad ipsiiis partera, quando fideicommissum fuit relictum
post uiortem aliquorum, an vero omnium mors exspec-
tanda sit , n. A 1- 14 tit. 5 part. 6. — fideicommissarius
aii admiltatur statim ad fideicomniissum , si haeres bsere-
dilatent adire noluerit, an vero necessaria sit coactio ; et
quid hodie jure regni , n. 12 dict. 1. 14. — si sit filius na-
lutalis per patrera lilio sno legitimo, et naturaü, an ad
ejus bona admittatur alus fratribus legiliniis, et natura-
libus non stanlüjus, u. 3 I. 32 lit. 9 pnrt. 6.
SuESTiTUTDS iNCAPAx, ct SÍ sit alíquis haeredi incapaci
substitutus, an talis excliidat fiscuní, num. 4 1. 22 tit. 13
part. 6, el n. 6 ad íii). 1. 2 tit. 5 pnrr. 6. — Et an exclu-
dat coha;redem incapacis, ibid. n. 5 dict. 1. 22. — Substi-
tutus sí sil incapax, an tune sub vulgari expressa conli-
nealur tacita pupillai is , n. 19 1. 5 lit. 5 part. 6. — Et an
substituto filíi exhceredati aliqíiid relínqui possit per pa-
trem , n. 4 el 5 1. 6 lit. 5 part. 6.
Substitutus pupillariteb, et an subsiitutus ex tacita
pupillarí, quaj sub vulgari expressa continetur, admilta-
tur, etiamsí mater pupilli sil in medio, n. 13 i. 5 tit. 5
part. 6. — si sit incapax, an tune sub vulgari expressa
contineatur tacita pupillaris, ibid. n. 19. — ex pupillarí
subslitulione, sive expressa , sive tacita, quae comprehen-
ditur sub expressa vulgari , vel si sit subslit4itus in re certa
alio non dato cohairede, ad qu:v bona admiltetur, et an
ad omnia, patris scilicetet fdii, mim. 2 I. 7 tit. 5 part. 6.
— Et an in pupillarí venial legitima íilii cum praelegatis,
et an veniant bona per pupillum ante mortem aliénala,
et quando, ibidem. — Substitutus pupillariter expressé,
etiamsí turpis persona sit, an cxchidut matrem substituli
etiam quoad suam legilimam, dict. num. 3 dict. 1. 7. —
pupilli an teneatur matrem ipsius pauperem alimentare,
ibidem in fine. — pupillaris dcbet esse capax tribus Icra-
poribus, n. 4 dict, I. 7. — pupillariter quia bonis succe-
dit, aR omnia bona pupilli agnoscere debeat, vel in parte
pupilli haevedilatem acceptando, et poternam repudiando,
vel t contra, et quando, et qiialiler hoc procedat, per
gloss. 1. 8 per text. illum ibid; tit. 5 part. 6. — pupilla-
riter filio arrógalo, in q-uam partcm succedere possit vi-
gore substiUiüonis, gloss. leg. 9 ibidem. — si sit aliquis
impuberi, ex quibus causis ejus subslilutio expiret, gloss.
i. 10 per text. ibid. tit. 5 part. 6. — pupillaris an admit-
tatur vigore snbstilutionís, quando pupillus dedil se alio
in arrogalionem , ct quid si decedat arrogator, vel ex
Papa; dispensatione pupillus ingrederetur Religionem, vel
á párente traderctur monasterio, n. 8 dict. 1. 10. — pu-
pillariter an admiltatur, etiamsí testamentum ex causa
praeleritíonis, vel exhaeredalionis rumpatur, velagualione
posthumi , n. 15 ct 17 dict. 1. 10. — an succedat in ómni-
bus bonis patris matrc exclusa etiam h legitima sua,
quando fuil subst'lulio compendiosa vcrbis directis per
militem facía fiiio iuipubcri post pubertatem, el an valeat
ut directa railítaris, n. 10 1. 12 tit. 5 part. 6. — un ex-
cludal matrem, quando substitutío fuit impuberi facía
per verba, scilicet : quisquís mihi kmres erit , sit kceres
filio meo impuberi, vide n. 10 1. 5 tit. 5 part, 6.
Substitutus exemplamter an admiltatur, quando fu-
riosus pervenit ad sanam nientem, si postea ad furorem
redierit, n. 9 1. 11 fit. 5 part. 6. — quís esse possit filio
mente capto, cüm exemplariter pater substítuit , et an ex-
traneus, et quando, et iste matrem excludat, n. 6, 7, 8
et 10 dict. ). U.
Substitutus ex compendiosa substítutíonc an excludat
instiluti matrem , et quando , et ad quae bona admittatur,
et quando, sive subslilutio isla h milite facta sit, sive íi
pagano, gloss. 1. 12 per text. ibid. tit. 5 part. 6. — an
succedat in ómnibus bonís^ patris matre exclusa etiam á
legitima sua, quando fuit substitutío compendiosa rerbis
directis per militem facta filio impuberi post pubei'tatpni,
et an valeat ut directa militaris, num. 10 dict. I. 12 til. 5
part. 6. — succedet ex vulgari in compendiosa compre-
hensa, quando filius, qui substitutus fuit, haredítatoni
nonadivit, et excludet tune matrem filíi etiam k legiti-
ma sua, dict. n. 10 in fine. — ex compendiosa an debeat
habere pra;Iegata, el donationes, quas pater filio fecit,
an vero debeant remanere apiid matrem, n. 12 ibid. —
compendióse cüm sibi restiluilur haeredítas, an possit
fruclus inventos pet<'re, el quos, ibid. num. 13. — nihil
baliebit ex subslitulione compendiosa facta in testamento
puberi per paganum, quia nuUa est, n. 19 in fin. dict.
leg. 12.
Substitutus ex reciproca, vel breviloqua subslitu-
lione qualiter admittatur, gloss. 1. 13 per text. ibidem
tit. 5 part. 6.
Substitutus fideicommissarius, vel per fideicommis-
sum , vel ad fideicommissum. — Et quid si substitulua
fideicommissarius decedat ante gravatum , an jus suum
ad haeredes transmiltal, num. 12 1. 11 til. 4 part. 6. —
— Substitutus fideicommissarius an excludatur per sub-
slitutum vulgarem , quando inslitulus repudiat, n. 6 1. 2
tit. 5 part. 6. — Et an per dalioncm substituli vulgaris
lollatur suilas, sive expressé, sive tacité detur, ibidem
n. 7 in fin. — El sí piurcs hneredas sint inslituli in diver-
sis portionibus, el uniis decedat, vel repudiet, qualiter
alii ad ipsius porlioncm admillantur, et an proviriii,
n. 3 1. 3 lit. 5 part. 6. — Substitutus ad fideicommissum
non admitlitur, quando gravatus intravit Religionem,
quando ab eo fuit post morlem ipsius gravatí relictum , et
quando in islo casu statfm restituí debeat, num. 4 I'- líi
lit. 5 part. 6. — an ad fideicommissum admiltatur statim
post mortem cujuslibel morieniis ad ipsius partem, quan-
do fideicommissum fuit reliclum post mortem aliquorum,
an vero omnium mors exspectanda sit, num. 4 dict. 1. 14
til. 5 pnrt. 6. — fideicommissarius an statim ad fideicom-
missum admiltatur, si lia;res hcereditatem adire noluerit,
an vero necessaria sit coaclio ; et quid hodie jure regni,
n. 12 dict. 1. 14. — Substituere an possit unus testis pro
alio in testamentís, et quando, n. 11 1. 1 tit. 1 part. 6,
et vide supra in verbo Substitutío.
Subvenire cui potius teneatur filius, patri camali, vel
spírítuali, n. 1 in prooem. tit. 7 part. 4. — priustenetur
quís sibí ipsi, demum próximo suo, n. 11 in med. I. 4
tit. 3 part. 5.
SEPTEM PARTITAPiüM
463
SüCCBDERE, ct in succfssionp regni debet attendi qnis
sit de sanguine illo, et ille succedet in regno, eliam si sit
in millesimo gradu , n. 1 1. 9 tit. 1 part. 2. — an possint
simul patri filii legilimi, et filii legitimati, et quando,
n. 2 1. 9 tit. 15 part. k. — an possit nepos ab avo in Clium
adoptatum stantibus filiis lenitimis sui avi, etpalrisadop-
tívi; et quid hodie jure noviori per leges Tauri , n. 3 1. 10,
et n. 5 1. 8 tit. 16 part. 4. — an possit filius clerici matri
8uaD, nnm. 5 1. 3 tit, 21 part. 4. — an possit palronus li-
berto decedenli sine testamento, qnando ab co operas
exegerit, et an propter istim operarum cxaclionem jus
atronatus amitlat, siciiü amiltit per cam jus conlratabu-
landi lestamentum liLerli, n. 10 1. 11 tit. 22 part. 4. —
m feudo an possit filius masculus ex filia , qux á feíidi
successione excludebatur, num. 2 1. 6 li!. 26 part. 4. —
qui impediantur in feudis, n. 8, 9, 10 , 11 ct 12 1. 6 per
toxt. ibid. tit. 26 part. 4. — an possit collateralis colla-
teraü in feudo suo, et quando, n. 2 1. 7 tit. 26 part. 4.
— an possit in majoria ingratus possessori, quando ipse
€st in ulteriori loco, non in primo, num. 1 1. 10 tit. 4
part. 5. — non poicst Glius in bonis patris in pluribus ca-
sibus, gloss. 1. 4, 5 et 6 per text. ibid. tit. 7 part. 6.^
an possit filius catliolicus in bonis sui palris haírelici,
n. 2 1. 7 per text. ibid. tit. 7 part. 6. — an possit fratcr
in bonis sui patris, qui fratrem occidit; ct an filius in
bonis sui patris, si ipse suum patrcm, et ipsius avum oc-
cidit, num. 12 1. i 3 tit. 7 part. 6. — qualiter possit pa-
ter, fel mater filio suo, vcl descendenti sine testamento
decedenti, et non reliclis filiis; et quid si fratrem habet
detunctus, ot quid hodie jure regni, gloss. I. 4 per tcxf.
il'id. tit. 13 part. 6. — qualiter possint filii naturales, vel
alii matribus suis, vel é contra , gloss. 1. 11 per text. ibid.
tit. 13 part. 6. — an possit filius ineestuosus, vel ex dam^
nato coitu natus matri suae, vd consanguineis ex parte
matris, vel ipsiei, n. 5 1. 10 tit. 13 part. 6. — an possint
sibi invieem fratres naturales ex eodem patre tanlíim , vel
ex eadem matre tantúm, et quando, gloss. 1. 12 ibid. —
qualiter possit judaeus suisparentibus judaeis, num. 5 1. 6
per text. ibid. tit^ 24 part. 7.
ScccEDENs in eraphyleusim si sit filius, non tenelur sol-
vere laudemium, et quare, n. 4 1. 21 tit. 30 part. 6. —
Succedentes non haereditario jure an ad confecüonem in-
venlarii teneantur, n. 1 1. 5 tit. 6 part. 6,
SüccEssio juris patronatus inter haredes fit in stirpes,
et non in capila, et ad quid lioc serviat, n. 2 1. 8 tit. 15
part. 1. — in bonis alicujus non datur per pactum, n. 7
». 15 tit. 11 part. 3. — Successione-s ü matrimonio pcn-
dent, n. 8 1. 2 tit. 14 part. 4. — Successio palris an eadem
detur inter fillo.s Icgitimos, et Icgitimatos, n. 2 1. 9 tit. 15
part. 4. — et quis praíferatur in successione filii ari'ogali,
an pater naturalis, vel adoptivus, n. 3 in fin. 1. 10 tit. 16
part. 4. — Successio an detur in bonis matris, quando
'psa ex clerico filium suscepit, n. 5 1. 3 tit. 21 part. 4. —
an sit perpetua descendenlibus masculis ultra rppotem in
rebus feudalibus, n. 7 1. 6 per text. ibid. tit. 2o part. 4.
— in majoria si impediatur inobedenli patri, vel posses-
sori ipsius, an hoc debeat inteiligi de illo tantüm, qui
erat in primo gradu , an vero de illo, qui erat in ulteriori
loco, el sperabat succedere, n. 1 in fin. 1. 10 tit. 4 part. 5.
— habet naturam relationis ad tempus mortis, et inspici-
tur prinritas, quae tune in rernm natura versatur, n. 6 in
rrinc. 1. 28 tit. 8 part, 5. — et an pactum de futura successio-
Singularis.
In beneficio , episcopatu , TCl
in dignitate
nc valeaf, et quandd sic, et an tune statim oriatur obllgatio»
licét exaclio suspendatur, n. 11. 33 tit. 11 part. 5. — et tale
pactum est contra bonos mores, ñeque firmatur juramento,
et de rationibus quare non valet, ibid. n. 2 et 3 per text,
ibid. — ct an in militibus, vel in favorem piae causae, vel
liberorum sit conlrarium dicendum, ibid. n. 5. — Suc-
cessio ex quibus causis non detur filiis in bonis sui patris,
gloss. I. 4, 5, 6 et 7 per text. ibid. tit. 7 part. 6. — et an
filius cxchidatur 4 successione ab intestato, vel frater prop-
ter ingralitudinem ab eis commissam, si ül.s probata sit,
et pater, vel mater testamentiim non fecorunt, n. 1 1. 8,
et n. 9 I. 12 per text. illum ibid. tit. 7 part. P. — Successio
inter judaeos quando parcntibus succedunt, an secundüm
legem Mosaicam, vel secundüm jus commune sit, n. 5
1. 6 per text. ibid. tit. 24 part. 7.
SuccESSío AB INTESTATO , vidc supra in verbo Inte*»
TATUS.
SUCCESSOR ,
In majoria, vel in feudo,
vel feudi.
Rcgis.
StccESsoR favore fisci tenetur illi debitum solvere de
quibuscumque bonis ü testntore habitis, etiamsi hsercdi-
tali renuntiet, n. 1 1. 4 tit. 15 part. 2. — Successores an
stringantnr juramento praídecessorum, ita quod sint per-
juri, etquse obligatio ex hoc juramento resullet, num. 11
leg. 5 lit. 15 part. 2. — an conveniatur ex contractu prae-
decessoris in loco, in quo pra?decessorcontraxit, num. 10
vers. 4 extende, 1. 32 lit. 2 part. 3. — in oflicio quando
possit de causis praedecessori suo commissls cognoscere ,
n. 8 1. 47 tit. 18 piirt. 3. — qui alienationi rei proViibitae
consentit, in poenam incidil, sicuti ipse praedecessor, qui
illam vendidit, n. 1 1. 10 tit. 26 part. 4. — et an in poe-
nam incidat, si alicnet in eum, qui próximo loco succe-
dere debet in majoria, dict. n. 1 in 7 quaist. — Successor
imped-Mus simpliciler permutare, an alienare, vel aliter
rem diminuere possit, num. 1 quaest. 34 dict. 1. 10 tit. 26
part. 4. — qui esse debet , si nolit rem ü pra;decessore suo
alienatam redimere, an alius successor ad hoc admiltalur,
n. 1 quaest. 17 et 18 1. 10 tit. 26 part. 4. — Successores
villarum, etcastellorum eliam jure haereditario ad homa-
gium Regi praestandum tenentur, n. 1 1. 23 tit. \3 part. 2.
— an priventur successione propter prícdccessorum delic-
tum malitiosfe commissum, n. 9 1. 1 tit. 13 part. 4. — Suc-
cessor in qiiibus restitulionibus facicndis gravelur ex pacto
cum praedecessorc suo fado, n. 3 quaest. 4 1. 10 lit. 26
part. 4. — in donatione aliqua alicui ad tempus facía,
illo elapso, an domlnus, vel nudus miiiister esse dicatur,
n. 3. I. 7 per text. ibid. tit. 4 part. 5, — in Praelalura,
Papalu, vel altera dignitate, tenetur starc locationi prsp-
dccessoris, n. 4 1. 2 tit. 8 part. 5. — Et Papa in vita sua
non potest sibi eligere succcssorcm, et quare, dict. n. 4.
— Successor beni^ potest revocare mali^ gesta pnrdecesso-
ris sui, et qualiter hoc fieri possit, ibid. — nn possit in-
fringere divisionem factam inter vassallos de aliquibus red-
ditibus, si illam fecerunt aucforitate sui domini praedeces-
soris, n. 4 qua;st. 2 dict i. 2 tit. 8 part, 5. — an leneatur
stare facto prsedecessoris ; vide suprá in isto verbo, et n. 41
). 24 tit. 13 part. 5. — ab intestato e6 quód tcstamentum
non fuit solemne, an leneatur naturaliter hacredibus instl-
tutis in eo, n. 1 ad fin. 1. 31 tit. 14 part. 5.— in d'gnitate
¿6/t
INDEX MATEHIARUM
non dícitur eadem persona cum defuncto , n. 6 1. 13 lit. 9
parU 7.
SüccESsoR ¡n majoria, vel feudi an teneatur stare con.
Iractui locationis facto per prsedecessorem , ii. 2 in fin. 1. 9
tlt. 17 part. i. — in majoria an possit majoriam acceptare,
et repudiare liaeredltatem , n. 1 I. 4 tit. 15 part. 2. — in
majoria nova h patre facta, si deflcerent alia bona, suc-
cessor tenebitur ad debita facía ante majoriam, dict. n. 1.
— in majoria an possit á defuncto gravari in fruclibus ma-
joria;, si ejus non fuit haeres, quando majoria esset anti-
cua, ibid. ad fin. — in majoria an teneatur ad arrhasper
praedecesforem uxori promissas, et an pro eis solvcndis
debrant accipi bona majorise , ibidem in fin. — majoria? si
haeres constiluenlis non sit, an teneatur solvere pretium
rei emptse per constituentem majoriam, ut illa res sit in
majoria, an vero ipse non, sed hneres constiluenlis, n. 1
1. 4 lit. 15 part. 2. — in majoria an teneatur solvere ex-
pensas facías in ea h possessore ipsius majorise, n. 4 1. 41
tit. 28 part. 3. — in majoria an damnuní recipiat in sua
successione, si possidens majoriam sUuliosé el sub maülia
dt-lictum commitlat, vel ipse in illam succederenon possit,
quando propter delictnm majoria perdilur, n. 9 1. 1 tit. 13
part. 4. — qui psse speralur in majoria, si dolóse fecerit
aliqua per quae filius nalur;i!is non p )ssit per subsequcns
malrimonium possessoris majoria; legitiman , an tune pos-
sit Princeps ülum filium naluralem Uígiliniare, eli;im quoad
succedendum in tali majoria, dict. n. 9. — in majoria an
dicatur aliquis, antequain nascalur, licet in malris venlre
sil, n. 1 1. 3 lit. 23 part. 4. — qiii alienalioni rei proliibitae
consentit, in paenam incidil, sicnli ipse pradecessor qui
illam vendidit, n. 1 1. 10 tit. 20 part. 4. — et an in prenam
incidat, si aüenet in eum , qui próximo loco succedere dc-
bet in majoria, dict. n. 1 in qux'sl. 7. — Successor ma-
joria; si ü prajdecessore rem mujoria; probibitain alienan
emerit, an eo defuncto pretium, quod pro illa reddidit,
repeleré possit, vel si non dedil, lueri se aliqua exceplio-
ni', ibid. — vindicare poterit res majoria; aliénalas, ut de-
bita tesiatoris solvantur, et quando; et quid si vendanlur
pro alimentando possessore majoria;, vel ut redinierelur
ab hoslibus , dict. n. 1 quaest. 10 etl 1 i. 10 til. 26 part. 4.
an possit rem majoriae h judice ex causa alienalam redi-
mcre, vel non, dict. n. 1 quaesl. H. — • in majoria si illam
penes potentem esse desinat , an per hoc illam alienare vi-
ílealur, ibidem quajsl. 16. -^ si antequam in majoria suc-
cedal , illaui renunliet, an renur,li>ilio leneat , num. 1
qusESt. 26 leg. 10 tit. 26 part. 4« — si invcniat majoriam
penes potentem, ñeque possit illam ab illo recuperare,
ñeque invenerit justitiam, si magnam quanlilalem illi de-
dil, ut sibi restitueret, an talis redimens majoriam possit
flisponere de tili valore in pra'judicium sequenlis vocali
jad majoriam, n. 1 quiesl. 17 I. 10 tit. 26 part. 4. — qui
€sse debel in majoria si nolit rem h praedecessore suo alie-
nalam redimere, an alius successor ad hoc admillalur, ibid.
quaesl. 18. — qui speratur esse in majoria , si consentit
possessori ut testetnr de majoria, vel aliler de ea disponat,
3n per hoc ipse ejusque haeredes vel legilimi successores
graventur, n. 1 qua^st. 25 1, 10 tit. 26 part. 4. — alienare
majoriam videtur prohibitus , si ejus antecessor, qui primó
vocatus fuit, illud erat, n. 9 quaesl. 27 1. 1 tit. 13 part. 4.
— et an illa, qui in spe succedendi in majoria proximior
P9t, si consential alienalioni, in paenam contra alienantes
impositam incidat propter suqm consensum, et an ante
rei tradilionem locus sit huic poense, n. 1 quaest. 29 1. 10
til. 26 part. 4. — Successor an possit res majoriae alienare
propter famem, ibid. in quaest. 30. — majoriae si alienare
prohibeatur, anetpigneraretalem rem majoriae possil, ibid.
in quaest. 31 . — in majoria an rem prohibitam alienare, ipse
alienare possit illam in meliorem causam convertendo,
ibidem in quaest. 32. — in majoria si solvit Icgatum de
majoria ab ejus praedecessore fuctum, an per hoc incidat
in poenam alienantis, ut ipse aüenasse videatur, ibidem
quaest. 33. — impeditus simpliciter permutare, an alie-
nare, vel aliler rem diniinuere possit, ibidem inquiest. 34.
— qui babel alium ante se, si et tune alienalioni rei ma-
joriae consential, an sibi prsejudicet, et quando, ibid. in
quaest. 39. — qui de próximo speratur esse in majoria , si
sciat rem majoriae, vel ipsam majoriam alienaii, ñeque
conlradicat, an per hoc consentiré videatur alienalioni,
ibid. in quaesl. 40. — qui alienalioni majoriae, vel rei suae
consentit, an pretium pelcre possit, ibidem ruxst. 42. —
in majoria si in,ea litigiura invenerit, el qualem transac-
lionem faceré possit, ibid. in qi'ocst. 45. — proximns in
majoria an debeat solvere pretium h praedecessore suo da-
tum nomine transactionis, quod dedit ut ipse cum Iota
majoria rcmancret, n. 1 quaest. 46 1. 10 tit. 26 part. 4. —
Successores tantiim videntur prohibiti alienare rem majo-
riae , si h conditore talis proliibitio fuerit posita , non
vero ipsemet majoriam facicns, ét ton-stituens, quaest. 4".
— et in quibus restitutionibus faciendis successor gra-
vetur ex pacto cum praedecessore suo fado , num. 3
quaest. 4 !• 10 tit. 26 parí. 4- — Successores in majoria
an succedant ex propria persona successivé, sicuti est in
agnalis, an vero succedant jure haereditario, dict. n. 3
q laest. 4 dict. 1. 10. — feudorum, si in feudis succedere
velint, debent juramenlum fideliíalis domino feudi pra;-
slare, et inlra quantum tempus, ibid.n. 4« — Quodproce-
dil eliamsi praedecessor juraverit, et successoribus suis,
ibid. — Successor novus in aliqua majoria, an slatim mor-
tuo praedecessore ipsius possit inlrare possessionem bono-
rum majoriae, quando in instrumento majoriae eontinetur
utpriusquam diclam possessionem inlret , facial juramen-
lum de non alienando, vel simile, n. 2 1. 7 tit. 4 part. 5.
— legítimos in bonis majoriae, vel alterius rei, qualiter
agat contra intrantem illorum bonoium possessionem ,
cúm ad illum non pertineant, num. 2 quaest. 9 leg. 7 tit. 4
part. 5. — in majoria dicilur dóminos ejus, non usufruc-
tuarios, n, 3 ibid. — in majoria an teneatur slare locationi
pra;decessoris sui , n. 4 í. 2 tit. 8 part. 5. — Elquidin suc-
cessione Praelali, Papae, vel alíenos, ibid. — El Papa in
vita sua non potest sibi eligere successorem, et quare,
dict. num. 4- — Successor in majoria bení; potest revocare
malé geíla procdccessoris sui, elqualiler hoc possit fieri ,
ibid. — in majoiatu, si in eo non posuil rem , quam po-
neré conditor majoriae jussit , an illa pro apposila videatur,
n. 1 1. 4 til- 9 parí. 6. — in majoria an agat contra pos-
sessorem ipsius ad damnum in rebus majoriae illatum, ut
ipse illud resarciat, n. 3 1. 7 til. 9 parí. 6. — in majoratu
an teneatur solvere pretium rei emptaBpertestatorem,quani
testalorin majoria posuit, n.3 quaest. 4 1. 10 lit. 9paJi.6.
— in majoria quando petere possit rem majoriae vendiiam
de licenlia Principis, n. 4 quaesf. 8 1. 6 til. 11 part. 6. —
Et de alienationibus rerum majoriae, quae de Principis li-
cenlia finnt, vel fieri possunt, et de validilate, et deef-
fectu, el quando possinl rcvocaii, vel non, n. 4 dict. J.6
SEPTEW PARTITARüM.
4<35
tit. 11 part. 6. — Et an beneficium L. fin. C. de edicto
Divi sidriani toUend. detur successori in majuria, n. 1
1. 2 tit. i-k part. 6,
ScccESSOR Rt'gis in regno an teneatur ad debila Regís
pramortui, n. 11. 4 tit. 15 part. 2. — Regis tenelur re-
eanire damiium á suo praedecessore facluni rci publica; in
forma juslilia", dict. n. 1.
SuccEssoR singularis, an ei prosint acta judnii, ut sunt
piobationes i» suo praedecessore gestae, n. 15 leg. 19 tit. 22
part. 3. — siiigularis an habeat jus retentionis, et an tale
jusad illum transeat, n. 4 ad fin 1. 9 tit. 2 part. 5. — sin-
gulaiis an leneatur stare colono, n. 1 1. 19 lit. 8 part. 5.
— Et quid si successor nolit colonum á re conducta expel-
iere, an colonus teneatur slare localioiii cum illo singular!
successore, n. 2 ibid. — Successor singulari»; in re alicui
conducta, quando non possil inquilinura expeliere ante li-
nitum tempus, n. 5 dict. 1. 19 tit. 8 part. 5. — singularis
an habeat facultatem solvendi unum pro alio, et quando,
n. 2 I. 3 tit. 14 part. 5.
SuccEssoB in beneficio, in Episcopatu, vel dlgnitate. —
Successionem in Episcopatu quis sibi quaerere non potest,
nisi de licentia Papae, n. 1 1. 7 liL 5 part. 1. — Successor
in beneficio an teneatur stare conlractui locaüonis facto per
priedeceBsorem , n. 3 1. 9 tit. 17 part. 1, et n. 4 I. 2 til. 8
parí. 5. — Successori in beneficio an prosit sententia lata
pro praedecessore contra praetemlentein jus ad aliquod be-
neficium, n. 15 1. 19 lit. 22 part. 3. — Successor in digni-
late non dicitur eadeía persona cam defuncto, n. 6 1. 13»
Ut. 9 part. 7.
SctFiciT pro ratione voluntas in provisionibus beneficio-
rum per Papam, n, 8 1. 1 tit 16 part. 1.
SuFFRAGiA vivorum an prosinl existentibus in inferno ad
diminutionem poenarum , num. 1 leg. 42 tit. 4 part. 1. —
an prosinl defunctis, et quando, n. 7 in procem. lit. 13
part. 1.
SuiTAS, et in quibus duren! etfectussuitatis, etiam bo-
die cúm jam sit subíala difTerenlia patrias polestalis , et
emancipalionisin successione ab intestato, num. 2 leg. 21
tit. 3 part. 6. — Et filius exliaeredulus amittil jura suita»
lis, alius vero non , ibid. n. 4 el 5. — Sullas an debeat
inspici tempore mortis patris, vel testanienli, u. 1 1. 22
til. 3 parU 6. — lollilur per expressam dationem substi-
tuli vulgaris , et an per lacitara , n. 7 1. 2 til. 5 parí. 6. —
an sit subíala de jure Partiiarum in illis, in quibus suitas
esl favor filioruní suorum, num. 10 I. 10 tiL5 part. 6. —
cessat in ascendentibus , n. 31. 20 tit. 6 part, 6.
SuM, ES, est; istud verbum est substanlivum, et im-
porlalrei veritatem , non veió fictionem, num. 10 leg. 4
til. 15 part. 4. • — et quod istud verbum sit subslantivum
iieque significet ipso juie, n. 2 qua:.>L 4 post med. I. 55
til. 5 part. 5.
SuMHARiA PROBATio , qu£ requiHtur in quaestione status
mola filio, an corara judice laico fieri possit, n. 4 leg. 7
lit. 22 part. 3. — in quxslione status filio mola, an ha-
beat locum in bonis feudalibus, dict. n. 4.
SüMMATiM in quibus casibus procedatur, gloss. 1. 7 per
lext. ibid. tit, 22 parí. 3. — istud verbum qualiter inlelli-
gatur, n. 1 per text. ibid. 1. 7 tit. 19 part. 4-
SuHuuH Sacerdotium fuit jussu Domini instilulum, et
per Moysem , n. 1 I. 2 lit. 6 part. 1,
SuMPTus funeris aeslimatur secundúm facultatem , et di-
gnitatem defuncti , n. 8 in princip. 1. 12 tit. 13 part. i
El an isti sumptus laxarl possint per slatuiuoi , et quid ho.
die in regno servelur , ibidem. — Sumptus belli an ad
Regem , vel ad populum spectenl, n. 2 1. 8 tit. 20 part. 2,
— necessarii , ut uliles in re ái bonae fidei possessore pos-
sessa , an compensenlur cum fructibus inde perceptis , n.5
). 41 tit. 28 part. 3, — necessarii á raalae fidei possessore
facti , an ipse illos recupere! ; et quid si rem restiluat an-
lequam sumptus illi sibi restituanlur, an et tune actioncm
ad eos babeat, n. 2 1. 44 ibid. — quos fecitdominus supr.
rioris molendini, in eis dominus molendini infcrioriscnn-
tribuere lenelur, quando una tantíim clusa servil duobiis
molendinis duorum dominorum, n. 2 1.15 tit. 32 parí, o.
— fados ab universitate in proseculione causae injusta?,
an illi, qui sunt de universitate, solvere teneantur, sa!-
lim si illud fieri seraper contradixerunt, n. 9 1. 20 tit. 32
part. 3. ■ — si fiant ad perpetuara rei ulililatem in re snl;-
jecla restilutioni , an possint in lotum vocato ad illam ini-
putari, et ab eo repelí, num. 1 quaesl, 46 leg. 10 til. ?(l
part. 4.
SüPERBiA esse solet semper vicina potentibus, n. 2 in
procera, lit. 17 part. 3. — solet esse potentibus vicina , n. 4
1. 14pe?r lext. ibid. tit. 14 part. 5. — esl inilium omnium
peccatorum, n. 3 in prolog. 7 parí. '
SupERiLLUSTRES , ct ¡llustres qui dicanlur, n. 1 et 2 per
texL ibid. 1. 3 tit. 13 part. 4.
Superior debet removeré Praelalum , quera populus p¡ i •
sequitur, dato sibi aequivalenti in alio loco, num. 14 ¡n
prolog. 1 part. — ad condendam legem particularem de-
bet convocare populum et ante eos proposilionem faceré,
n. 11. 12 lit. 1 part. 1. — non potest faceré statula cum
poena contravenienlium , nisi ille habeat jurisdictionem ,
sine poena sic, n. 1 dict. I. 12. — compellere potest sul.-
dilos ad observanliam legis suae, n. 41' 16 tit. 1 part. 1.
— potest sine alio requisita absolvere excommuuicatumab
inferiori in duobu- casibus , n. 3 1. 24 tit. 9 parU 1. — rui
devolvitur eleclio , sive beneficii provisio propter priorum
negligentiam , eo quód intra tempus electionem sive pro-
visionem non ftcerunt, an debeat eligere secundúm illas
qualilates , secundúm quas prirai electores , seu collatores
providere debebant, n.l 1. 9 tit. 16 parí. 1. — Superioris
auctorilas in omni conventione intelligitur excepta, num. 1
1. 11 tit. 28 part. 2. — Superiores qui á subditis pedagia
percipiunt, eos ab incursu latronum liberare debent, et
quid si non faciant, n. 2 1. 17 tit. 18 part. 3, — Superio-
ris auctorilas an requiralur in aedificando populo de novo,
n. 4 1. 9 lit. 4 part. 5.
SupERFiciARiiis babel tanlum utile dominium in re, n. Ij
I. 29 til. 8 parí. 5.
SüPPLEMENTUM legilimae fiüorum, an íi legatariis , vel ab
haeredibus extrañéis fieri debeat, n. 10 in fin. 1. 17 tit, 1
part. 6. — Et an fraler agat ad supplementum, quando á
fratre aliquid sibi fuilreliclum instituía lurpi persona, n, 5
1. 12 lit. 7 part. 6. — Et an filius possit agere ad supple-
mentum, quando minus legilima fuit sibi reliclura, cum
prohibilione, ne araplius peleret, an vero possit testamen-
lum querelare laraquara inofficiosum, num, 9 leg. 5 tit. 8
part. 6. — El licel jus agendi ad supplementum successe-
rit in locum quereloe, non lamen finitujr quinquennio, ut
estin querela, in dict. n. 9 dict, 1. 5. — Et an istud jus
agendi ad supplemenlura transmiltalur ad haeredes, et
quanio tempore finiatur, ibidem. — Et an supplementum
Ipgitimae fial ipso jure, vel si petalur á filio, vel ab ejus,
30
¿66
ÍNDEX MATEKIARUM
liaerede, ibid. — Et quid si pater unum fílium sibi insti-
tuithffiredem universalem, in aliuaa vero fecit majoriam,
aliura praeteriit, an iste piastcrilus agat, tam contra ha-
bentem majoriam, quám contra universaliter iiistitiitum,
dict. n. 9 in fin. dict. 1. 5 tit. 8 part. *. — Et an tale jus
agendi ad supplementum deluretiam fiatribus, quando k
patre turpis persona fuit inslituta, dict. n. 9 in princ. et
n. 5 1. 12 tit. 7 part. 6. — Et an liaeredcs, vel legatarii te-
neantiir ad supplementum legilimae filii, ibid. in n. áO. —
Et an filius ngnoscens testamenlum patris aliquo modo, á
quereJa excludatur, gloss. leg. 6 per texU ibidem lit. 7
part. 6.
SuppLETio, vide suprain verbo Supplementum.
ScppLicATiosES, quse fiunt Principi propler ejus manda-
tura praecedens, sunt bené faetse, conquerere debel Prin-
ceps, n. 3 I. 19 lit. 18 part. 3. — Supplicalio prohibetur
conlumíici , sicuü ei prohibetur appellalio, num. 2 leg. 9
tit. 23 part. 3. — est Regi oíTerenda, et sine ejus jussu
non potest praefectuspriclorio de ea cognoscere, n. 3 1. 19
tit. 23 part. 3. — tjuando possit Regi fieri, si per auditores
Regis duae sententia? confirmalorise latae sunt ; et alia in hoc
vide per num. 1 1. 4 tit. 24 part, 3. — an habeat loeum ,
quando duse sententiee conformes latse fuerunt, n. 2 1. 4
tit. 24 part. 3. — Et an á sentenlia confirmatoria in regali
curia lata possit supplicari, si tali sententiae una tantüm
prsecessit, ibid. — Et quid si sentenlia confirmatoria lata
sit in curia Regis, et eó lis venit de gradu in gradum, non
tamen fuit ibid. coepta , si ab ea fuerit Regi supplicatum ,
an hoc non obstante executioni mandetur , dict. n. 2 dict.
1..4. — SuppJicatio an habeat iocum, quando quis appel-
larenoluit, cum potuerit, n. 1 1. 5 tit. 24 part. 3. — Et
an in rescripto Principis super hoc dato debeat dici , non
obslante tali sentenlia, qum transivit in remjudicatam,
ibidem. — Supplicatio , quae Principi dalur, quando ali-
quis petit filium suum naiuraiem ab eo legitiman , qualis
esse debeat, n. 8 1. 4 tit. 15 part. 4 et ibid. n. 9. — Et an
cüm fit talis supplicatio, debeat in ea dici, quód pater
habet alios filios legítimos, et quid si non dicalur, dict.
Jium. 9.
SuRDus an admiltalur in feudis, pro quibusnon praesta-
tuv servitium, lic^t praestelur census pecuniarius, n. 19
in fin. 1. 2 tit. 15 part. 2. — tantúm, vel surdus, mutus
et caecus simul, an pcssit matrímonium contrahere, n. 5
1. 5 tit. 2 part. 4. — aliquantulum non íinpeditur, quomi-"
ñus in feudo succedere possit, n. 8 I. 6 lit. 26 part. 4. —
an et quando possit se per stipulalionem obligare, ef
quando aiquiparetur furioso , et infanli, quando vero pu-
pillo, et quando inajori, num. 6 1. 2 tit. li part. 5. — ad
omnes contractus adniittitur, ubi sermone opus non est,
dict. num. 6 in princ. — Et qualiter probeturaliquem esse
mutum, ve^su^d^m, ibidem. — Surdus an possrt faceré
testamenlum, et constituere procuratorem, et an possit
adire haercditalem, et matrimonium conlrahere, et an
possit testificare, vel torqueri, ibidem n. 7. — an possit
damnari ex confessione sua, et quando, et qualiter sic,
ibid. — an , et quando, et qualiter teslamentum faceré
possit, n. 11 et 12 1. 13 per text. ibid. tit. 1 part. 6, et
n. 7 1. 2 tit. 11 part. 5. — esse debet necessarió ille, qui
mutus est, et an cum niuto et surdo ü nalivitate possit
Princeps dispensare, ut testamenlum faceré possit, et
qtiando, n. 13 dict. 1. J3. — El an contra mutum etsur-
áum í» nalivitate possit fundar! processus, dict. n. 13 in
fine. — Et an surdis possit exemplariter substituí per pá-
renles , num. 3 cum alus ibid. 1. 11 per text. ibid. tit. 5
part. e. — Surdus , an et quando tutor al^cujus minori»
esse possit, n. 1 1.4 per text. ibid tit. 16 part. 6.
Slscipiens aliquem de sacro fonte dicitur ejus fidejus-
sor, et statim dicitur accepisse oOicium paedagogi, n. 7 1.6
tit. 4 part. 1, et n. fin. 1. 3 tit. 7 part. 4.
Sdsceptio ordinis sacri impedit matrimonium contra-
hendum, etdirimitjam contractum, num. 1 leg. 16 tit. 2
part. 4- — Et an ordiuum susceptio dirimat matrimonium
carnali copula adhuc non consummatum , ibid.
Suspendí an et quando possit jam mortuus, n. 3 leg. 7
tit. 1 part. 7.
SusPENSio quid sit , n. 6 1. 14 tit. 9 part. 1. — si facta
sit ex levi causa, non debent subtrabi fructus, secüs si ex
gravi delicio, et quando sic, post med. n. 5 1. 17 tit. 9
part. 1. , — juris, vel hominis, an sit inter has aliquaudo
differenlia , dict. n. 5. — á beneficio solüm refertur ad
fructus beneficii, non autem ad facultatem aduiiuistrandi
in spirilualibus , et temporalibus, n. 7 in princ. 1. 17 tit. 9
part. 1, — sifiat nomine pcenae, potest per appellalionern
suspendí, et delineri , num. 5 in princip. leg. 21 lit. 9
part. 1.
SuspENSüs ab oflicio quando haec poena imponitur ei k
jure, an videatur suspensus á beneficio, n. 5 in princip.
1. 17 tit. 9 parí. 1. — ab bomine ab oíBcio , si suspensus sit
propler crimen grave, aii videatur suspensus á beneficio,
et quid si crimen sit leve, n. 6 dict. 1. 17. — á beneficio
non videlur suspensus ab oflicio , et quae sit ratio , n. 7 in
princip. dict. 1. 17. — á beneficio potest hiterim eligere,
et in illo beneficio oíBciare debet ; et ad quid lalis suspen-
sio extendatur, ibidem. — á beneficio debetinde accipere
modicum ad sui sustentationem ne egeat , ibidem. — Et
an suspensus ü beneficio in una ecclesia, possit in alia be-
neficium habere, ibidem. — et an debeat considera ri, an
babeat jurisdiclionem , vel non , cüm suspendilur ab oflicio,
vel beneficio, ibid. n. fin. per text. ibid. — Suspensus ab
oflicio privalim debet Horas dicere, publicí- vero non, n. 1
1. 18 tit. 9 part. 1. — ab oflicio propler deliclum , si cele-
bret, est irregularis, et quid si propter infamiam, vel
alium d,efectum , puta , corporis , ibid. in n. 2. — h jure
sj suspendalur ab homine intendente imponere novam for-
mara suspensionis, si celebret, an sil irregularis , dicL
n. 2. — ab oflicio si celebret, alius qúam Papa, vel ejus
delegalus eum non absolvet, el tune in conlemptum cele-
braverit, num. 5 1. 18 tit. 9 part. 1. — ab oflicio fructus
nunquaní pelel, et quid si adsil neoessitas, num. 7 1. 31
tit. 9 part. 1. — Suspenso ex gravi causa an debeat suc-
curri de fructibus beneficii , ut vivere possit, num. 9 dict.
leg. 31.
SusPFCTus de fuga quis fit, ñeque relinquilur judiéis
arbitrio, n. 5 1. 1 til. 9 part. 3. — an dicatur consnmens
fructus in STios proprios usus, ad hoc ut fiat sequeflralio,
n. 7*1. 1 tit. 9 pnrt. 3. — tutor, quando et ex quibus esse
dicalur, gloss. 1. 1 , 2 et 3 til. 18 per text. ibid. part. 6. —
Et quis illum de suspecto accusarc possit, gloss. dict. 1. 2.
— Et qualiter, et an per procuratorem, vel anlequam
geral, n. 6 ibid. — El coram quo judice tutor de suspecto
accusari possit, et debeat, ibid. in n. 7. — Et an cüm re-
movetur ut suspectus, sitinfamis, et quando íi judice ex
oflicio removeri possit, n. 1 I. 3 tit. 18 part. 6. — Et on
stctim quód lis est ccppta contra tutorem, ut suspeclum,
SEPTEM PARTITARÜM.
ÍG?
cl.'bral allns poní loco ipsius, ibidem num. 2 et 3 per text.
ibidem.
Suspiciosola non probat delictum; et quidsi post suspi-
cioiiem futrit adiiionitus, an et tune requiratiirsenlentia,
vel propter illud sil noloriuní, n. 3 1. 38 tit. 6 part. 1, et
11. 5 Icg. 1 2 tit. Mi part. 3. — praecedens , et monillo , cui
non paretur, an plené probet delictum, et quando sic,
n.5 dict. 1. 12 tit. dZi part. 3. — quae suflicial ad hoc, ut
ex aliqua rasura iiistrumentum dici possilsuspeclum, n. 4
leg. 111 tit. 18 part. 3, — fraudis nulla esse polest, «bi
Irinceps auctoratur, num. 2 Icg. 5 ptr text. ibid. tit. 1
part. 6.
SuTOR si pannum, vel aliud suscepit, ul indealiquid
danti faceret, si dicat illud sibi fuisSe subrejjtum , qiialiter
ronveniri possit , gloss. I. 10 per text. ibid. tit. 14 parí. 7.
— Et an dominum rei compellet, ut agal contra furem
ipso noiente, ibid. in n. 5 el 6.
Suus H^REs , vide supra in verbo bjbres,
I ABELLio per se ipsum debet instrumenta scribcre; si per
alium scribat, etiara de volúntate parlium, inslrumentum
non valet, n. 5 1. 7 tit. 9 p irt. 2. — Tabelliones Regís
qiiam atatem habere debeant, n. 2 1. 8 tit. 9 part. 2. —
lecipere non debent plus quára salarium, eliamsi sponte
illis detiir, n. 4 dict. 1. 8, — debent esse veloces, et diligen-
tes, n. 5 dict, 1. 8 tit. 9 part. 2. — legis abbreviaturas non
cxtendunt, n. 6 dict. 1. 8. — Regís revelantes secreta Regis,
seu aliud contra suum officiura faciendo, qua poena debeant
puniri, n. 7 1. 8 tit. 9 part. 1.— in Provinciis, qui vocanlur
del Adelantamiento, debent dari á Rege consuetudine ces-
sante, num. 5 1. 22 tit. 9 part. 2. — Tabellio sine jndicis
mandato an possit emendare dictum testis , qui post inter-
valium vult se corrigere, n. 2 1. 30 tit. 16 part. 3. — qui
parti aliquid nianifestat, antequam acta aperiantur, et les-
tes publícenlur, punilur de falso, n. 3 1. 9 tit. 17 part. 3.
— Tabelliones, qui cum inquisiloribus alicujus delicti va-
,dunt, an jurare teneantur, an ver6 suíBcial juramenlum in
/eorum creatíone prjestitum, ibid. ín n. 5. — in inquisitione
facienda , quando cum inquisitore vadunt quales esse de-
beant, et an tales inquisitores possinleligere tabellionemna-
jturalem loci, ubi inquisitio cQmmillUur,velcoiisanguíneum
ipquisitorís, n. 1 1. 10 tit. 17part.3. — in inquisitione facien-
da debent eligí ad volunta tem inquisitoris, et quales esse de-
beant, etanpossint recusari,^íbid.n. 2. — Tabellionum usus
ansitdtí juregenlium, an vero dejare civili, n. 1 inprooem.
lít. 18 part. 3. — Tabellio extra suum territorium posítus
aliquod inslrumentum conücere non potest, n. 1 1. 8 tit. 18
part. 3. — qualiter de novo per Principera creatur, gloss.
per text. ibidem I. 8 tit. 18 part 3. -^Tabelliones jurare
dc'bent, et qualiter, et quid si non jurent, n. 2 1. 8 tit. 18
part. 3, et n. 5 leg. 4 til. 10 part. 3. — Tabellionis inves-
lilura, ibid. num. 3 dict. 1. 8. — inslrumentum an facial
fidem extra regnum inler homínes ¡Uiusjurisdictíonis alibj
litigantes, n. 4 dict. 1. 8. — Tabelliones Regis habent secum
dignilatem, num. 3 1. 16 tit. 18 part. 3, et n. 2 1. 7 til. 9
part. 2. — Tabellio dicens se cancellasse vel rasurara fe-
císse, an ei sit credendum, et quando talisaltestalio neces-
saria non sit, n. 6 1. 44 tit. 18 part. 3. — qualiter scriptu-
raui cujusvis contraclus faceré debeat, gloss. omn. 1. 54
tit. 18 part. 3. — qui diera in contractu non apposuit, an ei
credalur, si dicat se recordari de die ; et quid sí á princi-
pio unus dies pro alio ponalur; et quid si in appositione
diei fuiterralum, quando notarius se corrigere possit, n. 2
1. 54 supradict. — debet cognoscere contrahentes, et qua-
liter inslrumentum conficiet, si contrállenles non cognoscat
n. 8 1. 54 tit. 18 part. 3. — qui rogatus est scrípturam de-
ducere de protocollo notarií infirmi , an illum signare de-
beat, et quid dicere debeat, ibid. in num. 5, et n. 1 1. 55
tit. 18 part. 3. — dcfunctus an possit legare rogatíones,
de quibus liic, vel an baeredes ejus aliquid habere debeant,
quando deducitnr exemplar per alium tabellionem de ejus
originali, et quid hodie, n. 4 1. 55 tit. 18 part. 3. — Et
quid si Ínter protocolla tabellionis mortui inveniatur cbar-
ta soluta, an exemplari dcbeal, n. 5 dict. 1. 55. — Tabellio
dicens habuísse in mandatis h teslatore, ut non ostend; t
ejus lestamentum nisi post certum teiupus, an ei sit cre-
dendum, gloss. 1. 103 tit. 18 part. 3. — et si negetur, qu'"d
scribens erat tabellio, qua; ín hoc probanda sint, n. 1 et 3
1. 115'in princ. tit. 18 part. 3. — Tabelljoni díccnli se
tabellionem in instrumento non creditur, nísi oslendat lis-
teras testimoníales, et authentícas, ibid. -- Tabellio el si
notus sit, si adversa pars negel íUura lal.ellionem , an qui
ínstrumentum manu sua factura príesentat, illud probare
debeat, n. 2 1. 115 tit. 18 part. 3. — El an qui longo tent-
pore fuít habitus ín aliquo loco pro tibcllione, si inslru-
mentum feceril,valeatlale inslrumentum, ibid. inn. .i-— i t.
quid si instrumenlura sit antiquum, et negetur quod faciera
fuerit tabellio, anistud probare debeat, ihid.in n.5. — Tabf l!i>
dicens instrumenlura non fuísse 5 se faclum, an eí sit fidr-.
adliibenda, et qualiter probetur contraríum, n. 6 ín dic',,
1. 115, et n. 6 1. 118 til. 18 parS. — Et quid si dicQtá'o
factura, sed falso inslrumentum scrípsisse dicat, an eí fidcs
sit adhíbenda, dict. n. 6 et n, 5 1. 118 ibid. — Tabellio si
conlradícal teslibus, an ei íllis rejeclis sit standum, n. 7
dict. 1. 115 , et n. 6 dicl. 1. 118 ibid. ~ qui est ín longín-:
quo, an debeat venírc ad vocationcm judiéis, quando sup; p
faclíone alicujus inslrumenti , quod dícitur á se faclum
fuísse, dubítatur, n. 2 1. 118 til. 18 parí. 3. — Et quid si
effectus fuerit ínfamís, il.id. ín n. 7 dict. 1. 118. — Tabel-r
lío, et an oflicium tabellionatus sil dignitas, vel munus, ct
an sitoíBciura víle, et quid in tabellione Regis, num. 2 iit
proQsm. tit. 19pait, 3, -^ Tabelliones habenl auctoritatenv
publicara, et quare, n. 1 1. 1 tit. 19 part, 3. — qui praesunt
in regalíbuscancellariis, babent dignjtalem, p. 2 dict. 1. l,
et n. penult. tX fin. 1. 16 til. 18 parí. 3. — Tabellio debet
esse cbristianus, et quid de judao fado christiano, id
illud esse possit, n. 4 leg. 2 lít. 49 part. 3. — cbristianus
conficiens ínstrumentum ínter judasos, an in eo debeat
nomen Domini invocare, dict. n. 4. — an esse possit infir
inis, et quid si post crealionem faclus fuerit ínfnniis,
ibid. ín n. 5. — quid scire debeat , et an leges, num. 6.
dicl. leg. 2. — qui non scit formulas ct notas, an leneatur
parti de impcrilia, dicl. num, 6. -r— debet liabcre notitíaiu
illarum rerum, de quibus á jure instrumenta confici pro-
hibentur, ibid. — sí conficíat instruraentum contra jura-
raentura ab eo tempore assumptionís praBSiitnm, alia ins-
trumenta postea per eum confecta non tenebunt, ibid. —
Tabelliones tenentur ad secretum , secundum quod eis k
partibus ínjungilur, et quando, nura. 7 dict. leg. 2 til. 19
part. 3. — Tabellio quando puníatur si facial inslrumentum
clandeslinum, ibidem in dict. n. 7. — Tabelliones debent
esse vieíní locorum, ubi instrumenta faceré volunt, et alus
istud officiura concedí non debel, n. 8 dict. 1. 2. — forenses
ins|i'uraenta , sive teslanifnla, vel alias scripturtib facua
INDEX MATERIARÜM
minimfe possunt, dicl. n, 8. — Tabellio laicus quando i
laico est coDStitutus, sí facial inslrumenlum super
spirituallbus, an inslrumenlum istud valeat, num. 10
dicl. leg. 2. — Tabelliones creare, an possil in Loe pri-
vilegiatus, el an consuetudo islam potestalem daré possif,
et qualis esse debeat, an immemoriaHs , vel quadraginta
annorum, n. 2 1. 3 til. 19 part. 3. — olim ponebantur per
civilates suis locis, sicque talis electio ad communitalem
:errarum peilinebat, n. 5 ibid. — Tabellio ab aliquo do-
mino crealus, si facial inslrumenlum in domini favorem,
an tale inslrumenlum valeat, n. 6 leg. 3 til. 19 part. 3. —
Et an isii testamenta sive instrumenta venditionum, vel
cíeterorum conlractuum conficere possint, ibid. n. 7. —
Tubelliones generales solus Princeps facit, n. 8 ibidem. —
creare possunt domini terraruro, qui judices in terris guis
creare possunt, et quid isli faceré possint, dicl. n. 7.
— pcrsoualiter comparere debent, ut examinenlur,' ñeque
in hoc polest interesse procuralor, n. 1 1. 4 lit. 19 part. 3.
— Et quid si creelur sine examinalione , an licét idoneus
sil, debeat lamen removeri, dicl. n. 1. — Tabelliones íl
quibusexaminentur, et quid in curia Romana, n. 3 dicl.
1. k. — Et an debeant aíferre litteras lestimeniaies illius
loci, unde sunt, ibid. n. 4. — Tabelliones non debent fa-
ceré instrumenta super contraclibus ii jure reprobalis, ibid.
n. 5, — Tabellio puniri debet crirainaliter, si facial inslru.
menlum illicitum, dicl. n. 5. — Nec faciet instrumentum
in fraudem usurarura sub poena privalionis oíTicii et per-
jurii, dict. n. 5. — Kon lamen punielur poena falsi, Kcétcon-
ficiat instruraenlura illicitum, ibid. — Tabellio jurare debet
ciim creatur, el quae debeat jurare, n. 5 dict. 1. 4 per text,
iljiJ. — cúm fueril requisilus instrumenta faceré debet,
sub pcena perjurii, quia propter hoc dicitur servus publi-
cus, n. 7 dict. 1. 4 til. 19 part. 3. — an debeat-instrumenla
propria manu scribere, sive sil prolocoUum, sive i n de
sumptum, n. 21. 5 til. 19 part. 3. —si sil multum infir-
mus, ita quód signare non possil, quid fieri debeat, n. 3
:dict. 1. 5. — Tabelliones non debent instrumenta sua faceré
per abbreviaturas, et de poena contrarium facienlium, n. 1
€t2 1. 7 til. 19 part. 3. — Et quid si tales abbreviaturoe
sinl significalivíE numeris et in communi usu, dict. n. 2
dict. 1. 7. — Et qualiler istud de abbreviaturis debeat in-
lelligi, dict. n. 2. — Tabelliones debent annos Domini po-
neré in inslrumenlo extensé, non per abbreviaturas signifl-
cativasnumeri, ibidem in num. 3. — El si inslrumenlum
vitiatur culpa, seu imperilla tabellionis, an ad damnum
sive interesse teneatur, ibid. n. 4. — Tabelliones domus
Regis debent registra servare, et si illa celant, puniuntur
poena fnlsi, n. 2 1. 8 tiU 19 part. 3. — Tabellio debet ha-
bere registrum omnium scriplurarum, quod exhibere co-
gitur, quando ei fueril pelitum, n. 1 1. 9 til. 19 part. 3. —
El quid si prolocoUum non appareat, vel probetur fuisse
amissum, an inslrumenlum inde sumptum probet aliquid,
dict. n. 1. — Tabellio debet torqueri , si dicat se prolocol-
lum amisisse, et qualiter plus puniri debeat, dicl. n. 1. —
Et quid si inslrumenlum erat antiquum, et tabellio jam sit
inortuus, an instrumeutum sumptum probet, dicl. n. 1
ad fin. — Tabellio nihil scribere polest nisi rogatus sit h
partibus, et qui non rogavit notarium, an illum cogeré
possil , ut sibi delur instrumentum , et quod ipse vult, n. 2
«t 3 dicl. leg. 9. — El an praesumatur rogatus, ibid. — Ta-
bellio, an possil inslrumenlum extendere sérvala reí subs-
^nlia, el quid lioiiie, ibid. n. 4 el 6 leg. 8 til. 9 part. 2. —
an possit objicere petenti instrumentum, quód sua non
interest ex aliqua causa, et an possit implorare, ul pars,
qux de sua edilionelaederetur, citetur ; et quid si nolit hoc
ugere, n. 5 dict 1. 9 tit. 19 parí. 3. — polest edere instru-
mentum, eliamsi pars contradical, et quid pars laesa tune
faceré debeat, dict. num. 5. — Et quibus expensis edi
debeat, ibidem. — Tabellio, an possit cancellare prolocol-
lum, poslquam ex eo dedil inslrumenlum sumptum ,
ibid. u. G. — reficere potest scripturam, si pars illain ami-
sit, etiam amissione non probata, néqüe citata altera
parte, n. 2 1. 10 tit. 10 part. 3. — Et quando tabellio ad
banc refectionem non teneatur, et quid si refeceiit, quando
reficere non debueral, num. 3 el 4 ibid. — Tabelliones ut
plurimum sunl inbumani in salariis exigendis, qux salaria
taxari debent de jure communi, n. 3 1. 13 lit. 19 part. 3.
— Tabellio non polest faceré sibi satisfieri propria auclo-
ritate, ubi quanlitas láxala non est, sed cu m taxatione ju-
dicis, ibid. — Tabelliones, eí de ipsorum salariis, et quid
si plus receperint etiam ab sponte solventibus, n. 1 et2
1. 15 til. 19 parí. 3. — Et qua poena teneanlur si plus re-
ceperint, quám esset eislaxatum, dict. n. 1 dict. 1. 15.—
Et qualiter hodie fial taxatio, an pro valore rei , vel pro
quanlitate scripturae, dict. n. 2 dict. 1. 15. -^ Tabelliones
minora salaria percipere debent á judseis, quiím á christia-
nis, etquare.n.Sdicl.l. 15lit. 19part. 3.— Regís, si falsita-
tem facianl , debent niori, n. 2 1. 16 tit. 19 part. 5. — Et quid
inaliis tabillionibuscivitalum, ilid. ínn.4 dict. 1. 16etn. (5
ibid. — Tabellio dicens , quód Titius insliumentum pro-
duxit realiler, an puniatur tanquam falsarius, sí ita non
sit, std verbo tanlíim allegavit, dicl. num. 6. — falsarius á
quolíbel de populo accusari polest, ut manus ei amputen-
tur, dicl. n. 6. — Et quid si inslrumenlum falsum, quod
fecil, sil aliáis in se nullura, an labiíllio eadem poena punia-
tur, dicl. n. 6. — Et quid si instrumentum sit verum in
principali, falsum tamen in accessoriis, ut in apposiüone
poenae, vel alibi, ibidem. — Tafbellio consliUilus super
praeda, si ibi falsitalem commillal, qualiter puniatur, ibid.
— an possit instrumenta conficere pendente accusaliune
falsi, dict. n. 6 in fin. verbis. — damnatus de falso, et si ei
manus dextera manserit, officium labelionalus cxercere
non poleril, ibid. in n. 7. — Et an judex in sententia possil,
ei reservare inslru mentorum confectionem , dict. n. 7. —
Et an instrumenta per eum facía ante condemnalionem, ex
quo in oíEcío toleralur, valeant, ibid. — Et quid sí esset
damnatus ex alio crimine, vel de falso in alio, quam ín offi-
cio suo, dict. n. 7 ín fine. — Tabellionis stylus in compa-
randis lilterís sanper inspiciendus est, quod etiam exempli-
ficat, num. 2 1. 4 lit. 20 part. 3. — íi pauperibus aliquid
exigere non debent, et quid si pervenianl ad pinguiorem
fortunam, n. 3 1. 6 til. 22 parí. 3. — Tabellio si sit ínfa-
matus, ex eo scilícet quia negavit depositum, an instru-
menta conficere possit, n. 4 I. 8 til. 3 part, 5. — Tabellio-
nis praesenlia ansuflicíat, el testium, utdonalio, qua;exce-
dit quingeiilos áureos, si de ea fiat publicum inslrumenlum,
non sit necessarium quód iusinuelur, num. 16 leg. 9 lit. 4
part, 5. — Tabellio si sit judex, et tabellio, an suíBciat co-
ram eo insinuationem donationis excedentis faceré, n. 10
supradicl. — non potest rogari, nisi tantüm de bis, qua jn
ejus proesentia fiunt, n. 1 ad fin. 1. 6 tit. 5 part. 5. — navis,
si instrumenta fecerit, qualem vím facianl, num. 3 1. 1 per
text. ibid. til. 9 part. 5. — qualiter debeat conficere ins-
lrumenlum de conlraclu muli, vel surdi, n. 7 in fin. 1. 2
SEPTEM rAr.TITAPiUlM.
¿69
lit. 11 part. 5. ^— Et si monachus prohibitus exercere oíTi-
ciiim tabellionalus, fdciat instrumenta de no\o, an illa va-
leant, n.71. 28 tit. dl piirt 5. — Tabelliones quatuor, si
sint testes alicujus testamenti, an illud sufliciat, n. l\ ad fin.
1. 1 tit. 1 part. 6. — Tabellio an necessarió inleivenire dcbeat
ín testamentisfactis inscriptis, u. 9dict. ]. 1 tit 1 part. 6. —
si intersit faclioni lestamenli in scriplis, an tune possit
aperiri sine aliquibus juris solcninilalibus, n. 4 1. 3 tit. 2
part. 6. — si facial aliquod instrumenlum , tune publica-
tio non est necessaria, dict. n. 4 dicL I. 3. — co ipso,
qudd aliquam scripturam facit, illa dicitur scriptura pu-
blica, ibidera. — qualiter conficere debeat instruincntum
publicationis alicujus teslamenti, ibidem. — Tabelliones
qualiler scripluras reddere teneantur, et an et quando
sine die, et consule, iium. 3 1. 5 ibidem, et gloss. I. 11
lit. 18 part. 3. — numeri debent faceré testamenta ibid.
niorientium, non vero alii , ii. 4 1.11 per text. ibidem
tit. 3 part. 4. — aliquid recipere non debent, quando fa-
ciunt scripturam pro captivorum redemptioiie, n. 7 I. 5
per lext. ibid. tit. 10 part. G. — Et an infamis oflicium
tabellionatus exercere possit, n. 10 1. 7 tit. 6 parí. 7. —
'Jabrllio si faciat instrumentum tanquam tabellio^, si
nuiiquam fuisset creatus , qualiler puniatur, et quid si
fnit creatus labellio, sed privatus fuit, num. 1 et 2 1. 1
lit. 7 part. 7. — an et quando venial puniendus, vel non
ex instrumento falso ab ipso facto, et quando et ex qui-
bus excuselur; et quamplura dé hoc vide per num. 1 et 2
]. 1 per texl. ibid. tit. 7 parí. 7. — an punialur de falso,
quando instrumentum, quod confecit, erat in se nullum,
dict. n. 5 dict. 1. 1. — - Et quid si instrumentum nondum
erat perfectum, ut quia indigebat subscriplione, ibidem.
— Tabellio, qui ante publicalionem dicta lestium mani-
festavil, vel legere passus fuit, an puniatur poena fuisi,
n. 5 dict. 1. 1. — Et an qui se fulso gerit pro labellione,
punialur poena falsi, n. 3 1. 2 lit. 7 part. 7. — Tabellio-
nes falsarii puniunlur amissione manus, num. 5 1. 6 per
lexl. ibid. lit. 7 part. 7.
Tabf.bna , et an ministrans tabernam, et dans vinum
potanlihus, sit persona vilis, et quid de domina cauponae,
n. 5 1. 3 tit. 14 part. 4.
Tabula pupillares an confirmenlur exislentia sui bae-
redis, n. 10 1. 10, et num. 5 et 6 1. 8 til. 5 part. 6.
Tacehe posse, quám loqui, diíDcilius est, n. 10 1, 4
til. 4 part. 2.
Taci-.ns an videatur consentiré, et quando; et plura ad
boc vide per n. 1 1. 33 per lext. ibid. lit. 34 part. 7.
TAciTtRNiTAS corum qui reddertnt Principem diífici-
liorcm ad aliquid «oncedendum, non semper vitiat, n. 1
1. 36 lit. 18 part. 3. — alicujus qualitatis, qua expressa
(tiam illud lieiel, an actum viliet, dict. n. 1 in fin. —
babetur pro consensu ratione conjunclionis, num. 2 per
lext. ibid. 1. 1 lit. Iti part. 4.
Tacitl'S conscnsus qualiter colligatur in illo, qui in
minori aetate sponsaüa contraxit, si cúm esset pubes , con-
sensit, n. 5 et 7 1. 3 tit. 1 part. 4- — Tacilum, et expres-
sum ; el quando sit par virtus taciti , et expressi , et quan-
do tacilum sit majoris polenti», quám expressum, n. 5
]. 2 tit. 1 part. 5. — Tacilus consensus ex quibus colli"
gatur, ut videatur aliquis domura reconducere, num, 4
1. 20 per lext. ibid. tit. 8 part. 5.
Talionis pcena, vide in verbo Pof-NA talioms.
Taueos permitiere an üceal, ulrura redores civilatum
illud permitientes peccent mortaliter, num. 2 1. 57 tit. 5
part. 1. — Tauri, et ex equa et lauro, vel ex tauro et
equa, nunquam fuit visum animal, num. 1 1. 21 tit. 11
part. 5.
Taxatio judicis an prius fieri debeat, qu&m juretur in
lilem , vel é contra , el non polesl laxare ultra duplum
iiileresse communis , n. 4 1. 5 lit. 11 part. 3. — expensa-
rumtesliura, qualiler, et quibus coiicurrentibus fieri de-
beat, n. 17 I. 26 til. 16 part. 3. — coUectarum an per
aes, el libraní, vel qualiter inlerhomines fieri debeat, n. 8
1. 20 tit. 32 parí. 3. — alimenlorum quando alicui relin-
quunlur, an pro modo reddiluum, an vero pro modo va-
loris reddiluum fieri debeat, n. 7 ). 2 til. 19 part. 4. —
judicis requiritur in servi venditione in duobus casibus,
de quibus per n. 41-2 til. 22 pail. 4-
Tehperantia quid sit, num. 3 junct. lext. in 1. 8 tit. 5
part. 2.
Tempus decem, vel viginti annorum est sufliciens ad
íntroducendam consueludinem , n. 4 1- 5 lit. 2 part. 1.
— quod esse debeat, num. 3 1. 45 lit. 2 part. 3. — quod
altendalur ad faciendam seslimalionem rei, sive in jura-
mento afiectionis, sive veritatis, n. 8 1. 11 lii. 11 part. 3.
— intra quod sentenlia lata per falsos testes, si\e instru-
menta , debeat retractari , n. 7 1. 13 til. 22 part. 3. — in-
tra quod fiscus possit se restituere conlra sentenliam
contra se latam dolo procuratoris sui quale sit, num. Í2.
1. 29 tit. 22 parí. 3. — decem dierum , quod dalur ad
appellandum, an á die scienliae, vel senteiiliae currere
incipiat, n. 26 I. 2 til. 13 part. 3, el n. 2 1. 10 ibid.—
ad appellandum prafixurn quale sit, num. 18 1. 2 til. 23
part. 3, et n. 5 1. 22 tit. 23 parí. 3. — ad appellandum
dalum an possit de consensu parlium prolongari, ii. 5
I. 22 lit. 23 part. 3. — datum ad prosequendam appella-
tionem quale sil, et quando appellalio deserta erit, et
quid in criminalibus, n. 1 1. 25 ibid. — iiitra quod ap-
pellalio fieri debet quale sit, n. 4 i. 23 til. 23 parí. 3.—
inlra quod sentenlia, quae valida est, debeat milli in
exsecutionem, quale sit, n. 1 I. 5 tit. 27 part. 3. — El an
tempus hoc possit ex causa per judicem augeri, vel mi-
uui, ibid. — Tempus per quod merum imperium prae-
scribatur, quale sit, num. 3 1. 6 tit. 29 part. 3. — cujus
initii non exslat memoria, an suíficiat ad pra;scribendas
res ómnibus communes, n. 1 1. 7 tit. 29 pan. 3. — in
quo res communes civilatum possint praiscribi, quale sit,
n. 6 1. 7 supradict. — quod requiralur quando res dóta-
les prsescribuntur matrimonio jam soluto, n. 6 1. 8 tit. 29
part. 3. — quod requiralur ad hoc, ut possit prsescribi
res, in cujus titulo erralur, quando verus litulus credi-
tur, n. 3 1. 14 tit. 29 part. 3. — in quo hscres rem posse-
dit, an possit jungi cum tempore, in quo leslator posse-
dit, et quando non prosit ad usucapionem, num. 2 I. 16
ibid. — quod requiralur ad hoc, ut emens ü malae fidei
possessorc rem prsescribere possit, num. 1 1. 19 til. 29
parL 3. — praescriplionis, quando ecclesia siiccedit prí-
valo, qualiter computan debeat, n. 2 1. 20 lit. 29 parí. 3.
— per quod obligationi personali, et eliam ipsi aclioiii
praescribalur, eliam conlra ecclesiam, quale sil, num. 1
1. 22 tit. 29 part. 3. — quod detur ad petendam reslilu-
tionem propler praescriplionem contra absenlem factam,
n. 4 leg. 28 tit. 29 part. 3. — quale requiralur in prse-
scriplione scrvitulis conlra ecclesiam, n. 7 1. 15 tit. 31
parí. 3. — immeraoriale quod dicalur, ctan tempus ceii-.
¿70
ÍNDEX MATEr.lARÚM
tum annorum immenionaie su, n. íi 1. 15 lit. 31 part. 3.
— in quo praescrjbilur libertas servitulis habentis causara
conlinuam, quale sit, n. 5 1. 16 lit. 31 parí. 3. -^ quo
■ spoiisa sponsum vaga'oundum exspeclare debeat , quale
sit, et quid si-eo non ehipso de liceiilia judiéis contraxit,
an amiltat arrhas, n. 3 1. 8 lit. 1 parí. Z|. -^ in quo nup-
liae fieri non debeanl, num. 9 per text. ibid. 1. Í8 til. 2
part. 4. — in quo impotens debeat siniul sture cum uxore,
anfequam ab ea separetur, quale sit, num. 4 1. 5 lit. 8
part. 4. — Et an in hoc sufficiet lempus interpolatum,
vel continuuin , n. 6 ibid. — El qnid si mulier per cei tam
probalionem ostendal viri sui frigidatera, n. 4 et 5 1. 6
tit. 8 parí. 4. — Tempus intra quod dotem pro muliere
promiltens illam solvere debeat, n. 5 1. 11, et n. 2 1. 12
tit. 11 part. 4. — nupliarura, an exspectelur si mulieii ab
aliquofuerit dos relicta, an vero slaiim debeatur, dict.
n. 2. — longissimum, an sufliciat ad hoc, ut dorainus
feudo privari possit, si feudatarius illud in alium Irans-
tulerit, n. 3 per text. ibid. 1. 10 tit. 26 part. 4. — - et an
pauperes tempore necossitatis possint diviles compellere
ad sibimutuandum, et quando, etqualiter, n. in procem.
tit. 1 part. 5. ^~ intra quod minor tenetur petere pietium
rei suce, quaoi vendidit Rex, quale sit, el an il I o tem-
pore elapso admiltatur, vel non, n. 3 1. 53 tit. 5 part. 5.
— intra quod debeat intentari remedium deceplionis ultra
diniidiam justi preüi , quod sil, num. 4 in princ. 1. 56
lit, 5 part. 5* — contractus an praísens inspici debeat,
quando aliquis vult intentare remedium, 1. 2 C. de ret'
ciiid. vencí, vide ibidem in num. 5. — Et an ín brevi tem-
pore prajsumatur mut'atio valoris aücujus rei, num. 6 in
princ. ibidem. — Tempus quod dicalur modicum, et quod
non mod'icum, n. 7 1. 19 lil. 8 part. 5. — Et quo tempore
debeat ficri solutio, quando quis solvere promisil in quo-
libet anno, vel in ómnibus annis, n. 2 1. 15 tit. 11 part. 5.
— Tempus, quo duret facultas solvendi unum pro alio,
quod sit , n. 2 I. 3 lit. 14 part. 5. — quod debeat inspici,
an mortis lestaloris, vel let'.menli, respectu capacilatis
lirii instituli, n. 1 1. 22 pr r text. ibid. lii. 3 part. 6. —
jntra quod h;Ercs condüitiiunn odimplcre debeat, ut haíres
«isse possi! , quod sit, num. 4 1. i 2 [icr Icxt ibid. lit. 4
part. 6, — ad deliberandum , an detur fideicommissario
unive-rsali in quem transeunt omnia onera, num. 3' 1. 1
tit. 6 part. 6. ■ — ad delibcrandum peli debet ab baercde
coram judice, ubi esl niajor pars haereditalis, u. 4 I. 1
tit. 6 part. 6. — ad deliberanduin peli debel per Abbalem,
aguando ejus monachus fuit hieres inslítutüs, ibid. in n. 7.
a(í deliberandum peli potest per adullum, el quid si ha-
beal curatorem , ibid. in n. 8. -^ad deliberandum quod
debeat dafi hseredibus , etiamsi sinl dé liberjs testatoris,
n. 2, 3 et 4 1. 2 per text. ibid. tit. 6 part. 6. — Sed an
post lapsum termini assignati polerit, si adhuc vivat, ad-
ire, s\\e termiuns assignetiir ad petilionem filii exha?re-
dati, sive ad petilionem creditorum , vel eiiamsi hieres sit
de liberis lestaloris, n. 3 dict. leg. 2 tit. 6 part. 6. — Et
quid si dilalio pelita sit raolu proprio ipsíus hacredis, et
non ad instanliam alterius, ibid. ^Tempus ad delibe-
randum h lege haeredi datum , an ex cansa per judicem
ininui possit, ibid. in n. 4 et 7 in fin 1. 13 til. 7 part. 6.
— Et quid si hoeres sletit per decem menses, quibus né-
*iue adivit ñeque repudiavit, qui inira dúos menses, qui
lí-stabant ad complcndum annum , petit k judice dilatio-
OiTO ad dcl^l;eiandu!n, qui dedil novem menses, an iiifia
istum terminum á judice praefixum, licét annus legalís sit
elapsus , transmillet istud jus adeundi ad suum haeredem,
n. 5 dict. 1. 6 lit. 6 part. 6. — Tempus k judice datum
defuncto ad deliberandum, ulrum adeat, vel non, illud
lamen, quod superest, habebit ejus hseres, et non plus,
n. 6 ibid. — Et quid si post finitum tempus haeredi da-
tum ad deliberandum decessit sine adilione haereditatis,
an ülam ad haeredes suos transmittat, ibid. n. 7 et 8. —
ad deliberandum, si hreredi detur, interim ipsa bona hae-
reditaria debent esse penes eum , n. 1 1. 4 per text. ibid.
— Et qualia bona restituere teneatur boeres, quando hse-
redilatem repudiat, qualia vero non, n. 2 dict. leg. 4. — ■
Tempus ad conficiendum, et perficiendum invenlarium,
quod sit, gloss. leg. 5 per textura ibid. tit. 6 part. 6. —
confeclionis inventarii, an currat ante aditara haeredita-
tcm, num. 5 dict. leg. 5. — non currat exsecutoribus tes-
tamentariis interim quod de morte lestaloris certi non
sunt, n. 1 1. 14 til. 6 part. 6. — intra quod filius, sive
suus, sive emancipalus poenitere possit, si haereditatem
patiiS sui repudiavit, n. 2 et 3 1. 20 ibid. — coramissas
ingralitudinis per filium contra patrem ab haerede probari
debet, non a paire exhseredante íUum, nura. 15 1. 4iit. 7
part. 6. — intra quod ha;res tenetur querelare nacrtem de-
functi occisi , sive ü familia, sive per extráñeos occidatur,
quod sit, n. 7 1. 13 tit. 7 part. 6. — ^ ad querelandum tes-
tamentum de inofficioso, quale sit, num. 3 1. 4 per text.
ibid. tit. 8 part. 6, — certa» aetaiis, si apponatur per tes-
latorem relinquentem legatum alicui, an per hoclegalum
sit conditionale, vel non , ut etiamsi ante decedat, ad hae-
redes transmittat, et quando non, num. 2 I. 31 per text.
ibid. til. 9 part. 6. — an per testatorem hseredi praefigi
possit ad adeundam haereditatem, vel post illud haeres ex-
cludatur, n. 1 in fin. 1. 32 tit. 9 part. 6. — intra quod
exsecutores testamenti voluntatem defuncti adimplere te-
neantur, quod sil, n. 2, Sel 4 1- 6 per text. ibid. lit. 10
part. G, et n. 1 1. 8 ibid. — datura in favorem aücujus ad
aliquid agendum, non in ipsius odium, an currat igno-
ranli , et impedito, dict. num. 4 in raed. — Et á quo tem-
pore annus exsecutori testamenti datus currere incipiat ,
dict. n 4 dict. 1. 6, et n. 1 1. 8 tit. 10 parí. 6. — Tempus
quoíl inspiciatur , ut haeres ratiene damnorum datorum in
rebus legalis, possit quartam Fa'lcidiam deducere, vel
non, gloss. 1. 3 per text. ibid. til. 11 part. 6. — quod ins-
piciatur ad cognoscendum , an ex fructibus baeredilatis
ipsius possessor sit eííectus locupletior, vel non, n. 3 1. 4
til. H part, 6. — intra quod mater vel alii consanguinet
minoris ei tulorem petere debeanl, quale sit, num. 4 in
princ. 1. 12 tit. 16 part. 6.— i-ntra quod ecclesia, fiscus,
vel respublica possunt petere restitutioném in integrum,
quando damnum sibi datum fuit enormissimum , num. 8
per text. ibid. I. 10 ti-t. 19 part. 6. — intra quod actio in-
juriarura per injuriatum contra injuriantem proponi de-
bet, n. 1 el 2 1. 22 tit. 9 part. 7. — intra quod maritus
tenetur uxorem guara acensare de adulterio, n. 3 in fin.
leg. 2 tit. 17 part. 7. — El qualiter quinquennium, vel
aliud tempus currat in hac accusatione adullerii, n. 9
1. 3 ibid. — Et quod tempus detur marilo ad accusandum
adullerum de adulterio, n. 1, 2 el 4 h 4 tit. 17 part. 7. —
Tempus gratia; quod conceditur ab inquisitoribus, quod
dicalur, n. 3 in princ. 1. 2 tit. 26 part. 7.
Tempore intf.udicti, an possint hor.-e in ecclesiis dici »
el niorluis dari sepultura, n. 2 1. 15 tit. 9 part, 4.
SEPTEMP ARITTARUM.
47t
Trnelu in quibus vlnum servatur, dicnntur ila, id est,
lenendo , n. 8 1. 3 til. 8 part. 5.
Tenentes aliquod fortalitiuin si gravamina vassallis infe- .
rant, debent piiniri, n. 6 1. 32 tit. 13 part. 2. — caslel-
lum si contumaces siiit in veniendo ad Regis tnandalum ,
quomodo puniaiilur, n. 8 dict. 1. 22. — castelluin, an
tcneanturde levissima cnlpa, n. 10 lep;. 9 tit. ISpart- 2.
r—El quidsiillud perdanl proptor violentiam iniiniconim;
et qiiid si lunc aliqua praecesserit culpa ipsorum, ibidein.
— Tencnles forlalilia debcnt esse nobilus ex ulroque pá-
renle, liberales, fortes, et sapientes, num. 1 cum secpient.
1, 6 per text. ibid. lit. 18 part. 2. — caslellum potius de-
bent omnia mala pati, quám in malntn consentiré, num. 6
1. 6 lit. 18 part. 2. — castelluní , an habeant juiisdiciio-
nem in alios custodes castri delinquenles in eorum oflicio,
n. 61. 9 tit. 18 purt. 2.
Termini sunt de jure genlium, et debent esse tales, quód
temporenonconsuniantur, n, 7 i. 2 lit. 1 part. 1, et n, 11
1. 2 lit. 18 part. 3* — feríisemper dividnntur perrivos, et in
dubio si aliter non constet, flumen videtur dividere, dict.
n. 2. — Terminus frustra dabitur ei qui non vult corrigi ,
num. 4 leg. 23 tit. 13 part. 2. — au debeat in cilatione
exprimí, et au sine taü praefiniíione citalio valeat, num. 1
'. lltit. 7part- 3. — ad deliberandum super re-ponsione, an
6it lesli dandus, vel parli , cuní positionibu'i respondetnr,
num. 2 et 5 1. 11 lit. 21 part. 3. — Termini possunt per
judicem limitari, vel ampliar!, licfít á Irge posili siut, n. 4
]. 6 til. 16 pait. 3. — terminis ad te?tes produ' endoselapsis,
si jus adversarii non fuitfactum deterius, an poslea testes
recipi possint, n. 3 leg. 34 tit. 16 part. 3. — Terniinorum
appo!-ilio, an sil desubslanlia inslrumenti, scilicei , privi-
legii, num. 5 leg. 2 tit. ISpart. 3. — Termini per ilumina,
rivos, per castella, etper villas, solent distinguí, vel per
montes, non vero per vías prívalas, et quare, u. 7 dict.
1. 2 lit. 18 part. 3. — in dubio praesumuntnr divisi per
Ilumina, si alíler de divísione non conslaret, n. 7 leg. 2
lit. 18 part. 3 — Termmus si praefixus non sil in mutuo,
quando fit, quando ille qui recepit, reslitueredebeat, n. 3
1. 70 lit. 18 parí. 3. — parli dalus si in eo probalioncs non
adduxerít, an judex in causa illa sentenliare possit, n. 7
). 15 tit. 22 part. 3. — ad appellandum d>ttiis, an possit
de parlium consensu prorogari , n. 5 1. 22 til. 23 part. 3-
— qualís delur ad appellatiouem proseqnendam iu quibus-
cumque causis, num. 1 1. 23 lit. 23 part. 3. — ad finien-
dnm appellalionem qualis esse debeat, n. 4 dict. I. 23. —
ad pelendos aposiolos á quo tempore currat , n. 2 1. 26
lit. 23 part. 3. — Termínusdebet praefigiappellanlí perjudi-
cem íi quo, inlra quod se prae'ieniet coram judice ad quem,
et quid si á judice non fuerit terminus pra?fixus, num. 1
leg. 23, et n. 4 1- 20 lit. 23 parí. 3. — Termini, et mon-
tes sunt communes civitatuní, in cujus territorio
sunt, et in lioc civitas babel fundatam intenlionem suaní»
n. 6 1. 9 lit. 28 purt. 3. — pascuorum ita pertinent paupe'
ribus , siculí divitibus, et quilibel secimdum quod índige'
bit, eis uletur, n. 9 dict. I. 9. — Et quid si divites plures
greges habeant, ex quo paupcres damniricanlur,-dict.
n, 9 1. 9 lit. 28 part. 3. — Elan dominus illius terrae frua-
lur terminis, síveíbi inbabitaverit, sivenon, dict, n. 9. —
— Et quid si sil monasieritim, vel ecclesia, ibid. — Ter-
mini civilatum an possint ab aliquibus praescribi , licélvia
publica, exitus, et fos'-aepublicse, et alia ómnibus commu-
nia prscscribi minime possint, n. 1 1. 7 ti!. 29 part. 3.
publici , et quid de istis fiat, si cives aiio st confcranl me-
raturi, n. 4 1. 26 lit. 31 part. 3. — Terminus dari non de-
bet maleficíalo, sí uxor quae matrimonii díssolulionem pe-
til, per certaní probalionem oslendat ejus frígidítatem ,
n. 4 el 5 1. 6 tit. 8 parí. 4. — qualis debeat accusato darl
ad componendumremfamiliarem, n. 41. 10 tit. 25 part. 4.
— Termini publici peli possunt ácivibus alícujus loci, ut
ibi víneas, et olívela plantare possint, unde percípiant
alimenta , num. 9 ibidem. — Terminus si non apponatur,
quando resmutuatur, inlra quod tempus mutuans mu-
tuum repeleré possit , n. 6 1. 2 per text. ibid. lit. 1 part. 5.
— terminoruní probalio qualiter fiat, et quid de terminis
anliquís, num. 8 1. 10 til. 15 part. 6. — El de poena evel-
lenlis términos sine licenlia Regís, vel judiéis, sive civili-
ler, sive críminaliler agatur, n. 5, 6 et7 leg. 30 per text,
ibid. tit. 14 part. 7. — Terminus pra;Gxusaclion¡, an cen-
seatur praefixus exceptioni, n. 3 1. 7 tit. 25 pan. 7. • — ad
deliberandum , vide in verbo Tempus ad deliberandum, -
quod supra ponitur in verbo Tempus.
Tf.rtia pars bonorum filii , si alicui sil de filii volúntate
restituía per patrem, ut jure regni fieri potest, an tune pa.
ter po«s)t ex ea deducere quartam Trebelüanicam, et quid
in filio reslituenle quínlam partem, num. 23 1. 12 tiU &
parí. 6.
Tertius adhasrens lili homini suspecto, quid faceré pos-
sit, num. 3 leg. 7 til. 23 part. 3. — an admítlatur , si ve-
lit opponere exceptionera defectos dominii contra spolia-
tum, n. 3 I. IS per lextum ibidem , til. 10 part. 7.
Tertius possessor quando poterit praescríbere rem
emptam, alteri prius pro pignore obligatam, et quando,
num. 2 1. 27 tit. 29 part. 3. — qui rem possidet, quan»
creditor dícil sibi pígneratam, si ipse possidens illud ne-
get, quid tune ip^e creditor probare tfneatur ad hoc ut
illam rem recuperare possit, num. 1 leg. 18 tiU 13
part. 5.
Terra, et terrae sive loca inculta praesumunlur esse illius
Regis sive civitatis, intra cujus lerrilorium sunt, n. 5 1. 7
tit. 20 part. 3. — infidelium si convertatur ed fidem Rege
eorum adhnc manenle in infidelítate, an subdili ab ejus
dominio, et jurisdictione liberenlur, et an ipse conversus
ad fidem dominium recuperet , num. 1 per text. ibid. 1. 8
til. 21 part. 4. — El an lalis Rex p jssit cogí ad recipien-
dum prelium , vel commulatíonem, si esset pericu-
lum fidei, vel ipsorum fidelium subditorum, ibid.
Territorium babet se ad caslrum, sicuti accessoi-ium st
babetad princípale, n. 10 1. 68 tit. 18 part. 3. — El an
concesso territorio simul cum castro videanlur concessi
montes steriles, et loca incullivaia, dict. n. 10. — Ter-
ritorium ídem esl, quod eminet super aquas, el quod im-,
mergílur aquís, num. 1 leg. 6 til. 28 part. 3.
Terbor arniorum inducit juslum melum, eliamsi por--
tantes eis non utanlur, el eliamsi illa deposuerint, est la-
men íllis facultas ulendi quandovoluerint, n. 9 1. 15 lit. 2
part. 4. — ofíicii, an sil juslus inelus, etper boc malrimo-
nium melu contractum esse dicatur, et an ipse adjuvet
alias piobationes metus, n. 12 1. 2 til. 14part. 4.
Thesaurus, el licilum esl Rogibus Ibesaurizare, imo et
debent boc faceré, et quomodo, n. 1 1. 4 til. 1 parí. 2. —
quidsit, et quid si reperiatur inloco, qui nullius est,
num. 1 leg. 45 tit. 28 part. 3. — el cuí incumbat probalio,
scilicet , quod est proprié thesaurus cnjus depositionisnon
exslal memoria, n. 2 dict. 1. 45. — El quid si pecunia ínve-
¡ill
ÍNDEX MATERIARÜM
ni i<tur, an praesumatur esse alterius, et quod non sit
íhesaurus, ibidem. — Et quid de marito, vel usufructua-
rio qui thesaurum invcnit in fundo uxoris , cujus sit
lliesaurum, n. 3 dict. 1. 45 lit. 28 part. 3.— Tliesaurusnon
crilinvenlorisqnandoadiilum inveniendnm dominusillum
conduxil, ut fodiat in fundo suo, n. 6 dict. I. A5 tit. 28
part. 3. — Tliesauri qui inveniuntur, non omnes ad
regem pertinent; et quid hodie jure Ordiuamentorum ,
n. 7 dict. 1. A5.
Minus solemne, vel imper-
fectum.
Militis.
Rusticorum.
ínter liberos, vel ínter 6-
Qos.
Ad pins causas.
Quereldri, vel querelatur,
vel impugnatur.
Testamentüm,
Nuucupalivum.
In scriptis
Pimum , et secundum.
Annullalur, vel rumpitur,
»el viliaturíVelrescinditur,
Tel irritatur*
Patris , vel niatris,
Filil, vel fratris.
Testamentüm, et de forma teslamenti nuncupalivi, et
in í-er;ptis, n. 1 1. 103 lit. 18 part, S. — faceré potest ho-
diiifiliusfamilias, si habeat aetatem legitimara, n. 8 leg. 11
lit. h part. 5. — an á surdo, vel mulo fieri poSsit , n. 7 in
piincip. I. 2 lit. 11 part. 5. — fieri potest per aduUum
etiam euralorecontradicente, n. 5 1. 4 tit. 11 part. 5. -—
usurarii manifesti , an reconvalescat per caulionem ex in-
lervallo praeslitam , n. 2 1. 22 tit. 11 part. 5. — Et an si
relíctom in lestamenlo imperfecto solvatur legatario per
haeredem, postea repeti possít, n. 1 íeg. 31 tit. 14 parí. 5.
— El an quod solvitur ex tali minus solemni volúntate,
♦licatur liaberi ex testamento, dict, n. 1 dict. 1. 31. — Tes-
tamentüm si non fuit solemniter factum, an tune succe-
dens ab iniestato ex ísta causa teneatur naturaliter hajre-
dibus instilutis ín eo, ibidem. — Et an ex testamento non
soleraní eompetat jus retínendí, ibid. — Testamentüm, ao
poisíl ^ meretrice fieri de rebus sibi dalis libídinis causa ,
stve piomissum adimpleverit, sive non, vel an teneatur ad
rtslilulionem saltim in foro animae, n. 2, 3 el 4 1. 53 per
lexl. ibidem, tit. 14 in part. 5. — Et cóndilo testamento
quiescit testantis cor, n, 2 in prooem. 6 part. — sine hae-
redis inslitulione, an teneat, et quid bodie jure regni,
I). 2 leg. 1 til. 1 part. 6. — si fiat coram quatuor tabel-
líonibus, an snfficiat, n. 4 ad fin. I. 4 lit. 1 part. 6. — an
Titielur , si teslalor anle ipsius perfeclíonem ad alios ex-
tráñeos conlractus diverlerit, glos?. 1. 3 tit. 1 part. 6 per il-
lumlexl. ibidem. — qualiter fieri debeat quando ex indul-
j/Rntia Príncípis aliqnis illud facít, cum alias esset profoíbi-
tus faceré, n, 4 1. 5 tit. 1. part. 6. — in quo so!ns Kex
esl tesiis, vel alias dominus terrae, ubi fil, an valeat, )íct t
ín eo aÜus testis non ínlervenerit , n. 2 ibidem per illum
toxt — in quo fuerunt testes legalarií , vel haeredes testa-
Inris, vel ejus consanguinei, an valeat, gloss. I. It per
texl, ibidem. til. 1 part. 6. — Et quid sí usas tX lestHbtis
testamentariis sil ínhabílís, an ejus defcctus suplfvli-atur ct
integrítafe aliorum , n. 4 dict. I. 11 lit. 1 pail. 6. — Tes-
lamenluní ubi scribi possít, et an pqssint scribi plures
chaitae tesfamenti ejusdem tenorisj el quid sí una sit defec-
tuosa, alia non, n. 11. 12 tit. 1. part. 6, el n. l 1. 21
ibid. — aqu)bfusfierí possít, vef no-n possít, el qnanrfo,
et qualiter, gloss. í. 13 cura gloss. alíarum leg. ibiíl. lit. 1
part. 6. — semper praesumitur factum á pnbere, et con-
t'-inum asserenli íncnmbil onus probandi , ibidem in n. 3,
— riiajoris quaUíordecini annorum, qui imltecil ¡lale ti fta-
bebat, bené valet, et quare, n. 5 in prínc. dict. I. 13. —
in dubio, an credatur ÍHCtum á furioso tempore furoris,
vel tempore dilucidi intervalli, n. 6 ibid. — factum ab eo
cui íjonis interdictum est, non valet; et quid si testelur ad
pías causas, vel si anle inlerdictionem factum fuit, n. 7
ibidem pe^ illum texl. — Et quid si sunt ei bona sua á
lege interdicta, ibid. in n. 8. — Testamentüm factura ab eo
qui fuit effectus inlestabilis, si factura sil anteaquam sic in-^
teslabilis efficeretur, an teneat, ibid. n. 9. — ranti, vel surdi,
an et quando valeat, n. 11 et 12 1. 13 per texL ibid. lit. 1
part. 6. — Caeci qualiter ab eo fieri debeat, gloss. 1. 14 per
texl, ibid. tit. 1 part. 6. — 'El an solemnitates quae de jure
Parlilarnm requirebantur, sint soblatae per leges Tauri,
n. 4 dict I. 14. — Testaraentum, an fieri possitper darii»
natura ad mprtem civitera, vel naturaiem, et qiialil«r,
n. 2 1. 15 per text. ibid. til. 1 part. 6, et n, 6 i. 5 tit. 31
part. 7, — Et quid si iste talis ita condemnalus sit miles,
ibid. in n. 4 et 5 I. 5 per illum lexl. — Testamentüm, an
possit fieri ab obside dalo , vel condemnatis ob quodcum-
qne crimen, ct quando, n. 1 et 3 1. 16 per lexl. ibidem,
tit, 1 part. 6. — fieri non potest ab haretico , nec & recep-
latoribus, vel fautoribus, n. S dict. 1. 16. — El an valeat
testaraentum eorum antea factum , ibidem. — Testamen-
tüm, an fieri possit ab ínfarai,ex aliquo crimine, vela
damnato eb famosum carmen, vel á commíltente delictum
sodomiticum , n. 3 dict. 1. 16. — an possit fieri per niona-
clmm , et quando, et qualiter, et de quibus bonis, gloss,
1. 17 tit. 1 part. 6. — Et an per eremitam, ibidem n. 2. —
Testamentara damnati ad mortemcivílemsi anlequam dam-
narelur, illud fecerit, non rumpetar, ñeque írrilabitur pos-
lea, n. 2 1. 18 tk. 1 part, 6. — invalidumpersupervenienteni
capitis diminutionem qualiter reconvalescat recupéralo sta-
tu,n. 1 et 2 1.19 ibid, — sirumpaturpraete»ilion«postbumi,
an tune légala in eo relicta ad pías causas debeantur, et
quando, n. 3 L 20 til. 1 part. 6. — - potest per testaloremf
mutari usque ad ipsius mortem, n. 1 1« 25 per leit. ibidem,
til. 1 part. 6. — Et de peena probibentis aliquem, ne facial
testamentüm, n, 1 et2 leg. 26 per text. ibid. tit, 1 part. 6.
— Teslaraentura in,quü quís fuit institutus bajies per vim
quam ipse teslatori fecit, an sit ipso jure nnllum, vel an
valeat, ut á tali bereditas abdicelur, et appiicetur fisco ^
n. 4 1. 27 ibidem. — Et an debeantur légala ex testa-
mento facto per vim , dict. n. 4 ad fin. — El quid si non
inlervenit metas, sed dolus, ibid. — Et quid si prohibitio
fuit facía in alterius damnum, an tune Iíeso suecurralury
ibidem in num. 5. — Et quid si aHquisperblanditias, vel
dala pecunia se haeredem insliluit, ibidem in n. 6. — Et
quid si filius ímpedieril patrem , vel raatrem ne leslentur,
vel ipsi impedierinl filium , ibidem n. 8 el 9 pa- text. illum
ibid. — Et quid si instituto servo alicujus,,doniinusinslituen-
lent prohibuerit postea, ne voluntaten» suam niutet, an
lancservus^ domino manumissus baeres sit, vel consan-
guinei defuncti, vel fiscusj et quid si lerlíus illud impedí,
erit,^ an noceal instituto, gloss. 1. 28 fít. 1 part. 6, — Tes-
tamerttum afi pereat, sí unus ex testibus in eo necessariis
ante ipsius publicalionem morluus sit , num. 4 1. 4 til. 2
part. 6. — sípelaluredí per haeredem, vel per filium
exhajredalum , vel per alium, an et qualiter edi debeat,
num. 1 , 2 et 3 I. 5 ibid. — oiíginale si perdalur, an tune
detur fides exemplo per judicem authentícalo, n. 6 leg, 3
lit. 2 part. 6. — si jubeaf ur non aperiri usquS aí eerlütw
tempus, quae causa ad hoc tcstaforem roovisse credatur
Si-^TEM PAr.TITARüM.
i73
gloss. i. 6 per text. ibidcm, tit. 2 part. 6. — El quid si
tcstator in suo testamento verbis non expresserit haere-
dem, sedalius coram testatore exprimat nomen baeredis,
el teslator ita agnoscat profitendo verbis, quód sic, an ta-
lis inslitulio teneat, et quando, num. 1 1. 6 lit. 3 part. 6.
^- Teslamentum nutu factum, vel per signa urgentia , an
valeat, si fíat ad pías causas, et an in alus extra pias cau-
sas, num. 2 ibidcm. — in que teslator hsBredisiiislitutio-
nem in alterius arbilrium contulit, an valeat, et quando,
num. 2 1. IJ per text. ibid. tit. 3 part. 6. — polest jure
hodierno per alium fieri, et quid de jure antiquo, n. 2
leg. 14 tit. 3 part. 6. — debel fieri per tabellioiiem nume-
ri illius loci; et quid si desil, n. A ibidem per illum lext.
— in quo teslator noroinavit haeredem, et légala reliquit,
si jussit ordinari consilio sapientis, an tale teslamentum
teneat, n. 6 ibidem. — Et an talis sapiens cui ista com-
jiiissa sunt, poterit addere, vel minuere ad rcliclum íi tes-
tatore factum etiam filio spurio, ibidem. — Teslamentum,
an et quando vitielur, si teslator ininstilulione ha?redis er-
raverit, et quando non videatur errasse, gloss. I. 13 per
text. ibid. tit. 3 part. 6. — an vitielur ex eo, quód tesla-
tor in nomine haeredis, vel in alio erraverit, gloss. dict.
Jpg. 13 per text. ibid. — in quo haeres non fuit universa-
liter institutos, sed in re certa, an valeat, et an isle in óm-
nibus liaeres inslitiitus videatur, num. 2 et 8 1. 14 ibidem.
— in quo filius est instilutus sub conditione casuali, vel
mixta, et in cujus defeclu non est exhseredatus, an sit nul-
Jum, vel an teneat rejecla conditione, per L. quonium in
prioribus . C, de inoffic. testam. vide n. 3 leg. 9 per text*
ibidem , lit. 4 part 6. — P.t nemo ex proprio testamento
oMigatur ad non alienandum, num. 2 in fin. leg. 7 lit. 5
parí. 6. — Teslamentum an necessario fieri dcbeat, el hae-
redis inslitulio, ut fideiconimissum relinqui possil per tes-
talorera, n. 2 1. 14 til. 5 part. 6. — si fiat cum clausula
derogatoria , an possil revocari per generalem revocalio-
uem teslamentorum, eliamsi ibi de clausula derogatoria
inenlio non fiat, num. 4 1. 3 liL 7 part. 6. — in quo fuit
li.'pres gravatus de restiluendo incapaci , si illud fecil, et
);a^reditas pervenil ad fiscum, an praelegala , et liberla'es
ibidcm relicta' debeanlur, n. 25 1. 13 lit. 7 part. 6. — in
(|ii(> déficit filii instilutio, est nullum, n. 3 leg. 5 lit. 8, et
num. 2 et 3 leg. -10 til. 7 part. 6. — Et quid si filius fuit
tune reliclus excculor lestamenli, el illud acceptavit, an
pirboc excludatur á querela, n. 4 dict. 1. 5 tit. 8 part. 6.
— Et quid si legalum sibi reliclum sine protestatione ac-
ceptavit, vel simile, dict. num. 5 et num. 6 ibid. — Et quid
si minus legitima fuit sibi relictum, ibidem n. 8 et 9. —
Teslamentum in quo exseculores dali fuerunt, inlra quan-
tum tempus adimpleri debeat, et qualiler, el á qua die
annus qui exsecutoribus dalur ad adimplendum incipiat
currere, gloss. 1. O per text. ibidem, tit. 10 part. 6. — et
codicillus in quo dififerant, et an qui decessit cum codicil-
Jis, videatur decedére lestatus, n. 1 leg. 3 tit. 12 part. 6.
— an compreliendat codicillum late sumpto vocabulo,
num. 1 dict. 1. 3 lit, 12 part. 6. — si abhajrede in judicio
oslendalur, et sit perfecto m, dcbethseres in possessionem
rerum liaereditariarum mitliex beneficio Divi Adriani, n. 1
cum alus ibid. I. 2 til. 14 part. 6. — Et quibus alus hoc
beneñcium competal, num. 1 cum sequentib. dict 1. 2. —
— Et an haeres teneatur tune oslendereoriginale teslamen-
tum, vel ejus exemplum, num. 3 ibidem in princ. dict,
leg, 2, — Et an idera dicendum , sive in testamento in
scriplis , sive nuncup;ilivo, dict. n. 3. — fíi an suffinijit
haeredi teslamenlom ostendere, licfít non probet testatoris
mortem, ibidem. — Etqnid si appareant doo testamenta
eadem die facía, neqoe appareat de priorilate, vel pos-
terioritate, ibidem. — El qualis rasura, sive cancellalio
viliet teslamentum , ibid. num. 5. — Teslamentum an lia-
beal execulionem pjralam, quantum ad diclam niissio-
nem, et an aliqui citandi sint, n. 7 ibidem. — Et in qui-
bus rebus, seubonis testatoris talis missio fieri debeat, ibid.
num. 8 et 9. — Et qoalis exceplio possil opponi contra
tale teslamenlom, et an admiltenda sit prios, quíim fiat
missio, n. 13 ibid. per illum lexl. dict. I. 2 tiL 14 part. 6.
— Et quid si dúo prwtendanl sehEeredesexuno, eodemque
testamento, gloss, 1. 3 per text. ibid. tit. 14 part. 6.
Testamentüm NüNcuPATrvuM. — Et de forma testamen-
ti nuncupativi, et in scriplis, n. 1 1. 103 tit. 18 part. 3. —
Teslamentum nuncupativum, quot testes aequales in se
habere debeat, el an debeant esseorani exceptione majo-
res , num. 4 I. 1 til. 1 part. 6. — Et an islud , sciücet
quód sint omni exceptione majores, procedat, ubi propter
penuriam hominum non possunt haberi ultra tres testes ,
ibidem. — Teslamentum nuncupativum fieri polest per
scripturam tabellionis, et qualiler nomina testium scribi
debeant in eo, ibid. n. 5. — El an sive in testamento in
scriplis, sive in nuncupalivo requiratur, quód testes sint
rogati , ibidem n. 7. — Et quid si sint infames sallim in-
famia facti , ibidem in n. 8. — Teslamentum in scriplis an
dicatur, vel nuncupativum, quando testes sciunt contenta
in tali testamento, an vero ex hoc vitielur, n. 1 in princ.
leg. 2 til. 1 part. 6. — nuncupativum an requirat testa-
toris subscriptionem ad ipsius validitatem, n. 2 ibidem.
Testamentüm in scriptis. — Et de forma lestamenli in
scriplis, num. 1 1, 103 lit. 18 part. 3. — Et an sive in tes-
tamento in scriptis, sive yuncupativo requiratur, qoód
testes sint rogati , num. 7 1. 1 tit. 1 part. 6. — Teslamen-
tum in scriptis an possil fieri sine tabellione, et quidho-
die jure regni , num. 9 dict. leg. 1. — an dicatur, vej
nuncupativum quando lestes sciunl contenta in tali testa-
mento, an vero ex hoc vitielur, num. 1 in princip. leg. 2
tit. 1 part. 6. — si ex defecto alictijus solemnitatis vitielur,
non valebil, ut nuncopativom, nisi illod á testatore dic-
lum sit, ibidem. — polest fieri in scriptis, et sine scriplo-
ra, dict. nom. 1. — in seriplis faclom, qoando debeat
aperiri, et ad qoorum pelitionem , et interesse petentis
probetor per joramentom, n. 1, 2 et 4 I. 1 til. 2 part. 6.
— Et ansitcredendum notario asserenti, teslatorem aper-
toram sui lestamenli ad certum tempus prohibuisse, dict.
num. 2 dict. 1. 1 tit. 2 part. 6. — El an paclum , transac-
tio, vel sententia teneat non inspeclis, ñeque visis verbis
lestamenli, n. 5 el 6. — Et an aperto testamento sufficiat
quód legatarii ibidem contenta scianl per relationem no-
tarii vel testium, licíít verba lestamenli non inspiciantur,
ibidem num. 7. — Et quid si ex relatione ista perpende-
retur error, an transactio facía teneat , nom. 7 sopradict.
— Teslamentum in scriptis factum sub qua forma, et co-
rara quibus publicari , et aperiri debeat, gloss. 1. 3 el 4
tit. 2 part. 6. — Et an procedat etiamsi teslamentum iii
scriplis factum, sil cum tabellione faclom, ibidem nom. 4
dict. I. 3. — Teslamenlom in scriplis factum coram tabel-
lione, an coram judice publicari debeat, n. 4 dict. 1. 13,
— in scriptis faclum, si ejus origínale perdatur, an tune
deturfides exemplo per judicem aulhenlicato, ibid. n, 6.
474
INDEX MATEP.IARUM
— si non Gat in scrip'i';, qiialiier coram jiidice publican
debeat, et qualis utiex esse dcbeat, el cilalis partibus , et
quibus alus intervenk'iuil'tis, num. 1 et 2 cum alus ibid.
1. li per text. ibidem, lit. 2 part. 6.
Testamentüm primum, et seclnpum. — Etteslamentum
secundura derogal primum , elsi clausula derogatoria pri-
nii lestamenli non adsit, num. 5 leg. 103 tit. 18 part. S.-^-
Testaniei tiim primum cinaudo per secundum revocetur ;
et quid si ex secundo testamento non adeatur hareditas ;
et alia plura vidc per num. 1 1. 21 tit. 1 part. 6 per text.
ibidem, et gloss. leg. 22 et 23 ibidem. — Et an et quan-
do majoria facta in primo testamento revocetur per secun-
dum testamenium non perfectum, et quando, dict. n. 1.
— Testamenium primum an irritetur, si testalor nullo alio
facto testamento coram septem testibus dixit, quod nole-
bat primum testamentüm valere, ibid. — Et quid si tes-
lator non ulatur verbis inrumpendo primum testamentüm,
sed facto illud rumpendo, vel scindendo, n. 1 dict. 1. 21
tit. 1 part. 6. — El quid si sectmdum testamentüm fuit
nullum , potest lamen convalescere ex aliquo jure , vel si
in eo sit instilulus ha;res incapax, ibidem. — Et quid si in
secundo testamento invalido adsit c'ausula derogatoria,
scilicet cassans, et irritans omne aliud testamentüm, an
per hoc revocetur primum , num. 2 ibidem, dict. leg. 21
lit. 1 part. 6. — Et quid si testa lor ad faciendum secun-
dum tesl.menlum ex falsa causa motus fuit, et illam ex-
primit in testamento , vel coram duobus, vel septem testi-
bus , vel eam in mente retinuit , an tune primum testa-
menium revocetur, ibid. n. 3 et Zj. — El an quando quis
errore duelas fecit secundum testamentüm, debeantur lé-
gala, lam in eo, quim in primo testamento farta , ibid,
n. 3 el 6. — Testamentüm primum lollitur per secundum
sempiT, quando ex conjecturisjudici constare possil, quód
testator voluit secundum valeiie, el quare, et ex quibus linc
pcrpendatur, n. 2 I. 22 til. 4 part. 6. — Et quid si in secun.
do teslamenlosilapposiluní juramentum , 'ibid. n. 3. — Et
quid si in secundo testamento facto coram quinqué Icsli-
bus sint consanguinei instituti, an per hoc revocetur pri-
mum testamentüm, in quo extraneus eral instilutus corara
septem testibus, num. 4 el 5 ibidem. — Et quid si in pri-
mo testamento pater majoriam fecit in unum ex filis, et
- pOL'.tea in secundo testamento filios a;qualiter instiluit, et in
eo jiraeterüt iilum, inquem in primo testamento majoriam
fecerat, an talis majoria in primo testamento facta videa-
tur revócala per secundum testamenium, n. 4 dict. 1. 22.
— Et quid si pater in primo lesl amento de Principis licen-
lia majoriam in fdium primogenilura feceril, si postea in
secundo testamento aliam de tertio , et quinto bonorum
in alium fiüum feceril, an per eam videatur prima revóca-
la per secundum testamentüm, dict. n. A dict. I. 22. —
Testamenium primum si fíat coram septem testibus, an
lollatur per secundum factum coram quinqué, si in eo
sint instituti venientes ab intestalo; et quid slante lege
Ordinamenti, num. 5 et 6 ibidem. — an lollatur per se-
cundum imperfeclnm, etiamsi fial ad pias causas, vel si
testetur inter liberos, num. 1 1. 23 lit. 1 part. 6.
Testamentüm annüllatob, rumpilur, vel viliatur, vel
irritatur; et testamentüm si annullelur, ita quód ex eo
liaereditas adiri non possit, an légala debeantur ita, ut
victo hoerede legatarii possintappellare, num. 2 1. 7 til. 23
part. 3. — in scriptis, si ex defectu alicujus solemnilatis
v'tíeteur, non valebit, ut nuncupativura , nisi illud íi les-
tatoredictum sit, num. 1 In princip. leg. 2 tit. 1 part. 6.
— an viíietur, si testator ante ipsius perfectionem ad alios
extráñeos actus diverterit, gloss. I. 3 tit. 1 part. 6. — non
rumpilur, quando mutatur status hominis le*tantis in me-
lius, num. 4 in fin. 1. 18 tit. 1 part. 6. — damnali ad
mortem civilem, si antequam damnaretur illud fecerit,
nonrumpptur, ñeque i rrilabitur postea, num. 2 dict. 1, 18.
— fdiifamilias an irritetur, si postea emancipatur, vel sui
juris eíTicialur, n. 4 dict. leg. 48. — palris an rumpalur
posnhumi nalivitate, et an anteaquam nascatur, n. '3 1. 20
lit. 1 parí. 6. — El an posthumus possit postea patris tes-
tamenium approbare, in quoipse fuit prseleritus, vel non,
dict. n. 3. — Testamenium si rumpalur praeterilione pos-
tbumi , an tune légala in eo relicta ad pias causas debean-
tur, et quando, ibid. — an rumpalur per ingresum monas-
terii, el quando, num. 5 dict. I. 2P. — si per testalorem
rumpalur, vel radalur, vel signum notarii lollatur, an vi-
deatur illud revocare, sivesit in scriptis, sive nuncupalivé
factuin , gloss. 1. 24 til. 1 part. 6. — El an ipso jure j et
quid de legatis ibidem reliclis, ibidem n. 2. — Testamen-
ium an et quando vitietur, si testator in institutione hsere-
dis erraveril, et quando non videatur errasse, gloss. 1.13
per text. ibidem, lit. 3 part. 6. — an vitietur ex eo, scil'.
cet quod testator in nomine hceredis, vel in alio erraverit,
gloss. dict. 1. 13 per text. ibid. — an vitietur ex éo , scili-
cet quód testator ¡n eo inslituit ad cerlam diem , vel inccr-
tam, vel ex die, n. 1 1. 15 per textum ibid. til. 5 part. tí.
— si rumpalur ex causa praeleriliónis, vel exhaeredalionis,
an substiluliopupillaris in eo facía conserve" ur, num. 4 5
1. 10 per text. ibid, til. 5 part. G. — El an idem sil s-i testa-
mentüm , in quo eral pupillarissubstitütio, fuit agnatione
poslUumi ruptura, ibidem n. 47. — Testamentüm xqué
rumpilur ex praeterilione Hlii emancipati, ac si fuisseí suus,
et idem si sine causa exhaeredetur, n. 2 1, 20 tit. 6 part. 6. —
si rumpalur, exhaeredalio in eo contenta nullaest, n. 2 I. 2
per text. ibid. til. 7 part. 6. — El quid sil hodie dicendum
per legem Ordinamenti, an valeat exhseredalio, licétnon
adeatur hseredilas ex testamento, ibid.n. 3. — Testamen-
ium fratris si per fratrem ex justa causa rumpalur, an lé-
gala ibidem relicta debeantur, n. 4 1. 42 tit. 7 part. 6. —
El an tune rumpalur quoad legitimara fratris, vel ctiam
quoad omnia, ibid. n. 5 dict. 1.12. — Testamentüm an
rurapatur, quando fiiius in vita patris legitimara habuit,
vel quando non fuit ei tilulo institutionis relicta, n. 1 et 2
1. 5 til. 8 part. 6. — si ru mpatur per querelam , an legaia,
el libértales, et donaliones , sive subslilutiones ibidem re-
lictae debeantur, etan filius, qui instilulus fueral, debeat
hubere suam legitimara , gloss. leg. 7 per text. ibid. lit. 8
part. 6. — El quid si in testamento fratris turpis persona
instituía sil, anidera sit dicendum, n. 5 dict. 1. 7. — Et
quid si filius sil praeterilus, quia párenles ignorabanl ii-
lum habere, ibid. n. 6 dict. 1. 7. — El quid si testamentüm
non rescindaturper querelam, sed per jusdicendi nullum,
ibid. n. 7. — El quid si pater lilium praeteriit, et nemineni
ha;redem inslituit, an lunc légala debeantur, dict. n. 7.
— Et an institutio conservetur, sallim quoad quimam
partera, quam testator extraneo relinquere poterat , ibid.
— Et an légala relicta fdio sibi debeantur, quando ipse
testamentüm ru/npit, ibid. n. 8in princ. — Tesiamentum
si rumpatur, an conservetur fideicommissum universale,
dict. n. 8 ad fin. — an rumpalur, eó quód in codicillis fuit
a leslalore hoeres inslitutus , n. 1 1. 2 lit. 12 part. 6. — Et
SEPTEM PARTITARÜJÍ.
¿75
licét testator suum leslamentum appellet codicillum, non
per hoc desinit esse leslanoentum, dict. n. 1 dict. leg. 42. —
Teslamentum patris per filiiim naturaiem annullari non
polest, nec contra illud aliquid objicere poterit , n. 8 1. 8
tit. 13 part. 6. — vel matris, et teslaraenlum palrisin quo
filium instituit haíredem in re sacra, vel religiosa, velsi-
niili, an per filium possit querelari, n. 6 1. 19 tit. 3 part.6.
— ¡n quo filius est inslitulus sub condilione casuali, vel
mixta, et in cujus defectu non est exliaeredatus, an sil
imllum, vel an leneat rejecta conditione per 1. quouiamin
prioribus , C. de inoffic. testam. vide num. 3 1. 9 per lext.
ibid. tit. 4 part. 6. — Et nemo ex proprio testamento obli-
gaturad non alienandum,n. 2 in fin. 1. 7 tit. 5 part. 6. —
Teslamentum palris an rumpatur poslhumi nativitate, el
an anteaquam nascatur, n. 3 1.20 tit. 1 part. 6. — Et an
posthumus possit postea patris teslamentum approbare , in
quo ipse fuit praeteritus, vel non, dict. n. 3. — Teslamen-
tum patris, vel matris in quo filius , vel filia injuslt exhae-
redalur, est nullum, etpolesl querelari, n. 2 leg. 1 til. 7
part. 6. — si nullum sit, an tune, si ab eo sit filius exhae-
redalus, probala causa ingratiludinis excludelur íi suices-
sione inleslali, et quid in fratre, n. 1 1. 8 lit. 7 part. 6. —
in quo pater filio rem alienara relinquit jure inslilulionis,
an á filio possil impugnari , n. 7 1. 10 lit. 9 part. 6. — Et
quid si aliqnis non polest faceré teslamentum , el impetral
licentiam ad faciendam mnjoriam , an per hoc videalur ha-
bililalus per Principem ad teslamenli faclionem , et qiiando,
n. Squaesl. 121.32 lit. 9 part, 6. — Teslamentum patris per
filium naturaiem annullari, elimpugnarinon potesl, ñeque
contra illud aliquid ol jicere poterit, n. 8 1. 8 tit. 13 part. 6,
Testvmf.ntüm filii vel fratbis. — Et leslamentum filii
de rebus castrensibus suis factum, in quo palrem suum
pra;lerivit, vel exhxredavit, an subjaceal querelae, vel
non ; et quid hodie per legem sextara Tauri sit dicendum,
n. 8 1. 6 til. 17 part. ¿i. — El quid in patre leslanle in ca-
strensibus, ibidem in fin. — Teslamentum faceré polest
hodie filius familias, si liabeat aelatem legilimam, num. 8
1. 11 lit. [\ part. 5. — filiifamilias an irriletur, si postea
cmancipelur, vel sui juris eflicialur, num. U Icg. 4 8 lit. 1
parí. 6. — filii in qno pater fuil praeteritus, vel exhaere-
datus , non valet , el quando sic , gloss. 1. 11 per Icxl. ibid.
lit. 7 part. 6. — fralris fratre praelerito, vel exhaeredalo,
an valeal ; el quid si lurpem personara insliluerit sibi haí-
redem , gloss. leg. 12 ¡bidera. — fralris si per fratrem ex
justa causa rumpatur, an légala ibidem relicta debcanlur,
n. 4 dict. 1. 12 lit. 7 part. 6. — El an tune rumpatur quoad
legilimam fraliii, vel eliam quoad omnia, ibid. n.5 dict.
). 12. — Testamentum filii naturalis per matrera querelari
polest, si legitima sibi non relinquatur, et qualis isla esse
debeal, n. 31. 11 tit. 13 part. 6.
Testamentum minus solemne, vel imperfectum j et tes-
tamentum si sit minus solemne , el in eo pater filium suum
naturaiem legitimaverit, an leneat legilimatio, n. 3 leg. 6
tit. 15 part. A. — imperfectum usurarü manifesli, an re.
convalescal per cautionem ex inlervallo posilam, num. 3
I. 22 lit. 11 part. 5. — El an si relictum in testamento im-
perfecto solvatur legatario per haercdem , postea repelí
possit, num. 1 1. 31 lit. 14 part. 5. —El an quodsolvitur
exTali minus solemni volúntale dicalur haberi ex testa-
mento, dicl.n. 1 dict. 1. 31.— Teslamentum si non fuil so-
lemnilerfaclum.antunc succedensabinleslato ex isla causa
tenealur naturaliter haeredibus inslitulis in eo , ibidem. —
Et an ex testamento non solemni compelat jus relinrndi,
ibidem. — Testamentum imperfectum propter defeclum ,
tertium an possit per Principem confirmar!, n. U ad fin.
1. 1 lit. 1 part. 6. — imperfectum factum in terris infide-
liura, vel in portu marisjuxia terram Sarracenorum , an
valcat, el quando, num. 1 leg. 7 tit. 1 part. 6. — mililis
qualiter fieri possit, et de privilegiis ipsorum in testando,
gloss. leg. I\ per text. ibid. til. 1 part. 6. — El an ex testa-
mento mililis deduci possit quarta Trebellianica , sallim
quando mater resliluil haereditatem substituto filii, n. 12
1. 12 tit. 5 part. 6.
Testamenta rüsttcorim qualiter fieri debeant, n. 1 1.6
per text. ibid. tit. 1 part. 6.
Testamentlm ínter Liberos, vel Filios. — de jure ho-
dierno non eodem modo , et cura eisdrm '-olemnitatibus
fieri debet inler filios, quód inler extráñeos, num. 2 I. 7
tit. 4 part. 6. — Et an testes debeanl esse masculi , elíam
quando teslalur inler liberos , n. 3 dict. leg. 7. — Et quid
si in eo filii sinl inaeqnaliler insliluli, vel sint eis légala
relicta extrañéis haereJibus institutis, num. 6 ibidem. —
Testamentum factum inler liberos semper censrturhnbcre
clausulara , ul valeat meliori modo quo potest, dict. n. 6,
— quíiliter, et quando revoceturper secundum teslamen-
tum, gloss. 1. 8 per lext. ibid. tit. 1 part. 6. — El quid si
aliud leslamentum non feceril, sedtantum derogel primo,
ibid. n. 2. — Testamentum ínter liberos, an videalur ha-
bere claiL^ulam derogaloiiam ad praecedentia testamenta,
sicuti intelligilur habcre ad sequenlia, ibid. n. 3, et n. 2
in fin. leg. 22 lit. 1 part. 6. — pvimum, an lollalur per
secundum imperfectum, etiam.'-i fial ad pids causas, \el si
teslelur ínter liberos, n. 1 1. 23 tit. 1 part. 6.
Testamentdm ad pías causas factum, vel tempore pesli";,
vel in marí, an cura niinori numero leslinm fieri possit,
n. 8 1. 7 til. 1 p;irt. 6. — ab eo cui bonis inierdictum est ,
factum non \alel, el quid silestetur ad pias cau as, vel si
ante interdictionem factum fuil, n. 7 per lext. ibid. 1. 43
til. 1 parí. 6. — El quid si sunt ei bona sua a Icge inter-
dicta, ibid. n. 8. — Testamentum primum an tollatur per
secundum imperfectum, elianisí fiat ad píns causas, vel si
teslelur intrr liberos, n. 1 leg. 23 lit. 1 parí. 6. — nutu
factum, vel per signa urgenlia, an vuleat, si fial ad pías
causas, el an in aiiis extra pias causas, num. 2 1. 6 til. 3
part. 6. — si rumpatur pra;terilione poslhumi, an tune le-
gnla in eo relicta ad pias causas debeanlur, el quando,
n. 31. 20 lit. 1 part. 6.
Testamentum qi erelari , vel querelatur, vel impugna-
tur, vel querela rescinditur. — filii de rebus castrensibus
suis factura in quo patirm suum praeterivit, vel exha-re-
davit, an sr.bjareat qncrelae, vel non; el quid hodie per
leg. 6. Tauri sit dicrndum, n. 8 leg. 6 lit. 17 part. 4. —
El qi.íd in paire lestnnte in castrensibus, ibid. in fin. —
Teslúmenlum patris in quo fiüum ínslituil haeredem in re
sacra, vel icligiosa , vel sintili, an per filium possit quere-
lari, n. 6 1.49 lit. 3 part. 6. — vel matris, in quo filium
injuslé exliaíredat , esl nullum, el pntest quere'ari, nnm.2
I. 1 lit. 7 part. 6. — an pos-^it querelari per nepoiem, vel
alium praetrrilum a IcsUitore, qui in successione non ob-
tinet primum locura, num. 4 1-1 lit. 7 part. 6. — Et an
exhapreilalio debeal fieri in testamento, vel in codicillis, et
an ibidem lacla valeat, num. 4 1. 2 tit. 7 part. 6. — Tesla-
mentum patris, in quo filius fuil praeteritus, non valet, et
quando dicclur praeteritus; et (piid si in vita palris habuít
ílG
liNDEX MATEPiIARUM
Jegitimam siiam , si postea pater íllum praetereat, an rum-,
patur testamentum , n. 2 el 3 I. dO til. 7 part, 6. — in quo
filius fuit praeteritus , an possit dici per ipsum filium nuUum '
post annum , dict. n. 3 dict. 1. 10. — Et an iste filius prae-
teritus possit illud approbare in praejudicium fratrum,
quibusest apertavia, ibid. — Testamentum in quo filius
cst sine expressione causse exhaeredatus, an sit ipso jure
nullum, vel rescindatur per querelam, n. 5 dict. I. 10, et '
num. 8 1. 1 lit. 8 part, 6. — an sit nullum , quando in eo'
fdiusfuit ex causa praeteritus, si illa probetur postea, n.7
dict. leg. 10 tit. 7 part. 6. — per quera possit querelari de
inofficioso, n. 1 1. 1 per text. ibid. tit. 8 part. 6. — Et an
per fratrem quando instituilur turpis persona ; et s! quid
liberlum instituit haeredem per ipsius liberti blanditias, an
vero ultra hoc requiratur, quód sitingratus, ut fratrem
non excludat, num. 3 1. 2 per texL ibid. tit. 8 part. 6. —
Testamentum an possit ab exliaeredato querelari post ela-
psum quinquennium , n. 2 leg. 4 tit. 8 part. 6, — in quo»
déficit filii inslilutio est nullum , et potest querelari, n. 3 ,
1. 5 tit. 8 , et n. 2 et 3 leg. 10 tit. 7 part. 6. — Et quid si
filius fuit tune relictusexsecutortestamenti, et illud accep-
lavit, an per hoc excludatur á querela , n. 4 dict. 1. 5 tit. 8
part. 6. — Et quid si legatum sibi reliclum sine protesta-
tione acceplavit, vel simile, dict. n. 5 ct 6 ibid. — Et quid
siminus legitima fuit sibi relictum, ibid. num. 8 et9. — .
Testamentum per filium praeteritum approbatum amplius'
querelari non potest, gloss. 1. 6 tit. 8 part. 6. —si rum-
paturper querelam, an légala , et libértales, et donalio-
nes si ve substitutiones ibidem reliclae debeantur, et an
filius, qui institutos fuerat, debeat habere suam legiti
mam, gloss. 1. 7 per text. ibid. tit. 8 part. 6. — Et quid
si in testamento fratris sit turpis persona instituía, an ídem
sil dicendum, dict. n. 7. — Et quid si filius sitpraEterilus,
quia párenles ignorabant illum habere, ibid. n. 6. — Et
quid si testamentum non rescindatur per querelam , sed
per jtis dicendi nullum, ibid. n. 7. — Et quid si pater fi-
lium praeleriit, et neminem haeredem instituit, an tune lé-
gala debeantur, dict. n. 7. — Et an inslilutio conservetur
sallim quoad quintara partera , quam lestalor exlraneo re- '
linquere poterat, ibid. — Etan légala relicta filio sibi de-
beantur, quando ipse leslamentum rumpit, ibid. num. 8
in priucip. — Testamentum in quo pater filio rem alienara
relinquit jureinslitutionis, an á filio possit impugnari, n.7
1. 10 tit. 9 parí. 6. — Et quid si aliquis non potest faceré
testamentum, et impelrat licénliam ad faciendara majo-
riam, an per hoc videatur habililalus per Principem ad
testamentifaclionem, et quando, num. 3 quaest. 12 1. 32
til. 9 part. 6. — Testamentum palris per filium naturalem
annuUari, et impugnari non potest, ñeque contra illud
aliquid objicere poterit, n. 13 1. 8 til. 8 part. 6. — filii na-
turalis per matrera querelari potest, si legitima sibi non
relinquatur, et qualis ista esse debeat, n. 3 leg. 11 tit. 1'
part. 6.
Testari an possit clerjcusde rebus intuitu ecclesiae quae
sitis, et quis succedal ab inlestato, n. 1 1. 53 tit. 6 part. 1.
— an possit adullus curatore sno conlradiceiite, n. 5 1. 4
tit. 41 part. 5. — an possit mulier honesta , vel meretrix,
de rebus sibi datis libidinis causa, sive promissum adim-
pleverit, sive non, vel an teneaturad reslitulionem saltim
in foro aniraae , n. 2 leg. 53 per text. ibid. tit. 14 part. 5. —
(lobet secundüm jus commune , et secundum loci consue-
liidinem, ille qui ex indulgentia Principis teslatur, num. 1
]. 5 per text. Ibid. tit. 1 part. 6. — an possit filius in bonis
suis adventitiis, et qualiter, n. 2 1. 13 per text. ibid. tit. 1
part. 6. — non potest impubes, ñeque alii plures, dict.
I. 13 per text. ibid. et per gloss. leg. 14 et 15 ibid. — an
possit imbecillitatem habens, si sil major quatuordecim
annorum, n. 5 dict. 1. 13. — non possunl haeretici , ñeque
iipsorum receptalores , vel fautores, n. 3 1. 16 tit. 1 part. 6.
— El anvalea ipsorum testamentum antea factura, ibid.
— Testari an possit infaniis ex aliquo crimine, vel dara-
natus ob famosum Carmen , vel committens delictum sodo-
miticura, dict. n. 3 dict. 1. 16. — an possit monachus, et
quando, et de quibus, el qualiier , gloss. leg. 17 per text.
illura ibid. tit. 1 part. 6. — El qua pcEna puniatur ille, qui
aliqucm testari prohibuit, n. 1 leg. 26 per text. ibid. tit. 1
part. 6. — Et in paire prohibenle, vel in matre, vel in fi-
liis, n. 8 et 9 cum alus ibid. 1. 27 lit. 1 part. 6. — Et quid
in domino servi instiluli prohibentis instituentem volun-
tatemauam rautare, num. 2 et 3 per text. ibid. 1. 28 til. 1
part. 6. — Et an coactio, vel dolus tertii compellenlis
testatoremaliurainstituere, an noceal inslilutio, si sit sine
'culpa, n. 4 ibid.
Testatio omnis praesumitur prudens, et ila debetcon-
fjeclurari, n. 1 in prooemio, pai t. 6. — Et de hac materia ,
vide supra próxima in verbo Testari.
¡ Testatoh non potest gravare clericura, quem sibi hae-
redem instituit, ut corara laico judice responderé lenea-
í tur, n. 5 1. 57 til. 6 part. 1. — an possit uni ex haeredibus
adjudicare lolura jus patronatus, n. 1 1. 12 lit. 15 part. 4.
i _jubens solvere debita sua, de quibus debilis istud in-
telligi debeat, n. 2 I. 103 tit. 48 part. 3. — si dicat Ti»
lium deberé sibi centum, cüm deberet sibi viginli, an
liaeredes illa viginli petere possint, nutp. 3, 5 et 61. 12
tit. 18 part. 3. — si relinquat alicui fructus alicujus fun-
dí, an illud intelligatur legare, ut usumfruclum perpe-
tuum ibid. habeal, an vero ut fruclus unius anni tanlúm
percipiat, num. 1 I. 20 lit. 31 part. 3. — an possit faceré
quüd usufructuario remiltatur cautio ab ejus haerede, n, 5
1. 20 tit. 31 part. 3. — qui permisit usufructuario venderé
de bonis ususfructus usque ad certam quanlitalera, an
finito usufruclu ipse vel haeres ejus leneatur ad pretium
rerum vendilarum, n. 7 dict. leg. 20. — si vocet descen-
dentes per lineara masculinam, an ftemina; ibidera com-
prehendanlur; el quid si ipse ulatur alus lerminis, non
dicendo ex linea, vel f er li;7eam, sed aliter, an fcEmin»
veniaut, n. 1 ad fiíi. 1. 2 tit. 6 part. 4. — si alicui leget
quód uxori soae donOTerat matrimonio constante, an le-
gatum valeat, num. 75 1. 4 til. H part. 4. — si possessori
majoriae legatura relinqual cura gravamine aliquo, per
quod fil máximum pra;judicium niajoris, an ipse legatum
consequetur rejeclo gravamine, et quando non, num. 1
quaest 19 I. 10 til. 26 part. 4. — si rem prohibitara alie-
nan alicui legaverit, ejusque successor illam legatario sol-
veril, an per hoc successor alienationi consentiré visus
sit, ut in poenam alienantis incidat, n. 1 quaest 33 1. 10
tit. 26 paPL 4. — ^^licél ex illa infirmitale non decedal, la-
men si haeredem fecerit, inslilutio non vitiatur, num. 1
leg. 11 tit. 4 part 5. — Etan sola volúntale leslatoris
transferalur dominium rei legalae, seu alias relicta abs-
que iradilione, num. 1 1. 44 tit. 5 part 5. — Testator si
prohibuerit rei alienationem sine expressione causjE, an
prohibilio alienationis valeat, n. 2 el 3 dict. 1. 44- — Et
an et quando licel causa non sit j testatore expressa, pro
SEL'TEM PAKTITARUM
A77
expressa habeatur, ibid. — Testator si probibueril ?as-^
sallorum alienationeui sine expressione causae , an prohi-
biiio teneat, ibid. — si lelinquens rem pluribus, vetat
eos alienare, an eo ipso videatur fideicommissum relin. '
cjuere vicissim , si coulingat allerum eoruní sine alterius
cnnsensii alienare, num. 3 dict. 1. 44 tit- 5 part. 5. — si
prohibuerit alienationem per verbum futuri subjunclivi,
licul tune probibitus alienet, valebit alienalio, ibid. n. 4.
— si uxori suae , vel cuilibet alii quintara partera bono-
riiin reiiquerit, si talis legatarius fundum haereditarium
(.mere veiii, an consanguiuei testatoris admitlantur ad
pftractura , et illud habere possint pro tanto, n. 2 qua;st. 3
kg. 55 til. 5 part. 5. — an possit prohibere ne competal
lijpolbtca pro legalis, ab eo relictis num. 8 1. 26 lit. 31
part. 5. — et condito testamento quiescit testantis cor,
n. '2 in pionera. 6. part. — quando in scriplis, quando
vcrdiiuncupalivé, testan dicitur, gloss. 1. 1 et 2 per text.
ihiil. tit. 1 part. 6. — Et quid si testes sciant contenía in
Usliimento in scriptis, an ex hoc testamenluin vitietur,
i¡. 1 in princ. dict. I. 2. — Teslator si non dixit express^,
»¡l i ijus leslamcnlum in scriptis non valeret, valeret ut
iiiiiinipativum, an ita valeat, ibidera. — an debeat se
siibscribere in testamento suo nuncupalivo, num. 2 dicU
1. 2. — Et quid si se subscribat ím testaraeiilo in scriptis
in fine scripturae teslameníi , sine co quód tcstamenlum in
alio pupyro involverelur, ibid. in num. 3 dict. 1. 2 tit. 1
purl. 6. — El de effeciu subscriptionis, et an subscrrplio
sit necessaria, ubi teslaíor leslamentum nianu propria
scrijisit; ibid. — Testator si donaverit aüquia alicui ita,
ut si revocaverit leslamentum, ex nunc donat inler vivos,
an adhuc possit revocari tanquam impeditivum liberi ar-
bilrii, n. 1 1. 3 til. 1 parí. 6. — si sit miles qualiter tes-
tari possit , et de privilegiis ipsius , gloss. 1. 4 ibidem per
iilum text. — quando dicaiur revocare primum teslamen-
tum per secundura ; et quid si in primo sit facta majoria,
an et quando istud revocetur per secundara minus per-
fectum, n. 1 I. 21 , et gloss. I. 22 et 23 tit. 1 part. 6. —
si in prirao testamento aliquid sub aliquo onere alicui re-
iiquerit, an si secundó lestetur, et illud sibi in secundo
testamento sinipliciler legaverit, an tune videatur onus
repetrtum, nura. 1 leg. 21 tit. i part. 6. — an videatur
velle revocare primum testaraentum eo quód coram sep-
iera testibus dixit, velle non valere sine aliqua scriptura,
ibidem. — si non utatur verbis in revocando testaraentum
piimura, sed Tacto rurapendo illud, vel scindendo, an
illud revocasse videatur, ibidem. — Et an sletur verbo
lestaloris circa causara ab eo insertara, cur aliquid facial,
et quando , ibidem n. 3. — Testator si secundura testa-
raentum fecerit propter falsam causara , an et quando pri-
mum revocare videatur ; et quid si causa sit in raente
retenta , vel sit expressa corara sepiera , vel corara duobus
testibus, num. 4 dict. I. 21 lit. 1 part. 6. — si relinquit
aliquid alicui tanquam pauperi, qui in veritate erut dives,
sed illud ignorabat testator, an lunc ita sibi reliclum de-
beatur, dict. n. 4in fin. — si dúo testamenta fecerit, an
lunc haeres legata prirai, vel secundi solvere teneatur, vel
amborum , n. 5 et 6 dict. 1. 21. — si dixerit baeredem in-
dignum, et nihil ab haerede piobelur, an abeo ha;reditas
lollatur, ut testator voluil , num. 3 I. 23 tit. 1 part. 6. —
Et an in exhaeredatione baeredis extranei sit necessaria
causa ; el quid si tanlúm dixit testator eum esse indignura,
au videatur iilurtí ab kxredilate removeré, num. 4 dict.
. 23. — Et quid si tune alium non instituisset nxredem,
vel instituit, ibid. n. 5 el 6. — Testator si fregerit testa-
raentum, vel cordulam, vel sigillura, vel radat signum,
an videatur testaraentum revocare, sive in scriptis, sive
nuncupativé factura, gloss. I. 24 tit. 1 part. 6. — Et an
ipso jure, et quid de legatis ibidem relictis, ibid. num. 2.
— Testator potest testamentura suum rautare usque ad
moriera, n. 1 1. 25 per illum text. — si per vira coactus
aliquem instiluerit bxredem, an ab ipso íiscus bxredita-
tem vendicare possit , vel an talis institutio sit ipso jure
iiulla, n. 4 I. 27 tit. 1 part. 6. — si vi, vel raetu pertur-
betur, semper lamen praesumitur scire quae agal, dict.
n. 4 dict. 1. 27 tit. 1 part. 6. — El quid si non intervenil
metus, sed dolus, et au ex tali testamento debeantur lé-
gala , dict. n. 4. — Et quid si probibitio fuit in damnura
alterius, quera testator instituere volebat, an lunc suc-
curratur laeso, n. 5 ibid. — El quid si per blandilias , vel
dala pecunia, facial se quis baeredem inslitui , an institu-
tio teneat, ibid. n. 6. — El quid in domino servi ¡nsti-
tuli . si prohibuerit per vira, ne quis voluntatem suam
mulel, an lunc ejus servus hxredilatera habere debeat,
gloss. 1. 28 lit. 1 part. 6. — El an coactio, vel dolus terüi
compellentis alíura instituere, noceal instituto, num. 4
dict. I. 28. — Testator, qui in scriplis suum fecil lesla-
mentum, tune illud ante ejus moriera aperiri non debel,
et quid si aperturam ad tempus pi-ohibuerit , n. 1, 2 et 4
1. 1 tit 2 part. 6. — El quid si notarius dicat testatorem
probibiiisse aperturam usque ad certura lempus, an ei
credendum sit, n. 2 ibidem. -^Testator ex quibus causis
possit prohibere, ne leslamentum suura usque ad certum
lempus aperiatur, gloss. 1. 6 per text. ibid. lit. 2 part. 6.
— potest suum servum baeredem faceré, et an per hoc
videatur sibi data libertas, gloss. I. 3 per text. ibid. tit. 3
part. 6, — an possit instituere sibi baeredem aliquera hse-
reticum, judaeum, vel paganum, et istis aliquid legare
possit, n. 5 leg. 4 til- 3 part. 6. — Et an possit sibi insti-
tuere baeredem natura ex damnalo coilu, vel rebaptiza-
lura, vel reordinalum, num. 6 et 11 ibidera. — Testalar
morluo similis est, quando oppressus infírmitate, articu-
latim loqui non potest, n. 1 1. 6 ibid. — quando dicatur
non loqui articúlate, dict. n. 1. — verbis expressis baere-
dem instituere debel; et quid si alius coram lestaioreex-
primat noraen baeredis, el ipse teslator ita agnoscat pro-
fitendo verbis, quód sic, an talis inslitutio teneat, et
quando, n. 1 cura allls ibid. 1. 6 tit. 3 part. 6. — sinutu
testelur ad pias cansas , vel per signa vigentia , an ejus
testaraentum valeat; el quid in aliis extra pias causas,
n. 2 dict. 1. 6 tit. 3 part. 6. — Et an voluntas testatoris
debealur, el perfici possit subaudiendo aliquod verbum,
ibidera n. 3. — Testator potest ha;redem mullís, et di-
versis modis instituere, gloss. dict. 1. 6 per texL ibidem
tit. 3 part. 6. — si habeat dúos araicos, el unum sub no-^
mine amici instiluerit haeredera, quis eorum haeres sil,
n. 1 et 2 1. 10 tit. 3 part. 6 per illum text. ibid. — ipse
per se baeredem instituere debel, non lamen illud in ar-
bitrio tertii pon i debel, ñeque licet, et quando hoc ila
sit, n. 2 1. 11 tit. 3 part. 6. — jure hodierno benu com-
mittil factionera lestamenti alteri , dict. n. 3. — si non
per verba imporlantia arbilrium boni viri, sed liberaj vo-'
lunlatis dixit extremara suam voluntatem coramittere vo-
lunlati Titii, qualiter tune commissarius teslari potcril ;
et quid si nuD fuil dictum ad pias causas, dicl, ni)u;, J
A78
INDEX MATEIIIARÜM
qiiaest. 1. — dtbet teslaíiieiitum suum faceré coiain ta-
btíUione numeri illiiis civilalis, el quid si desit, ibideni
n. 4. — si dicat velle aliquem esse suum haeredem ad or-
dinalionem, et dispositioneni sapientis, au lalis testalio
teneat, n. 6 ibid. — Et an talis sapiens, cui ista commissa
siint, poterit addere ad reliclum á testatore factura etiam
filio spurio, vel minuere, vel rautare, ibidem. — si in-
slilual aliquem amicum suum haeredem nominando illum
fratrem , et videatur errasse, ut institulio non teneat,
n, 2 I. d3 tit. 3 part. 6 per text. ibid. — si erraverit in
nomine baeredis, an et quando, vel in alio, an et quando
per hoc vitiabilur inslitutio, n. 2, 3 et 4 dicr. 1. 13. —
si insliluat aliquem haeredem in re cerla, alio adeunle
haereditatem, iste tune dicetur legatarius, num. 2 1. 14
tit. 3 part. 6. — instituens aliquem in re certa, alio non
dato cohaerede, illum in ómnibus suis universaliter ha;re-
dem instituisse dicitur, et quando non, n. 3 dict. 1. il¡,
— Et quid si testator prohibuit sic insiitutum, ne plus
capcret de bonis suis, dict. n. 3 dict. 1. 14. — Testator
semper velle praísumitur, quod et lex vult, dict. n, 3. —
quando dividit haereditatem suam per partes, qualiterhoc
faceré possit, n. 1 1. 16 tit. 3 part. 6, per text. ibid. — si
instituat suum haeredem sub cerla, vel incerta die, vel ad
diem, an inslitutio talis valeat, num. 1, 2 et 6 1. 15 lit. 3
part. 6. — Et quid si sunt plures instituli, unus usque ad
«erlum lempus, alius usque ad aliud; el quid si unum
insütuit usque ad Pascham, et nullo alio instituto prohi-
liuit expiessé quod sic inslilutus amplius non esset haeres,
n^que ad diem, ñeque ad lempus, ibidem. — Teslator si
iu pcenam ha,>redis scripli post lempus alium instiluat hae-
redem , an inslitutio isla valeat, ibidem quaest. 2. — si ad
i-^rium tenipus ¡ aeredem, fecerit , el post ülud tempus
alium haredem non ínslituerit, cui tune applicetur hae-
redilas, ibid. ad fin. — si aliquem inslitual, cüm ipse
instilulusmoiiatur, ;iii talis instilutio Itneat, el qnaiiler
1m)c sil inl lligeiitlum ; et quid opereUir ista lalis insíituüo,
et ciijus eifectus sil apud testalorem , num. 6 dict. I. 15
lit. 3 part. 6. — si timeal baeredis sui dilapidationem,
qualiter possit baeredibus, el descendentibus suis consu-
lere, dict. n. 6 in fui. — si unuminslituat in tolo, alium
in pjrle, luucpars illa data secundo videtur adenipla pri-
mo , num. 1 1. 19 tit. 3 part. 6. — ex conjecturis videtur
ve;ie excederé assem, n. 2 dict. L 19. — si aliquem ins-
tiluat in reliquo, v€l residuo, si nihil ést, an laüs insli-
tutio teneat, num. 6 dict. I. 19. — si instituat pauperes
alicujiis loci, illos instituere videlur in rebus mobilibus,
vel immobilibus, et omnia debenl vendi, n. 11. 20 lit. 3
pan. 6. ■ — Et per quos talis haeredilas, et prelium rcrum
vendilarum sibi dabilur, num. 2 dict. 1. 20. — Et inter
<luos pauperes haeredilas dividí debeat, el qualiter, et
quibus plus vel minus, gloss. dict, L 20. — Testator si
Bominalionem pauperum commissario commisit, quos
tune ipse eligere tenealur, ibid. num. 7. — non videtur
siiie baerede decedere, si lilium suum fecit haeredem,
eliamsi se abslineat ab haeredilale, num. 2 leg. 21 lit. 3
part. G. — quanrio non possit omnes servos suos haeredes
sibi faceré, n. 2 1. 24 per lext. ibid. tit. 3 part. 6. — si
aliquem instiluerit haeredem sub condiíiono per verba fu-
turi temporis apposiia, si tempore teslumenii laüs condi-
tio stabat, an lunc illa inslitutio repulelur pura, vel non,
n. 2 1. 2 tit. 4 parí. 6. ■ — si hairedem iiisliuierit sub con-
dilionc, vd niodo inij x>s6?biü d<e najLura, vel de jyre., ncJ
de Tacto , an per hoc vitieíur instilutio, gloss. leg. 3 et 4
per text. ibid. tit. 4 part. 6. — Et an illud quod sibi re-
linquitur sub conditione impossibili de jure, vel modo,
debeat convertí in aliud, quod sit honestum, et juslum,
ibid. n. 5. — Testator si in institutione baeredis, vel in
institulione majorix haeredem gravet aliqua turpi condi-
tione, vel inhonesta, anilla debeat rejici, et inslitutio
valebit, n. 8 ibid. — si perplexé loquutus fuit , an per hoc
vitietur inslitutio, n. 1 1. 5 til. 4 part, 6. — si aliquid hae-
redi relinquat sub conditione, ul jurel quid facturqm, an
lalis condiliü rejici debeat, et quando, n. 2 et 7 1. 6 tit. 4
part. 6. — si gravet haeredem , ut restituat post ejus mor-
lem, an ibideo: subintelligalur tacita conditio, scilicet,
si sine liberis decesserit, vide num. 3, 4 et 8 cum alus
ibidem, leg. 10 per text. ibidem tit. 4 part. 6. — Et quid
si iste gravatus filios adoptivos, arrógalos, vel spurios
relinquat, ibidem num. 4 el 8. — El quid si de morte
instituli sub verba conditionis nihil dicturn sit, sed post
ejus mortem alius directo sit haeres inslilutus, ibid. n. 5.
— Et an supradicta locum habeant, quando universaliter
inslilutus gravatur post ejus morlem ad restitutionem rei
certa», ibid, n. 6. — El an isla locum habeant quando huic
grávalo restiluere post moriera suam, fuit substituía eccle-
sia, vel alia nia causa, ibid. n. 8. — Et quid si ita gravatus
Religionem ingressus sit, an per hoc substitutus excludatur^
etiam si sit de fiiiis lestatori?, ibid. — Et an sil aliqua dif-
ferentia, an isti filii sint masculi , vel foeminae, et quando,
vel si sint nepotes, vel neples ex fiüa, ibid. quaest. 3. — Et
an Ídem sit, sive filii jamnali sint, sive nascituri, ibid. jn
dict. quaest. 4. — El quid si gravatus cura filüs incapacibus
decedat, vel qui haeredes esse nolunt, vel tales íilii sint ái
pupillo habili, an per eos substitutus excludalur, ibidem
quaest. 4> et n. 16 ibid. — Et quid si filii isti decedant ante
mortem ipsius gravati, an per eos substitutus excludalur,
ibid. — Et an islud eveniat ex legis fictione, vel ex juris
praesurapt^one, et quis sileíTeclusin hoc, ibid. num. dO. —
Testalor Hliis suis legiiimas sine aliquo enere, vel grava-
mine relinquereteuelur, et sine conditione, et quando hoc
procedat, el quando aliquo onere possit lilius gravare, et
ex qua causa ; et alia in ista materia vide per n. 1 cum alus
ibid. in 1. 21 per illum text. til. 4 part. 6. — si non appo-
suisset tempus adiraplemenlum conditionis, quando haeres
iliam adimplere tpneatuí, n. 4 •• 12 lit. 4 part. 6. — si in
inslilutione baeredis plures conditiones posuerit, quando
haeres otnnes illas adimplere tenealur, vel ülae omnes exi.
stere debeant; quando yero sufficiat^ unam adimplere, n, 1
et 2 I. 13 per text. ibid. til. 4 part. 6, — si haeredem sub
potestativa conditione instituerit, an illa habeatur pro im-
pida, si faciendo quod in seest, implere non polest, n. 1
el 2 1. J4 lit 4 part. 6. — Et quid si conditio sil, scilicet,
si servum manumiserit , et ille ab aliiiuo tertio occidatur,
an tune conditio habeatur pro impleta, dict. num. 2. — si
insliluat sibi haeredem mulierem sub conditione, si alteri
nubat, etipsenolit, an habeatur pro impleta, etan debea-
tur sibi ha;redilas, n. 3 et 4 dict, 1. 14. — El an ipsenolens
pipnitere possit, ibid. n. 6. — Et quid si talis conditio ca-
sualis in lolum, vel pro parle aliquo casu defecerit, ibid.
n. 4 dict. 1. 14. — El quid si ab alio lertio impedialur, vel
in legato ad pias causas, vel alinienlorum , vel liberlatis,
dict. n, 4.— 'Teslator si plures haeredes fecerit, et illos in-
vicem subjlituerit, et unus ex eis repudiat, vel decedit, pro
qii;i paite alii el succedere possinl, el an pro virili, ejt
SEPTEM PAUTITARÜM.
ú79
quando , n. 3 et 4 leg. 3 per text. ibid. tit. 5 part. 6. — an
possit substitutura filiisui exhícredali aliquomodo gravare,
r/. Zi et 5 1. 6 tit. 5 part. 6. — Teslatoris verba debent im-
propriari, ut voluntas tcstatoris observetur, n. 16 iri med.
1. 12 tit. 5 part. 6. — Testalor potest fideicommissarium
gravare slatim, vel post tempus ; et quid si intcrim gravatus
deportetur, et ejus bona pubiicenlur, nura. 4 leg. l/i tit. 5
parí. 6. — an possit haeredi remiltere confeclionem inven,
tiirii, n. 1 1. 5 tit. 6, et n. 1 1. 32 lit. 9 part. 6.— si aliquid
haeredi suo debeat, an facto ab ipso inventario iliud petere
possit, et quando nou, n. 3 1. 8 lit. 6 part 6. — Et quid si
iiiventarium non fiat ab Laerede, an ipse detrahat quod
defunclus sibi debebat , etiam á fideiconimissariü univer-
sali, ibid. — Testatar si decedat sine teslamento, relicto
postbumo, au tune venientes ab intestalo baeredilatem pos-
sint adire, n. 16 1. 6 lit. 6 part. 6. — Et quid si poslhuinus
slt cum alio haeres instilulus, an cohaeresejus adire possit,
et pro qua parle, ibid. — Et quid si testaraentum fecil, il-
Inm lamen prseterüt, vel exhaeredavit, vel si sciebal uxo-
reni suam praegnantem, ibid. et in n. 2. — Teslalor si oc-
cidatur perfamiliam, vel per extráñeos, quaj baeres faceré,
et probare debeat, antequam baeredilatem adeat, n. 5 el 6
cum alus ibid. in 1. 13 perillum text. tit. 7 part. 6. — Et
quid si sit ab ipso haerede occisus, n. 8 ibid. junct. n. 12
per illum text. — Testator si rogaverit hxredem , ut liaere-
ditaíem ineapaci resliluat, an et quando per hoc ab haerede
talis haereditas lamquam ab indigno auferri debeat, et
quando, et ex quibus ita fraudulenler factura fuisse creda.
tur, ibid n. 21, 22 et 24 per text. ibid. — Et quid si tes.
tator, qui rogavit reslituere indigno, sit clericus, haeres
vero, qui reslituit, sitlaicus, cui fisco, an ecclesiae, vel
Regis bona applicentur, n. 25 dict. 1. 13 lit. 7 part. 6. —
Testalor iustituens haeredem suura libertum per ipsius bian-
diiias, an boc sine ipsius ingratitudine suíTiciat, ad hoc sci-
licet, ut fratres testatoris per qnerelam testamentum fratris
non rumpant, n. 3 1. 2 tit 8 part. 6. — El quid si eodem
modo instiluatur teslatoris servus, n. 3 1. 3 ibid. per illum
text — Testator in plus haeredem sive legatarium gravare
non potest, quám valet, quod eis reliquit, n. 5 1. 3 per lext.
ibid. lit. 9 part 6. — quando videalur aliquid reliquisse
animo compensandi cura debito, dict num. 5. — an possit
gravare substilulum filii sui exhaercdati impuberis, eliam
quando filio exhaeredalo aliquid legaveril, n. 1 leg. 4 tit. 9
part. 6. — si roget haeredem haeredis sui, ul aliquid facial,
'Ilud ipse faceré tenebilur, Jicét haeres illud sibi non roga-
verit, n. 1 1. 4 lit 9 part. 6. — an possit nominalim relin-
quere fideicommissura á persona non honorala, lictt postea
ille in haereditale succedat, n. 2 dict. 1. 4. — an possit ro-
gare hajredem, ul lilium suum cum filiis ipsius haeredis^
inslilual, gloss. 1. 7 perillum lext ibid. tit 9 part 6. —
an possit aliquid servo suo, vel haeredi legare, sallim ad
alimenta, n. 1 1. 8 lit. 9 part 6. — si facial servum allerius
suum iiaeredem, an domino aliquid legare possit, el quid
é contra, n. 2 dict. 1. 8 per text. ibid. — si aliquid alicui
legal, et sunt dúo ejusdem nominis, quis ad legutum ad-
mitli debeat, n. 1 I. 9 per texl. ibid. lit 9 part 6. — an
possit rera hxredis legare sive in ea aliquod jus habeut,
sive non ; et an ipso jure dominium ri;i haeredis legutae
transeat, sicuti quando legal ur res prupria, n. 2 1. 10 lit. 9
part. 6. — an possil rem haeredis sui obligare, dict. n. 2 dict.
i, 10. — an possit prohibere alienationein rt-i h.tredis, si.
culi propriae, dict. n. 2 in fin. — si alicnaiii rem alicui le-
gaverit, an haeres illam emere vel ipsius aestimationem sol-
vere tenealur, et an hoc idem procedat de jure canónico
quando res aliena fuit ecclesiae légala , n. 3 1. 1 0 per text.
ibid. tit 9 part. 6. — an possit aliquid ecclesiae relinquere
gratia sepullurae, an vero islud prohibitura sit, ibid. — si
leget alicui res majoriae, an ejus haeres aeslimalionem ipsius
solvere teneatur, dict n. 3, et n. 1 quaest 19 I. 10 til. 26
part. 4. — El quid si leget rem dotalera, furtivam, vel feu-
daiem, an tune assiimalio debealur, dict n. 3 dict. leg. 10
tit 9 part 6 quaest 5 et 6. — Testator si legal jus suum
quod morte finitur, tune inulile est legalura, in dict*
quaest. 6. — nunquam videlur legare , nisi jus quod hubct
in re, dict n. 3 in dict. quaest 6. — quódsciverit rem esse
alienara, quis probare teneatur, n. 4 ibid. — Et quando
valeat, vel non, legatum de re aliena factura , sciens illud
testator, vel ignorans, n. 6 et 7 cum aliis ibid. — Testator
si rem ab eo pigneratam alicui legaveril, an et quando
haeres illam rediraere, et legatario daré teneatur, gloss.
1. 11 ibid. per illum text tit 9 part 6. — quales res legare
possit, et an sumptu haeredis perquirí debeat legatum, et
legatario dari, n. 2 1. 12 per te\t ibid. tit 9 part. 6. —
quas res legare non possit, et quid de e¡?, quae sunt sub
patrimonio Regis, n. 2 cum aliis ibid. 1. 13 per text iWid.
tit 9 part. 6.— Et an et quando legari non potuerunt tales
res, debeaturearum ¡estimalio, n. 5 dict 1. 13. — Et an si
legaveril rem, quam legare nou poleral, tune ejus hasredes
ad rei aestiraalionera leneantur, dict n. 5, et melius ibid.
n. 8 et 10. — Et quid si leget incorporalia, an legatum
valeat, vel non, gloss. 1. 15 ibid. per illum text. — Tes-
talor si pjgims sibi obligatum legaveril alicui, an per hoc
sibi debilum remisisse videalur, el quando non , et an le-
gatum valeat, gloss. I. 16 tit 9 parí. 6. — Et quid si illam
sibi legavit credensesse propriam ipsius testatoris, ibidem
num. 2. — Testator si alicui legavit rem alienara, qua^est
alleri obHgata, an legatum valeat, dict n. 2 in fin. — si
íjliae, vel alicui viginti legaveril in dolem, si postea illam
maritaverit datis decem, an filiae detur recursus ad resi-
duum, n. 3 quaest. 4 leg. 16 lit 9 part. 6. — Quid vero si
testator primó filiara dolavit, el postea legavit, ibidera in
quaest. 5. — Et an et quando illud sibi animo compensandi
reliquisse videalur, ibidem quaest 6, 7 el 8. — Testator si
remmobilera, vel immobilem, legaveril, et postea illam
alienaverit, an et quando per iioc videaturrevocasse lega-
tum, n. 1 el 2 1. 17 per lext. ibid. lit 9 parí. 6. — Et quid
si tantummodo alienavit usumfruclum illius rei, ibid. dict.
n. 2. — Etquidsiremlegatam pigneravit, anperhocexslin-
guatur legatum, d. n.2. — Teslatorsijussitecclesiamfieriin
domosuaquam postea vendidil, el aliara emil, an ibidera ficri
debeat, vel videalur revocasse legalura, dict n. 2. — si alicni
legalcentura, quae scil in ;irca, an illa debeantur, si indéab-
sint, el quid si inminori,velniajoriquanlitate, n.le!2l.l8
per text. itid. tit 9 part. 6. — si dixit ex decem quce le-
gavi Ttiio, lego quinqué Segó, an per hoc videalur aliquid
legatum fuisse Titio, dict n. 4 in fin. — El an iuspic:atur
tempus teslameiiti, vel morlis testatoris, dict. n. 2 dict
1. 18. — Testator si aliquid legnt alicui tamquam ipsius
debilori, cüm ipse illud non sit, an hgatum leneat, gloss.
1. 19 per text. ibid. til. 9 parí. 6. — si ad aliquid legiuidum
molus sil ex falsa causa, an legalura leneat, n. 1 I. 20 per
texl. ibid. tit. 9 part 6. — si legaveril aliquid alicui sub
condilione, causa, vel modo, an aliud sibi debeatur, et
quando, et qiialiler, gloss. 1. 21 til. 9 part 6. — si alicui
bSO
INDEX MVTEPlAniJM
aliquid in genere liigavit, an et quanlo electio perliiieat ad
haeredein, velad K-gatarium, gloss. 1. 23 tit. 9 part. 6. —
si dedit legatario, vel Lseredl eleclionem, an tune ipse
melius eligere possit, ibid. n. 6 per text. ibid. — Etquid
Mt dicendum in causis piis, ibid. — Testator si legavit do-
Dium suam, cüva unam tantumhaberet, an legatum valeaf,
et an filii legatarium excludant, num. 13 dict. I. 23 lit. 9
pirt. 6. — si de domo sua fecerit niajoriam, an ibidem ve-
niant «.omus aliae, quae erant appendices istius domus,
dict. n. 13. — silegavitalicui unam exdomibus suis, ciim
nuUam haberet, an valeatlegatura ; et quid si habitationem
tciilum illi legaVit, n. ih ibid. per Hluní text. — si lega ve-
ril alicui alimenta, qualiter illa daré debeat baeres, gloss.
1. 24 per illum text. tit. 9 part. 6. — si rem duobus leget
tuní eleclione, et in eligendo dissenliant, an ad sortem
tune sit recurrendtim , gloss. leg. 26 per text. ibid. tit. 9
part. 6. — si aliquid leget Titio, et haeredi suo, an illud ad
allos baeredes transmitiatur, n. 3 1. 27 tit. 9 part. 6. — si
leget per verba obscura, an legatum teneat, et quibus ver-
his legare possit, gloss. leg. 28 tit. 9 part, 6. — per qtiae
verba videatur legatum poneré in arbitrio haeredis, et ;m
et qualiter tale legatum valeat, num. 1 el 2 I. 29 per lext.
ibid. lit. 9 part. 6. — an possit legatum poneré in libera
volúntale haeredis, et an valeat sic n.lictum, n. 4 et 5 dict.
/. 29. — si dationem legali contulit in voluntatem híeredis,
et haeres in vita sua illud non dedit, an ejus baeres ad
boc teneatur post ipsius morlem, vel non, n. 3 1. 30 per
text. ibid. tit. 9 part, 6. — faceré non potest, quominus
leges in suo testamento locum habeant, n. 1 1. 32 per text,
ibid. tit. 9 part. 6. — an possit remitiere tacilam hypothe-
caoi, quaeest pro leg.ilis, et quare, dict. n. 1 dict. I. 32.
potest daré licentiam legatario capiendi rem propria aucto-
rilate, dict. n. 1. — si Ifaeredi jussit, ut légala in certo loco
.solveret, si dolus vel mora ibi non adsit, an alibi conveniri
possit, dict. n. 1. — an possit praeOgere tempus haeredi ad
adeundam haereditatem, utpost illud mero jure excludatur,
dict. n. 1 in fin. — si prohibeat leges in testamento suo lo-
cum habere, an talis prohibitio habeat efTectum clausulae
codicillaris, n. 2 dict. leg. 32. — si bona sua jubeat inler
pauperes distribuí , an executores testamentarii inimicum
teslatoris eligere possint, n. 3 dict. 1. 32 tit. 9 part. 6. —
qui cüm esset inhabilis ad faciendum testamentum, impe-
travit licentiam ad faciendam majoriam, an per boc videa-
tur habilitatus ad faciendum testamentum, et quando, dict.
n. 3 quaíst. 12 dict. I. 32 tit. 9 part. 6. — si jubeat bona
sua distribuí Ínter pauperes, an executor unum tantíim
pauperem eligere possit, ibidem in quicst. 13 ad fin. — si
aliquid inlionestum, vel injuslum de se íieri praecipiat sub
poena omissionis haeredilatis, vel legati, an ei obediri de-
beat, n. 6 1. 32 per text. ibid. tit. 9 part. 6. — si unam
rem pluribus leget, an valeat legatum, et qualiter divident
ir.terse, gloss. leg. 33 per text. ibid. til. 9 part. 6. — an
possil in legalis sua vohintate tollere jus accrescendi, n. 6
ad fin 1. 33 tit. 9 part. tí. — si aliquid leget alicui, et huic
legato aliquid accrescat per testatorem , vel aliler , an
illud cedat legato, el lolum legatario debeatur, num. 1
jeg. 37 per text. ibid. lit. 9 part. 6. — si alicui leget rem ,
pro qua est ad aliquod onus obligalum, an per hoc videa-
tur quód tale onus siniul cum tali re légala Iranseat in le-
^atarium, dict. n. 1 dict 1, 37. — si leget domum alicui,
an yeniat in tali legato área, si jpsa deslructa sit, n. 2 dict.
i, 37'—potesí revocare legatum expressé, veUacite, siye in
testamento, si\e in cndicülis, n. 1 ( t 2 I. 39 tit. 9 part. 6. —
si rem alicui legatam donet, an i)pr hoc videatur revocar^
legatum, et quid si alienet, vel pignori del, num. 1 1. 40 ,
et n. 1 et 2 1. 17 tit. 9 part. 6. — si legaverit alicui qua-
drigam, quae duobus mulis vehebatur, si unus moriatur,
an percal legatum, n. 1 leg. 42 til. 9 part. 6. — E quid
si simpliciter legavit currum, an veoiat ibi mulus, qui
eum vehebat, dict. n. 1. — Testator si pluries alicui rem
leget, qualiter ab haerede legatum debeatur, n. 2 leg. 45
per text. ibid. tit. 9 part. 6. — Et quid si fundum legavit
Titio, et postea eumdem fundum legavit servo ipsius, an
videatur multiplicare legatum, ibid. — Et quid si legavit
alicui partem fundi, et postea eidem legatario iegaverat
totum fundum , dict, n. 2 ad fin. — Testator si chirogra-
phum debiti, quod babel, alicui leget, cujas effectus is-
tud sit, n. i leg. 47 per text. ibid, tit. 9 part. 6, — si ju-
beat debitori suo solvere quod ipse testator debeat alicui ,
an tune creditor contra istum debitorera teslatoris agere
possit, n. 3 ibid. per illum text. — an possit prohibere ne
Episcopus se intromittat contra executores •testrmentarios
lualéügentes officium suum, num. 3 in princ, I. 1 tit. dO
part. 6. — si non fecit sibi executores, an á judice, vel ab
Statuto loci dari possint, dict. num. 3. — si sibi non dedit
executorem in causis piis ab eo relictis, quis illud erit,
ibidem. — an possit nominare pro execuloribus sui testa-
iiienli monachos, et quando, et in quibus, et qualiter tune
convenianlur, h. 4 1- 2 per text. ibidem, tit. 10 part. 6.
— si specialiter aliquid legaveril alicui, et postea nominet
sibi executores testamentarios, ut dividant bona sua, an
ipsi illa dividere possint etiam inler illos, quibus aliquid
fuerat specialiter relictum, n. 1 I. 3 tit, 10 part. 6. — si ju-
beat bona sua distribuí inler pauperes qualiter hajc distri-
Lulio fieri debeat per executorem testamenli, n. 2 dict.
I. 3. — si relinquat légala in rederoptionem captivornm ,
vel aliler ad pias causas, et executorem leslamenlarium
non fecit, quis tune legata exsequetur, et qualiter se ha-
bere debeat executor; et alia in hoc vide per gloss. 1. 5 per
text, ibidem, tit. 10 part. 6. — debet nominare executo-
rem, et an possit talem nominationem executoris alií com-
mittere, n. 2 dict. 1, 5. — si praefixit terminum execulo-
ribus ad executionem suse volunlatis, an executores iutra
illud tempus voluntatem suam adimplere leneantur, vel
an possint praevenire diem á testalore praefixum , et antea
solvere, num. 2 leg. 6 tit. 10 part. 6. — Et quid si tem-
pus non praefixit eis, num. 3 et 4 dict. leg. 6. — Tes-
tator si plures executores sui testamenti nominavit, an et
quando unus admitlatur tantum, et quando non , num. 5
dict. 1. 6. — si prohibuit hceredi detraclionem Falcidiae ver-
bis expressis , vel quasi, an ipse iliud observare debeat,
n. 3 dict. 1. 6 per texL ibid. til. 41 part. 6. — El an etiam
possit testator detraclionem quarlae Trebellianicae prohibe-
re, dict. n. 3 in fin. — Et an idem faceré possit in filiis suis
primi gradus, n. 1 in fin. et num. 9 ibid, ñi I. 8 lit. 11
part. 6. — Testator si rerum suarum majoriam fecit, et
prohibuit alienare, an baeres quarlam Falcidiam, vel Tre-
lieUianicam deducere possit, n. 4 in princ, 1. 6 per text.
ibid. tit. 11 parL 6. — si prohibeat rerum suarum aliena-
lionem, an lunc filia in quara bona devenerunt, possit res
illas alienare eliam ex causa dotis, eliarasi legitima portig
non sufficeret, num, 4 qusst. 5 leg, 6 til, 11 part. 6. —
licél testamentum suum appellet cndicillum, non per hoe
de>inil esse testamentum , num. 1 leg. 2 tit. 12 part. 6. -^
SEPTEM PARTITAUUM.
481
quaiido decedeieinleslaliis ütkatur, num. 1 1. 1 lit. 13
pait. G, vide supra in verbo Lntestatcs. — an et qiiando
fcEaiinas videalur excludere á successione suae majoria: ; et
xjuandü illud faceré possit, vel non; et^uid praisumelur
in diibio vocalis fdiis, et an stalutum, vel pra;ceplum de ex.
cludendis fceminis sit odiosum, et alia infinita in hoc vide
per n. 2 1, 3 lit. 13 part. 6. — Et quid si seniper vocavit
masculum , an per hoc videatur excludere foeuiinas, cum
«xstarent masculi, ibidem in quaesU 21. — El quid si tes-
talor exclusil fosminas 'd majoriaj successione propter mas.
culos, an ipsa;, illis exclusis, in ea succedere possint vir-
lute rescripli Principis, ipsis foeminis dati, ut in eam suc-
cedant masculis exclusis, ibidem quaest. 28. — Teslaloris
vtrba secundum jus coinmune debent interpretari, n. 7
ad Cu. 1. 3 üt. 13 part. 6. — Testator an possit remiltere ju-
ramentum, quod tutores praestare tenentur, num. 7 1. 9
tit. 16 part. 6. — si plures tutores filio dederit, etipsi ad
invicem seimpediant, et quaudo judex unum eligere pote-
rit, etilli administralionem concederé, gloss. 1. 11 tit. 16
part. 6. — an possit debitorem sui minoris sibi curntoiem
daré, n. 6 1. 14 per text. ibid. lit. 16 part. 6. — si jubeat
haeredi ut vestiat uxorem suam , an intelligatur semel,
vel loto tempore víIíb suoe, num. 8 leg. 8 lit. 33 parí. 7. —
quantum ad faciendas majorias, vide supra in verbo Pi-
lER, et in verbo Majoria, etin verbo Lice.ntia.
Testatorisvüicntas, vide iiifia in verbo Voluntas.
Testificatio an valeat de illis rebus, de quibus, quis re-
cnrdalur faclus major, etiamsi eo tempere minor fuisset,
n. 3 1. 9 lit. 16 part. 3. — Testificare quando possintimpedili
alias, 11.1 1. 11 tit. 16j.art. 3. — an possint homines univer-
biUitis ¡II causa suae universitatis, etquulisfidessit eis lunc
adbibenda, n. 6 1. 18 fit. 16 part. 3. — an tenealur ille,
qui aiiquid scit in secrelo , si contra eum non praecesseiit
infamia, lu 1 L 34 til, 16 part. 3. — an tenealur aliquis
illud quod ab aliquo audivit, si ille est levis opininüis,
n. 6 I. Ti til. 9 part. 4. — an possit aliquis in illa causa in
qua fuit accusator, n. 3 ). 14 lit. 9 part. 4^ — an pos-
sit mulns , vel surdus , n. 7 in princ. 1. 2 tit. 11 part. 5.
Testimonium, et accusaíio in criminalibus judicaiitur h.
pari, n. 1 1. 9 tit. 16 part. 3. — consanguineorum , an de-
beat admilli, quando tractatur de dissolvendo matrimonio
propter consanguinitalcm, n. 2 1. 45 tit. 9 part. 3. — Et
quid si tractelur de il!o faciendo , et unus illud praeces-
sisse negat, n. 1 1. 16 ibidem. — Testimonium de audilu
in factis antiquis beuft, et plenfe probat, n. 1 1. 20 lit. 9
part, 4. — de auditu,an sufficiat ad dirimendum malriino-
nium propter consanguinilatem, n. 1, 2 el 3 dict. 1. 20
lit. 9 parL 4. — de eo quod auditur lite jam mota, non
valet, et qua ralione, n. 4 dict. 1. 20. — Testimonium
proferre dignilas est, n. 2 1. 3 lit. 15 part. 4-
Testis.
In causa criminali.
In causa civili.
Poiest esse, vel non.
Ript'llitur.
Faisus..
De audilu , vel creduhtate.
Inlcrrogalur.
Absens.
Cogitur, vel compellitur.
Pivnilur,
Publicalis atiesta tionibus
Teslium rn unliatio.
Contrarius.
Torquetur.
Varians , vel vacillans.
Teslamentarius, vel in testa-
mento.
In causa matrimonü, proveí
contra roalrimonium,
Rogatus.
Lite non contéstala .
Testis dictum benigné dcbet interprelari, nec calura-
V
niari debet, n. 1 in fin. I. d3 lit. 1 part. i. — qualiler de-
ponere debeat super praescriplione iuimemoriali , n. 5 in
princ. leg. 12 lit. 22 part. 1. — deponens aliquem esse
filium Tilii simpliciter, inlelligilur deposuisse esse legili-
mum, et quando, n. 1 in prooem. tit. 7 pait 2, — cum ad-
ducitur non debet habere expensas , quas domi fecisset ,
n. 2 1. 21 tit. 2 part. 3. — Testi integra fides non est ad-
bibenda, lict't propter publicam utililalcm cum feris pu-
gnaret, n. 3 I. 4 til. 6 part. 3. — Testis dicendo se e^se
praesentem , inlelligilur etiam el inteliigentem, n.2 1. 8
til. 6 part. 3. — Testes aatc litis conleslalionem recipi
non possunt, et octoginla casus, in quibus bene possuut
recipi, vide remissivt per num. 2 et 3 1. 8 tit. 10 part. 3.
— an possint petere dilalionem ad deliberandum quid res-
poudeant, n. 2 1. 11 tit. 11 part. 3. — an possint respon-
deré per verbum credo, vel non credo, vel simile, n. 3
et 4 1. 11 tit. 11 part. 3. — Testis unus cum alus indiciis aa
plené probet in criminalibus, num. .3 1. 12 tit. 14 part. 3.
— adtiuctus pro aliquo in uno articulo, potest adversa-
rias in alio articulo illum producere pro se, n. 1 1. 1
tit. 16 part. 3. — Testes saltim ex parte rei an admittantur
ante lilis contestatlonem, n. 1 1. 2 tit. 16 part 3. — quando
possint recipi in piivalo, ibid. — Testis si ante lilis contes-
lationem recipiatur ex aliqua causa , citari debet ante ad-
versarios, n. 5 1. 2 tit. 16 part. 3. — Testes quando re-
cipi possint ante litis conteslationemin causa inquisitionis,
n. 2 1. 3 lit. 16 part. 3. — possunt ad aelernam rei memo-
riam retipi, quando negotium est tale, quód posset obli-
vioni tiadi, el boc eliam lile non contéstala, n. 1 1. 4
tit. 16 part. 3. — Et tune testes indifferenter admittuntur
.ion considéralo, an senes, ve! valetudinarii sint, n. 2
ibid. — Testes cum recipiuntur ad ajternam rei raemo-
riam, an adversarius citari debeat, €t qualis debeat esse
citatio, n. 3 1. 4 tit. 10 part. 3. — recipi possunt lite non
contéstala in cau'-a inquisitionis contra officiales Regis iii
tangenlibus adn-inistrationem officii sui, u. 1 1. 6 tit. 16
part. 3. — Et in aliiscasibus, n. 4 1. 7 ibidem. — Et hoc
potest fieri etiam nuUa prajcedente infamia, et ex tali in-
quisilione geneíali potest sequicondenmatio contra parten»»
dict. n. 1 dict. 1. 6. — Et cum proceditur contra ofíicia-
les Regis per modum inquisitionis, non est necesssria ci-
tatio officialium, dict. n, 1 in ejus fin. — Et in alus casi-
bus, n. 4 I. 7 ibid. — Et lioc procedit etiamsi per niadunt
querelai aliquo impetrante (iat talis inquisilio, n. 2 dict.
1. 6 licétcontia per gioss. fin. n. 2 ibidem.— Testes inipc-
di ti testificare, ut sunl uxores, vel, etc. an alus deficieiilir
bus debeant ad hoc compelí! , n. 1 1. 11 til. 16 part. 3.
Ipsis tamen volenlibus admitlendi sunl, fuciuntque proba-
tionem, ibid. n. fin. — Testes quara aítatem habere dc-
beant, n. 1 et 2 1. 9 tit. 16 part. 3. — de univeisilalr, an
admittantur i n causa sua; univerfitatis, seu ccclcste, si\e
monasteiii, n. 6 1. 18 tit. 16 parí. 3. — Et an isli in c;isu
in quo admillunlur , inlegii lestes sint, ibid. — Testis
inimicus quando, et ex quibus á testimonio repellatur con-
tra suura inimicum , n. 2 et 3 1, l!2 tit. 16 part. 3, -^ Tes-
tes antequam recipianUir debet pars adversa cilari, el qua-
lis haec citatio esse debeat, num. 2 I. 23 ibidem. — Testis
juratus semperesse debet ; et quid si in aclis inveniatur,
quod fuiljuralus, an ex hoc solo conslet desuo juramento,
et an praesumatur quod debito modo fuit juratum , et aa
prjesumatur partem fuisse praesentem, num. 3 leg. 2.*5
til. 16 part. 3. - si non apparet juratu:-, quam piob.ilio-.
31
hSt
LVDEX iVlATEÍUAllUM
neiTi faciét, n. 3 1. 23 lit. 16 part. 3. — non juralus a ju-
dice aibitiüirie piocedcnle rec'pi iioii dcbet, ut ex ejus
dicto possit condeniuarc , ibid. — Et e\ leste non jarato
informatio sumi non potest, ibidera. — Testis de consue-
tudinejurat super Cruce, n. 1 I. 24 lit. 16 purt. 3. — an
debeat jurare quód diclum siiuni tenebit in secreto, an
vero praecedens juramentuni illos liget, n. 5 dict. !. 24. —
secundus sl dicat se dicere ideia , (|uod primus, non valel,
ejus dictum, sed de per se itlud dicere debet, n. 4 '• 26
til. 16 part. 3. — tUubutio, seu vultus pallor facit, ul et
niinor fidesadhibeatiir, ideo judex ad faciem ipsiiis inspi-
ciet, n. 5 ibid. — interrogalus qualiter scit, quam rationem
reddere debeat, n. 8 1. 26 lit. 16 parl. 3. — Testes reddentes
causara , et rationem sui dicti pra;feruntur non reddenti-
bus, etsi pars petat , ut testes de causa interrogenlur, ita
fieri debet, alias ejus dictum non valebil, n. 10 ibid. — non
reddentes causam sui dicíi in crimiualibus non probant,
n. 13 ibid. — á quibus expensas, quas fecerunt, recipere
debeant, et qua; ibidera venire debeaut in taxaudis expen
sis, n. 17 dict. 1. 26. — qui sunl extra jurisdictionem judi-
canlis, qualiter cogí debeant; et quid si pars sit in hoc ne-
gligeiis, an judex ad alia procederé possit, n. 4 1. 27 tit. 16
part. 3. — dissidentes in tempore redduntur singulares, el
suspecti, et de eorura fine, n. 2 1. 28 lit. 16 part. 3. — Ec
quid si de tali diversitate non constaret, an praisumerentur
contestes, ibid. — Testes, si unus dicil de loco commissi cri-
niinis, alíus de loco non recordatur, licel de facto sic, an
valeat eorura dictum , n. 3 ibidein. — Testis si de facto
principan deponit per sensum corporeura, de loco vero
dicit jarficío 71160, etc., an valeal ejus dictum, ibid. — Tes-
tes non contrarii in facto principali, licét in accessoriis
sic, an valeat eorum diclum, et an minus eis credendum
sit, tHct. n. 3. — Aliquando lamen discordia eorum in
aliquibus levibus fácil eos veriores, et non suspectos, dict.
n. 3. — Et etiam medica diversitas, et contraríelas in facto
¡irincipali non vitiat diclum testis, ibidem in fm. — Testis
si in actu capescibili per visum de audilu testifical , an va-
leat-ejus diclum, et quando non, num. 4 leg. 29 tit. 16
part. 3. — qui deposuit de veritale per sensum corporeum,
si ex post facto dicat se credere, au vilietur ejus dictum,
num. 5 ibid. — quando dicaturse corrigere in conlinent',
etan tunctabellioni liceatillud facera sine judiéis manda-
to, n. 2 1. 30 tit. 16 part. 3. — si velit corrigere dictum
.«uum melu tormentorum, an valeat ejus secundum dictum,
etiarasiá judice discessisset, dict. n. 2 dict. 1. 30 ubi poni*
limitationes, quando ad mandatum judiéis dictum suura
declarat, on debeat iterum jurare, et an parles debeant
esse praesentes , et ci tari debeant, n. 3 dict. 1. 39.— Testes
an possint per litleras deponere, non ore;et quid in mu-
lo scienle litleras, n. 1 1. 31 tit. 16 parl. 3. — Testis ab
una parle pío se adduclus, si iterum contra iilam adduca-
tur, an ct quando possit illum rejicere, n. 4 dict. 1. 31. —
teslificans ultra articulura sibi iiiterrogatum , non valet
ejus dictum, ñeque sibi credetur, n. 6 dict. 1. 31. — Testis
dictum bené valebil, si deponat de bis quoe ad causam fa-
ciuut, licel articuli sinl malé concepti, ibid. — Testes, qui
sufficiant ad probandam solutionem , quando parles con-
traxerunt in scripíis, n. 2 1. 32 tit. 16 part. 3. — El an in
dubio credatur partes in scripíis contrahere velle , si non
dicalur, ibid. ubi declaratur lex de Toledo. — El quid si
de natura coDlractus eral, ul ibidem inlerveneril scriptura,
ut emphyleusis, ele ibid. in fia. ;|ict. n. 2. — Testes quot
in qualibel causa debeant recipi, el usque ad quem nume-
rum, n. 6 fin. dict. leg. 33 tit. 16 part. 6. — prodjceie
vülens, qui sunl ultra mare, quam dilalionem ad boc h -
bere debeat, n. 2 leg. 33 lit. 16 part. 3. — Testis subtra-
hens se á depositione tenetur parti laesae ad interesse li-
lis, et an tales incidant in crimen falsi, r. 1 leg. 35 tit. 16:
parí. 3. — si ab eo exigatur testimonium iii occultis, de
quibus infamia non praecessit, an ad lestificandum tenea-
tur, dict. n. 1. — El quid si praeceptum superioris ibi ad-
sit, el quailer istud fieri possit, ibidem. — Testes quando
publicé, el ulraque parte audienle recipiuntur, an tuno
requiratur publicalio, n. 2 1. 37 tit. 16 part. 3.— qualiter
publicentur, ibidem. — El an sine publicalione valeal sen--
tentia, et quid in crirninalibus, et quando procedilur sitie
figura judicii , dict. n. 2 dict. 1. 37. — Testes post piibli"
calionem super eisdem arliculis produci non possunl, et
quando sic, et quid in crirninalibus, n. 3 dict. 1. 37 tit. IG
parí. 3. — El hoc sive agalur per viam accusationis, sive
inqnisitinnis ex oflicio judiéis, ibid. — Testes pubücatis al-
lestalionibus an possint produci super falsitale dictorum, et
quando, et qualiter, n. 4 dict. 1. 37 tit. 16 part. 3. — pro-
duci! coram arbitro an faciant fidem si causa ad judicem
ordinarii m devolvatur, n. 1 1. 3i tit. 16 part. 3. — Et quid
si partes ;\ priücipio convenerinl, ut eorum dicta valerent,
ac si lestificareiitur coram ordinario, ul sic iterum non de-
beant deponere, n. 3 dict. I. 38. — Et quid si pars eligat
qnod iterum testes deponant coram ordinario, et postea re
integra poeniteat, n. 4 dict. 1. 38. — Testes coram arbitro
deponentes, si iterum coram ordinario deponant, debent
prius jurare , dict. n. 4. — si in secunda depositione co-
ram ordinario contrarium dicant ejus, quod primó dixe-
rant, dict. n. 4. — Testis ciim secundo teslificat, an possit
pelere quód legatur primum diclum, ibidem. — Et an
sufficiat dicere ei, scilicet, dico, prout jam dixi iii prima
testificatione, ibidem. — Testes si sunt pares, quid judex
faceré debeat, et quid si dúo sinl notarii, alii vero non,
n. 2 1. 40 tit. 16 part. 3. — si pares sunt, et contrarii,
necdiversificant interapore, quid tune faciel judex, an eos
puniet, ibidem. — minores numero aliquando alus multis
prseferuutur, et quid si numerus multum excederet, n. 8
ibidem. — Et data aequalitate testium stare debemus juri
communi, qnod est, non tamen in materia redhibitionis,
n. 4 dict. 1. 40 tit. 16 part. 3. — Testes reddentes ratio-
nem dicti sui praeferuntur alus rationem non reddentibus,
el pari ratione reddentes meliorem rationem sunt praefe-
rendi, ibid. — Et data paritate probationum, vincere de-
bel qui babet pío se et contra adversarium aliquam prae-
sumptionem, ibid. — Testes si sunt aequales in numero et
fama, judex tune pronunliare debet pro reo; et quid si
testes actoris sunt aliquanlulum idoneiores, n. 5 dict. 1. 40
tit. 16 parl. 3. — Testis si aliquid extra judicium dixit,
et postea juratus contrarium dicat, cui dicto stari debeat,
n. 3 1. 41 tit. 16 part. 3. — El an in aliquo debililetur
fides ejus propter mendacium, et quando stetur potius
dicto ipsius non jurato , ibid. — Testis, qui falsum dixit
corara judice delegato, sive causarum civilium, an ab eo
judice puniri possit, saltim extraordinaii&, n. 3 1. 42 tit. 16
part. .1. — (llericus si deponens corara judice laico falsum
dixerit, an ab eo puniri possit, dict. n. 3 in fin. — • Testes
viles dato quód non vacillent, an prius siut torqueudi, n. 4
ibiilem. — non debent nominariin causa haeresis, quando
eorum copia partibus dalur, quod etiam fit in aliquibus
5EPTEM Í'AÍ\
alus caslbus, n, 2 1. 11 l!t. 17 part. '¿. — possunt r.cipi
lile non contéstala, si de eoriim vita dubiteiur, el ador
polentiam adversaiii limeal, qui postea lidem facient, dicl.
gloss. dict. leg. 11. — deponentes de prsEsciiiitionu imme-
inoriali debcnt de visu deponeie per quadraginta annos,
ibidem n. 5 1.12 til. 22 part. 1. — Teslium subsciiplio in
litteris Papae, sive Regis, non est necessaria, n. 3 leg. i
til. 18 part. 3 , et n, 1 1. 54 ibid. — Testes ulrum scribi
debeant in aclis judiciaiibus vel extra, el qnando, el qua-
liler, n. 1 1. 54 tit. 18 part. 3. — non est necessi^ quód
sint tabeiliones, ñeque servatur nisi in civitate Hispalensi,
n. 9 dict. 1. 54 tit. 18 part. 3. — an priusquam sint testes,
debeant cognoscere contrahentes, ibid. — an necessario
debeant cognoscere contrahentes, et quando sic, ibidem.
— non est necesse quüd in instrumento, in quo intersunt,
scribantsua nomina, n. 6 1. 54, etn. 6 1. 55 til. 18 part. 3.
— et quales poni debeant in conslilutione syndici ab uni-
versitate facía, n. 2 I. 98 tit. 18 part. 3. — qui super fal-
sitateinslrumenti producunlur, an coram judice persona-
liler venire debeant, n. 3 1. 112 tit. 18 part. 3. — quaüler
deponcre debeant, quando adducuntur ad probaiidam
scripturara hegauím, n. 8 1. 114 til. 18 part. 3. — Et an in
hoc testes suíficiant, ibid. — Et hoc sive sit super reijus
mobiiibus, sive immobilibus, dict. n. 8 junct. n. 10 ibid.
— Testes si contradicant tabellioni super validilate instru-
menli, cui standum sit, n. 7 1. 115 tit. 18 part. 3. —non
tantum probant jn antiquis , quantum instrumenta, n. 8
dict. 1. 115. — qui requirantur, et quaks in reprohatione
alicujusinstrumenli, n. 2 1. 117 lit. 18 part. 3. — iiUeres-
sentes falso instrumento, n. 6 I. 16 lit. 19 part. 3. — ulrum
recipi debeant contra actorem contumacem, reo in hoc
instante, eliam lite non contesluta, n. 2 1. 9 tit. 22 part. 3.
— recipi possunt, lite non contéstala, eliam contra reum
contumacem ad inslantiam actoris, n. 2 I. 10 lit. 22 p.nt. 3.
— Testis ?i pecuniam receperit, ut justum leslinionium
dicat, an ab eo repeti possil ; et an valeal dictum teslis,
qui pecutjianí recepit, ne testinionium diceret, si illud di-
cat in praejudicium dantis, n. 4 leg. 27 lit. 25 part. 3. —
Testes an possint produci posl publícalas attestationes, si
quis inslrumentuin contra se adduclum velit d^ falso re-
darguere. n. 5 1.1 tit. 26 part. 3. — Testis si dicat aliquem
vivere, et de causa scientiae inlerrogatus dicit, se illum vi-
tílsse, et plures sunt menses Iransacli, an probet, n. 2 in
fin. 1. 26 til. 31 part. 3. — unus simul cum fama non focit
plenam probationeni iii causa matrimonian, vel ciiuiinali,
n. 4 •• 2 tit. 3 part. 4. — unius dictum an sulliciat ad hoc, ^
ut proptev illud mulier certa esse dicatur de mortc primi
viri, el cum secundo liceat contruhere, num. 2 I. 8 lii. 9
part. 4- — eí arcusator an possit esse unns, et idi-rn ; et
quidin causa matriinoniali, v. 3 I, 14 til. 9 part. 4. — Testes
quisuperprobandaconsanguinitate adducuntur, dibiMitiiis-
tingueregradusex utroque lalcre, aliter verónonpiobant,
n.l I. 17 til. 9 part. 4. — Et de modo, et practica probandi
consanguinilatem, remissive per dict. n. 1. — Et an testes
taliter deponentes ab slirpe debeant incipere, et an sufliciat
quód unus deponat de uní) gradu, aliiis de alio, iijid. —
Testes qualiler depoiiere debeant in probalione ülialionis,
paternitalis, vel fralernitatis, ibid. — Teslis si in jiidicio
plenario dixerit contrarium ejus quod dixil in sumrnario,
an valeal ejus dictum : et reniissivé de testibus vanilanli-
bus, vid. n. 3, 4 el 5 I. 17 lit. 9 part. 4. — unus, ctsi non sit
consanguineus, an suílicial ad dirimcnduin mulrinioiiiuu),
TITARLM. ÍS5
et quas secum d;'i cal haliere qun!it,i!rs, n. i !. 18 l"t. '}
part. 4. — Et quid si sponsalia esseni jaiata , ct an Inne
unus teslis suíficiat, ibid. n. 3. — Tcsics lictt in line dirit
sui dicant crcdere vera esse omnia supradicla, non ex ho.;
viiialur eorum diclum, istud lamen necessarió dicerc üo-
benl in fine dicli sui, quando Icslilicant contra malrimo-
nium, n. 3 I. 19 lit. 9 pait. 4. — "on debent testificare d^
his, quae cognoverunl lile jam mota, ct quare, n. 4 1. 20
lit. 9 part. 4. — idonei an sint nutrices in causis alumno-
rnni , n. 1 in procera, lit. 20 part. 4. — quinqué an neccs-
saiioinlervenire debeant, quando dominus per scripturaní,
vel coram amicis servum manuniillit, n. 5 per text. ibi.!.
leg. 1 tit. 22 part. 4. — fjuol debeant intervenire in dona-
tione causa niorlis, et an si illi non interveniant proesuma
tur quis velle donare inler vivos, u. 7 1.11 per text. ibiil.
tit. 4 part. 5. • — si deponant contra venditorem, vel con-
tra tertium de recepto prelio, ñeque amplius dictum suuiíi
deelarent, an dictum eorum valeat, n. 1 1. 1 lit. 5 part. r>.
■ — deponentes snp? r valore rei, etsi non interrogentur, an
debeant reddere ralionem dicti sui, n. 6 in fin. 1, 56 lit. 5
part. 5. — an sint necessarii ad probationem rerum, quaa
liospes dicit recepisse hospitatorem, n. 5 1. 26 tit. 8 part. 5.
— Testis si lempore depositionis erat inhabilis, an conva-^
lescat ejus diclum, si postea fiat habilis, vel idoneus, n. 2
leg. 22 lit. 11 part. 5. — quando debet se subscribere in
instrumento, an sufliciat , si alius pro eo se subscribat, et
quando non, n. 6 et 7 leg. 31 lit. 13 part. 5. — Testes si
studiosé et malitiosé se subtrahuut, ne ab aliquo produ-
cantur, et ne examinentur, an postea ád interesse tenean-
tur, si propfer hoc aliquis condemnatus fuerit, num. 3
leg. 34 lit. 14 part. 5. — Testis objectus an propter hoc
dicatur non esse majorera omni exceptione, num. 4 ad
med. 1. 1 lit. 1 part. 6. — infamis infamia inris vel facli ,
an admittatur, el fidem facial in testamentis ; et quid iu
causis crimina ibus, num. 8 dict. leg. 1. — an dcbat
subscribere in testamento, et an et quando alius possit
illud nomine ipsius faceré, ibidem, num. ll. — Tesh s
si finí dúo non omni exceptione majores, tune habenttif
loco unius taniüm, n. 4 1. H tit. 1 part. 6. — qui reqni-
rantur, quando lestamentum invalidum confirmatur , n. 2
1. 19 tit. 1 part. 6. — Et quid si fiat jus testibus, an ex hoc
testamenlum sit nullum, n. 4 1. 27 lit. 1 part. 6. — Testes
si vi vel metu perturbenlur, tune praesumit lex eos non in-
telligore, qua3 agant, et quid in lestatore, dicl. n. 4 dict.
leg. 27. — an debeant esse praesentes, quando testamen-
lum in scriptis coram eis factura aperilur, gloss. 1. 3 per
text. ibid. tit. 2 part. 6. — oplimse opinionis siperslatutum
requirantur, an debeat probari quód sint tales, vel an illud
ila prsesumalur, n. 3 I. 3 lit. 2 part. 6. — Etan bree prO'
cedant, si testamenlum in scriptis fiat cura labellione prout
hodie accidit, ibid. n. 4. — Testes an debeant jurare etiam
in cauíris summariis, n. 5 ibid. — Testis unus de necessa-
riis si nioriatur airte publicalionem testamenti nuncupa~
tivi, vel iu scriptis, an testamenlum. pereat, n. 4 1. 4 tit. 2
part. 6. — Testes in quibus casjbus debeant cognoscere
contrahentes seu personas, de quilins lestilicanlur, n. 12
leg. 5 tit. 6 part. 6. — licí't interveniant in aliquo instru-
mento, si lamen rogantur ut secrelo leneant, an tune illud
dicatur íieri claní, vel palam, n. 21 I. 13 tit. 7 part. 6. —
an possint esse aliqui ex accusaloribus, qui electo uno ex
pluribi'.s ad accnstiiulum alii|iicm repnlsi Incrunl, nnni. 3
leg. 13 tit. 1 p.irt. 7. — sj sint jam tofii, an posti a parie5
484
INDEX MATEUIAUUM
devetiire posslnt ad concordiam peraLoliÜoneni, ii. 5 1. 10
per texl. ibid. lit. i parí. 6. — Ttstissi postqiiaui Icsliíica-
verit, fueril. ei objectum crimen, velaliquid propler quod
í'jus dictum non valet, an íi jiidice puniri possit, n, d et 2
1. 29 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et an ex iilo infámalas
remaneat, ibid. in dict. num. 2 per lext. ibid. — Teslis si
cüm testificaret pro aliqíio, dixerit se homicidora, an pu-
niendussit, n. ¿i ad fin. 1. 29 per text. ibid. lit. 1 part. 7.
— Testes quando requiratur quód sint generosi, num. 10
\. li per text. ibid. til. 3 part. 7. — Et an infamis possit ob-
jicere tesli, quód est infamis, n. 1 1. 3 tit. 5 part. 7. — Et
quando incurritur infamia ipso facto, qualiler tune possit
übjici tesli, quód est infumis, n. 18 ]. 4 lit- 6 part. 7. —
Teslis unus non suíTicit quacumque prsefulgeat dignilate
in fado alieno, in proprio lamen sic, concurrentibus alus
indiciis, n. 3 1. 26 tit. 1 4 part. 7. — Et si stalutum puniat
producentem testem falsum in cenluní, an pro quolibet
leste sic producto patiatur poenam centum, num. 4 leg. 30
til. 14 part. 7. — Testes quales esse debcant ad proban-
diim adulleriura, gloss. 1. 10 pí?r lext. ibid. til, 17 part. 7.
— recepti lile non contéstala, ct parle absenté, ñeque cí-
tala, valenl eorum dicta iii crimine assassinatus, et quare,
n.6 I. 3 tit. 27 part. 7. — Et unius teslis dictum sulficit ad
dundam alicui torturara, et quando, n. 3 1. 3 tit. 30 part. 7.
— Teslis quando recipi non debet contra aliquem, si sitejus
iniraicus, et quando ita esse dicetur, n. 7, 8, et 9 I. 6 per
text. ibid. liU 33 parí, 7.
Testes in causa criminali si propler eorum dicta ali-
quis occidatur, sunt irregulares, n. 1 1, 17 til. 6 part. 1.
— Teslis unuscum alus intliciis, an bené probet in crimi-
nalibus, n. 3 1. 12 lit. 14 part, 3. — in criniinalibus debet
torqaeri, quando praesumitur quód seit veritalem, n. 41. 42
tit. IB part.- 3. — Et plus statur dicto teslis torli, quám
ei, quod dixil non lortus, ibid. — Teslis deponens falsum
in causa criminuli puniri debet simililudine supplicii, n. 2
I. 53 lit. 18 part. 3. — qui in causa criminali falsum testi-
monium dixil, qualiler puniatur, n. 3 1. 11 per íexl. ibid.
lit. 8 part. 7- — si parte non cítala deposuitincriminall-
bns, punilur de falso, dict. num. 3 dict.' ¡eg. 11. — Testes
non reddentes causam sui dicli in criminaübus non pro-
baiit, n. 13 1. 26 til.. 16 part. 3, et vide in vers. sequenli.
Testes in causa civiíi, et testes absentes in causis civi-
libus magnis per judicem causee, an deJjeant examinar!,
n. 1 et 4 !• 27 tit. 16 part. 3. — In levibus vero secíis, et
an Innc causa commiltatur, ibidem. — In causis vero
criminalibus istud ila non fiel, n. 3 dict. 1. 27. — Si lamen
causa criminalis esset levis, sive de ea ígeretur civilitcr,
tuncsecíis; in Papa lamen oninia fallunt, dict. n. 3. —
Et quid si lestes exislerent extra reguuin, at: venire de-
beanl coraní judice in causis criminalibus, quód non,
dict. n. 3 in fin. — Teslis in causa civili si variaverit, an
torqueri possit, n. 1 in fin. 1. 8 tit. 30 part. 7.
Testis potest esse, vel kon, vel kequikitur, vel de-
bet esse. — Et teslis non potesl esse Sacerdos in causa sui
poenitenlis, si de crimine inlerrogeliir ; quod procedit in
qüocumque in uecessilate confitente, n. 1 1. 35 lit. 4
part. 1. — Testes an esse possint infames infamia juris,
II, 2 leg. 8 til. 16 part. 3. — Et quar-e non, ibid. — Sed
cji) suflicial probare illum esse iufamem, etsi non probe-
Uu' quód lenipore tesiificationis eral infLimis , ibid. — Et
«füid de infami infamia facti , ibid. — Testes an possint
«iSie iiifaines irifaiüia facti, ct do eorum fi'.lc, num. 2 1. 8
lif. 18 pait. 3, — Et an adniilianlur alus dcficientibus,'
ibid. — Et ubi requiruiilur testes integri, infames infa-'
mia facti non admillunlur, ibid. — Et quid in criminali-
bus , ibid. — Testes an possint esse accusali de crimine,
pendente accusalione, ibid. — Et quid si se purgaverint, i
et quid si se emendaverint, ibidem. — Et quis probabit
bañe emendationem , et cui onus incumbat, ibid. — TestisI
an esse possit falsificans sigillum Principis, et an sil ne-;
cesse quód de lioc crimine sit per sententiam condemna-
tus, num. 5 1. 8 tit. 16 part. 3. — Testis esse non potest
apostata, n. 11 dict. leg. 8. — Et ibi aliis glossis, et in
texlu ponunlur alise mullífi person8e; neo pauperes, el i
quando, ibid. — Testes an possint esse facli mnjorcs dé-
illis rebus, quas in minori setale viderant, num. 3 leg. 9
tit. 16 part. 3. — Testis an esse possit uxor , seu vir conlra
uxorem, ve! consanguinei , seu alii, et quando sic, n. 1"
1. 11 tit. 16 part. 3. — aii possit esse mulier in crimine
cupilali, n. 1 1. 17 tit. 16 part. 3. — an possit esse servas,
et quae suo testimonio prsecedere debeant, num. 5 1. 13
til. 16 part. 3. — an possit esse maritus contra uxorem, '
vel é contra frater contra fratrem, vel é contra, gloss;-
1. 14 et 15 ibid. — an esse possit filius, vel servus, seu
alicis impediti ad probandum innocentiam, num. 51. IS
tit. 16 part. 3. -^ Testes de universitale an possint esse
in causa suae universitatis, sive ecclesise , sive monasterii,^
n. 6 leg. 18 lit, 15 part. 3. — Et an isti in causa, in qua '
admittuntur, integri testes sint, ibid. — Testis an esse
possit venditor in re vendita, num. 1 1. 19 lit, 16 part. 3.
— Testes quot requirantur in codicillis, n. 3 leg. 104
til, 18 part. 3. — Teslis qualiler in testamento esse possit;
et an cognomina ipsorum debeant exprimí , n. 3 1. 103
tit. 18 part. 3. — Testis esse non polest leprosus, bené
lamen possunt alii lestes dicere nolle secura interesse,-
n. 9 leg. 7 tit, 2 part, 4. — Testes utrum esse possint cog-
nati, quando tractatur de dissolvendo matrimonio, et d¡-
cuntur suspecti, si sit disparitas in nobililate, n. 2 1. 15
tit. 9 part. 4. — Teslis an possit esse spurius, ubi ipsi re-
quiruntur mujores omni exceptione, num. 2 I. 3 tit. 15
part, 4. — Testes idonei an sint nutrices in causis alum-
norura , n, 1 in prooBm, tit. 20 part. 4- — an esse possint
muti, vel surdi, num. 7 in princ. 1. 2 tit. 11 part. 5. ■ —
quot, et quales requirantur in testamento nuncupalivo
etiam hodie jureOrdinamenti, num. 4 1. 1 per text. ibid.
tit. 1 part. 6- — Et an eliam tune requiratur quód sint
omni exceptione majores, quando in loco ubi testamen-
lura fit, propter penuriam hnminum non possunt haberi
ultra tres, ibidem. — Testis debet esse vicinus illius loci,
in quo testamenlum fit, el an in dubio praesumanlur vi-
cini, si de alio non constet, dict. n, 4 ad finem. — an
esse possit familiaris testanlis in testamento; et quid si
tale teslamenlum fiat coram qualuor labellionibus, dict.
n. 4 ad fin. — Testes optimse opinionis si per statutum
requirantur, an dtbeat probari quód sint tales, vel an
illud ila praisumalur, n. 3 1. 3 lit. 2 parí. 6. — Et an
LsBC procedant, si testamentum in scriptis fiat cum tabel-
lione, prout hodie accidit, ibid. n. 4. — Testes qui re-
quirantur ad pj-obationem scriptura; publicationis testa-
raenlj, si postea casu perierit, ibid. n. 5 dict. 1. 3 lit. 2
part. 6. — Testis un esse possil aüquis ex accusatoribus,
(¡uando electo uno ex piuribus ad accusandum, alii re-
pul&i fuerunt, n. 3 1. 13 lit. 1 part. 7. — Testes quando
rc(iniiaUir qiiüd sint grnerosi^ n. 10 leg. 4 ppr text, ibid.
SEPTRM PAIÍTITARUM.
iS5
1U. 8 part. 7. — Et an infamis possit objicere tesli quód
«sí infamis, n. 1 1. 3 tit. 5 part. 7. — Et quando incuni-
lur ¡iiiamia ipso facto, qualiter tune possit objici lesti
qiind esl infainis, n. 18 1. 4 tit. 6 part. 7. — Testes qua-
le.s e-sse debeant ad probandum adulterium, gloss. 1. 10
per tcxl. ibid. lit. 17 part, 7.
Tkstis repf.llitur, et lestls qnocuraque casu sit coi-
pore vitiatus, repellUur h testificando, num. 1 ). 25 lil. 6
part. 1. — Testis inimicus quando, et ex quibus á testi-
monio repellalur contra suuui ininiicuni , n. 2 el 3 1. 22
lit. 16 part. 3.
Testis falsus qualiter puniatur; et quid si non sit ulilig
produccnli, nec noceat adversario, n. 2 1. 2C lil. 11
part. 3. — Et quid si dictiuu iliius sit in se nulluin , ct
fulsum jurel, an puniatur pcena falsi, dict. n. 2 in fin,
— Testis falsus pro cujus dictis quis venil occideiulus, vei
saltiin veniebal occidendus, si ejus falsitas non dcUjsere-
tur, quuliler pnniiilur, n. 3 1. 62 tit. 11 part. 3. — (jui
falsuní dixit coraní judice delegato, sive causaruní civi-
lium, an ab eo judice puniri possit, sallim extraordina-
rié, n. 3 leg. /i2 lit. 16 part. 3. — Clericus si deponendo
corain judice laico falsnin dixerit , an ab eo puniri possil,
dict. n. o in fin. — deponens falsuní in criminali cansa,
])uniri dcbet sitnililudine snpplicii, num. 2 leg. 55 lit. 18
part. 3. — fülsus an ad accusanduní admitiatur, et an
sufficial hoc sibi probatura fuisse, licet condemnatns non
»it, nura. 7 1. 2 tit. 1 part. 7. — qui in causa criminali
falsum testimoniura dixil, qualiter puniatur, n. 3 1. 11
per lext. ibid. tit. 8 part. 7. — si parte non citata depo-
suilin crimina libus, est faJsus, et tamquam falsus puni-
tur de: falso, ibid.
Testes de alditu, vel crednlitate bené recipinntur in
inquisitione, n. 2 I. 25 tit. 16 part. 3. — lictl plené non
probent, faciunt tamen aliauam praesuniplionem, n. 1
1. 28 tit. 16 part. 3. — an plení; probent in faclis anli-
quissimis, n. 1 1, 20 lit. 9 part. 4. — Teslis si in actu ca-
pescibili per visum de audiiu testifical, an valeat ejus dic-
lum, et qnando non, n. 4 1- 29 lit. íí6 part. 3. — Testes
de audilu in anliquis qualiter probent, n. 2 1. 29 til. J6
parU 3. — Testis de crednlitate, an et quando probet, et
de ejus validitate; et quid si áical : credo firmiter , \iie
n. 5 dict. 1. 29, et n. 3 1. 19 tit. 9 parí. 3. — Testes de
auditu an sufliciant ad dirimendum matrinioninm, et an
illi suíficiant, si agerelur de consanguiniíale, vel aflini-
tate probanda , vel ad alium eíTectuní, an testes de audilu
probent, n, 1 , 2 et 3 1. 20 lit. 9 part. l^. — an plené pro-
Ixínt in faclis anliquissimis niemoriam hominnm exceden-
tibus, dict. n. 1 dict. 1. 20. — Et an tuno ciim illis sit
fama sibi simul necessaria , dict. n. 1. — Testes de au-
ditu simul cum fama plené probant in causa liobililalis,
alias tamen et sine fama secüs, dict. num. 1 in fin. dict.
1. 20 liU 9 part 4.
Tf.stes oterrogantük, et testis non potest esse Sacer-
dos in causa sui poenitentis, si de crimine inlerrogeinr;
quoti procedit in quocumque ia necessilale confitente,
n. 1 1. 35 tit. 4 part. 1. — qualiler debent inlerrogari ;
ct plura in hoc vide per gloss. 1. 26 tit. 16 part. 3. — Et
an aliqui ibi praesentes esse debeant, ibid. num. 6. — Et
dicta teslinm debent scribi, aliíis non valebit sententia,
n, li dict. 1. 26 tit. 16 part. 3. — Testes reddentes causam
€t ralionern dicli sui, pi'seferunlur non reddentibus, et si
pars petal ul lestes de causa interrogcntur, ila fieri de-
bet, alias eorura dicta non valebunl, mim. 10 dict. 1. 26.
— Teslis intcrrogatus qualiter scit, quam ralionem red-
dere debeat, n. 8 leg. 26 til. 16 part. 3. — Testes si non
inlerrogentur de causa, valebunt eorum dicta, etiamsi
Princeps examinatori de causa qua^ri jubeat, n, 11 1. 26
lit. 16 part. 3. — Tfstis si lempore produclionis de causa
non sit inlerrogatus, an postea ad boc sit compellendus,
n. 12 dict. 1. 26. — debel interrogari de circumslantiis,
num. 5 1. 28 lit. 16 part. 3. — testiticans ulira articuluní
sibi inlerroiiatiim non valel ejus dictum, ñeque sibi ere-
detur,n. 6 1. 31 lil. 16 part. 3.
Tkstes ausentes in causis civilibus magnls per judicem
causas an debeant examinar!, n. 1 et 4 1. 27 til. 16 i)aiL 3.
— In levjbus vero secCis, et cui tune causa committatnr,
ibideui. — In causis vero ci\ilibus istiid ita non fiel, n. 3
dicl. leg. 27 lit. 16 part. 3. — Si lamen causa criminalis
esscl levis, seu de ea agerelur civiliter, tune secüs; in
Papa aulem omnia fallunt, dicl. n. 3. — Et quid si tes-
tes e\Í8tercnt extra regnum, an venire debeant corara ju-
dice in causis criminalibus, quüünon, dict. n. 3 in fin.
— Testes producere volens, qui sunt ultra mare absentcs,
qnain dilationem ad boc habere- debeat, num. 2 leg. 3^
til. 16 part. 3.
Testes cogituu, vei, compclutür. — Et testis si tem-
pore produclionis de causa non sil inlerrogatus, an pos-
tea ad hoc sit compellendus, n. 12 1. 26 tit. íl6 part, 3.
— Testes qui sunt exira jnrisdictionem judicanlis, qua-
liter cogi debeant; et quid si pars in hoc sit negligens, an
judex ad alia procederé possit, n. 41. 27 ibid. — Testis
qualiter compelli debeat, si testimoniura reddere nolnerit,
n. 2 1. 35 lit.^ 16 part. 3.
Testis punitur, et qualiter puniatur testis falsos; et
quid si non sil ulilis proilncenli , nec noceat adversario.
n. 2 I. 26 til. 11 part. 3. — Et quid si dictum iliius sit in
se nuUuní > el f dsum jurel, an punialiu- poena falsi, dict.
n. 2 in.fiii. — Testis qui falsuní dixit coram judice dele-^
gato, sive causarum civilium, an al.» eo judice puniri pos-
sit, sallim exiraordinariii, n. 3 leg. ¿|2 lil. 16 parí. 3. —
clericus si deponendo coram judice laico falsum dixerit,,
2kn ab eo judice puniri possit, dict. n. 3 in fin. — si cüm
testilicarct pro aliquo , dixerit se liomicidam , an punien-
dussit, n. 4 ad fin. 1. 29 per lext. ibid. tit, 1 part. 6. — ■
an puniatur pcena falsi , si ob dicendum verura testimo-
niura pecuniam accepit, n. 11 1. 1 lit. 7 part, 7. — qui
in causa criminali falsum teslimonium dixit, qualiter pu-
niatur, n. 3 1. 11 per lext. ibid. tit. 8 part. 7. — ^ si parlo
non citata deposuit in criminalibus, punitur de fal-^o,
dict. n. 3 dict. 1. 11. — deponens falsum in causa criminali
puniri debet similitudine suppücii, n. 21. 53 lit.lSpart. 3.
Testilm renuntiatio non excludit, quin alii testes ad-
duci possinl, si non sinl didi ila testiücala, num. 1 1. 34
til. 16 part. 3. — Et an pars possit petere a judice quod
non facial teslinm publicationem , eó quód babet testes
iafiímos, vel ex alia causa, etan ídem sit in adore, quod
jn reo, n. 2 dict. leg. 3!^. — Et quid si jam termini sunt
tlapsi, jus lamen adversarii non esl factura delerius, n. 3>.
dict. 1. 34 til. 16 part. 3.
Testes publicatis attestationibüs, vel post publica-
tionem atlestalionum. — El lestes quando publicó, et
ulraque parle prajsente recipiuntur, an tune requiraUr.^
publicatiü, n. 2 1. 37 til. 16 part. 3. — Etan sine puhü-
calione valeat sententia ; el quid in criminalibus, eiiinyi
5S{j
INDEX MATEUiAilUM
quarido piocedUur sine figura judicii, dict, nu'n, 2. —
Testes post publicalioiiem super eisdem articulis produci
iion possunt, et quandosic, et quid in criminalibus, n. 3
Jict. J. 37. — Et hoc sive agatur per viam accusationis ,
iive inquisilionis ex ollicio judicis, ibid. dict. ii. 3. — Tes-
fes publicatis alteslalionibus, an possint produci supcr
falsitate diclorum, etquando, et qualiter, iium. U dict.
I. 37. — Testis an possit produci post publicalas altesta"
liones, si quis inslrumenlum contra se adductuui velitde
falso redarguere, n. 5 J. i tit. 26 part. 3.
Testis contrarius, et testes non contraríi in facto prin-
cipali, lictt in accessoriis sic, an valeant eorum dicta, et
an minus eis sit credendum, num. 3 I. 28 lit. 16 part. 3*
■^ Aliquando lamen discordia eorum in aliquibus levibus
facit eos veriores, et non suspectos, dict. num. 3. — Et
eliam módica diversitas, et contiarielas in facto princi-
pan non viliat diclum teslis, ibid. in fin. -^ Testis in dicto
suo contrarias, an ejus teslimoniíini \alcat, si possit ali-
quo modoju^ari ejus dictum, seu aüqua interprcíalione
Lenigna congruente negotio, n. [\\, 41 lit. 16 p. 3. — si in
diversis locis diversa dicit, quid tune, díct. n. 4 dict. 1. 41.
Testis torquetur, et testes viles dato quod vacillent,
an prius sint lorquendi, num. 4 I. 42 lit. 16 part. 3 —
Testes quando torqueri debent, sufiicit quod íorquean-
iur dúo, vel tres factum scientes, ibid. — si convincatur
de mendacio, an debeat torqueri, ibid. — in crimiiialibus
debet torqueri, qu.indo praesumitur quíid stiveril veiita-
tem, ibid. — Et plus statur dicto trstis torti, quám ei,
quod dixitnon lortus, ibid. in dict. num. 4 dict. leg. 41
tit. 16 part. 3. — Testes si sint jam torii , an postea par-
tes devenire pos'=int ad concordiam per abolitionem, n. 5
1. 19 per texL ibid. til. 1 part. 7. — Testis si in rtddendo
testimonio vacillavcril cornm judice, an el quando tor-
í|ueri possit, et quid in clerico, el quaiulo dicatur\acil-
lare, el an tune prins super indiciis dispulandum sit,
n. 1 1. 8 per text. ibid. lit. 30 part. 7. — Testes quando
torquendi sunt, suíTicit quod tanlum dúo, vel tres tor-
queantur, el quare, dict. n. 1 dict. 1. 8. — Teslis potest
torqueri si nolit dicere vcrilatem, quam scit, ibid. — lorlus
debet postea ratificare dictum suum , ibid. — in causa civili
si vaiiaverit, an torqueri possit, dict. n. 1 in fin. — Tes-
lium tortura qualis esse debeat, n. 2 dict. 1. 8 tit. 3 part. 7.
Testis varians, vel vacillans. ■ — Testes viles, dato
quod non vacillent, an prius sint torquendi, num. 4 1.42
tit. 16 part. 3. — Teslis quando dicalur variare, seu va-
cülare, num. 4 in fin. verbis. — si in reddendo lestimo-
piio vacillaverit coram judice, an et quando torqueri pos-
til, etquis; et quid in clerico; et quando dicalur vaciliaic;
t"l an tune prius super indiciis dispulandum sit, n. 1 1. 8
tit. 30 part. 7. — in causa civili si variaverit, an torqueii
j ossil, dict. num. 1 in fin.
Testes viles dato quod non vacillent, an prius sint tor-
quendi, num. 4 1. 42 lit. 16 part. 3. — Testes eliam viles
íidmillunlur, cijm per modum inquisitionis de stalu ec-
clesia; inquiritur, n.4 1. 9 til. 17 part. 3.
Testes testamentarii, vel in testamento, vel in codi-
c;illi=. — Et testes qualiler in testamento esse possint, et
nii cogiiomina ipsorum debeant exprimi, num. 3 leg. 103
tit. 18 part. 3. — Et quol requirantur de jure Parlila-
runí; ct quid de jure novinri, ibidem. — Testes quol re-
quirantur in codiciliis, num. 3 1. 114 lit- 18 part. 3. —
í¡uol, et qnnlps rcquisanlur in testamento iniücujiaii^o,
eliam hodie jure regni, num. 4 1. 1 per lext Ibid. lit. 1
pait. 6. — Elau eliam tune requiratur, quód sint omni
exceplione majores, quando in loco, i.bi Icslamentumfit,
proplerpenuriam hominum non possunt haberi ultra tres,
ibidem. — Testis debet esse vicinusilliusIoci,ubilestamen-
tum fit; etan in dubio praesumanlur vicini,si de alio non
conslet, ibidem. — in testamento an esse possit familiaris
teslantJs, el quid si tale teslamentum fiat coram quatuor
tabellionibus , dict. num. 4 ad fin. dict. 1. 1 lit. 1 part. 6.
— El: qualiler nomina testium per labelüonem scribi de-
beant in testamento nuncupativo, num. 5 dict. I. 1. —
Testis an debeat esse rogalus, sive in testamento in scri-
plis. sive nuncupativo; et an rogalus probetur per duosles-
tes, licL't notarius illud non dixerit, n. 7 dict. 1. 1. — in-'
famis iufamia juris, vel facli, an admiltatur et fidem fa-
cial in testamentis; et quid in causis criminalibus, lu 8
dict. leg. 1 til. 1 part. 6. — an debeat se subscribere in
testamento, et an et quando alius possit iilud nomine ip-
sius faceré, num. 11 dict. leg. 1. — Testes si sciant con-
tenta in testamento , an tale teslamentum possit in scríptis
dici , vel non , num. 1 in princ. leg. 2 til. 1 part. 6. — an
eodem modo requirantur in testamento rustici, quod in
alio ab altero facto, num. 1 leg. 6 per lext. ibidem, üt. 1
part. 6. — an debeant esse masculi, eliam quando testa-
tur quis Ínter liberos, n. 3 leg. 7 tit. 1 part. 6. — debent
esse rogali , quando pater vel avus dividunt baereditatem
iiiícr filios, vel nepotes, veltestanlur in scriptis, num. 4
et 9 ibid. — in quo numero esse possint, si teslamentum
fíat ad pias causas, vel tempere pestis, velin mari, num. 8
dict. leg. 7. — qui possint, vel non possint esse in testa-
mentis, gloss. leg. 9, 10 et 11 per lext. ibid. lit. 1 part. 6.
— El (|uid in legatariis, vel in hserede, vel in consangui-
neis lesialoris, gloss. dicl. 1. 11. — El quid si unus ex les-
tibus sil inliabilis, an ejus defeclus supplealur ex integri-
tate aliorum, n. 4 dicl. I. 11. — Testes qui requirantur,
quando teslamentum invalidum confirmalur, u. 2 leg. 16
til. 1 part. 6. — El quid si fíat vis lestibus, an ex hoc les-
tamentum sit nullum, n. 4 1. 27 tit. 1 parí. 6. — Testes
an debeant esse praesentes quando teslamentum in scriptis
coram eis faclum aperitur, gloss. I. 3 per text. ibid. til. 2
parí. 6. — opliraae opinionis si per slatutum requirantur,
an debeat probari quod sint tales, vel an illud Ita prsesu-
matur , n. 3 I. 3 tit. 2 part. 6. — Et Jiaec procedent si tes-
tamentum in scriptis cum labellione fiat, prout hodie acci-
dil, ibid. n. 4 dict. leg. 3. — Testis unus de necessariis si
moriatur anle publicalionem testamenti nuncupalivi, vel
in scriptis, an lestamenlum pereal, n. 4 1.4 til. 2 part. 6.
— qui requirantur ad probalionem scriplurse publicationis
lestamenli, si postea causa perierit, n. 5 ibid. — Testes an
debeant esse rogati in codiciliis, n. 5 1. 1 per lexl. ibid.
lit. 12 part, 6. — an se subscribere debeant, quando codi-
cillus fit in scriptis; et quid si fiat nuncupalivé ; et quid
hodie de jure regni, n. 2 1. 3 lit. 12 part. 6.
Testes IN CAUSA matrimoniali, pro, vel contra malri-
monium. — Et testes qui in matrimonio intersunl, lic&t
rogali non sint, non lamen propter hoc matrimonium dice-
tur clandestinum, n. 2 1. 1 tit. 3 parí. 4. — Testis et ac-
cusalor an possit esse unus, el idem, et quid in causa ma-
trimoniali, n. 3 leg. 14 üt. 9 parí. 4. — unus siniul cnm
fama non fácil plenam probalionem in causa matri¡noni;ili,
num. 4 1. 2 til. 3 part. 4. — Testes in causa matrimoniali
qiuiles esse debeant, n. 1 per lext. ibid. 1. 15 til, 9 part. ^h
ÍEPTEM PARTITARUM.
/|S7
rl n. 1 1. 19 per lext. Ibld. cum sequcnlib. fiU 9 part. A- —
liiniu) ( 8se possinl co^iiati, quHiido liaclalurdedissolvcndo
njatrimoiiio, el dicenlur suspecü si Ínter spoiisos sil dispa-
ritas in nobililale, n. 2 dict. I. 15 lit. 'J pnrl. 4. — lil quid
tiit quandolraclatuf de conjungeiido nialiimonio, el umis
üli conlradicil, et pra;ctssisse negal.n. 1 1. lü lii. ü parí. A.
— Testes qui super probanda consanguinitalc addiicuntiir,
debi'iil disliíijíueregradusexiilroquplalerc, alilerveró non
probant, n. 1 I. 17 til. 9 pait. /»• — El de modo, el praelica
probandi cunsanguinilalera, reniissiví;, per dicJ. n. 1. —
Kl aii testes aliler deponentes ab slirpe debeaiit incipeie,
an vero siifficiat, quód unus deponat de uno gradii, alius
de alio, ibid. — Testes consanguinei alicniando sunt ido-
jieitins ali;s, quando slant pro inatriraonio jain contraclo,
II. 3, 4 et 5 1. 17 lit. 9 part. /i. — si siiil a-quales, illi prse-
feruntur, qui slant pro matrimonio, n. 5 dict. lej^. 17. —
Teslis unus, etsi non sit coiisanguineus, an sufiicial ad
diriniendum malrimonium, et quas secum babcre debeat
qnalilates, n. 1 1. 18 til. 9 part. Zi. — Et quid si sponsalia
essenl júrala, an et tune unus testis sufliciat, ibid. n. 3.
— Testis simul cum fama, dalo quód impediat matrimo-
niuin contraliendum eliam juratum, non lamen dirimit
j mi contniclum, n. U dict. J. 18. — Testes quales esse de-
beniit ad hoc, scilicet, ut per ipsorum dicta malrimonium
dissolvalnr, ibid. n. 5. — licet in fine dicti sai dicant cre-
ciere vera esse omnia supradicta, non ex hoc vitiatur eo-
luní diclum, islud tamen necessarió dicere debent in fine
dicii sni, quando testificant contra malrimonium, n. 31. 19
lil. 9 part. 4. — de auditu an suíliciant ad dirimendum
inr.ír nionium ; el an illi suíBcianl, si agerelur de consan-
guiíiiiate, vcl alfinitate probanda, vel ad alium efíeclura,
an testes de auditu probent, n. d, 2 el 3 1. 20 til. 9 part. l\.
Testis rogatus, el lestes qui in matrimonio intersunt,
lirít rogali non sint, non lamen propter hoc malrimonium
dicctur clandestinum, n. 1 1. 1 lit. 3 part. Ix. — an debeat
esse rogatus, sive in leslamento in scriptis, sive in lesta-
nienlo nuncupativo, el an rogatus probelur per dúos les-
tes, licét notarius illud non dixerit, n. 7 1. 1 til. 1 part. 6.
— an videatur, vel pra-sumatur rogatus, si se subscripsis-
set, vel iüud testator permisit, dict. num. 7. — Testes de-
bent es>e rogali, quando pater vel avus dividunt haeredi-
talem ínter filios, et nepotes, vel lestantur in scriptis, n. A
et 9 1. 6 til. 1 part. 6. — an debeant esse rogali in codi-
cillis, n. 5 1.1 per lext. ibid. til. 10 parí. 6.
Testes lite non contestata, vel ante lilis conteslalio'
neni rtcipi non possunt, el oclogiula casus in quibus benü
jiossunt recipi, rcmissivf; per n. 2 et 3 I. 8 lit. 10 part. 3.
— saltim ex parte reí an admillantur ante litis contestatio-
iiem, n. 1 1. 2 til. 16 part. 3. — si ;inle lits contestalir.
iicm recipiaiilur ex aüqua causa, cilari debet antea advei-
Barius, n. 5 Icg. 2 lit. 16 part. 3. — quando recipi possinl
ante lilis contestatioiiem in causa inquisitionis, n. 2 I. 3
lit. IG part, 3. — recipi possunt lite non contéstala in causa
inquisiiíonís contra officiales Regís in tangentibus adnii-
iiíslralionem oOicií suí, n. 1 1. 6 lil. 16 part. 3. — Et in
alus casibus, n. 4 1. 7 ibidem. — Quod procedil eliamsi
per modum querclae aliquo inipelranle fíat talis inquisitio,
n. 2 dict. 1. 6, licet contra per n. fin. 1. 3 ibidem. — Et
hoc potesl fieri eliam nulla praecedente infamia, et ex lali
ínquisitione generali potesl sequi condemnalio conlra par-
tem, n. 1 dict. Icg. 6 til. 16 part. 3. — El cíim proceditiir
conlra oiScialcs Regis per modum inquisiliorii, non csl
«ccossaria citallo oflicialium , dict. iium. 1 in ejus fine. —
Testes possunt recipi lite non contéstala, sí de eorum vita
dubítelur, et actor potcnliam adversarii limeat, qui postea
fiíiem facienl, n. 2 I. li til. 17 part. 3. — utrura recipi
díbranl contra uctorcm contumucera reo in hoc instante
eliam lite non contestata, ii. 2 1. 9 lit. 22 part. 3. — recipi
possunt lite non contéstala eliam contra reura contumacem
ad inslantiam actoris, nura. 2 1. 10 lit. 22 part. 3. — re-
cepli lile non contéstala, et parle absenté, ñeque cilata,
valent eorum dicta in crimine assassinatus, el quare, ii. 6
1. 3 til. 27 part. 7. — El an unius testis diclum sil indi-
ciuní, el sulTiciat ad dandam alicui torturam, et quando,
n. 31. 3 til. 30 part. 7.
Testículos pulveiizalos non csl necesse, quód clericus
habeat, ad hoc ut possit celebrare, n. 3 I. 25 lit. 6 part. 1.
TiMENS si juste limeat, ne ocridulur ab aliquo, an de-
beat iré ad jurandum conun judice, et an ei sil subvenien-
dum, n. 3 I. 22 til. 11 part. 3.
TiMOR perdendi rem inducit conservalionem rei amalae,
el sine limore res perfecle non amalur, n. 1 1. 3 per lext
ibid. lil. 2 part. 2. — servilís inlroducit cbarilalen?, n. 5
I. 15 til. 13 part. 2. — si vocal uní ad Ret>is curíam impe-
diat propter inimicos, quaüler eis debeat fieri iniimatio,
n. 1 \. h til. 16 part. 2. — reverenlinlis filiae an vitict ma-
lrimonium contraclum per ipsam cum aliquo de p.atris
volúntate, n. 3 1. 10 til. 1 part. Zj. — monis, vel amissio-
nis bonorum, an facial aliquera non peccare, si aliquod
crimen commiserit, n. 1 1. 4 til. 24 part. 4.
Tyrannus unde dicatur, et quare, et an liceal Regi 11-
lum occidere, et quaj sil ejus poena, n. 1 1. 10 lit. 1
paft. 2. — Tyrannorum consiieludiues , 1 1 quales (^eside-
rent subditos, n. 4, 5et 7 dict. 1. 10, — Tyrannus minus
proprié quis dicalur , el quis dicatur tyrannus, dict. n. 7.
— si cognovcrit virginein carnaliler, proesumitur illud vi
faceré, glo-iS. 1. 7 til. 9 part. !>, ■ — si facial aliquem oc-
cidere tertium, an occidens puniatur, vel non, n. 2 1. 1
et n. 3 1. 8 lit. 8 parí. 7.
TiTL'LLS non est necessarins in bonce fidei possessore,
quantum ad fructuum acquisiti aicm, n. 2 1. 39 til. 28
part. 3. — Titulus D. pro dcrcüdo , licet assimilelur do-
nationi collatae in cert;im persoiianí , non tamen est pro-
prié donatio, n. 1 1. 49 til. 28 parí. 3. — Et sic legcs lo-
quentes de donatione insinuanda non habenl locum in re
habita pro derelicto, ibidem. — Titulus nuUus, an et
quando juvel usucapioneui , quando vero non, n. 3 I. 14
li'. 29 part. 3. — non csl nccessarius in pia?scr¡ptionc
loiigissimi tcmporis, quando ibi adesl bona fidcs, dict
II. 3. — putativus si possidealur ab uno, possessio vero
rei ab alio, an procediil usucapió, n. 2 1. 15 lil. 29 part. 3.
• — verus, sive pulativus si adsit in pra^scriptione, an facial
ibidem piasuini bouam fidem, n. 2 1. 18 lil. 29 part. 3.
— el qnalis, an sil necessarius in inilio pra?scriplionis
longi tcmijoris ; et an ad prajscriptionem requiratur, quód
scivissesn de íitulo in ijiso inilio possessionis, si postea il-
luin n¡e halu.i se appareat, n. 3 1. 18 lil. 29 p;irl. 3. —
nullusüi) piffislet juslam causaní pnescribcndi ; el quid si
superver.iat dsfectus tituli, an interrnnipatur piajscriplio,
n. 3 1. 18 lit. 29 parí. 3. — Et an suílicial probare justis-
simam credulilalcm tiluli, ibidem. — Titulus l¡cf;l¡n\ali-
dus an jii\et ])ra?scriplionem conlinuari, et valere in re-«
bus mnjori.T , n. 3 quxsl. 4 I. 10 lit. 26 part. 4. — an
ri',uiiiilur iii pía' cilpliüin' louijis iiiii Ijiiijioris, ibiccni,^
¿S8
INDEX MATElUARt'M
— Invalidus etíam errore juris adniixtus cum quadrage-
naria prsescriplíone , an praístet secui itatem , ibidem. —
an debeat necessarió ostendi ab iilo, qui est in possessione
regalium; et an si non ostendat, compfellalur ad reslitu-
iionem, n. 9 1. 9 lit. k part. 5. — requirifür in praescri-
bente , et an pelitio híereditatis detur contra litulo possi-
denlem, n. 1 1. 7 tit. 14 part. 6. — Et an error justus
Labeatur pro titulo, eíiam ad exclusionera petitionis hare-
ditatis, dicL n. 1. — Titulus pulalivus pro haerede, aa
habeatur pro non titulo, dict. n. 1 dict. leg. 7. — uni'ver-
salis an et quando obstet agenli pelilione haereditatis,
dict. n. 1.
ToRciiLAR pro uvis si sit in aliqua vinea, an illa simpli-
citer vendita in lali vendilione venial torcular, si de illo
tempere vendilionis niliil dictum fuit per contrahentes,
n. 3 1. 31 liL 5 part 5.
ToRMENTUM, vide infra in verbo Tortura et Tortus.
ToKNEAMENTOM unde dicatur , et an ibidem decedentes
debeant in loco sacro sepeliri, n . 1 1. 10 tit. 13 part. 1.
— Et an idera sit in illis , qui venerunt illüc causa videndi,
ibidem.
ToBQüERE, et si aliquis injusté fuit tortus per judicem,
per hoc potest eximi ab ejusjurisdictione, n. 1 1. 6 lit. 7
part. 3. — non debent quem judices de facili , sed praíce-
denlibus indiciis, n. 1 1. 5 tit. 13 part. 3. — Torqueri an
debeat servus anlequam testificet, el an debeat praecedere
aliqua praesumplio contra servum , scilicet , quód aliquid
scit, n. 5 1. 13 tit. 16 part. 3. — quando debeant testes,
ct in quibus casibus, etdeeorum fule, n. 41eg. 42 tit. IG
part. 4. — debet tabellio, si dicat se protocollumamisisse,
ut ventas eruíitur, nura. 1 1. 9 til. 19 part. 3. — possunt
concubina; pro erucnda veritate, quando adest coram eas
praesumplio, quod omnia, quae habent, sunt ex bonis
omasii , n. 1 in proaem. Ut. 4 part. 4. — an debeat custos
quando res, quas custotliebíit, non rcperiuntur , vel locus
custodia; reperitur fractus, n. 4 ). 25 tit. 8 part. 5. — an
posíitmutus, vel surdus, n. 7 1. 2 tit. 13 part. 5, — Tor-
quere debet judex criminosos consueto modo, non vero
110.VÍS tormenlis, n. 2 1. 1 lit. 29 parU 7. — Torqueri non
dobet aliquis nisi ad judiéis ordinarii mandatum, n- 3 el 2
leg. 1 tit. 29 part. 7. — Et an parti sit danda indiciorum
copia, et quando, dict. n. 2. — Torqueri non debet quis
ex processu informativo, dict. n. 2. — non debet minor,
11. 3 ibid. per illum text. — non debenl milites , et nobiies,
et quando sic, n. 4 dict. leg. 2 per text. ibid. — qua; per-
sona; possint, vel non, gloss. leg. 2 per text. ibid. lit. 30
part. 7. — an possitquis propter pra:cedcntem famam, et
qnando, n. 1 leg. 3 üt. 30 part. 7. — quibus praesentibus
debeat quis, vel non, n. 6 1. 3 per lext. ibid. tit. 30 part. 7.
— non debet ille , contra quem crimen est plené pvobatum,
ji. 8 1. 4 lit. 30 part. 7. — an debeat ille, qui in lormen-
tis confessus , postea persevera! in negando, et an ex sua
confessione oriatur semiplena probatio ; et quid si ei cri-
men per testes, vel aliter probetur, n. 8 1. 4 lit. 30 part. 7.
— pro quibus crimi.nibus del.eat aliquis , et an pro levibus,
el quid in causa civili, n. 10 dict. 1. 4- — ilerum an debeat
reos, qui legitime lorlus negabit, et quando, n. 11 dict.
leg. 4 per text. ibid. tit. 30 part. 7. — quis prius debeat,
quando plures sunt torquendi, n. 2 1. 5 per text. ibidem,
tit. 14 part. 7. — debet quisita, scilicet, ne moriatur,
■v'l debilitelur, n. 3 dict. leg. 5 per text. ibidem. — an et
íj-uaido dcbaat famulus, vel servus contra dominum, vel
dominara suam , et quando non, gloss. 1. 6 et 7 per Uxf,
ibid. lit. 30 part. 7. — an et quando possit testis , qui in
reddendo testimonio vacillat, et qualis ; et quid si judex
ilIum torqueri jubeat; el quando dicatur vacillare , et aiT
prius super indiciis sit disputandum , et jdura delioc ^idj
per n. 1 I. 8 per text. ibid. tit. 30 par!. 7. — debet testis,
qui non vult, dicere verithtem, cínn illam scist, dicl. n. \.
— qualiter debeat tcslís vacillaiis, num. 2 dict. 1. 8. — an
debeat senex, el quid si creditur morilurum, num. 2 1, &
tit. 31 part. 7.
Tortura Clericorum pro suis excessibus per quem íiVrí
debeat, an per cierícos, an per laicos, n. 10 in fin. leg. 56
tit. 5 part. 3. — non babel locum, ubi iiotoriü de crimine
constat, sed lanliim insubsidium, ul deficienlibus proba-
tionibus, n. 3 1. 20 lit. 9 part. 2. — Et an judices in isto
casu reum lorquenles, forte ne appellent , tamquam con-
fessi , benií vel malí; faciant, dict. n. 3 in medio. — E.t ad
torturan! non est procedendum, nisi praecedentibus legiti-
mis indiciis, n. 1 1. 5 lit. 13 part. 3. — Tortura facía prae-
cedentibusindiciis fácil con fessionem valere, secíis 6 contra,
n. 2 1. f) tit. 13 part. 3. — semper refrenanda est, quantum
esse potest, n. 4 in med. 1. 42 lit. 16 part. 3. — quaj testi
adbibetur qualis esse debeat , et an in dicto testis torti re-
quiratur perseverantia, ibid. — Et an condemnali ad tor-
turara appellare possint, num. 2 leg. 13 tit. 23 part. 3. — ,
Tortura, el an ex indiciis possit judex devenire ad tortu-'
rara, el ex quibus, num. 4 1. 26 tit. 1 part. 7. — Et an si .
accusatus de crimine babel malam famam, ex hoc per se,
vel cum alus indiciis ipse torqueri possit, n. 6 dict. 1. 26
per illum text. — Et ex quibus praesumplionibus possit de-
venire ad torturara , et quando, dict. n. 6 et 7 cum alus
ibid. dict. 1. 26 tit. 1 part. 7 — El quid si reus in tortura
negavil, an probaliones contra eum faclae elidantur, n. 8
dict. 1. 26. — Tortura debel infligí assassino, ulmandato-
rem ostendat, n. 2 leg. 3 til. 27 part. 7. — quid sit, et an
proprie dicatur poena, et quotuplex sit, n. 1 et 2 leg. 1 per
text. ibid. til. 30. part. 7. — Et an judex possit ad novum
torquendi modura ex causa devenire, dict. n. 2 dict. 1. 1.
— Et ex repelita tortura causatur dolor intolerabilis , ibid.
— Tortura esse potest mullis modis, nura. 3 1.1 per text.
ibid. lit. 30 part. 7 cura alus gloss. et legibusibid. — non
debet dari nisi ad judiéis ordinarii mandatum, num. 1 per
text, ibid. 1. 2 lit. 30 part. 7. — Et ad torluram devenirr
non debet, nisi praecedentibus indiciis, et praesumplionibus,
et qualibus, n. 1 el 2 dict. leg. 2. — Et an parti sit danda
indiciorum copia, el quando, ibid. — Et judex ad torturara
devenire non debet ex processu informativo , dict. num. 2
dict. 1. 2. — Tortura si detur non pra?cedenlibus legilimis
indiciis, an confessio ibidem facía va leal aliquid, iljidem.
— Et an super inferenda tortura judex sentenliam proferre
debeat, et ab ea possit appellari, ibid.— Tortura pra?ce-
dens sine indiciis an couíirmetur illis postea supervenien-
tibus, ibidem ad fin. — Et quae dicantur indicia sufiicientia
ad torluram, el quae dubitata, quae vero indubilata, dicf.
n. 2 in fin.— Tortura minoribus quatuordecim annorum
dari non debet , et qualis sit, n. 3 dict. I. 2 per lext. ibid.
tit. SO part. 7.— Et an nobiies possint torqueri, et quando,
n. 4 dict. I. 2 per text. ibid. lit. 30 part. 7. — Et an ipsi
possint isUul privilegium renuntiare, num. 1 1. 34 lit. 34
part. 7. —El qui alii torqueri possint, vel non, gloss. dict.
1. 2 per text. ibid. lit. 30 part. 7. — Et an el quando sola
fama de per se sufiiciat ad dandaní torturara , nura. 1 1. 3
SRPTEM PARTITARÜiW.
Í89
,),5;1. — Et quul in dicto iiiiius lestis, ibid. in n. 3. — Et
M\ ultra ¡ndi.io iil quis subjicia'ur tortuí» conciirrere de-
lual , í¡iii"id (|nis silinalse fama;, seu vilis, dict. n. 3. — Et
'.ui'' -dicalur ulilis persona in materia torturae, n, li dict.
I; o til. 30 parí. 7 per text. ibidem. — Tortura debelfieri
t'rajsciile jiidire ordinario, ñeque causam istam delegare
p.itcril, n. 5 Icg. 3 lit. 30 part* 7.— inferí injurian! , n. 6
ibidem. — quibus praesentibus dari debeat, vel non, dict.
num. tí per text. ibid. —Et qusejudex tortuní interrogare
debeat, cínn illum lorquel, el qualiter, n. 7 dict. 1. 3 per
Icxt. ibidem. — Et quantum lempas post torturaní tortus
quiescere debeat, ut confessionem raliticet, ii. 1 I. Zi per
text. ibid. lit. 30 part. 7. — Et quando dicatur quis perse-
verare in confessione factain tormentis, ibid. num. 3 et 4
per iiluin lext. — Et quid si postea appnreat contraiium
ejus, quod in torlura confessus fuit, ibid. num. G el 7 per
illum text. — Torlura non debet dari nisi in subsidium, et
5n defectu probationum , aliíis judex male fácil, n. 8 dict.
leg. 4 til. 30 part. 7. — Et an ex confessione facta in tor-
mentis oriatur semiplena probatio, ita ut p;)slea negans
iterum torqueri possit, vel non, dict. n. 8 dict. kg. 4. —
Tortura ex quibus iterum, atque iterum repeii possit, dict,
n. 8, etibid n. 9, 10, IJ etlA per illum text. ibid. — Et
quid si reus perseveret in negando, an si per lestes delic-
tum probetur, reus damnari debeat, ibid. — Toitura habet
locum in ómnibus criminibus, et quid in levibus, vel in
causa civili, n. 10 1. 4 til. 30 part. 7. — Torlura non debet
imponi pro finali poena delicli, n. 14 in princ. dict. leg. 4.
— Don debet alicui imponi pro finali posna delicli, dict.
num. 14 in principio. — Et qualiter puniatur judex qui
injusté aliquem ad torturara posult, sive illum occidat,
sivc non, dict. n. 14. — Et quid si judex juste jussit tor-
querc, excessit tamen modum in loiquendo, sive dolóse,
sive culpabililer, qunliler tune venial puniendus , dict.
num. 14 dict. 1. 4- — Et quid si judex servavit modum in
torquendo, sed tortus debililate naluiae sustinerenon po-
tuil, et mortuus fuit, an et quando tune judex teneatur, et
ptiniri poí-sil, dict. n. 14 in fln. — Et guando plures sunt
lorquendi, á quibus incipiendum sil, n. 2 per text. ibid.
1. 5 lit. 30 part. 1. — Tortura ita dari debet, ne recipiens
nioriatur, vel debilitetur, n. 3 dict. 1. 5 per text. ibid. —
servorum, ve! famulorum contra dóminos quando licita
sil, vel non, et an torqueatur servus mnrili conira uxoreni,
gloss. 1. 6 et 7 til. 30 part. 7. — est refreuanda, num. 1 in
med. leg. 8 til. 30 part, 7. — Et quando leslis varillans in
reddendo testimonio torqueri debeat, et perquem judicem,
et qualis debeat esse lesiis, ut torqueri possit, ibidem. —
Et an tune prius super indiciis sil dispulandum ; et plura
iu hoc vide per dict. n. 1 dict. 1, 8 per illum lext. ibidem
til. 30 part. 7. — El an testis qui scil verilalcm, si illam
nülit dicere, venial torquendus, ibid. — Tortura teslium
an habeal locum in causis civilibus, dict. num. 1 in fin. —
testium qualis esse debeat, n. 2 dict. 1. 8. — an senibus
danda sil, quando creditur quod ad priniam morirentur,
n. 3 dict. 1. 8 lit. 30 part. 7 per lext. ibid.
Tortus si negaverit in lurlura, an probationes contra
eum facía? clidanlur, vel non, n. 8 I. 26 til. 1 part. 7. —
non prsccedentibus indiciis legilimi?, an si rbidem confitca-
lur confessio, valeat n. 2 in mod. 1. 2 til. 30 part. 7. -r- Et
an condemnalusper sentenliam ad torturam appellare pos-
s", ilndnm. — Tortus babet simililudiuem cum -Icsle , et
([i!Íbi¡s príL'senlibus torqueri debeat aliquis, num. 6 leg. 3
lit. 30 part. 7. — qualiter á judicelnlciTogaü dehrat, cíitn
torquetur, n. 7 dict. I. 3 per lext. ibid. til. 30 part. 7.—
quantum lempus debeat quiescere post torturaní, ut con-
fessionem ralificet, n. 1 I. 4 lit. 30 part. 7. — quando in
confessione sua in tormentis facta perseverare videatur,
num. 3 et 4 dict. 1. 4 til. 30 part. 7. — poslqtiam confessus
fuit deüclum, et confessionem suam ratificavit, an sibi aü-
qua dilalio dari debeat, n. 5 dict. 1. 4 lit. 30 part. 7. — Et
quid si postea appareat contrarium ejus, quod in tormenlis
confessus fuit, n. 6 el 7 ibid. per illum lext. — Tortus si
perseveret in negando, et ejus delictum per lestes, vel ali-
ter plené probetur, an damnari debeat , n. 8 dict. 1. 4. —
Et quid si semel in judicio delictum confessus fuit, si pos-
lea perseveret in negando, an iterum torqueri possit, etan
ex sua confessione oriatur semiplena probatio, ibidem. —
Tortus semel atque iterum torqueri debet, et quando,
n. 11 dict. 1. 4 per text. ibid. lit. 80 part. 7. — si in tor-
mentis decedat, qualiter judex tenealur, si illum injuste
torqueri fecit, sive moriatur, sive non,n. 14 dict. 1. 4 per
text. ibid. tit. 30 part. 7. — Et quid si judex justé aliquem
torqueri jussit, excessit tamen modum in torquendo, sive
dolóse, sive culpabüiter, qualiter tune venial puniendus,
n. 14 supradict. 1. 4. — El quid si judex servavit modum
iu torquendo, sed tortus debililate nalurae suslinere non
potuit, et mortuus fuit, an et quando judex tenealur, et
punjri debeat, dict. n. 14 in fin. — El quando plures sunt
lorquendi, á quibus incipiendum sil, num. 2 1.5 per text.
ibid. lit. 30 part. 5. — Et Ud tortura dari debet, ne tortus re-
cipiens nioriatur, vel debilitetur,n. 3dict. I. 5lil. 30 parí. 7.
TitABEs si per alluvionein nobis accrescant , an nostrae
sint, et quid in alus reb'us, n. 2 1. 26 tit. 28 part. 3.
Traderf., et verbum daré idem significant, et in quo
diíToranl, n. 1 1. 13 til. Id part. 4.
Traokns rem in dubio videtur habuisse fidera de prelio,
num. 4 icg. 46 til- 28 part. 3. — idem instrumentum , vel
aliud de novo faclum et simile, an in hoc aliqua adsit dif-
ferenüa, n. 2 1. 8 til. 30 part. 3.
TnADiTio rei emptíE non fácil emptorem rei, nisi preliiim
fueiit ab eo solutum, n. 2 1. ,46 tit. 28 part. 3. — Et quid
si venditori fueril facía fides de pretio intra decem dies, si
tune non solvatur, an rem quam tradidil, vindicare possit,
n. 3 ibid. — Et an assignatio rerum emplarum babeatur
loen Iraditionis, n. 3 leg. 47 tit. 28 part. 3. — Tradiíio an
rcquiralur in donalione uxori ficta matrimonio constante,
ad hoc ul per matrimonium confirmetur, n. 1 1. 9 til. 30
part. 3. — clavium ad hoc ulper eam transferatur posses-
sio, an debeat fieri in conspectu domus, vel horrei, cujus
sunt claves, n. 1 1. 7 lit. 30 part. 3, et n. 2 leg. 66 tit. 18
part. 3. — Et debent tradi claves principales rei, et per
ipsum pos=;essorem , dict. n. 1 dict. I. 7. — Tradiíio cla-
vium quid operelur quando non fit in conspectu rei, dict.
num. 1 dict. 1. 7 lit. 30 part. 3. — Quod procedit quando
possessio eral vacua, ibid. — Tradiíio possessionis an indu-
calur in usufructu ex retentione proprietalis; et quid si
illam habens conslituat, se nomine alterius possidere, n. 1
1. 9 tit. 30 part. 1, — instrumenli quando operelur, ut et
videatur Inidita possessio rei, de qua ibi fuit mentio, n. 1
1. 5 tit. 30 part. 3. — Et quid si istud tale instrumentum
de volúntate donanlis iiicidatur, an per hoc videatur trans-
íala possessio in donantem , ibidem. — El an idem sil, sive
Iradanlur instrumenta rerum corporalium, vel incorpora-
liuní, (lid. t). i dict. leg. 8, — Et quid si ci non Iradalur
490
INDEX MATEUJAlitAl
inslrumcnluiii per quod el fu'.l ¡icqulsila res, sed alíud de
noM), ií)id. iii iium, 2. — Tiadilio licta prsDsumitur simu-
liilu, ubi est suspicio fraudis, num. 4. 1. 9 tit. 30 part. 3.
— aii sit necessaiia, ad hoc scilicet ul iii donalione causa
luortis doniiiiium Irausferarur, num. 3 1. 11 lit. l\ parí. 5.
— an requiratur ad hoc, ut peticulum reí emptte ad em-
plorem transeat, num. 8 I. 23 Ut. 6 part. 5. — an sit ne-
cessaria ad hoc, scilicel, ut dominium ¡n emptorem transeat,
dict. n. 8. — Kt quid si vendilor rem tradat eo pacto, ut
dominium ad emplorem i)on transeat, nisi pretium inle-
gralitcr solverit, et an tale pactum teneat , num. 1 1. 28
lit. 5 part. 5. — Et an ante rei Iraditionem vendilor il-
lam colere teneatur vel non , et quando sic , dict. num. 1
dict. I. 28. — Traditio an sitnecessaria ad hoc, ut domi-
nium rei legalae in legalarium transeat, num. 1 1. l\k lit. 5
part, 5. — clavium an liberet Lospilatorem , ut non te-
nealur ñeque delevjssima culpa, n. 12 1. 26 tit. 8 part. 5.
— si fíat ex contractu conditionali ante evenlum condi-
tionis, an ex hoc transeat dominium, et usucapiendi con-
dilio, num. 5 1. 12 tit. 11 part. 5. — instiumenti dona-
tionis vel emptionis nomine pignoris, quid optretur, n. 1
1. 14 lit. 13 part. 5.
Tkansactio an et quando locum habeatin bonis majo-
rise, n. 1 quaest. 45 1. 10 til. 26 part. 4. — El an idem
sil in rebus feudalibus, ibidem. — Transactio, et quid si
iñ transaclione adsit deceplio ultra diniidiam jusli pvetii,
an transactio viíielur, n. 4 in priiic. 1. 56 lit. 5 parf. 5. —
an possit intcrvenire super decimis siue Papa; licentia,
n. 5 in fin. 1. 2 lit. 6 parí. 5. — an sil coulraclus inno-
minalus , n. 1 1. 5 lit. 6 part. 5. — Et an dolus, vel ca-
.nimnia acloris litiganlis \iliel Iransactionem ipso jure,
n. 8 leg. 33 lit. 14 pai t. 5. — Tnit-.actio cum debitore
reo facía lenet,<l dtbet obseryari , ñeque sibidatum po-
terit per condicüüuem indebiti repeli, n, 1 1. 34 til. 14
part. 5. — an rescindatur, siin ea sil enormissima laesio,
el quando per 1. 2 C. de rescind. veiidit. vide n. 2 dict.
leg. 34. — Et quid in muliere, et rustico enormisssimé
líesoin transaclione, ibidem. — Et au per Iransactionem
purgetur dolus, num. 3 dict. 1. 34. — Transactio non
tenel nisi iiispectis, et visis verbis tes'amenli, n. 5 el 6
1. 1 tit. 2 part. 6. — El quid si hxres iransigat cum de-
bitoribus ha;reditariis non vi^o teslameuto, dict. num. 6
dict. I. 1 tit. 2 part. 6. — Et quid si Ir.ansactio fíat per
errorcm, ut quia verba testamenti non fuerunl ben6 re-
lata, SGU cognita, n. 7 ibid. — Transadlo inter accusa-
tiim de crimine , el ejus accusalorem facía, au valeat, et
üluní h na-m liberet, et quando, et qualiler, et an ex
lioc crimen fateri videatur, et puniri possit, el quando,
gioss. 1. 22 pcrtext. ibid. tit. 1 part. 7. — El quid si de
deliilo nondum accusalus fuit, .'■ed limeat acciisari , et
Iransigat, ibid. in num. 1 dict. 1. 2,2. — Et in quibus
ciin)ii;ibuslalis transactio locum habeal, el quando, ibid.
in n. 3, 4 el 5 cum sequent, — Transactio super vuSneri-
bus facía an exlendatur ad morlem, ibid. iu dict. nuui. 5
dict. 1. 22 lit. 1 part. 7. — Et an in tali transaclione om-
nium haereduní consensus requiratur, vel non, ibid. in
num. 6. — Transactio locnra nos habet posl rem judica-
Jam, ibid. in num. 10 per tcxt. ibid. — El an lalia transa-
olio prositaccusalo, quominus ab alio nunquam accusari
possit de tali delicio, ibid. in num. 11 quaest. 2. — Et an
idem sit dicendum in pacto gratuito ([uod in transactione,
ibid. in num. 5 et 7 e! iu n. 11. — Et au transaclioiú lo-
cos dt, quando quis accusmur de crimine adulterii, vel
rapli,ibid. in n, 12 et 13 per illum text. — Transactio
super crimine facía , an el quando infamel transigentem,
nu¡n. 4 et 6 cura alus ibid. 1. 5 til. 6 |)arl. 7, — Etquid
si dedil causa redimendi vexationeni, ibid. in num. 7. —
Transactio non habet locum super crimine adulterii, et
quare, num. i in prooem. til. 17 parí. 7. — si fíat reti-
neudo rem niajoria;, et dando alitiuid, an tale pretium
repeli debeat al> eo , qui succedere deljct in majoria, an
vero aliqíia exceplioue rensoveri possit , n. i quaest. 4&
1. 10 tit. 26 part. 4.
Tránsfuga si rcdeat, etdeccdat, non est eidanda sepul-
tura in loco sacro, n. 5 1. 38 lit. 9 part. 1. — Et idem est
in portanlibus arma inimicis, vel aiiler eos adjuvando,
ibid. in num. 2 cum alus. — Transfuga eo ipso est ex-
commuiíicatus majori excommunicalione, quem solus
Papa absolvit, ibid. in num. 3 et 5. — quis dicatur, n. 2
leg. 9 tit. 29 part. 2. — Etan sit ille qui propter lucrum,
el non animo prodendi patriara ad hostes transit, num, 2
1. 13 tit. 25 part. 4, — Tránsfuga commillit prodilionem,
et eámdeni couimitlunt vassaili illum sequentes, num. 1
per text. ibid. 1. 13 tit, 25 part. 4> — si cíim se defenderei;
ob aliquo occidatur, an occidens puniatur ut homicida,
num. 8 leg. 3 per text. ibid. til. 8 part. 7.
Translatio quae fit de una re ad aliam, an tune statuta
rei Iranslatae durent, num. 3 1. 27 tit. 7 part. i. — cnr-
poris morlui de una ecclesia ad aliam sine licentia Epi-
scopi fieri non debet, num. 3 1. 11 lit. 13 part. 1.
Transgressor juramenti an dicatur ille qui fácil contra
juramentum suum, quando ex conventione ad illud ju-
randum non tenebatur , licét illud jurasset, num. 3 I. 4
tit. 26 part. 4«
Transeúntes an per ofllcialem de nocteperscrutari pos-
sint, si quaerat utr-um secum aíTeraat arma prohibita, et
quid si resistant huic scrutinio, n. 4 1. 17 lit 9 part. 6.
Transiré de uno monasterio ad aliud non licet, elsi ibi
sUstrictior regula, si illa actu non servetur, n. 3 in priiic.
leg. 9 tit. 7 part. 1. — aliquando licet ad Religionem
laxiorem , si ibi regula servatur , el in primo monasterio
non, per dict. num. 3 post princip. — an liceat ómnibus
per viara publicara, et hoc possit a Rege impedií i ex ea
causa , n. 3 1. 7 tit. 29 part. 3.
Transmitiere potest perpetuó haereditatem suis haeredi-
bus fdius vel alius desceudens íi teslatore , et quid in ex-
traneo, num, 7, 8, 9 et 10 leg. 2 tit. 6 part. 6.
Transmltatio sedis Episcopalis sine licentia Papae fieri
non debet, n, 1 1. 7 tit. 10 part. 1.
Transversales , vide de hoc in verbo Consanguinei,
Trebellianica, vide de hoc in verbo Quarta Trebel-
lianica.
Treuga inter aliquos facta, et júrala, licét unus eara
frangat , aller contra eam venire non debel ; et quid si
treuga frangatur vulnerando unus allerum , num. 6 el 7
1. 28 tit. 11 part. 3. — Et quid si unus ex illis, qui treu-
gam fecerunt, offendatur ab extraneo , alio, cum quo
facta fuit treuga, praesente, et quid si filius, fraler, aut
uxor offendatur, ibidem. — quid sit, num. 1 1. 38 per
text. ibid. tit. 48 part. 3. — etan témpora Ireugae, vel
pacis liceat deferre victualia Sarracenis , n. 3 1. 22 tit. 5
part. 5. — et an facta treuga inter bellatores stipendium
promissum pro equis debealur, n. 1 1. 1 til, 12 part. 7.
— et securitas iu quo diffcranl inter se, n. 2 dict. 1. i
SEPTEM PARTITAUUM.
491
por tpxt. ibidem. -r- qnare sic oppellctur, n. 3, 5 cl 6
áxc-X. 1. 1 per text. ibitlem. — Et an finita treugu sivealiqua
nova dididalione unusalium aggredi possil, dicl. n. 1 1. 2
lit. 12 part. 7. — Treuga quoluplex sit, et quae personse
iii eo includanlur; et pliiia in hoc vide per gloss. dict.
lcg. 2. — quibus verbis poni pofsit, et debeat, n. 6 dict.
1. 2 per lext. ibidem, lit. 12 parl. 7. — Et an ciim fit
trcuga, necessarió debeat intervenire scriplura, n. 7 ibid.
per illum lexl. iii dict. leg. 2. — Et de prEiia fraiigentis
trcugam uliqiiem occidcndo, vel percutiendo, vel qni ad
boc aliquem adjuverit, n. 3 1. 3 per tirxt. ibidem, lit. 12
parl. 7. — Et quid si cuni causa aliquis frangil Ireugam,
ulquia adversarius primo rupit, dicl. n. 6 ad fin.
TitES MiLLE passus faciunt unaui leucam, et quid de
jure noviori, n. 10 1. 3 tit. 16 parU 2.
TniBuTA solvere non debeiit clerici, num. A !• 51 tit. 6
part. 1. — Tributuni an solví debeat si ecclesia in loco
tributario sit construcla, n. 4 ad fin I. 1 tit. 15 part. 1. —
marzadga quale sit, el qua ratione sic appclletur, num. 1
1. 23 til. 18 part 3. — Et an exactori Iribulorum, si
lioc sibi mandatuin fuisse oslendatur, debeat sibi tradi
liber tribntorum , n. 5 tt 6 dict. 1. 23. — Tributa impo-
gita per Principem onines subiré tenentuí , num. 6 1. 11
üL 28 part. 3. — el redditus regales an aliquo tempore
praescribi possint, el an rcbus sacris aequiparentur, n. 4
leg. 6 tit. 29 part. o. — Et an in hoc aliquid adversetur
contiaria consuetiido, laní in futuris, quiím in praeteritis,
dict. n. 4. — Tributa possideniur a Rege, licft alias pro
to illa colligat, ñeque debitor tribuli poterit unquam
pr.escribere, ibid. in n. 6 dict. 1. 6. — an debeantur ab
u-ufructuario rei persolvi, n. 5 per text. ibid. 1. 22 lit. 31
jiait. 3. — et supirindicta, quae civcs loci deserti prestare
solebant, i quibus in po-.terun] solví debeant, n. 4 in fin.
1. 2») tit. 31 part. 3. — Tributum si solvalur ab illo, quí
i hid solvere non tenetur, an ex hoc privilegio suo visus
sil renuntiore, n. 2 1. 6 lit. 10 part. 4. — Tribuía inde-
Lita si a vassallis et subdílis solvanlur, illa per metum
cxturla esse credunluí', n. 2 1. 6 tit. 25 part., 4. — quse,
el qualia a dominis lerrarum vassallis imponi possint, et
quando, et ex quibus caus-is, et qiiando in hoc dominí
juventur consueludine vel praescriplione immemoriali, et
qualis isla esse debeat, et quae sint necessaría ad ipsius
xaliditatcni, n. 2 1. 6 til. 25 part. l\. — Tribuí um, et an
si non folvalur tributum, exactores ipsius possint venderé
pussessioncs non solventium, et quid hodie ; et an ísli te-
manlur legem municipulera et consuetudinem loci ser-
xare, quando comniissio fuit eis generaliter data, n. 2
1. 52 tit. 5 part. 5. — Et conlractus faclus in fraudem
tribulorum , quicumque sil, non vaiot, num. 1 I. 56 per
text. ibid. tit. 5 part. 6. — Tiibulum si debealurex aliquo
praidio, si vendens íilud praedium emptorem non aduio-
nueril de tributo , an teneat vendilio, num. 31. 63 lit. 5
part. 5. — Et quid si venditor sil ignoraiis, an et quando
ignorantia ilii prosit, dict. n. 3. — Tributa portoria quae
dicentur, n. 2 1. 5 tit. 7 part. 5. — Tributum quod dici-
tur almoxarif.idgo quale sit, et quae Icgfs de illo men-
lioneni faciuiil , ihid. ¡n n. 4. — qui solvere non tenetur
de robus adduclis sui et suorum causa, et an el quando
in hoc slulur ipsorum juramento, et in qua quanlitale
pedagia solvere debeant, si res aliquas vendanl; et quid
si sui el suorum causa aliquid adduxerit et eo usus fuit ,
6i ))osU'a muíalo jiroposito xcndidcrit, an ad solulionem
Iributi tenealnr, n. 4, 6 et 8 dict. I. 5 tit. 7 part. 5. —
Et an tributum debeatur de bis , quae adducuntur pro
domo facienda, vel reficienda, ibidem in n. 9. — Tribu-
tum ex quibus rebus non debeat solví, Jicfet ab aliquibus
asportentur, gloss. dict. 1. 5 tit. 7 part. 5. — Et quid si
mercatores íi certo et sólito itinere dev'arent, ut evilarent
solvere tributa consueta, ibid. in num. 13. — Tributa
portoria si ¡x niercatoribus non solvantur, an omnes res
sua; confiscentur, et quando sic, n. 1 I. 6 tit. 7 part. 5. —
Et an sic occultantes perdant res suas ipso jure, vel post
seutentiam, ibidem ín n. 5. dict. 1. 5. — Et si ista tributa
uon solvantur, an si postea res pereat, teneatur dominus
reí acsiiinalionem daré, ibidem n. 8. — Tributa de novo
imponi quot modis dicatur, n. 1 I. 9 liU 7 part. 5. — Tri-
butum k solo Rege constituí pntest, vel de ejus mandato,
ibid. in n. 2. — Tiíbuta de novo instituí non debent sine
máxima causa, et an peccentaliler imponentes, n. 6 dict.
1. 9. — Tributara sí ab exaclore ipsius exigatur sine in-
vestigatione causae , sed tanlüm quia est impositum, aii
peccet, dict. n. 6. — Et an quando impetratur rescri-
ptum Principis ad ímponendum vecligal de novo in aliqua
ci vítale, debeat sibi fierí mentio de alus vecligalibus, qui-
bus civitas est onerata sub poena subreptionis, ibidem ín
n. 7 dict. 1. 9 tit. 7 part. 5. — Et an consuetndo ímmemo-
ríalis aequípolleat privilegio in imponendis vecligalibus de
novo ín aliquo loco, dict. n. 7. — Tributum est nomen
genérale, et quare sic dicatur, et an idcm sit quod cen-
sus, n. 2 1. 25 tit. 13 part. 5. — Tributa si ab aliquo col-
ligí debeant, an sint omnia bona su a Regí propler hoc
obligata, vel praedium tribularium tantíim, qualilercum-
que tributum Regí debeatur, dicl. n. 2 cum alus ibid.
dict. 1. 25 tit. 13 part. 5. — Et an fiscus propler tribuía
praeferatur cuícumque credilori , dict. n. 2 in fin. — Tri-
butum quod dicatur, et hodie in majori quantitale extor-
quetur, n. 2 1. 7 per lext. ibid. tit. 33 pnrt. 7.
Tribütariüs an omnia bona sua, vel pra?dium tribula-
rium tanlüm obligel Regí pro suo tributo, num. 2 1. 25
tit. 13 part. 5.
TniENNiuM quod datur judicibus arbitris ad cognoscen-
dnm de causa, i quo tempore incipiat currere, n. 5 1. 27
tit. 4 part. 3. — quod datur dicenti marilum esse frigidse
nalurae, non datur quando mulier aliíis per certam proba-
tionem viri frigiditalem ostendit, n. 4 1. 6 tit. 8 part. 4.
Trina cílalío rcquirilur ad piivalionem Cleríci propler
deliclum, seu aliquid niale gestum, nec una peremptoria
sufficiet, et quando, n. 2 1. 49 lit. 6 part. 1, et n. 6 1. 3
til. 9 part. 1.
Tristitia multos occidit, ñeque est ulililasin ea, et
onte tempus senectutem adducit, inipcdilque rationis bo-
num, n. i 1. 11 lit. 5 part. 2, et n, 2 1. 1 lit. 25 part. 2.
Tritjcum corruptum cum incorrupto an et quando li-
ceat commiscere, n. 2 1. 1 tit. 7 parl. 5. — Et de hoc
vide supra in verbo Frumentum.
Turba unde dicatur, el quse requirantur simul esse,
ut turba dici possit, n. 3 1. 2 tit. 10 part. 7.
Turpis persona qua; dicatur, et an illa í> fratre instituía
haerede, ejus frater posfit lestamenlum rumpere, gloss.
1. 12 per lexl. ibid. tit. 7 parl, 6.
TuRPiTUDO versatur iii reprehéndeme alíqucm , si ipse
reprehcndeiis magis posset reprehendí , num. final. 1. 58
til. 5 parl. 1. — sive sit ex paite aliquid dantis, sive <'X
parle rccipicntis, an sicdalum, el illa mediaule repeli
4^ ■
BOS|Sit, mjm. ,1 I. 4? p^r text. iliid. lit. 14 part. 5. — Et
qijiut si datum , vel solulum sit ob tnrpem causam de prse-
ieiito, ibid. in n. 2. — Turpitudo si adsit in promissione,
¿Vea non obstante, qiiis sic promissum solverU, an repe-
leré possit, et an per talem solulionem purgetur vis, do-
íiis, vel metus prsecedens, n. 1 et 2 1. 49 lit 14 part. 5.
■-- Elan mulieri'honesta; , vel raeretrici datum obturpem
causara repetí possit, sive ipsa promissum adimpleat, sive
rWn; et quam partem fiscus in tulibus liabere possit, et
qu«ndo, n. 3 et 4 1. 53 per text. ibid. tit, 14 part, 5. —
Élan tune mulier teneatur ad restitntionem saliim in foro
ánima;, et an de tali tes'ari possit, ibid. — Turpitudo an
Bit ex parte aliquid dantis aücui, ne crimen ipsius dete-
gat, et an ab eo ita reccptum rcpeti i)ossit, n. 1, 2 et 3
1. 54 per text. ibid. lit. 24 part. 5. — quando adest tam
ex par!e danlis, qníiiii rccipieulis, tuno sic datum appli-
catnr íisco , alias vero non, n. 5 ibid.
Turkis ecclesiaj polest íi laicis fortificari , et incastelbri
p-o suslentatione loci contra infideles, num. 2 1. 8 lit. 10
part. 1, et n. 1 1. 20 til. 32 part. 3. — ecclcsiaí, vel ejus
domus an possit capi pro defcnsione reipublicae, num. 2
1. 13 tit; 31 part. 3, et dict. n. Idict. 1. 20. — si prohibea-
tur alienari á testjlore sineexpressionecausae,an talispro-
hibitio valeat, vel non, n. 2 1. 44 tit. 5 part. 5. — Etqnando
causa habealnr pro expressa, quando vero non, ibidem.
Tétela Regís minoris dural usque ad vigesimum an-
num, et an minus durare possit, n. 3 1. 3 tit. 15 parí. 2,
— an fmiatur per contraclura matriraonii, num. 4 'eg. 3
tit. 15 part. 2. — ulrum valeat, si non praícedat obligatio
expressa bonorum liitoris, n. 2 leg. 94 tit. 18 part. 3. —
Tutelara íilii si non petierit mater iutrá quatuor menses, an
postea ei via pra;cludatur, num. 2 1. 95 tit. 18 part. 3. —
filii utrum amillat mater, si sponsalia tantíim contraxit,
n. 1 in procera, tit. 1 part. l\. — Et an subjiciatur ¡loenis
autlient. eisdem, C. de secund. mtpliis , ibid. — Tulclam
•filiorum amittit mulier, qua; in corpore suo peccav t,
n. 6 1. 3 tit. 1 part. 4. — Tutela si detur in testameiilo,
quod postea rurapitur ex aliqua causa, an dallo teneat
saltim per legem Ordinamenti, n. 3 1. 2 t:t. 7 purt. 6. —
Et an filiis adoplivis compelal legitima tutela, n. 2 I. 2
tit. 16 part. 6. — Tutela an docernatur uui lanlüm,
fjuando plures nonsunt tutores legilimi , dict. num. 2. —
Et nulla cura est legitima, nisi furiosi , licil in tutela sic,
ibid. — Tutela minorum quibns duri non debcal, gloss.
I. 4 et 5 per text. ibid. tit. IG part. 6. — an el quando
ad matrera pertineal, el quando illam amillet, n. 7 cura
seq. dict. 1. 4, ct num. 1 cum seq. 1. 5 tit. 16 part. 6. —
Et an exclusa raatre íi tutela propler secundas nuptias,
locus sit tutori dativo , vel legitimo , nura. 3 dict. 1. 5. —
Tutela an deheat dari alicui per judicern, quara raaler
petierit, dict. n. 3 ad fin. — dari polest per judicern uni
ex tutoribus per testalorem filio datis, et quando, et plu-
ra in boc vide per gloss. 1. 11 per text. ibid. tit. 16 part. 6.
— Et an raater, vel consanguineus, qui rainori non pe-
lunttutorem, non solüm perdant successioneni ipsius,
sed eliam ipsius tulclam, ñeque illam babere posbint,
II. 5 in fin. 1. 12 lit. 16 part. 6. — Tutela íinitur puber-
tale, vel morte minoris, et an pro geslis per tutorem fi-
ní la piibertale ejus fidejussor tenealur, n. 14 dict. 1. 12
per text. ibid. til. 16 part. 6. — El promissum ad tempus
quando finirelur tutela, babel locura, etiamsi finiatur
raortp minoiis, dict. n. 54 in ün. — El quis ad (uinoris
INDEX MATER lAIlUM
tutelara admlttatur, vel non, gloss. leg. 14 per text. ibid.
tit. 16 part. 6. — Tutela quando finialur, g'oss. leg. 21
per text. ibid. tit. 16 part. 6. — Regis an finiatur puber-
tate, n. 1 in fin. dict. 1. 21 tit. 16 part. 6. — Et quando
qiiis possit se excusare k tutela , gloss. 1. 2 por lext. ibid.
tit. 17 part. 6. — Et an á tutela repellantur indigni, et
infames, num. 8 1. 7 per text. illura ibid. tit. 6 part. 7.
TuRTUR est avis púdica, et de ejus natura, n. 2 1. 38
tit. 5 part. 1. ■'
Tutor , Auctoratur.
Testamentarias. Quis , et k quibus de-
Dalivus. tur.
Legitimus. Jurat, vel juratur cou-
Emens, vendens, vel alie- tra eura.
nans. Agit, accusat, vel con-
Suspectus. venitur.
Obligat, hypothecat, vel Excusatur.
pigneral.
TuTOH qui sibi aliquid retinetin bonis minoris, dicitur
prspdo, nura. 4 I. 4 tit. 29 part. 2. — an debeat praestare
fidejussorera , n. 6 ad fin. 1. 3 tit. 15 part. 2. — an in die
feríala possit in judicío aliquid allegare, síve ante, sive
posl lulelae susceptionera , num. 3 1. 35 lit. 2 part. 3. — ^
Tutores, et sirailes habent liberara bonorum administra-
lionem, -n. 8 in fin. 1. 19 tit. 3 part. 3. — tenentur ad
juramenta quse non respiciunt voluntatem solara, sed
crodulilateni, seu reí veritatera, n. 9 I. 5 til. 11 part. 3.
— non reddentes rationem puniuntur ut falsarií, et con-
tra eos juratur in litem, n. 1 1. 6 tit.'ll part. 3. — Tutor
licét u principio fecerit inventarium, si omnia bona mi-
noris non scripsit, juratur contra eura in litem, n. 3 1. 6
tit. 11 part. 3. — Et propler culpara tu loris juratur con-
tra eum in litera , n. 5 leg. 6 tit. 11 part. 3. — Et an ísto
casu jurelur secundara inleresse singulare, et affectíonis,
ibid. ¡n n. 6. — El an jurelur contra ejus beeredes, ibid.
in nura. 8 dict. 1. 6. — Tutor an possit in judicio faceré
confessionera super re minoris, num. 1 Tn fin. 1. 1 tit. 13
parí. 3. — qualíter pretium reí veiidita; minoris recípere
debeat, qui ejus confessioni super recepto non creditur,
num. 5 1. 60 tit. 18 part. 3. — sub qua forma conslituat
procuratorem , ut in judicio res minoris petat, n. 1 cum
sequent. leg. 96 tit. 18 part. 3. — El an in hac cou'.titu-
tione procuraíoris causa intervenire debeat, saltim gene-
ralis, ibid. num. 2 dict. leg. 96. — Et an illum ad nnum
aclum tantíira consliluere possit, vel ad ea quse sunt vo-
lunlaríae jurisdictionis, ibid. in n. 3. — Tutor qualiler
faceré debeat inventariura in rebus minoris, nura. 1 et 2
1. 99 tit. 18 part. 3. — Et an debeat res inventas aeslimare,
et qualiter illae describí debeant in inventario, n. 3 1. 99
tit. 18 part. 3. — Tutor an debeat poneré in inventario
quod debetur pupilio, si de eo non adsit iiistruraentum,
dict. n. 3. — Etan poneré debeat res, quae suae non sunt,
ibidem. — Tutor faciens inventarium , si nihil est in bo-
nis, quid facíet, dict. n. 3. — h minore libéralos an ite-
rura rationes reddere debeat, si prímae suíficienler reddilae
non sunt, n. 2 1. 102 til. 18 part. 3. — Et quid si ü mi-
nore dolus tuloris fuerít remissus, an lalis remissio doli
aliquid operetur, n. 3 dict. 1. 102. — Tutor si in instru-
mento plura bona apposuít, quaj non erant in bonis mi-
noris eliam cura proleslalione, scilicet, quod si qua ap-
posuil non ponenda , vult haberi pro non appositis, an ad
solutíonem omníum iüarura rerum tenealur, licijt itá
SEPTEM partí TARUM.
Í9S'
fuissetin veritate, n.l I. 120 lit. 18 part. 3. — Etan islud
soliim habent locum in rebus mobilibus tanluni, ibidcni
iu n. 2. — Tiilor ponens in invtntaiio reruin miiioiis letn
siiani, illum sibi clonaie videtur, dict. n. 2 in (in. — an
possit minori siio nio\cre qufeslionetn slalus, ibid. — si
velit probare rem non fiiisse miiioris, licet sit in inventa-
rio rcrum suarum apposita, an a I lioc adniiltutur, n. 3
1. 120 tit. 18 part. 3. — Et an allegalio erioiis aliquid ei
prosit, ibideni. — Et an istud sit speciale, ibid. — Tulor
iin possit audiii contra invenlaiiuni ii se fycluni, dict.
n. 3. — Tutor elianisi ad eiii:i res revertalur, aliquando
propter lioc res non desinit esse furtiva, u. 2 1. h tit. 29
past. 3. — • vel siiuilis aii po.sil tradere posscssioni'in per
aclus fictos, num. 4 1. C lil. 30 parl. 3. — si conlraxit
;-]!onsalia pro minore absenté, an leqiiiíatur minoris ex-
piiss- sconsensus, et ratificatio, n. 2 1. 10 lil. 1 part. 4. —
necessario consentiré debet, qiiando niinor vult donalio-
nera propler nuptias faceré rcruní immobilium, vel ea-
nuü rcruin si velit arrhas daré, nuni. 4 pust med. Icg. 1
tit. 11 part. 4. — si pecunianí ab aliquo receperit, ideo
ut puellam, quam sub se babel , cum aliquo in maliinao-
nio coliocet, au iliud ipsa puelia repeleré possit, num. 7
].9 til. 11 part. 4> — Tutor an possit dolem niinori diire
sine judiéis consensu de rebus iniínoLiiJbus ipsius minoris,
ii.ll. 14 per test. ibid. lit. 11 part. 4. — Et an idem sit
dicendum in rebus mobilibus, quoi servando servari pos-
sunt, vel in pecunia, ibidem in n. 2. — Tutor an possit
adoptare sive arrogare minorem , queni sub sua poteslate
babel, n, 1 per text. ibid. 1. 6 tit. 1(5 parl. 4. — quód delur
filiis patroni , illud libertus faceré poU si , et lenetur etiam
suis sumptibus, n. 13 1. 8 tit. 22 part. 4- — si sil niinus
le¿itinié constitutus , an sulFiciat lunc decrelum judiéis
cum tali minus legitimo tutore, n. 10 1. 4 lit. 5 part. 5.
— in quibuscumque contraclibus ultra mutuum debet
probare pecuniam esse versam in utililatem minoris
n. 4 1. 8 tit. 13 part. 5. — si cum pupillo expensas fecerit,
an pro eisbona pupiilí siiit ei tacile oblígala, et an possit
bona pupilli retiñere quousque illud sibi solvatur, n. 4
in fin. leg. 23 tit. 13 part. 5. — si finita tutela illexerit
blandiliis suum minorem, an ita factum teneat , num. 6
1. 27 tit. 1 part. 6. — pupilli si blando sermone altraxerit
testantem , utsibi, non pupillo, aliquid reliuquat, ansie
reliclum consequatur, ibidem. — si se gerat pro baerede,
an haereditatem adire priesumalur, num. 5 in fin. 1. 11
tit. 6 part. 6. — et curator dicunlur domini minorum, et
rerum eorum ; quod non est, ciim minorem spolianl,
num. 6 1. 1 tit. 16 part. 6, et n. 2 1. 5 tiL 14 parL 7. —
k maire filio suo dalus, an et quando per judicem confir-
man debeat, et an precedente inquisitione, vel non, n. 2,
3 el 4 1. 6 lit. IG part 6. — Et an cíim tulor íi malreda-
lur, requiratur sallim dalio ipsius, dict. n. 2 in fin. dict.
1. 6. — Et an tutor confirmalus íi judice praferalur Jegi-
limo , vel admiltat lulorem dalivum secum, num. 4 dict.
i. 6. — Tutor an possit filio sub conditíone reliiiqui, et
quid in tutore dativo, num. 4 L 8 per text. ibid. tit. 16
part. 6. — Tutores plures h testalore dati si adinvicem se
impediant, an judex possit uni, et eidem administratio-
nem daré, gloss. 1. 11 per texf. ibid. til. 16 parl. 6. —
Tutor per quem judicem minori dari debeat, et pUira in
hoc vide per n. 2 1. 12 per text. ibid. til. 16 part. 6. —
■si sit á judice datus sine inquisitione, an dallo teneat,
o. 3 1. 12, etn. 5 leg. 9 tit. 16 part. 6, — i judice dalus
debet esse dives, n. 5 1. 9, et n. S I. 12 til. 16 part. 6
— si non petatur per matrem , vel per consanguíneos mi-
noris, qualiler puniatur, n. 4 et 5 dict. 1. 12. — inlra
quantum lempus per matrem , vel per consanguíneos peli
debeal , ut in pocnam non ircidant , dict. n. 4 in princip,
— h matre, vel consanguíneo, an peli possil per procura-
to rein , et ciijus sum|)libus, dicl. n. 4 post. princ. — Et
an nialer, vel alii teneantur stanle tutore testamentario,
vel legiliiiio, ibidem. — Tutor debet piiniri, sí inventa-
riuní non fecerit, dict. num. 4 el n. 7 1. 9 ibidem. — Et
quando tales non pélenles lutorcm cxcusenlur á poena,
ibid. in n. 5 dict. 1. 12. — Tulor si pi r mnlrem Iranseun-
lem ad secunda vota filiis jieliius non «-it, ((ualiier ipsa
puniatur, dicl, n. 5 dict. 1. 12 in fin. — quando per ju-
dicem ad petitionem cujuslibet de populo, vel neniine pé-
tenle dari possit, n. 7 dict. 1. 12 lit. 16 part. 6. — Tuto-
res a quibus judi'ibus dari debcant, n. 9, 10, 11 , 12 et
13 dict. Icg. 12. — in quo loco peli debeanl, et possint,
i!)id. in num. 11 el 12. — El finilur oflicium tutoris adve-
niente pubertale, ibidem in n. 14. — Tulor finita tutela
teuetur admoneie minorem, ut petat curatorem , dict,
n. 14. — qui sponle post puberlatem aliqua gessit, aa
pro illis fidejiis.sor ipsius tencatur, ibidem. — et curator
invenlarium faceré teiienlur, et qualiter, et quibus ser-
valiá, et de quibus rebus, et quando, et an cum judiéis
auctoritate, et an anleaquam facial administratio sibi con-
cedenda sit, n. 1, 2 et 3 1. 1.5 tit. 16 part. 6. — si nolue-
rit faceré invenlarium, qualiler puniatur, dict. n. 2, 6 et
7 per text. ibid. — Et quie in tali inventario poni possint,
et debeant, ibid. n. 4 el 5. — Tutor qui bona fide opus
fecit, vel perfecil, an excusetur , ct expensas ibidem fac-
ías repetut, ibid. in n. 9. — an teneatur servare frumen-
lum , vel vinum minoris sui in lempus carestía; , dict. n. 9
dict. 1. 15. — Et an teneatur mitlere in alium locum, ut
carius vendatur, ibidem. — Tutor in rationibus suis le-
netur poneré lempus vendilionis, alias in ejuspraejudicium
praesumitur venditum tempore cariori , ibid. — an debeat
minori pecuniam daré ad licitum qusestum, ibid. — debet
faceré ne minor incidat in poenara contractus, ibid. — an
teneatur de fruclibus percipiendis, et ita contra eum libel-
lus formari possit , ibid. — El an imputetur tutori damimm
dalum in re pignerala, ibid. in fin. — Tutor debet instruere,
ct docere minorem, eteum alimentare, gloss. 1. 16 tit. 16
part. 6. — Tutores si plures sint, qualiler unus, vel omnes
admittanturinjudicio ut minorem defendant, n. 2et3l. 17
per text, ibid. tit. 16 parl. 6. — Tutor si non fuerituíiliter
aucloratus tenelín-, el fucta per minorem sine ejus auctori-
tate non valent, n. 5 1. 17 tit. 16 parl. 6. — Et an cüm mi-
nor respondet de veritale, exigalurlulorisauttoiitas, dict.
n.5. — Et an debeat isla auctorilnsinter\eiiiro, quando per
credilores minorum res minorum vcnduntur, ibid. in fin.
• — Tutor an et quando teneatur dol;ue sororem pupilli sui;
el plura de hoc vide per n. 3 1. IS per texl. ibidem, tit. 16
part. 6. — ubi pupillum educare debeat, gloss. 1. 19 per
lexl, ibidem, til. 16 part. 6. — qua; pupillo daré teneatur
ad alimenta ipsius, et an si redditus non sufliciant ad ali-
menta, possil ipse manus extendere ad proprielatem, gloss.
1. 20 per text. ibid. tit. 16 parl. 6. — si de suo aliquid con-
sumpsit pro alimentando minoie, an sibi soivi debeat, n. 4
ibidem per illum text. — quando desinat esse tutor, gloss.
Irg. 21 per text. ibidem, lil. 16 part. 6 juncia ibid. 1. 12,
— raiioncm reddere lenelur , alias punilii. , i.uin. 5
494
INDEX MATERiAUUM
dicU I. 21 pí r lext. ibidein. — Et bona fidejussorum et
bíErcdura luloris sunt tacité obügata ipsi luinori, ii. 8 dict.
leg. 21 per textumibid. — Tulorii aucloravit faclum ini-
noris , an miiior si Isesus sit, possit in integrum restilui,
n. 2 1. 2 tit. 19 parL 6. — Et an cúm minor sé reslituit
contra tutorera, sint tutori cedendae actioneset ei compe-
lal beneficium restitutionis, dict. n. 2 dict. 1. 2. — Tutor
qualíter, et quando aliquem possit nomine sui minoris ac-
cusare, n. 2 et 3 1. 6 per text. ibid. tit. 1 part. 7. — Et si
in absentia tutoris á judice procurator minori dalus sit le-
gitimé, ad quid datio teneat, num. 2 in fin. leg. 6 tit. 1
part. 7. — Tutor potest per vim stuprantem pueilam siiam
occidere, n. 1 1. 3 tit. 8 part. 7. — qui rem pupilli dolóse
sublraxit, an actione furti conveniri possit, n. 1 1. 5 per
textum ibídem, tit. 14 part. 7. — si in domo sui minoris
servum fugitivum alicujus occultavit, qualiter puniatur,
u. 2 1. 26 per text. ibid. tit. 14 part. 7. — contralieiulo
matrimonium cum ejus minore commiltitadulterlum, n. 1
1. 6 per text. ibidem , tit. 17 pai t. 7.
Tutor TESTAMENTAKiusexcludit matrem i tutela fi'ii sui,
n. 3 ). 95 tit. 18 part, 3. — ddlus in testamento, an iu co-
dicillis vetari possit, n. 2 I. 104 til. 18 part. 3. — an pos-
sit daii in codicillis, n, 1 1. 2 tit. 16 part. 6. — Et quid si
sit spes tutoris tcslamenlarii, an pervcniatur ad legilimum
vel dativum , dictuní n. 1 dict, 1. 2, — Tutor Icgiiinius si
designetur in testamento , au per hoc efficiatur tutor tosta-
mentarius, et desinat esse legitimus, n, 2 1, 2 tit, 16
part. 6. — Et dalio tutoris dativinulla est ubi judici nar-
ratum non fuit , quomodo alii proximiores cessabant in
petendo, cum essent ciliiti, ilúd, in n. 3, — El an in tu-
tore testamentario requiratur decretum judiéis, n. 1 I. 3
tit. 16 part. 6. — Tutor ái matre, vel consanguíneo, an
peti possit per procura torera, et cujus sumptibus, num. l\
post med, leg, 12 tit, 16 part, 6, — Et an mater, vel
alii teneantur stanle tutore testamenlaiio, vel legitimo,
ibiflem.
Tutor dativüs, et quid si sit spes tutoris testamenlarii,
an perveniatur ad dativum, vel legilimum, num. 1 leg. 1
tit, 16 part, 6, — si desit esse an perveniatur ad legiti-
roum, et é contra , num. 2 1.2 tit. 16 part. 6. — Et an fi-
liis adoptivis competat legitima tutela, ibidem. — Et an
habenti tutorem legilimum possit dari dativus, ibid. —
Tutor dativus, vel legitimus quis in tutela prajferalur,
quando mater exclusa fuit propter secundas nuptias, n. 3
1. 5 tit. 16 part. 6. — an á judice dari debeat quem mater
elegerit, quae ad secundas nuptias transiré vult , et an da-
tivus petitus íi matre praeferatur legitimo, dict. num. 3. —
Et an tutor confirmalus h judice praeferatur legitimo, vel
admittat tutorera dativum secura, n, 4 1, 6 lit. 16 pait. 6.
— Tutor an possit filio subcondilione relinqui ; et quid in
tutore dativo i n. 4 1. 8 tit. 16 part. 6 per text. ibid. — Tu-
tores dativi, vel legilimi an satisdare teneantur , et quando
sic, ve! non, num, 5 I. 9 per text. ibid. et n. 3 1. 12 tit. 16
part. 6, — Et an talis satisdatio pra;stari possit in alia die,
quam datie tutejae, et an antea bona administrare possit,
ibidem i n princ, — Et quid in paire dato tutore, a n sa-
tisdare teneatur, ibidem. — Et quid si tutor multum diveS
sil, ibidem. — Et an augeri debeat satisdatio, si mullum
augealur minoris patrimonium, ibidera.
ToTOR LEGITIMUS utrum debeat satisdare, et qualiter fi-
dejussor tutoris se obligare possit, et an fiel execulio in íi-
dejussorem istum sine eo, quód prius tutor debeat conve-
niri, et quando, n. 6 1. 94 lit. 18 part. S. — - si sit legitimé
constitutus, an sufficiat tuno decretum judiéis cum lali
minus legitimo tutore, num. 10 1. 4 tit. 5 in part. 5. — Et
quid si sit spes luloris testamenlarii, an perveniatur ud tu-
torem legilimum , vel dativum, n. 1 1. 1 tit. 16 part. 6.—
Tutor legitimus quis sit, etan si desit esse, perveniatur
ad dativum, n. 2 1. 2 lit. 16 part. 6. — Tutores legilimi
si plures siul, an deeernatur tutela uni ex eis tantfira, dict.
n. 2. — Et an habenti tutorera legilimum possit dari da-
tivus, ibidera. — Tutores legilimi an denlur íiliis bastar-
dis, ibidem. — Et ubi de tutore mentio fit, intelligiiur de
legitimo, ibidem ad íin. — Tutor legiiimus si dcsignelur
in teslameiilo, un per hoc efliciatur tutor testamentaiius,
el desiuat esse legitimus, ibidem in fin. — Et dalio lulo-
ris dativi nullaest, ubi judici narratura non fuit, quomodo
alii proximiores cessabunt in petendo, cíim essent citali,
ihid. in n. 3. — Tutor legitimus, vel dativus quis iu tutela
praíferatur, quando mater exclusa fuit ¡impter secunda?
nuptias, n. 3 1. 5 lit. 16 parí. 6. — Etan tutor coníír-
matus á judice prícferatur legitimo, vel admittat tuturem
dativum srcum, n. 4 1-6 tit. 16 part. 6 — Tutores le-
gilimi, vel dativi an satisdare teneantur, et quando sic,
vel non, n. 5 1. 9 per text. ibid. et num. 3 1. 12 tit. 16
part, 6. — El an talis salisdalio praestari possit in alia die ,
quam ddlre tutelre , et an antea bona administrare possit
ibidem in princi]). — Et quid in pa're dato tutore an sa-
tisdare teneatur, ibid. — Et quid si tutor multum di ves
sil, ibidem. — Et an augeri debeat satisdatio si mullum
augealur minoris palrimonium , ibidem,
Tutor emens, vendens, vel alienans, et tutor emens de
pecunia minoris debel de meliori emere, el minus subjeclo
corruptioni, n. 5 1. 10 lit. 18 part. 3. — si non veudat
tempere congruo, antequam corrumpatur, tenebitur pu-
pillo, ibidem. — qualiter pretiura rei vendila- minoris re-
cipere debeat, quia ejus confessiouisuper recepto non cre-
dilur, n. 5 1. 60 lit. 18 part. 3. — an possit quomodo ve-
lit res minoris alienare , vel qualiter illud faceré teneatur,
n. 2 cum sequent. 1. 4 tit. 5 part. 5. — quales res minoris
venderé possit, vel non , n. 3 dict. I. 4. — ex quibus cau-
sis possit venderé res minoris, n. 4 et 5 I. 4 tit. 5 part. 5,
et num. penult. I. 60 tit. 18 part 3, el gloss. leg. 18 tit 16
part. 6, — Et an res ipsius minoris immobiles tutor ven-
deré possit pro magna utilitale minoris, vel non, n, 5
dict. 1,4 lif. 5 part. 5. — Tutor venderé non potest res
minoris immobiles etiam cura causa sine judiéis decreto,
et qualis isla (;ausa; cognitio esse debeat; et nn in dubio
quando decretum judiéis interpositura iuvenitur, praesu-
matur omnes solcmnitates adliibilas fuissc, ibidem in dict.
n. 5. — Tutores ñeque publica, ñeque clam res minoris
emere possunt, et an possinl cum auetoritute contuloris^
vel judiéis, ibidera in n. 9 dict. I. 4 lit. 5 part. 5. • — Tu-
tor an ipso auctorante possit res minoris sui emere bona
íide, dict, n. 9 ad fin. — Tutoris auctoiitas, an requira-
, tur simul cum judiéis decreto, quando ipse, vel alius tu-
tor res iraraobiles rainoris emunt, ibid. in n. 10. — Tulor
an teneatur possessiones , vel alias res emere cum pecu-
nia sui minoris, n. 4 1. 49 lit. 5 parí. 5. — in rationil¡ns
suis lenetirr poneré lempos venditionis, aliíis in ejus pra;-
judicium pisesumitur veudilum lenipore cariori , num. 9
leg, 15 lit. 16 parí. 6. — quando possit res minoris sui
alienare, et qualiter , glos. I. 18 per textura ibid. lit. 16
pan. 6.
SKPTEM PAUTITAUUM.
íi'Jtt
Tuioa susPECTLS, vcl accusalug de suspccto, an accu-
sans se subsciibere teiicülur ad pceuani lalionis, ii. 2 1. 13
lit. 9 part. Z|. — conileniiiatus de suspeclo esl iiifaniis, et
ari túnese bubsciibere lenealur, dict. n. 2 dicl. I. 13. —
suspcctus, elsi sutisdaie velit, rcmovendus csl, ii. 3 I. 1
per lexi. ibid. tit. 18 part. 6. — suspeclus qnis, et ex
quibus esse dicalur, gloss. k'^. 1, 2 el 3 lit. 18 purU 6. —
— Et quis illuin de suspcclo accusuie possit, gluss. ditt.
1. 2. — El quuliter, tl an per proiuralortiu , n. 6 ibidtni.
— Tuior aii possil accusari de >usp(.ct.o, aiileíjuínn gtrat,
dicl. n. tí in lin. dict. I. 2. — coi am (¡uü judice de sus-
iwcto accusaiidübcüi, et possit, n. 7 dict. 1. 2. — ((uando
accusaliir de siispecto, an possit se defenderé per procu-
ratoreiu , n. 8 dicl. 1. 2. — si ut suspcctus reiiinveatnr, an
sil iiifamis, el an judex ex oflicio suo removeré possit il-
luní , n. 1 i. 3 tit. 18 part. 6, et gluss. I. li ibid. per illum
lexl. — Et an statiiu quód contra luioieni lis coepla fuiU
alius loco ipsius dari debeat, ibidcm in nuiíi. 2 el 3 per
lexi. ibidem.
TuTOK obligat, hypothecat, vel pignerat. — an lenea-
lur expressé obligare bona sua pro rebus minoris conser-
vandis, n. 71. 94 lit. 18 part. 3. — an poss-i'. generaiiíer
obligare bona minoris sine judiéis decreto pro observantia
conlraclus licill, n. 2 I. 4 lit, 5 part. 5. — Et an poisit
quoniodo velil res minoris alienare, vel qualiter illud fa-
ceré lencalur, ibidem cuní gloss. scquent. — Tutor an
possit lijpolliccare res minoris siculi illud Praelalo faceré
licel, dict. num. 2 I. 4 lit. 5 parí. 5. — an possil pigne-
raremobilia ad utilitalem minoris, n. 3 in fin. dict. I. 4>
— an possit obligare bona inimobilia sui minoris, qiioe
servari poluerant, sine judiéis decreto, n. 3 1. 8 tit. 13
part. 5. — an videaturbona sua tacite obligare pro admi-
nistralione rerum sui minoris, nnm. 4 I. 23 per text. ibid.
tit. 13 part. 5. — Etan bona tnloris dali ad lilem sint la-
cité oblígala rainoribus, dict. n. 4. — Et an bona haere-
duní lutorum sint tacilé obligala minoribu?, ibidem. —
Tutor si cum pupillo expensas feceril, an pro eis bona pu-
pilli sint ei tacité oblígala, et an possit bona pupilli reti-
ñere quousque illud sibi solvatur, di<l. n. 4 in fin. dict.
¡. 23. — El an bona fidejussorum , et boeredum tuloris sint
laeité obligala ipsi minori, n. 81. 21 per texlum ibid. tit. 16
pan . 6.
Tutor auctobatur, et an tutor ipso auctorante pos-
sil res minoris sui bona fide emere, n. 9 ad fin I. 4 lit. 5
parí. 5. — Tuloris auclorilas an requiratur simul cum ju-
diéis decreto, quando ipse, vel alius tutor res immobiles
minoris emunt, num. 10 ibidem dict. I. 4. — Tutor debet
auciorari quando pupillus cum aliquo vult contraliere so-
cietalem, et quando ejus auclorilas non sufliciat, n. 6 1. 6
íit. 10 parí. 5. — quando possit auctorari in slipula-
tione suiinfantis, num. 2 leg. 4 til. 11 parL 5. — si non
fuerit utililer auctoratus lenelur, el facía per minorem
!-ine ejus auetoritate non valent, ni.m. 5 leg. 17 lit. 16
part. 6. — Et an cum minor respondel de veritate, exiga-
lur lutoris auclorilas, dict. n. 5. — El an debeat ista auc-
lorilas inlervenire, quando per creditores minorum res
ipsorum vendunlur, ibidem in fin. — Tutor per se, non
per aliiim auctorilalem prajslare lenelur, et quibus verbis,
et an possit auctorare et ex inlervallo , num. 7 ibidem. —
si auctoraverit factum minoris, an minor, si laesus sil,
|t("ssii in intrgriim restituí, num. 2 leg. 2 til. 19 part. 6. —
Lian cum minor se restituit contra tutorem, sint luturi
cedendre aclioncs, el ei compelat beuefieinm reslitulio-
nís, dict. num. 2.
TuTou Quis, cci, ET A QUIBUS DETUH. Et tutores csse
possunletium infames, n. 7 leg. 3. tit. 6 part. 3. — Eo
stilicet, quía illud est onus, non honor, ibidem. — Tutor
dari non polest seivo, ñeque ti qui est sub allerius potes-
late, num. i leg. 1 per text. ibidem, tit. 16 part. 6. — Et
an laíeus possit esse tutor cleriei , el quid in clerico in mi-
noribus ordinibus constiluto, vel si fuil perjudieemeceie-
síaslícum coníirmulus, dicl. imm. 1. — Tulor dari polest
nato, eladhue non nato, puberi antera non, num. 2 I. I
Ut, 16 part. 6. — non soluin dalur rebus minoris, sed it
personse, el an cuín minore liabitare leneatur, n. 6 dicl.
log. 1. ^- an possit dari in codieillis, num. 2 1. 2 lit. 16
part. 6. — potesl á paire, vel ab a\o filiis, vel nepotibus na-
lis, vel non nalisdarí, et an hoc lieeat patronis, gloss.
1. 3 tit. 16 part. 6. — Et quid si paler, qui vult tutorem
daré , minor sil viginli quinqué annis, num. 1 in princ.
dict. leg. 3. — Et an in tutore testamentario requiratur
derrclum judiéis, ibid. — Tutor filiis in polestate, et ne-
poiibtis dari debel , non emincipatis, et an filio exhaere-
dalo dari possil , num. 2 dict. leg. 3 per text. ibidem. — h
palie filiis dalus, eliam filiabus datus videtur, tam natis,
quám nasciluris, num. 3 leg. 3 lit. 16 part. 6. — quis esse
pos>it , vel non , gloss. leg. 4 per text. ibidem , tit. 16
part. 6 , et gloss. I. 5 ibidem per illum text. — an á judice
dari debeat quem mater elegerit, quse ad secundas nup-
lias transiré vult , et an dativus pelitus á matre praeferalur
legitimo, dict. num. 3. — cum íi judice datur , an prius
cognati, et agnali citari debeant, dict. n. 3 ad fin. — ^
maire filio suo dalus an et quando per judicem con&rmari
debeat, et an praecedenle inquisitione, vel non, num. 2,
3 et 4 leg. 6 lit. 16 part. 6. — Et an cüm lutoi íi malre
dalur requiratur salisdatio ipsius, dict. num. 2 in fin.«
dict. leg. 6. — Et an tutor confirraatus h judice prae-
feratur legitimo, vel admiltat tutorem dativum secum ,
num. 4 dicl. leg. 6. — Tutor an esse possit servas alie-
nus, vel proprius, et an per hoc sibi videalur data liber-
tas, gloss. I. 7 per text. ibidem, lit. 16 part. 6. ■ — an pos-
sit per patrem filio suo naturali, vel spurio dari, num. 1
I. 8 per text. ibidem, lit. 16 part. 6. — El quid si paler
naluralis dedit unum tutorem, maler vero alium, an con-
current, vel unus praeferatur alio, dict. n. 1. — Tutores
qui esse non possint , quando á paire filiis suis dali non
fuerunt, gloss. leg. 9 per text, ibidem, tit. 16 part. 6. —
plures k testatore dati, si ad invicem se impedianl, an ju-
dexeligere possit unum, eleidem administralionem daré,
gloss. leg. 11 per text. ibidem , til. 16 parí. 6. — Tulor
per quem judicem dari debeat; et plura in hoc vide per
num. 2 1. 12 per texl. ibidem, tit. 16 part. 6. — princ'-
paliier dalur pupillo, non rebus suis, dict. num. 2adfin.
— si sil el judice dalus sine inquisitione, an dalio teneat ,
num. 3 I. 12, et num. 5 I. 9 til. 16 part. 6. — á judiie
datus debet esse dives, num. 5 ieg. 9, el n. 3 I. 12 tit. d6
part. 6. — quando per judicem ad petitionem cujuslibtt
de populo, velnemine pétente, dari possit, num. 7 dicl.
leg. 12. — Tutores h quibus judicibus dari debeant, n. 9,
10, 11 et 13 dict. leg. 12 lit. 16 part. 6. — Tutor dari po-
tesl ultima diepuberlalis, et in quo dilferant tulor, etcu-
rator, n. 15 dicl. 1. 12. — quis esse possit, vel non, gí)3S.
1. 14 per text. ibid. lit. 16 part. 6. — an possit esse inff -
mis, vel iniíjguus , n. 8 1, 7 per lexl. ibid. liU C puil 7.
INDEX MATEIUAIIUM
f TCTOIi JIJUAT, VEL JORATÜH CONTRA EUM. TulOrCS te-
,B«nturad juramenta, quae non respiciunt voluntatem so-
lam, sedcredulitatem, seu veiitatem, num. 9 1. 5tit. 11
part. 3. — uon reddentes rationeni puniuntur, iit falsaiii,
et contra eos juralur inlilem, num. 1 1. 6 tit. di part. 3.
Tutor lictt á principio fecerit inventarium, si omina
bona minoris non scripsit, juratur contra eum in liteni,
num. 3 leg. 6 tit. 11 part. 3. — Et propter culpam luto-
risjuraiur conira eum in lilem, n. 5 ibidem. — Et an in
isto casu jurelursecundum interesse singuiare et alTectio-
nis, ibidem in num. 6. — Et an juretur contra ejns hiere-
des, ibidem in num. 8. — Tutor quid jurare, et promit-
tere debeat, et alia, num. 5 per text. ibidem , i. 94 üt. 18
part. 3.— an tenealur jurare, et quid, etan facta per eum,
iiullo praeslito juramento, teneant , el quid si non fecit in-
Tenlarium, num. 7 leg. 9 tit. 16 part. 6. — Et an jura-
nientum possit remilli per testatorem, ibidem. — Et an
maler teneatur satisdare, ibidem in n. 8.
Tutor agit, accusat, vel convenitur. — Tutor ad hoc,
ut yoere possit in judicio nomine pupilli, debet copiam
jnvenlarii ostendere, non tamen totum imenlarium daré
debet, num. 3 1. 1 tit. 3 part. 3. — sub qua forma cons.'
tituat procuralorem , ut in judicio res minoris petat, n. 1
eum sequent. I. 96 lit. 18 part. 3. — Et an in liac consti-
lulione procnratoris causa intervenire debeat, saltira ge-
neralis, num. 2 ibidem. — Et an iliura ad illum aclum
lantüm conslituere possit, \ el ad ea quae sunt voluntariae
jurisdictionis , ibidem n. 3. — Tutor an possit agere con-
tra actorem constitutum ad rem pupilli petendam in judi'
ció, dict. num. 3 in fin. — Et an talis actor constitualur
pericuto tutoris , ibidem. — Tutor legitimus an debeat sa-
tisdare, et qunliter cjus fidejussor se possit obligare, et
anfiet executio in fidejussorem islum sine eo, quodprius
tutor debeat xonveniri, et quando, num. 6 1. 94 tit. 18
jDart. 3. — qualiter, et quando possit nomine sui minoris
aliquem criminaliler accusare, num. 2 et 3 leg. 6 tit. 1
part. 7, per text. ibidem. — Et si in absentia tutoris á ju-
diceprocurator minori datus sit legitime, an, elad quid
datio leneat, num. 2 in fin. leg. 6 tit. 1 part. 7. — Tutor
quirem pupilli dolóse subtrahit, an aclione í'ui ti conveni-
ri possit, n. 1 1. 5 per text. ibidem, tit. 14 part. 7.
Tutor EXci'SARi quando possit, num. 6 eum sequentib.
leg. 13 per text. ibidem , tit. 16 part, 6. — an excuselur si
posuit faclorem communiopinione diligeníem, etfidelem,
num. 8 1. 15Jit. 16 part. 6. — qui bona fide opus fecit,
vel perfecit, an excusetur, et expensas ibidem factas re-
pelat, ibidem in num. 9 dict. leg. 15, — ex quibus causis
excusari possit, ne tutelara adniiaislret, gloss. leg. 2 per
text. ibidem , lit. 17 part. 6. — si se malitiost excusave-
rit, an teneatur ad damnum interim proveniens, num. 1
dict. leg. 2. — intra quantum tempus se excusare tenea-
tur, num. 1 1. 4 per text. ibid. til. 17 part. 6.
TuTRix an possit esse maler, vel avia, el quando, et
quid in alia mullere, num. 6 , 7 el 8 leg. 4 per text. ibid.
et gloss. 1. 5 lit. 16 part. 6. — Et quibus ipsa in tulelse
susceptione praeferalur, et quid si luxur¡os6 vixit, vel si
minor sil viginti quinqué annis, dict. n. 7. — Et quid si
maler fuitin testamenlo palris tutrix nomínala, et postea
paler revocavit illam particulam teslamenti, au postea
ipsa admittatur tanquam lulrix legitima, n. 9 1. .4 til. 16
pait. 6. — Et quid maler promiUeie, et faceré debet,
<iuaudo filii tutelara susc'pit, ibidera in num. 10, 11 , i2
et 13. — Tutrix leslamentarla si sit maler alicujus, etiam
lunc tenetur renuntiare secundis nupliis, et Vellejano,
dict. num. 11. — Et quíE maler renuntiare teneturj el de
eüectu talis renuntiationis, ibidem num, 12 et 13. — Tu-
tiixan possit esse mater, et cacleris praeferri, quando filio
succeílere non potesl ex aliqua causa, dict. num. 13, dict.
1. 4 til. 16 part. 6. — Et quid si mater nuplias conlraxit,
dict. gloss. dict. leg. 4. ■ — Et quid in sponsa , num. 1
1. 5 ibidem. — Et an mater quae propter secundas nuplias
fuit á tutela exclusa, an si viduetur illam reasumere pos-
sit, num. 2 1. 5 lit. 16 part. 6. — Et an exclusa nialie á
tutela propter secui dis nuplias, locus sit tutori legitimo,
vel dativo, num. 3 dict. 1. 5. — Tutrix si sil mater testa-
mentaria, vel legitima, an tune satisdare teneatur, ii. 8
1. 9 lit. 16 part. 6.
Tutus an sit in conscientia qui praescriptione jara com-
pleta scit rera esse alienain, num. i leg. 12 tit. 19 part. 3.
— an sit in conscientia qui bona fide ignorans debitum,
illud praescripsil legiiimo lempore, ibidem. — Timor po;-
naefacit desistere ámalo, part. 3 pag. 3 num. 3. — poenae
fácil assumere bonam consuetudinem, part. 3 pag. 3 n. 3.
— Titulura majoriae debet exbibere possessor majoratus
ad fralris petitionem, part. 3 pag. 13 n. 1.
U
bertas uniusanni, an debeat compensari eum steriü-
tale alterius, num. 2 1. 23 per text. ibid. tit. 8 part. 5. —
quando dicalur, n, 4. dict. 1. 23.
Ubi de vita liominis Iractatur, quae ómnibus alus rebus
esl praeferenda , ibi cautius agendum est, n. 2 1. 4 tit. 17
pait. 3. — major numerus, ibi minor inlellectus, n.l5 in
prooemio Part. — habet locura pactum , ibi babet locum
consuetudo, n. 1 1. 3. tit. 2 part. 1.
Ultima opinio doctoris in dubio sequenda est, quia eum
ea remansisse credilur , n. 8 in fin. leg. 7 tit. 7 part. 4. —
IJoenitenlia semper inspici debet, n. 5 1. 4 tit. 11 part. 4«
ÜLTiMus possessor majoriae bené polest venderé, vel
quomodo velit rem majoriae alienare, quia in eo non durat
proliibilio alienaíionis , n. 1 quaest. 42 I. 10 tit. 26 part. 4.
Unctio Extrema á solis Sacerdolibus confertur, n. 1
1. 8 tit. 4 part. 1. — Unctionis Sacramentum, et ejus vir-
tutes, n. 5 leg. 1 tit. 4 part. 1. — ünclio in Regibus quid
operelur, n. 1 1. 13 til. 4 part. 1. — Unctio-Extrema, et
de ejus materia, vide supra in verbo Extrema-Unctio.
Ungere an liceat oculos ca'ci, ut videat, cura sacra unc-
tione, n. 1 I. 12 lit. 4 part. 1. — üngi ubi debeat Rex,
n. 1 1. 13 lil. 4 part. 1.
Unió ecclesiarum facta ex falsa causa, servato tamea
juris ordine, an leneal, n. 7 in fin, leg. 13 lit. 5 part. 1.
— fieri non debet contra voluntatem palronorum, n. 10
ibidem. — Unilas á nullo procedit, omnis aulem numerus
ab unilale, u. 2 in prooem. tit. 3 part. 1. — üniri possunt
dua; ecclesiaj ex causa, et quae erit sufficiens, num. 7in
princ. 1, 13 lit. 5 part. 1. — Unione ecclesiarum facía an
illu quae unilur, censealur eodem jure, quo illa cui uni-
tr.r, et quando, n. 31. 27 lit. 7 part, 1. — Unjri possunt
ecclesia; ex can^a, et quae sit, n. 3 cura alus ibid. et in
leg. prajced. I. 8 tit. 10 part. 1. — Unió ecclesiarum fieri
potesl Iripüci modo, num. 1 , 2 et 3 per text. ibid. leg. 4
til. 13 part. 1. — Müoasleriorum diversae Religionis , an
possit fieri de consensu Episcopi, num. 7 dict. 1. 4 tit. 12
p;),!^ 1, — Incorum, id est JUlcas, an Princeps hanc fa-
SEPTEM PAIVTITARLM.
497
cere possit solus, et non alius, n. 3 in princ. leg. 7 tU. 20
\mt. 3. — et si fucla sil imio caslri cum aliqua civitate,
an castrum oninia jura sua qua; antea habebat, omiltat,
ettranseanl in civilateni, cui unilur, nuni. 3 leg. 7 lit. 20
part, 3.
Una parspopuH, pnta iinum quaternium , nn possitin-
troducere consuetudinem , et in quibus, n. 3 in med. 1. 5
lit. 2 part. i.
Unica conliavenlione an tollatiir privilegium, n. 3 1. 5
lil. 20 part. d.
Universitas si litiget, niajnres sporttilas debet solvere,
qnam alius, num. l^ 1. 46 tit. 18 p irt. 3. — Universitates
si sint condemnalae, qualiter in eas fiet execulio, num. 2
I. /i tit. 27 pait. 3. — Universitas eliain repróbala potest
possessionem actjuirere, et nn ei per uniim possit acquiri
possessio , nuni. 3 1. 4 lit. 30 pnrt. 3. — an et quando
tácito mandato possit possessionem per aliinu acquirere,
ibidem. — ad hoc, ut possit acqtiirere sibi possessionem
per alium, an debeat fieri communieato consilio, dict.
num. 3. — ubi nobües et geiierosi degtint , si litipet su-
per aliquibtis termiiás, quibiis ipsi gaudebvuil habita vic-
toria, an tales generosi contribuere teneantur lite penden-
te, ut victoria consequi possit, n. 9 1. 20 tit. 32 part. 3.
— El quid si universilas velil lilcni prosequi injustam, et
aliqtii de uuiversitaleillud conlradicant , an ipsa condena-
nata, ipsi ad parlemexpensaruiti teneantur, ibidem, — Uni-
versitas , et an prouniversitatis debito bona particularium,
et jumenta eorum capi debeant, n. 3 I. 43 tit. 2 part. 3. —
Et an pro laü debito universitatis possint copi rectores , et
cónsules ipsius, ibidem in num. A. — Universilas an pos-
sit, et quando , bomineí stia; universitatis in testes pro se
adducere, num. 6 ieg. 18 tit. 16 part. 3. — an possit de
reddilibus suiseleemosynam faceré, num. 5 leg. 10 tit. 28
part, 3. — an possit piguerari, et an transeat sub pignore
universali, num. 2 I. 2 til. 13 part. 5. — an admittatur, si
velit cederé bouis, num. 1 leg. 1 tit. 15 part. 5. — Et an
pro debito universitatis ejus rectores capi possint, n. 1 in
jfm. Ieg. 4 ibid. — Universilas potest delinquere, et prse-
judicatur in jure suo, etsi alicui violenliam fecerit, inci-
dit in poenam I. si quis in lantam, C. unde vi , et quali-
ter, num, 5 et 6 1. 17 per text. ibid. tit. 10 part. 7. — Et
delictum universitatis censelur illud, quod á recloribus
ipsius committitur, et quando non, n. 6 dict. 1. 17. — uni-
versitas an et quando in integrum restituí possit , si laeda-
tur in aliquo, num. 3 I. 10 per text. ibidem, lit. 10 parí. 7.
— Et an post quadriennium possit reslitulionem in inte-
grum petere, si enormissini& laedatur, num, 6 dict. 1. 10.
— Universilas an aclione injmiarum agere possit pro in-
juria facía alicui de universilate, n. 11. 10 lil. 9 part. 7.
— si aliquid debet, illud singuli de imivcrsitate non de-
benl in lolura , sed pro parte , num. 2 1. 1 5 lit. i O part. 7.
— si eíTiciatur non solvendo, an reliqui qui suiít solven-
do, compellanlur solvere ullra debitas ratas eorum in
collectis dcficienlium portiones, n. 4 dict. leg. 15 tit, 10
part. 7.
ÜNüs actus an sufliniat ad inducehdam consuetudinem,
num. 2 I. 1 tit. 2 part. 1, el n. 4 leg. 3 tit. 26 part. 4. —
tanlüm debet esse baptizans, num. 1 in med. leg. 7 lit. 4
part. 1. — minisler an sufficiat ad adjuvandum Missam,
num. fin. 1. 50 tit. 4 part. 1. — non debet occupari duo-
biis ofiiciis, gloss. fin. leg. 60 tit. 5 part. 1, — Neo pb-*
testduas babere dignilales, ibidem. — Unus punitur pro-
V
pler olium in casi!, quo civilas inlerdicitur, n. 5 leg. 14
tit. 9 part. 1. tcstis siiflicit ad obtendendam alicujus con-
Irilionem, num, 3 leg. 9, etgloss, fin. in fin. 1. 10 til, 13
part, 1. — de Capitulo aliquando suflicit ad electioneni
faciendam, num. 1 1. 10 tit. 14 parí. 1. — solns suflicit
ad conlradicendum actus consistentes in volúntate, n. 4
per text. ibidem, leg. 10 tit. 14 part, 1. — melius rcgit
regnum, quim plores, nnm, 5 1, 7 tit. 1 part. 2. — Unus
teslis cum aliis indiciis an facial plenam probationem ,
num. 3 1. 12 tit. 14 part. 3. — Unus lestis, sive nunlios
an sufliciat, utmulier ex dicto suo certa reddatur de morie
primiviri, ut cum secundo possit contrahcre, n. 2 1. 28
til. 9 part. 4. — pío alio injustum est , quúd capialur, ñe-
que pro imiversilalis debito, num. 1 et 2 leg. 15 per text.
ibidem , lit. 10 part, 7. — Et istud est contra jus divinum
natnrale, civilc, et regni, n. 8 cum sequenl. dict. leg. 15
per text. ibidem,
Unsus quaresic dicitur, etde «"jus forlitudine, uum. 4
1. 23 tit. 15 part. 7.
UsrABius sylvaeremotae an venderé possit fructus, quia
aliis res esset inutilis, n. 10 ), 20 lit. 31 part. 3. — post-
quíim percepit fiuclus ex usu, an possit illos venderé,
ibid. — domus an leneatur ibidem recipere haeredem testa-
toris, si domus est ampia, n. 11. 21, et n. 6 1. 22 tit. 31
part. 3, — an debeat babere mercedem serví, in quoipse
babel usumfructum, si servus locavil operas suas, n. 3
dict. 1. 21. — rem locare, ñeque comniodare potest, n. 1
1, 27 tit. 31 part. 3. — si cum haberet in usu suo consor-
tes, vendideritparlem suam, anconsors illiusjuris admit-
tatur ad relractum, n, 2 quaest. 1 1, 55 til. 5 part. 5.
Usucapió an habeat locum in aclione ad exhibendum
contra rei vendicalionera, u. 2 per text. ibid. 1. 22 lit. 2
part. 3. — fuit propter bonum publicum introducta, et
an ei possit renuntiari per pactum, n, 1 1. 1 tit, 29 part. 3.
— Et an alicui possit concedí per privilegium , ut contra
eum non currat usucapió, seu praescriptio, dict. num. 10
dict. 1. 1. — Usucapió non habet locum in re furtiva , nisi
vílio purgato, etsi res ad dominum revertatur, et de ra-
tione, n, 2 leg. 4 til. 29 part. 3. — Et quando, ibid. ad
fin. — Et an ad vítii purgationem suíEciat, quód res rever-
tatur ín poteslatem alterius , cui subrepta fuit, siipse veruff
dominus non sil, ibidem. — Sive vitium sit causa furtivi-
tatis, sive violentiae in re immobili datse, ibidem. — Et
quando res afliciatur vitio realí, vel violentiae, dict. n. 2,
— Usucapió an possit babere locum , si praecesserit crimen
expilatae baeredilalis , ibid. — Et an res aíBciatur vitio vio-^
íenliae, si expulsus oral praedo, ibid. — Usucapió quandi:>
lialieal locum in fructiljus rei furtivae , et quando non, ii.4
). 4 lit. 29 part. 3. — Usucapió an proceda! in fruclibus
reí furalaí, et vendiUe alleri alicyi, et quapdo, n. 2 et 3
1. 5 tit, 29 part, 3, — Et an idcm sit in foetu anima'ium,
quodin partu ancílla?, dict, n. 2. • — Usucapió est noces-
sarjain fructu anciila! edito penes bonae fidei possessorem,
in fructu vero animalium tune sine usucapione fif bonae
fidei possessoris, dict, n. 3.' — non hnbellocum in rebus
sacris, et quare, n. 1 1. 6 tit 29 part. 3. — rerum com-
muníum quando valeat, et an immemoiialis praescriptio
sufliciat, n. 1 1, 7 til, 29 part. 3. — an habeat loeum in
rebus pupilli , furiosi, vel prodigi , quando ab eo aliqua
res emitur, et quando, n, 1 leg. 11 tit. 39 part, 3. — an
prosit domiiio babenti malam fidem , si servus, qui illam
rera eraít, bónam fidem habeat, n, 2 I. 13 til. 29 parí, 3,
32
i98
liVDEX MA,TEraAílLM
— ^ an tencal quando quis ignorabat quaü titulo lem possi-
deret, si postea appariierit non sua, gluss. leg. 14 tit. 29
pai t. 3. — Et quid si lituluní liabebat , si postea appareat
itullus , an res usucapí possit, et quaiito tempere, num.S
1. 14 til. 29 parí, 3. — Et quantum tempus requiratur ad
■validitatem praescriptionis in supradiclo casu , dict. n. 3,
— Usucapió an procedat si titulus pulaliviis habetur ab
uno, et possessio ab alio, num. 2 I. 15 tit. 29 parí. 3. —
trium annorum excluditpetitionem hsereditatis perpetuara,
n. 3 dicl. I. 15. — rei an teneat si tempus quo liaeres iliam
possedit, juiígatur cura tempere quo testator possedit, et
quando non, nuin. 2 !, 16 tit. 29 part. 3. — perfecta ab
hasicde putativo an prosit vero haeredi, vel perfecta ab
hseredescripto, aut eliam prosit venientibu'^ abinteslato,
<lict. n. 2 dict. 1. 16. — Et quid si possessio sit injusta, an
impediat extrema conjungi, dict. n. 2. — Usucapió rei
alleri pro debito obligata, an teneat in damnum juris cré-
dito ris, cui in pignus data fuit, n. 2 1. 17 tit. 29 part. 3.
— an interrumpatur per solam citalionem, a» vero per
litis con test a lioneiji, et quid in praescriptione , n. 2 leg. 29
tit. 29 par!. 3. — an interrumpatur, eo quód aliquis fuit
perpetuo deportatus, et an usucapionem , sive praescri-
ptionem incipere possit in re aliqua, num. 11 1.2 per text.
ibid. lit. 18 part. 4. — vel praescriplio, an videatur pro»
liibita , ubi rerum alicnatio simpliciter prohibita fuit, n. 3
^jusest. 4 '• lo tit. 26 part. !\. — non habet locura quando
emptor rei alienae scit ¡liara esse alienara, n. 2 1. 54 per
text. ibid. tit. 5 part. 5. — vide de hae materia supra in
verbo Pn^scRiPTio.
; Usura an si" crimen ercle?iasticum, num. 2 1. 58 tit. 6
.part. 1. — üsurte sunt reprobatse per leges Partilarum,
siculi per jus canonicum et divinura, num. 2 I. 3 tit. 1
pan. 5. — Usura quae dicatur, et ex quibus colligalur
contractum e^se nsurariura , n. 2 I. 31 tit. 11 part. 5. —
El quid in cambiis slipulnntes et exigentes interusuriura
de nundiiiis in niindinas, an eorum contraclus sit usura-
írius , ibid — Et quid si poena adjiciatur dutioni pecuniae ,
vel ulterius rei, in qua consistit mutuum, vel si adjici;itur
-«lationi certas speciei, vel facto, an praesumatur posita loco
-nsiirarum, lu 2 1. 40 til. 11 pnrt. 5. — Et an idem sit di-
"cendum in contractu transacíionis, si poena adjiciatur
«lationi qi'.nniilalis, ibidem. — Etan talis poena praesuma-
tnradjíTlii in fraudem usurarum , quando iile, qiii poB-
iiaiu stip ilatus fuit , solitus erat, vel non erat foenerari,
i>. 3 dict. 1. 40. — Usura dicitur quando poena apponitur
ca ionipc-rdiiiumeralionemraensium, vel annorum, etiam
in ron sólito foenu-ari , dict. n» 3. — ad hoc ut ita sit, re-
quiíitur, quüd a'iquid actedat sorti, et sic quód plus
<letur, quíira recipilur, ibidem. — Et contraclus non prae-
■siimitur ustirañiis nisi probetur, num. 6 dict. leg. 40, —
íJsuraE an permitían Uir Judaeis, etan Papa ex aliqna causa
.po-sit in hoc dispensare, Uiim. 1 1. 22 tit. 12 part. 5. — an
veiiiant in judicio divisorio Ínter haeredes, etan transeant
in dominium usnrarii, n. 10 1. 2 per text. ibidem, lit. 15
-^jart. 6. — Et quibus rcstitui debeant res per usuras
j«|u.TSÍíx, quando ignoratur cujiis sint, n.l2 dict. I. 2 per
lext. ibid. lit. 15 part. 6. — Et quid de composilione,
squae per h;tredem usurarü fit cum alus, quibus restituí
-debucrant, ibidem. — Et an Papa possit liberare, et ab-
solvere á restitutioue inccrtorum , etsi reslítutio non fíat
integre, ibidem. — Usurae omnes sunt prohibitse tara de
Jure (aniuJf , qn un regni, n. 13 leg. 4 fit. 6 part. 7. —
Et usuraria acquisitio pecunianim cst máxima prseterna-
turam, teste Philosopho, dict. n. 15 in fin.
UsüRABiüs manifestus quis dicatur, et de poena sepe-
lientium eos , n. 1 1, 9 tit. 13 part. 1. — si mandet usuras
restituí, an debeat in sacro loco sepeliri, et an illud suífi-
ciat, ibidem. — Usurarü non paliuntur ü vicinia, et ideo
consucverunl domos ad mensem tantüm conducere, n. 2
1. 14 tit. 10 part. 5. — sunt infames, num. 2 1. 12 tit. 7
part. 6 , et n. 15 1. 4 per lext. ibid. tit. 6 part. 7. — Usu-
rarius sive publicus, sive occullus est infamis ipso facto,
occultus lamen debet per sententiam declarari , dict. n. 15
dict. 1. 4 lit. 6 part. 7. — Usurarü sunt ín magno periculo,
et etiam post peractam poenitentiam , et post reslilutionem
sunt infames, dict.n. 15.
Usiis respeclu consuetudinis quid sit , gloss. 1. 1 lit. 2
part. 1. — inducitur per públicos actus, non per tácitos,
n. 2 1. 2 tit. 2 part. 1. — legum Fori,cui íncumbat proba-
tio, an alleganlí, vel excipienti, n. 4 in med. leg. 7 lit. 2
part. 1. — impossibile est Hlum probari de re, quaenun-
quam accídit, dict. n, 4 in fin. — copulae carnalis abstra-
hitquem á servitio Dei, et boc dupliciler, n. 1 1. 1 lit. 7
part. 1. — non dicitur ex uno actii tantüm, num. 6 1. 18
tit. 13 part. 2. — sciiplurarum qua decnusa adiiivenlus
fuit, et an usus tafcellionum sil de jure gentium ínlroduc-
tus, n. 1 in procera, tit. 18 parí. 3. — iiistruuienti remin-
tialus, eó qudd de falso fuit redargutus, an tale instru-
meiitum in alio judicio fidem facial; et quid si tempore
renuntiationis prodúceos fuit ¡ rotcstaliis, qucid noninlen-
ditillura fateri Pjisum, n. 2 1. 116 tit. 18 part. 3. — com-
munis ómnibus animalibus aliquarum rcrum, ut est aer,
ele. an jus gentium in eo aliquíd immulavit, num. 1 I. 3
tit. 28 part. 3. — communis rerum civilatum ita paupe-
ribus, sículí divitibus peitinet; el quid sí ex multíiudine
ovium dívilis pauperes damnificentur , num. 9 1. 9 tit. 28
part. X — Et an talis pertineat ad dominum terrae ibi
habitantem , vel non, dict. luim. 9. — Usus sylva; civitati
concessus, an illud dicstur usus, vel ususfructus, num. 1
1. 26 til. 31 part. 3. — et babitatio ín quibus differant ín-
ter se, n. 1 leg. 27 lit. 31 part. 3. — et ille qui usui aquae
foutis renuntiat , si ad ejus refectionem aliqua sintnecessa-
ría, an coliectari possit, n. 8 I. 20 tit. 32 part. 3. — facit
praesumi conventionera praícísí" secundum eum, n. 5 1. 3
til. 25 part. 4. — ratione cujus res fuit alicui coramudata,
prius expleri debet, quíim commodator rem conimodatam
repeleré possit , n. 1 1. 9 til. 2 part. 5. — Aliquando lamen
contra, ibid. num. 2. — Usus, et de usu domus, fundí»
serví, pecoris, bobum , equí, et armentí, vel aquae, vel
mínisterií, et operarum serví, n. 9 1. 20 til. 31 part. 3. —
domus sí uxoii sit reliclus, an ípsa cura secundo marilo,
ibidem conimorari possit, num. 1 1. 21 tit. 31 parí. 3. — •
fundi non fácil quera dominum fundí, quod bené est, sí
cum proprietate stringatur , num. 2 quaisl. 1 leg. 55 tit. 5
parí. 5.
UsuFRiíCTUARius, et an increnienlum ailuvionis ad usu-
frucluariura pertineat, et an aequiparelur emphyteutae,
vel fvíudatario, n. 2 I. 30 til. 28 part. 3. — an liabeat do-
minium thesauri per eum inventí ín loio, et fundo, in q lo
usunifrucíum babel, n. 31.45 tit. 28 part. 3. — posiidet
naluralilersibi, et si expellatur, vel alü tradat possessío-
uem, an dominus perdalsuamcivilempossessionem, quana
ibi babel, n. 3 I. 13 lit. 30 part. 3. — an possit servi-
tulem ímponere in re illa, in qua habet usumfructum.
SIiPTEM Í'..HTITA1XM.
i^ü»
n, II. iO lil. 31 pail. 3. — aii debeat cavere, et quando
nou., et an isla cauliositde SLib. tantia , uisi petatur caveri ;
et quid si usufriictiiarius agót caulione non prx'Slita , an
teneat judiciuní , n.5 1. 20 lil. 31 part. 3. — si caulionem
praístare non possit, an res sit sequeslianda ; el an habeat
locuin caulio iii to, qui donavil sérvalo sibi usurniclu ; et
quid in btcrede til diceiiduní, et an teslalor illam possit
remiUere; el quid si usiisfruclus alicui relinqualur pro
se, et liaeiedevui), ibidcni in nuiu. 5 dict. leg. 20 til. 31
part. 3. — qui habuil a Icstaloie, ut de rebus et bonis
ususfruclus , durante usufruclu, possit vendei'e ali-
quid usque ad certaní qnuntitatcni , an finilo usufruclu
teiiealur ipse , vel liaeres ejus ad pretiuní rerum ven-
ditarum , ibid. in num. 7. — an possit uli bobus ¡iratoriis
fundi, et an ei videatur Icgatns nsusfructus scminis, seu
frunienli ad seminanduní depulati, ibid. in nuin. 8. — an
possit faceré depingere, vel sculpere arma sua in domo,
in qua habet usurafructum, dicl. num. 8. — domns ad
quam expensara lenealur, el an istud arbitrio judiéis re-
linqualur; el quid si velil renunliare usuifruclui, num. 1
1. 22 tit. 31 part. 3. — an teneaiur ad refectionem , si
sedificia vetuslate corruerint, el quando, n. 2 1, 22 lil. 31
part. 3. — an lenealur decimare, seu tributa solvere ex
re, ex qua percipil usumfructum, ibidem in num. 5. —
líctrt omnes fructus facial suos, non tanien ila crit in parlu
servi, in quo usumfructura babel, num. 3 1. 23 lil. 31
part. 3. — 8¡ consentiente proprielario usunifruclum
alienat, cujus mors inspiciatur ad lioc, ul finiatur usus-
fructus, num, 2 1, 24 lil. 31 part. 3. — credilor si ven-
datjure crediti rem , in>qua babel usumfructum, aii pns>
sit, etaa talis ususfructus possit revertí ad illius domi-
num, num. 5 ibidem — jus agri, vel sylvoe, vel bonorum
omnium, an illud esse desinat per destructionem totius
proprielatis, num. 1 1. 25 li!. 31 part. 3. — seniporvide-
lurhabere mandatum ü doniino in concernenlibus cusió.
diam rei, num. 1 1. 4 til. 32 part. 3, — cui gregis usus-
fruclus legatus est, an ad suppjelionem lenealur, si ex
grege aliqua pécora pra;morianlur, num, 2 I. 21 til. 11
parí. í. — an excusctur ii satisdalione, quam prajstare
lenetur propter pauperlatcm , num. 5 1. 20 üt, 31 purt. 3,
et num. 1 leg. 4 lil. 19 part. li, — an dicatur successor in
majoria, vel ejus dominus, num. 3 1. 7 lit. 4 part. 5. —
an admittatur, si velil retrahere rem, quam doniiuus pro-
prielatis vendit, et pro tanlo ülam accipere, n. 2 qiiaest. 1
1. 55 tit. 5 part. 5. — si cum babent in suo usufruclu
consortem , vendiderit partem suam, an consors illius ju-
ris admittatur ad retractum , ibidem. — si solvatpictiuna
el pensionen! totius anni, et postea moiiatur, an dominus
proprietalis illud redderc lenealur, vel ad quid , num. 2
1. 3 per texl. ibid. lil, S part. 5. — omiiium bonorum an
lenealur ad confeclioiieni invenlarii, num. 1 I, 5 lil. 6
part. 6. — an agat contra fuicm furantem rem, in qua
ipse usumfructum babel, vel an dominus proprietalis ad-
miltalur, num. 6 el 7 1. 12 per lext. ibid. lit, 14 part, 7.
Ususfructus, et usumfruclum emenscum bona lide, an
facial fruclus suos, num. 3 I. 39 lit. 28 parí. 3. — rerum
fdii si patri non quieratur, an filius sine paire agere pos-
sil, et an tune contra eum currat praescriptio, num. 41-8
lit. 29 part. 3. — Usumfructum an possit quis consliluere
in parte sua, quam possidet pro indiviso, num. 2 1. dO
til. 31 part. 3. — Ususfructus an videalur relictus in quo^
libcl anuo illi, cui íi lestatorc simpüciter fucrunt rdicli
fruclus talis fundi, an veio inlcli^gendum sit de fructibis
unius anni tanlüm, num. 1 1. 20 lit. 31 parí. 3. — alicui
relictus an debeat scquestrari, si ab eo suíTiciens cautio
non piaesletur, n. 5 1. JO tit. 31 part. 3. — alicui relictus
^ lestalore cum potestale vendendi de bonis ususfructus
usque ad certam quantitalem, an finito usufruclu ipse
vel ejus liaeres pretium rerum vendilarum restiluere le-
nealur, ibidem in n. 7. — alicui relictus an ipse pos^it
uli bobus aratoriis fundi, et an videatur legatus fruclus
semiuis, seu frumenli ad seminandum deputtili, n. 8 1. 20
lit. 31 part. 3. — ílnilur, etiamsi fructuarius conduxisscl
usumfructum, ipsius morle, et an spes ususfructus consli-
tuendi finiatur niorle, n. 2 1. 24 til- 31 purl. 3. — Et
quid si ususfructus relinqualur monacbo, dict. n. 2 dict.
1. 24. — El quid si proprielario consentiente usufructua-
rius illuní in alium alienavit, cujus mors in^-piciatur , ibi-
dem.— Usumfruclum babens in pignore, an possit illum
venderé jure crediti, et an tune talis ususfructus possit ad
douiinum reverli, n. 3 dict. I. 24. — finitur per destruc-
tionem totius proprietalis, n. 11. 25 lit. 31 part. 3. —
Civitati relictus durat centum annis, et aliquando plus, et
an Ídem sit in empbyleuta, vel feudatario , vel in annuo
legato civitati fado, n. 1 1. 26 lit. 31 part. 3. -—El quid
si luncibi adderetur in concessione yerhuia perpetuó, vide
dict. num. 1. — El quid si cjvitali concedalur usussylva',
an illud dicatur usus, vel ususfructus, el an tune expiíct
centum annis, ibidem in dict. num. 1. — Ususfructus,
et habitatio in quo dJíTeranl iuler se, num. 1 1. 27 til. 31
part. 3. — si cum pro)irietate consolidclur, el ipsa pro-
(iVietas ab uxore niarito fuerit indolem data, an talis con-
solidatio, et cominodum ipsius ad solam uxorem perli-
neat, an vero laniquaní commune lucrum cum marilo
dividí debeat, num. 1 1. 18 tit. íil parí. 4. ■ — gregis si sit
aliciii legatus, an nsufiucíuaiíus debeat gregem supplero,
si aliqua pécora praíuioiiantur, n. 2 I. 21 tit. jl part. 4.
"- Usumfrucluní an habcal pater in beneficio ecclesiastico,
quod possidet fiüus, \v\ in lebus á filio malé quaesilis,
num. 5 1. 5 lil. d7 part. 4- — Ususfiuctus an patri exbnc-'
ledato quaeratur per iiepolen , cui fui delata hxredilas,
dicl. num. 5. — Et ihi ille uumerus remissiví: notat alios
casiis, in quibus patri ususfructus non qua;ratur. —
Ususfructus an exsliuguatur, si pater illum- possidens in-
grediatur Rcljj^ionem, dicl. num. 5 in med. dicl. 1. 5. —
consolidatur cum propríetale, quando pater illum babuns
illius capax non est, dict num. 5 dicl. 1. 5 tit. 17 part, 4.
■ — rei ín qua pater filio possidenli succedere non potest»
nunquam patri qua;rilur, dicl. num. 5. — in bonis ma-
joricalus an ad palrem pertineat, el quid si h condjlore
dictum sit, quód vult quod bona denlur ipsi filio in quem
majoriam fccit, an tune ejus paler in talibus bonis usum-
fruclum babeal, ibidem. -r-debetur patri in rebus filii in-
gredienlis Religionem , sjve bona sint majoríoe , vel non ,
sive eliam filius in boc disponal, síve non disponat, dict.
num. 5. — Usumfruclum non habet pater in dote adven-
tilia filíae, ñeque de jure anlíquo, ñeque de novo, ibidem
ad fin. - — Ususfructus an patri quaeratur ex dote, quam
filius fuit lucratus propter ¡Djuriam violati Ihori, ibidem.
— licet non possil haberí per patrem in rebus filii, an sem-
per habere debeat commoditatem illius juris, ibid. — in
rebus advenlitiis filii an filio debeatur, cíim exiit á patris
potestale per emancipalionem, vel per contractum mairi-
monii, ni.m, fi I, i;> lit. 18 par'. 4. — omnium boiioMira
500
IIS'LEX MATERlAllLM
per filiuní de'cíelcro acquirendorum, an possit pater sibi
reservare, quando ilium emancipat, ibid. in num. 7. —
an debeatur patri in bonis raajoiicatus , vel in bonis feuda-
libus filii, num. d 1. 7 tit. 26 part. 4. — est diversum jus
á propi'ietate, quae esl pars dominii integraüs, sive leg lis,
non turnen preedicativa, sive subjectiva, et an habens
usurnTrucUim in re possit relrahere pro tanto propriela-
tem, quam dominus alii vendit, num. 2 qusest. 1 1. 55
lit. 5 part. 5. — differt 'd dominio, dict. num. 2 dict.
quaust. 1 dict. 1. 55. — Et junclus cum proprielate facit
plrnum dominium, ibid. — Ususfruclus quando non acqui-
litur paíri in bonis filii, tune filiifamilias vice palrumfa-
miliüs fungunUir, num. 2 leg. 6 tit. 11 part. 5. — re¡ le-
galse si alienetur per testatorem, an per hoc videalur revo-
casse Icgatum , n. 2 leg. 17 tit. 9 part. 6. — Et an in usu-
fruetu locus sit juri accrescendi, etianí ínter conjunctos
conjunclionelegali, n. 6 1. 33 tit. 9 part. 6. — Ususfruc-
lus rerum u ajoriae an possit publicari in vita delinquenlis,
n. 4 in priuc. 1. G tit. 11 part. 6. — an possit uní haere-
dum adjudicari, et alteri proprietas, quundo ínter eos
hffireditas dividitur per judícem, num. 1 leg. 10 til. 15
part. 6. — Et quid si cum alíquis haberet usumfructum
in aliqua re, aiiquis rem illam furatus fuerit, an ipse usu-
fructuaiíus, vel dominus proprietatis admillalur contra
furem, n. 6 et 7 1. 12 per text. ibid. tit. 14 part. 7.
ÜT , ista dictío quid importet , num. 1 et 7 leg. 21 per
lexL ibid. tit. 9 part. 6, et n. 2 cum alus ibid. 1. 2 lit. 4
part. 4-
Utens calidis, ut cum uxore copulara habere possit,
ulrum morlaliler peccet, n. 5 leg. 9 per text. ibid. tit. 2
part. 4-
Utile DOMINIUM, víde supra in verbo Dominium.
Utilitas publica praeriirrí debet privatae, n. 2 per text.
ibid. 1. 8 lit. 28 part. 3. — an sit in donatione alicui facta
reppectu donatoris, si donatio fíat in remunerationem ser-
viiiorum, n. 7 leg. 53 tit. 5 part. 5. — communissi adsit
in destruendo ledificio alicujus, tune onus debet communi*
ter contribuí , n. 1 1. S tit. 9 part. 5.
UxoR , Separatur.
Adultera. Testificat.
Clerici, vel prometí ad sa- Inops.
cros ordines.
Tolvens.
Infidelis, vel infidelium,
Religionem ingrediens.
Facit. eleemosjuam.
Testalur, vel disponíl.
Accusatur, accusat, vel agit.
Denegal debitum, vel pe-
tít.
Arcta , vel lata.
Donat.
Renuntians
Dotans, vel pro dote.
Alienat, vel alienans.
Uxor post revocatioiiem maríli de monasterio ipsa
Religionem íntrare non potesf, antea vero síc, num. 5
]. 12 lit. 7 part. 1. — communícans cum marito excora-
municato peccat, sí ínler eos sit carnale commercium
interdictum, num. 5 1. 34 tit. 9 part. 1. — cognita carna-
Jiler á viro in ecclesía, an| propter hoc ecclesia polluta
sit, num. 2 leg. 20 lit. 10 part. 1. — qualis eligí de-
boat, etquae secum uxor eligenda habere debeat, num. 1
leg. 1 tit. 6 parU 2. — Et ibi quid ín niarilo eligcndo, —
Uxoruna tantum esse debet, non diiae, illud cnim eslpec-
calum contra naluram , n. 1 1. 2 tit. 6 part. 2. — esl so-
cia divinae et humanas domus, num. 1 per lext. íbidem,
leg. 5 tit. 2 part. 3. — quse diu nupta est desinit esse cívis
jjr<(priaí origínis , el ín quibus ; ef quid in uxore Clerici,
an in crímínalibus gaudeat privilegio fori maríli, num, 7
leg. 32 tit. 2 part. 3. — Uxores non possunl defenderé vi-
tos in judíelo sine mandato ípsorum , siculi eís licet, nam
uxores , etc. ii. 2 1. 10 lit. 5 part. 3. — Uxor negans res
fuísse marili sui an illud probare debeat, et quid iu regno
isto observetur, num 3 1. 2 tit. 14 part. 3. — Et quid si
lalis uxor adulterium commiltat, vel res alíquas emal ex
pecunia sibi Iradita ci consanguineis, quam stalim sibí
rcddidit, n, 4 ibid. — Uxor tabellionis morlui relicta usu-
fructuaría, an aüquid habere debeat de expmphiribus quae
deducuntur ex origínalibus maríli quse per alíum label-
lionem deducuntur, num. 4 !• 55 tit. 18 part. 3. — si de-
cedat sine filiis an ejus haeredes succedere possínt in arrhis
per maritum ílli datis, n. 2 1. 87 tit. 18 part. 3. — homi-
nís raeí, et quí míhi servítutem debel, an sítfoEmina mea,
num. 31. 59 tit. 18 part. 3. — defendens rem quam ma-
rito ín dotem dedít ín judíelo ípso sciente, et non confra-
dicente, sí condemnetur, an sententia illa pr.-cjudícet ma-
rito, num. 2 1. 20 tit. 22 part. 3. — an habeat dominium
in thesauro invento in fundo ipsíus per maritum , n. 3
1. 45 lit. 28 part. 3. — an possidere possit rem sibí dona-
tam á viro suo, lic&t talis donatio sil nulla, n. 1 1. 7 lit. 29
part. 3. — cu i fuit relictus h marito usus domus, an ibi
possit habitare cum secundo marito, n. 1 leg. 21 tit. 31
part. 3. — Uxores an plus diligendffi sint, qnum paires, si-
ve matres, n. 8 in prolog. 4 part. — Uxor, et ejus vir ad
paria judícarí debent, n. 2 1. 7 tit. 2 part. 4. — si propíer
fornícationcm fuii á marito exclusa , el ipse s;i cros ordines
suscepisset, et in eis fornicasset, an matrimonium debeat
redintegrari, n. 4 quajst. 2 1.8 tit. 2 part. 4. — si íi viro car-
nalitercognosca'ur non propter id peccat, ímo aliquando
meretur, n. i et 2 per lext. íhid. 1. 9 til. 2 part. 4. — quae
príus cum uno claudcstine coDtraxít matrimonium, postea
cum alio publica contraxít, cum quo commoralur, ansine
peccalo morlalí reddere et exígere possit ab eo d(bituní)
conjúgale; et quid si non reddens ponat se in periciilo
vitse, vel scaiidalum, sive peccatum genrr¿lur, n. 1 1. 2
tit. 3 part. 4. — polest a servítule, in qua raaritus seip-
sum vendendo posuít, illum exlrahere, et an tune ípsa
retractans vendilíonem epretium mplori reslitnere teiiea-
tur, gloss. 1. 4 tit. 5 part. 4- — si vendat seipsnm ín ancillam
nolente viro, an ín ea ídem sit dícendum, quod ín marito,
dict. n. 6 in fin. — an possil impediré, ne maritus suus
creditoribus cum cíngulo férreo ad collum lradalur,n. 7
1. 4 til. 5 part. 4. — carnalítercoguila, ad eaui beiií; exten-
diturcognatiospiritualis, et an ad concubinas, n. 6et 71. 1
til. 7 parl.4. — alícujussisitmultum arcta, velita l.ita, quód
ti viro carnaliler cognosci non possit, vel habeat aliudim-
pedímentum, itíi quód cognosci non possit, an matrinio-
nium dissoivalur, n. 5 I. 2 tit. 8 part 4. — alicujus si k viro
cognosci carnaliter non possit, qui;i esl virgo, an ipse me-
diante alíquo actu medicinali possit claustra pudoris sui
frangere, et an istud sit contra naluram faclum, num. 6
leg. 2 lit. 8 part. 4. — quse corrupta cum alíquo matri-
monium contraxit , si petal matrimonium separari ob víri
frigidilalem, ínlra quantum lempus illud pelero debeat; el
quid ín vírgine, gloss. leg. 6 íbidem. • — el víri conlincn-
liam vovere possunl , nísí illud maliliosé fecerint, tuno
enim occui-ret Episcopus , num. 3 1. 1 til. 9 part. 4« , — an
debeal íi viroalímentari, si ípsain peccato perseveraverit^
num. 7 1. 2 lit. 9 part. 4. — qualiter certificarí del)eat de
niorte primí víri , antequam coutralial cum secundo, n. 2
SEPTEM PA-lVriT M^UM.
50 V
lep. 8 lit. 9 part. 4. — Et an sufTiciat probalio per famam,
ibidem.' — Uxor poUst dareliceiiliam maritoiiilrandi Reli-
gio'iem, ipsa maneiite in sseculo, si de inconlinenlia non
fiiit suspecla , num. 1 1. 2 per text. ibidem , tit. 10 parl. 4-
— Seriis tainer» erit si uiaritus velit esse Episcopus, quia
tune dcbet iiitrare Rcligioneni, neque vovere sulliciet , ihi-
deni. — Uxor si nolit dare licenliam maiilo, vel si per
vini ud lioc fueril compulsa, tniic marilus Religionem in-
trore non poteiit, num. 2 1.2 tit. 10 part, l\. — si dedeiit
viro licentiani ingrediciidi Religionem , an per hoc laci>é
videalur vovere conlinfiiliam, et quando, ibideni in n, 3.
— Í1 \iro sine aucloriUile ecclesiae separar! non debet, et
quid si fornicatio sit noloria , num. 6 1. 2 tit. 10 part. 4.
— Et an uxor qua; reniansit in sseculo , et contincntiam
promisit mortuo viro, possil matrimonium conlrahere,
ibidem in n. 10 dict. 1. 2. — Uxor ¡i viro propter adulte-
riuraptr senlentiam divortii separata , si nolit postea vi-
runí suuia repeleré, quia cum alia fuit forn¡calu«, an tale
malrimoniuní debeat judiéis officio redintegrari, n. 1 1. 6
tit. 10 part. 4- ■^- debel milli in possessioiiem rerum sibi
á marito donatarum propter nuptias, num. 1 1. 7 til. 11
part. 4. — si soluto mulrimonio pretiura reí dotalis acce-
perit, quam markus vendidit, cüm prius non essut aesti-
mata , an ex hoc alienatio confiímetur, num. 4 1. 7 lit. 11
part. 4. — an dicatur Isabere doininium bonorumparapboi-
nalium, vel ejus marilus , et quando, num. 2 et 3 leg. .17
tit. 11 part. 4. — an miuilo peletile tenealur cuvere de
evielione rei dotalis, num. 1 i. 12 tit. 11 part. 4- — soluto
matrimonio , quas vestes, et ornamenta haeredibus mariti
reddere debeat, n. 9 leg. 23 tit. 11 part. 4. — quie con-
tra xit in uno loco, el postea per muritum fuit in alium
translata, qualis locus sit alluidendus ut pacíioaes inter
Tpsam et maritum facía; observentur, an locus conlractus,
vel liabitationis, vel domicilii mariti, num. i 1. 24 lit. 11
part. 4. — an potius credutur alimenlari á murilo, quia
est ejus uxor, vel quia secum altulil dotem, num. 5 1. 25
tit. 11 part. 4. — an tenealur recipere idoneam cautio-
nera, quam sibi dat maritus de non dilapidando dotem ,
num. 4 1. 29 tit. 11 part. 4- — an possit dotem íi marilo
exigere, si ipse ad inopiam pervenerit , tamen non sui
culpa , n. 6 1. 29 tit. 11 pan. 4. — Quod procedit etianisi
marilus esset pauper tempore conlractus malrimonii , ibi-
dem. — Uxor debet stalim donationem propter nuplias
restituere, si stalim ei restituatur dos, non exspectata ali-
qua dilatione, num. 4 1. 31 tit. 11 part. 4. — alicujus si
tertió nubat, de incontinenüa notabitur, et illud est abo-
minabile apud homines , num. 1 1. 1 tit. 12 parí, 4. — Et
quid si marilus uxori legalum fecerit, si casié vixerit,
et illa secundó nubat, an illud eonseqnelur, dict. n. i,
— Et quid si ab extraneo tule legatum fíat, scilicet, si casté
vixerii, et ¡psa terlio nubat, an illud coiisequetur, ibidem.
— Uxor alicujus, eo ipso quod peccat in corpore, perdit
omnia privilegia mariti, et tulelam filiornm, num. 6 1. 3
tit, 12 part. 4- — et concubina paruní inter eas refert, nisi
in honore, et vassallus qualemcumque ex istis cognoscens
privabitur feudo, n. linprocEm. tit. 14 part. 4. — Et contra
uxorem non prajsumitur, q nod„ omnia qiiae habet sint'de
bonis mariti, sicuti pru?sumitur contra concubinnm, quae
lolestlorqueii aderuendam verilatem,ibid. — Uxor alicujus
an csse piffisuniaiur illa qua; non pubücÍ!, sed secreté fuit
ab aliqíio in concubinam recepta , si ipse per longum tem-
pus cum ea co!¡ubitavit, num. 8 per lext. ibid. 1. 2 tit. 14
part. 4. — de novo an pns-it 5 p-ropídc oíTicio dnrantp rp-
cipi, et quid in hoc sit de jure canónico, num. 12 per text..
ibid. leg. 2 tit. 14 parí. 4- — fdü indolala, an íi paire fdii
ip'<a el liberi ejus ali debeajil, n. G I. 2 tit. 19 part. 4. —
si inventrefilium habeat, andcbcat pioplerhoc milli in pos-
S'íssionem rerum, etiam.si sint m.ijorire, n. 1 I. 3 per text.
ibid. lit. 23 part. 4. — vassalli si á domino cognoscatnr, an
peristumconcubiluradominusjuranaluralitatis qua; in illo
habet, amittat, n. 6 leg. 5 lit. 24 parí. 4. — prodiloris an
punialur propter delictnm sui mariti, num, 4 I. d2 ÜL 25
part. 4. — an possit retiñere bona marili su! pro dote, n. 4
ad med, 1. 9 lit. 2 part, 5. — an vindicel rem emptam ¿t .
marilo, vel extraneo cum pecunia ipsius uxoris, num. 8
leg, 49 til. 5 part. 5, — an habeat jus retrahendi fnn-
«lum, quem maritus vendidit extraneo, si maritus illum fun-
dum vendidit, matrimonio constante, num, 2 quaest. 4
1. 55 tit, 5 part, 5, — an ipso jure, et siatim quod íi marilo
matrimonio constante res empta fuit, habeat dominiuní
medietatis, sive in re illa empta, an vero postea mediante
aüqua actione, dict. n. 2 in dict. quíesl, 4. — et maritus
non dicunlur habere universalem societalem , sed lanlíun
respeclu lucri, ibid, — constante matrimonio non polest
agere, neque aliquid pelere ex lucro, ibidem in fin. dict.
n. 2 in dict. quaesl. 4. — an posbil pelere medietatem do-
nalionis á Rege marilo suo factam , tanquam commune
lucrum, num. 7 1. 3 til. 10 part. 5. — an possil pelere ut
illud, quod suus maritus perdidit sui culpa, compenselur
cum lucris ab eo qua;silis, n. 5 1. 13 tit. 10 part. 5. — ia
bonis mariti babel lacitam hypolhecam, et prseferturcaete-
liscreditoribus, n. 1 1. 23 til. 13 part, 5. — El quid faceré
possil virlule liujus tacita; bypolhcca^, ibidem in n. 2 usque
ad lin. — Uxor an tenealur in actione priuiipiluri, vel sit
proea dos oblígala sua, vel pro IriLuUs solvendis Regi, cum
ejus marilus eorum sit collictor, vel quando maritus faüit,
id est, se alza, vide num. 2 1. 25 lit. 13 part, 5. — soluto
matrimonio non rccipit doicm in unacasu, el an tune
dos cedat lucio marili, vel applicelur fisco, num. 1 1, 50
tit. 14 part, 5, — El quid si ambo sciebanl impedimentura,
el quid si adhuc carnalis copula non fuil sequuta , gloss.
1» 51 lit, 14 parí, 5. — Uxor alicujus an suum ba;redem-
faceré possit, vel illuní manumitiere, el quando non, gloss.
1. 3 per lext. ibid. lit. 3 parí. 6. — si dedil facultatem mari-
lo, ul ad raajoiiam possit unum ex filiis suis eligere, an si
ipseiutraannum notí eligal, poste íiadmiltatur, etan possit
eligerequem insua potestale habet, n. 2 1. 25 lit. 9 parí. 6.
— relicta exeeutrJx in testamento mariti an amitlal execu-
tionem, si conlraliat secundas nuplias, num. 4 i» fin. 1. 2
til. 10 part. 6. — an ab hserede suo sumptu vestes
lúgubres babere dt'bcal, et quales, et quando illas res-
tituere leneaíur bairedi, si postea nubat, n. 4 !• 2 tit. 11
jiart. 6. — quam parlera in bonis marili habere debeat, si
inops remaneat, et quando, et quibus concurrentibus, et
qualiler, el quid in viro uxore praemoriente, num. 1, 2,
3 el 4 cum aliis ibid. leg, 7 per Icxl. ibid. til. 13 parí. 6.
— El quid inter sponsos , si adhuc uxor ad domum duela
non fuit , dict. n. 2. — Et an condito testamento talis
pars uxoii , vel marilo d(I>eatur, ibid. in num. 5 dict..
]. 7 til. 13 part. 6. — El an liinc uxor tenealur victum
manibus suis, el industria sua lucrari, ibid. num. 6. — Et
an tune cogatur uxor venderé proprielatem domus, vel
altérius rei, dict. num. 6. • — El an amittal islam quar-
am partem, quam habet in bonis mariti, si postea cfíiciatut
INDF.XM aterí ARUM
dives, ibid. — üxor si liabel patrem divitem, aii possit
pelere quartam partcm in bonis sui niariti, ibidem. —
an in ómnibus bonis moriti succedal fiüis repudiantibus,
ct quaiido non ; et quid intersii succedere ex testaiuento,
vel ex lege, num, 7 dict. leg. 7 lit. 13 part. 6. — Et
an uxor ut possit siiam quartam partem babere, pos-
sit donationes mariti in vila sua facías revocare, ibidem
in n. 8. — Et an hodie uxor istam quarlam parlem ha-
bere debeal, stanlibus fiüis, et quid si maritus de quinta
parle jam disposuit, n. 9 ibidera. — Uxor si luxuriosé vi-
vat po^i morlem mariii, anamittat istam quarlam, dicl.
nuin. 9 in fin dict. 1. 7 lit. 43 part. 6. — legitima alicujus
non impedil, quin ipse possil filiumsuom naluraiem liaere-
dem instituere, gloss. leg. 9 per illum texf. ibidera tit. 13
part. 6.— alicujus si ex adulterio pariat filium, an ille ma.
tri suae succedat, n. 5 quoEst. 1 et 2 I. 11 lit. Í3 part. 6. —
Uxores diligunt secundos maritos ullra filios, n. 14 1. 4> et
u. 6 1. 19 per text. ibidem, tit. 16 part. 6. —Uxor quae
coulraxit malrinionium scienler cuní liaírelico, vel prodi-
lore, an aniiltat dotem, et quando, num. 3 1. 2 lit. 1
])arl. 7. — si partum alienum marito sui¡ponat,an poena
monis punialur, n. 4 1. o tit, 7 part. 7. — de supposito
parlu aceusari potest per marilum perpetuo, et an per
aliquem alium, num. 1 leg. 3 per lext. ibidem, tit. 7
pan. 7. — si sui, etmarili, vel alterius culpa aborlum
facial, an et quando maritus, vel alius proptcr hoc pu-
iiiendi sint, et qualiter, gloss. leg. 8 lit. 8 part. 7. —
si occídat marilum suum , qualiter punialur, gloss.
1. 12 ibidem per illum textum. — et maritus unum cor-
pus sunt, n. 7.1. 1 tit. 9 part. 7. — alicujus si vocetur
adultera, et verum diclum fuit, an dicens teiieatur
actdne injuriarum, si velit probare se verum dixisse,et
an si verum dixity teneatur se dedicere, dicl, num. 7,
ilict. I. 1 iu quaest. 1 , 2 et 3. — alicujus si vocetur mere-
trix, et íllud antequam nuberet fuit, an vocans leneatur
injuriarum, dict. n. 7 in fin. — quae furlum marito fecit,
an ab ipso aceusari possit in judicio, n. 3 et 5 1. 4 i)er
texl. ibidem, tit, 14 pan, 7. — Et quid si furtiim sit in
magna quanlitate, n. 6 1, 17 ibid. — Et qualiter maritus
illam recuperabit, si lüam penes aliiun invenerit , n. 7, 8
et9 cum sequent. 1. 4 supradict, — alicujus polest per ma-
rilum perquiri in quibuscumque domibus velit perquirere
eam , et quando , num. 2 cum alus ibidem , 1. 24 tit. 14
[)art. 7. — si ad mandatum virí damnum dedil, an ipsa,
vel maritus ad emendara damni leneatur, num. 2 leg. 5
tit. 15 part. 7. — si negaveritse damnum dedisse, qutditer
punialur, si contrarium probetur per testes, vel aliler,
n. 4 1. 16 per text. ibidem, lit. 15 part. 7. — an possil per
judicem ecclesiasticum compellere marilum, ut dimittat
ooncubinam, n. 5 1. 1 tit. 17 part. 7. — alicujus, si sub
specie famuli leneatur ab aliquo, invito ejus marito, an
ex hocprobelur adulterium, num. 3 leg. 13 lit. 17 pait. 7.
— si vívente adhuc primo marilo cum alio maliimotiium
contrahit, qualiter punialur, num. 1 1. 16 per lext. ibid.
til. 17 part, 7. — El an inqnisilores licerelicas pra vital is
deislo crimine cognoscere possinl, ibid. — Et qua pcena
punialur maiilns, qiii rcccplo pielio, vci non roccplo, le-
nocinium fecit, n. 6 et7 1, 2 per texl. ihid. lit. 22 parí. 7.
— Uxor si ad infidelitalem Irauseat, amittit dolem, et qua-
liter plus puniutur, num. 2 el 3 1, 6 per text. ibid. tit. 25
(•art. 7. — Et an uxore reclamante mariluá possit a judice
u^-.nnuri , ul lUgi in Mirtmibus descrvial , n. 'i '. 'i \'K "1
part. 7. — Uxor pro delicio maríti puniri non debef, ñe-
que é contra, gloss, I. 9 per text. ibidem tit. 31 part. 7, —
appellalur domestica , n. 6 1. 6 lit. 33 part. 7. — Et ideo
non leslificat contra marilum, n. 1 1. 15 tit. 16 part 3. —
Et si testator jiibeat haeredi ut vestial uxorem suam, an
intelligatur semel, vel loto lempo re vilae suae, n. 8 I. S
lit. 33 part. 7. — Uxor an in dote sua prseferalur credi-
toribus, qui ob emendara, vel reficiendam rem, pecu-
niara suara dederunt , et quando, num. 1 leg. 28 lit, 15
part, 5. — si propler vergentiam viri ad inopiam, cons-
tante matrimonio agat ad dotem, an tune credilori-
bus competatjus offerendi sibi, num. 2 leg. 34 til. IS
part. 5.
ÜXOR ADULTERA, ct uxor aUcujus ill¡ faciens adulterium,
an ex eo insurgat dubitatio de filiis eorum, num. 5 leg. 1
til. 14 part. 2. — an possit post viri reconciliationem illura
de adulterio accusare, num. 5 leg. 28 tit. 2 part, 4. —
Uxor a marito accusata de adulterio, si ab illo debitum
pelierit lite pendente, an sibi reddi debeal , num. 2
leg. 8 tit. 2 part. 4. — íi marito accusata de adulterio
corara judice saeculari , non polest eura coram eodem
accusare super eodem crimine, num. 4 ibid. — si propter
fornicalionem fuit á marito exclusa, el ipse sacros ordi-
nes suscepisset, el in eis fornicalus fuisset, an malrimo-
niam debeal redintegrari, ibidem in qusest. 2. — á viro
propler adulterium separata, polest petera matrimonii re
dinlegralionem, si probet marilum suum postea fornica-
lum fuisse, et an per judiéis officium , et an dotem , quam
amiserat propler adulterium, recupere!, dict. n, 4 quaest. S
dict. 1. 8 tit. 2 part. 4. — si de adulterio accusetur ab ejus
marito, an ei crimen adullerii objicere possit ut accusatia
non leneat, num. 2 1. 6 tit. 9 part. 4, el num. 1 1. 9 tit. 17
part. 7, — Et quid si ei crimen lenociuii objiciatur in for»
ecclesiaslico, vel saeculari, dict, num. 4 dict. leg. 6. —
Uxoran possit aceusari h marito de adulterio, si per vim
fuit coacta ; et quid si vis non fuit praecisa , sed condilio-
nalis ; el quid si maritus illam monuit, ut aufugeret, et
ipsa noluit, num. 1 per lext. ibidem, leg. 7 tit. 9 part. 4,
— an possit de adulterio carnali íi marito haeretico aceu-
sari, et an islae duae fornicationes debeant compensan,
num. 5 leg. 8 tit. 9 part. 4- — El quid si maritus reverta-
tur ad fidem, an compensationi locus sit, num. 6 ibidem.
— Uxor quae adulterium commisit, debel marito dotem
et donalionem propler nuplias reddere, num. 4 per text,
ibidem, leg. 12 tit. 9 part. 4. — si ü raarilo de adulterio
accusetur, an petere possit, quód maritus obligetur ad
poenam talionis, num. 2 et 3 1. 13 tit. 9 part. 4. — ü viro
propler adulterium per. sentenliam divortii separata, si
nolit postea virum suum repeleré, quia cum alia fuit for-
nicalus, an tale matrimonium debeal officio judiéis redin-
tegrari, num. 1 1. 6 tit. 10 part. 4- — propter adulterium
amittit dotem ; etquid si pater, vel alius qui dolem dedil,
fuit slipulatus sibi reddi soluto matrimonio, num.. 12 1. 3
til. 11 part, 4. — Et an maritus tune leneatur ad onera
haeredilaria , ibidem. — Uxor si luxuriosfe vivat post mor-
iera marili, an amillat quartam , quam, si eratinops, ex
bonis marili habere debebat, num. 9 in fin. leg. 7 tit. 13
part. 4. — alicujus si ex adulterio pariat filium, an ille
malri suae succedat, num. 5 quaest, 1 et 2 leg. 11 til. 13
part. 6. — adultera per marilum occidi potest, ct quo
jure illud sibi ficri perraitlalur, ibidem. — si accusetur
! er maritum de adulterio, si ipsa contra eum cxcipialde
j
SEPTEVI PARTlTAnUM.
f>''i
lenocin'o , et illud probct, an ipsa Irberctnr, et maritiis
veiiiat cx lali exceplione sic probata puiiiendiis, el qdando,
n. A el 5 I, 29 per text. ibid. lit. i part. 7. — Et aii dos,
vel lucra uxoris vcniant confiscanda propler viri sui pro-
dilionera , et quando, num. 3 le^. 2 per lexl. ibid. til. 2
parí. 7. — Uxor alicujus si vocetiir adulteía, el vcrum
dictum fuit, aii dicens teiiealur aclione iiijuriarum, si
velit probare se veruní dixisse, et an si verum dixit, te-
neatur se dedicere, n. 7 I. 1 lit. 9 part. 7 in qna?st. i , 2
et 3. — & marito, non ub exiraneo potesl de adullerio ac-
cusari per leges hiijus re^ni, dict. n. 7 in d ct. quivsl. 2.
• — alicujus si vocetur meretrix, et illud anleaquaní nu-
beret, fuit, an vocans leneatur aclione injuriaruin , dict.
n. 7 in fin. — & solo niarilo de adulterio accusari poterit!
et quid si adulterinm fit cuní ince<tu niixlum, n. 3 1. 2
tit. 17 parí. 7. — Et an judex iiiquirendo, vel volens Pro-
vinciam purgare admittatur, et possil lales adulteras cas-
tigare, vel illas expeliere, sallim quando sunt publicse,
dict. n. 3 dict. 1. 2 lit. 17 parí. 7. — Uxor adultera inira
quantum lempus a ninrito accusari possil, dict. n. 3 in
fin. — potesl á niarilo de adulterio accusari, etiam so-
luto matrimonio iiitcr eos, el inlra quantum tempus illam
accusare, et adulterium probare teneatur ; et an si intra
tempus cotistitutura non probet, excusetur, iiura. I, 2 et
3 leg. 3 per text. ibid. til. 17 part. 7. — an post mortem
marili ab ejus hasredibus de adullerio accusari possil, et
quid liodie, num. 8 dicl. leg. 3. — si de adullerio accu-
setur, et sibi non ¡¡robetur, qualiler maritus puniatur,
et quando excusetur íi praísumpta calumnia, n. 12 dict.
1. 3 lit. 17 parí. 7. — El an ille , qui cum uxore alicujus
dormivit, commiltat adulterium, si credidit illam non
esse nupt^m, et quando excuselur, num. 1 1. 5 per
text. ibid. til. 17 part. 7. — quse accusalur de adullerio,
qualiler excipere possit, et qiiales exceptiones ipsius ad-
millantur, vel non, et quando sinl proponendse, et qua-
liler, gjoss. leg. 7 per texl. ibid. til. 17 part. 7 cum glos*;.
aliar. II. ibidem. — eliamsi exceptionem lenooinii opponat
post lilis conlestalionem, absolvetur, num. 4 leg. 17
tit. 17 part. 7. — alicujus si sub specie fámulas teneatur
ab aliquo, invito ejus marilo, an ex hoc probetur adul-
terium, num. 3 leg. 13 til. 17 part. 7. — adultera
aniiltit dolem, et in quo plus venial punienda, num. 3
cum alifs ibid. leg. 15 per lexl. ibidem lit. 17 part. 7. —
quse cum proprio servo, vel fámulo adulterium commisit,
í|naliter pimiatur, num. 6, 7 el 8 dicl. leg. 15 per texl.
illum ibidem.
Uxon cLERici, vel promoti ad sacros ordiiies, si ipsa
sciens consenliret, conlinentiam proiiiiltere debel, ñeque
jiost viri mortem potcrit malrimoiiium conlialiere, et an
nccesse sil, qiiod de lioc á principio cerlificelur , num. 3
I. 40 tit. 6 part. 1. — Uxores clericorum cum eis scienter
contrállenles niatrimonium , qua pana ferianlur, num» 4
1. 41 til. 6 pan. 1.
UxOR vovENS conlinentiam, eo qu6d maritus inlret Re-
ligionem, si postea ante professionem exeat, an voló non
obstante illud revocet, n. 9 I. 11 tit. 7 part. 1. — Uxor si
vovens castila'em, eó qiiod maritus inlret Rcligionem, si
propler ipsius uxoris inconlinentiam postea fuerit de Mo-
nasterio exlractus, et ipsa postea deccdul, an possit ma-
ritus malrimonium contrahere, n. 3 I. 12 lit. 7 part. 1. —
coHlinenliam vovere non polest marito rontradicente,
num. 9 1. 3 tit. 8 part. 1. — El qui'i in voto ultramarino
emisso pro snb-idio Terraí Sánela*, an eo nolenlepxsrarV
possil, ibidem. — Uxor si velit niariliun sequi in iniple-
mcntuní voti pro subsidio Terra;- Sancta; eniissi, debet
ipse illam sccum portare, n. 2 leg. fin. lit. 8 part. 1. —
non polest exscqui volum etiam pro subsidio Terrae Sanclui
viro invito, vovere lamen bené polest, ibid. in num. 3. —
volum marito prícjudiciale adimplere non tenelur, n. 11
leg. 7 til. 2 part. 4. — an possit se ipsaní obligare per vo-
tuní castitalis, vel aliud, in sui lamen pryjudicium, n. 12
1. 7 til. 2 part. 4. — et maritus si siinnl continenlíam vu-
verinl, obliganlur, et observare íenenlur, ibid. in n. 31,
— si dederit viro liccntiam ingrediendi Keligionem, at>
per hoc tacite videatur vovere cotitineniiam, et quando,
n. 3 1. 2 lit. 10 part. l^. — et maritus simul si continen-
tiam voverunl, el postea unus foniicelur, an alius possit
illum repeleré, n. 5 quaesl. 4 I. 8 lit. 2 part. 4.— Si lamen
fornicationes sint diversa, una scilicet spirilualis, alia
carnalis, supradicta non procedunt, ibidem. — Cxor, et
vir continentiam vovere possunt, ni-i illud malit¡os6 fe-
cerint, tune enim occurrel Episcopus> num. 3 I. 1 tit. 9
part. 4.
Uxor infidelis, vel infidelium. — Uxor infidelis eliam
ante latam sententiam potest intrare Religionem , necip?e
postea reversus illam educet, n. 2 leg. 13 lit. 7 parí, if —
si ad infidelitalem transeat, amitlit dotem , et qualiter
plus puniatur, n. 2 et 3 1. 6 per texL ibid. til. 25 parí. 7.
— Et nn uxore reclamante maritus possit á judice dam-
nari, ut Regi in trireinibus deserviat, num. 4 1. 4 tit. 31
part. 7.
Uxor religionem ingrediens. — Et uxor post revoca —
tionem mariti de monasterio ipsa Religionem intrare non
poterit, antea vero sic, n. 5 1. 12 tiL 7 part. 1. — Uxor
infidelis eliam ante latam senlenliam potest intrare Reli-
gionem, nec ipse postea reversus illam e'ducet, n. 2 1. 13-
tit. 7 part. 1. — si dederit viro licentiam ingrediendi Re-
ligionem, an per hoc tacitf' videatur vovere conlinentiam.
et quando, n. 3 1. 2 tit, 10 part. 4. — si Pueril Religionem
ingressa, an slatini maritus dotem lucrelur ex pacto de
dote lucranda Ínter ipsos fado in principio malrimoiiii,
an vero exspecletur dissohiiio malrimonii, an vero expec-
telur ejus mors naluralis, n. 6 ). 23 tit. 11 part. 4.
Uxor facit eleemosyj\am , et uxor vívente marilo de.
quibus rebus possit faceré eleemosynam, num. 5 leg. 12
til. 23 parí. 1..
Uxon TESTATiR, VEL DispoNiT. — Et uxor potcst liberé
disponere de arrhis sibi dalis, est enim ipsius lucrum,:
n. O leg. 7 til. 11 part. 4. — Uxor an possit in vila marili
de bonis matrimonio constante acquisilis disponere sola
volúntate sua, n. 5 1. 12 til. 23 |)art. 1. — alicujus, an
suumservum hscredem faceré possil, vel illum manumit-
iere, et quando non, gluss. leg. 3 per text, ibidem
lit. 3 part. 6.
Uxon ACCLSATUR , ACCi'SAT, VF.L AGiT. — Uxor coustantc
matrimonio non potosí íi marito accusari criminalitrr, .
eliam pro magno furto, n. 4 '«'g- ^ til. 2 parí, 3 ■ — adul-
tera, an possit post \iri recGn<iriai¡oncm illuní de adulterio
accusari , n. 5 I. 28 lit. 11 part. .". — polest maritum de
adullciio accusare quoad lliori separationem lanlími,
n. 12 I. 2 til. 9 part. 4. — si velit maritum de impotentia
accusare, qualiler, el sub qua forma istud faceré debeat,
n. 2 per text. ihid. I. 10 lit. 9 part, 4- — potest maritum
de adullerio accusare in foro ecclesiae, non in saecularij^
SM'
INDEX M ATERÍ ARÜM
nunv. 4 et 5 per lexl ¡bid. lejí. 13 Ut. 9 part. 4. — qualiter
contra marilum agel ad dolis recuperationeni , si dixerit
illam dilapidiitorem , et dissipatorem dotis, num. 1 1. 29
lit. 14 part. 4. — constanle matrimonio non potest agere,
iieque aliqnid pctere ex lucris, n. 2 quaest. 4 1. 55 tit 5
pnrt. 5. — üxores an possint accusare occisores marito-
rum, n. 3 leg. 2 tit. i part. 7. — Uxor pnst ejus morlem
accusatur de morle \ir¡, et bona tune applicabunlur fisco,
n. 4 et 5 1. 8 per text. ibid. lit. 1 part. 7. — de supposito
partii aecusari potest per marilum perpetuo, et an per
aüquem alium, n. 11. 3 per text. ibid. tit. 6 part. 7. —
quae furlum marito fccit, an ab ipso aecusari possit in
judicio, n. 3 et 5 1. 4 per text. ibid. lit. l/j part. 7. — Et
quid si furlum sil ii- magna quantitate, n. 6 1. 17 tit. 14
part. 7. — Et qualitpr maritus illam recuperabit, si illam
penes alium invenerit, num. 7, 8 et 9 cum sequent. dict,
eg. 4 tit. 14 part. 7. — Uxor an possit marilum cri-
minaliter acensare de adulterio, et quare non; et an
agal actione ÍDJnriarura adversos maritum, el an agat ad
thori separationem , num. 5 leg. 1 per text. ibidcm lit. 17
part. 7.
UxoB SEPAiiATUR, ct uxof quac corrupta cum aliquo
matrimonium conlraxit, si petat matrimonium separan
ob y'ni frigiditaiem, intra quantum tempus illud petera
debeal, et quid in virgíne, gloss. leg. 6tit. 8 part. 4. —
i\ viro propter ejus frigiditaiem separata , si postea ipse
Jiliam carnaliter cognoverit, ita quód primum matrimo-
nium reviviscat, an prima uxor petere possit tbori sepa-
rationem propler viri adullerium cum alia factum, n. 2
1. 7 lit. 8 part. 4. — íi viro propter adullerium separata
potest petere malrimonii redinlegrationem , si probet ma-
rilum siium postea fornicalum fuisse, et an per judiéis
ollicium, el an dotcm, quam amiserat propter adulle-
rium, recupercl, num. 5 1. 8 tit. 2 part. 4. — ^ viro sine
aucloritate ecclesi.T separari non dcbet, et quid si forni-
calio sit notoria, n. 6 1. 2 tit. 10 part. 4. — Et an uxor
quaj remansil in sosculo, < t continentiam promisit, mor-
liio viro possit matrimonium conlrahere, n. 10 ibidem. —
lJ\or íi viro propter adullerium per sententiam divortii
Fcparala, si nolil postea virum suimí repeleré, qui cum
fliia fuit fornicalus, an tale matrimonium debeat judiéis
cilicio redintegrari, gloss. 1. 6 til. 10 part. 4.
Uxor testificat, et uxor non potest testificare contra
maritum, gloss. 1. 15 lit. 16 parí. 3.
Uxor inops si remaneat, quam partem in bonis marili
haberc debeal, etquando, et quibus concurrenlibus , ei
qualiter, et quid in viro nxore praemorienle , n. 1, 2, 3
el 4 citm alus ibid. 1. 7 per Icxt. ibid. tit. 13 part. 6. —
l'l quid Ínter sponsos, si adbuc uxor ad domum duela
non sil, dict. n. 2. — Et an cóndilo testamento talis pars
iixori, vcl marito dobcatur, ibidem in n. 5. — Etan tune
uxor tenealur virtiim manibus suis et industria sua lu-
rrari, ibidem in num. 6 dict. 1. 7 lit. 13 part. 6. — Etan
iniiccogatnr iixor \endere proprielalem domus, vel alle-
tiiis rei , dict. n. 6 (lict. 1. 7. — Etan amiltat islam quar-
l:im partem , nnaní babel in bonis mariti si postea eflicia-
Inr di\es, ihiclcm. — Uxor si babel patrem diviiem, an
po'-sit petere qnaitam pariem in bonis sui marili, ibidem,
— an in ómnibus bonis mariti succedat filiis repiidianli-
W» , et quando non , et quid inlersit succedere ex testa-
nirnto, vei ex lege, n. 7 1. 7 tit. 13 part. 6. — Et an uxor
ut possit sunm quartam pariem habere, donatinnes m riti
in vita sua factas possit revocare, n. 8 ibidecb. — Ét áh
hodie uxor islam quartam partem habere debeal slantibu»
fdiis, etquid si maritus de quinta parte jam disposuit,
n, 9 ibidem. — Uxor alicnjus inops an ab haeredibüs viri
alimentan debeat, n. 9 1. 8 tit. 1 part. 6.
Uxor de\egat debitüm, vel petit. — Uxor an possit
denegare debitum marito incestuoso, num. 9 I. 13 tit. 2
part. 4. — ad domum viri traducía, an liceat ei debitum
petere indiebus feriatis, et in quibus nuptiae fieri prohi-
benlur, n. 7 leg. 18 lit. 2 part. 4- — quas prius cum uno
clandestine conlraxit matrimonium, postea cum alio pu-
blict conlraxit, cum quo commoralur, etan sinepeccato
morlali reddere, el exigere possit ab eo debitum conjú-
gale; et quid si non reddens ponat se in periculo vilae,
vel scandalum sine peccalo generetur, num. 1 1. 2 tit. 3
part. 4. — servi si ei debitum petat, et dominus servi eo-
dem tempore aliquid illi mandet, quid servus prius faceré
debeat, num. 2 1. 2 lit. 5 part. 4. — an tenealur reddere
debitum viro cum alia fornicanli, n. 7 1. 2 lit 9 part. 4.
Uxoa ARCTA, VEL LATA, el Hxor alicujus, si sit mullüm
arela, vel ita lata, quód á viro carnaliter cognosci nou
possit, vel habeat aliud impedimentum , ita quód cognosci
non possit, an matrimonium dissolvatur, n. 5 1. 2 lit. 8
part. 4. — alicujus si k viro cognosci carnaliter non possit^
quia est virgo, an ipse mediante aliquo aclu raedicinafi
possit claustra pudoris ejus frangere, et an islud sit contra
naluram factum, num. 6 1. 2 tit. 8 part. 4. — alicujus si
propter ejus arctiludinem ü primo viro cognosci non po-
tuil , et ab eo separata & secundo viro cognoscatur , an illo
dimisso ad primum rediré debeat, et quid si ex usu se-
cundi facta fuit cognoscibilis primo , gloss. leg. 3 per text.
ibid. lit. 8 part. 4.
Uxor donat , et uxor marito non potest constante ma-
trimonio donare, et an alios contractus faceré , et quid si
adsit juramentum, num. 1 1. 4 til. 11 part. 4. — an licité
percipiat , et facial suos fructus ex re sibi donata per ma-
rilum matrimonio constante, et quid si soli fructus do-
nenlur, dict. num. 1 dict. 1. 4- — si ex avarilia non con-
stimpsil fructus sibi íi viro donatos, quos si vir habuissel,
cüm sil prodigus, jam consumpsisset, an vir illos ab ea
. repeleré possit, si ipse non est effectus pauperior, dict.
n. 1 ad fin. dict. 1. 4. — debet mitli in possessionem re-
rum sibi b. marito donatarum propler nnplias , n. 1 leg, 7
til. 11 part. 4.
Uxor renuntians, etan possit uxor matrimonio cons-
tante renuntiare lucris quaerendis pro sua parte , et an ta-
lis renunliatio valeat, num. 3 1. 5 til. 11 part. 4. — El an
ante matrimonium uxor hanc reiiuntiationem faciens, talis
renunliatio valeat , ibidem.
Uxor dotans, vel pro dote, et uxor defendens rcm
quam marito in dotem dedil in judicio ipsoscienle, el non
contradicente, si condemnetur, an illa sententia prsejudi-
cet marito, num. 12 1. 20 tit. 22 part. 3. — si soluto ma-
trimonio pretium rei dotalis acceperit, quam maritus ven-
didil, cüm prius non esset .-cstimata, an ex boc alienatio
confirrrielur, num. 4 leg. 7 tit. 11 part. l^. — si debitum
quodsibi debetur in dotem dederit, cujus expensis k ma-
rito exigi debeat íi debitore, num. 2 1. 15 tit. 11 part. 4.
— si proprielalcm rei marito in dotem dedil, cíim usus-
fruclus sit penes alium , et postea fiat ususfruclus conso-
lidatio, an sit ad ejus tantíim commodum , vel marili , et
an debeat tanquam commune lucrum dividi, n. 5 leg. 1$
SEPTEM PARTÍ TARÜM.
,(it. 11 part. 4. — si b manto ia dotem dederit gregcmpe-
r-orura sub islo uomine universal!, an ipse in locum mor-
luorum de postea natis gregem supplere debeat, et an ad
lioc teneutur, si non sub nomine gregis illa ei dedit,sed
iiuiiieri tanlüm, scilicel decem , n. 2 1. 21 tit. 11 part. 4«
— Etquid si non nascanturex illis, an maiilus leneatur
supplere de alus, et quando, ibidem in n, ¡\. — Uxor an
marilo pétenle teneatur cavere de eviclione rei dotalis,
num. 1 I. 22 tit. 11 part. ^. — á qua fuit evictados,
quam marilo dedil per judiéis sententiam, an ilerimi se
dotare teneatur, si habeal mulla bona paraphernalia , et
liac de causa maritus illam alere non vult, num. 3 I. 22
til. 11 part. 4- — propter adulterium amillit dotem , et
quid si pater, vel alius qui dotem dedil, fuit stipulalus sibi
reddi soluto matrimonio, num. 1 1. 23 tit. 11 part. 4. —
El an maritus tune leneatur ad onera haereditaria , ibid.
— üxor si fuerit Religionem ingressa, an stalim maritus
dotem lucretur ex pació de dotelucranda inter ipsos fado
in principio malrimonii, an vero exspectelur ejus mors na-
tnralis, num. 6 leg. 23 tit. 11 part. 4. — qualiter contra
maritum aget ad dolis recuperalionem, si diseril ilhim di-
lapidatorem , el dissipatorem dolis , num. 1 1. 29 tit. 11
parí. 4. — an leneatur recipereidoneam cautionem, quam
sibi dat maritus de non dilapidando dolem, num. 4 dict.
Jcg. 29. — an poEsit dotem á marilo exigere, si ipse ad
ii opiam pervenerit, lamen non sui culpa , num. 6 leg. 29
lit. 13 p;irt. /). — Quod procedit eliamsi maritus esset
(laiiper Icmpoie contractus malrimonii, ibidem. — Et iu-
fra iiuantuní teropus uxori sil reddenda dos matrimonio so-
liUo , el an interim a marito alenda sil, num. 2 el 3 leg. 31
lil. 11 parí, 4. — Et quid , si uxori per maritum fuerit dos
i i gala, an luiic baeredes habeant annum ad reslituendum
(iotem , dicl. num. 3. — Et an idem sil dicendum in fruc-
tibus reium mobilium qui post annum debent resütui, et
quid de ipsorum pretio, dicl. num. 1 ad fin. — Et an
cñm prelíum istorum fructuum restituitur, debeant com-
pulari alimenta sibi praeslita annali dilatione pendenti, ibi-
d< m in Gn. — üxor debel stalim donationem propter nup-
lins resiiliiere, si stalim ei reslituatur dos, non exspectata
aliqua dilatione, num. 4 dict. 1. 11 til. 11 part. 4. — po-
tesl alienare dolem suam invitis filiis, quia ipsa vívente fi-
lii in illa quidquam non Uabent , ibidem in num. 7. — an
possit retiñere bona marili sui pro dote , num. 4 ad med.
](g. 9 tit. 2 part. 5. — an in dote sua praeferatur credito-
ribus, qui ob emendara vel reficiendam rem pecuniam
suiím dederunt, el quando , num. 1 leg. 28 tit. 13 part. 5.
■ — soluto matrimonio non repelit dotem in uno casu, et
an tune dos cedat lucro marili, vel applicetur fisco, n. 1
Jeg. 50 tit. 14 part. 5. — Et quid si ambo sciebant irape-
dimentum, et quid si adhuc carnalis copula non fuit se-
qmila, gloss. 1. 51 tit. 1^ pnrt. 5. — Et an dos, vel lucra
lixoris veniant confiscanda propter viri sui proditionem, et
quando, num. 3 leg. 2 perlexl. ibidem, tit. 2 part. 7. ;
ÜXOR ALiENAT, ct uxor potcst alienare dotem suam invi-
tis filiis, quia ipsa vívenle íilii in illa quidquam non ha-
benl, n. 7 1. 31 til. 11 part. 4.
üxoRATA si sil inhonesta; vitcc, an possit re et verbo per.
Ronaliler ud judicem citari, num. 2 1. 3 lit. 7 part. 3. —
si sil tutrix, an ex debitis inde contractis personaliter capí
possit , num. 2 dict. 1. 3 tit. 7 part. 3.
UxoRATus, qui se etsua dedit monasterio, si per uxo-
rcm revocetur, an illi debeant bona, quae dedit, restilui,
num. 1 I. 11 tit. 7 part. 1. — an possit de licentia uxoris
intrare Religionem, et qualiter istnd fieri debeat, et quid
si velit esse Episcopus, num. 1 1. 2 lit. 10 part. 4. — In-
vita tamen uxore illud faceré non poterit, ñeque valebit li-
centia sibi per metum dala, ibidem in num. 2. — Et an
qui remansit in saeculo, qui continenliam vovii, morluo
alio, possit matrimonium contrabere, ibidem in num. 10.
— Uxoratus si propriam servara cognoverit, an talis coi-
tus sil punibilis, n. 5 1. 1 tit. 14 part. 4.
T AccA si furetur et vendatur, et pariat apud bona? fidei
possessorem , quando fructum talis bona; fidei possessor
facial suum , n. 2 I. 5 tit. 29 part. 3.
Vacillare, et an testis vacillans coram judice lorqnni
debeat, et qualis, et quando, et an idem sitin causa c¡-
vili, n. 1, 2 et 3 1. 8 per text. ibidem, tit. 30 part. 7, vi-
de infra in verbo Variabe.
Vagabundus ubi de criminibus ab eo comniissis con-
veniri possit , n. 7 1. 15 per tex(. ibidem, til. 1 part. 7.
VAtOR beneficii non debet consideran secundum dislri-
butiones quolidianas, num. 9 1. 19 lit. 16 part. 1. — Va-,
lorem rei suse unusquisque scire praesumitur, el qualiter
hoc intelligatur, num. 4ad fin. leg. 56 lit. 5 part. 5. — Et
in tempere non praesumitur mutsClio valoris, ibid. in u. G
in piinc. — Et ad valorem rei debet fieri aesiinjalio ciun
qualitatibusipsius, dicl. n. 6. — Et testes. dcponciilcs su-
per valore rei, an debeant reddere ru lionera dicli sui, ct-i
non interrogentur, ibidem. — Valor lep;ilima! Dliorum rt-
ferri debelad tempus morlis palris, num. 10 in fin. f. 17
tit. 1 part. 6.
Valvasores qui dicanlur, n. 2 leg. 13 per text. ibidem ,
tit. 1 part. 2.
Van^ voces populi nonsunt audiendae, nisi juslu accla-
maverint , n. 14 in procera. Part.
Variare an liceat pro non praesentando aliquem , et an
semel, vel pluries sibi liceal, nura. 1 1. 6 tit. 15 part. 1.
— ubi permitlilur pro una tíintüm vice debet iutelligi,
dict. nura. 1. — Variatio dicitur quaedam temerilas, ibi-
dem. — Variare quando non possit licere patronis, ibidem
nura. 2 in princ. — Variatio an licita sil lile pendente Ín-
ter praesenlatos, si tertius praesentetur; et quid si unusde
, praesentalis , ibidem. — Variare qualiter liceat patrono ,
ibidem in num. 3 dict. leg. 6 tit. 15 part. 1. — Variatio
in malum, non admitlitur, sed in meliorem, vel aequé
idoneum, ibidem inn. 4 dict. 1. 6. — Variare polest pa-
: tronuslaicus in p.-aesentando, interim quód Episcopus ta- .
lem confirmaverit , clericus vero patronus non, n. 1 et 3
1. 7 ibid. — Quod in clerico patrono procedit, quando il-
V ludjus sibi taiiquam clerico corapetit, secüssi ratione palri-
- monii, qui tune sicul laicus poterit variare, n. 2 dict. 1. 7
,1 tit. 25 part. 1. — Variare an i)ossit unus ex patronis, si
¿ ambo simul in unum íi principio consenserunt, ibidem in
fi n. 3. — in judiciisest odiosum, n. 2 1. 10 tit. 7 part. 3.
.S^ Variatio, et an et quando ille, cui electio data fuit,
pos»;!! variare, et quid in ultimis volunlalibus, vel in con-
¿ traclibus, sive eleclio valeal, vel non ; et an quando va-
riatio permilli tur, possil quis plus quíim semel variare,
num. 1 et 2 1. 25 tit. 9 part. 6. — non babel locum , post-
quam fuit alicui jara jus quaesilum, dicl. n. 1 in fin.
Varians, vide supra proxime in verbo Variare.
Vasa an veniant vino alicujus legato, n. 9 1. 5 per text.
ibidem, lit. 33 part. 7.
506
INDEX MATERIAUUM
Vassalii debent personaliter domimim juvare, quando
cxinterventu suaepersonae magnum i^uxilium paralur do-
mino, num. 5 leg. 52 tit. 6 part. 1. — et subdili excom-
niunicatorum ipso facto post annum sunt absoluli ab om-
niobedientia dominorum, num. 5 1. 32 tit. 9 part, 1. —
an debeant succurrere domino excommunicalo, si hostes
brachio armato veniant ad devastandum terram, ibidem.
— Et quid si dominus esset excommunicaluspropter apos-
tasiam íi fide, ibid. —Vassalii ratione feudi an debeant
dominum defenderé sumptibus suis, num. 3 1. 4 7 tit. 48
part. 2. — an teneantur salutem domini suae propria; prae
ierre, num. 6 1. 2 tit. 19 part. 2, et num. 5 1. 4 tit. 27
pan. 2. — an teneantur Regem suum suis propriis sump-
tibus juvare ad bellum, quando intrat in terram ioimico-
rum , et quando, num. 11.7 tit. 19 part. 2. — an possint
compromissum faceré de causa feudali, num. 2 I. 2!\ tit. 4
part. 3. — an possint esse testes contra dóminos, num. 3
1. 18 tit. 16 part. 3. — Vassallus curare debet, ne cas-
trum venial in manus iniraicorum domini , alias dicelur
perderé castrum, num. 16 leg. 68 lit. ¡18 part. 3. —si
non vult domino suo fidelitatem jurare, denegatur ei in-
vestitura, num. 18 dict. 1. 68. — jurare debet qsiód exal-
tabit dominum suum, quantum in se sil, ibid. in n. 19.
— Sed an contra Regem, ibidem nsim. 20 dict. 1. 68.
Vassallus si ex torrente vel fossato domini duxerit aquam
in proprium pra>dium per longispimum lempus, an prae-
fcribnt, num. 5 1. 15 tít. 31 part. 3. — cognoscens concu-
binam, vel uxorem domini privatur feudo, n. 1 inprooém.
tit. 14 part. 4. — an doniipi salutem propriai saluli ante-
ponere teneatur, num, 4 leg. 5 lit 21 part. 4, et num. 1
J. 4 til. 24 part. 4. — Vassalii si libcrentur per dominum
adultufl] á (idelitale quum ei pra;s!are tenoniur, an talisli-
beratio teneat, num. 7 I. 1 til. 22 part, 4. —Vassallus
dominum inopem alere teneiur, et an de reddilibus feudi,
vel de propriis bonis illud faceré debeat, num. 44 leg. 8
tu. 22 part. 4. — Et an valeat argufneiitum de vassaliis ad
liberos, et é contra, ibidem. —Vassallus amillit feudum,
si niortem domini fuerit machinatus, num. 5 1. 5 tit. 24
part. 4. — Et quid si dominus concubuerit cum uxore,
vel coricubina vassalii, an propter hoc jus naluraliíatis,
quod in eo liabet, amittat, ibidem num. 6. — VpssuHos
soli nobiles habere possunt, n. 3 per text. ibidem , leg. 1
tit. 25 part. 4. — Vassallus proprié quis dicatur, et an
subditus ratione jurisdictionisila dicatur, num. 1 leg. 2
lit. 25 part. 4. — Vassalii si á Rege alicui donentur, de
quibus intelligi debeat, dict. num. 1. — Vassallum alte-
nus potesl quis seipsum constituere sine expressione can-
sae, num. i I. 4 tit. 25 part. 4. — Vassalii in quibus casi-
' tu« teneantur osculari manus Ducibus, Marcbionibus, et
Earonibus, num. 2 I. 5 per text. ibidem, tit. 25 p;irt. 4-
■ Vassallus tenetur parere domino in 34 casibus, de fjui-
bus vide reniissive per n. 1 I. 6 lit. 25 part. 4, et ibid. n. 2.
Viissalli in pluribus casibus dominis serviré teñen tur,
n. 2 per text. ibid. 1. 6 ibid, — qiii feíidum á dcminis
obünent in quibus gravari , onerarique possint h dominis,
sive Ducibus, sive Earonibus, ibid. — El quando ad ídem
teneantur vassalii Burgenscs, sen alii subdili ratione jnris-
dictionis, ut ad aüqua onera teneantur, ibidem. — Et
vassalüs non possunt collcctaj, vel angariae imponi íi do-
minis, quia ista sunt regalía, soüque Principi compctunt,
ibidem. — El an domini collectas imponere possint de
tovo, quando fuit eis concessum castrum sub eoruin
protecfione, et regimine cum mero, el mixto imperio,
80 vero jus collectaniii remaneat apud eos, quibus pri-
mo competebat, dict. n. 2. — Vas^üllj on teneantur gratis
ho=p lium dominis daré, seu Baronibus, et an boc solis
Piiucipibus perlineal, dict. num. 2. — Vassalii Baro-
lium quando subveniunt suis dominis, tune Rex non
imponil eis collectam in eodi.m casu, el quare, ibidem.
^-quando ad onera ci)m])ellant.,r, si domini ad hoc ju-
ventur consuetudine, el quando talis consuetudo per
vim , et metum , violeniiamque introducta esse dica-
tur, el ex quibus istud colligi valeat , et cnjus effec-
tus sil, et tune, el qualiler lalis extraordinaria, et
injusta possessio eos tueri pos.Ml; et quid si contra con-
suetndinem adsit memoria houiinuní ; el quid si sil immé-
morialis , et per quod lempus possessorem in possessione
tuealur in lalibus imposilionibus ; el quid in petitorio, dict.
n.2. — Et quae debeant domini probare, et deducere in
articulis, cum juvantur immemoriali, ibid. — El an in
dubio judicandum sil pro subditis, quia prasumuntur in-
viíi praístilisse, dict. n, 3. — Viissalli «i indebila servilla
praesliterint dominis suis, illa per melum extorla przesu-
muntur, dict. n. 2. — lenenlur dominis serviré nonoretan-
tíim, sed opere, et ore simul, n. 3 1. 6 tit. 25 part 4. —
Vassallus intra annum alendus esl sumptibus domini, qui
á domino discedere non polest intra annum , num. 1 el 2
per text. ibidem. 1. 7 tit. 25 part. 4. — El quando, ibid»
in n. 4- — Vassallus an á servilio liberari possit renun-
tiando feudo, quandocumque ipse volueril, et quando non
habeal locum lalis renunlialio; et quid in feudo francbo,
vel ligio, n. 5 1. 7 lit. 25 part. 4- — si velit feudum, et
dominum deserere, quare ipse in propria persona istud
faceré debout, ñeque alius pro eo, n. 6 ibid. — Et quan-
do alius ad hoc admitlalur et ex qua causa, ibid. in n. 7,
— Vassallus quando dominum deserere vult, tune feu-
dum, quod babel, in ruambus domini refutan debet non
aliler, n. 2 dicl. I. 7 per text. ibid. — duorum an possit
esse uuus in uno, eodemque lempote, et quando sic, et
in quo, li. 1 1. 8 lil. 25 part. 4 per text. ibid. — licél de-
sinat esse vassallus alidjus, non lamen debet dominun»
offendere, el quare, ibid. in -n, 2 per texl. ibid. — Qaei»
potius juvare debeat, an dominum anliquum, velnovum?
et quid si primo domino non relicto, alinm dominum ac-
cepit, quem juvare debet, si ambo rixenlur, ibid. in n. 3..
— licét dominum juvet, excusuiálw lamen in uno casu,
ut propler hoc feudum iion amiUai, il id. in n. 4- — non
tenelur off. rre domino servitium , nisi sibi denuntielur k
domino, et quanlo et in quibus sic, num, 2 I. 9 lit. 25
part. 4. — tune proprié vocari dicitur, quando dominus
proprius, vel per iitteras ejus, vel per suum prnciuntoreui
iilum vocal, ibid. in n. S. — Etquales deheait esse lillcrae
per quas ipse vocatur, si postea vassi:llus non vencí it, i'.ü
quod feudo privari possit, ibid. — El an sufficial nnra
inlcrpellalio, vel trina monillo rcquiralur, el an snfliciaE
quod mittatur proclama generalis per ierras el: loca do-
mini requirenlis, ibid. — Vassallus si recusal serviUum
quod promisit, isla eriljusliür causa, qu&m alia, ul feudo
privari possit, n. 4 ¡bid. — si dimiltat feudum, an possit
jurisdiclionem domini declinare pro praeterilis, vel pio
fuluris , dicl. n. 4. — El ad quid teneatur ipse, si declinet
domini sui jurisdiclionem , el an ad dup!i.m, vel inler-
esse, ibid. — Vassallus feudo privari non potesl, nisi de
culpa convincalur, n. 5 ibid. — an feudo privari possit,
SEPTEM PAUTÍTAiU M.
5C'
quniulocumque domino suo placueiit etiam sine justa
causa, dict. n, 5. — ejcctus ii Rege exlia regnum suura,
an illi gueiram infene possil, iium. 5 per lext. ibid. 1. 10
til. 25 parí. 4. — Vassali regis , an in isto bello depraedari
possinl ab inferenle bel luui contra Regem, ibid. — Vas-
sallus doiiiinum adjuvare debel etiam contra Regem in
uno casu, non obstante, quod juravit ilhim non jiivare
contra Rcgem, ibid. in n. 11. — Vassalli si dominura ad-
juvando contra Regera aliquid lucrati fuerint, illiid Rrgi
(lare debent, ibid. n. 12. — Et an dicta in vassallis ha-
beant locum in domesliris, ibid. in n. 11. — Vassalli do-
minum sequi possunt, si velinl, quando ix Rege e\tra re-
gnum ejiciuntur; ad lioc lamen non possunt com|ielli,n. 2
). 41 til. 25 parí. l\. — Vassallus alterius Regis an possit
pugnare contra Regem naturalem , in cujus servitio non
est, n. 3 dicl. l.H. — an per solam mansionem cuní do-
mino, qui ü Rege extra regnum ejeclus fuit propter suum
tlcliclum, in pcenam aliquam incidat, ibid. in n.6. — qui
cura Barone expulso ü Rege propltr proditionem vadit,
teneiur rediré, quám ciliüs possit, num. 1 leg. 12 tit. 25
parí ¿i. — qui cum domino suo expulso íi regno propler
piodilionem suam exivit, si cúm possit non redeat, acri-
mine proditionis non excusalur, eliam propler solam ip-
sius mansionem cum domino, n. 2 et 3 1, 12 per text.
ibid. tit. 25 part. 4. — Vassulii si juvenl dominum prodito-
rem, an ipsi, et ejus fdii iu proditionem incidant, gloss.
dict. 1. 12 per text. ibid. — sequertes dominum Iransfu-
gam, ipsi et Ule proditionem committunt, n. 1 per lext,
ibid. 1. 13 tit. 25 part. 4. — Vassaüus qui recepit feudum
fruncbum, ad quid tenealur, n. 5. I. 2 tit. 26 part. 4. —
si pro feudo servitium exlraneum á natura feudi promit-
lit, illud adimplere lenetur, n. 6 I. 2 til. 26 part. 4. —
duorum , an possit aliquis esse, et quando , r. 6 per text.
ilñd.l. 3 tit. 26 part. 4. — quando feudum á domino recipif,
dcbet juramentum fidelitalis praestare, et an illud facore
possit per procuratürem,n. 3 per text ibid. 1.4 tit. 26pait. 4.
— si ex conventione ad fidelilaiis juramentum non tcneatur,
ad quid ipse et tune teneatur domino, ed quid si postea
cfim obligatus non esset, juramentum praístitit, an con-
Iruveniendo inc'd;it in perjurium, dict. n. 3 dict, 1. l^. —
an ad juramentum fidelitalis teneatur, quando servitia
fuerunt limitala, ibid. in n. 4. — qui feudum conditiona-
tum recepit, et sic adceitum servilum, an teneatur ad
aliud ultra expressum , et an teneatur et tune ad ea quae
veniunt sub juramento fidelitalis, n. 1 I. 5 tit. 26 part. 4-
— dominum praeliantem adjuvare non tenetur, quando
notorií; de ejus injustilia constal, secíis si de boc dubilelur,
quia tune adjuvare tenetur, ibid. iu n. 3 dict. I. 5. — Et
quid si cognoscat injusliliam domitii, et adversarii sui
justiliam, ibid. n. 4. — Vassalli omnes qui in uno feudo
successerunt, an omnes fidelilateni [irajstare leneanlur, et
quid si unus ex eis nolit, an ipsius culpa alus noceat, ut
feudo privari possint, n. 5 1. 6 tit. 26 part. 4» — Vassal-
lus an possit feudum serviré per subslitulum quando ipse
ad hochabilis non est, num. 8 (. 6 tit. 26 part. 4. — an ex
feudo ali debeat, quundo succcssit illiimpedimentum, per
quod fuit privalus, dict. n. 8 et ibid. n. 10. — an feudum
amittat X'O ipso, quod rdigionem fuil ingressus, licMinfta
annum exiverit, n. 11 ibid. — polest feudo privan ex plu-
ribus causis, gloss. 1. 8 per. text. ibid. lit. 26 part. 4, et
gloss. 1. i) ibid. — et an procedat, sive accusetur et pro-
betur; sive accusetur lanldm, n, 3 ). 8 lil. 26 pait. 4. —
si rcvelet secreta donáni, ve) contra doniiniini advoca\e-
rit, an feudo privari possit, ibid. n. 4. — Et an suffiriit
manus elevalio contra dominum, licít illam in domiuum
non imponat ; et quid si per alium facial dominum vulne-
rari, ibid. in n. 40 per lext. ibid. — Vassallus an teneatur
dominum de carcere deducere, si propltr dclicluní sit
carceratus, an illud de sua pecunia solvere tenealur sub
poena privalionis feudi, ibid. n. 12. — si occidat íilium,
vel nepolem, vel fralrem domini, an per boc fundo pri-
vari possit, n. 1 per texl. ibid. 1.9 tit. 26 part. 4. — Er,
quid si vassallus interficiat fralrem suum, vel prodilorié
alium exira fratrem , ibid. — Vassallus privatur feudo, si
cum uxore domini volinte vel in\ita, vidua vel non v¡-
dua, concubina vel sponsa nondum traducía, concubuerit,
n. 2 dicl. 1. 9. — si fuerit leño, et consenliat, ut alius
cum uxore domini commiscentur, an per hoc feudo privari
possit, n. 4 ibid. — an feudo privari ¡¡ossit, siconcubuerit
cum matre vel sororesui domini in domo domini manente,
dict. n. 4. — an feudum venderé possit, vtl se cum ly-
ranno componere, qui res feudales possidet, n. 1 in princ.
per text. ibid. 1. 10 tit. 26 part. 4- — si feudum alleri
vendat, et ipse emens longissimi temporis spatio possede-
rit, an ex hoc ejus dóminos, vel agnati, ad feudum illud
anliquum vocati prjEJudieenlur, n. 3 quasl. 1 et 2 per
texl. ibid. 1.10 tit. 26 part. 4. — Et an ex iwacscriptioue
gravetur vasshllus, ut illa contra illum Itneal, licel non
contra dominum, dict. num. 3. — Vassallus si cum do-
mino suo liliget in causa feudali, quis tune erit judex ;
et an hodie judex ordinarius de istis causis etianí feu-
dalibus cognoscat excluso domino feudi, et paribiis cuiídc,
num. 1 et 2 leg. 11 til. 26 part, 4. — si sil clericiis, an
pares curia; possint esse judices, vel non, ibidem, in n. 3
in princ. — vendens feudum ignoranter, eo non priva.
tur, sed resliluetur ei, num. 4 ad fineni leg. 9 lil. 2
part. 5. — Et an tune emptor possit sibi feudum retiñere
qnousque h vendilore satisfiat de interesse, ibid. in dict.
i,_ 4. — Vassalli Regis, an de Regis volúntate in alium
transferri possint, ut ipse in eos dominium babent, n. 3
I. 9 til. 4 part. 5. — alicujus si proliibeanlur aüenaii sine
cxpressione causee, an talis probibilio leneal , n. 2 in fin.
1. 44 lit. 5 part. 5. — polius lenentiu- venderé douiinis suis
res quas habent venales, quíim alus extrañéis, n. 1 1. 55
til. 5 part. 5. — si interveniente auctoiilale domini sui
redditus inler se diviserunt, an successor sui domini pos-
sit lalem divisionem infringere, vel non, n. 4 qurest. 2 1. 1
Ut. 8 part. 5. — an potcril alleri infeudare sub pació in-
cremenli sicut ipse habcbat, n. 1 1.. 35 lit. 13 parí. 5. —
et an babere vassallos sit dignilas cui jurisdictio inest, et
quid bodie, n. 3 1. 32 lit. 9 pnrl. 6. — qui seipsum occi-
dit, an amillíit feudum, n. 10 1. 14 til. 1 part. 7. — bii-
bereestqiuedam dignilas, cui el jurisdictio inest, n. 10 1.2
tit, 2 parí. 7, et n. 3 1. 32 lil. 9 part. 6. — quando propter
delictum piivatur feudo, feudum sempcr revertitur ad do-
minum, dict. n. 10. — si ab aüquoinjurietur, an ejus do-
minus actionem injuriarum iiilenlare pos it, num. i 1. 10
til. 9 parí. 7. — Vassalli si íi domino vendanlur, et ipsi ve-
lint redimore libértales suas et prelium emplori solvere,
an adiuitlanUir, n. 3 1. 4 til- 13 part. 7. — Vassallus si ad
mandaium domini duniuuní dcdeiií, an ipse, vel mundans
ademendam teneatur, n.2 1. 5 lit. 15 part. 7. — an possit
occidere dominum cum uxore sua turpiter invenlum, et
quid in liberto, n. 1 , 6 el 7 1. 1» lii. 17 narl. 7. - et li-
60S
IKDEX MATERIARUW.
bertus aequiparantur, diCv* .1. 6 dict. 1, 1 3. — Regís pro eo
moit m subiré ténelur cum fueril necesse, n. 1 J. 4 tit. 1
¡lart. 7.
Vassallagiüm quid dicalur in Italia, et quid istud co-
gnominetur in Fruticia, et apud iios; et au istud nomen
noluni sit ab antiquis Irapeiatoiibus, vel á novisinventuin,
gloss. in procemio til. -5 puil. 4. — ignoianliae quod dica-
tur, n. 11. 2 tit.25pait. 4.
Vectigalia solveiit clerici negotialores, fi ter admoiiiti
non desistantá negolialioue, 11. 3 1. /|9 ti!. 6 part. 1. —
Bolvere non debenl clerÍLÍ ex irbns, quas sine ncgolhitione
vendunt, n. S. 1. CO ibid, — quae cx poi libus deducuntur,
sunt deregalibus, num. M 1. 1! lit. 28 |)art. 3. — Vectigal
latione portagii in qua qiianiitate solvi debeat, ct de isto
vectigali, n. 4 cum aliis ibid. 1. 5 tit. 7 parl. 5, — Vecti-
galia solvi non debent de il'is rebus quas adducit sui et
suorum causa, et an credatur juramento ipsius, el quando
n. 6 ibid. — Et quid si modo supradicto eineiil, si postea
mulato proposito rem vendat, an aliquid solvere teneatur
ibid. in n, 8. — Vecligalia an solvi delieant de hi-;, quaa
portantur pro domo focienila \el reficienda, ibiil. n. 9. —
Vectigal ex quibus rebus non debcalur, gloss. dict. I. 5
til. 7 part. 5.' — Et quid de mercatoiihus deviantibus ci
certo, et consueto itinere, ut vectigalia derraudarcnt,
ibid. n. 13. — Et an debcant onines res shíe confiscan, et
quando n. 1 1. 6 ibid. — Et an et quando isla procedant
in minoribus viginli quinqué annorura, ibid. n. 3 et 4. —
Et an si occultautes rem il'am, perdantijiso jure, vel post
sententianí , ibid. n. 5. — Vectigal si non fueiit solutum,
si postea res de qua debebatur, pereat, an doniinus ad a?.5-
tiniationem leneatur, n. 9 dict. 1. 6 tit. 7 part. 5. — Vecti-
galia si de novo imponanlur in aliqua civitate , an civitas
illa possit p setendere lerliam partem pro suis necessita-
libus, num. 2 leg. 7 per text. ibidem , tit. 7 part. 5. —
Vei tigal de novo imponi dicilur, sive de novo imponatur,
sive ultra solitum augeatur, num. 1 leg. 9 tit. 9 part. 5.
— Vectigalia íi solo Principe de novo constilui possunt,
num. 2 di( t. leg. 9. — nova sine máxima causa instituí
non debent, et an peccent Reges aliler imponentes, n. 6
ibid. — si ab exaclore ipsorum exigaiitiir sine causa, sea
lantiim quia sunl imposita , an peccet, dict. n. 6. — Etan
quando impeiratur rescriptum Principis ad imponendum
vectigal de novo in aliqua civitate, debeat sibi fieri menlio
de aliis vectigalibus, quibus civitas est onirata snb poena
subreptionis, ibid. in n. 7. — Vectigal, et an consuetudo
imniemoiialis a;nuipolleat piivilegio in imponendis vecti-
galil)us de n^vo in aliquo loco, dict. n. 7. — an possit im-
piini niulieribus in lupanari existenlibus, n. 2 1. 2 tit. 22
p<irt. 7.
Velle proesumi'ur quís íllud, quod est consuetum fíeii,
n. 13 in nied. I. 2 tit. 15 part. 2. — non creditur qui obse-
quitur imperio patris, vel domini, n. 1 1. 9 per text. ibid.
tit. 34 part.. 7.
Ve.nabi non licet Epíscopis, sive clericis, et quando
sic, n. 10 1. 57 tit. 5 part. 1. — an possit clericusin mi-
noribus ordinibus conslilutus, n. íiO 1. 47 til. 6 part. 1. —
an possit quilibet in qubuscumque locis, et an dominas
isUid prohibere possit, n. 4 1. 6 til. 28 part. 3. — licel óm-
nibus, et est juslum, et quare, et qualiter acquirant domi-
nium fcrarura , quas capiunt, n. 2 I. 17 tit. 28 part. 3. —
non potest quis in fundo aliquo post domini fundí prolii-
bilioncm, al¡iisquodcapil,eritipsiusdoniini, n, Sdict.l. 17.
Venatob si insequalnr Teram vulneratam, etilla ab alior
capíatur, an sua sit, n. 1 1. 21 lit. 28 part. 3. — Venato-
res de rebus venatis, ansolvant decimam, et cui ecclesiae ,
n.4 1. 3 tit. 20 part. 3. — et de bonis venationis, n.l per
text. ibid. 1.20 tit. 5 part. 2.
Vendf.ns,
Rem ecclesiae, minoris, vel
fiscí.
Rem majoriffi, vel prohibi-
tam ali.nari, vel ipsam
majoriamj vei rem feu-
dalem.
Rem clienam.
Rem communem.
Dircclum dominium.
Vekdens rem pro dccem, si tibi placet, emens debet
statim acceplare, postea non poterit , num. 8 1. 6 tit. 11
part. 3. — agrumdicens, ibi e^se decem jugera, si non
sunt nisi octo , vel siiit plura, quid tune agi debeat, n. 3
1. 56 tit. 18 part. 3. — rem cum accessiouibus suis, quid
verba ista operentur, num. 4 1. 56 tit. 18 part. 3. — usum-
fructura lei, qui sine accessu per aliquem locum estinu-
tilis, tune eliamsi nihil dicatur de accessu, venit in ven-
diiione, ibid. — rem aliquam cum ómnibus suis juribus,
quid verba isa importent, num. 5 1. 56 supradict. infe-
rens ad quaeslionem. — Et quid si cíim haberem fundum
integrum, dimidia pars propler guerram fuit mihi occu'
pata, et vendito fundo illo, mihi pars illa sic occupata et
fossata fuit rei)lela, an venditori, vel emptori accrescat,
dict. num. 5 1. 56 lit. 48 part. 3, — Veudens rem specia-
liler alicui hypothecalam, an committat Turtum, n. 9 ad
fin. 1. 70 lit. 18 part. 3. — actionem an pessit fidem ha-
bere de prelio , n, 4 1. 46 tit. 28 part. 3. — Et quid in
procuratore, ibidem. — Vendens cüm ad boc fueriteom-
pulsus, an compellatur fidem haberede pretio, dict. n. 4.
— rem si retineat eamlocc pignoris pro pretio, an ex hoc
videatur translata possessio, n. 1 1. 9 tit. 30 part. 3 in fin.
— de permissu teslatoris aliquid de bonis ususfructus, an
eo finilo, ipse vel baeres ejus teneatur ad pretiuní reruin
alionatarum , num. 7 leg. 20 tit. 31 part. 3. — rem cre-
dens illam integrara, et sanara, cura ita non sit, an tune
teneat venditio, num. 1 1. 14 tit. 5 part. 5. — rem affixam
domui, quam poenam habere debeat, n. 2 1. 16 tit. 5
part. 5. — arma, sive victualia hostibus fidei, qualiter
punialur, num. 1, 3 et 4 1. 22 per text. ibid. tit. 5 part. 5.
— vinum vel simile quod degustari solet in genere, ad
quem periculum pertineat, an ad emptorem, vel vendí-
torera, n. 1 1. 24 tit. 5 part. 5. — vinum in genere, an
luBC dicatur venditum in specie, vel ad mensurara; et
quid operetur liaec diversitas, an uno, vel alio modo ven-
datur, num. 2 dict. I. 24. — alicui fundum, an post ven-
diiionem ad culturara teneatur, et quando, num. 1 1. 2S
tit. 4 part. 5. — domum, au videatur venderé puteum
coramunem inler duas domos, venditam scilicet el aliara,
ibidem in num. 3. — vineam, vel olivetum, an videatur
venderé molendinum pro oleo, vel torcular pro uvis, quod
est in tali re vendila , num. 3 1. 31 tit. 5 part. 5. — rem in
ludo , an et quando tenebitur emptori de evictione, n. 9
1. 36 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — rem duobus ad quid
teneatur, etan venditio teneat, num. 1 cum aliis ibidem
]. 50 tit. 5 part. 5. — rem pro executione sententise, vel
pro solutione tributi, an ad subhastationem teneatur,
sive res sit mobilis, sive immobilis, num. 3 1. 52 tit. 5
part. 5. — proprielatem reí quam habet, an tune usufru-
ctuarios tamquara habens partem in illa re, possit illam
retrahere, num. 1 quaest. 1 1. 55 tit. 5 part. 5. — Et quid
in usuario, vel usufructuario, si vendat partem suam, sn
SEPTEM PARTITARUM.
509
consors illiiis juris admitlatur ad relractum, ibidem. —
Vendens aclionem, quam habet in rem, exlranco, an ad-
mrttanlur consortes ¡Uius juris et actionis ad partem con-
sortis, iii dict. quaest. 1 iij fin. — rem suam fraudiilenler,
€t ut evitet onera, au vendilio valeat, num. 1 1. 59 tit. 5
part. 5. — simpliciter nunquam ad eviclionem se obli-
gasse videtur, iino tacilé videtur agi, ne de evictioiie te-
neatur, num. 6 I. 50 tit. 13 part. 5. — rem duobus com-
niillit ralsitalera, et de ipsius pociia , niim. 6 et 7 leg. 7 per
text. ibid. tit. 7 part. 7. — Et cui tradere tenealiir si
nondiim nemini dtdit, num. 8 ibidem. — Vendens vene-
num, an debeat poenamorlis puniri, et quando, uum. 2
cuna aliis ibid. 1. 7 per lext. ibid. tit. 8 part. 7.
VtNDEKS REM EccLESi.E, minoris, vel fisci, vel si cüm sit
creditor, vendit pignus, an possit fidem liabere de pretio,
num. 4 I. A6 lit. 28 part. 3.
Vf.ndens rejj majobis, vel prohibitam alienari, vel
ipsam raajoriani, vel rem feudalem. — uiajoriae suie cum
Regis facúltate, un lalis venditio leneat, si postea delega-
tur ülum non esse verura majoriae possessorem, sed alium,
nuil). 1 quaest. 4 !• 10 tit. 26 part. f!i. — proliibüam alie-
naii in illum, qui de próximo in lolií majoria succedcre
speratur, si emens pretiuiu solvat, an iliud repelat, vel si
non solvat, possel se aliqua excejilione lueri, nuin. 1
quaest. 7 1. 10 tit. 26 part. /|. — de licentia Regis , et de
consensu fdii, qui in mujoria successurus erat, an pre-
tjum illius rei venditaj ad íilium debeat periinere, et in
aliam reoj converti, et quundo non, et quid in dubio,
dict. fíuiD, 1 quaest. 8. — ul debita ttstatoris solvantur, an
incidan, in poenam elienanlium res majoriae, in dicl. n. 1
quaest. 11. ■•- illi qui de próximo speratur in majoria suc-
cederé, an talis vendens in poenam incidat, si ab eo pre-
tium recepit, num. 1 quaest. 1^1. 10 til. 26 p;irt. 4- — Et
quid si alienalio ex uliqua causa non tenuit, an alienans
adhuc iñ poenam incidat, ibid. quaest. 13 dict. num. 1. —
Etquid si alienans sit primae lonsurae, an in eamdera pee-
nam incidat, si alienavérit, ibid. in qua?sl. 15. — Et quid
s>i non ajienet, sed consenliat alium esse in ipsius posses-
sione , ibidem i» quaest. 16. — Vendens rem minimam
majoriae, an per boc in poenam incidat, num. 1 quaest. 22
leg. 10 til. 26 parL ü. — Et »n venditioni rei majoriae
consentiens , cíim essct proximior ad succedendum , sibi in
hoc aliquid pra;judicet, et an huic poenae locus sit ante
rei tradilionem, vel post, ibid. qua;sl. 29. — Elan idem
sit, si remotior vocalus alienationi consentiret, el postea
proximior consenserit , an et quando ex tali consensu re-
motior! aliquod praejudicium generetur, ibid. in qua;st. 39.
— Vendens rem majoriae propler famem, an in poeiicira
incidat, ibidem in quaest. 30. ■ — remyroliibitam aliinari,
ut meliorini emat, propter lioc in po-nam non incidit,
ibid. in qnaest. 32. — rem majorice, an in poenam alie-
iiantisrfm piobibitam incidíit, si in majoria; constitntione
lantñm permutatio sit ¡)rohibila , ibidem in qua;st. 34. —
majoriam, vel in boc consentiens, an pretium pelere pos-
sit, et quando sic, vel non, ibid. in quast. 42. — nm
feudalem sine consensu domini non tenetur illam praecisé
Iradtre, n. 1 ad fin. 1. 19 tit. 5 part. 5.
Vendens rem alienam scienter, an venditio teneat, et an
íeneatur rem Iradere, et quando, n. 1 1. 19 til. 5 part. 5.
•^rem alienam dicendo illam esse Sempronii, tune non vi-
üeturvendita nomine vendenlis, sed procuratorio, ibidem.
Vendens beh communem, si vcndilor sit Rex, an et
quando talem venditionem faceré possit, n. 7 I. 53 lit. 5
part. 5. — an poliua teneatur illam ómnibus consortibus
venderé, quám uni lantüm ex eis, et quare, n, 5 1. 55
tit. 5 part. 5.
Venden? suum directum dominiura, quod habet in re,
an ibidem habens utüe dominium admittatur ad retra-
bendum, num. 2 quaest. 2 1. 15 tit. 5 part. 5 — an prius
debeat empbyteutam requirere , an ipse velit habere
aquali pretio, ibid. in dioL qua;st. 2.
Venderé proliibelur qnis extra locum, ubi fructum col-
legit, si ibi inest necessitas, n. 4 1. 15 tit. 1 part. 1. —
sua que pretio possit privatus, saltem salinariis á Rege
constitulis, num. 3 1. 11 lit. 28 part. 3. — compulsus an
cogatur fidem babere de pretio, ii. 4 in fin. 1. 46 tit. 28
parí. 3. — an possit usurarius fruclus, quos ips*i jara ex
usu percepit, ct quando, num. 10 1. 20 tit. 31 part, 3. —
an possint cives possessiones , quas babent in aliquo loco,
quando alió se conferunt, n. 4 1. 26 tit. 31 part. 3. — an
possit pater filium suum propler necessitatem famis , et an
extra islum casum liceat patribus filios venderé; et quid
si hoc aliqua consuetudinc juvelur, n. 1 1. 8 lit. 17 part. 4.
— an possit pater filium suum Presbylerum propter famis
necessitatem, n. 2 1. 8 tit. 17 part, 4. — Et an liceat filio,
sicuti patri licet, ibidem in dict. n. 2. — Ex tali lamen
venditione filius non fuit factus servus emptoris , sed illi
serviré obliga tus, et dando pro se pretium quod ab emp-
tore dalum fuit, ab hac obligatione liberatur, n. 1 leg. 9
tit. 17 part. 4- — Vi-ndere proprium palrimonium an te-
neatur filius, ut ex eo pater alinienlelur, et quando islud
faceré teneatur, n. 12 1. 2 lit. 19 part. 4- — parlem suam
socius an compellalur, quando alius in loco communi ec-
clesiam construxisset, n. 2 1. 2 tit. 22 part. 4. — compel-
lilur dominus in uno casu, quem ponit, n. 3 dict. 1. 2 per
text. ibid. — extra familiam si aliquis fuerit prohibitus,
an el tune venderé possit, si requisiti alii de familia illud
emere nolint, n. 1 quaest. 6 I. 10 til. 16 part. 4. — prohi-
bitus rem majoriae, an pignerare possit, n. 1 quaest. 31
dict. 1. 10 tit. 20 part, 4. — prohibitus bené illud facera
potest, quando in meliorem causam illud commulat,
ibid. quaest. 32. — res majoriae bené potest conditor ip-
sius, licél in ea venditionem illarum rerum majoriae fieri
probibuerit, quia illud in successionibus lantüm babel
locum, num. 1 quaest. 47 leg. 10 til. 26 part. 4. — an et
quando quis compellalur rem suam; vide plures casus per
n. 1 1. 3 tit. 5 part. 5. — an compellatur vicinus domum
suam Religiosis, qui non babent locum ad habilandum
congruentem, ibidem. — compellitur qnis solum suum
gd ereclionem fürca2, di; 1. n. 1 in fin, 1, 3 tit, 5 part. 5.
— non potest tutor rem minoris sui sine judiéis decreto,
et quando sic, et qualiter istud faceré possit, n. 2 cum
aliis ibid. leg. 4 tit. 5 part. 5. — et an possit generaliter
obligare res minoris pro observantia contractus liciti eliam
sine judicis decreto, dict. n. 2. — Venderé an possit tutor
res minoris, sive mobiles, sive immobiles fuerint, n. 3
leg. 4 tit. 5 part. 5. — res minoris, quando et ex quibus
causis tutor illud faceré poteiit, n. 4 et 5 dict. leg. 4 el
n. i)enult. 1. 60 lit. 18 parU 3. — an possit tulor res im-
mobilts minoris pro ejus magna utilitale, vel tantúm pro
debito solvendo, n. 5 dict. I. 4. — Et quid de civitate an
pro comraodo suo possit suas res immobiles venderé, licí't
dcbitum non sit, ibidem. — Et quando tutor talla bona
minoris vendit, debel illud faceré cum judicis decreto, el
SIO
IINDEX MATElllAUUM
qualis ista causae cogiiitio esse debeat, ibidem in iium, 6.
— Et an praesumatur quod onines soleninitates inlei vene-
runt , ubi apparet judiéis decieitiin inlerposimm, ibicleiu.
— Venderé an possit judex res suas in loco illo, ubi juris-
diclionem habet, et qualiter lioc intelligatur, ii. 9 1. 5
per text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et cum les veudilur, aii
iii venditione consensus vendentis, ei emenlis siniul prae-
stari deheat, iium. 11.8 per lexl. ibid. tit. 5 parl. 5. —
"Venderé an possit quis reni incerlam, ila ut cniplio te-
nciit, elquando, num. 1 et 2 leg. 11 per iext. ibid. til, 5
part. 5. — benÍ! potest quis fruclus rei, si ex taii re fruc-
tiis nasci soleni , ibidem in n. 3 et 4 per illum lext. — an
possit quis spem, quam hi.bet succedindi alicui, it quan-
do sic, et quaiido tulis spes legitima dicatur, n. 1 , 3 et
4 leg. 13 lit. 5 part. 5. — an possit dvilas ea, quae sunt
in usu publico, et in omnium commercio, et quaiido t-ic,
deliceiitia Regis, vel pr«sidis civilatis, n. 2 leg. 15 tit. 5
ij)art. 5. — Et an idetn sit dicendum, sive civitas habuit
rem illam, quam vendidit, titulo donationis, vel legati,
vel ex quocunique titulo, ibidem. — Venderé polest cívi-
cas propria ipsius civitatis de licentia praesidis, si illa non
sint in usu publico , dict. n. 2. — an possit aliquis jus pa-
tronatus, quod habet cum universitale, et quando talis
vendilio teneat, n. /j et 5 ibidem, et n, 8 1, 8 lil. 15 part. 1.
— Et an jus palronatus Iratiseat slalim, quód venditur
Tilia, cui adii^eret, licét aliud non sit dictum, n. 5 dict.
leg. 15. — Venderé non polest quis aedibus aíDxum, nisi
.quando domus^ninaretur ruinara , n, 1 cum alus ibidem,
1. 16 tit. 5 part. 5. — non polesl quis sibi ijisi rcni >,uam
propriam, et qua de causa, n. 1 leg. -18 tit. 5 part. 5. —
-non debent Christiani arnia^ ñeque victualia liosübusfi-
dei; et quid tempere pacis, num. 1 , 3 et 4 !• 22 per text.
ibid. tit. 5 part. 5. — non debet aliquis rem diiobus; et de
lioc videnum. 1 cum alus ibid. 1. 50 per text. ibid. tit. 5
part. 5. — an possit exactor tributorum fes ailerius pro-
pria ipsius auclorilale^ €l sine judíce, et quid bodie, n. 2
:L 52 tit. 5 part. 5. — Et quid in syndico villae, vel castri,
qui icnetur solvere collectam pro ómnibus de villa, vel
castro suo, ibidem. — Et an cüm res venditur in casu su-
pradicto, requiratur quód prius fíat subhastalio rei mo-
bilis, vel immobilis, fl. 3 ibidem. — Venderé an possit
Hex rem alienara sive credal illara esse suam , sive sciens
eam esse alienara , si illud facial de pleniludine potestatis,
vel si est res communis ínter ipsura Regem, et alium, an
venditio teneat, n. 2 1. 53 ibid. per illum text. — Et quid
si res aliena sit ecclesiaej vel alicujus niinoris, el quid si
donetur ecclesiiE talis res aliena^ ibidem n. 3^ — Venderé
-an possit Rex^ vel donare rem, quam babet cominunem
cum aliOi sive sit res dividua, sive indi\idua, sive ex tali
venditione Rex ipse perciperet aliquarn ulililatem, sive
non, num. 7 dict. leg. 53. — pot^sKjuis rem quam liabet
.communem cum alio, sive res sit mobilis, vel se movens,
n. 1 L 55 tit. 5 part. 5. — debet colonus frumentura, et
alins fructus fundi domino potius, quam extraneo, dict.
n. 1 dict. 1. 55. — si velit dominus proprietatis suam pro.,
prietatem , an usufructuarius lanquam hahens paalem in
¡sta re, possit illum relraliere, ibid.. in n. 2 quaest, 1. ^-
P:an ist.ud verbum venderé comprehendat quamcumque
.alienationem, n. 4 ibid. r— Venderé an debeat quis rem
potiüs ómnibus suis consortibus, quam uni tantum, n, 5
i. 55 tit. 5 part. 5. — an teneatur quis epdero prelio cu-
rialibus, quo et incolis locorum, n. 1 1. 27 tit. 8 part. 5.
• — cogi non potest quis res suas prelio niinus justo, dict.
n. i dict. 1. 27. — an possit credilor fructus rei sibi pigne-
laloe, ut compenset in sortera, u. 4 1. 2 tit. 13 part. 6. —
an possit creditor pignus quod babel habita íide de prelio,
vel pruesenle pecunia, n. 3 1. 43 lit. 13 parl. 5.
Venditio ,
Sub poeiia dupli.
Cum clausula.
Rei minoris.
Rei mobilis, vel immobilis
Nomjuis debitoris.
Villa;, vel Civilalis.
Rei dotalis.
Majoriae, velfeudalls.
Prohibita.
Retractatur, vel rescindi-
tur.
Rei alienae.
Pignoris.
Vknoitio alicujus rei pro debito liscali, an emptor habeat
fiscum sibiobligatum pro evictione, num. 1 leg. 23 til. 18
parl. o. — aücujus lei semper prsssumitur esse libera, et
quüd talis res quidquam non debet, n. 11 dict. 1. 56 tit. 18
part. o. • — praedü minoiis an fieri debeat precedente sub-
hastatioae, et quid in rebus mobilibus, n. 2 1. 60 lit. 18
part. 3. — Et an in tali alieuatione decretum judiéis sit
necessariura el quando, n. 8 ibidem. — Vendilio facía per
paires Pra;dicalores , seu alios n¡eiulitantes extra fi aires
Minores , qualiíer facunda sil, n. 5 1. 6,3 tit. 18 part. '¿. —
dicitur quando ibidem adfuit rei a;sliraalio , elpretium,
aliüs dieelur permutalio, n. 1 1. 66 tit. 18 part. 3, — an
fieri possit de re iu feudum data, et quando, n. 15 I. 88
trt. 18 part. 3.^ — salissub quo prelio íieri debeat per pri-
vatos, apud quos sal inveutumfuit, salinariis á Rcgecon-
duceutibus, n. 3 1,11 til. 88 part. 3. — rei cura traditioue
non sufiicitad transfereudura dominium , nisi pretium fue-
rit solutura , n. 2 1. 46 tit. 28 part. 3. — Et quid si vendi-
tori sit facía fides de prelio intra decem dies, an si tune
non solvat, rem, quara tradidit, vindicare possit, num. 3
ibid, — El an in venditione gabellae fructuum, an venial
ususfruclus hominum, qui nascunlur, n, 3 leg. 23 tit. 31
part. 3."— Vendilio facía ecclesiae, an sortiaiur naturam
contractus mului, n. 2 1. 3 tit. 1 part. 5. — nulla est sine
pvetio, et an sufficiat confessio venditoris de recepto, si
non declarelur, n. 1 1.^ tit. 5 parl. 5. — Et an idem eril
si testes contra venditorem ita deponerent, vel contra ler-
tium, ibidem. — Venditio an teneat quando vendilor cou-
fUe.lur se vendidisse justo prelio, ex quo pretium non de-
claralur, dict. n. 1. leg. 1 tit. 5 part. 5. — Sedaninisto
casu dábitur actio praescriplis verbis, si emptor, vel Joca-
lor fruilus est re , ibid, — Et an tune succedat arbitrium
boni viri in declarando prelio ex qualítale rei, et quando,
ibid, — Venditio rei facía invito domino, quando valeal,
vel non ; vide plures casus per n. 1 1. 3 per lexl. ibid. tit. 5
parl. 5. — an el quando non teneat eo quód scriptura non
inlervenit, n. 1 leg. 6 per text. ibid. tit. 5 part. 6, — El
qualiíer hoc inteliigalur , num. 2 ibid. — Vendilio in qua
arrha inlervenit, an teneat si \endilür pro ea nolil alare,
siperdat arrliam , num. 1 1,. 7 tit. 5 part. 5. — El an luic
emptor possit contra vendiloreui agere ad inltresse, ve¡
non, dict. n. 1. — Venditio rei si in ómnibus sit perfecta,
tune emptor ad pretium, vendilor vero ad Iradenduui
eompelluntur, n. 4 dict, 1. 7. — El an in venditione re-
quiratur quód simul praesletur consensus emenlis, vel
vendentis, vel exintervallo, num. 1 i, 8 tit. 5 parl. 5. —
Vendilio fieri potest, ttiamsi res quae venditur, non sil
preesens, n. 2 1. 8 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — an va-
leal , si prelium ponalur in volúntale alteiius conlrahen-
tium, et quando, n. 2 1, 9 per lext, ibid. til- 5 parl. 5. —
SEPTEM PAiiTlTAnUM.
511
Etquid si pretium ponaturin manu tcrlii, an lunc veiidi-
tio teneat nominato ab iilopretio, et quando noii, n. 3 et
ibid.per illuni lext. — Et quid si nominando pielium uní
€x conlrahentibus multum Isesit, quid tune fitri debeat,
ibid. n. 5, — Et quid si antequam nominel pielium , mo-
rialur ipse terlius, vel aliquis cx contrulienlibus, vel bona
vendiloris anle declaralionem aibilrii confiscciiiur, iLid.
in n. 6. — Vendilio, quie deCcil in substantialibus veiidi-
íion'is, non tenet, secussi in accidentalibus, num. 2 1. 10
tit. 5 parl. 5. — an teneat quando fiisine re, quie veneal,
ptquando, el qualiter hoc inlelligaUir, n. 1 et 2 leg. 11
per text. ibid. tit. 5 part. 5. — fructuum ex aliqua rt» valet
sj ex tali re fructus percipi solent, lic&t in pauca quanli-
tate, n. 3 et 4 ibid. per illum lext. ibid. — quieconsistil
in sola spe , an valeat, ibid. in n. 5 per lext. ibid. — spei,
quam quis habet succedendi, quando valeat, vel non ; et
Bn justa sit, num. 1 , 2 , 3 et /i 1. 13 tit. 5 part. 5. • — rei
combuslae, vel destructae non valet, Hctt veiideiis credat
non destructam, ñeque corabuslam, num. 1 leg. 14 til. 5
part. 5. — Et quid si vendanlur fructus ex aliqua re, qui
tempore emplionis erant devastati, ibid. in n. 2. — Ven-
ditio rei, quae non est lempore emplionis, nulla esl, ñeque
•valet, n. 4 et 6cum alus ibid. per illuní texU in dict. I. 14
tit. 5 parí. 5. — Nulla facía distinctione scienlia;, vel
ignoranliae, ibid. — Vendilio si tenuit, tt ex aliqua causa
competatactio ex emplo, juralur lunc in litem, n. 6 ibid.
— an tenere possit pro parte, n. 8 ibid. — an toneat in
totum, quando veiiditor, et emptor sciverunl , quod res
eral in tolum perempta , licét tune venditor illud emptori
nondixerit, n. 9 dict. I. 14. — facta de rebus puhlicis ci-
vitatis, quae sunl in usu publico, etcommercio ex quo-
cumque titulo babiiis, an et quando teueat, uum. 2 I. 15
tit. 5 parl. 5. — Et quando ibidem sufficiat licentia Regis,
vel praesidis civilalis, ita ut per talem licenliam vendilio
teneat, ibidem. — Et an idera sit dicendum , sive civitas
rem , quam vendidit, habuerit ex titulo donationis, vel
legati, vel ex alio quocumque titulo, dict. n.2. — Vendi-
lio-rei prohibitai civilalis valet, et lenel de licentia praesi-
dis, el aliorum, dumuiodo non sit in usu publico, dict.
n. 2. — juris patronatus cumuniversitate, quando teneat,
el quandonon, n. 4 dict. 1. 15, el n. 8 1. 8 tit. 15 part. 1-
— facía de aífixis aedibus non tenet, aliquando vero sic,
n. 1 cum alus ibid. per illum lext. I. 16 tit. 5 parl, 5. —
«nius metalli vel allerjus rei, una pro alia, an teneat,
gloss. I. 21 per text. ibid. tit, 5 parl. 5. — perfecla qualis
esse dicalur , n, 3 et 4 1. 23 tit. 5 part. 5. — Et si nomen
Tcndatur, cujus eril periculum , dict. n. 4 in fin. — Ven-
dilio an sil perfecta, licet traditio rei non interveniat, et
quid si res enipta signetur , ibid. in n. 8. — facía in ge-
nere, vini, vel allerius speciei , an ibi cadat tractalus de
peremplione, n. 1 I. 24 til. 5 part. 5. — an videatur facta
in specie, vel ad mensuram, et qualis sitin hoc ratio dilfe-
renlia;, quando generaliler dictum fuit, n. 2 ibidem. —
rei non ad mensuram, ad qnem tune perlineat daninum,
vel lucrum, an venditori, vel rmplorí, n, 1 per lext. ibid.
1. 25 til. 5 part. 5. • — Et quid eril si venditio facía sit sub
conditione, n. 1 et 2 per lext. ibid. 1. 26 tit 5 part. 5. —
Vendilio domus simpliciter facía, an videatur facta de pu-
teo communiinlerduasdomus, venditam sciiicet, et aliam,
n. 3 I. 28 tit. 5 part. 5. — facía de aliquo oüveto, vel vi-
nca , an in tali venditione venial molendinum pro oleo,
\e\ torcular pro uvis , q.uod ibi esl in lali re vcndita, u. 3
leg. 31 tit. 5 part. 5. — an sit, vel localio, qualiter istud
cognoscatur, n. 4 in fin. 1, 34 til, 5 parl. 5. — si fialsub
pacto adjeclionis in diem , si alius meliorem conditioneni
allulerit, an lunc primus emptor adniilialur conira secun-
dum, volens rem eodem prelio, etmelioralioiie, n. 1 1.^O
tit. 5 part. 5. — facta sub pació adjeclionis in diem , an
debent fieri in rem, vel in personam, dict. n. 1, — Et an
venditione prohibita per venditorem emptori, videatur
piüliibita donalio, vel permulalio, n. 2 1. 4o liL 5 parl. 5.
— Venditio servi sub pacto neab emptore manumitlalur,
quando valeat , n. 3 1. 46 lit. 5 part. 5. — procuraloiis aii
valeat, si facía sit postquam fuit á domino revocaiuui
niandatum, n. 4 I. 51 til. 5 parl. 5. — El an requiíatur
quód emptorderevocalionemandali certiorelur, el quaudo
sic, ibiilem, — Venditio rei i» judice facía pro execuliuue
senlentiaí, an valeat, ita ut emptor sitdouiinus, ita ac si
doniiuus illam rem sibi vendidisset, n. 1 cum alus, 1. 51
lit. 5 part. 5. — an possit fieri per exaclorem tribuloium
propria ipsius aucloritate, et quid hodie, ibid. in n. 2. —
Et an luiic requiralur quód prius res subhastcUir , sive
res , quoe vendilur, sit mobilis , si\e imniobilis, ibid. in
n. 3. — Venditio si sit valida et solemnis, facii doniiiiium
rei empiae in emplo rem transiré, alias non, n. 6 in íiu.
I. 54 tit. 5 parl, 5. — El quid si venditio a Principe facía
sit de recommuni , quam sic habet cum alio; et quid si
illam pigneraverit, sive res dividua, sive indi\idua, n. 7
dicl. 1. 53. — Vendilio rei coramunis valel, lictt íial in
quocumque extrañen, n. 1 I, 55 lit. 5 part. 5. — an possit
á vero domino ratificari, quando res, qua; ab alio fuit ven-
dita , jam esl praíscripla, vel fuil morlua, vel est ipsius
rei facilis persequutio; el an verus dominus possit agere ad
rem praescriptam , quando vendyns non est solvendo, n. 4
leg. 54 til, 5 part. 5. — fci fiat aücujus rei proprielalis ,
quam aliquis habet ex aliqua re, ar) usufructuarius lam-
quam habens partem in illa re, possil illam retrahere, n. 2
quaest. 1 leg. 55 lil, 5 part. 5. — Et quid in usuario, vel
usufructuario, qui venditparlem, quam habetin usufructu,
an consors illius juris admittatur ad retractum, ibid. —
Et quid in véndenle aclionem suam, qua;cumque sit, si
habeat consortes in illa re, an ipsi admittanlur ad partem
consorlis, ibid. in fin, — El quid si dominus direcli domi-
nii illud vendat, an habens ulile habeat jus retrahendi,
dict. n. 2 in quaest. 2, — Venditio, el an verbum istud
comprehendat quamcumqne alieiiationem, n. 4 dicl. 1. 55.
— mera in quo difiérala dalione in solutum, dict. num. 4
dict. 1.55. — El quid si res delur in solutum pro pecunia
debita , ibidem. — Vendilio si fiat alicujus rei, an consors ■
in minima parte admiltatur ad retrahendum, ibid. in n.5,
— an potius ómnibus consortibus debeal , quám uni ex eis
tantiim, et quare, et quando vcndens ad hoc tenealur,
ibidem, — si fiat cum prelio excessivo, et ultra juslum va-
loren) , an consors, qui vult retrahere, illud daré tenea-
lur, n. 7 ibidem. — Et quid si vendilio fiat extraneo, an
vicinus habeat istud jus retrahendi, ibid. in n.8 dict. 1.55
lit. 5 part. 5. — Et quid si venditio facía sil elenco, vel
ecclesiae,' ibidem. — Venditio non valet ubi fuit deceplus
emptor ultra dimidiam jnsli prelii; el an idem sit iu con-
tracljbus localioids, vel permulationis, vel in conlraclibus
innominalis, vel in feudo, etempliyteusi, vel in similibus,
num. 4 leg. 56 per lext. ibidem, tit. 5 part. 7. — Et intra
quantum tempus debeal remedium istud intentari, dicl.
n. 4 in priuc. — El quando non possit allegari, nec habeat
,12
I.XDKX MATElilAllL'M
locuin talis exceplio uUra diiiiidiam, ibid. postmed. cuin
aliis gloss, illius leg. — Ki quod tempus debcal iiispici in
bac deceplione, an lempus contractus, vel praisens , ibid.
in n. 5. — Et quse veniant ¡n coasideralione, quaudo de
hacexceptionc traclatur, ibid. in n. 6. — Et qualiter ia
hoc concipiatur libellus ; et quid si primus emptor aliena-
vil in alium, contra queni lunc agatur, n. 7 ibid. — Et si
eniptor, qui decepit veiulitorem ullra dimidiam , eligat
ivm restituere, an cura fructibus restiluere debeat, ibid.
n. 8. — Et quid si induxerit vendentem, ut sibi veiideret
miiius justo pretio, an tuno teneatur rem lestituere, vel
teneatur ad pretil supplementum , dict. num. 8. — Ven-
ditio sisit perfecta, an venditorpossit ageread supplen>en-
lum veri pretii, quando ultra dlinidiam fuit deceplus,
ibid. in n. 10. — Et an idem sit in emplore decepto, quod
invenditore, diceudum, dict. n. 10 ibid. — Et quid si
ibidem intervenerit juramentum, n. 11 dict. leg. 56 tit. 5
part. 5. — Venditionulla est, quando dolus dedit causara
contractui, n. 1 leg. 57 lit. 5 part. 5. — Et quid sí dolus
non dedit formara contractui , sed modo contrahendi, an
tune contractus sit ipso jure nullus, ibid. in n. 2. — Et
quid si deceptus velit stare contractui, quando in con-
traclu dolus intervenit, dict. n, 2 dict. 1. 57. — Et quid
de dolodante causara constilutioni dolis, vel matrimonio
spiritu'dli, vel carnali, vel transactioni, ibid. — Venditio-
nem fictara arguit pretiura confessatum, n. 1 1. 59 tit. 5
part. 5. — sive sit perfecta, sive non, tune errónea sub-
scriptio non nocet, etquare, n. 1 I. 60 tit. 5 parí, 5. —
anet quando teneat, si venditor tempore venditiouis niliil
cmptori dixitde servitute, vel tributo, quod illa res de-
bebat, gloss. 1. 13 tit. 5 part. 5. — El an sit in electione
eraptoris stare emptioni, vel agere ad interesse, ibid. n. 4«
— Venditio Servi vel animalis, non dtttcto ejus vitio, an
teneat, gloss. 1. 64 et 65 lit. 5 parí. 5. — Et quid si vi-
tiura sit patens; et quid si emptor supiné ignorav¡t,et
venditor scivil, n, 1 leg. 66 tit. 5 part. 5. — Venditio si
rcsolvatur ex causa necessaria, vel ex causa voluntaria,
an tuncpignus alicui datura teneat, et quando non, n. 1
1- 67 pertext. ibid. tit. 5 part. 5. — an dicatur, quando
uñares datur pro alia, si ibidera pecunia intervenit, vel
an sit permutalio, n. 1 leg. 1 lit. 6 part. 5. — aequalis
debet esse curiali el incolis locorum, num. 1 leg. 27 lit. 8
part. 5. — facía per emphyteutara de re emphyleulica
quando valeat, gloss. 1. 29 per texl. ibid. til. 8 part. 5. —
facía pro valdeminori pretio, an praísumatur in credito-
rum fraudem facta, num. 4 1. 7 tit. 15 part. 5. — rerum
prodiloris peripsum facta an valeat, vel non, num. 2 et 3
1. 4 per text. ibid. tit. 2 part. 7. — facta de re propria in
ipsummet vendenlemnullaest, el qua de causa, num. 1
1. 18 lit. 5 part. 5.
Venditio sub pcena dbpli, et venditiones quasi semper
fiunt sub poena dupli, an habeant lacilam condilionem,
si evincantur, nura. 12 1. 56 tit. 18 part. 3. — sub poena
dupli est multum assiduo fieri, tt quid si de duplo niliil
diclum fuerif , el an simplura computelur in duplo, dict.
I). 12 dict. 1. 56. .
Yknditio cüm cl\usüla facía, scilicet, cura ómnibus
juribus, et pertinentiis, et cum accessibus, quid clausu-
lieistae imporlent, num. 4, 5 et 6 1. 56 lit. 18 part. 3. —
Venditio facía cum clausula, scilit-el, et tuties pmia sot-
vatur quoties , etc. quid verba isla imporlent, nuii). 13
dict. 1, 56.
Venditio iiei mincris , ct an venditio prsedii minoris
fieri debeat pra;cedenle subhastalione; et quid in rebus
mobilibus, n. 2 I. 60 til. 18 part. 3. — Et anin tali alie-
nalione decrelum judiéis sit necessarium,et quando, ibid.
nura. 8. — Vendilio de re minoris facía praesumilur justé
facía , si ibi auctoritas judiéis adsit , e* quando non teneat,
num. 8 1. 60 tit, 18 part. 3. — Et qnaliter solutio tutor»
facienda sit, el an confessioni suae tantum standum sil de
recepto, num. 5 dict. 1. 60 tit, 18 part. 3. — Venditio rei
minoris, ut alia res inagis ulilis ematur, valet, et tenet,
n, 9 dict. leg. 60. — rerura minoris, sive mobilium, sive
immubilium h lulore facta , an valeat, num. 3 1. 4 ül. 5
part. 5. — Et debet fieri cum judiéis decreto , et quae in
isla cognilione debeant inlervenire, ibid. in n, 6 et 7. —
Et quid si decrelura judicis inveniatur fuisse interposi-
tum, an prsesumatur fuisse omnes solemnitales adhibitas,
ibidem. — Venditio; et an adversus venditionera rei mi-
noris, fisci, vel ecclesiae, vel reipublicse, babeat locura
restitulio, quando alius plus pro illa re oífert, si illa pu-
blice subhaslala fuit, el quando, n. 3 et 4 per text. ibid.
1. 6 tit. 19 part. 6. — rei minoris vel ecclesiíe ü Principe
facta, a n teneat cura causa , vel sine ea, credens illam
rem suam, vel sciens alienara, vel faciens de plenitudine
potestatis ; et quid prajsumelur in dubio , et quid si talis
res donetur ecclesioe , n. 3 1. 53 lit. 5 part. 5.
Venditio reí mobilis vel immqbilis, el venditio rei im-
mobilis ecclesiae, quibus inlervenientibus valida sit, d. 1
et 5 I. 65 lit. 18 part. 3. — rerum mobilium , seu immo-
ijilium minoris ü lutore facta, an valeat, n. 3 I. 4 lit. 5
part. 5. — Et debet fieri vendilio cura judiéis decreto, et
cum causte cognilione, et quae in isla cognilione debeant
inlervenire, ibid.in n. 6 et7. — Et quid si decrelum ju-
diéis inveniatur fuisse interpositura, an prsesuraalur fuisse
omnes soleniniíales adliibitus, ibidem.
Venditio nominis debitoris an ipso sciente, et de ejus
consensu fieri debeat, n. 2 1. 64 tit. 18 part. 3. — Et an
in tali vendilione nominis titulus venditionis exprimen-
dus sil, ibid. in num. 3. — Et an ille in quera aclio cessa
fuit, expensas, damna, et poenam petera possit, ibidera
in n. 6 dict. 1. 64. — Vendilione nominis factUí cujus sit
periculum , n. 4 in fin. 1. 23 til. 5 part. 5.
Venditio vill^ , vel civitatis, seu castri, an ibidem
jurisdictio dala videatur, et an jus patronatus, n. 8 1. 68
lit. 18 part. 3. — seu castri cura suo territorio, an intelli-
gatur facta cura montibus sterilibus, et sylvestribus , n. 10
dict. 1. 68. — facta de rebus publicis civitatis, qujB sunt
in usu publico et commercio, ex quocumque titulo liabi-
lis, an el quando teneat, n. 2 1. 15 tit. 5 part. 5. — Et
quando ibidem sufliciat licenlia Rpgis , vel pia'sidis civi-
tatis, ut per talem licenliam vendilio teneat, ibidem. • —
El an idem sit dicendura, sive civitas rem, quam vendit,
habuerit ex titulo donalionis, vel legali, vel ex alio quo-
cumque titulo, dict. n. 2. — Venditio rei propriae civitatis
valet, et tenet de licenlia praesidis, et aliorum, dummodo
non sil in usu publico, ibidem in dict. n. 2. — juris patro-
natus cum universilute quando teneat, et quando non,
n. 4 dict. 1. 15, et n. 8 leg. 8 lit. 15 part. 1. — villa;, vel
castri, ubi adesl jus patronalus, an tale jus patronatus
Iranseat slalira, licct de eo niliil diclum sit , n. 5 dict. 1. 15.
Venditio reí dotalis aeslimatae per marilum quando
Vfileat, quando vero non, n. 4 1. 7 til- H part. 4-
VfiNDiTio MAjOHi>E, vel feudalis; et an fien possit veu-
SEPTEM PARTÍTARUM.
51S
ditío de re in feudum data , et quando , n. 15 I. 68 tit. 18
part. 3. — rei inajorioe prohibitae alienari licita est, quan-
do ¡n meliorem commutat vendens, n. 1 quaesl. 32 1. 10
tit. 26 part. 4. — an prohibita videatur, si in majoria
simpliciter permutatio fuerit prohibita , ibid. in qua;st. 34.
Venditio prohibita , et venditio facta alicujus rei pro-
hibitae ne vendatur extra familiam, an et quando valeat,
licet extra familiam alienetur, n. 1 quaest. 6 1. 10 tit. 26
part. Zi. — rei majoriae prohibitae alienari licita est, quan-
do in meliorem commutat vendens, ibidem in quaest. 32.
— an prohibita videatur , si in majoria simpliciter permu-
tatio fuerit prohibita, ibid. in quaest. 34.
Vejíditio iiETHACTATüH, vsl rescindituf, et venditio an
et quando rescindí debeat, si res in plus , quám valet, ven-
datur, D. 3 per text. ibid. 1. 16 tit. 11 part. 4, et gloss.
1. 56 per text. ibidem tit. 5 part. 5. — si retractetur per
L. 2 C. de rcscind. vendit. an prelium quod déficit , sup-
pleri debeat per fratres illius, in quem facta fuit majoria,
n. 1 quaest. 37 1. 40 tit. 26 part. l\. — rescinditur, si de-
bitor vel Regís tributarius fraudulenter rem suam vendi-
derit; et quid in rusticis vendentibus res suas dominis suis;
et quid de incolis, seu assumentibus ordinem, vel habi-
tum in fraudem tributorum , vel de donatione facta in
fraudem ipsoruiQ, sive h patre in filium, sive ab alio ex-
traneo fiat , n. 1 1. 56 tit. 5 part. 5.
Venditio DE re aliena scienter facta, an valeat; etquid
si res sit furtiva, et an tune venditor teneatur tradere, et
an tune emptor possit ex tali titulo usucapere, n. 3 I. 19
tit. 5 part. 5. — Et quando possit vendi res aliena sine vi-
tio furti , ibidem remissiv&. — Venditio facta de re aliena
dicendo illam esse Titii, tune vendens non suo, sed pro-
curalorio nomine venderé videtur, dict. num. 1. — si sit
facta de re aliena , et postea illa res evincatur ab emplore,
qui sciens illam alienara emit , cui tune pretium illud ap-
plicabitur, sive quando contractus est á jure prohibitus,
sive quando ita non est, n. 3 dict. I. 19. — Et quid si sint
dúo emptores rei alienae, et unus ex eis sit sciens, alius
vero sit ignorans, ibidem. — Et quid si emptor fuit stipu-
latus sibi reddi pretium re evicta , an si sciens rem illam
esse alienara crait, et postea evincatur, sibi restituelur
pretium , et quid in contractibus á jure interdictis , ibid.
in n. 4 dict. leg. 19 per text. ibid. — Venditio de re aliena
íi Principe fa da cum causa, vel sine ea credente illam rem
esse suam, vel sciente alienara , faciente tamen de pleni-
tudine potestatis , an talis venditio teneat , et quid praisu-
metur in dubio, n. 3 1. 53 per text. ibid. tit. 5 part. 5. —
Et quid si res sit ecclesiae, vel minoris , et quid si talis res
donetur ecclesiae, ibid. in n. 3.
Venditio PiGNORis quando fieri potest per creditorem,
an tune fieri possi^ nulia prius facía denuntiatione debi-
lori ; et quid si per pactum á principio hoc fuerit rcnun-
tiatum, n. 2 et 5 1. 41 tit. 13 part. 5. — per creditorem
an fieri debeat habita fide de prelio, vel praesente pecunia,
n. 3 1. 43 tit. 13 part. 5.
Venditor, Sub pacto adjectionis in diera
Castri, Viilae, vel Civitatis. vel legis cominissoriae.
Tenetur de evictione. Deceplus ultra dimidiam.
An teneatur de periculo. Rei aliena;.
Venditor tenetur emptoris forum sequi, n. 1 1. 57 til. 6
part. 1. — expriraens sub involucro et generalitate verbo-
rum vitiuní equi, an liberetur, num. 1 Icg. 45 tit. 18
part, 3. — agri dicens ibi esse dcrem jugera, cüni sint
V.
viginti vel novem tantum, an teneatur aliquid restituere,
siminus ibidem inveniatur, vel petere plus, si majus, et
quidin donatione, et quid si diversa sit mensura, num. 3
leg. 56 tit 18 part. 3. — Et quid si vendat rem cum ejus
accessibus, quid verba ista iraportent, num. 4 leg. 56
tit. 18 part. 3. — Venditor an teneatur emptori reficere
expensas etiam quando obtinuit in lite, si promisil illam
salvara faceré , num. 10 dict. leg. 56. — si tcmpore ven-
ditionis nihil fuit dictum , an videatur rem venditara libe-
rara tradere, et venderé, num. 11 leg. 56 tit. 18 part. 3.
— qui cum ómnibus vitiis suis rem tradit, si sciebatvi-
tiura, et non dixit, an teneatur, num. 3 leg. 56 tit. 18
part. 3. — Etquid si per industriam venditorisrenuntias-
set eraptor acliones sibi corapetentes, n. 5 ibidem. — Ven-
ditor rei specialiter pro debito hypolhecatae committit fur-
tura, secus si generaliter hypotheeata sit, n. 9 1.70 tit. 18
part. 3. — tradens rem eraptori sub nomine pretil non
transfert in eum dominium, pretio non soluto , n. 2 leg. 46
tit. 28 part. 3. — Et quid si habuerit fidera de pretio ad
certum terminura , et in eo sibi non solvatur, an rem vin-
dicare possit, num. 3 ibidem. — Venditor rem trndendo
in dubio, videtur habuisse fidem de pretio , num. 4 leg. 46
tit. 28 part. 3. — qui per vira ad hoc fuit compulsus, an
compellatur fidem habere de pretio , nura. 4 ad fin leg. 46
tit. 28 part. 3. — qui confessus fuit se recepisse pretiura ,
si postea appareat instrumentum promissionis pretii , quid
tune, dict. n. 4 in fin. — habens malara fidem in re ven-
dita, facitut ab einptore praescribi non possit minori tem-
pore, quaratriginta annorum, n. 1 leg. 19 tit. 29 part. 3.
— rei majori pretio, quám res valet, an ad pretii restitu-
tionem teneatur, nura. 3 leg. 16 per text. ibidem, tit. ll
part. 4 , et gloss. leg. 56 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — si
per instrumentara confiteatur se recepisse pretiura, si illud
non declaretur, an valeat confessio , num. 1 leg. 1 tit. 5
part. 5. — Et an ídem erit , si testes ita deponerent
contra venditorem, vel contra aliura tertium, ibidem, —
Venditor si confiteatur se vendidisse justo pretio rem ali-
quam,si pretiura non declaretur, an teneat venditio,
ibidem. — Et an isto casu detur actio praescriptis verbis,
si emptor, vel locator fruitus est re, et an tune succedat
arbitrium boni viriin declarando pretiura ex qualilaterei,
ibid. — Venditor qui prore vendita arrhara recepitsi post-
ea nolit rem venderé, et perdat arrhara, an venditio tune
teneat, vel non, num. 1 leg. 7 per text. ibidem, tit. 5
part. 5. — Et an emptor possit, et tune agere ad inter-
esse contra venditorem, dict. n. 1. — Venditor praecisS
tenetur ad tradendum, si habet facultatera rei tradendae,
estque perfecta venditio , n. 4 !• 7 tit. 5 part. 5. — Et
emptor an simul consentiré debeant , et quando possint ex
intervallo, n. 1 1. 8 per text. ibid. tit. 5 part. 5. — Et an
possit convenire, ut pro re prelium detur, quod aliquia
tertius nominaverit, et quid si nominando ladat, leg. 3 in
n. 3, 4 et 5. — Et quid si tertius iste moriatur, vel ali-
quis ex contrahenlibus , vel bona venditoris ante declara-
lionem arbitri confiscentur, n. 6 ibidem. — Venditor si
tempore vendilionis rei ipse et emptor sciebant rem esse
destructam , an venditio teneat, lictt venditor tempore ven-
dilionis illud non dixisset, num. 9 leg. 14 tit. 5 part. 5.—
sipropterrera vcnditoin sit consequutus poenain, non ex
ipsa re, sed ex contemptu, coinraodum quod ex eo proce-
dit, accrescat emptori vel venditori, num. 7 1. 23 tit. 5
part. 5. — an possit iterum venderé, quando emptor no«
33
S14
INDEX MATERIARUM
vult veniíe ad degustandum , vpI meiisniandum ; et an ¡s-
lud sibi permitlatur fieri ad sui couimodum, vel ad minus
iiicommodum emptoris non venieniis, n. 6 1. 24 tit. 5
part. 5. — Et an contractus ínter eos geslus adhuc duret
ipso emptore non veniente, vel pro dissoluto hubeatur,
ibidem. — Venditor quibus concurrenübus possit rem ven-
dí tatn elfundere, et perderé, emptore non veniente ad
diem constitulum, num. 8 dict. leg. 24. : — El quid si res
empla ante mensuralionem augeatnr ila , quód plus va-
leat quüm tempore venditionis, an anguientum illud ad
einptorem pertineat, vel ad vendilorem, ibid. in num. 11.
— Et an lucrum, vel dumnum pertineat ad venditoreni,
guando res vendi tur sine mensura, et pondere, n. 1 et 2
leg. 25 per text. ibid. lit. 5 part. 5. — Et quid si res ven-
datur sub conditione, andamnum, vel lucrum quod eis ac-
crescit ad emptorem perüneat, n. 1 1. 26 per illura text.
tit. 6 part. 5. — Venditor an teneatur ad traditionem reí, si
sibi priüsnon offeratur pretium, n. 1 1. 27 lit. 5 part. 5.
— quando constituatur in mora ex parte emptoris, nontra-
dendo rem venditam, n. 2 dict. 1. 27. — Et quid fiel quan-
do ipsi non confidunt de se, in dict. n. 2 dict. 1. 27. — Ven-
ditor ante pretil numerationem si rem tradat emptori sub
pacto, ut ad eum dominium non Iranseat, doñee pretium
StJvat, an ilJud paclum teneat, n. 1 I. 28 tit. 5 part. 5. —
an teneatur colere fundum jara alleri venditum, et sic
'pse ad culturan! teneatur, dict. n. 1 dict. 1. 28. — tenelur
reslituere fructus, quos percepit ex re vendita, antequam
illam (raderet , n. 2 d ict. leg. 28 tit. 5 part. 5. — Et quid
in puteo communi domui, scilicet emptae, et aliae, an
empta domo videalur emptus puteuscommunis, n. 3 ibid.
— Venditor si in vinea ven dita habeat torcular, vel in oli.
veto molendiuum pro oleo , an vinea, vel olívelo vendilo
videalur vendilum molendinum , vel torcular, et quandoj
num. 3 1. 31 til. 5 part. 5. — an possit opponere contra
emptorem, quód sibi non <lenuntiavil , quod super re
vcndila ínquielabalur, quando ipse erat absens, velcon-
stabat, quód sibi non intererat denuntialionem fieri, eó
quód rem notorié constabatessé alienara, n. 4 1. 32 lit. 5
part. 5 in ¡)rinc. — El an emptor possit rem restiluere,
non exspeclala sententía, quando constal íllam non esse
venditoris, ibid. n. 4. — El an sufficial denuntiari prin-
cipali, licít non denunlietur fidejussorí, dict. num. 4 in
qufest. J. — Venditor qualiler requiri debeat per empto-
rem, qui in re empla inquietatur, ibid. in quaest. 7. —
qui emptorem non defendit, tenelur ad suraplus litis, ei
ad interesse, el aliadamna, n. 6 et 7 per text. ibid. dict.
1 . 32. — qui emptorem non defendit, ad duplara non tene-
lur, si ii principio non se obligavit, ibid. in n. 8 per illum
text. — quando emptori res evincitur, an teneatur invi-
tus illum defenderé, si nolil, quando in ínslrumenlo ni-
bil dicliim fuit, n. 2 I. 33 tit. 5 part. 5. — pnlest assumere
defensioni-m reí vendita;, invito actore, n. 3 1. 33 tit. 5
part. 5. — El an illam defenderé debeat in foro emptoris,
vel venditoris, ibklcm. — Venditor quando assuuiit de-
fensionem rci sua? , qualiler se habere debeat , et an admit-
talur animo novandi , ibid. — El quid si persona empto.
ris sil legalicr, el actor dical interesse sua cum eo potius,
quíim cuní venditore liligare, an audiatur, ibidem. —
Venditor si nolil rem defenderé, tune emptor illud fuceie
tenetur, quia alias ctlanisi denunlinssel , non ageret do
cviclione, n. 4 dict. 1. 33 tit. 5 part. 5. — tenelur testes, et
instrumenta emptori defendmui ca;isam daré, n. 5 dict.
1. 33. — haereditatis tenetur si tola haeredHas , vel dimidia
pars evincatur, sed non deeviclione reí singularis, n. 2
per text. ibid. 1. 34 tit. 5 part. 5. — an possit appellare
emptore daranalo ex contumacia, et quando sic, n. 6 in
fin. leg. 36 tit. 5 part. 5. — si tempere sententiae non sit
praesens, et emptor sic, an emptor appellare teneatur,
n. 8 1. 36 lit, 5 part. 5. — an lucrelur arrhas, velpartem
pretil solulam , quando slelit per emptorem, ut contractas
non adimpleretur, si hocnon fuit deduclum in pactum ,
num. 4 leg. 38 tit. 5 part. 5. — vini cura sciret non
duraturum, si emptorem non admonuit , an perículum ad
ípsum pertineat , eliam quando in specíe venditum fuit ,
n. 2 1. 39 lit. 5 part. 5. — intra quantum terapus pretium
reddere debeat emptori, quando fuit factura pactum, ut
ipso reddito, res ad venditorem redeat, n. 1 leg. 42 til. 5
part. 5. — Et an jus corapetens venditori ex lali pacto
possit per ipsura alii cedí , ibid. in n. 2. — Et quid si in
principio non sit dictum , nísi quód teneatur reddere red-
dito sibi prelio, non lamen fuit diclum, quód teneatur
revenderé^ an tune cogalur, n. 4 ibidem. — Et an tune
emptor liberetur praeslando interesse, et quando sic, in
dict n. 4. — Venditor si velit rem sibi restituí, et uolit
agere ad pcenam positam ín contracta , si eraptor non re-
stituerit, an admittatur, ibid. in n. 5. — an possit agere
contra secundum emptorem, ut sibi reddatur res ipso ofife-
renlepretio, sicuti poterat contra primum emptorem, n."
et 10 ibidem. — Et an emptor ad reddendura cogalur,
quando rem á pluribus vendiloribus emít, si unus ex eis
parlera suam velit reeraere, vel quando iste unus paratus
sit totura reemere , et refundere tolum pretium , num. 7
dict. leg. 42 tit. 5 part. 5. — Et quando res ab emptore
reemitur praecedente pacto, tune res ex necessilate transit
ad venditorem, dict. n. 7 ad fin. — Vendilore reemente
rem vigore pacli resolvitur jus pignoris, quando emptor
illam alicui obligavit ex aliqua causa, ibidem. — Et quid
si sinl plures heredes emptoris , et unus possideat rem il-
lam solummodo, vel conmiuniter cura alus, an condera-
netur ad restitulionera , ibidem. — El quid si emptor pro- J
pler suam culpara rem non possit reslituere, et quid si ex \
necessitale dislraxit, ibid. inn. 9. — Vendilor siprohibeat
vendilionera fieri, an videalur prohíbita donalio, vel per.
rautalio, el quando sic, n. 2 1. 43 til. 5 part. 5. — si pro-
hibeatrei alienationera, an per pactum prohihere possit,
quód alienatione rei sequuta res ad ipsum redeat, quando
dominium fuit jara in emptorem translatum, n. 4 leg. 43
til. 5 part. 5. — Et an íi vendilore prohíbita alienatione
per pactura dominium in eraplorera transeat, et quando,
dict. n. 4 el 5. — Venditor quando polerit propría auclo-
rilale manus in servura injicere, quando fuit venditus sub
pacto manus injectionis , n. 1 I. 47 tit. 5 part, 5. — Et an
tuneante manus injeclionera transeat fiorainiura in vendi-
torem , ibid. in fin. — Et an venditor legem asportationís
possit remitiere, et renunliare islam manus injeclionera,
ibid. — Etquid si niliil de manus injectione dictum fuit,
an tune fiscus admillalur, ibid. in n. 2. — Venditor qui
procuralorera consliUiil ad aliquid vcndendum, an possit
pcenitere posl emptoris canscnsum , si procuralor mal6
verba conciperet , n. 1 i. 48 til. 5 part. 5. — veudens rera
duobus ad quid teneatur, el an vendilio valeal, n. 1 cum
alus ibid. 1. 50 per text. ibidem , lit. 5 part, 5. — si juret
non vcniíc contra coniraclum vcndilionis, an possit age.-e
remedio !, C. de rescincl, vendit. vide nura. 11 1. 56 lit. 5
SliPTEM PAl'.TiTAr.L.M.
515
paif, 5. — si niinor si! qüaluordecim aiinoruni, el facial
jiiramenlum de non venicndo contra venditionem, an 11-
getur, n. 2 ibideni. — Et quid si lunc Incsio sil enormis-
sima, an lunc juramen'.iun aliquid obslct, dict. num. 12.
— Venditor an possil renunliure remedio 1. 2. C. de resciiid.
vend. vide dict. n. '12 in medio, — si in venditione dolum
fecerit, an contraclus venditioiiis leneat, n. 2 leg. 57 per
texl. ibid. lif. 5 parí. 5. — si per errorem se subscribat
venditioiii, nihiiomiiius lamen putest venditionem rescin-
dere, n. 1 I. 60 til. 5 part.5. — si pron.i'crit rcm vacuara
tradere, an iliud adimpleat, si vicinus in domo vcndila
haberelinjuncla, vel alias servitus esset notoria , num. 1
i. 63 lit. 5 parí. 5. — siscial rem, quam vendidit, tribu-
tum vel servilul m deberé , el illnd emplori non dixcrit , an
vendilio vaieal , el quid si iliud ignoraverii, n. 3 dicl. 1. 63
til. 5 parí. 5. — El an sil in eieclione emptoris slare ven-
ditioni, vel agere ad inleresse, ibidem in n. A dicl. I. 63.
— Et qiiando venditor lenealur ad darana, ibidem in n. 5.
— Venditor qui ignorabat servum suum esse furem, ad
nihiium tenetur, n. 1 1. 6A per texl. ibid. lit. 5 parí. 5. —
Et quid si illud sciveril, etnondixit, an convenialur ac-
lione redliibitoria, ibidem in num. 3. — Et an idem sil in
venditore aliciijus onimalis, gloss. 1. 65 tif. 5 parí. 5. —
El an istíe actiones sinl perpeluoe, vel temporales, et
quando sint perpetuas , ibidem in n. 10. — Venditor an
teneatur dicere tempore vendilionis vilium patens rei ven-
dilae ; et quid si emptor supiné ignoravit, et venditor sci-
vit, n. 1 I. 66 lit. 5 part. 5. — an juvetur ex eo, scilieet
quudoninia vilia rei fuipte exccpil, n. 2 dict 1. 66. —
tiitici, vel alterius rei , an possil comroiscere corruptum
cum incorrupto, el quando , n. 2 1. 1 til. 7 part. 5. — vini
posl dcgustationem , an lenealur, si ibi aliquod pericu-
lura acciderit, et quando, nuro. 3 1. 24 lit. 5 part. 5. —
frumentisi in summitale saccorum ponat bonura frumen-
tum, el inlus malum , el corruptum, qualiler puniatur,
ibidem. — domus, quam alicui ad tempus conduxerat, si
propter hoc conductorem expellat, an ad inleresse tenea-
tur, n. 4 1. 19 per text. ibid. til. 8 part. 5. — rerum sua-
rum , si proditionem jam commiseril, an vendilio teneal,
num. 2 et 3 perlext. ibid. leg. 4 til. 2 part. 7. — venenj
qualiler puniatur, gloss. leg. 7 per textum ibidem, lit. 8
part. 7.
- Venditor castri, vill^e, vel Civitatis, et venditor cas-
Iri cum pertinenliis ipsius, an in tali venditione res parti-
cularis ipsius vendiloris venial, num. 1 in fln. 1. 26 lit. 2
part. 3.
Vexditor tenetür deevictione, et venditor si non te-
netur de evictione, an possil esse teslis in re vendila pro
ipso eraptore , n. 1 leg. 19 til. 16 part. 3. — si lenealur de
evictione, lunc emptor contra eum polerit agere ad pre.
lium sibi datura, el ad inleresse, n. 5 1. 19 tit. 5 part. 5.
— tenetur emplori de evictione, licet de hoc nihil sit dic-
tum, ñeque promissum, n. 2 per text. ibid. leg. 32 tit. 5
part. 5. — in tribus casibus tenetur de eviclione, licél ab
emplore sibi non denunlietur, quod rem emplam dcfen-
d;it, dummodo aliíis venditor sciat litem moiam absque
emptoiis denunliatione, dict. n. 4 dict. I. 32. — pracisc
tenetur eniptorem (iefendere, aliüs Icncbitur de evictione,
ibidem in n. 5. —qui eniplorem nondeTendit, tenetur
ad sunipius litis, et ad inleresse, et alia damna, ibidem in
n. 6 el 7 per text. ibid. — quando res evir.cilur emplori,
an teneatur iii\i!us rcni illam defenderé, si nolil , quando
in inslrumento niliil diclum fuil , n. 2 ). 33 til. 5 part. 5.
— si nolil rem defenderé, lunc emptor iliud faceré tenetur
quia aliíis eiiamsi denuntiassel, non ageret deevictione,
II. 4 dict. 1. 33. — hceredilalis tenetur, si tota bícreditas,
vel diniidia pars evincatur, sed non de evictione rei sin-
gularis, n. 2 per texl. ibid. 1. 34 tit. 5 part. 5. — domus,
ravis, vel gregis, tenetur de eviclione partís talis rei ven-
dilw, gloss. perlext. ibid. 1. 35 til. 5 part. 5. — an tenca-
tur de eviclione, quando emptor, á quo res pelitur, con-
sentil in judicem non suum, vel in arbitrum, n. 3 leg. S!í
lit. 5 part. 5. — Et quid si ex forma statuli compcllaturad
compromitlendum , el an tune venditor cilari debeat, dicl.
n. 3. — Et quid si venditor noluil causam defenderé coram
arbiiro, postquam fuil sibi denunlialum, ibid. — Et quid
si in instrumento vendilionis sil dicturo , quód qunliter-
cutrqiie res evincerelur, venditor lenealur de eviclione,
ibidem. — Et quid si emptor fuilconlumax, an tune em-
plíir lenealur de evictione, et quando, ibid. in num. 6 in
princ. — Venditor an teneatur de eviclione circa sumplus,
ct melioramenta, quoe emptor in re cmpla fecil, r,uando
ipse emptor non excepit de cis, num. 7 dict. leg. 30. — si
tempore scnlentia; non sil pra>scns, et emptor sic, an em-
ptor appellare lenealur , el quando, n. 8 dict. 1. 36 til. 5
part. 5. — an teneatur de evictione , quando rem in ludo
alicui vendidit, n. íi per text. ibid. dict. 1. S6. — Et quid
si emptor sit aliquis lerlius, qui non ludebot, an lunc ven-
ditor de eviclione teneatur, ibid. in n. 11 dir t. leg. 36. —
Venditor an lenealur de eviclione, quando Rcx rem ven-
dilami abstulit ab emptorc, et quando sic, n. 2 1. 37 til. 5
part. 5. — non tenetur de evictione, quando de fació extra-
judicialiler, et violenter res empta aufcrlur ab emplore,
ibidem. — an teneatur de periculo, quod in re vendila suc-
cedit, et quando, num. 3, 4, 7 el 8 1. 23 per text. ibid.
til. 5 part. 5. — nominis si periculnm succedal, cujus sit
poriculum, dicl. n. 4. — vini posl deguslationcm, a n te-
neatur, si ibi aliquod periculum acciderit, et quando,
n. 3 1. 24 tit. 5 part. 5. — vini , si cüm sciret non duralu-
rnm, emplorcm non admonuit, an periculum ad ipsum
peí tineat, etiam quando in specie vendilum fuit, n. 2 1,39
til. 5 part. 5.
Vexditor süb pacto adjectionis in diem, vel legis com-
mifsoiia;, et an in pacto legis commissoria; ad diem non
soluto pretio, rescindalur vendilio, ctper quae verba pac-
lum islud fieri debeat, et qu.-c requirantur ad Iioc, ut
paclum Ifgis commissoriae operetur translalioium domi-
nii , num. 3 1. 38 til. 5 parí. 5. — si prelium petieril post
diem solulioni statuluin, an vidcalur renunliare pacto legis
commissoriie, n. 5 1. 38 tit. 5 part. 5. — quando vendidit
rem sub pació adjectionis in diem, an tale pnctum debeat
fieri in rem, vel in pcrsonam ; et quid si primus emptor
vclit rem emplam sibi eodem prctio, el melioralione , an
admiltatur contra secundum emptorem , vel non, num. 1
1. 40 tit. 5 part. 5. — Et quid si paclum fiat sine adjec-
lione diei , an tune possil usque in perpetuum afTcrri me-
lior condilio , ibid. num. 2. — Et quid si secundus emptor
nonsoivat statim prelium, venditor lamen illum approbef,
ibid. in n. 3. — Venditor sub pacto adjectionis in diem,
an el primo emplore fiuctus recuperet , quando alius pro
illa re plus dedil ct illud plus fuit á primo emptore vendi-
torioblaium, ibid. n. 7. — intra quantum tempus pre-
lium redderedi beat emplori , quando fuil factum paclum,
ul ipso rcddito res ad vendilorem redeal, n. 1 1. 42 til.
516
1M)EX MATERIARUM
part. 5. — Rl aii jiia compolciis vrndilori ok tisli paclo pos-
sit pcr ipsiim iilii cudi, iljid. n. 2.
VR.NDiTon DRCBPTUS si ;il , iillra diinidiam jiisli prclii,
qualiler illi coiisulaliir, cl (¡iialilcr deccplin pcrpendatur,
cl c[iiod lempus iiispicialiir, cU|iiai prius dcbcanl considc-
rari, cl de conceptioiie lihelli iti hoc, n. /(, 5, C et 7 I. 50
lit. 5 parl. 0. — si sit ullra diiriidiain dccopliis, si cmptor
eligat icin rfisliliirro, an lcncatur ciiam rfiicliis rcsliluerc,
n. 8 dicl. I. 50 lii. 5 pail. 5. — VA an islud prncodat. non
solüiti ¡II foro aniinx', sed cliam in foro coritciilioso, ihid.
— Venditor si indiiculiir ab cmptore, nt rom sihi vendat,
tiiimis jiislo prclio, ai» lniic pnncist; lcnraliir reiri resli-
liicre, vel si vclit possit [irclinm supplere, dict. n. 8 ¡a
fiii. — (|ui fuit ab cmptore dccpplus ullra dirnidianí jusli
prclii, aii possit coiisoi|iii supplenieiiliini jiisli pretii, si
r(!s veiidila fdcrit dcperdita, vcl delcriorata, n. 10 dict.
I. 50 tit. 5 part. 5.
Vknditoii iir.i alirn;e an illam tradcrc tencalur cinplori,
niim. 1 lcR. 19 lil. 5parl. 5. — Et an vendhori applicelur
pretiuni, qiiod ub cmplore scicnlcr rom csso alienam re-
cupcralur, et quid si conlract.iissit ii jure proliibiliis, ibid.
in iiiitn. 3. — El quid si sintdiio crnploros rci alioiix",
cl iimis cx cissit scifius , alius vero sil igiiorans, ¡bid.
Víí.VENUM si ab aliquo cmalur oa iiitcntioiie, ut alicui
darel , si non fledit, an eodeni modo piuiiaUir, ac si de-
disset, niim. i I. 17 lit. 5 part. 5. — si alicui vendalur,
an ct quando vcndilor inctirrat ¡¡c^nam Tnorlis, num. 2
I. 7 per tcxt. ibidem, lil. 8 part. 7. — El iii materia ve-
ncni dali , num. 3 el /| ll)id.
Venialia puccata an el quando tencaUír quis confitori ,
num. 2 in med. i. 23 lil. /| pail. i. — =• ellieiuntur morlaüa
cx frcqucnlaliono, el cx <;oiilem|)tu, iliidem. — quíc sint,
el an hac iiripedianl aliquem proinovcri ad Episcopulum,
gloss. per texl. il)idcm , 1. ¡i/j lil. 5 parl. i.
Venirivs ad curiam Regis an ¡iro (lei)ito proprio capi
possit, ct quid jure Ordiiiamenli , n. 3 I. /i lil. S pail. 3.
— Et an possit ingrossus impedií i vcuionlibus, cl quando,
num. 3 leg. 7 lil. 29 parl. 3.
Venikntks ai)inleslalo, an el (piando pneferanlur fisco,
quando bsüredilas ab aiif|uo laiuinam ab indigno aufer-
lur, gloss. I. 27 ct 29, rt n. /i cl 5 I. 28 lit. 1 parl. 6. —
El quando priEferalur, si instilulio babealur pro non
scriptii, nun). i Icg. !\ lil. 3 parl. 0. — Venientes ab in-
Uistato an exclndanl íiscuní in succcssione hacredis incapa-
cis, num. /i et 5 I. 22 lit. 3 part. 0. — an admiltanlur,
quando leslator dccessil siiie leslamonto, si reliqueril uxo-
rcm priiegnanleni, num. 1 1. 10 lil. O part. 0. — El quid
í-i posthumus sil cum aliqno li;crcsinslitulus , an liinc ejus
eobajríss udiio possit, et jiro (|ua paite , ibidcm. ■ — Venien-
tes ab inleslato an admiltanlur, si velint probare l'ilium
causain ingratiludinis conimi.'-isse, ul ilium í» palris suc-
cessione e\clu(lant, quando ejus |)atcr nullum condidit
leslamenHiin, luim. 8 ieg. 10 til. 7 part. 6. — scmper
pricsuuiunlur vcwire ex tacita volúntate defuncti, num. 3
Icg. 5 tit. 9 part. 0. — an cxciudaiitur per conjinictum
in portionc conjuucti , ct quando, num. C Icg. 33 til. 9
l»arl. 0. — Et an vcnicntibus ab iuleslalo compctat bcneli-
ciutn 1. fina!. C. de cdiclo Divi /idi'iani iollcndo , vidc
n. 1. in incd. 1. 2 tit. 1/| part. 0.
Vbntrii uxoris an possit cx rescripto Principis emanci-
pari, num. 1 leg. 10 lit. 13 parl. /|. — Et quid in vcnlrc
U'Xoris cst , in conmiodosis omnil).us pro nato liabctur,
num. 1 per Icxt. ibidcm, I. 3 lit. 23 part. !¡. — Vcnteran
debeat in possessioncm niitti, eliam in majoriis, slaiite in
hoc lego Tauri, dict. n. 1. — uxoris dcfiiiidi maiili, an
debeat milli in possessioncm rerum sni palris, el non aiii
consanguiíiei, gloss. leg. 10 per texl. ibid. tii. O part. 0.
— uxoris qualiler cuslodiridebeal p(r consaiigiiincos, et
quihus iioc fieri permillatur, el siib qua forma liet, gloss.
leg. 17 pertext. ibid. lil. 6 parl. 0.
Vkrca concurrere debenlin baptizando, n. 3 1. 2 tit. 4
part. 1. — quaj requiranlur ad hoc, ul (¡uis dicatur verf;
baptizatus, num. 1 in princip. I. 3 til. /i parl. 1. — Ver-
hum ccatimnre deiiolal arliitrinm boui viri, ctsi ad aliquem
aclum directÍ! refeíalur, num. 2 in (in. I. .'j/i lit. O parl. 1.
— Veiba dchent inleiligi sccundñm qualitalcm persona?,
cui rcIV'runtur, n. 1 I. 17 lil. 9 parl. 1. — obscura posila
in insirurnento vilianl insirumenlum, num. 3 leg. 3 lit. 4
part. 5. — jocosa licM in alium profcrantur, non compe-
tit illi actio injiiriarum, si animius injuriandi absit, n. 5
leg. 80 lit. 9 part. 2. — El judex arbilrabilur, qiio ani-
mo verba illa dicla fucrinl, ibidcm. — Verba ubi natura-
üler valcnt iniclligi , non dcbonl accipi civiliter, num. 1
leg. 2 tit. 15 parl. 2, el num. 10 dict. 1. 2. — leslalon's
debent iniclligi secuiidum constieludinem, vel slatutum
loci, ubi disponiliir, ibidem. — Vcrbum drbet importat
necessilatem, alirpiando lamen importat boiuslalem, n. 1
1. 2 lil. 29 parl. 2, cl num. 3 I. 9 lit. 4 parl. 3. — Verba
composita favus mellis, cl isla meliñs auiliiuilur, num. íi
leg. 7 lil. O part. 3. — El cavendum csl íi verbis super-
íluis, ibidem num. 0. — Vcrbum dehel quod iinportctne-
ccssitalcm, num. 5 leg. 22 lil. 11 part. 3. — Verba de-
bent veslringi ad cogítala, num. 10 1. 27 lil. 11 parl. 3.
— privilegii inspici dcbcnl, ut secundum ejus leiiorcm ju-
dicelur, num. 1 1. H lit. 18 part. 3. — generaüa dicun-
tiir, ctiamsi ibi ali(pja specialitas conjugalur, num. 1 1. /|5
lil. 18 parl. 3. — assertoria minoris posila in vendiiione
quam fácil, sciliccl, quod fuil factum ad utiliíatem suam,
an lalis asscrlio eliam júrala leneat, num. 2 1. 59 til. 18
part. 3. — an sint necessaria in nuntiationc operis novi,
qua; filpcr jaclum lapidis, num. 12 leg. 1 t'l. 32 parl. 3.
— obscura si profcrantur íi coiiirabentibui malrimonium,
qualiler sint intelligenda, ct per qua; verba nialrimonium
conlrahatur, n. 8 I. 2 lit. 1 part. A. — El per qiiin verba
matrimonium dicatur contractum per verba de prajsenti,
ibidem in num. 9. — Verba an sint neces<:aiia ad validila-
lem malrimonii in valcntibus loqni, sallim quoad ccde-
siam , num. 7 I. 5 lil. 2 part. /|. — Et quid si filia ci'im es-
selpnchcns, niliil dixil, ct passa fuil se subarrhari, si pa-
lor pío ca loqucrelur, an lencal matrimonium, ibidem.
— Verba qualia, et quomodo proferri debeant, quando
procurator alicujus conlrabit maliimonium nomine allc-
rius, num. 8 ibidem. — generaba restringunlur ex ad-
junclo pra;cedenti, n. 1 leg. 2 lil. 6 part. li. — tesialoiis
vcrificari dtbcnl secundum juris disposilionem, n. 9 I. 1
lit. 13 part. /j. — Vcrbum /o<¿es de quot vicibus intelliga-
lur, n. 13 leg. 50 lil. 18 part. 3. — cxperiri ponilur pro
defenderé incasu 1. srepó, D. de rejudicntn, vidc num. 12
leg. 20 tit. 22 part. 3. — ■¡perpetuo fácil rem durare ullra
ccnluní anuos, iium. 1 leg. 20 tit. 21 part. 3. — irndcre,
el vcrbum í/,rí)-c, idcm significant, ct in quo difl'erant,
num. 1 I. 31 lit. 11 r»T''- A- — «"'« i'sl vcrbum substan-
livum , imporlatquc rei verilalcm, non vero fictioncm,
n. 10 1. A lit. 15 parl. /|. — snmmaiim qualiler inlelliga-
SEPTEM PAirilTAHUM.
517
tur, num.l per lcxl. ibidi'm, 1. 7 lil. 10 pul. ¿i. — Ver-
ba coiilruclus qualiler formaii dohcaiil , (piando ali(|iiis
cniit reiii, ut ncgotioium gestor, vel ul prociiralor, n. 1
I. A8 lil. 5 parí. 5. — Veibuin fuibeat iiüii si^jiiiücal ipso
jure, n. 2 quscsl. 4 !• 55 lil. 5 parí. 5. — sum, es , cst , el
quod sil suLslanlivum, ñeque signiíicel ipsojiire, ihidein
posl ined. illius qua;st. — venderé aii coiuprelieiulat
uiiamcuinque alienalionem , ibidcín iii num. 4. — Verba
accipiunlur sccuiidüni sul)jfctam nialeriam, n. 50 leg. 23
per lexl. ibidcín, lil. 8 i)arU 5. — ^^ Vcrbum </e/)eí rcgulari-
jor iinpiirlal neccssilalcín, num. 1 )eg. 2 lit. 9 purl. 5. —
Verba si inlcrponantiir unle responsionein au per boc vi-
tielur slipulalio, el quid jure regni, iiuui. i ieg. 2 lil. 11
parí. 5. — Verba enun!iali\a iiislrumenli, an el qnando
probent, el quid, num. 2 Ieg. 32 lil. 11 parí. 5. —
an re(|uirantur in inandulo, el quaiia, gloss. Icg. 2/i per
texl. ibideni, lil. 12 parí. 5. — Verbuní liabcal, el vcrbuní
rc/i)i(/)íO adjccla universilali l)onorum, iiiducunl inslitu-
lioneni, nun). 9 I. ü lil. 3 pail. 6. — Verba Icslaloris de-
benl impropriari, ut voluntas ipsius servelur, num. 19 in
Mied. ieg. 12 lil. 5 par!. 6. — sunl adajilanda personis,
cuní quibus lo(iuimur, secundOim qualilales personarnm,
nuni. 8 1. 5 lil. 8 parí. 6. — Verbum semel posilum aii-
(luando proprit;, aliquando vero iinproprie siiniilur, n. 7
in princ. I. 7 til. 8 parí. C. — Verba qualiter desideientur
in legatis, el quid si errclur in nouiinc reí légala;, gloss.
1. 28 per lexl. üjidem , lil. 9 parí. G. — si sunl ila obseu-
ra , quod nulluin inleilecluin |)ossint suslinerc, an valeat
scriplura, ibidem in num. 2. — quaj imporlcnl liberum
arbilriiim , n. 1 Ieg. 29 lil. 9 parí. 6. — El an légala pos-
sint poni in arbitrio bícredis, el quid inconlraclibus, dict.
n. 1 dicl. I. 29 lil. 9 parí. G. — Verba laxativa impediunt
jus accrcscendi, num. G I. 33 lil. 9 part. 6. — improprian-
tur , ut deservianl inlcntioni, num. 1 1. 2 lil. 12 part. 6.
— condillonalia sunt |)ropr¡í: intelligcnda, num. 1. Ieg. 3
lit. 12 part. 6. — geucralia cerlam nolitiam el cognilio-
nem non iiiTerunl, num. 2 1. 3 til. 13 parí. 0. — testaloris
secundum juris cxpositioncm debent interprelari, n. 7 ad
fin. Ieg. 3 lil. 13 parí. G. — Kt quibus verbis tutor, vel
curalor faclum sui minoris auclorarc debeal, n. 7 Ieg. 17
til. 16 prirl. 6. — Verbum -polest importat necessilalem,
quando lex ubi cst, Icndil ad punitionem delictorum, n. 5
in medio, I. 18 til. 1 i)art. 7. — volamun, el verbum de-
ceniimus iuducunt jus de novo, num. 9 Ieg. 2í per lexl.
ibid. til. 1 parí. 7. — uniuevsale debct limitari , el res-
Iringi exconsideratione debilarum circumslanliarum, ii. 5
I. 2 lil. 2 part. 7. — sunt inducil privaliotu;ni ipso jure,
num. 3 post princ. 1. li lit. 2 parí. 7. — ■ dubium qualiter,
el ¿I quibus declarari debeat , gloss. Ieg. 2, 3, /j el 5 per
lexl. ibidem , lil. 33 part. 7. — babrns duas signiticatie.
nes, propriam scilicet , et inipropriam, cui slare debea-
mus, num. 1 K;g. 5 lit. 33 part. 7. — Kl quid si lialeat
duas significalioues projirias , ibidem. — Verba privilegio-
rum latí; sunl inler|)relanda , gloss. Ieg. 2b per lexl. ibid,
tit. 3/J part. 7.
Veruoiium oiiLiGATio, vidc dc lioc supra in verbo Srii-u-
LATIO.
VEnnp.p.AnE an possil Episropus, seu alius Pralalus ali-
quem piopiiis suismanibus, num. 5 Ieg. 5G lil. 5 |)arl. 1.
— clericiim non potesl laicus, etiam de mandato I'ralali
sub excommunicaliouis ptena , num. 9 dicl. I. 50. — Ver-
bcrulio clcricorum rioupolesl ficri per coiiversum alicujus
ordiuis, dicl. n. 9. — clcricorum e-,t canonibus odiosa,
ibid. in lio.
Vi'.iiKciNDiA impedit nobis fuccrc aliqna , num. 13. in
proírm. Parí. — cst máxima pars pocnilenliie, et (lieilur
p(t'na, n. 4 in princ. I. 23 lit. l\ pail. 1. — non esl cansa
dividendi confessionem , ibid. — et lioneslas sorori/anl ,
num. 1 Ieg. 37 lil. G parí. 1. — bení; cxcusal , ul alicpiid
non lial, num. 2 I. Mi lil. 13 parí. 2. — |)lus slimulat
«(djilcs, quiím ignuliiles, n. 2 per lexl. ibid. Ieg. G lil. 18
|iarl. 2. — eloliquaiulo parcitur verecundi;e, n. 3 Ieg. 2
per lexl. ibid. til. 11 parí. 7.
Veiiitas debct seinper dici , cliamsi inde scandalnm
oiialur, num. 3 I. 50 til. 5 parí. 1. — (|uid sil, n. 1 Ieg. 3
lil. ti ])arl. 2. — major estíicfone, n. 1 in prooun. lil. 1
jiarl. /i. — plusvalel, quíun opinio, el (¡iiid iu deliclis;
iMim. 1 1. 31 per lexl. ibidem, lil. 12 parí. 5. — potesl
a jiidiee iiivestigari tribus \iis, num. 7 in prolog. 7 parí,
per text. ibiíl.
Vi;iu;s pmnitens quis dic.itur, num. fin. in princ. I. 25
tit. /i part. 1. — cunlmnax, sive íictus, qui esse dicalnr,
num. « et 10 Ieg. /i til. 22 part. 3. — Et an isli appellnre
possiiil pelila, vel non pelita reslilulione in integrum, >;i
venianl judiee adliuc pro Iribunali sedente, dict. num. 9
et 10 ibidem. — Verns coninmax (|uis dicalur, el (piare
ad appellandum non admillatur, el quid si dc fado ad-
initlalur, n. 2 1. 9 lil. 23 |)art. 3. — Et an isle excliulahir
ab appeilationc laxalionis expeusarum, ibidem. — El de
qua conlumacia istiid intelligalur, ibidem. — Kl (|uid si
isle laliscsíelruslicus, minoi', vel niidi(T, dicl. n. 2 in íin.
Vestis sacha cum serviré non poti;st, debel concicmari,
ñeque ex ea ali |uid íieri polesl, num. 6 Ieg. G'i tit. /|
part. 1. — Veslimenla Sacerdolalia lienediri debent , n. 1
1. lA lil. 5 part. 1. — Veslislugubris an dicalur iuipensa
funeris necessaria, ti. 8 posl. princ. I. 12 til. 13 part. 1.
— El an slanlibus iegibus Tauri islic votes deducaiplur
de quinta parte bonorum , ctqnales, iltidem. — Vesles
lugu!)res uxoris, et íilioruní, eleliam (pía; diuitur f.inuilis,
necessarió Sí'cundüm consnetudineni patria' deduci debent
de quinta bonorum, ibidem. — Sacerdi lal(;s .siguilicant
virlutes el ipsoruní bona opera, ideo cum veslibus Sa-
cerdotes scpeliunlnr, num. 2 1. 13 tit. 13 i)art. 1,»-- lio-
norabiles, et preliosa; possunt in festivilalibus poni, el in-
duimagis, quám in aliisdiebus, niim. 1 per text. ibidem,
Ieg. 2 lil. 23 part. 1. — Veslis qu.x- fuil piima, els(;ciin(Ia
causa , el aliqua de veslibus, num. 1 1. A lil. 5 part. 2. —
Vestes órnalas licel poilarc, si ad linem jactantia: non íiat,
num. 2 1. 8 lit. 7 part. 2. — íieri debent secundum con-
sueludinemregionis, num. 5 1. 18 til. 21 pa;-|. 2. — festi-
vales , et de excusa , el qnal(;s alix- ab uxore reddi debeant
liaredibus marili matrimonio soluto , num. 9 I. 23 til. 1 1
pail. A. — El quid de annulis , gemmis, el alus orna-
menlis, el an mariins isla uxori sua; daré tenealur, ibi-
dem iu lin. — Veslis, el esl apud Deum abomlirabile , si
mulierntatur veste virili, el quando sil.i liceal, num. 10
Ieg. 3 til. 12 part. 5. — el an vestes luctuosa;, qua; dan-
lur lemporc mortis testaloris, dicanlur impensa funeris,
elsinl privilegiata;, n. 4 I. 2 til. 11 part. 6. — Vestís vi-
duales data; uxori, an dicunlnr impensa funeris, ul de
quinto bonorum deducanlur, ibid. — El an lales veslesuxo-
r¡ vidiix'tradita; impulentnr liaicdi,el non iu summadolis;
etquid si nxor postea niib.il, au |illas lenealur resliluerc,
el quales Císe debcanl , dict. n. 4 ditt. 1. 2 til. 11 '•»irl. O»
618
I\DEX ¡MATEllIARUM
Veshs appellalioiieqnse veiiianf, sive !n lcgalis, vel ali-
bi, num. 8 I. 8 per lext. ibklem, lit. 33 pari. 7. — Et si
quis viilt vestes debet resignare veleres, dict. n. 8 in fin,
dict. 1. 8.
Vetula qiire parere non potesl , si matrimoniuni contra-
hat, valet, et lenet, nnm. 4 I. 3 lit. 2 part. 4.
ViA publica ulrimi vendipossit, sive ab aiiquo prsescri-
!)i, niim, 2 et 3 letc. 7 lit. 29 parl. 3. — Via" sunl ómnibus
coujmunes jure nalur;c, et legibus gcnlium , et propter
lioc proliibentur occupaii, ibidem num. 3. — Via publica
filiare via Regia nominetur , ct an aliquibus possit impedi-
li, ct qiiare, dict. num. 3. — Et an Rex ex causa possit
prohibere ingressuni, el transituni pir viam publicam ,
dict. n. 3.
VicAniis Episcopi polest dare licentiam alicui sibi sub-
dito, utconfitealur cum alieno Sacerdote, n. 7 I. 21 lit. 4
part. 1. — Vicarium consliluens curam animaruiu tradit,
n. 3 l. 8 tit. 47 part. 1. — Vicarius alicujus Recloris Eccle-
site ad tempus ibi posilum , an oblalioncs ibi Pactas suas
fatiat, vel non, n. 2 1. C tit. 19 part. 1. — Vicyrium ali-
cujus. oflenilens aliquis, an ])uniatur eadem pcena, ac si
offendisset vcrum dominum , ii. 5 I. 18 tit. 1 part. 2. —
Et an possit extendere maiius ad insólita, ibid. — Vicarius
ü Rege polestali dutns, si delinquat, á potestate non debet
puniri, sed á Rege tanlíim, num. 3 1. 4 tit. 24 part. 2. —
Episcopi habet ordinarianí jurisdictionem , vicarii vero
aliorum judicuní saecularium non, u. 1 1. 2 tit. 4 part. 3.
— an possit cognoseere de causa suo majori commissa sub
nomine digiiitalis, n. 8 I. 47 til. 4 8 part. 3. — Vicarii an
])oni possiiit per inferiores Praslatos, quando ex causa se
absentant, ct qualiler, n. 6 I. 4 tit- 20 part. 3.
VicE-RF.x, el de ejus poteslate ; et quid si offendatur, an
casiigetur lAniu offendens, ac si Regem, sive dominuní of-
fendisset, n. 5 i. 13 lit. 1 part. 2. — Et an possit extendere
maiuis ad insolila, ibid.
VicmiA an leneatur contribuere ad reparalionem doning
dcstruclse, ut ignis miligaretur, num. 2 leg. 12 tit. 15
part. 7.
ViciNLS ; et de jure Digestorum vicini lenebanlur partem
fructuum viliori pretio venderé pro commodis publici
n. 1 I. 10 tit. 28 part. 3. — si in dasnnum vicini aquam
ü fundo suo ejecerit ne sibi noceat, ñeque aliqua servitute
tenetur, non potest aliqua aclione tencri, n. 5 1. 13 tit. 32
part. 3. — et qui sint illi vicini, qui tcnentur ad reparalio-
nem pontiuní, vel ad ejus construclionem , num. 3 1. 20
tit. 32 part. 3. — Vicini villarum, sive castrorum, quse
subsunt civitati qualiler teneantur contribuere ad refeclio-
iiem murorum civilatis, n. 4 1. 5 lit. 15 part. 4. — Vicinus
aii habeat jas retraliendi reni h vicino alicui exlraneo ven-
dilam ralione convicinilatis, n. 8 leg. 55 tit. 5 part. 5. —
an praesuinalur quis illius loci , in quo testimoiiiuin, n. 4
leg. 1 tit. 1 part. 6. — si ob limorem ignis doniuui vicini
destruat, an et quando 5 poena liberetur, vel non, num. 2
1. 12 per text. ibid. tit. 15 part. 7. — Et an tune civilas,
vel vicinia teneatnr contribuere ad rcparationeni domus
destructae ¡sto modo , dict. n. 2. — Vicinus quando judicj
pctere possit, quod jiibeat vicino suo, ut arbor scindatur,
vel toUatur ab ipsius persona , si sibi máximum damnum
provenerit, et quando hoc ita erit, n. 14, 15 et 16 cuní se-
quert. leg, 28 per lext. ibid. tit. 4 5 part. 7. — Et an tune
vicino hoc petenti obstahilpra-scriptio SO vc¡ 40 annorum,
n. 17 dict. 1. 28 til. 15 part. 7.
VicTUALU an licoal deferre inimiois tempore belli , sive
pacis; et quid si deferantur pro rcdemptione caplivorum,
quando aliter fieri non polest, n. 2 1. 38 tit. 9 part. 1. —
non licet deferre Sarracenis tempore belli, ct an tempore
pacis, vel Irengse , n. 3 1. 22 lit. 5 part. 5. — an debeant
vendi hostibusíidei, quando veniunl causa Icgationis, n. 4
dict. 1. 22 tit. 5 part. 5.
VicTOH an necessileiur ad appellandum, s¡ in sententia
fuit gravalus , si \ictus appellaveiit, num. 1 leg. 9 tit. 23
part. 3. — Etquid si contumax fuerit antea, ibid. in n. 2.
— Et de. qua contumacia istud inleliigalur, el quid si de
facto admiltatur ad pclendum, dict. num. 2. — Et quid si
iste taiis esset rusticus, minor, vel muüer, ibid. in fin. —
Et quid si veniat judite adbuc sedente, vel habuil juslaní
causam non venicndi, num. 4 dict. 1. 9 tit. 23 part. 3. —
Victo)' qui fuit falsitalis conscius, si fuerit proeo sententia
lata, an si ti'ansacti sint viginli anni, possit peti rcscissio
illius senlentise, n. 3 1. 2 tit. 26 part. 3.
VicTus victori an leneatur ad expensas, (|uas victor in
domo sua faceré debucrat, n. 2 I. 21 tit. 3 part. 3.' — qua-
liler, et sub qua cuulione debeat rem victori reslilucre, s'
timeat quod alius eam rem sibi in judicio petet, n. 2 leg. G
tit. 10 parl. 3. — debet á judice in expensis condemuari,
€tiamsi causa sil criminalis, n. 4 1. 8 lit. 22 pait. 3. — Et
an fiat condemnatio daínnorum in rebus victoris illatorum,
ibid. — Et qualiler fiet condemnatio victualium, dict. n. 1
ad ejus fin. — Victus an sil condemnandus in interesse
quod victor praelendit, eó quod avoca tus fuit a suis nego-
tiis, n. 1 1. 8 tit. 22 part. 3. — an in expensis condemne-
tur, si ab amico fuit victor liospitatus , vel habuit gratum
patrocinium, ibid. — victori debet conderanari in expensis
in quolibet articulo incidenli, vel eniergenti , dict. n. 1
in fin. — victori expensas solvere non debet,^ quas fecit
ultra quam debebat, dict. num. 1 in final, verbis. — in
expensis an debeat condemnari, si in principio litis jura-
mentum calumniaí prseslilit, n. 2 leg. 8 lit. 22 part. 3. —
in expensis non debet condemnari , si justuní liubuit lili-
gandi causam, n. 3 leg. 8 til. 22 part. 3. — Et quid svin
cerla parte judicii habuit cerlam causam litigandi, in re-
liqua vero non, et quid si lili cessit , dict. n. 3 in fin. —
Et an sententia lata pro tertio qui appellavit, quia jus ad
rem praetendebat, prosit vicio non appellanti, num. 1 1. 4
tit. 23 part. S. — Victus appellans an hajcappellatio victori
prosit, ñeque appellare necesse debeat, n. 1 leg. 9 tit. 23
part. 3.
Vicus sequitur civitaiem , et qualiler illius vicini ad re-
fectionem murorum civitalis, cui subsunt, contribuere te-
neantur, n. 4 I. 5 lit. 15 part. 4.
ViDüA quse proprié dicalur, et an illa quae nunquam
habuit maritum, num. 2 1. 5 tit. 3 part. 3. — Et an causae
viduarum sint de casibus curia;, el de quibus viduis hoc
sil inlelligendum, ibid. — Vidua si timeat se ab aliquo per
vim cognosci, taiis timor inducit justum raetum, num. 12
1. 4 5 tit. 2 part. 4. — Viduae an possint dari arrhae, sicut
iilis potest fieri donalio propter nuptias, n. 4 ad fin. leg. 1
tit. 11 part. 4, ct n. 2 1. 87 lit. 18 part. 3. — Vidua, quaj
único matrimonio esl contenta , est exemplar honestalis et
pudicitioe, num. 1 1. 4 lit. 12 part. 4. — per quas causas
impediatur secundó nuliere intra annum luclus, n. 3 1. 3
tit. 12 part. — Et si nubat, an et quando piopter üli.d
pcciias .'^uslincbit, n. 3 supradicl. — Vidua an post nsariti
moriem ab hierediüus de adulterio accusari possit, n. 8
SEPTEM PAnTlTARUM.
.19
]. 3 lit. M part. 7. — filia nn ii patic cccidi possil inipuni;,
si illam lurpiler cuín alio inveiieril, iiuni. 2 1. il\ peilext.
ihid. tit. 17 parl. 7. — El de poeiia iiuUiccnlis viduain ud
forniculionempervin', vel sinc vi, n, 5 1. 2 tiU 19 pail. 7,
per illuni text. ibid. ct gloss. 1. 3 lit. 20 pait. 7.
Villa sou caslrum an possil faceré slaUila poenalia, si
jurisdiclione careal, n. 1 1. 12 lit. 1 parí. 1. — scu cas-
Iruni sunt nomina universilalem desi>ínanlia, n. 8 leg. 68
tit. 18)>art. 3. — seii castruni, si unialiircivilali an aii)iltat
privilcRia sua , el traitscanl in civilateni, ii , 3 I. 7 lil. 20
j:art. 3. — quid signiliceí in Italia, el Francia, et qu:e di-
calur Villa, el Villa magna a;f[uiparaUir civilali, n. /i dict.
1. 7. — seu civitas an liabeal fundulam suam iníenlioiiem
inmonlibus, ct vallihus sibi propinqciis, n. 6 leg. 9 til. 28
part. 3. — Villa;, et casUa faciunl collectam sub civitate
cai subsunl, et qnaliler dcbeant contribuere in contribu-
tione murorum, seu fossatorum civilatis, n. 4 1. 5 lit, 15
part. 4. — et castra sunt nomina, quae in se continent ju-
risdiclionem, lionorem, et dislriclum, eletiamjus patrona-
lus, n. 3 1. 9 til. íi parl. 5. — proprié dicuntur aidificia
siiie muris, dict. n. 3 dict. 1. 9 tit. 4 part. 5. — sive castra
an ü quocumque scdificari possint de novo in proprio ip-
sius loco, n. 4 1. 9 tit. 4 parl. 5. — Et an Villa; sic acdifi-
cata; subsint civilali, vil an doniini a;d¡ficanlcs ibidem
üliquain habcant jurisdiclionem, ibidem. — Villa; quando
generaliler alicui donaiilur cum ómnibus juribu?, etc. quid
in tali venditione venial, n. 5 dict. 1. 9 per lexl. ibid. —
£t castra an el quando ad emendam damni teneantur,
quando mercatores spoliantur in ilineribus , et confinibus
suis; et quid si illi, qui feceruiit violeníiam sunt foiiiores,
vel malelicium fial de nocir, n. 7 el 8 leg-. 4 lit. 7 part. 5.
— Villa, et an qua;libel villa gaudeal reipublica; privilegis,
Z). 3 in fin. 1. 10 lit. 19 part. 6.
ViLis persona si prodiicatnr in testcm, an prius tor-
(jueri debeat, et an per laleni lorluram purgefur ejus infa-
mia, num. 4 leg. 42 til. 16 part. 3. — causa quoe dicalur
quaplum ad lioc, ut possit judex in ca sine scriptura sen-
lentiare, n. 1 leg. 6 til. 21 part. 3. — persona an dicalur
illa, quae ministrat, et dat vinum potantibus; el qiiid de
domina caupona;, el qua; alia; viles persona nominenlur,
n. 5 1. 3 tit. 14 part. 4. — persona qua; dicalur, n. 2 1, 12
lit. 7 part. 6, et n. 4 1. 3 lit. 30 part. 7. — cíim posnam
mortis merelur,debet infurcari,vel concremari, non decapi-
tan, n. 6 1. 6 tit. 31 part. 7.— Vilitas vita; non facit quem
immiinem, necsolutum legibus, n. final. 1. 16 tit. 1 part. 1,
ViNct'LATiis, vide de Loe in verbo Carceratus.
ViiNEA simpliciter vendila, si in ea adsit aliquod torcular
pro uvis, an illud torcular venial cum viiiea, si de eo tem-
pore celebrati contraclus nihil dictum sil, el quando non,
n. 3 1. 31 tit. 5 pait. 5.
ViNCM plus debet esse in quanlitale, quíim aqua ad cnn-
secrationem faciendam, n. 8 1. 52 lit. 4 part. j. — ad con-
secralionem debet esse de vilibus, si lanien in ea Provincia
non colligalur, debet illud porlari, n. 8 supradict. — est
nutrix, et fomesomnium viliorura, n. 3 1. 36 lit. 5 part. i.
— laílificat cor Iiominis, num. 2 1. 15 lit. 10 parl. ¡1. —
Est luxuriosa res, num. 1 leg. 6 tit. 7 part. 2. — Et
quinqué vini cyalhis dúo addanlur aquae, ibid. in n. 2. —
Vinum purtim anliqui bihebanl, ct usquequo, n. 2 dict.
1. 6. — Vini polio immodica inulilem fiuem reddit ad coi-
tum, et quare, n. 3 1. 6 üt. 7 parl. 2. — Vinum dans po-
tantibus in taberna, illud oflicíum cxcrccndo, si mulicr si',
diciliir vilis persona, et quid de domina caupon:c, num. 5
1.3 tit. 14 part. 4- — al> aliquo cmplum si ab cmplore si-
guctur, an per lioc videatur liabere ipsius vini dominium»
n. S leg. 23 til. 5 pa?t. 5. — si vendalur in genere, si ante
deguslalioncm percal, cujuspericulum percal, an emploris,
n.l 1. 24 til. 5 part. 5. — Et quid operelur, si in genero ven-
dntnr, non in specie, vel ad mensuran!, n. 2 dict, 1. 24, — Vi-
num si vendalur sine mensuratione, an ad emplorem, vel ad
vendilorcm damnum, vel lucrum perlineat, num 3 I. 25
per lexl. ibid lit. 5 part. 5, — si alicui vendalur etiam in
specie, et postea delcrioralur, an periculum ad vendilorcm
prrliiical, quando ipse sciebat vinum non duralurum , et
de boc emplorem non admonuit, n, 2 1. 39 per lexl. ibid.
til. 5 parl. 5. — minoris, an lulor, vel curalor in lempns
careslite servare debeat, n. 9 1. 15 lit. 16 part. 6. — Et an
tenealur mitlere in alium locum, ut carius vendalur, ibid.
— Et debet poni in ralionibus tutorum tempus venditionis,
ne contra ipsum pr^sumalur vendilum tempore cariori ,
ibidem. — Vinum si alicui legelur an veiiiant in tali
legato vasa, el quando, et qualia, num. 9 leg. 5 tit. 33
parl. 7.
VioLAKS inlerdiclum irregularis est, num. 6 1. 18 tit. 9
parl. 1. ■ — muros, vel violator fossarum circa muros qua-
liler punialur, n. 2 1. 15 til. 28 part. ü.
ViOLENTiA data in re immobili an purgetur, si res ad
dominum reverlalur, n. 2 leg. 4 til. 29 parl. 3. — si com-
njittatur adepta jam possessione in ipsa defendenda, an
facial rem vitio violenlias affici , ibid. — qualis esse debet,
ut per eam uxor alicujus ab adulterio excuselur ; et quid
si maritus pra;monuit , ut fugerel, ne vi hoslium opprime-
reiur, el ipsa noluit, n. 1 per text. ibid. 1. 7 tit. 9 part. 4.
— semper prsesumitur in tyranno, vel Rege eognoscenle
virginem : vide ad quid istud movet, et dicit, dict. n. 1
dict. 1. 7. — semperpraesumiturin potente, etex quibus col-
ligilur, n. 2 1.6 lil. 25 part. 4. — proprié quíe dicalur, el
quid si Ímpetus in alium non est faclus, gloss. leg. 1 per
texl. ibidom, tit. 10 part. 7. — iuferlur mullís, et diversis
moüis, gloss. leg. 2,3, 4 et 5 cum alus 11. ibidem lit. 10
part. 7. — inferlur ab illo, qui se defenderé intendit, n. 2
et 3 1. 7 tit. 10 part, 7 per text. ibidem. — cum armis an
possit fieri per mulierera , n. 1 1. 8 tit. 10 parl. 7. — Et de
poena inferentis violentiam cum armis, vel sine armis,
gloss. leg. 8, 9 et 10 lit. 10 parl. 7. — Violentia illata per
aliquem circa rem propriam, vel alienan), an et quando
punibilis sil , num. 1 1. 10 per texl. ibid. lil. 10 part. 7. —
illata facit quem teneri, etiam defructibuspercipiendis, n. 2
dict. 1. 10 per illum text. — crediloris circa recuperationem
sui debiti, qualiter punialur, n. 1 et2 i. 14 per text. ibid.
tit. 10 part. 7. — per credilorem facía alteri de loco debiloris
sui, qui sibi aliquid non debet, qualiter sil punienda, gloss.
1. 15 per illum text. üt. 10 part. 7. — commissa per domi-
num in expeliendo per vira fructuarium, vel feudatarium
qualiter punialur, et quid é contra, num. 2 1. 16 per text.
ibid. lit. 10 part. 7. — si inferatur per Prrelatuní commu-
nicalo consilio, an illa prcejudicel ecclesiae, ut ipsa incidat
in pa-nam 1. .si quis in iantaví, C. unde vi, el quando sic;
el plura de boc vide per n. 2 leg.' 17 lit. 10 parl. 7. — Et
quid si fial per reclorem universitalis, vel per ipsam uni-
versilalem, ibid. in. n. 5 et 6. — Violentia facía merelrici
qualiter punialur, n. 7 1. 2 per lexl. ibid. til. 19 part, 7. —
per aliquem illala mulieri, bonesle vivenli , a quolibet de
populo ilhim infcrens accusari potosí , el quando, n. 1 et2
520
INDÍM MATEPtíARUM.
per text. ibid. tit. 20 part. 7. — major dicitur illa, quae in
persona fit, quíim illa quie fit lebus, dict. num. 1. — facía
mulieri nuptae, viduae, vel virgini qualiler puuialur, el
quando, gloss. 1. 3 per text. ibid. tit. 20 part. 7. — El an
solus raptus violentus siue commixtione sulliciat ad incur-
reudam poenam legis, ibid. n. 2. — Violenlia si absponso
mferatursponsíB, iliam rapiendo, qualiler puniatur, n. 5
dict. leg. 3 per text. ibidem tit. 20 part. 7. — an excuset
cliristianum, si ore tanlüni fidem Clirisli abnegarel, n. 1
leg. 4 tit. 25 part. 7- — ^^Et de pcena eximentis aliquem ü
carcere per violentiam, n. 1 leg. 14 per text. ibid. tit. 29
part. 7.
ViOLENTER factura quid dicatur, gloss. 1. 2, 3, 4, 5 et
6 cum 1. ibid. sequent. tit. 10 part. 7. — factura per praí-
latum, vel per rectorem universilalis , qualiler debeat pu-
niri, el quando damnum ad ecclesiam, velad universila-
tem pertineat, vel non, gloss. 1. 17 per text. ibid. tit. 10
part. 7.
Violentus possessor qui rem suara per violentiam occu-
pavit, an puniatur propter hoc, el an teneatur illam res-
tiluere in foro conscientiae , etiamsi sua sil, num. 1 1, 10
per text. ibid. tit. 10 part. 7. — possessor tenetur etiam
de fruclibus percipiendis , ibid. n. 2.
ViOLENTUM simpliciter quid dicatur, num. 5 1, 15 tit. 2
part. 4-
ViR, et uxor ad paria judicari debent, n. 2 1. 7 lit. 2
part. li. — licét leprosus sil, in redditione tamen debili
magis imminet periculum viro, si mulier leprosa sit,
quüm mulieri, si vir illud essel, num. 7 dict. leg. 7 til. 2
part, 4. — si máxima sit ajgriludine delentus, ila quód
sine periculo personae uxori petenli debilum non possit
reddere, an ad illud teneatur, ibidem. — uxorem suam
de adulterio acensare potest corara judice sajculari, non
tamen illud uxori licebit, num. 4 1. 8 tit. 2 part. 4' —
si postquam uxori suae adullerium remisit , ipse adullerium
fecit, an uxor illura acensare possit, ibid. in n. 5. — si
habet membrum aridum , sive carnosura, an propter hoc
matrimonium fieri impediatur, factumque dirimatur,
n. 5 leg. 17 lit. 2 part. 4- — an teneatur in certo loco ha-
bitare cum ejus uxore , si tempore contractus matriraonii
illud promisit, n. 5 1. 2 tit. 5 part. 4- — si non potest uxo-
rem virginem carnaliler cognoscere , et cura corruptis car-
naliter commisceatur , an possit aliquo actu medicinali
claustra pudoris uxoris frangere , et an istud sit contra na-
turara, n. 6 1. 2 tit. 8 part. 4.-^sidicat uxorem carna-
liler cognovisse , ei credendum est, nisi per certa signa de
ejus frigiditale constiteril, n. 3 1. 6 tit. 8 part. 4. — si
uxori suse dederit licefitiam intraudi Religionem, an ipse
tacita videalur continentiam vovere , num. 3 leg. 2 tit. 10
part. 4. ^ — si commitlat adullerium, amitlit donationem
propter nuptias, quam fecit uxori, num. 1 1. 23 tit. 11
part. 4. — Et quid si pater, vel aüus, qui dotem dedit,
fuit stipulalus, ut illa ad se redeat soluto matrimonio,
ibidem. — Vir naturaliter diligit uxorem suam, n. 3 per
jext. ibid. 1. 4 til. 27 part. 4. — uxori suae donare non po-
terit, eliam in tempus, cúm vidua erit, n. 7 1. 19 lit. 3
part. 6. — Viri non debent adesse in partu mulierum, sed
tantúm fceminae, n. 5 1. 17 per text. ibid. til. 6 part. 6.
— Vir si leget uxori mancipia , quaj aestimata in dolem sil>¡
dederat, an ipsa tune illa et carura aeslimationem liabere
debeat, num. 3 quaíst. 2 leg. 16 tit. 9 part. 6. — ct uxor
uaupi Corpus suut, n. 7 leg. 1 tit. 9 part. 7. — Et qual'-i
sil poena viri sine vi ¡nducenlis mulierem ad libidinem,
n. 3 1. 2 tit. 19 part. 7.— Et de hac materia vide suprii in
verbo Homo, et in verbo Maritls.
Virgo, et virgines maritare, et est opus pium : et in
hoc remissivé aliqua tangit, n. 7 1. 12 til. 28 part. 3. —
Et an teneal matrimonium si aliqua dicat se virginem ,
cüm illud ila non sit, el an valeat malrimoniuní sub con-
ditione, scilicet, si te virginem invenero , et quando talis
conditio licita sil, n. 6 1. 10 per text. ibid. tit. 2 part. 4.
— Virgo si sit uxor alicujus, et hac de causa k mariio
cognosci carnaliler non potest, an ipse possit frangere
claustra pudoris uxoris sua; aliquo aclu medicinali inter-
veniente , et an islud sil conlra naturam, ii. 6 leg. 2 lit. 3
part. 4- — si concepit ex tvranno uxoralo, vel ex Rege,
vel ex eo habuit filium, au possit illum filiara sibi haere-
dem inslituerc, velan quoad matrera ex accusabili am-
plexu natus esse dicatur, n. 1 leg. 7 lit. 9 part. 4. — an
possit in conciibinam haberi sine poena slupri, num. 4 per
text. ibid. 1. 2 til. 14 part. 4. — el injuria facía virgini,
qua; incedebat in habitu merelricum vel iu lupauari pu-
blico erat, pro nulla habelur, ricque conUa injurianteni
agere polerit aliquo modo, n. 2 el 3 I. 18 per lexl. ibid,
tit. 9 parí. 7. — si sit filia , an ejus pater illam occidere
possit, si turpiter cum aliquo inveneril, num. 2 1. 14 per
text. ibid. tit. 17 part, 7. — El de posna inducenlis vir-
ginem ad libidinem , u. 3 1. 2 per lexl. ibid. tit. 19 parí. 7.
— Virgo si sluprelur per vim, et erat minor duodecim
annorum, non amitlit virginilatem, num. 5 leg. 2 til. 31
part. 7. — El ideó illam stuprans non puuitur poena slu-
pratorura, ibidem.
ViRGiNiTAS non perdilur , lic&t minor duodecim anno-
rum per vira cognoscalur, et ideó illam per vim cognos-
ccns nonpunilur utstuprator, n. 5 leg. 2 til. 31 part. 7.
ViRTus aninii pro satisdalione, n. 4 1. 61 lit, 5 part. 1.
— vera non est sine charilate, n. 1 1. 2 lit. 2 parí. 2 per
text. ibid. — pra;miar¡ debel, n. 5 1, 51 tit. JS part. 3. —
lenta est, et omnium perconclatrix, iniquitas aulera om-
nia prsccipilat, n, 2 1. 16 lit. 8 part. 5. — et non sufficit
habere unam virtutem tantüm, ut quis salvari possit, li-
cét possit habere opus virtulis, sed debet alias habere ac-
cessorié, n. 3 in prooem. lit. 19 part. 7.
Vis si fiat alicui sponsato per verba de futuro, ut spon-
sam carnaliler cognoscal, an facianl illa transiré in ma-
trimonium de prsesenti, n. 8 quaist. 2 1. 3 tit. 1 part. 4.
— fit corpori, non animae, n. 1 1. 28 til. 11 piarl. 5. —
si per aliquem inferlur teslatori, ut ipsum híeredem insti-
tual, an talis inslilutio sil ipso jure nulla, vel an valeat,
el hasredilas applicelur fisco , n. 4 leg. 27 til. 1 part. 6. —
superveniens an annullet actum ipso jure, dict. n. 4 dict.
1. 27. — si fiat lestibus reddit testimonium nullum , dict.
n. 4« — si fiat teslatori per aliquem lerlium, ne testetur,
an talis vis vel dolus noceat ba;redi instituto, n. 41. 28
til. 1 part. 6. — dicitur inferri ab aliquo multis modis,
gloss. 1. 2, 3, 4 , 5 et 6 cum alus ibid. lit. 10 parí. 7. —
nnuquam inferlur ab ^illo, qui se defendit, n. 2 1. 7 per
text. ibid. tit. 10 part. 7. — an possit inferri per mulie-
rem armalam , num. 1 1. 8 til. 10 part. 7. — Et de posna
jnferentis violeiiliam cum armis, vel sine armis, gloss.
1. 8, 9 et 10 lit, 10 part. 7, — Vis illala circa recupera-
tionem rei alience, vel proprias, quando damnetur, vel
non, el an occupans rem proprium propria auclorilale
tutus si' in foro conscienlia;, vel non, n, 1 1. 10 [scr !cxt
Lid. til. 10 part. 7. — si inferatur merelrici, an ct quan-
do punibilis sit, n. 7 I. 2 per text. ibid. lit. 19 pait. 7. —
major dicitur qiiaj in prrsona fit, qiiíim illa, qiia; fit iii
rebus, n. 1 I. 2 til. 20 part. 7 per lext. illum ibid. — si
inferalur niulicri nnpts;, virgiiii, ve! vidua;, qiialilcr pti-
niatiir, g'oss. leg. 3 per lext. ibidem, lit. 20 part. 7. — l'.í
quid fi^ carnaliter non cognoscatiir posl raptum , num. 2
dict. 1. 3. — Vis qualiter Cbiistianuin excuset, si fidem
Clnisli negaverit ore lantüm , n. 1 1. 4 tit. 25 part. 7. —
Et de eximente aliqueni i\ carcere per vim, qua pcena pu-
niatur, n. i 1. 14 per lext. ibid. lit. 29 part. 7.
VisíTATORES Ordiniira dcponere non possunt prxialura,
sedsuperiori Jicet illud rescriberc, n. 2 I. 20 tit. 7 part. 1,
— Visitator Abbatem, seu Praelatum exemptum non re-
movet, et quid si i Papa tales visitalores dati sint, ibid. in
finem. — Visitalores an possint in pecunia recipere vic-
tualia, qua? sibi debent dari, n. 9 !. 2 lit. 22 parí. 1. —
ecclesiarum an se intromiltanl iu laicos , eos etiam visi-
tando, n. 3 I. 4 ibidem.
Visitare locum ubi est indnlgenlia concessa, pro una
tantum vice intelligilur, nisi ibi sit diclum, quód quo-
tiescumque, etc. n. 2 in fin. 1. 46 til. 4 part. 1. — debet
Episcopus ecclesias sibi subjectas personaliler nisi ex una
causa, num. 4 I. 1 til. 22 parí. 1. — an possint Arciiidia-
coni, Abbales, seu alii jurisdiclionem habentes, ibidem
in p. 6 dict. J. 1. — an possit Episcopus pluries in anno,
gloss. 1. 2 tit. 22 part. 1. — possunt simul Episcopus, et
Archiepiscopns, ct quando, n. 2 I. 5 lit. 22 parí. 1,
Visio ocularis judiéis aliquando requiritur, n. 7 et 8
1. 10 per tfxl. ibiil, tit. 15 part. 6.
Vita canonicari volenlis debet primitus jñspici, postea
alia, de qnibus per num. 4 1. 66 lit. 4 part. 1. — alicujus,
et qualiter dcbeat proba ri quem vivere, si aliquis in ejus
vita se fundct, n. 2 in fin. 1. 14 tit. 14 part. 3. — Et an
suíTicial pr.-csuiuplio juris, quód \ivat usque ad centum
annos, ibidem. — Vita hominis ómnibus alus rebus tem-
poralibus prícferri debet, et ibi cautius est agendum, n. 2
leg. 4 lit. 17 ])art. 3. — Vita hominis durare pra?sumitur
usque ad cenUim annos; quod aliquibiis niodis limilalur,
n. 2 1. 26 lit." 31 part. 3.
ViTiuir qualiter reprehendi debeat per pra;dicatorem,
et quando publicé leneatur rcprebendere, ne dicatur illud
approbare, n, 4 'cg. 45 tit. 5 part. 1, — furlivitalis aíTicit
rem, el an vitium purgetur, si res ad dominum revertatur,
n. 2 leg. 4 tit. 29 parí. 3, — Et quid in vilio violenlioe rei
iramobilis, an purgetur, si res ad dominum expulsum re-
vertatur, dict. n. 2 dict. 1. 4. — El non suíTicit quód re-
deal in potestatem domini, nisi sciat fnisse furatam, ibid.
ad fin. — Vitium clandestinitalis an afficiatrem vilio reali,
seu \iolenlia;, dict. n. 2 in medio. — an purgetur, si res
redeat in potestatem lutoris, et quando non, dict. n. 2
ad fin, — an purgetur, si res rcdejt in potestatem procu-
ratoris raei, dict. num. 2 in fin. — naturale non cxcusat
príECL'dente culpa, n. 1 1. 11 per text. ibid. ti!. 15 part. 7.
ViTiATUS coRt>or.E, vide supra in verbo Corpore vi-
TIATÜS.
ViTRicts habens privignum, an el quando expensas in
boc Tactas deducere possit; et an in dubio príesumatur,
el credatur animo donandi fecisse illud, el quando non,
num. 1 1. 37 per lext. ibid. tit. 12 part. 5. — an leneatur
cavere de rcstituendis bonis fiiiis primi malrimonii, n. 7
leg. 26 tit. 13 part. 5. — repellitur ab educalionefiliorum
SEPTEM PARTITARUM. 521
uxoris sujp, et quando non, num. 5 leg. 19 lit. 16 part. 6.
VivERK, si quis dicnt aliquem vivere, qualiter illud pro-
bare debeat, ct an sulliciat praesumptio Icgis quae est quem
vivere usque ad centum annos; quod limilalur aliquibus
modis, num. "2 per text. ibid. 1. 26 tit. 31 part. 3, etn. 2
ad fin. leg. 14 tit. 14 part. 3. — Vivere prsesurailur quis
usque ad cenlum annos, quod limilalur aliquibus modis,
gloss. supradicl. — non dicitur servus, et ideo domini sui
salulem propria; pra^ferre debet, num. 2 in procera, lit. 5
part. 4.
Vivus an praíferalur mortuo in eleemosyna sibi danda,
n. 3 I. 42 tit. 4 part. 1. — mortuum plorare non debet,
n. 1 et 2 per lext. ibid. 1. 43 tit. 4 part. 1.
Viva vox mnjoris est auctorilalis, etsestimationis, quíim
mortua, n. 2 in prooem. lit. 18 part. 3.
VocANs uxorem alicujus adulleram , et virum suum cu-
curbitam, an teneatur actione injnriarum, el an admitla-
lur, si velit probare se verum dixisse, el an tuuc teneatur
se dedicere, num, 7 quaest. 1, 2 et 3 1. 1 til. 9 part. 7. —
meretricem mulierem jam nuptara, quse antea illud fuit,
an teneatur injuriarum ; et quid si nalum ex legitimo ma-
trimonio vocavit filium merelricis, có quód cum vidua
fuit, mater meretrix erat, dict. m m. 7 in fin. dict. 1. 1.
VocAní in jus an possit patronos ecclesiae, venia prius
non petita ix preséntalo, num. 14 1. 1 tit. 15 part. 1. —
Vocare qualiter debeat dóminos vassalium suum, et an per
lilteras , vel per proclama genérale, ila quód si non ve-
nial, possit feudo privari, num. 3 1. 9 per text. ibidem,
til. 25 part. 4-
VocATus ad curiara si timeat inimicura , qualiter illi de-
beat fieri inlimatio per judicem, n. 7 1. 4 til. 16 part.- 2.
— Vocali ad eleclionem si venire noluerint, an eleclio sine
eis facta vahbit, gloss. penult. in raed. 1. 19 tit. 5 part. 1.
— ad bellum per Regem an teneantur iré, el an Rex illis
debeat damna resarciré, et quando, num. 1 1. 7 tit 19
part. 2. — Vocatus ad majoriam si sit prohibilus alienare,
an hace prohibitio alienationis in sequentibus vocatis lo-
cura habeat, ut sine posna eis alienare non liceal, num. 1
quaest. 27 1. 10 tit. 26 part. 4« — corara pari vel minori
judicean venire dcbcal, n. 2 1. 2 tit. 7 part. 3.
VoLDNTAS habctur pro fado, et quando, gloss. pennlt.
leg. 4 til. 4 part. 1. — ¡lolest dcclarari tribus modis, n. 4
leg. 26 tit. 9 part. 2 . — teslatoris servanda semper est, si
ex aliquibus conjecturis coUigerelur, num. 1 I. 21 tit. 31
part. 3. — teslatoris de per se sola an facial transiré do-
minium in Icgatarium absque traditione, num. 11 leg. 33
tit. 5 part. 5. — nulla est in homine mortuo, num. 31.45
per lext. ibidem, til. 5 part. 5. — eadera semper durare
praesumitur, nisiconstel de contrario, num. 4 in fin. 1. 20
tit. 8 part. 5. — alicujus an colligatur, si quismoverit ca-
pul, num. 4 leg. 2 tit. 11 part. 5. — ultima iramobilis
post moriera perseverat, num. 2 in prooem. tit. 1 part. 6.
— ultima teslatoris per cura usque ad mortem mutari
potest, num. 1 leg. 25 per lext. ibidem, til. 1 part. 6.
— captatoria an dicalur, quando eleclio ponitur in volún-
tate tcrtii, num. 3 1. 25 tit. 9 part. 6. — conjeclurata tan-
tum valet, quantum expressa , n. 6 1. 28 tit. 9 part. C.
— teslatoris , etiam tacita, suflícitin ultimis voluntalibus,
n, 6 1. 34 lit. 9 part. 6, — teslatoris, vide de hac supra in
verbo Testamentum. — coacta, vide suprain verbo Coacta.
VoRAciTAS an impcdiat matrimonium, ne conlrahi pos-
sit , n. 3 in fin^. 1. C lit. 2 part. l\.
INDEX MATEr.lARUM
YoTUM, Simplex.
Caslilntis, vel conlincntise. Terric Sanctae.
Religionis, velMonachorum, Peregrinationis.
Commutari. Jacobiiium.
üUiamarinum. Impeclit , vel dirimit malri-
Solemne. moiiium.
VoTUM, etjuramenlum judicantur á pari , el prima gra-
lia voti est celeritas solutionis, num. 1 iii prooem. tit. 8
part. 1. — faciens an plus mereatur, quüm non striclus
voló, si fecerit, ibidem. — est actus Religionis, ex qiio
in Dei cullum ordinatur, num. 2 in dict. prooem. tit. 8
part. 1 . — quid sit, et quid si fiat de re mala , et aliquid
malepromiltendo , num. 1 1. 1 tit. 8 part. 1. — Et idem
si fíat de vanis rebus, ibidem. ■ — Votum , qtiod fit facilí-
tate animi polius , quáim ex arbitrio discretionis non obli-
gat , num. 2 1. 1 tit. 8 part. 1. — emissum calore iracun-
diae non obligat , et quando , ibidem. — tria in se habere
debet , ibidem. — Et ibi , vide an sit necessarium illud
ore exprimere. — Votum an liget minores, etquos,et
quando, num. 4 1. 3 tit. 8' part. 1 : vide ibi melius, n. 5.
— servorum , per quod minuitur domini servilium, non
valet, num. 6 dict. leg. 3 tit. 8 part. 1. — an tóllatur,
et ejus obligatio ex impedimento supervenienli , vide re-
missivÍ! per num. 3 I. 4 tit. 8 part. 1. — sub conditione
emissum non ligat ante implementum conditionis, num. 2
leg. 7 tit. 8 part. 1. — Et quid siquis sanítalem íi Deo pe-
tierit, ct propter eam habendam aliquod votum emittat,
an istud erit simoniacum , ibidem in n. 3. — Voti obliga-
tio niorfe non tollitur in duobus casibus , de quibus per
"hum. final, leg. 7 tit. 8 parí. 1. — Votum quando hacres
iínplere debeat, ibidem, et num. A 1. 9 tit. 8 part. 1. — Vo-
ta qualia obligent uxores, et qualia non, num. 11 et 12
leg. 7 tit. 2 part, Zj. — Et quid si Gat votum non pelendi
debitum, an tale votum leneat, dict. num. 12. — Votum
h coiijugibus pariler emissum illos benft obligat, ñeque
proles postea nata erit legitima, ibidem in num. 13. — Et
quid si unus ex eis postea fornicetur, an alius possil illum
repetcre, num. 5 qna;st. A leg. 8 tit. 2 part. 4. — Volum
solemnizatt)m per receplionem sacri ordinis impedit et di-
rimit matrimonium jam contraclum, n. 4 per text. ibid.
1( g. 11 tit. 2 part. 4. — ab aliquo simpliciter factum an di-
rimat matrimonium jam contraclum; et quid si contrahat
cumeo , qui eodemmodo voverat, n. 5 1. 11 tit. 2 part. (i.
— Et qualiter tali casu unus alii debitum reddere possit ,
cúm propter hoc nullus ex eisexigere possit, ibid. — Et
qui scienter contrahit matrimonium cum eo, qui simplici-
ter vovil, peccat morlaliler, ibidem. — Et an Episcopus
possit dispensare in islo voto simplici, ut vovens debitum
exigere possit, ibidem. — Volum quod fecit maritus, qui
reniansit in saeculo, quando ejus uxor inlravit Religionem,
utrum illi inipt'diat ut uxore mortua malrimonium conlrn-
here non possil, et quid si de fado conlrahat, num. 10
1. 2 til. 10 parí. 4. — et semper sénior debet ultimó vola-
re, num. 2 I. 7 tit. 15 part. 6.
VOTI'M CASTITAT'S, VEL CONTINENTI^ eSt aUHCXUm Or-
dini sacri, qui rrcipilur, elianisi codem lempore non di-
catur, num. 3log. 32 lit. 6 part. 1. — conlinenli.-c Cleri-
corum an sílex constilutione ecc'esia?, an vero íi principio
ipsi illud vovenmt, et an Papa cum eis poterit dispensare,
ut matrimonium possint contrahere, num. 1 leg. 39 lit. 6
parí. i. ■ — caslitalis emissum in Religione non inteiligilnr
de casL'Jale conjugali, etquare, num. línpriucip. leg. 1
til. 7 parí. 1. — continentise est vóluntarium, quod inlet-
ligc cum num. 4 leg. Itil. 8 part. 1. — sive peregrimiliü-
nis per impuberem doli capacem factum, an illum obüget,
cími sui juris erit, et an possit commutari , num. 5 leg. 3
til. 8 part. 1. T— permaritum factum in uxoris prsejudi-
cium non valet, num. 8 1. 3 tit. 8 part. 1. — Et quid si
vovil de debito non exigendo, ibidem. — Votum continen-
tiaj uxoris sine marito non valet, n. 9 ibid. — Et ibi, vi-
de quid si voveal pro subsidio Terrae Sanctae. — Votum cas-
tilalis anpossit commutari si simplex sit ; et si solemne, an
Papa illud faceré possit, n. 4 1. 4lit. 8 part. 1.
Votum RELIGIONIS, Vel monachorum, et vota Religioso-
rum sunt substaiitialia Religionis, n. 31. 26 tit. 7 parí. i.
— est actus Religionis ex quo in Dei cultura ordinalur,
num. 2 in prooem. tit. 8 part. 1. — Religionis non valet,
nisi praecedal deliberalio, num. 2 leg. 1 tit. 8 part. 1. —
Religionis obligat impúberes doli capaces, si simplex sil,
volum vero solemne non, num, 5 in fin. 1. 3 tit. 8 parí. 1,
— Volivm monachorum an valeat, sive ante monacha-
lionem, sive postea emissum sit, n. 10 1. 3 tit. 8 part. i.
— Vota monachorum temporalia mutantur propter Reli-
gionis observationera, ibidem. — Votum monachorum pro
subsidio Terrae Sanclae an valeat , ibid. in med. n. 9, —
Religionis est ita arctum, ut alia omnia vota in illud pos-
sint commutari, num. 10 in med. leg. 3 til. 8 part. i, et
vide ibid. n. 7. — Vota de substanlia Religionis quae sint,
n. 6 1. 88 lit. 18 part. 3.
Votum commutari, et votum ullramarinum alius citra
Papam non commutat, sive sit emissum in subsidium,
sive visitationis tantüm causa, n. 11 1. 5 tit. 5 part. 1. —
Jacobinum Episcopus non polesl commutare, sed soliis
Papa , n. 12 dict. leg. 5. — coramulaie potest exceplis
duoi]us, non lamen poterit á voto quem liberare, sicut
potest Papa, ibid. — Religionis est ila arclum , ut alia om-
nia vola in illud possint commutari, n. 10 in med. I. 3
tit. 8 part. 1; vide ctianí num. 7. — commutari potest ex
sola causa majoris utililalis, eliam sine necessitate, n. 3
1. 4 ibid. — caslilalis an possit commutari, si simplex sil»
et si solemne, an Papa illud faceré possit, n. 4 1. 4 tit. 8
part. 1. — Vola omnia commutare potest Episcopus ex-
ceplis duobus , n. 1 1. 5 tit. 8 part. 1. — an possit qui
piopria auctorilate in melius commutare, dict. n. 1 in fin_
et gioss. 1. 4 ibidem per illum text. — Jacobinum , vel al-
terius Sancti, Episcopus commutare potest, n. fin dicl. 1. 5
til. 8 part. 1. — debet commutari cum alia re aequali, n. 5
dict. 1. 5. — Et in tali commulatione tria sunt uiten-
denda, n. 1 1. 6 tit. 8 part. 1.
Votum ultramarinum alius citra Papam non commu-
tat, sive sil emissum in subsidium, sive visitationis tantüm
causa, n. 11 1. 5 til. 5 part. 1. — an possit maritus sine
consensu uxoris emitiere in subsidium Terrae Sanctae, et
qni I in voto peiegrinaüonis , num. 8 1. 3 lit. 8 part. 1. —
defun-li, ejus haredes redimere tcnentur, etiamsi pro eo
niliil ilüs legel defiincUis, n. 5 I. 9 til. 8 part. 1.
Votum soi.em.ne hoiiie quale sit, n. 1 I. 2 tit. 8 part. 1.
— non obligat impúberes doli capaces; votum vero sim-
plex sic, num. 5 in fin 1. 3 tit. 8 part. d. — caslitalis an
¡jossit Papa commutare, et quid in simplici an possit
ab alio, quám ü Papa commutari, n. 2 1. 4 'il. 8
part. 1. — Votum solemnizatum per receplionem sacri
ordinis impedit et dirimit matrimonium, n. 4 per text.
ibdi. I. 11 tit. 2 part. 4.
SEPTEM PAR ITARUM.
523
VoTUM siMPLEximpcditaiatrimonium contrahi;si tamen
contralialiir de facto, raatrinionium tenet, n. 2 1. 2 tit. 8
parl. 4. — Religionis obligal impúberes, volum vero so-
lemne non, n. 5 in fin. 1. 3 tit. 8 puit. 1. — caslilatis an
possit conimulari ; si vero soleinne, an Papa illud faceré
poterit, n. 2 1. 4 tit. S part, 1.
VoTLM TEfiR* SANCT«, et an in subsidium TcrrsD Sanclae
votum peregrinalionis, vel ultramurinum maritussine cor-
sensu uxoris possit emitiere, n. 8 1. 3 tit. 8 part. 1. —
"Votum continenliae uxoris sine marilo non valet, ibidem
in num. 9, et ibi vide quid si voveal pro subsidio Terrje
Sanctae. — Monachorum pro subsidio Terrae Sanctae an
valeat, n. 10 I. 3 lit, 8 part. 1. — Terroe Sanctae an liget
filiumfamilias, et quid si voaíI de castrensibus, n. A I. 3
tit. 8 part. i — visitationis Terrae Sanctae per maritum
conlradicenle uxore fieri non potest , ñeque exsequi te-
netur, secüs si pro subsidio, num. 2 leg. final, tit. 8
part. 1.
Votum peregrinatioms, seu continenlise per impube-
rem doli capacem facluní , an illum obligel, cum juris sui
erit, etan possit commutari, n. 5 1.3 til. 8 part. 1. — marilus
emittere non potest sine consensu uxoris, etquid in ultra-
marino in subsidium Terrae Sanctae, n. 8 dict. 1. 3. — Cle-
ricorum peregiinationis longé, vel si propter ejus absen-
liam damnum paretur ecclesiae, non valet, n. 10 in med.
1. 3 tit. 8 part. 1. — Et quid in voto Religionis emisso con-
tradicente Episcopo, ibid. — Et etiam ibi vide, quid in
voto ultramarino, vel alus in prsejudicium suae ecclesia?.
Votum Jacobinum Episcopus non polest'commutare, sed
solus Papa, n. 12 1. 5 tit. 5 part. 1. — Votum Jacobinum,
vel alterius , an etiam Episcopus commutare possit, n. fi-
nal 1. 5 tit. 8 part. 1.
Votum impedit, vel dirtmit hatriuonium . et votum
simplex impedit matrimonium conlrabi, si tamen conira-
halur de facto matrimonium, tenet, n. 2 1. 2 til. 8 part. 1,
— Votum solemnizatum per receptionem sacri ordinis im-
pedit, vel dirimit matrimonium jam conlractniíi, i.. 4 per
,cxl. iliiil. 1. 11 tit. 2 part. 4. — al) aliquo s¡m|iiici'ir fac-
i^um an dirimat matrimonium ; et quid si conlraliatur
cum eo qui eodcni modo vovcrat, n. 5 I. 11 tit. 2 parl. 4.
— Et qualiter lali casu unus alii dcbitum reddere possit,
cum propter hoc nullus ex eis exigere possit, ibidem. ■ —
Et qui scienter conlraiiit malrimouium cum eo, qui sim-
pliciler voverat, peccat morlalilcr, ibid. — Etan Episco-
pus possit dispensare in isto voto sini|)lici, ut vovens debi-
tum exigere possit, ibidem. — Volum quod fecit niaritus,
qui remansit in sseculo, quando uxor ejus intravil Reli-
gionem, utrum illi irapediat, ut uxore mortua matrimo-
nium contrabere non possit , et quid si de ihcto contrahat,
n. 10 1. 2 tit. 10 part. 4.
VovENS si voluerit contrabere matrimonium debel illud
sibi impediri, n. 3 1. 2 tit. 8 part. 1. — si fiat Episcopus,
debet intrare Religioncm , et ad hoc potest compclli , ibid.
Vox et voccm in capitulo solus canonicus habet, non
vero alius, eliamsi ibi dignitatem habeat, n. 4 !• 3 tit. 6
part. 1. — unius patroni tantüm valet, quantum vox plu-
rium filiorum alterius morlui patroni, n. 2 I. 8 tit. 15
part. 1. — viva majoris est auctorilatis, qu5m mortua,
n. 2 in fin. prooem. lit. 18 üart. 3. — Et voces sunt notae
opinionum, et volunlatumfnum. 4 leg. 4 tit. 12 part. 7.
VULGARIS SCBSTITUTIO , V. SUpra ¡H Verbo SUBSTITUTIO
VULGAEIS.
VuLNUS, et quid si creditor vuineraveril debilorem fu-
gientem , cüm vellet illum propria auctoritate capere, et
quid si debitor se defenderit, num. 1 1. 10 lit. 15 part. 5.
• — quid dicetur, et quid veniat appellatione vulneris, n. 3
1. 6 tit. 9 part. 7. — sive letliale sit, sive non, qualiter il-
lud dans puniatur, et quid si ignorelur quis illud dederit ,
cum ibidem plures in vulnerando concurrerint, n. 1 1. ±o
tit. 15 part. 7 per illum lext. ibid. — Et quid si ignoretur
quis primó, vel ultimo porcusserit, vel ex quo vulnere
vulneratus periisset ; et quid si nullum vulnus erat lethale,
et nihilominus vulneratus mortu US fuit, et alia plura in
hoc vide in dict. n. 1 dict. 1. 15 lit. 15 part. 7. — Et an
quando non conslat quis fuerit principalis in vulnerando,
conlra alios ut auxiliantes procedi possit ad condemnatio-
ncm, ibidem.
Laus Deo, honor et gloria; el cum his remanet fininim hoc noslrum copiosissimum
Éeperloriam, latiné composilum.
¿fjfQg(i'^W:i
:^^^M
' ■'' ^ -- T ; - -. ( V"
pt— .
V -
',/
'--•.• '^ ..^
V
:¿'Ki;"r\-:^>iV'^-)^v;/'
i^W-^
m)^^
PííiNTED IH MÉXICO
University of
Connecticut
Librarles
=i*^-^l=M=jf*i«Jl==?lj
M-
* ,«• .1«
-^siC
^#«5é^..
'<*í
/