Full text of "Mnemosyne: Bibliotheca Classica Batava"

See other formats

Google 



This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 

to make the world's books discoverable online. 

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 

to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 

are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 

Marks, notations and other maiginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 

publisher to a library and finally to you. 

Usage guidelines 

Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing tliis resource, we liave taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 
We also ask that you: 

+ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for 
personal, non-commercial purposes. 

+ Refrain fivm automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 

+ Maintain attributionTht GoogXt "watermark" you see on each file is essential for in forming people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 

+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liabili^ can be quite severe. 

About Google Book Search 

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 

at |http: //books .google .com/I 



,db,GoOglc 






,db,Googlc 



C,5 



,db,GoOglc 






D„ii„.db,Go(5glc 



MutL 
C,3 



,db,GoOglc 



,db,GoOglc 



MNEMOSYNE. 



TUDSCHRIFT 



GliSSIEKE LITTERATUURt 

OlIDU UDUTIB VjU( Db. E. J. KUHL , Ol. 

E. Huus, Db. S. A. NAttn. 



DEHDE DEBL. 
'/■'/ 18M. 



IBTDIIN, 

I. J. BRILL. 



Digitized bvGoOgIc 



i > H C D. 
BLADTCLLKNGETf. 

r Ancnus. door E. J. K. B.356. 

I TCmu. Ser. DocL R tei Bun. Addidit 
^■Mdia E. J. K. — De boto Akculochi vena addite- 

■nt^ Scr. Doct. R tes Bkus. B. SK. 278. 

AuCTwa. AaL SOI aq. So-. Doct. J. M. tu Gen. — Frade 
335 vlg^. doer E. J. E. — SoMl op de Wofm. 12M. 
door E. H. — SeM. vp den rnrie, 563. door E. M. — 

■ Axi5TiM^<QS, restiioii E. H. BL S4, 90. 
57. S, 64. 

ir E. J. K. B1378. 

s, Ifk. Tnr. 812, door Z.tcL. >62. 

HnMoms «p bet bock Jm, door Or. R m Bkek. . . • 227. 
Ban. (ML *. 283 t1^. .l 43i vlgi^., door Or. J. JL rts 

Got. — &M. op A X. 704. dwir & A. N. 0.277. 355,47& 
Uddf^M ad Qnaestioon LndaDeu. Scr. E. H. . . . BL 6S. 

ItL Afw. IS3 ;xnL 43;. 536. 

Pun C»rg.f.is3C. door Dr. 0. J. ta.i Sis«ue.i u ArnAoi. - 493. 

tifiii— tu 1^ Plutts, door SL A. N. ■ 3S4. 

Fouj:x. L 50. Scr. Doct. J. M. ta.<< Gbit. > 336. 

■uKs Pumu S«£Kuos. Scr. Dobl R tex Bicv. . . . ■ 333. 

Scnu op 'Ifiwmmf, dooT Dr. a T» Brcv 236. 

TflcCDwa IV. 120. door Or. J. M. tu Glit. .335. 

mTTREKSELS UIT TUDSCHMFTEN, 

The Atkrmnm. 1854. Jul. Pdr.; March, April. Hay. U. 235, 349. 

it, 1854. JanT.. Pen-. BI.350. 

. 1854. I—*: «-«. . . . BL 237, 542 

£jds. 1854, Im.— A|iril: Mei-^nlu 237, 350. 

CittimgMu GdtArte A»itigm, 1854, 1—15; 15—68. . > 239, 337. 

BaMhager iaJaiteha- ; ima.-^k^. . BL548. 

mtrftlum PkOelagm. 1854. .345. 

Wamimtter Baiem, 1854, Jan., Apr. .346. 

ZtktekriftfarditAllertMmumuauelmfl. 1854,t«*a.2»H«R. > 33B. 



sdbvGoogIc 



QVAESTIONES LUGIANEAE. 



E. H E H L £ R. 



LaeliiR omnibus quicumqae LrciAni lectioae deleclamur eias- 
que verbis a Jibrarioram temporisqne iniuria viDdicaodis ope> 
ram nostram qualerocumque navamus, nuperrime ex Germa- 
nia allatus,est nuolius, novam scriploris in paucis elegan- 
tissimi facetissimiqaeeditionem, ablwuHraLi Biikkbo paratam, 
prelum fatigare atqae propediem id publicam lucem iri emis- 
sum. Eum eaim nos omnes Bekkbsum novimus , qui non fa- 
cile scriplori cuidam medicam manum adhibeat, quin mullis 
Dominibus inde ille emendalior saniorque evadat Quamvis non 
eadem teneamur Bkkubi admiratione , qua qui ouper Abisto- 
Rici vtfi amitiav 'IxtHoi librum edidit , LuDoviccs Fbibdlaik- 
DBR. Cai de Bbiibii laude vel taotillum detrabere idem vide- 
tur esse, atque oraniuo nihil intelligere vel maligtium esse. 
At FBiBDLAUfDiBiJii Bcio mox (fiWKV xot ixiipoxakifiiv meritas 
poenas esse dalurum ; ad coius convicia non conviciis , sed 
argumeutiB, atque ab eo respondebilur, quern responsurum esse 
omnium' minime, ut mihi quidem persuasissimum est, ille ex- 
spectat. Bbkkkbch vero pro meritis , ut fecimas , colere pergemus , 
ila tamen , ut neque eius auctoritali oranino cedeodum , neque 
ab iis scriptoribuB abslinendum esse putemus , quorum tqiera 



sdbvGoogIc 



2 QUAESTIOKBS LUCIANEAB. 

ille aut recensuit aul ferlur esse receasiturus. Nee laroeo m- 
filias ibo, nuDtium ilium de novo Ldciam editore simulatqoe 
acceperim , statim mecum me constiluisse , cootiauas io Lc- 
cum dialogos annotaliones , quarum partem in hoc diario iam 
edidi, post acceplom demum Beiuai librnoi persequi. Quod 
car ila instituendum esse censeam , unumquemque facile arbi- 
tror ease perspeclurum. Interea Luciaitdh ne unum qutdem 
diem de manibus deposui, nee deponani ; fructuum vero, quos 
ex opera in eius scriptis emendandis collocata pereeperim, spe- 
cimioa public! iuris facere pei^am. 

LuciAifUH constat quum variae multiplicisque leclionis fuisse, 
tum veterum poelarum scriptorumque versibus et sentenliis 
tamquam gemmis dialogos a se compositos ornasse et dtstinxis- 
se. Id vero aut ila instituit , ut eorum integros versus, Inte- 
gra verba excilaret , quae plerumque nullo negolio ab unoquo- 
que harum renim peritiore agnoscuntur; aut parlicula tantum 
loci cuiusdam , qui animo obversabatur , proposita, uno baud 
raro vocabulo erudito lectori poelae verba iu animum revocabal, 
aut rei a poetae mente prorsus allenae per iocum adaptala , 
«at leviter, sed ita mulala , ut looi lepos, ut ingeuiosa poeti- 
eae oralionis parodia Graecam aurem fngere oon posset Quo 
vero a lemporibus , qnibus palrios poetas memonler tenebant 
Graea, degimos rorootiores, eo dilQcilius par est nos, ubicam- 
quB aut versuum fragmenta laudantur, ant Bcriptoris poetae- 
ve angula vocabula tanguntur vel ingeniose mutanlnr, fontem, 
undo hauserit, agnoscere . atque locos a Ldgiuio exciiatos vel 
DOtatos ab ipsius verbis statim rMte posse dignosccre et secer* 
nere. Lucuni veteres editiones qui cum iis comparaverit, quae 
iam in omnium sunt manibus , quid praestiteriut viri docti in 
ladagandia versibua oralioni Lucianeae intermtstis, gratus agnos* 
cot At latent hodieque compluribus locis aut iolegri versus , 
(nolo iUos looos , quibus versus imprudenli Luciaho exeiderunt ; 
de quo genere copioss egit Harklahdus ad Eurip. &ippl. 9tl. 
Tamen lubet occasioue ultra oblata aliquot exempla afferre 
rei , quae variis virorum doctorum erroribus et altercatumibus 
aoBam dediL Apparent versus apud hvc D. B. 4, 2: i/Wc 
Sv tlnv ivrl tatxt ytjrenifU»o«. — Catapl. 24 : El th Km^imeu 
joarovi JtanyoftT, — Ver. Ulsl. II. B : K»ti\apS(ut Mftivaf («) 



sdbvGoOgIc 



QoAinioius Loouinu. 5. 

woXXth^ Ttp) wSertw AtAMlarovi *. Qui lUliTsrsuS V. B. httiu 
poeticum colorem miramque similitudiea] refutms cimi Harw- 
MiB loco in Periplo (Geogr, Min. ed, Hudsqh. I. p. 4.) : i0taf»- 
fttv vtixrif wupi T§ t9MJi tuuiiuva xx) 0m)iv eii>>av ^xovq/uv , 
j(UjU|3iA»i' re xai ni/erwvav vtimf'M *») xpm/yiiv /tuplav xri, , 
aocuraUas iaqoireiitatti fortasse et docebit, qnem Mriptorem 
hoc loco LucuRin sit imiutui, et opitoliibitur in diffieili de PeripU 
illius primaria forma eL fatis dirimenda qnaestione. — Ltxipht 
30 xtiainTl fut *»\ tTIi xei) ^4"' ^'V- — /ff- Trag.Zi aypoiteSs 
t'tiit , Tiiv <rxi<p>iv axa^ffv >iiyav , etsi imprildenles edilores ve^ 
sum non agnovisse, quam versum imprudenti Lociuio hoc loco 
excidisse , probabilius est et additis verbis <it i xa/uxit f^ fit 
vanifestum. Prorarbium iftfurfov etiam gemino loco debuerant 
restituere, Qu. Hist. ». eonier. 4 1 , praeeunte BBEUtAmo p. S46. —* 
Jearvm. 14. Tlouv roW iimvi 6ii yipoT^, t<ptiv. — Bit Accut. 
1: 'Oflf Ts itiv» Siyyivtt t tiniiar') aut versuum fregmenta, 
roaximam partem pessime habits , quus Ubrarios in locis, 
quos non iatelligebant , nihil non aasos ease consenlanemn ait. 
Alibi LuciAHDH poelarum versus laudare ant tangere intellectum 
qnidem eal, sed gravia, qaae eos locos premuot, vitia, corri- 
gere editores neglesernnt. Qcod omnium matime lam Ifeet 
mirari , quum poelarum a Lucunb laudalorum editJones veram 
lectionem inspioientibiut ullro potuisaeal oSerre. Cuius edito- 
rum socordtae in aliis qaoqae scrlptoribus exemida sat mnlta 
est ioTeoire. Inutroque genere, et in indagandis versibus prosae 



') Ita legosdiun e*«e pro dakioTev^ Mnam, II. pag. iH conatits lum Aemoii^ 
itrare. Potucme fulcin MBtsntiun tDMm in auiiliunt Tocata Cotwn praectara 
' cmendatioiiB in Sciutua Peripie (Bmmnr. Gtogr. Min. I. p. SS] ; IHqot Xi/tha^ 
tx»vaa iva, in lir ita Ml9>*Tsr, VoKiDa xdlJUarsT. Cai. aX^^aTill [KAB 
pra IA8j. — Addom hoc loco panculaa quasdatu in Vtn» ^iatariia correcdo- 
DM , pneUrrisaa milu , quum aDnoUtiaoei in eum libellum cemponerem, I. t, 
'Af&onr Ji qv tJ ^fifui kbI ir*<lv i Hwrt lnax»i *"} vmiD'na^r flro 
it-nta^at, Eilraauim Tocabulum e teitu qoantaciua est tolleodum. — I. S2 : 
Ami H 0»t nal it vtit '£Xl^at i»*'6ii' 4''»* vft }-aoT^i>qf>/oc raS- 
vsfia, £11 trnf' iMtiran iltit jacvfit avt^ft!. Fortasie LnciAfldt icri- 
pient: iatlrotf ■>4^<l dtirl yuCt^it. — J. 13; 'Erif jAf tUfrit T*« 
wnf' BJTsit JIftTWBti fiq '"("Bfti^. Anilogiae iFj-ei Miriav reititui 
inlwnL 

*) Sant lerba BmociATu. 



sdbvGoOgIc 



4 QltUSTIOKES LnCtAXKU. 

orationi ioBertis, et in indagatoram emendatione post Valcu- 
HABKiuH, PoBsonuH*, ScKAiPKBUK , HnuuHKiiM * egregiMD ope- 
raiD collocDTit A. N&rcs. 

Missis veto illis , quos in aliis scriptoribas hie illic mibi vi- 
deor odoralus esse versns vel correiisse, Lvcuhi iam aliquot 
locos tractabo, quibus poetarum versas tangi aut praetenride- 
riint cditoros , aul maculis , quibus inquinati erant , eos pur- 
gare superaedenint. 



1] Temim Bnmii. Ortri. J* verb! eauu , ipud Ldciutom obWnm, j/mer. 
«S : Xai 

qnli craderet priinuin PouoNm agDOTiaie in lurcii ad eun tnfpwdiun aDno- 
tadonibni. At intactum reliquit leiie Titium in Lnciuil terbis , qnem ■on' 
piiue uUlrar >«<*••, Eadcin medidua pcrmulti lod Moari poNunt et tpud 
Utaaim , at alifai. Apud PuTAScaini *. c. tb Gtarul. 4. pag. SOB. F., nbi 
alii val xi xh ittriti^ ilii ■siiot xl x6 invirtixf^ edideront , Tenun 
quail ID medio Tidetur mm poiilum , et PLUTUcnn icripiiaia ooniido: naL. 
T** xl xi ttttit, ifiii nai ftlti ibI I^XTf'^t ''" I-^bui oraltono ttntra 
EratorthiiaK 6. aequentl* Tooabuli lyllaba prima pulicuUe aaixai alteran 
partem abforbilbtit. Edilur: nai x^taiva Uyantt a4 xttvixa trMir itil- 
furr. Legatur aalxv xavxa Ufertis wxf. 

■ *) ItimSa ceduUtale pro veraUnii intefdum oooitat diTendltatum fuiaic , qaod 
fuit jcriploria cniutdam genliom minonim Tel tdioliaitae. Qium lit difficile , 
certum in ea ro iudicium Terra, nno eoque celebri elemplo demoMlrare coua- 
bar. Asunnn U. TO Pindaric! dithyrunbi rragmentuni (errtTit; nbI iiifmS* 
fnnr^tttta^ nrtpi a^i'iii' it St&vfi/tfi^ thI- ti i' if it ivap' k^iv , 9V^!r , 
nlvln fth, riflfvir^, xi il fi^ Jit fllo* atfiiu niimar. ti fif flute, 
yqnl*, hftta^B^hwt xur orrH xafffD^ru nrap' ivxin ■■! loier lira,, Boi- 
CKioDl , a oJ (TW/B uique ad laii* tlnat omnia PiiiSAtlCii ease oonSini versibui, 
quae AiuiTDU ttadideral, diiponerfl etal conatna. Cui adTerMtci eatC. Hiuumnm 
ID digiertatione ''' e0eit interprilit , quae Lipiiaa prodiit 1B34, omnia Inde 
ab ai fi^ ttth ab Alunga profecta et a poeii proms eue alieoa arbitratoi. 
Suwn Mutentiam contra defendlt Boacums {JaXri. /. m«iMttntch. Kritik. 1836. 
1. pag. S8 tgg.), alque re vera bliui eiie Hnunnn et Pindarlca Ilia oAmii 
Aiunm icmsM Tidetur. Bnsim quidem et SemuMWDniM, Pnruii dotii- 
limoi editona , bociidea iudicium tnliiie, alque ex Aumua TerUa bDic« yer* 
*a> PnriJkUCM paniiiu (BEtar. /ragm. 58 td. allrr. , ScnnDEW. p, S04.) ; 
SI S' Ifit nafi fw* 
atvlm #t'>, r^fvhtt, xi a ^ J,l (Sen. Ji) 
tflJitiftr eiyifiu n^/tnnr • ai yAf htaif 
ifwa^a/tintr x&r Ufxrnt mmtija^at Jtm^' Icriif 



,db,GoOglc 



QUABSTI0.1GB LuCUXBAB. 



Luciuf. Tim. 25. 



AvSpuTOi , jfn r^ -rttnv wt^fixln , xat li 9»ptiiv JAAar; 
(ita recte lACOumtrs in editione TeabDeriBoa pre Tiilgato 
ixXoi) fietrri^eii riq, Spiiov l<ptrr»t rd tn>$ tut) tIv (tv^Svn 
&mp ri 'AvdxTopov vfo^xuvav ouxirt (popvfii ivtt rdle tt- 

Servam illam, subito dmtraa factum, si qui forte loris ere- 
puerit, pFistinae conditienis memorem arrectis auribus adslare 
dicit, mu/orum aiUmaUum in^ar, at cam Siitio ad noUssimum 
illam Aenddoi locnm locpiar. quitnu aaret mobitei iu»t. Quod 
praecipofl valet de eqais, nee Lacunas, quum haec seriberet, 
non memor fuisso potait Dobiliara Sofhdclis versnom , £leclrae 
iaitio (t. tS sqq.) : 

SffTtp ykp Jirrog fdytviig , xSv jS yipav , 
/v ToTiri itivoTf Stifiiv eix AviKtatv , 
AxK' ifSiv oZi YvTtfriv, ^ffouTUt ii s-ii 
Hftif T* irpiviis iMCrit iv xptiroit evtei. 
Quos versus langi quo fiat manifestius, apud LociAtiOH corri- 
gendum est: ipSit i^iarkt ri oZt. 



Tim. 48. 

Xalpi , & itinroTX , tuei hfetg rtu? fiittpoiii ro&rwg xixxxag 
(pv?,tl^if, Tohg ix) Tift rpniriX*!^ /iivev, t» (Eaa« ii xo- 
paKuv oiiiiv iixcpipeyrai. 

Operam perdiderunt editores in explicando loco, qui, at vulgo 
legitar, explicari omuino neqait. Deleclantar Graea lata nt* 
Jiiiuiv cum uipx^i comparatiooe ; quam eis, qui scripttnibus 
poetisque primariis legesdis lectitaudisque a pueris inde gnavanv 
operam navaverint , par est adeo factam ease familiarem , at 
vix opus sit cooiicere, LuGium quum haec wriberel eertum 



sdbvGoogIc 



6 QuAKSTIOflBS LUCURBU. 

qaendam poetae locum in meDtem veoisse ; qaain?is vii a me 
possim impelrare, quiD ei Ecpolidis locum ob animum esse ob- 
Tersatum censeam , quern alibi quoqae servatum excitabo, sic- 
uti exatat apud Plutihchuii de Adul. et Am, p. fi4 B: Ilttfa- 

Tm Kffi Ta^itvov lud fur' &ft9TQV ^i^uv , 

it I,iiwiixlt (Juiffa). Sdpoudis veraum abi cum loco Luciaoeo con- 
tuleris , quomodo Bwtilae orationi maocaeque sententiae sab- 
TenieQdura sit , ultro ipparet. Pelleodos esse Philudss Tino- 
mui docet adolalores, reug M TpajriZii^ ftivov (pixsui, rat 
iMtot il xopixuv ouMv SixtpipovTOf. luvat versus apponere, Pho- 
cTuiH cdim tribulos, quUms idem puloni et ornata oraUone 
praeeipitar, PiwdofhoeyL t. 91 (Ba«[): 

M^^ rpaartl^tiporK xfUauuer muirSai irmlpeiis ' 
svAAfft yctf Tisiot xai 0fwajdt tWtv kretjpoi , 



Neeyom. 1, 

MEN. ''O, xm7pt fUkaSfov «piiruxiJ' ittrlxt ifiiji, 

d^ ir/Uvui irt y' ttitu U ^i»t fut^v. 
4>IA. Ov MtvlTxot eSrif Imn i x,vw> ; iii ftiv cSv JEa- 

(iovhtTM ri ahhixoTOv rcii rx)ifueTOi , 9l>.o^ xxl Xupa x«l 
Aftfvr^ ; xpurtriov ii S/iut ceiir^. Xa-Tpi , H MiviTvt ' riitv 
^fiTv li^flfa/ ; roAuv yap j^p^vov ou iritp^vaq [leg. xiXiii 

Ita versus Euripideos {ffercul. Fur. 1^22. S23) in novissimis 
Lucuniedilionibus, lacobitzianam dico et Dindorfianam , reprae- 
notatos vel vxriatos potius invenies. Qui vulgatam , quae in 
Ebbifibi quoque apparel ibique ab ipso DiNDOBrto erat edita, 
^reveruDt, qBOoiam ii codice X, Y aut Z sterlenlis monacbt 
connuntamEuripidea voeabula expulerat. Reroeanda est Rrit- 
m LBnuHinipie lectio: 

lie Avuivut b' irtlZov it <Pxot ftot^i&v. 



sdbvGoogIc 



QUABSTIOKES LuGIAHBlB. f. 

De magius variuljue , qaas pirtioQiae yi cum aliis vocabultS 
vfil litln-is confasio dedit turbas, laterem lavaret qui post Por- 
soitDii, BAmcM, ScHAKRnni copiose exponeret. Praestat op- 
portaDiUtem non dimiltera , si novis exemplis illius observalio- 
nis veritatem poms insiiper oonfirmars. Itaqafl dabo noau 
et alleram locam hoc nomine viliosum, Lucian. D. D. I. 1: 
UKifif TBiouri yt ii fO^n tirlft irtiMi, Reitituenda est vnl^ta 
ante Iacobitbiuh el ItanMrnnn lectio teiouri ti , aactore Phitzscbio 
in editione Dialogornm pag. 2. < — Catapl. 19: XAP. NqiA/*, ifvrfp 
tJSff xi?,tvirfid T( Twv vxuTiKxt. KTN. Of}« km} woK^ii, 
S xipuv. Plura ia his feataiit enumdaoda. KiMus/»» vocabulum 
est xxT i^ox^v marltimum. CX V. B. I. 40: ii<pvm ffoii rt toA- 
Ai) tuH iifu&oq ikKoitTi tuil avrtp xtXtitrptaTH im) t'lftvleu, et 
paalo infra, ubi de »tinfiaxlf est seriDo: ttihtusTiit y i0ei- 
fT^xtt atrdle xa) rfi( t^v tlfirica/ i^iut ixivouvTo tiartf tA fuf 
Kpit ray rKeieiv. UfAo plura exempla coDgerere, ne videar lexi- 
cograpboram scrinia expilasse. Id toIo , non opns est , si 
xitJuafta nominatur , vxuriiUv rel riiv rauriKuv addi. Quae 
verba a librario explicatiraiis gratia eeoseas esse adiecta , aeque 
ac in iis, quae sequuntor, vocabnlam oltti, otiose et iorie- 
ganter repetitam. Scripsarat, arbitror, L'ucuhdB: KTN. *H 
tutl imiut^tufftn iittjffn i XAP. Nit ^i 4>v^ fl'jif lUttttttfii ti, 
KTN. KatrtfAAii ye, S Xdptn. ~ Htrmol.BS: ilijrti rolwv <ri , 
el [ti^itg TfrmKun riv ipinn tlrefttu, tl xai f^ii iwi xAyrat , 
liAA' eiSi' ir) vhsivTovi ctirSv tht/ly. fi Grams seriptori' 
buB imprimis Isocains banc dieendi formulam exosculatur , ut 
A xx) jKif in priore sententiae parte cdloeatUHi seqoatur in poete- 
ri(»e iAA' 0viy yt. Cf. Ibocb. Paatg. 171: ei ii x») *pa*iTe1- 
9ovt <iAA' eSv roi)« yt f^you^ Gnup xp^iviiohi tU riv imivrit 
Xf^ov iv KorihtTeov. Arehid, 6S : twlvrMftai yip ^pHrev ftiv 
^Aitfiwltvi, tl x«l ftii *i»T» fiui' il/iSv eMv , ctAA' eSv urtp 
ye r9« rumptrnj Tif« HftFrlp»i trieSv iv xai^trayra-f (leg. vei'if 
ffavTOi). Secundum eandem normam fn Hermotimo rescribas : 
f£AA' avv isrl Toi)4 vkslffTout y^ auruv txtfn. Cui fnlcieodae 
amendationi egregie inservit alter Bermotimi loctu, quo {so- 
cratea bacce formula bis usus est Lucunds; quam seme) iu- 
tactam reliquere librarii , dum altera vice ab eonim iniuria 
est vindicanda atque in integrum reslilueada. Ita eoim Ber- 



sdbvGooglc 



8 QUAESIIONBS LUCIAIIEAK. 

moi, 82: 'naTe ilxxioi kv eJifV , t'l xa) jtii &v ffeXrlu Ari' 
0ttvct, ftitSiv Trap" ufuiv Aaj3f7v , aA^' ouv iubiwv yt, £ fiil 
iiipaxev Miioufuvos 0it>ovBcpixv • irii xa) a'l ^nixi reii^t xiyouri 
xtfi T&v vauiluv , ut ivtriov teirolq ii Siiturxi^ev xa) yip iv 
litlSivu ftxSth iyxdSv ri iuvmreti ^ «A^' oiv (pxv^by ouiiy 
ireiiifouiriv Ixel (leg. olxei) /Uvovreg. At scribendum ni fallor: 
(pttvXSv y" oiit\v wotijjeuriv. — Inter Epigrammala Lucianes 
unam receoEetur, eU tiruxtU , (12. Anlh. Pal. 1. 35), sa- 
luberrimiim baud dubie continens verusimumque praecepLum, 
^d levi id macula infectam: 

£S rpxTrav cpl?iOf tJ ivtiroTe, (pl^t tJ ftixxapeaat, 

iv rretlvift f' vdiftg in vot 0lhe^, if./.' M/t* vivr* 
iX^f* I T^X^If ^i^ix^i ffu/tfUTxl3x^>iSfievie. 
Clamat seotenlia: i» vTula^s V, ovSei; xri. — Lis. c. Em* 
toith. 27: IweiTcc t$ ^ttov <!xj? jSv xpovrax^^^^t 9 STtt? ivrti* 
viiv J- s hiyx"*^^ **' yv^f-w * * ' a'troieSetyfuvoq. Pro ye repo- 
Deodum est rt. Quo loco lacunae signum appinsi, allum edi- 
torum est sileDlium. At deesse aliquid et reqiiiri ad redinte- 
grandam seatentiam , nemini admonilo dubium esse poterit. 
Cortasse supplendum est: yvdi/aiv »»TKxoZfifiy(i,ivo(. Cf. 
Ahistot. Met. II. 26: SgAcv yip, Srt At}» ptiy, i i iel^xt , $ 
i hirretiTiv htyxuv ivTotvoitixvuovvi H ri ivTixtlfuvov ' 
oJdv, t'l lisi^ev Sti yiyovev, oSrct Sri e6 yiyoviv t't SJ otj eu yi- 
yovtv, ouraq art yiyovevK — hvi. c. Agorai. 27: dkxi fiiv Hi 
qux SfiOii yi ffol xstl ixtlvoiq vvnpx^ ' ^purev ptiv ye 'AS>piaTot 
^rav, &aTs olix HeiUnxv ffstffxviH^vMi. Scripseral Lrsus: ^p&zev 
ftiv yip xri. — Isqcrat. Phil, 22: Avrijrx; "^ avv fteTptcni {ui 
ifixuTbv ivftiov) Touq Ivivf^ij^xi fut reXfUfffetyrxt , TSf-euruv 
iivt^x^t*-^* fiivn tturetg riv Xiyov ran iv t^ vihei iei- 
^m. Inter (S« et inxuriv opus esse videtur, ut ye inseratur, 
atque in fine scnlentiae iure poslliminii vulgala lectio remigret 
sedemque suam recuperet, a Bbkuro in variarum lectionum 
receptaculum immerilo ablegata: ptSveti auroli rav iv ry 
vSi.et T^v >.iyov Sel^eiy. At dixeris baud quidem ineptum 



eit, ul Don s)llBba sed vocabulum excidutit, el htsus fcripicrU : 



sdbvGoogIc 



QtuunoiRB Ldciirub. '0 

psse yt hoc loeo iaseriuin , nee tamea neceBsario reqairi.. Allerum 
-tibi dabo locum, qai, niai eaodem adhibuerismediciDam, oiDinr 
00 intelligi nequit. Est apud Xbhopb. in Oecmom. 1. 12: -.TaW 
(tOrd <p»lveT»i iiftlv , iwditiofthetq itiv ol kAAo) Xfiipux/rct , ftif 
tbroiiiefiiveif ii ix^i xtxmiiireif oil, roTt fiii Iviffrxfiiveit ei6- 
Ttff< xpijriM. At tu Gdenler mecnm legaa rei^ yi i*ii iwitrrn* 
fUveit. — Apud IsAEUM de Menecl. Eer. 30 (pag. 25 Bkkk.): 
xk) iifitTe , tva iii rpteyfidruv aracXXxyiifuv , »$ r' Sirtf^efa, 
tuTus ixiTpirofitv , laeti gralique editores reeipere ddjaeranl 
speciosam Dobbau emendaUoneni , St ye Hi ^niict, perperem 
ab ipso inventore spreUtm. — Sophogl. El, 1567: 

a^v S" ivviiru ye to7v trapeffrirotv , art, 
abi comzeris 3* iwivii y&, habebis locam et otiosa inutili- 
qae particuia liberatum , et proDomine ornalum , in gravi pae- 
dagogi oratiooe perqoam apto. — Oed. Tyr. B16 ipsa codieum 
auctoritas mutatiooi egregiam fert opem. EdiUir cnini: 
el yap Iv rttli ^un^opaTt 
TctTs vuv vcfdl^i vfif y' ifieu xivovUvm, 
Godex Med. rfdt r'ifuS, superseripto y' a mana secanda. Le* 
gendam est, si quid video: 

Tds7( vuv vofil^i r/ Tphe 4itou weirovihieu*. 
la eiusdem poetae Antigmae t. 241 pulcro inreiito Titinm; 
quo locus premebatur, sanaTit felix ille ac prudfsns horum 
morbonim medicus Thbodobds BBReuns, cuius emendatio its 
noodum mihi videtur esse tabefactata , quae contra eam dispn- 
tavit ScHiiBtDKWiinis in Amligottae edilione, pag. K6. Ante Biio- 
EiDH nemini suspicio erat oborla , in rersu modo excitato : 

cCi yi VTOxi^^i xdTo(ppttyvvff»t kvx^i , 

ri jrpiyfut SifAoTt 3' Sf ti rtKUtviiv viav, 
SoPHocLis manum librariorum culpa factam esse eranidam. At 
BiaoKius ex Ahistotsl. Rhet. III. 14: vAnnti; yip j intfiiu^ou- 
ffiv , 9 (pi^vt dvo^iiovTM h roTs irpoatfiJots , 

"AvK^ , Ipa fiiv , 9!)X ?T«5 rroviiii iiri — 

T/ (pfeiftiil^m 
SoPBocLi restituit, quod mibi quideiu vulgatae lectioni longe 
Tidetur esse antePerenduoi : 

*] CI. S. A. NuH , ie fide jindacidit orationit dt Mytttriit, p. $9, 



sdbvGoOgIc 



10 QUAUnOMES LDCUMtAC. 

AMiig. lOBB haecce tllercantes Cbmw eL Tibuus cmviaia efTuti- 
dUBt: 

KP. T3 /uanaibv ykp wZv (PiKdpfupM yivee. 

T£IP. Ti i' ix TUpdwfKv Ms-x/wx^cMv 0tX§t, 
haengahia seitbram et hiulcam oralionem , si alterum vefsuom 
fauac in modum reflnxeris : 

VoeiferaatiuiD alter ubi ad allenos convicia graviwibus vehe- 
mentioribasqlie respondet, ye particula addi Boiet. vel ut cum 
PoBsoso loquar ad Eurip, Omt. 1254, ubi persona secuada 
prioris Beutentiam auget aut corrigH , post H , modo iolerpo- 
lito modo uoo iolerposilo alio verbo , seqtlitur p&rticula yt. 
Exempla idem sat mnlta eo loco alTert, quibos acoedat Abi- 
flTOPE. Eqttit, 1168: 

fy^ ii ftu(rrl>M( yt lUfiuttAiipthm 
pro Tulgato: 

iyii ik ftvsrlxat fieftuvTtXijftirecf. 
Quam correctionem venm esse vel eiusdem asus in Tiolnia 
conspicua exempla, vv. 1171, 1178, 1190, abunde ooiupro- 
bant. — Omniao vittosum, quin immo ridiculum est yi in 
Torsn Edbu. Balen. 156: 

ifarh, fipixv V^ H^pajar siytvi} iipiiv. 
Qaare vide an finaiPiDis scripserit: 

i^awlr, 0f6x^ vi^arav fuysvij HpiU- 
Agmeo claudat £uaiFuifs locnsin Rheso, y. 623, cgregiesi quid 
video ab uno ex amicis meis sanatus, atque in suavissimis 
istis disputationibua , qaibus Cokto dace acriter olim el iu- 
conde de locis philologicis iutt-iyiffSm coosoeramus , ad discep- 
tationem propositus. Dicit illo loco OorssEtrs : 

9 '(Mi Tapti yt, ffoi ii XP^ miXm ftiKtiv. 
At ille EuBiPiM reitituil: 



^ Homt me onus ei (unicii, occupaUm e»e hino c 
men , hoc ut Ita ail , eun delere fu eiie iudicari , (plum com « , 
qnitor, in Auntmun niMnditioDC tioU oahuretu 



sdbvGoOgIc 



QuAunoms incuiuu. 11 

' luD Tero, nt l^hun band imprudeiUer, spero. retextata tur 
dem aliqaando pertexara, et ad Lucuin Neej/onuaUitnA peat 
lon^m per Tarios Bcriptores peregrinaUooem redeam, pMar 
Hm veraunm EtiBiPion ex ipso EnuPHM apud Lucuhdh oorreo- 
lo, consitnili opera e priore apud Eckipiita e Lcciuto Itrvia 
macula videtur posse abatergi. Exstat in aliquot Ivciuri codi* 
cibus x*^< ftiiMifm , ouisBo , quod ab mlUo in plerisqua ad< 
dilnm eat, S. Uade Enuniwa nata mihi cat aospicio scripaiaw, 
quod Tersam muJto reddit el^[aBtiorem : 



Zeux. 2. 

»xi ri TdC 'O/tiipoa , xa) r^r ytmi ^ifv xtxtupi'ltiytt* irif^ 

Qmeomqae baec le^t, vel Homerici TBrsas, si fieri posaat, 
hand memor , iure sno duWtare posset , aa naa Tooabulnm xai 
hoc toco prorsna ait iaatite; baud rieganter osnrpatBrn eiH, 
nemo negabiU Slmtdatqae tcfo poetae verbonini DOCBaioeriti 
qUHDodo mancae matiotil potait sabveDiri, dnbias esse hbUu 
potorit Alindit triminm LDcuinia ad Odytg. a. 361 afq.: 
Tilt yttf AuVlv it,x>J,oit ^ixAc/our' ivif»x»t 
Hfrti ituntiwraatt vfvriTif i/U^^Aqnu, 
alqne LociAHuit arbitror non aliter scribere potuisse, atque: 
iKiiiis yif tlvKi ri -reu 'Oftijfou , iii r^y viat ^S^v xfp^ptr- 
(tivifv irifXfiy rdk dju^ouaiv. lonumeris paene locis, qniliua 
tab KAI, &XS, aliis, vaoabolvm AEI btat, vel qoibus alio 
modo est obscuratum corruptumTe, Ires addam, eliatn alio 
nomioe digoos mihi visos , ia quos auimum vtri docli atlen- 
daoL Ac si cat videar a proposito nimium deQectere , is patt* 
lisper iodicium penes se retineat. atqae per devia et exenr> 
siones munitam me videbit in viam esse rediturum, Eusaan 
aped Stob. Fhrii. p. SO. 29 {Tit. 1. 8tt) haeo eat sentealia, 
quam cum Iagobsio, Leed. Slob. p. 25, egregtam , sed in fine 



sdbvGoogIc 



12 Qdabstionbs Lduaabab. 

iosigniter depraratain dicere non dabito : iTnurrav xa) ixift- 
vTOV iwilvfiltiv ;);pif|uirMii /tiv ftiixore ixoltfv , ftevvuv H tuv &(pt' 
XsSvTuv riiv •ip'^X*!" fMiifii^Tuv i6iX9ifti £ 8f7 laiviti. ScHOW- 
1D8 coniecerat ixtt lriirS»i, cui merito repudialo Ucobsius 
substitait it) i(pfiaixii nrque ha[c subcriberc dubitaretn , 
nisi ipse mihi viderer melius quid exco^tasse. Edsbbidk eoim 
dedisse arbilror; aitii? »ti fa^tvSai. Vocabuluiu dis^g ea , 
qnam toIo, significati<»ie , scilicet kaud egetu, haud expan, a 
scriptoribus , qnalis Tuit Eusemus , Don est alieoum. Exempla 
Stipbahi Theiaariu indicabit. — Apud eundem- Siobuoh {Ap- 
pend. Flor. ed. Gkisr. Tom. IV. p. 44) Sochatib dicterium 
traditur hisce verbis: Xaixpi-ms vpig tivk vavrct t'tilmt (piv- 
X6VT* tuii TOfkUftidfixv invxvov/uvov , iruyxxve 31 els 'Axait/- 
nlxv (leg. *Ax«3)f/£fffcv) ffvyKixrtuv xur^ , iTirrig X^fi^V vcipu- 
TtUfUvcf, ^ftTO aurbp .... ehx, l^if. ffli iv T^-JtxvTou ^uxS 
Ovii fuxpiv rivov jrxpaXijriiv , iAA^ it} ixhoig ftxi^ftXTx au' 
peiay , oJei tivx Kxpxhv i^ xiirm ipi^avixt; Olim scriptum 
fnisse suspicor ixxxViir" ixkois fui6iitaxTx vapeuaii. In 
fine seDtenliae ^roipi^xaixt necessario requiritur "ipi^^ev'Sat*. 
Tertius lam id censum veniat Photh locus ia Lexim, pag. ({91. 
4 (Fobs.): T1( iv Kviwvo?- M rav (ptho^pivag itXflP'-^vm tov« 
{ivevf ' iifi Ku3aiM$ Kepiviloti 0iko(ppiv»q hxTiiivrog. Fhotii 
glossarii ea pars quae est ab Ae usque ad Es- si aetatem tu- 
lisset, baud mirarer', si in priore libri parte xoni oretxtTw 
g&avaaata, proTorbium baberemus serratum et iotegnim., quod 
hie ab initio mutilum proponitur '. In proverbiom abierat Gy- 
donis bospitjiUtas , non quod rig ^ bt K^mt — boc eoim vel 



^ ScriptiB luiea lain ennl nundiU , qnttoi altsiam Srouu CuiTordiinf edi> 
tionem ndhi Uoeret iiutdccra. Tidi ia Gumua aiuiotatioDB (Tom. IL paf . 788), 
HuniM oonieGiiu SXla iil dXltn OM^tiwv. Km ttmm meam opinioDem 
desero , quum et Terfanm aufritHt ntramqua conitmctioDem admitlat , et mea 
correcUo loUus lententiie itructurain Tideatni leddere eipeditioreni el elegan- 

, B) Id cdmpluriB* faolum Bit apud PRonni. rnum addueam axemplum. L»> 
gimiu pa|;. S13. 23: Aild^aatf tlot niRBnaaiv. Idem pa;. 214. IS: 
Alfi^aiii ni.ritiiai. Soripluoi erat , nisi fallor, in libni, quo fonte mot tit, 
Xila^ai;, teA lUteranim duotu lunili deceplua e«t doclni Bciltcel | 
[ABMtl-AS — jtBAA0A2). 



sdbvGoOgIc 



QvAtsTKnrEs Lucuhub. 13 

iihoii interdom accidit — , sedqaoniam eral, opioor, Atlnqh 
KiiSuwc , quoniam Ctdoms domus bospiLum nuinqaam erat va* 
caa. Alque hoc, erode tnihi, circumrerebatur proT«rbitim , 
quod, quum iftithftis solerent retfotftte^tjdtu , Ua fortasse au- 
diebat : 

'Af/ TK iv Kuiuvis (^IffTiv?) olxtf'". 
HoKui verbis, Graecae sapientiae et humanitatis commuDis id* 
exbaustique foDlis, Lucuinis innumeris paeoe locia borlulos snos 
irrjgavit. quorum duoa addam ei, quern e Zeiaeide produxi, 
leviter et ipsos, ut mibi quidem videlor^ porruptos ii. Is Alex. 
.41 baec legUDtur: Ufokiyav ii w&aiv JfTi%ta-$ift Txiilou ntw- 

Exulel rornia a rtx^^K" derivata, cuius verb! medium usus 
est perqnam rari, atque sedem suam recuperet Homerioa Torma 
irexviiffXTo , quam Luciunw arbitror ab^HoHiBo esse mutua- 
tum , 0^. t. KS9 : 

lartct voiriitKvdm' i ^ tv Texv^^^'^o tuil tA. 
Iiip. Trag. 37 in Luciamdh nondum est receptum, qnod in edi- 
lionibus Houai omnibus correctum est quodque iam omiMs ut 
Tenim sunt amplexi. Accusal Dahon deos hisoe : 'Ax^ii Xj^et 
t\vn ixeSiiftoumi urip riv 'flxucviv tcac fur' dftiifiovxt Alti^ 
Tiftct • lio( yoOv airoli m/vex^t iiv't vnp' avrouf fifra ialrei, 
if,^ tt^tvacyyihnii hlort. Scribeudum est Kdrii i»iTXt ut 



<o> 1 

Built V. e> HuuLit glotM , 
(|iita> 1^ apod Wiuim id Aunmn, pag. 14B. Qiue iu Ten *^tnr 'mm 
disponenda; i^iivd ti it'ti. Jv) tm* o^iSfa jalfnm* • vi 4i ttitttr- 
TA ^tt*i ittri , tirrixi^m H Jttttn , nl , quiMl Kmuo hue I«gmti Tuimi mi ; 

Eodcrm modo Tennm demonitniri in iii , quae praTarbti ntodo ■(hruntar inad 
BuACLim , Ml^. Botn. p, 1 1 : 

' I*) Qui in LucuRi libello Dt Saltut. SB eiciutur tbtsqi Botiierleiu ; ftor* (4- 

BaiftA It' ix'*, <^C '^n "t^ *^' v'pf"' J*Mx»Tc, 
ii «1 liic et ipud Hovnini , Od. k. 886 , leti anitatioiw Ita Tidclar M*e coa- 
slltupndiii: 

6a(f>i p.' Tgn )r«t dv" )ria>r riit fiffian' l&llfi^x' 



sdbvGoOgIc 



34 QVAHIHHIKS LoCIAmAE. 

est in loco Honurico, qnem Lociakds teligH, 7^. A. 414. Qnam- 
tIb haud ita confidcDter dixerim , a librariis arc ab ipn Ld- 
cuMO Tttium fnisse coaimiesum. Quam negligenter enim el 
Mytvtt in poetaram reriiis excitandis faerint venati, qaam 
foeda aequalium, a prisca Graec^lale miram quaDtum abhor- 
rentia vitia vGlenim vatum fragmratis adsperseriot , nemo 
melius doeebit Pldtaboho, qui notissimum oraculum do sorte 
Gaoisr, quod est apud HaaoDor. L 47 : 

K«] xa^ev awliffii , xtu oi (purtuVTOg tUeiiu , 
hwMi in modum , lOii temporls Graeculoram illato soloecismo , 
nobis corrupit, De Garrul. 30, p. B12 E: 'O yctp iti«, ^ xa- 

Ktii xtN^if ^wlnvi xa) oi XaKievre^" dxoiii. 



Gaius modo raentionem feci Lncuin eiusqne aeqnalium ny- 
*p>lTtrft,9v , quo et Telerum fra^entis serioris setatia vitia in* 
feruDt, et yocabulis poeticis et obsoletis ipsoram orationem 
ferciuni, is optime iia locis deprefaenditur, quibus invitis Mtuis 
ipsi versus pangere sunt conati. Vocabula Homerica , Tragica , 
Attica T^ xtif^ adsuuntur , neqoe vUiorum metricorum et pros- 
ediacomm expertes sunt versuB Lucianei. Nee tamen arbitror. 



*I) Tnai^Miilu vocabuUs olmdicBnti Tenni potent lolrtanbi. Lesatnr i 
OfAi i'.ift^ftir Jf* ^B^jtafi ami fiirfa ♦oUooqt. 
Be ipM •rcdId non line fracta poterit ooaferri Ttotaaa Cvrfm* Imc r iptiO' 
•ram R* 17S4. 

'^] IpM Lscunin In toiem wbo lai(>*, qnod Teteribu iden fen antt 
■Ique ^ivafilr (cf. initii eoiBtiu* Enojwi lermi: Aitkt'W £fiOToc, djiwa- 
tAestk Uf§¥ti) idgntlileio «it Upiui. In Tit. Jwt. S , ut nno eumplo 
defungu , imprudeDti eicidit : xi ftir KfiTov ^avgl^ t>c<*H "^ ^■**'4 >">I 
wine El** itlmr ItiLittr n"*> '^olu't italifta^a*. Plan eienipU Lk- 
cmmn index oitendet. At SoraoctM immerito eiuidem facinoris ut kccuhIui. 
Qui pntabatoT eeciniaie , qne eutanl in fragfu. 601 (Dim.]: 
aliau: fif h aaaalttv *Hir Artist. 

nihil cetiitu ease potest, qwun ipMm Sorsocua nwDum nupn rerocuu Coiinpi 

4 jif 0MOT7 xiifMal*i*tt oi/t/taxat. 



rc.,z.d.vC00glc 



Qdabstickos Lucianbab- is 

a Locuito posse profecluia esse epigraiama, quod ia Luoiuieis 
recensetur, 18 (Antk. Pal. XI. 274): 

Ziri ftoi £}pofti»v • KuAA^vk, trS; xttriimM 

LuaANiu enim proprium DomeD baud dubie docuerat, in tocsi- 
bulis, qaalia sunt Mapxietvit , 'MpiMit, Kec?.xeupvucv4s simili- 
bus penultimam esse longam, ideoque noodum me poenjtot. 
in V«r. Hilt. U. 28 pro Aotixiuyie reposuisse: 

AvKTvof riie xivret 0l^t futxifswi ttoTvtv 
, fTii Tf iM() vx^iv ^Xit« iiiv U v»Tfliii yajxy, 
Loui&tos et IjDGianoB illis malim retinquere poeUrum filiis, qui 
buiusce generis peothemimeres dactylicas ceciaeront, qwles 
ex Anihologia animi aaosa aliquot expisoatns in Ad?enaria 
mea retuli , xohxt ivi^ifu^ vel r^v teiv iiiSiivxi^ vel txifov 
iwtffTXffifuiy , vel qui omnlun est speoiosissimus , Ixuy ifU*- 
tuK. At polcrum versuum Lucianeorum specimen babea in 
Alex. GO , in quo nescio quid magia mirerls , eelecticismum , 
quo sua singulis poeUs vooabula sorripiuntur , an audaciamf 
qua vpiq ri Kixfi^h nii fuSftou kgea sperouotur, quaa consul 
tudo sBDctas nee temere eperoendas tulerat. Non mibi parcoj 
quip loLum carmen iraDBcribam: 

SouAoc IlfuTgyiii^i , rif iii ffi ye xavrc iri99i8iti, 

&iruief yip Ixetvoiit S 3* avSit ^f m^jumv , 

ditrlioatr raii-niy u0ptas liiag A^xorifuv. 

AhX M 96) 3jr (pApnaiC A^" t^rSv t^vypk TJxvicrf&r. 

iq fi^' Miffxtoif liilT' eiaopdoie » retmiva'. 

Zupti^eit a xAru uxo a^ Ux" Ayxi^t roixou 

Tpif xf^ffAy? * Kx) rjr iipArxiva rimii K«Avt^. 
Dlxeris se ipsum subsaDnantem rosisse Ldoiamhi, quom in 
headphone 30 soriberet: xfA nptrnt niic wpesetit^tJiiiTxe kxtx- 
Aixtfv rpi zifiiw (leg. iS; r^ a^A/w) hSv ifitv ittXiytrtu itx- 
aTpi<Puv Tijv ytLorrav xxi taiutI tA AXXixorit fwridtii xal irxou- 
3^v xou^iuvos ix' ttuToTq, At Srf T( fiiyx Xv, tl ^nl^ot xai ri 
Koiermxii vipuafut T^t ^itv^t xttpatUvm. Sed torpias idem 
peccBTit in altero Alexandri loco, iptfurpx ipSeyyifitves f Ti 
fii^xovrx xpiittvl^uv, ut est ifiPfulopseude. Ex oracolis, quae 



sdbvGoogIc 



16 QUAESTIONKS LUCIAKBAB. 

ftebecalaoi deceptBras panxit Albxandbb, ununi {Alex. 24) ita 
sonat:. 

Ttifuvai xi^OfMi riv l/tiv itpxjrovi' uirc^piJTifv - 
0^ yip fui xTtivav fii^critt Sfyctv, (JaA* vn-o^^rau. 
At producitar, o bone, vocabuli i-yxv syllaba extrema, nisi ' 
qui ex Anlhologiae poetis excusalionem vitii metrici velit petere. 
Fien potest, ut librarii impegerint, sed ¥ix credo. Ipsam 
Ldgiahuh credo esse culpandum. qui Tacile vitare potuerat so- 
loecismum scribeDdo : 

oil yap HOI xTfivuv lAihtTHi rivov, <£aV vro^^rov, 
Neque dialectologiae , ut hoc vocabulo utar, peritiorem fuisse 
coniicias LociAiniH , qoam rei metricae et prosodicae , siqaidem 
ab eo oommissa sunt vitia , quae sat muUa conspicua sunt in 
dialogis aut omnlno aat aliqiiam partem lonica dialecto con- 
scriptis. Quara rem postea ac<^uratius tractaturus, iam in ali- 
quot e Vitarum Auclione pelitis exemplis ob^rvationis verita- 
lem osfendam. Vil. Auet. 5 : Ev Ajyirr^ rapi roig itut <re- 
<pc79t. Leg. ToTffi. — Ibid. 4: EJr* M rourieiviv iptiftittv. 
idg. ToitTeTvt. — Ibid. 6: T« 3" dftipl HcttTxv iirolef {lag. 
WoTof) eli tlTe: 'Vux'^'^^ iJ'^d-^^X'lf^*) l^iv ciHii h atriofMU, 
rSt y ixxct jrA^v xviiiuv. ATO: T/vof ehtxa {leg. sv£x»)i 
Ij fi.t/ffxrnii vob( xuifuvti Urd: OSx, d^\i ipei I'lat luii da)Uft»- 
rrii etiiricDV {leg. niruv) j $iJ«f xri. — Ibid. 14: x») oiiiv 
airuv- 9ri ftii Ivtx^piov. Est vox nifaili ivix^ptsv pro i^lxti- 
pov. Haec vero borumque similia utrum ab ipso Lucuho an a 
librariis sint profecta , baud facile cerlo qiiis diiudicabit ■* ; ita- 
qoe iDtiquissimum erit , indicare vilia nee tamen in ipso textu 
corrigere. Sed redeo ad LuciAnDv poelatn , versus tractaturus 
emendalurusque, quibus in love Tragoedo, quern dialogum 
pulcherrimls saleissimisque annumero, HeaitEs deos ad conci- 
Horn coQvocat {lup. Trag. 6) ; 

ftiirt Tif ouv 9^>.ttx 4tig . . . /*i}t« rig ipsw 
imV xiiTav xoTX/iav fuviru vivCp" 'flxexviffo 



**) Tetigit rem, neo UneD omnuiD tbuilTit Giuliilhii Dukuthii in Cemmtif 
'tioM dt dialtclo Huodoti, qui suun Huopon editiunem (Didot) orniTit, pig. 
XUV iqq. Cui pro certo Tidetur sttre, quaecumqae contra didectonun nor' 
nm lunt pcceaU , tOmrii* neque ipsi Lircutro esie tmpuUndi. 



sdbvGoOgIc 



QOABSTtOHBS LuciAnui. It 

fmii T( vu/t^dav , i?X h Aiig Mtrt ir^rrt^ 

Sa-ffot t' av ftirctrei $ uaTxrat ij (t»\» iriy%u 

vivitfivei 0si(ieTffi irxpit xvlriffft xidnvSe. 
Parodia , ut recte momitt Solahus, ex variis Hohbhi locis est 
concinnala; quos singulos proponam, quo melius iudicare li* 
ceat de arte, qua Hbrcubii x^pvrf*» Luciakds composueriL Cf. 
11. 9. 7 : 

fitJTt Tit oZv Sij?>ei(t deit rSyt f*^e Tit xpimv. 

xeipiTu iteuUpaitt lnh irot. 
II. T. 7 ; 

ovTi Tif ovv rerx/tSiv dxitiv vif^ ^ClKfXvolt 

eSr' &px vujA^iiaiv. 
II, T. 10: 

ihtivTig i' it iuftx Aii( vt^ehfiyiplTXOt, 
Posset, quem operae noo poenileret, singulis fere, quibus usus 
est vocabulis , auctorein Uohbbuu excitare. Sed nil opus estt 
Claudicare primum versuum Lucianeorum nemo Don vidit. La- 
cunae explendae quae beta sunt pericula, sat fuere inrelicia. 
Scripserunt, Uoxbrum secuti : ia^tc ti; hvv i^hnx $tU riye vri, 
aut ithi nx\ f*^T*, allernm altera ineplius. Nemo profecto 
tam plumbeum Lucuhiw fuisse serio conteodet, qui riri, apud 
HoMBiuM aptfssimum, suis iDeptissime intulerit. De x(«) ftiin 
praeslat taceret Duae locum expedieudi statui possunt ratio- 
nes; aut. quod visum est Lbbxaiiiio, mancum ipse Luciahus et 
clandicanLem Tersum dare voluit, ul verum esset , quod de se 
Uesmbs erat professus : iyii ii Hxirrx xoiijriitit t}ftt , Sa-Tt iix- 
0depa ri xiipuyi*» , iiTtipiAtTpx na) iviti ^uvtlpuv'", aut periit 
vocabulum, is Uomerici Wr' locum a Luciahd sufleclum, nee 
ita Tacile poterit restitui. Hulto facilius alteri versuiiu polerit 
subveniri , xutuv in duas partes dirimeudo, alque xa tu» 
scribendo. Omnium vero gravissimos morbus extremum ver- 



*") Idsm qneritur •« de le faletar Amlm , /up. traf. SO , U* verbis ; 

ff/u. Ratio cdilore* Tidelur fngiise , qoum pro *ul(*l<r t^ftft^a « codice 
Gtrlietnti ft/irrf reciperenL Aut reUnenda e>l *iiIb*(> lectio, autdelelo ^t^ 
tcribendun f «/•(((<■■ 



sdbvGoOgIc 



18 QUABSTIOKBS LdCIA!IKAI. 

sum invasU. Quid eDim , quaeso , est {3ufto7<ri xiSiirSe , qao- 
modo quia potest IhifteT^t nxSiifrien ? Senserat Titium F. Gutb- 
TUS , atque coniecerat : iv (iapieTg irxfa nvkaui^. Quern , ut 
erat vir sagactssimns . non ut metni', quod Bbitzio visum est , 
sed nt seotenliae laboranti opem ferret, ita stalnisse arbitror. 
Sed quum vavi/toig, quod olim legebatur, iam recle formae 
vKVuiiviit locum cesserit , de recipienda Gomi conieetura rod 
amplius serroo esse potest. Emendalum locum praebebit col- 
lata lovis qnerimonia, quam de homtnum impietate rerum- 
quo diviiiarum socordia hisce verbis decanlat in Bis Aecus. 
2 : 'Hv yAp ti jmc) ftixpiv iwivuTri^afttv , i}.yi6iig tCSbt i *£9r/- 
MMfOi , teirpaye4TCUf v/tSt dxa^celvuv tuv ir) yijt ^pxy/uiTuv , 
K») i kMuvO( eiix euxOTx^piviiTOt , t'l rswra o! ivSpavot ntrei' 
ffovfiv aiiT^ , Am' tirrscpivuTot ftiv tiftlv ot voo) Ivovrou, ixvi- 
tf'WTO) '* ti ai Ayvtiii , Aaxovioi "ii e'l xpetr^pci , ^UXP"^ ^^ ^I 
^ufMl x«l tkt*t iSvT« Kai dHM.>.iipttT» xx) i Mfiif TsAiI;. Vi- 
desiie iam in ilHs versibus: 

hfOi t' »v tUauTSi j} urraroi i$ ftiMt triyxy 
vtliw/ttei fitifttJri irapet xvlv^vt {Cod. apud Lbuhar- 
HDM Kvlvireie'i) xaitiadt 
ptillnrpnlent vcram leclionem f Aut nihil satis cerium eel et 
oxplornliim , out scripsit LuciAims: 



**') Ih Ibmo diMnrit, qnug tuelnr Aeomoqae lindioit Gnnunatieiw 
Ntiiiil HuiKKVM . Jitni. I. p- 3Q8 > subdubito ui sit geiowiu et Graven. 

'^] IVniiutlU liH'ia notuin eil vitia bide Aiisie orU , ut aut vocabula male 
kliil illmiijila , Bill plun Tocobnta in unum coiluerint , tgI unum in ploni sit 
illuriiliiM. Pauiiil* qoaedam huim morbi dabo eademque aanabo eiempbi: 
1,1'iiiiH. H^rmotiiH, 74; ibI rtf (*> Hv iirtaT^ofti tb«tu Xfrnn airbf 

anl <' nt'^ynffl't'a •i«>t']r>»'- Lec"'"'' <' nuQnJtJirtti. — jftei. 0; Ilti~ 
iiiU ii 9* jaffvq, nilat fittt titai/im^ /■p'*!' ■«IB rove t«v Mmatit- 
rvT fluiltllaf,ririi raTittrtVfaal iltylatevt eiiifopiit f^acrac. Srripserat 
l.tflnsun; Hifovi; T«i(. — Inp. traff. Si 'AH' Sat^ijit:* ifvtaTsi aio*, 
fiX''f.'^* 4wJ( aft*v. — Quid locabiiU jB*oT»t«i«»7 Keeum xtiotn 4i- 
tora* fti*>i*. Gail. 24.: nafiiaia fif nal vi Kirxif trtari 9^. Kc- 
6lituan(lus est clegans AtticUinus : ifArv si.ntATd. Ct aanoUt. ad rtn. 8. — > 
Auneclasi unoiii Phoiu locuiit in Lerico, cidiculum in modum cortuptum , pag, 
40B. 24 (Para.): ni^UTmt Jthtt v«l Ahldj aai 'Imrif xml •Amn»i. 
Voliiil, npiaor, flf/iJIf, »o atrtt »tl. 



sdbvGoOgIc 



QOAKSTIONES LUCUNBAB. 10 

'Axylreug fftifuvt serionbus temporibus Qraeeis baud ^aros fais- 
se nee inauditos , probabtt Arciiiab epigramnia (Anth. Pal. Xt 
7), quod, quum illustrando Luciahi loco egregie po£sit ioser* 
vire, tolum describam: 

Tou^i fiU xufiOTOjrX^yog etj VKOiri\eia Upl^TOD 
vxuTxi Spyfixlcu iivro iripeu ^iiXxxa . 

^eTve, KKTX ^pu/tvin ^iuV atyav ZtCpvpsv. 
roSvtxtv oSr' ixvtiraov (leg. *KViaov),ovep Hptti , cui' Iviitvii 

etnpoq Mpyi9eiq 0uiiiif ipuv STi(pimV. 
oAA' ie) SuievTK x»i tii.'xufoy oitV ixxTdfi^ti 
riaaov, 3ttov rtfiii ietlfioan iviivtTitt. 
Wler Anihologiae pogta, AuTOHEDon {Anth. Pal.Xl. 324], Apol- 
LiifEH iotroduxit, Abrivn ixvlvov ^uiMv ftaxopov appellan- 



Quae in {Mwerbium apod aostrales abiit de ovo Coluhbi oar- 
ralio, ea, quam Graecof scriptoresTersarem, identidein ob aai- 
mum est obversata cogitaoli. quam molla Coluhbi illo arti- 
ficio nequc difEciliora neque hercle obscumra viros doctos fe- 
fellerkit , donee ab uoo reliqais feliciore commonefacli verita- 
tern i]»a simplicitate rulgentem et coDSpieuam agooveriut, 
qnam mnlta baud dubte nos quoque ludiflceotur, quae bidiiiI- 
atque erunt illustrata et demonstrata pudebit ipsos non olim 
invenisse. K Stobabi Floril. Append. (II. p. 718 ed. alter.) ir- 
repserat Graecus po£(a Sophilus ; qui in oblivJonera , a qua li- 
brarionim benignilate erat viodiKatus. iussus eet remigrare, ex. 
quo Hbinbkius indicavit , versus eo loco excitatos Sofboclis esse 
in Oed. Col. 806, 807, atque Sopbilun po^lam merum esse 
scribarum figmentum. Merito omnes plaudent. lidem e So- 
PHocLis rragmeulis expellant , quod apud DimoRnuM {Poet. Seen. 
tr. 917) e Grammatico Coisliniano pag. 257 est receptum : 
"Oyftoq: q ic»T« ittIx^v itpoiai; fm Ssptwuv xxi lypui 0Tajt;uAii': 
jMt) Eo^oxASf la-Ti^O-ypLeuq ^riin x»J iviyfi-iiS Atj^tjnfi) , t^O' 
pes rou Sipovi. Monstrum illud vocabuli in duas paries disse- 
cent fTi^ov iy(i.ivet legendo, et persuasum sibi liabeant (or. 



sdbvGoogIc 



20 QUAESTIOXG!; Ll'C)A.NEA8. 

I. C. TAn DSR WutP, Obaervalt. Cril. p. 49), Sophoclis locum 
respici in Philoclele 163: 

lidem mecunt VUia aliquot tollant e Luciano, tnde, si quid tU 
deo, oria, quod locoruin, quos imitatus erat scriptor vel lau- 
davit, lion recte memineruat editores. Quae correxisse vix iba- 
iori videtur esse posse laudi , ac si qui in , rem ataissfin , mul- 
lis quaerenlibus, Torte fortuna incidit. In LociAin Galio 4: ri 
taov ^tT£0ifKivat Kuxftovt (pafivrx ag iv si t^v xe0ct>,ii» tov 
vxTfig ^e^puxeii , videruut editores ad versam alludi in PythO' 
goraeico quodam carmine obvium , alque serratum a Clubate 
Alexardhiso , Sirom. 1. III. peg'. 167. 14 Stlb. : 

*Wiw TO/ Kui/ASut Tpiyeiv xsipnKig re rox^uv. 
Dixeris, qui GLSUBinB ALBXAimttino tarn ieliciter utuntur ad 
LucrANUH illustrandum , eosdem Eubipidbh baud dubie niemo- 
riler tenere Erras toto coelo. Si cnim vidissent, in Epitl, 
Saturn. 3S: Kx) tJ voi rxurx xxTx^ptCieirdxi xCituv Soxeufiev , 
rhv viihifov vxfxfftrev ivxuv^aitirt , riv 'l^lovx, S« ii^iu6e)t 
xeiviii TpXTiK>lit «$/«/*« Ifov ix^y if^f '"8 'H^f fuiu- 
a-0fl$ ivtx'tfei 6 yevvxTag , Ldciandh alludere ad EnaiPiDu Ore$t. 
V, 9, quin integrum vepsum excilare: 
' KSivi^i TfX'X-i^ift i^lwfi.' tx^^ tvov, 

non potuissent non intettigere, i^iudf/; illud , quod vocabalo- 
rum constructionem impedit et pessumdat, a stupido librario 
adieclum , atque e textu esse pelleudum >*. Atlerum exemplum 



'*) Recte ■ nanoullis Ldcuni editoribus Tmtig. IS ; Oi**vr , a lltliawfaTi , 
eft lAi'tr, quum icriptor Hmoiii (uctoritale sit uiu* , 0pp. S90 :_ 

it Kdera Pro Imag. 1 9 : 'Aii.a Trii ini-ttat nsitrr^c tiiinitmt 

quern Sintimm Ceam fuisse sagacitcr Tidil Kininius. TurpiDi 
■pad PtllT4lciDa , d. and. poit. pag. 21. A comminenint editorei 
D PimMll , quod pertinaciter edere perguot huDC in roodun de- 



sdbvGoogIc- 



QuAESTtONES LUCIAHEAE. 31 

« prosae oralionis scriptore pelam. Ita Ldcusds iu Lexiphane 1 4 : 
M(T« il tIv irorhv mnuShiivtiicv olst x»l xttx fiiixfttv 06 yip 

Hv y fyu , xx\ yap BTiTfp i^s>,ig (vptev t$( 'ATTixitreai; xxpov ". 
£& kiyeit , if 3' of 3 K«AAJxAq$ ' rl yxf IpeixK^f^v iXkiiXovi 
vuxvixig AiAifi iifyini yiyvtrat. "Eyw 3J , ij S' 3« EoStj^? — 
Kp'iotyxp ifTiv ~^tcv iv tu^uporipip C)V9Tvxvx^oi(ii xri. Nolo 
in diali^o , qnalts est Lexiphanes , id urgere , lioc unico per 
lolani Graecitatem loco vocabulum u^Tnixval^x legi, licet id 
hacce >J^eav 'Attixuv quasi vuvxyay^ Luciahuh baud facile 
arbitrer usum esse vocabulo, quod ipse fiaxerit nee ab hoc 
vel illo veteratn scriptorum Atliccrum mutuo sQiiipserit. Qui- 
boscnnqae vero per Atlicot scriptores locis polandi cotumes- 
saodique fit menlio, inumneris fere iis, eorum nullam scio 
illo suaviorem, quo Socbatbs suaui de bibeado, si qui rite ve- 
lit potare , sententiam exponit apud XBHOPHOKreii , Conviv. II. 
26. Ibi Id aliis ita iocatur : Outu dq xx) iifuig , fv, /liv Hpioy 
rd votIv iyxtufttSa , txxu *iimv k»1 t» a^/ifixTX xa) at yvaptxt 
'O^tpxXouvTxi , xx) ouT ivxirvtiv , fiif on \iytiv ti tuvifaifuix ' ^v 
i' ^fitv ol JTxtitg (tixpxTt xiif.i$i xuxvi ivifpfxi^uviv (»« 
xa) iya h Topyiehig f^ptaviv tJwa) ourug oi ^tx^S/unet i/TTO reu 
voTtu fuSueiv , iM.' ivxiretiiftevoi , vpig rh KXiytiuiisripov A^t- 
^dpe9x. Mibi quidem exploratuni est, LucunuH-XBHOPHOKTEK 
auctorem Eecutum in Lexiphanis loco scripstsse uTro^l^txx- 



Vamm ipi« PuauDf cos docere potuerat, bam. VII. t. 17 (Bnci. td. alt.) 

Omnino poilUram fragmenU , quibus ills Pidt^ichi IUmIIus aiiBpte nqliira cit 
rafertui , hiud eiiguam partem Titui icatel , quao nulIo negatlo editorei lollrra 
potusrant. 4}aol , at unum e multii eligam , domuUise dixerii, qui pig. 81. 

•t^»ytt iciibeDdo duplex Titium corrigere uegleieriDl. 

") Ut le vera dJci poaiiDt drnai^OT, lidelnr Tocobulum £'(ev iu Due 
MnteotHe cue deleadum. Tum dnnuni genuinus Atticiimui , qui in toouUone 
SiWff affJat JOTi cernilur , est injEauralui. VocitDlum Sitfoi LUCUBO Tin- 
dicat RdxunlDa (in ichedli ISS, de quibus tid. Xntmoi. II. pig, 2E2) in 
libello d» Parat. 42 : Alaxi*1Jt j"'»"> J J-«fBr.«ic, J i»*! f.n«p»ve »«1 
aawUvt JmXifQvf rfd^ttf, i/tt tftti ilf ^tKiXiar, Pro pnaftif ille Icyi 



sdbvGoOgIc 



22 QuABSTioHES LucunsAE. 

1^0 1 fit, atque hoc argumento forlasse posset uli . qui coDteo- 
deret, Xenopuohtkm eo loco dod ixi^exd^avtv dixisse, sed 
Cwa^exii^anTiv, cui opinioni suffragalur I.- Pollux VI, ft , 19: 
uirertvin , o kx) us-o^cxa^civ ^iyDurtv. VI. 30: rk^ xi/Aix«f if 

Quum a po^tis sponte ad prosae orationis scriptores sim de- 
lapsus, fineni huicce quaestionum Lucianearum particulae pri- 
mae iiDponam restituendo Atticismma^^ locis aliquot, quibus 
a Luciano quaesitus , sed a librariig est pessumdatua. loclytus 
in paucis est Dbkosthenis in Pkilippioa lertia (9. 31 Bbkb.) lo- 
cus, quo coDviciis criminibusque , quae magna raallaque in 
Pdilippuh erat iaculatus, cumulus accedit numerosa haecce 
peroratio: d>i^' oix ^^ip ^iKlirxou kk) iv ixelm icpijTBi , oiix 
ouTKi Ix^uriv , oi fi^vov oix "EAAifva* Hvroi , ovii vfcv^xovToq 
oiiiiv Tiiit '%XXifvtv , aXX' oiXi ^xp&ifov ivreuSev , Stcv KoAdv 
t'tirtiv , Ay.?!.' i?,iSptu Mxxtidvoi, Uev oii!^ ivifJfxoitv virau- 
Zxlov oHiiv ^v vpirepov TfilxvSxi. lode quicumque iodignabuD- 
das bominem voluit nolare, quo vix alter possil esse nequior, 
S>.iifov eum appeliat, alque omoiuiu optiaie LucuauH banc di- 
cendi formulaai nosse par est , qui Dimosthbhis tnagnilOqueo- 
lia ignaviam futsse niaioreui demosstraturua, hoc eodem, 
quern modo prodnxi, Philippicorum loco utilor De Paras. 42. 
Quern identidem est imitalus ac secutus, ut DiaL Mort. ' 
9. 4: flA^v aAA« TOXit inclvav d^tdrepot xJoipovofiilv , tl Mil 
(Siip^xpo? *iv xa) SXeSpos. — Alex. 11: Kx) ol Hxedpot Ixth 
voi lix^XxySvif. — De Sallai. S : xai ivxlvou^ dirpetreirTiiTOVi 
firi^ouvTx ixiSpifi nv) dvip^jr^. — lup. Trag. 45 : kxItbi oix 
ixlyav TxxAvTuv Zxpiixvbg Ixijvo? SxsSpog. lam vero baud 



^) nonpoisuni, i|Uiiiii de AUJcSsma meoliD sit inliibiU , a me impetrarc, quin 
ridiculum glossenui iDdiceia in libello Qoom. Hitt.Caiaerib. tit, quodnon dudum 
a Tiris doctii cancclU* laeplum aui oiuDino deletum eise DUgnDperc miror. Ridet 

cap. 32 LrciAius eoa Terum scriptarcs , qui numero librorum aul Dpusculomm 
iu9criptionibiii graTiUtem aiictorilBleniqiic aJTecleDl : tai fdf all lal ttlrat 

ittin^tr, »S 'AtO-lit^ tijloy Sit. 'Alka^ detii6irfDr na^ nelv — (J»f_ 
ywir fif — ^^n^fifV £<iyai.aaoimi naQ»onuti. Deprehondimus I'Psiiqns 
nuribiii tgoemus GramiDaticuin Buia doclis videlicet annoliitionibus [ai; 'At^i- 
4tt iijltf &'t>} uemplatia Cratca adutleiuiteiD. Ques Jure noitra repudia- 



sdbvGoogIc 



Qu&BSTlO^tES LUCUNEAE. 25 

Dimium niihi videor essc.audax, si in libello Quom. Hist, sit 
Conscr. 38 : oiii KKiav xiiriv ^9^>iati liiyx Iv t^ ixx^nalt^ 5u- 
vif^evoi; xxi xix.ri%av ri {Sijftet , ui ftii tirs7v, o'ti iftiSpioi xxi 
ftKvixii iv6?uvos ouTOi ^v , H^emoeai rormulam revocavero , 
l^tipot xx) ftavixdg legendo, eademque medicina compluribus 
]ocis apud LuctAnoH vitium sustulero , quod ab hoc editoruoi 
illo, ab illo hoc loco, sed a nulto coiistanler et ubique correc- 
turn est. Tamquam alteruoi Alticismi oblilerati exemplum 
Mexandri locum eo lubentius priori annectaoi , quo magis 
ille alio quoque nomine edilorum •conniventiam demoustrat. 
L^ilur ibi cap. 43: '^diKa ii jbi xa) iiat^oyov 'itnyyi^aviiu 
Toi> r^uxtuvs; tuCl "ZaxifSuTit ruof TixveH dvSpuTreu , Ixolou rivh? 
riiv iTivc7tv staif i^ri tkv' ipuTtiftiTuy. 'Awij-vav H xOriv ^fu- 
voTf ypif^fiXJi yeypxfipiivov iv Tlcf iv r^ tou XxxipiuToi; eixl^. 
EjtJ yip fiei, l^if , u 3^7TST« T^iixuv , rig c'; 'Kyu, n 3' of, 
'ArxAifiriac via. 'AMof rap' liuivav rhv xpirepov, tw; xiyeif. 
Oil iifiit , xxoujxl fft rcuri ye. Hiuica est oralio, nisi S iraq 
hiytti cum Fbitzschio fa. 1. legendo elegaolCDi Allicismum, Pla- 
TDNi imprimis familiarem, revocaveris. Sacbrootbh aatem hoc 
loco non esse appellativum , sed proprium ucmieii , quum ledi- 
torum Deminem Tugerit, quid dicas Dinoobpio potuisse caussae 
fuifise, ciir ^axipiaTx nobis reddiderit jKxipSarx, quid lexico- 
graphis, cur Ldciahuh Graeeae oration! arbilrati sint unam vo- 
cem Lalinam adspersisse t 

Scribebam Lugd. Bat. nienee Seplembri hdccgliii. 

BLADVULLING. 

Id een Scholion op Ahistofh. Vesp. 1291 staat bel volgemle: 

i^ifitiTuvty i} x^f^^'- tlxpoiftla, Srav u-jri toD vtai^oftivsv tS 

otftlx iwi Tuv xa\ifiuv tuv rpovis^ficv/iivuv rxTg ifAiriheii; , 
ei hioTi }t^6^o\'^<rxvTti; uTtpxu^ovTxi ray dfifi^av. Het eige- 
lljk woord voor de palen , aan weike de wijnstokken vastge- 
bonden werdeo, is volgens Hrstchios luiftxicsi. Dit woord moet 
ook bier bersleld , en gevolgeltlk gcleaen worden : ajri tUv 

KXftXKUV, 

E. M. 



sdbvGoogIc 



AANTEEKENINGEN 



WESPEN VAN ARISTOPHANES. 



IBTS OVRB HIT OETAL DER SCB0UWSP81.KBS 81f BOE DE ROLLKR 
ONDER HEK TBBIIEELD WABKH. 

Hen leest in K. 0. MQllbbs Geschichfe der Griechischen Lille- 
ratur', l\. p. 205, waar de sclirijver de comedie behandelt, 
dat wel de meesle tooneelen bij Abistophanes tusscliea drie 
scbouwspelers verdeeld zijn , maar die regel niet doorgaat en 
hij , even als de Tragici , somtijds ooli eenen vierden schijnt 
gebruikt te hebben. Als voorbeeld noemt ht] de Wespen, in 
wetk 6luk men meermalen BostTCLEoif en Philocleon met de bei- 
de slaven Sosias en Xaktbias te zamen op bet looneel zou zien. 

Hel is natuurlijk dat MQlleb , die zich biJ liet schrijven van 
een algemeen overzigt de moeite niet geven kon , oDi de Wes- 
pen, met bet oog op die vraag, opzeltelijk le onderzoeken , 
deze uilkomst verkrijgen moest: want men vindl in dit stnk, 
zoo als wij bet uit de codices kennen, iuderdaad meermalen 
de vier genoemde personen te zamen op bet tooneel. Maar 
die tekst rerdient ons verlrouwen niet. Hen weet, om bier 
van de overige rerbasteringen niel te spreken, hoc telkens en- 
kele verzen en somtijds zelfs gelieele stukken verkeerd verdeeld 
en vaak den verschillende personen woorden in den mond ge- 
legd ziJn , die de dicbler aan een' anderen had loegedacht. 



sdbvGoogIc 



De Wsspen yah Aristophanes. 36 

HitLLBR heeft (lit uit het oog verloren eu daarom heeft zijne 
besliBsing stechts weinig waarde. Ik heb gelrachl zooveel mo> 
gelfjk overal mljne aandacht bierop. gevesljgd le bouden en 
ben eindelijk tot een tegenovergesleld besluit gekomen. Am'- 
sfOPHAXEs heeft, althaos in de Wespm, nergens vter percooen 
tegelljk op het tooneel gebragt, maar slle plaatsen , die thans 
als bewljs daarvoor worden aangevoerd , moeten door de ver^ 
zeo anders te verdeelen tot drie personen worden teruggebragt. 
WiJ zoHen, om dit duidelijk te maken, de gedeelten van bet 
sluk, die bierbij in aanmerking komen, kortelijk doorloopeo. 
BiJ den aanvang van het eerale tooneel ziet men drie per- 
sonen, twee slaven op slraat voor de huisdeur en. op eene bo- 
veokamer (vs. 68) hunnen meesler Bdklyclbon, die ligt te sla- 
pen. Dit bliin onveraoderd tot vs. 158, wanneer Boblyclkok, 
die wakker gbworden is , en de pogingen van zijnen vader om 
te onlsnappen bemeritt heell, den eenen slaar naar binnen 
Toept om hem le belpen. De andere, zegt bij, moet btj A& 
deur blijven , vb. 142 irh ii r^ Hp^ vfiamtaa. Abigtophakes 
zegt bier niel met name, wie van de twee slaven, Xahthias of 
SosiAS, volgens ziJne bedoeiing, naar binnen gaan , wie daaren- 
tegen buiten blijven meet. Dit was voor bet pnbliek niet noo- 
dig , dat alles met eigen oogen zag en zicb in den persoon niet 
bedriegen kon. Maar de grammatici van iateren tijd slonden 
op minder vasten grond ; zij raoesten alles, wat van dien aard 
in een stuk voorkomt , uit bet verband opmaken en zljn daarbQ 
-dikwijis slordig en met weinig oordeel <e werk gegaan. Van 
daar dat zlj zicb vergiet bebben in den persoon , die op last 
van BDEtycLEOK blj de huisdeur biyften vs. 142 t«Dt', <J Hittotx 
antwoordt: men teest thans boven die woorden den naam So- 
siAs; maar SostAs is juist de slaaf, die van bet tooneel gegaan 
is; biJ, die. buiten blijrt en antwoordt, beet Xantoias. Dit 
blijkt ten duidelijkste, wanneer later (vs. 456) Bdblycleok zljne 
medewerking tegen bet koor gebruikt en hem biJ die gelegen- 
heid toespreekl met de woorden: irxJe , irott , a U»»Six, roiii 
ff(piiiiag Airo Tijf o'ixIk?. Misscbien twljfelt iemand of dit vers 
wel noodwendig lot denzelfden slaaf gerigt moet zljn; doch 
wij komen liierop later lerug. Men leze dus bo.ven de aange- 
faaaldo woorden van vs. 142 niet Sosias, maar XA.MniAs, ge- 



sdbvGooglc 



$6 bi WkSPBN VA.> ARlSTOraANSS. 

lijk mede boveo vs. 1K2, waar <le afscbrljvers , zoo als naluur- 
lyk was , in deatiirde dwaling hebben verkeerd. 

Na bet verlrek van Sosus blijveo er slecbls twee personeu 
op )iet tooDeel, Bdbltglkom en Xaktbus. Dit duart echter niet 
laog; want al spoedig (vs. 144) verschijnt Pbiloglboh. 

Oe reden, waarom Abistofbuikb den eenen slaaf juist eea 
itogenblik te voren vaD bet tooneel verwijderd heeft, komt 
ibana aan bet licbt; bij had dien schouwspeler noodig voor 
de nd van Puiloclkon. Natuurlijk kon hi) daarvoor niet uitko- 
nifln an laat by bem dus door Bdutclbon onder een voorwend- 
sel naar binnen roepeo ; maar de eigenlijke redeo is die , wel- 
ke ik too even genoemd hob. Want van bet oogenblik af dat 
m na VB. 138 )iet tooneel verlaten heeit en Pbiloclbon onmid* 
dfll^k daarop verscbljnt, is, gelfjk wij zullen aantoonen, de 
rol vao SoBiAB geCiudigd en ireedt bij als slaaT niet weder op. 

Uet aaotal persooneo is door bet oplreden van Philoclbon 
weder tot drie geklommea , Xanthias voor aan de huisdeur en 
Pbiloolbok met Bdeliolbom daar binneo. Maar de loop van bet 
sluk breogl mede , dat Bdeltclbon zicb buileo bij zijaen slaaf 
vervoegen nioet , om met dezeo de huisdeur te bewaken , (er- 
wljl alleen Phuoclboh vooreersl nog bionen blijfl. Bdelvcleom 
verlaat dus belhuis; maar bet oogenblik wanneer en de reden 
waarom vindt men tfaans in den tekst niet meer aangewezeo. 
Er is evenwcl genoog overgebleven , om grond te geven tot 
Dane gissiog. Ik boud het bijna voor zeker, dat men bet 
juistc oogenblik en de aaoleiding in vs. 1S2 vigg. zoeken moet. 
De plaats luidt atdus: 

. . Tifv Siipav &let ' rle^i miv ff<p^pK 
it itiyipiKuq • Kdyi) y^f Ivrttuf lpxe/*ai. 

Daze vier verzen , die gelijk ik boven reeds gezegd beb , ten 
onregle op naam van Sosias gesteld zijn , kunnen niet alleen 
in geen gcval aan dezeo, maar zelfs niet alien aan cen' en 
denzelfden persoon toebehooren. Het is mij onverklaarbaar hoe 
men dit zoo lang beed kunnen voorbij zien. Hen vindt bier 
in bet eerste. vers twee imperaiivi , uSfi en tr/f^e , beiden met 
hetzelfde object, namclijk tV ivfxv, docb wier betcckenis l^u- 



sdbvGooglc 



GBT&L DBS SCHOUWSPBLERS. 27 

regt tegen elkander overslaaL De woorden uS^lv Tiiv Stipm 
willen zeggen , de deiir openbreken of slootea , zoo als bij Lt- 
siAS, over de* moord van Emiosthenes, §. 24. cijxvTeg H rifv 
Supxv rou iufAxrhu o'l (liv vparoi e'ltriStreg tri eJSafuu ttirhv xx- 
TCtKflfMvov irtepk rg yuvxikI: daareDLegen is r/^^fiv rqv S6fxv 
nagenoeg hetzelfde als in vs. 14S vpotrKtiiritti rg iupf, Xegea 
de deur drnkken om te verhinderen ' dat meo haar van de aa- 
dere ztjde openstoole. De slaaf geeft hier das in een adem 
twee geheel legenstrijdige beveleo , riiv iupxv Met , ■ breek de 
» deur open ," ea st/e^ huv a(p£ipx , » drak er tegen dat zlj ge- 
• skilfin blijve." Eigenlijk zoudea wij oiets meer beheeveD te 
zeggen, om te bewljeen, dat de plaata bedorren j<!; men kaa 
erecbterhyvoegen, dat deslaaf, die hier spreekt, sedert ve.138 
alleea is ea Diemand hrafl om beveleo te geven , en dat hi) bui- 
tendien op last van ziJneD beer zelf bij de deur de wacbt hoiult 
en dus mmogeUjk beeft kuoneu zeggen , lUyls yitp ivrtti' 
Ipxoftxi , als ware xljo post tot mg toe elders geweest. De 
plaats is dus hedorven en ten niinste voor een gedeelte niet 
aan den reglen persoon toegedicbt; zij kan niet gebeel wor- 
deo berstelJ , want de woorden zijn niet verbaslerd maar ten 
deele Terloren gegaan ; ik zai ecbter zeggen hoe ik geloof dat 
men haar liet diglst tot baren oorspronkelijken vonn terug kaa 
breogen. T«rwijl BoBLvcLaow nog apreekt (wrlBl), heert Pai- 
LOGLBOH zich ougemerkt nasr de haisdeur begeven en hegint 
daartegen te bonzen. De wachter roept hierop zljnen meester 
en vraagt om hulp. De woorden, die bij daarbij bezigde, zlJn 
liLJoa geheel weggevalien; alleen bet riiti ivpxv iiSeT (niet 
uSei) van vs. 162 is daarvan overig gebleven. Het subject, 
van Met is , gelijk van zelf spreekt , Philoclbor. Wat hierop 
volgt , jrit^i vuv acpiipa xri. is niet meer een gezegde van 
den daaf, maar het antwoord ran den meester. Deze was 
namelijk tot nog toe io bins gebleven , maar op het hulpge- 
Ecbreeiiw van den slaaf besluit htj ook naar buiten te gaan 
en zegt hem dit, opdat hij zich zoo tang goed houde. Men 
zou volgens mij , de geheeJe plaals aldus moeten schrljven : 
HANeiAZ. 



. rifv Oupxv uSeT. 



sdbvGoogIc 



SB Db WrSPKH VA» ASISTOPUAHKS. 

BAEATKAEHN. 

tZ *i»iftxui ' xiyii yxp hnavf fpxe/teu teri. 
Deze gissiog faeeft le ineer waarschijntljkheiil , daar meo r& 
den heeft om t« geloovea , dat de codex archeiypui op deze 
boogie gebrekkig was. Hiervoor spreekt niet alleen fael onl- 
brekea van de eersle lellergreep van vs. 162 zelf, maar ook 
vljf verzen vroeger de iacune, die hel metrum van vs. 147 
bederll {Ariif oux . . . ipf^ssti yt). OverigcDs is het nieL te 
verwonderen , dat een arscbrijrer de drie nog leesbare woor- 
den van den slaaf (i^v Aipxv &6ei) , waarmede hlj geen' weg 
wisl, bIJ da volgendeo gevoegd en alles te zainen op naam 
van den slaaf gesletd Leeri. 

Bmltclion beeft dus na vs. ISS het huis verlateu en bevindt 
f leh met den slaaf voor de buisdeur , lerwijl Priloclbo5 daar 
binnen alles in bel werk sielt om le onlsnappen. Dit tooneel, 
dat voortdutirt lot aan bet optreden van bet koor (vs. 230), 
geort ons voor bel cerst aanleiding om van het gelal der 
•cboiiwiipolcrs te spreken. Want, zoo men de codices geloo- 
von mag, s\|n bier behalve Philoclkon en Bdbltclbok, de beide 
■lavon SoiiAS en Xahthus in bet gesprek gemengd, en beeft 
AniaTonunis derhalve vier schouwspelers op het tooneel ge- 
brngl. Haar de codices bebben in dil geval den tekst niet be- 
wnard , zoo als de dicbter hem geleverd bad. ARisTOPHAitKS 
bead niet meer dan drie schouvrspelers laten optreden en on- 
dor deien BJccbls ri4nen slaaf. Dit vail niet moeijelijk te be> 
w^zen. In do eersle plaats boude men in bet oog, dat allhans 
op hot oogonblik wanneer BoBLVCLEOfl mede voor de buisdeur 
pliuls neemt (vs. llts) slecbls 44a slaaf op het .looDeel gezien 
wordt. Ult is eon noodwcndig gevolg van hel voorgaande. Er 
waron In dou beginne tweo slaveo aanwezig; &ia van die 
twoe vorlrekl (va. 138]; derhalve moet er slecbls 44u overig 
biyveu. Men ztet dan ook, dat Bdbltclboh, vranneer bij het 
woord rigllol zynenbediende, zoowel in vs. i4S als in vs. 1S2 
vigg. don sinyularis gebruikt. Vtjfenzevenlig verzen laler, biJ 
bot optreden van hot koor (vs. 230) , is de toestand dezelfde. 
Alleonl\Jk boell Builiclioh zicb door den slaaf lalen diets ma- 
hen , dill z^ van I'uilocleoh uiels uieer tc vreczen bebiten en 



3dbvGoog(c 



DBTAL DID SCHOUWSPBLBBS. 29 

zonder gevaar wat kunoen rnsten ; men ziet dus den meesler 
met den slaaf bier niet voor de deiir waken , maar in diepea 
slaap nederliggen. Deze ztjn de beide mannen, welke Philo- 
OLKon bedoelt , wanneer hij (vs. 360 vlf^.) over het verlies zij- 
ner vrtjheid klagende uitroept : 

viiv 3i>^iif Sx^oif 
iviftq irhlreit iMTx^d/ttvei 
KXTx T^ iiiieOs irxormpevvTai , 
rii a 3ii' ttiirav ixl TUltt iufiaig 

■mpiU'Tiv lxfi)iT' iffe^hxeus. 
Of, zoo dit niet genoeg schljnt en misscbien nog iemand meent, 
dat BoBLTCLBoif Ts. 230 twee slaven bij zich beefl, vergelijke 
hiJ T8. 396, waar Bdbltclkoh ontwaakt en . niet even als in 
TS. 136 uitrqept, u SxvSlx xx) "La^lx xxUuisTt ; maar door 
het gebruik van den siogularis, oSrog , iyelptv, duidelljk te 
kennen. geell, dat er niet meer dan d^n slaaf naasl hem ligt. 

Het slaat dus vast, wij mogen het Toor bewezen houden. 
dat met vs. 155 slecbts 6dn slaaf op bet tooneel aaawezig is, 
en insgelijks met ys. 230 niet meer dan Hn. 

Maar gedureodc de vijf en zeventig verzen, die tusscben die 
plaatseii inliggen, nemen, volgens de codices, de beide slaveo 
deel aan het gesprek en kiimt hierdoor bet getal personea tot 
Tier. Daargelateo of Abistofhaiies al dan niet over vier schoiiw- 
spelers beschikken kon , heeft deze zaak op zich zelven ieU be- 
vreemdends: want waarom kon de slaaf, die op last van Bdblt- 
CLBON het tooneel verlalen had en met vs. tSKnog afwezig was, 
niet kort daarna teruggekomen en reeds voor vs. 230 weder 
afgelreden zijn t Maar Ahistoihahes verzuimt niotmer bet ko- 
men of weggaan der verschiUende personen in zljne slukken 
beboorlijk door de eene of andere reden le reglvaardigeo en 
daarvan vindt men hi] deze geiegenbeid oiets. Stelt men met 
mlj, dat Xahtbias op bet tooneel gebteven is, dan Ireedl Sosias, 
de andere slaaf, voor bet eerst weder op in vs. 202 met da 
woorden : 

elfioi hlKxieq • 
viStv TOT ifiiriirraKi net ri ^aXlav \ 
or hlj ecbter nu eerst teruggekomen is of reeds vroeger en 



sdbvGoogIc 



so DS WiSPKH TAN Abistopbaiies. 

weike aanleiding hlj daartoc gebad heeft; wat ARisroraAnBs 
kan bewogea hebben , om hem zouder noodzaak io het gesprek 
le niengen ; waarom niet liever Xahthias eveo als voor vs. 202 
de eenjge helper ran Bdh-tclkon blijft : deze Trageo , die de dicb- 
ter elders door een wenk of scbijobaar toevallig woord pteegt 
op te lossen , doet men tbans le vergeefs. Sosias spreekt op 
eens, voor dat iemand iets van zijne tegenwoordigbeid weet 
of begrijpl, wat hij komt doeo. Ik behoef Diet te zeggen, dat 
dit op zich zelf reeds genoeg is om zIJq optreden verdacht te 
maken ; er is echter nog eene omstandigheid , die het bezwaar 
er van vergroot. Eens weder aan het spreken gekomen ver- 
dringt Sosias langzamerhand Xanthias en is ten ^olte de per- 
soon, die BfiBLTCLBOif overreedt, om rust te nemen, ea bIJ het 
optreden van het koor zelf naast hem ligt te slapeo. BlJ ge- 
Tolg moet hlj ook de slaaf zijn , dieu Bdelyclbon later (vs. 
396) uit die sluimering wekl. Doob hoe zat mea bet dan goed 
maken , dal BiWLycLEoiT ecn weinig verder (vs. 4S6) in strijd 
met het voorgaande, bem Xahtrias noemt? De lieden. die 
aan den lekst zljnen tegenwoordigen vorm gegeven hebben, 
zijn liierdoor zeer in het naauw gebragt : ztj pogen zich te red- 
den door eene verwisseling van personen aan te nemen en te 
stellen dat Sosias wel de slaaf is , die door Bobltclbon gewekt 
wordt (vs. 595) , maar niet bij hem blljft en van vs. 420 af 
plolseling vervangen wordt door Xarthias: eene ongerljmdbeid, 
daar zich niet ^^ne reden denken laat, waarom de dichter 
zich niet zou gehonden bebben aan den slaaf, die nu eenmaal 
op het tooneel was , en noch van het vertrek van Sosias nocb 
van de komst van XAMniAs een spoor of teeken te vinden is. 
Wij zollen later zien, hoe die zwariglieid zonder veel moeite 
uit den weg kan worden genomen. Tot hierloe over Sosias ; 
maar wat is ondertusschen van XANtniAS geworden? Hlj kan 
bij het optreden van het koor niet meer op bet tooneel zijn , 
daar Bdklvclkon, zoo als wij gezien hebben, op dat oogenblik 
maar ^6nen sizuf bij zich heeft en deze , volgena de eodicei , 
Sosias heel: doch wanneer en waarom is XAMTaus vertrokfcenf 
Niels daarvan wordt bier aangednid : hij verdwljnt na ziJne 
laalste woorden (vs. 309) even slil en spoorloos als zijn mak- 
ker in vs. 202 verscbljnt. Alweder een bewijs voor mfjne 



sdbvGoogIc 



6KTAL DBH Sf^OtlWSPBLBHS. 3t 

steUing, dat dit tooneel Qinuner zoo door Aristopiuhks kan 
zijo iDgerigl. De voorsteUing , die ik tot liierloe van de zaak 
gegeven heb, steunt op de OBderstelling dat Sosus na vs. 138 
Tertrokken , en Xantbias op bet tooneet gebleven is : zoo niea 
ecliter faet gevat omkeert en met de codices aanoeebl , dat Xah- 
THiAS argetreden maar Sosias gebleven is, veraodert de zaak 
hierdoor zeerweinig; alles, wat ik gezegd lieb, blyft toepasse* 
lljk ; alleen zal mea dan op het wederverschijnen van Xahthus 
io vs. 174 de aanmerkingeD moeten overbr^Dgen , die ik nu 
vaa gelijkeo aard over de terugkomst van Souas io vs. 202 
gemaakt had. 

De gebreken van het bedoeJde tooneel zIJd in het bovenstaan- 
de duideUjk genoeg aangetoond; laal ons Ihans zien , hoe wij 
die het geoiakkelljkst od met de minste veraaderiog van den 
tekBt kuDDeo wegnemeD. Ik weet daartoc slechls ^d luidde) ; 
men meet vao vs. 138 at slechts iiaen slaaf lalen optreden. 
Of die slaaf Xadthias of Sosus beet, zal in den grond wel on" 
versehillig zljn; doch AiusTOPHAmg beelt voor ons gekozen: 
Bbbltclbon noemt den slaaf, die hem in den vrespenoorlog bij- 
staat en, zoo als wlj boven gezien hebben, dezelfde is, welke 
in dit tooneel roorkorat , Xahthias (vs. 4t>6) ; aan dien naani 
zlja wij dns verpligt ons te houden. Wezenlijke bezwaren to- 
gen het overbrengen van alles, wat hier door Sosias gezegd 
-wordt, op Xahthus, bestaan niet. Over vs. 142 en 1S2 heb' 
ben wlj boven reeds gesproken: hierop kom ik dus niet terug. 
Overal wsar later Sosias in de cotHcea sprekende wordt ioge- 
Toerd , van vs. 202 tot 230 , kan men zooder verder ecnige 
verandering in den lekst te brengen , Xaktuias daarvoor in de 
plaats stellen, De eeuige bedenking, die men biertegen ma- 
ken kan , is , dat van vs. 202 tot vs. 209 het gesprck tussoheo 
de beide slaven gevoerd wordt. Maar dit bezwaar is meer 
schljnbaar dan wezenlijk ; men geve slechts vs. 204 en vs. 207 
vigg. niet aan XAnrniAS maar aan Bdelyclboh en schrappe den 
naam van Bselvolbok boven vs. 209. zoodat dit anderhalve 
vers met de bovenslaanden vereenigd wordt, en alles zal ge- 
vonden zijn. Hen oordeete slechts 
SANeiAI. 



sdbvGoOgIc 



32 Db Wbspkn tar Amstopbasis. 

xiStv iroT" tfixiirraxi ftet ri ^aXlev ; 
BAEATKAEflN. 
£04 Uui ivaStv nus ivi^xiJ troi veStv. 
HANeiAS. 
fiV4i ei fti Ar, <iu' viroiuifievi( rig ovroa) 
viri Tuv xtfXftl^v ^hiattriiq ipo(plec(. 
BAEATKAEXIN. 
207 oI'/Kfif KAKoixinav , irrpouSig ivijp ylyverai •• 

ixTT)J0"£T«; ' JTOV TTOU 'iTtI ftCl tJ HxTVOV i 

209 nu vov, rixiv crou * vq A/*, ij /tot xpttrrev ^v 
TtfpeTy XKiiviiv ivr) toutou rov varpiii 
■ Ik zai het ^prek niel verder arschrijven, omdat alles tieh 
van hierar bepaall l>ij de veraadering telkeos van den naam 
SosiAS in XuTBiAS. Diezelfde verandering moet iialuurlijk ook 
plaats vioden in vs. 39S eo de beide voigeiiden , bovea de aot- 
woordea van den slaaf. De ongerijmde verwisseling van per- 
Bonen , die uU Sosus in vs. 420 eensklaps XANraiAS maaki , 
yervalt hJerdoor van zelf; want XAifraiAs is nu van vs. 138 af, 
de eenige slaaf, die in aanmerking komt. — De eerste plaats 
na deze. die aanleiding geven kan lot de meening, dat Aaisro- 
PHAKEs vier schouwspelers gebruikt heeft, vindt men in vs. 
821 vigg. Hen ziet daar slecbts drie personen op hel looneel, 
BoBLvaKON, PaaocLBon en Sosias; maar weinige oogenlilikken 
later (vs. 836) treedt ook Xahthias op , zonder dal men eeuig 
bewljs beelt , dat Sosias voor dien tijd beengegaan is : bier 
zouden duE , zoo men de codices vertrouwen mogt , vier 
scbouwspelers benoodigd geweest zijn. Docli bet is met da 
taak even zoo geslelil als boven : Abistopuanbs beeft^ er niet 
aan gedacbt om Sosias, die van vs. 144 af de rot van Pbilo' 
CLBon vervult . op deze plaats te laten oplreden : maar gram- 
matid van lateren tijd bebbeo zich van hem bediend, om zich 
zoo lameUjk te redden uit de mDejjelljkbeden, die eene ver- 
keerde verdeeling van de verzen bier bad doen onstaan. De 
plaats. waarran ik spreek, luidl Ibans als volgl: 
*IAOKAEnN. 

821 a ihvoS' vifuq , ug fl;«A«r35 ip' Ja-tf" ihTv. 

822 oJhrtp isii.lv ^alvsrxi K>kti»vftOf. 



sdbvGoOgIc 



CETAL on SCUOUWSPBLKBS. 37 

823 eSxew Ix" Y' ^^^ xirit ^fu( liv 09-AA. 
BAEATKAEXIN. 
tl SZttov iKxSi^u au , Sxttov kv iixtiv 

Men wist liier met vs. 8S5 geen raad : aan het voorgaande 
vers liet liet -iieh niel aanktionpeii ; met het volgende kon men het 
efeomin verbiadea; faetscheen daarom hel gemakkelijkst, Sosub 
uit de lucht le lalen vallen , om dil enne vers iiit le spreken 
en daariia spoorloos te verdwijnen. De zaak laat zich echter 
op eene betere wijze schikken , zonder dat men daarbij de 
lusschenkomst van dezen nieuwen I>eus ex madum behoeft. 
Vers 822 behuort niet aan Puilocleon maar aan Bdbltclbor; 
vers 825 niet aan Sdsias maar aan Psiloclbon. Men schrijve 
dus: 

■MAOKAEnN. 

821 & iirxoi' iifag , ig x^^^^^i ^p' ^^' Xieln. 

BAEATKAEflN. 

822 etovTip iiiiiv (pxlverxi Kleivvfiot. 

OIAOKAEflN. 

825 9VK0VV ix*' y' ^^^' ^vTot Sfpat ay oxXx. 
BAEATKAEnN. 
ei ii-rrov ixadt^ou rv, xts. 

In den verderen loop van liet stuk komen nergens mcer vier 
personen te gelijk op liet tooneel ; want de vcrzen in hel rcgts- 
ceding der beide booden (vs. 90a en vss. 936 — 940) , die men 
vroeger, gedceltelijk op gezag der codices, aan Sobias plagt toe 
le acbrijven, zijn reeds lang door de uitgevers aan Uoblvclbon 
terug gegeven '. 

De uitkomst van ons onderzoek is, geUj,k men ziet, zeer 
verschillend van die , welke K. 0. HQuba verkregcn beeft. 
Er zijn in de Wespen niet atleen geene tooneelen, die door 
meer dan drie scbouwEpelers worden uitgevoerd, maar eene op- 
lettende be^^cbouwing van sommfge gedeelten der komedie kan 



I) Dr. KuHL heeft mij op nog eene pUils opmerkuun genuukl , 
Tnijne landichl ontsnapt nij. Yen 468 , dat ia de uitgiven op i 
9(M1A) lUil , behoor't niat aan deien , maar un DnLiCLimi. 



sdbvGoOgIc 



30 I)b WsSPin TAK ARISTOPnARES. 

z\g is. Van meer belang is de veranilering , die het vdgende 
vers ondergaaL Afgesc)ieideD van vs. 26 en geschreven, zoo 
a)s in de eodd. gevooden Avordl, is bet niij altijd onverstaanbaar 
geweesl. Hoe tocb kan een niensch , die zijne wapenen weg- 
geworpen heeA. gescbikt zijn om vrees in te boezemen 7 Bet 
ongorijmde biervan , gevoegd bij de ongepaslheid en overtoltig- 
held van ed ii.k roiit teovt , als slotwoorden van Sosias, lieeft 
mlj op tiet denkbeeld der Ihans voorgestelde verdeeling gebragt. 
Zoo men baar goedkeurl en buitendien yi Toffe-r*, dat daarmede 
niet bestaanbaar is, verandert in y' ir' tirr', krljgt men eenen 
zln , juist zoo als men hier wenschen sou: ■ bij de godea, het 
i» waar, een mensch, die Btjne wapenen weggeworpen heeft , i» 
niet meer le vreeaen." 

vt.^lvlgg. znziAS. 

eSiuvv ixilv" d>.xixaTOv , i Stupa xifx^ ' 
yiyvifitvoe i 

SANeiAZ. 

tixiVT'. <iAV iplffTOV. 

HANeiAr. 

ivipMirei wv KTf. 
Do superlativus ifiiTTOv is nrel betwoord, dat liier door den zin 
vercischt wordt. Hen tal dit met mij eens zijn , indten men 
zich debeteekenis \9.a ixxixorov juist voorslelL en bedenkt, dat 
ipitrrov daar legen over gesteld wordt en het tegendeel beteeke- 
nen moet. 'AhKixom beet in bet atgemeen eike zaak , die ons , 
om weike reden ook , vrecnid vn zonderling scbijnl en van het 
liekende en allcdangsche urwijkt. Daar ccliler allcs, wat van 
dien aard voorkomt , onzen geest, om ziJnc nieuwbeid , onbe- 
grijpelljk en raadselachlig dnnkt, is bet niet te verwonderen, 
dat men ook dezen laatsten zin aan het woord gehecbt heefl. 
Aristophanes zelf leert ons, hoe naaaw die gedacble%aaa elkan- 
erwant zijn, in vs. 71 vig. 

viaov y«p i irxriip iKKixarov xvtbu vws7 , 
^v o!iV &v it:; yveiti ver' eiH ^u/iliiKei. 



sdbvGoOgIc 



vss. 24 VL6C. , 47 VL6G. ,. 62 TLC. 57 . 

Zoo betloell ook Sosias id vs. 47 met »mJkotov Diet a}leen 
faet vreemde eo ongewone. oiaar meer nog liet raadsclacblige 
van de zaak. Dit blijkt diudelljk uit bet aotwogrd van Xam- 
TBiAs een paar verzen later , waar bij , om te bewyzen , dat 
Sosias ongeljjk heeft en de zaak lang Diet dM.ixoTOs is . haar 
als eencn griphus behaodett , welks oplossing voor de band ligl, 
Omtrent den zin , dien wij aan df,/.iKOTev bechten moeten , kao 
dus geen twijfel bestaan: de vraag is tbans of Xaktsias in zijn 
antwoord den superlativus StpiaTsv daar .legenover lieeft kunneu 
stetlen. Ik houd bet voor onmogelljk; men verlangt bier een 
woord> niet dat goed of heiUaam, maar dat ligt fe raden, 
naluurlijh, eenvoadig beteekeol. Zulk een woonl is ^4^ttv. 
EuBiFisBs , die bet in dien zin gebruikt , stelt bet naast tratpiq , 
Ipkig. in AuUde v». 400: 

WaarschlJnlLjk bad ARisropBAnes den mperlativus ^^trtv ge- 
schreven, die naast bet voorgaande ttt.x» stechls eene letter 
van &fiTToy verscbilt. Hfd leze derbalve : 

snziAE. 

eUxouv ixilv' iKtJKorev , i iiapa xifo^ 

BANeiAZ. 

Men ziet, dat ik hier bebatve ifianv ook \iei praescHs ytyvJfit- 
vog in den aoritlui veranderd heb. leder opletleud lexer zal 
de ooodzakelijkheid daarvan met mij gevoeleD. 

vt.&ivtg. evV c! K^f'tuv i>iXfi\pe rSfq Tuxvt x^P'^i 

eiu6is rjy xirhv Saiiftt fwrrcurturofity. 
Hen meet hier onder Clboh niet den detnagoog zelven verslaan, 
maar den Cleoh , dien de dichter in zijne Ridden op bet too- 
neel gebragt beeft. De beteekenis van bet verbum l/^tft^'t komt 
dus geheel overeen met die van &pi7T' ijxavvaTiiv in de Wolken 
vs. B29: i vi^fav rt x^ nxTxriiyav Spiar' ^xowaTtf*. De zin 
is : ■ en omdat mijH Clkon eens door goed geluk luid toegejtUchl 
ii, sat ik niet voor de Iweede maal denzelfden matt onder het 
hakmet leggen." Daar ecbter de woordeu KAiwv i?jt/i\pt, op 
zicb zclve genouien , ook kanoen belcckeneu , > CtBon is in eer 



sdbvGoogIc 



38 Dk Wbspkh vah Amstofuhss. 

en aansien gekomen ", en bier, dus aanleiding is tot een bespot- 
telljk misverGtand , acht ik fael Diet Mwaarschynlijk, dat Abi- 
sTWHANVs geschreven heefl : 

Men weel , dat Clkon in de Ridders overal o|^eedt als de Pa- 
phlagonitche slaaf: eeii ichoUum heefl dit woord hier ligt kuD- 
Den verdringen. 

t>». 64 vlgg. »AA' Ivriv ifuv Xoylitov yvx/iit* ixw , 

Vers 65 is voor geene gezonde uitlegging vatbaar. Een dichl- 
stuk kao met een aitder dtehlsluk , een mensch met eenen an- 
deren mensch vergeleken worden; docb hoe eeD dicbter zyn 
werk , als in dit vers , met de loescbouwers vergelijken kan , 
gaat mijD begrip te boven. Uet pronomen xiiiwv is bedorven. 
Men lese: 

'll/itiv (iiv («uT«», d. i. xanciilixf ftiv ut' xvtou ifiov Tcxottifti- 
vm- Aristopiukks schijnt van oordeel geweest le zijn , dat hi] 
nog wel iets beters kon maken dan dit sluk. Het vermeer- 
dort de waarscbljnUjkhcid der emendatie, dat axnuv, hetwelk 
bier bij viuiv niet voegde, naest v^wv juist op zijne plaats is. 

(If. 7* — vs. 88. 

Do zanienspraak tusschen Xarthus en Sosua, die wij bier 

lezcn , bcvat telkens eerst bet antwoord , waarmede een der 

tooschouwers bet raadsel van Xantqiis poogt op te lossen en 

dan het notdeel over die poging. De rolleD 2^ zoo verdeeld, 

dat de opiossing lelkecs door Xaiithias. bet oordeel er over 

daarenlogon door Sosias wordt medegedeeld. Het geiond vor- 

Bland kan biermede geen ganoegen nemen. De toeschouwers , 

die otgcnlljk radon nioeslen, namen aan de bandeling geen 

dcel; do dicbter was dus verpligt, een' aiider vnor ben le lalen 

oDtmden : ilnHi lielzij bij tol dat einde aan Xintbias of aan 

I de vnorkour wilde gevcn, de taak, om bel oordeel over 

nlwimrd nil to aprckcn en over de juistbeid er van le 

sen , moest in elk geval aan liein verbiyven , die bet 



sdbvGoogIc 



YES. 62 VLC, 64 VLGfi. , 74 VL6G. 59 

raadscl ter oplossing had voorgesleld , die ten sloltc aan de 
vergee&cbe pogiogeo van liet publiek een einde maakt, en die 
het gebeim opeubaart, dat Is nret aan Sofius. maar aan XA^- 
TBi&s. Ahistophings hecft dit niel kuonen voorby zien en , zoo 
hij eene lanifliispraak gewild hceU , ongelwijfeld Sosias voor hel 
publiek laten spreken , en Xahtbias laten oordeelcn , op de vol* 
gendc wijze: 

zaziAZ. 

tlvxt ^it.dxu^ov xuriv, 

HANeiAE. 

icKk' eiiiv kiyti 
fti A/", oAA' d^' ttuTou rqv virov TeKfteUptTxt, 

iS) ii 0>iat XaiHat Tpht Aefxvf^ev 

tlvai 0i\BT^TIfV XUTOV. 

HANeiAS. 
xuTii ye xfiiffTuv hriv avtf&v ^ vSvoi. 

znsiAZ. 

stvxi 0tMSumv xurhv Sj ^}>4^fV0v. 
3AMeiA£. 

fti Tiv Kuv' , H Hixdrrfxr', aii 0iiJ^«yO(, 

tjTi) xxT»vuyav irriv 8 ye 4iA^£<m$. 

&>,Mii 0?.uxpetT', oi yip i^eupiiveTM, xri. 
Hen zal opmerken dat tk vg. 77 : 

auK, «AA« <piKo (ih hriv dpx*l tov kxxou 
bier niet heb opgenomen ; wij komen daar epoedig op terug. ' 
Het grooUle bezwaar, dat de plaats opleverde, wordt door 
de voorgeslelde veranderiog weggenonien : echter is deze scbrlff- 
w^ze nict in elk opzigt voldoende. Wei beschouwd had Ajii- 
STOPiiAKBS geene reden, om de antwoorden van Ahvhias en de 
overigen door een ander als Xahtbias le laten voordragen. Het 
is waar, Xahthias komt mel het publiek niet in aanraking, en 
men kan vragen, boe hij telkens verneemt, wat deae of geens 
zegt. Doch men meet niet al le veel willen weten, en bujten- 
dien Sosias is in dilopzigt er niets belcr aan toe dan Xantiius. 



sdbvGoogIc 



40 De Wbepbn va.'< AmSTOPHAifts. 

Ik begrijpdus tiiet waarloe dc tusschenkomst ran Sosias dient, 
en houd het votfl- waarschijiilijk , dal AmsroraAMs de rede 
heeft laten doorloopcn. Het gezag der codices moel ons niet 
doen wankelen : want tegcnover den Ravennas en* den Venehu 
slaan de veet oiidere boeken en commenlalorci ,' die de scbrij- 
ver van het volgende opmerkelijke tekoUum (op vs. 7B) nog 
faerft kunnen raadplegen : rivh df*oi{3aJx • ^^apt^orrfcv 3^ a/- 
yeaSxi xi/ra nvtxut ^fis iviq. Men ziet uit deze woorden , 
dat de tekst der plaals niet vast stond, maar door verschil- 
lende geleerden np verschiliende wijze werd geregeld. Onze 
keu7e is diis vrij en niets belet ong.aan de volgende scfarijf- 
wiJze, zoo zlj ons oordeel beter voldoet, de voorkeur le schenken : 
'Attuvlag ftiv i Ilf»vi*evi (pifff' oiirovl, 
tJvxi ^ixim^ov airiv • ixK" eiih ?Jyfi 
net AP, dXA' i(p' xiroii r^f viaov Texfttttperxi. 

fTvxi ^t^eri-mw xMv , ovi»ttug y' , i-rti 
auTtf yt xpi^Tuv iniv ivifSiv ij v6soi. 

thxt (piKoSvTtiv airbv i} (ptf-i^tvov. 

fix riv x6v', a HiKirrpecT' , od (ptyi^ivoi; , 

iirei KXTxir^yKV lo'Tiv 3 j-« ^ixi^ttof. 

xXXaq ^Xuxpsl-r"' oi yip i^tupUffTe xri. 
Eer w{J van deze plaats aTstappea, meet ik nog eeo paar 
woordeu zeggen oTer vt. 77 : 

aix , xKhx cptXo (tiv ia-rtv ipxh "5 xxxeu. 
Dit vers is door nilj in den lekst niet opgenomeo , niet out- 
dat het tegen dc door mij voorgestelde schrljfwijze schijnt te 
pleiten, maar omdat hel niet van Aristopharbs en geinterpo- 
leerd is. Ik zal de voornaamste redenen , die mlj tot deze 
overtuiging gebragt hebbcn, hier opnoemen. Het vers wordt, 
om met het gezag der codices le beginoen, in den Ajv. en Yen. 
gevonden , maar moot den veel oiidere geleerden , wier mee- 
ning door den Scholiast vermeld wordt {mU dfim^xix , x^P'- 
hrepov "ii xiyeaixt avrx vuvsx«<! ^P^t ^*^i) • onbekend geweesi 
tijn. Die althans onder hen , weike hier aan eene doorloopen- 
de rede de voorkeur gavcn, zouden, indien zij van vt. 77 ken* 
nis gedragen hadden , geheel anders liehbcn nioeten oordeelen. 



sdbvGoogIc 



YSS. 74 VLGC. , 100 VLG. , 156 VLGC. 41 

Men behoeft de ptaats, mel inbegrip van bet vers, maar even 
over te lezen , om zich hiervan te overluigen.- Diet staat dua 
tegenover de codices een ouder en eerwaardiger gezag, dat le- 
gea de echlheid van bet vers getuigt. Dd bezwaren, die bet 
vers zeir aanliiedl, zijn inede zeer gewiglig. Het is een aat- 
-woord op de gissing van Ahthus, die reeds is beantnoord; het 
"wordt uitgcsproken door XAirrfliAs, weike die gissing zelf bad 
voorgedragen , en zoo hij nog eeoe aannierking daarop maken 
wilde , aan deze in elk geval een' anderen vorm bad raoeten 
geven; bet niaakl eene goedbarlige nitzonderiog op de overige 
gissingen en antwoorden op deze plaats , die alien met bet doe! 
gescbreven ziJn, om dozen of genen Athener bespotlelijk te ma* 
ken. Ik hoop, dat deze redenen voldoende zullen zijn, om mijo 
oordeel te regtvaardigen. 

VI. iOOvltf. rif d^iKTpttdyx V, 3; fi' i:p' eirripett t<ptf 

S^' (%tyilftiv airbv , xri. 
Het pronomen ?« is bier niet op zijne plaats. Hen leze: (3$ 
^ 10' hripas. 

v$. 136 BAEATKAEXIN. 

vtg. & SxvSla xaii Zarfx , xxStOisTt ; 
HANeiA£. 
elfioi. 

znziAz. 

t/ iirri i 

HANeiAZ. 

Niemand zai zich verwonderen, dat Iantbias op het booren 
van de stem zijns meesters een zucbt slaakt; docb bet is min* 
der natuurlijk , dat SosrAS die zucht niet begrijpt en dat Xah* 
THiAs bet noodig oordeell, hem daarvan redeo te geven met de 
woorden 'QicTi.oxxiaiv uviaTetTxi. Hen zou denken , dat bet liiide 
geroep van Bobltclbok duidelfjk genoeg getoood had, dat hij 
niet meer sliep en die uitlegging overtollig maakte. Ik houd 
mij overluigd, dat hier eene ooizelling heeft plaats geroaden. 
Heu leze : 



sdbvGoogIc 



42 De Weskn van Aristophanes. 

ZliZIAZ 

ttfUI. 

SANeiA£. 
ri ^«"( ; 

znziA2. 

BAEATKAEflN- 
£ UxvSiit xdi ^ttvL» , xxSeuStre ; 
0e zucbt komt oiel van Xanthub, maar van Sosias. Oeze 
heell, lerwiji zyn makker tot Iiet publiek sprak en met den 
rug naar bet tooneel gekeerd stond, Bdblvglkon in bet oog ge- 
houden, en ziet bet eerst, dat bij zicb gereed maakt om op te 
staan. Daarop breekt bf] de rede van Xahthias al met een 
zucbt. De vraag van dezen , bet antwoord van Sosias en tie 
roepstem van Bdbltcleon volgen nu van zelf. 

115. 173. fM AF «AA' afteii/ov. «AA» tJv !»oy l^ayt. 
De ickoliaU, zoowel als de geleerden van onzen tijd ziJD Tan 
gevoelen, dat Bdbltclbok met de woorden «aa« riv !vev f^xyt 
een bevel aan zijnen slaaf geelt. Docb BoBLVCLitOH was tot bier- 
toe met zijnen vader in gesprek geweest. en moest, zoo hij 
ecnsklaps bet woord tot een ander rigten wilde, dezen over- 
gang door bet pron. pert: su laten gevoelen. Nu bet pronomen 
ontbreekt, is men verpligt die woorden even als bet vorige 
op Philogleon te belrekken ; maar de zin verzet zicb bier te- 
gen. De oorsprong van bet bezwaar ligt in de slordigbeid der 
librarii. De tweede belft van h$t vers is niet van Bdeltcleon, 
maar van Philoclkon, die zieb houilt als of hij loestemt. maar 
indien z\in zoon den ezel bet huis uitbrengt, voor Ulvssbs zai 
gaan speten. Het gebruik vaa i?,>iA bij toeslemmende antwoor- 
den ia bekend. 

vs. 177. «XA' ehiiv not rhv !vov i^iyeiv hxu. 

Dr. Kappbvnb van de Coppbllo, Observ. Crit. pag. 16 zegt le- 
regt , dat de conttruclie in dit vers een fulunan verlangt , en 
zou dus i^a^tiv voorstelleu , zoo Bdeltclbon zeggen wilde , dat 
hij voornemens was om den ezel zelf te baleu. Maar bij ge- 
looft, dat de slaaf daartoe van bem last krijgt, terwiji bij zelf 



sdbvGoogIc 



T3S. 136 TLflB.. 175, 177, 226 ne., 233 vlgg. 45 

op bet (ooneel liiyn. Dit is natuurlijk; want hij boudt met 
alle anderen de .woorden vaa vs. 173 ixxi riv Svov l^xya 
voor fien bevel van Bdeltglboh aan den staaf. Dock wlj beb- 
lieD gezien, dat die woorden van Philoclboh zijn : niels belet 
ons dus, om aan te nemen dat Bdbltcleok na vs. 177 vlg.-. 
ffAA' fWtdv lAot rhv Svtv i^d^eiv iexu , 

zelf het buis binneo treedt , en eeo oogeoblik later met den ezel 
terogkomt en vervolgt: 

xavSav , W kX^k ; xri. 

v$. 228 olg, ft,ii ^pavrlmfe' iii» lyoi XlSoi/t ^x^ 
iroKXuv iixuvTuv v^^Kiiv Sfdu-xidu. 
Men scfarijve hier in plaats van im, v« kv fyi> XlSeus Ix^ 
Kri. Op die wijze wordt bet a»yndelon fveggenamen en de par- 
ticuta eausalis, die oaM <Pf9i>rl<nfs niet wel gemist kan wordea, 
in- het vers terug gebragt, 

VI. 233 vlgg. ^ 'SrfvfiSiKpt KovduAfS , ^ixrivre ffuviixtevTuv , 
Euepylitit Sfi' drri tou 'vtxvS' , Sj KilJtff i $Au£i^; 
Tiiptvi' t ih hoiwiv y' h' irrh, imraxtS irinrxii^ 

Het koor is van de tegenwoordigheid van Edkboims en Chabxs 
laog niet verzekerd. Het >ou natuurlijk bij Strthomhds anders 
geen nevraag dben , en vooral niet met bijvoeging der partikel 
rov, die de uitdrukking van twljfel en onzdcerbeid, die reeds 
in 6ene vraag ligt, nog verslerkt, Maar zoo bet koor van bet 
bljzijD diet Iwee veteranen niet in bet zekere onderrigt is, be- 
grijp ik niet , face het in het volgende vers stellig komt le we- 
ten , dat de nog leveode krljgsmakkers van Byaanliam thaas al- 
ien bij elkaoder ziJn. Ue twijfel in het vorige vers is met -de 
bier uitgeRprokene overtuiging niet overeeii te hrengen. Ik boud 
het daarom voor waarschijnlijk , dat de dicbter aan vs. 334 niet 
den vorm eener vraag gegeven had , en zou met eene kleine 
verandering aldus willen lezen: 

E,itfyli)ig yip hri rou 'yrxuS) Xi(3tis 6' S *A«tJf , 
flel koor regtvaardigt dan in dit vers btj voorbaat de slellige 
verzekering, die het in Iiel volgende aflegt. Ik heb buitendien 



sdbvGoogIc 



44 Db Wbspbn y\x ARisTopBANBa. 

hrxui'li X<>/3ir; i 9>.utv« verauderd op de wijze, die men ziet, 
omdat het koor niel van 66a vshi beiden spreekt, onTersclitllig 
velken , maar van beiden te zameu. 

Vi-K9vlgg. dkX' eureiri ftoi ^ip^ofd (Pxtvirxi rxrouvri • 

xtix M" Srui oix ^ft^p^* Ttrrtifiiv to leXtivrov 
uiup ivxyxi^ue ix" "^^^ ^'^^ Totijtrxi. 
Zoo men deze pl&ats juist wil beuordcelen, moet men voorai 
de we^rsgesteldheid in aanmerking neraea, die, toen dit sluk 
vertoond ^erd , in Attica heerschte. De dicbter geeft daarover 
bier eenige weaken. Hel koor zegt, dalde reldgewassen naar 
water verlangea {vs. 266), en berekenl uil de leekenen , die 
zich voordoen, dal men spoedig op water bopen mag; bewijs 
genoeg, dat men op dat oogenblik door droogte leed. Het zal 
daarom zeker de meeste lezers , even als mi] , verhaasd heb- 
ben , dat de bodem onder die omslandigheden niet hard en 
droog was. maar vochlig en modderaclilig, zoodat het koor 
bem onder bet gaan met een moeras vergelijkl (vs. 21i9). Dil 
is een ra&dselacbtig verschijnBel; maar de gevolglrekking , dio 
bet koor er uit afleidl, is niel minder zooderling. WiJ alien 
ZDuden ail de vocbtigbeid van den grond bebben opgemaaki, 
dat bet al geregend had ; maar het koor keert de zaak om ; 
het ziet daarin een bewijs , dat bet bianen vier dagen regenen 
zal. Dit alles is in bet oog loopend ongerijmd; men zal mij 
toestemmen , dat AaisroPBAitBS zulk een onzin niel beeft kunnen 
schrljvea. De plaats is hlijkbaar bedorven : in den cod, V. 
leest men niel ^ip^epoi, maar 0ip0apet; men scbrljve: 

if.?.' ouTOfi put feipptxpot cpxivrrtu wxtovvti- 
d. i. * de grond sehijnt mij onder het gaan hard als sleen." 
AmsTOFHAKES gehmikt ptipfixpoi wel meer in plaats van xiSot s 
zie Acharn. vs. 1172. De gevolgtrekking van hel koor word! 
tbans zeer eenvoudig pn natnurlijk; zij sleunt op deo regel. 
dat eike zaak die. een uiterste bereikt beeft, niet lang meer 
dnreo kan^ 



1) By bet alcUeD deier MQle«keDiiig had ik d« luUte editie van AamtmA- 
AU door Buei. nag nuit geiicn, en wai.hot mij iij) gcTolg oubeLend , dat de 
bitr KMrECilclde Tcrlwlirin*; dooc dnen reeds cemukrii. 



sdbvGoOgIc 



vss. 233 VLGG., 2ff9 vloc-, 264 vui., 5^9 vlgg. 4tt 

Hisschien zai ni«D tot verdediging van pip^peg in het mid* 
den brengen, dal de knapen, die tiet koor vergezelles, ook 
van modder spreken en dus de grond werkelijk voctitig wezen ' 
moet (rifAiff , vf . 246 , 257.). Haar de knapeu drijvea den spot 
met de zwakke ziDluigen der oade maonen, en dreigen ben 
slechls met het slijk , onidaL zij gaarne onmisbaar willen zya. 
Docli de ouden bemerken het bedrgg en geren dit te kenneo 
in vs. 259. 

vs.iGivlg. hiTM ii Koi rav xapTclfiuv irrtt /^.^ 'm jrp$» 
viaf yivivdxt xiwiirvtuffett (iipsiov uvroit. 
ledcreen zal meenen , dat in een' tijd van droogte vooral de 
Troege veldgewassen , die bet eerst rijpen rnoeten, naar regen 
verlangen. Het koor is evenwel van een tegenovcrgesleld ge- 
voelen en bepaall , met uitsltiiting van de vroege gewassen , de 
behoefle aan nat weder tot de laleren. Dit is in elk geval on- 
gertimd, maar nieer dan oolt hi] deze gelegeoheid : want de 
Wespen z^n, blijkeus de didascalia, opgevoerd hij het feest der 
Lenaea, in de maand Anlkesterion, d. i. de eerslu belli van 
Februarij, eenjaargelljde, wanncer men zeirs in Hellas a.wci de 
bitere veldvrucblen n<^ niet denken kan. Men scbrijve : arro 
y' hri xp^x. Ook in bet volgende vers is door de slordigbeid 
der librarii eenc grove Tont ingeslopen. Het kt>or zFgt, dat de 
veldgewassen benevens rcgen , om han groei le bevorderen , 
een' noord-oostewind {(iipem) beboeven. Maar de Boord-oosle- 
wind gaat in Hellas , evenrain sis bij ons , zamen met regen- 
achlig en vruebtbaar vreder, allerminst in bet begin van F«- 
bmarij , wanneer hij vorsl of snecuw medebrengt. Xbhoph. 
Cyneg. 8. 1. Stxv iirivicpif luei jf ^pnov. Het koor beefl dus 
bier van den ^Spttos niet kunnen sprekeu , maar ^jpttov is eene 
corruptie van Siptiov , somersch , dat als w/f^'&iumgebraiklaaa 
(le plaats den ziu geeft, dien men bier verwachl. De beide 
verzen luiden nu aldus: 

3»Ttt( a xxi Tuv xxpTifiuv ,,aTTX y' iffTi Tp^et, 
uiap ytnidixi xirtmtvwxi iipetov xureii. 

vs. 3S9 vlgg. vuv ii ^vv SrMig 

ivifti iirhlixi iwTX^dfMvei 



sdbvGoOgIc 



M Db Wbspw van Arietopbaris. 

MiTi rat iiUnt ffxoTiapevvTM xri. 
Het personeel, dat Phiioclbon bewaaki , bestaat, bebd?eBi»LT- 
euoir , uit eeu hoo}) met stokken {vt, 4B8} , braad^ittea (vt. 
S6i) CD imdere wapenen Tan die soort toegeriiste Elave&. Hen 
gevoelt , dat PnuffiLson die lieden niet wel koplilem beeft kan- 
nen noemen. Waarscbfjnlijk had ARisroraAHBs geschreven: 
vuv ii ^ifv ^srAs/f 
Sviptg irXt'itrTOi iixTx^ifievei xtL 

VI. 41S vlgg. baeatkaean. 

ciyfiti , fi wpiyf'' dKodvar', (£aA^ nil ntnpiytri. 

XOPOS. 

vqi Ar, tg tIv eifuvii' /'* Hg Toui' lyit 06 fttiiifOfttu' 

rxiirdi Hit' ov teivi xx) -npavvlg ivrtv i/ttpaviiin 

De iweede helft van vt. 419 wordt ten onregte aan het koor 

loegescbreTen. ZiJ is van Bokltclson , wetke met die voordeD 

te kenneD geelt, dat hun geraas geen indruk op hem maakt en 

hi} daaroni Philogleon Diet los zal laten. Men vindt dezelfde 

Constnictie in de Acharnert va. 336: aS? iiroxTtyu xiKpttx^' iyit 

yip Biix duD^u-Bftxi. Vers 417 ia weder van het koor en doelt 

op de woorden van Bmltclbor. Hen schrijve dug : 

BAEATKAEnN. 

SyxSo), ri Tpiyfc iKaivxr' , 4axA fiii titxpiytrt. 

XOPO£. 
v^ Ar, ii viv oupxfiv y'. 

BAEATKAEflN. 

ig Toi/3' iyia ei /ttSiin/Mu, 
XOPOZ. 
TtcuTtt i^r' oi "ietvk %a) rvpxvvU Irriv ifitp'av^t '• 

vt. 445 vlgg. oiiiv tuv Ttdhxt /Mftvti/iJvei 

tut) xuvxi xk) Toig vSixq xnftuvoi Svrof &ip4>^i, 

SjTt (iii fiyuv ixxrroT' • 
De coniunctie ml londer meer atelt geen verband daar tusscben 
do woorden rout wiixt jj^fiiuuve; Hvrog ^(pixei en het partidpium 
fitftviiptivei , waarblj zij behooren. De dichter had tot dat. ein- 
de of u( moeten gelvuiken ot een relativwn, waardoor het 



sdbvGoogIc 



VaS. 3S9 TLGG., 41S YLGO. , 443 VLGC., 480, 564 VLCG. 47 

naiddel werd aangewezeo. Ret laatste koniL mlj wMrschyn- 
lijker voor. Hisscbien bad jIribtophakbs geschreven: Jto) xotSf 
%xlf (d. ). Ksi't Tuv iii^xiav , ali} roi/i Triix? x"/^*"! Hvtoq 
u^iMi xTi. Mea vergelijk« vs. 447. Buiteadien heb A xmi^ 
veranderd id xuvav , omdat van meerdere sUiven gesivt^en 
wordi en de andere nomina mede pluralia sijii. 

v&. 480. oiii niv 3-' ouJ' iv vexlvifi aoiiffrtv ouS' iv wyAv^. 
De partikel (tiv moet bier plaats maken voor (GmJv , too ab 
reeds door Dr. Hrischig ia zijne uitgave der Wespm is voorge- 
steld. Dit is echter niet alles. De paraphrms van ien'sehe- 
liasl, eSvm iroi auii ifxM yiyovt tuv if»^ ii^Stv Jao/tharf , ge* 
voegd by de leziog van cod. R. Toimlv in plaats van mAtt/v, 
en bij de otnstandigheid , dat de tweede ontkenniog overl(4> 
lig is , lerff ijl liet pronomen niet 'gemist kan worden , maalct 
bet in mijn oog waarscbijnlijk, dat Ahktopsanbs geschreven 
had: 

vs. 532 vlgg. ip^t ykf tSf 

iro) ftiyxi eorlv iyuv 

Kx) irep) TUV xtAvtuv, 
Het koor besnhouwt den strijd van Philoclboh met BniLreLiOR 
niet als eene zaak , die alleen Pkiloclbon aangaat, maar als 
beslissend ook voor zich en het geheele yufivdriov der weepen. 
Zie vs. S59 en 646. Men leie dus: 

if^g yap at 

(tat ftiycti; iariv iyav, ktI. 

vs. B64 vhj. oi filv y' ivoxf^devrxi vtvlxv avrav xtt) vpovTitiiwiv 
xKxii irpbi ro7t oZatv ,iaq ivt&v kv iviivif rolriv iptoivm. 
De overgang van den pluralis lot den singularia soowel bier 
als in vs. 568 heeft sommige geleerden gebinderd en beide 
plaalsen voor bcdorvcn doen houden ; ik geloof, tea onregte. 
Wanneer men van aene zaak spreekt in het algeineen, maakt 
liet dikwijis geen onderscbeid of men den xingularis of deo 
pluralis gebruikt. Zoo beteekent b. v. 5 AA 0aat>.tuav hetzelf- 
de als ol Asi ^xfiXiiiovrg^ en zou bier , nat den zin betreft , 



sdbvGoo^^lc 



48 Db Wespeh tah Abistophares. 

even goed kuouen slaan i fiin uiroxkieTxi — oti fJyei — S ii 
rx^iTTti , als de pluratit , dien meD er on leest. Dil is oorzaal, 
dal de dicbler zich oiet aao eenen pluralit geboodcn achl , die 
altera in deo vorm , maar niel in den zja van den liagularit 
verscbilt , en wanneer het metrmn dit vordert , niet aarzelt 
dezen te geliruiken. Vs. S6S is dus , naar mijn oordeel , in 
dit opzigt vrij van corruptie, docli beeft op eene andcre wijze 
geleden. Ik bedoel bet parlieipium Avtuv, dat Toor geene ail* 
legging vatbaar is. De beteekenis van inw is bekend : kmel- 
len, Ittslig vallen , hitideren , enz. fiij gevolg is de zin van 
Scdf isiiciv KTi. > lot dat hij zijne ellende door mij fe hvellea 
even groot gemaakt beeft, als de mijne." Nieniand zal, denk 
ik, beweren dat ditbeui voldoet en loch weet ik niet, hoe men 
iviSr anders zou kunnen verklaren. Het woord is bedorven; 
ARiSTOPHiHis had waarsciiijniijk geschreven; 
?«5 h^yav Sill ireoirtr roiinv ifteWiv. 
' d. is : > tot dat bij ten laalsle zijne ellende even groot gemaakt 
heeft als de mijne. De verandering van Xityav in ivim is bij 
de bekende verwisseling van a met a ea >i met v zeer ligt te 
begrlfpen. - 

vs. STB. «^' ou fieydXi] taut' ?9t' dpXH *«i "u a-Aoiirtu xsraxi^^ J 
Dit vers zou hier b^ler gemist worden. Piiet PniLocLEoif, maar 
fiDELTCLBoif, dio de bootdpunten der rede telkene opteekent, be- 
boort den inboud van dit Iweede sink in de woorden tou rAov- 
Tfii> xtfTOE^^vtr zanieQ le vallen.. Hi] handelt met het eersle sink 
evenzoo, wanneer bij zegt vs. B59: 

TOVt) TCp) TUV ivTl^BhdvTdlV ttTTU vi fiVi^pUaVviv (Ml, 

want PfliLocLEOx had niet gezegd, dat dit gedeelle de sraeeke- 
lingen betrof en zelfs het werkwoord ivTi$oM7v niet gebruikt, 
maar enkel beschreven, wat bij den aanvang van het proces 
plagt te gescbieden. Daarenboveo is de berbaling van rou xXetf- 
nu Katnx^vn in twee op elkander volgende vei'zen voor het 
por niet aangeiiaam en past de vraag ip' eu ftfyd/,tt tout' Iot* 
ipxii'' beler aad bet einde Air rede, waar men baar bijna met 
dezelfde woorden lerugvindt (f(. 619) , cRm bior waar Philo- 
CLBON nog niet zoo zeker van zijne zaak is. 



nc.,z.d.vCooglc 



Vss. 564 VLGfi. , 575, 576 vlc. , 578 vlgg. 49 

tt. 676 vl/j. 

ievTspav XV aou tout) ypi^optxt , ri\v rov irXourou Ka.T»x^^^^- 

Het tweede vers is niel van Abistophanbs. Hel komt op zich 
zelf reeds met de rol van BntLTCLBOn weinig overeen, dat hij 
zijnen vader voorzegt , Welk gedeelle van zijn oiiderwerp hiJ 
liehandelen moet. Haar loch behoorde deze. nu zLJn zoon hem 
uitdmkkelljk uitgeaoodigd heeft, om over dat punl te spreken, 
fiiet te zwfjgen, maar de vuordeelen op lesommen, die aan de 
IieerschappiJ van Athene over Hellas voor den regtersland ver- 
liunden ziJn. Docb het schijnt we! , dal de oude heer het ver- 
zoek niet gehoord heelt; want dit onderwerp wordt niet alleen 
niethier, in het antwoord , maarook verder in de rede nergens 
doer hem aangeroerd. Daarenboven komL (tifivtjficei , voor zoo ver 
ik mij berinner, met deze beteekenis in den imperativua niet 
voor , en is de manier , waarop het vers naasl het vorige geplautst 
is , zonder verband of overgaug , Aristoph&his onwaardig. 

t'j. B78 vlgg. 

iraiiav roivvv ioKiinx^oftivav T^idta. iripsTTt ieiritti , 

jeiv OlaypBS (iV^Ai)) >pevyw» , ci/K Aro^pivyei vph &» ^fitv 

XXV «t)Ai)T)ie ye 5/xt(y wxf , t«i)ti)5 in/Jv hrlxf'pti 
iv <Jlop0ti^ roTat iixxrrxTi t^oiov ifuAqir' iTtoiriv. 
De vijr hier door mi) aangevoerde verzen zljn om verschiUende 
redeoen op deze plaals ongepast en aanstoolelijk. Vooreerst 
wegens de steiling , die zij in Philoclkons rede inneoieD. De 
underdeelen der bewljsvoering zijn in die rede niel zonder orde 
verspreid , naarmate zij den spreker vroeger or later voor den 
geest komen , maar volgen integendeel geleidelijk eo natuurlyk 
op elkander. Eersl spreekt hij van de tooneelen , die bij de 
regt^edingei) plaats hebben , waarin de staat belrokken is 
(1)1)2—574) ; dan van de reglsgedingen , die zaken van bijzoo- 
dere jiersonen betrelTen (583 — 687); vervoigens behandelt hij 
de taak der reglers in biiilengewone staalnprocessen en den 
eerhied, dien de volk^menners nooit verzuimen jegens hen le be- 
loonen (590—600); eindelijk hoorl men tot besUiit, welk eene 
gocde ontvangst het salaris.hem te huis bij vrouw en kinderea 



sdbvGoogIc 



bO De Wbspgk van ABIETOraANBS. 

verzekcrt. Zoo is de rede verdeeld, of liever, zoo zou lij ver- 
deeld zyn, indien de volgorde niet op ^^ne plaats schromelijk 
gesloord word. Na bet eerste gedeelte , dat over de staatspro- 
eessen loopt {vg. 574) , tiisscben dal stuk en bet ooderdeel over 
de reglsgediageo van bijzoodere personen , leest men Ibans de 
Tijf [ledoelde verzen , in weike Philoclbok eea' ziJBprong maakt 
van hel onderwerp, eo de zaak van een' kant bcBchouwt , die 
bij bet oogpUDt , dat hij zich overigens in dit gedeelte z^oer 
rede gekozen beeft, wonderlijk af:iteekt. Terwijl bet bem in 
de stukken, die voorafgaan, zoowel aU in die, weike votgen, 
alleen te doeo is om de eer , de magt en de grootbeid van deo 
Bland, waarloe bij behoort. spreekt bij in deze verzen van bet 
zingenol, dat er soms me£ gepaard kan gaan, bel streeleo van 
oogen eH ooren door het gezigl van naakte schoonheid, decla- 
malie en muzijk. Deze zoo verscbillende bescbouwiog wordt 
door niels voorliereid of ingeleid, maar komt even ODverwacht 
voor den dag, als wij eeu weinig verder (vs. K8a) weder plol- 
seling van dit onderwerp op de regtsgiedingen worden lerugge- 
bragt. In iia woord het is een broksluk , dat hoewel het tot 
de bevrijsvoering van PniLocLioN ])eboort, zeker oorspronkelfjk 
niet op deze plaats gelezen werd. Het begin van het eerste 
vers kan mede tot bewijs hiervan strekken : 

jTxiiuv Tolvuv ioxifix^ofiivav T^'SoTx Tipeirrt Scaffdtu. 
De parlikel toIvuv moel dienen , om deze woorden of bij wijze 
van antwoord met het Iweede vers van Bdelvclbon (K77] te 
verbjnden, of om ze als vervolg aan de laatst voorgaande woor- 
den van deo spreker zelven (e hecbten; het laatsle is te onge- 
rijmd, om in aanmerking te kunnen komen (zie vs. 674 vlg^y, 
maar ook bet eerste verdient naauwelijks eene wederlegging. 
Immers, zoo vs. S77 echt is, berionert Bdeltcleok daar zlj- 
nen vader aan de voorregten , die bij door zijne lieerschappij 
over Hellas geoiet. Dal nu de dokimasie der Jongelingen met 
die beerscbappij niets geoieen beefl, en het vers dus niet ats 
antwoord aaogemerkt kan worden , begrijpt een ieder zoo- 
der verder beloog. De parlikel relvuv beefl derbalve hier gee- 
nen zin, en bewjjst duidelijk, dat vs. S78, met de volgenden , 
ergens anders te huis behoort. 
Evenwel moeten die verzen, gelijk ik zoo even zeide en htio 



sdbvGoogIc 



iohood waarborgt, mede behoorea tot de rede van PaiLocLsoR, 
en derfaalre , zoo zij bier niel op huone plaats staao , ergena 
ia de Dahljheid weggevallen zijn en eene leemte veroorzaakt 
hebben. Men zal dus de beste kans bebben , om bunne plaats 
lerag le vinden, wanoeer men vooreersl opmerkzaam toeziet, 
of zicli in de rede eenig bewijs eener laeune voordoet, en mogt 
dit blijkeD , onderzo^t, of zij geschikt zijn, om die aan tevul- 
len. Ik heb het stuk tot dat einde doorgeloopen , en in het 
laatste gedeelle eene plaats gevonden, waar men iuderdaad bet 
gemis van eenige verzen gevoelt. Ik bedoel vddr vs. 60ti, na 
de woorden , waarniede Boeltcleon zljnen vader in de rede valt. 
PuLocLEON geeft ons daar de bewijzen niet, die nij met regt 
van hem mogten verwachleo. Wij zullen, opdat dit duidelij- 
ker uilkome , de zaak een weinig hooger opbalen. Philoclbok 
had over de kruipende laaghetd van de Tolksmenners tegenover 
den regterstand gesproken, en dit onderweqt met vt. 600 ten 
einde gebragt; hiermede is echter zijne taak niet afgeloopen; 
in het volgende vers (601) noodigt hij zijne tegenpartij weder 
tot eene waardering van de genoegens, weike deze hem tege- 
lijk met het ambt van regter ontneemt. De woordeo, weike 
hij hi] die gelegenheid gebruikt, zijii niet geheel ziiiver tot oas 
gekomen; zij luiden thans: 

Op het tweede vers is niels aan te merken, maar in het eer- 
ste ontbreekt het pranomen, gelijk Dr. HtascHie te regt he- 
weert , die daarom leest (i'dwoKXehii , en is daarenboven bet lid- 
WDord tUv onmogelijk le verdedigen ; want Ayxiuv behoort bfj 
tuuv. Gelukkig wordt de zin hierdoor slecbts weinig minder 
duideltjk ; de woorden ijcl t&v kunnen wij voor liet oogenblik 
met stilzwijgen vDorbiJ gaan ; het overige beteekent: * ga een$ 
na , hoe grool de genoegenx zijn , die gij mij ontneemt , waar' 
van gij bewijaen soudt , dat zij afhankelijkkeid en dienstbaar^ 
heid medebrengen." In die woorden ligt geene zwarigheid; 
maar hoe wil Philoglboh, dat zijn zoon de zaak na zal gaan f 
Wat mnet hij daarbij tot leiddraad nemen t Enkele geleerden 
zijD van meening, dat de onde regter hem op het Toorgaande 
wijst en vcrlaDgt, dat blj daariiit zijn beslait zat opmaken. 



sdbvGoogIc 



S2 Db Wbspen YAK Aristopiianes. 

Ten onregfe: want ffxhf/tti H wordt nooil in dien zir gevon- 
dun, maar alleen gebniikl, wanneer meo iemand op ren nieuw 
onderwerp of een nieuw bewijs opmerkzaam luakcn wil. Ook 
toont het antwoord van Bdbltclbon : 

l(iir^yivo xiyuv ■ •xa.vruq yip rei jraCvtt irorl xtivx(px»ijvti 
vpaxTot ^ouTpeu vipiyiyvijAevoq Tvii »pX'i? "^^ Tefirifiveu , 
dat liij in de woorden zijns Taders het begin eener nieuwe re- 
deocring ziet , en zijn ongeduld daarover niet ontveinzen kan, 
Uen moet het er dus voor houden , <tat Philocleo.'c van plan is, 
oni in de volgende verzcn zijoen zoon aangaande de zaak voor 
ic IJchten en verwacht naluurlijk, dat hij daarmede een begin 
zal maken na de twee verzen van BD8LycLKo.\; maar men leest 
daar niets van dien aard. Het verbaal, waarmede Pailoclbon 
op die plaats zijne rede besluit , over de ontvangst, die hem le 
buis wacht , slaat met vs. 601 vlg- in geen verliand hoege- 
naamd, maar word l ons voorgesleld, als iels dal bem liijna 
onlscboten was (cu \k ^mhe'kitii(i.viv) , en nu vddr Iiet einde nog 
moet warden beliandeld. Hier bestaat dus cene Icemie, en wij 
zullen aanstonds zien , dat de boven misplaalste verzen bij uit- 
nemendbeid gesrliikt zijn , om baar te vullen; docb vooraf wil- 
ten wij nog een paar woordL>n zcggen over vs. GOl , en wel over 
de woorden dwi ruv. Het ligt in den aard dcr zaak, dat Pni- 
LOCLBON , oni le bewijzen , ayaiuv otuv /i" dwoxxelti^ kx) Kxrtfu- 
xttt, eenige voorbeelden Akt Kyaii moel gevun. UU maakt 
bet waarscbijolijk, dat Arirtophakes , met bet oog op de voor- 
beelden, die voigen moesten , geschreven had: vxi'i^xt V iri 
Twi-i', iyxiuv oiav xri. De constructic van aiU^xaOxt met 
iiri, in dien zin, is bekend. en door ARisToruA.xeK gebruikt in 
den Plutus, vs. S76 vxi^xtSxt 3' IsTt fAx>.iaTx xxi txv irxtixv. 
Thans kunnen wij overgaau tot eene proef met de verplaatsing. 
Dat de vljf l>edoeIde verzen boven niet gemisi zullen worden , 
weten wij; echter moet de tekst daar, zoo zij wegvallen, cene 
kleine verandering ondergaan. PiiiLOCLEon begint in dat ge- 
val met vs. B85 eene nieuwe afdeebng zijner rede; xxl is 
dus niet meer op zijne plaats en moet vervangcn worden 
door 3^ — iv 3' xToSv'^irxuv S xxiyip t^ 3^ xrs. De plaals , 
waarheen de verzen overgebragt vrordcn , blijft onveranderd ; 
VI. 60S sluit zich zeer goed aan bet vijrde vers (KSS) aan; 



sdbvGoogIc 



vss. 878 VLCC. , K89. B3 

want bet is natuuplijk, dal hel verlrek der reglers, waanaii 
PaiLocLBOK daar spreek! , hem aan de (ehuiskomst berinnereii 
moel. De partikel T0/vtiv (rxHuii toIwv SoKi/ix^apthuv) , die, waar 
men bet vers tbans leest , doelloos is en niets beteekent , wijst 
0|> vs. 601 vlff., en vooral op de woorden vxi^pxi 3' «tJ TivS', 
• Dat dc voorbceldeo goed gekozen zijn, behoeft geen bewijst. 
be gelieele plaats zai nu , naar mijoe gedachten , aldus ge- 
scbreven moelen worden : 

ffxi^/xiy uTri Tuvi', iyxSuv o7av /i'dToxXfitii xx) xarepixen;, 
ijv ieuMixv oSrctv l<p»7xsi x^^^iP^^^""' i^oisi^eiv, 

BAEATKAEflN. 
l!i.x\tfv6 kiyav ' xivjai yap rot irx^irst Tori xxva^vi^jtt 
vpuxrli KovrpolJ iFtpiyiyviiicvei' rii4 ^PX^<! ^5? wepi/rifivov. 

*IAOKAEnN. 
Kxiiav Tolvi/v iexiftx^oftivuv r^ioTx veiptirri ttxirixi ' 
. XXV Olxypog tivii-iif (pt6yav , eiix xiroipfiiysi xpiv &v it/irv 
^ix T^i Ni^/3>j? eliriji ptJTiv riiv xxWlffrtiv iimXi^x? • 
XXV fc^AtiTijf ye Hxnv vtx^ , raiinK H/uv Mx^if^ 
Sv ipopllei^ ToTvt iixxFTxTf IfeSav trz^Atfr' xxiovtri*. 
ii y' ,^iaTov roiirav hrh Wi^an , ou 'yh 'viXek^aiatv , 
- Stxv eJxxy la riv fitvdov l;^fuv, xri. 

vs. 1)89. Tijg V ivixXfipav tyi» 3(«^)jx)fv c£3ixc7? dvaxeyxuXtti^av. 
De echtbejd van dit vers is niij om meer dan Hue reden 
verdacbt. la de eerste plaats nioet ons het gebruik van xtx- 
xsyxv^'^K^'* bevreemden. bit verbum 'wordt, zoo men deze 
plaats alleen uitzondert , nergens in cene andere beteekenii; ge- 
vonden, als die van ivxyxpyxphxt , gorgelen, de keel met wa^ 
ter spoelen. De maker ran dit vers beeft echter het woord 
in eeoen anderen zin gebruikt, en (en naasle bij gelijk gest&ld 
met xxupurat, voor niet geldig verklaren. pHtLOCLBOif bad zich 
namelijk beroemd, dat de regtbank geene waarde hecht aan 
bet testament en het zegel van eenen erflater , maar de erf- 
dochter , zonder daar acht op te slaan , naar believen weg- 
scheiTkt; dit beet na hier ivxxsyx"^'^^^!' ^^ 3(«tf)fX>fv: do 
schrijver meet dus dvxxeyxv^id^etv genomea hebben voor ter 
sijde leggea , niet in aanmerking nemen of nietfg verklaren. 
Maar boc komt bet woord aan deze of eene dergclijko bctee* 



sdbvGoogIc 



K4 Di WBSpe:ii van Abistophaubs. 

keniif Wij kunnen, geloorik, de onbekwaamhcid van den 
interpolator niet beler in het licbt slellen, daa door aan te wij- 
zen , wat hem tot dit gebruik verleid heeft. Men vindl de 
aarileiding to vt. S85 vlg. Philoclbon drukt aldaar de tnioacb- 
ting der Adiiche regtere voor een behooriijk verzegeld testa- 
ment met deze woorden uit ; 

AuBTOPBANEs wil daaf alleen mede zeggen , dat zij voor zaik 
een testament even weinig eerbied hebbea, als een beer voor 
den slaaf of bediende, dien hij met een pak stagen weg- 
zendt: doch onze scbrtjver heeft er meer acbter gezocbt. HiJ 
beeft begrepen , dat men daaronder niet alleen bet gering tellen 
van bet testament , maar ook het scbenden en breken van het 
zegel verslaan looest , en daar het deksel van bet zegel bier 
KiYX}f genoemd wordt, beeft hij gemeend, dat i£iiaxa^;t;vAi«^«v 
mpt iietS^K^ als obiect zeer goed dienen kan , om bet opliglen 
der xiyx*l en voorts bet geweldadig openbreken van het testa* 
ment nit te drukken. ' UfJ heeft daarbij ecbter de volgende vrij 
belangrljke orastandigbeden voorbij gezien. Vooreerst was het 
testament boogsl waarschljniijk een open stnk, wearaan men 
hel zegel alleen bevcsligd had, om de ecbtheid te waarbor- 
gen; en behoefde men dus aan het openbreken daarvan niet 
to denken : maar al was dit anders en al Jiad de erflaler bet 
■Ink gesloton op de wtjze van een' brief, zoodat men bet zegel 
iiioeHt broken, om deninboud le kunnen lez^n (Thdctd. I. 132), 
kon dlo daad loch nooit aan de reglbank als onregtvaardig ver- 
weten vtrorden {iittuli; ivKxcryx^^'^K'''^)- ^ij ^"^ immers ver^ 
pligt, om van bet testament kennis le nemen, en moestduswel 
iloartoo ovorgaan. Do schrijvcr begaat dus een' groven misslag. 
wnnnnor \\]\ don rogters zulks ten kwade duidt; maar dit is 
lllotnllna; ilu woorden, die bij gebruikt, drukken niet eens uit, 
wat liO bdiifl willen zeggen. Ik voor mij geloof niet dat Hvk- 
Htyx^^'>^^>" ("*>'' ''^iB anders beleekond beeft als ivxyxpyaphan: 
ilonhwU willoii biorop niet te zeer aandringen en liever stolen , 
dat h(| hilt rogt bad om den zin uaar de etymologie le wijzi- 
t(i*ri. Ilnl wvoihI Id dan zamongesleld uit i»» en Koyxv^-io" en 
Irnrt, xiKi men nnniicnion wit, dat xayx'^^"" zoo wel als xiyxi 



sdbvGoogIc 



vss. t>89, 615 VLGC. BB 

van hel deksel eens zegels geUruikl werd , des noods beleeke- 
neo , dil deksel opiigten en het zegel ontblooten. Ooch hieruit 
vo)gtgeenBzins,dat men faet ook van hetschenden of hreken van 
een zegel zoa kunneii bezigen. lulegendeel, niets belette, dat 
men de xiyxn , na dieopgeligt te heblien, om het zegel aan de 
omstanders te toouen , weder even als voor dien lijd daar- 
boven plaatsle. Daarenboven bedekte de xiyxit wel faet zegel 
(jcflsl tS if^yxv '"8 ^*'"' o-ff^v«s ToU im/ieioijiv hrovr^) , roaar 
niet het teslament, en had de schrijver, iodien hij aMxoyxf- 
>.iilitiv zoo gehruiken wilde, niet t^v Siadtfxifv maar r« mnuTtt 
als ohiect daarblj moetea voegeti. 

Ik geloor niet, dat bet noodig is, meer te zeggen, om aan te 
toonen , dat vs. S8d onmogelljk van Asistophanbs vrezen kan. Nog 
idne laatste opmerking wil ik echler niet terug bouden. Zoo 
in den zin en de taal overigens geen bezwaar gelegen was , zoo 
het ons toch inoeten verwonderen , dat BoBLrcLion bier aan zij- 
nen vader de onregtvaardigheid van zijo gedrag verwijt. Het 
is BocLYcLEOK daarom niet te doen : de handelnijze van zijnen 
vader isbem eene dwaasbeid, die faij arkeurt, omdat dezeveel 
geraakkclijker en eenvondiger middeleo om gelukkig te leven 
voOrbi} ziet en zich door de volksmenDera om den tuin laat 
leiden; maar om regt of ouregt bekreunt htj zicb overigens vrei- 



vs. 615 vlgg. 

riis xixTtitixi vp40},ttftx xiauiv, ffxtvij* ^shiav ixteafiv 

Kkv ohSv (Ml' (iii 'yx9i '^ TuTv, rbv Svtv ritV ivtuxifuatixt 

o1v9v {iirriv x^r' fyxiofiat xhivctt ■ oiros ii xtxn^s 

^pafttia'ituvof rati <rev itvou niy* stii arfiriov KxriTrxfSev. 

Er bestaat niet bet allerminste verband tussclien deze vior 

verzen en de bewysvoering van Philoclboh , die voorafgaat. 

Indieo men zich van de waarheid biervan overtuigen wil , be- 

hoeft men slechtg eene naauwkeurige uitlegging van den lekst 

te beproeven. De rooeiJelljkhedeD openbaren zicb aanstonds in 

bet eersle vers. Hel pnmometi riie (ra^c xix-ntfAKi xri.) , dat 

men daar leest , kan op meer dan ^£ne nljie begrepen wor- 

den ; de scholiast gelooft, dat bet op den triobolus doelt, docb 

dil is oDgerlJmd. Ik neem voor het oogenblik aan, dat Vmu*' 



sdbvGoogIc 



|;g Db WeSTG^f VAit ABisTOPnA^BS. 

CLBOM daarmede de rcdenen op hel oog heeft , die hij boven 
haiij'onlwikkeld , waapom de reglersland hoogst geliikkig en 
verkieslljk is ; namelijk den invloed , dien hij in den slaal uiloe- 
fenl , de vieijerijen der aanzienlijken , hel lingenol , enz. In 
deie voorreglen ziet de spreker das de wapenrusling. die hem 
legen gevaren bescliuilen moel. Maar welke zijn die gevaren ? 
Het voorheeld, dal hij zelf aanvoert , xiv olvir ftoi fiii 'rxii "i* 
»,«« «Ti. in vcrl)and mcl »». 612 »%.. veroorlooft ons niel 
aan icts anders te denken , als de zuinigheid en den on- 
wil . waamiedc zijn zoon , zoo hij eenniaal in diens magi over- 
gelc'vcrd niogl wordcn , in zijnc behoehen voorzien zai. Doch 
wal kunnen de voordeelen aan lie! ambl van regler verhooden 
hem daarlegen l«len ! Wij welen immers . dal Pniu«a.«oj dan 
niel longer Ilcliitsl zou zijn , en noch in den friobolm noch in 
do genoenido hcerlijkheden eenigen stcun legen zulk eene be- 
handoling zou kunnen vinden. Hel blijkl due, dal -riSi niel 
too kan worden uilgelegd. als >vij Ihans gelracbl bebben het 
le doen. Er is nog eene derde opvalUog niogelijk . die evenwel 
do laak weiuig verbclerl ; wij konien daar dadelijk op Icrog. 

De drie volgcndc verion zijn hier evenmin op hunne plaals 

als licl ccrslo. Ik zie gcon kans, om ze door de gezochtsle ver- 

klarlng niol don locslsud in oveensleniniing le brengen. Men 

mmlwle zclt. I'miociioj becll een zwaard in de hand, waar- 

nmlo hij zich van het Icven berooven wil, indien zijn zoon 

ovorwiunaar Wijd. Zie «. SJ5 <l,- e" <'■ '!»■ BeM spreker 

daarenlegon lioiidt eene wijnOesch in de hand, van de soorl, 

dio hn penoenid «erd. Zie "■ 6'6 ''S- ""' SMP™' '"*- 

sfhi-li l'«ii.«c«<>J M Bntttcitoj vvorJl geioerd op slraal , voor 

r; iiiaar do porwHio . nil wiens mond deze vier ver- 

1. iH'vindl liih in huis; hij is. naar bet schijnl, 

ling hinnrn grtrwlen en heeft de Desch medegebragl; 

> bi-lMMt Jr«.ic;>ir(uu ; Kindelijk loopt de Imisl 

(dor rn WWII over hel aanlien van den reglersland . 

spreker allwnlijk hekomraord schijnl over hel niet 

ilhoal, dal hem warhl. Iiuoicrs, hel is om zieh daar- 

Uwnrvn, <l«t h(j «ls v,»>nors den &.-,- lieeft medege- 

k-.o i>|i»ierl,iug soft ons den sleulel lol hel regl 

■n IS 615 ,-iX- «j»r»J-" «v!^ Wanl de omslan- 



,db,GoOglc 



TSS. 61& VLGO. 67 

digheid , dat de sprekei* den Svos mede begrijpt onder de za- 
kea , waariahtj een rp6^MtiM( kxxuv ziet, bewijst duidelijk, dat 
TiiSe niet op bet voorgaande doelt , maar juiat van dien ^vot , 
en laisschieo van nog eenige aodere provisien, weike de spre- 
ker bij zicb kan liebben, verstaan moet worden. Men zai, denk 
ik, toeslemmen , dat deze verklaring van t£Ss , die mij de 
eenige ware Mibijnt te zijn, niet strekt om vs. 616 op den 
tocstand van Philocleon toepassetijk te makeo. Dit berinnert 
mij nog eene laatste bedenking. Het ligt niet in den sard 
van den ouden regler, om op een goed glas wijn gesletd le 
zijn; althans niet in dit gedeelte der comedie. Later, nailat 
bij zich onder de roogdij van zijnen zoon gesleld beeft, leert ' 
deze bem daar ineer smaak in vinden ; maar tot nog toe eet 
bij liefst brci met zijne vrouw en docbtet, vs. 606 vlgg. 

De redenen, die ik gelracbl beb Iiier te onLwikkelen , heb- 
ben mij overl uiijd , dat Aristophanes deze vier verzen nooit beeft 
kunnen bcslemmen voor de plaals , waar wij ze Iczen. Hoe 
zij bier komeo ot wat aanleiding tot de inlerpolalie gegeven 
mag hebben , weet ik niet en dat zal wel een gebeim blijven, 
Dat zij van Aristophahes , of ten miuste van eenen ouden co- 
mieus zijn , lijdt geen twijfel. 

nUvermm, Oct. 18li5. H. G. Hahauh. 



BLADVULLING. 

Schol. Aristofh. Pac. 1165. 

In vocabulis : TIxvSmitIxv "Si r^v xotxl^ytv xa) ix hxipipuv 
i^uv ivuxiX'V , OTOiv extto'TOt Tx ixuTou i\pa dvtviyxy xai x»6v' 
ret I fit fi xoiviv , 3 arxv wih,huv rpoKufiivav liefffitiruv >.ik0^ 
Tit S SiXft, ridiculum vilium nullo negotio tolli potest. Lega^ 
tur scilicet: xxrceSiiTixi. 

E. M. 



sdbvGoogIc 



DAVID IS RCHNKENII 

nBlfDATlOKES SBUCTU. 



I SCHBDIS IN BIBLIOTHECA LDGDUHO-DATAVA ASSERVATIS EOIDIT 

E. H E H L E R. 



Emendationes in LiviuM. 

Liv. I. SK : Inter principia condendi huius opens niovisse 
fiumen ad indicaodam tanii imperii raolem Iraditur Deos : nam • 
quum omDium sacellorum exaugurationes admiUerent aves, in 
Termini fano Don addixere. — L. omen. 

VI. 16: Saginare plebem populares suot , ut iugulentur. — 
L. populares velut tues. 

VII. 17 : £t tunc quidem velut lymphati et allonili muni- 
mentis Buis trepido agmioe incidemnt ; deinde ubi consul le< 
gatique ac Iribuni puerorum ritu Tana miracula pavenles irri- 
debant increpabanlque , vertit animos repente pudor; et ia 
ipsa quae fugerant , veluti caeci ruebant. — L. terricula. Cf. 
Liv. XXII. 17 et Drakbhb. ad XXXIV. II ; Hii>. Fel. 37. 

VIII. 24 : Contrahensqne saos ex fuga palatos . pervenit ad 
amnem ruinis recentibus ponlis , qnem vis aquae abstulerat , 
indicanfem tier. — L. iter ineidenlem. 

XXIV. 5 : Index unum ex coniuratis Theodotum , a quo ipse 
tqtp^lalus erat, nominare poluit. — L. adsdtus. 

XXXVIII. KO: Dicebanlur cnim [ab] eodem animo ingenio- 



sdbvGooglc 



ENBiaUTIORIS W LITlOll , AHTHCH-OGIAH LATIHAH. K9 

que, [a] quo gesta erant, et aurium faslidiam aberat, quia 
propericulo, son in gloriam, referebantur. — Praepositio ulro- 
que loco est delenda, 

XL. B: Simul, ut Demetrius in dies suspectior esset. ex 
composito sermones ad sprelionem RomaDorum trahebant. — 
L, despeclionem. 



Ematdatienes in Anihologiam Lalittam. 

Usus sum edjtione Prriii Bdrharni. EmendatioDes Rubake- 
niaoas cum lexta, qualera Mbtkbos exhibet, conferre non li- 
cuit. 

I. 25 (pag. 13 Bobm.): 

Non tibi vioa plaeent, o insaDabilis hostis, 
nee mens est Tbebana tibi , ticet aggere eelso 
Dircaeae rapis dicas fluxisse parentea 
vertice de Nisae, per rnra et nostra Lyaens 
' transiit, inplevitque Tias nigraalibus uvis. 
Verliee de Nisae , sic ex Akk. VI. 806. — Interpungendum 
est post paremtes. 

I. 99 (jHig. 80) : 

Telephus, excelleos Alcidis pignus et Augae, 
ixtemae sortis hella inopioa tulit. 
L. Allemae sortis («/» — subU. Cf. Ain. XI. 426. 

II. 8S {pag. 231) : 

Victa prius nullo , iamiam spectata triumpbo, 

inlibata tuas gens iacct in lilalos. 
L. cadit. 
II. 119. vers. 21. [pag. 2S7) : 

Quod discinctus eras, ani'mo quoque, carpitur umim. 

diluitur nimia simplicilate tua. 
L. Quod discinctus eras m'tnium cet. 
II. 119. vers. 80 {pag. 269): 

Glava lorosa tibi pariter cum pelle iacebat , 

quam pede suspense perculiebat Amor. 
L. mspensam. V. Bion. Eid. I.. 82. 



sdbvGoogIc 



40 Datidis Ruhnkbnii 

U. 167 {pag, 347): 

Doclrinae antistes, rerum mirabilis auclor 

Tullius, extstens nobilis ex humili. 
L. v«n. V, Kol. ad Anthol. I, pag. 681. 
lU. 3 (pag. 467); 

Cesserunt arces , cecidere palatia div&in , 

iaiu servil popiilus, degeneravit eques. 
L. sederunt. ' V. BnourKH. ad Phopert. III. 7. 57; AmtTZ. ad 
Pun. Paneg. 16; Lit. XXX. 38; Cubt. VI. 6; Marklaho. ad 
Stat. p. 310; 4id SiL. VI. 647. Euibst. ad Tacit, ^n. II. 47 cet. 
lU. 29. 7: (pag. 477): 

Slatuaraque amici floribus , violis , rosiB 

foUoque luuUo, alque uoguenlo marcido 

onerale amaates. 
h. nardino. V. StUEc. fferc. Oel. 476; BeinB. ad GLkm. pag. 
279; Brodcbr. ad Tibvll. pag. 549; Ukins. ad Ovid. Ep. XV. 76. 
III. 37. 11 (pag, 483) : 

Hie aestus levis est, bic nullum frigora lerrmt, 

hie geminata dies per caudida marmora fulget. 
L. lorrenL 
ni. *1. 14 {pag. 486): 

Discurrunt Nynipbae. piscinas flumina eomplent, 

vitrea crispatur labris refluentibus umbra. 
L. tmda. 
III. 70. 7. (paj/.Bll): 

Afidibus in tolit gemmae licel omnia claudant , 

turpe est, nil domiuo turpius esse suo. 
L. tanlis. 
III. 167. 7 {pag. 611): 

Scd qiiis te docilem iudicet arlium, 

qtiBB nalura dcdit cordis * aucttor. 
li. oordia acnttT. 
111. 190. 2: 

MoribuB ct vultu mulier quaeratur babenda. 

harrida nam facies mtilio colalur ab auro. 
L. ttuf/c. 
111. 27li. 19: 

Conli'gia occulta candentes vcslo papillas, 



sdbvGoogIc 



BHBHDATIOUBS in ANXnoL. LAt.; pLUIAltCHnU. fil 

Candida eutn notit veste papilla tegi. 
L. obducta. 

Addo hisce in Anlhologia Latina speciosis emeDdatioDibus 
uiiam in Valbrio Flacco , cuius versum , VII. 485 . a Boshahho 
in annotalionibus ad AnlkA. 178 tier*. 195 excilatum, eodem 
loco correxil ItuunkBitiDs, quo suas in ipsam Anlhologiam ob- 
servaliones criticas collegerat. Qui versus ita sonat: 

Hei oiihi, car nullos slringunl tua lumina flttus! 
an ne mox merito morituram palris ab ira 
dissimulas ? 
Quern ille ita emetidatum proposuit: 

Hei mihi, cur nuHo linguttlur lumina fletu ? 
laudatis Anthol. pag. 701 ; Ovm. Met. H. 631 ; Stat. Theb. VI. 
586; BoEiH. libr. II. Carm. 6; Hbth. ad ViRO. T. II. p. S80. 



Emendationes in Plutarcuuii. 

De Ednc. Puer. (Pag. 8. B.) : Tiv yxp xMv rpi^w opyxvov 
Tijg jrxiiilxq ^ Xf^^'f '""*' (SiiS^lav Irr) , xcti iirh Tviyifg ritv 
iTiTTiifiitv TfiptTv irufilSiliitiuv. — L. ifvrtiv. 

Apophthegm. Lacon. (pag. 211. D): Tif ^ rwv Maxiiivuv (3xffi- 
Xil tI ceuTi lp^T>ifix jrpotrijTffi'pe • ^^jxvm S* Ixeivou fiouKeut- 
<r6ctt , Bou?.euhda toIvvv, iJ'trcv, ^(teTg H iroptu<r6iiiSx. Bxuptavxs 
oZv riiv rif-futv xa) iihaq, ixiKsuvev d>t ^Ixov jrpoxipttv. — 
L. Tpoiyttv. 

De Cupid. Divit. (pag. 625. D) : a-u H rea-xuTx vpxyfiXTx 
auvixtit;, x«i TxpiTTeiq, x*l vrpa^ftg aexuriv xepcXltu $hy ^av 
Slit T^v Hiixp9>.oy[etv , xxt rlt "iuvxtf^ ^raiTX inroftiytit , ouiev eS 
iria^av- ' — L. vuyxtlq. 

Quaest. Ckmviv.lV.)i (pag. 610.F.): S rt yap i4>6«^ftii irpv- 
Ti^ iariv xuruv , S<m xx) xeidtuieiv £va7r£TT»fiivoie rejf tfiftX' 
fftv. — h. iypvxvig. Cf. Sdid, o. xrpvro? et Stkpbahds in 
Thes. V. irpuTOf. 

De Herodoli Malign. 43 (pag. 874, B) : T/ inTx; ypa^txit 
i thiip, Kx'i ijiut i xiytg x») x^P'i lvt9Tt xtH itiviritt xa) 
Spx TOtf iitiyiifixffiv, . . 



sdbvGoOgIc 



6} DaTID ROHflKKNItl^ AD PlOMICBUH. 

De latanter vivendo 7 (fiag. 1130 G.) : KWret riii ye ^^ni 
iw) TOO iTvM ^tjviy tia't/Sav x^P^" > 

Telft XifMTsi fUvsi titJjou ritv M&t vuktci xira 

(pomxopSioti iv httn^vffvi, 

Mil ToXvn itifvav fiiv ivli/f&v 

luil tKuSluv iivipuv &>Ai7t TeSti},i(', 

wvl xarcinol rivas ixKurrn , lui) ^tjet iiatffieuvt , xai iiciTpt0i4 

Versum tertium quartumque aic iabet rediol«grari: 
tut) Ttlvtv tuxdpxuv fitiv ivinpay 
x») irutrxluv S^ifSfiuF iyStvi rt$ti}J(, 
Praeterea coinpBrat cum bocoe Pldtabgu locum Thkhistii 
p. 280 D. 

Lugd, Bat. mense JVovemfrrt hdgccuii. 



Edbipidbs IpHg. Taw. 812. 

OF. 'Arpiaif Buirreu t" elfSet yevo/tivifti Ipiv i 
19. iix6V7K %9ur9( ipvU iivlx' JSiv wipi. 

Versus alter editoribus merito moram iDieeit. Noo eaim boo 
iMKEnuM rogat OiEaru , qvando rixa isia exsliterit , sed an 
omniDO rixam ortam fuisse sciat , oUitt ytnpUv^v tptv h. a. 
irt IpK iyhtTo, Il)a vera respondendo debet aOiriiiBre, se 
hoc ioBudivisse ; addit inauper , Ue caUBani qiiidem , quae rixae 
aDsam dederit , sibi esse ineognitam. Itaque id poetae erat signi* 
flcanduni , quod simplicissimo mode ila sooat : tpauva, , in 
{r 9tp\ ipvii. 

Tragicis autem poetis in talibua non mious avvtMx, quani 
tri ID Ufiu fuisse, ut compertum habemus, ita hisce exemplis 
iUBUper nonflnuHtur: 



sdbvGoogIc 



Emtip. Iph. Tadr. 612. 63 

EuBiP. Orest. 1350: 

Mtvi^ai^ , ovvtx' ivipctt , oi ^fuyxg xxieou^ , 

tupiiv l^px^iv , o1« xph icpoifviiv xttiuiq. 
EiiRip. Iphig. Taur. 956: 

^A^ouv a atyi x£iaiuw bvx t'iiivsu , 

fUyx ffTtv^^av, cuvsk' i^v' ftvrpit tpiytui, 
EuHip. Iphig. Aul. 102: 

^uft^MTv t' 'AxMOif fluff x' cu SiKoi * ?kfyav. 
SoPB. Oed. Tyr. 708: 

x(k} ftxi' euvtx' irrt vet 

Ppirtiov oiiiv /lavrixiii txfiv rix?'^?- 
Soph. Oed. Col. 1393: 

xx) Txa-i Kxiftehiffi roTs jxutou S' iiftx 
■irtaTCTai vufifAixoiiriv , cSvfx' OiS/rov? 
TOixuT iveiftt trxiiri TOiq axnoJi yipx. 
Soph. Phi/ocL 232 : 

ixAA' 2 $f'v' Ml rovTO irpuTov owiut 

Quid milii velim iam apparet. Euhipidis versnm simplicis^ 
sima eadenique certissima medicina Gaaandura esse pofitamqae 
dedisse conLendo: 

ijiauirx xp^^'ti lipvii ovvex' ifv vipi. 
Ilaque irriU fuerunt Mabklakdds el Pohsokus, quorum hie 
^Ti? ?v, ille fvslxauv, vel, qaoi} magis placefaat, *iv elxov, 
va Gorrupti vocabuli locum subslHuendo sibi visi suDt versui 
EuBiPiDis posse mederi. 

L. Z. 



'1 Keititdenda eit Emmsi h. 1. f«nM ^. E. %, 
>) Pro 94I0, lasalnt » U < ». E. ■, 



Digitized bvGoOgIc 



LKHHATA QUABDAM llf SCSOLDS IN ArISTOPBANBU OBLITT£IUtA 

RfSTiTuunruii. 



Lemmala in Scholiastarum Grammaticorumqiie explicalioniUus 
aul omissa , aut corrupta , aut perperam cum iis , quae 
antecedunl vel sequuntur, coniuocta variis constat efrorihus 
ansam dedisse. Utar plagulae, quae mihi conceditur, spatio, 
quo huius generis vilia aliquot indicem el corrigam , ia Scho- 
His ad AaisTopBAnsM obvia. 

Schot. Abist. Equil. 665 ; of Trfvrivei? : Ol a-^oeyrwre; rgf 
ffir^atat khiI tcu iit/tou ipxsvrti uTttpirxi, Excidit lemma ante 
vocabulum exlrenium. Interpungendum post tcpxovTCi et sup- 
plendum ex Abistophahk: To^irxt: uTntpirai. 

Schol. Abist. Ran. 1 : tuv s'lxSiTuv : 'Akti t»>' iSlftu* , i fter- 
oxh «*rl Tou iviftctreq • xa.) 'Ofi^pot 

T^v S'fff TiiXifteexiii Tcyrvufiivo^ 
ivr) T9U Tivurii. Claudicat comparatio , nisi ante ^ fitrox^ 
inserueris vocabulum isu^tevat e vcrsu Rauarum, qui sequi- 
tur. 

Schol. Abist. Ran. 374 : 'EyKpoioiif : Bxlvav £ip6S/iui , q ivri 
Ttu Ix^aXXwv. Sed fxpiXKay vooabuli iyxpoiuv explicatio esse 
nequit. Videtur sclioliasta alteram lectionem nosse ct inter- 
prelatus esse. Scribendum mco iudicio: i'yxpouuv. fixhav 
litpiiSftuf , iKXpoiiuv ivri tou ix^ixxuv. 

Schol. Arist. Ran. 858: ivii^arov rrina: ^puvtxo? , »6ipa- 
Toy. e'l ii ypicpowiv xitvKutov kvt'i too Avtifiyitivav xxi tJAjji' ;U^ 
tX"^ ' M4 X'*^""^y"y'"l*^'"'' ' f^*l^^ KpctToiifuvav. Excidit, ul in 
primo , quod proposui , exeniplo, lemma in medio scholio. Ex 
Aristofuake relingeDdiim : xa) TuAifv ftii tx^"- ix'^^i'f- /*^ 
XaXivtfyayouii.evov , litjii xpxnufttvev. 

Schol. Abistoph. Equil. 42: tviTXO>,ov ytpivTiav: Auarfis't- 
Aov, jrfev0vT£fov. Hoc loco oon lemma, sed poetae voca- 
bulorum parapliasis labem coDlraxit. Emendandum est: iua- 
Tpei^f^ov irpeiT^VTiov, 

Corrigam eadem opera unum et alterum cousiiiiilis generis 
Titium in eodem Ubro, e quo superiora ducta sunt exempla ; 



sdbvGoogIc 



LBHHATA IN SCllOLIASTEN AtUSTOPHANlS. GS 

Schol. AbistopB. ^Ci^rn. 22. etc! imvipui; eTxov ol 'ASttvxTit 
Tphi Txg vuv^Soug , s'lUxviv vx*ifiT»i Ziia ftifuyTUftivov (jeuri- 
iTTiy filXTifi ^TOi ISi/AftatTi xoxxlv^) 9X0'*i^v ixTehonreg ii» rijt 
i-yopii iidxeiv xri. Deest participiuni , a quo dativi j//at^ et 
0iifi(tXTi pendeanU Supplendum est ^i^xftfiivov post xox* 
xlvtf. 

Schol. Ahistopr. Av, 1 ; Tf^ohrxi H Ti iviftxrci ruv irptv~ 
^uripuv , T^ fiiv TXpat ri xei&i<r&xi , t^ H wxpx ri eS Ixfiv 
T»v iMrliav. Turbatom scholinm ila est redintegrandum: ri 
ftiv irxpa ri irclStaixi ra irxlp^, ri ii xri. 

Schol. Abistoph. Av. 42: rivSe rif ^dhv: e1p>iT»i pth i ^£So?' 
Sfiut yt fiiiv ol Kunixo) xxt^eiv t'laSxffi ri rotxvrx , ug Eufl'oAK 
Xpuj^ y^vfi * rivo0uv i px-ptpSL" Ita omDioo scholiasla , quis- 
,qais fuit, scribere non potuit. Ad sanaDdam senlenliam post 
lemma ioserendum est oiix. Hoc enim vult, ^xiov vocabulum 
non fuisse in usu , sed a po£la m yiXuTx fuisse fictum. 

Lugd. Bal. m. Nov. hdcccliii. E. N. 



ADDENDUM AD QUAESTIONES LUCIANEAS. 

Quaeiitionum Lucianearum caput prioiuni, quod buic Mnemo- 
tynae Tasciculo inserendum curavi, vix lypographorum offici* 
nam reliquerat , quum Bbkkbri Luciauds , cui cum desiderio 
praeslolari nos significaveram , e GermaDia ad nostrales est 
advcclus. Bgekbbi libro quid lucrata sit crisis Lucianea, 
mox accuratius exponere licebit. Eorum, quae dispulavi I. I., 
nil mibi ab eo praereplum esse vidi praeter emendationem in 
loco Lexipkanit 14, ubi pro ^vctfa^'Aue/i' reslitutum est tv 
'Ivcp (pxietv. In loco lov. Trag, 6, quern tractavi, in pri- 
me versuum ab Herme recilatorum Lehhanhi senlentiaoi est 
amplexus, in sexto emendaliorem sibi visus est texlum propo- 
nere xvlrtfvt in KriffSjtri mutato. 

E. M. : 



sdbvGoogIc 



* '"it,, 

"""TV. 



"'Mi, , fwom »„," ""« res I- '"'nuiin ; *""" /»,. 



V 



,db,GoOglc 



ANOOCIDIS OBATIO DC REOITII. 67 

rnm acervos; nee praefecti fraudem suspicati esse viileiilur, 
antequaiD moles digeri coepit. Habebat sane illud negoUum , 
quod acueret et aleret ingenium grammaUcorum ; qui quam re- 
Hgiose et severe haoc provinciam admioistrarint, ad hunc usque 
diem cognovimiisex exemplo Dionysii Halicarnassei. Sed pluri- 
bus haec persequi ntbil opus est, quia iam apparet id, quod 
ID praeseDleni causam sufBcit , Don temere quaeri num forle 
Oratio quae credilur dicta esse coram populo in foro , ex um- 
bra scbolae in lucem et auclorilatem provolaverit. 

Haec si in universura non improbabuntur , Dec pulo iDlriDgi 
posse, age videamns de altera Andocidis Oratione, quae inscri* 
bitur de Hedilu. In qua quaesltone Iractanda moleutum est , 
quod fere Dibit de Andocide exploralum est et constat. Omissis 
enim scriptoribus , qui obiter tantum et aliud agentes etus men- 
tionem fecerunt, primarius Tods , a quoomnes certa notilia pe- 
lenda foret, esset Thucydides, nisi is in narratione deHermo- 
copidis , quorum (lagilium cum omnibus de Andocide quaeslio- 
nibus coniuDctum est , totam rem brevius quam caetera solet 
transegisset. Quocirca magnopere doleadum eiit, quod periit 
Gratippi liber, in quo cum alia memoriae prodila erant, quae 
Thucydides, sive imprudens sive certa de causa omiserat^ tum 
de hoc crimine fustus actum fuisse videtur. De fide eorum , 
quae Ptutarchus in Alcibiadis vita de Andocide (radidit, quid 
dicam nescio, sed nemo non intelligit nee dissensum eius elli- 
cere posse ut Orationes Andocidi abiudicemus, nee consensum 
laeere ut germanae yideanlur. Quae in vitJs X Oratornm 
narrantur, ea quoque sublestae fidei sunt, quia, eliamsi Plu- 
tarchus ipse banc Tarraginem coUegerit . quod secus vide- 
tur, lamen obseura et impedita ilia narratio iisdem dubiis 
premitur , quibus ipsae Orationes , a quibus auctor pleraque 
rnutuatns est. Lysiae Oratio contra Audocidem et ab antiquis 
et a recentioribus plerisque spuria habetur. £ quattuor Ando- 
. cidis Oralionibus, duae poslremae itidem vulgo huic abiudi- 
cantur ; de prima ipse dubito nuo) germanasit; est igitur dif- 
fieillimum iudicare de secunda , quia vix quidquam restat, 
quod stabile sit. Accedit quod jion sufBcit probare Andocidem 
vera et falsa ubique permiscere, et parura eleganter et diserle 
^ieerc; nam hoc nnnsquisque ultro videbit , qui Andocidenr 



sdbvGoogIc 



68 ■ AM)0Cll>]9 

attingel et onines videfunt. Quae cum ila sinL, argunienta 
fere desunt, quibus fraus demonstrelur. 

Uaec omnia ul nielins intelliganlur, operae pretium me fa- 
durum exislimo, si paucis enarravero Andocidis vilam , qualis 
ab aliis ex quinque Oralionibus , quas dixi, concinnata est. 
Qua in re valde minim est viros doclos , cum in universum 
Andocidi fere omnera Gdem denegareul, lamea de singulis sa- 
tis fuisse secures. 

Meierus igilur probavit Andocidem natum esse anno ante 
Cbristnm natum 442 et ipse alia ratione idem oslendere eona- 
tus sum. Ad praeturam quod atlinet. quam gessisse dicilur 
in bello Corcyraeo, primus Taylorus antiqiiilatis testimonium 
sprevit el conlendit avum Oratorts a Tbucydide significari. Et 
sane in aprico est Andocidem ipsum intelligi non posse , quip- 
pe tunc vix decem annos natum. Sed inscripUo quaedam, 
quam mifai indicavit Bakius v. cl. , me docuit banc praeturam 
conimenticiam esse. Missa aulem quarta Oratione , quae est 
contra Aicifoiadem , de qua infra pauca notaho , primam 
eius menlionem reperin anno ilH, cum viginti septem annos 
natus iniplicitus est crimini Hermocopidarum. Sacrilegis tndi- 
catis, cum contemni se videret, mox in alias regiones pro- 
feclus est et cum alios principes sibi conciliavit, turn Citii 
regem, Cui quum odiosus factus es^et, de quibus iris est 
quaedam ridicula recenliorum narralio, postquam per Ires fe- 
re annos peregrinatus esset , Alhenas rediit , quae tunc Qua- 
driugentorum imperio regebantur , quibus quia acceptus fo- 
ret non dubitabat. cum semper oplimalibns favisset. Forte 
fortuna autem bos quoqiie inimicos invenit et iterum Athenis 
pulsus Cyprum rediit, sed non ad Cilii regem, quern timebat, 
sed ad Evagoram. Quum tamen hunc nescio quo modo a se 
abalienasset , in vincula coniectus est, e quibus postquam effu- 
git, peregre rediit , eversa Quadringentorum dominatione. Ne- 
que tamen populo quam optimatibus acceptior fuit , nam accu- 
satus ab inimicis frustra dixit Oralionem , quae inscrifattur de 
Reditu. Terttum exsul, bonis publicatis, in Elidem se contulil 
sed mox Cypruoi profeclus est. ibtque cum allerulro rege for* 
tasse in graliam rediit . si qnidem postea agros in ea insula 
babuit ; non ante Atbenas rediit , quam , pulsis trigintaviria. 



sdbvGoogIc 



ODATIO M bkDITD. 69 

lala est lex quae dicitur obliviunix. Bis iam accusalus ea ac- 
tione, quain Alhenienses Iviei^iv dicebant, triennio post de 
oniui Vila ante acta iiilerrogatus dixit Oralioneru de Nyste* 
riis et absolutus est. Tandem aoito 593 legatus est de pace 
ad Lacedaeiuonios ; Albenas redux liabuit Orationem , quae in- 
scribitur de Pace , sed uiale gestae legationis , vxpairph^tixv 
vocsnt, aecusatus coudetuiiatus est et exsul diem obiit. 

Haec omnia, etNi unum quodqae per se nihil habeat quod 
incredibile sit, tamen adeo abisona sunt et absurda, ut nesciam 
quid dicam de viris doctis, qui talta coucoxeruut. Hilii qui- 
dem persuasuin est rhetores, qui istas declamationes invila 
Hiperva consarcinarunt, de Andocide nihil aliud compertuiu 
taabuisse praeterquam quod indicarat Hermocnpidas . aliquaudu 
Truslra ia patrJatn redire conalus erat , et ofleuderal iiescio 
quern Cypri tyranuum , quern amicum babuerat. Haec orna- 
runl ila ut qui quattuor Orationes componere velit , ingeniosus 
sibi videatur, si Gtalual Andocideia quater actum fuisse in ex- 
silium et ler Athenas vediisse , eum aliquoties de eadem re in 
tribunal! iiilerrogatum esse, euw ter Tutsse in insula Cypro et 
Cypri regem bis amicuui babuisse et totidem bunu rautasse 
animum. Sed iniprobando nihil agimus; requiruDtur argu- 
menta. 

Ilaque qai quaestiones de Andocide absolrere velit, quod 
quidem a praesenti proposito alienum est, ia pn'mum pedeteu- 
tim progredi debet, nam diiipulationis initio nihil bahebit, cui 
0rmiter possit insistere. Quapropler auctor ei sum , ut prinio 
loco probare instituat Orationem contra Alcibiadem spuriam 
esse. Et de hac quidem omnia paucis possunl transjgi post 
curas Meieri, cuius commentaiioDes non ad manus esse doleo. 
Addam quod nescio an ab aliis aoimadversum sit. In Scboliis 
ad Arist. Vesp. 1001 illud reperio Andocidis fragmentum : irifi 
'Tvep0if.ou Kiytiv aXiTxivoiAai • oS i fdv xxriip imyfUvof In 
xx) vtv iv T^ apyvpexoviii^ iouf.tuti t$ iti/teflcii , at H ^hoe £' 
xx'i ^iplSxpOi xuxforoitl. Locus videtur desumtus ex Oralione 
quae tiabita est aut babita esse fingitur, qiium Alcibiadu, Ki- 
cia, rhaeace decertantibus quis tesserarum iudicio patria pel- 
leretur pulsus est Hyperbolus. Aodocides, quo tempore istt 
virj de ostracismo certahant , vigesimuui septimum annum age- 



sdbvGooglc 



TO . AKDOCIDIS 

bal , nee credibile esl euni htiic causae iiD|>licUum fiiissc , 
Bicuti flagitat Oralio quae eius nomine ctrcumfertur. Ilaque 
suspicor , nam quis talia aflinnel , locum istum petitum esse 
ex alia dectaniatiooe de eadein re , quam forte coDdiscipuIus 
eius qui conscripsit alteram OraliDoeDi magislro aucLore can- 
fecerat. Ulraque superslite, fraus maoifesta foret. Simile 
quiddam locum hnbeL in Lysia , cuius nomine aliquot Oralio- 
nes contra Andocidem circumrerebanlur, Harpoeratione ancto- 
re. Nee diversum est quod usu venit in prima Andocidis Ora* 
tione; nam quara Harpocration laudat ct Pseudo-Pluta rebus 
legit Qralioiiem Ttpi ivUi^mtt ea sine dubio Tuit Declamatic 
argumento non muUum diverso ab Oralioue de Mysteriis. 

Nequo diflicilior erit opera in Lysiae Oratione contra Andoci- 
dem. Plerique viri docli, qui de Andocide egerunt, viderunt 
earn spuriam esse , nee puto invenia esse , quibus eorum dubia 
tollantur. 

Aliquanlo intricalior est quaestio de Oratione de Pace. Turn 
antiqui Graramatici , turn e recenlioribus plerique Oralionem 
obelo nolarunt. Sed nuper Knigerus et e noslratibus Oordlius 
in docio liliro <le Rebus Graecorum eam Andocidi YJndicare 
suscepcruDt. Nihil quidem boe faeit ad quaestioncm, ad quam 
propero , sed nihilo minus concedendum est , Krugerum hoc ob- 
tinuisse , Oralionem ab Aeschiae sine fraudis suspicione leclam 
esse. Sed parum huic rei tribuo, nam notum est quam tur- 
piter ille hisloriam ignoraverit, ita ut nihil mirandum sit earn 
ineptiim locum es initio Oratjonis Iranstulisse in finem Oralio- 
nis de FalMi Legatione. Praelerea cdiservandum est rbeto- 
rera , qui auditoribus hoc argumentum dedit elaborandum , 
probabiles forlasse scholas habuisse de eloqueotia , sed eundem 
historiam prorsus neglexisse. Addam exemptum erroris, quem 
Andocides historiae quamvts imperilug tamen commiltere non 
poluit . neque de industria conimisisse credi potest , quia vix 
quidquam Tacit ad causam quam orat. Orator igitur § 30 de 
SyracuEBnts haee babet: Xufio-xifiot 3' ht Hf-Sev ^fiuv hifitnot, 
tpthhttrx ftiv (t>T/ iix<popeif eiihevTtg tipijviiv 3' dvr) TOfJ/fUu 
itottiadxi , T^v re vvii.ntt.xittv iirotiixvuvrsg oacf xpthTuv w <r^f 
ripx fiti tSw 'Kyfijaliiy Kxi rSiv Karavaluv , f'l 0euMifLt6ai irfit 



sdbvGoOgIc 



OBAIIO OB BBDITU. 71 

irr' t}fii*tK t 'E.yKxioui ii Am) Ztifxxoirluv. In ceteris errori- 
bus excusalio colorem habet et speciem; non enim Ontor ipsa 
inlerfucrat; sed lioc quidem falsum ease ignorasse nequil. Nihil 
addo nunc de scribendi genere in liis Orationibus, quod mibi 
saltern uli et aliis scb<4ani redolere videtur. Gonferat mihi quts 
\erbi cau£a ineptuni exordium Oratioois contra Alcibiadem lat 
stupidaoi ioterpretalionein discriniims inter d^vifv et vroviAi 
in Oralione de Pace. 

Sed quia hoc lantum probare iostilui , spuriatn esse Oralio* 
Dem de Beditu, bas Ires Orationes, de quibus amplins pro- 
DUDciari debet, niissas facio. Quod quDmiuus faciam, nihil 
impedit ; nam si spuriae sunt , nullius sunt momenti ad de- 
monslraodum duas reljquas esse genuina8,et si genuinae sunt, 
ilubitari DequEt quia hae siul Bpui-iae. Satis dilTicilis est igitur 
quaeslio de prioribus duabus , oempe illis de Hysteriia et de 
Reditu, de quibus hoe optimuoi factu videlur, primum do- 
monstrare alterutram esse spuriam. 

Satis mirum est utramque Oralionem etsi slilo non diverse 
concinoatam tamen toto coelo di0erre. Oratio enim de Myste* 
rlis de omni vita ante acta Andocidis accurate exponit ; in 
Oratione de Reditu nihil inveoitur praeter quosdam flosculos 
oralioDis , qui licet in schola impeoee probati fuerint , tamen 
verae causae baud nimis accommodati sunt. Sed ultra fateor 
omne iUud fallax esse et iocertum, cum videam vel Valcke- 
naerium deprehendisse quidem in his Oratiooibus nonnulla. 
quae sunt Sopbistis quam foro digoiora, sed tamen in univer- 
sum probasse seriptoris elegantiani et dicendi peritiam. Verum 
gravius eat in utraqoe Oratione diversa tradi. Sunt quaedam quae 
inde eiplicari possunt, quod Oratio de Mysleriis dicta est un- 
decim annis post illam de Reditu, sed nequaquam omnia hae 
exeusatione coolinentur. Quod verbi causa in Orations de Re- 
ditu dicilur de Menippi psepbismale nescio cuius , quo immu- 
nitas, Graeci dicnnt Sieiav, data fuerat Aadocidi, non intel* 
ligo quomodo Orator hoe praeterire potuerit in Orations de 
Hysteriis ; fuisset hoc sane ei actioni accommodatissimum ; 
nam quod de toix causa, quam undeeim annis ante oraverat, 
altum est in poeteriore Oratione sileotium, id minus miror. 
Contra mibi inexplicabile est, quomodo in Oralione de Reditu 



sdbvGoogIc 



7t ANDOr:iD(S 

Dihil reperialur de Isolimidis pseplnsmate , de quo muUns est 
Orator in Oralione de Mysteriis. Diversum quoque scriptorem 
prodere videntur , qoae de maioribus tradJt. Non utor illo ar- 
gumento, in neuira Oratione meinorari tegationem avi Oratoris, 
si quidem Oratio de Pace , e qua banc novimas , spuria est ; 
sed iustam Biispicionem movet Oratorem , cum de maioribus 
omnia titudiose cooqiiirit, omittere dicere de praetura avi cng- 
nominis in bello Samio, de qua dubitare non sinit Androtionis 
apud Aristidem auclorilas. Conira cum utraque Oratio procul 
tlubio antiqua sit, oonsentaneum est nihil legi de eius praetura 
in bello Corcyraeo, quam debemus , uti dixi , corruplo Thucyili- 
dis loco. Verum graviua est quod legitur de Leogora , Oratoris 
aro. Exscribam utrumque locum etsi paullo longiorem. in 
Oratione deUysleriis sic legimus § 106: Ol irxTipeg ol vpUrepei 
yevofAivuv rig irihet kmcuv (Myixav , art 6i rdpmivot fth ttxoy riiv 
tri^iv t iU iiiiiOi t^vye (leg. itpeuye) , vtx*iffavTtq /Axxiftivat revt 
rvpdvyovt iir) TTftsAAitv/y, ^pxT^youvTiq Atuy6peu tou TTpoTiTnrcv 
TOu ifMu K») Xxpiou , ov ituivoq rijv Svyenipa. elx'* , i^ lit i 
tifUTtpot iff Txinroi, xccTcktivrei eU ^k" TXTfliti roiig /tiv i^i- 
xrena* , tuv H (pvyiiv Kxriyvarxv , Tobt H (thtiv iv r^ v6Xti 
iitxvTte ^l/iuvxii. Cum his confereoda est Oratio de Reditu 
§. 26 : . TiSt yip od 4'^'^f^*V f-"' Aodfiv aU» r' i-fi roi); ye 
rpetjluTlpiiv! ufiSv , Sti i too inau TTxrpog vpiramreq Atayipxt 
^XTiirtct irpot rohg Tvpivvout irip tou i^fteu , i^iv avr^ JjicA- 
i.aiz9iVTi Tq? ?x*^** "*' yevopih^ xtfiftij ip^at /ter' ixfhuv tuv 
ivipHv Tiji vixauq , ii>,eTO fixk>.ov ix^trtTi' furii reu 3tf/uu xxi 
(psuyav K»KiTx6stv fAiX>.av ii Tpoiimt aiirav xxTtef^vcei. Coil> 
cedendum est de his probabiliter disputasse Vaterura , Meieri 
doctum auditorem, quein niagnopere doleo noodum persecutum 
esse ea, quae inchoavil. Mihi saltern praeter primani opusculi 
partem nihil iimotuit. Sed , etsi non intercedo quominus pro- 
babiliter dispulasse videatur, tamen mihi non persuadebit. Ele- 
nim laudatis verbis tria insunt , quae non ooDcoquo ; largior 
enim Andocidem in altera Oratione lantutnmodo dicere potuis> 
se de caiamilatibus, quas perpessus est Leogoras, in altera de 
praetura et de victoria ad Pallenium. Verum primum miror, 
in Oratione de Reditu Leogoram Oratoris abavum vocari, />ro- 
Bvum auteot in Oralione de Mysleriis, licet hoc sane faisae le- 



sdbvGooglc 



ORATIO DB KKDITU. 73 

etioni possit trihui. Deinde ahsurdam est anno a. Chr. n. 4tO 
nam Oratio ante hoc lempus non potest Labila esse, Gngere sibi 
audrlores , quorum qui quidem aelate prorectiores essent re- 
cordarentur Pisistratidarum tyrannidem. Tertium denique , 
quod gravissimum est, nescio quomodo aonolare supersedi in 
specimine meo. Nempe ad Pallenium non victi fuere Pisistra- 
tidae, sed vicit Pisistralus, si quidem maior est Herodnli quam 
Andocidis auctoritas. Vatero qaidem videtur nihil Tacilius ex- 
plicari posse: Alcraaeonidas enim a Pisistrato ad Pallenium 
fuisse viclos, sed aliquot annis post eosdein ad eundem locum 
de Pisistrati filiis reportasse victoriam. Talia autem si pro- 
Irabnnlur, actum erit de omni sana interpretatione. 

Tandem quaedam dicenda sunt de iis, quae narrantur de 
patre Leogora. In Oratione de Reditu videmus Oralorem ini- 
mane quoddam flagitium commisisse. Patet hoc cum ex uni- 
verse tolius Oralionis habilu, tum ex locis quibusdam, qui 
sunt de Vila ante acta , quorum exBcribam eos qui maxime 
facinnt ad meum propositum. Legimos § S : xivrtg ivdpa-xtt 
ylyvovT»t iri t^S tS x«) xcexuf vpimiv , fttyiXn ii i^irou Kxi 
tJ ESAMAPTEIN iuirvpK^lx hi. Qui reus Oralionis introitu 
tali excnsalione utilur, se pecca^e quidem sed neminem pec- 
eandi experlem esse, nae ille non vulgari aut levi crimine te- 
netur. Pariter § 10: Kxhti fyu rdr' ai/rii j'vsvf rxi; iftaw 
vou mfUpopki , ^ Tin) xaxm re k»1 AISXPHN oux eiS" eJ ti 
ireyhtre , rx fiiv rxficivolf tJ l/tauTou , ri S* dv^yxif tuv vxp- 
ivTKv 'TTpxyitimv , lyvav Ijiiijev eJvM rpimiy ts reituiTx xxi 
iiKiTxriiti ixtT, Sreu ^kit» fiiXMifii S^it^naStet ^' v/tav. Ne- 
quam sit oportet qui ultro fateatur se ab omnibus bonis con- 
lemni. Luculenlius etiam est quod legitur § 3u: Svirep ii 
rijt tire iftxprlxi ri iiri tuv Ipyuv ffti/teTx l^xre XP^"^' iri?^- 
TXTtf roioiifitvoi KAKON fit iyipx H^tivixi , euTU x»i M rg vvv 
fvvelif fiii XifTijTf Iripxv ^iirxvov ij t« ivh ruv vwl Ipyuv irtf 
fuTx u^7v ytvi/iivx. Quod nefandum quale fuerit cognosci po< 
test e § 7 : S$ EJ? raaavTav ^h6ov rm tftxuTou ivaiMfioslxi , 
ftre x^ eirsiv vfrfnfW rt xx) xvolif , the xjtt ivvxftti ray t«- 
ffivTuv US ixS^v elf ToixvTifv auft^pav tuv (ppnuv, af' xviyajv 
tioi yevMxt ivoJv xxxeTv relv pitykaiv iiripov c?,h6xi, ^ ft^ 
jSiuX^SivTi xxTttTtTv TOVf nturx wetttvavrxf oi xtpi IpiaS piiyeu 



sdbvGoOgIc 



74 AKD0aDI9 

Iffuhiv, t1 Ti fit) Ttt4tht i£aa» xa) Tiv rxripx oHiv dinrnvra 
Tvf ifuatT^ ircKTtivM (orsp iviyxit irctSeTv iff xur^ , ei fyii (tii 
il3au>,dfmv TxuTX TDiijffxt) , if xxTtiTivTi Ta yeyfvuftivet xuriii (tir 
^(ptlirra ftii reivivai , to5 i' i/uivTou Torpif (tii tpovix ysviffSxt, 
Sed Don intelligo cur lioc laio luisefuin Andocidi visum sil. 
NoTit Hermocopidarum nomina , novit et alios per calumniam 
a Dioclide indicatos esse et Leogoram ; itaque denuDCtat reos 
et servat turn patrem turn celeros cognatos. Quomodo hoc 
euiquam dedecori potest esse ? Non moltum proQcimus , si cre- 
danius praecipuam igaommiani in eo fuisse silam , quodimma- 
BIS sacrilegii parliceps coniurHtoruDi proditionedebilan) poeDam 
callide effugissel ; nam turn niiruin est eum non uti simili excu- 
salioue, qua tota OraliodeMysteriisnititur, nempedeEupbileLo 
et de osse confracto; turn explicari nequit quidni Orator om- 
nem culpam a se arerlat probando, se prodidisse quideoi con- 
iuralos sed serrasse palrem. Et omnino miror Oratorem dkhi 
saepius eo redire. Sed Deque per se laudatus locus sibi con* 
Stat. Quae eat enim istii opposilioF Eo redactus fai ut aut 
mihi ipsi simul cum patre pereundum esset, aut me ipsum ser- 
varem el palrem ex ignominiosa morte eriperem. In tali dis- 
crimine optio non adeo difficilis est. opioor. Hae difficuUa> 
les superari noa possunt nisi, ftii eieclo, legamus, tov y liucu- 
rou irxTph (fieyiec ytvivixi. Turn demum intelligitar, cur Ad- 
docides in defeofiione adeo haesilaverit et tergiversatus sit. 
Quamquam autem haec emendalio facit ut Oratio de Bedito 
recte procedal, tamen nunc patet, quod initio dixi, alterulruQ 
Orationem esse spuriam. Videmus in utraque Andocidem ac< 
cusatuDi Tuisse, quod patrem iodicavisset , sed ita se ab hoc 
criniine in posteriore defensione purgat. ut aut in ilia aut in 
hac impudenlissime meatitus sit. Ut autem concedendum sit, 
multa Oralori Attico augere Ucnisse aut minuere prouti causa 
postularet, lamen nunquam inducar ut credam Andocidem de 
parricidio tantum sibi sumere potuisse. Ilaque si parricida 
fuit, iudices prorsus ludibrio faabuil in Oralioue de Hysleriis; 
si non Tuit , Oratio de Reditu non potest esse genuina. Mihi 
vero* dicam enim quod est verisimile, Andocidis patrem per- 
didisse non videlur: ooa eo tenduDt quae narrant Thucydides 
et Plularchus; quod auleni Diaioris motnenti est, boc vix in- 



sdbvGoogIc 



ORATIO DB BEDlTtl. 7V 

eogiiilum potuil esse rbetori, qui composutt OratloDem contra 
Aodocidera, qui tamea de parricidio prorsus (acet. Gelerum 
perquaai memorabile esl A. G. Beckerum. qui Andocideiu Ger* 
inauice verlit, in iolerpretalioue haud scio an imprudenlem 
eandem coniecturam seculum esse, quam proposui. 

Obtiaui ni fallor, aut OralionemdeHysleriis ant illem de Ke* 
ditu spuriam esse. lam demonslraodUDi est utnmque Andocidis 
Domea emeuliri. £t de priore quidem hoc olim eviacere conalus 
sum. Nolo nuD4 retractara quae tunc reclene an secuB dispj* 
tavi, sed ut omnia melius intelligautur, ex iis quae de lioc 
argumeoto congessi , delibabo duas vel tres suspiciones de gra* 
rioribus. Primum Orator de crimioe Hermocopidaruin sic di- 
cil, ut Deque narratio per sepossit intelligi, neque coDveniat 
cum iis, quae aliunde constant; turn eipooit de iuramia iure 
Attico, quod etsi condiscipulis in Schota perutile forlasse fu»- 
rit, tamen ineptum est coram iudicibus, qui rem quotidiano 
usu muUo melius noverant quam Orator Ipse , qui in bac po- 
tissimum parte miri&ce nugatur; tandem Orator adeo caret 
nolitia aoliquiorum temporem, ut vel utrumque bellum Per- 
licum confundat. 

lam postquam Andocidearum Oratiwium tres spurias esse 
agnovimus, cum Orator, in quarta.qaae sola restat, bistoriam 
et antiquitatem yix etlingit, fraus constare non patent nisi 
institnla accurata disquitione de sermone ipso. Quae res etsi 
mihi semper lubrica et dil&cilis visa est, tamen non reperio 
quomodo sine xiirorx^laa crimine certamen detraclem. Prius- 
quam autom venio ad istam disputationis partem , imperalorum 
exempio, qui ignavam et inbellem lurbam in medio agmine 
coUocant , boc loco interponam nonnuJIa , quae , etsi veriumitia 
videanlur , nequaquam certa sunt. 

Nempe iam mihi satis constat, singulas Orationes adeo sibi 
repugnare, at, qui unam Andocidi vindicare velil, necessario 
ceteras omnes spurias habere debeat. De Orationibus de Mys- 
leriis el de Reditu boc in superioribus data opera probare ia> 
stitui , de ceteris idem faciliiis eliam apparebit unicuique , qui 
accurate omnia componet et conferet. Quodsi verbi causa, 
nam attingam rerum capita , Oralio contra Alcibiadem genuina 
est, celerae sunt spuriae , nam legatjones, quas in ilnc illiu§ 



sdbvGoogIc 



76 AMMCIDIS 

OralioDis Andociilea se obiisse glortalur , duHo tnodo mcmorari 
noti polueruDt in Iribus Orationibus posterioribus. Si auleiu 
Oralio de Pace geuuioa est, spuriae sunt Orationes de Myste- 
riis et de Redilu, nam aftgre Ucuissct Orator de avi legalioiic, 
si earn cognovisset. Sunt quoque de hoc argumento alia , sed 
haec nunc suflkiuul. Veriim peruiirum est easdem Orationes 
adeo inter se conveoire, ut eundern auctoreni subiode |:roderc 
videanlur. Frcli iiescio qua dicendi aimilitudineet Valckenaerius 
et alii Orationeui r«Rtra Alciiiiadem germanaDi iudicarunl; et 
concedi potest in omnibus deprebtudi eundem scribendi colo- 
reui. Hoc explicari vix potest, nisi credimus eas conscrtplas 
esse a duobus pluribusve discipulis ciusdem rhetoris, nam quiu 
uui eidemquB eas assignem, cerla me causa prohibcl. Verura 
tllud ipsum , quod eas in permultis cunvCQii'e dixi , etsi ita 
comparatum sit ut seotiri et attenta lectione intelltgi po&^it , 
sed exemptis demonstrari nequeat, lamen operae pretium est 
aliquos locos indicarc, qui mirilice conspirant. Exscribam 
§ 129 Oralionis de Hrslcriis, ubi de Calliae filio Prolarcbo sic 
dicit : Tpwv yxf oi/ruv yuvaixSv , aU ffuv^ixxxis hxi i irxTvif xutou , 
t^t f*^" "'^f ^^"' ' "* '^*''" ' '"'^ ^^ £ii^<^k , riji 2^ it7tf. Hi iv 
t'm iuTo; ; Oiilreug 3 AJri^hi ; ? W XP*I »'5»'^*' ivefiiiTM ; Confer 
nunc cum his § 22 Oralionis contra Alcibiadem, ubi legitnr: 
rpii(i€vas ('AAx//3ia3t(f) yumiKx tuv «I;iyt«AwTWv (MtjA/wi-) ulhv 
i^ «ur«f a-(ffo/))T«( , Off roffouTiii TapxtoftarifUf Airiadsv yiyovtv, 
S?' Ik rav kx^kuv dKK^Mii iricpvxi. Agnoscis nianum eandem 
nempe eius , qui quo pauciora de mythologia cognita habet, 
eo cupidius effundit. Nou dissimilis ratio in loi-.ulione iuelv 
iirepey ihiHm. In Oratioue de Mysleriis § S7 legitnr: s't liiv 
yxf ijv Suoii' dxTepw ekMBtt, i JwAwf ijro^iffiat ^ xia-xp«i a"«- 
Sifvxt . ix^i «" "! e'l'Telv lexxlxv ehxi ri Xiyi(itvx. Orat. de 
Red, S 7 ; «*' inx-yKifV (Ui yevMtti ivoTv reTv fir/hei* iartfov 
ihhisti , ti fih ffovXiiSivTi cct. , nam locus iam supra laudatus 
est. Orat. de Pac. 28: Tetovrav i' iAjrliuv fiSTXirxivr»g iittxi 
JerSwfl?v 6xrsf»» ihMai, ^ wof^iteiy litr' 'Apytluv Axxeixiftovtoii , 
9 fiSTx SoiaT&v KOtvif t^v e\p»ivifv itctcl<r6xt. Nulla particiila fre- 
quentitis legitur quam Jiisrow. Oral. c. Alcib. § 56: xxlret au 
SiJTOu & 'AStivxTot i<;fxxt<iinvxt f/iv imriiiiiig i'tfit , Tihivxt 
%' ti/K i^ioq. Orat. de Mysl. § S9: bSts i^Tcu ol reSvexTt? h' 



sdbvGoOgIc 



ORATIO DE SBDITU. 77 

ifti {tx>-koy hiivMxv. Oral, de Red. § 1 : ilxtf ykf ^ rtf- 
A(? dT/ivTuv T4Jv TcXiTtvcfiivav xaivYi ht , xx) t« yivdfttvx Sija-oi/ 
a^ff^tf r^ TfiKfi xeivx l<ji. Ibid. § i> : xx! txut' iv t'iSiai JjJ- 
TPu K«AXi0v u/^v et mox: a*<?'«Av ik Sijfl-Du xk) ri i^ctfAitpTttv 
iuffTTpx^lx hi. Ibid. § 19: (ot n-fVTxx^^ja/) oD$ xoAA$ 3i}s-eu 
eixit ^TTov J(v T( i^xuxfTiiv leri. Oral, de Pac. § 13: nvoihiv 
cZv iyuys H 'ASijvxhi iiofl^oftxi irip) Tourav, riir liiv eipijnfv 
oa-rniplxv tJvxi r^ i^m> xa) iuvxi^tv , riv H r6xt(in i^xou 
xarixu^tv yiyvsaixi , nisi qiiis ultimo loco iti/iou legere Qialil. 
Possem inultis aliis exemplis allalis loDgam disputalioneiD fa- 
cere etiam longiorem , Red baec suCRciunt. Malo hac occasio* 
ne indicare, quis iste Rhetor verosiinililer fueril, in cuius 
schola eae declamatioDes babilae sint. Nempe is fuit Iso- 
crates. Scio quidem lianc qualemcunque coniectnram a mul- 
tis leal risu acceptum iri sed affcrri possuiit , quikus nisi ve< 
ra videalur tameii probakilis Hat. Mam ut taceam de aniver* 
80 dicendi genero quod ab Isocrateo sic diOcrl ul cooaiuioa 
eorum , qui non multum profecerunt, a perfeclo exemplo di- 
Blare solent , laudabo § 23 Oral, c, Alcibiadem : ixf^' ufittt 
iv fiiv Txii TpxycfilxiQ toixut« Smpivifrei ienit w/tt^ere , yiyvi- 
ftevx 3* h T^ iti>iet ipuvrti ou^h (ppevri^ere. KxItci iiuhx 
fiiv oux lirhxvSt iciTipov oZrn ytyivifrxi ^ TtiirfsXiiXt vjcl tu* 
iroiifTav' TxiJTx H tra^ui tiiirti ouTU irtirpxynivx vxpaviftui 
fifSipiKi epipert. Haec verba nescJo quid Isocraleuoi spirant 
ct vero eliara senlenlia ipsa apud eundem est obvia, Evag. 
% Si vuv 3J t/; oix iv xdoftifirtitv , hxv ip^ roug (liv vtpi rli 
Tpuixii xx) roiit iritutvx yevoftivcui ifivoufiivauf xa) Tpxyipiev- 
fiivauq , x'jTiv Sf irpmii^ , fttfi' i* i/^ep^x^f.^ rxg exttvuv iperki 
fttfiiTore TOiaiirav ittxIvuv i^inSt}<rifiivev i tcvtuv 3' xlriif i<p8i- 
viq , $ TOUTS ptivov ifyxSh wpiieistv, Sti piiyKev xxxiv roU ip£sv- 
vh if IV. evTu yip nvti iuirxit,ag vreipuxxa-iv , uaS" ijiiov lev eu\e' 
younivav ixovottv out eix Ivxviv i\ ysyivxffiv , ^ TOiirovf iKp* iv 
tv ^tjrovidTii xdTo) Tvy%xvoufftv. Sed acceduni alia. Novimus 
quam fi-equenter in Scholis contra Alcibiadem declamilalum 
sit, et credibile est iisdem teniporibus eliam Andocidem ap- 
tum praebuisse argumentum hominibiis sludiosis quidem sed 
paulo loquacioribus. Nempe declamaliones pleramque versa- 
banlur in coniecturali genere et eo argnmentum erat acccp- 



sdbvGooglc 



Uus, quo maior erat causae obscurilas et opporliiuitas loco* 
rum communium. Veriaimile est igilur Hermocopidarum flagU 
tjum ID scholis saepius tractalum fuisse , cum Thucydides ipse 
sc tndagare potuisse negel , num isti iarene caesi fuerint nee 
ne; nee pnteteriri potuit Ja ipse, qai maxime hoc facinore ia- 
clarnerat. Cuiusmodi autera illae declamalioDei ruerint , com" 
pluribus exempiis nolom est et neminem , qui Antiplionlis te- 
tralogias legerit oblituoi esse opinor taedii quod devoraviL Sed 
ab hoc ieiuno et tenni dicendi genere Andocides longe remolus 
est. Paucae orationes rerum varielate aeque cominendabiles 
sunt atqae Oratio de Mysteriia. Neminem autem nori rhelo- 
rem, quern Terisimilias est auditores ad (ale declamationum 
genus excitasse, quam Isocralem, cuius audilorum sat multi 
se ad historiam acribendam contuleruot. Suapicor igilur earn 
ipsam rerum ubertatem efTecisse, ut fraus (am diu latuerit, 
cum viri docli deprehendeient quidem Jo Andocide errores 
graves et mediocrem dicendi periliam, muUa adco, quae non 
nisi schoiae conveoirent, sed lamen in universum probarent 
copiam et omalum a deelamatiouibua alienum. Sed praeter 
locum , quem ex Evagora laudavi , sunt nonnulla alia , quae 
baud inutiltter addi possunt, Non multum (ribuo loco, quem 
Clemens Alexandrinus ex Isocrate desumtum esse autumat; 
nempe in Orat. de Pac. 2 legitur: Xfii ykf Si 'Aitivsuot re- 
Kimploii xP'i^^^i "^? ^pdripov ytvofUveis Tip) ran ftgX^ivrav tirt- 
vixr, contra apud Isocr. Paneg. 141 sic: ici to. ftiKKovra rati 
yiytyttfiiveit rtxftxlpeviai. Sed hoc forlasse casu convenit. 
Aliquanto maior est suspicio in tribus locis Orationis de Bigia. 
Haec causa dicitur ab Alcibiadis filio, qui narrat § 6 quae 
Rcquuntnr ; eio-tjyj'eAAov eU rhv fieu^iiv , ^iyovrti (i( i ^ecriip iitiv 
vuvxyet T^f irxipelxv Ix-l veuripett tfpiyptxffty , cStqi S' ev t^ 
Tleu\uTlaiv9t t'lxiif truvittmcuyrei; ri ftwiiiptx veiiivfiKv. Vix po* 
lest dubitari Isocratem errare , nam rerba ipsa accusalionia 
servata sun( apud Plutarcfaum in vita A)cibiadi% capile 22 : 
eifftrxf^i Kiptsjvoi AxKiiiiii AKki^iHiiv Ktitivioo Xxafi^ctvUiisi 
«)inj^^eiAf>' dSiKtIv xep) tu 6(i> , dvepti/Atiifuvov rk ftuftipta xai 
ifiKvurrx veTi iturtu irxlpoi^ iv r^ iuuTou xri. Igitur Alcibiades 
non celebrant mysteria apud Polytionem sed in domo sua, 
Grrorem aulem quem in Isocrate miuime miror nihil mail 



sdbvGoogIc 



OBATIU DB RED1T0. 79 

suspicalus (liscipulus ia Oralioneiu de Mysteriis transiulil§ 12. 
Isocrales paulo post sic pergit : Sti -irttfii rm xxTtjyipetv 
tjiea^ 3v i 3iino^ S/ieqv ilx»0t , outu va^a^ eatiiti^tv atuTeitf 
}f/euiefthout. Olim demoDstravi exordium OralionU de Myste- 
riis descriptum esse ex Oratione Lysiae de Bonis Aristopbani^ 
leguntur ibidem Lystacia verbis nonnulla interposila , quae 
apud enm non reperiuntur. Horum ronlem nuoc iodicare fa- 
cile est; ilia enim saut rerba quae volo: wa-6' iftit xof.b ay 
ijiitv ilxtfv Xx^tJv irapA ruv KxmyJfuv ^ rufi rav xanyopov 
fAivuv. Ultimus locus est is in Oratione de Reditu de Oraloris 
abavo. quern supra exscripsi. Hunc coofer iam cum fills 
quae tradit Alcibiadis filius in dicta Oratione § 2S de Alcmae- 
onidis: t^v 3' tSvoietv 9v itx^v tU t^ irXHSoi h nTt TUpetwi- 
)m7« ivtiat^KVTo • mtyyevtU yip ^>^c; UtiVKpiTDV , xx) rpiv e'i( 

^^lavxv ftfTct^xftv rUt iialvev Tvpxvvliot . liAA' tihovro 0vyi7y 
ptiXXov a roui ToKlTXf litTv icuXttiovrttg, Satifl perspicuilm est 
uoc locum ante ocalos babaisse scriptorem allerius Orationis ? 
Verum missis his , quae in transcursu et obiter dispulavi, 
vidoamus accuratius de Oratione de Reditu. Exseribam prt- 
mam paragrapbura : E'l ftiv, S £gSps« , h Mpqi ry TpdyptxTt 
bl iratpiivTti fiM '^Mv avTriv yviSifmv ix^^^"! ^ivrec ii^ctlvsvri , od- 

OM ayxiiv, tt ri; iripaq ^miXaiTe ifioii itxxlav , ieiiirxTov ciiriv- 
Ttuv -i^iffiiTav ijyoutixt , si tm /iiv ieiuT ravrtt , ra ii (Uq, aXXi 
piil vivtv iftoiat. Animadvertendum est Andocidenn nusquam 
andilores compellare sollLo oratorum more, quibus non & iv- 
ipeg in usu est , Bed » Avipt^ 'Adq^iuoi sive u avSpsq iixxi;al. 
Nolo premere sentenliam ipsam pulidara esse et ridiculam, 
nam quidni Andocides malus fuerit Orator f Sed non ne- 
f^ig:enduro est ii7 r^v ^rixiv ifU ti jfoi^vm iyxidv ambi- 
gue dictum esse; lam aliqnanlo melius fuisset tcaxiuv £v; 
'deinde improbandus est optaliTus ^o6xotTo, qui dubitautis est, 
sed Orator liquido scit se tales inimicos habere; Deque probo 
locutionem IW^at« ^auMsiai, Arripuit illam ex Homerico ver- 
'8U : vvv y Mpag t^^avre 4§o) xxxi fuiTiiuvTEt , nam nibtl ira* 
pedit qsominus cwrupto floiDeri exemplari uhis esse credator 
(apud Homerum enim probo eos qui hipNt' i^dxovro resliluer 



sdbvGoogIc 



runl). Apparent in Eeqiientibus quoqiie exempla tocutioDum , 
quas Orator ab Homero muluatus est. Quod verbJ causa § 2 
dicil tout) tJ (iiytt xcti ieiviv, id repelitum est ex Homerico 
caxo; ftiyx re SeWv re, Qiiod slatim sequitur: fl ti vftx4 
JCP^ iyatSiv iftau iT»vpia6xt: Ixttvfhiat miniaie frequens est 
apud Alticos; efiictum est ad iinaginem Odysseae versus: ft^ 
vov Ti naxhv xa) (itT^ov iTraiip^. Alia quoque ex Homero de- 
sumla videotur , sed kaec sunt fere incerliora. Sed, ut redeam 
ad primam paragraphum , in illis Sxou ttivrei iei Tqv viMv 
XTE. , neque Srou probo pro ixi'i, iieque assequor quid UT 
sibi Telit , non magis quam xpii id ^ loco , quem modo ex pro- 
xime sequentibus laudavi. Denique in itivSretTav xTiyrm ZPI' 
ftirav, uUimum vocabuluui omiUi soleU 

Paucis interpositis de Orator sic pergit: twt) tbIvuv ri ftiyK 
'xai ieiviv irifmtv ufuv ipav Toiii [tiv qSq TrfxTTtVTxt , rciif H 
Ti%a /*^AAoi'T«s ■ K»l fiat ftiyn;ty ixufix Trapiitxf , W vvrf o5- 
rot 0} &vSpei ieivai euru xtpiKaUvraii , 11 ri u/Lxi xph iyd^ 
ifuu IxxupiffSxi. ie7 yip xvroitt IfTOi d/utSei^iTovt etvxi vivruv 
iv6p&vuv , 9 Tg ir6htt Tstvrif "iufffitvfiiTouq. ti fiiv yt vepU^vsi 
TflS viMai tZ vpxTToivtjS xxi -rk X5i» v<pKV auruv ipttivtv Ssv 
(piptjixi, iftxtf^xTol t}ai rk ivttvTix vuv t^ ixurav (i^A»'f 
rreuiovTtt * e'l ii fti/ txutx iiyouvrai atphi r xureif rvfi<pipeiv 
xx) T^ ufiETipcfi xotv^, turpttvtfi XV Tg WAf( ejev. Pro wxpi- 
?i}xf , quod Bekkerus ex optimo Codice Crippsiano invexit, an- 
lea legebatur xtpii^Kf. De ixxvphSxt iaiii dixi : xspixxU- 
aia,i hac signiEcatione vix Graecuoi est; pro dftxdhxTos Ora- 
tores dicunt ex»i6iqxroi. lani alii videruol pro e\ ptiy ye 
vsfil^eviri legenduDi esse t] /iiv yxp ». Foriuula tx Hix iftei- 
■vev (piptTxi mihi quidem inaudita est: Atlici dicunt rx liix 
•A/itivov Ixii. Xveii^eiv non ioiprobaverim, sed mullo usilaliuD 
«$t fTTouixl^eiv TdL o'TouSit)' weitiffSxi. TaiideiD sententia postulat 
pro iur/fievfit XV fTcv, iusfiittTi i'talv. Similem abusum opta- 
■livi iam supra Bolavimus. Eiusdem generis est § 6: fi iv- 
Spuxivaif wtpi Iptov yiyvdvxoiTi , ti^Ti xv xvipeg edyvuf^cviftpoi, 
tioc vero est de salute sua dcsperantis, Noo magis oplalivuni 
probare possnin § 19 : 'Efioi rohvv ri nh ^in tU iftat re- 
vpxynivK vxiUy Ti axxvTtt XV (ihliiTi. Melius est quod legi- 
inr inil. Oral, de Mysl. <rxei^» ti vxv7£i irkxuSi. 



sdbvGoogIc 



ORATIO SB RBDITV. 81 

Orator pergit § 3 : OTrtve^ eirxyytl*.«vTSi ftou iicipp^Tx eU 

iri>iti TxuTig fifl^oviq diipiXfixi , x«) tovtcdv AwoSetKvivrog ftou 
Ting l3ouf,tuTixif vetCptJe re xx) ^c^ctiouq raq axoSei^eis , ixeJ fiiv 
oSts TOuTav Tuv dyipav o'l irxpxyeviftsvai Ihiy^nvre? oJol r' tjaxf 
iToisl^ai c1 Ti /Ati ipBug iKiytTO , out' &K\og ouSflf , h6£Si H 
vvv Ttitpiivra,! iix^d^^tiv. De isto xirofpyiT^p Deque novi qui 
data opera egit et res satis plaoa est et facilts; sed mirari 
Eubit nondum observatum esse liuc referri debere, quod Lysias 
c. And. g 29 calumniose narral de prytanibus siibornalis. Ab- 
undant hoc loco Tocabula vtp'i Tm irpayptxTav \ turn pro iiro- 
rextlv, quod § 22 de eadcm re iteriim usurpalur, crebrius 
legitur liriTt\£T» i pro ixiy^avreg Atticis magis in usu erat 
i^cxir^xvTti , quod legitur Oral, de Myst. § 7 eo loco quern 
e Lysia desumtum esse dixi. Porro animadverli potest incuria 
oratoris, qui iungil iiroisDaiivTei , xroStl^eis el itroSsT^xi. 

Statim sequunlur haec : ctifitTov euv touS' oti outci ovk aip' 
xuTuv ToXiTsi vpxTTOuatv {eiiSi/t yxp iv tJt* ^vxvtiovvto) i£aa' 
cJ^' ivipuv iripuv , del e'triv h t$ wi\ti rxiirf , oiiitvii Slv 
Xpii/iXToe if^xfuvei ufiii ti eeyxiiv f$ ffiou Trpa^xi • xa,'i xvToi 
fiiv ouTBi s'l xyipti o\i To^/tu&i v0xi xitTshi lU Ti fisa-ov kxtx- 
i^TxvTsq iito'X'Jpi^i^ii" ^tp) TovTuv , ^o^oij(it»ci t^cyx^' ^iSivxt 
el Ti eU vfAxq Tuyx''"'!"^' 1**1 f" <PpovouvTeq ■ iriptui 3* inrwifiiroujt , 
TaiouTOUi avdpiii^oui olg c'tSiirfievoiq ^Sif oivxt7XvyTt7v euih itxtpipct 
eivtiv re juc) dxouvxi tx (tiymx rav nxxav. Loculio ou^4v}iq XP>i' 
ftxTii iix^^ixi ilerum occurril § 21 ; in bis et similibus pe- 
nuria formularum loquendi prodit tironeni dicendo nondum 
asRueractum. Eadem ratio est inutlHs additamenii cV rg W- 
i.ei TxuT^, quod ad laediuni usque recurrit, v. c. praelcr 
hunc nostrum locum , § 2 : rjf TiMi txvt^ ivafttvu^xTOVi ; 
§ 3: cuK fM T$ irdxti TXUTtfi ftei^eveq difixeixr, g 10: r^v 
Wajv TxvTtiv dyxSiv ti ipyAvxadxi; § 12: t^v wJMv txut^v 
lauvxv et alibi. Idem ohtinet in iviih , §11: t&v TtTpx- 
xtalav jjSif TX rpxyftxTX lv6xSe xxTei^n^iTuv i § 13: ^rxfx 
yvcifmv tufiit) TX ivTxuix vpdyfiXTX ; § 20 : yfyyeXi^ Sri 9v 
/tikxti alToq ij^eiv ivTxuSx, cet. Nota praelerea abusum con- 
iunctionis $], quern aliis quoque locis deprebendi. Versus 
finem buius paragraph! xvSpavouq ciicicndum est. Nihil dico 



sdbvGoogIc 



8S AMDOCIDIS 

nunc de imperilo el inelogaoli oralionis compositione , nam 
quern hoc fiigieL ? 

Excipiunt haec verba : ri y hx^f^f TciJrp t*ivov lupoi m iv 
oiiTuv Iv ToTt kiyeit , rat ifiii svn^apiq Im irxvTi ivtiH^etv , 
luti Tftur' iv f JS^7( inirou xxA^av v/tJv , ave tmiiv 3tv toutuv 
iiKxIas Tiftiiv xuToTe TivSi 0ipeiv. Nod dicitur Graece aurSv h 
Totq hiyeif pro ^i' reU >>iym ceurav , sed boc librariis quaia 
oratori impiitare malo; turn xitAAfov tliivM Atticis vix in usa 
fuit. pro Hfistvov f'tShxt, si quideoi tu iih* vulgo dicebant noq 
KxXuq oTSjx. Sed nibil novi quod magis scholam redoluat quam: 
nxi T^ wpir^ touto eMvTi tpSug ioxu e'lp^vixi , Sri vivret iv- 
tpciwoi •ylvovTat M tm tu kx) xcexu; ■xpitrfiv , fityikti S^ 3i}tov 
Kx) ri i^xfiKpTftv iuavfx^lx iql , kx) t'mv euTvxi^^Tei ftiv ol 
ixxxi'ix i^xfixprdvovTet , aa<ppo»iiXToi 3' oi liv rdxi^a fterxyi- 
yv^TKuai. juii Txiirx bu hxxixpiTXi toT; fih ylvttSm , rtt^ "ii fiJ) , 
kM' htv h T^ KOiv^ TxiTtv itifiureif kx) i^xfixprtlv rt Kxi 
tMK&q TTpx^xi. uv tviitx , u 'Atifiittiot , £t AvSputrlvut Tip) iiuu 
yn&<ixotTe , sUrf xv xnipt? c\iyvaiuvi<;fpBt. Hoc vera eleganler 
dictum est et ingeniose Mcogitalum! De iiltimis verbis iara 
dixi supra nie improbare oplativuni •yn^axone ; addo nunc 
me neque capere comparalivuin euyvuiiByiftpet , quem oon ilia- 
gin defeadi posse exJElimo , quam quod dtcit ^26: &v itx) 
SvfXfB tixii ufixi , ixr xfVfit u* xfiip e'lg iifixi <pxl»a/*xt , irpo- 
Svpthtpiv /Mu dw9ii%tv6xi rx 7rpxTTiii,tvx. Cetenim mullnm 
vereor ne Alhenieuies aegre laluri fuissent illud ehrs xv xvipet 
eiyvaftnhapBi ; certe Demosthenes ea, quae repreheosionem 
quandam continent , semper prima persona eounciat. 

Pllira notari possunt § 7 : cd yxp cplivou pixXhtv i ofxTou 
i^id fui hi rx ysytytifiivx • at si( tbvoutov «A(ok riff iftxunu 
iuffixt!4ey!x! , eht XP*I ttntir veittiri tb xx) ivetf, the xa) 
imifiti jZv Ttia^vTuv fu ixisTv tU rotxiTn* au/iCpepiv rHv 
(pptvav , &;'' ivxyxtfy /ioi yevMxi iueiv xxxolv roTv ftsyl^an 
iirepey IxiaSxi , 3 /*« ^ouKttdivri KXTtiwtlr reiit txutx TQuifetv- 
TXi oi vep) 1/i.ov ptdvou ippaZilv , el rt tin irxSeiv , if.}M xx) 
riv wxripx oitih ttimouvrx. shv l/txurv iiroxTtivxt {aTip iviyxti 
mtitTv Sjv xur^ , el iyu t^n l^i\jhiii,i}ii txutx wti^vxi), if xxrtt- 
wiiTt Tx yeyevtifiivx xMv ftiv xtpeSivrx ftii TeSvivxt, rou i' 
ifixuTtti irxTpht /til ^ovix ytviirtxi. lam aupra oslendi , oe- 



sdbvGoOglc 



OHATIO DB RBDITU. 85 

gRtiime deleta. la^ndum esse tbu ¥ inxureu wxrpie ^vix 
ytvhSat et notavi abusum locutioais iuoiv kxkoTv Uripov Ixi- 
vixi. Sed praelerea observandum est Atlienienses coostanter 
dixisse ^t.6e» tU T«nvTC iwiMftovtaf , Don tU roircuTt riji iftxw 
Teu iua^ixifiovloi ; turn iuatxintiy et ivaiMfuvitt , quae in bac 
oratione saepe leguntur , omoino raro inTeniuntur pro tutxe- 
ittlftav et KstxaiatiMvlx. DeJnde omDia baec obscure dicta sunt: 
quomodo enim iudices intellif^re poluerunt , qui homines per istcps 
reiig TM/Tct irot^avrai indicareiitur; porro mimme probo ver- 
bum xtertitcBlv , nam in HerniDcopidarum causa eerie perpetuus 
fuit usus vocahulorum pL*iv6m , ft>tvur)i? et ft^vurpov. Denique 
pro riv irxrlpx oiiiv dSixeuvrx Graecitas postulat rev Tcnipx riv 
oiiiiv dSixoZvTX. Sed Qt melius intelligatiir quod dixi de simili- 
tudine utriusque orationis, operae pretium est transscribere 
§ K7 Oral, de Myst.; 0ipt iii (xph V^f " iviptg Avifuwlva? jrepi 
ruv TpxyfiXTUV ixAe^/^fcrdjei , Htxcp &v alirlv tvrx h t% vvft' 
cpep^), tI ay iftav Hx-^og /^c/ifa-fv; f} fiiv yip jv iuetv iirepiiv 
ixMai,>i KxXSii AxoKkaSxt if x'i7XP«i ffaOivxt, t^oi iv Tl$ tlirtJv 
xetxtxw chat ri ?,ty6ntvx ktL 

Orator sic pergit § 8 : rli' &v oi wpi yt reiirou rokiA^treitv 
ivSpara^ votiirxi ; iyii rehuv ix rm irxpivruv elxipttfv rxvrx , 
i Iftoi puv Auraf ix) XP^*^" ^^^tT^Bv c'vtiv tfteXXcv, CfMv ii t«. 
•^/rw TEu irxpinTOt rin xxmH (iiri^xaiv. ivx^vifffiyirt 3' h 
§tep mvShip re xx) xpt>j%xvl^ xxShxrf , xx) Sti bvtu a-ipJipx 
ff$5? xiToi/i iiri^i^yttte , «?■' ouV tU t^k i^opxv hi i^^itrt , 
ixxfii upiMV aiipuvBf iruAA)f(|)9)|»<r0xj. Qui aliquam operam Ad- 
docidi dedit, hunc non Tugiel qiiam proxime baec conveniaat 
cum § 36 Oral, de Myst. , sed malo nunc nolare alia exempla 
istlusmodi repetilionum frigidarum , de quibus dixf. Quam 
scilicet indicavi pulidam djligentiam in loco notando, eandem 
reperio in temporis notationibus. Praeter laudatum locum , in 
quo Tou Tcxpivroq rirt xxxau sanequam baud cnniniendatur 
etegantia, en alia exempla. % 10: rit' dvxyxn tSv Txpivrav 
spxyfi-iruv, § tS : riiv viXtv rxiirtiv Ivufxv h rif rift XP^^' 
§ 14; h )^ T$ rire rx ivxvrlx ^povouvrcf iff^ei ftixv, § IS; 
itMtfou (Efiw iylviTo tv r^ t6-re , eel. Pro ipelSiMxt , quantum 
melius fuisset dare iirmf/lxi Ix^ivf 

In sequenlibus baec leguntur: rxOrx rthvv arc pttv ytyMxi 



sdbvGoogIc 



64 AKDOCIDIS 

rcixuTx , ToAAa?^)' 3if n iyii fUfOt riit ahixi liipiStiv i%av , 
a^e ftivToi vxuSijvxi , iyii eTt uv fiivat x'lTtof , xxt Sf*af ri yt 
iui-ux^xTOi; stvxt ivSpiiirar euixft^ ix<Peuya) , on Sif trpoxyofih^t 
fiiv rijq priMut ix) TX^TXf Txg vv/tCPopxf eiiiiit ifiou ^px^ro yi- 
vtffSxi iuirixtfiO*htpot , fttiiifx/tivtK 3i sri^iv I'm to dv^x^it 
iveivTuv iyi) MxitirxTOi. Habemus h. 1. reum coiiGtenlem se 
faisse inter flermDcopidas , quod nondum satis altenderant viri 
docti. Pauca hac paragrapho nos morari possnnt. Orator qua 
est dicendi facultale fere idem iterum declamilat, § 12: (tifoi 
cyi) eux £v iXxxifov hxxtui rxume rii? xlrlxf Iz^ifii , quod 
num recte dictum sit , tnagnopere dubito. Satis certum est 
illud iy^ th uv fiivof xhtoi ferri non posse. Athenienses dice- 
hant iyii fiivot xhio? vel iya xWiiliTXTei yiyovx. Neque capio 
illud ore Hi Tpexyoftiviiq cet.: suspicor legendum esse xrt Sij. 
Reiskio iam rccte displicuit oiitsU ^(Mu Hpx''^" ylvtaSxi. Impe- 
ritus porro sit oportet qui coniungit iwuxi^ixTei.ivirixiitiiKx- 
TOf et iS^iirxTot. 

Paucis omissis orator pergil § 10: Kxhot ?yii rdr' xu- 
ri? yviiii rxi i/txuTav wn0opxt , ^tivi xxkuv rs xxl xWxp&v 
OiiK Oii' tt T( djreyivtTO , tx ftiii itxpxvoiif rg ifixuraij , Tx S' tiviyx^ 
rav trxpivToiv rpxyftirav , h'vuv ^it^ov thxi ^pxTTttv tc tbixvtx 
xxi iixirxrSxi ixc7, otou ^kivx fiikXoifii i^S^ireaixi vip' vftuv. 
iwfiiil ii XP^*V S^spay eWif^Si fisi , ujTtp elxif , iviSvfilx Tijt T« 
/ifi' vfiwv woXirelxt ixflnf; xx) hxlmi , if 5f 3'wpl fttrhiiv , 
eyvuv XuJiTCf^eTti fcai ^ Tsi3 ^lov xirtf^XxxSxi , if t»|v WAiv t«iJt()v 
iyxHv Ti TOJOuTBv ipyxffxrSxi , uvi' ufiHv ixivTuv thxl irori fMi 
iro\treCTXjSxi ptti" u/iciv. Ac primum minimeeleganter dictum 
esiyveiig.... eyvav, turn non satis inteliigi posse puto illud 
Jt(v/ ; turn non rede legitiir lyvuv gSis-ov thxt pro xpxn^ov ; 
turn abundat ixc/vij; post rij? fid' ifiav ■x-ot.irdxq ; deiade me- 
lius fuisset.ni Tailor, xTx^Xxyiivxi quain xv^}.f,xxi*i ', dunique 
non fero uftuv txivruv iroXirfufxaiai fitO' u/ta*. 

Videamus de iis quae sequuntur § 11 : Ik ii roiirov ei «■<£• 
xere oSre rtiu iriptxTog cSre rav Svruv ifit) i<ptivi/ujv , Sxou tiu 
wxpxxtviuveutiv " £xx' xirlxx filv rire eivviyxyov tie i^pxriau 
uftSv oirxv iv Zxfii)i xurrixg , ray rtrpxiavlav iJSif rx vpxy/exTX 
ivSxSt xxTei>.ti^6Tuv , Svtos fui 'Apxt^<iov ^iveu rxTfixou xx) 
mStrret yevhixi re xx) i^iyfvSxi ixiroue i^tuy.ipt>iv. Tourtut t" 



sdbvGoOgIc 



I 



ORATIO DB RgDITU. 8S 

shtiyxyov roin xairixg , xxi irapay ftoi irhrt ipxxftciv tj)!' riftitv 
auTuv ii^xaSxi oux ifOix^ax irpK^xn&xt jrXiov tj Xa-ov ifto) xxri- 
?X(r»v. Ingrata est el imperita repetilio vocalmlorum tovtou* 
t' eivijyxyov reiig xxs-lxf. Pro cormpto yivtffSxi in hoc sci'i- 
ptore qui iirxufiTixi el civo/.e0upsa9on dicerc ausus est. fortasse 
r«ponere licebil lonicum fkiytaSxi. Sed omiiino improbandum 
est mediuni l^iytaSxi; turn pro ii^xaSxi , quod hac signiGca- 
tioneHotnero tritum est, id oratore Atlico meiius Toi-et Kx^eiv. 
De ceteris in rempublicam mentis gloriari pergil Audocides§ 12: 
elv4yxysy ii alriv ri xx) x^^'^^ > **' '' xvZpn ixetvoi Ix too- 
Tuv frapfvxtuxvfiivoi ivlxifjxv pterx txvtx Ilt^oiravvifo^ioui; vau' 
fixxouvTtf , Kx) T&K t6?,i9 txutiiv ftSvot iv6puitav hujxv $v T^ 
rSrt XP^^V- *' Tohuy fctyxXwv Ayxduv &^ix iifixq t'lpyivxvTO 
ixtivoi , fiipog iyh sux i» ikix'^^'' ravryu rifq x'irlxf !%otfii. 
tl yxp 7oU iivipxTtv ixsivcig Tire rk triTiiitix ftif e'tavixSfi, ou 
irtp) Tou 7avxi ri? "Aiiivxs i xlvSuvog Jv xiiroTg /wiAAov S ^^f' 
Tou fitii' xiToiii vui^vxi. In siipei'ioribus ism Iria de hoc loco 

observata sunt; addo nunc valde frigere Ix toutcdv /terii 

TxiJTx. Pro i xlviviioi; Jiv xOroTt equideiu dixerim iyhtr' ttC- 
TcT?. Neqiie § 15 sine animadversione diniillere licet: Touruv 
Toivuv ouTut ix^vTuv oix ixlytf /tot Txpi yyift)tv eupiSti rx in- 
Txvix ■JTfdyi^.xrx Ixbvtx ■ xxri-xXeuvx ith yxp ciq IfrxivtS^ffOfu- 
»oi usrJ Tuv ivixie TrpoSvfttxg ri eivtxx xx) iiriftt?.£lxf ruv ufie- 
ripuv vpxyftxTuv. Otiosa sunt Ixovtx el uri rm iviHc; turn 
trutxa non nisi lonicae dialecto convenil. Sed cognoscamus 
quomodo Andocides a Quadringenlis exceptus fuerit : jruiifitvei 
a Tiviq fit jjxovTX TUV TtTpxxeaiuv O^^tsuv rt ^xpxxpiiftx , xx) 
Xx^ivTeq iiyxyn i'i( rii* /SauAijv. eiSiif ii vxpxfxt (tti Tlthxyipsf 
» &vipef " ?(ptj » jSou^evTxi , iyh tov xvipx toutov Metxvua vptTv trlrov 
rt lU T9vg TOf,tfilavi ehxyxySvrx xxi xajrixt." xx) ri v^pxyfix 
{Sir <r«v iinyeTro d-q iiriirpxxro. tv H rif rire rx ivxvTlx <ppo- 
noCiTes S^Asf ifff«v i?S») 0} tTri ^fxTtlxt Hvret roTt Ttr/XKoalois. 
xxyh . dipu0ag yxp 3^ tdiooto? fylvero 7uv ^ouy^evrav , iiteiiii 
iyi-yvajKov iirekiiiifitvog , euSu? a-pOTTifSw Trpig rnw hlxv xx) hXfA' 
^ivB/ixi TUV Upuv. Sirsp ftoi xx) jtmI^ou x^tov iyivero iv t^ 
Tin • fit yxp Toiif ieoi/q Ix'^vrx ivtUti , oStcS fts jitiAAffv tu» 
Avip^vav ielxxffi xxjiXe^^xi , (3ouA>fW»T«i' re xirav lijroxrtTvxt 
fig turei ^rxv CI iix^^ffxvTe?. Vidimus supra ineptum faomi- 



sdbvGoOgIc 



nem locum Isocratisde maioribus Aleibiadis ad Andocidis proa- 
Tam retulisse; hoc loco deprebeudimus rfaetoris ingeDium mi- 
niine ferax , qui de Andocide Iradit quae acciderant Therame- 
ni ; nam quis dubitare potest qui conferl Xenopbonlis narratiO'- 
nemf Praelerea improbo noviltam formam Terbi IvSttxuivxi, 
Sed Don negligeDdum est quam putida slot isla: iv ii t^ tdre 
vii ivuvilx — TtTfXKovhtt , quod in quovis alio scriplaro glosse- 
ma iudjcarem. Quae dicil de deorura lulela neque callida 
sunt et ridicula: sed boc erat ex praeceplis magislri caput 
quoddani in defeosiontbus, sicuti itlud alterura, de quo iam 
saepe dixi de maioribus. Luce clarius hoc apparet iu Oratioue 
de Mysteriis % 137—159 et § 141—145. 

Sequuntur haec : ifiT/*i 6' urc/ieii xeii kxkU Svtt tc juii q!x r^ 
vi/iciTi i»(o-xoi*>li> , fAXXfiv iv eU i^ti hiyitv. eS Hi mi itiKt^'' 
ifixuriv iru^e^vpinti)' , B^n reuro fiiv h ^ lidxii i Hfftet tucxoS- 
victi , lyu ivr) TOVTOu KXKi eJxOv , TBura H i^tiiif I0ctiiiera t5 uw' 
tftou xeirsviai; , viXtv «S xs) hit tout' iyu iiweMi(ttt». uffS" oiiv 
TS Ml ropov (iit%»fti irt ijvx! (ioi euSxpTcTv ' Sttoi yiip r^iCTo/jtifv, 
vtivTo4ev KMxiv tj fiot l0ixlvfTO ereinal^ifisvsti. «AA' af*ait x«} tK 
to6tuv roiouraiv ovtuv «a-«AA»j-e(! ciiK ??jv o ti iTtpov Ipyov irtfi 
vXelnoi ixctoufmv 9 t^v xiXiv TXVTttv &y»div Ti igyiati7iiu. Hseo 
parlim iam habuimus§9; sed nunc allendendumest ad tiiixp- 
ffiTv et aircMepiptaiM , quae Alticis fere inaudila sust, Per- 
nuila autem uaiverso loco insutil baud oimis concisDe di«ta, 
sed nihil opus est hoc mooere ; utilius erit aliud eienqJum 
dare repetilioaum isLarum , quorum iam complura notaviiaus. 
Nempe ad taedium usque orator repetit formulam dyetiSv rt 
ifiyajoffSxi. En testimoiiia , § 1 : 3f r t^v xi^iv efti ri voi^vxt 
eiyaiiv ; § 2: t1 ti iifnit xf^ dyaSov IfASu iirciupMxi ; § 4 : aiie-^ 
vit iv x^if;U«TO( ie^ifiivoi vfiHi ti dyaSiv c'| ifiou itpa^xt', § 10; 
T^f jT^Aiv T«iJTi|v d.yx4iv TI To/rouTov- ipyia:xff6»i ; § 12: (ieydxttv- 
Hyxiciy i^Mii(f,»i iipyxa*vTa Ixtivai; § 17: iroiouffiv vfueg el rt 
rvyx4voua-iv »yx6iv ; § J 8 : out rifv ixuTiiv itiXui irtfovv "Sivxriu 
Tii'JFif dyxidv ti. ipytil^eirSai. Sufficient haec , (^tnor. 

Quae legustur § 17 et 18 sunt haec: 'Opaf 2i X^ t S 
'Aitivajci , ^/rc/i ri reixurx tSv iarQUfyHftiTav iix^ipei.. touto 
fi^v yoip 3<rok tUv to^ituv tH ufUTsptt rpiyftttra SutxfipiZovTtt 
afyupiov uftiv hc^ojii^Quffiv , £aao ti if Tit uftiTepx upiTv hi^xvii 



sdbvGoOgIc 



ORATIO Ut RBDtTtl. 87 

TfluTo 3i oaoi ??«Tijj-ol ytvi/tevot wsA^v ti rifv ri^tv xcertpyifyv' 

ml XfvSuvav , we) hi J&v xonuv a;pD|Ct«Tfiw i»9i>ni , wemffn 
v/tSi el n Tt/yxxvavirtv ttyxidv ; iv $ xds) tEv ti i^xftiprairiv , 
ovx airei tSs ^^eripxi; xiiroiv iftatprlixg iiKtfv SiiSaffiVj leAA' {int'4 
iixif Tuv IxtivQii ^ftxpT*!fiiyuv. JaA' (^^w; butsi <jt(pxvouvrx[ y' 
u^' iifiav xx) ivxKup^mvTxi iq Hvrtt aviptg iyxSal. x*i eiix Ifu 
(S; ou iixxlas' puyik^ yap i^n ciptrtj , oTif rifv ixutiu t^Aj* irai' 
Buv iuv»Txi rpiitcp iyxiiv ti ipyd^eo'ieti. aAA' oSv yitilisxny yt 
Xpil 3ti ixtJvoi XII cttf vXehou a^iet »v4ps ^?'$ f^U exvrlni va- 
ftixiviuveuu* xfiif^^''^ ^< **^ ftiftari TOJtft^ iyxlir ti irotslv 
Toix; iwTiv nthhai. Quem mm taedeat ipeptiaruniF Vide ho* 

mineniT qui sexeenties ulitur formula ToiJre fiiv tovto H, 

qnta magtEtri artem talibos artiGciis ciHKineri pBlabat; scilicet 
i^etores talla aeelabantur , plane sicati Homani videbantnc-'sibi 
CtceroniaDJ, si tertia quaque senlenlia posuissent este videalurl 
Nod dissimilis ratio est in illo £aao ti ^, de qOo lecLa H^ba 
DOtavit Sluiterus ia Lectiooibus, pag. 139. Prodltar porro Iso- 
cratis imilatio locBtione «AA' ovy. In iia quae iailio leguntur 
facile caremus addilameQlo tUv Toi,tTiiv, Cetera milto, prae- 
ter illud i^/txpTttyetv ; est hoc quidein in lalibiis vocal>uluni 
propriamel solemae, sed apad tiaocrhetorem per abusum facit 
utraroqae pagiuam; vide medo sequentemparagraphmn, in qua 
bis occurrit, nam quid atUnet curaulare exem[riar Videunus 
seqoeatia : 'Efto) rehw ri ftiv USti t'tg iiftStq irtvpetyftha ffxsiiv 
TI &TxvTgt Sc eiiilitTt , tA ii fdAAffvri w xx) iifStj rpXTrifuvct 
avSpt^ iif»av vivT»xiaici i» Airopp^^ Ukviv, ^ (3du\4' ott 7cAA^ 
iiiwou iixit JjrTTCV iv TI l^xptxpTiiv , i) e'l ufixt iiei xxoiivxvrxt ti 
iv T$ x»p*xiiii/4X vuv iim^ou?,rivctiritti. ol piiv yt tx'^9 ^'?i TuV 
tivxyyeXJ^Itivuv axovdOrrmi , ua-ilp%st t" xHtoI^ , H' ti i^x/tdp' 
Tivuaiv , xWixv ix^ig xx) >.iyBV xiff%piv ix Tiv if,Miv xoTutov • 
&fii7 i' eix Wo-ly sTtpoi u^' av sntIxv Ix^iTt ■ tA ylip vftirtpx 
xvTm i<p' iftiv ifxxlaf M m^ iZ xx) xxxSit , iicv ^dxnaSt , 
iixihfM, Initio paragraph! illud ipui videtur loco amtiim, 
nisi qttis hoc oratori ipra irtbuere matit, qui vel m orattoois 
exordio verba baud satis diligenter ceHAcarit: « /tia oi xxpiiy- 
TM1 fiii Tnv x&Tvv yyifiiiv txgvTsg rivTt^ i^xhnvrt et limtle vi- 
tiam GOmmisit § S et 9, de quibus dixit SIuit«ras. Illtid 



sdbvGoogIc 



vx^^^v ''"' ''■D) halmimus inilio Oralionis de HysteriU. Turn 
v/3dvAij expellendum est, sed hoc iam viderant alii. In Oratione 
de Myst. § 90 et 102 itideoi invenilur vx°^9 eadem ralione 
pofiilutn. Dcnique incredibiliter frigenl xx) ev xeei luiiuig, iiy 

Pergit Aodocides expoaere de cura circa rem frumenlariam, 
in quibus nihil fere est praetcr minuta quaeJara quae impro- 
baada vtdentur. Sed in ea narratione, quam transscribere ni- 
hil attioel, UDum legitur quod niniis a vera vita abborret. 
Neinpe credibile est Andocidem ipsum , diceutem de pollicita- 
tionibus , quas in senalii fecisset quasque cam populo nondiim 
communicare posset, adducturum fuisse aliquot senalores, qui 
conlirmarenL Andocidem ulilia quaedam senatui denunciasse, 
quae lamen nondum divuigari possent. Est bic error, quern 
rhetofes saepiuscule commisjerunt, quod iu declamation ibus non 
Gstis opportune cilarent , ita ul testimoniJs confirmarent quae 
nemo ignoraret ab iisque in dubiis et conlroversis rebus pror- 
SU8 abstinerent. 

Maiorein ofTensionem babent quae sequuntur § 22. vuv 3' 
ixttvx ftiv tStc 3txv xxoTiXfjS^ yviiaeirSf Mftx kx) Si^ehi^H^sfit ■ 
vvv a , u 'ASt/vxtei I tt ftoi j30vAtf4c/)fTf iovvxt x^f'>' f^txpiv re 
jusi XTOvov uftTv Kxi xftx itKxixv , vdvv XV ftoi TOvro Iv fteyxf-if 
ijiev^ yivciTO. wf ii xx) iixxlx hiv, Hrfode. x yip fiai xiiTo) f vrfv- 
Te« Tf xx) iivovxipttvoi Sore, uiitpav ii Mpoti xtdipuvoi ti<pel- 
XeaSe , txuS' ufixf , tl ftiv 0ouf.£a6t , xhu , ti ii (Ati ^oiXsvSf , 
iirxirH. Est baec , ut vere dicam , arena sine calce; nego baec 
recle explicari posse, sed inlelligentibus operam perdere vide- 
rer, si data opera demonstrarem. Postrema verba scriptor 
ipse noD intellexit; debemus tarn bella , qualis isla oppositio 
verborum xWelv ti ivxtriiv , ntmio antitbeaeos studio, cuius 
iam satis exeniplorum vidimus. 

Sed pergendum est : hpw 3' xiftxi wo}.hixti xx\ lovkeig ivSpi- 
voit xxt ^ivoii vxvToixirdiq woXireixf itidvTxq rt xx) eU XP'^f^'^f* 
IttyotKxs iwpixi , 01 XV ifixi <pxhuvTxt TrBmvrig ti xyxSSv. xal 
TxuTx i^ivTOi ipSuf ufteTg ^peveurrsg S/Sat* • aura yxp Slv wb"J 
v^tiijav xvSpuxav tti ^ivxotTt. iyii Tolvvv tovbutov iiptav ftdvov 
iicftxi ■ ri ^jjiitpivftx e lAevliricov tWivrog l^>icphxiySt , fivxi ftot 
Siietxv , nxXiv (iT^Sore. xvxyv&TfTXi S' upCiv xxi-ri • In yxp xx) 



sdbvGoOgIc 



OBATtO W tIBDITU. 89 

vuv iyyiypxTTcci h r^ 09v>.evTttplcfi. Verus Andocides Don dixis- 
Bet obiter de tiuc Menippi psephismate, quo tola causa niteba- 
tur; hac in re mullo diligentius egit scriplor Oralionis de 
Afrsleriis, qui de Isotomidis lege dixit quod potuit, etsi nbn 
Diultiim valebat legum loterpretatiune. Quid aulem sit liac pa- 
ragrapho iupex) eU xp'it*^''''' n*^" assequor. Explicalio fortasse 
atiquando emerget ex emendata § 4 Oral, de Myst. Sub finem 
non iyyi-yfKVTxt diceodum fuerat, fied ivxyiyp'^^^^'- 

Recitato Menippi psephismate , rhetor haec subiungit, quae 
sunt totius oralionis longe iDeplissima : rsur) rl ^^^ivftM 3 
ilK0u'7xre ^ijipta-iifitvol ftei , u 'Adi^vxtst , u'^spov x^el>.trie %iipiv 
iripc^ (pifovreq. veiittrSe evv ftoi , xai ^3)f irctuifxa'it fl rcfi vftiiy 
iia^oxiv Ti h Tg yvufiif irtp\ 4(tou itxpiij^xtv. tt yip avx ol xv- 
Spujroi Yviifiin XfixpTxvovat , rd aeifix xiiriiv fcii xItiSv 1<^iv , iptou 
TO liiv rupix Ti/?-;g«i'fi TXuriv in Sv , o^tp t3s xhlxe ijr^XXxx- 
TXl , If ii yvii)ie*i xvt) t^; wporipxi hepx vuv) Trxphitxtv. oHiv 
ouv irt uToXtlireTxt OTcp xv [mi itxaluq iix^s^h.^irdt. ujvcp 3i r^; 
rirt ifixprixQ tx &iri tuv ipyuv vnfitlx itpxre xp*!""' ^k^txtx 
wotoifitvoi Kxxiv pC &vipx ttytivixi, atJTU xxi M rji viiv edvolf 
Itil ^tiTSirt i-ripxy ^xaxvov 3 rot iirh ruv vuvi tpymv Tifpuix xiftly 
yivipuvx. JTO^u Se /tai Trptir^xei txutx (ixWov Ixtlvav, xx) r^ 
yhsi auvifihipi htv. Pacne siiccenseam vJris doclis, cum vi- 
deain bas ineptias eos decepissc; quid bomine facias, qui sic 
ratiocinetur: Uomo constat corpore el animo. Si animus pec- 
cat , corpus insoDs est. At nunc corpus nieum idem est quod 
antea full ; tgilur non peccavi corpore. Auinius peccavit qui- 
dem sed niutatus est; ilaque babeo nunc animuni qui Don 
peccavit. Neque igilur corpus meuni cnlpanduui est, ne> 
que animus: unde scquilur me iniuste accusari; quod crat 
demonstrandum. Uaud vidi inagis. Haec sunt, op! nor , insani 
cuiusdam deliramcntis siniiliora quam arguinenlis , quibu.s vel 
fulilissimus orator in foro uleretur. Talia si unquain Atbenis 
probata esse potuerunt et digna habila, quae ab Joteritu ser- 
varentur, non video cur dtutius elegantiam el buinanilalem a 
Graecis pelamus. 

Propero ad finem , nam non iuvat amplius in bis sordibus 
Tolutari. Seqnitnr caput de maioribus , de quo supra me di- 
cerc nieniini. lis qui ibi dispnlala sunt, nihil addendum ba- 



sdbvGooglc 



.^. HI lautioitalem aan 



• . - i"-^ iHmttn.) (■ i. 

~ \ . ... - . ..c iai iut *4.i-'J 
'** ,. ... . . s^„--- -1 •^■— -n itrtaiffiiie 

r , li- .-r -■— ^-- ■--*= ^--^ 

""■ " ^__ _|. ,_^ j._- T-^v-:^t i-. Wj:ii h.rt bjj 

-'' 1j^ art. i.-rt >;:-^r^t;k «??«> «3Cw* Tiji- 
' '.■•■.-««. IT'" allrtn scfierlsender wijs, 

'" * ^ ^^ -eene overwegende zwarigheid zijn; 
' " I iBTsI Toor 't geen hi) waarJ is. 

E. J. K. 



sdbvGoogIc 



VARI4E LECTIONES 



C. G. C B E T. 



CAPUT III. 

Quod saepias dixj post Alexudri mortem , quom Maeedanes 
et Macedonica occupassent omnia, siiicerilatem Graeci sermooig 
labi et contaminari apud omnet primam coeptam esse, deJnde 
magis iiiagisque esse depravatam, ut quicunque esset eruditior, 
spreta lingua popularium vitiosa el inepta, artiBcialem sibi lin- 
guam ex antiquwam Alheniensium scriptis colligeret , qua et 
in scvibendo uteretar et si quuido ad erudilos et elegantes ko- 
dilores verba Tacerel, earn autem linguam arte et studio quaesitam 
sinceritatein naturalis linguae non illibatam et intaclajRa aer- 
vare sed vitiis quibusdam suis et inepttis apnd omnes inrectam 
et inquinalam esse, id nnnc quale sit uberius in uno alteroque 
scriptore Graeco ostendam. Qaum facile negotium sit osten* 
dere hoc in scriptore qnolibet , qui deseriiit populi vitiosam coa- 
sueludinem, ut se totum ad Allie»rum imitalionem comptMifr- 
ret , ostendam nunc in duobus , qui et summo studio ri ir- 
Tixi^fiy excoliierunt et in omniinQ raanibiis sunt, exemplaria 
Tidelicet nitoris et veauslatis Atticae feliciter imitando expres- 
sae, el ob earn rem niullDrum curis iaio dudum illuatrati et 
receDlissima memoria a maguis pbitologis dc novo expolili, 
Alcifkmhbh dico et Lucunuii, quorum hunc Bbkksbds nuperri- 
me. illuD) Mbihbkius paulo ante cdidit. De utroque scriplore 
ita dicam , ul demonstrem primuni quam parum unt id as- 
secitti , quod snmma ope nitelianfur, id est at AtUcae dictioRis 



sdbvGoogIc 



92 Variab Liii:Tio.VB$. 

santtateiu cl elegantiam scribendo referrent, deiride ulii liLra- 
riomoi vilio , non scriptoris , laboral orationis pilor feram opem 
et quodcumque genus viliorum insigniorum indicare obiter el 
arguere potcro, diligenter faciani. Eadem opera dicam de 
Mbinekii et Bbkkebi editionibus oHiv itiro^tihifttvet , ut neque 
vera laus iis ilclracta neque falsa aCGcta esse videatur. Equi- 
dem utrumquc editorem magni Tacio, quo magis, si quid vide- 
bunlur errasse , demaostrabo et redarguam, noD faclurus idem 
in iis, quos conLeninerem et negligendos piitarem. 

EruDi rorlassc el nunc qui rue inhLiiuanum esse vocifereii- 
tur et magnis clanioribus agant aut maledictis cerlent el con- 
viciis, quibus nihil reponam praeler duos versiculos Uoralra- 
nos paucis mutatiii io meam rem accommodalos : 
Di bene fecerunt hilaris me quodque iocoti 
Finxere ingeuii, raro et perpauca timentem. 

lu' ea quoque re PoasonvH probo et seqnar , qui , teste Do- 
bhago (in Adeeri. I. p. B) caretiat ■ ficla ilia facalaque kumani- 
tale, quae quum bonis atque malis , arnidt ittimidtque iuxia 
blandialur , non mirum si lam valde (audatur a slultis alque impro- 
bis." CaeleruDi id again, uL quae scribam Meimekio ipsi poli^ 
sioiuni ilEKKBRoqiie probentur, quod si eflecero, caeteri, spero, 
aat hisce acquiescent aut rectius etiam oegligentur, 

LucfANDB et LucuHo aliquanto recentior Alciphron (nam quein 
lam saepc et tani manifesto imitatur, ut si quid ab illo lepide 
repertum aut venuste dictum sit in suas Epistolas verbis paene 
totideui transferal, ci aequalis aut prope aequalis fuissc non 
potest) scriptilarunt illis temporibus, quum nemo videretur bene 
dicere posse aut scribere , qui non oninem sermonis copiam ex 
veterum scriptis collegissel et dicendi usum in omnibus ad ve- 
terum consoeludiucm exegisoet, deuiqae quuui apud docloa 
nullum verbum satis Graecum et probum vidcretut, quod non 
idoneum testcm el auctorem ex antiquis AUicis haberet. Plena 
exeniplorum sunt t'cripta AxBEnAEi et Pollucis. Plebs interea 
in diem magis dicendi sinceritatem depravabat ulebalurque di- 
elione incredibilem in niodum vitiosa, cuius rei exempla sex- 
centa sunt apud islos, qui 'Attiki^m' appellantur, PaavMCHuii 
T. c. el HoBRmEH , qui omues uon hor. agunt , ut quae fuerit 
anliquae 'ArSl^ei ratio et urns doceant (nam nihil forot liorum 



sdbvGoogIc 



Vaaiie Lectiones. 93 

lihris conrusius el absurdias] sed aeqiialium vitiosatn loquendi 
consuetudinen) ila arguant, ut Atltci sertnonis incorruptam nor- 
mani oppotiaDt. Sic fiebat ut docti alia liogua inter se, alia 
ad indoclam plebem et servulos uterentur , plebs erudilum 
islud eloquium non taatum Don intelligeret , sed etiam , quod 
nemo mirabitur, suaviler rideret. Quamquain est paulo Jon- 
gior, adscribam locum ex Sbxto Ehpirico adv. Mathem. I. 10. 
p. 265 Fabb. , quo non est alius ad id quod volo* demoDstrau- 
dum magis idoneus : hi ii , iDquit , (Siurtxii tis oi^fA^; n»iidei» 

rm IhaTuv Kxra irihtig koH ISvit itx^lpouvx ri ctiirh if- 

ro^ifiov Kx) iTKviptev hiytrm xai irA^jv ri aM ^aftvlav 
K») ifttiiov Kx) lyiii xx) Svtia, aAA« ?o;t;a(rf|iMvo; tou xosAwf 
IxovTOi xai vxipai xxi Tou (iii ytXxiriM inrl tuv iixxtveuvTuv 
HfiTv vxtixplav Kx) 'titarm rxtipiey Ipouftty , el xx) jSdp^X' 
p6v hiv, <tAA' oix apTO<pipiov, xx) ^xfiviov xAA' olix xftUx, 
xa) ivilxv j[t«AAov ij ly^iv, xx) iraktv lvitx>,i^tt axo^hiirovTts 
wpiq Tohi; vrxpSvTxt ritg (4.lv i3ii»tik«« Xi^tig Trxpxicifjtfpopttv , 
7i|v SJ iftioripxy xx) ^iJidt^oyey suviiieixv (tiTxiid^oiity ■ 
&i yip If 0i?.6xoyoi ytXxTxi xxpct TcTt HiiTxit, ouruq 
i iSfWTix^ xxpx reTi (piXoXiyots. Utrique , ila uli fit, 
exeedeiiant modum. Homines indocti de plel>e e^icusari pos- 
sunt, qui istis lemporibus nativam linguae patriae siaceritatem 
servare non potuerint; doctt non possunt, qui ad omne genus 
inepliarum sonl deiapsi, ut linguae intermorluae rationem po- 
pulo et plehi obtruderent , quam ipii non talis di/igenler lene- 
baal. Graiamatica ars et crilica ita sunt nalura comparatae , 
at, si secus iitaris , in ahsurda omnia exeant et degenerent iu 
malesanam quamdara irexvixv et ixpiaixv. Bona autem pars 
eornm , qui seriore aetale Grammatici dicebantur , arte , quam 
protflebanlur , perperani et praeposlere ulebantur, molesli et 
odiosi verbnrum censores et dicltonis probalae exaclores; dum 
toll erant in verbis el syllabis et apicibus nolandis, id quod erat 
rei caput, ut recte cogitaretur et quod recte esRet cogitaluni 
verbis aplts et idoneis dicerelur, nescio quoinodo praetervide- 
runt et sic tandem amisernnt. Reram igilur et sententiaruiu 
inopcs et iocularil<>r ignari hoc unum retinebant, ut verba 
carperenl ct cum barliarismis et soloecismis liella gererent nuU 
los habitiira Iriumpbos. Casligat istorunj ineplias saepe Gei.- 



sdbvGooglc 



94 Variab Lbctiones. 

Lins: adscribam locum ex Sbxto Emfihico adv. Matkem. I. S. 
p. 237. Grammalici aolent, jnquil, tuv xxrit r» Mivrx xovfuu- 
fiivuv ftaiii/iitTtt xetroTfixiiv Hi (t^H riiv xonijv tUv 'EAAqvatf 

eufljKeiv TfoXKixig aTff^uj-^* lU xi rtpiirvxv Tfly? ffu5^))To5»T«5 
a&TcTi i) ri Sri ^ip^afcy $ viXotxiv i^i ri ut' xvtSv 
jitxiiv- Isti bomines quaiu duriter ct aspere soleant in ad- 
versarios vel Kecus sentienles invelii et deliacebari nola res est, 
quam uDaqnaeque aelas apud populum lilteratum vjdit et vi- 
debit. Est b(x quoque et erit semper pervulgatum, at eius- 
niodi pelulantia el protervilas cum pari levitate et insciliB sit 
coniuncta. Non vidi homiaem in hoc gen^^ moi-osiorem et 
asperiorem quam Phrthichus est, acerbissimus orationis exa- 
clor, in querelas efTusus, ad maledicendum promtus, neque in 
laudando uiuquam neque in reprehendendo inodum servans, at 
idem truculentus censor casti^atorque alioruni videle in quos 
errores, quam foedos et pudeados , se impticare possil. In Epitome 
nominum et verbormn Allicomm pag, 3tt3. Los. ila scribit: ri[v 
xa7i« riv lixoy.ouSeui'TX /ast' aurou: Aualxi; iv t^ tutr' 
AvTBKfoiTeug oStut^ trvvTa^tt Xf^veti, ixf*i* ^^ outui; cWfJy tov 
ixo>iauSouvT« etur^. T/ xv oun 0xlit m; xfAXprtTv tov Avirlxv 
H voSfueiv xxiretj vx^f-'^e^ XP^^'* > ^^^' i^'^ ^evixij (adde tj) 
ffMtirif xivTtt irxpxiTtirix , ^ttrhv 3i xxi)>.ov9t7v xir^. Noa 
vidi magis. Altici constanler omnes in ca re dicebanl Axeuu- 
Sflv ficnx Tivai et eweHxt /terx TIV09, neque alJter qiiam sic in 
popular! sermone dicere ius est de servutit domiHum pime se- 
quentibut, deque tnittUhus qui signa sequi dicunfur. 'Evou fter" 
ifiou, ^tuiifioy, in Pluto vs. 824 non erit Atticum si cjtsu 
ftot dicelur, contra in eadeni Tabula vs. 19. 

Hv fi^ <ppdv\K 3 T( T^y &xoXou9ouiAiy Tcrt, 
si fieri Touit esset scriplum , risum moveret. Sic fur' 'AAe- 
^ivifou AxB\iiv9etv dicuntur copiae, ^Axt^ivipf^ ixokovttiv Ari- 
STOTiiM, Cauisthebes et si quiB alius non raililabal in Aisxandhi 
castris. Hoius rei qunni sexcenta exeuipla sint, quid raoroso 
Grammalico facias, qui aliati res agens et dormitans Lysuh 
stulte carpit 7 Contrarin errore Lobecrius ad Purtmchi I. 1. de- 
ceptus locis cnrruplis et testimoniis pofilaslrnrum seriu induxrt 
in animum ittfixxoxauitiv Graecvm esse et Dbnosthim oblru- 



sdbvGooglc 



VaSIAE LKCtlOHES. 9K 

dendam et dxeKauStJii , fTtrSat et SfixprtTy optime accusatives 
recipere posse , ut yvvii etirtTo ri (pfuyw v, c. ei bene Graece 
dictum videretur: credo, quia io Ldcuni codicibus deterrimiB 
ea scriptura circumferLur. Vaiet Id Grammaticis quoque Epi- 
eharmeum : 

tiouq ipf^ xx) V6U4 datovit , rixfiX xatpi Kxi Tv^>,tl. 
EtiamnuQc mibi diu et muJtum in Gramnualicorum et At- 
tJcistaruiQ lecliooe versato subinde admiralio subit animuDii 
qui fieri poluerit ut in ea copia librorum veterum , qui ali- 
quanto minus erant viliosi quam quibus nunc utimur, tarn 
plumbei sint, ut ea nesciant aut in iis faaereant, lilubent et 
turpiter se dare soleant , id quibus nunc post illam moDuineiH 
torum stragem et libris qui superstites sunt tam vitiaLis tameo 
acute cernimus et sincera a pravis tam certo iudicio discerni- 
mus. Mempe erat boc temporum el hominuoa vitium egregiU 
doctrinae subsidiis negligenler admodaui uleDtium , quum ne- 
mo unus iudicio et arte valebat et homines mediocres, et etiam 
atiquanto minus quam mediocres , sine censurae metu quidquid 
alicunde currasisseul aut levi opera el tenui fllo conscribillas* 
sent in vutgus edebant. Quis est omnium . qui de genere boc 
aelatem tulerunl, non dico iudicio ingenio(|iie, sed Graecilatis 
interioris scientia el Litterarum copia et usu cum Bbrtlbio aut 
PoRSOKO comparandusf Et his et Glhslbio. Dobraco, et si qui 
alii ad borum praeslantiam acceduot, quid sit Allicum aut dod 
sit deGnire utilius permiltes quam Pbbtricho aut Mobbidi et quid- 
quid est Atticistarum. Hi semper aequalium errores ac sordes 
praeceptis suis admiscebant et quidquid faciebani non poterant 
sese ex illia veluli laqueisdomestici et quotidiani sermonis pror- 
suB expedire. Sed quid illos reprebeodimus homines obscuros 
el in ignoto lateules, quum illud ipsum appareat in iis, quorum 
et apud aequales magna gloria fuil et celebre nonien ob venustum 
el aureum dicendi genus ex Telicissima iniitatione Atticorum Da- 
tum, et apud nos ad hunc diem perdurat. Quotas autem qurs> 
que est, qui vel possil vel audeat ignoralae et vitiataeGraecita* 
Lis reum agere aul Dionbm riv Xpuirivonov , aut Luciandn, aut 
Alciphbonbsi , aur quicumque eadem laude et plausu drTixi^ti? 
contra euim plerisque, ut olim sic nunc, quidquid illorum les- 
tiam aucloritate oilalur satis probnm et rectum videbilar, mul- 



sdbvGooglc 



96 Variab Lectiorbs. 

tique aut teDierariuni esse arbitrabuntur illos Telle cogere in 
ordinem , qui in ea re regnare pulantur, aut aaceps el ambi- 
guum negolium in bis reli<iuits monumenlarum velcruin liquido 
definirc quid ferat usus el analogia linguae anliquioris, quid 
HDD ferat respualque. Sunt adeo qui angusli animi esse putaut 
meolis et cogilalionum bumanaruin iiifinitain variclaleiu , vc- 
locitateni , iibertalem, veluli couipedibus quibusdam et carcere 
coSrcere, doinare et sic debililare ac frapgere conari, ut satn- 
mis ingeniis facullatem eloquendi quod sentiant arctis fioibus 
circumscribas , el esse hoc quasi pinnas animo incidentis, ne 
eo evolare possit quo nemo adhuc pervenerit. Non multuin 
milii difficultalis obiicient qui ila disputant, nam facile viocsm 
vepixKof^uSiiv , ut jTipiKxituitiv , ul TepiTehivxi , nuuiquam a 
quoquam esse dictum aut (ictum, quia quae notio cogilari plane 
non potest , novis verbis subiici non potest , et erofutt vel dia- 
MuSeTv vel iiAdfTslv, quia naturam suam exuerc non possunt , 
numquara potuisse accusalivuui adsciscere, quidquid Quinius 
Calabbr vel CoLUTBus vel imperiti scribae ballucinaiitur. 
' In re litleraria et grammalica non est periculosum quod 
fieri non possit numquiim factum esse asseverare , neque hoc 
igitur magnopere laboro, sed aliud est cavendum ac sedulo ani- 
madverlendum . ne immerenles iniuria pleclautur, ct quod scri- 
bae et scioli deliquei-int , id ipsis Allicorum imilatoribus iui- 
putelur. LuciARUset Alciphroh, ne dicam de ceteris, nunc men- 
dis el errorilius mullis obsili sum, quilms sanioris *ATJ/3a; 
conslans et perpeluus usus violatur, non quo ea ncscirent 
quae fulilissiniiis quisque magislellorum inculcat, Red quia, 
dum omnium manibus sedulo terunlur, traxerunt subinde ali- 
quid novae corruptelae, quam affricuit lectorum lanlum non 
omnium viliosa dicendi consueludo. Quum animi causa iocosa 
scripta plurimi versareiil et descnberenl , facelias el lepores 
magis quam oralionis formam curabant , quae paullatim ad 
vulgarero loquendi formulaoi rclicla esl, ut saepe anliqua scri- 
ptura ubique obltterala et dclela sit , nonnumquam in anliquis 
codicuni viliis tulo delitescal , unde anuli crilici eruerunt , 
Graeculi quia non inlelligebant abstinebant manum. Genus hoc 
vitiorum quale sit et quemadmodum Vetera nienda bonas for- 
mas ab iiiteriiu vindicnre possint insigni excmplo oslendara. 



sdbvGoogIc 



Vabiab Lbctidhbb. 97 

Indoctt liiarmi , quos Graeculos dtcere licebit , pro iMviivot 
dtnebaDt iXitriMvti el iiXlrri^ax pro uhtviav , ut passim antiqua 
forma aorisli lipud istos abire soleL in fonnam e vulgari analo 
gia ductam^^^ul vi^oi , Irt^a. , txti^x , i:peu^x , ^fiipritja , i^^x- 
^ifvx , ajTsipxfx (pro iiriipxv) , ^pftx (pro ilxov) , Upt^x (pro 
fipxftev), iTTtirx pluriinorum usu tritum , alia non pauca. Islas 
flicendi sordes el immunditiein librarii anliqiiis scriploribus 
«erla coolagione soleni afTricare, docli partem tanlum ex isUs 
aiisi sunl tollere, alia dubilanter retinent, alia sine ulla dubi- 
latione faabeiit pro integerrimis sanissimisque. Sic ivri^xi pro 
ivTixtiv Atlicum esse docli honiiues faciles credunt. quod si 
in Aristofranb [Lys. 555) concoquere Td. Bbrokius potuil , id* 
que post veram leclionem ivi^d^xi ab HinscHimo repertam, quid 
caeleros Terre posse censeas t Itaque sicubi ^MtrSav erat scri- 
plum, facile ad suum ^\kS)jsx aberrant librarii liiarxt , idque 
81 pergunl facere tandem genuina forma sine vestigio peril. 
Periissct igitur in Alcipuronb, nam pro &xi<rStv I. 18. 1. &?.l<r- 
6iiTtv irrepsit el III. 64. 5 xxToXiadviiixq pro KxroKisi^v et 
rhetor nitorem sermonis antiqui ea labe et macula iofccisse 
polerat videri . nisi vilium felix II. 11. 2 comiiiiMSum liomi- 
nem absolverel , iibi in libris est : uv itx rh jrXijSos x-jroxeyirixi 
fui T^i f^n^fttig Tx wy.ci3»x , in quo meudo vera lectio xT(i>,ivds 
per multasaecula tuto delituit el manus indoctas effugit, ut re- 
nalis litteris perite in lucem revocarelur. Graeculi, si huius 
loci tenebras dispellere potuissent , sine ulla conlroversia inu- 
fd^dm^t scrip9is.sent, quemadmodum in Plutakcdi Cteomene\W. 
p. 815 quum optimi libri servent: tKx^e H iio^trSdv , reiiqui 
omnes itof-i^H^x; exhibent , quae vulgaris lectio fuit usque ad 
SiNTENisiUH. Simillimo vitio librarii in Aristophanie lepidissi- 
mo loco Lysislr. 677 dederant: 

iTTTDtirxrev yip i^t xf^/ix xxtoxov yuv^ 

xouK livxiroXlfixi TpixovTOf, 
pro XV iicexiaiot , quod quum Dawbsius reperisset (Miscell. Crit. 
p. 559) meliores libri excussi conGrmarunl. Ul igitur iKi<r6^vxi 
lix plebeiae diclionis negligentia irrepere solet , sic frequenlius 
cliam iktadxiva obtrudilur invitis veterum imitatoribus , quae 
forma, sicutt el o'iixlvu, nihilo est sanior quam si quis i^pxtr- 
Kxlvu dicere voluissel. PoGlastri iis utunlur, qui miscenl ele- 



sdbvGooglc 



98 VaRIAB LBCTIOiNBS. 

gantias e oeterum lectione arreptas el lordes, quai a taecuH sui conia- 
gione traxerunl, ut rectissime iudical KioDitisad Uawbsium p. 681. 
Apparel ex his quani ana-ps el aniMgua res sit statuere 
utrum scriptoris an librarii errurem depreliendcris. Sitiie bene 
Graecum aa non sit mimqitaiu fere esse potest dubitalio: quid 
Auici ipsi sniili fuerint in quaque re dicere scirl potest et e 
muUis viliis Codicum , Grain niaticorum , Editnruni veluli e 
scoria purum putum anrum excerni. Src igilur vilium mani* 
feslum tenetur, id quaeritur ulrius negligenlia sit peccatnni. 
Videnr initii reperigse rationeiu , qua Alticislae paulo elegan- 
tiores niultis erroribus absolvi possint, quos in scribas esse 
IransferendtiR sic niihi quidem persuadeo: praecepta Alticisla- 
runi , nt supra dicebam , uon banc vim Labebant , ut ex iis dia- 
leclus Attica cognoscerelur , sed at seriuonis pnpularium vitia 
et negligenlia , ad Alheniensium incorruplani consuetudinem 
cxBcIa, apparerenl et Gorrigerentur. Claniosus est in ea re et 
plagosus, npiDOr, fuit Phbtkicbds, qui ila solet: ivxaTceg dii- 
Kifiov , xxvv xf^xSuf , xixt^ev , ivj^rm ^ip^xpx , dTSTpiTOu 
^iyeiv, ivtxxXu^pifttiv ipav p. 69, i rouro Kirav Xi^pst p. 137, 
ivxurlxvx TOUT* ixsiiaxg p. 194 , aul i/xuriat H^iev reSvofui 
p. 226, aul sirailia. Hobbis clementius agit et benignius, scd 
quoniam tecle et ienissime aequalium vitia arguil, racluni est 
ut quid polissiinuni ageret a mullis non satis animadverlere' 
tar. Quid ioler utrumque niagistrum sermonis inlersU, ila 
ostendam: indncli Hiwrai dtcebant dx^tM>iffefi«i , quia nescie* 
haul Awii/tt esse dicendam. Ea res , quam nunc paeri non 
nesciunt, quamque omnium veterum usus perpetaus demonstrate 
olim solis doctis erat nota el sedulo ab iis inculcatur. Quid- 
quid de ea re sciri potest colleclum est a Kiddio ad Dawbsii 
jy. C. p. 126. Unum addam: Pollux diligenler docet Comhoduh 
principem verbi Koripx^fMi fuluram esse xirtifti , ne forle 
errel. III. §• 93 , xxrepx^xi xxi Kirtiviv M tou fiif,>.ovrsg 
Xpivov- Idem igilur PniirNiGHus et Mobris docuere. Phbtkicbus 
EJC p. 37: avt>.itiffOfixi: ■KXVTo.waut ^v?.iTrou , ouTf yip 
ol iixtfiot f^TOpti oUre i ipxxl» xafiijiSlx oSre U^iruv xixp^i»i 
T^ <Poiv^ , ivr) 31 <ti;T0tr T^ ivtiftt xp^ "^3 "^^'f iiACtiiian 
ivK^ruf. iv§^t^i»ai(At¥Oi: aAAo; e^ra; 'Rpaxk^s (sic legen* 
dam), ToW oZv Iwftv ix rpiiiou ^etfiaflvoi , j^if yxp iwe^iuv 



sdbvGoOgIc 



Varus Lbctionbs. 99 

ttvtiv , JMtl ySif iTi^iifti >.iyeT»t ihk' o&x ivt^tT^tivoiiKt, 
Videle quos Quctus in sim|>uln excitel , at Mobrib itlem gumma 
lenilale ita dncet : iretvtv 'Arrixus , dTt?.suv£Txi 'EAA)rif;xw« , 
cuius praecepti eadem vis est atqiie Phrynichei, neque valet ad 
. aperiendam Allicorum cooijuetUiliDem sed ad arguendum aequa- 
liuiu errorem. Eadem est ralin omnium iiropemixlum Mobhidis 
praeceptorum , quibus sine ulla asperitatc verltiirum , sine con- 
vicio aut opprobrio, veiuti tacitui ac uulu popularium viliosam 
consuetudinem corripit. Sic quod io eadem pag. legitur : 
ixpe^ 'ArriKat , dKpoxrat '£AA))vixw« , ecquis crediderit scri- 
ptnm esse ut Tormae, qualis est iupa^, observarentur, an ut 
vitioBum axfoivM nolarelur ? Hobbis caelerique magislri pau* 
lo antiquiores, (nam Taoius ipse iudiget magisiro, qui se me- 
liora doceat et multa inepla dedoceal) si ita legentur ut co- 
gnoscatnr, quibus in rebus oi MiSotm impiogere fuerint soliti, quae 
vilia sermonis fuerint pervulgala et tiinc in anUquorum iibros 
invecta, egregium usum babebunt ad veterum scripta passim 
purgaoda iis mendis, quae saeculi conlagio aOricuit turpissima 
et plurima. Perpauca sunt vitia de magna copia , quam Mosnis 
expromsit, quae non saepe in oplimi et probatissimi cuiusqne 
scriptorts antjqui libris appareant el aequissimo animo ab Edi- 
teribus et Criticis feranlur. In eo loco, in quem fortuito in- 
cidimus, AIoBRis ordine haec dicendi vitia refulat: dvti>ia<ritt 
pro iTiiXiSii , irtiXKUKTixai ix^vreg pro ivttl^a^thvnq , x-yt- 
Turety , ^Htuvm/ et similia pro iyirruv , ^iovruy eel. , infoxmi 
pro Anpo^ , ^iXtuvtTM pro i-xtttriv , ikhtiq pro «Af7; cet. 
Ilaec omnia, quamquam manifeslo sunt vitiosa et sequiore 
aetate apud GraeculoB iiala, tamen vetustos scriptores adhuc 
impune inquinant, alia raro et in paucis libris, alia frequen- 
lius, alia pas^'ui in omnibus. De quo genere est iyirasM 
et iyMuaoty , quae in cuius scriptoria Atlid Codicibus el Edi- 
tionibus non legunturP Constat formam esse sequiorem, Ma^ 
cedmtieam; editores Don andiuut. In poSlis metri ratio arcet 
•oloecismum, nnlli apparent; caeteris non est idem praesidium, 
exempla pullulant. Similiter quod vitium in it^iatst Mobms 
ootavit, quia omnes iam dudum ita peccaverant, omnia aDti> 
quorum scripta infecit. Nempe olim abierant in desueludinem et 
in sotis Veterum libris apparebant formae, quae antiquitns JO^e 



sdbvGoogIc 



100 -Variie Lkctiokei'. 

fiieranl in usu : i>M , kx}.& , TtX&, yaftu , JAw, xofw, V9f& , 
KH(piib, |C(»a;aD^fK( , el iAu , |3(/3co, xftfiSi, vnia, xtpa, o-xrSm , 
vc?.ib: rariora sunt xoKm el xo>,mfixi : singularia , nobis quidem, 
t'^froi apuil IsocRAiBK p. 195. c. cotl. Anliatl. Bekkbiii p. 2S1 , 
32. et ffvsKiib in Sopboclis Oedip. Colon, vs. 406. His igilur 
forniis Alliei aolis ulebantur, ul numqnam quisquani xx^va, 
itxTt}.iff6) aut similiter diceret , neque ixdra, fii^iaa , irrriau 
aut quidquam dccaeleris, neque adeo xtti-itrananvi ivx^i^iso- 
ftxt aut aliud quid huiusniodi essel in usii. Animadverti -has 
fornia<: iuin oliiu inleriisst: et antiquissimam esse lal>em , qua 
xxXitra , xx}.he[Mtt , ^i^xira , fit^iiroftxi , iKaau , ii«Te>Jva et 
similia omnes coeperint dicere et scHbere. Hinc factum est ut 
novae formae passim subreperenl in antiqaarum sedem, unde 
sequitur restituenda esse ubique locorum quae conslet vitio et 
fraude esse de loco deiecta. llaqne xctxha , ut hoc utar , un- 
dique est espellenduin , quo male pedem iototit (nisi forte 
coninactivus sit, ut apud Sopboclbh in Phitoct. 1452, 

^Ipe vuv <7fixav xifKv xxf^iva. 
ct in Aristopbams Plula 960, 

^ipe vuv fyi) tSv iviaisv x»yiru riva. 
ct Lifsittr. 851 ot 864) et iyxaxhu , Ivixxhijoptan , imTtkieu ^ 
quae aliquolies in Putomk et Oratoribus et aliis occurrant, 
certa emendatione refingenda sunt ad constanlem et perpc- 
luum Allicorum usuni. Non magis parcendum est aoloecis- 
inis, qualcs sunt 0i0Ma , rpBir(3ti3iffa , ivct^i^itroiixi etc., qui 
ubicumque apud veteres leguntur, Graeculorum vilio leguntur, 
non Graeeorum. In aniiuo est Allicorum locos, qui hue fa- 
ciaiit, diligenler collectos inter se componere et demonslrare 
scripturas , quas iiiiprobem , non esse anliquas aut sanas sed 
aiiliquis el sanis subsliluEas. Potent sibi quisque inter tegen- 
(lum facile exptorare salisne verum et certuDi sit, quud nunc 
paucis expromaoi et eiusmodi est, ut eaui controversiam vel 
solum dirimere possit. Librarii , magisiri, lectores omne genus, 
qui veteres formas cxpeliebant, ubicunque nnn salis apparebat 
futuri tetnporis eas formas esse, manus abstinehunl ; praesentia 
teiDporis esse suspicanlur et servant inlactas, uhi xxAm v. c. 
futui'uni esse intclligunt in x»>.i<ru re&ngunt , ubi non inlelti- 
gunt nihil movent. Locus est iu Abscdims Timarchm , uhi bis 



sdbvGoogIc 



VaRIAB LeCTIO.'CE!!. 101 

Oralor x«Au posiierat pro vocabo, in seciinda parte loci uon 
seiiserunt idem ilici: ilaque sic vulgo legilur § 67, ovxoiv luci 
airiv uftTv xxXivu riv 'Uyi^vKvipov , yiypx^x 3' «ut^ fixpru- 
plxv xetrieiUTipxv ftiv Sj kxt' ixihov , fiixp^ ii ir»cpi<Tipxv i t$ 
Mitryi^x/i. oix iyvoa 3' Sti ixc/teTT^i lut) IviepKiiret. iix tI oSv 
xiriv x«Au M T^v fixpruplxv; t»' u/tTv iiriiel^u xrk. QlU non 
sentU xxKii fulurum es«e, nihil uniqnani de genere Iioc sen- 
liet, al librariis et sciolis nihil suboluit, ilaque prius xxhu acl 
suam consuetudinem rerocarunt , allerum reliquerani inviola- 
tum. Si tiacc ratio conslabit polestne ceKiore iiidicio conOr- 
mari id quod saapte nalura satis erat certum , unam esse for- 
mam in usu, non duas, quihus suo arbilralu Allici pmmiscue 
lUerentur. Praelerea, si qnis hos locos diligenlias inspiciet, 
in multis corruptelam subesse eliam aliis indiciis deprehendet, 
veliiU in Lysiai oralione XVHI. § 24, oix l;cw, a &viptq iixx- 
veil, ovfTTivat ittiffoptivoug vwtp ^fiuv ivaflt^djeficci , uhi avK0f 
^iraftxt , ut opinor, est necessariuni. 

Itaque in Nobbidb et AtticiRlis , si quis eorum praeceplis 
sic nli volet, egregium paratum erit Atlicit praesidium, non 
quo melius intelliganlur, sed quo eluaatur sordes nitorem At- 
ticae venuslalis obscuranles. Cavendum aulem diligenter erit 
ne leinere quid Grammalico credas neve caecum ducetn le- 
mere sequaris. Quam saepe, quam turpiter, quam ioculari- 
ler errare soleant , nota res est. Mokris pro Aflicis venditat 
fiomerica et loniea, quibus Tragici soli deleclabantur, aut vo- 
cahula prisca et casca e Solohis legibus suhlecta : cf. v. v. : 
£itp (ixStTx , Sfpa , tipS , xuxem, viarev, ^tivSt , iSupftx, itiftou- 
ftevav , ii^pii , ^auXurSq. Solonca sunt in v. v.: aeuix^'"'^ > ^"'t'- 
iiv , i^lxhetv : aut usum et proprielalem Auicorum non salia 
callere arguitur, miscel aliena, diversa conrundit, scriplura co- 
dicura depravala decipitur, ut in dvijxafiivx , dvxrx^jtTXi , 
ivfTra, ^xi^ag, imxiidstv {yroiiaxxieTv ^Qthio , ct KLXSLBiDsad 
Medeam 186], e'lq Tplrtiv ijftfpav , xptftMpx, xviiriv , u^ttt,i, 
eel. ignorabat quo certo usu distarent ypx^xftevot et ypi^a;, 
^xvXov et ^A«5/iov , itfffiol et is^itx , ^■twp»-/d)i; et vtwpxxiq , 
alia. Codices depravati eum decepcruntio ivrxxiu;):)! pro avax»xij, 
xxraxix^f^ pro xxtoxux'C^, alibi: ab bis igilur si caveris, 
ut nihil erroris subesse ccrto 3ci»s, Mogris in cum mndum adiii- 



sdbvGoogIc 



102 VaRIAE LECTfO»ES. 

bitas, quo diximus, Allids scriploribiu egregium erit enienda* 
tionis subsidium. 

Allicorum imitatorJbus sero nalis, quorum causa banc dispu- 
talionem ingreasi sumus, UoBUS, PaiTiticaos caeterique taagi- 
stri non prorsus eodem modo proderiiut sed alio nan multum 
dissimili. Quis enim serio in aniuuiu inducere sibi potent, 
quae istis magistris tam nota et perspecta sint, ea Luciano 
el Alciphrori aut ignota el ioaudita esse aut non satis firmiter 
animis impressa, ut impradentes et alias res agentes immemores 
barum leguni in errores delabi potuerint. Ecquis est qui pu- 
tel magistros scire &veiri bene Graecum esse, uon irt}.tv<riTM, 
Ldgiakum et ALCipanonKH nescire, vel modomeminisse, modo ob- 
livisci ? Quis tam est velerum membranarum inepte hutor, at 
non hoc fateatur? Si mihi boc dederis falsarios teoemus ma- 
nifestos. Eosdem arguunt lectionum discrepaaliae. Hemoravi- 
mus supra dicendi vitium , qua Graeculi pro ixpeqi dicebaot 
dxpo&ffxt: fefellit eos analogiae species ia ifxpixr^i , Tidixreu, 
wivlfXTsu similibusqne et maDifeslus error est. Hinc igitur 
in ALCiPHBonis opttmo codice FiWoAonsnn . qui liltera B noti- 
tur. Data scriptura est III. It. 3, Aiut^KivM rciii; ti<ftx»te 
rauT»t<rl, quam pro sua Graecilalis perilia Waskbhus recepit 
pro dfiiKK^, perindeesse aiinolaDs. Quemadniodum igitur ifuji- 
hSrxi apparel deberi Graeculo ad aequalium consuetudinem 
aberrant!, sic Alciphrohi imputari non posse arbitror vitia et 
errores buiusmodi: I. 28. 2, ivxtrvietf. Fragm. 4, vforrvtety, 
I. 28. 1, Atfyii. III. SI. 3, 6i;i». III. 26, vpoffoCpK^irxi pro 
vposo^hetv. 111. 22. 2, Uxuxit. HI. 61. 3, Jlvixx. 111. 17. 2. 
AirthBiiaif pro &rti. I. 36. 1 , h Muppivoum pro adverbio Mup> 
ptvouvTi , Ut 'PxfivaZvTi , 'Ayvoum (Stsm. Btz. Id v. 'Ayvovf) 
alia , iv Muppivouvri tam pravum est ac si quis iv 'laiptol vel iu 
'oau/xs-Zm-i vellet dicere: aeque viti'tsum est.quamquam mullis 
non videtur, iv Mzpxiavi. I. 23. 1 , rd xP^Of pro ri %ptdiv. II. 2. 3 , 
9afiu>.('ief6ai pru vuftti^f^^Sai. II. 2, 9 , £Tii?.eiutv pro ixi- 
Aaufv. III. 3. 3, KXTO^lvotro pro xaTxhelvoiTO. II. 4. 13, yef 
vpifMCVTfiievSxi , qua forma pesslme analogia corrumpitur. ill. 
3. 1 , xpvvlvBUi pro ;i;pyirpuf. 111. 47. 3 , riv uiptppixv pro tt^* 
vipoppo^t. ibid. KXTtxpiifiitv. HI. 48, 4 , i/iOil3^ pro x^P't- HI. 
49. 1, Tuvihv pro irvyiuv. III. 62. 3, ^tircTXi. (rede. Ill, 70. 



sdbvGoOgIc 



Variae Iectionh. 105 

5, AiJETfd.) III. 6i. 5, ftifete pro fuftti. III. 72. S, xujeiixv 
pro xvToS^xg. III. 7. S , UeifxioJ pro jv nfjjiJtjfT. III. 19. 2 , 
»( iri pro f 14 reu. III. 42. 2 . 3/»n pro 3(^ji;):£r«(. 111. S3. 2, 
fu7di pro ixff. III. ii7 . eivafA-ivot pro fuSiiuv tt barbare id-jra- 
^jui)v pro laKm^x. 111. S9 , xar^ Hvxf pro ^vusp. III, 60. 1 , 
tivxitpiiptiv pro x»»<;fi^evdxi. III. 70. 4, i?) foixKov xf^*^^ 
pro Si« -xXti^au xpivov. III. 72. 2, iiTiTi^itJtv pro uTdirTtwty. 
I. 1. 1, o! ^oppeii pro ^eppxi. I. 12. 2, xxTxxMitlg, (rede et 
Atlice ID fragm. 6 xmrxxf^tvaiMv.) I. 54. ti Txvii^ti ri xetvx 
pro T^v xo'Aii' <;? ?«a-ii' xxSht/iTt sive rxp^TTet, III. 40. 4 et 
41. 3| rau« wxripxi; pro yovixq. III. 53. 1, eMippifirx pro 
tiri0p>iff» ifixuTiv. III. 61. 3, a^'Oin-u ix^opl^civ pro ixvopiXuvt 
Sic (pSiveiv contra naturani verbi et uaum anliijuitalis posjtum 
est III. 4. 17, c^dtfirco-ddfi ^Adfrf pro ^AdMy. Non oegaveriai 
fieri posse, ut nonnulla ex bis ipsi Alcipbro.x impulanda siot ; 
omnia haec ab eo commissa esse, qui totus fuerit in pofilis ao- 
liquae comoediae leclitaodis et Aristophanb ante oinnes, qui 
novae comoediae fabulas versaliat et praecipue Menandreas, qui 
Plaiohbn terebat et Dbhosthenbm , ut ab bis omnibus xTrixti^eiv 
discerel, eum igitur lurpiler impegiase in iis omuibus, quae 
raagister quilibet in numerato liaberet et ad Taslidtum usque 
inculcaret , id mibi liaudquaquam videlur credibile. Eliam io 
reliquis ritiis, quae iana indicabo, compluscula esse snspicor, 
quae mala roanus invexit; satis babebo si id vicero, partem 
ulique peccatorum ipsius Rbetoris negligentia esse cominissam, 
qui , ut sequiores omnes, Anicorum sermonem non tam diligen- 
ler observavit el imbibit, ut non subiode laberelur. Ex eo ge- 
nere est quod legitiir 111. S. 6, q " Apsoxxyizn: jSou^ii pro ^ i^ 
'Aptieu irayou. III. 10. 3 , ivSu/AUv vontaipttvoq pro hivft^SeU, 
III. 20. 4 , i^ iipSxhtiSiv Iwclti pro iinietTa , ul ^xra3^v iwsielTO, 
sic et I. 19. I, ^ofelv vouie^lxv pravum est, pro vcuitrsTv dici 
potest vovisvlxv TouTvixi non Troittv. 111. 42, 3, »(i,(pixfti pro 
intj>it7 111. 44. ] , avii^ev oixlx pro iviifiKtxi, Hi III. 47. Z, 
ivitpyiTx pro inst^iiivov, cuius vitii recte ALCiraRonsii arguit 
LoBBcK ad Pdrvkich. p. IfiS. I. 25, fiSw; txii6' outu^ ^X^'v pro 
Ix^vTA. 1. 26, iix x^'P^i Kxrixavrx, veleres Ixovvx. II, 4, S, 
xpoTAA/^ffv , Mbkahdbb \'pieivtat\iMivtir6xi hoc appellabat. II, 4,6, 
vnpSx^xmi, Allici iixrivrioi, 11, 4. 14, xpl''*ip'^'^^ftfv > >l)i 



sdbvGoOgIc 



104 Vabuk Lectio<ie3. 

fixrrtu^i/ieSx dicebant. III. 10. 5, Trpex^iflrxffSai ^fx-ntyiv, 
id Ar^iVi x'lpiljSxi dicunl. Quos commemorat Alciphhoh. 1. 1 1 , 
ftx^^px, A/licorum ipse alicuode ex Ionia arripail. Athmien- 
tibus ^tiTijTxl erant, sed in re diversissjima. Quod dicit 1.22. 
3 , iipx^'''° I ct i" Cragnienlo 6 , rap^pxo'''^° • nesciebatil veleres 
Hagistri ipxif^*!* noD esse in usu, sed ^x ubique in eios locum 
subire. Apud omnea veleres ^px^M^ est indpiebam ; et apud 
Alhenienses quidem praeter ipsuui ffxe/ieti niliil in usu esl , 
nusquam tpxt^Sxi aut ipx^/ifvoi legilur sed livxi et iiv. Quod 
ijui primus vidil et demonstravit Elhsliius ad Eubipidis Hera- 
clidas vs. 210, paucissinia tanlum nobis reliquil pau)o melius 
conslitucnda. Miror viruin acutissimum in Thucvdidb tcm po- 
tuisse duos soloecismos tam putidos, quates leguntur IV. 120, 
Tfp) ii Ti( ^ptifxi rxuTXi , aJf IvvipxBvra , Zxitivii iTin et 
IV. 121, (S/f 3' Irxivicuv rt xx) irpoavipxovTO u<rTep li^Aifr^, in 
boc loco vera scriplura reponi poterat ex Polldgb 111. 152, 
atvs^uv yip ftptfxtv ■ tTxivleuv re xxi ^rpav^iaxv urxfp a^Aqr^ , 
errore XENOPHOitTKii pro Tboctdidb nomioal , quern turpi soloe- 
cismo lilierat. Videor mifaj perspexisse undo invecluui fueril 
vilium. Neqiie Thuctdjdbs neqiie Atheniensium anliquioruiu 
quisquam $eaxv aut Trpmr^eirxv aut dir^ffrxv aut TXp^tirxv UIU* 
quam dixit, quemadmodum neque $fj/«fv aut ^fnt dtcebaut, 
Red coDslanter oinncs ■^niv , ^n ct ^irxv. Et de ^ftev quidem 
ct irt nunc tandein iuler Edilores et Ci-ilicos satis videlur 
constare, et invitrs codicilius lanlum non omnibus xar^fteu, 
wpca^fifv , xT^ftiv , e^^Ts , ti^fTs el similia passim Allicis r»- 
stilui coepta sunt. Sic Uekkgrus in Dbmosth. de Coroti. p. 506 , 
11. Kx) Txui' Mp Tuv Ix^puv iic^fiTi ^t^ouXtufttvoi coDlra 
libros omnes oplime dedit ir^t. Ibid. p. 546, 16. vpoa^ttiuv 
Ti ^ou\i, unus liber, Parisinus S, qui inslar omnium esl, 
irpQv^fitv exhibuit. Ulriusqne leclronis vindex esl Grammali- 
cus antiquus ex codice Voanauo descriptus in Gaisfordi anno* 
lalione ad Ettnol. M. p. 121, 59. In ^txv , jrxpidxv , vpoai' 
<rx» , iiF^axv el cacleris composilis , nescto quomodo iidem per- 
tinaciter repngnaul neque quidquam moranlur poSlarum lesti- 
monia , Grammalicorum auctoritatem et codicum scriplnras, 
quibus omuibus aceedil aualugiae vsiSxviyitt). PuleiDUsne Ani- 
sTOPBAKBu quum scribcret in Eqiiil. GOS : 



sdbvGoogIc 



Variae Lectiorbs. 103 

aliter dixisse quam solerent populares omnesf Luciilcutum 
est scbolion in Piatohkk, quod Pbotius cum niullis aliis in Lc- 
xici sui rarragioem recepil, unde sublcgil Suisas: $«: iiirvMi- 

0at , rh iiropeuiiAtiv , ciiv r^ i yfxtpereii , ol youy "luvte ^i'' ^^* 

itiTKy (viliose. lonet tantuoi ^'tirxii dicebani}. 'Api^o^stviii 
'OAXftff/i' • 

*E3-f) 3" lyivi/i^v fWep J' M ^uXa. 
Quod autem dixi codicuin scripturas banc analogiam conQr> 
mare ita dico : saepenumero librarii , qui i adscriptum iicgH- 
gere solebant. ^rxv, irxp^axv , Kxpt^^vxv , iiri^riattv et situilia 
relinuerunt, quia eas formas ad ehxi referebanl, quamqiiani ad 
Uvxi esse rererendas passim diligenter iospicienli conslabit. Si 
bis locis 1 addideris habebis Aiiicorvm manum; si ^i7»9 re> 
pones, quod nonnuUos facere video, Allicam dialectuin cor- 
ruDtpes , id quod scribae dudum fecissent, nisii eos alius opiniouis 
error relinuisset. Apud DsnosTHBifBH editur in prima Oltjn~ 
thiaca p. 11 : W ^ko/mv ZdjlBtvinv l3el3o*il)tK6Tii kx) Trxptjirav 
'A^isroA(T«v 'Upx$ Kx) ZrpxrcK^ij^ M tautI rh filjptx , tiiani- 
feslo errore. Graecum est dva^xlvtn , ^xSl^tiy , jrxpilvxi iir) rJ 
fitjftec et KxdJjixixi Itt) rati ^tifixTOt DsuosTB. in Olt/mpiod. p. 1176: 
Arist. tn Pluto 382 : ol M tou ^ij/iXTOg hiyet , Dkhosth. de 
Symmar. p. 189: Don possuot haec permutari: quid multaf 
vxf^txv est reponendum. Eadem medicina locis complusculis 
Thucvdidis, Xbnopdontis et aliorum factilanda est. Vidi nu- 
perrime qui in Xbnopbontis Hellenicis II. 1. 18, Auvxvipot i^ 
*A0uieu irxpiTkti axl 61 &Moi rxpijirxv tr;^, reponeret rxp^e- 
9XV. Perficiet emendalionen) , qui Txp^jxv dabiL Librarii duni 
sedaio fornias sibi inaudilas expellebant et $9ay sive ^axy ia 
itjxv reSngebant, nonnumquam iraperreclumix'ffa'av teniere ar- 
ripueruDt el per vim, ubi aberanl requiritur, dederunt abiere. 
Bis boc in Thucvdidb deprchetidi. IV. 39, vtp) tlxoinv ifftipxt, 
iv »U el irph^tiq yspl Tuv vwovluv Aif^taxv, iocularem erro- 
rem rides, et turpius etiam cap. 42: Iv Aeuxxilai Jiirieirxv xu- 
rSv xtvTXxivm 0f9vpgl. Id Xe.%ophontis Anabasi III. 4. 23 , iJ 
V9V Hit Ti TJJt 0x>,xyy6g iznrxp^Txv euni . parlicipiuui ill 



sdbvGoOgIc 



106 Vabub Lectionbs. 

§ SO lirtT»pi6vTe( et Coilicum lecliones Ivt) xxpiitirxv el reS ipsa 
deiiique clamat iTrivetf^sav verum esse. Akscbinbs in Cleaiph. 
p. 63, 44 ^apiifity t$ impalf ei« rqy ixxM^lxv. Uaiiu ducit 
ad veram leclioDem locus qui legilur p. 67, 16, Tapt?,iiiv 
tU Tifv iKx>,iivl»v, unde emergtt , VKp^fiiv. cf. p. 84, 12, 
ir»fi}.6ivT» tU Tqf ixxX)ijlxv. itaque Thuctdidbs wpotFigjay 
utrirep MKiiT$ scripserat, magislelli, qui Thuctdidbu mullo pcius 
quam vulgo creditur raulcarunl (uL Id his Leclionibus primo 
quoque tempore oslendam) , TrponjpxBvre adscripserunt , idque, 
uti fit, irrepsit. In allero loco quid sit jrtpi rat iiftipxe rav-rc^ , 
alt inriipxiivTo , neminem vidi qui inteltigeret , nam qaod inter- 
pretautur esse commeare, \nvieem visera, adtre, nauci non est; 
iTifti^i» baec est et iTriftfyvurSxi dicilur , non iviivxt , quod de 
koslili fere invaaione ponitur. Aut nionstri aliquid alilur ia 
eo ioco, aut xU iTnipxem-o ablegandum eo, undemale pedem iu- 
tiilil. Id Abistophanis Thesmopk. S04: 

i ^ ivitp Ttpiiipx^'^' axurixi' uvevfievei;, 
fugil EuiSLBiuM ratio , quutu jrepiifev vel ^fpiijpftv corrigeret , quo- 
rum hoc usitatum noD est, illud barbaruu. Repone: 

i y dvilp xepijjgtv Hiairiici' ivoufttvot , 
quam formam satis slabilivit nosier omnium Kxittytft^n Davte- 
sius in MiicelU Cril., a quo quam jrsxoiSeiv, fihiv , isiv, T/iar^- 
fiv omnes accepimus, subirascor iis qui in Avibus vs. 1298: 

SpTu^ ix»XelTO , x«l yxp ^xiv iprvyi, 
concoquere potuerunl pro ^xtiv a Dawssio repei-lo p. 301. 
Praeterea notandum est verbum iiripxofMt , ubi significat iu- 
TTtifty, vph x^p'" ^lii^sly , ea lege non teneri, Athenientet 
enioi iwipxevi*' dicunt eo sensu , non uiriiveti , et inripx^pktvoi non 
iivtus. Ezempla sunt apiid Platonem, Dehostobuhi , alios. At 
nihil horum Algiphbon aut caeteri Alticorum imitatores vide- 
runt. OpportUDUm vilium, xdrifuv I. 39. 7. servavit xar^- 
fuu, quod petite Sbilbrus emit; iipxeTe el jrxp^pxflvTa auctori 
soo relinquenda. 

Decepil Alciphronb]!, ut permultos alios mullo antiqaiores, 
fallax analogia. quum ex aoristo £i\ift,ti» , i^eth6(tttv, d<peaift>s¥ 
cet. fuluri formam l^euptxi , i^i\euf*,xi , d(pt^autAxi cet. aut in 
ar.liva forma Kx6e?ka, xve/,u , i^t},u contra certam analogiam et 
usum de suo finxeruut. Aiciphbok i(a peccavit. I. 6. J, tx 



sdbvGoogIc 



Variae Lbctionbb. 107 

r$; iriKfxi rSv tiyapxvifiav i^eKcuvrxt fifixg X^'f^< > ")>> t^xtptj- 
ffcvTxi Graeemn est. Fiiil olini hoc vilium pervulgatuiu , quo plug 
excusationis babet, quamquam diligenler admoDent Magistri 
Bucloritatem teteram opponentes. Photius p. 121. 15, xxSxf 
p*lstT! , Oil xaitXslTt'. Bouxuilitii Kxtruv &XXXV el TDitiout, 
Don audebant dicere x«l el £aaoi tnj/ijrxvTt^ , propter auctori- 
tatem Tulilis pofttae comici , Timosthati , queni adversarii tain< 
quam machinam admorebant , vid. Bbkksbi dvTixmxit^ii p. 80* 
12. E Phdtio emendandus Sdidas, cuius locus corruptus Lo* 
BSGKio fraudt fuit ad Phrtn. p. 724, Quam frequens Tuerit hoc 
vilium notabo in eo auclore , quo nemo diligeattus Oratores At- 
tieos et Historicos el Phitosophos Irivit, Diohtbiuh dico Hali- 
CAnnASSBiisBM in Anti^ttHatifms Romanit , I. 24 , ^My i^ioufitvot , 
verissime Vatieaaus codex i^tkoiifuvat. IV. !'& , (/.tan^ainKix l>.iiv* 
(*xi. VII. B6 , ^?eA«. VIII. 34 , xMfaivrciv. 86 , i^thovvrtq ri 
(ppoiiftev. IX. 26, rhv 'Puftxlav KxieMvvTig »fX^'- X. 49, £(pf 
XttTxi ri ti9g(3l4t XI- 18, JiveXevfitv Ik ftinu roiig (p^vipavf. 
Recle Casadbohds XI, B , dtptMTftt re&cripsit pro i<peif.cffit. 
Simili modo VIII. Bl , pro ivtTKt emenda £vi>>eT el X. 44, 
t^xipo5img refingQ io i^eXouvrti. Si lam saepe deliquit Dioiir* 
sius, Criticorum acerrtmus. censara columbis parcere polerit. 
Haiorem etiam ab ea parte excusationem habet error, qaem 
nunc indicabo, non (antnm commnnem omnibus, sed perpe* 
taum. Legitur apnd ALctpnnoxBM III. 62. 5 , xixe? ytlruv ij 
}f/livpot olximt iyopeuvti rh Tpayptx tl^ rev/i^xiiii el III. 69. 1 , 
l^niyipiwa Mvtirixixv ^^ Tlxixmel t^c t^? yxfUT^t ivixyiixv. 
Vitium, quod utrobiqueest , ita arguam ut labem eandem late 
gliscenlem simal arguam , re paulo altius repetita, Aiynv 
dieendi et loquendi significalionem in Iribus tantum compositis 
retinet , AvTtxtytiv , cwihiytn et xpef.iyttv. Beliqua verbi },i' 
ytiv familia, ut ita dicam, et cognalio in compositis omnibus 
guperest: ipS, elieev , eJpiixx, ilptiputi , eipnnpUK , Ipp'/ihtv, ftiSij- 
aopixi, pifaii , /ifWf, ^uritm non tantum in Avrtpa cet. , irtpii 
eel. , TTpotpH) eel. exslant , sed eadem omnia sunt in Avepu , ivet- 
trev , iviip*ixx, iveppijStiv , ivippi^ctt cet. Similiter io xTepS; 
iiepa, i^ipa , xxrepSi, rpovspu, vuvtpa el vxtpS , quibus quum 
forma in -xiyti nulla responderel, in eias locum subiit ubique 
— xyeptva et — nyiptwv. Sic i xvipv^ ivtptl aut inJrtv S 



sdbvGoOgIc 



108 Vadiag Leutiomes. 

Kiipu^ iilii ad praeseiis lempus est redigciidiitn , quia avxkiyn 
eo sensu dici non polest, ivxyopevti i xtipu^ dicilur. Eodem 
inodo furmae iirxyoptvitv , hxyoptiieiv , l^xyopeuetv , Kxrtyo- 
ftietv , TTfOTxyoptuiiv , aVTnrpcaxyopeustv , ruvxyoptueiv el iiTX- 
•yoptueiv, quibus accedil Trpaxyspfvei* pro Tpef,iyeiv , respondeut 
formis, quas dixinius, unde sequitur praesenlis lanluni et iin- 
perrecli ronnaDi in uru ei^se, in caeleris subire — ipSi , — - eiTrov 
cet. Apud AKSCUiaBH in Clesiphonlea ubi mullus est Orator in 
demonslrando ius non efise renuntiari in theatro, qui ex plebci- 
scitD corona aiirea donatus sit, passim ounes formas verlij dvx- 
yoptueiv usiirpal. §5, ayxyopiji^. 40, ivttsilv. 4t>, dvxpptiSiivxt. 
122, x^pu^ dvflwe et niox kx) zxktv i xirb^ X)ifv{ ivtiySpiue. 
1S4, IS6 , icpothisv 6 Ktipu^ — t/ t0t' avcpti et 189, ieJ yip 
rh Kiipuxx x^iivitTv , Stxv t«» xvipp^viv iv ry 6ixrp-^ -jroiiiTxt. 
Eadem plane est ratio reliquorum omnium , i vifug iixyopiuti 
et it£ipm*ivoii et hxppiim et h»ppitiiir : xTxyoptiitiy , ixeptlv , 
iiritictlv et xreiptixivxi sunt eiusdem verbi tempora diversa, 
quibus respondet nomen xvippuvii , ut xpippttvif verba jrpoay9- 
ftitiv, Contraria sunt nvxyaptueiv et avrthiytiv, in reliquorum 
temporum formis coospirant , vuvtpS et dvTtpu , auvtmcTv el 
dvTEiviTv , vwetpttx^f el xvreipvxdg. Perpetuus apud veleres 
omnes hie usus est: constat in carminibus fiomericiit, iaiomtm 
libris omnibus, in Allicorum; i^xyepeueiv apud Homerun habet 
futurum l^ipia. Hbrodot. I. 21 el 22. irpoeJTt MiXntrloiiri sr/- 
titiv et TXUTx il vpBxyipeut t»vS« tlvituv. Xbkoph. Memorab. 
III. 13. 1 , rpoa-ttTT^v — tivx x'^lpetv ouk xvTirfoatppiiSti. AaisT. 
Pluf. 522: 

Xxipeiv fiiv iiptxq hh , Siviptg itmirxi . 

ipXf^ov Siitf Tpcrxyoptiisiv itxi ffxrpSv. 
EuBip. Cyclop. 101 : 

Xxlpftr vpeadxx rpura rJv yepxhxTCv. 
"txxyoptita, verba praei're, babel futurum in AfliSTOpniifis frag- 
nienlo apud Ammoh. de D. V. v. uirdyeiv 

lyii y vTtpa riv SpKOv. 
sed quid ptura? quicnnque hoc aget inter legendura videbit 
quani conglanter hoc veleres teneant. Idem nullo negoljo ad 
basic lucem corrigel scribanim errores. In Aristofbams Puce 
\s. 107, quod ediltir: 



sdbvGoogIc 



Variag Lectio:(I!s. , 100 

a po£ta scribi non potuit , nam xxTtlmf oporlebul, scripsil x»- 
Txyopii^. Non t;st diflicilis oplio iitniin in Vespis vs. 932 : 

an Kafmyiftwt sit probandura, nam lioc Attids est inauditum; 
praeterea xartiYaptiv el xxTxyepeiitiv tam certo discrimine et 
tarn perspicuo, ul opinor, diremta sud(, ul cuiusvis sit, qui 
moilo scribarucn errores audeat corrigere, ubique consliluere 
ulri verbo locus sit. Quid impedit ihu xxpcpyev ex bac ob- 
servntione LrsiAii triplici mendo liberare. Legilur Oral. XIII. 
§. 31. avK fS^xfi xuToTi xTXVTa T«Ai)dq vu KaTnyopijxivxf. Aoo- 
RATcs, de qua haec dicuolur, non crat KttT^yopoi sed fitivvt'^i, 
ilaque xxTtipuxiy*' requiro. Cf §. iiO , ubi verba Tf^tl uv 'Ayi- 
pxTSi KXTelpttxf* ex ipsis 4in<ph{ix<n sunita sunt, et ab LrsiAs 
verbis dislinguenda. In eiusdein orallonc VII. § 31). ifioi H 

ioKtT fJvXI f'l Xfpl XIITUV /tin C'l (SxffXVI^fttVOI XKTHytpOUttlV 

ev eiiiTif OTi xvoixvoZvTxt . vtp) ii tui* ievTorm , oU re0iixarri 
xxxivov^xToi , fixMoy xv t">.ovTO xvixi<r6xf ^xvxvt^ipuvin v xxt- 
ttxivTtf £Tti>i^xxixi T»v rxpStrav xxxSv ; qui Ltsian bene 
norunt et irepi rivot xaT)tyopsh non norunt, reponent xxTxya- 
ptvoujiv et supplebuat: iftei ii ioxeT xroxow eJyxi. Miseret me 
praestanlissimi Oraloris, cuius uiius liber deterrimus pauculas 
oralionea laceras et vJliis niendisque omne genus loquinatas ad 
nos propagavit. Si Tbbophrasti Ckaraeleres exceperis, otoDium 
pessitne Ltsias mulcatus circumrertur. Quid lis facias, qui in 
oratione VI. § 4. 'AvioxHtig iuaiiaoutrt scribere potiieruot pro 
9u7'txt ium et XII. § 86 pro rav ^wtpeuvrcuv xinciq a^to* 6xu- 
nH^em , dederunt ^uvepyoavrati , quod emendavit Bbiskids. Quo 
magis incline in earn seutentiam , in oratione nobilissima De 
caede Eraloslhenia § 20 KXT^yipn vp&nv ptiv 6g puTk Ti^v ix- 
<pepxv xuT^ irpoaht xri., tilubasse de more libraries et Kx-my6- 
ptut genuinum esse, ut § 32 wptoxdyci txiitx xotJivetv. Si 
quis hunc Incum Lvsiae habet ob oculos, videat an mihi expe- 
dire possit qnid sit kx) rxt shUout eU Tpdireig vpcvloi. Qui 
non poterit et rpovtivxi sUoiov quam sit absurdum seoliet, ve- 
lim cogilet quid aliud quam re/oTro pro irpovloi legi possit. Sed 
ad LvsiAH aliquando reverlar, nunc ad usum verbi dyeptiitiv 
esl reverlendnm. 



sdbvGoogIc 



110 Vaiiab Lbctionbs. 

Ex lis , quae diximus , seqaitur ayoftvira , iiySftvatt , Hyi- 
psvxet, AyipivsK et cognala omnia neque in sitnplici forma, 
nequfi in composita iu anliquo sermone Graeco usilata faisse, 
neqae earuni formarum cxempla apad vcteres exslare, nisi 
forte in ono alteroque loco dejiravato. Sunt rarissima haec 
TJtia et propemodum nulla : hoc nnum louga observalione vidi, 
formas quasdam e verbo xpoaxyopiiny dnctas satis certo prae- 
sidio esse munilas , caelerarum nee Tola nee vestigium est , 
donee ad sequiores deveneris , qui quum se Allicis volunt esse 
quam simiilimos et alia mulla praeterviderant et eum usuu, 
quern demonstravimus , nemo unus ex omnibus vcl suspicatus 
est. Errant omnes, Sopliistae. Rhelores , Hagistri, e'l rijrxi' 
itufUm omnes. Habpocratioit postquam ivttyopt^eiv expli* 
cuit: ivrl rov xifiviiv xxi iiuvirug ^X^'^i laudato Ltsia iv t$ 
'Epartxa (quasi noR passim dirayoptueiv eo tiensu apud omnes 
legeretur) paucis interieclis explicat quid sit Aird-xtlv. Avri 
t6u ivoxctfAMtv K^ iivvxrfivxi. 'AvTicpSv tv t$ Tipl rev Atviluv 
(pipau, nan facturus, opinor, si scivisset verbi ivKyopfitn 
non esse slium aoristum quam dTinriTv. Babet ea observatio 
eliam hunc osam , ut eos rednrguat, qui se veleres Atlieoi 
mentiantur. Qui dolo malo supposuit Dkhosthbri orationem IX 
jrpjj T^v imn^iiv rijv ^ixItxou suo se indicio tamquam sorex 
prodidit, quum scrifaeret p. 1K7. 20. ^3if yip ixettof xcH t^ov 
yipeuxe rdv vi^tftev xol reft ipym i^tv^i/oxe, namque ipse 
Dbhostbbhbb vpetlfiixe dixisset. Simplex dyepsua apud Aihe' 
menses non tanlnm in vetasta formula praeconis usitatuoi est: 
rli tiyopeieiv /3oiiAer»i ; pro Xiyetv Iv ru Stj^y sire S>ifAttyopeTy , 
Bed eliam qnotidiano et domestico sermone tritum esl in xoutui 
iyopeistv , iiapp^itiv iyoptiieiv et similibus : ipsum eliam dye- 
pivu in usu ernt et HySpiuov, ut in Plulo 102: 

cCk iryipiuov art jrxpi^stv vp^yftxrit 

ifiii-^erov /totf 
ubi ifMhxirttv resiituendum. 'Ayoptiuoi autem et ityiptvvx et 
quidquid bine nasci potest apud illos soloeca sunt. Praeterea 
iyoptvraetf roi/i^avlf neque eteganter neqne bene dictum esti 
quia sU To6fi0xvU cum dicendi verbo perperam iungttur, &ytiv, 
Tpttiyftv , Ko^Kxvai cj; roifi^xvif recte dicitur. 'E^tiySptura 
apud Alciphrorbii UI. 69. 1 . non uno nomine est reprehenden< 



sdbvGoogIc 



VAniAB Lbctiongs. Ill 

dum , uamque i^xyopsCtn idem est quod ixipiptiv , vulffore , 
palam facere, ut innotescat oniDibus; requirilur iWictum faee- 
re viro de uxoris Oagilio , quod xxrxyoptvtiv vel (tuvitiv dici- 
tur. Atlictt» igitur in ea re Kxrelwov scripsisset , 'AmxKxl 
oDanes perpelao labi solent, quorum nullus est , apad qaem non 
saepe legantnr ea omnia, quae ab aoLiquanim sana el siucera 
lingua aliena esse denionstravimus. Ezemplorum quum sit iu- 
geus copia, satis hahebo pauca quaedam c Ldciano sfferre XLI. 
24. ov Ayx^t^ivoftai rvvayoptuffwra iroi, pro Altieis a»»0i0afiai 
vvytpeuvTit XV. IK iiyifeavt Kxxai pro ehi XXXIV. 5 irpotf 
yiffUTO xCt$ M ri yihyn iwxvrxv , atque baec LExiraAHBS 
dicit S ixtfSTTntl^uv , qui vt/i rk yi^.j't dixerat , Eupolidi 
sublectum apud PollocbhIX. 47. Dbhonax autem XXXVII. II, 
flos et robur Gyoicorum, dicit: Sti — irSiviv xinit i^ttyopti' 
veiv, corrige l^xyoftiirit ,' vAn itx%tt% uno ore omaes i^tpil 
dicturi Tuissent. 

His denique addam indicium perpelui cuiusdam vitii , quo 
olim omoium libri inquinari soleliant et Atticorum, et si qui 
eoruin quam simtllimi esse volebant: nunc Auieorum scripta 
Donnibil ea labe purgari coepta sunt, Atlicistarum eodem modo 
purgari Of>orlere nemo adliuc suspicari videtur. Primae per- 
sonae io — ofutt exeunli respondet secunda in — « exiens 
apud Atlicos , io — y apud Graeculos. Forma in — y veteri- 
bus inaudita est in indicativis . contra forma in — » apud se* 
quioresoranes prorsus obsoleta est, praeterquau in &oif,ii, olii, 
l^f/ei. Nulla autem in re Graeculi conslanlius antiquioris lin- 
guae nsum obscurarunt. Quia Maeedonet formis in — ^ ute- 
bantur, factum est, ul iam in vetuslissimos Itbros Alexandrias 
scriptos irreperent , deinde serpsit malum ulterius et per om- 
nes Alheniensium libros grassatur. Non est unus liber scrip* 
tus tarn vetus, lam emendate descriptus, aut diligenler correc* 
tus, in quo non passim id viiium appareat. Clar/dattut. Plato* 
HIS codex, Urbinat Isocbatis, Laurentionut Abscbtu et SopbO' 
cLis, Parisitiut S Dbmostbbnis , verbo q)timus qnisque et anlt> 
quissimus liber MS. turpi inconstantia formas veteres el novi- 
cias , Allicas et Macedonicat , permiscet. Ut casus et fortuna 
ferebat et scribarum correctorumque libido, modo genuina for- 
ma evasit, modo vitiosa surrepsit. Hulti iam sunt, qui ioleU 



sdbvGoogIc 



112 Vabiab Lectioabs. 

lexemnt, earn rem nostri ubiquc esse arbilrii tadiciiqae, qui 
anliquam linguam peoilus calleinus, non snribis esse permiU 
lendam sexcenties in manifesta Traude e( inlerpolatione depre- 
liensis. Complures Auici taodem nunc post inulla saecala suam 
consuetudinem receperunt et in ea quidem re 'AttikkI loquun- 
lur ot olim. Alii ex Editorum libidine, qui ipsi a Codicibus 
pendent, modo recte loquunlur, modo peccant, quae Ratis 
iocosa res est. Alii deniqne conslanter peccant et ubique per 
vim ad Graeculorum asum coacti sunt se componere. In ho- 
rum Duniero sunt Luciahus et ALciFHion, qui quainquam ipsi 
recte et ordine erantlocuti, nunc vilio non suo ubique peccasse 
videntur. Ahsaur^ est apud ALCipHRflNSM I. S9. 4, vxplpx^ I. 
54. 1, iixvo^ 111. 11. 3, sioiilia passim. Non erit mihi muUia 
verbis opus ad demoRslrandum Allicorum imitatores in ea re 
iniitalos esse Atlicos; utar uoo loco Luciaki , qui rem vcl solus 
conficere polerit XXXVII. § IK ubi Cynicus mordaci et spurco 
toco moleslum sibi protervum et pelulantera adolcscentulum 
confulat. niSuvi^ nveg, inquit, tu» iv Maxiiavl^ tiivapOipuv 
viavlffxou ufxlau cf£rx>i^cuvrei ttirbv xcH jr/oreliiovTO'; IpaTft/tcL rt 
ffo^ti;tKiv Kxi KtkeuovTOt tirrtXv tov vvkXoyisftBu riiv^uriy "Ev, 
1^. afStt , Ttxyov, Sti srtfulvif. Pertit aculeus et quod super- 
csl Dihil est: ip^Tnifta, apud eos, qui ele^anlius loquuntur , ap- 
pellalur, quem caeteri rvht>eyiafiiv appellant, iisdem ifaTxviaX. 
v\nitpi»T«v est ffii^hoyl^trixi. Sic apud Luciahuh, Quomodo tit His- 
loria scribenda , § 17, tlra fitrx ftixpiv x\Mg !ruK)jiyi<Tfiii th' 

ikkog Xai OXUf Iv MTTXVTt ITX^fiaTI aUVtlpdTftTO »VT^ Ti 

iTfoolftiov , id esi: ex tyllogismis cuiuscumque generii conslahat. 
Expunge igitur raS 9vhf,vyiaii,ou , quod non minus insulse addi- 
lum est, ac si nv ipuriiftaTOi repetiissel. Sic , credo , apparet 
K-efxivei verum esse, ul anibiguum sil utrum ri ipumfix an ffu 
sit cogilationesupplendum el Aicaiar ralio concludil an tu palhicus 
es et muliebria patcris, quod Gbshebus vidit. At nemo poteral sic 
iocari nisi o-^ rfps/vcMlicerent omnes.non irtpxivyi. Eiusdem plane 
generis argumenlum duci potest ex Leciani Pseudosophisla. § 6 
el 7. "Lpiftiviuti Tivoi; t] ntXerijiret UtTvn, tSu evv, li$)(, Ifti 
Ipurav ti nc?>er^aonxi xiytitSrio itTwx; 'ATTixl^ovroiH Tiveg 
Kxi Tfdvij^fi e'lirivTOg tVl tou rplreu, BiAridv , ffptj, xx) iv- 
TxHix f/,ii imxlKtiv xaTxpi/uirey. Hanifcstum est numqnam 



sdbvGoOgIc 



VaIIAX LiCTlOIWBt 115 

quemquam ila ludere poluisse, nisi in seetindii persbna iu^e- 
Tti^si et Tthfi^ii (lixisseot omnes. Hi loci et pennulU alii si- 
miles eflicieiil aliquando ut noD taulum Auicis sed Auicoruni 
quoque simiis sua forma reddatur, in qua re antiqua suriptu- 
rae vilia veterem ernfrem svbiode palani facient. Siepiua 
cnim faclum esl, at — » in'->— eif corrumperetur, cuias ret 
exempla Attiei alias Buppeditalianl , nanc unft- ex ALCHBBmih 
defungar I. 19. 1 , nrvf^AAfu; iraciii -rifv vpii i/i.i viuiefflaf, ufai 
equidem nequeo in aaimum indiuiere Hhelorem GraeciUtis.jsa- 
nioris lam imperitam fuisse, ill TtieTrSai vauStri»s dioluin apoc-* 
tuissenesciveril; itaque s-oiei; iu ^otei emeniiaiaat ease oeasco.- 

CAPUT IV. 

luvat naoe ALGinaoins EpittoUu erdine percurrere et , «t 
quid observatiaoe et animadversione dignum occnrret. si qnid 
reprehendeDdum aut emendandum videbitur, paucis sigDificace' 
in iisque nounumqaam «d iilaa litleras exspatiari et illos Bcri* 
plores, qui sunt aliquanto quam ALonwioif et totuin agmen.At- 
ticistarum curis nostris digniores. 

In tibri I Gpislola 1 § 3. receptum oportuit quod praecepit,- 
HiBSCBiGius ifireu itx^fuSit pro ipyaiv. Perpetuo usu omBiuni' 
Amlar ipyov ixttrSxt , sed T»¥lpj'uvlxtvSui,aTTtffSM,Ahri ti^- 
tfyx TfecThSxi vel iivtu , sed hr' fpyov. KiSiie. tpj^u .lx£f$tu 
est apud TuucTOiDEii II. 2 , sa«pe legitur et apud alios et Diohts.' 
Halio. AiUl. Rom, VIII. i aav trxetiHi^wmi Ifyou txfv^M VIII. 
11 ifjfaa Ixi/Ltix, alibi. Eidem IX. 47 pro ipycu i^oftai n- 
stitueriiB t^/iM. Ibid. § 1. i§pyl» nos minus est vitiosum 
quam dtpyii I. 28. 2. Perperam buc iraieris ex ABdcHims Cte* 
sipkontea § 108 ivaSiTtiu r^ 'Agr^AAatvf — iiri vis^- iipytf, 
quae sunt e veluslo carmine sumta, ut arguit iniliam xeAf-. 
(Uiv xivr' iift,xTx xtH ^ijK4 vixraq. Nolait rbetor ipyii et 
iipyU dicere, suspicans, opinor. pigrvtn et ^etidem ita dici, 
vamntem ab opere non dici , et coDfudit Altioorum lingaam 
cum dialeclo lottica. Ibid. § 4. ix ^x}4p»v : Ailiei ^xktipiitv. ■ 
I. 2.2. ixiuxt: Attiei 'tx^vs. Mullo lurpiua etiam peficalHra' 
TuEocRiTo.qui XXI. 45 i;^it« acripsit ^rolxivv- Eadem socordia 
scribendi bis mibi ta Stbatdnb Sardiado ootataest, Epigramm. 



sdbvGoogIc 



114 Vabiak Lkctuwbs. 

XXVIII et LV in Anthol. Gr. ham. Tom. ID. p. 73 et 81. 

"Ax^ t/w; rffifnrv r^i' ^<^pil« t^ Cnripawrov 
et 

haecciae at Groeca esse cesseunusl Nihil est, quod isti non 
andeant , et Ibro dicendi negaat sibi natai. Ferendum est, 
dnminodo ne videatur eorum nlla ratio halwnda in Graecitatis 
niQ el ratione constituenda et cogaoscenda. Complura illi ia> 
etant jrofoxexnimiivuht et 0t0iit9fUiiK; quae cusfi proprietate 
et aoakgia Graecitatis nifaU quidqoam commune habeuU Tsao- 
caiTO risum est dicere III. S7. 

ipi y' ISiirS Airriy; 
nihilomious solum Sypof*»i Grmomm fist , ISifo-w nibili est. Dixit 
XI. 60 ve7v ye ftxieuftju , at numquam efllciel ut (utSiVfuei pro 
pu^iiwBiuu ( — nuitu — o-fu/Mf) Graeeam ^sse videatur , neque 
nt ya non videatur vfAg ri xsjcifvof nu ^uSfitu perinepte inser- 
turn. Eidem placuit XIV. Si yi^futa dteere pro yeyeiiiut* et 
linguae patriae banc vim inferre. Idem quam ex forma U»at 
(ImvTi) deceptus fallaci analogia fe-o^ (V. 119), Jvik (XIV. 54), 
et heiTi (XV. 46) ausus est formare, qnamquam feeere alii, 
itmn bani et elari pofitae , sed artificial! lingua usi , certum est 
Graecilalem sic graviter cornipisae et in baec omnia cwivenire 
dictum Afolu>kii Otscoli de Promnniiw p. 118. Taurit uirj toih- 

vtie i/.faylttett guy7'pit<pivrn. Ad Au:iPaaoaaii redeo. In fine Epi- 
slalae 1 ift^ptja-iu monslrum verb! ex compendio scripturae 
non intellecto nalum est pro ift^ptjiijvai. In eitrema Episto- 
la 2 unice verum est iweltintfuv , rtvitin noa de abgeniibut 
dicitur sed de mortuit. 

Epiat. 3. S 2. Hnouax hi^ : i4//ict nvif , turn Awroi^m k») 
ivtp6xp«ro^ ve) ane librnrum auxilio ia immiiiTav lut) ivepoxfiii- 
wv erat refingendum. Quid sit i-xKuiptu ivotetv ipse Alci- 
paaoa ,. credo , nasciebat. 

fipisL 4. § 1 ytuiiofl^ xfUTMixfrrtq : quam fatuum est pro 
yeupyiq dtoere vdle ysatUfaf. Vilioaum esse crederem , ni me 
tdiOB Gnecolus retineret, Isibobus in AntkU. Ton. OI. p. 178. 
Ix fu ytufuphit 'EnncAia rimot txrit 
ehxnTiv Hitlnf Sftinptv l^agltif , 



sdbvGoOgIc 



Variab Lbctiokbs. lis 

merealor homo Tactus est ex rufft'w , at Tides. % S rtxi^vat : 
Atliei YtvlaSm. $ 4 eU riv ixifa : itH ^$ vel «-;^4. 

Episl. 4. Syeiisuq cMjriv: lege ff'auWv. — Ibid. J 6«|U(?oicA94 
j Tsu 'StBKf.lov? : Rhetor dixerat i tw VKx^iev^ , ut iniesolemne 
est , j Tdi' Tu^povi'trxeu , i tou 'Aplimvoc , i tou KXttvlov , magi* 
stellus sdseripsit i egftKtx^if^ , Buiie ntrum^ue conianctum 
mloecam orationem facU. § S viiv intxli^ rxoirti : Graeeum 
est rbv T$ iixxl^. 

Epist. 6. $ S wpi^ «-£mkv iiovtiv tttppeiwlav Kixv/tivei: Grae- 
d el Aomani id ea re dieoDt effnsut, nipone iuiuxvftivBft 
Quod praecedit ra i<pidi\ft& nemo dicebat, sed n&J)tf«^j;ui, aoa 
ri iviT&tta (Epist. 9. 1), sed rffw/nr^tia omaes. Ssquioram 
lemporam scribae crasifl Attieam passim obscnraniiit, qaod 
melius , si quid dabilnr otii , in Putohb et optimis AtUd* ati- 
qiiando ostendenas. $ 2 tutfiJXewiv lU xir^v : lege irpi^ xMpf 
et pro iapov Aieo^ipti repone xpof^ipsi. Sigla scribks feraliit; 
similiter mox xpoavinvstq requiro |hv tlirtriititfit. In ultimis 
verbis xeii vi ypi^ptrxi mpit toTj SixA^a?; mtxivtu^ appa- 
rel quam diligenter ex Oralorum lectione iiidiciorum ralionem 
et verlra foreosia ei^^verit. Omnes in (alibus ridicule impin> 
gunt. Hirifieum sane ^^trrftx LuciAnns in Timone exproniJt 
cap. SOetKl, ut eumnumquam lalibus in Historicis et Oralori- 
bus legendis dedisse operam suspiceris ; quo gravius errant qui 
in Antiquitate Atheniensium tllustranda istix testibus utontnr 
omnium rerum ignaris et Stti xtv iir" ixxtpl/iixy p-JiSayav J^Aly 
veris et genuinis eonfidenter substituentibns. 

In Epist. 7. ireiiii vdftti xa-Ttiy*! : legitur de librarii eonie* 
ctura non satis felici, quam ex Venefo codice Mbirerios in or- 
dinem reeepil. Veram scripluram servat velHs mendum luc 
Ttiyrra , unde xht/k?'; incoiume evasit. GraecuH et librarii 
in eo verbo lurbare solenl. Alhmienaet dicebant KarettyivM et 
KttT»yit¥xi, Graeculi bnius rei immemores Kxrtix^xi dictitant 
et xaraxifivat. Saepe Dto Chbvsostohus , Lucixnus , alii , sic 
peccant. In Likiani Timone 10 xxreayftivai xst) i^KOftufUvKt 
eh) iuo ixTlvti legilur vitiose pro xxrtiyxvi. Quia apud Al- 
ctPflRoRBH ptrfeetum requirit aententia loci , salva res erit si x»- 
Ttxyf repones. 

Epist. 8. ixoug ii : scribe 3>}. — r^f yvifittv i^ireyxtJv: Atbd 



sdbvGoogIc 



110 Varus Lectiohbs. 

A-icoiti^aaiett vei im^^xcixi. % 3. tMSafttf HiKtifiaTav : £iaai- 
fiiruv melius aberit. § 4, oweu yiif kv ^eip)w : sic Degligeattir 
admodum ol ihurat loquebantur pro ovoi, quos casltgat PHRr- 
Hicvus p. 45. quo vivo jrou iirei securi dicebant ', unde nunc fiuius- 
modi vitia Xbhofhontbii , PuTOifEM , Dbmosthknkn , alios iDquinaaL 
Epist. 9. quid sit tiirdiiiajdM xtti ivtiirSai i xi \ixniv tufiftA' 
Tuv nescio, hoc scio pro Aus-v^«i' ^ipti rtiv rxpttftvUcai veriun 
esse XvTtfiv , tenue solatium. § 3. U»t xttf ceiroTt rif iiii troU 
rxpxftuil»: itno vera TTKp' eeuTuv. Aio»u<riu» ^ 'Ax-xroupiw tcAov 
liivav: Atlici Ayoftivaiv. — ttoKXou Suv«o-^«f: pessinieprogrdAtf, 
Episl. 10. TrivTx v»vTetxiiev auivi^tXct: civis Aliicut ii- 
xisset vuvvivotpfv , idque ipsum Alciphbotbh dedisse susptcor , 
librarios forioain, quam aon caperent. oblitterasse. 

Epist. 11. classeni miUere «is ripi uxtpe/lxv nimis iepidum 
est. S 2. 0£uyetifv S fiiytfitv : lege (ptuyK/tev q ptiyu^tv. Meiaioi 
me apud nescio quern legere senariiim , apud Edbipidrh , opinor; 
<pf6yapitv 9 ftivafuv 9 W ipinfttv, 
Epist. 12. ciq &V Ixit — irtpix-^ejv: molles et delicaluli 
adolescenles Allid solebant aiiimi causa ^apxTkeTv, § s, x«ra- 
xfkiielf- revoca xfl!T«xA(*e/«. 56- Oii y»p ouk ixiyei tuv ipiel3ioiv : 
pro oitii repQsaerim etiov etmoxin Txpyuptiv nt itixet requiro 
aorisluDi SiixM. 
. Epist. 14. uri xpJ"^ [Ttt^xiirtiTof] : expuoge. 

Epist. IB. t/( yap tei tUv ifuiv CfipovTisi wale edilur pro 
yip attl. Bellissimum est quod seqiiitur ffSv/iitti ii^tuptivav: 
non enim, credo, quia irtfuXtixt itoaahs ^<«iit^i'oi' bene dictum 
est, licet hoc in cootrarium vertere. 

Epist. 17. ikxliif civ Kx) ruv irXtiaiov rtvit ixa}^e5ftsv pupl- 
rxq xTo<pa.ivttv xv»yyek\6pt£vot: Niliili est Uwfleiovv, revoca 
duas litterulas fugitivas et babebis Rhetoris manura: eU?.vii§s 
ouv xTi. Id ijrocpalveip tralaticius error est , emenila &To!pxvsly. 
Sescenties sic peccatur , plerumque impune. $ 3. tAoj pt6y^ 
ToAA(i: non is est AtciPUBON, qui in oratione Auicam referre 
satBgenle nomine niyo^ ulatur. Restiluendura esse arbitror 
quod in bac re saepe legitur et apud alios et in Abecbtli Per- 
«»vs.S09 (i6yiiirci\\^ irivifi.- 06% /1.« ixiysj^ttrft -. pervul- 
galus codicum error: iTiytAiv est arridere , requirilur irridere, 
h' i*eyyeKiviff. 



sdbvGoOgIc 



Va&iae Lbctio.'vbs. 117 

Epist. 18. TOUTB yetTivm i ^iXTKo^: transpone reOd"' i yei- 
ToVa.li. Pro &>JirSn^ev veruin videri iif,iffStv in supertoribus signi- 
fiGavimus. § 2. iftBiJyxp r^upxTtjf 'saiihK^q vipiaStn xxnolq 
xpoiiftx^tv : Meiaekius iipti!irS)ig coiiiecit , deinde ^yajSti^. Neutri 
verbo in re amatoria locus est. Eiuendanduiii ^piim , captus es, 

Epist. 19. ^[iiTSfoq Buv Trpii fi^rpif i "Epuq: quid sit iiiti- 
Ttpog non satis inlelligilur. ^usTipeioq nostras non ineleganter 
pro captn piscatoris dici poterat. 

Epist. St. el yip i rpi^uv ieTrai rev ipi-^/ovTOS , rig xv e'v) 6 
TpiipejSxi iipflXwv; quemadraodum in eadeni re dicilur rl yha- 
fiat ; quid me fiel ? et oxiiiv flpu' ipx et similia alia , siv apud 
AtciPHBosBii corrige r/ xv tin- 

Epist. 22. § 3. i^iretvav , scribo i^htiviv. 

Epist. 25. xxTsxTuwouv ^ftm o} xvs/tat: incerlnni auclorisne 
ao scribaruiD vitio tla legatar ; certum est Graecae linguae et 
ralionein et usum postulare i(i*«s, ut kxtxumTv rivx Tel kxtx- 
^»AAf(v dicttur Atfira. II. 1. % 1. irh iix vvxrhq S^tn xMv 
xxTXU^elq. Kxrx&oxv tivx apud Abistopbahem eiusdem generis 
est et KXTxjSpovTxr et alia. Significant : facere uf guis slrepilu 
et stridore , cantu tibiarum vel cilharae , clatooribus , toni- 
Iruum Mgore non sU sui compos, aiil delinilus obleclamento 
aut terrore perculsus. Analogia cadem omnibus uddit accusati- 
ves. — Ttji; vi0tiio'; %jj ft X iriifi-!rof.v: vitiosa adraodam forma bst 
Z^fAx, qua qui uiunlur anliqui sermonia analogiam in tatibus 
prorsus praetcrviderunt , quae penultimam produci inbel, ut in 
iSfiX , TTunx , xpufitx , cpu/ix , ^ufix , — iufiX , xpTpix , xfJftx , 
0^IAX , <;^i*x , — "Siffix , aliis, de quibiis turn dicam accurattus 
quum primum occasio dabitur dicendide Poetastrorum licenlia , 
qua lioguam et melrum depravarunt. % i. eU r<*? 6at.oug [9 
T^ xx/thcvg]: expunge embleina, ut mox [wtvlx], § 5. rJv vi- 
iferiif ^>tyv^U iitH^xre: scribe if sniyuA/s. 

Epist. 24. ixvhoiiiv xiirl tI ftirpov xxi >.^ov , ixv ti? 
i0io»lx yivijTxi : scribe x6t^ t^ filTpcp xx) ^dihv , quae ex Hi- 
8I0DO ducta sunt 0. el D. vs. 348. 

Epist. 25. fie/talpxTxt: veleres ai^xprxi. — xxiiiftevov i'lr) rxTt 
Tijq 'Amx^i hxxrixli;: iuio vero iv rx~i. 

Epist. 26. tix oltx rl vxiiuv tam male, dictum est ac si qlits 
ovx oilx sag vellet dicere. Scribe ovx dli' S ti vxHv. % 2 ir:)- 



sdbvGooglc 



llfi Vabub Lbctioiws. 

rav : Attici rlav. % 3. oftut l^iou , necessariam est Sftui 3' i. 

Epist. S7. iyii ii oJaa fixfiat niv ohu ii ofuii : Graed in 
huiusmodi re ila verba compoDunt: iyu Zi ^»pixg fiiv, o'ura 
2' SfMig idque Rhelori reddendum, cf. I. 59. 2. ilL 37. 3. 

E[H6t. 28. (urixtft^iis — n*£iv tit kxvriiv : Deque furiTtfvf" 
probaadom pro lAtTtTiix^pefri el ftfrirtff^tv ^miv diei non pn- 
test. Suspicor corruptum esse ^tTirt/aff- — i^awivaloi pro ad- 
verbio contra veterutn morein dicUim est , qui saepissime i^iU- 
cpyfif , nonnumquam i^xvlunt dicebant. 

Epist. 39. 1. <il^et( : lege eti». Pro wif^ffxi assealior iis qui 
iifipijjixt corrigunt , possia et irtpMxi , et pro tlaihoi qui ac- 
curate cogitant eluHrx [Hvbabunl. $ 2. cTSix yip sine senau 
editur pro sTSf. § 3. oiH' tcv tuv <riaiipiixaTiTuv rtt irdaxoiTo. 
Graeculi omnes chorda oberrant eadem ; consuetudo veterum 
pro Tn postulat ouhU. Mon mendum manifestum est in t^ 
ioKsIv — ou rivu x-eiSofAxi. J 5 KViir(iii ris $: dele y. 

Epist 30. T^v dyavx irxvelMre: veteres evKvivuTo. — tcI; 
iiiivisiv ai Tuj'x**^"!^'" '■ di&isset MhenienaU ruxouirxi reii^eiu- 
xisiv , si ai addilur, requirilur xpidijirevr«i. J ^Sx^ Tgri ^u- 
Mf : scribe Sxov xori. 

Epist. 31. $■ 2. ftpov/ifvof : corrige infiftsvot. § 3. XfoaSi- 
XW — ix' xiirnt 'itiam: Graecum est xap' xurov, § 4. euS" 
av, imo ouilv Stu. 

Epist. 53. oiixpavtiiiinv: aoristo (^us est xjw»//;u}v §2. iKaa: 
nullum est adiectivum Graecam in •uot cziens, exeunt in -^r 
N«A^D«, Vih^oi, K^i, 'Axt^og, caeteraque sine excepUone 
omnia. Passim adversus banc cerlam analogiam peccatur et 
omnia plena sunt erronim, quia i adscriptum in antiguissitnis 
tantum librts apparet, in caeteris negligitur. Ubique reponenda 
sunt ^fa , ^d , 6^^ , M^og , ■xpifitv , similia. Mtvua nun est 
Graecum uomen sed Mtvua;. Itaque 'AA^it est repcmeDdum. — uyf 
fUdjt;'^!' et f£^^fw;^a« Graeculi HouKRo sublegerunt, non item A/Zici. 
§fi. ^pxx^ ftm fts^tt wifi TOVTUv: AtlicH^yov ftet toutuv (ii\ei. 

Epist. 54. §2. ifiiviit , EiiSuiifit, oux olSat oliq i^iv i ve^- 
4^$: tHiai pro etirix nou debet Alcipbbohi imputari, qui eli^g, 
ut opinor , scripserat. — vfturiifttiv ; et hie xpoffelfrnv reposuerim. 
— - Mjpoi : revoca Avpo; thut' hi. xa) kijpeut aiJdere soIent iis 
rebus, quas se Gouleoinere volunt significai-e, ut iu b9c ipsa 



sdbvGoogIc 



VaKUE LBCtUMBS. 119 

E|HSlola sub fiaem. $6. Tupxyylittt iyiifoxox^T : saoius Tupuv- 
vQx. % 7. fvyxfivBv pro im^iv*tov raagiBtri oon iniuria im- 
probabant, sed aetno audiebtit. § 8. vuv fut^jvtt yt: eipuoge 
oUosam voculain. 

Epist. 35. m} liSovqi' volrna (pifttv eUf. salis boc scire sole- 
mus , lege (pipti expuncto oiii. § 2. i¥i0apn9Ai*n* '■ melius ira- 
^pijdqv et omnino minus anliquum et plebeiuro hoc verfoum 
est. — xA«/«>r«:'et Auicii et AtUcistis reddeoda sunt paasin 
Kkittv et xwiv, xAjt/uv apud illos aon minus est viliosum quam 
aUrit aut aiii. S 2. ^ly^ $' Ixt^i fut TxpK^xi- «>latmm 
alicui irthM noa potest. Aut Iri iti verum est aut viflm. — 
iri r^v kvxp&v iv t^ n/tirefi^ fUtvf/n: mirum accidit tsmtit 
el exi/i'i obiurgitio. Dele Avrpiv : suspieor ad futfxivifuvtif 
T»pmftitto»' adscriptam esse hu9pi> , deiode buc ioveetom. In 
sequeatibus if in trmin rait u0' ^/tati xt/tifiieisiK ixjIofUvii fagii 
BBBCLaiuN raUo, quum »« fui repoperet, quod.reliqui retuuit* 
TUQt. Inteli^ amator vt0dyt» luii ^x Hmrtp Mftp ritpifi mil> 
tebat amicae (Epist. 36. % 6) alia omnia cnpieBii. ^AzSettinn 
igitiir voffi TBis TOioireK corollam sibi de capite delrahit eique 
fftafixTtt. %i,^^vtt»t till (ii/iii'o/tin: verum ml ni/ftiiriifuu. 

Epist. 36. § 2. euV iv viU ipyvptUis i/*6i |Uir«AAor: Mhe- 
nimtei hoc ipror appellaot, — tow xf^reit Teireu : <^ortebat rhr 
Xpivav Tai/7Bi'. § 3. ^ikeJt, ivtpure , (piXtlc lege ^if^Jv, 
ivipuwe, ipjft. ex restigiig scripturae codisum. 

Epist. 37. MtMitoq — Ji|Wt« : Graeeum est tzi xufuv. § 2. 
^)ti( ki /ttii' ofiui iituv i¥Ttu^4iti»Bg : GraeeuU discrimen ioler 
oi et nii ila oegligunt , ut saepitsime fui seribaot ubi o6 est 
nacessarJiitn ; oii' Sh»« acriplum oportHit. § 3. tuiftttiwifumf : 
veteres et veterum imilatores formas amant bnrioKs , scribae 
auas obtruduDt longiores, TiiuiS4r9ft»i , u<pi)^ijfe(*tu, ^itfuoi- 
^(rtfuu, alia. Repone iwitmtrifuvoi ut id § l. Id § 4. 3 — 
inuf^tftm , Graecwn M S ti — iiatopiiffei . iUnd Aicvhior , 
hoc scribae peccaruot. S 6- «We r« <p/AT/>a Axevn^^tiy tU 
!>i§ipn : supple ivlert vel hf m tit Hf^itpcy , torn revoca <{*«- 

ffXIfiTTflV. 

Epist. 38 % 4. huislro pro luaislTo commuais est descri* 
beotium error, qui saepe tu Aidv et compositis, laepe m 
titpiiv , saepissiDne in ivtlviiu oommiltitur. % £. irtvxtpixi^iv 



sdbvGoogIc 



120 Vabiag Lbctionb9. 

sero nalrna verbum est, quo et ipso oratio Dbhosthehis XI ubi 
p. 15t^, m legttur axopctxl^ovTxi , epuria esse arguitur. § S, tU 
eix--rii»l/£oyK jiliv vfoaifeaiv: quomodo vpexlpeffn possit e&txl- 
lAUv esse non viJeo, intelligerem tux euirx^fiavx, — iS? Siixev: 
lege i3/)Mi(. §6. 4'^uu xxiiixxi^efitii: scripsit i/'«tVcii. — ouxin 
fu -(pMipeit nU Hfiftxaiv S^ercLt fteiiiuvx : fallitur , nam l^erai 
est videbit; requiritur adspiciel vpoa^xi^^tTxi. § 7. Ixeivrs yc : 
quidHbi vdit/fdtfScile dictu. §8. nf.)iffa,irx^iv>i>>sui: melius 
vifAfw?. § 9. xaii XaXeTv xa) ypi0tiv: iinus codex yiyen, ut 
velereit. (Jtrius sit error non fauiie est dispicere. Hidiculum est 
AisAfTv sed (Hnnes dudttm ila errabant, ut impune ferreot omnes. 
. Epist. 39. i*ni' dxxpiaiv^: scribe ixxpij. Pro Si^tux$>ivM usi- 
talius erat ilx^uy^vxt. — Ainraivx 'A<PpoSlTii tam bene Graece 
louat atque trapi 'AittvaScif , fierit 'A},e^£vifov eel. , quae in 
codicibus leguntur , Graectt inaudita fuerunt ; repone ubiqne 
Aiajreiv. ~ xX*i6iirci roTcvrev Xf^voii: restitue iKTffo-ffiJTflu XP^' 
yeu. § 2. eeTtxoifuitairx : Verum est xtrxxoifJawa. § 3. Ufp<re-. 
<piini: Atlia ^tp«-i<pimt. $S. &irtivffXTO ri xiTiiym: Barbara 
fotrna Siiavaiai pro iuvm spud onines Graecutos in usu est, po- 
tuitque Algipobon nti oum reliquis; bic tamen senlentiae ra- 
tio postulat: ttrdiMx 3»r t^ x''^^^*- % ^- ^^"^i" i^^*ivxa9xi 
Tji( ^fuitxxtiog : el alio nomine haec suspiciosa sunt et quod r^iv 
v/xi)V' uliqufi scriptum oportuit. Legerim : vixav i^oCptivxirSxt 
riiv QpuxXXlix, ut ixpivx vixHv A'irxtixov ID Ranit 1473. — vep) 
Sikhav truyxplntq: male abandat praeposilio. § 7. •xxausiov xe- 
xXirf9v^))X£ intr^x : AtHci rkewrhu- vxTpii , docehant boc Ha- 
gialri , Tide Phrtmcsoh p. 189. Frustra. § 8. ii^tdi/teSx : leg. 
i&aaifuSx. — riv giv "Aiuviy , h nvirepifi)6xeii: ultima verba 
argiiunt (Tifv esse eiipungendum. 

Libri II. Epist. 1. tUv iixStiftxToiv : alrquanto melius reu Zi- 
«))j/u(re$ -dodisset. § 2. x») ^^ioyitptivti ffturu: quid sit iJAo^'ir- 
fiivit fcoslra quaorilur. Suspicor xxi htiTvp^tiivt! fftaira. § 5. 
luBi ifuva fX'' f' 1*^ irfirepx toTi; u^ipots vtxa: cornge it) tx 
rpirtpx 7014 uvipcn vsxxv. §4. XP'J^^*' '''V ^f-V v^I^ti'- Allitvt 
ift^ omisisset. § S. auii sposi^kt^xv in iroXXoi eitH Ivelpx- 
van : qui intelligit quid significet oiiU vpoai^Kf^xv niRCUm ohii 
iwelpMvmv deiebit. Perinde est ac si diceres oiii'i iuveiflw** 
rauTe Toien euil lirolifffxv. — mox dcle Avoi'vaftfi^ , olini ad 



sdbvGoOgIc 



Varub Lbctkrus. f£l 

ivt^rhxi adscriptum. § 6. r«79 i\irlvi iinxpicTttv nig 
Ipa^ii : hxxpi^TeJp nihil est : veleres in eB re iiiy'ttv ponebaDt 
et credo Alciph&onbh veteres esse imitalain. § 7. cS; iriisixvi- 
TXi : corpige w*. § 8. 9ijpiir-nihji : emenda Btifi^nrl^u. — h 
3x^ if ['Aifiveehv] ■Jtixei : dele importannm embleoia. § 9. iMt' 
xiro) ftiw x^if6vTav, o-ii 3i : lege ovroi. — ipnx'yiip ^f /3oi}Afi: 
imo vero: tjv ab (SovXei. 

Episl. S. euiht iuaxpe^irspov -~~ iiiiv ipri iriXtv fttipxKiuofthev 
rpfir0iTeu : ipri vitiosum est , nam liaec quoque insania ab ini- 
tio tolerahilior est viresque acquirit eundo. Legerim &pai. — o7x 
fte tviKeufog SiotxiT: quis hoc concoquere potest? Quamqnaoi 
iiox>>t7 propius ad corruptam scripluram accedil , ob sequentia 
malim iilSiixe. — ivKoxk^ iiia^tlxTiiug lut ype^av. potest 
ea res mnlestissima esse, sed est eadem saepe iucundissima. In 
codicibns est ii3i«Ai}T0v? , in qno mendo credo latere iiu^vyhu^, 
Notissima est Ruhrkbhii de eo vocabulo annotatio ad Timaeuv 
p. 88, qui ma^am exeinplorum copiam effudit: unde ad no- 
strum locum duo Buntperquamaccommodata Platodis ftxxpi xxi 
iiaXijyw? ipxiittpix Tkeael, p. 161 E et ft^mi iia^iyia in Le- 
gibus p. 890 E. §3. i^^aftv^e^eirSxi x») iipavtiieaixt : barbara 
forma pro ' ^aptiXXtirixt. FeTellit iibrarium if 7rapiixi}<ri(, — 
'Af.xt0i£ifiv TiviinuSex?iix»oiil^€t:cer\a lex sermonispostulatriv 
VluSeKhix. HiBscHifitns rivn: in Wymulabat, utroque opus est. —~ 
ivxvxvx 3Vk TTori: lege iTolTore. §4, yviiftiiv too 0ouhsftiytt 
hx$e7v tI (tai mniThv : nemo sic velerum locuius est pro aupL^ov- 
Xtivxaixl tret. — ix yetrSvwv oIkov^xv. AtHci h yeirStav. Dece- 
perunt AuupHROimi loci , qnalishic eStapadLrsiAi. I. §14. eJr* 
ix ray yfiTivuv iviitpxirSxi , quorum difersa ratio est. Obiter illic 
repone : ivi^pxvixi nempe iiroit^ttrSivTx riv Kvxvov. % 6. fi^ aet 
rxuret ijref,SiTa>: emenda TfliE?TW)riXi^« , rectius etiam^^Mtfy 
scripsissel. — Xx^iru xx) x txa: supplb «2-w txv- % 7. quid 
sit xxTotkiwSav riitv fXvroTi veir^ra non expato, neque quod 
bene subslituam reperio. §8. xal ^ipaxx rx ixpxi pnTSpaxx, 
cuius mihi ratio non constat , Mia reposuerim Altieorum. § 9. 
Tpetr0ttn<is : vl(Aemefue*'libentin« v-piir^ste dicunt. § 10. xxi 
ej-i i<ro(/,xi ralvuv Sftoix xir^ ivxlvx"^^'^' ^ '""' ^oluisset 
Aptoiuq scripsisset. Emenda : xiyii 'tttofixi ro/vw ipieU «ut$ , 
qnibus magistellus Avxlirxwrt? adscripsit. 



sdbvGoogIc 



Hi Vabuk LscTioxes. 

EpUt. S. at oiiev iweJpav: m onerat locu'in et abijciendum 
est. — ifui) ZupU vou : scrib. xt^pU veii. % 2. r/vt H — iuvtu- 
fufv: supple y iv. §4. aiit.;ixavtl»g : geouioa forma est o-oAa- 
xeivlut. % S. iTi U.Te>,sn*lov yfiftyuaet: apage, Decessariuni 
est T«^. § 6. vii fMi ' — 'AffOTxj'TTii ^auftii ime) 'HA<a/ff , xxav- 
Ttt — Aal yiyevat jul vuv hf : bis necessaria copula excidit ; 
scribendum: kx) 'HXixitt xa} Sixxv^a del Tt yiyoDxq xdi vuv 
tff§i. §8. TftiTv fiiv xtc) eU AJyujrTov ixtivat fuiKpav outu xa,\ 
dtr^Kifftdniv ^xviktlxv ourav : cootrario errore bis copula niaie 
irrepsit : apparel . opinor , coniuageoda esse futxpia auru w^r^i- 
KivfUvnv , nam iocularis est (uixflt ^aaixttet. In praecedeatibus 
emenda : tA<7v idv yAp tU Alyuxrav expUDCto drtivai. — h 
Alylvp TxuTjf y t : Verissimiim est quod scite Hermannus dixit : 
ue bruta ^'dtm edtuu conoj nibU tignifieanlet , ex quo genera 
illud yt est. Lege rtuirpl: polueritne ALciraBOif rji srAqWev adii* 
cere mullom dnbilo. § 0. Vitiosuni acumen docti boinines in* 
vexeruDt: ^levr^rot Stpavtvu fMf,hn/ dytUxxt S ^o; [«iAj^f] 
sr^vrwv tuv rXTpairuv x«l fixiriXiati : de 8UD addideruot «uA^ , 
quod erat pro dyiUxa^ restitueDdum: rat a»t fittJJ^v ai^»s 9 
rif imtvTtn xrl, Sequitur iruU»iu»ov fth ovv ri avt^iudtfov, 
tiitutriUpfitnTBv %i ri tt^euuuov, &vKn ii ri iTvxo^fu»o9 , quae 
impedila sunt et depravala. Intelligi ita deDium polerunt , si 
defiDilum eril quo haec referaotur, ubi (aodein et apud quos 
t2 <drux><'^'>v> ixK9v, r^ xaXaxtvov tlnunit^ivtiTov esse di- 
catar, Neoipe i'm aiUa regia, quaoi propterea sibi HfiuniuB 
Tilandam esse «cribaL Lege igilur : — 0Mrif.iii>v . iv' ixixlySvimt 
/»h ri ivt\siiitfiO¥ teri. Si hoc vicero, Dullo negotio tflllam 
■tolidoni mendum, quod superest: 7^ dnf^uitpey non solet esse 
hnxiviuiuv; quam vetlem iUic aetatem degere, ubi toU dvtXmf 
tifieti non esset satis tutsai. Praecipue aulem regia aula apud 
Ubertatis amalores olitu male audire solefaat. Ce)ebralUBi dicliuo 

EURIPIMB : 

e^tf ykp it Tuptmev iftTcptiitTM 
Ktlvcu V< iouiics iutv iysv6tpOf fuXif. 

PoMraw io ore erat ad Pioi.KiiASUM feslinanti. Asperius etiam 
Graed in cruda serrilule: 

aiJiMi Afpxrsiin i^'u, at ifui imti , 

V (puyiiot f 9ttm¥ttt ^ /M^iflm. 



sdbvGoOgIc 



VjutuB LscnoMf. 125 

ex iUorum igilur o{iiaione tuto licebil reponere: W irixMvimi 
juJv ri iKfvUfev leri. § 10. rm h reuq aitkalf ivl (piovtt: su- 
spicor icptovet geDuiDam esie. S 11. ra/w euft^tv, si sine i\M» 
esl impegU Ai^ipbboh , ut in SfffftMreue xtiuvrunivMt , quod 
myrto coronatos fuisse satis constat . non kedera. Ipsum xt- 
ntrgaftiiOf luide arripuerU bod. comperi. AtbeDienses iurr$ 
htfiftivoi dicflbMt vtl ht^vitftiMs. § 12. tU Al'^VTCV Sj/Aia 
Xfuvhv Xn&itt: veteres kti^ftevat. ibid. %puriv Xa^Tv x») ip- 
yvpev xai T^oum: mire addilur juii rAiurw: male mataUm 
Dominat x/**"^ "*' »fyupor pro nianmi xf*'^!'"' >^ ifyvftM, 
quid mulU? Rtielor floeculum PlalonicuHi deeerpsecat, quoa 
librarii ioterpolaodo sustulerunt. Legitur in Legiba* VII. p. 801 
B. oSre 4fyuf<tti¥ itT rA^trw oSti xt^<"^* ^ vihti lifufthw 
ivoouSv, atque eae divitiae cuin coutemlu -soleDL aoioii inge- 
oiique diviliis veris nppom. Hi»e igiliir HiniiiDia ; x^umSv 
XafieJy xai ipyufouv xXovron. $ 16. riv 'AmiUv tUi li^tvim 
xtffiv: veleres vi^ricu xtrr^ vel xirrm. — iyutiMiTet [tut) <pt- 
^vfuyo»] : emblema est manirestum. § 17. i^te« rojeiirew 
dytiiev: rectiiu ren^ou. 

Epist i. § I. W £p», t/ irer. legradum: n' ipa 90s. — 
dfAtiorifa my iifuv Tt( ri^wtH- ti« retino-i Bon potest, aed 
delcndum est. Obvertatur Rbelori HfUfBain Odpsi. «-. 181 : 

'AMjftit /tot , $f fVf , (Jhsnfc »in ^ rAfottty , 
Deque i\Xo7ig rit dici potest , ul vwit m , aeque si koc Mset 
Graeaan , dirinii bacc poaseut, nisi particula ioterpafiita, ut 
«vi04 yip Tif. S 3* Jf^piw iterum cedai Tidgatae l^xfftiv , in- 
quit est tipi HOD l^^oo-f. § 4. Aj9-iHrr/«« iTTixiffn7i: aoa 
laBtum pessiuiDm hoc est Arrmivftuv geoiu, sedabsurdum et in 
librariorum cerebro natum. Lege«?«7^;. — Utiysmt rxevii- 
^etv: veteras vweuieiv Miuvterfi , Huyiruv ifiv et xift/ ti wav- 
S^df solent dicere. § 6. tymivtfitTottttiveu: haiusmodi verba 
fiogiiot Graeruli et lamea se irrniaTiTovs isse putaut. % 9. 
x«p<7o-« TJrv fufripK — IfCfuu eviiT\i6»<ri nt: xttpiTa'a pro 
jueraAjrdiM'fe Alcihuoms error est , nvcrA^wa-x pro iruftTKout 
librariorum. — xtmp fihuv : meluis ptlToti. ^ 10. i/tiriMiuitMT»: 
ab buiiuniodj oratione alieBum verbiun priacum , poSticiim : de 
cuius vera forma vide Elssimdh ad Medeam vs. IIS. — eOiti 
X,ttplo9 ipMV Toiti. IpitTiH oix^ ii^tTM wXiiptit : ipoTti r)^ftig 



sdbvGoOgIc 



124 Variag LsctioMKS. 

vd taTKei vel xevol neque cogilari neqiie dici possunl. Coniecl 
t&ftevis, quod ad xi^pio* referlur el sic peridoneam seDtentiatn 
ftidi. § 12. a/itiyU ^3»a7$: corrigendam ^Sov^. § 14. eliSiftt* 
tI Xiyei Tit iipi ; pervuljalus error pro Hufuv. — AtiXb^Uv 
t^Oftev, [xxi Kopiuiiicvti kk) nhotTSq] xphg ift^rtpst roh^ itcui. 
Praecedit ttrt a^v ixiivxi tlTt itivity , Beminem poenileliit em- 
blema , quod indicavimus , sustulisse. § 16. lut) xiftftxTx lrc^)i- 
vtK iueI £yfiw 0uM» tuv dvipeixav. Occupavit Msihekius emen* 
dare lax) [Ti/i/i-xTx] 7fAqv«e: in ivipdiiray, id est iu codicum 
Bcriptura ivoii', delltescit irvan , quod ila in libris exarari solet 
at hoc an etvav scriptiim sit , ocniis discernere Don possis. 
§ 17. ^i^asaim Ilsipxtiitv ixSiTv: ^((I'ci constanter ixTIsipxi- 
Sf dicebant el Mi*. $ 16. SKa;: lege sao;. § 19. t1 yi fit- 
ra^cvXivvato t^« irpif ^uatxiei d^l^eut : neque ^ou^siioftxi neque 
{UT»0ouM'io{ixt cum genitivo coniungi polesl, quamobrem 
npl excidisse suspicor. — » fti^i^x ivitaxt iivarxtTlTBhtfteiin: 
Don hoc, pulo, Gltcbba cogitat , ecquid il!ae fabulae regi jiro' 
dei99 possent, aei placere: non vtHilatem magis quam obleclo' 
menlum habilurae apud bouiitiem miniine ittftoxpaTixiv : ilaque 
pro iviivxi credo !iaxi esse rescribendum. Verbuni Sfietv , seqnio- 
ribus Auicis non infrequens , Graeculi saepius usurpant. Satis 
scitum est apud SmBSira Epial. lt)4: tou; fiiv yip lifii, roitf 
a ivii<rei. § 20. et^ct$, ut. supra ■xxptlsx, male pro xotxAitiSv. 
, § 21. irpapxTeiiiv : reslituenda esl ubique forma vpcopx in com- 
positis el derivatis. — xufiipvxv pivtiiiio-ofixi ■ Neminem- vi- 
disse ftxi4'0ftxi requirll caetera et depravala sunt el vel sine 
vitio, opinor, inepla et insolsa fuerunl. GhYCitth. xu^cpviv fcxiou- 
fftt et clavum ipsatenens ut navis sine inforlunio in Aeg^pfum 
perveniat sophistici est et pravi acuminis , in quo imniorari not) 
label : ixufiav , in quo bic docti homines adiiaeserunt , obiter 
Plotarcbo reddendum in Numa Pompilio cap. XX , trui^/^cTxirxil- 
ftXTl^ovTtii Tp3? riv h <pi?^lf xai iftevol^ — ifivftovat xcu fui' 
xifiov 0iov , ubi si quis dubitabit ixufiovx rectpere eum ipse 
Plotaiichiis eipugnalo in Galba scribens cap. X , tU ^iov ixv- 
(Uvn xx\ y^fx? tip^»vf xx) ^wxlxf ntviy. 

Libri Ut. Epist. 1. oimir" slit) iv Ifixur^, Sfttjrep: Athenien> 
sibus solemae esl tv iitxttrov dicere. 

Epist. 2. § 2.' locus misere habitus est, in quo aliquid ha- 



sdbvGoogIc 



Vasiau Lectionbs. 12K 

riolandum , v. c xx) tutvi tavrisv Tfixw, ri xan^ xri. 

Epist. 3. § 5. iroi/tos jv iwiK^taSmt : verba manifesto cor- 
rupta. § 4. nttffluva pro naso-^uvft dudum receptum oportuit. — 
tttti" iv ^Sivaifti Kit*^ xxTKrxyijvM : quidquid atUgeris ulcus 
. esl, neque Av <piivoifi,i sanum est, oeque <p6aveiv pro /tiKMiv 
recte est posilum, Deque inrinilivum habere potest. Saliiu 
est absliaere manum. 

Epist. 4. i'xsaxt.tsiUvxi xtviuveiu rcf kift^ xt»Tauf*t»o( : perfecto 
locus non est post verbum xiviuvt^u , hod potest id iam factuin 
esse quod at Gat pericolum sit : itaque xaror xA^vsj ab Eostl- 
THiD grati accipioius , cuius testimoDium ad praecedeotem Epi> 
stolam BiBfiLBBiis adduxit hocce p, ISOB, 42. reu-ii o-xAw tib- 
piyayay fx^xlyu, Usv xa/i r^ 'AAx/^pwi tJ" x«r<t7xAvi'«i 
xtviuveua ^tft^. Oe fonua vx^iva autem veheaienter falli- 
tur, ut saepe Graeculi mirilicas camuufliscuatur rormas verbo- 
rom ex derivatis , ex xajix^x repetunt Kxrtdirtru (ut njvira , 
^^o-irw] , ex ifi^tiaxi dfttpii^eiv , ex iSatrifttiv id^efteu (pro itilo- 
/tttt) , alia ; KxrtKrxxijvxt est a xxTXffxi^.?^ , quod apud recentio- 
res est xxTatrxs^eTtva. 'An-cu-xAqvaj an x«Ta:a-xAjfi<ai legatur per- 
inde esse arliitror; ajrevux^vxi optimuai auclorem habet Abis- 
ToraA.-(EM in Vespis vs. 160, unde arripuit Hokris in v.: xxorxKij- 
vM, ad quern leclu dignissima Pibisohus coUegit ulramque 
ronaam perite vindicaos. Simillimum est Plautinum in Boeoliae 
rraguaeoto : 

oioior pars populi aridi repUmt fame. 
Quid auleni facias participio xsvrevfuvot , qnod ab |hoc ai^u. 
mento alienissimum esl? luvTaTv est confodere cominiis, gladio, 
pugione. Eneeare fame est dToxvxIu. Nihil superest , nisi ut 
vocabulum importUDum et raolestum delealur; ostendam statim 
quam proclives fuerint lectores acutuli ad inserendum aliquod 
fulcrum buiusmodi , uhi orationem non satis firmiter coDsistere 
suspicareotur. § 2. rix""'- improbalur ab omnibus proSivvn. 
Epist. S. liivii : ex Graeculorum more pro elxit, 
Epist. 6. S 2. xiviuvtua rolv iil>i»^ft9iy riv Irtfov ovwaSikm 
ujri tUv ^xwianArm IvoxXeiifMvoe : Oubilo nonnihil de o'woA^- 
v(E( , non enim oculus pugois contusus ini<riJ^eT»i : cogitavi de 
auffxMivai, conlahuiise, cuius verbi quaraquam certa est aucto- 
ritas, tamcn exempla mihi apud scriplores non lecla, apud 



sdbvGoogIc 



126 Varub Lbctiokes. 

Grammaticot et xi^evv ctmsarcinatores lecta suni,* Hbstcb. v.: 
ruv^iTKAtfXf , nifivix^ye, et In ftfTOpiimTs Xi^tviv Bnk'. Aneed, 
I. ik504. At quocumque Terbo Rhetor usiis est, ParasilUG al- 
tero ocdIo capluni se scribit tnri fxxtfftirxi', quod aildKor 
htx^B'iluvoi e stolida iRterpolatione et manifesta, ut opinor. 
accessit. Neque enim participio qaalicamqae opus est neqiie 
uUum insulsius addi potest quam ivaxMvpuvee , quasi vero qui 
cni ocvluDi pugnis paene effodit, a sobrio dici possil homiai 
negolia faeettivme. Apage Hteptfaa. Magistelli saepiusGule eo- 
defto modo talihas de suo participium aliquod agglulinaat, qood 
pro 8oa Graeeilatis peritia supplendain esse saBpicanlnr. Ea 
fraus manifesta tenetur si participium ab istis addituro etiam 
alio DOiuino absurdum est. Exempla buius rei Ires praeatan- 
tissimi scriplores suppeditabunt , Puto, THttcrviDES et Haao- 
Dorns. Aequissimo animo tulerunt editores PLA-nmis in libra 
de Repubiica. VIII. p. 5S3. A. Srav avnu v*l? ytviitaaf rd 
ftlv TpSrov fifAo7 Ti riv xarifX x»} tx Ixetvov 1xi"l il^xi), 
Jfvtir' auriv Ujf i^aii0mf vrxlrxvrx aa^tp irpit cp/txTi rpig rf 
WA(( k») Ixxixvrm tA 6' xbrav xa) ixvrht Ji irpxTityifJxi/Tx fj 
Ttv' ixxniv (Kej-iiAtfi' »PX^* ip^xvrx eJr c'lq ^ixai^iipiav ifurerdiTX 
jS^xirrificvov uirh auxB^xvnni 9 irsixvivra jj IxTtaivrx Ij xTiftO' 
Shrx xxi 7-^v oiiatxv Sjtxitxv iito^xxSvrx. Exioiium locum lo< 
tuni apponnt ut duplJri mendo liberarem ; alternm est in verbis 
SffTep Kph ilpfiXTi [vpii] T^ ^ixti , in quo repetitum a-pJ? com- 
paralionis vim frangit et venostatem perimit, non enim qui 
in r^nblica oflendit cum eo comparatnr qui ad scopalum im< 
pingit. Bed ipsa rcBpublica veluti scopulus aliquis esse dici- 
tur nd quern quig adliaeserit. Turn ffyxTrr^fitvov inepto in- 
terpolalori deberi unusquisque Graece pnulo doctior assentie- 
lur Babbaho, qui in Praefat. ad Pkaedrttm p. X. haec posuil. 
■ite>p, 8, B84, ifiTTiffSvTx [fSxxwriftevov]." Non poterat inter- 
polator inepliat! participium in ea re ponere quam ^KxTriixe- 
vov , in eo queque tarptler lapsus , quod participio credidil opus 
esse qnilicitmque at ftelciretur oralio. Nempe Graeculi non 
satis Bseequebantur qni tandem t'n iixa^iipiov iptirtatlv inn iru- 
teo(pxvTSv dici posset. Prorsus nesciebant usum anliquioris lin- 
gHae , quo verbis ix^iXKitv . ln&iwuv , irepi0i>.xttv , (utx^xX- 
A#iv aliis, verba ixirlwrgtv, iftTrl'Jrrtiy , rtpurlwrtiv , firrnirlimtv 



sdbvGoOgIc 



Vauiab Lbctionbs. j27 

eraol pro passivia Bt formae activae i^i^tAov responderet pas- 
siva noD l^effx^Snv sed i^ixeirm, at non iK0i^>,itfixi diceretur 
Bed ixrirraiut , non ix^t,tf^aBiiM sed iKirtvduften , alqne ita in 
caeteris. In ARUTOPunis Pluto vs. 244 : 

yufivls iupa^ i^irww iv istuifel XP^""*' 
non est foras exoidi aut elapiut turn, oed ut Tuirtids dJeit 
exaclui turn foras. Haec omnia qnemadmodum formae passirae 
signiBcatiooem habeet ila et syntacticBoi rationem sequuntar 
eandem: itaque qui a populari faelione in axaiUam cteclui eit 
dicilur ixwtvilv ixi rev t^fiev vel ixxiTruxivM iwi tou iiitiao 
vel (quod prorsus idem est) ^Cytn uiri reu iti/Mu : qood active 
dicitur rain ttiv urixtint , Totti 3' i^il3»Kev id per formam pas- 
sivam ita dicendum est: o] ju^v d^iSavav , el S" i^isnvn. Exem- 
plorum affatim est apud historieos caeterosque passim. Quae 
autem ratio in Anoxrtivstv et awaimiffiun , in riitixx et xtTvSeu, 
in /3£eAA«v et irl^rrttv passim obvia el nota est , eadem in aliis 
quoque cernitar , de quibus nuoc duo tantum attiogam. Aiytiv 
Tiv» IV , xjcxuf , tomm xaxi , similia . si in passivam formam 
sunt convertenda , in locum formae ii^tiuH , quae non est in 
usu , subtt ix6xni et pro ?Mti<iftlv et tJiiioptlvittt dicitur tmx&t 
),iyitv et xcttuii ixoiieiv, stcuti fra idMytTv el siXtyiiaSxt aDti- 
qui dicebant tZ hiytty et eZ ixo6tn: hinc igitur xttxa^ ixe^n 
irS rivet dicitur, vel Tf4g Ttve^ , eu dxctitiy uiri rS» to^itHv , aimU 
lia. Cato censorius filium ipse docuit litteras: oii ylif it^Uu t)v 
viiiv , mq ^vo-iv itivhq, usri SouAdu xttxat ixoutiv /un^ivavr* 
fifHiov (Plot, in vita, XX} id est xttioftis^xi, nt vides. Facile 
erit, ubihoc accurate perspexeris, emendare locos, quos Grae> 
culi ex buius rei ignoratione interpolarunt. In Putohib Hippia 
mmore p. 308. d. recte legitur uir^ rt &\M)v rtmv tuv MJiSi 
xal vxi Totirau tw mtf&rou xivTU xxxk Axoiti, sed interpola- 
tio apparet in vicinis: irufi^i0nxi 3ij ^n xoxw; fUv uCp' uft£y 
ixoviiv [luu tvtiSli^erixi] , xnxuf ii iix' ixilvov , manifestum tene-. 
mas falsarium, non esim pulide abundant tantum verba xx) 
iytiH^iffSxi sed concinnilatem membrorum in bipartita oratione 
moleste pertnrbant. Saepe Plato contraria contrariis opptmens 
usuoi dicendi in talibus aperit, ut in Critone p. 60. e xfit /tiw 
Stf» 901 riv r»rip» eix t^ Uav qv ri Hxtiuv , £«-« Surif xdffxo't 
KiH ivriretih eSrt xaxui ixeuovra ivrixiytty oSrt Tvm4fu»«v 



sdbvGoOgIc 



128 Vabiae Lectiok£s. 

dvTiT^VTtiv , vides xMuif axouovra ivriiJytiv periode dtci atquB 
xoiiopoufievov ivTt\3ihpsTv , quo faciUus esl TuEopaHASTUK veteri 
mendo liberare in CImtocU. cap. VI : ifiivxi rx%ii , xxxcii axsS- 
axi [xxi MiiofitfSiji'xi] ivviftevog , hie quoque manifesto iniiicio 
fraus tenetur. Eodem vitio liberaadus est Flutarchos in The- 
seo 16: xxi ykp o Mhm iei iieriXtt xax&g axovuv [km },otio- 
p«i|(uvd$] i» Toii 'ATTMett iei-Tfoti. Quemadmodum igilur xai- 
(IV et vijxtiv , t-iyiiv et xxavtiv , c;<j3«AA«iv et iftriirrfiv sibi 
inter se respondent, sic nonntilla composila verbi xyu pro 
HyttSxi habent respondenlein sibi ronnam Uvai , quod niihi saepius 
io KOTiivsi pro xxriyta^m est observatuRi. Indocli scribae, 
quia hoc neque noveraat neque intelligebant . solenl omnia haec 
ioterpolando aut viliando obscurare aut perdere. Quod £uBipiitB$ 
ia Medea scripserat tr. 1011: 

iipvti. xirei roi xx) vu jrpit rixvuv In ' 

xKMvg KXTX^w jrpMiv tj T«Aa(v' iyu. 
argoit KXTii significare xxrax^'i^" s"& xxSiiou Tt\i^fi , at scri* 
bae slolidam scripturam xpxreU tu de suo dederunt, quam 
palmaria emendalioDe sanavit Porsohi ingenium. Exspectal 
adhuc mcdicinam Tbuctdidhs VIII. 48: i 'A^xi^ixSii^ iioxei ouHv 
a>J.o ffKOTtiffSxi ^ St^ rpixtf ix. rati irxfdvTot xiapuv t^v T^Aif 
fUTX^iivxf irb tuv irxlpav T»pxx^*iii)i xdrtlirif, ubi Tbuci- 
stDBS uxi Tuy irxlpuv xxretst scripserat , (id est xXTxx,d))aeTxi , 
ut Graeculi dicebant,) irxpxxXnitU ab illo adiectum est qui 
utri rSiv irxlfuv non inl^ligebat. Bonum factum qnod absur- 
dum participiuDi arripuit : oon esset alia poena exsilio levior , si 
quis in integrum reslitui posset uttI tuv hxipav wxpxxXn- 
6eU. Abstinuere manus in similliaris, ut in capite 68 : vo(*l^uv 
eix &v ■jrare xurlv kxtx to e'lxi^ ysr' ihiyxfxlx^ xxrekSfTv. Sic 
prorsus eodem usu dicitur u^i run kraipuv xxTiiyxi et IV. 66 : 
IxTtr^vTei iivh rau xi.ijSovt et I. 12, xvx^xvTti i>TO QtJVxfM* 
aliaque complnscula. Plane eiusdenamodl vilium in Hebodoto 
deprebendi. IV. 152 , oix xirovo^iivfTe iiriiru uto ravSi tUv to- 
^evpttiTav ^xh^^ipifvoi , quoniam non ipsa rt^tu/tXTX ^xKXti , 
sed TO^evfixtn jiixxovrxi al iii fixkfJpuvoi, expunge ineplum 
parlicipium ab ineplo Graeculo adscriplum , quo faclo quam 
acrior et vebemenlior exeat oratio el rci accommodatior quis est 
qui non sentiall' 

(Contiamhilttr.) 



sdbvGoOgIc 



VARIAE LEGTIONES 



C. G. C B E T. 



{Contmuantur e pag. 128). 

Revertor ad Alciphsonis lectiooeni rnlgalam &^i tSv faTif 
fiirav ivBx^ovfttvti , nbi non minus insulse addilum partici- 
pium est et eodem amandandum , quo ^^axriftcvay , xxpetxJ^ti* 
Selg et ^ahxipbtvoi censuimus. 

Epist. 1. ixafSi: Allici iv ixapei. §2, <^xi^a iixTtft^y; 
veteres vx^^^^' $ 4* ^»P^iei '■ ira-pcaiet. — ipyaffi/tsves : Attid 
ifyiattQ. § 5. ixufiji^ttv irdu >uii rivet rpixev : dixisset Athenien- 
tis SxuftaX^tv vug. — UfipMol pro iv Ileipceitl. § 6. 'dTtxSix^^i'" 
pro xfOffSix^ffSai. 

Epist. 8. § 2. ixd^M pro tirecyetyeTv extrema est barba* 
ries , quae in Alcipbhohbn non cadtt : vulgata lectio est rix'^'' 
osOr^v xcti xxeuaav iwi^atpuv , in qua latere videtur rix'^' ^* 
et ipir&^xt[iev. § 3. vov vhu xiftftxTOt : pro Kttivcu, § 4. Xoyl- 
'^ittTctt : lege vonlt^tvrmi. 

Epist. 9. iiepi^ii : conieci tUi fvfiii- — tupero : debebat sSpe. 
§ 3. ^iltttitv iireviyxxffScei : Attici ^iiptlot Ttpi-xtveiv. 

Epist. 10. §2. i^xttv — irtiih^pKsixi : reteres omnes in ea 
re R6itovv. § 5. J i^fios 'Ain^xluv : supple b 'Aitivalav et pro 
TTfiiaeXiavTfs recipiendum erat wxptKiovrtt , quia , ut Rupra os* 
tendinius, AiHd dicebant wapiivKi eU ^q" ixxK^^vlxv. % 3. Snut 
ivtytipifitvog : lege Sfiug S" dveypSfitvo^ , lamiydi deleverim. Pec- 
cavit in sequentibus Bhetor quum iMfnav ic6miriit.tvo« putavit 
exquisite dici posse pro ivSufutitIi , non recordatus Sri ri hiiu- 
(uov iritero M lov irporrpoTrxlcv mtp' 'ATTixoTi , Ut recle ad- 
monet Anao^iius dc D. V. p. S2. ubi utilia adsvripsit Valckg- 



sdbvGoogIc 



150 Vauab Lbctiohes. 

HAKHiDS et ad Herod. II. 175. cai reddendum est: rh 3c 'A^me- 
<riv hSvfttov ireifijaftsyey pro hiufti^icy , quod DiLil esL — tj-vuv 
mJvxi: bene Graeeum est ivra. 

EpisL 11. § 2. ixxx Tivpt : Altici aAA' irrtt. 

Epist. 15. olSt TC fifaiv i?.Kii» ifiXpureutn : non dicit Hwifttiy 
sed vftnffouftifv , wafta^xeux^ifLtiv , ilaqae tc delendum ; ^fuj* Ha< 
cedonicuiD est, repone Ijv. iXoHia, scrihendum ix^im, ul xpt^' 
iiov, caeteraqiie omnia huiusinodi. §3. ireveltj , fiiniv: ^ta-mv 
cum tdm/v iungenduni. — xapaioKiiv typorum vjlium est pro 
xapaiexSv. 

Epist. 14. irxTpiiZtis : ceria analogia poslulat iraiTp^t^eiq. 

Epist. 16. liptfci; hf km roU ieeif xtrriv. suppleverim : xa) 
(avrht) Toii; iioU. § 2. vu» ii iypout x«! yiupyixv : supple 
teypoiit {iti»). 

Epist. 17. xttTMceifttirxfrx: sinceram est xarxxoifUvxtx. % i. 
wpOffXa0auffa mTtXeuv^ : scribis debet ur sero natis pro T^o<rA«- 

Epist. 18. yiviffia iifTa^av: digladiantur inter se Magislri 
nirum reyhm dicere ius sit nee ne pro ytvliKix ve) yiMiXio( 
tifiipx. I4egal PuRVKicHUS p. 103 contra quem adsiirgit AtUial' 
ticisia Bekuri p. 86 . 20. Secundum Phrvnichuii videtur pro< 
nunlianiliim: niiud est in iisdem verbis reprchendenduni : ytvi- 
tKix Sufiv Auici dieunt, al ioprii^in Atticislac, unde fraus de- 
prcbcnditur in Platoris qui ferlur Aldbiad. 1, p. 121 D. rxilry 
T^ ^liipf I3xffikiug ytvidXtx axxsx Siiei [xx) ioprx^ii] ij 'Atria , 
ubt Kx) eopTx^ei sciolo , qui adscripsil, reddendum. 

Epist. 19. § 3. fis ai (axiiouvrxi : non nescicbat Ai.ciniHO.-» e'lf 
gov Graeeum esse. 

Epist. 20. S 4. i^ iipiaXfiav iiroUi : pro eroitiTo. 

Epist. 21. ix"*' Atlicus omisisset. § ^. ^p)v Txg wxp* toZ 
xixo-j iixxi I'lFtrpx^xaixi : articulus rif viliose abundal, cae- 
leruro Alkeniensis dixisset w^ln irapx tou Xvxou iixti* Xx^tiv. 

Epist. 22. ixoxiptouv Txt •fx^ifXdt dicere pro ixuftxhovre pu- 
lida eslsequiorum ixupoxvyix. Accusativus etiam vilio apud islos 
iDvectus est. Per iocum potuit Aristophadbs dicere in Pace 740 
TsTf ipiiipffiv rehtftourref , et saepe dicitur pro ferre nm potte 
et inaeclari , sed nihil harum excusat banc scribendi negligen- 
tiam. — T«s pxyxg ixoirroy : vulpcculac uvas non txajTrev , sed 



sdbvGoogIc 



Variab Lbctiokrs. 131 

lubentius Ixxwrav , opioor. Recurrit Itcxmw III. 60. S. g 2. 
srvux^;: lege a'oxvrf?. — axxtirtiTii Tfiitw. veleres r^tf^'uv. — 
ir) Tabs hiexx iyxyuv : perpetuus est in lalibus usus com- 
positi ttTixyxyuv. % 5. itvpiMt: pofitae subleclum pro vaiyvtov. 
vpojifvis quid sit in tali re non perspicio. — vexpSn : lectoris 
000 admodum acati additameotum. § 4. ^q icaAely avxfUvenf 
<£aa« Tpi TBu irxSeiv 0u?k<i^ccfSxi : supple ftii rh ra6siv kvk- 
fUveiv. 

Epist. 23. txa ovv : corrige ix">' ouv el io seqq. r/wrov /d* 
Toiq Ssdiq imtp^ifinv. § 2. fU vitirti ii iix^*^ '• l^B frpovSixou, 
Imperativis optativos subslituere Po£tastris solemoe est, Nican- 
DBo anle omnes: neceseariam praepositiooem sigla Don intel- 
lecta sustuJit. 

Epist. 24. ifimT}.xTxt : e Graeculorum mix et errore passim 
irrepsit pro sntiqua forma ifMtlftvXciTiu. 

Epist. 26. cU i>?u: Aliice i<nit. — u N^juic: Ecrib. He/tls. 
paBsim sic errari video , ut in ^Tfories et similibus. — ifyei 
a y^: melius ipydf. — xiP^^'ff^ 7uv iftirovoiiToiv: xtP^^ftv 89,- 
lis iiisutse Honbro subleclum est. Off. i. 123. 

£K?k' tjy' ijTxfTeg kkI ivvpeng fifutjct Trivrx 
ivipav x^f^^^' • /3Ja-xff 3^ re fnixUxq etlyuq , 
WBveTv autem pro ipyi^saSai ab aequalibus sumsit. 

Epist. 26. teTOTiSeftiv^ : corrige KXoit(iivip, ~ as ifteii — Tpoj- 
o^AitrnEf : lege utrf el rpea-BCpxetv. 

Epist. 27. iig Toupyec^iipiov x»$tii*ivnii : nullo exemplo et nullo 
sensu haec dicuolur, disissel Atkemensis ir* elx^itarof lucStifti- 
viiv. § 2. lyai — fft rif xnxp^i ^»"1 twk dypav ijipuytiv ivd- 
reivu: perdidissel operam , credo, neque boc nesciebat. sed 
ivxyxtiau scripsil, — o' xnmv travr^v Iviaeiaat: AtUd ivtxii' 

Epist. 28. auyxa^tuieiv purk sou : revoca soi vvyxaSsuttiv. 
§ 3. iir) £vl: baec scribis ptaceol , Graedt i(p' evl. 

Epist. 29. iirKxiiiiv : adde ptev. — pro tivxi veteres Svt». — 
MtxoftaxfvvTxt : \eraai esliixe/txxBuvrxi. §2. Ktviftrxfiixxt t 
nescio unde hoc arrjpuerit pro tixuv. — oti ftei r9».».xKis : dele 
(Ml, commune omnibus est quod commemorat quodqne prover- 
bio dicebatnr vpiypucr' i^ xxpc^ixt. 

Epist. 50. xpyiv Ye xxSi^ti* Svsiioq: Auici xaSijaSxi. — rap- 



sdbvGoOglc 



iji Vabiae Lkctiores. 

Kvet^xi ti tiipiov: tnagistri docent xapol^ecg Atlicum esse; Phbt- 
RirHus Berebri p. 60 , 20. rxpe^jtyf^lvitt rij; iiipxg : cl ihSrai 
rapxve^O'f*'^**!'!- if^oiaq vaepoi^n t«v Supxv. CoDspirat Hobris v. 
ir»pol^»g, p. 51 S. § 3. — y.axot: non poLuit infeltcias nomen 
poncre pro ^^po$. 

Epis). 5i. §2. dele vuv et scribe raxei ftuvxyayeTv pro xx- 
xetSi. 

EpUt. 52. auSfi? t^ /;<irp^ ri rhuvUspys- qui m bibendo 
modum gemot dicitur (iirptp itivtiv et saepius ]>ro (itTplas dicJtur 
nirpcf . non t^ /tirp^. Repooe igilQr tJ ftirptfi ■xlvsiv , ut in 
nolo oraculo 

fiirpifi viwp vivovTei; aptcrp) 3i fi-x^xv fSnreq , 
npud Zehob. V. 19. sic kxtx (ihpo> dicitur eiiiirlpiihpsy. Quod 
in Thrugivide edebatur vs. 497. hxv 3^ Uivig uwip rh pihpev Bbk- 
KKRUS ex libris emendavit. § 2. r^/rifv raunfi' itjtipxv tx" ^ 
?!-( o-si xxp)tl3»pu : Allici l^w xa/ omisisseiit. 

Epist. 53. el 71 ouTwe : supple et ye rii euruf. ' — flSij Xei- 
«-(fv: Ms idem dicitnr, Xotirdv apud sequiores significat ^Sv; ex- 
pnngatup. 

I^pist. 34. §2. T-pOfttiSovpietci ftniivx xvt^ xxdxwe^ livSp^jraiv 
inTuyxxviiv: multn in his vilia sunt, quae omnia tollenlur si 
legetur ;M!)3ew xvipi^jrwn KxSdtrx^ hruyx^*^'"- % ^- *WSaiv^f t« 
xx) Tvl^uvoi; tiiKpeTpeTri-repct : expunge rt, quod senlenLiam cor- 
rumpit. 

Epist. 5G. § 2. xxhei ye: Alhenienset semper inlerponunt ali- 
quid. PeR.<iinie editur apud Ltsian VIII. § 10 xxiroi ye aipav 
ye xirm xxr^yipcuv, ubi prius ye delendum. — ol Tiii xiftiii 
flixjjTope;: Altict ol xafiijTxt. — vuvetirnviyxxro : Graecum est 
auvelrcpipeiv. Emenda auveunivlyxitfttv. 

Epist. 56. xxTilixh fU >iiixt: viliosum est eU. % 2. H? xvi- 
Tpet^s T9iii Qp^xxg: lege «« irpi^xre, — dpiftlxt xCt^ yipxi 
ieiMxr. si tiaei; ipse AtciPBROX ita scripsit , pnccavit AUicis 
Honierica admiscens : qnod Homero est yipxq , id Aliicis xpnelov 
dicitur. PtUTABCHO in Theteo XXVI , xx\ yipxg ipi<jeTov 'AvtiS- 
TTifv ixx^ev esimendiim censeo ipKeJav. Similiter ALcit>nRONi 
dpiTtiev Tuit adscriptum in margine ad yipxi eTplicandum, 
quod in alicnam sedem, ut fit, invectum a correctore utcum- 
que rcliquis verbis accommodatum est. § 5. (p^uxplx( cpxp/tx- 



sdbvGooglc 



VAiirAE Lbctiohbs. 133 

xov: usilatius cpxpfixxov dicitur id quo quid effieilur quam con- 
tra : i ohiq i^t 0f,uxplxi ipapfuexav suleL significare 6 olvtq <pxuiz- 
ftTv wom, non contra <p>.uxflav itxuei , vid. Wvttehb. ad Kuna- 
Piuu p. 31>. Praelerea iiiius vitae quolidianae Alciphroneh ar- 
guit. In fine pro iirxujxro S^iXeax'^^'- supple rq; iiai.tvxii't';- 

EpisL. 57. § 2. T^v qpw 4>xi^plx»: Deque ^pa pro ^pux recte 
babel et ijpug pro fixxapirtig a veterum usu alienum. — i?>d-j- 
ixvov — fvplvxouvx : eorrige tup^trauax. § 3. alioiiftxt e'tirtly : 
male pro aWzvyeftXi. — tI irx6ft» : lege S rt. — xirelpxfov e'vxi 
raw x0ouXiiTav : Graecum est irtveipxaiai non ^e^iipxvSxi , coi'* 
rige igilur dxtlpxTov. 

Episl. 38. Iv^ Kx) viif. scribe evig. % 2. uTvaf: Auiei xxSeij- 
iei. — iTi TotovTifi i>iplq>: ixi contra omniuDi niorem et visum 
pro avzl positum est. 

Epist. 59. § 2. tU TV* ixiovtrxv $vev<nv: itno Sunuaiv et mox 
a-usiiia-tts xupiov pro avv$uitq. — ti auv ixtix^ifS hxV GOidfv: 
dele importuDum Ipxv- §3. irpii tuv auToSf Afpwf : ila Sopbocli 
dicere licuit , eon licuil ALCiraaoiti ; ex aequalium lingua suoisit 
vxi xpht iptiji — iTuniplxt, Alficum est ovrat Snato sptou rt xxi 
rm iftav a3€t.(puv. — dywcesixa^ sequiores Graeculi Gnxerunt 
et ihniii^oputi. 

Epist. 40. axoSMxi iirixept^x : pro ixdiuaefievav , me- 
lius etiam xa^^tinvrx. — xd'ab; ii tftircvav i^ Stou ixiptivuv tU 
airiv cux Ix" ^iyeiv: emenda i^ irouiii , quo facto apparel ovk 
txtD At^cjv insiticia esse. — tSv cppnav i^u xari^ite : melius 
l^h^ffs. § 2. Tourwvi nsfmvSTav : insere tuv. § 4. eSinf-ov Si 
i<U — xtpiepxv jc») — iruytTv : restitue eiii)jf.i>i — vxtpopm — 
^uym. — xi^evt i'vxt : dele shxi. 

Epist. 41. xf>i'^*' ft TI »v iih^ : abiice ig. turn (pSiffxi de- 
leveritn. § 2. hHfuxrx lam bene conveniunt rustico, atque 
xvTxie}i^i, Quia porro sine risu legat praecepta , quibus uxo- 
rem adnionel ? in § 3. ^ xxU expelleadnm est ; denique irx'>-»- 
i^stv ffa(ppo^uvifi pro vuippejuv>t» iiriuiv undique potius quam ab 
Atticis accepil. 

Epist. 42. § 2. iUivi : pro Ziipxff"' § ^- ift^tAvti : pro ifi,- 

Epist. 43. "Vixox^aifift : legerim — joJftig, 'Zttpxyylip: lege 
£tlpxyyel<fi. — iffnivag uxeZi^xTa: perrulgalo erroreproar^i'o«. 



sdbvGoOgIc 



134 Variae Lbctiosbs. 

§ 3. iixKeiftttfou : sine exemplo sic posilam est. iiiuuJffitu Iv 
Tivi Bihi! est. § 4. tccUi riv vutov tsu Xapito^iout : emeoda ri 
vuTov riv Xxpixxiei , ut in ARisiOPHAflis Avilmt 497 : 

AuToSuTif? vxht foxif.^ lie ri vHtov, 
$t sae|>e alibi. — ia-xxrvy ivipiToiov: ivipxxiSuv, credo, ut 
tvx^^ov Mwruv pro contemtianmo , vilissimo. — tU Toiixlau t&s 
xs7f»i hpi^Jiiufttix : seaarjus , quales multos ALciPflRon el cae- 
tbri omnes scribunt imprudentes ; pro ^ft^^uv AtUci 7repii~ 
yeiv. — eux [ixlyxn ou^] tvapiS/AiiTOig : illi exquisite tixplifui- 
To? poDunt pro i^lyos. % 6. n-eAA« xxitfivraSifffm : E^regius 
sane 'Afsoxayktig qui bonam partem patrimonii cum istis di- 
lapidasse dicitur, nam hoc eA xainivviUti*. Legerim: xomA- 
xiq 'iiuxxS^vxg (tsS" tifuiv , quod quamquam non est gravissimj 
senatoris tamen flagitio caret et turpi opprobrio. — ivi/irparo i 
veteres htirlfirpxTo. In ultimis <£« in reprefaendendum et lax el 
dxxxttiiffuv. 

Epist. 44. Kxrixti reu cKsog : Graecum est ri &fu , ut xxri- 
Xeiv ri iixrptv. — xxffx xCit^ ivi^yev ^ otxlx: de ivic^yi 
pro xviaxrxt dixiraus. Non tola domus ei palere dicilur, sed 
unaqnaeque, itaque espun|^e articulum. § 5. TiixH y^P jrttpit 
vivTx: dele praeposilionem. In proverbium abiit: 
T^x't T^ Sv>iTuv xpiyfixr' ouk fi^ou^lx, 
Vitatn regit forluna, non sapienlia. 

Epist. 4IS. iirxvsxSoujx rov trvftxevtsv : supple ix fov vvfixo* 
vlou. — xipSujiv iKxyijv : nihil certins Riiskh coniectura xxit^v. 
§ 5. Toiruv : codd. toutuv f ! , id est rmravl. 

Epist. 46. fj; eiTux^i- malim tSf tOru^'*- — Tpa^st^ixxpov: 
analogia postulat Tpxirs^ox^puv. xapx\vpii)g M SiTjrvev rif- 
rtiv ; e Latinitatis ralione dictum : coenae adhibilui : ripretv 
quoque toaeculis debelur. — cpihwtixtlxi : lege (pixoveiidat. 
§ 4. ntixxluva: corrige niSxxyluvx. — ivirXttfuv: pofitis erat 
relioquendum pro xvea%d/itedx. — riff tuTuxp^ff*if tittipxf: bre- 
vius Auiei riji tii)fpctplxi;, 

EpisL 47. oiiilv iiiviv : leg. cuilv xv hiviy. — iaplx rijt vux- 
v6i: Auici rav vvxtuv, — ixuriv: iftxvriv. § 2, iisirjrxvSxi : 
scribe iix^irxviai. §3. xartxpiifitiv: forma sequior pro xxTcxpd' 
0ittv. — t.iyu imprudenli excidit pro ypxipu. § 4. *ijl ^.litiv 
fit^^oiirif rx TpvftvifiTix xcpnux^v ■ Aftki vxuv ivxytvSai /*{/,• 



sdbvGoOgIc 



Va&iae Lgctiokis. 136 

Aeuff«v KXTxKc^&v, imprimis repiTuxuv toculare csl. — ri rl- 
fmfi» : male pro t^» riftiiv. § 5. roaoXirov — wt : scrib. »?■'. — 
x«( xexpqa-fdEf TXfxrhotq: quamquaiu Graeculi pasfiim abulun- 
tur perfectis xixPfl*'" • ^^Xl'"^- aliis, tamen xp^'^^' genuinura 
esse arbitror. — iir»v»hi7ia : ex ipsius senleiilia el consilia 
)wixvxji.&aa rescribenduiD est. 

Epist. 48. viyt sunTcisiov. non dicilar ut ayen ispriiv , ax"' 
Aifv. iiavx^oiv , sif^vnv. % 4. iftM^'ii: recte a magistris impro- 
batur cf. Morris , p. 80. % B. ^ijre oZv h viartt iltf : Atltcorum 
oblitus est ALciraooN, quibus in ea re soiemne esl dicere: ftii 
ufxjtv iKoira. Neque tamen AtciPBRoii polius quam scioli viden- 
tur culpandi, qui veoaetae etexquisitau formulae i4fficae, quam 
perpauci iotelligebaot , substiiuerint inlerpretamentura valgare, 
verbis de trivio sumtis. M^ Sptun 7koio Attimt et Allicistis tri- 
liBsimum est. Tribus locis sine tabe apiid Luci^huh legitur 
VIII. 6. 4. XXXIU. B. LXVIII. 10. 5, quoa primus indicavit 
Casadbohus ad ATHBifABtn p. 113. alins multos aliunde afferent. 
Recte autem sciotus, quod Spxnv interpretatus esl U viina, 
nam proniiscue baec dici solebant , nisi quod SpxTiv anliquiori- 
bus placuit , it vietra minus antiquis. Uuiiis rei observatio 
prodesse potent Simokioi , in cuius iambis apad Stobasuk Floril. 
XCVIII. 16 vs. 9, 10 scribilur: 

iq vtuTx y sChU Sv'i ou ioxiei ^form 

s-Xaury re xxt ieolTiv T^fiSxi ^If-et, 
ig viaiTff Hbikskius eruit exyiuraii reBtituit.si quid iudico, in- 
terpretamentum. Venim esl : 

Hfdirt i' eiieU "ri. 
qnod dictum est eodem sensu alqae in note proverbio: 

TiMOCBKONTi Rhodio apud Kdtabchoic in Tkemiitoete XXI , pro 
miSxovTo ftii Spav QtftKexXieut yevlffSxi, 

reddendum censeo: 

xqi^X^''" M <Sp<i:( Q(fiKox}iii' inirSict. 

nisi (iif \ wfxi; malis , ut apud THeocniTDii est XV. 75 : 
xq$ &p%t xQiTiiTdi , $/A' iyipSt , Iv XdtA^ efq$ , 
Leviter errat Casadbonos banc imprecationem sic ioterpre- 

tans : ne ad anni finem pervmias, hoc est : (inquil) ante afintim 

verlcnlem moriaris. Significat enim : ne ad novi anni imtiutn 



sdbvGoogIc 



156 VA'nuB Lectiokbs, 

pervenias, hoc est, anno verlenle pereat. Hand difficulter id 
colligas ex Arisiopuanis versiculo in Equilt. 419: 

vxi\pxv6e , rxiSfs , eux ipiS', 2fx vex , x^^'^v. 
coiuposito cum cantilena Rhodiorum apud Atbbnabuh Vlll. 
360. B. 

KX^xq upx4 iyoavx. 
Idem rede accepit verba Abistophanis in Bonis 581 , quae 
ideo adscribsm ut vetus mendum corrigam : 

x&f Qupuxlotv fiii ^BuKifTXi. 
non de nihilo est, quod Venetus codex ffu^fj exhibet , nam quod 
i^v — ^oiiKtfTxi scriptum est , noD ti — ^oixt^xi indicio est 
poeiam non o-ttf^fiv scripsisse sed vmtn. 

Ad Alciphbokbm redeo: quod coaliouo sequitur r^; ixxft^ou 
^aviie videtur (i;);ap/Tsu scribendura. 'Ax^fi^ot est accepli 6e- 
neficii immemor non iniucundut. 

Epist. 49. ^ ixiftov . 3( fie [xexiiiipuirxi xx)] eJi.ifxx^ • maai- 
feslam interpolationem vides. Cerlam sedem habet in hoc ar- 
gumento et}.>ixi»xi ct apud poStas Xt\oyxivxi Thiochii. IV. 40. 

AloT, Tu 7XAifp« ftit.x ixiftovet , 3( fu f^e^iyx^' 
Bcribe xiMyxev , vid. WTTTStiBACDiiw ad haec verba Platonis in 
Phaedone 107. d. i ixi<jeu ixl/tuv, Svxep ^uvtx «iA)ix". Rbelor 
ab aliquo comico integrum senariura sumsit : 

u ixTftav , Sq ft st>jixxi it rovttpis tl. 
— ie'i Tjj veviif, juviluv : anliqua verbt forma est irwiSv , sed 
veteres in ea re dicebant nvaixl^eiv , ul ffuvotxeJv et ffu^ijv x»k^ 
Ttvi pro XpiivSxi hi Tit.out. § 4. xexXiiirofixt pofitis licet dicere 
pro xA)fdifiro;utf : in vita commuui significat xexMnivoq tvo/txi. 

Epist. 60. tvx xx) TOVTou xxTxrrxSijvxirx evrut It' x^Xov 
tpi^if riy Ipura: rectc Berglerus ix toutdu — fiurm; male ex 
uno codice receptum est. Eruendum erat ex iz' : fir' ir' &\- 
Aov. $ i. ToAA^v T^v eU vf'Xt (piXxvSpairixv ivthl^xrii : dele Tifv. 
§ 3. mendosissima sunt omnia , et melius non tangere; quis 
umquam vidit tx Tpo^ivrx pro tx vvxpxovra , ij oMx , aul 
TtS^vxi |vel dvxTtS'ji'xi) in tali re, aut d^oXxveiv irX>tffftov>jv 
(vel iToXx^m) ? 

Epist. SI. § 2. xxxpKii : lege xxxptroi. — ti; ifteivev: scrib. 



sdbvGoOgIc 



Varuk Lbctiokbs. 137 

Sf'. — irifiXffxvSxi : quid sibivult^x/? §5. xx) vssupytTy. uno 
vocabulo opus est xxivoupyeTv. — Mx : Atlid J?£. — vX<iTTov- 
Ttf. Atlici TxlayTtg, § 4. iuixifiovloi ivi%sirixi : si per iocam 
dictum est, frigidusadmodtim iocus est;corruptiim esse suspicor. 

£pist. K2. oS ftoi li^xsi I veleres otiiiv. % 5. Xyi7STxt : veteres 
A^m. — Mppawov : Auici a^'txv ilx^iv Wdvxi. 

Epist. 53. ekiipptira : veneres addunt i/ixurSv. — ttsi xx- 
TxxStlfv H^vreuy: veteres Stoi neque itxTxxSiivxi eo sensa 
usurpabanl. — xxl eiKxtpm lft<pxyoift.i (t6vi>q : pessime ti- 
xxipag posuit pro iin e-^sAv;. Damnant unanimi coDsensu 
Uagisiri sixxipix pro o'X^Ati , eutueipstv pro trxeXiiv &ytiv , 
vid. Phrvmcbuh , MosRiDui et imprimis Suidah v. o-a^oAij et 
vxoxiX^iv. Admonet de eadem ixupaxayltf. ruv ica?jMv Inler- 
pres ad Platohis Eutkyphronem pag. 6. c. Neque i/iCPxyeTv 
bene babet : nibil minus homo parabat quam ipt^xyeJv , quod 
signincat raplim ' aliquid cibi eapere , et ille se per sumraum 
otium ingiirgilare cibis furto paratis volebat. 'Epi^xyeTv dicuo- 
tur illi, qui in aiiqua trepidatione aut tumultu (eslinanter dbo 
aliquo se refidunt, vid. Xbnophdktis Hellen. IV. v. 8. roTt /tiv 
&XXoit elvtv ift^etyowiv o ri ivvxivTo SJKttv T^f T^x^fifv , xurhq 
i^ iitpnytlTi ivipKOt. Cf. Anab. IV. ii. 1 , IV. v. 8. ubi legen- 
dum.; i^tiiii 3' i(t(pxyoiiv pro ii ri ift^iyaitv , nam perinde 
U8l (pxyttv Tt et i/tcpayeTv , ut irifiv ti et iftTtttiv. Itaque in 
Cyropaedia VIII. i. 44. potior est scriptura h' &v (piyoiiv rt 
quam W Iftipiyativ ti. Eiusdem plane generis est l/tintiv , ut 
in Cyrop. VIII. t. 1. xpaaijveyxxy ol iepixavrtg Ipt^xyelv icx) 
i/tvittti trt ou^iv ifAtpi tk Upi, el illi stanles ad aratn raptitu cibo 
potuque corpora refiriunt. Praeterea iftirivstv dicilur is, qui se 
poculis invilat complusculis et genio indulget, estque verbum 
pJenum festivitatis et bilarilatis , quod in convivio laetitiaque 
perpetuaiii sedera babet. Conviva satur apud Epicharhud Athb- 
HABi VI. 236. A. raXXa xxTx^xyi^ , irixh" ipticiuv a coena se 
recipit domum. Absurdum essel io ea re ipfpxr&v , cui con- 
trarium est MUiv ig xipev : quod quum nosier Tacere pararet 
in ift0Ayoii*i aut Alciphro:* erravit aut scribae. § 2. f£3oA^r- 
%uv : scrih. dioXBJxwv. — xfiSi : Hohbriguh pro ixf7, § 3. roTi 
iTOTpoirxhtq : excidit ieaU. — xx) oux ^irixuvx: cuius preces 
exaudiunlur melius dicclur nix i-njx^axi, quam oux x^os^rxi. 



sdbvGoogIc 



158 Varias Lbctiones. 

Epist. Si. eU f-ipn xxTtppuyi^ : melias uno verbo iiefpayii. 
§ 2. A/f0j$ ixfiuvTo : mire dictum pro i^a^xov . magis mirum , 
quomodo boc Tacere potuerint. § 5. ^feqv: HaGedonicum pro 
^v, §4. 4AA' ovx ifi' AxKcSttlftttv iv $ raui' uviftevov, HxJi' 'Atlj' 
vxi xa) rav "Aiijvitffi zvlStVTuv e'l l^uxituroi : dicam quid Alci- 
pHflON debuerit scribere, scripserilne aliorum esto iudicium. 
Graecam est : liAV o!ix ijv AxjuSxlftuv ri2s »x\' 'ASifvixi xri. 
Ita loquunlur qui praesentem fortunam cum meliore, quae olim 
fuerit, comparaot, aut suam moesti et queruli, aut alienam iu- 
festi et irali. Exempla collegit Matihiasus ad Euupidis Troa- 
det T8. 99 : 

&VX, iuaixlftuv , ireioStv xt^aX^v, 
iwaetpt iiptiv , oiixiri Tpeltt 
rdis xa) iSxvihiji hith Tpolx^ , 
lucaleotas imprimis est locus Tbdgtdidis VI. 77. oix lavti riU 
cls-lv eiiy 'EAAifo^^vTiSf k«) vtistuTxi — JiKXi Aaptij? ixeiii- 
pot. — >,sfiro6u(iJijai : Graecum est t.iroSuftiirx$ et quidquid eo- 
dem modo est composttum primam corripiu Docet boc aualogia, 
quam usus poetarum conlirmal, editores malunt imperitos li- 
brarios sequi. — Iv roiir^ : melius omisissei. 

Epist. SS. § 5. oiic x^pK; ifptSivxi: Altici tietv. §4. Uu- 
Steyoptxig : male pro lluixyiptm. § tS. ^ yxp x-ri. : legendum 
arbilror : tJxs yip et cpipav expuogendum. § 7. tppeyx^^ '■ ^• 
tici fiyxttv dicebaot. § 9. ovpti : pro ioupii. — iv i^txXfuut 
irJivrm {ipityrav] : tolle emblema. IvfpytTv a Graeculis fiumtum 
est § 10. eiiilf ift kiyoi : lege ouitii hi ^v xiygi; et recipe 
KtxXii/iivav pro xexxttpa/iivav — ^idSex: barbarum est, repooe 
i^iixpfx. 

Epistolam 66. non Sxfiffetpiyoi scripsit sed 9viJi0pa^yo^, 
§ 2. r^q c'lxlxq yuftviv Sipx^t iv Axttptl Xf^^V tx^Xn^ivrx i(i,vt- 
aeJv : sumta Laec sunt ex AmsTOPflAKis Plulo vs. 144. 

yv/ivii iiipx^ i^ijTtvov iv ixxpei xfivev , 
itaque dele tQ; aix/a«, restitue xp^"'"* ^^ expuncto ix^xttSivrx 
emenda imrtTitv , quo facto iDlelliges uihil deesse. 

Epist. S7. ^ttiah^ r^ fU-Tptf xixpi'^'" '■ melius x^"^" > tum 
<peiiaXv mendosum esse apparet , quoniam i nfrpSiv potest <^ii- 
iuxlq esse , rh fiiTpav noii item. Euiendanduiu cpsiiavtiifi /Airptfi. 
fidem Taciat perelegans locus in THSoratiASTi Characll. XI. <l>ii- 



sdbvGoogIc 



Vabiab Lectio5es. 159 

Tx iviT^ieix vcp^fa aTCipSv , et illrc et apiid Strabotirh VIll. 
p. 5S8 el PoLLUCBH X. 179. restituenda est Torma cptiS&veto^ , 
((uae sola Graeca est pro <pitiuvm. — iv ts»^ ioprcKixaTi rm 
itfitpSiii : veteres h rxTt iopralg. — veoupytT? : pulide dictum de 
calceis pro lutivtii. § 2. rqv ^AdSrrixv iixftxffwfixi : pro idxva 
vel ivitxKm non admoduoi lepide positum. — iixvolxs: supple 
t5? havoixq. 

Epist. B6. 3fjZ^0A«; iyeviirouq: debebat ^fituieli. — tx tvv^ 
Txurx cum ^iaxcay coniungenduni. ^iaxtiv veleres ciiui con- 
temlu dicebant el conlumeliose fere de iis, quibuB aliraenta et 
merces ila dabanlur ut omnia obsequerentar et parereot, quod 
eliam quum sine flagitio lieret tameii odJose dicebalur et vi- 
debatur exprobrari. Odiose dicuntur Tiri uxores (liffxiiv, pa- 
Ires liberos , reges parasilos , amatores teorta : hi omnes sine 
contumelia eosdem rpitpetv dicunlur. Locus est in Abistophahis 
Vetpis vs. 511. 

rl (te 3^t' , ci ftef^ix ftiiTep , IrixTCg , 

Tv' i/eal irpiyptxTx fiivxetv xxpix^i- 
queiD nemo umquam inlellexit. Distingue: 

S vxTg : rl (te S^r', S fit?,lx lA^rtp, IrtxTti ; 

i wxTvip : "v" Iftai TrpdyftxTX ^antn TTXpix^?- 
ultima explicanda sunt ex similibus locis. qualis est apnd Pla> 
TonsH in Phaedone p. US. a. ioxeT y&p ^ixriov eTvxt Xouvifie- 
vov ViiTv ri ipiffixxov xx} /tii vptiyftarx rxTt yuvxi^i rxpixeiv 
vexpiw >>o'utiv. Cf. Cyropaed. IV. v. 46. — »f : et hie lege S^e. 
g 2. xBivcTg xf^?"}^***' imo XP^I^^^*- % ^- fp^f^e ixxim tJ xf^- 
Kog: usitatius Ivixx&v. — ro^irav ttq- lege Toi^aw/. — iTcKoiti- 
xoi xk) dpifios : poetica sunl. 

Episl. 59. xxt' Svxp : certum est hxp esse dicendam. Non 
tamen Alcipbbosbm huic culpae alBnem esse arbilror, sed x«t* 
ivxp leclori debert , cui iiimniv non erat satis. § 2. xetfixlviiv 
71 [xx) ehxi] Kxrx rqy "liytv. abiice inlerpolata verba. In se* 
quentibus Mkixikius subinde vilinsas lectiones e Vmelo codice 
reccpit, quae mox de loco deiicientur «t revocabunlur iri- 
iTTxvTx, \pxuiiv et i^iiyetfSftiiv , quod in i^ttypSfut* est mutan- 
dum. S 5 iTfKii^siv a veterum Atticorum usu plane abhorret, a 
poSlis suuiliim est, undc Graeculi multa muluantiir, quae fre- 



sdbvGooglc 



140 Vaiiiab Lectiomes. 

quenti usu omiiiuin trila in coDimuneiu lioguaiu reccpla sunt, 
quale est illud ipsum i-xnrrivTX, quod praccedit. Atlici xho- 
futi et imiimn diciint , Pofilae Tiroftxi , lirrtiv el ixrifitsv , 
Graeculi TirrxjEtai et IsTifv, Unde est iinrtr^ , quod RvquUiir, nisi 
e poetts ? in quo Rbelor itcrum peccavit quoil vetuslo vovaLulo 
aUinxit de suo stgnificatinneui quain voluit: 3»7friff est ei ab 
lovB miism. % 5. utiliter nolabiltir scripUirue discrcpanlia in 
i^ifytipBiinv ct iniystpiftyfj. Id niullis codicibus utruoi ii an e^ 
scriptuiD sil oculis discerni non potest. Qui codicum inspicien- 
dorum facullatein non liabent, Bastiuh inspiciant in Commeni, 
Palaeogr. \>ag. 711. Vix credas nisi id per multos anoos dili- 
genter ubservaveris quam saepe in composilts 3/ ct i^ conrusa 
io libris dosIKh lectures oiinuR acutus et euspicaces ludificeo- 
tur. De permultis loci!:, uhi Imnc erroreni deprehendi, uaum 
nunc indicaho e Ltsia in cximia oratione xarx Aieyeireyog. 
§14. iv yiip T^iioixivii, St' ex KoAAutsD ij^xi'^fro eif Tqi' 4«/3pau 
oixixv. Leguntur haec sine ulla vitii suspiuione. At uemo ne- 
scit quid sit iioixl^tiv , niiposituoi verbo vuvoixi^nv, nota ars 
eorum , qui civilalem bello victam et subaclam ]>er vices di< 
sperguiit, nc vires coalescant: nolus est iioixnyftig Mccvriviuv , 
qui h^xlirSiijav TtTp»x9 • Xbkopb. Hell. V. ii. 7, in qua ipsa re 
idem verbuiu Irilumest, unde iocus Platokis in Sympos. p. 195. A. 
Nihil aliud itotxll^etv significat, nibil aliud per naturara linguae 
significare potest. Migrare in alia.i aedes dicitur l^oixH^taiai , 
unde i^flxivig , ut in Pace vs. 203. 

l^^xiravTO i' el See) rlvoq ouvexx\ 
opponuntur inter se i^oixl^ofixi et fiaotxI^ofLM ut in Absghinis 
Timarchea § 124. iiv S' tU fv to^kv tuv iir) rxT{ iiai^ ipyn- 
^tipluv }xTphi fWoixiffiiTxi 'ixTptm KxKelTxi , ixv 5" i ptiv l^ttxl- 
aUTBu I eis a Ti Kurh retiro ipyx^^piov x<*^>ttui eljotxiviiTxi x*^- 
xclov Ixx-^dti , ubi codices otnnes barbaras formas daot tWoix^- 
mrttt el i^aix^atfTM, quas Graecas fecit SiEraAKUS; nempe ciV- 
omtrwixi dicitur qui ipse uKro in aliquas aedes iiuoiigravit, 
eivBtxtai^vKt , qui ab alio in aliquam novam sedem deductus 
est, quo facto uterque iv^xfTv dicitur. Reddanius igitur censeo 
LvsiAB i^ttxhii et i^ifxiXcTO et in Alciphrokb intysipim* • qu^ 
nauci non est, abiicieiuus, latenlem in i^ttystpiftiiv vetereni 
aorisli formani , Graeculis inauditani, e^tiypsfAviv in liicem revo- 



sdbvGooglc 



Vabi&e Lectio^bs. 141 

caliitnus. Deiiique in § S pro o1 0ipei ri ovxp reposuerim ot 
fivet et »kii6iZi(rdxt aoristo iKniiscirBai anteposuerim. MAAai 
apud veleres praesens vel Tuturuna habet : aoristo fere absti- 
nent. 

Episl. 60. Twn ixfTve a-Aouff/ww; pro insT. — tvCpUfT^: AtUei 
vetercs tu!paxi. — «ep) ri Kfiveisv tiKoufihaui; : Alhenieiues iMv- 
iatifihovi dixissent vel iif.6avTxg. Obiter hoc Pldtarcho redda- 
inus Si/mposiac. IV. 4. 6. tbu^ irep) ritv ixSuavuXlxv ttvccSiiivrxt 
iniijOTS KXi Tov KJiiuvoi l^iu^ xxaiiovTut , ubt xvxS^vrxg cedat 
verbo in tali re propria xAtiovrxi;. In extrema parte % 1. legi- 
tur avx^piiptiy, quod bene Graece dvxffi^erSxi fuerat dicen- 
duDi , cuius usus excmpla a&erre putidum est, nee facerein 
nisi eximium Plutarcqi locum,, in quo legitur, turpi mendo 
liberare possem. In vita GLsoxEnis cap. XXXIII. coiumemorat 
dictum eorum , qui Cleohbkih Alexatt^iae apud Ptolbnakdii et 
nequissimos aulicos videbant; euro; i A^uk iv to^toh toTs 
wpo&iroii hix<;fk^rtxt. ut Graeca oratio sit utrobique articulum 
expunge. DicLitabant: ovtoq xian iv tovtok vpo^xrtiq dvxfpi- 
^tTxi , quemadmodum de se ipse praedicat SoLon fragm. 56 in 
BBaniii P. L. 

§ i iTOfulvxv iU^xSev: requiro ivuiroftt7-Mv. § 5. ixxpkouc. 
el bic lege tix^'pl^O'^^- 

Epist. 61. ^xp' xvx^iev {ivopthtiv: ALiupnaoit in Graeco ser* 
mone idem peccavil , quod Anroxius a Cicgrohb peccasse argui- 
tur in Pkilipp. III. 9, quum in edicto Ecrtpsissel: Nulla coa/u- 
tnelia est quam facH dignus. § 2 ^fttv Ipya^iptti/ot : pro ^(ixt, — 
vea/mvlx: AtUct vsuft^vlf. % 3. iv Txiretvi^ -r!^ irz^fiXTi: melius 
sine T^. — xyxru iKXOpi^iv : veteres ixiroptiiuv. — t^» ■jrvixx : 
repooe rvxvx. — tI h MxpxSavi: pro rJ Mxpxiuvi , qaod ad- 
verbium est, ut 'ZMwJtrt , SikuSvi , alia. § 4 0! vxriptf. pro 
yovfU- 

Epist. 62. ftv^ifioi iv xdrxTq vrpi^crxi txTv StxTv txiv 'Ea^u- 
aivixiv dirtpxKi^tpcv : corrige Tfi^perxi , ut tn Terenliano Andr. 
1. v. 15. aliquid mottsiri alunt , turn raJv 6feTv toTv *EXtuvivloiv Grae- 
cum est , TxTv Uxiv oon est. Perpetua haec est describentium 
interpolatio, tu 6e^ solent inlactuni praelermittere , retv itoTv 
siciibi de deabus dici inlelljguol, substituunt txIv Stxtv , quae 



sdbvGoogIc 



-^ Varmb Lbctiokis. 

. ^ jiffieu Um igDola atque rx Ui. Nibil iis suholtjil in 
AniiaMS qiiae ferlnr oratione de Mytteriis $ 113. uir' xinolv 
Aimk nhtmv aeriijitu. ubisaepius tu 9td> legilur ut in %. 114. 
ftC Uair. ibidem erasil. $ 29. 31, 32, 35 etc. At eaedem 
4eM in Yeipis ts. 576. significanliir , ubi legitur : 
r*' eiif nil TTXTttv Tti 

Qt is Tketmophor. 28fi. 

Sxa( },K^iniaa. 6vfa> rxTv SexTv 
el 941 et tlSl; omnino rornta toi» itoT» apud ARiSToraA»Eii 
fuadilus deleta est, sed primo qaoqae tempore revocanda et 
foTtnae rxtv , autmv , rciurctiv , quae non miaus viliosae sunt 
quain tJ^ . xiiri , t«(1t« eodem amandandae quo apud Isocrjl- 
xiM >n Pone^yr. J 75 pag. ES. tmv wo>Jotv rxuraiv et de i'ace 
c 116. Tii Wa» ToitJTff amandavit unus omnium optimus codex 
Urbinai, qui solus t^ et roura ia talibus servaviL et toTv et 
reiroiy- In Panegyrico § 17. libri omnes t«« ir^Af(« t«ut«? ex- 
bilienl , Urbinat oplime tci iri^tj reiru. coll. CHOEROBOsno Gaispordi 
n^ 551 , a : irxf Aij)^vjll Tu^uxpariK^ Teiira tu trixyt. KiyBi 
il iripi 'Ainvxlm Kx) AxKtixtfiovim. Equidem omnibus locis 
et testimoniis veterum diu et multum perpensis in banc sen- 
tentiam tandem adductus sum , quam nunc satis habebo paucis 
dixissc: in pronominibus , adiecttvis , p&rticipiis una alque ea* 
dem forma est Iriplici geoeri communis, vii, u, auTii, toCtoi, 
t^AAifAoi , Tcii xit/it , Til yuvxlxt cet. rii '^hivaiviu 6f&. in par- 
ticipiis res manifesta est: notus est locus Homkbi Iliad. &. 4^8. 
luso et MiKEUvA a-Xtij-ivT* xefxw^ et Besiodi 0. et D. 197. 
A!3a:« xx) Ni/ita^ig rpexirivr' ivSpisoui et Platoms in Pkae- 
dro p. 257. D. $t)a rivi iHa ipxovrt k») xyavTt , th eirdftfix , 
quibus multa similia et apnd alios et in Platohb leguntur. In 
bis autem omnibus idem opinionis versatur error antiquorum 
Grammalicorum el aequaiium , qui apparet in "Lvvxyay^ xl- 
(cwv XpttaiiAuv in Bbrkbri Anecd. I. p- 567, 53. xxoXoviovV' 
re: «i^l tou xK«>,iui9urx 3uik«$ , ouraq 'l.pfuwwoi;. xxt yap 
xix^vTXi Txif &pfftvtxx7g /itTo%xTi: xvt) iifkuxciv VBWXKii. Quam- 
quam bacc absurds sunt tamen ea res neminem magnopere 
movere ridetur. Ulwntvr masculints pro femininis idque sa^ 
faciunt: quasi vero haec maseulina sint et nonnumquam altler 



sdbvGoogIc 



Variab Lectiones. 143 

fiat. Nempe sunt haec commuDia. conslantcr utunlor veteres 
forma eadem , quia aou est alia , et sicubi contra baev pecca- 
tur BcribaruDi vitia et errores tenemus. Non potuit Sophocles 
in Oedipo Coioneo vs. 1676. scribere: 

tiivTt Kcii JTxioivX, 

sei qui in Hohbro contra metruiu irt.itytlaci tupeuiv^ iuTexenint 
facilins etiam vxSivTc potueruDi loco deiicere , ubicumque au- 
tem r^, t»T» cet. legiiur (et optimos scriplores ea labes passim 
inficit) reslituenda aliquando erunt Attids, quibus sotis uti po- 
tuisse tandem constat . et io fragmenlo Sophoclis apud Dihdor- 
PIDH 761. 

iSo^xrnv t*6i T» !iJ' i^tifoi itohsiv 
restilueodum tm i» inreipa et similiter alibi. 

In eadem Epist. 62. § 2. legitur hw e&x eU ftttxfiv : Atli- 
corum est Svtii eCira vel oiix sU ftxxpiy. § 4. clSa yaf oli^ : lege 
etia yicf Sti. — 3e3ijir«i^au : id est ititfUviu invTiu. requirilur 
iti^vovTxi. — ^K^xvet? : Attid ^x0M7fiv. — /ix^MxuTspoi : emenda 
^XaxtxdiTtpoi , coll. Rdbhe. ad Tin. p. 61. — iS^ou^ r^; rifta- 
pl»s i<phi: T4« TifM>plxt omissa oportuit. 

Epist. 63. § 2. ^lyu : corrige irtyxv. — xiKxtix luu vxpirmv 
i^oyifiii^ovseti: Alhenienses i^axxXouvxi. 

Epist. 64. riv viiy f'n (pi/,oji^v 0oitxv Ixkrpf^pe : IjriTpi^ie 
nihil est , solet Alciphrok irpoSTft^t, % 2. ei x-fiirepov ykf >J' 
yav — a>J.a tou 0lou : supple tuv xdynv. — t^ if*ipf — vixrap : 
opponuntur xttdu^I vixrup et fLtS' tutipxy. — veptxxhv9^tnnx 
Tfiv xi^xhiiv Tptfiiivl^ : Ailiei uno verbo iyxakti^j^xfitinv, — rep} 
XXptairviTflx itxoupttvov : illi i>.iviou(ttMv dicebant. § 2. xiirif 
a : lege xvm ii. % 4. rewa xeCi xy»6» "iolitq : necessaria est 
in Donnallis et perpelua crasis , ut in his ToAAct xiyMi. Eias- 
dem generis est quod Fhotids annotavit v. xahlg Kiy»66t: 
xlytrai xxrSi avaxKoiCf^v , oi%) xxJiis xx) AyctHq , in quo item 
saepe peccalur. 

Epistolara 61!. non Jlit^xyuiiaq scripsit sed Un^iyxuvof. So- 
lebat, credo, factilare, quod .\lcidahas in Lugiaki CoRvivio 
§ 14, qui xxTxjSx^uv exuTiv IxtiTO v^^ui; tsv iyxavx l^uv tiftx 
rhv fxuCpov iv T^ it^i^ oJot i Txpi t^ 4>dAv 'UpxxXtjt. — reiit 
TXsuaUvg Tuv 'Aiiivtiai : dici non potest : aut rftCwuiTiiTev! aut 
'Atfifv;t/A>v scribendum. — out« xtxupiiviiq — xixp^Txt t^ /3«A«y- 



sdbvGoOglc 



144 Vahiab Lbctiokss. 

t/^ : cotrige ouru« ixxtxufUvtt^, § 2. fuuvoupyay : imo rwi* fieu- 
veupyuv sic et § 3. xx) Tpivuirev x6t^ corrige xx) ri vpdsurov 
xir^. % 4. ^aJiiiiraii ^vfiii^of : . ^a^ijjai et iiieptum verbum est 
et.inepte abuadat. 

EpisL 66. riv Ik Bptvrtiviou : supple -rit Ik hpevTHjlsu. — Tot/^ 
Xsifo^Stiq — Tf6»iyeioyTx : niliil agit, qui mansuetum mansue' 
facit. § 2. liiriiivas : solemni errore pro ajfuvoq. — roy ^upin. 
Attid TO. — vMoiipyo^ xeei axxiiq ; \Q Auica Don potest idem 
vxvoijfyot et intxidf. esse. — tutxeretiut xoiriSx^ : revoca a-tp/To- 
SS( xain7», caelerum Korlit itrofpi^t/v fscilius rbetores scribunt 
qaam sani intelligUDt. 

Epist. 67. jrxpiivev xoAA/jDfXW xeti fUSixTUhev : xxXXimix'iv 
e poeiis arripuit , £vS<^xtvAcv noD sane eleganter ile nqo flnxit. 
in reliquis quoque oratio iDluDieseit magis quam adsurgit. — 
irfdjcfiwrx : hod polerat infeticias vocabulam reperire quam 
Tpca'<puvxi de eo, qui tx toTv iroSeTv 'x**! xxrMpi^T. § 2. Hi- 
pxi'. Altici Mipm. 

Epist. 68. IXifxeiTt : e po£si perantiqua sumtam — ki&nTti 
fui ivix^xi : veleres ptov xxrxxixi vel KXTMnuiisxi, — i^ix'^"* • 
repoDe l^ix^xv. — ^ix4»: voluit, credo, cpxhxKpiv. § 2. Ae«- 
irpsTous : corrige Atavpivoug. 

Episl. 69. Ti ^11 'EAfyo-ri-i ^peap : veleres Iv omistssent. — ««■»- 
(tiiraTe [xtt) xx£f,urxTo] rtiv xWlxv : tolle emblema. § 2. icju* 
ytirl : codd. ifitfyiTryf. unus ifjioyntl , de itirelici coniecttira 
Graeculi. — eTOtptdi tifu -xxpix^iv ; Atkeniensei tint oiniLtere so- 
leot, et proToT; jSauAo/i^vsj; tnuUo sanius tm ^out^afiiv^ dicebant. 

Epist. 70. atltiv kxt' iyopmv : melius auxocpoevreiv : (um pes- 
fiime y^Stv pro ix r^e y?? posuil. § 4. iiri ptiftu^ov xpovov • 
male pro S(« Trktl^eu xf^^o"- ^^ l>oc aimium pro 3i« XP^*'^' — 
oinUS" i/tolas itxrit ouii x'P^^'f Hdxouvi iexrig manifesto men- 
dosumestiin scriptura A6ICTOC latere mihividetur ACT6IOC, 
quo non est aliud epitbetun parasito nostro acconimoilalius : 
eixlS' iptoiai i^ticf , nmt antea urbanus. — d^sxixMivro : vi- 
tiosa haec forma est , quamquam saepe occurrit in codd. Altici 
x^^aai dicebant et xix^infLxi , seqaiores kmT^xi et xixXettuxt. 

Epist. 71. h ffvfijrovieii; : lege h roJi nitToskis. % 3. t^ 
XOPV vvvTthtiv : nove dictum pro nvxyavl^e^Sxi — xAdiffiv = 
scrib. x\u^i». 



sdbvGoOgIc 



Vabiab Lbctidmbs. 1411 

Epist. 72. rif xtfl ^ipji iymx urtfuivxv : ve(eres tipccfiev. 
§ 2. Kuseiixv' antiqua fortaa est xwrdiiK^, qua so)a veleres 
ntebantur. Sequiores hoc viliutu passim impune antiquis affrU 
cuerunt. ^evoiezl'^i legitur apud Thbophrastdh Characlt. XXIII. 
XBHOPBonTEH Oecenom. IX. 10. ^tvoifx^y" in EtrRiPiDts Alcettide 
T8. SSS. sirailia alibi. Non sanl (amen haec minus viLiosa 
quam foret iupaSixoi , iioiidx'f > ^^po^^XI > I'^oiixn , alia. — e'lf 
T^v utepxlav : male pro rggl wepaiif. pro Jiys restilue iirstrs. § 4i 
vpi? r^v ixtpepiiy; melius ri xpig rqv ix<p«piv. § 6. ^ux^yi^y*!' 
SeU: apud veteres est ammo obleelatus , aumquam ad inferos 
dedttctxu, 

Epist. 74. § 2. yiXuTOi; H uviSevtq to7« X"f^f°'^ riftx : Athe^ 
niettaes pro ^^Aturo; uri6svtg dicebant yi\ai , ul Sophocles Oecf. 
Colon. 903. 

ivf fc^ ^stpeX^av" »i xipxi , yiXat i' lyit 
^htp yhufiM r^ie. 
et Dbmosthekbs notissimo loco p. 47, 6 yi^at laS' wi ]^^ed« 
Toti xpiyftewiv. Recte etiam Luciahes in £pigr. I. 

(kAA' S TV ieuifti^eig TauS' kripaiat yiXaq. 
praeterea uwiitatg pro argumentvm et materia novicium est« 
denjque jUdod potuil omitti, neque ab ALciPBHon omissum esse 
pulo. 

RestanI fragmenta quaedam et in his bona pars Epistolae 
paulo lascivioris, sed aliquanto venustius scriptae, quam sunt 
reliqaae omoes. Et hia aliquid olii impertiar. 

In fragm. 3. iJthij yxp e^Kct xvh t^5 'A^poilrtK xx) nv 
'EpuTOf. ita demum bene dictum erit, si iwd expunges. 

Fragm. 4. ktsU-rxe: hl*eunv, ieixhxt, hm&i sequiorum sunt, 
Veteres Attid semper ef^KJtw, t'lxivxt, tix&t dicebant, unde 
tixii baesit apud omoes , in vaeteris peccabalur, Legilur nuua 
quideu in Vetpis 1142. 

ioixivKi (iif^fjK Mop6%ov viyfuiTi. 
ut dim in Nubibus 185. 

T^ vti ioKOuaiv icixivtct', 
sed quemadmodum hie iixivxi dudum repositum est, sic illio 
xpoaiixivxi repone, comparato loco in Ecclmaz. vs. 1161. § 3* 
rxfci ^xpu Ti hxtiv Tpcwvitiv: veteres irpt^xneTv , lum iidxti 
equirilur. 



sdbvGoogIc 



146 Vabiab Lbctidrks. 

Fragm. S. § 2. virrsq itirntv yjtXovirtv : piriide prO uftvuiTiy , 
at mox To7g ^aXsTv f^ii iuyx/tivot^. in eo verbo prorsits obsoleta 
est vi9 antiqua, qnae optime apparet in Eopolidis Tersiculo: 

AffA«7v ifiV04, aiwaruTXTOt xiytn. 
§ 4. J'Aif« nAi}»r$ : anliqui v>.iipou«. 

Frsgili.6. euK eJix xSSev: scrib. eli' MIsv. — tcu dSpdai i 
imo vero toi , at saepe apnd Platohih , vo7 xx) ridtv ; aut 
apud alios ittT S^ ni ; et' similia. — r/vo^ Kirirt ixiritiv iyfSv : 
dao sant in ono vocabulo vitia , allerum scribarum , Rbetcn-is 
allenim. txTuTv in xarxvielv corrigendum est, quo verbo nihil 
est in ea re Irilius, sed xxrxirtdftevat dictum oportuit. § 6. 
vpii yt Tuv tioft^v xa) tov TIoLvii; : ineptum est yt , quod in 
re reSogendnm. § 7. xtrxxKiSiivxi : sequior fmna liln'ariis im- 
putanda , Alciphronbm dedisse xxTaxxtvijvai demonslrat praece- 
dens § 6 xxrctxMvufiiv , qua forma et alibi reele utilnr. — 
retvtfTlav : usitatius Txxnrav. turn coniungenda sunt : N«i Af , 
fixA' txii rj xs^ov. quod vulgatur -nt ti dittographia est. Gives 
Altici tx^i yi rt dixissent. § 8. ipai^evi veteres Tpiini>.hA^uq 
solenl apf^ov et cip^^oftxi ut fixT^^m , Tfp^^a , alia , de quibus 
FiBnM)]f. ad Mobaid. p. 70. Eopolidis anapaesli iegantur in Bik- 
KBRi Anecd. I. p. 43, IS. 

upM^iHivti xai 6pUTT0/tivii 
nec«s8ariiim est , ut vides , lipf^afAivji. $ 9. itiiivti I'ptiupi^w : 
infeliciter faoc verbom de lusciniarum canla posuit. % 11. i£aa' 
ix*M.*i)>.oig : coniunctim scribe Axxtx-a.^^'if^tt. § 12. aUx^ ne- 
mo veteruin dixit sed ohix. % IS. oi ivSpuTni : nnsquara in- 
felicius quam hoc loco si ivipe^ desideranlur. § 16. Ift^ayiTvi' 
dixit rhetor ad similitudinem. verbi ivrpttyeiv , quo ipso mulLo 
melins fuisset usus. — ^orpuei : olim semper 0oTpve. — xetyu- 
iiuv vuTis: imo X»ycpHm: paulo usitatius est Myiiiey. §18. 
fiiXP' — 6i>^siv : Graece non potest aliter dici quam ftixP' ^^ 
H>^n. Unum superest in ultimis : tl ftiv eZru^ laxixtxi (ix- 
}.{cxag — tt a xtL apertum est ^i^uf olim scriptum fuisse. 
Video hoc Meikbkiuii praecepisse , qui permnltas iricerlss et 
xupaxiKiviuvsuftivxf correcliones recepit , complusculas certas et 
manifestas in an'nolatione delitescere maluit, de qna re alias 
dicam. in extremis qnoqiie apparet qnam parum Rhetor anli- 
quorum sanitalem orationis assequi et imitari poluerit. Per- 



sdbvGooglc 



Vabiab Lectiones. 147 

fectam Irxi'"^ perperam pooitur id ea re, quam quis plane 
praeteriisse putet, ut nihil supersit. Debebat Ux^i: peccavit 
cam plurimis , sed peccavtt , et sic Alciphbonbh depooo de 
tnanibiis. 

CAPUT VI. 

Venio nunc ad Lucuinni, qui ad hunc diem scatet vitiis 
eiToribusque. Hulta deliquit ipse, non satis perspecta in omni- 
bus consoetudine loquendi Anliquorum, ad quos se tameo quam 
poterat diligeoUssiaie in scribendo componebat, aut dod ubjqae 
commode recordatuii quern usum , quam proprietalem oralioois 
antiquae el probae el incorruptae apud illos recte dudum ani- 
madvertissel seduhique Diagna cura et impenso studio nolasset. 
Passim in Luciahi scriptis apparet, quantum curae buic rei im- 
pertialur, ut ne soloeca, ne barbara, oe plebeia dictione ula- 
tar, quanto labore optimos auctores imitari et referre salagat! 
apparet ad quorum exemplum orationera suam exigat et nibil 
ei rectum et sincerum videri , quod non idooei scriptoris fide 
nitalur ; apparet simul quam negligenter et inepte plerique 
omnes turn loquerentur, quam incredibilis socordia , quam foe- 
da inscitia sermonis fuerit vel in doclissimis, ut quidem vide- 
baotur, djcendi Magistris et Rbetoribus et Grammalicis. Ho- 
rum alii summa impudentia vitiosiissimam aequalium dictioDem 
paaculis vocabuHs anliquis distiuguebanl et comebant, caeterum 
volutabantor in iisdem, quibus vulgus, sordibus, ne abieclissi- 
ims quidem abstinentes, quibus si quando ab elegantioribus 
arguerentur, poetam vet scriptorem aliquem veterem teslem et 
vindicem mentiebantur. AIti alio genere insaniae ineptiebant: 
imitabaulur Hbhodotom vel THDcromBii Jn bunc modum, ut ex 
eorum libris laciaias et veluti centoues admixtis vocabulis de 
trivio snmtis consuerent : alii quidquid olim esset obsolelum et 
intermortunm ex Anliquis corradebant , addebant monstra ver- 
bornma se stolide firtu, eaque ut tesserulas in pavimento eom- 
ponebant. Non deerant his omnibus auditores, ila uti fit, et 
admiratores aliquanto eliam stoKdiores, qui stupebant ad ea 
quae non capereol, et ne viderentur non intelligere malebant 
plaudere. Castigat istorum ineptias LucrAiros et insciliam ar- 



sdbvGooglc 



148 Vadiab Lbctiohbs. 

guit et exagitat impudenliam , saepe urbaae et iocose sed moT' 
dacioribus iociij, aaepius indignabundus et iratus, ut contem' 
tus appareat et odium. Idertf , itt oporlet vitiorura osorem et 
iDseclatorem, summa ope nilitur, ne quid einsdemmodi ipse 
commitlat ; imbibit , quantum potuiL , veterum nilidam et ter- 
sam dictioDem , cogitandi serenitatem. loquendi sanitatem. 
Quod aliis suadet et commendat, ipse primus inteoto studio 
peregit: quam viam tongam et anluam ad veram dicendi scri- 
beadique laudem contendil solam ducere, earn ipse indefesso 
labore emcnsus est, neque aerumnas pertaesus neque imperilo- 
rum Toculis deterritus , neque stultae multitudinis iudicio quid- 
quam tribuens , sed suo fretus reterum lectiooe subaclo. Multa 
sunt apud eum de eo argumento egregie dicta et praecepta, 
ex qnibus unum adscribam. Docet LBXiPHAtnH (34,22) quem- 
admodum bene scribendi facultalem sibi comparet: ip^iftevat , 
inquit, iiri tuh £phu» irottiTuv kxI i/xh iti»vxiy.oii airovi 
ivxyvauf ftiriSi M Tci/'; fifTefeet xxt t^ itulvav ^m^ o'uvTfia- 
<ptU M Tat BouxuSliav xx) H^iravog h xaip^ fUnii , v'dAA^ xaj 
TV xx^^ xu/i^l^ juii r^ irefiv^ Tpxyifiilf eyytyufivxtrfUyaf • Txpii 
yip TO^uv ttitxvTK Tx xixXmx d-jrxvditrai^ivos hei T(f h Ao- 
yois. Quis aiitem hoc melius et diligeutiiis fecit quam Lucia- 
HUS ipse, qui Dullani aliam taudem acrius expetit quam ut 
illos Telicilnr videadir rererref Quam sit idem diligens et 
anxius oralionis sanae et propriae exactor observatorque , quam 
lubenter in huiusmodi argumento versetur, ut usum loquendi 
acute deliniat et proba a viliosis sine inepliis distiogual, vel 
anus lihellus abunde demonstrare possil , qui \})iuioffo<pi9iK ^ 
voMtxi^iii inscribitur. Quod in eius libri fine scripsil, post- 
quam exemplis complusculis eperuerat ex usu veterum certa 
discriniina verborum, quibus aequales omnes promiscue abnle- 
bnntur, viam mihi optime muniet ad id quod demonslrare 
paro: txZtx, inquit (76, 10), hug tii* UTratruyxixurxi , laaj 
ii xx) eixfj^ouTxt vxpi riat , /S^Ariev H -rh dxptfJouv Ixa?^. Hoc 
ipsuni in ipso Luciano luculenler cernitur. Si quid de genere 
hoc nolalum et observatuoi habere! , non in naluram verlebat 
sed idenlidem Jmprudens ad aequalium n^ligentiara delabi so- 
tebat. Apud sequiores ianua palet dicitur dvi^ytv ij Supx , apud 
veleres, si quando xvi^ysv occurrit , imperfeclum est signifi- 



ed bvGoogIc 



Varias Lbctiokes. 149 

cans aperiehat. Phbbecbatbs apud Bbkk. Anecd. I. p. 399. 

Qui ab Oraloribus Atlicit et Comicis et Platohb Graeee discit 
facile hoc animadvertet , docti Grammalici nolaveruut. Luciahus 
ipse in i^fuSatrfffif?! § 8. ita ludilicetur magislellum , qui se 
quemvis soloecismum stalim deprehendere iactabat: ij yxp 6upei 
ffX'^iv iviifyi voi. — ttiri ii4v». — iXh^ eWav. — o^^h ye 
0?' ifil fucieiy. — ou yitp l/txieg ri ivi^yevi — euK Iftahv. 
At idem fauius rei immemor imprudens in scribendo aequales 
sequilur 10, 4, t. Ttu tm^iihv rx Avtc/iyirx. 49., 29. ivev 
yivt roiq viii/tojiv et 66. 4 ^v irui ive^yuTxv Iti t^v TrxXdhpciv 
3UiTaXx(3a(tev , et bis illud ipsum avicfyev i} ivfx. 4B. 30 et 32. 
Eodem modo saepe meliora non oesciens sequitur deteriora , 
plerisque omnibus eadem peccantibus. 

Nihil propemodam eorum , quae in Alciphhons reprehendi- 
mu8, non est idem a LociANocommissum, qui nnnnumquam 
in iisdem incorruptum usum antiquae linguae retinel , subinde 
ad vitiosam aequalium coasueludinem defleclit. Verbum •/»■ 
futv habet apud veleres has formas : yxfui , yxnu , lytt- 
ftx, yeyifttjiM et yttfteuftxi , nubo , yxfuSftai , iyttfiAfaiv, yt- 
yifntftxi: apud sequiores y^/ui , yxftijira , lyafttiirK , ysy^ftti' 
K» et yafuvfuu, yafttitii'Tefuit ve) yxfttjvoftxi , iyctfiijStiv , yty»' 
nmtxi. Numquam veteres yxft^au aul iyintitrx aut iyxftt^tttv 
aut yxft>i$ii9i>ttcu aut yti/iiiro(iai di:ierunt. AtticisLae et Lccia^ 
Kus interdum aotiquos, saepissime aequales sequuntur erran- 
tes. Saepe yx/e-iffa occurrit , semel ycif^ii uxorem ducam , in 
Timone (5. BS) i^fJt yxfta, qv 3/3^ Seie , i« yiurei km) txiSo' 
xeiiiirofiai', librarii non sunt suspicati futurum esse et sic evasit, 
at vide quid continuo sequalur: O^x eJix el yx(f^atiq hi, & 
eSrot , T)fA(x»i'T)fi' irxf' ifMv xhiiy^v Mftffivctv (corrige Xx^iv). 
Qui modo j'dcAi^ dixerat , ^le^fr; , opinor, subiunxerat, ut soleut 
el upKvtuifMvoi alicui sua ipsius rerba occinere. Peccaverint 
librarii etiam aliis locis aliquid , tamen saepius in ipso scripto- 
re culpa haerebit. Recte legitur tytiftx 8, 16, 1. et yiiftey in 
versu hexametro Albxaiidbi impostoris 32 , 55. contra passim 
yst/tiiffu et tyiftiivx apparent, ut yxft^vtix? 8, S. 4. fil , 6. 
yitfttivai 50, 13. yan^ven SI, 8. ya.ft'iivttv 51 , 9. 67 , 7 , 2. 
yxfiivii 61 , 22, el alibi saepe. Keclc monet Pouox 111. 46. 



sdbvGoogIc 



ISO Variae Lbctiohes. 

oil ya(iii6^vat, sed peccaal scriptores. Apud PLUTABnami legi- 
tur yxfitidiiiutt in Theseo H> , deer, 29 , yxitnro/iivitv , Artax. 
26, ya/tifSelftii Anton, i , yeifDiSsTvav Caes,6, sitoilia alibi. la 
eadem re alius est Locuiii et Graeculwum error : verfaum pris- 
cnm et oUm intermortuum revixit S^rvlu sive irvu , quod apod 
HoHBBim significat ytydft>ixx,iiem m Solohis legibus exstabat, 
quod et aliunde notum et imprimiB ex Histchio v. Bcivcfv 
(antique pro 0miv): ^api £iiA«vi ri /3/'f auyyivtaiM (aic leg.), 
t3 32 KXTx vifiSD iTisiv, bine sequiores arripueruDt fere las- 
eivo sensu, qno et Lociutos subinde abutilur, ut 17, 41. 
Tifpfu^ Su* aS£A$«f »fi» iruluv: emeoda locum 36, 12. el ii 
In •ye\Bi6riptiv i^lcvv fAerareiXxftivevi Ttyai^ txv i? s'liOiftaTOf 
yuvxixav xeXeueiv xuriv [vuvttv»t xai] iwvlttv, satius erit tiv4 
reponere pro rtvis et vuvtJmi lutl expungere. Eodem sensu 
lascivo et spurco Graeculorum seri uepotes , qui nunc Graeaam 
iocolunt , yiim et yxfuiv dicuntur dtcere. Caetenim quemad- 
modum futuruDi yxiMi propemodum iateriil , sic rarae quaedam 
loogo inlervallo apad Ldcianum emei^unt reliquiae formarnm 
similium, quae olim apud omnes ante Alkxandri mortem scdae 
Tigebant. Fnturuni est 14, 27 fin. u/£«? ig ctSpnv 7rapMt«>.o3- 
ftev , si quid scribis suboluisset nunc rapetxxf^ia-ofitv legerelur, 
at xaUireiv 52, 19. vpoa-KSiKiaoftxi 47, 9. rthijeiy 67, 11, 2. 
ihroTe^iirfiy 41 , 65. iirOTiXiiniv 30, 11. ixio'str 66, 35. x»p- 
e>,eta£n 42, 22. iiKaxela,<70ii.ev &1 , 9,B. ixoxivav 42,57. alibi. 
Bis in eodem verbo pcccatum est 42, 31. xiyii ouiiv t< rsS 
fctpxxoiXiiTxvTOi eU touto liiftevoq , ubi certa lex sermonis iobet 
foturutn ponere; tcu irKpa-KKhouvjoi; genuinum esse arbitror, 
quod primum in vttpxKxxhovTo^ abierit, deinde in aorislum. 
In mnltis horum anceps et ambigua res est statuere ulnim 
scriptor ipse an scribac et scioli arguendi sinl: in nonnuHis 
numqnan) id satis certo iudicio poterit deGniri; hoc utique 
in Luciano, ut in Alciphronb, ut postea in aliis, satis babebo. 
Tjcisse, noB omnia imputanda esse utcumque foeda et turpia 
vitia hominnm temporumque iniuriis, sed bonam partem vitio- 
mm natum esse negligentia eorum ipsorum, qui seimonem 
Teterem , quem ad amussim salagebant relierre, non satis ipsi 
traebant , ut non saepius ridicule el lurpiler hallucinarentur. 



sdbvGoogIc 



Vauab Lbctiones. 151 

llQUni vidi phildogum, anliquae linguae Graecae insigoein in 
modum peritum , qui Luciahuii ipsum ausus sit summo iure 
corripere: Elmslkius est, qui ad Ackarn. 1107 scribit: *qtiod 
dixit Lueianua Timone p. 161 , itarixyx tbu Kfxvhu non magii 
Atticum ett qtiam itttxto , ixetvrifigvpg , xxSg^Stlg et relit/ua 
portenta, quae Lexiphani suo exprobrat." Decepit LuciARUH 
fallax analogiae species, et quia xa-rstiyivai tH? lu^xh^q apud 
Oratores et ComicoB et Platorkh lectitarat, opinatus est reu 
Kfxvleu item bene et veouste dici posse. Equidem eiusdem- 
madi errores io Ldciahi scripUs perniuttos mihi deprehendisse 
Tideor, quorum partem suae expromaiu, liliereque quod sentio 
ap^iam, nihil morans semidoctorum obstrepentium voculas, 
qui hanc ralionem nescio qnomodo periculosam litteris esse 
elamitant. Nihil cuiquam ea res apportabit ma|i, aisi ijs for- 
tasse , qui non satis docti et ab iudicio infirmiores de illis rebus 
indicant , quas non penitus habent coguilas et perspectas. Per- 
muUi uini suot, ex quo Lociahoh diligenler et liibenler lego 
atque relego, eamque cum scriptoribus A//icia, ad quorum imi- 
tationem se tolum composuit, sedulo comparavi et comparo. 
Nihil in eo repreliendam , quod mili obiter inter legeudum sub- 
natum sit, sed ea, quae mibi dudumanimadTersa diuturnus le- 
geudi et medUandi usus plane conGrmavit. Si quis mecum 
Ibrle contendet, eum mihi Teliiii adversHrium dari, qui el bene 
Graece ifciat et in Luciaho sit versatissimus, namque ila de- 
mam iyxSii ifig i^t 0f97oT9iv et quod verum est consensu ag- 
noscetur. Bikkebus autem in Ldciahd vix fecit opcrae pretium: 
quod scripla Lucianea aliter disposuil niliil est, quod spuria 
seposuit tacitUB, non est magnum: correctiunculas compluscu- 
las, et pauculas emendationes in ordioem recepit suas, plurea 
aliorum , in qua re nescio quo iudicii errore mullas optimae 
et certas emeodatioues sprevisse videtur, nisi Torle repertas 
esse igoorarit. Quod aulem stibinde in Luciahi verbis et codi* 
cam scripturia novavil aliquid, quis est per multos annos in 
Graeeormn scriptorum oratione emendanda versatus, qui nod in 
quolibet scriplore ad primam statim leclionem tralaticia qnae- 
dam menda et vitia nullo oegotio tollal et locos multos aegros 
et male babitos perite restiluat, quae saepe alibi saoarit iie- 
dem remediis ad salutem revocaos et alia quaedam vitiosa et 



sdbvGoogIc 



ISS Vabiab Lbctionbs. 

distorta refiogens ad naturae normatn et Graecomm usum? Bn- 
URDS autem raplini Luciaro semel iterumque perlecto et, si 
quid sibi inter legendum subilae correctionis in meulem ve- 
nisset, annotate, novom librum properavit edere, namque eo 
morbo laborat, quem malo dicere verbis maxiinam partem 
Epicharmeis; 

ex qua re bonae lilterae et ars critica non multum capiunt 
emolamenti. Sic enim monstra et porlenta scripturarum et 
leclioDUDi in Lncuno inveteraDt , quae diUgentior el iDtentior 
editionis cura deprehendisset et procurasset. Dabo primum 
exempla quaedam , ne imnierito Ltwunns plectalur , ubi deli- 
querUDt alii, deinde ipsius errores quosdam et vitia iudicabo. 
Legitur SI , 8. Ir) r^v ifX*t* i^ixiftevoi eu oti' ort A^opii^eit 
K«) Ifiti ivoptTf, isTBTipecv rpdss'ifTiav. Neminem advertit ex- 
trema barbaries in TpxxnTiov. Corrige : ixtripctv vpiirf, Foe- 
djus etiam S, 47. relinuil Bbkkbru!) 0iyev rdx"^ ^P'^'^^'^^'i^ 
fit. Quod Lticunns scripsit T'poo-xfxXijirapcKi non caret errore : 
atgnincal enim trofttti ^rpoirxex^yiftivoi et noo hoc Tmon cogitat 
sed tr^arxAxtftfo-o^eti. Saepe in hunc errorem inciduni sequin- 
res. numquam veleres. Notavimus in Alciphronb, in Lncuifo 
saepe deprehendi ul 47, 14. xSrai ii h Sfspov itiixdromat , 
ubi ixiituuri^miTKi dictum oporluJt. Non minus foedum est 
S2, 29. xxl ftei ioxeTrt ftg xccXiv 'iiare&vivevSat t^sv itxrpi' 
J3ifv pro iiaSifffejSxi. Librarii peccarunl in Timone S K3. id- 
puxTM fro itepipuKTiti , IS, 48. iatppiTxi pro irr^poUverxt. Id 
37 , 5S. editur iyv^fiuv xv elr/v Sxvuv uTi Ixiuuv xxTxixriij' 
vxi ToaaiTtvq xvTot 'ix^vt xxTx^xyiiv , pro xXTxSxffSijvxi , quod 
ne Graecum quidem est, emeada xxreitffSiivai. Scribitur 58, 
14. dveiythiit barbare pro ivoix^tla^g et barbare 70, 11. *i«- 
X^vavrxi ubi repone : Sxa? iuaouat xxi luuxijtrovTxt. Non melio- 
ris notae ibidem legitur verbum ab ipso Bbkkbro Gctum puvo- 
Xtruvav: debuerat ptovtxka» £v dare. Soloecum est 60, 16. 
<pipt axokoyifirofiai pro diro^ey^ffa/Mt et 65, 7. TpoxxTiifTTXt 
pro wpcxariiiTeu et 67 , 7 , 3. xxrxktl^xvav pro xxTttXivou- 
ffxv , ibidem male ^pojl^ legitur pro wptaUrxt et dTe/tiixnvxf 
pro iite(iuxT)jpiirxg. Turpiter editur 67, IB, 2. vpurxveHai "pro 
wpvrivtvi. Suspecta niibi admodum Torma est, quae occurrit 



sdbvGoogIc 



Vabiae LecTiONBS. IBS 

34, 2. ipMr) wvftTxlvevrii Tivxf ^Sq TiirtivjSat xtt' xirou pro 
rvfirravTa^ : certa labes ,est et Edilori pudenda in iv' xireu 
pro ut' «uroD. ne hoc quidem Lucuhd est imputandum quod 
praecedil trxujt (ujxiTt hoiit^Trciv aurotl$. &i IvMiai dedisset 
xotftctTTevTa? addidisset, dedit iToltije, Corrigendum erat 8* 
22, 1. TMioxoisTg in irxiioireieT , nam constanter vetiirxtuTa^at 
dicebanl. MaleBsKKiBus servavit 26, 29. et 46, 23. ^tt) f<v/f 
txihowi et ixi ^fv/f at xa^ou/itv , quae scriptura, quamquam 
sexcenlies ,ia codioibus recurrit , manifesto absurda est. Qui 
dvem ad coenam vocat dicilur M ieiirvov xx\t7v , qui hotpilem 
tuiXilv ivl ^ivix, eaque res rh itlmn appellalur et tk ^ivi«; 
-saepe ^tvlav et Bevitu legitur ; nihil borum movit lihrarios, qui 
fere nbiqne lit) ^tvl^ dare scrfeni : scribarum auctorilas doctos 
trahit, quod contra oportebat. Soloecam est 1 , 2. if/uyf.U' 
^lig , quae forma aeque vitiosa est ac si quis t^tfifpxcpt^f vel 
KOfoirXxSi^g voluisset dicere. Graecum est if(i.By?.v<poq , quod id 
eodem libro paulo ante recle legitur. Pro hopx'*- 6> 4, !• 
et alibi reponendum fuerat hifx^v- In Lexiphane 34, 11. 
ifosx^plf fx^ScU plane barbarum est , a SteTs ixip^t derivabant 
tsoivexipl* , quod apud AHisTOPBiUBii et DiMosiHEnRH vix evasit. 
Exstincla est a Graeculis forma vetus 46, 24. ubi quaerit ex 
IciBOHBHiPPO luPiTRR au sibi Athmtentes ri 'OAii/cTiov ixirtjj- 
axt iiavoouvrxi: quantum pericoli a Graeculis impendeat formis. 
in quibus ui concurrant, ostendet hie iocns in Lexica Photii t. 
'Okiftvix; Tx iv n/ffB *OA|]^xt« kk) ri itpiv 'Of^uftviov rtv- 
rari;AA<£j3ar( ti( 'ArxAifr(«0v: qui ne hie quidem 'OAu/tT/fiov 
dederunt, quid alibi fecisse censeas t Nihil est quod ab tilis non 
exspectaveris. Scribae. qui scholion ad Odyti. S. 186. de forma 
Attica q pro jjv describebanl, in omnibus exemplis, quibus haec 
doctrina confinnatur, pro ^ omnes ijv dederunt. lo Bikkbbe 
Anecd.l.p.ii9,Sl.ipXiefiaiv: e&x ipxieptx , TVidTuv ivlexirv 
Kiftuv , l^tTxv /thfiv truAAte^ifv : Deque librario neque Bbkubo 
in mentem venit ipxiipeav scribere, Elegans vocabulum Attieum 
intercidit 3, 12. ^pig Th KxSxpiw riii hsUrnt fuSKxri: nihil 
signiHcat ri xxSxpdv , reslitue rJ xxSxpiiov , qaod inter lautitiam 
et sordes medium genus est, frequens apud Atkmientei, qui ele- 
ganliorea quam ditiores MBn«nDHO suggesseruut , quod in pro- 
verbium abiil : 



sdbvGoogIc 



■koms BiMliB pcnyml wxiifrm Gn 
waitifaK , ^mJ rIm^ S . 6 . 4. Qoui^iii 
a«t aefVMCK atbtu, bnea ah hae bfce i 
ftt hpCn- IS. 3S; 

£^1^ Si &JA3V ?x<B xiAji^«» , ilfvrm. 
m xif. $ IS. I 2c Ams> « i» ^f^^J /rwSfiieTo, expunge 
i $k k Timtmt $ . 38>. ^|^«» ^ tT*c «u fun^ /irfiir «!r» 
«aLLi 3«^ «o nn?^^4c>Ts, nliia alut haec Tcite, quod 
te Ai y w^ f IfcJ si wmmmais xjcrrrif^l'^ Td xxniyiftifuu 
ml lun^Tarfv* ^ i <lki ■•■posse, se4 mimtya/wrxi iftau: iUque 
«( ajirvrii|i>iB»»« ifal ns tailan appvcnt, fui anliqui sermo- 
■B tav^pit«r ipmi aul pro a -^tifttrtt , ut in onliane, quae 
AmeNn aartiMmi Mcalitw ^ Mffthrus $ 6. verba un u/wc 
««i^ jb Una ii*w A'f^'!'* x-ji^ nt9 KMrryepaa i rxfx tuv 
«aT*rj^j«^4att> i«l sob EraudeM reteganL Dicebant ri 
mtmvw.^i*» ct ri Mtrtfi^nihr* , Uqmt ipsum LncufiDs dixe- 
nl ;m4 rpi; iaterttdft. at seiccnlies , ob siglani librariia se- 
^■nribttf Ma MtilkclaM : restiloe s-^ emi nu« : Bimilitor 
ill viiriMa ji 37. «^i,Saih{ttwt»; r^a nrAouvra Onuaim erit, 
at iit^ ri TvAiuvTA repones, ul IS. 1. A^Awrrru vpi; rd 
^<i!v. &kI levturo ba«c sunt et in aliud tempus sepooeoda : tur- 
pissiHttBi uendau) est ab ipsis EJitoribus invectum in libro; 
tfmwwfa Ml Hitttrim cpiucnbenJ* SS § 49. ubi bistorico baec 
pnw^ila pouuotur: nk Tfit hi fUfOf ifim, — «AA* ii rtv; 

unirtui quia uiuquaia fiWioreui vidit barbarieni quam in ixti- 
mtikiti f i»ntr/tiu ct ^K'IIc'v' Gneca sunt et saepe leguotur. 
tiratuut KuT^acm i«<ccrJs , si ci in vila Mareelii cap. V. ixei 
rpi9i^ imt^tiiiti fuitt redilideris ixtiivin, auditusest soricis 
oeoonlu* , nun iTv/««tiA«iiw. NJbil est faciljus quam Lucuhi ma- 
nuu roMliluort). In oodioibus e$l itonedsTai, »Knxesro, dxtnaiiv 
Tt , ^DMitrru , i}xi{a«MT« , corrector temerarius tandem dedit 
in dutfbuA libris dxinwOrfw, idqueimperite probavit Fbitzechids, 
qufliu oapterl inoauti sequuntur. In ixnidirra, quae prima est 
mnll Iflboa , male letet vera scriptura dxtituhu , quales formae 
LtJciANO sunt ia deltciis, ut >ia eadem $ IohUtu. ibid. $ AH. 
/3#/3>fxiT«. 51, 23, Kix*ivhu. 70, 17. i^v ieiepkiTW. Hae for- 



sdbvGooglc 



Varus Lictionbs. 1K9 

mae omnes neque antiquae sunt neque probae: apad veleras 
paucae quaedam sunt formae a perrectis deriralae, omnes in 
*$i exeantes K»6i , riSvaSi, (3i0xit, lirhaii, tuxpaxii, iiiiii. 
Ml, vivivtt (Don vixtiaii. Abscbvl. Eumenid. 698 sq. : 

rriiraiS', ifwykq V ix rt^ou irift-xet Tor^p, 

MKpiTfi vuv TiTirSi imrip* kthvi^v. 
vulgata scriptura oibilo est delerior quam ilaii pro Mi) ivux^t., 
in quibus omnibus reliqnae personae in penultima extra Eynco* 
pen retinenl vocalem « ex ipsa natura Graeei senoonis. Kixft'i' 
Tfi), JrSejx^ai, himiTu , (3s0Hithai, ieixiToi cet. tam prava sunt 
atque si quis pro ^s^dra ant ^)j{a:r< veilet Affcrw dicere ant 
dpif^eTi. Apud Graeculos ficlae sunt formae , quas pueri didi- 
cimus , rincpe , Ttn<piTa xri. hinc labes Attieot infecit. In Vm* 
pit vs. 416 ; 

SynSel, ri Tpayfi' dKevrar, tcxxi lik xtxpiytrt , 
Duperrime demum reeepta est scriptura codicis Bav&MaUa xt- 
HfJtyars. In Achamentibui vs. 135 vulgata scriptura erat.- 

ifuU 3i jrptj0t6effSf xtH xiX^vsiTs, 
qnom Elmslbids perperam xtx^ivtre recepit idque usque ad 
iaoKiDH inveteravit. Nesciebal haec omnia LDCunna et cum 
aeqoalibns credo omnibus errabat dederatqne dxtiKoira , in qua 
forma gliscentem in codicibus labem et ctH-recloruoi temerita- 
lem est operae pretinm cognoscere. 

Quam vltiose edilur 66, 52. eiiitU rif i ivxtriaiiiisdne' 
iro( iftiv T« 8trXa, quam prope abestvera lectio ivxvrUt i^Tifu- 
v6i. In eodem loco pro iwiffivm Ixi rat Tfiyipttq veruni est 
ift^ivTti U -rkf Tfiiliftif roox in t^ xholtt iixpxij expunge artir 
culum et in t«; vit.ea irti%lfcuq hK^ivrs? supple iTuxi^ovt 
oSrxf : in sequent i ^iivxpxoi ixtiv^Hvei irtiff»x6ivTet sensit 
Bbubrds Bubesse vitium et hrnttx^^'^ recepit, sed non ita 
Graed loquantur sed irKxiivret. Quod legilur B, S6. ffau Si 
tirou x^ftv nemo dicebat sed o^v 3' aAnu. In 8 , 2 , 2. rell- 
nent vitium , quod alibi perile sustulerunt, ^o^pvxflut t% fttrpf 
iveik^fifiivo^ , et liic Avtt\ripikv6i erat revocandum. ibidem male 
legttur iiinihu xp^l^^ I repone uroSou. Passim sine vitio acri- 
bilar dvaioufuvoi, ii^ufuvoi; , i/Troiourrxi. Simili modo 33, 18. 
pro vipitiovTSi , rescribe letpiieuvrig , 42, 38. rpoviom pro 
rpMiiewt, Rede seriptum est dvxioum et wreiouvT»i 62, li 



sdbvGoogIc 



11(6 Vabub Lbctionbs. 

et 13. Eadem negligeoUa in verbo Mviiw formis probis vele- 
ram substUuit fornias sequiores. Aotiqui consLaoter breves 
vocales post diphthongum elidebant , ul nemo nescit. Dice- 
bant ?Aau, ixoHitfv , Xoviieu , kou<r6a,i, f^tiififvog. Graeculi Dihil 
honim retinuerunt : hioc }>o6c7ixi , xouofuvci et similia vel ia 
Alhenientium scripta se iosinuarunt. Quis ferat in Lvsu orat. 
I § 9. Mts fi.oiet9»i iioi pro MuffSoi? Id XBifopfloiiTis Hel- 
len. VII. II. 22. bene Dirdodfids edidil xmet^Aii&tvm tov; fik» 
XtufUviui pro librorum scriptura Muo/iivous. Luciano passim 
liae formae sunt reslituendae. Editur Aoi/fT«f 82 , 19. \ouifAt6» 
26, 54. MiitirdM 70, 17. Muoftivif 9, 13, 1. iMue 11, 7. 
3>avdfunt 37 , 42. et B8 , 25. <rut.^swfUiitiii 67 , 5 , 2 alibi. 
Certum vestigium formae aotiquae apparel 4S, 9 ubi codices 
ytXoujSm exhibent , requiritur praesens xouaSai. Si quis forle 
dubitet salisne recte tribualur Graeeis sequioribus , quod aoti- 
quioribus solis fueril in usu, ei bunc scrupulum eximet iocus 
apnd LnciANUH 54, 2. %xlfa ii /uri xi/txTev iTo?,oufuiioi , ut 
Athbhuoh IIL p. 97 , dvo^v/um , ^p 3' iyii , lr€!yefttei et 
pag. 98, Tpirspev yip ffwrpifftiiri/ietov tirei6' ourai eejroheufteSov , 
oempe ridiculi ivo/tatroSijpxi notam et vulgarem focmam male 
componentes ad istaa ineptias delabeluntur. Confusa consuetu* 
do veterum et sequionim iterum apparet in verbo ftyu : veleres 
fiy^ dicebant et fiyuv pro piyovv , fiyuva , fiyuvrtt , ^ty^HV , 
Graeculi ^lyoT, ^ly^v, ^lyowct, ^tyouvrtq, fiyeltiy. Qui elegan- 
tins scribebant imilabantur Alltcos, scribae et bis et illis ob- 
traduDt formaR suas. Recte apud Luciahuh SO. 11. perduravit 
&K (iii ^lyv^v , at in eodem tibro § 16. «i fiii ptyoUti invectum 
est pro ^tyuv. CI. Piers, ad Hoebid. p. 356 et 559. 

RecurruDt in Ldcuho pleraque vitia , quae in Alcifbronb re- 
prebendimus, ut digito monstrasse sufliciat. Nimiuni palienler 
omnes et Bbkkbrds 10, 3. 2. tulerunt iroii xs-EAi^Auds; et sic 
aaepius n-oD , n-ou et Stu/ leguntur ubi nemo dubilare possit 
revocare xoT, voi et Sttoi. Bbkkbrds tamen doq nisi dubitan- 
ter 66 , 12. in verbis eix aJS" oxou ifuTg iirhtfTt suadet ut oiroi 
scribamus. Nil mali suspicatur 1, 11. xiv row iToitn^^t et 
inirxpa^uinfi vou 34, 24. 

Plane eiusdemmodi error commissus est 25, 29. in verbis h 
t^T^ a TSf fpyv, ireiiaiv i/tsu la^iv , namque Sfuu , of^he et 



sdbvGoogIc 



Vabiab Lkctiohbs. 1G7 

ifiiifv suam qiiodqae certain sedem tiabent, ul ivrxvT^, If 
Txuriv el ix TMUToii, quae prorsus idem significant. Itaqae 
Uv9i et %aptiv ifiiat Graeeum est , sed ifiou thai el corrigen- 
dum iftcu atrtv. Subinde apparent composita, quale est a«to- 
}J/uxpovTa, 10, 14, K. XttroTx^lou 47, 15, f^tTiiitug 16, 3. 
Nemn improbat 10, 12, 23, vtKpeioxtTx, lfi^fuoi6xw 34, 6. 
^uxpBiixflv S3, 7. i^tv6idxn<re 58, 47. similia. 

Ut apud AuiPHRONSH, sic apud Luciahuii aliquolies confiisae 
soDt formae dualium et saepe raJv ieatv legitur, saepius raTv 
XepeTv et' similiter: turpiter SI, 6. i6o ydp hav [Siii), »* rpit 
rqv ^itTOpmhy Sytrov, ubi a pro xt emendandum. Peius etiam 
habitus est locus IB, 20. ftii hatftt ra rixvci, ia!» yip hov 
iii' elvM ioxevaM, in multis libris ru evasit, in caeleris rat 
Wxvxest, in quo fraus tenetur , at Soxoijvrf interiit, quod 
prius in iojuvTa abiit, nude itxsuseu oatnm. Tertiuni exemplnm 
est 41 , 23. ubi aiT»7if occurrJt pro kutoTv. 

^ipelv et eupMai permixta sunt et alibi et 68, 16. ubi eSpt 
rd in eupen coeat. Quae diximus de formis in -fix penulti- 
mam apud veteres producenlibus arguunt errorem in ipiftxrtt 
54, 2. lyu ii jrepiexSiiv t» ipifutTU, quam deterrimam scri< 
pturam primus invexit Ucobitzios , quern Bbikbbus sequitur 
neque analogiam Graeeam respicieus - neque osum Allicorwn , 
quem aperuit Grammaticus in ipsius Anecd. I. p. 450, 22. ip^- 
fuerx: oi ri SufuifiXTx at>Xx rx iarapptivK. vid. Ariet. Pae. 
1IB8, ubi in scholiis est txpdptarx Graeculorum more , qui 
ir6fi,x, iinx , eupifta, tivSefuc, Iviuftx media brevi dicebant om- 
nes et in huoc.modum corrumpebant exemplaria veterum, qui 
ipBffti dicebant et Apov^p sed ipuptx , ut Triaiq , voriv, jufirJ- 
mc sed irufix , quamquam nunc plerique omnes t^mk^ coacti 
suDt dicere. Ne Lucmkoh quidem et aequales in ea re dese- 
ruisse autiquorum auctoritatem docebit paronomasia 54 , 20. ia 
raftx et rra/ix. Alius error in re eadem committitur 49, ]. 
in xpi^i^'^ > in l^** ^^^'^^ Graecilas et uovicia miscentur , xtxp'- 
ftai media longa antiquum est, xij^ivptxt correpta vocali novi- 
eium, itaque ;^p7;eis veteres, s^ltitx dicebant sequiores et ^^T- 
ofAx nihil est. Caeterum in accentnum ratione Ldciani editores 
nihil magnopere erraveruat quod sit operae pretiuni rererre: 
saepiusciite peccarunt oegligeatia adrersus ea, quae ipsi non 



sdbvGoogIc 



168 Vabiae LacTioNES. 

nesciebant, aut prosodiae non satis memores vel gnari. Uauni 
tanlniu est in boc genere vilium, quod Luguno proderit in- 
dicasse. K2 , 10 $t(« $<£;/;utx« TrirrevTE^ Ittfi/rtuov nv( vwan- 
rtcf , eb Xiavfxg xa) ftuyxt.xi rifiijrrevTtt , noD ill! teones ae* 
grolantibus alligabaDt sed leoninai petles, opinor: dod t^imrat 
igitur sed J^cvrm. Eadem opera con-ige SS, 10. r^v 'o^iUqv 
riv hiovra tov 'HpMt^iovf vtfi^fi/.fifUv*iy , credo tvv Acovt^v 
sanins esse. 

Bbkkebus ut dpifiXTx et xp~''(*'' a Iacobitzio sumsit incao- 
tUB, sic saepe verba et forinag vitiosas et pessimas relinuit ant 
revocavit, olim docliorum coasensu damnatas et maxiDiam par- 
tem a DiHDOBFio abiectas. Bbsreriis revocaTit 42, g 27. mv«- 
va&fivxvTO^ pro trvvavoipavTOg , yttpuxefuTv pro y>ipoiafieiv. 41 , 
S£. XupxKciviot pro ZupoxMof. 20, 54. xaraTTu^ni pro k«c- 
riarrufuu. 46, IS. hoMaiaivovrtt pro iiB>,ir9ivovTti. 49, 1. 
tfjtigrifSe^'deTOi'f . quo non vidi stolidiug Graeculorum vitium pro 
^pnniihovi. 54, 15. veicphu pro viCfllTu. 46, 26. quaniquam 
nemo vivit , qui plures quam Bekkkrds antitjuos codices versa- 
vit et saepins hunc errorem animadverlit . qui in antiquissimo 
qnoque libro sexcenlies recurrit. Pebbbcbatis fragmentum est 
apiid Harpocrationbk t. KKpxlvoi , quod Bskkebus ita consliluit : 

ruyxxptuvaS^, 
codices in viji^dv consentiaot, Valssids aliud agens vl^ov corri- 
gebat , putans irriga sic dici posse. Lege v7^ov i nescio quis 
petit ab Iotb , ut nivem velit immitlere satis, Saepe vitia li- 
brorum veterum emendaturis proderit meminisse haan esse scri- 
barum consuetudinem , ut in Pldtarchi Sylla cap. VI. S Bixxaf 
T^ ZiiAAf ;t;«/j(^rf^(vo? driStjxtv elxivx^ h ruKscriTaXlt/iTpiixxu- 
^Jfwg , vetus mendum in ANfleHKeNeiKONAC lalet. PmtiB- 
CHD8 scripsit Ayiittxe N/xof , quod olim sic scribebant ANfleH* 
KeNeiKAC. Ne quis dubitare possit, dabo fideiussorem Plo- 
TABCatiM ipsum in Mario cap. 52. Bdx-^of i Noa^x; h>iirty h 
KxxtTu^l^ N/xai? Tpojrxia^ipeug. In eiusdem vita Lycurgi c. 16. 
bine nala est scriptura slxifv pro Ix^v, eademque origo est vi- 
tiomm in nominibus propriis i Helaav , i Aeliicg , i AeJpig , alia 
permulta. In codicibus minus anttquis frequentior etiam est 
contrarius error, ut » in 7 abeat, in qua re nihil morantur 



sdbvGoogk* 



Vamas Lbctio^bs. 1S9 

Editores certam analogiam auctoritate po£larum muailam el 
GrammaticoruDi testimoniis confirmataia. Quia ad Plutarchdh 
dGTenimas huius rei exempla (fuaedam e Vilis a SinTCirigio edi- 
tis adscribam. In Theseo c. 36. commemorat UtirsiiayK cogoo* 
mine ^Aa<pA?.iov, in LycurgoM. £vifi» Creletuium pro Je»ipt7». 
21. KxixpiiritTOi pro xaSufttSruTit. 28. xpumlx pro KpUKTc't^. ID 
Qmone h. h t^ UXtiaiavAKrlcf fof pro Ueiaixvxtnelcf. \aPomp«io 
31, TTxprxKleig pro XtxptmuIm. 32. "T^iKforix ppo 'Ti^«^ 
Tf/a , in Lysandro 18. ri; Auviviptx pro Aua'«v3pfi« , in Arato 
S3. T0 'Apirm lurpe ritium pro 'Apireav , qua anakigia oifail 
est constanlins et pluribos exemplis stabilitum, ut t« IO/^i^ew 
{(tviifutTa) , ri &iiTtTay , AJytJev , A'ttivTeiov , MaviTut.ito» , Ti/M- 
XfJvTfiov (Plut. in Timol. 39). Ridicule peccarunt librarii in 
Bbikbri Attecd.l. p. 360, 10. Aial: iKivTitv 'Aitivfjiri. Kai)rev 
AJaicou rififvos pro Metxtiav : tJ 'AdijvifT/ tou Aixxau rijiMva;. 
SiHTEHtsins , qui liaec omnia bene scrjpta esse credidit, sedulo 
formam NQI4>n rccepit in Bruto H. J/an'o 23. Lucullo 11, 
24 , 32. Multo aoliquior est hie ipse error in veteri verbo 
/oKico et Atlico lAAil et composilis i^i^ha , ivlKXa, uWaaw. 
xctr/Mof, hl}.\u, in quibus quum i sit natura produclum nata 
est et passim inveteraTit scriptura eiAAn , quod einsdemmodi 
est alque TeiMH vel NeiKH vet nOASITAI et mtltena de ge- 
nere hoc in nummis, inscriptionibus , codicibus paullo Tetas- 
tioribus, ul ut' Ixslvov apud Diodbii Guars, p. 446 pro irtxlvouw. 
Pro jAAcjv Altici minus vel eres clxtTv coeperunt dicere: bine 
TaAu , e'?.?.a et e'lf^u perpetuo de loco pugnant in simplici et 
composilis. Ea lis non difliciilter ita coinponi potest, ut 7aaw 
cum composilis addicatur antiquioribus , sequiores e'lMi el com- 
posiCa sibi habeant , denique viliosae merces el^^u , eiku, fAfu, 
?Aw, Imw abiicianlur. Legal mibi qui? ad baec quae Hbiistm> 
BusiusHuHsKEitio Euppeditavit ad TiHAeuH V. yijv iMiOftivtiv p. 71, 
et KunnKENiDs ipse collegit ad v. xvsl^^rreti p. 34 , et itxcpUvvv 
p. 94, et satis superque habebit unde banc rationem confirmet. 
Videbis scripturam eiAAeiN imposoisse taotum non omnibus, 
sed iidem docti Magislri in ea re tam saepe et in verbis lam 
manirestis caecutire solent, ut nemini religionem facere ant 
scrupnium iniicere debeant. Unas HssTcnms aOatim dabit exem- 
plorum, cui *I3/w est mdo, i^ture: iKit» , tifulpirat: iTrtivpttt, 



sdbvGoogIc 



160 Vahiab Lbctionbs. 

ejvet: vtupx, iTiro^ : irxylg, EJpos: meaxii, dabit idem e\ti(P»>.* 
Aov , ei>Miiv , cUo; , iiytyyiaLv , eUvt , alia multa. Eliam bre- 
Tem vocalem ric corrumpit: tiru ei est ito, eWelmriv et (Utiott 
flcribuntur xxrit ijotxtTov suo loco. Idem contrario errore re- 
cepit rSdEp : ^fHfia , Hxp : eiiiat , ixtttriflf : iftotuieif , IxSrt pro 
tixiri ,\T(iaTa : i/iirix , "ivofiMi : yvirafuu , Ivnn : afUiuiti , lv»- 
ripav , ae tfuvflci qiiidem dubilat recipere et IrStuv. eug xv, 
I nunc et islum consule utra scriptara sit ubique potior. Noa 
e6t tamen eius inscitia insignior quam reliquorum , qui A^$Eif 
eondideniDt et lingaam velerem aequalibus interpretati sunt. 
HABPocRATioit, apud quern vT\pi/v pro vit^cv diximus reponendum, 
ipse sic errare potuit, quemadiuodum erravit in At/vy avri rou 
ittviivei pro Hvifi et Siv^irei et in Kfiviat. ct. et v. Telpna. Mi- 
uuE eliam quam his , doctis videlicet , credi potest scribaram 
nationi omnium rerum imperitae. Saepissime iavabit in tem- 
pore meminisse perinde esse ulrum ei an i sit scriptum in li* 
bris et ubique nobis ipsis esse videndum utra lectione sit opus. 
Apud HoHBBHH tandem ytivixt , yitvdfuSx , ytivoiiiv^ cessere 
emendalis leclionibus ylyvext, yiyyi/^tSx , ytyvoftiv^f , at quire- 
slituit Bbuibds non constat sibi in Lugiaro servans 43 , 1, iri- 
ffx &y auTKi iTivijiruat yttvofiiv^ iiutry. NtCAHSER creditur 
in Theriads vs. 50 dixisse xptio<piyog pro cames vorant , satis 
ipse Gommisit peccatorum , quo minus aliorum vitiisest urgueo- 
dus: dederat Kpie<piyD(, ut saepe xpiig abiit in xpniq , vide 
Valckbhabbiuk ad Pkoen.. vs. 44. .Addam unum ex UiBonoTO, 
in quo, nisi vehemeoler fallor , nos ludiGcatur forma hinc nala 
uTCshas IIL 126 et V, 103, Fingunt docli formam u<piu, in 
iruidiit eolloco, male comparantes Hohsrica tJrx, }.6xov eTfuv, 
similia. Qui in iusidiis collocati sunt dicuntur proprie u^^'^m 
vel uToxaiiiffdai , cui verbo respondebat u0l^a ut xxiSjirdxi ha- 
bet sibi respondenlem formam kxSH^u : igilur Bbbodotus quem- 
admodum I. 69. scripsit xiTiirev npuAicxou; el 88. xuriv xdrtve , 
sic illic \iirlsaq et itycivetvTti; scripserat. Minus etiam dubitabis 
si videris ne xxtks quidem sine periculo fuisse, nam codices 
perboni KOTeitre et xirittrt exhibent. 

Satis procnl nos Bekebriahum vsKpira abduxit , revocat me 
Ldciahus, cui ea ipsa observatio poterit prodesse 70, 35 ubi 
dicunlur convivae paupercnii apud divilem coenanles in po- 



sdbvGoogIc 



Variab Lectiokes. 161 

culis aureis et alia mirari et t^« Uopixq rh dxpiPli, non vidi 
historiam ineptius commetnoratam ; lu repone rijt ropulxi; rh 
dxptflii. Nunc primum e Ldciaro pauca quaedam alia eximatn 
menda in verboruni formis , Inm aliud genus mendorum perse- 
quar, quod syntacticam rationem Graed sermonis corrumpit. 
Nemo dixeril quid Bit ;t:oAa;T»v in 54 , 20, ubi dicit medicus 
xxri Seh yotp tuv x^Aoirav rtv) ^ipiixxn rovr\ xepxaifitva 
aic^fiv t excidit liltera, cuius vicem in uociali scriptura lineola 
in fine versuum supplere solebat. xoAn — TnN est xcAf^vrai'. 
Notum est niorbi genus eorum qui j);oAdcv dicuntur a recenlio- 
ribus Graecis, fte?Myxo^civ ab antiquis. Vitiosa forma est x'- 
fiiUv passim iiivecta a scribis pro xxtAxSey , non lantnm in 
LuciARDH 42, 30. et alibi, sed in Atlicorum quoque libros, ut 
in Xbhophontis Heilen. Vll. ii. 7 , ubi Dikdorpius soloecismuoi 
reliquit. Adroonuit Moiais p. 409 sed frustra. 'Orrttveiov qoo- 
que in Ldciako inveteravit : legitur ToijrrxvtTov 42 , 50 ; 70 , 5S 
et alibi , quamquam liquido constat Touxrivtav esse dicendum ; 
docet hoc PaaTNicHus p. 276 , confirmant poetaruin testimonia , 
in quibus saepius Graeculorum fraus ijr' xirto^iptf deprehendi- 
tur, qui non dubitant scribere: 

fyh yap »U TouTTtemJov ovx tUipxcftcci 
Athbh. III. p. 102. f. quo iure istic omnes Touinivioy repo- 
nunt. eodem ubique in eadem re ulendum. Quod legitur 4S, 
14 tJ rpu^X'iov ii^exi/tfvot ^x^'^° ■'^^ fidKiiv Ix''* violat cer- 
tam loquendi legem et ah omnium perpetuo usu deflectil: 
utraque de causa iiri ftiXtis est rescribendum. Qui ira et fu- 
rore percitus frendit dentibus dicitur jrpiiiv tou? Siivrxi ut in 
Ranii 927 m vple roiig iUvrixi. Adversus hunc usum duptici 
moilo in LuciAjfO peccarunt scribae, si quid iudico, non ipse. 
Editur67, 12, 2, tI im uiro^hiiteii Ktil itfi^ roiis iiivreis pro 
vpUig et 1) 14. Tu X'Tpf vuvixpiTfi **) ro^; iidvrxt ffwiirpti, 
praepositio ex praecedenti verbo perperam repelila , (nola est 
baec scribarum hallitcinatio) et restituendum iirpit. Non erat 
LuGiAno ab £ditore retinquendus turpis error \6 , 12. iw) W- 
Sute xi MvSvg ivhpicpev, namque i^ct jriia cogitari potest et 
dici soletde eo, qui pedem refert et.utHoMBans ait, xxXivepireg 
ivhu , at ijr) vSixs neque cogitari potest neque dici. Alio in- 
fortunio eadem locutio usa eat 24 , 3, iiiioxTo xur^ iwi tA» 



sdbvGoogIc 



16S .Vabiae Lectionks. 

sv6i)f [Mirca] %uftU , diiBcile est sine riso videre Mvu ad- 
iectum. Finem faciam in pereleganli looutione Attica in ti- 
tarn revocanda , quae misere periit in 58 , 1. oJei fiiv y&p h 
sr<Ei3f/f xcti xiirht e7v«l rtq ZS^eiy r7ou3$ vuvuvoCfL^jiet T» xiK- 

Al7« THV ^tfSxiuV. -ri Si ITCI TTCp) TM XXTU X'^P^'' Nemo 10- 

telligit qaomodo et quo sensu ista dicantur. Athenienses olim 
pro vffiTphretv xirn dicebant Ttp) xira rpirtiv. Stbattis apod 
Athbh. XI. p. 467 e. 

fJaS' ^ ^pofhtiuv. Si Kpiuv, rd 0piyi6X ffov; 
iy$Sx itivcp Ttfi x^tra TtTpxfifciv^. 
is ii7»os non solus Habpocratioh peccat, ut vides, pro iivet. 
Sic tQin- consiielum eral omnibus dicere, teste Photio id t. 
wep) KtlTa T fmt^itcTKt: ivri rou vtptTpaitivtTKt Ki.ra , ruv- 
ii$ui Kiyouffi, at bains rei in codicibus nostris nee vols nee 
vestigiutn est, tam srdulo faaec interpotando deleverunl. Id 
lino loco deprebendi fraudem , apud ABtsTDPBARZH in Ecclesiaz. 
vs. 730 et 733 : 

Xtipei ifii hvpo Kiv»xipx lueA^t xx^t 
troAAoi'^ xira ii/ tv^uxoiii ^pitj^aa' Iftevf. 
quemvis ABiSTOpaANis aiaicuu arbilroin adigo scripseritne : 

iro>J,oui; vep\ kktu duXxxoai; rpi^xa' ifioig. 
sic igitnr dedisse Luciakuu suspicor s-f^j jwra ;^up», quemad- 
modum xtpiihxi , vtpii^x^Sxi iv) t» x^h") > 'U reuvxvrlov et 
similia dicnnlur. 

Indicabo nunc menda quaedam et errores ex eo genera , quo 
violatur sincerilas Graecae synlaxeos videliirqur. imperilorum 
liomuiicionum negligeiilia Ldcianus id eas leges peccare , quibus 
omiies tenenlur quasqiie nemo nostrum , quibus Graecitalis 
scientia non vuvTpo(po^ sei MxritTaq est, farile credo lam gra* 
viter liolasset alque ilium nunc subiode videmus. Sunt qui 
credant acntos et ingeniosos scriptores tamquani legibus soluLos 
norare eliam in bis nonnihil et quod nemodJxerit nonnumqaam 
matuisse dicere quam prolrita omnium vestigia legere. Qui sa- 
piebant, credo, id probabant quod Lorgim verbis dicani ex 
Arle Rhetor, p. fi61 , in Baeii edit. p. 138; ntptfTeov hi rei 
xtil (pvhxxTtev rift ^viji riv tuttov trxuTov yap ei SiiiTftt eii' 
t\9ohei9 Titov viftov ^ Isi vpovvifteiv . ou yap l(p' *ifjv & viim 
Tuv >.iyi)v dKK" ^fisU M ra vifi.^ , ne ipse Lonoinus alia prae- 



sdbvGoogIc 



Variab LecTiones. 165 

cipial aliis, alia Taciat ipse, emendandum erit trxvr^ yip et $ 
hi Trpovlxsiv. hvciMim utique dod eo ingeaio erat ul dicendi 
Senus sectaretnr oovum el quod probum esset ac sanum dese- 
reret, quia caeleri onuDes sequerenlur. Quis Dostrom , quiac- 
curate Graeee didicinius, scripsisset qaemadmodum scriptum 
est 70, 53. TTpif yip t$ XPI^"^'! '^"^ (pii^avipivouq ixcutiv 
xx) Tou CpicvtiaSxi ut' eeiiTuy t^u yeviirejSe ? Equidcm %f)f?pl 
Kxi <pi\iv^puwi}t et ipse scripsisseni et Lcciandh dedisse non sus> 
picor sed cerlo scio. Hulto serius nati sunt qui hoc nesciebanl 
et Romanos imitabaalur: iidem cnepenint aDtiquam consuetudi- 
Aem loqueadi iuterpolando obscurare, sicubi nominativus et au- 
cusativus coQcurrereot. His debetur apud Hkbodotum male sana 
lectio 1. B6. i KpoTa-fi; ^rdq l^xl^av vifiiovov auicepiit avr' ivSplf 
0eciTi>.s6jetv Mtjiuv. oiii' uv aurhq oiiti c't i^ xiiToiJ jtxiKrta^al kotb 
Tijg ipx^i > necessarium est oiiie Toia i^ auTou. Apud Dbhos- 
THBHBH wpi( Aeaxip*!" P> 1080, ittTiit hi A.iaxxpni butbiti t«u 
xai ceiiTiv xplvevdcit kx) ifit vt&ripov Svrct ^iyeiv iv uftiv, noQ 
est exspectaDdum a libris praesidium lectioni xirig , quae satis 
habet in se ipsa praesidii. 

Coniunctivo opus est pro indicativo in bis 42, SS. t/ ttoiov- 
ftev; respoudelur — sTTippl^af^fv xri. nihil certius est quam t/ 
irsmpuv requiri. Eodem remedio uleodum 44, S2. iipuii il rt 

Multo foedius etiam idem vitium negleclum est in 47 , 4. tI 
ouv , w 'Epfin , ^oxti ; irporlSffiev xi)TB7g dyopav iixutf ^ Si>.tig Ig 
viurx vKpetyyeXouitev, foedum est , inquam , aonduiQ irxpay- 
ysl^aiftev esse emendatuiii: praeterea jrpoSupuv rescriptum opor- 
tuit. Eliatu in praeslanlissimos Atlicorum huiusniodi menda aequo 
animo feruntur , ut in Plitohis Prolagora pag. 320 c: vinpsv 
ifiTv — fiuiav Kiytiv iTiiti^a i$ >,iycf iie^e^i^v; reponendum est 
itt^i^iu ; et brevi post p. 522 c. : rlva ah rpiirov iolti 3/xiff xxi 
«iSw ivipuroig , qni totum locum diligenter perpeDderit sentJet 
ia esse corrigendum. Correxerat idem vitium 47 , 14. Dik* 
DORFics , at Bbkkbrus relinuit 0ouf,ei xx) rxvrxg urox^tipouftey 
pro iirex^tipSptcv. Duplici modo depravaruot Editores verba 
LuGiAKi 15, 22, ubi dedit Iacobitzius, -rposxii^fvoi tivx i^ iir4iy- 
Tuv 0?f? ipi^x xxTtjyopijirxi xv Sox^ , ubi alibi libri xxrityepii- 
tety hx^ aut xxTttyepiireiv ioxtJ, Uihdorfius Iacobitzidh sequi- 



sdbvGoogIc 



164 Varus Lectiokbs. 

tur, Bekkbrus xxTttyopijativ 2v Ssicg recepit . omnes errant et cer- 
tain loquendi legem viotant. Non est difficilis optio in his, qaia 
SoxfT prorsus est Decessarium et perinde est utrum xa-nfyopiiativ 
zn xxTiiyopijffxt av scribalur: in talibus £v ad infinitivum refer- 
tar, at librarii ad Terbum finitum referunt idque suo arbitratu 
ox indicativo aut in conianclivuuiaut (quod multo eat frequen- 
tius) in optalivam mutant. In Aristopbahis Vespit vs. 14iD4sq. 
Bbrckius edidil: 

ei vii AP dvr) riii xxxijt yXumii; ttoSSv 
jTupout vplxiD tra^pcyttv av ftai ioKOig, 
quaniquam ioxolt pro ioxoltti in AqisTOPBAim ferri non potest , 
et in omnibus bisce IsxtJi; solum rectum est. xxzttyopiirtiv iv 
videtur hodieque tantum non omnibus bene Graece dir.i posse: 
ilem xx-myopiitrmv &v neqiiissinio anioin omn<?s propemoduni to- 
lerant. Sunt taraen baec non minus prava et soloeca , ac si 
quis jtasTjjyopiia-tf &v vei laofixi iv YCllet dicere. Istae sordes ex 
plebeio sermnne et inscilta tuv ]haTuv paalatini gliscente insi- 
fluarunt sese in omnia Antiquorum exemplaria et ea nunc est 
cxemplorunk frequentia , ut eliam prudenliores videanlur ab 
cmendatione deterriti, quaesexcenlies passim sJl (acienda. Non 
debet ea res nobis moram facere, nbi conslabit baec Graeculos 
idenlidem invexisse de suo, et quis morabilur testes isliusmodi 
qui icniiat ita dici et scribi non posse? In Dbmosthenis oratione 
de Corona pag. 284, 17. tviv "E^drtixy xari^xfftv ue-eui' etv st 
Ti •yivoiTO irt rufiTrviuadvTav xv ftiAwv kx) tkv Bv^xtav, ne- 
minem umquam oUcndit avi^wveuvhruv , qnamquam nemo ne- 
sciebat aviiirvtwrivTcov eiusdem farinae esse alqiie h)j'4iSvTuv pro 
xvi^ofihav, sed aliud est, ut videtur, aliquid non nescire, 
aliud ita scire, ut semper in tempore memiiieris. Tandem 
DoBRAEUS admonuil vufirvtuddvruv esse emendandum. Quis est 
tam pertinax et ferreus, vet plumbeus potius, ut audeat dissen- 
tire? At nibilo incertior res est, eliam absque iiumani barbarifr- 
mo . ubicumque &v cum futuro monslrose copulatur , quod tamen 
apad Denostdbneh saepe , saepe apud alios factum esse videbis, 
Docti nonnihil adduhilant sed molliteret leviter, et si multa ex- 
empla tamquam macbinae admoventur, propere veluti deditionem 
faciunt et arcem sanioris doctriDae reit ^xp&xpl^oiiai Iradunt. 
hi THucromB V. 15. lolerant yv6vTti vvv (iM>.xtv J* Ivie^ofihea? 



sdbvGoogIc 



Variab Lbctionbs. 16S 

V. 94- eix XV ii^eitrSt , VI. 66. ol 'iirir^q intXi-ev ^Kt<;' xv xi- 
Toiii AvTifo-f/v U, 80 et VIII 2H. M^/^ovT£? ptfila? »v wpoirx«P>i' 
vetv, VIII. 71. vofii^uv eix Stv ^vvj^iM-f iv , liaec ferme sunt genera 
errorum, quae aputi omnes Alhenienses frequenter nunc recur> 
runt, olitn nemint umquam audita aut lecta, et possumns fere 
digito monstrare eos , quorum socordia factum sil ut lanta ap- 
pareat wloecismorum frequentia. Qui imperitum Granimati- 
cum soloecismis ultro commissis ludifiralur apud Luciandh 76 , 
2. etiam in hoc exempio eius ioscitiam explodit: »i yip Uixtig 
ivftrixt trvv^ttuv &v tlvep iStf.}ireixg : nihil homini subolet,ila 
ipse solebat dicere el alios audire dicentes, respondet igitur: 
dX\' iyii 0o>jt.o/iXi. jv 3' aiiiv tlxx? &v avSpuiroi troXiixi^ovrc^ 
f.iyoueri. Cui ille : ri yStp vuv ^tiSh (tixpiv ri voi ^xlvtrxi Kttxov 
thxt; quid diceret si nostrum Dbhosthbnem , Isocrateh , Plato- 
HBH , alios, videret subiude ita scrihentes F Apud veteres fere 
perinde est eJ'jrBift,' &v aut Ipci dicere , nisi quod illud leoius 
et urbanius dicitur, hoc paolo acrius et incitatius. Num* 
quis putet sic elvtiiti solum posse dici vet ifu xv? Nemo 
hercle. Quid si exempla complura utriusque vitii profereu- 
tur, quod facile faclu est f an ooinis ilia assensio elabetur? 
itaque Dbhosthexeh deseres, ut stoiidos scrilias seqiiaris. Num 
putas pro ifiiuf Siv ipar^yxipti , ilScuq ^v xuiolfi>iv recte dici 
v3i»( XV ipuT^iru vel qSca; xv vsuiroi/.xi ? NoQ arbitror quem- 
quam ila sentire , quia ne Graeculi quidem ita peccant et rara 
quaedam sunt isla vitia vix ab uno alteroque librario hie illic 
incuria commissa. Quomodo igitur concoquitis in terlia i*Ai- 
Uppica p. 1 28 , t/ iroiiifiev ; txXxi th ^Hug iv hat iparjjvav 
xiStrrxi ; nam quemadmodum recte Socrates ia Platohis Apo- 
logia disputat p. 27 , rlf lev ivipi^uv ieuv ftiv jtxTSxi; iiyolro 
eJvxt, Stout a iuV; i/tolag yxp iv Sltowov tU utitcp kv tht? 
Jtvuv ftiv irxtSxi liyoTro ^ kx\ Svuv roh^ ^fiiiveuf (expunge $ 
quod nemo admonitus releget sine risn) , tviroui Si xdsl Sveu^ 
M ^yetTo iJvxt; cic manifesto absiirdum est ipar^va xv non 
esse Graeeum, Ipariiiruv xv nihil habere dubitationis. Eodem 
iure dixerts participium iirSftevoi Graecis esse, indicativum he- 
(i.xt non esiSe. At veteres membranae passim omnes in his scri- 
pluris incredibilem in modum conspirant, inquiunl. in hoc ipso 
loco Demostuenis admirabilis est tihronim consensus, ipariaav 



sdbvGoOgIc 



166 Varus Lbutiohes. 

servant conslanter omnet cuiuslibel aeiaUs el prosapiae, in his 
anliquilate el fide intignis codex S Parisinus. Audio et uUro 
demonstrabo illos liln*os propagatos esse ex codicibus ^ qui vivo 
Ldciano et Habpogbatioab habebantur in praestantissimis. No- 
tum est quam saepe Harpocration laudet tx ''ATrtximii , singulari 
cura et diligentia descripla ab ,illo Amcfl, quern laudibus ex- 
tollil LuctAHUS 68, % T^ 0i^Xlit, Sffx i deiitfus 'Attoc^c ffi/v 
iT{(<u)\tlif. rg ^Tc-Aaif irpx^^iev cf. % 24. In Praefatione collect 
DiNDoanns ex tenuibus quibusdam indiciis cum Altidamt coa- 
spirare optima quaeque exemplaria , quae aetalem tulerint , oon 
animadvertit in codice B Monacensi (qui descriplus est ex F 
Marciano Venelo) in fine orationis vpb^ rifv ix-i^o^iiv riiv ^ifJir- 
irou ad p. 158 velerem subscriptionem male et imperile descri- 
ptam ita esse legendam: iiup{i)S)i Tphs iuo 'Amxixvi , unde 
plantssime conlirmatur quod aliunde collegerat. Sed Codicibus 
quoque nil prodest auctorem generis nobilem habere si ab eius 
virtutibus degeneravennt. Indignarelur Atticds , si videret qua- 
les hodie libri pro optiniis babeaotur et ad sua exemplaria 
exacti et correcti esse dicanlur. Videret vitiosis et ineptis 
Ecripturiset soloecismis obsitos, delude correctomm omne genus 
levitate et temeritale interpolatos , videret additamenla sciolo- 
rum passim adhaesisse, interpretameota in locum genuinae le- 
ctionis irrepsisse, linguae anliquae Attieae usum in plurimis 
refictum ad recentiorem consuetudinem , orthograpliiae nullam 
certam ratlonem conslare, denjque mulia esse moastra et por> 
tenia vocabulorum , syllabas sensu vacuas, temere scriptas ab 
illis qui quae describebant neque intelligebant iieque adeo satis 
cernebant. Quum baud ita pridem ipsam librum Parisiis ver- 
sarem , ununi et alterum locum diligentissime descripsi, quo- 
rum unum lecloris oculis subiiciam, ut qui se librarionini tldei 
committunt sciant quam inOrmo tibicine nitantur. Subiungani 
partem decreti Byzanlinorum , quod adscriptum est in oralione 
de Corona pag. 25B ' ; 



'] Id hii <lillgeiit[siime Codicis locliones eibibui , scripturae genus , litle- 
nnim fomus et acceDtnum et ipirituum nan potui eihibere , retinui tantiuu 
a in Sna, qaod omnes Gratici ante capttm Conttantinopiiliai cooalanUr ubique 
fnaiunt. Saepg proderit hoc niemiDisse ad Terun sciipturam e% lyllabii perpc- 
ram dJvUii reslituendam , ul in Dioii. Hai. VIU. 35, ila a irrepsU pro l«a 



sdbvGoOgIc 



Vahub Lbctiohbs. 167 

irutpoft vifAOva (r ^ojxtpixu 
ictfietyiTOir ev re x^ixi i^s^fv 

Tt TOTr vfoyevapUvoiv xxipoTr 
euvoiuv itnTeJvtT ^u^xvtIois 
xx) TOir ffuftfuixotv xal wyytvejt 
wepivtioir XM toAAko- xa) fit 
yai}MJ xpeixj irKpirxiTxi. h 
TtTui irctpe^XKiTi xxipai (p< 
^imrut rut pLaxeievoa ejri^et 
TiutrxvTiff CTcnxv X'^P"" "^^ 
Totv iriy.tv tvxvx^xjit 0u^»v 
rhv jMs) Trtptv6lav xai tkvxh 
pav kovToo- x») isiiSpixoici 
wrar ffet/i^ffxt w^oioir exet 
ray xal eixeji xal vItui kx) ^i>j 

ix tSv puyiXuv xtvSuvav xxi i 
Toxari^xrev r^v irirpiav to 
KtTftxv xx\ riiv vifiu<r xx) ru^i 
<Paa ieiix^a Tut iifuit rm 
fiv^xvrlav x«) xepivSIav xtL 

in sequentibus pro tyxTxviw yxs xx) e'lxixv in Codice est txrx- 
(Till yxv x«l olx/dsv , pro viSoiov TMriv fiuXxv TpAzetf ■xdU t» 
Upx Codex iriioXov xdti tx» ^axiiv irapxTanritxpxTxitpx. Vide- 
tis homiDem nihil intelligere eonim , quae scribit , et opus es- 
se, ul ex islis ipsum monumeotiim anliquum appareat, iis qui 



[iSB, otfs Iq codd.), quod BDMoan reperiL Sioiii Cava. IV. p. TS t«dde ^In'^.f 
pro Hni« ), Somocu EUctr. 1801. redditum eit nto Iowa pro toCw aoto. 
Cettum faino remediani piratuoi est Lucuno 38, 1. Hifeo itSr 'AftCtii^i 

Ti/navaa, Jtiuroi/itnt. Scribe mibt '.l^gild^a et extemplo emioalnt Ter« 
lectio •Afucii'l 0* hiiu^tr t'rai. 



A 

DigilizedbvGoOgIc I 



168 Vabue Lbctiohu. 

rerum et sermonis peritissimt ex absunlts scripluris eliciant 
veras. Qui Hbrariorum auctoritatem et Gdem crilicis opponant , 
tlefeadanl et tueantur txTXJtv yas pro lyx-rxviv , to6o>av pro 
voSoiov , rxpttTotff pro Trpxreii , defeadaat iidem vu(t,x»ewivTCM , 
qaod in iisdem libris est, pro nftTvtvrJivTav, aut si id a sano 
negaat Geri posse , aequo animo patiaotur manifestos errores 
adversiis omoiuni librorum dabiam et Pumcam fidein ubique 
tolli et emendari , et inlelligant denique , plus esse praesidii in 
unius acuti et ingeniosi crilici sano iudicio solidaqiie doctrioa 
quaiD in acervis cudicum ab indoclis et stolidis descriptorum. 

£ diTerliculo in viam redeo ad iilud quod dicebam , parlicu- 
lam &y ubi verbis voftl^a, ioxu, eiftai , viyeuftai, i\xl^ai aut 
similibus inliailivum habentibus addita est ad tafinitivum refe- 
rendamesse: vitiosuta est igitur 49, 17. iySi ftiv u/iTv lypx<f/a 
Toiit vSffUuf , otmi; iv ^fttiv UpeKinuTirauf Ivtaixt rg Wa», 
quia hijSxt i» dici oon potest et &v expungendura. 

Librarii, qui (am sedulo aoristis cum av coniunclissubstitue- 
bant futura, contra assoleat fuluris substituere aoristos coninn- 
ctivipost coniunctionem avug et uf, quae apud recenliores sae- 
pissime pro STut usurpatur. Est boc vilium in paucis frequen- 
tissimum apud omnes, in libris omnibus, etiam vetustissimis, 
sed crescit copia ut quisque liber est recentior: in recenlissi- 
mis fere perpetuum est. Nibil est, quod bomunciones ab eo 
errore retrabat: iugulant metrum, immanes Imrbarismos se- 
curi committunt idque eo facilius quia una tantum vocalis aut 
diphtbongus discrimen hoc facit. In Abistophahis Nubtbut 
vs. i6S: 

arjrep fM riv 'ASifUivS' Sru^ /lii Surere. 
llbri script! omoes cum praestantissimis Baoennate et Venelo 
servant dOnrrf , quod uemo , spero, recipiet. Pleni sunt bii- 
insmodi errorum omnes Velerum libri, et qui volet unde volet 
magnam copiam colliget , qua optime utatur ad similia menda 
aliuade eluenda. Tenenlur in manifesta fraude inlerpolatores , 
ubi futurum el aoristus non una vocali sed lota forma differuDl, 
at illi antiquum obtinent mutanlque terminationem , undeoasci- 
tur mera barbaries. Dabo pauca esempla. Stob. Ftoril. 19. 
16, cTuf ivTiiii^>iTxi , 18, 38. ?»-»; iisi^tu^avTXt UsKOO. , V. 25. 
codd. Jita; aTi^>iTXi, Dio CuRVS. 8. p. 136. 0T«f ^^ havrxi , 



sdbvGoOgIc 



Vabiab Lectiorgs. 169 

13. p. 222. Srait (3tc!ijtjTxt , 31. p. 318. Sttu? Ttu^avrxi , 54. 
p. 41fi. Sirui (pxy^ffuvTM. DiONTS. Halic. I. 45. S'tw^ trum^aftv, 
IV. 78. Sxuf fiii xiSohv f^miriv , VI. S7. oxa? xxTd^uaiv et B8. 
Srut fA.ii A^o-tr , rjuibus permulu alia adderem , si tam utile 
quam Tacile forel. Grassatur idem malum in optimi cuiusque 
Allici Codicibus el Editionibus. Quia Dbuosthbnbs ad oiaaum 
est, pro omnibus mihi testimonium dtcilo. Sine [)arbarismo 
peccatura est, p. 0, 17. f3sifdiJnrTc , recte /3otfdiJ»r< Bbkkbbus. 

18, 10. Swag M H^aifitv , idem ii^ofuv. 29, 1. Srag <r(Jo-w 
luv , receptum est irduefiev , 4S , 20. oTUi (tit xsjiJTifTe , Bbksb- 
RU8 bene ronjaere. Barbarismi apparent p. 21, 18. S^ruf fiii 
ipBuri,.in anliquo Marciano ex Mlidanit correcto duplex scrip- 
tura fertur ipeuat el supra scriptum ifaai , miriSna forma pro 
fTsrorffj , p. 28 , 6. e-xui itit irttsifuiet , in multis ■xetviipuSa , p. 60, 

19. Stmi; ft^ vprn^iiAsix , alii libri rfox^diitSx , et sic per omnes 
Aitieoi caelerosque idem malum grassatur, saepe a criticis sa- 
Hatum, saepius passim sanandam. Exempla ut apnd alios, sic 
apad LncuHUH lam magno numero legenti occurrent ul indicare 

' Bon sit opus ; defungar uno et altero in 70 , 30. Srai xiroi 
Xpiivvreu el 35. ipart oZv Stus fitixiri ufiHt aJniruvrxi ix^i 
Ttft>iaiMt Kx^ (ptxiiaatt, Qon minus haec sunt emendanda quam 
quod legitur § l). vxpeutuux^oiiivovq otu; Hjoivt kxI euaxi- 
VDVTxt , quia tiiaxfiSiivai Graecum est et tvu%yirrxaSxt t)arbarum. 
Non minus frequens est scribarum error in iuGnitivis aoristi 
pro futuris. Deceperunt omnes propemodum criticos, qui in- 
genti esemplorum numero expugnati faciles credunt aorislos 
iafioitivi nescio quomodo repenle futuri temporis sigoificalio- 
nem naclos esse. Apud Xekophottbh legitur in Helten. V. iv. 7. 
(f ii X^^ovTxi riiv Hpttv avt^fiiviiv ^xelhaivxv ixoxTiTvM axitv- 
Txg Toitg h T^ e'txlf, retinuit dvexTsTvxi Diudorfius, qui simi- 
lia menda perile correxerat in vicinia, V. i. 32. oix i0)t ii- 
SofStci rail; opxouf iiv ftii iftv^uvi xri. et 3S. SfiafiJiuirxv i/i/ti- 
vstv if I'lp^v^. V. 111. 26. iniacLVTtq Txirae ipt(iivtiy, bene recepil 
Ik^taiitt el ifi/itviTv. Ai^atixi ita demum recte babebJt , si in 
recta oratione bene dicetur lit^ifttiv, al Ahbsilaus ipse, credo, 
dixerat oi ii^opuci roiig Spuout Ittv pth iptviniTf , et quam ineplum 
et absiirdum esl eum in ea re iii^xmv inducere dicenlem tam 
vitiosum et absonum est H^xHxi pro U^tvdxi et iprtlXfiiav iitQ- 



sdbvGoogIc 



170 Variae Legtiohes. 

XTsTvxf pro ajroxTfveTv. Eadem est ratio verborum ev ^^fu , Snwiii , 

turum infinitivi sit necessarium , ubicumque JD recta oratione 
posilUDi tempus idem requireretur. In Xbhofbofitis Anabasi 
I. II. 2. iiiravx^fAeyoi; fiif xfirSev rctirxaiett proplerea absurdiim 
est, quia absurde CvBCii credetur dixisse ei irpiirSfv iTxuTifniy 
pro vrain/txi. Ila loquebantur Graecnli . qui id trsxtsse vi- 
dentar ex iocis ubi &v cum infinitivi aorietis coDiunctum pror- 
sus futari temporia instar videretur habere, £v io lalibus Tre- 
qaentissime aut excidit aut cum verbo coalescit: quod quum 
millies essel factum , ut in Godicibus nostris apparet , paulatitn 
assuefacti sunt ita dicere et vitiosa consuetude vertit io natu- 
ram. Perutile est in tali re eorum sentential audire, qui io 
bis litteris familiam ducunt. Graecuti imposuenmt Hbicstbb- 
Bosio, quern vide in Miscetl. Obtervall. Tom. IV. p. 286. in 
elara luce dubitantem : imposuerunt Hsirdohfio ad Putonis 
Phaedonem pag. 48 et Prolagoram p. 487 , at iidem Hbhbico Sti- 
PBAiw itnponere non potuerunt, qui passim in optimo quoque 
scriptore Graeco aut futnri formam restituit aut lalentem vocu- 
Tam &v in lucem revocavit. In Aristophuiis Itanis vs. B46 sq.: 
ei fih cv» (It vfoveidnai; 
JTjii xeiipveuq iJy^g ivxyviivxl a" In. 
quis dubitet quin Ecclissime repositum sit £v •yvmtu, quod vel 
fri demon&lrat. In Platohis Protagora p. 316 c. touts Se oU- 
T«/ oJ ftMhi^x yevMai t] vo) ffuyyhoiro , ratione , prope dixe- 
Tim , matfaematica quod verum est indagari el demonstrari po- 
test. Recta (n'atio est: rouri lui fAihur' ttv yivotre ti rcS n^- 
Txydpf auyytytlitiiv % nemo Graece sciens serio contendet in bis 
iv omitti posse: si haec in indirectam orationem converteoda 
sunt et e verbo eUfLctt suspendenda , ecquid causae dices cur 
av abiiciatur? Qui solus in huiusmodi re et ai^umeotalione 
dubitationeiQ iniicere potest , usus loquendi , non lantum non 
adversatur sed in longe plurimis quod ratio praecipit lam lu- 
culenter conHrmat, ut nemo ambigat; hocvolunt atroqne modo 
dici posse, STEFHAni sententiun et ratione et usu niti, suam 
multis mnllorum Iocis , quos omnes esse depravalos sibi non sa- 
tis probabile videri. Dicam igilur paucis , nam dignissima res 
est quae exculiatur et Hbero hoc genere scripturae utimur at 



sdbvGoogIc 



Vaeiiai Lbctiones. 171 

liceal nonoumqimiu ex6|>atiari , si quid memorabile ex propio- 
quo obiiciattir, dicam igitur qaibus modis bona pars exemplo- 
rum , quo soke praesidio utuntiir, adTersariis possit extorqueri, 
ut landem veluli copiis suis fusiit fugatisque deditionein facere 
veliat et saniori scieatiae manus dare. Librarii futurorum 
formas verlunt in aorislos lam stolida conslantia ul uullum 
barbarismum rerormident vel agnoscaol. Bshstkbhusidh dixi 
in dara luce dubilare, quia ne irvyxxTx^i^vxvSxi quidein et 
irpeffi^Micti eum permoveruDt. Islaruai formarum magna copia 
est in libris scriplis, quas Editor quitibet abiicit : quale est 
apud DiHOSTBBflBii p. 181, 9. rwf XP^ jrporioxiiv rnx vrxxoC- 
rtrSai , in anli(|uo Marciano est ujrmcoiijaaSai et quisquilias is- 
tiusmodi Dullus non scriptus liber mullas conliaet. Non aliuo- 
de explicabitar quomodo ista barberies lam saepe uasci potue< 
rit, nisi scribas inlellexeris iu bis formis eo modo, quo dixi, 
tarbare solere. Perraro pro aorislo futurum subrepit. ccmtra 
frequentissime. Elian) aliud est eiusdem fraudis indicium , qanm 
aoristi et futura male et praeposlere coputanlur , ut in Thuctdidb 
IV. 62. xaxamy km) ■t;»^7fM'0«si. VI. 24. otveiv xx) TfotrxTilffXff- 
teti. Idem genus vitii est ibidem VI. 42. ipiAttlatttl ts x«1 ?p#. 
TeTrthifjStti. VIII. 75. ire>.i/iiel rt ivsrSai lut) fiHiv ifixtipu- 
xtiicfSxt et quo niUil foedius vidi VIII. 5. ivSfct^t xofiisTaSeu — 
xx) Toiii(rsiv Kec) 'A(t4pyt}v — $ ^Hvras a^ttv $ i-roKTtlv§tv , si 
quis in huiusmodi loco admonitus noD sentiet a Tbdutdim 
iiroKTtvstv scriptum esse, cum eo de aliis rebus quibuslibet ma- 
lim quam de re grammatica aut crilica disceptare. Sciendum 
autem est ex permuitis Codicibus apparere libraries ineertum 
qua de causa in verbis liquidatis futurum in praesentis formam. 
refingere et depravare solere: sifiubi i7ro<p»va requirilur, apparere 
solet &'ro<pcUvu , pro ?f Am ?^Ato , pro cpSepu ^Stlpv , pro xraw 
KrelvK, Hitis coostanter (liva pro fuvu , idem in aliis couspici- 
tur. In Platobis Phaedone p. 116 c pro ^\Stv iyyiKi^aiy re- 
litue iyyeMiv. In Thuctdim IV. 127. pro hsUpitiptn rescribe 
ita^tptiv. Emenda Ltcurgi Leoeraleam § 126 £xoKrti»ti» auv^' 
fievxv et 127. hopMifUxart XTil*tiv. Isaedh IX. 30. imfyyi^: 
}jTo £vo0xl»civ. V, 51, (Sfto^ytirav l/tpiiveiv et 53. ipxiffxvrtt 
if fiifv ifi-fitivsiy et 5S lege tit iyu dve^xvci pro £jro<palva. Apud 
Dbuostdkhbh fTpo? ^KlvtTTjrev pag. 1044 non tantum patienler 



sdbvGoogIc 



173 Vaiiiae Lbctiombs. 

retinent {/veaxofi^* i^ocpxtvtiv t^v ahKnv oMxv sed , quod rem 
cooficit, iSetSe vi/iov — reu; ivTiiii6vTxq i>%>.^h,otq , otxv i/to- 
ffXVTti iirotpxivavi rifv ouvlxv Tcptvoftvutiv rivit riv eptav are- 
0xlvu T^v eurlav riiii ifixurou , quis umquam audivit sic iu- 
ranleai aut Alhenis banc esse formam iurisiurandi credet pro 
iwixpxvu ? In Hbbodoti libro IV. c. 147 codex Archiep. exiiibet 
oix ?^q liivtiv i\h' iToxXeivMrSxi , alii libri xTSTrXi'iaevisu de- 
deruDl, iteveJv STspsANtis, melius DtnoosFiDS (uvim. Id Lu- 
ciiifo quoque non desunt luculenta exeoipla , nl 29 , 3S. oi yip 
ivrmuy dTO<pxlveiv ffvyypxtpia ipxniv , ^M' uroSe/fEiv 
iio^t Ttvxi , in § 34 et 515 xtto^xivciv ^qr/ , uWr-tjcivr' xv 
iretpxlvetv et xoKii iftflvu xjro^xlveiv ubique restilue xto^- 
vtTv et mox I'l iii tomvtxi ^xvouvtxi pro (pxlvovTxi. Recte 
Bhubds in § 34 pro truyypx0s»Tx dedit ffuyypx<f/ovrx sed 
nihil proderit donee htv suppleveds post ^xeiv. Ridiculum 
vitium praetervidit in § 3S. eux U veitfaiv twv vpoainatv , 
nam actam agit, qui vult touiw tx Trporivrx: emenda rav ou 
rpmrdvToiy. Noa minus cerla res est in 37 , 1. ifi,sM.tv — 
ItfirSxt Kxi ix<pxlveiv pro ixcpxvttv. Tertium iodicium corrup- 
telae est Toculae iv in sexcenlis locis viliosa omissio: nulla est. 
vocuta, quae facilins intercidal : eius salus saepissime a lenui 
lineola pendebat , nt oculatiores etiam , quam scribae describcndi 
taediuDi vix devorantes, diibii haereanl ulrnm MAAICTA an 
MAAICTA id est ^A/?' &v scHptum sit in Codice , queoi le- 
neant manibus. Levissima de causa iv perit , sive quid prae- 
cedit sive seqiiilur quod non mailum discrepet, particula ab- 
sorbetar. In Pkaedone p. 84 c. nemo offeodit in his: e! H ti 
wep) Touraiv iTrsptiTov ptii ixv^ffitrt luH xvre) tiTiTv ci vif ufitv 
(pxlvtrxt fiif,Tiov tifxiiifxi , omnes recte ita accipiuot ac si jSiA- 
Tiov &v xtxfiiivxi esset scriptum, sed ut hoc intelligatur necesse 
est ut ita scribatur. Apud Thuctdideh VI. 24. vofiH^av ^ djro- 
Tpl^etv Q ftdXtfx oStu; ^fp«Au( ixv^euvxi sunt qui fid^tr' xv 
requirant, quibus assentior, alii negant opus esse. Scire ve- 
lim an iidenl in eodem cap. in verbis 6( ij xxTxerpe^eftivm i<P' 
ci IrAcoi' if oiSiv &V a^xxsTrxv fuyixtfv ivvxi^-tv aequo animo la- 
tnri sint, si iv removerelur. Piget fere, quum isli errores 
praeslantissimos veterum delormeat, in Luciiito eos lollere, 
sed delungar uno loco, unde digressus sum 70, 51. ubi nemo 



sdbvGoogIc 



VaRIAE LiCTlOIfBS. 17S 

olFenilil in l^>iv ifUtVQV vxi^aaSait rlv Aix et ivtihewi x/ue-xo- 
xiaav6xt , in § 3tS. LicoBitzitis dedil tS^xirixi xxS' uftuv Airtt- 
Aevo-J , Brkkbrus nescio qua de causa eSHtviw revocavil , nam- 
qae ni perinde esse putassel oon tarn saepe id vitium intactum 
reliquisset. Parliculae &» atiud periculum imminet a vocula }if , 
quae sexcenties in unciali scriptura eius sedem occupavit ut 
in 20 , 64. ftivas yttp 3 ^ oStm; fjftiijvxi ^q$ ri^^Sii i nihit 
aliud est tupeSijvxi quam repertum eite, requiritur reperiri poi- 
St : fiivuq yap Stv ourug. Saepe yxp solel sequenlem Toculam 
absorl)ere , quod el alibi saepe factam est et 46 , 22. ffSlat 
yip ^fmv iixKxSclv pro yap i» ^M*- Lucumis a Veteribus 
sumserat venuslam locutionem , qua incitatior fertur adroonen- 
tis oratio , off 6" i ipSurov , quam librarii , quia non aatis intelli- 
gebaal, ubiqne stalte iDterpolamot. Editur nunc 10, 13, 6. 
(£aa' i>l79» 3 ipifftiq; — t/c Kcii «v$t? Tit. 20, 63. eJvd' «Zv 3 
ifivfi? ; ifio) ftii Tpirsxt riv veiiv. 41 , 62. dM.' olvS" 3 ipiiro' 
fuvi — ttiTKn.tv. Emendaia scriptura ex uuo codice emersjl 
47, 15. olaf ipiiroftfvi uvfp0»?.^ftfS» , rerlissime cod. A. 
Spivufuy quod Ucobitzids et Ouidobfios ^preverunt , optime rece- 
pit Bbkkbbds , qui laoien non perspexit reliquis tribus locis me- 
dicinam eandem apparere faciendam. Reponendum est ipSnv, 
ubi imperativus sequitur , ve) coniunclivi secunda persona , iptiva- 
fuv, ubi coniuDctivi prima, Quomodo et a quibus dictum sit 
oM' 3 ^pxirav , ohf on veli/ffov et similia luculentcr ostendit 
KoBKius ad Gbegor. Corutth. p. 18 sq. edit. Sghup. Videbis ibi 
Graeculis placere ipiiov, volttaov cet. vlftice poni pro ipJiaet^, 
90iyi7ctg cet. Noli igilur roirari, quod ex hac opinione locos 
velerum interpolarunt passim imperativo fulurum substituenlesi 
quamquam absurdum est dicere olirS' 3 ipiatiq pro tan quid tibi 
faciendum censeam? sed animadverso eorum errore et lemerita- 
te, quod isti corruperunt confidenter restitue et ipxaov quidem 
pro ipxatti , vol^7oy pro irotYistti iam saepe revocata sunt, vid. 
KoBN. 1. 1. PoRsoif. ad Hecub. vs. 225. Sollerler Elmslbius in 
EuBiPiDis Medea vs. 600 : 

olji' is fitni^t xtCl jetpuripx 0xvei. 
emendavit ohS' ti; niTtv^xt. Prorsus eodem modo LnciAiins 
scripserat 8 , 22 , 4. ubi librarii antiquum oblinent et impera- 
tivo subslituunt futurum, idque barbarae forraae : ohi' auy , 



sdbvGoogIc 



174 Variae Lectiohbs. 

w Tixgev , Sti xafidt itoi ; nondum poeuitet in anootatt. ad Oral. 
de arte interpr. pag. 125 emeadasse Sri x^f'"'^'- Bbkkebus idem 
reperit sed verum esse et necessarium non intellexit, nam du- 
bitalioois notam appiflxil quasi in opininoe incerta. 

Aliud scribarum temeritatts indicium in genere eodem sae- 
piu8 apud alios, subinde apud LuciAnuH deprebendi, ubi par- 
ticula tvit sLu posita est ut indicalivum debeaL habere. Ea res 
islis permira eL incredibilis accidil, itaque parala esl interpo- 
lalio et indicativus in optalivum vel coniunctivum depravatar 
Tel parliculam »v inseruDl, cui nihil esl in ea re loci. Habet 
Tm iudiGativum tpiunt pendet ab ea re , qnam quis factam opor- 
tuisse dicit quamve vellet factam , ant quam dicit factarum 
fuisse aliquem at non fecisse , omnino ah ea re quae lacta 
non eese dicatur , at si Tacta Tuisset id fuisse evenlurum quod 
in tva cum indicativo signiticatur. Perpetuuni hoc est in ivs 
(rarias in ^n-a; et i3$ et fere apud po«tas) abi pendet coniun- 
ctio ah ixp^v , fin, H^t-ov, tif £0eMv , tISe, tl yip, i^avhi' 
fmv &v et si quid est ex genere eodem , in quibiis omnibus in- 
dicativus necessarius est, oplativos aut iv additum oratiooem 
et soloecam faoit et sensii raciiam. Exempla ubique satis ma- 
gno numero obvia sunt apud Tragicos et Comicos , apud PlatO' 
flBH, Obhosthb-nbu et Oralnres oiunes, apud XiiNOPHONTeif multa , 
quae mulli saepe collegerunt: satis erit Valckenabbiuh inspe- 
xisse in Dialr. p. 149. et Elhsl. ad Oei/. 7*. 1589. Plato in Prtrf. 
Bcrtbit p. 33B c. vi Ixp^v tuyx'^f'^' t ^'^ auvousloc, iytyvero, in 
Syvtp. p. IBi.e. xpijy Ssxxi viftov eJvai, tvxfiiitii; Siti^ov tsAA^ 
ajToulii £EV)fA/irxfTo , in quibus haec fere inest sententia: ft vb 
■«vvfXapeiq rrvvoua-lx xv iylyvtra . et f I viftoi; iff oiiK &y eU ^SifXev 
tr^AA^ woiAii ivii>>iirKeTO , el quod tempus in hac forma requiri- 
tnr,iniperfecLiim, aoristiisaut plusquamperfectum , idem in ilia 
forma cum Tya (dig , ?jr»«) coniungilur. Ubi dici polerat : il if 
.^ev^.ii i^^iiTsv , tivti^^dy/ttS' &v tow Sitfiayuyeu to6tou , DlNAll- 
CHOS eOHlra Demosfh. § 20. maluit dicere izp^v ffTeTK , »<' 
iim^f^iyfuSx. Plusquamperfectum Abschvlo reddendum in Pro- 
metkeo vs. 1S2 sq. : 

tl yif fi" viri yijv — ^iu¥ — 
u( ptiirs Sti? (i-^Tt Tt( 5aA04 , 
Totai' iireyyitti. 



sdbvGoOgIc 



Variae Lectionbs. 171! 

Alheniensibus non est in iisii ynStTw sed yeynShm , noD yttSii/ 
dicebant sed yfyitSif. Igitur iTtynieiy e vitio Datum est et re- 
scribendam voivV iyiyniti, id est aura yiif av oiiiia 7<Sa7t iys- 
y^dii sive Ixtufsv. Similiter EuRirmBS in fragraenlo XII Bip- 
polyti Tou xaXuTTOftiveu dixit : 

tpaviiy , tv' iia»v (inVev o] itivo) xiyuv. 
quod perinde est ac si dixisaet oiiSk* yiip atv ^rav et io frag- 
riienlo 'Imuj XIV: 

Xpiiv yaf tiv euTV%ouvi' Sri srAr/f«; l^^fiv 
yvvxTxxg , fIxEf iii rpo^it iiftci^Txp^v, 

riiv 3' ouaxv iaixiiy liiiut iffi^iro , 
quod idem significat atque sStw yap hv r^v fUv xaici^ i^i^atX- 
Ae . rifi' 3* ht>,iiv iffdi^ero. Ecquis est . qui putet in his iyl- 
yvtTo , ivfiXhiuTo cet. salva sententia et Graedlale aiit in yl- 
yveiTo et ivxiJrKoiTO mutari posse, aut £v adiicif Nemo, opi- 
nor. Cur igitur aequis auimis fetre potuernnt vitia manifes- 
ta, quale legitur in Isah watione XI. 6. jrpo^xs xxpixfvixi 
(taprvplai (leg. fUpTup»g) , 7v» /^x^Aov &v ivi^titn , aut in Si- 
typho , JDcerti auctoris dialogo , qui in Platonicis circumfertur , 
p. 587. x^^f <^^ mXiiv XP^"^ &vtftflvx(iiv Srui iv $uviiKpau iifuii 
AiUphi foCpou , et sic saepe peccatur apud veteres et probatos 
Graedlatit auctores. Nempe &v addebant isti. qui quid sibi 
vellent iTKtviTO , ^vwnxpau , similia , nan satis assequebantur. 
Apud LuciAHDM. cuius causa haec praemisi, semel tantuiu Gmeea 
et gennina forma evasit 3, 32. iiirh Tg ^m izptj" ^icpeviai , Tv* 
(S; vXtWov iviaxuv t$; ijiavtig. Quis nunc non videt maoife^ 
turn inendum in his 10, 6, 2. M\Uv*iixp*iy rire xx) relv^^erai 
T»v yifivrav exx^og tvx fi^ (itirtiv iv hlous iltpivtuov? satiu 
certum est £v delendum esse ? Non magis eidem voculae par- 
cendum IB, 2. ipiTOv qy — it' &y xtii ri fiiptt xiirov Sjue- 
?o; ix'^^ iJTifAAfiTTfra et 41 , 18. ilii yt dninoTOt &y raur' 
Ixsyee "v» xai xttkiTv xw iiuvxn>i». Non est ovum ovo similius, 
quamest horum locorum primus IocoPlatohis: ivx ftii ii;a3ifAov 
roAAq 7«-ou3^ ivif\hiuTo poteratque parasitus his ipsis verbis uti 
pro suis tvx nit nAmv ivhv? iSffixsvev. Scioli quartum xv de 
BUo inferserutlt 46, 21. 7v' xiTuv rttv -rtpUpyoy iiv yhurrxv 



sdbvGoogIc 



176 Varus Lbctiohbs. 

ifi<Pvyov. Aliis locis necessarium indicalirum , qaoniam quid 
eibi vellet non capiebant, in optativam mularuat. Fecere hoc 
29. 1. il3ouf,ifaiv ftiv oZv r^y ittTpfxqv xal Toiouriv ti ?x<jv (^ip- 
fucxov , tv» xx) TOure row irxrfig ri vismia loffxlfttfv , sensa va- 
cuum est ixirxlfmv , oecessariuiD est )avi|^l.^v, ut ioitio loci 
i^euxdfA^v ftiw av , vellem , quod dicunt in ea re , quam fieri 
noD posse sentiant, ut apud Lystah IV. § 5. i^oi/fJfitiv y iv 
fiif an-aA«XETv atiriv xpniiv Aiovuffloit, 7v' iifth (pxvtfif fyivtro 
ifiti imM-xyfiivoi: est autem iMrxifntv periode absurdum alque 
in Ltsia foret yheiro pro iyivero. Akistoph. Eceletias. 151 : 
ijSouXofiiiv /tiv cTfpat kv tuv iiSxiwv 
xiyeiv Tx ^iXTia^', Tv' ixai^imv tjvvxot' 
addam alterum exemplum ex eodem. ut veteri meudo liberem. 
Legitur io Vetpis vs. 960 : 

fyu i' iPovXiftiiv xv oiiil ypxftftXTX , 
tvx ft>i xxxeupyuv Iviypx^' ijpiiv riv Xiyov. 
corrige sodes lypaipsv pro cvlypxCp', oisi quid sit f.Syov lyypx- 
(piiv in lali re expedire poles. Ilerum librarii in Lucuno sic 
peccarunt 71 , 59. fl 3' Hit (lege e'l H St7) xx) yuvxixthv yiptou 
xeivxf ehxt fitt t^( yvvxlxxf , uq i^a ^tjAsi; elttfitv , compone 
cum bis verba DsiiosTBEnis p. 1273 : iiriiel^xi ire liti — ivx (tii 
Ao'yp riv rxTip' xiixeuvr ire^xtvti el videbis quaiu necessa- 
rium sit u; l^a ^iiy.m Sftsv. Non tempero mihi quin his adii- 
ciam locum Platonis in Critone p. 44 d. in quo librarii in re 
eadeni alias turbas dederiinl. Editur : s't yxp uipexev, Si Kplruv , 
ohl ,T£ ehxi ei toXXo) tx fiiyiijx xxxi l^epyx^eaSxi , iv' ahl rt 
*lff»v xZ xx) iyxSx (lege riyxSii) rei i^iyi^a , xxi xxXat xv 
eJx^, vuv Si eiiSirtpx eht re , quis non perspicit insilicia et spu- 
ria esse verba lam frigida quam siipervacua xx) xx^ug iv t7%t , 
quae vel in negligentissimo scriptore reprebendi debebant ea in 
Platohb Teremusf 

Post baei: omnia denique satis eril verbo admon^e in Ocy- 
pode 81 , vs. 62, 63: 

s-oro; ?p«T<(frr>)e yiyovxq , "vx ^xpeftffohkv 

emendandum esse rou o-v itpxTUiTtit et fixkiiv iTkiiy)K, 

(Continuabitur). 



sdbvGoogIc 



tM eSWAAKD FRAGIENT VAN 
TR06]IS P0HPE1II8. • 



lUSTlNDS Hiiforr. Philipp. III. Cap. 2 en 5. 



In de I*>" aflevering van bet WX^ Supplemtintdeel , pag. 1K6 
vigg. der JVeue Jahrbacker fur Philologie md Paedagogik von 
J. Ch. Jahn eDZ. faeeft Dr. R. Sasgkb uit Breslau een zooge- 
naamd lUngeres Bruchstdck aus des Troous Pohfeids verloren 
■gegangenem Gescbichtswerke" bekend gemaakt. Tegen deze ver- 
meende aanwinst meen ik le moeten opkomen , en hoop den 
lexers van dit tijdscbrilt geene ondieast te doen door hunne 
aaodacbt te vestigen op de vergissing ran dezen Breslauschen 
geleerde. 

Proressor Biilowsit te Lemberg heefl een vrlj belangrijk stnk 
van Trogub PoMPKiuB gevonden bij gelegenfaeid van de uitgaafder 
oudere PooUche gegchiedbronnen , v?elke eenige geleerden voor- 
bereiden, waardoor dus het oQde gerncbt, dat door Italiaan- 
iche geeslelijken een geheel afschrifl van het werk van TRoaus 
PoMPBiud nasr Polen zou gehragt zijn, eenige meerdere waarschljn- 
lijkbeid verkreeg. — Genoemde professor verzamelt de overige 
fragmenlen van Tsogus , en had nu aan den beer Sascki een 
afscbriH verzocbt van een ander onbekend fragment, dat geroD- ' 
den vrordt in bet werk van den predikmonaik Iacobus ok Cisso- 
ijB or Cbssulis of Cassolis uit Picardie, die tegen 'I einde der 
15<ie eeuw Tier iraclalux schreefrfe ludo $caccorwn, waarin eenige - 
plaatsea van Romeingche schrijvers voorkomen. De Lycurgi- 
ache wetgeving hescbreef htj in 't einde van Cap. 4, tractat. II, 



sdbvGoogIc 



178 EUI GRWAAHD FUOMBNT TAK TbOGUS PuHPEIUS. 

met de woordeo van Ttooos Pompbivs, die door Dr. Sasckb 
reeds bij voorraad aan de letterkuodige wereld bekend wor- 
den gemaakl, ora de verhoading te doen opmerken, waario 
THoonsPuHPKius slaatlot het onder den naam van Iustihds door- 
gaaode uitlreksel. Te dien einde geelt hij de plaats, zooals 
die in twee Bretlautehe bs>. gelezen wordt, eo die hieronder 
Tolgt, daar ik de zeldzame uitgaaf Tan dezen Ucobus te Milaan 
1479 fol. Diet beb kunnen vergeHjken. Als ■Parallelstelle" ver- 
wljsl Dr. Sasckb op InsTincs III. ii. 6 — 12, en zegt, dat eene 
Tergelijking bet belangrijke verscbil tusschen oonpronkelijk en 
aittreksel aantoonl; verder maakt hi] de gevolgtrekking , dat 
deze voorslelling van Ttoflus meer naar het anecdolengescbrtjf 
van Plctarchus overhell , dan naar de krachtige uileenzetting 
by Ahistotblbs Polit. II. 9 en 10, en eindigt met de opmerkiog, 
dat menig pimt uit de oudheid opgebelderd zou -worden, zoo 
wlj deo gebeelefa Taoflna baddeo. 

Oit laalste zai uiemand aan Dr. Sucki darren betwislen, al 
ware da plaats uit kcoana nooit aan de vergeLelbeid onlrukL 
Doch er is iels anders ; ik beweer . dat het omgekeerde Tvaar 
is van hetgeen Safckb zich voorslelt; de plaats van Iacobos is 
niet ORtleend aan 't werk van Tnoeos, dat lusriiius excerpeer- 
de, maar het is een araichrin van hel excei^t van Iostiuds; 
daar wij reeds het oorspronkelijk kenden , hebben wlj niets aan 
het min or meer omgewerkte en verkorte Btuk van Iacobos. 

Het is bekend , dat de Hiiloriae Phiiippicae van Iustinus in de 
middeleeawen onder den naam van Taoeus Pompbius doorgingen , 
en de Bcbrijver beginl met te verklaren, dat de meeste in Po- 
lea gevondene TragiDenlen van Tkocds later bleken le ayn 
plaateen uit Iustihps. Jui$t beLieirde heefl plaats biJ onzen 
Iacoius , die Tsoous noemde , doch lusTunis aEscbreef. De beer 
SAwaa zag dit niet, daar blj, reeds tevreden met §6 — 12 van 
Caput II , verzuimde bet volgende Ct^t van Idstiiids le verge- 
lyken; en meende dat hetgeen in S 6—12 slaal een excerpt 
zou zyn overde Lyourgische wetgeving, >vaarvan de ongerijmd- 
held uit den iohoud ran die nvoordea blijkt. Neen, Iacobos 
acbreef bet verbaal der gebeele wetgeving van Idstirdb af, 
Cap. II. 8—12 en Cap. III. 1—12, zoo ak leder ten duide- 
lykste zaI zien uit de vergelijkiug van het vdgeade : 



sdbvGoogIc 



Insninis. Hist. Pbiupp. III. S rai 5. 



lummis 

nilC.T.GiAn. I.B. 1701. if*. 

Cip. in. 9 10. Haec (da opEeanemde 
wet(e« m> Lycurpii) qnonUm prime , 
(•IntU ante maribni, dumidebalerae, 
■nctorem eonun ApoUioan Belphioam 
Oii|;it, et inde w ei praecnpto nniiiiiiti 
detoUiie ) ut coDioeteeiMU taedlmn me- 
to* ralifioDi* lineaL 

$ 11. Ddn ol ■elersitttem leglbn* 
•dU duet, inniiiintido obligit cifitatetB, 
nihil eat de eltu iBgibni raotaturot 
priniqium niTBrteratar i at limuUt is 
■d oncolum DelphicnuD pr«ficUci eonliil- 
tanim , quid tddendam nnttuidiiinqiie 
laglbiif TtdaretoT. 

flS. FroGcUcitar antsm CraUm , i- 
bEqne perpetaum ciiUuin ept, ■btiot- 
qae la mara osu lui moriMU imilt , 
DC TcUti* LAoediatnonem , lolntoi M 
SpKrtanl TellgionB iurisinmidl in di»- 
■olTendii legUiQi irbitiarenlnr. 



UeoKsa 

vri(. 't parkMianthi. ma da Itfl 
esDw. Codex Kliedi^eruiBa. 

.... qaeaudmodam nfert Tropu 
Vompeini , da iAgataa * qaodom noMIe 
Toga', qui fiuil (jiuidam Itgoi' oV 
■arrandis at iuniaento utHaxit ciiila* 

ftaent Apollo delphioni pythicot. Gam 
Ml popnlui propter einim dailllam* 
■oinre ToUet at Llgnlaui*, quit la*- 
tae erant , popnium el dTlUtom laia- 
mento ■itriniiiiat , qu[>d eai nan lol- 
Torant* dooao caDiDliiiiiat Apollinam 
Bt' manut raiponsum portarst, 



ad Cralam Ininlam ia «iiliam iril , 
Ibtquo perpetuum peregit aiiliiua, ol 
pnedictM legei per popalum ' lem* 
Molar. Camque morti appropinqaa^ 









na , i[ forta mortui oiia ad ciillatem 
•dinntwn faliienl dalata , eilitimireiit 
M aolnloi ■ inramanto; praedlclai an* 
tom laja* , quia iailae arant at nUloi 
hio jcrUwmai"'. 

Prima lege populum In obieqalnm 
priDdpiun Bt principe*" ad eoitodiam 
populi ad iaiUtiam ia)|iionim farmant. 

S". laga panymoniam <* peniiBfit 
MliMman* ** labttrsB nUUiao afiidna 
frnialilatU oOTiiiieliidina facUiorea i<> 

$ 11. Emi iiDBola non pemua,iad t^. tm! linguU non pecunla, led 

compeniationa oierciam iuiiit. compeaialioDa marcium iuiiit '*. 

$ 12. Auri argentiqae oiam Tatnt ifl. aari at arpinti Tolud "^ a 

omnimn loclerum inatari 

Cap. III. $ 1. Admiuiitrationeni nl' 
pablicae per oidlaei diTiiil. 

i 2. Kegihiu poteitatembeUonim, ma- 



Cap, n. 

,$ B. Fopotumlnobfequia pilncipam, 
piincipea ad iailitbun imperionun fbr- 

i 10. hrdmoniam omniboi niailt, 
* labDrms mIUUm aiaidna fru- 
I coniiMtadiae &cUionm fore. 



; ragibui polettatein bel- 



nei , leaitnl caihidi4m legum , populo 
iidUegendl leoalum , tbI creaadl qaoi 
tbUbI magUtratui, potealatem pemuiit. 

f 8. Fundoi omnium aequaliter intAr . 
ODUui diTiiit , ut aeqnata patrimoma 
eBminem patentioiem alloro lodisnot. 

$ 4. ConTinii o«nai poMioe iiMlt, 




sdbvGoOgIc 



180 EiN CKWAAITD nACHUIT VAH TbOGOS PoHFKIDS. 

Inmmi. Iicomi. Cod. Rheilif. 

ne einui diiitUe tbI loiarU in ooeol- lU , ne eni diTilia* Nut eaiua lumriae 
to siMnt. in occnlla, 

i B. luTBoibui Don impliui ana tsi- S". iuvenilmi turn ^ qdd unpliiu 

ta uti toto anno pennuit, doc quern- niti una teib) oli loto uino priaii- 
tjnsm cullini quim allemni progredi ; lit 
nee spuUri opuIeDtJui, ne imiUtio in 
luluriiim rertaielur. 

$ B . Pueroi puberei Don in fonun , O". pneroi paaperei non in tan teA 

■ed in igmm deduci pnecepit , nt pri- in agro dednci ianit *' , at primat ^ 
mot anDOi non in luiuria led in opera annoi non in luiutia ^ nee iooo Mdio 
Bt Uboiibui agereut. opera ajeient. 

{ T. nihil eoi loniDi canaa lubitcr- 
nere, Bt vitiun tine pulmento degera, 
aeque print innrLemredira, qnamviri 
faali e*ieot, ilatuit. 

j 8. VirginM line dole nnlwre iniiil, 10". italnil Tirginei line dote nu- 

nt uioiei eligereotnr, non peonniae; II". nl uiorei eligenntqr, bod pe- 

aeieriuHjue malrimonia lua Tiii coerce- ennia iuiiit. 
rent , oum nullii dotii fkrnii tenerentnr. 

$ S. Halimum honoram non diiilum IS". el nllima ^ nuiimnm honama 

e( potantium , led pro gradn aetatii k- non diiituni, led per gradum ^ aetatU 

lium eue nlull. Heo Mne uiquam lenum eiie Toluil. 
(errarum locum honoratiorem lenedua 
haUt 

Cap. tl. $ 8. nihil lege ulla in alioi Knlla aulem lege iliquid aanetlrit , 

tanilt , ouini non ipie primui in te cuius primni ^ ipie wrranda alili aon 

a darel. Aieiit in eiemplum. 



Hen wacbte zich dus , bet faoog geroemde fragment onder 
die van Trogus op te oemen, en late bet slechte arscfarift van 
Iacobus Toor goed rusten met al de gevolglrekkingen van den 
Breilamchen geleerde. 



Venobil nn leung Tolgeni he! BrttltaueJu papier- en perkammtht. 
In de Akademiiclie Bibliotheek , .4. tal. t*. 

•) Ligareo. — *) nobnt nilite. — >) ichtaT legei Tolgt : el quia populo du- 
vaB TidelMutnr, taaun, quia initae erant, auctorem earam Apollinem delpUcnm 

dixit fuiite. — *) damentiam. — «) Ligurcui popnlum in ciyitate. ') loi- 

»anl, — ') Belphicmn ac. — *) ontbreekl : per popalum. — •) appropio- 
quaiiBt morti. — *") lubscHptianu. — •') prinripei in obsequimn populi alque 

in iufUtiam. — **) paraimaQiun. — '*) aeatimani. — 1*} maadavit. 

") TBlut. — <•) iDstimit. ") annual. — '8) ut etiun patrimonia neminem. 
*■) conminiri. — *) ontln. Inm. — ") inbel. — »*) primo. — W) in Indo 
•ul ioco. — «) onlbr. et nltima. — ») pro grado. — «) primo. 



sdbvGoOgIc 



luSTIKUS. UlST, PHlLlfP, III. 2 CD 5, 181 

Niel ligt zal men kunnen bewijzen welke afwljkiDgen met de 
woorden vao lusTinus wlj op rekeniag van de arschrij?ers moe- 
ten zetlen, eo welke wlj aan den predikmonnik verscbultligd 
zyo. Ik kaa mi) eveowel niet we£rboaden om.eenige bepaalde 
foateo der srschrijvers aan te tooDCD. Zoo boud ik mij over- 
luigd dat de lezing demtiam i. i. dementiam , waaraan ook Sascks 
zich stoot, ontstaaa is uit duriliam; dat ia de negende wel de 
$ van primoi in Cod. Wrat. in de pen bleef, even als de lezing 
in de twaalfde per gradum in Cod. Rhed. voor pro gradu ait de 
verwarriag der compendia ontstond. Drie audere afwykingen 
van den tekst van iDdTiitirs moeten . al slaan zlj ook in beide hss. , 
aan de a&chrijveni geweten worden en niet aan Iagobus. Ik 
kan ml] nameiyk niet voorstellen , dat de vrome monnik in de 
eerste wet de vorsten aan de regtvaardigheid der goddeloosem 
zou hebben overgelaten , aprincipes" zegt bij , aad iustitiam 
■ifflpiifnimrormavit ," welke omin lerstond verdwljnt biJ 'tver- 
gelljken van de woorden van Idstimus , die iti^>a-iorutn schreef, 
even als Iacobds moot gedaan hebben ; de bss. xullen wel beb- 
ben ifimorum. Evenmin kan de prediknionnik in de vierde 
wet het goud en zilver met de materia omnium vUiorum gelljk 
gesteld hebben ; het omgekeerde kan plaats bebbeo, 't zi} men 
door viiiara al wat leelijk is versta, 't zij al wat goedkoop is; 
men zal 't dus wel met ml) eens zijn, dat Ucobds bet woord 
seelerum wefirgaf door vitionm-^ Verder vfou Ltcokgds eene 
wijze bepaling geniaakt hebbCn in de negende wet^ opdat de 
arme knapen hunne eerste jaren Diet in weetde zouden door- 
brengen ; biertoe is zelden kans en was te Sparta wel 't minst 
gelegeoheid ; gelukkig dat uit de woorden van lusiutos in S 7 
ten duidelijksle blijkt, dat er in plaats van pauperet door Lumk 
BUS is gelezen geworden puberet. — Dat Iacobos evenwel in 't 
afscbrijveo niet naauwkeurig ,is te ,werk gegaan, blijkt daaruit 
dat hLJ de ionsiderans van de liende wet lot eene elfde verbtef ; 
welligt las biJ voor at blJ lusnnus et ; tenzfj men dit aan het 
twaalftal moet loeschrljven, waartoe Iacobus de Lycorgische 
wetten bragt. 

LeideUt Januarij 1864. W. N. ou AiEU. 



sdbvGoogIc 



AATVTEEKGNmGEN op CAESAR ' 



Oi B.G. 11. xu. 1. 

•PotlritUe — t» finet dtutil et magno itinere eomfedo ad oppi- 
'dum N<mo<htiaim eoKtmdit." 

Over de woorden magao itinere eonfeeto laat Prof. Nippxbiwt 
in zljne uitgave tbii Cabsar', pag. 60, zich op de navidgende 
wljze nit: >Magno itinere eonfeeto NovioduQam conlendisse 
•Caesar ita demum dici poterat, at dno itinera tamquatn inter 
>se separata intelligerentur', prins magaum, posterias , quo txm- 
■fecto NoTiodaoutn conteodebatur." 

Het schijnt m^ toe dat Mippbrdet zioh vergist. Ware bet 
met de zaak zoo gelegen, als by meent, dan zou Cabub beb- 
beo geschreven: *maior» ilinere eonfeclo." Waar toch van twee 
zaken vergelijkenderwijze gesprokeo wordt , daar is de compO' 
rativut onmiabaar Toor romeiDBCbe ooren. De zaak is deze, 
dat Cabbab den langen weg liad afgelegd en aan het einde daar- 
Tan Noviodunwn lag , als bet doel zijner reis. flij bad am- 
feclo kunnen weglaten , maar het kan er even goed blifven. Ook 
wij bedienen ons van dergelijke synonynie uitdrukkingen en 
zeggen even goed mi ma groolttt dagmanch . als nadat hij een 
groolen marseh had afgelegd. 



'] De redactic neemt Ditanrlijk de TenDtwoordelgUiBid Tirar da ttukken 
(■ de JfMMMyiM ileehti toot cen leer gering gedeelte Op flch ; die lennl- 
wooideljikfaeid ii Tin de onderiMkening met af la icheiden. Kteowel •ordedt 
de redictie diemtig mede le deelen , dat de geachte iaht^*eT Tin boTeutDuid 
■tnh hur geene Leoi ait ijjne Mnteakealngeii beett toegeiUan, mur ii big- 
Ten Modringen , dit het ttak in tgn geheel ion wordea opgenomen of g«irei- 



sdbvGoOglc 



(UuAK DK B. C. II. ui. 1 BR Ul. xm. 1. 183 

Magno itinere slaat bier legen over iusto itinvre, welke wMt> 
den vij met ron/eclo oantreffen B, C. III. 76 : * Con facto iiutt iti- 
■ iwre <tiM diei." Op bet einde ran datzelfde cap. leua'yn 
weder : tDupliealo eius diti ilinere octo miUiapaiiUUfn ab eo loco 
»proeedit" 

De eerstgenoemde plaats verscfailt daarin van deonderbavige, 
dat twee bandelingea als op elkander volgend wordea gedacbl; 
de laatstgenoemde komt hieriii oTereen , dat de eene daad wonlt 
ten eiade gebragt, lerwijl de andere geschiedt. Overigens even* 
wel is de legswljze in beide plaatsen dezelfde, ala die van 
n. 12. Ook komen dezelfde woorden id denzelfden sin D(^ 
bier ea daar blj Cabsab roor, b. v. B. C. Wt. B6: »Magmt iti-' 
tneribtu confectit -~ venit." VergeL B. A. 36 en 66. 

De Hetapbrast Kbijnt zich de zaak eTeneeitt te faebben ge< 
daebt , ala wlj ; bLJ legt naraelljk : naAA^ n QSv Aturat Hit 
xpii xixiv eeliTSv VwiiiouvUf KaAw/civtfv faftyiyifo." HiJ dtinkt , 
we hebben gcen reden , otn hier lels t« veranderM en UijTea 
daarom bij de gewone lezing, 

Db B. 6. III. XIII. 1. 

Bij gelegeobejd eener vergelijkende beMbouwing van detcbe- 
pen der Galliiri en der Romnnen zegt CkWKk : • Carinae a/i- 
qwmio planioret , quam nosirarum navium , quo faeiUui vada ae 
dccesBum atitut exdpere pouau" enz. Op deze pUata leekeode 
Oodehdobf reeds aan: iPetavlus praebet ad dictum aetlut t. 
cam aestai decedil. Recle quldem , ut vada sit nomiDatiTaa", 
wat verder eveowel schijnlhlj de hypallage, in bovengemelde 
woorden »navM exdpiunt vada" vervat, le willen verdedigen: 
altbans hij brengl geljjklaidende f^ataen bij. 

Ook HBBzoe, NippBRDBT en airderen behieldeo deze leziog: 
hetgeen ml) grootelQks Tenrondert. Want de plaats Mljft, al 
koa men ook de kypallagt rerdedigen , daarom niet minder 
vreeudeo moeyeli|k. De opeenvolgiog toob en verbinding der 
denkbeelden ea de vergelijking met bet Toorgaande Caput , doen , 
dankt my , duideiyk ultkomett , dat Camai niet hedt willen 
le keunen geven , dat de Mh^n zoo plat van bodem waren , 
oni. niet le Tee! ran de ebbe le lljden te bebben (want hoe 



sdbvGoogIc 



184 Caksar db B. 6. Ill im. 1 bk III. xiii. 8. 

kan de afloep zelf van bet water zoo reel ^evaar veroorzaken?) ; 
maar liel gevaar kwam van de ondieplen: ze waren bang, dat 
de schepen op de klippen en rotspmrten zouden ^tooten of op 
bet drooge biyven zitteo , bljaldien ze zeer diep gingen. Nu 
koDden ze gemakkelijk in eeo ondiep vaarwater blyven, en al 
raakten ze vast, ze werden blj dbn eersten vloed den besten wefir 
vlot. Gn witlen wlj uu belgeea in hel vorige Caput uitgebreider 
is verbaald korleiyk zamenvatlen . dan komt de iDfaoud hierop 
neder. De echepea der Rameinen konden bij eb noch vloed aan 
wal komea, en in voUe zee waren ze tegen de groote golvenen 
de sLarmen nietbesland, terwijlhetomgekeerde biJ de Galliscbe 
Bcbepen plaats bad : de reden biervan wordt in Cap, 13 ge- 
geven. In de eerate plaats namelijk waren de bodems platter, 
cm , ala de ebbe kwam , beler op bet drooge te kannen blij- 
ven , en ten andere de voor- en achterstevens hoog , om de gol< 
Ten te beletten , dat ze over bet scbip aloegen enz. MlJ dunkt , 
zoo loopt de zin geleidelijk at en de woorden hebben eenen 
doidelijken zin, faetgeen we, naar mijn gevoelen, moeljeiyk 
kunnen zeggen van de lezing, die tegenwoordig in zwang iR. 
Want wat is vada ac deeeamm aettui exdpere anders dan on- 
zin i De griekBcbe vertaler scbljnt er al mede verlegen geweest 
te zijn : altbans blJ laat bet woord vada onverlaald en bepaalt 
zich biJ dezeuitdrukking: tux rtt* iftrcSiTiix f^m Hveuwn itvo- 
(pifsn, 

Aan plaalseo , om onze lezing ad decettum aettus te verde- 
digea , onlbreekt bet geenzins. Bij Livins VI. 27 lezen we : ad 
famam, by Sifbt. DomiL 7: ad tummam ufterfo/cm, hi) Nipos 
AlUc. \. 1: ad famam imperalorwn. 

Db B. 6. m, Hit. «. 

»Et eademde eauta minus commode scopults eontinebmtta:'* 
NipnapBT nam eene oude lezing weer op en sclireef in plaats 
TV) tcopulis, eopulit. Dit woord was reeds lang by ana uit de 
mode ; de conjectuur dapkle aan HoToiunR haren ooraprong maar 
Toor eenige jaren bewees Hirzog , naar mijn inzien Toldingend, 
dat we de vulgata moelen hebouden. 
|Iij zegt , dat nocb bet woord copulae bij de oud^ voorkomt 



sdbvGoogIc 



CUSAB H B.G. UI. xu. 8 u V. XII. 2. 18IE 

in de beteekenis raa enttrkaken , noch eontinere ooit gebruikt 
wordL ia den zin vao altigare of retmere, go dat dit dus tegeo 
eopulae pleit. 

By Toor zicb veriiiest fnintw incommode teopulit, omdat ico- 
jmlit in alle eodieei ^taat , en de Hetapfarast vertaalt iri rm 
<nori?ia» xxTiixom; terwiji incommode in sommige eodieei, 
at xIJd ze dan ook niet de beste , ^evonden wordt. 

Het acbijnt tiein , en met regt , beter ea Teiliger toe deze 
lezing te Tolgea , dan willekeurtg scopuhi te veranderen , dat 
genoegzaam gezag voor zicEi beeft. 

Eadem de eauta laat hi] slaan op firmtudo, helgeen een wei- 
nig vroeger staat: minui incommode staat blj hem gelijk met 
nne magno detrimenlo en eonttneri scopulit verklaart hij van de 
gchepen, die in de baaijen en kreken, door rotsen en klippen 
omgeven, veJlig konden ankeren. Tot bewijs hiervan voert bQ 
aande voorden quum te vento dettieient, die een wetnig verier 
Toorkomen, en waaruit biykt, dat vroeger van schepen moet 
gewaagd zijn , die voor anker lageo ; terwiJI daarenboveo nit 
de plaatsb^brlJviDg, Cbp. 12. waar van vele landlongen en 
Toorgebergten spraak ia, duidelijk wordt, dat de aangenomes 
lezing gebeel met den aard en den loestand der kusten van 
den westelijken oceaan in overeenstemming is. Continere toch 
b^teekeat zooveelaU angutto quodam tpatio conelusum tenere, 
xooals b. T. continere caitrie. Tot bevestiging knnnen ook nog 
dienen B. C. II. 25: »Hie locui duobus promontorOt eontinelur," 
en B. G. IV. 25 ; 'Cuiu$ loci haec erat naiwa alqtte iUt monti' 
but anguttit mare continebatur." 

Di B. G. V. in. 2. 

> Qui otmet fere 0$ nominibut eivitalum appeUmt^tr, quibui orH 
ex eivitaiibut eo pervenentnt el bello illato i&t rmnanterunt alque 
agroi colere coeperunt." 

De Metaphraiis geeft deze plaats zoo weder: oj tuv vihitiv, 
i^ Sv «^1 SvTft tlf r^v BptTTXviav xctpiyivavro jus) xiXifUv A^rf 
iifivtyx4me r<^q iyfo^t fifyititvrt , ri Svoft,* In xxt vtn txeon K 



*) Ik Tolg hier de nieiiw< oltpi^ nn B&qMtTUK, IBSi. Frtibwrg, 



sdbvGoOgIc 



186 Cauu m B. G. V. 111. 2 m VIL u. 3. 

Uit deze verUding Uykl alUuns cooTed, dat de lalijnsche 
woorden boTen aaagehaald zoo gelezen werden in die codices , 
naar welke de grieksche vertaling gemaakt is ; daarby bestaan 
er, voor soorer my bekend is, geene Tariiutea op deze plaals 
■na Giiui. Ook NimuMT keal er geene , maar scbrljft op 
pog. 80 vad zyne uilgare der Commenlarieo : iDubito, an scri- 

■bendum sit .... ef bello sedalo Firmos enim aedee ponert 

>Be)gae et agros colere noD ilbto sed finito denmoi bello poterant." 

Ten bew^ze roert hlj aan B. G. II. xxix. 4, waar van de 
Adualid gezegd wordt, dat ze na menlg gevecbt vrede maak- 
teo en lich eene plaata ter woning uitkozen. 

Ik voor my ben overluigd , dat Nimt&ir bier wal te voor- 
bang is te jrtA gegaan en dat alles in de beste orde is. 
Want , al hebben de Adualiei vrede gemaakt ea eerst daaraa 
eene vaste woonplaala gekozen , zoo bewyst dit volstrekl nieCs 
tegen bet rerbaal van Ctiun aangaande de Btlgen ; zy koodfto 
immers zeer goed in Brilamnie bllJTen en de linden beboiv- 
iren, die ze in dea oorlog gewonnen baddeo. Juist daarait, 
dat ze na den oorlog te bebben aaogevangen (we nemen bier 
TOOT een oogeoblik betlo illaic eens letteriyk) bleven, moeten 
we opmaken , dat ze de orerfaand gehad bebben , en die lan- 
den hebben kunnen bebouwen , welke ze gewoonen hadden. 
Haar liefet neem ik bello illaUi Diet zoo woordeiyk , en zie er 
eene aanwyzing in , dat ze de landen , die zlj bezalen . door 
bet regt des onii^ii en niet door overeenkamst of door minne* 
lyke scbikkiDg verkregen badden. 

Da B. G. Vlf. XX. 3. 

Gewoonlijk leest men daar : ■•Pertuatum loci opporlunilale , 
•qui le ipsum mttUtione defenderet." 

> Hen ziet aanstonds . dat de ptaats bedorren is. Van daar 
zegt NippBBDBT: iHic nuum Titium aperuit Apitzias, qaod ante 
■eum viderat fientleios, neceasario dicendum fuisse, ■qai se 
>ipM defenderet." >Sed ne •manitione" quidem ille loens se 
fdefendere poterat Nam neqne supra alia munitio eommemo* 
■rata est, neque Gaiti eo tempore omnino castra maniebant: 
Certam eueodationeui non reperio." 



sdbvGoogIc 



Caisu 08 B. .G VU. XX. 5 in Vll. xlvi. 1.2. 167 

HiJ dnnkt , dat er wel ieU aan le doeo is. De Codd. Bongars. 1 
Leid. 3 gevea alsrariant que*, Ed. Ant. qud in plaats van qui, 
Ik ben — daardoor en omdat de ztn dezer woorden ongetwlj- 
fflld deze moet sijo , dat de plaals door de natnur als met eene 
borstwering voonien was — op het denkbeeld gebragt om t« 
Jezen: 

* PernuMon lod epporlumtate , qui le ipie , ut mwUtume, d»- 
tfmdtret." 

Hoe gemakkeUJk door do oalaligbffld der afKhrijvers en IilJ 
bet gflbraik van verkortlngea ail ipte ul, ipmm kon ODtstaao , 
ziet ieder en de griekaclie oversetting schL}nt ook daartieen 
te wijzcn ; dear lezen we : 'Oti V fyyiirtptv riSv 'Pufuituv H 
wfivitv i^lav , rsuTS (ncl r^f fsv Jc^fiou V^lu^TifT't; , 3r Ixureii 

Di B.6. VU. XLTi. 1. t. 

tOppidi mwui ab planilie afque initio adfcennu reela regime, 
trinuUut amft-actut accederet , MCC pamu aberat, Quidquid hide 
■ctrrui/iu ad molliendum elivum acceiserat, id spatium ilinerii 
*augebat," 

In plaats ran Auicslaat Nimanr voor hue Le lezen. Want, 
zegt hlj: Nulla est vox, quo huia referri posait. Nam reclae 
rd^iomcircnilum accedere, ot Oudendorpina interi^etatur, ideo 
Don potest, quod notio reclae llneae omnem currationis cogita- 
tlonem auTert ; adicMitu aatem , quo Moms hide re^icere opi- 
natur, quia h. 1. idem est ac eelUt , non magis in censum ve- 
nit. Qui enim colHt breviore Tia niinui aut longiore angeri 
potest f 

Het is duidelLjk , Daar het mtj voorkomt , dat NirpniWT bier 
in twee opzigten dwaalt. Vooreerst in de uitlegging der plaats 
ulve ea ten andere in stjn oorded over Hoius. Want hue koo 
niet op numenit slaan , zoo als NipmniT wil, dew^l dit woord 

*) Tolgmu OnoMM. Ik ku da JuUUmU nn dil opfuS toot ImX I 
bevMligm. Ul hi. diu|t bj) OaiaaaM a* 4918, mnt dit ii hot ouButm 
nn iea Cilali>pii der Biiliolktea BMlnama wurait het hi. gekooht it. Thioi 
toert het n° 400 tui den IwUten Cilalagui tu hi*, der Akademiiche Bihlio- 
Oeek. I. J.K. 



sdbvGoOgIc 



188 CUSAB DK B.G. VII. XLVt. 1.2 Uf DB B.C. III. LXXXI. 3. 

hier Diet slaal : bet zou op paamt kuiiaen terugzien , maar daQ 
zonden die pauut gezegd worden aliqmd circuilut accipere. 

Vervdgens zegl Mobub aiet , dal de berg self grooter of klei- 
ner werd, maar hij bedoell met adseentu* liier via, qua adieeo' 
dthalur de weg, langs weUea de berg besLegen werd, omdat 
men niet regtuit kon gaaa, maar helpad zicb rondomdea berg 
stingerde en slechls op die wLJze de top bereikt koD worden. 

Adtcentut kan nooil den berg ze/uen Jieteekeoen , maar.beduidt 
of de daad van 't beklimmea of den weg , waarlangs men opslijgt. 
De bedoeling van CUisab ligt voor oogea : hij wil zeggeo , dat 
de lengte van den wcig, indien men regluil ging, 1200 scbre- 
deu bedroeg, raaar eeoige booderd scbreden meer , als men 
-eeu omweg moeA makeo. En zoo verstond ook de grieksche 
vertaler de woorftn van Cabsar, wesfaalve bet mij zeer ver- 
wondert , dat 0DDniK>l0> bCm [en bewijze van zijne verklarlng 
' aanbMlt. Be gridktehe woordea zljn ; Al I'k xpis ri (i^iev t^v 

Dk B. C. UI. lxxzi. S. 

Op dezeplaats teekent Nippbbdbt bet navolgende aan : (Gra- 
Titer Gorrupla sunt baec verba : Nulla Thettaliae fiiil dvitai 
praeler Larisaeos , qui magnit exeralibus Sdpianit lenebattlur , 
quin Caesari parerent atque imperata faeerent. Nam unns 
erat Scipioni exercitus. Idem tgttur bic raclum est, quod ho- 
ram eomm. I. 85. K. in classibus Hispaoicis accidisse demoo- 
Btranpag. US, ut exaggerandi studio genuina verba lihidinose 
a magistro commutarentur. Quid Gaisab scripserit, deGniri ne- 
qoitj cum vestigia antiquae scripturae servala esse nequaquam 
probabile siL" 

De woorden waarop Nippbbdbt doelt in I. lxxxv. S zijn deze: 
•Neque nunc se Hlorum humilitate neque aliqua lemporis oppor- 
Uautate poslular/e, quibua rebug opes augeatitur tuae, sed .eoa 
exercitut, qtioi contra le tnuttosjam annot aluerint, vetle dimitli. 
Neque enim lex legionex — fie^ue tot tantatque clattit para' 
las cet." 

NippBBDBT wil hier in plaals der laalsle woorden schrijven 



nc.,z.d.vCo(>t^lc 



Caisar di B. G. III. Lxxxi. 2. 189 

lot lanlaque auxtUa parala , omdat er zoo groole Tloten in Spanje 
niet waren en daarentegen de hulpbendeu ntet worden genoemd, 
waaropi met veel meer regt de epitheta tot tantaque van toeftas- 
Aing zljn, Ook bier tieefl wefir een magirter mutandi libidine 
Toor auxilia in de plaats gezet clattis. 

Het verwondert mlj , dat eCQ overigeos zoo kundig en Ternuf- - 
tig man ats Nippbbdbt , vooral wat de eerstgenoemde vroorden 
betreft , zoo spreken kan , en op zoo losse gronden eene plaats 
verwerpt, die nog geheel niel behoefde te worden opgegereD. 
Wat de flM^fit exereiltu SdpioniM betreft, behoef ik Edleen te 
wijzen op eene andere ptaals van Gubab . waar dit woord in 
plurati numero voor een deel des legers gebruikt wordt, en die 
zoo duidelijk is en zoo vast staat. dat zij bet sterkste bewljs 
opterert, dat men rerlangeu kan: ik bedoel B.C. III. 2B, waar 
Gaisak , die reeda naar Griekenlamd yna orergestokni en reeds 
lang op de rest van zijn leger wachtte, de redenen opgeell, die 
hem noodzaaklen op den onverrrljlden orertogt der overige le> 
gioenen aan te driogen. Daar staat, dat de bevelhebbers van 
PoNPBius tcrebrit Pompeii litteria eattigabtmlar , gwmiam primo 
venimlem Caetarem non prohibuiitent , ul reUqms «i\u exerdtui 
impedirent." 

Ook bet oordeel over I. SS is te streng. De eodtcet geren 
geene variant : de latiniteit laat niets te wenscben -over ; de 
zin is op zich zelve good en laat zicb , mijns inziens, v/el ver- 
klaren , mits men zich van dien libidinotui magisler maar kan 
losmaken en de omstandigfaeden in aanmerking neemt. onder 
welke Gabsad sprak en handetde. Ik heb reeds vropger* ge- 
legenheid gebad , om opmerkzaam te maken op de groote rede- 
nen van ontevredeobeid , i!relke de Aristokralen aan Gabsar ge- 
geven badden en hoe zicb daaruit meer dan eene oitdrukkiog 
van hem laat verklaren. Daarover spreekt bij weder tot, Apba> 
RIDS, die als een anna zondaar voor faem staat en om de ge- 
nade Traagt . die ht] zeir (zie Cap. T& en 76) vroeger Diet be- 
vezen heeh. Gabsak wil evenwel goedertieren zlJn ; hij zai de 
troepen sparen, maar de gelegenheid is te scboon om eens 



') Zie mgne AiuiBlatiimn Crilicae in Cmnn, dt B. C. lo de JVitctUatit 
' PkiMaga TIB dit Jau, die eerltog bet liebl lullea lien. 



sdbvGoOgIc 



190 Gaisar bi B. C. 111. Lxxxi. 2. 

een kraehtig woord te zeggen over deo partijhaat dor aanban* 
gen Ttn Poiipnns en de onregtraardiglieid hem aaugejLaui. 
Het gold bier bovendies het vinnen veo de barten der soldatea 
vu FoMKiDi, die binnen het bereik zljner Blem waren. Ze 
moesten eens goed inzien , hoe Tergevensgezind bij was. Reeds 
bad hlj faea gespaard en' goed bejegend, tenvijl hunne eigene 
veldfaeerea ben badden misbandeld. Ook ou spaarde bij zijoe 
T^anden en deed hun wel, ofschoon hy in waarheid ze^en 
JLon, dat hi) zwaar beleedigd was. < 
' Bij dat gevoel en onder die omstandigbeden zal Gusia wel 
eena wat oTerdreTeo hebben , en we aoudea daarom reeds die 
Ua iaalasque claina heel goed kunnen verdragen ; maar er is 
meer. Ik geloof zeker, dat Cabsih bier niel alleen toot zijn 
geest had, wat er in Spanje maar ook wat er b^ Maidlia 
gdieurd was en zich de beide ooriogen als i6a gebeel dachL 
Waarom bij alleen van legionei spreekt en niet ran auxilia is 
daidelljk : onder de legionet worden de atmlia mede begrepea 
en als laodleger tegenover de volgeode clattet gesteld. Behal- 
ve de scbepen dd. die in Spaty'e waren aitgerust en die door 
NiPPiBOST zijn opgegeren, worden B. C. I, lti. 17 groole 
scbepen vermeld en rele van minder caliber ea betzeIHe getal 
met vele booten B. C. II. 4.: voeg daarblj de 16 van NumiDs 
B. C. II. 6. en tel die bij da vtoot in Spanje uitgerast , en men 
zal ml) loegeven , dat Caesae zich niet aan grootspraak heeft 
scbaldig gemaakt. 

Wat mlj nog meer in dete opvalting verslerkt is , dat Cii* 
SAB bier blljkbaar zinspedt op de komst van DoHtntts B. C. I. 
56 in Mattilia en de daarop gevolgdo sending van NAStDics 
B. C. U. 5 , blijkens de woorden mmmittoi duces , welk^ dade< 
lyk acbter M et tantai classes volgen , en op AnAiiios en Pa- 
Tsiius , die legatm waren , geen belrdLking kannen bebben , 
vitboofde van de beteekenis van dat verbum. 

Wanneer we ons de zaken zoo mogen voorstetlen , waaraan 
ik niet twijrel, dan geven we een beler grond voor het he- 
hondHi der vutgata, dan Nippbksbt voor zljne conjectuur, die 
geheel en al op subjective gronden steunt. 

Gouda, 6 Dec. 18B5. Dr. D. Tbrpstu- 



sdbvGoogIc 



AANTEEKENIN6EN 

OF DB 

WESPEN TAN ARISTOPHANES. 

(Vervolg van hi. 67). 



Vs. 654 vig. eSx * &tX lf:ifuet fti' oSrof f^lat rpay^uv. 
»»?£( ykp fSffiv (If h"^ Tfufry xpifiirrit t\iu. 
Zoo vs. 654 aan Philocuok toekomt, op wiens naam het 
stfuit, moet Datuurlijk eurot op BoEtTCLioN doelen. De tin is 
derhatve ongeveer deze: 'Neen (gij hebt nooit iemand zoo goed 
hooren spreken . als mij) , maar deze vriend (Bkltclior) faoopte 
op eeoe gemakkelljke zeg&zonder strijd." Het wheeltveel, dat 
dit ons gezood verstand zou fcnnneD voldoen. Bet spreekwoord 
Ipiiftxi Tpu-yiv is uit den aard der zaak alleen loepasselijk op 
den redenaar , die het eergt tpreekt ; want atleea deze is in de 
gelegenheid om zonder strijd regt te behouden , zoo zljn tegen- 
standv niet aatwoordL Niet Bdxltclboii , die wederieggen moet , 
maar Philoclbok , die bet cerst opireedt , kan diu iptifuit rpvyxv. 
De gevolglrekking ligt toot dehand; bet vera moet van Bdelt- 
CLMN nezen en deze bet spreekwoord op zijaen vader toepas- 
sen; alleen bet volgende vers verblijft aan Philocizor. Hier- 
mede is echter de zaak niet afgedaao ; want zoo men vs. 654 
aan Bdbltclkon loescbrijfl, maar overigena de plaats onveran- 
dard laat, zai vooreerst Bbbltclboh den triombang van het koor: 
e£n£xo4' oStm xai»pS( 
oiistit iixo6vctfU9 06- 



sdbvGoO^^lc 



192 Db Wssput tan Austopbarbe. 

beamen en met b3x erktaoen dat DJemand ooit met zoo reel 
doorzigl gesprokea heeft , als eijo tegensUoder ; eo ten tweede 
Philoclboh , die oogenlilikkelijk met deo lot Tan bet koor over 
zljne 'rede behoorde in te etemmen . met vs. 636 reel te laat 
komen. Men zelte derfaaWe de beide verzen om en scbr^ve: 
♦lAOKAEaN. . 
KtctMi ykf ^"Setv u« iyii Ttahif KfArKrrii t'tfu. 

BAEATKAEAN. 

oSx' liAA' ifiiiutf cTftf' eurot f^lat rpuyiirsai. 

De nitlegging die ik aao bet tweede vers geef, brengt aa> 

luuriijk mede , dat ^tS' in een praesetu reranderd moet wof 

den. 

vs. 642 vlg. Svi* oSrot ^in cxofiivinn luirrh oux iv auroS. 
^ fitiiv l<yii ire Tti/tepev ffxum (3>Jxtiv woiiifa, 

Deze twee verzen zijn evenmin beiden van Philoclbox als 
vs. 634 vlg. Hen oordeele slechts. Hel eerste vers past zeef 
goed voor Philoclboh , die op de overwinntng rekent en gelooft 
dat zijn zoon daarvan zoo goed overtuigd is , als hij ; van daar 
dat bij van deien zegt : ■ blj staat zich reeds te rekken en is ge- 
beel liuiten zicb zelven." Hierop is niels aan le mcrken. Bet tweede 
vers 18 minder passend, De man, die in het vorige vers ge' 
loofl de zege reeds bebaald te bebben , kan in bet volgende niet 
spreken , als ware de strijd nog niet beslist en moesl de beurt 
nog aan bem komen : 

^ fiifv iyi ff£ rijiitpoy o-xuTq 0f^iirnv reoJA'tf. 

Ook is bet vreemd , dat Pbiloclkoh , die in bet vorige vers 
bet woord nog tot bet koor rigt en van Bobltclboh in den derden 
persoon spreekt , bier zonder aanleiding eensklaps zicb tot dezen 
wendt. Ik ben overtuigd dat hier , even als boven , aan vader 
en zoon ieder ^^n vers toekoml. Het eerste is van Phium 
cuton ; bet tweede is het antwoord van Boiltcuoh. 

vs. 6S6 vlg. 
tuu irpSrov /tlv fiiyirxi 0iiijhu^ , ftit ^q^f;, iM' aTh Xflp^fr 
riv <pipoy Hfuv diri rav iri?.tuv ffuAAi$/3Sifv tIv vpoaUvrx. 
Het artiket blJ irfovtirT» verbreekt bet verband, dat tus- 

schen dit woord en iri rSv ■jri>,tav noodzakelijk beslaan moet 



sdbvGoogIc 



vss. Que via. , 669 vlgo. , 684 VLO. 193 

en bederft dien ten gevolge de eonstructie Tan hel gansche vers. 
Waarschijnlijk had Abistopharis geschreven: 

rhy epifcv ^fi7v iiri r&v v6\tait e-uAAi{/3^v vuv wpostinct, 
eveD als men in vs. 707 leesl: 

vs. 669 vigg. 
x^S" oStoi t^iv iiipoioxeuffiv xarx jrfVTiJKOVTX t<£a«v1-« 
ixi rav Wai av , IwecTtiyoums Teutvr) xavx^o^ouwraq • 
iaffere riv (pipov, )| pfovnjvxi tmv sr^Aiv u/tav dvarpl^mi 
Indien de volksmenners ea rpdenaars, die van de bondge- 
nooten geschenken wildeu ontvangen , om bun doel te beret- 
ken , in dier voege badden gesproken , zouden zij eea' dubbelen 
misslag begaan hebben, tegen hun eigeu belang ea tegen bet 
Ailitch taalgebruik. Want de elaat , wien de tpipoq toekwam , 
zou bet voordeel geooten bebben, terwiji de batelijkheid der 
bedreiging die van ben was nitgegaan voor bunne rekening 
bleer. En wat bet tweede punl betreft, de taal is ver van 
zuirer. De Athenert zeggen nimmer itidvxi, maar altijd (J)i* 
ptiv of irayeiv Toiii 06pgug , gelijk vele voorbeelden van Ahisto- 
FHiHKs, THncroiDBs, Dehostbenbs en anderen kunnen bewLJzen. 
Daarenboven was btj eene zoo krachtige bedreiging veeleer eea 
imperalivus, dan een fatummXe wachten, De woorden iifftn 
riv ipdpof zijn derhalve bedorven en moelen naar m^ne over- 
tuigjng plaats maken voor dea imperativua ixpoipepfTT' , die , daar 
hij uit dezelfde bestanddeelea is zameogesteld, mis&cbien door 
den afschrijver voor een compendium van iunrt riv 0ipov ge- 
bouden is. De lettergreep , die aan bet metrum ontbreekt , moet 
aangevald worden door iyii , dat bier gaoscli niet overtollig 
ia. Men scbrijve dus: 

iape0opt7T\ ij 'yii ^pavr^oi riiv vixiv iptSv avxTpi^a. 
In bet Torige vers leze men: irxpii rm vi^suv , want iupo^ 
iaiulv word! , zoo ik mij niet vergis , nimmer met iiri verbonden. 

vs. 664 vlg. 
De dativus eJs van Cod. R. , aan welken Bebok de voorkeuF 



sdbvGoogIc 



194 Db Wispn TAH Abistophakk.. 

geert, voldoet mlj eveomio als de aeciuatmu ujq , dien men in 
audere uitgaven vindL De Daamval , die bier vereischt wordt , 
is de gmilivus parlitivm; Bdkltclbom wil zeggen, dat het volk 
van alles wat door zijn* moed en inspanniiig in de scbatkisi 
komt , alleen Aea triobolus werkelijk tu bezit krijgt. Hen leze 
das: a» uiirit l>.»ivav xri. 

De waarschijnILJkheid ilezer gissing wordt vertioogddoor liet 
volgeode tchoUum; riv cpipai (I. rciit 0if6Vi) h^it, i<p' S» 

vs. 700 Tigg. 

m« r6\euv tpx^ vJitlartiv dirif rev Hivrev ftixpi Zxpi^t , 
iix ihreKctitit xXipi tov6' S tpipeit, ixxpij' tuH zavr' ift^ vot 
hrrd^cwtv xxri ftixpiy ie) , xri. 

De aitlegging van rovV % <pipei^ , die de schoUatt geeft, rnjtf* 
3 <piptig Iftirtev, is te belagchelljk om een oogenblik in aan> 
merking te kunnen konien. Het is echter niet gemakkelijk 
Toor die woorden eene belere verklaring te vinden. Bet ver- 
band eischt, dat men ze van bet geringe loon der regtere Ter> 
sla, dat op dezeirde wljze in vs. 661 vigg. en in vs. 684 vig. 
aan de rijke inkomsten van den staat tegenover^esteld wordt. 
Doch hoewel ft.iv6iv ^iptiv loon trekken beteekent, berinner ik 
mij niet ergens eene plaats gelezen le bebben, wanr (pipttv al- 
\hin zonder (uativ of een woord van soortgetljke beteekenig dien 
zin had ; buitendien kan de toehoorder niet raden , dat hier van 
het loon sprake is, betwelk in de laatste verzen niet genoemd 
wordt , en voegt de singulans niet wel bij Itet volgende sMtpy. 
De plaats is bedorven; AmsroraAnEs had waarschijniljk geschreren: 
9VX fKn'oAffiiff; f TAqv fHffSo<Pope7i dxMpii' xx\ tkut" ipltfivoixri. 
De oinstandigbeid , dat tAijv bier zonder 2ti gebmikt werd , 
heeft tot de omscbrijving sta^v toW % itta9o0aptU en deze we- 
derom tot de corrnptie aanleiding kunnen geven. 

TS. 814. et^Tiu fiivcDV yip rifv ijlaxqv fo^^'optcu, 

Een zwak vers , dat als uillegging van bet voot^aande geheel 
overbodig is. leder Athene wist dat men den koortsachtigra 
zieke eene <paidi voorzetle, en kon dus den zin van xiy yip 
wvpiTTO) t6v yt (tiirSiv hti^o/tai , na de niededeeling van Bsklt- 



sdbvGoogIc 



Tss. 6S4VLOO. . 700 ncM., S14 . 819; 859 yls. 19t( 

CLBON, zonder verdere Twklariog zeer goed vatten. Misscbien 
is het geiDterpoIeerd. 

TS. 819. 

Id dit rers zija vooreerst de partikels t1 waf verdacbt, die 
zich met !v In xeiS niet laten verbinden, ea loch van een 
Toorafgaabd verbtim moeteD afbangen ; ToorU de vorm van den 
optatimt iKJUfilvMi in plaaU van imufitatien , en eindelijk de 
Bamenslelling van het verbum met Ik , daar toch Pbiloglbos 
wel niet verwacbt lal hebben. dat zljn icon de kapel van 
Liens nil huis made zoa brengen. In een fragment van Hbbo* 
DiAifDs (zie Dr. Kappitkitan db CoEPaLLo Obierv. Crit, p. 22] leeat 
men bet vera eenigzins anders: 

iip$6ii t1 x&q (101 KCfJ^xie rev AtiMv. 

De tekst is bier niet minder bedorven , maar het rerscbil van 
lezing kan ons misscbien op den reglen weg belpen. Ik ver* 
moed namelljk, dal AHisToraiHEs gescbreven bad: 

i^f$ov eu irA /loiixifuvni ri reu Aixtu. 

Het zamengestelde ixxofJvxii is eene corruptie van ixJfu* 
rttt; toen deze de overhand gekregen had, heeft men ftoi, dat 
Toor het melnim niet meer Doodig was , weggelalen. 

vs. 839 vig. 

raur' ipx xparo* TiUxtifue t$ x»Tp) 
tiaxKTiov (Ml' 7u U KXTiiyipti rxpdiv. 

Aristopbaubs Kad ongetwLjfeld bij jatntydpei een partidptum 
gevoegd, doch niet vxpiv , dat overl>odig is en alleen kon strek- 
ken om den lagchlust der hoarders op te -wekken Daar Edblt- 
CLBOH zegt , dat liel hem voorbeboudeo is , om als regterlgke 
overbeid de zaak biJ zijnen vader in te leiden {thMtrie*) , is het 
meer dan waarschijplijk dat blj den slaaf aanbeveelt, om de 
KUBii Toor iljoe rekening te nemen. Hisschien heeft do* d« 
dichter gescbreven : 

ail ii KXTttyipei Aax'^*'- 

In de codices worden , zoo als men weet , A eir t meermaten 
verwisseld. Het spijt mtj van barle dat ik van x <bi> ; bet- 
zelfde ni^ mag beweren. 



sdbvGoogIc 



196 Da Wssnn var AristopbarbSi 

vs. 859 vlgg, BAEATKAEnN. 

tcvt' if* irpuTov TiUxtiftai t$ var^ 

t'tvxHriov fioi * ah ii xx-rtfyipei irxfiv, 
SANeiAZ , 

fiit Af ouie tytey", <£aa* &repi( (piiviv xt!«i> 

KXT>iyep4fftiv , ^v Tit e'lvi-yig ypxtpify. 
Vers 842 is niet van Abistophasbs. Het is vooreerst oreriio- 
dtg; waDt wdk toehoorder of lexer zal Diet aanslonds b^rij- 
pen , dat men blj (^no-Zv hetzelfde verbum denkea moet als 1^ 
tyuft , namelijk xantyofiiiireiw , zonder dal bet daarora tMmdig 
is het woord zelf er blJ te voegen f De scbrlj ver heeft daaren- 
boven in de volgende woorden getoond , dat hij met de taal 
der Auiseho regtspleging volkomen onbekend is. Bdbltcleoit, 
die voor thesmotheel speetl, is voornemeas de zaak van dea 
bond voor de regtbank van z^nen vader in te leiden {thaxriev 
fui); daar htj echter zulks niet doen kan , ten zij eerst iemand 
«ene bescbuldiging ingesteld beeft, verzoekt bfj XiHTBiAs deze 
taak op zich te nemen («-& 3^ xa-myiptt Kxpin). 

De bescbuldiging moet dus hier , even aU in alle andere ge- 
vallen de tyayay^ voOTargaan. Ondertusschen zou de bond 
"volgens dezen scbrijver, gezegd hebben, dat hij bereid was om 
te beschuldigen , ^v t« tiviyjs ypMpiiv ; als- ware-de verhouding 
onigekeerd en moest de tirxyay^ vMr de bescbuldiging plaals 
vinden. De interpolator beefl vs. 840 verkeerd begrepen en ge^ 
meend dat elaiytiv aldaar beteekende het inttellen van de b&- 
schuldiging en K»-niyepttv het houden van de rede door den aan- 
klager; van daar zijne vergissing. 

vs. 868—873 m vs. 88lt— 890. 

Het gezang van bet koor btj'gelegenheid van bet plengoffer 
en het gebed van Bdbltclbok, beslaat nit twee gedeelten, de 
itraphe en de anlistrophe , waarvan de eerste op bet plengoffer, 
de tweede op bet gebed volgt. Het koor zelf geeft dit te ken- 
nen in vs. 863 vlgg. 

K«) T»l( tux»'ii 
0iilAtiv iyctSkv A^$o/wv uftTv. 
Deze opmerking geeft ons aanleiding lot eene vraag. De 



3dbvGoog[c 



TSS. 839 TLea. 866—875, SSli— 890. 197 

overMokomst tusscheb het aanlal Terzen raa de strophe en de 
anliifrophe vorderl , dat wLJ vs. 868 > 

tietwelk door Bdiltglbon uilgesprokeD wordt , mede blj de atr<h 
pke tellea; want zoo meo aanneemt dat de strophe eerst met 
het volgende vers begint , zai men bevindeo , dat zij eeoen tri- 
meter miader heeft dan de anlittraphe, 

Haar laat de aard laa bel vers wel loe , dat wij het aU een deel 
vao den koorzaog beschouwen f Ik geloof het nieL Bbkltclrok 
is iia der iooneelspders, maar Diet medelid van het koor eQ 
een vera nit zijoen moad kon dus niet tot de ilrophe van eeaea 
koonang bebooren, tenzij op dezelfde plaats in de antUtrophe 
weder een vers van hem of vaa een der andere tooneelspelers 
gevonden werd , en dus de koorzang levena een beurtzang ware. 
Wij weteu ecbter dat hier aan zoo iets niet te denken valL 
Daareoboven is immers Bdutcuoh zelf de man > die bel pleng.- 
«ffer doet , en zal nu een gezang dat door bet koor ter zlj- 
ner eere na het offer aangeheven meet wordea , beginnea 
uiel een vers van hem zelven , van eenen gebeel anderen ia- 
boud en dat het offer vooraCgaatF Hier Uljft, dunkt mij. gfen 
plaals voor twijfel meer over; bet vers kaa niet tot de $lraphe 
b^ooren. 

Het evenwigt tusschen de beide gedeelten van den koorzang , 
dal alleen door vs. 868 gered werd, is nu verbroken; de stro- 
phe heft aan met idnea iambieui; de anlittrophe daarentegen 
met twee. De tekal kan z6i) niet uit de banden des dichters 
gckomen zijn. Men moot aannemen dat Un, van beidea,.or 
de $trephe ^n vers verloren beeft, of de aniittrophe geinterpo- 
leerd is. Wij bebben geene reden om in de ilrophe aan eene 
leemle te denken ; de taal is' luiver en de zin en het verband 
zoo duidelijk eo eenvoudjg , dat men hier geene corruptie van 
welken aard ook onderstellen mag. In de anliitrophe is de 
zaak zoo gaaf niet. De Iweede iambicvs van den aanbef: 
^vvivxifti<ri^ [rxuri] voi xiir^SQfuv 
vixinf dfxitU tvtxx rav rpoMMyfiivmi. 
geelt stof tot eenige bedenkiogen. 

Het koor dat door den korten zang na het plengoffer en 
bet gebed zijne btijdscbap over de verzoeuiog van vader ea 



sdbvGoogIc 



198 Di Wbsfih van Aftinwuitis. 

' soon zoa te kennen gewa (vs. 863 vigg.) , wordt in de woor* 
deo Ix^iofttv vixiifiv AfX'^Ts eensltlaps eenzijdig en begiut 
de zaak bepaaldettjk toe te juirhen , in zoo ver als zij dea 
zoon verhefl en hem de heerscbapplj over zijneu tader verze- 
kert, Deze zienswijze past evenmin bij de geroelens waarvan 
bet koor eldera laat blijken (vs. 725— 73S, vs. 743—749, vs. 
863 — 867) als btj den aard der OTercenkoaist. Deze waa van 
den kant van Philoclbon ntel minder vrljwillig dan van dien 
van Bdbltclboh , en eien ^volg van de overtuiging dal de raad 
van den laatsten nuUiger was dan z^ne oude levenswijze ; eene 
ipxi van den zoon over den vader kon dur niet uit voortsprui- 
ten. De omslandigheid dat bet adieetivum viaian bIJ dfjiidlf ge- 
voegd i8 , niaakt de zaak ntet beter ; men moet daaruit opma- 
len, dat eene nieuwe regering in de plaats getrcden is cener 
oude , die vroeger bet bestunr in banden had. De nitdrukking 
zou b. v. gepast zljn, zoo in bet begin van tiet blljspel Pbilo* 
cxiON nag meester ware, maar nu door eene omwenteling de 
teugels aan zljn* zoon bad moelen afstaan : bier evenvrel, waar 
na de verzoening in bet geheel aan geene upxii , en (ninsl van 
alien aan eene via ipzii le denken valt, mogen wij bet er 
niet voor houden dat Abistoph&mes zteh zM zai bebben uitgela- 
ten. De volgende woorden ?vex» tuv jrpe\tif.tyfUvav, die, naar 
faet schljnt, doelen op vs. 666 vtg. , zijn wat den zin betreft, 
onberispelljk: doch welke lezer zat niet met bevreemding mid- 
den in een' zang eene danbating aantrefien , welker vorm ons 
aan de dorre taal van de scholia herinnert ? Het komt mlj vqot 
dat wiJ biJ dil alles reden hebben om de ecbtheid van vs. 886 
>n twijfel te trekken en gerust mogen aannemen, dat het even- 
wigt lusschen de ttrophe en aniistrophe werkelijk door de t'n* 
lerpolatie van dat vera verbroken is. Men leze derbalve: 

tuvot yap ifffttv i^ eu, xtL 

VS. 893. 

r/f tip' i ipeuyuv euro; ; Sirev iX&ffiTcci ' 
Dr. HiRRCHio in zijne Objervaltones Critieae p, 73 en Bbrgic 
in de laatste uitgave van Aristopbahbs hi] Teubnir verdeelen dil 
vers op de volgende wijze lusschen PniLocLBon en Bdeltclbok : 



sdbvGoogIc 



Ts. 868 BD 88S VLGG., 693. 902vl<:g. 199 

♦lAOKAEAN. 
t/$ »f' i tptuyuv ; 

BAEATKAEnN. 

oSrof. 

«IAOKA£nN. 

Ik heb hierlegen A&ue bedenking. Bobltclkoh kan de vraag 
vaa Philoclion niet beanlwoorden mel sSrof , zoo de besoliul- 
digde bond niet reeds op het tooneel t^enwoordig is; en dat 
is by DieL HiJ komt niet voor vs. 899 voor dea dag; waar 
Ubui CLMON CDS met de woorden : 

mi liih* i (psvyww ourev) Ai0tif xipx, 
op ztjae verqchyaing opmerkzaam maakt. Vers 895 mag der< 
halve niel (usscbea de beide sprekers verdeeld worden , maar 
tnoel , zoo als vaa oods aaa Pbiloglion verbHJven. Bdbliclbda 
bad in vs. 848 de acivtUq of borden gebragt, waarop de aaa- 
klagl ta lezea stond, en dit bad Philoclboh loen reeds aanlei- 
diag gegeven tot de vraag (vs. 861),' t/c outoo) \ i wpSrig ia- 
riv. Hier beteekent i trfurot den aanklager, wiens oaam op 
bet bord bet eerst te lezen stood. Philoclbon voegt daar aiiroal 
bij , omdat hij den naam met dea vinger of den stok op het 
bord aanwijst. De vraag, die wlj bier lezen. r/f Sp" S ^ti' 
yuv evTOf ; moet tnsg^Jks van den naaoi op het bord ver- 
slaao worden. 

vs. 902vlgg. «IA0KA££1N. 

KTrtN. 

BAEATKAEHN. 

xiftrrn. 

*IAOKAEnN. 

la de oudere uitgaven van Ahistophanbs beeft men vs. 903 vlg., 
van rdftffTiy af , gebeel aan Bdbltcliom toegeschreven ; later 
heed men echter begrepen , dat alleen Trxptrnv aan Bkltclbon 
toekwam, iu antwoord op de Vraag van PmiocLBON, tervvijl 



sdbvGoogIc 



too Ds Wgbpkn van Abistopbanks. - 

betgeen volgt weder eene aaomerking van den laatsten was. 
De sin beell bierbij wel iets gewonaen ; doch wij hebben nog 
altijd redea om aan de zuiverheid van den tekst te twijCeleo. 
Eene opieltende bescboawing van de plaats zai ons hiervan 
overtuigen. De woorden trefo^ ovn^ aZ Ai0tig beleekenen , 
■dit is weder een aodere of een tweede Labbs," en onderstel- 
len derbalve, dat de bond, die Toor aaDklager apeelt. even 
als de besfihuldigde , door den dicbter Luss genoemd is. Zoo 
de scbrljver van bet merkwaardig $cholium op vs. 836 > geltjk 
had en Labbs Diet op Lacbbs doelde , maar eenvoudig gemaakt 
was van ^xffth zooder toespeting op een' bepaalden persooo , 
zou ik eveawel niet gelooven, dat de dicbter, wieu een rLjke 
Toorraad van woorden ten gebode stond , als nit armoede aaa 
beide bonden denzelfden naam geschonken en z66 doende tot 
misverstand * aanleiding gegeven zou hebben. Docb de teho- 
liast heefl zich in dit geval deerlijk bedrogen ; bet tijdt geen 
twijfel of de dicbter beeft bier blende personen- en een be- 
rucbt regtsgeding van die dagen op bet oog ; de aanklager is 
Cleoh , de bescbaldigde Lachbg. De scholien verzekeren bet bij 
meer dan eene gelegenheid, b. v. bij vs. ^40, 836, 89S, 909, 
S24 en anderen ; de buurlea of i^ftet , waartoe de twee bonden 
bebooren, nemen alien twijrel weg; want Clbokis een KuixSii- 
vMsus even als de eerste bond, en Lachbs behoort tot de Al{«- 
tiift, even als bier Labbs. Zie, wat Clboh betreft, DmosTBBins 
p.10I6.2. en BoBCKH C. l.G. I. p. 344 , en voor Lachbs, Plato 
in den Lachet p. 197 c. Verder loest men in de beschuldiging 
gedarig toespelingen op een' logt van den aangeklaagde naat^ 



• voSre SI atftypiv laitt , oi nirv Si atuittr (I, itais tlrut) tfoft, iifil 
mip jtaftS^lttBtr aiti (De teholiatt kanl derhilre di S^/ttt no Cliob bq 
hAaa» niel). ' ^^^' 'uko i Jtafiif^ ^n/tajaTrtitBi^aOat AnXlfi , ta&ixtf i 
^dx^t f nofd T^ltultlSjf Ir nfvrdrtam 

') Set publiek ion b. t. aimiDeT faebben kuDoen radea , loar welken lam 
BmLTciMf in ti, 887 de getuigea oproept; nant dat hlj deo bcschuldi^e 
bedoelt komt «eT(( ia ti. 863 un den dag. 



sdbvGoOgIc 



vs. 90S VUG. 301 

5ici^i« . die hem ile gelegenheid aangeboden had lot de pluode- 
ringen en den roof, wRarvoor hi] du' teregtstond (zie vs. 838, 
896 , 91 1 , 924 vig.) ; en weet raen van Lachbs door Tbdctdidu 
eD aoderen, dat hij vier jar«Q geledeo met eeoe vlool naar S- 
dlie gezonden was, en tevens dat hij niet voor uitermate eer- 
lijk gehouden werd. Dkhosthbhes kent in de rede tegen Two* 
GRATIS , die zeveatig jaren later uitgesproken is , de geruchten 
nog over roof en onlrreemding van staatsgelden , die ten na- 
deele van Laches liepen , en het lehoUum dat eene toespding 
op Lacbis niet waarschijnlijk oordeelt, erkent zelf dat hij ie 
»ev(pirTiK Koi uri ix/^v xa/n^itTTxi. Het schljnt, dat Clsdh 
werketijk eene ypx<pii xastv; tegen Lackbs ingeateld bad , waaiv 
over eersldaags iritspraak gedaan zou worden; zie vs. 340 Ttgg.: 
<iAA* fyxomiitv, aviptq , if Irrat Aix>r" m»l, 
tfiii^kov 3J <p«,vi xplfi^Tuv txeiy ixatvrt^ ctvriv. 

iv" Kuriv (}( KoXanirauf m ^S/xqm' xri. 

Ik ben geneigd om te gelooveo, dat ARisTOFBAns het regt»« 
geding der beide honden met opzet io dit stuk ingevlocbten 
heeft, om zoo mogelijk de gemoederen gunstig voor Lachxs te 
stemmen; hij krijgt daardoor gelegenheid om de ware drljrvee- 
ren van den aanklager, zljn' nljd en bebzucht. Moot te leggen 
en in de apologia wel niet Lacbxs gebeel vrij te pleiten , maar 
ten minste de deugden die hy bezat, Icgenover de nietswaar- 
digheid van den aanklager te laten uitkomen. Hoe de zaak 
a^eioopen is , weten wij niet ; maar Lachsb heell althaos het 
vertrouweD der Alheners niet verloren; hij is vier jaren later, 
Olymp. 90. 3 , als veldheer hi) Mmtinea gesneuvetd. 

Aristophahis beefl dan, dit mc^en wiJ als zeker 8teUen,toeD 
hi] voor den aangeklaagden hond den naam Labis koos , zoo- 
wel eene jtartmomime van Lacbis , als een van Aa/3<7v afgeleid 
nomen gewild ; btj is ongetwljfeld btj den anderen bond op go- 
lijke wijze te werk gegaan , en heeft ook hem e«t' naam ge< 
scbonken , die bij den aard van Clbos paste en den klank van 
xijn' naam nabij kwam. In het vers, dat ons bezig houdt, draagt 
hij, zooals wij welen, den naam Labis, even als de andere 
bond. Ik heb de redeaen, waarom die naam Diij niet gescbikt 



.dbvGoogIc 



SOS Db Wbsfkm.vah Aristopbanbs. 

Toorkwani, ^edeeUellJk bov«n reeds oDtwikk^; doch toen kon 
bet nog twijfelachlig schijnen of wel een persoon bedoetd werd ; 
Da dit uitgeniaakt is en tereos dat die persoon niemand anders 
M als Clbon , mogen wij de zaak ais afgedaan i>eschouwen . 
Want LiBBS isniet, geUjk bet zijn mbest, eeae paronomasie yan 
Glbor, en is afgdeid van een verbum, dat de zijde van Clbons 
karakter, diehieria aanmerking komt , niet in bet liebt stelt. 
])e bond heeft das Diet Labbs geheeten , en tocfa kan Labbs id 
dit vers niet bedorren ziJn , want de schrtjver noemt hem uit- 
drukkeltjk eenentmeedenLiBK, trefoq e^ref m; A,i0nt. Doch 
het vers, waarin men dit leest, is naar mijn oordeel geinter^ 
pcrieerd ; met uitzondering van de tvree eerste lettergrepen , die 
het geblaf van den bond nabootsen. Dit dier beantwoordt (^ 
deze wijze zelfde vraag van Pbiloclson en zegt, gelijk de tcho- 
Uast teregt aanmerkt, als het tvare Sii tlni. Dit is genoeg 
om zfjDe tegenwobrdigbeid aan te daiden ; liet riptrnv van 
BsRLTCLBoif, met het orerige gedeelte van bet vers, is overtol- 
Ug. Men beboude das alleen bet su , aJ van den hond , dat 
buiten het meirvm ataal en tot geen vers beboort, even als xttt 
not in vs. 760 van de Aehamtfri. Het verband wint er bij; want 
Philoclbon zegt nu onmidddlljk, op bet hooren van het geblaf: 

T8. 914 vigg. KTftN. 

xoi fiPriiaK' oJtcSvtI fui. 
xxhoi rlf ifiif eS iraieiv ivvifatTM, 

■ «IAOKA£nN. 
aiiiv fUTii»Kt»i 

KTUN. 
cSa 7$ xoiffi y' iftel. 
Het is mij niet geUdten, dat iemand in vs. 91S rig. iels 
aanstootelljks gevonden heeft : men beeft bet genomen , zoo als 
het daar slond, en den inboud voor zicb zdven goed gemaakt 
met de opmerking, dat bet zeer wd in den aard van deo als 
hwd vermomden* volksmenner liggen kon, niet le dolden, dat 



'} Ik Teremlg miJ net het sevoelen im Bin , d«l in dc uitgive vaa 



sdbvGoOgIc 



VBs. 90tVL6Q., 914 ?LO0. 203 

femand bet volk wel deed, ten tij htj eeret ook jegens hem 
zich edelraoedig betoood hsd. Op zich zelf heb ik daar niets 
tegen ; raaar bet verband bewljst , dat bier Tan iets andera 
sprake zijn meet. Liches was aangeklaagd, omdat bt] zieb 
aan onlTreemdiog van sUatsgoederen scbuldig gemaaki bad; 
dit was' yoorzeker niet eene weldaad aan bet volk; niets is 
derfaalve ongerljmder dan dat zlJn aanklager salks met deien 
naam bestempelen zon en toch is men verpb'gt u^«« ejS xoi^t 
daarvan le verstaan : men beboeft de laatstvoorgaande woorden 
van den bond (vs. 910 vlg.) slechts te lezen en met dit vers in 
verband te brengen , om zich daarvan te overtuigen. Aristofbi- 
KB8 kan nalunrlijk dezen onzin niet gesuhreven bebben; bij gerolg 
meet vs. OIK door de afschrijrers bedorveu ziJn. Gelukkfg kost 
bet niet veet moeite om den zin , die bier vereischt wordt , te- 
nig te vinden. ' In de apologie van Labbb, vs. 971 vig. , leest 
men dat de aanklager van ieder , die met een sommetje te huis 
knot, zyn deeWerlangt, en zoo men hem dat weigert, toebljt: 
t^ou itlvm ykf Stt' Av eirm Ttf tpipi) , 
Toirav fUTXiTti ri fdfoq * t\ H nii , idtxvti. 
Dit komt ons blJ de plaala, die wlj bebandelen, jnist van 
pas, Het spreekt van zelf dat i^iutiv ia vs. 97S zoo veel belee- 
kent als vervolgen, aanklagen. Luis bed aan den aanktagw 
niets willen geven , en was om die reden door bem , volgens 
zijne gewoonte.gebeten of aangeklaagd. De aanklager z^ vfodt 
het vreemd, dat blj de zaak zoo ver heeft laten komen, want 
by wist zeer goed wat er op stond; hlj vraagt dus: >en tocb, 
»zal wel iemandaan de geregtigbeid kimnen onlkomen, zoo hfj 
kmtjt den bond, niet een deel van den roof schenktf" Ziedaar 
den tin, dien vs. 91S gefaad moel bebben. Zoo femand er aan 
twljfelen mogt , moet ook nog de bijatdling van ifici, rji xuvl , 
iets bljdragen om hem le overtnigen. De dichter doelt daarmede 
niet enkd op de vernunnmiDg-van den aanklager; in dat geval 



Bmk, I. p. XVl wot4t vermeld. Niet Xutilu, nuu de hoad telf dnift 
de MDUigt raoT. Op deie wjjie alleen Isil lieh fact gabrnik no den eer- 
•ten penoon in lijDB rede , en hetgeen deerni over het itiliwgieii Ten den 
■fldeien bond geiegd werdt, op eeii« -roldoende wgie terblann. De IftAye- 
niit noet dm by deie gelegenbeid efc hoiid Tetmomd gewe«*l lija. 



sdbvGoOgIc 



204 Db Wispkn van Aristophaubs. 

Boude zij vrlj overtoUig wezen en beter we^geUlen zijo; maar 
jrWv heefl nog eene aadere hcteekeois, die faier vooral niet 
Yoorby gezien moet worden. Men weet dal de volksoieauers 
eene eer Bidden in deo naam van xvav rtu 3^/mu , de hood 
ea wachter van bet volk , die blafl , zoodra hi] kwaad ver- 
moedt. Zie Akistopq. Ridden, vs. 1018 vlg^. en Dkmosth. legeit 
Aritlog. p. 782. 7. Zulk een bond wil ook de aanklager zija, 
maar blj laat zich wel eens door «en geachenk bewegen om 
den mond le bouden; Labis beefl dat verzuimd eo bem, den 
bond van bet volk , niets loegeworpen. Pbilocleod verwondwt 
zich daar mede over en vraagt daarom , als kan bij bet oaaa- 
welljks gelooven, tiZiy lUTiiaxiv; ea de bond anlwoordt we- 
der met biJkaDs dezelfde woorden, eii' ifulyi t^ xuvl: want 
z66 verbelere men door omzetling de woorden van den tekst , 
aiii T^ Mtv^ y if*ol. 

Zoo wlj hiermede den zio van vs. 91S lerag gevoiiden heb* 
^n, komt bel ertbans op aan, zoo bet mogelijk is, ook den 
tekst le berslellen. Ik bond bet voor oiet onwaarschljolijk dat 
men lezen pioet; 

kxItoi tU uh»^ ill XttliTv ivtnjvtTxi xri. 

Het verschil tosscben hi xaUlv en tZ tbuiv is zoo groot niet, 
•Is het bij den eersten oogopslag scbijnl. Hen houde slechls 
in het o(^, dat deze corruptie, gelijk vele anderen bij Aaisro- 
psAJfBS, uit de oude met unciaal schrift geschrevene eotlicet 
herkomsLtg is . in weike T en T , A en n , e en O weinig 
van elkander verschilden ea door de afschrijvers vaak verwis* 
Beld zijn. Daarenboven werd remv , gdijk men weet, veelal 
geschreven ToeTV en de « door een streep boven de voorgaan.- 
de letter aangeduid, zoodat ten slotte tet verschil tusschen 
£TiAeEiN eo ETnoEiN niet veel te beduiden heeft en zich 
bijkans bij de 7 van In bepaalt. Wat den zin betreft zal tJiSelx 
wel geene verdediging behoeren ; men denke slecbts aan plaat" 
sen als de volgende : Dbhosth. p. 365 , 25. U yicp Sv u(iMq 
hxiff, rouTov iiplfTi Tf7i itoT? uoxx^eiv, de beteekenis van In 
wordt nader bepaald door bet. volgende vers: >hoe zal iemand 
in slaat zijn om zijne misdadeo longer voor u verborgen te 
louden, wanneer by mij, wiens beroep het is ze aan te bren- 
gen (Ty kuvi) , niels mededeelt ?" 



sdbvGoogIc 



vs. 914ti.6g>, 957 tlgg. , 975 tlg. . SOS 

Ts. 9S7 vigg. AiKjSifTi ftAptupeti xetpeivM Tpuff^lov , 

xxt ri?.hti ri vxidti ri wpovxtxKUfiiyx. 

Het participium xpo^Knutuftiyx is leo eenemale ongescbikt , 
om bier als epitheUm vau ffxtvn te 'wordeo gebniikl. Ten eer- 
8te heeft de beroegdheid om te getaigen, welke in dit regtS' 
geding de stukken huisraad iKzilten, niels le doen met de 
vraag of lij aangebrand zijn, al dan niet; er zijn zeirs stakken 
onder , zooals de kaasrasp en de stamper , die Dimmer op het 
Tuur komen; ten andere past bet deelwoord alleen bij potten 
en pannen, terwijl Bukltclioh onder tmXXk rxtun natuurlijk 
alle stukken begrijpt, die bet feit hadden bijgenoond, en in de 
beide vorige verzen niet met name genoemd naren. Het woord 
is bedorren ; men leze : 

xx) T^AAa Si a'Xfilif rit vperxexXtiitivx. 

Het oproepea van getaigen beet bij de Atkenert irpotrxecMTrSat. 
Hen zie b. v. Plato Legg. p. 936. e. iiv ns Ixiiv ftii Sixp ftap- 
•rvpti¥ , vfovxaxtlaixi riv Siifttvw* i 32 x'fovxXit 9t\i 
AxetvraTu xph Tqv Hxiiii. DniosTBBais p. 8S0. 14. wpoffxxXevfiOi 
{xirh) xarii ^li/iuniK lU ftxpTupIxv. Het lidwoord roor vxi^, 
dat de dicbter na riMx niet kan herbalen, is om die reden 
door mij verauderd in H. 

vs. 973 vig. «IAOKAEnN. 

a.1^67 , t/ xaxiv tot' M' St^ luthiiTOiiai i 

Kxxdv Ti xtpifiivtt /ti luirsxtliafuti. 
Dr. HmscHiG heeft in zijne Annot. Crit. p. 73, naar mijn in- 
zien, te regt aangeloond, dat vs. 973, zoo als men het tbans 
io de uilgaven vindt , onmogelijk goed kan wezen en dec zin 
Diet heeft , dien de uitgevers er aan bechten. Doch de door 
hem voorgestelde verbetering: 

al^oT, ri xaxin t! wot' ivS' OTtf i/MhirraiMi \ 
is in een ander opzigt minder voidoende. Ik kan miJ Dtet be- 
grijpeo, hoe Philoclboh, die door de rede van zijnen zoon 
bewogen ytfis en zeer goed moest weten , wat hem getroffen 
had, met de groolste oonoozelbeid zou knnneo vragen : (Acb 
■my , wat mag bet loch zljn , waardoor ik week word V Ik 
geloof, dat men beler doet met de leziog W tJ x*xiv ran de 



sdbvGoogIc 



306 Dr WiSPtii TA)t AaiSTOPDARBS, Tsa. 073 Tie. , 992. 

Codd. VR. weder in le Toereo en het vers , met weglatinj; van 
xori, te verdeelea oaar het Towbeeld vait vs. 157: 
SANeU£. 

eJfui. 

rl Itri i 

BANdlAS. 
Biekux)J»» dutrrtiTtu, 
Op Jflzelide wijze schrijve meo hier : 
4>IAOKA£nN. 

BAEATKAEnN. 

♦lAOKAEflN. 

hS' Srtf lutxArroftttt. 
Hiermede is ecbter niet alles gedaan: het moet elken \aee 
opvallea, dat het Iweede vers in andere woorden deielfde ge- 
dachte uitdrukt als het eerste, en eigeniyk ntets is, dan eeoe 
faerhaling van hetgeen daar reeds gczegd was. Ik hood bet om 
die rsden voor waanichijnlijk, dat deze beide Terzen oonproo* 
kehjk niet naast elkander stonden, oiaar door een stuk van de 
apologie gescheideo waren. Het tvreede vers zoa b. v. teer 
goed op zijoe ptaats zfjo na vs. 976; want, als Phildclbor zIJ- 
nen zoon heeft hooren vragea xeu rk wxiiSx ; kao hi) vel na* 
gaan dat men in den sin heeft om een* sieuwen en gedaditen 
aanva) op zljn gevoel te beproeven. 

TS. 992. i^tfJTtiTijTxi xdjri^eKvxn oiix hc&i. 

Eene ongerlJDide inlerpolalie , die hoe eerder boe liever uiL 
den tekst gebannen moet worden. Men bedenke slechts. boe 
belagcbetljk het is , dat Bdeltglioh . die deze woorden tot de 
toeschouwers rigt , bun iets als nieow mededeelt, wat een 
oogenblik te voren in ban bljzijn en voor hunne oogen beefl 
plaats gebad. Daarenboven verneemt men een paar verzen later 
de nitkomst der stemming , welke dnidelijk genoeg spreekt, om 
bet publiek londer verdere toelichting op de boogte te brengen. 
Bitvertum, Jan. 18K4. H. G. HiiuuB. 

{Bet- vervfftg in een volgtnd mtmmer). 



sdbvGoogIc 



lAMBL ICHl 

3 AEGYPTIORUM MYSTERIIS 
COLLATIO lAGOBSIANA. 



EUi Iahblichi de Aggyptiorum my&teriis librum Thohas Ga- 
uds anno 1678 Oxowiit ita divalgaTifc, ut quae erat tum 
boram studionim conditio baud male meruisse de litteris 
diceudus sit : tameu si quis hodie in emendando eo ' volumine 
operam ponere velit, ei plurima menda quibus eliam ounc 
Iahblicbi oratio scatet tollenda esse tix est quod doceam. Quod 
quum perspexisset Fbidbricds Iacobsius, elegantissimi vir inge- 
nii, quo tempore bibliotheoae Monacetui praeerat, scriplori a 
philologis neglecto luminis aliquid allaturus codicero otim Au- 
gustanum, nunc Monaceniem qui est inter graecos CCCCXC, cum 
edito exempio conferre coepit. Sed sive legend! dilBcullate a 
pervolutando codice deterrilus, sire argument! in quo scriptor 
versatur obscuritate parum delectalus et ad alia transgressus 
opus praeclare inchoatum , quantum couiici licet , non absoWit. 
Tanta autem in eo negotio usus est diligenlia , ut non modo 
potiorem, sed omnem scripturae varielatem excerperet, ne le- 
vissimis quidem librarii mendis praeleritis. Gum igitur di- 
vendita posl Ucobsii obitum ampltssima eius blbliolbeca casu 
nactas sim primam plagulam libelli in quo codicis illius lectio- 
nes notaTerat , ueque resciTerim , perierilne reliqua schedarnm 
pars omnem lectionum quae desidereotur copiam complexa, 
an etiam dudc alicubi lateat: visus mihi sum antiquaram litte> 
ranim studiosis aliquantulum prorulurus esse ac simul debilam 
Iacobsii manibuB laudem tribuere posse, si quae mibi forte 



sdbvGoogIc 



208 Iahblicbi dk Aigvptiokdh HtsiiRiis 

forluna contigeruot e membraniB Monacensibus excerpta ephe- 
meridi haic, quae ad iuvaadam aDtiqiiarum reram disciplinam 
comparala est, iasererem. Adscribam igitur varias lectiooes , 
ita tamen , ut meum iudicium Tere nusquam interpoDam. Ne- 
qae eoim Bine uberiore de AegypUontm myBteriis disputatione, 
quae ab hoc loco aliena est , corrapla emendare singulorumque 
locoram sensum declarare licet, quamquam-pleraque eonim 
in]'quibus librarius Monacentis peccavit, ne m'onilis quidem 
lectoribus corilgi possunt. 

Scripturae Tarietas excerpta e Cod. Monac. CCGCXG 

ad iltustranduni Imiblichi de Aegyptiorum 

mysteriis librum. 

Tilulus ; 'Ixft^^x^^ "iJ luyixov eU rifv iirivTO\iiV toS Uap- 
0vphv 'A^i/*uvQt G. (Al. 'A0i/tftaivet iiixjKixou irpis r^v Tlof 
0upleu Tfii 'Avf^^ Imnohip ivixpun xa) ruv iv airf iiroftf- 
fuxrav Av7ff( Hiillach). 

Cap. I. pag. 1. vt. 1. Seii i. x/fi; i. G. In. marg. ttit man. 
Rbihes. i %p{tng. i om. 6. 6 rit xutuv. aWuv G. 11. Stiv» fi« 
yym<riv Tali UpevJiv. iyvai (leg. x-yvim) dyvurt roTf. G. Verbo 
&g ^iXovri om. cod. Iacobsius videtur coniicere : <tu re xaKat 
veteU iyviis yvaatv roT? Uptv^iv Ttp) SeoXgylaf jrptrtlvav ipami~ 
ftxTx . quod non probandani. 17. aHii ykp ffq. tltv cod. Post 
nvSasydpxv addit fth, 22. UpoypatftniTuv. — Pag. 2. vt. 1. r^ 
ctiiTity ixelvott ?;coyTi>i yviifttiv. 7. a^^tp l^hTSi^as. 10. 0iXTi9P 
oJftxi haec om. cod. duaruni vocum praelermissione vacuo 
spalio indicala. 12. rii ii Xfyipievx irepifxivti, 18. isoMyiav 
pm. cod. ubi item lacuna exstat. 24. exxrra om. cod. ubi sic 
exhibelur sententia : ii' ^v hrl re eiruj) xx) voeTrai. 27. 
Tpo^x\x6(ttvx cod. conflrmans Galii correctionem. 28. ivxiTtl, 
iirtTtl cod. 

Cap. II. pag. 5. vt. 1. 'Aruplav. B. rxplt rav cod. corr. vepl. 

10 tl Tt vpaQAxheii. t1 rot rapx. sic cod. 12. gSif vpiitdtv om. 
cod. ubi borum verboram loco lacuna est. Sic et vs. 14 ver- 
borum rk 3' tixxi^uxx loco lacuna compare). 18- 6vx rpox/u- 
'peuvi. 22. SwDET^ ftivov iix >,iym , ivvxvh om. cod. ubi denn- 



ed byGooglc 



COLLATIO Iacobsiaha. 209 

lacuna apparet alqae boc Tocabnlum post >.iyav ponilnr. 25. 
re xaSxiptTjBxi baec om. cod. 26. irtpUytaSM. wttfiyevittt cod, 

27. itx^iyaiv. 28. pro revTatv ouiiv quae omitluntur vacaum, 
spatiam est. 29. rtxiav. 31. Ssoupyixug ii ri Stovpyixti iiro' 
xpivifuix cod. , quae verba cam reliquis mdias coDTeniunl, si 
ab nna voce dvwpivdfitSx discesseris. 5S. ruye^XKeXouSfiuvTtf. 

Clip. in. pag. 4, 6. iToiel^im irdps^ei. 11. TiiAijW?. ittlpyt' 
Txt yap dsuTi}. sroff . I S. tuii aiiixpncq om. cod. bic quoqae lacu* 

nam exhibens. Id. &q xvpUvq ivrtt. 21. hrwi avriiv. 31. it iei. 
sic cod. 32. iussat- — Pag.S. vs.Z. S^rsp eSv. eSv om. cod. 

Cap, IV. pag.Q, 14. xtX'^P'^'^'" lii^ftttTtt om, IS. tuv t£MU- 
T»!uv. 17. ^iTTrcpe). 92. knuriji. [UutoTs ap. Gal. 'erropem ly- 
pographicum esse apparet ex Notis p. 187]. 36. t$« i/uxn! 
nepav. 40. vupxTOfihuv [T«/i*a".] — Pag- 7 . 14. ivlpyetxi xivtj- 
astq omisso xttt. 16. ccurai recte. 17. A ii oM»i. 18. aSrxi. 

28. ijre\xfi0iv>ig (sic). 30. 5(rir*p /ffr/v Ifirhrtaiiivxi. [quod la- 
tinus iaterpres reddidit]. 31. 4$(dpjirTfc(. 59. iir) tuv dvatpipivruv 
ivxXayt^ilicveq. [tit cod. reg. et /'escA.j. 46. iuvxTvi yhtaixi. 

Cap. V, puj. 8, 8. /tJc «iT»v omnino eZv. 9. aToa-Trf^evec. 
12. T«v vuiiiTuv. 14. Tp3f tSs- 17. ixoxh- 18. oraK. 28. cExpav 
Sisaiv. 32. xyxSoTs oijirt [sic Gal. corrigendum vidil]. 3S. ifioeiOj. 
— Pag. 9, S. x(tl iK^xivovvxv. 18. ^/uySv Jtii(i%uTov omisso xxl, 
21. diixlpcTou. 38. aviiiam- 45. r^ ftovliia^ cod. [conflrmans 
GiLBi correctionem. Neque aliter legit interpres.]. 44. xal ri 
xKlvttTov. — Pai/. 10, 4. jriii'7« 3v ex emendatione cod. [firmans 
Galbi coniecluram]. 10. rparoupyov. 

Cap. VI. pag. 10, 18. irxfftv dri. turn xxl ante av/tvXttpeT 
om. 19. xo! ivTxuSx tuv ixpaiv, 22. (p/Asf ^f. 28. t« nuyycvti, 
34 i^KTMS. — faj. 11,8. ytvvuv. 17. n-«/»a3£(xi'i;i'fK/. 

Op,Vn. pag. 12, 5. AoiWK w vxvt. om. 7, W;ki'>( Tf SifjK. 
9. Tshiut xx) dv Kx) xvivitSi. [sic codex inlerposilo inler- 
vallo. Portasse rescribendum xx) xiroriMis xxi ivivStut , quod 

•I 
Iacobsius coniecit.]. 16. xhhv. 17. 9 . sic cod. 24. i^xpxtSv, 
53. ivvoiijeie [sic corr. Galbus]. 

Cap. VIII. poff. 15, 1. rifv inri aov recte. 14. uxtipertt. 17. 
Hyoviiovfuti. (sic). 28. ^TfirjoiiTa tShtyoq. [sic cod. reg, pro- 
banle Galko, ut statim eliam irpht iM ravToit. 50. ra H^Ktx 



sdbvGoogIc 



tlO IaHBLICHI DE llGTPTiORDH HtSTBBIIS 

xai ^rrs («fc) TUiT. 33. tutl rA xxr" eMxv et hrlSffrtv. — 
Pag. 14, 13. reieSniv yltf. Inductum yxpel km) Baperacriptnin. 

16. atiriii rkv tcA. 19. t^ iviftartt, 2S. iv uwifXWi- 51. tSv 
ivaripa. 54. airoTt ri reTf. 37. ri ifUTfOv. 40. ixiflii at coa- 
iecit Galiub. 47. x^xrii qaod idem Galxds iain vidit. — Pag. 
18, 3. TD»7«. 11. x») ii Avtlfyev [at supra lutl ri JmxmAEm'. 
Forlasse: x«l W rd i(vHp>'0i>]. 12. Srrt tlveu. 14. dcIWof om. 
IS. fiifffft. 17. T«vTC(X°u f!<r}i'. ID margiufl tlan. 33. d UfoTt. 
S6. flxfp ^3^1'a. 42. kxI aule jrepilxau^i om. — Pa^. 16, 2. 
9fovxipX9VTiXf. 7. ^v tfuTjf oujlsii. 12. (CAA* iTTtii^ rev. Iti. 
ivxpfid^ofiev el ixnpryffiivtfv , utrumque lit in Fischii cod. 

Ca/i. IX. /MM/. 16 , 19. eux»KtT»e. a est, in litura. 20. (tivuf. 
31. fttpirrMi; ireptyf«^»7t iuipyeufiivav. — Pag. 17, K. quae 
inde sequuDtur usque ad p. 18. 7 habeDlur in cod. Monae, 
apposita sigia A.. — IS. ixiftTov (sic). 16. iv «^r$ A. elG. 17. 
Atuv S?mv a. G. 20. AvoT$tUv$m A, G. 24. Iv xa! if/Jpirrm. k, 
38. Axflptp itf^oviri A. 50. ^v «£t^ A. 6. 31. Wa«. 3S. x^t^e 
T<t. A. 56. (pcpiftsust auvix" ftirpoig U [re A.] roif Uoa a^opi^it 
xa) myfUTXTu huKi^fUvBL A. G. 58. filxv re awix^ixv. A. G. 40. 
ri a rSv. 41. outoi; ^vuptivaiv. G. ^vuf^hov. A. — i'atjr. 18, 10. 
eMccv ^iuvMfuv. W.TUf. li, ivTirapirrecaif. 17. tvHitti. 20. £ 
3q[. — ^ Twv ipyaf. 22. ^lalpten olxtii-ntT*. 

Cap. X. fhij;. 18 , 23. pttrSi rctimtv. 27. 3/«^^«. 33. ^ riva. 
36. TOW virz'i" 3 /*^ xi^-jjiifiy. — Paj. 19, 2. xtcrei reww. B. 
ti 0oiMi. 6. uv£p(Puit 0Z9*. 22. Kx\ iv Ivi tJhi ptiwuax. 23. xai" 
air^v (sic). 27. ix"- 30. aurq. 35. d<p' invruv. 44. htpimrx 
nieodosc pro irep^niTX. — Pag. 20, 3. ivltertiTOv. 0. rufOTdcSoi. 
12. iiroXtlxowtv. nvro Sif aSii aAAfi. 

Cap. XI. jWf)'. 21, 3. iifiiv avpt^xtvivruy. 16. wpoKKfL^ivQvat. 

17. ^vSc9- — T^v iftvror^. 21. dxpxvreu. 22. aAAu; om. vacuo 
spatio interpostto. 27. n ^rvM (pufiiv. 28. irpeK»t,cIjixi. 32. 
Aitoyiy^7». rif t* aiffxfff^ll*°^"'''i- 57. rorouTe. 39. fMrxSitaiMt 
tA twv. 41. x«(} t3 k^v //ij-w tmk tciaxpuv dirsrei^ti. — Pfljf. 
22 , 2. TOioirav. 5. dpyi/tivxi. 22. i^xxou^fitva. 

Cap. Xfl. pa^. 22 , 23 JAA* »;. 28. auToStxiii. -- Pag. 23 , 
14. ivTifU^oro. II. ff-i^w rf<. 21. xAqtri; om. 26. riff df/x; 
^i^itag. 28. »d;t: <^< i*' Jv^/uo. 

Ciip. Xll[.^(/. 24 , 14. irpMytcyeTv. 23. xHtf ri. 23, j'/j-mre, — 



sdbvGoOgIc 



COLLATIO IaCOHIANA. 2tl- 

Irix»\e7TM. 26. iiit tSk. 32. rtva iv^putzw, 35. imrfirewee. 

Cap, XIV. pag. 2S , 2. 6tu¥ tla)¥ iviyxttt. 4. nofit filttf, 6. 
ri iTfivrfi. 10. rd Tavr^v. 14. »u vv ffuvtXaylra. 

Cap. XV. pag. Sti, 22. <i4 Jv ure. (sic). — Pa;. 28, 4. ari 

r«. 18. Jyi eW. 21. M^A««. 27, «« «vz«7c. 30. A'«^«7f. — 
odri 3^. 32. Toc c^x^* ^- tw)* A^T'w. 38. lic ^rpei' rp3( r) 
Irtfov. 42. Si* (turd j'ttp rai rovre. — i'lj)'. 27, 9. Upertxit- 20> 
(^o-iv. 3S. $c7i> ^l)|. 37. HOTc iw) n-f^l. 

Cap. XVI. pa;. 28 , 3. fuutpi U tIvi. 6. M >'>u£o-«!i. 9. ueI 
xpirepav. 12. T((ur« rtfc M/uitk. 19. r/« ^urcXiffct. 27. i^s-a* 

<^;). XVn. poj. 29, 6. ioAntnti tlrt pUvn^. 14. ^r«{u otn. 
18. irtccTtealetg (sic). 26. xal re;. 32. ^orqi'. S3, ^at^tfivrm. — 
Pag. 30, 2. 3<* ?A«$. — xovoeim (eIc). 6. rq; ruv rporipav. 8. j'Aa«. 

Cop. XVIQ. pajr- 30, 22. i^od^ iTo0fJTo*rt4 h. 23. xdn-i 
fulvav. 17. vf6iavs»i r^v (^liffji'. 31. rtp) fii¥ aSv. 38. wftftiy* 
fiivuf. — Pag. 31 , 9. iiia^ipuv /t^x'TM- jroforSc. 19. iro' 
rov. 25. 0^2* £>> !f». 54. avt^?. 3S. 4 rtv xf^''^"- 37. ^s-xrtic^ 
(sic). 45. rtelifTiiv. — • Pag, 52, 1. xa) t^h tuiixiptni-niv (sic). 
4. cT Tif xiifiVKf. 7. »V»v om. 8. ^^Atof om. 12, varttpl^. 21. 
sri^Aii' 3i oiSi'. 22. ylyverti. 23. ^n oj^Tp. 28. xar»T««) (sic). 

Cap. XIX. pa;. 32, 30. ctirav ^v- — Pa!}. 33, 10. iroytv- 
vireu. 18. qSv roTi. 22. r^ St<£v««v, SS. awiyii. 57. rpwirdp- 
JUOVTftf. 43. hrtpouvhv. — Paj. 34 , 2. xf^*^- 9- '•" ^«irtU. 
14. ffOri <pvifuv». 19. ^Ti xsTf (aic). 23. rjiarx S/Sdm'i rott. 
24. 3/3wn om. 

Cap. XX. pag. 55 , 2. irxva^ctfiffimig (sic). 4. ^Tfi}^ rii. 9. 
riXtir TL 15. 4twv, i^xvtJg ftiv nv. 24. k«t' itvriii' tj^v rn/. 
26. ^v^Aeu jrpovixfluai. 50. i) (1« ^t). 51. vl eZ» ruv Ift^mm. 
58, S«f^vw, x^y fl-2^it ^ffv ii'ripx*! T«' deploy ^xtiXiiii iett- 
pdvav. oi yip. — Pag. 36. oAq i} oivin, 6. Jravvrf;. 20. 0u r) 
aufiiTtiy. 23. x«} iirhrfitirrxi icphq ctinvpf. 24. ciAA^ tm t^ (sic). 
29. Tolq iv TS?;. 31. xvroupyUv ri xp^f^^ov. 37. euv srao-/ nTi;- 
3f r94 hplfftag. 

Cap. XXI. pa;. 37 J 1. ^y 31 vb ivtpeT^ iixlperiv. 5. aWlfc^' 
Oil ftiiv. 7. ^AifAj^xTdcj. 12. ]Mr«^;);«4. 13. jKJjKeTrf (sjc). 18. oU 
xxrd fUv, 19. titipuvtTTM. 29. U irviti iunxriv ^. 3\oi. 30. fxv^ 



sdbvGoogIc 



212 Iahblichi db Akg. Mvst. coll&tio Iacobsuha. 

Twv Tx ivtf. — Pag. 58 , 2. chv vpoxvhhiav. 8. ynMsu otD. 
H- KXtfY^ofUv^ (sic). 

Sectio II. cap, 1. jxii;. 59. 6. rofparir^ (sic). 9. T«i( tf»fr;. 

11. ix' uirShi. 12. ytvo/iivHt. Verba rSji tSv i. x»i j (purtae 
om. 14. tivcE^KV om. 22. xal toi! ruvSir^su tuv i/jux^ v^f/covt- 

fievt iTtararixit tf rift (pvirevf kxI tou cvviivfteu rav ^vxSy 
eU TX, 25. ^uerotii. 

Cap, II. pag. 40, 2. ^lepiTriov xx) i^x^^ov ftiv repixcv/tlevt 
feriov rif ray ixifiJvav kx) iixriivtiex^. 8. oZtu. 9. itt/ripx 
MXTxMiyeuvx, 16. xpteffxXMujx. 16. fxiartfv rf x^f^"- 17- ?»* 
a7$. ID marg. legilur ?f£vai$ manu Beikesh. 18. £ el; 2v. 22. 
ytvoiiJvoiq. t'6, vvvtjThixovTo. 29. ixxxitii/iv. 5^. cv^lxq kx) oMx^ 
iJyovt. 38. JWiKBv^a. — i'ajr. 41, 1. x«0* ?Aff. 4. ^uatus. K. 

Cbjo. III. ^Nijr. 41 , 25. i^( it mS'. 38. roTt iec3«. 31. ratxi- 
xlx. 32. iiXKfxoaftuftivai. 35. TOtxiAfirfpA. 56. iravTpSxs'i^. — 
Pag. 42 , 7. ht^twix^evft, 20. k«} x^cta tuv. 24. -ri 3' ou 
ff«v. 50. AirtiWxyfiivov. — itxKtxovfilvm (sic). 31. ifffu;^«e/wv. 
37. liiviftut. In margine legilur fuivifiuq. 41. rtiirm rotq. 
42. T« ftjv 4f7». 45. dtrorTpiirret. ■— Pag. 43 , 9. t^v dnipflxr 

12. iirtvucuxariiv. 

Cap, IV, ^(j. 43 , 44. Ai^u ju2i'. 27, iv xvTiSq — iivtv xStx/ 
Tip) 3J. — Pag. 44, IS. x0xivofi4»uv, 16. ^arjf«. 2S. /ttyx- 
^ocppoa-iimv. 29. xfMl^intx (sic), post hoc Tocabiilum magoa est 
foliorum pertarbalio in codice, ubi sequuntur quae in ed. Gil. 
habenlur p, 70, 12 inde a verbis x»( ia-oxf^tfjc^a-tv , quae aiilcm 
b. I. debebant legi seqiiunlur post verba rx^tv iiutrlpxv p. 75 , 
12. — 30. ouK Jrxfuv (sic). 36. dvt^oufffx^ouinv, 38. 3^ roirav. 
59. ^iyouf om. 44. tihtix teapilTxi. — Pag, 45. 6. rxiMiSq. 
9. ^uTitvit, 23. q TTphi, 25. tuv (if>;^di^^^Aw. 27. (iipiv/tsu. 
AO.TrdvT*! VTxicpiv iirrtii li. ri H rSv. 41. lihoxov ^pe/tixt , ri 
ii xZ T&v, 42. rSiv ipikuv, — i^iippowov. 

Cap. V. pag, 46, 1. iroxxprepiKiv. 13. S s-^v. 17. iHou to/;. 
50. oa-ep ?x*». 51. uMkBv Ix^fav e'laiv, '57. Ppxxv »vTo7i. 

Reliqua desideranlur. 
' Berotini. F. G. A. Hullacb. 



sdbvGoogIc 



DE CTBHII, abcuiepiscopi alemsdrini, 

unco IKEDITO. 



AccKDnifT kmbhsatiohbb eblbctak in orahmaticis skakgis. 



Quam ante bos pancos anDos Campetu commorarer, forle fur- 
tana aHalus mihi est liber Graecus maau seriptus, qaem , 
licet ab initio esset mutilus , mox ridi, glossarii Graeci esse 
fragmenlam , cuius deauclore, quum nullibi nomen asseriplnm 
esset Deque cum ullo eorum, quae mihi cognita et ia promptu 
erant, lexicorum Graecorum opus conspiraret, dnbius manBi, 
donee oecopinato laeero libro quae deerant folia' ab eodem mihi 
Iradtta sunt , eui omnia ilia aceepta debeo. iospeeto- libri litu^ 
]o manibus me tenere vidi lezici CrattLr exemplar. Ita'enim 
erat iascriptus : Tou iyUv Kuplxxoa i£/ip;iarf<rKtf!r0tc 'AAf^«ur3]gc/«; 
Xt^txiv lutri vretxttev. Neque me latere potuit, non codicem 
Graecum antiquitate sua commendabHem , sed eodieis cuiusdam 
apographum me possidere, a viro quodam dodo conrectam. 
Ut euim et charta et literarum forma et alramenti color mani< 
festo iadicabant, librum ante saeculum decimum octavum noa 
potuisse scriptum esse, ila pulcrae correctioDes , in ipso textu 
ritiosae leclioni superscriptae , et alius generiB obserratiooes 
in margine additae ab eadem mauu . quae textum exaraverat , 
mihi quidem documenio erant, docti philologi diligenliae apo- 
grapbum illud deberi, Felici vera casu quum eodem tempore, 
quo apograpbum nactus eram , omnium fere, qui superiore sae- 
cnlo in his regionibus floruerant , pbilologorum epistolas , ipso- 
rum manu scriptas, penes me baberem., occasioneni in apo- 
grapbi auctorem accaratius inquirendi haud dlmillendam esse 
arbitrabar. Itaque singulis omnibus accurate collatis persua.- 



sdbvGooglc 



214 CtRILU. ARCaiaPISCOPI ALIXAHDRIId , 

sum mihi est, apograpbiim Fitri Bohdahi mana esse scriptom. 
Quern quum studiis grammaticis insigniter constat delectatam 
fuisse (quorum fructui magnam partem id viri egregit schedis 
iacent abscondili et sepulli], turn eius bibliothecam apparatum- 
qne pbilologum uoa cam Alio maximam partem CampeHUm mi- 
grasse consideranti TacUe inlelligetur , quo pacto liber Tolatr 
Aylfov potuerit it ycum \xinn. 

Ctrilu glossas memioeram passim laudatas et e libris mana 
scriplis excerptas me tegere, explicationis gratia ab Hbstcbii, 
ZoHiBAB , Tduki , MoEBiDiSf Akiioiiii edltoribus com horum glossis 
collatas, vel hie illic io Valckbhabrii , WKSssLineQ , HrasTut- 
Bnsii ■ alioram commeotariis commemoratas , iutegra vero Gt- 
BU.LI lexici edilio, quantum quidem sciebam, noudum erat 
parata. CHrcuiUBj^ienli mihi, quo rectius accuratiusque *£^ 
fuitat aesUmarem , quid de CiRnxo publici iuris iam csset fa- 
ctum, Gogoitom est, in libro AaBiiin Batrage sur Ge$chichts 
umd lAUeratur ]X. p. 1253 sqq. virum doctissimom B. F. Docbh 
e Godice tfonacMi lUeras M et N, et ex alius codicis foliis 
fragmenta qnaedam edidisse. porro Caa. Fa. Mattubi descri- 
pliaB& lexicon Ctbilliahdm e Godice Slosquenti, et ipsum literas 
*,X, ¥ et nexprimeudas curavisse in libro, qui miMoiquae 
pFodiit sub titulo: Glossaria Graeca minora et alia A»ecdota 
Graeea, I. pag. 11 sqq. Foslea TiTTiURHtJS apographum Hat- 
TiAxi nactos lotum (sed in brevius eontractum) in editionem 
Zonabas recepit; sed quod omaium maxime laetabar, ridi, in 
biUiolheca Ladensi GraiLLi codicem asservari , quern idem , 
Cttuu benevoloitiam idenlidem iam eram expertos — et qiiis 
non experlus est, cui nostrattum baec studia eurae cordique 
•onlf — Iagobos Gbbuds per oUum inspicieadi et conferendi po- 
tesUlem Eecit. Codex, e lubliotbeca Isaau Vossii (Ms. Gr. Vost. 
Q.63, Catal. p. 398),pergamenus,f(HrDia qoarta miuore, saeculi 
XVveiXVl, nitidissime ac perpaucis iisque simpHcissimis com- 

* ') Id r. Oum tthri , jtaclarimit JM«*rmw Ihmmti^m, tauutt {BOL CHI. 
JVIm. m. p. ISk) *ir doeU J. I. Bnuua a luargiBe Smaui Iiamcuauiu 
Id aliU n( nomm Toctbalnin Grtuaim, Imitat addoDdum, prapoiult vooem 
Arafilv»Tar,dTtur^fi(rtv Ctuli^ Sed fruitra tAoabuIom apud Cnnira ia- 
quUlTi. VUetBt BEunwmnr* mp«ii*M ad gloitva 4Mr/fAMn(r«*«, Ainwf. 
W(*** t iiaaa in leiiM Ctuuum titUL 



sdbvGoOgIc 



UtllCOlt INIDITOH. 2IS 

pendiis scriplils, coDlinet 1K2 foliis (305 paginis) rtu iyhu Kv 
flt-htv ifp^iTiaitiTiiv 'AXi^aviftitK Xt^iKiv xtiTti rroij^tov. Inci- 
pit avocabulo*A iifxirUtcffTiniv iTiip^ynim , el eiplicit iavoce 
S(i ivr) rev Smt xfff Sti. In margine passim correcUuneulae s 
manu docta sunt asscriptae, ut i. r. Xxfyifitev: yApyavov 
fJyiTM ri inpn. Ib margioe ydpyitpof. — Tit^m: ^ h' 
ivuwTM ixi^ptnutK tov TMitnarot 9 rev ^aviy^ivxvTOq la/^fai. 
In marg. yivitxi*. — Ai/va: fixp^th In marg. Aipftx^ 
Pro 0(iprai legendum &6pa», — A>i6t&¥t9: futxpctlaveg , /uf 
Kfi^tu. In marg. i^Ht»litin«, — Aox/^«i*: ^mv. lUAwif 
TW 3 J »cl trittTiniif not rivtq rtn Arripuv iaictht. In marg, 
Aixliuv. — 'Edplfxtudv: Mftav , hi^wrre , xpovitvivom. 
In marg. iSpiifxtuov. — "^xxxfia: imr}.ii»raui. In marg. 
"Exraiy/.x. — 'EAxeoluc KuicA««jSw(. Id nurg. 'E^Kixoai' 
'Sac • — 'Eptyfciraiv : xpaytuinty. In tnarg. IpypbiiMv. —~ 
'Eptipuar: Tifutpav, imtftirmi. la marg. 'Epifiav. — Eiiii* 
ra: irotfuira , iitiyiivu. In toarg. ei/oilija. — 'E4'<Tiiv: 
iTiiufurrav. In marg. i<{neTuv, — '£0i^ir: im»Xn , vwiiirls^ 
xai Jx-jrreA^. In marg. i<PiTfttj. — Z&vtfusttu: nttwixl- 
^tsi»i, la marg. xaSeritli^ialai. — "Htfo: reiii vuviftttt 
Tpixeug, In marg. Tixom^. —Stlvxtt : ol vupei Tijt rftiifi' 
pun. In marg. Qlnts. — Bplx vnputim <t)vK\» rliati (leg. 
ffvKiii) i iiivikou. iq Tplx y»p itcuptTrxi. In marg. Splm, cui 
vero coDieelarae Don subscripserim. — KaAi«: i ^i?jvoi olxot xiA 

ptiv. Id marg. xnifwv. — Ko3<i«i' riq: hnrrit Ut $ ri. 
wSm. lBmai^Ko3p<£i>Tvc. — Nijp/rv; vttpuUvttriv K6yx>>0¥. 
In marg. xiyxov. Que eDMDdatimies, nisi mnaiame TaUunl, 
ab ipsa sunt IiuciVosau mana oriundae. 

Vocabula re vera xtait rrotxfiov sunt diguta, eatenus 3al< 
tern, quaUDui in uitiquioribua glossarlis fieri solet. In bioia 
scilicet pfioribiiB Uteris utuqae olpbabetici ordinis ratio est ha- 
bita. Nullios entm est in ca re diiudicanda momenti, qaod 
aliquoties vocabolum alieno loco interpoeitum ordinem turbaviu 

*] Gontruium viliuni apparet apud tiUBra, jt». Gr. paj. 8E0: 'A&iXit- 
««» (apnd Kmoann 4M ViTot) : iT.^^friKt. ^laii^c Hdfmuf 

Sal tt^ T,9^^,mr i»iU»tm %in»v. 
Videtiir l«fend(Bn esM sf vjr«r. 



nc.,z.d.vC00glc 



216 Gtrilli, JIRCBI8PISC0M Albxahdbini , 

Quod lifarario coDniventi — nee mirum , qui tale opus descri- 
beret — crimini est verlendum. Perpaucis taDtutn locis, in 
fine potissimum troixilon , glossae aliquot aliunde videntur esse 
assutae, ut t. c. in titera r post Vipyreq sequuntur TovvSi 
et Tuvif. Fraus inde GL manifesta, quod utraque vox iam in 
lis, quae praecedunt, apparet, sed noo eadem addita explica- 
tions Neque docto aliqnatenus sattem archiepiscopo imputem 
glossas , quas illalas esse ab homiue barharo priido obtuta ap* 
paret. Ita inter "livlplK^o et 'Hv/«is irrepsit glossa 'Hvesdf- 
A^c: 4 vfOttTii l3KX(rdiiiraffa. Legebatur olim, undecnnque glos- 
BE decerpla est: 'H veoiiiXiit: ^ vtaivr) 0f,«aSiirxffx. Con- 
similis generis soot , quae in litera O deinceps legantur post 
'OV^i'/a qualaor glossae: 'OuKifiape^: i rttxuiinxTSt. — 
'Oai/tio'Tir!: i &(ii0ftK h&im. — 'OnKvuctTOt: i tx%^»- 
loq. — 'O&v : i ^uv, i itl uripxttV , i it) liv , Touriam i tiot. 
Quae omnia olim ita sonabant: 'O &Kuftipo« (eistat voca- 
bulum sic recte scriptom in litera A) : i raxf^iuttTa^. — 'O 
A/iOfO'Titc i Sifiit Xfix Mlav. — 'O ^ici!t«t0( ; S raxiret' 
Tog. — 'O &¥■. i ^av xri. In iitera T buius generis exempla 
abundant , neque fugit librarium , rk jrponrljrTovTii v. c. in duo 
Tocabula esse dirimendnm. Quo Tero frequentJora in litera T 
huius erroris sunt exenipla, eo minus fit vero simile, omnia 
aliunde esse invecta. Videtur, qui primus hasce glossas con- 
gessit , vitium — nam est vitium profecto — commisisse, non 
quo ignoraret , r^ StXx , rov irrsa^ etc. substantiva esse cum 
arttculis coniuocla , sed quod earn unicam normam in glossis dis- 
ponendis est secutus , quae vocabulcrum prima essel litera. At 
prioris generis meodarum exemplis annumerem gli»sam: 'Slf- 
jrt)|: xAo^sf, mleT*£lpam eftipSxi (sic!) coUocatam. Volait, 
quiglossam scripsil, Spxtf^. Quibus addo: esT^ : i »lyixf.i(. 
htg. itt. Klin '■ vi rlviii. Leg. x^iti. Aliquot loc is turbatus 
lilerarum ordo corruplelam eiusque medicinam demonslral. 
Inter KMridits et KAutiv exstat Kuiiftev. xiiftx. Quid 
certius, quam Kwi^vtov fuisse Bcriptumf Inter 4>«xAoi9; et 
0«A<xp^; legimus ^liXu^: tx^k vuycrrnxvta t% iiucrh elxovi 
dytpuv. Restitue: ^i^ay^. Inter Aovrpiv et A.vypiv in- 
venitur Asyl^ttv. ip%tlaicu. Legendom: ^vyl^tiv. 
Post Cthiui lexicon in eodem volumine atque ab cadein ma- 



sdbvGooglc 



lbxicoh ubdituh. 217 

nu scriplum exslat alterum gtossarium , quod tia est iDScrip< 
turn : ipxh ^v' S^v t^' ^i^tuv tv( ixTaTti%ou, Seqituntur Ai- 
^sK Tuv ^ccjtXtiav , Tuv ^iixXftZv , tSv iSSwv etc. ' Describam, ut 
lalium reroDi curiosis saliijfiat , paaculas qnasdam , stalim ab 
initio: 'AyiZ^^uplvtv: iviKni^OTO t^v ^uxiiv. — 'Avtvtti- 
ff«TO: jTceptnui^ii) (r»pti$ijSii ?). — 'AvTtiev: xahJv , Mxet- 
piv, xex^pf^ufiivty. — ^AXel^iourt: xf^aguvi (leg. ^u^/ffswffi) *. 
— 'Avx<popiig:,eixv tx^^Ttg , oi ^a^ri^WTtf {leg. al ivi- 
xovrti). Haec sufficiant, reliqua omnia eiusdem sunt generis 
alqne farinae. 

Quod arbitratus eram , antiquioria Codicis apographum me 
possidere, id simulalque tibrum meum cum Codice Leidenri 
contuli, luce factum est ctarius. Est ille BorrDAm , credo, lUier 
e Leidenti lam accurate el anxie descriplus, ut vel emendatio* 
nes in margine Godicis adiectae in apograph! quoque margine 
appareant, neqne statim in textum sint receplae. Continet 
apographum glossarium Ctrilli integrum , additorum vcro mi- 
norum voeabulariorum aliquant tantum partem. In priore 
libri parte, in litera A potissimam, Codicis vitiosa multis lo- 
ots scriptura diligeoter correcta, atque glossae in severiorem, 
qualem uos in lexicis disponendis observare consuimus, ordinem 
sunt redactae. Moz vero de opere, quicumque Tuit ille corrector, 
(nam est alia atque Bohdani manus, magnamque cum RuktUu* 
niana similitudinem referens) , fatigatus et nauseabundus deati- 
tisse , atque in aeqaenlibus ea tantum videtur corresisse , ad 
quae casu delapsus erat. Quarum emendationum speciminis 
causa unaro et alteram proponam. ^AAftty. ixx^xm. Cor- 
rexit'Aix/flv. — 'AjSiJ/jjtuAei': ivirxv^o^^ Qwr- Jtvxlsx'"'' 
rev. — 'A0pxi:vixi ,iou},xi, Stpxrivijidt ,vttt>Ttpxi. CoTr.it' 
pxirxivlisf. — 'AytixXiii: AvxyKxhtt. Cart, iyxahiet. — 
'Aytfiim: d0\x^iii. Con. iyxiiittt. —'Ayxaivii: iipxra. 
Corr. iyyavt^. — 'AxtfTtpof. i ixpeirxlTepiq, Corr. 
ittxioTtpot: i iTptTisTipof. — Alrivx- ftijvtt. Corr. 
Afj'fi'A; y^jot. — Quibus exemplis mulla possem addere; sed 



*) Idem Tilium e*( in gloiu j(«>«*Jc, Xt^'l*' '"^ "^ 'i ^^ ^C 
vav iXttivv j(ffv««(' Leg. xpJtffMt. Qui* lero , (alia tuu oonlit qui 
legeril , l!btarionnD gentit contendat nan etia plunJMiun el ligaeomP 



,db,GoOglc 



tl8 Cvuu.1, AB(»iKPiscon Alixahsbini , 

omnia ila EUot comparala, ut veram leclioDem utmsqaisqae , 
ve) Demiae bortanle , sUtim per librariorum sluporem videat 
perlaceatem. 

Qd! lezico anclor inscriptus est CraiLLos, srchiepiBCopus Ate- 
wandrmm, eum constat viiisse saeculo post Ch. d. qiiioto, et 
obiisse circa aDDun 444. Mullis alius generis scriplis incla- 
rqit Dec magnopere , edilo glossario . laudem inde parlam auc- 
tum iri credo. Nulla enim peculiari sua laude Gibilli glossa- 
rimn coiDmeDdatur,atque lexicorom illorum, quae sat multa et 
magna aetaleui tulerunt , nsaiore parte longe est inCerius. Glos- 
larum liona pars ad LXX pertiuet inlerpretes. Quod obiter in 
rem iuqutreiiU facLum est manifestum; quum nee huius loci 
nee mei sit insliluti, unde singulae glossae desumplae sint, de- 
mcnstrare el indicare. Tamen , ne in hac parte oJmis iadili- 
genter videar versatus esse, aliquot buiua generis glossas e li- 
lera A expiscabor. A«aJ«: &vdf»^ pertinet ad Zach. 5,2. — 
h.KvuTo'ix: vSi kay^a, ad Deut. 14 ,7. — AiSf i;^«:D(f{cad 
Dtut. 4, B. — Ae3iv/x.(ii: lit^tnv^Aui Reg.»,GO. — AeiKie: 
iiMeviii ad Datl. 20,8. — AtTvm: rk xn?id)iiaTis tS* uSiraw 
ad/ofr. 13.11.~ AMto«' /3//3Aa«adl JIfac.8,2Z. — Aifftif^tf- 
f^aai I hiiUfUt (leg. h Sif^y) fMhiivmi ad Nek. 8, 6. — Liif»r- 
ftev (leg. 9[if*xi*^)'- nnTiAcrif ad Exod. 30> ISelc Eodem 
referenda est gloesa, alimode nolissima: BAyavaot: irat T<;^/n)c 
itk wvfif ipya^fiuvof ^ivtcung (leg. 0»vvos) fxp i tuiitiMt. 
Vetemm scriptorum nora fragmenta aon ioveni , quin immo in 
fbntibiu, unde sua bauaerit, excitandis, adeo parens fuit seri- 
ptor, Qt perpancis tantum locia Graeeotvm scriptorum nomina 
appareanL Quos, literarum ordinem secolus, apponam. "aAv 
rapof. iiJiTTi^ KtvTK "Qfiimv (vult ^avvAfUv. Gf. Hib. IV. 
192). — A^divTv;: laiflut i iavrh ivtufif iti vmfk 'Za- 
xpdrtt {Zc^Mlt 0. R. 107) luel BevxaiH^ o& ?>irsTtci eeit- 
ivTiK, Am,' n&ToivTtie, ! itrnv a^^tdirtot. — Tuu?teg: i^ 
dMerpim !^u». tjyerm ii x«) r) vxd>peq [tuppl. yavtiit) SiArd 
Kuf.iv (tuppl. alv»i) luil wMTvt* iix»f9»i, i( 'HptiSora; (sic !) Iv 
Tpirf liTTOfiaiv*. — 'ExftayiTov: ij ^amaaiet. ^ifjiv i TIAciTuv 



*} Id CodiM Cnmi Fm4§lamK%ai CCILIV, de quo infra tgetur, e 
([loiM unMj at luonon aamiai Mlaiiiiii filio UuonujiiM lubtUtuitur 



sdbvGoOgIc 



LBXicoH nnuTVH. 219 

(Theaet. 194. E) iti t^ iKftirrtatM xat 5T0fu>.xv t« e]%f iri 74c 
SAtf<. — '£|;io-rifxi£(: 3/xa>( A^ j-eTai vaji^ 6ouia'?/3)t xa) HivUp^g 
Sra ftiv ri nivev9»i {leg. (ictlviaiat) %di ix^ayx (leg.lx^powa) 
§hxt , ore ii ri uTa.vKXf>pi^v xat iiTt^ifxt^^xt V i^lffrtuixi. — 
"Exirrq (leg. ixij-r^); otixt , ixurrtifin at tU ixltrmrn &yovj» 
tIvv^v. (fytvh inofcpupluv. SuDtduo glossae, qaae in imam co- 
alneniDt. DisliD^endum post eTixg. — VHfnnos: ri W/ufnf- 
piev xctpii To7« yXavaoyfti^oit , rxpce Si VLuTpkif ri iyytlov, «»• 
pi ii 'Aptrripxip i Tflio^ (cf. Schbl. H(w. //. E. 387 : xtpipt,^: 
iyytlcfi , xiiifi , j iivfiartiplv ' 01 yxp Kuxpioi vi ittpuiTipiov xip»- 
ftcv KxMuiriv). — KXijpot: i tuiXHv i^' Ixurir Tbv ?mx^tx- i 
^ "Hpaiiuiviq Tapx ri xJthof , rd {ifAcv , ivit h ^?aig ixf^iv- 
trene et KXiipoi. — AiTipytiTu: 'AfUTOri^tit' Toin iXu7( (pn- 
r/v. — lAox>-^i'- TOfii ri ix^f7v xal ixt-l^t* , fi purk 0l«( 
MtinTv ' nifixlvet xxp' 'Oft^ptf xstl ethXai^ tuv wk^xiuv luci rJ ix^' 
.... ^t>J^tfot,ii 0iifi,STi oixoTct riiv vvv xpif^iv tlpiirai i pu~ 
X^lq w»f'0(tiip(f. — n<Jir»«5 <pi>Jif tJptixfv'Ofutpeg • outw Jw) 
Ijjym srap« Zvpmwtrhis i irar^p. irit x«l tutras ivaiiwMifh 
aafiiv TtarSi xol xXMCvttvit^ rev r iri»T»( , mn-irn (pl^Of. — 
^TKvpif s x»pei Tiiv ffrir/y xx) rb tSpOf, 3 mputhtt r) rA^frvf, 
iUvt) i ftijxot Kx) xkirot ix^"- ^ffi H t^ wotttrf vrxupo) A^> 
yevTxs T& iwo^uftfiivx ^ixx, Svtp xa) vxi>,6xs^ xsUT.-^XSfix: 
ilk ri 0'wev xJpix, tfixxpi rJ aJptx {leg. ffijptx), S vmmhti t^ 
titpav xxTK n^^xTuvx • ret^i yitp rd sSfta rf ^wpci- — Topv* 
$^■. tI KOX^itipiev. 'Api9Te(Pxvtit ' Uriv SfffTpiiroix. — 4vAjc> 
X if : rt Tplrev fcipot t^g vuxrii icxp' 'Ofuifi^. — '£lg Stiftx; uf 
wrtvftx, &g &vtpuv Sufftx yxp ri wviev' TXpk Aiayivixv^. 
Qtne praeter scriptonim Graeearum tocos modo laudatos da- 



y^fWv 'Hfm&mtit h rg f' Tav Intfiit. Coafbiianli cbum in nbioiqiis 
nomini* eampeadlo oootimill ittt ett 

•) Lageadnm hm TidelK '-^e^t^t^C Cf. VtM. L •>. Atxifi^Tttt <«•» 

!•£{ '/■TOc- ^ortiiio reipicitnr ad Aim. Pot. E08 : 

vU (diM K quibtlidMK lectOB fillUtB I 

•udor Mt Dios Sic. lit. 40. 

•) a. Aiunti. iTfm*. AM , iWqiw SbM. ■■ %»^«tn H " ■»f*<jnr t f 9 



sdbvGoogIc 



220 CVBILLI, ABCHISPISCOPl AlEXANDBIHI , 

prehendere licuU erudilionis atque doclrinae vestigia, non lui- 
Bus sunt exilia et pusiila. Unum et allerum eorum , qiiae 
reliquis aliquo niodo praeslant, specimiais causa Jecerpam : 
"/iyeiv xosl Cplptiv : ri Xifvrtutiv x») ipxi^^iv. iyarxi ftiy 
f»f ri ilt<{"'X''> <piptTM S^ r» i^ux* (cf. Bbkx. Ah. Gr. 
p. 206. 14; V. Lbhrs, Arislarch. , p. 142 sqq.)< — 'Axi<sra«: 
iStpirttirot (vid. Vauxbiubb. de Schol. Horn. [Viao. Iliutfr.] 
p. 17). — 'AxiftiTOf- Aniaiitiroi' xeptlv y«p t^ jxlptir xctfk 
'Ain^xloti. — "AAie: ?Ah. — 'Avx^t/pliit: 0tfitvixix, (3px- 
tttx' 9 tSi 0«iia Kx) i^artt {urei^iAXTa , sfcv ivKffupltxf xxpk 
ri ivseiptaSat , rpoT)! tou v eU ri { (cf. Bikkbh. An. Gr. pag. 
391). — 'Avtpipay'of. i Xtyifisveg xipv^ (cf. Valgkbn. I. I. 
p. 56). — B(eA/o<: rrsroe rou 'AxiXXiug (cf. Sdid. i. v.). — - 
Baa-jA«r« (-^nF)- 'ArnxSi riv ^offthitt. — B^A^irdv; ti^^ 
"iiuft* ffeig (cr Phbtii. Epit. p.3S7 Lob.). — Zfvtxm tsu ovmkx 
iix^ipei ■ Ti fii» ttvtxx zoirov xAptif mftalva , ri H cuvexa, 

irtil^alvfi ri iiirt 'E^uftlc 'Att;x3i' t3 kt^Hiay iniftxlvti H 

j(fTiv» (leg. x'"^^") i^fuStpiov, oiKlri ffxtTAtjUTst roht $p»!cl- 
ovxt- — Zixop9f: veoxipsq {leg. viax.), fiyouv vi iiiui090wK 
xip) riv (leg. ri) hpiv, Ij i Itptlt i Tiv vain aopuv {leg, rctpSt)' 
xept'v yip ri setptlv 'ATTjjtuf (cf. SoiB. i. v. , PaoT. i, v.). — 
'Haiif: tS? itftipetg. 'Atthcws (cr. Pbot. i.T. *Hfi$). — KKtititv 
(sic!): anfixlyn rivn , hiet irrtcirraiTai X^vyn (cf. Vilckbr. 1, 1. 
p. 100). — Aixav: rrxprix r/« {leg. ZirxpTitniit) ivrtxpvq 
tS» 'Ain»uv {leg. 'Aitivxluv)''. — MtixTpa: h $ tuxrvw , qv 
0I 'ATTtxoi xipioiTBv ixikeuv (cf. Hulad. ap, Lobick. ad Phbtk. 
p. 90). — JUiati ye^(, 'Amxiii {e(. Mobb. ed. Pibrs. p. 26&).— 
£l(^A(fa'(l0l' {leg, at(p^i9tttv): H Ai{(( ruv veuTipov, xx) el 
tth xxxafftiev , si H fiiefLitriy Tenjawf v ' <pha yap Im ri ipiiipi Ixa, 
Utv xtil oWipW/f {leg. — ijAu?). (cf. Phot. i. v. ai^iKiiveiiv). — 
SreixeJa: 'ASny^Toi fiiv ypififtartf {leg. — T«), ypxptfixrixdi ii 
jrvp,uiap,Ji(p'SvTeiai/ix{leg.f^fiXTK)fuwliTTXTxt (cf, DiORls. 
Thrax ap. Bbkk An. Gr. p. 789). — TivSijf : S yxrrpl^xpyo^. 
cl ykp 'AttixoI rivStiv xxhouvt rh yxnplftxpyev (cff. Timaids el 
Phot. i. v.). — TtrpxxTtit hru , Sv xx\ Spxev pi IluSx^iptioi 

'') Corrigs limils litium ■pnd Pnutnim , Pit, jtpoU, I. IS. ISG: xifl 
inluar9fmii tt a T at. 



sdbvGoOgIc 



LKXICDN IKBDITUH. 221 

miiuyTttt , fiuiet • fftyJj • vouf xa) ik^itia. In his pauelsque liorum 
similibus ex anliquioribnsel reliquis atiqiianloliinpidioribas Tonli- 
bus hausisse glossographum coniicias; aliis locis proprio Marte, 
ut videtur, quaestionibua ((rammaticis dirimendis vocabulorumqae 
iadagaodis elymis operani dat , adeo earn inrelicem , Dt iis , quae 
enixus est. absurdiora et magis ridicula vix $xcogilart queant. 
Quid dicas de grammatico , lalia serio deblaterante . qualia legi 
V. c. in voce 'AScAc^J;: rtfit ri ii?^ut, S vmiaUvit t^v fcif- 
TfKV (sici) ■ TouriiTTty Ik tw avriji 3fA0i)s(, Tturirri yetarfi^. — 
"Bloi: q Xi"^ "aI 0i<iT*i« {leg, ^tinti) xfosayoptuir*! vetfiiTi^ia 
rh weffuofixi' r/ yap !vTi pies ^ Hig mi ^ xifttx (leg. ^ iiig 
xo) xiptict). — Tinoi, oJer iaftos riq ouatf J JsjeumtixJ; 
Mtl uxOTMtTtxhs Tuv iifXeim • eitv ^) t«« xcepiinvt iixfidrrei/i 
?Jyouviv. — Arixvov: ri xxp' ^fi7» xpiTTov , fuS' S hT X9- 
vtTv. — ■ "Exitpxi ; l\i^x( : ixi^xlvei yap ry f i)Ac/f oOx tx) 
yiji , 3f« riv Xyxey , dk^' ix) uimnt ixiicus , Sxou viftovTeei. — 
Sdrta: tx ifiuyixkcc' ixi tou Soffiroy xapxtviiv xpei/Let yap 
6xip ret Mixi iivipa. Hirjfice lapsus est interpres. Cf. v, c. 
ATHBif. II. p. 64 A. , ubi ID amygdalarutn variis enumerandis 
generibns: rav 32 ^ipav , ioquil, ra Bivta xa) KJsr/K^, xxM.^ 
Irra, tOixxpir^epii irrtv. — Aift^ia: oiovti Xa^iriov: xcepet 
T& At/(V( ISxhuv h To7t nirpoti xtt) Affitvh that xpi( ri pttixii- 
wn T«5 vuM.d0ae. — *7, Srt <Piuh , ri fUf.«v • (ti^av 3i tori 
tJ vxoretviv ' oorv xa) touto xtfi t^v ix/^viffiv ' xaxi^avov yap, 
Atque hoc exemplorum agmen ctaudat, Lesicographi eDim mei 
speciosiorem iageaiifoetumvix credo me esse invesligaturam. Ex 
iia vero, quae buciuque protuli, care tie credas', de omnibus 
Tocahulis tarn prolixe dispulatum esse. Id longe maiore glos- 
sarum parte aucLor munere suo satis accurate el religiose sibi 
videlur esse functus , si lemmati brevem subiungebat expliea* 
lionem; plerumque' nil addit, nisi vocabulum synonymum. 

Perpensis atque coosideratis omnibuij . quae de Ctrilli lexico 
disputavi , vix dignum ceoseas opus, quod ab ianumeris, quas 
librariuB adsperserat , mendis liberatiitn , a squalore et situ viu' 
dicetur et e bibliothecae teoebris in publicam lucem provolel. 
Nee tamen quod amplexua eram consilium lemere putabam esse 
- abiiciendum. Quum enim de boc genus scriptoribns edendis 
ximDino iia arbilrer iudicapdum esse, ut fecit vtr ^o paacis do* 



sdbvGoogIc 



322 Gtmlu, ARCBunscon Alsxahdmiii, 

etas, sagax et elegans, P. BaruutH Phblkahp, in Bibi. Crit. 
Nova, T. 11, p. 1 et 2, turn Ctbilli glossae, qaaDlumviB ieiu- 
nae et failles, Tidebantur mihi in comiplis praestantiornm te- 
xicograpboram . Tnuii t. c. et HnTcmi, emeadaodis et redin- 
tegraodis Ai£wi plus semd opem posse ferre hand sane sper- 
neodain. Qunm vero scirem , GrBiLLuin lexici eodicum nume- 
rum baud exigmun (duoram, nnius Urbimatit 157, alterius 
Valicani tni (t) menlio fit apud BnKnm, An. Gr. p. 1094 et 
1096) per bibliotbecas Europae asseirari , nil me praestilurom 
esse, quod operae pretiam esset, probe inlellexi , si ex nno 
codice accurate descriptum texlam typis exprimendnm cnra- 
T&a. Ilaque opens edendi consilium baud sane depooendam. 
Bed dilEsreadum ratas , donee mibi contingeret , in aoa et al- 
tera maiorum bibtiotbecaram Gniixi Codices cum meo libro 
conferre , iolerea ea de re lilena dedi ad eus vtros , qui de sta* 
diis raets diiserentem benigne atque libenter me audire w^ebant. 
Atque ita rem meam me instiluisse. mox habebem, qood 
msgnopere miht gralularer. Etenim de CraiLU) meo retateram 
et ad alios , et ad CAioLnH FBiDnicmi Hbrmankdm virum elarii- 
simum. Qui hnmanissime ad literas meas quum recponderet , 
1. F. Cb. ScHOBtBTUM , celebrem Padsakiab edttorem , docuit me 
olim CraiLLO diligentem operam navasse. - Adii. Hsaiuinn au- 
cLoritate nisos. Uteris ScHOBAaTUH. Ctbiili edendi conBilium 
si noodum abiecisset, e Codice Leidensi me suppeditaturum 
esse, Bignificavi , qnaecunque in ea re rite administraoda alt- 
cnius posseol esse nsus ; Ctrillus vero ubi gravioribus docto- 
rumqne cura dignioribm anliquitatis teslibas locum cessisset, 
nt suis copiis meam inopiam adiuvaret, enixe rogavi. Nee 
fruslra ad viri hamanissimi biimanilatem proTocaveram. De 
eoDsilto illo olim agitato dudum se deslitisse mihi respondil. 
Quum Vindofniiae complures per annos castra posuisset , e.CraiLU 
codicibus in bibliotbeca Vindoboneosi asservatis compIoKnla se 
excerpsisse, non quo edilionem pararet, sed ut de operis codi- 
cnmque praestantta maiore vel miuore sibi conslaret. Id terovtl 
exiie, quae collegisset , speciminibus, satis luculenter possede- 
monslrari , Ctbilli futuro editor! , qui quidem rite mnnere suo 
veliet Tuo^ , noo in eo esse acquiesceodum , ul unum alterumve 
CodiceiB inspiceret ad eiusque exemplar textam typis maaduH 



sdbvGoogIc 



LBUCON UHDITUH. SSS 

(lam curarel. Adeo eDim inter se differre varios codices , ^ut 
saepe non eiiiBdem operis apograpfaam, sed divenani ptaoe li- 
brnm oculis usarpare .credas." llaque qui GraiLLinf neqae 
omoia ea Bimnl edere cuperet , qaibuB CraiLxi liber a variis, 
oi fu^ x"P^ iaipoufUvott , ifJ,' iftfpeJv , xarx i^v witfcifiJctv , va- 
rio tempore eeset interpoiatos , ei comptores codices conferefl- 
do8 omniaqae ea secernenda esse, quae poslea addtta esse co> 
dicam dissensus osteoderel. Brevi post quam has literas acce- 
pt , misit ad me vir humanissimus qiiam qui mazime, qaae- 
cumque e Codicibus Vindobonensibus Gtbilli excerpserat , qui' 
bus ut meis uterer. Addita erat codicum accurata descriptio 
et prolegomena de eorum fide et aoclorilate. Pro qua eximia 
hnmaDilata et liberalilate viro egregio debitas sincerasqae gra- 
tias publice perEolvo. Si qua in his atiliter sunt disputata, 
ad eum velim omnia referantur, quae domum et ad dominam 
cum laude redeunlo. Si eontingel , quod Tefaementer cupio , 
Gtbilluii aliquando integrum edere , maior landis , si qua erit , 
pars ei debebitur, qui et me docuit, qua unica Ctiilu editor 
munita via possil incedere , et banc viam iogredienli opes suas 
taniquam atilissima mihi pennistt itpSim. 

Quam vero iadieaverit Scbubartds, vel meo codice Leidensi 
eum excerptis VindoboQensibas collatis in aprico est. Tantum 
variorum Codicum est discrimen, ut tam demum suum ali< 
qua veri specie Ctbillo restitui possit, si qui e magno Codi- 
cum nnmero ea erit expiscatus , quae in omnihna eodcm modo 
leguntur ,xsAA9? vslpxg sane ellaboriosum opus variisque diffi- 
cultatibus implicitum. Donee ulterius progredi iicebit , at pri- 
mam operis partem ttsxtum, qualem Codex Leidemit reprae- 
senlat , a vitiis piirgare conatus sum , quibus librarii culpa 
scalet. Codices Moaaeenses et Vindtbonexset hoc ipso fwtasse 
anno conferre Iicebit; in aliis opitulabilur, spero, ^ ftdya^ Xf^^^s- 
Neque quia ut immaluram inuttlemque banc meam dialribam 
repudiel. Ut enim opus esse videtur vario nomine utile et mi- 
ntme ineptum , in tam illtisiri exemplo grassantis tam mani- 
festae ioterpolationis deprebendere et ostendere vestigia , i(a faae 
occasione nior, ut sludia mea CyriUiana commendem, si qui 
forte philologoram , Schdbarto liberalitate baud minores , penea 
se habeaat , quUHia apparalum meam augere rc^nt. 



sdbvGoogIc 



224 CraiLLi, ucHiKPtscon AtixAiiDaiNi , 

In nullo scriptoram genere tarn faeilts el procliris est ioter- 
potalio, quam in lexicis et glossariis; qtue natura sua scri- 
bentes aeque ac legentes tamquam pelliciuat ad interpolandnm. 
Qnicuaique tali libro utebatur, iater lineas et in margioibiis 
addere solebaDt glossas , quas alii deinde in ipsiiu opens corpus 
recipiebant , alque hie lexica adulterandi mos adeo est anti- 
quua , Dt oe its quidem collectis , quae in omnibus Codicibus 
legaotur , sincerum Gtrilluh refiaxeris. Nam in antiqaissimia 
libris mutla iam baud seciis alque in recoDtioribue ab aliena 
manu possiint invectaesse. Interpolationia maDifesta exempla e 
Codicibus Viodobonensibus coUegit Schdbabtus. CraiLLuii dixi 
floruisse saeculo p. Cli. a. quinto. In Cod. Vind. Philot. Philot. 
CCCXIX laudatur TuBORumn quaestor (i. r. Tft06wmvii) , qui 
vixit saeculo sexto medio , landatur (i. v. r/roi) THioraTucius 
SiMOCATTA, qui floruit circa annum 630, laudalur ipse Ciullds 
in eommentario ad Boteom (i. v. ftowidt). lu Codicibus CCXU 
el'CCXLIV Digeita commemorantur (iiytvTX' vraruTufuirM' 
^(teiiKti q hihi, CCXLIV, et tiyisrioit, (Jitivipciv uTorvTUft^Tuv 
CGXIf). lidem glossam babent r»M.ixd: (ppayytzi, quae anle 
Baecuium sextum scribi non potuiL Vix minus manifesla in- 
terpolationis exempla in Codice Ladenu inveni. Insunt enim 
gtossae aliquot , quarum ratio a retiquis toto coelo differt. Ple- 
rumque enim, iis exeeptis, de quibus snpra dixi, glossis bre- 
Tis accedit explicatio; in iis. quas volo, verbosa apponiLur de 
Tocabuli etfmo et indole dispulatio. Quas variis scriptoribus 
surreplas alque a librariis lectoribusve illatas esse contendo. I. v. 
Tvi(*,n: iii<Paptt aiifitcivti • irori /tiv yap 3iiAo7 TJii' xstfahtciv, 
wt cptunv i tttof &TiaTofi.oi xrk. loH. Dxuascbdus , est expilatus; 
g\ossa.&iptarf»: ttpiviv l/ixTiov xri. , vocabulum ea signiQcalione 
perquam rari usus (apod LXX interpretes enim idem sigoificat 
atque Sepianipiou h. e. faix) ex ipso Gtbillo videlur esse de- 
sumpla , cuius haec verba in Glaph. p. 194 : jucj npit^i^Ktrs 
iipiirrfov. loHAifHi DiUiASGRRo ilem Iribuendum quod legilur i. v. 
0091^: oM», 4 irpe*lperi(. xpk f'ilvai , hi ifi^fiuxev ri iPtiriv 
iiai ri Jxfi' SptTTtxifv xoi «i!|ifrixqv xxi ytyvurix^v i^vxniv 
ivxiaStiTiy ii- o6 yiip c%£t xMtiriv. Glossa (quam eandem e 
Cod. Vindob. CCXLIV, ubi in margine est scripta, excerpserat 
ScflDBARTDs) : ^xftataxif riUf ^upU( iretpei riv 'AvTif^ifSavm \ 



sdbvGoOgIc 



LBXicoN im»iTUH. 22!t 

slftTUt {leg. ftpnrtu) "Xk Sti A»fUivm (sicl Cod. CCXLIV Aafti^ 

lip^ffxto liUlSev (Cod. CGXLIV Zuplxg) iitti ^6eaiov e Sikpbaiio 
Bjfsantio est inserta. Sequuntur in Vim/. Cod. haecce: ^ oZv 
^Kfti fxijvti J^xfutvx4s, 9 ?Ti fU r&v yiyivTsm "Aa^xof hofiK, 
Auxeufy^ iiivxt "riv Ativaaov Ippt^tv t^ Torxfi^ ' i^oveiiSti Si 
i)u7voi uri T0U 'Epfuu kx) 'AffKOf Hifn xsti IxtT iri^H xx) ix 
Ttirov q ^iMs Axftxaahq ixKttSti , kx) tx o'lvcSix^"^ (%■ ii*oiix') 
iipHMTx Afxciis xxXevat. y^iyerxi xxi-^ Axfixtxit. Qaibus exeui' 
plis plura glossarntn e MicHAeti Psbllo , Dionrsto Tkraee aliis in 
GraiLLUN transcriptorum exempla addereni , si in inanibus ha- 
berem libros, quibus olim observata probare possem. 

Briellae, Idilnts Martiii 18S4. £. HiBLEit. 



BLADVULLINOEN. 

In bet II' deel bl. 394 der Mnemosyne vind ik eene voor de 
pdaeographie gewigtige plaats van tiiBioHTHus in Praef. ad It- 
brum lobi aldus , aaar Eckbbl , opgegeven : 

Babeanl , qui volunt veleres libros vel in membranis purpureit 
auro argenloque descriplos vel uncialibus , ul vulgo aiunl, 
lilteris, onera magis eicarata quam codices, dumtnodo mihi 
meisque permillant pauperes habere schedulai el uon tafli 
pulehrot codices quam emendalot. . 

De woorden : onera magis, exarala quam codices komen mij 
bedenkelijb voor. Wat zijn onera exarala? Te sterk en te 
hard ware de uitdrukking , zoo men haar ats beschrevene bat' 
lasten opnam; en loch, nelken zin kunnen ztj anders opleve- 
ren f Zou HiBROitmos die fraaije codices wel <»ter<i g<:noemd 
bebben ? Deze woorden zien, dunkl mLj, meer op het sckrift , 
dan op de codices zelve. Ik zou dus overbellen tot de gissing, 
dat UiBRonTHus oorspronkelijk gescbreven beeft. oneralos magis , 
quam exaratos codices , meer beUidate dan wel beschrevene hand- 
schriflPtt. De emeaJali codd. worilen len sloltc tcgcii dc put* 



sdbvGoOgIc 



226 BUDVnLLIKGBR. 

ekri dve^^efiteld; dae wanm met die goades tn xilnreB let* 
ten of met die groole en nrare imeiale* meer beltut, dtn be- 
schrevm. Haar toot den minder gegoedes en meer geleerden 
HikRonniDs kwara het vooral daar op aan , of de eodd, sender 
ftultn wane , h^ moeat er onvencbillig over zyn , mat welkg 
tloffm of md wstte lOler* zy naren besehmen. 



Souus art. "ifiuxos varbtUrd. 

'J/ScMf ^ yivii 'P^yTvof ' Mivif tit "Zifuv ^f-itv , art a&Tijs 
HpXfV i lietMxfirni, i rov rupdvuev rxriif xf^vetiiJiii eSrot 
ir) Kfohou 'OXuftTiit vi'. 

De ougerymdbeid dezer plaats kan ligt vermioderd worden , 
indieo meu eeovoodig Sj i rev rvpivvov tut^p leest of, wil 
men. S Atixnt, i rcD t. «-. ; dan slrekt dit bijgevoegde> 
om de geheele opgave beter met de daarop rolgeede liJdrekcD- 
kundige bepaling ia orereeDstemiDiDg te breagea. Men beboeft 
bel ^fx^* I'et z66 8(reng te nemen , dat Akacbs reeds even als 
zijn zoon , tyrm van Samoi zou geweest zijn ; hij was aldaar in 
aanzien en rijkdora de eerste ■. Deze meening blljkl ook dijr* 
nit, dal Poltcbatks bepaaldelljk de lyratt genoemd wordt. Te 
onderstellen , dal Isrcus, toen htj tyran YaaRhegium had kan- 
nen worden , gelijk ons de paroemographi verzekeren , deze 
zijiie vaderstad verliet, om zicb naar een tyran te begeven , 
ware inderdaad ifx,ittiripov l/Su'xetf. 



Novut Abchiioohi cerivf. 

Lalet AncHiLOGBi versus ex Epodii apnd MARtim pLOnmi Sa* 

CBRDOTBH , sive potius H. Claudioh SACBRDOTBtr , de Metrit sob 

titulo(/e penlametro calalecto iambico' in iilis: >Hoc potest divi- 

>di in dimetrum acatalectum Archilochium , de qno supra docui: 

Fregil trementii ilicei." 



*) V|L D. J. Tnant , Diip. UH. it Ptfytr^U iSami* , 
. 16 *q. en p. Tl. 
') cap. 4. p. 277, 81 Giur. 



sdbvGoOgIc 



HiBBON. OF 't boii Jot. — SuiMs OP "I^uwf. — Akhilocous. 227 

Ib noUin dooisit GiianBsinB banc Utteramm iirragineai in 
codiee Lmdrnti: 

docui «ABOTAOC£CeCeiAOIC. 
Bed apparel exiis, Graeeum exemjdum Latino pro more fuissa 
praemissam. Saperiori aatem loco* de aeataleeto dimetroArehu 
lochia ageas Sacbrdos, qui vnlgo PLoriiia dicitur, hunc Terri* 
culam applicnerat : 

T/ ftaxpi iii (Pfovlatf riXavf 
qnem Abcbilocho recte viDdieavit Bbbgxius. Itaqae et hoc loco 
AacHiLOGU Tersu nsuai esse Saokrdotbh baud absurde statoas. 
Ex litterii iUis mirum ia modum et dimotis et perplaxis con- 
tracliaque hope ir^y extricavi: 

Appingadami. B. tm Biiuk. 

(Supwioribus aliqnantiilam adders libet. Obiler moneo, 6us* 
roRonN nlidisee ^tvt74 , pro quo recte Bbiukios <pptvim, qnod 
AuiHiLOCHO anice coareoit. At in ceteris eliam plura sunt , quae 
a Gaistobdo secundum Bordaiu coHalioaem tradlta a codice dis< 
crepant. Est itle codex e Vostianis, forma quadntti , Damerum 
ID froDte gerens 79, exbibetqne locum priorem sic: 

Hoc potest diuidi io dime 
trnm.acatalectii.arcbilocium. de qoo aap docuL <taBOTAOCEG 
eceiAOIG; Fragi tremeates ilic est- 
& in Irimetrii catalecticu , de quo similiter sup tractaui 

Ultimum c vs. 2 in ipso mai^ine, qui- interius, qoam ce- 
teri , abscissus esL — Hunc codicem dodo decimove seculo scri- 
pttUD esse iudicat Gulius. 

Codex chartaceus, e Sealigeramt B3, eondem faune locum 
sic babet: 

Hoc potest dJTidi 
in dimetrum acatilectom Archilochium : de quo 
* supra docui fragi Trahi 

Irementes ilic est et in tetrame- 

trum catalect jcum , de quo similiter supra tractavi 

1) p. STO, 14. 



sdbvGoogIc 



iiS BUDT&LLIHGU. NoVDS ARCHILOCHI VIBSIIS. 

Vs. 1. V in iU9idi alii liUerae BDpraducluro est, Trahi ¥S. 3 
lioeola subductuui , te et a vs. 4 erasa , lacunae ut indicavi. 

Unde apparet recle Bamtiini assunipsisse, exemplum Graecum 
olim LaliiM praemissuo) nunc desiderari, et boc ipsum lalero 
in litlerarum farragine, quam accarale reddidil. £a rero sic 
legenda est 

$ i^ou^eg is Sii4 <pi)^ti 
fui igilur, opinor, a poeta scriptum: 

i^ouXOi it cpl^But dtif. 
Quae mulalio ne cni niinis vi<denla videatar , allernni etiam 
locatn ex iisdem codicibus describam , quo pacta iteruta appa- 
rvbit , quam indiligenter hucusque libri manuscripti soleant 
conrerri. Est ille locus, ubi Gaispobdds edidit: 

tI fucxfi iii ^povfii Ti^xfi 
al codex Voisutnut : 

Dl CATALRCTO DIMITaO AH 
CHILOCIO 

Acatalectum arcbilocium dirnelrum iambicum fit addita 
syllaba anacreonlio dimetro calalecUco . ul est TlCCftlCPPa- 
PHlpe OPoeNe; Oblivione sentiibus anacreunteus (/. Ana- 
creonta Teium). 

u in anacreunteus erasum est. Codex aulem Scaligeranut habet: 
nil De t acatalectico dimetro Arcbilocbio 

Acatalectum Architochum dimetrum Iambicum fit 
addria syllaba Anacreontic dimetro calaIectieo.ut est, 

rlf vit irxp^tipi 0fiv»t ; 
Oblivioncm sensibus: Anacreontgus. 

Vs. 1. tico, 4 «$ in aa^, B Oblwionem Mensibus el S ia Ana- 
creontius lineolis subducuntur. Locus autem, quem adducit 
hie codex (seculo sexlo decimo poslerioreni eum dicit GsaLius) 
aeque probum raelri Arekilochii exemplum est ac Gaisfbrdia' 
niu, cuius originem non assequor. Nostrum autem etiam in 
Vosiiano codice latere quis peritus dubilel.' ilaque is certe ge- 
nuinus est. Quibiis IradiUs si cui lectori satisfecero . Plotiuh 
iDspexisse noa poenitebit). 

L.,1Z menrnMartii 1854. E.J. K. 



sdbvGoogIc 



VERBBTERINGEN OP CICERO. 

(Ed. Oulli. Turid 1826— 185S). 

(Dt vtrlttmngta toader natnuopgMlf atfx nM van ia SaJa9ti*)r 



(Waar emendalies , die Orklli reeds in zijne aanleekeningen 
heed o{^enonien , hier ons bijzondere redenen op nieuw ver- 
ineld ziJD , wonlt dit telkens medegedeeld. — De emendatiSD 
van RuHHKBHius ztjn uit diens Adversaria geput, waarover mei} 
lie Mnem. II. 2fi2. 

Pro P. Quintio xv. 49. ElenEm mors honesia saepe vitam 
quoque turpem exornal; vita lurpit ne morti quidem konettat 
lociim relinquil. — L. Vila honetta ne m. q. turpi I. r. — N. 

Divin. in Gaec. I. ii. 4. Dicebam , habere eos actorem Q. Cae- 
cilium , qui praesertini quaestor in eadem provincia post me 
quaesturem fnitsel. Quo ego adiamento sperabam banc a me 
molesliaiu posse dimoveri , id mibi erat adversarium maxime. — 
■Excidit sed ob pr(aeceden8} set." R. (Rulinkeniusj). 

lu C. Verrem Act. I. i. 1. Inveteravil enim iam opinio .... 
bis iudiciis, [quae nunc sint] , pecuniosum bominem, quamvissit 
nocens, neminem posse damnari. — De tusscben haakjes staande 
woorden zljn onecbl.Men vergel. in Verr. Act. II. Lib. I. n. 6. 

Ibid, IX. 36. Reperio, iudices, baec ab istis eonsilia inita 
el conglituta , ul quacumque (y»i« ettet ralione, rtis ila ducc- 
relur, ul apod H. Melellum praetorem causa diceretur. — L. 
possel. 

Ibid. XI. oj. Nunc, quonJam pugnare contra me inslituisti. 
uoD lam ex lua natura, qoai^ ex istius tempore el causa [mo* 



sdbvGoogIc 



250 LUST VAN BHKNMTUS. — GlC QuiRCT. , C^ICIL. , VbKI. 

litiose] : necesse est , istiaambdi ralioni aliquo consilio obsi- 
stere. ■ — Het woord malitioie is onecht. 

In C. Verrera Act. II. Lib. I. xiii. 36. Sperat, sibi auram 
posse aljquam a/flari, in hoc crimioe, vdunlatis ceU — L. 
afflare en vergel. Epp. ad AUie. xn. &. G. 

IbiU. Lib. II. II. S. Itaque ad omnes res Sidlia proviocia sem- 
per usi Bumus, at cet. — L. tic ilia. G. 

Ibid. XXII. 54. Qui Blatitn, quum praetensitMet , iubet cuidam 
suorum amicorum naoierari US lxxx. — L. rem Mouitiet, G. 

Ibid. xxxT. 87. Qui fuil Himerae, sed et est, et fuit tota 

Graccia sumnio propter ingenium faonore et nomine. — L. floruit, G. 

Ibid. XL. 98. Gitatas accusator, H. Pacilius . nescio quo casa , 

non rcspondit, [non adfuii], — De beide laatste woorden zijo 

Diet van Cicero. 

Ibid. Lv. 158. Nam locupletinimi caiusque eauut exlenaa- 
raot, lenuissimi aaxerant. — L. eentum. 

Ibid. Lxix. 166 r. Quern omnes mortales oderont, earn quo- 
que win* odio esse oportere. — L. hit. C. 

Ibid. Lxx. 171. Portum aulem et scripturam eadem societu 
babebat. — L. porlorium. G. 

Ibid. Lxxiii. 179 iniL Heminero, me doq lumptitse, queoi 
aerusarem : sed recepisse , qaos delenderem. — L. tuscepitte. G. 
Ibid, txxii). 180. Hulta enim .... praetermittam. Taotum 
agam de hoc toto nomine societatis. — L. erimine. G. 

Ibid. Lxxnii. 192. An ab bac eius infamia, nequiUa, veslros 
animos in aliam partem, fortilndinis commemoratioae , tradu- 
Gat J — Tussehen infamia en neqiuUa is het woord libidiiie oit- 
gevallen. 

Ibid. Lib. IIL lxxxti. 1 98. Cogantur etiam nummi ab aratore ? 
quomodof quo iure? quo exemploP — L. qaomoret R. 

Ibid. Lib. IV. XXXI. 70. Audisli , et audies omni e conrenlu 
Syracusano, qui ita dicant. — L. honunes. C. 

Ibid. XLTu. 104. Quern ego hominem accuEof quem legibus 
ac [iudieiaii\ iure perseqnor? ~- L. toeiali. G. 

Ibid LTii. 126. Si quando aliquid istiosmodi videre volet. 
eat ad [aedem] Felicitatis, ad monumentum Gatuli, in porti- 
cnm Hetelli. — Het woord aedtm is onecht. 
Ibid. Lik V. Ltx. 1S2. Verres iUe . . . . lanlum sibi aucLorilalis 



sdbvGoogIc 



Ck. A«b. , Catiu. Stu.. Akb., Plakc. 251 

io republica macepit, at . . . . iia omnibus mnrtem acerbam 
crudelemque proponcreU — L. tumsil. T. J. Halbertsma. 

De Lege Agrar U. vii. 19 f. Itle , quod dari populo ouUo modo 
poterat , tameo quodam modo dedil : htc , quod adimi nullo 
pacto -|- poterat \pott$tale] , quadam ratione eripere coDatur. — 
Het woord pofestate is onechl. C. — Id plaats van poterat h 
poletl. H. — Reeds Beck drukle: [poteslate]. 

Id Galil. I. t. 12. Nam, si te ioterfici iiusero, residebiL in 
re publica [reliqua] eoniuratoram manus. — tReUqua delen- 
■ dum." R, 

Ibid. I. Ti. IK. Quot ego tuas pelitiones ila coniectas, ot vi- 
Uri non posse viderentur, parva quadam decliDalioae; et, «( 
aiuttt , corpora effagi I — *Ut aiwu Iransponenda." R. — Mil* 
schien et carport, uj aiunl. K. 

Pro Sylla zzxi. 87. (Peraolvi patriae, quod debui: reliqaa 
iam a me meae perpetuae coosueludiDi asturaeque debentur :). — 
■Verba pariolvi etc reroca ad finem capitis." H. — Denkelijk 
wordt het einde vao % 87 bedoeld , aa de woorden ; Sed at ad 
sceleratorum poenam amora rai publicae sum adductos, sie 
ad satutem innocentiam voliinlate deducor. K. 

Pro Arcbia poeta iv. 8. Est ridicalum. ad ea, quae babO' 
mus, nihil dicere; quaerert, quae habere noa possumus. — 
L. refiu'rwfl. C. 

Ibid. Til. IK. Difficile est faoe de omnibus confirmare; sedta* 
men est oertum. fiwj respoodeam. — L. eai,tfuod respondeam. C. 

Fro Planeio xiv. 33, Idem tribuno pldiis, potenlissimo bo> 
mini, H. Droso. lod mnlta in re publica motienti, quom ille 
earn salutasset, ut fll, dixissetque, -Quid agis, Granif" re- 
spondit, -Immo vero, tu Druse, quid agisf" — L. et malta, 
VDorls met Teraoderde interpnoctie : Immo vero Ai, Drtut, 
quid agisf K. 

Ibid. XV. 56. Neque «iim qoidquam aliud in faac lege, nist 
editicios iudices, leeutut es. — L.atteeutut. C 

Ibid. XTiii. 4K. Decuriatio tribulium, descriptio pt^uti, snr- 
fregia largitione deTincta, severitalem senalus. et bonomm om- 
nium tiirn ac dolonm excitarunt ~~ L. iVam. C. 

Ibid. zTiii. 46. Banc tn rationem quum fugeris, qnaraqae 
eo8 iudices liabere nolneris, quorum in buius delicto qaun 



sdbvGoogIc 



252 LUST VAH BIlBmATIBS, — ClC. pLAXG. , SrST. , CaKU 

tcienlia cerlissima, lam dolor gravisslmus esse Uebueril: quid 
cet. — L. coHMcienlia. C. 

Ibid. xxz. 72 f. Sed onuti benefUii rerormidant, quod permagnum 
est, alieno debere idem, quod parent!. — iL- officii ^robenefi- 
tcii; mox (xxx. 74) ivocat officii tervilulem," R. — De aantee- 
keping ziet misschien op xxx. 72 m.: quamobrem viderer ma- 
ximis bene/icii VincuUs obstrictus, quum liber essera el solulas. K. 

Pro Sexlio x. 25 t. Eos autetn , qui dicereal , di^ilali esse 

BerrJendum , vatidmri alque insauire dicebal. — L. Ao/- 

lucinari. C. 

Ibid. X. 24. Sed ita est , iudices, ut , si gladium parvo pue- 
ro , aut [si] imbecillo seni , aut debili dederit, ipse impetu suo 
iiemini noceal : tin ad nudum vel fortissimi viri corpus acces- 
serit, possit acie ipsa et ferri viribus vulnerari: ila cet. — L. 
Sed .... aut imbeeiilo .... dederit , qui .... noceat , tin ... , 
vulnerare. W. N. du Rieu. 

Ibid. 24. Qui per se puDgere neminem umquam poluissent, 
hi summi imperii nomine armati rempublicam contrucidave- 
ruRt. Poedus Tecerunt cum tribune plebis [palam] eel. — Hel 
taalsle woord moet vervallen. Hel is door dittographie uit bet 
vorige ontstaao. W. N. du Rieu. 

Ibid. XIII. 29. Qui.... hoc unum faabet proprium , ut expu- 
lerit ex urbe, [relegarit] , oon dico equilem Rontanum cet. — 
Het woord relegarit is onecht. W. N. du Rieu. 

Ibid. XLi. 89. Cervices iribunns plebis priTato, praestanlissi- 
luus Tir profligatissimo hominidaretf An causam snsceptam 
affligeretf an se domi cootineret ? — L. ahuceretf R. 

Pro M. Caelio it. 3 init. Ac mihi quidem videtur, iudices, 
hie introilus derensionis adolescenliae H. Ca^ii maxime conve- 
nire , ut ad ea , quae accusatores , deformandi fauius eauto , 
detrabendae spoliandaeque dignitatis gratia, dixerunt, primum 
respondeam. — L. deformaudae huius causae. C. 

De Provinc. Consul, i. 1 init. Si qnis veslrum , Palres con- 
gcripti, exspeclat .... non dubitabit , quid me senlire conreniat , 
quum, quid mihi sentirt: neccsse sit, cogitarit. — L. eensere, C. 

Ibid. in. 5. Miscrandum in modum mililes popoH Romani 
capli, necati. dcscrti, dissipali sunt; incuria. Tame, morbo, 
vaslifale consumpli : ut, quod est indignissimum, scelus im- 



3d by Google 



Pbov. Cons. , BiLB. , Pis. , Uab. Post. , Lie. , Pailipp. 253 

peratoris ir poenam exereilnt ' expetiisse rideatur. — L. i» 
exerdtum expialum esse vidcalur. N. J. U. Kappeyne vau de 
Coppello. Verg. in Pis. xxxv. 8B. 

Pro Balbo \i. 27. iure enim nostro nrque mutare civitalem 
quisquam invitos potest, neque, si velit. tnulare non potest, 
modo ailsciscalur ab ea civitale, cnias esse se dvitaiit vdlt. — 
L. etvem. C. 

Ibid. XTi. SS. Sed isti lUipuiaUoni eerie nihil est loci. — Tus- 
selien ditputationi en eerlo is Aic uitgevallen. 

In Pisoaem ix. 19 init. E^ isliu^ pecudis ac pulidae carnis 
cnnsilio scilicet, aut praeiiidio niti voielKin) ? — L. uh*. C. 

Pro Itabir. Post. v. 12. Datar tibi Ubelta [iudidi], — Het 
laalste woord is onecht. C. 

Pro Ligario viii. St. Quamquam quid lactari faerilis , noa 
duhitem, qaum videaA, quid feceritis. — L. dulnum. 

Ibid. Till. SB r. Atque in hoc qiiidem, vel cum mendacio, si 
Tiillis , gioriemini per me licet , vos proviociam fuisse Caesari 
tradilaro8,ertam<t a Varo el quihusdam aliis probibiti essetis. — 
L. nisi. C. 

Ibid. IX. 26. Sed vide, quaeso , C. Caesar, constanliam or- 
nattsstini viri, [L. Tuberonit]. — De twee laatste woordeo moe- 
teo geschrapt worden. G. 

Ibid. X. 30. Legatiis ante bellum profeclas, reliclus in pace, 
bello oppressus , in eo ipso non acerbus , tolus animo el itutUo 
tuus. — L. acerbus , fail (amen , sed tolas animo et sludiu liiits. C. 
Pbilipp. II. VI. IS r. Ad eos rereras, qui suam rem nullam 
Iiabenl , tuam exkamiunt t — L. exinaniunl >e vestigiis MSS." K. 
Ibid. XXXI. 77. Ergo, ut le calamilum , nee opinato quum 
oilendissej , praeler spein mulier adspicerel , idcirco urbem 
lerrore nocturne, Italian) multoruni demum metu pertnrbasti ? 
— L. OS oslendisses. G. 

Ibid. III. IV.' 10. At vero hiiius domi inter quasilla pendeba- 
tur aurum, numerabalur \j}eeunia]. — L. non numerabatur. Hot 
laalste woord moet vervallen. G. 

Ibid. VlIl. VIII. 2S. Sed quid adiungil T si legtonibus meiisex, 
si equilibut, si cohorii praeloriae -}- praedara agrmnque dedert^ 
lii. — L. praemiwn. Garalon leest praemia. 
Ibid. XI. VL 15. Hominem ridicalum, qui se exire ien 



sdbvGoogIc 



234 LIIBT VAS IKBIftlATIBS. — GiG. PhILW. , ttO OOMO. 

alieoo pulet posse, qmim veadat alicDH. — L. expadire, C. 

Ibid. XI. iiti. 34. lo qno quid racieodum Deiolaro , qoi om- 
uino reclius fuerit . dicere doo est oecesse ; praesertim qatun 
contra , ac Deiotarus sensit , victoria IkIH iudicavit. — L. tn- 
clinavit. C 

Ibid. XI. XIV. 37. Ego vero vetennos tueri ddwo, sed bos. 
qnibus sanitas est : eerie timere non debeo. — L. eeienu. 

ibid, XUI. I. 2. Cinna si conconUam. cuiB Oclavio coafir- 
mare voluisset , hominum m republica sanitas remaoere potiiis> 
set. — L. omnium. 

Pro DoDio IV. 9. Primain earn . . . . : deinde earn : 

A»*de earn, quam senatus freqnens, tarn, qDiun mihl est as- 
sensiis , secutus est. — L. denique. C. 

Ibid. X. 35. Cn. Pompeii . . . dolor aobvenil sobito r» pa< 
blicae, civitatemque fractam matis, mulam, debilitalam. abi»- 
ctam metu, ad aliquam spem libertatis et priEtioae dignitatis 
erexit. — L. muHlatam. R. Zoo reeds de luntioa blj OrelU. 



BLADVULLlNe. 

Aristopb. Aeharn. 201 sq. 

fyu ii ItoXifteu tut) xuKuv ixBi>J\xyik 
&^a rat kxt' iypoiis slviiif Aiwiiria. 
Pro EIZIHN omnino leg. E£TmN. Gonf. ialira v, 247 sqq. 
sed praesertim v. 249: 

wtj f^v xa)J¥ y* hr', S &id»vre iivrera , 
lux'^f'^f^yt foi Tifi'3« T^v irsicur^v iftt 
rifupKyra, Ktti iuirxvTtt fttrit t«v o'lxtruv, 
iyxyeTv TvXHfm tx xkt iypeiif Aintlni , 

'EfTtav nude positum sigaificat conviviwn afparare. TanraR. 
Char, xvu (xxx) ed. Tadcbii. : imi 32 Tttaures i ahxpoiupiiK t 
oloi iTTtav ipTovs ixav^i ft^ vxpaittyai. Idem m (v). — xol 
KtitXnftivee a ir) ittrvov tuKtwxt M)Jvitt riv ifrtUvTK nri. 
ubi i ivTtvv significat idem atqae i imirup , qtd eonvtvium 
praebet (de gastheer). 

Delphis Batavorum. J. H. vah Gbii. 



sdbvGoogIc 



VITTKEKSELS HIT TUDSGURIFTEN. 



DtM.WBarin daia uiHrekioU venohyaaii U <nt«iloapi{, aren d 

kaai der geiudplMgda tudwAritlen. Hna omrai^ cd ha 

rd lallen u>a nooiU| nwi aaulandiglMdw) wsnlan gwljiigd. 



ThB Ath«n««iim, Pirl 818 , Januarr , 1884. H** 18S7 . p. 19. — 
^ntiqiiaTiaii Ciaaat, Cmuta and Paaifi&ii. Berigten onr opgraTingen. Dio 
ta Cuma woidsQ door den prini lan Sfnonm in perioon beilunrd , ei war- 
den RoneiaKbe graTen in eene Hekropolu (kerkbaT] opgedalTcn., mea meent 
eobter , klleen dan ireder wo ■choone TomUlen all in het begin Tan 18BS 
to doen , wanneer men veder Giiektche graien atntrefi. — Ta Canos* wor- 
den t«m-cotla Taien geTonden: de Kapeliche regering heed un den Cai*- 
Ueta Bonuod hal toeugt daarorer opgedragen. — Te Pompeii ii by de SU- 
Iriiche poort een belangryk attinm opengelegd , waarin men o. a. den uldia- 
men Tond lan een laTcnignrat Apollobeeld ia bnina heefl gedaan. — p. 
88. — Paiitliiig tkt Parihtntn. In bet nienwa Crr^t^Pil^ee te Sydenham 
beell men eene pioef gennneii van geUeardB beeldweiken , door dile' gerei- 
dOTeerde oopien nit hel friei fan bet Parthenon naait elkaar 1« leggen , Mne 
tril , eene twaede met blaanw geklentden achlergrond en eene derde geheel 
geklenrd; de bride laattteu Toldoen niel. — IC 18SS. Edmeational Beokf. 
p. 63. jr. Smith, a ffUtery qf Grttn from Ota tarUiit timtt ta Iht Rema» 
Coaqitnt. — Kaar Grole en Colonel Sure. PrQienile aankondiging ; ook Wordl 
g«adgekenrd , ilat S. belugrgke biograpbUche bgwndeiheden of karakteiit- 
tieke anecdolea over groale mannen Terkoien heeft boTen het TOrbaal Tan 

• eike nietige ichBrmutteling , den naam van ledei Tonlje , of eene aanieeko- 
f ning o*er elke bekeude gebeuricnii , hoe onbaduldend ook nil een hiitoiiich 
> oogpnnt"(7}. — F. O. SoIiSm , £vripidt^ Iphigema ** ^uHt. Hit het 
Daitioh door den Rst. E. Broime M. A. — Behoort lot de coUeotie i Arnold's 
■ School Uauioa." In da inleiding word! doel en plan Tan het atuk opgege- 
T«a, de m^^ologiscbe panton lerklaard , en eenige Toamaine allterarr cha' 

• raoleriitici" opgegeTen. De tekit ii tniier. Acbteiaan koman goede Dolen 
an eene opgaTi der melra. — p. B8. The Xtv. J. S. Purlim, Cietrt jprtMilnu , 
loUk a TmulatiMt ^ Jtaamiu' itUniuction eta. t^iKoAo aankondiging. 
Be Jekit iteunl op Oielli ; de TeitaUnf i« (oed, ereaeeai de Engeltche nolea 



sdbvGoOgIc 



236 OITTBIESILS UIT TIJDScafllFTWI. 

en de Tertaling Tan laUe moeijel^ke pluUen." De uiUeggiDg it tomi >miu 

■ tl 1« elemeaUir." — Jfi 1SS9, p. 81. S. G. Ifithakr, Ucturu im ameiaU 
EtkmigTvpkf and Gmgrapkg , tnuulattd frvn Dr. Itltr'M Crmuii ky Dr. L. 
SckatitM. Sa aenigB pt^unde wooTden Toor S. wordi geliakt dat S. niet in 
naWn faeett medegedeeld wat uit later ondenoek gelileLan ii, — ~ Oar iHrary 
Table, p. SB. Tht Rn. B. Thomjtnm , tke Werkt rf Baratiut, mt\ a U»- 
gmpUeal Ximair. — Zoodsr noten , of opgare iraarap de tekit nut , rubt 
met meer daa BOO paiurei met ragiiter , an eene ■ DilmunteDde IsTembo- 
> KhriJTiDg Tan Horatiui." — PhUnlegital Soeitty , p. 01 (18 Jan.). Pr^. Mmi- 
d4M, on tema Grtak Mttra* : de hexameter baitaat oonprookelgk uit twee tni- 
len , — vv I — vv\ — Hen v\ — vv | — uv| — u, Tan dear werd tig 
met den elegiaeot Terbonden (P). Daaruit Tolgt Terder , dat de meeite Lflitcbe 
BMiten ileehti TarialiM op den heiametsr lijn (7) — B*t. J. W. Blaketlty ; tpmtr- 
kinftit emtrtnt d»n tlog h^ Maratlnn. De (onbewenn) afwDii|lMid der Per- 
liuhe Tniterg iroidt Terklaard en de laktiek Tan Elliadei all Mmipi teilaii der 
areriiTinning opgegeTen. — p. 99. /Vm arU. Tht Pimptia* court at tin ^ 
iudiam foiatt. Mtn beeft er een bai« apgerigt , iamen|afteld uit naToIpafen 
d«r huiien te Pompeii, met (erioge alwukingea , en omtcent coo groot all da 
groolite der Pompeiiicbe woniusen [bet loogenaamde hui* van Puim]. — p. 0S. 
Painting lia ParHunaH. Beieitiging Tan bet Toriga , bet itaat gelyk Met »lo 

■ paint the lily and gild refined gold" — H*). 1870 , p. 117. Our library TaU». 
Syparidt*, td. Sehntidnnti, Ilittrekiel uit S.'i Toorrede. De scbrijTer(Scbn.] — 
a niet loo alt een ander geleerde Tan bet Taite liad"(p) — geefl oak aan 
Bablngton den Terdienden lof, — p. IIO. Foreig* corrttjHmdenct. Br. Dennit 
(eell op dat in de niinen Tan bet Etruriiche Ruiellie (bij Graiieto] nog geene 
opfniTingen tgn geichied. fli hel Terichijaea ran lija werk ii dit p)>eiui 
door Signor Sanli Tan Montalcino : deie heefl echter slechti eenen ttij belangrjjkeD 
tcaraboui onldekt. De muren liJn rondam met dikke doomstmikeD begroeid. 
Eet belt bewiarde deel der muren ii het noordclijlie , moar dit il texeui bet 
moeijelijkit te nideren : de rlikte beiliat uit'Diluvium van de rivier Ombrone , 
Modtt Ruiellae eenmaat aan de kusl mael bebben gelegen. — p. 193. FtiU 
Jrt: Tkt Grttk cimrt at t)n Sydenham palaet. Painting tkt Parthtnon. Teidera 
radeneriugen. — Part 314, February, 1854. — Tfi 13T1 , p. 149. Fortign 
C«rTtrpBtKlenee. Vervolg Tan n" 13T0, bijna londer Tctdet belang *M>r cbisteke 
Liltentunr. — p. IBS. Bayal Society e/ Lilaratvrt. Jan. 25. — Griektcfae 
vaien uit Rbodui. — p. ITT. Reviezot. The Rn. Edw. Trollope , lUuMtrali- 
one <f Atunitnt Art, nlBctid Jrotn. . . . Pompeii and Bemlaneam, Komench- 
tnnr. — p. 1T0. Friadrick Jacob , Boract and his Friendt , Tol. II. Tgl. een 
TToeger artikel K^ 1330. Dit deel irijkt nog meer T*n bet aniieke af dan 
bet Torige. — H", 1879 , p. US. Fine arte. The Aouum court* at fia 
Sydenham palec: Overdenkingen. — Tfi 137S , p. 910. Reviewt , GiUon'r 
Decline and Fait a/ the Roman Empire. With Variorum Jfotei. Hit Bobn** 
■hilling aeriei. Sterk alkeurende recensie , loa OTer tekit aU nolen : het 
miiittat in de OTerigeni loo goede lerict. — p. 211. Our library TalU. 
Robert Elite , a Treatiie en Banniiafe Paiiage af the Mpt , in urkieh Uf 
Raatt it traced over Iht Little Mont Ctnie. Leieniwiardig : de rati die I. 
net Tunr en aiijn opende lou een gleticher geweeit lijn , em. — p. S19. 
Ovidiut , Paiti, ti. Paley. Ganilige receosie. Ten opugte der Romcinidie 
geicbiedenis ii P. ultia-oanterratler. — p. SIS. The Roman tourtt ent. Zie 
boTen. Eene lange opiomming Tan intereiMnte bljtonderheden over autieke kunit. 



,db,GoOglc 



. ATasNABUH. — GiDS — GbRSDOIFB HkPBRTORIUil. 257 

De laten faeMUra ooUectle* Tin irgietieb der msMl iMioenide kaoitworkcn. — • 
p. 2S1. MitctlUaua, Rtmaim ^ Reman Lmtdm. OntdoLking tiq Baaan Tloer 
Tan mouik in Broad Strut; de iloer i* nog niat gebnel opflDgelegd ; hij 
■chjjnt 80 Toel in 't vieikant te bedrigaa eo word IS VMt andcr den beganen 
pond gaTondcn ; de teekening ilalt sbladea-en bloemeit" Toor tin de natnut^ 
■ Ijjke klenren, op do gewone wjju , itont geweikt." {De Tloar ii ledert gdieel 
Uoolgelegd , ook het ondernerp Tordl in de dagbbden nader aangegeieo). — 
n> 1374. Our liirary Tath , p. US. X, Piccoht, Suppl. d fJittkolegit thte- 
fM. Berat uittrekieli nil de Antbolopa Palalina m nit de Pknudea , ept- 
gnmomi no Byiantyiucbe dichtcra, en onnitgegeien gadicblen nit de Floren- 
tyniobe Bibliotbeoa l^urentiana , een nrTolg op degmen , die in de JlWM d* 
PkHoi^t lija uitgBgeven (II. SOS — SSBJ. De epilraoinMn lUan teedl in 
1 lierde dee) Tan Craman AaeedoU i^iiiiemb. Vooft* komen nog nolen 
op twee labels twi Babriu Tolgeni eeo BiMlleiaaniab b*. (e Oxford, aa op 
■Theoeiitai en ■oiohni." — W. fi-tMud , P. FirgHii Maratit Carmtna, ber 
■anpiiiieDdB wnkondiging. — p. HI. B^fitnu in tkt VidvrtUy ofCamMJgt. 
Zq d^gleekeneif gedeellelgk reedi no mear dan SO jaren benraarta an ijii 
dni Diet aan prioa Albert 1« wgten. — Our icMiUjr gottip , p. 84S. Vomls- 
iJng *an Layard orer ontdekkingen na ijjn Tcrlrek Tan ninive oldur geachied, 

Gida, Jan. 186i. bl. 110. Auan , Progr. tbh \tt Gytmn. tt Stmttr , 
4tr Dr. SMtfTtr. — laart, bl. 969. Dr. C. A. Engtlirigt , Uti «»r d* 
Jgrariatk* vattat i^ it Ramtititn. Da Gidi it ukar in bauden lan de meetle 
leiara der MaemMTne , wetbalTe ook dit belangTJjke atuk allaen behoeft (« 
woiden ganoemd. Ba noot op bl. Sfifi geefl gelegenbeid tot bet leibeteren 
eener miutelliDg in ona ituk orer Licioiui Stolo, IKntn, I. ITS en Terder, 
waar bet wooid ivgtmm door tundtr lartaald votdt. Het iugtrvm badraagt SB D 
raedcD 8T.434S O ellen. en doi is bgna gelijk aan da bedeiidaagiche ptMMO 
van an C nieden i0.fi2S4 , en juiat gelyk aan ZB800 O "Mi lolgena de 
onde Bomeinicfafl maat Tan 0.29034 el (thani ii die 0.29789 el). — Apiil, 
U. 621. Stfdragat tat da knmit «■ dan Hon d*r IHmOtI. Gi/mn. VMr 18S3. 

GaradoTr* Bepertorinni. 1S64. I. 1. — S. 92. (iS). Jritttmid 
tia^ a^lttiui' '/Jiadoc rtii. id. L, FritdUindtr. Inbondaopgate «an bel 
iverk, namebjk Tan lija eente deel, Fngmenta Scbeoulologiae AriataK^Mu; 
de TenamoUng der acfaolia wordl alleen genoemd , en het werk gekeoiobetat 
all eene uitbreiding tot de Teidianitelijke Tferken Tan Labt* in dit Tak , en 
daiidoor eane bjidnge tot de kennii det granunatiiche melbode Tan Ariatardiaa 
en igne Tolgelingen. — S. 26 (ll) R. KShUr, dit DimtgrioMa dtt Nmmitt v, 
PantpvKt. X. beeft met goad geialg eene poging gedaan , om een uittreksri 
Tan de uitgebreide Dion, tn geten Toor degenen , die bet gedicbt lelf niet le- 
len , en om door opgate dei broanen tan H. bd mTtbologiicba Teiklaring der 
Beccboilegeodea ook hen te gerisTen, die bet gedicbt willea bealndereo. — 
S. 81 (17). jtii. BormaiM, JUIatiiiitcht Choragrapkit u. StSdttgetckieUt. Kl 
1 Karta o. S Plinen. Kef. Tervgal op de Troegere werkcn Tan dien aduij- 
Ter , Anliignitatom Arioininun paiiicuU en Antt. LannTinanim part 1 ; het doel 
wai de beitaando werken oter de KamBinicbe Campagna nogmaali te toetien. 
Hii bebandelt aabtereenTolgen* de grenien Tan Latinm , deiiairs geologie en de 
pbalibepaling der Lat^nicbe ileden. Oud-Latium ii bet ganache verboud Tan 
iteden ondei Roma , nok ran aiet-Latgniche iteden : de grenien tija de Tiber 
lan Oatia lot Cruilumeriimi , dan eene regie Ijjn tan daar OTor Ilaataalimi 
(war TibuT, dan bogi de Aequiiche bergen near PrMnctle, en Tooria noord- 



sdbvGoOglc 



258 UITTSIK8ILS talT IIIDBaHBIPTU. 

•Mtalgk nn dan AlbuMckaa hetg liBfi lira AJfidai , nnder het babied der 
Bemid te nken , Toorli tnudMB Alia «> Alicii «ier dsn Xoata Aimmi , bb 
fan daar iBidoIyk hnjs bat gabM tui Lannriam, om einiielijk tsuohsB 
WiaTiaiD ea Anlea langi dan Ihuuctiu , than* Ria torto , tot da ue lams ^ 
kearen i Priact Lalini belaakant onde LatyiNn, Cwdwn lani <m Bntnlboh , 
ApioUa Diet >telli( Latijntcb. — In hel BonUifbalie deal U f«onI de bawdu^ 
liag van bet Albaanicbe febergte nmiwaantis. — Albanea ligt In da Sol&rata 
d>AUiari ; b^ de poria fiapena mn een w»nd der Cataanaa «n aea hdKgdaa *an 
Igaria , Taorta w ordaD de Wiwaieing, da bi«a nn Anna Parenna , da Allia, faMoa 
Kegillaj, Lanrantnai , Larininat , Arieia , Atba Lonp oader fa«publ:de slempaldar 
■ Sibylla Albanea** bjj Tibm U aen tempaltaa Terta; ar bean gaan laaipet BNar 
rieekti aen vood nn Tiboniu aan den Anlo beitaan ; JamawT dat bet apatbriA 
op da kidom Tan DuUina nog all ecbl wotdt aanseluaM, Oak da kaart ea de 
pkitlagronden ign good (p). (De *cbiiJTer ii nirt ulf daw tar plaataa g ewa ai fc igna 
kaait i* vooniaiaelgk naai Weitphal ge*olgd , un ■■> aok in da Toonada bari^t 
woidt). — 4. S. SOB (748}. Carptu InteriptiemMm CnMMtfwa m. 84. atlL BSdtiL, 
«L A'ou. Ha eena korta berioiMting Mn den mtauu^on aTarlodaa Fiaai 
wotdt med^adeald , dat in dar daad hij het darde deal tat bd toa bewerkl baall , 
ondar toetigt van B&okh. Da opiehrillen iel*a ign ook Tolgent da TDoiTeda 
¥an minder balang dan dia dar beide eenla deelea ; ankele xgn ler onragler 
plaataa aangcToard. Tela nienwa Griekaehe naiaeD komen biai toor , aene l>«- 
fe Igil wotdt medagadeeld van namen , die hpe in tgn ■ WArteilnid da 
> Eigaanamaa" Diet baaft: ij ilaan op ooren Tan aUarid vaatwerk. Voor bet 
volgande deal wordt aene Terbandeling » de inaciipttenibu laipaetia" betooM , 
bet 4^ deet lal da InaoriptioBei inoertomnl loconun beTBllaa, de Utali Oui- 
atianl , liL inipeeli , coaunenlatia palaeafrapliia en indlcei ; welligt toIjI ook 
aof een appendix anlTcnalii na de 4 deelen. Na dit OTorust der vooncda 
TOlgt aene inbondupguf T«n bet S*" en 4^ *lak , lUmelyk : Para XXXm. In- 
•etiptionaa Italiaa. Sectia 1. Luer. ■•puM Giaaoiae, waamuler Tootal da baada 
baroDiBde tafcli van Heraolea , bet Griekaehe gedealte. S. n. Eirpiai , Pelipii, 
FieMlaai. S. m. Latium , Strnria , Dmbria , laei gewifOg , naar den inband 
!• 7 Uaiiaa *ardeeld. S, IT. Itiliae ragionei oJapadana et tranipadana. Sera 
XXXIV. 8. L Imct. Galliaa Kaiboneaiii at AqnltaBlae. 8. Q. 6. Lngdnnraaii. 
S. m. G. Balgieae , onbeduidnd. Pin XXXV. Inter. liipaniaa , 4 nmnmen. 
tm IXXVL Inaer. BriUnnlaa ; S i<". Pan XXXTIL Inur. Germaniae , 8 n<". 
hn XXXVm. Idiot, hnnoniae, Dadaa, Dlyiici , n**. Addenda at ooirigen- 
da , MBT natToerig, looral door bjjdragen tbb Tendiillaiide (eleerden , en nil- 
tieliala uil intnaiobcD ▼ericheneD werke* , die woiden opgenoamd ; de addenda 
loopea tot Saptamber 1860. Vooral yoor Pbrjgie , Lyeie ea Aegrple ii Toel 
nieiiwi gavonden. Griflkiabe monten en Lal^mohe hiaetiptiaa agn le waialg 
griiand , bier en daar U Terkeeid geleien of vannderd, aoonilge leer verdachte 
lilela ign Mr goadar tronw opftnomen. Dtl naemt evanwel da graole rerdianita 
van bet werk Diet neg. — S. 81S (748). R. ZtttmtH», die Schr^ »»m 
Staata der Lactdanuairr a. die PoniiftaiilMcAa Jtadf det Ztvlmie*. Toof- 
ngtif en ii*eiig wordt bier beproefd bel bewgi ta gaven , dat de haatb. eea 
antwaoid ii op bat oan Xanophm loeceacbreran werk , wrik Italale «al(en* 
den adirgTer door eeoen leerliDg van laokratea ii getebreren en du daor d*- 
aen beantweordt wordt — 8. SS8 (T4B). F. Siuemikl, Krititke ShtMien 
fr Fergteetutktt dee majtifH Pumeelun Kri^u. Hiat sabeel goedkn or ende 
aankondlgiag , voeial wordt a^Okanrd , dat de icbtgrar ICebnbr* Vottri|e niet 



sdbvGoOgIc 



Gkiedohp's Rmstoiuu. ~ GOrrim. Gkl. Anzkioiii. 239 

gdwslkt Iweft , M op da mjoMbeid ran tign ge* Mhn ^oarluMua gMMakl , 
n>l|eu t welk d* nfoiiag t0 XarUNfo •> da dna (roots muneB nit de fa- 
■UIb Bircu b«t allQd rani s«wM*t Mu4e> lyn. — S. 380 (1047). B. X. i?. 
XSUtr* OMoHMfti &kriA«>. /» Juftragt dn Sail. Jkad. d*r Wilt. Itrg. v. 
L. Supluai, TIBde. gr. B not H Kapfertafeln u. 10 tilh. Ttfaln. Zwi oil. 
vaarige' uboiuUoppiTe nn dit mlent sewigtiBS trekuologUobs werlc , mst ea- 
kola bBluBiiikB opmnkiBssn. — 8. a9S(l04B), ff. Brmm, GmK Jir Gnuk. 
XSmUlir, 1. Ik. Bgna nitilnitond nil do lohryiBn untleend. Riot mUet 
wordt EMdceUnnL — S. 288 (IMO). Mj9e ffi toi J^ftoadnovet 
vno r. r. IlaitamSonovlov. JfragmnnM bg galesanliiid dor pryfBild«elia( 
*m 18SS, bij tel 'itilfviMDv 'ExnatSmintar ta Athrae , d>t in 1M9 
getlicht ii an door P. (olaid mrdL Ig bahandelt hat Ibtoh tu D. , en hm- 
ndge aftaaldnli ran don radonau- , voonl eanea tronwau beiobadigdeD lu^ , 
Hb id 1049 la Atheae saraaden ward. IM itak woidt tiMlDteu door oona 
MaipiMk lot da \tititlmffia , wdka da >CuTenilUi]u>iEMMi'' JoabM lig |b- 
noende safacnludd boeft iut|eq>rokan. 

fidttinsiioho Galehrlo Auieifen. 18BA , !«• Sluok. S. 1. — 1, 
DiagvtM Latrtiiti id. C. O. Ciiat. 8. Hngckiui MiUtiti id da FragmuUa 
MHaricirum Graieenim id. C. Milllr IV. U4— 177., door Ft. Cr. (Fiiedrioh 
Ctoomt] U BeideUiBig. — Cobet heen da Ilaliaanaobe bii. Tan Uogoaei Toi- 
gekkon , dat noodig wu omdat nof in 178B J. Romi in lyne kritiicha Ctm- 
aonfoliVM* XhtMoki* fart beile bi. lohaol kaeft oiargMl^pa. In Fnniuijk 
babbao Kanri Etianne (Scepbanni) ao i^n tafaaoniooa baak CasanboiKU laer 
*ael voor deun aatanr gedaan. Ook Hnat, bisfobop ran ATnnchai, en Una- 
fa (oaitTaeli* 1S6S) hadden oude hii.; walk* dei« gaweait tyn , ii mm nf, 
onbakond, die in J8SB da PafijiofaB hu. geiiea hcaft en m tom onbetoeka- 
nend Terklairl. Be hr. Th. Schodi la Donanuchintan beiit na| lyka ool- 
lootineB o>er Biogenea; d«M t^n idel gobnikl, oudat Hubnar* Ditgaaf 3. 
:ear weinif; ook ran cad. PalaL 182 ii bM 
near van >oak«nMke bw. (i. Wylt, libl. Crik 
V. 121.). lel leten dei Mbr^ran i> niet bekandt doakaLjk leeUa bg onder 
Seplialn* Satami. — Ha dew nitwgdlngen raigelgkl lef. den teksl Tan bet 
piooealiiini an de Tolgende 10 boekea bjj Cobet en KeibocHn , wumit hal 
groota Terichil toaMdwD beiden biyki: die Tergdiiking is tooi geen nittnkwl 
nlbwT. — iMjebiaa Mileaio*, ook illn*tri> genoeaid, wat ts Klele geboren, 
an loan Tan Boiyobioi en Hiiknophia (loo draagt da keiutin Irane of Belena 
hUaologa bij Geniii^as Plelboa dan num 'VnOft^r?) , wu een Cfarislan : 
bi) (chraef eaaen nlrof lur h muJaJa ovo/Huri Nv , Tslgani Snidu; tbana 
heel bet work nifl tir ir auidii^ intim/t^arit^. Voorta eon oranigt Tin 
algemeene [eicbiedenii Mt op de« dood th> kauer Anaataaiui, ivio^ia 'Pm- 
p^mij T« Hal nttVTodoftf , en een gebeal lerlorao wark otot de diden de( 
keisen Inttinoa en Ia*tiniinn«. Hit de Algemaena GeaebMcBii beilaal aan 
froot fragment OTer do ilisiiliDg -nn Conilantinopel door Conalantinni , irut^ 
Tin da Ktlwalinir bg luUer p. 144 ilg. wordt medagedeald. Eel irerk behelit 
terder nog bet gonitig oordael Tin Pbotio* orer Beiycbioi , en de IragnMn- 
ton; nHrkinardig ii da ainmerking op tr. i der Algem. Cie*cb. OTsr dan 
•hg bij Actium en da tydrakening naar indiotiei. Bg plegenbaid der boolU- 
tlukken OTer de Bereemde Hannen beeft MuIIer leodi Bernbardy'i Siiiiai an 
da irgadnikta bladen Tan Cobeli Dii^mi koiinen gebrniken , en heefl Tin 
dat Toordeel rntm partg getrokken. — 9" Stuck. S, 81. ^nchyH Tragndiai 



sdbvGoOgIc 



240 uitTBtiEKA oiT TijnemimN. 

r#e. AriMaiimi* , door ?. HieMler. Hi md* korte ialundioppTe norit awdego- 
daeld , dal H. allKn de notaa op 4e SmeakeUngBn heeft T<^(ooid , ea (mr le 
ragt] opgemerkl , dat by Bona ToUedlga nUmrking der OTcrige tmmpeleii door 
lemuDn welligt oak Teel merkvaudifi uu ign waggelilcD > dur de cobudcd- 
tuiiu op dit itak (och al ts korl ii. — Voor ds eiplkalis in roiautei* tin 
bdUathat ToornMin>l« in de lerfaiadaUDg > de errorilro* lonii AeMkyleee" , en 
lOMe opmerkingee Tin ifer tocI wurde orenl door de ednotatioDei keeo , met 
betrekkiog op de unieiiitelliBg der stokken , de wiJM *ui TMrdnjl der IriisckD 
pulijen en de opToering. Toor de tail is Meer , io«nl io[{Tiildiger gcirerkt , 
hel tneefl To«r nweijeljike en icldume woorden. — Hanpt, de uilgcTer tbd 
laniMniu iMgelalen p«piiff«a , heeft lioh uer Terdienitclyk gnnaakt door hel 
werk nn ignen schoonTader te ^Ton un tit bat dur Ug, alleen mtt eenige 
wuibeliDsen nit BetmuiDi averige werken , wiuondar de Teifaaodeling ■ de 

■ tetcenio in AetcbjU On»lea" miiichieB beter ware wesgelatan: op utdera 
plutMn uitden eenige boToegiagen van p«i ign geweeit. — Met hoop woidt 
geweten op Hanpt* lieiolle, weldra ook de tckolU in een bgioadat decl nit 
to geren. (Hogen het dam atlt loholia ign , Id eene goedkoopa uitgaaT es net 
naanwkearige opgave der bronnen). Bg bet natiteOen *an den lekit Meek 
■emaao* bedoeliag niel altgd dnidelgk : enkele males heeft Kaupl udi lei^ 
gilt. Beedi wegeai de tiitbi«iding lan den kritildien ofipariBtiu openi deia 
nitgtie een nienw tgdvak (lie Mntm. U. 886 — STT), nog meer ten op- 
ligta der lele vetbeteringen tolgeni giiiing , WMnnder licb uiUlekende be- 
Tinden : ook IwyreMe HermaDn aan menige tot nog toe onopgemarkte plaali. 

' ETenmio ii (a ontketmen , dat Tele giiiingeo Tan larmann mindar waandign- 
Igk , aiet weinlgen gebeel larongelnkt lijn. Daanu woiden lear xela plaatun 
betproken, — 14** u. lE»Sl6ck. 13E. C. AraMim, di ra neniea iit ^wtckyli 
■Ortttta, door P. Wiaieler. De afkeuring, in de Torige reoentie (S. 6E>] over 
deie TBrbandeling nilgeiproken , gaf aankiding om la le motiTeren. One het 
Attiicbe loooeel !) nog Toel otibekend , lelf* ii naauwelyk* opgemerki , dat 
Aloiia in de Penan de eente maa] op eenan tragen tenchgnt, en dat de ban- 
deling plaata heeft op een plein toot bet jSav^vr^'fior , all bet ware op eene 
Periiiche ajO^. Toor de ZsTan t. Tb. en de Smeekelingea weet men de 
decoritie Tin bet achutdoek — OK^r^ in engileo tin — met op te gereo ; 
in de ZeTCD t. Hi. is een fiovltvx^f^or vraanobgDlgkeT dan een paleii, in 
de Oreitie ng men eeo paleii en twee lompelt. — In de paleiion op bet 
looneel ii een afgeieheiden deel alt woning Toor de gaiten niet aan le ne- 
men , maar wel eene woning voor de nonwcn , en wel juiit loo ali in hel 
dagelykiebe leren boToa oT acfater. De jwniwrot nrlat Choepb. 80G itain 
dm gelijk mal de gewone ftiaaulut &<'Qa , en nit bet paleii komen alien 
door de middelile der drie poorten op hel looneel , deie i> de #if a tfutia , 
evcieeii komende met de dnfiant* niia* Choepb. 71B. Ook de beide tem- 
pel> lan Apollo en Pallai in de Eameniden behbeo aledil* Mnen ingaog. Een 

■ porlicui *d lemplum pertineni" if nIet aan la nemen , tegen Hermann op 
bl. BBS Tan ignen Aetobyliu , waarin de Teriiandeling neder ia afgedrokt. 

L. , 4 Apr. 1894. E. J. X. 

{Bet oervolg tn een volfiend nummer). 



,db,GoOglc 



AANTEEKENINGEN 

OP Dl 

WESPEN VAN ARISTOPHANES. 

{Vervolg van' bl. S06). 



Vss. 1029— 104S. 

eSX" Srt xfuriv y* vp{( 'i^&vtuvt , dyipdrtit i^r' hniM»i , 
ikk' 'Hptut^iovt ify^v TJf' ij^v Tiiri /uylTrots iirtxMtftYjf , 
Sp»via« turrit ttiiut itt" ifX>it "-^"^V "^V tuifX^P^"^' * 

ixterh 31 xixXifi Kttpx^ wAdljuuv el/t^ofttvay iXixftaiiTt 
r$fi i^v iM^ffAqy, (pavip' ^ ''xf X^p^Spa^ txeifor Teronvltet, 

reiouTCy iS^ Tif»« oS ^tfviv ielvat lumiiupciexiiffM , 

liAA' uxip uftiv Iti xiH nn) xsA(^7 - ifitvh ri ^ir* xinl 

nU itxiiMn lxix"fn^»' xipwtv xa\ roif xvpmTvtv , 

c* revs xxrifof t' ^X'' vixrap xsti rout rinreut dwixviyou, 

xarxxXivifuvot t* ix) txIq xoItm( ix) relvtv dxp^yfMvn iftSr 

dvTUfieflaq Koi xpe^xXtiTtit luc) ftxprupltig rwiKif.Xav , 

U7T* ivuxtiiiii iii/t*Iiiorrx( xoMav^ if riv xoKi/tapxW' 

De veertien Terzen. die men bier leest, Bijn geinterpoleerd 
en Toor eeo gedeelte ook onechl. Eene slelling, die den 
tekst zoo aanmerkelijk wijsigt, viadt niet ligt goedkeuring, 
maar atelt veeleer hem, die haar opwerpt, aan bet verwyt 
eener Uglvaardige verbeterzucbt bloot. De bewljzen , die ik 
meen te kunnen aanvoeren , zullen my , boop ik , in dit fwii 
legen zulk eene beschaldiging vrijwaren. 



sdbvGoogIc 



243 Db Wispkk vjlh Aristofhahks. 

Men befaoed de plaals niel met veel oplellendheid te beschou- 
wen , om al spoedig le bemerken , dal zij uit twee afdeeliageD 
bestaat, waarvan de eerste, die den strijd des dirhlers legeD 
Clkos betreft, doorloopt tot aan de iweede helU vau vs. 1037. 
Dit gedeelte biedl een voor de kriliek merkwaardig verschijnsel 
aan; men vindt bet bijna woonlelijk terug in de parabasii ran 
den Vrede, vss. 7SI — 760; alleen in de eerste en laatste verzen 
openbaart zJcb eenig verscbil , doordien bet verband hier en in 
den Vrede niet faetzelfde is. Hen meene echter niel dat deze om- 
standigheid op zicb zelve de plaats in mijn oog verdacht maakl. 
Niets rerbood den scbrijver oro uit een vroeger werk eenige 
verzen in een later over te brengen , iodiea bet onderwerp en 
de bebandeling ze daartoe bijzonder gescbikt maakten. Maar 
al mag men zulk een geval van den dichler verwacbten , dat 
die verzen bunne arkomst door niels zullen verraden, en naar 
den schijn te oordeeleo, voor de plaats zelve gedicbt zullen 
zijn; toch blijn bet altijd veeleer iiK^lljk, dal bet verband 
daar, waar de verzen geleend en niet te gelijk mel de orerigen 
gemaakt ziJn , iels (e wenschen overlaat, dan iu bet oudere 
sluk, wasr zlj oorspronkelijk le buis beboorden. Dit is de 
zwakke lijde van de plaats, waarover wij spreken : de verbou- 
ding is oiBgekeerd. In bet jongere stuk , den Vrtde , valt er 
niets op aan le merken en past ziJ bij uilslek goed in bet 
rerband ; in de Wetpen daarenlegen , bet oudere sluk , waar- 
voor Abistophakbs haar zou gescbreven hebben , is zlj in meer 
dan een opzigl ongepast en verraden de verzen, die baar 
met bet voorgaande' en volgende verbinden moclen , gebrek 
aan oordeel en smaak , ja zelfs feilen legen de laal. Een ver- 
schijnsel als dit is slechls voor iiaB nillegging valbaar; dat 
namelijk de plaats door den dicbter voor bet jongere stuk, 
den Vrede, gemaakt, inaar lang daama door eenen knoeljer, 
Ik kan niet gissen waarom, in bet oudere, de Wetpw, over- 
gebragl is. Eene vergelijkiog tusscbeii de plaals, zoo als 
eIJ fa den Vrede voorkomt, met de copie in de Weipw, u\ 
onit best in staat stetlen , om de meerdere of mindere gegrond- 
heid mijner meening ta beoordeelen. WiJ beginoeD met den 
Vrtde. 

In den Vrede staan de bewusle verzen luet op ziob zdve. 



sdbvGoogIc 



V8B. 1029—1042. U3 

maar zien wij in hen de TOortseUJDg en bet slot van een be* 
toi^ dat reeds met vs. 734 begtnt. De dichler roemt den in- 
vloed, dien hi] op de blijspeldichters van Eljnen UJd uilgeoe- 
fend beeft en de veredeling van bet btyspel , die daaruit gevolgd 
is; 2ijn Toorbeeld heefl bewerkt, dal men ntet meer lelkens 
bongerige Hercdlissbn en slaven < die geslagen worden , op bet 
tooneel brengt; die plalte grappeo beefl hij afgeschaft ea de 
kuDSt grootscher en edeler gemaakt: 

lirivtv fuyikeie k») iixvolxt^ xa.) vxaittfitiffiv oix iyofetioiq , xri. 

Maar bet is niel genoeg dat de dichler verzekert de kanst 
bevorderd te bebben; hij moel ook aantoonen door wdke mid- 
delen. Hiertoe slrekt da plaats, die wlj behandelen (vs. 7S1 
vlgg.), en weike onmiddellijk volgt op bet laatste van de drie, 
zoo even door ons aangevoerde , verzen : 

ouK ISitfroEt ivSpuvlriuut xtu^^w* aO^i ^uvxTkis; , 

ilAA' 'HfxxXioui ipy*iv T/v' I^MV Tolai fityhroii iireX'lp*' • 

itxfiise 0vp<ruv ifffiii ietvxi xiirtiXSig ^opffopelufiout- 

x») irfarav ftiv fiixtft'" itivrav etvr^ t^ xapx^f^ovrt , xrj. 

De vier volgende verzen verschillen in geen opztgt van die 
welke men op dezelfde plaats in de Wespm leest, bet slot is 
weder eenigzins anders : 

TBiiXiTOv Xiiiv rlpxf ei xxriitiv', dXk' uxip iftav T9^§^il^uv 

dvTfTxov ici xx) tUv &xy.a9 v'^auv. 

Met uitzonderiDg van eene corruptie in het tweede en vierde 
vers, waarop wij later terugkoiaen , is de taal onberispelijken 
de Ecbildering van Clboit uitmunlend te pas gebragt. 

Wat de taal betreft, houde men nog in het oog datCuoR, 
loen de Vrede opgevoerd went, reeds gesneuveld was; dit is 
oorzaak , dat de dichter, waar bij van bem spreekt, overal bet 
imperfectum bezigt. 

Wanneer wij tbans tot eene bcschouwjng van de plaats in 
de Wespm ovei^an , moet het ons al aanstonds opvallen , dat 
zij daar niet, gelljk in den Vrede, met bet voorgaande zamen- 
hangt , maar als een nienw en op zicb zelf staand bewijs vaa 
de voorlreffelljkbeid des dichters voorkomt. Oe scbrijrer belt 
aldus aan: 



sdbvGoogIc 



344 Db WiSPUt VKS AmSTWHAnKB. 

d}X 'HpKx^eus Ipyiiv tiv' Ixu» ftiiat fttylff-ni^ hrixitfttv. 

Dr. HiBSCHiG heeft in zijoe uit^ve van de Weapen teregt 
beweerJ , dat dvipu^eig Diet geschikt was , om als tegenstelling 
te dienen van raTn (uyhroiq. Hij wil daarom (pnvl weglalen en 
naar aaoleiding van vs. 7S2 van den Vrede , het verkleinwoord 
invoeren en lezen : 

ovV oTt TpSriv y' ^p^t iiixvKtiv Avipuxhtan ImiMxi. 

Doch bier tegen kao men in het midden breogen , dat Toor- 
eersl <Jitfat onmisbaar is . dewijl met dit vers een nieune volzin 
lieginl en dus iviiMeu niet van het voorgaaode i^ira-/ Jo rs. 1027 
mag afhangen; voorts krijgt het verkleinwoord in den Yredt 
den vereischten zin door de bijvoeging van ISjut««; maar Av 
ifuirlffxeii alteen is even weinig geschikt om eene anlilheau (e 
vormen met roTiri puyirrot^ , de groottte en magtigste itaattUe- 
den, als de oude lezing ivif&Tuq. 

Ik geloof dat men beter doet met zich van elke poging tot 
verbetering te onlhouden , en vereenig mlj met bet gevoelen van 
Prof. CoBET, die het vers voor onecfat verklaart, zie Mnmtoi. 
1. 427. Want de Tout door Hiascnio aangewezen is niet de 
eenige , waaraan bet mank gaat. De particula yt achter xpa- 
Tcv , die in de codieeM onlbreekt en door de uitgevers inge- 
schoven is om het metrum te steunen, beteekeni bier niets; 
ook lette men op bet verscbil tusschen den aoriaiut IvtiMea 
in dit vers en bet praetetu iirixtiptTv in het volgende, waaruit 
men met regt besluiten mag, dat deze twee verzen niet blj 
eikander bebooren en niet van dezelfde hand ztjn. Wij bouden 
dus met Cobit het eerste vers voor onecbt; doch men kan 
hierblj niet blijven stil staan. Het vers moest dienen , om 
tevens als hechtpleister de plaats uit den Vrede, met bet 
Toorgaande te verbinden en de eerste helft der ardithetit te 
vervangen, weike, om hier bruikbaar te z[jn, eenigzins moest 
wordeu gewljzigd. In beide opzigten schiet het te kort; doch 
de lezer , die de volgende verzen behouden wil , moet er zich 
mede vergenoegen. Het vers is voor bet rerband volstrekt 
onmisbaar ; hiJ , die het uitstool , is verptigt ook de volgende 
ver;ten , die er aan geknoopt z^n , uit den lekst te verbannen. 
Alleen in geval vs. 1050 zich zonder nadeel voor den zia 



sdbvGoogIc 



vss. 1029—1041. 24S 

met vs. 1028 liet verbindeD , sou men dlt dilemma kunnen 
onlduikfin . doch bet onderwerp , dat daar behandeld wordt , 
is van een' anderen aard en ongeschikt om als eersle ltd der 
antithetii tegenover vs. 1030 gesteld te worden. Evenwel zal 
menig een huiverig zijn om derlien verzen te veroordeetea 
ter wille van 6in vers en Hever een anderen uttweg zoekm ; 
doch nij zulten weldra zien, dat ooze gevolglrekking niet le 
bird was en door vele bevryzeo in de volgende verzen beves- 
tigd wordt. In de eerste plants letle men op bet praetent Im- 
j^ifiTy , vraarvan wij zoo even reeds met een vroord gewaag- 
den; in den Vrede leest men daarvoor trtxilp^i'i de inlerpolo' 
t&r had eenen infim'tivui noodig en heell er daarom iicixtiptt* 
van gemaakt; hlj wist echter zeer goed dat bier een aorisiut 
stain moest en schreef daarom zelf in bet voorgaande vers iwt- 
$M»i 1 maar zl|ne banden waren door bel metrum gebonden. 
Id de volgende verzen, die woordelijk uil den Vrede zijn nage- 
srbreven, komt alleen bel gebmik van bet imperfeclum bij de 
scbildering van Glboh In aanmerking. WlJ hebbea hoven reeds 
gezien , dat in den Vrede bet gebmik van dien tljd een nood- 
zikelijk gevolg is van de omslandigheid, dat Clion toen niet 
meet leefile: maar in de Weipem, die opgevoerd zijn toen dit 
allea oog op den levenden Glion toepasselijk was , zou de dicfa- 
ter , zoo de plaits voor dit stuk gemaakt ware , ongetwijfeld 
bet praettiu gebroikt hebben. Op deze verzen volgen ten slotte 
wederom twee anderen , die gedeeltelijk door den interpolator 
gewijzigd en verknoeid zijn en ten sterkste tegen hem getui- 
gen ; zij luiden aldus : 

ToiouTOv liSiv ripas oS<Pn9» iilvx^ xxT»iap(SoK!ivtti , 

i^X" uwip iiftSv Iti xeil mv) re^fUf. 
Hier lette men in de eerste plaats op bet verbum lucraJw^ 
x^rai , waarvan de beleekenis zijn moet, voor geld of geschm- 
ke» verraden. Bet woord komt evenzoo voor biJ Lvsus , in de 
redevoering tegen Epicbatu, p. 178, 6. jmc/toi t/v» xpii iKrlite 
IX"* <ratTiiflxt , Sirirtv h Xffjftavsr { jul ra^^vxi rfj vi^tt lut) 
fch , TxHrti 31 eSrei , ^liAaxc; ^' ufiSv xarxTrArrti xa! twv 
JStiavmtv xaAorrol, KfJTTUTl rt lutl KXTaiapoioxuvi. Maar 
legenover deze plaats, die om deD treurigen staat, waario de 
tekst van Lrsus zicb bevindt. niet veel gezag beeft, slaao 



sdbvGoogIc 



S46 Db Wbspid van Ahistophanis. 

twM andere plaatsen, die bewLjzen dat niet ntnaiufcSotctTv , 
maar het medium KaTeiiupoSixitaiKi iu gebruik wait. E^oe 
daarvaavindl mea bij AaisTOPaAicBs zelven, in de Kikvor$eh€n, 
TS. 354: 

flffTn iv§ipot Toimii \iytiv 

dM.' ivtyslfti iwl fivii^n , xtfiav 'lUvv intv/tav , 

9 Tijt riXeat ;g5i^?o/*ii'iK ifiX'^v Kxraiu peioxtirtti , 

V iTfoiliuriw ^pouft69 si VMJt. 

De andere plaats koml voor biJ Akutothas . Poiil. U. 9 (Bskku. 

pag. 1271. 5) ^ahovTifi H tut) Kxmiufaioxeifttvoi mrl 

raiiri);. Men beefl op beide plaaisen leo onregle gelracbl na- 
ToSuftiSeKfiirixi tot een pastivwn te maken , dat zou beteekeoea 
omgekoehl warden ; bij Aristotbiis behoorl blykbaar woMJt 
tSv xoivH* aU object zoowel biJ xaraiafcioxcvtuyoi als bij tmrtt- 
j^pt&fuvot en Terschilt de beteekeais dier woorden alleea in 
200 verre dat het eerste wil zeggen voor geld, het Iweede, 
vit vriendsckap de belaugen vao den staat tea giinste van ie- 
mand opofTereD. Ook bij Aribtopukes beeft het verbum dete 
beteekenis , maar de dichler, die in bel algemeen spreekt , 
been geen object daarblj gevoegd. Voorls bedenke men dat 
ook iafoiQxeJaSxi , zonder xxra, in iiel medium beteekent, voor 
geld een oiu loevertrouwd belong verraden; zoo vindt men b. r, 
bij Denosthbhes in de redevoering over het GeaaiUteh<^ , p. 446. 
SO. on SI THuS' ir?ta( iiiMfoiJxuvTCii ictH Tipaiv jj|;evriv 
itwivTcav ToJraiv Cutoi , fl-0AA«x^'Jb' fliv irtt?'' oii^cu tii>M ufiJv 
that ri>Mi , xri. Het is dus racer dao waarsch^jnlyk dal men 
bij Ltsus xxTxSuftiox&VTxt verbel«ren en in bet vers ,. dat wij 
bebandelen , het aclivum xxTKiapoiexUffxi voor rekening van 
den interpolator lalen tnoet. In het volgende vers (1057) heefl 
froy.g(it7 mijne aandaclit gelrokken: want de dichler gebruikt , 
waar van zulk een' krijg Nprake is , als by in z^ne Idijspelen 
legen Ctawi voert. naar ik meen, by voorkeur voxtfil^ttvi 
lie de Wolken vs. 419 en deii Vrede vs. 7S9. Ik wil ecbier 
bier niet te sLerk op aandringen;hetkan aijn dat mijD gebeu- 



sdbvGooglc 



VB8. 1029—1042. 247 

gen mij bedrtegt. . Oocb Diet alleen Uet verbum , ook ie tljds* 
bepaliog, In xtii vuvl , isongelukkig gekozen. De AtAmerr be- 
dienen zich van die uildrukking bij eene zaak, die betrekkelljk 
iBog geleden is en legen verwacbling nog stand boudt. Zoo 
zegl b. V. tisTHtTABfius in de Vogels, vs. SSI , na verzekerd te 
hebben, dat mea oudtijds niet blJ de goden , maar biJ de vogels 
plagt te iweren : 

. A«/««-ui' 3' l/tvvir' in iMCf vot) riv %^»', treiy ii»ir»T^ ri, 
en lecBt men Id dil stuk , vs. 10S9, dalde moed door de ji/A«< 
nert te Marathon betoond , oorzaak is : 

Sart jr»pi rott 0»p0tifetfft rKfr^x"" '^'^^ *■'■' '*"' 

Id zulk een geval is k»\ nv In op zijne plaats; maar de 
dicbter zou zicb belagcbelijk gemaakt bebben, loo hlj dezemt- 
drukking liad to^^pasl op eene zaak , die, van de opvaering der 
Ridden lot die der Wes;ian,Diet meer dan tweejaren, gedunrd 
bad, en welker voortzetting in dit korte tijdsbeslek hern de 
liulde zijner inedebargers nog geenszins waardig maakte. 

Hijo betaog is wat bet eerste gedeelle der veertien verzen 
betreft, dat over Glkoh loopt, hiermede ten einde gebragt. W^ 
zoudea dus lot bet twsede gedeelle kunoen ovei^an. indien 
my Diet over vs. 761 vigg. van den Vrede nog iets te zeggen 
overbleef. Hen leest daar tbaiis: 

ftAA' 'HfuxXiouq ipy^v nv' tx^v raTvi (teylfreig irtxtlpit, 

Stu^it ^upfin iffuit iitviti xATiiXiq ^opfiopoiiptou^. 

K»t irpuTov ftiv (uixPftM T^vTUv aitr^ r^ xapxfpSicvTi , xrj. 

Deze plaals is oiet t66 uil de band des dJehters gekomen , 
als zij bier voor ons ligt. Hieraan meet men bet wljten , dat 
legenover Ktofufi&y niet, gelijk men verwachlen zoa, een an- 
der parlicipiwn geplaatsl is , maar bet imperfection iriXBlpei , . 
en dat bel volgende vctk , 

iiaffii Qupa&v ivftit ieivif jiixft^if 0op0opoi^fiou( , 
dat blj uttslek geschikt was om eene schilderiog vaQ den slrtjd 
des dicblers legen Clboh le openen , tbans eenen Tolzin beslui- 
len rooet, waarin die slrijd niet genoemd wordt Niet min- 
der vreemd is bet dat de dicbter in bel volgende vers^ 

Xrni ITpVTIIV ftiv (MXOftOU VXVTUt »VT^ T$. 1UtpX»fii0VTt. 



sdbvGoogIc 



248 Db Wrspbh vam Aristophahbs. 

TiD TOKD af aan begint , als had hij van Clior eo xyn* aaa- 
val op hem nog geeo woord gerept , terwiJI toch bet voorgaao- 
de vers iixllxg ^. i. ktL onmogelijk van iets andera verstaao 
kaa worden. Ten laatste lette men ook nog op de partikel 
fiiv achter rfurm, weike door geen it gevolgd wordt en dus 
bier niet te hnis behoort. Gelnkkig beziUen wl} in hel af- 
nchrift van deze plaats, daL de interpolator ons in de Wes- 
pen gescbonken heeit , een brokstuk van eenen mdex^ die 
in zuiverheid eo oudfaeid de onsen verre OTertroflen moet beb- 
ben. In dien codex las men blljkens vs. 1031 van de Wet- 
pen , niet Ml} iTfUTOV ftiv /tax^tuu rJancav , maar 9pavitii fv- 
rrctf futiif iv' ifS^sxiiT^ r$ xicpx*P^0JTt- Men aarzele niet 
deze lezing weder in den tekst van den Vrede op te nemeo ; 
zy neemt al de moeijelijkbeden weg , die ik zoo even beb 
genoemd ; Irexilftt kan nu eeo participium worden en de zin 
doorloopen na vs. 743. De plaats krijgt hierdoor thans de 
vdgeode gedaante: 

e&x I3ifiT-«< ivifaxhiuvq KafttfSm ouii ywxiKxt , 
iM,' 'UptticJiioai ipyijv nv' l^aiv roT^i (uylmig iirix$fp&¥ , 
iiit0ie ^ufffSr iffftitt ieiris xiiritXit Pep^ofeiCficue , 
4pxv4ut ^uvritt tiius «t* Apx^is ff^r^r^ lucfx^piiwTi, xri. 
De verbastering van bet laatste vers is denkelijk bet gevolg 
van eene parapkrasii , die eerst de woorden des dichters ver- 
drongen heeft, en toen zoo tamelijk met xir^ t$ iMpx^tpSient 
tot eea vers verbonden is. 

Het tweede gedeelte van de verdaehle plaats , dat wij nu gaan 
beschouwen , komt in zoover mel bet eerste overeen , dat het 
ons op een onderwerp wijst, door den diohter in een vorig 
blljspel bebandeld. Het is echter bier niet zoo gemakkelljk te 
gissen , welk stuk en weike zaken hlj np het oog been. De 
lehoUait en naar diens voorbeeld ook de geleerden van lateren 
tijd, zieo inde plaals eene toespeling op de Wolkm, die jaist 
£6n jaar te voren waren opgeroerd. ABiSTOPBisis zou met 
ixlx^oi en TVftTtl de leerlingen ran Sokbatis bedoden , die in 
geiioemd sink meermalen tixpa/ , iSxfiiwvrc; eo riv ;^ur<e 3f«E- 
tuK¥M7(ttvoi heelen. In bel vt^gende vers zoa de dicbter van 
ben iceggen, dat zij hnnne ouders Termoordden , omdat Prbuhp* 
FiDBs, na door Sosratis ondenvezen te zijn, ziefa niet onlziet 



sdbvGoo^^lc 



Tss. 1029- 1042. 149 

xljnen vader le slaan. Hierop kan men antwoortlea , dat Aristo- 
PHAUBs in de Wolken de jeerlingen wcl bleek noemt , maar oJets 
legt , waaniit men met groad mag opmaken , dat zij werkelijk 
kranke , aan Abor/<en tijdende menschen zijn ; ban voorkomea 
wordt veflleer enkel aan de studie, en de mindere zorg die zlJ 
aan liet ligchaam besteden , toegeschreveo ; zie vs. 414 vlgg. 
Wat bel Iweede punt, den vadermoord, betreft, stemmen wij 
gaarne toe dat PHinippmsj zijnen y&A&e met weinig eerbied. 
behandelt en dit zijn gedrag met behulp der lophitmata van So- 
iRATKs veriledigl; maar er is loch eeo aanmerkelijk onder- 
scheid lusscben deze handelwijze en eigenlijk gezegden vader- 
moord; van dezeo laatsten wordL in de Wolkeit zelfs niet. in 
bet voorbijgaan gesproken. Veel sterker nog, dan betgeen wij 
tot hierloe bebben aangevoerd , pleit bet derde punt legen de 
opvatling van den tehoUail, dat namelijk diezetrde koorlaige 
leerlingen van Soksatis, met vadermoord niet levreden, 
xoTMc^ivilMvol t' M T»Tt xolTiut M Tilfn irpiyfuriv ifuh 
ivTHfioirtxf me} rfeffKkijffttt xxi /txpTUfl»t nvexiMmi, 
uirr' ivtexiiiiiv iiifuctyoimti veMeut it riv TCkifutfj^v. 
Van dit alles vindt men in de Wolken geen spoor of teeken. 
De leerlingen van Soxrates zouden wet , naar de meening van 
Aristopbanis , blj uit&lek geschikt zijn voor tykophaniett , maar 
hlj laat ben die rol niet vervullen en spreekt zelfs over dat slag 
van lieden in dit stuk minder dan b. v. in de Achamera , de 
Kddwi of de Vogels. De tcholiast geeft zich dan ook. geene 
moeile om le verklaren , hoe bet mogelijk is , dat deze drie 
verzen op de Wolken zouden doelen, maar laat dit vraagstnk 
wijsetijk onaangeroerd. Als men dit in aanmerking oeeml en 
tevens bedenkt , hoe onwaarscbfjnlijk en gezochi de uitl^ging 
ifl, die men aan de beide voorgaande verzen geven moet, om 
daarin eene toespeling op de Wolken te kunnen vinden , zal 
men niet aarzelen ora met mij bet verzinsel van den tcholiatt 
te verwerpen en eene andere oplossing le zoeken. Het laat 
Etch echter aanziea, dat al onze pogiogen TrHchteloo& zou- 
den zijn, zoo niet, bij geluk, het bUjxpel dat AaisTopBAncs op 
het oog heeft, nog heden onder zijne overgoblevene werken 
voor ons le lezen was : want men vindt alles , waarop hier 
wordt gezinitpeeld , in de Vo^e^s lerug. De Vo</e/« zijn acht ja- 



sdbvGooglc 



3K0 Db WuHM VAJI ARIStOPBlNBS. 

ren na de^Wetpen opgevoerd; derhalre moeten ie venen,velke 
op dat stak dpele» , evea als die ov«r Clior aan bet joogere 
MljBpel, den Vrede, onUeend zijn, uit de parabasii vaa eeo 
biyspel sijn ovcrgenomeii , dat ^^n jaar na de Vegeli (vs. 1038) 
en diu negen jarea qb de Wespea op bet toooeel gebragt is. 
Wy zullcD iracbten deze stelliag . die misschiea wel wat stout 
schljat, BOO goed mogelljk loe le licbUa. 

De dichler noemt, loo als wij weteo, drie pesteo van de 
maalscbappij , waarop hij io lijD blijspel van bel vorige jaar 
eeo aanval beproefd heeft, de koortsen, de vadenuoorders , de 
ttfkopkanlea. Zoo mljne meening gegrond is en Aiutophaiiis 
hier inderdaad aan de Vogelt deakt, moetea wij ook in de 
Vogelt de eokele plaatsen of tooneelen kunoen aanwijzen , waarin 
by telkens op ^^ne van dit drietal bet gemuDt beefL Wij 
willeo bet beproeven en terstood aanvangen met bet eerste 
vers , dat de ziekten belreft. De woorden zyn : 
^wly re ner' t^ri 
Toit i/riJiXois irixtifii^ei ripvviv mi reit vupfreTriv, 
Wij bebben reeds geiien , hoe men gepoogd beeft dit op de 
TVoMm toe te passen en behoeren dus daarop niet terug te 
komeD. De zin ii ioderdaad eenvoudig en laat zicb uit de Vo- 
gtU op de Tolgende wLJze verklaren. Austopunbs laat in dat 
stuk de Togels, op raad van Pisthiturds. eene beerlijke slad 
sticbten , welker liggiog tusscben bemel en aarde hen in staat 
stdt om de goden te vervangea en met meer welwillendheid 
dan deze der menschen geluk (e berorderei) en bnn onder as- 
d«ren ook gezondbeid le scheoken. Zie vs. 605 vlgg. De ge- 
beele zaak is naluurlijk een loutere grap en ook de toespeling 
daarop in dit vers moet als een grap worden bescbouwd, De 
getondbeid welke de dicbter de meoschen van de vogels laat 
dDtvangen , wordt door hem lagchenderwljze een aanval op 
de koortsen gebeten, die met de overige ziekten, welke zy 
Tertegeowbordigen , bun rijk verliezeo. Ziedaar allea; men 
zou verkeerd doen met een' dieperen zin id bet vers te xoe- 
ken. 

De aanval op de vadermoorders , die thaas volgl , is ern^ 
stiger gemeend en faeeft eene ledeUJke strekkiog; wij moeten 
echter , eer wij tot de utllegging overgaan , eene kleine cor* 



sdbvGoogIc 



Tu. 1029— 1U42. Ml 

roptie wegQemoD , die thsos vs. 1039 ontsiert. Zoolang meit 
ID de koortsen van bet vorige vers. Diet siekten, maar aiek* 
maueken zag , bestond er geeae reden waarom bet relaUvutn 
oX Diet op die menwshea zou kuonea sLaan ; docb zoo men met 
008 de koortseo neeml voor hetgeeo ztj iiJd , kaa bet relak- 
vum , ten zij men onzin lezen wil. daarop geene belrekking beb- 
beD. MeD Behrijve derbalve : 

X^ TOu« wttripat r' ih'X^v vuxraf icri. 
De dicbter zegt , dat by bebalve de koortseo ook de zooeo 
aaogetast heefl , die baone vaders of groolvaden vermoorddeo. 
Hen vindt bet toooeel , waarop hij ziaapeeit , io de Vogeli , tss. 
1337—1371. £eo vadermoorder , die thq dea bloei der oieawe 
TOgeleusUd gehoord heeft , verlangt daar burger te worden , in 
het deokbeeld dat volgens de wet dier stad , vadermoordws niet 
alleen oiet gettraft wofden maar zelfs in eere z^n : 

riv retripa raTe Spvtvtv iyxti* Mi^ idxvMiv. 

Het is ddarom , zegt bij , dat 

itup' iyeixiirSiit iySi 
&YXia iriSu/ui riv xatiptt xai vivr' lx">'* 

Hy wordl ecbter door Pirhbtaibus beter ingelicbt, die beof 
beveelt zyneo rader io bet leveo te iaten en zelf als soldaat , 
oeo bard leven leidend , zyn brood te verdienen. Hierop be- 
toofl de zoon beterschap en gaat ongetrooBt naar buis. 

De derde aanval des dicbters was gerigt tegen de tykophoh' 
leu, die 

iuerttxXtv6final t' hr) rxTt xolrxit M roitiv irpttyfuciy iftS* 

drruftorlect xeii rjwxA^nt; xa) /tapTvfUi awttUMMV , 

Srr' ivxiriiiv 3»/M</v0VTdV xeKkcii^ dt riv jraXifutpxfiv. 

Bier mag meo niet zander reden vragen , waarom toch de 
diebter gewild heeft, dat dezeliedeD bij voorkeur xxraxi^irdfuvct 
hri rmlt koit»U hunne proeessen voarbereidden. De uitleg- 
gers , die met den seholiast in ^ti^am en ruptral aan koortseo 
lydende leerlingen van Sokrates zagen, hebben bet, naar het 
schynt , zeer naLuurlyk gevonden , dat die arme zieken te M 
Uggmde hunne kwade praktijken pleegden. Docb deze uiUeg- 
ging, zoo zy dien naani vcrdient, vervalt door onze verkUring 



sdbvGoogIc 



SSI Db Wbspih van Ahistophaises. 

van T«. 1058. Men vcrandere KXTXKXivintvot in eenen aceuta- 
livui ; bet behoort bij bet roorgaande irtiirraut ; en verplaatse 
de particula na ix) tiYji: 
X^ ^^9 Txripof T ^yx^* v^KTaf xo) roii; Wtrrauf Mwirviytv 
KitTitKJuvofiivottt iv Tff?( Kohtiit , Iti TtTvl T* ArpAyftorn 

(ifiSy xri. 
De vadermoorders dachten namelijk even als Xitioraon in de 
Cyropaedie VII. t, tl9. oUxnev £»ipttTei titx"ft*'ri'rtfot t'lvtv i} 
iv vims xl roTBls xa) Xovrp^ x«} xoIti) xal Stv^. Ik heb 
hti in /v veraoderd, omdat de Atheners bij xoirir en soorlgely- 
ke woorden meestal iv gebruiken, iv reli trrpdifAaatv , h toJvyi, 
h xa/ry enz., ook wel i*l mel den geiatitmi; maur ixt met 
den dativas heb ik daarbij ninimer gevonden. 

Behalve daze corruptie beeft de plaats , die wij voor ons heb- 
ben, nog eene zwarigheid van een anderen aard. Men ieesl al- 
daar. dat de slagtoffen; der tykophanleu in zulk een' angst rer- 
keerden, 

BlJ gevolg verwachtlen die lieden van den polemarekus , dat 
blJ hen bljstaan en legen de aankUgers steun verleenen zou: 
want wat anders zou ben daartoe bebben kunnen oopen t Zoo 
wtj van den polemarchut overigens niels wisten, zouden wij 
hieroit opmaken, dat zyn ambt bem de bevoegdbeid gaf, om 
op de eeae of andere wijze ten beboeve der gedaagden lus- 
scben belden le komen en zichhunne zaken aan te trekken, en 
biermede vrede hebbeu even als met zoovele andere halve eu 
gebrekkige overlereringen deroudbeid. Maar dc ;w/e»MrcAtu * 
is ons Diet zoo gebeel onbekend ; zijne magt als regierltjke 
overheid bepaalde zich tot hel volgende. Hij bezat even ala de 
archott , de thesmolhelen en andere overhedea le AtAcno de 
iiYifititlK iixAv-ntplou in zekere door de wet bcpaalde gevallen. 
Dit brengt mede. dat de instructie onder zijn toetigt plaals 
had en dat blJ. bf] bet reglsgeding zell, hel voorzitlersc-liap 
b^leedde. Bel was dus ongetwljfeld zaak voor een' gedaagde, 
wiens proces tot de jurisdictie van den pdemarehui beboorde , 
zich naar hero te i^poeden en hem (e vriend le bouden, Maar 

*) Ke ScionANK , jilt. Pnx. p. 50 rigg- 



ed byGoOglc 



vsa. 1029—1042. 2&S 

dit kan toch Aristophahs niet bedoeld hebbea. HlJ zou hier- 
door te kenoen geren, dat is tt/kophantm zich aitsliiiteDd met 
processea bezig bielden, die toot den polemarchut gevoerd 
'moesleo wordeo, en dat heefl hlj niet gewild. Het zou ooge- 
rymd ziJD, al waren die gevallen zeer meaigTuldig geweest; 
doch zij waren zeldzaam. Het een paar uitztrndenngeo Tan wei- 
nig belang kwamen voor den polemarekut aUeen zaken, waarm 
een vreemdeling als eischer optreedt , en de lykophanien vm 
ambackt waren geen vreemdeliDgen. Abistophuiis kan dus van 
den polemarchut liier niet gesproken hebben en wy mogen vrij 
aanaemen dat hel woord bedorvenzljn nioet. Laatons beproe- 
Ten of wij hel kunnen verbeterea. Eer wij echter daartoe over- 
gaan, moeten wij ons afvragen , of wiJ de gedaagden , die steun 
zochten blj de OTerheid , wdker naam door irtxifmpx'v ver- 
drongen is , voor burgers of vreemdeliogeQ houden moeten. Het 
taalBte is waarschijnlijker. Want voor de burgers bestond geene ■ 
overheid, tot weike zy zich ingevalvan een regtageding nood- 
zakelijk altijd moeslen wenden; bij de vreemdelingen ia dit an< 
ders. Ik bedoel niet de vreemdelingen, die als iUtoikoi of In- 
Tthtlt te Athene woonden en met alle wegen en middelen even 
goed bekend waren als de burgers ; maar slel eens dat een n/- 
kophant met i^ne jrpoffxXiiriii naar eene van Athene afhanke- 
lijke stad of eiland reist en daar de personen. op welke bij 
het gsmunt heeft, voor de Atbeensche regtbank laat dagen. 
De fredaagdcn kennen de Allisehe wetgeving niet of ten halve; 
zij zjjn' misschien nooit in de stad geweest en hebben er geene 
vrienden , en nu zullen zij derwaarts moeten gaan om onToor- 
bereid hunne zaken naar vreemde wetlen voor rreemde reglers 
te bepleiten. Haar in de plaats hunner inwoning beviudt zich 
een Atbeensche landvoogd of faevelhebber ; hij ts misschien een 
man van invloed , en kan in elk geval door goeden raad en 
bulp bij de voortoopige instruetie der zaak van veel dienst z^a. 
Moeten wy niet verwachten dat meestal deze man de vraag- 
baak en helper der gedaagden geweest zal zijnf Ik voor mij 
beo geneigd om te getooven dat Aubtofbaiibs van hem gespro- 
ken heeft ; dock alles komt op den naam aan. In 'I algemeen 
worden de laudvoogdeo tpxfivrtf gQDoemd ; zie Bobcib Staatih. 
der Aih, I, 436 ; wsuuwo- er bepuldeMJk van eilatdea qmke u. 



sdbv.GoogIc 



3ti4 Db Wbspin vau ABisroPHAitcs. 

ook mffi'fX" t 2ie AimpEuns bij Athihaivs p. 345. a. Ik behoef 
niet le zeggen dat geen van beide namea toot deze plaats g«- 
idiikt is. Docfa bij de Alkeners wordea onder den oaam tsd 
>de sleden" {aJ vdKitf) alle arhankelijke boDdgenoolea begrepea , 
zoowel de eilanden als de op bet vaste land liggende plaatseo, 
Het is du3 Diet onwaarsehijnlijk, dal de Atheenscfae bevelheb- 
bers in steden of op eilanden , zonder onderscbeid , ook xo)Jap- 
Xfit werden geuoemd eo ik geloof dat wij niet ver van de 
waarheid zijo, als wij stelien dat Abistopbahis geBchreTen bad: 

Bene zwarigbeid blijfl hier ecbter overig. Wij zijn uitge- 
gaan van de onderstelling dat Abistofhasbs van vreemdelingen 
qirak; boe dit overeen te brengen was met vs. 1040, M rei- 
vtv ttTfiyftofftv uftuv? viifJi wil zeggen de toesckowoers of bur* 
gert, want dit is ^n; de dichler geeft dus [e keanen , dat de 
tykophanlen die hij had doorgebaald, buane slagtoffers onder 
de burgers zocblen. Zoo het zeker was dat de dichter iftuv ge- 
scbreTen had, zou ik geen kans zien om den strijd oplelossen; 
doch iii«n leze ii/tuv, dat even als de overige casus van bet 
prmwmeti door de afschrljvers tallooze malen met uftuy Terwis- 
aeld is. De beleekenis van iiftav bangt ran den persotHi des 
sprekers af. Zoo bet koor, dat deze rerzen opzeide, eren als 
dal in de Weipen , ait Alheensche burgers bestaan heeft , baat 
de verandering ons niet; maar er z^q voorbeelden van koren, 
die vreemdeliDgen voorstetden. Onder de verlorene stakken van 
AiiCTOPHAifBs is er Ha , welks naam , Nqrsi , bet waarschtjol^k 
maakt , dat bet koor uit vrouwengestalten bestond , die de af- 
bankelljke eilanden en bunne inwoners verlegenwoordigden , 
even als dit met de bondgenooten in 't algemeen geschtedde in 
de Sledea van Eupolis. Onder de weinige brokstukken van de 
Eilanden vindt men er Itvee , die in overeeDstemming met dea 
naam , ons vermoedeo dat het koor van bet blijspel zdd was 
zamengesteld , bevestigen ; hel eerste en het zevende. Het ze> 
vende is buitendlen opmerkelijk , omdat men er uil besluiten 
mag dat AsiSTtHVAKas het volk op den geest van ontevredeabnd , 
dien de harde heerscbappij van Athene in vele eilanden verwekt 
bad, in dit stuk opraerkzaam gemaakt heefl. Bet how legt 
met het oog op een van deszelh.medeleden: 



sdbvGoogIc 



T89. 1029—1042. . US 

Id dea mond vao dit koor zoudeo de id de Wespen mis- 
plaatsle verzen uitmuntend gepast hebben. 

Hal tooneel zelf, waario de dicbUr de sykophaiUen aan de 
kaak gesleld bad , riodtmen , even als dat Tan den vadernioor- 
der, ID de Vogels terug, vs. 1410 — 1470. Het strekt in alien 
deele om onze uitleggiDg vao vs. 1040 vlgg. , beDeveos ods ver- 
moeden, dat men daar aan tykophanleit denken moel, die be- 
paaldeUjk op de eilaQders jagt maakten, le bevestigen. lemaad. 
die van de nieuwe vogelenstad gehoord beeft, begeefl sich oaar 
baren besLuurder, PisTUTAnns, opdat deze ook bem tot een 
vt^el make en vleagels scbenke. FisTBETAsans vraagt , of by 
aaar Pellene wll vliegen ? Neen , zegt bij , 

ni£6ETAIPO£. 

ZTKO»ANTHX. 

K*) vpetyfiMxaii^tii. th* 'hitfiai VT4fk Xaffiry 
KUxXcf vefiffe0fTv tA( riXetf xxXo<uiievoq. 
PisTBBTABBDs , hieTover verontwaardigd , rraagt hem een wei- 
nig verder, 

TOuri yxf ipyd^i vu Tovpym i tliri /ui , 
vta,vlxe KV ffuxi0earr>7« roue ^hovt ; 
De tykophant bevestigt dit en no (racbt Pisthitibbps hem 
zljne gcbandelijke broodwinning af te raden; docb te vergeefs, 
want deze antwoordt : 

rctmr^iif i 0tet nxo^avreiv ifrl not. 
i?.>M wripeu fie Tx%ivi x»l luiipeii rrtpcTi 
lipmeot , V xtpxviiot , &q Av Tciit ^ivout 
xaXtaifittoq xfr' iyK£KXiix£i( i»ia&, 
xfr' «u whuncM xtixiv ixtivt. 
niSeETAIPOZ. 

ftxvSdvu. 
ui'i ?iiyttf ' Sxne kv ^cpk^xip Hxtiii 
M£it xp\v ^xaiv i ^bnt. 



sdbvGoOgIc 



2S6 Di Wbspm tak Abistopdaubs. 

£TKO«ANTH£. 

lUZeETAIPOZ. 

xivtii' i lih w\t7 ifvfo , irif 3* Ixtir' ov xirn 

2TKO«ANTH£. 

xinr' /a:"e- 
Het tooneel eindigt daarmede , dat PiSTEETAMua den lyh^kant 
in plaals tsd hem vleiigels te Bcfaenken , met een dachlig pak 
geeseldagea aaar huis jaagl. 

Hijne taak is hlennedfl ten einde gebragt. Ik hoop dat het 
mlj bij hel tweede gedeelte der verdachte plaats. zoo wet als 
bij liet eersle, gelukt mag zljn om het vraagstuk van de i»- 
terpolatie uit te makeo, eo den wainchynlijken oorsprong en 
waren zin der geinterpoleerde verzen aan te wljzeD. Over de 
vraag, of de veertien verzen weg kunaen bl^ven, zonder den 
zin en bet verband te storen, behoef ik niets te zeggen; ieder 
lezer die er de proef van nemen wil, zal baar toestemmend 
moeten beantwoorden. 

TSS. 107S vlgg. ivfii» nfi'tit , oU xfda-trTi touts Touppor^yisr , 
'AttikoI ftivei iiKntuf iuyeve7( ttMx^o^'t > 
ivipixuTXTOv yivoq x«l irXtlffrx T^vit -lifv iriXtP 
£ipt^t}vM iv ft,xx«iviv , v'/x' JAJ' i ^ifffapof. 
AaiSTOPBAHiB onderschcidt Iweederlei soort van weBpen, de 
r<piiiu( , die met een xivTfev voorzien zijn, en de xii4>vv#( , die 
er geeo bebben. Met de eersle soort bedoelt hij de bai^ra, 
die zich dapper voor het vadertand te weer gesteld bebben; de 
tweede beslaal uit lieden , die aan geen krijgstogi ooit bebben 
deelgenomen en iarpdreuToi zijn. Zie vs. 1114 vlgg. Beze 
verdeeling is duidelijk en eenvoudig. Maar de plaats, die vij 
voor oiifi bebben, moet ons niet weinig in de ivar brengen. 
Het xivTfov zou, volgens vs. 1076,. bet kenmerk zijn, dat 
men een Alhener is van hel echte ras. een aMxia* : de dap- 
perbeid is eene bijzaak ; hel lUvTfov hewijst alleen de aulockOio- 
nie. Hieruit volgl naluurlijk dat met de i:if(^v<( , die geen 
xivrpev faebben , niet de xrrpiTtuni bedoeld zijn , maar de ia- 
geschoven burgers van vreemden oorsprong. 



sdbvGoogIc 



V8S. loae— 1042, 1084 Tig. 257 

Hoe dit overeeo te brengen 7 Ot zal men nrissebien beweren , 
dat Abistopbanks zuiverheid vao afkomst met dapperheid , vreem* 
den oorsproDg met lafhartigheid gelijk stelde, en bet een voor 
het ander Dam? Docb wij behoeven dds geene moeite te geven 
om dezen knoop te ontwarren; bet vers is ongetwijfeld onecbt. 
Hierroor apreekt niet alleen de moeijelijk le beslecbten strljd. 
waartoe bet aanleiding geeft, maar oak de oDgeriJnidbeid tbq 
het denfcbeeld zelf. Want als een kenmerk van dapperbeid is 
de angel goed gekozen ; bij is bet wapen der wespen , even als 
de speer dat der roanneo is; docb boe kon <le dichler in bet 
bezit van diea angel een bewijs van auloehthonie zien J Zoo ie> 
mand mij op die vraag een voldoend anlwoord geell , ben ik 
bereid oro mijne dwaling te erkennen en bet vers voo'r ecbt te 
houdeo. 

vs. 1084 vig. 

uri ii rav T9^£vfiiiTUV oCx i}* I2c;y rbv oupxviv, 
AAA' $(iuq druirifttffiix luv 4toU vfit irvipf. 
De gedachte , die bet eerste vers beval , is gebeel ontbloot 
van de Triscbbeid en oorspronketijkbeid. weike AmsTopBAifis in 
hooge mate bezit. Hel is niets als eene herbaling van de over- 
bekeade hyperbole , die , volgens de overlevering , onder anderen 
ook lot bet beroemde apophlkegma van Diehbcbs te Thermopylae 
aanleiding gegeven zou hebben. Het is niet waarscbijalljk , dat de 
dicfater goed gevondco beefl deze oude aardigbeid bier in te 
Tlechten,temeer daar bet feit met de geschiedenis niet overeeo 
te brengen is. De boogschutlers hebben by Marathon eene onder* 
gesehikte rol gespeeld; de vurige aanval der Alhetteri liet bun 
geen tijd ; bet was een strijd van man tegen man , waarbij alles 
aankwam op persoonlijken moed en kracbt. Abistofbahbs faeeft 
dat nog veel beter geweten dan wlj ; zijne etgene verzen ge* 
tuigen bet: 

tudiut yxp ixipaiAivTH rvv Upsi ahv iffxHt 

iptaxifttvi' xvreJiri , Su/ih i^ht/v Ttwuxiref , ' 

ffrat iviip xuf' &vSp\ ix' ipy^t rifv ;^<A;!vqv Mluv. 

Wie gevoelt niet , dat in zulk een strijd de boo^hutters 

slecbls weinig kanoen doen eo geenzins voorgesleid mogeo 

worden als bet eenige beletsel , d«t de zege der Mkners 



sdbvGoogIc 



SS8 Da WuKK vm ABisToruKis. 

MD lijd lang teffentiield ? Ik geloof niel dat rooi (e ver gaal 
lis men beide vensn aan AnisroPBinu ontxegt. Op bet eerstc 
is , wat de laal lieireft , niels aan lo merkeo, dock in bet twee> 
de moet men de zonderlinge onxekerheid Ttn den t^t niiA 
ToorbijzieD. In cod. V. leest men ivui^furiM , in ood. R. trmv- 
riitis-i»; bet eene even ongepasl aU bet aadoe; de Ining 
van de oitgtiTen ivutiftefia is alecbls eene half voldoeade 
Terbetering. Eindelljk letle men op de boogsL ODdicblerllJki 
tljdabepaling rfit hripav. 

vs. 1087 vig. 

tlra y eMftaaSa twvi^ovrit h reiit tuXixout , 
ol 3* l^fuyev rkt yvdSeu^ xa) ritf &p^( larrsuftnvt. 
Deze beide verzen moeten wordeo omgezet. De Pane* kon- 
den van de Alheaers geene wonden in bet aangezigt ontvan- 
gen , toen ztj eens aan bet vluglen waren mi deze hen achter 
na zaten. Integendeel , de wooden , die zlj in bet aangezigl 
ontvingen, waren oorzaak dat zlj .omkeerden en toen door de 
Alheturt van acbteren werdcn getloken ^f reu; fuAiwvc. 

vs. 1107 vigg. 

el fti¥ tinM oWip ipxcM , o\ 2) r*fk T»i>t itlstut , 
ei ¥ h ^ttf iiKa^tw', til ii Tpig rele ruj^eii 

Sartf ol riuSXificff h toU xvrrxfon xtvo6fu»oi. 
TlvHviv befaoort. zoo aU een <cAo/iwm (rd ruxfiv wpi« ri ^^ 
fti^ufftivot) te regt aanmerkt, niet blj yeueyrtf, maar bij km- 
fit0Wfii»9t i doch men schry ve rvxvel. Voorts moel ^uft^^w- 
fthnt van bet voorgaande o\ Si rpi; role tuxleif doer eene com> 
ma gescbeiden worden ; bet betrell niet alieen dil laatste ge- 
reglshof, maar alien evenzeer. 

vs. Ill2v)g. I( Ti T^D ixxtiv iltuTm hfiiv luxtpitwrot. 

De twee verzen , die w|j bier voor oni .hebben , breken op de 
zoaderlingste w^ze bet verinnd. De dkbler bescbrijft in bet 
Toei^ande, hoe de reglers, eve> als de wespen, by guiscbs 



sdbvGoogIc 



VS.1084TL8., 1087 vLQ., 1107 Ti«e , 1113 vlo. 2K9 

zwermea in de geregUhoren opeengepakl ziUen, en bonwt na 
-yi. 1113 op die rergelijking venler voort, door de iaTfArtv* 
ret , welke onder de reglers zittjog nemen eo even als de ande- 
reo, Aealriobolus oDtYangen , te vergelijken met de hommets, 
welke de honig vaa de wespen , die zlj Diet mede hebben inge- 
umeld, toeh met de overigeo verleren. WIJ hebben dus hier 
eene doorloopende paralUUe, die met va. 1106 aanvangt en 
bijoa tot aad bet einde van den koorzaog voortduurt. Debeide 
verzen . welke buiten deze parallelie liggen en de beschoawing 
van den reglerstand op een aoder lerrein overbrengen, zijn 
misplaatst en hinderlijk. Haar dit is niet alles: de gedacbte 
zelve is onjuist en geenszine op de regters toepasselijk, maar 
(^ de iyki^hanlen. Van deze kan men met vfaarbeid aeggen, 
dat zij iedereea ateken of aanklagen , en bierdoor in bun le- 
vensonderboud voorzieo, doch de reglers ontvangen den trio- 
bolut even goed wanneer ziJ vrijspreken , ata bij eene- veroor- 
deeling: ook Tergetemen niet dat bet xivrpovdoor bet koorniet 
bescbouwd wordt als een werktaig , om de aangeklaagden lasttg 
te vallen, maar enkel dienen moel om de wespen van de horn- 
mels te ondencbeiden. Wat de laal betreft , is bet tweede vers 
zaiver, maar in bet eerste is bet mij niet regt duidelijk , wat 
is Tttv JAMrv ilxn»v lixop^XToi mag beteekenen. IsotaATBs 
zegt wel p. 162. E. : il ri vtp) rh 0itv tvvopirtfsi yiyvolfteS»; 
'docfa vooreerst is 0loi niet betzelfde als ilxirx , vooral hier niet, 
waar UttiTM zoo wel om dm zin, dien bet reeds in vs. IIOS 
heell, als door de toevoeging van £AAif* , noodzakelljk Uuent' 
wijse, maar niet leven$onderhoud beteekenen moet; en dan nog 
is biJ IsoBBATis de uitdrukking door bet gebruik van bet artikel 
(rk Tifi) riv ffley) van een geheel anderen aard. De verzen 
zijn, naar mijoe overtuiging, beiden geinterpoleerd. 

vss. llUvlgg. ihxje yip iai<pilvte tifiJn i}v)v iynxdiiftim, 

eix l;t!^vrf; xivTfov ' ol fiivovrit iifiav rou 0ipau 
riv yivtv xccTiirSlovffiy , oii laXeuirafoitttvii. 
Vers HIS is voor de eene hellt overtoilig en voor de andere on- 
verstaanbaar. Het eerste gedeelle oix i%ovTt< xivrpev is overtoi- 
lig; de Alheneri zouden den dichter in het aangezigt uilgelag' 
chen hebben, zoo zlj bemerkt badden dat bij het noodig oor* 



sdbvGoogIc 



100 Dk WbSPBH VAH ABISTOPEANKa, VBS. IIUVLGG. 

doelde zLJne toehoorders aan bet onderscheid tusschen de xit4>y- 
vf; en de r^qx;; te herinneren. De Iweede held is onTerstaan- 
baar : vooreerst ftivotrtq ; de schrijver beeft daarmede waar- 
schyniyk bedoeld, dat zlj in lljd van oorlog te buis blijven en 
ntet mede uitlrekken; doch dit is Diet meer dan eene gissiog; 
hel participium dat door niets nader bepaald wordt , laat ods 
omtrent deD iraren ztn in bet onzekere ; voorls, rau <pipoa rdy 
ydvaw nitTtvtUwnv, bier zie ik geen kaas om y6voq andera te 
Terklaren , dan als retUe or interest van den ^ipt^ ; als ware 
do ^fot een kapitaal en Diet zeU de rente van de Bfhankelijke 
UndenI En om dezen zin , zoo ongerijnid als hij is, uit de 
woorden te kunnen maken , moet men nog daarenboven aanne- 
men , dat een Afhentr yiveg beeft kunnen gebruiken voor rixof , 
bet gewone woord voor rente. Ik zou met de plaats geea weg 
w«ten , zoo niet gelukkig een oud scholium ons bier eene vin- 
gerwijzing gar. Het laidt aldus: xq^^vf? li fiatv ol ipveveg rSr 
(utiiraSv , oiTtvei oStm xhrfo, tx"^"^ '^^' xq^/di ipyi^ovTKi , 
iKKi ri TKV fuXiavSy epya iaiiouviv. ^Hvtoiot [Op. 302) 

oire fLtXiirrtiav xiftetTOv rpux^""" *^fVo) 
iHovTfq. 
Het het oogop dit tcAa^ium en gedachtig aan Xbhopboh , A«a&. 
VIl. VK 9: ^(tfli ftiy STfctrtuinevei eiiHv irtitaintia, • & 3i Touc 
ifttripBu? vivcus tx^i , getoof ik bier, na uitstooling van 
vs. HIS, de beide overige verzen meteenige waarscbijniijkheid 
atdus te kunnen verbeleren: 

iXXa yip xtf^ih'Si iifiSv tvf 8r' tyxctd^fumi 
riv Tivov xxTtailouviv , oh rxKetixupBufttvet. 
Hier is. bebalve de verandering van yivov in xiwv, daaren- 
boven voor ^fuv geschreven iiiim , dewljl bet prmomen beboort 
bij rh xivov, en e'lvlv veranderd in M' h\ om mi<piiyei onmid- 
dellijk met KXTtvShwiv te kunnen verbinden. 

Hilversttm, Januarij 18Si. H. G. Hahakbb. 



sdbvGoogIc 



DE VI£R OBPHISCHE VRIENDEN 
VAn PISISTRATDS. 



■UM tiitttt waitgTtifiMtnt Zu»iimmt»hamg anf 
iieitm Qtbieti atuitn la*»m. 



Deze vrieaden vaD Puistiatds ztjo hier mel den Daam vaa 
Orphitche bestempeld, dewiji zlj vooral door huaae Orphische 
gedichten grooteo invloed geliad kebben. Dal zLJ eveozeer de 
Homtritehe vrieoden van Pibistratub gewecst zijn , is vrij zeker; 
bekeDd is het ook, dat zij vier id getal waren en dal hunae 
namen op d^D* na genoegzaam vasl slaan. Hunne werkzaam* 
heden , iogevolge de atlnoodiging vao Pisistraids , bepaalden zicb 
VoornameHjk tot de vier oudste dichiers , die door de Griek- 
ecbe. bijzoDder de Attische, oudheid beschouwd werden alsden 
groadstag op te lereren voor de openbare episcb-tuytbiacbe gods- 
diensl en van de gebeime eerediensl in de mysterien , en daar- 
door dienstbaar te wezen aan de geheele natjonale opvoeding 
en beschaving : namelijk Orpbbub , Hcsabus , UBSionos en Hohirds. 
In deze hfcrkomsLige ' orde worden ziJ doorgaans opgenoemd ; 
by A8i8TOpa*i«B b. V. in de Kikvorichen (1066 vlgg.) , waar 
AiscHTLvs aantoont, hoe nutfig die oude en echte dichters ge- 
weesl ziJn voor de opvoeding en bescbaving ztjner meilebuf'^ 
gers: 

cif tli<pixiftct Tttv trOHfruv ol yimaTat ytyhttvrat ' 



'] De lydorde der tttrnaanUging huuiwr gedichtoo tOD omiekeenl lett^- 
ichon: Hoauui, Huiom, Icuiqa, Oirum. 



sdbvGoOgIc 



262 Db vibr obpbischb vhimdkn van Pisistbaius. 

TSLou7x7ot y i^xxivtis ri vhuv mi x^ifff^tf^ - 'Ha-/o3o« 9J 
ynt ^^«ir/««, Kctfirav aptct , ipirovf i Vi ItTet 'O (tufts 

?oo ook tiij Plato in de Apologie * , vaar Sokhatis , zelf de 
beschaver van zijne medebargers, aan de Aihenert vraagt: f «5 

iv TIC ii^xir' »v ufviyi Cicuio zegt, om aan I? loonen hoe 
Gbhtsippub zieh aaar de gtnghara begrippea in de volkagods' 
dienst schikt*: >in Becnndo aulem (libro) vull Orphei, Jfu- 
■mei, Hatiodi, Homerique fabellas accommodare ad ea, quae 
vipse primo Ubro de diis immortalibus dixerat; ut etiam veter* 
*rimi poetae, qai haec ae suspicali quidem sint, Sloici fuisse 
■videanlur." — Ik zel dit punt bier op den voorgrond, omdat 
bet oDgelukkig le pas brengen van dea epiiehen cyelut en andere 
ikj^Tfix in de vraagstukken oiqlrent de vier Orphiselie dichtere 
veel bedarven en bet onderzoek op een dwaalspoor gabragt heeft 
Geene begeerte tot Eamenstelling van een episcfaen eycltu , ge«te 
bijzondere letterkundige liefbebberlj , gsene zucht tot vermeer- 
dering hnnner bfbliolheek met een nuuwkearig exemplaar, 
bebben PisisTRATtrs of Hifpabchub (men deake aan zljne Eer^ 
mm) aangedreven deze dichters mn te sporen tot ban 
werk. De vercatneling van een bundel episcfae dicbters, 
betzij dan tot een Homerificbea of Homeriscb-Hesiodiscben 
cyelus behoorende , is op zicli zelven onbewezen en valt zeker 
Diet in de eeuw van Pisistbatds. Episcbe ej/cti beslaan er tea 
minste niet viSor bet Alenaudrijnsdie llfdvak ; zelft beefl bet 
woord xuitxot nimmer betrekking op een uil de Alezaodrynsche 
bibliolheken afkomatig C«rpu$ Epicorum*. Het woord iriitif xJ- 
xAa; beboorl aan de lateren , welligt aan den tijd van Pboclub , 
teruggegeven te worden. Wilde men het woord xitifAe;, mode 
naar een later spraakgcbruik , bier nog eenigzins te pas breo- 
gen , men zoude in de straks te bebandelen plaats van Tzbtibs 
moeten spreken van irowoiof jnjxxoc. Deze vier mannen tocb 
piaakteD , zonder dien naara te dragea , een soort van diebter- 



•| p. 41. A. ») ^ JV. B. I. IB, 41. 

*} Vgl. liuuui Grmtdr. U. 180 en 148. 



sdbvGoOgIc 



Da VIII ORPHISCHI VIIIKDIR VAK PlSISTBATVS. 263 

lijken krin^ af bent uU, eengezelschap van dichters, die ooder 
bucherming van Pisutiatos eo de Piatlratide», ongeveer lus- 
schen de jarea 530 en tllO v. C, de Orpfaiwhe ^iyol ia za- 
menhangende epische gedichten voordroegea onder dea naam 
van OuflBDS, eo de orakelen m Mvakxua, de gedicbten van 
HisidMis en Hmikus verzamelden , rangscbikten eo ten al- 
genieeaen nuUe uitgiven. Alien mogen zy misscbien geen 
Pjthagtreert geweest zijn, in Pytbagoriscben geest waren Eij 
locb gezamenlyk werkzaam. Door geiyksoortige vorming en 
denkwijze tol elkander getndtkeo , streefden zj|j met vereenig- 
de kracbteo oaar eeii gemeeoscbappeiyk doel in eene mystU 
scbe , bijEonder Orphiiebe en Hesiodische rigting. — Wat men 
zicb vroeger onder dea naam van Cffclid aU eene getdlige 
vereeniging van Ejpid uit de lonisebe school voorstelde, beeft 
liter onderzoek aU eeo draombeeld doen verdwijnen. Want , 
gdijk ik zeide, bet woord nixKtt konat in dien zin sent in 
zeer laien tyd voor en wordt door Pmlostutds* gebruikt io 
betrekking tot bet gexeUebip van hen , die ia bet Muimim l« 
Aiexmdrie, iv r$ TSuViowtttu muxk^, van slaatawege onderbou* 
deowerden. Dezeifda scht^ver gebruikt nog elders* dit woord 
io dan zin van fcrmg va» gtieerdtn: MvU'HAi^poc iraSuiirta 
vecpivTuv Kiixkeu. Kmni gisle , dat ook te Pergamum zulk eeo 
coUegie ran dicblen en geleerde manneo , als bet Aegyptiscbe , 
aaar bet voorbeeld der Ptolemaein oaderboadeo it gewordeo. 
Dit vond later goedkeuring bij Tour, PABBoweo BiuiaAiDT. Het 
is wel : oaar men moest de zwaar bedorven plaals van Stiiiug 
lAourxTet ^£<piri9t, Irsjniit t£i> »« reue Htfyti/iuii/evt Kxl 
«i!ri( xtix^out -^ (bet ^ bier nog in bet voorbijgaao aaDg&> 
nerkt) wat radicalsr verbeterd bebben en lezea: M. *£. txe* 
m4s , eJt tSv <i« rdv too Ilefyafoiiicu Uouvfleu xuiAev [x»> 
nt?jxlirrm]. Cod. V. beeft xAxKat. Toop gisle reeds iJe tSv. 
In de bekende plaits van den Grammaiicui ParittHui biJ Cumu 
kan ik das de giising initiv xuxAm' of ixiK^ xtlxA^ niet aione- 
men, als niet passende voor den tijd van Pisistratds; daarom 
zou RiTscsLB aiavuUiDg riv xat.oiiJ.evov nog bet beste zyn , de- 
wijl men dit ten minsle op de lljden van den schrijvar diat 

"} rita ptim. p. fits. e) in A^M. p. eso. 



sdbvGoogIc 



264 De vieb obpuiscbe vbhiukh van Pisistbatds. 

aanteekening belrekkelijk niaken kon. Haar nm te betoogen , 
dal ik die plaats naar Ritscbls eersle opvatting wensch Terbe- 
terd tfi zieo, moet ik de geheele zaak id haar verband breeder 
uiteen zetleD. 

TzBTZBs been de namen der grommalid, die hlj vo^e of 
bedwlde , or in den tekst of tusscbea 4^ r^els of wel op den 
kant van zijn handschrift aangeduid. Dit blljkt vooreerat uil 
de kanlteekeniog in den codex Meermanti. van Eijneverzen rtpi 
iixtpopif xmruv bij Crankb ? vs. 26 : 

iuvuirtot i ihtxafveurihi x«! %Tepes ttetrii riv r^tr^if- Verge^ 
lijkt men hiermede wat Tzetzks in zijne tweede Prolegomena 
op ARiaropHAifKS , door H. Kbil uitgegeven', zegt, als biJ zieh 
bektaagl door Oiontsius , Euclides en Cbatbb misleid le zijn : 
Tltpi ToitiTuv uroiAiKif iftTv liiii^ttiuv 'AMm tuii vvv 

*x\ iiid)pxv i^nyifTciv riHt iix<pepaJf Imutixpaftev xdi rk Aievu- 
vdv Tt xa.) EuxAc/Sdu k*\ Kfiar^ros vxeMiif kx) rt^upftivut 
ua) drapxTipiiTUf ypx<pi»{Tx) tU ri rtpi fupSv xufiijiiitef xm) 
^apxfiirtuf tiiiuTirai jut) i<pupTat fur' invrifftat a-x^ae tr«- 
pMTT^irafitv xxri rt t^v vpx^n aOt^v xa} riv veuv tuv ^t^Xiuv 
iMcl T^v i>.i6sMvi dan blijkt, dat die kantteekening , ten minste 
haar inhoud, van Tebtzes zelven oorspronkeiyk is. Ofscboon ik 
bcven xa) ertpn lees, en niet b. v. i Inpoq of i ve^epot houd 
ik dezeu Diontsids van Haliearnatsvs loch voor den jongeren, 
bijgenaamd i Mevjixiq , een Ujdgenoot van keizer Haobuhds ; 
btj schreef eene 'lo'Top/ft ^unxir in XXXVI boeken, en 'Pviftiai 
aTtftviifiMTa in XXIV boeken. — Tzbtzbs was na bet acbrijT 
ven zljoer Exegesit liiadit in bet beztl gekomen van een oud 
boek , excerpten uit oude grammalid bevattende ; daarin vond 
bij de namen der schrijvers biJ de afzonderiijke uiltreksels 
aangeteekend. Ook uit diloude boekje iets onlleenende, scbrljn 
bij op den kaut naaiit den regel , of ook wol boven den regel , 
den naam af van dien grammaticus , welken biJ v66r bet frag- 
ment aangegevcn zag. Zoo laat zicb bet tweede geval , dat ik 
bijbrengen wil, bet besi verklarcn. 



f) Jntcd. Ojm. hi. p. 8ia iqq. ■) Rhtia. Mit.V. F. VI. 110.. 



sdbvGoOgIc 



Db TIBB 0RPBI8CHI VRIBRDKN VAK PlSISTRATUS. 265 

In (le eersle Prolegomena op Aristophahrs * slant blj de ver- 
melding , dal Cauinacbus en Ebatosthmbs nog Jang woreo , 
toen de Tragid en Comici door Aliiandbr den Aeloler en L¥co- 
PHROii den Chalcidenter hijeengebragt en gerangschikt warden, 
toen Callinacbus de Tllviaeet vervaardigde en KaATosTHBifiB met 
het opzigl der bibliotheek te Alexanih-ie werd belasl : . . . . nt/t- 
rxpJvTOi aiiToTt (Alkxandbr en Ltcophroi*) xx) ffuvavepiaijyTCi xxi 

tevipat SpSov rii rpetyixtt, Auxitppuy Tx.Kafiiiti' vttivlxi ^vtiv 
Kaxxiftxxoi "'^ 'KpxTovSiviii : slaat , zeg ik , boven Iiel eerste 
Ksi*.xl(ttcxos door eeD tweede hand gescbreven yp. v^rrpxroi. 
Dit laatste nil mag niel als eene verbetering derlezing van dec 
naam Kxt^Kl/nxxat , — welke, blijkens de lierbaling, daar on- 
twijfelbaar vast stond -^ uitgelegd worden , ook al had die 
tweede hand de zaak geheel verkeerd aaogevat. Tzbtzbs had 
of eenvoudig dJf ^vrpxret uit lijn Loekje er bij of liir ge- 
schreven, om den ouden grammalicus aau le duiden, aan wien 
men deze bijzonderheid te danken had , of weUigt <j« yp, z^jl- 
frpXTOf. Want vei^eUjkt men over datzelfde punt de Iweede 
Prolegomena , waar hlj bet op zijue wijze uilbreidt eu tamelijk 
verward en onzameohangend volgen laat na de opgave van hel 
hooge cijfer der boeken van de beide bibliolheken : ^t i Kha- 
xliA»x°f I vtxvivKot Siv tS( «}Av$ , imripatq furi riiv Av6p6ia9tv , 
rails vlvxKXi x&Tuv ixtypi^xro , 'EpaToaiiinif (3i) i jfAiutiTif; 
K&Tov, xxpSt ^xvtXiai ri roaouTov i»fTtvTev6n l3ifiMe<puKdxiov. 
'AAA« ri Kx^J.iitix^" '"^^ "f"^" 'Epxreriheug furx 0pxxu» rn* 
Xpivcu iyivtro r^q truvxyuy^f rm ^l^hav, &q l<Pnv , x«i hopd&- 
atut tittv Ir ximv tou MroXcptxiou tou ^i/Miif,^u dan ziet 
men, dat cS« (misscbieo uil bet daarvMr gescbrevene ut £<£- 
oTpxToq onls(aan) vrij overbodig is , en levens, welk ge- 
wigt TzBTZBS aan de notilie zelve hecbtte. Dit is tocb zijne 
gewoonle, (sene gewiglige bijdrage, door hem uit oud&re gram- 
maliei geput , of uit zijoe , door hem evenzeer op hoogen prijs 
gestelde , nxStiftxTtKuv iixi^ipuv rtnix'^ '^""^ '"> op alterlei wlj- 



0] p. 110 blj Km. 

'^ lie Estg. II. p. TBS, S4. igl. du Scholisn bierop p.SS7, 7 Hjq. lACHai 



sdbvGoOgIc 



266 Dl VWR OIPBISGHB VSIKIIIMW VAN PuiSTUTUS. 

zen te herhalen in (zijue I) proza en pofizij , gelljk b. v. mede het 
geval is met het fragment vaa SIbtor, door mLJ uitgegeveo ■>. 
Vandaar dan ook, dat wlj de biJzonderLedea omlrent de 
AlexandrijDScbe biUiotheek, de vrerkzaamhedeu der eerste A/ab- 
andrijMH, de tekstrecensie onder Pisistbaths, die over bet ta- 
tyrdrama, over de deelen der comoedie, eoz. zoo vele raalea 
door hem berhaald en gerariflerd zieo. — Het is iatusscben 
aardig na la gaan , hoe de Italiaan ait de vijltiende eeuw in 
het PtattUmteh fcAo/wm ztcb uit dat tie i KaMJfuc%ee en al het 
andere'^, gered heeft. By zegt: nicuti reftrl Callimachas 
anltcos Regius btliliothecariaa, qui etiam siogutis voliimiuibiu 
titulos inieriptit. Fuit praeterea qui idem atieveret Eratostbe- 
nes , non ita muilo post eiusdem custoa bibliothecae." De Epi- 
tomator rep) xaft^Hxs SGbriJtt: S» roitt sr/vtuMSf vrrMpev KoAAi* 
ftaxt iTreypA^XTO, 'EparovSiyii U, ifaxuSmii Kx\>jft4xsv , 
Txpai rau 0»vif,iat ri toioutw ixcmrrfiftfif ^i^htotftvXixiov. Hit 
de eerste Prolegg. beeft blj hel eea ea auder , b. v. Sv , het 
overige uit de tweede Prolegg, , en iirtypdf)i»T6 in overeenstem- 
ming met den Ilaliaim. — Hen mag uit het baven opgemerkte 
genut besluiten , dat gemelde bijzonderbeden oorspnmkelijk cljo 
uit eeo werit van den Ariilarchiiehen grammaticiu Sostiatos van 
Ngia , een UJdgenoot van Poiipinis MuHin ". 

Niet veel anders is het gelegen met den grmHmatiout , aan 
vrien wij de opgave le danken hebben van de namen oozer 
vier dicblers, die qi last of verzoek van Pisibthatds, in de 
laatste 4iJdM zljner regeriog , de gedichtan van Hoiubos ver- 
eeoigden en uitgaven. Zeer te regt merkt H. Kul" op: 
>nott cmtemDendum est, qood dicit Proleg. U. I , ix rov xci- 
ftiyou Tijt sTdsAAiii; &i$h9V ri iknSU imfxpl^uira, praeser- 
tim cum T^f r«A«»i!f et in prolegomenis et in his ipsis scboUia 



") Phiiei. VI. SES. 

'*) D« Iflltergriphe tad don codtx.- tdamttrii phalirii phsra lamm , dla 
tot wo Tsl« gUilngBD unlaliling bceft gegeiaB , dwnt m. i. ildiii oaMdl- 
Mld tB wordBD: Dnnui Puum pUlotapheruMqu* alurum ttnmm." VgL 
PrvUgg. II: iJiolB^aFoC ^ ^iXwrn^uxatij — V'iTf) <loor den Italiaan uit- 
gedrukt met: pkUaiofMt affhetiinimt i loorli: J^it^ifloo loij ^ul^fiais 
Wl fifovaiuy ijiifur dyS^ity , to elderi: dyd^aat aofoit. 
, <'j Stuw XIV. p. 6G0. It) p. 18i. 



sdbvGoOgIc 



Dk VUR ORPHISCHI YUlNinK VAN PiSUTUTDS. 267 

anljquos grammaticos dicere consueveril." Haar zeer ten on- 
ngte laat faij vc^gen : iHic aatetn anliquus liber, caiiu ae aa- 
otoritate nili proGtetur, qnE fuerit, noD est cur vanU eonieelU' 
rit atteqiti aludeamus. Quamquam de Pisislrali curis dod im- 
probabililer Ritschelias coroll. p. 13 et Nitzscbios Melet de hist. 
Horn. II. 4, p. 17 ad Asctepiadem Myrleaauni se revocarunt" 
eetl. Over deze bemoeljingen van PisuTiATua hebben loch be- 
halve AsBLinADis nog meer gramtnatid gehandeld. Botb » oor- 
deelt das : de hoordzaak voor ods is bet beroep op «8ii oad 
boek, helgeen in legeoaUdltng met fltLioooasa gewis niet zoa- 
der beleekenis zijo kan. WiJ zooden iaderdaad gaarne willen 
weten , uit welk oud boek Tzmas zijne betere keanis geput 
beefl. Men beeft AsKLEnAMS Myrltanut gegist — men koo in 
elk geval ook aan Proglub deoken. Deze laalste , ongelukkige 
gedacbte beell juist aan dies noodloUigen epucim eychu ha- 
ren oorsproDg te danken. Doch Pboclus kan bailetidien aim- 
mer te pas kmnen , tenzlj men met Ritschl dezen Hbuodoios voor 
een' ByaanHjn boudt en doB een' fnan-HiLiODoaus aanneeiat; 
ook kao PaocLOB bexwaarlijk tot de grammatid gebragt wof- 
den , welke door Tastzts el wxf^iol genoemd worden. Die 
qnaestie omlrent den eptiekm cyelui , klaarblljkeiyk teae oil- 
dnikking van latere gnmmatici, kan in betrekking zoo tot 
PisianuTca, als zdfs tot de eerste Mexaahrijmem , veilig ge- 
rangsehikt vrorden onder de vragen , vrier beanlwoording men 
kan laten ruaten. Zij deed ons denken aan bet gezsgde van 
^HBGA : > invaatasent fonitao neeessaria , niai et tuptrvaaia 
•qoaeeissenl;" bier ten tainste heefl alj belet de waarfaeid 
te zien , die voor de hand lag. De bljBonderfaeid omtrent 
de haJpei lUmwrpdrm is men ooraproflkeltjk aao AnaaoDoaiis 
met den bijaaam CoRErvLioa veraobnidigd. Dit volgt onmiddel- 
Ujk nit de wel is waar besnoeide ea bedorvene, doch door 
Hasbs Bcherpzinnigen Uik gelukktg herslelde kantteekening , 
gdtjk wij vprder zien zullen. 

Maer om de geheele vraag wet te atellen dient men in bet 
oog le honden , dat de door Kbil uitgegevene ProUgomma van 
TzsTZBs voor de blijspelea van Abistopsarbs slechts twee in g&. 



10) Jthtin. Mm. 1849. VU. 137. 



sdbvGoOgIc 



168 Us VIKB ORPOISCUB VBlgHDBK VA.t L*1$ISTI1TU$. 

tal zt)n. Prolcg. II, in bet Scholion Plautinum gevoigii , zijn die 
Toor den Pltilus, Proleg. I, wiarmede bet Parijscbe uiltreksel de 
meesle overeenkoiiist,schijnt t& hebben, schooofaet daarvin loeb 
in andere opzigten weder aanmerkelyk Terschilt ,zijn die voorde 
Wolkea ; maar de derde Prolegg. , waarscbijalijk die voor de Kik- 
vortthen , oDtbreken ; misschien nog aodere. SlecbLs Iwee Pro- 
legg. schijnen dus in deo cod. Ambrot. achtereenvolgeos opgeno- 
meole zijn,v'Bn p. 44—45, Kaii heeHdie ook aldus uiLgegeveo. 
TusscheR de beide laatsle bly^pelen vindt men volgens Kul in 
den cod. wel melriscbe verbaadeliagen, maar geene gelijkaoorlige 
Prolegomena. Die op den Plutut scbijaea Diet bet eersi docv 
TzETZBS oi^iesteld , de derde achtergeblerene eerder en Proleg. I 
tusscben beide in. TziTzstt bad , zoo slellen wij ons de zaak voor. 
blj dea aanvang reeds ztjne ir«Aai« /3//3ao; gekregeo , waaruit 
bij wel zijne vroegere dwaling ia de Exegesi* II. ontdekte , maar 
in de vroegste (verlorene) Prolegg. nog eenigzins bedekte. In 
den loop van zijn werk ecbter, biJ yerAere Prolegomena, begint 
hij aich meer en meer op z^ne vondst le laten voorslaan en 
naarmate biJ meer tot bewuslheid op dit punt komt , vaart hi] , 
de mors, slerker tegen den Byzantijnscben Hiliodobus uit. Neemt 
men dit aan , dan volgt , dat de Grammaticfu cod. Paris, vooral 
de niet gevondene Prolegomena gevolgd beeft , waarin Tzktzkb 
zicb eerst nog min of meer aan deo rermaarden Hrliodobds- 
bleef aansluilen en het lomp vergrijp tegen de tijdorde dooreen 
ongerijind Terdichtsel LracliLte le dekken. Het eerste gedeelte 
toch van dat uittreksel Ttp) xufuiiiixt ^' is geaoegzaam eeoslui* 
dead met den ichoUaif van Uiortsius Thrax, d. i. met dea 
Bfzintljnschen Hbliodobi/s ". Eerst later volgt onB uiltreksel, 
iageleid met de woorden : 'Irrim Srt "Axi^avipef i AlruXit n-rt. 
Nog later een ander , beginoende met : "Eti Irrioi' Sn , naar 
de gewone wijze der epilomatoren. In ods iar^ov Srt viadt men 
nu zeer verkort en beknopl wat Tzbtzis vroeger en later wisl. 
ook de bijzonderheid omtrenl de vier Orphici. Hel belrekking 
tot bet bemchle sprookje over de twee en zevenljg grammaliei 
onder Pisisibatus is nog veel , dat met de Exegesit overeen* 



■^} Jited. Pari*. 1. p. 3. iqq. 
") Zh loiut Iliif. crit. eomm. 



sdbvGoOgIc 



Dk VIER OBPRISCBB VRIKNDIN tan PlSISTRATUS. 269 

Blemt : xxlrei ri^ 'Ofttipnutq ^//3Aav$ l^ioptJinovra "iit ypetftfutri' 
ta) iir) UeiriTTfirou rou 'ASt/vxlav rvfiyvou iilStfiuev ouTUff) ffxo- 
piiii^ oSvoi ri vplv. 'ErexflStia'xv ii xxr' aiMv ixtTvev riv tutt- 
fh iiir' 'Apir-ripxo" **1 Z>j»o3Jtou , SKkaiv Svtuv tcutuv tUv M 
TlTeXtftnleu iiopinrdvTuv. De anachronisme is liier op eene 
snugf^ere wijze Tei^o^tijkt. Tzitzbs ze^ in de Exeg. II. >*, 
na vermeld te hebben . dat Hombrus zoo arm was , dal hi) zeirs 
geen hond er op na kon hoaden : rouro S> iij^ev i^ Sv re -ri 
ToiJrdu iroi4fMCT» ffropt&iir rpimv ixiyere iv vxirpoTg nn x^P^*'^ 
<ptp3fuv» , & Kx) avv^9poiatv Zvrepov i *A9tiv»7oi UtifflffTparoi , en 
vervolgens 1* , tA wD 'Opt^pau Toi'^fixret vwopiinv vpilni* ixfyfTO, 
Kttrti rivci4 (tin , iti ri nytuxu^^stt xpivi^ t<^? 0i0Mu( avroo , 
*»t' ifti 3i, iiA.rh fmii oXuq wpd>nv a-uva 7uyyiypa(i(ih» 0t- 
fixiett , AX>.k iiii irtvlM toii TottfToS iv x^fi^^'f drMig ^iperSat. 
ZM kon TiBTZBs — hij had bet bij onderviodiog — zich de 
zaak het best voorstellen: Hombrds was een arnie sukkei, eo 
moest zich met eenige stukjes half vei^an perkament , 
joist zoo als hiJ zelf, in plaats van gebeele codices, vergenoe- 
gen. Arme Tzbtzbs! — beb evenwel dank voor bet een en 
ander belangrijke en gewiglige , dal gij van uwe half vergane 
perkamenlbladea hebt afgescbreven en voor ons bewaard. — 
Hsar Gurieus is zyn nu volgend verhaal omtrent het At- 
tiscb lettprkundlg Sanhedriu: neulrrpaTog ii i ^it.a\oyiT»- 
rot (let wel: Exc. Par. 'O yap TlT^XeiiaTeg <pi/.e\oy&T»TBf 
^) ' '** Xf^'^'f "^"^ £tfAuy0« Tvpxvviivttt iv TKTt 'ASijviut, mj- 
puyfiM ixijpu^t riv l;);avRt tm 'Oftiipou ireKOfil^eiv aurii irpit 
t^iiriv , X*) ixioTOu Imwq XP^^<'^* Avricpeprl^evS*! vifttrput ■ evrv 
ii avvxyelpat ctirk , iffiepttiKOfTtt x«l Sua ypxft/txTixoTt h) ixd- 
97^ iiriiuxe tcxr' liixv Tfieupt/xiiixi xx) vuvdtivxi xvrei' Sxtlvof 
ii Tiiv hit ixiffTOu xdruv vuvSiTtv ixtypi^m. umpov ii iftov 
9rivTX( ffvvxyxyuv rxpxxXiiatvt , pttytixxif n iaptaitg ixtlvevq 
U^iaffxittvoi , uTiift^t Ttiv xmypXCI>iiv rift ivig ix^jTou ffwSijiats , 
xxi i^lujtv aurobi cpi^xXiiiaf xx) x^tKlxip«i t'lrtlv , orau &px 
tit) xfchrav ij juvit^if ' xx) xavTiq riiv 'Apirrxpxeu xx) ZijuoW- 
Tou uvtpi^lxpivxv ■ ix iutiv ii xx\iv t^i- 'Apwripxtiov , xxS" ^v 
vuv rh xxpiv Tou 'O/tiipev 0i0^lsy vuvriieiTxi. Hier is de an* 

>») p. 787, 8B B»cn. ") p. 772, S8. 



sdbvGoOgIc 



S70 Di viiR ospHiBCHi TinirDiif vam Pigistiutus. 

tehronisnie nog gaaf en argeloos medegedeeld. Dat de ^nd- 
tii*g Tan dit dus aitgmerkt sprookje aan den Byuatljnschea 
HujoDOBDs oDlleend is, weteo wij uH de beide Prolegimena 
en uil bet Scholion PlaiUiuum. 

TuBschen beide wil ik bier nog iels opmerken omtrenl den 
oorsproDf; var: het Byzanlljnscbe sprookjeomtrent een Sankedrin 
Tan LXXII grammalid onder Pisistratob : dat hel oamelijk kan 
ontstaan zijn lonter door Terwarring Tan de namen Pisistbates 
eo Ptolbhaids. Schljnt dit le erg (maar wat is hier te erg?) 
on nenschl men de aanleiding tol de groTe dwaling — uit het 
Alexandrijnscfae, niet minder ongegronde, sprookje vande Sep- 
tuaginta ontEtaan — meer in de bijzonderheden aangeduid, men 
denke zich dan een of ander rhelor of sophitt van vroegeren 
tyd , die met de Alexandrijnen en bunne Homeriscbe geleerd- 
heid spottende, om aan te toonen , boe die Aleiandrijnsche 
grammatici inderdaad aihankelijk waren Tan de Atliscbe redac- 
Ue onder Pisisthatds, in scberls Terklaarde, dat de ware Zi- 
RODOTUB en de besle AanTARcnns le Alhtne onder Pisistratvs te 
huis bebooren ; dat Ptolbm aeus , loen hij aan eene Tergadering 
Tan twee en zevenlig Schriflgeleerden bet wei^ der TertoU 
king Tin de Joodsche heilige scbriflen oTerliet, belwelk deze 
tot alter genoegen getrouvr Tolbragten, slechts bet voorbeeld 
Tolgde Tan Pisistbatus in het werk der rangschikking en zuiTe- 
ring van Honaos' beldendiehten , belwelk deze aan eene Teree- 
niging Tan geleerde dichters en oordeelkuDdige mannen" bad 
toevertrouwd , die den Altiicben grondtekBt (^ xeii^ *>) aan de 
AUxandrijnett Terscbaft badden , enz. Kon een Byuintl)D8ch 
warboord dit een en ander niet voor lief opnemen en daaruit 
beslniten, dat werkelijk een oadere Zbhodotub en een andera 
AauTABCHos ten tijde van Pisistbatcs moesten geleefd bebben 
en er dus ook twee en zerentig geleerden onder Pisistkatus moes- 
ten ziJn werkzaam geweestf Ondersteld altooe , dat den Byzan' 
tijnm Tan de vier iralpot en bnone namen Diets bekend was ; 



*>) Draanufromffi., ViUait. Jnted. Or. H. 18S, noerat le arS^s lopMtA 
kbI opiTDiJ. Bij den Scltal. Villoii. V. 407 hMten (jj Sr9gu^ot ao^oi nal 

*') Zie RiTun Jhm. BUI. U. BS— SS. 



sdbvGoOgIc 



Ds vni onmiscHR vaiKHDan tam Pisistbatus. 271 

weike bijzonderheid eerat in de twaalfde eeuw door Txbtzk 
Bdven ail sijne t«a«i^ 0l0xot of half vergane chartae weder 
aan bet licbt is gebngt en door dea Epilomalor Cbahibi ntt 
eeo der Prolegomena van Tzitzis, wot den oortpronkelykm 
stoat der corrufkie betreft, met Ae meeste getrouwheid terug- 
gegeven. 

TztTZBB ** beeft Proleg. I : imc/toj reirv^uv ivipun It) Hurt- 
vTpAnv ffuniirmv r^ 'Ofuipoy , eirivit thi» euTOi ■ IrtxiyxvXOf , 
'Ona/iixpiTeg 'AinvxTat, Zirvpot "apitx?,timi9 x»l ''Of^tvt Kpo- 

De hip» ifxn heell : " tA* 'Oimptlw^ (/3/^adus). .... trw- 
TiSeixev a-TOySg TleuhTpetTos wetpx riv reffadpav jcuTav ve^imi ' 
ix) Kbj'XuXou , 'Oyoftetxphau re 'Altivcchu , Zavupou re 'HfxuMei- 
rev x«) Kporuyiirou ^OpCpias. Ovru fii» h XP^^^'f '^'^ llemrrfi- 
reu reii Tisattpvt ve&ron iro<pe7q xl 'Oftripixx) nvyypct^xt t*^*«- 
xUii irtfitptfifteytt ffwtriitivKv xti) ^l^Xoi iyivivre. 

De Italiaan uit de XV''* eeuw omschrijft dit aldus in bet 
SehoUwi Plautinum:" Ceterum Pitiitrattu Mparsam priui Bomeri 
poeiim . . . tollerli cura in ea qttae nunc exitant redegit volumina, 
umt ad hoe opui divinum indutlria quattwtr celeberrimorum et 
erudiliisimonim hominum, videlicet Coneyti, Onomacrili Alhe- 
meniit, Zopyri Heracleotae et Orphei Cratoniatae. Nam corpfitn 
pritu Bomerui et nonniii difficilUme legebatur. 

De Epilomator bLJ GBAina» eindelijk geeft bet volgende: 
oi U rivvxpvt vtat ruv (1. ■nji- met ScHmmBwra") Ixl n§m- 
vrfireu iiipiajtv avxtpipowiv , 'O^r KpoTuvtdTiii , Zawiip^ 'H^- 
xX<£iT)f, 'Ove/iKxptTifi 'Aitivxiq) lueJ xay Ir) xeyxufM. In den 
lekst Tolgt nog acbter de corrnptie een pennetrek, op eene 
Arabische letter gelijkende. Deze penuetrek meet niet maar 
too voor niel metal gerekend worden , of, boo alsRiTscu." — 
die toch vervolgens aanneemt dat er iels uitgevaileD is — 
denkt. alleeo gebezigd scbijoen , cm bet Tolgende over de iiitleg- 



»») p. 116.H.lm. «) P-118 I 

U] bii Rmau a. w. bl. 4 en CtrtUar. p. 1. 

»] jTUcd. Par. I. p. K. 

W] aBtHng. JuM. 1840. bl. 9G0. figg. 

«) Cortlt. p. *«. 



sdbvGoOgIc 



272 ])B VIGR OBPHISCBB VBIBlfMN VAN P1&ISTUTD8.. 

gers van Hoherus van bet voorgaande te scbeiden " : ie Ara- 
biscbe letter beteekenl oieer en geell le kenoen, dat bet ver- 
(lere onleeibaar is; ik ten oiinste vipd hierin een grond *oor 
bet aannemen der lacune. Deze heeft men op den rand trach- 
ten aan te rullen met de andere , even raadselacbtige overblijf- 
selen der corruptie, in weike twee namen met bunne adtecta, 
uit den oorspronkelijken tekst afkomstig, verward , dooreenge- 
mengd en als in elkander gegroeid schijnen te zijn. VolgenB 
Ckahbk naiuelijk staal op den binnenrand van bet boek , met 
dexelfde hand geschreven, eeoe kantleekening , die door den 
inbinder z66 id bet naauw gebragt is , dat zij moeilijk kan ge- 
lezeu worden : veix o-u TtxAqi' xap 

XtilVI. 

Onwederlegbaar waar is de ontcijfering van Hask : 'Ainvoi^p^ 
ixlxXtiv KefiivXiavi , weIke woorden oorspronkelijk misscbieo 
boven den rege! geplaatBt nareo; en Cbahbb beeA goed geeJen, 
dat vaD ATBBnoDORus geeo melding gemaakt wordt als een' 
vriend en medewerktir van Onoiiacritus en de zijnen, niaar ats 
den sckrijver , aan wien men — wel niet, gelijk b)jmeent,het 
geheele verliaal omtrent de iiip§uvti onder Pisistratus — maar 
toch de bijzonderheid onilrent de vier ha^poi le daoken beelt. 
Uit dit slandpunt bescfaouwd verwondert bet mij, boe ziJ, die 
de zaak later met zorg en naauwkeurigheid onderzoclit bebben, 
tot de slotsom konden komen: dat deze bijvoeging naauwelijkt 
in eenige betrekkmg schLJnt le staan , hetzij tot den teksl der 
Parijscbe excerpteo , betzlj tot bet ondenverp zelf , en dus geen 
vast punt, van aanknboping oplevert. 

De bedoelde nolilie kan zeer wel afbomstig zijn van Athbho- 
voRus, deo Tarsiscben Sloicijn, bijgenaamd Cordylion — Kopiu- 
?,luv xxKoifuvoq , zegt Strabo >* , niet i Kopiuf,luv *■> — id bet 
werk, dat ten titel voerde: ^ep) o-rsuSjff ue} xaiielxf (1. reu- 
3tit). — Deze wijsgeer en letlerkundige wijdde zich le Per- 



^} Wii fact MD teeksD iin afieheiding' en *an o-mg»ng tot «en Tolgend 
pant, WMrom lindt men bet din niet meei in den cod. Tin dit oitlrekMl , 
wiaria loo lelc op tich lelf atunde bnriiken ToorkomenP 

») XIV. 874. 

^) RincRi, ibid. p. 47 tegt : lul omiiium arlicululD mittunui:" 



sdbvGoOgIc 



Db VHR OBPHISGRB TBIBRDU TAIf PiSISTHATVg. 273 

gamutn aan liet bestuur der bibliolheek en de slille letteroe- 
JeningeD , slandraslig den otngang met koningeo ea vorsten 
vermijdende, totdat bet aan M. Cato, den Ulicenter, geliikie 
den hoogbejaardea grijsaard uit zijn scbuilboek als id Iriomf 
naar Rome mede te voeren , waar bij in zijn hui's overleden 
is. In genoemd werk heefl Atbbhodords , volgens Skhbca *< , 
betoogd: dat bet slaatsbesluur wel de beste oefenschool van 
den geest was, niaar dat, dewiji men in de slaatkundige loop- 
baan tyne onscbuld niet konde bewareo, bel toch nog beler 
was in bet slille burgerieren (m privalo lore) zooveel mogelijk 
voor alien nuttig le zljn. ilta tamen delilueril (magnus ani- 

■ mus), ut, ubicunque olium sunm abiconderii, prodesse veitt 

■ et singulis^ et uniTersis, ingemo, voce, consiliiij." Hy kon 
dezen kring van dicbters prijzen , die met zeirverloochening , 
Bonder aan bet staatsbewind deel le nemen . hunne krachlen 
Toor bet algemeeoe welzijn badden aangeweud , die ijdelen roem 
veracblende slechts voor anderen en in naam van anderen ge- 
werkt hadden , die er z<)6 verre van af geweest waren bun eigen 
roem le zoeken , dat zij onder aangenomene namen werkzaam 
waren geweest, om Obpheds, Musabhs, Hbsiodus en Hohbrds ten 
algemeenen nulte le doen spreken. Maar z^<> bleven ziJ lock 
voortleven: inumquam enim" zegl hlj verder: >quamvis obtcura 
■virlus /a/ef , sed mittit sui sigoa; quiaquis dignus fuerit,veiligiii 
'illam colligei." Z66 hadden deze Orphische en Pylliagorische 
dicbters gebandeld; bet was uit bescheiden' eerbied voorgroole 
en gefaeiligde namen , dat ziJ hunne etgene namen verzwegen. 
De Pylkagoreert scbreven coder den naam van Ptthacobab , of- 
scboon het bekend was, dat deze zelf geene geschriflen uitgaf; 
zoo ook de Orphische dicbters ooder den naam van Obpdbus, scboon 
nimmer een dichter Orpbbus bestaan had; ^n deze ^ndeoverlge 
Truchten hunner vereenigde werbzaamheid traden op naam van 
PisisTBATus en der Pisislrafiden aan liet ticht. Z66 waren zij 
den slaal het bee! dienstbaar; het was bun alleen om de volks- 
opvoedlng en bet onderwijs te doen : tn privalo publicum nego- 
Hum agebaut, om bet nog eens met de woorden van ATBBiiono- 
Bvs uit te drukken. Deze had zeir hunne levenswijs gevolgd ; 



X) d4 Trtm^. d». S, ii« ildur Runori. 



sdbvGoOgIc 



S74 Da VIM OVSUOHI TRWIWKN TUI PutnUTIW. 

vn gfiflDQ boven bad btj willeo schitteren , wemebeode slecbts 
JQ Blilte nuitig voor aoderea te leven. Van waar andera ti^a 
bynaam lufiuhluy , die zooveel is ala bet Arutaphanisohe fym- 
xopiuktikihoi , d. i. iytuupufittlvat , dit »ich vtrbergi , mUK lekuil 
hovdi f 

Verleideiyfc , vooral voor ieuiand wien de episcfae eyelut door 
bet boofd apeelt, is de reeda vernielde gissia^, waarbfj w dm 
tektl de vroorden Jrl JujrxuAtu in ixn^v xinKo* of irtt^ iitJaAv 
verenderd worden, Crahbb kwam bet eerat bierop. Dochdaar 
deae woordeii Diet in bet verband paaaeD , vrllde Ritsqhl ■> a*D- 

vulleode lezen : . . . . 'Ove/Mtxp/ry 'Ahv^itf m1 [ 

Tils xtti "imitivt riv] n»>.\i^ttnw] twixiv nixf^v. Waardowdao 
op eena de fammte quaestie aou besHst syn in dien sin, dat 
de coogenaamde epiaeha tiyctus sou ifjn Bamengeateld ia den 
Ujd van PisisTRATos en niet door ZaifoooTDs. WiJ outkeaaeQ 
hiertegen eenvoudig , dat in de oorrupteel *ai wtr 'rl mtjcwA* 
de beide laalsie woorden aaneengebecbi moetra worden. De 
baudelwijza van Tbitsks mag ons op geen dwaalspoor breogao. 
Kbil** en Rotr>* bebbeo goed opgemer^t, dat Tzitus met de 
bedorvene lezing van den eigennaaiD veriegen was. De Spiio- 
motor Parii., die vroegere Prolegomena iozag, beeft daaniU 
nog xay bebouden. hetgeen btj zeber niet nil aich z^veo in- 
voegde; evenmin ban men bjj bem aan bet gebniik denkeo 
Tan denielfden codex, d. i. de oude perbanienlen bladen , die 
TzKTSES in zijn' lijd bezat, en met den wijdschen tite) van j 
9»x»ui 0l0?.es bestempelde. '£r/ meeode Tzams nog le kun- 
nen bebouden, in bet eene geval door er een nominalivtu Ivt- 
itdyKuket van le maken , dien bij ecbler nog niet voor een' ei- 
gennaam durfde doen doorgaan; in bel andere door tvi een- 
voudig voor den , nu tot eigenoaam verbeven*, genilivu* , bai- 
tendfen reeds door bet verband vereisoht , zinstorand te laten 
staa« ; welk M door den IlaUaan in het Traaije vide^icef 
schijnt genetamorphoseerd te z^n. Bij den Parijacben grant' 
matimt », waaracbjjnlijk om te vermijden, dal een gebed 
bedorvOB Daam de eerste plaats bekleedde, de orde der vier 
namea wUlekeurig omgeke^, gelijk oofc bet geval is in de 

») ibid. p. 49 H. M) f. «|7. W) p. IS*. 



sdbvGoogIc 



Db TIU 0BPH18CHG VBHRDBR. TAN PlSISTlATIW, HA 

Exeg. II. met de aamen Tsn ARiCTARCBin en ZbhodoTus, b[j 
weike in do beide Prolegomena en io het Seholion telkens de 
tijdorde is in acht genomen. Nu komt in dat epitome de 
eoiTupleel wel , als het hinkende paird , achteraaa , maar is 
tevens too getrouw argeschreren , dat de oorsproog er van 
veel beter voor oogen tigt. Dat Orphius van Croton niet de 
voornaamsle persoon in bet viertal was, beboeft geen betoog. 
V66r ONOMAcniTnB mag niemand geplaatst worden dan Geboops , 
die met zijn gentile bijna geheel Terdwenen en in deq naam 
van Atberodokds Cordylvm is opgegaan. BiJ den Epifomalor 

dient gelezen te worden: 'OvefAxttftr^ 'Aitivxtc^ 

Kti) K/px0n (sic) MjAvo'/^ *»p' 'AitfvoUfi^ ixtxXii* 
Ktpiuxlam. Omgekoerd moet er in bet oorsprnnkelijke onge- 
veer dit gestaan hebben : 'H iTt ntinrrpdrw hipSeting ivx<pi- 
pTM xa) rirvKfO'l rist kk^ 'Aiffnidpcf trlx^H* KopiuXluvt ' lUf- 
mm MiAifv/qi; 'Ovefutxplrifi 'AttivtUi^, T.aixipif 'HpaxXfiiTy x«) 
'Op^J KfOToviATjil. RincBL ** is eerst , sonder bet zelf regt te 
weten**, de naarbeid zeer nabij geweesl; maar is, door eige- 
ne Bceptiek en eeae opmerking ran HABciscHtprsL feruggehoaden , 
ter halver wege blijven staan. HiJ zegt immers: •Quodsi com- 

■ mendata ab Hasio ria tenenda sit, non video qnem hue con- 
•venire e notioribas hominibus praeler nnum Cereopem Pylba- 
•goreum dicam , Onomacriti, Orpbei el Zopyri etiam in pan- 
'gendis carminihus Orphicis socium Atque non incommode 

■ ID literanim baec vestigia xai tuty ia-} quadrare bina vocabula 

tu£i lUpXUTl 

■apparet : nam e eharlarum labe omnem repelere eorrufitelam mm 
*dubitamui. Gonsequens est , ut palria Cercopis latest in xeyKuKu. 

■ Quodsi JIfiVMiuiille fuerit, bnc quidem nomen ab islarnm simi- 

■ litudine lilteraram tanlum distal , nl in hac via persisti neqaeat 
> Sed illnd etsi nos de Bibl. Alex. , p. S4 slatueramns Mnellerum 

■ secQti, tameo nunc |Hi>rsus dirersoa esse an- 

>tiquum Cereopem Hilesium epicnm poetam atque hune, cnius 
>patria ignoralur, Cereopem Pytbagoreum acre iudicinm Harck- 

■ schefTeli evicil. (Commental. Heiiod. I. S, 168—166.) 

">) Coroll. p-. 48 tq. *g1. Bhtin. Muf. 1849. VH. IN. 
"J icgo DflKin me bteor." legt lig. 



sdbvGoOgIc 



276 Di viBR ospniscBB viiiNDan vak Pisistutdb. 

■CuJasautem Tuerit ille Orphicorum condilor et, niii coniectura 
■fallit, BotnBricoram iiatiriK , aiseqm divinando velle ineptum 
tiil," MABCKscBSPPBii heeft helopgegeven vraagstuk alles bebaire 
opgelost en is, blljkens eJgene bekentenis *' , ia bet geheei niei 
de vraag naar den auleur van den Aegimiut (waarover later) 
zeer vertegen en in de war **. 

Hen meet in bet algemeen bij kanlleeketiaars uit de twaalfde 
en volgende eeuwen niet die kennis onderstellen , dat zij nit 
eigen beweging aan zoo weinig bekende , boezeer in hunnen 
tyd beroemde , grammalici , als Sostbatus en Athuodords , zod- 
den kunneo gedacbl behben. Aangenomen dus, dat de inboud 
der bedoelde aanteekeningen aan hel oude boek van TzsTzaa 
onlleend is, komt de slotsoiQ van bet onderzoek bierop neen 
de bijsonderheden omtreni de lelterkutuUge werkxaamheden «n 
dan Iteflijd van Galumachus en EaATosHms , de bebrekking Aua- 
Her werksaamheid , van den eenen all Tivtcxcypd^ot , van - 
dm anderen alt bibliolhecarii lot die van Albxahdbr, Ltcopbron 
en Zcmoorrs, weltigt de gekeele opgove omirentde Mexandrijn- 
sche bibliolkeek door ProLBHAans opgerigt , it aan Sostbatus , dm 
Aritlarehitchen grammaticus van ^jsn in de eeuw v6dr Chbistds 
te danken ; en de bijsonderhad van de eommitiie van vier ie- 
den voor de tdlgave vott Houbrds onder Pisistbatus is ontleead 
aan Athbhddorus van Tarsus met den bijnaam Cosdylioh . een 
Pergameentch grammattcut en Sloieyn. — ■ Het treft bijzonder 
eo is opmerkelijk , dat ATHB:toi>OBUs eu Sosthatus benevens As* 
rLBPiADBs van Myrlea, die niede van den Crotooascben Orpbios 
als een bekoide van Pisistbatus getuigt, lijdgenooten geweest 
zijn , twfe Pei^anieners en A€n Anstarcbefir: zoodat men mag 
aaonemen , dat juist in dien tijd ooder de grammaHd bet on> 
derzoek omtrent de verzameling en zamenvoeging der Homeri- 
$cbe gedichten , zoowel die te Mkene aJs die te Alexandrie piaats 
bad gehad , vrij levendig was. 

Apfnngadam, April 18K4. B. tm BRin. 



^ p. 160 iq. en 168 iq. 

t qaieitio , mm qta* ad lijutJuat pm^Mt jatat," ' 



sdbvGoOgIc 



ULADVULLINGEN. 



Odj/it. I. 283 vigg. 

m« ni¥ ft9i iMWa{< UovtiSiuv ivovixiav , 
rpi( wiTfi)ffi 0xXav , uft^t M xtlftcfi yctltii , 
&xpp Tfonrt^iffxi • xMftot 3' ix wivreu tytituv. 
eturiip iyii aiiv ratait uviKCpuyov atrbw Sf,tSpm. 
AI dadelyk stoot de lejer, die met de epische taal geowg- 
zaam bekend is, op de woordeD Uix fth fui , teregt begrij- 
peode. dat, zoo at de Odyttea, of tea minste dit gedeelle 
daarvan , niet tot hel oudste en Eieste tijdperk der epiaclie 
dichtkunst behoorl, de dichter tocfa ooodwendig v^yca ot vi/c-x 
moel gezegd bebbea, helwelkalle mogeltjkheid tot tynekphone- 
n$ (via) aitsluit. DaarbiJ komt, dat de accui. ting, vix allecn 
bier Toorkomt: de aceut. plur. vi»f daarentegen meermalen. 
Zie Sbbib. Ind. Zeer opmerkelijk is bet ichotioa Barleionum 
op deze plaats (zie lehol. Odyti. e Cod Ambrot. A. Haii , ed. 
BvTTH. ad h. 1.). Die Sckoliatt namelijk stelt ala lemma: Vii», 
eo , als tekoiion: Hi» fci» ^M,ot!rwe *AplrT«fx°f' Iiidien nu , 
too bIb schijDt te blljkeD , \66f Abisiabcbus NS« id den tek^ 
gestaan beefl, kan er onmogelijk op gevotgd hebben /tiv fui. 
Ik vermoed dus, dat in de oudste (voor-euclidische) HSS. , 
die AunAacBOS kan gebruikt hebben , gescbreven stond : 

NEFAMEN xri. 
en dat bij , zulks yerkeerd oprattende, terugge^evea heeft: 

NEAMEN (d. i. via (ilv) 
en , ont bet melrum (zoo als bij meende) in orde te breagen , 
ons na uh bet pronomen nol op de koop beefl loegegeven ; zoo 
als hij ook kennelijk gedaan beelt eenige verzen vroeger , I. w. 
V. 279: it^i ftei ti<p' voor: iXX' iyt /rti^'. Uit welk een en 
ander mtddagklaar btljkt , dat blJ hier nog al aan bet kalerateren 
gevreest is. Ik voor mlj geloof, dat de leziog der oudBle HSS. 
<[eheet anders moet worden opgerat en dat de dichter gezegd 
been: 

NEFAMENKATEFA3E xri. . 
d, i, Ni)^' if^Kv Kxri.^x^i xtI. 



sdbvGoOgIc 



278 Bladtoujiheh. Hoil Odtbs. i. S8» ftoe. 

Men zoa kuanea aaDvoerea, dat dfiiv een meenotuUg po*- 
tetiivwn is en beteekeot: om scbip. Haar vooreerst is de 
Traag of Ultssis, die bier incogniio handell, wel weten wil . 
dat juisl lilj bet opperhoofd is en bet scbip bem alleen loebe- 
boort, helgeen, bet ganscbe verbaal in zijn verband bescbouvrd^ 
niet aannemelljk is. Ten andere heeft ifiit niet allijd de be- 
teekenis van een pluralii , maar wordt, even als bet Lat^uscbe 
nosier, wel eensvoor bet mkelv. potsett. ifUt gebrnikt. Immers 
//. Z, 414 zegt AnDftoucBi: 

!fTot yiif Tarip^ »fti» iwixritvi H/nt *Ax>AA«i!(. 
en zoo ook Od. it. 481 en meermalen; gelijk op onu plaats, 
waar t. 284 Ultssbb tot PoLTmuiTB zegt: uft^t M wtlfovt 
ydnt. Wijders kao de parlieulafUv zeer goed gemist worden, 
zoo als zutks bij vragen en bQ regtstreeks daarop gegevene ant' 
woorden bet geral is. Zie t. S64 , waar insgelljks «unf^ volj^t 
zonder een Toorafgaand ^v. Vergel. //. K. 378. X. 1S7; welke 
laatsle plaats met de onze volmaakt overeea stemU Airif is 
bier meer redevoortaeltend dan legautellaid (= aulem). 

Wat belreft t. 286 .... daar leze men Toor ToTvi4 uTixipw 
yov om den hiaat: Tuljifv" virixtpvyov. 

Eindelljk mag deze plaats hoogst opmerkelijk genoeind wor* 
den als proeve' van de kritiek van Ahistahchus ; daar men er 
eenigerroate uit kan opmaken, boe bIJ biJ bet constitneren van 
deu lekst ran Homaus (itipit/vis) is te werk gegaan ; alsmede 
tot welke soort van fouten het overgieten van bet voor-euclidi- 
scbe scbrift in het Da-euclidiscbe beeft ainleiding gegeven. 

Pelft.Febr. {864. J. M. vak Gedt. 



De Aotio AiCHiLocHi farm ad(Uiamenlum. 

Graliam babeo Korlio el aliis nominibos et quod SACBKno-. 
Tis codices Leideniei tam diligenler inspexit, ut ex iia, quae 
saperiori fasciculo' tradidit. appareat, Graemm Arehilocku 
epodi exemplum , quod ego reposui, locum ilium re vera tenuis-. 



') XntM. m. 887. 



sdbvGoogIc 



BLADvuLLiifQin. NoTDS Arcbilocbi tihius. S79 

se. lo digerenda autem litlenmim fiirragiiie «aBOTAOCEC 

9C8IAOIC . disBeDtio. Nod eaim ila legends esse videtar: 

<p A^OUMt it teif ^IXoiq , 

Dam etsi in codd, Graecu ec vulgo oola sit vocabuli ieit , io 
Latinit tamen codd. ila se res habet, ut eorum scriplores Grae- 
cat litteras scribere vix potiierint , Latiait nepe eas peraiisceo- 
les ; stolide isti lilterarum formas turn Itertnt turn ilerare ne- 
gligant, omissHB quasdaDi alienissimo loco inserunt, omiiino 
inepte perplexeque aguot In boo looo cod. Vottiani <p , initio 
appicla , Id fiDe deflit ante [<fr]IAOlC , in qao c abundau Oe- 
iadeliUerae Cei proxime referunt a^% praelerea moDOo, E ble 
valere 81 » post SC liUeram c aut Don ruien iteraUm ant ab< 
Bcisso margine deperdi potuisse. Fluribiu faaec non persequar , 
no io fttxfB\oflmt crimen incurram. Locos autem, obi Gais- 
FoRDios* edidit: 

r/ fuutfit ih (p^efiff ■ riAocv ; 
sine dubio e Puttchiaiui copiis repelilus est , dod toto ex Boit- 
BiMi excerptis , ouioa lectiones e cod. Vast. 79 ad hunc quidein 
locnm DOD attolit GutroBDiDS*. Quam van) duo bic exempla 
profBraotor .^olim: 

oblivionetn leiuibut. 

AnaerMitta Taurn, 
quae in sod. Z«td. post ^. praeeedeiUem 15 ridicule corrupla ac- 
cipimua: oblivumem tentit Anatrto tmius — coounlanenm igi* 
tur , esse adhibita a S&fiaainTB duo quoqae exempla Graeca : 

t/ fuiMfi ih ^pniitt rixa¥\ 

T I tki TUplitlfit ^fivitq ; 
non fit vkf v. $. T/ e cod. (ino Mvnac. scboli. Hsiaonuiis ■ 
el' e ood. Paris. lUaii Vicroauii ■ iam edidit 8(&NBioawiHDs '. 
Post rerba ut est in Soaligtrano cod. est lacuna, quam conse* 
' quitur Grateas versus alter. In Vostiano autem ambo exempla , 
ab eodem vocftbulo tl inoipientia, commixta et oonAisa sunt in 
iUis; TICGAKPPA- PHIPg «POeN6, Nam et CCAKPpa retpl- 
cera potest MAKPA , et 4>P06N8 etiam facilins «PON66IC re- 



*1 p. £70, 14* *) BcuuBKwnin la Dtkplu f. 1S4 km lerlpitt fftfittf, 
Ij <iueni confcras in Ftaer p. V. >) VIL p. 8S0 Wua. 

•j p. S85 Guw. ^ in S^mi. ad P. Migr. Or. p. i%. 



sdbvGoOgIc 



&60 Bladvpixihgrh. Novus ABcaiLOCBi nasus. 

praesentabit quam 4P6NAC (Jterqiie versus ex eodem Aichilo- 
CHI carmine desumtus' fuisse videlur, cuius exordium est fr. 

iB8 (65) : 

niref Auxift^K, xolev lipm Aariiii; 

t/ fit irxpiiftft tppivetf, 
if ri Tpiv ^piipeula; viiv Si iii reAiif 

tbrrelri ^echtxi yi},a(. 



, t/ ftMKpii Ki (ppevivi ritjai ; (fr. 97.) 

in vs. 1 xetov pro roTe» ScHntioiw. lum vulg. i<ppivu tUm adin- 
vante Bbstcdio egregie emendavil alitnbi bBexiDs. Novus Aa- 
cBiLocBi versus indidem sumlus est , quern nunc ila lego : 

i^whot tU ^ fifi 0l^v, 
pro ffoTt ipl^eie , Don tam propter lilleras codicis , quibuB baud 
oblemperaudam est , quam propter ipsius Parii poetae fragm. 
100 (106) : 

IjEtrAifv tfuu Tf juH (f^Xeu , 
quae Ltuhbai verba fuerinl , et vero etiam propter ea , quae 
AuiEHSius! maouit de servandis /amat formis dalivonira plur. 
primae el secundae decliDationis. Unde profeclus Hinoiucris 
fr. 125 iam ila conslituo: 

pro Aliiliiif x'po't'i in cod. Leid. est AIAIOIOCINECXOPOIC*, 
in PuTscHii cod. AIAIOIOZIN iv x^peii; in quo versieolo np 
praelermittantur graves allitteraliones. Pseudo-AHinii fr. 1 cum 
Ahbbnsio ego quidem nunc legendum ceoseo : 

El'rif KCtT^f^e xpva-iv Iv idftip vuxviv, 
pro iv iiftoi4 xvAuv , OOD 70AA^v. Ilidem in fltPnonACTis fr. 74 
Mbiku. cum AaasHSio, ^xxexiv^osraj assumenles, semolis coatra, 
quae redundant >o, jufu et ToTvt , irochaicum ilium claudum re- 
pcribimus: 

Ol J' ii6vre( iv yviittvt xivnt ixiuniviartit. 
pro h yviSeif vel Iv roTat yvaifitoTi. 

Appingadami , m, Maio 18S4. B. Tsn Bkirk. 



'} in CpaTsntti Phildogonun in Gtmumia , ■. IStS GSttit^aa celebrtto. 
Vide Jeta Conttntvt XIII ed. GoUiog. 18E8 p. impr. 61. 

*J Eadcm (agi. E. J. K- '") CfT. nippoMielta p. 4,1. 



sdbvGoOgIc 



VARIAB LECTIONES. 



C 6. G B E T. 



{CoHtimoHlur e pag. 176). 



CAPUT VII. 



Pergam Lncum locos complosculos indicare, nbi synlaclica 
ratio describentium socordia vitium concepisse videalur. Noa 
facile credam ipd Ldcuro excidere polaisse quod legilur 16, 
17. e&x tlxp" ^of jcarffTMtffu, qnum ratio et nsus requiraot 
xwrwKtivittiM et nihil sit apud veteres hae locutione iritius, 
qui oil* Ixu ^TUi xfi^"!*'" dicebant et oix tJ%ov Sruq XPI"^' 
fufv. Scribae saepe pro pcp'i^"!^' dare soleot xpijreftai, sed 
neminem fere fallunt. 'Oxus , S^n , 3 ti, iwiSev , 2rot , LS» et 
similta habent coniunctivum, ubi praecessit negalio, ubi non 
praecessit boni scriptores conslanler futuris indicativi uluntnr. 
Quicumque boc sexceatJes vidit, aul iDler legendum qoam sit 
ceria haec ratio eiperiri volet , meeum Platoabm in Prolagora 
p. 348 D. turpi vjlio liberabit. Editnr repiiinv ^iit(7 ^t^ in* 
ifl^tlTtct tuii fui' St»u 0e0xidijtiTxt , non potuit pbilosophus all* 
ter scrjbere quam imitt^erxi et fii^etidnnui , quemadmodnni 
iqpud Dbiiosthbhih recte scriptum est de Corma p. 250, 16. 
Mpiji y 3t^ x»xiv TI i^vofitv ^tireiv el passim apud alios. In 
talibus Graeculi errabant aut Romaoi Graece balbutientes , ut 
AlLtiNDS in V. H. II. 10. eix tTxov Sirei TOri xuriv KordimiTtu, 
Graecoe ipsos eruditos ab isliusmodi vttiis ipsa Graecitatti in- 
lelligentia satis derendebat. Eodem reioedio utenduiu 10. 11,4. 



sdbvGoogIc 



S9t Varus Ltcnoins. 

ed yitp <Txev M» Sf ii^xnfrouibi iv a mala maDuestelexpuD-. 
geDdum.sic et4S, 13. aflxl^v it S ti ipcurftKl/Tipev xiniv furti- 
^ittOt 0&3) S'rwf iv ii»0Silftu rav 'Axpivlm r^v ^peupiv. Tides 
4v iDBiticiam esse; 7,3. eA ^-^ Ix"" i !^oii'pA:pt( Un i^i^ii , 
\mo vero i^i^ttt. Eiusdemmodi fere error est 41 , BS. irxo- 
mi/ula ii Ttfi tSv r»piyiM t ri vfi^afuv. Ig Plutarcbi CtUone 
fflowre cap. IX Svxtp oux tx'vret S irpi-mafuv KaSiifui« r^ 
it^pta Sxifv ripi ytptrrtuv TpceixS* Jinrownii , repone 3 ri Tpdv 
niiuv , quod solemDe est Apud LncLuimi coaiuactivo restjtnto 
opus esl 37, SI. ipBftivv >"«( &pi<r» ip^ti , nemo poterat, opi- 
nor, ad haec respondere, emeada (E^£|f. Similiter 20,48. hr) 
r/wi 34 KirSv rpSrov Mttfttv &v i non hoc rogat. sed in re in- 
certa consilium ab amico petit, pro l^Ssifuv tv restilue Ij^iei- 
fuvi prima persona ia his coaiunctiviim postulat, reliquae Sy 
et opiativam rei rpAnafiMi -, el vel rig &y Tpiraro j V/ rHat ; 
et rl iv iriioi ri;; rl yhufuui et tI &» yheiri ri(; Comtens 
apud PLDTAacmm de Audiendit Poelit p. 18. e. 

rihtwrsv JfwpetS- Ml »d^i !^¥ V hi fm 
rifMrrn itxip^im; 
Sic LDGiAinia scripserat 8, S4, I. ftii JJyvt ct 67, 9, 3. 
rl yivctfuu ; Tuf Ji» fit ii yll tutrawlet . in quo loov vilioia li- 
brornm scriptura r/< ytm/tat 'Souifaami rindicein oncta . ia 
Meieitm. Crit. p. 98 qnem UoobiTZ advooavit , DmMBviDli el fin* 
ERDH deluul; at nihil est praesidii in SciiiFiii exemplia et male 
comparat nbrc ylywpuu el ■rmrolot ylyvopuu. Qui omnet fMW 
9uU forma* int^ reete dicitur yly»iT$M rav S u /SfttAtrai ct 
ale leigendnm est in Nubibtu tb. 347. 

ylyvomu rit S vi ^oixomcu 
non irivf' S n quod qoamquam manifesto soloecum eat tamoB 
omnium editlones (diaidet. In SunrraiOHis fragmealo apaiSeho^ 
tiatl. ad £db». Oreit. vs. 269 pro vulgata scriptura r/c iv yt' 
piftnat eU iiripi ymtvepuu Opiimi codices mihi dederunt : 
tI eSv yevipuyot *U ^r^v Misepuui 
Quamobrem igitur ylyveftxi »« Bvk ^eikopuu dici non poteat 
Cttdam de causa t/ ynSumt et rl yivupuii necessaria sunt et bQ 
StmAaraaus qoidem in loco Tnocam. quern primus omniom 
emendavit XV. Bl. dilva TepyeT, rl ynipuia ; (codd. ytnlputa) 
eoBcoquere potoisset rlvit Yn&puUi, credo, qaod lamen die! 



sdbvGoogIc 



Vitujt lacnoHH. I8S 

•t latdligi posse debst si t^( yh«(Mu sanum eA. Gonflcieiit Iubo 

coDlroTerBiain quae ad huac Thbocbiti locum VuctuiAiiius at* 
lulit p. 357 et imprimis hsec Thucydidea II. S2. eiix txevrts el 
Mfuvci S Tt yhfurr*i ii i^-iytiflnv irpixevTo xtH Itfuv jw} 

Quis credat probatom scriptorem poLoisse scribere quod le< 
gitar 6, 17 , 1. rwiis iv Atpirrcf txiftnoy iavriv Ixivtun. Pa- 
tabimuBDe nesciisse LDcunni Graece dici 'oportere: nmU if 
d^jtrgi Ixifitvoi , it non nesciebat quam ecriberat fi , 8. ed 
nw/ft x^fofj xa) Aiiiutf x^nK^yttwi ant 10, 14, 6. tA j'v^ry 
vaan^ utl avv^m ifi^ vtxfit fSv , ubi lihri icripli omnes ffw$« 
pneferunt , nnde reliqui rormam barbaram o-uv^rn receperunt, 
BmutiDS vw^m dedit. Expnaoto ml legendnm awt)t ^ vf 

GraTi errore a scribis iurecto legilur 68, 44. ttpn em xarm- 
Xtt^tTy Auriv xttfuil xuXi6fisitm xti) — ^uxP^v alTourrx, iaurif 
a (til iBuviii , pro i a fiii iouvM , ut in Platohh Sympoiio 
p. 17S. c. f 3i i&K ia¥, ubi alii libri ex manifesta inlerpcdi- 
UoDe ciMv 31 odx iiv , in Locum loeo duplex seriplnra S el 
Mirh in onam coatuit. In Hermotimo 20, 36 0tiln yip &v el 
*%Ttw^piiet )} IIAtn-AWiMl rtpii fdv evrufi riSivai (sic Bikur. 
pro oSrw ^untihst), ifta^ ii whnt j hrrk xfyin airi, non 
deb^t BiKXUDS dubitare , quin r(pffs pro, r^iif. esset rescriben- 
dum. Forma pronominis v^iU , quae olim in desuetudinem 
abierat, scribis et lectoribus nova et inaudita non facile a 
eorrectorum manibns saWa elabitur, ut in XiKononris BtUen. 
VI. B , 55. \ol /iMuiatfiSviei I?jyov] 3ti 6ir^«/«v fievMfUvaiv 
ivavitevf Toitiaxi r^( 'AH^xi aiplvm tfiroioiv Yivemre, Do> 
•Biius oplime a^tlt reponi iussit , qnod vellem Dinooanus rece- 
pisset. Planissiroe base confirmabit eximius locus Dinosmsni 
dt F.L. p. 364 , 24. ikn* r* tipi iriXiv aSra xxi v0i( wfMiJyew 
WAfinv »i>r^, ubi si dicerem v^tlf ex Graecitalis ingenio esse 
reponendum, mullum abest, credo, ut hoc probarem omnibus, 
librorum seripturas etiam matto absurdiorea pertinaeiter tucH 
solitis. Nunc nemo dubilsbit , quoniam unus liber, sed qui 
omnibus nnus pinrimum praestat , Parisinus S , manum orato- 
ris viptlf servavU. Ilaqne nnnc mibi credi polerit in Anabaai 
VI. 2, 10. e\ 3J xiyoi J^aeiv niirotf — nii« f4iv rheut t^mv 



sdbvGoOgIc 



284 Vabue Lbctioiucs. 

Ix*" t 'T' ^i xipin ifJiOUi noa aCpii sed nptle genuioani esse 
et XiHOPHoim reddendum. 

Pro necessario conmncliTo vel cam barbarismo indicalivum 
servaaL omoes 6 , 6. r/ vQpUvoiuv pro W voi^lffanev. Contra con> 
iuQclivi Graeculorum vilio subrepere soleol in talibus , quale est 
60, 4 iyf Tolvm, ci Tfc^Jyur ipvt , SfK ?r«< aa^e wfoiiiA- 
^ reu« aMiWr«« et 70, 10. ipSnt Smt i»ii TXfMrOfuifftiTe , 
fut^l vtiptaaiffirrt et 8, 20, S Smt ftii x^cAenJinfrc fuiSi luc- 
tiiv tvTpl^vte T$ Msv/o-x^, in his abiqne ex perpetuo Grat' 
wrum nsu fuluri temporis formae sanl reponeodae rpeiiii^Bit, 
rtipmoftiiriTt , xiifteKeuvttrSe , j^AsTsvirTC , hrfl^tvif et eipuo- 
gendum 7p« vel ifSLrt, quod magietri apponere solenl, Teteres 
omiltere. BixKians snbinde huiusmodi Titia sustulit, ul 4(1, 29. 
4K, 6. alibi, saepius inlacla reliquit. Non est Graecum quod 
ID Pldtabchi Catone minore scribitur c. IX. &y4 oTUf Tf 'An- 
A/f ritv ixdir^ffiv ifiTeid^r^K sed ifiwii^ffgit , et quicumqae in 
taliiins libronin) veterum scripturaii non indiligenter volet exca- 
tere comperiel antiquam dicendi cousuetudinem ox«( et Srut fuf 
io ellipsi coDStaoler cum fuluris coniungere , at sequiores libra- 
rios seduto suos Boloecisnios invebero et Sp» vel vK^Tti de sao 
largiri , vide 18 , 5. 45 , 7 alibi. Quod auLem legilur 10, 1 , 2. 
hits a ilia itAhKx iroTis r/; hi rqv Stf/iv Deque ex hac ralione 
Deque ex ulla alia explieari potest , emenda tSs ii eita ; quae 
ipsa verba alium locum inquinanl 14, 19. ^ift^mt. ri ieivx 
a, Sxut tiia , tIji xf^P" ^<3v ^co'/Mtruv; libri Siraq Tiu , 
Fbitzschio debetur fMH scioli ioterpolationem resliluenti , dod 
LucuKi inanuni , qui Atticorum more dederal ri ieivct ii , rlvi 
Xcilpei xri. ut in Avibus 648. 

irxp ri itha hvp' inxvixpoaaeu rikn, 
ita autem loqnuntur, quibus subilo iu menleni venil aliquid 
Fogare aut monere, quod in rem praesenlem facial , cuius 
adhuc fuerinl immemores. Paene oblilus mm quaerere quibus 
eibii dtltelelur, cuius rei commode recordalnr. llu; alio loco 
35 , 66. in is depravatum est, oiiih ii^voftti ri rvf K/^xvs iiuno 
xpis si flrtlv ri • 

launti ft" ix^i lis oSti 9iiiv rUt <pipfiMz' HiXxils, 
eadem in Uohihi codicibus vulgatur lectio, quae quia nequc 
bene Graeca est el immanem liialum facil cedal buic: 



sdbvGoogIc 



Variak I.ection£s, S8B 

iaufbi ft' tx" '''4 °^' '^^- 
quae ulrique main medetur. eoEU/c^fw xHt recte dici obloqaetnr 
nemo, ulrobique Bcribas in eodem vitio coospirare nonnemo 
mirabilur. Addam terlium eiemplum: in SgaiUbut vs. Bll sq. 
legitur: 

Ml 0KffKyl^ti» Us ouxi iriXKi x'P^^ a\rot*i Kxf iavriv, 
eequis non senlit vSiq oii}^ xAxxi verum esse, ut in Pluto 
vs. '&1'6 xa^ <riE; (ptvyoua! at xivrtf ', ridemiis homiincioDes n^ 
dere et depravare iwripturam Teterem , quia ipsi non ita loqae- 
hanlur. Praeterea si qua scriptnra vitiosa in Hohbri codicibus 
inolerisset ceria conlagione solebat propagari in eonim locos, 
qui pofilae verbis ulerentar, cuius rei iasigne ezemplum ex- 
promere iuval. Nemo iam nescit in lUados A. 423 sq. antiquam 
et genuinam scripturam hano esse 

Zeht ySip h 'tltuath imt' dfAuftora^ AjSiorijaf 
X^'^i f^l K»T» ittTrx, Sm) V ifut WKurtt "ixorro, 
non luTK Sdiirds, quae mala et vitiosa lectio est et subabsurda, 
si repatabis quo sensu in illrs carminibns lonidt furi $i!am , 
fte6' uSup, litrk x'^^'^" dicatar; (urit 3a7r« is recle dicetnr 
livxi , qui sibi ab aliquo coeoam sportula anfert, ut Quirites 
solebant. Pervelus tamen mendum esse et per mutla saecuta 
' evicisse novo indicio osleodam. Scbolion antiquum ipnios 
Aristofuahis Bysantim, ut arbitror, ad dos perveoil adscriplum 
ad ABisToraAiits Aves vs. 1177 tout' ta/itv: xfi^ t^v iy'VitiSi 
ypixipii* niv X^'K^f ^01 ftiTst ittlTK. ouTMf ilfourfi' 'Api?9> 
^vtfi' ypitptiy. Apage ineptias. Ea annotalio inCelicissime re* 
trahitur ad verba; o&x hftiv , Sti YtJx* xrepi tqvt" hfttv, 
qaum ad sequentia a Gritico esset apposita: aSxeuv HjTtt xtpi- 
xiMut lxp*if xift^ai KXT ii&tIv tiii6^\ et sic aliquando scri- 
p(a fuisset: rh x^ 'P^i ^^f Iv 'lAiiSi ypxipkv njv ■ ;j;</f i« IjSij 
xari ixiTx. Crilicnsin Abistopbakb legendo et iilaslrando Bo- 
Hini nusquam immemor hunc locum Iniiui&irvro ad scripturam 
Iliadii aut slabiliendam aut expltcaudam , in qua re lucolenler 
apparere arbitror Hohbbi interpretationem anliquis Grilicoram 
principibas tpyev, reliqua xdptpya fuisse. Quis enim ex huius- 
nodi verbis xifvpat tun' a,My praesidium quaesivisset lectionE 
IjSif KXTk iuTTX , nisi is qui undique Homao illostraado mate< 



sdbvGoogIc 



t66 Vaiuc Lktiokib. 

riem conquireret. Hollo iusUos com Hom^ricis composueris ex 
Pace Ts. 192. 9mi« ii ketA W; et similia passim. Adicripstt 
aliqais ad velua iwhcdion: 0&r« p'lip if»7 'AfiKotpivtif iiTp 
ypd^iv aut simile quid , deinde ea verba loco mota sunt et in- 
certa sede volilare coeperuot , tum vero lectio furi ioTr* , 
quae sola Tere domioabatur , veram praesidio deslitutam expulit 
et nalum est moostrum , qood mihi procarasBo Tidaor. Quem- 
admodom igitur lectio luri itHra meliorem eztnrbifre soleat 
fipertum est: alios locos ubi exturbarerit dnos appooam. !■ 
Thwcbito VII. 24 oon legeretur 

if lurk ialTX xXtrrit inlytiu', 
nisi apod sequiores omnes in loco Homerico iovaluisset idem er- 
ror. Alter est ipsius Locum 44, 57. Het yeuv ic&m7« auvtxuf 
Ihrcu Ktip' aitTtbq fitri iaJTK. 

Alio loco factum est ut «-£? in xiffoa abEret. Legitnr 46 , 
24. fUTx^u rt Tfioiin ivixpivt fu Ttp) rSv Ai rj) yf ^pxyftirav, 
T<t rpfirtt ft\v ijutvet wifov vuv i Tupit /?tv Svia tx) riif 'EkxA- 
iet, qui AaisTOPnAnBH et eomicos triTJt facile mihi nredet Ld- 
- cmum scripsisse «-u< vv» i wupit hn civies , qaae constaas est 
Id ea re dicendi forma , nt in Aeharntknbiu 7S8. 7r3« i aTrot 
Allot ; et in Squilibus 480. 

Tvt oSv i npig h ^tunelt Urm : 
et alibi, vid. Poason. Tracts p. 152. 

LncUHOS ut jngenio sic dictione comicis et Imprimis Asibto- 
FBANi similis mulla ei sublegit , quae nunc interpolando obsca- 
rata sunt , at possunt ex utriusqae coniparatloae revocari in 
Ineem, ex quo genere est 10, 8, 1. W AyxvatcrtU , i Xnj- 
tmv ; — TwSiv^ S n iyxvaxru ; deprehendisne malum ioteqtp- 
Jatorem? at non impaue feret qui irwtiv^ de soo infersit. Ea< 
dem fraus 44, 6. nos ludificatur. tlAAx xSt yip, e^ Ztu, 
t^itSt ; — 3tu< [d^iu] ; iirevficmvs» ^iffti Jrfv t^ x^puyita , 
non est , opioor , coiquam exemplis ex AaisTOPHAns f^us. Peins 
etiam grusati auot 67, 9. 4. ah » r/« J, & 0ixrKt; — Zrt 
'Re)Jfut» i XriipteiK nxvitnlief 0vMjs, ineiait; vera lectio est 
^f( ; tltiJftini i Xreipteit , quod idem Bixxsaim nnnc inreniaw 
vidoo; etiam hie non est testimoniis opna. Quod n»iiiiorlip« 
<p||^^l Ldruitds adiedt ab Atketiientiwm more alienom est. 
Satia erat seire iiriSty ng "iiipuTiiBiTa , et non nesciebant Auiei 



sdbvGoogIc 



Vaiuk Lkttokis. S87 

miJirf^tuiitt quia 29/mc cuius ^ivAtfc esset. Nola Bunl Tpu* 
yiitit 'Atfftntvs h^ aut i ^athfipiin oJtk 'AreMiivfK ex Au- 
aTOPuns et Putdhb. In AehamauilntM ys. 40ti 

HOD umtam r' 4 X«AAf/}if« repoaeaduia , quod leve est , aed 
torpe vitium eiiiDfladum repoaito fucAa pro xffA«. Eliam alibi 
saepe Lucundb, aaepe aequalas.res Auictt, mom, instiluU, 
Ifigeg, verba legUima non aaUa diligenler rereruot, dirersa mi* 
socDt , alieua admisreDt , quod infra osteudam. 

£x AusTopBAni el Aiiidt non eat difficile argnere corracto- 
rum temerilateoi 10 , 9. wim trrciutti {/dm yif iviMv) M^tif 
ivativiifttit i irfirif9» iHtv wnovrrn — , fioCMt <pii tIv»; ab 
exilio reTocaBdnm ttimi yip hfuv , remMi* arbitrit quod temH- 
miM licet libere dtctn, nola locatio, in qua Ubrarii lurbare sth 
leal el suum tt4»u ant fUm addere aut aubstituere , quod apud 
veleres ^io aensu dicitur; alionm atmJw tUttibtU tumiu. In- 
spicite 8, 10, 2. «^ri yif titule huh, bona pars eodieum 
aerrat ftimi yip HfuTe ivfUv, quod recte abiectura est; aed 
una fuerat abiioiendum iftiTt item ab illo adscriptum qui airtl 
solum non aatis capiebat. Id Platohib qui fertur Alcibiade I, 
p. 118. B. vaaie \tplar ir9fti^tiv pti* iiatS , Sftvt ii, irtiikft^i"! 
ifftiv . fiiTiav. Cuiuscumque tandem hoc seriptum eat , vivebat 
aucLor ilia aetata quum onuiea eo seosu ijrtiiii aurel h(uv d^ 
eebant. Qui etiamnuuc mulli ipsiua <>uToaui dialogam ens 
auapiRantur rideant an PLAToam acribere poluiaae posaint cr&- 
dere quod tegilur p. Ill D- Ixovdy %i voi rtxptJipm hi eix M- 
VKvrai eSSk xpiyvoi iiUfKa?^ tivi nirtn tmiiii oiHv iftoJ^t' 
yeuffit imvriiq we^ uuruv, ubi iniiii alien um est et xpifyuoj 
rtdiculum. Alterum indicium eiuidem interpolalionia est in 
' PLAnwia Eulhydemo , pag. 30i. A. fm^iv* itiv aurit jrpit aAA^ 
A« n^ hx^Mvin , ei 3) it-h , tlrtp &XMv rett ivavrtov , ixii- 
wv nipeit , U &v iiiiil* Si3$ ipyvptn , ubi si ftivm in mai^ne ap- 
pooelur , pristinam sedem el ioatam reeeperit. In Ltsu quo> 
que 31, 17. nri ftiv surit /ti»as , Tori 3* Mpotf ^yauftfvot dili- 
genler videodum poaaitue ftitof retineri an eodem sit ablegau- 
dum. Affiuia huic errori est alius , cuius compluseida exemi^a 
sunt : diaoe omnia ex uno apud PLAtottaii in Prota§ora p* 516. 
fi. wirtfwi , f<pti , (tiftp ffevt^fttvM $i«A«x0vv«i $ m) furte rfiy 



sdbvGoogIc 



288 VuiAi Lktiotu. 

ifAuv. VitiutD argiient quae continao respondet Socrates p. S16. 
C. ttii vxirei Tirepov rtfi xi/rSv ft4vos otti itJv itntJyijdtu rpdc 
. f^veut 9 ftcT &hAuv. viden supplendum esse ftJ»oi ftdv^f Locus 
est HiHODOTi IX. 48. irptKecXeifteni xa) (33v?J/itv9i (iou¥Oi<Tt Uif- 
fifn ftixiviai , ubi pars tibrorDin ftovvei , caeteri fuiiwoiai ser- 
vant, non est facienda oplio, peramice ambo conspirant et le- 
gendum : ^auxifiuvBi fuuvoi (uvvoivt Tlipvifvi nix*'^^- Quod recte 
servalum est apud Dimostbbi<bh de Cor. p. S75 , 1. r^ iiTirSv 
xoiitfiiav Tcft^SivTi /tdvoi pUvi^ vuyjiii facit ad sanandum locum 
de F. L. p. 450, 22. oii&aftou fi4*euf Irrvyxiven ^ix/rx^), imo 
vero fiSvoui (liv^. Quod his verbis oppositum est ad Locuinni 
me reducet , ei^0f 3J, inquil, ouih ivaiaaifToMif Xf^fuiTtS^ome 
compone cum liis Lucianea 16, 9. ixourov, Z KXuteT, S nt 
lilf ouiivig iiteijayro( elrtly ffeukeftMt. nirobique lilf est retnoft* 
arbitrit et Qulfvh ixstidvrof est otiosum scioli additamenlum. 
Post pauca ibidem legitur x«l reu( iio xpariifat, (3ouK§i, t^m-- 
$^u , flon BOlenl Graeci j3oJAft, tSi^tis sic interponere: dicant 
|3evA<i rpsffiu vel il 0tuKii , wpoffS^vu , qaorum boc repooendum. 
Simililer 12, 7. ixxi ^euxti , ttiyii tutri riv 'O/tnpw ip^rofuU 
re, ubi alii tpuftal », quod Bukerds recepit, malim ixx', 
fl fSouXtt, — Ip^toftm ffi. Eicidit el iteram 14, 22. ^v Ipufuti, 
KTevrmi ohixi" enienda e'l toutov elaia. Hanireslum ioterpre- 
tamoitum tenerous 20 , 42. virtfov inuvha ve r^t suvhiKt $ 
ilhits imlru ri yi ftoi SoMuvra; aliena scdes verbi Sixtit 
follaciam retail. Saepe vidi Graeeulos et correctores tricanles 
in ovx ^^«i t quorum verborum rationem et usum Don satis ubj- 
que perspiciunt et quod non intelligunl ullro depravant. Recle 
etordine oux or»; legilur IS, 8. foiS' i/irliii oix Smt rxupn 
trtifxvttu iuvifuvoi IH, SI. oi¥ ti'EXivti — oix ^''"t ' 'H^«- 
x^9( 19, 4, oiix Sr^t StoTi ixx' oiiS" ivipimiq ie^ieU xpirev 
41 , 26 oiix Swat »la'xv*t'fi t^ yet/t^ oAAa xai ffi/unnoftdv^ 
loiKfV 61 , 15, 4. BUK i¥ eCiii rpav^Xi^ai rts oix ^"f ^^f^'loi 
et 68. 38. fiJvof ouref i ipug i^vxrof jue) toU rim imipuKtlt 
ilvxt iaxtniatv oix ^*^i ixtlvifi rifipt. Turbarunt librarii 70 , 
20. xiftiroKK* ii lUKTnpUvot six ^w puriisgav >iiuv Ttorl tttfi-wv 
i\x' eiiii xpair0hiwii» tou( rehxoif^ i^ioujiv, libri omnes praeter 
uoum A. eix Smt oi puriivrm servant, at non tnlit opnn 
idem liber 7, 6. lyoy' evil (tniftmttiftiv r^ ivtpeUxv Iri rvirtn 



sdbvGoOgIc 



Varui LiGTioms. 289 

Eodem malo laborantem destituunt meliores libri 20 , 48.' i Za- 
xpirtit txexfiyn xpbs ijcxvrttt ovx ^Tag fiii vivrx iXXat /itifS' 
Skaq tiiiveu ri . aeque ¥itiosuni est eiix oirtit xat et eux ^^''i 
/ill, tlelenda ulrobiqiie lertia vocula ab imperitis adiecta. 

Hirum esl quomodo evaserit criticos 49, 6. inepta codicnot 
lectio ri i' iii0) ilxirxv ixtUg riq ft; quasi vero ivoios pro 
srsrof dici poitsit. Facilior venia esl erraptibus ul 20, 26. ol iiyt- 
fUveg uwepiietTeivifityoi xal rit ixvreiv Ixtmot ixxivovvrtg pro t^ 
iaurou txx^oq. Becte enim 20 , B6. W ykp ixtTvut TxSJvrtf 
ixtcTevraSxt xa\ ;);iAl<i3ff( j3jj3a/wv cxa^ot ffvyytypi^^auKV, Dam> 
que Exa?oi DOD aunt siugali pbilosophi, sed at itp' itU^m rijf 
ttifiiTtuf , ut Dumerus librorum demoostrat , illic singuli sunt 
^yiftdfis soam ^uisfpte sectam estollenles. Facib'or est, in- 
quam , venia quia in optimo quoque scriptore Atlieo sic saepo 
impune est peccatum. Indicabo nunc qiiidem e XBMopflo.^Tt 
nonnulla : in Anabaai IV , ii , 8. aXAoj ii 7uv ^pxruym — Itq- 
peiom i tTuxovSxavoi ivTSt, corrige jf Itvxov Sxare; espuncto 
i9Tt4- Cf. IV, II, 12. Swtf HivetvTo ?x«?04. In Hellenicu I, vii, 
B. ol ^fiiT*iyoi 0p»x^''i itutfos iffkoy^aaro, si dubitas irthoyij' 
travTO recipere animadverte quod conlinuo additur xxi ^tftyouyro. 
In talibus siTe praeponitar exxvoi sive postponitur plurati opus 
est. In HoHiRO nuniquam peccaLur. Iliad, 

B. 77B. "-riroi "ii irxp apiAxjiy ehiv sxavet "E^tw**. 

H. 17S. 01 3i xXtjpav ivtifiifvavTO exx-jit. 

H. 18S. ei y ail ytyvaaxevres itwnv^vxvTO ixen^ct. 

n. 3til. oiroi a,p' iiyaftdvet ^avxciv Ikov ivip» fjmeto;. 

K. 21S. tSv akkav ol ixxfof S'l'v itiirouvi /lihaivxv. 
peccatur saepe in aliis , quorum lam facilis quam certa emun' 
.datio est. Prorsus eadem ratio est eademque errandi frequen- 
lia ID AkXog £aA0 , &kkoSfv , &xmSi , xkk^ , Ahkiaf et similia, 
in quibus item verbi numeros fiubiectum sequitur, ut Gram- 
matici loqauntur, oon appositionem , in qua subiecti partitio 
est.' Ut est apud Salldstiun Calil. 6. alius alio more viventet , 
ubi nubem exemplorum Interpretes alluierunt, sic Graece xX' 
koi ikXat kiyevTK dicitur non xlyav, quamquam saepe per 
scribas non Hcuit anliquis ita dicere , ut sulebant. In Aitabaii 
II, I, Ifi. quod pace iibrariorum el editorum dictum sit. pu- 



sdbvGoogIc 



290 .Vakui l^cnosis. 

tiilus soloeeisrons Ulet id verbis oSvu fth tiAAec aAA« xiyet 
pro >,iyouffn fit IV, nil, 19. oi tretJ/tut — ^>vyi iMtOf &M^ 
iTfirtre pro trfdravro. In PuToais Sympono p. 220. c. lu) 

ixx^ i>ktyt¥ , mirutu nemioem vidtsse i?jyn requirt , turn re- 
slitue ti-jSfuru. Evasil rera scripliira io Helle», U, u, S3, 
xo) m^ vphi TOus (leufMniii itAAo; rpit Amm isi^aMM. Non 
minus soloecam est apod Hbbod. VII. t04. To6r»9 tSp i»ipSy, 
01 'EAAiivuv txarii ijhfn Tpi&v l^m 'J'»i pro $ari , Diaooino 
mooenle ad Bellen. I, vu, fi. Id JEaa«( iUd el a?JLOi jEaAo, 
qoamqDani manirestum discrimeD est , tamen ridicule labuntur. 
Quis enim risum leneat id hac scriptnra omniuDi codicum to 
Uellen. Ill , iii , 8. m\)ifyifuvot tuv ytpivrav ^AASf &M,oii i0m- 
AeuiTKi^B, singuli eDim neque capita conferre. Deque consilia 
possum . opinor. Nod miaus cerium esse arbitror ibid. VII , i , 
15. pro IspuXteirey £M.eg &Kf,o$t rtv 'Ovslou rescribendum esse 
&MMt aAAotff . ne nnguli la praesidiis disposili excubtas agere 
dicantur. Goalra in Anaban I, vi, 11. evisit tiiui iJityev, 
ttiut^ V i?Aot &wue ex oalura rei ix^os &Maf restitueDdum. 
Eadem mediciDa sanandus locus est in Beltemeis VI, v. 28. 
e} ii £7«fiTi«r«i «AAo« £?.},i) lixTXxttU t^^Mrror , ubi harxx- 
time^ eliam proplerea necessarium esl , quia umu homo non 
facile potest iixraxStivxi- Denique reslitaenda est haec diceodi 
forma in Anaban V , viii , 7. v f^iv iiiffi^its •ntauni ri; fyirtro. 
iiiiuxa ixxoif iytn , supple iifiuiut oAA* «XAeic el JD HeUen. 
Ill , tv, 1. liuy Tpiiipfit ^oivivvx^ rif t^y KtnxTXeeiivxt iKf^ty , 
quia non potest triremis auritey uer«trAHv emenda SiXXtif iK' 
xaitv. Simillimuni genus vilii latet iu Lucuni Nigrino 3, 24. 
ri 3} x«) ray (PiKeroeptTv rpovTeteufthuv iroAA^ In rouraiy yt- 
Kotirspei ifiy , tout' ^iti ri isiyiToriii hn , Bixuaos pro sreAA$ 
de suo T0AUiJ« dedit. aliqnaoto melius iunges ulrumque r»v 
IptXovo^ily vfoaxoiBUftiyeiy TraXXoii^ TsAAqJ Iti TOUTtiy ytXoiiTtpK- 
ifay. In alio Lugiapi loco coDtrarius error eat 2S , 3. iriyTtq 
iv ipytf ^irxy , i fth SvXet hrttriuui^v, i H xlSeuf irxpx^fuy — 
i a iMBf «AA« Ti tS» x^jfir/^v uweupyuv, inepte unus homo 
in planes distrafaitur. Dele Jaao« et bene erit. 

Paciles credunt edilores Graeee dici posse quod dicitur 10 , 
24 , 5. isiTifMt Iva,! MffvruAo; tut) Aieyhnt ; quod tam prave 



sdbvGoogIc 



VullB- I.KCTIOHCS. 291 

(Ijciam est ac si qais vellet dicere ^Ixof ijv ^Axi^mipot x^ 
'H^xKlav aut similia. Scribendi compendium huac errorem pe- 
perit uDde simul Graecitas corrumpilur et senlentia loci. Awy 
jiro re nala aut rectus casus est aat ohliquus. Scribe xa) Aio- 
yivti; et optiroe procedet oratio. Similiter 16, 27. ^ xa/i^ 
iuuixix»»i xitpifa. tZ ye Ixoltiiraii uvMuitrKvrti, addita lineola 
in unciali scriptura vaplfm significabat. Est aliqua tamen du> 
bitatio utnim Auytvti an i^ioyivuMq sit verius, quia Ldcunuh 
alibi iftirinev run tixhuv dixisse et alibi iftiTt/Mv o-avtw con- 
tra consueludinem veterum satis congtare videlur. 

Aliud est in Lucuao mendi genus 34 , 17. ^irrv MSey -rovm- ■ 
T» XMtii m/M>J^at Kxi Sirou kxt»k\iI<t»( i1x*9 TtvovTov it/tig 
iriwuv )uc) hx^fi^v ivottiriav. dicitur enim mvia»s i%ii , tau- 
fiiirat ixf (LuciAtf. 32, 61} Himilia multa, de quibus vide 
egregiam VALCEinABRii annotalionem ad PhoetUttag vs. 712, 
at noD dicitur air^o-sc ilx>v vel e|w. Dederat auctor Lkupbaitu 
KanaH>Jil9»s Ix^is- noli autem in errorem induci locis huius* 
modi, qualis est apod Xshopbohtu io AwAati IV. vu, 1. il^v 
ivxxtMfuv(iivoi vel Hbbodoii I. 26. ilz* iwret^ft^ifu^ot , qui 
non magisbuc Taciunt quam Lccuiii 14, 16. ix« "roaoirou xet- 
&&V vel % 11. ix* Aff^fSv, in quibus ■ver6um lx« vim luam 
nativam $ervare" rectigsime iudicat Valckimibids. 

Saepios in Likiuno recurrit otiosa et inutilis praepositio in 
locis, qualis est 24, 11. « ii xai ^Siy^xire /iivev olxfiJiTxi at 
dxi Tav ch-ay ivxin<rx(ttvoq et SS , 3. riii.iret.i ti xAqdo^ tXxti 
ix Tuv ^ruv Seitfthicut , praeposittonem a mala manu esse ia- 
dicium facit locus vicinus 9, 5. £?« t) riiv shut ixitiifiivout 
Toi>< ivifixovt tXtut , ubi ititfUvouq geouinum est , Ix male 
verbo adbaesit adscriptum in margine, ut pueris genitivi ruv 
fkm ratio explicaretur. Idem vitium toHe 49, 1. Afiftnat ix 
ToTv vxtMlv, ubi ix spurium est. In Abistophahib Lytiilrala 
vs. 1221 a Ubbgkid receptum oporluil : 

0^ i' ill itiuffi irpiatty* Teureu Xa^o/tivti 
pro To^tut qnod multi correxenint, primus omnium Dobrakus 
Advert. II. p. 249. 

Aristopharbs cam Ldciaro compositus certam medicinam af- 
feret loco misere corrupto 39. 8. oi xflhtvh, « rd iwi toXH* 
■jteifctSivrtt rat tlxivxt r$ x6y^ iwtTpi^aiiiiiv aur^ xri. nihil 



sdbvGoOgIc 



291 Vakiab Lbcthmibs. 

fi)!t T«$ eixivxi xapixiiiiyxi. Veram lecUonem sappedilabit Comi- 
cns in Equilibut 1109 

Toirsf TCapxiiiffa r$( Xlvxvit T&g Jivlcti. 
lustius eliam roedebitur PoSta ipse sibi in Eecletia*. 107 

ubi si quis non audebit m«cum reponere rtf; ToAfu; ta; ifvlair 
eum fortasse expugnabit Cniircus ipse in eadem Tabula vs. 466: 
(til irxpxf^K^auaxi r$; rrfArox tx? tivlxt. 

Quis umquam intelligat quemadmodum Graeee dici possil 
tyKt.iiiix TxStTv , quod legitur 35, 9. o^Si rd tov iMxpiTouf ixttvt 
lyxf-f/^x xxStTvlcv Hg iixCf)6tlpav t» /itip^Kix , facilis est medicina 
si meinineris quomodo, ubi passira verbi forma aut non est in usu 
aut infrcquentior est , eius vicem obtineat fxeiv el \a0iTy habens 
nomen ab eo verbo derivatum aut cognatum. Non facile dicilar 
xhixvSxi pro accusari , sed ahlxv Ixtiv , sic Arfj-w ix"* . fx'i* 
tveiiot , Irxtvot Ix^'* • ^^yov tx"*' '''if**!" ^X*'* i ^'i^ peruiuUa. 
In aoristis xx0tTv potiilur et xhlxv xx^eiv est idem alque 
xhixHivKi, quemadmodum dicilar ^■nfi.lxv hx^elv , xxniv y.x^i7», 
^iyov , Itxivw , irX*iyiif Kx0eTif , rpxvftxTX , ix&Ttx , ii^x* Aa- 
' ^t7v, lit in IsocRATis oratione de Pace %. 23, *iv H (ttTx^xXdiiifSx. 
Tiv rpixov xxi ii^xy ^tKria xi^untv el alibi, unde emendaodus 
XciiopRn:^ in Jlierone S, 15. iJ^xv ^xftxpiv ivxXxft^xvmti imo 
vero hxfi^xvevti , non cnim prislinam reeipere sed novam nm- 
lequi dinuntur. Sic igilur Lucianus Jj-KAij/ta kx0s7» posueral, 
qiiemadmodtim Ltsias 12, S7. xhixy >.x^ivTet et Tbuctdiois 
VT. 60. i ifi/iet x^^'^^t v>' ^? TOv$ Ttp) ruv ttv^ixSv ahlxv kx- 
/3(tvr«f. Scribarum nalio in permulandis xx^etv, Xxiuv el wx- 
tt7> Indere solel et minus suRpicaces deludere. Verissime nnper 
Berckius ARisTOPRAni pro kx^ilv suum KxStTv reddidit in Eecte~ 
sias. vs. 26. 

Ex AaisTOPHARB in integrum reslituendum est quod legilar 
46, 35. xxi xivTis ixtTpl^pevTxi xitT^ ii*?.txTixjp. Idem valnns 
librarii Gomieo inflixerunt in Pace vs. 24fi, ubi libri exhibent: 

lii Miyxpx , Miyxp', <£( imvpl^eirS' xiiTixa. 
crilici pneiae manum restiluerunt. Dederat Aristopbahis 

S Miyapx , Miyxp', d? txiTgrplff/trS' xirlxx , 
cl LticiAKus xttvre; ixiTfrplTJ/ovrxi. Simillima vitia saepc corn- 



ed bvGoogIc 



VUIAI LiCTIOIIBS. %9i 

uiiiisa suut. In JteMosTHinis oralione de F. L. p. 452 ,n.iiiiv 
rxfMlTufo^ ivipuiros itrlffreti, rsilr^S' i6^^ idifftr' eJvai. Egre- 
giam opeu PariaJDus S lulit, qui solus ^ifuiffirxi al) inle- 
ritu senraviL Eidem debelur p. 178, 21 pro rSf i xxpin 
(pi(3et AfAuTAt rerissinia lectio A^Aurn-si , quam alii in Kui^fff 
7M corruperoDt , adeo nihil qaod rarum et exquisilum est ho< 
Diuneiones non imperite atlrecteal et quod non capiant inipo- 
denter refingant. At non sdi Dimostbui hoc praesidium para- 
tuni est, proderit el alita, si scienter utemur. Hisere laborat 
TflOCTUDis IV. SS. Keyi^ftiteif 9 KAi«M; iireDJi.aij'^savtat $ 
a^ec\ilvi yv&fitii Aaauixiiuvlovs r(plji x^'f^'f^*' • repone xc- 
XttpiiftrSin , id est lax^'fltii'ti's Iviaieu el omnia sana esse 
senties. Iternm VII. 14. el 31 TpovyMvijvtTeu tv Irt raTt iroKi- 
ltltu« — )i«ToAc^^<TM »uToT( i rixt/tot , expunge i xikeftei 
et scribe itxrtwoxe/ttiireTxi , debtllatum erit. Eadem |dane me- 
dicina Xuophohtis locus sanandus est in Cyrop. 1. ft , 9. ft fth 
2$<i 4 vparii ra Imiiittci xarxXvatrtU nu tiiiitt v ipx^ • nou 
licet enim Graeeit Mirofun pro t-uStiftfuu dicere. Peritl forma, 
quamboni libri inlactam servant VI, ii, 37. eSroiii iT?ko(f)ipeu 
rd^iui dreXthiivovTM (alii tiroAJAmintTdM , iiroXiiffevTm) et di- 
xerat Xbxopbo!* xarAAcAtlfffra/ rw iMiii n ipx^ , quod concilale 
dicilur, ut ^piZe xai irtTpJ^trtu et siinilia. 

Veins Tilinm et eorrectorum fallacias manifeslas tenebis 38, 
21 IsocBATis testimonio. Edilur fiixf* '<Vf oH^ fniii'f iuvm- 
fUnii suvptT&i vinv xar&Xtviiv. lo nonnnlUs pro tivptxa^ 
scriplum est ivtrpmu;. quod abiiciunt omnes. Iniuria , ul 
demonstrabit locus Isocratib , quam in rem suam convertil quis- 
qais est huius libri auctor. In Panaihenaico §. S66. p. 268 fin. 
legilur iwiyetoftivou fiat MO'tJ^aTt; ^ttOivM ftiv oCk furpcTsu; , 
tuyxfiivou y dvauptjn h rpu'iv 9 Tirratpirn ifti/Mf. Salisne ma- 
nifesta est imilalio et Bcribarum lemerilas iuva/tivtit turpix&f 
de suo Bubsliluentium ? 

In eodem libro invabit depreheudisse aliud socordiae descri- 
bfentium ai^umenlum % 19 (4 /pwig ri &pptv x»1 ri JifAu) 
cmi^tu^tv i£AAt|Aei; itaftit itiyxtif S^tov xaTxypi^cMet fiivtn 
M Tq; e'tKtlxf (pufttuf ixirtpov. Qui hos Amores scripsit af- 
Tectalum et calamistris iouslum scribendi genus sequilur, iii- 
mis flortduiQ el lenociniis rerborum et Benlenliaruin comlum el 



sdbvGoogIc 



S04 Varus LBcnoKU. 

omnino meretricium. Sopbisticum acamen obique secUtiir sed. 
non at inepliat et nihil dical. Sta/tig iviyiofi Snts debetar scri- 
bis nihil cogilaolibus, ipse dederat iufiiv dyiyxtit StJov, ut apud 
Platohbh est de Legibut XII. p. 9S7. G. i itioq jw} ^auitMlt 
vifut, aut ne longe abeas apud ipsam §. 4S. ithif >if*OK ipt- 
s6\v Ix 'it*i«x^t t<p' iit&e xaTX0f0>iKi«- Qoatn saepe Sviof et 
icTeq coBtas& ruerint supra osLendimus. In FLhTosia Euthyphnnt 
p. 6. D, vetos indiciutD eet eiusdem rei in scbolio ad rerba: 
wdvTa Tti Ma Sr li hi: ypd^irrM tuti Zvitt Srid ivi , quod ne- 
cessarium est el receplum ab omnibus. Suapicor et apad Xi- 
noPHOHTKM ri tawv restilueodum , obi Daae tI tain appareL 
Liocus est in ffellemcit IV. iit , 20. wfwthAmyrh riwc rtiv iir- 
iriuv Xiyauriv ovry (A.AB81LA0) ^i ruv woXtfiieav &t tyiiMiKwra 
ffiiv SxXon uTi r$ ve^ tivi xa) iifliTuv t/ Xf^ rauTv. i H xxlTip 
tnlifJt Tpxiftan-tc tj^v o/m^ oix ixtTj^tro rou idou , diligeater 
videndum an rou tsUv sit rescribendam. In Dioiif Chitsostono 
III. p. 41t. ovtk Tohi ieoiit ivitiii/titriy euii iaalait oJitm X'^P'" 
rm Mlxav ivip&v. vxfdvofuv (codd. Tapi ft4van) ii rHv itm 
wpavUffSxi rek iihfiivx , pro r«v itu» corrignnl rav ttotpitJiv, 
iixalm, MfJiy , iyxiiiv, hoc ladere est, GiiuDs rav Mmi , 
hoc est emendare. In Aiacwins oratione de F. L. p. 45 , 27. 
T^v (iiv oir ipx^v r^t vpartliiq TiiiinK Man xol iixttltv irt- 
(fnivift^ ahM codex onus Man tuil h*al«v exhibel. Obiter e 
DiHosTHuns loco de F. L. p. 441 , fi. iti Ikkw v/m9v t^v Mm 
)uti rify Six«/»v ^il^O¥ vxip rSfi xterptiet 6Mxi exime altemm 
ni», oam una haec ^>Si^ est ferenda, non duae ij ivla xtt) 
4 iiKoitt. Vehementer afflixit einsdemmodi error et plane per* 
didit iocum Pldtabchi in VII lapientium convivio p. 162 d. ubi 
Solon sic cavillatur Assopdh : vb Si itni^ eJ upJaun irattn xa) 
fuKoiciif, T^t Sj aou ^avijt e6x ixpi0at i^axo^eif. Veriunt: luam 
ipsius vocem mm accwale exaudit: quod in eos ipsos conrenil 
dicere, qui sic verterant. Arsopus Solohi ridetur non satis in-! 
telleiisse oraouluin sibi datum : 

tSiMfuv XToXiiipev M( xijfuMf dxeitiv 
Redde Apollini iKovaf et Plutabcho tUs ii eOT {$tov) tpuvije 
fix dxpiffSf i^»Ka6ttt. Vocabulnm itit a scribis omissum ad 
LucuflUH me reducet. Editur 60 , 6. i^v iit ri M nuTv i ptiv 
W»yv dTlSxvet h' rif ivexphct auttlpvy ohy tlxh ix reAAet* hxtpt- 



sdbvGoOgIc 



Vauu Lktiohis. 395 

ftim xt^ iMfuXtntUv* , t\ K«l Srt /ti^Ka ^ ivcitsxvnlK evrx 
hr4t*we Koi s^Tpa iftye luii nmiyiiivi^tro «ur^ , infelix est Bek- 
KBlii coniectura avM^X"'^^' rivrpe^g evrx. Quidmulta Fexcidil 
eu, 4 awtvxvrrtx Sii« t^x, ex notissimo prorerbto iiU 4 
ivtUifin Zbiob. IV. 36. et MiitiNDM loco apud SmiBUH Ftoril. 
XXXil. 7: 

iG (itylvii Tuv $tSv 

3<73), ri i^xTouy ykp mv yofJ^tTmi iiit. 
ubi corrigendum irm pro vuv, quamqaam De sic qaidflm babe- 
mus Jlinuniu miiDum, qaam soloa, si quid ludico, nobis ser- 
vavit AaTKKiDOBin in Omroeritieit duobus locis tl. 36 el 69. 

ri xpMTeun yitp Tiv ivvxfUY txei teev. 
Ex his igitar Lnuanus Urn acriter quam lepide faominem per- 
slringit. Eadem opera Titiuni eximaiii Ldcuno in mentione Dei 
Don multo meliorU ootae 89,17. 'Axi^avSpet ii^aaMHn riv 'H$«- 
f/wvs weI tiiv x"P^^^^ — >^'^( otf" — iSuA^el k») twlai luii 
jo^rol Tfi KMV^ roilrqi ti^ fomAevvra, et Bl qais aubrideret ad 
haec aul non magna religione novissimum Deum colerst iAvvroq 
iiriiutTo 4 K^pU», Tivoui telwn oXifuix, inquit, iwotjtwti tQ; 
'H^fur/wve; inirnrof , at Hephaestioa iam erat una littrula 
rninuB quam tttog et necessa est Sii-ntras corrigere. Librarius 
codicis A , cuius snmma auctoritas habetor , quum haberet ob 
oculos tttinrro^ scriptam nolo compendio (vide Bastu Tab. V. 
IK et 16) lepidnra caput dedit r^t 'H^aivlaiyoi itiirarof. contra 
■criba contemtisstmi codicis G. veram leclionem itinrret obtulit , 
quam nemo ab eo accipere dignatus est. 

Ut aliorum loci emendati Luguho proruerunt sio contra Pla- 
TORi e Luciano sabreniri potent EdebaLur in learomenif^ 46 , 
14. xft) /iiiv ir*pit vol ttinlttm fUXx rin irtpov i<pS»Xniv I%ei9 
^xvtxtKiv, reote Tiderant xif » nt rerum esse. Quanto utilius 
etiam eandem medicinam adbibebimus Platoni in Phaedro pag. 
245. £. Teu iij fui i iraTi irpii iv tMyev; — cvTCf rxpA att 
nixx irKnvioM it) ripeviv, Stxv ri fiovKi/. Graacum est iripttnl 
roi Don irxptint xxpA rei. Scribe wxpx tti et apparebil quid 
sit veriio xipKiv Taciendnm. 

Qaoniam palaeograpbica atligimus suhiiciam daas de genere 
hoc obsenratiooes , alteram' novam , alteram novis exemplis sra> 



sdbvGoogIc 



296 Varus Lkctioms. 

bilitam. Quod legitar 39 , i. ixtlvo fU¥ yt oix l^tfitfvefutl a-s 
II T^f KxKiniiot Xuffivifiu rciiaaxt, non est in usu i^efijro' 
/i»t aut l^updii^fv nisi apud pofilas. Sophoclbs diiit i^efijjoftaci 
eadem de caiisa , quamobreoi i^exh»/iai tam saepe dicit : sen- 
tenliae periDdr est, meiro noD ilein. Ldcukds el omiies ip4ffo- 
fixi dicebant. Unde igitur molesta praeposilio* lotelliges com- 
parato loco simillimo 20 , 46. Xfiuahir^ ii yg oixiri Ip^nfuet 
as riax. Nempe in codd. ri el rp Rcribimtur uno ductu , qui 
tam BimJIis est litlerae £ ut oculis ttisceroi non possit utrum 
tn an e{ sU scriptum , iS an trp. Si qais hoc semel ?idit aut 
mihi credet nullo negotio emcndalurus est locnm XBnoraoitTis 
in Cyropaed, lit. i, St. b aig Toriif i^tivuTo x«) cux ^nft- 
sriSdu rkq irpig iftii ffuti^xxi , TerbaDl i^if/.'rtiouv non est Grae- 
cum et hoc unico loco , infirmo tibicine , nilitur. Emenda eu- 
xirt iiftwiieu, Apud Tboctdidu IV , 28. eliK fx^^ ^"'oi; tuv ilpti- 
ftivav in ^SdeineAAas^v , lonibut et Tragicis relinquendiim i^ixT- 
akhiffjftv , Thoctdidi et Allidt iTxxxjtyijyai in ea re perpe- 
iuum est, praepositianem peperil dUtographia. Haud scio an 
umquam ea labes plus attiilerit detrimenii quam in suavissimo 
loco PuTOXis in Phaedone pag. 60. B. i ii twKpi-mf ttvauuth- 
Zifteveg M riiv xA/vifv Tuvixxft^i Ti ri vxixeg xx) i^hpi^e ry 
Xtip) K») Tpl0w ttpLst aq &roToy , l(^ , u iripeg , uri. Aliad est 
Tpl0m, aliud ixTfl^itv , ut opinor. Dicitur a THsorausTO in 
Charactt. XII. 2. i fuxpo^iKiri/tog dvxStU Saxri/Aioi' x"^"^^' ^* 
TV 'ArxAqxie/y roiiT?)' ixTpijStii/ jTf<piiyuv xcu dMl0en (lege 
^hd^m) ojupUpxt, At Socrates rl vxiXaq Irpt^t , quod TpljSav 
tiftx satis conGrmat. Scriba dubitans essetne scriptant <£ an 
trp maluit utrumque ponere. 

Nemo umquam codices Graeco» tri?it aut codicum lectinnes 
excussit, qui non saepissime viderit a et eu dou ocalis sed 
mente et linguae peritia discerni oporlere. In plerisque locis 
js error scrlptorem plane contrarium Tacit dicentem quam quod 
dixerat et iocosum est videre quam nifail hoc scribas moveat, 
quam nihil hoc editores curent. Qui tvftoptpoi fuerat reperte 
Hfup^pog fit, a^iivfTOt nullo labore ei^iivfrog redditur, eu»j3if; 
nullo suu delicto iat^^t perhibetur. Turpius eliam est si quod 
est iat^it contra Tas tuv{0U esse putabilur. No hoc fiat ca- 
v^nduii) est 9pU(t LuciAnoif 13. 13. rd /*iv Tpiypx/t/^x ^tro-i fti 



sdbvGoogIc 



Vabub Lbctiodbs. 297 

rtiptivM itsai rav xtpipfMvmplav Svit i*ii KMlttpdt ifi ris X*'t*t > 
i y Uf^i xurit esimtii ifioy/tivo^ k») urxtp i KtIxA«^ ixiTvet 
Avariiumv ««) rit lyxxra i^cUftn (scribe ^fwp«y) *t^ xxfiiou^MSv 
Ka) ri xJfMt T^ 0aft^ irtftxiav xeti r/ yiip oix titre^if imrf 
Xnv; video irtffig verum esse F Id eadem re scribae titubarunt 
14 , 19. ubi alii ije^i<;tfO( , alii tuvtffhipot dederunt, et 40 , 8. 
ubi iffi^at el tuai^St confunduntDr , et alibi et passim in simi* 
libus , saepissime emendala , sat saepe acuto lectori ad emea- 
dandum reiicta, de qua copia nunc unum exemplum delibabo 
Akschtli causa. In Photh Lexico legitur: 'Oxr<is-«v roTxiih 
Aio-xvAof SiasrirAcvxa NE«v/a-xai«. Nemo dicilar SiarAfFv mra- 
pUv pro hxirepSuai , el nou Tuit umquam is Quvius in rerum 
natura , Aebchtlus euiu 'ii*xiz^?iXtuv h TH(a.vl<tx3tt. 
. Non minus prolritum est in omnibus libris scriptis retustissi- 
mts, recentissimis, < et »i impcrilissime confundi et permi- 
sceri. Ex antique exemplar! fluxit error in libris 12 , 3. ubi 
est iixirxi Tia Arifv pro Si'iAm- iTiriritv. Vel ijhela,ii exhibent pro 
Hiiuv (37, 26) et xupmixtuv pro adnalans, rapaviuv (9,8, 2). 
Saepe gliscil error ulterius; 0ipu an (p»lva sit scribendum no- 
Btri est arbitrii . non scribarum. Sic falvoftai nalum est ex 
fSoftM 49 , 1 1, tuixtftoiilXovfiv aiiroiiq xlptwri pxivopUvwt ipUvTMf , 
veram scripturara ^toftivout praestabunt hi loci : in hoc ipso dia- 
1<^ § 38. qv Spfg itiTobt It) t^ (Satt$ utftxTi fto/tive»(, 10. 
14, B. ti 0kiroUv vt xifutri ftdfuvoy, S3, 71. ipiv m/mti }ao- 
fUvovs. Sic lipuTi peifit¥Of legilur 16 , 5. 20, K et 3tf , 11. 
Quemadmodum 26, 13. dissentiunt libri utrnm ^i/ievr« an (p«/- 
Mvrs verum sit, sic olim est titubalam in Pldtiichi Numa 1. 
Editur Txt a vuv ^xivofUvx^ e&x (KAifd«« auyiula$ai , edendum 
<ptpBfiJyxi , et in DioNTSio HaUc. XI. 62. eiix h iwivatt rtiTe 
'VtiiMuxttlq xf^voyptr^leuf inXfidrepau ^ixlvovrxi , repone <pipmnau. 
In pLDTARcm Timoleonle 27 lege v»p»(p»mniMu pro wfpi^ipo- 
ptiveu, in Brulo 13. H ^povrU t^kfitpt scribilur pro i^i0xt»i, 
in Lycwgo 11. i%iirtv§ pervulgato errore pro i^irtuat legilor. 
In nominibos propriis saepe vitiosae brmae nimium palienler 
servantur, Kexlvxt in Olkme fi, Kmyurttv in Romuto 16, K(- 
lelMoi el Ktxixtx in Demoilhene 5 . Lueullol. Kw»lyiipK qnam- 
quam nomeu habet Txpti ri rat xivxt iyilptiv , tamen praelnr- 
i)uam apud poetas corrupto nomme circumambulat el apud alios 



sdbvGoogIc 



S98 Vahub Lkctio.ie& 

multoa et in Comparat. Ariiti^t el OUonit 2. In vila Aleibia- 
di$ 22. iwet* Am sinonl , qaem ^yati constel riiisae. Ne 
iil*iti»xi» quidem relinent formaoi, seil adulterina iifni/uiex fe- 
ronlur in Lycurgo 12. 

Novum erroruiD et Titiorum rnalem aperiet emendatas locus 
ID Timme S , 4K. tiAA* tvyi imltim i^xdfuint , olftu^erxi yip 
xfA tSv JAAwr. Quid huic loco desit et quo malo laboret ap- 
parebit si reslilulus erit. Heslitue igitur i5 yi iToiutt rpirne 
d(ptKifuvo9. Cur exciderit rpirot facillimatn dictu est. Una 
litterula extrita secum abstolit. Scriptnm erat «' i(ptx4itm( de 
more: a' siguiGcat «r«, ?v vel irp&ns, vfSarm, subiade el Tfi- 
repsi , rpiripov , quamobrem tam saepe haec confusa videmus- 
Sic f3' vet Silo vel ieurepn , et caetera deinceps omnia. Omnium 
temporum haec consuetudo fuit et vel in antiquissimis libris 
fainc suseepti errorea in reiiquos propagati sunt. Kidemus mo> 
oachum , qui Atobhabdm describens pro rivrs kcl) tlxovi dedit 
xifu , confundens xe' et xf . pHoritfs nanc male inlerpretatur 
^i?,9y TpSrov : ri fiipmtpn pro rd xparw fidipn (rd as' ^ilpov) , 
nee multo sanius in Bkkeibi Anecd. I. pag. 4S0, 12. irpivawn 
apparet pro primae pertonae {*' wpoaixou). Ridicule in fronte 
Lexiei Photiani scribitur Nijufrof ieipot x»\ ivoripiet , iniuria 
0t homini , qui fuit vpurieipos xal rpareveriptct. Apad HssT- 
cHiDH iwiufoi : ilrnt a mullis est emendatum inxinii el magna 
est horum copia. Nunc anum TpSmv taogam. In Isociins 
Archidamo % 76 confusa sunt vxfi>.it» iyttv , quod est in ubo 
Optimo Urbimate , et irxexiiv xfSrov iyttv quod rdiquos obeidet ; 
xpam nihili est ex »' iy§iv male prognatuna. Contra e longo 
exilio revocandum in venustum PuToms locum in Prolagorae 
initio pag. S09. A. oi vii fUvrot 'Onilitou iwrnvi'mt iJ, E( Itpi 
XXpuviTitv ^0ii» iJrai tou usnfvijTBU , ti» vuv 'AAxijSfiSVC 'x" ; 
neqne hoc Hoiuaus dixit et nemo tam caecus erit ut hoc um- 
quam dicat. Neminem vidisse supplendum esse rou wpurew 
^viireu, ut apud pofitam est et res ipsa clamat Infelix «' 
in iisdem verbis male acceplum est apod Akliah. V. H. X. 18. 
r^ Ai^viii fiift^ uftlh*tvi xaAw ivrt kcH vicf xo) xp^y tnm- 
viiTTf , M» TOU xpivou ^ x''f'^'!»f^ ^f^" ii01 ^^v loAwv fttipsxitm , 
as TOU 4»d ''"I 'Oftnpof- Fabka satis leviler jrpJiTag AlLlAHO 
obtrndit. Psnitonioa vpurtp ita tuetur ut pigeat poeDiteal<(ue 



sdbvGoogIc 



Vamu Lbctimrs. S99 

eummam Tiruni , iacompsrabilem in aliis , in banc palaestram 
imperitum deincDdere et irxnfMx^v- tuH »' umfninfi' in libris 
fuisse apparet. Oicerem e scholiasta Platonis ad h. I. (ubi est 
alio errore xp&rot urvvijnf;} apparere ita olim in libris fuisse , 
nisi hoc esset lucerDam accendere ut alicni solem ostendes. 

Suspicor eandem labem inesse in verbis legis, quam Duto- 
STBEHBS aSert in Arittocralea p. 629, 21. ^g iv S^eni dyoptitt 
(i S^Aoiv). Quoniam Soloris Jt^neg commemoraDtur , repeliU 
lilera «' &$oyi i. e. Tfir^ i^wt verum videtur. Pion alias mihi 
huiuB rei recordalio plus profuit quam in fragmento 8ophiu 
apud Atbbk. XIV. p. 640. D. 

'H)ti yi /ut' ivipav hiv 'EAAvvfuv it) 
vuviyitv. ri XP^f**^ X'^P'^"- "^X* ' ^^ 
KuiSoug , ti»e04tiaiy rig , UTixtt- xuptiaeii- 
^pig rqv T»vaypi»itv isT yip. 
DoBRAiuK destituit felix ingeRium, quum crederet verum esse 
eS XJou iix» xuiSoug — ixtxft , quae Mboiikius probata recepit. 
In unico Codice Marciano est x'fi'* "^X' ^ ^^ OwoxuiuiftiaM: 
in his lalet ^exiU nttftivM (non satis distinctis nt saepe K 
et IC), in illis'tf^x' IB >*} est ou}^ i£itx» Kui4ei/t , Jtve^i^fiv 
Ttg , inrcxilg. Egregiam opem fert Mbnakdbb Atbuuii X. pag. 
431. G. 

'0»r& Tig irox'T* ivM(3Sa xdi iHixx 
KvdSevg, 
nempe i olvoxiog solet d*-0x«7v riv ohn, deinde rb SSup In- 
X'^"' Ii> oix"^ ivfiX'Ui futumni babes quo argtiitur DmDOBrii 
error ad SriFaAiivii annotantis v. uvoxi" »futuri, qvod iroxeS 
foret , exempta n<m exstatU ," forma xifi barbara est el Mexan- 
drimi debetur. xiu et x^of^" et composita omnia babent fu* 
turum eiusdem fonoae, cuius rei multa nova exempla alias 
proferam. 

Non possum noa uno qnidem exemplo freqaentissimuu ape- 
rire errorem , quo libri Graed , Tel sic iam satis multi , libra- 
riorum socordia inutiliteraugeantur, qui pro primo utufecunum , 
pro sekto dedmum sextum et ita deinceps laudare sclent. Os- 
tendam in eo loco , ubi ea res caeterum satis ionoxia mtrifice 
doetos homines ludiBcata est. In fragmentis Historicorum Grae- 
corum Mnuiai II. p. 6S de pugna ad Coroiteam in beUo sacro 



sdbvGoogIc 



300 Vauab LacTHMi^ 

Pk§cemn lUcit £iictutidi: hopaSgi rt/i ^JijPK K^^mtrnpof A> 
T$ iatadrjf rHw rtpi tm Itpni roiJ/uu , frngUMtam est bdktfcre 
medio, unde paUt Marratitmem Ctpkia^dwi fmiue ukt rrimuu n^ ob- 
tertaale Mollcro. CoDlrahmm in tn^rios : h r^^ si^iGcit h riji 
ift/riftu , at BCribae h rij i0 male inngeiites decent Ubros de 
floo sabinde addnnt, quos nenio ridit el nemo videbiL 

Ad LucuHDM ita rereiiar , nt ei allerom Titiam eiusdem ge- 
Deris eUDUUB 70, 7. uxXSt Ix"" ^"< ft^ tuaitinxrr* rols 
9»tr'n euvi "riiv ipjpp' airh* §iiiixt7vi*i , tamdia evn nihil sigoi- 
fieabil donee y" praemiseris L e. TtKn ouviw. Cooira in re ea- 
dem absurde sU iegilnr ibid. $. 2S iyit fthi wiiMt fixviktvq Sn 

coisius tu ToUh , Bbxuius clam delevit. Venun <^iai vidit flia* 
- scaifiius , qoi io 6ICnN agnoril Jx^. NoUssimnm est quam 
saepe K et IC confusa faerioL In Ldciaso 'Zxuits el £jnifc« 
permutata *iden(ar72. 12. 7vaa^»i et xria^M, ifxrat el ipt' 
90; , Xxhavts pro tAxavit , tixarev el Alaavm , axu^lof el Xiru- 
(pet • iuiJi0iii\tufUmi el xauffitiXtvfthoi , mntpimxJe el 9v*ep' 
jcTtx4« , KXaivot et irXtxrit in libris stoltde permutari docebil 
Poiso.^u8 in Doaaiu AritlopKanidt pag. 341.* Mulla huius re! 
exempla saepe vidi , non vidi tunquam insignins quam in ScT- 
ucis Periplo (Tom. I. p. 25 in Geographit Minoribut Uudsori] . 
ubi est 'OXt^iiv , Irai Mfiijv pro 'OAi^v xx) Xifttiv , ut Sctlaci 
Bolemne est scribere. Hinc ubique nostri arbitrii est ulnim tie 
an /xsit ticribendum. Saepe ingravescit malum el ic ex K na- 
tnm nova corruptela deformatur, aut vicina concipiunt viliuni 
et pertcnium esl ne anliqua scriptnra sine restigio pereat. Apud 
PoLVBiDH p. 1037, 9. Bbsxhu nomiaalur Kfit<pii* , idem Livio 
Ebopox aodil XLIV. 24, 27, 28. Reddalur 'Upo(pav Poltbio, 
Livio BuBoraoa. Supra 'ExiUfeu nulaTimus pro ZWiiipeu, 'lo-p 
iifou el ad Htpbbidbm dxrixtav pro atTTMiaiv i. e. 'E^imuv, 
(quocum obiter compara Poltbhw Tom. III. p. 244. Casadb. 
9tp) Tijs 'Hpxiimi xixtat, cod. xptHv in quo latet 'Hpatwv. Apud 
Sibpb. Byz. V. KuStcitjvMor Mbinbeius male edidit ix KvixSttvMiay 
pro Codicis scriplura KuiaStivalm in quo Koixitivxtiiv saberal 
cf. V. STtifii). In DiOKB CBatsosioiio oral. XXXIH. p. 39S, 21. 
Hxvpev irrepsil pro xw^iv. In Alciphbosb deprebeudimus 3(x- 
W( (A6ICTOC) pro ACTeiOC quintiplici vitio scriplum. la 



sdbvGnogIc 



Variab Lbcthkiks. SOI 

LuciA?(o K8, IS. AnpU riivtiKtv in omnibns libris tlcpravattim 
est in iapixiv ^luy, quod Teliciter sanavit C. F. HsaiiANfios. 
ICONHKCN triplici vilio nalum e TeeNHKeN et unum c pe- 
Hit ot ID Edbdli fragmenlo apud Atbui. III. p. 108. B. 

i/ieu a TfuS)i xa) txXtipig ^ xipti 
pro 4«Aifpfx^ Kipti , quam Ualbcahpius revocavil. Cf. Atbu. IV. 
p. 136. a. VII. p. 283. In Telsgudis fragmeato: 

iw' S rivTuv ivvv ?,^fei nlvxt xxi irfioiriutXlgairSM 
qui Codicum scripluras aniant pro iiiav Poasoiti retinebunt 
ii rav, quod esl ap. Pfloriinf v. 'sttacu. Oouiino perniulla sunt 
passim in Locuri scriptis indicia lillerarum uncialium perinepte 
conrnsarum, velaU39, 24. o£ jCu^Awta ^tq ivnixa-x» , 38, 19. 
Zvtov pro itlov, 39, 8. ri ^hkpttpov pro Xo^xi^xpov , 66, 54. 
xxTixa^t pro KXTta^e, 67, S, 1. ctvepij pro At70lav , 67, 14, 
4. lytifttv pro ?rif f»iv , 19, 6. Sii irof pro & SiffireS', ibid. <! 
ri ^ixt'v pro fTr' l<pilKtiv , et siinilia muita , qaae utilit«r jave- 
nes notabunt et coUigent, in eodem ninrbo praesens auxilium 
allatnra. IC et K ilerum conrusa fuerunt 75, 4. ubi ntuxQ; 
el riuTrii de loco cerlant. Saepe in bis aul I peril ant C : qui 
recte KninxX^; appellalur a Diodoro Sicdlo , eum nunc Xai*o> 
PBoif Hellen. Vl. ii, 10. ZmrixAiis vjdetor dicere: W/trwo-f 
T-nirtKXix. Viden unum i incaria neglectmu et iCnfriicA^as re> 
Rcribendum f Simili errore oonnumquam xarai^iimvixt scribi- 
tur ubi iucTiticTii<rxriai ?erum el necessarinm est. Sic Hnoiwro 
VIII. 105, Ss riiv fofl* KXTtviiffXTO dr' tpyuv ivoffiuTdTav red* 
diderini KXTtKTii(rxTO. In Isogratib Panegyrieo § 182. ix rSv 
&?,?,OTpluv niyihovi jrXoimu^ xara^^axvixi solus Urbinai , ut so- 
let, oratoris manum servat KCtraKnirx^Sxt. Nan constat sibi 
oplimas liber §. 62. cl irpiyovoi Toaavrtiv tuiaipieylxv xaTsijiiaxvre 
exhibens cum caeleris, ubi repone xxTeKniF»rro. Contra recte 
apud HARPocRATiomH T. fttTolxioy pro Tin olxnaa auriSi xxTmeni' 
v^fitvaq DiNDOHriDS de Sadppii coniectura xxreumffiftnoi recepit. 
Queniadmodum in his perpeluo scrihae ballucinanlur sic sub- 
indc ifl^a et H^a, fio^x et Hei^x, ititizSat et ieHx^xi susque 
deque habuerunt. Videbis in Isdcratis Panegyrico § 90. ii- 
^in el itl^eiv permixta. In Ltsia 12, 53. tf« Afu^tpoi fi^xv 
Bensu vacuum est, aul 'Rst^av verum est, aul liil^xpuv, qaod 
Gbblius coniecil. Apud LuciAHni 24, 2. conlrarius error est: 



sdbvGoogIc 



SOS VUUB JiBCnOHBS. 

/rl r$ ^nfMOTi , Sin Siei^ev it AvfutivMf rpeexHvr* aOrin tv- 
Ttl>.»vi»t tk r<p) T0U olvou. Soloeca oratio est et non satis per- 
spicaa. Gorri^ Q^n , id est in «om«o vidil. Tritum eat IomTv 
de somnianlibut , vide PmaoH. ad Abliuh HKaoDUHUN post Hcw- 
uam p. 434. sed alia forma veteres. alia Lncuums el aequales 
utebaDtar. 

aut ii^imv lui iie yivtux' i&iliuvt 

— ii( Sif/n iMKsiv, 

aut ISflf Xieiv , tiititm Ipiv veteram sunt , sequiorum I3a|a 3v« 
ywKJttii fuu wfovtxdm , ut in hoc ipso loco Lucuinta scrlpserat 
paullo aate ISolcv 4 'ApxtriKout yuvii ivmivru ai riv £x(Stfyv 
tu?^wM t\9il¥ 'Mnvulut »W. , qnod satis nostram ralioaem 
cODnrmal. 

Qui LuGunuK diligeoter cum AatiqaiB , quos imilatur, compa- 
rabit et librorum scripturas is siogulis excutiel et aflslimabit 
et ad GramtnalicoruQ) teslimonia exiget et poetarum locos 
metro stabiliores adbibebit, brevi iatelliget quidqiiid scribarum 
captum superat, quidquid exquisitioris dictiouis aut eloculionis 
servabant veteres, Graeculi dudum amiseraDt, raro illaesum et 
inviolatum ex istorum mauibus elabi , sed vel refingi ad uovam 
loqueadi cODsuetudiaeui et compouendi osam, vel prorsus de> 
leri et obliterari subslitutis noviciis formis aut veritis, tpI oDe- 
rari inteipretamentis et iosulsis additamenlis impediri. Sic 
pars aatiquae linguae disperiit, pars aegra et ioquiuata circom- 
Certur: quod verum est et sanum iu ingenti librorum oumero 
et testium ulcumque dissantienlium mnllitudine subinde tenni- 
buB sed certis vestigiis indagari potest et i^i semel rectam 
viam sis iogreasus quod periisse videbalur reuasci potest ex 
certa aualogia, aut ex antiquitiimis corruptelis, quas oemoite- 
rum attrectat, aut ex poetae loco aut e Grammalico in lucem 
revocari. Quorsum liaec? ul Lucuko restituam autiquas quas- 
dam formas, quas sedulo Graeculi pro captn suo ubique et illi 
et caeteris omnibus exemeruat. Verbum x;/ai peoultima louga. 
(unde x;</(u hie illic apparel) . babuit olim formam onam om- 
oibua usilatam Kixpift»i. Producia penullima respuitv-, quod 
sequiorec ioferseruot , lUxfivfuu dicentes-, quod tarn pravum 
est atque xnUvufuu. KiXf'l*ii>s, Ktimtftivef Graeca sunt ut 



sdbvGoogIc 



Vabub Lbctiohm. $03 

TtTifiUvec. m\em.ixf^^v dicebant et xf'^ifi 9^ xplfut, Quid- 
qaid faoram aUigeraot Graecati, ioduitur novicia fbnua, xixftr- 
flUuet xtxiviffuu dare solent, ul xftviAa. Kixfifttii elabitur et 
certae analogiae honoa coDstat, ubi veterea scribae nolo errore 
ei subslitueniDt xixftiiuu, quod Aictum est iQ Culiiucbi ffymno 
in D'utnam vs. 69: 

ubi longa et accurata HEiisTKBBinu anoolatio DemiDem deter- 
rebit quo minus Ktj^tftboq rescribat. ' Oiversiasima sunt qaae 
vir magDUs accumulat. Quid huic ootioni comiDUoe est. cum 
X^sieu ^m , i/trepif , ^lef Xiffpixf • ^vft^p^ , iruj^tp , vaiia- 
Wf >X"^*"> °"pV irvEii^ri et similibusF nihil prorsus. Aliad 
est Kit o)eo , Tul^ine . onguento . aliud u»gi el obltm , xf^ritu 
l>.»i^, ia0iKni, nvpv 6t xpl'^'i- PermoviL auctoritas viri 
SiNTKHisinii , ut in PLDTABcm Cinums cap. 1 fulilem lectioaem 
ir^ix.^ Xpnirifuvov rertssimae, quam Rbiskius repperit, xf'ft- 
fitvev aiileponeret , qnem nemo sequetur. XpTna bis scrvalum 
est in eiasdem Hymno tU Atfi/r/ue tUs n«AA«30( vs. 16 : 

oi yip 'ASavtit» j^tftMra puxri <piXi7 
et 26. nbi iam apparent interpolalores. Da&co Stbatohicehsis 
d€ metrit poeticis scribens et de syllafaarum qoantitale, (cuius 
rei pauci sunt quam Dbaco imperiliores) p. 96, 17. UiaiL 
Xphftara in boe loco ostenlat. In Athihaki codice , (quem ha- 
bemua unicum ex oplimo et velerrimo descriptum , sed ab eo 
librario.quo non novi alium stolidiorem) lUxpif*" nonnumquam 
evasit et xpil*''t vide Euauu locum XIII. p. SS7 f. Acraki p. 689. 
Macngtis p. 690. Apud Hbbodotum IV. 19t( opiime tegitur trr«- 
polvi ipvlduv Ktxfi/^ivoiffi rlav^. Id Aristofhaiub rragmenlo apu4 
Stobabuh Flaril. CXXI. 18. conclamatus locus vs. 7. irpoix£l/tt0' 
oiY etf MTMuxfifUm in iotegrum restilui mibi posse videtur 
si scripseris: 

rpt&xtlpuf oiiii ffaaxipei xixpifUvti. 
comparato I. 1. Maskbtis /3«xxcef»3t tuxpiftivm. In caeteris fere 
xi^ifMi el xt^tut obliterala eudI, iv^ix-ri^ xtxp'^f*^"* babe- 
mus in CyroptutUa VII. v, 22. et i>iixti<r9 VII. i, 2. et in 
Sympono II. 5. x4itv &» rte roino ri xt^vfui ?dl3oii Mibil ho* 
rum genuinum est , sed quomodo in Eusoli versiculo, quem su- 
pra indicavimus, nnetitlvip rAt yviiovi xexf'ftiv'u , Edstatkids 



sdbvGoOgIc 



504 Variab iMmoKKt. 

et apographa xtj^iaiUvcu babent , sic XBitoraonn et aliis velc- 
ruiD , ubi xip^taftcu scribjtur , labes adspersa est a GraecuJis , 
et xfttM in Symposii loco et alibi repoaendum , quod ilerum 
aalvum abiil apud PoiLoxxiraH Atbbnabi IX. p. 409 xfinara. t" 
i^potrleifut. Caeteriitn discrimea iater xfxfiirSxi et xtxp"- 
ffSxi , quod Phbtnichds commemorat in Bekkeri Aaeed. I. p. 46 , 
comnienticium est. Unum atque idem rerbum esl et scriptura 
xixpeifiM et xexpilrSxt , at XP^Ieiv, Ut fcM^xtttn , ut (Stivttv, vtl- 
^tn , $1x}\tiv, alia sexceata, debetur iis, qui constanter > prodit- 
clum ita scribebant. Apud Lncuniw quoque 70, 2. ij&i>.tf 
KixptfiUvm ri rpirarev ad veteram ueuih reRnfendum esse 
censeo. 

Proraus eodem modo, quo in lUxpiffUu vidimus, Graeenii ^as- 
santur in xtxiviftatt. Ut Xf^'' sic xevlu penultima longa unice 
vera et proba forma est , unde xnUviftai , xsxiviro , taxovifihot , 
quidquid scrihae moliuntur , sola Graeea sunt , et xfxdniTfiMi , 
xexivKo , KtKsvirftiyoq ex veteribus quidem el probatis scripto- 
ribns undique sunt furcis expellenda. Ut xixp*n*xt sic xtxivtifixi 
in librjs servavit iotus bonam formam. Kovl^a nihil est, a Gram- 
matici3 nctnm ut i\i^u , d/itpii^a, o-kac/vw, x""' tiyi^a, «• 
tSofuti , <lxa (pro «}fu ex xxhxo/txi repetitum , Grahmat. Bbk- 
IKRi Anecd. I. p. 123], ivSijaex, ifiym , TunSina, wpoftiii (tyri 
TW rpovou, rpo^iia, vip^i^ai, haec omnia praeler quatuor prima 
idem Bkkkbri Grammaticus bona fide pro Graeds afferl. Bexke- 
Ros ipse in Isocbatis Nicoele § S pro xhSivevrxt alias res agens 
ex codice G recepit t^jiovrai. Eiusdem fai'inae est itxISvveftM , 
quod nimium palienter fenint in Hibosoto II, 96 , ri TtiiiMw 
it& Tijs Tpimot itx^uvtreu pro lixfimhriu , namque in usu erat 
^uv& , ^6vu ,!0uff» , fii^uvfttti, unde /Su^ifii (pro /SiirSifv), ut xvva, 
xivti , lioitct. Lexicograpbis debenlur formae iv»Siijiii»i , Sfti- 
m^eiiMi simil. pro quibus Graeci ivxSxlofuci eel. dicebant, at 
io Oraculo apud Hkbod. IV. }S9: 

S; ii xiv is Ai/Stiyv ve^uifpxTov wtpev lAJ)i 
yif ivtcixiofiivx4 fiirA oi jroxi (pa/ti luXyianv. 
nbi corrige Ai0ux» et fit\fi<rf7> , namque iaiphiev Terioixi, io- 
xa , ToU Aapiit^n. lisdem dvxvhijSa acceptum referimufi pro 
ivxvifAwhytftt et alia e fallaci analogia contra usum dicendi Gcia, 
in qua re f^aepissime Graeci sequiores impingunt. Forma iiJit 



sdbvGoogIc 



Vabiai Lbctionbs. 306 

quam futilis Grammaticus ex A?jiffefuu exludit, noD multo 
melior est ihiffxu, qua AirriPATBa SmoitiDa abutttur in Anihol. 
Gr. T. II. p. 6. 

Eixyifxq i' &v x^^"^ ^Tip iit^a «utJ; »\lvtui. 
Eiusdemmodi est futurum iiUsv ex &ius» male natum. Strato 
in AnthoL T.- III. p. 78 : 

ii^oft' iy^ (tiKiktpoii , iit flit riv — oi!x iitivut 
eadein forma ahntitur Pldtaicbus in dcenme 25. vfoyi\6ev S/tS- 
ff-ttv, eslqiie adeo repoaenda in Mmo 29. SJmillimo ermre Pio- 
TARCHDs ex d/t^piia-ai extudit i/t(pti^siv in C- Graccha 2 et e vI^m 
vlmin in Thtte» 10. Pervnigatum iam olim erat .ritiom , que 
S^?,uv et J^Auv apud Atlicotfvo i^Kin el i^Xiv legebatnr : hiao 
Graeciili coeperant ^A»,nc, et dicere, tldseti, si Husif placet, 
Grammalici errorem alebanl. 'AveAAHv/3i)( i "Siiicafut h uxemi^- 
ftart np} x*p<tTptv^alx4 Attfuriivouf (teste Ammosio de D. V. V. 
ScpMt) annotavil : X^^ti ftiv m M jutrtHnxi f^'- ^Aja-mffn di- 
cendum esse neque cogitat homo , neqiie ftirlasse seiebal. Venia 
igitur dari poterit Dioni Chhtsobtomo, qui in oral. XXXI. p. 365 
SipKovffiv el 566. &p\tTt sibi credidit dicere lieere, sed ila ne 
uraquam nosDio, Deque Apollomdbs quldquam, quod aliunde 
Don sit salis cerium, sibi credere postulent. Eliara qui baee 
mihi dabunt et turpiter a Graecix erratum esse agnoscent, re* 
elamabant si eiusdemmodi Tilium ab Abschtlo coiumissum esse 
dixero. At ipsi viderint quemadmodum pofitam ab eo crimine 
defendant in Choephorit vs. 680 : 

iTTilirep i\?Mt , a ^iv', t'ls "Apye? ideiq. 
Ikicv enim olim in usu fuit et xiiiv , kIu pro tpxo/iust non eat 
melinris notae quam S^Ku. Sic igilnr, ut redeamunde drgres* 
sus sum, xnl^o) nihili est, temere ficlum e %ni^f« et similibus, 
neque alios testes habet quam futiles Grammalitat sequioris 
aetatis: at istts scribae obtemperant el in Honuu codicibus tw 
yhraurt , ixdviffirt , KtuivKo xiffq hinc inolcverunl. Bine si qoaode 
KtxoviftivK apparebat KexmiTfUyof eius locum occupavit , ut in 
AaisioniAiiis Eeeletia*. 291. $x)t Ksxanfthas, ubi Raoentuu , qui 
saepe bonas lectioneii serval solus -, cum deterrimo quoque tw 
kowfiivet obtulit. Plura dabunt ffirrriuititDs el ovm Dnoonnb 
Stepbakos, unde haec stabiliantur.. Quod e Philonr afflsrunt 
fii?Jieufta KtyuTviai Corrige Jtavitviai, quod melius uxetievitrSeci 



sdbvGoogIc 



306 VkRiM LKCtiOflss. 

dicitiir,ul. in lepidtsstmo versicnki, quiawM Plutardbi verbis 
male assamtu elnmbU ct iaelegtos iseedit in Pmt^o Hi.tii^ 
^v sWelv t) xufttxcv , 

. lit Srifof rpi( rtv hifoy iiv»h.tt^«t 
rh xf^pi i'. uvexBvierm. 
bellissimus sane senarius. Restitue: ri itoMixlr iS« Srifot trpit 
riv h-epev 

ixaijliptriu ri) jctifi f- utrOkorltTM, 
qui AiiRnr^uiB et CuTnto dignus est KemtrtfiiMs spud Lucu* 
mill est <, 41t.fi, 24, I, ubi xtMnmiUtM nm p\Xae abest et 
16, 3. obi in cod. D. tamanir^iyet vtfptTel. Ad primuu locum 
qnod HcMBTKUOsiBg anttolavit: 'jmrmtlt 4tt mlrum. probu ■<««• 
vifiivBt'.an it§xo»irfAivji(" neninem movebit. Uliliora idem 
(tdscripsit de confusiona inter ttxottjtivK Qt kernvMidnt, Cff, 
Inll. ad HsiTCB. in v. In Suiu v. xtxatiftamt eximinu codex 
VofjMMH, qni mihi haec aeribenii ob ocuksest, liaiic hexame- 
tram exhibel: 

(iXAi aiinftUv xtnsviKfiiwi ix xi9J/uia 
et niox bis ^sxmMxi pro xnuvTv^xi. Nae qai codicibos «t acri- 
bts aliquid tribaunt, cantius semfier abaentes admirabuntur. 
In TsaocMTO I. 29. xiv&hv eKi%piif^ xtKeyt/ihot an xaxow/itwaf 
scribaa perinde est , qTiia ulraque leclio nauci non est. Ini^i- 
gerem xexvX/vftive^ ut si^xm kuKkbI dicunLur apiid AninAEUM 
XV. p. 678 sq. vbi duo Edb&li fragnienla: repi<popvSi xuxAfii- 
fifveg 'nrTTtp xuAi?i; ^^^ttus;, el T-tfy) auftm f-uv/AAfTttj («ic leg. 
pro vwlxxaau) VLiaaig Smti xithifitfi vtpi(piira% mibi qnideo) 
omnem propeflnodurn dubitationem exenMrunU 

Tertiam exemplum est vBrbt aaMqui omnibns propunodum 
lods ad fannr diem depravati juoiAa/u peoulEima producla, tinde 
(tMKxslnv priiDwn natum est , deinde (Mtt^xiOv «t ^uUxnlv el 
fiM^K*iv et ^akitKW , fix>M*iii», /ut^tati^f, quoraniDlhJI saniiiiB 
cbL V«I ipsa analo^B ftuXxIa seluiA probbm esas erincit «t an- 
Uquam, confirmant testes meliores et inlagrjores, quo fado 
oaateri cum famae detrinMnto suas quiaquilias sibi babenlo. 
luvat in ilia verba osteadere qnam difficnller emergaM prise* 
vocabok, oiflolsia et paucis intellecta. fiBHDsntHss ^ixerat 
p. 120,7. ftihtkifist Mtil fi^aXxlifttv , non eat vola nee vesligittn 
ia iMidd. , qui dmaei ^«A«iu?<dl|iufa habenl , maaifeatam tiil«r* 



sdbvGoogIc 



Vabiu Lkhhiis. 30f 

polalionem , lie senau qntdera satis idoneo el ad senteBtiam 
tpto. 'M»Awd!S*fffai flt futJMxiv rt ti4tvumi dkilur qn ^ prtore 
studio, aciiflaonia, Tehementia, ardore remJttit etquDmacrin 
agen instituisset nunc tegnior fJt agitque ramissJus. At ooa 
hoc dicU Orator : iieiles desidere damat cnes suos , mliil age- 
re , larpert in maiimis Pbiuppi ioiurits. ServaTit nobis verbon* 
Mrs UABiocunoK, cut scribae fiaximiofuv affricuerUBt. Aucaru 
loeua, quo aititar, partim evMit: tbiftifTi ftxXidttv mH, nam 
qnod docti hoaoines cDrrigunt: ' 

BOn videmnl haec inter se yagaare. Docti firaaatBatlci , qui 
?ii^»K oondidanut, sedakt pMhidn* interpretati rant, aed com 
muUiplici infartunis reliqttiBe veterum Ai|cai/ ad nos pervene' 
rani. HaiKBiim daoB attctoras aequitur. Ex allem descrtpeft 
^aAKf(7v: ri vici ^Xf'f Atwiriat rki JCtTpKt , ez altera 
pcaAx/artfv: fta\Mus luti «ataa« tx/TW, irmniitti roui Sri 
Kfieui lUKfbntiirxt (lege wrrcncA^x^ntf) fut>,Kt^v ?,iryiwt. Pro* 
Tu» item « duobiw Lexicis paAttUiv , deinde ptdi.Kii}v interpreta- 
tur. PHarnflBus Bhxkuu Amcd. I.. p. SI. ftetfMxiSjv ullalH. Si- 
Cksam iv r^iinxti (apud ScnouAsr. Nic. Thmae, n. 582) r^r 
^Axvf (pifri ^r« repJ r^q Ttd'kti ««} xi^»i «•* imH^funu 
Tiiifvi ■ 

xniiipuens Af^^xiut irSvoii ri' ftuKjulartt 
id est ftM>.»i3vTe«. Quia <iramalHtiett6 non mtceos ponil sed 
txempla , pro vtttStiftm'* oorrjge sodas inraitlj'ftiiru. Hiac aatis 
Into Arato in PhaenomenU vs. 294 auam nnDttm resUtuei, si 
scripseris : 

rire ik Kfiitt ix Aii( i^i 

pro Tulgala fi»t.KiSuvTi et Hisiddo iti 0. «t D. ts. 028. /M^fit 
(uKkIovtis pro fuiXxiitnTt^. Satis eliam certuni est in Xbho- 
PHonrts llbeUo lie VenatiMe v , 2. pro al mfvff [uiXiaaiaMi rit 
fTvMf ev iiinmrrai xUtivtv^t reaeribeaduni ssee ftaxxievffai. Ai« 
ripuil faac verbum Aklmhus, perinftplus Bcriptor Irbrorum de 
tkitvra Ani'malium, fauiusmodi voeabiila Tenari solitos qnibos 
oratioaen tamquant gaiamifl distkigiiat. Qaater uias est , Uh 
tiM scribae inquiBaruat. I, 3S. futjiAKta. V. 12. (taxxxal, 
IX. 4. jtMAamfTi'. IX. 16. tutt^xt^av, pro pMijdn^ futkttltn 



sdbvGoogIc 



308 Vamab Lbctiwi!!. 

ot fixXidwffieVi Arripuerat apud LuciANini Lexiphanet 54 , 3. 
at in eodem scopnlo ndhaesit: 'iHu iotfut xa) /uiAxju t) vSifut 
OimoRnus dedit, quod in libris ent (m^xxiu retianit BKinos. 
Repone pMktda, quod eiosdefn formae est alque \^a , xovla , 
f^ytu , xfiu, in quibus omnibaR penuUima prodocitur. Se< 
^aiorcft pro his \if6in , laviopTouv, immiv , ixtt^m, dicebiiit et 
luiudti* disperiit. Si quaodo ia libris offenderenl, mulcabant 
ut Tidimns utque solebant (afuhtv aUrectare , iiucui fuiviM ao- 
liquioribua oMrudentes, quale eat qaod ex ApoLLomo Rbodw 
aSerunt II. 247. r$ tbi i^fy^ fttiriiwi pro iin»Uuat, quod so- 
lum Teleribus in hbu fiiit. In raullis alKs rerbis rormas rele- 
res nova lingua producebal , nen oimXam wd 'vxaseiu dicebanr, 
Khxieietn pro x^v . XfT/^«i' pro xirttiv , ipsrfuiv pro dpovr , 
tevfttutw pro iiiv, tiXei* pro 1\^tv , rapiuv pro valpen . <rfu)xE'f 
pro vfiSiv , Kiiiifa pro kh^v , v^x^^^ V'o **iy > d*-iita> pn> 
AxxTv , JD cuius verbi perrecto cerla auctoritate cnnslituendo banc 
dispulatioDem absiolvam. Ulnim it.ii?itnai an iAifAerfuci reriiu 
sit dubilatur. Aoalogia non est una et simplex : dicitur ixtix»- 
ptmt, ipiipoiMi, ^ed xxTfiiiittrfMu , quemadmodum xtxf'f^'' ^e* 
teivi/Axt , sed xvKivM habet perfentiiin xexixivftxt , Tfltn priore 
longa irirpir/t»t. In TairayDiDB IV. 26. tiriytn tlrvt &Xj(M(ii- 
vov , atii testes ixtiXfrii,ivov tuentuf : in Herodoto VII , 25. nret 
if acpiiri ToKXif i0otrx Ix riff 'Avlift akni^vfthe^ nihil discre- 
pant libri. Dirimet banc litem poeia, qui certa correvHone 
emendatus banc reTeret gratiam. Locus est Akphidib apud Atiw. 
ifAKUH XIV. p. 642. A. 

Siin tct' ^xourte; j3/av iXtiXe^fiJvov ; 
' " «i tsSt' IxfTv' l^iv VKtpat , 
in unico Godice antiquo Marciimo est jS/ov dxiiXefuvn xt nurt' 
latvigtv. Dobrabds verum vidit: 

^}tf xot' ^auvxt I3lev 
iXilhifUvMi — vxL — tout' liuTv' iri» vaip&f. 
AAHAeMSNO — NAI vitium peperit. Itaqae Herodoto 
AhifXcfthai reddendum , Thucvdidi conilrniandum , Xbhophox 
ea<lem npera molto maiore etiam bonelicio maclari poterit in 
Httleuieit V. in. 21. ol ^Xtiriu riv lifiiffuv i]/>i<piffiiftr»ti virtv 
TiXtTv if ^piaitv xeu iroKWT$q t*Cto Th iiTtdjim rau tixiTOi 
Xfivov ^nniapxiiiftevu ftiipxtvav , qnid nit vTtov rtXtXv nemo di. 



sdbvGoOgIc 



Varus Lktukis^ 509 

xerit , 9TT0V ixitv quid sit in ea re nemo non videl. Prieterta 
iDagJslello redde xx\ rouuvrtt rcvro, quod taiu insipiduu et 
paerile est qaam otiognm el sapervaeoam. 

' Qutrlum est verbum velus lonum et Altuohtm, quod scri- 
bae contaminare soleat xuxttie}. E formifl xu>Jra. iidixirXr k§- 
KiiAtf/cM, ^KuAMqv apud aequiores nala est praesenlis nova 
fornui xvA/v.veterJbaS'iinisitala et ioaudila, ut ifjriia, ixuiu, 
quas eadem inseitia e formis ipxvju, itpruira et lAx^o-a , «A- 
)eur« Graeculi- eOinxeriint , ut tumisita ex xot^o^a. 'Atqae nl{ 
quideu in suis scripLis loquanlur quod lubet, modo ne easdeui 
sordes Tetehbus, qiios describebaiitraffi^ciuiiaent. Kua/w., /xkv 
A/tt, (l7xvA/w, TpeiriafXlta nemo veteran dixit aut poluU dlcert;. 
ilaque ia VetpU rs. 201. viv Sxfuv. t^ fUyetit inivoi ti v^or- 
xiilAi^ ye , ineadi manifeslDm est sive TpeiTxuf,ivo» sive aliud 
quid latel. KvA/vSu apud Auieot certam habet aucloritatem , xu- 
?4»iiTe , xu^lvitTtit , xu*,i¥iiiuvKt , iicxu?Jtiiay Aristophanxs dabit, 
£99. 1)49 , Ecclct. 208 , Nub. 576 , Pae. 134 , ut apud Homiruh 
XuA/fSfi, kvA/vJwv, Kut,t¥iiiuv09 , xu},iviia6»i , xutjvitrm , kvXIv- 
im, alia. KvXivieTw el xuXivieTirSM apud eosdem subleslae ad* 
modum est Hdei , quauiquam saepissime in libris scriptia et 
editis islae formae leguntur, ioipriuiis in XBitopBoitris. In Ha- 
nis Y$. S3B. fteTSKoXivieTv aM» is) vpbq riv tZ vpxrrevTK toIxb», 
redcribe furKJu/KlfiMiv. In Homkrd xuiJviti pro Ku?,niti iaiu 
AfuSTARCHo vindice egebat, vide Scholia ad Iliad. P. 688, unde 
apparet vulgares turn et oniDibus usitatas Tormas contractas 
fuisse , qnaa equidem eodeni exemplo omnibuB exemerini anli< 
quis, qui xuxtvin babebant tantum el mfJviefiMi , praeterea 
ixlviu (non iKiu , neque iA/(») et juiM»io5f*M , TpoiuL}>iyiovfuu 
lum £>.iyioufuu. 'AAiviu > unde eel i^xxlrof apud Aristopbahim 
et XcnoPHOHTXM , incdume servatuui est apud Lioridah Tarenli- 
Mimin Anthoi. Graec. Iagobs. Vol. I. p. 168. 

M^ <piilfeu, ivipare, vtpfxXavtov l3lov 'ifJUtv 
JAAtfV i^ Sxkiit tU x'^v' dKividfuvog. 
Post ALBXAHDkDM xuA/fl et KuXivia et xMivhSpuii accesseruni 
el passim, uti Tit. fonnas antiquas expulcruot. Atlidslae nova 
veteribus admiscebant , scribae haec tollebarit, ilia dubslituebaat 
duuer- eo perventum est ul omnia velerum rormarum indicia et 
vestigia paulaliui oblilerata et delela perireiil. (Inicus fere in 



sdbvGoogIc 



510 Viiua Lktkuus. 

Ldcum locufl in uno owiice banc labem argait 1). 6, furtiri- 
tti ripi Ofufv, htiKuXtvSehtti i Ibtpvavi^ , ulti cod. B. omitiim 
longe antiquissimus . aerrat lecUoQem iruati^Hriti, aalam ex 
KTAI~ — AgCen i. e. — KvtMiiaSa. KwA/vSou^mw est io 
omiiibas 9, S, t. et 60, 3. xutMiijib, ■ DtssentiuBl id xoAivlMf- 
fuvK et m>Miovfuvtt 49, 1. et ii^ x^l*^ xiiXo^vrai et x>av 
}oSi>rM 60, 12. alrobiqae editores male xvKaiK racsperiiaL Ki/A/m 
et compoMta apud Locuiiin Mepiiuonle oecurnut, at is l^iido 
looo SH , 3. lieixii Td? xHm et luiA/iu )ui9'& riv xifav, lAi ve. 
teres ixjAivdv et xua/vSm dUisceat. Obiter illio corrige $ 4. 

ruxxiyeiit rii l-jprnut, quianoD ipse LncuKiH, sed i ritfof , credo, 
dicitur xuXitidfisnof wptntrtHaM reatitua xfionrralrmrroe- Scrip* 
tnra codieum aotiqnioruni xptmrrtUvnl peperil wpoarvrntacwrxq 
et xfitmrralrarra , quod aate pedes eral nerao vidlL I^hotiih 
in Lexieo Bsam velerm nolans noa HoXn-ieTt KufJtt^ sed xu- 
hlvStt voluerat, qaod coD&riuat HesT'cbianaiD Ki;AJv3<r. hricpipti, 
laiKtet. Kufi,Mgricii iftehf , imo ran xvA/>^« ex Hemai Iliad. 
p. 666. 

Nor dissimiiis «rror sed aliquanlo rarius in libris Graecii 
commiLlitur in verbis owvecptTi^ et iTi¥»^i7y, quonita forma 
Tetas et fHVba interiit , quae est nm'i<ptn> et tirnbptn. Ipania 
vbpiiv et yt9otpiv»i apud Grammatkot et }.t^ttn oonditores coni- 
meinoraDtar , in scriptis veternm mibi leeta dob snot , ^vwi- 
vo(ptv exstat in Aristophaneis, vid. Pbot. v. ^uwhwipe. Soperest 
Svyfipei S6i in {»»«]}» depraTaluni in Avibat ISOI: 

iiretfSfiil^ti rif vt(fiif.iit $ ^tm/i^tt; 
et sic emendandUs EnaiNns in Sieelra 1077 : 

■I y f^aoiT <fif nwkpav9»v B/tftarx , 
eon vwv%(pot>7av. Vera leclio casu emerserat in etusdem frajf- 
mento apud Stobabgh Eel. Phgt. I. p. S18: 

euTu a tvtfrSv ffTipfiM ruv jvii- tiruxeT 

via cod, A. auwi^et , QiusFonoDS in novissima editione et Diff- 
DoariDs ad Stbpbahi Thesaurum vvwKpeJ maluerunt, errore, nt 
mihi quidem videtur. Nf0E7v neqne analogia , neque nan scriplo- 
ran! nilitor: ri vicpoi et vtvt^hM argonnt Tuisse ti^w, qaod 



sdbvGoogIc 



Vauu Lktumhs. 511 

pbnUstBie coDfiriiMl irlvt^i apud Aiistotu,ui Problem. 36, W. 

II yevi/uni JiriN$0wmv » imo vers iwivi^ougn , et hoe Aluuh 
rcddo apod Pbot. v. fiixxat tMHAxv. 

*&s hrni^i r) wpiitm i Ziiit iw}^ 

iwEtra pmMm pu^ktv, 
pro ivn^Bt. Graeoulis , qui solebunt vwvtf^Jv in libris vMera 
et iu ooeperunt seriptiiara et «vwf4)i}fff t dioere et woiilia , suos 
errarw lubenler relinquiniu. 

LueuKi causa ottum verbum veiiis adiiflum. de palaestra 
$aaiuai , ia qu» defonaaodo-et in alia omaia perrarieodo «eri- 
baram natio cnaiuraviL Verbum esl vMvtu el Tfjvvo/t^t onm 
tola cognatione, irxly/ui , irKiz^t , ifi^ir^^ , xtpiTfJi, imrt- 

m , vtfiw>dv7t» , MM-ffTA/cffv ( qoae quoties ocourruot , tolien 
fere depravantur in rJ4rM«. Mfa^MS* iM»tT>jirtti'^. ii"- 
wtrxtyfth/os, simiUa. Pouvx U. ITS. diwrte muhs «x bis coqi- 
numorat, sed aaliquum oblineot acribae, qui wipmnrMirfti'"^ 
TftfT* hi hnx^rx rm 7)Uai) bona Iide dederunl. Paltaaria eat 
G, OiMOpBpji en«ndaViQt qua Aaisropaua reddidit ad SripaAKi 
Thta. V. HVrmwXirnt. 

pro »*T«rAifr>i<rK et HmcaiO zaTetwXtyiir§t: -^ 0iiitmT?Jyiut 
xiytwi. rfi evp a«r«irA/£«i mrmyontt iri rm mtMiaivt^ 
leal vdU aw) iun»Tt*xii>T«u evrv ijutrh , nbi quod aanx^vrwH 
debdtat rapooore pro narmttx^vvav, collalo Hasicuo v. ta/- 
ytt»'. 4«^ ran KuXisftirup xx) cAAcfdn-wn , Sttu irtft^vru refa 
rxiAwt narixts^tif , ubi TtftfiAurte de meo dedl pro «-«|ia0iiT««, 
Sumtum igitor boo d« palaestra adhibeainus ad Locuiu Iocbob 
de ea re corrigendum 49, i. de luclaDlibus: hmunmrtwiu tuii 
T§fiiwxi^9i air^ ri witi^n nn-ife ri)v yattpm — &yx*i '*^* 
SAtdW el % 31 itiUnt ftii rf/)/rAi$i|r< «^7« r^ nihn t*^ 
T^v :>'dwir*.)e«} iii7X>P''> reponamoa cenaeo iitrobique rtfirfj- 
£«« et wtftw^i^t et pro lu) iiiyx>r" , quod inaudilum eat et 
praepoatere compositum , oerrigamus u) &yx>i'^t. Pro ripifftil' 
van poeiae dicebani ifttp^xlmiv , teale Poixoca 1. 1. , caeteri n- 
fitrtJavtn, quod ut reliqua eiusdem slirpia in -TA9tw et -rAl- 
{ci aolel distorqiieri. Utpi^kitun cruribui dod dicituret queoi- 



sdbvGoogIc 



51t VaBIAB liBCTIMnS. 

admodum TSfiirf,lyinv ('- £■ rtpi^ditiv) et T<pirAfy3ifv certo di- 
scriminG perpeliioqne usn diremta saaX, sic Buadeot oUBia ut 
credamus idem inter TipirKlvvgiv et rspiTXixtiy inlereBse. 

Apparet verbum aliquod exquisitius et non cuilibet notum 
aiit perspectum latere 26, 37. abi bistoricus dicttur debere 
rei luilitaris et vocabiilorum non esse igoaros el turn alia scire 
(um quid sit i^i?.x6veiii xu) Ttfttxxivm , at hoc qaidem oemo 
nescire poleral, neduni ii qoi bistoriam scribere aggredid»a- 
tur. Non diu quaerendum quod lailitare vocabulum forma af- 
finc 3 scribifi Rbsiiuralnm fuerit, nemfte V^tA/rrHv ue) xtpitxlr- 
Tttv. Nod dubitabis comparalo XnopBoims loco in Cyropaed. 
VHI. V. IS. el cr. ScRlfBlDBliON ad Xbhoph. Remp. Lacedaem. 
XI. p. 65. 

Antiquam verbi formam, quae sola olim vigebat , scribae con- 
larninare solenl in futuro verb! ixSoftxi. Alhemeiuet non aliler 
quBniaa;A^0'O/:^f dicebaut , qiios sequebanlur AuieiHae. Graecnii 
ex iixtiv6*!v produxerunt dx6tjiiifftf*»t neqae tanltiui ipsi ittt 
loqiiebantur sed veteres cogebant idem dixisse videri. Freas 
deprehendi nonnumquam potest, delude passim damnum sar- 
eirj. Admonent magistri , Mobris p. SI. «x^^reT«f, 'Amxui. 
ti%Seaiij(riTM , 'EAAtfviiw?. Neque (amen bene moneoti oblempe- 
ralur: saepiiis Axitai^iranxi recurrit, aoDnumquaoi ixH^'l'M, 
in quo est erroris progressus quidam : ix^hsfuii, quod prorsus 
in desnetadinem el oblivioaetn abierat , in AxUvoftau comimpi- 
lar, cuius manifest! vitii exempla vide apud Pisasoinni ad Mob- 
MiHS 1.1., deinde forma novicia et vitiosa subrepit iix^fffdilo-o/uEi. 
Platomb duos locos affert PunEwt. In Gorgia p. )t06 C. et in 
BepuhL X. p. 605. £. ubi genuina forma e codd. restilula est et 
onnm Ardocibis dePace § 21. tt m if*"" Axtfvt'i^atTixt. Addo 
Xbhophortis locum Cyropaed. VIII. iv. 10. x«) vii »Z ouk texie'Siiv^ 
fui dMiuv TiAif^ . et Aeschiiik in Ctesiphontea % 242 avvei%- 
itatii<rif*ivti M r^ tov MoXerruv fiasihias -Aiit^ivipeu TfUvr^, 
ubi in uno codice esl erroris prima origo vwaxSifvifievae et 
THEOPeRASTi Charaelt, \IX. evx Hiftty T«vi iriprav koivHv am- 
axSffifirofUvoui , iv Toiw reiovreui jrpoiiniSa. Non magis bis 
omnibus ext. parcendum nianifestis orroribus quam apud Lu- 
ciAHUH \iji; S. iotxirsi ix^eriifSOfUvotq 'ti ^uitiveyreu, nasceos 
vitiufQ eat Jn oodicibns AF dxAttvoftimg , undo olJni iz^tn- 



sdbvGoOglc 



Vabub Lectiombs. 313 

Hhu^ OTiUum oportait. Quid facias scribig, qui ve) lu Nubt^. 
but vs. 1443. 

lu) Acq" t'^i oin dx^^"' ^^a" £ "U" TiwM&xt , 
non dobilarant suum dxi^ substitnere ? lisdem soliB debenlar 
formae longiores Tifml^n/t,xi , i^},)iiii9oi*iu,^>i/uaiiitoiua, aliae> 
qm similes pro lirevioribus riftiiffofuet , i^iX^r^ftai , (if^uis-tf- 
fteu , aimilibus , quibus aaliquus senno Graeeus lUebatdr. In' fin- 
iipiois pulcherrinao loco, qaem Ltcvrods in Leaeralta servavit 
S 100 , codices qaidam dedenuit vs. 48 sq. 

'S.iltoXirot ovik Sf^ dvtKfi^si AnS( 

pro dviKi^ti et riftifTeTai. Fraus in pofilis deprehen^ ubique 
ar^ui ieibel «t quod vitiosum coBslat .eiwe certa ubiquenaedi* 
dna HDari , in qua re antiqiiiores libid saepe emendanteiu coti-' 
nrmabunt optionemqoe iacilem redden^-eL certam. 

Qui conuieludinem vetepum. a receDtiaruiu sordibus diligen- 
ter diacernere Ino;^ asn assneverunt , polerunL eipiscari.Teram 
lecUonqm in loco, ineptissime depravato 67 , S, 1. ubi pueUaad 
amatorem : toDtb ytvv xx) iiivov iwpiiitnv reu nu tparot , Srt 
lat -nikttuii-niii ximltiKetf ripi ytnipx xri. NetnOt qui vef me' 
diocriter in Graedi versalas est, oHicoqaat quomodo ixpid/uiv i^^ 
Aifi possit. VerbDin iwtTrixi apud veleres' habet aorislum wpl»' 
ffiai oerto perpetuoque asu ,_ a qao nemo araquam desuiviL In- 
spiciat mihi aliquis Lvsiai orationem XXII , videbit 9u»uytTtrist 
et nfirplxffSM passim sibi inter se reqiondere, nt aori8lo|M-ae- 
sens. %6. i v6ftot iwxyofituei fUfiiiM auwenttvieu et § 7.: e^tv^ 
Ativ ifuxc/y^ v*iinwflaa6»i , J U vifUi thrayeptiaw tpxittrm et 
aic coQSlanler veteres omnes loqnuntiir. Recenliores Oraed 
eoeperunt iavtia^dnHv et imfjdfttiv dicere, liioc in libris Adieu* 
taram permiscentur et confunduntur ixptdfitiv et lawnvdfupi. 
Seriptura freqiiens in libris ivfiito , icfMatat novo iadicrio 
est, qiiam ignari liarum fnnaanini Graeculi Tuerint. Itaqne 
^ftlgiiMfv et iirfiifoiv mutant locom , Ant^diupt autem snbinde 
apud eos, qui nihil cogilanl, subrepit pro ^v^fuiv, quod et ip- 
inm anriserant Graeculi, qui vel iuMdfutv codem sensu eoepe- 
runt dicere, utUiascwitoss in AtUhol. Graec. iKcois. \<A.l. p. SSI 
nivn xifxq Kxi xivTt BiA) Aiiii/^uvi Ttxaura 
ip9iv»4 ouii niS( aii' hii mivxre. 



sdbvGoogIc 



314 Vabub Lbckhhis. 

Sic 12, 24. {HV iriftno ii ri iiA ri r^e ilrainfUas oplimiu A 
et G exliibeot ivtitriimv , ut in Photii Lexico lejritur ivn^'fi'u : 
u^ff.*i6iiv*i , iro?iMuet» pro JWs^iu, (ipfiius errore Gramntatici, 
qui sexcratOB cuuniiBit, in bis rtiAeriv: AtctXiiMUtt booa 
fide pro rJAfsiv). lain tuv kcborea etegsBliores , quibus alt- 
eunde inaotiierat n^affSai ooa dviJ7«r4«f ene diceadum , unr- 
rj£f[>ff ia irptiimw reTiDgeinfil , qnod alibi fwrtaase sella factum 
ast, at ia illo loco, propter quern baec Bcrifaimua, jnHiaior 
admodum res iis cessit. Reptuie igiUir fwn r§ii¥ nal ftiva 
&vi(t,tiv Tou aou fpuTiK fll bi^eliiBquod sebun.eiloco coovenit. 
Saepe Lucurih ifonivxfuti' sL dmwifati/ conUa morem veterum 
nanrpavit, nuaqaam iafelieiua quam iaSermatimoHi, 81. ly^ 

'^XtKfireus , ubi et Cn-ma vilioga est et verbum nan idoneitai. 
Debuerat enim i^^iifinv dicere. Soiri aaton facile poterat a 
qBfriibet banim reram oorioso xflaaiM solum aotiquum et pro- 
bnm esBC, nam molti boc docaere iDagistri, vide PiKaaoN ad 
AiLiuK HiiODiAKUH p. 4BS el Louca ad PaaTincBini p. 1^ 
Quam saape correetores mutaverint in Luciaaeia formaa ,impr»> 
bas aincerionbuE . infra erit flstendandi locus. .Addam aiuo 
poliits verbum ex intJwttu eMnposituiD . quod propemodom sins 
restigio periit : est aulem incuvita^i , cuius aoriatus exctat apud 
THEOPHKAanni Charaell. XI. iworpl«a^txt ^Ixoit iTtt,»^in etw 
iJaim , lege §fna \»Bctv Awtiititu, Quid significet inraitaiM 
lueatenter apparebit e verbo simiUimo, quod nagUgentia acri- 
barum et Bbkesbi Tstfxito^aatt place pcriil, sed tn vitam re- 
vocari carlo remedio . potesU Editur ju pBHTHKai ■xftfCKpa^K»\^ 
ntPiviK^ in fiaxiBll Anecd. I. p. 67, 33. ■jTepe^"'**'*'' i^ '^T^ 
f^arriq raet S^tv Srfpav rlf Tptif asTxpfS^AAmra itiMm, Csr- 
tisaimum est iiin^meh verum ease , quod noa tastum anabgia 
praaalat sad et Codieis uniu.$elriptnra ux-o^nfv, cui vulgataia 
de suo BaxKians substiLuit , obiter Lexicis eximendam. Videa 
id ipsnm ease quod TnorHBiaitis dicit imx^etaiitt , quod geqaa 
est ^tiMfiltct etiamnuoe aatis nMum et frequena. 

Quemadmodum Luouims prwniscue ittnto'ti/iiiv (Avnni/urv) et 
hrfiiit**!" uti solet, sio ei perinde est utrum Aijo'iii an »4'aiuu 
dicat, quamquam iliud si^um probum est, hocoovJciuiD et pra- 
vum. Legitur 15, 14. <ff 3^ irrxuSa Avr^/utvi reitt wohtfthw. 



sdbvGoogIc 



Vauak Lscnons. 516 

)uoa eerla emendatione reslilui potest 'locus 69, 18. a\ U ftiha 

fiuvTM x«A$f 9 jAt/t'ssi vttiTij &^ur old reieunv, InlcfpK- 
lantor : n puerum — vel Mtuiseantur vel sparenl qaiti foekmt 
miere meUut eit. Facetuiu est vel tperent. In xoA^r H latel x«l 
Aifray, simiHinmni est compendium, quo en sigoiRcatiir , Ute- 
rae n , nude Jirv et 9i( , A<t^>/ir el A«j9ii et aimilia supenuiuaro 
confaBt sunt. 

De vitiis Graecitatis , qaibus Luciabus ipse kborat , nuidnai 
sgam, insi^iora brevi poit colleclarua ia anam, nuoe filii quae- 
dam libnirum , quae pastiim eius orationena ioquliiaDt et ssn- 
tentiam ant impeditaoi aut iaeplanq . aitt plane absurdam fece- 
niDt, indicabo et tollam. Maritua de juon's DeqiiiliB ^uerena 
47, 31. i(a dicit: iyii yitp ipav rjnlrnfu euxht r^pmawar ovU 
flilWlVICV ivi TtU MCftku ir%>iftXTa^ xoffiOUfAivnv U xxl Ti« 
rptx^ eiStril^owav it tj tTMfiKiv xs) (puxiov tvrftffofiititv xai 
rit i^xXftii (scrib. Tt^cUjuw) urty/ui^fiiniv xrl. alienun est 
ab htmisinodi loco xdafuvfUvHv , etiam probae et pudicae xsr- 
tuvnat omnes. Quid sit genuiaum docebit scribaruin ecror 
ideu in eadem re commissus 17, 36. obi recte editar e iri- 
bos libris nore^h xoftfuvftevM xa) rtit tUfutf KttpawkiMiftam , 
caeteri omnes Mo-^iJ^rafpraelerant Hoc ipsum est, quod sen- 
teatia loci poetulat, itaque m/t/tou/iitaiv restituemns , vEirtiQm 
in ea re Iritum et Luciano adamatum , qui xeftfeunx^ et Mpt* 
fuSiftar* in elegaoti metaphora posutl tS, § 8 et 40 , unde lUff 
fuarpieii notignmae Ailieii, Eximius est ad haec. coDfirmanda 
locus in Platohis Ovrgia p. 46iJ B. Quod ri^Sat-ftti obiter cor- 
rigaBduin esse diximus sciendum est lihrarios perpetuo is^es 
el elisiooes, quibus Veteres et Veterom imitatores constaoter 
in loqueudo et KcribCndo Dtebantar, resolvere et explera so* 
lens, quo nihil ingratius accidere potest auribus nilidissimae 
eompositioni antiquae assuetii. Ia pofitia omaea eontinuo aar- 
ciODt damnum, non item in caeteria, quamquam scriplurat 
Vetenim librorum at imprimis vetustae corruptelae sexoentieg 
islam Traudem arguunl. Sic confunduntur xirtu et xdyi 7S, 
49. luxi et x(ixf( 33 , fi4. riwitltm abire solet in ri wtvliu*, 
deinde supervenil alius, qui t» jrivxxia stolide rescribil, qtias 



sdbvGoogIc 



818 Vamu LacTiMBs. 

scriptaras coofusas videhis S8, Si. In Ardocidis oratiODc m 
Alcibiadem % 29. p. S5 , 1. omnes libri servaot: tU ri icwixix 
rSf rporip^ Tift oivlx9 pro el( TXirtvlxix r^ xportpal^ rj; Suvia^, 
sio .liU-i velares descrifauntor scilicel: rixnlxiet recle Dbekbrus 
DmosTBEin reddidit p. 380, S3, dod p. 15S6, 8, non Puroji . 
in Sympowio-^. 17}'A. el Am loci9,.qiij eodem iure owreclio- 
nem flagitant. CoastaDler dicebant TAyxix, T<iAi|4q, rAwn^- 
ieut , rivayxMX , TivijiixtSt , rirlnctipx , siinilia , ut TiyitS4» , 
TixtiSU, Tipy6piev, alia mulla, cuius rei seicenta eateupla et 
iodioia libri auppeditabuot. Fluoluaal in Ldciajio codices ia 
riyt^i et rJe iyttld 1 , 9. in rtvxitmav et ri Mmfuy 20 , 
44 , iu reiiTlXMiTpott et th TiXturpor 54 , 2. . in reim^Tniuv et ri 
hiirviaw 4S . 26. rj sipfoxuym Ucoam dedit HI , 3. pn 5 iftd< 
saepe is libris est o&ftJt v. c. 42 , 39. sic ri ixpl^it et r'.ibtft- 
^ alternant 44 , 1 1 , namque sic scribnnl teli quum nihil mu- 
tant , at rit *9KKnirt^ 73 , 27 et § 33. t' iiUpht el ret 'wixiifa 
17, 24. Saepius t^ nd. oecurrit. ut IS, 24. 41;, 30. et rd 
jw/vw 44, 18. pro rixtlvav. ^uiel. qnod'sciam, contrano.errore 
peceatum est et irpoiiKinmii.<pai pessinie pro wfonxiinittpii 
scnptum 32, 56. Eat operae pretium in cognnscendis et aesti- 
mandis codicum atiliquiorumscripluris huius rei certissiuia ves- 
tigia indagare , quod nuperrime feott Hirschigids in Platoni , ubi 
wifiTMCT^t pro mp) Tttxrit, oiiir txtt roAA*! pro ou i' ertx' i 
sroAAt} et similia anaotavit. AautopBANiB pro ftivret t^aan di- 
xerat, ut turn omnes solebaol , /iivT6iS<pKr»e. Librarii pro 
caplu suo nobis dederunt in Ecclenaz 408 : 

irapifKds yufipis, tS; iSixei toTc r^lovn, 

et ad faunc diem fthn' S» et ftirr' if» in muUJs haeseruot. Apud 
SimiBCWKM U. p. 74. tout) rd ypAftfut io libris est pro to^/- 
YfKfifM, quod KRAHaaus fdiciter a se repertum reeipere dehuerat. 
Eiusdemmodi est quod Badbahub in Hsstchio reperit v. rttxTo- 
virou: rk ruv ptMyslpeiii $tipi eifrifucTa , h* ri IvTcciiia x«l 
t) vlrpm TahtTffiai , ande eruJt rix -reu vlrpov , sed fugit eum 
dudum praeripuisae haoc emendationem PiBBSDirDM in eximia 
annolalione ad Mobridm p. 351 sq. rix tou vhpav descriptum e 
xikti KUfux^ DiDTKi pertinel ad locum Auxins apud ATBtNAEiM 
IV. p. 169. B. 



sdbvGoogIc 



Vakuk LicnoiiM. 51 7 

ri' ?,t0^iw , rix rev vhpou, — itii>JV vftpttfi ... 
abi in IIABCIU9 Godice uoico eat xix t»v Mirpou^ veruin vidit 
Hbihuds. ah natam est ex Nl , ut saepiuime N el AI per* 
raixla rani, ^miktm pJanea^ apad PiDTiicBim edilnr in Quae$U. 
Jiatn. p. S68. d. pro ^auvou. Loage turpios est ia Pboiu Lvcieo 
ttu^lKthf : 4icei$ , pro Na$/« klios i ixiim. In- Lnaiso tautilhiili 
vilium mirificas turbasdederat 9. 5, <■ pro STNANAMirNTCO 
swiba: codicis aatiqaiBsimi: B. aliudagens d«dit fyna^Jx ftlyinh 
90, (otalii §1. dilM prD.|Eu««) ande OMcio qsii ivmulJfs^U' 
yvufft teniere sfflnilt HfliintiBOsnis ezquisila doetrtaa- boiq* 
ntendavft lectionenj ^uv«uA/f ftlyvuro (rfj dyaxa/xhji) stA friis^, 
opin6r, quasi quia in ea re possit fimmiXth. QAod hi rdi^nh 
oinnibns libris est jvvxvxfttyiioirQ (|vfi».] tandem re?ocavit 
Bbkibbus. Subveniendaia est Luciard Etmili de «aas8 laboranti 
40, Is qw tti¥ irdvu iyyiilw trtta^ftiy ri xo) tlW tS» ScpSuk/tSti 
auTuv oSiiv ixpi^U itstyiyyia^xeftiv pro manifesto viljo repone 
virh T&<pi*?^fiii teuri. In elisioBe explends non miuus licenter 
scribae grassantur. Facetum est ridere criticos turpea hklvs 
inrebenles, obi nnus et alter liber midestani vocalem auppedi* 
laL Quid iHis sit tribQendutu daobos exemplis oslendam. Iii 
Athbraii Codice nnico el in apogra^diis legitur lib. V. p. 21S. f. 
t<pev)'iv iyu» ii oi iua r^v vtpirifiitiAwoi tuv irWow, -nbi e 
TflBCTDiM IV. 96 daduin eorrectnm est liptvyt Hxyibviav i^e Wav 
xTe. In I^TtHns Rgp. III. p. 588. E. eSrt ifa xApdiTOug i^ltut 
ti6yeu Kp»Ttuftivout ixi yikarot Jtv rif xMf ixaiexTia calntn 
«Rt ex OTTAPA, in quo tihoi A/a ineat in eSrSpa mora Attioo 
conflatutn. In Tarragine variarum scriptnrarani Gaepc> huiiia rdi 
Impressa vestigia deprehsndea , at in Lociino S8 , 5 ubi' pit} 
SpA if alii ipiv «xhibent, id eat APAN, ip' &v , et pasaiu similia 
apBd eundem et caeteros. Sa^>e antiqnissiaia vitia fauiiis rai 
cerium indisium foctunt. Lucolentum imprimii exemplum est In 
LuciAno 12, 14 obi CnAion edoclus a Clotho quia ritae exitus 
maneal arroganlissimos mortaliun) Croksuk, Ctbdh, PoLTcaATiit 
eKClamal: 'AytitAcn K^tMiii ymyii^f . x»i Mureut, a jSiaWtv, 
%») rig Ke^sxif irrirtputt xs) inavxexi^rtlit , iq tiUviy- ^Spam 
ivrei. Ib KAIATTOTCiDeratxxTK^rmi?. quid iUis faoiaa, qal 
xa,\ auTfii? dedeninl. Turn pro ^yxftxi K^iout ynriKlit roei* 



sdbvGoogIc 



S18 Vamui LtcnoMS. 

pieodum fuerat ex jititelUlriB: tiye, JLhut^jt-, yerpnteit xtiT 
ainiii, u fftissritit, Tantilla res in Putori« oodkibos efficit , 
Dt homo venualiAsimua-el, si quis alius, arbaRus> cullniaticas 
ene videalur. LegiUu' ia Sifmjmio p.S13.£. »fj&»T» aifiHtuu, 
ta^ iv ifieJt IsavHC -Witts , ifucuriv . £u^ (fitfiita 'A9-«fay tl 
« ifiv htru/m f»ir*t- ftAMm H auUv 2*7, oAA^ ^ifie, wmT, 
<pitat , tiv pm^pat- ixiiMt, . Rultici Ot dic«re . ^h» 'Aritm * 
servile hoc midlsts'Min cat et maUi stimili adsUbtntt deinde 
Mtts imperiasum est ^te^u 'A^iiuv, btrnnqiie TiUam ab Al> 
(inADUet AGATapms perBona alkuiiuii .eat. Subest idBU vilinm, 
qaod Donuiis p«rit« susluJitox flnHirto AtMiuh XIL p. Sti. f. 
:fftlfa iivarivTtaM , spAr^fM , H-TfAmt*tin. qiieaudBiodam ilia 
rectiisiDie restituitj . . . , 

vfJtTiufkm I iri vfoK'nuet \ 
tlo aot PutONU maaiiitt sib reetiUiMnns: (£AAd (pi/tr*. i 'Ayir- 

: Sabiiciam auoo locda Lvci*nt«liquammaUo8 , in quibusdiceod) 
gcniia et Qneeilttlu uans sine labe est, at Moieirtia aegra el 
inepla et male saaa oirawnaBlbiriat ob aliquod vitiuoi , quad 
longadies et incuria iiooiiaAim affricuriMt. Hofaai bona pars 
aaoari potest, et malMm a perito naedica aiaial deprehdodUur 
at CmralHT, sunt qimedaia iaaaiibilia, a qilibus laaoqs meUui 
atetisetiis, estqne kmr criiici, quod ipsius Laouii Aerbu iavat 
dicMe ^29 , 4) , wtbrmf TpSrey Toiro. .fuvofi* tin Siriftiv hi ri 
tJrtlfUi ^' if^xfTflv xoO inrif^sfinn^ ttiii Sfout XHt rifgyiH , 
«bi taalum est aianifeslmi , remedium aoa e»t , oiracaralis et 
AdeliR afitiquae acriptvrafi oomifcus iodioils veatigilsque. Gerta 
parala<est medicina hvaun loco 8. 2, ubi Buam facuadtan et 
ditscfldi fiaeuitaleai compani cum iis, Mmu U H$att tiii»iu~ 
Itauffi &>v iXnSil^ roiaiituni nv^ dyavm : iis , quae no* diei- 
■HUB, iflquii, sttrc ximivtt ifulm vpivtfiv isJre 4'vxvt i'lyi*^ rt 
iJAit ri^nfitt JiAAwf iwsl xaiiix ri xfiuyjtx. Nihil sigaificat ietyfiX 
■at iuKMivai Tvy puxA*- <l(ud sit varum Puiwtu leotis aperiet 
d9 Rlfi: V. p. 474. D. rivTsf W 4v S^ viv ^kdnciix luii iptf 
wnin mfti/yi'ii iixveovi rt jm^ kuairt, qoldqaid aUtaa nu* 
mum -vekemMta- tmtMmm iiimetv rjrv jw/Vav, f^ ^x^v W- 
nwrr dieitar. P«lehic SorsMLn: 



sdbvGoogIc 



Vauai LBcnmse. 310, 

«&% Iviv eSiiv XP^I*'' iS^oHpou iixvn 
ifn/Xip' ifuimt 4^^ M Artfdm. 
ride quae congesseruDt Intt. ui Achamtases vs. 1, SaepeA^^tn 
dicuDlnFtiiia'tiv, ut Plato dixjl Symptt. p. 318 A. itixt'h uiri 
r&v it ^ikBVt^lif. >.6yWt bine igitur mhe yf'vj^ ^fu^ ft iv(i» 
nandum esse censeo. 

Periil iocDS 4, IS. i v»uf^ ird ts^too itif (rm rxu) Rufu- 
M^^ , uri.ii ivtfiixuv ivBfti^arm, dicftnr crux xMiui «p»a (at 
nrtunt) eSecLa ssse, sine sensu ut ofiinor. Sixertt scriplsr la> 
I^diiB erucem ab vdiosn liltera T et feirinam accquase et>'n«meM , 
serrige-tiiri 'mirwt ad AoRW /broMMn. 

Non «el mnum ^od P&ius 8, 20, 16 dicit ad ymtxxn 
oitudv M Toireig HiaiftJ ti nfiMv , M riirbv; xdfifSavi , midti 
Inn 0^ haec tsntaranU Qui codinem D scripslt. expundt M 
«wl»'f Kift^avt, qui M descripsit ilieniti vai de suo dedit, Dt 
permulu alia DOTBTit. Arripoit boc Bmnais its, at Vsmiu 
faceret nfpsndeRtsm M -roirtit xt^t^w. Tiifail horum elegan- 
tJESiml JD^Dii Bcriptor pro luo agoorerit. Fecerat Vbniibm post 
DOTis poUicitatioBes Uande dicentem: oAwAv i*) rtCrm ilia* 
fui ri iSt^Aw, cui Puiis malum porrigens: M miTrnc tiJfifften, 
ioquit, qao dJeto aplisrtiiiie diaJogum conelodit. 
- Absordius eliara nt c^od legitur in dislngfA 35 S t. ytMTtv 

KTi. Difficile est dicere utrum boram verborum vompositio an 
BigniGcalio sit absurdior. Quum tnem- naper Lamptaei ego prac' 
leribam urbem et ille me hotpilio eacepit, nam ytviftfvtf dod 
potest cum infyii^otteH coniungi. Rescribe ^e},eT^v ri — rpt^iiy 
If Aofifi^aiiq) yevJfttvov . iyb fih lert. Compara. quia simiHi- 
taMta est , 68 , 7. SiAti y^v fot itnytjaitoieU n TIoSoT ytvSfUiw. 

lotelligi sen potest 10 , S7, 9. r/ twto; Ipa ri <ptXrpo» «^> 
niti txft ffv fS/eu; qflia qued sit ri iplKrpi» tcD ^w nemo 
novit. Nob fngit faoe HsHSniRaoSiini , qui r; ^txrpot conieoit. 
Aliqaid opis attolil Bmkhiius, qui ri -nO-n iptt ri (plxrpw rede 
ooMiDHBvit, sed soloecura erit nisi arlieulima dalereris. Oeou- 
inUTB est: rl rdvr' Afa. <pl\rpt¥ uWcnti Ix^' f^ j3fw{ 

Pessime mulcatus est locus 11,4 «-;pl rSv ivxvTiarirtiv ?x** 
Mf dirav (rav <piX6ffi^av) Xiytiv ff^px viKmrctq xa) Wiiavoix 



sdbvGoOgIc 



flKf Vabiai LuTKHm. 

ttij nin iwapl^tTt Sfi |Ui}r« T$ Stpftiv ri airi Tfiytut . 
^ 4 r ( 1 vi <^vxp)v AvTt)Uytn ix*'> )d rmhtt e'tiirK ffotpme mq six 
ilv tivn li^M^v *U Tt xal i/'upiydv /f tovt^ x^vy. Lnce^cfariBS 
M liiiuKNtiM In huDC luodum scripsisse: |t^li r^ 4e;^ -ri m^^ 
•^rM« A^vTi iial •i'»Xf^ dimijyttr Ij^tw. Si quia conkitw 
)iU Jm-iA^m*. suhvciiieDl niibi, spero, idiifam^i ti. diikcUci 
iwHitWW In Midem Ditlogo $ 11 boDom Tnisiu coBsUiora acri- 
kiM- 4«VW«t*r«l(il. i r&y Htmuv ipKo^ fflot, inqoit , At rik 
iKfJMHK •Mrifuret — revre t^Avm if i^mmf hpi^, Swmt 
t^ ««ii( «d M^ww; rufi^pifiitt ytXth rk xoJAm. Suadeatls ent 
yl^srt* j«« - Hf*^ ■ "leind© wafaifofui repmieiidBai , et Sn 
MtJkM Nmxkmu quoque reperil led oecessarius esl ia taBbus 
VWf^yfi'"' '*'"''' * '^*>^<"'*"<i ^ dcmuiD recte poailor , si eoodiUo 
xgjji.jWM'ftri'"""'"' ^"""""»^' • '^—f t5<pfoinie,iiw9m^foi§(, aat 
„^M,it[f <(Ui j . undo emeQdandus erit locus Abscboiis Ib CUsiph, 
^ iii. <'*i t*^ A^v life x»itt9xfiyTou rfayfUBTMlof , iJcw mPfogft , 

tMV\'iw*ri**'" pifM^uf ext )rvn}m. Eodem remedio oteodBin in 
tv •'•^ iiiultuni [liMimilt in eiiudem Timanhea §191. i^tufitr' 
,;. , Ji 'Atn¥»1ai , rin rnctvTxt (puatis luti ri rm vitn t^nJ^i/utr* 
;,' Aftrk* wp9Tpi<t/<uSi. Hulto meriiis Orator dixeral el ad iudi- 
t>mik HHlnin* inflatnmaiidos efficactus: i^atpeiTt — xai —wparpi- 
^t«ti, III in oracuto &Kp6v \»0i xa) pUnt f^tif, am in alio, 
^HmI hiitippo dalum esse narraat, et niulli alii probatiim longo 
UMii iDlliiiiiit: 

"Apyvpim A<fyx»i(fj (tixeu Jwi T»w« xpanivtts 
Vl i|Uiii lion ila suepe loquitur? 

Ill Piiealoro Itt, 27. kh) vi i^soufuy Tiptapv^tiv ipjv rk 
^tJC'fti i0firtiiy»'( > recte cogitanlibus a1ffx'<^» displicebit , poo 
*'ffJt/A ^0P't dicilur, non kIitxpw iffpl^iv, quia Don est cui 
iiji)Hi»«lur x4\i,Sl3pit, neque vffpO^eiy k»^«. Reslttue rAhz^rtt 
</4fir/*i»lt- Ibid. $ 38 dyxHtefuu ri xartiyapeviLivt est DegU- 
UMiiltui dictum, quam ul acuto Graeco excidere potuerit. Cor- 
(JKa Tit mrnvmi^v* et S ^1 x«) raxMnv Wxi'itiv oMt yt 
ir^v<ir«A#«r«f , alien istirouin est ab ea re ixi!ut/i0inir , bine 
Ukviirrvi wptrkiiif/iTKi de mo Ecripeit. Lenios est x>wrM Aij. 



sdbvGoogIc 



BPrGRAPHISGHE AANTEEKENWfieiV. 



Over da godin Vagdavir, op een romeintck optchrift 
in oni vaderland gevondm , enz. 

Id het Jaar 1841 werd in Gelderland, te Hemme», in bet 
riTiertje de Linge, «eo koperen voeUtukje gev ondea . vraarop 
hoogst waarschljnlijk een beeldje gestaaa bad , en dal het op- 
scbrift voerde: DEAE. VAGDAVEB. GVSTI. SIMPLIGIVS. SV- 
PER. DEC. ALAE. VOCONTIOR. EXERCITVVS. BRITANNICI. 
Het opsebriH werd door mi] bekend gemaakt in den Algemeene 
Konit- mLetterbode, 1842. N°. 58 , daarna in de Bijdrage» voor 
Vaderl. Getckied. en Oudh. fan den beer Ntboff, D. IV.«bI.270; 
later , met eene naauwkeurlge afbeeldiog van bet geheele voet- 
Blukje, in mLJne Oudhetdkundige Mededeelingen , D. II. bl, £70 
(Leyden 1844); telkens onder bijvoeging van de leziDg: Diak 

VAGDAVnAS , GlTBTnJS SlMPUCIUB SUPIBVS , DKCUBIO ALAK VoCOITTIO- 

RUM, KxiiGiTDDs BaiTAHHici ■. Daar het eene nienwe, tot dasver 
van elders onbekende godin gold ; trok het weldra de aandaclit 
ook van anderen , die zicfa met epigrapbiache of mytbologiache 
stndiSa bezig bielden. Lersch , in de, Jahrbh. det Vereins von 
Alterthttmifrr. II. 139; A. Haurt, in de Reme archdol. 1847, 
Nov. p. Bll ; VAN nsN Bbbgh , in iljn Kritisch Woordenboek der 



■) d. i. Outiiu Simptieiui Suptmt , lMo/ima» b^ ifnt vltugtl dtr Fma^ 
tiiri mi* d» Brilamatekt Ugtrmagi [hefllt dll) turn dt gtdtn Vagdawtn 
(iMjewSd), 



sdbvGoogIc 



312 EnoiuPBiscBi urtbikbhingrh. 

Nederl. Mythologia, bl. 552 . en dsWal, in zijne Mythol. Sept. 
Monamm., p. 197, maaklen er niiii of meer uiUoerig gewag 
van , mel overDeiuing van de door ons gegeveD leziiig. De 
laatslgenoetnde sprak wel in eene aanleekeniag zLJa vermoedeit 
uit, dat bet woord CVSTI door CVSTODl zou kunneo verklaard 
wordeo ; maar dit vennoeden was reeds hierdoor ODaanneme' 
lijk, dat zoodanige verkorting Dergcns elders voorkoml; en wij 
zoudeo er daaroai ook bier Diet van gewaagd hebben, wanneer 
het Diet onlaogs door een duitsch geleerde 'ansprecbend" ge- 
noemd en er de voorkeur aan gegeven was boven bet door ons 
voorgestelde Custhjs. Die geleerde, de br. Bbckbr, te Bada- 
mar, heeft dit opschrifl aan epn oieuw onderzoek ooderworpen 
in de Zeilickrift fur die AllerthumM-Wuiauchafl , 1961. N^ 61, 
S. 48$ : Ueber die attgebticke Keltiicht (tsuina V^davera , en 
beeft daar gelracbt bel CVSTI, niet als CVST(OD}I, noch als 
GVSTI(VS) , maar als iaatsle gedeelle van den naam Vagdavu 
iQ T<rk)area en zoodoende aanneuieliik le niiken , dat oaz« go- 
din ai«t Vjlqd&vbb(a) , maar VAeiuvBKDfiTis zai faeetea. 

Op aioh zelven bescbouwd zou bet onbeduidend kunaen 
sebynen , of eene oud-gallische godiu , waarvan men sietfl ran 
.elders weet , en weliigt uimmer tal te waLen komen , Vagdavsr- 
cusiis of Vagdavkra beboori te, heetea. Dwr ook het opecbrilt 
zoo palaeograpbiscb naauwkeurig door ons is uitgegeven , dat 
ieder epigraaph zicb over den naam een wlfstandig oordeel kan 
vormen, zouden wiJ er niet op teruggekomen z^n. wanpeer 
At schrijTer niet in een ander, ntede bet eerst dow ons uit- 
gegeven opschrtft, denzetfden naam (maar onzes oordeeki even 
leer ten enregte) bad Lracbten le vindsn » en voonil zoo bi} si^oe 
verklaring niet met zulk eeoe groole mate van zelfverlrouwen 
ea ingeDomenheid voorgeateld en door eenige geleerde aanbaJin- 
gen bad trachlen smakelyk te maken, dat een mia bedacbt- 
zaam lezer ligt in den wean kon komen, dat fag gelijk had, 
t^rw^l by toch onses oordeels slechls eene origegronde gtastng 
TOorstaat. Wlj meenden er daarom tegen te moeten waarschn- 
wen , als uitvtoeisel eener metfaode van epigraphiscbe berme- 
neutiek, die aan hetvernuft meerplaats inruimt, dan de inhoud 
der teksten gedoogt , en acbten zulks rooral voor jeugdige epi- 
graphen aiet geheel overbodig , omdat de hr. fodia zich in de 



sdbvGoogIc 



EpieuraucHi AAimnituMUf* 32& 

romeinKbe epigrapbiek , bepaaldet^k bl) opschriften met vrdein- 
de godennamen, reeds verdienstelijk gemaakt beell, en ztja 
naam dus eenig vertroawen inboezemt. HlJ heed roor eenigen 
tljd ook eene volledige verzaoieliDg der romeintche opschriftea 
met vraemde godeoDamen toegezegd , die eerlang te gemoet ge- 
xien wordL, maar waaria zeker once ViODAvcRA. aiet zal Toor- 
komen. immera eoo het ons Diet gelakkcD mogt onze over- 
tuiging ook voor hem aanoemeiyk te maken , dat de oadste 
dDopnaani Vagdavua, boven zljnen oienwen VASDATncDsru , 
behoOTt gehaDdfaaafd te Mijvea. 

Voor beo die onzeafbeelding Tan bet opschrift, in de genoemde 
Mtdedeeiingm Toorkomende , niet ter hand bebbeo , noch kennis 
dragen aan betgeeo daar ter plaatfi over bet opschrift gezegd 
h, zy met een woord faerinnerd, dat bet opschrift op voormeld 
voetttu^'e (door Bicur I.e. S, 4ST onjnist Vetivlafet gebeeten), 
in rraaije leUers ait de band gepnnteerd is, en wel met eene 
zorgvaldigbeid en naaavrkeurigbtid , dat er aan geene veigis- 
sing of barbaarsche willekeur in bet plaatsen van acbeidteekens 
mag gedacht worden*. In weArwil nn van het Teil , dat in het 
opBcbriit de namen VASDATanen Gdsti door een punt gesobeideo 
z(jn (waaruit m dm regel blljkt, dat er twee verschillende 
woorden of namen ttaan), verlaogt Beckir, dat beide namen 
als een enkele gelezen worden , en men het scbeidingsteekn 
beschouwe als iets willokeurigs, gelijk elders blj opschriften 
op steen, luit de Inimen van steenhouwers . ontsproten." HlJ 
voerl eenige bekende opschriften aan, in de laatEtejarea gevon- 
den, waar zulke scbeidingBteekenB tuBschen gedeelten van woor- 
den en namen geplaatat Kijn. Die voorbeelden had blj (gelijk 
bij ook zeir opmerkl) nog kuonen vermeerderen ; blj bad er 
vooral konnen bijroegen, dat men soms zelfa tussefaen mkete 
letters van een woord of naam een scbeidteeken (of pant) aao- 
treft, b. v. in de drinkspreaken hibci en bibi en in het bekende 
qieebrift van Hbroulis MAciJSAinia op de bracelet van mevronw 



*) Wii bobbeo in da OvJk, Mtdtdtttu^ai Iroclilaa MntetMMien dat ket 
opicbiifl uU den (yd ran keiier CitinHn i*. — Het ToeUtaVje ii mg ilew, 
den eeratBD beiitlei , mijn' gMchleo Triend Helduhg , prtd. te J7mMaan, lea 
jeichenke gegerea. 



sdbvGoOgIc 



314 £pi6RAPHI!l(iaB AAHTKHBRfmBX. 

Hrrtkks ScBAirpuusiN (Lbbsch, Centralmut. Ill, 86. N". 17). 
Haar hij verzuimde er hlj aanteteekenen , dat die roorbeelden 
uilMnda^ngm zijn. en dat uit de opschriftea, waaria zlj voor- 
komen, steeds duidelijk blljkt.dat die nanien <)f woorden moe- 
ten gelezen wordea als of er geen scheidteekens stonden. Id 
die opschriflen is ook ntmnier ^in, maar irjn Bteeds meer 
dier willekeuriffe scheidteekens aaowezi; , waardoor deo lexer te 
eer Utjkt , dat er geeoe beleekeais aan moet gehecht wordeD , 
maar dat zij willekeurig tot versiering , plaalsvnlling of dei^e- 
lljke zijn aangebragt. lets dergelljks ecfaler is op ons opschrift 
Diet loepasselijk ; daar is geen tweede scbeidteekea hetweik 
willekeurig geplsatst kon geacht worden; het opacbrift is ook 
met zoo reel zorgvuldigbeid bewerkt, datDien bet seheidleekeo 
tnssclien Viodavkb en Custi als opzettelljk eo niet ols bij ver- 
gissing geplaatst moet oordeelen ; willekeor of vergissing is er 
te Diindvr blJ aaQnemelijk, omdal bet de schrtjfwijze geldt van 
den njiam der boofdpersoon , de godin waaraan bet gedenkstok 
gewijd wsB, op wiens juiste lezing het aankwam, die den le- 
zer duidelijk in bet oog behoorde te vallen, waaromtrent geen 
aanleiding tot twijfel mogt gegeven worden. 

Uit bet aangeroerde bJiJkt , dat de palaeographiiche totttand 
van onsopscfarift tegen de gissing pleit, dat er VuDATBRccsn 
in [ilaals van Vaodatbr. CDaTi(uB) moet gelezen worden. Maar 
Bmkbb tracht haar te ondersteunen door optemerken, dat CVS- 
TI daarom met .VAGDAVER vereenigd moet worden, >om- 
>dat GiiSTiDS geen voornaam is, en zeker nergent eltteri voor- 
»keml" Indien deze nitspraak waar was, sou ztj zijne gissing 
misschien eenigzios ondersteunen kunnen , boewel bet overbe- 
kend is, en zeker ook aao Bbckbr niet onbekend zijn kan, dat 
er eene reeks van gallische en germaaDsche namen bestaat , die 
opromeinscbeopschriften slecbtseens, en bij romeinscbe scbrij- 
vers Dimmer voorkomen. Maar Bbckbr vergist zicb. Had bij de 
allereerste epigrapbische rerzameling geraadpleegd , die men bij 
dergelijke vraagstukken pleegt in te zien , zoo zou hlJ denzelf- 
den naam hebben aangetroflen , op een opscfarift uit hetzelfde 
GitlliS, waarvan oazeCosTius (hoofUman van de ruiterij der Vo- 
eonUert) afkomstig scbijot te ztjn. BIJ GnDTBR toch leest men, 
p. CHLXX, 2, bet opscbrift uil Lyon: 



sdbvGoogIc 



EplOaAPBISCHR lA^TBKKKSUiGBS. 3SK 

GVSTI. LL. AQVAR(nu) 

M. P {moHumaitutn potuii) 

(m)ENS. CLARA. BECESSIT 

AMKA. DEDIT 

RATVS. HONESTVS 

Niemand zai aarzelea den eersten regel te lezeo: C(jstius,Lu- 

cii uBiRTus, AQUAiuus, gelijk ook Sc&uBBH las, locD bij in 

dea index op Grdtir dit opscbrift aaavoerde iu«L de woordea: 

Custiui L. L. aqvariut. Ed aJscboon bet opticfarift ujel volleilig 

is, gelijk men vooral aan de drie laalsLe regels merkL, >ou 

«r loch aan den eersten regel oogenscbijnlijk niel meer. dan 

eene letter entbreken kunneo (even als er in 'I begin vaa deu 

derden regel eleehu eene letter scbljot le onlbrek'en) ; in welk 

geval die ontbrekende letter vermoedelyk eeue L was (Lucios) , 

omdal Cusnus, aU Trijgelalene van zekeren Luciira, ook dieux 

Daam zaI gedragen hebben. 

WiJ bebben dus in dit Lyoneesch opscbrift den naam van 
eenen Gustids; eu inoge by daar ook niet voomaam oiaar 
enkele , or gedachtsDaam zijn , dil doet niet ar ter beoordeeliog 
zijner aU of niet-oDtTankeiiJkbeid op hel register der gerooia- 
pUeerde barbaarsche namen. Mt^elfjk wordl die naam ook 
nog wel in andere opscbriften aangelroffen; wiJ stippen zulks 
enkel aan, omdat de jongste verzamelingen van opscbriflen, 
vooral de in Ifttlii en Frankrijk uilgekamene, ons niet ioegan- 
keltjk ziJn. Gaame hadden wiJ b. v. Boissuu's intm'pfioni de 
Lyon geraadpleegd , ook om te zien of daarin een vollediger 
lekst van hel zoo even uit Gbhtib vermetde opscbrift gevondeu 
nordt. Zy die tot raadpleging daarvan in de gelegenbeid zijn, 
zoUen ons verpligten met de mededeeling daarvan. De onder* 
steuuing derbalve die Brckkr aan zyuegissiog beeft tracfalen le 
geven , door le verklaren , dat Cdctius geen aTzooderlyke naam 
kan zlJD, vervalt, en zyne gissing.dat VieuvBacusiis de naam - 
der godiazoa tyn,iB das ook van dozen grond onlbloot. £iu> 
delijk beeft by zicb nog heroepen op bet bestaan eeeer godin Vao- 
DAVBRcuBTis , op ceo Buder opscbrift. Inderdaad, men zou uiiu- 
der afkeerig zijn in ons opscbrift eene godin Vaodavucustis le 
erkennen , wanneer deze io een aoder opscbrift reeds mogt ver- 
meld zijn. Maar dat zulks niet hel gevai is; dat daarvow nog 



sdbvGoogIc 



9S6 EnflRATHIBCIII JUUniBKUUHQIIT. 

minder grond bestaat dan bij hel erea behandetde opscbrin , 
zal naar wij yertrouwen uit bet Yolgeade blljken. Het opschrift 
door Bkcxer bedoeld, loidt: 

ALB. VOR 
IVUVS. QVINT 
VA6E. VERCV 
VO. SOLL. H 

Hetberindt zieh op eengeslageo, dim, kqmtio [rfaalje , lang- 
werpig vierkant van gedaante, aan de twee smaltte z[Jden van 
eeDe zwaluwenstaart Toorzien, en opgegraren op den Honler* 
berg, bt) Caicar. Het was eertijds in mljn bezit, tbans io 
de verzameling'Taa oudbeden van bet ProTJnciaal-Utrechtsch 
genootscbap. 

Het werd ten jare 1856 door mt] in eene ^aauwkeurige afbeel* 
ding uitg^efen in de Qedenkteskenen der Germansn m RoToantm 
aan den Nederrijn (Ulr. 1836), PI. XIII, en later vermeld in de 
JahrhUcher dea Vereins von AllerlhumifreuHdm im Rhanlande, 
JX,39; Toorls opgcnomen door Dr. Stbidbr in zijn' Codex I*>err. 
Danubii et Rheni II, 327. N". 1322. In 1836 went het t.a.pl. 
door mij geleten : Aloe Norieorwn , Juliiu Qutntui , Vagae Ver- 
eulae, vofam solvit taetus tubats merito; eene lezing waaruit 
(ileek , d^t bet in zulken zin door m!J was opgeval , dat JuUtu 
Quintut van dm vlmgel der Norikers, aijne geloften.aan xe/cere 
pnbeltende godin Vaga Vereala beiaald had ; in den eersten regd 
eeoe fout veronderstellende , door Jo ptaats van ALE.VOB te 
tezen ALE.NOR(icoruDi). 

Eenige jaren later, dal opsobrift nogmaals moeteDde T«r> 
mdden in de genoemde /a^tocAer, kwam rot) eeoe gissing voor 
den geeat, waardoor de raadseliicbttge , tweenamige , van ehlers 
onbekende godin Bcbeen le kannen vervallen, en die ik de on- 
voorzigtigheid bad van te xpoedig te laten drubken. Zy kwam 
hierop neder:dat het opschrift niet volledig Rcheen le ztjn; dat 
er nog een ander soortgelljk koperen plaatje kon bestaan heb- 
ben, waarop de eigenlijke naam der godbeid aan weike de 
geloRe gegeven was geslaan zou bebben; dal VAGE.VEIlCVeen 
barbaarscbe naam zou zLjn van een' toewijder van het gedenk- 
sink, even als Julius QuiirTusecn romeinschewas; dat duameer 
(Ian Mn persoon dc gelolte gewi]tl had, en de slotformule in 



sdbvGoogIc 



EnsUPOHCHB AAHTHUimiSIirl 321 

bet meervond moest gelnen wordsn : volum lolverunt lubenM 
meri'/o*. Tegen deze opvalting verzet ztch nu de hr, BccKii 
in zyn Toorooemd opstel. en zulks met regt ; ik zeir had die 
gining reeds lang we£r in gedacblei) uitgMcbrapt, maar vef' 
zaimde, gelyk bet wel meer gaat , oin dez« en andere kleine 
rentiflcaliAn op rroeger Ditgegereo epigraphitche mededeelin* 
gen publiek ta maken, Maar toeo Bbckik zicb met regt tegeo 
die gining rerklaarde, bad hij er wal met een woord hi] mo* 
gen aanstippen , dat bet opnhrift voor omstreeks 30 jaren vrlj 
wel dDor ml) gelezen was, en blj bad er Tooral mogen bij-^ 
voegen, dal dezelfde giaiiiig ook blJ STEmaB t. a. pi. gevonden 
wordt, die (daar bt) toen mljn opstel in de Jahrbacher reeds 
kende) haar Termnedelijk ran mij overnam. In weftrwil tooh 
van de menigte drokfoutea en spwen van overbaastiag die 
dr. Stbiimbs eftigraphische gosohriften ontsieren , magiijn naam 
genoemd wordeb op bet gebied der roioeitische epigrapbiok , 
en daar blJ niet gewoon is geroelens van anderen blindelings 
overtenemen, zal men daarin eenig bewy« mogen zien dat die 
gissing niet onder de allerverwerpelijkGteci boboorde, althabs ver- 
schoonlijk was. Waarom wlj er later geen goedkeurtng meer 
aui gaven , daarvan is de reden , dil de inhond van bet opsobrift 
er geen genoegzame grond Toor oplevert. Immera de barbaar- 
sobe naam VAGE.VERCV kan even goed van eeoe godin als 
ran een meoscb z^n, <n de aiotformaie zon sleobta dan in 
bet meervoud behooren opgevat te worden , wanneer bet voor> 
afgaande zulks elKcbte. Daar nu bet plaatje volledig fa, en 
mA bet opscbrifL als een volledig opwbrift g^zen en verstaan 
worden kan , bestaat er geen grond om aaa voonnelde gisaiog 
Toedsel le geven. Wanneer wlj dus deae ntgalie van StctUt 
goedkeufBD, moeten wt| aan aijne potUie, dat in regel 3 van 
oDS opicbrift (VAGE.VERGV) de naam VAaDiTAoDnis of Va-' 
axVBHGDsns lou le lezen zi}n, alle toestemming weigeren, en 
eene gissing afkenreQ. waarvoor (na belgecn omtrent dien 
naam reeds is opgemerkt) niels tot ondertteuning kan wordea 
bljgebragt,maar waartegen zells de scbrijfwljxe in oosopsebrift 
nieuwe gronden tot verwerping aanbiedL Wien tocb zou hel 



^ Br «tul ia da /alirUtJur L a. pi. fbntief; tvtm itlvermt miilr. 



sdbvGoOgIc 



SS8 EpIGRAPaiSCBE AAMTSBKKNIKfiSK. 

in gedachten kuDnen komen om de Daamwoorden VaGE.VERCV 
als ^^D enkelen naatn , en wel als VAOinBcusns te lezen , zoo 
er van elders geeae VAaDiTsacDSTis bekend wasF Haar gesteld 
eeoB dat op bet bemmenscfae voetstukje in der daad de naam 
Viaiuviiicusns le lezen was , ook dan nog zou men de groolste 
IiedenkiDgen hebben om denzelfden Daam in bet Honterbergscbe 
pjaatje le viDden. Er zou loch eene willekeur in de plaalsing 
van een scbeidleeken nioelen worden veronderaleld , waarvoor 
in bet overig gedeelte van bet opsebrifl geen grond Toof^an- 
den is; eene willekenr te grooler, .omdat hel scbeidleeken 
bier op eene gebeel andere ptaats slaat , dan bij liet bemmen- 
sche opschrirt. In Vaqi.vibcu den naam VAfiiTiBcirsrts te zoe- 
ken, daartoe zou alleeh de veroDderstelling geregtigen, dat 
PV van elders een gelijkiuidende, vtduit geschreven naam be- 
kend was ; anders zou men er veeleer de verkorting in zoeken 
van Vagbvbrculai, VAflKVERi'.uiiAB , of V&fiBVBRCDi *, want cu, als 
verkorting van cdstis is ongewoon, en uit dieo hoofde waren 
puLAB, cuflAB, enz. aaunemelijker. Haar iudien wij ook toega- 
ven, dat op ons plaatje hel scheidteeken willekeurig waa, en 
de naam der godin ah iia naam (Vagbvbrcu) heboorde gelezen 
te worden , zou Let verschil van de drie eerste letlergrepen 
(Vamvxb) met die van bet Uemmenscbe opschrift (Vasdavbr) 
le groot zijo, om er eene en dezelfde godbeid in le zien. 
Het geldl bier toch njet slechts verscbil van een' klinker (a in 
plaats van b) , roaar bet geldt bet wegvallen van een* mede- 
Uinker (n) , die klaarblijkelijk tot den worlel van dien naam 
beboort. Het verscbil van een' klinker, als a en b, kon van 
geen groole beteekenis z^n (ofscboon men dient t^merken, 
dat de letter i in Vagb waarsGliijnlOk als ab moet worden 
opgevat, omdat zij aldus in de eerste ry, in bet woord alb, 
voorkomt); mflar van bel wegvallen ran den medeklinker d, 
zal men ook in barbaarsche namen vrucbleloos een voorbeeld 
zo^en. Bbgkbr zeir faeeft het gewigl dier bedenking gevoeld, 
en he^ daarom getracbt , geJijk bij bet Doemt , • analoge" voor- 
beelden van weggevallen medeklinkers uit barhaarsche, oud- 



*) Een Dud-gcnDUiiiche iniunenDiaiii op lu , varbogen our de 4' decIiiMlii , 
■ EKHV3, «p den Calkancten giaTiteen in niijae GndtnUtekemrn e«i. Pl.IIV, 1. 



sdbvGoOgIc 



EpIOBIlPIUCHB AAniBBKBinNGIN. 329 

gallische, Dtmen bijtebrengen ; niaar behalre dal blj er geen 
enkele aanvoert waar de letter d weggevallen in, zijo ztjoe 
voorbeeldea op ons opBcbrift Tan geene loepasaing. Bet groot- 
ste gedeelte dier voorbeelden bewijst slechts : dal dezelfde aa- 
men soms met een' enkelen es soios met eeo' dubbelen me- 
deklinker gescbreven zljn,- faelwelk in de uilspraak naauwe- 
lijkg verschil maakl, en waaruil zicb bet verscbil van sebryf* 
-wijs Dok gemakkelijk laal Terklaren; die Daman zijn: Bilb- 
inis (BuxiiniB) , Suuvu (Sdllkva) , Vnou (Vibrora) en Gisoifius 
(Cissomus). Daareaboven moel Jn hel oog gdboudeo wordeo,- 
dat die namen eer voorbeelden ^bevatten van hel bijvoegen, 
dan van bet wegtallen van medeklinkers. Iramers, de naam 
BiLinus komt slecblE liij uitzondering als Bbllkaus gescbreven 
Toor, en men weel ook nil Hkbodurus VIII. 5 en Haxuih. 22, 
dat Bblxkus de regie scbrljfwijze is. IVatCisonius belrefl: van 
de zes opscbriflen die db Wal in z^ne Mythol. Sept. er van 
aanvoert, leesl men in drie dien naam Cbssihiids en Ciasosiua 
gescbreven, zoodat bet op zljn minst genomen onzeker is, of 
daar eene s nitgevallen, of bij de drie andereo er eene bljge- 
Toegd is. By Ykboba is bet even tnyfelachlig; die naam 
komt slechts op 6^d opschrift voor, medegedeeld door Oinx. 
N°. 2005, nit Masded opp. tapid, (Litttfrso 1810) pag. 16B. 
(Tom. I. f). Obblu meldt er bij, dat op een' anderen sleen, 
ler zelfder plaals (Dugo) gevonden, de naam Vibbobb staal; 
bet is waarscbijniijker, dat daar de dubbele a ingeslopen dair 
by Vbrokb weggevallen is. Wat Solitia aanbelangt; bet is 
reeds iwtfrelachtig ol deze (Obbll. No. 2051 ; m Wal I. c. 
p. 259. NO. CCXXIX) dezelfde eIJ als de dba Sullbva {ArchawL 
Brill. X. 326; n Wal I. c. No. CCCXXX) ; maar gesteld, dit 
ware niet twijrelacbtig, dan zou nog blJ Sulivia niet aan bet 
tuegvallen eener letter l, maar eer aan bet abiuievelyk m- 
iltdpen dier letter in den naam Sullbva moelen gedacht 
worden , omdat de getijkluidende namen in de overige bekende 
opschriften slechts iine t bebhfln , b. v. Sulbviab, Sulbtab, 
Sdlfab (rc. malres). Beckir's overige voorbeelden zfjn niet ge- 
lukkiger; men. oordeele: in den naam der godin Sdlimaba zou 
volgens bem de s uilgevallen zijn (Orell. 2OS0), omdal elders 
eene Suusmara voorkomt (Orru. iosz); en byAiATuvu (niel 



sdbvGoogIc 



5S0 BnoUFniscig AAimoiinMUiii. 

gelljk bij JtscKER staal Alatiibia (dk Wil paj^. 10. N». XIV) 
wordt door Bicker als analogon btfge4iragl ALATnvAt sc. oia- 
tres. Olscboon ook wlj id hel Maige opschrift waarin Sulm- 
luiA toa kUDDen geJeEen worden (C. PHOTACIVS | DBAE SV- 
LISfl!) , met Bccker liever Sct.isii(arii) , dan met nt Wal 
Mytkol. Sepf. p. 187 Mo. CCLVIII. Sin.isii(AB) aaoTallen , omdat 
■AiA een bekeode gall, naamsuilgang is , ook in Solimara voor- 
bomende , zoo ia het toch Diet zeker , dat StiuaiARA en SoLttutu 
deidfde godinnen zijn. Gesteld eeiiler men had in heide sp- 
schrifteo dezeirde godin te lezen , dan zoa het vwl wurach^a- 
lijker t^a, dat in Suushara de s er abusievelijk ingeslopen, 
dan in Soluiara er uitgevallen was , omdat Soluura , Soliiaru, 
Solqiabiaca , als gewest- en plaatsnaam uil ond-gRlIiacbe munlen 
zeer bekend ziJn (zie Lzl8wsl, t^pe gautois, p. 140. PI.. III. 
t9, SO, IV. 37—39}; alb plaatsnaam, in het land der Ltucki, 
idem p. 140, S6S, 531), en SoLisARttn adfs als gallische per- 
foonltjke naam voorkomt , in een Luxembargsch opschrift (Sni'- 
na Cod. Inicrr. III. p. 135. Ji". SOU), hetwelk bij SouauaA 
uiet bet geval is. Eindelljk Alatbitia , volgeos Bbckkr analoog 
net Alatervae bo. matres (niet gelijk bij Bsoiaa staat Autbi- 
fiAi). Hier is het zeer le betwijfelen, dal in bcide benamia- 
gen dezelfde godheid zou le zooken z^n. Heeds m Wal beelt 
het MtftAol. Stpl. p. 11 en MoedergnUnnen N*. CXXII. betwtj- 
UM, en die twljreling is onzes oordeels niel zoo zeer op bet 
Terschil tan land waarin heide opMhrillen gevonden zijn ge- 
grond (de Hatrkb Autervak zljn slectats uit 66r in Schotlamd ge- 
Tondeo opschrift, bij Hobslbt Brit. Rom, p. iOK, bekend), ge< 
Ujk DB Wal scbijnl te meenen , dan wel op het verschil van 
spelling, en vooral , omdat bet niet aannemelljk is, dat er 
Mae DtA Alatrrta bestaan heeft, terwijl er Matres bestonden 
die als ALAnarAB godsdiensiige hulde ontviagen. 

Uit het aaogevoerde zai naar wt) vertrouwen geblekenzijn, 
dat de roorbeelden door Becker aangevoerd, ten betooge, dat 
in one Honterbergsche opschrift (in VAeR.vsRCv) de letter s zou 
kunnen weggevallen zijD,-alle bewljskracht miasen; en het ver- 
wondert ons dat de schrijrer niet liever stoutweg in dit vagb. 
nBct) eene ucbrijffout veronderstelde. Maar tot zutke veronder- 
stelliBg zou , na het aangevoerde , ook geen grond voorhanden 



sdbvGoogIc 



ENOIAPUBCHI AARTiniltlRMH. S3t 

zQb. Wei i» waar in opBchriften op steen, Tooral in de Pro- 
Tiaoifln gevondeii en van parliknlieren afkomslig komen leer 
dikwerf, gelljk ieder weet, schrijifoaten roor, maar deae zljn 
leldzamer bij opschriflen op nietaal , die gegoten , geslagen of 
gepODteerd xtjn. Evenwel wij hebbea zelF, bij ooze eerste ait- 
gave van dit opRchrift, er eene fout in terondersteld, toen wlj 
UK. vol , door uLis Noii(icorain) verklaarden ; en ofscboon wlj 
later vermoed hebben dat door ila tor , eene ila voRdeasium , 
(lievsr Voredensis of Voredensium) te verataan was (omdat op 
het oorspronkelijke duidelijk VOR , niet NOR gdeicn wordt) , 
xoo staat tegen sulk vermoedeD altijd deze bedenking over, 
dat er geene ala yorbdinsis of torkdehskiu bfdiend is'.terwiji 
d« ALA Noricornm berhaaldelijk voorkomt op grafsleenen, die 
gevonden zijn in de nabijbeid van de piek %vaar ona melatea 
plaatje ootdekt is {Gedeaklee/tenen , bl. ISO — 113; Fikolib, rAn. 
merino, von Xantm , S. 16; Oa8ix.4969; Snnm, U. N*. 1520, 
1521). 

Indien moest aftngenomen wordeo, dat in regel 1 de Eoal 
was ingeslopen van VOR in plaals van NOR , zoa bet nog niet 
gemakkelijker vallen om ook in regel 3 eene Tout le veronder» 
stellen. Wij meenra toch dat er meer bezwaar beitaat om id 
een melalen opsehrift, boo kort als dlt, iwee fuilen, dan tint 
te veronderstelten, en zouden daarom te eer r^ 3 (VAOfi. 
VERCV) voor onbedorven aefaten. 

Op grond van het bovenstaande, zien wLj derfaalre in den 
oaatn vAfii. TBico en in taodatcr nocfa gelLjkbeid noob geltjk- 
Tormigheid , en konnen in VAttt. TSHon evenmin VAsmacusna 
als in VAffliATBRxDan , den naam VAeoAvncusTis veronderstellen. 
Er is zelfs geen grond om taob. vbkro als ^^o enkden naam te 
lezen; w^l om er twee namen in te zien, die of 6tm enkele 



>) Fonda mtt sane pUaU in BritanMiii lis Itimt. JnleitM , adit. Wusv 
p. 467 , ^Iflgen waar Uwdi OU-Ptnrilli ligl , an waar tereai hel onde Pt- 
trvma Ug , waarnaar eene Tomeinicha ala genoetai werd: ate FHrima, fit 
Tumn , BUt. I. 7D , IV. 4B ; JfeHt. DigtHatum Occidtittu , cap, XXXTtU, 
en TaleopaohritleQ, lomBlddaor B^ixim id aimot, t,iJfiit.lIign.Ote.l.o. p-OSO*. 
HianMt Tolft , dil het betUan oeneT ala Varedmii niet tot da ODmagelijkbe- 
dan behoorl , te miadar, diar men lou kunnen fermoeden , dat de aJli Petria- 
na le BBnigw Irjd ala VtndtntU of Vtrtdamtiitm gehMlen kad. 



nc.,z.d.vC00glc 



S5S ErifiRAFBISCHS AATrBBESHl-«6IN. 

godJn kenmerkea , of mogelijk twee. Er zgn altbans voor- 
beeldea van barlMRrscbe goden, op opschrifteo, die tweeDaiupn 
dragen , en eveozeer komen er meer godeonainen op iin op- 
schrifl voor, tender door de copula et vcrbondea le zyp; wy 
berinoereD slecbls aan: 1) BOCCO | HAROVSON | M. VALEIVS 
(I. Valbrios) IVSCINVS (I. Tuscmus of Iustihus) V. S. L. H. 
BE Wal , m &» ; 2) NAKIAE | NOVSAN | TIAE | T. FRONTl- 
WIVS I HIBERNVS | V. & L. M.; db Wal. N«. 17B; 3) SVLl- 
VIAE I IDENNICAE | MINERVAE; db Wal. m S20. 

Of meD DU de iiamen VAGE. VERCV le lezeu bebbe Vaoab 
Vbbcvlab, Vbrcdhab, Vbrcoi, of anders, zai wel niet beslist 
kuDDen worden v66r men een of meer uitvoerige en aao de- 
xeirde''godiD of godioDen gewLjde opschriden zal gefondea bcb- 
ben. 

Ten besluite nog eene enkele opmerking of wensch , die zicb 
oDwiUekeurig opdriogt, lerwijl we Dagaaii,-z6<i reel tot vasU 
slelling der lezing van Iwee nainen le bebbeii bijgebragt en 
toch niets zekers tot opbelderiog van bet wezen en karakter 
der godinaen zetve te kunnen aaobieden. In dezelfde ooieker- 
heid verkeeren wij ook omtrent eene nienigle andere , op ro- 
meinscbe gedenkslukken vooriiomende goden , van celli&cbe ed 
germaansche alkomst , waarvan de lezing der namen volkomen 
yastslaat, maarwaarover nocb de inboud der opscbriften , oocb 
de soms daarbljgevoegde beeldwerken , nocb oude sehryTers 
eenige opheJdering geven ; lerwijl de opschriden van de zijde 
der oudbeidkiinde volkomen verklaard zijn, blljft bet karakter 
der goden waaraan zij gewijd zijn raadselacbtig. De taj^k die 
de oudheidkundjge onvollooid geiaten beeft , behoorde le worden 
vervolgd door den beoefenaar der vergelpende (aalkunde , vooral 
van de celtiscke en oud-germaanscbe taaloverblijfselen. Wij 
ueenen niel le veel le zeggen door te lieweren, dat die pbilo- 
iogen lol nog toe te weinig onze oude oiylhologische namen nit 
opsctiriften in den kring hunner onderzoekingen faebben opge- 
Domen. Wij bopen , wenscben , verwecbten , dat zulks meer 
bet geval worde. Niel dileltanleu bedoelen wij , die door gis- 
scn en raden, soms op den klank af, etymologizeren , en wier 
naam legio is, maar geoefende kenners , die op oaomstootelijke 
taalgrooden aanwijzen, of een naam germaanscb of celtiscb zij , 



sdbvGoogIc 



EpMUUPBISCOB AANTKHSHIMIII. 5SS 

en wftike zijne beteekeniu (zoo die immer te Tinden mc^t zijo). 
De oud-gatliscbe en celliberische namismatiek kan hierbij dien- 
sleo bewijzen ; in de laalste jaren voerde zij vele nieuwe bouw- 
^loffeo aa; miar eveo zelden aU die philologische kunde bij 
epigraphen wordt aangetroffen , eveo weinig geven de uumis- 
inalen er bewijzeo van. De vakken der oudheidkuade zija ook 
te uilgebreid , dan dat er voor de diepere sUidie der celtU 
KChe en germaansclie lalen (zoo er bij oudbeidkiindigea ook 
aanieg roor mogt beslaau) genoegzanie lijd kan gevonden wor- 
den. Op de Gbimm's, de Zavsziit, en alien die bun voetspoor 
dnikkcn , is ouze boop gevesUgd. Hier is zulk een bijstand on- 
ontltceriijk ; hier maakl eendragtige hulp niel slecbls mag- 
lig, maar van haar alleen is nieuw licbl en leven le rer- 
Avachlen. 

Leyden , 31 Met 1864. L. I. P. Jakssbn. 



BLADVULLINGEN. 



Inter scriptores Latinos rei metricae [C] Harii VicToniNi 
Arlem grammalicam de orthographia et de metrica ratiotu con- 
sequitur Harii Plotii Sacbbdotis dx mbtbis [liberj , ut est in 
JUS. Lad., sive, ul Putsohius edidit, Mabii Plotu ad Haxihuii 
BT SiMPLiciuu CL. vv. SB NBTRis uBBR. Esl veTO hic liber ter- 
lius Arlit Grammaticae U. Claddu Sacbbdotis, cuius scriptoris 
primum et secundum Artium librum e codd. Vindobonentibiu 
edideruQt EtcHBHTBLDios et Erdlichbbus id AnalectU Grammali- 
c><>. Ez Praefalione enim libri de MelrU* apparet, Sacbrdo- 
TBM primo iibro egisse de instilutit artii grammalicae, libro 
secundo de nominum verborumque ratione , nee non «(tam de 
slruclurarum eompositioaibut exprimendit ; in lertio denique sive 
novimmo artium libra de melris egil. Harcds itaque ^uddius, 



sdbvGoogIc 



934 Bladvollihgin. — Habiub Plotius Sacbrdos. 

sim Clodiui, SAoamB to codd. seriptonim metrieoram tbiit 
in HuuDM PunioH Sagbrdotim. Nomeo huius viri Cuddiiib 
rursus io Casuuh abiit apud RiPOidLui VolaferranuiA , in Com- 
mentary Urban.' Darrantem . anno 1493 in BobiM cooDobiojBo- 
bimii repertos esse libros varii argumenti , In quibos buoc : 
Ctuuus taeerdot da oeio parUbui orationii , i. e. CLAUini Sackb- 
Dons Ubrum pnmam Ariii GrammaHcae. Uduui eundemqae 
ease utriosque iUius operis scriptorem vel inde sequi videtnr , 
quod in utroque morem quendam antiqaiorumgraromaUcorum, 
iam iode a Lucuio , poeta «t grammattco , raceptum , secutas 
«t, de quo propriis nominibus suis illi paradigmalum loce ute> 
naitur*: atque ita beoigne usus eat in utroque opuECulo Sx- 
cuDOS , ut io 60 eundem hominein ioeptum facile aghoscas. Ita 
libro I. § 82. Sacerdote doeenle exempli instar adhibuit ; itaque 
in nomine suo lusit ludi magister libra II. §g 81. 82. 83. 86 ; 
item io Incerti , — sed quod Glaudu Sacbrdotis esse Ttdit Enih 
LiGHBBDS^ — Artium Grammaticarum fragmento exempli verba 
haec sunt: ttudenle Sacerdote, vjrouia^cvTOi XaiUpieiTOi. Neque 
minus moleste suo ipse nomine abusus est in libra III De Me- 
trit in multis miserrimis veraiculis, v. g. in illo*: 

Has tibi dactylic! species per carmina metri 

bis senas el qninque simul dedit ore Saeerdos. 
Tulgo aaca-doi ; lum hoc taoquam Hipponacteo ' : , 

Latina trado carmina sic tacerdos. 
voluit Tortasse homo ingeniosus ita : 

Latina trado carmina haec Saeerdot tic; 
fortassts et hoc quasi ehoriambtco Eupolideo ttiramtiro catale- 
ctico*; quo simul deorum cultorem se sigoificat: 

jDi boiiil serrate Sacerdoletn tos colenlem vos. 
Tulg. Dii et sacerdoletn, in hoc Tersu barbare litleram v pro 
consonante non habuit; praelerea hoc, quem misere flnxit. 
antispatfico tetrametro acaialecio mixto*: 

Sacersos doceos bene tos formavit ad artes honas; 



■) IV. f. SB, pr. ed. Rom. ISOS. ipodLiciB. Praef. Id Ttrtmt. Xomr. p. i 
M De hoc mora egit I. Bicuim in PUtoU^t Vol. VI. 7GG — 7E7. 
"J P- 77 tqi. •) p. 867. 6. 7) p. 270. •) p. 8S8. 

•J p. B91. 



sdbvGoOgIc 



Bladvuuihgkh. — OiiYSs. e. 434 sqq. — Thdcya. IV> 120. 356 

denique lioc oplimo antiapaalico leframelro Sapphioo Priapeio 
ealaleclico , quem dicil (p. 292) ; 

Isthaen coniposui metra Sacbeuios opliaia nuoc. 

AppitCgadami , mense Maia 1854. B. tin Bsidk, 



Odyu. 434 sqq. 

tJti filv xxi toDt', si (lot ItiMiri yt , vkutm , 
ip*:f TivTatijvxt , imifuvtt ft' clxtcy ivi^eiv. 
Dat deze plaals Diet toevallig bedorren geraakt , inaar door 
deo een of anderen dHorlhoot (Aristabchus !') opzettclljk Teran- 
derd en — vermiDkl is, blijkt alt de onzameohangende, ge- 
brekkige en ongrieksche conslructie: fl iUhotTt — letrTain^M 
— ft', arjLtS* i-iri^eiv; waarwij eenc copula missen en bovendien 
een aorislui en fitlurum in iinen adem gebruikt zJen. Dat door 
den dichl&T /nltcxit gezegd is , is builen tTrljrel. Haar nu moel, 
na bet weglalen van de /r, de leemte daardoor ontstaan aange* 
vald worden: vandsar bet pronomen ft', en waarscbijnlljk ten 
gevolge daarvan , de in/inilivuM nirruHiiixi. Men zai Hgtelljk 
inzien. dat in de epische taal ^n de constructie Totkomen ba- 
ren eisch bebben, zoo men leesl: 

!pK^ TKrruSivTi ( dnifteva /rclxttT driven. 



Tbucyd. IV. 120. Utp) 3J Toif nfUpaq rauris;, «7$ irijpxoy- 
TO, ^Kiivti — iiriffm, 

Fruslra sunt . qui h. I. explicando axpedire velint. Vidd. in- 
tarpp. Rectisiioie Conrin Mnem. HI: 106 monslri quid ali 
opinalur. Ego vero, nisi me Tatlunt oculi , sub moDstro deli- 
(eeoens cemere mibi rideor voeabulam twv t}ti$4Tur, nempe 
IffTrtfievTo. De induciis sermo est; quae dam fiunt, deficit 
ketone. Cf. cap. 119: ^werlStrro H xk! tgriviovro leri. 
Nollem sanissimum XiKorHONTis loenm AmA. I. tiii. 17 corm* 
piuet KnflGSRtis, pro xai ii/xovro Avrlot Upki roTt mXif/doit, 
indpiehamt tbviam iro hoilibut, recepta prava leetione GodieiB 
Elm. Tpoiipxorre et Umi uncinis incluso. 



sdbvGoogIc 



S56 Pollux I. BO. ScBXtiDtwi^t ovbh Aischvlos, Lts. Aooa. 4S. 
Pollux I. BO. — ifiTOpoi »ai xaT^XOi xo) fUT{t0of.sIf o! Sp$oi 

Tl 9piTT0WTt^, 01 ii UlilJlievOI ^ivSUi70l. 

Minus recle HAiiAKiiitrs Mnem. II. 174 legit: tl ipioi dyo- 
fi^ovret. Leviore oiutatione pro TinPATTONT€C scribas 
nmPACKONTeC , i. e. mwfiaxovTeg. 

DelfU Bal., mente Febr. 18B4. J. M. van Giht. 



Prof. ScHnBiDiwiN schrjjn in den Pkilologut: >Aucb der 
■ neueste biograph E. J. Krebl Usst in seinem elwas darfligeo 
■aufsalze iDe vtU Aescliyli" Muemosyne I, 363 den Aescby- 
■los ao allea vier schlacblen unbedenklich theil nebmoD, ob- 
■schon ihm berra Hitters Didymus nicbt unbekannt war." (Phil. 
VIII. 753). 

Prof. ScBKBiDBWiH let aiel genoeg op drie onislandigheden. 

Bel sluk »AetehyU Vita" is gedaleerd van Januarij 1851. 

Op bl. 36t wordt niedegedeeld dat de scbrijver >UDice fere de 
■Cbronologia solltcilus" is geweest. 

£a op de label, jaar 490—489, wordt bet gezag der Vita 
Aetchyti vooralle vier slagen behalve dien bij i4r/emrnm, en dat 
vao Pausahias (I. xiv. 4) voor die bij Arlimsion en Salami 
aangebaald. 

Prof. ScHNBiDBWL'v 2al uiisscbien gelreven op le geveu vaar de 
scbrijver bcell doen btijken dal biJ Prof. Bittbks Didymui hende. - 

Prof. ScHHBiDBwiH is do scbrijver der Ilyperidea. 
L„ 26 Junij\6U. E. J. K. 



. Lisus scbrijlt xsr 'Ayafireu, bl. 1S3 (XIII. S 42): 

Tg ywKin) Tf XUT9V irivxnTTe , yo/J^av avr^v uutiv i^ airrau, 
iiv yivttrxi aurg xmUm, <ppi^ti» rcf ytvo/iivtfi Sti rbf wKripet 
CKirev 'AyipitTat ivknrent , xcii xiMiitn Ti/tuptlv uTip tturw {£f 
iperiti ivTx. 

^pJi^tiv TV ytvofUv^ is niet goed te verstaan, want bel is 
duidelijk, dat bet kind geboren moet stjn om de misdaad rao 
Aqdiutius tegen zijiten vader te kunnen verneoien. Wanneer 
men leest 0pi^tiv xiir^ ivip) ytvofthin) verdwijot alle zwa> 
righeid. 



sdbvGoogIc 



IIITTftEKSELS UT TMDSCIIRIFTBN. 



rin Atte u!UraluaI> TenohiJBeii ii Tooiloopig, btbd al: 
lar gerudplesgda tydichrirteu. Hun omvuiB an trni 
I loo aoodig our omaUndigbedan wordBii gawjugd. 



GiillDei«eh« Gelebrle Aaiirlgaii. 18l«, 1«« n. 1S« StGok. 9. ISB. 
(Terrole nn JTmw, OL SiO). O. iTvniuiui, da n tetmiea in Mtehyli 
Ortttia , da«T P. Wtnalar. (Tamdg tt* boven). — Be PyUtia woands nabg 
of ia dan tampal, da Oft^aloe wu la faal ddvtor , niet in den elgenlljkea 
lenpel, tooali Dlriofai wil in da JUUt» u. Ferttlungtii >■ Oritck. S. 78. 
Wannear do* ook de PytliU door dan taolpel moMil pin , ug ig lodi OiMlei 
•n da Innwiiiden op en randoa dan Ofl^alos ffj aiel , BHar eeni nad«l ijj 
in b«l aivxnr kmn an op don drte*tMi ^aaU to nonan. De lumenidBn 
nngan h*ar aerate lied op bet nfOtfKfi'tei', bM op do ^jrv<'t(a(?]; het- 
MlHo moot omtnnt hei twoeda U«d wordea Mngenomen , en eent bij de ana- 
paattaa ti. 804 (aj* S^ »1 jfofdr dtfmiur) gain ■« mar da o^ri^tfrpa. In 
't |[Bheel lototri bet boor vooibI bg Aaackjloi tooI mear ap bat nf^an^naw 
dan aoD Ifaanl unBaemt(P). In de« Asunennon vi. IkOS (IBU Bonn.) komt 
Jkesbtboi bH bat p^b, niat nit den favwr; by beell neeidara gewipendea 
Uj t\ek. — Hot Motal der ittavKl^imtu In de Orei^ woidl op dria ba- 
gioot, A8an.lSM, Cboapb.BST , Inm. 97 ; het beeft plaals traeti* labnliUg , 
Tol|«ai letm. op A^bi. 1882. Maar bet «»a. waa sen ilakotad , dat (ot onmiddel- 
Igk Mhlar hat lebntdoak RWOkl of (eaaboTeB irerd , en kwam in de Cbaephoren 
niol voor , bo( Bunder in ds Kmaeniden. Het ir^geding (n de lamanidan 
beeft ap de AkropoUi Toor bM Kfedilbeon plaala, aEat op den Arevpapii , >oo 
ab Fiani en Hermann- willen : na den aOoop *eilrekt de (odin Athene doer den 
uitgang ragti Tan da toeuiioaiten. Oiar de Ttfoaoftitoi op bet elade der Eameni- 
den vonlt opgHaarkt , dat d«« de ngten lelrea ign , niel Alheeniobe vroawen, 
*olseni Seciaanna geroelen; het lantat dar Krinjen ii ^gtUea, niel iM« — 
08** Sluek. 8. 872. B tlf tm ak tr tt Dartmbarg, Otnir** fOrihan , gmt M 
»amtmit. Ton. S. — Vsi 1881, ITfStAck. S. 1719. InbendMtpsaTe mn hrt 
9*— 18* book; aa doa ttkii volgaa drie Ml. uholia op book 11, IS , IS en 
IB (tijllten), en ^ania war balanpgke aannerkingen : op de vonnwMuten 
VBB deie leiwiiit een iadei. lier en daat *indl men allMeldingen ran anUeke 



sdbvGoOgIc 



5^8 UtTTHBKSKLS UlT TIJDSCURirTBll. 

iparwerpen. — Da lijil det gebruikle b*t. lUat omaiddellgk •chlet da loor- 
lede; dan lolgl eeae niauwklurig* opgaie dcir boeken an hoofditnkkan fcn 
Gal e DOS , wnamiede de ulttrakiBls ran Oribiiiin oTorMin ■tammao: lijiia oTcrij^e 
(iroDDCD lUan bij de inboudiopgaie. Usl deal wardt beilateo door byToeg-- 
•eli, ten deele »b Uubner , echter niet Tordar iui tot hat dot Ttn liet 10" 
book. 

ZaUichTirt raraie Altarlbamiwittenschirt. 1864, 1" Hell, W>. 1. 
9. 1. Dia JUuatra dtr WSm. Gtwuindtn , door Dr. C. Kuho te Dnwdcn. 
1. MuDon uDd HoDorei. Dne lyD oiiderHbaiden tui eUuar : da mnnen ko- 
laen nadei met ie curae oTcraen. II. Huaaii Personamm u. Pitrimoaii. 
Deia i* de meeat gewone icrdeelios dar inunen pobKca: Toorbealdee Tan 
beiden worden gegCTCn. De munera tbd dote beide soortan lyn Talladi| opgo- 
■oemd bij Hennofeniaiiui en Arcadins Chaririua in de Pandekten , en wordeo 
liier loor eeo groot gBdselte opgenoeind en btnproken , Bamelijk Toor iootot 
lij onder den naaip manera einlia lerrat liJQ, d. i. weike ileobti diegenen Ter- 
pligt tijn (e aanvaai^n, die penoonlyk lot de gemeeDta io betrakking 
tlsan. III. Dia KeaUailea. Oak dan woiden Mnnota of ook Onara Palrimo- 
niorum (enoeind , dikwijia oak IntributiaDai. VoIod daarran worden opgenoand, 
i>, T. iiikwartiering. De claaiiScalie nardt ittar 't alganwen oqjuiat gvooMiid. — 
NO. 8. S. 2S. Epigrapllica , door F. Onnn te Gieiuii , TatTols *an 1BB3. 
n". 47. Giiungcnop lier reedi bskende opschriften. — n°. 4. S. SB. Uater 
dtn inttrm OvlatfkniMatawmtjjLfiKg im Platanitehtn PkasdniM , door Dt. Deiudile 
le.Hanan. D. wl looral bet Terband tuiioiieo bet Ineede hooSlgadeelle ea d« 
redeToerinicn jn bet eente doal aaDwyMH ( bet >Luk ii OTerigent oit ^jneii 
)urd neiaig geichikl Tuor ean niltrakiel. — N°. 6. S. 44. Operttck , li^iut- 
arehaioli^iitlu Vortentkgan , door Dr. ^. A. Buller te BreouiB. 0. heefl eene 
uillrgging vaD de meeits gypiafgietieli io bet Bonotohe HuieDio gegCTen : ign 
werk i> niet bruikbaar all cvtalogui , heall hat kanklar Tan TOOTleiingea Diet, 
en kao natunrlyk eon graot deal der bedoelde itukkeo niet gahael Terklaren. 
De argietielj komoo Tiwr TolBens eene Terdeeling in 10 hoaTditukken , welke 
geutneulyk S06 Dammara beTatten; bet wetk telf ul een leiddraad Toor da 
pollegiei aan da Bonnicbe Akadeaiie irordan, gelgk Welokert jtkadtmitclia* 
SuiultHMtaim , boaieer O. toeer de particaliere itudia op bet oog had ; 0.*s 
Teiklaiingen lyn duidelykar en maer a propaedauttich" dan die laa WeJokei 
en die Tan Gethatd ia mne beacAriiTiiig tan Roine; bg Tolgl daarin BMer 
Brunn in lyna (eiduedeoii der Eriekaebe knnitenaon. 0. beaohouwt bet In- 
■eum ala een ■ Kunitgelebrte." Uij de beida CHralen van lyne 10 boofdttuk- 
ken , de atcbaiscbe en arcbaiitlicbe Konumanten en > Pbeidiat" heafl by te 
pigt ook de relieti opgenoinen j de Aegineten ontbieken te Bono. All oaiol- 
gingen Tan Pbeidiaa warden opgegeira de Pailaa Tan Velletri , bet bontbeald 
van Albene afofoin in bet Louvre, en hat boralbeeld met da laeuwenbaid 
uit de Villa Albani ; ten ooiegle ook de godin Roma. Voorta worden na«r 
aanhuding van een model in kurk tsd den tempel te Paealum da Tooraaam- 
ile dselen Tau een Doriichan tempel opgenoemd; hier en daar oqjuiit; Tan 
bat Virtbenon a ileefati fine figunr uit de geTeli aanweiig , en leer enkale 
melopen ; da bvailgen tgn dm near eene kleinere copy belwndeld. Voonl 
belangrijk ii boofdaluk 4, de jongete Atliube aobori: Tan de Hioluden ta 
Florence tyn alleen de hoofUeD aanweiig : de toogenaamde Ilioneui wordt doar 
0. Toor eenen Iniilos aangeiicn. D« Germanieus Tan Venaillai , in bat Lou- 
vre , ii van ecuen Kleomenes : luMi uiels bewyEl dat deie de >ader w«a *•■ 



sdbvGoOgIc 



GOtt. Gel. Ai-fzxifiEii. — Zritscbr. ?. d. Altbrthwiss. 339 

den koBitonau' der V«nii« da Kgdid. De tjjd wuria deie Veaai lontilond" 
BMMl dot ait hel lUndbeeld lalf bcpuld norden , denkalgk «» het in da 
laattto ooaw *. Ghr, , loo als ook 0, op ttae pluti legt ; op leaa tndcia 
goeft bg de ISB' Olympiai [IBS — IBS t. Chr.) op, Mnfl onbcwaian itelliiiK. 
D« uMgaiwuDda rterraBde Alaundtr ta FIotbdm ■■ ooo Kipancni, gelgk O, 
bewgit; dn (tenanda gliditloT van fast CipifaiUum Ii Ttn doMlfdir hand tU da 
froap Arria en Pictni , too >h Bnrnn hoeft ungeloood , dim O. te ngt Tolgt: 
op dan li(gaod«n Heimiphrodihn to het Louvre , lOO ili kort la voraa op den 
Iwikoan , worden *da uDmerkingen gemukl. In lommigs mkteriale ofgt^ea , 
b. T. gtootte, lUndplNti dor oilglDelen , em. if 0. lonu met itoh leNeo in 
tafaoipruk [oea iwur Yorwij')- — ""■ ^- ■■ *'- ^^*V^> Btiraiiuf Satim 
u. Epitt^ fur dM Sehulgtbrauelt wrlMrt. TnViuT. Door Dr. Voigl le Ealle. 
Ongnnitiga beoordoelins. Oil TroeKcre uilleggan , DuntMr , Webar , TaaOll 
U MMr Toel OTergeoonien ; Tela g^OTaDa TarkUringen ign OTerloliig , todere 
oiijniit of onToUsdig , op Tele andere plutMn ontbraekt de aiUefging, ktwwel 
die ■oodig ion weien : ook bjj d« realittiMAa opmerkingen ontbreekt iMf 
Toel. Eeo en *ndar wotdl door aen gnMt aanUl Toorliealden ooderiteaiul. — 
Jfi. 11. S. 84. MiddtnJarf, dit PUbtMnja^ , door Dr. Hohchar ta Harfard. 
finnitise aaokondtging. Bet baUngqjks kleine boek bawgit dat hat Toorral 
mythiack en niet hialoriaidi li. — 8. 85. Ein Wart abtr Stkilaiugaitn dw 
alttR ClatMur, v. liatm tlumaUgtn Sekulmeim. ileh bin dar fcsten Uaber- 
■leuping , don Jmlt Sekulaiugab* tin PtitI iit." Da safaoalnitgaTen (*•«■ ta 
TBntaan die met > Torktarenda" nolao) berorderen lulheid en opparTlakklgfaeid 
bg lie learlingen ; Toor de ondeTTrijiera iijn lij niet loo oobapaald ta Tarrrar- 
pen, QMat lelb de Ibana Tenebenen ultgaten dct eollaotie Tan Hanpt en 
Sanppe cgn af tr kenran , Tooral ooidat bg het ^niik van inlka ail^area 
aommisa onderwgiara, en joltl de beilen , lioh ligt tot patemtak teRoa de 
nolen laten Teriaidaa , t« meer , daar hat mesteudeel Tan doia iwak ■■ : uilk 
•en itr^d tiuM^u hel gnag Tan bat leeriwek en dat van den onderirijier 
beeft nadeeligen inTload. AIlMn Toor privaatatudie kaa men le unboTeleu. — 
PirtoMklmmik «. MitetUtn. Door het geheale atnk tanpteid ; lij betreftn 
14 plaataen , alien nil DnlliahlaBd. — n". 7. S. 10. IS. Prtgrummt a%u DS* 
Mmark u. dt» ffiratflhittmtm (SheiTrgk en Boliteln) Venn J. ISKS. door 
6, L. Sliar la WitteDberg. Korle opgaTOD. — «". 12. 9. SI. AuttHgt du 
Z«)M«ftr#iWl* , nam. 0. 6. A.t NHdtO^rgfr Jahriuteker ; JKumehiurO.J.lRlit. 
KoT. OB Deo.: Bllter, excerpla ai Plinio, aankondlglnB Tan Jaa j Heimann , 
Aefobyli tragoediaa, raoanaia ran Kayier; hatielfda Trerk , roeeniia Tan Schil- 
kr, I", art. — Bihliagr. Vtitri. i«r pkilel. Litteratur. — Beilage. ErkU- 
rmnf, door S. KAchly , te Zdrich. BeTiEe Teroordeeling tbd lerska reoeniia 
dar fiOKhichle dai grieobiMhan Kriegsweaana Tan HailoTi en KSofaly. -— 
B" Haft n*>. 18. S. 97. Patrimi matruH , aiifi^altis , door PruT. letoklin 
te DorpaL Varrolg Tan eene reaks stDdlaa orer het faeiaalregt , in bet Bnt< 
letio en In hat 1* deel dar a^ngei ^oo-romaina T«n de Petenbnrgiofae akade- 
mie. A. W. Cramer bad Modi roor BO jaren dll pnnl behandeld , maar met 
bet oof op bet alaaliregt : M. wil dit thana hoofdtakebjk tooi bat Mcraalrefl 
doen , en ToonI ook het Griekiebe laeraalregl Ter|e)ijken. 'Afupt&al^e U 
degene , wleni baide ondera in loTen ign : In roeer nilcebreider beteekenta 
woidt bet woord (elijk aan aiSat/taP , ea het ii een Teraiiobte der • Eu<U- , 
Mnonie in der aaoralen Sphira" d(Uft9al^t te weien. Patrimi nutrimi beefl 
deiellde beleekenii ala oftfi^al^s aoripronket^k . de vborlaalste lellergrcep 



sdbvGoOgIc 



340 UITTIliK»LS UIT TIJi-SCUMPTUt. 

U lane (?) Tolgeai Tohidi , Ugen Setliger en 'RiMihom. D« k«otoek«a«n ie* 
p m. *gn ■ Inpnbariit , LilMTtit, In|eani(it, CitiUta. Monle Fonotiaa'' (aak 
b«l IwUte?). Hflt ii nMt aoodic, dit faanoe oaitr* Mi|fk«T«aM«M ggbawd 
■iJD. Er ign prUattri^ en ttMt-jirwftff-fifiU p. m, , de Benle iga d« <uiiUi , 
lat de Uilitan liabooreii bnopt «HrialiijiiliJk de lirpou Isr a«*eDse ta lekcr 
Tele ■ndaren. Ook de klecdiag eni. ia niel gekeel oabekend (evenwel bliikt 
nieu itelligi ait de op|«gBiea bgionderfaedan). — H". 16. 8. 1S8. M, Iwtams 
CoKgtu Gnceiuaau , itr GateUckttehrnber Jtr alttn rS«. Ftifattiaif , dovr 
Sr. J. Beoker te Frankfurt a. M. Eau belays , dat Conpii en Imini Cangns 
deialfde pennon !■ alt de beroemde M, Inniui Giacohanni. — W. 17. S. 1S8. 
Ptitr dot g»ttTie\ii* iMa te uAuclan jlljahtt , door den Haer Q. Stier im 
VTiUenbaff. — n<>. IS. S. 1B0. Kr^ u. Mutltr , AaaifckaUMikoa (aio). Li^ 
ktr , RtaUtMHun (Im elati. ^Utrthimt Juar Gi/m»anai, door PraT. TcnfiM ta 
Tubincen. Uil>oerige reoenlie fan btida werken. Bat lao L. ii korter; dat 
van K. ■. bcial Teal irat OTertoUig en te breed behandeld la, Tooral ia 4a 
aitikela lan Kiafi. L. heeft tan ODresM laer Tele OTeniftiartikeli gegeTan , 
en ook deie op ondoelmatige wgie bewerkt : lulke artikelj siet Dnitache wm 
Bet Lat^nscbe koofden itaan naait elkatt em. Hat aaBnEOWn Tan latgnicAv 
hoofden it bg nitaltuting goed le keuren , ook rolfens haly, den itiehtordar 
BtalmcjtUpaidi* , OTenwel met uitiondering dar Mytkologfe. Toot den tekat 
der utikelen gaat die regel aiet door. — Watanadiappelgk (laat ket work 
Tan L. Tcel hooger , hy werd door een fmot aantal bekwauM medaatbaidera 
ondentennd , b. t. Bein , Wituohel , StoU , ledar toot igna ipeeialileit; in 
dat Tan K.I. U bgna aUei door den bijna onbakeadaa Dr. Kiaft nagaeidireTen , 
c«D klriaer gedeelle, de lettera A. D. E. Q. en P. met Pfaocbui te bepnnen , U 
beMr, Taa den idieitfalli waaigiteni einigennauen beirthrten'* Dr. Comelioa 
XiiUer. Ten opti((e der polilieke gaichiedeni* li de Criekaeke bj L. goad, <U 
arlikeli 0T«r rMneinaohe gente* ign ileobta uiltrokiela nit Paolr. B^ E. K. 
Ii dit nof alerker : b. T. taen hnu work Tcncbeen , waren in dat Tin Pmalj 
eent BO Flbii liebandeld , waarran K. B. er 1 7 bebben j later gaf Paalj nog fi8 , 
daarTRn bebben K. M. aleobti 1 2 ; da Tereenifing Tan de artlkeli oTcr gMehiedenia 
en biatoria litterarla il Jniat eren Itng Tolj^lUHiden all bg Panlj. Cognomina •■ 
nomina worden um bij E. ■. ila Tooial bg L, door elkaat ala boolden Tea 
artikel* aan^Domen. liatoria Litleraria ii bij K. 1. goad , Tear looTer Dr. Mdllnr 
betrefl, nuar Kraft eopieert Pinly , hoewet de artt lin den dni entenBlndea 
■gniweotheil* Ton Babr Torfaiit , d. h. naSgliofait (ofalecht" iga. De onbakwana 
BUr i> Kraft* hoafdbroB , en dete beefl bem daarToor beloond , door in de Heidel- 
bergn JahTbuMfaer hem gnnatig , de BealeDcyclopaedis onder hare tegcowaordiga 
redaelie daarentegon tear afkcurend te beoordeelen. Die tegenwondige redae- 
tenr i> niBmind indeft dun Dr. Tenffel , die eofaler niet ondar dea inThnd dier 
receniie lohrgn , want reedi toot 10 ]u«n > lelt claem Daceanjum" beett hfj 
met der daad beweien , loo o*ei Baehr te deaken. Oader de nageickreTeoe t* 
- b. T. ■ Knfl'i kligHcher artikel Bameru* ;" TCtder wordt Heoem nit den t^d 
Tan Demoithenes toor dneIHe gebonden all Heaera bg Boiatiua , en de ver- 
taling Tin luTBoaii* door Teuffel aangehalld ■!> nitgekomen in t jaar 184S | 
maar dit weik beitaat alleen in porteTeDille: T. bad in 1B4B in een igner 
artikels geiegd dat ket ipoedig ton Terscfagnea, Tan dear de font Hytbobigle 
en oodkeden ({jft bg L, goed, bg K. S. aeer tleehtt h. t. loealio emJueH ■■ 
plaati Tan ceaAKMo. Aardrgkaknnde ii bg L. te breed faekandald; Be, 
Ertit geeft enkel uttrekMl* ait Paul; en nil ForbigM* handbook. Bel gMo M M 



sdbvGoOgIc 



ZElTSCmitPT PUR DIB A[.TE&TnrUSWi.-;SK.-(SCII\FT. 541 

Jecl deilulie mi K.. M.'i wnk , d. i. iJlai -ran Dr. Knft, U laliMl Msdar 
wurde. (Zaadar partg te nemeo moet man bekBDnm , dit frat. Tvnflel iijM 
■lelUn^n met em (root unUl kraolktige groDden ondoiilinnt , loodit Dr. Kimfl, 
in bet balang lyaer lepaUiie , dcien luiiol niat irol ooliouktwcMnd luin 1>- 
ten). — ^. SO. S. ISB. Jiuilm nuarUek't tiachg*ialtmi Sekr^ftn door Dr. H. 
A. HBlter te Biemen. Da boofdiaboud Tto dit work i> kunilfeacliiedfliiu , 
naar hot nHikl elleBii de ((elUaf wur, d>t mlk teaa gaiohiDdenU do( met 
kiD nordan gagerao. Hat 1" deal beral F.'i leraiubeichrgTiiii , an bet A* 
klaincra TDrbaDdclingeD oier arcluoologiD der ki«»t i tan gatale via 17, byaa 
■Uan raadi bekandj hat i" en S" deel eeaa Gattbiobta dar grieduMbea 
PUtUk. Voorain italt aen itnk > Tom Wawn der p. PI.", In drie booHituk> 
keo , o*e[ do ToroKin , do teoboiak , do compotitia. Set eicanlyke werk it naar 
ds venjeeling tid Olftied IfiUer iiigarigt: dwm* Tolgt de fetdiiedanu dw Cr. 
phtliek onder de RomeiDm. — S. 169. Zu Plato Ap«l.a. 2t. p. 87. Q. B., 
door Prof. Fia^h la Eeilbrann. — S". 3». S. IBB. Dr. Fr. lugtrilm , £•• 
taM^Mt-JlMtMkM &k>iJkA4«4Mk , doar ProT. Otto M KiaiMn. Sitroerige 
leceiuia. i.'i beginsel ii tear Boed , bet wagklea der nwe*l« noorden van 
latere lallntleit en Taa termen , ■Uaea bij die anlauri voarkotHDda ^ nalka ap 
■cbolea oiat woiden (alaian , VibmTiua , Celiui, PUouii H. fl. , Lnoanut, Hir. 
tialU , Petroniui ai». , junmer dat I. bat niat maar gatiouw cableMa U en 
oak vooT da priTamUlndie beoll nillen lorgail. Datrondar lijdt de *«Uedig- 
haid; ook de Toorbaaldan alio te veel baanoetd. Ruitendien qjn loor de !•- 
gera kbnen der gyninaua ipeciCle woordenboakea te Terkietea (P). Mas 
■Boel op dCD door 1. ingeiUgea wag laidai Toortgaaa ea bgna allaaa op de oMalt 
galeMii (takken der ineeit bekende aaleun letlen (?). Ouk de ipUlaitis la>> 
(obea wDorden no batere en mbidere latiniteit nordt goedgakeDrd , eobitt 
U dit aiet altgd joUt nitgeToerd , wiariBii t«PM (teer weioig bew||Mnda) toot- 
baeMan warden MogabBald. De gebeale aankg via bat werk ii booMHkemit 
velgana Ireniul : ook oMtraDt de ^(%Ten , of dob woord » peeliac^" of ■ Tor- 

• ktawlieh" U , bangt L van HtorileitaB ■£ Menige fontea sga ta Nft laB' 
gewaaen door den Br. Scknidt le Beilgn in Hutiall'i Znttakrift fittr 4a» 
G ymmaa i m l m^ttM. Vooi de (yaeoTndak wordt meeatal Dddarlein gaiolgd , ook 
ii L la oppcnlakkig i Ttn de elirmalagie i« vael Taltidi en balf wear , an I> 
beefl gee> notitie genomeo lan de nienwite • Tortiohritta" dei< kriliak , tie 
b. T. Mhiben. ■ Da^ im der game Artikel in loiBer Urgeitait anf den nokri- 
■ litcbea Foicellini loruokgabt, ao i*t dieta Uakiitik bei deni nnkritiioben I. 

• kein WnDder." De Antibarbarof laa Krebi ii fabael lignorirt," Ook Teltedi| 
ii bet leiikon niat, ankel uit de letlen D. I. on E, oatbreken 100 woerdea 
die b^ fieorgei ilaan. Het werk ia eea nitlrekiel nit giootare leiika ala 
Freaod , Oeargei , Ureter eai. (wat kan een Mboolwoordanboek veal aadcil 
tgn)( de IB , nm Tbeil lefar > bekannle d. geaoblele Sohi^enaer", die 
■gBmende BmpMilBngen" *oor bet werk gepketit bcUen , walan *t niat i 
dit berinoert aan de Reralenta anbiia (ttcl). Voorat iMcfl ean onbekeode 
bet lerkon'ea , die L't werk in Zaincke't litter. CeDlralblatt gwudg gon> 
oenaeerd faeelt , en daarbg beeft beweerd, dat bet buitenland, nit een prak< 
iiieh oogpoat gaipmken, gatobikter ii OM lulken aibaid te leraten dan de 
DuitMfaen [I. i* ean Dean , en Gymn. Rector le Kolding in Jutland). Dit to 

• Tfillig nnwiirdig eioM dnttck*n RecwiBaatea'' [lio.J. — ifi. 88. S. 177. 
Dr. G. Fitehtr, Oietromt T»nuleiU§ trkl&rt , door IbaidSra*r le Eului. 
Gnnitign receniie. — W. 0. Fimtt , dtr Piirtntm»j/ 4rr lUidum ■. 4tr 



sdbvGoOgIc 



542 UltTRBKSBLS DIT TIJDSCHMPTBR. 

ArmtK •■ ^(ftm nr Ztitder Dtmakratie. Niet ongaiutige ankondii:!!); tbb 
S. — Ptrtmakkrmik «. Mitcaltm. V«npraid , uj betraflkn 10 plutien in 
DulUohliDd. — n^. 14, 16, 17 (laTantleu). Pr^nimmt dtr Gymmanmm 
Wtt/aUiu V. 18G8. — Il*>. 84. Atuuugt ax* Ziittvkr^tn , Jatmt JairtmachMr 
/. PJulel. V. PSJag. Bd. 19. Belt. 8. Viriu eod. Pir. in Ci>it FUl. loriptD- 

ne. — Beeknr in Odmu , eioB unedirtB Hdnie t. Tim id BilhT'i'*ii> 

Sohnch , eine neae Aufg. iet Apioini. — Lubker , Soph. EL 4Sfi — 14BG metr. 
ubon. — Goppert , aebci' PiRutni. — Ifolls , bnondd, iddi TsciUu. — Sta- 

gebaur , Bekinntiob. dcr Gr. u. R. mil don Slafeo , nach Cyprieo Eobert. 

K. L. Roth , tn de origine geuti* Rom. — Kihlj , G«legenheiUiehei. — Klota, 
■n Virg. Goo^. L 147. — Heft 8. Beaker in OdeHi, Toaii a. i.w. — Ro-, 
■enhsyn , ODonuMpoeie. — StAii , Gnmmatine sermonii Ltl. Philm. eleaianta. 
— ■ Katterfsld , de PromethM teniioiie luteh. — UhlT , Eor. ad Pimq. , nelwt*. 
— Fn«, pvuM, pauUum, quin. — Hoite , kriL Beilr. lu Ut. ScluilUlel- 
lem. — Gihal, nobet die geidiielitl. Hendbueolwr v. Vf. Pneti ; PUUtogua ; 
Ztittchrift /. i. Stitrr, Oynn. , in Jifarg. ; Gryur , EtBenthaemliohkeiteD dea 
Taciliu. — e. Curtiui , idt (rieoh. Gnmmatik , S itukken. — Wellar, lal. 
Leiebnoh aa* Liiiui , Am. *. Kergel. — Weinhald , die Bekkendie Gnmraa- 
tik. — Banoker, Geidi. de* Allerthumi , Au. t. Tbomu. — Kachnct, S1b> 
nwatarpamm. der gr. Spr. , IS* Anil., Ani. t. Capellmanp . — Doberaiia, 
<^Mria oonun. , lobeiide Ani. t. Kergel. — Eoehegser , Diadn Epitome , Selbil- 
anMise, — Orerbeek, heraiidie Wldwerke, Am. t. Seidl , S itnkken. — 
Linker , Kritik dec Ann. dea Taoitns. — ReUetmaon , gr. Sohulgramm. , Adi. 
*. Cnrtioi. — Goebel , p. Scholgr. , Ani. t. Cnrtini. — Zell , rem. Kpign- 
phik , Am, T. Beidl. — Rotherl , der kleine LtTini , Ani. t. Eerge). — Hoff- 
naanni Aeurid. Epitome, Selbitani. dai Strang., S itokken. — Grjaar, 
die IM. DebiiDgibiieohu t. Fimbaber, SeiDioheD, Suepfle, 2 itukken. — 
Linker , Ital. Auagaben lat. Clauiker. — BMohardy , Gmndriii der rdtn. Liter.. 
Am. 1. Thomu. — Linker , Bibl. icriptt. Gr. at Kom. Tenbneriana. — De Cattro, 
Comatini If epoa , Am. t. Hndieggir. — Sartorio, Tocab greoMtaliaoo , Aai. r. 
Sobenkt. — lagerdeT , SohDlwfirterbuob (i. bor. b>. 841), Koch HandwGttb. , , 
lobende Am. T. Grraar. — Qrjtti, der hiiL Inf. im 1^1. — Emo, grtmm. deth 
liapMgT. , ladelnde Am. t. Hochegger. — Capellmann, gr. Etemeolarti. , Ana. 
t. Curtiu, -^ Jtcab , Horai u. >. rreunde (i. Xnrm. III. 886) , tadelsde Anx. 1, 
GrTiar. — Lauer , Rink , Stoll , Soheinpflug , Mythol, S^Arilten , Am. t. Bippart j 
jrnnwujiM; Jtlg. Mamifekr. /. Witt.u. Litr.: Otto, UL Leiioognphia. — 
Benfer, Oi(animnider indogerm. Sprachen, 1 Ait. — K. W. Hitich.Q. Fabiaa 
Kdar neber die 1""> Jahre dei Hinnib. Kriep ; Journal i*» Satantt. 

GeradorPi Repertorium. 1B54. I. (Verrolg nn Mmtm. UL SSSj. — 
e. 8. 8S0 (126B). 6. DU ITnivtrtitSt^ragt itt Outtrrwitk. — S. 847(1877). 
*. Parela , dtl yuhtiee iiutgnammta in Grrmaina. Tk. Thrumatr , Beitraagt «c 
Patdagogik. h monglOMtn B^ftn. — (iL 3). 8. S. 101 (ITSSJ. G. F. BiUe- 
Waad, Lal. Chrntrmathia fatr Bga^ynmantm. Inhondiepgaie. Het eerite 
der beide declen ii d«ln>atig. — 11. 8. 884. (SG41 en BG42}. J7. Ktek, 
Cantin, quad Ugitur Jttnk. Stippt. 800 — S70 iHtarpremiia ^etchyU Sipttm 
a. n. e r«e. Htnantni cam icriptura* lUterepaHtia Kltaliityiu cad. Mtd. ti. 
F. SilmJulitu. X.'t tekit wordt medegedeeld , Tolgcni heiB'Vioet than) bet doel 
der uilleggen Tan A. iti" > <!>■> t>kit op de grondilagen Tan H. Ta*l le itel- 
len , terwgl de uitlegging Tooral i den tamenbang der gedadilen en 'idicblen 
■ geToelen OTer godddgka en mcni^hrlijkfl taken meet in arbt imnen," [b 



sdbvGoOgIc 



Zbitscur. p. D. Alibrtiiw.; Girsdobfs lluRat.; Misc. Philol. 543 

flit em uioma , of wat ii het aoden ?). K. bBcIl ledert Tole jwcn op i(iae 
coUegin de Seiitnn a. Th. TBikUanl; dne kluna nileaaf berat H.'a tekit , da 
TarianUn an da icholii *an den Bad., die ecbl«r toar dit itok niel all booSlbron 
wordt aaDgeaomeD. BaitendieD heeft K. de oolUtie ran Prieo DiMt die van Snauli- 
■eot. weike H. gebroikt heali; hg beeft beida ooUatiaD nofowal* door 0. Kib- 
beck mel fast h>. doen rargalijkoD; K.'i larianten lya ereiiMD* opfeaooien. — 
S. 287. (2S48) O. S. C. SchnMtr, jidtUtiHttata ad eivitaHM Pialmiea* Ubret 
10 Up*, atm. 1880 — SB. adifM. Eeno leer gewenacbta bgdnga: ecn aapple- 
ment Tan (aiiBntaa uit Parii. A. (lS07), Tolgeni ilen nititakeiiden F. Suebner, 
d«M Tarbnlen gena erenwel nilerat weintg toot dea tekit (eeno laet alge- 
(oeene khgt omtmit de fa». Tan Tale Bnteu»), meaatal Tan orlhopapbitoban 
aard, b. T. a^Qdov, (ajfa^lai, «». Daarna Tal(eu bgToagwb op S.'a no- 
tan, waarondor bet beloeg op bl. 62, dat in Plalo'i tgd da Tentaaling ran den 
dag in IS men bg de Griekea bekend en Tr^j alfeoieeii geweeal aau ign. ~- 
8. 288. (8B44]. C. W. JVatMk , ffMwMu' (Mn> «. Spaiin. Da beile com- 
nMBtaloren ago gebnikt, en ook dcene arbeid oiet aeblergebleTen; oTer d«n 
■ inbond" woidt ifA geiproken, en Duitai^e hoaUen aan de TeraebiUand* 
atnkken gegaTen , b, i. aan de 16 earatoi : Widmnng. Valor d. IriedeTuaiak 
&elaita((sdieht. Inehlinialiad. An aine Dngstreiw. Kaiiia Stalb. Hbar. Uer Alto 
geichiadene. ABfltoidening lum Scbmani. Lol)Beaaa§. Lebeniregel. Hymniu* 
KileraBoht. Daa lacks StMtiaehilT. Herena. Vergieb .' — Eenige Dolen warden 
befaandeld , Toortl om aen afngkand geToeleo la Laanan te gOTen. De aigen- 
namen worden Terlaald, dikwgla op gekiuitlelde wgu: Lyoa, WolMialf, Pb]rl> 
lia, BUtlennnid , Aalelie , StemeDmaid , en Phidylw , Spa ai a h en i aach der Aaa- 
ilogie TOD Claerefaaa , wenn e* eiUubt Ut" (l); STeneena mirden plaatten *an 
DuiUcba dieblara amet de bareo" aanpeluald, 

Hiloellanea Pbilolofa, ISfil. Blgkea* eeoe korle aanTrgiing Uiaaaaf|»> 
loheidennmda M. Poibigiigica {Bjfdngt^ Mi* Mnmu m dm Uetid^ AWfij 
Jowbet* g yaiaaaiw). — p. 1. D.BmrgwrJr., OiMnativu* MiatMmiu , korla 
aaaleekaningan en TeraaderiagaD op detekiteo TanAeaidunea eaDemoatbeao* ia da 
laak Tan Ktsaipbon , 7 aadere plaatien ait 6 redeToeringea Tan Demoatbenei , Mne 
Tan Uokntea en tweevan CJonro. — p. 7. /. F. T. Znl», Oirt. cntie«4 n Incrm- 
ttm, — p. 21. Ot*t, erititat >n Piutartid Jrtaxtrmtnt, Beide opildlea beT«t(0> 
eena reek* aanteakeaingen op laer Tele plaatten der geooeoikde lobryTeri , en goTon 
aen nieaw bigk Tan den gTOr de* jangdigan , tluuii rood* oreileden KthrgTen. — 

p. 86. D. rtrptlra,06u. Crititat in Ca*tarU C»mm. dt Bella CtviU. Dit- 

Toerige TBibandelinf , of lieTer eane reekaTan Trg uitToerige aanleekeaiagen op 
Teracbeidene plaaliea Tan hat B. C Zoo leeat T. op 1. 6 Pmuttiu tt MattMms tom 
bet PhUipfiu tl Cttta der bai. , en bet goTroae PUUfput tt MaretlUui daania 
warden met Henog de Troorden In — an'fftnUwr lagea Ripperder bebonden , mi 
bniteadian de iaterpunotie Taiandecd. L 7. wordt daaa oltgeworpen, da •» 
dere woorden Tan H.'a boide Dents interpolalieo bebooden , OTer da danle niet 
boaliiL L SB. K. en H. dwulen omtrent 9 S , de Talfata moel blgTcn. I. B8. 
Leaa affkgiaboMt toot fael treiptttatit der bia. , wHrran de onjoiitbeid door 
H. ia aangeloond. I. 62. Oiideadorpa letiag ii da irare , ook bet gewone aan 
Acbilkw kStaliua" (loo 0. en H.) ontleende dadnmral toot het r*dastrtl der 
bu. 1- 04. 0.'« en H.'a mMinar* aieunt op > oodet nana," owa leie auti 
titUrt , of, aial H. , Mufnwrt. let de bii. moel iiittmtmpi tegen H.'a ir> 
Tumpi bewaard bljJTen. L 76. De woorden nm Pam p itum ait»mt*n woiden 
uitgeworpen. I. 7S. De fcia. bebben pbtrttjita , Ciaoooniiif leeit plmrit»jKt , 



sdbvGoOgIc 



344 UITTRBKSIU HIT TIJDSCIIiUriE.\. 

wurtegcn H. pltrttt/M ea T. pbtrihuqiit sTcntalt. L SO. Rilntit Ugimtibua 
■aoel met O. terklurd wordan , an lUat geiijk aia reliquii libi (?) , de giiainseu 
rtU^it ima H. , txpeditit tui M. an lAitHt lya Talich. IL IS. ala ho« etiam 
■laoo MpiilatDr." Saa leti dimpUeMa Toar 1 lewoaa «Urtpti<m€. U. lb. Omuom* 
nott dris woordea Terdai (aiel wordan , achter inU'(('). IL IS. Leei ipwM 
■Hyno luptravitttnt tpalit, (ooi ^pri ai^iw jpfranMort, jpaMa, immaTi tomaiig* 
bii. hahban tupammumt (op lioh lalf ecu inakkB frond). II. 89. Da gawone le- 
Biig ii all bjj N.. behiha da UDnaB*,auar yued tooi m^, cMuufi(<)w*ja« loar 
tammiHUtgut , gtaviwt TM>r ^ruvJan) an tutlga voer AiAti. Icd Isui oa» , 
dan ciHjfinTmfBr <n Toor ^^>r*Mtiir allaan , en vetdar aaaijiM Togr tujit* mum , 
ii tool' ■( met Heindui , ptrfiigtnuU ttmturiamtajat roar Sfm mHJIomtjut , daa 
grmviariti i» touti^trmi* moat la pUmli *an rfuM lUk Toor duriua t» 
(U>n kooiao , en aeoipittmmt voar Mctfi«*tai*fiir woidan (aleun. (VencUll 
dit vaal ran i^>ge*an P). III. S. Ten onregle wil H. eomfltMtim behondeo, oc/k 
H.** ledoi >M guod tuhM i d im n nttptttoMi CatMri in eMupaetiMi anura pat*at 
U oDToldoende (fa). Hen Ism dMpMeiu nindtuMfo* tatptetam* Cat— r it , mi 
M MwpavAm »mtr*t, SU pMt Mt. — lU. 10. H.'* Iwins Mm'wfM toot 
MrUtmqut i* viJkA. UL 19. D* gitfing tui Eberlinf aa H. ii nUct, taaa 
lete M aUara Ji* ad eeltafaitim vanturwm atgna tuut aliam nlrimfia ad t»- 
eum tutmm UgtM taninM , ut , qua* waUmt, tjMttra patttM. mi, Wea 
bM ttd wtiMa loot t gewona atihmtua, ea laUa di paea ii6r fejwi , loadat 
fa«t Tin onMont ifliaogL i all Tarbetarins «p O.'a laiinf. III. 85. Haa bo- 
hoDde da vulgata tegan K.'* aon ipaetalu/. Ibid. Te regt Tenreipt O. Hoto^ 
dMnn* H P»i ia pbtat* van bet n'a* dar hM. Hen laae n via , manliMr 
mmM Dwet Ttmllen. UL SB. K, wU iMiatt toot adaata. Cauiiu, ntet 
Cu. Domitioi, ontvangt het berigt. IIL S7. .^IMnea (tMt in do hu., K. iril 
acfaaua, ten onMfle. III. 88. Volgma N. liju de drie laaUta % bedorraB, 
maat 't geea htj opmerkt hevfl raed* VoHlugeisgd; »PnBtBrM, qaae Doitrma 
alooUDi eMipiiml, nneb laalailt nippardtliu''; (bnt i* eene fawoae pu«ntli»> 
■li , geen teeksn Tan BitwoTping) *quad minua raots botliiB arbitral , proplare* 
iqnod ita nalla Vol rallmtnitBr, ad qnam Boqaani raUftoa pertineat." Baa- 
Hit» moat «Mr Mnuw biy*«n ataln , loo all gnroonlilk , niat mat do bu. 
vMr iaaiiidt. iU. 44. TVMiwU moMiamllen, msa leit htOatam >oor W- 
daiamt, et TOOr algiu , en fas laee yaat quau iaatm , allat Tolgeni Hotomanni hi - 
(an de ivnlgata"). Voottt § fl moet fnoa In fmara woideo lecandard. IIL 48. 
Het anvaMMnbani valtriiaa wordtla eain paiuialarita* Teiandaid , Iff en Voti 
•)o*' cam Faiario, H.'i BalaariiHa en Jl.'a eaWlau. Hw T. lelf geefl Ue 
dat dit hoogil ontekw if. III. 49. St^ipatara toor het gewone mncadtrt. 
IIL ST. H. Toegt ten onregta ram in vMr rmmHarumt. Het.getaJ XXXlll u 
niet badorrea. HI. 69. S, beoft nlei goad gaiian , loan hjj do woarden diwua- 
0ia rguiM Tarwiarp , ea cnUn^ffrnt lai toot oamflaaramt legen alle b*i. (Haar 
die ign toot hat B, C *an wo wclulg (Mag). IIL TB. Da ptaat* i» indeidaad 
badonen. It.'i id TOor ladtm a niet genoeg, men lew: atd madam epop- 
tana, H . . . ptatai, . . . adm*it. IQ. 101. De baale bii. hebben agarmat 
VMr agU, ikt men oadankf H. behoadea Tril. Ut. 118. V. leeal ragiaaUut, 
too ook da mMUe h». , beltalMa wll Clarke. Hwr reed* 0. had da ware 
Itiiagragibiu, dal door B, Totdoende ii gahandhaafll. — p. TB. C. M. Frnukaa, 
da AatekiiU tahaUU Latirantiattit. OilToerige varbaadeliag. Koer en maar 
blrikt dal hat naauirkanriger aollationet«D der hi*, op »nie lekilan laer gerin. 
gen infloed uitotbnt ; echtei i«l iedereon loaitenuten , dat ap dia muiiet dc 



sdbvGoOgIc 



MlSCBtLAlfBA PSILOUMA. S4K 

wiro geleordkeid meet gebaMl waiil dan i ttmanriii amanilaliiKubui dlstm ■■ 
» mntationUnu in icriptortuii ontianBm JBTataeadii" (Zilo , *i qui* mila. ieA 
bona li ([ui* piotularit , wtt dan 7 Allea haogt ar *aa af , a( da Terandaria- 
gta load igdi}. Bet eoUatloDSMD moct middel waien , nict doal: ■!* midM 
ia hat noodiakelgk ; mea naet allei TsnaimleD , opdat de giaimgea mat kaBiii* 
van taliaa geiDbladsn. De loliolia tgn oienl pwi^tif , toomI bg Aaidiyla* , 
to nwer amdal ty de eeBiga bnn loor deo tek«t TamieD , behalve dan ooA. 
XaiL , da bran der bii. Han kant ledcrt Dindarfi nitgaaf da admlla vall^ 
dig , dooidat hg die Tan don cod. led. heefl madapedeeld. De idulU b*> 
ataan uit twee aoarten , die dor latere Byianlgnen , weUte nit dan Med. g^ 
trokkea ign , en de ondare atdiolia. Sen moat an andanoekan , weike aohotia 
indeidaad toL die onden behooren , 
Igk nagaaa of hnnae leiMnata 
dan wel lot eenen aDdann behoorea. 
naar dea leeftgd. der TenchJlleada K^Ua kaa i 
bet hk ijin Tolgena Hennana «n Cobel 4 lundan : de tweeda band kooit 
mat dan leholiaat meeilal orereen , namelgk wan de tekit liok nil de 
•diolia lander loel inoeite liet eBwadaren. F. aal do de inhnlla vaor da 
Omtie en Smaekaliitgea opiettelgk behandelen. Voor den tekil lud bg Tier 
nieuwe oellatiei , die van Fnni , Bennaan en Cobet {oak aaa onie leieia bekend , 
lie Mnnt. B, SBt em. Die tu Cobel heefl F. deiik«l|jk in aftofaria gebnukt), 
ea die van Dindorf ia de AnQOtotiaaei (de oade appantui van Bailer , gaeiM 
nieawe eollalie). — Hd lolgt eeae lange rg aanteekenlngea op da gmoa^a 
4 (tukkea, mm dal lelkani de leiiog laa den Bed. all lemna TooiaT gnat; 
P. wil alia pUatian ^aemm, vaar luiielien Med. en lobalift Tenohil van U- 
ilnf ii. Belere of even goede letingen geell de •oboliaat op .^am. i. lOt 
(beide ook in de tapioIUiicibi).). 104. 141 (neen, hij BMkt aimtMg <nm m 
priT. en fmcpd'ai). 1S6. 1127 (aanTuIIii>gibM.)t Cleapk. 18. 81. 166. 817. 
see. 8BB. 418. 4SS. 4TB. 48S. SS6. 088. TS8 (de adioliait beed de lo- 
ling , die eok in den led. ligt: nofnirovfiai'' iftol bg Herm. b. L p. , wel- 
km men aatie, li fUtfmoviUf'Aluol, i, i. ituoaiMV/iipa fiot], 787. 818. 
040. S71. Bumtn. BS. 289. 26B. 472. 48l(P}. 48S. 617. 66S. 6BS. 801. 
66S. (F. lie! in de wDorden ran den icbsliait aene goede leiing, fipr^t' , 
Benn. daarentegea legt : > SehotUitei , qui Tftrt^a»*n' adloripiil , legit fli- 
«««t', Al boo deterini ait qnam quod libii babent" De plaati kaa , en 
uoet welligt , dua worden Tentaan ; ienuid kaa nder wordea ; iniiff f<^ 
a* jhoiTO, Modat naiig praedicaal ii], Syfpl. S. T6. IDO, 118. 129. 167 
(de bek*allM tcbrgver lal lidi faerioneran, dat de oretiooi *ddr th bepbllw- 
mimuet boobaio*: — -v — 1| — v | — v j — v \ — bg A. eren gewoon ii 
all de iasabioi.ia katielfda van met troebaeea on^eboord ign]. 802, SB4. 444. 
660. eSB. TSO. 828 (nilgeni mgae giiiing JTmm. 1. 26 Boat fi' niH loer 
fiH maar voor fU ilaan , loo ala aan F. b^j berbaalde teting taritoad bl^jkeit 
lal, Tgl. anden Sl^. 2TB. Ckotpk. 612 Tolgeai Eenn.] STT (tin wanneer dU 
eeaa da noerden Tan den loboUail »it iiaig Twr Mjvntiay n^nr^vo* 
juiit Mne bladi. Tioeger moeilen ataan, en dui, o. 40 veiMa TToeger, diendea 
om den panooa dei xfptf in le leidan -r oalnnrlgk moel dan nijta^iM tt 
nQiofftitati geleien wnrdap). 8SB (de nie leiing ii ^pdrtoc? ply' ^E atif — 
of iaal — /i' oldd' ajtt, TgL Vhn. L 25. Ondanki dae opverkingen. 
die leer ligl aanmeikelgk Tenneerderd knaaea worden , ii aiet te oatkennen 
dit F. tgn g«Toelea net bekwaavbeid en kennit Tan takea been Tooigaala*^ 



sdbvGoOgIc 



5«6 




umiga nboli* hnprakaB 

lldWmlfill liat BBbrvk tu hM 4»>lwoonl ■■ plwli tui bet mrboH fl 

The WaatBiB*t«» ftaview I|C. IX. Jtamtij 1BB4. D. p. M. /Vy jyv 
tM* aBrfki> Cmtmparanu, Sew. JurHii Pr^trHi tarmima.wd. ^li, ^. ^m- 
hf. — Da KomuDMhe UUaimlaDT , dia Mderi Ponn bg Ae Criikuhe MMer> 




•tall ml dit fag a«> HniricB wu, dsakelfk ait ■•noh (Aililn*, t^ B«m. 
^ Vrop. 'IV. I. lis], OBMbsakt 100 a. V. C phoran ; ^ ndcr WMd Bel 
L, AntonlMB k Ptnaii fBnn|CB , an dsakd^ taea Mt dead fcJingl; ten 
Binlt* TBlaar fajj Mn praot deel Tan ^a TBiaio|SB. 9t umm twam aaar 
Bane om dck aan * da baCa" ta wgden , maa* dt poM^ aabaalcls liam am 
da IiaalaBBmf. Ha* ^ KiMaiawfca f«M db iMtrM ban anda r baad tmden 
U vni aabaheadi itaWf niat door it ojiknaftt himiMr MtuiMaa. lahlet 
•www or biblicMhakM, waSttt umdaa Dtaafnaa M( Diadim* bans workaa bg 
jihil aan boawiMfoa nlal kaUaan kunaaB niMiwteII«n, HfM* boulBB tr- 
kaiMBB; rtatandMi daareatagea blaafds dal fag *" ChMtanM liJM galaHaFa- 
latji— aha MMiofliadt onaal muna. Daar ign Mkarook vcle LatQnwdtabaakm 
(aineait: vda nailaddl^cden irym op earn «a«tal Mdrter* •> ■ndera'icbtf)- 
lera, Kia* warLen (bans TsrWaea t^n , Talfiua ea VaHai , CaMini Ss*«raa an 
aadtten , lot Baiiu as BHtiia to* , > Ian miasle Mn derde *«a OrMhi*' y ri e a - 

■ den nanhta lanaa." Ook waran ei put^jm, iKr wai aane i arahaedlafi- 

■ laohe" partQ I bowoDdaiaara dcr Satlaohg gmUeMen , dar g i a p pea TaBFUalna, 
»dH rawheid van Lnrilini , en dtr Tonnlaaie bemneton , of mm hvWofte- • 
>H]ke Aama*! na tDnlni en Faonviat. Rr waa eens parl^ lan het ■]•«§« 

■ liUalie", die aieti Biade nal near da sndbeid raoh , maar Cwneliu GaBaa 

> oitbUBiiKle aU made] Tin bet wara falsoen ,ab bet aenige patrooB Tia be- 

■ ■ohaafdeQ illiL BuitcDdieo wai er tmg eene derdepartQ, la aantal Datoarl^ 

> de vakale , daar het de piHq Tin geiood Tentand en gaedac inwab mi , die, 

I mat lontiai Te midden Tin dte drie bebbea leker de gebraedna 

»8m11 ea da ttnat ArgUrtnm g^^iv taken gedaan" . ... In er wiren n^gcTige 
patrasi. Propertiai laakle met Hiacetiif , TiigiKar en OiridiiM in Trwndiehap- 
pefijke balrahkinf. HnratiiM en h^ mbea geene npeMfag iin entan. Eijne 
■tanareMsn HhlfnaB. werkeUJke penoMO to i^ : Crnfbia^ wue naam wa 
HmUi : 1^ liat ft apeitini Tarea Toor Ben dommeD rijIiBaid tid een praetot nH 
IU}rt«. (Be whTijrar lobijnt een pttrifrrct te u}a | faij Tflriuelt dat van d* 
laaMiMdie dioblen nn dieo 1^ lUaen D*idi«i gefanwd wai , Hontioi daar- 
Mlegea was een rjiilij taehelar" en V]i|i)i<u WMncbgnlgk ook, (en ninte 
kg la iHgd lerradea: ibii bibHtail MMni*; it leul fimMr* the napieioa"). 
Uiiat , DionTliM «n Strabo wanm onder t^o nKor ennttge t^genooten. L•^ 
terfcunde wenl dBi tij da dear Anguttna en radancn im itaatknadi tangemae- 
Agd: waat bet bagia raa bet iMt h e i t ak had pluti onder de itgeaeene ne(r- 

~M totgt eeni bHmrwMrdige fcl- 



sdbvGoOglc 



HlsaLLARu PHaoLMA. Wi at r m i MM Rbvibw. 347 

■■fctowhsU van AnfMlu, aden wltaD har^ar", 4aii den tn M l»«J dar htn«lr 
kinf Taa Kooa , da loenaMliB* lobadawen -nn stwtipuliiea so d* saduga ka> 
■•■ptaUiag ia paUiakB ukan : da dicUen dedaa •net lael andari dia naval- 
gan , en wal dc finakmi , Taonl da Alaundrijam. Eea vo^t dan vnk Ptnpat.' 
tini dsa graSecUerdep Kallimaohoi , en Philclas, «ien> irerken Tarlnnin iga, 
■BBBT wunchgnliik ud t latUa kdibcr wareo : «ea* aardiga aaaodoU over 
ArMwohaa gaeft md teuw bawgi van da •Uafcche namiar waarop de ALeun- 
diqoan i^aaaUaii. Maai kaWva dM Vrapeitiaa dna aaMlgda , ouk la iMaad 
aanaagenda aaBhaliagea van mytlialagia as laideiaa o^iaal 
heaft hf , falgk Tacitui , faet oagalnk alledMsaaha oll^iikfclafta mot w 



Mht tarw^l h(i da taannali|D Bade Tolgda , wai hf im ijja bart aaa adit Ka> 
Midii. 9e HaHa Tamlt hnn aiadar dan Tilnilhn , hf lAfat la aok Btadar 
^nibaren t» hahhaa opgafat. Da baila akikkeD in i/gat gedidlaB ign da 
haaebi^ngaa der mwe aarigka anda ladaa van UaEa, die hg (agananr hat 
badarf i(iner etpno t^doD ilelt , aa da tehildBriagBa dar aataertiKRuwleD is 
•ijna gabaarlaatnek Cabiia. — P. B70. Caa/M^anory XAaratar*. 8. Cia*- 
ator ami mi«t»gf, — Loa^i oitfafe dar Taninae in 18B1 , da Tarlaliag 
dar i«dafoariB(en n* BaMailliuaua tegea iqae Taagdaa daat C Ka— edj as 
RMtoia atakkaa m^aem au dat am ticb in Ingalaad laaUtal^k vatl op da 
■adaaaan haafl taegeb^ Oodar da DTaiife itnkhaa u liUagtoat Bf fii i i f 
ket roaiUMmata [onaa baat* herimsataD lioh da vatluaidaUng Tan Frafl Qokat 
•var dit aadarwatp, Mnam. tL SID , en welligl oak d« Jttiattu lapUak Sf 
fwidaaran Inf. SakHidBwia. PhOaL VUI. 840. T^. ook Jth»^ 1)0. 1810, 
p.lir,iHw». nLSSS.). Da y iia p ihna ladaaoaringan baaatwoaidan nJat aaa <l« 
*erwai^finc dia nan uit Lcafiant kad opgeral. K. billato , M. A^ gaf nana 
oUfaar nn' DnnaMlkaBaa aiai da «a(m>(a(T|ll(a, met kntiaalw an ophaldann> 
da BotaB : la. J. S. PiBton aena oabadiwlaada ediUe van Oioara pro Kikaa (ila 
MlmK. IP. ISeS, p.<S, JTmm. IU. SH) Ba bekaade aieaiatiboha UUeraUr 
CBniyaaptfeaaeifartaBayT^HmManni lB»ngBiopAaa»fcTlaa,aendntog anoai 
tmt mcfciOok ileefetBilBawad, aaifa Jf[itA»ua, Ct yU mn t ttr a , an., ago UiraM 
*taaa. ilkawnki nfApKltiBi, Saldan An.GodafSacntea, nari^,«DdU*Da> 
• fcnaa", i^ goad iiiilMld. a^a jaiit dcae aaletir Tsidieade da ear dv vartklins 
■ieL ProC BImUb gaf eeaa >ieet>ra", ondar den talel aTha Liiing LangUaifi af 
athe Owafci, Md ibOtaUf to tba OaisMal Sckalar"; kg atoltdk not wit fcaof. 
HO. X. April, 1U4. ^.SOB. ftiUaay « mr y littrmtmr/'. CiMaiti aad PkiUhgj. 
XeBopho«aaiianika,kaakL en U. , dear BnritanhHib , >U da BiUrolkaoa Sraeoa. 
ledai nimuaer ia aaa aangenam tancbfjaaal , maar — nl Xenophaii , dv aaat 
eea* *«ii PMa (a eprekon , ooit «f koman ? Deie baide koaken warden ala aw< 
folMnrfftaiv Tan nntordide) beidkoawd. SaUnttii Kiatoriaran FMgm., 4oaa 
Irilw ; iaO Tan da SSO fti«inentaB ign bepMU , ook dat van fcrt* {kat 
■paiwAa Aa^eat nk bat 98* koak Tan Lirlui), ndait latke en Baeiwagan ki 
lets ketibeB bewaua dat bat fan SaUnatim b. Sa kaamo^fapUe TUAatUaoa, 
dear B i eroi mnu a geoeerpeaid , valgena da ailpTa Tin Wat^ (i. aril Ltlttr^ 
ISBi , RO. el). Man Twwuie dan aatanr niat ^( dan loBgwiMftan Aellualit 
liter , die inda B* eeuw na Ckr. aana kai»ogTiphii in bat Inlgn •cfatMl'. 9a 



•aaw, ea aoraptankalijk in IGiiakaak. Hat Latga Tin HiwiufBMM 
it hH. anawDwkaurig -. da iakoed amnital gawigtig ganoeg tm aanen 
lit W. tot de mtgan te kebben dwn bealnllan. Hit Bahai Ouau 



sdbvGoOgIc 



548 unriRKSits bit njDEOHUnui. 

nwflehBneD iwdolgka lertalinpn tm luitmiM, IlapM «ii Cntropliu ( t — Ja« 
anis nalmren die icrtiliogen uidcn dn tl* poDlei . . • ■ dUcipnlonm gebmi- 
kcn?], an Tan de Annalat nn Tadlo*. tuthj't » Quatlomttbiw au* 9aas- 
■ luilweTken" ii btbii natli( ■!■ ign Giickaoh WnneUnikoii jmaUf ^eonl*- 

HeidBlbarf«r Jahrbucfaer der Litoratar. 47*' Jah^ang. !•■ Itapf^- 
ImA , /oaMT u. Ftiruar. ifi. I, S. 1. C. Sehmidt , £tni IdtttH^ut mr is 
jae^i m'Wfa Am* U auiid* Aoium <t nr fa IraKfArwitiaii par U Chria- 
tiamitrnt. Guaatige tsaeniia w Bibr. — n<l 8. S. 4fi. J. Jutpaelt , kttUria 
Kalifiitat Ji-Walidi t! Solaimtnti. Atakaailipas van WeU. — H*'. ft. 5. SB. 
JIuMi , du EaUgiui itr Bailammi, V Th. fionitige r«oeniia w ZelL Het 
work befaoort lot da bailea aodert Craaier , maar iMt erenwel aiet alia Yngen 
op ; oak ign over bgiandailiedea nog Tela apmerkiligea te makwi. — S. SS. 
G. T. J. Krigtr, BiratiMt Satimt a. EpiaUbt , /. i. Sekmlfttramck ; bat 2* 
deal der SStmuiliehf Wirit. Guailiga raoeDsie van Koaar; L. bad tieh door 
seridieidKDe prognnmia't op deuD wbsid Toetbarcid. Vcle byMDdeibodan 
warden met eon ankel wootd bahindeld. Bat 1^ deal i> later lendAnoD , 
door Hauok bewerkl. — 2«* Doppb. MSrM a. Jpril. Il». 14. S. 88S. Jt AswAm. 
tttin, QiugticSUf Raden dat Lgtiaa. Gaiiiti(e reoaaiie lan Kayiar, die bjj 
data i^legeuhnd meniga aaiunerkingen ap * eenen igner kiataluiiadii^Tsn'* 
bgraegt. Op bel «lot deiar aanmerkiogen wordao ook Praf. Cobeti Fariaa 
Laetioaat (JTaMi. ID. S2 — 1S8) Tiy nitroerig baapraken, leUi (an opxigta 
Tan andere icbigTen ali Ljriu : K. QMint oak Dr. Hiricluf owiei ban die 
lieb aan^ainda hymt *erdianlteiyk hebbtn ganuakt (waanan oak oiet Dr. k. 
Seokai?]. ■Woia*iel treSendei nit sntam Hniqor vocgatrageD irud, wie faiei 
1 *on Cobet , durien wir iUier manoha Inibruche Jageodlioliea (l) Dabermnlli* 
• (*gl. p. BE] kinwegiebeB". — Vfi. 10. S. atS. 4. Bitloaitkr, Paa^i Tragi 
Fragmanta. UitToerige aanko&digtag Tin Bibr. Da aanJeidinf tot dit ««ri[ 
WH bet Toorkoman ran den naam Tropu FanipeiB* in eea bi. dar Ouoliiukl- 
■c^e bibllotbasb te Lemberg; B. meent, dat hat werk laa Trognt nog os- 
■tteek* bel einde der 1B« eenw In Polan Toorhandan gewaeit ii, tegsD bat 
gewone geroelen , lolgaui betwelk dit weA naar aanleiding Tan H TencbgDOi 
TU butinu' niltrekiel u>u Torloren ign. Ecbter bealaaa iporan dat bet nag 
in de 10" eenw te fnlda sou bebbeo beilaan. t.'t gcToelea ii tan gmolaa 
twyfU ooderbeTig : da oanbalingan Tan Tiogu ign mcestal near eioerpten go- 
ntakL Bit de PooUobe gsichiodKAurjJTen , nomelgfc de Aranuton Ihtb*ani 
(t llfifljen Vineenthu Kadlubeok (t 1S8S], aaitibiMtteppan T*nXrU«u, tijn 
latyntoba , en nit Joanna* Dlugouiui (f liSO] en Hattion* Biebfci (t IfiTtJ 
in hat Foobeb verlaaUa Jlakkan opgeBOman, tarw^l ook hat aangebatlde bl, 
an I andersn Ulijniabe eiosrplen , Mn ander bi. FoobdM itnkkan opleTenie. 
Dne itukken i^jn met de weiniga bekande In|^i^leD tot oen gohsel reisoaigd 
an met enie Holitia Uttararia de Fompeio Trogo Ten^kt. (Fragm. 11 ii bet 
vanneenda'BrejUnacbe , dat Bielowikj en Bihr toot edit hebbcn gehonden : t^ 
kenden het aUoende beloog >an dq Ricn natoorlijk nog Diet, vgl. Maaa^ 
m. ITT. ApriUna^). De fngmantan SO an 81 (aio) uit cod. Ouat. 601 
iqD leer merkwurdig : midden onder uittrekieli uit SallBitiui, Cicami , Cur- 
tins eu. (Ual sTiogaf Pom[peiui] de Bello Cothanun", een fragment lan SS 
rageh. Welke oorhtg dit is, blijkt niet; bot fragaient loh^Dt Tilach te tfjn. 
Ook sou nog in de IB* eeuTV te Kiakan een geschrin van Taleriiu Kaiimiu 
da aHa luUi Cattaria hebbcn beslaan , en in de 1 B* eeut* een tohooa hi. vtu 



,db,GoOglc 



WiSTM. Rbvibw. HiiDu-B. jABudcen. Xhs AiHiHAiim. ^ 349 

CiDsro d* i tfuh li Ba in Pol«n geaieii ign. Ean em auder ii omvMnafaiislgk. 
B, U in Ual ea *tgl nial geluUdg gewoeit. Eeae iMot op da aosW blwii. 
IteloDfl ipondige madedMlmg ran 112 pkltCDpMftUadeD' nit da -4* pa E* eenw 
M Qir. , welke hel inraUte doel ran PKnin* E. N. II — ^XT beratten. 

The AtbaDBsum, Part. 816. Harah, 18E«. K°. la7B , p..S8I. (Tuw 
volg rap JTiMii. IlL SBl). Scitut^ Smttist. Ifumiamatie. G. SparkM , 
oTn •oomige goodsn mnaten no STiacniH i S. hoodt ib toot de oodttoM 
ilisr (tad on lahrgft is toe lan den tgd liiuidien 40S on S90 y. Cbr. ! ta 
■od4«b !a wuida elk aan 8 lilieidiachmeD (elqk i^jn. — p. 988. FimtArt* 
Tht Egyptian t»art mt Ot Sgdtaiam palact. (Z. p. 28. 92. 128, 18B, wut 
IIB JTami. UL SSB ii drakfant). Koilan sn sdinkMD nimts luhben Inn 
gehindard; er Ii niaU dan hat nadant wt Ms«ii tenpel, eea ralap«f, 
a liieioglyphuche panalan" Tan Teroierinfait en MrenKuiilen , etn Amaicma> 
tompel en da kolouala fipmo Tan a mnoimieTanlan en aittenda ggdon ," ha- 
BBToaa 0. a. aen alfistMl Tan het opHluiit Tan SoMtbt, — p. E84. /<m« art 
gattip, De Tloer ran mcnalk in Broad Strut (i. p. 221) ii gelwel Uoolgs- 
legd ; de Tooralelling beiUat in eaaen rasd Tan eraamanlan , welka aan mid- 
delituk ooigsTen , waarin Aitadne of (Nue Baoahanta op een luipaard i^ende 
ia TooTgeitoU I Unrjll ig eene oherp boien baar hooTd hondt: rood, peel, 
await en wit ign da basrachande tinlan. — H". 1ST4 , p. BOG. OiUtm't 
BUfry »f tk» Dteluu ta^ FmU ^ tkt lUmam JSmpira , bg Mnrrajr, 1* deal 
(i. p. 210). On nitfeTci Dr. W. Smitb ia ttar pied four ivBe teak berekeiul , 
belgeeD nmral blgUMai ia nit de koiie en aakel^jka IniigliDg dec nolan. Be * 
tekit ia goad , Tolgens de quarto nilgaien': da aanhalingan ign gereiifieenl an 
op de tegmwootdiga oilgaTen loagepaat , da notan garan da ""M-f bjJTMg* 
aela en TerliahiiingBn : boa lali^k erenwel de laatalon agn , iji wdrdan boofil- 
aakeljjk Teroonaakt dooi da iprderiDgen der watmiohap aedort GiUMn. ■-- 
p. 818. f^aa Jrtt. Tin Jngrian eaarl a. (. Sgi. pal. Hiar haaft v«al nm 
pMing afifabangen : da atiaien Tan Itinire , da pilaien Tan Pataepolia an •nut- 
werpen tender aulotiteit ilaan door alkaar, aoodal deie i 
hoadl Iwicben geiobiedenii en knnat en tataofaen 
Tfi. 18TT , p. 841. Bah/lamaH diteowtrUt, door lawlinton. ~- p. 84S. 
StitKtifie taeittUt. R. S. qf Liltratmr* , Barob 8. . Teekeaingeo , dosr 
CapL Gravea , <aa raiBen Tan firiekacha rondo lora» op Androa , Ce«a , 
Cjlbno* , Seripbiu , Sipbnoa, Haua en hioa , OTerftlegd ran wage Cal. Leake , 
die weinig we good gtaDDmreeida » Pyi^" kenl. Dia op Sipbnea diendan 
«ec Taidediging Tan de lilvennjiBen. — p. 247. Am ^r*t. Tka Jtkamirm ' 
titrt a. I. Sfd.pal. — 11°, 1ST 8, p. 878. Fin* ArU. TIf Bytomtint e. a. t. 
Sfd. paL Part. 818, April, 1BB4. IlO. I87S. p. 408. W.D.Cmlaj, Clam- 
ihti PtaUmy and tht Wila. — p. 4BT. Ftrtign CtrrMptmdtiKt, DiteoatriM 
and Etcaeatiimt in Vmuna. Er ign omatieeki bet einda van SepL 18tS 
loemlUg groola kalakomban ontdakt, lie ConuneDdalore d'Ahe heeA la opge- 
n<nnen. De opacbilften ign in bet Lat^n , GrickMb en Hebieeuwaoli. — 
Ifi. 1S80, p. 487. EdaaOiimal BooHt. TiHMani (lio) Plaitti TVimMoMu; 
MiUi Glarient. Goede Toarbaelden tbb hetgeen Zngeland loo ooodig been , 
geedkoopa acbpolbaehen. — p. 844. Th* MiHa—al timrt eni. — nO. 1881 . 
p. 468. Our Library laiU. Spteimiu af tla Qmk Lyrio Pt»t»,Jrtm CM. 
iinui Is SpultM. De fiagmenlen lijn te Uein : 't i* ■ een bakiteen meda- 
■brengen all itaallie lar baoordeeling Tan aen bnia," ^ p. 464. B. B. jlia- 
Am, ZiA and Lttttrt of Ctetm. Fnm tka ,C«nMn. Ediltd by MtritaU. 



sdbvGqOgIc 



ChNM^ 4fi "Mt cok^d. Mrdn un igne wnrkn to beoi i iiil w . Ba alf»- 
BHMWiadnkii ■mdeB% -nmr Cicent. —^ ^ MB. J!»ij/imiimdiMM>my , jmsmi S^ 
mA -m ii U, dDOThwUpfOD.— p.Ma. Ti* jB«uH«aw« umrl, tat. — If.lSSS, 
p. 4Be. iln^MiB. eatM't JOtteary ^tlm IttiMum^ fkU^tha RemmSm- 
^n {Bohai. VoL m. With a npfy to a rnimt i» Om Jtkmtiwm. IIP. Itli, 
p. SJ0,iie«ok{i.Sfl6). golwutk., 'woi—iMi*iili beilMwle I» eaaa Imfa Igit «h 
faatea in dsM '«t|ai£ — p. 4B1. OmrLiliaiy TaUt. Jrmti^s tttm d *fk ^ 
nwyUM. H«t bcwk mn T, , mua da bMAifring ma ds pwt ToaikMt, A.'* 
dMl m Ma stiMid ii nMnwLauifer onuahnma dan in Todca wnkea , ds ■■!»■ 
■vntali^; mUct to Ubiik. — f.4S7. .Aw «rt«. IF. «'. iJ«i, tfcAawrJc 
«iH^ ^ As tUM ^ JiUUtt. ■ZltBa«>ianiM*man Mia u.«iiiifl»M Aoh 
^oftfaBBonlkSMUIaBdi wwa IibAi* I^ lalnMhuitMa ofthaipirit •fOriatiani^ 
4 (mIi^ ^qt «r tba jBolpat borr" {ao !). afiid kg" ( 1 — i r ) gat Mibimrikan to 

• kiipo^M b; tDnung gaiaUaer in aDe.koak; fiUiog unlbH mtk napignd »» 

• fcnaoM to tha iMt Graeiu famgt , vd a tUrd witk iMLlmriMl miniiniiliii 

• itf pMt minntaDDur m.eai. — p. 487. 7t» i^ dMtim af tkt JttmmU- 
*amu 0Mf« am. — p. 4B«. Th» tunrU of mtdtrm jn^Kara. — Ifi. 1S8S. 
p. 6Sa. Ov LOrtry TVM*. A-m^« mvA teat ^ Tkaetdidat, fnm AU AM 

^ BtUur, Uititduade bwdtoiding Ut de (nBuwtiiala nltleisiiiff *m T.; 

Ii«t iMpuM* diMl TIB X. wu )iatba*dtriai«a wa Dunwkeimg vwtilni (l. M. 4S1). 
•—p. 186. JSai yh mia m U tet Mn' M ,kij Kawliaion. -~ p. BS8. Ara^ Ct rn ty m 
Am*. BeNh«\)Ti>w dw CykfaqiiMb* nunm *aa Cou , OaM Aoaadoaia , ta dt 
TMCMoacbe ■aroMna. Ba waUan agn g«sakkil(ker to nadaraa <hn dia *■■ 
■wril*a(B.p. lie): de atfl ti mindei palniniaak dan am mm matwhtoD, an 
i> dit fairnnlan trndanti ^atUiton: knaaMaiikatUt eeaen hariinwtolpn nnd 
Mnpnild. Ba ptoati ]igt paMa Mm naa faan* nw OrbitallD. — PaH. 817. 
Hay. R*. 188S. p. 190. Am^ Co nt ifm StmM. — N°. LSSO. p. ei7. A> 
Wi af kaa a CVaante, Ml.iJlS.XxV mAJ.J. Xagimm, roU-lU. amdIV. Htra. 
dMM, tjr (i* J(M>.. /. R'. AJataaby. Ba* foad wadt -ut eenn ^pt^ ooUaodt. 
Bat laBckt Bafaliok, niel aaUaead aan ■ in»dan, 'I wadeilact den dank, ala 
aooden in Kafriaad de olaiitoke itodiaa in aerrala^. a ZelA lie lekat, dien ' 
»de ai%VTer haa M i A a ^ k aan Praf. (iandbrd aarMhnidigd ia , ii niat wndar 
Bvala r aiL a to ringao, bfaondar onbaort da leeftoekMH." Haradatoa ii niai uo 
w gereiad ali nan fainionli)k denkt : kji lekiAte aok da bariftoa dia hji 
MMag aoMiakt ntot. BU wm^ niat oolkoB if|n , da leiins nn B.'* Ul^ 
ilag laat b^jna (aenea twgid. Acbtor vencfaodena baokaa tgn eimiaua ga- 
«aa(d, iramnD «ao«l die mar 4en alag ky flaJMBJt matkwamdig i«, Ba 
■chifjior w^kt o^ Bawtgtlge fraoden gdeel af laa Loakea opnttiuf , en ko- 
tekaawt oak Aesdjlaa ala aaoe batata antoritoit tooi dien dof dan Eecv* 
datoa (A. waa aonatoica, mw «ak daalgaaoat ran dan ali«dj. — p. flSB. 
Fwngw Carr—pmdame: 

eida. IsB^ I8B4. Bl. 77S. Di MiddalMumttlm Gadiettnt aaar IfUitm 
fM Onai^ dbsp Pw^. JL Jhaj, 

UkanaeDBi rran^aii. iO ennria. lfi,9. SI JaaT. 1814. BatatcHtigm* 
(Im marmgM rttmU. p. 80. J. FOm, Utain i» la Dimoenait JtUmtmu, 
■rtiole da I. a. Oivfta. Bit waik bebaUt e«lia ainiiwa aitganr Tan 8 mdiaalraa , 
dia F. ia 18*8 bt| de Acad, dei aoienoea nraralc* at palitiqnet keaft vooixedn- 
gen I twaa deidan ajn gahae] menu. T. katdl paadlg en. aanr da kranaea 
caaarkt , Va lotkalt near dan h^ radeaaerl , bbbt niat ait gebrA aan fade- 
aan ; targaifjUnpan mat latoTaljiden afjn adiunek. laateiquieti i* to vitiaif 



sdbvGoOgIc 



The Atbieusoh. Gih. AtAiumiii Fiahqau. 50-1 

•MBifauld , dil nUiUit uMt ThirlwtU, &»te m Hokh. Do ilgl ii miier m 
tliWQBad. — Mikmgu. p. ftV. DhttiPtrUt i Evrrue. Lu(i( iloi ipMnreg 
•■a Vwrgu but Cun werkcMle tmu) omii bg den iafuiB der lUd Ztibbs aeaaa 
(rooleo atrkopbug , so »aa TtmkMrt g«faou« manaa da hwiliMwiiiny nog niM 
bapaaid iff d»M opdalringia Teal gew!gli(ar da« dtga a an dia neda iimiii«ia« 
In liatieUila deal diar lUd plaati gakad babben. — Ro. 4. Si Jam. AMite 
AiMcgrapUfM. p. TO. KmUt, Mfpi. d r.Atfh. frwgw. (lia 7«a .^tJm. 
9. S14. n". lal4, p. BAt, JGuw. DL SS7). let work doat aeM ariiwiil 
■itCBar dar &dUh»o^ Kauchan : bat barit aantaakeniofM op. d* A., nadi 
■ada«*dDcM la da Saw* di Pkiloltgi*, « _ . . 

■ .CnaiBnr"iD 't liard* daalder .fItittiila'grtsMm, ' 
«|» Imea M»da «an Babtioa, met nolMi of diea 
ia te <M«* da PMM. a> da A«>a«^i> r»<M tmyr l fU i rit, a 
•^ Tbaakrilo», A'» as Kaaebaa, aiadalgk ap AaadiyloB , BofikMM aaa. - 
p. as. /. «*<MMa'«-, mr ana j^wtea aa (am aatfa dk aaWaa f i rtUw I m. 
gifm* d* MtatpttKf. — ^(adat J«yrap>i|Mi « ala. -^ p. 19. Ah«a iM- 
fa* JmtilUt Utmtr ria fTM^ i^Uac da Citab, door B. da loagCi Ita kaW 
■uietle baaft op aaaioak mil den herta^ da Laraai apgraiiofea gndMn,daa> 
Ct*i|^, ^algaa* igne nacehlaii an daor lircb aUcatertn p^iena,- in ISlC 
baatnn (erandea atfaeen te bebbaa, wwmhpnaada aMt aaaan moar Aa bat 
mpt) M, gaaft daairan laiUkg in twaa btieraa , waanan K. all> 
: K. haefi de badoaUs kuaen waMia bapaaU, bg hMda 
I ap da pbmnan | ^ opaiAiinaa aga T ar d a aa an. Baaa 
kainan beriaden lidi leu B. W. nn daa Sfdiias. fia bbui *bb i»ga«[in la 
thaaa btaalfalt^ , aa ign bai«aan ontwflelbaaT. M. aodenadtt as dan §fkbt 
•aa de aaatdifjde, en na 19 ataalen Toad Wj plaveiaal, U vM oader dea 
b nym an piuid. Hiartig bhak , dat de Spbini foen voatotttk beeft , tagaa da 
kagjftitvbe albeaMInBaa t dat bq aano aatnnrlgba rata i« ) aUeea bat barfi 
ia Twdar babonwen , ea wel met graota kaast. Het orerig faal Tea de aota 
i« gafttiotfaaeid docn bat opfegigen na twee lagen MeUelwerk , iiaai mi da 
ondante beatemd wai om ib groole ipktca le itoppea i la eon diar iplat^ 
baall 9. nob net ■aerdeia pemaan bagnea. De twaade img iailaat ait 
nar blame itaanea , liaaniaor baafl da kansQBtat igaa baeil^ka vonaaa koa- 
nan TeTfcrJMW. > La SpUni eat daao no Sphbu biti an aa Banran da ran." 
■at Hod em den Spbinz U haid : bat %t ia feregeUe lagan , baurtatiaga baid 
uad aa aan voat faaog klaine etaaaea; bet Mad waa mo hard dat IL daaaafc 
tiappan geiorBd faeaiL I>a* ii bet ei apietlelgk irebngt , oiet door daa 
wind. De Spblni wai eane godbeid: toati baMbaawda baaa ab bat beetd *r 
■an , die ia bet Aegyptbeb hnttMa aadar dan maa tu daa Spbin mpar> 
■ooid^ mid. De leagta lan hat dnda der pootea tat dan oonpnag an, 
daa itMrt ii B7.SS aalera, dm M Toat linger dm GingUa MgL Hat aat- 
Mhrarfc ander dea b\A waidt deer tub ilaanam beer gaatiM. — ^ M. oadRk 
aacht vacder nog dan tampal, die taaa^aa de pooten ligl: baa Uaek Art 
am de naotdigde gaene oadenardtcb* kaman iga. TMr dea BpUni ia ••* 
ga^ieide •draawa", den weg voeide naar eea graolen amtrek diaa M. oat. 
dtfctbaefl.an naar de eaniga paort in diaa omtrok. lat plavaitd ligt Idwiet 
beneden den top der vnien, aaar de paart nog hgar; daa Bneat ^ laUM> 
tat omfaraardiobe Tartrekken. Deie sja dan ook ganmdan: eane gtieqt tu 
18 Toet faoog en 7 breed dealt langikmerbaod'; ragta rcMrt acne tweeds galatj) 
near een lertrafc, daar tegaaorer eeae dMda nHT'dt oprn laoht. Da gtoela 



sdbvGoOgIc 



SBS VITTimsU.S UlT TtJDSOMIFnK. 

galetg f*t nog Tsr voort, faur «dad« li nog mot ^*ond«i. De matmiilai 
■|d kottbaar : de poort trb TMeakleDrig granlet , ook da gnrale plerg it 
«ra gnniBt , maaT met heerljjk atbait SBp)>*"id: dMrealegim in do iggaloijian 
«n in bet Tertrak ign da mnreii tu albait , plalbnd en plairiial Tan gnr- 
nlat. — Id esuBn twoeden brief gceft M. op hb geheel iUIhI *in kanwr* 
en §al«ru*n ontdckt te hebben, alien van albut en gnniet , beitaande nit 
gmote blukkan, hmi ali da proote prramldeD van binnen geboawd ign , Toonl 
debBHeode galerij Id de pTmntde yaa Souphii. Opschriftea en mliefi ontbn^en. 
Ook omtienl den Spkini lelfen heeft men Benl~ nit votiTitelen in igne nabgbeid 
■■to ootrant den'tgd nn t^ne oprigting konnen beilnhen. De ondite dier op- 
lohiiflm woidt beaproken : hoogit waaraiA^lgk behelade deu oonpronkeliik d« 
■ttdmkkelijke Tenu^ding, dat koning Scbifia (ChepfaTen) deitiohtei der tweeda 
pynaude , ook den Sphini baeft opgerigt ; dm dagleekent hij tbd de 4' dynaitie. 
KTeneena maakt H. ditop nit eon omaaMot dat den Sphini renelt op do lUle 
die bet joiit me^fodoeldo opaehritl draagt, con anument dat men tarng rindt op 
den.nrbopbaag van Keokora) en op de gelgktgdige >ca*o de graatl" to Leaden 
(L. ■". 1, TgL Dtter, &«it, p. 14S]. Geen tot nog toe bekende tampel klimt tot io» 
boa«ea tgd op. — !<■>. E. Jtaw* eritigtt. p. B4. S. BnU , Pacnptb fAtU- 
mt, T.I; art del. A. Kanrr (i. uoZ.iftari.18S4. Jfi. SI), Hit ded bdundelt 
de Piopylaoen , den teaapel lan flike eniTa^; , de PinakoUieek , en de beilige 
fiaatien isn Arteoia'van Bnnron en Athene jf>j^>^. Da proptUeen mien geen 
Toatlngwerk , tegen Leakei geroelen. Het faiiloriacb gedeelle ii lofwaardig ; op. 
geaaorktwordtdat hrikloi igne groote gebouwan niet alleen nil knnatoin deed 
oprigfan maar loeral om bet Tolk aan tidi gehecht te maken. B. acfaiiDt aan da 
firioiwcbe knnat en beiobvring oen Aegyptiaoben oonprong toe te idrJTeD , maai 
b. *. de oeaai Cekropi it loo min AegyptiMdi ala aajv , en enkele ponton ran 
erereenkomit ign elteen loorbeelden t«d die Blgmneene gelgkenii , wolke tn»- 
•ekenalle Tolkan geronden wordt, voor woTcr griiotiwen beti«n dia met iwt- 
■elHe'dael waien opgerigt- B. kent den aaid der oenpninkelijke Griekiche 
geaidiiedenii nog nial genoeg , vandaar dal hg Agroha en BTpBrbin , de op- 
riglen Tan bet ntlaoYtKir, TOor werkelgke peiaonen uniiet. Rel tioek ■ 
met taknt geaobreTon , eon i*enlig la deotamaloriicb. — p. SB. ^. F. Pttt, 
iU Ptnmttm m awum , art. de H. I. Deleln. De geograpbiiohe nainen liJD tei- 
nibnd ; het ii te hopen dat dit gentit weldra aal woiden aangeTold , reed* om 
te Tiemgden dat men spreakt ran een meer van Aiof (oMor ran ineer) , Ten 
ee»ea berg GEbel (berg berg} eoi. Onder Torbeiteringen bebooren Hogropoate 
(emrte brng) toot arffvplM, Honte matte (dwaae berg] iioor 'Y/t^tioe. 
Baleeui be^ dauifde beleekenii aU Irenaaoi (Trode-rgk] , Frederik ; Darid 
deaeUio .all Kratmua , en fioibart atnal gelgk met Pedklea : onder da biiBe- 
men alaan bgna aUoan aeor bekende, Planona , platroet, Pania, breedraat, 
eat. Ucbel Aagolo'i num nmt Biummrrtti wmdeu geaohMTen. — ' iSoctitd* 
AMater. ^.^eod. rajr. d* Xe^igut. CI. d. Uttrtt. M. RohUm, Rtmatqatt 
iptg^apUjHt , OTergedmkt, 1. Fetrenini PoUiannt, legatui pro praetore in 
Idgie. Vo'lietering ran een apicluift. 8. De proouralor Q. Aiini ii niet 
deMlfile ab Q. Aiini Aelianna. 8. TeibetBiiDg van een opacbrilt te Tibur. 
4. FrMinati tationalii el a conunenlariii profinciae lelgkae. Titel ran een 
flndilemnn ambtitnaar ; oenige nrarigbaden woiden be^voken, 

t. , 6 Mij 18St. E. J. K. 

{Bet verwlg in em volgend nummer). 



,db,GoOglc 



DE CYRnU, ARGHIBPIS€OPI ALEXANDRMI, 
LEUGO INfiDlTO. 



AcCKDDirr BIKHDATIOmS SILBGTAR IN CRjUIIUtICIS OKAIcn. 

{Omtinmmtwr e Mnem. 111. 25B). 



Magnopere doleDdum est, nnn ila comparala esse ScBinuTi 
excerpla, ut Tarioram codicum discrimen ia naa eademqne 
lilera demomlrare possim , qauin e rariis mtxfiotf specimiiM 
sua ille hauseril. At breritati perspicuitatiqae quaBtum maxi- 
me fieri potent eoasulam , meum faciens illud Comici : ul tfui- 
miM , futtnl , quando ut volimMt non Heel. Omnia ad Lmdmsit 
codicis nonDam oxigam et cum eo conferam. Itaqoe primo 
loco exea paucaquaedam e lilterisM et Xdescribam, at ooster 
codex cam iis. quae a Dociiw e Monactnn et a Hatthabio a 
Motquaui edita sunt , cemparari possit , addilis , quae hoc per- 
tinentia in Schuusti schedis reperi. Deinde e Cadidbus Vi«- 
dobonmsibtu selecia aonnulla cum Leidatti conferam , ita lameo , 
ut noD tolas glossas deseribam — opus fastidiosum et inutile — ^ 
sed lemmata tautum. Quum enim ex iis, quae e litteris M et X 
excerpam , lexici ratio Bcriptorisqae an satis lueulenter cognog^ 
ci queaut, interpolatio quantopere grasaala sit in Ctbilli glos- 
aario lemmatis productis hand minus perspicietur , ac si de- 
scripta singularum glossarum explicatione opusculum praeter 
necessitalem traxissem et extendissem. Ipsorum VindoboneH-^ 
siurn Codicum brerem praemittam nolitiam. De quibos in 
schedis accuratissime egit Schubartds, a quo in bac re totos 
pendeo. 



sdbvGoogIc 



3S4 CtrILLI, ABCHIKPISQOri ALBUIOmUII, 

I. Codex Vindob. Philol. et Philot. CCCXIX est pergamenoa . 
forma qiiadrnplicala, et comprehendit 116 folia; non ab eadem 
scriplus videtur manu , sed diligenliore usqae ad literam r , 
negligenliore quae saquanliir. Seriptiirae compendia crebra 
Dec satis accurala. Fuit olim ex libris Cobhanhi Brixu, postea 
1. Samboci. Titulus miaio seriptus eadem qua codei ipse maou: 

ayayii iu;r« frot%tlev. Observalus est ordo alphabeticus , si 
excipias litlerarum siDgularum exlrema (A). 

U. Codex Philol. et Philot. GCXII est chartaceiu, formae 
quartae, ab Aua. db Bosbbckk Coaitantinopoli comparatus. Cooi- 
plectitnr folia 274. Diligeoler est seriptus et bonae notae. Con- 
linet: 

1) Gtbilu lexicon usque ad fol. 203. 

2} Tltpi xi^tuw 3cj|;o/<^v«i' iid^lBfov viiputtvifuvov utra rrot- 
XfTcv, usque ad fol. 211 (est Ioh. Philofohi). 

5) Lifcelimn sine tiliilo , qui iDcipit : A»t^ 4 0i^)^t ytvirtms 
AAfAxM)^. Est hisLorJa i creatione mundi usque ad AxMam- 
om imp. MicBABus Paluologi filium . usque ad fol. 267. 

4) Fi>lia quMdam . obcervationee misedUs astronomicas , me- 
dJeas, pfaysicas celt, eonttsentia. Deest inUiuin et finis. 

Gtbilli Jexicoa hoc tilulo mseribilur: nv it irlett xxrpif 

TVHMrKyii lui awMpemi;. Oigeatwn est leiicoB ordioe alplift- 
belioo. In margireUiaa mallae glasaie addunlur , noo paucaa 
inter tineas inseriiBlnr. Inlerdwn eaftdem ia ipso opera iam 
iBTeniuDtur, interdum casu lantum vel persona mutatis. Ha- 
oifesta interpolationis vestigia apparent, insertis glossis gloKsa- 
rumque aerie extra ordipem alpbabeticimi (B). 

UL Codex Phiht. Philot. GCXLIV est cbartaceas , fonuae 
Vnuiae, non ralde antiifuiu, complectitur 289 folia. Con- 
tinet: 
- 1) Cthlu lexicon usque ad fol. 281. Titulus: rtv h iyioiq 

oTuxttuf. Litleraa initiales rubra colore scriptae , sed saepiuft 
Qinisaie sunt. Ordinem alphabetiaunt lenHe pterumque priores 
liUarae observant. Addilsmenta eliani in faoe codice facile de- 
prehendiinlur. 



sdbvGoOgIc 



LiXICOR UUDITUM. 3S3 

2) AureA($/<K , eaadem , quae 1q Cod. GGXII Ion. Philokhi 
Ubellum tacipiuDt. 

SequHDlur iniDora quaedam glossaria . piano eiinidnn gene* 
lis, qualia post Ctiilluh in Cod. Leideiui addila esse lupra indi- 
cavi (Aifci; tSv ^^kftm, rm ^Hiv, ki^tq lyKtlfuvtii Tott iyleit 
tuayyXiott) , in Ada tibrt p. 269 h t»v 'Vafuuxav Jj^tit (G). 

IV. Codex PhiM. et PMoi. XXXII eoDlinel e Craau LexiM 
literas X . f , n at partem Hierae « (D). 

V. Codex PhiM. et Philot. GLXXI eat durtaceos, forma 
quarta, boDae natae, diligebter et aeeurate Mriptua. Comple* 
ctitur folia 394, sed i^ initio et in fine eat matilos. Con* 
tinet: 

1) ad fol. 5Kt( Gtruxi lezicoD: incipit in rocabolo i^inft- 
Tif«: ivtfitf oStw xmXoAiMvot, explicit in votiabulo y: ly IS/y. 

2) fol. 3SS ; *6n?^iixi. 

3) eadem pagioa ftJiisqne aequeatlbua glossas in Ptatmoi, 
Odtu, EvangeUa et Aeta App., tJ^tit iretreKuiat , explieatioms 
Domioom in S. S. obvionim. 

4) fol. 360: nomina flunorum et monliam. 

B) fol 581 ; glosBai ad librum A'oft. . ad Proverbia, ad Pro* 
phetat , ad Regum litwos , Eeeletiatt. et Trnvrnphn fo0ixt. 

6) (lo. Philoponi) ripi ki^ttn ittupifuv iix^ltlvav iii^pon 
nutanifuvev ', sed prioras tantum gloswe usque ad AktiH^ m- 
persuot. Heliqua eum ipsis fotiia perierunt (E). 

1. LiTTiRA M« i,G(»ici Limiim. 

}fi»yeit- 'ttnf TiTfif'uvet uirixpu^i (leg utrixou^Bf) iiXP" 
fUvii v {del.) i0 e«vrf( r^( vsufkf Koi iwSTiKoveu rh <pMyy». 
— VlttytVTifQvt: iri9riiTe^, iiiii9»iK9vt. -~ Mdyyuvcvs 
T»f£i»^iv n* xtyvTM U mM yntralm. — Metyla: 4 xorit* 
txiuii Tuv iftetanirvii no) i ifrvsttrm iiptiftdrav {leg.hpnft.)..-^ 
Miyif {leg. fttylt): v r^«WC>- — MaxiAAiplc;: i A^i^wv 
ri ^wx , fuixtk yif iue) fixxikXtit fafiaUffTl itrtv S v^K^iCt, — • 
JAifn (leg. Matpu): bri tivov 6 SjXlog. — tAaxxd0miot, it4rA 
niffftcf Kip*ve( , Tevrhri itrrittit , r^ ii £t}p^ iixkittr^ 
itiftTt« , xokttuvf^i; , iuvnTiBTKTOi;. •^ MuxpiSuftet : rapi 
ri /Mxpiiv (leg. ftxKfiv) Ixfv riv iafiiy. — Miyoi. tiptf. cif 



sdbvGoOgIc 



3S6 Grniui , archispiscoh ALitxANDiimi . 

tXK^fOi (teg. ixicppas) i*^ami wuf Ajfyouvr^t rSrev^ tSv 
vxvxivTUv }«¥ tS i}3y TfoviTviovTtf {leg. TXTX^vruy Iwrre ^3w 
TpajTviovTCf). — JAxyyiveix: q ffTpiP^lniq (leg. vrptfixd- 
T^t). — MAv i ivTt riw t^nTttv (fori. iA»9Ttitiv: x«n» fi(- 
Ttlv). — M«Ji(Te;(iff«( (leg. ftetittriiteit) : ftaitiv 6e\oiff»^. — 
M-aJi* rxfirov (leg. xnfA rou) : Ai3«fl;S«)« x«pi Tivot. — 
tdetinifrtf ff(P^ii, rfeSv/ttTTM, xvpucrourx! , nUxxxx^dZft 
{teg. TTnif, H»x^')- — MxiaStivovrai {leg. ftxiodiiaevTaci): 
ysmiSiinvTai , J*p»T*utf^«vT«J. — M«/«: letTplvti , TxTf iv t4> 
rlxTtn Kiviufeaoiaeiti yvwxi^i fJotjiouffx. — lAixtXXxv: tSw 
3/mAAw. — MxiviSte^, vifvmq futtveitiv»i , tittToivK^ fisix%tvtiv, 
TKptt<pipovj. — Maxftiyofltts : ftuxpif iutxi^eig ^ uxecyepl- 
kg. — t/tteKpatlam: <iT«Afi!n)TO( ki^v. — Mtcxipuv: futxdpuv 
(leg. lAttxaplxv) itSv iyluv. — Maxifptre;: h ft^ xup) (letf. 
XV^f) raorirrt <piopf uroxelftevce. — M«v3ifAi0Vt /xcvEJifMov 
luc) futvS^Aisv ri viroyyl^ov (vxeyylovf). — M^xr/iEt: h p 
iftMmv, ^v oi 'Amxoi xipSaxov ixAxotn. — VHpa.'iov'. 'Pb* 
pMlei Kiyoufi'i xM (P«IvbuxXo» xxpiri ^xJvov votit tJv okAw 
(leg.SxXov), ^youv riv i^aXftiy. 'EAAqifff 32 3jjI rj putpalptiv 
Ktii ^tipa* TBien ti\v ripjia ^oi ^oapsHv ivtii/uvev TOKi. ■ — Mz- 
>.aipav (fiip»Spov ?): Sri ftixx Ipiei liyeuv u^eXeTriiv Spttnv. — 
M»f.»xiv: iira>.6v. — Mixiarx: ftifM, x&vu,>.ixv. — M«- 
>.epiv: ri xxuarixiv xx) ftapamxiv irvp. • — Map^ptiet: ohot. 
— MaAa tJire: a/ot tJire. — Mai,xira0wt {distingue f*ak» 
aa^uf): vxvo ^xvtpSi. — Mxxipiif {leg. fixxaptrtit): fut- 
xiptoq. — M«Ad«x^( : Tpo0tpii , tvftihxxroi , ixXiKupthos, — 
M<£a<j«: hoiAK Ipovs. — MxXaxix (teg. juaAx/«): yirot. — 
Vlx>.»x^i (leg. fixXxxSi): AfftXytjf. — yixXxxi^i AvxTtxruxif 
{teg. — Jtiis), vonpef xfyerxiit x«l ^x) tov ifftXyoui. — MaAApv : 
l^lxv.rivu, vXiov. — 'Mceupeuffiv. If^/treuvi (?)■ — MxXdxti: 
fMt.ixii (leg. — xn). — tAxitixApix: ipxfJiix. — M«v«r«T«: 
AptiaTttTx (teg. ipxidrxTx). — Maviv: Apiiv (leg. Apxtiv). — 
tAxftevAi'. ri xipiot, xp'^'^ift trXovrei. — MiixfAAK: axxtpiov, 
ilxeM-x. — Mxlfiuv (teg. i/ixlftav): i £itk<pos. — Mtmuo- 
ftevn: yfvvofttyif (leg. — aftivfi). — Mxriixf. IfidTiov, ri 
Xoupixiv. — Mavi/w; ;coAi»9f/>fV. — tAip^xi: -ri rxU X't^' 
o-uAAffjSfTv. — Mxp/txpuyif : Xxfotiiivxt (leg. fMftxijiitxt). 
i— .M«py,«(v<i : /ixlvtTXi. — Mxvipxyipxt: «73p? 09Tti*nf. 



sdbvGoOgIc 



iBXtCOR INBUITtlH. 5B7 

-^ VlmfTporel: futiXtrrxl {teg. fiauXuToi. Ct. Pbot. i. v, /<«• 
vTfOfei et Hkstis. l. t, (uauA/^tuv) , irefvafio9Xol. — Mxpyumvi 
fxxivt/iivti (leg. — «»). — ■ MtepvetTxi: fUxftxi iv -roxiiAtf' — 
'Mciflta.ipti: Xifirii, ttivauyi^ii. — Vlifvtrvo^: vixxett 
iuXKxImi , fixXXtmlev. — M«p/Aif: ri Xtmiv tSv ittpixav. — 
Mipyof. luuvifuvtt. — MxprZiKttvxSs: trtixii (f), )c«.v 
his. — M«^(t3t£veia4 (fe^. — »(); inr^iaffftit. ' — Mst*r«- 
^.tiot {leg. — tioy): rdtpef. — M«T?ow^i»e<: lax<^x"fi' 
fitxvov yxp q x*)p Kit) lAttTXov tJ IrxnJv. — M«Tp(j«*5 : itaypX' 
ipeci i livTiypetipxt. — Mticri^: vttpi ri Iftivva ' nifuclvti H 
ri rAiJmw ' rauTO wtipet ri ifuit , S attfittlvii riv x&pev, — M«> 
STiyiOf (leg. — ffTiylxf): i h' xftetprlof fixvTii^ifttvot. — M«- 
rt6av (leg. fiarreriav) : ^nrSv, — Miavin <pvp^, ^v/toT. — 
iAaTpviXiiov: rixot xepvav. — Mij^jAot: wipwtf. — M«- 
X^i'VTtt: xopvtiovrtf dKoxi<rTt)C — Mai^: tvtppiifut fttvirH' 
TOf t ^fT) Tov futTtilaiq. — Mx^liitvi ftaraiov. — Se((iiUDtur 
aliquot glossae , a M( incipientilius interposilae : Mix"^*''' 
rehifuTv. — Marrey: rd pUya xxi fuxpov. 

S. LiTTHA XfE I GODICK LeIDBHSK 

Xi^tTo: ivtf^pii. — Xi^te: ivxxiipii. — Xi^" T^Xt: 
ivxxAf^^ (*xKpiv. — Xa^o/tiv^: il»ax^P0''*^'- ~~ Xoi/ritv: ripf 
xift>l» [leg. KJ^tf) TcSv Tpix«i' — Xalptiv ^paravrts: ixo- 
ToiifUMi. — Xalpiiv: Sre xiyti tk x*^"^ "' Arfyw, ffm 
XMrt^fuafiiv (leg. x»t' ti^iifeivptiy) irri t9v wipfaiiv n 
iawi^fiMt, 0^ 9pWTioufuu (leg. Tporwetovuxi) , Sri wipti. — 
Xxlptrt: Sxppelrt. — Xixtvi: rtSt IvuSi. — XxXeTijvac 
e^xvxKTiiffXt. — xiXKiov; ri itpfixmipiov vntvot. — X«Ai- 
vif. ix Tou x'^' f^^ >i*"^- — Xxhx^x: Ix tov sfft)Mad»t £vw 
itv. — XxAis-Tif (leg. ;);{eAixrfi]: xMti^ti. — XxXxte/tii- 
ffT«p(?): }tX''P^'P"*'<- — XxhxU: ij yKau^, *T3« ipviov. — 
Xx>tXoxapvT)iv: X^^V irXiZifuvw 3 xpavofixw^os (leg. — tx) 
XJtAiuSv . — XxXtxuc iugxixaf. — Xxhl^pav: i itrtnt-rls, 
K/ptut it i tUi>i t^ipivav (leg. liiiig ti<ppova*). XiXis yitp i 
ixpxTOt olvof xxpi ri xf^ijtv , dvihixi rxq (ppivaS' — X»ftxt- 
xiav i %tx ri woixiXtv rev tJieuf, — XxftxirvTif. if xipnf xxpi 
rh x^f**' ToTTtrSxt tHi^as. — Xxfext^ifXai: rxxttvoi j 3i- 



nc.,z.d.vCoOglc 



9$S CriULLl, ABCHHMSCOPI Alixahhim , 

^tpeiiui A^fff (leg. il^f9i K9ikiitt(), — Xcfeivvc (l^- XCM* 
tuvtit): x*^'<^'n«- — XmttimrtTti: rxrtm^ 9 XfH*^^ fi- 
fti^V- -^ Xttftctirtuflq (Itg. x^f^'^'^'pif)'- ^ifi9- — X«m«'- 
TUiri&v {?)\ Tvf TeA^ lUTixi"^'*' nw rmmwiM'. — XoyS^v: 
ixAvoTiK, iJM»c • Xf'f'iTOWi. — Xaf2dv r/«7i' : Kijpn^atf >w 
^piai iruJv. — X»titpioe: wofi ri xxlpuf T^t viasif. jAfi- 
}ff 9-jip t£ Sfvtm. — Xiftiyftu : lalxmfta Sp§tK. — XmfUpmt : 
oi iiitflm {leg. &iptppi»i: sed v. Lobkk od Phry». p. 422) , 
si ^ij^ol $uduc«< (/e;. ^^AX<(). — Xifiv rovrev: Sja rotfrffv. 
— Xifi(«: ivfii, iptrn. — XnpajtrtiflZ^i; %i» rSv tturup 
yffipKvriiftu' mfuiiMi, — Xipuf- 0f»yttif i^ivt {vA«if $ tm- 
)iAfUft ixiftt»o(. — Xap&Kta: rx iwamfplyttarx. — Xupd- 
^3if(?): Ac^/ur irhw. — Xmpxxn: iKdvht wt} %A^(ui, — 
xipaxet (leg, K«pd(jt/a. cf. HisicH. !• v.): %»pA*uit», re- 
pl^pgy/ta. -=> XapUT^t (leg. x'f^t)- i"X*fkt, euitpiaX- 
fUi. —~ Xxpvff^lt: a AvmvfvoiUni $i?iM9att wifi ri Tiitipm, 
luti xiAfv fxyi»iciTit»i (leg, — eripait) hnviUTpi<pWffx (leg, 
ixxravTf.y ilptireu 32 xotl xctv rd (I« x^ xmrtmitav. — Xxplx: 
fiouvii , aapiq. -r- Xapltaxif (leg. jt^ajt/cro-av) : x^puvra-niv , 
rapTTviiy. — Xaplet (leg, X'P'^n)- Tiptpiiln , ti<pp«vSfiii. — 
XapiffTitfIa: tix"! irmxleii (leg. txivlxioi) , evx'^'^Tvpi«* 
aUxfryvxt (leg. tix'^P'^'^i'" tx^v*')- — Xxpttxripi in rev 

he 3i|A«r 4 iJfif wcj t2 X^iff*" ^ J^Xtf* — Xjtpxrffonirit: 
fypaspaithni. -r- xAprnt ; ro^ r2 x», r) jk»^, d r« ypa<p4/ur« 
XWpuv, 4 Sia Tni; X'^«yT«pa(. ^-^ Xar^«: vxl'put, x^' — 
Xauivat (leg. x*i''''v*f)- iprous th/a^paiiwrxf xpitlwiut, $ 
}>xyavm (leg. ^ix»f) i*Tx. — Xi»e: iiiXei t^ ftfyx sol 
ArifxvTov xtiplfut. 

{jITTIU X« B OoDIfil VtNDOlOtlBNSI D' 

Xiia: vBp/« , JufATif . — X^jSay: itppivrium, K»vkpiBV.-^XtU 
Zero: ivix^pti- — Xatrnvi lipf W^qv r^c xKpMAiK. — X«A 
ptrt: txpfelrt. — X'Ats'aivfJv: a^«v»«r<?v, ipyl^frSxi, — 
X^Ato-t: rare ftiv^i. — XMAxeii^iifffTwp (F): Xsj^ipi^um. — 
XffA<r<7 (/ey. X«AiTTfj): xxx/^ii. — X«A<r«(; Swx^AAff.— 



sdbvGoOglc. 



SK9 

Xaftsuvotitit (leg. %afttuvlie«): xxfuintoiTlitt. — Kxitxt- 
wtrtT: rffveif^ $ Xf^ft») xtifUv^. — XxftxiTuxtav (t) : rSv 
mtjuxolTSiv vmouffiSy. — Xirlft: 4 Kiirpoe. — X»;*»iTiJxi( : 
rdpm iii^of. — X'l'}^!': ivtJiavvi , i^fitx;. — X»f»xr>iplZti: 
Sii Tu¥ j^KKTijpuif smutivii. — xAp»xtC- StxuvHt JUti KiK»- 
1*61. — X»pttx^/i»T»: rift^pAynxTK. — x^ftvi't {■)'■ ^^f"l 
alrov. — XxpAipat; fuHfoi ^uMtef. — Xxpewic ixtZ'tfiiS >"» 
tiii^ict\fta(. — X»tu&iif. i drciTivoftivit SifMrrx xifi Tit Vi- 
itipK xa) riMv ^asyituoripue thforrpe^optivti. 9 $>ipiov ivetppocpih 

6i>.a99M, tlpnTcu 11 juc) Tfiy ti (reliqiii cum ipso mar- 

gine abscissa sunt). — xstfl»: 0twit , vufii, — Xttplsrra: 
Xttfterrini , Tfpxv^. — Xff/'vriffiia: tUptt, eix^ imlxiai, ti- 
Xaipirrlav Ixfiweu. — Xi0etTat {leg, ;);atfv«va;] : ipreut ina- 
(Pupxiirrat Kptiitoue 9 ^X"'^ ixri 9 Irrin dxrupuvx. 

3. LiTTBBA B« B GODICB ViflDOB. E. 

BA»f. — ffxffai. — $it0u»t. — Bx0ufJi¥. — ffx^iipxt. — 
fixlvtiv. — PtUofUti '). — 0a7ov. — 0«tiv, — ^ctyiin. — ^yioy. — 
0teypi!x«. — ^£Sinvm. — ^tiSixiytt. -^ ffdiny- — 0£tu«' — 
0^urrxi ». — ^ifw. — ^A^iy. — 0iSes. — 0iitpw. — fiatu. ~~ 
/3**tfS/vns. — ffatuMi'iey, — ffxii>f t^v ya-^vqv. — 0ijueptf{i). — 
^ttxirrt^Oi, — /SijcifAs;. — ^tiKTnpl». — 0MiTffi(txvi. — jS*** 
xiiAiOv. — 0aK%tU. — &xxxn- — 0»xxivSaTj». — ffaxp^iuf 
Ttf. — 0MtxtuouvK. — 0A\ait *. — 0x^miTiOT4ftO(. — 0tcM4»- 
Tiov, — /3«A/3/«. — (3»^. — 0»MAy. — {3tii^. — 0iM»y- 
TX(. — 0iM(. ~~ fixKlev, — ^«/t/3«/«i. — 0xft0iifijtf. — 0d- 
vaarot. — /3»v/3if;. — ^ipxSpw, — ^xpaxlftiviv. — (3afl3itpi' 
vfUi. — ^p0»p9^»u». — ^ip^trrot. — 0ip0irav. — ^ipitf. — 
0ipio». — ^ifUM. — ffifpvTiiiiuv. — 0xp0mpoSutu7. — Bmpx»- 
/3iW. — 0dffM. — 0a9ay. — 0ir»ye(. — 0aaxalyuy. •— 0iff)i' 
111. — ffmrl^m IvTOupyol. — 0»vl\steu. — 0xfi\iia^ — 0»ai- 
■ Aijios. — 0MtXtt. — ffarlXivxee. — 0ivtfix. — 0Mi(tii;- — 0d- 
«■«. — 0avful. — 0xirjxpag. — 0»aripyiv. — 0aTiiy. — 0ei- 
Tpx. —0aTfi^w. — 0xTt«piXei.— 0»TT»piirft4«. — 0siTTOi,tyl». 



'I GloMa iu audit: fiatoftat: titM. lUquo bg. iiai"l'<tt. 



sdbvGoOgIc 



360 Ctbilu, A^cHiKMSCon Aliu^idbihi . 

Lirmu B« i Codici Liidihsi. 

Kxpa!. — /3^{8fc|. — 0iZ"- — &Aipav. — 0xiiiv. — ^xlvSl- 

vifS. — ^a^ku'vu *). — jSorfuyAwTTflOf. — ^*iut t«v vrijnfif. 

0»lvtn. — fixtiy, — fixxx^i^Ttf. — ^atfiJs. — ^iSfOv. — jff^- 
icifAo(. — fia>MviTev. — ^xxxfuvava.*, — ffaxxeuStiaa. — jS<eA- 
Aavriflf. — fiiimriuc, — BiAio;. — 0aMxvTtori/tei. — &JkTpot~ 
XOi. — /3<iAA/Tai. — ^avml^stii. — ffxx^ies. — 0ciXfUt. — 
fix^ffU- — fiaftfuiivtt ^, — ^ivauiTBt. — pivavirei. — $apiiiu- 
lUi*. — ^ipxtpov. — fiipeif, — jSapjcx/nttrtv. — ^ip^iroy. — 
fSecp^xpirftit- — ^surtutivti, — Piri/ix. — fixaripviov. — fi£- 
fftie, — /3flwiAer«'. — 0avi\U. — ^iavxpof. — ^xrit- — /3«- 
rrtptx. — ISxTToXeyixy. — {SxTTxpll^ei. 

4. Limu r« I Codici Vihdob. A, 

Tew*7n. — yeyerif. — ythtrxi. — yfy^iev. — ytyenxv. — 
ytyxoTxt. — yifiti. — ytygvonini. — ySyevev it xecA^. — 
j-ijf. — ytiipxt. — yeiviev. — yekoJov. — ylvyxixi. — yt»- 
xiv. — yivipxov. •— ylviixxi. — •ytvtixioXoyia. — yt¥li)itx. — 
ytvw. — yt¥tSI. -^ ytvhii. — ytvirttpx, — yeviSMx. — yti- 
riov. — ytovxoe. — ytpxlpevrtt. ~~ yip»i. — yipf"'- — V^f- 
mi'. — ytp^viot. — yipxp&rtpot. — ytppAiix. — ylpiioi. — 
yipoTBf. — ylpuTat (f), — ytuXo<po(. — ytyif. — ^J yttiTSvos, — 
ytytlliT£(. — yilix. — ytyevurhv*. — yt/tipiov. — yi- 
yvw '", — ysvtxS^. — yewxlav. 

LiTTBBA. Tt B CoDICB LbIDBKSI. 

Viytat, — yeyMfTot. — yiyuffx, — ytyxvefthn- — 7h' — 
^evvixa;. — y§iip«f. — ytltiev. — ytMiov. — yhvxSxi. — 
ytvixSn. — yiyiiiiTts. — Ttlmit. — yipiisf. — ytpowrlx. — 
ytyiSMi. — yivipxou. — ytynrSriptv. — yivtifjo^^aylx. — yt- 



rtfatttiis^ iKf^tifiep x^s Evpoiat. — ') Leg. jijiifgihi'. __ 
if) Ug. ffmpJw. 



sdbvGoOgIc 



LBXIGO.I INBOrcUM. , , 36i 

4>.ut ". — ytvtt^i. — yevt^. — yivtoTf. — yuireipte. — yhf 
9ti. — yiwvi. — j-miry. — yheuv. — ytpttlftcv. — ytufyif. — 
yivvf. — ytfififttot ". — ytovxos. — yiplptntf'*. — yiftua- 
p^Ttpet '•• — yilpupx. — yiptt- — yukko^i. — ytlvu. — yiV' 
v^<rtu. — yifov. — yipuv. 

i. LiTTMA T» B CODICB VufDOBOX. B. 

Txivox't- — ydyypxtv*. — ya^a^v^thuev. — y£iBt. — yuiiiv. 

— yoA^, — ytnpi. — r«XA«(i. — ya?aux^J, — yaAwiwf. — 
yaXn^iv. — yetXtpiv. — yei?>»itiviv. — yifjtBi. — yx^iimg. — 
■yttftftepei. — ytcft^iiKtiri ". — yxptTri. — yxftipivvx^'!- — ?"*• 
ft^Xiit. — yiwufSM. -^ y»viavTOf, — ymvuS^. — Tipyapov — 
y»pytt?.l^VTti. — yxvTpH^iffixt. — yxrrplfuipyos. — yxupa. — 
yavpff, — yiynie. — yMfiog. — yiyyfi '*. — lam seqauDtar 
deinc^ usque ad Ti , deinde : ydiiipx. — yixno^. — yityya- 
put. — yttuxif. — y&pLftM. — yetft^Xtti. — yiXa. — y»naq. 

— yxuJiif. — yauXof. — tetpyiptov. — yivoq. — Id margJoi- 
bus bae glossae leguntur: Veuaviq. — yiuciircu. — yafkifyti. — 
yttyyifiil, — ytift^^Xn- ~— Tipyxpeg. — yeipiv. — yekXlpov. — 
yt^u. — yxKtfvipup^ov. — ytMviy, — r«AA«i. — yaKlnypct. — 
yavXii. — ynfT^f. — yxyyKiM»>jal, 

LlTTBRA Ta B GoDIGB LbIDBRSI. 

Tiyypanx, — ymijoxos. — yxpyxpiav. — yxiuv. — yxm/it' 
VK. — rx^tCpi^xKin. — yx\^. — yxXoux^^- — yxXo^vti. — 
yaXHyiv. — yttn^uXn. — yxXxitivicav. — yxpt^uvuxfi- — yx- 
/tii}M)t. — yttyuftxi. — yxvTpt^erai. — yxCpa. — yxyyxpl^i. — 
yMTplftxpyof. — yxffrpiftxpylK. — rJ^ipa. — yixivoi. — 
ymipt^. — yxkXmnii ". — yx}.?M>.iKii ". — yvxuta '•. — ymft- 
&pit. — yxuxii. — yip. — yiptput, — ynidXfx^. — yiput. — 
■ yiAMf. — Tapyipfov. 



•') L4g. j»ri»lUu. — «) £<y, fay qnof. — "} Ug. j»fai^Pat. — 



sdbvGoogIc 



S6S Cvnau, argbibpiscopi ALBXAnranii , lbiicoh uibdituh. 

6. LiTTBBA A« B GOVICB VlHDOBOM. C. 

fuviirrxTOi. — ixiruftiytf. — ixTrx. — ialftovet dyitSol. — S«i- 
Tfiveiv. — 3fi«x»(. — }«qa-a;. — 3(trfii!i<i *'. — iairpit. — iafeiy, 

— i»iii^>.tiv. — ixlvujSxi. — ixTav **. — ieiifiinii(. — itit- 

i/txpupfoSv. — iitfJ(, — ii/ixp. — ixftf. — (In inai^ae A«- 
ftcwK^t). — ixft^vxi. — ixv^. — idxtiov, — ixvfte^oyei. — 
^itvfM^opitv. — iMriftevBt. — ixtvToix. — Sitenrai. — 3^TTair. — 
i»ij/tjjrrtp9v. — ixfdZa **• -^ Wipiti. — ixafteMyeTvi»i. — >«• 

LlTTBRA A« B CoDICB LBIDl.tSI. 

AfESdi. — i^cVX*T. — }((«(. — iiCiifuytt. — ixirv/tavti '•. ■*— 
txlret. — ^atict}M. — iahufiai, — idirpov. — iatppovot^ — 
imftdwt, — ?«/«. — iittvea. — ixlixXx. — ialfiav. — M- 
VKtes. — ix^p- — itct^ttf. — icdttppuv. — i*xpuoie»v. — iaxpvier' 
*■». — JixTuAof. — ieikSt. — idftap. — 3«/(f . — iimief, — 
ixffftoxiyei. — iixpuov. — Aapucvxif. — idfuipTOS. — iaijfiav. — 
ixl/tuv. — ixcpoivit. — ixiTVfi^. — iarpeitiv^. — 3«(T^f *■- 

— i»tti: — ixffuL — ixpiitjTTtivl — ittpvxpuvei. — ittfutai-' 
fuvoi. — htmireSx. — Sa^ifAiorxrOf ". 

II. 

Ehieidatiohbs silbcuc m Guiouticis fouicis. 

De Ctbillo haec iam dispulala sudIoI Quem aliqiianliBper 
poaam, moi, spero, amplioreque ioslructus ippiralu, ad eun* 
dem reditnrus. Ex iis vero, quae bucusqtie ^i..appareti in 



<*] Lig, Sanoiiu. — ^] Gloiii: iator: T'fac, id itolffit*^ Q^fUt- 
w. lUque Ug. iatop. — ») Gloita : daaoitu wai^OM, ati*a(u. . Ad 
qocm L4ecee SciuliiTtra annaUTit: lErrere hia anioalu* Eltens J inMrtui 
tidetor; baud dubis enim aldCu legcndum eit. — **] Ltg. Satrv(t6v*t- — 



sdbvGoOgIc 



EutUATioma ui Ghuouticis Giaicis. S63 

Ctullo emendando nihil omDino posse proficere , aisi qui eius 
glosaas cam aliorum ]eiicogra|dioFuai operfbus eontinuo et goa- 
viter cODferaL Atqne earn iam nunc e laeobralionibna meis 
Cyrillianis pereqti fnictDm , at inde maioreni qaaDdam enm 
illis lamiliariUlem oonlraieriii] , quo io operae meae tamquam 
rapipyv baud paucos ia illius gen^is scriptorJbus locos emen- 
dare coDtigit ; qaarum correctioDaio seleclas aliqaot hujo dis- 
pulationi addare mecum eonatUui. 



In Excerptii islit « veferibtu Sramtmititu , qnae SehoUit In 
AaiSTOPBiiiu comoedias a fronte addi soleot , qnaeque in consU- 
tnenda Comoediae Atlieae hiatoria viria egregiis, qnae fa so 
argBmanto ebiboraverunt , insigoi fuvunt adiumento , inalta ab 
HnuTUHDNo, MuHBUD, FainBcno, Cobbto, alils, faoilibna ape* 
cioaiiqae eoieiidatioDibaa annt correota , et iisdem naper Baao- 
Kius in AHi8io?HAiit3 comoediaraoi ediliooe utilissimam operam 
BSTavit Qai quam baud pauca eoruni, qoae ipse annolaTe- 
ram in margine ediltoni Duebnerianae (qua dace ular) , mihi 
inaeripuit , tameu nonnulla iiiibi Tideor obsemsae , qnibos ex- 
cerptoram illonim textas ad uuioram etiam coneinnitatem sia- 
ceritatemque redigi poaaiL Ex iia naam et alteram proponam, 
modo prolixtora , modo breviore addita aenteotiae meae expoat- 
tiono. 

Sehol. AiHT. arf. Doaaaia pag. XIII. IS: M rotmv rijt ^Api- 
wja(pivouq ««) KfutWwu im> EAsr^AiSoe nuftifilMt d^Sptfrel rnv; 
iMT« tSii iiuipTmirruv ^m ei vsmrtU. Vocabalum d^pifrei 
rainuB aptum eat Oppoauil PLATonoa poetis, qoales faenmt 
tempore AaiSTorsAMia, iis, quibas poat Oligarcbiae Victoriam , 
ut ipaiUB verbis ular (pag. XIU. SS) , hivtwri (pi^t. ScribeiH 
dam est i^i^tirti. CoDstraetioDe inst^eDtiore oon est quod 
•Seodamur. De vocabulo cf. S<^i9l, 8(h«. (M. Csi. 881(: Itxtit 
i^i0))TOf. rtiv 3/i»fv ftif itioixitt de re tradila Taamsi. VUI, 
110 B. Tq$ rixftif iiioiv)it reH axixritv riiv SiitMf I* tmv 
-vStuiv, quern locum suppeditavit mibi MBiMEiDS,ifMf. Or. Com. 
pag. 39. 

Ibid. Xill. I. 3} : Tuv yiip ^pur&v n h xtip6Ttnvfi,ivuv xa) 



sdbvGoogIc 



364 Ehbndatioiues i» tiaAiuiATicis Gubcib.- 

tSv Xs^tuTuv euK ixivTvv t^( Tpo^At , urtSffiSti -nit tuafi^liie^ 
tit jpptxa (tiku lutf rwv inrodirtoiv i rp6xtiq ^frc/SAijtfir. o-xwroS 
yUp SvTOi Tilt ipXf*l*S xaftqiUxj rou rxiTTEiviiifteui luci Sijuc- 
rr^t Ktti rrpttTiiyovt , Txpsie i 'ApiffToCpdntfi xri. Grammati- 
'cos, qui haec congessit , varielale quippe deleclatus, id eadeni 
sentenlia modo oi modo fiii negalione esl iisus. Foede tain 
Solent DescJre, negligere et confundere receoliores >*. localare 
est, quod Anthoiogiae cuidam poetae accidit, ut unius alterius- 
que negalioois patronis placeret, utramque coaiungenli in du- 
meroso bocce penlametro: 

O^Siv Kxi ^)f3Jv ruv /upira'v rd yivoi. 

In its quae sequunlur arliculns anle en&xreiv abundat. 
Neque acquiesco in vocabulo iiiftoue, Singali eoumeraDtor 
magislraliu, qaos mordere soLebaot veteris Comoediae poetae. 
Id mentem venil imtipxeug , quorum muoua odiosom poeta- 
rum bilem moviase et per se cooseataDeuai est , et aliquot auc- 
toruDi locis coDfirmatur. Cf. Harpocb-^tioii i. t. el Schol. Abut. 
Nub. 37. 

Ibid. XIV. ([) 87 : tva f^tiii ix ruxHt Tiris iiMi6T^q x/osi* 
viu ruftTtvif Tin) Mttxeidyuv Apx^vri xa) H^m i TODfriie in 
srpoxifirtcii xeipuiiSeiy 3i'iuec vrdfXV- Quid Bit, quod BntGUUS 
qui idem vilium compluribos locis snstuUt . hie corrigere su- 
persederit, non eipato. Si quo alio hoc certe loco reslituen- 
dum Tpevuxtlov. Sexcenties utrumqoe vocahulum confu- 
sum est , oullibi turpius , quam apud LucumiH duobus lo- 
cis. lup. Tragoed. 41 ivdyioi Swiv iinpev fim UiitM x«) 

'Kfivrii^fMv xsLi iMTUpev ijye7<rial ai Siolg eival tots , j tA 
wfivara tvv iim ctirx xa) raiit i/t^irxt xa) rei/t xeiiipttf p^ 
T&vni xa) x^'P^^f '^^ rptyttrtpfiia xtCl vuiiiriK xs^ tSMm , 
elf ixfivet ve/tvvvoufft t^v Tpay^filaiv. LuGUHns, quuiu omnem 
istum apparatum tragicum receoseret, nil aliud wribere po< 
tuit, quam wpoaawilit. — Apolog. 6. iirt) ii tJitv }ffx^*' 
tlfutl, 9 iftuyiMM rippea . Kfifiiiviiv , ftaxpi x<^;ciy (ppiMvro 



™} Libruionim in hac puts grammallcte stupor el inicllia opUrouin 
tpiemque Kriptonim loloedniiii inqninsTit. In Lucunt fftrmelimo 9 hodiequs 
edilur: iutinor ail toy, iTul tow fiiodov, olfiai, [ir, ansdiSov *ti. QaM 
certiui eil, i^nun Luciiima loriptiste ovk imilllov. 



sdbvGoOgIc 



Ehuidathuiis m Gijjouticis GsAias. 36S 



yttv t ivoppi^stmet niiAov H vuvrpl^iomc ri rpitruTov^ Qui 
fcadem paragrapbo de Polo et Ahistodiko locutus cral , Axatt' 
fcifdK T^ irpajuxiTa , idem Lcciakus hie non rpevuTot polue* 
rat , Bed debuerat dicere xpovuxtlof. 

* Ibid. XVI. (v). 10: Inytvifitvos ii i KparTvoe Kitrianut /tip 
TTparev rii h rjl xun^ilf xpdvuTtt ftixpt rptSv, vurr^ra; t^ 
drte^taiv xri. Verbo composilo nM-rija-«( non inest ea vis atque 
notio, quae hoc loco reqairitur. CuTiinni seriptor Iradit tur- 
bas, quae e maiore el haad accurate defioito trpe«i»-wv aumero 
faissent natae, eomposDisse , eoriimque numeram certo con- 
stiluisse. Quod Graece dicilur, ui fallor, o-nfa-ae n^v ara^tttv. 

Ibid. XVI. (vi). 6: rplnv xsri JHoKt^j^xv , «« st»v Tit t^ 
«^$ iviftoTt a^i^ifffqTiEi. Aut quid sibi Tolnerit scriplor, non 
recle intellexi, aut post r/( vocabulum 3/( excidit , ila ut 
restituendum sit: ^m rts 3)« t^ k^ ivifiMri xi"iatiTxi. 

Ibid. XVIII. (ix). 63: itaupiptt H rpteytfilit xvfufiilttg , hi i 
fiiv Tpxy^'ii* irreplMv Ixii xa) iToyyttdiai, rpi^iav ytvofti^uVf 
»&¥ &9 tfiti ytyeftivat axnptmrl^if x&rit mi. EodoDi mnrbo hio 
locus lahorat, a quo aanasae mihi videor enm, qui Blalirapraer 
cedit. Deesf ante yivoftivuv adrerbiura , qnod Tocaburo ^Sii 
ante ytnftivxt respondeat. Scriptam erat, opinor, ■rpi^ttn 
rdKxi ytvonhuv ant simile quid. Cf. XXIII. (x. B). 66: 
i yelp Tpseyiuis T(w rikxi riiti hiyuv jerJ. 

/Mrf. XVIII. (x. 4). 6S : ^tf^lrfutrot yip yeyoftivou X^Ptyi- 
mu , Srrf nil iroftarr) xufttfitlv rivi , xo] r»v x^pny^" ovx 
ivix^vTuv rpif rd X^PtyiiVt x<d xxvriToaiv iK^^mixe t$« 
Eait; tuv xuncpSiSv iih reiruy xurav , alriev yip xufufilm 
f} rxincTttv Tivof, lypx^t Kuiuitav. Offendor rocabalo KJriav; 
nam rt vxiwreiv Ttviq comoediae causa profecto dici nequit. 
Fabulas docendi opportunitas traditur scriptores deseruisse , 
quum, isto promulgato psephismate, in eo cimpo non amplius 
lieerel decurrere , in quo ah origine iude comoediae poelae 
ptignare alqne tyzavirxaixt consueranl, quum ista lege erepta 
lis esset, quae propria Fuerat alque peeoliaris acribendae co- 
moediae malerfes [axoirif riji ipx»taf xetfupHitq appdiatur a 
PiATO!iio I. (i). 3$). Quod si recte scriptoria sentenliara in-, 
lerprelor , non xlriav ille dederal , sed Jiiov yip r^g xupi^i 



sdbvGoogIc 



566 EuHDATioinB m Gaammatigis fiBAgcis. 

Has ri tJuirTm tim£« (cf. XIX. (IX A). 73 : tim Si *miK^K4 

Ibid. XXVIU. (xii) 2: S? trfSret iextj r^v )u»fufili»v ht 

pov XMTXVTijJMrSitt , xpSrepoy Kfarlvcv ms} EOWAjSoc ^?Mff(pii- 
ptoimif. Qui cooioediae maieslalem et utiliutem coBdidisse pra^ 
diealur AusroFOAflKS , idem ti bene se babereot, qaae modo 
excitavi , ^kvr^fus fuisset baud leous ac Cratiiids et Eupoub, 
et ab his eo lantum Domioe discrepans , qaod esBet i^tyevivrt- 
pet. At ex lis , quae ab aliis de Cunno , Eopolim et Abisxo> 
pHAKi eoque, quod inter tria veteris Gomoediae columina inlerw 
cederet, disGrimine memoriae sunt prodila (cf. PuTomos Ttfi 
itce^ioiMt xf^pttKT^ftn passim, imprimis XIV. ii. 20: oUtt ykp 
wixpis A/«r icTu (soil, i 'Apimtpdvtfs) Unrep i Ip«r7iwf, 
idttmym. d. Com. XV. iii. 4K : E^mA/f . , . .xtu ^hmv li-purT- 
V6V , TSAti r* Atfi'Iepov x«i txntiv tri<pm(»ii , et. quo eoUato 
loco de cfflrrectioois veriuta omnino dabilari neqait (XXVII. 
XI. S], apparet, ^ro wftrtpov acribeDdilm esse xinpiripcv. 
Grammaticornm eiua genms , in quo versamur , solemniB raos 
baud sane exiguam parlem eorum, quae scriptjs maadareot, 
ab aliis moioaDdi atque pro auis direndilandi, ut huic oor> 
rectiooi aosam pradmit, ita, dilrgenler in singulis observatus, 
uberrimos certitsimnrum smeddationuni foos et fuil et erit ia 
posterum. In aliis, qiute, ab udo exoogilata, reliquis Cere 
omnibus, qui in eodem argumeato desudabaut, recepta sunt, 
maguopere semper miratna sum sentwitlani, quae legitur XVI, 
IT. 27: iii, <ltMr)9, ^ ftiv rpay^ilei kiu riv &lov, q U Mif*^ 
it» tmlvmfn, quam alii iisdem fer« verbis repetienint, Tsbtiks 
Tero (XXIIl. XI. 73) , qua erat (kcundia , speoiosis bisce ver- 
slboB est iuterpretatns : 

evrt§ Au« fih ii Tp»yifil» 0ltv, 

^aSpdl ti iw) w^yvttvtv w Hapufiia, 
Diu mnUumque de eo diclo et ipse cogilavi, et cum aliis 
(praeeipue cum viro doctlsHOio amicissimoque D. J. vau SiaeK- 
aas) dispnlavi , nee tamen , quae veteri baud dubie apophtb^- 
mati Bobsil seutentia, ad liquidum perducere potuimus. Itaque 
aliorau feliciorum nobis sagaciorumque animos in aenigma il< 
lud inlendisse sufficiaL 



sdbvGoogIc 



£MuauTi(Riu ID GuHHAnciB Guicis. 367 

2. 

Ab Exeerptis e veteribus Grammalicis dfl Comoedia niSckih 
lia in AimoPBANiH facilia atque expeditus est traasitiis. Quod 
BDDOtationaoa magnam partem preliosarnm et exquisilaraoi 
corpus, in quo emeodando egregiam operam a Kubtiri inde 
temporfbus multi viri docti collocaverant , scribaram peccatii 
et negHgeotia tarn male erat hab[tuin , ut ne Duibniii quidem 
DiitDoRnique aaluberrimiB curis a graTissimis cuiusvis generis 
vKiis liberatam sit. Eorara, quae inter legenduoi anootare- 
ram , paucala quaedam in hoe diario edidi , qaibus alia non- 
nulla specimiais causa hinc illinc decerpta iam accedaot. 

Selui. AaisT. Equit. 994: (>« ipitonlxv: 'Apftovlxv el fuuvi- 
Ko) xoAfSri rh tZ x«] irivrafUvKi i1ii»i ritt vtupkt h reU xfutt- 
/uM-i ray fff^Tuw. Quid sit -li tTifrafiivmt tlvai rat vtvfiq , 
mibi quidem hod liquet. Nil certlns est, qnam legeudam esse 
TtlvKi. Gf. T. c Ldguk. liigr. 56 : iAA' el iiiu ninSiv a<pSip» 
Ti« veupSie tjriTtlj/xvnt tdrw^pm rev Uufref d0iS<rn. Plut- 
ABCH. d. Eduo, Puer. 13; net) yip rit ri^a x«l rit^ >>ipt^ ivlf 
ftev, net iTtreTvAi ivvifSSfity. Dum bunt e Plutargho locum 
describe , forte incido in eiusdem scriptoria locum , quo librarii 
culpa dpftevlKg notio exaulaflt, at fiicili opera reduci poterit.. 
Esl ille locus Pldt. de aud. ptel. t. (p. 166) : 'Oitv i Zuxpi-nit 

ttvrit ftiv oi Tiiitvit ^> tSi' ti^fuiif ^evUv i*ifiieup- 

^( , reut a AJffimu tc7$ hrtvt fuiiovf tvifii^ev, if *oiiiTiv oHx 
euvttt , i ^tvio9 ftit wpivtm, Latin* recte lertitur : quart 
Arsopi fabttlat in carminii modeiredegil. Quod Graeee ita sonal: 
7f^f a Alniinu ToTt hrntv ftviovt Iriipfiil^tii xrl. ^ 

Sehol. AKWt.'Pae. 1196: KokXiPcu's: tlict iprav ilr) H 
fuxpe) ipTlrxoi, ix tSv fuyiXttv ntxekkcc^iffftivot , oHf tuttjcret^ 
Mpreut o^K ii^louy luthfTv , xai h Barpix^'f ftiftmrxt »£pTWt 
imtrx MXAiifSsu?"* a-a;i|^«raf Si hriv SvepM, Sffirtp xoXxipxt 
XfyouffI TivK. — Noo verum est . quod dicit , xixtM^ov esse 
7;i;i}^ffTo« yivtf. Ut enim cogilare quia possit de ludo, cuius 
meotio fit apud luu Polluc. IX. 129, qaodqne xoxx*^l!^tt¥ ap- 



^ EuUt Ctuui gIaf»(iD cod. Ltid.) : Baf/Pafta/ids: nafi jirof itd" 
Ittitos, 0taulotMH7/tipj. — Lesendtun e*l nafitorog. 



sdbvGoOgIc 



368 EuNBATioNis ui GuHUTiCis Grakcis. 

p«llabant. allera scbolii pars, vrxtp jUkhvfaiv t-fyo^ft rmq , 
maoeret obscara et sensii vacua. ScripLum erat, nisi omaja 
me falluot: wift-itaiTts ii imv Ivofui , Svtf xeMupxv aJ- 
yetisl Tivif. Ct. Sckol.ABi6r.Pae. 1^5: xo\Xuf»y: xoKXifx r^ 
ShHTTOf rev ifTcu , et in flue Schotii : tJies U im x?Mxou»TBt. 
Tliftfut el rirrnir vocabula qunm de aliU cibis, lum praeci* 
poe de pane et pUceotis osurpabantur, uade nala mihi est 
suspicio, in Exeerptit de Cimwedia XIX. (u A). 183: Avmx- 
kSk a iixiMf xfeffiajiuq T«( uftxif,ou(, vairecpefiiia-xt rt aiiriif 
lit ri ofxtiitx yeapyov rov dypou , ifireug re fuyaMui iroltifft, 
vol riv Kptlrru tuv ^om ivattq xtL , pro irolnst legendum 
esse Ivi^t. 

Schol. AiiSTDPH, Av. ISl : 'Asrd MikxvSltu:... . ttxiruv 
U (tvTiy Iv ^xtucut iS( ^ACK vx^wrti. KaXXixf IlfSifTdMc. 
tI( ^px toug tAtXcetAlau t^ yv&voiixt , 
iug Sty .fi,x?LiaTX >.tutuicpixTOug sWlit/fi. 

Inter duas perspnas hos versus dislribaendos esse dictum 
fcAo/t'orum edilorem non Tugit (cf. Annot. ad b. !.)• Quos ita 
fere a poeta proreclos esse coniicio : 

A. T/ V it"-'* "^( yiiXxtShu r^ yrirtftiu; 

B. 0D« (tv ftiikirrx Xevxeirptixroue ilvHifs. 

Schol. Aristoph. Ao. 34S : KdfiXTtTi 32, xxTa^iKfktrt ^ 
hilere. li.Jt(iWTt'r&, quod olim in jltiium leilu quoqne lege- 
balur. iamdiu verae lectioni ziwrtTt locuni cessit; idem etiam 
io icholut restitueudum est. Vocabulum x«r<(j8iAA<T£ , ex- 
plicalionis gratia additum, et ipaum labem c(»ilraxit. Vide- 
tur legendum esse natTstXeiii&ivtTt. Viiirru vero, xiwru ei 
x<iftxT» saepins confusa esse demonstravi in Lucuiii (V. H, \, 
S5) et Plctaichi (^in tetii lit ger. retp. p. ) Iocib , atque aliis 
(|uibusdam insuper conflnnabo. In Schol. Abist. Eceltt. i& i 
Kiptfihiav: "tvoHvovrtq yap Ixcttsi' 0pvxTevs ipffihteu^ 
ante PoaBONuu edebalurZxojrrev. Editur A«BT0pnAni8 versos, 
Lj/iiitr. 7S0; 

tilxei ydp ivTiy Ipii ftst MiAtjriff 
uwh Tw» aiav xxTaxaxri/teva. 

Quum rem vel obiter coDsideranti baud ita videri possit 
verosimile, rt^ ipm viri ruv vim x»rxKQx^v»^, coniecturamea, 
legendum esse: 



.dbvGoogIc 



EHriitDATions in ^raiiiutkiis GiiAicts. 369 

v«'j Tuv viav xxT(ix»irTiftei>tt 
nec commendatione egere videlar , nee expHcatione. Idem to- 
cabulum reTDcaDdiim est apud Ldcianuh , adv. Indv 1 : *H W- 
6ty yip m itayvuvxt Suvar^ r/m ftiv rtifMiit k«1 woMau Hw, 
rlyx a 0xvXa Kx) ibAA»( axxpll , el ft^ t$ "Su^e^^vtau iidl 
xxv»xtKi(pta,i «0r» Tix(txipeto kx) ru^/3eilAev$ nin W«« 4wl 
Tijv i^irxfiv Txp*^eeft0iyet( ; leg. K»Tax£Ki^tait. 

Sehol. Amst. ^if.' 465 : ftiya x«l xaptviv: Aix nirw 
tdAAH rf t^ktQ trifuivi T^f eSaxlxf, tUf tr) 0oit H Tsuri <pii' 
ffiv, it h Aaftraif (ityif.uv ffoSv yevoftivaH. lari SI xihii 
QtvTfoirlxi. Eztretna vocabula satis manifesto iam sunt doca- 
mento, A»plv<rp Domen librarii iaiariam esse perpessiim ; nec 
facile qnisqaam animo sua polerit iofonnare, boves j^ccpiwut 
appelbtos fuisse, qaoniam Larista bourn magnopere essot ferax. 
Qaid scribendam sit , demonatrat ArBBifAii loctu IX. pag. 376 , 
B : n»pmrXnvlv« 3) r$ 'Ax^iV x»i 'ZpxtwSimK ty 'Arripivtii reiig 
vixq Xstpiviiiq Tpo&nydpMurt , puTXyKyuv xa\ etirht dnrl tSv ?m- 
ptySv PeSv * ot ovruf lx>.iiSii^x¥ ^oi diri r9u JMpnsiitieu .... 
4 diri Ttntg xfi^if; 'Hirttpurii^i A«^/vife, ^ iri rati fftuxoXoiiv- 
m atrit • AtpTvof V- oiret IxaXtitt, Itaque corrigeDduia est : 
Jif Iv Axplvtp fttyA^av ffaSv yeiioftirav. 

Sehol. Abut. ^i).'5S3: Avxy' M vxihtif. 'Avr) tbu tirxmsc^ 
pii ixlyov vri ttHil. Locam levi vulnere aflectum ideo taDtum 
corrigeDdum elegi , qnoDiam eadem opera alterum coasimilem 
eodetn vitio porgare Ilcebit. Legendum est iw} vSia, Cf. Bsk- 
XBRi An. Gr. I, pag. 7S: xaptTv ix) txlhoq , ri iirlafu Avkxu- 
ptTy. Apod LuciAHm in Pteadot, t7 recte tegitur M ttHk 
iva&Tpi^ti , sed io eiosdem Pitcalore , 12 praeterriderunt 
editorea, ia voeabulis tout' liii» ixi riiaf titbf dKirrpi<pow 
TitiosDm rSioi in itJix mntare. '" 



W) Addo ilifiuit Lecun looMj in quibu* praepotitiotmoi oraminlatloiw Mn' 
lealU ul paMOSulala: Quett. Urt. tit etauer. 21. .... ^(iuoiP ovtot cot 
TV oro/iaja lutatiot^at (iu Iagoudi pro noi^aoi) la 'Pmnaitir uaX 
l»tTtYJfaipat te li ■SHijriMSv. BeiocuidB ett nlgiU Uouniqaa leetlp 
/iviarga^oi. — JUx. 12; 'Str^alup oir 6 'Miiardgiie .... ie Tf* 
jtatfioa. Ltg. ip^al.ut'. 'Ea^iUlaiy de hoitili impetu aiarpalur. — L4T^h, 
JS: uaX tfv ravr tmifwij^sr and loC dpifiov ttatov^aviihtjv Ltg, vnef. 
— DtPHnt. 14: oi' Zipnor, ini tg IJotMUp Jforfijfw. tig. if. — Aoce* 



3dbv"GoOglc 



S70 . EmMTMiqvi u Omwuikh Gauoft. 

SeM. Ausr. Aw, 305 : "Brixoxof. r/KyfUaf vnxfirtK , 
-3v M4 fr TV *Ottn § HfirtioH, WfoardPTK avry ttv tnxif- 

•vTdf w:pM>Mr7 ii$<iyai rvrcA^vr* riv rwaku<^v. 

Q«t4 Bt, qw c«q)o«dia« poet» adco ^ i|iJies(o« reddidKit 
Hotwcti? In^icdvs. DoUssJoia ra est, Nw UuieQ iiiie|%o, 
^pA wA wftrrims t^v '■w inWjMTOf- QpitnUMtgr ScWwin 
u EiniHsis 0r9t(tm v, £69, qoflle fditug oH « Copmro (Enup. 
PAiHw- «f. Gni,, pag.293); )v»<ii»;SS>rnH ^fr/xa* ^k 'H^'^Afxov 
Tbtmvm^' pit ?^^^«iT«V^^^ tvmOoi^^, hftfiti^nt- 

4aa' oii!^ rii r«j4Mi. iLa jgitur 9qieD4aa4« snnt qy^e ma4o 
euitari vocalmla , lU wMlcni wit«atiaQ nprwsent^t , quam 
EnuHBiB iolcrppw MAf/^lU'Taf riv wfif/MiTff dicil[i4o Mlts 
aaourate aspwiit. Quo pwrmlr) potent lATisBimt viu^ioae , 
xftiivTaf fiirriu rti WYf^t^mot vUiona? tectWDJ BoJwtUnefMto. 
£L OniQiTWi. ad». fWJMVwnt 13 (V, pag, 496 S«U-); 'Kr«}^ 

fiaivairft «•). riv ^osAf^v Avr^f wi9iiie»T9. A'tejiun pr^ft- 
lerea ex Eumpums Sehofiatf* iKCFanvr wifudvUni l«6ti9iim**> 
qoa gsnuiBUP AriB^opAaBiMi Hbolift iQrqiaDl imtaonve VO^ 
sumus. Pro itptiivKi ^wtUrrtt ainiriiin docfifiiur qu^plopios 

^fljhal. Aaiar. An, 56} 1 nyif U ^4fiuit(avyfii^wiv, 4vr)Tev 
s-il Twv Bffunlm ftifioinnot. HaUt» aawjBln rera IfwUo re4)b)t. 
Qt enin Tutwmuai eat f«vw7ird<u 7<fc rdv rvp^nwr (de hoc Ttrbo 
et aiaiilibaa cf. Loam ad Birrnujmi fir. Gr.\l, pag, 39>): Ua 
Tjfc raf &ofujtivv fUfMlvitu est 9opviftSv. ItaquQ legstiiT: rn4f 
t> ei^vHiwi' ypibpouinii. Libet CniLut raaQidain abatai^iera, JQ 
eiusdem analggiae legba adtpersam i, v. «a()«v: *%fw/w C^. 



dat TAU^nuiu amenditlo iuediu in loco Oalii It: »<A ttfoidtOf trollei 
nal Htfatnaavop *a\ thorrt Mloliut' tte pMlo •cotuitlta ewtiMetala 
^1 prvoontf Tu(X0uiD na^innvvof Locuao mtlMAi* dnUtabhr 

^l BiiRKiATiOH collftm ■ leTi arroi« Kertbtt Sektt. Antr. jMarm. II : 

a^tOE tpaviuAoc noitii^t now ijivxqie , as tu* iptdKOria, f; Kid Xtim 
iifyno. J^^tnUam eil *Ec ^'' ^ • <iuad conHrmiblt Hahoc*. I. ▼. 9i«y- 
»•:•■•. ot^To; •?( ^v TUf nag* ^^^valo't; xftaxopia iv^annr, aMii 



sdbvGoOgIc 



EmNUTions ra fltMHUTtoia Gbiicis. S7l 

Sahol. Abist. Pint. 11B3: rrpetpxToif. M irnpowi ruy Aa- 
hti¥ KXerriv * ffTfo^T^t , Ttipi rb ffrpi^uvSat xx) 9»voufyfiv. 

/tdviog, hayivm, tjixfco;. HiBCOtn GOgaomen, quo all Ho* 
■lu iade tetnpdribus Eractiu eat , a librariorum iniaria vindt- 
ceniHs, liiixnpc? repoaendo. 



Diuesl, ex quo bnuiniBL Bnuaus , vir indefeBsa induatrlB, 
cxquvtte doctrins itque baud vulgari lagactlata, de Graedi 
listeria oomibtisque iis, qui in. bis litterln coSeadis vitae statio- 
nem pomerunt, bene merer! coepit. Omoia ilia volumiba par' 
lufftranti, quae eius. curia in publiautn edila snDt, prima rnnu 
vtx iOlelliginir, quo pacte aoiiia hominis hameri tantum labo- 
reoB . uutiaere potaerint. Codsideraati vera , id imprimia Bii* 
uag foiaae propositiuil , at scriptornm . Qraecorvm textus ab 
obBOletia iralaticiisqne eEroribos purgaret — qua ia re singU' 
bri itt legendis eodieibaa Qraaai arte mirifice saslenlaUir -* et 
oodiBibiis veteribus indagatis leoliooibus iade petitis recentio. 
rum commenla pelleret : haec dico c<»isideranti iadeque col* 
ligeali, BaKiaiuH aoa id egiase, ut textuum receoaiones 
pareret rd^iosa cara ab omai parte emendalas et perpoU* 
tas', aed at copias hub effundeado atti criticae slrneret, quo 
firmiore inniti -posset fmidamento , et mauifcstum fiet , qoa 
ratione eodem tempore edere ille possit scriptoret, quod alii 
mortales iis legeodis impeDdere Boleat (ris enim credibile est , 
nisi qui iamdiu praeparala e acriuiia proDdoveat, eum eodem 
fere tempore iu Diodoro, Ldoi&no, Suida, aliis posse elaborare), 
et eomm in prompta erit explicatio quae ia Bikeibi edilioni- 
bus imprcdtaida rant eoqte maiore vi repelieuda , qao iaeilias 
tanli tiri exen^dum alios ad imitaaduin exdtare soteat. > E(h 
mm, quae Bikkbrus edidit, baud mtqiiai profeeto momenti 
soat relerum Grammaticorum magaam partem egregia scripta , 
quae sab tituto Aueedotorum Graeeonmi umo 1814 puMici iaris 
fecit. lam Id iis edendis talem se praealiLit, qualem postea Is 
aliis, Scholitrum Hmhericonm im(H'imis Oralorumque Allien 
rum cditioaibus , cogaonmus. Malta , qua erat sagacitate et 



sdbvGoogIc 



572 EiiBiniAnoms in GuHVATtcis Craicis, 

perilia, egregie correxit, nee latnen in singulis emendindis 
earn colloeavit dtligenliam, qua Titiorun^, quae plorima intacta 
reljquil, maiorem partem corrigere potutssel. Nil allinet cri- 
minationes conferre iu virum eximiis mentis falgenlem ]aude»- 
que et repreheasionem eadem tactturnitate excipientem. Prae- 
stal quid ipse iu iis corrigendiK, quae illi praetervisa sint . 
praestilerim , exemplis aliquot demonstrare. Fieri potest , ut 
unnm vel alteram eorum , quae propouam , ab aliis mihi sit 
praereptum , qunm ob rerum traditarum praestaDt'iam et varie- 
tatem permultorum phitologoram usibas Anecdota ista iDserrie- 
rint. Ita T. c. quod coDieceram , Anecd. p. 7 , 35 : xs) 4 wx- 
poifil* olvos lU ixfp^^i legeDdnin esse lvt« lU ix"?^" iam 
olJm ita Tisum esse Hsuibkio doctus sura ScHmtDRwin aono- 
latione ad hoc proverbiam in Paroemiographorum Gr. corpore. 
At dobilo, an contrarinm Tilium sustulerit pag. 75, 27: ^v- 
X9ppo0e7v: iir) rou riiv ^!^» ixps^eiv iii xkxmv Ttcpwvitv i 
Tpay<t>iia' i ii IIA^aiv }}/»( M Syov 8<« ^vxfw irtvoftivov ?/• 
i^vtv. Quid quaeso ■ ivot irivifumi , quid Bbxsbri coniectura 
uiap ^luxp^" Tlve¥rit? Bestitaendum est oJtou iii ifwxp^ 
9ivo(i.iveu. Sed redeo ad libri initium PnaTiticHique libdnm 
a quo ineditorum series Jncipil perlustrabo. 

Pag. 3, 23: Alaxvwifteyet TtpiTKixti r^v vo/i^epdvi 
Iv a-ui'0u<r/f xp^. Una addila syllaba nomerosus exit senarins , 
quales complures poetarnm comieornm hnic vel illi decwpti in 
hoc libello latent. Legendumest: 

aiax''*^f^''0'! ^^ irtfiTXlKti rqv aufUpafdv. 

Senarins est t. c. pag. 4,4: 

tivittTx •/ s\ tout' ^Adf; ixird^ay iftel , 
alter pag. 17, 20: 

J^^uxov ivifx K»pt^ivtt» ffuvifuropev, 

AaiSTopHAHis versos est ex Eguil. 1244, quem restitnere ne- 
glexit Bkkxbrvs pag. 49, 27; Atimi rie iMrie, itp' ^t ixoifu. 
t», dutnmodo legatur: 

AsTT^ ris i/iTi( lar*, i^' 5c Sxo^ftti*- 

Pag. 6, 15: 'AreyxTOi Ttcpttyoptiftxaty. Alcrxif^e iert* 
xji ivri ytvii^i 'Attuc^ ixp'i^xre litt. Tl^rav yt»tK$ itixM' 
reel' ftii diyytffSxi itri xxxoio^lxf. Ha re vera exslal apud 
Platonim, Rep. 11.561 G. Taiiien> ne ridicula sit Grammalici 



sdbvGoogIc 



Embn&atiuni8 in GBiiui.iTiGi6 Gbakcis. 37j 

anndalio IDUrtir ytvtt^ xix/tiTxi, ille legeril alqiie restUiialur 
necesse est nk iiyysaS»i nxxoio^lai, deleta praeposiliooe. 
Diligens est Phbtricbos Id flnotando, quod appellal 'Attikui' 
lies vel 'AiTiic^ rivra^iv. Qood recordatos ^eile acquiescet 
in Bastii ernendatioDe pag. 10, 4: 'Afifttvev (piftiw: 'At- 
TiKcii- f v^vTx^K a tirilv Aptatrx , qaod Ule Ep, Crit. pag. 
S6I( ita dispoBoit: 'Ap. <pip. 'Amxii 4 vtlvrafj;, iiev tiTMio 
ipxmi. Cuius speciosae correetionis ideo lanlum meptioDeiu 
focio , til variaram corrnpteiaratn , quibus particula U cum 
aliorum vocabaloram compeodiis comtnatatio aasam dedil, al- 
lerum eiemplum detnonstrem in Photii Lexieo, pag. 293, 20, 

i. V. TIxpeTtu Sipeif i ii "TxtpHns iv r^ tutrii AmiAiev . 

itvcu 31 Toift firopttf iftolouf rote S^tri , sine interpunclione 
acribatar: i H 'Txtplhig i» r^ nark An/idhu that xiyfi rovt 
fiirtpae xri. 

Alleriim praeterea in eadem pag. 10. S oorrigere licebit rap- 
ipapta i. v. 'AAwrfs^o-ni: i^xxaniaavrx. SiaHpavai (leg. 3j«- 
ipxvKi). Nullum est varfaain AfMxtKiu vel xXaxtKiu , ootissi- 
mum vero iAatrfx/^u (t. Ahibt. Veap. 1241) cuius aoristi infini- 
tivus iKuireKl9»i solemni if el i vocalium confasioBe h.l. erat 
oblitteratus. 

Pag. 28. 10: fJyatn y &y ivipeKTOVtTet m) rk ray inulm iv- 
ittUT^HOTU, if o7( ro&« T«v ixiiaviruv xardiixMriim^ xa- 
TtexpUvTKi. MuIUb locis demoDBlrare possem , nil aiiud olim 
posse scriptum faisse, quam rein ix) iavuTif nttraitxaaiiv 
TS$. Sed diflScile eat in veruni primo obtulu non iocidere. 
Idem valet de altera glossa. quae sequitur in eadem pag. 28. 
14: ixpKTiis ydftof. Iv) ywtuuiq dxotJtmv kcH fieixii^<. 
Viuoi h. 1. ita est accipiendum , at nsurpatam est t. c. Ouo< 

STBBin , pro Cor. 129 (it. pag. 140 Bbh.) Sx c}< ij ftirtip 

vou TSf( fuStipupivaTt yifioit tv r^ x?,tvltf r^ xp^f r^ KnXafihif 
^piii xff^V T^ xM^K iviplavret mH Tpir»yuvirTiiv i^iSpt^pian 
sed yuvti ftoixixti a Demioe umquam ixpxriie yiftof appellala est , 
sed ixpariii ydftou, quod Phrtkicbo reddalur. Cf. p. 569.22, 

Pag. 31.27. TAtirTifi'- riy yy&fuuq reAAa7( xol vuytxivi 
Toiit iKfouptlveue Staitx^TTovTx, nxirav. Tiyifix iydii: 
rSi T^ im iystii. Uo^iriiaf ieurip^. Coniunxi duas glossas, 
quoniam una opus est ad alteram redinlegrandam. Explicalio- 



sdbvGoogIc 



374 BUHIUTHUIIE IN GRANNATtCtS GU£C1>. 

oe, quae priori glossarum adiecla est, unamqiuaqui! aliam 
Tocem meliat aul certe aeque bene eiplicari posse , quaiu 
earn, quae lemmalis locum oblinent, ia aprico est. MulUm 
in leramale redintegrando incasam operatn consurapseraoi , 
qanm suspieio milii eat nau , et lepoma et explicaUoneiu Inte- 
gra esse , sed post lemma explicationem el anta explicaUooera 
alterum lemma factum esse evanidum , qnod v«n> ab uUaifiie 
glossB superarat, invita MmavA a librario ruisae coniunctum. 
Quae post yf^imiv perieril explicalio, baud facile coniiQiepdo 
qnis assequatur. Neque migoam banc iaeluram iudicaveriml 
Ad quam vera glostam pertinuerit explicalio post yfiarmv resi- 
dua, nisi omnia me faltual, satis certo indicari poterit. Ciu* 
f iNua Gnxisse vooabulum yvufu^i^mt de eo , qui yvaftait audi* 
lores pereAqneretur vexaretque, auclor est Schol. Fiat. p^ 530 
(Bbke.). Atque hoc vocabulum esse, cui iltustrando iJla Phet- 
Kicm ex^icatio inservierit, quis admonitiis. negabilf lam vero 
niiciendum erit, quod ia fine sentepliae additam est vocabulum 
n^irav. Quod sedun mutasse arbilrer et ex .gtessa , quae 8& 
qoitur, hue tranalatum. At prislinam donuoitium ante ibA^' 
Ttl^ ifUTif<f me auGlore recuperet ■*. EmeqdatarMm iam glost 
sarum banc olim censeo fuisse formam : 
TXirrnv' 

Utthoui iisftakimifTa. 

Haec qmm scriplis iam essent maadata , ex Bbkkbu aniwta* 
IMM critica iBt«Uexi, pro y?<&T^v a Pjusbro ad JUoer. f. 113 
eMumeDdalun e«ae xanrevtyTtt, Sed dssyeracHn potius do 



3>) ConlmnhiaUriiDi glossatmn eienpla nan imt admodiun nn. Uilori* 
■a^gmlto tritewBdan , qu*d pa^ '3aa , 911 : 'Aj H%t w^pmf MiiffraU^ 

Xot, ilu«» gloiSM cOfflluerUBt. Incipit nOT« gloiaa a »ooo '-iTj^loOTO. fvH- 
cnk (Sb BbundDt. Similo quid accldisse ubilror fog^. SSft, K; 'Ajtf^g mat 
ifafM) Ei'^HlSnt •Ar3fO}iid<f. 

oi Kai* OiKOf dfipi Satia Kal iQansian, 
jflSiottat tr^/tfiff^- Ki>i (allor. noia glaim , cu'iui lemma periit , iDcipit 
[MMt tooam '-^rdi/onBda. Pro '■jM^fiida timo wribeadaD 0*1 'Afdftflijui. 
Of. Boa. Jninm. lOST. 



sdbvGoOgIc 



EniiBATioiiu III GtAEHAtiDM Guatiic 57S 

loco restiluebdo, qaatn PtsMon aetKanliain aiBplMterer, cui 
miror asseDsum qmb Rudiixiiiiini ad Tm, pa;. 73. 

Pag. 40. 58. 'E.xtTplpelfitu: I*} jit^Miuiv JiiytTM xp^fii* 
vuv ^iftMiltf T^ *itariTqr i 0ixtt. Qnidquid dicant lexico- 
graphj, ttOTa vocabul* mala sednUlale todeuuaique colligentes, 
fueare Graece dod est Iwlrpi^tviAi, <iaod dasqiUm, si liuuc 
locum exceperis, Md Jjir|/^f«#nf, quod spud nptiniuni 
quemqae seriptarOli AUtemn identidetD est invenira (Gf. G. F. 
HojiAitK td Luc fUMI. ut hilt. eoMcr. pag. 04). Gratumalid 
quoque interprelalut vitio pmaitiir. Quid quoeso eit xp9'^'" 
^iftuilv TV Tp»ti*^t Saapieer enaeudaBdum osae xpuKoithuv 
^tfivSiv ri xforSr»». Gf. Iak. D. D. SO. 19: mtitn yt ixf^v 
(tHii ouTu MMAMuinsftkfHw TKfthKi feifD 9elg%vi* iwTirftftfti- 
ft* XP^I^^v* KKiAsrap ti« iXiilSt itaJfimp nvi. -^ Quod ill 
eadam pagina fiuUlijttf»A»afftfai tpun, d* eo qiiaqKe taagHM 
yeredubMoaagcaBUmm ait. . Put* ]efttlimb u>e irHhT»gisi, 
GoBtrariHiQ vitiov pbaeirvaTi Anecd. pag. 6ftj 10 ; iirfi H irSHprnp 
xvtit y>AFr*!» M li>v/»« tv!f ^m. Leg. iniitftm at it.AtM' 
MM. Pae. 5W (de quo t. Mumu UL «6) M SeJiol. Ad b. 1. 1 9 
t) ?'^^*f Ik>v<:. ... i) fiMTM^ldfii iri tOv tkpluy, 

Pag.i9. 30: KiiAA/rr*i Tetire vtUaatv «f *Atti»} nAAitai^ 
ivrlrqe du d^ijr<«« , jrw ti wayiUtwtTW xtiifrtit. ExtremiNtt 
voGabuIum ab interpolatoK additnra at UaprntTilaiM raliiQ est 
d^ecari, precaodoefficire, atboc tBlilludnod Sal. Rem ooafi* 
eiel Sehoi. AaiaMpa. Aw. ftlS: v^ivw xtt^u;: nxftunyfUni ol 
x«A«fo] tXayat, jufAAirr' Jmcmtf. Doconicntofltt hiclocua, fuiftW 
tamqoam mH-baui InlerpolaDdi , quuai iw a ieiniUs rrigidiaqo* 
graminaticis quidau tuaoua abathKre potuerinL — Corri^uu iv 
Tt^V locum Fhoth, ubi voctbulom woiiivat ab exdjlio, itt 
quodab iraeex amkis* quiiniUo toco baastabat, tit abJMtiifii, 
Tiudicaadum eat. LegitUr apud ^onn pag. 137. U baefr 
^oasa: K.»r»Kt^x^^f*^' ^t, ^w09v, x*ti)o-jii iw^ r«i> 
(ppuytfUvuv xpitm. Omnia adna sunt, atque (ftime procedet 
Qialio f dtimmodo noUU interpanctioBe ita gloau dispanator : 
Kmrnnxxpirtit: ^9^, it<p^Ki wol^9mt^ ivi r£» iPfi. up* 

Pag. hi. S3: %ttv wf99&oxii: olev Spy^. Mira aaria eK-> 
plicatio , quae omllo magia etiam mira ftet, si btiun AxieUh 
pbaoicum coaaalaeris, Uade persuasum istbi quiddm ost xHi^y 



sdbvGoogIc 



S76 EumuTKHRS m Gbahmaticis Giikis. 

a Pbrtriobo esse desamptam. In facetissimo scilicet Austo- 
PHAins PaciM exordio serrus de sqaalido foelidaqne, in quo oc- 
cupatus est , opere conquestus (v. 20) : 

&^¥ a y' et rit «J3', Ifto) xaretTdra , ■ 

riitv &¥ x^pixifitir pvx ftii rtrpiilthn^. 

cuUv yiif Ifiym $v &f' aiXiirtfov 

fl luaiiiftf lutrremt xxftxm ifllttv , 
qoam futviApov vidit, inter edendum rapafiafJvrat re&f ye/n^ 
0l»e , cupiditatem insaliabilem et voracilalem , adnirabandus 
liisce Tcrsibus (v. 58) orationi suae fioem imponit: 

fiixpiy TJ XP^/f fcx) tJauvftm luA 0opiv , 

X^ou xer' ivrt ieci/tSvun H wpoa0o\}l 

e&K o7¥. 'A^poilnie /iiv yip eS (ui (palvnai. 
Pbrtricqum iteii- vpw0ehi seripduQ nee 1»lftevB( rpe^e».4 , 
nea est qood offuidamur, quoin memoriler lenas versvumque 
fragmenta ah talis laudala futsse, Beuantig. excmpKtt edocli 
timiis. Ubi. rero reote cpaieeera Pramcm ^Bsann ad bono 
looum ArlatophanicuDi perlioere, qatd quaeso stbi^mlt ista ex- 
plicstio ohv ipyiiv. npait^axii non est ipy^, sed perpaucis 
islis locis , qaibos 9tou xpot^xi vel 6el» jrpof0e^ legitur , 
idem Tere vaiet, alque Homertoim fu7p», fiatum, comitium 
dtvimum. Sed vel si vpaa0ex4 poaset significare ipy^v, quid 
tODC Phrvricbo censeas causae Taisse, ut adderet eUv, tttm- 
fuom in. Latet sub ipy^ vocabuium , et Aristofhahis loco 
egregie conveiiiens , et ita comparatum , nt inde manifestum 
Sat, cur arew a PaarincHo Tuerit adiectum. Scilicet seribea- 
Ama tti olavisfii , atque hoc voluisse pofilam, quuio diceret 
'A^foitnif fiiv yip »S ptm ^Mlvtrxt , optime pcrspeiit Sohol, ad 
AliST. Pae. 40 , qiium diceret : ' alx tanv eiv , (^tfr) , t^s 
'A^^dUrirf , hre) aSm ftiv ftipeit x'^P'^i ^ ^^ ivaiii>t( larh. 
Quod alterum ad eundem locum producitur scbolion : ^ wptr- 
potjj I If ^itl*l» , 4 TBu itilpuvot ipyii ■ ivri reu C^ e\wth ^v^/av 
clrf , xaTxp6ftnoi Ixuru , insipiduin itlod atque ab bomine 
profectam, qui non natus erat ad sales Aristophauieos illu- 
slrandos, eo ad excufcandam vindicandamque leetioDem ipyii 
utt nolim, quum mullo sit verosimilius , scholii originem ad 
comiptam I^byhichi exemplum eiise referendam. 

Pag. 73. 16: Vvx^ f*'' '^f ^y- ^'' ™* ^<p4iptt attfyirrav 



sdbvGoOgIc 



EuinuTiasis in Guuuticis Guccis. 377 

iiAAifAov; xdd oTn n/iTt^uxirtiv In ^tUf. QaMTsam spectet 
senleotia, quae in. muiilQ lemmate est reBtiloeada, PraTKntBi 
explicatio ostendel. iDterpreUtns esL Tidellcel verbis isrl Tm 
teti. proTerbiani! qaaddam vel sententiam proverbialem de irma 
veraqne amieitia. . lam vero , quemadmodtiiii Bomam , qaem 
Tchemenler amabant, animae partem dinudiam appeUabant, ita 
eadem metapbora osds esse Oraaeoi et per. se satis est prdta- 
bile, et manifestU soriptoram finMeorum.testimoaiis cwflrmib- 
tor. Itaqne boe loco scripbim foissa- antomo ^t^tsei fi»' ^"p- 
otftJi^ Tit {v M xrj. Gorraptionis caasa est in aprico. Da 
proverbiQ cf. fooctus loctu fLtnuBcm, Cai, Mm. 73: "En ii 
KmnrcSeK/f liny riiA ^naiittwot, MmftpaHrif , rm fimi' 
MMihr' txifti yinxtn t&rfiTif , . xa\ wKtlet* ritf' ainoli , .$ 
jmeMBv elxi f itarpifim x^9W , ^tdmnt , . Touurm yfo^inw 

Alfpiw KticMv fitil^i furi Tpuhterf ifftt/^. ..- - : . 

IW*: . ■ . 

nipKiet xa) Mxptfudd/me , iiit ^ixot, ^tix4 ^/c. 
Vi%ik yif ixaAiJTO Te5.U»p(paiATm Ti y^Miav.- Cf. Aam. Mar. 
Mag*. II: Sno' ^mtX&fuia v<p&p» 0lxm #Iirriip, ftlti' (pjtftiti i^uj)^ 
tii/tk luH i redreu. (Cf. Erasni Atiag. p. 42 ed. Wschil. . 16*3). 

Aeeedaot pancuii ioa., qailuiB .leviora vkia sant eximenda. 

Pag. 11. S7: 'AvifUfK. ft^ t6 rpi^iti. rain. Futuram 
vfA^ttv neoessario retfndriiQr. 

Pag, 11. 39: ^AiUpdyuvm JUof/ta: il itxoK yiivty rivtt raw* 
1^«'» Xf^"^*° ^"^ — ^*8- y^vpiv. Cf. Pag, 34. 4.. 

Pag. 14. 3! ; i^xixeTOv: .. .,. i eZv jAAot< S^kuf 2v 
Aort JEaaok xtTU¥ i>AituTOi iv uttMrrt. E dillograpbia nala 
atque abiicienda sunt rocabnla iwori &t^t^v«. 

Pag, 46. 18: Ktxpi^i»i vM^r/^. Hutalo accentu scribatnr 

Pag. 49. 5: KuveKO^rm riv vutov. Leg. ri rSrm. 

Pag. 49. 3: Kyuoptivrt^. Leg. KK^of/Jfrt^. 

Pag. 31. S Kx) roDre 'ApivTS^dvin rlinfiv M Tr*a» 

Tpofifoteufidvaf ;^aA«i]f(v. Repone rpaaTOiouftivuv. 

Pag. 36. 7: Olirujrtipd h7 Jjyeiv. Immo ttturiipd, 

Pag. 71. 17: ^xfMviec i iva<pai\tivilKf. Voluit iwt^ 
A*vt/«<. 



sdbvGoogIc 



S78 Emwutkmis m Guwuticu Gkuou. 

in proposttis fuerat, biatie a Wta rr a UwiM aliquot in atiltMi> 
mmn Ubellum , cui titulns M : Zmayayii x^m» fcPtfiitGr wri, 
fpMMM. An, pag. 310—476) ddaoeps anbectere; Kd bretis ena 
cogac. Itaqm horam maiora parte io ptMieati s^cait!.. qaas 
■ox ana cma enMddaUonAiu ia Pbotu Uxico cdam, in pa«* 
cksiiiM qaibp^da^l locfa 'defangM-. .... 

tpy9fl9f-wmfas4n4u.ini. T^-if^fititwui. ^nd^mirroi ti 

apparoL. Sed gtwioiw vitib bqn ftfemltar. Quat fttim le> 
gtanCnr ioUr -riXtv ■!* diiii riA dvllSmu dalifsBffs.inepUis obs* 
eoriora >:sant. et ralmM penpiena. Qaid: rei »U, veriM indi- 
cabo. Latet anb TouabBlis in-l nS AHxiFBoaiu oralona nofiiaa, 
atqne its pasdmc h^la gknaa in iytegnim e^t restitueodai 
'AyytiieTt rip) Waiv: 'Ai<ti4>uv Ik K»Ttiyeflas dwa^ar^t 
ne» drr) nS dywtK**'- ^- Air^ |L u. il ^m. pag. 2S) : 
Tmrm eSv ilHrei ffonMre fti» t$ i^oiicv4m , riftuptiffh S> t^ 
draxTtharr* , d^¥$^tT4 U tiiv rixif. 

itoMTv ■ >,»0»U yif.^tfwa A^mMv, rfSi^Amnrm. RgBcrih rt l 
dom tBt procnl diAio A«04t>. 

A^. 347. 5S : "AiiA*: T^ veAiiinu« i^tpUp atetd. rrip^iv 
«<« lxy«. ovrne Ai9xi!A«f. Leg. cjAiff. Bubito an Mn ainile 
hains vilinm irrepserit pag. 31. IB: t% au^xtaf. i) dA i>mf 
fdnt. MaHn <j<iA««. Gt Pbok L t^ fif«tAO( (Cod. tSnMi): 
tit^XUf. 'Apivre^JbiiK. 

Bridttae, m. AprHi mdccclit. E. HiBLBa. 



B L A D V U i L I 14 & 

Lilleratorea die zicb met Cauar beiig bouden zullen mis- 
schien gaarne v^roemen dat in de uitgave m usum DeJphini 
(C Inlii GaesariK quae exsUnt, interprelatione et notis illu- 
stravit loannes Goduinus. Lul. Paris. 1678. 4°.] een complete 
Index Tocabutorum omDium ^uae in Caesare leguntur gevonden 
wordt. boGAv^ enkel ingerigt naar de bladzijden dier nt(g«ar. 
L.. t6 Aug. \86i. E. i. K. 



sdbvGoogIc 



KBITISCHE AANTBEKENINGEN. 



. la bet tweede detl van dit tydscbrift (U. 379) bdbf»«i wU 
e«niga euvef stfAAbira en gnuaautiliadi bed«rvene pJuLisfta Uwdi?; 
ten te verbeUren door tuA nwtfir. iomegea .der uitgevaUoi Ifit-r 
teEd ep. he.L berstella* der praepontio *mpd Tdor y/^. •» Waot, 
obebeoB Sasi nocb io aijoe <^men(fMw > noeb io siine £;»- 
slo^a fVtlioi a*a Boibsohais voorbeeldf^n geelt van har« onder^ 
Uncpe mwisscding, zoo wetep ti>«b hIIqq. die mb iiwu- eaaig*. 
aiw met. paUeograpbte bebbeo besig gehoudaa (es me, dwq 
bet enut is met de aladie der mdeo, bwft venuimd xwb 
ducep, aoo ver lis x^d^ htttpiniddelfin streklen, ak op ew 
fondBineat der krHiA toe te leggw ■!*( de Towbeelden ran 
die verwisseling Diet minder menigvuldig zijn, d^B die nn 
rapi met wipl ot rpi, on die van u^^ -BUit wr^ > ^p of VW, 
van welke laatste door Bast ioBgellJks geeae Toorbeelden wor- 
den aangebragt, docfa waAFvan, endw anderm. Dr. MiaLn 
Of pag^ It van sija fymmat w^m vktiom Hmsuii Alkfo- 
fianm Bomeriatrumt w Prof. Cobkt op pag. 308 van bet 
2^ deel van dit tydscbrift qtreekt, en die alleen door ds veto 
^aatHB ,waar ivMuitiy slaat voor ix»*oim, ea emgekeerd. 
at zott kQeofiB ««dea bevreaea: v«rgel. loo. Bauus 5cMt<s 
B^pvnm. IV, 330. Bi| de dau varbeterda voegeB wlj da nit 
gande plaatsen : 
Abhtqio. tinhk. 263 geefl Bxun te regl : 

DiHDoar daarealegen verkaerd uyvxaiifii': «t jvist OBBge* 
keerd in vs. 274 DiHDORy te regt : 



sdbvGoogIc 



380 KUTIflCHE AAirrilXBHINGBK. 

B»UR veiieerd iTaxeivaTt. 
Vu^. 517sUal: 

<piyet, Tixefuu ftir 
irtbiCii iii Tiif iriff 
iftSv uirxxouuv. 
lees: irttKoiuy, 

Xehopb. Anabasii (ed. Dmor. 1838) IV. i. 9: el Si KapSeu- 

ow. lees: iirineuev, Oeeim, IX. l : ij ymii Riiui vol xis rt 
iraxodeiv uv ffv iaxaiial^eg itiivxav; heeft Dindorp vr»- 
xoitiv Terbeterd (vergel. 18: toevt' ixtivxv' ^ yw^ xit 
SOI iriixeutvi): omgekeerd hod hi] in XIV. 3: ei fUrrot ye 
wdrrK^ i^ hvl/tou ivphxu vTitxo^ovT»s riji }i&erx{tA/»« rmi- 
•mf- moeten veranderen iirxxoitvrtt^. 
Nogr een pan- geUjksentigi; Toorbeeldui. Anab. IV. 1. 14 : ixel 

JI Tf fifiaxcia tu¥ elptiftivav ftii i/ptlftivm , i^peuvTB. Cad. 
Eton, heeft ixiVT^mret , waaniU , Dair Ut zie , ook reeds door 
PopFo Irivrivre^ is gefimendeerd : vgl. I. v. 7 : jms) 3^ xvrm 
tttwxitfi*^ to^ rvAeu ^vinrof tkI^ Afti^aif iwrofturav, ixi- 
fTi) i Kvpo?. VI. T[. 31 : 4 rrpariA mi i}$c7r« ffri iffedXM 
T9i^9tu x») sTfpl reiraiv xx) Ttfi iftvTUv iTirray. Vgl. AUSTOPB. 
Veipp. 242: 

^Keiv. 
CB 'lees met somraige codkes itptTr-t. 

Onder het -lezen bu van Ltsias kwam mij weder eene plaats 
voor, die aan betzelfde euvel mank gaat als de rroeger aange- 
vezeoa Zij is te vinden in de 20"« § (ed. Bskkkri) rao do 
ami. de caede Ebat. : luil Tir" fiin xfig tA yivard /tw rKSus* 
(4 ttfiWMva) xtCi rlariv irttp' ifiDu Xtifiouffn /uiiiv xthivixi xtutiv, 
xamyipti xpSrav ;iiy it furit r^y ixtjupiv ai}rjf (Dobrbe avT$} 
rpevloi {i 'EpttTwiivtii) , tTsiS' Ut aurii rtXevrSff' ilffxyytl?^u , 
xx) As ixilvn (v yw^ T^ Xfi^V xfivStlti , xa) Tag tlaSievt 
oTi Tfhtott fftvlci, xat\ iq 9irfte<poploit , iftou h iyp^ Srroq , 
$Xft' 'U "ri Uph puri rift nvTfiii Tije iiuheu. De woordeo 



sdbvGoogIc 



KnrriECHi AAimBKuamn. 381 

•riti elviiaui aJt rpiw«ii rpovht zijn onversUanbaar ', 
CO men heeft dan ook reeds op verschillende manierea de oor- 
xeclie er van beproefd. Dat bet tubieet ook van dezen zin , 
waarover de geleerden bet ecbter lang niet eens zijn geweest, 
iKf/v)) is, hlijkt, -dunkt mij , vrlj dnidelijk nit den voorgaaaden 
en uil den volgenden ; anders liad Ltsias den overgang uitdritk- 
kelijk moeten aanwljzen. Wat de spreker xeggen :wil heellt 
DoBRH gevat, die, niet met Lege, dan is bet meeslal raak, 
inaar twyfeleod rragend in zijoe Adversaria heeft opgelee- 
kend: »an irfovetTO {liever a-pom?ro) , sc. iiywiii Tin futx^V* . 

Heeft Ltsus een vorm ysd rfoffUvStu gebruikt.en dan komt 
■wpMolTo d\ zeer digt bij de gewonc lezing, dan be^ bij, de 
woorden rxg iWHovt er qiet bijgevoegd. Het komt mij roor 
dat Ltsus gescbreven heeft t^; tyi3ous eJf rpireis rapi^x^'' 

lo de 1&>* § van deze zelfde oratie meen ik insgelijks eene 
corruptie ontdekt te hebben. Daar slaat; fiMTtk ii reevrx , xpivau 
fUTO^ii iiaytvofthou , luc) iptau ire^ii iwoXs?.etfiftivov ruy 
ifueoTOti xaxuv, rptffipx'f^^l 1^1 Tit Trper^uTit ivipuTOf, vri 
yuvxixif iTairtfttpdeTirit , qv ituTtot (i 'EptcToaSii/iK) ifLeixf^r 
uf fyii vtrrepw ^xmov. Die oude vrouw, door bare meesteres 
ait jaioerscbheid afgezooden , vertutalt hem de ongeoorloorde be- 
trfkking, die Ehatosthbhss met zijne Vronw bad aangekonopt : 
xivreuSev dpxii tow xmcSv xurtppiyn *. Hoe kan de man dan 
zeggeD, dat bij ver van zijne rampen vemrfjderd was? Neen, 
want ze slonden bem vlak 766r de dear , toen de oude naar 
hem toekwam; maar tot op djen oogenblik had bij er geene de 
tninsle gedachten op , en stelde hij eeo onbepaald vertronwen 
in de kuischheid zijner rrouw: in § 10 loch zeide bij: xiyk 
oHii weS' vr^xrewTx, ikJi.' ouTut n^iSlut iututpttiv, urr' ^unv 
TJ|v tfiKiTOu ymxlxa wmtuw vatppntaTornv tlvnt rm iv t$ r^An. 



<) De emutruetit na tifoatipat bljjki oit de Tolgende pluben : 

in dne Mifde { >'(''& nfooiot. Aunon. jim. ISIS: a^is iot)£ koIoi- 

iQjpts ttfoo^l9ts i Xnon. BiUn. Til. t. II: etvyxawow nfoatdrrtf tlf 

t^ MafUrBun'. Dock ■! wa da aontlnictie loivar, dan aag i»ii iut 

taittamtivitm elviiSot faiet boiirMr gena. 

*) Id de trat. e. JgvraUM $ 30 leei; aui? 3' iffx^ tov itiwto; ximov 

ijmio, in piMU -na i a aqg^ aCif I.R. «. ij. t«n wire, d«t de ge- 

lieele phraie loor ingeichoren phonden mocil warden. 



,db,GoOglc 



3SS Kritibchb A&STEUinitaiir. 

Bq WBB das oiet werkelgk ver van zijoe rampen, oiaarhij ver- 
4eerde sloefcts in een waam vao gduk : en dat wordL Hitge- 
dmkt, wanneer wij lei«a: xd/tou rekit dx'oXt},ii^6efi o!o- 
^tiveu Tut tfuutrn xaauii'. 

In § 17, ain bet einde, inde wowden rauri fteu vivr' elt 
TJ)r yv^fi-nv itffifi sal wel geleieo moeten worden fui , welke 
verwiBseling eren menigviddtg is als die van xou en rei, wiarop 
door Vmi. CoBii gewezcn is op pag. 1S6. Wij vo^en nog 
coiige vooriwelden daarbij : Xbhoeb. Biero n. 9: {v xal ttp»- 
reS^uvrat xbi> dg xo^tfUeu , lees: xa; zoo odi is m. 2, waar, 
dankt u^ . ook nog euie mdere corrupUe schuilt ; er staat : 
if yiip iv (ptJJiTiii i4*ov iiri mav . ijiiuf ftiv raurov el 0iXo3>f- 
TI4 iriifiyf ipSatv, ^iiaif i' eS reiouvi, tcoSouvi 3'jfv irau dv/f, 
IfiifTx 8) *iXiv rp«n^vr» iix^vrtti : op lich celf nu is «vi drt- 
htat good Griekseh ; dochhier, in hetrerbaod Tardea ziB.keoit 
thniy»t Diet te pas , otn bet voorafgaande Treituai ; immers ire- 
^fTv kan plaats bebben, wanneer iemand weg it, niet op hel 
oogenbUk, dat hi} mg goat. LvsintiATA z^t tot de vrouwea 
(AuROffl. Ljfi. Tt..99); 

T(^ mirfptts oi vreSeTrt raif tkv vmilm 

ea twee venea verder Galoihcb : 

i yaSiv ifti^ ivi/fl wint f^vitt & T^Xtai 

Swtmy M Bf^taif. 
Tvaarop in bet ntgende vers LvnaTiUTA weder: 

Men kan Kggen weSiJp rott^ ixivTitii , maar, of rtitiv x»i» 
Artivrmt Griekseb fs, betwijfel tk. Even als no Gauuiicb 
verbaalt, dai kaar man Attimv tv) Qf^t-ne, weg it naar 
THSAcm, 100 aU wij in bet dagclijksche leren zeggen aouden 
de kanlen van Thracib u>(, wanneer wlj geene bepaalde plaals 
noemen*, doch Ltbistbata i i' iftig StTiarn Iv nJAy, omdat 
ze de jaiste plaals opgeeft, waar baar man zicfa op dat 



>) Xdwi. ASm. I. Tt.. 88 : Of f ' 'Ad^lat xatniZskvnr tit *f« JCv- 

iniitiivintr int Siftov. vgl. botes i KB : 'fntt* iai cd; ' Aqftf^vmat- 
nit mike plutieii het nerichil tmi fceleekeait tunche» iiil ant gwuit. m Jul 
met eccut, btgkt. 



sdbvGoOgIc 



Kbithqwi AAflTHKBintrsRtt. 88S 



oogenblik beriDdt, bod gelwf ik,.dflt bij XBnonoit al i; 
wordes gcLazen j}v vei 4vp, iudim hij ergau htm meg i$, 
omdal ergaUYMa zelf oubepBald is, en de luldtrukkiilg dtuaoa* 
JoDg met SfKVTTiv tri e^^nc *. Id VI, in. XS van de Angbatit 
itaat: hrwiiaoff Svi »\ fth 9pfJU6 i6fii« <^' irriftit vx"^ 

y c^K tiihxi. 1. 8 wo I. Cifnp. I. ii. 16: »lrxfiv ^ trt jm) ri 
Uyi;t riv 0xvefi* rivkHi 1- irof. 200 ook boveo it) § 13: 
tiv ti X V 'iiff irrpxretieirdxi; in I. 1. 3 : t1 xou l^tXetivn , en in 
V. I. 24: 3v ii TOM i^l^: daarenboven in Cyrop. VI. i. 42: xds- 
pxatuui^ivSai tn^x^eTv tov riff; hetvav [ziiptci] , en in Hellm. 
Vi. n. 11: iutxeftiirSivTat wou rift xipat f infA^w «e ri^r vdAjv. 
Tot dezdMe kategorie van fbuten boboort Ixti ydot ifuTct in 
de 46^ S van bet !«<« o. in bat 3^ b. van XiKonoNS Anabttii: 
i^in' tU v^ ftiaov ts3 arpavoittiou lut) T(t<c aipeSivrae iytTS' 
heeir' Ixti ruyxat-ouftev ret/f &x^fua trrfairtiyou^ * y an J, ui. 7: 
wmplt S) EEtfv/fu x«l liar IvMt vJ^hue 9 S'O'x/Ami, fMfiJyret t« 

jiaaUvia rapi K^iafx^'- 
la de vi^ende paragraaf zit iosgel^ks eene fout : KSpK U 
niriHt Arifin re x«t] Aun-oiiAMvo; (SMreW^urire rin K^^idipzor. i 
X liveii f^ fix Jfff A« , ^ip^ a rS» TtpmriVT^ rinamv fldrji 
iyyaXev I^aye Sxppelv , it xarnamMtitiiiaii roiiiwy ih ri Htn * 
HiTxrifcvtrtM y iKiJ^evtv oiirAv. «6r^ 3* #0« I4>« I^M. GbBAIh 
CHOI beefl , dankt mij , aan Cracs raoelen latea teggeo , dat hi) 
bem maAermaal moesl latea ootbiedeD: fUTSMri/txivttu mStit. 
HuTCBiN3oif schijnt dat 00k gevoeld U hcbben , altbaos by haeft 
Terlaald : la vera iterum aretuere iuatit. 

Al de Bchriflen van Xikophon zljn nog, nieUegenstaande bat 
vele goede , dat voer^ in de laatate v^r of zea jaren er owr ge- 
acbreven ia, vol van allerlsi corrnpliai, barbarisnen an glos- 
sal ; en toch wordra ze, aoo alsae daar liggao, aan daqieeste 



*J Zie PniiccHin in nor ors* , net de ntrnt tbh Loike p. 48. en Euf- 
UT^ Cnuiini Zmniii I^iif- Tamr. e. o. ■uEum n. Bif (SSS); wiar hif 
Ua onregle nor H(iq|p£iwm»)'fE(Ara. /•"'-*» 74) TDnndwtia ff »ij m.in.J. 
Puaow id Aim. Ifubi. S14- 

"} Do twee eerata letlen Tin hel Tolgenda nynitlox'Mv kunnea lot da 
corrupUe heUien bfigedngen. 



,db,Go(5glc 



S64 Kbitis(si uiiTBBKXHniaKir. 

joDge lieden bij bet aanleercD Aw Griekscbe laal in banden 
gegeven. Een nadig werk zoo 't wezen, indien iemand alleen 
mur UD tekst bezorgde Tidgens de laatste resnllaten der kri- 
tiek ; tot welko DDderneming ik wel wenschte de krachten, 
deo woed en den Lijd te bezitleo. Intosschen hix^) ik in een 
Tolgend nnmmer eenige aanteekeningen op XsRoraon aan bet 
oordeet van belat^stelleDden te onderwerpeo. 

Gouda, Juny 18K4. N, J. B. KApnnn v. d. Gopfillo. 

BLADVULLING. 
Voor eenigen tijd bespraken twee mijaer Trienden de vraag 
in boeverre men met zekerheid zeg^en kan dat de oude dichters 
hetrljm bebben gebruikt. Zij baalden toen verscbeideoe voorbeel- 
den uit de koren der Griekscbe Tragid aan , waar slropke en an- 
tistrophe beidta rijmen en men dus veel minder grond beeft dit 
TerscbtJnBel aan bet toeval loetescbrijren dan bij de plaatsm 
die gewoonlijk worden bijgebragt. Van meer gewigt intusscben 
is in de Romeinscbe literatuur de alUlleratie. Bbmk baalde nog 
onlangs in bet Zu. f. Alt. 18K2 p. 342 onderscheidene voorbeel- 
den aan, domi duelUque , laetui labetaque, felix fauilum fortu* 
natum eat. Het is ook bekend welk een veelvuldig gebraik 
hierran in lateren tijd gemaakt is. Ik weet intusscben Diet of 
de aandacbt algemeen gevallen is op bet vedvuldig voorkomen 
ran dit verschijnset bij Pudtus. Ik heb biervan siellig bonderd 
Tooriieelden aangeteekend , die ik bij eene andere-gelegeobeid in 
regelmatige orde zal mededeelen. Thans geef ik alleen dit om 
voorloopig de ongeloovigsten te overtuigen. In de Capliei , IV, 
3 , zegt de paraiitw : 

Di immortales. iam at ego collos praetruncabo tegoribnsi 
quanta Pernis Peslis venietl qoania Labes Laridol 
quanta Sumini abSumedo ! quanta Callo Calamitas I 
quanta Laatis Lassilndol quanta porciaariis! 
Is evenwet de zaak niet van zoo groot belang of welligt lang 
bekend, dan zal er, boop ik, wel iemand zija, die mij zegt: 
Quod boni est, id Tacitus Taceas TuTe Tecum et gaudeas. 
{Epid. V. I. 44.) 
H.,ii Aug. 18S4. S. A.N. 



sdbvGoogIc 



VARIAE LBGTIONES. 

SCIIPSIT 

G. 6. G B £ T. 

{Cmtinuantur e pag. 520). 



Id uUima paragrapbo Pitcaloris verba sic sunt Ecribenda et 
diBponenda , ut pbilosophoram aliquis dicat : sro7 ii kx) Tf&rov 

TBu Avxeiev wentai/itix t^ ^px^ ; et respondeat Pahbhisi&des : 
eiiiy iithn vavro , tX^h oJy fyii vri. 

Seosa vacuum est 16,. 1 xxurt^ci h ym£ixt 9»ptx9^y, in- 
terpretibus rdijTcxMi' videtur obiter sigoiScare: ipsi baec jv srctp- 
ii^, Don diligenter et accurate inspexerunt; pervnlgato errore 
scriptum est pro xtpteJ^Siiv. In § 5 J /idrxiBi A-xtiUpxvxev &s 
iwi^iavxi iuvifi.£vsg , aliud est dyal3iS»»l , aliud in^iuvat , illud 
est reviviscere , hoc superititem esse nt § 8 , itaqite intelligen- 
tem lectorem offendet. Emeoda fri ^tavat. In § 10 iyyutirit 
i/t7v ^Toifiot irapMxivSeu tou rixovf xx) r^t irxvUou , satis 
diu particula kx! ludificala lectores est , nunc tandem removea- 
inr. In § 15. ^sii/tui' eU ri xpita ipSiv, Deque hoc idem est 
etqae /SAirw , et nibil hoc ad rem. si quia *ad anieriora pro- 
tipicU" at verlunL Id OPHN latet esnN , dim , quod boni et 
strennt ducis est. Quod mox sequitur rk xpxyfixTX It rd tfi- 
vxKn ivxTtTfXftfUvx , sive quod Bikkirus revocavit; U n^itTet- 
Xiy iveTpxpiftivx , neutrum satisfacit : ivarpbrfiv est rivu xdrai 
rouTv cum calamitatis etexitti signiScatioDe, everlere,perverlen 
quod stabat vel florebat : dvxrpiTeiv rpiirt^v , cijAiiv , eJxov , 
ffxA(poi , ipx^t Tft vpiyii,a/r», r^v irihtv , siniilla : &iixvpi<ptn 
signiflcat rit inlt veitTv ixrSg sine malo ant detrimento, nt n 



sdbvGoogIc 



386 Variab Lbctiohbs. 

^ais ;Ni//ium tf«rfiV ; utrumque ab hoc loco nlienum est. QuotI 
nquirilur in contrarium verlere esl £iiTKpi<Pttv; ilaque reslilue 
irrevpxfiiiivx. Pa.ssim in lihris rerfixt^fiivot et hpaptniyo^ per- 
miscenlur, vX^K^itv el (iaXdv , xxitivxi v\ kxtxScTvxi, similiter 
m»*TtTpxfifiivo( , xm^pxfifiivot , xvjeqpxniAivo^. Quia haec certo 
discrimine loter se distincti sanl facillima est oplio, si libra- 
rios audebis conteninere. Confusa haec sunt 8, 10, 2. 10, 6, 
S. 18, I et 19, 10. ubi repones quod necessarium esse vide- 
bis. Contra ivrmpitpxt irrepserat 4S , 10. iynr^i^a^ rd rpi- 
0i»m dt ^0*} Toii KxixpuTipau yivotro ^ ivx^okii , ubi duo op- 
limi Godd. A C dederunt xvxTpi4"i, quod vel sine libris reslitui 
debebat. 

Nemo facile intelligel quid sit quod legitur 17, 17. iTrttixy 
U fl'xnfdg To^^ixti (t« uJtiiiJKiXTa) kx) iri reH snfAov dvtcir^x- 
tti vri Tj Khlvf- ipfliitTxt , nisi qui reperire poterit quid sit i 
rn*M ivxTXinu tx iine^ftxjx, SUlim in i«enteni veDil verbi 
tlwifl-Airtfdvt'Of , dvxTl;tw).xir6*t , quod ul <ivixA(a>t cum sonlibus 
at iOKuunditiis coniungitur , at plenut padvaru , crusru , oro- 
nmtrtttn, tqualoris, ul coittraria sint iviTMut el xceAxfi^, ivx- 
riftT?.«^6xi et Koixftum , vide Ruikkhhdh ad Tiiukdm p. 51. 
Proprie dixit Lugumis 6, 2. tiyx^xiiaiiiafVTxi rq; At^i>,6v et 
hue loco dixerat k«1 tou trvAoE' ivxTXusS^ , quod ipsum esl ad- 
acriptum in margine Aldioae a viro ducto , qui aculius cernehal 
quam omnium codicuru Ubrarii ; quem tameo nemo vidit rem 
acu tetigisse. 

Quo sensu pulabioiug tuti esse additum 20, 54. (tixpt H 
Tiyx yuyxTxx ^h^v To^fi^irxt xx\ tirtTv Siruf Ix" quaolilluai 
erat corrigere xxrux-eTv indicium feeiaie. Ibid. § 52. iZoi ttoA- 
Aff/ fiffv ifr) <pi>.evocpixv ixxvn xx) ifertiv ayeiv ipijKouirtit, 
V ii dMi^( h xiirxii &itiMg , quam absurdum sit (pdvxauffai 
si cui demonstrare vellem iniuriasi ei facereai. Ecquis est (am 
obtuso ingenio ut hoc non statim adraonitue senliat ? una UdIuib 
est emendandi via, ut iciuZaxi rescribatur, Quam viaai nunc 
§69. aivrofiS* tivx xxi xpl^tiv dixisse videtur , eani ipse, ofi- 
nor, fJjifiii' dixerat. Qui se vident oleum et operam perdidisse 
Don dicuDt quod nunc § 71. legitur ixo^^lrxi ftot tx Toa-fivrx 
2ti) kx) i xifiMTit i. xsAiif , sed tHiri^aXiv et slalim male ttditur 
/ifi ,fjy6f l^u ftiveif ~ xh?,i irivret pro ou aii (idvot el % ^^^ 



sdbvGoO^^lc 



Vadub LBCTio.tK$. 387 

SKoirtT* ttittf itwriti pro el vetpxitxri*. Quod etiamnunc pup- 
vulgtlum est iieen § 82. xef) tmv ra^luv, d^ ixirit* KvreTt 
tU iilxvKtlytu, Hoi yip Sa ftv^iirti lU^tiv Ayxiiv ti iiivmrm 
JiKX' 4uv<p»ui.9r eHhi vnfintivn ixiT nivtvrtf, Dmnes dfceremus 
oTxw fUvovTti et sic LDcumra quoque 4>xtsse liivtrrn indicio 
est, quod dudc pro trrtt positutn est: praeltMa lef^e »&$ ykf 
patiixa et (povA^v r' «iU». Quis rod rideret si quem in cir^ 
culo aodiret id dicentem, quod legilur 21 , I. i 'HpHem iirxe* 
jrerre rpit iduriv Smtt Aw rifn^K Ttfi^tirof yiviin xai a&rdt 
tuCi rx vvyypetfifiirta, hoc est quod Isogratis dicit rev «»- 
ilxy xopoT>,iim TuiXili , Solakds oplinie wvyyfJiit(t.M» resliluil^ 
sed nemo accepit. 

Quo jure aut more dictitm est 24, B. irardsv Ac tittq r^y W- 
Aiv r«v 'Afirtwy? Interpres: >omiiem vidta$ Alhenarum wrbem, 
tarn male Graece qtiam LatiM diclum. Kescritie 'Attfvxim. 
EaK in codd. compendiolum , quo 'Algvcu, 'Ai^vf", 'AIvmbTm 
enelerique casus omnes signiHcarilur. Certa optio est iDtelli<- 
geolibus et hoc ageatibus, non istis vix sioguia voeabula cft- 
pienlibua. 

Aioveiv' i-rar&v rini' 'Aitivalctv iriki. 
est apud CoiDicum in Dioms Ghkysostomi oral. 64. p. 696. (uU 
mox emeada at yt xoifuirTavfi pro Xi/tiTrauvi). Sic omnes, et 
(line tv T$ Ktxivxioiv xikti lusit ilte. lu Platoris Cor^in 
p. 4!>S E rii vtlxH rHv 'AlttivaUuv duo ultima deleoda sunt. Bxf- 
gua lineola tiarciet damnum , quod accepit locus SS , 4. in men* 
tione Twv cppovrlim , 3rai r$ vuyypx^eT ivtiat*. dicuntur ^po»- 
' tHh rebus ivthM , homines txfiv^i ^fwrlia^. Soriptum erat 
CTrrpA4« i.e. vvyypi^m, quod exnonnullis librls perperam 
UcosiTZ roulavit, bene Bskkhus rerocavit. In § IK. pro rA 
xi/Tou ixtltoo corrige r« airit iKihip et § 32. r^ i^ioii»r» pro 
^tip»tx. Quod in % 42. Wa«« t^? It-a;/«( esse dicilur &q t1~ 
wore luCi ttZtit rit S/ut» xxretfJi^ot txouv %phi ra wpeytypxi^ 
itivx AT6^hiir«vTei «i! xtv^"' "'< f' irovh ita vemia erit et 
rede dictum si %poyiyp»(ifU*» emendabis in xpoyeyai^pUvat. 
Bonus bistoricus debet esse (§ 47) , ut verum dispiciat in re 
inccrla, vex»^txii rif >ut) rtnttrixif rati iriixvuTipov. Idem est 
boDi Critici ofBoium, ilaque diligenter audiendum , quid prfre- 
cipialur, at eqnMem non assequor quid sit in n dnbia rt 



sdbvGoogIc 



-966 Vaiue Lectioxis. 

wttiev^efw ruvTitivM. loterpres argtuneiilU elieere posnit suo 
arbitratu. Expuuga unam lUterulam et pnidens consilium exi- 
bil . debet esse auveniUt tou vitavuripov et hoc mihi coocedet 
quicumque et ipse potest reu xiixvuripsv evvtivttt. At, dizerit 
diquis , 9uvtTiKi(; nusquam mihi lectum est et vereor ut faerit 
in usu. Nod est haec magaa dilBcultas : talia sibi quisque pro 
re nata fingit, paraU materia est, analogia cerla et in fauiiu- 
modi adiectivis cuilibet permissa. Ecquem putas Austofhahbh 
aactorem babuisse, quo diceret in Eqailibut vs. X37S: 
vwffxrrtnit yxp i<ii km mpavrixit 
Iuk] yvuftoTvitiitit KtH ratpiis xtii xpouviKit 
tucTXhiiTTixJs r' &fiKx reu Sepu(2>iTiiiaS, 
1 — oSxouv itxTKiaxTu^ttit vit tw AaAifniuv. 
at comicus est , inquies , et solent ric rotavro rxIZtiv , hie nania 
serio aguntur et iocandi non est locus. Dabo igitur aliam lo- 
cum ipsius liDGiui , in quo iterum ipse fingit adiectirum bains- 
modi. Volebat dicere 53 , 36. posse saltandi perfectom artificiam 
Tix inotfiivrx i^xyoftueiv tuti vi^avii SM^viJ^tn , dixit j ipxH" 
vU ivi Twv ivvOifUvTuv i^xyoftuTixif xtc) tuv iC^xvuv aa^nvi^ixi 
idque pbilosopbus dicit totus ad gravitatem compositus. Nemo 
umquam vidit aut legit i^etyeftvTiKiq , nisi hoc uno loco, sed 
subjecit Lucuno aualogia certa, qua utebaotur omnes suo ariii- 
tratu, quamquam non (mmes eleganter aut venuste. Est ali- 
quid inter Plaionkn in Sophitta permulla hoiusmodi nova fln- 
gentem et TsrrzflN passim talia effutiestem ; trwtriitit inlelli- 
geulibus PLAtoM quam Tzitzb vidriiitur dtgoius. 

Vocula negligenter addita corrumpit locum 5i, i. ptfi (^ "^ 
fUvifs ^' S^fi TUVTX TOu UoiKyipeu lUytit ij vwJarrttv vapi' 
fttvov auToitg xr|. qui haec volet inlelligere particolam # ex- 
puDgat et nihil supererit molestiae. 

In Lexiphane 34, 7. cotDmemorantor pocula eipaxetviii re 
K«l £aa« eS^sfta, quae sint eSfo/^K vn^pta difficile dictu eat, 
quia sec sunt aec fueruut. Repone sitiopM, quae opponuntur 
jali eupux»viivi : neque magis netum est fupfUpiev KcttUv § 11> 
aotifisinium est Ttpjilpiov xxxiy vid. Pluiabch. in Tketeo XL 
Vitiosae scripturae imposuere Buhnkkrio ad Tiiusoh p. 178. In 
^aeeedentibus ridicule dicitur paler ipse filiam eo die ouptu- 
ram x«Mifii«v, Qoaesthoc virile officium, nedim patris: proxal 



sdbvGoogIc 



VabUB LBCtlORKS. iSO 

ifin htiMovtv ei&Tii» scribe ixixxwev. In S 14. Sfiiev lit li^ 
forlpv u^oTVKvi^oiftt , Dihili esl uicotvkhH^hv. Xbnoph<hitis lo- 
cus Symp. \\. 16. Alticistas in ercorem induxit. AUici diclum 
est: ijy 3' iifiiv o'l veiiiig fttxfxJt NuAi^i irvxri iirt^$*i^uviv , bine 
Atticislae Cxo^f/exi^tiv pro iixoxivitv effiuxerunl , vid. Pollucsk 
VI. 19 et SO. bine Lexiphanei ruxvi uirt^titiXotfii videtur ar- 
ripuisse, Abundal iteram inepte voculs { § 17. ioiuU U itoi 
fi^Tt ^Ixev Tivk S eliUim $ tSvouv i%ttv , Gorrige sodes ij oiiukii 
eSvtvv , multi sunt taxttoi fikv , tUvei V e3 , neqae dici poteel 
txfii eCvtm Tivi. In seqaeoti dialogo 3S , S. fiuplxi xtri -rii' 
tvixvriv , i<p' drtfi irweiveu nlq ySoif , emenda ^i^' ^ re nviivtu . 
ut Graeei omnes loqnQntur. In vila Denumactit 37, 1. Stk Si 
A)f9^ aJpar txpx^ev It iicreiuv rx i$*rtt , nihil est AycM <^- 
finv : dicebant Graed eo senKQ , quern locus poslu^at , xaSttlpei* 
Aff^f^ , ^ififtipix, t.ifi:ixi, et quaelibet huiiisiiindi pestis si ex- 
Bcinditur xaixiptaiat dicitur, unde xdiappui est natum. Hjoc 
obiter pnrgare inendo Platohbm licet in Memexaio p. 241 D. 
Ttiiq Tin vperipm Ipyoiq riXog -nit trarnplxg iriitvav aveuuUtf 
pifitvoi xx) i^eXivxinss xiv ri ^ap{3aptKiv ix r^f ittXirrtK , 
verbum acerrimum ivaxxStipifuvei non fert languidum el iners 
x»i i^t^ia^xvTtg sib) a mala manu appensum. Peius etiam Thu- 
cniiDBM ■luulcaru'.il librarii in eodem argumento 1.4. MlvaifTvv 
KvxXxio>» v^ffuv Hp^e — t6 re titgfmhv eii «xd( xxS^pei ix t9( 
ix^irrnq , quis noo videl veram scripturam banc emergei'e 
iiciSitpey ix tv( JxAimff ? Quae apud Luciahdm praecedunt n 
vrxiipog iixiTx xx) li ixlxeveg evtij adhuc omnes frustra exer- 
cuenint , ^ iir) srixs tiv» (quod DinwancB recepil) mollior est 
qoam nt in lam duro corpore aliquid babeat wlmirationis: in 
«ninoNOC tuKpiRor enHioNOC, i^\ii»<K, latere. In % il. 

euTt tiay iS^fif T&trort out' ifivtiiti pUveq iTivran Txlg 'EXcv- 
atvixii , tenewus iiilerpolatorem. Fiemo ilicebat txs '^>>twivltt( 
aut /tueiffSxt Txi('B>.ivvnlxit , dicebant ooiiies ru St^, ftvtiirSxi 
Toi¥ 6saty, ri TaivitoTv ^uf>r^(« , deinde piueTvSxi rifteyi^x, rx 
puxpx. Graeculi coeperunt dicere tx 'E-Xtuirlvix liutivtat. Ceria 
fraos deprensa est 16 , 22, crexhh'; yip , u Kwhxf , tx *EAfv- 
o-Zvitt SifAav oTi . ubi in aliis esl itixniri tx t.Xtwhi)t, in aliis 
TX 'EMvffhix SifAoWn et ne sic quideni addttamcntam lecloris 
agnoscunl. Eodem moito in Demtmacle expunge rxlt 'EXttjft- 



sdbvGoogIc 



590 ViUAB Licnoiwii. 

ylau^. Si quis Alhenii Atlicit dicityr fUye^ drdiTuv ei lun^ijvmt 
nihil amf^ius desideraraua. Ih % 14 verba slolidi iaclatms 
in hunc modum sant otHislitueoda : iv 'ApKori^itt fu ucAf, 
M ri Aiixeim s^/uu, &y nA<>T«f , ixi r^v 'Ajuciiifituiv Hpi^ 
fiM. i» Zitvav , iv T|f n«x/Ay SixTflif^u. Itv Tlaittyifo^ , ^ittwiirp- 
(uu. In § 16. i^6u9 M rh ivtiwam Uvcci. i ii &tiftSvtc$ • 
fitfixfieit , i<pn, a cevifee , lepi^ riv tMiraroti «AA' M riv !«- 
rp^v, ne ineptiaat acuti Attid, carrige ll3dm irfit riv iviiw»- 
Tw UvM : medicus areeiti polerat , Proconsul non item. Id 
§ 45. ipoftiMu a Tivot ' iweta venll^tK t« h ^iou ; turpe vitiiim 
pro Mjx/?«. Id Ammbut 58 , 6. xmm/ ov» liriTtnivtut dipep- 
fiiiv Uroim ArtAiiiMOf de certa coniecdira reponi polerat uro- 
Ti^^a-<0« , nisi plerique omoes Codices banc ipsani necessariam 
lectionem servarenL Non est recepla quia non est intellecla: 
iroTiftofiM apud Graeciilos est exeutare , et uvorlpttim «zcu- 
satio, lid. Inlt. ad UaBVCHiini t. uTori^ira'cu; : rpe<piffiiie. 
$ 12. iiAWfMi iruxvoif tuenifiTtiVTO ^hptiaiv , iolelligi non potQpt , 
sed tueT*ifTuvTC verum est, ut wyxfxih pro vuyKfxrn et (AapA 
xtdvt* pro IxapKi xtjitltu , deoique i xupiTHiit SzMi pro ToAinxrff 
(ut supra 1 1 fix"pl^^ pro ti%tpil»t) occupavit Biikbbds. Periit 
scilum proverbium § 27. rUov, Ss (pttviv, oiSh iv ix^^nvtia^, 
^itvil 3' oui' itrmouv. Bbkibbos suam correctiunculam reoepit 
oiiiiv hox^Ji^iut > at non vidisti Srt Ti (pdpfteex^y vov rjiv vivn 
ful^a reitl. Verum esse arbilror irhtn eitiiv ivo^Mjalxf, qnod 
apertUDi est et rei optitne convenit. In § 54 dicitur buma- 
num genus in rerum principio habitasse ar^^vryat ipuv 9 r«- 
heuuv ^i^uv H 0uT«i> ffutE KtifJiftnTa , satis in boc genere phiIo> 
so[^ts Mere datum est , ut manifesto absurdis sit abstinendum. 
Arboret dlci palam eat: itaque e (purih facile tjHr^-Mc enias : res 
ipM niagis quam litterarum vestigia dncil ad troAdUMv ipuih 3 
(ftiyiiv «u« MiXiptXTX. 

Diversitas quaedam scripturae est in codd. solemois, quam 
si semel recte animadverteris mullos errores inde susceptos nul- 
lo ne^otio corrigos. In § 40. editur iei ii ruv vim tpiv, ut 
'Axwjliiieu Xuxpimg , U iiiri luf 3;A«/(t)8j rxrpi« uwevt imi- 
ft^ti. Reponunt docti homines iwi pu§ x^vlit ex § B4. uxh 
piixn x^KfQx K?iiitl( idqne, opinor, vernoi est. Sident anlem 
x>>»i*i9 et x^'lf BcrUwrtun socordia inter se permutari sic 



sdbvGoogIc 



Virus LscTioifES. 591 

uL saepiiiR uhi x^«i'/« necetssariuni e&l xAjtjuv« iaepte legalur, 
rarissimt; x^*l< occurraL, ubi paludamentum vel lagum appa-* 
reat dici oportere. CoprmidunLur baec in Timone S, 38. ubi 
jivrl futt^att^i x^'^^^o': cbI in Juobus libris, caeteri omnes per- 
ineple ivii ^xX.atKiis x^c^uuSo; exiiibenl. In PLtTAitcHi vila Co- 
(mil minoria cap. 15. eJie Tep) rat Tu^etg i^u x^ijiot ivipii- 
Tav — , iv oU 14^001 fiiv X^f^f ^^ X^^t^"^' "^1 irxiies iripaii 
xeoftlvj n'ftJKfa-dci', omnia erant ad laetitiam el feslivitatem com- 
parata el slabant credo l^nf^ot pth x^^P^v ^ x^^^^" "'^ '<*^* 
8f« iripaitv (sic leg.) KOvfilaq. In prdecednnti vita Phocionit 
cap. 20 severe Phocioh lusuria el moUitie diCQuenleni Uimaoui 
•ie carpit: xivu yovv Tfi^titv civ vei fiupeu rerouTOv S^mrt 
tut) x^f^^* Teix&niv ^opouvTi auii^ouKein* 'Aitivsuiii ictp) tpi- 
inlaiv tKxi riv Avxoupyov hrmyeTv , inepte diclum ertl donee 
X^MiUxroixiintv receperis, quemadmodum Aischinbs DBHoarHUU 
ciiltuin corporis nimis accuralum nilidiim veouslainqiie expro- 
brans ei tx kj/i^^ tuvtsi x^*^'^"" exprobrat in Timarehea 
p. IB, 30. Tertium inolevil viliuia idem is viu Animii 
cap. S4. TlTOXtfMiov a T/>nfr<s?'> Kfin^rrt xaii xMfSit ul ww 
7if iixSitfiXTOipipii) KtK0vii*ift.iv9v , Hon salls GODvenil paludameolo 
cum crepidit, quae %h»vlit melius eonsocianlur. Videbis se- 
mel el iterum x^AiUu; et x*^*^^ coofusa apiid Luciandh 38. 
§ 44 eL 49 el saepius apud alios. H^woe deinde § 39. »t- 
^X"^ ^ofiitT Siiptev, noli i-elinere § 47. absurdani sr.ripLuram W- 
xAev fur^xTsu; u0<i; pro tix^veut, corrige, § SO , wxptlitiiTt pro 
T»piiK»Tf el in § 55. reslilue ex EIiisipidis Oresle 14. 

xxItoi vi TxppuT' £v*ii£Tpiiffxa'S»i fu SfT; , 

In Jmnginibut 39. T. ri il xAAxi trun» i 'AxtX^Jji iti^irw 
xxrii Til* Tlxxdrtiv fiei\Kx, memoriam servat et nomen jpsum 
foriaosissimae mulieris AaLuinn V. U. XII. 34. 'Atcaavc lip» 
rijs'AXt^livipou vxXKxxlii, frep Ivtfui ff Ylxyxa^ii , ri H ylnt 
Attptfeeltt ^v , ubi KcBtuos et PKaiaoHios admonuere rescriben- 
dum in LuciAm xari riiv nceyxi^tpi , s^ nemo oblemperavit. 

In Toxari. suavissimo libeDo, riliuiu est 41,9. !ti ii ol 
^Ihot Zxud«( a-flAv irit^Ttpu rav 'EhKiituv <pihuv t'tvlv , paulo 
etiam peius Bnxiaus Tecil, qui recepil tl ^thot ol £iti;tf«i. dixit 
Luciahus idem, quod nnusquisque noslrum io tali re dixisset: 
el Xxuixi rof.il irnirtpot tSv 'EAAijvw $/Aot tirlv, et mox srpdf 



sdbvGoOgIc 



SBS Variab Lagtioihs. 

StSy Twv 'Ex^nvloiif noo 'EAAijvui'. QnoA ibid, tegilur $ 27 <£m- 
rnrAeiiiMt Karii rh HiJxov , id nemo morlalium aiit Tecit aat 
faciei, sed omnes iv» riv KiT^ow solebanl eL suienl, qui ?isant 
HaNiioinB slaluani el pyramides. Idem plane vilium apparet 
K6, 2 Ret yitf AvxvrXtiv xxri ri* 'Hpiiairivt emenda avti riw 
'Kpiixvdv. bi § 34 lege oUrf yip Mrit itladai r&v j^mii-nn 
iq iiv i (tMs i , Svrtf hiv, quo facto videbis ullro escidwe 
Bupposila apKtlvicti i>.tyotq ivvAfitinq. In § 36. iCKtiia. t» ifU- 
Tfpi hi wapi rk £xvd«xa i^ira^faSxi , vilium est in allimo 
TOcabulo, {loterat scripsisse i^iTavShrra, polerat oiDDino omit" 
tere rerbum inutile , i^trii^tiiScu scribere dihi potuit. ibid, tit 
0g^iiT»Ta nvTiiifttSx ris (pi)dat , quia quis rqy <ptt,i»v ffw- 
ritiTM 0e0xlxv Don /3f/3a/w( , corrige »« fit^xterdT^, Saepe 
sic peccatur el conlra, at in Plutabchi Pericle cap. 10. iextl 
IKpmAvf ippufttvKdrtiv ttixiv ixtlv^v iyavlveifftxi , manifeslo 
«rron scribitur. Beoe habet Iliad, z. 185: 

Koprhtiv ih Tiivyt fi-d^ffiv 0iTO iiifuvai ivipuv 
quia dicitur iiA%*i xxpTepi , at ippufuvti nixH ona diciiar sed 
fti%i9iM ippafiivaq, Hestilue igilur tppufuvitxTa riiv ftiypt* 
itulniv iyuvhecvixi. 

Simillima labes delurpat Iacudi PtuTAHcm in Aralo cap. 17. 
4 ii "AvTfyivev vxeuiii Ttp) e^iv oiiiv ixihixt (scrib. Arixtt- 
«■() irMti tSv iftpt»yffdT»y ipiruv , quem loeum ila corrigam 
ut HHHAMmo laborantt prius BUbveniaui , deinde Mkiundih ia 
integrum restitulus Plutabcdo fialutarem opem feral. HufAnsi 
fragmentum est tou tAi^oufiiveu servatum apud PmiAHcmn 
de omore divitiarum p. g2B. A. 

jrxp' Ifio) yip hiv hiov, t^eviv ii ftoi 

x«) (3ovXaftM tout' , oi, xeiu ii. 
. PLUTAMcm locus, Qnde haec sumla sunt, edilur in liune mo- 
dam: liAA' h roli SpxaavlietJ xxxolt hi*' 

rxp' i/to) yxp hi* tviov, t^eviy H (ui 

KX) ^OVMftat TOVT 

(ig &v ift,ftx*hxTX ipav tk) 

oil iroiS ii. 
Redde HmAtUHio sua : 

xx) ^utttptxi Ttiuf , 6f iv ififutvirwrx 

ipin Tit , ii ve'^ 3^- 



sdbvGoOgIc 



Varub LscTioins. 393 

et Plutabcho oiihi driXstirt rdiei tSv ifAfiMSfhara ipifrm. 
Holta sunt adverbiat qnaa librerii Hquiores eonstiDti errofe 
sobstituunl adieclivis, quae cerlos veterum usos ptatulaL Ex 
eo numero sunt eturofiiriit , dsfthut , ix^vcos , quae passim 
ID libm oecurrunt ant omDibus act plurtmifl pro nirifuiTot, 
isfuvof el Kxplrovt , qnamqaain ilia duo Hogaae usum violaat > 
hoc EeDlentiam quoqne absardam faciL Redde uMfunot pro 
aiTOftAriii Hkbodoto I. 180. et ia simili re alits; ia/tivoue pro 
irithmt Tbuctdidi IV. 21 et saepius aliis ; iKfiritt nbicomqiHi 
saperest eodem iure emeada, quo rauiti mullia locia dadum 
emendarDDt, ut in DnosTmin p. itl, 2S. In Aaioeko inepta 
editur p. 368. E> xxTtx^fp^^^f'^* '^^' ivipSv ixftrov iavarn 
pro dKphuv. In Ltsub rragmeDlo K6 (e Stobabi Floril. XLVI. 
110) ouiif iv SSei raiie (pt^yonai irot^tivleii i^k" ixfiir) 
lixofv^s-jMiv sentUDnm est iKpl-nuf. Eadem eat ratio io ix^ et 
Kxav , quorum adverbiis veteres doo uluntur, et de Itc^mut 
quidem et itumrt damnandis nemo repugnat , at ixJn-oi; , quam- 
qnam eius eadem causa est. io civitate retinere Toluut ob 
tflstiitm qaommdam cormplorum fidem. Testimooium Xtm* 
paoNTi deunntiatur in BeUm. IV. vni. S. si (iiv 8^ — e5* 
Aitirrm tlAAi rpoSuftut lwrt<7itiir*¥ , qui incorruplns dixuvt 
e6% ixovTit trilfSttvav ; additamentum est sAAx vpeii/mt ex 
eo genere , cuius pturima libros Xenophonteos , qaos omnes De- 
que velostos neque bonae notae babemus, obsident. Turpiasi- 
mum est V. it. 35. Jw) ivlari /tiv ilt t^ /<rj);ara 'Apji^iafioii , 
uf S' iiriirx^'''^ '" x^r^vjpHn [J^Aifc ;mAAov ixiv(tit^tv\. Nae 
non intellexit quomodo di xxt'^^xuviv Attici dicaut qui islo ad- 
dilamento opus esse credidiL Adiieiam , quia plane gemelluib 
est , IsocRiTis rev jutxktixt&i locnm eadem labe affectum in 
PhUippo § 1^8. ri Tfi*mu¥ rd ith xon' iKihaif iri tuv fiap- 
^ipm 7*$iy iyiar&vt xx) itufituvi , tx V ^tri \KxiieufMvlut 
KXTk tSv i^Xuv pux hratnSair [iMC i«3«c ipaffa] , quicnmqae 
raeminit quo srasu urbaci Altiei dicere soleant c&x IvkipS , ia 
quo Yerbi leailas non tollit acrinontam animi offenai et irati , 
malet ifX iiiiSt tpavi* iis rdinquere, qui id non Bentiaot. 
Ovx i-xMviiv eodem a»re Athtmmtium uwoxoft^itivuv positumt 
pro fttftipetSiti et iyiutMTv ierc vitism coneepit io Hellemeu 
VI. Ill, I. el U 'AitftrnToi hwiwruK^at f*i» ifuvrit it r?* 



sdbvGoO^^lc 



394 Variab Lkctioris. 

Baiar/as; n},XT»ii«t (scrib. U^xrxixt) kh) jucravt^vyirxi rpis 
adroig, })itT£vevrx( ii Qtvrtixq (BfVTiig) ftii a0if Ttftiiei* 
i7ri}.iSKq ytvofiivaui oukIti ix^vouv roiit SiffSa/w; , puerililer di- 
ctum in tanlis iniurJis et, ut Alhenietuibus quidem videbatur, 
nefariis sceleribas, Thebanot mm ul antea laudabant; ht ex be 
nalum est et Tenim est eux Iviivovv, qaibus verbis specie lenio- 
ribus tameD animi offeDsio et querelae bene signiflcaotDr. 
Eieganler et modeste Axschinbs in Ctesiphonlem § 234 3ti M 

W«s Wx^pii oix ixaiva , in quo opprobrii vehementia verborum 
lenilate mollilur. Irata Lymtraia vs. 70 verbis clementer di- 
cit: 

cuK iTXiyS , Mvpplim , 
Sfxewxv iftt icipi roioirou irfifUMTOf. 
ex his Taeile est emendare locum in XraoPHOnris MemarabiUbia 
IL VI. 36 itpit yip rig ayaSif Tpeftv>tvpli*t (scribe rpo/twii'^plitt) 
fttrit fthi i^tiStlug riyaSx 'it»yyi>,?i.6iam ittvki elveu vuvifta 
ivSp^voui tU xtiitlaw , ^i/tuioftivoi ¥ oix 46i*,nv iirxivtlv, Di- 
xerat Aspasia if/tuioftivxi V oix imiya, urbane et scile pro 
^ith^rrefixi x*} (tivu , et expunclo iiix§iv in XBHOPRo.tTi le- 
gendum est ^f/euiBfthxt S" eix tTrxntlv. Bevertor ad Axinui, 
cui secuodus testis Plato producilnr, qui in Protagora di- 
xeril p. S33 B. &iMhiy)ive xai [tAy^ JaUvrsn , at nibil causae 
dices quamobrem , qui tarn saepe ixuv ex perpetuo omoinni 
U8U scripserit, semel aliter quam caeteri omnes in huins- 
iDodi re maluerit scribere. Idem cadit in locum Bippiae m- 
norit p. 274 E. rx; fiiv AxivTus — rkg H kxouvlaq, qui ad 
fastidium usque in eo dialogo ixiav et ix<£v componit et ixev 
aiui et ixovvlm, earn credemus jsemel id posuisse, quod nunc 
duobus tantum locis in omnibus Atkementium libris legatur. 
In TBDcfDQHS libro IV. cap. 19. vttpixxst toTs ixourluf itiev- 
<rtv dvitifaoffSxi Grammaticus in Buiiu Anecd. I. p. 126. 
ixoutrm iviouvtv aflert, quod rectius dictnm est sed iniucun- 
dum accidit ad aures. Hnlli sunt loci uhi adiectiva adver- 
biornm locum obtinent propter scribendi compendia neglifr^Dter 
abindoctisexpleta, quae res freqaentissima est in comparativo- 
ram et superlativonim formis , quia xcpitpny^re^D; , d4v/toTipof , 
(3t0xt^fpe( , xxrxiehfpet , tuiafffifxret et similia omnia ila 



sdbvGoogIc 



Vaiuc Lktiohbs. SdS 

Bcribi sfdentut pro -repat et Tartf tantum rpel rr praeceUentJ 
lilterae suprascribantar, itaque lector ex ipsa seDleotia sup- 
plet , quod qujsque locus poslalat, nam onines casus et nu- 
meri et genera in ea scriplura continenlur. Quia aetiwts \i- 
brarii io ea re sapina negligeotia et turpi inscitia verEati 
sunt, nobis est integrum velera compendia rerocare el melius 
explere. Expeditum hoc negotium est quia oon Tidi umquam 
unum locum , in quo anceps et amhigoa esset optic. Una tan- 
tum Torma Tera et oecessaria est ialelligentibus certe quod 
legant et bene Graeee scientibus. Dabo exempla quaedam. 
In Hetlenicis IIL i. 18. ixioiiinu ik tqii AtpuvxHou xtt) vepti' 
^t¥TO( Muftoripav jme) vytv Tpor^oKiiv iataieu , dabitur mibi, 

credo, ipsam frpof0oX^v oon posse xSuftov dici et in aSu^o aliud 
quid latere. Qui meminit quam saepe xx( et rp6g fuerunt cod- 
fusa , RUpptebit ti/ilt^ovrof MunoTipous rpii riiv itpo<r^ak*iv tvt- 
irdxi , ut in Anabari I. iv. 9. eJ m xx) ttivftiripot ifv xpif Ttiv ' 
dvd^x^n et alibi, sicnti et dSiian; Ix^iv -xpit t( dicitur. In 
Heltenicis VII. i. 9 editur rpit Tovreut fixhf Toi>e n/tfiixout 
eidxpnvJiTouf Trpoviiveu , vitiose, namque Graecum est irpovipxo- 

ftxt Sappmv , sed non tMxprijf sed ttiixpvui. Itaque in tiSxpfftr 
inerat tiixpiri^xTx. Similiter VII. in. 8. vpoHTtn yt tk^v r/f %v 
TtfiCpxyti^tpof ES^pafoq §tfi; quia noD dicitur xpdiiTiit ^f) vtpt- 
<P«vii^ sed iriptipxvui , quo exemplo et Cicbro diiil in Verrina 
L 7, 20. aperle tarn et perspicue nulla esse iudicia, et saepe At' 

tici, apparel in ^■tpt^aviir inesse vtpitpxvi^tpev. Apud Isocra- 
TBM vpiq Aiindvixey § 36 &-£ vn juft^ijatTxi r^v rap' iiulvtn 
sSvoMv (3t0afeTipx¥ txnv , quia non dicitur Ixu 0i(3»iiy n sed 
(Itpxiut necesearium est ^e^xiirtptv. Eadem opera in Isau 
Oral. I. § 22 ptiXKemi rtiv oxiaixv e^fiv 0t{3xiOTipxy adverbium 
repone comparato loco in Oral. VI. $ 30. el ii iroi4ftiyis rt 
tut Srruv ipyvffov tutrxhirti rovro 0e0xiuf i^tiv *ii-rt6i. Contra 
reclissime dicitur ix'" t"*^ ffi^xiov 0ihcy , aipLn»x'v, ipx^iiv , 
ut in Lysiilrala vs. 1017 : 

i^iv , a vovtfpi, aoi 0i0xiev tpC t%ti» 0/Aifv. 

Ill IsocRATis Nicocle § 17. ^v xxi riiv (pvvtv xcnaitt<;ipx» Ixo- 

viv perperam dicitur. Graecc dicitur xxraSeas txa et kxtx- 



sdbvGooglc 



S96 Vakiab Lectiohbs. 

ititipev ri rSftti , rqy ^X>V> t t^v euaUtv , ripi <p&9a , Mqne 
reponeDduiQ est , >ed forma Isocratea tuKciagipits , qnsles for> 
mas cum tx^tr, iianSbKi, et ittexeiffSai iDDgere anant qui 
nitidissime acribunt. Gopiam hamm formanun cdlegit Hattkui 
ia Grammat. AmpUst. § 262. qnibos aaam eddam , at Sofbo- 
CUB fraj^ento mUere habilo salaUm tMenan. Exstat id Sio- 
ftui Florilogio XX. 32 : 

<Evovc ixtTivt, a] S* ivoufipai hi 

restiloe: 

&veut txtmt , ai T ivotnipait In 

ixiiwsv iifuivtniro [rpit ri] tutfrffdt. 
Eodem exemplo apud AirriPBONTsif de catde Berodis § 18. ubi 
Tolgatur wfoSu^tBTifouf fx^iv corrigeDdum esL vpoiufMripvt , 
quia seDsus est jrpoSvftOTipotii tlvat. Mauifestior etiam res est in 
lalibiu , quale est apud Tbuctdidiii VJII. 46. tv» ^ji ei vawnu 
T» aiftxTX j^f/pcii ix'"' iaxavuvTif is toixutk, i<p' wv if 
irthti* ^ufi$»hei, quis oescil did xaxae Ix" "f^ cafut et tS 
- txa t non xaxiv et iyxiiv t Ilaqne rescrtbe xftp'" et expuocto 
articulo itp" uv iHivita. Eadem inepte confusa videbis in Ieo- 
CKATis oratione de Pace § 126 urafUnonev riv Oj/mv X'h" ^f^'^' 
TovT» Tuv Tx7( i>^yxpx}*tq iouKivivruv , quia ferat dicentem 
irpirru xaxi pro xxiuit , aut iyttSi pro tv , aut jmA^ pro 
E«Au« , aut fthpix pro /urpttK 1 Tandem xf'f" Vrbinat atUilil^ 
Dicitur rpirra xtihiv ti pro jmsaSs, et iya$6y rt Tel Xfl^^' " 
pro fill. Satis mirari non possum , qHomodo Birckids in Pace 
n. 21S retinere potnerit immanem barbarismum : 

el y «S Tt xpi^mirr' iyxHv irriKcevtKol 
pro Tp^xtr' ut ad ipsos Aiticot repente oralio convertalur, 
quod faceluD] et lepidum est et optime constabil, si ts. 217 
pro: 

it-iytT' thi ufuTt tviuf ' l%a,T»T&fi{$», 
ubi xintig incongrnum est , legetur ; 

ItJytr' &v tbduq * ivipes • l^x^vrAptiiti. 

caeterum TpirToftxi dyceiin n, at Tpdrrofuu c5, uon mintu 

bdlum est, quamDiTiots j^n/pojuai, quemsuaviter rident omnes. 

FacHe est in Isocratis Panalhenaico $ 130 in verbis o&k Ix" 

ihxt i-xalvotK tWin A^lovg iv fUv flpt/Kut rtlt Ixflvuv iixvotxi 



sdbvGoOgIc 



Varui LionoMS. S97 

Tidere dl^ ofliil esse, i^lait reqairi, et in Hnonoro IIL 4S 

helfuvf irer^reu DBmquam te expedies ant HnonmiM, nisi 
rescripserU iTx' irol/tai id est hti/tot $v. Finem faciVQ in 
reslitneoda leetione , in qua libraiii cootrarium errorem errare 
■olent ei, pro neeeccario a^verbio ncdu adiectiTom obtradtiot 
eum senlCDtiae ant detrimento ant exitio : yiyovtt tu , imsic«« * 
xcAu(, &i>.Tm, iMiim, xri'^f. JuiAAisv et Hmilia, quamquam 
oerta ratioae et freqneati bsu Dituntnr, tameo uepe imperite 
attreeUntur at bbubdi pereaL in flnoDOio III. 142 iiX ooV 

qsidquid est veterum <t bonorum codiwn aenaat omoea Titiosum 
iMKdt , in buo Flvrtntimo noo opUme tuut&t e«t , de eoaiectora 
iqiMitnm ab aliquo Qra»c9, qoi plos qsam caeleri rapereL 
In Abistopbuib £quil%but vs. 21S in enuubot erat: 

(pavil fuxfi , yiymitf xxxit , iyepailof eT. 

quom Ravumas uinat (d)tiiiit. Videa firaeculos non asseqai 
quid esset xxxu; ytyniwi. Itaqae affrieuenint aHqnid de buo 
HiRODOTO I. 146. JSTfl uq yi Ti ^iXXuf oSnt "bait <!'< ru" 
ixxuv 'Uvuv 9 »JMai» ri ytyivaat fwfln *a^ ijym , lam 
male dicitur Kctkaq ri yhovct quam nJikxUt ti , eorrige 9 *A>-' 
\iov ytyivKVi. Contra in Kpkubu fragmenlo apod BioB. LifiaT. 
in PtoKMM III. 16. 

Koi iviivuv tcdreJviv uurol/t xai iaxtTy 

xx?Mt m^tixam. Mil yip i xitn xml 

xihXKBv iffuv ipediKTM xdi ^At fitt 

Svot i' !it^ nixkiv^ [ifoil, St V it. 
ultimum verBnm Umi eodic«s sic restitntmt: ' 

Snof y Svif xixxivn, 5q U bpf it. 
ludiflcatur nos lepide accentus io xaXug , non emm de generit 
Mbilitale haec dieuntDr sed de forrme pnetUuUia el tuaJtq 
(pro xd!AB(i(] scriptun oportuit; deniqiie Bcrilw jwl yitp aZ Kiuv 
mvl, qnia articulo locm onllog eat. In Isocritib Aeginetieo 
fltusdem inscitiae insigne ezemplum babemos. Eddtatnr in 
$ 13. vliv (£ iicBvlpteett OptifiKoxo^ i ifoij-mv fiir xarau ndl 
(pl\ai Srra , ytyovirei i" oCHivis X'lpa Znprlm , nihili ent yi- 



sdbvGoOgIc 



398 Variu LtcTioMBS. 

rwiTM xtlpu pro !irr», neqae de morjbus et ingenio haec di' 
cuntur, sed de niiiaiilmt et genere. Ilaque ^drerbio x^fov erat 
opus,. quod tandem Urbinas dedit et unusquisque, absque eo 
foJsset, certa emeodatinoe dare poterat. Magna me spes teoet 
fore , ut nuDC omaibos persuadeam in emendando loco Ltsuk . 
qui olim aeger circamaaibulat in pulcherriraa oratiooe wrip 
rm 'ApKD^Mvi jcgmtdreiv XIX, § 12. Narrat Orator qoemad- 
modum Buus pater auctore Comonb affinilateoi iunxerit, (j KJ^w 
ToifUu jTxrpii) iScifdif ieuveu t^v i£3eA(Pw' eeinum ry .u'lcJ t$ 
NiM^tijEWu , i Y ipav aiToiii vr' liulveu re xexi^evftirous yty^ 
vha^ t' iirietxtli rf « TriXei h ye t$ rdre j^ivif ofhiuvrxf 
iwehin itvfxi , in bis ytyeviT»s t" ixtttxtlq absurde dictum 
esL la aiBoilate iungenda bonestioribua prima cura generis » 
ut siot boni bottit prognali, iyaioi xAS iyaiSv. Asperoantur 
baec adolescentuli , ut apud Heiuddidh in Stosasi Florileg. 
86, 6. 

fixaXf T fit ri yivoq. fui f^iy' , el (J)iAf ic ifu , 
fiiJTip , i(p' ' ixii^cii ri yivcf. olg iv ry (piirtt 
dyativ inripxV l**ii^ o'ttUtov wpovin 

juc) -ri yivos , dpiSfMvviv rt rovf xAwirove Svo$. 

oiSiv i'. Ixuiirt xhtiov oif ipeTt arip 

o&x tlgl x^xwot , xat y»p iyiyeur' £» irorc ; 

addam alterum rragmentum eiusdem in eodem argumento, ut 

turpi mendo liberem. Servaluui a Stobuo est in Ftorileg. 

72, J. 

xal TOVTO¥ Hftit riv _rpixow yxfutv. Hei 
&x£ivrxt , S Zeij varep , if iv^fieSa. 
eiK i^eriX^iv fiiif rii foiiiv xpiiriftx , 
rlf ifv i xivTSf ^t yetfttJ , riftii H rif, 
riv it Tpixav niriit rSf yetfUUftintK , ftti' it 
l3iinTxi, fitiJT' i^eri^ttv ^iJt' lisTv. 
in verso senundo quid sit <£« in^ndx nemo Tacile dicet , ne boo 
quidem quid sit boc verbi itv^fttSx; ad inhxvicu , credo, refe- 
runt. Frustra. Lege u; &voii{Ati» , ut in emendo Molmiui , id 
est non unde sit sed quale til speclare potissimnm. Sic igitur 
adolescentuli solebant sentire eeque slulta vupiditate in laqueos 
irrelire inextricabiles , vide Isabiih 111. § 17. Cautius in ea 



sdbvGoogIc 



Vabiab Lbctiosbsj 599 

re versabanlur parentes ac tulores: exempbrum aflklim est in 
Oratoribus et aliis. Qaam diligens faerit is, de quo dicimns, 
demonslrat § 15 t«; ifik^ A'ithtpkt lit>.6vTu> mav hti&tlv ivfel- 
xeui xivu xAovr/tuv ev maxev (scrib. eix fiaxev) , Sri ISitauv 
xiKio* yiyovivtti , id est obtcuriore, ignobUiwe loco nati. 
Speclavit igitar io genero genus primum, eique filiam in ma- 
trimonium dedit, quia koneito loco naliu erat. Id quomodo 
Graece dicendum sit Don est difficile ad reperieDdum. Inter 
(u et xdxut si quid medium est id irtttKag fere esse aat fieri 
dicKnr hrmxSt ix^tv, xpimiv cet. Si quis igitur eo loco 
natns est , ut inter ralg tZ yiyoviTttq xal roui luawi raedins 
sit is dicetur i^ttixai rtyovheti et Lisus olim scripserat 
yiyovirxi r' tirutxui , librarii aut^m , qui xtcxut ia xaxif , 
Xf'pov in x^lf^' lutAAiov in xdM.iSv r; depravarunt, antiquum 
obtinent et irtttxSs in ivittxe7< mutato mirifice se Ltsui 
profuisse credebant et satis diu id facinus occoltnm at im- 
pnnitum baboerunt. Ad Toxarin revertor , unde vitiura exi- 
mam e § 61 UpSti iuxxxifaq x»S* o paiiiTu rthiuf iroKi- 
xauvo &j(i Tou rvpSf. Res tarn manifesta est nt satis sit 
veram lectionem opponere, quae est dToxixXfTO, A et A co'n- 
fusa sunt, hinc natns error, qui Lncuiro plus proTuit qnam 
noGUit. Nam absque eo fuisset, boaa et gennina AHina Altica 
iirexix?ii/To non emersisset sed in ijre>Ux\ttvo reficta fnisseL 
De usu Allicorum nulla esse potest dnbttatio. Satis compertum 
est constanter dixisse omnes veteres xxiliu , xa^o-u , 2xA|iira . 
xixXifxit , xixi.^ftiii et xexki^o/ieii , pro quibus ut quisque liber 
est pessimus , tta saepissime x^ela , xktlirei , txXttax , xixJ^stx^ , 
xixXuftxi aut xiiiKiirfAxi et xtx^elirofuti apparere solent. Anii* 
quae scripturae, quam Grammaticorum auctoritas tnetor, 
passim ia libris paulo melioribos aut certa exempla comparent 
aut maniTesta vestigia in aniiquis corruptelis. quae proxime a 
vero abesse solent, ut in Bccletiaz. 420. ifv V ivoxXei}i rf Sipf 
Ravennai dedll iiroxXhui levi errore pro iToxA^Dfi (IN pro HI). 
Perfectum x^xAhub evasitJn Avibut 1262 Axaxext-ixxpnv itoyi^ 
veU itt^i , nisi quod droxtxMixxftey habent omnes. Videbatur 
esse nola forma a xa^tlv et abstiouere manns. KixAjvuti sae- 
pissime corraplum est in xixM/Mi, x4K^tiiuei, xixf^iaftm unde 
facilt negotio erui potest. Itaque illas formas omnibus, qui 



sdbvGoogIc 



400 Vauab Lbctioiibs. 

in scribeado rvv Apxfi'^^ 'At^As referre debent , ulmpia resU- 
taeodas esse censeo, eornniquB imitalores hoc qnoque ab iUts 
sumsisBe opporlnous Bcriharum error ia Lucuno indieinra fe«L 
In Bequenti libro 43 , 37 nescio qaomodo coocoqaant i K 
odAifr^? i^iv» 5ftt>Aq Mm pro nixo^ Mtot. Trila sunt »i3uTw 
ftiMq, Ijietv fUXat, ^>vaMi fuKot 'latixdv , Jixfix4v, alia. Plaio 
Comietu Atuhau XV. p. 666. a 

(di^eiii y fxtwfi tj( xoflwim KapnUt /tiXot it 

In Biatogo 44, 6 habemiu speeinaeD soeordiae serilianim ct 
aAHonnn tevkatis. Convocantur Oii in ceDoilium per praeco- 
nem. Adeste, inqait, BU Beaeque immu 

eU iyofifv, Swot re tpkurkt itilvuvf iuuTifi^mi , 
twoi T* «C ftiffwrei 9 vvarot $ fid?iA wiyxM 
vifuitmt fiofiotai TiepSt xvhifri xdSnrii, 
yen scriplura est wxp" &x»hmat , qaae cur depravata TueriL 
pdam est. Qui IIAPAKNICOICI describebat quum Txfii scri- 
ptlsset , qnod supererat xviaairi , et atiqnod Graeeum vocabo- 
lum extnnderet, in tatrfn refinxit, et sie aexeeoties in Ubris 
vrtor tfroram trahit. Levissime fisKinDs «■«;)» xyirqri cooie< 
citetin leitnni recepit; nam, etianuiicvi^c pro xviviiiii in osa 
foisset , senteatia loci apertinime eonlrarium poalulat. 

In eodem Dialogo 44 , 4 SvoTv iirepov ^ wMftaipivtM KVoy-jtif 
j| TtftaeiM it xpoToS . TitioMini est rxptupivSai , Teram est 
raptihtai. Pidem fiuut ipse LtxuBDS in $ % Avix^situ xp^ 
iruptuvfthm xct) fiif iyetvxxTfJv §1 Tit irpCTtTifitfrai aw. Id 
Duf06THwfi8 Olynthiata L p. S3, 14 boni libri aervant: -rapes' 
fiai Kxi h eiiinii tl\uu ftiptt riv rotivrn , deterioree omaea 
rxpaupivdM. Dumonrnis indicat idem vitiuoi commissum in 
Arutoeratea p. 6K& , IB S?m( yip iiy^evreu rttptarSxi /tiv «^ 
tb) , Tpi« Ktpvofi^JTTttv i' &T<naJtitw iiftii , ubi in omnibus li- 
bris est rxptupSaSxif in Optimo omnlan Paritino S vera lectio 
in margine adecripla esl. Priorem DtKOKtBKHis locum imilaLur 
vel polios deseripsit AaisriBaa I. p. 62 vapsttvpUvou ii m) iv 
eSitvii SvTot ftipai tmrrit raii 'EAAifviiMv , ubi olim edebatnr 
jTxpeupKfffthau , pro quo Raisu xaptaptcfiitw dedit , Dirdorp ex 
codd. KKpfuffftiviu/ mtendavit. Viden vulgalam ex duplici Scri- 
plura natam esse hac : imptuanivau t 



sdbvGoogIc 



Viiui Lktioru. 401 

Ibid. S 8 4 Biviit a avm (leg. tcunii) xeii i *Awu|?i« ixti- 
vixr) luii trap' a^if i "Amt (scrib. "Attv;) tuA i Mitpff jutl t 
Mqv Sxei ikixpwot x«l 0»ft7« kx) ToKurlftnToi tie if^tiiui , ri- 
dicalam dittographiam vides, nam si sunt Mxfugu dod wt 
dubitandam quin etiam SXit raeriot, itaque S^oi expunge. Tur- 
pias etiam in re simillima scribae nos ludificantur in Pldtabcbi 
vita Arati cap. 95 lifd^iev obx ^Adv Atuxjv iKtJt punieipcpupo* 
Ix^v, qnam sit Tulgala scriptura inepla apparebit satis, si 
compaiBTeriB earn vera, quae est i?Ji.tuKor, ilaque vertiaiD 
DOD amplius addo. 

Id fine § B5 sine sansu edebatur : s-dAAo] ykf ol Tivctvr(» 

pippapo! Tt SravTit, partem Ten TJdit Bixnacs, qni edidit 

iroW^ yip ol rivxyrlet yiyvivKOnret rXtlout , 'EAAijiiaw i wo?^i>s 
fji< leri. non vidjt compositionein per xat — tc soloecam esse 
et triplex genua homiaum verbis sigDificarii reapse duo tantum 
dici. Quid multaf interpolator aliquis nos impedit; dixerat 
LuauniB veteris comoediae poetaa Imitans : '£aai}v»v f i nt^ 
0s$ ffip^apBl t' iwcmev- ad T^p^pi^ adscripsil aliqais i wej^e 
Af<£« , et bine vulgata lectio eonOata est. 
' Id Soomio -t. Gallo 4S . 3. Sinow ralvm. wxpaXoiirtn-iv nt 
xiyov, cS clV Sti, f^iyu. at nihildam dixerat, corrige sodes 
ipS. Id § 20 revoca t5 nvSayiptt , 4 Srt fiij^^a xf^P*'9 "o* 
xaifunf pro tu) tWt (tA>.Kx j^nf^K , qnod seDSU vacuum est. 
In § 25 ^(teioi iaJlXkk 0*l»mrrm roTf rpayiKots iiToxpirseti , Sv 
xdAAai; IhJy hi rias ftiv KiKptirat iijtMv irrxs 9 £iri}$0U( 9 
TitXi0oat , itxiiifmrK Ixflvrxq KtH ^ICftti iht^vriKuxit , pro lf.i- 
xpoxxt TBpoaeKpiotn-Kf, coios in 88 re freqnens esse solet men- 
tio propter DkIiosthinis notum locum p. 388, 19. 

In § 28. i y aiiii Tipfrpi^tTM iiroTihat ri tunvifttiTtt , 
neqae AvoTttvav huioa loci est , neqae iiterlvm aut i-xortmv , 
quod in aliis est. Bed xeam. Vitiosa forma legilar % 29 
JivKverireKM: Io»es Donnumqaam ita loqnebantar, qui etxtxt" 
piffiai dicebant pro xtuptiaisu. Oraeulam est apnd Hibodotuii 
I. 62. 

ipptrrmi 3* i 0d?u>^ , ri U ilxruav Ixifvshtt^ti 
caeteri omnes Wmt^M dicebant , uL in Iliad. E. J94 ifi^\ 
a irixXot XlixTtariu. Odyti. ^. 44 iAA« ni\' altpn XIIwtmtM 



sdbvGoogIc 



402 VAtiAt Lectioris. 

ivi^fhoi et alibi , sic in Nubibia 542 el^ttrm 3* eSv fplotviv 
rerrxftivotjiv , el passim apud Atticot, Itaque scriptnra fiodicis 
A imTSThxTtci leniter refingeada , ut genuina forma exeat 
iyxwtirrxTiti, 

In leaTometiippo $ 10 pro Swii rpcttrSfttvoi Ternm est Zxot, 
at ID Tot Tfivoipuu ; to? rirpoipa^ ; et giniilibufl perpetnum 
est; xij TfixaftM tarn Tiliosum est ac si Latine veUes dicere: 
qua me vertamf in § 19 po rtfXiiu; itt^aivovre j£i>a>; requi- 
ritur &vuUy, at in § 18 &t t^' M«' &»a6iv kpalvtro. in § 20 
iitirtv iriveyxeu T«p' ifuu t^ Ait, sababsurdum est iriviyxxi 
pro irivtyiu. In § 24' xufityiftit Atiyamt male edJLar pro 
iycvft. nefniyytixiftifv in § 33 corri^atur in refmyyiitMfuv, 
denique % 34 emeoda wift 32 ilevirrou riit htuT, pro Tulg^ala 
ToSr* ioKtl, 

In Dialogo 47 $ 1 ixiuxi£4)ifTai cedat verae scriplarae /xw- 
x^^'"'^" ct io fiiB SxAf-df Ti ^v»Te>.e5vTet pro eiui?« reponatur. 
S 6 trm &i^ut Ttu xavtleu . scripsit , credo , quod apud te- 
teres constanter scribitur, rj xiiveimi. In § 11 Awipxenu 

fttyccXe^avirtpot kutHv ^ xal ipeurvTtfoe k») ita^uofiivuv driKSf 
wipoi. Quis adoionitus n<»i videat requiri fityaXa^miTctret ^ 
^fxairtcroi et wvnq F Tachygrapborom compendiis factum est , 
ut eae focmae saepe inter se permutarentur; deinde quid est 
iyxiXtp T^ iKteri^jf iw^ifuvot Tiv iipurst axpip t$ SdsxrJAfi 
in S 8 quid sit ootum est, cuius rei contrarium fere boc loco 
requiritur. Aut ego fallor aut LnciAHirs scripsit iymvt axo- 
^v6fttvai , deinde postquam Ayxin in iyxiKif depravatum est , 
T^ StfxruAy adscriplum est a nescio qno, ut aliqua in iig sen< 
tentia inesse videretar. Pervulgalum est hoc modo eorrectorcs 
grassari in locis leviter eormptis. Ipsum vitium neque ani- 
madvertunt neque corrignnt: de auo adscribunt aliquid, quod 
locum laborantem fulciat : ubi quis ipsam vitii sedem depre- 
benderit et venim repererit,- ultro eicidunt quae perperam 
adglulinala fuerunt. Copiam exemplorum hnius rei cum insi- 
gni fructu colliget . qui Tolet in Dionisio Haucabnassuisi scri- 
ptures Godicis Vatieani cum vnlgaLis conferre, aut in Isocbati 
Urbinalis Codicis lectiones cum iis, quae in caeteris omnibus 



sdbvGoogIc 



ViBUB Lbctiorbs. 405 

ferontur. 'A^kSvi dre^itrixt affiae est notae loaitioni iyKiifi 
ixofiimriM, cubtto le emungere, vid. Nbhaoiiim ad haec verba 
DiOGiHis LaCktii id Bione IV. 46. ifco) i xaTttf l^i* Jp> &*f>>ii- 

In § 12 scribe ixovtrt Xtifi , non Xiag, et xartKl^ifuSa |iro 
KaTCKtueti/MSa. § 17. axoxiTrt vortff itfuiv aputvn Jpi uir^ 
atntlvau dod hoc agttur, sed ulra eum posthac sibi bftbilura 
sit. ExpuDge {v. § SO irmpiidis hxavxir.fdvtt , passim confosa 
video vtuui^a, et ivaxtux^n. quo certo discrimine dirimaotur 
quum BcrilHe nesciant promiscue ponere soleDt. trxtud^tiv verbum 
est de culina et coquinariae arLis, unde ^a ffxtuH^etv , vtuui^tiv 
Ti itlxvot dicitur et «I vxauxvlm nomen babent. 'Evrxiux^Efv 
de cultu corporis dicitur, vtpi tv$ twviiq, Ilaque si qua esse 
dicitur meretricio cultU , hatfiixSs htsxevitviiivtt dici debet , ita- 
que corrigeudum est SB, 10 if^Kiwyrov nuuiv tmuvavitiyn , ut 
in 46, 14 fimriXUMi iaxeuoff/tiyeg ex tribus libris correclum 
est et 11, 16 ^nvAiKat litmaxvf (TY iaxricue) recte Fsiiz- 
scHB ivurxiiave reposnit. Obiter ridiculum niepdum exime e 
XiitopsoHTis MemorabiUbttS L rii. 2. Stf' ei ri t^v Tn« tIxi»k 
fUfttrritf Tobf iyxSoiif aiK^TMs; xol vparen fiir Sit intivot stuin 
Tt iMcAa KixT^mu luel ixeXaiSout xeWebt xsptiyoyrtei xrj. re- 
pone quanlooyus rxcuifv re jwa^ xJm-ifn-M , nisi putabis haec 
dici de tupellectile, quae sil In tibieiDOni aedibus, quod absor- 
dum est. In § 21 riw niv xiw», Srtp i;), jrovttfiv , iiieTxY H 
Tvv nieyki' oliiSilt, devepit librariosrnxip^ir, quod neutrius geoe< 
ris est , et ijiv pro iihTav reslitnendum , nisi forte quia patat 
pro pttTx^oxis TrivTuv y^uxu , salva Graecitale et sentenlia 
yKuxilx dici posse. Statim aequitur tuCi rxuret Strep ixirtir 
ix) rhi ToO tJJou ffu/tiv Ixi ri^v iieviiv naTx^uydvrx , LucIjUIDS 
ila suam maQum agnoscet si alterum M a mala manu ad- 
acripLum deleveris. Graecum est ix) t^v ^Ssv^v, utxtp ix) t^ 
ToS i>,ieu I3un^ ic»rx0vyt7ti. Si transpones, quod venustius et 
et^antius est , praepositio non repetitur : Sirxtp M riv wv 
ixtau fiunhv rl^ ihvitv xterx^uytlv. Aifatim exemplorum est 
apud omoea, veteres, recentiorea. Hale seduli correctores et 
magistelli inferciimt alteram praflposilionem , quam undiqoe 
expellet, qui iudirinm habet assidua veterum lectione sub- 
aclum. Saepe aic interpolarunl bomuiicioues unum omnium At' 



sdbvGoogIc 



404 Viiui LicniHai. 

tieorum TennslissiaiaiQ PLATrami, qaoriuu loconim qne sit 
eridenlior correctio praemitlam e Putmi illoa locos , qui anti- 
qaam consaetudinem servant incolamsm. Legitur io Protagora 
p. 337. £. avirtt vvi itxmrTuv iitim, in Umaeo p. 27. B. &s 
tU iituKkt iit&t, p. 79. A. ^tlv SffTff ii" oJAmv? nZ ffiftarot, 
p. 91. C ^f tU ifoupmv T^ ftJiTf»9 xwrterrtSpayrtt , in Rep. ID. 
p. 414. E. itX is wip\ foiTpit xol Tp9<pcv tUs x^paf iftdvwn, 
VII. p. 530, E. ii hr' irxytuaov fltriri Jipxti" , VIU. p.S4S.£. 
fit 9rp)( Tatietf itt»4f Theael. p. 170. A. Smp jr/is ieoiis txn* 
riiit h tKi<rots ipx^vras- Eandem dicendi rationem crebro se- 
qanntur omnes, qui veteres in scribfuido imitabantor, eliam 
qat non magnopere ornamenta orationis et flosciiloa solebant 
venari. Plutabchub in Gcenmt cap. 6 Swtf eU ri^xyot ti%xvU 
TipiwiKtv iftirtviy , in ArtUo cap. 38. tucSinp h S/xy rf heplf, 
et cap. 41 Sffinp M vmiwrUv r^c retrpltet et alibi saepe. La- 
cnleotam est exemplum apud AainiDKii vol. tl. p. 440 rt U lut) 
iftivm &f Kcnk Stu¥ ruv rpeyivtn • ei ju« rs&t Mapaimi rpo- 
xty^vBiftivTXi T&v Tpoydvav. Similia molta ex seqaioribus col- 
legit DoBTtLLins ad Chabitoirii p. 138, i« i* Saxd/teu tou ri- 
<Pw, ^ff-A^if SvTff &xi $({pev( TBu xiyou , Hrrap i* nitxoclm 
70V I3hu ivaXiiiv , alia ; et fluLiirs ad Diokih CBBTSosroiniii 
p. 70, awtp ivl fitiTpit Tijt yijt , it iv 9f»T0Tiiifl v^riXti, iq 
Iv ri^y TV ir&futTt. Traniqnne haec et senties praepositionem 
esse iterandam : ivea,vttv Ik tou jS/ev , Qnrtp ix miftwealsu , Iv 
r$ ffupuiTi , Snrep iv Ti0tii. Ilaqae vitiam concepit elegans lo- 
cus AirriPBUis in Stobui Floril. GXVI. 14. 

TTfis yoif Ti yiipxt &rvtp ipya^ipuu 

jErovra Tavipima wftis(poir^ %aix4- 
poSla dederat &f vpig ipyx^pin, at in TenaBtissimo fragmeDlo 
Ltsiab I. rtp) TeuTov riv KiiTiiXev iq wtp\ v^k^v iieupteipovTxt , 
et qaiB non est saepe ita toculus F Transposaeris ista , praepo- 
sitio inulilis abibit: if rpiq ipyx^pm rJ ySip»s , simul com- 
parationis ratio mulabitor. Si dices iir»M>dm9lai itl in tov 
^iov S<nr§p ix aufiTrerleu , in verbo ipso inest comparalio, 
Swtp Ix ffvfixeirleu itJ ixfk$tTv, id est xovptlaf xa) luiiinat , 
eZra xxi Ix tou 0tov : contra SvTip ix vupvroaieu rev fileu itJ 
ivxXutnr si dixeris, hoc dices: i filet i^'v oTn svitjciviiv rt. 
xxiiwep eSv rif ix sviatovUv itTipxtTxi, eSrw luri ix tou filou 



yk 



Co(5glc 



VaKUI ISGIIOHIB. 40tf 

iirtiytu xfta^xiu AirriPHiHU non hoc volebat dicere : tJ yiipi^ 
If a oliv Ifyx^piiv ri , sed xttSiTtp txate^ lifiuv tJtKtu xpoa^triit 
i /tiv xpit ftupOTulteTey , i H Tfiit KoupeTov , i 31 vpit axvron- 
fuTey, i ii Tpi« 3 ri ttv ru%f ipyxviipicv, (nlor verbis Ltsui 
XXIV. 20) ournt Sxavrci TivSp^xtix xsxk xpcv^air^ xpif ri 
^9p(K. Si hoc leBebis, qnod tam perspicuum est quani cer- 
tam , nusqaam tibi imponent librarionim fraades et magistel- 
lorutn inficeta addiUnnenta. Esperire banc ralionem in Plato- 
Hia Eulhyphrone p. 2. G. r^v ifiii» Afuitlta Kxriiiiv ti; iu^ttl- 
pomot Tolf ifXiKi^ttt ctuTOU tpx'^'tt tufmyopJittn fuu uvxtp 
xpit /Mtripti xpit Tvv xixiv (nbi opttmi codicea it *fit ftnripei 
exhibent, quod recipieDdum) et senliestS; xpit ttnTipariiv xixtv 
BOD lantum aliquanto facetius esse et mordaci Plaiokis ingenio 
djgnias, sed prorsus necessariam ac Tenim. Simililer in Pha^ 
done p. 67. D. iiheu r^v ^ux^v lixxtv fidniv lu^' airiiv (ex* 
punge fiivti*) iKkuo/iivtiv Srxip tx iivfiSn ix reu vifiMTos , quia 
apparet dici t2 raft* thai ohv iicftk •r^t 4^x^f emenda Sirxep 
Ix ianfuav rou v&nwrat , adiecit nescio quis alteram praeposi> 
tiooem , ne iivfti rov a&fuent dici viderentur. Ibid. p. 82. E. 
x«p»Xci^9vsa T^ ^V!^v 4 <piMiroipi» dTtxfiit iiaHtitftiniv h 
T$ ffiit»Ti Mc) xpoffxtxtXXtifitimii, ivctyxai^ofUvttv H uvxtp it* 
tlfyfuv h» vevTw aiwxtiviiu rk Srrx xri, eadem de causa re- 
seribeoduro est SSvxtp ii' tlpyfuu Toumt. Tertium ad eandem 
lapidem ofTeDderuni in eodem dialogo p. 115. B. Ittv niv tik^t 
Svxtp xxt' Jx*tl xari T« vuv rt tlpuftiv* xtti rk i» i^ Iftxpa- 
ffltv xf^i'V ^' • ubi philosophus acripseral Svxtp xar" tx»n tA 
vuv t' tlptiftivce xri. In superioribus iam liberarimus eodem 
vilio eiimiutn locum in libro de Rep. \IU. p. BKS. B. h»y 
fl^jv I3y i^iU^viit xTxitxvTtt Srxtp wpit ipfuni xpit t^ xikti. 
ipsa resp. dicilur esse velati scopulas, ad quem impegerit, 
itaque iivxtp xpit sppuni rji xihet genuinum est. Similti- 
mus Uuic in Luciano locus est 70, K ffuyrpt^ivTot uireit tou 
ffxiipout xep) ovTu ftixp^ ipfutTi t^ x6l3q>. Superest nous 
locus nilidissime scriptui in Pkaedro p. 2B0. D. , quem ea- 
dem labes obfuscat. Svxtp in xarSxrpv In t$ ipSvrt Ixvriv 
SpSv hixtiityt tnulto melius et suavius Plato ipse dederat urxtp 
Vv xsrixTpip TV ipavTi. At , dixerit aliquis , lam despicis et pro 
uibilo ducis constanlem omnium librorum Qdem et nihil te 



sdbvGoogIc 



406 ViiiiK LKcniutK& 

velusUrum membraQarum aucloritas moret , ut tot locis , tot tes- 
tibos nihil credenduiD exi&limes? Non infitior in his p^vxi* 
guum esse in libris praesidium , udius et alLeriiis non oplimae 
notae est hie illic tux/mt iriKoupit , optimns qaisque in illis 
viliis, si tamen aunt vitia, fideli concordia conspirat. Qui ita 
agnnt satis oslendunt se in codicibus versandis et esculiendis 
aut DUiQqaam operam et sludium posnisse, aut non satis dili- 
genter et raptim et obiter in ea re esse versalos. Nae illi si 
scirent quales testes prodBcerent pudore suffunderentur. Atta- 
niea si lestimoaiis et auctoritatibns certare placet, ne banc 
quidem quamvis iniquam conditionem recnso. Prodacam lestem 
mullo meliorem, antiqaiorem et locupletiorem, quam qaidquid 
est Graeculorum , qui codices PuToaia nunc superslites post 
Baecnlum X. descripserunt Qoem igitur ? ipsum Lucuiioa no- 
strum , quem quaeao diligenter audialis diceatem , quae ezstaot 
53|' 81. orm txavot SfTtp tv xaWxrpff r^i ^^xv?9 ittvrh |3xJxy. 
Ecqais dubitare potest quin flosculum faunc e PLATona decerp- 
seril homo lepidua, qui Platokkm latnquam digitos snos noTe- 
rat et saepius fatetar se ex Platoni et aliis bellissimum quod- 
que delibare. Imprimia'memorabilis locus est 16, 6, ubi ad 
ipsom Platohbh ita dicit: uiirii yeuv & <Pttfti Tavra, riStv &h- 
tioitt 9 vxp' ufuiv kaffiiy xtti xxri ri/v ftihnrtiv dxaviivifUMt 
txAtlxmifuu rsTf tMpivoit ; 0I U iTMvovri xai yvapl^eufiv fx«* 
«-» ri iySet Situ xtt) Ttip' Srou x«} Sirwg dvthe^dftnv Mil >^V 
fUv ifti ^^Koufi Tnt ivio\oylas, jh V JiKniif iiftiq xett rh Xti- 
fiSvit riv uftirepov, 01 tcvuutk i^tivd^iutrt xoixtK» Xixl xoKuiHH 
T»i 0et^it , t1 Tit ivaxi^offieU rt ttuTk isliiHTO x«) iv«irAf$«i 
md ipnoaett , of /tii dx^tv Saripcv Sarepou. Ilaque qnid Lu- 
OAROS in 8U0 Phaedri exemplo tegerit manifestum est: quia 
est illud ipsum ex se spectatnm optimum el Terissimum , est 
nobis , ut ipse alicubi dixit , ix tUv AiJf SiATMv S fidprut , qui 
sanam rationem cum librorum fide in gratiam reducit. 

In eodem Uialogo 47, 21 est qaa<^am scripturae discre- 
pantia , cuius originem saepe iuvabit perspectam habere : pu- 
TOfiatiiv d« xxxiv i xives ifv ri 0i?,ttov ik dn^oTv ioxt/iitvSiv 
tThfiv , pro ioKiftarBiv in aliis est Soxi/cmra; , quod vel sine 
libris debebat de coniectura restitui. Scribitur autem ioKiftd- 



sdbvGoogIc 



Vabiak Lectioheb. 407 

9a« in libris sic ut ieuftx^ scriptam esse videalur ; compen* 
diam est syllabae tw, njuod cnm praecedeDti a qdo tenore 
perscriptum simjllimum est litterae i , ande e ioxifuirxt na- 
scilur itxifMvSeii aat ietu/MvUv. Non est , ot puto , alius 
locuB ad id demonslrandum magiK idoneus quam qui legitur 
apod Chabrohbii p. 7 1 , 19 tm^v rkv ivKokiiv liaxty "Tylvtf — 
rapxyuftvuSiii xir^ jul t^ Jitov Ipafu. Irascilur Rbibiio DoK' 
TnLtus p. 403 ,' qui noa dederat lectioaem apograpbi ropo- 
yvfi¥u<ritls , qnam bene Graecam esse et Dokyillids arbitratur 
et Rkiskius ad ,h. 1. qui scrilnt : ■ qvamvis ugilatiut til sr«p«- 
yuftvuStU , feni lamm potest — vuaitlq. Aoristi I. pa»». quoque 
vicem tnedii habent , qui saepistime alternant " nemo est hodie 
admoDBRilus nihil esse in his veri et miramur etH'nni confiden- 
liam, qui de bis rebus ila Bcribebant, in quibus plane erant 
hospites. Gaeterum Rbiskius &moi« iv MxaU rivi* dTuSeTrxi 
jpSyov , plumbeuii in Grammalicis , at, ubi sana ralione et acuto 
iudicio res obtineri potest, saepe incomparabilis et lam inge- 
Diosus quam Telix. Id CHAHrTOnis codice unico, qnem Ftorenliae 
diligenter excnssi , scripium esi Txp»yvftv^r i.e. rxpayvftvujttf. 
Apud Photiidc legiliir ehStlc e'txcuSsU, uTehxffiv. el apud Bb- 
STCBiuH oio-df/;: xhSifttvoi, elxMrlelt, ii^tct. Glossa est Hotnerica 
ex Iliad. I. 4tS3 jrxTkp ^ lnii airlx' StirStlq TloXXSt Kx-mpeeio, 
et pro ftKctaisle emenda tixdaxi. videbis huiusmodi errores in 
farragiiie discrepant ium scripturaruni saepe annotari , quo tutius 
emendabis locos similiter corruplos. Nonnumquam scribae in 
contraria currant. Photids: Iptcpdclt: iirmsydvxg , imo vero 
iirKtyKatetf. In Iahblicbi vita Pythagorae § SO compendium 
eiusdemmodi male intcllectum ab iis, qui veterem codicem 
Florentinum olini descripserunt, unde manavit el Ctsente apo- 
graphnm et qaidquJd est apograpborum , pessumdedit elegan- 
tem locum ex Abistoxb:(o, ut suspicor, sumtum. Edilur: 
clffcv Sti Ti/y xiXiv ttxiruv (^Crotonem) otK€7v$cei vuft^i^tixev 
'HpXKXitt, ore rif ^ouf Siii Tijt 'It«A/«; fj^xwiv , vxi Axxi- 
vhu liiv aSixuShiTei , Kpiruvx ii fioijSouvTX rite vuxr^f irxpi 
T^v iyvoMV, &sivTX ruv jro\efi,luv, itx^Sslpxvrot xx) niTirxuTx 
iirxyytiXx/iivov »tp) ri fiviiftx avv&vutuv Ixttvt^ xxroixlrt- 
vixi iriKm iwip a,Mi fterivxv '''^i dtxvxHxi. u^e rifv %ipif> 



sdbvGoOgIc 



408 Varub Lbctiorbs. 

luTii, in Optimo codlce Medieeo pro nfeex^ia legitur <S$ ?Jyouai» 
^pxtAious (compeDdium sylUbae ow snprascriptum litlerae « 
satis simile est) , deinde pro forma barbara itnTMtlvfviou di- 
serte scriptom est itsntunaHtrtaiitt , deaiqiie pro JBriiivttet 
lutpytrlaf habet iir(Sa t&tfytataq id est Axoieitiatti. Seatet 
vitiis similibus codex dxatM ex FUmt^no indiligeoter admo- 
dbm descriptas, cuius rei pauca baec documenta cognosce. 
In § 14 (Tu^jSttAun 707; M«ix0i' tsu IpuvioXJyou Tfo0iJTXi( Airoyi' 
wi$, in codice est irpo^>f id est irjia^iJTau. § 18 eSrt iiauv»aiM 
rod. oSre tiwmiM. § 27 SfMds-fv cod. SiiA. id est itiXa^ev. 
§ 30 rxtlovtf 9 iirscl^ioi to?; Arfj-o/f ivt^xH^ttv- Codex addil: 
ttlptiivTti aire) Kara, xpireq ovrui S^t o!>iUri olxiHt iri^^xv, 
emenda &xtvi^iif»v. % 46 &i /tt^cwrtv rjrv t/?(V -rxpitihiitov 
To7g i^ «vT»v viitlv , codeX /t^AA id est fi/AAa<;(rav. § Bl xal 
/ic^A/; Sf« rixeuf dyveiowi , codex im1 ptivoK. § K4 (Jl^vy 3^ xji} 
6a,vArtf t$ ixl/tcvi ftii Tiptxv, codex rd 3«i;co id est ri "SMftivm. 
§ 63 09uXifttvev itixvCvtci codex /3auA^/««dff. § 72. teveirtipifit* 
tot 9ut lynpttriat t%owri, codex /^xpS id est lyKparila^. § 8S 
/tI xoXivsut , codex luAeEffiJ. § 91 r<;cvar<£Ttiiv codex atpaufti- 
rav. § 94 i£xpa:r)J9-f»f irrinvrttt , codex axp^Tiiraf. §. 113, 
puSap/itvtifuvBt eiiiic codex /uSxpftoadfuvts it fix* t^ >,vf*v 
xaCl xtirxvTixiv ti ^Aas xol xarx^xXTtii^v fttrxxeifiiriftevet eu- 
tfuf. § 118 r^v j'A£a'<rav 3i xxi r^v x<'^<*> codex oplime rwXdirxt 
il xx) T^ X^'if"''- % 160 Tg ^vTMf TpOffnyoplf , cod. T^ ^vra 
irpovKfyoplif. % 164 ixf^^"^^ 3^ "<*) '0|K)J/igu xtx) 'Hr/cSsu hi^tat itf- 
Xty/ihxit cod. SffiAej'^Ji'ftif , corrige i^ethiyfiivxtt. % 204 Wf 
Tf vxtiXxxa xxi tIv TTxtSx, cod. vmiov , optiine Schaefbr ruAsp 
§ 206 oirat iviSupt^auai ptiv ay iei. ^tv^avrxi H twv hxtxiuv 
It x»t repiipyuv ividufitSv , corrige irtSufuivouiri fiiv — dipi- 
^evTXi a. § 207 xiiSiXau 9i sra/x(Awri£nfv eJvxi riiv t»v Tpocr^e- 
popiivuv xoiKiXlxv, codex Kxiihou ii roixtft^TXTOv ehxi ri ivip^ 
mvov yivot kxtA ri tuv iTiSupiiuv irMfSeg. v>iit(7ev il ivxpyit 
elvxt r^v rav Xfevcptpoptivuv xtixihlxy. % 264 ytvirSxi tpxv) 
Tttt^Tiff r^ wdxw KXTx TBUTo , . codcx pTO xixiv habet r id est 
wxpeiftlxv et mox pro rwv 6*ipl6i» rectissime twv 9evpluv, 



sdbvGoogIc 



A. H. G. P. VAK HEX Es, AnHoladonet ad Lycurgi OraliO- 
nem m Leocralem. Lugd. Bal. ap. E. J. Britt, 18i;4. 



De Grieksche redenaars bevalten , in weerwil vaD bunne 
meeslerschap over den Torm , ontegenzeggelijk zeer veel nat 
ODzen smaak bekedigl en zijo als voorbeelden voor onze lialie 
len eenen male ongesobikt. Wij bewonderen den boaw der 
perioden , de symmelrie van bet gebeel ea de kunst, die baar- 
doel bereikt, orKhoon zij het.beneden zich rekenl naar effect 
le jsgen ; maar bet dikwerf onvoUedige van bet beloog , de 
verregaande partijdigheid , de stootendc overvloed van opeengo- 
slapelde anlilhesen, de lelkens herbaalde, men zou bijna leg- 
gen nagescbreven, gemeenplaatBen , de onkunde in alles, wal 
niel in den slrengsten zin sliidie der welsprekendheid is , bet 
declamatorische element in ^^n woord , slell ons liij alien in 
meerdere or mindere male le leur. Uet bebourl in eene ge- 
sebiedenis der welsprekendheid le huis dil verscbljusel le ver- 
klaren ; met bet cog op de opieiding van ben die ^praken ea 
den aard van bet piibUek dal boorde , kan aldaar die verkla- 
ring nict zeer moeijelijk zljn. Bier is bet inlusscbeii voldoende 
het feit aan le wljzen en er eene opmerking mede le verbin- 
den, die meer bepaald LTcunqos raakt. Het is gebeel in deu 
regel, dat de genoemde gebreken, die zicb vooral in de jeugd 
vertoonen , bij meerdere praktijk verminderen or verdwijnen. 
WiJ verwonderen oos niel en maken ons nog veel minder on- 
geruBl over bet iugenium luxuriani onzer leerlingen in prima, 
Cicno was nog veel later bezig die al le groole bloenirijkbeid 
van zijnen eUjI te besooeijen. Of bij ten voile geslaagd is, is 
zeker eene andere vraag ; maar bet is vrlj waarseblJBliJk , dat 
de gemeenplaalsen en de al le kanstJg gebbuwdc periodeo, die 
ons niet zeldzaam misbagen , bij zijne tijdgenootcn juist groolq 



sdbvGoogIc 



410 A. H. G. P. VAK DB> Eg, 

■ Jtewonderaars vonden , aan weike , getijk Madvig zcgl , veel ora- 
lorium scheen , wat zich voor ons gevoel niet boven bet decla- 
matorium verheft Met regt stelt oien zich intusschen voor , 
dat dei^etijke foulen , door oefening en oaderviDding verdwij- 
Don. Zoo zijn zlj bij Duiostbikk, die van zijne jeugd af zich 
ID bet werkeltjke leven en onder zijne laedeburgers bewogen 
bad , gering ea oneindig mioder in het oog loopend dan bij 
IsoGHATcs, die zijn ieren in umbra icholae bad doorgebragt ea 
eindigde met zijne rede de Antidoxi, waarvan de vorm zoo on- 
berispelijk is en de perioden zoo voortreffelijk in elkaar sluileo, 
dat het Diet raadzaam is baar des avonda laat le lezen. 

Het Dioet na dit allea iedera verwondering wekkeD , dat Lt- 
cuBGus reduroering tegen Lkocr&tks niet aoders is uilgeval- 
len. Hij was, ik zal niet zeggen de leerling van Plato, want 
' de Iwijfel vaD Prof. Bakb in de Bibl. Crit. N. scbijnt te veel 
grond hebben , niaar de vrieod van DRMOSTHams en had in ieder 
geval te veel versland om niet te weten waardoor deze boveo 
alle anderen oitblonk. Twaalf jaar laog bad bij aan bet 
hoofd' van het finantie>wezen van AlheM gestaan en had iD 
dezen door en door practischen werkkring zooreel voor bet ber- 
stel dcr getdmiddeien gedaan, dat zijn naam in dit opzigt te 
zamen met dien van Abistidbs genoemd wordt. Deze man du 
scbrijft kort voor zijiien dood eene beschaldiging zoo oDregt- 
vaardig als men het van de ergste.partijzncht naaawelijks kan 
verwacblen ; bij weet dat geene wet de veroordeeb'ng gebiedt 
en in plaats van redeneringen maakt hij eeoige phrases over 
den alouden roem van Athene, den dood van Godbus en den 
Trojaanschen oorlog; bewijst dal men het verwoeslen eener 
stad zeer gepast haren dood kan noemen; houdt slijf en slerk 
vol , dat de overledeo vader van Lbocbitbs met verontwaardi- 
ging op zijnen ontaarden zooh nederziet, die eenvoudig Athene 
verlalen had, toen zijne landgenooten bet slagveld te TAaeronea 
den rug toekeerden; schilderl de grootbartigheid van de Athe- 
Iters in de Perzische oorlogen en toont zich eindeiijk in deze 
schitterende bewijsvoering zoa onkuodig in alles , wat de ge* 
BChiedeDis van Griekenland betrelt, dat er id ziJDe redevoering 
niet Hn bmikbaar gegevea is. Ik meet bekoDnen dat dit een 
(Rfcbologisch verschljnsel is, dat ik niet kan verklareo. 



sdbvGoogIc 



AnNoTATioms m Lrcmci Obatioihh in LtocuTBM. 4li 

Docli hel is Lrcmaus oiet, waarblj ik niij wi) bepalcD, 
maar bij de aaDleekeningen op zljne oratie, waaruil de dis- 
serLatie van den Heer tan dbh Bs bestaat. Voor hem is de 
redevoering alleeo de aanleiiling om er grammaiicale observa- 
ties aas vast te knoopen , die bij des verkiezende op ieder an* 
der Grieksch auteur had kunnen leveren. Zija werk geell bet 
bewljs, dat bij de Grieksche redcnaara met oordeel gelezen 
beefl; maar voor geschiedenis of antiijuiteiten beval bet weiaig 
of Diets nieuws. Welligt is bet beter 266 ats anders, zoo lang 
men de dissertatie uitsluilend als proeve van eigen studte be- 
scbouwt. Zoo bet toch al noodig is zich vroeg , en de mees- 
ten doen bet te vroeg , eene specialiteit te kiezen , dan kieze 
men toch eene zoodaoige. waarbij men tetkens gedwongen 
wordt , andere deelen der philologie oin inlicbting te vragm. 
De studie der Bedenaars beefl intusscben dit eigenaardige . dat 
zij zeer op zich zelf staat , bare quaeslies verspreideo . zich 
over een betrekkelijk klein deel van bet gebeel; bij die zich 
met dit onderwerp bezig boadt kao eene menigtti andere onge* 
strait uit het oog verliezen. Met de studie der Homeinsche 
aoliqiiiteiten , welke met .die der gescbiedenis naauwer verbon- 
den is , is dit niet het geval. 

Dit is iutusschen slecbls in zoo varre waar, als btj hen die 
zich aan de Redenaars wijden^ de anLiquiteiten gemeenlijk 
voorop staan; voor eene kriliscbe bescbonwing ran den tekst 
zljn zij even nutlig als andere scbrljvers en noodzakelijker dan 
velen. Ik ben er dus ver van af bet aan E. als verwljt toe te 
r«keneQ, dat zlJn werk in dat opzigt niels levert; wlj kunaen 
ons bet beste van hem voorstellen , zoo slechts voor de lekst* 
kriliek zijn arbeid aan reglmatige eiscbeo voldoeti 

In eene korte inleiding , die belaas niet door friscbbeid of 
juistbeid van gedacbte aitmuit , wordt bet plan te kennen ge« 
geren bet werk in twee deelen te verdeelen. 

In hel eerste boofdstuk zal de tekst kriliscb worden behan- 
deld; in het tweede zuUen opmerkingen van versehilleoden aard 
eene plaats vinden. Jammer dat dit niet slreng volgehouden is; 
er staat in het eerste boofdstuk reel dat men in bet tweede zoa 
verwachlen en omgekeerd. De opmerkingen die nu volgen zijn 
voor een deel zeer goed en juist; haar aantal vermindert echlu' 



sdbvGoogIc 



41t A. H. G. P. TAN DU Es, 

zeer, als men er de toepasriug van hekende zaken afneemi ; 
andere scbijnen niij verkeerd en dragen de sporen van iets dat 
inlusscheii met vJlzuebt te sterk gequalificcerd zoq ztjn. AU 
meeiilal hij een werk van dien aard, 'I zijn hi\k xoTJid, maar 
er ziJn lielaas ook ^av^x. Om dit gezegde te r^vaardigen 
meeD ik niet heter le kunnen doen , clan hel werk door te loo- 
pen en hi} de belangrijkste aannierkingen mijn geioelen ken- 
baar te maken. Ik wil daarblj naluuriljk iiiet geacht wordea 
myn zege) le bechlen aan de emendalics, waarvan ik zwijg. 

Reeds in § 1 konit de gewone vraag voor over de voor- 
naamwoorden van den ecrsten en iweeden persoon. Er staat 
&irip iifiSy en iets vender urip rwy vfitripuv vpoyivur. Tatum 
wilde vfiav lezen , E. wil liever vfieripuv in ^fttripuy rerande- 
ren. Ik zna hel in dezen zamenhang iiever met Tatlor faoaden, 
maar wil niet beslissen , omdat , zoo ergens, bier een fijne tact 
en eene geoefendheid gevordenl wordl. die men niet in korlea 
lijd magli'g wordl. Slechts mogc de schrljver zich in bet \ertolg 
niet lalen verleiden door plaalsen nil Dkhosthbrbs als deze: iv- 
piffxu rqv ftiv ^fAtripxv eiii/itiKv. Do eersle persoon staat, gfr- 
lljk bIJ D. altijd , in eene herisping. 

Nadal § 8 lot eene niet zeer vollcdige redenering over h^ 
onderseheid lussclien irirpiog , rxrp^tit en varptxig aanteiding 
gegeren hccrt , komi E. in § 9 tot de woordea : Sffx H ftii 
t^Sipx JttpttlKyt^ev hfi Sni/txri irposxyoptiaat. Hi] wil bet laat- 
sle woord sclirappeir; len eerste tocb is deze vorm in plaats 
van vpofffiT&iv in het Atlisch ongehoord, ten tweede knml rppf- 
xyepfiieiv bier niet in zijne eigenlijke beleekenis voor. Wat 
hel eersle betrefl , ik wil niet legenspreken dat rpevtixur 
bier heler zou geweest zljn , maar ik zie hierin nog geencn 
grond bel wonrd le verwerpen in plaats van het le veranderen. 
Op S 18 leekenl E. zeifaan, dat ■rpecayopfivxq in irpevtiTrii)* 
moel veranditrd worden. Er komt blJ, dat, zoo myn geheugea 
my niet hedriegt, juisi dit part, rpovxyoptiaxi op nng wel meer 
plaal!:en by Atlisclte Rchryvers staat, vgl. Mnem. III. 110. Wat 
bet Iweede betrefl, dat hel bier compellare zou helieekenen, ik zie 
de kraoht van. deze legenwerping niet in. De gewonc bete^ 
kcnis fan Tpo^xyopeitiv is aantpreken, noemen, even als hier en 
§96of 1S6. De plaats oil AtscHins, xvaar hel insuper di'cere {tic) 



sdbvGoogIc 



Anmtatio.'IBs t» Lvcunti OaATiu.\GU vi Leochatbm. 413 

bete«keiienzul, is juUI door den tichrijver verkecnl verslaau. Iti 
ie rede tegen Ciisipanx, § 14, zegl Akschinbh over de betee*. 
keniii v«ii ipxi handeleniJe: vi/tov ifiirtpw vapi^oittu . . .. h ^ 
iiafp^iiiv yiypinrr*t, *Tiii( ;);cipeTavi|T^ " (J>*iviv, *ifx*f" iitK* 
a»i h) vtfiTiA^&iv ivifixri i voitoiiTrn , xai rpeviiw^v ipx^ 
iirivaq ihttt if i iiifti)^ jt^ctpersvir. Wat irpda-fixaiv hier ta -, i» 
Diet nioetjelijk oa te gaan en kan ten overvloede uU % 16 bljj- 
ken. 'I Zou toch ook w&l erg zijn, zoo, gelijk E. wi), de 
wetgever er uitdrukkelljk bad bijgevoegd wat men door eif%x\ 
XtipereytiTaJ te verslaan bad en dal wei oiel de ouUelooze slop- 
lap 2( i iHfUt x'lP""*''- Het woord tTvat beelt den scbrijver 
op dien verkeerden weg geliragt ; 'lis ook duidelijk, dat bet 
zoo niet blljven kan. Uil eene aandacbtige lezing van den za- 
menhang blijkt zonnektaar dat ABscaiuBs guschreven beeft ; 
wpoqtntav dfxit iirivm, oTftai, if i i^fw X^i/WTaycj. (OIMAI 
voor EINAI) d. U: (onder den naam van dpx^l l»ch wel.alle 
■zoodaoige verslaande, zou ik denken . waarloe bet volk by 
■opstekiog der banden beooenil." 
Beter gelukt schijnt de emendatie op § 26 : iw) ol fthi ant- 

rqv jraTf!i» wpomyiptuav 'Aiii*as, alwaar acbter uftm wordt 
ingevoegd rifuivrtf. 

Uet verwondert mij dal de scbrljver niet gezien beell dat 
§ 30 : Toftii ixTTOy ol AiuKpirouq olxtreii xa) lepiTxitxt Tttv 
ktyaftivuv &v Tt tipy*i9nastv 9 rk ft/i !vt» rav auruv tttTirov 
KOTt^tijMTo , voor Xeyofitva* moet gelezeo worden yive- 
ftivuv. 

Met een enkel woord verdient S 30 vermeld te wordeo , al- 
waar voor Tp9niyyiM.tTo voorgesleld wordt le lezen x^?^- 
yiXn eo in plaats van iv rols n/tpe^tiKdriv beraleld wordt 
lr)i verder § 40, waar met veet waarschijnl^kbeid xipi^' 
jSou; en el i^i uitgeworpen wordt. 

In § 4S waar de S. zicb met bet Iviiirep hix^*!^"^ van 
Marklahd en bet tefivvovnei van Dobibe vereenigt, is nog een* 
kleioigheid ter verbetering overgebleven. De Redenaar zegt: 
f'l a it) Kx) ^xpaSo^irxTQW /tiv f'lwsTv , afi>i9iq ii. De tegen- 
slelting eischt , dunkt mij , rxpiio^ov. 

Minder kan ik mlJ vereenigen met § ii2: »&< H roi/( rri' 



sdbvGoogIc 



ftU A. H. G. P. VIH DKN Es. 

Ifitlv, alwair voorg«steld wordi v6dr vo\>Mxiiev in le voegen 
svAA0(>(. De tegenorerstelling met het voorafgaande zou dit 
eiicbeD] ik kan dit niet toegeveo. Gehed ran denzelfden aard 
is vat Ltcomiis g B7 zegt: griS( ykf oA itnh roiis nh ivl ifif 
weplxv irainftovvTMt axiuiftp M t^ t^( t^a«ai( jSnf- 
iiiitv , T^vrov ii fUnv xri. Waarschijalljk te regt rerbetert t. 
0, Es alhier Kvr* ifiirtflctv, maar wil htj blijven bij het* 
geen hi] biJ S S2 ontirikkeU, zoo moet biJ ook lezen: Ar» 
imiovvTtit irivTxt aweiittv. 

Iq % 62 waar van den Ahbopagcb gezegd wordt, dat blJ 
jne^tvvei irixriivt, gis ik dat Lrctwius gescbreren beeft: 

Weinig overluigend is de bewijsvoeriag, dat in § 61 de 
woorden ««) uri /ituuSatfuvhv ra relxi KoiifflSti oaecht zoudeo 
{ijo. WlJ zullen, geloof ik, wel doen ae vooreerst nog in deo 
lekst te bebouden, Zekerder is $ 63 waar het fut, Mvxy'wp- 
Txi bersleld wordU 

Ik ga met stilzwijgea § 71 ToorbiJ, waar de Schrijver klaa^ 
blljkeiyk in de war is en maak hem Itever op § 74 opmerk- 
zaam. Wanneer aldaar van Leochatks gezegd wordt; et oSr' 
fiiiatv oSt' ^apcMti iiftiq, dan zai E. mi) wel gaarne toege- 
Tcn, dat LrcuBous geschreven heeft ^xittasv. Vgl. S 17, 39 

HI. 

Zien wij verder § 00. Ltcubods zegt aldaar, dat Lkochatbs 
vermoedelijk oak dezen grand tot zijne verontschuldiging zal 
bijbrengen, dat hij nooit naar Athene zou zijn leniggekeerd , 
indicn hiJ bij zicb zelren had geweten aan de misdaad van land- 
rerraad schuldig le ziJn. Maar, antwoordt LycnHGos, deze rede- 
nering bcwljst we) zijoe oobeschaamdheid maar niet zijne on- 
sehuld: »it y»f toutb itt f.iyiiv, oAV ut buk i^lwXtujtv avU 
r^y vixiv lynctTiXtrev oii' l» Mtydpef; fin^xiiffe' raCrfv in 
TiKftifi^ TOu TpiyfutTOf ixtl ye ri i>,lttv toutov, vlftai 6ta» 
rtvet aMv lir^ xirijv iyayiSv riff riftvplttv, tv' iwiiiii riv tux^i 
xhiuvov ftpuyt, rou ix^eaui xat) t^^ai ittrirau ruxoi. De zin zal 
ongetwtjfeld veel gewonneo bebben, zoo Lvcubaos geschreven 
heeft, i^irXevra, irxceriMrov en fttT^xtiirai zeker on- 
derlusschen is het dat rinuplav niet geduld kan worden; het 



sdbvCoO^^lc 



AmoTATIONBS IN LfCURGI ORATIOrtEH IN LlOCUTBtC. 4t( 

kout mi] voor, dal er Blaan moel ftupixv. Men vcrgelljke het 
vervoig eo vooral de daarbij aangehaalde verzen. 

Ik slip alleeo nog aan de anaotalies op $ 116, 134 en 144 
die mislukt zyn. doch dit wordt gelukktg vergoed door helgeen 
over § 14S gezegd wordt, en spoed mi) tot liet tweede boofd* 
8tuk. Do uitgebreidtieid, die dit versiag reeds gekregen heeft, 
ooopt mij kort te zfja en met twee opmerkingen van deq SchriJ* 
ver a&cbeid te nemen. Allereerst z^n twijrel op pag. 107 aan- 
gaande het^n Ltcukous $ 102 berigt dat alleen de gedichten 
van UoMKiDs op de Panalktiuuen moglen gezongen ww^en. Ik 
heb er ntels tegen, tnaar wil tocb doea opmerken of niet jaist 
in dit puDt de Redeoasr vecl geloof verdient, die deze bepa< 
ling regt goed kennen moest. Hij bad tocb eeoe wet doen aaa< 
nemen, die ik met de woorden zelven van P$. Plul. de Vit. X 
Orall. zal aanhalen: ut x^^'f^t tlxivxt inattivM tmv ironfrSv, 

KOivif ypx\f/ii(ii»ovt ^xdrretv, lutl riv r^s ri^eae yfaptfuerix 

Kfiviaiat. 

Van Dieer gewigt is de opmerking, die ik wensch te maken 
op pag. 101 vigg. over de wetten , volksbesluiten , bf ieven , jonr' 
nalen, verzen enz., die meestal in de bandschriflen der rede- 
□aars onlbreken. Ik geloof dat de Scbrijver zicb met een re- 
sultaat vleit dat nog ntet zoo vast slaat. Wij bebben alleen to 
onderzoeken hoe het met de verzen ging. welke de redenaars 
van tijd tot ILJd aanhalen. Al de andere genoemde stukken 
werdeo ongetwijfeld door den grammaleut Yoorgelezeo en niet 
opgenomen in het bandschrifl, dat voor de bekendmaking be- 
stemd waB. Dit is nu zeer natuurlijk met de wetlen, die ieder- 
.een kon naslaao of kende of met de getuigenverhooren , waar- 
van de inhoud uit den zameobang bleek; maar bet is vreemd, 
dat ook znike stukken gemist worden, waarvan de lezere den 
inhoud konden gissen noch te weten komen, b. v. bij Dbho- 
STBuns de urofty^futTx tuv Vitiiiov &iKtiiii,Tav. Hen weet ove- 
rigens dat deze stukken in den regel ontbreken , zeer dikwyU 
geheel of gedeeltelljk onecht zijn, somwijlen uit de woorden 
van den redenaar ztilven ziJn opgemaakt, in welk geval zij vol- 
maakt onschadelljk zijn, eo daUziJ bljna allijd veel meer be- 



sdbvGooglc 



416 A. H. G. P. TA* DBA Es, 

dorven zljn dan de redevoering, ivaaria zij geplaalsl zljn. 

Haar hoe was bet nu met de verzen, weike de redenaant 
aanhaaideD? Kwamen ziJ oorspronkelijk in het Handschrift voor 
or niet? Het antwoord is dunkl mtj arhankelijk van deze vraag: 
lazen de redenaars die verzen zelven voor of geschiedde dil ook 
door den grammaleusf Van roorlesen door den redenaar kan 
geene sprake zijn.-daar hij ongcttvijfeld uit het boord sprak; 
dat hij ze kan gereciteerd bebben ts a priori waarscbijniijk 
en kan bewezen wordeo. In de redevoering legen TmABcnns 
baall Abscbinis een paar niaal iia en tweeregelige verzen aao; 
het is vrij ongerljmd te denkeo dat hij midden in het vuur zij- 
ner rede telkens den grammalevs zal bevolen hebhen ze voor te 
lezen. Wanneer hij verder § 144 zes regels uit UoHaaiis cileert, 
zegt hij uildrukkelijk: hi ii ra /t)) & iyii vuvi ju^AAw kiyity. 
Hij is echler zoo weinig consequent dat hij £^ne bladzijde ver- 
der xegl: Aiyt wpSrov r<i vtp) tv( 'ZKropof rifutflttt. Een klaar 
bawijs, dal de redenaars hierbij geen vasten regel volgden. 

Doch hoe dit zij, wij moeten onderzoeken, wat van dten aard 
opgenomen werd in het US. faetwelk ter verspreiding beslemd 
was. Dat al de stukken, die door den grammalmts voorgelezen 
'waren, faij wijze van bijlogen zoiiden gevoegd zijn achter de 
redevoering zelve is eene willekeurige hypotbese van E. Inle- 
genileH is het zeker dal de wetlen, voiksbesluiten enz., dio 
ovcral onlbraken, zooveel doenlijk door de Grammalici tusBchea 
den teksl zijn gevoegd, waaruit zij intusschen later weder groo- 
tendeels verdwenen zijn, zoo men althans met eenige waar- 
schijnlijkheid mag aannemen, dat zij bun werk niet tot enkele 
oralies, als daar zijn die van Dbnostheiibs over de Kroon en 
tegen Macartalua, zullen bepaald hebbcn. Voor dit verdwijnen 
nit de HSS. spreekt ook de omstandigbeid, dat niet al de stuk- 
ken van dien aard, die wij (bans nog bezitten, in aUe HSS. 
voorkomen; en, wat merkwaardig is. de HSS , waarin zij ont- 
breken, zijn niet allijd de slechlste. 

Aan te nemen dat dc verzen all^^n hij ivijze van hijlage zou< 
den zijn rnedegedeeld, dit loch is het eenige dat van de bewe- 
ring van G. zou overhtijvcn , mist altc naarschijnltjkheid. Daar- 
enlPifcn hcwijst hij uit Asscn. Cies. % 113 nvcrtuigend, dat der- 
gelijktf verzen, in dil geval een orakel, ook verkeenl wordeu 



:y Google 



Ahiwtatioiiis IK Ltcurgi OaATtoimi in Lbocratkn. 417 

aangehaald; terwiji deie zelfde omalandigbeid bij Lrc. Leoer. 
§ 132 meer dan waarBchijalijk is. Wij mogen hieruit eveo> 
vi%\ niel besluiten, dat dergelijke verzen in 's redeaaars band- 
scbrift altijd zoudea onlbroken hebbea. Onderslel eeos dat Lt- 
cniuiDs de verzen die bij $ 92 zijner redevoeriog citeerl, niet* 
opgeschreven had of, wat op betzelfde neftrkomt, maar alleen 
veel OQwaarsnliijnlijker is, op den kant niel had aangeduid, aan 
welkun dichter en aan welk zyner werken hJJ zijn cilaat onU 
leend bad. dan zou faet bij de ODTolledige aanduiding io den 
lekst: Tuv ipxtelay rivit irotiiTuy, den Grammatid toch wel On- 
mogelijk zijn geweest uit de onlzettende naassa verzen, die to 
Atexandrie leb\inaer beschibking slouden, de regie op levisschen. 
Nu kan er geen twijfel zijn ot Licvnaen been juist dezelfde 
verzen gecitecrd, die wij ihans bij bem lezen; bij baalde er 
welligl meerdere aan, maar men zieL diiidelijk, de emendatie, 
die ik op § 61 beb voorgesleld, komt bet nog bevesligen, deze 
verzen behoorden er allbans ook loe. Evenzoo komen bij Abscb. 
Tim. verzen aangebaald voor, die zonder nadere aanwijztng 
van den Rcbrijver niet ligt hadden teruggevonden kunnen wor- 
den, zie b. v. % 128 en 161. Vtirgclijkl men nu daarmede 
belgeen ik reeds als eene opnierking van van dbn Es opgaF, dat 
de beide regels Lrc. Leocr. § 132 verkeerd aangebaald zijn, dan 
Tolgt dat er in bet atgemeen wel eenige waarscbijnlijkheid be- 
staat dezelfde verzen terug te vinden.diede redeiiaar had aange- 
baald; maar dat het ook evenzeer mogelijk is, dat bij zelf niet 
naauwkeurig ts geweeitt in het opgeven zijner hronnen; bierdoor 
en door de crkende slordigheid ook der oudsle aTschrijvers zijn dan 
de oorspronkelijke verzen verloren gegaan, terwlJI faunne plaats 
door de GrammaHci is aangevutd, belzij door oude en echte 
verzen, maar die de Kedenaar niet had aangebaald, helgeen E. 
bij § 103 onderslelt, hetzij door ongescbikle prullen van later 
tijd, die in den zamenhang ongevcer pasten, gclijk in % 132. 
Eenvoudig eene phrase op pag. 108 der disfserlatie gaf mij 
aanleiding dil punt met uilvoerigheid le behandelen. Mijn vriend 
KiBHL hield, Mncm. II. 271, de verzen van Tyhtabus, welkc 
bij LycuKGus warden aangebaald, zonder aarzelen voor dezelfde, 
die de redenaar den ongelukkigen LEocRiTBs naar bet hoofd bad 
gcworiten; v.o De.i Es dcnkt dal zij later zijn ingcvoegd, loeti 



sdbvGoogIc 



418 A. H. G. P. VAN t»n Es, Anhott. in Ltc. Out. ih Lbocb. 

de ecbte venen van TnTAKos verdwenen waren. Ik geloof niel, 
dat de zaak met zekerheid kao wordeo aitgemaakt. Ik vind 
bet gevoelen van mijiien medearbeider ie(s waarecbiJnUjker 
^ dao dat Tan E. ea kan mtj zeer goed verbeelden, dat LTCtneos 
en zijne tijdgenooten het lapwerk, dat wij onder den oaam van 
TntTABUB bezilten, voor echl geboudeu bebben. 

Ik neem biermede afscbeid van den Bcbryver der Annolalio- 
ne*. Eene dissertatie laat uit den aard der zaak altljd veel ge- 
legenheid lot iturtfiM (ppeyrlte^; moge de gelegeoheid en de 
lUBt tot verdere stndie van Ltcuaaiis den Scbrgver in zt)DeD 
nieowen werkkring niet ontbreken ; bet zai mtJ altyd aange- 
naani zljn bem op dit of op een verwant gebted met de rrucfa- 
ten van zijnen arbeid le ontmoelen. 

Haarlem, 1!> AugustUM 18B4. S. A. Nabbr. 



BLADVULL1N6. 

In de eerste Olyntbiscbe Redevoering wil Dehostbinis onder 
anderen betoogen , dat Olynlhus alleen kan gered worden , zoo 
, de ^heaers eene dubbele tegermagt aitzenden , de eene tot 
onlzet Van de bedrcigde stad , de andere om middelerwijl de 
kusleo van Macedanie te verontrusten. Want, zegt bij § 17, 
fj il iarifov toutuv ixtyaf^vfre , Sk¥u ^^ (lirattQf uftiv ilj ^pix- 
vttst yivnTti. the yip ifiiiv rijv Ixsinou xxx&q Toiouvrav i/ro- 
ftelvxt tout' 'O?kuviov xstpa^yiTeTXi , pfSlui; M riiv olxelitv 
iktav iftwttTXi. £r kan, dunkt mij, wel geen twyfel zijn 
of er stood OlKQIANSnANGAenN . d. i. M T^f olxelay 
ixxvt^Sciiv. Hetzelfde werkwoord moet ook bersteld worden 
by TBucroiDBs , I. 24 , alwaar van de ait Epidamnus verdreven 
aanzieDlijken gezegd wordt: o'l ii iTt>.i6vTtq (tt-rk tZv ^xp- 
^xpm i>.iZ'vro tooj iv rg Trif^ei xxrx ytjv xx) kxtx SxXxavxv. 
lees iwxvtXdivTtq. Men waclile zich bier xa^ixUvriq le le- 
zen, betwelk van bannelingen gezegd wordt, die in bunne 
vaderstad weder worden opgenomen; irxvilvxi daarenlegen is 
in bet algemeen terugkeeren. Het onderscbeid' is zeer duidelijk 
blj Ano. de Myit. % 80 en 81. 

H., n Aug. 1854. S. A. N. 



sdbvGoogIc 



PROEVE VAN BERSTEL 

DER VEKLORENE BOEKEN VAN 

LIVIUS. 



Zoolang nog geen compleet exemplaar der Historioe Bomanae 
Tan LiriDs is onldekt (en hoe gering is onze hoop op zulk eene 
vondal?) inoeten wij ons bebelpen met de scbrate berigten, wel- 
ke de gelukkige schrijrers niL latere eeuwen, die zljn werk 
allbaiu Tollediger dan wiJ besateo, aan de voor ons veriorene 
boekea outleenden. Deze meeslal ODiameDhangende en ver- 
sjiireide beriglen boezemen echter nog zooreel belang in, dat 
zij het gemis banner bron dubbel doen geroelen, en de 
zncbt levendig maken om zoo veel mogelijk le herBtellen, wat 
grootendeels, naar alle waarschynlijlcbeid ooherstelbaar, is ver- 
loren gegaan. Bekend ii de veel oniYattende arbeid van Joh. 
FiuiffiHKHiiis. die in zijne supplementen op de geredde boekea 
Tao Linos naar eanleidiog van alle ctassieke schrijvers, welke 
hem ten diensle stondeo, met veel talent en verdieoste ge- 
tracht heeft de veriorene boeken op Liviaansche wijze terug te 
geven. Een bezwaar echter tegen de metbode . welke Fuihsbi- 
MinB volgde, vind ik daarin gelegen, dat hi], nataurlijk met 
bet doel om zijne stipplemcnten zoo volledig mogelijk te maken, 
(Ule classieke schrijvers gebruikte. Op deze wijze toch loopt 
men ligt gevaar van aan Livius iets op te dringen , dat hij nim- 
mer geschreven noch gekeod beelt, en bij uileenloopende be- 
rigten is bel dikwerr onmogelijk om juisl datgene uit le kiezen, 
wat Livms gekozen heeft, vooromlerstellende, dat het feit hem 
bekend is geweest. Wanneer oten derhalve de verlorene boe- 
ken zooveel mogelijk in het leven wil terug roepen, dan beboeft 
men niet zelf een volledig verhaal van alle ons bekeode fcilen, 
die op den weg van Livius lagen . en in zijnen geest te scbrijven , 



sdbvGoogIc 



420 PROEVB VAN BEHSTKL 

luaar door uituder iiaar volledigbeiJ daa naar zekerlieid le stre- 
ven trachte men sleclits zoo oaauwgezet, aU de gegevens (lit 
loelatcD , de woordeo eu gedachlen van Linus terug le geven. 

Ik bchoef oiel le beloogeii , van tioe gruot Itelang eene ver- 
eeiiiging alter overbUjfselen der verlorene boeken is, teu einde 
too vecl mogeUjk na le gaaii , weike liun inhoud was. Ik heb 
daarloe eene, voor zoo ver ik weet, uog ongebruikle melbode 
gevolgd eii reeds op hel 12*, lo*" en 14* boek loegepasA, w«lke 
mi] aanvankelfjk zeer gewenschle resultalen heert opgelcverd. 
Hel is, mij namelijk gebleken , dal niel alleen its epUomalor 
van Livius, niaar ook Florus, Eutrofius, Orosius, lioogsl waar- 
SGhijnlijk ook Valerius Maxixus, waar zij gebeurlenissen uit de 
tijdvakken der verlorene boeken van Livius behandelen, niemaad 
anders dan dezen Rchrijver als hron gebruikt helibeo. flet be- 
wijs van deze stelliog zoude miJ te ver aQeiden; ook vertrouw 
ik, dat velen, tnisschien wel alien, met niij tol hetzelfde resul- 
taal zijn gekomea. Of van nog meer scbrljvers, daa de ofge- 
Doemde, omtrenl buiine brou betzelfde mag gezegd worden is 
miJ nog niet gebleken. 

Wanneer men nu de tekslen dezer verscbitlende schrijvers 
boveo elkaar plaatst, zoodanig dal de overeenslemmende woor- 
den en gedachlen onder elkaar komen te staan, of naast el- 
kaoder, wanneer slechts iin eenig berigl voor ons bewaard 
heett, dan zai men niet alleen alle berigten Inj een verzametd 
verkrijgen, voor weike men met zekerlieid kan inslaan, dat 
Livius zg gekend hecft, maar ook zijne gedachlen, ja zelfs nn 
en dan zijne woorden terugvinden. 

Eene proeve dezer bewerking laal ik bier volgen. 

LIBER XIL 

Oroiiiu). DoblwlU et Domitio cot. Lacani Bnittii SManilei qtiiMi«a cim 

Edtropius). Itbrum Sammtuus 

StraicU et Senonibu* GallU beta locieUte , cum rediriTUm 

TUSGISQUB GaLLOBUH COPMB SB lUNXCRDHT 

oontra Komuioi bellam nolirentur, KodmdI ad eiarandoi Galloi mUera 
CONTRA BoHAHOS 

Livii Bpitome). Quum Romanorum 



sdbvGoogIc 



DBS VBBLOBIIK BOSEBX VA!1 LlVIDN. 421 



legalM: quoi cum Galli iDlerfeciuent, 

legali a Gallii Senonibu$ inlet- fecti eisent, L. Caeeiliiu 

preelar ob olciioeDdam legalnrum necem, et comprinwndnni tiUDullniii bottioMi 
praetor cum legionibut ab iit caeniM est. 

cum eurcidi miiiiu all EtinKU GallUque oppreuiM ioteriil. 
Seplem pneterea triliuai militum in e> pugD> ocoUi, nalti Dobilai tmoida- 
ti, tredacim millia etiaa militum KamindrDin illo bcUo pniitnia lont. lU 
Mitem ijiiDtieicaDiqiie Galli «uneruat, toti* opihn* laii Konu detriU ti. 

Flonia). Omnes reliquias 

eorum in Etniria ad lacum Vadimonis Dolabella delevil: 

SkD COM BdMAM TE.XDIRinT A Glf. CORIWLIO DOLABBLLA COS. DILBTAE SUKT 

nequis exstarel id ea gente, quae incfinsatn a seRomani urbem 
gloriaretur. — ImmiDet porliii ad pmpeclum marts posilum maius 

Tventtnl prMpeotim ipecUculo 

Quum a Tarenltnia 

theatruni. .Ludos Torte celebrahant. cum adrcmigautem litori 

UiMtri 

Romauam classeni inde videnl. 

Roniiiiani claiaem foita praatereuntem faoitiliter iiiT*wraiit, quiuque tan- 

Romano clauli 

turn naiibni lii per fugun eUpiii: oslera retracta in porlnm olaiiis, et pro- 

fligata eil, praefecti DaTium trociilati, oomei bella utilea caaii, reliqni pietia 

direpfa easel. Huurnvtro, qui praeerat clasti, oecito, 

Tanditi lunt. Continuii iniMi Tarentnm • Komanii legali , nt da illalit 

misii ad eos a ttnatu legati, ut de' tit 
Sine mora aderat Ipgatio 

qucrereulur ininriii, puliatique ab iiadam, auctai Inmper iniurilii relnleranl 

queref-entur iaiuriii pulsali sunt. 

querelam Terens. Banc quoque Toede per obscoenam turpemque 

Faleriut Maxtmiit). CVm grarutimat tU iMuriiu aeetputtnt, aiui« ttimn 

TARBNTlIflS , QUIA LEOATIS RoMASCIRtlll IlflUBUM FBCISSEHT, 

diclu conlumeliam violant. 

vrina retptrnt tutt, 

legati a ttnalu rartmlum ad rtt rtptttadoM mitsi in Ihtalrum, (at ttt mt- 
tuttudo Graeciat) intradHcti. Ugationtm, jm'iiu oEctpfrviif ofrMi, ptregtnint, 
Dt Itit , juat paui ariat, quttli iim tutU, nt quid ultra eo nuaiafuM *tttt , 
fofiwmitwr, i'iui'Ah^< jWttsntiM <onim aniiqui morii ruptctna datort, qui 
*i eentTmiKa gravUnmui luuet'hn- M MMi'fur, mntUi nam pahiii. 



,db,GoOglc 



4SS Pnnn van 

Ki «n*i« bellum iaseui toortoni eiL 

Ob id bellum iii tHdiclum est. 
Ex hJDc bellum. 

BKLLDM INtHCTUM EST. 

Komuioi, qui qoantiqne hoitai oucnmitrepeTMit, pentMtientM, ultima aik^t 

Sed apparatus horribilis 

DMeliihu prolfllaniu qunque io artut cogcre, hoc eal boi qui id ntlie Mupet 
tnffldeDdae pralis caau Tictbuit, militiie wbcriliere; qnippe cnn fnutn da 
prols can lit, nUi nbiu prawentiboi oonauUtiiT. 

Itaqne Irmit Id UDiTanu TuootiDomm fioei cum Amdlio Mniula raercIlBt 
Romaoai, Igni ferroqae TuUt odiih, plurima axpngntt oppida, ininriwi ia- 



Samnitei defecerunt. Advernit eoi el Lucanoi el Brutliot et 
Etruicos aliquot pneliii a cotnpluribui ducibut bene pugnalum est, 
CoDtinao TaMntiiioi, plariniii GDitiiDOTiiiii preeiidiii (dlloi , ~"*~ 

cum tot simul populi pro Tareiilinis consargereat.omDibasqiie 
Tarenlinis 

PjrrLai luil, 

vebementior Pyrrhus, 

Pyrrhut, Epirolarum rex, ut auxilium ferret, 

IlLI PvBBHUH, EpIBI HBGBH AtJXllllIN COITTRA Ri>- 

qui etiaia in *e oh niagnitudinnii Tiriom ooDiUionuD- 
IIAH08 FOrOSCBRUnr, QUI XX GKMBIIB ACHILLIS OaiClflRH THAHBBAT. 
que, inmmun belli nomcnqm traduil, nam Tu«a(iun atpote 

n LaMdMmDBiii oondiUm cogsaUjuqua GraeoiM cin'tatam 

qui ex Lacedaemoniis coDditoribus semigraecam civitatem 

Ti*dicatuni> toUf Yirei Epiri , ThnMliaa el Macedouiae, 

Tiodicaturus, cum lotius viribus Epiri, Tbessaliae, Macedoniae, 

alephantai etiam uique in id tampiu ioYiuu Romania, numero XX in Italiam 

elepbaulisque in id tempus incognilis 

inllaliam venit. 

Is HOX AD It&LIAH TSRIT. 

Taiil: terra, mari, Tiria , eqnii, atmia, bellnii ad pMtremam Tiribaa «•■■■ 

terra viriis , equis, armis, additoinsuperferarum terrore.... 

^liaqaa terriliilia: niii quod Delphioi illiot Taniiiimi apiritna, et mendacit- 
rimi aebulooia, quem magnam ipal Talam ferunt, rMpoDiD cireanTentiu an- 
bipio, eiitum fecit eiaa, qui non conlaluilael. 

Quum in praegidium Rkeginorum legio Catr^na cum prae- 
fecto Deeio lubellio mtsia etiel, occim Rkeginit, Rkegivm oc- 



sdbvGoogIc 



DID VBHLORinB BOBKBH TAN L1TIU8. 423 

LIBER XIII. 

Edtbopius). Missus est conriu edh coifSUL P. Valbbios Lai- 
Tuiug, QUI cuH ixflobatobks Pthbhi CXPISSKT, IUSBIT IOS pib cas- 

TRA DUCr, OSTEiTSl OMnH KXBRCITUM, TUHQDX DIMITTI, UT UXUHTU- 
BKlfT PyRRHO, QUASCUNQUB A KoNAIfIS AOKRBNTUII. 

Omiiu). Ilwioe apud Hentel«am, OunpuiUe urbeni, BnTiuniqiia Siiin, 

Florus). Apud Heracleam elCaiopaDiBe fluTium Lirim 

prinu inter Pyrrhom nsom et LaeYtanm ooaiulsm pa^> cxmunUH Mk 

prima Laevino consule pugUa 

Livi'i Epitome). Valerius Laevinut cdnsul 

PUGNA not COHHISSA. 
CoDiiuntiu eil gr«Tii)ii>ia cerUmiiM die* , utminqiie omnibos mori intoDlb , 

quae tain atrbx fuil, 

parum prospere advertus Pyrrhum pugnavtt, 
fngaro nMcU*. 

ut Frentanae tunnac praefectus 
Obsidius, ioveclus in regem, lurbaverit, coftgeritque, proiec- 
tis insignibus, proelio excedere. Actum crat. nisi elepbanli 

CUM lAH PrnRHUS FDGERBT RLBPHANTOBUS AUXILIO TICIT , 

elephanlorum 
coDversi in speclaculum belli procurrissenl: quorum cam mag- 

XlephaDloi >ateiii inlroductoi Inter CDneturrntM igmuiK mole ter- 

maxime 

niludiiic, turn deformitate, el novo odore simul ac stridore Ron- 

tUhIm, farau Craces, odon gnTei, ut lidere RoDmipB- 

QUOB HOHAKI 

sternati equt, cum incognitas sihi bellnas amplius quam erantt 

TitanlUmi equii, noro genere pognaadi cimuntenti el lerriti 

BXPATBBUnT l.1C0«inT0S, 

inusUala facte temtii mlitibus. 

suspicarenlur, lugam slragemque late dedenioL 

diffagerDDt. Sed poilqnua 

Kinncini quarU* lagionif primul huUtu*, prolenlun Id ib numim 

C. Miuucius quarlae legipnis bastatus unius probofscide ab- 

balliuM gladio doMonit, at oontorbatam driore valiMri* a*erti bdlo tUgat 

sciisa mori posse bellues oslenderal. 

in inoi tMtire ownpuUt , einfqite bnnodaiato diMnnn pertarixri so perndiceri 



sdbvGoOgIc 



4^4 pROEVe VAK HIRSTBL 

cnepeie, flnii pocnae etlam beaeficio nootb impoiilBi eiL Vidos f(ii*s«' 
SED. PIXBM FROBLIO VOX DBDIT. LUVIHUS TAMIIf PBR 

Koflunai turpii fuga ptodiiUt , quonun tunc ee cidiue refemnlur peditaB 
HOCTBM FDGIT. PlBRBDS RoiUIIOS 

14,880, capti 1808, Mjaitei •uleia CMii 848, ctpti SOS, ligu wniui S2. 
GEPIT 1800, BOSQUE SUMKO H0.10U TBACTATIT, 

captivos indtilgenter habuit. 

lUm qiuntai e direrxi nnnenii •ociomni Pjnhi tmiit eMtincloi, ncnw- 
riw tradltoDi noQ eil: muiim quia •eripContm Tetenim moi ail, tat M parte, 

enlenl dimoB Tictorii; niii 'forte cum w)m pauci cadnnl, nt •diiiintiaiica 
terrarainquB lirlutit augeal pancilai peidiloram , aicDt in prinw Penid bella 
congreiiioiM apnil AleianilnuD ■agaum fuit: cni inter 40,000 fera koftiiun 
tnkrfscla, noTcm taatununodo in CKercita eiui pedilei defbiue nbrnalnr. 
Pott id proelitim cum corpora Romatiorum , qui in acie cecide- 
runt , Pyrrhut iuipicerel , omnia verta in hotlem invenU. 

interemlos cremavit. Omnium vulnera in pectore, qoidam 

OCCI80S SBPBUVIT. QdOS CUH TULRIBI ASVBBSO 

bostibus suis iDiiDortui, omnium in manibus enses, et reliclae 
in TuUibus minae, et in ipsa morle ira vivebal. Quod adeo 
Pyrrbus miratus est, nl di- 

BT TULTC TBUCI BIUH HORTL'US lACSBB VIDISSBT 

TULIS8K AD COBLim MA.'^DS DICITUR CDH HAC 

voci: Si TOTIUS OBBIS DOHINUH BSSB POTUISSB, 61 talbs sibi hilitks 
ceret: quam (acile eral orbis imperium occupare, ant mihi 

COimeiSBEHT. 

Aomaois mililibus, aut me rege [tomanis. 

Sod Pyrrhoa atrocitatem cbdii, qaam hoc bello eieepeiat, diU toi* homi' 
nibuiqae teilatn* eat, adfiBeiii lituliun in tempio Taienliui loiia, in quotkHc 

Qui ante hao 
Invlcti fiiTBK tIH , pater optime Olympi , 
hoa ego in po^na Tidi victnujue tarn ab iidem. 
Et earn a aociti iDCreparelar, onr *e (ictum diceret, qui viciiiet, relpMi- 
dliie feriur; dae ego, ai iteram codem modo licero, *ine nllo mitite Bpinnn 

Inlcrea Bomanni eierdtas, poitijniin licloi clam fbgil e eailrii, miaeraU' 
tem belli cladem gnrioribn* monstris auctnn aominililatamque peneniit. Run 
pabniatorei forte coDgreiaol leluli hoililif quaedam oborta tempeitas, cnm 
borribiU fngare coeli oomptoi, lUria fufaninibui eiciuMti quippe 84 «araia 
idem tarbo proilraTit, 2! leminecei rclieti, iumenta euoimaU el oipta [?] 



3d by Google 



BoniN VAN LiriDs. 4Sl» 

qaMi plntimi, nl mmito oontifina Don riinnni TattaUoai* Ailarae wd railatto 
IpM reibnilar. 

Posiu PrsRaiis iuiktis sin SAimmBus, Lucaihs, Bruttiisodb, 

prope ciiplam [Irbem 

ad urbem 

ROHAH PIMIXIT, OIUIA PXBBO IQKIQUB TASTATTT. CaIIPAKUII DBPO- 

Fregellas, Lirim, CatDpaniam po- 
Romam proeeitit po- 

PDLATUS 1ST: ATQUE AD PbABRBSTI TBNIT, HILLUBIO AB URBB 18. 

pulatus a PraenestEna arce prospeiit, et a SO 

pulabuftdus, 

Hox TIRBORB BXEBCITUS, QUI tUH COHSCLB SIQUBBATUB, IN CaHPA- 

lapide oculos cet. 

IflAM SB BBCBPIT. 

Quae auLem eonim, qui iuperfuerunt , io reparaudo exercitu 
fesUnatioF PyrrtiuB, video me, inqnit. plane Herculis sidere 
procreatum, cai quasi ab angue liernaeo, tot caesa hostium ca- 
pita de sanguine suo renascuntur. Captivos 

Lbgati ad Pvrbhdm dr aioiiDitsis captivis lusn 
C. Fabrieiut ad eum , at de redimendtt captivis age- 

Vuann Kumi). Ligmtii JlMMMnx* Md r t dim tiidat eaptittt 

ret, mixtut a Senatu, — Captivi 

taitra ma ptttmtitiit, fuo ncMu maimit, Li/e«mtm 
Motatmai otsteM mitit ; jvogv* hanoraliut txcipertntur , ipit eum omalo 

AB BO HoifORirici sdscbpti sunt. Captivos 

(jm'faAi txtra partam acairrit, 

SINI PRBTIO ROKAU HISIT. VvVk BS LBOATIS RoMAllOBUH FaBBIGIUH 

tins pretio remitti lUiU. 

Bine pretio restituit. Fabricius oblalam sihi a rege 

BIC ADHIBATUS BST> DT, cum ItM PADPCBBN BSSB C0GB0VIS5BT, QUARTA 

partem imperii 

PARTE BBONI PBOUfSSA , SOLLICITABR VOLtJKBIT, UT AD SB TRANSIRBT , 

— a rege lentalut ett ut piUriam de*ereret 

GOHTKHFTUSOUB A FaBRICIO BOT. 

ffutlra. 
repudiavit. 

[Fatrieint) Ugatitt ad Pjrrkmm prtftefu, euat apui mm CVmom ThMialmm 
■ oitJiMitt, fumdam Mh*iiiMuim elantm tapinlia nadtr§, n* quid 



sdbvGoOgIc 



PrOBVI VAN HKmu. 



aectpil, eonhiBiajitt Pyrrka el Samnitiiut ittam tapitntiam dtpntMmt wst. 

Qoam con PiniHDs insiini BoManordm abwkahohi ViraKsTii 
A Pyrrho 

LMATDH MISIT, QCI PACBM ABQUI3 COnDtTIOnUnS FBTIUT, PIABCI- 

leyaiui miitus ad snttum 

Legalis misBis, ut Taclo foedere in amicitiam reciperetur, omnj 

modo annisus esl(Pyrrbiis). 

VVmt TIBUH, CinSAM HONIKB: ITA DT PvBISDS PAKTU ItALUB, QBIM 

Cineai petiit , ul componaidae padi eatiia rex is 

lAH AUIS OGGUPAVERAT , OBTIKBBBt. 

wbem recipfretur, de qua re quum ad ftequenliorem Senalum rt- 
ferri plaeuitsel , Ap. Claudiut, qm propter valetudinem oeulorum 

Appio Caeco 
iamdiu amtiliis pubtidi te abilinuerat , vemt in euriatn , et teiUentia 

pett»rtBt« 
»ua iewit, ut id Pj/rrko wejareTtit'' (dr.Vii. El't: Vlll. 13. ») 
Pax DisPLictirr, HBiuiniATtmQDs PrfinHb' a sbAaYO est, kvu Halt Ro* 

HAinR, insi BX ItALU IlBCBSStSSBT,(>ACeittiASBtlbflO!tp6G^K. Ttm BdMAKI 
Cettrmm am »t megtH jtntii, «f tarii gtMH* * '^wM* [Pi/n-Jd], tarn vir»- 

rwm gaoBt /iHtiMmm uptA «*m' Mvlura tirtt Stl^et /irrlmhir, mmlla inifaMm 

cum muaeribus 

Jm» U m na ptOmit. Otm w ^ ' a tHi aa pU t i ti- um nivinm titonm n mrn tntm a 

ab urbe pubi 

CAPTIVOB oh^s, qdos 

Pgrrho rtgt ultra mimm nctpUttnt, dnrtvrntnt ut »w iit, fw aflM mti 
PtRBHUS BBDSIDBBAT, . lUBtBBUMT IHFAHB8 BABB8I 

mtraiit, in fiutditeruni ausilia tratutriitrtntur ■■ nt** gvit timm Intra cattrm 
tt n i trtt, MM* hoam §»trA oiM^fdaAlm velh ani/aita eingtrtt, turn tmtarnm 
M ptUitut kaitrtt. 

QUOD AiWATt CAPI POTVfSSBNT: 
IOC AIITB BOS AD TETBBH STATOM BIVBRti 

iit auttm ad prufinm miUtiat ordifint rteurtum prtpotiunat 
QUAM 81 BINOBDU bOSTIUM OCCISORUM SPOLIA RSTDLISSBHT. 
m' Una «F ftoftthw tptlia tuHttnU 

Ita LifiATDa Ptbrbi bbvbbsds bst. a quo cdh quabrbwt Pruat», 

inlerroganti regi suo 
onAiii RotiAM cow-rixts&KY, Cmki mxit, iomim a patmu ti- 



sdbvGooglc 



DIB tBBLORm BOHBK ViM IdTIDS. - 4S7 

qnid de hoitiuiii sede sBntiroU , UrbesL temt^um. aibi vtsam , te^ 

BliSB; SCILIQIT TAUS IL(,IC rBRC OHmCBi- QliLW IIHIM pTflBBUB APOD 

natum regum eoncesnuo esse. ; . ' . ' . , 

EpIHVH n B^LIQUAH fiaAKUH PDTillBYDH. 

Ckk Damitiua eenior primui tx i ftibe luttrum condidit. Cenia 
mnl amun eapit* 13S.212. 

Hbsi Mnh conTB* Ptsbhoh ddcu P. , Siilpjuhb «r- OiciM .Mm 
Curio Fabricioqoe 

I10N8M.K*. 

eooBiilUuis 

■iM■|a|4p^ inter Pyrrfanm et Komuios oomalBi piigna In Apalias Ani^w, A^t dW 

llenm vffern^f fyrrf^nti . pug^umeft. , ; _ : , 

in Apulia apii4 Awnluw 

«]a^ btyi ad DtrM^Di). Vd, iwpws jhI ^idupi, TiobatU-jid JUi|WBOf.,,M^ 

^|i.6i^.CU^/^ . . ,,_ ,., .;;:-.;: . - i , 1 ■ ■ ■ J j •; ( 

melius dmiicatum est. 

OMiit. Run com din^obajae conctii Ja mntnun. cteden raentibus, aocq}! 

"' ' iTetfanlecIa'diflnisTuUVq'uatti'nox 

' CEiTiirii^ 

b«IU Moderet STenlns, Pjrrbni, tnniQio I^icluo 

dirUneret,' poslremusque riiglen'tittm'ipse rex a satcfliiibus liumero 

COMMISSO PvRBilUS VU^nBR&TtfS "EST, 
iiueiai , prio^ ceiiit.e proelio. Sed el Paliriciiu legttu) tuno vnlneraliu eii. 

sauciiis in armis silis refeiTetar. .',■'. 

E1«pliaiitl ptimt pneo* Tdln^nrt, atqni hi' Aigtm cogi' - pOitt 

lam belluaram terror exoleverat. Miuucius belluas morl posse 

d«pntimi, d«mdB mMactt* inter pcnlsriOn ae mtAtlm ighibnt Msgltad, 

oatenderdt. In i^Ai- pila congeAte sunt , 

«id«al«i h)*upn tBB«litoal fawto trt^Mo MtamhMnlMi 4rilM 'tub Ihtn. 

eL in turres vibralae (actss, lota hoslium aginina ardentibns ruiail 

6hM MlM^in M pajpid'i' . - *M0 .fta^anlmt da oHKitt 'rm PjtM 

vflarueta. ■ ■-■..ni ■ ■ ■ - ■ 

tLBrttiTriumBrtan, TAflTOHilOOO ax KoiUrita ciHai,. aosliini 

SO,00O pMilNla iml. HagU ii«aa dUla tB, Hinananiki 11 amlM* ■oat. 

20,000. PtbbHds TAiiBffiiiM vueirus. 

(So Mfai j»<>d a4ctrnU ^frrkitm ftr4ktur), Cffthagutimut . 190 ntpivm 
tt»*tfn in pfoMtidinaa RomanU Ottiam itftre cum mMiMtnt, naoftft plaetfit 
hgatitt.ad duetn .4orutit I'ra, jui dictrmt , ■ p^pulun Bamanum blll^ »utf*ptn 
lahri, quat tua milila gertrt pot ft , pTOindt cloitem Carthaginftn redutenut. 

Cam OMha^niauiiiis qmrlum foedut rmwUvmi^ • \ 



sdbvGoogIc 



4S6 Pboiti tar biisiil dir viRLonm Bonn van Lmvs. 

LimnCTO AMNO, CORTU PntHDK FaBKICIDS in HISSIIS, QUI pntTS 
mn LISATOS SOLLICnAU HON POTDUAT, QUAITA BKSHI PUT! WWO- 
MISSA. TdH, cum TICUIA CASTRA IP8I RT UX HABIKUTT, KKDICOS 

Quum C. Pabrido ammU it, gui ad eum s 
CurioB medicum 

PtUHI AD SDH ROCTI VUIIT, PBOmTTKHS TUMO PtRUDH OCCISU- 

Pyrrho trmufiigcrat, polUeeretur te MHMum ngi dalunim, 
TfiDale regoi Pyrrhi caput 

■m, SI Sm AUQDID FOLUCIUTUB, QUIH FaBIICIUS TUIcnw UDIia 

eum iiuUdo ad regent 
oSerenlem remisit 

'HBBITAD DOMUnni, PVUHOQUI OKI, QDAI OOITTU CiTOT KIDS HKDICm 

remitttu etl. 

sroFOiiDtBSiT. Tunc skx AUniATUS iDK sixissi FxtTDi: Illc car 

Fabucits, qui DipnciLins ab HoiogiAn, quam sol a cuuu sdo 

ATun rvnst. 

Res praelerea amlra Etnueoi, Lueanot, Bruttiot el Sam*ite$ pro- 

tpere gettaa eontin^. 

0(1 deze wyze, geloof ik, is een herstel vaa LiTins biDnen 
zekere grenzen mogelyk, dat blj wetenschappelijke ondenoektn- 
gen ran nut kao zijn. Zoo toch wordea alle oTerblijrsden , hoe 
schamel ook en ontuirer, bljeengebragt, en de reeds zoo zeer 
gewljzigde tekst ia hel geheel niet meer door ons toedoeo ver- 
anderd. 

Builendien leerea wij op deze wijze de betrekkelijke naarde 
der boveo opgenoemde schrljvers gemakkeUjk kenDen, eo in* 
xien , wat ieder rolgeos zljue opratlingeo bij deo oorsprookdijken 
tekst Toegde. 

Misschien zal men mij legenwerpen, dat ik om mijo doel 
te bereiken op Bommige plaatsen vrij willekearig deo tekst der 
gebruikte schrijrers )ieb omgezet. Deze aanmerking lou stellig 
van Teel gewigl zijn, indien ik eene uitgave van een dezer 
scbrijvers voorhad, docli eene kleine onizetting der woorden, 
zonder dal de zin in bet minst veranderd wordt, is naar ik 
meen zeer geoorioofd, om de overeenslemming losscben de ver- 
schillende scbrijvers nog duidelijker in bet oog te laten valten. 

Leydem , Aug. 18$4. J. A. vaii hr Ghus. 



sdbvGoogIc 



»B HERZIENlNfi VAS DE RONEMSGHe SIfiSWET. 



TwM footen, ngt BfACitiuT, zQn hot Terieidelykst bt) bet 
vei^eltjken vao vroegere tijdeD met de onze. De eese it, hel 
tegeawoordige te red oaar Let vcrledene te beoordeeten. De 
andere is. zich het verledene al te zeer naar het tegeawQordige 
Toor te ileUen. De eerste dwaling is die van stiatsliedeo die 
vooral hel goede waarderen dat bestaat, en de bezwareo van 
verandiering vreezeo ew zij de voordeelen van veranderiog be- 
geereo. De sndere dwaling ligt aan hen hel naast, die borenal 
verbetering beoi^^ van het bestaande dal ondoelmalig is, en 
eerst de voordeelen, dan de bezwaren van verandering in *to<^ 
krijgen. Gene ia 'I verderielyiut voor den ataatsman , deze 
't gevaarlljkat voor den gescbiedschrljver. 

De stdler dezer regelen hoopl, tusschen beide klippen te znl- 
len dooneilen; immers terwljl ht) een titel koos, wdke die ra- 
ting xou kannen aandaiden, waarvoor de Engelscbe slaatsmaB 
en geschiedschrljver vooral zljne nederige vakgenooten op het 
laatste gebied waarschuwt, lierinnerde hi] zich dieo wenk by 
bet nederschrijven en wilde dien ook zijae lezers in 'tgeheugen 
terng roepen. Het is geoorloofd bij MACiDuTS gezegde te voe< 
gen, dat eveneens de staatsman dwaalt, die de geschiedenis 
miskent, en de beoefenaar der historie, wanneer hlj het oc^ 
alnit Yoor de wereld rondom hem. Hel werkelijk leven loch 
is ten alien lyde — men moge deu stelling eeo axioma noe> 
men zoo men wil — het eenig wexenlyke, en nan 'took soma 



sdbvGoogIc 



430 Db osaziBHiNG van di Romeuschi kixswit. 

Dtel zoo, thaas is binaen onze greozen ea daar baiten , ta de 
ziDDelijke wereld en id 't rijk der gedacbtea eea allei^e'wigligsl 
tljdperk begonnen. Hoe de Dakomeling hel zal beoordeelen blijft 
ons grooleDdeels verborgen, maar voor de kennis van 't verle- 
'dene beeft bet reeds menig oieuw oogpunt aangewezen. Ed de 
keanis van toestanden uil de gescbiedenis, van zeden en iorig- 
tingen, ran personen en gebeurtenissen wordt rerlevendigd en 
verslerkt, ontvaogt kleur en karakler, wordt eersl regt waar 
en friscb. .vanaeer nini er in terog vjndt, nat in .geirtjz%den , 
gesplitsten, onlwikkeldcn of soms ook in afutervenden en ioge- 
krompen vorm nog bedea aanwezig is. 

De Romeinsche kieswett det*- moderne naam komt bet oaast 
aan 't geen Jk bedoel, maar blijn loch nog op verren afsland 
van wezenlljke juistheid van uildrukking. Bedoeld wordt de 
^et , die ngelda, wie nit bet volk, «l«mger^tigd«o Modeo zijn . 
ea op vreike wijze dal slemregt^Eita wvrden .nitgrnefead. 

Wie bii bet v<dk. d. i: uit M Mnenlgde patrieiBn en pie- 
bejers. Wait de hsraeoe .'wet, matfvdB.bier spiaak Is, werd 
ua' de vretgBvlag' van ' Licufius Sreijs ingevoetid , ins in ean t^i 
d»t de ptrtTfders uiet meer alios, waren, wat mlBer is, toen tij 
ala stand' d0'tydperken'vaB-'acblerpiigii]g «■ onbedutdciuUeid 
fidorliepen, «ia in vitlstegea nietigbeid eindigrinde, met dieo 
plebejiscbe* ad^l te versdiellco dienlz^ veraebtl«D too aJs eea 
MoNtsMENCT Wederzag op ffAKLioilS'tertoge)i. 

dtemgcfre^tigiden, d. i. geregLi^d kainnerstan uitte bnggto 
op de vergadering, wierbeslvtt ab daL^anbat glnicfae mtt 
btfKlHitrwd .'li'Ard. Niet langer j^fi geduiKge strijdMufoben een 
(Htliesehaafd graawn' tA erne i|idleU|ln :»/ma. De «toa kab alt 
Vfirgaderrng bekwoam iiijn<en!;bet .anderd kani xidi diceiplinek 
l-m,.kan alB '•enhodWg ^moint<r, knet duixendfoadige sleep, 
doordringMi ^aer het i^educlita vadlhoDtdige mcHMldr atujt, maar 
dat elverMogende boofd kaa en aal ttisleiden «. d^ duieende vol* 
gelbig«n z^Ti weerloos. ThatiS' zal er in waackeid e^n eomitia* 
tui pflpuM'Sijn', MD tnaxim\u eut^latug, eene nare voJkaverga- 
deriiig'-op bdt ffarsveldi nief mder fael rijk van curiaja of fri* 
bufri, Wn'difl kabaal Ait edeleh jof!<t>L slraalruHwer aan de 
beide rtnde* van bet -/brtim. r ■ 

De aiioeTeafitg van dat stemregtr ze betrdt den vorm van 



sdbvGoogIc 



iHLEtBlHO. 431 

sUnmiag en de onjerwcrpen vbd behi^ailelln^. Hebben aUea 
«van vegl ngti en, boe men dil ook uilmake, wat hfuideling 
TenwfieDlijkt. dat ng[? Da onderwerpen van befaandBlingf 2a 
jiyn wetgeving, r^Upraak, ketue van regeriDgSperwDen, ia 
vradettyd ee io ebriog', fweliasiog xelb tuseelifln oorlag oi Tre< 
4e« voor jcoover 4a omsMtodighadBn niel re^ils gekezan hebbeiTi 
Wat q>«t« viu> iovloed, welken aard an.omvaig van oiBgt beeft 
A9 w«lgever aan Aa besliasiag dier vergadcring toegek£ulf Oi« 
ynsg Jbwgl af va» bet UjdGtfp dei' TVelgering, dat xeir nog 
9Rb«keqd >s, Immera bier is allss onzeker, maar zelfs' cnke) 
eeo klcJD gedaalla ran dun kloweo le onlwarrea heed nut eo 
gndervJQdt erkflDleliJkbeid; hel dianl toch als ean eenten slap 
om verder te gaan, qm is oatwikkelen wat voor 'LoogeBUik 
Dpg pist d«za flante moejjejijkbeid dnonreven is. 

Ik tal diu traoblea io dese rsgelen uit te maken. wannear 
U Hoaw 4e kievwet herzien is, op weU lydslip men bepaald 
hetffl. wifl Toorttto als atemgeregtigdan op de cmUtta cmtturtala 
zouiteo TencbijBBn, om onder te min bekcnde faepalingen da 
oude iDslellJDg van SiRTiiii Tikluib lot bet deugdelyk wgaan 
4er verstandiga meeniagea van bet gebee^ Rotnainache volk la 
mken. 

IfnnifiK Bulk eene herzieniBg heeft eannual plaats gsbtd; 
I^yiPS t»%i het, en Uiditsios zegt tact eveazcer': faunne waor- 
deo, oobepaald en doiater, laten evsnwel omtreDt dit hoofdpant 
gWDQn twjjlel bestaai. ,08 tegenwoordige inrigting stemt nut 
die vsp ScBvnas niet (nwreen, zegt gene; eeuveo laog beefl At 
WltelUPf v» dea koBing bataan , maar het ia aoders to oaie 
tQ4*i>, Iwt DionMOS. Tocb is deze eerate, vaorname, alles 
bealiasende stap niet mogel^k gewaeat, ecr veraobeidene hinder- 
paten uit den weg warao geraimd: calfs die eertta sleliiDg ooti- 
iQoette leganwerpingen , sederi lang ontzenuwd maar .die men 
beeft luoelen wederleggeo. 

OflS hesldL gf^iedt, dat wij alie bjjwerk abnijdende obs ge- 
beel tot de boofdzaak bepaleo , en dit beelt tijne aaogename 
iy4e. Wy rarliezen belaugw«4keode parlijan, maar die de pu 



<) Lit. L «■■ D. B. IV. 81. 



sdbvGoogIc 



432 Dl BKRZIKKINC VAK DB ROMIUISCHC KIKSWn. 

epgewekle belangstelliog terstond in menig opzigt le lear std- 
len, wij verliezen in omvang maar wiDDen in zekerbeid. Menig 
interessant beeld ontgaat odh, maar wiJ behouden juist die, 
wier meer bepaalde omtrekken den naderenden bijk kiuineo 
wetrstaan, en de Fata Morgana in bet verschiel zyn toch ntet 
le bereiken or ze zljo het op deten weg. Punt Toor punt idoM 
alies wordeo behandeld , onze grond moel voet voor voet vero- 
verd eo beveiligd worden, en reeds in een aiamerkeltjk teireiD 
gewonnen of bel aitgestrekte. gebied der Romeinsche oudhedeo. 
Ook bier weder, gelijk zoo dikwijls, zai het voldoeode i^a, 
Moe iraag uit le maken , bet tijdslip der faerzieniog met ze- 
kerfaeid le bepalen. en dan is terstond eene uieuwe broo vao 
kennis geoiieiid, omdal Rotnes toestand op dat bepaalde oi^en- 
blik min or meer liekend zaI wezen , en bet onderzoek das ler- 
slood aan stcUige gegevens kan worden vastgeknoopl. WiJ Ul- 
ten dus a! het andere varen en vragen eokel naar het wanneer, 
wlj nemen aan dat de kieswel van Sirtius ten tijde van Aa- 
fiDSTUS niet meer bestond, en zoeken eene jaislere lijdsbepaliog 
dan de scbijoaanwijzing van het onnietelijk tijdvak dat met Tab- 
QOiNiDs SuratBus begint, en zieh uilslrekt lot aan luLina Cacsab. 

Een vermoeden, dal meer scbljat dan een louler vooroorded, 
verbindt de herziening der kieswel met eene veranderde indee- 
ling der liberlini in de fribus, der Trygelatene, tot Ilomeia- 
sche burgers verbevene slaven in de slammen of aTdedingen 
van het votk. Immers Dioxtsios zegt , dat zekere stt- rke nood- 
zakelijkheid de Romeinen dwong de inrigting Tan Sbrthis le 
Teranderen, en al zeide hi] bet niet, de ondervinding leert dat 
bet slemregt veelal door uitgeslolene klassen met hevigheid wtH^t 
begeerd , dat men bet zelden uilbreidt dan min of meer ge- 
dwongen door haren aandr«ng, dal men fael niet ligt beperkl 
zonrier malarieel geruggesleund te z^d. Die krachlige noodza- 
lijkheid kan liiel wel ieU anders geweest zljn, dan dat de 
beerschende magi aan den aandrang van beneden moesl toege- 
Teo, of door drnk dat ailerste voorkwam; die le weioig be- 
voorregte klasse, wier wensch een eisch werd en een gebod kon 
worden, is te Rome niet denkbaar, indien zij aiet grootendeels 
uit liberlini beslaan heeft. 

Pen enkcl woord ter opheldering dexer stelling. Zoored onze 



sdbvGoogIc 



IiiLiiiHEni. 43S 

onroMoeDde kennis dat todaat, moet men bepakn, wie hA 
atenuregt ten toIIa genoleD, wie 'Ibegoerdea, welke de verhou* 
ding der wederzijdsche magt was. Daaniit blt|kt de waorheid 
der opgeworpen stelliop: die stelling geeft. waarde en kracbt 
aan bet vermoeden, waarvao w^ spraken. 

Het sLemregt betrelt allees de comitia eenturiata, de vergade- 
ring Bller militiepLigtige burgers; w^ rekenea hare inrigting 
Tolgens Sbrtius Tdixids als bekeud . voor zooTerre de drie clas- 
sidte plaatsen van Litiub, Diomsios en de reddeloos bedorreiw 
van CicBBo betreft >. De comitia euriata stelle men zich als out* 
zenawd voor; die vergadering aller patrieiers in en bniten dea 
senaat bezat niet meer dan eene schaduw van vroegere magi. 
Immers het vroegste UJdstip der herziening is het jaar 504; 
en reeds sedert 339 gold de bepaling van Pnuuitis Pbilo, dat 
de palres elk liesluit der centiimfai reeds te Toren bekrachtigen, 
eer het nog gedomea is. 

In de cenluriata, zoo als koning SiRviDS'die had ingesteld , was 
ieder soldaat stemgeregligd. Soldaat is ieder, die zekereo td^ 
lagen eentut bezit en ail dien hoofde lot de krygsdienst ver- 
pligtis. Die centuf omvalte, volgens overgebleveBe boeken , zd& 
in den keizertyd enkel grondbezit ea eigendom aan slaven: eir- 
culfflrend kapitaalen scbulden werden Diet in rekening gebragl*. 
Het noniinale eigendom van de groole meerderheid der geteten 
baiters was lenminste lienmaal zoo grootals betbedrag, waar- 
op het Btrljdrofi ran den patricier or den ryken piebe^r gfr 
achat werd; bet bezit van zoodaoig eigendom verpliglte tot den 
dieost als zwaargewapende, waaronder aankoop en onderhoad 
der wapenen begrepen waren; voor den toestand der bescba- 
Ting in Sianns' tljd is bet roerfcwaardig dat zijn leger enkel 
koperen wapens voerde, terwijl reeds de HomerJsche heldea 
niet gebee) verstoken waren van bet gebruik van yzer. 



)^ Lit. L 48. D. H. IT. 21, vgl. ook TIL GO. X. 17. Cw. di Rf. IL i%. 

*) Kiuon, R. a. L lOVI, (iL I. taMobea noot 104S id I04fl, dimt in 
den lekllj deie wgia van aanlMUiig b da Mnige welka op die iiltc>Ten tldt). 
Titel bd Odiu0 m l* Hiui, EeauomU poSiiqua dn tUmaiiu. Pub 1840. 
I*, ichler b«( eertla dMl, ea bDhooraDiia bij p. IBB, «b dwr Vuumn, Itx 
t. B. 4 C A ctntitm*. 



sdbvGoOgIc 



4S4 Db HKOZtlNIHG VA» M AtilfllNSCHE KIESWBT. 

Tfla.dJBD «eiiw( 'vrai, welk hfit 4«fDJ«Mi veroiogeq, gew«Mt il 
4w gM«teD Komeinaeli* burgers, ^elkt) 4« vtrhoitding ^vQg lue- 
•obon. zilvep ea graAD. djii sflUntf* QWJitfltjir tor. vvfiTcAykiBf 
van aationale welvaart*. 'I^t. i» avepwel, tpl pog: too siflt go- 
lukL, UKs ElfllljgS' dasrolBknHit le:;>iv(Aei]i"t9' konm*. .Voigfos 
linniBB ZQU: ket stry^ro* gelyk gwth«t 9^)D wet eeptf piftwa 
zil«0r,.1baa^uil 270Q Qoeer . gu^ifeB^ koadeo geiJHgoo vr«r4w- 
UcmEkVMu.lUUMyia&i alesbl#.£(UI,.eaiiweinl jdieo. pritif i<«ed* 
onkegr^pelykittrardnewan. Mux t«ry ;l>e»Ueq- r^tstraej^mib^ fe- 
tuigeaiiiea,.dat sleobla:Mpe.-dtHiw a*. SwwniB, trQUweta door 
wehnllende beoordeelaarB. eooa koe by de boete vervaogeR koa 
vrorden 4oor een booderdste, aeo scbaap door eeo duizendiLe »oo- 
ynl kopergeld, all bier voor den aaokoop vap ecu paanj wpr</( 
tMtrflkand. En uit dezelde reksoiiig ZQU'bUjken. dat te Mh.9f«, 
decbts eene halve eeuw v64r Sbbvius Tpuiuif wne koe (^ niet 
moer.du 'tgehalte lan fi.ii word b^root. .een a«ba«p fdocbu 
fp dafc van /'(1.4&*. 

Hoe 'iKiJ, do vier overiga op de eenluriata Tertegenwoordig* 
da elasMi of lagers van .Bomeinsche biu^era bedden ia naam 
een etgendom van ten minsta 7^, S, 2^ en 1| Bi«al (lat on- 
bek^ode bedng ivaarop ten tijda van Shkviiw TsitUW do wapr- 
de:'ran. ea> airijdros gesebat word, Vilb de laalslen word in 
den eorbg nut mser gerergd, daa dat z^ nich zeUeo onder- 
kinldsq, cq alingers met de benoadigde BUeenon bij ticb had- 



' *) 9inuD a. b 9- I; |CI- p- 97< B«w, StaaltiiHuiaitiinff in- JIIumt, L 
bl. AT der cente uilffutt; ileie cijfen worden op dec kint der Iwcede edilie 



<■) Zie rata het •otils tfiuou, S. G.I. lOAVr, lOlf/i, BnuDMuBuu, I. 
n. QT. m. 12S ; toot het twe«de Lrr. iV. SO. Ctc. de Rtp. U. 85 ,- Toor het 
iMlste B5cu , StaaUh, dm- Jtk. I. SS (*el' ii de 2« uitg. bl. 2&) LtMxn. 
Tbiui. bij Plutirch. fafm. 23. Dtutc ut li Killi cijrBrt iijne lom niet uii, 
SB BT. ^ibwt groola va*rii3lijjDlokheid 4>t ktj bij 't ichrgiea de iqnchiUuida 
HuhowUng ttiMclt«ii lUver en koper ten tyde Tin SiBtirt TnLuna bb nn 
AsBwnn oier 't boofd heaft eeuen, vvwnloDr hji ucb een leTonntul l« proot 
bBd>*( ton bebben Tvorewlebl. In detelfdia linsnede scbiuf ^ hat tacnJiieB 
TU 10000 u<M TOor iefw ilrydTos, du) de Uatellini iei eemtia emturiatii, 
UD BoBtn.ua Uw! 



,db,GoOglc 



Dl VBUQIUnitBH. ilV 

deo : daannlegea w«s den ook hun iQvloetl by de sUnrauDgw 
g«ring. 

Het gabble HOtal d«r BomsiDsohe liurgers vw iaderen laef- 
1^4 en Icumie is yoor h4t tegevwoordjg doel vry Duuwiuurig 
bek<ttd< In. tnt iijdvak no 994 4<tt 230 :v,^ onie t^dr^eainf 
dt^bferi de yrye ii«y«|lung tuwalwD «$Q.(KK> M £90.000. matt 
de iuislA offers zyn ni«t wel aw 4e geven. JKfln vergoDoe^t 
liohdu met.bet niddMsvtftl 370000 m ama me\ mij a«a. 
dit genoraid.tydntiL de teste uitkomsteB gaeft toot de tegea* 
wMrdige vntig; Wilde fk dit ea dicifeiyke ge&tgdeii bier bo* 
w^sen, daa ton dit QfsUA lot ««a dik boefc aangreeyen*. 

Genfl hsvolking van. 370.UOO aieleo gwh owtreeka 62000 
weeriwre oi^Dnfln '', Dioifiuee geflft 110,000 op, 'reeda in b^ 
jur 476, Ma jaar na de pederlaag der drjebonderd Fuu; maw 
by boudt .Ecec tea onregte bet eyfer van den een$os waarep 
by ziab gnndt voor dat der wewbaiY cwnnen. £r wann toea 
te Borne 110X00 vrije iDWoners, dus weioig meer dan i6O0Q 
niBD die voer den diMsL gescfaikt waren; Bleohts ooder zulka 
onutaadighaden . koo de slaat da buf taagflwene faulp dor Fuu 
tegeo de VeienUt beboeven, terwijl reeds ItOOO mU tegea da 
Veltei an ^e^w wareo uitgezooden en Rtme uAf wn .^raiwMa 
moest.bebban. .Qeb staat die bosderddutiend nan io 'tveld 
kcn.Eendea sou Ae^tti en Veitoi en Vetentee ea de AomcMim edf 
in Moan veUlogl hflbbeq verplAterd. 

Wanneer bet.nBBiBt,le gwvwgd is, mat OuklLUTMLittiUJi* 
aBn,te neancn, dat iuasobeo 3b6 en. 211 .bat aanUl vrygelata* 
nen omstreekB SOOOO belicp, dftt ^roDlcodeela in den rwr de 
krygfldienst nieest.f:e6(iUikten leeflijd ^nria, indien man daa 
het. getal vae liOOOiO ilrydbsre vrijgalalenen aaoneeait*, daa 
is men rrij zeker niet le overdrijven, door aieb de belft d«r 
1 m^t Rome in 'tveld kon .zenden alu Tr^Jgi^e- 



.') Rmnu, B. iff. 111. T2|, 10|^- FiscHu, Rim. Zeilt., op de belrokVenq 

': T| amnt, f. ff. ^ifptmi. TVL M. SSfl fSBB) tIm-' 0.0. U. a«. 
. »)D«MUB.i.a. I. n. bl.890 M iMdir. 

*) Est udUI Trouwen en kinderen onder hen was betrekkelyk uilcrit Be- 
ring BD ilui Tobti«kt in geene verhouding tot cUI der mcDDen. Vele rry- 
(■tileneii 1inwd«ii T>^Jab*ni 



sdbvGoOgIc 



436 De HtRZiBRUtfi vxn m HokbimSghi khswit. 

nea voor te slellen. Deie vrljgelatenbo w«ren grooleDdeels baod- 
werkers. ambacfalslieden , geene landbouwers. De beeren ge- 
brufliteii ^echts de loinst goede slavea tot den landboaw, en 
een slaar in bet ergailtdum had weinig gelegenhejd , de gunsl 
xltns meeBters en daardoor de rryfaeid te Terwenren. Haar al 
betgeen de hedendaagscbe ambachtslieden verrigten was te Ibmte 
•laveawerk; buitendien nameo slaven de pltats oneer dienstbir 
dm in, en verroldeD d(^ menige nultige betrekkisg die ihans 
reel meer naar waarde geschat word!, en die reeds toeo eenea 
trap ran beschaving elBchte, booger daa dien waarop banne 
eigenaars atoaden. De geneesbeer, de haisonderwijzer, de com- 
mies op regeringskantoren en zdfs zljne klericeo zouden zich 
beleedigd achten, indira men bunnen stand met dien van ge- 
meen soldaal op iine lijn slelde. Maar te Rome was de ge- 
meene soldaat burger, stemgeregtigde, grondeigenaar, en de 
oommies was zelden meer dan een vrljgelatene, de klerk, de 
huisonderwyzer waren slaven, ook de geneesbeer was hel, zdfa 
toen de weelde te Rome zoozeer oVerhaod nam , dat zieken en 
gewonden betere corg verlangden, dan de malrotuu met bare 
buismiddeltjes konden geven. Zuike slaven badden meoige ge> 
legenfaeid, zich verdienstelijk en bemind te maken, zlj moesten 
in 'tgevoel banner verslandeltjke meerderbeid vurig de vrljheid 
weoseben . terwijl voor den landbouwer bet lot van slaaf te- 
genover dat der ongelukkige kleine groadeigenaars of diep in 
Bchulden stekende pachlers niet ceer vreeseiyk kon sdiijoen. 
De beacbaafde slaven, wier zedelljke meerderbeid niet op ken- 
niB van landbouw Iwrastle, die zicb, eenmaal vrljgelaten, in 
eene vrij groole stad als Rome op allerlei wijzen eene nering 
konden verscbaffen, qvaeslum facere. moesten gereedelyk aan 
den wensch banner beeren voldoen , die ook als patrom hen 
gaam om zich zagen , voor eigene veiligbeid en ter voldoening 
Tan bunnen trots, die bun niet vaak bIJ de vrijlating een stuk 
land zulleo bebben geschonken, Haar waar 'tstreven was groote 
bezittiogen te vormen, maar die geneigd moesten ztjn, hen le 
Rome, waar zij bunne tegenwoordigheid wenscbten — men 
vergeve de gemeenzame uitdrukking — in een vrinkeltje te 
zetten. 
Die vrijgelalenen , geducht door huD aaalal en buDue bescba* 



sdbvGoogIc 



Dk VHIflKLATUIR. 437 

Ting, Uwmeloos in 'tgenot der aieuwe vrijfaeid, en tocli g» 
makkelljker te diwiplioeren dio de landbouwende trljgebore- 
oen, ingenui, oobekeod met gebrek, eerzucbtjg ^oor banne 
tneerdere kennis enhuD BlaTenwedljTer om 'smeeslers gunst, 
die Trygelttenen waren bij den e«iinM veel te laag aangeslagen. 
Meo tnoge de wairde hunner halEJes hebbea in rekening g^ 
bragt, zoo zlj die bezaten, en huir weinig gemaot gdd, masr 
het eircolerend kapitaal der handebars, het ambacht der hand- 
'weriiers, de niels ootdende aanbankelykbeid van Vimdiu'b op- 
eiBcher, bet schittereode talent van Cm. Fjlatius warden aU niil- 
len bescboowd btj den officifilen eeiutu, dieo men londer bdp 
van dien zelfden Cn. Flayiub en t^as geiyken niet had kaaon 
opnuken. De Hbtrtim derhalve, rettelijk aan bet boofd der ar^ 
mere plebejiscbe bevolking staande, golden ofBeieel veel minder 
es bet lljdl geenen twyr^ dat zy, te laag aaogealagen, i^ de 
Totksrergaderingen Diet verlegenwoordigd werden overeeakun* 
Btig bnone wezeniyke magt , en toch genoc^ om hoaneo in- 
vioed te doea gevoelen. Wat is natuurUJker, dan dat ze dien 
gebmikten om ban gezag te vermeerderenf 

Van de vrygelalenen derbaive en hunnen aanbang kwam de 
drtng Tin beneden , weike tot eene Teraodering der kieswet 
noople. Haasten wy ons er by te voegen, dat de nieuwe kies- 
wet beKlemd was dien aandrang te beteugelen, niet er aan toe 
te geven, en dat onder de Ubertini en de bannen ocA de tal- 
ryke, niet onbekwame of gebeel Tan middelen ontbloote klasw 
der tibertinorum filii gerekend moet worden, diegenen die wel 
zeir Tpygeboren waren, maar wisr Tader nog slaafgeweesl was. 
wier grootvader blJ de wet niet bekend was, en die dus als 
avo ntiUo, als Hberlino palrt nali moesten optreden ■<>. 

Derhalve hebben wy ons de Tolksvergadering van Borne te 
denken als bestaande nit een klein gelal patriciers, die echter 
groolen perzooniyken invloed uitoefenen, en uit 60000 of700O0 
plebejers, volgens ban nominaal grondeigendom in groote af- 
deelingen gesptitat; de stemming geschiedl niet hoordeiyk, maar 
volgens onderdeelen dier afdeelingen, en de kleine belft der 
plebejem, juist de meest ontwtkkelde, bevindt zich door den 



>0} Lit. tV. 8. X. B. Mm. Sat. I. n. B. 4S. 46. yfl v*. >. 



sdbvGoOgIc 



440 Ds HBRZiBfim vui db Romhrschi kuswit. 

zyn, wier gevolgen lich reeds 48 jarea vroeger, in 217, beb- 
beD doen gevoelen? 

Andere redcDen wordeo aangebaald, om le bewijien, dat de 
berziening Diet v6dr 241 kaogescbied zlja. Dieredenen, schooD 
ly dit benljs Diet ten JtAie geveD, scbocm de benieoing aller- 
waarsebljniykst lang v6Ar 241 beeft plaats gehad, zijn eren- 
vel gewigtig, en bare bestryding vormt de voornaamste zna- 
rigbeid in dit betoog. Zyn deze redenea eenmaal weder- 
legd, dan loopt bet overig deel der redenering geleideiyk af, 
dan beefl Mommsiks ondecstelling bare grootnle kracht veriorea , 
dan wordt bet lydvak der Samnilische, niet dat der Pnaische 
oorlogen als dat der berzieuing aangewezen, Fabius eo Dicids, 
de censoren ran 304, als hare ootwerpers. 

Deze redenen bestaan in de uitlegging der beide Toomame 
ptaatsea, weike bet feil zdf der verandering medededen, ea 
de lezer zat xicb eene kleiae aitwyding over eeo pnnl van 
apraakkanst moeten getroosten. De juiste -woorden van Dumt- 
nos, strakg aangebaald, zeggen dat de inrigling tbd Sutics 
Tdlucs vele geilaehtat bleet bestaan , iv ii rcJt tuif ifu^ lutd- 
MfTOi xf^v9K Jc«) lUTofit&knTcu ttf th iiifitTiiuaTtpev '*. Vele ge- 
dacfaten, ytvtal, zyn zelfs tosscben Slavics en Dioktsios niet 
Terloopoi, natnelyk slecbts 17 in den zia der oudbeid, die bet 
gedacbt, bet maucheiUeven, door elkander op 30 jaren scballe. 
Maar zooveel is daideUjk, dat bet woord veel met helzelfde regt 
omtrent de jaren 304, 241 en 220 kan gebezigd worden, d. i. 
TQor omstreeks 8, 10 eo 10} geslaebten. 

De beide perfecla Kiniynrxi eo fuTx0i0?.trr»i zyn slraks door 
*het is anders" overgebragt, niet door »bet is veranderd." Aan 
die' verklaring is vroeger getwyfeld. Ze wordt e?enwel ook 
opgegeven door Mohksin ", den voornaamsten verdediger van 
bet door my betwiste gevoelen ; blj stelt deze verklaring als al- 
gemeen aangenomen voor, eo wil men eene andere, dan moet 
men de getuigenis van Dioktsios, getyk NiHoaa" zeer juiat 
beeft opgemerkt , als in stryd met andere stelliger plaalsen ten 
eenenmate verwerpen. 



••) D. H. rv. Bl. IT) KnHB , 1. .. p. fcL 10«. n. 80. 




Dl PLAATB VAX LlYlDS, J. 43. 441 

Er bltjft ^^ne zwarigheid over, deze namelijk, dat Dron- 
8I0S van eene verandering in meer demokralischen zin spreekt. 
Zlj beboort echter bij de befaandeliag vao den aard en niet bij 
die van den tljd der herziening. 

Meer moeijelijkheden Verwekt de plaats van Livins, die met 
ronde woorden zegt : ■Nee mirari oportet. hunc ordinem, qui 

• nunc est, post expletas quinque et triginta tribus. duplicate 
■earum numero, centuriis iunioram seoiarumque ad inslitutam 
■ab Sbr. Tullio suminam non convenire." Dus, zegt men bij 
de eerste lezing, de verandering is jonger dan bet brengen van 
bet getal der iribut op 3S, dus jonger dan bet jaar 241, juist 

zoo als HOHHSBK wil. 

Ontveinzen vrij niet, dat deze verklaring der plaats van Livins 
de waarscbijniijkste is. Maar eene andere uitlegging is moge- 
iijk, en wanneer, gelijk nit de volgende bladzljden zai blijken, 
eene menigle omstandigheden luide tegen de uilkomst der eerste 
spreken, dan zaI bet geoorlooFd, ja noodig zijn de tweede aan 
le nemen. 

Het onderzoek hieromtrent heeft vier punten na te gaan, na- 
melijk deze: bedoelt het woord nunc den tljd van Livius, of 
dien tljd gedurende welken bet aantal der tribus 3S bedroeg; 
beteekent het woord ett dat die inrigliog ■thans" bestond, of 

• thans" ingevoerd is; moel men het vioori post slreng nemen, 
in den zin van leerst sedert" tribus expletas, of kan bet ook 
een lljdvak aanduiden, waarran een klein gedeelte vddr die aan- 
vailing ligt; en eindelijk, beteekent expletas alleen aangevuld 
tot een vast en bepaald gelal waarvan de overschrijding niet ge- 
oorloofd was, of kan bet ook zljn aangevuld tot een getal, dat 
misschieu wel verboogd kon worden maar om thans onver' 
scbillige redenen niet venneerderd isf 

Weinige vraagstukken zljn gunstiger , dan dit , voor den om* 
haal van allerlei boeken, bet verloon van citatengeleerdbeid en 
over 't algemeen voor hetgeen men met een griekacb woord 
mikrotogie heeft genoemd omdat ons eigen woord haarklovery 
al te duidelijk was. Hier evenwel wordt slecbls de oplossing 
der zaak beoogd, en zal getracbt worden alleen bet ho<^ noo- 
dige op te nemen. 

De beide eerste punten ziJn van ondergescbikt bdang. Lmos 



sdbvGoogIc 



442 Or HiBziBitiNG van db Rombuschi kibswbt. 

is iii«l zoo orernaauwkeurig, dat dmd de beslissing hierantrent 

niet van de beide andere hooCdeD kaio laten afhangen. Bet 
schiJnL geene zwarigheid te hebben, ■du" te verklaren door lin 
mijoen tijd", de acdere uitlefrgtag aou selfs gezocht zijn. Even- 
eeos ligl bet meest voor de baud, bij eit aaa de perfeeta van 
I^KYBios te denkeneo bet eeovoudig te^ertalen door ■bestaaU" 
Haar de oplosBiDg der beide andere vragen kao soodanig lije, 
dat zij deie meest DeliiurKjke verklaring niet toelaat. Pott 
met een deelwoord kan faij Livins oiet wel iets aeders betee- 
keoen, dan isedert" de bandelisg die bet deelwoord uitdnikt 
heell plaata gebad, po»l tribut txpleUu, >nadat bet aantaPder 
tribvi vol is." Hel is zelfs de vraag, weike andere beteekenis 
van dit woord als tijdsbepaiing lou kunnen bedoeld zijn. Haar 
al weder dit woord leverl biJ hem niet genoegzamen grond op , 
Dmdd&ropvoortredenereadetezeggen, dat niet een kleio deel vaa 
het bedoeldc tijdvak v6dr de genoemde gebeurtenis kaa vallen. 
foil reget exaotot en diergelijke spreekwiJzeD betreffen eene 
indrukwekkende polilieke gebeurtenis, die in eens plaate bad 
ea den gfheelen loestand van Rome veranderde, zoodat er niet 
veel na bet verdrijven der koningen in stand is gebleven van 
lielgeen ecrst in den laatsten tijd van het kooiogscbap in wer- 
king kwam. Haar het aanvullen van het gelal der tribtu tot 
3S geschiedde atlengs, bij gedeelten, door zes of meer versofail- 
lende rcgeringsdaden , het bad vender geenen invloed dan zijoe 
vry beperkte onmiddellijke gevolgen i en hel Jirengen der iribus, 
ten laatsle, van 35 op 5S was op zich zelf eene gansch niet 
meer ongewone administrative beachikklBg. Al pleit dus ook 
het woord poit, vdgens zijoe zuiv^e beteekenis, meer voor de 
Btrenge uUlegging, zelb dan blljft bel te gewaagd, uit dit 
woord eene bislorische concliiaia te trekken , in wdken xin dan 
ook: liet kan zoer wel door Livius min Da4nwkettrig gebmikt 
zijn, en dan ligt de Tout niet in dit woord, naaar in bet opgeveo 
van een iets te laat gekoien tijdslip. 

Haar dit is alleen het geval , wanneer ik de meest ongunstige 
verUafiog : aaonemende de woorden »po»t explelaa 35 tn'&tu" 
van ett laat afhaogen. Alies word! duideUjk, zoodra men ze 
door duplicato laat regeren, gelijk straks nader blijken zai. 

Explere beteekent oDgetwijreld eigenlljk zeker aanlal, zekere 



sdbvGoogIc 



De PLUn vAif LinoB, I. 43. 443 

waarde of raimte gdie^ TemiUeA, of lierer, het oo^nblik der 
gefaeele verrulliaff bereiken, om bet even van wrikeu aard dit 
verririten is. Haar dtarom is niot gezegd d^ dit aantal niet 
overtroffeB lean wordea, of dat het ct|fer def bereilite faoogte 
ak een gesloteii geheel te besebouweD is. Immers men zegt 
iribum explen, by Terkieziagen , in den zin van het T e r wa rren 
eener genoegzame meerderhetd, die immera nog grooter had 
kiinDen lijD. Gicbbo spreeht er van, hebzucht door geld te ei> 
pUre, maar hobzoeht neemt met rijkdom toe, en beeft geene 
van te voren omsohrevene maat van begeerte. Eindelljk spreeht 
PLonifs van Aetoliert, waarran hQ in een zijn^ bronnen vond, 
dat zlj eenen leeftijd van SOO jareo explore. En, voegt hIJ 
er by, daarmede stemt Daiustib in, en notint een Tan hen 
die een ouderdom ran 500 jaren bereikt bad <■. 

Nil was het getal der tribuM te Rome geen gedoten gela). 
Even als dat der aenturioB Tan Saaiios, iras bet bepaald gewor- 
den door redMun die wlj niet genoegkennen, maar die zeker van 
adminiatratireu aard waren. Diet van die oonaken afhingen, 
welke m de volken der ondheid zooreel slaande getallen deden 
ontstaan, bet fitrurische twaatftal, en de drie d«r Dorier$, en 
de Hebreeuvrscbe zeren. Het is genoeg, de getallen 3S en 195 
te Doemen, om aanatonds te doen fnzien, dat het geene typtn 
Eijn , geene altijd wederkeerende getallen, door de ganeebe hls- 
torie van Ramt been gewevpn, zoo alg dert^ door de geschie- . 
denis van Latium, en tien door die van Mhgiit. 

Men zegt dat bet getal der Bomeinscbe stammea nooit ver^ 
groot is, Binds bet eenmaal op 3S is gebragL Het feit zelf is 
niet eens leker. Maar bet bewf)s is er een, dat voor elk an* 
der getal bad kunnen worden iogeroepen, eo dat Diets bewljst, 
behalve misschien btj tiaaitde getallen. En vow een staaod ge- 
tal kan men dat der SS gtammen Diet nel bpoden, wanneer 
een man als HoiiinEiT> wenschenAe dU gevodeo te bewijzen, 
geene andere oastandigheid daarvoer neet aan te halen dan dat 
de laatBte stam den naam Quwina droeg. raissdilen van Qsi> 
niNDB, terwQl IUiina.tts bet primitive woord is van Rwmlia, dea 



•») UT.ni. »4. XXXVn. 47. Cic. Amo. Am. B!.$lee. Vu*. J^JV. Ta4». 



sdbvGoogIc 



444 Db HBBUiiniia tax db RoHBHiscaB iibswet. 

naaiu, niet eeas van de ondste ttibut, maar van de oudste 
landelyke fn6fw>o. 

Het is niet meer dan billljk le erkenneo, dat de etrenge, 
naaawkeurige verklaring eener plaats in den regel de ware is, 
dat IDCD gewooolljk niet redeneren mag op den grand eener 
onnaaawkeiirigfaeid van uitdrukking bij eeii goed BcfarijTer. Ook 
schromen wlj niet loe te stemmen, dat in de woorden van 
Livins, streng verktaard, van de latere orde van zaken gespro- 
ken wordt als van iets, dat bestaan heeft na bet brengen ran 
bet aantal slammeD op SK, het getal dat sedert dieo UJd beeft 
vastgestaan. Haar bel geheele onderzoek leidt tot eene nit- 
komst, die eene andera verUaring der plaats Tan Lirius eiscbL 
Al ware dat niet zoo, de Tolgende uitlegging is in den geest 
Tan LiTics, en )ang niet onvereenigbaar met de woorden der 
bedoelde plaats. 

Volgens deze uitlegging xegt Lnrins: thans bestaat eene aa- 
dere regeling: bel tegeowonrdig aantal der eenhtriae (of tribtu) 
komt niet overeen met het getal dat Skbtids Tdllios beeft in- 
gesteld. De tegenwoordige iribut staan in Terband met onze 
emiuriae, de tribui van Sbbtids waren geheel onarbankelijk Tan 
de emturiae van Sbbtids. Nq wij SB tribut bebben, is dat ge- 
tal verdabbeld , bet product (of een veelvoud daarvan) is het 
aantal onzer eenturiae: sHen meet zich niet verwooderen, dat 
■de fueling, die nu bestaat, (volgens welke) na het brengen Tan 
■bet aantal Blammen op 38 dat getal (narum numero) verdubbeld 
>is, niet oTereenkomt met de eenturiae der lenioret en ttmtoref 
■naar het door Sbbtids Tdllids ingestelde aantal." 

£r kan dus een tusschentljd geweest zljn. Het dubbele aan- 
tal trUtui was 70 ten tfjde Tan Livnis, onder de nieuwe re- 
geling, en bet was, in elk geval, ten tljde van Lnrios reeds 
tweehonderd jaren onder dtezelfde regeling 70 geweest. Dat het 
dubbele aantal, al weder onder de nieuwe regeling, eenige ja- 
ren 68 en eenige jaran 66 bedragen heeft, daarmede houdt 
LtTina licb niet op. Is het feit waar, dan zon *t niettemin klein- 
geestig van hem geweest zljn het hier biJ te voegen. Hit zlja 



sdbvGoogIc 



Db TUD DRR HKHZIBItlHO. 44S 

Blilzwijgeii tot de onwaarbeid te besluiten ware even kleingees- 
iig, en nog kleiageestig^er zou 't wezen hierblj nog langer sUl 
le staan. 

Behalve op Mn prniU De eer van een grool schr^Tar, siods 
eeuwen geacht, mag bier nJet gekr«nkt worden. En de acfa- 
tiog waarop Liviub zoo veel regt heeft , moot rerhinderen aan 
te nemeD, dat bIJ de wetsbervorming hier omschreven heell, 
en daarvan zweeg op de plaats waar b^ de gelijktijdige ge- 
scbiedeniB bebandelde. Zoo redeneert Momisra ", en boezeer 
over 'talgemeen zijDe redenering in hare gerolgeo alle kritidL 
onmogdijk zoo maken, km ze toch bier to^eUten wordeo. 
Want ik beweer, en pal daaruit eenen groad tegen Mmumh 
zelf, dat Livics, op de beboorl^ke plaata, ran de welsbenie- 
niog gewaagt. Haar de aaDWiJziog der bedoelde pleats voegt 
beter op 'een meer geTord«d slandpunt dezer difcusaie. 

Keereo w^ das tot bet punt terug, vt> waar wy dexen uit- 
slap bebbra gemaakt. Thans staaf de vraag dus: Wanneer - 
heeft de berzieoing der kieswet , de veranderiog der eeoturie- 
constitulie met aodere woorden, [rfaats gebad, m 304, S41 > 
of eindelljk in ISO f l>e autorileit der oudeo is geeo beletsd 
tegen de lijdttippm 241 en 220; ook niet tegen 504, wanneer 
dit laatsle, om andere redeoen, mogt blljken veel waarBcbiJHliJ.- 
ker le zljD dau de beide anderen. 

De loeatand van Rome io hel jaar 220 is byna onbekend. 
Het lientai boeken van Livius, waario bet beBefaroren was, is 
rerloren geraakt of op last Tan Guisvu veraietigd. Poltbios 
bebandelt, op deze boogie van zijn werk, de binnenlandscbe 
staalkunde van Borne gebeel niet. Uil Puiuus, eo Zorabab, en 
de inboudsoji^ave van Liviub' twintigsle boek, en nog enkele 
zulke boekjes meet de gesobiedscbryver zyne berigten byeen 
sprokkelen. Het is dus niet vreemd, dat alle positive bewyzea 
voor dit jaar onlfareken , bebalve alleen de omstaodigbeid , dat 
ook in bet genoemde jaar de verdeeliog der vrygelaleoen over 
de stammen veraoderd is. 

Haar ook door nitsluitiog van de audere jaren is het nieX 



») t. a. p. M. lOT. 



sdbvGoOgIc 



448 Db HKBziunm yak bb Hohuhsgbk kuswkt. 

wel mogeli^fc tot de bepsliog van dit jaar te geraken. i^e 
nitsiaiting is deokbaar: zlj rust op do besprokeD plaals van 
Iiiviiis en zou tegen het jaar 304 kunnen geldec. Wij bebbea 
^ien wat die uitsluiting waard u. 

Wanneer de andere jarea ons oalschieten , dan sou bet wei- 
nig balen, het jaar 220 aan te nernen, hoewel daartegen, ge~ 
beet afzondertijk geaomen , geene regtstreeksche bdetselen aao- 
vrezig zijn. Vervallen 304 ea 241, is geen ran die beiden lot 
genoegzame z^erhsid te brengen, dan keerea wlj tot geheele 
onbekendbeid' lenig, iainiers de kracbt ran beide geroelens nut 
vp de argutuenten , die positief en regtstreeks voor elk Tan bei- 
de pleiten. 

Hetzeirdeis erenwel, scfaoon in mfndere mate, van 241 te- 
genover 304 waar. Het aannemen van S41 is eene gnsing utt 
velen. Het is geese roekelooze giflsing. Zlj is met sdierpzia- 
ntgheld gemaakt, met talent verdedigd. Die baar (^wierp, 
beecbikt over eene verbazende kennis van ddtail. Argument op 
argument is ten voordeele zljaer gissing bifeengebragt; allea 
tverdan op Mn punt gerigt. Maar bet gevoelen liUjft eene gis- 
sing. VoOT 220 beitaat zekere praesumptiei verder is niets te 
beslissen. Voor 304 beslaat lUezelfde praesumptie; zij wordt 
ondersleond door eene geheeie reeks waarscbiJDlijkbeidsgrondeB 
die ik niet kan nalaten overtuigend te noemen, en beslreden 
door andere argumenten, die opgewogen kuonen worden, maar 
niet sondw moeila. Voor 241 bestaat geene praesumptie, dan 
alleen die , welke des nooda ontleend kan worden nit eene lang 
niet gebeel zekere verklaring aener enkele [daatB, de slraks 
behandelde van Lividb, en die praesumptie zelve is reeds in 
aanmerking genomen ondcr de gnmden tegen 304; dear beell 
het argnnient veel grootere kracbt en die grootere kracbt is 
ontoereikend.' 

HoHHSEir** erkent gereeddijk, dat de censoren desttjds by 
mftgtt waren, zoo groote veranderingen in den staal te bren- 
gen. Die 't betwyrelen mogt, bedenke slecbta, dat naar 'igecn 
T(dg«i sal de verandering foraed gebeel bioneo de bevoegdheid 



)*} N. 9A. 108. Dur liult hi) ook Lithv XL. SI ua, toot bel jwr SOI. 



sdbvGoOgIc 



D£ TUD DKR BIB2IUnifG. 447 

der Mnsoren viel, ten minste uH nielB blljkt hot tegcndeel. Bet 
komt er dus op aan, na ta gaan of de censoren genoeg polilieke 
magi bezateu, om honne bevoegdbeid in zoo ruinieo t\a te 
doen gdden. Het zai blijken, dat de cenaonn van 304, en 
zy alleea, die magt kuoDea gehad hebben. 

Laat ons dus de schadaw ran 2S0 laten rarea; faalt obs be* 
wys, men keere Try daartoe terog. En S41 als ifjdslip der 
herzieniug is onwaanchyntljk om de volgende redenen. 

Straks is ontwikkeld, waarom de herziening der kieswet naar 
alle waannhljnlijkbflid gepaard ging met eene aieuwe indedlog 
der Tr^gelateoen in de stammen. Deze verandering van la- 
deeling waa eeoe gewigttge eaak. Ze heeft te Ai>ffl«, roor eoo- 
ver wy weten, driemaal plaats gefaad. In de thans bestaande 
boeken van Litids komt ze tweemaal voor, en bekleedt eene 
gewigtige plaats in zljn verhaal. Eene derde indeeling der vrij- 
gelalenen was in bet verloreQ twintigste boek beschrevenvde 
atelier der inhoudsopgaven rekende dit punt van zooveel gewigt 
dat fay bet in zyne epitome opnam , en by is thana onze eenige 
zrgsman. Maar dat zalk eene veranderde indeeling in 241 zou 
zyn ingevoerd, zaI aeirs een verdediger van dit tijdittip n!et 
ligt in ernit beweren. 

DioDTSioB zegt, dat de rerandering der conslitutie vdgens 
cmturiae uit zekere kracbtige noodzakelljkbeid ontstond. Weike 
deze ID bet jaar S4t geweeat zoa zijn, is moeijelijk te gissen. 

De Mne der beide ecnsoren van 241 wasHAaoDs Fadius Butko, 
Hi] beboort tot die Uasse van personen der gesohiedenie , waar- 
toe LRoimua en Xahibippds gebragt kannen vrorden: sleobta 
iine daad van zyn leren is bekend en die eene beefl zijneD 
roem geveatigd. Vyf en tTrintig jaren later, in bet noodloltlge 
jaar van Cannae, werd by op min wettige wijs met onbeperkta 
magt bekleed , om hmiderd zeven en zeventig van de driebon- 
derd senatorsplaatsMi aan te vullen». Die taak volvoerde bij 
in weinige uren, op eene wyie, welke de quaestie van vorm 
en de wezenlyke moeyeiykbeid even gelakkig oplosle, met echt 
waardige geatrengbeid en den fijasten politieken tact, strict 



*»} Ut. XXUI. it. 8J. 



sdbvGoOgIc 



448 Db hbrzibning van oe Hohbuschb kiiswet. 

regtraardig en tot hooge voldoening van bet geheele Romeiosche 
Tolk. Die gevfigUge post was aan hem opgedragen, omdat hlj 
destijds de oudsle gewezen censor in leven was. Het zou Diet 
wel onvermeld zljo gelaten, indieo Butbo als centor eeoe wets- 
berziening bad geleid, vao nog gewigtiger maar geliJkBoortigen 
aard als het aanvullen van den senaat: daarin zou eene aller- 
belaDgriJkste bijkomende beweegreden gel^en zljn geweest, om 
juisL aan hem dat groote Tertrouwen te scheoken. 

Al deze gronden beruslen op het Btilzwijg«i der onde sehrij- 
' vers over bepaalde punten. Eo er is waarheid in het zeggen 
der ouderwetBcbe itialeclici, dat men zich van zulke argumenten 
ex silentio oothouden moet. Zij maken de redenering onzuiver, 
er blijfl te veel speliog voor oovoorziene geVallen. Laat ods 
zien wat eea ander argument uitwerkt. 

Het jaar 241 was bet laatsle van den eersten Panischen oor- 
log. Die oorlf^ liad plotseling een onverwacht einde. Toen de 
Karlhageri den moed opgaven , waren hunne middelen niet meer 
uitgeput dan die der Bameinen: de laatste ramp had de KoT' 
thageri getroffen, maar Rome bad welligt nog meer geleden. 
De zeeheld van de Aegaliiche eilanden moest bijna onder de 
muren zelf van Rome een geregelden veldtogt tegen Falerii 
ondernemeo. De Tiber trad buiten hare oevers, en vemielde 
bet laag gelegen decl der stad ; een ontzaggelijke brand ver^ 
delgde rondom bet forum een van de schoooste wijken vao 
Rome, en den heiligen tempel van Vbsta. Niets kan duidelij- 
ker zijn, dan dat eene veelomvatleode verandering van groot 
gewigt in de binnenlandsche politiek van Rome onder zulke om- 
standighedeo niet voorbereid bad kunaen worden, dat ze onder 
bet auspicium van zulke prodigia Dimmer zou zijn tot stand 
gekomen. 

Dus hebben wij ons thans met de argumenten voor het jaar 
504 bezig te bouden. Voor S41 blijft n<^ Ha grand: over- 
eenslemming der resultaten van Hoiiiisbn, welke dit jaar ver- 
dedigt, met uitkomslen van Bockh omtrent het muntwezcn**. 
Uaar het zal geoorloofd zijn, aan die vraag bare plaats later 



108. Bocu, Mtlrol. Vnltri., Toonl bl. 411 wtg. 



sdbvGoo'^l 



RoiBS TOKSTum KOBT vooB 504 V. Chr. 449 

aan tewijzen, terwiji het onbeusch ware, mijne lezers nog 
langer door allerlei voorwerk van de hoofdzaak af te houden. 

-Het koml er daarom tbaos op aan, duidelijk le inaken, weike 
omstaDdighedeD het jaar 304 als dat der groole wetsheraieniog 
aanwijzen. Maar ik heb welligt meer aaaspraak np den dank 
naijner lezers, iadieih ik niet hel dorre geraamlo van een be- 
toog op^a , maar huu het levende beeld van het Rome der Sam- 
nitische oorlogen voor oogen stel, en de redeneriog tol een 
verhaal herschep. 

Tien jaren v66t hel slaitea van den vrede was het keerpunt, 
waarop bet heldhanige volk der Samniieo in stellige mioder- 
faeid tegenover de Bomeinen geraakle ". Miet dat zij daarotn 
den moed zouden bebben opgegeven. Nog tien jaren streden 
ze onafgebroken : twee bloedige oorlogen, een lijdvak van tach- ' 
tig jaren, ging de geheele onderwerping vooraf, die eerst na 
de nederlaag van koning Ptrbhos plaals had. Nog leefde, nog 
bestaurde het volk der Sammlen, met onovertrofibn talent en 
kracht , Caivs Ponrins , de oTerwinnaar van Caudium ; nog twee 
en twintig jaren was hij de ziel van zljn volk, dat eerst met 
zijneo dood ophield. voor de Romeinen gedacht te zijn. De 
Fbmieinen, de doodvijanden ca geschiedschrijvers van zljo volk, 
hebben ons ten minste den oaam eo de daden van iinta veld- 
beer overgeleverd , waardig om naast hem gennemd te wordea, 
van Gbllius Eonatids. Den reuzenstrijd b[j Sentinum, den twee- 
l^igen slag van Aguilonta hadden de Romeinea nog te winoen 
eer zLJ zich meesters der Samniten mogten noemen. en eene 
takliek , bijna zoo onlwikkcid als bij linieinfanlerie \66r de uit- 
vinding der vnurwapenen slecbts denkbaar is, moest baar uiter* 
ste doen om die resultalen le hereiken. Maar het regtstreek- 
Bche gevaar voer Rome was uilzondering geworden. Nog koo 
het gebeuren, dat Rome ongedekt was indien de veldbeerea 
zich le ver waagden, nog kon bet indringen van Gallische hor- 
den , door bekwame bondgenoolen volgens een grgot plan ge- 
leJd, Rome voor een oogenblik aan den rand des verderrs bren- 
gen, maar dit was gebeel buiten den gewonen loop van zaken; 



) Huron, R. G. III. iCfl,. iVI.. 



sdbvGooglc 



41t2 Db BKBEimillG VAN Dfl HOMIinSCUU KIUffKT. 

zijnea ILJd mogeD wij heoi oiet noemen: de ultra's die aau 
Fabius zijne meerderbeid niet vergaveo kenden aaa Papikios 
GoBsoR deo voorrang toe, zoo als sommigen aan Uormu boveo 
BonAPARTB, en dat oordeel is in de geschiedenis ovci^egaan: 
wij hebben alien grood om bet le betwyfeleo maarkenoen te 
weinig feiten om bet te wederleggen. Maar de oaani Haiimds, 
welken de daokbare ty^genoot bem na zijn ceusorschap gaf, 
was niet eene bloote pligtpleging zoo als bij enkele aodere ver- 
dieDsleliJke mannen^, de geschiedeais beeft dieo beresligd, en 
zoodra de ware Romeinscbe biatorie meer poptdair geworden 
zai zijn, wacht bem eeo hoc^ere roem dao CinciniuTDs en Ci.- 
mLLus en Fabbicics, en zijn naneef, den veel te boog geschat- 
len Talmer. HiJ is de ware groole man dezer eeuw, de goede 
geest van Rome zoo als Appids Claudius Homes kwade geest was, 
biJ was de gerypte. volledig gevormde man, Dacins en Voluii- 
Hius slecbts verbeveae koapen. 

De groote meerderbeid der patriciers, verreweg bet slerksl, 
zoo al niet in aantal dan toch in polilieke beteekenis, weritle 
over bet gebeel met Fabids zamen; voaroordeel, en eigeobaat, 
en bekrompenbeid , en adeltrots vonden een al le gewillig hoofd 
in Appios Claudius, De maglige plebejisclie parlij had deslyds 
uilstekende aaavoerders. Lucius Volchhids , een der voornaam- 
ste van deze, wordt door ztjn bijnaam Flamha voldoende ge- 
kenscbetst: bet volk en misacbien bij^zelf rekenden dien naam 
nog niet genoeg voor zyn verslindenden Ijver, en biJ v'erkreeg 
eenen tweeden naam van gelljke bedoeling, dieu van Viouns. 
Hi) was een van Borneo beste veldbeeren, yverig, voortvarend 
en gelukkig: daarby bad by zekere naiveteit die bem voor 
staatsman minder geschikt maabte. maar zynen persoon in de 
geschiedenis eene nieuwe aantrekkeUjkheid geeft. Niets is tn* 
teressanler dan de stryd tusscben zyae opregte, bruigue oaer- 
yarenbeid, en de arglistige sluwbeid van Appius Claudius, zoo 
als Livins die verhaalt i*. Hy bandelde in overeenstemming 
met Fabios en Decius; zy faadden ooder hem bevel gevoerd, 
en wederkeerig besliste htj met edele zelfrerloocbeDing bunne 



sdbvGoo^^lc 



Db PAKTUBoonnii. Fabius. Voldmnidb. Dbqus. 4SS 

verkiezing tot consols in het jaar van Sentinum, en streed on- 
der hen in dien gedenkwaardigen slajg tegeu de vier volken. 
Ook xijne vroaw, eene patriciscfae uit het aloude huis der Vis- 
eiKii, koos dezeirde partij in slaatszakea met even veel ijver en 
dezelfde fierheid *<>. 

Nog belangrijker is de andere leider der plebejers op het fo- 
rum en in het reld. De roem der Dkoii berust grootendeels op 
hannen heldendood, maar het ware onbillijk daarin huone eenige 
verdienste te zoeken. Pubuds Dicros , de vader , had de groot- 
heid van het huis gevestigd: met sndlen veldheersblik redde 
hlj blj Satieula het ingesloten Komeinsche leger door grootsohe 
zelfopoBeriDg , en zich en zljne togtgenooten door beleid en le- 
genvroordighetd van geest; hij vras de uitstekendste plebejer 
waarvan de gescbiedenis gewaagt onder al degenen nelke den 
senaat, met de wapenen In de hand, de bekrachtigiag der Li- 
cinisebe wetten afdwongen; hfj vlel tegen de Latijnea en Cam- 
panieri, door eigen wil, en z^fopoffering was de laatste daad 
van zijn leven zoo als zlj de eersle van zLJnen roem was ge- 
weest Publics Dbcifs, de zoon, voltooide in den staat wat 
zljn vader begonnen bad, en vie), op dezeirde wtjze. in nog 
hagchelijker strijd , op nog beslissender oogenblili. Publics 
Dbcics, de kleinzoon, had het ongelitk de wapenen van geest- 
drilt en bijgeloof tegen de sceptische Griekm te keeren, maar 
de spot van Pvrrhos werd in bet bloed des dapperen uilge- 
wischt, die ook zonder devotio voor het vaderiand wist te ster- 
ven. De tweede dezcr edele mannen is de tijdgenoot van Appius 
Ct-AiiDits, een van de bewerkers der wetshervorming. Ridderlijk 
als VoLUMHiDa beslreed hij den vreemden en den binnenland- 
scben vijand; zijn edel, open gemoed vormdeeeneinnige vriend> 
scbap met den grooten Fabius, dien hij ala eenen vader, die 
hem als een joogeren broeder behandelde. fidele verontwaar- 
diging over nielige listen, een kracbtig gevoe) van eigenwaar^ 
de, brandende ijver voor het welzijn van Borne en van Rotnet 
(debejers waren onder de hoordlrekkeD van zijo karakler. De 
, plebejers kunnen de booge priesterambteo niet bekleeden, smaat- 



sdbvGooglc 



4B4 Dl HEUtElllll& VAN M RoMUHBCHI KIBWBT. 

de Amns Giaudids, toen het werd ToorgesteU ook heat toe te 
leten, zl) zljn het Diet waardig, huD kloed is te oarein om de 
goden le oaderen ". Zoo daebten nog vele patrieiers , en Ap- 
nus sprak Diet alleen. Maar met verachtendea fooro riep Duata 
Toor bet volk het beeld van zljnen vader terug, zoo als naeoig- 
een der aanwetigen hon gezien had: id Gabijoschen dos, met 
den Toet op den speer, zoo als hij zich midden in 't gewod 
Tan den slag had doen nijdoi tot eon zeeooffer voor bet Tott 
en de legioenen van Rome. iToen badden de onsterfel^ke go- 
•den PnnjDs Deems rein en heilig geoordeeld, even ab of *^a 
■patriciscbe amblgenoot Haklids zicb bad doen wifden; zoo de- 
■leUde Pdbuus Dkcios, om godsdienstplegtigheden voor bet rott 
>te doen. Diet in aanmerking bebben kunnen komen? Was dat 
•bet gevaar, dat de goden zijne gebeden minder zpuden rerboo- 
>ren, dan die ran Appius Cunoins'T' Zoo sprak bij, en toea 
bl) het lot der wet bad beslist en zelf gekosen was om de 
godsdienstige plegtigbeden voor bet volk te verrigten , bragl h^ 
zicb op bet veld bl] Smtinum ten zoenoSer even als zljn vader. 
■Voor mij uit," riep hiJ na 'tnitsproken der formnle, 'scbrik 
>eB vlugt, moord en bloed, voor mij uit de toorn der beme^ 
■scbe, der onderaardube goden, ramp en verderf op standaar- 
>deD en wapenen des Tijands." Zoo stortte hij zicb in de drom- 
men der Gallieri, streed en rid , en rondom en op hem , gelijfc 
bij 't gebeden bad, zonken Galliets en Samialen in denzelfden 
oodei^ng neder. Die man , en gelijkgezinden met bem , leidde 
de derde groote partij te Rome, de gezeten plebejers, den ge- 
goeden burgerstand, de welgeslelde landeigenaars; zij waren 
ytA ijver en kracbt, trotscb op ban ontlaikend poliliek leven, 
nog weinig ervaren in staatsiaken, tnaar alteen door gebrek 
aan oefesing, de partij aan welke de toekomst behoorde, die 
in bet tegenwoordige reeds magtig was, hare kracbt gevoelde 
en met blljde boop voorwaarts streefde. 

Maar dreigend en ongedurig woelden ook te Rome die de- 
rookratisftfae driften, wier iMstaan voor weinige jaren naauwe- 
lljbfl erkeod werd, ea Ibans, tot walgens toe, in redenering en 



1 LtT. X. e. 7. 

] Ut. X. 7. SS. He Toor het Tolgnide ook nnimn, A. G. ED. tVL 



sdbvGoOgIc 



Di PABTUHOoiDiii. DiciDS. Fuviirs. w$ 

deelamilie te pas en te onpas wordt aangebragt door mannen 
van elk voUc en elken stand. De billljke wrok ran den mas 
die zijne minderen over zich Terheren ziet, de klein^eestige 
nijd tegen elkeen die vtak boren ons staat, da opeenhooping 
Tao armeo die in elke groote stad plaats heeft, de lage amhitie 
Tan magtelooze eerzuchtigen en de droomen van politieke beuo- 
haien, menig -ffezenlijk onregt zoo ala elke maatachappij , toot- 
al eene zoo weinig gevormde als de KomeinBche toen was pleegt 
met zich te voeren, dit alles had ook te Rome eea heerieger 
gekweekt van menschen die niets badden, en hun een bitteren 
haat tegen ben ingeboezemd, die te veel badden. De ongelijk- 
heid der fortuinen was te Rome, van begin af aan, scbrikba- 
render dan elders. De Homeinscbe aristokratie, patrieiers en 
plebejers, faeeft bet gemeen ten alien tijde scbreeuweod onregt 
aaogedaan. De billijkste wenschen der ooderdrukten werden ge- 
weigerd, en ninainer toegestaan, eer ze met geweld veroverd 
werden. Die ztcb voor bet volk verdienstelljk badden gemaakt, 
trof de bittere haat der boogere standen, trof bet lot van MAiatus 
en Habiios, van GanFcins en Licimns Stolo. Die bet volk on* 
derdnikte was een halfgod; Cincimnatus, en Cahiuos, en Pa- 
KUDS Cunsoa: de lievelingen der patrieiers wareo Coriolaitcs, 
die bet volk door uithongering zijne tribonen vrilde ontrooven , 
en Kabso Qdikctics, die uit meedwil een plebejer vermoordde, 
en dagelijks op klaarlicbt«i dag bet welgevende volk van bet 
forum jaagde, en Ssavnius Ahala, de moordenaar van Habuds: 
de Hfp6 der patrieiers waren de Gladdii; maar Spuaios Cassiits 
moest sterven, zoo als vierdehalf eeuwen later de GsAccHan, 
maar onder geregtelijke vormen als ware by een misdadi* 
get. De plebejer mogt geene patriciscbe hawen, blj was on- 
rein. HIj mogt geen overfaeidsambt bekleeden , de goden wilden 
het nieL mj mogt zljn bloed aan bet vaderland geven, maar 
als -gemeen soldaat. Aandeel aan den veroverden groad kwam 
hem toe, dat nam de patricier. Kunstmatige schulden over* 
stelpten hem , maar blj was bet immers den edelen grondeige' 
naar verscbuldigd: deze neme bem, sla hem in boeijen, ver- 
koope hem zelf. mits in den vreemde. Wat wet is, mag de 
plebejer niet weten. Toen dat veroverd was, mogt bij niet 
weten wat regtspteging was, volgens weike vormen, zeirs op 



sdbvGoogIc 



4tt6 Db BKIZIKRUffi VAN Dl ROHEIHSCHI KIKSWET. 

wdke dageo regl gesproken zon wordeo . maar dit alles moest 
hij zijnen patronw stukje voor beetje afvragen naar mate hij 
'I behoefde, Tweehonderd jaren lang was die loestand bestre- 
den, eo uog bestondeo enkele zLJner ergste gebreken. Maar de 
laagste harlsloglen vao liet volk werdea gereedelijk voldaan. 
De gemeeoe Ilaliaan vond als bravo huurders id de dagen van 
SiGCitis en Gbhucius zoo goed als io die rau Rossi. leder edel 
RometH ging door de slraten met eene beode bongerige cHen- 
ten aeliler zich , met dolkeo in den linux. Koren eo zout 'nrer- 
den met kwislige baud sedert onbeugelijke lyden aao bet ge- 
peupel voorgewoi'peo, opdat bet niet bet goed der r^ken ver- 
slindeo zou, en bet genieeu was beurteliugs lafhartig en krui- 
peod zoo als de volgelingen van Mablius en Maklius , of razend 
van verniehucbt gelljk bet rot van Arams Hbrdorids en de hor- 
den die bij Lautulae opstonden. Onder zulk een graauw verrje- 
leu de Trijgelalenes , dikwljls edele, krijgsgevangene ledea van 
een ongelukkig volk, bescbaafde Elrutiert, kracbtige burgers 
van Samnivm, al te fija gevoelige Campamen, soms een of 
uider Griek uit Benedett-Ilalie, uit bet groole Tarmle, ujl JTra- 
lOA, eenmaal de zetel der Pythagortera , of het magtigc eo 
weelderige Syrakute. Wanneer zulk een man niet in wanhoop 
verviel moest biJ zijae meerderheid over zulk eene omgeving 
diep gevoelen eu doen gevoelen , en de meeste vrijgelatenen bad- 
den in hunne particuliere omstandigbeden weinig reden lot 
klagen. Maar huune polilieke stelling was beneden hetgeeo zij 
vermogten, en was voor bijna onbeperkte verbetering valbaar, 
Er volgde wat te verwachten was. De vrljgelatetieD, de dien- 
ten die voor bonne heeren intrigeerden en het volk voor eeuen 
Claddiub of Papirius oaar bet Marsveld dreven, kondea eik oogen- 
* blik op de gedacble komen banne magt in bun eigen belang 
te gebruiken, en dan bescbikleo zy over een groot deel van 
bet votk, zljmaaklen. zeir, een aanmerkelijk deel van het volk 
nil. 

Het lljdstip kwara, waarop zij bunne magt zoaden leeren 
kennen en gebruiken. GNAzua Fuvios Anniszoon, een man van 
bnilengewone bekwaamheden , was klerk b^ Appius Claudius 
dien wetligt ook zijn vader als slaaf gediend bad. Misschien op 
aansloken van Claudius zelf, roisscbien door cigen gevalbeid ont- 



sdbvGooglc 



DX PARTIJBOOrDIIT. FuTios. 4B7 

hulde hlj twee der groolste patrieisehe gebeimeD, da regtSTor- 
dering, immers mtg men 'twel voor uilgemaakt houden dat 
deze met liet naar bem genaamde FlaviBche regt bedoeld wordt, 
ea doD almaaek, ten miDste in zooverre als de dagen betrof 
waarop regt gesproken w«rd, maar bet is oiet wel geloofdttb 
dat de patricierfi deze lang.rerborgen zonden gehouden hebbeo 
indieD de kennis Tan den almanak zelren eenigzins uitgebreid 
ware geweest. Een schrijrer der oudheEd beweert, dat bet 
boek over regtsvordering door Appidb GLAtDius gesehreven, en 
door FuTitra slechls ontrreemd was**, een ander, met veel 
meer waarschljniljkheid, dat hij op road van CLiDDivs de fatU 
verzameld faeeft **, en inderdaad de trotsche patn'cier moest aan 
de proletarii een buitengemeen geschenk verleenen om ce op 
KijD« hand le krijgen. Zulk heuleo der altra*aristokraten met 
het laagste gemeen is niet ongewoon en in bet geral van Apnns 
buiten twijfel, en men doet hem geen onregtdoor aan te nemen, 
dal als hiJ een bepaald duel voor oogen bad het hem geheel 
onTerschillig was, of zljn stand, of geheel Rome, daarbij won* 
nen of leden. Sommige deelen dezer voorsleliing kunnen be- 
twljfeld worden indien men slechts op iioe zeer bekende plaats 
▼an Cicsno let**, maar de overige getoigen, en Ciczao zelf op 
aodere plaatsen, en de ware verklaring der errste, leiden tot 
bet bier onlwikkelde resullaat. 

Op welke wtjze Chabiis Flavtos, door naauwkeurig op te 
merken, te combineren, den eenen regtsgeleerde over dit pnnt, 
eenen anderen over een tweede te raadplegen, aindue comuI~ 
taH(to,zegt Plihios, ongemerkt eene vrlj volledfge handleidiog 
tot reglRvordering kon opstellen , dit alies na te gaan zou ons hier 
te vir afleiden. Haar de bekeadmaking kon mislnkken. wan- 
neer zij niet *an eene wettige OTerheid uitging. Flatius, om 
'teven of blj al dan niet door Cladmus onderstennd werd, was 



*>) PmoH. I. n. 9 7 ff. da orlf. inri^ 

"} Plot. ff. JT, XXXIIL 8. 

K] pro Mur. n. SB, igl. ook ad Jtt. \1. I. IB, OMU ioonI VL i. A. 
en it (hat. I. xu. IBS. De plMU«a iImii TerutMld in OuLU'i OmamasH- 
«M bl. BBS , op d«a Dum lumN. ZiB Toonl ma da gebaale ^niettie nmun 
B. G. 111. 6||. 



sdbvGoOgIc 



498 Ob HKHzisHiiie tan, db RawiiisaBB kibswbt. 

cr «p bedacht sulk een ambt te verwervflD. Am de plebejen 
mrd voor^pleg^, wat groote zskeo Flatids aan hua hoofd 
TeiT%leD sou, de vr^gelaleoen oBdtrstemuleD den man uiL hun 
midden, GLiuDitu die werkzaam geweeal was om Flavios te 
bewegch tot bet venamden dar aatiemi, die v«or de zoods der 
Trygsltiiaaen xdfs dea aeoaal open gesteld had, koos zeker de- 
t^de zyde, meaig plebcger oak tm Dicnis' partij sLemde lierer 
T«6r lyns geiykrcn dan aeUs ?oor plabqische nobilei, en in een 
der jaren waarin de beide euruluche asdiitt plebejers moevten 
Kijn, warde« de g^atifde patri&iera ea plebejers door het ge- 
meen en ds ariatt^ratiBobe lUtra's orersteaid: tneb zooos van 
ondcDBSttk, daarondef de soon van den beroemden dictator Cj>- 
OTB P0BTB1.1US die het let der arnie achuldeoaren verbeterd bad, 
Ueven in de minderbeid reeds tegeo Qcmns Ahiciub van Praenetle, 
ang toor weioige jarea een vreemdeling **. Maar aan bet boofd 
der bjBt Btond Gmabus Flavus Akiuszood , en dfzeUde liberltiu> 
pom nana* yttrd b^ de plebejiscbe' terkiezingen van dal jaar 
of reeds vr&eger" volkstribuiin. 

' Algcneene vvepslagenbeid beerschte te Romt. Die zieh her- 
iDoart, welkeD iadruk soniniige verkiezingeu te Parijs \n bet 
Toorjaar van ISBO gemukt bebben, die weet, boe rader ou 
fiigen t'UBtig volk hoDderdeo by eakele Terkiezingen te moede 
zijn geweest en bij enkele verkiezingen te moede zoadeo zijn 
indiQn ilj plaats hidden, by zal Ugtelyk begrijpen, weike wan- 
iHqtige woede zieb van dea fatsoenlykeq stand te R^mo mees- 
-ter maakte. De stad was als in rouw. De senatoron legden 
hunne goaden zegelringen af, als biJ eene algemeeoe ramp. De 
ridders oatnamen aan bunne slrfjdrossen de ziivereu boordsluk- 
Jien, bun Voornaamsten tooi. Zelfe aan Akicids werd eer be- 
wezen, om Flavios te Ueer snaad aan te doen. Flavics be- 
auDtwoordde trota met trots. BondOm bet fonm , het ganscbe 



B*) Qai paucif ante ■niiit \attit Itausct bij Pluhih 1. 1. p. ■[) dunkt dne 
lertiling de joista , in d« oTvrouda bMMLenit ¥tii het mratd , hnaw*] nunii 
R. G. Ul. iO'U. G4''i aitdmkkclijk iTJjuid" Tartult. I'lmm jiatla ht«r nil lecc 
DSda bran nan. 

ST) miiLfljjk bel lubto, Tulgtmrn Uounm >4ai bk Lirnn IX. M. Hjj >■ 
■lalli«er ta behandelt bet putl t«d todoHk ntMC opwiteliik du Pumn f.A'. 
XX\11I. e , die anderi teer goed ipgelicbt ii. 



sdbvGoOgIc 



Db 0*tDI«BinS TAK LlVIDS VOOB BIT UAft 304. 4S9 

jaaf doer . stood aija kalender. De invloed van bet VlaTisohe 
regl deed zieh oreral geroelen. Zljnen amblgenoot, die aiek 
was, bezochl hi) gel^ktydig met de jonge patriciers, en teen 
deze lieni niet bet gewone eeri»ewijs bragten, op te ataan en 
bem le groeles, pUnUe hlj 2ljn curuliseben zetel in bet ver* 
trek, vlak voor de deur, en bield ben daar gezeten in de saal 
zoo lang bem good dacht, terwjjl z^f bem, hunnen rljand, den 
avHlit, met leede oogen moesteD aanzien. De party die hem 
gekoien had , de tvrba forentit zegt Lnius **, was sterk geworden 
aedert bet eensorscbap vanAmns Cuhduisl Deze bad te Ter* 
geeb getraeht, zioh bet orerwigt in den senaat te TersohafFen 
door zoons van Trtjgelatenen tot ieden te mafaen; *nu verdMlde 
»hij d« minderen over alle ttammoa, en bedierf forum en Han- 

■ reld, plebcjisohe en algemeene Terkieziogen; aedert dien ttjd 
■was bet volk in twee partyen verdeeld: bet gesonde vdk, be- 
■scbemter en rolgeliog der welgezinden, tegenorer de factia 
•van hetstadsgemeen, de faetio foremtis, loldatFiBiDS en Dncnn 

■ tot censoren beooemd aljn: toen beeft Fauds, am den wills 
>der eendragt, enopdatniet deverkiezingeo in baoden dermeest 
■aebamele burgers zonden zijn, de geheele birba forantu uit- 
* gesloten , tat vier tribut beperkt , en deze de stedelijke genoemd ; 

■ men zegt dat dit met zooveel dank ontvangeo is, dat b^ den 
■biJDaam Maxdius, die hlJ door zooveel overwiaiiingen niet ver- 

■ kregen bad, door deze wijze indeeling der standen verwierf 
»(hae ordinum temperatione)." Enkele oonaauwkeurigbeden loo* 
pen ook bier onder, de vier stedelijke slamoien en bun naam 
tribut wbanae zLjn zeker veel ouder dan Rullunub, maar uit 
bet gebeel blijkt. dat Livitrs bier eene gewigtige regeringsdaad 
van Fabius, eene verschiUende indeeling der standen op bet oog 
bad. Stel dat Livids weet dat de aard der >Ceoturienconstita' 
•tie" veranderd is geworden. maar niet wauneer dlt gesobled is, 
dat bij de verandering van Fabius voor zeer gewigtig houdt 
maar haren wezenlijkcn aard slechts voor een gedeelte door- 
ziet, dan is bij gebeel geregtvaardigd, bij gelegenheid der ia- 
rigting van Sbrvids Toluds te aiweken gelijk h^ doet, en toob 



^} IX. 40, met IfiBnoiu oDuetliiig, B. 



sdbvGoOgIc 



460 Di HBtziKHnw tah 

bier ' niet meer te ze^n. Lnrnis waa geta staalBioan , door 
deze ontlerstelliog geschiedt bem zeker geen onregt. Hen ga 
■lechte na, welk denkbeeld bij zicb ran de magt vao Rome en 
tfjne ondste naburen maakt, of eeoe udere quaestie ait velen, 
cm iD te zien, dat men den rijk begaafden geschiedschrijver 
geen politiek doorzigt kan Inekenneo. 

Dil in bet oog gehoudea koint LrviDs btjna gebeel als z^s- 
man ran bet boven door oofi ontwikbelde op. H^ geluigt ran 
den invloed ran Flaviqs en CuinDins, Tan hnnne zamenwerking 
tegenvver Fahus en Dicics, van bet vernietigen van hnnnen 
invloed door de Centura der laaUtgenoenideD , blj welke gele- 
genbeid de indeeling der staodeo eene belangrtjke wyziging 
ondervond, die van Fabids nitging, die in gewigt, naar bet 
oordeel der tljdgenooten. de krtjgBdadeB van dietf populairen 
held nog overtrof , en voor 't miisle beslond uit bet teragbreo- 
gen van bet ergsLe graauw tot vier bepaalde slammeB; buiten- 
dien spreekt Livins nog van eene andere Lepaling, die met de 
magt der censoren over de ridders in verband staat, Allesfeiten, 
die een deel aitmaken van bet gebeel zoo als bet bier voorgesleld 
werdt, enkel aannemende, dat Livins dit gebeel niet kent. En zijne 
ookunde dddromtrent blykt nit nog eene andere omstandigbeid. 
Fabius bragt de lurba forenait tot vier iribui terug: dit was na 
de wetsherziening van belang, want toen werd naar tribiu ge- 
stetnd. \Mr de herzientng der kieswet deed bet er niets toe. 
want toen badden de Iribui geenen invloed op bet stemmen; en 
Diemaud beweert, dat de kieswet v66r 304 herzien is **. 
LiviDS dwaalt dus wanneer hij meent, dat kenm Gladdids als 
censor door eene veranderde indeeling van bet volk over dc 
stammen bet overwigt der ■niarktparttj" — thans zou men zeg- 
gen, der barricade-mannen — bedist bad. Dan zoii dit over- 
wigt terstond na de ceniura van Appids zijn toppunt bereikt 



^) HnouKi bewmrt wel, dat «ok onder de inrigliag nn Snnm Ttrum 
een diergelyk lerlMiliI tniiehen cmtluriat en triiui beitand, 1, «. p. XI. M. 
1B4. Mair bij werkt dit geroelen niet uit, het ii op dob lelf onbondbur, 
en Ipnregt in tegenipraak met Lirnra L 18. op bet einde; ea in tootem >Ii 

bet t. «. p. X. bL HO geiteld ii, wel '^"- " ' 

(oeraikend om te bewijiea wit bg ni. 
eta te wedeile^en between in den lekit 



sdbvGoOgIc 



DS GBTDIGBXIS VUI LiVIOS VOOR HBT JAAR 304. 461 

moetcn bebben. Diet acbt jaren laler, dan zonden de consuU 
TaD bet Iweede jaar van z^n eeosorscbap. die zijae lijst vaa 
Beiiatoren casseerdeii, of uiterlljk de cerstvolgende ceDsoren, die 
van bet jaar 307, ook alfne veraoderde volksiodeeling gecas- 
seerd of ten niinste niet door bet sluitea van een nieuvr iu»^ 
trum bekrachtigd hebben. Haar de eerste grond is geheel vol- 
doende. De indeeliog naar de eemturiae van Siavius Toluvs 
stoiid met die naar de stammen in geenerlei betrekking, en de 
aedilei curulet vrerden naar de centuriae gekozen, 

Uit ades blijkt, dal de groote niagt der lutba formtii eene 
otnstandigbeid was waarvan CLAuoirs parti] trok, die hij be- 
goneligde, maar die buiten bem ontslond, uit geheel natuur- 
Hjke oorzaken, nit den loop der gebenrtenissen. Zoo bij ze la 
Hleren bad geroepen. zij zoii zicb, in de jaren na zljne cea- 
suar, blj alle verktezingen faebben lalen gevoelen, en daarvao 
is in de geschiedenia geen spoor. Oe partij die Flavius volg- 
de IK de nasleep van eike bervormende partij, de revolutionaire 
nltra-demokralen. Oudersteund door Apmits Claddids, stak die 
parti} bet boofd op en befaaalde in 304 biJ de verkiezing van 
Fuvius baar eerste en eenige gewigUg voorded. 0(^enblikke- 
lljk Tvordt zij verplet en versehtjnt eersl wcder in den tweedeo 
Punlscben oorlog. 

LiviDs beeft over de zaak piet verder nagedachl. Fabics be- 
tengelde bet gemeen door bet blj vier stammen in te deelen, 
eo wel tegen den wenscb van CLAimiDa; genoeg voor Livids of 
voor degenen uit die h^ pulte, om aan Ci^audius een tegenover- 
gestelden maatregel toe te scbrijven: geene ongerljmde onder- 
stelling, ware 'Intel . dat de Centura van Appius &.audius vdir 
de wetsberziening vail. En de gejaagde raanier, waarop Livius, 
bier aan het eind van zljn negende boek , over bet censorscbap 
van Fabius en Dbcids heenglijdt, herinnert lerendig aan het 
even overhaast afloopende vijfde, en zeveude. en acbtste book, 
en bovenal aan bet zesde, waar eveneens been geloopen wordt 
over de anders zoo uitvoerig verhaalde wetgeving van Licuiins, 
waarvan de draad aan bet Roord van bet zevende boek weder 
opgenomen wordi; men zou bijna meenen dat de sGbriJver hier 
perkamBot te kort gekomen was, 

Ken toealand zoo ate de boven beselirevene eisclite vooncjer 



sdbvGoogIc 



k62 Db OBHZIBltllle TAN BB ROHtlRSCHE KIBSWBT. 

niog. Da vrttgelatenea' eo bnooe bondgeDoolen de ullra-palri- 
ciers waren magtig ooder bet volk, zij bescbikten reeds over 
eene gedtichte minderbeid, die blljken had gegeven, in sommige 
gevallen meerderheid te kuDoen worden. In den seaaat warvn 
xQ zwak maar niet magteloos. Het bdndgenooUchap lusschea 
de kern der plebejers en de groote meerderheid der patriciers, 
tQBschea de parlljen ran Fabids en Dsans was nog lang aiet 
dniinaam. Het bertutte vooraamelQk op de yriendschap dier 
beide uitslekende mannen. Het was onbedaaabaar zoodra een 
Tan beide partijen den weg eener wijze gematigdfaeid verliet. 
Die Treg was niet te belreden dan onder groote opofiferingeD 
van belang ea van eigenliefde. Haar wanoeer ooit de beide 
partijen, om welk gewigtig belang dan ook, fegen elkaar over- 
staan zoaden, waren zij eene gereede prooi voor de beide ande- 
ren, voor da slecbtste faartslogten van den adel en de slechlste 
faartstoglen van het gemeen. En het was zeer de vraag, o( 
selfs de vereetrigiog der verstandige patriciers met de gemaligde 
plebejers op den duur den opstekenden vioed zoo vermogeo te 
keeren. 

Dkcius was Blinder bedreigd en minder bevreesd, De zijnen 
waren niet Mnder sympathie voor Fuvieb, voor dien velea 
bunner geslemd zutlen faebben, van dien de meesten een ge- 
wigtig en h^zaam geschenk hidden ontvangen. Wa&r de per- 
soonlijkheid van Fi&vros in 't spd kwam, koo men op eene 
groote meerderheid van den man des vidka rdenen, welligl 
was hlj zelfs een lljd lang aan het boofd eener onbetwistbare 
meerderheid. Wal Flavics thans was, dat was de vader van 
DsGiua geweest, behalve alleen ten opzigle zt)ner afkomsl. Maar 
afkomst was bij de plebejische partij naanwdlfks eene aanbe- 
veling, en Dbgius was de man niet, zljna stelling was niet 
zoodanig, dat hlj de opkomst van verdienstelijfce mannen uit 
lagere standen zou bebben tegengcwerkt of ongaame gezien. 
Hog bestond tusschen patriciers en plebejers de oude arachei* 
ding, nog wasi de politieke gelijkhetd niet voltooid, nog warm 
de patriciers wederregtelijk in het uitslnilend bczit van kost* 
bare voorregten, en te zwak om zich daarin te handbavHi. 
Bbar op Chabus Flavics drukte geene persoonlijke beperking, 
waaraan Dbcids en Volunkius niet eveneens miderworpen waren. 



sdbvGoogIc 



ilET BOXDGKNOOTGCOAP VAH FaUUS IN JtlGIOSt 465 

De vrljgelateDe winfcelEer .van bet forum en de Trijgflborene 
laadliouwer ait Aricia of TwcxUvm waren nsLtrariiJke bontlge- 
nooLen, Ihaas meer dao ooit, na de vrtjgeialenen in hun eigee 
bdang legODOver de beflrto 8lred<en. De pitrioler daarenlegmi 
die aan tie votkskknse de k^ms van ifia' aXvaast^k MlliieWl on 
haar te beoioeijel^lieo in 'tzoeken van bear regt, hau ntel wd 
aaders dan alsde naloinlUjke vijand dier voUisklasBe beBOh0iiw4 
mtrden. Het is waar, dal de ulLra-demokratie juigt toot Ube- 
rale slaalalieden ebn allergBvaarliJkste bondgeooot is. Slaar itoma 
had nog tm weiiug bbwlges^aan aan ovemaat van vrijhcid, en 
DiciiK was aoo vol moed ep Teilrouwan , zpo bewusl van -alJtiQ 
kraobt. z^iie parlij bele^fSe bare scfaoonate dagan en natn mo^ 
gednrig aan kracht ibe, tova baA nog boo weinig teieimtslliflff 
ondeJrvQDden van -bet itdekeon^ Tan vrifkaden, van het lieguiu^ 
ligen der iaag geplaatste vsrdienste. 2oo lang de turba farmsH 
magtig was, sidddrde de palricier op dan FalatQnsclien h«UTel< 
«n was bli^de, dat fay zich. bij de pariy van Dioins kon aan- 
aluilen om het ergste te vennydeb. Neem Flatidb en de vrij- 
gelaleneo weg, en het was oagerljnid le verwaobten, dat nielt 
vele patriciers tot de vaoea der reaclie zooden terngkeeren, bet 
was al te waarsehiJnlQk , dat zdfs de ueest geraatigde wes- 
scben der plebejars oaverboord zouden blijven , dat bunne partij 
van de genade der ed^len zou arfa&Rgen: en welk eeo gebraik 
de Bomemacfae aristokratie van hare overwinningen maakte, 
was le bekeod om baar ooit, lot eenigen prljs , wedn- eene ved* 
komene OFerwinuing te gannen, 

Terwijl derhaive Dacns en de zljnen over de partij van Fla- 
vius oofdeelden onKLreeks eoo als onze liberalea over Hawaii 
en PBODnHON, waren zl| echter verre verwyderd om bet iBltia< 
tief tegea faea te nemen, of Bonder krachlige beweegredeaen 
tegao ben part^ te kiezien. Voor ben was Flavios, indien zQ 
hen hard beoordeelden , enkel een verdootde vriond. Voor ve* 
ten van hen was Fabius slechts een bondgenoot, die gtster nog 
vQand geweest was en bet morgen op nieuw kon zijn. 

Maar de partij van Fabiob zag dil alles met geheel ander oog 
en met veel ernstiger bezorgdfaeid. Hier waren niet de welge> 
moede whigs van Bkius, hier was de groole (itry-part^ die 
licb in alle eeuwen eo ter atler plaatue gestadig bervornil 'en 



sdbvGoogIc 



464 Dl HltUUdilO TAB DI RoOimcHI EUSWCT. 

te gronde gaat, die zich here^igt op elk bolweik vaa bet Ter- 
ledene en telkens voor den aandrang der herroriiiers verstuift, 
die gedwoDgen is, in faekr(Nnp«ibeid van geest, ia Terouderde 
Tooroordeelen. in dwaog en bygdoor bondgenooten te erkennen 
op slraf TMi te niet te gaan, eo die ODgeweasehte medeitry- 
den even welwillend en voonigtig te behudelen. als de party 
der Terbetering zelfs de wildste pbantasien, de orerdrereosle 
idealen, leugellooBheid en ansrcbie onwillig moet sparen. Het 
lot dier party i« bet, steeds te w^ken, steeds overwonneii te 
worden, door alle eeowra been, op ieder aeblervolgend stand- 
pant: ze Toert een gesladigen terugtc^ nit tegenorer verbit- 
terde r^anden, en wordt telkens gestagen met bare verouderde 
wapeoen, die zij emmaal noode gekozen beeft, omdat dezdlida 
▼ijand baar eenmaal met die wapeoen telkens dieper en dieper 
-wondde. Het ideaal der bervormerB van de eene eeaw is ver- 
sleten in de volgende, en bet kleinood van beden wordl mor- 
gen als zonder waardij verworpen, zoodra deze partij ze uit 
de baoden barer bestrljders heeft moeten oatTangen, die reeds 
weder met nieuwe, even onverwacbte, evenmin gewenscble, in 
het oog van doisenden dikwerf (mgerymde eischen en plaonen 
Toor de denr slaan. Znlk eene partij kao niets anders berei- 
^en, dan baren teragtogt met eere te doen, met talent te be- 
sturen : ze heeft eakel kens van opofferingen , xe moet telkena 
nagaan , wat deel ran bare stelling al weder onhoudbaar is m 
cpgegeven moet worden. Tocb kan die partij , op deze wljze, eene 
Echoone rol in de gescbiEdenis vemdlen, de rol van Gtuon en 
Tan Fabios, de rol van Maiu Thikisu en Tan Robbbt Pul. 
Deze parllj, en zy alleen, was r^tstreeks en onmiddellijk be- 
dreigd , zy de opregte en gematigde conservaliTen moesten den 
bestaanden staat van zaken tot in zyne gebreken toe verdedigen, 
en die boveo alien gebruik en misbruik ran dien toestand had- 
deo gemaakt, heulden met den gemeenscbappelyken T^and. 
Maar bier was geen tyd tot gemoedelijke klagten, bier moest 
gehandeid worden; immers die party zag klaar en duidelyk 
de anarcbTe in 't verscbiet wanneer men op deozelfden neg 
Toortging, die party bad het groolste aandeel in het benind 
en de meerie verantwoordeUjkheid voor den loop van zaken, en 
bet nicest le verliezcn by eeqe omwenleling. Die kon nog voorko* 



sdbvGoogIc 



Dk BERnULUtC MB TMJSBUTSlflR. 46R 

men worden. No^ was er i&ne der drie indere part^en met 
die men zich eerltjk kon verstaaD, al moest bet groole ofiers 
kosteo. Een afdoende maatregel, bij tljds uitgeroerd, koo nog 
van de anarehische meerderheid der volksrergaderiD^ceD een go- 
deelte aflrekken, geaoegzaam om lan de mioderfaeid nog Mne 
overwinniog te verscfaaffen. 

Twee wegen stondeB Toor Fabius opea. De Trijgetatenen had- 
den te reel of te weinig invloed op den slaat. Te weinig, want 
zij waren de talrljkste, de meest gegoede, intellectaeel meest 
ontwikkelde klasse, en sleebts een gering deel van bun gewigt 
lag op de offici^le RcbaaL Te veel, want dat geringe deel deed 
den evenaar overslaan tot den kant der niet Ronieinsche, niet 
vrije, heimelijk vijandige parlij. tot dien der moreel meest ge> 
Taaril|ke, in kwaden zin poditiek meest gerormde, meeal ge- 
doebte, tot regeringloosheid meeat geoeigde klasse. Wij in de 
negentiende eeaw kunnen ligt belreuren, dat bet meest ont< 
wikkelde deel des voHcs blJ bet meest stationaire, bet onarhan- 
kelijk denkende biJ bet slaaTscbe, de winkeli«- en ambacbtsman 
blJ den landbouwer, bet Grieksche en Samnitiscbe res biJ bet 
Latljnsche moest acbterstaan. Haar voor eenLatiJnschen staats- 
man aan bet boofd van een Latljnsch rolk moest die laatste 
beweegreden, met overwegende kracbt, in geheel tegenorerge- 
gtelden zin werken : trots al bunae roordeelen koaden de viij- 
gelatenen niet boven de vrljgeborenen, de gewezen vljandeu, 
de slaven van gister niet boreo de burgers vaii reeds bonderd 
jaren berwaarts worden yeiiozen. Zoo wml dan Fabtos door 
den aard der zaken er toe genoopt, de eerst kortelings verre- 
zen magt der TriJgelal£neo binnen bare oude grenzen en nog 
▼erder terug te dringen en in bare geboorle te verstikken . en 
de stielzonen van IlaHe*^ te onderdrukken om de enhte kin- 
deren te bebouden. Want eene noodzakelljke eigenscbap van 
zi}n redmiddel moest bet zijn,' de belangea ran TriJgeboreneD 
en van vrljgelatenen io lijnregte tegenspraak te brengen, ea 
elk plebejer tot eene keus tusscben Dicius en Flavius te dwin^ 
gen. 



*"} QuUnib Ililk noTBrM eit Scaia Ahilubdb bg Vun. Mtx. VL 9, 



sdbvGoOgIc 



468 Db HEBZ»HIH« van DI ROKKLtSCHI I»SW£T. 

Ifl bet slrydig met de maaier Tan Linos, kon de verbaler Van 
de tereglstelling ran Stolo ea vaa den opsland ran Latttmiae 
dU gedeelte der regeringsdadeo van Fabios en Ukidb Diet over 
bet hoofd zicD of onrenneld lateo f , Eeo rolstrekt bewijs le 
zoekeo ware hier ijdel, maar bet is ten minste geoorloofd, op- 
leitend te raaken op datgeoe , wat zirb bijna onwillekeiirig aan 
^e overtuigiog opdringt. 

. AUerinteressantst lou bet wezeo, de uitvoering van dit groo- 
te plan in bljzonderhedea na te gaao. Maar daarvan is ^n 
hoofdpant orerbekeod en omtreol het overige gedeelle is onze 
kennis zoo jaoimerlljk verward eo oDvulledig, dat de hoop om 
immer een voldoend deakbeeld van bet gebael te verkrijgen bij- 
kans opgegeven is. Het groote verschilpunt tusschen de beide 
kieswetten is bet Tolgende. De regeliog van Sraviiis Tuluos 
verdeelde de plebejers in ■legers" naar hun Domioaal Termogen. . 
ZiJ Testigde eeoe geldaristokratie of zoogeoaanide timokntie oa- 
der degeoen die weinig vermogen eo oiets te regeren haddeo. 
Deze regeling was toot de vrijgelatenen nadeelig. ZiJ stondeo 
ttiet op gelijken Toet met de overige burgers. Niet te min v«- 
hieren zlj zicb langzamerband , en Terkregen boqg gewigt ia 
de Tolkavergadering. Hun aantal maakte hen sterk in de enkele 
ceoturien van iedere clasiis. Han rijkdom deed se van de eene 
elasiimn de andere opUimmen. Htinne verstandelijke meerder- 
beid verzekerde huo invtoed boven de andere plebejers. Eeo oogeo* 
Uik waren zij meester over de comitia. Toen kwam de reaclie. 
De verdeeling van bet volk in stammen werd groodslag der 
uitoefeDing van het stemregt. Iedere fp'fttu bragt een geiyk 
aantal stemmen uit, tvree, of tien, naarmate in dan strijd der 
geleerden , van Pahtaoaiscs tot op Mohksui , de eene of de an- 
dere partij bet regt op bare zljde heeft **. Maar bet aantal 
leden van iedere tribut was onbepaald : de talrljkste en de klein- 
ste, de swaksle en de groolste tribut hadden hetzelfde regt. 
En nu werden atle vr^gelatenen in enkele weinige dier slam-< 



**) PiHTUumn bg Vtani op Lit. I. 4S ia Duxmousi Dilgaaf; het gs- 
ToeloD Tin FiRTuium wordt nut eensa brief ran AflTonns AcaiuiurDt mede- 
gedeeld. BiJ IcanuB U toon) gewlgtig IL 4, U. 77 ea *enl«r, TgL onk 
]li|Miik, fl. G. 01. 6|J. 



sdbvGoOgIc 



Dg BnrnoouniG mb vRusBLAnxBiT. 466 

men ternggedrongen, na hadden ze met al ban talent, hunnen 
rijkdom, huo aantal slecbts een nietig deel in de uilgebngte 
stemmea ,, no waren de ioeapaciteiten der vrlJgelateneD te groot 
om binnen de eerstrolgende eeuw uit den weg geruimd te 
worden. 

Welligt maken enkele cijfers de uak nog duidelijker. SnTirs 
had 195 centunen ingesteld. Stel, dat'de partlj der Trljgeia- 
tenen, of liever de turba formni, in gewone omslandigbeden 
ofer 30 steinmen bescbikken kon. In dezen tijd wait die magt 
b. T. tot 80 gere»n, en men bezat in andere centarien eene 
minderheid. De popnlaire maatregelra van Flatids deden die 
minderheid b. t. io 20 andere centarien in eene meerderbeid om- 
alaan, nog andere SO onderVonden hetzelfde door den ioTloed 
Tan Arnos Cladmds. Die gebeele gedncble minderbeid kon 
jeder oogenblik meerderbtud worden, werd bljna eenparigheid 
indien men haar oordeel over den kalender en de actionei bad 
afgevraagd. Volgens de nieuwe rageling bragt elk der 35 Iri- 
bu» hetzeirde -aantal stemmen uit. De Trijgelatenen kregen er 
Tier. Van de kleine belft op een negende teruggebragt te ztja 
vns erg. Nog erger was bet, dat geen middel, noch venneer- 
dering van aantal , noch van rijkdom , nocb van bescbaring ben uit 
dien toestand konde befrljden, dat hel belang en hel eergcToel 
Tan bet geheele HomeinBcbe volk voor bonne gerangenis wacht 
bield , dal men ban bet stemregt niel geheel ontnam en de on- 
billljkheid banner incapaciteit niet sterk geuoeg sprak om le 
doen vergeten welk misbraik zlj van ban regt gemaakt had- 
den, eindelijk dat de beperking hen enkel als ligcliaam troT, 
maar geenen rrljgelatene afzonderlljk in zfjne loopbaan te< 
geahield en daardoor tot een kampioeo zljner lotgenool«Q 
maakte. 

Tot den tiJd dezer welsherziening beboort een wonderlijk 
Toorval, bailengemeen medewerkende om ods 't spoor bijsler te 
doen worden. Homes veldbeeren hadden dikwljls, in groole ge- 
Taren van den slaat , eenen tempel aan de goden gewijd. Een 
bair eerbtedig en half vemederend bijgeioof deed hen oorspron- 
kelijk meenen dat zulk eene gift de godheid zou overhalen om 
de zaken dbr menscben overeenkomstig des gevers wenscb te 
doen uitkomen , en alleen wanneer de god die voorwaarde Tcr- 



sdbvGoogIc 



47.0 Db HRBUEHtHO VAX Dfl Bmubhscbb intSWST. 

void liad, achltfi mea liob gehoudea'den tenpsl (e geren. Zoo 
bouwde RoHULDs den teuipel van Idpiisi Statm. In deo mj- 
thischea stryd by bet meer Begiiliu leiddea. twee bovenmeo- 
schel^ke joogeliagaa de Homeioscbe teguwDen ler overwiDning, 
CD de tenipel van Castor en Polldx verrees op hel fortan. Ar- 
nmCiLKVbuis Zitil, te>vyt Vouwhids Flahha de poerleQ van bet 
£tniruche kainp besCorude, verbeerlljkte Buioiix viclnae , tm 
wQdde haar oeaen. tcmpel en.sjMiorda d« s«klaten ua.; bij vierde 
Eijoen Kegelogl wur de verdienale aan VoLnunus toekwun , 
ea bouwde v««r Bslloxa. dea beraemdea icmpel op b«t Harsreld 
waar aedert r^Uaardiger IriiuupfacD werdan lerteeod. Ooder 
al de beroeriogea van aijoen Jeenijd bed ook Gkabos Flatics 
eenen Leinpel gewyd. Wiumeer hlj bet volk net de standeii 
Rou bebben vf)r20Md*>. de ^endragl aou bebbea henleU, dan 
kou by voor de Etodragt esnen Innpel c^gtcn. Ug Tond Ler- 
Dmo om zicb voldaan. le verklaren. De teiupel werd opgerigl, 
bet was de kleiae , op- bet nmilium , tossoben de {dtala waar 
Ihans de statige bouwvaUeD dee lempels van Ahtokihds en ftx* 
fliu staao , en die waar de senaat in da ouna ffoUiiia bijeeo- 
Lwam . van kooing Tullua dagen af aao toldat de braadstapel 
van Clodids 4ecd oototoJien , totdat bij bet licfat van bet vlimnkea- 
de raadbuis de asoh vac deb Aegypt^cbsn. kooing aaar alle win- 
dCtt been w«rd ventrooid. om voor die van een magtiger en 
TerdwveDer trihuub plaalB te makea dan Fuvios was *>. 

Een deel der patriciers, om be( even oT de eendragt bersleld 
was of niet, zag in die herinDering aas Fuvitts' verdienste en 
ia bet plaatsea van Flavhis' tempel naast de cum eene nieuwe be> 
leediging. De bittersle factiehaat onlbrandde rondom den tmO* 
{Nd der EendragL Flavius' aanvrage om geld uil de sdialkinl 



*3) Si popula McABoiliMirt omUom bg Sura* t. ■. p. Ik ronU hat niat, 
leth diet met Miuuiu hulp, B. O. III. 6i'/>. loct er welligt *ta«n online i., in 
(le belcekenli Tan ordiDem ■enatoiiDm? 

U] Op faet AegrptiH^e MuMnm in het Zminw Ii eene giaftini , wauop d« 
uiUlekende iMin ■■ LoMtiun nij opoMrkiMV nMMe. Ds nn i* Aa|yp> 
tiach, en het opichcin lemieldt koaing SiatK, din JentMlem TeroTBrd heefl 
ondnr do regering Tan RmuiiI. Kaar het deksel en de liBQdiiitcn lija Bo- 
melnich werk, en op de andere trjdo leeit men den naun tan Pcnics Cuim 



sdbvGoOgIc 



Os TIHPBL VAN CoilCOHBIA. 471 

tot het bonwffl vao zijaei) tempd werd. verworpeo. De opper- 
priesler weigerde dieo in te wljden. Volgens het herkomeD on- 
zer vaderen, i^Ae CoiaauoaBABMJUBdepontifex maximut , kan 
adleen een consul of eeo imperator eeneii tempel inwydeo. Het 
-weArzin onltrek ik lets aan dec roem van Litios, maar het is 
Boodig op zijae ToiiteDte wyzea,oaulat zlja gesag, zoo b«ogge- 
achat en dsar aangebaald waar Mommskh bet doet, oDvereeDig- 
baar is met betgeea wij oiet kunnen nalateo voor waarheid te 
houden. Linus Doemt desea Coununs BarbAtcs zoadsr te ver- 
moeden , dat hlj dezelfde Ldcids Soipio is wiens oorlog^aden by 
Sanlinum ea Aquilotiia hi] voor de vergetellieid bewavd lieeft, 
diezeirde dappere eo wijze man waarvao het bekende grafschriA 
gewMgt, dat b'uilen de porta Capma op bet aloude faoiiliegraf 
der Scim's ontdekt is. Litius laat hem zeggeo, dat atleen een 
eonsui of een imperator eenen tempel otogt inwyden , en vei;g«et 
dat de imperator meestal eeD omml was, dat de consul alLijd 
imperator moest nezen om regt tot het ipwijdea van eeoeo tern- 
pfd te bebbeo. Ongetwyfeld sload slecbtt Ha ediele term iji 
do formule waarop de veroTeraar van Lueanie zicb beriep, bet 
woord praetor, in syne oorspronkeiyke beteekeals vao veldbeer, 
TOorganger in den oorlog. 

Haar Flatids was niet een man om zioh aoo te lattii afschrik- 
keo. De wyze waurop hy ztiih geld versebaTle was van alle 
de meest onaangename ¥0or de pitriciQrs. Hy bcwwde zynea 
tempel met de allerbeleedigendste praeht. Hy plaatste dien, 
waar ieder senator hem telkens zien moest als by de senaals- 
Tergaderiog wilde bywonen. Hij dwong den pontifex maxiimu 
doer eeo volksbesluit. By deed, naar alle waarscbijniykbeid, 
eene senaatavoordragt tot bedekteUJke aflieuring van zijue daad 
door het volk verwerpeo. 

De tempel was klein, maar geheel ran broos. Oe kottea 
werdea gedekt uit fondsen, die aan Flavigs ter bescbikking 
stonden in zyne betrekking van aedilis. Die fondsen waren bij' 
eengebragt nit boeten van edele woekeraars. De tempel slond 
(Wmiddellijk oaast de vergaderplaatB van den senaat. En die 
gansche sonderlinge slrijd, die woedende tweedragt bij de pleg- 
ligbeid van Concordia, is welligt het meest stellig vaslstaande 



sdbvGoogIc 



4?t De HIRZMItniO VAN Dl RoHKOfSCHK KltBWIT. 

feit uit de gelijtttijdige gescbiedenis , hel is oen der minst rer- 
klaarbare vencbijnselen van diea raadselacbligen lijd. 

Haar boe heL ook zij , en al blijkt overlaigend dal het inwij- 
den van den CoifaonDuteDipel plaats had toen de eendragt (^ 
de volksvergaderiugen nog verre van bersteld was, zooveel is 
xd-er dat de -bemoeijiogen der censiHVii en vooral die ran Fa- 
bios een einde aan den grooten partijstrljd msaklen door de 
kracbt der turba fonntis le fnuiken. RnLLumis was op het 
toppunt van sLJnen roem; dit was bet tijdstip waarop bij den 
bijnaam Maxihos rerkreeg. Maar dat Decios desLlJds in de nAks- 
ganst veel verloren -heeft is meer dan waarscfaiJoUjk. Bet 
duurde dan ook nog vier jaren , eer ook hij zijn werkdadtg 
aandeel in de groote omkeering van zaken oam. Toen Ind fay 
le voorschljn. als de veorname verdediger der iex Oguima, ea 
deed ze aannemen ondanks den hevigen scboon hopeloozen te- 
genstand van Appids Glaudids , ondanks bet veto ran somniige 
tribanen die zeker met Fuvios tegen bet veranderen der kies- 
wet zouden gestemd bebben en ihans de zaak van bet bijgeloof 
en van de ultra's onder de oligarcbeo tegen de hoofden der pie- 
bejws verdedrgden , tegen Dscius zelven , tegen Smrtoinos So- 
nms den plebejiscben consul van bet jaar der berztening, die 
jaist toeo hoog in de volksgunst stond , en nog in hetzelfde jaar 
poMtifex en emior werd, tegen de groote en magtige plebejiscbe 
haizNi , waaruit twee Marcd , een Livios , een GxnrciDs . een 
PcBLrLim de nieuwe priesterschappen vervulden. Hoog geacht 
by het volk was toen ook Fabius, dien hel gaarne voor bet vol- 
gende jaar tot amiul zou benoenid faebhen , dien het na zijoe 
ToHiardende weigering tot aedilia carulit verkoos, bet ambt dat 
vljf jaren vroeger Flavids bekleed bad **. De vier pOHlificet uit 
de patriciers ontvingen Tier plebejiscbe ambtgenooten , de kennis 
van den kalender werd daardoor aan de plebejers versekerd , 



**) Zoo *telt Lirnu het torn, Tolgeni Licnnni hcD en Aunii Tuwao. liar 
Vm, Mgl kg, DOMnt voor dit Jur Cunun « Daomn ili aiitlf. Ijnm 
ea Pud hidden knnDen wetio, d<t de aadiUt Toor dat jur beidaa nit d« p«< 
triden moeilen Teikoien worden , dtt da beurl der plebt^eri op de *tnt* 
Jtren rMr onte (gdrekening nit, en dat de borengenoemde plebejert dethatra 
in SS0 T. Cn. de atHliti niet konden bekleaden. 



sdbvGoOgIc 



Dl UUKNSIULTINIl DIR STANDIK. 47S 

offieifiler ea dnarzamer dan Flayiob hid kuDDen doen : bet op* 
pergezag over alle priesters, de Toorbaamste invloed op al die 
puDten van besluur welke de Romeinsche sLaalkunde met de 
godsdienst in betrekking gebnigt of liever tol de godsdieoBt 
als haonen oorsprong opgevoerd bad , werd gelljkeiyk on* 
der beide groote afdeelingen ran den Roiueiaschen staat ver- 
tleeld. Bel collegie der augvres bestond voortaao uit negea 
leden in plaats van vier , en onder die negen waren Tljf {riebe- 
jers. Wanneer Toorlaan fiene bigotle regering bet gezag van 
wooderen boveii dat der politiek eo bet kakelen der heilige 
kipp«i boren bet advies van f etdbeeren wilde rerkiezen , wan- 
neer eene arglistige regering onder bet masker der godsdienst 
eeneo Teldheer teRome zou willen lerug boudenofeene onwiUigB 
TeY^dering dwarsboomen, dan moest die regering den steua 
der plebejische hoofdeo zoowel als dien 4er patricische bezilten, 
dan kon bet gescbilpunL oiet meer de onderlioge lerboading van 
beide partLjen betreffen. loderdaad wordt bet sedert dien lijd 
onTerschillig tot welkeo van beide slanden de pcJitieke manneo 
van Borne bebooren. De patricische epuh blecf het uilslnitende 
voorrpgt behoiiden, de sUndbeelden der goden op het kepitool 
te spljzigen. De patricische maagd alleen bieef eene waardige 
priesieres van Vista's tempel. Niemand dan een patricier 
leidde de gouden scbilden, in plegtigen omgang, naar de plaals 
waar bet eersle gouden sehild uit den bemel was nedergedaald.' 
Nog een laAg lljdvak moest verloopen , eer de na^te Lupercus, 
enkel met een boksvel om de beapeo geslagen lerwijl hi] op 
fael Pansfoest zijn dolien loop le midden der Bomeinsche ma- 
trtmae uitvoerde, een plebejer zljn m<^t. Haar in de raadzaal 
en op het forum is geen strljd meer liisscbeD palriciuv en plebe* 
jers. Het waren geene partijnamen meer. Menig palrieier stood 
aan de zijde der bervormingen. Vele plebejers ijverden toot 
het behoad. Niet eokel de meesl gemaligde deeleu van betde 
parlijen smolten in een , maar palriciers en plebejers giugen 
dikwerf tot dat uiterste over, waarlegen buiine stamgenooten 
van vroeger dageo , alien als Mb man , zicb tot het laatste toe 
badden vcrzct. Niet dat de partijlwisl'immer bedaarde. (Ni< 
garchen en demagc^en bleren beslaaa, maar een demagO(^ zoo 
razend als Clodids kon palrieier van geboorle zijn , en G&LPtm* 



sdbvGoogIc 



474 Db HBRZUHIHO TU DI BoKBIHBCHK IIBSWBT. 

mtn BnuLUS , da (oizinDige reactiooair in Ciisiis tijd , was een 
plebejer. Hobtbhsios da verdedigei- tbd Vbhrks, Cbassus de ver* 
tefenwoordiger der aristokralie in bel triiiinviraat, CoBimcAiniM 
de voorbeeldige opperprtester , Hbtillob de legenslaader van 
Mabids, waren plebejere. De groole miBdadigerCiTiLuiA, f.«gg*ii 
de hersteller der Mariaaniobe parlij, Lkphhis da onbekwame 
woelgeest, Cuuta de inedeslander van Hauus, waren patricien. 
Habius self, de demagoog, de homo novtu uit Arpinum, Toerde 
de bcDden aaD die den patricier fitArcu. en den plebejer Satitk- 
KiNDH in naam der algemeene orde vennaordden , en de andere 
homo anuiu nil heUelfde plaatsje, de volksmeod CnauKi. leidde 
deo gevangen patricier LBimniiis by de band de sentatnei^de- 
ring biunen , en bragt hem met de endera medepligtigeo aan 
de •patricJBcbe euveldaad" in den kerker van het TktlUmitUTn 
ter dood. 

De Ogainisohe wet , de groole acte van berrediging der par- 
tyen, de maatregel weike de heerlljke gevolgen der Licinisdie 
welteo kroonde, en de Terweeeniyking voUooide van bet ideaal 
der mannen welke de wetgeving der twaalf tafelen hadden 
doen ontslaan . de Oguloiscbe wet had hevigeo tegenstand ont- 
moel. Maar de aanbangers der rerandering van zaken hadden 
eene Irouvre meerderbeid. Zoo kon liet gebeuren , dat in bet 
jaar der beslissing een plebejer en een ViLEBtna conaula waren, 
uit bet meest populaire patrierscbe huia; diezd/de Valkuus, 
wiens roem in vroege jeugd door een schilterend toeval won- 
derbaarlijk begonnen, ^n honderdjarig ieven door met deedeUle 
middelen gebandbaarden vermeerderdis, Publicola's nazaat, die 
zish den naani van Coavus onder der goden bijstaod rerworven 
had, die twee dicloturae, zes consaUlen gevoerd heeft, die ^n - 
en twintig maal tot de hoogsle eeramblen geroepen werd, in 
eenen staat waar de overheid jaarltfks wisselde , groot in de 
raadiaal, groot in het veld. Valbbius had als diclalor bet com- 
promii gesloten. waardoor de verderfelijke opatand van LmUuUu 
in een allerheiliaamst redmiddel voor den staat werd verkoerd: 
hi} was andermaal dictator in het jaar v6&t de (^laische wet, 
ea terwijl hij de Elroriers sloeg, wees hem builen zijn weteo 
de volksstem reeds aan als faoogsten overheidspersoon bij die 
gewiglige beraadstagingen. Terstond yMr iiem was Fabids die- 



sdbvGoogIc 



1)b WUZI TUf BBKRACHTIfilNe. 47S 

tatar geweeat: iU Jaar had geeoe consols. Ooie berigten lalen 
Diet toe ta beslissen , wat daarvan de' reden geweest kan zljn ; 
tooreel is aeker, dat tasseheo bet censorschap van Fuins en 
DiciDs en de (^ulnisobe wet nietsbebalve de TerkiezingeD van het 
Tolk nitgaat, terwijl LinnB zegt, dal in bet jaar der lex Ogalma 
het plebi riutig ea onlUst was, door de menigte die naar de 
aimwe colonieD was vertrokkeo **, aaar het sleile Son, naar 
Caraeoti, en naar Alba aan het Fudnitehe meer, die uithoeken 
van Bomei gebied. HieriD ligt eea stellig bewljs, dat de regs> 
ring niet zoader moeite baar overwtgft handhaaCie. Zeker is 
het, dat men het volk in tooio moest houden. Het wordt waar* 
■Bh^nlljk, dat mea de OgnloiBche wetgeving voorbereidde. Wel- 
ligt dat lelfe FuTiDS, van wiens Terder lot de geschiedeois 
BwQgt, mede'Tertrok om liever in Sora de eerste te iljn, dan 
Bene ondergesnhikte rol te spelen op het forum. Onder zuike 
omstaDdigheden was het te verwachten dat men de persoonli|ke 
TTigheid beperken zoa. In' Engeland ware mtsscblen de Aofraiu* 
eprpiu-wst geschorat. Te Rome kon men de provoeallo tljdelljk 
baiten werking steileo, en dit geschiedde iaderdaad zoo dlk* 
w^la een dietalor beuoemd werd. Maar bier is meer geschied. 
Terstond na het aannemen der (^alniscbe wet is de provocatio, 
op Toorslel van den cotitui VALsaius, blj eene wet weder inge- 
Toerdt en Litids weet niet, weike reden daarroor te vinden. 
De invloed ran enkeleo, zegt hlj, was niagtiger dan de vrijheid 
van het volk, en deze wel was naauwkeuriger in hare hepa- 
lingen", dan de heide vorige, welke het beroep op het volk 
reeds badden ingesteld, zoo overheidspersonen zich miabraik 
vao magi veroorloofden, of hanne hevoegdbeid te biilten gingen. 
Naar met een weinig npleltendbeid weten wlj beter. De eersle 
wet was ingesteld, loen de onbeperkte, alles willekearig be- 
beerschende magt der koningen aan de consuls was overgegaaa 
en beperkt moest worden. De tweede wet, toen dezelfde on> 
beperkte magt was hersteld, aan de tienmannan opgedragen, 
toen reeds de tweede reeks van tienmannen de dwingelandl) 
bemagljgd had, en ze ook weder smadelljk had rerloren. Met 



«) X. 6. 

**) Ditigentiui MDoUm. Lit. X. 9 , wur de E^heele (Mk bohindflld wordt. 



sdbvGoOgIc 



476 Dk HBimiiniiG van nt RmmiwcBK iiigwir, 

groote beschroomdheid sit ik het gevoeleo , dat zoo als tn Grie- 
henland de welten geschorst werden, zoolang Ltkoroos, of 
Solon, of Pittakob eene nteuwe welgeving Toorbereidende den 
sUat bestanrden , dat men zoo ook de provocatio bailen werking 
gesteld heeft terwQl de Ogalnische wet werd voorbereid, terwijl de 
kieswet werd bervormd. Wie toen de bioDentaadsche poliliek 
bcstuurd heeft moet geheel onzeker btijren. Men zna bet eerst 
tan Fauus en Dactus zetven denken , niaar bet U^ft volgcns 
Romeinsche wetten eeo blfoa onoverkomelijk beawaar, juist de 
provocatio ten voordeele van oensoren, geheel burgerl^ke orer- 
beden te schorsen, hoewel eens eea ditlalor, dus ztnider pro- 
vocatio, juhit met het doel am bet censorBambt uit te oefenen 
benoemd is. Alles is beler dan met Liviirs aan le nemen, dat 
de groole Valbrids Cobvds zljn hart er op gezel had de weClen 
lijner voorouden le bekraehtigen en te verslerken, en dat hek 
reKullaat de nietige bepaling is geweest die Litiub zetf bespol, *d at 
■het verboden was deze wet te overtreden." Maar 
eene rijke phantaeie weet op alles raad. Livius vergeet de par^ 
tijtwislen die hij in achl heerlljke boekeii bescbreTen heeft, en 
wil zijne lezers doen gelooven dat bij de loenmalige besohei- 
denheid die bepaling voldoende was. 

In bet bovenstaande ziju de gronden opgesloten, weshalve 
de groote wetgrerandering in 304 moet hebben plaals gehad. 
De toestand van Rome en de verhouding der staatspartljen al- 
daar v66r en na het aangeweien tijdstip, de politieke Doodza- 
kelijkbeid en uitvoerbaarheid van den bedodden maatregel, spo- 
ren van ziJne verradding bIj Liviub, den eenigen schrljver in 
qnaeslie, redenen waarom die sporen oiel duidetyker zf)D. niels 
oDtbreckt van a) belgeen men blJ zoo onvoldoeode berigten 
redelljkerwija verwachlen kon; de peraoonlQkheid der belrok- 
kene voiksleiders wijst op dezelfde uilkorast; de argumeoten 
van den voorDaamsten en roor bet oogenblrk eeoigen tegen- 
stander zijn ontzenuwd, ten minste in de overtniging van deo 
scbrijver dezer rcgelen, weike bij bescheidealfjk maar toch niet 
geheel zonder vertrouwen aan bet hooger reaaort der regtbank 
van den vcrlichleti Iczer voorlegt. Mn gewigtig punt is even- 
wel nog niet besproken. BQckb's onderzoekiogen over het fi- . 
nanlie\v«zen geven ovgr het algemeen een reaultaat, dat sirookt 



sdbvGoogIc 



HbT JAAB 504 DAT DBR HERZIEM.NG. 477 

met MoHusBifs onderzoekingen over deii tijd der berziening. DU 
zegt Homnsin: hij bcweert buitendien, dat lusscben beide on- 
derzoekingen bet engste verband bestaal. En BAckb's gezag op 
dit terrein is wel Diet zonder appil, maar loch zoodanig, dat 
wij ons volgaarDe daaraan onderwerpen. Onze stelliog moet 
zijn, dq^ bovenslaande Bcbets beslaanbaar is met BOckb's resul- 
taten. Maar bier verandert bet ondemrerp van aard en van 
gewigt. Ware dat ook niet zoo, op bet einde van een lang 
opstel is 't ran den leier niet te vergea , zich in dialektiek 
over 't finaatiewezen te verdiepen. UiJ verscboone dan ook 
wederkeerig deze onvolledigheid. Tbans zij bet geooeg, onze 
beste pogingeo le bebben ingespannen, om op deze gewigtige 
partij in de Romeiasche geschiedenis ten mioste dat twijreU 
acbtige licbt le doen rallen, waarover de vriend der geschiede- 
uis bescbikken kan in hare lange ochtoidschemering van den 
invat der Gallien tot dien van PrsRaas. Henig historisch feit 
is OBvei^elljkbaar beter bekend. Menige historische vraag zelfs 
-van grootereu omTang kan met minder gevaar voor grove dwa- 
lingen worden besproken. Eene waardige behandeliug van dit 
onderwerp doel eUcben, die wij eerst aao btst einde ran dit 
opstel regt gevoelen , en tegenover weike ons niets overbl^ft, 
dan die toegevendbeid in te roepen, wdke onze landgeooot aan 
welgemeende pogingen zelden onlzegt. 

Leyden, 21 Aug. 18B4. E. J. Kibhl. 



BLADVULLIN6. 

Bij HoNBRUB //. E. 70K staat 

'AvTiSew TtuSpavr', M 3> xXij^irrev "Ofl^n" > 
en, geltjk men ran te voren verwacbten kon, staat er bij dit 
vera een lehoUutn: q 3<rAq irpli liiv i/tanufiltty , Srt ifuivvftoi 
euTO( T^ 'Ay«ninwvo« vl^. Maar bij , die dit bij AusToncut 
vond. dacbt dat het op die manier te dubbelztunig was, en 
Bchreef daarom achter uly tcr verduidelijking T<tM^i^riI 

H. S. A. N. 



sdbvGoogIc 



HERODOTEA. 



Satis magnuB videlar esse DameniB vocabulonim lonicomm. 
quae ex Herodoto prorsiu eTaDuerant et locum cessenuit Aiis, 
quae omnibus Graecis iu usu erant. Ipsa res dnbia esse uequit. 
«ed perdifBcile est in singulis ostendere vocabulis id quod in uni- 
versam satis constat. Guinsmodi autem illud sit quod volo, 
lubet nno exempio ostendere. Procurator dicitur ixlTfowot v«l 
luxiimii ; utriqae vocabulo in lonica dialecto locus est et saept 
ntrumqae legitnr; nee tamen credibile est Herodotum pro 
lubilu mndo hoc posaisse modo illud, quod tamen in nostris 
editionibus usu venit, III. 61 sqq. Palizitlies, Smerdis Trater, 
promiscue ixlrpoTe^ tuv oixlav dicitur et fttXeiavi^, nrque quid- 
quam discriminis interest, nam Prexaspes coram rege Patizithen 
fit^eiaviv nominal, qui tameo liaud ita diu post a Cambyse 
irhfevtt dicitur. Etsi io talibus maxima cautione opus est, ne 
temere acriplorem relingamus et multa movesdo nihil agamus, 
facile tamen est fraudem deprebendere, sioubi vocabulnm loni- 
cum juxla cum interprelalione Attica inreniamus. Accidit au- 
tem hoc I. 41. Satis notnm est Atbenienses boinines trium 
litterarum nuncupare selitos Toisse xctKo^pyov^, eosdem loniee 
dici xAuR-sf sive' (pSpxi. lam diOicile est credere Berodolnm 
nnico loco, [I. 111. § 7, x>.ixT»« dicere maluisse, cum io 
lota ilia fabala de Turibus et de Bfaampslnili tbesauro sempw 
usurpat vocabulum ^peg et in simillima re, II. ISO, noo nisi 
ttAwTc; nominantur. Probibel lamen Homeri auctoritas nt vo- 



sdbvGoogIc 



HinoDOTBA. 479 

caliulain xAiTnw looicae dialeclo abiudicemns; Teram ineptam 
est credere loco quern laudavi, I. 41 , coniaacUm legeiidam 
esse, sicuti nunc legilur, xAute; xaKoupyon inter utrumqoe 
vocabulum nou adeo diCBcilis est optio. In eadem ilia, quam 
tetfgi, Adrasli historia ad ealcem recle Jegitur: "ASpir^of H i 
TofUfM TOW Mliia, eStot ih i ^«uu$ fiiv rati iamrou «3cA^I« 
yevi/tevM, (pwebf ii tuv tu^JipmrrOf .... iavriv ivixtcrseaipil^ti 
T$ 7vn&^. Hoc loco ivcaa^aXttlaittt apta est et genuins, sad 
putabinusDe Berodotuni . I. 45 ipsum addidisse, quod nunc le- 
gitur post veriium i iehot — aJr«; ih i xetSapit)( riv 
<pSv«y, xx^i^ftevot ii "Atptivosi Sit hoe ntile et gratum 
lectori ia ipso operis introitu dormitanti, huic tamen UerodoLos 
proCecto oon prospicere volnit neqne, si prospexisset , admisiwet 
soloeouiQ, quod bis verbis inest; aeqiienli capite recte cum go* 
nitivo legitur (pitmt ittMnft. Non minus piUidum est quod le* 

gitnr io vicioia: i*A?tt* (th> A/as KodJtfam iuihfe Si 

Mi} MviSv Ti Koi ircipiliw, rhv xiriv toutov ouvend^iuv 
ttif. Nequfl magis probo embtema, quod II. 64 ezslal. Quis 
sit &?avre( dxi ywatxii nemo non intelligit et Herodotus satis 
habuit hoc ponere initio capitis quod laudavi, sed parum Tort' 
UDiile est eum itr fine hoios ipsius capitis addidisse inlerpreta- 
tionem: Ani yuvtttxuv dm^dfttvoi &\ovni isipxfiTM U ip^- 
Cambyses oarratur, II. 32, eommisiise catulum leouis cam 
caois catulo; turn sablungit: vatuf^lvou 2i tou a-jciiAaxar £StUPeiv 
t^reu ixepp^^KVTit rit iivftiv irapaynirixi si. Ad hnnc diem 
post Htf^iif eedrov additum legitur £aAov axiixeixa, credo, 
DC quis ipsius Cambysis fralrem intelligat. Idem Gambyses, Ili 
34, anlieos rogst; xeiii; ric iaxiet dtiiip fhau Tpif r^v vvripa-i 
adiecit aliquis, cai hie usas praepositionis r;tf< insolentior vi- 
debatur, rtKirai Kupsv, qua significatiooe verbum T^XtTf 
DOB usurpatur. Sunt auteni laudata verba ipsius Cambysis, 
quern ipsam nm verisimile est post riv iraripa adieeisse Gyri 
nomeD. Qood autem Croesus respondet & waJ Kipou ceL, hoc 
DOS admonere poterit Artabanum, VU. 10. $ 10, Hardonium 
allocatam esse i raJ Ta^p^a, postea additum raiese Hnpii' 
>n, quod in talibus Herodotus numquam addiL Sic verbi cau- 
sa, VII. 14, legitur i irxT ^mpeiov, non additum est Xenis 
uomen, quod supervacaueum loret. In obsidione llabyloois tov 



sdbvGoogIc 



480 HlRODOTEA. 

TttZtinupovelxovivvonaffii addidit nescioquis dsIvJavTc; quod 
tarn inulile est ac, VI. 156: 'Adirvff7ei ii ix Uipov Mi^ri^eat 
ixeyofiiffxvTX la-^n h vdfitfft, si quis addere vellel iririfUotrrei 
aut simile quid. Quod aalem de Zopyro statim snbiungitur: 
xivret iif ifv TdTvi Ba^utMvlom Zixvpee admonet me ut eandem 
locutionem restituam I. 122. Demosthenes conlra Aristocr. 
$ ISO dicit riyr ir 'AJj^ripos; eodem modo Herodotus VIL 
1S6 dicit: havolvirrxal Sufuficawai. Gredibile est igitar eliam 
in primo libra legendum esse: iv ri el h r$ i^irv xAvrtt ^ 
Kurii, non ri wivra. Qaod qanm nihil differat ab fic r«tf- 
Tifv alviav iti TuvrSi, hoc libenter expnnxerim. Saepitis 
Herodolns facit Spartanos de more ?,»xu¥l^o*TXi. Gapite SO 
lilHTl VI Cteomeoes Criam Aegioetam rogat nomen , quod simul 
alqoe audivit eielainal: iiin vuv xttraxtikiteu , £ xpii, ra xifeeit 
quod Graecis, qui bunc morem probe noreraut, satis erat. 
Vix puto eiim adiecisse nic auvoiffi/tiyot /itydkifi kkx$. 
Herodotus IX. 11 docet Spartanos barbaros ^thauq vocare et 
capile K3 de Amouiphareto recte legitun aix ttpn reii^ ^tlvovt 
tpei^ifSaii capile Si idem Amompfaaretus hac significaliooe vo- 
cabulum iisurpal: inGcetum est iternm explicare: ^thou? \t- 
yuv reiis ^ttp^ifous. Leolfcbides , IX. 91, Hegesislratam 
Domefl rogat: 'O ii tJrf 'H^nalvpetrot. 'O tl i^stpwitttq t^f 
MfiOiret x6ye», et rn» Sftatro \iyeiy i *Hytiirlvp»TOf , tJirt, 
iixofuit riy olavfo, iS iftf Sd/^ir. Nihil opus est interpreta- 
iDPDto rir eltnir riv 47->f r/ffpccTOv, quod onnc video jam in 
luenteto renisse Valokenaerio. Nemo nescit rotiTfixl rnx Graecia 
idem evse ac Roroanis adoptare et Herodotus ipse hoc docers 
poteril IV. 180. Vix crediderira eum VI. K? scripsisse; ^f ri« 
OtTiv irxlia. TOiitffixi lii?iif. Pauci ncsciunl quid sit in re mi- 
litari amitihtti at Herodotus VI. 78: t&xiiw li i kahju^vvc 
reieuvrm rob^ 'Apytlou^ ixoliv ri h vcphepe^ xif^t/£ atipt^vfu, trct- 
pwyyitAtt v^, OTA* ffiffMJi'V ^ K^pu^ weiitvScii kpi^OY, rdrt Avx- 
xct$ivTitt ri SxXit x«piff h 70&( 'Apyeteuf. Non intercedo 
quo minus priori loco vocabolum genuinnm babeatur, altera 
dicendum fuit et dixit eodem modo, quo v. c. VIII. 1 1 : li; 
49)iftiiM .... ie^Ttpx ii ffttftitvavret. Quid esset Persarom vi- 
yttptt, Graeci Herodoti tempore non nesciebant. Satis habuit 
hoc vncabulo uti I. 21S en IV. 70; si esptioarc voiuisset, To- 



sdbvGoogIc 



Hbiwotba. 481 

-cisset hoc fortasse IV. B, ubi contextus signiGcaLionem non 
aperit, sed inutile fuit trxydftg per i^Ivtiq explicare VII. 64. 
Darius uniim ponteai fecil in Islro flaoiiue et Herodotus eum 
semper singulari numero yi^vpcat Tocat, cf. IV. 98. 118. 133. 
136. el alii multi loci; Xerxes utramqne HdlesponlJ ripam 
duo^ui pontibas iunxit. Artabaous VII. 10. § 6 de lontbus lo- 
quitur, riiiai IviTirpeum i} <puMuat t&v y.i^ufiuv tou 'Ufou. 
Utrum niagis coDsentaDemn est errare Herodotuio ipsum an 
^ammaticum.'qni iaterpretari voluit ^ CpuAdutq rsv 'Upou quid 
-essetf Persarum parasangam mensarani esse triginta sladionim 
Herodotus occasiooe data bis memorat, II. 6 et V. S5 atque his 
quidem locis aptissime. Mod opus Tuit VI. 42 tertia vice tra- 
dere; ■sexpaviyyxs , tov« nethiovai ol nipvai Tit rfitJKevTa 
^iiitt. Nolissimum est Dienecis dictum VII. 226, ug x&vrat 
ffCPi iyetii i Tptixiviot ^sTvos iyyiXKoi, §\ iroxftnrrivTuif ruy 
Mij^wv riy ^hiO¥ iixi rxiy laotro irphs «urou« n I^HPI- Bidiculuui 
est quod adiectum est x«l tin it> ^Kl^. Nihil attioet expli- 
care quid sit ixroiilKi xeitJv et ixTd/tvetv, Deque Herodotus hoc 
fecit VI. 9 et VIII. lOB. Priori loco Persarum duces lonibus 
qui dereceruut et alia multa minantur et hoc, Sf 9<ptuv roiit 
tmSx^ ixTanltg Totiiffe/u». Hinae non fuere vanae, nam, de- 
beliata Ionia, VI 32, wet^xg reug eCieiie^iTeui ix^tydftetoi i^i- 
Tttiaov xa,\ ixoUvTf avT\ tov tlvxt ivipx**f livoux^'ft- 
Quis credat boc Herodotum adiecisse? In eodem rocabulo men- 
dum eat VIII. lOB ubi legitur: 'Oxm$ yitp xrvvairo xxtSxg tJisee 
irxftftlvoui , ixrifivuv iytviuv cVwAff it XipSif. Legendum 
estixra^av. quod res ipsa clamat et exempla deraonstrant. 
Sic II. 2 recte legitur de Psammilicho rege; ywrniaiv rStg y^v 
rxf i 'Vafiftlrixof iierxftin Tqv ilatrxv sStoi iroHiriitTo tuv tro/- 
imv vKpSt Tttiirvn r||» ywsi^l. Itidem IX. 78: iinretnivrti ritv 
iu(pea>itv Avsvavpuvav. IX. 112: rout re futniti imraficurx nuri 
Tpoi^Xt, luil jUvct jutl ura koI ;);</Am! xa) yJ-vfaetv ixTXfiouaa 
is aJxdv fuv ivBxifivtt iMJ^eXufuiffftivtiv. Contra praesens bene 
babel VIII. 22: i^repciitro, ivrdfttav iv nlat xliotm ypiftftara. 
Quae si cui non persnadent conferre polerit: II. 42. 121. IV. 62. 
64. 87. 105. 189. 201. V. 114. VI. 7S. 

Redeunduin est ad primum librum. ubi capile 29 Solon 
dicitur xKTx Sixplne vpatpxatv peregru abessc. Non potnit Hero* 



sdbvGoogIc 



IBS Hbhwotea. 

doto, qui totiis est in imilatiooe Homeri, mm in DieuUdi ve- 
nire DOlissimi versus ex Iliade OaTpinXou jrpi(patriv el scripsit 
i^taritMpItft icfi(piunv,t\a& iocutione utilurquoque V.33: /rAd» 
trpi0aciv It* 'EXXn^xineu , hril n H iyhrrc h X/y , Irx* rit viat 
ifKavnaaoi, ubi Deoessariiun est rp^fpaffiv fci v /r' 'EAA. Eadem 
particnla saepins excidit et -I. 4 restituenda est: T^> yip 
'Ar/ifv xa) rk hmxiovrti timti fidp^xptt atxsuuimu el liipratf jifv 
a Efl^niv KMi ri 'EMJiviitiv iiyitnat xtx^pl^M, obi malim 
T^v fciv yAp 'Av. Eadem comptela est in verbis Panos ad 
Pbidippidem , VL lOfi: xaAAa;t;jr yivofthou 43i| «J)i xp>Hft' 
fuu, 7it y hi Kx) infUvev, uM necessirio rescribendum est 
•-9AA«x9 fiiy ytvoftivou. Hac occasione indicabo aiiqoot 
iocos, ubi quaedun supplenda videntur. Thalete auctore etesiae 
elficinnt nt Nilus qaoUinnis super rtpas effundator; coDtra quam 
■ealeDtiam Herodotus haec affert: noMaxie ii i-niirlat pAv aim 
hniuvav , i ii NcI%o( r«i>7d ifyH^xi, Ratio loci postidat Ip- 
jfd^M tdtl. Habes hoc adrerbium itidem in fine coUocatum, 
11. 50 : TifAiowt riy Sthi toutw aiil. Ilenim deest eadem par- 
ticnla VIL 197. Narratur ibi Achaeos non dare inlroitum in 
prytaneum nata maximo e genie Cylissori, hoc mode: S; it 
f T0V yiftoi TO^0v rpi9f3&T»T0i , Toirif iTtri^xnit ipyiffttu reS 
rpuranitou avrs) i^Asx^ IxetMri. E aolemni Graecornm cod- 
EDetadine supplendum eat S« &» »ltl f. Sic Sparlani, VI. 68, 
\uf^& soleot reges defiinctos et praedieant r^ 3?>nv alt] im- 
ftnifuvan veurctit 3^ yeviaSxi ^ixTi^m, Particula eodem inodo 
usnrpatar I. 67, II. 98: III. 83, 84, 142, IV. 10. 35. 9K et 
alibi, guae Cobetus dispuUvit Mnem. HI. 298 faciunt nt V. 76 
nullo ne^lio possit corrigi. Dorieoses qnatloor expediliooes 
in Alticam fecemnt: xporoy nh, ht tuA Uiyxpx tutrelxtrm 
(o5to( i fi^t^ hr) Hdipev fiMrikeiiorres ipiae 2a> xaxiem), itii- 
Ttt9¥ 21 Kol Tfhov vri, Aut omnia me fallnnt aut emendan< 
dam est ifSa^ rfiTOi (a'] ht xat>.Una. Ipsa iuterpretatto Latioa. 
quae edition! Didotianae adiecla est monatrare polerit, quam 
hoc sit necessarium. Croesi verba , 1. 207 ad Cyrum expeditionem 
suscepturum contra Msssagetas, faaec sunt: Ei p^v itivarei iotUtit 
fhxt xai ^favtiif TQixirm »fX^tv , oiiiev Sv e'n irftfyftK yviiAO^ 
tfii aei £jro(Pai»t<ri«t. Aliquaiilo vcnusttora faaec erunt si sup- 
plercris: El niv itivaroq Kvrii ioxluf that xrl. Telines qui- 



sdbvGoOgIc 



HsiODOTBt. 485 

dam, qai sacra .habebat loierarum Deamm, exsules qnosdam 
Gelani reduxit, ut est VII. IttS, iv' ^ r< Airiynot aireu !/»• 
<pivTM rm iiav Imrrmi aut rSt x$ovlav Stait Terum est aut 
TC^Tuv Tm itav. De Kopalo inter ScUthuin et Ibgnenam 
luteo legimus Vil. 185: Ti H IpfUi r$i (ni^s^i) xtmiy^fetTO 
4iv i¥ vifif ftd>,K* tid(tfaiiy Zxtipiat. Qdid sit fubj^a boe 
loco baud facile dixeris, anteqaam rescripseris iiv h ftirip 
wipt^. Tbemistocles Eurybiadem VIII. 60. § 6 et alia hortatar 
et hoc; O'tnira fU» vw l3tu)itu9fth9Mi inipdiTOtai wg ri M- 
vr»v ISiXei ylveffi»r ftii ii oixSra ffav^euo/tivoiji eux iSiXii oSU 
i isbt vfoaxfipUn vpi( riif daSpwxitteti yvifioq. Arena siEW 
calce; stupicor Herodolum dedisse: eWrte ptiv vw &ouXtt»iti- 
vouri ivSfixstvi eixira ^« ri Mxav tiif,ti ytvtaSai. ConGr* 
mari hoc potest collalis locis, qui ad sententiam simillimi sunt 
VII. 10. § 9. VII. KO et VII. 157. Ad Plataeas Graecoram 
sacra fecit Tisamenoa, IX. 33; oSrot ySif iit Hxero rf vpartv' 
(tent TovTiji ftAvTii. Graeci ni fallor in talibus dicere Bolent 
ftiwTig iiv. Non mians nacessaria eadem eorrectio est VII. 53: 
iw\ UxuSlwwou Tsu 'Apl^>povot ^pamyou 'JiStivxlar, legendaai est 
ffxTtiyeu iivTot ^Aht»alu»i qai ioeua moDBtrare poterit, VIII. 
04. Don legendum esse 'ASelftMiirw t3v Ktplwiis* vfx-myiv, 
fed KepivSluv. ContumeUosum dictum est Gambysis ad Ae< 
gyptioruin aacerdotes: drkp ufuTi yt c& x»lpevrts yi}i.t»r» 
iftk H^svit; malim eS ti x^lperres. Bone asum aperire pote- 
rit eiasdem furentis Cambysis dictum in vicinia, ID. 36: 'AAA* 
tSri xctlpav, ixff ni jud xiAiti Iq oi irpo<piffi6( rtu Utifttiv ixi-> 
ha^iffiai. Sparlani, IX. 37, Hegesistratum fintmt tx) ixfin^', 
Graecum erit, si addtderis: Buirxv r^v Ixi ixvMcf, sicati 1, 109 
recte legilur de Cyro infante tuKOvftti/tJvBv r^v ^'1 ixririf. III. 
119 Darius Intaphernis fomiliam fitjat rift ix\ ttcvirtf, et V. 72 
AthenioDses eives de Isagorae factione x«7^9«v r^ ixi imirif. 
Ultimam huius generis vitium, qaod nunc qaidem indicare in 
animo est, legitor I. 10: tnt^ y&f mliit AtiSoisi, sxi^ i\ 
lutl xapk ToTrt A\Xoi9i fi»p^poi<n xa) iivipa t^dijvM yo/tnh 
If atrxuvifv fuyiktfv (pipii. ' Sentenlia postnlal: xctp^ Hwavt 
T«T<ri &kMwt 0ap0ipoiji. Origo comiptetae in aprico est et 
Qtriusqua loGQtionis discrimen monstrdre poteront loci qoales 
aant 11. 4, 56, 82, V. 49. Vocabiilum autem quod boc loco 



sdbvGoogIc 



J 

464 HlRODOTIA. 

ante lalvt excidit, male addilom est VIII. 104: In Pedasonim 
agro bis vel ter. Bam Herodotus sibi non conslare videtur, tale 
prodigium allatnm est: iiakv reiivi d/teftatrtoiri srao-i roin ifUp) 
ratlnfc oixiouri Tijs xixiet fiiMif n ivrit XP^vov Itreaisu jfftJ^x^v, 
rirt V 7pftx ttvriit tv; 'Aitivxliie 4>i!" t^uv» fUyav. Nemo 
facile dicat quid sit boc loco TocabaludF xavi; si aunt qui du- 
bitant iUud ortum esse e dittographia TOcabdi proximo sequen- 
tis, lis forlasse ipse Herodotus persoadere poterii, qui idem 
illad iam oarravit I. 17S aive potius rem dignam exislimavit. 
quam ilerum memoriae traderet primo libro, nam hie non nisi 
octavo volnmine absoiulo, conscriptus esse videtur: relrt Siuuc 
ri fti^^oi ivsT'Tiiieoy laevScu, eturoiffi rt xeu Ttitat Ttpioixeivi St 
tfSM rSjt 'AStivtelnt rdiyutftt lUyetv iff%ti. Hi loci autem inter 
se comparali possunt quoque documento esse eius rei, qoam 
posui in ioilio huius ilisputationis et ad quam redibo in pos- 
terum, de confusione vocabulorum lonicorum cum interprela- 
menlis communis Graeciae dialecLi. 

Vitinm eximendum est e I. 74. Bellum ortum est inter Cy- 
axarem et Alyallem; luna soli obstilit et proelium direrait; 
postea bellum composilum est per Syennesin et Labynetum et 
hoc quidem hac conditione: ^A^vdrrex tyvuTMv iouvat t^v 
tuyxripti 'Apinviv 'Afviyti r^ Kutt^dfitu xaiil. Nihil tamen d^ 
erevenmt arbitri, opinor, sed persuatervnl Lydorum regi ut 
fliiam Astyagi ia matrimonium daret: hoc vero est ivlyvuoetvp 
cuius aoristi usus apud Herodotum frequenligsimus est. Admo* 
net me hie locus villi, quod in noslris ediliontbus ubivis ob- 
Yiam est, dico praepositiones neglectas aut perrautalas. Aristo- 
dcmo Lacedaemoniornm regi uxor paril geminos, qui nomtna 
acceperunt Proclem et Buryslhenem. Sparlani nesciuol uter 
prior nalus sit el incerti haerent utnim regem salutent. Hater 
inlerrogata simuiat se neseire nlrum priorem pepererit, et ce- 
tera quae nola sunt. Verba Herodoli baec sunt VI. 62: ofl 
Suvti^wu; 3i yvavtti, 9 fcxi vpi «iJTeu, iTtipuriv T^f touv' 
9X¥. T^v 3i oiii xvriiv <piiv»i iiMyivdiffxsiii, eiSnlm ith juu rt 
]tifT» hiyuv TxuTtt xrc. Igitur priori loco etiam iixyvnvai 
iegendum est, quod composilum rcclissime legilur VII. 10. § 1. 
Facile est corruplclam lollere quae bis verbis inest, VI. 94: 
ivTeiKAfuvoi H AvixtiAvt i^avifxxeilirxvTXf ''ASiivxi xai 'Ephftm 



sdbvGoOgIc 



H 



HtlpMTtA. 

^eeyslv lutn^ It S^in. Legendain est dvayayeTv, argait vd 
VL 119: Tout H rm 'Eftrftiaiv ivtfmraiifffJiievs A£t/( n wtJ 

*AiiTatpipviK itiiyctyev h Zauv%. Vocabula aatem 

differunt sic: si quis tx Ewropa Sun- profleucitur ad Regem, 
perpetuus est osus compositorum Ariyitimi ive^tUvim^ inaiet 
et similium; de iis aulam, qui ex Asia ipsa ad regem deda> 
cimtar ia osa siint iyiffSiu et Ms7v, si Asiam mioorem for- 
tasse exceperis, nam Milesii v. c liycvre H Sawu^ VL 20» 
Histiaeam contra Artaphernes et Harpagns oi (lianw AviiyKygv 
J( Sipit Tipf Aofelau. GoDaenlaneam est verbis eompositis 1<^ 
cum noD esse per expeditionem Xeriis in Eurnpam. Et itt 
obtinet VIII. 26 et 114. In Aegypto eadem res esU Sesoslris 
In palriam redit iwireiy mM^ous d»Spuirws; nescio quia cap- 
tivatn qaendaoi e Lycia eix iviiyxyi is Alyinrroy ad Amasin, 
ni. 4; quern ipsam, postquam derecit. Apnea Paterbemia jua- 
■it iiy»yt7» rap' iuvriv, at est IL 162. Holto diffidlini est 
discrimen slataere quod rit inter ipritv tyu» et iviyta, quod 
ntromque apiid Herodotnin saepe legitnr, Videtur tameo inA' 
yet» tantum in uau esse , ubi de solemnibos pompis sertno est* 
quae cum plerisque festis coniunetae sunt. Hiac I. 147. Ioiks 
dieuDtur omnes ii Snt At" 'Ahivim ytyiimvt iidi 'Awa^nApm 
iyaurt et IX. 1 1 verba sunt ad LacedaemoBios: "tmxipStx AyiTM 
«•} val^tTt. Sic qnoque osus verbi simpUeis explicandtis vi* 
detnr I. 183 et VL 138. Contra de Bacchi saeris semper osui^ 
patur AvAytiv i^niv, v. c II. 48, IIL 97 et IV. 108; Matri 
magnae KuZiioim) iviyouvt ifr^v, IV. 76; Albenienses qailto 
qnoque anno Panathenaea celebrant et iwlitt iviyouri. Hoe 
■i verum est, corrigendum est locus ia VUL 6B. Panlo ante 
pagnam apnd Salamina Damaratos siU ridere visus est ingOH 
tern palferem ab Eleasine et exandire myatkum lacchunt. Quod 
qaum nesciret quid esset, nam Eleusinia non noverat, explicat 
ei omuem rem Dicaeus qnidam Athenienais. Tqv H ifriiif ratinft' 
Styooirt 'Atnuxlei ivA TtvTi haa; quia hoe loco unice de pompA 
sermo est, malim rescribere Avdyoavt. Praepraitio hi reati* 
Inenda videtur I. 116: Astyages Imi/uute reTai igpu<pipoiot A«fc 
0iytiy pastorem qui Cyrum educaveral. Herodiriam scripsisce 
iixxxfiffiviiv, credibile fit collato L 114, ubi Gyrus puer 
inter pastores degens txifisvi Artembaris filium rotts JAAcuc 



sdbvGoogIc 



4M HllOMTBA. 

)<«A«^ic/v. Quod quid sit si coi mians pateat, ioapieere 
potent IV. 94. Eadem haec praeposilio excidit VIQ. 61. Aris- 
tides venil ad, classem firaecorum apud. Sabmina, ^ittm i^ 

L^^dum est 3//jcTAwr((i, lieoti IV. 42, 43, 179, VIL 147 
fit alibi. Quam alieuBm sit Tocabulum ixTXujai, oateodet 
locus in viciDia vm. 79. Eadem ioiuriB fit praepoatioot xfp) 
in faUce: Aeiftitt rt e&xiTt U»t«« VH. SOS, ubi oeoessariam 
est xtpitivTt^. . LoGiUio rrequena est de iis qui noo amyUiis 
inter vitos sunt: III. lt(: rdv wt^dn tSfe» 0I (univrn oixirj 
9ipii4»Ta;V.S9, aixiri tepie^v iffaalxtvt; VI, 103, oixirt 
xipisivro^ aAnu Tiiui^firmii VII. 146, tri npieiprat 
nireiif jwcWao/Soi', IX. 10, eixiri wtfiijK Quam procul ab 
hae locutinne distet* oixirt ilvtti cognosci potest ex V. lOS. 
Etiam ill. 05 locotio (itixtri tlvnt bis legilar, sed baud scio 
an reete. Exridit praeposilio M capite 86 libri qiiinti: »(ui 
Tt iv raiiry r^v (iporrfi* re ytviadat xtH viv <riir/tir dSroIai, 
via lTiyt»ir$ai legendum csl; cr. quae Herodolua paiilo ante 
de eaden ra nairavit, capite Sfi: xai vtpi Sxxewt ^fovr^v rt 
w) &IJM Tjr /3pwT^ nirjuiv iiriy§viv6tti. Non difficile Ibret 
magno exeni)doruni nmpero boc ostendere, sed satis erit pan- 
els deTungi. Ducentae Persanun mres iubentur circuinnaTigare 
Eoboeam, VIII. IS: Ks) rd xiAoc rcpt fyhtrro &z^'' "^ V»f 
iit ■r?^ea7t xireJs xitftAw t< jcoI t-j uiup liriylvSTe xrf. Po8> 
tridio Graecis GUncialur tu; ruv ^xpffipuy ol riparf^mret r^r 
Kiifiatxv rJivTtf tt^irxv iis0$xpfUint ixi tov ytvoftivou xei/tunt. 
Persae Delphos eoolenduat ad Apolliuis lemplum diripiendnm , 
VIII. 37: iviyiviretl vipt ripta. Iri fiil^nx tou xplv ytwBft^ 
V9U riptof. Nallo negolio plura exempla possuat cdllgi. Mag> 
noperenirornondumcorreetum esse VIL 104. Damaratus dicit se 
non detreclare proelium cum iis Parsarum militibus 01 'EAAjJiuiy 
%*gi^ (^wn (tic Abreseb pro (puiri) rpiSv i^tot that. Qats haec 
legena immemor potest ease notissim! Romeri iwaus: brrpie 
ykp iriif ToAAtfy ivri^io^ixfMv; certe Herodotus haec scri- 
bens nmi fuit et dedit pariler it^i^iot boc loco, sicatt bis Te- 
eit in praecedenti capite: £l yap Ixthm "ixa^o^ Uxa ivipin -Hit 
^pctTiift t9( fftiji ivri^iii ivi, ai ii ya il^fuu iJxovt ilvau 



sdbvGoOgIc 



HUUMIOTKA. 487 

Nod salis tntelligfo quod ie Cyro oarratar, I. Ilt3: Sardibds 
eaptis EduUna proflciscilur Kpotaiv rt Sfui iydn.evoi xal ro&« 
"laviti Iv oiitvi >Jy(fi Tomvdtmoi ritv TpiSmiy tJ»«i. GoDieci: 

itdi) iwl T^t 'lm»f liwat. Simillimnm est AtossM 

dietam ad I>ariani,.ni. 134, hri £«tMj>$ ftiv t^v icpdrnpt Uttu 
tman, qaem locum iuoi Valekenaerius altalU, qiii in eandem 
coaiecluraiD incidit. 

Capite S6 seemidi libri Herodolus Ipi^ yvvaSiuv vocal qoas 
}pf /oc diiit esse cap. &4. Ultunom boc imice Terntn est et priori 
loco rostitaendum. SacNilotes Ifitt suDt et tptutt. CoBtra sacer 
sive Ifif dicitiir Tx^ot, I. 189, xiye^, II. Kl; xpoxiiftkB?,li. 
lS5;^i(, U. 74; praeterea iegitur f^ xf^ft.tvrx, II. 28; I^ tfifxif, 
II. »3; vauaas, HI. 55; CfM/X, HI. 62; iXaln, V. 82; J3^, VL 
S4 ; nomiiiaDtur quidem ivift^ Ipel IV. S3 et VL 97 , aed seiuu 
prorsus diverso ab eo qoem Doster locos postolal. 

Ex Otasis seDl«Dtia, III. 80, rex est 3;ii/3«A^ &ft^09 hHi- 
tUffStti. Opioor earn volaisBe dicere ^^ves. 

Satis est perspicaam quid reslituendmn ail HI. 139. flColti 
Graeci eo tempore renerunt in Aegyptum: al /ii»,ti^ slit^, jur>* 
ifMFtfinVy 6\ "it ^f»Ttviniv9t, af Si Ttvtf xo) asdr9$ r^s x^pit 
SipfraJ, Res ipsa clamat Graecos profectos esse militaltmt, b. e. 
fpttTtvrSfit»ei. Futurum haius vertii etiam VI, 99 ab eisilio 
Tovocandum est: aSre l(paffx» iirt itixig Jt^ayiirotat ^p»Tt6»90at, 
immo vpseTMuffsffSm. Non minas foede corropta sonl Histiaei vectia, 
V. 99: 6eoi/t iviftvufti Toitt fixvi^titovi ftii ftiv vpdrepov ixiivctf- 
i»i rdv Ix"" *t$uv» Kttrafiiinfiin if 'lav/ifv, itp\v iv roi Saf3& 
y^s-Av riti> lifyknviavfie^pwTeaiTv. Emaodandum est ftii ftiif 
wpitMfB* i*^ivtai»i\ tummalim vifo-aii' Ti^^u>'/7))vproeoqnod 
none legitar; idem VI. 2 qooque reponendum est ex L 170. 

!a epigrammale, qaod IV. 88 iegilor: 

BiffiTBfov l%SuifVTX yi<pupiffaf ivittfxt 

eihorum mooumentmim consuetudine reponendum est ft' d»t' 
ttfiu. 

Thracea, at est V. 8, %»/*» xi'^^ftt Ayuvu riii7<n wavTcifnt, 
Gertissimnm est iegendum esse x^o'^^'^^t' ^^ locutio ssof 
pissime apud Herodotum Iegitur, v. c. p^(t»T» ;^oSv I, 162, 
If. 137, IX. 8S, IV. 71 et simititer in UBU est ixxoyf, ««}'. 



sdbvGoogIc 



488 UiHMKinA. 

jCtav, vxfttxfivVt rpofXPvf et xaraxouD; eonlra legilar x^^ 
Ixiftro, VU. 43 eL occurrUDl composita itxx''". c^X"i'> f - 
Tffx»v et rptjcflv. AUendenduiQ est ad VII. 115 tAitrvyx"* H^ 
rwte legitur, ut videlar, eUi VJU. 71 noo mious beoe pro 
kei sealentis dieitiu- truyxmiv SHv. 

Certum est VI. 23 corrupte edi: £xi!4>rv . . . , i 'iwxtxpd' 
•nit Tsiiiffxi xa) rh £ii?^iiv ttirou .... dThrtit,itfa, Vineire 
apad 'Herodotum perpeluo est iijattf. voeabulo x'tiivat ne 
temel qnideni olitar; compedea sunt xiimi; qnibns qui tj^cIos 
est IB dicitur iv wii^^i ieiifUnt ; exlra carccrem Tiimt Sijui. Gon- 
ferri posBiint I. 86, III. 23, 129, IV. 13tS, V. 33, VI. 23, S9, 
87 fit mulU alii loci, obi aliae formulae loquemli reperiimlur. 
qius scieos praetermitto. Unum laudare iuval V. 77: tlxof Iv 
tpuJMif, h W3)fp-r iiiirarrK. Hoc ipsum fecit Hippocrates, Scy- 
Uiem noD jrtiiirxi, sed i» riitfTi 3i{r«(. 

HiDus recle emeDdalnm est quod legilar Kiltiades ad CaUt- 
slratum dixisse, VI. 109: 'U/tix* tSv ?p»rin-wv iinTiiy Hiut Hx» 
ylwKM al yn&iuu, t£v ^iv xiXtuirruv evf^ttxitn, tSv 2i ou 
vufb^KXittv. PuLidum emblema est poaleriiu m/*0»xitni, 
Terum viri docti eiieceruat alteram, quod retin&oduni fuisiet. 
Fidem facere poasunt VII. 3S: tjv ra ai ft /3eiiAy, ^v re fui, 

163 Ijy niv i I3if0»fat vsxf Hv ti ol 'EAAvvfC iX. 33 

4v fuy rsAujnii' 9<pkTtfo» vot^vurrm .... votiisti T»vnt, ir' 
itJjf fuiri^ y eS. Hidiculain foret adjicere /SeiiAn, viimrt, 

Fsma est Onomacritum corrupiase Husaei oraeula , VII, 6. Id> 
seraitenimti^al i»i Aiii'-veu ixitul/uveninint depnviZfl^n tunit 
r9c doAiovif (. Fotaro opus est et Herodotos scripsit: itpeaualxro 
(E pro x). Fulnra media forma contracta Bigsificalione passiva 
apad Nostrum haudraro leguntur, v. c. III. 132, IV. 43, VI. 9 et 17. 
Eandem tnediciflam Cobelos adbibuit alii loco Jfnem. II. 381. 

Xerxes in Graeoiam profedurus principes Persarum in con- 
ciUb togat sonlentias; Hardoaius magaopere soadeL eipeditio- 
Dem, dissuade! Artabanus Darli frater capite decimo seplimi 
lilnri. De hao- re Artabanus postea ad Xerxem. capite XVI: 
ynifUiav iut rfexttfUmiv nipffifri, rifi (liv vfipn ciu^uveim(, t9{ 
a K«ret9Kuovtnt XTJ. Vix puto Artabanuui coram Xerxe 
aiuHim /uisse praedicarc se voluisse kxtxxxuhv t^i' u&tm 



sdbvGoogIc 



Herodotea. 489 

.neqae hoc fecit, nam Xerxi non aaclor fuit Dt dimilleret expe- 
dilionem, sed ut diffierret, vide sia laadati capitis decimi §§ 8 
elll. Suspicor igituraliquantoreeliatilegt: x»Tetvptiii¥eirii«i 

Hiror id quod Herodotua scribit VII. 22 mootem Atbon fotess 
eliaifiivey vt' dvtpSvuv. lo ulhmo, in queiii desinit Athoi 
«6t oppidum Saoe, cuius incolae apnd Steph. Byz, £dvm di> 
duntur. Ludere lubet et snapirjiri Herodotum scnpsisse monlem 
habttalDm esse ut3 Xaviav (xnOCANinN pro TnOAKaN). 
- CerlinsestHydarnera Vn. 13K dor potuisse dicere exif^ps kt 
ifUav &fxoi Tiii 'ExxtHet iimot ffoffi^iog. NoD plures idsmt 
quatn Sparlani duo. Corrige igitur ittxrepet. 

Soeiorum rogatu Atbenioises in bello Pereico Lacedaenonite pei^ 
miserant classis impcnum, \lU,Z,fAir» reTottmivoi wtfttTjau 
riiv '£aai^«. Gredtbile est scribendum esse fiiya ti nrei* 
tlnivDt, eadem ratione qua Hegacles, L 61, iendv ri Iwjci 
drifiiZ^trSa; vfbt XitivKfirov vel Zopyms, lU. IBB, ianiu n 
ixoiitro 'Amplovi Ilipvifsi xxrayeXiv, 

Haud Tacile crediderim Herodoti manum senari in his, VIII. 
B6, hi» Atlpomo &q dxeieuvifttvoi. Facile sane est vooafaq* 
lum, quod caeteroqain in Herodolo non memini me legere mu- 
tare in; AiroirAf vrJ^'voi, sed hoc, fateor, est nodum sciii* 
dere, aoa solvere. 

HonslrurD est Tocabnli qaod legilur IX. 53. .Tisatnenum, 
caios supra mentionem feci, riv iivrm 'HXtiov mi yhioe im 
■laftMuv KAuruJSif V AaKtiatfUvm iTeiiifxrro >.euv<piTipot. 
EmeOda: v«o?l v^iTepev. Paulo post iegitnr ^ ftiv nAufntv 

Sed quia adverbii vcwW.nientio inieota est, videndum quoqnd 
est de adTerbio ftt-yaku^l, quae res at plenins intell^tluc 
paulo alltus repetenda est. 

In Bekkeri Anecdolis p. B71 Apotlonius docet omnia adven 
bia in -?/ a veri>is derivari, ifAnvnl igiturabfAAifW^u deriTaiH 
dnm esse, nou ab 'EAAvr et sic in eaeteris. Toiron 3^ ixKi* 
vaVt inquit, i Tf&^uv i^^tt rifi tou fttyaXaif), Ipat) wxf' 
'AvKXfiovTt, xff] ht rev xap" 'Aftfi'«/si$ vtavl, Praeter haec 
tria voeabula a Tryphone laudata, quae non conveniuot prafri 
cepto tradito ab Apollonio, fiaslius ad Greg. Gor. p. Si& e 
Grammatico quodam afferl ittftm^i. Prorsus incognilum «st 



sdbvGoo^^lc 



490 HiMMwriA. 

adTerbium iymaql, qaod Bergkias oilm finxit ad fi^m. 49. 
Aoacreontis et vix pato indagarl posse quale adverbium in ai^t, 
eeleriter Bigoifieans a Pherecrale efficlum sit, ut docent oiiitUa 
Scholiastae verba ad Horn. Iliad. £ 26. Gaeterain nihil 
mirum est Pbereoratem taie quid praeter tnalogiam noTasse, 
ai quidem 7'wifv dicere potuit pro ywaJitm, at auclor est Ety- 
mologaB in voce yinni, hunc laodans Pberecratis seoariam: At 
iroitit iti foirip' tJvai xtti yw^. Adverbia itiiMet^l et Ifu^ 
eaetereqain igBoramiiB; restant igitur vta^t et fuyaiMd, qao- 
rwa alteram frequenti MnniDm scriptorom usu notitsimam est, 
alterum fauic dispulatiooi ansam dedit. Tribiu omniiio Ions 
occurrit apud Homerum, nempe Iliad, n 776: xtlVo ftfyxt 
fuyaiM^l, MfiMvfthet Imroiruviitv, qui versus translatoa est 
in Od. 40 et Iliad. P 36: niiri^ 3' iv luvtfai ftiyas iteya- 
Atn'l TamiaSeU — xeho. Quid vocabulatn hoc loco sigoifioet, 
reciiBsime seoait Vossins. qui Bomeram admirabi liter Genna- 
iiice intei^retatus est cuiusque maf^a in talibns habetnr aaeta> 
rilas; vertit enini sic: ou/ groiiem Benrkt nee puto inveniri 
qui dobite'DL Praetor Homeruni nnicus est lantnin quoad seio 
in aliquo poeta locus, ubi exstat: nempe apud Apolloniuro Rho- 
dium, qui II. 838 sic controverao vocabulo usus est: trift^ H fuv 
^ — rifxvov /teyxMi^l; quo loco significatio non differt ah 
ea quam AUice fityMjlm habet et Latine magnifiee, verbi 
eansa apod Xeo. Oeo. XI. 9. qui loquitur de itobt (uytcMht 
TijiMcv. Sitae Herodoto excepto, de quo statim Tidebimas, to- 
cabnlom etiam usarpatum Kit ab altis, difBcillimnm est slatae- 
re, sed plerisque locis ubi nunc legitnr, duhilari potest an 
lectio gennina sit. Qnod exem|di gratia Semua Delius apud 
Atben. XIV. p. 614 scripsisse fertur: ^<^aAwr) rht iih M- 
/xifo-fv, id perquam dubium fit Xenophontis loco, qocm modo 
kudavi; nterque locus apod Saidam nihil pnrftat nisi hoc, huius 
tempore eam lectionem circumlatam fuisse in codicibua manu- 
scriptis, sed difficile est crpditu Atticnm scriptorom dicere po- 
tuisse fuyaxiK) xtptxctfiji et exemplnm , quod laudat ex Arriani 
Exped. Alexaodri IV. 21. fuyttxai^'i in^yei magis etiam ioeer- 
tam fit, si confers cum HerodL III. 34: iityA?.»g tvxniutt, 
Etsi autem largiar fieri posse ut Tocaboluu serioribus scriptori- 
hus, excepto Apoltoaio, dequonon dobiaresest, in usu fueril. 



sdbvGoogIc 



HinoDOTKA. 491 

LameD non credam Herodolum id usurpasse, qui, si usurpaseet, 
usurpassel signiflcalione non diverta ah ea, quam habet apud 
HomeriiDi. Ubi autem apud eum uunc legitur, sigoiBcalio pror* 
BUS non differt ab ea, quam babet alias iwyi>Mi. Sunt loci 
numero tres: II. 161, ^f/nAair) irpoaixrMae , V, 67 li6t<r»v 
fttya^uv) xipTK TtfMv rhy "ASpifvov et VI. 70 uviiiZwri « 
airiv fi.tyxxa'jL Quod ad primnm locnm attinet, baud ita 
difBcilis est probatio, UeiSidotam scripsisse itfyiKtat xpo^ 
irrxtae, nam itlud ipsum iteyAkeii x-^oirx-Ta/cfV' sextw apod 
eum legilnr. nempe 1. 16, V. 62, VI. 45, VI. 96, VII. 170, VII;!1«; 
ceterum sequensT librariis cansa erroris Tuit. Alter locus non minus 
facile profligatnr : uon expalo car Herodotus semel ittymku^t 
dicere maluerit, qui sexies itidem dicit fttyiMit riftSv, 
nempe I. 30, 31, II. 29. 7B, 160 et Vm. 124. Adverbiom 
autem x«pTff cUm ftiydi^g coniungitur sicuti HI. 1 et IV. 79 
xipra ittfiM aul IV. 76 iMfTx fieyxXorpsTia^, Cum lertio 
loco quern laudavi conrerendas est IX. IS, uM legitur quod ad 
sensum proxime accedit: rapxinuuxjdftevoi puyiKaf ixiKu M 
%i'mx. Apparet igitur, oisi fallor, usam huius vocabuK apod 
Herodotum parnm idoneo argumento ntti. 

Cavendum tamen est ne quis (ttyxXwit confundat extra (teyi'' 
Aiu« Tt, quod verbi causa laudalur e Platonls Charmid. p. 172. 
Homeri loci satis probant luyxxukt ab hac altera locutloDe 
origine et sensu prorsus esse diversum. 

Harlemi d. 21 m. Sept. 18S4. S. A. Nau. 



sdbvGoogIc 



BLADVULLING. 



PuTO Gorg. p. 4S3, G. 'ilTTtp &v ti i-riyxfi'^'i^ " iparuv 

^uv , if' t&K &¥ Siii»ici( vt ipiftnv i Tti xo7a rav ^fSav ypii^uv 
x«i xeD; 

Tot hoevele verklaringen en emendaties deze plaats aanlei- 
ding heeft g^&ven, is iederen philoloog bekend, eo kan men 
ten oTerrloede nazien in de Miteell. Philol. van 18S0. bl. 79, 
waar Prol^ van Hbusdi ze optelt , en zelf gist, dat men voor 
T9U nif een compendium vela eS te lezen hebbe. Buiten de 
aldaar opgenoemde verklaringen vind ik nog. dat Bkbnhabdt 
in zijnen Grundriii der Grieck. Literal. 2» dr. 1» dl. , W. 74, 
Tou verklaart door > tn welcbem Felde der i^^fx^ln." Ik voor 
mfj kan noch liet een nocb bet ander aannemen, maar bond 
bet er voor , dat tou bier , zoo als meermalen , eenvoudig be- 
teekent waarop, helgeen voorzeker bij een scbilder eene quaes- 
tie van belang is: of bij b. v. op den muur, o\\ paneel , ivoor 
or dergel. scbildert. In denzelfden lin vindt men bet woord 
gebezigd in den Aniiattic. p. 113. in vu^tov. Sirtu o'l ^^pitpei 
ypi^owi. In den zin Tan waarin komt bet voor b. v. bij 
Edpolis: 

ifio) yif oix IvT eiiii Xdffxvov Svov xio'u, 
bij HoBRis Atlic. p. 202 , 30. < 

Dat ubi blJ de Romeinen belzelfde kan beteekenen , ziet men 
b. V. Qit Tbrbht. Adelph. IV. ii. 47. Puut. Mil. II. i. 40. en 
dergel. 

Arnhem. D. J. run Srietmi. 



I St ii in dit ten «aiie font: de tritraett^t nwg niel dooi «en uMpMtl 
g«*atgd wordoa en eienmiQ nwg dns begiDiiflii net de lutile *TlUba iin een 
hyptnUti/Uaioii. Barendien teggen it jtthtntri liaara in het nKerTond , tie 
Phx. X. 44. len dient dui (e leun; oi'dt iiQUt' onov jr*0O(. S.A.)t, 



sdbvGoOgIc 



DRUKPOUTEN. 



I» DE^ 'HVEEDEK lAAil&ANG. 



Bl. 5Ca reigel 59 t$aat «»->.;•*'> 


ion Jt«'f ("d?* 1 


» 57tt » 10 • »ver vier 


• vier 


,. 389 • 3 • 'B. 


• fi- 


. MW ™ 46 . «Uo* 


* oiio* 


, . . 19 . «i5o^ 


.. .jito- 


. . . 96 - |Jovf?..a» 


, ^vl».« ■ . 


. 27 . HJUNTOSBIMI 


■ . aJH/jfTOPEIMI 



IN DEN DERDEK JH^iAlte. 



g r£{;ej 13 sloia Irvanu jfu 



iO . 


25 




, ^fOXV'^ipaaay. 


15 . 


29 


■ vno 


» JrtO 


■ ■ 


33 


V" 


• ^iily 


16 • 


17 


E<f 


. 'if* 


2u • 


16 


persooneo 


- personen 


32 ■ 


55 


• oDsuan 


* ontstaao 


32 . 


36 


. geene 


. gene 


S6 • 


22 




. overeenstcmming 


75 • 


19 


temporem 


• lemporum 


78 . 


3»' 


^Axi^^dV 


. 'AXntfitdd^r 


79 . 


58 


hi^a' 


> sWpoxr' 


80 . 


14 


iaterpositis de 


■ interpositb 


81 ■ 


18 


a£i<uv 


• auTu» 


. B 


35 


in'^ 


. ^„ii*, 


82 . 


29 


cg» Iff 


> «C> TB 


83 . 


35 


^^ 


. ^ao,. 


10b . 


8 


^«<.K 


. ^«» 


145 ■ 


37 


rirol 


> Not 


» ■ 


* 


equiritur 


* requirilup 


160 • 


6 


Iwa- 


> ha. 


165 • 


28 


praestantissimos 




181 » 


33 


at 


> u( 


186 tae» 


XII. 8. 


. xiii. 8. 


186 regel 


34 


alia 


. uUa 



,db,GoOglc 



,db,GoOglc
Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Mnemosyne: Bibliotheca Classica Batava"

See other formats
