Skip to main content

Full text of "Nieuw olaemsch en fransch woorden boek"

See other formats 


This  is  a  digital  copy  of  a  book  that  was  preserved  for  generations  on  library  shelves  bef  ore  it  was  carefully  scanned  by  Google  as  part  of  a  project 
to  make  the  world's  books  discoverable  online. 

It  has  survived  long  enough  for  the  copyright  to  expire  and  the  book  to  enter  the  public  domain.  A  public  domain  book  is  one  that  was  never  subject 
to  copyright  or  whose  legal  copyright  term  has  expired.  Whether  a  book  is  in  the  public  domain  may  vary  country  to  country.  Public  domain  books 
are  our  gateways  to  the  past,  representing  a  wealth  of  history,  culture  and  knowledge  that 's  often  difficult  to  discover. 

Marks,  notations  and  other  marginalia  present  in  the  original  volume  will  appear  in  this  file  -  a  reminder  of  this  book's  long  journey  from  the 
publisher  to  a  library  and  finally  to  you. 

Usage  guidelines 

Google  is  proud  to  partner  with  libraries  to  digitize  public  domain  materials  and  make  them  widely  accessible.  Public  domain  books  belong  to  the 
public  and  we  are  merely  their  custodians.  Nevertheless,  this  work  is  expensive,  so  in  order  to  keep  providing  this  resource,  we  have  taken  steps  to 
prevent  abuse  by  commercial  parties,  including  placing  technical  restrictions  on  automated  querying. 

We  also  ask  that  you: 

+  Make  non- commercial  use  of  the  files  We  designed  Google  Book  Search  for  use  by  individuals,  and  we  request  that  you  use  these  files  for 
personal,  non-commercial  purposes. 

+  Refrainfrom  automated  querying  Do  not  send  automated  queries  of  any  sort  to  Google's  system:  If  you  are  conducting  research  on  machine 
translation,  optical  character  recognition  or  other  areas  where  access  to  a  large  amount  of  text  is  helpful,  please  contact  us.  We  encourage  the 
use  of  public  domain  materials  for  these  purposes  and  may  be  able  to  help. 

+  Maintain  attribution  The  Google  "watermark"  you  see  on  each  file  is  essential  for  informing  people  about  this  project  and  helping  them  find 
additional  materials  through  Google  Book  Search.  Please  do  not  remove  it. 

+  Keep  it  legal  Whatever  your  use,  remember  that  you  are  responsible  for  ensuring  that  what  you  are  doing  is  legal.  Do  not  assume  that  just 
because  we  believe  a  book  is  in  the  public  domain  for  users  in  the  United  States,  that  the  work  is  also  in  the  public  domain  for  users  in  other 
countries.  Whether  a  book  is  still  in  copyright  varies  from  country  to  country,  and  we  can't  offer  guidance  on  whether  any  specific  use  of 
any  specific  book  is  allowed.  Please  do  not  assume  that  a  book's  appearance  in  Google  Book  Search  means  it  can  be  used  in  any  manner 
any  where  in  the  world.  Copyright  infringement  liability  can  be  quite  severe. 

About  Google  Book  Search 

Google's  mission  is  to  organize  the  world's  Information  and  to  make  it  universally  accessible  and  useful.  Google  Book  Search  helps  readers 
discover  the  world's  books  while  helping  authors  and  publishers  reach  new  audiences.  You  can  search  through  the  full  text  of  this  book  on  the  web 

at  http  :  //books  .  google  .  com/| 


Digitized  by 


Google 


^^7'f'^^ 


HARVARD  COLLEGE 
LIBRARY 


FROM  THE  FUND  C»> 

CHARLES  MINOT 

CLASS  OF  1838 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google 


NIEUW 


VLAEMSCH  EN  FRANSCH 


W^OORDENBOEK. 


Digitized  by 


Google 


Les  formalüés  voulues  par  la  loi  ord  été  remplies ,  $ttoul  exemplaité 
véritable  est  revélu  de  ma  signature. 


OÜVRAGES  DU  MÊME  AUTEUR 


Grand  Dictionnaire  classiqae  flatnand-fraD^ais  et  fraooals-fiamand. 
Nouveau  Dictionnaire  flamand-francais  et  fran^als-flamand ,  è  Tusage  des 

commen^ants. 
Nouveau  Dictionnaire  de  poche  flamand-frangais  et  franoais-flamand. 
Nouveau  Dictionnaire  des  Proverbes  de  la  langue  frangaise,  aveo  la  traduction 

flamande. 
Grammaire  flamande  sitnpliAée,  accompagoée  de  t%ème«  et  suivie  des  Raoines 

de  la  lang^ué  flamande. 
De  Vlaemsche  Kindervriend,  leesboek  in  dichten  ondicht » ten  gebruike  der 
scholen.  —  Uami  des  enfants ,  tivre  de  tecture  en  prose  et  en  vers ,  A  Cusage  des 
écoles. 
Nouvelle  methode  simple  et  faoile  pour  apprendrela  langue  flamande. 
louveau  cours  de  themes  francais-flamauds. 

Heuw  leesboek  in  dicht  en  ondicht,  verrykt  met  eeue  vlaemsche  en  firansche 
woordenlyst,  ten  dienste  der  scholen.  —  Nouveau  tivre  de  tecture  en  vers  et  en 
prosey  enriehi  fCun  voeaèutaireftamand-franfais,  è  Vusage  des  écóles. 
Jerste,  Tweede,  Derde,  Vierde,  Vyfde  leesboek,  ten  gebruike  der  lagere 
scholen. 

^  Kleine  Telemachus.  —  Le  Petü  TéUmaque^  avec  une  doublé  traduction. 
«exicon  latino-grsco-belgicum. 

louveau  cours  de  tbèmes  frangais-latins  ,  précédé  de  nombreux  ezeroioes  sur 
*    les  déclinaisons  et  les  coAjugaisons. 
louveau  cours  de  verslons  latines,  extrait  des  meilleurs  auteurs  classiques. 
rrammaire  latine  de  Lhomond  et  de  Letellier,  accompagnée  de  thèmes  frangais- 
latins  sur  chaque  régie  de  la  syntaxe. 

•a  langue  anglaise  i^  la  portee  de  tout  le  monde,  avec  une  traduction  littérale 
et  interlin&ire ,  conforme  au  génie  de  la  langue  anglaise ,  et  les  deux 
textes  en  regard. 


Digitized  by 


Google 


f         o  NIEUW 


VLAEMSCH  EN  FRANSCH 

WOORDENBOEK, 

TEH  €EBtDlKE 

DER  ATHENiEA,  KOLLEGIËN  EN  KOSTSCHOLEN. 

NOUVEAU 

DICTÏONNAIRE 

FLAMAND-FRANCAIS, 

k  L' USAGE 

DES  ATHÉNÉES,  DES  COLLEGES  ET  DES  MAISONS 
D'ÉDUCATION; 

aiETAUER  DE  L^OftDRE  ROTAL  GRAND- DUCAL  DB  LA  COORONNE  DB  CHÊNE,  AKaElf  PRIKCIPAL 
DE  L*ATH6«Ée  ROTAL  DE  BRUXELLE8,  BACBELIER  tS  LETTRES,  MEBBRB  DE  LA  SOCIÉTÉ  DE 
LOTliRATORE  HOLLANDAiSB  DE  LEYDE ,  DE  LA  SOCIÉTÉ  DE  LANGUE  ET  DE  LITxéRATURE 
FUmAMDE  DE  BH0XELLE8 ,  G0RRE8P0NDA1«T  DE  LA  SOCIÉTÉ  DE  UTTÉRATURE  FLARATVDE  DB 
Qk^D  ,  PROFCS6S0R  DE  LL.  AA.  RR.  LB  DU€  DB  BRABAUT  ET  LE  COMTE  DS  FLANDRE. 


Ut  sÜT»  foliM  proNOt  mulantur  in  annos, 
Prima  cadont^  iU  rerborum  Tetus  ioterit  a>tas. 
Et  jureaam  ntu  florent  mode  nata ,  vigeotque. 
IIoiAT.,  ar§  poeL 


^  MALINES, 
H.  DESSAIN,  succESSEiJR  de  P.  J.  HANICQ 

DCPRIMBIJR  I»C  SAI!(T  SIÉGE,  DE  LA  8ACRÉE  COÜGRÉGATIOÜ  DE  LA  PROPAGANDE 
ET  DB  L'ARCHEVÊCBÉ  Dfi  IIALIKES, 


Digitized  by 


Google 


7 


iURVARO  COLLEGE  LIBRARY 


Digitized  by 


Google 


Dédié  comme  un  témcignage  (Teslme  et  daffeclion  d  mon 
ancien  condisciple  et  crmi,  Monsieur  jB3kN-HiLAiR£  QUOILIN^ 
secrétaire-général  du  ministère  des  Finances^  commandeur  de 
tordre  de  Léopold  et  de  Vordre  des  SS.  Maurice  et  Lazare  de 
Sardaigne,  officier  de  la  Légion  dhonneur,  et  chevalier  de 
tordre  de  Faigle  rouge  de  Prusse. 

l'abbé  OLINGER. 


Digitized  by 


Google 


ABRÉVIATIONS. 


Adj.  Adjectif. 

Adv.  Adverbe. 

Agric.  Agriculture. 

Alch.  Alchimie. 

Alg.  Al^bre. 

Anat.  Anatomie. 

Antiq.  Autiquités. 

Archit.  Architecture. 

Art.  Article. 

ArtiU.  AitiUerie. 

Astr.  Astronomie. 

B.  n.  ByToegelyk  naemwoord. 

B.  w.  Bedryyend  weijkwoord. 

Blaa.  Bltson. 

Bot  Botanique. 

Byw.  Bvwoord. 

Charp.  Charpenterie. 

Chim.  Chimie. 

Chir.  Chirurgie. 

Comp.  Comparativus. 

ConJ.  Coi\jonction. 

Enz.  En  zoo  voorts. 

F.  Fémlnln. 

F.  pL  Féminin  pluriel. 

Fam.  Famillèrement. 

Fig.  Figurément. 

Fortif.  Fortiflcations. 

G^m.  Gemeenzaemlyk. 

Qéogr.  Géographie. 

Géom.  Geometrie. 

Gramm.  Grammaire. 

HorL  Horlogerie. 

Impr.  Imprimerie. 

Interj.  Interjection. 

Jard.  Jardinage. 

Lidw.  Lidwoord. 

Loc.  lat.  Locution  latine. 

Log.  Logique. 

M.  Masculin.  Mannelyk. 

M.  pi.  Masculin  plurieL 

M.  mv.  Mannelyk  meervoud. 

Man.  Manége. 

Mar.  Marine. 


Math. 

Méd. 

Monn. 

Mus. 

Mv. 

Myth. 

N. 

O. 

Onv.  b. 


.  w. 


Mathématiques. 
Médecine. 
Mounaie. 
Musique. 
Meervoud. 
Mythologie. 
Neutre. 
Onzydig. 

Onveranderlyk  byvoege- 
lyk  naemwoord. 
Onzydig  meervoud. 
Onzydig  werkwoord. 
Oapersoonlyk  werkwoord 
Palais. 
ParUcipe. 
Peinture« 
Pharmaoie. 
Physique. 
Pluriel. 
Pratique. 
Préposition. 
Pronom. 
Qnelque  chose. 
Quelqu'un. 
Keliêur. 
Substantif. 
Sculpture. 
Spraekkunst. 
Telwoord. 

TÏllschênw.  I'^'^sschenwerpsel. 

V.  Verbe.  Vrouwelyk. 

V.  mv.        Vrouwelyk  meervoud. 

Verbe  actif. 

Verbe  neutre. 

Verbe  auxillaire. 

Verbe  impersonnel. 

Verbe  pronominaK 

Voegwoord. 

Voornaemwoord. 

Voorzetsel. 

Wedorkeerig  werkwoord. 


O.  mv. 

O.w. 

Onp 

PeL 

Part. 

Peint. 

Pbarm. 

Phys. 

PI. 

Prat. 

Prép. 

Pron. 

Q.C. 

Q.  q. 

Rel. 

S. 

Sculpt. 

Spraekk 

Telw. 


.  mv. 
V.  a. 
V.  n. 
V.  auxil. 
V.  impers 
V.pr. 
Voegw. 
Voornw. 
Voorz. 
Wed.  w. 


—  Tient  Ueu  du  mot  qui  fait  Ie  sujet  de  Varticle, 

*  Dénote  que  Cexpression  est  populaire  et  moins  bonne. 


Digitized  by 


Google 


NIEUW 

VLAEMSCH  EN  FRANSCH 

WOORDENBOEK. 


ACH 

AB,  o.  Alphabtt;übécé4a»re^  m, 

AJMiBt,  o.  Jibdtre,  m. 

Abasten,  onv.  b.  a.  D'albdtre. 

Abberdaea,  m.  Monte  saUty  f. 

Abdia,  T.  Mbesêe,  f. 

Abdy,  V.  Abbaye^  f. 

Abdyeljk,  b.  n.  Abbatial. 

Abe,  o   Jiphabel,  m. 

Abeboek,  o.  enm.  jébécéëaire,  m. 

Abeel ,  m.  Peuplier  blanc;  bois  ée  peu^ 
tftier  blanc,  m. 

Abeelboom,  m.  PeupUer  bLanc,  m. 

Abeelên,  onv.  b.  n.  Ik  peupUer  blanc. 

Abeelhout,  o.  Bois  de  peupHer  blanc  , 
xn. 

Ablatief,  m.  Jblatif,  m. 

Abrikoos,  t.  jébriaH,  m.  — ,  m.  Jbricth 
lier^  m, 

Al>rikoo8booin,  m.  Abricolier^  m. 
Abrikoossuiker,  m.  en  v.  Abricoté ^ 

m. 
Abt,  m.  Jbbé,  m. 
Abyssinië,  o.  Jbyssinie,  f. 
Acacia,  m.  jécada,  m. 
Acaciaboom,  m.  Acacia,  m. 
Accusatief,  m.  AccusaUfy  m. 
Ach !  tussch.  ^/i  /  liélag  !  eh ! 
Aob^ja,  o.  AchalCy  f. 
Acht,  telw.  HuU. 

Acht,  V.  Mtentian,  f.;  soiw,  m.  — slaen, 
^erveo  c^  nemes  op  iets.  Faire  atten^ 
tion  Aq.c, 


ACH 

Achtbaer,  b.  n.  Fénérable. 
Achtbaerheid,  t.  Fénérationy  f, 
Aebtdubbel,  b.  n.  Octupie. 
Achteling,  m.  (maet).  UuiHèmCy  m. 
Achteloofi,  b.  u.  NégligenL 
Achtelooaheid,  t.  Négligence,  f 
Achten,  b.  w.  Estiiner ;  faire  allen- 

.oos4. 
Achtendeel,  o.  Huitième,  m. 
Achter,  voorz.  Derrière;  aprés.  Van  — 

Par  derrière, 
Achteraen,  byw.  Par  derrière, 
Aohtoraenatelüner,  v.  Mépris,  m. 
Achteraf,  byw.  A  Vécart. 
Achterbaks,  byw.  5c(Tétó»n^/. 
Achterban,  m.  Arrière-ban^  ïn. 
Achterbanks  ,    byw.     Bons    quelgue 

Achterbende,  v.  Arrière-garde,  f. 
Achterblyyen,  o.  w.  Rester  en  arriére. 
Achterblyver,  m.  Tratnard,  m. 
Achterblyving,  y.Metard^  m. 
^<^vtierboTg,  m.  Arriére-garant,  m. 
Achterbout,  m.  Gigol.  m. 
Aohterbouw,  m.  Arrière-eorps,  m. 
Achterbrein,  o.  CerveUt,  m. 
Achterdeel ,  o.  Partie  postérieure,  f.  • 

desavantage,  m. 
Achterdeelig,  b.  n.  Désavantageux. 
Achterdenken,  o.  Soupfon,  m. 
Achterdenkend,  b.  n.  )  « 
Achterdenkig*  b.  n.     f  Soupconneux. 

J 


Digitized  by 


Google 


2 


ACH 


Achterdeur,  v.  Porte  de  derrière,  f.; 

subterfuge,  m. 
Achterdocht,  Y.  Soupgon,  m. 
Achterdochtig,  b.  n.  SmpQonneux. 
Achterebbe,  v.  Fin  du  re/lux,  f. 
Achtereen,  byw.  Coruécutivemenl ;  sans 

cesse.  ^      ^     .^ 

Achtereenvolgend,  b.  n.  Coiuecuitf. 
Achtereenvolgens,  byw.  Cansécutive- 

tnerU, 
Achtereinde,  o.  ExtrémÜe\  f. 
Achteren,  byw.  Derrière.  Ten  — .  En 

arrière.  Van  — .  Par  derrière. 
Achtergebouw,  o.  Arrière-corps,  m. 
Achtergracht,  v.  Jrrière-fosse,  m. 
Achtergrond,  m.  Fond,  m. 
Achterhalen,  b.  w  Atteindre  q.  q.;  de- 

couvrir ;  intercepter. 
Achterhaling,  v.  InUrception,  f. 
Achterhals,  m.  Nuque,  f. 
Achterhoede,  v.  Arrière- garde,  f. 
Achterhoek,  m.  Coin,  recoin,  m. 
Achterhol,  o.  Accul,  m. 
Achterhoofd,  o.  OccipuU  m. 
Achterhouden,  b.  w.  Retenir, 
Achterhoudend,  b.  n.  Sea-et, 
Achterhoudendheid,  v .  Dissimulütian ; 

rélicence,  f. 
Achterhouder,  m.  DéUnUur,  m. 
Achterhouding,  v.  Hétention,  f. 
Achterhoudster,  v.  DéUntrice,  f. 
Achterhuis,  o.  Derrière  de  la  maison, 

m. 
Achterjaer,  o.  Arrière- saison,  f. 
Achterkabel,  m.  en  v.  Crovpière{mtLT,). 

Achterkamer ,  v.  Chambre  de  derrie" 

re,  f. 
Ach tei  kant,  m.  Revers,  m. 
Achterkasteel,  o.  Poupe,  f. 
Achterkeuken,  m.  Arrière-cuisine,  f. 
Achterklap,  m.  Médisance,  f. 
Achterklappen,  o.  w.  Médire. 
Achterklapper,  m.  Médisant,  m. 
Achterklapster,  v.  Médisanle,  f. 
Achterklauw,  xn.  Ergot,  m. 
Achterkleindochter  ,  v.  Arrière-petUe- 

A^,  f. 
Achterkleinzoon ,  m.  Arrière-petü-fils, 

m. 
Achterkomen,  o.  w.  Découvrir. 
Achterkop,  m.  Occiput,  m. 
Achterkousfg ,   b..  n.  Défiant;  tnèdi- 

sant. 
Achterlaten,  b.  w.  Laisser;  omettre. 
Achterlating,  v.  Omission,  f. 


ACH 

Achterleen,  o.  Arrière- fief,  m. 
Achterleger ,  o.  Accul ,  [m. ;  [arrière- 

garde,  f. 
Achterleggen,    b.    w.  MeUre  derriè- 
re, 
Aehterleuning,  v.  Dossier,  m. 
Achterliggen,  |o.  w.  Étreptacé  derriè- 
re. 
Achterlyk,  b.  n.  Tardif.  — ,  byw.  Tar- 

divement. 
Achterlykheid,  v.  Tardiveté,  f. 
Ach  termast,  m.  Artimon,  m. 
Achtermiddag ,    m.    Après-midi ,   m. 

et  f. 
Achterna,  byw.  Derrière;  après. 
Achterneef,  m.  Arrière-neveUy  m. 
Achternicht,  v.  Arrière-nièce,  f. 
Achternoen,  m.  Après-midi,  m.  et  f. 
Achtemoeneten,  o.      )     r^t^    «» 
Achternoenmael,  o.     f     ^<^^*  ^' 
Achterom,  byw.  Par  derrière. 
Achterop,  byw.  En  croupe. 
Ach teropscnry ving  ,  v.  Endossemeni  , 

m. 
Achterover,  byw.  A  lü  renverse. 
Achterovermorgen,  m.  Surlendemain  , 

m. 
Achterplaets,  v.  Arrière-cour,  f. 
Achterpoot,  m.  Pied  de  derrière,  m. 
Achterriem,  m.  Croupière,  f. 
Achterschip,  o.  Poupe,  f. 
Achterstal,  m.  Étahle  de  derrière,  f.; 

arrérages,  m.  pi. 
Achterstallig,  b.  n.  Arriéré. 
Achterstand,  m.  Arriéré,  m. 
Achterste,  b.  n.  Demier. 
Achterste,  o.  Derrière,  m. 
Achterstel,  m.  Arrérages,  m.  pi. 
Achterstellen,  b.  w.  Meitre  derrière; 

eslimer  moins. 
Achtertogt,  m.  Arrière-garde,  f. 
Achtertyd,  m.  Arrière-saison,  f. 
Achteruit,  byw.  En  arrière.  —  gaen. 

Reculer.  —  slaen.  Ruer. 
Achteruitölag,  m.  Ruade,  f. 
Achteruitvaerder  ,  m.  Ranqueroutier , 

m. 
Achteruitvaert,  v.  Ranqueroute,  f. 
Achteruitwerkend  ,   b.  n.    Rétroactif , 

ive. 
Achtervoegen,  b.  w.  Ajouter. 
Achtervolgen,  b.  w.  Suivre;ponrsuivre; 

continuer;  observer. 
Achtervolgend,  b.  n.  Suivant. 
Achtervolgens,  voorz.  Suivant.  — ,  byw. 

Consécutivement. 


Digitized  by 


Google 


ADE 

AclitervoIfiriDff,  v.  SuiU;  continuation  ; 

poursuite;  observalion,  f. 
Aohter^aerborg,  m.  Amère-garant , 

m. 
Aehterwaerder,  m.  Gardien,  m. 
Achterwaerts  ,  byw.  En  arrière.  —  lee- 

reo.  Désapprendre, 
Achterwaertsch^  b.  n.  Retrograde, 
Acbterwald,    o.  La  forêt  des  Jrden- 

nes^t. 
Achterwege,  byw.  En  arrière ;  de  cóté; 

en  chemin,  — houden.  Retenir. 
Achterwerk,  o.  Engrêlure,  f. 
Achterwinkel,  m.  Arrière-boutique,  f.; 

coin,  m. 
Achterwyn,  m.  PiqueUe,  f. 
Achterzyde,  v.  Revers,  verso y  m. 
Achthalf,  telw.  Sept  et  demi. 
Achthoek,  m.  Octogone,  m. 
Achthoekig,  b.  n.  Octogone. 
Achthonderd,  telw.  Huit  cents. 
Achting,  V.  Estimej  f.;  crédit,  m.  In  — 

brengen.  Accréditer, 
Achtingwaerdig,  b.  n.  Estimable. 
Achtjarig,  b.  n.  De  huit  ans. 
Achtkantig,  b.  n.  Qui  a  huit  cótés. 
Achtmael,  byw.  Huit  fois. 
Achtste,  b.  n.  Huitième. 
Achttal,  o.  Nombre  de  huit,  m. 
Achttien,  telw.  Dix-huit. 
Achttiende,  b.  n.  Dix-huitième. 
Achttoon,  m.  Octave,  f.  , 

Achtvoetig,  b.  n.  Qui  a  huit  pieds. 
Achtvoudig,  adj.  Octuple. 
Achtwerf,  byw.  Huit  fois, 
Achtzaem,  b.  n,  Attentif. 
Achlzaembeid,  v.  Attention,  f. 
Achtzaemlyk ,  byw.  Altentivement ;  soi- 

gneusement, 
Achtzydig,  b.  n.  Qui  a  huit  cótés, 
♦Acoliet,  m,  Acolyte,  m. 
*Act,  m.  Acte,  m. 

Adamsappel,  m.  Pomme  d*Adam,  f. 
Adamsvyg,  v.  Bananen  f 
Adamsvygeboom,  m.  Bananier,  m. 
Adder,  v.  Vipere,  f.;  aspic,  m. 
Addergebroedsel,  o.  Race  ou  engeance 

de  vipères^  f. 
Adderken,  o.  Vipéreau,  va. 
Adderkruid,  o  Scorsonère;  vipérine,  f. 
Adderslang,  v.  Zie  Adder. 
Addertong,  v.  Langue  de  vipere,  f. 
Adel^  m.  Noblesse,  f. 
Adelaer,  m.  Aigle,  m.etf. 
Adelbestier,  o.  Aristocratie,  f. 
.Adelborst,  m.  Cadet,  m. 


ADI 


5-5 


Adeldom,  m.  Noblesse,  f. 

Adelen,  b.  w.  Anoblir, 

Adel  er,  m.  Aigle,  m.etC. 

Adelheerschappy,  v.  Aristocratie,  f. 

Adelheerschig,  b.  n.  Aristocratique. 

Adelheersching,  v  Aristocratie,  f. 

Adellyk,  b.  n.  Noble.  — ,  byw.  Nobtc- 
ment, 

Adelregerig,  b.  n.  Aristocratique. 

.Adelregering,  v.  Aristocratie^  f, 

Adelsgezind,  b.  n.  Aristocrate. 

Adelstand,  m.  Noblesse,  t, 

Adelyk,  b.  n.  Noble. 

Adem,  m.  Haleine,  f.;  soufflé,  m.  --  ba- 
len of  scheppen.  Prendre  haleine; 
respirer, 

Ademfider,  v.  Artère,  f. 

Ademborstig,  b.  n.  Asthmatique. 

Ademborstigheid,  v.  Asthme,  m. 

Ademen,  b.  en  o.  w.  Respirer;  aspirer; 
exhaler. 

Ademhaling,  ▼.   )  Respiration ;  aspira- 

Ademing,  v.        f      tion,  f. 

Ademloos,  b.  n.  Sans  haleine,  • 

Ademloosheid ,  v.  Apnée,  f.;  essouffle- 
ment,  m. 

Ademreuk,  m.  Halenée,  f. 

Ademschepping,  V.   i   Respiration ;  ha- 

Ademtogt,  m.  f      leine,  f. 

Ademtongsken,  o.  Luette,  f. 

Ader,  v.  Veine,  f. 

Aderacbtig,  b.  n.  Veineux ;  filardeux. 

Aderbeschryver,  m.  Phlébographe,  m. 

Aderbeschryving,  v.  Phlébographie,  f. 

Aderbreuk  ,  v.  Rupture  d'une  veine  ,  f. 

Aderdraedjes,  o.  mv.  Veines  cnpiUaires, 
f.  pi. 

Aderen,  b.  w.  Veiner. 

Adergezwel,  o.  Farice,  f. 

Aderig,  b.  n.  Veineux;  filardeux. 

Aderken,  o.  Vénule,  f. 

Aderklopping,  v.  Putsation,  f. 

Aderlaetbekken,  o.  Palette,  f. 

Aderlaetkunde,  v.  Phlébotomie,  f. 

Aderlaetkundige,  m.  Phlébotomiste,  m. 

Aderlaetyzer,  o.  Lancette,  f. 

Aderlaten,  b.  w.  Saigner. 

Aderlater,  m.  Phlébotomiste,  m. 

Aderlating,  v.  Saiqnée,  f. 

Aderryk,  b.  n.  Veineux. 

Aderslag,  m.  Pulsalion,  f. 

Aderspat,  v.  Varice,  f. 

Aderspattig,  b.  n.  Variquetix, 

Adertje,  o.  ycnule,  f. 

Adesis,  V.  Adige  (fleuve\  m. 

Adik,  V.  Hiêble  (plante),  f. 


Digitized  by 


Google 


AEL 


AE!V 


♦Adjudant,  m  Adfttdanh  m. 
*Adjudicatari8,  m.  Adjudicataire,  m. 
♦Administratie,  v.  Jdministralion,  f. 
♦Administreren,  b.  w.  Administrer, 
Admiraei,m.  Amiral,  m. 
Admiraelschap,  o.  Amirauté,  f. 
Admiraelsgalei ,  v.  Amirale  (gftlère) ,  T. 
Admiraelsschip,  o.  Amiral  [vaiMeau], 

m. 
Admiraelsvlag ,  v.    PavUlon  amirtUf 

m. 
Admiraelsvrouw,  v.  Amirale  (femmej^ 

f. 
•Admiraliteit ,  v.  Amirauté^  f. 
Adotiisroosje,  o.  Adonis  (fleur),  m. 
♦Adres,  o.  Adresse,  f. 
^dreskaert,  v.  Carte  d'adresse^  f. 
♦Adresseren^  b.  w.  Adresset. 
Adrianopel,  o.  Andrinople  (ville),  f. 
A^riatisch ,  b.  n.  Adriiuique,  —e  zee. 

Mer  AdrioHque ,  f. 
♦Advenant  (naer),  byw.    A  prapat' 

tion. 
♦Advent,  m.  AverU,  m. 
Adventtyd,  m.  Avent,  m. 
♦Adverbium,  o.  Adverbe,  m. 
♦Advertentie ,  v.  Avis ;  avetlissemefd , 

m. 
♦Adverteren,  b.  w.  Averlir, 
♦Advies,  o.  AviSy  m. 
♦Adviesbrief ,  m.  LeUre  d*iwis,  f. 
♦AdviesTjagt ,  o.  Pdtache;  cotVHU^  f.; 

aviso^m, 
Advokaet,  m.  AvocaU  ni. 
AdYokaetsambt,  o.  )  BarreoH,  m.,  prih 
Advokaetsstand,  m.  ]  fessiand'avocat.t, 
Advokatenlist ,  v.  Ruse  d*avocai ,  chi" 

caney  f. 
Advokatenschap,  v.  Barreau,  m. 
Advokateren,  o.  w.  Avocasser. 
Advokatery,  v.  Avocossetie,  f. 
♦Advys,  enz.  Zie  Advies,  enz. 
Aef ,  V.  Mayèu  d*une  rotte ,  m. 
Aefsch ,  b.  n.  Qui  est  ii  l'envers ;  mau- 
.    vetis. 
Aefschelyk ,  byw.  A  Venvers ;  h  i¥' 

bours, 

♦Aeijen,  b.  w.  Caresser. 

Aek,  V.  Bateau ;  esquif^  m. 

Aekse ,  v.  Cognée ;  hache ,  f. 

Aekster,  m.  en  v.  Pie^  f. 

Aeksteroog ,  o.  en  v.  Cor.(aux  pieds) , 

m. 
Ael,  m.  AnguiUe,  f. 


Aelachtig:,  b.  n.  AnguiUaire. 
Aelbes,  v.  Zie  Aelbezie. 
Aelbezie,  v.  ÜYoseüle,  f. 
Aelbezieboom,  m.  GroseiUier,  m. 
Aelbezienat,  o.  Jus  de  groseiSes,  m, 
AelbezierlBt,  v.  Grappe  de  groseittes,  f. 
Aelbeziesap,  o.  Zie  Aelbezienat. 
Aelbeziestniik,  m.  GroseiUier,  m, 
Aelbèzietros,  m.  Zie  AelbeZïerist. 
Aelgeer,  m.  Foène,  f. 
Aeükaer,  v.  AnquiUère,  f. 
Aelkorf ,  to.  pfasse  (4  pren»re  des  an- 

guiUes) ,  f. 
Aellyk,  byw.  Entièremenl. 
Aelmoes,  v.  Aumöne,  charité,  f. 
Aelmoesbeurs ,  t.  Aumónière  (bourse), 

Aelmoesvraegster  ,  v.  Quêteuse ;  mèn- 

dianUj  f. 
Aelmoesvrager,  to.  Qvêteur ;  mendiani, 

m. 
Aeliboezenler,  m.  Awm&nier,  m. 
Aelmoezeniersambt,  o.  i   Aumènerie , 
Aelmoèfteniörscbap,  o.    \      r. 
Aelmoezenlershuis ,  o.  Hospice^  m. 
Aelrupfe,  V.  Lotte  (poisson) ,  f. 
Aelryk,  b.  n.  Abofhdant  en  anguütes, 
Aelscheer,  v.  Foéne.  f. 
Aelshuid ,  v.  Peau  d'anguille ,  f. 
Aelspeer,  v.  Foène,  f 
Aelssmeer»  o.  Graisse  d'anguiUe,  f. 
Aelst,  o.^/o^f  (ville). 
Aelstfeefc,  Al.  Pêche  aux  anguiUes,  f. 
Aelsteker,  m.  Foêne,  f. 
Aelsvel ,  o.  Peau  d'anguiUe,  f. 
Aelvisschery  ,  v.  Pêche  aitx  anguiUes , 

ABlvormig,  b.  n.  AnguUliforme. 

Aelvyver ,  m.  Anguillère ,  f. 

Aem,o.-»#t>»«,  f. 

Aem,  m.  Zt^Adem. 

Aemachtig,  b.  n.  Qid  ést  h(frs  Wha- 
leine. 

Aembeeld,  o.  ËncluifneJ. 

Aembeeldje,  o.  Enchiineau ,  m. 

Aembei,  v.  Hémorrhoktes,  f.  pi. 

A«»l)orstig,  b.  n.  Asihmatique, 

Aemborstigbeid,  v.  Asthme^  m. 

Aemechtig,  h.n.Zie  Aemachtig. 

Aemtogt,  m.  Zie  Aüemtogt. 

Aen,  voorz.  en  byw.  A;au;kla ;  prés ; 
proche ;  sur ;  de ;  en  ;  jusque ;  y ;  con- 
tre,  etc.  —  alle zyden,  —  alle  kanten. 
De  tous  cótés ;  de  toutes  parU,  Daer  is 
niets  —gelegen,  N'importe,  Daer  is 
my  veel  —gelegen.  It  mHmporte  beau^ 


Digitized  by 


Google 


AE« 


AEN 


coup,  D&  ft^hoit  16  TT-,  la  barque  est 
arrivée.  Daer  ligt  het  — ,  d^^r  komt 
het  op  — .  Ce^  (^  h.poir^  ou  Ie  nmud 
de  t*a^Bl(Hre,  He(  v^er  U  — .  X^  /n*  est 
aliurm4.  Hy  heeft  ^qq  ?wi|Tt  Jtleed  — . 
//  ft  mis  un  habit  noir.  Vaa  i^vk  ^f  r-. 
D^  d  présent,  V99  kindsbeen  -*.  Di^ 
Cenfance. 

AeiiHdeipen ,  h.  v-  Sou/fl^r  (ioneemMt 
(sur  l'or) ;  adhaler. 

Aeoaer^en,  b.  w.  ^vttfir,  chausser, 

Aenaerdingr,  ¥.  UuliOjg^,  i». 

Aenasemep,  h.wgie  Aen^^emea. 

AeRb^ffeft,  b.  w.  4boyer  i. 

Aenbaffèr,  m.  Aboyeur^  ^, 

Aenbakkaot,  n^.  Bmure^  f. 

Aenbakken,  o.  w.  ^(wir;  brület' 

Aenbaksel,  q.  SraHt\%  na. 

Aei^bareii,  o.  w.  4^Qfdi^, 

A^barinfiTi  ▼•  4^^^4,  n?i. 
Aenbassen,  b.  w.  Zz^  Aenbaff^Q, 
AQBb#«ier,  m.  Jbay^ur,  m- 
Aenbedeelen,  b.  w.  IfcmfiV  M  pfir- 

Aenbede^ii^ig,  t,  JHvis^  t%. 
Aenbeeld,  emï.  Zie  Aembp^ldt  m^ 
Aenbeenen,  p,  w.  (^ourir  w|e. 
Aenbeeren,  o.  ^.  Foreer  is  voiUs- 
Aenbepip,  o.  dmmermmenttm' 
Aenbenooren,  o.  w  ^ppartenir. 
Aenbei,  y-  U^orfhiJiUieSt  f.  pU 
Aenbeijig,  \>,  ^,  Ménu^fwiM^ 
A&ïhBl^^g,  e.  Imnort»nc0.y  f, 
Aenbelangen,  o.  w.  j^^f^* 
AeDb9)wi^fff9Q4.  b,  n.  fm^ef^m- 
AeabeUe^t  o.  w.  Sonnef  (U  un^  pofMt 
A^ber^,  na.  M^nt^e ,  f, ;  ^m .  m. 
A6nbei0deo,  b.  w.  A(0M{fer, 
Aenbésteder,  m.  Adjudicaieury  ui, 

A^bwtedlpir»  ▼•  Adjudmtm » f.  i  /»i^ 

/aiX,  m. 
Afi»)bé8^6dfit#F,  y,  A^y4%catr\ce,  f, 
AenbestellQQ ,  b.  w-  Co^iinT^nder  ^  faire 

faire.  * 

Aenbeg^rv^i,  q,  vf.  Ectmr  par  suecssr 

sion. 
AenbetroijiW^7  b.  w,  (ianfier, 
A«»bwi|ij#n,  q.  ^.  EeMv- 
Aenbeveien,  b.  w.  Recommander. 
Aenbeveliijg.  ¥,  J^pmmmifiUm»  f» 
Aenbev^iQgr^brief,  m-.  UUre  de  nem^ft 

AenbiddeJyk,  b.  n.  4d(m^^. 
Aenbi44e}j¥M^W,T-  QuikUé adoif^lile  » 

Aenbidden,  )>.  w.  Jdfirer. 


Aeabiddenswaer^ig,  b.  n.  }  Adorable, 
Aenbiddensiweerdig,  b.  a.  J  digne  diê^ 

tre  adoré, 
Aenbidder,  m,  AdenUeur,  m. 
AenbiddiBg,  v.  Aiioration^  f. 
Aeabiddingswfierdig,  b.  u.  Adorakie. 
Aenbidster,  v.  Adoratnce,  f. 
Aenbiedbaer,  b.  u.  Présentable. 
Aenbieden,  b.  w.  Offrir, 
Aenbiedeiïswf^i'dig ,  b.  n.  Présentable. 
Aeubieding,  v.  Offre;  ppésentatUm,  f. 
Aenbinden,  b.  w.  Lier;  pousser. 
AepbiAdi^,  v.  Liaison,  f- 
Aenblaffep,  b.  w.  4boyerd. 
AenbmfeT,  w.  Aboyeur,  m. 
Aenblazea,  b.  w.  Souffler ;  aUumer. 
Aenbl^Ber,  m.  SouffUur,  ia. 
AeublaïiBg,  V.  Instigatum,  f. 
Aenblik,  m.  LueMf,  f. ;  coup  d'ceii ;  r#- 

l|m«<,  Dft.  Bv  4en  eerateii  ^.  D'ab^rd, 

de  prime  ahord. 
Aepblil^kfio  ,  b.  w.  Regamter.  — ,  q.  v. 

Commencer  H  tuire. 
Aenbly  ven,  o.  w.  HestfiV  en  charge ;  s'at- 

tacher  êL. 
Aenbod,  o.  Qffre,  t 
Aeübo^eeo,  q.  w.  I^^r^tff . 
Aenbotseu ,  o.  w-   CVi'.WJr .  H^uvter 

oontre, 
AenbotsiDg,  v.  Choc,  heurt^  w, 
Aenbou^.  m.  Construction ;  ctiUure,  f. 
Aenbouweu  ,  b.  w,  ComtV^re ;  guUi- 

ver, 
AenbAUW09,  P9.  Coustrucleuv ;  cumtuk- 

leur,  m. 
AenbiQUWiQgri  ^-  ^w  Aanbouw. 
Aenbra^deOi  fl.  w.  ^wl/^r;  /uiüir, 
AeQbr^nd^el,  o.  Gra/in>  ni. 
Aenbrassen,  b.  w.  Brasser  (mar.). 
AenbreksR ,  p.  v.  Pw^i^-  De  d^  be- 

fipt  a«i|  t^  brekaQ  •  L^jmr  comme^nce 
poindre.  Het  —  van  den  dag.  Le 

poinè&vL  ia  pointe  duiour, 
Aen breng,  m.  Zie  Aenbreugst. 
4enbï«xfi?en,  b.  w.  Apporier;  procurer; 

accuser;  tapporter;  ménager ;  ({é^- 

rer, 
Aepbreoger ,  na.  Aecusa^teur ;  rt^ppgr^ 

teur,m. 
^^nbri3ngiIlg,  Y.  AcHon  d'afiporter;  acr 

cusaHon ;  mlaraiion.  f. 
Aenbr engst,  v.  Appori^,  9B.  |tl. 
A^enbreqgstiar,  y.  Aci^usa^Hee ;  rappO}T 

teuse.f, 
Aenbrieschen,  o.  w.  Henmr  apres. 
Aenbruisen,  o.  w.  Bftiir^,  mugir. 


Digitized  by 


Google 


6 


AEN 


AEN 


Aenbrallen,  b.  w.  Rugir  contre. 
AenbralliDg",  ▼.  Ruaissement,  m. 
Aenbuigen,  b.  w.  Courber,  ployer, 
Aenby  ten,  b.  w.  Mordre  A. 
Aendacht,  ▼.  Attention ;  dévotion,  f. 
Aendachtelyk  ,  byw.  Zie  Aendachtig- 

lyk. 
Aendachtig,  b.  n.  Attentifi  dévot. 
Aendachtigbeid,  v.  Zie  Aendacht. 
Aendachtiglyk  ,  byw.  Atteniivement ; 

dévotement.  —  btdden.  Prier  devote- 

ment. 
Aendeel,  o.  Part; action;  cote,  f.  •—  aen 

iets  hebben.  Avoir  part  iiqc,  . 
Aendeelhebber,  m.  Actionnaire,  m. 
Aendeelhebster,  v.  Actionnaire,  f. 
Aendeelhouder,  m.  Actionnaire,  m. 
Aendeel  houdster,  v.  Actionnaire,  f. 
Aendenken,  o.  Souvenir,  m. 
Aendichten ,   b.  w.  Inventer ;  impu- 

ter. 
Aendienen ,  b.  w.  Donner  avis;  annon- 

cerq.q. 
Aendlepen,  b.  w.  Approfondir, 
Aendisschen,  b  w.  servir. 
Aendoen,  b.  w.  Meltre  (un  habit ,  etc,) ; 

attaquer;  accoster ;  témoigner;  ren- 

dre ;  causer ;  émouvoir, 
Aendoening ,  ▼.  Attaque ;  impression ; 

émotion ,  f. 
Aendoenlyk  ,b.  n.  Touchant;  sensibte. 

— ,  byw.  Pathétiquement, 
Aendoenlykheid,  y.Sensibilité,  f. 
Aendonwen ,  b.  w.  Pousser  vers  ou 

contre, 
Aendraeijen  ,  b.  w.  Toumer;  serrer  è 

vis.  — ,  o.  w.  Arriver  lentement. 
Aendragen  ,  b.  w.  Apporter  ;  accu- 

ser. 
Aendrager,  m.  Accusateur,  m. 
Aendrang,  m.  Presse ;  foute ;  instance , 

Aendraven,  o.  w.  Avancer  vite ;  se  hé- 
ter. 

Aendrentelen ,  o.  w.  S*avancer  tente- 
ment, 

Aendribbelen,  o.  w.  SautitUr, 

Aendrift,  m.  fn  v.  Instinct,  m. ;  im- 
putsion :  inspiration  ,  f. 

Aendringen ,  b.  w.  Pousser;  presser; 
serrer,  — ,  o.  w.  Insister.  Op  iets  — . 
Insister  sur  q.  c. 

Aendringer,  m.  Instipateur,  m. 

Aendringing,  v.  Sotttcitation ;  instance, 

Aendringster,  v.  Instigatrice,  f. 


Aendrukken  ,  b.  w.  Serrer  ou  presser 

contre, 
Aendryfster,  V.  instigatrice,  f. 
AendryTen,  b.  w.  Pousser ;  chaster.  — , 
o.  w.  Etre  poussé  ou  jetésur  ou  vers 
Mrivage. 
Aendryvend,  b.  n.  Imputsif. 
Aendryver,  m.  Instigateur,  m. 
Aendr^ying,  v.  Poursuite ;  instance; 

insttgation,  f. 
Aenduideu,  b.  w.  Montrer;  attribuer. 
Aenduiding,  ▼.  Indication,  f. 
,  Aenduwen,  b.  w.  Zie  Aendouweu. 
Aeneen  ,  byw.  De  suite ;  consécutive- 

ment ;  ensembte. 
Aeneenbinden,  b.  w.  Attacher;  unir. 
Aeneenbinding,  y.  Liaison,  f. 
Aeneenbrengen,  b.  w.  Joindre. 
Aeneendoen,  b.  w.  Joindre  ensembte. 
Aeneengelegen ,  b.  n.  Contigu,  —  zyn. 

Confiner, 
Aeneengeschakeld  ,  b.  n.  Enchainé ; 

systématique, 
Aeneengevoegd,  b.  n.  Joint,  attaché. 
Aeneengrenzen,  o.  w.  Confiner, 
Aeneengrenzend/b.  n.  Contigu. 
Aeneengrenzing,  v^  Contiguïté,  f. 
Aeneenbangen,  o.  w.  Être  joint. 
Aeneenhangend ,  b.  n.  Continu,  con- 

nexe, 
Aeneenhechten,  b.  w.  Joindre. 
Aeneenheohting,  v.  Liaison,  f, 
Aeneenheelen ,  b.  w.  Agglutiner.  — , 

o.  w.  S*aagtutiner. 
Aeneenheelend,  b.  n.  Agglutinant, 
Aeneenheeling,  v.  Aggtutination,  f. 
Aeneenhoüdeu,  b.  w.  Tenir  ensembte. 
Aeneenketenen ,  b.  w.  Enchainer  en- 

semble, 
Aeneenketening  ,  'v.    Enchattiement , 

m. 
Aeneenkleven  ,  b.  w.  Colfer  ensembte. 

— ,  o.  w.  Se  coUer  ensembte. 
Aeneenklevend,  b.  n.  Coherent. 
Aeneenkleving,  t.  Congtutination,  t. 
Aeneenknoo)>en,  b.  w.  Attacher. 
Aeneeukoppelen,  b.  w.  Accoupler. 
Aeneenkoppeling  ,  v.   Accouplement , 

m. 
Aeneenlappen,  b.  w.  Rapiécer. 
Aeneenlasschen,  b.  w.  Attacher. 
Aeneenlymen,  b.  w.  CoUer  ensemble. 
Aeneenlymend,  b.  n.  AggliUinatif. 
Aeneenlyming,  v.  Congtutination,  f. 
Aeneennaeijen,  b.  w.  Coudre  ensemble. 
Aeneenpalen,  o.  w.  Confiner, 


\ 


Digitized  by 


Google 


AEN 


AEN 


Aeneenpalend,  b.  n.  Contigu, 
Aeneenpaling,  v.  Conligulté,  f. 
Aeneenrakend,  b.  n.  Contigu. 
Aeoeenraking,  ▼.  Contigulté,  f. 
Aeneeurygen.  b.  w.  Faufiier, 
Aeaeenschakelen,  b.  w.  Enc/udner. 
Aeneenschakeling ,  t.  Enchatnement , 

m. 
Aeneenspykeren ,  b.  w.  Clouer  ensem- 

ble, 
Aeneentrekken,  b.  w.  Joindre;  unir. 
Aeneen voegen,  b.  w.  Joindre, 
Aeneen voegend,  b.  n.  Confonctif. 
Aeneenvoeging ,  v.  Jonctton ;  liaison , 

Aeneenzetten,  b.  w.  Rapiécer. 
Aenerven,  b.  w.  Hériter. 
Aenfluiten,  b.w.  Siffler,  huer. 
Aanfluiting,  v.  Huée ,  f.,  persiflage, 

Aenfokken,  b.  ^.  Élever;  cuUiver. 
Aeofokker,  m.  Eteveur^  m. 
Aenfokking,  v.  Culture,  f, 
Aengaef,  v.  Donnée ;  déclaration ,  f. 
Aengaen  ,  b.  w.  Conclure ;  faire ;  con- 

tracter;  cancemer.  — ,  o.  w.  S*en  aller; 

aller  plus  vite;  s'allumer;  tempêter; 

passer ;  s'oppnser. 
Aengaende ,  voorz.  Touchant ,  concer- 

nant. 
Aengaepster,  v.  Bayeuse,  f. 
Aengang ,  m.  Jccès ;  commencemetU  , 

m. 
Aengapen,  b.  w.  Begarder  bouche  béan- 

te.badauder. 
Aengaper,  m.  Bayeur,  m. 
Aengave,  v.  Zie  Aengaef. 
Aangeboren,  b.  n.  Naturel;  inné. 
Aengeefster.  v.  Accusalrice,  f. 
Aengekleefdbeid,  v.  Mtachement,  m. 
Aangeland ig,  b.  n.  Contigu. 
Aengelandigheid,  v.  Contigvüté^  f. 
Aangelegen  ,  b.  n.  Attenant;  impor- 
tant. 
Aangelegenheid,  v.  Importance.  f. 
Aangemerkt,  voegw.  Fu  que ;  attendu 

que ;  puisque, 
Aangenaem ,  b.  n.  Agréable.  —  ,  byw. 

Jgréablement. 
Aangenaemheid,  v.  Agrément,  m. 

Aangenomen  ,  b.  n.  Accepté;  re^u; 

a&ptif, 
Aengeschapen ,  b.  n.  Zte  Aengeboren. 


Aengespen,  b.  w.  Boucler. 
Aengestelde.  m.  Commis;  employé; 

préposé;  delégué ,  m. 
Aengetrokkeuheid,  v.  AUraction,  f. 
Aengetrou-wden,  m.  mv.  AUiés^  m.  pi. 
Aengeven,  b.  w.  Tendre;  présenter; 

donner  ;entonner;  déclarer;  accuser. 
Aengever,  m.  Accusateur,  m. 
Aengeviug,  v.  Déclaration ;  accusation , 

Aengezicbt,  enz.  Zte  Aengezigt,  enz. 
Aengezien,  voegw.  p'u  que,  puisque. 
Aengezigt,  o.  Fisage,  m. ;  vue ,  f. 
Aengezigtkenner ,  m.  Physionomiste  , 

m. 
Aengezigtkunde,  v.  Physionomie,  f. 
Aengezigtkundige,  m.  Physionomiste^ 

m. 
Aengieten,  b.  w.  Joindre  par  la  fonte. 
Aengift,  v.  Zie  Aengaef. 
Aenglimmeu,  o.  w.  S*aUumer. 
Aenglinsteren  ,  o.   w.  Reluire  ,  bril- 

ier. 
Aenglinstering,  v.  Eclat,  m.,  lueur,  f. 
Aengloeijen  ,  b.  w.  Rendre  ardenl.  — , 

o.  w.  S'allumer. 
Aengluren,  b.  w.Lörpwer. 
Aenglyden  ,  o.   w.  Arriver  en  glis- 

sant. 
Aengooijen,  b.  w.  Jeler  d  ou  contre. 
Aengorden,  b.  "w.  Ceindre. 
Aengranwen,  b.  w.  Gronder. 
Aengrauwer,  m.  Grondeur,  m. 
Aengrauwster,  v.  Grondeuse^  f. 
Aengreniken,  b.  w.  Hennir  après. 
Aengrenzen,  o.  w.  Confiner. 
Aengrenzend,  b.  n.  Limitrophe. 
Aengrenzing,  v.  Conligutlé,  f. 
Aengrimmen,  b.  w.  Grogner. 
Aengroei ,  m.  Accroissement ,  m. ;  aug- 

mentation ;  excroissance,  f. 
Aengroeijen,  o.  w.  Grandir;  crottre  sur 

q,  c. ;  prendre  racine. 
Aengroeijing,  v.  Zie  Aengroei. 
Aengrommeq,  b.  w.  Grogner. 
Aengrynzen ,  b.  w.  Faire  la  grhnace  A 

q,q. 
Aengrynzing,  v.  Grimace,  f. 
Aengr^pen,  b.  w.  Saisir;  empoigner; 

attaquer. 
Aengryper,  m.  Assaillant,  m. 
Aengryping,  v.  Attaque,  f. 
Aenhaken,  b.  w.  Accrocher,  — ,  o.  w. 

S'accrocher. 
Aenhaking,  v.  Accrochement,  m. 


Digitized  by 


Google 


8 


AEN 


A£N 


Aenhalen,  b.  w.  AUirer;  citer;  saisir i 

exécuter\noter. 
Aenhaler,  m.  Citateur,  m. 
Aenbalig,  b.  n.  Attrayant ;  agréabie^. 
Aenbaligheid,  v.  PoUlesse,  f. 
Aenbaling,  v.  Citation;  saisie,  f. 
Aenbalingsteeken,  o.  Guülemel,  xuu 
Aenbalyk,  b.  n.  Contagieux. 
Afinbü  ug,  m.  FactioH ;  cabale,  f. ;  partij 

m, 
Aenhangelyk ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Aen» 

hankelyk. 
Aenbangen,  b.  w.  Suspendre.  — ,  o.  w. 

Pendfe ;  dépendre.  Zyn  geluk  hangt 

eraen.  Son  bonheuren  dépend. 
Aenhangend ,  b.  n.  Adhéreni ;  conta* 

gieux. 
Aenhanger  ,  m.  Adhérent ;  partisan , 

m. 
Aenhangfg,   b.   n.    Pendant;    adh^* 

rent. 
Aenhanging,  v.  Adhérence.  f. 
Aenhangmaker,  m  Cabaleur^  m. 
Aenhangsel,  o.  Appartenance ;  annexe  ^ 

f.;  appendice ;  supplément ;  accessoire  • 

m. 
Aenhangster ,  v.  Seclatrice ,  f. 
Aenbanpwoordje,  o.  EncUtique,  f. 
Aenbankelyk ,  b.   n.   Accessoire,  — , 

byw.  Accessoirement. 
Aenbebben,  b.  w.  Avoirtnis  (unfiabit); 

tirer  du  profit  de ;  perdre  (au  jeu), 
Aenhecbten,  b.  w.  Attacher. 
Aenhechting,  v.  Adhérence^  L 
Aenhef ,  m.  Début ,  m.;  intonation ,  f, 
Aenheffen,  b.  w.  Commencer;  entow 

ner. 
Aenheflang,  v.  Commencement ^  m.;  in^ 

tonation,t. 
Aenhelpen,  b.  w.  Procurer. 
Aenhitaen,  b.  w.  Exciter;  ogacer. 
Aenhitsend ,  b.  n.  AgaQcmt ;  excita^ 

Aenhitser,  m.  InsHgateur,  m. 
AeDhitsing,  v.  Insttgation^  f. 
Aenhitsster,  v.  Instigatrice,  f. 
Aenboogen,  b.  w.  Rehausser, 
Aenhooging,  v.  Rehaussement,  m. 
Aenboopen,  b.  w.  Amonceter, 
Aenhooping,  v,  Amoncetlement,  m. 
Aenhoorder,  m.  Auditeur ^  m. 
Aenhooren  ,  b.  w.  Ecóuter,  — ,  o.  w. 

Appartenir, 
Aenhoorig,b.  n.  Appartenant  è, 
Aenhoorigen  ,  m.  mv.  Familie ,  t^pa- 

rentSy  m.  pi. 


Aenhoorigheden ,  v.  mv.  Appartenan^ 

ces ,  f.  pL 
Aenhorn,  m,  Erable.  m. 
AeDhouden,  b.  w.  Tenir ;  arrêter ;  recé^ 

Ier ;  saisir ;  ne  pas  óter.  — ,  o.  w.  Solr 

liciter;   insister;  continuer;  s'arrêf- 

ter. 
Aenhoudend.  b.  n.  Continuet ;  instant. 

— ,  byw.  Ctmlinuellement. 
Aennouder,  m.  Poursuivant,  m. 
Aeohouding^  v.  Arrestatüm;  saisie;  ver* 

sévérance ;  ceniinuation;  solUcitanon  ; 

instance^  f. 
Aenhuileü,  b.  w.  ffurler,  crier  après. 
Aenbuwes,  b.  w.  AUier. 
AeDbygeu,  o.  w.  Ualeter;  aspirer  a. 
AenhyBcben,  b.  w.  Bisser. 
Aeiyagen,  b.  w.  Pousser;  cha&ser.  — , 

o.  w.  Aller  vite  (è  chevat). 
Aeiyuichen,  b.  w.  Applaudir. 
Aenkantea  (zich),  wed.  w.  S^'oppQfCr 

A. 
Aenkeffen,  b.  w.  Aboyer  A. 
Aenklaegstet,  v.  AccusaCrice,  f, 
Aenklage,  v.  Zie  Aenklagt. 
Aefiktagen^  b.  w.  Accuser.  Iemand  van 

eene  mi$daed  — .  Accuser  q.  q.  (Tun 

crime. 
Aenklagend,  b.  n.  Accusatoire. 
Aenklager,  m.  Accusateur;  dénoncia* 

teur ;  accusatif^  m. 
Aenklaging,  v.  Zie  Aenklagt. 
Aenklagt,  v.  Accusation;  denonciatUm  ;, 

pUUnte,  f. 
Aenklagte,  v.  Zie  Aenklagt. 
Aenklampen,  b.  w.  Jcctamper;  üJbtfr^ 

der. 
Aenklamper,  m.  Abordeut^  m. 
Aenklamping«  v.  Abordage,  m. 
Aenklauw,  m.  CtieviUe  du  pied,  £. 
Aenkleeden,  b,  w.  Habiller.  Zlcb  — . 

S'habüUr. 
Aenkleeffeel,  o.  Zie  Aenkleve. 
Aenklemmen  ,  b.  w.  Presser ,  serrer 

centre;  défendre. 
Aenkleve,  v.  Dépendances,  f.  pi.;  acce^^ 

soire,  m. 
Aenkleven,  b.  w.  CoUer.  — ,  o.  w.  Se 

colier» 
Aenklevend,  b.  n.  EmplasHque ;  (Uthé-- 

rent. 
AeDklevcaidheid.  v.  Adh&ence,  f. 
Aenklever,  m.  Partisan,  m. 
Aenkleving,  v.  Adhérence;  adhésion^  f. 
Aenkloppen,  o.  w.  Frapper  A  la  porie. 
Aenkiouwen,  b.  w.  Rdteler  (une  allee). 


Digitized  by 


Google 


AEN 


AEN 


Aenkneden,  b.  w.  Mndrs  ou  ajouter  m 

pétrissant, 
Aenksieien,  o^.  w.  S*affenauüUr, 
Aeuknikken,  b.  w.  Faire  tifu  signe,  de 

UUiiq.  q. 
AenkDOopen,  b.  w.  Nouer;  attacher; 

yrindre.  t 

Aenknoopingr,  v.  Jonction  ;  liaisém^  t 
A^uknjpeo,  b.  w.  AUaeher  «n   ser- 

rmL 
Aenkomeling-,  m.  en  v.  Nouveau  (<^r- 

qué;  adoies^eMt,  m.;  adolescente,  /.; 

apT^wUiy  m.;  apprenUe,  f, 
A^okoBMn»  o.  w.  Jrriveri  venir;  c^ 

procher;  aborder ;  pamenir  4;  gran- 

dir;  crMre;  survemr;  s*arreter,  Kr 

0^—.  Eire  queelion  de.  Het  komt  et 

op  aoQ.  //  s'agit  de. 
AMikoBMnd,  b.  u,  Anivant;  proefmn; 

qni  grandü. 
Aankomat,  v.  Jpproche;  ostriv^  y  f.; 

acces;  avénement^  m. 
Aeakoudigea,  b,  w.  Annoneer;  déckh 

rer, 
Aenkondiger,  m.  Annoncettr,  ». 
Aen^oiMli^iD^»  v.  WcUra^n;  amw^ 

ce,  f. 
AeDkoop,  m.  Aehat,  m. 
Aenkoopéa»  b.  w.  Aeheter. 
AiBkoopiD^^  V.  ^ie  Aenkoop. 
Aenkoppelen,  b.  w.  Accoupier^ 
AenkoppeliQg,  ▼.  Aoe^upiment,  m. 
Aaakfmmeo,  b.  w,  CramwmmT' 
Aenkruyen,  b.  w.  Approcheren  brouet- 

Uuu. 
A^okroipcm,  a  w.  S'avancer  en,  rtm^ 

Aenkryten^b.  w.  Crier  è  q.  q* 
Aenkwakkeo ,  b.  w.  Jeter  ou  laneeir 

contre.  — ,  o.  w.  Tomber  ou  se  Jeter 

WHlre. 
AenkweekeÜDg .  m.  en  v.  Jeune  plante, 

UOive^m.êit 
Aokkweekea,  b.  w.  CuUiver;^ever. 
Aenkweekery,  v.  Pépinière,  f. 
Aenkweekingr,  ▼.  Ctrttwr»,  f. 
Aenkyken,  b.  w.  lte§arder. 
Aenltchen,  b.  w  Skmnr^, 
Aenlanden,  o.  w.  Aberder. 
AeolandiBg,  y.  ^^ord,  n. 
AeulandingspJaetg,  v.  AUerragey », 
Aenlangen,  b*  w.  Tendre  q.c.è^.q^ 

emmer, 
Aenlappen,  b.  w.  Attacher  ou  cou4re 

w^Apièuè^q.e, 
AenlasscheD,  b.  w.  Attacher. 


Aenlaten^  b.  w.  Laisser^  ne  pas  óür, 
Aenlaveren,  o.  w.  Louvoyer  vers. 
Aeoleei-eu,  o.  w.  Apprendre,  faire  des 

progrès, 
Aenleg,  m.  Pion ;  dassein,  m.\  aplUuéê; 

instance,  t 
Aenleggen,  b.  w.  Mettre  auprés  ou  eem- 

tre ;  eom  meneer ;  entreprendre ;  bdtir  ; 

fonder;  diriger;  emptoyer.  Vu«r  — . 

Fam  du  feu.  fiea  geding  <— .  Jntenter 

un  proces.  — ,  o.  w.  Se  disp^ser  A 

tirer;  coucher  e»  joue,  mirer,  visêf; 

s'arrêter. 
Aenlegger,  m.  Auteur;  moteur;  demanr 

deur^  m. 
AenleggiDg,  v.  Emploé;  usage,  m. 
Aenlegster,  v.  Demanderesse^  f* 
Aeuleiden,  b.  w.  Conduire  vers ;  éirt- 

§er;  exciter;  attacher. 
Aenleidend,  b.  n  Occasionnet. 
AenUekitr,  m.  Conducteur ;  moteur ;  in^ 

stigateur,  m. 
Aenleiding,  v.  Conduite;  direcUon;  00" 

casion;  coopération ;  introduction,  t 
Aenleidster,  v«  Conductrice;  instigairh' 

e^,t 
Aoölenen,  o.  w.  Zie  Aen^euneu. 
Aenlengen ,  b.  w.  Délayer;  mêlet» 
AjOttlesgiug,  n.  Déta^ement,  ox. 
Aenleuneu,  o.  w.  S*appuyer  contre» 
Aanltobtau ,  o.  w.  Poindre.  I)«  dag  be- 
gint acn  te  lichten.  Lejourcamvnence 

üpoinire. 
AeMga^ ,  Ov  w .  Ètre  cetteké  a  ou 

aupres ;  confiner, 
AeuMggeud,  b.  n.  AdjacenL 
AMÜiglQU,  b.  w.  Approcher  m  tevanl. 
AeuloeTefï,  o,  w.  louvoyer. 
Aenlokbaer,  b.  n.  Zie  Aenlokkeljk. 
Aenlokkelyk»  b.  n.  Attrayant. 
Aenlokkelykbeid,  v  Zie  Aenloksel. 
Aeulokken,  b.  w.  AUécher;  attirer. 
Aenlokkend,  b.  u.  Zie  AeaJokkelyk. 
Aenlokkig,  b.  n.  Zie  Aenlokkelyk. 
AeolokkiQg,  v.  Tentation ,  £. ;  attraiiL, 

m. 
AeuLokael ,  o.  Appdi ;  chamui ;  aUraU » 

m. 
Aenlonken,  b.  w.  Lergner. 
Aenloop,  m.  Con£Ours,  m. ;  course ;  e»* 

COUSSCy  f. 

Aenloopen,  b.  w  Iemand  ^.  Imperium' 
ner  q.q.-^,  o.  w.  Courir  vite ;  prenr 
dre  soneeetmeee;  courir  sus; ekoquev ; 
dufer. 

Aenlymen,  b.  w.  CoHer. 


Digitized  by 


Google 


10 


AEN 


AER 


Aenmaken ,  b.  w.  AjouUr  A.  Vuer  — . 

AUumer  (faire)  du  feu. 
Aenmanen,  b.  w.  Exciter;  exhorter. 
Aenraaner,  m.  Moniteur^  m. 
Aenmaning,  v.  Exhorlation ,  f. 
AeD marren,  b.  w.  Amarrer, 
Aenmarsch,  m.env,  Marcke,  f. 
Aenmatig^n  (zich) ,  wed.  w.  S'arroger; 

s'approprier. 
Aen matiging,  v.  PrélerUion;  usurpa- 

tion ;  approprialion,  f. 
Aenmelden,  b.  w.  Anrwncer. 
Aenmelding,  v.  Annonce,  f. 
Aenmengen,  b.  w.  Délayer. 
Aenmenging.  v.  Délayetnent,  m. 
Aen mennen,  b.  w.  Conduire,  mener  (un 

cheval' ;  faire  avancer. 
Aenmerkelyk,  b.  o.  RemarquabU ;  con^ 

sidérable,    — ,    hyvr.    CimsuUrabLe- 

ment. 
Aenmerkelykbeid  ,  v.  Cansidération ; 

importance  ,T. 
Aenmerken,  b.  w.  Remarquer;  considé- 

rer. 
Aenmerkend,  b.  o.  Attenttf. 
Aeumerkenswaerdig,  b.  n.  )  Remar- 
Aenmerkeusweerdig,  b.  n.  J   qvable ; 

consideratie. 
A  en  merker,  m.  Observateur;  annota- 

tl  UT,  m. 
Afiimerking ,  v.  Remarque ;  considéra^ 

tion ;  note ,  f. 
Aenmerkster,  ▼.  Observatrice,  f. 
Aenmetselen ,  b.  w.  Joindre  en  mofon- 

nant. 
Aenmetsen,  b.  w.  Zie  Aenmetselen. 
Aenminnelvk  ,  b.  n.  Aimabte ;  ioli; 

agréable.  — ,  by w.  JoUment ;  agreable- 

ment, 
Aenminnelykbeid ,  v.  Amabüité,  f.; 

agrément ,  m. 
Aenminnig,  b.  n.  Zie  Aenminnelyk. 
Aenminnigheid,  v.  Zie  Aenminnelyk- 

heid. 
Aenminniglyk  ,   byw.   Agréabtement ; 

joLinant, 
Aenmoedigen,  b.  w.  Encourager ;  exci- 
ter. 
Aenmoediger,  m.  Excitateur,  m. 
Aenmoediging,  v.  Encouragement.  m.; 

excitationy  f. 
A^nmoedigster,  y.  ExcUatrice^  f. 
Aennaderen,  o.  w.  Approcher. 
Aennaderend,  b.  n.  Approximatif. 
Aennadering,  v.  Approche;  approxima- 

tion,  f. 


Aennaeijen,  b.  w.  Coudre  è. 
Aennagelen,  b.  w.  Ctouer. 
Aenaeembaer ,   b.  n.  Zie   Aenneme- 

lyk. 
Aenneembaerheid,  v .  Zie  Aennemelyk- 

heid. 
Aenneemster,  v.  Entreprenense ;  sou- 

missionnaire  ,  f. 
Aennemeling,  m.  en  t.  Élève,  m.etf.; 

apprenti ,  m. ;  apprentie,  f. ;  ^  adop- 

tif,  m. ;  flUe  adoptive ,  f. 
Aennemelyk,  b.  n.  Admissible. 
Aennemelykheid ,  v.  AdmissibilÜé ,  f. 
Aennemen,  b.  w.  Accepter;  admettre; 

adopler;  entreprendre ;  assoder;  croi» 

re.  — ,  o.  w.  Avancer, 
Aennemer,  m.  Accepteur;  entrepreneur; 

soumissionnaire,  m. 
Aenneming,  ▼.  Acceptatum ,  admission ; 

acception ;  cntreprise ,  f.  —  tot  kind. 

Adoption^  f.  —  tot  burger.  Naturati- 

sation,  f. 
Aennoopen ,  b.  w.  Encourager ;  exci- 
ter. 
Aeunooper,  m.  Excitateurj  m. 
Aennooping,  v.  EncouragemerU ,  m.; 

excitation,  f. 
Aennoopster,  v.  Excitatrice,  f. 
Aennopen,  enz.  Zie  Aennoopen ,  enz. 
Aenpakken ,  b.  w.  Empoigner ;  saisir; 

attaquer. 
Aenpakker,  m.  Agresseur^  m. 
Aenpakking  ,  ▼.  Attaque ;  agression , 

Aenpalen,  o.  w.  Aboutir ;  conhner. 
Aenpalend ,  b.  n.  Adiacent ;  fimitrophe. 
Aenpaling,  v.  Prontiere ;  conligüUé,  f. 
Aenpart,  o.  Part ;  portion,  f. 
Aenpassen  ,  b.  w.  Essayer  (un  habit , 

etc). 
Aenpersen  ,  b.  w.  Serrer  contre ;  com- 

primer. 
Aenpiepen,  b.  w.  PiaiUer ;  piauler. 
Aenplakken,  b.  w.  Afficher;  surven- 

dr  e. 
Aenplakker.  m.  Afficheur,  m. 
Aenplakking,  v.  Affiche,  f. 
Aenplakschrift,  o.  Afj^he^  f. ;  placard, 

m. 
Aenplaksel,  o.  Zie  Aenplakschrift. 
Aenplanten,  b.  w.  Planter. 
Aenplanting,  v.  Ptantation ,  f. 
Aènpleisteren  ,    b.   w.    Ptdtrer ;   cré- 

pir. 
Aenploegeu ,  b.  w.  Joindre  en  labou- 

rant. 


Digitized  by 


Google 


AEK 

Aenporder,  m.  insHgateury  m. 
AeDporren,  b.  w.  Animer ;  exciter. 
Aenporring:,  v.  Instigatum ;  incUation , 

Aenporster,  v.  Instigatncey  f. 
Aenpraten  ,  b.  w.  yanter  ;priser. 
Aenpreken,  b.  w.  Zie  Aenpraten. 
Aenprikkelen,  b.  w.  Exciter;  piquer,   . 
Aenprikkelend ,  b.  n.  IneiUUify  exci- 

tont. 
Aenprikkeling  ,    t.    Encouragement , 

m. 
AenprTzeljk ,  b.  n.  Recommandable. 
Aenpr^^zen ,  b.  w.  Vanter;  recomman- 

der, 
Aenprjzer ,  m.  Pröneur ,  préconiseur , 

m. 
Aenpr>'zing,  v.  Recotnmandation,  f. 
Aenpunten,  b.  w.  Rendre  pointu. 
Aenraden,  b.  w.  Con*eti/er. 
Aenrader,  m.  ConseilUr^  m. 
Aenradin^,  v.  Conseil,  m. 
Aenpaedster,  t.  ConseiUère,  f. 
Aenraken,  b.  w.  Toucher.  — ,  o.  w.  Par- 

venir  é ;  oötenir. 
Aanrakend,  b.  n.  Contigu, 
Aanraking,  v.  Attouchement,  m.;  conti- 

Aenrakingspunt ,  o.  Point  (Vattouche- 

fnenty  m. 
Aanranden,  b.  w.  Atlaquer;  attenter. 
Aanrandend,  b.  n.  Attentatoire. 
Aanrander,  m.  Assaillant,  m. 
Aanranding,  v.  Attaque,  f. 
Aanregtbank,  v.  Zie  Aenregttafel. 
Aenregten ,  b.  w.  Ranger ;  dresser;  pré- 

fx^rer;  servir;  causer;  commettre, 
Aanregter,  m.  Auteur,  m.,  cause,  f. 
Aenregtlng,  v.  Ajpprêt;  vréparatif,  m. 
^enragtsèer,  ▼.  Cause,  f. 
Aenregttafel,  ▼.  Dressoir;  buffel,  m. 
Aanreiken,  b.  w.  Tendre,  donner. 
Aanrekenen ,  b.  w.  Porter  ou  passer  en 

eompte;  imputer;  expliquer. 
Aanrekaning,  v.  Imputation,  f. 
Aanrennen,  o.  w.  Galaper. 
Aanrid,  m.  Approche  ie  la  cavalerie,  f. 
A^dselen,  b.  w.  Toucher,  remuer. 

Zte  Aenridsen. 
Aanridseling,  v.  Zie  Aenridsing. 
Aenridsen,  b.  w.  ExciUr. 
Aenridser,  m.  Instigateur,  m. 
Aenridageld,  o.  Engagement,  m. 
Aenridsing,  v.  Incitation,  f. 
Aenroaijen,  b.  w.  Faire  avancer  A  force 

de  rames.  — ,  o.  w.  Ramer. 


AEN 


11 


Aenroepen,  b.  w.  Crier  &;  invotfuer; 

implorer. 
Aanroepend,  b.  n.  Implorant. 
Aanroeping,  v.  Invocation,  f. 
Aenroeren,  b.  w.  Toucher;  citer. 
Aenroering,  v.  Attouchement,  m.;  cita- 

tion,  f. 
Aenrollen,  b.  w.  Router  vers.  — ,  o.  w. 

S'approcher  en  roulant. 
Aenr ukken,  b.  w.  Approcher.  — ,  o.  w. 

S'approcher. 
Aenrukking,  v.  Approche,  f. 
Aenryden,  o.  w.  AUer  vite  A  cheval  ou 

en  voiture;  s'arréler;  se  tirer  mal 

d"a(faire;étremal  regu. 
Aenpjrgen,  b.  w.  Enfiter;  faufUer. 
Aenryger,  m.  Enfileur,  m. 
Aansarren,  b.  w.  Exciter;  agacer  (un 

chien). 
Aenschaffen,  b.  w.  Procurer. 
Aenschafllng,  v.  Acquisition,  f. 
Aanschakelen,  b.  w.  Enchatner. 
Aenschakeling,  v.  Enchatnement,  m. 
Aenscharrelan ,  o.  w.  Avancer  d  pas 

inégaux. 
Aanschellen,  o.    w.   Sonmr   (d   une 

porie). 
Aanschieten,  b.  w.  Mettre,  passer  (un 

habü)'.  — ,  o.  w.  S*élancer;  s^avan- 

eer. 
Aenschikken,  o.w.  Se  serrer. 
Aenschitteren,  b.  w.  Reluire,  briUer 

(auxyeuxde). 
Aenschittering,  ▼.  Éclat,  m. 
Aenschoeijen,  b.  w.  Chausser.  Zich  — . 

Se  chausser. 
Aenschottw,  m.  Fue,  f.;  coup  d'oeil;  as- 
pect, m. 
Aanschouwelyk,  b.  n,  Visible ;  contern- 

platif;  spéculatif;  inluilif.  — ,  byw. 

Fisiblement;  itUuitivement. 
Aanschouwelykheid,    v.     Contempta- 

tion,f. 
Aenschouwan,  b.  w.  Regarder;  contern- 

pier.  ' 
Aenschonwend,  b.  n.  Intuitif. 
Aenschouwer,  m.  Spectateur;  contern- 

plateur,  m! 
Aenschouwing,  v.  Fue ;  contemplation, 

f.;  aspect,  m. 
Aanschouwster  ;  v.  Speclatrice;  con- 

templatrice,  f. 
Aenschrappen ,  b.  w.   Marquer  d*un 

irait;  noter. 
Aanschraauwen ,  b.  w.  Crier  d ,  après, 

contre  q.q. 


Digitized  by 


Google 


IS 


AEN 


AEN 


rer. 
AenschroeTen»  \>.  yf.  VUset. 
Aenschryvtn,  b.  w,  Marquer  ;  noUr ; 

écnre;  ordanner  jw  écri^i  meUn  svx 

Ie  compte  de  4.  tf . 
Aen8chryver,m.  Marqueur;mand(kn^yn.. 
Aenschry viog  ^  v.  Itijonctutn  pat  écrU  ; 

dépêche^  f. 
Aen»chud4en,  b,  w.  Secouer. 
Aenschudding,  v.  Secousse,  U 
Aenschuiven,  b.  w.  ^vqncer^  -rw,  p.  vf. 

S'avancer;  $$  serr^r.     , 
Aeuschuren,  b.  w,  Frotter  (<mtre^  .— , 

o.  w.  Se  (rotter  conir^ 
Aen^chyn,  o.  FUaQe^  m.;  (ace^  f.;  air^ 

m.;  mine,  f. 
AenschyneD,  b.  w.  Èctfiirer 
Aenslaen,  b.  w.  Attacher;  affich^r;  (wn- 

fisquer;  aeceptifr;  évaluer.  --,  o.  w. 

Tomber;  heurter;  frapper^  c^mmmoer; 

atoyer;  9*en^-MU$r, 
AeoBlag,  m.  Mtent^t;  compifit;  dess^^ 

ro.;  entreprUe ;  con(Ucatwn  i  saw^  f,; 

commencement,  m. 
AwslftgiQg,  V.  Con^c(Uum;sauief  f. 
Aenslagrmaker,  m.  Cabateur^  m, 
A^nslHppen.  o,  '^.  Se  relAcher, 
Aanfloepen,  b.  w,  Approcher  en  tnAnmt- 

— ,  o.  w.  Komen  — .  S*approcher  etise 

tratnanL 
Ajwif)inar9r#o,  b.  v.  ^w^oct^rq^  c.  en 

secouant.  — ,  o.  w.  Kota94  f-^.  Jppro- 

cher  lenteméfüf 
Aen$lulpeH,  o.  ir,  S*fipprQcher  furtiv^ 

ment;  ramper. 
Aenaluitea,  b.  w.  Sfirrer, 
Aenslyken,  o.  w,  S*agrandir  par  (Ulu- 

A^aslyking,  y.  4Uum$n,  t 
Aensmeden,  b,  w,  Joindre  en  fQfgewt; 

soud^r, 
Aensmelten,  b.  w.  Réunir  par  ia  font^' 
A^wweron ,  b.  w.  Enduire ;  badtgepn^ 

ner;  crépir.  (flg.)  Iemand  iets  ^,  U^U 

tre  q,  c.  mr  Le  compte  de  q*  q,;  ven» 

dreq.  c.tropcher&q.  q, 
Aensmering,  v.  CrépUsure;  (flg.)  trim- 

P0rie,t 
Aensmy ten ,  b.  w.  Approcher  en  ktant. 

^,  e.  w,  Tember  rudement  oomre. 
Aensnellen,  o.  w.  Accourir, 
Aen^npei^a,  b.  w.  Lacer. 
Aenspannen ,  b.  w.  Jttelerf  tendre.  «r- , 

p.  w.  Con^frirer;  cataier, 
Aenspanner,  m.  Cabaleur,  m. 


Aenspanning^  t,  Qonspiration ;  awcUh 

tion^t'  , 

Aenspattön,  b»  w.  S^Ukbousser.  -r,  a.\ji. 

Rejaülir, 
Aenspeldeo ,  bi  yf*  Mtofiher  av^  d^ 

épingle^. 
Aenspeling.  V,  JUfision,  t, 
AenspetenVb,  w,  Embrocher. 
AenspetiAg,  ▼.  Embrochement,  m. 
Aenspinnen,  b.  w.  Attacher  en  filanl^t 
Aenspoegen,  b^  w.  ^ie  Aenspugen^ 
Aenspoelen ,  b.  "W.  Jeter  sur  ou  ver^  Ie 

riuag^.  rw ,  q.  w.  Bai^ner ,  cqmer  m^ 

pr^, 
Aenspoeling,  v.  AUuvion,  f. 
Aenspoordar,  ».  Exeitateur^  pp. 
Aensporen,  b.  w.  Éperonner;  excitcv, 
Aensporing,  y,  AigUiHon ,  m. ;  in^ti§9r 

tion^  f. 
Aenspraek,  y,  Pm^un.  m.  ;  vi^: 

pretention^  f,    —  op  iets    het^bw* 

Avoir  droit  itq.c.  »«-  op  ieU  mA\^Qi»t 

Prétendre  4  q-  c- 
Ae«spraeHmaKeF,  x^.  Prétendunl.  »• 
Aensprakelyk,  b.  n.  Re^ppn^abti. 
AensprakelykbQid .  v.  ResponsabUM^ 

f. 
Aensprekelyk ,  b.  n.  Zie  Aepspy^fee- 

lyk, 
Aensprekelykheid ,  y.  Zie  Aenapra^e- 

Iykb9l4- 
AensprekQ» ,  b,  V.  Parl^  A ,  f'arfW««^ 

&;  vwitór.  in  ?egtq  — .  ^mgner^i^ir 

ter,  — ,  o.  V.  Ji^onner, 
AenspF^ker,  j».  HarangiieUTl  dewwir 

deur%  m* 
Aenspröw^ètt ,  b.  w»  4rrwr^  «aiW»- 

dr«r. 
AenspHngep  ,  o.  w,  Sauter  contre;  n^ 

jaiUir ;  avancer  en  sautqnt.  ^  ,  p,  v. 

AssaiUir. 
Aensprong,  m-  MUm^n  f- 
Aenj^pngeu ,  b.  w.  Cracker  sur  ou  aon^ 

tre.  Iemap4  »-*  Conspuer  q.  q, 
Aenspuwen^  b.  w,  Zi^  Aenspug^Q, 
Aenspykeren,  b.  w-  C^uer- 
A^nsta^n.  o-  w.  $tre  entfouvert;  plair^f 

.d(ppuiredfi:$Quftnr. 
Aenstaende  ,  b.  n.  Attenant ;  prgckfm. 

—  zyn.  Approcher. 
Aenstampen ,  b.  v.  Piler;  bourrer^  re-^ 

fouter. 
AenstampiQg.  y.  Refcmlementf  iQ. 
Aenstappen,  o.  w.  maro^r  vite. 
4an8tftrep,  b-  F.  Regarder  fiy^menft 
Aensteken ,  b.  w.  Ficher ;  erabvocn^  ; 


Digitized  by 


Google 


AEN 

metttt;  Httumef;  inféottf;  etilicher; 
gdUr.—.o.^.Segdler. 
AwMAekend  ,  b.  ii.  Contagieux ;  épide^ 

Aettrtteker,  te.  Attwmtur,  m. 
Aensteking: ,  V.  ConUigidn ;  épidémie  , 

t. 
Aenstellen  ,  b.  w.  Meare  om  ftacer  ton- 

Itt;  fidttt;  HTrêUr;  créer;  étabHf ; 

ingwuar.  Zicb  --.  Sa^öndutre. 
Aemsteller  ,  m.  ConsHtttani ;  corMmt- 

Aéhstdling  ,  ir.  Etablissement  >,  tfi. ;  #w- 

inination;  institüüvn;  eommissUmy 

f. 
Aenstelliügsbrief ,  m.  Èrevet ,  m. ;  tio- 

Hifnaliofi ,  f. 
Aenstemming,  v.  Intpttation^  f. 
Amwftenreii ,  a.  tv.  Ecftoir  par  sucus^ 

sian. 
Aensterving ,  V.  Béritage ,  tn. ;  êUcceS" 

sion.  f. 
Aenstikken ,  b.  "w.  Attacher  en  btd- 

ma. 

Attttftippoü ,  b.  w.  Marquer ;  itoter ; 

toucher. 
AeüBtippet",  rti.  Armotateur,  m. 
Aenstipping-,  v.  Annotation,  f. 
Aenstofften,  b.  tv.  Èalayer, 
Aenstoken,  b.  w.  Attiser ;  fimuntet^ 

Aenstokend,  b.  n.  Excitatif. 
AttiStoket,  tn.  Attiseur;  instigaUut, 

m. 
Aenstofcing,  v.  InSligation,  f. 
Aen^önds.  byw.  Sur-le-champ, 
Aenstookster,  v.  Instigatrice,  f. 
Aen8toot,m.  C/wc;  cowp,  m.;  diffi' 

cutté.  f. ;  otstacie;  scandate ;  achoppe- 

tnenij  m*;  critique,  f. 
AdoBtoorélvk ,  b.  n.  Choquant ;  scanda- 

leux ;  absurde.  — ,  bjrwr.  Scandaleuse- 

ment ;  absurdement, 
AenstootelvlAeid,  v.  Scandale,  m.;  ab- 

S}MUé,f. 
Aenstooten,  b.  w.  Choquer.  Zich  aen 

iets  Btooteü.  Se  scandatiser  de  q,  c. 

— ,  o.  w.  Toucher,  confiner. 
Aenstooting,  v.  Choc;  scandale,  m. 
Aens toppen,  b.  "w.  Boucher, 
A<ki9tormen,  b.  en  o.  w.  Attaquer. 
Aenstouwen  ,  b.   w.    Pousser;  pres- 
ter. 
Aetrettalen  ,  b.  w.  Barder  ses  rayons 

sur. 
Aenstraoden,  o.  w.  Échouer. 


AEI^  13 

A«rt*taïidiDpr,  ^  Échouement,  m. 
Aenstrepen,  b.  w.  Marquer  d*une  titme, 

itm  tredL 
AenstreTen ,  o.  w.  Tdcher. 
Aenstrikken  .  b.  w.  Lier  avec  des  cor* 

4es ; ajouter  eniricotant. 
Aenstrompelen  ,  ó.  w.  S'approcher  en 

bronchant. 
Aénfetroomen ,  d.  xr.  Baigner ;  dtrosei*; 

}fitre  apporté  par  te  courant.  — ,  b.  tv. 

letér  sur  Ie  rivage. 
Aenstruik^len  ,  o.   tv.   Approcher  en 

bronchant. 
Attmttyden,  o.  w.  Bépugner;  choqner; 

soutenir  opinidtrément. 
Aeusttjiceü,  b.  tv.  Enduire ;  crépir.  — , 

ö.  w.  S^entre-taitler ;  approcher. 
Aemtuweti,  b.  w.  Zie  Aenstoaw«ft. 
Aensullen,  o.  tv.  ülisser  vers. 
Aental,  o.  Nombre.  m.;  quantite ,  f. 

Aentastelykjb.  n.  l  ^^^i/ttai^. 
Aentasten  ,  b.  tv.  Empoigner ;  saisir ; 

prendre;  attaquer;  flétrir;  vendre ; 

toucher. 
Aetitaster,  m.  Assaitlant^  m. 
Aentasting,  v.  Attaque,  f.;  attouche- 

meMy  na. 
Aetttèekenaör ,  m.  Annotateur ;  com- 

mentateuY;  marqueur,  m. 
Aötiteekenboek ,  o.  en  m.  Mémoriat ; 

agenda ;    caiepin ,   m. ;  tabtettes ,  f. 

Aönteekinboekskeü »  o.  Petit  caiepin , 

m. 
Aenteekenen,  b.  w.  Noter ;  marquer; 

ntetlre  par  écrit. 
Aenteekening,  v.  Annotation;  note;  re- 

marque,  f. 
Aantelen,  b.  tv.  Éleuer,  cultiver. 
Aenteling,  v.  Culture,  f. 
Aentellen,  b.  tv^.  Compter  on  payer  q.  c. 

dq.q. 
Aentillen,  b.  w.  Approcher  en  soule^ 

mnt. .     • 
AentimmereD,  b.  w.  Conslruire ;  b&tir ; 

ajouter  en  bdtissant. 
Aeütlmmerinp,  v.  Comstruction.  f. 
Aentogt,  m.  marche;  approche,  f.  • 
Aen  tokkelen,  b.  w.  Exciter. 
A«ntokkeling,  t.  Êxcitation,  f. 
Aen  toonder,  m.  Zie  Aentooner. 
Aentoonen ,  b.  w.  Montrer ;  démontrer ; 

prouver. 
Aen  toonend,  b.  n.  Indicatif;  demon- 

stralifn 


Digitized  by 


Google 


14 


AEN 


AEN 


Aentooner,  m.  DémonstraUur ;  indica- 

Uur,  m. 
Aentooning ,  v.  IndicaHan ;  démonslra- 

Aentred,  m.  Marche;  approche,  f. 
Aentreden,  b.  w.  FovUr;  presser;  ser- 

rer.  — ,  o.  w.  Jpprocher. 
Aentreding,  y.  Zie  Aentred. 
Aentreffen,  b.  w.  Trouver^  rencorUrer, 
Aentreffing,  v.  Rencontre,  f.    ' 
Aentrekbaer,  h.n.  Zie  Aentrekkelyk. 
Aentrekkelyk,  b.  n.  Atirayant ;  agréa- 

ble, 
Aentrekkelykheid ,  v.  JttraiU ;  appas , 

m.  pL;  grdcey  f. 
Aentrekken,  b.  w.  Attirer;  serrer;  met' 

tre  (un  hatnt,  etc.);  citer.  Zich  iets  — . 

Se  mêler  de  q.  c;  être  sensibte  &  q.  c, 

—,  o.  w.  Aller  OU  mare  her  vers;  s'at- 

tacher. 
Aen trekkend,  b.  n.  Attirant ;  attachant; 

attractif. 
Aentrekker,  m.  Chausse-pied,  m. 
Aentrekking,  v.  Attraction ;  marche; 

citation^  f. 
Aentrekkingskracht,  v.  Force  attrac- 

Hve,  électricité^  f. 
Aen trouwen,  b.  w.  Acquérir  par  ma' 

riage.  Aangetrouwde  dochter.  Belle' 

fillCy  brUy  f. 
Aentrouwing,  v.  Acquisition  par  mo- 

riage,  f. 
Aentuigen,  b.  w.  Citer;  alléguer. 
Aentuiging,  y.  Cilation ;  aUégationy  f. 
Aentygen,  b.  w.  Imputer;  aecuser. 
Aen^ger,  to.  Accusateur,  m. 
Aentyging ,  y .  Imputatiim ;  accusation , 

f. 
Aentygster,  v.  Accusatrice,  f. 
Aenyaerden ,  b.  w.  Zie  Aenyeerden  , 

enz. 
Aenyal,  m.  Attaque^  f.;  abard,  m.;  af- 

fluence,  f. 
Aenyallen,  b.  w.  Attaquer,  — ,  o.  w. 

Tomber  contre  q.  c;  commencer ;  arri- 

ver. 
Aenyallend,  b.  n.  Offensif. 
Aenvaller,  m.  Assaillanty  m. 
Aenyallig ,  b.  n.  Agréable.  — ,  by w. 

Agréablement. 
Aenyalligheid,  v.  AmabÜile\  f.;  agré- 

merU,  m. 
Aenyalliglyk,  byw.  Agréablement. 
Aeu valling,  v.  Zie  Aenval. 
Aenvang,  m.  Commencement ;  début. 


Aenvangelyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  Aen- 
yankelyk. 

Aenyangen,  b.  w.  Commencer;  entre- 
prendre;  faire.  — ,  o.  w.  Commencer. 

Aen  vanger,  m.  Commengant ;  debutant; 
auteur;  entrepreneur,  m. 

Aenvangster,  v.  Commefifante ;  debu- 
tante; apprentie,  f. 

Aenvankel^rk,  b.  n.  Premier;  élémen- 
taire; initial ;  originel.  — ,  byw.  Au 
commencement. 

Aen  varen,  b.  w.  Approcher  en  navi- 
guant;  heurter  en  naviguant.  — , 
o.  w.  S*approcher  de  q.  c.  en  navi- 
guant. 

Aenvaring,  v.  Choc  de  navires,  m. 

Aenvatten,  b.  w.  Empoigner ;  saisir , 
attaquer;  entreprendre. 

Aenvatting,  y.  Prise;  saisie;  entre- 
prise,  f. 

Aenvechten,  b.  w.  Tenter. 

Aenvechter,  m.  Tentateur,  m. 

Aenvechting,  v.  Tentation,  f. 

Aenveerden,  b.  w.  Accepler ;  se  charyer 
de  q.  c;  embrasser ;  prendre  posses- 
sion  de, 

Aen  voerder,  m.  Accepteur ;  résigna- 
taire,  m. 

Aenveerding,  y.  Acceptation,  f. 

Aenvegen,  b.  w.  Balayer. 

Aenversterven ,  o.  w.  Échoir  par  suc- 
cession.   «MQM«» 

Aenveraterving,  v.  Succession,  f.;  héri- 
tage,m. 

Aen  vertrouwen,  b.  w.  Confier  è. 

Aen  verwant,  b.  n.  Apparenté.  — ,  m. 
Parent ;  allié,  m. 

Aenverwante,  v.  Parentel  f. 

Aenvlechten,  b.  w.  Entrelacer. 

Aenvliegen,  o.  w.  Foler  ou  fondre  sur; 
s*enflammer.  — ,  b.  w.  Attaquer;  in- 
sulter. 

Aenvlieten ,  o.  w.  Couler  vers ,  auprèSr 
doucement.  ^ 

Aenvlotten,  o.  w.  Plotter;  approcher  en 
flottant. 

Aenvoeden  ,  b.  w.  Elever ;  cultiver ; 
nourrir. 

Aenvoegen,  b.  w.  Ajouter ;  adapter. 

Aenvoeging,  v.  Addilion.  f. 

AenvoegRel ,  o.  Addition ,  f.;  supplé- 
ment, m, 

Aenvoer,  m.  Transport,  m. 

Aenvoerder,  m.  Conducteur;  chef;  cilor 
teur,  m. 


Digitized  by 


Google 


AEN 

AeoToeren,  b.  w.  Traruparter;  apporUr; 

mener  (au  eambat);  citer, 
Aenvoering»  v.  Transfwrty  m.;  direc- 

Uan;  dUiUon^  f. 
Afflivoerster,  v.  ConAuctrice,  f. 
Aenvraeg:,  y.  Bemande,  f. 
Aenvriezen ,  o.  w.  S'aUacher  è  q.  c.  en 

gelant. 
Aenvryven ,  b.  w.  Frotter  contre ;  acctk- 

ser ;  imputer  a, 
Aenvryving.  v.  Prottement,  m.;  accuiOr 

Hon;  impiuation,  f. 
AenTullen,  b.  w.  RentpHr;  cambler; 

suppleer, 
AenYuUend,  b.  n.  Supplementaire, 
AenToUing,  v.  RempÜssage;  supplé^ 

ment;  complément^  m. 
Aenvalsel,  o.  Complément,  m. 
AenTuren,   b.  w.  Enflammer ;  exei- 

^', 
AenTorin^,  y.  Excitation,  f. 
Aenwaeljen ,  b.  w.  Souffler  contre  ;  op- 

PTocher  en  soufflant.  — ,  o.  w.  Être 

poussé  oa  jeté  par  Ie  vent  contre; 

[üg.)  acguénr  sans  peine  et  inopiné* 

ment 
Aenwakkeren ,  b.  w.  Encourager ;  ex- 

citer;  exiiorter.  — ,  o.  w.  Jugmenter; 

fraichir. 
Aenwakkering  ,    v.   Encouragement  , 

m. 
Aen^as  ,m.  eno.  Atigmentation ;  attur 

vion ;  excroissancCy  i. 
Aenwasregt,  o.  Accroissement,  m. 
Aenwassen  ,  o.  w.  S'attacher  en  crois^ 

sant ,  croUre  sur  q.  c. ;  s*accroUre. 
Aenwassingr  <  v-  Zie  Aenwas. 
Aenwendbaer.  b.  n.  Applicable. 
Aenwenden,  b.  w.  Toumer  vers;em' 

ployer. 
AenweodinflT,  y.  Usage ;  emploi,  m. 
Aenwennen  ,  b.  w.  Accoutumer,  Zich 

iets  — .  S*accoutumer  d  q,  c. 
Aenwenning,  y.  Coutume  y  habitude, 

Aenwentelen,  b.  w.  Kouter  vers. 
Aenwerken ,  b.  w.  Ajouter  en  travait- 

lant. 
Aenwerpen  ,  b.  w.  Jeter ;  approcher  en 

jeiani ;  jeter  contre ;  mettre  prompte- 

ment  [un  hoHt), 
AenwerpiDg,  y.  AUuvion,  f. 
Aenweryen,  b.  w.  Enróler;  engager. 
AenT^erver,  m.  EnrCleur,  ra. 


AEN 


15 


Aenwerying ,  v.  Enrótement ;  engage- 
ment, m. 

Aenweyen,  b.  w.  Ajouter  en  tissanU 

Aenweaen ,  o.  w.  Etre  arrivé  quetque 
part ;  se  trouver. 

Aenwezen,  o.  Être ,  m. ;  existence ;  pré- 
sencCy  f. 

Aenwezend,  b.  n.  Existant;  présent. 
De  —en.  Les  assistants. 

Aenwezendheid,  y.  Existence;  présence^ 

Aenwezig,  h,Tï.  Zie  Aenwezend. 
Aenwezigheid ,  y.  Zie  Aenwezendheid. 
Aenwinden ,  b.  w.  Approcher  q.  c,  au 

moyen  d*un  cric. 
Aenwinnen  ,  b.  w.  Gagner ;  acquérir. 

— ,  o.  w.  Augmenter ;  croitre, 
Aenwinning  ,  y.  Acquisition,  f.;  gain^ 

m. 
Aenwinst,  y.  Zie  Aenwinning. 
Aenwoekeren ,    b.   w.   Acquérir  par 

usure. 
Aenwoekering ,  y .  Gain  usuraire ,  m. 
Aenworp,  m.  AUuvion,  f. 
Aenwortelen,  o.  w.  S'enradner. 
Aenwroeten,  o.  w.  FouiUer,  creuser. 
Aenwryven,  enz.  Zie  Aenypy ven ,  enz. 
Aen wuiven  ,h.eno.w.  Faire  signe  du 

chapeau, 
Aenwyebaer,  b.  n.  Assignatie. 
Aenwyskantoor ,  o.  Bureau  d'adresse , 

m. 
Aenwyslettep ,  y.  Signature  (impr.), 

Aenwyswoord»  o.  Reclame  (impr.) ,  f. 
Aenwyzen  ,  b.  w.  Montrer  ;  indiquer ; 

designer, 
Aenwyzend,  b.  n^  Indicalif;  demon- 

slratif, 
Aenwyzer,  m.  Démonstrateur;  indica- 

teur,  m.;  tabUy  f. 
Aenwyzing,  v.  Indication;  démonstra- 

tion ;  assignalion,  f. 
Aenwyzingsteeken  ,  ,o.  Guidon  de  ren- 

voi ,  m. 
Aenzaeljen,.b.  w.  Ensemencer. 
Aenzakken,  o.  w.  S'affaisser  contre.  Ko- 
men — .  S'approcher  doucement. 
Aenzanden,  h,w.  Saöler, 
Aenzegelen,  b.  w.  Cacheter;  sceUer. 
Aenzeggen  ,  b.  w.  Annoncer;  avertir; 

déclarer ;  signifier. 
Aenzeggep,  m.  Messager,  m. 
Aenzegging ,  v.  Notification  ;  déclara- 

tion,  f.;  avertissement,  m. 
Aenzeilen  ,  o.  w.  Arriver  a  la  voile 


Digitized  by 


Google 


16 


AEP 


tknmtr  on  h»urut  cmire  ^  faima 

voiie) ;  venir  mal  d  propos, 
AentelUng,  t.  étordage,  m. 
A«n«et»ei,  o.  AUmge,  f.;  Udiment, 

na. 
A^azetster  ,  v.  lnsti§(UHce ;  üffUeuse , 

Aeowtten ,  To.  i^^.  Pousser ;  pmt  avan- 

eer:  exeiter ;  enlfovvrir;  ^uiser ; 

Mater;  eendre  A;  infecUr ;  marquer; 

bourrer.  — ,  o.  w.  S'altacher  au  fond 

de  la  poiUy  efcc. 
A«n2etter ,  m.  EoccitaUur;  foulovr;  aff^ 

tettr  "Bi  ^ 

Aenzetting,  V.  InstigaUon;  apposUion; 

contagion,  f. 
Aenzien,  b.  w.  Begarder;  prend/re  pour  ; 

voir;  supporter;  considérer;  avotr  pUié 

de.  „^ 

Aenzien,  o.  Aspect ,  m. ;  vue;  estme; 
vtésence;  acception;  preferente j  r.; 
égard ;  air ,  m.  Ten  —  van.  A  CégBrd 

de. 

Aenziener,  m.  Spectateut.m. 

Aenzienlyk,  b.  "^'^^''y^^^' 

table  — ,  byw.  ConstdérabtemerU. 
Aenzienlykheid ,  v.  Considération ;  dis- 

tinctioh ;  importance,  f. 
Aenzienster,  v.  Spectairtce,  f. 
Aenzigt,  o.  Zie  Aengezigt. 
Afritten  ,  o.  xr.  Étre  asstsiitabte ; je 

meUre  ii  tabie ;  être  attaclié  d  q.  ^.; 

s*approcherétantassis. 
Aenzoek,  o.  Bemande;  prière,  f. 
Aenzoeken,  b.  w.  Demander ;  solUcOer , 

teqwMr.  ^      .  ^, 

Aenzoekend,  b.  n.  Requérant. 
Aenzoeker,  m.  SoUicUeur;  requérant, 

Aenzoéking ,  v.  Bemande ;  soUidtatum ; 

Aen2oek8teV,  ▼.  SoUicUêuse;  fequ^mtte, 

Aenzoeten,  b.  w.  'Rewire  deua,  sucrer. 

— ,  o.  w.  Attirer,  atléclier. 
Aenzuiveren,  b.  w.  Apurer. 
Aenzuivering,  v.  Jpuremmt,  m. 
Aenzuren,  b.  w.  Rendre  atgre. 
Aenzwellen,  o.  w.  Orosnr;  s  mfter. 
Aenzwemmen,  o.  w.  S'approeher  en  na- 

geant,tn  floltant. 
Aenzyn,  o.  w.  Zie  Aenwezen,  o.  w. 
Aep,  m.  Singe;  pantograpiie ;  magot,  m. 
Aepachtig ,  b.  n.  Be  singe.  -,  byw. 

Comme  un  singe. 
Aepkeu,  o.  Petit  singe,  m. 


AfiR 

Aer,  -v,  Épi,  m.;  ^f^e,  t. 

Aerd,  m.  Nature,  Ucitractère ;  naturel: 

inUinct^  m.;  humewr;  {fuatité;  proprié' 

té;  espèce;  race,  f. 
Aerdachtig,  b.  n.  Terreux. 
Aerdachtigheid,  v.  Quaiitéterreuse,  f. 
A^rdaker,  m.  Zie  A«rdnoot. 
Aerdappel,  m.  Pomme  de  terre^  f. 
Awdbei,  v.  Fndse,  U 
Aerdbeschouwer,  m.  Géoscope^  m« 
Aerdboschouwing,  ▼.  €éosc!opie,  T. 
Aerdbeschryver,  m..  Géogrttpke,  dü. 
A«rdbMeliryTi&g,  t.  déographie,  f. 
Aerdbeving,  y.  Tremblement  de  ierre , 

m. 
Aerdbewooner,  m.  Sabitant  de  ia  terre, 

m. 
Aardbezie,  v.  Fruise,  f. 
Aerdbezi^plant,  ^.  Fraisier,  m. 
Aerdbeziestruik.  m.  Fraisier,  m. 
Aerdbodem^  m.  Le globe;  Ie  monde^  m.; 

ia  t&m,  f.;  sol,  m. 
AtBrdbol,^.  Gtobêten^eêtre.  m. 
Awdbouwetof,  V.  Pisé[9^^èoe  d«tefffe), 

m. 
Aerdbrood,  o.  Painde-pourceau;  'etfola- 

men^m. 
Aerde,  v.  Terre,  f.;  monde;  sol,  xn.  Ter 

—  werpen.  Terrasser.  Ter —  bertel- 

Im.Enierrer. 
Aerden,  onv.  b.  n.  Be  terre.  —  pot.  Pot 

delerre. 
Aerden,  o.  w.  Resumbéeré;  croUre; 

vivre. 
Aerdevoerder,  m.  Terrassier,  m. 
AerdeweTk,o.  VaisseUe  de  terre; p^ierie, 

f.;  terrassement,  m. 
Aerdgewfts,  o.  Plante,  f.;  végétal;  légth- 

me,  m. 
Aerdgordel,  m.  Zone,  f. 
Aerdhars,  v.  e»  o.  Ampétite,  f,;  aspfuU- 

U;bitum$,m. 
Aerdharsachtig,  b.  n.  Bitumineux. 
Atrdlioogte,  v.  Terrasse,  S. 
Aerdhoop,  m.  Monceau  de  terre,  tn.; 

crêle ;  butu,  f. 
Aerdig,  b.  n.  Ingénieux;  agréabie;gm' 

tU ;  beau;  joU;  singulier. 
Aetdigboid,  v.  iGenttUesse ;  grüce ;  drÓU- 

n'^»  ^t  .  .  ..       , 

Aerdiglvk,  byw.  tknUment;  ^oUment; 

ogrMUment  ;  ptaisammenl  ;   spki- 

tueUement;étrangement. 

Aerdje,  o.  Hy  beeft  een— naer  zyn 

vaerije.  Il  tient  de  son  père;  il  chaase 

derace. 


Digitized  by 


Google 


AER 


AER 


17 


Asrdkloxnp,  m.  MoUe^  f. 
Aerdkloot,  m.  Giobe  lerrestre,  m. 
Aerdkluitf  m.  en  v.  Motte,  f. 
Aerdkool,  v.  HotUUe,  f. 
Aerdkoolmyn ,  v.  Houiltère,  f.,  ciwr^ 

tonnage^  m. 
Aerdkuil,  m.  Caveme,  f.;  anlre ,  m. 
Aerdleeuw,  zn.  Camélée  (arbrisseau)  i 

Aerdmanneken ,  o.   Gnome ;  pygmee^ 

m. 
Aerdmeetkunst,  v.  Geometrie^  f. 
Aerdmeter,  m.  Géomètre^  m. 
AerdmeiinfiT,  t.  Geometrie^  f. 
AerdmiddeTpuDtig,  b.  n.  Géocentrique. 
Aerdmuis ,   v.  Miitol ,  m.   Zie   Aerd- 

noot. 
Aerdnoot,  v.  Truffe;  terrenoix,  f. 
Aerdpeer,  v.  Tojnnamboury  m. 
AeïdregODbo<^,  m.  Jrc-en-lerre,  m. 
Aerdrook,  m.  Fumeterre  (plante),  f. 
Aerdryk ,  o.  La  terre  »  f . ;  ie  inotidil , 

m. 
Aerdr^ksbeschry ver  9   m.  Géographe, 

m. 
'  Aerdryksbeschryring,  v.  Géographie^ 

Aerdrjkskande,  t.  Géographie ;  géoto* 

gUj  f. 
Aerdpykekundiff,  b.  n.  Géographique ; 

géoiogique. 
Aerdrykskundige,  m.  Géographe ;  géO' 

logne.  m. 
Aerdrykskimdiglyk ,  byw.  Géographi- 

guement. 
Aerdscb,  b.  n.  Terrestre. 
Aerdschildpad,  t.  CAélodine,  f. 
Aerdsgrezind,  b.  n.  Mondain* 
Aerdsgezindheid,  v.  Mondanüé^  f. 
Aerdslak,  y.  Zie  Aerdslek. 
AerdslaDg,  t.  Chersydre^  m. 
Aerdslek,  v.  LUnace,  f.;  /imo^,  m. 
Aerdsmaek,  m.  Goêt  terreux^  m. 
AerdspiD,  v.  Araignée  terrestre^  f. 
AerdTeil,  o.  Lierre  tenestre^  m, 
Aerdvlas.  o.  Amiante;  asbeste^  m. 
AerdTlasachiig,  b.  n.  Asbestin. 
Aerdvlassigr,  b.  n.  Amiantacé. 
Aerdvruelit,   ▼.   Fruit   de   ia   terre  ^ 

m. 
Aerdworm,  m.  Ver  de  terre,  m. 
Aerdwyfken,  o.  Gnomidey  f. 
Aere,  m.  J^e  derrière,  m. 
Aerscbeede,  v.  Fourreau  d'épi,  m. 
Aerecliot,  o.  Arschot  (villa). 
i     Aersdorm,  m.  Rectum,  m. 

Tom,  /. 


Aersgat,  o.  Anus,  m. 
Aerspyn,  v.  Proctaigie,  f. 
Aerszweren,  v.  mv.  üémorrlw'ides,  f. 

pi. 
Aert,  m.  Zt^Aerd. 
Aerts  (en  firan^ais  arcfti).  Mot  qui  indi- 

que  la  supérunité  on  l^excès. 
Aert8bedpi^er,m.  Archifripon,  m. 
Aartsbisdom,  o  Archevéché,  m. 
Aartsbisschop,  m,  Archevéque^  ip. 
Aertabisschoppelyk,  b.  n.  ArcHiépisco- 

pal    — ,  by w.  Comvie   un  arcJievë- 

que, 
Aertsbisschopsambt,  o..   >     4r€hiépts- 
Aertsbisschopschap,  o.     f      copaty  ar- 

cfievêché  m. 
Aertsbooswicht ,  m^  Scéiérat  insigne  , 

tn. 
Aertsbroedarschap,  v.  en  o.  ArchicoH' 

frérie,  f, 
Aertsdeugniet ,   m.   Scéiérat    achevéy 

m. 
Aartsdiaken,  m.  Archidiacre^  m, 
Aertsdiakaüscbap  ,   o,  Archidiaconat , 

m. 
Aertsdief,  m.  Voleur  insigne,  m. 
Aertsdienaer,  m.  Archiacolyte,  m. 
Aertsdweepar,  m.  Architngot,  m, 
Aertsdwaepster,  v.  ArckiMgotey  f. 
Aartsengel,  m,  Archange,  m. 
AartsenpelBch,  b.  n.  Arciiangélique. 
Aertsgek,  m.  Arcfdfou,  ra. 
Aartsgekkin,  v.  ArchifoUe,  f. 
Aartsgierigaerd.  m.  ArchitAlain,  m. 
Aertsguit,  m.  Arclüfripon,  m. 
Aartshertog,  m.  Archiduc,  m. 
Aertsbertogdom,  o.  ArcMductié,  m, 
Aartshartogelyk,  b.  n.  ArchiducaU 
Aertshartogin,  ▼.  Archiduehesse,  f. 
Aertshnichelaer ,  m.  Insigne  liypocrite , ; 

m. 
Aertskaoselier  ,  m.  ArcMchancelie 

m. 
Aertsketter,  m.  Hérésiarque,  m, 
Aertsleuganaar ,  m.  Menteur  insig^ 

m. 
Aertsmaerscbalk ,  m.  Archimaréüon,  f. 

m.  ^  ronger. 

Aartspriester,  m.  Arcliiprêtre,  m, 
Aertepriastardom,  o.  ArcfiiprêtrC 
Aartsprieaterlyk,  b.  n.  Archipr 

rat.  ;  pen- 

Aertspriesterschap,  o.  Arcliipresbyinuer; 

m.  • ;  ne 

Aertsschatmaester,  m.  Archürésor 4aire 

m.  .  -i- 


Digitized  by 


Google 


18                   AFB  AFB 

AetiBBchélm^m.  jércMfrlpofiy  m.  Afbeulen  (zich),  wed.  w.  ^éptiiser  H 

Aertsschenker,   m.  Grand  échamon  ,  fprce  de  trawnUer, 

m.         •  Afbeuren ,  b.  w.  Descmdrt  ou  óter  en 

Aerts vader,  m.  Patnarche^  m.  soulevant ;  poser  &  Urre. 

Aertsvaderlyk,  b.  n.  Patriarcal.  Afbezigen,  b.  w.  üsererUièrement. 

Aertfivadersehap,  o.  Palfiareat,  m,  Afbiddelyk,  b.  n.  Ce  qu'on  peul  obterdr 

Aertsvrek,  m.  ArchivUMn,  m.  ou  déUmmer  par  des  prières. 

AerUvriend,  m.  Jmi  intime,  m.  Afbidden,  b.  w.  Implerer;  délowmer  par 

Aertsvriendin,  v.  Amie  iniime,  f.  des  prières ;  achéver  un  certain  nom- 

Aertsvyand,  m.  Ennemi  mortel,  m.  trede  prières, 

AertsTyandin,  v»  Enmmie  worteile,  f.  Afbiddend,  b.  n.  Déprécalif. 

Aertswoekeraer,  m*  Insigne  usurier ,  Afbidding,  t.  Supplication ;  dépréca- 

m.  tion ,  f. 

Aertszot,  enz*  Zie  Aertfigek,  enz.  Afbikken,  b.  "w.  Rearatier;  smHfer. 

Aervormig,  b.  n.  En  formed'épi.  Afbinden  ,  b.  w.  Délier;  appüquer  ou 

Aerzelen,  o.  w.  RectUer;  fiésiter.  faire  une  Ugature. 

AerzeÜDgr  ▼.  Irrésoiution,  f.  Afbladen ,  b.  w.  Zie  Afbladeren. 

Aes,  o.  Amorce;  pdture;  ciiarogne,  f.;  Afbladeren  ,  b.  V.  Effeuiüer  ♦  défeuU- 

grain ;  as,  m.  Ier, 

Aeskevers,  m.  mv,  Nécraphages  (insec-  Afbladering,  v.  E^uiUaison,  f. 

tes),  m.  pi.  Afblazen  ,  b.  w.  Oter  en  souffUmU  -^  , 

Aesplaetfl,  y.  Place  du  ieurre^  f.  o.  w.  Sonnet  la  retraiie* 

Aessem,  enz.  Zie  Adem,  enz.  Afblinken,  o.  w.  Reluire ;  triller. 

Aegvretend,  b.  n.  Camassier.  Afblyven,  o.  w.  Ne  pas  venir;  ne  pas 

Aeszak,  m.  Bissac ;  canapsa,  m.  loucher  &. 

Aetb,  o.  AÜi  (ville}.  Afboenen,  b.  w.  Protter;  chasser. 

Af,  voorz.  De  Ui ;  dés ;  par ;  de;è.  Van  Afboeten,  b.  w.  Expier, 

achter  af.  Par  derrière.  Van  voren  Afboetend,  b.  n.  Bxpiatoire. 

af.  Dès  Ie  commencement ;  de  nou-  AfboTgen,h.'w.  Emprunter. 

vcau.  Van  dien  tyd  af.   Depitis  ce  Afborging»  v.  J&mprtfn/.  mv 

temps.  Berg  op ,  berg  af.  En  montant  Afbors telen,  b.  w.  Brosser ^  épousseter, 

el  en  descendant  Afbottelen,  b.  w.  Metlre  en  POUleiUes. 

Afbaerden,  b.  w.  ÉbQrber;  écréner,  Afbraek,  v.  DémoUtion,  f. 

Afbaerder»  m.  Ecrénoir,  m.  Afbranden,  b.  w.  Brüler ;  fUimber;  U- 

Afbaerding,  v.  Écrénage^  m.  rer,  —  ,  o  w.  Eire  consumé  ptór  èe 

Afbakenen,  b.  w.  Bomer.  feu ;  êlre  décharge. 

Afbakken,  b.  w.  Quire  entièrement.  — ,  Afbrander,  m.  Deflagraleur,  m. 

o.  w.  Pinir  dd  cuiré*  Afbranding,  v.  DéflagmlioH,  f. 

VAfbedelen,  b.  w.  Mêndier.  Afbrek  ,  v.  ^  m.  Zie  Afbraek  ,  af- 

^Xfbeelden ,  b.  w.  Rtprésenter ;  dépein--  breuk. 

i^rtf.  Afbreken ,  b.  w.  Démotir ,  abattre ;  nj- 

Afft€i6ldend,  b.  n.  Caracr^h<ft^«e ; /l^  ser;  cueilUr;  finir ;  rompre ;  inter- 

ri'lif'  rompre ;  séparer ;  casser ;  annuler.  — , 

Afbeelding ,  v.  RepréserUatUm ;  figurt ;  o.  w.  Se  rompre;  cesser. 

if$age ,  f. ;  portraU^  m. ;  descriptian,  Afbreker  ,  m.  Démolisseur;  intermp- 

f.  teur,  m. 

Afbeeldsel, o, Jmage;représenUUion,t.;  Afbreking,  v.  DémolUion;  interrup^ 

portrait,  m.  tion ;  abóUtion  ,  f. 

Afbei telen,  b.  w.  Oter  avec  te  eiseau,  Afbrowgeu,  b.  w.  Descendre  ;  faire  des^ 

Afberéten  ,  o.w.Se  (èndre  et  tomber  ;  eendre ;  sauver;  détourner, 

lombar  en  éclats.  Afbrenging,  v.  Transport,  m. 

Afbetalen,  b.  w.  Paycr  entièrement.  Afbreuk ,  v.  DémolUion ;  f. ;  dommaae  , 

Afbetaling,  v.  Payement  total,  m.  m. ;  alteinte ;  diminution  ;  perte  ,  i. 

Afbetten,  b.  w.  Détaclier  en  fium^tanty  Afbrokkelen ,  b.  w.  Détacher  par  petits 

en  bassinant.  morceaux.  — ,  o.  w.  Tomber  en  petits 

Arv>euken,  b.  w.  Rosser,  Vtorceaux. 


Digitized  by 


Google 


AFD 


AF6 


19 


A/buitelen,  o.  w.  Cülbuler, 

Afbyten,  b.  w.  Enlever  q.  c.,en  mor- 

danl ;  mordre. 
Afdak,  o  Hangar ;  appentiSy  m. 
Afdalen,  o.  w.  Descendre, 
Afdalend,  b.  n.  Descendant. 
Afdaling,  ▼.  Descenle ;  pente,  t, 
Afdammen,  b.  w.  Diguer,  enaiguer. 
Afdamming:,  y.  Endiguement,  m. 
Afdanken,  b.  en  o.  w.  CongédUr ;  licen- 

cier ;  rtmercier. 
Afdanking,  v.  Congé;  licenciement;  re- 

merdmenl,  m. 
Afdansen,  b.  w.  Oter  ou  separeren  dau^ 

sant,  — ,  o.  w.  Cesser  de  danser. 
Afdeelen  ,  b.  w.  Diviser ;  distribuer; 

classer.   Het  jaer  in  twaelf  inaen- 

den  — .  IHviser  t'année  en  douze 

mais. 
Afdeeling ,  v.  Dimsian ;  sectian ;  distri- 

button ,  f. ;  paragrapfie ;  ctiapUre,  m. 
Afdeelingsboafd ,  o.  Chef  de  division  ^ 

m. 
Afdelnsen,  o.  w.  Reculer, 
Afdeinzing,  v.  Retraite,  f. 
Afdekken ,  b.  w.  Découvrir;  desservir 

Ua  lable) ;  rosser, 
Afdienen,  b.  w.  Desservir. 
Afdingen  ,  b.  w.  Rabattre  en  marchaU' 

dant 
Afdiaeelen  ,  b.  w.  Couper  avec  une  er- 

minette, 
Afdobbelen ,  b.  w.  Sauver  ou  déUvrer 

par  un  coup  de  dés. 
Afdoen ,  b.  w.  Oter ;  lever ;  neltoyer ; 

achever;accommoder;  lerminer;  payer. 

Zyne  schulden  — .  Payer  ses  dettes. 
Afdoend»  b.  n.  Décisif. 
Afdoening » v.  CUHure ;  extinction ,  f. ; 

amortissement;  payement ;  aceommo^ 

dement^  m.  Bene  ^  ran  het  kruis. 

Une  descente  de  croix. 
Afdonderen,  o.  w.  Cesser  de  tonner.  — , 

b.  w.  Iemand  Tao  de  trappen  — • 

Faire  dégringoier  Vesealier  it  q,  q. 
Afdorren  ,  o.  yt.  Se  dessécher  et  torn* 

ber. 
Afdottwen,  b.  w.  Repousser. 
Afdraeijen ,  b.  w.  Oter  en  toumant  ou 

en  tordant ;  tordre.  —  ,  o.  w.  S*étüi^ 

gner ;  virer  de  bord. 
Ardragen,  b.  w.  Porter  en  bas ;  user  en 

portant ;  dédommager ;  mépriser, 
Afdrift,  V.  Dérive  (raar.),  f. 
Afdringen,  b.  w.  Éhigher  en  poussant ; 

fxlorquer. 


Afdrinken,  b.  w.  Bó&e  te  dessus  d*un 

liquide ;  accommoder,  terminer  en  bu- 
jvant  ensemble.  Ban  gaschil  — .  Vider 

un  différend  Ie  verre  h  la  main,  — , 

o.  w.  finir  de  boire. 
Afdroogea,  b.  w.  Essuyer;  séeher. 
Afdruip,  m.  Zie  Afdrup. 
Afdruipen,  o*  w.  DégouUer;  décauler ; 

s'esquiver. 
Afdruiping,  v.  Zie  Afdrup. 
Afdruk,  m.  Impttssian,  f,]  tirage  ;  ea> 

emplaire,  m.;  épreuve;  figure;  co^ 

pie.r. 
Afdrukken ,  b.  w.  Empreindre;  in^ri- 

mer;  Urer;  cUcher;  actiever  d*v/npri' 

mer;  user  en  imprimant. 
Afdrukker,  m.  Cetui  qni  itnprime;  cU" 

cheur^  m. 
Afdrukking.  v.  Impresêion,  f. 
Afdruksel,  o.  Zie  Afdruk, 
Afdrup,  m.  Dégouttement;égout,^. 
Afdruppelen,  o.  w.  Zie  Afdruipen. 
Afdruppeling,  Y.  Dégouttemênt ;  décou- 

lemeyU,  m. 
Afdruppen,  o.  w.  Zie  Afdruipen. 
Afdruppeud,  b.  n.  Dégouttant. 
Afdryven,  b.  w.  Chasser  ;  éuaeuer;  faire 

descendre;  élaignet;  liarasser^  — ,  o,  w. 

Dériver,  descendre;  s'éloigner. 
Afdryvend,  b.  n.  Jpéritif;  abortif;  ftot- 

tant. 
Afdryver ,    m.    Abdueteur   (muscle)  , 

m. 
Afdry ving,  ▼.  Dérive ;  évacuatum^  f. 
Afduwen,  b.  w.  Zie  Afdouwen. 
Afdwalen,  o.  w.  S'égarer;  errer ;  s^écar- 

ter.   Van    het    geloof  — ,    Aposla- 

sier. 
Afdwalend,  b.  n.  Errant, 
Afdwaling,  t.  Égarement,  m. 
Afdweiten,  b.  w.  Essmyer. 
Afdwingen,  b.  w.  Extorquer, 
Afdyken,  b.  w.  Endiguer. 
Afdrking,  T.  Endiguement,  m, 
Afeischbaer,  b.  n.  Exigible. 
Afeischen,  b.  w.  Exiger;  requérir. 
Afeisching,  v.  Demande,  réquisiiion,  f. 
Afeten ,  b.  w.  Manger;  brouter;  ronger, 

— ,  o.  w.  Finir  de  manger, 
♦Affuit,  V.  Afiüt,  a. 
Afgaef,  V.  Remise,  f. 
Afgaen,  o.  w.  Descendre ;  partir ;  pen- 

cher;  quiiter;  abandmner;  dimnuer; 

se  décolorer ;  s'effacer ;  s'abolir  ;  ne 

pas   avancer;  être  reoherché ;  faire 

adroitement;  aller  it  ses  nécessileö.  '- 


Digitized  by 


Google 


20 


AFG 


AFH 


b.  w.  Bfesser  en  marchani;  user  en 

marchant;    mesurer  en    marcftanL 

Zfch  — .  Se  fatiguer  A  farce  de  inar- 

dier. 
Afjiraende,  b.  n.  Qui  descend;  qui'dimi- 

nue ;  qui  êaftatblU ;  qui  s^efface ;  twter- 

mittenl. 
Afgang:,  ni.  Ducente;  pente;  évacua- 

tion ;  déjection  ;  décadence,  f.;  déclin ; 

détfit,  m. 
Afgave,  V.  Zie  Afgaef. 
Afgecren,  o.  w.  Etre  de  biaU. 
Afgeleefd,  b.  n.  Décrépit,  cassé. 
AfgeleeMheid,  y.  pécrépiludey  f. 
Afgelegen,  b.  n.  Etoigné ;  reculé;  écar- 

té. 
Aff^elegenheid,  t.  Distance,  f. 
Afgemat»  b.  n.  Fatigué;  harassé ;  cour- 

balu, 
Algematheid ,  t.  Fatigxie ;  conrbatU' 

re,  f. 
Afgemolmd,  b.  n.  Vemwvfu. 
Afgesobeiden  ,  b.  n.  Jbstrait.  — ,  byw. 

Abstractivement. 
Afgescbeidenbeidy  y.  SéparaUm ;  abs- 

traction,  f. 
Afgestorven,  b.  n.  Mort,  décédé,  tré- 

passé.  De  —en.   Les  morts «  les  tré- 

passés. 
Afgetrokken,  b.  n.  AbstraÜ;  abstractif. 

— ,  byw.  Jbsiractivement. 
Afgetrokkenheid,  v.  Abstractum,  f. 
Afgevaerdigde,  m.  Zie  Afgeveerdigde. 
Afgevallene  ,  m.  A postal ;  deserteur , 

m. 
Afgeveerdigde,  m.  Délégué ,  député ^ 

représentant,  m. 
Afgeven,  b.  w.  Donner^  remetlre.  — , 

o.  w.  Déteindre, 
AfgevleeKckd,  b.  n.  Déchamé. 
Afgezant,  m.  Ambassadeur;  envoyé, 

m. 
Afgezantsohap,  o.  Ambassade^  f. 
Afgezondene,  m»  Député,  déiégu/,  en-' 

voyéy  m. 
Afgezonderd,  b.  n.  Séparé;  détaché; 

retiré;  isolé. 
Afgieren,  o.  w.  Dérader  (mar). 
Afgieten,  b.  w.  Survider;  verser;  dé- 

canter;  mouter;  clicher, 
Afgieter,  m.  Mouleur;  clicheur,  m. 
Afgieting,  v.  Moulage;  ciichage,  m. 
Afgietsel,  o.  Cliché;  masqué,  m. 
Afgifte,  V.  Remise^  f. 


Afglyden,  o.  w.  GUsser  de  kaut  en 

bas. 
Afgod,  m.  Idole,  f. 
Afgodelyk,  b.  n.  Zie  Afgodisch. 
Afgodendienaer,  m.  Idoldtre,  m. 
Afgodendienares,  v.  Idoldtre,  f. 
Afgodendienst,  m.  en  v.  Jdolétrie,  f. 
Afgodenpricster,  m.  Prétre  des  idoles, 

m. 
Afgoden  steen,  m.  Bétyle  (pierre),  m. 
Afgodentempel,  m.  Tempte  des  idoles  , 

m. 
Afgodery,  v.  Idoldtrie,  f, 
Afgode8,v.  )    ,.  .     - 
Afgodin,  V.   f  ^^^^  *• 
Afgodisch,  b.  n.  Ideldtre. 
Af'»x)di8t,  m.  Idoldtre,  m. 
Afgodsbeeld,  o.  Idole,  f. 
Afgodsdienst,  m.eny.  Idoldtrie,  f. 
Afgody,  V.  Idoldtrie,  f. 
Afgonst,  enz.  Zie  Afgunst,  enz. 
Afgooijen ,  b.  w.  Jeter  de  haut    en 

bas. 
Afgorden.  b.  w.  Déceindre ;  détacher. 
Afgrauwen,  b.  w.  Rnbrouer, 
Afgrav<»n.  b.  w.  Abaissei*  ou  séparer  en 

creusant. 
Afgrazen ,  b.  w.  Manger  ou   brouter 

toute  Cherbe. 
Afgrenzen,  b.  w.  Zie  Afpalen. 
Afgreppelen ,  b.  w.  Séparer  par  des 

rigoles. 
Afgrond,  m.  Gou  ff  re;  abtme;  prédpi-- 

ce,  m. 
Afgryselyk,  b.  n.  Horrible.  — ,  byw. 

Horriblement. 
Afgryselykheid,  v.  Horreur,  f. 
Afgryzen,  o.  Horreur,  f.  Een  —  van 

iets  hebben.  Abhorrer  q.  c. 
Afgunst,  V.  Envie,  jalousie,  f. 
Afgunstig,  b.  n.  Envieux,  jalouw. 
Afgunstigheid,  v.  Zie  Afgunst. 
Afgunstiglyk,  byw.  Par  envie, 
Afhaekyzer,  o.  Décrochair,  m. 
Afliaken,  b.  w.  Décrocker, 
Afhaker,  m.  Décroclwir^  m. 
Afliaking,  v.  Décrocliement,  m. 
Afhakken,  b.  w.  Coicper;  fwc/ier;  abal- 

tre.   — ,   o.  w.    Finir  de    couper  ^ 

de  kacher. 
Afhakking  ,    v.   Coupe ,  f.;  abatage , 

m. 
Aflialefn,  b.  w.  Aller  chercher  en  Imui ; 

apporter  d*en  haut;  descendre;  aller 

OU  venir  prendre ;  exlorquer. 
Afhaler,  m.  Escroc,  ro. 


Diöitized  by 


Google 


AFK 


AFK 


21 


Afhalhiff,  V.  Extorsion ;  escroquerie,  f. 
Afhandelen,  b.  w.  Terminer ;  trailer; 

déeider.  — ,  o.  w.  Finir,  achever. 
Afhandig,  byw.  Iemand  iets  —  maken. 

Prendre  ou  escamoter  q,  c.  d  q>  q* 
Afhang,  m.  Appentis,  m. 
Afhangeljk,    enz.   Zie   Afhankeljk, 

enz. 
Afhangen,  b.  w.  Dépendre ;  détacher ; 

descendre.  —,  o.  w.  Pendre ,  $*étendre 

de    hamt   en  bas;  Ure  suspendu  é 

quelque  distance  de;  dépendre.  At  wat 

bestaet,  hangt  Tan  i3k)d  af.  Tout  ee 

fui  existe,  dépend  de  Dieu. 
Afhangend,  b.  n.  Qui  penche  vers  ie 

bas ;  dépendant  de. 
Afhanging,  v.  Descente,  f. 
Afhankelyk,  b.  n.  Dépendant  de,  — , 

byw.  Dépendamment. 
Afhankolykheid,  v.  Dépendance^  f. 
Afharen,  o.  w.  Se  dépiler, 
Afbaapelen,  b.  w.  Dévider.  — ,  o.  w. 

Finir  de  démder. 
Afhaspeling,  y.  Dévidage,  m. 
Afhebben,  b.vr.Avair  finion  achevéq.e, 
Afheffen,  b.  w.  Lever;  óter;eouper. 
Afheinen,  b.  w.  Enelore ;  environner ; 

séparer. 
Afheining,  ▼.  Enceinte  de  haies,  f. 
Afbellen,  o.  w.  Peneher;  incUner. 
Afhollend,  b.  n.  Déctive, 
Afhelling,  v.  PenU,  f.;  talus,  m.;  déeli- 

tnté,  f.;  giacis,  m. 
Afhelpen ,  b.  w.  Aider  d  descendre;  dé- 

iiwrer;  priver;  eniever;  ÓUr;  chasser. 
Afhooren,  b.  w.  EnUndre.  Getuigen  — . 

EfUendre  des  témoins. 
Afhonden,  b.  w.  Empêcher;  détoumer; 

retenir,  — ,  o.  w.  Alarguer  (mar.). 
Afhoading ,  v.  Empéchement ,  m. ;  dis^ 

swuUm ;  abstinence,  f. 
Afhonwen,  b.  w.  Couper;  abattre;  tran- 

cher, 
Afhonwing  ,  v.  Cott/pe  (de  bols ,  etc.) ,  f. 
Afhuerder,  m.  Locataire;  affréteur,  m. 
Afhnichelen ,  b.  w.  Obtenir  par  hypo* 

crisie, 
Afhuileii  (zich)  f  wed.  w.  S^épuiser  ü 

farce  de  crier,  de  pteurer. 
Afhuren,  b.  w.  Louer ;  affréter. 
Aijagen,  b.  w.  Chasser  en  bas ;  éloigner 

en  chassant ;  harasser, 
Afkabbelen,  b.  w.  Dégravoyer. 
Afkabbeling,  t.  Dégravötment^  m. 
Afkaatsen ,  l>.  w.  Repousser  (une  ' 

éloigner  ;  détoumer. 


Afkakelen .  b.  w.  Détoumer  ou  faire 

cesser  q,  c.  ü  force  de  babiUer.  — ,  o. 

w.  Cesser  de  babiUer. 
Afknlken ,  o.  w.  Tomber,  se  détaclier 

(en  parlant  de  la  chaux). 
Afkalven,  o.  w.  Cesser  de  veler. 
Afkammen  ,  b.  w.  Peigner ;  décrasser, 
Afkanten,  b.  w.  Écomer ;  détarder. 
Afkappen,  b.  w.  Couper ;  abattre ;  tran 

etter, 
Afkapper,  m.  Abaliettr,  m. 
Afkapping,  v.  Coupe,  f. 
A^appingsteeken,  o.  Apostrophe,  f. 
ATkeer ,  m.  A version ;  répugnance ,  f. ; 

dégoiu ,  m. 
Afkeeren ,  b»  w.  Détoumer;  repousser; 

dissuader, 
Afkeerig «  b.  n.  AnUpathique ;  errant. 
Afkeerigheid,  y.  Zie  Afkeer. 
Afkeeriglyk,  byw.  Avec  averd/on. 
Afkeering ,  y.  Dérivation ;  diversion ,  f. 
Afkerven,  b.  w.  Couper. 
Afkeorder,  m.  Désapprobateur ;  een- 

seur ,  m. 
Afkeuren,  b.  w.  Désapprouver;bldmer; 

rejeter. 
Afkeurend,  b.  n.  Désapprobateur* 
Afkeuring,  v.  Désapprobation,  f. 
Afkeurgter,  y«  Désapprobatrice,  f. 
Afkladden ,  b.  w.  BarbouiUer ;  griffen- 

ner ;  décrotter. 
Afklaren,  b.  w.  Décanter;  terminer. 
Afklaring,  y.  Décantationt  f. 
Afklauteren ,  o.  w.  Descendre  sur  ses 

pieds  et  sur  ses  mains. 
Afklemmen ,  b.  w.  Emporter  en  ser- 

rant. 
Afkleppen  ,  b.  w.  Pubtier  au  son  des 

cloches, 
Afklepping,  y.  Pubtication  faile  au  soti 

des  cloches,  f. 
Afklimmeu,  o.  w.  Deseendre. 
Afklimming,  y.  Descente,  f. 
Afkloppen,  b.  w.  Épousseter;  rosser. 
Afkluiven,  b.  w.  tumger  (un os). 
Afknabbelen,  b.  w.  Honger. 
Afknageu,  b.  w.  Ronger. 
Af  knakken ,  b  w.  Rompre;  casser.  — , 

o.  w.  Se  rompre ;  se  casser. 
Afknappen  ,  b.  w.  Rompre;  casser  [du 

verre,  etc,).  — ,  o.  w.  Se  rompre ;  se 

casser. 
Afknauwen,  b.  w.  Ronger, 
Afknellen,  b.  w.  Eniever  en  serrant. 
Afknevelen,  b.  w.  Extorquer, 
Afkneveler,  m.  Concussionnaire,  m. 


Digitized  by 


Google 


22                  AFK  AFL 

Afkneyelingr,  v.  Ezlorsion ;  concussim^  Afkrygen ,  b.  w.  Desemdre ;  &Ur ;  par- 

f.  ticiper ;  reeevoir  dit  dommage. 

Afknibbelen  ,  b.  w.  Ottenir  A  foru  de  Afkunnen ,  o.  nr,  Pouvoir  se  défaire  de 

marchander,  de  chicaner.  q.  c  ;  pouvoir  êtrerabaUu  ou  óté. 

Afknippen,  b.  w.  Couper;  rogner.  Afkussen ,  b.  w.  Oter  A  force  de  taiser  ; 

Afknipsel,  o.  Rognurê,  f.  faire  ta  paix  par  un  baiser. 

Afknotten,  b.  w.  Bréger ;  lier  (Ie  tin)  en  Afkyken»  b.  w.  Otserver ;  apprendre  en 

paqueU ;  couper ;  éUter ;  émonder,  voyant  faire ;  aUendre  la  fin, 

Afknottlng,  v.  Étêtement,  m.  Aflachen  (zieb) ,  wed.  w.  Se  faUguer  ^ 

Afknypen,  b.  w.  EnUver  enpinfont,  force  de  rire. 

Afkoelen,  b.  w.  RafraiclUr.  Afladen ,  b.  w.  Déctiarger;  charger  en-- 

Afkoeling,  v.  Rafraitchissement,  m»  Hèremeni. 

Afkoken  ,  b.  w.  Faire  une  décoction;  Aflader,  m.  Déehargeur.m. 

débouüUr ;  disUUer,  Aflading,  t.  Dédiarge,  f.;  déchargement^ 

Afkoking,  t.  Cuisson ;  décoction^  f.  m. 

Afkomeling,  m.  en  v.  Descendant^  m. ;  Aflaet,  m.  Indulgence^  f.  Volle  -r-.  In- 

descendanUy  f.  dulgence  plénière. 

Afkomen  9  o.  w.  Ihscendre ;  venir  de ;  Aflaelbrief,  m.  BuUe  d'induigence,  f. 

s'éloigner ;  abandonner ;  terminer ;  se  Aflangen,  b.  w.  Betnettre ;  donner, 

.débarrasser ;  dériver.  Aflaten,  b.  w.  Descendre.  -*-,  o.  w.  C^»- 

Afkomend,  b.  n.  Descendant,  ser. 

Afkoming,  y.  Descente^  f.  Aflatend,  b.  n.  Inkrmittent. 

Afkomst,  V.  Origine ;  source;  race ;  ex^  Aflating,  y.  Descente ;  cessa^on,  f. 

traclion ;  naissance ;  lignée,  f.  Afleenen,  b.  w.  Smprunter. 

Afkomstig,  b«  n.  Originaire ;  issu;  des»  Afleener,  m.  Emprunteur^  nu 

cendant,  Afleening,  y.  Emprunl,  m. 

Afkondigen  ,   b.   w.  Anndncer ;  pu-  Afleenster,  y.  Emprunteuse,  f. 

blier,    -  Afleeren,  b.  w.  Désaccoutumer ;  appren- 

Afkondlger,  m.  PvMicateur,  m.  dre  q.  e,  en  Ie  voffünt  faire. 

Afkondiging,  y.  Annonce ;  pubUcaUon,  Aflegbaer,-  b.  n.  Eembmrsable, 

f. ;  édit,  m.  Afleggen,  b.  w.  Oter;  descendre ;  dépo  - 

Afkonnen,  o.  w.  Zie  Afknnnen.  ser;  payer;  quitter;  faire;  actietier; 

Afkooksel,  o.  Décoction,  f.  remplir ;  perare  de  son  poids;  provi- 

Afkoop,  m.  Jchat ;  rachat,  m.  jmer. 

Afkoopbaer,  b.  n.  Bachetable.  Aflegger  ,  m.  Cehd  qui  (He;  ensevefU- 

Afkoopen,  b.  w.  Jcheter ;  racheter.  seur^  m  ;  bouture^  t;  prouin,  m. 

Afkooper,  m.  Jclieteur,  m.  Aflegging  ,  y.  Adion  d*Óter,  de  dépoêer, 

Afkooping,  y.  Zie  Afkoop.  f.  *—  y&n  den  eed«  Prestation  de  ser^ 

Afkoopster,  y.  Acheteuse,  f.  ment ,  f.  ^  yan  eeue  schuld.  Paye^ 

Afkorsten,  b.  v.  EcroÜUr,  ment  d'une  deite. 

Afkorten ,  b.  w.  Raccourcir ;  abréger ;  Aflegster ,  y.  Cette  qui  (He ;  enseuelis- 

rogner ;  retrancher ;  déduire,  seute,  i. 

Afkortend,  b.  n.  Abréviatif,  Afleiden ,  b.  w.  Conduire  en  bas ;  faire 

AfkatieT,m,  Jbréviateur,m,  descendre;  déloumer;   dériver;  dé- 

Afkorting,  y.  Raccomcissement;  retran*  duire, 

cfiement.  m, ;  abréviaiion ;  déducHon ,  Afleidend,  b«  n.  Dérivaiifs 

f. ;  rabais ;  escompte ,  m.  Afleider,  m..  Celui  qui  conduü  en  hos  ; 

Afkortsel ,  o.  Bognure;  retailU,  f.  qui  détoume;  paratonnerre;  eonduc^ 

Afkrabbelen,  b.  w.  Zie  Afkrabben.  teur ;  déversoir ;  épanchoU",  m. 

Afkrabben,  b.  -w.  Bnlever  en  ractanl  00  Afleiding ,  y .  DérivaiUm  ;  abduetion ,  ƒ . 

en  grattant.  Afleldtogsgraoht »  y.  Canal  de  déritnê^ 

Afkrasseu,  b.  w.  Oter  erigraUant,  tion ,  m. 

Afkmimelen ,  b.  w.  Énuer ,  émieh  Afleidkonde,  t.  DMvationt  etymologie^ 

ter.  f. 

Afkruipen,  o.  vr.  Descendre  en  ram*  Aflekken,  o.  w.  D^j^((«r.  — » b.  w.  Zie 

pont.  Aflikken. 


Digitized  by 


Google 


AFM 


AFP 


23 


Aflekkend,  b.  n.  Dégouttant, 
Aflekking',  y.  DégouUenienl,  m. 
Afleveraer,  m.  Fournisseur;  expediteur, 

m. 
Afleveren,  b.  w.  Livrer;  déUvrtr;  tour* 

nir ;  expédier. 
Aflevering,  v.  Livraison;  foumUurt^ 

f.;envoi,m. 
Aflezen,  b.  w  CueiUir ;  pubUer, 
Aflezer,  m.  Celui  qui  cueiUe;  UcUur; 

pubUcateuTj  m. 
Aflezing,  v.  Action  de  cueilUr;  pubUca- 

tion ;  tecture,  f. 
Afliggen,  o.  w.  Êtreéloigné  de. 
Afligging,  Y.  DUtance,  f. 
Afligten,  b.  w.  Lever ;  óUr. 
Aflikken,  b.  w.  Lécher. 
Afloerder,  m.  GujUUur^  m. 
Afloeren,  b.  w.  Épier;  gueiter. 
Aflokken,  b.  w.  AUirer ;  escroquer, 
Aflokker,  m.  Eictoc,  m. 
Aflokking,  v.  Escroquerie,  f. 
Aflooden,  b.  w.  Plomber^ 
Afloop ,  m.  Ècoulement,  m. ;  penU ;  des- 

cenU  ;fin,r. 
Afloopen,  o.  w.  Descendre;  decouler; 

finir.  — ,  b.  w.  User  en  courant;  rava- 

ger ;  remporter  (Ie  prix)  d  la  caurse ; 

ïatiguer  a  la  course. 
Afloopend»  b.  n.  Décurrent^  décursif, 
Aflooper,  m.  Ravageur^  na. 
Aflooping,  y.  Descente^  f.;  découlement; 

fnüage ;  ravage,  m. 
Afloftbaer,  b.  n.  Amartissable, 
Aflossen,  b.  w.  Tirer ;  remplacer ;  rete-- 

ver;  remtourser;  amortir. 
Aflossing,  Y.  Amortissement ,  m.;  dé- 

charge  (d*une  arme  ö,  feu),  f. 
Aflo8slng«ka8,.Y.  Caisse  d'awortisse- 

ment^  f. 
Afluisteren,  b.  v.  Êcouter, 
Afluizen,  b.  w.  Füouler;  escroquer. 
Aflyvlg,  b.  n.  Mart. 
Afl5rYigbeid,  y.  Mort,  f. 
Afmae^en,  b.  ^.  Faucher;  maisson- 

ner. 
Afmaeijer,  m.  Fauchpur,  m. 
Afmaeijing,  v.  Faucliage,  m. 
Afmaken,  b.  w.  Achever ;  accommoder; 

tuer.  Zich  yan  iets  ~.  Se  défaire  de 
*q.  c. 
Aünaking,  y.  AchèvemetU ;  acccmmode^ 

ment,  m. 
Afmalen,  b.  w.  Dépeindre;  représenter; 

nwudre  entièrement. 
Afmaling,  v.  Description ;  peinture^  f. 


Afmanen,  b.  w.  i)éconseiUer ,  dissua- 

der, 
Afmaning,  v.  Disstfosion,  f. 
♦Afmarsch,  m.  eA  v.  Marche;  retrai- 
te, t. 
Af  mar  tel  en,  b.  w.  Martyriser. 
Afmarteling,  y.  Martyre,  m. 
Aftnatten,  b.  w.  Fatiguer ;  liara&scr ; 

épuiser. 
Afmatting,  y.  Faligue;  lassUude,  f. 
Afmelken,  b.  en  o.  w.  Finir  de  trai- 

re. 
Afmennen,  b.  w.  Surmener. 
Afmergelen,  b.  w.  Harasser,    exté- 

nuer. 
Afmer^ling,  y,  Epuisement^  m.,  exté- 

nuatwn,  f. 
Afmeten,  b.  w.  Mesurer;  arpenler;  con 

jecturer;  juger;  distinguer, 
Afmeter,    m.  Mesureur ;  arpenteur 

m. 
Afmeting,   y,    Mesurage;  arpentage 

m. 
Afmetselen,  b.  w.  MoQonner  entière 

nient.  — •,  o.  w.  Finir  de  magonner. 
Af  mikken,  b.  w.  Mirer,  viser. 
Afmolmen,  o.  iir.  $e  vermouter. 
Afmolming,  y.  Fermouture,  f. 
Afmuren,  b.  w.  Séparer  par  tm  mur.   . 
Afnaeljen,  b.  w.  Achever  de  coudre. 
Afnemen,  b.  w.  Oter;  enlever;  raccour- 

cir;  amputer;  neltoyer;  délivrer;  juger; 

conclure;  prendre  en  bonne  ou  en 

mauvaise  part.  -— ,  o.  w.  Diminuei* ; 

s*affaiblir2  dépérir. 
Afneming,  Y.  Action  d*Óler;  diminution, 

t.\  déclin,m. 
Afneuzen,  b.  w.  Épier^  guetter. 
Afnypen»  b.  w.  Enlever  en  pinfant,  en 

serrant ;  arracher. 
Afoogen,  b.  w.  Suivre  de  l*adl;  mirer; 

viser, 
Afoogsten,  b.  w.  Moissonner  ou  récoUer 

tont. 
Aft)acbten,  b.  w.  Affermer. 
Afpakken,  b.  w.  Décharger ;  dépaque- 

ter ;  enlever  de  force.  — ,  b.  en  o.  w. 

Finir  d'empaaueter ;  empaqueter  tout. 
Afpalen,  b.  w.  Bomer;  délimiter. 
Afpaler,  m.  Délimitateur,  m. 
Afpaling,  Y.  Bornes ,  f.  pi.;  délimita- 

tion,  f.;  abortiement,  m. 

Afi>anden,  b.  w.  Exploiter,  saisir. 
Afpauder^  m.  Huissier  exploitant,  m. 


Digitized  by 


Google 


24 


AFft- 


AFR 


Afpanding,  v.  Exploü  ,  m.;  exécnlion , 

Afpassen,  b.  w.  Mesurer;  campasser, 
Aft>asser,  m.  Mesureur,  m. 
AfpassiDg:,  V.  Compassement^  m.;  me- 
sure, f. 
Af)peilen,  b.  w.  Sonder. 
Afpelnzen  (zich),   wed.  w.   S*affaiHir 

par  des  méditations. 
Afpellen ,  b.  w.  Mander;  peler;  écosser; 

finir  de  peler,  d'éeosser* 
Afpeller,  m.  Écosseur^  m. 
Afpelsel,  o.  Pelure,  f. 
Afperken,  b.  w.  Parquer;  espacer;  Umi- 

ter. 
Afperking^,  v.  Limitntion,  f. 
Afpersen ,  b.  w.  Finir  de  presser,  de 

catir;  extorquer. 
Afperser,  m.  Coneussiannaire ,  exac- 

teur,  m. 
ATpersing,  v.  Exlorsian;  concussion; 

exacHon,  f. 
Afpeuteren,  b.  w.  Oter  en  grattant  avec 

Us  doigls. 
Afpikken,  b.  w.  Enlever  ü  coups  de 

6ec. 
Afi)lakken ,  b.    w.  Coller  entièrement, 

— ,  o.  w.  Finir  de  colier, 
Afpleiten,  b.  w.  Délivrer  en  plaidant. 

— ,  b.  en  o.  w.  Finir  deplaider, 
Afploegen,  b.  en  o.  w.  Finir  de  labou- 

rer. 
Afplooijen,  b.  en  o.  w.  Finir  de  plier, 

de  plisser. 
Af  pluizen,  b.  w.  Enlever  en^rattantavec 

les  döigts. 
Aft)lukken,  b.  w.  CueiUir;  plumer. 
Af  plukker,  m.  Cueilleur,  m. 
Afplukking,  V.  Cueillage,  m, 
Afplukster,  v.  Cueilleuse,  f. 
Afprachen,   b.  w.   Obtenir  en  men-- 

diant. 
Afpraten,  b.  w.  Mssuader  en  causanL 

— ,  o.  w.  Finir  de  causer, 
Afpreken,  b.  w.  Déconseiller.  — ,  o.  w, 

Finir  de  prêcher, 
Afpunten,  b.  vr.Épointer. 
Afpunting,  v.  Épointage ,  époinlement  ^ 

m. 
Atpynen  (zich),  wed.  w.  Se  tourmen- 

ter. 
Afraden,  b.  w.  DéconseiUer. 
Afrading,  v.  Dissuasion^  f. 
Afraken,  o.  w.  Se  tirer  de;  se  défaire  de; 

échapper ;  s*écarter  de ;  s'abolif. 
Afranden,  b.  w.  Déborder ;  rogner. 


Afranselen,  b.  w.  Rqfser. 

Af  raspen,  b.  w.  Rdper. 

Afraspsel,  o.  Rdpure,  f. 

Afrede,  v.  Conclusion^  f.;  ëpUogue,  m. 

Afreepen,  b.  w.  Arracher  par  bandes; 

user  sans  ménagement. 
Afregenen ,  onp.  w.  Cesser  de  pleu* 

voir, 
Afregtbaer,  b.  n.    I    Docile ;  facUe   A 
Afregtelyk,  b.  n.    f       dresser. 
Afregten,  b.  w.  Zte  Afrigten. 
Afzeiken,  b.  w.  Alteindre ; donner ;  re- 

mettre. 
Afreis,  v.  Départ,  m. 
Afreizen,  o.  w.  Pafiir. 
Afrekenen,  b.  w.  Décompter.  — ,  o.  w. 

Réaler  un  compte ;  compter. 
Aftekening,  v.  Liquidation;  deduction^ 

f.  Op  — .  A  eompte. 
Afrennen,  o.  w.  S*éloigner  en  courant 

OU  en  galopant.  — ,  b.  w.  Perdre  en 

courant  ou  en  galopant. 
Afrigten,  b.  w.  Bresser ;  exercer ;  for* 

mer. 
Afrika,  o.  Afriaue^  f. 
AWkaen,  m.  Africain,  m. 
Afrikaenschyb.  n.  Africain. 
Afroeljen ,  o.  w.  S^élojgner  h  force  de 

rames,  — ,  b.  w.  Eloigner  en  ra^ 

mant. 
Aft'oep,  m.  Appel ;  crl^  m,;  proclama^ 

Hen,  f. 
Afroepen,  b.  w.  Appeler  q,  q.  povr  Ie 

faire  descendre ;  publier ;  proclamer  ; 

dish'aire. 
Afroeping,  v.  PubUcation ;  proclama- 

iion^  f. 
Afroesten,  o.  w.  Se  détacher  par  la 

rouitte, 
Afroffelen,  b.  w.  Raboter  grossièrement ; 

travaiUer  grossièrement  et  dia  MUe, 
Afrollen,  b.  w.  Rouler  du  haut  en  bas; 

dérouler.  — ,  o,  w.  Totnber  en  roulant; 

fitnir  de  rouler. 
AfroIIlng,  Y.  Roulade,  f.',  déroulement , 

m. 
Afronden ,  b.  w.  Arrondir ;  délarder  ; 

écomer. 
Aft-onding,  v.  Arrondissement;  délardC' 

ment,  m. 
Afrooven,  b.  w.  Voler;  piUer. 
Afrossen,  b.  w.  Harasser;  user,  gdter 

(les  habits);  rosser. 
Arrotten,  o.  w.  Pourrir. 
Afrotting,  v,  Paurriture,  f. 
Afruilen,  b.  w.  Èchanger;  troquer. 


Digitized  by 


Google 


AFS 


AFS 


25 


Afriiiten,  b.  w.  CmHeulef. 
Afrukken,  b.  w.  Arracher, 
A/rukker,  m.  Arracheut,  m. 
Afrakking',  v.  Arrachement,  m. 
Atrjden  ,  o.  w.  Descendre ;  parür  (è 

cheval  ou  en  wnture),  — ,  b.  w.  Sépa- 

rer,  perdre  (eu  allant  k  cheval  ou  en 

Toiture);  harasser, 
Afrygen,  b.  w.  DëfiUr, 
Afryselen,  o.  w.  Tomber  par  pièces. 
Afryten,  b.  w.  Arracher;  décMrer, 
Atryzeu,  o.  w.  Se  lever. 
Afsabelen,  b.  w.  Conper  ou  traneher 

avec  un  sabre, 
Afschada wen ,  b.  w.  Omtrer ;  figurer ; 

représenter. 
Afschaduwing,  t.  Ombre  (dans  itn  ta- 
bleau) ;fiaure ;  sühovette,  f. 
Afsehaefself  o.  Raclure,  f.;  eapeau^  m.; 

rognure,  f. 
AfiMUiafbaer,  b.  n.    *    jh^/i^^^nhii» 
AfBchaffelyk,  b.  n.  I  ^^olissabU. 
AflBcbaffen,  b.  w.  Aboltr ;  abroger ;  re- 

Irancher ;  annuler;  congédier. 
Afschaffing,  v.  AboliUon;  abrogation; 

amiulationf  f.;  relranehement^  m. 
Afschaken,  b,  w.  Affaler  (mar.). 
Afschampea ,  o.  w.  Effieurer ;  raser ; 

friser 
AfBchansen,  b.  w.  Relrancher;  fartir 

Afschansing,  y.  Betranchement,  m. 
AfschAven ,  b.  w.  Deiarder;  ébarber;  ra-- 

boter  \  rader. 
Afschaving,  v.  Écorchure,  f.;  délarde- 

ment^  m. 
Afseheerder,  m.  Tondeur^  m. 
Afscheid,  o.  Congé;  adieu,  m.;  démis- 

sum,  f. 
Afscbeidbaer^  b.  n.  Separatie. 
Afscheidbrief ,  m.  Passeport ;  congé  ^ 

m. 
Afscheideiyk,  b.  n.  Séparable. 
Afscheiden,  b.  w.  Séparer,  détacher.—^ 

o.  w.  S'éloigner ;  se  séparer ;  finir ;  re- 

noncer  II  q.  c. 
Afscheiding,  t.  SéparaHon,  f. 
Afseheidingsstreep,  t.  lAgne  de  démar- 

cationy  f. 
Afscheidmael,  o.  Rnas  d^adieu,  m. 
Aftcheidmuer,  m.  Mur  ntUoyen;  mur 

de  séparation,  m. 
Afscheidsdronk ,  m.  Coup  de  Cétrier, 

m. 
Afscheidsel,  o.  Séparalion,  cloisony  f. 
'    Afiseheidslyn,  y.  Ligne  de  séparatUm ,  f. 


Afscheidssehoot,  m.  Coup  de  parlance, 

m. 
Afschelferen,  o.  w.  S*écaüler;  s'exfo- 

lier. 
Afschelfering,  t.  ExfoHalUm ,  f.;  écail" 

lage.m. 
Afschelien ,  b.  w.  Sonner  pour  faire 

descendre  q.  q.  ZtV  Afschillen. 
Af  schenken  ,   b.  w.  Séparer  en  ver^ 

sant. 
Afschepen ,  b.  w.  Embarquer.  Iemand 

— .  Se  débarrasxerde  q.  q. 
Afschepiug,  v.  Embarquement,  m. 
Afscheppen ,  b.  w.  Oter  Ie  dessus  d*UH 

liquide ;  écumer . 
Afscheren,  b.  w.  Tondre ;  raser. 
Afschering,  v.  Tonte,  f. 
Afschermen  ,  b.  w.  Parer  (un  coup) ; 

détoumer. 
Afschetsel,  o.  Ébaucfie;  esqtiisse.  f. 
Afschetsen,  b.  w.  Ébaucher;  esquisser; 

tracer ;  décrire. 
Afschetser ,  m.  DéUnéateur;  descrip- 

leur,  m. 
AfBchetsing,  v.   Ebauehe;  esqnisse; 

description ,  f. 
Af^cheurder,  m.  Arracheur^  m. 
Afscheuren ,  b.  w.  Arracher ;  déchi- 

rer. 
Afscheuring,  v.  Déchirement ;  schisme , 

m. 
Afschieten ,  b.  w.  Tirer ;  décocher;  dé- 

charger;abattre,  emporter  d*iin  coup 

de  fusil ,  etc. ;  séparer.  — ,  o.  w.  GiiS" 

ser. 
Afschieting,  v.  Décharge,  f. ;  coup,  m.; 

séparation;  gtissauie,  f. 
Afschikken,  b.  w.  Zie  Afzenden. 
Afschilderen,  b.  w.  Peindre;  dépein- 

dre;  décrire;  achever  de  peindre. 
AftichUdering,  v.Peinture;  description, 

f. 
Afschilferen ,  enz.  Zie  Afschelferen  , 

enz. 
Aftechillen  ,  b.  w.  Peter;  écorcer;  éca- 

ter. 
Afschilling,  v.  Décortication,  f. 
Afschitteren,  o.  w..  Zie  Afschynen. 
Afschittering,  v.  Eclat,  brillant,  m. 
Afscheppen ,  b.  w.  Précipiter  du  haut 

en  bas ;  chasser  ü  coups  de  pied. 
Afschouw,  m.  Zie  Afschuw. 
Afschouwbaer,  b.  n.  Zie  Afschuwe- 

lyk. 
Afschouwelyk,  enz.  Z/f  Afischuwelyk, 

enz. 


Digitized  by 


Google 


26 


AFS 


AFS 


Afschrabben,  b.  w.  Racler ;  ratisser. 
Afsclirabber,  m.  Racloir,  m.;  ratissaire^ 

f. 
Afschrabsel,  o.  Raclure,  ratissure,  U 
Afsehraepsel.  o.  Zie  Afschrabsel. 
Afsohrapen.  b.  w.  Racler. 
AfBcbrappau ,  eaz.  Zie  Afsohrabben, 

enz.  ' 
Afschrift,  o.  Cofrie,  f.  Voor  gelykvor- 

mig  of  eensluidend  — >.  Pour  copie 

ccnfortHe. 
Afschriftmaker,  m.  Expéditiourmre , 

m. 
Afschrik,  m.  Aversion ;  horreur^  f. 
Afschrikkelyk ,  b.  n.  Zie  ACschuwe- 

lyk.  . 
Afschrikken  ,  b.  w.  DéUmmer;  rebU" 

ter. 
Afschrikker,  m.  Intimidateur^  m. 
Afschrikking,  v.  inUmidation^  f. 
Afschrobben,  b.  w.  Frotter ;  neUoyer. 
Afschrobber,  m.  FrotUur,  m- 
Afschrobbing,  y.  FroUage;  frottemetU , 

m. 
Afschroeijen ,  b.  w.  BrüUr;  rogner; 

ébarber. 
AfschroeTOOt  b.  w,  Dévisur;  démonUr; 

détacher, 
Afschryven ,  b.  w.  Copier;  refuser  par 

écrü ;  déduire. 
Afschryver,  m.  Copiste^  m. 
Afschryving,  T.  C(n>i^:  d4ductum^  f. 
Afschudden,  b.  w.  Secouer, 
Afschudder»  m.  Secoueur,  m. 
Afschudding,  v.  Sécouement,  m. 
Afschuerder,  m.  Écureur,  m. 
Afschuijeren,  b.  w.  ^rosser. 
Afschuimen,  b.  w.  Ecumer. 
Afschuimer,  m.  Écumeur^  m. 
Afschuiming,  y.  £ctf7nape,  m. 
Afschuiven  ,  b.  w.  Déplacer ;  pons- 

ser, 
Afschuren,  b.  w.  Ecurer ;  neUoyer. 
Afschuringy  y.  Écurage,  m. 
Afschutsel ,  o.  SéparaUon ;  claison ,  f. 
Afschutten ,  b.  w.  Séparer  par  une  cUn- 

son ;  arriler. 
Afschutting,  v,  Séparation;  cloison, 

Afschuw,  m.  Aversion;  horreur,  f. 
Afschuwelyk,  b.  n.  AbominabU*  «-, 

byw.  Abominablement. 
Afschuwelykheid,  v.  Abomitialion,  f. 
Afschuwen,  o.  Aversion;  horreur,  f. 
Afschyn,  m.  Z^ie  Afschynsel. 
Afschynen,  o.  w.  Reluire ;  brillcr. 


Afschyn93l ,  o,  Spkndeur;  lumière ,  f. ; 

éclai,  m. 
Afslaen,  b.  v»  Abaltre;  couper ;  repons* 

ser;  balira ;  diniinuer  [Ie  prix) ;  refu^ 

ser ;  vendre  ut  rabais ;  lachej',  — ,  o. 

w.  biminuer  de  prix^  baisser* 
Afslag,  m.  Refus;  rabais ,  m. ;  dimmu- 

lion^  f. 
Afslager,  m.  Crieur ; aballeur,  m. 
Afslaven  (sich) ,  wad,  w.  S*épuiser  a 

foroe  de  travaiL 
Afslepen,  b.  w.  Trainer  du  hout  en  bas; 

user  en  ira^anl. 
Afslibberen,  o.  w.  Zie  Afglyden. 
AffUngereo,  b.  w.  Jeter  en  bas  en  se- 

couanl ,  en  branlanl,  — »  o.  w.  Tom-- 

ber  par  une  secousse 
Afslippen,  o.  w.  Güsserdu  he^ulenbas. 
AfRlofoen  ,  b.  w.  Friper,  uur  {ses  ha- 

bUs). 
Afslooven  (zich) ,  wed.  w.  Se  luer  & 

foree  de  travaüier. 
Afsluipen,  o.  w.  S^esquiver, 
Afsluiten ,  b.  w.  Fehner ;  ciore ;  sépa- 
rer. 
Afsluiting ,  ▼.    CUUure ;   séparalion  ; 

cloison ;  barrière ,  f. 
ACsluitsel,  o.  Clólure ;  séparalion ;  cloi- 
son ;  barrière,  f. 
Afslypen,  b.  w.  Oter  en  aiguisant ;  user; 

degrossir ;  aiguiser  enlierenient. 
Afslyper,  m.  ÈmotUemr,  m. 
Afslyping,  v,  Débrutissemenl,  m. 
Afslypsel,  o.  Moulée,  f. 
Afslyten,  b.  w.  Vser.  — -♦  o.  w.  S*user, 
Afsmakken,  b.  w.  Préópiter. 
Afsmeden ,  b.  w*  Séparer  ou  user  en 

forgeani.  — ,  o.  w.  Finir  de  forger. 
Arsmeeken,  b.  w.  ïmplorer. 
Afsmeeker,  m.  Suppliant,  m. 
Afsmeeking,  v.  Supplicalian,  f. 
Afsmeekster,  y.  Supplianten  f. 
Afsmelten,  b.  w.  Séparer  en  fondant. 

— ,  o.  w.  Se  séparer  en  fondant ;  fon- 

dre ;  finir  de  fondre. 
Afsmelting,  y.  Fonte,  f. 
Afsmeren  ,  b.  w.  Oter  de  la  graisse  ,  du 

beurre^  elc- ;  finir  de  araisser;  rosser. 
Afsmetten,  b.  w.  Tringler. 
Afsmvten,  b.  w.  Abattre ;  jeter  du  haut 

en  bas ;  démonter. 
Afsnede,  y.  Paragraphe;  article^  m. ; 

secUon :  division ,  f. 
Afsnippelen,  b.  w.  Zie  Afsnipperen. 
Afsnipperen,  b.  w.  Couper  en  petits 

morceaux. 


Digitized  by 


Google 


AFS 


AFS 


27 


AfsQoef jen ,  b.  w.  Étrancher ,  élaguer , 

^monder,  tailler.  — ,  o.  w.  Finir  de 

taiüer,  d'étaguer. 
Afanoeifer,  m.  Èjaguent,  m. 
Afsnoeijin^,  v,  Éfagage^  m.\  taille^  f. 
AfsDoeieel ,  o.  Emmdes ,  f.  pi ;  ébar^ 

bure,  f. 
Afanaiten,  b.  yr.  Monthêr  (ia  chandeUe). 
AfBouiter,  m.  Moucheut^  m. 
Afsnaitsel,  o.  Mauchure,  f. 
Afsnyden »  b.  w.  Couper;  Irancher ;  ro- 

gner;  óUr ;  séparer ;  rompre. 
Afsnjder ,  m.  belui  qui  coupe;  décou- 

peur.  m, 
Ahayding^  t.  Coupe,  taiüi,  f.;  retran^ 

ehemeni,  m 
Afsnydsel,  o.  Rognure ;  retaiUe,  f. 
Afenydster ,  ▼.  CeUe  (fui  coupe ;  décoU* 

peuse.t. 
AfsoUen,  b.  vf.FatiguerenjelafU  on  en 

ronltaU. 
Afe]MaieQ  9  b,  w.  Oter  avec  une  tpa^ 

tuie. 
A/spannen,  b.  w.  Débmider:  dételer. 
A/«pazmloff,  ▼.  ^ciion  de  débander^  f.; 

detetage^  m.;  auberge,  hÓUüerie^  f. 
Afspenen,  b*  v.  2ie  Spenea. 
AfapetMi^  b.  v.  Zie  Arspittan. 

Afitpiegelen,  b.  v<  Béfléchir  [IHmage 

d*un  oMeC\ ;  miroüer. 
AfapiegeliDs: ,  t,  BtiftexUm ;  réverbéra- 

tion ,  f. 
Afgplnnan ,  b.  w.  Séparer  en  fitant;  /ï- 

ler ;  fimr  de  filer. 
Afspitten ,  b.  w.  Bêcher;  séparer  en  bê* 

chant:  finir  de  b(chcr;  tirer  de  ia 

broche. 
Afsplinteren,  b.  w.  Oter  par  petiies  piè- 

ces^  par  éctaU.  — ,  o.  w,  EcUUer,  se 

briserparéclats, 
Afsplyten ,  b.  w.  Eendre.  — ,  o.  w.  Se 

fendre ;  éclater. 
Afspoelen,  b.  w.  Bnlever  (en  layant,  en 

rin^ant);  dégravoffer;  rineer;  iaver; 

noyer  dans  ie  vin; dévider,  — ,  o.  w. 

É^  emportépar  ie  courant  de  Ceau ; 

JHnir  de  dévider, 
apoelinir ,  v,  JctUm  de  Iaver  ^  de  Hn- 
eer,  de  dévider,  f.;  dégravoiement,  m. 
Afapraek ,  ▼.  Cov^entim  verbaU;  pro^ 

messe,  f. 
Afspreken ,  b.  w.  €onvenir  verbalement 

de  q.  c. ;  déconseUUr. 
Afspringen,  o.  w.  S^étoigner  en  sautant; 


sauter  du  hout  en  bas;  éckUer ;  tom- 

ber ;  s*écaner  subitement  de  q.  c. ;  être 

empêché;  manquer. 
Afspyzen,  o.  w.  Finir  de  manger, 
Afstaen ,  b.  w.  Ceder;  résigner;  aban- 

donner.  — ,  o.  w.  Eire  éloigné;  renon- 

cerè.  Van  zyn  voornamen  — .  Benon- 

cerüsonprcfet. 
Afstaenbaer,  b.  n.  Cessible, 
Afstaende^  b.  n.  Éloigne. 
Afstaender ,  m.  Cédanl ;  cessionnaire  , 

m. 
AfstammelinflT,  m.  en  y.  Desandanty 

m. ;  descehdante,  f. 
Afatammen.  o  w.  Descendre;  dériver. 

Wy  zyn  allen  van  Adam  afgestamd. 

Nous  sommes  tous  de  la  cóte  d*Adam, 

Dat  woord  stamt  van  het  grieksch  af. 

Ce  mot  dérive  du  grec. 
Afstamming,  v.  Origine ;  dérivation ,  f. 
Afstampen  .  b.  w.  Séparer  en  pHant ; 

user  en  pilant;  fmir  de  piler  de  broker. 
Afatand ,  m.  Distance ;  différence ;  ces- 

sion,  f.;  abandon,  m, 
Afatanddoender,  m.  Zie  Afstaender. 
Afstanddoenster,  v.  Cessionnaire  ,  f. 
Afatandbouder,  m.  Cessionnaire,  m. 
Afstandhoudster,  v.  Cessionnaire,  f. 
Afstandmeter^  m.  Cosmoiabe,  m. 
Afstappen,  o.  w.  Descendre ;  ceder;  re- 

noncerêi. 
Afsteken,  b.  w.  Jbattre ;  tirer ;  transva* 

ser;  marquer;  tracer ;  dier ;  déctiarger 

(une  arme  d  feu).  — ,  o.  w.  Aiarguer ; 

contraster;  paraUre. 
Afsteking,  v.  Tracement ;  départ,  m. 
Afstel,  o.  Uitstel  is  geen  -^.  Cequi  est 

différén*est  pas  perau, 
Afstelbaer,  b.  n.  Jmovible ;  abotis- 

sable, 
Afstelbaerheid,  v.  Amovibilité,  f. 
Afstelen,  b.  w.  Fotery  dérober. 
Afstellen,  b.  w.  Destttuer;abolir. 
Afstelling,  v.  Destitution;  abolilion  ,  f. 
Afstemmen ,  b.  w.  Rejcler  h  lapluratité 

des  voix ;  désavouer ;  refuser. 
Afstemming,  v.  Beiet ;  désaveu,  m. 
Afsterven ,  o.  w.  Mourir;  diminuer;  se 

refroidir, 
Afsterving,  v.  Mort;  perte,  f. 
Afstieren,  b.  w.  Envoyer;  tenir  éloigné. 
Afstippen,  b.  w.  Ponctuer ;  pointil- 

Ier. 
Afstlpping,  v.  Pofictuation,  f. 
Afstoffen,  b.  w.  Epousseter. 
Afstoken,  b.  en  o.  w.  Finir  d*aUumer 


Digitized  by 


Google 


2H 


AFT 


AFT 


OU  d*aUiser  Ie  feu;  chauffer  suffisam' 

ment. 
Afstompen ,  b.  w.  Emousser ;  épointer ; 

écomer. 
Afstomping,  v.  Epointage,  épointement, 

m. 
Afstooten,  b.  w.  Préeipiter ;  abattre. 
Afstorten,  b.  w.  Préeipiter;  verser,  — , 

o.  w.  Se  préeipiter. 
Afstraffen,  b.  w.  Ptmir,  chdlier. 
.  Afstraflang,  v.  Punüion,  f.;  chdtimentt 

m. 
Afstralen ,  o.  w.  Bayormery  bruter^  ré- 

fléchir. 
Afstralend ,  b.  n.  Réfléchissanl ,  rayori^ 

nant. 
Afstraling,  v.  Rayon;  rayonnement ^ 

m. 
Afstroomen ,  o.  w.  Descendre ,  dériver, 

— ,  b.  w.  Enlever  en  coulant. 
Afstroopen,  b.  w.  Écorcher;  dépouiUer; 

piller;  ravager.     , 
Afstrooper,  m.  Ecorcheur ;  piUard , 

m. 
Afstrooping,  v.  AcHon d'écorclier ,  f.; 

pillage ,  m. 
Afstryden ,  b.  w.  Finir  Ie  contbat;  con- 

tester;  nier.  — ,  o.  w.  Finir  de  combat- 

trey  de  disputer. 
Afstryken,  b.  w.  Baisser ;  öter;  es- 

snyer. 
Afstuiten,  o.  w.  Rebondir,  rejaitlir. 
Afstuiting,  y.  Rebondissement,  rcjaiUis^ 

sementy  m. 
Afstuiven ,  o.  w.  Eire  emporté  par  te 

vent;s*étoigner  brusquement. 
Afsturen,  b.  w.  Zie  Afstleren. 
Afstygen,  o.  w.  Descendre.  Van  bet 

paerd  — .  Descendre  de  cfievai. 
Afstyging,  v.  Descente,  f. 
Afsullen,  o.  w.  Glisseren  bas. 
Aftafelen,  o.  w.  Finir  vn  repos. 
Aftakelen,  enz.  Zie  Onttakelen,  enz. 
Aftappen,  b.  w.  Tirer  (un  liquide)  d'un 

tonneau;  soulirer;  vuter;  faire  écou- 

ter.  Eene  gracbt  — ,  het  water  eener 

gracht  — .  Saigner  un  fossé.  Iemand 

bloed  — .  Saigner  q.  q. 
Aftapping,  v.  Soutirage,  m. 
Af  tarnen,  b.  w.  Découdre. 
Afteekenaer,  m.  Dessinateur;  traeeur; 

délinéateur,  m. 
Afteekenen  ,  b.  w.  Tracer;  marquer ; 

dessiner. 
Afteekening,  v.  Dessin;  plan;  tracés 

m.;  délinéation^  f. 


Aftellen,  b.  w.  Décompter ,  déduire; 

compler  (de  t'argent),  — ,  o.  w.  Finir 

de  compler. 
Afteren,  b.  w.  Déchamer^amaigrir, 
Aftillen,  b.  w.  Souiever;  öter;  lever. 
Aftobben,  b.  w.  Fatiguer ,  lasser.  Zich 

— .  Se  fatiguer;  s'épuiser. 
Aflogt,  m.  Retraite^  f.  Den  —  blaxen. 

Sonner  la  retraite.  Den  —  slaen.  Bat- 

tre  la  retraite. 
Aftoppen  ,  b.  w.  Ètêter ,  écimer  {un 
,   arbre). 

Aftomen,  b.  w.  Zie  Aftarnen. 
Aftouwen,  b.  w.  Corroyer ;  battre. 
Aftrappen,  b.  vt.  Jeter  de  haut  en  bas  h 

coups  de  pied ;  chasser  d  coups  de  piea. 

— ,  o.  w.  Descendre. 
Aftred  ,  m.  Degré,  m.;  marche,  f.  Zie 

Aftreding. 
Aftreden ,  o*  w.  Descendre ;  s*éUngner; 

s*écarter;  se  détoumer;  quüter  nne 

charge,  un  empUA.  — ,  b.  w.  D^acher 

en  marchant ;  marquer ,  mesurerpar 

des  pas ;  quitter. 
Aftreding,  y.  Descente,  f.;  éloignement; 

écarté  m. 
Aftrek,  m.  DMt ;  rabais^  m. 
Aftrekken,  b.  w.  Arracher ;  enlever; 

Ótcr;  retrancher;  iirer ;  soustruire ;  dé- 
duire ;  détoumer ;  distraxre;  soulirer ; 

imprimer;  diHiller.  —,  o.  w.  S'étoi- 

gner ;  se  relirer ;  partir. 
Aftrekker ,  m.  Détmle^  f,;  tire-bourre  ; 

abducteur  (muscle},  m. 
Aftrekking,  v.  Soustraclion ;  déducüon ; 

abstractum,  t. ;  rabais;  escompte ,  m.  ; 

distiUalion ,  f. 
Aftreksel  «  o.  DistUlaHon ;  infusion  ,  f, 
Aftrekspier,  y.  Abducteur  (muscle) , 

m. 
Aftroetelen,  b,  w.  Zie  Afvleijen. 
Aftroeven,  b.  w.  Couper  (au  jeu  do  car- 

tes) ;  rabrouer. 
Aftrpggelaer,  m.  Escroc^  m. 
Aftroggelen,  b.  w.  Escroquer. 
Aftroggeling,  y.  Eseroquerie,  f. 
Aftrommelen,  b.  w.  2te  Aftrommen. 
Aftrommen ,  b.  w.  Publier  au  son  du 

tambour. 
Aftrompetten,  b.  w.  PubUer  è  san  de 

trompe. 
Aftroonen,  b.  w.  Demander  ou  obtenir 

q.  c.  en  fiattant. 
Aftuimelea,  o.  w.  Culbuter. 
Aftuimeling,  v.  Culbute,  f. 
Aftuipen,  b.  w.  Enclore. 


Digitized  by 


Google 


AFV 

Aflniningr,  t.  Enclos,  m. 
Afvaerdigen,  b.  w.  Expédkr ;  envoyer ; 

^épêchtr  ;  députer ;  déléguer. 
AfTaerdigrep ,  m.  Expediteur;  expédi- 

lionimre  ;  délégant,  m. 
AfvaerdigiDgr,  v.  Expédition,  f. ;  envaif 

m. ;  délégalian;  aépuUiiion^  f. 
Afvaren,  ü.  w  zie  Afveg^en. 
Affal,  m.  ChiiU,  f. ;  d^chet;  aboHs,  m.; 

apostasie ;  désertion;  rétyolU;  défeelion^ 

f.;  reste^m. 
Afvallen ,  o.  w.  Tomber ;  guitter ;  se  ré-. 

voUer;  déchoir;  diminver ;  dériver 

(mar.).  — ,  b.  w.  Séparer  on  détacher 

en  tombant. 
Afvallig  ,  b.  n.  Rebelte ;  révolte;  apos^ 

tot. 
AfTallige,  m.  ^  y.  Apostat  y  renégat , 

m.;  apostaU.renégate.  f. 
Afvalligheid  ,  v.  EévoUe ;  apostasie , 

f. 
Afvalling^  T.  Zie  Afvalligheid. 
AfvsDgen » b.  w.  Prendre ,  attraper  {les 

pigeons,  etc) d'autrui. 
Afvaren,  o.  w.  Partir,  metlre  è  la  voile, 

— ,  b.  w.  EmporteTy  déladèer  en  funn-' 

guant ;  éloigner  en  naviguant, 
Afvechten ,  b.  v.  Repousseren  combat- 

Umi. 
Afveerdigen,  b.  w.  Expédier;  envoyer; 

dépécher;  députer;  déléguer. 
Afveerdiger,  in.  Expediteur; expéditioTh 

naire;  déléganU  ni. 
Afveerdigiug,  v.  Expédition,  f.5  envoi, 

m. ;  délégalian  ;,députatian,  f. 
Afvegen »  b.  w.  Épousseter;  brosser;  es- 

suyer;  nettoyer;  chasser. 
Afvergen,  b.  vr.  Exiger. 
Afverwen,  b.  w.  Teindre  on  peindre  en- 

Uirement.  — ,  o.  vr.  DéUindre ;  cesset 

de  teindre  ou  (te  peindre. 
Afvijlen,  b.  w.  Ecorcher;  dépouUter. 
AfvisBcüen,  b.  w.  Péeher  loul  Ie  pois* 

son.  — ,  o.  w.  Flnir  de  péeher. 
Afvleijen  ,  b.  w.  Oblenir  par  flatlerie. 
Afvliegen,  o.  w.  Deseendre  ou  s* éloigner 

en  volant ;  voler.  Van  iemandA  wen- 
ken — .  Obéir  h  un   cUn   d'ceil  de 

q.  q. 
Afvlieten,  o.  w*  J>éconler. 
Afvlieting,    v.   DécouUmenl;   écoule- 

ment,  m. 
Afvloeijen,  o.  w.  Zie  Afvlleten. 
Afvloeijing,  t.  Zie  Afvlieting. 
Afvlymen,  b.  w.  Enlever  avec  Ie  bistouri 

onaveclalancelle. 


AFW  t 


29 


Afvoederen,  b.  w.  Donner  te  fourrage, 

la  neurriture  nécessaire  (aux  bestiaux); 

doHbler  enliéreinent  (une  robe,  etc.). 
Af  voerder,  m.  Voilwrier;  batelier,  m. 
Afvoeren,  b.  w.  Descendre;  voiturer^ 

transporter;  détoumer;  éloigner.  Zie 

Afvoederen. 
Al  voering,  v.  Transport,  m. 
Af  vorderen  ,  b.  w.  Demander ;    exi- 

Afvordering,  v.  Bemande;  exaclion;  ré- 

quisitiony  f. 
Afvormen,  \>,  w.  Modeier;  mouter.  — , 

o.  w.  Finir  de  modeier,  de  mouter. 
Afvragen,  b.  w.  Demander;  queslicnner; 

inteirpeller. 
Afvraging,  y.  Demande ;  interpellation  , 

Afvriezen,  o.  vr.  Être  enlevépar  la  gelee; 

cesser  de  geler. 
Afvryven,  b.  en  o.  w.  Zie  Afwryven. 
Afvuren .  b.  w.  Tirer  (te  canon).  — , 

o.  w.  Cesser  de  tirer. 
Afvuring,  v.  Décharge  (d'artiUerie),  f. 
Afvylen,  b.  w.  Li$ner. 
Afvyiing,  T.  Limure,  f. 
Afvylsel,  o.  LimaiUe;  timure,  f. 
Afwachten,  b.  w.  Atlendre. 
Afwachting,  v.  JUenle  ^  f.  In  --'.  En 

atlendanL 
Afwaeijen,  o.  w.  Élre  etnporté  ou  agité 

par  Ie  vent.  De  vlag  laten  — .  Arbo- 

rer  Ie  pavillon.  — ,  b.  w.  Abatlre  (en 

parlantdu  vent). 
Afwaerts,  byw.  En  bas. 
Afwallen,  b.  w.  Entourer  de    rem^ 

paris. 
Afwandeleu,  b.  w.  Uur  en  se  prome- 

nant.  Zich  ^.  Se  fatiguer  par  une 

promenade.  — ,  o.  w.  S  éloigner  en  se 

promenant. 
Afwasohstet,  t.  Lavcuse,  f. 
Afwaaschen,  b.  w.  Laver;  purifier;  effa- 

eer. 
Afwasscher,  m.  Lavettr,  m. 
Afwasscbing,  v.  Lavage,  m.;  loUon ; 

ablution;  purification,  f. 
Afwateren,  b.  w.  Tabiser ;  moirer.  — , 

o.  w.  Découler;  s\écouler. 
Afwatering ,  v.  Ecoutctnent  de  Ceau , 

m. 
Afweeken,  b.  w.  Détacher  en  humec 

tant.  — ,  o.  w.  S*amoUiret  tomber. 
Afweenen,  b.  w.  Expier  par  des  lar- 

mes.  Zich  — .  S'épuiser  ü  force  de 

pleur  er. 


Digitized  by 


Google 


50 


I  AFW 


AVI 


Afweg ,  m.    Chemin  écarté;  déUmr , 

m. 
Afwegen,  b.  w.  Peser.  — ,  o.  w.  Finir  de 

peser. 
Afweger,  m.  Peseur,  m. 
Afweging,  t.  Pesage,  m. 
Afweiden,  b.  w.  BrouUr  on  manger 

toute  l' hitte;  ravager ;  détruire,  — , 

o.  w.  S^éearier  (de  son  svjet), 
Afweiding,  y.  Jclion  de  brouter;  di- 

gression,  f. 
Aiwelven,  b.  w.  Fouter, 
Afwenden,  b.  w.  Bétoumer ;  éearter; 

éloigner. 
Afwendig,  b«  n.  Zie  Afkeer Ig. 
Afwending,  v.  Diversion ;  diuuasion^  f. 
Afwennen,  b.  w.  Déêoccautumer. 
Afwenning,  v.  Déshabitude,  f. 
Afwentelen ,  b.  w.  Rouler  en  tas ;  étU'- 

gner  en  routant. 
Afweren,  b.  w.  Kepoiisser  ;  éoarter; 

chasser;  détovmer ;  pater. 
Afwerken,  b.  w.  Séparer  ou  enUvet  en 

travaiUant;  terminer  un  travaü.  ~, 

o.  w.  Cesser  ae  travaiiler.  Zich  — . 

S*exténuer  ü  farce  de  tramiUen 
Afwerpen,  b.  w.  Jeter  en  bas;  ataUre; 

demonUr;  rapporter;  intereepter,  — , 

o.  w.  Dérader  (mar«l 
Afweven,  b.  w.  Actiever  un  tissu. 
Afwezen,  o.  w.  Être  absent;  étre  éloi* 

gné;  étre  séparé;  étre  déiUtré;   Ure 

exempt  de. 
Afwezen,  o.  Absence,  f. 
Afwezend,  b.  n.  Abnni ;  distrait. 
Afwezende,  m.  Absent,  m.  Men  geeft 

den  ~n  altoos  de  schuld.  Les  atsents 

ont  toujours  tori, 
Afwezendheid,  v.  Absence^  f. 
Afwezig,  b.  n.  Absent, 
Afwezigheid,  v.  Absence,  f. 
Afwikkelen,  b.  w.  Zie  Afwinden. 
Afwinden  ,  b.  w.  Déffider.  —»  b.  en 

o.  w.  Achevet  de  dévider. 
Afwinder,  m.  Dévideur,  m. 
Afwinding,  v.  Dévidage,  m. 
Afwindster,  v.  Déoidease,  f. 
Afwinnen,  b.  w.  Gagner;  sutpasser, 
Afwippen ,  b.  w.  Patre  teniber  en  baUm^ 

(ant.  — ,  o.  w.  Sautet  de  haut  en  bas; 

tombet  en  faisant  la  bascule. 
Afwipping,  T.  Saul,  m. 
Afwisschen,  b.  w.  Essuyer. 
Afwisselen,  o.  w.  Changer;  varier;  al- 

temer.  — ,  b.  w.  Remplacer ;  retayer; 

relever;  allemer. 


Afwisselend,  b.  xu  AUemaUf;  inier- 

mittent. 
Afwisseling-,  r.  Changement,  m.;  aUer- 

nation,  f. 
Afwisselingsregt,  o.  Attemat,  m. 
Afwitten,  b.  w.  Blanchir  entièrement 

(un  mur,  etc,).  — ,  o.  w.  Perdre  la 

couleur  btanche. 
Afwoekeren,  b.  w.  Obtenir  usuraite- 

ment, 
Afwoekering,  t.  Usure,  f. 
Afwoonen,  o.  w.  Demeurer  Unn  de. 
AfwTingeo,  b.  w.  Séparer  en  tordant ; 

extorquer,  — ,  b.  en  o.  w.  Tordre  en- 
tièrement; finir  de  tordre. 
AfwriDging»  v.  Extürsion,  f. 
Afwryven,  b.  w.  Essuyer;  frolter,  *-, 

b.  en  o*  w.  Essuyer  ou  (rotter  entié- 

renient;  finir  d* essuyer,  de  (rotter, 
Afwyken,  o.  w.  Se  retirer;  s*élvigner ; 

reculer ;  guitter;  dévier. 
Afwyking,  t.  Retraite;  déviation,  f.; 

écatt;  élaifinement;  atandonnement , 

m.;  désertton ;  dérogation,  U 
Afwyzen,  b.  w.  Faire  signe  de  s*éiai' 

gner;  refuser;  rejeter;  renvoyer;repaus' 

ser. 
Afwyxing,  t.  Refus;  rejet;  renvoi ,  m. 
Afzadelen,  b.  w.  Desseller, 
Afaagen,  b.  w.  Scier.  — ,  o.  w.  Finir  de 

scier, 
Afzager,  m.  Scieur,  m. 
Afzaging,  v.  Sciage,  m. 
Afzakken,  b.  w.  Ensacher,  — ,  o.  yr. 

Descendre;  étre  emporté  par  te  cou- 
rant; se  retirer;  s'esquiver;  s*affais* 

ser. 
Afzakking,  v.  DescenU;  retraite  ,  f.; 

afiêissemenl,  m, 
Afzeepen,  b.  w.  Savonner. 
Afzeggen,  b.  w.  Contremander ;  révo- 

quer;  désinviter;  refuser, 
Afóeilen,  o.  w.  AppareÜler.  — »  b.  w. 

Emporter  ou  briser  en  naviguant. 
Afzeiiing,  t.  Appareillage,  m. 
Afzendelingf  m.  Ambassadeur,  envoyé, 

député,  m. 
Afzenden,  b    w.  Envoyer;  dépêcher , 

expédier ;  dépuler. 
Afzender,  m.  Expediteur;  expédition^ 

naire^  m. 
Afzending,  v.  Envoi,  m.;  expédilion  ; 

députation ;  dépêche,  f. 
Afzengen.  b.  w.  Bruter;  griller ;  flam- 

ber. 
Afzetbaer,  b.  n.  Amovible* 


Digitized  by 


Google 


AFZ 


AKE 


31 


Afietbaerheid,  v.  Amov&nüté,  f. 
AfteUel,  o.   Marcotte ,  bouture^  f.  — s. 

K^Ums;  descendHnU,  m.  pi. 
Afxetster.  v.  EniumineuH.  f. 
Af^ettelyk,  b.  n.  JmovUHe. 
AfiMttelyklieid.  t.  JmaviHlUé,  f. 
Afzetten  ,  b.  w.  JHettre  en  bas ;  descen- 

dn;  (Her ;  éloigner ;  enlumlner ;  déva^ 

User;  deUituer;  évacuer;  (tmpvler; 

marcetier ;    atoiir ;  décrier ;  vendre  ; 

renvoyer,  éconduire;  déposer. 
Afzettend,  b.  n.  ApériHf,  iuMUif. 
Afzetter,    m.  Snlumineur;  brigand , 

m. 
Afzetterskunst;  y.  Enluminure  (art), 

Afzetting,  t.  JmpiitaHon;  destÜutUm; 

enluminure;  atolitian,  f.;  décri  (d*une 

monnaie),  m. 
Afdclitig,  enz.  Zie  Afzigtig,  enz. 
Afkiedeo,  b.  ^.  Faire  une  décoetUm. 
Afziedsel,  o.  DécocHon,  f. 
Afzien ,   b.   w.   Détaumer  les  yeux ; 

éjner;  observer;  apprendre  q,  c.  en  te 

vaymU  faifre ;  renencer  ü, 
Afkigt,  o.  Laideur ;  aversion,  f. 
Afzigtig,  b.  H.  Lakt;  déeagréatte. 
Afzigtigheid^  y*  Laideur,  f. 
A/kingen,  b.  w.  Finir  de  chanter. 
Afzinnig,  b.  n.  Zie  Onzinnig. 
Afzitten,  o.  w.  Descendre  (de  cheval); 

Ure  assis  Mn  de  q,  a. 
Afboeken,  b.  w.  Chercner  et  Öter. 
Afzoenen,  b.  w.  Faire  la  paix  par  un 

baiêer. 
Alkooderen,  b.  w.  Séparer;  détaeher; 

isoler;  aöstraire.  Bene  afgezonderde 

plaeto.  f/h  Ueu  êoUtake. 
Afzondering  ,   v.  SéparaHon  ;  fttrai' 

U,  t. 
Afzonderijk,  b.  n.  Séparë;  isolé;  par- 

HcuHer.  — ,  by V.  Separétneni;  è  part; 

xsoUmenL 
Afzoomen,  b.  w.  Ourler  entièrement. 
Afzuigen,   b.   w.  Épuiser  A  force  de 

sucer, 
Afzaipen,  b.  w.  Baire  ie  deuus;  bdre 

tout. 
Afrweepen,  b.  w.  Fonetter. 
Afzweerder,  m.  Cetui  qui  abjure. 
Afzwemmen  ,  o.  w.  Descendre  ou  s*é' 

Ungner  è  la  nage. 
Afzweren,  b.  w.  Abjttrer,  — ,  o.  w.  Tam- 

ber  par  êuite  d*itn  abces. 
Afzwering,  ▼.  Abjuralion,  f. 
Afzyn,  o.  w.  Eire  éleigné  on  absent; 


êlre  séparé;être  déüvré,  être  exempt 

de. 
Afzyn,  o.  Absence ^  f. 
Afzynde^  b.  n.  Absent. 
Afzypelen,  o.  w  Découler ;  dégoutler. 
Afzypdlinjg,  ▼.  Déceulement;  dégoutle- 

ment,  iii« 
Afkypen,  o.  w.         )     Zie   Afzype- 
Afzy peren ,  o.  w.      f        Ion. 
Agaet,  m.  en  o.  Agat  (pierre  précien- 

86),  f. 

Agaetkleurig,  b.  n.  Agalin. 
A gootsteen,  m.  Zie  Agaet. 
Agnetverwig,  b.  n.  Agalin. 
Agaten,  onv.  b.  n.  Dagate. 
♦Agent,  m.  Agente  m. 
"'Agentsctiap,  o.  Agence^  f. 
♦Agio,  o.  Agio,  m. 
Agrimonie,  v.  Aigremaine  (ptante), 

Agt,  enz.  Zie  Acht,  enz. 

Agten,  enz.  Zie  Achten,  enz. 

Agter,  enz.  Zie  Achter,  enz. 

Agurken,  o.     1 

Agurretje,  o.  >  Comic/Um,  m. 

Aflpirrlkje,  o.   | 

Ah !  tudschenw.  Ah  t  héias  ! 

Ahornen,  onT.  b.  n.  D'érabte* 
A homhout,  o.  Bois  d*érable^  m. 
Ahornzuer,  o.  Acide  acérique^  m. 
Air,  T.  Épi,  m.   Tot  — ^n  schieten. 

Épier,  monter  en  épi. 
Airken,  o.  jf/rfon,  ni 
Airrormlg,  b.  n.  tpi 
Ajuin,  m.  Oignon  ou  ognon.  m. 
Ajuinachtig,  b«  n.   Qui  tienl  de  Co- 

gnon. 
Ajuinbed,  o.  (Hgnonièrei  f. 
Ajuintje,  o.  'Peiit'Oignony  m. 
Ajuinveld,  o.  Oigndniére,  f. 
*Akadem!e,  r.  Académie,  f. 
♦Akadeniisoh,  b.  n.  Académique. 
♦Akademist,  m.  Acadëmisie,  va. 
Akelei,  v.  Ancolie  (fleur),  f. 
Akelig,  b   n.  Affreux;  horribU ;  lugu- 

bres  triste. 
Akeligheid,  t.  Horreur;  trlstesse,  t. 
Aken,  o.    Aix-la-ChapeUe   (viUe    de 

Prusse). 
Akensch,  b.  n.  D^Aix-la-ChapeUe. 
Aker,  m.   Gland;  sceau  d  puiser  de 

feau,  m.;  acre  (mesure  de  terre], 

f. 
Akerboom,  m.  Cfiêne,  m. 


Digitized  by 


Google 


32 


AL 


ALC 


Akker.  m.  Cliamp,  m. 

Akkerbaer,  b.  n.   CuUivable ,   labou- 

rable. 
Akkerbouw,  m.  AgrUuUurCp  f.;  iaboU' 

rage ;  labour^  m. 
Akkerbouwery,  v.  Zie  Akkerbouw. 
Akkerbouwkunde,  v.  Jgronomie^  f. 
Akkerbouwkundig,  b.  n.  Agronomi» 

que,  \ 

AkkerbouwkuDdige,  m.  Agronome,  m. 
Akkerbouwminueud,  b.  d.  Agricole. 
Akkeren,  b.  w.  hab&urer ,  ctUtiver  la 

terre, 
Akkerhanevoet,  m.  BassineL  (ylantn)  ^ 

m. 
Akkerkruid,  o.  Hièble  (plante),  f. 
Akkerland  ,   o.   Terre  labomabie ,  f.; 

champt  m. 
Akkermaet,  v.  Mesure  de  terre,  f. 
Akkerman,  m.  Laboureur,  cuUivateur^ 

m. 
Akkermeten,  b.  w.  Arpenter. 
Akkermeier,  m.  Arpenleur;  géamètre , 

m. 
AkkermeUng,  v.  Arp^ntage,  m. 
Akkerplant,  v.  Fégétal,^  m. 
Akkerveld,  o.  Champ,  m. 
Akkervoor,  v.  SUUm^  m. 
Akkerverk,  o.  Labovmge^  m. 
Akkerwet,  v.  Jjn  agraire,  f, 
Akkerziek,  b.  n.  Lépreux, 
Akkerziekte,  v.  Lèpre^  f. 
*Akkoord,  o.  Accord,  m. 
*Akoliet,  m.  Acotyle,  m. 
*Akolietachap,  o.  AcoLytat,  m. 
Akoma,  m.  Acomas  ou  Acomai  (arbre), 

ra. 

* Aktie,  V.  Action ,  f. 

^Aktiehandel,  m.  ^^oto^e,  m. 

-^Aktiebandelaer,  m.  Agioteur^  m. 

*Aktionaris,  m.  Actionnaire^  m. 

*Aktionneren,  b.  w.  Actionner. 

Al ,  alle ,  b.  n.  Tout ;  tous;  ioute ;  tautes. 
Al  de  wereld.  Tout  Ie  monde.  Alle  da- 
gen. Tousles  jours.  AWe-^éken,  Ton^ 
tes  Les  semaines.  Wy  hebben  allen 
onze  gebreken.  Nous  avons  tous  nas 
défauts.  Alle  acht  dagen.  Tous  les 
huit  jours.  Alle  begin  is  moeijelyk. 
Tout  commencement  est  difflcile.  Alle 
oogeublikken.  A  tout  moment,  hcha- 
que  instant.  Alle  uren.  A  toute  heure. 


Al,  m.  Dieu ,  m.  — ,  o.  Vnivers,  tout , 

m. 
Al,  voegw.  Quand ;  quand  même ;  quai- 

que.  Al  was  hy  myn  broeder.  Quand 

il  serail  mon  (rere.  Al  te.  Tr^p.  Al  te 

goed.  Trop  bon.   Al  lachende.  En 

riant. 
Al ,  byw.  Déjü.  Het  is  al  godaen.  C'est 

déja  fait.  Nog  al.  Encore.  Al  willens. 

A  dessein ,  expres.  Al  wetens.  Sdem- 

ment. 
Alaba8t,  o.  Zie  Alabaster. 
Alabaster,  o.  Albdtre,  m. 
Alabasteren.  onv.  b.  n.  D'albdUe;  bLattc 

comme  Valbdire. 
Alabasterwit ,  b.  n.  Blanc  comme  Val- 

bdire. 
*Alaem,  m.  Outils,  m.  pi. 
Alant,  m.  Aunée  (plante),  f. 
Alantswortel,  m.  Radne  d*aunée,  f. 
*  Alarm,  m.  AUirme,  f.  —  blazen  of 

slaen.  Sonner  Calarme. 
Alarmblazer,  m.  Alarmisle^  m. 
Alarmklok,  t.  Tocsin^  m. 
Alaternusboom,  m.  Alateme  (arbris- 

Beau)«  m. 
Albanees,  m.  Albanais^  m. 
Albaneesch,  b.  n.  Albanais. 
Albanië ,  o.  Albanië  (contrée  d'Asie) , 

Albast,  o.  Alb&tre,  m. 

Albasten ,  onv.  b.  n.  Qui  est  d*albdlre , 

qui  y  ressemble. 
Al  bas  ter,  o.  Albdlre,  m. 
Albasteren,  onv.  b.  n.  D'albdtre. 
Albasterwit,  b.  n.  Blanc  comfne  Val- 

bdtre. 
Albasterwithfiid,  t.  Albdére,  m.,  grande 

bldncheur,  f. 
Albe,  V.  Aube  (robe  blanche  du  prötre). 

Albedil,  m.  Censeur  qui  crilique  tout,  m. 
Albediller,  m.  Zie  Albedil. 
Albedryf,  m.  Factotum,  ardélion,  m. 
Albegrypend,  b.  n.  Encyclopédique. 
Albereids,  byw.  DéjA. 
Albeschik,  m.  Zie  Albedryf. 
Albestier,  o.  Direction  générale^  f. 
Albestierder,  m.  Dieu,  m. 
Albestierend,  b.  n.  Qui  gouveme  tout, ' 
Albestuerder,  m.  Zie  Albestierder. 
Albezielend,  b.  n.  Qui  anime  ou  vivifie 

tout. 
Albigenzen ,  m.  mv.  AUngeols  (sectai- 

res),  m.  pi. 
^Alcal^ch,  b.  n.  Alccüque. 


Digitized  by 


Google 


ALK 


AU 


33 


"«^Aleali,  m.  AImU  (obim.) ,  m. 
^Alcalisch,  b.  n.  AicaLin  (chiqfi.). 
^Alcaliseren,  b.  w.  JtcaUser. 
♦Alcalisering,  v.  JlcaUsationy  f. 
"^Alchimist,  m.  AlehimUte,  m. 
«AlehimUtisoh.  b.  u.  Alchimigue. 
Aldaer^  by  w.  Ld ;  y :  en  eei  endroiL 
Aklas,  by  w.  Mtui. 
Aidusdanig'.  h.n.  Zie  Dusdanig. 
Aleens,  byw.  Tont  un,  laut  de  même. 
Aleer,  voegw.  Avatdque. 
«Alem,  m.  Zie  Alaem. 
Aleppo,  o.  AUp  (ville de  Syrië) ,  m. 
Alexandryn,  m.  Aleücandrin^  m. 
Alexaudrynsch,  b.  n.  Aleaxindrin. 
Alexiaen,  m.  AUxien  (reUgienx) ,  m. 
AlfVanke,  v.  Douce-amère  (plante),  f. 
Alft,  m.  Alose  (poisson  de  mer),  f. 
*Algebra,  v.  Aloèbre^  f. 
^AlgebraSseh,  b.  ii.  Atgébrigue, 
«AlgebraTM,  m.  Aigémste,  m. 
Algeheel,  b.  u.  Univenel,  — ,  b^w.  Uni^ 

veneltement, 
Aigeheelheid.  y.  GénératUé,  f. 
Algemeen,  b.  n.  GénétfU ,  unwersel.  — -, 

byw.  In  bet  — ,  over  het  ^.  En  géné^ 

rol. 
Algemeenheid,  v.  Génératité,  universa" 

Algemeenlyk  ,  byw.  En  générai;  géiké- 

raUment, 
Algemeenmaking,  v.  Généralüationy  f. 
Algeneetmiddel,  o.  en  m.  Panacee ,  f. 
Algenoeg,  byw.  Asêez. 
Algenoegzaem,  b.  n.  ToiU-puissant, 
Algenoegzaemheid,  v.  Toutêimü$ance^ 

AlgeriC,  o.  Algérie  (contrée  d'Afrique), 

Aigeryn«  m.  Algérien,  m. 
Algerynscb,  b.  n.  Algérien. 
Algiers,  o.  yï^r{Tille). 
Algiersch,  b.  n.  Algérien, 
Algodery,  v.  PanihéUme,  m. 
Algodist,  zn.  Pantheïste,  m. 
Algoed,  b.  n.  Souverainement  bon, 
Algoedbeid ,  v .  Souveraine  bonté,  f. 
Alhandig,  b.  u.  Qui  est  propre  il  taut, 
ühaiidi^heid,  t.  AptumUmey  m. 
Alhier,  byw.  lei. 

Alhoewel,  voegw.  (ktcique;  bien  que. 
Altkrnlk,  v.  Pétonck  (eoquillage),  f. 
^i^AUtaTach,  b.  n.  Alcaique, 
Alkannewortel ,  m.  Orcanette  (plante) , 
f.  o 

I     «Alkoof,  V.  Ateóve,  f. 
Tom.I, 


Alkoran^m.  Aleoran^m, 
AJle,  b.  n.  Zie  Al,  alle.  b.  n. 
Alledaegsch  ,  b.  n.  JoumaUer;  giMtP' 

dien  s  ordinaire ,-  oommun. 
Alleen,  b.  n.  Seul;  isolé,  — ,  byw.  Seute* 

ment.  — ,  voegw.  Mais. 
Alleenbevelh^bber,  m.  |  w\s^,^aj^^  ^ 
Alleengebieder,  m.       }  '>^^^^^r,  m. 
AUeenEandel,  m.  Mouopok,  m. 
Alleenhandelaer,  m.  Monopoleur,  m. 
Alleenheerechappy,  v.  Monarchie,  L 
AUeenheerschend,  b.  n.  MonarehUfue, 
Alleen beerscher,  m.  Monarque,  m. 
Alleenheersching,  v.  Monarchie^  f. 
AUeenboofd,  o.  Autocéj^ale^  m. 
Alleenig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Alleen. 
Alleenkoop,  m.  Monopote^  na. 
Alleenlyk  ,  byw.  Seuéement ,  unique^ 

ment,  — ,  voegw.  Mais. 
AlleenspeJ  ,   o.   Récü  ,  htHo  { nius. ) , 

m. 
Alleenspraek ,  v.  MonoiogHe  ;^  aparte , 

m. 
Alleenstaende,!).  n.  Isolé. 
Alleenzang,  m.  Récit,  solo  (mus.) ,  m. 
Alleenzetting,  v.  IsoéatUm^f, 
Allegader ,  byw.  >    Tout  ou  tous  en* 
Allegaer ,  byw.     f      hemble. 
Allegaertje,  o.  Pot  pourri;  commerce 

Meu  de  cartes),  m. 
AUemael,  byw.  Zie  Allegaer. 
Alleman ,   voornw.    Chacun ,    Umi  Le 

monde. 
Allemansvriend  ,  m.  Ami  de  tout  le 

monde  j  m. 
Allendeele,  ten  allendeele,  byw.  En 

toute maniere,  de  toule  faoan. 
Allengs,  byw.         )  Peu  d  peu  ,  petit  d 
Allengskens,  byw. }    petit ,  insemibtC' 

ment, 
Allenthalve,  byw.  Partout. 
Allerbest ,  b.  n.  Le  ^neilleur,  très-ban, 

— ,  byw.  Très-bien. 
AUercbrlstalykst,  b.  u.  Tièê-chréiien, 
AUerfynst.  b.  n.  Très-fin.  superfin,. 
Allergrootst,  b-  n.  Trés-grand;  gran*- 

dissime. 
Allerhande,  onv.  b.  n.  Divers,  différent, 

de  toutes  sortes.  --  menschen.  Toutes 

sortes  de  gens, 
Allerheiligen,  m.        )   La  ToussaiHt, 
Allerheilfgendag,  m.  f       f. 
AllerbeUigst,  b.  n.  Très-saint, 
Allerhoogst,  b. n.  Très-iiaui,  De— ^. Le 

JrèS'Maut,DietL 
Allerlei,  onv.  b.  n.  Divers,  différent,  de 

8 


Digitized  by 


Google 


34 


ALP 


ALT 


toutessartes,  —  menschen.  Tontessor- 

tes  degens. 
Allerliefst ,  b.  n.  Très-cher ;  bien-aimé; 

charmant.  — ,  byw.  PréférabUmenL 
Allermeest,  b.  n.  Le  plus  de  tous;  la  plus 

de  toutes,  — ,  byw.  Surtaut;  le  plus 

souvent. 
Allerminst,  b.  n.  Ie  moindre ,  la  main- 

dre.  — ,  byw.  Le  moins;  le  moins  sou- 
vent. 
Allemaest,  b.  n.  £e  plus  prés.  — -,  byw. 

Très-ffrès. 
Allerschoonst,  b.  n.  Tres- beau,  betUs- 

sime. 
Allerslechtst ,  b.  n.  Très-mauvais,  —  , 

byw.  Très-maL 
AllerrerheTenst,  b.  n.  Suréminent. 
Allerwegen,  byw.  Parlout, 
Allerzielen,  m.       )  Le  jour  des  dmes , 
Allerzielendag,  m.  (    le  jour  des  morté, 

m. 
Alles,  o^Tout,  m.;  toutes  choses,  f.  pi. 
Allezins  ,  byw.  De  toutes  manieree ;  & 

tous  egards. 
*Allooi,  o.  j4loi,  m. 
Almagt,  V.  Toute-puissance,  f. 
Almagtigr,  b.  n.  Tout-puissant. 
Almagtigheid,  t.  Zie  Almogt. 
Almagtiglyk  ,   byw,   D'une   maniere 

toute-puissante. 
^Almanak  ,  m.  Almanach ,  calendrier , 

m. 
Almede,  voegw.  Jussi,  de  mime. 
Almogend,  b.  n.  Zie  Almagtig. 
Almogendheid,  v.  Zie  Almagt. 
^Almuce,  v.  Aumusse  on  aumuce,  f. 

^ïoësap,  o.  Jloès  (suc) .  m. 

Alo6shout,  o.  Bois  d*aloès^  m. 

Alom,  byw.  Partout. 

Alombekend,  b.  n.  Connu  partout. 

Alomme,  byw.  Partout. 

Alomtegenwoordig ,  b.  n.  Présent  par- 
tout ;  immense. 

Alomtegenwoordigheid ,  v.  Toute-pré" 
sence ;  immensite,  f. 

Alomvattend,  b.  n.  Encyelopédique. 

Aloud,  b.  n.  Ancien  ;antique. 

Aloudheid,  v.  AntiquUé,  f. 

Alpen,  y.  mv.  Les  Alpes^  f.  pi.. 

^Alphabet,  o.  Alphabet^  m. 

^Alphabetisch,  b.  n.  AlphabéUque.  ^, 
byw.  AlphabéHquement. 

Alpisch,  b.  n.  Alpestre^  des  Alpes.  —  ge- 
ergte,  o.  Alpes,  f.  pi. 


Alpyns^^h,  b.  n.  Alpestre^  des  Alpes. 
Alree,     I 

Aireede,  >  byw.  Déjd. 
Alreeds, ; 

Alruin,  m.  Mandragore  (plante)>  f. 

Als,  voe^.  Que;  comme ; quand ;  lors' 

que;  si ;  pourvu  que.  —of.  Comme  si, 

-^SLU^^toen.Alors^pourlürs. — ook, 

Ainsi  que;  comme  aussi.  —nog.  En- 

care.  —nu.  A  présent. 
Alschrift,  o.  Pasigraphie^  f. 
Alschryfkundig,  b.  n.  Pasigraphique^ 
Alschryver,  m.  Pasigraphe^  m. 
Alsdan,  byw.  Alars,  pour  lors. 
Alsem,  m.  Absinthe,  f. 
Alsemachtig,  b.  u.  Absinthe. 
Alsembitter,  o.  Absinthe  (liqueur),  f. 
Alsemkruid,  o.  Zie  Alsem. 
Alsemwyn,  m.  Vermout^  m. 
Alsemzuer,  o.  Acide  absinthique,  m. 
Alsnu,  byw.  A  présent.  actuelUment. 
Alsof,  voegw.  Comme  si. 
Alspeeltuig,  o.  Panfiamumieon,  m. 
Alst,  m.  Zfe  Alsem. 
Alt,  V.  Zie  Altstem. 
Altaer,  o.  en  m.  Autel,  m. 
Aitaerblad,  o.  Betable,  m. 
Altaerdienaer,  m.  Acolyte,  m. 
Altaerdienst,  m.  en  v.  Service  de  Cautel^ 

m. 
Altaerdoek,  m.  Nappe  d'autet,  f. 
Altaerdoeksken,  o.  Lavabo,  m. 
Altaergewaed,  o.  Omements^  m.  pK 
Altaergordyn,  y.eno.  Custode,  f. 
Altaerkaers,  V.  Ir^^»^  «« 
Altaerkeerslv.  r^^^^'°^- 
Altaerkleed .  o.  Nappe  d*autel,  f.;  habU 

sacerdotal,  m.  | 

Altaernis,  v.  Abside,  f.  j 

Altaerschennis ,  v.  Profanaiion  des  auM 

Uls,  f.  I 

Altaersieraed ,  o.  Omements  d'autel 

m.  pi. 
Altaertafel,  v.  Table  d'autel,  f. 
Altaervoorhang,  m.  Custode,  f. 
Al  te,  byw.  Trop. 

Altegader,  byw.  )   Tout  ou  tous    em 
Altegelyk,  byw.  f      semble. 
Altemael,  byw.  Tout  ou  tous  ensemble 

enlièrement. 

Altenburg,  o.  AUenbourg  (ville  d'AU^ 

magne). 
Altesamen ,  byw.  Tout  ou  tous  ensem 

ble.  ^ 


Digitized  by 


Google 


AMA 


AMB 


5S 


Althans,  byw,  J  présent ;  du  mains. 
Altist,  m.  Haute-contre  (inuslcien) ,  f. 
Altoos ,  byw.  Toujours ;  du  mains. 
Altoosdurend,  b.  n.  Perpétuel. 
AltoTiool,  ▼.  JUo  (mus,) ,  m. 

Al^d,  byw.  Toujours ;  du  moins. 
Al^dduerzaem,  b.  d.  Perpétuel. 
Alt^dduerzaemheid,  v.  PerpétuUé,  f. 
Altyddnrend,  b.  n.  Perpétuel. 
Aluia,  m.  Alun,  m. 
Aluinachtig,  b.  n.  Alumineux. 
Aluinaerde,  ▼.  Jlumine,  f. 
Alninbereidery,  v.  Munière^  f. 
Aluinbevattend,  b.  n.  Aluminetix. 
Aluinen,  b.  w.  Jluner. 
Aluingroef ,  v.  Alunièrey  f 
Aluinkokery,  v.  h  Aiunière  ,  fabrique 
Aluinmakery,  v.  f      dCalurt.  f. 
Aluinpoeder,  o.  Poudre  d'alun^  f. 
Aluinryk,  b.  n.  Abondanten  alun. 
Aluinwater,  o.  Eau  d'aiun,  f. 
AÏYeTTDogen.o.  Toute-pvisscmce^f. 
AlTennogrend,  b.  n.  Tout-puissant. 
Alvernielend,  b.  n.  Qui  détruit  tout. 
AWleesch,  o.  Pancreas  (anat.j,  m. 
Alyleeschen,  onv.  b.  n.  Pancréatique. 
Alvorens,  byw.  Auparavant.  — -,  roegw. 

Avant  de,  avant  que. 
Alwaer,  byw.  Ou ;  Ut  oü. 
Alweder,  byw.      I 

Alwederom,  byw.  V  Encore,  de  nouveau. 
Alwéér,  byw.        ) 
Alwel,  byw.  Assez  Men. 
Alwetend,  b.  n.  Qui  sait  tout. 
Alwetendbeid,  v.  Toute-science,  f. 
Alwetens,  byw.  Sciemment. 
Alweter,  m.  Savantasse,  m. 
Alwie,  voornw.  Quieotique. 
Alwillens,  byw;  Expres,  h  dessein. 
Alwys,  b.  n.  Souverainement  sage. 
Alwysheid,  ▼.  Souveraine  sagesse,  t. 
Alziend,  b.  n.  Qui  voU  tout. 
Alzoo,  byw.  Ainsi.  — ,  voeew.  Puisque; 

comme  ;  (f est  pourquoi ;  H ;  quand. 
Alzoodanigr,  b.  n.  Tel;  pareu.  — ,byw. 

Aifiêi,  pareillement.  ' 
Alznlk,  b.  n  Tel;  pareil. 
Amadismouw ,  v.  Amadis  (manche) , 

m. 
Amadotpeer,  y.  Amadote  (poire),  f. 
Amadotperenboom  ,  m.  Amadote  (pol- 

lier) ,  f. 
Amandel,  m.  Amande,  f. 
Amandelboom,  m.  Amandier,  m. 


Amandeldeegr ,  o.  en  m.  Pdte  d^aman- 

des,  f. 
Amandeldrank,  m.  Orgeat,  m. 
Amandelkoek,  m.  Nougat,  m. 
Amandelmelk,  v.  Amandé,  m. 
Amandelolie,  v.  Huite  d*amande,  f. 
Amandelroom,  m.  Crème  atix  amandes^ 

Amandelsteen,  m .  Amygdalcide  (pierre), 

Amandeltaert,v.  Tarteaux  amandes,  f. 
Amandelvormig,  b.  n.  Amygdalaife. 
Amarant,  v.  Amarante,  f. 
Amarantkleurig,  b.  n.  )    j^„^„^.^ 
Amarantverwig,  b.  n.   f  ^^«'^«w^- 
Amarel ,  v.  Griotte  (cerise) ,  f. 
Amarll,  m.  Émeri,  m. 
Amarilstof,  o.  Poudre  d'étneri,  f. 
Amazone,  v.  Amazone,  f. 
Amazonenkleed,  o.  Amazone,  t.,habiL 

d* amazone,  m. 
Ambacht,  o.  Métier,  m.;  confrerie  ;sei' 

gneurie ,  f.;  service ;  office,  m.;  messe , 

Ambachtsgast,  m.  Zie  Ambachtsge- 
zel. 

Ambachtsgeest ,  m.  Esprit  de  corps  , 
m. 

Ambachtsgezel ,  m.  Compagnon  de  mé- 
tier ;aargon,  m. 

Ambacntsheer,  m.  Seigneur ;  cfUUelain^ 
m, 

Ambachtsheerlykheid,  Y.Seigneurie,  f. 

Ambachtsman ,  m.  Artisan ;  ouvrier^ 
m. 

Ambachtsvrouw,  v.  Chdtelaine,  f. 

Amber,  m.  Ambre,  m, 

Amberachtig,  b.  n.  Ambré. 

Amberbloem,  v.  Ambretle,  f. 

Amberen,  b.  w.  Ambrer. 

Ambergeur,  m.  Odeur  d'ambre,  f. 

Ambergeurig,  b.  n.  Ambrosiaque. 

Ambergrys,  o.  Ambre  gris,  m. 

Amberkleur,  v.  Couleur  ambrée,  f. 

Amberkruid,  o.  Marum  (plante),  m. 

Amberpeer,  ▼.  Poire  d*ambrette,  f. 

Amberreuk,  m.  Odeur  d'ambre,  f. 

Ambersteen,  m.  Ambre,  m. 

Amboina,  o.  Amboine  (tle) ,  f. 

Ambrozyn,  o.  Ambroisie,  f. 

Ambt,o.  Emploi.  m.;  charge; f onction^  f. 

Ambteling,  m.  Zie  Ambtenaer. 

Ambteloos,  b.  n.  Privé  ;sans  emploi. 

Ambtelyk,  b.  u.  OfflcieL 

Ambtenaer,  m.  Officier ;  employé ;  fonc- 
tionnaire,  m. 


Digitized  by 


Google 


36 


AMO 


ANG 


Ambtgenoot,  m.  CoUègue^  m. 
Arabtman,  m.  Officier ;  baiUi ;  juge ;  sé- 

néchal,  m. 
Ambtsbediening,  ▼.  Ministère^  m.,f(mC' 

Hon,  f. 
Ambtsbetreding,  ▼.  Entree  en  fonction, 

Ambtsbezigheid,  v.  Fonclion,  f. 

Ambtsbroeder,  m.  CoUègue,  m. 

Ambtsbroederlyk,  b.  n.  ConfratemeL 

Ambtsbroederschap ,  o.  Confratemité, 
f. 

Ambtshalve,  by w,  D'office. 

Ambtahelper,  m.  Coadjnteur,  m. 

Ambtshelpster,  v.  Coadjutrice,  f. 

Ambtsjaer,  o.  Année  (Vexercice,  f. 

Ambtsmisbruik,  o.  jébtts  de  pouvair, 
m  ;  prévarication,  f. 

Ambtsmisdaed,  v.  Zie  Ambtsmisbruik. 

Ambtsopschorsing,  v.  Interdiction;  sus- 
pension, f. 

Ambtspligt ,  m.  e»  V.  Dev&ir  d'une 
ck&rge ,  m. 

Ambtsverrigting,  ▼.  Fonction,  f. 

Ambtsverwisselaer,  m.  Pejrmutant ,  m. 

Ambtsverwisseling,  v.  Permutation 
4'empCoi,  f. 

Ambtswege  (van) ,  byw.  D'office ;  offi' 
eieUemml, 

Ambtvry,  b.  n.  Émérite. 

AmljFtvryheid.  v.  ÉmériUU,  m. 

Ambtzoeker,  m.  Candidat,  m. 

Ameldonk,  m.  Amidon,  m. 

Aiseldonkmaker,  m.        )  Amidonniêr, 

Ameldonkverkooper,  m.  J     m. 

Amelmeel,  o.  Jnkdon,  m. 

Amen  !  byw.  en  tusschenw.  Amen! 
ainsi  soit -il ! 

Amerika,  o.  Jmérigtte,  f. 

Amerikaen,  m.  AmériccHn^m. 

AmedkaeosGii ,  b.  n.  Ainéricain, 

Amery,  o.  In  een  — .  Dans  un  mo- 
ment. 

Amethist,  m.  )  Améthyste  (pier- 

Amethiststeen,  m.  (     re  préoieuse),  f. 

Amiant,  m.  Amiante  (minéral),  m. 

Ammelaken,  o.  ^appe.  f. 

Ammoniak,  m.  Ammoniaqvey  m.ett. 

Ammoniakachtjg.  b.  n.  Ammoniacat, 

Ammoniakgom,  v.  Gomme  ammonia- 
que,  f. 

Ammoniakzout ,  o.  Set  ammoniac , 
m. 

Ammonshoorn,  m.  Ammonite,  come 
d*Ammoti,  f. 

Amonie,  v.  Amome  (plan te),  m. 


*Amphithoater,  m.  Amphühédtre,  m. 
Ampulle,  V.  Burette^  f. 
Ampnüendrager,  m.  Burettier,  m. 
Amstel,  m.  Amstei  (rivfère),  m. 
Amsteldam,  enz.  Zie  Amsterdsm,  enz. 
Amsterdam ,  o.   Amsterdam   (ville  de 

Hollande). 
Amsterdammer,  m.  Amsterdamois,  m. 
Amstérdamsch,  b.  n.  Amsterdamois. 
Anakreontiseh,  b.  n.  Anacréontique. 
Analemma,  o.  Analème,  m. 
Ananas,  m.  Ananas  (plante  et  ftnit) , 

m. 
Anatolie,  o.  Naiolie  (géogr.),  f. 
Anchovi^,  enz.  Zie  Ansjovis,  enz. 
Ancona ,  o.  Anc/hu  (ville  dttalie),  f. 
Andaluzië ,  o.    Andalousie    (province 

d'Espagne),  f. 
Aodaluziër,  m.  Andalous,  m. 
Andaluzisch,  b.  n.  Andaious. 
Anden.  m.  mv.  Les  Andes  (chatne  de 

montognes),  f.  pi. 
Ander,  b.  n.  «n  voornw.  Autfe ;  sC' 

cond.  Des  — e»  daegs.  Le  tendemain. 

Om  den  —en  dag.  De  devx  Jours  l'un. 

Ten  —en.  D*ailleurs.  Maek  dat  —en 

wys.  A  d*autres. 
Anderdeels^  byw.  ü'aiUenrs. 
Anderendaegs  (des) ,  byw.  Le  lende- 

main, 
Anderendaegsch,  b.  n.  Oui  revient  tous 

les  deux  jours,   --e  koorts.    Fièvre 

Merce. 
Anderhalf,     )  b.  n.  Un  et  demi;  une 
Anderhalve,   f      etdemie. 
Andermael,  byw.  Uneseconde  fols.  Bem» 

en  — .  Souvent, 
Anders,  byw.  Autrement.  Wat  — ,  ierts 

^.Autre  c/w«^— ,voegw.  D'aUieurs; 

OU,  sinon,  autrement. 
Andersom,  byw.  En  seus  inverse. 
Anderwerf,  byw.  Zie  Andermael 
Anderzins,  byw.  Autrement.—,  voegw. 

D*ailleurs;  sans  cela. 
Andoom    of  Andoren  ,    m.   Marruöe 

(plsnte),  n. 
Andovi ,  m.  Daui^e  (assaisoanement) , 

Andrieskmis  {8t.),  o.  Croix  de  Satnt- 

Andrë,t. 
Andyvle,  v.  Endive,  f. 
Anemoon,  v.  Anémme  (plante;  sa  fleur). 

Angel,  m.  Hamecon ;  aiguiUon,  m. 
Angelaer,   m.   Péeheur  A  la   ligne^ 


Digitized  by 


Google 


ANK 


APE 


37 


Angelen,  o.  w.  Pécher  A  la  Ugne. 
Angeliea,  ▼.  AnaÜigm  (plante),  f. 
Angelier^  m.  (MUUt  (plaats  et  fleur), 

m. 
Angelierbed,  o.  OEiUeterie,  f. 

ADgelvisscber,  m.  Pêcheur  H  la  liifne, 

Angelvisschery  ,  v.  Pêche  a  la  Hgne^ 

AngelYormig,  b.  n.  Jculéiforme. 
Angrlikaen,  m.  JnglicoH.  m. 
Anglikaensob,  b.  n.  Jnglican. 
An^st,  m.  Angmse;  peur;  frayeur,  f, 
An^telyk,  b.  n.  Grand;  fori;  Urri- 

bU.  — ,  byv.  Zifi  Angstiglyk. 
Ajk^üg,  b.  Q.  Craintif;  aiarmé;  limo- 

ré. 
Angstiglyk,  by w.  j4vec  armétó. 
Angstvallicp,  b.  a.  Zie  Angstige 
Angstvalligheid,  t.  Crainte;  frayeur , 

Angstvalliglyk,  by  w.  Jvec  craifUe, 

Angstzweet,  o.  Suée,  f. 

Anker,  o.  JncrCy  f. 

Ankerarm,  m.  Bras  d*une  ancre^  m. 

Ankerbalk,  m.  Sous-öarbe^  t\  bHsair 

(nar.),  m. 
Ankerboei,  v.  Bouée,  f. 
Ankeren,  o.  w.  Jncrer^  nwuütef. 
Ankergeld,  o.  DroU  cCancra^,  m. 
Ankergronci,  m.  Ancrage^  m. 
Ankerbaek,  m.  Caponim^,)^  m* 
Aakerhand*  y.  PaUe  iiancre^  f. 
Ankerbout,  o.  Bou&soir  (mar.),  m. 
Ankerkabel,  m.  en  y.  C^le  d*une  an- 

ere,  m. 
Ankerklauw,  m.  PaU>^  d'ancre^  f, 
Aakerkraia,  o.  Croisée  d'une  ancre,  f. 
Ankeroog,  o.  en  v.  Trou  de  l*aHfire  , 

m. 
Ankerooren ,  o.  en  v.  mv.  OreiUee  de 

l*ancret  f.  p^. 
Ankerplaete,  t.  Anerage^  vk> 
Ankerregt,  o,  DroU  d*ancrage,  m. 
Ankerring,  m.  Organmv^  dune  omte, 

m. 
Ankerselftaekt,  t.  Vwgfi  de  l'ancrt,  f. 
Ankeramid,  m.  Forgeron  d'ancres,  m. 
Ankersteel,  m.  Stangue  (bias.)»  f, 
Ankeratok»  m.  Joi  (nar.),  m« 
Ankertandy  m.  jPoUe  if ancr»,  f. 
AnkertoU  n^-  i^'^  df'ancro^^  m. 
Ankertouw,  o.  an  v.  C^^  d*une  ancre^ 

m. 


Anker totrwwerk»  o.  Amarrage.  m. 
Ankervoering,  v.  Boudinure  (inar.),  f. 
Ankervormig,  b.  n.  en  byw.  Ancyroü- 

de. 
Anklauw,.  m.  ChevUle  dn  pied,  mal- 

léoU.t 
*Annuiteit,  v.  Annuité^  f. 
Ansjovia,  m.  en  v.  Anchois,  m. 
Ansjovisaet ,  o.  en  v.  Bregin    filet) , 

m. 
Ansjovissaus ,  v.  Sauce  aux  anclwU  ^ 

Antichrist,  m.  Antecttrist^  m. 
Antichristendom  ,   o.  Antichristianü' 

me,  m. 
Antichristiscb,  b«  a.  AnticfiréHen. 
Antillen  ,  v.  mv.   AniUles   (ties)  ,    f. 

pi. 
Antillisob,  b.  n.  Qui  est  des  AniUles, 

—e  eilanden^  les  ArUiüss. 
Antiloop,  m.  Antilope  (quadrupèd^.  f. 
«Antimonium,  o.   Antimoine  (mótiU), 

m. 
^Antiphonarimn ,  o.  Anliphonaire  on 

(KüUiphonier,  m. 

Antonisvuer  (ain^),  o.  Fe»  Sainé-AnUn' 

ne;  érésipèle,  m. 
Antwerpeo,  o.  Afwers  (ville  et  pro- 

vince). 
Antwerpenaer,  m.  AmoersoiSy  m. 
Antwerpenares,  v.  Anvenmae^  f. 
Antwerpsch,  b.  n.  Anversois^  d'An- 

vers. 
Aatwoord,  o.  Réponse;  répliqm^  f. 
Antwoorden»  o.  w.  Béponidfte;  répU- 

quer. 
Antwoording,  v.  Bépmsey  f. 
Anyl,  m*  Indigo^  m^ 
Anys,  m.  Anis^  m.;  anisette,  f. 
Anysdrank,  m.  Anisette,  f. 
Anysbooo^m.  ) 

Anyskruid^o.    i  ij^nw  (plante),  m. 
Anysplant,  v.    )  .  .     ,^      ^  . 

Aaysauiker»  m.  ««  ▼.  Anu  (dpagéoj , 

m. 
Anyswater,  o.  Eau  d'aniSp  anUelU^  f. 
Anyszaed,  o.  Graine  d*anis,  t 
Anyzen,  b.  w.  Attiser. 

ApenbtoQd,  o.  Paüi-de-smge  (fHut), 

m. 
Apenbroedboom ,  m.  BaoMf  (axbre]. 


Digitized  by 


Google 


38 


APP 


ARB 


Apengezigt,  o.  Figure  ou  mine  de  sin' 

ge,  f. 
Apenkop,  m.  Téte  de  sihge,  f. 
Apenkuer,  v.  Singerie,  f, 
Apenliefde,  v.  Foiamour,  m. 
Apennynen,  m.  mv.  Apennins  (chalne 

de  montagnes),  m.  pi. 
Apennynsch^  b.  n.  Des  Apennins,  Het 

—e  firebergte).  Les  Apennins. 

Apery,  y.  Singerie,  f. 

Apiappel,  m.  Api,  m.,  pomme  d*api , 

f. 
Apin,  V.  Guenon^  t. 
Apinneken,  o.  Guenuche^  f. 
Apostel,  m.  Apötre,  m. 

Apostelschap,  o.  Apostotaty  m.  — ,  v. 

Les  AvÖtreSt  m.  pi. 
*Apo8til,  V.  ApostiUe,  f. 
*Apo8tilleren,  b.  w.  Apostilier. 
Apostolisch,  b.  n.  I  Apostolique.    — » 
Apostolyk,  b.  n.      j       byw.  ApostoU- 

guemenL 
*Apo8troof,  V.  Apostrophe,  f. 
Apotheek ,  ▼.  Apothicairerie ,  pftarma- 

de,  f. 
Apotheker,  m.  Apothicaire,  pharma- 

cien,  m. 
Apothekersboek,  o.  ^  m.  Codex ,  m. 
Apothekerskunst ,    y.    Apothicairerie 

(art),  f. 
Apothekersrekening,  y.  Compte  d*apo- 

thicaire,  m. 
Apothekerswinkel ,  m.  Apothicairerie , 

Appel,  m.  Pomn\e,  f. 

Appelbloesem ,  m.  Fleur  de  pammier , 

Appelboom,  m.  Pommier,  m. 
Appelboomgaerd,  m.  Pommeraie,  f. 
Appeldragend,  b.  n.  Pomifére, 
Appeldrank,  m.  Cidre,  pommé.  m. 
Appelflauwte .  y.  Faiblesse ;  pdnurison , 

Appelgrauw,  b.  n.  Grispommelé. 
Appelgroen,  b.  n.  Fert  de  pomme. 
Appelken,  o.  Petite  pomme,  f. 
Appelman ,  m.  Marchand  de  pommes  , 

m.  ' 
Appelmand»,  y.  Panier  aux  pomtnes, 

m. 
Appelmarkt,  y.  Marché  aux  potnmes, 


Appelmoes,  o.  Charlotte,  f. 
Appelpau,  y.  Pmnmier  (ustensile) ,  m. 
Appelpeer,  y.  Pomme-poire,  f. 
Appelpit,  y.  en  o.  Peptn  de  pomme ,  m. 

i^^l:;:\P^'^re^pomme,f. 

Appelschyf,  v.  Roueile^  tranche  de  pom- 
me, f. 

Appelsina,  y.  Pomme  de  Chine^  orange 
aouce,  f. 

Appelsteel,  m.  Queue  de  pomme,  f. 

Appeltaert,  y.  Tarte  aux  pommes,  f. 

Appeiye,  o.Pelüepomme^  f. 

Appel  tuin,  m.  Pommeraie,  f. 

Appelyerkooper,  m.  Marchand  de  pom- 
mes, fruitier,  m. 


Appelyerkoopster,  y.  (  Marchande  de 
'  ppeWroi 
tière,  f. 


AppeWrouw,  y. 


pommes,  fnU- 


Appelzalf,  y.  Pommade,  f. 
Appelzuer,  o.  Acide  nuUique^  m. 
*Appetyt,  m.  Appétit,  m. 
♦Appetytelyk,  b.n.  Appétissant, 
*Approyianderen ,  b.  w.  Approvision- 

ner. 
♦Approviandering,  y.  Approvisionne- 

ment,  m. 
April,  m.  Avrit^  m. 
Apuliö,  o.  La  Pouüle  (province  dltalie), 

Aquitaniö,  o.  Aquitaine  (ancienne  pro- 

yinoedela  Gaule),f. 
Arabiö,  o.  Arabie  (pays  d'Aeie),  f. 
Arabier,  m.  Arabe,  m. 
Arabisch,  b.  n.  Arabe;  arabesque ;  ara-- 

bique, 
Aragoniö ,  o.  Aragon  (proyince  d*£a- 

pagne),  m. 
Aragonier,  m.  Aragonais,  m. 
Aragonisch  ,  b.  n.  D' Aragon  ,  aragO' 

nais. 
Arak ,  m.  Arack  ou  Back  (eau-de-yie 

tiréedu  riz) ,  m. 
Arbeid,  m.  Travaü;  ouvrage,  m. ;  beso- 
gne ;  occupation ;  peine,  f. 
Arbeiden,  o.  w.  Travailler. 
Arbeider,  m.  TravaiUeur;  ouvrier;  cro* 

cheteur,  m. 
Arbelding,  y.  Travait ;  ouvrage,  m. 
Arbeidsloon ,  m.  en  o,  Salaire ,  m. ; 

Joumée,  f. 
Arbeidsman,  m.  Ouvrier;  artisan,  m. 
Arbeidster,  y.  Ouvriére,  f. 
Arbeidsyolk,  o.  Otivriers ;  artisans ,  m. 

Arbeidzaem,  b.  n.  Laborienx. 


Digitized  by 


Google 


AR6 


ARM 


59 


Arbeidaaemaeid,  v.  Jctivü&;  assiduité; 

applicalion,  f. 
Arbeidzaemlyk,  byw.  Laborieusement ; 

assidümerU. 
Arceersel,  o.  Hachure,  f. 
Areeren»  b.  w.  Racher,  faire  des  hachu- 

res,  f. 
Arceiingt  ▼•  Hachure,  f. 
♦Architekt,  m,  ArchiUcte^  m. 
Architraefy  v.  ArchUrave^  f. 
*Arohiven,  v.  mv.  Archives,  f.  pi. 
*Archivi8t ,  m.  Archiviste,  m. 
*Archont,  m.  Archonte^  m. 
Archontenaxnbt,  o.  \  j^u^,„,  ^ 

Ardennen,  o.  mv.  Les  Ardennes,  f.  pi. 

Ardennenboscb,  o,  \  La  forêt  des  Ar^ 

Ardennenwoud ,  o.  f      dennes ^  f. 

Arduin,  o.  ^nm.  (  n,--^- ^^  #«./i^  * 

Arduinsteen,  m.  ƒ  ^*«^«^  ^t^,  f- 

Arend,  m.  Aigle,  m.etf. 

Arendacbtig,  b.  n.  Aquiiin. 

Arenddrager,  m.  Aquilifère,  m. 

Arendje,  o.        )  j2r.in^  r^ 

Afend8Jong,o.M^^'°'- 

Arendsklauw ,  m.  Griffe  ou  serre  d'un 
aigle,  f. 

Arendsnest,  o.,  m.  en  v.  Aire  d*un 
aigte,  f ,  nid  d*aiate,  m. 

Arendsneus,  m.  im  aquiiin^  m. 

Arendsoogen,  o.  en  v.  mv.  Yeux  d*ai' 
gle,  m.  pi. 

Arendssteen,  m.  Aétüe,  géode,  f. 

Arendavlerk,  ▼.      )    ...  ^,^ .  ,^  ^ 

Arendsvleugel,  m.  f  ^«^««tP^,!- 

Arendsvlugt,  v.  Fol  de  i'aigle,  m. 

Areopaeg,  m.  Aréopage,  m.  / 

Areopagiter,  m.  Aréapagitc,  m. 

Areopagus,  m.  Aréopage,  m. 

Arg,  b.  n.  Méchant;  mauvais;  fin;  rusé; 
sévère;  grand.  — ,  byw.  Mal. 

Arg,  o,  Malice ;  ruse ;  finesse ,  f. 

Argeloos,  b.  n.  Ingénu,  naify  simple,  in- 
nocent. 

Argeloosbeid ,  v.  Ingénuüé,  naiveté, 
simpUcUé^  f. 

Arglistig  ,  b.  n.  MaOcieux;  rusé;  ma" 

iin;fin. 
Arglistigbeid,  v.  Ruse;  malice;  maU* 

gnüé,  f. 
Arglistiglyk,  byw.  Malicieusement;ma' 
•  Ugnement. 
Argonanten,  m.  mr.Arganautes  (héros 

grecs)«  m.  pi. 


Argusoog,  o.  en  v.  OEü  d* Argus,  m. 
Argwaeu  ,  m.  Soupgon;  omBrage^  m. 

défiance,  f. 
Argwanen,  b.  w.  Soupfonner;  se  mé» 

Arffwanig ,   b.    n.   Soupgonneux;  dé- 

Arlaen,  m.  Arien  (sectaire) ,  m. 
*Ari8tokraet,  m.  Aristocrate^  m. 
^Aristokratisch,  b.  n.  4ristocratique, 
Ark,  V.  Arche,  f. 
Arkadié,  o.  Arcadie  (ancienne  province 

du  Péloponèse),  f. 
Arkadiër,  m.  Arcadien,  m. 
Arkadisch,  b.  n.  Arcadien. 
Arke,  v.  Zie  Ark. 
Arm,  m.  Bras^  m.;  branche^  f. 
Arm,  b.  n.  Pauvre.  — ,  byw.  Pauvre- 

ment. 
Armader,  v.  Veine  du  bras,  f. 
Armafzetting,  v.  Brachiotomie,  f. 
Armband,  m.  Bracelet,  m. 
Armbeen,  o.  Humérus,  m. 
Armbes  tier,  o.     I   Administration  de 
Armbestuer,  o.   f      bienfaisance^  f. 
Armbezorger ,  m.  Celui  qui  a  soin  des 

pauvres ;  auniönier,  m. 
Armblaker,  m.  Candélabre ,  m. ;  giran- 

dolé,  f. 
Armboete,   v.  Aumóne   (peine   pecu- 
niaire) ,  f. 
Armboog,  m.  Coude,  m. 
Armborst,  v.  Arbalète^  f. 
Armbrood,  o.  Aumónée,  f. 
Armbus,  v.  Tronc,  m. 
Armdeksel,  o.  Brassard,  m. 
Armelyk,  byw.  Pauvrement. 
Armelyn,  o.         )  Armeline;  hermine, 
Armelynbont ,  o.  I     f. 
Armelynsvel,  o.  Peau  d'hermine^  f. 
Armen  (de), m.  mv.  Lespauvres,  m.  pi. 
Armengesticht,  o.  HospicCj  m. 
Armengoederen,  o.  mv.  Biens  d'hospi- 

ces,  m.  pi. 
Armeniaen,  m.  Arménien,  m. 
Armeniaensch,  b.  n.  Arménien. 
Armenië,  o.  Armenië  (oontrée  d'Asie) , 

f. 
Armenier,  m.  Zie  Armeniaen. 
Armeniersteen ,  m.  Arménienne  (pierre 

précieuse),  f. 
Armenisch,  b.  n.  Arménien. 
Armenkas,  v.  Caisse  des  pauvres^  f- 
Armenzakje,  o.  Aumónière,  f. 
Armgat,  o.  Emmancfiure,  f. 
Armgeld,  o.  Argent  des  pauvres,  m. 


Digitized  by 


Google 


j 


40 


ART 


ASC 


Armgesmyde.  o.  Bracelets^  m.  pi. 
Armgfft,  V.  Aumöne,  f. 
Armhartlg,  b.  n.  Pauvre. 
Armh«ir4ig^heid,  t.  Pauvreté,  f. 
Armhartiglyk,  byw.  Pauvrement. 
Armhertig,  enz.  Zie  Armhartig,  enx. 
Annhuis,  o.  Hospice,  m. 
Arminiaen,  m.  Arminien,  m. 
Armin'aeusch  b.  n.  Arminien. 
Armkurf,  m.  Cabas,  m. 
Armkussen,  o.  Accoudoir,  m. 
Armleder,  o.  Bracelet ;  brassard,  m. 
Armlening,  v.  Accoudoir,  m. 
Armleuning,  v.  Zie  Arm  lening. 
Amlichter,  m.  Chandelier  d  branches^ 

'm. 
Armloos,  b.  n.  Qui  est  sans  bras. 
Armmeester,  m.  Maltre  des  pauvres , 

m. 
Armoede,  v   Pauvreté,  f.  —  is  geene 

zonde.  Pauvreté  n'est  pas  vice. 
Armoedig,  b.  n.  Pauvre. 
Armoedigheid,  v.  Pauvreté,  f. 
Armoediglyk,  byw.  PauvremenL 
Armorlka,  o.  Armorique,  f. 
Armozyn,  o.  Armoisin  (taffetas),  m. 
Armplaet,  v.  Brassard,  m. 
Armpyp,  v.  Fodle,  rayon  (os  du  l^ras) , 

m. 
Armpypken,  o.  Radius  (anat.),  m. 
Armring,  m.  Bracelet,ja, 
Armschool ,  v.  en  o.  École  des  pauvres , 

Armsieraed,  o.  Zie  Armband. 
Armsnoer,  m.  BraceLeL  m. 
Armspier,  v.  Bicomis  (muscle),  m. 
Armstoel,  m.  Fauteuil,  m. 
Armstuk,  o.  Brassard,  m. 
Armvol,  m.  Brassée,  t 
Armwording,  v.  Appauvrissement^  m. 
Armzalig,  b.  n.  Pauvre ;  misérabU. 
Armzaligheid,  v.  Pauvreté;  misère^  f. 
'  Armzaliglyk,  byw.  Pauvrement;  misé- 

rablement. 
Arn ,  V.  Arno  (fleuve   de  Toscane) , 

m. 
♦Arrest,  o.  Arrét,  m.;  saisie,  f. 
♦Arresteren,  b.  w.  Arrêter;  saisir, 
Arsenael,  o.  Jrsenal,  m. 
♦Arsenik,  m.  Arsenic^  m. 
Arsenikachtig,  b.  n.  Arsenical. 
Arseoikzout,  o.  Arséniate  (chim.),  m. 
Arsenikzuer,  o.  Acide  arsénique,  m. 
Artesi^,  o.  Artois  (ancienne  province), 

m. 
Artesl8r,  m.  Artésien,  m. 


Artesisol),  b.  n.  Artésien. 
Artichok,  enz.  Zie  Artisjok,  enz. 
Artikel,  o.  ArHcle,  m. 
Artilleriekorps ,  o.  Corps  d*arliUerie  » 

m. 
Artilleriemeester,  m.  Maitred'ttrtUlerie, 

m. 
Artillerieschool,  v.  en  o.  Êcole  eTartil- 

lerie,  f. 
Artillerietrein ,  m.  Train  d^arttiler.e  , 

m. 
Artillerist.  m.  Artilleur,  m. 
Artisjok,  ▼.  ArUehaut,  m, 
Artisjokstoel,  ra.  Cui  d'arHehauty  m. 
Arts,  m.  Médecin,  m. 
Artseny,  v.  Médecine,  f.;  medicament  , 

m. 
Artsenybereider.  m.  Pharmaden,  m. 
Artseny  bereiding,  v.  Préparation  de,% 

remedes^  f. 
Artsenybereidkandig,  b.  n,  Pkarma- 

ceutique. 
Artsenyboek ,  o.  en  m.  Diapensaire ,. 

codex,  m. 
Artseny  drank,  m.  Potion^  f.*,  breuvngt^ 

m. 
Artseny  kist,  v.  Drqguier,  m. 
Artseny  kunde,  ▼.  Pkarmacie ;  pkarma- 

ceutique;  pharmaeoéogie,  f. 
Artseny  leer,  v.  Pharmacotogie,  f. 
Artsenypot,  m.  Canon  (pot),  m. 
Artsenywinkel,  m.  Pharrnaeie,  f. 
As,  y.  Essieu ;  axe,  m. 
Asch,  assche,  ▼.  Cendre,  f.,  eendres^  f. 

pi. 
Aschaohtig»  b.  n.  Cendré  ^  cinérifor- 

me. 
Aschbak,  m.  Cendrier,  m. 
Asohbus,  y.  Urne  dneraire^  f. 
Asohdag ,  m.    Le  jüur   des   eendren , 

m. 
Aschdoek,  m.  Charrier^  m. 
Aschepoester,  y.  Cendfillen,  f. 
Aschgat,  o.  Cendrier,  m. 
Asebg^auw,  b.  n.  Cendré. 
Aschhoop,  m.  Tas  de  ceudres ,  m. 
Aschig,  b.  n.  Cendreux, 
Ascb kleurig,  b.  n.  Cendré. 
Aschkoek,  m.  Fouaee,  f. 
Aschkoekbakker,  m.  Fouacier,  m. 
Asohkruid,  o.  Cinéraire  (bot.),  f. 
Aschkruik,  y.  Urne  cinérairCy  f. 
Asohkuil,  m.  Cendrier^  m. 
Asohmaking,  v.  Incinératxony  f.  • 

Asohman,  m.  Bawur,  m. 
Asohpot,  m.  Pot  aux  eendres^  m. 


Digitized  by 


Google 


ATT 


AVO 


41 


Aschpnt,  m.  Caukrier,  m. 
Aschsehop,  r.  PeUe  &  feu,  f. 
Aschtrekker,  m.  TaumuUine  (pierre 

électrique),  f. 
Aschverkooper^  m.  Cendritfy  m. 
Aschverwig",  h.  n.  Cendré. 
Aschvormig-,  b.  n.  CinMfarme. 
Aschvyster,  v.  SouiUon,  f. 
A<fem,  enz*  Zie  Adem,  ene. 
«Asfalt,  m.  JspimUe,  nu 
Asfodille,  v.  Jgphodéle  (plaute),  m. 
Asia,  o.  Jsie,  f. 
Asiatiacb,  b.  u,A*iatique. 
Asper,  m.  .^jpre  (monnaie),  m. 
Aspergie,  enz.  Zie  Aapersie,  enz. 
Aspersie,  v.  Asperge,  f. 
Aróerftiebe4,  o.  Pêanehe   d'asperges , 

Aspersiekool,  ▼.  BrocoUr  ib* 
Asperaleplant,  v.  Planie  d'asperge,  f. 
AaphMkuiff,  V.  Asffic,  nu 
Atpimt,  o.  Pd/«,  m. 
Aspontig,  b.  n.  Polaire, 
A«ch6,T.  Zt^  Asch. 
Asseheen,  v.  Happe,  f. 
AatchevoenjBdftg,  m.  Mercredi  ü$s  een*- 

dretyixi. 
^Assignaet,  m.  AsstqtM^  m. 
^Aflgiaen,  v.  my.Asstsee^f,  pi.  Hof  yma 

-~.  dmr  d'asmes.  Do  —  houdeiL 

Tenir  les  assises. 
AasyriC,  o.  Assyria  (proviotïe  d'Asi^ , 

AssyriSr.  m.  Aseyrten,  m. 
A«^}rrisch^  b.  n.  Atsyrien^ 
Aster,  m.  Carreau  de  fafeneSt  nu 
«Astngael,   m.    Astragaie    (arebit), 

m. 
Aterling,  m.  en  v.  Bdiërd^  m.;  téUarde^ 

Aterlingscb,  b.  n.  lUMUme. 
Atheensch,  b.  n.  Athenien^  attigm. 
«Atheïst,  m.  Athée^  m. 
*AthèX8tery,  y.  Atkéitme,  m. 
«Athetstisch,    b.    n.   Athée^  athéisli' 

AUiene,  Atbenen,  o.  Athènes  (capitale 
de  TAttiqae  et  de  la  Grèce),  f. 

Atbeiier,  m.  AtMHen,  m. 

Atlantisch,  b.  n.  AtlantUfue,  —e  zee. 
Jfer  AüofUufue, 

Atlas,  m.  AUas,  m. 

Atreoht ,  o.  Arrês  (viDe  de  Franee) , 
m. 

Atrechtaeh,  b.  n.D*Armê. 

Attisch,  b.  n.  Attiqtie.. 


Atuatikera,  m.  mv.  AtvaÜgueê  (ancion 

pMipie),  m.  pL 
*  Auctie,  V.  Fente  pubUque,  f. 
Audenaerde»  o.  Atidenarde  (ville  de  la 

Flandre  oriëntale). 
♦Andientie,  v.  Audience,  f. 
Aogustiene,  v.  Augustine^  f. 
Augastiniaen,  m.  Augiistinien^  m. 

Augustyn,  m.  )    AugusUn  , 

Auffustyiiefmoonlk,  m.  (  m. 
Augustynernon»  y.  Augtuliney  U 
Auguatynletter ,     v.     Saini-Auguftm 

(impr.),  m. 
Aurikel,  v.  Auricule  (bot.),  f. 
Auroor,  v.  Autore  (déité).  f. 
Auroorkleur,  v.   i   Coulem'    d*aurore  , 
Auroorverw,  t.    }       f. 
Anroorrerwii^,  b.  n.  Aurore,  de  coulem 

d*aurore. 
Aurora,  v.  Zie  Auroor. 
AasoDia,  o.  Ausonie^  JtaHe,  f. 
Australië,  o.  Australië  (partie  de  l'O- 

cóanie),  f. 
Autaer,  enz.  Zie  Altaer.  enie. 
^Authentiek,  b.  n.  Authenlique. 
*Autokraet,  m.  Autocrate,  m. 
^Autoinaet,  o.  Automate,  o). 
Ave,  V.  Moyeu,  m. 
Avegaer,  v.  Tarière,  f.  / 

Averegta,  by w.  A  rebours ;  de  travers ; 

&  t*envers. 
Ayeregtsclu  b,  n.  Qui  est  ü  t'envers; 

méchatU;manvais. 
Averkruid,  q.\ 

1iZZl\l:    N«r.«e(pla„te).f. 

Averuit,  t.     J 

Avery,  t.  Avtuie,  f. 

Avond,  m. Soir^  m.,  soiree;  veitU,  f. 

Avondbezoek,  o.  Fisite du  soir^  f. 

Avondbrood,  o.  Goüter,  m. 

Avonddau'w,  m.  Rosée  du  soify  f. ;  ^' 

rein^  m. 
Avondeten,  o.  Souper  ou  saupé^  m. 
Avondeter,  m.  Soupeur,  m. 
Avondgebed,  o.  Prière  du  #otr,  f. 
Avondgezelsehap,  o.  Feillée,  f. 
Avondmael,  o.  Souper,  m.;  communion, 

f.  Het  laetste  — .  La  sainte  Cène. 
Avondmaelgange? ,  m.  Communianl , 

m. 
Avondmaelhouder,  m.  Soupeur^  m. 
Avondmaeltyd,  m.  en  v.  Souper^  m. 
Avondmalen,  o.  w.  Souper. 


Digitized  by 


Google 


42 


B 


BAD 


Avondmaziek,  Y.en  o.  Serenade,  f. 
Avoudschemering ,  y.  CrépuscuU  du 

soir,  m. 
Avondschool,  y.  en  o.  Ecole  du  soir^  t 

Avondstond,  m.  Soir,  m. ;  soiree;  veü^ 

iée,r, 
Avonduer,  v.  ^  o.  Heure  du  soir,  f. 
Avontuer/o.  Aventure,  f. ;  aecident^ 

m. 
Avontuerlyk,  b.  n.  Fortuit;  aveniureux; 

éUmnant ;  dangereux. 
Avontuerzoeker,  m.  Aventurier^  m. 
Avonturen,  b.  w.  Risquer, 
Azen ,  b.  w.  Appdter;  nourrir;  amorcer; 

manger. 
Azer,  m.  Réservoir,  m. 
Azerol,  v.  Azerole  (fruit) ,  f. 
Azerolboom,  m.  AzeroÜer  (arbre) ,  m. 
Azia,  o.  Asie^  f. 
Aziatisch,  b.  n.  AsioHque. 
Azi6 ,  o.  Asie  ,  f.  Klein  — .  Aiie-üi' 

neure ,  f. 
Azuer,  o.  Azur^  m.  —,  b.  n.  Axurë. 
Azuergewelf,  o.  La  voute  azurée,  f. 
Azuersteen,  m.  Lapis,  lapls-lazuUy  m. 
Azuervelden,  o.  mv.  Les  plaines  axU'* 

rees,  f.  pi. 
Azitren,  onv.  b.  n.  D*azur,  azuré, 
Azyu,  m.  Finaigre,  m. 
Azynachtig.  b.  n.  Acide;  acéteux. 
Azynen,  b.  w.  Vinaigrer. 
Azynflesch,  v.  Finaigrier,  m. 
Azynhonig,  m.  Oxpmel  (boisson),  m. 
Azynkan ,  v.  Finaigrier  (vase),  m. 
Azyumaker,  m.  Finaiqrier,  m. 
Azynmakery,  v.  Finatarerie,  f. 
Azynmeter,  m.  Acélim&re,  m. 
Azynproever,  m.  Acetimétre,  m. 
Azynsaus,  v.  FinaigretU,  f. 
Azynsuiker ,  m.  en  v.  Oxysacctiarum , 

m. 
Azynverkooper,  m.  Finaigrier,  m. 
Azynwater,  o.  Oxycrat^  m. 
Azynwording,  v.  Acétification,  f. 
Azynzuer,  b.  n.  Aigre,  acide.  -^  o. 

Acide  acétique,  m. 
Azynzuerzout,  o.  Acétate,  m. 


B 


B,  V.  B^  m. 


Babbelachtig,  b.  n.  Bavard. 
Babbelachtigheid,  v.  Bamrderie,  f. 
Babbelaer,  m.  BatiUard,  m. 
Babbelaerster,  v.  BabiUarde,  f. 
Babbelary,  v.  BabÜ.  caquet,  m. 
Babbelen,  o.  w.  BabiUer. 
Babbelery,  v.  Zie  Babbelary. 
Babel ,  o.  Babylone  (ville) ,  f. 
Babok,  m.  Lourdaud;  rustte,  m. 
Babylonië,  o.  BabyUme  (ville) ,  f. 
Babyloniër,  m.  Batfylomen,  m. 
Babylonisch,  b.  n.  Babyionisn. 
Baccalaureaet,  o.  Baecalauréat^  m. 
Baccalaureus,  m.  Baclielier,  m. 
Bacchantin,  v.  Bacchante^  f. 
Bacchus,  m.  Bacchu4,  m. 
Bacchusdans,  m.  Dionysiaque^  f. 
Bacohusf eesten  ,  v.  en  o.  mv.  Bacchü' 

nales ;  orgies^  t,  pi. 
Bacchusleven,  o.  Fie  bachique,  f. 
Bacchuslied,  o.  )  Chanson  bachi- 

Bacchusliedeken,  o.    (    que^  f», dithy- 
rambe, m. 
Bacchusnat ,  o.  Jut  de  Bacchus ,  vin , 

m. 
Bacchuspriester,  m.  Prêtre  de  Bacehus^ 

m. 
Bacchuspriesteres,  v.  Bacchante,  f. 
Bacchusspies,  v.  )  Thyrse  (javelot  en- 
Bacchusstaf,  m.  f     touró  de  pampre), 

m. 
Bacohusvrouw,  v. )  n^^^k^^t^  t 
Bacchuswyf.  o.      {^«^^^«tó.  ^• 
Bad,  o.  Bain,  m. 
Baden,  b.  w.  Baigner.  — ,  o.  w.  Zich  — . 

5e  baigner. 
Baden ,  o.  Bode  (pays  et  ville  d'AUe- 

magne). 
Bader,  m.  Baigneur,  m. 
Badfornuis,  o.  Uypocauste^  m. 
Badbemd,  o.  Chemise  de  biain,  f. 
Badhais,  o.  Baih  (lieu),  m. 
Badkamer,  v.  Cabinet  de  bain,  m. 
Badkleed,   o.  Baigneuse  (vétement), 

m. 
Badknecht ,    m.    Baigneur  (  valet )  , 

m. 
Badkuip,  v.  Baignoire,  f. 
Badmeester  ,  m.  Baigneur ;  étuviste  , 

m. 
Badmeesteres,  v.  Baigneuse,  f. 
Badoven,  m.  Hypocauste,  m. 
Badpiaets,  v.  Baignoir,  m. 
Badstoof,  V.  Bain,  m.,  étuve,  f. 
Badstoofhouder  ,    m.    Zie   Badmeea- 

ter. 


Digitized  by 


Google 


BAE 


BAK 


45 


Badstoofhondster  ,  t.  Zie  Badmeeste- 

Badwater,  o.  Bain,  m.;  eau  balnéabU, 

Baêdster,  ▼.  Baigneuse,  f. 
Baei,  t.  Rtvêche  (étoffe) ,  baie,  f. 
Baek ,  t.  Balüe,  f. ;  fanal,  m. 
Baekgeld,  o.  DroU  de  balise,  m. 
Baekmeester,  m.  BaÜseur,  m. 
Baekfltok,  m.  Jalon,  m. 
Baektand,  m.  Dent  mdchelière,  f. 
Baekzetter,  m.  Baüseur,  m. 
Baekzetfeingr,  v.  Balüage^  m. 
Bael,  ▼.  BaUe,  f. ;  ballot ,  m.  — ,  o.  Ba/ , 

m. 
Baeldoek,  o.  Toiled'emballage,  f. 
Baelken,  o.   )   Pelü  ballot ,   balloün , 
BaeKje,  o.     (        m. 
Baen ,  v.  Route;  voie,  f. ;  chemin,  m.; 

carrière;  lice,  f  ;  (^  (largeur  d'étoffe), 

m.;  corderie,  f. 
Baender,  m.  Cordier,  m. 
Baenderheer,  m.  Baron,  m. 
Baendery,  v.  Baronnie ;  corderie ,  f. 
Baendraeijer,  m.  Cordier,  m. 
Baen^ld,  o.  Drott  d^  barrière^  m. 
Baenspinner,  m.  Cordier,  m. 
Baenstrooper,  m.  Brigand  ,  bandit,  m. 
Baenstroopery,  ▼.  Brtgandaae,  m. 
Baer ,  v.  Civière ;  lUière ;  büre ;  vague , 

f.;  ünpo^  m.;  barre,  f. 
Baer ,  b.  n.  Comptant.  —  geld.  ^r^fen/ 

comptant. 
Baarblykelyk ,  b.  n.  Évident.  — ,  byw. 

Évidemment. 
Baerblykelykheid,  v.  Évidence^  f. 
Baerd,  m.  Barbe,  f. 
Baerdbrander,  m.      ) 
Baerdbranderken,  o.  [BrÜle-gueule,  m. 
Baerdbrandertje,  o.  ) 
Baerddrageud,  b.  n.  Barbifére. 
Baerddrager ,  m.  Qui  porte  de  la  barbe. 
Baerdeloos,  b.  n.  Imberbe, 
Baerdbebbend.  b.  n.  Barbifére. 
Baerdig*,  b.  n  Qui  adela  barbe ;  fort. 
Baerdmaker,  m.  Barbier,  m. 
Baerdscheerder,  zn.  Barbier,  m. 
Baerdscbrabber,  m.  I  Barberot ,  mau- 
Baerdschrapper,  m.  f      vais  bmrbier , 

m. 
BaerdTogel ,  m.  Barbu  (oiseau) ,  m. 
Baerkleed,  o.  Drop  mortuaire,  m. 
Baerlyk ,  b.  n.  Ciair ;  propre ;  mêm$. 
Baermoeder,  ▼.  Matrice;  cauie,  f. 
Baers ,  m.  Pereke ;  doloire ,  f. 
BaerziWer,  o.  Argent  en  barre,  m. 


Baes,  m.  MaUre,  m. 

Baet,  ▼.  ProfU ,  m. ;  utilité,  f. ;  soutage- 

ment,  m.;  auéri^on,  f. 
Baetgierig,  b.  n.  Zis  Baetzuchtig. 
Baetgierigheid,  y.  Zie  Baetzucht. 
Baetje,  o.  Petit  profil,  m. 
Baetzoekend,  b.  n.  Intéresse y  avide. 
Baetzoeker,  m.  Homme  intéresse ,  m. 
Baetzoekig,  b.  n.  Zie  Baetzuchtig. 
Baetzoekster,  v.  Femme  intéressée,  f. 
Baetzucbt ,  v.  Intérêt ,  m  ;  avarice ,  f. 
Baetzuchtig,  b.  n.  Intéresse;  avare. 
Baetzuchtiglyk,  byw.  Avarement. 
Baffen,  o.  w.  Aboyer,  japper. 
Baffer^m.  Aboyeur,  m. 
Baffing,  y.  Aboi,  aboiement,  m. 
Bag,  y.  Bague,  f. 

l':^i%:'\  Bagage  ;ataraU,m. 

Bagge,  y.  Bague,f. 

Bagger,  y.  Boue ;  vase  ;  bourbe  ,  f. ;  li- 

mon,  m. . 
Baggerboot,  m.,v.  en  o.  Dragueur,  m. 
Baggeren,  b.  w.  Draguer. 
Baggerman,  m.  Boueur,  m. 
Bagger  molen,  m.  Cure-móle,  m. 
Baggerschuit,  y.  Dragueur,  m. 
Baggerspade,  y.  Drague,  f. 

Baillieuw,  m.  Bailli,  m. 
Baillieawschap,  o.  BaiUiage,  m. 
Baillieuwevrouw,  y.  Bailuve,  f. 
Bajert,  m.  Chaos,  m. 
Bajonnet,  y.  Baïonnette,  f. 
Bajonnetsteek,  m.  Coup  de  beüonnelte , 

m. 
Bak,  m.  Auge,  f. ;  baquet,  m. ;  jatte,  f. ; 

bassin;  bac;  parterre,  m. ;  proue ; 

joue,  f. 
Bakbaerd,  m.  Favoris,  m.  pi.  . 
Bakbeest ,  o.eny.  Gros  animal ;  mon^ 

stre ,  m. 
Bakboord,  o.  Bdbord  (mar.),  m. 
Bakelaer,  y.  Baie  de  laurier,  f. 
Bakenen,  o.  w.  Baliser. 
Bakenstok,  m.  Jalmi,  m. 
Baker,  y.  Remueuse;  bonne,  f. 
Bakeren,  b.  w.  EmmaiUotter. 
Bakerkorf,  m.  ) 

Bakermand,  y. >  Panier;  berceau ,  m. 
Bakermat,  y.     ) 
Bakgeld,  o.  Foumage,  m. 
Bakhni8,o.  Baulangerie^  f.;  foumil,  m.; 

la  bauche  et  U  visage. 
Bakkebaerd,  m.  Favaris,  m.  pi. 


Digitized  by 


Google 


44 


BAl 


BAL 


Bakkeljauw,  m.  BaccaHaUym, ;  morue 

sectie,  f. 
Bakken,  b.  w.  Cuiu  au  four.  Brood  — . 

Cuire  du  pain.  In  do  pan  — .  Frire. 

~,  o.  w.  Cuiri, 
Bakker,  m.  Boulanger,  m. 
BakkeriQ,  t.  Bouiangère,  f, 
Bakkersgast,  m.  Müron^  m. 
Bakkersgild ,  o.  Corps  des  boulan§ers  , 

m. 
Bakkersjongen,  m.  }  u,-^^  ^ 
Bakkerskneoht,  m.  {^^^^»  ^' 
Bakkerskolen^  v.  mv.  Braise,  f. 
Bakkersoven,  m.  Four  de  boulaoiger , 

m. 
Bakkersvrouw,  v.  BouUmgère,  f. 
Bakkerswinkel,  m.  )  |.^^/u.^,„^„  ir 
Bakkery,  v.  f  ^outangene,  f. 

Bakkes,  o.  Ia  douche  et  Ie  visage^ 
Bakkruid,  o.  Primevère  (plantej  ,  f. 
Baklogie,  v.  Baignoire  (loge) ,  f. 
Bakloon,  m.  en  o.  Fournagey  m. 
Bakove]!,  m.  Four,  m. 
Bakpan,  v.  PoêleiL  frire,  f. 
Baksel ,  o.  Cuisson  ;  cuite ;  foumée  ,  f. 
Baksken,  o.  PetUe  auge;  peliU  jatU  , 

f. 
Baksteen,  m.  Brique,  f. 
Baksteenverwig,  b.  n,  Briquetë. 
Baksteenwerk,  o.  Briquetage,  m. 
Bakster,  v.  Boulangére,  f. 
Baktand ,  m.  i>ew/  mdckelière,  motairt , 

f. 
Baktrog,  m.  JJwc/i^,  f.;  pétrin^  m. 
Bakvisch,  m.  Poissan  é  frire^  m. 
Bakvol,  m  Jugée,  f. 
Bakwagen,  m.  Coche,  chariot,  m. 
Bakwater ,  o.  Eau  de  eiterm ,  f. 
Bal,  m.  Boule;  balie;  bille ,  f. ;  clïeti/; 

bdiUony  m.  — ,  o.  Ba/,  m 
Balans,  v.  Balanee^  f.;  équUibre ;  bilan^ 

m. 
Balansen  maker,  m.  BatancieVy  m. 
Balansverkooper,  m.  Ba/ancier,  m* 
Baldadig,  b.  n.  Malfaisant ;  méchant. 
Baldadigheid,  v.  Malfaisance;  mécham^ 

ceté,  f. 
Baldadiglyk,  byw.  Méchamment, 
Balddadig,  b.  n.  üardi ;  insolenl, 
Balddadigheid,  v.  Hardiesse ;  iusolence, 

f. 
Balddadiglyk,  byw.  Hardimenl;  tiw^ 

lemtnent. 
Balderen,  o.  w.  Faire  graad  bruil;  tor^ 

ner. 
Balein,  o.  en  ▼.  Baleine,  f. 


Baleinen ,  oqt.  b.  n.  Fait  ée  baleine ; 

baleiné. 
Baleinverkooper,  m.  BMeiMter^  m. 
Balg,  m.  Peau ;  panse,  t. ;  venlre.  m. 
Balhamer  ,  m.  Pied-de-chévre  (impr.) , 

m. 
Balie,  v.  Balustrade,  f.y  garée-fou;  bat- 

reau  ,  m. ;  barre ;  cuve ,  f. 
Baliemand,  v.  Panier  h  clairó-^ooie,  m. 
Baljuw,  m.  BaiUi,  m. 
Baljuwschap,  o.  Bailliage,  m. 
Baljuwsvrouw,  v.  BaiUive,  f. 
Balk,  m.  Poutre ;  fasce ;  barre^  f. 
Balken,  o.  w,  Dratre. 
Balkenberekening,  v.  Solivage^  m. 
Balkgaten ,  o.  mv.  Opes  (ar«hit.} ,  m. 

Balkleed,  o.  Domino^  m. 
^Balkon,  o.  BatcoHy  m. 
Balkplank,  v.  Madrier,  m. 
Balksleutel,  m.  Console  (acobitO  ,  f. 
Balkwagers,  m.  mv,  Serre-bauguières 

(mar.),  f.  pi. 
Ballast,  m.  lest,  m.   " 
Ballasten,  b.  w.  Lesler. 
Ballasttng,  ▼.  Lestage,  zo. 
Ballastscüult,  v.  Lesieur^  m. 
Ballastzand,  o.  Saburre,  f. 
Balleken ,  o.  Boulette ;  eroqueUe  ;  esca- 

mole^t. 
'«'Baliet,  o.  Ballet,  m. 
Balletje,  o.  Zie  Balleken^ 
Balling,  m.env,  Exilé  ;prQ$crU  ,  ia. 
Ballingschap ,  v.  em  o.  ÉwU ;  bammse- 

inent,  m.;  proscription,  f. 
^Balloteren,  b.  w.  BatUiUr. 
^ Ballotering,  v.  BalloUê§e^  nu 
Balmaker,  m.  Ballonnier,  sa. 
Balnet,  o,  Raqnette ;  essaugue,  f. 
Baloorig,  b.  n.  Assourdi. 
BaloorigheM,  v.  Étourdissememt,  n. 
Balsem,  m.  Baume,  m. 
Balsemachtig,  b,  n.  Balsamique^ 
Balsemappel,  m.  Pomme  de  merveiUt 


tolante) ,  f. 
talsc 


Balsemboom,  m.  Baumier,  m. 
Balsemdoos,  ▼,  Botte  d  baume,  f. 
Balsemen,  b.  w.  Embaumer. 
Balaemer,  m.  Embaumeur,  m. 
Balsemgeur  ,  m.   Odeur  balsamiqme  , 

Balsemhout,  o.  XylobaUame,  m. 
Balseming,  v,  Embaumement,  m, 
Balsemlucht,  t.  Air  balsamiquê  ^  na. 
Balsemmunt,  v.  Baame,  m.^  mentke 
(plant^,  f. 


Digitized  by 


Google 


BAN 


BAR 


45 


HalsemoHe,  vv  ffuile  de  bavme,  f. 
Baleemreuk  ,    m.    Odeur  balsamique , 

Balspel,  o.  Jeu  de  paume ,  jeu  de  balie , 

m. 
Balstorig,  b.  d.  Opinidtre. 
Baltiscbe  zee,  v.  Mer  Baltique,  f. 
Baltrekker,  m.  Alfongin,  m. 
BaJverkooper,  m.  BaUminier^  m. 
Balzak,  m.  Bowrse  (anat.)«  f. 
Balzakbreuk,  v.  Scrotocèle,  f. 
BalzamidD,  t.  Balsamine  (plante),  f. 
Bamboes,  o.         i    «/.**. /.^.^  ^ 
Bambwisriet,  o.   }  ^««^^^tt,  m. 

Bami»,  v.  La  SI.  Remi,  t.  Te  — .  /#  te 

51.  Remi. 
Ban.  m.  Excommunication,  f.;  ban,  m.; 

jurutietUm.  f. 
BauaoD,  v.  Banane  (fruit),  f 
Banaenboom ,   m    Bananier  ( arbre ) , 

m. 
Banbaer,  b.  n.  Bannissable. 
BanMiksett,  m.  Excommunication,  f. 
Band.  m.  Lien.  m.\  bande,  f;  cordon; 

TMPan  ;   bandeau  ;    bandage  ;  Hga- 

inent  ^  m.  Door  den  — .  Ordinaire" 

metU. 
Bandacbtfg,  b.  n.  Ligamenleux. 
Bandbescbry ver ,     m.    Desmographe  , 

m. 
Bandbescbry  ving  ,  v.  Deamogra/phie , 

Bandeken,  o.  Cordonnet,  m.;  bandetet- 

te^r. 

«Bandelier,  m  RandoiUière.  f. 
Bandhond.  m.  Ctnen  d^cUtache,  m. 
♦Bandiet,  m.  Bandü,  va. 
Bandna^l,  m.  CU)U  h  rivet,  m. 
Bandrekel,  m.  Chien  d* attaché^  indtin , 

m. 
Bandspier,  ▼.  Attaché  (mnncle:,  f. 
Bandawyze,  byw.  En  aandeleltes. 
*Bandyt,  m.  Bandit.  m. 
Banen,  b.  w.  Aptanir;  frayer. 
Bang,   b.  n.   Craintif;  timide;   alar* 

mé. 
Bangheid  ,    v.   Inquiétude  ;  crainte  ; 

firayeur,  f. 
Banier,  ▼.  Bannière,  f. 
Banille,  v.  FaniUe,  f. 
Bank,  v.  Banc;  trlbunal,  m.;  banque , 

f. 
Banka^d,  m.  BéUard,  m. 
Bankbreekster,  t.  Banqueroutiêre,  f. 
Bankbreken,  o.  w.  Faire  banqueroute. 
Bankbreker,  m.  BanquerotUier,  m. 


Bankbreuk,  v.  Banqtierouu,  f. 
Bankbreukig,  b.  n.   Qui  lait  banque- 

route. 
Bankbriefje,  o.      \  Billet  de  banque  , 
Bankbriefken,  o.    f       m. 
Banken,  o.  w.  Demeurer;  banqueter ; 

jouer. 
Bankeroet,  o.  Banqueroute ;  faiUite,  f. 

Een  —  maken,  —  gaen,  spelen.  Faire 

banqueroute. 
Bankeroetier,  m.  Banqueroutier,  m. 
Bankerot,  o.  Zie  Bankeroet. 
Bankerottier,  m.  Banquerouiier,  m. 
Banket,  o.  Banquet,  m.:  confitures,  f. 

pi.;  banqtiette  «forti f.),  f. 
Banketbakker,  m.    Confiturier;  confi- 

seur.  m. 
Banketbakster,  v.  Con/ituriére ;  confi- 
'   seuse^  f. 
Banketteerder ,  m.  Débanché ;  goinfre , 

m. 
Banketteren,  o.  w.  Faire  bonne  chère ; 

banqueter. 
Bankettering,  v.  Bonne  chère;  débau- 

che,  f. 
Banketverkooper,  m.  Confiturier,  m. 
BanketrerkoopBter,  v.  ConfUurière,  f. 
Banketwinkel  ,  m.  Boutique  de  confi- 

seur,  f. 
Bankgeld,  o.  Argent  de  banque,  m. 
Bankhaek,  m.  Valet  (men\iis.),  m. 
Bankhelper,  m.  Croupier ^  m. 
Bankhouder,  m.   i    n^^^.„-  ^  ^ 
Bankier,  m.  \  ^^9mer,m. 

Bankierahnis  ,  o.  Maison  de   banque , 

f. 
Bank.ie,  o.  Zie  Banksken. 
Banknoot,  v.  Bank-note,  f.,  bület  de 

banque,  m. 
Bankroet,  enz.     )      Zie    Bankeroet  , 
Bankrot,  enz.       f         enz. 
Bank»ken,  o.  Banquette;  seUette ,  f.; 

gradin,  m. 
Bank  wagen.  m.  Char  A  bancs,  m. 
Banmolön,  m.  MouUn  banal,  m. 
Banne,  m.  Banlieue;  juridiction,  f. 
Banneling,  m  en  y.  Zie  Balling. 
Bannen,  b.  w.  Bannir;  exiler;  pros- 

crire. 
Bannenswaerdig,  b.  n.  Bannissable. 
Banning,  v.  Bannissement ;  exil,  m.; 

proscription,  f. 
Banoven,  m.  Four  bmiat,  m.  . 
Banregt,  o.  Banaiilé,  f. 
Bar,  barre,  b.  n.  Découvert;  uu;  aride; 

stérHe;troid;rude. 


Digitized  by 


Google 


46 


BAR 


BAS 


Barak,  v.  Baraque ;  huite;  caseme^  f. 
Barbaer«  m.  Barbare,  m. 
Barbaersch,  b.  n.  Étranaer;  barbare, 
Barbaerschheid,  v.  Barbarie^  f. 
^Barbakaen,  t.  Barbacane,  f. 
Barbaresken,  m.  mv.  Barbaresques,  m. 

^Barbarismus,  o.  Barbarisme,  m. 
Barbarye,  o.  Barbarie  (contrée),  f. 
Barbarvsch,  b.  n  Barbaresque, 
'    Barbeel,  m.  Barbeau  (poisRon),  m. 
Barbeel tj e,  o.  Barbillon,  m. 
Barbier,  m.  Barbier,  m. 
Barbieren,  b.  w.  Raser. 
Barbiersgereedschap,  o.  Trotuse,  f. 
Barbierskoecht,  m.  Frater^  m. 
Barbierskunst,  v.  Barberie^  f. 
Barbierstuig,  o.  Trousse,  f. 
Barcelona,  o.  Barceloney  f. 
Bard,  m.  Barde,  m. 
Bardengezang,  o.  Bardit,  m. 
Bardenlied,  o.         )     Zie  Bardenge- 
Bardenzang,  m.       ]        zang. 
^Bardezaen,  v.  Pertuisane,  f. 
Baren,  b.  w.  Enfanter;  produire.  — , 

o.  w.  Bareter;  barrir. 
Barensnood,  m.  Travail  d' enfant^  m. 
Barenspel,  o.  Barres  (jeu),  f.  pi. 
Barenstyd,  m.  Terme,  m. 
Barg,  m.  Coctwn  chdlré,  m. 
Bargie,  v.  Barque,  f. 
Barheid,  v.  Aridité;  rigueur  (du  froid)^ 

f. 
Barikot,  v.  Baricot  (fruit),  m. 
Barikottenboom ,  m.    Baricotier   (ar- 

bre),  m. 
Barikottendrank ,  m.  Baricot  (boisson), 

m. 
Baring,  v.  Enfantement,  m. 
Bark,  ▼.  Barque^  f. 
Barkbouten,  o.  my.  Ceintes,  f.  pi.,  lisse 

(mar.),  f. 
Barmhartig,  b.  n.  Compalissant ;  cha- 

ritable ;  pitoyabte. 
Barmhartigheid,  Y.  Compassion ,  püié , 

Barmhartigljk,  byw.  CharitabUmenL 
Barnabiet,  m.  Bamabite  (religieuz) , 

m. 
Barnen,  b.  en  o.  w.  BrüUr, 
Barnin^,  v.  Brisants^  m.  pi.;  ressac 

(mar.),  m. 
Bamnetel,  v.  Ortie^  f. 
Barnsteen,  m.  Carabé.,suc€iHf  m. 
Bamsteenkracht,  v.  Eleclr\cüé,  f. 
Barnsteenkraohtigi  b.  n.  Electrique, 


Barnsteenzuer ,  o.  jécide  sucdnique  , 

m. 
^Barometer,  m.  Baromètre^  m. 
Baron,  m.  Baron,  m. 
Barones,  v.  Baronne,  f. 
Baronet,  m.  Baronet,  m. 
Baronschap,  o.  Baronnage,  m. 
Barony,  v.  Baronnie,  f. 
Barreel,  v.  Barrièrej  f. 
Barreelhouder,  m.  Barrager,  m. 
Barreelman,  m.  Zie  Barreelhouder. 
Barrevoetbroeder ,  m.  Moine  oa  carme 

déchaussé^  m. 
Barsch,  b.  n.  Fier;  brusque;  sévére 

rude. 
Barschelyk,  byw.  Fièrement ;  brusque- 

ment,  t 

Barschheid,  v.  Fierté;  brusquerie ;  ru- 

desse,  f. 
Barst,  barsten.  Zie  Berst,  bersten. 
Barvoeter,  m.  Moine  ou  carme  décnaus- 

sé,  m. 
Barvoets,  byw.  Pieds-nus,  nurpieds. 
Barroetsch,  b.  n.  Déchaussé. 
Bas,  m.  Basse ;  basse4aille ,  f.;  pierrier 

(canon),  m. 
^Basalt,  m.  Basalte,  m. 
Basalten,  onv.  b.  n.  BasaUUfue. 
Basbazuin,  v.  Serpent^  m. 
Basilicum,  o.  Basilic  (plante)  *,  basilicon 

(onguent),  m. 
Basiliscus,  m.  Basilic  (lézard),  m. 
Basilisk,  m.  Basilic  (lézard),  m. 
«Basis,  V.  Base  (géom.),  f. 
Bassa,  m.  Bacha  ou  Poeha,  m. 
Basselier,  m.  BacfieUer^  m. 
Bassen,  o.  w.  Aboyer. 
Basser,  m.  Aboyeur^  m. 
Bassetspel,  o.  Basseite  (jeu),  f.. 
Bassing,  v.  Aboi^  aboiement^  m. 
Bassist,  m.  Basse,  f.,  bassiste,  m. 
Bassnaer,  v.  Corde  de  basse,  f. 
Basson,  m.  Basson,  m. 
Bassonspeler,  m.  Basson,  m. 
Basspeler,  m.  Bassiste,  m. 
Basstem,  t.  Basse,  basse-taille,  f. 
Bast,  m.  Écorce ;  cosse ;  gousse ;  corde  ; 

bedaine,  f. 
Bastachtig,  b.  n.  Cortical. 
Bastaerd,  m.  Bdtard,  m. 
Bastaerddier,  o.  Animal  hybride,  m. 
Bastaerddochter,  v.  Bdtarde,  f. 
Bastaerdfazant,  m.  Coquard,  m. 
Bastaerdkemp ,  m.  Galéopsis  (plante), 

m. 
Bastaerdkind,  o.  Enfant  natw^t^  m. 


Digitized  by 


Google 


BEA 


BED 


47 


Bastaerdletter,  ▼.  Lettre  bdtarde,  f. 
Bastaerdmaking,  ▼.  ExhérédaHon,  f. 
Bastaerdplant,  v.  Plqnte  hybride,  f. 
Bastaerdschrift,  o.  Ecriture  bdtarde,  t. 
Bastaerdyyl,  v.  Crapone  (lime),  f. 
Bastaerdwoord,  o.  Mot  bdtard,  m. 
Ba^taerdy,  v.  Bdtardise,  f. 
Bastaerdzoon,  m.  B&tard,  m. 
Basterd,  enz.  Zie  Bastaerd,  enz. 
Basterdleven,  o.  Bas-relief,  m. 
Baatigr,  b.  n.  Corticate. 
*Ba8ti\je,  v.  BastiUé  (prison),  f. 
Bastloos,  b.  n.  Dépourvu  d^écorce. 
\     Baatatof,  t.  BaUusor  (étoffe),  m. 
Bastrormig,  b.  n.  Corliciforme, 
Basredel,  y.  )  Basse  ,  f. ,  violonceUe  , 
BasTiool,  ▼.   }      m. 
BasTioolspeler^  m.  VioUmceUiste ,  bas- 

siste,  m. 
Baszanger,  m.  Basse,  basse-taiUe  ,  f. 
Bataef,  m.  Batave,  HoUandais,  m. 
3ataef8cb,  b.  n.  Batave,  hoUandaii. 
^Bataljon,  o  BataiUon,  m. 
BataTia,  o.  Batavia  (proTince  et  capi- 

tale),f. 
Batariö,  o.  Batavie,  f. 
Batavier,  m.  Batave,  HoUaTidais,  m. 
Baten,  o.  w.  Profiier ;  servir  d  q,  c. 
Batig,  b.  n.  ütUe, 
Batist,  o.  BatisU,  f. 
Batisten,  onv.  b.  n.  De  batiste. 
Batsch,  b.  n.  OrgueiUeux;  insotent, 
*Battery,  ▼.  Batterie,  f. 
Ban  wen,  o.  "w.  Contrefaire  la  voix ;  re- 

tentir;  répondre. 
BaTiaen,  m.  Babauin,  magot,  m. 
Bazel .    o.   Bdle  (canton    et   yille  de 

Suisse). 
Bazin,  t.  Maitresse ;  h(Uesse,  f. 
Bazuin  ,  v.   Trompette,  f. ;  trombone , 

m. 
Bazninblazer ,  m.  Trompette;  trombo- 

niste,  m. 
Bazuinen,  o.  w.  Sonner  de  la  trompette. 

—,  b.  w.  Zie  Uitbazuinen. 
Bazuiner,  m.  Zie  Bazuinblazer. 
Bazyn,  o.  Basin  (étoffe),  m. 
Bazynen,  onv.  h,  u.  De  basin. 
Beademen,  b.  w.  Adhakr;  swiffler  sur 

q.e. 
Beaerden,  b.  w.  Qntvrir  de  terre ;  enter- 

rer. 
Beaerding,  v.  Bnterrement,  m, 
Beakkerd,  b.  n.  Labouré,  cuUivé, 
Beamberen,  b.  w.  Ambrér, 
i     Beambte,  m.  Employé;  fonctumnaire,  m. 


Beftmbt8chr3ryer,  m.  Notoire,  m. 
Beambtschry verschap  ,   o.   Notariat  , 

m. 
Beamen,  b.  w.  (\onsentir;accorder. 
Beangst,  b,  n.  Epouvanté;  alarmé;  in- 

guiet. 
Beangstheid,  v.  Crainte;  anxiété;  in- 

quiétude,  f. 
Beangstigen ,  b.  w.  Épouvanter ;  alar- 

mer;  inquiéter. 
Beangstiging,  v.  CrainU ;  inquiétude ; 

angoisse,  f. 
Beantwoordelyk,  b.  n.  A  quoi  on  peut 

répondre. 
Beantwoorden,  b.  w.  Bépondre ;  réfu- 

ter. 
Beantwoording,  v.    Réponse;   réfuta- 

tion,  f. 
Bearbeiden,  b.  w.  Travailter;  fa^onner; 

cuUiver, 
Bearbeiding,  v.  Travail,   m.;   cuUu- 

re,  f.    . 
Beascht,  b.  n.  Couvert  de  cendres. 
Beasemen,  b.  w.  Zie  Beademen. 
Bebinden,  b.  w.  Lier  tout  autour. 
Bebloed,  v.  d.  Ensanglanté. 
Bebloedeu,  b.  w.  Ensanglanter. 
Beblokken,   b.  w.   Travailler  assidt%- 

ment. 
Beboeten,  b.  w.  Amender,  coridamner  è 

t'amende, 
Bebolwerken,  b.  w.  Betrancher;  forti- 

fier;  exécuter. 
Bebolwerking,  v.  Retranchement^  m.; 

fortification;  exécution,  f. 
Bebouwbaar,  b.  n.  Labourable. 
Bebouwen,  b.  w.  Labourer ;  cuUiver; 

gamir  de  bdtiments. 
Bebouwer,  m.  Laboureur,  m. 
Bebouwing,  v.  CuUure;  expioitatimi ,  f. 
Bed,  o.  Lit,  m.;  couche ,  f.  Naer  — 

gaen.  ALjer  au  lit ;  se  coucher.  Te  — 

liggen.  Étre  au  tit;  Ure  couché. 
Bedacht,  b.  n.  Avisé ;  prudent, 
Bedachtelyk,  byw.  Prudemment, 
Bedachtzaem,  b.  n.  Sage ;  prudent, 
Bedachtzaemheid,  v.  Prudence,  f. 
Bedachtzaemlyk,  by w.  Sagement ;  prur 

demment. 
Bedaegd,  b.  n.  Vieux,  dgé. 
Bedaegdheid,  v.  Age  avance,  m.;  vieil' 

lesse,  f, 
Bedaerd,  b.  n.  CaUne;  tranquüle ;  mo' 

déré;posé, 
Bedaerdelyk,   byw.    TranquiUement 

modérément ;  posement* 


Digitized  by 


Google 


48 


BED 


Hedaerdlieid,  t.  TranlfttiUüé;  modem- 

iUm,  f.;  calme^  m. 
Bedammen,  b.  w.  Diguer^  endiguer, 
BedammiQg,  v.  EruUguement,  m. 
Bedampen,  b.  w.  Couvrir  de  vapeur. 
Bedanken,   b.  w.  Remercier;  congé- 

dier, 
Bedankenswaerdig,  b.  n.  Digne  de  re- 

merdment. 
Bedanking,  v.  Remerdment,  m. 
Bedaren,  te.  w.  Apaiser ;  calnwr.  — , 

o.  w.  Se  calmer;  s'apaiser. 
Bedaring,  v.  CaLme.  m. 
Bedauwen,  b.  w.  Mouiller  ou  couvrir 

de  rosée. 
Bedauwing,  v.  Irroralion^  f. 
Bedbehangsel,  o.  Gamiture  de  Ut,  f. 
Beddedeken,  V.      )     Couverture  de  Ui , 
Beddedeksel,  o.     {        f. 
Beddegang,  m.  RueUe  de  lü^  f. 
Beddegerief,  o.  )  Coucher ;  couchage , 
Beddegoed,  o.     \      m.;  UUrie,  f. 
Beddeken,  o.  Couchette,  f. 
Beddekoets,  t.  Lü  ;  Ifois  de  til,  m. 
Beddelaken,  o.  Drap  de  Ul^  m. 
Bedden,  b.  w.  Faire  Ie  Ut ;  coucher, 
Beddenmaekster,  v.  Faiseuse  de  liU , 

f. 
Beddenmaker ,   m.   Faiseur  de    UU  , 

m. 
Beddenwinkel,  m.  Magasin  de  Uteriês , 

m. 
Beddesprei,  v.  Courte-poivHe,  f. 
Beddetafel,  v.  Table  de  nuU,  f. 
Beddetyk,  t.  Coutil,  m, 
Beddeverkooper ,  m.  Marchand  de  Hls , 

m. 
Beddeverkoopster ,  t.    Marehande  de 

UU,  f. 
Beddezak,  m.  PaiUasse,  f. 
Bedding,  t.  Tabloin;  lU  (d'une  rivière), 

m. 
Bede,  r.  Prière,  demande,  f. 
Bededag,  m.  Jout  de  prières,  m. 
Bedeegd,  b.  n.  Empdté. 
Bede^aer,  m.  Zie  Bedeeler. 
Bedeeld,  b.  n.  Purtaaé. 
Pedeelen,  b.  w.  Parlager, 
Bedeeier,  m.  DistribiiUur ;  dispenéü- 

teur,  m. 
Bedeeling,  ▼.  DistrU^utien ,  f. ;  pariage , 

m. 
Bedeel8ter,T.  Distriöutnce,  f. 
Bedeesd,  b.  n.  Constemé;  troublé. 
Bedeesdheid  ,  y.  Trouble ;  embarras  , 

m. 


BBD 

Bedebuifi ,  o.  Muiion  de  ptiére  ,  égHsm 

f. 
Bedekken,  b.  w.  Couvrir;  caeher. 
Bedekking ,  v.  Jction  de  cowrir^  f, 

prétexU,  m. 
Bedeksel ,  o.  CoaverUt/rey  f.;  couvercté 

Bedekt,  b.  n.  Couvert;  caehi;  êecrei 

— ,  b\w.  Secrètement, 
Bedektelyk,  byw.  Seerètement 
Bedel,  m.  Bedeau,  m. 
Bedelachtig,  b.  n.  Gueux^  menéianl. 
Bedelaer.  m.  Mewüant.  gueux^  m. 
Bedelaermchtig,  b.  n.  Pawvre. 
Bedelaerehuis,  o.  Dépöt  de  mendicit^ \ 

m. 
Bedelaerskruid  ,  o.  Clématite  (plante) 

Bedelaerster,  v.  i  Mendiante ,  gneuse 
BedelaTeSfV.        f      f. 
Bedelarm,  b.  n  Trés-pauvré, 
Bedelary,  r.  MeruUcité;  gueuserie  ,  f. 
Bedelbroed,  o.  Pain  mendié,  m. 
Bedden,  b.  en  o.  w.  Mendéer,  gueu^ 

ser. 
Bedelend,  b.  n.  MendkuU, 
Bedeigeld,  o.  JrgetH  mendié,  m. 
Bedeljongen,  m.  Mu^utUdr  m. 
Bedelkorr,  m.  Sporte ,  m.  ^  sportule  ^ 

*•  ^ 

Bedelmonnik,  m.  Moine  rmndumt,  m. 
Bedelofte,  ▼.  Voe^  m. 
Bedelorde,  v.  OrdremendkirU,  m. 
Bedelstaf,  to.  Bdton  de  mendiant ,  m« ; 

mendicité,  f. 
Bedelven  ,  b.  w.  Enfouir ;  ensjvelir. 
Bedel  ver,  m.  Enfouisseur,  m. 
Bedelving,  v.  Enfouisienient,  m. 
Bedelvolk,  o.  GueuXy  mexutianU  ,  m. 

pL 
Bedelzak,  m.  Besace;  mendicité,  f. 
Bedftèzakdrjiger,  m.  Besader,  m. 
Bedenkbaer,  ï\  n.  Zie  Bedenkelyk. 
Btfdenkfilyk ,  b.  n.  Imaginable ;  impor- 
tant ;  suspect;  dangereuw;  criticus, 
Bedenkelykheid,  v.  importanoe,  f. 
Bedenkeu ,  b.  w.  Répéchir;  examin^r ; 

déiibérer ;  inventer ;  se  rappeéer. 
Bedenker,  m.  Ceiui  qui  mediu ;  inven- 

Uur,  m. 
Bedenking ,  t  RéfUxion ;  déUbéraüon ; 

invention ;  remarque ,  f. 
Bedenkster,  t.  CtUequi  médiU;  inven- 

trice.  f. 
Bedenktyd ,  m.  Temps  de  ré/léchir  , 

m. 


Digitized  by 


Google 


BED 


BED 


49 


Bddeplaets,  ▼.  Orataire,  m. 

Bederf,  o.  Perte ;  ruine ;  corruption ,  f. 

Bederfelyk ,  b.  n.  Corruptibie  ;  périssa- 

ble ;  pemicievx. 
Bederfelykheid.  ▼.  CarruptiHlité,  f. 
Bederfenis,  ▼.  Zie  Bederf. 
Bederfster,  v.  Corruptfice,  f. 
Bederven,  b.  'w.,Gdter;corrompre;  alté- 

rer;déprai)er;p€r(ire;rui7ier.  —  ,o.w. 

Se  gdter;  se  corrompre;  s*allérer;  pour- 

rir. 
Bederver,  m.  Corrupteur;  destructeur, 

m. 
Bederving,  v-  Corrvption;  destruction ; 

ruine,  f. 
Bedestond,  m.  Heure  de  la  prière;  prière 

putHQue,  f. 
Bedevaerder,  m.  Pèlerin,  m. 
Bedevaert,  v.  Pèlemiage,  m.  Ter  — 

gaen.  Jlter  en  pèlerinage. 
Bedevaertganger,  m.  Pèlerin,  m. 
Bedevaertgangster,  v.  Pélerine^  f. 
Bedgang,  m.  Ruelle  de  lil,  f. 
Bedgenoot,  m  env.  Coucheur ;  épaux , 

m. :  coucheuse ;  épouse ,  f. 
Bedgezel,  m.  Coucheur,  m. 
Bedgezellln,  v.  Couchevse,  f. 
Bedgordyn  ,  v.  en  o.  Rideau  de  lil , 

m. 
Bedieden,  b.  w.  Signifier;  expliguer, 
Bedfedenis,  v.  )  Signi/icatlon ;  explica- 
Bediedsel,  o.    |      lion,  f. 
Bedienaer,  m.  Minislre;  adminislraleur; 

servHeur,  m. 
Bedienares,  v.  Jdminislrairice,  f. 
Bediende,  m.  Officier;  employé;  com- 

mis,  m.  — ,  n).  eny.  Domeslique ,  m. 

elt 
Bedienen  ,  b.  w.  Servir;  exercer  [une 

charge) ;  adminislrer ;  desservir. 
Bedienend,  b.  n.  Jdministralif. 
Bediening ,  v.  Charge ;  fonclioti ;  admi- 

nistnUion  ,  f. ;   ministère ;  exercice; 


dilal,m.  Zie  Albedil. 
Bedillen,  b.  w.  Gouvemer ;  criliquer. 
Bediller,  m.  Crilique;  censeur,  m. 
Bedilling,  v.  Criltque ;  censure ,  f. 
Bedilster,  v.  Conlröleuse,  f. 
Bedilziek,  b.  n.  Quiaime  d  criliquer. 
Bedilzncbt,  v.  Causlicilé,  f. 
Bedilzncbtig,  b.  n.  Zie  Bedilziek. 
Beding,  o.  Condition ;  clause ,  f.  Met  of 

onder  —  A  condilion ;  ü  la  charge. 
Bedingen ,  b.  w.  Arrêler;  stiputer;  con- 

venirde, 

Tm,  I 


Bedinging ,  v.  SHpuldlion ;  clause ,  f. 
Bedisselen,  b    w.  Travailler,  fagonner 

avec  Verminelle ;  arranger. 
Bedkamer,  v.  Chambre  acoucher,  f. 
Bedlegerig,  b.  n.  Alité, 
Bedoelen  ,  b.  w   Viser ;  avoir  en  vue. 
Bedoeling,  v.  Bul  ;dessein,  m.;  vue,  f. 
Bed  oen,  b.  w.  Salir. 
Bed  om  p  t ,  b .  n  Rempli  de  vapeurs ;  som^ 

bre;  obscur;  étouffant. 
Bedomptbeid,  v.  Air  étouffant,  m.\  ob- 

scurilé,  f. 
Bedonderen  ,  b.  w,    Elonner ;   inter- 

dire. 
Bedorven,  b.  n.  Corrompu;gdlé. 
Bedorvenheid,  v.  Corruption,  f. 
Bedotster,  v.  Trompeitse,  f. 
Bedotten,  b.  w.  Du  per;  tromper;  embar- 

rasser. 
Bed  otter,  m.  Trompeur,  m. 
Bedotting,  v.  Tromperie,f. 
Bedpan,  v.  Bassinoire,  f. 
Bed  plank,  v.  Planche  de  lit,  f. 
Bedraeidheid,  v.  Embarras,  m. 
Bedraeijen,  b.  w.  Embarrasser. 
Bedrag,  o.  Montant,  m  ;  somme,  f. 
Bedragen,  h.eno.  w.  Se  monter  on  s'é- 

lever  ii.  De  som  bedraegt  duizend 

franken.  La  somme  se  monle  &  mille 

francs. 
Bedraglood  ,  o.  Niveau  (instrument) , 

m. 
Bedreigen,  b.  w.  Menacer. 
Bedreigend,  b..  n.  Menagant. 
Bedreiging,  v.  Menace,  f. 
Bedrekt,  b.  n.  Breneux. 
Bedremmelen,  b.  w.  Gêner;  embarras- 
ser. 
Bedreven,  b.  n.  Fersé;  exercé;  expert; 

habile. 
Bedrevenheid,  v.  Expérience ;  adresse  ; 

habileté,  f. 
Bedriegbaer,  b.  n.  Décevable. 
Bedriegelyk,  b.  n.  Trompeur;  fraudu- 

leux.  — ,  byw.  Frauduleuument. 
Bedriegelykueid,  v.  Zie  Bedriegery. 
Bedriegen,  b.  w  Tromper;  duper. 
Bedrieger,  m.  Trompeur,  m. 
Bedriegery,  v.    Tromperie;    duperie ; 

fraude,  f. 
Bedriegrede,  v.  Cavillatien,  f.;  sophis- 

me,  m. 
Bedriegster,  v.  Trompeuse,  f. 
Bedrillen,  b.  w.  Faire  Irembler;  diriger; 

se  meter  de. 
Bedrilling,  v.  Direction,  f. 

4 


Digitized  by 


Google 


50  BED  BEE 

Bedrinken»  b.  w.  Enivrer,   Zich  — .  Beduivéid,  h.  n,  Possédé du diable ; em- 

S'enivrer,  barrasse. 

Bedroede,  v.  TringU  de  Ut,  f.  Beduivelen,  b.  w..  Zie  Bedremmelen. 

Bedroefd,  b.   n.  Triste ;  contrit;  fd-  'Bed\nzQ\d,h.n»  Etourdi,assourdi. 

chetLX ;  ffüoyable.  Bedunken,  o.  Opinionyt.;  avis;  senti- 
Bedroefdelyk,  byw.  Tristement;  pitoya-       meni,  m.  Naer  myn  — ,  mjns  —8. 

blement.  A  mon  avis^  selon  nioi. 

Bedroefdheid  ,  y.  Tristesse ;  douteur ,  Bedvriend,  m.  ÈjfOUXy  m. 

f.  Bed  vriendin,  v.  Epouse,  f. 

Bedroeven,  b.  w.  Affliger ;  chagriner  ;  Bedwang,  o.  Contrainte^  sujétioriy  f. 

désoler.  Zich  — .  S*afHiger,  Bedwarmer,  m.  Bassinoire,  f. 

Bedroevend,  b.  n.  ^/Jti^ean/.  Bedwelmd,  b.  n  Troüblé ;  étourdi ;  stu» 
Bedroeving ,  v.  Tristesse ;  afflictian ,  f.         péfait. 

Bedrog,  o.  Tromperie;  fourberie;  frau-  Bedwelmdheid,  v.  Trouble;  étourdissi- 

de,  f.  nienty  m. 

Bedrogrede,  v.  Zie  Bedriegrede.  Bedwelmen  ,    b.  w.  Troubler ;  étour- 
Bedroppelen,  b.  w.  Zie  Bedruipen.  dir. 

Bedruipen  ,  b.  w.  Arroser  en  faisarU  Bedwelming,  v.  Zie  Bedwelmdheid. 

dégoutter  sur.  Bedwingbaer,  b.  n,  Coercible,  dompta- 
Bedrukken,  b.  w.  Imprimer ;  accabler;       ble. 

vexer ;  affliger.  Bedwingbaerheid,  v.  Coercibilité,  f. 

Bedrukkend,  b.  n.  Affligeant,  Bedwingelyk ,    b.    n.    Zie    Bedwing- 
Bedrukt,  b.  n.  Triste;  affligé;  acca-       baer. 

blé.  Bedwingen,  b.  w.  Dompter;  réprimer ; 
Bedruktheid,  v.  Tristesse,  f.  rètenir;  assujettir.  Z  ich  — .  Se  conté- 

Bedruppen,  b.  w.  Zie  Bedruipen.  nir, 

Bedryf,  o.  Action  ,  f.;  fait ;  acte  ;  ex-  Bedwingend  ,  b.   n.   Coercüif;  répri- 

ptoit,  m.;  vocation;  professiony  f,  mant, 

Bedryfal,  m.Factoton,  m.  Bedwinger,  m.  Dompteur;  vainqueurj 
Bedryten,  b.  w.  Satir;  tromper.  m. 

Bedryven  ,  b.  w.  Faire;  commettre  ;  Bedwinging ,  v.  Réduction;  coercition, 

exécuter ;  exercer,  f. 

Bedryvend,  b.  n.  Actif,  Bedwongenheid,  v.  Contrainte,  f. 

Bedryver  ,  m.  Acteur ;  auteur;  agent.  Bedyen,  o.  w.  Profiter.  Onregtvaerdig 

m.  goed  bedyt  niet.  Le  bien  mat  acquis 

Bedsponde,  v.  Bord  ou  devant  du  tü  ^       ne  profite  pas, 

m.  Bedyken,  b.  w.  Zie  Bedammen. 

Bedstede,  v.  Bois  de  tit;  tit,  m.  Bedyking,  v.  Zie  Bedamming. 

Bedstok,  m.  Zie  Bedstyl.  Beëedigd,  v.  d.  Juré^  assermenté, 

Bedstroo,  o.  Paillasse,  f.  Beëedigen,  b.  w.  Jurer,  assurer  par  ser- 
Bedstyl ,  m.  Colonne  ou  quenouiUe  d*un       ment ;  assermenter. 

tit ,  f.  Belediging ,   v.   Assurance  avec   ser- 
Bedtafel,  v.  Table  de  nuity  f.  metit,  f. 

Beducht,  b.  n.  Inquiet,  —  zyn.  Crain-  Beefael.m.  Torpille  (poisson  de  mer),  f. 

dre.  Beek,  v.  Ruisseau,  m. 

Beduchtheid,  V.  Crainte,  f.  Beekje,  o.       )  p  ..,  .,w„.^«  ^ 

Beduer,  v.  Bécarre  (mus.J.  m.  Beeksken,  o.  f  ^""  ruuseau,  m. 

Beduiden,  b.  w.  Signifier  ;  montrer ;  Beekw&ter,  o.  Eau  de  ruisseau,  f, 

marquer;indiquer;expliquer.  Beeld,  o.  Image;  figure;  statue,  fr,  ta- 
Beduidend,  b.  n.  Signifiant ;  important.        bteau;  portrait,  m.;  idéé,  f. 

Beduidenis,  v.  )  Signification  ;   expli-  Beeld beschryvend ,  b.  n.  Iconographi- 
Beduiding,  v.    f      cation,  f.  que, 

Beduidsel,  o.  Zie  Beduiding.  Beeldbeschryver,  m.  Iconograpfie,  m. 

Beduimelen,  b.  w.  Manier,  paliner,  Beeldbeschryving,  v.  Iconographie,  f. 

Beduimen,  b.  w.  Zie  Beduimelen.  Beeldbestryder,  m.  Iconomaque^  m. 

Beduin,  m.  Boudine  (verr.),  f.  Beeldeken,  o.  Fiqurine,  f. 

Digitized  by  VjOOQ IC 


BEE 


BEE 


51 


Beeldelyk,  b.  n.  Figuré.  — ,  byw.  Pi- 

gurémerU. 
Beelden,  b.  w.  Former,  foQonner. 
Beeldenaer,  m.  Type,  niodêle,  m. 
Beeldendienaer,  m.  Icanoldtre^  m. 
Beeldendienst ,  m.  en  v.  JconoUUrie, 

Beeldenr^k ,  b.  n.  Riche  en  figures , 

fleuri. 
Beelderisr,  b.  n.  Beau^  joU. 
Beeldgieter,  m.  Fondeur  de  statues^ 

m. 
Beeldhouwen,   b.  w.   Sculpter,    taü- 

Ier. 
Beeldhouwer ,  m.  Sculpteur ,  statuaire  , 

m. 
Beeldhouwersbeitel,  m.  Boucharde,  f. 
BeeldhouwersTorm^m.  Gdteau  {sculpt), 

d±:^Kv.    ]scumre,r. 
Beeldhoowschool ,  y,  en  o.  École  de 

sculpturey  académie,  f. 
Beeldig,  b.  n.  Beau.joH. 
Beel<ye,  o.  Fïgurine,  f. 
Beeldjesgieter,  m.  Fiauriste,  m. 
Beeldkramer,  m.  Zie  Beeldverkooper. 
Beeldmarmer,  o.  Marbre  statuaire ^  m. 
Beeldpilaer,  m.  Cariatide,  f. 
Beeldschrift,  o.  Hiéroqiyphe,  m. 
Beeldsnyden,  b.  w.  Zie  Beeldhouwen. 
Beeldspyder,  m.  Zie  Beeldhouwer. 

K&'^i:;i  ^-'/«-.'- 

Beeldspraek,  v.  Hiéroglyphe,  m. 
Beeldsprakig,  b.  n.  Bierogtyphique. 
Beeldstormer,  m.  Iconoclasten  m. 
Beeldstormery,  v.  J   Destruction     des 
Beeldstorming,  y.  )      images^  f. 
Beeldtenis  ,  v.  Effi^ ,  image ,  figure; 

siatue,  f.;  portrait,  m. 
Beeldverkooper,  m.  Jmager,  m. 
Beeldverkoopster,  ▼.  Imagère,  f. 
Beeldwerk ,  o.  Ouvrage  de  sculpture, 

m.,  bosse,  f. 
Beeldzuil,  v.  Colonne  statuaire,  f.;  at- 

tante,  m.;  cariatide,  f. 
Beemd,  m.  Pré,  m.;  prairie,  f. 
Beemdeken,  o.     >     Petit  pré ,  préau , 
Beemdje,  o.  f        m. 

Been,  o.  Jambe,  f.;  pied;  os;jambage, 

m. 
Beenachtig,  b.  n.  Osseux. 
Beenader,  v.  Feitie  crurale,  f. 


Beenasch,  t.  Ctaire,  f. 
Beenbederf,  o.  Carie,  t. 
Beenbeschryver,  m.  Ostéographe,  m. 
Beenbeschryving,  v.  OstéograpMe,  f. 
Beenblok,  m.eno.  Entraves,  f.  pi. 
Beenboor,  v.  Trépan,  m. 
Beenbreker,  m.  Ossifri  ge,  m. 
Beenbreuk,  v.  Fractvre  d'os,  f. 
Beenderbus,  v.  Chdsse,  f. 
Beenderen,  o.  mv.  Ossements;  os ,  m. 

pi. 
Beenderhuis,  o.  Chamier,  m. 
Beenderkas,  v.  Cfidsse,  f. 
Beendroog,  b.  n.  Très-sec. 
Beenen,  onv.  b.  n.  Quiest  d'os, 
Beenetend,  b.  n.  Ossivore. 
Beengezwel,  o.  Exostose  (chir.) ,  f. 
Beenhakker,  m.  Zie  Beenhouwer. 
Beenholte^  v.  Gtène,  f. 
Beenhouwer,  m.  Boucher,  m. 
Beenhouwster,  v.  Bouchère,  f. 
Beenig,  b.  n.  Osseux, 
Beeni neting,  v.  Carie,  f. 
Beenkenner,  m.  Ostéologue,  m. 
Beenknobbel,  m.  Exostose^  f. 
Beenkromte,  v.  Arcuation.  f. 
Beenkunde,  v.  Osteologie,  f. 
Beenkundig,  b.  n.  Ostéologique. 
Beenkundige,  m.  Ostéologue,  m. 
Beenlade,  v.  Solen  (chir.),  m. 
Beenleer,  v.  Osteologie,  f. 
Beenloos,  b.  n.  Anosteophore, 
Beenlym,  v.  eno.  Ostéocolle,  f. 
Beenmakend,  b.  n.  Ossifique, 
Beenmaking,  v.  Ossification,  f. 
Beenontleding,  v.  Ostéotomie,  f. 
Beenpyn,  v.  Ostéodynie^  f. 
Beenpyp,  v.  Födte,  m. 
Beenschrabber,  m.  Rugine  (chir.),  . 
Beenspleet,  v.  Fissure  (anat.),  f. 
Beensplinter,  m.  EsquiUe  (chir.),  f. 
Beensteen,  m.  Scélite,  f. 
Beentje,  o.  Osselet,  m. 
Been  versteening,  v.  OstéoUthe,  m. 
Beenvlies,  o.  Périoste  (anat.),  m. 
Beenvoeging,  v.  Articulation  des  os,  f. 
Beenvorming,  v.  Ossification,  f. 
Been  vretend,  b.  n.  Ossivore, 
Beenwording,  v.  Ossification,  f. 
Beenyzers,  o.  mv.  Brodequins  (torture), 

m.pl. 
Beer ,  m.  Ours ;  verrat ,  m. ;  ourse ,  f. , 

bélier,  m.;  gadoue,  f.;  mólCy  m. 
Beeren,  o.  w.  Bareter;  barrir. 
Beerendans,  m.  Danse  d'ours,  f. 
Beerenhuid,  v.  Peau  d'ours,  f. 


Digitized  by 


Google 


52 


BEF 


BEG 


Beerenklauw,  m.  Acanthe  (plante),  f. 
Beerenleider,  m.  Menevrd*ours,  m. 
Beerenmuts,  t.  ColbaciQ.  m. 
Beerenoor,  o.  euT,  Oreüle (Voun; auri- 

cu(e(fleur),f. 
Beerenvel,  o.  Zie  Beerenbuid. 
Beerenvleesch,  o.  Chair  d'ourSy  f. 
Beerenwachter,  m.  Bouvier  (oonsteUa- 

tion) ,  m. 
Boerin,  v,  Ourse,  f. 
Beerkar,  v.  Tombereau,  m. 
Beerken,  o.  Ourson,  m. 
Beerleider,  m.  Meneur  d*oun ,  m. 
Beersteken,  o.  w.  Curer  les  privés. 
Beersteker,  m.  Vidangeur,  m. 
Beertje,  o.  Zie  Beerken. 
Beërven,  b.  w.  Hériter. 
Beerrerken,  o.  Verrat,  m. 
Beerving,  v.  Hérilage^  m. 
Beerwortel,  m.  Méum  ou  méon  (plante), 

m. 
Beest,  V.  en  o.  Bèle ;  brute ^  f.;  animale 

m. 
Beestaobtig,  b.  n.  Bestial,  brvUU, 
Beestacbtigbeid  ,  v.  BruUUUé;  besUa- 

litéyf. 
Beestacbtifflyk  ,  byw.   Bestialement ; 

brutatement. 
Beestelykbeid ,  v.  BestialHé^  f. 
Beestenmarkt,  v.  Marckéaux  bêles,  m. 
Beestenroof,  m.  Abigeat^  m. 
Beestenroover,  m.  Voleur  de  bestiaux , 

Beestenstal,  m.  Étable,  f. 

Beei^tiael,  o.  Bétaü^  m. ;  bestiaux ,  m. 

pi. 
Beestig,  b.  n.  Bestial,  bruial. 
Beestigbeid,  v.  Zie  Beestacbtigheid. 
Beestigljk ,  byw.  Beslialement  ^  bruta- 

lement. 
Beestje,  o.  Bestiale^  f. 
Beestryk,  b.  n.  Riche  en  bétail. 
Beet,m.  Morsure,  f.;  morceaUym.;  bou- 

chée^  f.;  coup  de  dent,  m.  — ,  v.  Bette , 

poiréey  f. 
Beeting,  v.  Bilte  (mar.),  f. 
Beetingsknieën ,  v.  mv.  Cantre-bittes 

(mar.), f.  pi. 
Beetje ,  o.  Petit  morceau ;  brin ;  un  peu , 

m. 
Bef,  V.  Babat ;  coUet,  m. 
Befaemd,  b.  n.  Fameux ;  cdlèbre ;  fame. 
Befaemdbeid ,  V.  Benam,  m.,  célébrité, 

f. 
Beffen,  b.  w.  Mettre  un  coUetf  un  ra- 
bat. , 


Beffenmaker.  m.  CoVetier,  m. 
Befommelen,  b  w.  Manier;  patiner. 
Begaefd,  t.  d.  Doué;  pourvu ;  doté, 
Begaefde ,  m.  en  v.  Donatatre  ,  m.  e 

Begaefdbeid ,  v.  Don ;  talent ,  m. 
Begaen,  b.  w.  Marcher  sur;  faire ;  com 

mettre, 
Begaen,  h.n.Èmu;  touche;  inquiet. 
Begaenbaer,  b.  n.  Praticabte. 
Begaepster,  v.  Baveuse,  f. 
Begapen,  b.  w.  Èpier;  regarder  fixe 

ment ;  bayer, 
Begaper,  m.  Badaud.  bayeur,  m. 
Befraven,  b.  w.  Douer;  doter;  graii- 

fier, 
Begeefbaer,  b.  n.  Collatif. 
Begeerbaer.  b.  n.  Désirab'e. 
Begeerbaerbeid,  V.  Appétibilité,  f. 
Begeerder,  m.  Demandeur ;  convoileur 

m. 
Begeeren,  b.  w.  Désirer;  convoiter;  re- 

chercher;  demander, 
Begeerend.  b.  n.  Appétif;  convoUeux. 
Begeerig,  b.  n.  Désireux ;  avide, 
Begeeriglyk,  byw  Avidement, 
Begeerlyk  ,  b.  n.  Désirable ;  avide,  — 

byw.  Avidement, 
Begeerlykheid ,  v.  Convoitise ;  avidité 

Begeerster,  v.  Demandeuse,  f. 
Begeerte ,  v.  Désir;  êouhait^  m.;  envie 

passion;  volante^  f. 
Begekkelyk,  b.  n  Ridicule, 
Begekken,  b.  w.  Persifler;  raiUer. 
Begekking,  v.  Bfoquerie,  f. 
Begeleiden,  b.  w.  Aceompagner. 
Begeleider,  m.  Guide;  accompagnateur 

m. 
Begeleiding,  v.  Accompagiiement,  m. 
Begeleidster,  v.  Conductrice ;  accompa 

gnatrice ,  f. 
Begelukzaligen,  b.  w.  Rendre  heureux 

béatifier. 
Begelukzaliging,  v.  Béatification,  t 
Begenadigen,  b.  w.  Douer;  gratifier 

groeier. 
Begenadiging,  v.  Gratification ;  grAce 

Begeven,  b.  w.  Donner;  conférer;  abat^ 
donner.  Zich  tot  de  studie  — .  S'adon 
ner  d  Vétude,  Zich  op  de  vlugt  — 
Prendre  la  fuite. 

Begever,  m.  CoUateur,  m. 

Begeving,  t.  DistribuHon;  coUation»  f. 
abandon  ^m. 


Digitized  by 


Google 


BEG 


BEH 


53 


Beggyn,  enx.  Zie  Begyn,  enx. 
Begieten,  b.  w.  Arroser. 
Begieting,  y.  ArrosemerU,  m. 
Begiften,  b.  w.  Zie  Begiftigen. 
Begiftigde,  m.  en  v.  Donataire ,   m. 

et  f. 
Begiftigen,  b.  w.  Donner;  douer;  do- 

ter. 
Begiftiger,  m.  Donateur,  m. 
Begiftiging,  v.  Don,  m.;  gratification ; 

donation ;  dotalion,  f. 
Begiftigster,  ▼.  Donatrice.  f. 
Begifting,  v.  Zie  Begiftiging. 
B^n,  o.  Commencement ;  principe ;  dé- 

but,  m. 
Beginletter,  v.  Initiale,  f. 
Beginneling,  m  env.  Comnunfant,  m.; 

cornmenfonte,  f. 
Beginnen,  h.  eno.  w.  Commencer, 
Beginner,  m.  Commengant,  m. 
Beginsel,  o.  Commencement;  principe ^ 

m. 
Beginrter,  v.  Commen^nte,  f. 
Beglimpen,  b.  w.  Cotorer. 
Begluerder,  m.  Lcrgneur,  m. 
Begluerster,  v.  Lorgneuse,  f. 
Begluren,  b.  w.  Lorgner ;  épier. 
Begoed,b.  n.  Jisé,  rielie. 
Begoochelaer,  m.  Enchantenr,  m. 
Begoochelaerster ,   v.   Enchanteresse , 

B^oochelen,  b.  w.  Enchanter;  éblouir; 

tromper. 
Begoocheling,  v.  Encliantement;ébtouts- 

temenl,  m.\  iUusion,  f. 
Begooijen,  b.  w.  Alteindre  enjetant, 
Begorden,  b.  w.  Engrosser. 
Begraefdoek,  m.  Linceut,  m. 
Begraefnis,  enz.  Zie  Begrafenis,  enz. 
Begraefplaets,  v.  Séputturey  f.;  cimetiè- 
^Itombeau^  m. 
Begraesd,  b.  n.  Couvert  d^herbes. 
Begrafenis,  v.  Enterremetit,  m.;  funé- 

rai«e5,  f.  pi. 

Begrafenisbriefken,  o.  Billet  d:enUrre' 

wenl,m. 
Begrafeniskosten,  m.  mv.  Frais  ftmé- 
^^^^^  m.  pi. 

Begrauwen,  b.  w.  Gronder ,  rabrouer, 
^J^ven,  b.  w.  EhUrrer;  caeher;  ert- 

mir.  Hier  ligt  —.  Ci-gtt,  Zich  — . 

Se  retrancher, 
Begravenls,  v.  Zie  Befirrafenls. 
Begraver,  m.  Enfouisseur,  m. 
««graving,  v.  Enterrement ;  enfouisse- 

nient,  m. 


Begrazen,  b.  w.  Couvrir  d'herbe. 
Begrenzen,  b.  w.  Limiter,  bomer. 
Begrenzing,  v.  Délimilation,  f. 
Begrimmen,  b.  w.  Regarder  en  colère; 

rabrouer. 
Begrip  ,   o.   Entendement ;  jugement , 

m.;  conception;  intelligence ,  f.;  som- 

maire  ;  abrégé,  in.;  idéé  ,  f.    Naer 

mjn  — .  Selon  moi. 
Begrobbelen,  b.  w.  Chiffonner. 
Begroeijen,  b.  w.  Couvrir  d'herbe. 
Begroeten ,  b.  w.  Saluer;  complimen- 

ter. 
Begroeting  ,   v.   Salut  ;  compliment , 

m. 
Begrommelen ,  b.  w.  Salir;  souiUer. 
Begrommen,  b.  w.  Gronder. 
Begroeten,  b.  w.  Taxer,  évaluer. 
Begrooting,v.  Estimation,  évaluoMon,  f.; 

budget^  m. 
Begruizelen,  b.  w.  Zie  Begruizen. 
Beg^ruizen,  b.w.  Salir;  souiHer. 
Begrynzen  ,  b.   w.  Regarder  avec   un 

visage  refrogné;  faire  ta  moue. 
Begrynzing,  v.  Grimace ;  mouCj  f. 
Begryp,  o.  Zie  Begrip. 
Begrypelyk,  b.  n.  Concevabie ,  inteüigi- 

ble.  —,  byw.  InteUigiblement. 
Begrypelykheid,  v.  Inteltigibitité,  f. 
Begrrypen  ,  b.  w.  Comprendre ;  contenir. 
Beguichelaer,  m.  Zie  Begoochelaer. 
Beguichelaerster,  v.  Zte  Begoochelaer- 
ster. 
Beguichelen,  b.  w.  Zie  Begoochelen. 
Beguicheling,  v.  Zie  Begoocheling. 
Begunstigd,  v.  d.  Favorisé. 
Begunstigde,  m.  en  v.  Favori^  m.;  favo- 

rite ;  creaturen  f. 
.Begunstigen,  b.  w.  Favoriser;  seconder; 

gratifier. 
Begunstiger,  m.  Proteeteur ^  bienfai-- 

teur,  m. 
Begunstiging,  y.  Faveur,  grdee^  f. 
Begunstigster,  v.  Protectrice,  bienfair 

trice^t. 
Begyn,  v.  Béguine,  f. 
Begynhof,  o.  Béguinage,  m. 
Begynklooster,  o.  Béguinage,  m. 
Behaegziek,  b.  n.  Coquet. 

Bebaegzuohtig,  b.  n.  Coquet. 

Behaerd,  b.  n.  Felu. 

Behagelyk,  b.  n.  AgréabU.-^,  byw. 

Agréahiement. 
Behagelykheid,  v.  Agrément,  m. 


Digitized  by 


Google 


54 


BEH 


BEH 


Behagen,  o.  vr,  Plaire.  — ,  o.  Ptaisir; 
agrémerU,  m. 

Behaird,  b.  d.  Felv. 

Behalen,  b.  w.  Acquérir;  remporter; 
engager ;  imjpliquer. 

Behaling,  v.  Óbtention,  f. 

Behalve  ,  voorz.  Excepté  ;  hormis  ; 
sauf. 

Behandelen,  b.  w.  Manier;  trailer ; dis- 
cuter. 

Behandeling,  v.  ManiemerU;  traitement^ 
m. 

Behandigen,  b.  w.  Remettre  en  mains 
prapresy  livrer. 

Behangen,  b.  w.  Tapisser. 

Behanger,  m.  Tapissier,  m. 

Behangsel,  o.  Tapisserie ;  tenture,  f. 

Behartigen,  b.  w.  Prendre  ö.  coeur. 

Behartiging,  v.  Application,  f.;  attaché- 
ment,  m. 

Behebt,  b.  n.  Sujet  h ;  entaché  de. 

Beheer,  o.  Administration ,  f.;  manie- 
ment,  m. 

Beheerder,  m.  Directeur;  administra- 
teur, m. 

Beheeren,  b.  w.  Gouvemer;  diriger;  ad- 
ministrer. 

Beheering,  v.  Gouvernement;  manie- 
ment,  m. 

Beheerschen,  b.  w.  Dominer;  gouver' 
ner. 

Beheerscher,  m.  Dominateur;  gouver- 
neur^ m. 

Beheersching,  v.  Domination,  f. 

Beheerschster,  v.  Dominatrice,  f. 

Beheerster,  v.  Directrice,  f. 

Beheinen,  b.  w.  Enclore, 

Beheining,  v.  Bnclos,  m. 

Beheksen,  b.  w.  Ensorceler, 

Behekst,  v.  d.  Ensorcelé, 

Behelp,  oj  Secours,  m. 

Behelpen  (zich),  wed.  w.  Avoir  recours 
& ;  se  servir  de ;  se  contenter  de. 

Behelzen,  b.  w.  Contenir. 

Behendig,  b.  n.  AdroU ;  habile ;  rusé. 

Behendigheid,  v.  Adresse;  habileté ; 
finesse  yt, 

Behendiglyk,  byw.  Adroitement ;  habi- 
lement. 

Behertigen  ,  enz.  Zie  Behartigen  , 
enz. 

Behoeden,  b.  w.  Protéger ;  garantir ; 
préserver. 

Behoedend,  b.  n.  Préservalif, 

Behoeder,  m.  Conservateur,  m. 

Behoeding,  v.  Conservation,  f. 


Behoedmiddel ,  o.  en  m.  PreservaUf  ^ 

m. 
Behoedster,  t.  Conservatrice,  f. 
Behoedzaem ,  b.  n.  Prudent.  —  ,  byw. 

Prudemment. 
Behoedzaemheid,  t.  Prudence.  t. 
Behoef,  o.  Vtüitéy  f.,  profil^  m.  Ten  — ve 

van.  AuprofUde. 
Behoefte,  v.  Besoin,  m. ;  indigence , 

Behoeftig,  b.  n.  Indigent,  pauvre. 

Behoeftigheid ,  v.  Indigenceypauvreté , 
f. 

Behoeftiglyk,  byw.  Pauvrement. 

Behoeve.  Zie  Behoef. 

Behoeven,  b.  w.  Avoir  besoin  de.  — ,  o. 
V7.  Être  obligé;  devoir;  falloir. 

Behooren  ,  o.  v<r.  Convenir;  falloir ;  de- 
voir; être  nécessaire;  demander;  ap- 
partenir.  — ,o.  Naer  — .  Comme  ü  faut. 

Behoorend,  b.  n.  Appartenant. 

Behoorlyk,  b.  n.  Convenable ;  du ;  jusle ; 
decent.  — ,  byw.  Convenablemenl ;  dü- 
ment;  décemment. 

Behoorlykheid  ,  v.  Convenance ;  jus- 
tessCy  f. 

Behoozen,  b.  w.  Arroser. 

Behoud  ,  o.  Salut,  m. ;  conservation , 

Behouden,  b.  w.  Conserver;  garder; 

sauver ;  délivrer. 
Behouden ,  b.  n.  Sür;  assuré;  sain  et 

sauf.  ~  te  huis  komen.  Arriver  è  bon 

port. 
Behoudend,  b.  n.  Préservatif. 
Behoudenis,  t.  Zie  Behoud. 
Behoudens,  voorz.  Sauf;  moyennant. 
Behouder ,  m.  Conservateur ;  sauveur , 

m. 
Behouding,  v.  Zie  Behoud. 
Behoudster,  v.  Conservatrice,  f. 
Bebouwd,  enz.  Zie  Beiuwd,  enz. 
Behuisd,  b.  n.  Logé,  domicilie. 
Behuisraden,  b.  w.  Meubler. 
Behulsrading,  v.  Emménagement,  m. 
Behuisraed,  b.  n.  Meublé. 
Behuizing,  v.  Demeure,  f. 
Behulp,  o.  Secours,  m.;  aide,  f. 

Bafr'}''--l'''Behulpzaen.. 

Behulpmiddel,  o.enm.  Remede;  moyen, 

m. 
Behulpzaem ,  b.  n.  Secourable ;  obli- 

geant. 
Behulpzaemheid,  v.  Secours,  m. ;  aide , 


Digitized  by 


Google 


BEJ 


BEK 


55 


Behuwd,  b.  n.  Jcquu  par  mariage ;  al- 

lié. 
Bebuwdbroeder,  m.  BeaU'frère^  m. 
Behuwddocbter,  v.  BeUe-fiUey  t. 
Behuwdmoederf  v.  Belle-mère,  f. 
Behuwdvader,  m.  Beau-pére^  m. 
Behuwdzoon,  m.  Beau-fUs,  m. 
Behuwdzuster,  v.  BeUe-sosurn  f. 
Behuwelyken,  b.  w.  Jcquérir  par  vaie 

de  manage ;  avdr  en  mariage, 
Bebuwen,  b.  w.  Zie  Bebuwelyken. 
Bebyliken,  b.  w.  Zie  Behuwelyken. 
Bei.T.  Baie,t. 
Beide ,  b.  n.  Tous  ou  toules  les  deux , 

totu  OU  loules  deux, 
Beidege8lacbti^,  b.  n   Épicène. 
Beiden,  b.  «n  o.  w.  Attendre. 
Beiderhande,  onv.  b.  ü.  Zie  Beider- 

lei. 
Beiderlei ,  ony.  b.  n.  De  deux  sarles  ou 

espêces. 
BeteTeraer,  m.  Zélateur,  m. 
BeTereraerster,  v.  Zéiatrice^  f. 
BeTeverd,  b.  n.  Zélé, 
BeTereren  ,  b.  w.  TravaiUer  avec  zèle  ü 

q.  c. :  prendre  d  cxur. 
BeTeveringr,  v.  Zèle,  m..  ardeur^^t. 
Beijaerd,  m.  Carillon^  m, 
Beiiaerdea,  o.  w.  Carillonner. 
Be|jaerder,  m.  Carillonneur,  m. 
Beijer,  m.  Bavarois,  m. 
Beijeraer,  m.  Carillonneur,  m. 
Beijerd»  m.  Zie  Beijaerd. 
Beijerder,  m.  CariUonneur,  m. 
BeijereD,  o.  w.  Zie  Beijaerden. 
Beijeren,  o.  La  Baviére,  f. 
Beijering',  ▼.  Carillon,  m. 
Beijersch,  b.  n.  Bavarois, 
Beijert ,  m.  Salie  commune ,  f. ;  chaos , 

m. 
Beitel «  m.  €iseau;coin,m. 
Beitelen,  b.  w.  Ciseler. 
Beitelkunst,  v.  Sculpturen  f. 
Beiteltje,  o.  Ciselet,  m. 
Beitelvormig ,  b.  n.  en  byw.  En  forme 

de  ciseau  ou  de  coin 
Bejaegster,  ▼.  Mpirante,  f. 
Bejaên,  b.  w.  Affirmer ;  avouer;  dire 

oui, 
Bcjaerd.b.  n.  Agé;  vieux, 
Bejaerdbeid,  y.  Age,  m.;  vieillesse,  f. 
Bejaerdmaking,  v.  Emancipation,  f. 
Berfag,  o.  Paursuite;  recherche ;  briguCy 

Bejagen,  b.  w.  Poursuivre;  rechercher; 
Mguer ;  obtenir. 


Bejager,  m.  Poursuivant  ;Mgueur;  as- 

piranty  m. 
Bejaging,  v,  Poursuile ;  recherche ;  bri- 

gue,  f. 
Bejammeren,  b.  w.  Déplortr;  plaindre. 
Beiammerenswaerdig ,  b.  n.  Déplora' 

ble,  — ,  byw.  Déplorablement. 
Bejegenen,  b.  w.  Rencontrer ;  trailer ; 

répondre. 
Bejegening  ,  v.  Rencontre ,  f. ;  accueil ; 

trailement,  m. 
Bek,  m.  Bec,  m.;  bouche,  f. 
Bekaden,  b.w.  Endiguer. 
Bekaeid  ,  b.  n.  Ce  qui  s'est  gdté  sur  les 

quais ;  confus. 
Bekaemd,  b.  n,  Moisi 
Bekaemdheid,  v.  Moisissure,  f. 
Bekaend,  b.  n.  Moisi. 
Bekakken,  b.  w.  Embrener. 
Bekakking,  v.  Embrénement,  m. 
Bekakt,  b.  n.  Breneux. 
Bekalken ,  b.  w.  Crépir ;  chauler. 
Bekallen,  b.  w.  Persuader;  enjóler ;  dé- 

nigrer. 
Bekamen,  o.  w.  Moisir  ou  se  moisir. 
Bekampen,  b.  w.  Combattre. 
Bekamping,  v.  Combaty  m. 
Qekanen,  o.  w.  Zie  Bekamen. 
Bekeerd,  b.  n.  Converli, 
Bekeerde,  m.  en  v.  Converli,  m. ;  con' 

vertie^  f. 
Bekeerder,  m.  Converlisseur,  m. 
Bekeer  en,  b.  w.  Convertir.  Zich  — .  Se 

converlir. 
Bekeering,  v.  Conversion,  f. 
Bekeerinpzucht,  v.  Prosélytlsme,  m. 
Bekeerlyk,  b.  n.  Convertissable. 
Bekeoflykheid ,  ▼.  Penchant  &  se  cor- 

riger,  m. 
Bekenbrief,  m.  Connaissement,  m. 
Bekend,  b.  n.  Connu;  manifeste;  no- 

toire. 
Bekende ,  m.  en  ▼.  Connaissance ,  f.; 

amiy  m.;  amie,  f. 
Bekendheid,  v.  Notoriété,  f. 
Bekendmaking,  v.  Notilication;  publi- 

cation;  annonce ;  déclaralion,  f.;  avis, 

m.  f 

Bekendwording,  v.  Publiciléy  notoriélé, 

f. 
Bekennen,  b.  w.  Avouer;  distxnguer; 

reconnaUre ;  connatlre;  confesser. 
Bekenner,  m.  Confesseur^m, 
Bekenning,  v.  Confessian^  f.;  aveu, 

m. 
Bekenschrift,  o.  Re(^u,  m. 


Digitized  by 


Google 


56 


BEK 


B£K 


Bekentenis,  v.  Confesswn,  f»;  aveu, 

m. 
Beker,  m.  Gobetet ;  calice ,  ra. ;  coupe  ^  f. 
Bekeren,  o.  w.  Pinter;  chopiner. 
Bekerken,  o.  Cuptile,  f. 
Bekermaker,  m.  Gooelctiei',  m. 
Bekermakery,  v.  Gobel€terie,f. 
Bekermen,  b.  w.  Pleurer,  déplorer. 
Bekertje,  o.  PetH  gobelet,  m.;  cupule, 

Bekervormig,  b.  n.  Hypocratén1orme.\ 
Bekeurde,  m.  ContrevenanU  ra. 
Bekeuren,  b.  w.  Mellre  d  Camende. 
Bek,ie,  o.  PetU  bec^  ra. 
Bekken,  o.  Bassin,  ra. 
Bekken,  b.  w.  Écliancrer, 
Bekkeneel,  o.  Crdne,  ra. 
Bekkeneelachtig,  b.  n.  Cranioïde. 
Bekkeneelbreuk,  v.  Fracture  du  crdne , 

f. 
Bekkeneelkenner,  ra.  Cranologue,  ra. 
Bekkeneelkunde,  v.  Cranologie,  f. 
Bekkeneelkundige ,    m.     Cranologue , 

ra. 
Bekken eelnaed,  m,  FontaneUCy  f. 
Bekkeneelvlies,  o.  Péricrdne^  ra. 
Bekkenalager,  ra.  Cymbalier,  ra. 
Bekladden,  b.  w.  Barbouiller;  tacher; 

salir. 
Beklaegde,  ra.  enY.Jccusé,  ra.;  accusée^ 

Beklaegster,  t.  Celle  qui  plaint;  accusa- 

triUy  f.  * 
Beklag,  o.  Pitié;  plainte,  f. 
Beklagelyk,  b.  n.  Déplorable.  —-,  byw. 

Déplorablement. 
Beklagen,  b.  w.  Plaindre ;  accuser. 
Bekldgenswaerdig,  b.  n.    )     Déplora^ 
Beklagensweerdig,  b.  n.    f     bU  ,    la- 

mentable. 
Beklager,  ra.  Celui  qui  pUdnt ;  accusa- 

teur,  ra. 
Beklaging,  v.  Plainte ;  accusalion,  f. 
Beklanten,  b.  w.  Achalander. 
Beklanting,  v.  Achalandage,  ra. 
Beklappen,  b.  w.  Dénoncer, 
Beklapper,  ra.  Dénonciateur^  ra. 
Beklapping,  v.  Dénonciation,  f. 
Beklapster,  v.  Dénonciatrice,  f. 
Beklauteren,  b.  w  Zie  Bekliraraen. 
Bekleeden,  b.  w.  Revêlir ;  couvrir ;  gar- 

nir;  iapisser;  habiUer;  draper;  rem' 

plir;  omer;  colorer. 
Bekleediog,  v.  Draperie,  f. 
Bekleedsel ,  o.  Couverture ;  gamiture ; 

tapisserie;  boiserie^  f.;  lambris^  m. 


Beklemdheid,  t.  Zie  Beklemming. 
Beklemraen,b.  w.Serrer;  opprimer;  ac^ 

cabler, 
Bekleraraing,  v.  Serrement  de  ccsur^  m.; 

oppression,  f. 
Bekliraraen,  \).w,Grimper  sur,  monter, 

escatader. 
Beklimraing,  v.  Escalade,  f. 
Beklinken,  b   w.  River ;  terminer , 
Beklonteren,  b.  w.  Crotter,  éclabous- 

ser. 
Beklontering,  v.  Èclaboussemenl^  m. 
Bekloos,  b.  n.  Anorrliynque. 
Beklyven,  o.  w.  Être  durable ;  durer ; 

réussir ;  prospérer. 
Beknabbelen,  b.  w.  Ronger. 
Beknabbeling,  ¥.  RongemetU,  ra. 
Beknauwen ,  enz.   Zie  Beknabbelen  , 

enz. 
Beknellen,  b.  w.  Serrer;  gêner;  acca- 
.   bier. 
Beknelling,  v.  Gêne ;  contrainte,  f.;  ser- 

rement,  ra. 
Beknibbelaer,  m.  Celui  qui  marchande; 

chicaneur,  ra. 
Beknibbelaerster  ,  v.  Celle  qui    mar- 

chande;  chicaneuse,  f. 
Beknibbelen,  b.  w.  MarchandaiÜer;  chi- 

caner;  épiloguer. 
Beknibbeling,  y.  Jctum  de  marchan- 

dailter;  chicane,  f. 
Beknopt,  b.  n.  Bref;  succinct;  conós ; 

petü. 
Beknoptelyk,  byw.  Brièvement;  suc- 

dnctement. 
Beknoptheid  ,  y.   Brièveté ;  concision  , 

Beknoptschrlft,  o.  Sténographie,  f. 
Beknoptschryyer,  ra.  Stenoaraphe,  ra. 
Beknorren,  b.  w.  Cronder;  reprimander, 
Beknypen,  b.  w.  Pincer ;  serrer. 
Bekocht ,  b.  n.  Trompédans  un  achat ; 

payé,  Hy  heeft  het  raet  den  dood  — . 

Il  lui  en  a  coüté  la  vie. 
Bekoelen ,  b.  w.  Rafratchir.  — ,  o.  w. 

Se  rafratchir. 
Bekoel  ing,  y.  RafraichissemetU,  ra. 
Bekeken,  b    w.  Jpprêter  d  manger  A 


q.  q.;  réfléchir. 
leko 


Bekoraen  ,    b.  w.  Recevoir  ;  obtenir ; 

avoir.  —,0.  w.  Toumer  en  bien  ou 

en  mai :  profiter ;  se  rétablir;   reve- 

nir. 
Bekoming ,  y.  Obtentian;  acquisition ,  f- 
Bekommerd  ,  b.  n.  Inqviet ;  chagrin  ; 

triste. 


Digitized  by 


Google 


BEK 


BEL 


57 


Bekommerdbeid ,  t.    Zie   Bekomme- 

riDg. 
Bekommeren  ,  b.  w.  Inquiéler;  troU' 

bier;affliger. 
BekommeriDg,  v.  Inquiétude,  f.;  soin; 

iouciy  m. 
Bekommerlyk  ,  b.  n.  Inquiétant ;  critU 

que ;  difflcite ;  fdcfieux. 
Bekommerais,  y.  Zie  Bekommering^. 
Bekomst,  v.  Rassasiement^  m. 
Bekookt,  b.  n.  Mür,  müri. 
Bekoopen ,  b.  w.  Payer ;  potter  la  peine 

de, 
Bekoorder,  m.  Tentateur;  séducieuTy 

m. 
Bekoorlyk,  b.  n.  AUrayant,  charmant ; 

séduisant. 
Bekoorlykheid  ,  v.  Cfiarme ;  attrait ; 

agrément,  m. 
Bekoorster,  v.  Tentatrice;  séductrice^ 

f. 
Bekoren,  b.  w.  Tentet;  enchanter;  sé- 

duire. 
Bekorend,  b.  n.  Tentant. 
Bekoring,  v.  Tentation,  f.;  enchante- 

ment  ,m.;  se'duction ,  f. 
Bekorsten,  b.  w.  Encroüter. 
Bekorsting,  v.  Encroütement,  m. 
Bekorten,  enz.  Zie  VerkortOD,  enz. 
Bekostigen  ,  b.  w.   Payer ,   faire  Us 

frais. 
Bekostiging,  v.  Frais^  m.  pi. 
Bekenten,  b.  w.  Zie  Bepratea. 
Bekrabbelen,  b'.  w.  Zif  Bekrabben. 
Bekrabben  ,  b.  w.  Egratigner ;  grat- 

ter, 
Bekracbtigen ,  b.  w.  Confirmer;  rali- 

fier ;  afprmer. 
Bekrachtigend,  b.  n.  Confirmatif;  affir- 

matif. 
Bekrachtiging,  v.  Confirmation;  ralifi' 

cation ;  affirmation^  f. 
Bekransen,  b.  w.  Couronner  d*une  guir- 
lande. 
Bekransing,  v.  Couronnement,  m. 
Bekrassen,  b.  w,  Gratter;  egratigner, 
Bekreten,  b.  n.  Éploré. 
Bekreunen  (zich) ,  wed.  w.  Se  mêler;  se 

iQucier. 
Bekrimpen  (zich),  wed.  w.  Diminuer 

tad^nse. 
Bekrompen ,  b.  n.  Bomé;  étroit;  petit ; 

aoare.  — ,  byw.  Étroitement ;  petile- 

ment ;  pauvrement. 
Bekrompenheid  ,  v.  Petilesse ;  avarice. 


Bekroonen,  b.  w.  Couronner. 
Bekrooning,  v.  Couronnement,  m.\  fin, 

Bekruiden ,  b.  w.  Épicer ;  assatson- 

ner. 
Bekruipen,  b.  w.  Hamper  U  long  de  ou 

sur;  s*approcher  en  rampant ;  sur-- 

prendre. 
Bekruisen,  b.  w.  Marquer  d*une  croix ; 

croiser.  Zich  — .  Faire  te  signe  de  la 

croix. 
Bekrygen,  b,  w.  Zie  Beoorlogen. 
Bekryten,  b.  w.  Zie  Beweenen. 
Bekstok,  m.  Bec-de  corbin.  m. 
Bekuipen,  b.  w.  Briguer;intriguer. 
Bekuiper,  m.  Brigueur,  m.   - 
Bekuiping,  v.  Briaue ;  intrigue,  f. 
Bek  vol,  m.  Becqueeon  béquee,  f. 
Bekvormig,  b.  u.  Avlrostre. 
Bekwaem,  b.  n.  Propre ;  commode ;  con-- 

venable;capable. 
Bekwaeraheid  ,  v.  Capacité;  aptitude  ; 

convenanee ;  opportunüé,  f. 
Bekwamelyk  ,  byw.  Convenablement ; 

capablement. 
Bekwamen,  b.  w.  Rendre  capable  ;  in- 

struire. 
Bekwelen ,  b.  w.  Se  ressentir  de  ;  plain- 

dre. 
Bekwylen,  b.  w.  Zie  Bezabberen. 
Bekyfster,  v.  Grondeuse,  f. 
Bekyken  »  b.  w.  Regarder  avec  atten- 

tion ;  examiner;  considérer. 
Bekyker,  m.  Spectaleur;  examinateur, 

m. 
Bekyking,  v.  Inspection,  f. ;  exatnenr 

w. 
Bekykster,  v.  Spectatrice,  f. 
Bekijven,  b.  w.  Gronder;  répriman- 

der, 
Beky  venswaerdig,  b.  n.  Grondable. 
Bekyver,  m.  Grondeur,  m. 
Beky  ving  ,  v.  Grondcrie ;  réprimande , 

Bel ,  V.  Sonnette,  f. ;  grelol;  hochet^  m. ; 

bulle  d*eau ,  f. 
Belubben,  b.  w.  Médire, 
Belachelyk,  b.  n.  Ridicute.  — ,  byw.  Ui- 

diculement, 
Belachelykiield,  v.  Ridicute,m. 
Belacben  b.  w.  Semoquerde. 
Belachenswaerdig,  b.  n.  Ridicule. 
Belacber,  m.  Moqueur^  m. 
Belaching,  v.  Moquette^  f. 
Belachster,  v.  Moqueiise,  f. 
Beladderen,  b.  w.  Escatader. 


Digitized  by 


Google 


u 


BEL 


Beladdering,  v.  Escalade,  f. 
Beladen,  b.  w.  Charger;  accabler» 
Belading,  t.  Chargement,  m. 
Belagchelyk  ,   enz.  Zie  Belachelyk  , 

enz. 
Belagen,  b.  w.  Dresser  des  embüches. 
Belaging,  t.  Embuscade,  f. 
Belakken,  b.  w.  Cacheter;  calcmnier. 
Belakker,  m.  Celui  qui  cachetU;  calom- 

niaUur,  m. 
Belakking ,  v.  Action  de  cacheter ;  ca- 

lamnie,  f. 
Belakster ,  v.  Celle  qui  cachette ;  calom- 

niatrice ,  f. 
Belanden,  o.  w.  A border ;  arriver, 
Belanding^  v.  Airivée ;  descente,  f. 
Belang,  o.  Importance,  f.;  intérét ,  m. 
Belangeloos,  b  n.  Desinteresse,  — ,byw. 

Déstntéressément, 
Belangeloosheid ,  y.  Désintéressement , 

m. 
Belangelooslyk,  hy^.  Désintéressement, 
Belangen,  o.  w.  Imporler;  intéresser. 
Wat  my  belangt.  Quant  d  moi  Wat 
die  zaek  belangt.  Quant  &  nette  af- 
faire. 
Belangende,  voorz.  Touchant ; concer- 

nant. 
Belanghebbend,  b.  n.  Intéresse, 
Belanghebbep,  m.  Associés  m.  — s.  Inté' 

resséSy  m.  pi. 
Belanghebster,  v.  Associée,  f. 
Belangryk,  b.  n.  Important, 
Belangrykheid,  v.  Zie  Belang. 
Belangstelling,  v.  Intérét,  m. 
BelangYol,  b.  n.  )    Interessant , 

Belangwekkend,  b.  n.  f       important. 
Belangziek,  b.  n.  Intéresse. 
Belangzoekend,  b.  n.  Intéresse. 
Belangzoeker,  m.  Homme  intéresse ,  m. 
Belangzuchtigi  b.  n.  Intéresse. 
Belappen,  b.  w.  Rapetasser, 
Belastbaer,  b.  n.  )    t^^^„hiM 
Belasteiyk,  b.  n.   f  ^^^^^^^^ 
Belasten,  b.  w.  Charger;  grever;impO' 

ser;  commander;  accuser. 
Belasteren,  b.  w.  Catomnier. 
Belastering,  v.  Calomnie,  t. 
Belasting,  t.  Charge,  f.:  impót;  or- 

dre,  m. 
Belastingschuldig ,  b.  n.   Contritua- 

ble. 
Belastingstelsel,  o.  Système  d'imposi' 

tion,  m. 
Belastingzetter,  m.  Asséeur^  xn. 


BEL 

Belatten,  b.  w.  Latter. 
Beldrager,  m.  Sonnailler,  m. 
Beleedigde,  m.  en  v.  Offensé^  m.;  offen 

sée,  f, 
Beleedigen,  b.  w.  Offenser ;  choquer, 
Beleedigend,   b.   n.    Offensant;   chA 

quant, 
Beleediger,  m.  Offenseur^  m. 
Beleediging,  ▼.  Offense;  injure,  f,       \ 
Beleefd,  b.  n.  Poli,  lionnête. 
Beleefdelyk ,  byw.  Poliment ,  honnêU 

ment. 
Beleefdheid  ,  v.   Politesse ,  honnêteté 

Beleefdheidshalve  ,    byw.    Par  poli 

tesse, 
Beleemen,  b.  w.  Luter, 
Beleeming,  v.  Lutation,  f. 
Beleenbank,  t.  Lombard,  m. 
Beleenen ,  b.  w.  Emprunter  sur  gage 

prêter  sur  gage ;  inféoder. 
Beleener,  m.  Prêteur  sur  gage;  emprun 

leur,  m. 
Beleening,  v.  Pret  sur  gage;  emprufi 

sur  gagCy  m. 
Beleenster,  v.  Emprunteuse,  f. 
Beleg,  o.  Siége,  m. 
Belegen,  b.  n.  Rassis. 
Belegeraer,  m.  Assiégeant,  m. 
Belegerde,  m.  Assiégé,  m. 
Belegeren,  b.  w.  Assiéger. 
Belegerend,  b.  n.  Assiégeant, 
Belegering,  v.  Siége,  m. 
Belegeringskroon ,  v.  Couronne  obs 

dionale,  f. 
Beleggen,  b.  w.  Couvrir ;  gamir;  ai 

pHquer ;  rempUr ;  convoquer ;  condu 

re ;  placer ;  assiéger. 
Belegger,  m.  Couvreur ;  directeur;  a 

siegeant,  m. 
Belegging,  v.  Action  de  couvrir ;cw 

vocatian;  direction,  f.;  siége,  m. 
Belegsel ,  o.  Berd ;  galon,  m.;  gamiti 

re,t 
Belegstep,  v.  Celle  qui  couvre;  directr 

ce,  f. 
Beleid,  o.  Conduite;  prudence;  dire 

tion,  f.;  cours,  m. 
Beleiden,  b.  w.  Conduire ;  diriger, 
Beleider ,  m.  Conducteur ;  directeur,  i 
Beleidster,  v.  Conductrice;    directi 

ce,  t, 
Belekken,  b.  w.  Humecter;  arroser. 
Belemmeren,  b.  w.  Embarrasser ;  ei 

pêcher. 


Digitized  by 


Google 


BEL 


BEM 


59 


Belemmerend,  b.  n.  IncommodanU 
Belemmering,  v.  Embarras)  empêche- 

menl,  m.;  difflcultéy  f. 
Bdlend,  b.  n.  Jboutissant;  bomé. 
Belenden,  o.  w.  Aboutir^  toucher. 
Belending,  v.  Limites;  bomes^  f.  pi. 
Belet  ^  o.  Empêckement ,  m.;  gêne,  f.; 

tart,  m. 
Beletsel,  o.  Zie  Belet« 
Beletten,  b.  w.  Empêcher. 
Beletting,  v.  Empêchement,  m. 
Beleven,  b.  w.  Vivre  jusqu'ö, ;  voir  arri- 

ver ;  vivre  selon. 
Belezen,  b.  w.  Exorciser;  conjurer;  en- 

sorceier;  charnier' ;  persuader. 
Belezen,  b.  n.  Qui  a  beaucoup  lu. 
Belezenheid,  v.  Leclure,  f. 
Belezer,  m.  Exorciste,  m. 
Belezing,  v.  Exorcisme;  charme,  m.; 

conjuraticn,  f. 
Belg,  m.  Beige,  m, 
Belgen  (zich),  wed.  w.  S^oflenser de. 
Belgenland,  o.  Belgique,  f. 
Belgenlandsch,  b.  n.  Beige,  belgique, 
BelgiS,  o.  Belgique,  f, 
BeJgier,  m.  Beige,  m. 
Belgieter,  m.  Sonnellier,  m. 
^lèinfiT»  ▼•  Déplaisir,  m. 
Belgisch,  b.  n.  Belgique,  beige. 
Belgrado,  o.  Bcijjrade  (ville). 
Belgziek,  b.  n.  Zie  Belgzuchtig. 
Belgziekte,  v.  Zie  Belgzucht. 
Belgzucht,  T.  CoUre,  f.;  ressentiment, 

m. 
Belgznchtig,  b.  n.  Colère,  colérique. 
Belhamel,  m.  Clocheman;  boute- feu, 

m. 
Belichamen,  b.  w.  Corporifier, 
Beliefte,  v.  Gré;  désir,  m. 
Beliegen,  b.  w.  En  imposer;  calom^ 

nier, 
Belieger ,  m.  Menteur ;  caLomniateur , 

m. 
Beliegster,  v.  Menleuse ;  calomnialri" 

ce,  f. 
Blieven,  o.  w.  Plaire.  Wat  belieft  u  ?* 

Pm-Ur—,  o.  Gré;  désir,  m. 
Beherend,  b.  n.  Complaisant. 
Believing,  ▼.  Complaisance^  f, 
Beligchamen,  b.  w.  Zie  Belichamen. 
Belikken,  b.  w.  Lécher, 
Belleken,  o.  Sonnette,  f.;  grelot^  m. 
Boeman,  m.  Crieur  pubUc,  m. 
B^en,  o.  w.  Soraier. 
Belletje,  o.  Sonnette,  f.;  grelot,  m. 
BeUona,  y.  Bellone,  f. 


Belmaker,  m.  Sonnettier^  m. 
Beloerder,  m.  Guetteur,  m. 
Beloeren,  b.  w.  Lorgner,  guetter, 
Bel  oer  ing,  v.  Espionnage,  m. 
Belofte,  V.  Promesse,  f.;  vosu,  m. 
Beloftebeeld,  o.  Ex-voto,  m. 
Beloftenis,  v.  Zu  Belofte. 
Beloken,  v.  d.  Ferme,  clos. 
Belommeren,  b.  w.  Ombrager. 
Belommejring,  ▼.  Ombrage,  m.;  ombre, 

Belonken,  b.  w.  Lorgner, 
Belonker,  m.  Lorgneur,  m. 
Belonking,  v.  Lorgnerie,  f, 
Belonkster,  v.  Lorgneu^e,  f. 
Beloofster,  v.  Prometteuse,  f. 
Beloonen,    b.    w.    Bécompenser ;  pu- 

nir. 
Belooner,  m.  Rémunérateur^  m. 
Belooning,  v.  Bécompense,  f.;  salaire^ 

m. 
Beloonster,  v.  Rémunératrice^  f. 
Beloop  ,  o.  Cours,  m. ;  forme ,  f.;  wum- 

tant,  m.,  somme,  f. 
Beloopen,  b.  w.  Alteindre;  surprendre ; 

expédier ;  investir;  poursuivre,  — ,  o. 

w.  Monter  on  se  monter  A. 
Beloven,  b.  w.  Promettre;  vouer. 
Belover,  m.  Prometteur,  m. 
Beloving,  v.  Promesse,  f. 
Belt,  V.  Tas  de  cendres,  m. 
Beluiden,  b.  w.  Iemand  — .  Sonner  Ie 

trépas  de  q.  q, 
*Beluiken,  b.  w.  Fermer,  clore. 
Beluisteraer,  m.  Ecouteur,  m. 
Beluisteren,    b.   w.   Écouter  secrèie- 

ment. 
Belust,  b.  n.  Désireux. 
Belustheid,  v.  Envie,  f.;  désir,  m, 
Belverkooper,  m.  Sonnettier,  m, 
Belyden,  b.  w.  Confesser;  avouer ;  pro» 

fesser. 
Belydenis,  v.  Confession ;  profession  de 

foi,t, 
Belyder,  m.  Confesseur,  m. 
Belyding,  v.  Zie  Belydenis. 
Belymen,  b.  w.  CoUer;  engluer, 
Belymer,  m.  CoUeur,  m, 
Belyming,  v.  EncoUage,  m. 
Belysten.  b.  w.  Encadrer. 
Bemagtigen,  b.  w.  Enmhir ;  autori- 

ser, 
Bemagtiger,  m.  Envahisseur,  m. 
Bemagtiging,  v.  Prise,  conquête,  f. 
Bemannen,  b.  w.  Emmariner;  équi- 

per. 


Digitized  by 


Google 


69 


BEM 


BEPr 


BemanniDg ,  v.  Équipement  (d'nn  vais- 

seau),  m. 
Bemantelen,  b.  w.  Emmanteler;  palüer; 

fortifier. 
Bemanteling,  t.  PalliatioH,  f. 
Bemasten.  b.  w.  Mdter, 
Bemasting,  v.  Mdture,  f. 
Bematten,  b.  w.  Natter, 
Bemeeld,  b.  n.  Enfariné;  farinetix, 
B^meesteren  ,  b.  w.  Prendre,  conqtié- 

rir. 
Bemelen,  b.  w.  Enfariner, 
Bemerkbaer,  b.  n.  ApercevabU ;  obser- 

vable. 
Bemerkbaerbeid,  y.  PerceptibilUé^  f. 
Bemerkeijk,  b.  n.  Remarquabie ;  obser- 
vatie. 
Bemerken,  b.  w.  Remarquer ;  observer; 

apercevoir, 
Bemerkenswaerdigy  b.  n.   )  Remarquer 
Bemerkensweerdig,  b.  n.  )     ble;  digne 

de  remarque. 
Bemerking,  y.  Remarque;  observation  , 

Bemesten,  b.  w.  Fumer,  amender. 
Bemesting,  v.  Engrais,  m. 
Bemeten,  b.  w.  Mesurer, 
Bemiddeiaer,  m.  Èlédialeur;  arbitre  y 

m. 
Bemiddelaerster,  V.      )      Médialrice  , 
Bemiddelares,  v.  f        f. 

Bemiddeld,  b.  n.  ^ué;  riche. 
Bemiddelen,  b.  w.  Accommoder  (une 

quereUe);  vider  (un  différend). 
Bemiddeling,  v.  Aecommodement ^  m.; 

médiatiariy  f. 
Bemind,  b.  n.  Aimé;  chéri;  cher. 
Beminde,  m.  en  v.  Bienaimé;  amants 

m.;  bien-aimée,  amante^  f. 
Beminnaer,  m.  Amateur ;  connaisseur , 

m. 
Beminnaerster,  v.     \      Connaisseuse  , 
Bemlnnares,  y.  )        f. 

Beminneljk,  b.   n.  Aimable;  agréa- 

ble, 
Beminnelykbeid,  y.  AmabiUté,  f. 
Beminnen,  b.  w.  Aimer;  ctiérir, 
Beminnenswaerdig,  b.  n.  Aimable, 
Beminnenswaerdigheid ,  y.  AmabÜUé^ 

BenUnnensweerdig ,  enz.  Zie  Bemin- 
nenswaerdig, enz. 

Beminner,  m.  Zie  Beminnaer. 

Beminster,  y.  Zi£^  Beminnaerster. 

Bemodderen,  b.  w.  Crotter;  éclabous^ 
ser. 


Bemoedigen,  b.  w.  Encourager, 
Bemoedigend,  b.  n.  Encourageant. 
Bemoediging,  y  Encouragement,  m. 
Bemoeial ,  m.  en  y.  Factoton ,  ardéUon , 

m. 
Bemoei.] en  (zich),  wed.  w.  Se  meter  f 

sHngérer  de, 
Bemoeijenis,  y.  )   Peine ,  f.;  travail; 
Bemoeijing,  y.    f      effort,  m. 
Bemol,  y.  Bémol  (mus.),  m. 
Bemorsen,  b.  w.  Salir;  souiUer, 
Bemorser,  m.  BarbouiUeur^  m. 
Bemorst,  b.  n.  Sale;  souiUé. 
Bemost,  b.  n.  Moussu, 
Bemuren,  b.  w.  Murer, 
Ben,  y.  Manne,  f.;  panier,  m. 
Benadeelen,  b.  w.  Nuire;  endommager; 

téser. 
Benadeel  ing,  y.  Tort;  préjudice,  m. 
Benaderen,  b.  w.  Retraire, 
Benadering,  y.  Retrait,  m. 
Benaeijen,  b.  w.  Cottdre, 
Benaerstigen  ,  enz.  Zie  Beneerstigen  , 

enz. 
Benaesten,  b.  w.  ^ie  Benaderen. 
Benaesting,  y.  Zie  Benadering. 
Benamen,  b.  w.  Nommer;  appeler;  de- 
signer; quali/ier. 
Benamend,  b.  n.  Quatificatif  ^  dénomi' 

natif. 
Benaming,  y.  Nom,  m,\  qualification  ; 

qualité,  f;  titre^  m. 
Benard,  b.  n.  Inquiet;  embarrassé. 
Benard  heid ,  y.  Peine ,  f. ;  embarras , 

m. 
Benarren ,  b.  w.  Embarrasser ;  inquié- 

ter. 
Benauwd,  b.  n.  Accabté;  oppressé;  étauf' 

fant ;  elroit ;  alarmé 
Benauwdheid,,  y.  Oppression,  f.;  acca- 

btement;  éiouffement,  m  ;  angaisee; 

touffeur,  f. 
Benauwen,  b.  w.  AccabUr;  oppresser; 

opprimer;  serrer;  tourmenter ;  alar- 

mer. 
Benauwend,  b.  n.  Oppressif;  accablant. 
Benauwer,  m.  Opptesseur ;  exacteur , 

m. 
Benauwing,  y.  Zie  Benauwdheid. 
Bende ,  y .  Bande ;  troupe ;  compagnie ; 

tégion,  f. 
Beneden,  byw.  En  bas.  —,  yoorz.  Au- 

dessous  de,  — ,  b.  n.  Bas ,  basse, 
Benedendeel,  o.  ParUe  inférieure,  f., 

Ie  bas,  m. 
Benedenhuis,  o.  Rez-de-chaussée,  m. 


Digitized  by 


Google 


BEN 

Benedeukamer,  v.  Chambre  d*en  bas , 

f. 
BeDedenkant,  m.  Cóté  inférieur,  U  bas^ 

m. 
Benedenkas,  v.  B<u  de  casse  (impr.) , 

m. 
Benedenland,  o.  Pays  bas,  m. 
Benedenluoht ,  t.  Mmosphère  inférieu^ 

re,  f. 
Benedenmaensch,  b.  n.  Sublunaire, 
Benedenstad,  v.  VUle  basse^  f. 
Benedenste,  b.  n.'  Inférieur;  te  plus 

bas, 
Beoedenwereld,  y.  Bas  monde;  Aveme, 

en  f  er  ^  m. 
Benedenwooning ,  y.  Rez-de-chaussée , 

m. 
Beuedenzael,  v.  Salie  basse,  f. 
♦Benedictie,  v.  Bénédiclion,  f. 
Benedictien,  v.  Bénédictine,  f. 
Benedictiener,  m.  )  Bénédictin^ 

BenedictienermoDnik.m.  (      m. 
Benedictienernon,  v.  Bénédictine,  f. 
Benedictyner,  enz.  Zie  Benedictiener , 

enz. 
Benedjrden,  b.  w.  Zie  2^genen. 
Beneenen,  b.  w.  Nier. 
Beneene^d,  b.  n.  Négatif. 
Beneening,  v.  Négation,  f. 
Beüeerstigen ,  b.  w.  TravaiUer  avec  ar- 

deur.  Zich  — .  S'appliquer ,  s'effor- 

eer, 
Beneewtiging,  v.  Applicalion,  f. 
Beneffens,  voorz.  Zie  Benevens. 
-«Beneficie,  ▼.  Benefice,  m. 
Benemen,  b.  vr,  Oter;  ravir ;  priver 

de. 
Benemer,  m.  Ravisseur,  m. 
Beneming,  ▼.  Privation,  f.;  ravissement, 

m. 
Benepen,  b.  n.  Embarrassé;  serre, 
Benepenbeid ,  v.  Embarras ,  m.;  peine , 

Benevelen,  b.  w.  Obscurcir, 
Beneveling,  v.  Obscurcissement,  m 
Beneven,  voorz.  Zie  Benevens. 
Benevens,  voorz.    Avec;  ainsi  que; 

oulre ;  auprès. 
Bengalen ,   o.    Bengate    ( provinee ) , 

m. 
Bengel,  m.  Bdtcn ;  lourdatuL,  m. 
Bengelen,  o.  w.  Bdtonner;  maltrai" 

ter, 
Bengelkruid  ,  o.  Mercuriale  (plante) , 

B^enwd,  b.  n.  Curieux  de  savoir. 


BEO 


61 


Benieuwen,  onp.  w.  Étre  curieux  de  sa- 
voir. 
Benjuin,  v.  Benjoin  (banme),  m. 
Beiijuinzuer,  o.  Acide  benzcüque,  m. 
Benne,v.  Zie  Ben. 

Benneken,  o.  Bannette,  f.,  barmeau^  m. 
Benoemen,  b.  w.  Nommer;  appeler;  qua- 

tifier. 
Benoemend, b.  n.  Dénominatif;  quali- 

ficalif. 
Benoemer,  m.  Nominateur,  m. 
Benoeming ,  v.  NominatUm  ;  désignch 

tion,  f. 
Benoodigd,  b.  n.  Néceisaire ;  pauvre, 
Benoodigdheid,  v.  Besoin,  m. 
Benoorden,  voorz.  Aunordde.  — ,  byw. 

Fers  Ie  nord. 
Benuttigbaer,  b.  n.  Exploitable. 
Benuttigden,  b.  w.  VtiUser;  employer, 

exploiter. 
Benuttiging  ,  v.  Utüisation ;  exploita- 

Uon,  f. 
Benydbaer,  b.  n.  Zie  Benydenswaer- 

dig. 
Benyden,  b.  w.  Envier, 
Benydenswaerdig,  b.  n.  )  Digne  d'en- 
Benydensweerdig,  b.  n.  f      vie,  envia- 

ble, 
Benyder,  m.  Envieux ;  jaloux,  m, 
Benyding,  v.  Envie:  jalousie,  f. 
Benydster,  v.  Envieuse ;  jalouse,  f. 
Benypen,  b.  w.  Pincer;  serrer. 
Benzoin,  v.  Benjoin  (baume),  m. 
Benzoinzuer,  o.  Acide  benzckque,  m. 
Beoefenaer,  m.    Amateur;  praticien, 

m. 
Beoefenen,  b.  w.  Exercer;  étudier;  cuUi- 

ver:  pratiquer. 
Beoefenend,  b.  n.  Pratique. 
Beoefenenswaerdlg,  b.  n.  )  Digne  d*ê^ 
Beoefenensweerdig,  b.  n.  (  tre  exercé, 

étudié  on  cuUivé. 
Beoefening,  v.  Exercice ,  m.;  étude; 

pratique,  f. 
Beoliën,  b.  w  Huiler, 
Beoogen,  b.  w.  Regarder;  rechercher. 
Beooging,  v.  Action  de  regarder,  f.; 
^     dessein ;  but^  m. 
Beoogmerkend,  b.  n.  Intentionnet. 
Beoordeelaer,  m.  Ju^e;  critique,  m. 
Beoordeelen,  b.  w.  Juger;  critiquer. 
Beoordeeier,  m.Zte  Beoordeelaer. 
Beoordeeling,  v.  Jugement^  m.;  criti- 
que, f. 
Beoorlogen,  b.  w.  Faire  la  guerre  A; 

combaUre. 


Digitized  by 


Google 


62 


BEP 


BER 


Beoosten,  voorz.  A  Vest  de.  — ,  byw.  A 

Vest,  a  Vorient, 
Beotië,  o.  Béotie  (cootrée),  f. 
Beotiér,  m.  Béotien^  m. 
Beotisch,  b.  n.  Béotien. 
Bepaelbaer,  b.  n.  AssignabU;définissa'' 

bU. 
Bepaeld,  b.  n.  Bomé;arrété;  fixé;réglé. 
Bepaeldelyk,  byw.  Déterminément;  pré- 

cisément, 
Bepaeldheid,  t.  Fixitéy  f. 
Bepaerlen,  b.  w.  Zie  Bepeerlen. 
Bepalen,  b.  w.  Palissader;  bomer;  Umi- 

ter;  regier;  arrêter;  fixer;  déterminer. 
Bepalend,  b.  n.  Limitatif;  définitif;  dé- 

finu 
Bepaler ,  m.  Délimitateur ;  définisseur , 

m. 
Bepaling,  v.  Abomeinent,  m.;  délimita- 

turn;  bome;  détermination ;  limita' 

tion  ;  fixation  ;  description  ;  défini- 

tion;  stipulation;  clause;  restricttoUy  f. 
Bepeerlen,  b.  w.  Omer  de  perles. 
Bepeilen,  b.  w.  Sonder ;  jauger. 
Bepeinzen  ,    b.  w.  Méditer ;  considé- 

rer. 
Bepeinzing ,  v.  Médüatiofi;  considétu- 

tion,  f. 
Bepeizen,  b.  w.  Zie  Bepeinzen. 
Bepeizing,  y.  Zie  Bepeinzing. 
Bepekken,  b.  w.  Poisser;  empoisser, 
Bepennen,  b.  w.  Emplumer, 
Bepeperen,  b.  w.  Poivrer. 
Beperken,  b.  w.  Bomer;  limiter. 
Beperkend,  b.  n.  Limitatif;  restrictif. 
Beperking  ,  v.  Limitation ,  restriction , 

Bepikken,  b.  w.  Zie  Bepekken. 
Beplaesteren,  b.  w.  Pldtrer;  crépir, 
Beplaestering,  7.  Crépissure,  f.;  enduit; 

crépi,  m. 
Beplakken  ,  b.  w.  Colier;  crépir. 
Beplakker,  m.  Colleur,  m. 
Beplanken,  b.  w.  Planchéier. 
Beplanten,  b.  w.  Püinter. 
Beplanter,  m.  Planteur,  m. 
Beplanting,  Y.  Plantation ,  f.;  plantage, 

m. 
Bepleisteren  ,  b.  w.  Appliquer  des  em- 

pldtres ;  pldtrer ;  crépir. 
Bepleistering,  y.  Emplastration ;  cré- 

pissure,  f.,  crépi,  m.;  couche,  f.;  en- 

duity  m.;  palliation,  f. 
Bepleitbaer  ,  b.  n.  Plaidable ;  discuta- 

ble. 
Bepleiten,  b.  w.  Plaider;  discuter. 


Beplelting,v.  PtaUioyer,  m.;  discussion^ 

Beplekken,  b.  w.  Tac/ier. 
Beploegbaer,  b.  n.  Arable;  labourabU, 
Beploegen,  b.  w.  Labourer;  cuUiver. 
Beploeger,  m.  Laboureur;  cultivateur^ 

m. 
Beploeging,  v,  Labour ;  labourage,  m.; 

culture,  f. 
Bepluimen,  b.  w.  jGamirde  plumes. 
Bepluizen,  b.  w.  Eplucher. 
Bepoederen,  b.  w.  Poudrer, 
Bepoeijeren,  h.w.  Zie  Bepoederen. 
Bepoten,  enz.  Zie  Beplanten,  enz. 
Bepraetster,  y.  Enjóleuse,  f. 
Bepraten,  b.  w.  Persuader  h ;  enjóler. 
Beprater,  m.  Enjóleur,  m. 
Beprating,  y.  Persuasion,  f. 
Beproefd,  b.  n.  Éprouvé;  reconnu. 
Beproeyen ,  b.  w.  Eprouver ;  tenter ;  es- 

sayer, 
Beproeyer,  m.  Essayeur,  m. 
Beproeying,  y.  Épreuve,  t.;essai^  m. 
Beraden,  b.  n.  Avisé. 
Beraden  (zich) ,  wed.  w.  Délibérer  sur. 

Zich  weder  — .  Se  raviser. 
Beradend,  b.  n.  Déiibératif. 
Berading,  y.  Zie  Beraed. 
Beraed  ,  o.  Délibération ;  consultaHon , 

f.;  examen ;  avis,  m.;  résolution,  f. 
Beraedslaen,  o.  w.  Zie  Beraedslagen. 
Beraedslagen,  o.  w.  Délibérer;  concer- 

ter;  consulter;  examiner. 
Beraedslagend,  b.  n.  Délibérant ;  détl- 

bératif. 
Beraedslaging,  y.  Délibération,  f. 
Berancen,  b.  w.  Arrêter;  déterminer; 

fixer;  concerter;  projeter. 
Beraming ,  y.  Convention ;  détermina- 
tion, f.;  plan;  projef^  m. 
Berberpeerd,  o.  Barbe  (cbeyal),  m. 
Berd,  o.  Ais,  m. ;  planche,  f.  Te  —e 

brengen.  Proposer. 
Berdeken,  o.  Pldnchette^  f. 
Bereden,  b.  n.  —  weg   Chemin  battu. 

Wel  —  paerd.  Chevat  bien  dressé. 
Beredeneerd,  b.  n.  Raisonné ;  motivé. 
Beredeneren,  b.w.  Raisonner;  discourir. 
Beregenen,  b.  w.  Zich  laten  — .Se lais- 
ser mouiller  de  la  pluie. 
Beregt,  o.  Zie  Berigt. 
Beregten,  b.  w.  Administrer  (un  ma^ 

lade] ;  servir. 
Bereid,  b.  n.  Pret ;  préparé;  apprêté. 
Bereiden,  b.  w.  Préparé r;  apprêter. 
Bereider,  m.  Apprêteur;  dresseur,  m. 


Digitized  by 


Google 


BER 


BER 


CS 


Bereidery ,  v.  Lieu  oü  Con  appréU  \ 

m. 
Bereiding ,  v.  PréparaHon ;  disposition , 

f. ;  appareil ;  apprêt ;  assaisonnement , 

m. 
Bereids,  byw.  Déjè. 
Bereidsel,  o.  Préparation^  f.;  préparalif; 

apprêt ;  appareil,  m. 
Bereidveerdig ,  enz.  Zie  Bereidwillig , 

enz. 
Bereidwillig,  b.  n.  Disposé  d ;  pret  è. 
Bereidwilligheid,  y.  Bonne  volonté,  f. ; 

empressementy  m. 
Bereidwilliglyk  ,  byw.  De  bonne  vo- 
lante; avec  emvressemenU 
Bereik ,  o.  Portee ;  étendue,  f. 
Bereiken,  b.  w.  Atteindre;  arriver;  abor- 

der. 
Bereisd,  b.  n.  Qui  a  beaucoup  voyagé. 
Bereizen ,  b.  w.  Foyager  en  ,  parcourir. 

Een  land  — .  Parcourir  un  pays. 
Berekenbaer,  b.  n.  Calculabte. 
Berekenen  ,  b.  w.  Calculer;  supputer ; 

compter. 
Berekening,  v.  Calcul;  compte,  m.;  sup- 

pulation,  f. 
Berennen ,  b.  w.  InvesUr;  bloquer;  as- 

siéger. 
Berenning ,  y.  Investissement ;  bloem , 

m. 
Berenten,  b.  w.  Chargerd'une  rente. 
Berg,  m.  Montagne,  f.;  mont,  m. 
Bergachtig  ,  b.  n.  Montagneux ;  mon- 

tueux. 
Bergaf,  byw.  En  descendant, 
Bergamo,  o.  Bergame  (ville),  f. 
Bergamot,  v.  Bergamote  (poire),  f. 
Bergamotboom,  m.  Bergamotier,  m. 
Bergamotölie,  v.  Essence  de  bergamote, 

f. 
Bergamotpeer,  y.  Bergamote^  f. 
Bergbewooner,  m.  Montagnard,  m. 
Bergblauw,  o.  Bleu  de  montagne,  m. 
Bergen,  b.  w.  Sauver;  conserver;  serrer; 

enfermer ;  cacher. 
Bergen,  o.  Jlfcm*  (ville) ,  m. 
Bergen-op-zoom  ,    o.     Berg-op-zoom 

(ville) ,  m. 
Bergengte,  v.  Col,  défilé^  m. 
Bergeppe,  y.  Persit  de  montagne^  m. 
Berger,  m.  Sauveur,  m. 
Berggee],  o.  Ocre,  f. 
Berggeit,  v.  ChamoiSy  m. 
Berggeld,  o.  Salvage  (mar.),  m. 
Bergglas,  o.  Zie  Bergkristal. 
Berggod,  m.  Dieu  des  monlagnes,  m. 


Berggodin,  y.  Oreade,  f. 

Berggroen,  o.  Fert  de  montagne,  m.: 

chrysocoUe,  f. 
Berghaen,  m.  Coq  des  montagnes ;  coq 

de  bruyère,  m. 
Berghars  ,  y.  ^  o.  AspluUle  ,  bitume  , 

m. 
Berghoen,  o.  Frahcolin  (oiseau),  m. 
Berghol,  o.  Antre,  m.   . 
Berghouten,  o.  mv.  Ceintes ;  préceintes 

(mar.),  f.  pi. 
Berging,  y.  Sauvage,  sauvetage  (mar.), 

m.;  conservalion,  f. 
Bergje,  o.Monticule,  m.,  coUine,  f. 
Bergketen,  v.  Chatne  de  montagnes. 

Bergkristal,  o.  Cristalderoche,  m. 
Berglieden  ,  m.  mv.  Montagnards ,  m. 

Bergloon  ,  m.  en  o.  Satvage  (mar.), 
m. 

Bergman,  m.  Montagnard,  m. 

Bergmuis,  v.  Souris  de  montagne,  f. 

Bergmunt,  y.  Calament  ou  calement 
(plan  te),  m. 

Bergnimf,  v.  Oreade,  f. 

Bergop,  byw.  En  montnnt. 

Bergpeper,  v.  Caméade  (poivre),  f. 

Bergpeterselie ,  v.  Persüde  montagne, 
m. 

Bergplaets,  v.  Magasin,  m. 

Bergraef,  v.  Chocard  (corbeau),  m. 

Bergrat,  v.  Loir,  m.;  marmotte,  f. 

Bergregt,  o.  Droit  de  salvage,  de  sauve- 
tage {mar, ),m. 

Bergrood,  o.  Cinabre  (mlnéral),  m. 

Bergroover  ,  m.  Bandoulier  (brigaud) , 
m. 

Bergrug,  m.  Crête  de  montagne^  f, 

Bergruit ,  v .  Rue  dè  montagne  (plante) , 

Bergschakel ,  v.  Chatne  de  montagnes , 

Bergsken ,  o.  Monticule,  m. :  colline  , 

f. 
Bergspits  ,  v.  en  o.  Pic;  sommei  d'nne 

montagne,  m. 
Bergstor,  v.  Minéral;  mélal,  m. 

Bergstofgroef ,  v.  Mine ; miniere,  f, 
Bergstolkunde,  v.  Mineralogie^  f. 
Bergstofkuudig,  b.  n.  Mineralogique. 
Bergstofkundige ,  m.  Minéralogiste,  m. 
Bergtop,  m.  Sommet,  m  ,  ou  cime  d'une 
montagne,  f. 


Digitized  by 


Google 


j 


64 


BER 


BER 


Berg^rlaSf  o.  AmiéntB  (minéral),  m. 
Berg  water ,  o.  Eau  de  roche ;  eau  mine- 

raU,r. 
Bordwerker,  m.  Mineur,  m. 
Berp zout,  o.  Sel  minérat.,  m. 
Berieken,  b.  w.  Zie  Beruiken. 
Berigt,  o.  Am ;  avertusement ;  rapport, 

m.;  information;  annonce,  f. 
Berigtbrief,  m.  Lettre  (Vavis,  f. 
Berigten,  b.  w.  Informer;  avertir;  préve- 

nir;  inslruire. 
Berigter  j  m.  Donneur  d'avis ;  rappor- 
teur^ m. 
Berigtgever,  m.  Zie  Berigter. 
Berigtschrift»  o.  Rapport;  avis,  m.;  dé- 

claration,  f. 
Berigtster,  v.  Donneuse  d'avis ;  rappor- 

teuse,  f. 
Beril,  m.  Zie  Berilsteen. 
Berilsteen,  m.  Be'ryt  ou  bérit,  m. 
Berimpelen,  onp.  w.  Se  rider. 
Beriepolyk  ,  b.  n.  BlAmable ,  répréhen- 

sitte. 
Berispen,  b.  w.  Bi&mer;  censurer;  criti- 

quer, 
Berisper,  m.  Censeur;  critique,  m. 
Berisping,  v.  Censure ;  critique ,  f. 

BrrkeS;r,m.|^^"^^«"'°^- 
Berkenboom,  m.  Sou  (eau,  m, 
Berkenbosch,  o.  Bouiaie,  f. 
Berkenhout,  o.  Bois  de  bouleau,  m. 
Berkenmeijer ,  m.  Branche  de  bouleau, 

f.;  gobetet,  m. 
Berkenroede,    v.    Ferge  de  bouteau , 

f. 
Berkenrys,  o.  Brin  de  bouteau,  m. 
Berkhouten  ,  o.  mv.  Ceintes ;  préceintes 

(mar.),  f.  pi. 
Berkoen,  v.  EporUilte  (mar.),  f. 
Berlyn  ,  o.  Bertin  (ville).  — ,  v.  Bertine 

(voiture),f. 
BerJyner,  m.  Bertinois,  m. 
Berlynsch,  b.  n.  Bertinois. 
Bermhertig ,    enz.    Zie   Barmhartig , 

enz. 
Bern ,  o.  Beme  (canton  et  ville) ,  m. 

Bernardyn,  m.  jBemarrfin  (religieux) , 

m. 
Bernardyne,  y.  Bemardine  (rellgieuse), 

f. 
Bernsch.  b.  n.  Bemois, 
Beroemd,  b.  n.  Céièbre;  fameux. 
Beroemdheid,  y.  CéUbriti,  f. 


Beroemen  (zich),  wed.  w.  Se  vanier; 

se  glorifier. 
Beroemer,  m.  Fanteur ,  fdnfaron  ,  m. 
Beroeming,  y.  Fanierie;vanité,f. 
Beroep,  o.  Pro  fession,  f.;  état;  métier, 

m.;  nomination ;  vocation ,  f.;  appel , 

m. 
Beroepbaer,  b.  n.  Convocable ;  êooca- 

bU. 
Beroepelyk,  b.  n.  Évocabie, 
Beroepen,  b.  w.  Crier  assez  haui  pour 

se  faire  entendre  de  q.  q.;  cmvoquer; 

appeler;  évoquer. 
Beroeper,  m.  Appetant,  m. 
Beroeping,  y.  Convocation;  évocaiion; 

action  iCappeler,  f. 
Beroepsbezigheid,  y.  Occupation ;  fone- 

tion,  f. 
Beroepsbrief,  m.  Patente^  f. 
Beroepshalye,  byw.  A  cause  de  sa  pro- 

fession. 
Beroepster,  y.  Appetante,  f. 
Beroerd,  b.  n.  Paralysé,  perclus,  para- 

lytique;  apoplectique ;  trouble ;  trott- 

bié. 
Beroerder,  m.  Perturbateur,  m. 
Beroerdheid,  y.  Paratysie;  apoplexie, 

f. 
Beroeren  ,    b.  w.    Toucher ;  troubler ; 

alarmerf  vexer;  secouer;  mouvoir. 
Beroerend  ,   b.  n.  Alarmant ;  inquié- 

tanl. 
Beroering,  y.  Trouble;  tourmeni ,  m.; 

secousse,  f.;  mouvement,  m. 
Beroerster,  y.  Perturbatrice,  f. 
Beroerte  ,    y.    Tumulte  ;  trouble  ,  m. ; 

émeute ;  apoplexie,  f. 
Beroesteu,  o.  w.  Se  rouitler. 
Beroesting,  y.  Rouille,  f. 
Berokken,  b.  w.  Zie  Berokkenen. 
Berokkenaer,  m.  Machinateur,  m. 
Berokkenen,  b.  w.  Brasser,  exciler, 

tramer,  machiner. 
Berokkening,  y.  Machination,  f. 
Beroofd  ,  b.  n.  Privé,  dénué,  dépourvu, 

dépouilté. 
Beroofster,  y.  Spotiatrice,  f. 
Berooid,  b.  n.  Pauvre;  confus. 
Berooidheid,  y.  Pauvreté,  f. 
Berooken,  b.  w.  Fumer;  enfumer ;  par- 

fumer. 
Berooker,  m.  Fumigaleur,  m. 
Berooking,  y.  Fumage ,  m.;  fumiga- 

tion,  f. 
Berooyen ,  b.  w.  Priver;  ravir;  dépouü- 

Ier;  öter;  voler. 


Digitized  by 


Google 


BES  BES                 ,65 

Boroo^end,  b.  n.  Prtvo/i/ (gramm.)*  Besehaemdheid ,  ▼.  Hante;  conft.sion 

Beroover ,  m.  Foteurt  ravisseur^  spO'  timidüé,  f. 

liateury  m .  Beechaerder,  m.  EscamoUur;  vo^t>r^  m. 

Beroovingr,  t.  Privatiom  déprédaHon^  Beschaerster,  v.  FoleusBy  f. 

L\  dépouüUment t vol,  m.  Beschamen,  b.   w.   Confondre;  faire 

Berouw,  o.  Repentirt  regret^  m.;  caU'  honte. 

trition,  f.  Beechaming,  ▼.  Hante;  confusion.  f. 

Berouwen ,  onp.  w.  Awnr  du  regret  y  Beschampen,  b.  w.  ZieBeschimpen. 

u  repentir.  Be«chansen,  b.  w.  Retrancher;  forti" 

Berouwlff,  b.  n.  Contrit  fier. 

Berrie,  v.  Brancard^  m.;  eivière,  f.  Beschansinff,  v.  Retranchement;  rem- 

Berrieboom,  m.  Limon  (pièce  de  bois),  part,  m.;  fortificaUon,  f. 

m.  Bescharen  ,    b.  w.  Escamoter ;  déro- 

Berriedrager,  m.  Bardeur,  m.  ber. 

Berst»  Vfc  en  m.  Crevasse  t  fente;  fêlU'  Bescharing,  ▼.  Fol,  larcin^  m, 

re,  f.  Beschaven,  b.  w.  Raboter ; retoucher ; 

Bersten «  e.  w.  Se  crevasser;  se  fendre;  potir, 

crever;  se  ftler.  Beschaver,  m.  Civilisateur,  m. 

Bertram,  v.             )  Pyréf/ife  (plante).  Beschaving,  v.  CiviUsation,  f. 

Bertrtmwortel,  m.  f     m.  Bescheid,  o.  Avis;  rapport,  m.;  nou- 

Berucht,  b.  n.  Célèbre,  fameux.  veile;  réponse,  f.;  document;  titre  , 

Berachtheid,  v.  Renom,  m.;  célébri-  m. 

té,  f.  Bescheidbrief,  m.  jicte^  m. 

Beraiken,  b.  w.  Flairer,  sentir.  Bescheiden,  b.  n.    Déterminé ;  fixé ; 

Bemsten,  o.  w.  Être  dèposé;  reposer;  ré^lé;  propre;  raisonnable;  honnête; 

se  reposer  sur.  aimable;  discret;  prudent;  réserve; 

Beryden ,  b.  w.  Dresser.  Een  paerd  — .  modéré. 

Monter  ou  dresser  un  cheval.  Eenen  Bescheiden ,  b.  w.  Déterminer ;  fixer ; 

weg",  Pas^parunchemin.  marquer;  assigner;  designer;  indi- 

Beryder,  m.  Ecuyer; cavalier: piqueur^  quer;  arrêier;  décider ;  stipuler;ré' 

m.  pondre, 

Berymen,  b.  w.  Rimer.  Bescheidenheid ,  v.  Discrétion;  pruden- 

Betymer,  m.  Rimeur^  m.  ce ;  réserve ;  modestie,  f. 

Beryming,  v.  Rime.  f.  Bescheidenlyk,  byw.  Discrètement;  pru» 

Bes,  V.  Graine ;  baie ;  vieiUe,  f.  demment ;  modestemeut. 

Beschadigen,  b.  w.  Bndommager;  gdter;  Bescheiding,  v.  fiétermination;  assigna- 

blesser ;  téser,                "  tion ;  stipulation,  f. 

Beschadiging,  v.  Endommagement;pré'  Bescheiden  ,  b.  w.  Gronder;  aeciiser  ; 

judice,  m.»  perte ;  dégradation,  f.;  dé-  déclarer  coupable. 

gdt ;  toH,  m.  Beschenken,  b.  w.  Donner;  gratifier;  don- 

Beschaduwen,  b.  w.  Otnbrager.  ner  ü  boire;  enivrer. 

Beschaduwing,  v.  Ombrage,  m.;  ombre.  Beschoren,  b.  w.  Tondre ;  raser ;  don- 

f.  ner  en  partage ;  réserver. 

Beschaefbaer,  b.  n.  CiviUsable,  Beschering,  v.  Tonte,  f, 

Beschaefd  ,  b.  n.  Vni;  poli;  civilisé;  Beschermbeeld,  o.  Palladium,  m. 

fumnéte;  correct;  élégant.  Beschermeling,  m.  Client,  m. 

Beschaefdelyk,  byw.  Poliment ,  honnê-  Beschermen ,  b.  w.  Protéger ;  aéfendre ; 

Umenl,  garantir ;  abriUr, 

Beschaefdheid ,  v.    PoLitesse;  civilisa-  Beschermend,   b.  n.  Défensif;   tule- 

tion,  f.  laire. 

Beschaefster,  v.  Civüisatrice,  f.  Beschermengel ,   m.    Jnge   tutélaire , 

Beschaemd ,  b.  n.  Honteux  ;  canfus ;  m. 

conlpndu  ;  déconcerté ;  embarrassé ;  Be6GheTmeT,m,Défenseur;protecteur, 

timide,  xn. 

Beschaemdelyk,  byw.  ^üec  (ïon/i«iön;  Beschermgeest ,  m.    Génie  tutélaire, 

timidement,  m. 

Tom.  I,  5 


Digitized  by 


Google 


«6 


BES 


tteeebeNDg^  si.  DUu  Méiaw.  m. 
Bescbermgodin  ,  y.  Déesse  iutéêmre  , 

Beschermheer,  m.  Zie  BesebArmer. 
Besüberoüteiltére,  m,  en  v.  PtUron^  m.; 

patronne^  f. 
BetcbermiQg,  w.  Preteotim^  l. 
Beseher»ft4er,  y.  Frotêctrke^  f. 
BeBohermin^peBeQ,  o.  mY<  Armes  dé* 

fensives,  f.  pi. 
Jtescbietaa ,  fo.  w.  Tirer  sur}  oanormer; 

essayer  [une  «rme  4  /(0k)  ;  aUeindre  ; 

IhoiMr;  iamMswr;  fermer.  — ,  o.  w. 

Avancer :  se  fermer. 
Bescbietthig,  y.  Canounade,  f. 
Beschik,  io.  JMiVfi/um ;  jstispoiiH<m  ;  COH' 

dutte ,  f. ;  arrangement ;  sort ,  m. 
Beschikal,  m.  FacUOon,  m. 
Beschikbaer,  h,n.J)isponible. 
Bescbikbaerbeid,  y.  üisponitiUté^  f. 
fiescbikken ,  b«  w.  Disposer;  •euvoyer; 

destiner;  foumir ;  faire ;  expédier. 
Beschikker,  m.  Bestinateitr ;  déredetir, 

m. 
Beschikking ,  w.  Dispositim;  dlneHon , 

f. 
Beschikster,  y.  Destinatrice ;  dMiecêrice, 

1. 
Beschilderen,  b.  w.  Peindre. 
üesebildering,  y.  Peüitüi»,  f. 
Bescbimmelbaer,  b.  n.  Sujet  é  mai- 

Beschimmeld,  b.  n.  Motst  rchancL 
.Beschimmeldbeid^  y.  Zie  Beschixnme- 

Ung. 
BoBcbiminrifin ,  io.  ^.  Maitir^  chm* 

dr. 
Bescblmmeling ,  y.  Moisistmet  ehan" 

dssure,  f. 
Beschimpen  y  b.  w.  Itailler ;  insuUtr, 
Beschimper,  m.  Mogueur;rttüUur^  m. 
Beschimping,  y.  RaiUerie;.intHUe^  f. 
Bescbimpster ,  y.  Moqueuse ;  raiUeuse , 

Beschonken,  b.  n.  Ivre;  soÜL 
Beschonkenheid^  y.  Ivresse^  f. 
Beschoojjen,  b.  w.  Mendier. 
Beschoren,  b.  n.  Destiné^  réserve. 
Beschot ,  o.  Claiscu ;  boiserie ,  f. ;  (am- 

bris^  m. 
Beschothont,  o.  Boisape,  in. 
Beschotwerk,  o.  Cloisonnape,  m. 
Beschouwelyk ,  b.  u.  Zte  .Beschon- 

wend. 
Beschonwen ,  b.  w.  Contempter ;  regar* 

der;  envisager;  observer;  considérer. 


BBS 

Besehoawend^b-n.  CêntemptaÜtO^ 

rigue ;  spéeukUi/, 
Beschouwer,  m.  Contemplaleur;  epeci 

ttur;  obêervaiem':tHéoricien,  nm 
Beschouwing ,  nr.  CemtempUUifiü^  obsi 

valimi ;  ikéerie  f  tme  ^t 
Beschouwster ,  y.  Contempiatri£^  ;  i 

servaMceiSpectairice,  f. 
Beschouwstuk,  o.  Tliéontmt  (maêik 

m. 
BeschneUeljk,  b.  n.  Déplerabl^  — ,  by 

DépkovabteimenL, 
Beschreijen,  b.  w.  Déplorer;  pleurer, 
Beschreljenewaerdiig,  b.  h.  i  Déphr 
fieschreijensweerdig,  b.  n.  )bie;iria 

— ,  byw*  Déplorablement;trisiemei 
Beschreven.,  b.  n«  JDie  — «  Yade^s.  l 

pères  comcrits, 
Bescfarobben,  b.  w.  Rabrouer. 
Beschroomd,  b.  n.  CrainHf;  timide 
Beschrowndejyk,  byw,  Timidemeni. 
Besfihroomdheid ,  y.  TimiOUé ;  enkU 

Bescbryden ,  b.  vr.  £e  met^e  &  catifou 

tUum  iur  g.x,j  enjamber;  fnmcM\ 

passer. 
Bes^TTYelyk ,  b.  jl  EaprimMe;  iié\ 

nissa^ie. 
BeschiyYen,  b.  w.  Écrire.sur;  meti 

par  €crü  4  décriret  eonvoquer. 
BeschryYend,  b.  n.  Descriptif. 
BeschryYer,  m.  Jkscripteun  auien 

historiën^  m. 
BeschryYing ,  y.  DescHpUom  ctmvei 

Üon,  f. 
Beschuit,  y.  Bisetiitt  m. 
Beschuldigbaer,  b.  n.  Accusabie. 
3eschaldigdfi,in.  env.Accusé,  m.;  i 

cusée.f. 
Beschuldigen ,  b.  w.  Accuserf  bidnu 

critiquer. 
iBeedmldigend,  b.  n.  Accusatoim. 
Beschuldiger,  m.  Accusateur^  m. 
Beschuldiging,  v.  Acousatian,  f. 
^Beechuhiigster,  y.  Accusatriee^  f. 
Beschut,  o.  Zie  Besebntsel. 
3eBchutimer,  b.  n.  Défmdable. 
Bcschutband,  m.     )  Défensif  (chir 
Beschutpleister,  y.  1     m. 
Beschutsei,  o.  Séparation:  ctoison^ 

abri,m. 
Besehutsbeer ,  m.  Défenseur;  patrt 

m, 
Beschuteter,  y.  Protectrice,  t. 
BeschutsYrauw,  y.  Protectrice  i  pmtr 

ne^t. 


Digitized  by 


Google 


BBS 


BES 


mr 


BMCbBtl«B ,  ]^,  nr.  JMtert  défendre. 
Beschuttend,  h^  n-  TutéUirp. 
Beschnttor,  xa.  I^femeur;  patrtm^  m. 
Besebattincr ,  ▼.  ikfetiie;  proteetum ,  f. 
BeschyDen,  b.  w.  Eclairer,  iUummer. 
BeaebyiuBg;.  ▼.  Hlvmmotion»  t. 
Beadiytenri).  w.  Emtrener;  tromper. 
Besdragend,  b.  n.  Baccifère. 
Besef,  o.  Jdée,  netion,  f. 
Beseffeloos,  b.  a.  Privé  dfi  ^enUnurU. 
BeaeflélQosheid,  t.  PrimUon  de  unti- 

ment,  f. 
Beeeflèlyk,  |>.  n.  ConcevaifU. 
BeaeiléQ,  b.  w.  Comprendre. 
BesefBngfY.  Zie  Besef. 
Besin^en,  b.  w.  Zie  Omsiairelen. 
Beide,  o.  PetiU  gmne;  pUUe  Me; 

vieiUe ;  grand'  mère,  f. 
Besiabbeo,  b.  w.  Satir» 
BesUen ,  b.  w.  Ferrer,  enUnUre;  gdeher; 

déla^;  saisir ;  oecuper.  — ,  o.  w.  Sc 

ierwtrs  moisir;  réumr- 
Beslag,  o.  FerrtmenU ,  ip.  pi. ;  arma" 

txn ,  f.;  enUwiage,  m. ;  saisie,  f. ;  em- 

Asmu,  «i.;/Mrfu«niyi$,  f. 
Beslagen,  b.  b.  Gami ;  ferré;  détrempé. 
Bedageae,  m.  Sam,  m. 
Beelaging,  ▼.  Ferrnre^  f. 
^^•^firlegger,  m  Saisiesanty  m. 
Beslagleggiug,  y.  Sai^«  f. 
BeslagWgiter,  ▼.  SaüissanU^  t 
Bealaglyn,  t.  Corde,  f.;  tian,  m. 
Beslagnemer,  m.  8aisissarU,m. 
Betfagoemuig,  ▼.  S^isie,  U 
Beslagophefflng,  v.  MainUvée,  t, 
BertagiïiDg,  m.  Firok,  f. 
Beslagtasch,  ▼.  Ferriére,  f. 
Beslapen ,  b.  w.  CoujCfur  mr;  engroé- 

ser. 
Beéledilen,  b.  w.  Jccommoder,  vider. 
Beslechtend,  b.  n.  Décisif, 
Beslechting,  ▼.  Jecammodement,  m. 
BesUssen ,  b.  w.  Juger;  décider;  termir 

ner. 
Beslissend,  b.  n.  Dédsif. 
Beslisser,  m.  Déddeur;  arbUre,  m. 
Beslissing,  y.  Décision,  f. 
Besliasingspunt,  o.  Pointdicisif,  m. 
Beslist,  b.n./ii^^;ctódi<^. 
Besiommerd,  b.  n.  Emöarrassé;  em- 

brtmiUé. 
Beslommeren ,  b.  w.  EmtrouiUer;  eny- 

b&rrauer. 
Beslommering,  y.  EmtrouiUement,  m. 
Besloten,  b.  n.  Cacheié;  arrêté;  étroit; 

doe ;  bioqué;  assiégé;  gele;  défendu. 


Besloit,  o.  ikme($iêign;rüoMimi;déci- 

ekm,  f.;  rfeuUêl,  m.;  cmê^uenee, 

f.;  arrêtéy  m. 
Besluiteloos,  b.  s.  Irréeoi»;  MM$.  — , 

byw.  IrrüoiumaU. 
Vefflttiteloosheid,  y.  IrrüoUUien ;  inde- 

dsion,  f. 
Besluiten,  b.w.  CmUênir;eonc/ure;en- 

vironner ;  décider. 
Besluitend,  b.  n.  Cmclmni, 
Besluiting,  y.  Inveiüssenient,  m. 
Besluitrede,  y.  CiimcUision^  f. 
Beslyken,  b.  w.  Etnbouer;  édabous- 

ser. 
Beslykt,  b.  n.  CroUé^  saU. 
Beslypeo,  b.  yf.  JigiHser. 
Besmeerd ,   b.  n.   Sale ;  gf^$ ;  eras- 

jeux. 
Besmeren,  b.  m.  GrgUteri  $tdir. 
Besmet,  b.  n.  Impur g  infecfé ; somUé ; 

entidi/é, 
Besmettelyk,  b.  n.  Ccntagieux. 
^esmettelykl^eid,  v.  CoHtagian,  f. 
Besmetten  ,  b.  w.  SouiUer;  salir;  infeC' 

ter. 
Besmettend,  b.  n.  Contagieux, 
Besmetting ,  y.  Centagion;  infêction; 

souiUure ;  corruptUm ,  f. 
Besmeurd,  b.  n.  SlouWé,  salL 
Besmeuren,  b.  w.  Salir,  souiUer,  tacfier; 

barbauUier, 

IS«iï?f:  "!*'»«'««•'• 

Besnauwen,  b.  w.  Rudoyer^  rabnmer. 
Besneden,  b.  n.  Bogné, 
fiesnedendom,  o.  JLe  jud^Asmef  m. 
Besnedene,  m.  Circoncis,  m. 
Besneeuwd,  b.  n.  dnofert  de  neige. 
)Bl08noeyen,  b.  w.  Couper;  laillen  éla* 

guer;regner. 
Besnoeijiugi  y.  JHminvlion,  f.;  retran" 

cbemenlt  m.;  taiUe,  f.;  éiagage,  n. 
Besnorken,  b.  w.  Braver* 
Besnot,  b.  n.  Morveux. 
Besnotten,  b.  w.  SouiUer  de  morve. 
Besnuffelen,  b.  w.  Flairer»  fureter. 
Besnuffel^,  b.  w.  Zie  BemuAlefi. 
Besnyden,  b.  w.  Circimcire ;  rogner. 
Besnydenis,  y.  Qirconcision,  f. 
Besnyder,  m.  Circonciseur,  m, 
Besnyding,  y.  Circondsian,  f. 
Bespannen,  b.  w,,AUekr, 
Besparen,  b.  w ,  Epargner, 
Besparing,  y.  Epargner  f. 
Bespatten ,  b.  w.  Faire  jaUlir  de  Ccau , 

etc.,  sur  q.  q. 


Digitized  by 


Google 


68 


BES 


BES 


BespatUng,  t.  AspersUm,  f. 
Bespekken,  b.  w.  Larder,  barder. 
Bespelen,  b.  w.  Jouer  de, 
Bespeurbaer,  b.  n.  PerceptibU, 
Bespeurbaerheid,  v.  PercepHbilüé,  f. 
Bespeuren,  b.  w.  Apercevoir;  décou^ 

vrir ;  reconnaitre. 
Bespeuring,  v.  Rernarqtie:  décmtverte , 

Bespeurlyk,  b.  n.  PerceptibU. 
Bespieden,  b.  w.  Epier,  gueUef, 
Bespieder,  m.  Espion,  m. 
Bespieding,  y.  Espumnage^  m. 
Bespiedster,  v.  Espionne,  f. 
Besplegelaer,  m.  Théoriden,  m. 
Bespiegelen,  b.  w.  CmUmpler,  Zich  — . 

Se  mirer* 
Bespiegelend,  b.  n.  ConlempUUif. 
Bespiegeling,  v.  Contempiation,  f.;  re- 

caeiUementy  m.' 
Bespikkeld ,  b.  n.  Tacheté ;  jaspé ;  mar- 

queté, 
Bespikkelen,  b.  w.  Moucheter;  marque- 

Ur;jasper. 
Bespikkeling,  v.  Moucheture  :jaspure , 

Bespoeden,  b.  w.  Zie  Bespoedigen. 
Bespoedigen,  b.  w.  Hdter;  accelérer. 
Bespoediging,  v.  Hdte;  accélératian , 

Bespoelen,  b.  w.  Arroser;  baigner. 
Bespotster,  v.  Moqueme,  f. 
Bespotielyk  ,  b.  n.  Ridicule.  — ,  byw. 

Ridiculement. 
Bespottelykheid»  y.  Ridicule,  m. 
Bespotten,  b.  w.  RaiUer,  se  moquer 

de. 
Bespottenswaerdig,  b.  n.  )    Ridicule, 
Bespottensweerdig,  b.  n.  )   bemabte  , 

derisoire. 
Bespotter,  m.  Mooueur,  m. 
Bespotting,  y.  Ratlierie,  moquerie,  f. 
Bespouwen,  b.  w.  Zie  Besfmwen. 
Bespraekt,  b.  n.  Wel  —•.  Eloquent. 
Bespraektheid,Y.  Eloquence,  f. 
Besprek ,  o.  Pourparler ,  m. ;  négocia- 

tion  ;  conférence ;  condUion ;  consulten 

tiofiyt.',  legs.m. 
Bespreken,  b.  w.  Arrêter ;  commander ; 

sUpuler ;  léguer ;  accuser. 
Bespreking,  y.  Zie  Besprek. 
Besprengen  ,  b.  w.   Asperger ;  arro- 

ser. 
Besprenging,  y.  Aspersion.  f. 
Besprenkelen,  enz.  Zie  Besprengen, 

enz. 


Bespringen,  b.  w.  Atieindre  ensautani; 
attaquer;  surprendre;  saiUir. 

Besprfnger,  m.  Assaülant^  m. 

Bespringing ,  y.  Assaut ,  m. ;  attaque ; 
mante,  f. 

Besproeijen,  b.  w.  Arroser;  mouiUer. 

Besproeijing,  y.  Arrosement,  m.;  asper- 
sion.f. 

Besproeiwater,  o.  Eau  lustrale,  f. 

Besproken,  b.  n.  Conveniionnel. 

Bespugen ,  b.  w.  Cracher  contre  ou 
sur. 

Bespuiten,  b.w.  Seringuer. 

Bespuwen  ,  b.  w.  Cracher  contre  ou 
sur. 

Bessem,  m.  Balai,  m. 

Bessembinder,  m.  Faiseur  de  balais, 
m. 

Bessemheide,  y.  Bruc,  m. 

Bessemmaker ,  m.  Faiseur  de  balais, 
m. 

Bessemsteel,  m.  )  Manche  il  balai, 

Bessemstok ,  m.   f     m. 

Best,  beste,  b.  n.  Le  meiUeur,  la  meilr 
Uure.  — ,  o.  Bien,  profU,  avaniage,  m . 
Zyn  —  doen.  Faire  de  son  mieux, 
faire  son  possible.  Ten  —e  nemen. 
Prendre  en  bonne  pari.  — ,  m.  De  eer- 
ste de— e.  Le  premier  venu.  — ,  byw. 
Le  mieux ,  tres  bun.  Om  — .  A  Venvi. 

Bestaen,  b.  w.  Entreprendre.  — ,  o.  w. 
Résister;  suffire;  exisUr;  subsister; 
consister;  éire  pareni  ou  allié;  avoir 
lieu;étre.  —,  o.  Entreprise;  action,  f.; 
état ;  naturel ;  Ure,  m. 

Bestaenbaer ,  b.  n.  PossibU ;  campati' 
bU. 

Bestaenbaerheid,  y.  Possibilité;  compa- 
tibilité,  f. 

Bestaende ,  b.  n.  Existant ;  consislant ; 
composé  de. 

Bestaenlyk,  b.  n.  ZU  Bestaenbaer. 

Bestaenlykheid ,  y.  Zie  Bestaenbaer- 
heid. 

Bestaken,  h.w.^Échalasser.  ' 

Bestaking,  y.  Échalassement,  m. 

Bestand  ,  b.  n.  Suffisant ,  cc^pabU  ,  qui 
peut  résister d.  — ,  o.  Armistice,m. 

Bestanddeel,  o.  Principe;  element;  in- 
grediënt ,  m. ;  baie,  f. 

Besiandig,  enz.  Zie  Bestendig,  enz. 

Bestappen,  b.  w.  Enjamber,  franchir. 

Bestatigcn ,  b.  w.  Confimier;  afflrmer ; 
ratifier ;  constater. 

Bestatiglng,  v.  Confirmalion,  f. 

Beste.  Zf'e  Best. 


Digitized  by 


Google 


BES 


BES 


BestedeDy  b.  w.  Placer ;  tnettre ;  déptti' 

ser ;  tmpioyer ;  marier. 
Besteder ,  m.  Entremeiieur ;  embaU' 

eheur,  m, 
Besteding,  v.  Usage;  empkn^  m. 
Btóteedster ,  v.  Recommandaresse ;  en- 

tremetteuse ,  f. 
Besteekband,  m.  Tra/nchtfUe^  f. 
Besteelbaer,  b.  n.  Foiaöle, 
Bestek ,  o.  Prajet ;  plan ;  dessin ;  devis ; 

ezempie;  nwdèU;  pointage;  espace  ^ 

m. 
Besteken,  b.  w.  Piquer ;  corrompre ; 

orner;  concerter;  tramer. 
Besteker.  m.  Corrupteur,  m. 
Besteking,  v.  Corruption,  f. 
Bestel,  o.  Dvreclum :  conduite  ; disposi- 

tion,  f.;  crdre  ;embarras^  m. 
Bestelen,  b.  w.  FoUr;  dérober, 
Bestelinff,  v.  Vol,  m. 
Bestellen,  b.  w.  Jssigner;  porter ;  reinet- 

tre;  commander;  regier;  diriger;  pla- 
cer. — ,  o.  "vr.  Dtsposer. 
Besteller,  m.  Porteur,  m. 
BesteUing,  y.  Direcium; conduite;  dis-- 

posUion ;  commande,  f. 
Bestelster,  ▼.  Porteuse,  f. 
Bestembaer,  b.  n.  AshignabU. 
Bestemd,  b.  n.  Fixé ;  aésigné ;  desliné. 
Bestemmeling,  m.  e»  y.  Desiinataire , 

m.  et  f. 
Bestemmen ,  b.  w.  Foter;  fixer;  arrêter; 

regier;  desliner;  assigner. 
Bestemmer,  m.  Destinateur^  m. 
Bestemming,  v.  Fixation ;  déhignatUm ; 

destination ;  destinée ,  f. 
Bestemmingsplaets  .    v.    Destination 

(Ueu),  f. 
Bestemoeder,  v.  Fieille ;  grand*  mère  ^ 

I* 
Bestemodr,  v.  Zie  Bestemoeder. 
Bestempelen ,  b.  w.  Timtrer;  designer; 

confirmer. 
Bestempeling,  v.  Action  de  timbrer;  dé- 

signalion ;  confirmation,  f. 
Beste mster,  v.  Destinalrice,  f. 
Bestendig,  b.  n.  Durable;  coniinuel; 

constant. 
Bestendigbeid,  y.  Stabilité;  durée;  con- 

stance,  f. 
Bestendiglyk/ byw.  Constamment, 
Bestenren,  o.  w.  PdUr;  blêmir;  sécher. 

— s  b.  w.  Faire  mourir.  Hy  2al  bet—. 

Cela  Ie  feta  mourir;  il  en  mourra, 
Besterader,  m.  FieiUard ;  grand-père^ 

m. 


Beste Yenen,  b.  w.  Faire  route  vers. 
Bestier ,  o.  Direction ;  adminislration  , 

f.;  gouvernement,  m. 
Bestierder ,  m.  Directeur ;  administra- 
teur; gouverneur;  intendant,  m. 
Bestieren,  b.  w.  Gouverner;  diriger;  ad- 

ministrer. 
Bestierend,  b.  n.  Administratif. 
Bestier  ing,  y.  Zie  Bestier. 
Bestierloos,  b.  n.  Anarchiüue, 
Bestierloosbeid.  y.  Anarchie,  f. 
Bestierster,  y.  Directrice;  gouvernante; 

conductrice ,  f. 
Bestippen,  b.  w.  PointiUer;  pointer. 
Bestipping,  y.  Pointillage,  m. 
Bestipt,  b.  u.  Exact. 
Bestiptelyk,  byw.  Exactement, 
Bestoken,  b.  w.  Attaquer;  surprendre. 
Bestoker,  m.  Assaillant,  m. 
Bestoking,  y.  Attaque,  f. 
Bestellen,  o.  w.  Se  coaguUr^  se  figer. 
Bestoppen  ,  b.  w.  Boucher;  ravauder. 
Bestormen  ,  b.  w.  Assaülir;  attaquer; 

surprendre. 
Bestormer,  m.  Assailiant,  m. 
Bestorming,  y.  Attaque,  f.;  assaut , 

m. 
Bestorten ,  b.  w.  Mouüler  en  répandant 

sur. 
BestorYen ,  b.  n.  Pdle ;  bléme ;  qui  n'a 

plus  ni  père  ni  mère. 
Bestoven,  b.  n.  Poudreux;  ivre. 
Bestrafbaer,  b.  n.  Zie  Bestraffelyk. 
Bestraffelyk,  b.  n.  Bldmable,  répréhen- 

sible. 
BestraflOen,  b.  w.  Repr^re;  bldmer; 

chdtier. 
BestrafTer,  m  Censeur  ;  correcteur,  m. 
Bestrafllng,  y.  Réprimande;  censure; 

correclion^  f.  * 
Bestrafster,  v.  Cofrectrice,  f. 
Bestralen,  b.  w.  Eclairer  de  ses  rayons. 
Bestraling,  y.  Rayonnement,  m. 
Bestraten,  b.  w.  Paver,  empierrer. 
Bestrating,  T.  Pavement,  empierrement^ 

m. 
Bestrikken ,  b.  w.  Orner  de  noeuds ,  de 

rubans ;  prendre  datis  des  filets. 
Bestront,  b.  n.  Breneux. 
Bestrooijen  ,   b.  w.-  Parsemer ;  jon- 

cher. 
Bestrooisel,  o.  Jonchée,  f. 
BestrulYen  ,  b.  w.  Emtrener ;  duper; 

déshonorer. 
Qestrydbaer ,  b.  n.  Débattable ;  combat- 

tabïe. 


Digitized  by 


Google 


70                  BET  BET 

Bestryden  ^  b.  w.  Attaquet;  eombattre ;  B«teekentn|f,  t.    )    SignlficatioH  t  t-i 

tentet,  Beteekenis,  y.       |        scm^  m^ 

Bestiyder,  m.  AêsaiUant ;  umaUur,  Beteerde^  m.  CotM^rofwewr,  m. 

m.  Betel,  m.  Bétei  (plante),  m. 

Bestrydlngr,  ▼.  Atta^,  f;  carnet,  m.;  Betemmen,  b.  w,  Sknhjmr;  appriwoi 

tentation,  f.  ser. 

Bestrydster,  v.  Celic  qui  combal;  tenta-  Betemmer,  m.  Dompteur,  m. 

trice,  t  Betemmingy  v.  AppHvoisemeni,  m^ 

Bestryken ,  b.  w.  Frotter;  endtiire ;  at-  Beter,  b.  n.  MeiUeur.  — ,  byw.  Mieum. 

teindre:flanquer;enfièer;commander.  Beteren,  o.  w.  Se  porter  müux;  u 

Het  kasteel  bestrykt  de  stad.  La  ei-  rétnèUr ;  s'atannir.  Zich  -^,  Se  eerri- 

tadeUe  cammande  la  viile,  ger. 

Bestryksel,  a.  CrépL  m.  Beteren,  b.  w.  Gmdratmer. 

Bestuderen,  b.  w.  ÉtudUir.  Beterhand,  y.  Convaleseence,  f. 

BeBtnet,  o,  Direction;  admifrisiratian;  Beterhuis,  o.  Maiten  de  eorreéikm  , 

gestion ,  f. ;  gouvernement,  m.  f. 

Bestuerder ,  tü.  Directeur ;  adminUtra*  Betering ,  y.  Correction ,  f.;  amende- 

teur ;  gouvemeur^m.  ment;  r^ètiseement  (de  fa  sanU)  , 

Bestuerdersambi,  o.  Dirèetorati  rh,  m. 

Bestuerloos,  b.  n.  AnatthUfue.  Betemis,  y.  Zie  Beterihg. 

Besttterlooshefd,  Y.  y^iuzrc/ti^,  f.  Beterschap,  y.  Corréctian;  améüara- 

Bestuerster,  v.  DireetHce ;  goüveman^'  tión;convate8cence,t, 

te,  f.  Beterweten,  o.  Connaissance  du  «vu- 
Bestuiven  ,  b.  w.  Couvrir  de  poüsiiète.  traire,  f. 

— ,  o.  w.  8e  couvrit  de  pmuHère,  Betedgelbaer,  b.  n^  Réprimable,  d&mp- 

Besturen,  b.  w.  Gouvetner;  dUiger;  tatle, 

administrer.  Beteugelen,  b.  w*  Bfider ;  domptér ,  ré- 

Besturend,  b.  n.  Adminiitratifi  primer. 

Besturing,  y.  Zie  Bestuer.                    ^  Bjateugelend,  b.  o.  Répressif. 

Bestuwen,  b.  w.  Entourer.  Beteugeling,  y«  Répression;  controMe, 

Betaelbaer,  b.  n.  Peiyable.  f.;  frein.m, 

Betaelbriefken,  o.  AssigntUlon,  f.  Beteunie,  y.  Sarrette  on  eerreite  (plan- 

Betaeldag  ,    m.   Jour   de  payement  f  te),  f. 

m.  Beteuniebloem,  y.  Primevère,  f. 

Betaelder,  m.  Pay^ur,  m.  Beteuterd,  b.  n.  Troublé,  déconcerté  ^ 

Betaelmeester ,  m.  Payeur ;  caissier,  confus- 

m.  Betèuterdheid,  y.  Con/keion^  f.;  mw- 

Betaelsheer,  m.  Zie  Betaelmeester.  ble^  m. 

Betaelster,  y.  Payeuse^  f.  Beteuteren,  b.  v.  Rendre  tonfus;  itau^ 

Betakelen,  b.  w.  Gréer.  funet  (mar,).  bier;  déconcerter;  confondre. 

Betalen,  b.  V.  Pajfer,  Met  gelyke  munt  Beteu tering,  y.  Zie  Beteuterdheid. 

•— .  Rendre  la  pareilU,  Betigtbaer,  b.  n.  Accusable. 

Betaler,  m.  Payeur,  m.  Betigten,  b.  w.  Accuser ;  imputer^ 

Betaling,  y.  Payement,  m.  Betigter,  m.  Accusateur,  m. 

Bétamelyk,  b.  n.  ConvenablB;  iquOMé.  Betigting,  y.  Accueation,  f. 

— ,  byw.  Convenablement,  Betigtster,  v.  Accusatrieey  f. 

Betamelykheid»  t.  Convenance ;  équité ,  Betimmeren,  b«  w.  Bdtir ,  retnpUf  dé 

f.  bdtimenU. 

Betamen,  onp.  w.  Cohvenir,  Het  be-  Betitelen,  b.  w.  InHttUer;  türer* 

taemt  niet.  Il  ne  cönvient  poe.  Betiteling,  y.  IntUulation^  f. 

Betasten  ,  b.  w.  TéUer^  toucher ,  ma-  Betonie»  v.  Bétoine  (plante),  f. 

nier.  Betoog  ,   o.   Preuvé ;  démonetratian  i 

Betast  ing,  y.  TAtennement ;  attouóhe^  marque,  f. 

ment ;  maniement,  m.  Betoogbaer^  b.  n.  Démontrable, 

Betefikenen,  h.  vr.  SigniHer ;  designer ;  Betoogbaerheid  ^  y.  DémonstrabUité  f 

notificr.  f. 


Digitized  by 


Google 


BET                   ^  BEU                   71 

Betoogen,  b.  w.  Prouvar ;  démmUrer  quer ;  duper.  — ,  a.  w.   S'oèscur- 

claireminL  dr. 

Betooger,  m.  Efémemtraieur, m.  Betrekking,  ▼.  Entree,  f.;  appel,  m. ; 

Betooging;  v.  Démomtration,  f.  reiation^  f.;  rapport^  m.;  tromperie,  f. 

Betoomen,  b.  w.  Zi^  Beteugelen,  —   (der   lucht).    Oèseurcissement  ^ 

Betooming,  y.  Zie  Beteugeling.  m. 

Betoon»  o.  Zi0  Betooalng.  Betreuren  ,  b.  w.  Déplorer^  pleurer, 

Betoonbaer.  b.  a.  Mnontrable,  regreUer, 

Betoonbaerbeid  ,  v.   DémonstraèUUé ,  Betreurenswaerdig,  b.  n.  )  Déptoratte; 

f.  Betreurensweerdjg,  b.  n.  i      regretta^ 

Betoonen,  b.  w.Dénumtrer;  prauver;  tle.  — ,byw.  Depiorablement;  rcffret- 

témoigner.  tablement, 

Betooner,  m.  Démonstrateur,  m.  Betreuring,  ▼.  PksinU;  lainentaiian. 

Betooning,  v.  DétnmetratUm  §  prtw»e,  f.;  regr^,  m,^l. 

f,;  ténwignage,  m.  Betreurij^k,  b.  n.  Déploratle,  püoya* 

Betooreraer,  m.  BnektmUur;  êoreier^  tle, 

m.  Betroeven,  b.  w.  Couper  avec  m  atovt ; 

BetooTeraerstOT,  y,  Eneh0tUereêêe;  s<n^  relancer, 

eiére,  f.  Betrokken ,  ▼.  d.  *-e  laoht  Témpi  cm^ 

Betooverd,   b.  n.    EncHmté  i   ensor"  vert.  — ,  b.  n,  Triste,  troublé^  alar- 

eoé.  mé. 

Betooveren,  b.  w.  EnchanUr;  ensaree-  Betronivd,  b.  n.  FidèU,  affidéj, 

ler;charmer.  Betrouwen,  o.  Confiance;  espérance, 

Betooverend,  b.  n.  ËnchanUur;  char--  f. 

mant.  Betrouwen,  b.  w.  Canfier ;  aequérir  put 

Betooveres ,  ▼.  Enctutnteresse  ;  $(nvi^  (e  mariage,  — ,  b.  «n  o.  w.  Se  /Ur  A. 

re,  f.  Ik  betrouw  op  God.  Je  me  cenfie  en 

Betoovering,  ▼.  Bnchantement;  char»  Dieu, 

me,  m.  Betrouwing,  v.  Zie  Betrouwen,  o. 

Betouwen,  b.  w.  Zie  Betakelen.  Betten^  b.  w.  Humecter,  bassiner. 

Betrachten ,  b.  w.  Pratiquer ;  exercer ;  Betuigen ,  b.  w.  AUester;  déctarsr  ;  té- 

faire ;  oöserver  ;  méditer,  moigner. 

Betrachting,  y.  Bxereice,  m.;  pratique;  Betuigenis,  ▼.  Zie  Betuiging. 

observalion ;  médiloHon,  f.  Betuigin<r,  v.  Déclaralion ;  proUstation, 

Betraend,  b.  n.  Épioré.  f.;  témeignage,  m.;  marque^  f. 

BetraliSn,  b.  w.  (UiUer,  treillisser.  Betuinen,  b.  w.  Endere. 

^Betranen^  b.  w.  Baigner  de  tormes,  Betuiuing,  v.  Clölure ;  fiaie,  f. 

Betrappelen,  b.  w.  Fouter  aux  piedi.  Betweter,  m.  Pedant,  m. 

Betrappen,  b.  w.  Fouter  aux  pieds ;  Betwist,  b.  n.  Canlroversé;  disputé; 

iurprendre.  conUntieux, 

Betrapping,  r.  Surprise,  f.  Betwistbaer,  b.  n.  Contestatte ;  contenr 

Betreden,  b.  w.  Mareher  dans  ou  sur ;  tieux. 

foukr.  Een  ambt  — .  Remptir  une  Betwistelyk,  b.  n.  Zie  Betwistbaer. 

charge.  Betwisten,  b.  w.  Disputer ;  contester ; 

Betreffen,  b.  w.  Regarder,  coneemer.  cóntredire;  argumenter;  prétendre  d 

Wat  my  betreft.  Quant  d  moi.  — ,  q  c. 

onp.  w.  S*agir.  Het  betreft  hier  uwe  Betwister,  m.  Contestant;  disputeur  ^ 

eer  en  uw  leven.  It  s'agit  id  de  m. 

mre  hanneur  et  de  votre  vie.  Betwisting,  v.  ConiestatUm ;  dispute,  f. 

Betreffende ,  voorz.  Touchant,  eoncer-  Betwyfelen,  b.  w.  Douter  de. 

nant.  Beiwyfeling,  v.  Doute^  m. 

Betrek ,  o.   Rapport ,  m. ;  tiaison ,  f.;  Betyen,  o.  w.  Continuer ;  élre  différé* 

appel.  m.  Betygen,  b.  w.  Zie  Betlgten. 

Betrekkelyk,  b.  n.  Retatif.  — ,   byw.  Beu,  byw.  Assez. 

Relativement.                                 *  Beugel,  m.  Anneau  de  (er,  m.;  bourse  & 

Betrekken,  b.  w.  Entrer;  citer;  impti*  ressort^  f.;  étrier^  m. 


Digitized  by 


Google 


72 


BEU 


BEU 


Beugelbaeu,  y.  Jeu  de  boute,  m. 
Beugelen,  o.  w.  Jouer  d  la  boule, 
Beugelnet,  o.  Bourgin  (filet),  m. 
Beugelriera,  m.  Etrière^  f. 
Beugeltascb,  v.  Bourse  ü  ressort,  f. 
Beuk,  m.  Hêtre ;  fouUau;  coup  violent^ 

m.  —  (een er  kerk).  Nef^  f. 
6euke>  m.  Zie  Beuk. 
Beukelaer,  m.  Bouclier^  m. 
Beuken,  b.  w.  Baitre* 
Beukenboom,  m.  Hêtre ;  fouteau^  m. 
Beukonboscb,  o.  Foutelaie,  f. 
Beukenhout,  o.  Bois  de  hêtre,  m. 
Beukennoot,  y.  Faine  (fruit  du  hdtre) , 

Beukentak,  m.  Branche  de  hêtre ,  f. 
Beuker,  m.  Batteur,  m. 
Beukery,  v.  Batterie,  f. 
Beukhamer,  m.  Maittet;  battoir^  m. 
Beul,  m.  Bourreau,  m. 
Beulacbtig,  b.  n.  De  bourreau;  cruel, 
Beulin ,  y .  Bourrette  ;  femme  cruetle , 

Beuling,  m.  Boudin ;  bourrelet^  m. 
Beulinghoorntje,  o.  Boudinière,  f. 
BeulingDQaker,  m.  Boudinier,  m. 
Beulschap,  o.  Charge  de  bourreau,  f. 
Beulshand,  y.  Main  de  bourreau,  f. 
Beulsknecht,  m.  Falet  de  bourreau, 

m. 
Beun,  y.  Réservoir^  m.  — ,  m.  Grenier, 

m. 
Beunbaes ,  m.  Chambreian ;  courtier 

marron,  m. 
Beunhazen,  o.  w.  Exercer  secrètement 

tin  métier  sans  y  être  admis, 
Beunyisch,  m.  Poisson  de  réservoir, 

m. 
Beuren,  b.  w.  Lever;  hausser;  recevoir, 

— ,  o.  w.  Arriver,  avoir  lieu. 
Beurs,  y.  Bourse ^  f. 
Beursachtig,  b.  n.  Capsulaire. 
Beursch,  b.  n.  Mou,  pourri,  blette. 
BAurschheid,  y.  BLettissurc,  f. 
Beursgerucht ,    o.   Bruit  de  bourse  ^ 

m. 
Beurshouder,  m.  Boursier,  trésorier , 

m. 
Beursig,  b.  n.  Zie  Beursch. 
BeursJe,  o.  Boursicaut,  gousset,  m. 
Beursieerling,  m.  Boursier,  m. 
Beursnet.  o.  Boursal  (filet),  m. 
Beursscholier,  m.  Boursier,  m. 
Beursstudent,  m.  Boursier,  m. 
Beurt,  y.  Tour,  rang  successif^  m.; 

revanche,  f. 


Beurtelings,  by  w.  Tour  &  tour. 
Beurtelingsch,  b.  n.  Altematif. 
Beurthouding,  y.  Tour  de  róle,  m. 
Beurtinan,  m.  BateUer  qui  part  d  un 

temps  réglé,  m. 
Beurtregt,  o.  Jltemat,  m. 
Beurtschip,  o.  Faisseau^  m.,  ou  barque 

qui  part  ü  un  temps  réglé,  f. 
Beurtsohipper,   m.  Mattre  d'un  bdU- 

ment  qui  part   ü  un  temps  régté, 

m. 
Beurtyallig  ,  enz.   Zie  Wisselyalllg , 

enz. 
Beurtyeranderen,  o.  w.    )    ji,,,^,^ 
Beurtyerwisselen,  o.  w.  f  -«'*^'^'^- 
Beurtyerwisaeling,  y.  AUemation  ;  m- 

cissitude,  f. 
Beurtwisselen,  o.  w.  Altemer, 
Beurtwisselend,  b.  n.  Altematif.  — , 

byw.  Altemativement. 
Beurtwisseling,  t.  Altemat,  m.;  aittr- 

natUm^t. 
Beurzeken,  o.  Boursicaut,  m. 
Beurzen ,  o.  w.  Devenir  mou ,  se  gd' 

ter, 
Beurzenmaekster,  y.  Boursière^  f. 
Beurzenmaker,  m.  Boursier,  m. 
Beurzensnyden,  b.  en  o.  w.  Filouter. 
Beurzensnyder,  ip.  Filou,  m. 
Beurzensnydery,  y.  Filouterie,  f. 
Beurzenyerkooper,  m.  Boursier,  m. 
Beurzenyerkoopster,  y.  Boursière^  f. 
Beurzig,  b.  u.  Zie  Beursch. 
Beuzelachtig,  b.  n.  Frivole;  futile;  men- 

teur. 
Beuzelachtigheid,  y.  Zie  Beuzeling. 
Beuzelaer,  m.  Menteur;  conteur  desor- 

neltes ;  véliUeur,  m. 
Bejuzelaerster ,  y.  Menteuse;  vétHleU" 

se,  f. 
Beuzelary,  y.  Zie  Beuzeling. 
Beuzelen,  o.  w.  Mentir;  conter   des 

somettes;  vétiUer. 
Beuzeling,  y.  Mensonge^  m.;  bagatelle; 

vétille,  f. 
Beuzelkraem,  y.  en  o.  Amas  de  baga- 

teUes,  m. 
Beuzelkramer,  m.  Petit  mercier,  m. 
Beuzelpraet,  m.  Fadaises ;  somettes, 

f.  pi.;  mensonges,  m.  pi. 
Beuzelpraetster ,   y.   Zie    Beuzelaer* 

ster. 
Beuzelprater,  m.  Zie  Beuzelaer. 
Beuzel tael,  y.  Zie  Beuzelpraet. 
Beuzel  werk,  o.  Bagatelle,  fuiilité,  f. 
Beuzelzinnig,  b.  n.  Zie  Beuzelachtig. 


Digitized  by 


Google 


BEV 


BEV 


75 


Bevaerbaer,  b.  n.  Navigatie, 
Bevaerbaerheid,  v.  Navigabilité,  f. 
Bevallen,  o.  "w.  Accovchtr ;  plaire. 
Bevallig,  b.  n.  Beau;  agréabte;  char- 

mant;  aimable,  — ,  byw.  Agtéable- 

ment. 
Bevalligheid,  v.  Agréments ,  m.  pi.; 

grdces^  f.  pi.;  beauté^  f. 
Bevalliglyk,  byw.  Agréabtement, 
Bevalliog,  v.  Accouchement,  m. 
Bevallyk,  b.  n.  Zie  Bevallig. 
Bevangen,  b.  w.  Surprendre;  saisir 

contenir ;  affecter ;  troubler,  — ,  b.  n 

Affecté  ;  accablé;  touche  ;ému. 
Bevangenheid,  v.  Zie  Bevanfi^ing. 
Bevanging,  t.  Trouble;  sauissement 

accablement,  m.;  attaque,  f. 
Bevaren,  b.  w.  Naviguer  beauc<mp  sur 

frequenter,  — ,  b.  n.  Emmariné, 
Bevaring,  v.  Navigation^  f. 
Bevatbaer,  b.  n.  Zie  Bevattelyk. 
Bevattelyk,  b.  n.  Inteltigibie.  — ,  byw 

Inteltiaibiement. 
Bevattelykheid,  v.  Inteüigence ;  intelli 

gibiUté,  f. 
Bevatten  ,  b.  w.  Comprendre ;  contenir^ 
Bevattend,  b.  n.  Contenant, 
Bevatting,  ▼.  Intelligence ;  conceplion 

idéej. 
Bevechtbaer,  b.  n.  Combattable. 
Bevechten,  b.  w.  Combattre;  aitaquer 

temporter. 
Bevechter,  m.  Combattant ;  assAitlant 

m. 
Bevechting,  v.  Attaque,  t;  combat 

m. 
Beveiligen,  b.  w.  Rendre  sür ;  garantin 

assurer. 
Beveiliger,  m.  Assureur,  m. 
Beveiliging,  v.  Garantie,  f.;  abri,  m 

üSiurance ;  skreté,  f. 
Beveinzen,  b.  w.  Cacher,  feindre. 
Bevel,  o.  Commandement ;  ordre ,  m. 

autorité,  f. 
Bevelbrieh  m.  Ordonnance,  f.,  mande- 
ment, m. 
Bevelen,  b.  nr,  Commander ;  ordonner; 

recommander ;  conher. 
Bevelend,  b.  n,  Imperatif,  impérieux, 
Beveler,  m.  i   Commandant,  cfiefy 

Bevelhebber,  m.    f      général,  m. 
Bevelhebberschap,  o.  Commandement , 

m. 
Bevelheer,  m.  Zie  Bevelhebber. 
Beveling,  v.  Recommandation,  f.;  or- 

dre,  m. 


Bevelschrift,  o.  Ordre;  mandat;  mande- 
ment ;édit,  m, 

Bevelstaf,  m.  Bdton  de  commandement^ 
m. 

Bevelvoerder,  m.  Zie  Bevelhebber. 

Bevelwoord,  o.  Ordre,  m.,  consigne , 

Beven,  o.  w.  Trembter ;  craindre. 

Bevend,  b.  n.  Tremblant, 

Bever,  m.  Castor ,  m.  — ,  o.  Castorine 

(étoffe),  f. 
Bevergeel,  o.  Castoréum,  m. 
Beverhaer,  o.  Poil  de  castor,  m. 
Beverhoed,  m.  Castor  (chapeau),  m. 
Bevernel,  v.  Saxi/rage  (plan te),  f. 
Bevervel,  o.  Peau  de  castor,  f. 
Bevestigen,  b.  w.  Attacher;  affermir; 

confirmer;  affirmer;  installer. 
Bevestigend,  b.  n.  Affirmatif ;  confir- 

matif. 
Bevestiging,  ▼.  Confirmation ;  affirma- 

tioti;  instaltation,  f. 
Bevind,  o.  Naer  —  van  zaken.  Seton 

Vétat  des  choses, 
Bevindelyk,  b.  n.  Qui  se  trouve;  si^ 

tué. 
Bevinden,  b.  w.  Trouver;  éprouver ; 

atlraper. 
Bevind  er,  m.  Inventeur,  m. 
Bevinding  ,   v.   Eocpérierwe ;  épreuve  ; 

circonstance,  f.;  état,  m. 
Bevindster,  v.  Inventrice,  f. 
Beving,  v.  Tremblement,  m. 
Bevingeren,  b.  w.  Manier;  patiner; 

souitter, 
Bevisschen,  b.  w.  Pêcher  dans. 
Bevlakken,  b«  w.  Zie  Bevlekken. 
Bevlekken,  b.  w.  Tacher,  salir. 
Bevlekking,  v.  Taclie;  souiUure,  f. 
Bevloeren,  b.  w.  Paver ;  planclUiir. 
Bevloering,  v.  Pavement,  m. 
Bevlyten  (zich).  Zie  Bevlytigen  (zich). 
Bevlytigen  (zich),  wed.  w.  S*appliquer; 

s'efforcer;  tdcher. 
Bevlytiging,  v.  Application;  diligence, 

f.;  efprt,  ia. 
Bevochtigen,  b.  w.  Humeeter ;  arro- 

ser. 
Bevochtiging,  v.  Humectation,  f.;  ar^ 

rosement,  m. 
Bevoegd,  b.  n.  Apte ,  capable,  propre  & ; 

competent. 
Bevoegdelyk,  byw.  CompétemmenL 
Bevoegdheid ,  v.  Capacité;  compétence , 

Bevoelen,  b.  w.  Tdter;  toucher;  mani^. 


Digitized  by 


Google 


74 


BEV 


BEV 


Bevoettnf^,  v.  fdtortnémettt;  aUottehe" 

merite  m. 
Bevölkefü,  b.  w.  Peupter, 
BeTolkiDg  V  Y.  Population ;  peuplade  p 

Bevolkt,  b.  n.  Peuplé ;  populeux. 
Bevoogden,  b.  w.  Mettre  en  tuUUe, 
BeYOogdingr,  t.  Tutelte.  f. 
Bevoordeelen ,  b.  w.  Avantager,  favori- 

ser, 
Beyoordeeligen,  enz.  Zie  Bevoordeelen, 

enz. 
Beyoordeeling,  V.  Faveur,  f.;  avantagë^ 

m. 
Beroorderen,  énz.  Zie  Bevorderen , 

enz. 
Bevoormonden ,  b.  ^.  Zie  Bevoog- 
den. 
BevooroordeelÉer,  m.  Homnu  prévenu ; 

nomme  ü  préjugü^  m. 
Bevooroordeeld,  b.  n.  Qui  a  des  pré- 

jugés ;  prévenu, 
Bevooroordeelen,  b.  w.  Agif  par  pré" 

vention ;  vréiuger. 
Bevooroordeeling,  v.  Pr^ugé,  m.;  pré- 

vention^  f. 
Beroorregt,  b.  n.  Privilegie. 
Bevoorregten,  b.  w.  Privilégiêr. 
Bevoorregtigen,  b.  w.  Zie  Bevoort^g- 

ten. 
Bevoorregtiging,  V.  )  Privilege,    m.; 
Bevoorregting,  v.      f       prérogative  , 

f. 
Bevoorw&erden  ,  b.  %.  Convenir  de , 

condüionner,  sUputer, 
Bevoorwaerding,  v.  Convention  ;  stipu- 

lation,  f. 
Bevordenier,  m.  Proucteur;  fautevti 

m. 
Betoveren,  b.  tr.  B&Ur ;  avancer ;  fa- 

voriier ;  promouvoir. 
Bevoi^derer,  m.  Zie  Bevorderaer, 
Bevordering,  v.  Promotiofl,  f.;  avance- 

ment^  m. 
Bevorderlngsmiddel,  o.  en  m.  Moyen , 

expediënt  y  m. 
Bevorderlyk,  b.  n.  Avantageux;  fiivora- 

ble.  ^,  byw.  Avantageusement ;  /(tvo* 

ratlement. 
Bevorens,  byw.  Auparavant,  *-,  VOöÉT'fr. 

Avant  de^  avant  que, 
Bevorkt,  b.  n.  Fourchu, 
Bevrachten,    b.   w,    Chargei* ;  ctfré" 

ur. 
Bevrachter,  m.  Chargeur;  affréleür , 

m. 


Bevrachting,  t.  Charge,  f.;  affrétefnent^ 

m. 
Bevragen »  b.  w.  Demander;  s^infor- 

mer. 
Bevraging,  v.  Question  ;  demande ;  it^ 

fortnation,  f. 
Bevredelyk,  b.  n.  Accordabteitéeond- 

Uable. 
Bevredigbaer,  b.  n.  ConciUaöle, 
Bevredigen^  b.  w.  Apaisert  eontenter; 

payer ;  récanciUer ;  accommoder. 
Bevredigend,  b.  n.  ConcUiant. 
Bevrediger,  m.  Pacificateur ;  média- 

teur;  réóoneiliateur,  m. 
Bevrediging ,  v.  Pacification;  réconci- 

Hation,  f, 
Bevredigster,  v.  KéeondtiatHce;  média^ 

tricej. 
Bevreemden,  onp,  w.  Parattre  étfange ; 

élonner. 
Bevreemdend ,  b.  n.  Étfange ,  étönr 

nant. 
Bevreemding,  ▼.  ÉUmnement,  m.;  sur- 
prise, f. 
Bevreesd,  b.  n.  Craintif;  timide:  in- 

quiet, 
Bevreesdelyk,  byw.  Craintivetnent ;  ti- 

midement. 
Bevreesdheid  y   ▼.  Crainte;  timidité, 

f. 
Bevriend,  b.  n.  Apparenté;  aUié;  lié 

d'amitié, 
Bevriesbaer,  b.  n.  Congélable. 
Bevriezen ,  o.  w.  Se  geler,  se  glacer,  — » 

b.  w.  Geler,  glacer. 
Bevriezing,  v.  Carwélation;  getée^  f. 
Bevroeden,  b.  w.  Comprendre. 
Bevroeding,  v.  Conception,  f. 

Bevrucht,  b.  n.  Enceinte, 
Bevruchten,  b.  w.  Êngrosser i fécon- 

der, 
Bevruchtheid,  ▼.  Grossesse,  f. 
Bevruchting,  t,  Fécondation;  cancep- 

tion,  f. 
Bevryd,  b.  n.  Exempt;  affranchi;  ü 

couvert. 
Bevryden,  b.  w.  Affranchir:  détivren 

garantir;  exempter, 
Bevryder,  m.  Libérateur,  m. 
Bevrydinp,  v.  Affranehissement,  m.; 

exemption,  f. 
Bevrydster,  v.  Libératrice^  t 
Bevuild,  b.  n.  Breneux,  embrené. 
Bevuilen,  b.  w.  Salir,  embrener. 


Digitized  by 


Google 


BEW  BEW  75 

BeWJaeijón.  b.  w.  Éaenter.  BewariDgplaetf,  t.  tkjpöt,  m. 

hewüékat&tff.QardiefmefSurpeiUtmtéi    Bewasemen,  b.  w.  Offuêqueri  Umir  ; 

f.  truir. 

Bewaarder,  m.  Garde ;  gau^dien  f  conéer^   EswaaseUen,  b.  w.  Lover  Ie  Uhfe  de 

9Êi€ur;  déposüaire^  m.  9>  </• 

Bewaerengrel,  m.  Ange  tutéiaire,  ange  Bdwassen,  o.  w;  Se  couvrir  Sherbe^  de 

gardie» ,  m.  planteSy  etc.  — ,  b.  w.  Cirer, 

Bewaergeviug,  y.  Dépót,  m.;  consigna-  Bewateren,  b.  w.  Arroêer^  baigrurr^ 

(ion,  f.  Bewoteriog:,  t<  ArrosemehCt  m. 

Bewaerheden,  b.  w.  Prouveri  démof¥*  Beweegbaar,  b.  n.  Mobile, 

trer ;  vérifier;  canfirmer ;  raUfiefi  Beweegbaerb^M^  v.  MobitUé,  f. 

Bewaerbeding,  ▼.  Preüve } dimonttrw*  Beweeggrond,  m,  Reison^  L;  motf/, 

Hon ;  vérificatient  eafifimuUum^  f.  m. 

Bewaerbeiden ,  b.  ir.  Zie  BewaertkCH  Sewéegkracbiy  ▼.  Fófce  motrice^  f. 

deo.  Beweegmlddei  ^  o<  en  m.  Mobile,  m.; 
Bewaerbouder ,  m.  DéposUaire ;  gar-       cause,  f. 

1^091»  m.  Beweegoorzaek  «   ▼«   Molif;  moUur » 
Bewaerboudster,  ▼.  Dépositaire,  f.  m. 

Bewaerbuis.  o.  Di^;  magn^in,  m.  Beweegreden,  v.  ITo/i/;  m. 

Bewaermiddel,  o.  en  m.  PrüêrwMff  Beweendyk,  b.  n.  Deplorabée. 

m.  '  Beweenen,  b.  w.  Pleurer^  déplorer* 

Bewaememer,  m.  Dépoiiiaif'e,  m.  Beweening,  ▼.  Déploration^  f.;  plainUSy 
Bevaememing.  ▼.  DépÖt,  m*  ^«  pl-f  pleurt,  m.  pi. 

Bewaernis,  ▼.  2itf  BeWaring*  Beweenlyk,  b.  n  Déplorabte, 

Bewaerplaeta,  v.  Dépêl,  m.  Beweerder,  m.  Défenseur,  m. 

BewéèTBüSi^n,m.8éqaesire;gardien,nk,  Beweerscbrift,  o.  Apologie,  f.;  t/umi*' 
BBwaerstei ,  t.  Gardknnef  conserva»      feste,  m. 

trice^  f.  Bewegelyk ,  b.  n.  Mobile ;  touchant , 
Bewaken^  b.  w.  Gèrder;  êurveHier i      patMttque.-^.hjvr.  Pathétiquement. 

veiUer.  Bewegely kbeid ,  t.  MobUité ,  f. ;  patM- 
Bewaker,  m.  Gêfde;  gardien;  sur&eU^      Uque ,  m. 

toni;  veiUevr,  m.  Bewegen,  b.  w.  Toucher;  remtier;eaci- 
Bewaking,  ▼.  Oarde ;  sunfeüUmce^  t,  ter;  émouvair, 

Bswallen,  b.  w.  Fortifier,  9«wegend,  b.  n.  Mobile;  Umehattl. 

BewaUing,  ▼.  Remparts,  m.  pi.  Beweger,  m.  Moleur,  m. 

Bewandeld,  b.  n.  Qui  a  beaucoup  vu  eu  Betreging ,  ▼.  Mouvement ,  m. ;  motion ; 

veyagé.  apiiation ;  promenade ;  étnolion ;  si(U-- 

Bewandelen,  b.  w.  Marcher  dans ;  frayer      kon ;  paeiion ;  incUnatwn ;  manosuvre^ 

(un  ehemin);  se  pramener ;  paroouHt^*      f. 

Het  pad  der  dengd  — .  Mèrcher  dans  Beweginggever,  m.  Trémottssoit,  m. 

Ie  serttiêr  de  la  vertu.  Bewegingloos,  b.  n.  Immobile. 

Bewapenen,  b*  w.  Atmer,  Bewegingmaker,  m.  Perturbateutt  m. 

Bewapening,  ▼.  Armement,  m,  Bewegingskracbt,  v.  Mobiülé,  f. 

B«Waren ,  b.  w.  Garder ;  réserver ;  pri*  Beweldigen ,  b.  w,  EnvalUr,  subjuguer, 

ierver,  Daer  beware  my  God  voor !  Bewelkomen,  b.  w.  CompUmenter. 

Dleu  m*en  preserve !  Beweren ,  b«  w.  Soutenir;  défendre ;  tts- 
Bewarend,  b^  n^  Conservatoire,  préser-      surer;  prouver. 

vetif.  Bewering,  v.  AssertUm ;  défense ,  f. 

Bewarer,  m.  Zis  Bewaerder.  Bewerkbaar,  b.  n.  Explhitable. 

Bewariger,  m.  Férifiealenr,  m,  Bewerkelyk  ,  b.  n.  Qui  peut  s*etffC- 
Bewariging,  v.  VêriliaiMon,  f.  tuer. 

Bewaring,  ▼.  Gasde ;  conservation ;  sür^  Bewerken ,  b.  w.  TravtUUer ;  fa^onner  ; 

relé^  f.;  dépÓt,  m.;  prvtection,  f.  manipuler;  élaborer;  explolter;  effec'^ 

Bewaringbotider,  m.  Zie  Bewaerkou-       Itier;  cdusér;procurer, 

.der.  Bewerker,  m.  ExpMteur;  operateur; 
Bewaringboudster,  v.  Dépositaire,  f»  acteur;  auteuri  m. 


Digitized  by 


Google 


76 


BEW 


BEY 


Bewerking,  t.  Opératüm;  foQon;  ex- 

ploiUUion ;  élatoration ;  intervention , 

f. 
Bewerkstelligen,  b.  w.  Sffeeiuer;  exé- 

ciUer, 
Bewerkstelliging ,  v.  Exécution ;  réali" 

sation ,  f. 
Bewerkt,  b.  n.  Ouvragé;  füQonné. 
Bewerktuigd ,  b.  u.  Organique ;  orga- 

nisé, 
Bewerktuigen,  b.  w.  Organüer, 
Bewerktuiging,  v.  Organisationf  f. 
Bewerp,  o.  Zie  Ontwerp. 
Bewerpen,  b  w.  Jtteindre  enjetant ;  es- 

tfuister;  ébaucher;  enduire ;  crépir. 
Bewesten,  byw.  J  L*ouest.  — ,  vooras.  A 

l'ouest  OU  ü  l*occidenl  de. 
Bewettigen,  b.  w.  Légaliur ;  légiti- 

mer. 
Bewettiging,  v.  Légalisation ;  Légüima" 

tion,r 
Bewierooken,  b.  w.  Encenser. 
Bewierooker,  m.  Encenseur;  thurifé- 

raire ,  m. 
Bewierooking,  ▼.  Encensement^  m. 
Bewilligen,  b.  w.  Accorder;  conserUir, 
Bewilliging,  v.  Consentement ;  aveu, 

m. ;  concession ,  f. 
Bewimpelaer,  m,  Enveloppeur,  m. 
Bewimpelen ,  b.  w,  Fotler ;  déguiser ; 

paUier;  envelopper;  cacher. 
Bewimpeling,  v.  DéguUement;  prétexie, 

m. 
Bewind,  o,  Administraticn ;  direcUon; 

gestion,  f. 
Bewinden ,  b.  w.  Envelopper;  entoHü* 

Ier. 
Bewindhebber  f  m.  Adminiitrateur;  di- 

recUur;  gouverneur,  m. 
Bewindhebberschap,  o.  Directorat,  m. 
Bewindhebster ,  v.  Directrice;  gouver^ 

nante,  f. 
Bewindsel,  o.  Enveloppe,  f. 
Bewindsman,    m.  Agent;  directeur; 

syndic,  m. 
Bewindvoerder  y  m.  Zie  Bewindheb- 
ber. 
Bewitten,  b.  w.  Blanchir. 
Bewoelen^  b.  w.  Envelopper;  entortü' 

Ier. 
Bewogen,  b.  n.  Touche,  ému. 
Bewolken ,  b.  w.  Couvrir  de  nuages ; 

obscurdr;  offusquer. 
Bewolking»  v.  Obscurcissementy  m. 
Bewolkt,  b.  n»  Nuageux. 
Bewondejraer,  m.  AdminUeur,  m. 


Bewonderaerster,  v.  Admiralrice^  f. 
Bewonderbaer,  b.  n.  Admirable. 
Bewonderen,  b.  w.  Admirer. 
Bewonderend,  b.  n.  Admiratif. 
Bewonderenswaerdig ,  b.  n.  Adudra- 

bU. 
Bewondering,  v.  Admiration,  f. 
Bewonen,  enz.  Zie  Bewoonen,  enz. 
Bewoonbaer,  b.  n.  HaHtable. 
Bewoonder,  m.  Zie  Bewooner. 
Bewoonen,  b.  w.  Habiter;  occuper. 
Bewooner,  m.  Uabitant,  m. 
Bewooning,  v.  Habitation,  f. 
Bewoonster,  ▼.  Uabitante,  f. 
Bewoorden,  b.  w.  Exprimer  par  des  pa- 

roles. 
Bewoording ,  ▼.  Bxpression ,  f. ;  terme, 

m. 
Beworp,  o.  Plan,  projet,  m. 
Bewust,  b.  n.  Connv ;  susdit ;  instruü. 
Bewustenis,  v.  Zie  Bewustheid. 
Bewustiieid,  y.  Connaissance,  f.  Met—. 

Sdemment. 
Bewustzyn,  o.   Conscience;  comuM* 

sance ,  f. ;  sentiment ,  m. 
Bewys ,  o.  Preuve ;  marque ,  f. ;  signe; 

témoignage;  argument  ^    m.;   appa- 

rence ,  f. 
Bewysbaer,  b.  n.  Demon trable. 
Bewysbaerheid,  v.  Démonstrabüité,  f. 
Bewysgrond,  m.  Preuve,  f. ;  argument, 

m. 
Bewyslyk,  b.  n.  Zie  Bewysbaer. 
Bewyslykheid ,  y.  Zie  Bewysbaerheid. 
Bewyslynen.y  .my .  Dui^amme  (géom.)i 

m. 
Bewysmiddel ,  o.  en  m.  Adminieule , 

m. 
Bewysrede,  v.  Argument^  m.  Tweele- 
dige — .  Dilemme.  m. 
Bewysreden,  y.  Raison,  preuve,  f. . 
Bewysschrift,  o.  AttestaUon,  f. ;  cerüfi' 

cat ;  témoigriage ;  document ;  titre ,  m. 
Bewysstuk ,  o.  Pièce  justificative ,  t. ; 

document ;  titre  ,  m. 
Bewvzen,  b.  w.  Prouver;  démontrer;  vé- 

njier;  témoigner;  faire;  rendre. 
Bew^zeud ,  b.  n.  Conctuant ;  probO' 

toire. 
Bewyzer,  m.  Démonstrateur,  m. 
Bewyzing,  v.  Zie  Bewys. 
Bey,  m.  Bey,  m. 
Beyveraer;  m.  Zélaieur,  m. 
Beyy eraerster,  v.  Zélalrice,  f. 
Beyyeren ,  b.  w.  Travaitler  avec  zèie  A 

q.c. 


Digitized  by 


Google 


BEZ 

Beyvering,  V.  Zèle  m.;  ardetir,  f. 
Beuzelen,  b.  w.  Couvrir  de  verglas. 
Bezabberen,  b.  w.  Couvrir  de  ükve. 
Bezadigd ,  b.  n.  Posé;  modéré;  rassis; 

tranauiUs;  modeste ;  discret,  — ,  byw. 

PosemerU ;  modérémerU. 
Bezadigdheid,  ▼.  Modération;  modestie; 

retenue,  f. 
Bezadigdlyk ,  byw.  Posément ;  modéré- 

merU. 
Bezadigen,  b.  w.  Apaiser;  calmer;  mo- 

dértr;  tempérer, 
BezadigiDg,  t.  Zie  Bezadigdheid. 
Bezaeid ,  v.  d.  Ensemencé ;  parsemé. 
Bezaeijen ,  b.  w.  Ensemencer;  semer; 

parsemer, 
Bezaeijing,  t.  EnsemencemetU^  m.;  je- 

mailles,  f.  pi. 
Bezaan ,  o.  Basane,  f.  — ,  y.  Arthnon , 

m.,  cape  (voile),  f. 
Bezaensbras,  m.  Hource  (mar.) ,  f. 
Bezaeosmast ,    m.   Artimon   (mar,) , 

m. 
BezaeDSspriet ,  m.  Vergue  de  fougue 

(mar),  f. 
Bezaenzeil,  o.  Zie  Bezaen,  y. 
Bezalven ,  b.  w.  Oindre;  sacrer, 
Bezanden,  b.  vr,  Sabler,  assabier, 
BezeereD,  b.  w.  Blesser, 
Bezeering,  v.  Blessure^  f. 
Bezeeveren,  b.  w.  ZU  Bezabberen. 
Bezegeld,  b.  n.  Cacheté,  sceUé, 
Bezegelen,  b.w.  CacheUr;  sceUet;con' 

firmer. 
Bezegeling,  y.  SceUé,  m.;  conftrmation^ 

Bezeilen,  b.  w.  AtUindre  en  faisant 

voile ;  doubler;  voguer  sur. 
Bezem,  m.  Balaiy  mt 
Bezemmaker ,  m.  Faiseur  de  balais , 

Bezenden,  b.  w.  Députer. 

Bezending ,  y.  DépuUUion;  ambassade; 

missien,  f. 
Bezet,  b.  n.  Entouré;  occupé;  gami. 
Bezeteling,  m.  ert  v.  Zie  Bezetene. 
Bezeten,  b.  n.  Van  den  duivel  — .  PoS' 

sédé  du  demon,  démoniaque. 
Bezetene ,  m.  en  v.  Possédé^  m. ;  possé^ 

dée,f. 
Bezetenheid,  v.  Obsession;  diablerie , 

BÜeteel,  o.  Enduüj  m.;  couche,  f.,  crépi, 
m. 


BEZ 


77 


Bezetteling.  m.  Soldal  en  gamison,  m. 

De  —en.  La  gamison. 
Bezetten,  b.  w.  Placer,  meUre;  gamin 

border;  munir;  occuper;  planter;  cré- 

pir ;  investir. 
Bezetting,  y.  Gamison  ;  occupaUon,  f. 
Bezeveren,  b.  w.  Zie  Bezabberen. 
Bezichtigen ,  enz.  Zie  Bezigtigen,  era. 
Bezie,  v.  Baie;  graine,  f.;  gram,  m. 
Beziedragend,  b.  n.  Bacafère. 
Bezield,  b.  n.  Animé. 
Bezielen,  b.  w.  Animer,'vivi^r. 
Bezieling,  v.  AnimaUon;  vivificaHon, 

f. ;  encouragement,  m. 
Bezien  .  b.  w.  Foir;  regarder;  envisa- 

ger ;  considérer ;  examiner, 
Beziender,  m.  Speclateur^  m. 
Beziëndragend,  b.  n.  Baccifère. 
Bezienswaerdig ,   b.  n,   Digne  d'être 

vu, 
Bezievormig,  b.  n.  Bacciforme. 
Bezig,  b.  n.  Occupé. 
Bezigen,  b.  w.  Se  servir  de,  employer^ 
Bezigheid,  v.  Occupation;  besogne^  f. 
Beziging,  v.  Usage.  m. 
Bezigtigen,  b.  w.  Begarder  de  prés ;  visi- 

ter ;  inspecter;  examiner. 
Bezigtiger,  m.  Inspecteur;  visiteur, 

m. 
Bezigtiging,  v.  Inspection;  visite,  f. 
Beziiveren,  b.  w.  Argenter. 
Bezingen,  b.  w.  Chanler,  célébrer. 
Bezinger,  m.  Chantre,  m. 
Bezinken,  o.  w.  Seclarifier. 
Bezinksel ,  o.  Bésidu ;  sediment ;  préci- 

pité,  m. 
Bezinnen,  b.  w.  Inventer ^  imaginer, 

trouver.  Zich  — .  Se  souvenir;  se  re- 

connattre;  réfléchir;  déübérer;  se  dé- 

cider. 
Bezintuigen,  b.  w.  Organiser. 
Bezit,  o.  Possession ;  iouissance ,  f. 
Bezitneming,  v.  Prise  de  possession;  OC' 

eupation,  f. 
Bezitregt,  o.  Possessoire,  m. 
Bezitster,  v.  Propriétaire,  f. 
Bezfttelyk,  b.  n.  Possessif. 
Bezitten ,  b.  w.  S^asseoir,  êlre  assis  sur 

q  c.;posséder. 
Bezittend,  b.  n.  Possessif. 
Bezitter ,  m.  Possesseur;  propriétaire  , 

m. 
Bezitting,  v.  Possession ;  propriété ;  dé- 

tention,  f. 
Bezoar,  m.         )  Bézoard,  agropyle  ou 
B3zoarsteen,  m.  f    agi^opHe,  m. 


Digitized  by 


Google 


78 


BEZ 


BIB 


Bezodes,  b.w.  Gazonner, 
Bezoding,  t.  Gawnnement^  m, 
Bezoodelen,  b.  w.  SouiUer,  saiir. 
BezoedeiiDjT*  ^-  SouiUurv,  tacfye,  t 
Bezoek,  o.  FisUc^  f. 
Bezoeken,  b.  w.  FmUr ;  voir ;  fréquem- 

ter ;  éfnvitver ;  chdtier ;  surprendre. 
Bezoekar,  xu.  Finteur^  m. 
Bezoeking ,  t.  VuiU,  ƒ. ;  chdtimetU , 

m. 
Bezoekkaert,  y.Carie  ée  visite,  f. 
Bezoekkerk,  v.  Église  stationnaU^  f. 
Bezolden,  b.  w.  Zie  Bezoldigen. 
Bezolderen  ,  b.  w^  Piancheier ;  plafon- 

ner. 
Bezoldering,   ▼.  Piaiteher;  plafond , 

m. 
Bezoldigd  ,b.  n.  Soudoyé,  payé,  êiipen- 

dié. 
Bezoldigen ,  b.  w.  Soudoyer^  salttrier, 

payer,  eUpendier. 
Bezoldiging,  v.  )  Solde »  paye ,  f . ;  «fl- 
BezoJdiagyT.     f     laire ;  iraitement^ 

m. 
Bezonder,  enz.  Zie  Bjzonder,  enz^ 
Bezondigen  (zicb),  wed.  w.  Pécher. 
Bezondiging,  v.  Péehé,  m. 
Bezonnen,  b.  n.  Sensé,  prudenU 
Bezoomen,  b.  w.  Ourier. 
Bezorgd,  b.  n.  Inquiet,  tmbarrassé; 

êoigneux. 
Bezorgdbeid ,  v.  Inquiétiude ;  peine ,  f. ; 

sotn;é(md,m. 
Bezorgen,  b.  w.  Soigner;  procurer; 

pourvoir. 
Bezorging,  Y.  Soin^  m. 
Bezucbten,  b.  w.  Zie  Betreuren. 
Bezuiden ,  byw.  jiu  sud ;  au  nridi.  — , 

▼oorz.  Au  midi,  ou  au  sud  de. 
Bezuinigen ,  b.  w.  Économiser ,  dpar* 

gner. 
Bezuiniger,  m.  Econome;  ménager ^ 

Bezuiniging ,  y.  Économie ;  épargne , 

Bezninigster,  ▼.  Bonne  ménagère^  f. 
Bezuren,  b.  w.  Souffrir,  endurer, 
Berwacbtelen,  b.  w.  EmmaiUoiter;})an» 

ser  (une  plaic);  voiter,  palUer. 
Bezwachteling ,  ▼.  Maillot ;  pansement; 

déguisement,  m. 
Bezwadderen,  b.  w.  SouiUerd'écume  on 

debave. 
Bezwaer,  o.  Peihe ;  fatigue,  f.;  fardeau; 

mal;  travaU;  grieft  m. ;   charge^ 


Bezwaerd,  t.  d.  Charpé;grevé.  — ,  b.  n. 

Inquiet,  emtarrasse. 
Bezwaerdbeid ,  ?*  JHffUiuUé;  peine ;  in- 

guiélude,  f. 
Bezwaerlyk,  b.  n   Onéreux;  4iffiie(le; 

embarrassant ;  pénible.  — ,  byw.  Difl^ 

diement, 
Bezwaernis,  v.  Zie  Bezwaer. 
Bezwaera<^rirt»  o.  iG/^/ (prat.),  m. 
Bezwaiken,  b.  w.  Temtr. 
Bezwalker,  m.  DétracUur;  médiumt^ 

m. 
Bezwalking ,  v.  Temiuure ;  fiétrissure, 

Bezwallcster,  t.  CaUmnialriee ,  mM- 

santé,  f. 
Bezwalkt,  b.  n.  Terne,  temi. 
Bezwangerd,  b.  n.  Enceinte. 
Bezwangeren ,  b.  w.  Engrosser;  fécon- 

der ;  saturer. 
Bezwangering,  t.  Saiuration;  grossesse. 

Bezwaren ,  b.  w.  Charger;  grever  ;  ac- 

c*^Hr;  aggraver. 
Bezwarend ,  b.  n.  Aggravant ;  aecOf 

blant. 
Bezwaring ,  ▼.  Charge ,  f.;  (ardeau ,  m.; 

vexatkm;  oppresston;  difficuüé.  f.; 

appesantissement,  m. 
Bezwavelen,  b.  w.  Soufrer. 
Bezwavelplaets,  v.  Ensoufroir,  m. 
Bezweerder,  m.  Exorciste ;  eonjurateuTj 

m. 
Bezweet,  b.  n.  Suant. 
Bezweeten^  b.  w.  MouiUer  on  eoHr  de 

sueur. 
Bezwemmen,  b.  w.  Atteindre  en  na^ 

geant ;  passer  d  la  nage. 
Bezweren,  b.  w.  Exoreietr;  conjuftr; 

jurer. 
Bezwerer,  m.  Zie  Bezweerder. 
Bezwering^  y.  Exorcisme,  m.,  eot^wrO' 

tion,  f.;  serment,  m.;  supptieaüon , 

Bezwyken,  o.  w.  Succomber;  s^évanouir; 

être  inconstant;  s'affaisser;  abandon- 

ner. 
Bezwykend,  b.  n.  DéfaiUant. 
Bezwyking,  y.  Adion  de  succomber^  f.; 

affaissement,  m.;  défaUlance,  f. 
Bezwymes,  o.  w.  S*évttnouir. 
Bezwyming,  y.  DéfaiUance,  f. 
Bezyden,  yoorz.  A  cöté  de,joignünt; 

hors.  — ,  byw.  Al  Cécart ,  de  cöté. 
Bibberen,  o.  w.  Trembler ,  tremblo- 

ter. 


Digitized  by 


Google 


BI£ 


BIE 


7« 


Bibberi^g»  t.  TremifUmetit  ^  fnis^tm, 

m. 
«BiblioihecariB  ^   m.  Bibliothécavrt  , 

m. 
*Bibliotheek,  y.  Bibliothèque^  f. 
BidbAJuk,  7«  Pru-dieu,  m. 
Biddag,  m.  Jour  de  prières,  m. 
BiddfiQ,  b.   'w.  Prierf  mvoqu^r;  ét- 

mander.  God  — .  Pner  Dieu,  Ik  bid 

er  u  om.  Je  vous  en  prie* 
Biddend,  b.  n.  SuppUanL 
Bidder,  m.  SuppUant,  m. 
Bidding,  ▼.  Prière,  (Um$n4e^S. 
^dplaets,  y.  OtxUoire^  m. 
Bidater,  v.  Suppliante^  f. 
Biduer,  t.  en  o.  Meuu  de  ia  prUHt 

Bh,y,JöeüU,f. 

Bieachtig,  b.  n,  Jpiaxte,  apiforme. 

Biecht,  V.  Con fession;  canfesse,  Jf.  Te 

—  fl^eu.  AUer  ^  eonfesse 
Biechtbewys»  o.        )  Billet  de  confes» 
Biechtbriefken,  o*    )     <um>  m. 
Biechteling,  m.  en  v.  Penitent^  m.;  pé- 

nkenle^i. 
Biechten,  lx  w«  Confesser;  se  confesser; 

awuer, 
Biechter,   m.   Pénüenii  confefsear  ^ 

Biechtkind,  o.  Penitent,  m«,  péniienifi , 

Biechtster,  ▼.  PMtente,  f. 
Biechtstoel,  m.  ConfessionntUf  ql 
Biechtvader,  m.  Canfesseur^  m. 
Bieden,  b.  w.  Offnr,  présenter. 
Biedend,  b.  n.  óffrant. 
^eder,  m.  Offrant;  enehérisseur^  OOU 
Bieding,  v.  Offre ;  proposition^  t. 
Bieken,  o.  PetéteMeille,  f. 
Biekorf,  enz.  Zie  Bienkor/,  enz. 
Bieman,  m.  Zie  Bienhouder. 
Bienaogel,  m.  j^iMiiUon,  m> 
Bienblad,  o.  Zie  Bienkruid. 
Bieocelleken,  o.  Jlvéole,  m. 
Bienëtend,  b.  n.  Apiaire,  apivore* 
BienSter,  m.  Guêpier  (oiseau),  m. 
Bienhof,  m.  Ructier^  m. 
Bienhonder,  m.  JÉleveur  d'atfeilles,  m. 
Wenkever,  m..Ctairon  (insecte),  m. 
Bienkoning,  m.  Zie  Bienmoeder. 
^nkorf,  m.  Ruche,  f. 
BienkortVol,  m.  Ruchée,  f. 
«ankruid,  o.  MélUse  (piante),  f. 
Bienmoeder,  v.  Mère  abeille^  ou  Abeille 

WW,  f. 
Bienregt,  o.  AbeiUage,  m. 


BienBteek,  «x.  Piaüre  t^aMlles^  f. 
BienteeU,  t.  réducation  des  ^eiUes , 

Bienwolf,  m.  Guêpier  (oisean),  ql 

Bienzwerm,  m.  Essaim,  m. 

JSier,  o.  Bière^  f,  -s-  brouwen.  Brasser 

ou  faire  de  la  tière.  B^  glas  — . 

ün  verre  de  bière. 
Bieraccyns ,  o.  )  Acdse^  f.,  camboge, 
Bieraccys,  o.      f      m. 
Bierachtig,  b.  n.  Qui  ressembU  itde  la 

bière. 
Biemzya,  m.  Finaiare  de  bière,  m. 
Bierbank,  v.  Banc  de  taverne^  m. 
Bierboom,  m.  Joug  h  porter  des  Urn- 

neaux  de  bière,  m* 
Bierbrouwer,  m.  Brasseur,  m. 
Bierbrouwery,  v.  Brasserie,  f. 
Bierbrouwster,  y.  Brasseuse^  ƒ. 
Bierbuik,  nu  Sac  d  bière,  m. 
Biefdrager,m.  Encaveur,  m. 
Bierdrinker,  m.  Buveur  de  bière,  m. 
Bierenbrood,  o.  Birambrot,  m. 
Bierflescb,  y.  BouteiUe  è,  bière,  t 
Biergeld,  o.  Pourboire,  n>. 
Bierglas,  o.  Ferre  ü  bière,  m. 
Bierhuis,  o.  Cabaret;  estamtnet,  ïïl 
Bierkan,  y^  Pol  4  bière,  m^;  canme , 

f. 
Bierkelder,  m.  Cave  &  bière,  f. 
Bierkroeg,  y.  Zie  Bierhuis. 
Bierkruik,  v.  Cruche  d  bière,  f. 
Bierpot,  m.  Zie  Bierkan. 
Bi^smaek,  m.  Gout  de  bièrfi^  m. 
Biersoep,  y.  Birambrot,  m. 
Biertapper,  m.  Cabaretier,  m^ 
Biertapster,  y.  Cabaretière^  f. 

bK:  o:  t '-'""«**««.•'• 

Bieryerkoopor,  ra.  Zie  Biertappen^ 
Bierylieg ,  y.  Mouciie  qui  se  nourrit  de 

bière  f,  f.;  graiid  buvêfir   de  iHèrt , 

va. 
Bierwagen,  m.  Haquet,  m. 
Bierwerker,  m.  fiarfon  de  bva$Êerie , 

m. 
Bies,  y.  Jonc,  m.  Zyne  —zen  pakken. 

PlierbagMe. 
Biesachtig,  b.  n.  Jancacé,  jotê^, 
Biesband,  m.  Lien  de  jonc,  m^ 
Biesbosch,  o.  Jonchaie,  f. 
Bieskorf,  m.  Panier  de  jonc,  m> 
Biesland,  o.  Jonchaie,  r. 
Bieslint,  o.  Nonpareilte  (rubnn),  f. 
Bieslook,  o.  Ctboule;  cive,  civctte,  f. 

Fyn  — .  ClbouletU,  f. 


Digitized  by 


Google 


80 


BIN 


BtN 


Biest,  T.  AfMuiUe,  f.;  colostre,  m. 
Blesvormig,  b.  n.  Jonciforme. 
Bietebauw,  m.  Loup-garou $  speetre ; 

iuHn,  m. 
Blevormig,  b.  n.  Apiforme, 
Biezen,  onv.  b.  n.  De  J9nc,  —  mat.  Natte 

dejonCft 
Biezen,  o.  w.  Étre  en  chateur  (se  dit 

des  yaehes). 

Bi|ge,'v.    \  (^ochmdelaü.m. 
Bijfffelen,  o.  w.  Coüler ,  découter. 
Bikhamer,  m.  Marleline;  smilte,  f. 
Bikkel,  m.  Osselet,  m. 
Bikkelen,  o.  w.  Jouer  aux  osseUts, 
Bikkelspel,  o.  Jeu  d'osseLsts,  m. 
Bikken,  b.  w.   Becqueier;   manger; 

piquer. 
Biksteen,  m.  Gres,  m. 
Blksteengroef,  v.  Gresserie,  f. 
Bil,  V.  Fesse,  f. 
Biljart,  m.env  DUlard,  m. 
Biljartbal,  m.  Büte,  f. 
Biljarten,  o.  w  Jouer  au  tdUard, 
Biljartspel,  o.  BiUard  (jeu),  m. 
Biljartspeler,  m.   Joueur  de  biUard  y 

m. 
Biljartstok,  m.  Queue  de  biUard,  f. 
Biljarttafel,  v.  Mlard  (table),  m. 
Biljet,  o.  BiUet,  m. 
Billetje,  o.  Pelü  billet,  m. 
BiUoen,  o.  BiUon,  m. 
Biljoenhandel  m.  BiUonnage,  m. 
Billen, b.  w.  Piquer,  tailler  (la  pierre). 
Billioen,  o.  Billion,  m. 
Billyk ,  b.  n.  Juste  ,  raisonnable,  — , 

byw.  Justement,  raisonnablemerU, 
Blllyken,  b.  w,  Approuver;  agréer. 
Billykend,  b.  n.  Approbatif. 
Billykheid,  v.  Juslice,  équité,  f. 
BiUyking,  v.  Approbation,  f. 
Bilnaed,  m.  Périnée  (anat.) ,  m. 
Bilsenkruid,  o.  Jusquiame  (plante), 

Bilstuk,  o.  Cimier,  m. 

Bind ,  bindte ,  o.  Traverse ;  eiitretoise , 

Bindb^U^,  m.  Entrait  (charp.),  m. 
Binden,  b.  w.  Lier ;  attactier ;  relier. 
Binder,  m.  Bolleleur;  relieur,  m, 
Bindgaren,  o.  Picelle,  f. 
Bindgarenwinde,  v.  FlceUier,  m. 
Bindhout ,  o.  Empanon ,  m. ;  entretoise 

(charp.) ;  jambelle  (mar.) ,  f. 
Binding,  v.  Liaison ^  f.;  attachement , 

m. 


Bindlaeg,  ▼.  Morses  (payés)^  m.  pi. 
Bindriem,  m.  Entravon,  m. 
Bindrys,  o.  Osier^  pleyon,  m. 
Bindsel ,  o.  Lien ,  m.;  ligature,  t.;  üga* 

ment  (anat.) ,  m. 
Bindselbeschryver ,  m.  Desmographe, 

m. 
Bindselbeschryting,  ▼.  Desmogrophk, 

Bindselknnde,  y.  Desmologie,  f. 
Bindselkundig,  b.  n.  Desmologique, 
Bindselleer,  v.  Desmologie^  f. 
BindseloAtlëding,  v.  Desmolomie,  f. 
Bindselontsteking  ,  t.  DesmopfUogie , 

Bindspier,  v.  Ligament  (anat.) ,  m. 
Bindsteenen  ,  m.  mv.  Arases ,  f.  pi. ; 

morses,  m.  pi. 
Bindstuk,  o.  Aisselier^  m. 
Bindte,  o.  Zie  Bind. 
Bindteeken ,  o.   Tiret,  trait  dCunim , 

m. 
Bindtouw,  o.  en  v.  Lien ,  m. ;  fic^lt , 

f. 
Bindvlies,  o.  Conjonctive  (anat.) ,  f. 
Bindwerk,  o.  Entablement  (archit), 

m» 
Bindwisch,  m.  en  v.  Lien  4*osier.  m. 
Bind  woord,  o.  Conjonclion;  copule,  f. 
Bingelkruid,  o.  Mercuriale  (plantc), 

Bink,  m.  Lourdaud;  bovsilleur^  m.; 

karideüe,  f. 
Binnen,  byw.  Dedans,  en  dedans»  — 

gaen,  komen,  treden.  Entrer.  — , 

voorz.  En;  dans;  pendant ;  en  (tepd. 

—  *s  lands.  Dans  Ie  pays,  —  *fl  huis. 

Dans  la  mdison. 
Binnenbeurs,  v.  Gousset,  m. 
Binnenbeurzeken,  o.  Gousset^  bourson, 

m. 
Binnenbrengen,  b.  w.  Introduire, 
Binnendeur,  v.  Porie  intérieure^  f. 
Binnendyk,  m.  Digue  intérieure^  f. 
Binnengaen,  o.  w.  Entrer, 
Binnengang,  m.  Corridor,  m. 
Binuenhayen,  v.  Darse ,  f. 
Binnenhoek,  m.  Angle  interne ^  m. 
Binnenhof,  o.  en  m.  Cour  intérieure , 

f. 
Binnenkamer,  v.  Cabinet,  m. 
Binnenkant,  m.  Cöté da  dedans,  m.;  es- 

carpe  (fortif.);  paroi  d*un  vjse,etc,, 

f. 
Binnenkiel,  V.  Cartingue;  contre^quiHe 

(mar.) ,  f. 


Digitized  by 


Google 


BIS 


BLA 


SI 


Bjonenkomeo,  o.  w.  Kntrtr, 
Binnenkomst,  v.  Entree,  f. 
Binnenlander,  m.  Bétandre,  f. 
Binnenlandsch  ,  b.  o.  Indigène ;  intes- 

tin;  intérieur. 
Binnenloods,  xn.  Pilote  cótier,  m. 
Binnenloopen,  o.  w.  Entrer  {dans  un 

porij, 
Binnenloots,  m.  Zie  Binnenloods. 
Binnenmeer,  o.  Lac  intérieur,  m. 
BinnenoQuer,  m.  Pard,  f. 
Binnennaed,  m.  Tranche fHet  f* 
Binnenpad,  o.  Traverse,  f. 
Binnen plaets,  v.  Cour  intérieurs,  f. 
Binnenpl anken,  v.  mv.  Vaigres  (mar.) , 

f.  pi. 
Binnenst ,  b.  n.  Intérieur,  Het  —e ,  o. 

V intérieur,  te  dedans,  m. 
Binnenstryd ,    m.    Comt?at  intérieur , 

m. 
Binnentreden,  o.  w.  Entrer, 
Binnenvaerder,  m.  Èlarin  d'eau  douce , 

m. 
Binnenwaerte,  byw.  Fers  te  dedans;  en 

dsdans. 
Binnenwaertsch  ,  b.  n.  Qui  est  vers  te 

dedans,  en  dedans. 
Binnenwater,  o.  Canal,  m. 
Binnenweg,  m.  Traverse,  f. 
Binnenwerk  ,  o.  Ouvrage  intérieur,  m.; 

eniretoile,  f. 
Blnnenwerks,  byw.  Intérieurement, 
Binnenzaksken  ,  o.  Gouhset ,  bourson  , 

m. 
Binnenzyde,  v.  Zie  Binnenkant. 
Bint,  o.  Zt^  Bind. 
Birk,  m.  Zie  Berkenboom. 
Birkwortel ,  m.  Férule  (plante) ,  f.  • 
Bisdom ,  o.  Éoêché;  diocese,  m. 
Bisdom melyk,  b.  n.  Diocésain, 
Biskaeijen ,  o.  Biscaye  (province  d*B8- 

pagne),f. 
Bitkaeijer,  m.  Biseayen;  Basque,  m. 
Biskaeïsch,  b.  n.  Basque,  biseayen. 
Bisschop,  m.  Évêque,  m, 
Bisschoppelyk,  b,n.Épiscopat. 
Bisschopsambt,  o.  Épiscopat.  m, 
Bisschopscbap  ,  o.  en  v.   Épiscopat , 

m. 
Blsscbopshoed,  m.  Mitre,  f. 
Bisschopskap,  v.  Ptuviat,  m. 
Bisschopskruid,  o.  Sison  (plante),  m. 
Bisschopskruis ,    o.    Croix  d'évéque, 

Bisschopsmnts,  v.    )  «.,„^   f 
Bisschopsmyter,  m.f  ^"^^»  '* 
Tom.I, 


Bisschopsring,  m.  Anneau  épiscopat, 

m. 
BisschopHstaf,  m.  Croêse,  f. 
Bisschopsstoel,  m.  Siége  épiêcopal ,  m. 
Bisscliop^zetel,  m.  Zie  Bisschopsstoel. 
Bit,  o.  Mors,  m. 
Bits ,  b.  n.  Aigre;  mordant;  piquant; 

fier. 
Bitselyk ,  byw.  Aigrement;  Herentent. 
Bitsheid,  v.  A'greur;  mordacité;  fierté. 

Bitsig,  enz.  Zie  Bits,  enz. 

Bjtter,  h.  n.  Amer ;  aigre ;  dpre ;  dur; 

piquant  — ,  byw.  Amérement,  — ,  o. 

Amer,  m.;  suie.  f. 
Bitteraclitig,  b  n.  Vn  pen  amer. 
Bitterappel,  m.  Coloquinte.  f. 
Bitterliartigheid ,    v.    Amertume    du 

cceur ,  f. 
Bitterheid ,  v.  Aigreur,  dpreté;  amer- 

tume.  f. 
Bitterkers,  ▼.  Cresson  aténois,  m. 
Bitterkoeksken,  o.  Macaron^m. 
Bitierloof,  o.  Chicorée  f. 
Bitterlyk,  byw.  Amérement. 
Bitternis,  y.Zie  Bitterheid. 
Bittersap,  o.  Ctiicotin,  m. 
Bitterzoet,  o.  Douce  amère  (^ItLnte) , 

f. 
Bitzig ,  enz.  Zie  Bits.  enz. 
Blad,  o.  FeuiUe ,  f. ;  feuxUet,  m. 
Bladaclitig,  b.  n    )  r^ii„^^ 
Bladaerdig,  b  n.  K^^^^* 
Bladdragend,  b.  n.  Fotiifère. 
Bladeren  ,  o.  w.  Pousser  des  feuiUes; 

feuiUeter, 
Bladergebak,  o.  Z/e  Bladerkoek. 
Bladerig,  b.  n.  FeuiUu;  tameUaire;  la- 

metlé. 
Bladering,  v.  Feuillage,  m. 
Bladerkoek,  m.  Feuilletage,  m. 
Bladerloos,  b.  n.  Aphylte. 
Bloderryk,  b.  n  Ftuxilu,  touffu. 
Bladerwording,  v.  Feuülaison,  f. 
Bladgoud,  o  Ör  en  feuilles,  m. 
Blad  ing,  v  FolUition,  f. 
Blad.ie,  o.  Zie  Biaedje. 
Bladlüis,  V.  Puceron,  m. 
Biadschieting,  v.  Foliation,  f. 
Bladschryver,  m.  Scribe,  m. 
Biadsteel,  m.  Pétiole  (bot.),  m. 
Bladtin,  o.  Étain  en  feuilles^  m. 
Bladvormig,  b.  n  Foliiforme. 
Bladwyzer,  m.  Index,  ra  .  tabte^  f. 
Bladzetting ,  v.  Mise  en  pages  (impr.) , 

f. 


Digitized  by 


Google 


82 


BLA 


BLE 


Bladzilver,  o.  Jrgent  en  feuiltes,  m. 

Bladzjrde,  v.  Page^  f. 

Blaedje,  o.  Petite  femlley  f.;  feuiUet; 

fevületon.  m.;  foiiole;  paillette,  f. 
Blaem,  v.  Détraction,  f.;  bldme,  m. 
Blaer,  v.  Jmpoute ;  pustule ;  vessie ,  f. 
Blaermakend,  b.  u.  Vésicatoxre. 
Blaertrekkend.b.  n.  Vésicatoire. 
Blaes,  V.  Fessie;  pustule,  f. ;  tubercute, 

m. 
Blaesbalg,  m.  Soufflet,  m, 
Blaesbalgtrekker ,  m.  Chauffeur ;  souf- 

fleur,  m. 
Blaesbalk,  m.  Zie  Blnesbalg. 
Blaefsband,  m.  Ouraqve  (anat.) ,  m. 
Blaesbas,  m.  Basson,  m. 
Blaeéboom  ,  m.  baguenaudier  (arbre) , 

in. 
Blaesbreuk,  v.  Cystocèle  (méd.),  f. 
Blaeshoorn,  m.  Cor  cornet,  m. 
Blaepje,  o.  Vésicule.  f. 
Blaeskaek,  m.  Fanlaron,  m. 
Blaaskaken»  o.  w.  Se  vanter. 
Blaeskakery.  v.  Fanfaionnade,  f. 
Blae^ken,  o.  Vésicule,  f. 
Blaeskensvormig,  b.  n  Vésiculaire. 
Rlaepkpuid,  o.  yésicatre  (plante),  f. 
Blaesontsteking,  v.  Cystite.  f. 
Blaesopening,  v  Cyxtotomie,  f. 
Blaespeiler,  m.  Calfiéler  [chir.),  m. 
Blaespyn,  v.  Cystalgie.  f. 
Blaespyp  ,  v.  Col  de  la  vessie;  soufflet , 

m. ;  sarbacane .  f 
Blaessnyder.  m.  Cystolome,  m. 
Blaesönyding-,  v  Cyslotomie,  f. 
B.aessnymes  o.  Cystolome,  m. 
Blaesspeeltuig,  o.  InstrumentitvetU^  m. 
Blaessteen,  m.  Cysléolilhe,  f. 
Blaesster,  v  Sotiffïeuse,  f. 
Blaesstreng,  v.  Zie  Blaesband. 
Blaesvisch,  m.  Souffleur  (cétacé),  m. 
Blaesworm ,  m.  Ilydatide  (ver) ,  f. 
Blaffen,  o.  w  Aboyer;  hdbler. 
Blaffer,  m.  Aboyeur;  hdbleur.  m. 
Blafferd ,  m.  Registre  de  receveur ;  blanc 

(monnaie),  m. 
Blsif&ng^v.Aboiementym. 
Blaken,  o.  w  Drüler;  être  éctairéon  il- 

luminé.  —,  b.  w.  Flamber, 
Blakend,  b.  n.  Brülant;  enflammé. 
Blaker,  m.  Marlinet  (chandelier),  m. 
Blakeren,  b.  w.  Bt uier;  flamber. 
Blakvisch,  m.  Calmar  (poisson) ,  m. 
Blamen,  b.  w.  Zie  Binmeren. 
Blameren ,  b.  w.  Bldmer ;  mépriser ;  ca- 

lomnier. 


Blank ,  b.  n.  Blanc;  Imsant ;  pur;  nu ; 

inondé. 
Blank  ,  m.  Blanc  (monnaie),  m.  — ,  o. 

Fardy  m. 
Blanket.  o.  Zie  Blanketsel. 
Blanketdoos,  v.  Bolie  è  fard,  f. 
BlanketkunBt,  v.  Cosniétique,  f. 
Blanketsel,  o.  Fard,  m. 
Blaiiketten,  b.  w.  Farder. 
Blankettend,  b.  n.  Cosinétique. 
Blanketting,  v  Fardemeut,  m. 
Blanketzalf,  v.  Cosmélique.  m. 
Blankheid,  v.  Blmicheur;  pureté,  f. 
Blaren,  o.  w.  Feuiller ; béter. 
Blaten,  o.  w.  Béler. 
Blauw ,  b.  n.  B!eu ;  vain ;  frivole.  — ,  o. 

Bleu,  m. ;  couleur  bleue,  f. 
Blauwachtig,  b.  n.  Bleudlre. 
Blauwboeksken ,  o  Brochure,  f ;  pam- 

phlet,  m. 
Blauwen ,  b.  w.  Bleuir.  — ,  o.  w.  Deve- 

nirbleu. 
Blauwheid.  v.  Bleu,  m. 
Blauwigheid,  V.  Zie  Blsuwheid. 
Blauwoogig  ,   b.  n.   Qui  a  les  yeux 

bleus. 
Blauwschuit,  v.  Scorbut,  m. 
Blauwsel,  o.  Amidon  bleu,  m. 
Blauwspecht,  m.  Casse-noix  (oiseau), 

m. 
Blauwtje ,  o.  Eén  --  loopen.  Essuyer 

un  refns. 
Blauwtjes,  byw.  Froidement. 
Blnuwverwer,  m.  Teinlurier  en  bleu, 

m. 
Blauwverwery,  v.  Teinturerie  en  bteu  r 

f. 
Blauwzuer,  o.  Prusmte  (chim.) ,  m. 
Blazen,  b.  en  o.  w.  Souffler;  hdbler. 
Blazer,  m.  Souffleur;  hdbleur,  m. 
Blazing,  v.  Soufflé,  m. 
Blazoen,  o.  Biason ;  hdbleur,  m. 
Blazoenen,  b.  w.  Publier.  —,  o.  w.  Hd- 
bler. 
Bleek,  b.  n.  Pdle;  blême. 
Bleek,  v.  Blancherie ,  f.;  btanchissage , 

m. 
Bleekachtig.  b.  n.  Un  peu  pdle. 
Bleekblauw,  b.  n.  Bleu  pdle 
Bleeken,  b.  w.  Blanchir.  — ,  o.  w.Blan- 

chir;pdlir. 
Bleeker,  m.  Blanchisseur;  clairet,  tn. 
Bleekerin,  v.  Blanchisseuse,  f. 
Bleekopt,  m   Clairet,  ra. 
Bleekery,  v.  Zie  Bleek,  v. 
Bleekgeel,  b,  n.  Jaune  pdle. 


Digitized  by 


Google 


BLI 


BLO 


83 


Bleekgrond,  o.  Or  blancplaline,  m. 
Bleekgroeu,  b.  n.  Fert  pdte. 
BleekHeid,  v.  Pdleur,  f. 
Bleekhof,  m.  Blancherie,  f. 
BleekiDg,  ▼.  BlanchüsagCf  m. 
Bleekrood,  b.  n.  Rouge  pdU. 
Bleekster,  t.  Bianchisseuse^  f. 
Bleekveld,  o.  Blaticfiejie,  f. 
Bleekverwig,  b.  n.  Zie  Bleek,  b.  n. 
Bleekzucht.  v.  Chlorose^  f. 
Bleekzucbtig,  b.  n.  Chlorotique. 
Bleeten,  o.  w.  Bêler, 
Bleetend,  b.  n.  BêtanL 
Bleeting,  v.  Bêlementy  m. 
Blei.  V.  Able,  m. 
Bleik,  enz.  Zie  Bleek,  enz. 
Bleiken,  euz.  Zie  Bleeken,  enz. 
Blein.  \.  Ampoule^  puslule^  f. 
Bleintrekkeud.  b.  n.  Fésicatoire. 
Blek,  enz.  Zie  Blik,  enz. 
Bles ,  y.  Toupet ,  m. ;  étoile ,  f. ;  chan- 

trein,  m. 
Blik,  o.  Fer-blanc .  m.  -— ,  m.  Blanc  des 

yeux;  cUn  <V(bU;  éclat ,  m.  — ,  b.  d. 

Eclatant. 
Blikhoat,  o.  Bois  pelard,  m. 
Blikken,  onv.  b.  n.  De  f  er  blanc. 
Blikken ,  o.  w.  Ctignoler;  briUer;  pdlir. 

— ,  b.  w.  Écorcher ;  écorcer. 
Blikkeren,  o.  w.  Briller, 
Blikking,  v.  Éclat.  m. 
Blikoogen,  o.  w.  CiUer.  clignoter. 
Blikoogen,  o.  en  v.  mv.  Yeux  étince- 

lanU^  m.  pi. 
Blikscheer,  y.Coupoir^  m. 
Bliksem,  m.  Éclair,  m. ;  foudre  ^  f-  «' 

m. 
Bliksemafleider,  m.  Paratonnerre,  m. 
Bliksemen  ,  o.  w.  Reluire;  briUer;  ful- 

miner ;  jurer ;  pesler,  — ,  b.  w.  Fou- 

droyer.  — ,  onp.  w.  Eclairer, 
Bliksemend,  b.  n.  Foudrayant. 
Blikseming',  v.  Foudrtriement,  m. 
Bliksemschicht,  m.  Eclair,  m. 
Bliksemslag,  m.  Coup  de  foudre,  m. 
Bliksems trael,  m  EclairyXn, 
Bliksemtaig,  o.  Brontéon,  m. 
Bliksem  vlam,  v.  Éclair.  m. 
Bliksem vuer  ,  o.  Foudre ,  f.  ;  éclair , 

m. 
Bliksemwicbelaer  ,  m.  Céraunoscope  , 

m. 
Bliksemwichelary,  v.  Céraunoscopie,  f. 
Blikslager,  m.  Ferblantier,  m. 
Blikslagery ,  t.  Mélier  de  ferblantier, 

m. 


Bliktand,  m.  Dent  qui  sort  de  la  bouche. 

Bliktanden,  o.  w.  Montrer  les  dents. 
Blikvuren,  o.  mv.  Fauxjeux,  m.  pi. 
Blikvuren,  o.  w.  Faire  faux-feu. 
Blind,  b.  n.  Aveugle.  — ,  byw.  AveugU* 

ment. 
Blind ,  o.  VoUty  m.;  civadière,  f.  —en. 

BHndes.  f.  pi. 
Blinddarm,  m.  Coecum  (intestin)»  m. 
Blinddoek,  m.  Bandeau  m. 
Blinddoeken.  \).  w.  Zie  Blindhokken. 
Blinde,  m.  en  v.  Aveug!e,  m.  et  f. 
Blindelings,  bjfw.  En  aveugle;  aveuglé- 

ment. 
Blind elyk,  byw.  Aveuglément. 
Blindeman,  m.  Aveugle^  m. 
Blindemanneken,  o.  Colin-maillardy  m. 

—  spelen  Jouer  H  colin-matUard. 
Blindemannetje,  o.  Zie  Blindemanne- 
ken. 

Blinden ,  b.  w.  Aveuyler;  bander  les 

yeux :  duper. 
Blindgeboren,  b.  n.  Aveugle-né. 
Blindheid,  v.  Cécile,  f. ,  aveuglément , 

m 
Blindhokken  ,  b.  w.  Bander  les  yeux ; 

duper- 
B'indhokker,  m.  Trompeur,  m. 
Blindhokking,  v.  Tromperie,  f. 
Blinding  v.  Aveuglément,  m. 
Blindspel,  o.  Colin  maillard  m. 
Blind  werken,  o.  mv.  Ülindes,  f.  pi. 
Blinken,  o.  w  BriUer,  reluire. 
Blinkend,  b.  n.  ReluisanU  brillant. 
Blinking,  v.  Spiendeur,  f;  éclat,  m. 
BlinkTvorm,  m.  Fer  luisanl,  m. 
Bloed,  o.  Sang,  m.— -  laten.  Saigner.  In 

of  met  koelen  —e.  De  sang-froid.  Het 

—  kruipt  waer  het  niet  gaen  kan. 
(prov.)  Bon  sang  ne  peut  mentir,  — , 
m.  Idiot,  imbéctle,  m. 

Bloedachtig,  b  n.  Sanguin. 
Bloedader,  v.  Veine,  f. 
Bloedafdryvend,  b.  n.  Hémagogue. 
Bloedbad,  o.  Camage^m. 
Bloedbeschr^ver  ,  m.  Uémalographe  , 

m. 
Bloedbeschryving  ,  v.  Hémalographie , 

f. 
Bloedbeuling,  m.  Boudin,  m. 
Bloedbloem,  v.  Uémanlhe,  f. 
Bloedbraking,  v  Uémaiémèse,  f. 
Bloedbreuk,  v.  Uémalocèle,  f. 
Bloedbuil,  v.  Zie  Bloedvin. 
Bloeddoop,  m.  Baptême  de  savg,  m. 


Digitized  by 


Google 


84 


BLO 


Bloeddorat,  m.  Süifdesang^  f. 
Bloeddorstig,  b.  n.  Sangutnaire. 
Bloeddorstigheid,  v.  Soif  de  sang,  f. 
Bloeddronken,  b.  n.  Ivre  de  sang. 
Bloeddruipend  ,   b.  d.  Dégoultant  de 

sang. 
Bloedeloos,  b.  n.  Exsanguin.  —  dlertae. 

InsecUym. 
Bloedeloosheid,  v.  Anémasie,  t. 
Bloeden,  o.  w.  Saigner;  expkr. 
Bloedend,  b.  n.  Saignant. 
Bloedgang ,  m.  Hémorrhagie;  dyssente- 

rie,  f. 
Bloedgeld,  o.  Prix  de  sang.  m. 
Bloedgeregt,  o.  Haute  justice ;  jusHce 

crimineUe,  f. 
Bloedgetuige,  m.  en  v.  Martyr ,  m.; 

rnanyre,  f. 
Bloedgezwel,  o.  Zie  Bloed  vin. 
Bloedgierig,  b.  n.  Zie  Bloeddorstig. 
Bloedgierigheid.  v.  Zie  Bloeddorst. 
Bloedhond,  m.  Dogue  ;bourreau,  m. 
Bloedhout,  o.  Campéche^  m. 
Bloedig,  b.  n.  Sanglant. 
Bloeding  ,  v.  Saignement,  m. ;  hémor- 
rhagie ,  f. 
Bloedkleur,  v.  Couleur  de  sang,  f. 
Bloedkleurig ,  b.  n.  Hémato\de ,  san- 

guin. 
Bloedklont,  v.  €aitlot,  grumeau  desang^ 

m. 
Bloedkorael ,  o.  ^  v.  Corail  rouge  , 

m. 
Bloedkruid  ,   o.    Centinode  ,    renouee 

(plante) ,  f. 
Bloedlaten,  b.  w.  Saigner, 
Bloedlating,  v.  Saignee,  f. 
Bloedlauw,b.  n  Tiéde. 
Bloedleer,  v.  Hematologie^  f. 
Bloedioop,  in.  Zie  Bloedgang. 
Bloedmakend,  b.  n.  Sangui/katif. 
Bloedmaking,  v  Sanguification^  f. 
Bloednavelbreuk,  v.  Uéniatomphale,  f. 
Bloedomloop ,  xn.  Circulation  du  sang , 

f. 
Bloedpissing,  v.  Hématurie^  f. 
Bloedplakkaet,  o.  Édit  ou  placard  san- 

guinaire^  m. 
Bloedprys,  m.  Prix  de  sang,  m. 
Bloedraed ,  m.  Conseil  de  sang ,  m. ;  fTi- 

gutsUion^  f. 
,  Bloedregt,  o.  Haute  justice;  justice  cri- 

minette ;  inquisition ,  f. 
Bloedregter,  m.  Juge  criminel ;  inquisi- 
teur, m. 
Bloedreinigend,  b.  n.  Dépuralif. 


BLO 

Bloedrood,  b  u.Sangttin. 

Bloedryk,  b  d.  Sanguin. 

Bloedschande.  t.  Inceste,  m. 

Bloedschandig,  b.  n.  Incestueux. 

BloedschandigJyk ,  byw.  Jncestueuse' 
ment. 

Bloedschend«>r,  m.  Jneestueux,  m, 

BloedschendiR^;,  v.  inceste,  m. 

Bloedsehendster.  v.  Incestueuse,  f. 

Bloedschuld,  t.  Crime  capilal ;  meurtre, 
m. 

Bloedschuldig ,  b.  n.  Coupabte  (fun 
crime  capilal  ou  d'un  homicide. 

Bloedslag,  m.  Coup  de  sang,  m. 

Bloedspuwen.  b.  w.  Crncher  du  sang. 

Bloedspuwend,  b.  n.  Hémoptoïque. 

Bloedspnwer,  m.  Hémoplysiqve^  m. 

Bloedspuwing,  v.  Hémoptyste.  f. 

Bloedspuwster.  v.  Hémoptysique,  f. 

Bloedsteen,  m.  Uématite  (pierre) ,  f. 

Bloedstelpend,  b.  n.  Hémostatique. 

Bloedstilstand,  m.  Hémostase,  f. 

Bloedstorting ,  v.  Effusion  de  sang  f  hé- 
morrhagtCy  f. ;  camage,  m. 

Bloedvat,  o.  Veine,  f. 

Bloed  vergieting ,  ▼.  Zie  Bloedstor- 
ting. 

Bloedverwant,  m.  Parent,  m. 

Bloedverwantschap,  o.  Parentel  f. 

Bloedverwig  ,  b.  n.  Hématóïde  ,  san- 
guin, 

Bloedvin.  v.  Furoncle,  dou,  m. 

Bloedvink,  m.  en  v.  BouvreuU;  piveins 
(oiseau) ,  m. 

Bloed  vlag ,  y.  Pavillon  ou  drapeau 
rouge ,  m. 

Bloecfvloed,  v.  Zie  Bloedgang. 

Bloed  vriend,  m.  Zie  Bloedverwant. 

Bloedvriendin.  v  Parente,  f. 

Blóedvriendschap,  v.  Parenté,  f. 

Bloedwording,  v.  Hémalose,  f. 

Bloedworst,  v.  Boudin^  m, 

Bloedzaek,  v.  j4fflaire  capitale,  f. 

Bloedzucht,  y.  Zie  Bloeddorst. 

Bloede  uch tig,  b.  n  Zfe  Bloeddorstig. 

Bloedzuiger,  m.  Sangsue,  f. 

Bloedzuiverend,  b  n.  Dépuratif, 

Bloedzuivering,  v.  Dépuration  du  sang* 

Bloedzweer,  v.  Zit  Bloedvin . 
Bloei,  m.  Fleur;  fleuraison,  f. 
Bloeiblad,  o.  Bnictée  (bot.) ,  f. 
Bloeijen,  o.  w.  Fleurir. 
Bloeijend,  b.  n.  Fleurissant;  florissant* 
Bloeimaend ,  v.  Mai;floréal,  m. 
Bloeischeede,  v.  Spathe  (bot.),  f. 


Digitized  by 


Google 


BLO 


BLO 


8K 


Bloeisel,  o.  fkur,  f. 
Bloei sem,  m.  Pieur,  f. 
Bloei8taiHi,m.  tn/lorescence^  f. 
Bloeityd,  m.  FUuraUoit,  f. 
Bloei  wyze,  ▼.  Inflorescenee,  f. 
Bloem,  ▼.  Fleur,  f. 
Bloembed,  o  Parterre,  m. 
Bloembeschryver,  m.  Floriste^  m. 
Bloemblad,  o.  Pétate^  m. 
Bloembladerloos,  b»  n  Apétale. 
Bloembladerloosheid,  t.  ApéUUie,  f. 
Bloem  blad  vorm  ig>,  b.  n.  PétaUMe, 
Bloemblaedje,  o  Èraclée,  f. 
Bloemboek,  o  ^  m.  FlorBy  f. 
Bloembol,  m.Bulbe.  f. 
Bloemdeksel,  o.  Périanlhe^  m. 
Bloemdragend  b.  u.  Floripare. 
Bloemeken,  o.  Fteuretle^  f. 
Bloemenhandel,  m.  Commerce  de  fleurs^ 

m. 
Bloemenmaekster,  y.  Fleuriste^  f. 
Bloemenmakev ,  m.  FleurUte  artificiel, 

m. 
Bloemenstand,  m.  Inflorescence,  f. 
Bloemenstempel ,  m.  Bouquet  (rel.)  , 

m. 
Bloemenverkooper,  m.  Marchané  fleu- 

riste,  m. 
Btoemenyerkoopster ,    v.    Marckande 

fleuriste,  f. 
Bloemgodin,  v.  Ftore,  f. 
Bloemhof,  m.  Jardin  è  fleurs;  parterre, 

m. 
Bloemig,  b.  n.  Fleuri. 
Bloeóoist^  m.  Fteuriste,  m. 
Bloemkelk,  m.  Calice  (bot.) ,  m. 
Bloemken,  o.  Fleurelte,  f. 
Bloemkever ,  m.  Anthrène  (insecte) , 

m. 
Bloemkloksken ,  o.  Clochette,  camp»- 

neUe  (bot.) ,  f. 
Bloemknop,  m.  Boftten  de  fleur,  m. 
Bloemkool,  ▼.  Chou-fleur,  a. 
Bloemkrans,  m.  FeetAm,  m.,  guirlande; 

eoroUe,  f. 
Bloemkransdra^nd,  b.  n.  CaroUifère. 
Bloemkransmaekster^T.  Bouquelière^ 

Bloemkroon,  t.  Corolle,  f. 
Bloemkweeking,  v.  Culture  des  fleurs , 

Bloenlezer,  m.  Jnthologue^  m. 
Bloemlezing,  v.  Anthoiog[ie;ckreslama' 

thie,r. 
Bleemloo8,b.  n.  Ananêhe. 
Bloemmaend,  y.  Éie  Bloeimaend. 


Bloemmand,  y.  CorbeiOe  è  fleurs  sjor- 

dinière,  f. 
Bloemmarkt ,  y.  Marché  aux  fleurs  , 

m. 
Bloemmeel,  o.  Fleur  de  farine,  f. 
Bloemperk,  o.  Parterre,  m. 
Bloempje,  o.  Fleurette,  f. 
Bloempot,  m  Bouguetier,  m. 
Bloemruiker,  m.  Bouquel,m. 
Bloemryk,  b.  n  Fleuri, 
Bloemschilder ,  m.  Fleuriste  (peintre) , 

m. 
Bloemsel,  o.  Zie  Bloesem. 
Bloemsieraed,  o  Fteuron,  m. 
Bloemsteel^e.  o.  Pédicellelhot),  m. 
Bloemstof,  o  PoUeri  (bot.),  m. 
Bloemstyl,  m  Slyle  (bot.),  m. 
Bloem tj e,  o.  Fleurette,  f. 
Bloemt  POS,  m.  Corymbe,  m. 
Bloemtuin,  m.  Zie  Bloemhof. 
Blo6mtyd,m.  Fleuraison,  f.;  prirUemps, 

m. 
Bloemvaes,  y.  Bouquetier.  m. 
Bloemversiersel ,  o.  Bouquet ;  fleuron , 

m. 
Bloemwerk  ,  o.  Ouvrage  h  fleurs;  fleu^ 

roH ,  m  ;  vignetU .  f. 
Bloem  wording,  y.  Fleuraison;  efpAn'es- 

cence,  f. 
Bloesem ,  m.  Fleur,  f.;  baulon  de  fleur , 

m. 
Bloesemen,  o.  w.  Fleurir, 
Blok  ,  m.  en  o.  Bloc ;  biltot ;  trofic ;  poh 

tan ;  lourdaud ;  sabot ,  m. 
^Blokade,  y.  Blocus,  m. 
Blokbeeld,  o.  Statue,  f. 
Blokhuis,  o.  Fortin,  blockhaus^  fa. ;  pr^ 

son,  f. 
Blokken,  o.  W.  Ttumiller  assidünienê. 
Blokker,  m.  Homnie  fort  assidu,  m. 
♦Blokkeren,  b.  w.  Bloquer, 
♦Blokkering,  y.  Blocus,  m. 
Blokking,  y.  Assiduilé^  f. 
Blokmaker,  m<  Sabotier,  m. 
Bloksteen,  m.  Moellon,  m.;  meulière,  f. 
Bloksteengroef,  y.  Meulière  (öarrlère). 

Blok  tin,  o.  Ètain  en  Ungêt^  m. 
Ëlokval ,  y.  Èitlot  (Rouricière),  tn. 
Blokwagen,  m.  Binard  (chariot),  n. 
B'iOkzilyer,  o.  Argeni  en  barre^  m. 
Blond,  b.  n.  Blond. 
Blende ,  m.  en  y.  Bkma,  tHondin ,  m. ; 

blonde,  blondine,  f. 
Blonde,  v.  Blonde  (dentelle),  f. 
Blondharig,  b.  n.  BUmd. 


Digitized  by 


Google 


86 


BLY 


BOD 


Blondheid,  y.  Blond,  m. 

Bloo,  b.  n.     I    Timide;  peureux;  fA- 

Blood ,  b.  n.   f      che, 

Bloodaerd ,  m.  PoUron ;  Idche ,  m. 

Bloodhartig,  enz.  Zie  B  oohartig,  enz. 

Bloodheid,  v.  Zie  Blooheid. 

Bloohartig: ,  b.  n.  Ldche.  — ,  byw.  14- 

chement. 
Bloohartiglyk,  byw.  Ldchement, 
Blooheid,  v.  Timtdité;  honle,  f. 
Bloohertig,  enz.  Zie  Bloobartig,  enz. 
Bloot,  b.  n.  iVu;  découvert;  exposé; 

simple;  seuL  — ,  byw.  A  nu  ;  bimpU- 

ment ;  seulement. 
Blootelyk,  byw.  Simplement ;  unique- 

ment. 
Blooten,  b.  w.  Dégamir;  dépouiller, 
Blooter.  m.  Peaussier  mégissier^  m. 
Blootheid,  v.  Nudité,  f. 
Blootsbeens,  byw.  Nu  jambes. 
Blootshoofds,  byw.  Nu  tête. 
Blootstellen  ,  b.  w.  Exposer ;  comprO' 

mettre. 
Blootsvoets,  byw.  Nu  pieds. 
Blos ,  m.  en  V.  Rougeur,  f. ;  Ie  rouge  de 

la  pudeur,  m. 
Blouwel,  m.  Broie ;  macque,  f. ;  brisoir^ 

m. 
Blouwen ,  b.  w.  Macquer ,  broyer  (Ie 

chanvre  ,etc). 
Blozen ,  o.  w.  Rougir,  —  ,  b.  w.  Faire 

rougir. 
Blozend  ,  b.  n.  Rouge ;  vermeit. 
Blozendheid ,  v.  Teint  vermeit ,  m. ; 

rougeur,  f. 
Blozing,  V.  RougeuT,  f. 
Bluschbaer,  b.  n.  Qu^on  peut  éteindre. 

Blus«chen  ,  b.  w.  Éteindre;  étanclier ; 

assouvir. 
Blussching,  v.  Extinction,  f. ;  étancfte- 

ment.m. 
Bluts,  ▼.  Froissure ;  meurlrissure ;  con- 

tusion;  bosse  (dans  la  vaisselte) ,  f. 
Blutsen ,  b.  w.  Meurtrir;  froisser ;  con- 

tusionner;  bossuer  {la  vaisselte). 
Blutsing ,  y.  Contusion ;  meurlrissure  , 

Blutsklopper,  m.  Redressoir,  m. 
Blutekoorts,  v.  Fièvre  pourprée,  f. 

Blyd^b^i    hoyeux;jovial;  gai;  aise; 
Blydè,b.n.)     '^'• 
Blyde,  v.  Baltste,  catapulte,  f. 
Blydelyk,  byw.  Gaiement. 


Blydemeester,  m.  Batistaire,  m. 
Blydschap ,  y.  Joie ;  gaielé,  f. 
Blyeindend,  b.  n.  Tnigi  comique. 
Blygeestig,  b.  n.  Enjoué;  gai  ;joviat. 
Biygeestigheid  ,  y.  Enjouement ,  m.; 

gaieté,  t. 
Blygeestiglyk.byw.  Joy e usement;  gaie- 
ment. 
Blyk,  o.  Preuve;  marque,  f.;  signe, 

m. 
Blykbaer,  b.  n.  Ctair,  évident.  — ,  byw. 

Clairement,  évidemment. 
Blykbaerheid,  v.  €larté.  évidente,  f. 
Blykelyk,  b.  n.  Clair,  évident.  —,  bjw. 

Ctairément^  évidemment. 
Blyken ,  o.  en  oup.  w.  Paraltre;  ton- 
ster ;  apparoir. 
Blymaer,  v.  Bonne  nouvelle,  f. 
Blymoedig,  enz.  Zie  Blygeestig,  enx. 
Blyschutter.  m.  CalapuUaire,  m. 
Blyspel,  o.  Comédit,  f. 
Blyspeldichter ,    m.    Poëte    comique, 

m. 
Blyspeler,  m.  Comédien;  comique,  m. 
Blyspelkunst ,  v.  Le  comique ,  la  comé- 

die. 
Blyspelschry ver ,  m.  Comique ,  auteur 

comique,  m. 
Blyven ,  o.  w.  Rester;  demeurer ;  périr ; 

durer ;  persister. 
Blyvend,  b.  n.  Permanent. 
Blyzangspel ,  o.  Drame  lyrique:  opéra 

comique ,  m. 
Boa,  m.  Boa,  m. 
Boapels,  m.  Boa  (fourrure),  m. 
Boaslang ,  v.  Boa  (serpent) ,  m. 
Bobak,  m.  Bobak  ou  bobaque,  m. 
Bobbel ,  m.  en  v.  Ampoule ;  buUe ;  en- 

flure;  bos^e,  f. 
Bobbelen,  o.  w.  Bouillonner. 
Bobbeling,  v.  Bouillonnementy  m. 
Bobberen,  enz.  Zie  Bobbelen,  enz. 
Bobyn,  v.  Bobine,  f ;  fuseau,  m. 
Bobynen,  b.  w.  Bobiner. 
Bobynster,  v.  Bobineuse,  f. 
Bochel ,  m.  Bosse,  t.\dos,m. 
Bochelaer,  m.  Bossu,  m. 
Bochelaerster,  v.  Bossue,  f. 
Bochelen  ,  o.  w.  Travaitter  sans  re- 

ldche. 
Bod ,  o.  OflVe ;  mise ;  enchère  ,  f. 
Bode ,  m.  Biessager;  bedeau ,  m.  — ,  m- 

en  V.  Domestique,  m.etL 
Bodehuis,  o.  Messagerie,  f. 
Bodekoets,  y.  Messagerie  (voiture) ,  di- 
ligence, f. 


Digitized  by 


Google 


BOE 


BOE 


87 


!     Bodem ,  m.  Fond ;  tdtiment ;  sol ;  pays , 

I       m. ;  tene ,  f. 

I     Bodemen,  b.  w.  Foncer. 

!     Bodemery,  v  Bodinerie,  f. 

{     Bodemgroef,  v.  Jable^  m. 

'     Bodemloos,  b.  n  Sana  fond. 

Bodemstuk,  o.  Mssélière^  f. ,  chanteau^ 

m. 
Bodemtrekker,  m.  Tire-fond,  m. 
Bodenloon,  m.  en  o.  Saiaire,  m.;  gageSf 

m.  pi. 
Bodenzoe,  v.  Lac  de  Constance,  m. 
Bodin,  V.  Messagère,  f. 
Boedel ,  m.  Biens ,  m.  pi. ;  patrimoine  ; 

héritage.  m. 
Boedel  afstand,  m.  Cessum  (de  biens)  ,  f. 
Boedel beschry ven,  b  ^  Inventorier, 
Boedellyst,  t.  Inventaire,  m 
Boedelredder ,  m.  Curaleur  d*une  suc- 

cession,  m. 
BoedelRcheidin^.  ▼.  Partage  d*une  suc- 

cession,  m.;  séparation  de  biens,  f. 
Boedelschryver  ,  m.  Celui  qui  faü  l^in- 

ventaire. 
Boedelschryvlng',  v.  Invenlaire,  m. 
Boef,  m.  Coquin^  ra. 
Boefachtig,  b.  n.  Méchant. 
Boefachtigheid,  v.  Mét'lmncelé,  f. 
Boefachtiglyk,  byw.  Méchamment. 
Boefsch,  b.  n.  Méchtini. 
Boeg,m.  Prouefjoue  (mar.),  f. 
Boegband,  m.  Guerlande  (ronr.) ,  f. 
Boegen,  o.  w.  Naviguer,  cingler. 
Boegkruisen,  o.  w.  Bouliner,  louvoyer. 
Boeglyn,  v.  Aussière  {mfir.),  f. 
Boegscheren,  enz.  Zie  BoegReren,  enz. 
Boegseeranker  ,  o.  Toueux  (ancre) ,  m. 
Boegseerder,  ro.  Totieur  (mar.),  m. 
Boegseerlyn,  v.  Zie  Boeglyn. 
Boegseren,  b.  w.  Hemorquer;  touer. 
Boegsering,  v.  Remorque,  f.;  touage 

(mar ),  m. 
Boegslag,  m.  Viremenl  de  bord,  m. 
Bo^priet,  m.  Beaupré,  m. 
Boegsprietzeil ,  o.  Foile  de  beaupré , 

civadière ,  f. 
Boegsteng ,  v.  Perroquet  de  beaupré 

(mar.) ,  m. 
Boegtouw,  o  en  ▼.  Candelette  (mar.),  f. 
Boei,  Y.  Balise,  bonée  (mar.),  f. 
Boegen,  v.  mv.  Chalnes,  f.  pi. ;  fei'S,  m. 

pi.;  menoltes,  f.  pi.;  prison,  f. 
Boegen,  b.  w.  Enchatner,  mettre  aux 

fers. 
Boeijer,  m.  Boyer  (bateau) ,  m. 
Boeiplunk,  ▼.  Jccotar,  m. 


Boeireep,  m.  Orin,  boirin  (mar.),  m, 

Boeisel,  o.  Bordage,  m. 

Boek,  o.  en  m.  Liure;  ouvrage;  volume^ 

m. 
Boekband,  m.  Couverture,  reliure  d*un 

Uvre,  f. 
Boekbeoordeelaer,  m.  CenseurfCritique^ 

m. 
Boekbeoordeeling,  ^.  CrÜique  (d'un 

ouvrage  d'eaprit),  f. 
Boek  beschry  ver,  m.  Bibliographe.  m. 
Boekbeschryving.  v.  Blbltographie,  f. 
Boekbeslag ,  o.  Camiture  d*un  Uvre  , 

f. 
Boekbewaerder,  m.  Bibliofhécaire,  m. 
Boekbinden,  b.  w  Beller  des  Uvres. 
Boekbinder,  m.  Releur,  m. 
Boekbindery ,  v.  Mél'er  de  relieur^  m. ; 

boulique  de  relieur,  f. 
Boekdeel,  o.  Tomé,  volume  m. 
Boekdrukken,  b.  w.  tmprimer. 
Boekdrukker,  m.  Imprimeur,  m. 
Boekdrukkerspers,  v.  Presse  d^impri- 

merie ,  f. 
Boekdrukkerswlnkel ,  m.  Imprimerie  , 

Boekdrukkery,  v.  Imprimerie.  f. 
Boekdrukkunst,  v  Imprimerie,  f. 
Boeken,  b.  w.  Annoter,  enregislrer. 
Boekenkamer,  v.  Bibliolfièque,  f. 
Boekenkas,  v.  Bibliolhèque,  f. 
Boekenkraem ,  v.  en  o.  Bouquinerie , 

f. 
Boekenkramer,  m.  Bouquiniste,  m. 
Boekenvriend,  m.  Bibliopfiile,  m. 
Boekery,  v.  Bibliothéque,  f. 
Boekhandel,  m.  Librairie,  f. 
Boekhandelaer,  m  Libraire.  m. 
Boekhouden,  b.  w.  Tenir  les  livres  de 

compte.  Het  —  La  tenue  des  livres. 
Boekhouder,  m.  Teneur  de  livres,  m. 
Boekhouding,  v.  Tenue  des  livres,  t. 
Boekinnaeljer,  m.  Brocfieur,  m. 
Boek innaeis ter,  v.  Brocheuse,  f. 
Boekjaer,  o.  Année  sodule,  f. 
Boekje,  o.  Livret,  m. 
Boekkamer  ,  enz.  Zi^  Boekenkamer  , 

enz. 
Boekkenner,  m.  Bibliographe.  m. 
Boekkennis,  v.  BibUog'raphie,  f. 
Boekkeurder,   m.  Censeur ;  critiqne  , 

m. 
Boekkeuring,  v.  Censure,  f. 
Boekkraem  ,  enz.  Zie  Boekenkraem , 

enz. 
Boekkunde,  ▼.  Bibliographie^  f. 


Digitized  by 


Google 


is  BOE 

Boekknndig,  b.  u.  BibÜograpMque, 
Boekkundige,  m.  BibUograpl^e,  m. 
Boekmionaer,  ni.  Hibliophile.  m. 
Boeknieuws,  o.  Nouveautés  UUéraires , 

f.  pl. 
Boekoefening,  v.  Etude.  f. 
Boekechry ver  ,  m.  Écrivain ,  auUur , 

m. 
Boeksken,  o.  Livret,  m. 
Boekstaef.  v  Caractère,  m.,  lettre y  f. 
Boekstaf,  v.  Zie  Bo^kRiaef. 
Boekgtaven.  b.  w.  Ef>eler. 
Boekverkooper,  rn.  Libraire,  m, 
Boekverkooperswinkel ,  m.  Librairie  , 

f. 
Boekverkoopingr ,  v.  Fente  de  livres , 

f. 
BoekTerkoopster ,   ▼.    Marcliande   ii- 

braire ,  f. 
Boekvertrek,  o.  Zie  Boekenkamer. 
Boek  verzameling.  ▼.  Hibtiothèqne.  f. 
BoekverzoUieid,  v  Bibliomanie,  f. 
Boekweit,  v.  Sarrasin  m. 
Boekweitkoek,  m.  Gnlette,  f, 
Boekweitmeel ,  o.  Farine  de  sarrasin, 

f. 
Boekwerk,  o  Livre,  ouvrage,  m. 
Boekwinkel,  m  Librairie,  f. 
Boekworm ,  m  Teigne .  gerce  (inseeto) , 

f.;  litraire;  bibUomane,  m. 
BoekzaeU  ▼.  BiblioUiéque^  f. 
Boekziftei,  m  Crilique ;  censeur,  m. 
Boekzot,  m.  Bibliomane,  m. 
Boekzucbt,  v.  Bibliomanie,  f. 
Bodi,  enz  Zie  Boedel,  enz. 
Boel,  m.  en  V.  Amant,  m  ;  amants^  t. 
Boeleren  o.  w.  PaUlarder. 
Boelkenskruid.  o.  Eupaloire,  f. 
Boelyo,  V.  Bouline  (mar.) ,  f. 
Boenborstel ,  m.  en  y.  Frottoir ,  m.  ; 

^ni«^,  f. 
Boender ,  m.  Frotteur,  m. ;  brosse ,  f. ; 

frottoir.  m. 
Boenen,  b.  w.  Frotter;  chasser. 
Boener,  m.  FrotUut,  m 
Boer,  m.  Paysan;  rustre;  valet;  rot, 

m. 
Boeracbtfg.  b.  n.  Rustique,  grossier. 
Boerachtigheid ,  v.  Rusticite;  grosséè" 

reté.t. 
Boeracbtiglyk  ,  byw.   Riistiquement ; 

grossièretnent. 
Boerdery,  v.  Métairie;  ferme^  (. 
3oeren,  o.  w.  Laëourer;  roter, 
fioerenboon  ,  v.  Grosse  fèue ;  fève  de 

marais ,  f. 


BOE 

Boerenbrniloft,  v.  Nou  de  vilta^fe,  f. 
Boerend,  b.  n.  Jégricole. 
Boerendans,  m.  Danu  rustique,  f. 
Boerenfeest,  v.  en  o.  Féte  de  viUage,. 

f. 
Boerenfluit,  t.  Chalumeav,  m. 
Boerenbor,  m.  Jardin  de  paysan,  m. 
Boerenhofken,  o.  Closeau,  m. 
BoerenUuis,  o.  Maison  de  paysan,  f. 
Boerenhut,  v.  Ciiaumière  ;cabane,  f. 
Boerenbuttekeu,  o.  Chaumine,  f. 
Boerenjongen,  m.  Jeune  paysan,  m. 
Boerènkalk,  m.  Bauge  (mortier) ,  f. 
Boerenkar,  v  Cliarrelte  de  paysan,  f. 
Boerenkeel,  m.  Blouse  f.,  sarrau  (de 

payBan),  m. 
Boerenkermis  ,  v.  Foire  ou  féte  de  vU- 

Utge.  f. 
Boerenkers,  v.  T/i/a^^i(plante).  m. 
Boerenkool,  v.  Choux  verts,  m.  pi 
Boerenkors,  t.  Tli'aspi  (plante) ,  m. 
fioerenkost,  tn.  Mets  rustique,  m. 
Boerenkroeg,  t.  Guinguette,  f. 
Boerenleven ,  o.  Fie  rustique  ou  cham" 

pêtre,  f. 
Boerenlied,  o.  Chanson  rustique,  vitia- 

nette,  f. 
Boerenmeid ,  ▼.  Paysanne ;  viUageaiu  „ 

f. 
Boerenmetselaer,  pa.  BousiUeur,  m. 
Boerenstand,  m.  Etat  de  vaysain,  m. 
Boerenstulp ,  v.  Ctmumiére,  oaóane ,  f. 
Boerentael,  y.  Patois,  m. 
Boerenwagen,  m.  €har  rusüque,  m. 
Boerenwerk,  o.  Ouvrage  de  paysan  ;  ia- 

ëour,  m. 
Boerenwooning ,  ▼.  Habitation  de  pay^ 

san ,  f. 
Boerenzadel,  ra.  Bardeile,  f. 
Boerin,  y.  Paysanne ;  vxttageoise ,  f. 
Boerinnen  muts,  y.  Bavotet,  m. 
Boerse h,  b.  n.  2ie  Boerachtig. 
Boerschbeid,  v.  Zie  Bneraobtigheid. 
Boert ,  V.  Raillerie ,  ptaisantene ,  f. ;  Ie 

ëurlesque,  comique,  m. 
Boertacbtig,  b.  n.  Comique;  piaisant; 

buriesque. 
Boerten ,  o.  w.  Railier;  ptaisanter. 
Boertend,  b.  n.  Ptaisant ;  raiUeur, 
Boerter,  m.  Ptaisant ;  raiUeut^  m. 
Boertery,  y.  Plaisanterie ;  raUlerieiS» 
Boertig,  b.  n.  Ptaisant ;  comique, 
Boertiglyk,  byw.  Pmisamment ;  buréee^ 

quement, 
Boeptrede,  y.  Ptaisanterie^  f. 
Boertster,  y.  RaiUeuse,  f. 


Digitized  by 


Google 


BOG 


BOK 


8» 


Boeriwoord»  o.  PiaisênUrie^  f. 
Boet,  V.  Zie  Boete. 
Boete » ▼.  Ammde ;  pénitence^  f. 
Boeteboek,  o.  en  m.  Correctoire^  m. 
Boetelingr,  m.  en  v.  PénUerU,  m.;  p^i- 

tóntó,f. 
Boeten,  b.  w.  Expier;  réparer;  satis- 

jaire.  — .  o.  w.  Faire  pénitence ;  porter 

iapemeüe, 
Boetbemd,  o.  Ciiwe<t  m. 
Boeting,  v.  Jssouvissemenl,  m.\expia~ 

tioti ;  satisfaction ;  amende^  f. 
Boetkleed,  o.  Cüice.sac.  m. 
Boetplegend,  b.  n.  Repentant. 
Boetpsalm,  m.  Psattme  de  pénitence^  m. 
BoeUcbuldig,  b.  n.  JmendatfU, 
Boetseerder,  m  Modeleur,  m. 
Boetseerkanst,  v.  Piastique,  f. 
Boetaeeretok  ,  m.  Ébauchoir,  m. 
Boetseren,  b.  w.  Modelet. 
Boetsering,  ▼.  Modelage^  m. 
Boetstraf,  ▼.  Peine  correclionnelle^  f. 
Boetstraffelyk ,  b.  n.  Carreclionnel.  — , 

byw.  Correctionnellemettt 
Boetstraffelykheid,  t.  CarrectionnaHté, 

Boetvaerdig,  eüx.  Zie  Boetveerdig,  enz. 
BoetTeerdkg,  b.  n.  PéniUfU i repentant ; 

contrU, 
Boetveerdige  ,  m.  en  v.  Penitent ,  m. , 

pémtmte^  f. 
Boetveerdigbeid ,  ▼.  Pénitence ;  contri- 

Boetveerdiglyk,  byw.  ^i;ec  conÈrition. 
Boetverbearing,  t.  Amende^  f. 
Boetssostera,  v.  mv.  Repenties,  f.  pi. 
Boevenpraet,  m.  Argot,  m. 
BoeTeoetreek ,  m.  Potissonnerie ;  filau- 

terie,t. 
BoeTOQSiuk,  o.  Méchanceté;  friponne^ 

rie^  f. 
fioevery,  ▼.  Zie  Boevenstuk. 

Boezem ,  m.  Sein ,  m.;  gorge  ,  f.;  goif^  • 

m. 
BoeiemTTiend«  m.  AmiinÜmey  m. 
Boexemvrteadto,  v.  Amie  inUme^  f. 
BoezeniTrieodachaip,  ▼.  AmitiéinUme^  f. 
Boezemwees,  m.  en  v.  Pêsèhume,  m. 
Bof,  V.  Coup^  m. 

Boffen,  b.  w.  Jeter  (de  hatit  en  bas).  - 
Bogaerd,m.  Zie  Boomgaerd. 
Bogchel,  m.  Zte  Bochel,  enz. 
Bogen ,  o.  w.  Se  vanter,  — ,  b.  w.  Zie 

Buigen. 


Bogenmaker,  m.  faueur  d*ares,  m. 
Bogt,  ▼.  en  m.  Courbure ;  sinuosité,  f. ; 

coude ;  golfe ;  rebut  m. 
Bo«:tig,  b.  n.  Courbé;  tortue%ix ;  si- 

nueux. 
Bogtigheid,   v.   Courbure;  êinuosUé , 

Boha!  taseohenw.     )  Hoiaï  hé!  — ,  m* 
Bohaei !  tusschenw.  f      Grand   bruit , 

brouhafia,  m. 
Bohainaker.  m.  Crieur,  criard^  m. 
Bolieem.  m.  Zie  Boliemer. 
Boheemsch,  b  n  Bohème,  bohémien. 
Bohemen,  o.  Bohème  (royaume),  f. 
Boheiner  ,    m.   Bohème  ,    Bohémien  ^ 

m. 
Bohemerken,  o.  Bohémiltonf  m. 
Bok,  m.  Boun  ;€hevreuii;tourdaud,  m.; 

bévue ;  laute ;  c/iéure  (machine) ,  f. ; 

siége  (d*un  cocher) ,  ro. 
Bokachtig ,  b.  n.  Qui  sent  Ie  boucs  bru- 

tal 
Bokachtighetd,  v.  Brutalifé,  f. 
Bokachtiglyk.  byw.  Brutalement. 
Bokael,  m.  en  v  Bocat^  m. 
♦Bukanier,  m.  Boucanier,  m. 
Bukje  ,  o.  Cabri ;  chevreau ;  tabouret » 

m.  * 
Bokkenbaerd,  m.  Barbede  boucy  f. 
Bokke  ihaer,  o.  Pmlde  bouc,  m. 
Bokkenhuid«  ▼.  ) 
Bokkeuleder,  o.  [  Peau  de  bouc^f. 
Bokkenledr ,  o.  ) 
Bokkensprong,  tn.  Cabriote,  f. 
Bokken  vel,  o.  Zie  Bokkenlelér. 
Bokkini^ ,  m.  Uareng  sadr;  brooard ,. 

m. 
Boksbaerd,  m.  Barbe-de-bouc^  reine-des- 
prés  (plante),  f.  Zie  Bokkenbaerd. 
Boksboou,  V.  Ménianthe,  lupin  (plante), 

m. 
Bokadoorn  ,  m.  Barbe-  de-renard  (ar^ 

brisseuu) ,  f. 
Bok  se,  V.  Culotte^  f. 
Boksen,  b.  w.  Empocher;voter.  — ,  o.  w. 

Boxer. 
Bokser,  m.  Boxcuf^  m. 
Bok»hoorn,  m.  Corne  de  bouc^  f.;  séné^ 

gré  \herbe)«  m. 
Büksken,  o.  Cabri ;  chevreau ^  «. 
Boksledr,  o.  Peau  de  bouc,  f. 
Bokaoor,  o.  en  ▼.  OreiUe  de  boue^  tr 
'  crochet  de  fer^  m. 
Bokspoot,  m.  Zie  Boksvoet 
Bokspootig,  b.  n.  Zte  Boksroetig. 
Boks  vel,  o.  Peau  de  bouc,  f. 


Digitized  by 


Google 


m 


BOM 


BON 


Boksvoet ,  m.  Pied  de  bouc ;  faune  , 

m. 
Boksvoetig,  b.  n.  Qui  a  des  pieds  de 

bouc. 
Bol,  m.  Boute,  f.;  globe ^  m.;  bulbe,  f.  et 

m ;  lête,  f.  —,  b.  n.  Enflé;boursou(lé; 

rond  f  convexe. 
Bolachtig,  b.   n.   Un  peu  enflé;  bul- 

beux. 
Bolacbtigheid,  ▼.  Zie  Bolheid. 
Bolbaen,  v.  Jeu  de  boule,  m. 
Bolder,  m.  Grain  noir,  m. 
Bolderen,  o.  w.  Zie  Bulderen. 
Bolderwagen,  m.  Coche,  m.;  diligence, 

Boldragend,  b.  n.  Bulbifère  (bot.). 
Bolgewassen,  o.  mv.  Plantes  buibeuses. 

f.  pi. 
Bolheid,  V  Enflure;  convexité,  f. 
Bolk,  V.  ilerlan  (poisson),  m. 
Bolkruid,  o.  Moretle  (plante),  f. 
Bolleken,  o.  Clobule,  m. 
Bollen,  b.  w  Assowmer ;  serrer  (mar.). 

— .  o  w.  Ètre  agréable;  plaire;  jouer 

a  la  bouie. 
Bollenm2iker«  m.  Ballonnier^  m. 
Bolletje,  o  Zie  Bolleken. 
Bologna  ,  o.  Bologne  (ville  dTtalie  ), 

Bolonees,  m.  Bolonats,  m. 
l^oloneesch,  b.  n.  Bolonais. 
Bolonezer,  m.  Bolortais,  m. 
Bolonia,  o.  Bologne  (vil Ie  dltalie),  f. 
Bolpl anten,  v.  mv.  Plantes  bulbeuses , 

f.  pi. 
Bolrond,  b.  n.  Rond,  convexe. 
Bolrondbeid,  v.  ConvexUé,  f. 
Bolster,  m.  Bron,  m.;  bolle,  f. 
Bolsterbank,  v.  Banqueite^  f.,  banc 

rembourré,  m. 
Bolsteren,  b  w.  Écaler. 
•Bolus,  m.  Bol  (terre  a.'-gileuse),  m. 
Bolvormig,  b.  n.  Globuleux;  convexe; 

sphérique. 
Bolvormigheid,  v.  Sptiéricité,  convexi- 

té,  f. 
Bolwerk,  o.  Bastion;  rempart:  boule- 

vard,  m. 
Bolwerken,  b.  w.  Forlifier;  bastionner ; 

arranger. 
Bol  werker,  m.  Ingénieur  ^  m. 
Bolworm,  m.  Fn  coquin,  m. 
Bolwortel,  m.  BuU>e.  f.  et  m. 
Bom ,  V.  Bondon ;  bouchon^  m.;  bonde , 

f.;  tambour,  m.;  bombe;  bonbonniére , 


Bombammen,  ó.  w.  Sanner  ies  eUh 

ches, 
^Bombardeerder,  m.  Bombardier,  m. 
Bombardeerschip,  o.  Bombarde  (oaTi- 

re),  f. 
♦Bombarderen,  b.  w.  Bombarder. 
♦Bombardering ,    t.    Bombardement , 

m. 
♦Bombardier,  m .  Bombardier^  m. 
Bombaz^rn,  o.  Bombasin^  basin  (ótoffe), 

m. 
♦Bombe,  v.  Bombe,  f. 
Bombeen,  o.  Grosse  jambe,  f. 
Bomboor,  v.  Bondonnière,  f. 
Bomezyn,  o.  Zie  Bombazyn. 
Bomgatf  o.  Bonde,  f.;  bonden^  m. 
Bomketel,  m.  Mortier^  m. 
Bommel,  m.  Tambour  de  basque,  m.; 

inlriguCy  f.;  bondon;  bouchon,  m. 
Bommen,  o.  w.  Résonner ;  tambouri- 

ner. 
Bommezyn,  o.  Zie  Bombazyn. 
Bomschip.  o.  Bombarde  (navire).  f. 
Bomvry  ,h,  n.  jf  Céprenve  de  la  bombe. 
Bomwerper,  m.  Bombardier,  m. 
Bom  werping,  v.  Bombardement^  m. 
Bomwerpskunst,  v  Balislique,  f. 
Bomworp,  m.  Jet  des  bombes,  m. 
Bondbreuk.  v.  tnfraclion;violatimd"une 

alliance  d*un  traite,  f. 
Bondel,  m.  Faisceau;paquet^m,,  botUy 

f. 
Bondelvormig,  b.  n.  Fasciculé  (bot.). 
Bonder,  o  en  m.  Zie  Bunder. 
Bondgenoot,  m.  AUié;  con/édéré^  m. 
Bondgenootschap,  o.  Alliance ;  confédé- 

ration ;  tigue,  f. 
Boodgenootöchappelyk,  b.  n.  Confédé- 

ratif. 
Bondig .  b.  n.  Bref;  concis ;  solide  ;  fer- 
me; évident;  obligaloire. 
Bondigheid  ,   v.    Brièveté;  concision: 

soUdiié;  évidence,  f. 
Bondiglyk  ,  byw.  Brièvemeni;  solide- 
ment. 
Bondkist,  t.  Arche  d*nUiance,  f. 
Bondschending,  v.  Zie  Bondbreuk. 
Bondschrift,  o.  Traite  d*alliance,  m. 
Bondschryver.  m.  Nolaire,  m. 
Bouk,  V.  Os,  m. 
Bonken,  b.  w.  Baltre ;  rosser. 
Bons ,  V.  Coup ;  choc ;  refus,  m.  De  — 

krygen.  Essuyer  un  refus. 

Bont,  o.  Foumtre^  f. 


Digitized  by 


Google 


fiOO 


BOO 


91 


Boot»  b.  n.  Bigarré;  bariolé;  tacheté.  — , 
byw.  Mal;  méchamment.  Het  te  — 
mikeo.  Passer  les  bcmes. 

Bootekere,  t.  Biyarreau,  m. 

Itootekersenboom,  m.  BigarreauHer.tm, 

asBteknei ,  t.  ComeiUe  emmanUlée , 

Bonten»  ooT.  b.  n  Powré, 
loatepruixn,  t.  Diaprée  (prane),  f. 
Bötiheid,  T.  Bigarrure,  f. 
Baiuwerk,  o.PeUeterie,  L;  fourrures  ^ 

f.  pi. 

Bootwerker,  m.  PeUetier,  m. 
loatwerkery,  ▼.  Pellelerie,  f. 
BixUwerktter,  ▼.  Pelletiére,  f. 
Sooxea,  b.  en  o.  w.  Heurler ;  jeter. 
Swdscbap,  t.  Nouvelle,  f.;  avis,  m.; 

tffmmiisum,  f.;  message,  m. 
iaodtekappen ,  b.  w.  Annoncer ;  mat^ 

kr. 
Boodschapper,  m.  Messager;  commis- 

SMdschapping' ,  t.  AvU^  m.;  nouvelle  , 

% 
Boodschapster,  ▼.  Messagère,  f. 
Boog,  m.  Are,  m.;  arbalèU;  voute; 

BTOsdeiarche^  f.;  arc/iet,  m. 
Boogtchtig^,  b.  n.  en  byw.  Courbe ;  en 

ac. 
Booggestel,  o.  Cintre,  m. 
ftaoggewelf,  o.  Berceau^  m.;  wötó  en 

^  dn/re,  f. 
Boogfaoepel ,    m.   Cherche    ou  cerce , 

Awgje,  ow  ArcheU  archelci,  m. 
BmpDiaker,  m.  Arctier,  m. 
Boogrooding  ,  t.   Toöto  ;  arcade ,  f.; 

oiAt,  m. 
boogscheut,  m.   Trait  (Vare;  coup  de 

Me,m. 
Baogichieter,  m.  Archer,  m. 
fiBogsfboot,  m.  Zie  Boogscheut. 
^oofKbutter,  m.  Zie  B  «ogschieter. 
3oogiehuttertje,  o.  Arclierot,  m. 
^M^ken,  o.  Archet  archelet,  m. 
^^OQ^vpuiner,  m.  Cranequin,  m. 
ÏMpielliog,    T.  Arcade,  f.;  drUre , 

B. 

J*»g»treA,  T.  Coup  d*ttrehety  m. 
J^fitok,  o.  Tierceron  (archit.),  m. 
■Mgnryze ,  byw.  En  arcade ;  en  are ; 

tïï^mre, 
^•normig',  h,  TL.  Zie  Boogachtig, 
«oi,  m.  ArbrCn  na.;  barre; barrière,  t; 

^^a^tsolr ;  barreau,  m.;  perche ; gaffe^ 


Boomachtig,  b.  n.  Qui  tient  de  Carbre ; 

arborescent. 
Boomachtigbeid,  t.  Arborèscence^  f. 
Boomagaet,  m.  Dendragale,  f. 
BoomaloÖ,  m.  Aloès,  m. 
Boombast,  m.  Écorce  d*arbre,  f.;  balas- 

sor  (étoffe),  m. 
BoombeschryTing,  v.  Dendrographie , 

f. 
Boomblad,  o.  FeuiUe  d'arbre,  f. 
Boombloem,  v.  Fleur  d'arbre,  f. 
Boomen,  b.  w.  Faire  avancer  un  bateau 

au  mogen  d'une  aaffe. 
Boomgaerd,  ro.  Verger,  m 
Boomgaerdooff,  o.  Fmils,  m.  pi. 
Boomgans,  v.  Cravan  (oiseau),  m. 
Boomgeld,  o.  Péage.  m. 
Boomgodin,  v.  tiamadryade;  pomone. 

Boomgrendel,  m.  Arbre  de  charrue , 

m. 
Boomhaeg,  v.  Palvinade  f. 
Boom  hakker,  m.  Bücheron,  m. 
Boomhakking,  v.  Abalis  d*arbres,  m. 
Boomhevel,  m.  Levicr,  m. 
Boomhof,  m.  Ferqer,  m. 
Boomhouw,  m.  Abalis  d*arbres,  m. 
Boomig,  b  n.  Qui  est  d'arbre ;  arbores- 
cent ;agacé, 
Boomigheid ,  v.  Agacement  (des  dents)^ 

m. 
Boomkaen,  ▼.  Zie  Booraschip. 
Boomken  ,    o.    Arbrisseau  ;  arbuste , 

m. 
Boomkever,  m.  Haneton,  m. 
Boomknoest,  m  yasud  d'arbre,  m. 
Boomknop,  m.  Bourgeon ;  boulon,  m. 
Boomkruiper,  m.  Grimpereau  (oiseau), 

m. 
Boomkweeker,  m.  Pépiniériste,  m. 
Boomkweekery,  v.  Pépinière ;  culture 

des  arbres,  f. 
Boomkweeking,  ▼.  ArboricnUure,  f. 
Boomladder,  v.  Éclielle  doublé  ou  bri- 

sée,t. 
Boomloof,  o.  FeuillagCy  m. 
Boomluis,  V.  Puceron  m. 
Boommeester,  m.  Zie  Boomsluiter. 
Boommeter,  m.  Dendrotnètre,  m. 
Boommos,  o.  Brivn,  m. 
Boommusch,   v.  Passereau;  friquet, 

m. 
Boomnimf,  t.  Hamadryade,  f. 
Boomnoot,  t.  Noix.  f. 
Boomolie,  ▼.  Huiie  d*olives,  f. 
Boomooft,  o.  FruU  d*arbre^  m. 


Digitized  by 


Gpogle 


93 


BOO 


Boompje^  o.  Zie  Boomken. 
Booniplaester,  v.  Engluementr  m. 
Boomplanter,  m.  PépinUriste^  m. 
Boomplantery,  v<  i    Boisement ,    m., 
Boomplanting,  ▼.  9         planUUion   éi 

bots,  f. 
Boompleister,  v.  Zt£  Boomplaester. 
Boompoter,  m.  Zie  Boomplanter. 
Boomryk,  b.  n.  Boisé, 
BoomRap,  o.  Sève,  f. 
Boomschaduw,  V.  Ombrage,  m. 
Boomschip,  o.  Canot  fait  d*un  trane 

d*arbre^  m. 
Boomschool,  v.  Pépinière,  f. 
Boomscbuity  ▼.  Zie  Boomschip. 
Boomsluiper,  m.  Grimpereau  (oiseau) , 

m. 
Boomsluiter,  m.  ComtnU  ée  barrière, 

m. 
Boomsnoeijer,  m.  Elagueur,  m. 
Boomsnoeijing,  v.  Éiagage,  m. 
Boomstam,  m.  Tronc  aai^re,  m. 
Boomsteeo,  m.  DendriUy  f. 
Boomnterk,  b.  n.  Figoureux;  robuste. 
Boomstronk;  m.  )  Tronc  a*arbre,  m.; 
Boomstruik,  m.    (      souehe,  f. 
Boomswyxe,  byw.  En  forme  d'arbre. 
Boomtak,  m.  Branche  d'arbre,  f. 
Boomtje,  o.  Zie  Boomken. 
Boomvalk,  m.  Hoberenu  [oiseau),  m. 
Boom  varen,  v.  Fougère,  f.;  polypede, 

m.;  filicu^y  f. 
Boomyeil,  o.  Lierre,  m. 
BoomTelling,  v.  Zie  Boomhakking. 
Boomvormig,  b.  n.  Arborescent, 
Boomvrucbt,  ▼.  Frttit  d'arbre,  m, 
Boomwaebter,  m.  Zrtf  Boomsluiter. 
Boom  wagen,  m.  Camion,  haquet,  m. 
Boomwo],  V.  Coton,  m. 
Boomwollen,  onv.  b.  n.  De  calan. 
Boomworra,  m.  ScolyU,  m. 
Boom  wortel,  m.  Racine  d'arbrey  f. 
Boomzetter,  ra.  Zie  Boomplanter. 
Boomzuivering^  v.  ÉcheniUage^  m. 
Boomzwam,  v.  Jgaric,  m. 
Boomzyde,  r.  Bombasin.  m. 
Boomzyden,  onv.  b.  n.  De  bombasin. 
Boon,  ▼.  Féoe,  U 
Boonbalm.  m.  Zie  Boonstroo. 
Boonkoning ,  m,  Le  roi  de  la  fève , 

m. 
Boonkrnid,  o.  Sarriette,  f. 
Boonmeel,  o.  Farine  de  fèves.  f. 
BooDscbel ,  T.  Gonsa  ou  cesse  de  fèveêi 

f. 
Boonsop,  o.  Pwrée  de  fives,  f. 


BOO 


ÉchaUu  ,  m.;  rame , 


ÉUulede  ft- 
ves,  f. 


Boonstaek,  m.  1 

Boomstok,  m.     f      f. 

Boonstoppelen,  m.  mr. 

Boonstroo,  o. 

Boonstrooi,  o. 

Boontje,  o.  Féveroie,  f. 

Boor,  V.  yilebrequin  ;  forel,  m.  Qroote 
— .  Tarière,  f. 

Boord  ,  m.  Bord,  m.;  bordure,  f.  — ,  o. 
Bord ;  vaisseau,  m. 

Boorden,  b.  w.  Border, 

Boordevol,  b.  n.  Rempii  Jusqu^aü  bord, 

Boordevolletje,  o.  Rouge  bord,  m.,  f»- 
sade,  f. 

Boordlint,  o.  Galon,  m. 

Boordplank,  ▼.  Vibord  (mar.),  m. 

Boordsel,  o.  Bordure^  f.;  bord;  gabm,m, 

Boordsieraed,  o.  MiUcret,  m. 

Boord  vol,  b.  n.  Rempii  jusqu'au  bord. 

Booren,  b.  wi  Percer,  forer, 

Boorer,  m  Perceur,  m. 

Boorschaef,  v.  GuiUaume  (rabot),  i». 

Boorsmedery,  v.  FriUerie,  f. 

Boorsmid,  m.  Vrillier,  m. 

Boorvlym,  v.  Lancelie,  f. 

Booryzer,  o.  Brequin;  pérkr,  m. 

Boos ,  b.  n.  Méchanl ;  mauvnis ;  cotère ; 
fdché.  —  worden.  Se  /dcher,  -^  ma- 
ken. Fdcher.  — ,  byw.  MéchammetU, 

Boosaerdig,  b.  n.  Méchanl ;  matieieux. 

Boosaerdigheid,  v.  Méchanceté;  nuUice; 

Booeacrdiglyk  ,    byw.   Méchumment ; 

malicieusemenl. 
Boosdader,  m.  Malfaitevr,  tn. 
Boosdadig,  b.  n.  Malfaisanl;  maüt^ieux; 

méehnnl. 
Boosdadigbeid,  v.  Malfaisance;  maüce  ; 

méchanceté,  f. 
Boosdadigiyk,   byw.   Malióeuumint; 

méchammeni. 

Krot^'r: }  *-'^«*^-.  "• 

Boosdoenster,  v.  Méchanle  femme,  f. 
Boosbartig,  b.  n.  Qvi  a  un  wauwds^ 

cceur. 
Booshartigbeid ,  t.   Zie   Boosaerdig- 

beid. 
Boosbartiglyk,  byw.  Zie  Bóosaerdig- 

lyk. 
Boosheid,  ▼.  Méchanceté;  malieoi  eotè- 

re,  f. 
Boosbertig,  enz.  Zie  Boosbartig,  enz. 
Booswicht,  m.  Seéléral ;  murien,  m. 
Boot,  ro.,  V.  en  o.  Canol.  m.;  chaioupe  r 

f.;  baleau,  m.  — ,  v.  Collier,  m. 


Digitized  by 


Google 


BOR 

Bootje,  o.  fiaeeiU ;  barquette,  f. 
Bootmatroos,  m  Canolter,  m. 
Bootsen,  b.  w.  Farmer;  modeier;  imi- 

ter ;  f  eindre. 
Boetseren,  eoz.  Zie  Boetseren,  eni. 
Bootsgezel,  m.  MaUlot^  m. 
Bootsbaek,  m.  Gaffe^  f.;  croc,  m. 
Bootsman,  m  Bossetnan,  m. 
Bootstouw,  o,  tK  V.  Cébieau,  m. 
BootsTolk,  o  Equipage,  m. 
BooUoerder,  m.  Canolier,  m. 
Booze,  m.  Diable,  m.  De  — n.  Z.e«  m^- 

Boozelyk,  byw.  Zie  Booaaerdiglyk, 
Boraesje,  v.  Bourrache  (plante),  f. 
Borax  ,  m.  Borax ,  ^<?rató  ( chim. ) , 

m. 
Borazdoos,  v.  Borasseau,  m. 
Bord,  o.  Ais  ,  m. ;  platiche;  assiette  , 

Bordeel,  o.  Lieu  de  débaucke^  m. 
Bordereel,  o.  Bordereau,  m. 
Bordes,  t.  Palier;  perron^  m. 
Bordestrap,  m.  Marche-palier,  f. 
Bordig,  b.  n.  Dur.  roide. 
Bordtgheid,  y.  Dureié,  roideur,  f. 
Bordpapier,  o.  Carton,  m. 
Bordpspiermaker,  m.  Cartonnier,  m 
Bordpapierm:ikery,  v.  Carlonnerie,  f. 
Borduerder,  m.  Brode ur,  m. 
Borduerklosje,  o.  Brodoir,  m. 
Borduernaeld ,  v.  AiguiUe  &  broder , 

Borduerraem,  v.  en  o.  Métier  ü  broder , 

tambour^  m. 
Borduersel,  o.  Broderie,  f. 
Bordnerster,  v.  Brodeuse,  f. 
Borduorwerk,  o.  Broderie,  f. 
Borduerwerker,  m.  Brodeur,  m. 
Borduerwerkster,  v  Brodeuse,  f. 
Borduren,  b.  w.  Broder. 
Bord  vol,  o.  Jssieltée,  f. 
Boren,  enz.  Zie  Booren,  enz. 
Borg^  m*  Caution,  f.;  garant,  crédit,  m. 

—  blyven.  Se  rendre  caution. 
Borgblyver,  m.  Caution,  f. 
Borgblyviug,  ▼.  Cautionnement,  m. 
Borgen,  b.  w.  Donner  d  crédit;  prendre 

i  crédit;  différer  la  puniüon. 
Borger,  enz.  Zie  Burger,  enz. 
Borgs(!hap,  o.  Cautionnement,  m. 
Borgstelling,  v.  Garantie ;  caution  ^  t; 

cautumnement,  m. 
Borgtogt,  m.  Caution,  f.;  cautumne- 

ment,m, 
Borkaen,  o.  Bouracan  (camelot),  m. 


BOR  93 

Berkaenwerer,  m.  Bonracanier,  a. 
Bom,  V.  Fontaine ;  source,  f. 
Bornader,  v.  Source  d'une  fontaine,  f. 
Bornput,  m.  PuiU,m. 
Boruwater,  o.  Eau  de  source,  f. 
Borrel,  m.  BouteiUe,  buUe  d'eau;  gouUe 

fyverredetiqueur.m. 
Borrelen,  o.  w.  Bottillonner ;  péHUer - 

sou rdre;  boire  des  Liqueurs. 
Borrelflesch,  v.  Bouteitte  d  tiqueur,  f. 
Borreling,  v.  Bouittonvement,  m. 
Borreltje,  o.  Petite  bouteitte  (sur  Veau), 

f.;  petit  verre  de  tiqueur^  m.,  gout- 

Bors,  enz.  Zie  Beurs,  enz. 

Borst  V.  Poitrine;  gorge,  f.;  sein,  m,\ 

mamelle,  f.;  poitrait,  m.  — ,  m.  Gar» 

Qon  ;  jeune  homme,  m. 
Borstartseny,  v.  Looch ;  éclegme^ffiéd.)^ 

Borstbalsem,  m.  Baume  pectorat,  m. 
Borstbeeld,  o.  Buste,  m. 
Borstbeen,  o.  Stemum,  brechet,  m. 
Borstbezie,  v.  Jujube  (fruif).  f. 
Borstbezieboom,  m.  Jujubier  (arbre) , 

m. 
Borstdrank,  m.  Boisson  pectorale,  f. 
Borstel,  m.  en  v.  Soie,  f.,  poit  de  porc, 

m.;  brosse,  f. 
Borstelacbtig,  h.  n,  Sétacé ;  hérissé. 
Borstelaer,  m.  Brosseur,  m. 
Borsteldraed,  m.  Ligneul,  m. 
Borstelen,  b.  w.  Brosser;  réprinum- 

der. 
Borsteier,  m.  Brosseur,  m. 
Borstelig,  b.  n.  Séta4:é.  sétifère. 
Borstelmaker,  m.  Brossier;  vergetier, 

m. 
Borstelmakery,  ▼.  Brasserie,  f. 
Borstel verkooper,  m  Brossier,  m. 
Borstelwinkel,  m.  Brosserie,  f. 
Borstharnas ,  o.  Corselet ,  m. ;  cuirasse. 

Borsthout,  o.  Poitrinièrc,  f. 
Borstklier ,  v.  Fagoue  ,  f. ,    thymus  , 

m. 
Borstknoop,  m.  Gangtion  thoracéiique 

(anat.),  m. 
Borsikoekskens,  o.  mv.  Tabtettes  bé- 

chiques.  f.  pi. 
Borstkruis,  o.  Croix  pectorale,  f. 
Borstkwael,  v.  Mat  de  poitrine,  m. 
Borstlap,  m.  Pectorat;  plastron,  m. 
Borstmiddel,  o.  en  m.  Béchique,  looch^ 

éclegme  (méd.),  m. 
Borstmuer,  m.  Parapet,  m. 


Digitized  by 


Google 


94 


BOS 


Borstpillen,  v.  mv.  PüuUs  pectorales  ^ 

Borstpoeder,  o.  Poudre  pectorale^  f. 
Borstprnim,  v.  SébesU  (fruit),  m. 
Borstpruiinboom,  m  Sébestier  (arbre), 

Bopstriem  ,  m.  PoilraU,  m.,  bricole,  f. 
Borstrok  ,  m.  Camisole;  chemiseUe ,  f. ; 

gilet,  m.  ^      .  . 

Borstschild,  m.  ^  o  Corsetel,  m.;  pot' 

trim  (des  insecUs),  f. 
Borstsiroop,  v.  Sirop  pectoral,  m. 
Borstspier,  v.  Êiuscte  pectoral,  m. 
Borststuk  ,  o.  Buste;  m. ,  tfusquière ; 

poilrinièrey  f. 
Borsttepel,  m.  Mamelon,  txi. 
Borstvin,  ▼.  Nageoire  pectorale,  f. 
Borstvlies  ,  o.  Plèvre  (anat.) ,  f. 
Borstvormig,  b.  n.  Mammilorme. 
Borstwapen,  o.  Cuirasse,  1'.;  corselet. 

Borstwater,  o.  )  Hydrothorax,  m., 

Borstv^raterzucht,  ▼.  (  hydropisie  de  pot- 

trine,  f.  .  «      .       . 

Borstweer,  v.  Zte  Borstwering:. 
Borstwering  ,  v.  Paiapet;  épautement, 

m. 
Borstziek  b.  n.        }  poürimirt^ 
Borstznchtig,  b  n.  J 
Borstzuiverend,  b.  n.  Anacatharttque. 
Borstziiivering,  v.  Jnacatharse^  f. 
BorsUweer  ,    v.    Ëmpyème  (  méd. ) , 

m. 
Borze,  enz.  Zie  Beurs,  enz. 
Borzeken,  o.  Cousset.  m. 
Bos,  m.  Faisceau;  trousseau;  paquet, 

m.;  botte,  f. 
Bosbank,  v.  Plat  bord  (mar.) ,  m. 
Bosboom,  m.  Buis  (arbrisseau) ,  m. 
Bosch,  o.  Bois,  m  ;  forêt,  f. 
Bosch  (den).  Bois  te  Duc  (ville) ,  m. 
Boschachtig,  b.  n.  Couvert  ou  rempti  de 

bois. 
Boschaedje ,  v.  \    Bocage  ,    bosquet , 
Büschagie,  v.     f        m. 
Boschbeheer,  o.  Administratum  fore- 

stière,  f.  ^    .    i.  . 

Bosch bewaerder,m.  Garde  bots,  m. 
Boschbewind ,  o.  Administration  fore- 

stière,  f.  .     .  , 

Boschbewooner ,  m.  Habitant  des  oois , 

m.  . 

Boschbewoonster,  v.  HabitarUe  des  bois, 

Boschbezie,  v.  Baie  d*airelU ,  de  myr- 
me,  f. 


BOT 

Boschdruif,  v.  Bak  d*airetle ,  f.:  raisiJi 

sauvage,  m. 
Boscbduif,  V.  Pigeon  ramieTj  m. 
Boschgeit,  v.  Gautle,  f. 
Bosebgod,  m.  Fautte,  satyre,  m. 
Boschgodin ,  v.  Dryade ,  hamadryade . 

Boschhaen,  m.  Coq  des  bois,  m. 
Boschhakker,  m  Bücheron.m. 
Boscbhen,  t.  Celinotte  des  bois^  t 
Bo.schhoeder  ,  m.  Zie   Boscbbewaer 

der. 
Boschhonig,  m.  Miei  sauvage^  m. 

Boschklopping,  v.  Battue  (chasse),  f. 
Boschkonyn ,  o.    Lapin  buissotmier . 

m. 
Boschkool,  V.  Charborif  m. 
Boschkoolgruis,  o.  Poussier,  m. 
Boschleeuwerk,  m.   Turtut^  m.,   far- 

louse ,  f. 
Boschloof,  o.  Feuillage^  m. 
Boschmeester ,  m.  f  orestier  ^  gruyer  y 

m. 
Bosch mensch,  m.  Orang  onlang ,  m. 
Boschnimf,  V.  Zie  Boschgodin. 
Boschplant,  v.  Ptunte  sylvatique,  f. 
Boschregt,  o.  Gruerie,  f.;  ségreyage. 

m. 
Boschroover  ,  enz.  Zie  Struikroover  . 

enz. 
Boschryk,  b.  n.  Zie  Boschachtig. 
Boschschouwing.  v   Récolement,  m. 
Boschslang ,  v.  Coulcuvre  de  buisson  » 

f. 
BoBcbveller,  m.  Abatteur  de  bois,  m. 
Boschwachter  ,  m.  Forestier  ,  garde- 

bois ,  m. 
Bosschagie,  v.  Zie  Boschaedje. 
Bossen,  b.  w  BoUeler. 
Bosser,  m.  Botteteur,  m. 
Bossing,  V.  BoUelage,  m. 
Bot,  V.  limande  (poisson),  f.  — ,  v.  en 

m.  Bourgeon,  m.  — ,  o.  Os.  m. ;  /coute 

(mar.),  f.  —  ,  b.  n.  Lourd  ;  stupide  ; 

émoussé,  — ,  byw.  Lourdement;  sulH- 

ternent. 
Botaerd,  m.  Ztc  Botterik. 
Botdraegster,  v.  Hotteuse,  f. 
Botdrager,  m.  Hotteur,  m. 
Boter,  v.JBettfTC,  m. 
Boterachtig,    b.  n.  Butyreux  ^  buty- 

race, 
Boterachtigheid,  v.  Qualité  bntyreuse  r 

f. 


Digitized  by 


Góogle 


BOT 


BOÜ 


95 


Boteram,Tn.  en  v.  Zie  Boterham. 
Boterbloem ,   ▼.  Bassinet  ou  bücinet 

(bot.),m. 
Boterboer,  m.  Bettrrier,  m. 
Boterboerin,  t.  Beurriére,  f. 
Boterdoos,  y.  Botte  au  beurre,  f. 
Boteren,  o.  w.  baratter;  toumer  en 

beurre.  —  ,  b.  w.  Beurrer;  arroser  de 

beitrre  fondu. 
Botergebak  ,  o.  Pdtisserie  au  beurre , 

Boterham,  m,  env.  Beurrée^  tarline  de 
beurre,  f. 

Boterhuis,  o.  Beurrerie^  f. 

Boterkern,  ▼.  Bar  alle,  f. 

Boterkoek,  m.  Gdteau  au  beurre,  m., 
{euiHantine  (pfttiaserie) ,  f. 

Boterkooper,  m .  Zie  Boterkramer. 

Boterkoopster ,  v.  Zie  Boterkraem- 
ster. 

Boterkraemster,  v.  Beurrière^  f. 

Boterkramer,  m  Beurrier,  m. 

Botermarkt,  ▼.  Marchéau  beurre^  m. 

Botermelk,  y.  Lail  battu,  babeurre  , 
m. 

Botermerkt,  v.  Marchéau  beurre^  m. 

Boterpeer,  v.  Beurre  m. 

Boterpot,  m.  Pot  A  beurre,  ra. 

Boterschotel ,  m.  «n  v.  Beurrier  (vase) , 
m. 

Boterstamper,  m  Batte  d  beurre,  f. 

Boterstok,  m.  Ribot.  m. 

Botertand,  m.  Dent  de  tait,  f. 

Boterton ,   ▼•    J    Tonneau  d   beurre  , 

Botenrat,   o.    f        m. 

Botenrerkooper  ^  m.  Zie  Boterkra- 
mer. « 

Boterverkoopster,  v.  Zie  Boterkraem- 
ster. 

Botervlieg,  ▼.  Papiiton,  m. 

Botervrouw,  v.  Beurrière,  f. 

ÏJoterwegge,  y  Cohi  de  beurre^  m. 

Boterwyf,  o.  Zie  Botervrouw. 

Boterzuer,  o.  Jcide  butyrique,  m. 

Botheid,  ▼.  Bêtise^  stupidité,  f. 

Bothiel,  m.  Pied  bol,  m. 

Botmaking  ,  v.  Brutification ;  action 
d^émousser^  f. 

Botmuil,  m.  Lourdaud,  m. 

Botmuilen  ,  b.  w.  Confondre ;  fermer  la 
bouche&q.q 

Botoor,  m  Zie  Botterik. 

Botpikker,  m.  Ébourgeonneur  {o\se9iu) , 
m. 

Bots,  V.  Choc,  coup,  m. 

Botsen,  b.  w.  Heurter,  choquer. 


Botsing,  T.  Choc  ;coup ;  obstacle,  m. 

Botte,  V.  HoUe,  f. 

Bottel,  V.  BouleiUe,  f. 

Bottelary  ,  v.         (  Sommelierie  ,   de- 

Bottelarykas  ,  t.  f      pense  .  f. 

Bottelbier ,  o.  Bière  en  touleilles,  f. 

Bottelen,. b.  w.  Mettre  en  bouleilles,  — , 

o.  w.  Ecumer, 
Bottelier,  m.  Sommelier,  m. 
Bottelierschap,  o.  Sommelierie,  f. 
Bottelierster,  v.  Sommelière,  f. 
Botteljk,  by w.  Zie  Bof,  by w. 
Botten ,  o.  w.  Bourgeonner. 
Botterik,  m.  Lonrdaud,  m. 
Botvoet,  m  Pied  bot,  m. 
Boud,  b.  n.  HardL  — ,  byw.   Hardi- 

ment. 
Boulonje,  o.  Boulogne  (ville),  f. 
Bourgondië,  o.  Bourgogne,  f. 
Bourgondiër,  m.  Bourguignon ,  m. 
Bourgondisch,  b.  n.  Bourguignon. 
Bourgonjer,  m.  Bourguignon,  m. 
Bourgonjerwyn,  m.  Fin  de  Bourgogne,. 

m. 
Bourrasie ,  v.  Bourrof^he  (plante) ,  f. 
Bout ,  m    Boulon ;  verrou  ;  gigot ,  m. ; 

cuisse ,  f. ;  fuseau :  bras,  m. ;  penne  , 

Boutkogels ,  m.  mv.  Boulets  ramés,m. 

pi. 
Bouw ,  m.  Bdliment ,  m. ;  construclion  ; 

charpcnte ;  moisson  ,  f. 
Bouwbaer,  b.  n.  Labourable. 
Bouwbeschry ver ,  m.  Architectonogra- 

phe,  m. 
Bouwbeschryving ,  v.  Jrchitectonogra- 

phie,  f. 
Bouwen,  b.  w.  Bdlir;  labourer. 
Bouwen,  m.  Robejupe  Irainante,  f. 
Bouwer,  m.  Constructeur;  fondaleur; 

bdlisseur ;  laboureur ,  m. 
Bouwery,  v.  AgricuUure,  (.;  labourager 

m.;  métairie,  f. 
Bouwgereedschap,  o.  Araires,  m.  pi. 
Bouwgrond,  m.  Emplacement ,  ;o/ ,  m. 
Bouwheer,  m.  Fondaleur;  édile,  m.  \ 
Bouwheerschap,  o.  Edililé.  f 
Bouwhout,  o.  Bois  de  cliarpente;  bois 

de  construction,  m. 
Bouwing,  V.  Construction,  f.;  laboura- 

£ilrdVv.    h- Bouwkunst. 
Bouwkundig ,  b.  n.  Archüecloral ;  ar- 

chitectonique. 
Bouwkundige,  m.  Archilecte,  m. 


Digitized  by 


Google 


96 


BOV 


BOV 


Bouwkunst,  v.  Architecture,  f. 
Bouwkunstenaer,  m.  Arcliüectey  m. 
BouwkuQstig  ,  b.  n.    Zie    Bouwkun- 
dig. 
Bouwland,  o.  Terre  labourabLe,  f. 
Bouwman,  m.  Laboureur,  m. 
Bouwmeester,    m.  Archilecte;  édile, 

m. 
Bouwmees terschap,  o.  Edilité^  f. 
Bouwondernemer,  m.  Entrepreneur  de 

bdtiments,  m. 
Bouworde  ,    v.  Ordre  d*archUecture , 

m. 
Bouwplaats,  v.  Empiacexnent.  m. 
Bouwschool,  V.  en  o.  Ecole  d'architeC' 

ture.  f.  . . 

Bouwsieraed,  o.  Ornement  d'archUec- 

ture,  m. 
Bouwsteen,  m.  Pierre  d  bdtir,  f. 
Bouwstof.  V.  )   Matériaus,  m. 

Bouwstoffen,  v.  mv.    ]       pl- 
Bouwtyd ,  m.  Temps  oü  on  taboure , 

sèine,  etc^m. 
Bouwval,  m.  Ruines,  f.  pl. 
Bouwvallig,  b.  n.  Caduc,  croulant. 
Bouwvalligheid,  v.  Caducité,  f. 
Bouwreld,  o  Zt«  Bouwland. 
Bouwziek.  b.  n.  )   Qui  a  ta  manie  de 
Bouwzot,  b.  n.     f       bdtir. 
Bouwzucht,  V.  Constructivité ;  manie 

de  bólir,  f. 
Bouwzuchtig,  b.  n.  Zie  Bouwziek. 
Boven,   byw.  En   hant;   dessvs.   — , 

voorz.  Sur;  au  dessus  de ;  au  hnvtde. 

— op,  byw.  en  voorz.  Sur;  dessvs; 

par-dessus  — dat,  — dien.  Outreceta; 

en  outre ;  de  plus.  — over.  Par-dessus. 

Te  —  gnen,  te  —  komen.  Surpasser ; 

surmonter. 
BoTonal,    byw.    SurtotU;  principale- 

ment, 
Bovenband,  m.  Surbande  (chir.),  f. 
Bovenbroek  ,     v.    Havtde-chausses  , 

m. 
Bovendeel,  o.  Parlie  supérieure,  f., 

dessus  ^  m. 
Bovendeur,  v.  Porte  de  dessus,  f. 
Bovendien,  byw.  Ouire  cela ;  de  plus  ; 

en  outre. 
Bovendorpel,  m.  Linteau,  m. 
Bovendryvend,  b.  n.  Qui  surtiage;  qvi 

Cemporte. 
Boveneinde,  o.  Extrémité  supérieure,  f. 
Boveng^emeld,  b.  n.      )   Susdü  ,    pré- 
Bovengenoemd,  b,  n.    f     cilé,  nommé 

ci'dessus. 


Bovengevel,  m.  Pignon.  m. 
Bovengezegd,  b.  n.  Zie  Bovengemeld. 
Bovengoed,    o.   Vétement  ée  dessus, 

m. 
Bovengrond,  m.  Surface  (d'une  mine)  , 

f. 
Bovenhemd,  o.  Chemise  de  dessvs^  i. 
Bovenhuis,  o.  Uaut  d'uve  maison,  m. 
Bovenkamer,  v.  Chambre  d^en  hant  ^ 

f. 
Bovenkant,  m.  DessuSy  m. 
Bovenkas,  v.  Haut  de  casse  (impr.), 

m. 
Bovenkleed,  o.  Surtout,  m. 
Bovenkorst ,  v.  Croüte  de  dessus ;  enta- 

me,  entamure,  f. 
Bovenkous,  v.  Bas  de  dessus,  m. 
Bovenlaken,  o.  Drapde  lil  de  dessus, 

m. 
Bovenleder,  o.   )    v^^i>i^0   f 
Bovenleêr,  o.     I  ^^P'^^^  ^' 
Bovenlip,  v.  Lèvre  supérieure,  f. 
Bovenlucht,  v.  Réyion  supérieure  de 

l'atmosphère,  f. 
Bovenlyf,  o.  Buste ;  corsage,  m. 
Bovenmate ,  byw.  Extrêmement;  exces- 

sivement. 
Bovenmatig,  b.  n.  Excesi^if;  extreme. 

—  ,  byw.  Extrêmement ;    excesswe- 

ment. 
Boven matiglyk,  byw.  Extrêmement; 

excessivement. 
Bo'  enmeester,  m.  Premier  mattre,  chef, 

m* 
Bovenmenschflyk,  b.  n.  Surhunudn; 

sumaturel.   — ,  byw.  Sumaturelle- 

ment. 
Bovennatuerkunde ,  v.  Métaphysique  , 

f. 
Bovennatuerkundig,  b.  n.  Métaphysi- 
que. — ,  byw.  Métaphysiquement: 
Bovennatuerkundige,   m.  I^étaphysi- 

cien,  m. 
Bovennatuerkundiglyk,  byw.  Métaphy- 

siquement. 
Bovennatuerlyk,  b.  n.  Sumaturel.--, 

byw.  Sumaturellement. 
Bovenriem,  m.  Surfaix,  m. 
Bovenrok,  m.  Jupe,  f.;  surtout^  m. 
Bovenschip  ,  o.    OEuvres   mortes ,  f. 

pl. 
Bpvenstad,  v.  FiUe  haute,  f. 
Bovenstaende,  b.  n.  Susdit. 
Bovenstagie  ,    v.    Zie    Bovenverdie- 
ping. 
Bovenste,  b.  n.  Le  plus  étevé;  te  ptus 


Digitized  by 


Google 


BRA 


BRA 


97 


haut.  Het  — .  Le  plui  katU ;  Ie  desitu; 

U  sommet,  m. 
Borenstem,  v.  Le  dessvs,  m.;  la  portie 

ia  plus  haute  du  chant^  f. 
Boventallig,  b.  n.  Sumuméraire. 
BoYentand,  m.  Dent  de  dessus,  f. 
BoTentooa,  m.  Ten  supérieur,  m. 
BoreiLTerdiepiiig,  y.  Éta§e  supérieur; 

attique,  m. 
BoYeavermeld,  b.  n.  Susdü. 
Bovenyleüi^l,  m.  AUe  supérieuret  f., 

élytre,  m.  et  f. 
Boyenvloer,  m.  Plafond,  m. 
Borenwaerts,  byw.  En  hout, 
BorenwindyXiu  Le  dessus  du  vent  (mar.>, 

m. 
Bcfrenzaelt  t.  Saüe  d'en  hout,  f. 
BoTenzans^,  m.  Zie  Bovenstem. 
BoTonzanger.  m.  Dessus  (mns.),  m. 
Braband,  o.  BrabanL  m. 
Brabander,  m.  Braöanfon,  m. 
Brabandscb,  b.  n.  Brabangan, 
Brabbelaer,  m.  ErouilUm;  taragouir- 

neuTym. 
Biabbelaerster,  ▼.  Brouillonne ;  baror 

gouineuse,  f. 
Brabbelen,  b.  w.  Brouiller;  meter; coim' 

fofukre;  baragauiner. 
Brabbeling,  v.  BromiUamini,  m.;  eonfu- 

swnyt^ 
Brabbelrede,  v.  \  Baragouin;  galima- 
Brabbeltael,  v-    f      tias;  jargon,  m. 
Braden,  b.  w.  Rêtiar.  In  de  pan  — .  Frire, 

Op  den  rooster  —.  Grüler,  — ,  o.  -w. 

mre,  rótir. 
Breder,  m.  RÓtisseur^  m. 
Bradery,  ▼.  Rólisseriey  t. 
Braedboter,  t.  Friture,  f. 
Braedkarmenj,  v.  Ribiette,  f. 
BraedQTen,  m.  Four  H  rótiry  m. 
Braedpan,  v.  Lèchefrite,  rótissoire^^  eas^ 
•    seroUr  f' 

Braedapit,,  o.  Broche;  brette,  f. 
Braodapitdraeijer,  m.  Toumebroche,m. 
Bracdster,  t.  RÓttsseuse,  f. 
Braedtuigt  o.  Cuisinière,  f. 
BnedTerken,  o.  Coehon  de  taii,  m. 
Braedvet,  o.  Friture,  f. 
Braed worst,  t.  Saueisse;  andouilie,  f. 
Braedyzer,  o.  HéUier,  m. 
Braef,  b.  b.  Brave;  courageux;  kon- 

tête.  — ,  byw.  HonnitemeM;.  cowra" 

geusement ;  bieti;  beaueouft^ 
Bkatfdadigy  b.  n.  Brave^  courageux. 
Braefheid.  v.  Probité;  honnêtelé^  i. 
Braei,  y.  MoOet,  m. 

Tom.  I. 


Braek,.  v.  Brow ;  macque ;  rupture;  brè^ 

che;  effraction,  f.  — ,  hyw.  En  jaché- 

re;  en  friche,  —  liggen.  Etre  en  ja^ 

chére,  en  friche. 
Braekdraak,  m.  FomitiJ.  m. 
Braekland,  o.  Jachère;  friclu,  f.;  guéret; 

essart,  m. 
Braeklust,  m.  Nausée^  f. 
Braekmaend,  v.  Jutn^m, 
Braekmiddel,  o.  en  m.  Vomitif,  m. 
Braeknootf  v.  Noix  vomigue,  f. 
Braekpoeder,  o.   »   Poudre   émétigue , 
Braekpoeijer,  o.    S       f. 
Braaksel,  o.  Dégobillis,  m. 
Braekverwekkeod,  b.  n.  Émétique. 
Braek water,  o.  Doucin,  m. 
Braekwortel,  m.  Jpécacuana,  m, 
Braekwyn,  m.  Fin  émétique,  tel, 
Braem,  v.  Ronee,  f ;  morfit,  m. 
Braembezie,  v.  Müre  sauvage,  f. 
Braemboom,  m.  Ronce^  f. 
Braemboos,  v.  Zie  Framboos. 
Braemboscb,  o.  lt(mc^ate,  f.;  halHer; 

buisson,  m. 
Braemboschacbtig,  b.  n.  Buissonneux, 
Braemboschken,  o.  Buissonnet,  m. 
Braemstruik ,  m.  Ronce  ,  f.;  buisson 

épineux,  m. 
Brak,  b.  n.  Saté ;  saumdtre.  — ,  m.  Bm- 

que  (chien  de  cbasse),  m. 
Braken,    b.    w.    Rompre  ;  macquer; 

broyer,  — ,  o.  w.  Vomir. 
Brakig,  b.  n.  Fomitif ;  nauséabond. 
Braking,  v.  Fomissement,  m. 
Brakwater, o  .£atr saumdtreJ,\doucin,rïi. 
Brallen,  o.  w.  UdbLer. 
Bramln,  m.  Branie^  brahmane,  m. 
Bramsteng,  y.  Perroquet  (mar.),m. 
Bramzeil,  o.  Foile  de  perroquet^  f. 
Brand  ,  m.  Embrasement ;   incendie ; 

chauffdge,  m.;  chaleur,  f.;  feu,  m.; 

inflammatian;  niette,  f. 
Brandbaer,  b.  n.  Combustible ;  inflam^ 

mabée. 
Brandbaerheid,  y.  €ombustibitMéi  in- 

flammabitité,  f. 
Brandbrok,  m.  en  y.  Brülot,  m. 
Brandeemer,  m.     >     Seau  d  incendie, 
Brandemer,  m.       f        m. 
Branden,  b.  w.  Bruter ;  meüre  en  feu; 

distuier  ;  marquer  d'un  fer  ehaud. 

— ,  o,  w.  Brüler;  prenëre  feu ;  pi' 

quer;  cuire;  fataiser. 
Brandenburg,  o.  Brandebourg  (proviof  e 

et  yille  de  Prnsae),  m. 
Brandenburger^m.  Brandebourgeoi»,m. 

7 


Digitized  by 


Google 


98 


BRA 


BRA 


Brandeaburgsch ,    b.  n.  De  Branie^ 

bourg. 
Brandend,  b.  n.  Brülant;  ardent;en' 

flammé;  chaud ;  passionné. 
Brander,  m.  Distillateur;  brülot;  fume- 

roti.  m. 
Brandery,  v.  Distillerie^  f. 
Brandewyn,  m  Eau  de-vie,  f. 
Brandewyndrinker,  m.  Buveur  d*eau- 

de-vie.  m. 
Brand ewynflesch ,  y.  Boüteille  ü  eau- 

de-vie,  f. 
Brandewynglas,  o.  Ferre  A eaude-vie^ 

m. 
Brand  ewynkooper,  m.  Marchüfid  d'eau- 

de-vie,  m, 
Brandewyn8toker,m.  Distillateur  d'eau- 

de-vie,  m. 
Brandewynstokery,  v.  Distillerie,  bran- 

derie,  f. 
Brandewynverkooper ,   m.   Brandevi- 

nier,  m.  • 

Brandewvnverkoopster ,  v.  Brandevi- 

nière ,  f. 
Brandgrlaa,  o.  Verre  ardent,  m. 
Brandbaek,  m.  CrocH  feu,  m. 
Brandbout,  o.  Bois  i  trüler;  tisan  , 

m. 
Brandboutje,  o.  Btóhelte.  f. 
Brandhoutregt,  o.  Chauffdge ;  affouage, 

m. 
Brandig,  b.  n.  Brülant;  ordent ;  échauf- 

fé;  étouffant ;  charbonné. 
Brand jgheid,  v.  Inflammation,  f. 
Branding,  V.  Combustion ;  déflagration, 

f.;  brisants,  m.pl.;  ressac,  m. 
Brandkegel .  m.  Moxa  (cbir ) ,  xn. 
Brandklok.  v.  Tocsin ;  beffroi ,  m.;  clo- 

che  d'alarme,  f. 
Brandkogel,  m.  Bombe,  f.;  boulet  rouge, 

m. 
Brandkoorts,  v.  Fièvre  ardente,  f. 
Brandkoren,  o.  Blénxellé,  m. 
Brandkruid,  o.  Clématile  (plante),  f. 
Brandladder,  T.  I  Échelle  è  incendie, 
Brandleer,  v.      f      f. 
Brandlyn,  v.  Caustique;  catacaustique , 

Brandmael,  o.  Zie  Brandmerk. 
Brandmerk ,  o.  Marque;  flétrissure,  f.; 

stigmate,m. 
Brandmerken,  b.  w.  Fteurdeüser ;  stig- 

rhatiser;  flétrir. 
Brandmiddel ,  o.  en  m.  Caustique  ,  m. 
Brandnetel,  v.  Ortie,  f. 
Brandoffer^  o.  Holocauste^  m. 


Brandoflférande,  ▼.  Bolocauste,  m. 
Hrandoog,  o.  en  v  Anlhracöse,  f. 
Brandoven,  m.  Foumaise,  f.;  foumeaUr 

m. 
Brandpunt,  o.  Foyer,  m. 
Brandpyl,  m.  Falarique,  f. 
Brand  reuk,  m.  Roussi ;  brülé,  m. 
Brandscbatten,  b.  w.  Metlre  d  contriH- 

tion  sous  peine  d*irjcendie. 
Brandschilder,  m.  Émaineur,  ro. 
Brandscbilderen,  b.  w.  EmaiUer, 
BrandBchildering  ,  v.  ÈinaiUure ,  f.  r 

émail,  m, 
Brandscbilderkunst.  ▼.  Émaillure,  f. 
Brandscbilderslamp,  v.  Lampe  d*émaU' 

leur,  f, 
Brandscbilderspyp ,  v.  Chalumeau  d*£" 

mailleur,  m. 
Brandscbilderstang,  y.  Helèvemousta- 

che,  m.,  pince  d'émaiUeur,  f. 
Brandschilderwerk  ,  o.    ÈmaÜ  ,  m. ; 

émaillure ,  f. 
Brandscbip,  o.  Brülot.  m. 
Brandschoon,  b.  n.  Beau,  luisant. 
Brandslang,  y.  Pompe  è  boyaux ,  d  fn- 

cendie,  f. 
Brandsmaek,  m.  Brülé,  m. 
Brandsnede ,  y.  Parabole  (géom.) ,  f. 
Brandsnedig^b.n.  Parabolique  (géom.)- 
Brandspiegel,  m.  Miroir  ardent,  m 
Brandspuit,  y.  Pompe  è  feu,  d  incendie, 

Brandspuitgast,  m.  Pompier,  m. 

Brandstapel,  m.  Bücher,  m. 

Brandsteen ,  m.  Carabé ,  m. ;  pierre 
caustique  ou  infernale ,  f.;  cautire po- 
tentiel, m. 

Brandsteendrager,  ra.  Porte-pierre ,  m. 

Brandstichten,  b.  w.  Incendier. 

Brandstichter ,  m.  Jncendiaire ;  bouU- 
feu,m. 

Brandstichting,  y.  Incendie,  m. 

Brandstichtster,  y.  Incendiaire,  f. 

Brandstof,  y.  Combuslible  ;  artifice,  m. 

Brandstok,  m.  Tison ;  brandon ,  m. 

Brandstoken,  b.  w.  Incendier. 

Brand  teeken  ,  o.  Encaume ;  signe  dHn- 
cendie,  m. 

Brandyerw,  y.  Email,, ia. 

Brandyerwen,  b.  w.  EmaiUer. 

Brandyerwer,  m.  Emaitleur,  m. 

Brandwacht,  y.  Garde  de  nuü;  senU- 
nelle  avancée,  f. 

Brand  waer  borging,  y .  Assuranu  contrc 
Cincendie,  f. 

BrandwerptuigyO.  Pyrobole^  m. 


Digitized  by 


Google 


BRE 

Brandyzer,  o.  Chenet;  bouton  de  feu 

(chir ) ,  m. 
Braodzalf ,  v.  Onguent  pour  la  brüture^ 

m. 
Brandzool.v.  Trépointe,t. 
Bras ,  m.  Bras  ^  m.;  hpurce ;  bombance , 

Braadagen,  m.  mv.  Jours  gras,  m.  pL; 

carnaval,  m. 
Brasem,  m.  Brème  (poisson),  f. 

Brassen,  o.  w.  Faire  bonne  ehêre.  — , 

b.  yr.  Brasser  (mar.). 
Brasser,  m.  Goinfre,  m. 
Brassery ,  v.  Bombance ;  débauche^  f. 
Brasfyd,  m.  Carnaval,  m. 
Brauwe,  v.  CU,  m. 
Braziliaen,  m.  Brésilien,  m. 
BraziliaeDSch,  b.  n.  Brésilien, 
Brazilië,  o.  Brésil,  m. 
Braziliebout,  o.  Boisde  Brésil,  m. 
Breed,  b.  n.  Large; ample;  long;  éten* 

du;  grand. 
Breedacbtig,  b.  n   Un  peu  large. 
Breedbaerd,  m.  Fanfaron,  m. 
Breedbladig,  b.  n.  PlatyphyUe. 
Breedelyk,  byw.  Bien;  beau  coup. 
Breedheid,  v.  Largeur,  f. 
Breedspraek,  v.  Exagération,  f. 
Breedsprakig ,  b.  n.  Prolixe.  —  ,  byw. 

ProUxement. 
Breedsprekea,  o.  w.  Gasconner. 
Breedspreker,  m.  Fanfaron,  m. 
Breedte,  v.  Largeur;  lalüude;  étendue, 

t.;  espace ;  lé,  m. 
Breedvoerig,  b.  n.  Prolixe,  étendu, 

ample  — ,  byw.  Longuement, 
Breedvoerigheid ,  v.  Prolixilé,  étendue, 

kmgueur,  f. 
Breedvoeriglyk ,  byw.  Longuement. 
BreedYoetig ,  b.  n.  Qui  a  les  pieds  lar- 

ges. 
Breedweidend ,  b.  n.  Ample;  étendu; 

prolixe. 
Breedweidendheid  ,  y.  Étendue ;  proli- 

xUé^f. 
Breekbaer,  b.  n.  Fragite ;  frêle, 
Breekbaerheid,  v.  Fragilüé,  t. 
Breekbeen,  m.  Benêt;  bousiUeur,  m. 
Breekhamer,  m.  Têlu  (marteau) ,  m. 
Breeknoot,  v.  Syncope  (mus.) ,  f. 
Breekspel ,  m.  Rabat-joie,  Irouble-fête, 

m. 
Breekster,  v.  Casseuse,  f. 
Breeuwen,  b.  w.  Calfater,  radouber^ 


BRE 


99 


Breeuwer,  m.  Calfat,  calfateur,  m. 
Breeuwersbakje ,  o.  Escarbit ,  m.  ,  es- 

carbite,  f. 
Breeuwersknêcht,  m.  Calfatin,  m. 
Breeuwhamer,  m.   Calfat  (marteau) , 

m. 
Breeuwing,  v.  Calfat,  m. 
Breeuwyzer ,  o.  Ciseau  pour  calfater , 

m. 
Breidel,  m.  Mors ;  frein,  m.;  bride,  f. 
Breidelen  ,  b.  w.  Emboucher;  brider; 

réprimer, 
Breidelloos,  b.  n,  Effréné. 
Breidelmaker,  m  Bridier,  m. 
Breiden,  b.  w.  Zie  Breijen. 
Brei  der,  m.  Zie  Brei j  er. 
Breidster,  v.  Zie  Breister. 
Breigaren,  o.  Fit  a  tricoter,  m. 
Breihout,  o.     \  '/«^„^.   „ 
Breihoutje,  o.  (  ^tn(iuet,m. 
Breijen,  b.  w.  Tricoter;  tresser. 
Breijer,  m.  Tricoteur,  m. 
Breimeisje,  o.     )  «w^.,/--..-  * 
Breimeisken,  o.  f  ^^oUuse,  f. 
Brein ,  o.  Cervelle ,  f. ;  cerveau ;  esprit, 

m. 
Breinaed,  m.  Couture  tricotée,  f. 
Breinaeld,  v.  AiguilU  it  tricoUr,  f. 
Breinloos,  b.  n.  Écervelé;  étourdi;  stur- 

pide. 
Breinvlies  ,   o.    Méninge  ,   dure-mére 

(anat.),  f. 
Brein  vliesdrukker,  m.  Décussoire,  m. 
Breipriem,  m.  Zie  Breinaeld. 
Breischool,  v.  en  o.  École  oii  l'o 

prend  ö,  tricoter,  f. 

Breiwerk,  o.  Tricot;  tricotage,  m. 
Breiwinkel,  m.  Zie  Breischool. 
Breiwol,  v.  Laine  H  tricoter,  f. 
Breizak ,  m.  Sac  d  tricoter,  ridicule , 

m. 
Breken ,  b.  w.  Casser;  briser;  rompre; 

défaire ;  découdre.  — ,  o.  w.  Se  casser , 

se  briser. 
Breker,  m.  Briseur;  easseur;  violateur, 

m. 
Breking ,  v.  Brisement  (des  flats) ;  bris , 

m.;  rupture,  fracture ;  fraction ;  vio- 

lation ;  réfraclion  (des  rayofis) ,  f. 
Brem,  m  Gcn^  (arbuste) ,  m. 
Brembosch^  o.  Genetière,  f. 
Bremen,  o.  Brême  (ville). 
Bremtouw,  o.  en  v.  Sparton  (cordage). 


l*on  ap^ 


Digitized  by 


Google 


100 


BRI 


B&O 


Brengen,  b.  w.  PgrUr ^  apporter  ;  ame- 

fier ;  mener;  conduire;  réduire. 
Brenger,  m.  Porteur,  m. 
Brengster,  v.  Porteuse,  f. 
Brei,  V.  Brèche,  f. 
Bretanje,  o.  Bretagne^  f. 
Bretanjer,  m.  Breton^  m. 
Breuk ,  v.  Rapture;  fracture ;  Msure; 

trèche;  fente;  hernie;  amende ;  frac- 

tion ,  f. 
Breukband,  m.  Brayer^  suspensoir, 

m. 
Breukbandmaker.  m.  BcmdagisU,  m. 
Breukheeler,  m.  Zie  Breuk  meester. 
Breukboutje,  o.  Ctisse,  éclüse,  f. 
Breukmeester,  m.  I  Chirurgien  herniai- 
Breuksnyder ,  m.  (     r^,  m. 
Breuksnyding,  ▼.  Célvtomie,  f. 
Breuktandig,  b.  n.  Brèche-dtrU, 
*Breve,  v.  Bref,  m. 
*Brevet>  o.  Brevet^  ra. 
^Brevier,  m.  BrévUdre^  m. 
Brezilië»  o.  Bréiü^  m. 
Bridsen,  b.  w.  Battre  ou  fouetter  (un 

maUlot)  A  coups  de  corde. 
Brief,  m.  Lettre;  missive;  épttre^  f. 
Briefbesteïder,  m.  j  Facteur  m 
BriefbesteHer,  m.  }''^*^<*^  ^• 
Brlefbestelster,  T.  )  Porteuse  de  lettrei, 
Briefdraegster,  v.  |     f. 
Briefdrager,,  m.  Facteur,  m* 
BrieQe,  o.   )  j,.,^. 
BrieQen,o.f  ^"'^''°^- 
Briefkas,  v.  Botte  aux  lettres,  f. 
Briefken,  o.  Bitkt,  m. 
Briefloon ,  m.  en  o.  Part  de  tettret ,  m. 
BriefouweU  m.      )  Pain  d  cacheter  , 
Briefouwetye ,  o.  J       m. 
Briefpapier,  o.  Papier  è  lettres,  m. 
Briefprie«B,m.  Perce-lettre.  m. 
Briefschryver,  m.  Spistotaire ,  ipistoto* 

graphe^  m. 
Briefstyl,  m.  Style  épistolaire,  m. 
Brieftssdi ,  enz.  Zie   Brieventosch , 

ene 
Brief wisselaer,  m.  Correspondant,  m. 
Briefwisseling,  y.  Cürrespondance,  f. 
Briel,  m.  La  BrieUe  (ville),  f. 
Brieschen,  o.  w.  MemUr;  rugir, 
Brieschend ,  b.  n.  Eennissanl ;  rugis- 

sant. 
Briescbing ,  y.  Eennisseinenl ;  rugisse- 

ment,  m. 
Brieyenbesteller,  m.  Zie  Briefdrager. 
Brierenboek,  o.  en  m.  Becueii  de  lettres, 

m. 


Brievenbus,  t.  B&Ue  amx  lettres,  f. 
Brlevengeld,  o.  Zie  Briefloon. 
Brievenpost,  m.   Peste  aux  leUres; 

malle,  malie-poste,  f. 
Brieventasch.  v.  PorlefeviUe^  m. 
Brtereotaschje,  o  Cartero,  m. 
BrioTeiizak,  m.  Portefeuille,  m. 
^Brigadier,  m.  Brigadier,  m. 
*Brigantyn,  m.  Bfiganiin,  m. 
Brigantynzeil ,  o.  Briganime  (voile),  f. 
Brigittien  ,  y.  BrigilUne  (religieiié^ , 

Brigittyn,  m.  BrtgiUin  (r^igieaz), 

m. 
Brigittyner,  m.  Zie  Brigittyn. 
Brignool,  y.  Brignole,  f. 
*Brik,  m.  Brick,  m. 
Bril ,  m.  Lunettes;  besictes;  eonserves, 

f.  pi. 
Brilglas,  o.  Verre  de  lunettes,  m. 
Brilbuisken,  o.  ]  , 
Brilkas,  y .        ( Etui  k  taneites,  m. 
Hrilkoker,  m.    ) 
Brillen  ,  o.  w.  Sf  servir  de  kmettes,  — , 

b.  w.  Tourmenter ;  tromper  VaUenU 

deq-q. 
Brillenkramer,  m.  Lunettier,  m. 
Brillenmaekster,  y.  Lunettière,  f. 
Brillenmaker,  m.  Lttnettier;  optieia^, 

m. 
Brillenman,  m.  Zie  Brillenkramer. 
Brillenslyper,  m.  Zie  Brill^nmaker. 
Brillenyerkooper,  m.  Lunettfer,  m. 
Brillenyerkoopster,  y  Lunettière,  f. 
Brilnens,  m.  Nez  &  lunettes,  m. 
Brionie ,  v.  Bryone  (plantej  ^  f. 
Brit,  m.  Jngüns ;'Breton,  m. 
Britanniscb,  b.  n.  1  n-fK.^^,-^..^ 
Bfit8ch,b.n.         ]Britanm<iue. 

Brittanje,  o  Groot—.  La  GJunde^Bm- 
tagne,  l'AngUUrre,  f. 

♦Brocheren,  b.  w.  Brocher. 
*Brochuer,  y.  Brochure,  f. 
Broddelaer,  nu  Bousilkur,  m. 
Broddelaerster,  y. BousUleuse,t^ 
Broddelary,  y ,  BotaOlage^  nu 
Broddelen,  o.  w.  BousiUer;  gdter, 
Broddelirerk,  o.  Zie  Broddelary. 
Brodden,  o.  w.  Zie  Broddelen. 
Brodder,  m.  Zie  Broddelaer. 
Brodster,  y.  Zie  Broddelaerster. 
Broed,  o.  Couvée;  engeance,  f. 
Broedëi,  o.  (Xuf  couvé;  omf  couvi. 


Digitized  by 


Google 


BRO 


BRO 


101 


BroedyoD,  ene.  Zie  Broeijem,  ene. 
Broeder ,  m.  Frère,  m.  Volle  — .  Frére 

^crmain. 
Broederhuis,  o.  Couuent,  m. 
Broederliefde,  t.  Amour  fratemel,  m. 
Broederloos ,  b.  n.  Qiu  n'a  pas  de  frère* 
Broederlyk  ,  b.  n.  Fratemet.  — ,  by w. 

FraUmeUement. 
Broederlykheid,  v.  Fraternité,  f. 
Broedermin,  ▼.  Jmour  fralemel,  m. 
Broedermoord  ,  m.  en  t.  FralrieiOe 

(meurtre],m. 
Broedermoorder,  m.  Fratricide  (mear- 

trier) ,  m. 
Broederschap,  Y.'Fiviterfii/^,  f. 
Broederschap,  v.  en  o.  ConfrérU;  om- 

grégation,  t 
Broedersdocfater,  t.  Aiécet  f. 
Broederskind  ,  o.  lifeveu ,  m. ;  nièoe  , 

Broedersvrouw,  v.  BeUe-Momr,  f. 
Broederszoon,  ro.  Neoeu,  m. 
Broedertje,  o.  Peiü  frère;  beignet,  m. 
Broedsch,  enz.  Zie  Broeisch,  ene. 
Broedsel,  o.  Zie  Broaisel. 
Broeibak  ,  m.  Couche;  caisse  chaude, 

Broeibed  ,o.  Couche  (jard.) ,  f. 
Broeiei ,  o.  OEuf  amvié ;  eeuf  couvi  • 

m. 
Bro^gestel,  o.  Omvoir.-m. 
Broeihen,  Y.  )/i^„,.^„.^  / 

Broeijen ,  b.  w.  Couver;  r^uir;  éch/^t^ 

der,  — ,  o.  w.  S*éehauger. 
Broeijing,  V.  IncubaUan»  f. 
BiH>0ika8,  ▼.  Coucite,  serre  chau4e,  f. 
Broeiketel,  m.  i 
Broeikuip,  v.    S  Echaudairf  m. 
Broeipiaeta,  v. ) 
Broeisch ,  b.  a.  Qid  a  envie  de  co»^ 

Mr. 
Broeischheid,  v.  Envie  de  couveTf  t 
Broeisel,  o.  Couvéè ;  en^eanee*  t 
BroeHyd,  m.Coumison,  f. 
Bfoeifat,  o.  ichaudoir^  m. 
Broek,  v.  CiUotle,  t\venlre,  m.;  culasse, 

f.;  reculement^  m.  —,0.  Marais,  mt^ 

récage,  m. 
Broekachti^r,  b.  n.  Marécageux, 
Broekband, m.  Ceiniure  de  euiaUe^  t 

—en.  Breleiles.  f.  pi. 
Broeken,  b.  w.  Empocher. 
Broeikgzlg,  v.  BreieUes,  f.  pi. 
Broekin^r,  t.  Drague^  brogue  9  érosse^ 


Broekland,  o.  Terre  marécageuse^  f.; 

marécagey  m. 
Broekmaekuter»  v.  CuloUière^  f. 
Broekmaker,  m.  CuloUier^  m. 
Broekman,  m.  Culotlin,  m. 
Broekallp,  ▼.  BrayeUe,  f. 
Broekzak,  m.  Gousset,  bourson,  m. 
Brodr,  m.  Zie  Broeder. 
Brok,  m.  env.  Morceau;  fragment ;Jam* 

beau.  m.;  piècej  miette.  f. 
Brokkelen,  b  w.  Émier,  émieUer.  — , 

o.  w.  Sémier, 
Brokkelig,  b.  n.  FrogUe ;  cassant;  fria-- 

ble. 
Brokkeligheid,  v.  FragUUé ;  fiiabiéüé^ 

Brokkeling,  v.MietU,  f. 
Brokken,  b.  w.  Zie  Brokkelen. 
Brokkig,  b.  n.  Zie  Brokkelig. 
Brom,  o  Brome  (ohim.),  m. 
Bromklok,  v*  Bourdon  (grosse  eSoch^ 

m. 
Brommelbeeie,  t.  Mire  sauvage^  f. 
Brommen,  o.  w.  (ironder;  réspnner: 

bourdonner;  hdbier. 
Brommer,  m.  Celui  qui  gronde;  bouréM 

4*orgue,  m. 
Bromming ,  v.  Murmure;  grondemad ; 

bourdonnement^  m. 
Brompyp,  v.  Bourdon  d'sraue^  nu 
Bromwerkf  o.  Bombarde  (jeu  d'orgua), 

BnNnaaereout  f  o.  BromaU  ((^im. }« 

m. 
Bron,  y.  Fontaine ;  souree ;  ori^Me^ 

Bronader,  v.  Zie  Bron. 
Brongodin,  v.  Niüade.  C 
Bronmeester,  m.  Fontainier^  m. 
Bronontdekker,  m.  Sourcier,  m. 
Broos,  o.  Bronze,  m. 
Bronskleurig,  b.  n.  Bronzé. 
Broasstok,  o.  Bronze,  m. 
Bronst,  v.  Rul,  m. 
Bronsten,  o.  w.  Étrè  m  rut,  en  cbO' 

leur. 
Bronstig,  b.  n.  Qui  est  en  rut,  en  cka^ 

kur. 
Bronstigheid,  v.  Butf  m. 
Bronst^«  m.  Bul,  iemps  du  nU^ 

m. 
BroosFerwIg,  b.  n.  Bronzé, 
Bronwater  ,  o.  Eau  de  source;  eau  ffitfe. 

Bronzen,  b.  w.  Bronzer. 
Bronzen,  out.  b.n.De  bronse* 


Digitized  by 


Google 


102 


BRO 


BRU 


BronzereD,  b.  w.  Bronzer, 
Brood,  o.  Pain^  m. 
Broodbakker,  m.  Boülanger,  m. 
Broodbakkery,  ▼.  BouUmgerie,  f. 
Brood  bezorger,  !n.  Panetier,  m. 
Broodboom,  m.  Jaquier ,  artocarpe,  m. 
Brooddeeg,  o.enm.  Pdte,  f. 
Brooddronken,  b.  n.  Jnsolent;  pélu- 

tant. 
Brooddronkenheid,  v.      )    ïnsolence  ; 
Brooddronkenscbap,  v.    f  pétulance^  f. 
Broodeloos,  b.  n.  Sans  pain. 
Broodötend,  b.  n.  Artopliage. 
Broodje,  o    PelH  pain,  m.  Zoete  — s 
.  bakken.  Filer  douw. 
Broodkamer,  v.  PaneUrie,  f. 
Broodkas.y,  Huciie,  t;  garde-manger^m. 
Broodkist.  v.  Zie  Broodkas. 

irdacci  *--'-.-• 

Broodkorst,  v.  Croüte  de  pain,  f. 
Broodkorstje,  o.  CroustiUe,  f. 
Broodkruim,  t.  Mie  depain^  f. 
Broodkruimel,  v.  MieLte  (de  pain),  f. 
Broodmaker,  m.  Zie  Broodbakker. 
Broodmeester,  m.  Panetier,  m. 
Broodpap,  y.  Panade,  f. 
firoodschryver,  m.  ÉcrivaiUeur,  m. 
Broodsmaek,  m.  GotU  de  pain,  m. 
Broodsop,  o.  Panade,  f. 
Broodspinde,  v.  Zie  Broodkas. 
Broodsteeu,  m.  Artolithey  m. 
Broodsuiker,  m.  en  v.  5t<cre  en  pain; 

pain  de  sucre,  m. 
Broodversteening,  y.  JrtolUhe,  m. 
Broodwagen ,  m.  Caisson  de  vivres  , 

m. 
Broodwater,  o.  Eau  panée^  f. 
Broodwinning,  y.  Gagne  pain,  m. 
Brood  wording,  y.  Panification,  f. 
Broodzak,  m.    Panetière  ,  f.;  tissac, 

m. 
Broos,  y.  Cothume ;  brodequin,  m.  — , 

b.  n.  FragiU ;  frêle ;  périssable. 
Broosheid,  v.  FragUite  f. 
Bros,  b.  n.  Zie  Broos,  b.  n. 
Brosheid,  y.  Zie  Broosheid. 
Brouwen,  b.  w.  Meier;  brasser; tramer. 

— ,  ó.w.  Grasseyer. 
Brouwer,  m.  Brasseur ;  macninaleur^ 

m. 
Brouwerskuip ,  y.  Bac,  m.,  cuve  de 

brasseur,  f. 
Brouwersschop,  y.  Fourquet,  m. 


Brouwing,  y.  Mélange,  m.;  machina- 

tiony  f.;  grasseyement,  m. 
Brouwketel,  m.   i   Chaudière  de  tras- 
Brouwkuip,  y.     f      seur ;    guiUoire  , 

Brouwsel,  o.  Brassin,  m. 
Brouwster,  y.  Brasseuse,  f. 
Brouwte,  y.  Zie  Brouwsel. 
Brug,  y.  Pont ;  chevalet,  m. 
Brugboog,  m.  Jrche  (d'un  pont),  f. 
Brugge,  o.  Bruges  (ville  de  Belgique). 
Brug-gehoofd,  o  Tête  d'un  vont.  f. 
Bruggeld,  o.  Pontonage,  péage,  m. 
Bruggeling,  m  Brugeois^  m. 
Bruggeman,  m.  Pontonnier,  m. 
Bruggenaer,  m.  Brugeois^  m. 
Bruggenares,  y.  Brugeoise,  f. 
Bruggenschans,  y.  Barbacane,  f. 
Bruggetje,  o.  Ponceau,  m. 
Bruggewei  f,  o.  Jrche,  f. 
Brugje,  o.  Ponceau,  m. 
Brugman,  m.  Zie  Bruggeman. 
Brugsch.  b.  n.  Brugeois. 
Brugskeu,  o.  Ponceau,  m. 
Brui,  m.  Coup;  coup  de  poing,  m.  Ik 

heb  (geef)  er  den  —  yan.  Je  rrCen 

moque. 
Bruid,  y.  Fiancée;  mariée^  f. 
Bruidegom,  m.  Fiancé;  marie,  m. 
Bruiden,  b.  en  o.  w.  Zie  Bruijen. 
Bruidgeschenk,  o.  Corbeitle  demariage. 

Bruidleider,  m.  Nymphagogue ;  para- 

nymphe,  m. 
Bruidsbed,  o.  Lit  nuptiat^  m. 
Bruidschat,  m.  Dot^  f. 
Bruidsgaef,  y.  I  Dot ,    f. ;   douaire  , 
Bruidsgift,  y.    l       m. 
Bruidsgoed,  o.  Trousseau,  m. 
Bruidspenningeu,  m.  my.  Dot,  f. 
Bruidstuk,  o.  Présent  de  noces,  m. 
Bruijen,  b.  w.  Frapper,  battre;  tour^ 

menter;  jeter;  concemer.  — ,  o.  w. 

S*en  aller;  tomber. 
Bruijery,  y.  Brouillerie ;  difficuUé,  f. 
Bruikbaer,  b.  n.  Utile ;  praticable ;  ex- 

ploitable. 
Bruikbaerheid,  y.  Utilité,  f. 
Bruiken,  b.  w.  Zie  Gebruiken. 
Bruiker,  m.  Fermier;  exploileur,m. 
Bruikleen,  o  Commodat^  m. 
Bruikleener,  m.  CommoJalaire,  m. 
Bruikleening,  y.  Commodat,  m. 
Bruikleenster,  y.  Commodataire,  f. 
Bruikweer,  y.  Ferme,  f. 
Bruiloft,  y.  /Voce,  f. 


Digitized  by 


Google 


BRU 


BUE 


103 


Bruiloften,  o.  w.  Célébrer  des  noce$. 
Brailoflsbed.  o.  Zie  Bruidsbed. 
Brailoftedag,  m.  Jour  de  noces,  m. 
BruUoftsdeun  ,  m.  Chanson  de  noces  , 

Bruiloftadichtf  o.  Epithalame,  m. 
Brailoftsfeest,  v.  en  o.  Noces,  f.  pi. 
Bruilofts^st,  m.   Convié  aux  noces  ^ 

m. 
Bruilof tfigedicht,  o.  Épithalame,  m. 
Brailoftskleed,  o.  Habü  de  noces ,  m. ; 

robe  nuptiale,  f. 
Brailoftskoets,  ▼.  Zie  Bruidsbed. 
Bruiloftslied,  o.  Chani  nuptial,  m. 
Bruiloftsxnael ,   o.    Banquet   nuptiaC^ 

m. 
Bruilof tsTolk ,  o.  Conviés  aux  noces, 

m.  pi. 
BmiloftszaDgy  m.  Zie  Bruiloftslied. 
Bruin,  b.  n.  Brun ;  bai ;  noir ;  basané, 

— ,  o.  Brun,  m  ,  couleur  brune,  f. 
Bruinachtig,  b.  n.  Brundlre, 
BruinachtigiieicI ,  v.  Couleur  brundlre , 

Bminbaerdig,  b.  n.  Brunibarbe, 
Bruine,  m.  en  v.  Brun,  m.;  brune, 

Bruineerbeen,  o.  Brunissoir,  m. 
Bruineerder,  m.  Brunisseur,  m. 
Bruineerkunst,  v.  Brunissure,  f. 
Bruineersel,  o.  Brunissure,  f.,  brttni, 

m. 
Bruineerstael,  o.  Zie  Bruineerj^zer. 
Bmlneersteen,  m.  Polissoir ;  brunissoir^ 

m. 
Bruineerster,  v.  Brunisseuse,  f. 
Bruineertand ,   m.  Poiissoir ;  brunis- 

sovTy  m. 
Bruineerwerk,  o.  Brunissage,  m. 
Bruineeryzer,  o  Brunissotr;  poiissoir^ 

m. 
Bruinen,  b.  en  o.  w.  Brunir, 
Bruineren,  b.  w.  Brunir;  polir. 
Bruinering,  ▼.  Brunissage,  m. 

MSItteTv.    \  Brunette,  brune,  t. 

Bruingrauw,  b.  n.  Gris  brun. 

Bruinharig,  b.  n.  Brun 

Bruinharige,  m.  «n  y.  Brun,  m.;  bru- 
ne, f. 

Bruinbeid,  ▼.  Brun^  m. 

Bruinig,  b.  n.  Zie  Bruin,  b.  n. 

Bminigheid,  v.  Bruny  m, 

Bruinoogig  ,  b.  n.  Qui  a  les  yeux 
wHrs. 

Bruinrood,  b.  n.  Bai,  mordoré. 


Bruinsteen ,  ro.  Manaanèse  (métal) ;  p^ 

rigueux  (pierre  noire),  m. 
Brumtje,  o.  Cheual  bat,  m. 
Bruinverwig,  b.  n.  Brun, 
BruiuYisch,  m.  Marsouin   (poisson), 

m. 
Bruis,  o.  en  v.  Écume,  f. 
Bruisen,  o.  w.  Écumer;  moutonner;  na- 

viguer;  bruire;  mugir;  lempêler. 
Bruisend,  b.  n.  Bruyanl;  mugissant ; 

écumant. 
Bruising,  y.  Bruissemenl;  mugissement, 

m. 
Brullen,   o.  w.  Rugir;  mugir;  beu- 
gier. 
Brullend  ,    b.   n.    Rugissant ;  mugis- 
sant. 
Brulling,  v.  Rugissement;  mugissementy 

m. 
Brusk,  b.  n.  Brusque.  — ,  byw.  Brui- 

quement. 
Bruskelyk,  byw.  Brusquement, 
Bruskheid,  v.  Brusquerie,  f. 
Brussel,  o.  Bruxelles  (capitale  de  la 

Belgique),  m. 
Brusselaar,  m.  Bruxellois,  m. 
Brusselares,  v.  Bruxelloise,  f. 
Brusselsch,  b.  n.  Bruxellois. 
Bruto,  byw.  Poids  brut, 
Bry,  m.  en  v.  BouiUie,  f. 
Bryappel,  m.  Sapole  (fruit),  f. 
Bry  appelboom  ,  m.   Sapolier  (arbre), 

m. 
Brybek,  m.env.  Bredouilleur,  m.;  bre» 

douüleuse,  f. 
Bryen,  o.  w.  Crasseyer;  bredouiUer. 
Bryer,   m.  BredouiU^ur;  grasseyeur, 

m. 
Brygezwel,  o.  Alhérome  (tumeur),  m. 
Brylepel,  m.  Cuiller  d  bouiUie,  f. 
Brypot,  m.  Pot  d  bouUlie^  m. 
Brypuist,  v.  Alhérome,  m. 
Bryster,  y.  Bredouilleuse;  grasseyeuse , 

f. 
Bryzelen,  b.  w.  Zie  Morzelen. 
Buceutaur,  m.  Bucentaure,  m. 
*Budjet,  o.  Budget,  m. 
Buekenboom,  enz.  Zie  Beukenboom  , 
Buer,  m.  Foisin^m 
Buerdochter,  v.  f^oisinCy  f. 
Buerjongen,  m.  Voisin,  m. 
Buerkind,  o.    Enfant  du   voisinage , 

m. 
Buerman,  m.  Voisin,  m. 
Buermeisje,  o.  Zie  Buerdochter. 
Buerprae^e,  o.  Cammérage,  m. 


Digitized  by 


Google 


104 


BUI 


BUI 


BaeraeliAi),  t.  F'oiHnage,  xn.  —  hon- 
den. Foisiner. 
Buershuis.  o.  Maüon  wisme^  f. 
Boert,  V.  Foisinage;  hameau,  m. 
Boerten,  o.  w.  VoUmer, 
Buertweg-,  m.  Chemin  vicinalf  m. 
Buervrouw,  v.  Foisine,  f. 
Boffel,  m.  Buflle,  m.  Jonge  — .  Buffit^ 

tin,  tn. 
Baffeiaclitig ,  b.  n.  Brutal;  grossier, 

— ,    bj^w.   Brutalement ;  grossiers- 

ment, 
Bnffelachtigbeid,  v.  Brutalité ;  grossiè- 

vtté,  f. 
Baffelachtiglyk ,    byw.  Brutalement; 

grossièremenl, 
BufTeljager,  m,  Boucanier,  m. 
BnflRoIjagl;,  v.  Chasse  4u  (du)  èuffle , 

m. 
BnfTelkalf,  o.  Bufp£Ün^  m. 
Buffelkoe,  v.  Bufflonne,  f. 
Buffelos,  m.  Bufie,  m. 
Boffelshuid  ,  y.  ButPe^  m.;  peau  ik 

buffle,  f. 
Buffel skolder,  m.  Buffle,  m. 
Buffelsleder,  o.  )  BuffU.cuirdebufHe, 
Buffelsledr,  o.     \S      m. 
Buffelstier,  m.  Bi//fle,  n. 
Buffelsvel,  o.  Zie  Buifolshuid. 
Buffonskruid  ,    o.    Buffone ,   Jmffonie 

(plante),  f. 
Bui,  T.  Baurrasque;  bouffée;  averse; 

ondée;  quinte;  fantaisie,  f. 
BukbeLtig,  b.  >n.  Orageux;  tempêtueux. 
Buidel,  xn.  Bourse;  poche,  f.;  bMeau  ; 

ölutoir,  m. 
Bu4deld4er,  o.  FUUanén^sarigm, «. 
Buideldierken,  o.  \  Bursaire  (animal- 
BttMeldieT4;ie,  o.     f      <ïule  infuaoire^ 

m. 
Buideldrager,  m.  Btntrsier^  xn. 
Buidelen,  b.  w.  Bïüter. 
Buióellje,  «o.  Boursicasd^  m . 
Buigbaer,  b.  n.  Déclinable;  pliable. 
Buigbaerheid,  y  Déclinabililé^  f. 
Buigelyk,  b.  n.  Zi^  fitulgBaein. 
Buigen ,  b.  w.  Courber^penofwripHer; 

flechir;  décliner.  — ,  o.  w.  üc  |i/ter; 

pencher;  se  courbeu  se  baisser,. 
Bniger,  m.  Fléckueeur,  m. 
Buiffing,  y.  Ftéchissemettt  ;fU^  «b.;  ts- 

enmUMn;  »i/ci^iiMitM»n ;   flexion;  in^ 

flexion;révérence;décUnaüon,  f. 
Buigspier,  y.  Flécttmeur,  m. 
Buigstoel,  m.  Piiant,  m. 
Boigtang ,  y .  TenaiUes ;  béqueêées^  f.  |)1. 


Buigyzer^o.  Refenéovr  (outil),  m. 
Buigzaem,  b.  n.  Fiexible ;  docUe. 
Buigz&emheid,  y.  FUxibilUé;  üocUiU^  f. 
Buigzaemlyk,  byw.  DocitemeiU. 
Buijen  ,  onp.   w.  Venter;    tempêter; 

pfeuwir;  faire  mauvais  temps, 
Buijig,  b.  n.  Orageux^  tempêtueux. 
Buik,  m.  Fentre,  m.;  panse.f. 
Buikachtig,  b.  14.  Fentru. 
Buikbreuk,  v.  Eventration,  f. 
Buikdienaer,  m.  Gourmandy  gasirMtre, 

m. 
Buikdoorbooring,  y.  Paracentóse^  pon^ 

tion,  f. 
BnikgordeL,  m.  Ceinture,  f. 
Buikhechting,  y.  Gaslroraphie  (ch&r.), 

t 
Buikig,  b.  n.  Fentru ;  bombé. 
Buikloop,  m.  Dia/rrhée,  f. 
Buikloof^ig,  b.  n.  Qui  ada  éiarrhée. 
Buikloseing,  y.  Sim  (méd.:),  f. 
Buiknaed,  m.  HastroraphU^  f. 
Bnikoutlasting,  y.  Déjecêion^  L 
Buikopening,  y.  Zie  Buikdoorbooring. 
Buikpyn,  y.  Mat  de  ventre,  a.;  eotUftte^ 

Buikriem,  m.  Sangle ;  venlrièrey  f. 
Buikslagader,  y.  jértère  céüaque^  f. 
Buiksnede,  y.       I  Gastroêomie  {^  téB 
Buikanyding,  «r.  i      chir.)»^» 
Buikapraek,  y.  ^en/ril(7^i^«  f. 
Buikspreekster,  y.  Fentriloque,  f. 
Buikspreken  (het),  o.  FentrüoqufU^  f. 
Buiksprekend,  h.  n.  FentrUaquê^ 
Buikspreker,  m.  Fentritoque,  m. 
Buikstuk,  o.  I^arangue  (mar 4,  C 
Bttikyin,  y.  Nttgeeire  ventraie^  f. 
Buikylies,  o.  Péritoine,  m. 
BuikyliesontetdOng  ,     y.    PérümUe 

(niéd.l,  f. 
Buikyloed,  m.  Zie  Buikloop. 
Buikwaterzocht,  y.  AscUe,,  L 
Buikwee,  o.  Zie  fiudkpya. 
Buikwichelaer^m.  Gastrommiaien,  m. 
Buikwichelares,  y.  CastromancéeHne,t* 
BuïkwichéÏB,Ty,v,  GastromancUy  ff* 
Buikworm,  m.  Ascar^e,  m. 
Buikziek,  b.  n.  Mou,  mot,  moUe^  bieUc 

<*e  peer.  Psire  béetie. 
Buikzui verend,  b.  n.  Purgatif. 
Buikzuivering,  y.  P^tr^atif.^  m.;  ptir- 

gation ,  f. 
Buil,  y.  Bosse,  tumeur^  f.  — ,  xn.  Btu^* 

teau,  btutokr^  m. 
Builen,  b.  w.  Btuter, 
Builplaetfl^  v.  Mtuterie,  f. 


Digitized  by 


Google 


BUI 


BUI 


105 


Bais,  Y.  CariBl;  conduit;  tu^au,  m.; 

sarbacane,  f.;  aoare ;  pourpoint^  m, 
Baiehartng,  m.  Uareng  saié,  m. 
Bnisman  ,    m.    Péc/ieur  de  barengs, 

BoiSYormig,  b.  n.  Fistuieux, 

Buit,  m«  Uulin^  m.\  -proie^  f. 

Buitelen,  o.  w.  CulbtUer. 

Buiteling»  v.  Culbute,  f. 

Buiten.,  b.  w.  Buliner^  prmdre. 

Botten,  m.  €»  o.  Extéritur^  ^m.;  champs, 
m.  pi. 

Baiten^  hjw.  Delwrs,  au  deiwrs,  par 
éehor$;  exUrieurement;  d  la  campa- 
gne. Van  —  leeren.  Apprendre  par 
temr.  ZU^  "te  *-  gdeu.  S'oubUety  $6* 
mandfler.  Te  —  gaen.  Dépasser^  trans- 
gresser,  — ,  voorz.  Hors  de;  sans  y 
jtxcepté,  honnü;  oulre  —  de  stad. 
Mors  de  ia  viUe  —  het  spoor  zyn  of 
xaken.  Extravaguer.  Zich  —  adem 
loopen.  Courir  d  perle  d^haleine.  — 
twyfel.  Sam  dotite,  —  weten.  Sans 
Ie  savoir.  —  dat.  Oulre  cela. 

Bnkenboeg^  m.  Exlrados  (archit.), 
m. 

Buitenbieedie,  v.  Bouchin,  m. 

BoiteBdee^^.  Partie  extérieure,  f. 

Boitendenr,  y.  Porte  extérieure^  f. 

Bnitendiei^  .by w.  Efi  outre ;  de  plus. 

Buttendyk,  m.  Digue  extéineure,  f. 

Baiteneeawig^  b.  n.  Extra-séculaire. 

Bnitengalery,  Y.  Accaurse,  f. 

Bmten^eBQeen ,  b.  n.  Extraordinaire, 
— ,  byw.  Extraordinairement. 

ft&UengesieeBl^rk ,  bjw.  Extraordinai- 
rement, 

Bttiteog^egtelyk ,  byw.  Extrajudi- 
ciaire.  ~,  hyw,  ExtrOjUididaireinent. 

BiuteQgewoen,  enz.  Zie  BuLtengexneeBq 
enz. 

Baiten9ezeteii^^.  n.  Forain, 

Buitengoed,  ^.  Maiso»  de  campagne ,  £. 

Buitengracht^  y.  Aoant^fossé,  m. 

BuitenbaYen,  y.  Avant-port,  m. 

Boüenboeken,  jat.  niY.  Angles  extemee 

Bnóienibort  o.efim.  Avant ycour^  ƒ. 
Buitenbuid,  y.  Surfeuilte  (bot.),  f. 
1iüitenb%adïg ,    b.    n.   Extra -cutaué 

(anat.). 
BDitenhaifi^  o.  ^i^  Baitenplaets. 
Buitenkans,  y!  Tour  du  b&ton;  f^roflt 

UüdU,  m.;,aMJ)aine,  f. 
Buitenkant,  m.  Cöté  extérieur,  m  ;  con- 

trescarpe,  f*;  d$hors ;  extérieur,  m. 


Buitenlander,  m.  Étrq,nger^  m. 
Buitenlandsch  b.  n.  Étranger. 
Buitenleerling,  m.  Externe,  m. 
Buitenlieden,  m.  mY.  üampagnards,  m. 

Buitenlucht,  y.  Air  extérieur,  m. 
Buitenman,  m.  Campagntird,  m. 
Buitenmate,  byw.  Excessivement, 
Buitenmatig,  enz.ZieBoveumatig,  enz. 
Buitenmuer,  m.  Mur  extérieur ^  m. 
Buitenpiaets,  y.  Maison  de  campagne^ 

f. 
Buitenplanken,  y.  mY.  Bordage,  doubta- 

ge  (dun  vaisseau),  m. 
Buitenrede,  y.  Digression ;  périphrase^ 

Buitenre^elig.b.n.  Irregulier, ^^hjYf, 

IrrégultèremenU 
Buiten  regeligheid,  y.  Irrégularité,  f. 
Buitenrond,  o.  Peripherie  (géom.),  f. 
Buitensluiten,  b.  w.  Exclure, 
Buitensluiting,  y.  Exclusiou.  S, 
Buitenspoorsch,  b.  n.  Zie  Buitenspo* 

rig. 
Buitensporig,  b.  n.  Extravagant;  exces- 

sif;  dissotu. 
Buitensporigheid,  Y.  Exlravagance ,  f.; 

débordement ;  exces,  m. 
Buitensporlglyk ,  byw.   Extravagant^ 

ment ;  excessivement. 
Buitenstad,  y.  Faubourg,  m. 
Buitenste,  o.  Le  dehors,  l'^xtérieur^ 

m, 
Buitenstreeks ,  byw.  Hors  de  la  wie 

ordinaire, 
Boitentyds^  .byw.  Hors  de  saison;  ii 

une  heure  itidue. 
Buitenvenster,  Y.  en  o.  Contre-fenêtreJ. 
Buitenverblyf,  o.  Zie  Buitenpiaets. 
Buitenvlies,  o.  Chorion  (anat.),  m. 
Buitenvliesachtig  ,    b.    n.    Ctwrolde 

(anat.). 
Buitenwacht,  y.  Garde  amncée,  f^  pi- 

quet,  m. 
Buitenwaerts  ,  byw.  Par  dehors,  om 

dehors. 
Bui  ten  wal,  m.  Avant-mur,  m.;  fortifir- 

cation  avancée,  f. 
Buitenweg,  m.  Cfiemin  écarté,  m« 
Buitenwegs,  byw.  Hors  du  £b€min9  ft 

l'écart. 
Buitenwereldsch,  b.  n.  Uttramondditu 
Buitenwerk,  o.  Ouvrage  extérieur,  m. 
Buitenwinst,  y.  Zie  Buitenkans. 
Bui  ten  woon  ing,  v.Zie  Buitenpiaets. 
Buitenzyde,  y.  Zie  Buitenkant. 


Digitized  by 


Google 


106 


BÜR 


Bui  ter,  m.  Zie  Vrybaiter. 
Buitzoeker,  m.  Maraudeur;aventurier, 

m. 
Buizen,  o.  w.  Boire ;  trinquer. 
Bukken ,  o.  w.  S«  baisser;  se  courber; 

s'accroupir ;  se  soumetlre. 
Bukkende,  byw.  J  croupetons. 
Bukking:,  v.  InctinatioTi!  rév&ence,  f.; 

accroupissement^  m. 
Bukking,  m.  Zie  Bokking. 
Buks,  m.  l  D„.    ^ 

Buksboom,  m.M"'^'°^' 
Bukshout  o.  BuiSy  bois  de  buis,  m. 
Buksliouten.  onv.  b.  n.  De  buis. 
Bul,  m.  Taureau;  butor,  m. 
Bul,  V.  Bulle.  f. 
Bulachtig ,  b.  n.  Brutal.  — ,  byw.  Bru- 

taUment. 
Bulderaer,  m.  Criard;  tapageur,m, 
Bulderaerster,  v.  Criarde,  f. 
Bulderen  ,  o.  w.  Gronder ;  faire  grand 

bruit;  tempéter;  tonner;  bruire ;  mu- 

gir. 
Bulderend,  b.  n.  Bruyant;  tonnant;  mu- 

gissant. 
Bulderig,  b.  n.  Orageux ;  lempêtueux, 

BÜlho?d"m.|  «<»««' '^^«*'-- 
Bulken,  o.  w  Mugir ;  beugier. 
Bulking,  V.  Mugissement;  beuglement , 

m. 
Bulle,  V.  Bulle,  f. 
Bullebak ,  m.  Maiebêle,  f. ;  loup-garou; 

spectre,  m. 
Bullenafschryver,  m.  BuUaire,  m. 
Bullenschryver  yin.  Zie  Bulopsteller. 
Bullepees,  v.  Nerf  de  bceuf^  m. 
Bulopsteller,  m.  Bréviateury  m. 
Bulster  ,v.  Lil ;  matelaSy  m. 
Bult,  m  Bosse^  f.;  bossu,  m. 
Bultachtig,  b.  n.  Bossu, 
Bultachtigheid,  v.  Bosse,  f. 
Buitboom ,  m.  Bulteau  (arbre) ,  m. 
Bultenaer,  m.  Bossu^  m. 
Bultig,  b.  n.  Bossu ;  inégal. 
Btltos,  m.  Bison,  ra. 
Bultzak.  m.  Paillasseyf, 
Bun,  V.  Réservoir^  m. 
Bundel ,  m.  BoUe,  f. ;  faisceau  ;paquet ; 

recueil,m. 
Bunder,  o.  enm.  Bonnier,  m. 
Bunsing,  m.Fouine,  f.;  putois;  blaireau, 

m. 
Bunsingval,  v.  Brayon  (piége),  m. 
^Buralist,  m.  BuraUste,  m. 
*Burat ,  o.  Burat  (étoffe) ,  m. 


BUR 

Buratachtig,  b.  n.  Buraté. 

Bureel,  o.  Bureau^  m. 
Bureelbehoeften,  Y.  my.Foumituresde 

bureau,  f.  pi. 
Bureelhoofd,  o.  Chef  de  bureau^  m. 
Bureelkosten,  m.  mv.  Frais  de  bwtau, 

m.  pi. 
Bureelschryfster,  v.  Buraliste,  f. 
Bureelschry  ver,  m.  Buraiiste,  m. 
Buren,  o.  w.  Foisiner. 
Burg,  m.  Chdleauy  m.;  forteresse,  f. 
Burgemeester,  m.  Bourgmestre ;  coMui, 

m. 
Burgemeesterlyk,  b  n.  De  bourgmestre; 

consulaire.  — ,  byw.  En  bourgmestre; 

consulairement. 
Burgemeesterschap,  o.  Dignitéon  fonc- 

tion  de  bourgmestre^  f. ;  contulaty  m. 
Burger,  m.  Bourgeois;  citoyen;  roturier, 

m. 
Burgerachtig  ,  b.  n.  Bourgeois ;  rolu- 

Tier. 
Burgerdeugd ,  v.  Fertu  civique ,  f. ;  d- 

visme,  m. 
Burgereed,  m.  Serment  civiqtu,  m. 
Burgeres,  v.  Bourgeoise;  citoyenne;  ro- 

turière,  f. 
Burgergasthuis,  o  Hópital  civil,  m. 
Burgerheersching,  v.  Démocratley  f. 
Burt^erhopman,  m.  Centenier,  m. 
Burgerïever,  m.  Civisme,  m. 
Burgerklas,  v.  Caste;  classe  bourgeoise^ 

Burgerkoets,  v.  Demi-fortune  (voiture), 

Burgerkost,  m.  Ordinaire  bourgeois , 

m. ;  cuisine  bourgeoise.  f. 
Burgerkrans,  m.  )   Couronne  civique  ^ 
Burgerkroon,  v.   f       f. 
Burgerkryg,  m.  Guerre  cioile,  f. 
Burgerleven,  o.  Fieprivée,  f. 
Burgerlieden.  m.  mv.  Bourgeois^  ei- 

toyens,  roturiers,  m.  pi. 
Burgerlyk ,  b.  n.  Bourgeois;  civique; 

civil;  roturier;  social.  —,  byw.  Bour- 

geoisement ;    civilement ;    roturiére' 

ment. 
Burgermaetschappy ,  v.  Société;  bour' 

geoisie,  f. 
Burgermagt,   v.   Bourgeoisie  armee; 

garde  nationale,  f. 
Burgerman  ,  m.  Bourgeois ;  roturier, 

m. 
Burgeroorlog,  m.  Zie  Burgerkryg^. 


Digitized  by 


Google 


BÜS 


BYB 


107 


Burgerpligt,  m.eriY.  Devair  de  citoyen^ 

m. 
Burgerregering,  t.  Democratie,  f. 
Borgerregt,  o.  DroU  de  bourgeoisie  on 

de  cité;  droit  civü,  m. 
Burgerschap^  v.  Bourgeoisie^  f.,  coty)s 

des  bourgeois ,  m.  — ,  o.  Bourgeoisie , 

f.;  dfoil  de  bourgeoisie^  m. 
Burgershuis  ,  o.  Maison  bourgeoise  ,  f. 
Burgerskeukeiv,  v.  Cuisine  boutgeoise^ 

Burgers taet,  m.  Bourgeoisie;  democra- 
tie, f.;  tiers  état,  m. 

Burgerstand  ,  m.  Roture ,  f. ;  tiers  état, 
m.;  bourgeoisie ^  f. 

Borgertafel ,  v.  Ordinaire  bourgeois  , 
m. 

Burgertrant,  m.  Maniere  bourgeoise  ^ 

Burgertwist,  m.  Dissension  civile,  f. 
Borgervoogd ,  m.    Gouverneur  d*une 

vüle  ^  m. 
Burgervrouw,  v.  Bourgeoise;  rotürière, 

Burgerwacht ,    v.    Garde  bourgeoise ; 

garde  nationale,  f. 
Burgerwet,  v.  Loi  civite^  f. 
Burgerwetboek,  o.  enm.  Code  civil , 

m. 
Burgery,  r.  Bourgeoisie,  f. 
Burgerzin,  m.  Civismey  m. 
Burggraef,  m.  Burgrave ;  vicomtei  m. 
Burggraefschap  ,  o.  Buryraviatj  m. ; 

vicomt/,  f. 
Burghaek,  m  Jderit  (cftiarp.) ,  m. 
Burgheer,  in.  Chdtetain,  m. 
Burgt,  m.  Zie  Burg. 
Burgvoogd,  m.  Chdtetain,  m. 
Burgvoogdes,  v.  Ch&tetaine,  f. 

Burgvrouw,  v.  Zie  Burgvoogdes. 
Burgwal ,  m.  MuraiUe  d*un  chdteau,  f. ; 

fossé;  canal^  m. 
Burrie,  v.  Zie  Berrie. 
Bu«,  v.  Botte; urne,  f.;  canon,  m.;  arque- 

buse ;  ventouse;  bande  de  f  er,  f. 
BuBbewaerder,  m.  Trésorier^  m. 
Busboora,  m.  Zie  Buksboom. 
Busgieter  ,  m.  Fondenr  de  canons ,  m. 
BusEuis,  o.  Arsenat,  m. 
Buskier,  v.  Busquière^  f. 
Buskogel,  m.  Bolle,  f.;  boulet,  m. 
Buskruid,  o.  Poudre  &  canon,  f. 
Buskruidhoorn  9  m.  Poire  ü  poudre , 

f. 


Buskruidmaker,  m.  Poudrier^  m. 
Buskruidmolen,m.  Poudrière^t, 
Buskruidvaetje,  o.  Caque^  f. 
Buskruldzift,  v.  Grenoir,  m. 
Busmaker,  m.  Arquebusier,  m. 
Busmakerskunst.  v.  Arquebuserie,  f. 
Busmeester ,  m.  Trésoner ;  canonnier , 

islKer;o.|2-B-k,«id. 

Busschieter,  m.  Arquebusier,  m. 

Bufischutter,m.  Arquebusier,  m. 

Bussel,  m.eny.  Bolle ^  f.;  faisceau;  pa^ 
quet,  m.;jauelle,  f. 

Busselbinder,  m.  Botleleur,  m. 

Busselen,  b.  w.  Botteler, 

Busselmaker,  m.  Javeleur,  m. 

Butoor,  m.  Butor  (oiseau) ,  m. 

By,  v.  AbeiUe,  f. 

By,  voorz.  Chez ;  prés ;  auprès  de ;  par ; 
sur ;  a ;  avec ;  sous ;  dam ;  en ;  de.  Bj^ 
dag.  De  jour,  hy  nacht.  De  nuit.  Bjr 
voorbeeld.  Par  exempte.  By  beurten. 
Tour  h  tour,  altemativement.  By  ge- 
legenheid. A  Voccasion.  By  geluk. 
Par  bonheur.  By  gevolg.  Par  consé- 
quent. By  geval  Par  hasard.  By  de 
keers.  A  la  chandelU.  By  brood  leven. 
Vivre  de  pain.  By  het  pond  verkoo- 
pen.  Vendreè,  la  livre.  By  gebrek  van 
(aen)  geld.  Faute  d'argent.  By  zich 
hebben.  Avoirsur  soi. 

Byaldien,  voegw.  Si,  en  cos  que,  au  cos 
que. 

Byartikel,  o.  Articte  additionnel,  m. 

Bybel,  m.  BibUJ. 

By  bel  boek,  o  enm.  Bible,  f. 

Bybelgenootscjiap ,  o.  Société  biblique  , 

Bybelgeschiedenis,  v.  Histoire  de  la  Bi' 
bU,  f. 

Bybelkennis  ,  v,  Connaissance  de  la  Bi- 
bU,t 

Bybel  leer,  v.  Doctrine  de  ia  Bible,  f. 

Bybel  lezer,  m.  Lecteur  de  la  Bible,  m. 

Bybelmatlg,  b.  n.  Conforme  ü  la  Bible. 

Bybelsch.  b.  n.  Biblique. 

Bybelspreuk,  v.  Sentence  de  la  Bible , 
f. 

Bybelvast,b.  n.  Verse  dans  la  Bible, 

Bybelverklaerder,  m.  Commentateur  de 
la  Bible.  m. 

Bybelverklaring,  v.  Commentaire  sur 
la  Bible,  m. 

Bybelvertaling,  v.  Traduction  de  la  Bi- 
ble, t. 


Digitized  by 


Google 


108 


BYE 


Bjfbelwaerzeggery,  v.  BiiUiomancie,  f, 
By  bel  werk.  o.  Ouvrage  tnblique;  comr 

mentaire  sur  la  Hibte^  m. 
Bybinden,  b.  w.  AUacher  &:  joindre; 

lier  ensemble, 
Byblad,  o.  Feuilleton,  m. 
l^blyveu,  o.  w.  Demeurer  ou  rester 

auprés. 
Byblyvend,  b.  n.  Continuel ;  permanent; 

continu ;  concomitaM. 
BybrengeD  ,    b.    w   Citer;    aUéguer; 

aider;  contribuer;  faire. 
By  brenger,  m.   JUégateur ;  citateur , 

m. 
Bybrengii^,  v.  Citation;  alléffotiant 

Bydichtsely  o.  Épisode,  m. 

Bydoen,  b.  w.  Jjoüter ;  joindre ;  sup- 

pljéer, 
Bydraeijen ,  o.  w.  Metlre  en  panne ^ 

capéer  (map ). 
Bydragr,  v.     \  Cantribulion,  f.;  contin- 
Bydrage,  v.  f      gent;  recueü,  m.;  ad- 

dition,  f^  codiciUe,  m. 
Bydragen,  b.  w.  Contribuer, 
Bydrukken,  b.  w.  Iniprimerüvec;  fou- 
ter en  imprimoHt, 
Bye,  V.  AbeiUe,  f. 
Byeen,  by  w.  Ensemble, 
Byeenbrengen,  b.  w.  Jmasser;  rassem- 

bier;  recueillir;  joindre;  unir;  com-r 

piler, 
Byeenbrenging ,  v.   Assemblage,  m.; 

compilation,  f.;  recueiL  m. 
Byeendragen,  b.  w.  Rassemtler;  porter 

ensemble. 


Byeendryvan,  b.  w.  Rassembkr. 
Byeenhalea,  b.  w.    Zie  Byeenbren* 

gen. 
Byeenjagen,  b.  w.  Zie  Byeendpyveau 
Byeenkomen  ,  o.  w.  S'assembler;  se 

rencottti  er ;  s'aboucber. 
Byeenkomst,  v.  Assemblee,  f,;rendeZ' 

vous^  m.;  rencontre;  eUrevue,  t. 
Byeeukomstplaets ,    v.    Rendez-vous , 

m 
Byeenraepsel,  o.  Baps&die,  f.;  ramassis^ 

m. 
Byeenrapexj,  b.  w.  Ramasser;  ainas- 

ser. 
Byeearaper,  m.  Rapsodiste,  m. 
Byeenpoepbaer,  b.  n.  ConMOcabU» 
Byeenpoepen,  b.  w.  Convoqaer;  assem- 

bier, 
Byeenpoeping,  v.  Convocation,  f. 
Byeenpotten,  o.  w.  S^attrouper, 


BYH 

Byeenpotting,  v.  AUroupemeni,  m. 

Byeenschakelen ,  enz.  Zie  Samenscba- 
kelen,  enz. 

Byeeasclirapen,  b.  w.  Amasser;  accu- 
muter. 

Byeenatellea,  b.  w.  Mettre  ensemble, 

Byeeutrekken,  b.  w.  Amasser ;  rassem- 
bier;  resserrer;  réunir;  aceoler,  — , 
o.  w.  Se  concentrer;  se  joindre ;  te 
raUier;  se  réunir. 

Byeenvepzamelen,  b.  "vr.  Zie  Byeeosa- 
melea. 

Byeenvepzameling,  v.  CoUeclion,  f. 

By  eenvoegen,  b.  w.  Joindre;  unir; 
réunir;  mettre  ensemble;  combiner; 
additionner. 

Byeenvoe^ing ,  v.  Jonction;  unicn; 
oombinaxson:  addition,  f.;  joinl;  as- 
semblage, m.;  jointure,  f. 

Byeenzamelen,  b.  w.  Rassembitr;ama^ 
ser. 

Byeenzameling,  v.  CotUction^  f.;  assem- 
blage,m. 

Byeeuzetten,  b.  w.  Meüre  ensemble; 
joindre ;  réunir. 

Bygaen,  o.  w.  AUer  v^s,  chez  au  au- 
prés. De  —de  brief.  La  lettre  (d-jobUe, 
d-inoluse, 

Bygelegen,  b.  n.  Adjacent,  proche,  con- 
tigu. 

Bygelegenheid ,  v.  Proaimité,  f-;  vaisir 
nage^  m, 

Bygeloo/;  o.  Su^erstition,  t 

Bygeloovig,  b.  n.  SuperstiHeux^  — , 
by  w.  SupersliHeusemenl. 

Bygeloovigheid^  y.  SupersUHon,  t 

Bygelooviglyk ,  byw,  üuperstititus^ 
ment, 

Bygeregt,  o.  Entremets ;  hors-d'oesivre» 
m. 

Bygeven,  b.  w.  Dmner  par-éessus* 

Bygevoegd ,  b.  n.  Accessoire;  addüsfin- 
net;  supplementaire. 

Bygevoegde,  m.  Adjoinl,  m. 

Bygewas ,  o.  PUmte  exatiguej  excr»is- 
sanccy  f. 

Bygpoeijen,  o,  w.  CroUre  auprés. 

Byhalen,  b.  w.  Serrer  ou  plier  (les  voi- 
les); faire  venirz  allégtter. 

Bybaling,  y.  AUégalion,  dtaticn,  f. 

Byhangen,  b.  w.  Suspendre  asusrész 
aióuter. 

Bybang8el,  o.  Addüion ;  asmexum  ^  f^ 
appendice,  m. 


Digitized  by 


Google 


BYL 

Byhalper,  m.  Sov^-aide,  m. 
Bybersenen,  v.  mr.  Cervelet,  m. 
^hooreD,  onp.  w.  Jppartenir  d;  dé- 

pendrede. 
Byhoorig',  b.  n.  Appartenant :  acces- 

soirt ;  dipendant,  — ,  byw.  Acctisoi- 

TtïlWllt. 

BjboorigheM,  v.  Accessoire,  m.;  dépen- 

ümecj  f. 
Byhoorfgljrk,  byw.  Accessoirement. 
Bjbouden,  b.  vr.  Tenir  prés.  — ,  o.  w. 

Capéer,  meUre  en  panne  (mar). 
Bykans,  by w.  Presque ;  it  peu  prés, 
Bykomea»  o.  w   S*approcher  de ;  venir 

&;  se  remetlre;  se  rélatlir;  arriver, 

avoirHeu. 
^komend,  b.  n  Zie  Byhoorig. 
Bykomst,  ▼.  Abord;  acces ,  m.;  appro' 

ehe,  f. 
Bykriog*,  m.  Epicycle  (astr.),  m. 
Inkruipen,  o,w.  Se  glisser;  s'approcher 

enrampant, 
Byl,  ▼.  Hac/ie ;  cognéè,  f. 
Bylaeg,  v.  Zie  Bylage. 
BylaeD,  v.  CanUe-aUée,  f. 
^lage,  ▼-  Piêcehistificative  ou  expüco' 

tive,  f.;  supfHéinent,  m.  — n.  Pieces  H 

Vappui. 
Bylander,  m.  Bélandre,  f. 
^I«ndffir»  bv  n.  LimÜrvphe;  contigu. 
Bylbondels,  m.  mv.   Paisceaux ,  m. 

Byldragrer,  m.  Licteur,  m. 

Bjleggen,  b.  w.  MeUre  auprès;ajouter; 

centreer;  mettre  du  sten;  perdre; 

joindre;  iemmrer;  accommoder.  — , 

o.  w.  Mettre  en  panne ,  capéer  (mar.). 
Bylegger,.  m.  Pacificateur ;  médiateur; 

veni  contraire^  m. 
Byleggfng;  t.  Aecommodement,  m. 
Bylhamev,  m.  TiUey  esseite,  f. 
^Ugg^n  ,  o.  w.  Avoisiner;  coucher 

auprês  de  q,  q. 
Byllggend,  b.  n.  Voisin;  Umitrophe; 

attenant. 
Byllgging',  t.  Zie  Byslaep. 
Bylken,  o.  HachetU,  f. 
^Iman,  m.  Sapeur,  m. 
^loopea,  o.  w.  Accourir. 
^looper,  m.  Sumumératre;  adjainty 

tn. 
Byl^e  t  o.  Hachette^  f.;  hachereaUt 

m, 
BylTonnig,  b.  n.  Pélétdide. 


BTS 


109 


Bymaen,  v.  Parasélène^  f. 
Bymengren,  b.  w.  Entremêler;  meter  i 

mélanger, 
Bymenying,  v.  Mélanae ;  alliage,  m. 
1,  iroi/en  suhsü 


del,  o.  w  m,  sfoyen  subsidiaire , 

m. 

Byna.  byw.  Presque;  ü  peu  prés;  envi- 

ton, 
Bynaöiland,  o.  PresqutU,  péninsuU, 

Bynacm  ,  m.  Sumom  ,  m.;  épithèU,  f.; 

sobtiquet  m. 
Bynaemwoord,  o.  Adjectif,  m. 
Bynamen,  b.  w.  Sumommer. 
Bynermen  ,  b.  w,  Prendre  avec ;  ajou- 

Ur  &,  "  ^ 

Bypad,  o.  Sentier,  m. 
Bypeerd,  o.  Badinant,  m. 
Byregter,  m.  Juge  suppléant,  m. 
Byrekenen,  b.  w.  Compter  avec;  ajouter 

en  comptant. 
Byroepen ,  b.  w.  Appeler  q.  q,  pour  étre 

présent  è ;  envoyer  chercher. 
Byschieten,  b.  w.  Ajoaler;  jeter  au- 
prês 
Byschlkken  ,  b.  w.  Hanger  auprès;  ar- 

rrmger.  — ,  o.  w.  S*approcher,  appro- 

cher  sa  chaise, 
Byscholfelen,  b.  w.  Rassembler  en  sar- 

clant. 
Byschotel,  m.  en  v.  Entremets,  m. 
Byschrapen,  b.  w.  Amasser  en  ra- 

eUmt. 
By schrift ,  o.  ïnscription;  apostitte;  ad- 

dition,  f.;  codiciUe,  m. 
Byschpyven ,  b.  w.  Écrire  auprès  on  d 

cóté;  annoter;  apostiüer. 
Byacbryrinfi:,  t.  AnnotatUm;  apostiUe, 

Byschulven,  b.  w.  Approcher  unechose 

d*une  autre,  — ,  o.  w.  Zich  — .  S'aih 

procher, 
Byslaep,  m.  Commtrce  chamel,  m.  — , 

m.  en  v.  Coucheur^  m.;  coucheuse  ^ 

i. 
Byshtepster,  t.  Coucheuse,  f. 
By  slapen  (bet),  o.  Commerce  ehamel^ 

m, 
^yslaper,  m,  Ceueheur,  m. 
By  slepen,  b.  w.  Trainer  unechose  vers 

tautre, 
Bysmeden,  b.  w.  Zie  Aansmeden. 
Bysmelten,  b.  w.  Aiouter  en  fondant, 
l^ameren,  b.  tt.  AJouteren  graissant. 


Digitized  by 


Google 


110 


BYV 


BYZ 


Byamyten,  b.  w.  Jeterauprés. 

Byspraek,  v.  DialecU,  m. 

By spreuk,  v.  Comparaison ;  allegorie; 

paratole ;  sentence,  f.;  emblème,  m. 
Byspreukig ,  b.  n.  Allégorique  ;  emblé- 

matigue. 
ByspriDffen  ,  o.  w.  Sauter  auprès.  — , 

b.  w.  Secourir. 
Byspringingr,  v.  Secours,  m. 
Bystaen,  o.  w.  Êlre  auprès;  êlre  présent. 

— ,  b.  w.  Msister,  aider, 
Bjstand,  m.  Secours,  m. 
By stander,  m.  Mde;  second;  matelot 

(vaisseau) ,  m.  — s.  Assistants ,  m. 

By steken,  b.  w.  Mettre  avec;  ajotUer. 

Bystellen  ,  b.  w.  Joindre  A ;  placer  au- 
près de. 

Bystelling,  v.  Jonction ;  addition,  f. 

Byster,  b.  u.  Affreux;  hideux;  laid; 
troublé,  —  van  zinnen  zyn,  zyne  zin- 
nen —  zyn.  Avoir  Cesprit  troublé.  Het 
spoor  —  zyn.  Eire  égaré  de  son  che- 
min,  — ,  byw.  Tres;  fort;  extreme^ 
ment, 

Bysternis,  v.  Zie  Verbystering. 

Bystooten,  b.  w.  Pousser  auprès  ou 
conlre. 

Byt,  V.  Trou^  m.,  ou  ouverture  dans  la 
glacé,  f. 

Bytaclitig ,  b.  n.  Corrosif ;  mordant; 
rongeant ;  hargneux, 

Bytebauw,  m.  Zie  Bietebauw. 

Byteeken,  o.  Conlremarque,  f. 

Byten,  b.  w.  Mordre;  piquer;  ronger ; 
manger;  cuire, 

Byteud,  b.  n.  Mordant  ;piquant;  corro- 
sif, 

Bytendbeid,  v.  Mordacité^  f, 

Byter,  m.  Celui  qui  mord;  dent^  f. 

Bytertje,  o.  Quenotte,  f. 

Byting,  v.  Mbrsure;  corrosion^  f. 

Bytmiddel,  o.  en  m.  Caustique,  m. 

By  treden,  o.  w.  Zie  Toestemmen. 

Bytrekken,  b.  w.  Réunir ;  addition' 
ner. 

Bytyds,  byw.  A  temps, 

Byval ,  o.  Accessoire;  accident^  m.  — , 
m.  ApprobaHoUj  f. 

By  vallen ,  o.  w.  Survenir;  se  joindre  ; 
prendre  Ie  parti  de  q,  q. ;  se  souve* 
nir. 

By  varen  ,  o.  w.  Voguer  Ie  Umg  ou  au- 
prés  de, 

By  verdichtsel,  o.  Episode,  m. 

Byvoegelyk,  b.  n.  Additionnel;  acces* 


soire,  —  naamwoord.  AdjecHf^  m.  ~, 

byw.  Adjectivement, 
By  voegen,  b.  w.  Ajouter;  joindre;  an- 

nexer;  suppleer. 
By  voegend,  b.  n.  AmpUatif.  —e  wyze , 

v.  Conjonctif,  subjoncHf,  m. 
Byvoeging,  v.  Agrandissemtnt,  m.;  «f- 

dition ;  augmentation ;  adjonction^  f. 
By voegsel,  o.  Addition ;  annexe^  f.;  épi^ 

sode,  m.;  apostiUe,  f.;  supplémeiU;  a^ 

cessoire ;  ajoutage,  m. 
By  voet ,  m.  Armoise  ,  herbe  de  saint 

Jean,  f. 
By  wacht,  v,  Bivac  ou  bivouac,  m. 
By  weg ,  m.  Chemin  ö,  cólé  d*un  autre  ; 

chemin  plus  court ;  senlier,  m. 
Bywege  (van),  byw.  En  forme  de;  par 

maniere  de, 
Bywerk ,  o.  Ouvrage  accessoire ;  hors- 

d'osuvre,  m. 
By  werpen,  b.  w.  Jeter  auprès;  ajou- 

By  wezen,  o.  w.  Eire  auprès  ou  présent. 

Het  — .  La  présence.  In  het  — van. 

En  présence  de. 
Bywezende,  b.  n.  Présent;  assistant. 

— n,  m.  mv.  Assistants,  m.  pi. 
Bywinst,  v.  Casuele  m. 
By  wonen,  enz.  Zie  Bywoonen,  enz. 
Bywoonen,  o.  w.  Assister  A;  être  présent 

&;cohabiter, 
By  wooning,  v.  Assistance;  cohabitaHon, 

By  woord,  o.  Adverbe,  m. 
Bywoordelyk,  b.  n.  Adverbiat.  — ,  byw. 

Adverbialement, 
Bywoordelykheid,  v.  Adverbialité^  f. 
ï^y^yft  o.  Concubiney  f. 
Bywyfschap,  o.  Concubinage^  m. 
Bywylen,  byw.  Quelquefois. 
Byzaek,  v,  Chose  accessoire,  f. 
Byzeil,  o.  Bourde,  bonnette  (mar.) ,  f. 

B^zMd.  o.  («»•'"'•  "^•'♦«^«•'■- 

Byzetten ,  b.  w.  Mettre  auprès ;  ajouter. 
Een  lyk  — .  Enterrer  un  corps  sans 
cérémonie.  Alle  zeilen  — .  Faire  force 
de  voiles ;  (flg.)  faire  tous  ses  effbrts^ 
—  (in  het  spel).  Meltre  son  enjeu. 

Byziende,  b.  n.  Myope. 

Byziendhpid,  v.  Myopie,  f. 

Byzit,  V.  Concubine,  f. 

Byzithouder,  m.  Concubinaire,  m. 

Byzitschap,  o.  Concubinage,  m. 

By  zitten,  o.  w.  S*asseoir  ou  être  assis 
auprès  de ;  assister  d. 


Digitized  by 


Google 


CAL 

Byzitter,  m.  Jsusseur^  m. 
Byzitterschap ,  o.   Poste  d'assesseur, 

m. 
Byzon,  v.  Parélie  on  parhélie^  m. 
^zonder ,  b.  n.  Particulier^  extraordi» 

naire ,  singulier ,  spécial,  —e  prenade. 

Grdce  singuliere.  Iets  — s.  Quelque 

chose  de  singulier  oa  de  particulier, 

— ,  byw.  Fort,  extrêmemenl ;  surtout; 

séparément  In  het  — .  En  particulier^ 

têU-è  têU,  il  part. 
BysDoderbeid,  v.  Particularité;  singula^ 

rUé ;  spédalité,  f.;  détail,  m. 
ByzonderÜD^r,  m.  Individu,  particulier, 

m. 
Byzonderlyk,    byw.   Principalement , 

surUmt. 
Byzonderste ,  b.  n.  Principal,  essen- 

Oei. 
ByzyD^eDz.  Zie  Bywezen,  enz. 


De  woorden  die  men  onder  C  niet  vindt , 
moeten  onder  K  gezocht  vDorden. 


C,  T.  C.  m. 

*Cabael,  v.  Cabale,  faclion,  f. 
*Cabae] makend,  b.  n.  Cabalant. 
*Cabaelmaker,  m.  Cataleur,  m. 
^Cabaen,  v.  Cabane ;  chaumière,  f. 
^Cabalist,  m.  Cabalisle,  m. 
*Cabriool,  T.  Caimole.  f. 
*Cabrioolmaker,  m.  Cabrioleur,  m. 
♦Cabrit,  m.  Cabri ;  chevreau,  m. 
*C9LCHO^  m.  Cacao,  m. 
^Cacaoboom,  m.  Cacaoyer,  m. 
^aeaoboscb,  o.  Cacaoyère,  f. 

«Calamynsteen,  m.  Catamine,  f. 
«Calender,  m.  Catendrier ;  almanach, 

m. 
^Caliber,  m.  Catibre,  m, 
«Calico,  m.  en  o.  Calicot,  m. 
^Calissiehout.  o.  Réglisse,  f. 
^ealot,v.  Co/oWe,  f. 
^aloUier,  m.  Calottier,  m. 
^CalTarieberg,  m.  Calvaire^  m. 
^CalTinismas,  o.  Calvinisme,  m. 


CAR 


111 


♦Calvinist,  m.  Calviniste,  m. 
*Calvinistendom,  o.  i  /,  ,  .  . 
*C^lvini8tepy,  v.      }  Calvinume,  m. 
♦Calvynsch.  b.  n.  Calviniste,  de  Cal* 

vin. 
Camee,  m.  Cam^ (pierre),  m. 
♦Cameleon,  m.  Caméléon,  m. 
*Camelot,  o.  Camelot  (étoffe),  m. 
Cameryk,  o.  Cambrai{Y\\\e). 
Cameryksch,  h.n.  De  Cambrai. 
*Camizool,  o  Camisole,  f. 
*Campechehout,  o.  Campêche  (bois) , 

m. 
Campemoelie,  v.  Champignon,  m. 
*Canael,  o.  Canal,  m.  Het  — .  La  Man* 

che. 
*Canalie,  o.  Canaille,  f. 
Canariën ,  v.  mv.  Canaries  (les  lies) ,  f. 

pi. 
Canarlevog^el,  m.  Canari,  m. 
Canariezaed.  o.  Jlpisle  (jrraine) ,  m. 
*Cancelary,  v.  CUanceUerie^  f. 
*Cancelier,  m.  C/iancelier,  m. 
*Candidaet,  m.  Candidat,  m. 
*Canonicaet,  o.  Canonical,  m. 
♦Canoniek,  b.  n.  Canonique, 
♦Canonik,  m.  Chanoine.  m. 
♦Canonikes,  v.  Chanoinesse,  f. 
♦Canoniksch,  b.  n.  Canonial, 
♦Canoniksdy,  v.  Canonical,  m. 
♦Canonisatie,  v.  Canonisation,  f. 
♦CanoBisch,  b.  n.  Canonique, 
♦Canoniseren,  b.  w.  Canoniser. 
*Canoni sering,  v.  Canonisation,  f. 
♦Canonist,  m.  Canoniste,  m. 
Cantalkaes,  m.  en  v.  Caritat  (fromage), 

m. 
Cantelberp,  o.  Cantorbéry  (villa  d*An- 

gleterre). 
♦Cantien,  v.  Cantine,  t 
♦Cantonneren,  b.  en  o.  w.  Canlonner. 
♦Cantonnering,  v.  Cantonnement,  m. 
♦Capitael,  enz.  Zie  Kapitael,  enz. 
♦Capitein,  enz.  Zie  Kapitein,  enz. 
♦Capitollum,  o.  Capitole,  m. 
♦Capitulatie,  v.  Capitulation,  f. 
♦Capituleren,  o.  w.  Capituler. 
♦Caporael,  m.  Caporal,  m. 
♦Capot,  V.  Capote,  f.;  capot,  m. 
♦Captatie,  v.  Captatiori,  f. 
♦Captle,  V.  Chicane,  f. 
Capua,  o.  Capoue  (ville  dltalie),  f. 
♦Capucien,  m.  Capucin,  m. 
♦Capucienes ,  v.  Capucine  (religieuse) , 

♦Carabinier,  m.  Carabinier,  m. 


Digitized  by 


Google 


112 


CAT 


GEN 


*Carabyn,  t.  Cambine,  f.    , 
*CaraGol,  v.  Caracole,  f. 
*Caracter,  o.  CaractèrCy  m. 
♦Caraet,  o.  Carat,  m. 
*Caramel,  m.  CarameL,  m. 
*Caravaen,  v.  CaravanCy  f. 
*Carbonade.  v.  Carbonnade.t. 
*Carca5,  v.  Carcasse,  f. 
*Cardamom,  v.  Cardamome,  m. 
*Cardinael,  enz.  Zie  Kardinael,  enz. 
*Carga,  v.  Cormaissementy  m. 
*Cargezoen,  v.  Cargaison.t 
*Caricatuer,  v.  CancaturBy  f. 
Carinfhiö.  o.  Carirdhie  (province),f. 
*Carmeliet,  m.  Carme,  m. 
*Carmyn,  o   CarmiHy  m. 
*Cato8,  V.  Carrosse,  m. 
*Cartabel.  v.  Bref,  ordo,  m. 
Carthagena,  o.  Carthagène  (ville),  f. 
Carthago,  o.  Carthnge  (ville),  f. 
Canrel,  o.  Caravelle  inavire),  f. 
♦Casak,  m.  Casaque^  f. 
*Casemat,v.  Casemate^t, 
^Caserneren,  b  w.  Casemer. 
*Cassatre,  t.  Cassation,  f. 
♦Cassava,  t.  Cassave  (farine),  f. 
♦Casseren,  b.  w.  Casser. 
♦Casserrng,  ▼.  Congé,  m. 
*Cas8erol,  t.  Casser ole,  f. 
*Ca88ia.  ▼.  Casse^  f. 
*Ca88laboom,  m.  Cassier  (arbre),  m. 
*Ca8tanjetten,  v.  mv.  Castagnettes ,  f. 

♦dastraet,  m.  Castrat^  m. 
♦Castratie,  v.  Castratmt,  f. 
♦Castreren,  b.  w.  Chdtrer, 
♦Casueel,  o.  Casitel,  m. 
♦Casulfer,  m.  niv.  Chasuble,t. 
♦Casuïst,  m.  Casuiste^  m. 
♦Casus,  m.  Cas,  m. 
♦Catalogns,  m.  Calalogney  m. 
Catalonië,  o.  Catalogne  (proTlnce) ,  f. 
♦Cataloog,  m.  Catalogne,  m.       • 
♦Catechisatie,  v.  Catéchisme,  m. 
♦Catechiseerder,  ra.  CatéeMste,  m. 
♦Catechiseren,  b.  w.  Caiéchiser, 
♦CatAchfsmus,  m,  Catéchismey  m. 
♦Cathedrael,  v.  CathédraU,  f. 
♦Cathegori«ch,b.  n.  Catégarique.  — , 

byw.  Catégoriquement 
♦Catholyk  ,  b.  n.  Calholique.  — ,  byw. 

Calholiquement. 
♦Catholyken  (de) ,  m.  mv.  Les  calhoU- 

ques,  m.  pi. 
♦Catholykheid,  v.  CathoUcUé^  f.;  catho- 

lidsme,  m. 


♦Cautie,  v.  Cauüon,  f. 
♦Caviaert,in.  )  CavkLr  (teufs  d*estiri 
♦Caviard,  m.  j     geon  salés),  m. 
Cedel,  V.  Liste ;  cédule,  f. 
Ceder,  m.  Cèdre  (arbre),  m. 
Cederboom,  m.  Cédre  (fwbre),  m. 
Ciederen,  onv.  h.n.De  hois  de  cMre. 
Cederhar»,  t.  ^  o  Cédrie  (résioe^,  f- 
Cederhoiit,  o.  Bois  de  cèdre,  ra. 
Cederhouten,  onv.  b.  n.  Be  èoU  C 

cèdre. 
Cederolie,  ▼.  ffwUe  de  cèdre,  f. 
Cedersap,  o.  Zie  Cederwyn. 
Cederwerk,  o.  Ouvrage  en  bois  dê  eèdri 

m. 
Cederwyn,  m.  Cédrile  (vin),  m. 
♦Cedille,  v.  Cedille,  f. 
Cedrabooffl,  m.  Cédrat,  cédraUtf,  m, 
♦Cedule,  ▼.  Contrat  de  louage,  m. 
Ceel,  V.  Zie  Cedel. 
Cel,  V.  CeUuUy  f. 
Celachtig,  b.  n.  Cellulaire. 
♦Celebrant,  m  Celebrant,  m. 
♦Celebreren,  b.  w.  Célébrer, 
♦Celebreriug,  v.  Célébration,  f. 
Celestien,  m.  Célestin  (religieux),  m. 
Celeetyner,  m.  ZHe  Celestien. 
Celle,  T.  Zie  Cel. 
Cellebroêr,  m.  Cellite,  m. 
Celten,  m.  mv.  Celles  (peuple) ,  ra 

pi. 
Celtisch,  b.  n.  CeUe,  eetHque. 
Celvlies,  o.  Membrane  ceUtUaire,  f. 
Celvormig,  b.  n.  Celluliforme. 
Celwagen,  m.  Foiture  cellutaire,  f. 
Cel  weefsel,  o.  Tissu  eellukdre,  m. 
Cement,  o.  Ciment,  m. 
Cementmaker,  ra.  Cimeniier^  m, 
♦Censuer,  v.  Censure,  f. 
♦Cent,  telw.  Cent.  Vyf  per  — .   Ci»^ 

pour  cent» 
Cent,  m.  Cent  (petite  monnaie) ,  m. 
CentauruSf  m.  Cmlaure^  m. 
Centenaer,  m.  l /v  .^,_,  ^ 
Centener,m.   \Q^i^^^^' 
♦Centiem,  m.  Centime,  m. 
♦Centigramrae,  v.  'Centigrammiy  m. 
♦Centiliter,  m.  Cenêilüre,  m. 
♦Centimeter,  m  Cenlimètrey  m. 
♦Centistere,  v.  Cenüntère,  m. 
♦Centrael,  b.  n.  Cenlral. 
Centraelkracht,  v.  Farce  centrêle^  f. 
Centraelpunt,  o.  Poi,nt  eentraC,  m. 
Centraelschool,  V  Ecole  centrale,  t. 
Centraelvue^,  o.  Peu  eentmi,  m. 
♦Centralisatie,  v.  CentroHsaHan^  f. 


Digitized  by 


Google 


CHI 


CID 


113 


«Centraliseren,  %.  w.  Centraliser. 
«Centreren,  b.  w.  Cenlrer, 
«Centrum,  o.  Centre,  m. 
«Centumyiraet,  o.  Centumvirat^m. 
«Centurio,  m.  Centurion,  m. 
Cerbems»  m.  €erbère,  m. 
«CeremoDie,  ▼.  Cérémonie,  f. 
«Ceremonieboek,  o.  en  m.  Cérémonial^ 

m. 
*Ceremoni8el(bet),o.  Lecérémonial,  m. 
«Cereononiemeester,  m.  MaÜre  des  céré* 

mmies^  m. 
♦Ceroen,  o.  Céron  ou  suron^  m.  ' 
♦Ceroon,  ▼.  Cérat,  m. 
♦Certlficaet,  o.  Certifical^  m. 
«Certificatie,  v  Certificalion,  f. 
♦Ceruls,  o.  Céruse,  f. 
«Cessie,  v.  Cession,  f. 
«Cessionaris,  m.  Cessionnaire,  m. 
«Cesner,  ▼.  Césure,  f. 
«Cbabrak,  y..en  o.  Chatraque,  f. 
«Chais,  ▼.  C/WM«,  f. 
«CbaldaTsmus,  o.  ChaldaUme^  m. 
Chaldea,o.    J   Chaldée  (géogrr.  anc.)» 
Chaldeén,a.  ]      f- 
ChaldeOr,  m.  Chaidéen^  m. 
Chaldeeuwscb ,  b.  n.  Cluüdéen,  chal- 

doSque.  , 

«Chalotte,  v.  ÈchaloU,  f 
«Ctiambreren,  b.  w.  Chamarrer. 
Cbampagnewjn,  m.  Vin  de  champagne, 

m. 
Chan,  m.  Kan.  prince  tartare,  m. 
«Charnier,  o.  Chamière,  f. 
«Cbarter ,  v.  Charte  oa  chartre ,  consH* 

tution,  f.;  diplóme^  m. 
♦Chees,  v.  Chaise,  f. 
«Chemie,  ▼.  Chimie,  f. 
«Chemiscb,  b.  n.  Chimiqne. 
«Cbemist,  m.  Chimiste,  m. 
Cherifscbap,  o.  Chérifat^  m. 
Cherub,  m.        \ 
Cherubien,m.  >  Chérubin,m. 
Cherubyn,  m.     ) 
Cherubynscb,  b.  n.  Chéruinque. 
Chimera,  ▼.  Chimère  (monstre  fabu- 

leux) ,  f. 
«Chimie,  enz.  Zie  Chemie,  enz. 
China.  o.  Im  Chine, 
Chinasappel,  m.  Orange  doucty  f. 
Chinawortel,  m.  Squine  (plante),  f. 
Chinees,  m.  Cfdnois^m, 
Chineesch,  b.  n.  Chinois,  de  Chine. 
Chinezery,  v.  Chinoiserie,  f. 
♦Chirurgyn,m.  Chirurgien,  m. 
«Chirurgyndoos,  y,  Bcmer^  m. 

Tom.  /. 


♦Chloor,  m.  C/itore(chim.),m. 
*Chloruer,  v.  Chlorure  (chim.),  m. 
♦Chocolade ,  V.  I  rh^^^i»»  ^ 
♦Chocolaet,m.}  (^^ocoUU,m, 
♦Chocolaetkan,  v.  Chocolalière,  f. 
♦Chocolaetmaker,  m.  Chocolatier,  m. 
♦Chocolaetpot,  m.  Chocolatieren  t. 
♦Choor,  o.  env.  Chosvr,  m. 
♦Choriambisch,  b.  n.  Choriambique. 
♦Choriambus,  m.  Choriambe  (pied  de 

vers),  m. 
♦Chrisma,  o.  Chrème,  m. 
Christdag,  m.  Noët^  m. 
Christelyk,  b.  n.  Chrétien,  — ,  byw. 

Chrétiennement, 
Christelykheid ,  v.  Fertu  chrétienne,  f. 
Christen,  m.  Chrétien.  m. 
Christendom,  o.  Beligion  chrétienne, 

f.j  christianisjné,  m.;  chrétienté,  f. 
Christene,  ▼.  Chrétienne.  f. 
Christengeloof,  o.  Foi  chrétienne,  t. 
Christenheid,  ▼  Chrétienté  f. 
Christenleer,  v.  Doctrine  chrétienne  ,  f. 
Christenleeraer,  m.  Doctrinaire  (prêtre 

OU  clerc) ,  m. 
Christenryk,  o.  Chrétienté,  f. 
Christus,  m  Christ  m. 
Christusbeeld,  o.  Crucifix,  christ,  m. 
Christusoogen ,  o   en  v.  mv.  OEit  de 

Christ,  m.;  coquelourde  (plante),  f. 

SSlum,o.|c'«'-ome(chim.),m. 

♦Chronicon,  o.  Chronogramme,  m. 
*  Chronometer,  m.  Chronomètre,  m. 
♦Chronyk,  v.  Chronique,  f. 
♦Chronyker,  m.  Chroniqueur,  m. 
♦Chronykschryrer  ,  m.  Chroniqueur , 

m. 
♦Chrysollel,  m.  Chrysotithe  (pierre  pié- 

cieuse) ,  f. 
Chyl,  V.  en  o.  Chyle,  m. 
Chy  lach  tig,  b.  n.  Chyieux, 
Chyllêer,  y.  Chylologie,  f. 
Chylmaking,  v.  Chyli^ation,  f. 
Chylvaten ,  o.  mv.  Vaisseaux  chytifè" 

res,  m.  pi. 
Chyl  voerend,  b.  n.  Chytitère. 
Chylwording,  v.  Chyli/ication,  f. 
♦Chy mus,  m.  Chyme,  m. 
♦Ciborie,  v.  Cibotre,  m. 
♦Ciborium,o.  Ciboire,m. 
♦Cicer,  v.  Poischiche,  m.;  cicerote,  f. 
Cicero,  m.         )  Cicero  (caractère  d'im« 
Ciceroletter,  v.  f     primerle),  m. 
Cichorei,  v.  Chicoree,  f. 
Cider,  m.  Cidre,  m. 

8 


Digitized  by 


Google 


114 


CIT 


CLI 


Cier,  T.  Goede  — .  Bonne  chère,  f. 
Cieraed,  o.  Zie  Sieraad. 
Gieren,  b.  w.  Zie  Sieren. 
Cierlyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  Slerlyk. 
Cierlykheid,  v.  Zie  Sierlykheid. 
Ciersel,  o.  Zie  Sieraed. 
Cigraer,  v.  Cigare,  m. 
Cilinder,  m.  Cylindre,  m. 
Cilindervorm ipr»  b  n.  Cylindrique. 
Cimbael.  v.  Cymbale,  f. 
Cimbaeikruid ,  o.  Cymbalaire  (plante), 

f. 
Cimbael!«peler ,  m.  Cymbaüer  ^  qfmba- 

lis  te,  m. 

clSbêl::.!^**  Cimbael. 

*Ciment,  o  Ciment^  m. 
*Cimentmaker.  m.  Cimentier,  m. 
*Cinaber.  m.  Cinabre  (minéral),  m. 
Cingel,  m.  Zie  Singel. 
Cingelen,  b.  w.  Zie  Singelen. 
Cipier,  m.  GeÓller,  m. 
Cipiersgast.  m.  Gvichetier,  m. 
Cipiersvrouw,  t.  GeÓlière^  f. 

Ciprlsb^m^m.  \Cyprès.m, 
Cipref^gras,  o.  Souchet  (plan te),  m. 
Cipreskruid  ,  o.   Camphrée  ( plante ) , 

CipresMen,  onv.  b.  n.  Decyprès, 
Cipressenboscb  ,  o.  Cyprière ,  f.;  bois  de 

cyprès^  m. 
Cipressenbout,  o.  Bois  de  cyprès,  m. 
Cipressennoot ,  v.  Galbule ,  noix  de  cy- 

prés,  f. 
*Circonferentie,  v.  CirconférenUt  f. 
^Circulatie,  v.  Circulation,  f. 
^Circuleren,  o.  "w.  CircuUr, 
Cirkel,  m.  Cercie;  rond,  m. 
Cirkelboog,  m.  Are  de  eerde,  m. 
Cirkelen,  b.  w.  Décrire  ou  faire  des  eer- 

cles. 
Cirkelmeetkunde,  v.  )  r,.^,,^j,^^  ^ 
Cirkelmeetkunst,  V.  }  CycUmétrie.  f. 

Cirkelmes» o.  Coupecercte,  m. 
Cirkelrorid ,  b.  n.  Circulaire;  orbicu- 

laire ;  rond. 
Cirkelsnoer,  o.  Simbleau  (cbarp.) ,  m. 
Cirkelstuk,  o.  Segmenl  de  cercie,  m. 
Cirkelvormig,  b.  n.  Circulaire, 
♦Cisalpiniscb,  b  n.  h  Cisalpin.en  degd 
^Cisalpynsch,  b.  n.  f      des  Jlpes, 
♦Citadel,  V.  Citadelle,  f. 
♦Citatie,  ▼.  Cilation^  f. 
Citer,  T.  Cislre  ou  sislre,  m.,  cUhare, 


♦Citeren,  b.  w.  Citer;  rapporUr. 
♦Citering,  v.  Cilalion,  f. 
Citersnaer,  v.  Corde  de  cilhare,  f. 
Citerspeler,  m.  CiUiarisU,  eilharèdey 

m. 
Citroen,  m.  en  v.  Cilron^  m. 
Citroenacbtig,  b.  n  CHronné. 
Citroenappel,  m.  Citron.  m. 
Citroenbloesem,  m.  Fleur  de  citronnier, 

Citroenboom,  m.  Citronnier,  m. 
Citroengeel,  b.  n.  Cilrin,  — ,  o.  Zie  Ci- 

troenkleur. 
Citroenhout,  o.  Bois  de  cüronnier , 

m. 
Citroenkleur,  v.  Couleur  de  citron,  f. 
Citroenkleurig,  b.  n.  Cilrin. 
Citroenkruid  ,  o.  Cilragon ,  m. ;  dtron- 

nelLe;  mélisse,  f. 
Citroen  peer,  v.  Citron,  m. 
Citroensap,  o.  Jus  de  citron^  m. 
Citroenscbel,  v.  j  Écorce  de  citron  ^t. 
Citroenschil,  v.  ]   Ingemaekte  —Hen. 

Citronnat,  m. 
Citroenverw,  v.  Couleur  de  citron,  f. 
Citroen  verwig,  b  n.  Citrin. 
Citroenzuer,  o.  Acide  citrique,  m. 
Citroenzuerzout ,   o.  Cilrale  ( chim. ). 

m. 
Citrulle,  t.  Citrouilte.  f. 
♦Civet,  V.  Civetle  (espèce    de  masc] , 

♦Civet,  V.        )  Civette^  f.,  chat  mus- 

♦Civetkat,  ▼.   f      quéy  m. 

♦Civiel,  b.  n.  CiviL  — .  byw.  CiviU- 

ment. 
♦Civielyk,  byw.  Civikment. 
♦Clarinet,  v.  Clannette^  f. 
♦Clarinetspeler,  m.  Clarinette,  f.,  da- 

rinettiste,  m. 
♦Classiek  b.  n.     )   ri»*^^*,^» 
♦Classisch,  b.  n.  }  C<«*«^«^- 
♦Clausule,  t.  Clause,  f. 
Clavecimbel,  v.  Clavecin,  m. 
Clavecimbelspeler ,    m.    Claveciniste . 

m. 
Clavier,  o.  Clavier,  m* 
♦Clergie,  v.  Clergé  m. 
♦Clericael,  b.  n.  C/^rir^/. 
♦Clericalyk,  byw.  CléricatemenL 
♦Clerk,  m  C/crc,  m. 
♦Client,  m.  Client,  m. 
♦Cliënte,  v.  ClUnle,  f. 
♦Climaet,  o.  Climat,  m. 
♦Cliniek,  v.  Clinique,  f. 
*Cliniscb,  b.  n.  Clinique, 


Digitized  by 


Google 


COM 

Clisteer,  t.  Clystère  ;  lavement,  m. 
Cli8t4)erbQi8,  y.  Seringue^  f. 
Clisteren,  b.  w.  Clysteriser, 
aisterie,  v.  Clystère;  lavement,  m. 
♦Cofuyutor,  m.  Coadjuleur,  m. 
*Coadjutorschap  ,  o.    Coadjutorerie , 

Cocytns ,  m.  Cocyte  (fleuve  de  Tenfer) , 

m. 
«Codicil,  o.  Codicitle,  m. 
♦Coëfficiënt,  m.  Coëfficiënt  (a\g.),  m. 
*Coer8,  m.  Cours,  m.;  route,  f. 
*Cognaet,  m.  Cognal.  m. 
♦Cognitie,  v.  Connaissement,  m. 
♦Coiffeerder,  m.  Coiffeur,  m. 
♦CoiflTeersel,  o.  Coilfure.  f. 
♦Coiffeerster,  v.  Coiffeuse,  f. 
♦Coifferen,  b.  w.  Coiflèr. 
Coliseam,  o.  Colisée  (amphitbéfttre) , 

m. 
♦Collatie,  v.  Collation,  f. 
♦Collationeren,  b.  w.  CoUationner. 
♦Collecte,  V.  Collecte,  f. 
♦Collecteren,  b  w.  Faire  la  coUecte. 
♦Collectie,  v.  Coflection,  f. 
♦Collega,  m.  CoUègue  m. 
♦CoUe^ael,  b.  n.  CoUégiai. 
♦Collegie.  o  Collage,  m. 
♦Col om,  ▼.  Colonne,  f. 
♦Colonel,  m.  Colonel.  m. 
♦Coloniael,  b.  n.  Colonial. 
♦Colonie.  v.  Colonie,  f. 
♦ColoniRatie,  y.  Colonisalion^  f. 
*Coloni8eren,  b.  w.  Coloniser. 
♦Colonist,  m  Colon^m, 
♦Coloriet,  o.  Coloris,  m. 
♦Colossael,  b.  n.  Colossal, 
♦Combinatie,  v.  Combinaison,  f. 
♦Combineren,  b.  w.  Combiner, 
♦Comediant,  m.   Comédien;  acteur^ 

m. 
♦Comediante,  y.        )  Comédienne;  ac» 
♦Comediantster,  y.    f    trice,  f. 
♦Comedie,  v.  Comédie,  f. 
♦Comeet,  y.  Comète,  f. 
♦Comeetbeschryyer,  m.  Cométogravhe^ 

m. 
♦Comeetbeschryylng ,   y.   Cométogra- 

phie,  f, 
♦Comeetspel ,  o.  Comèle  (jeu  de  car- 

te«),  f. 
♦Comiek,  b.  n.     I    r^^i^..^ 
♦Comisch,  b.  n.  }   (^omtque. 
♦Comité,  o.  Comité,  m, 
Comma,  y.  Firgule,  f. 
♦Commandant,  m.  Commandant,  m. 


COM 


115 


Commanderen,  b.  en  o.  -w,  Comman- 

der. 
*Commandery,  y.  Commanderie,  f. 
♦Commandeur,  m.  Commandeur,  m. 
♦Commercie,  y.  Commerce;  trafic ,  m. 
♦Commercieel,  b.  n.  Commerciat. 
♦Commineren,  b.  w.  Comminer. 
♦Commis,  m.  Commis,  m. 
♦Commissaris,  m.  Commissaire,  m. 
Commissarisschap,  o.  Commissariat.m, 
♦Commissie,  y.  Commission,  f. 
♦Commissievaerder ,  m.  Arniateur ,  m. 
♦Commissionnaris ,    m.    Commission^ 

fiaire^m, 
♦Committent,  m.  Commetlant,  m. 
♦Committeren,  b.  w.  Commettre. 
♦Commodaet,  o.  Commodat,  m. 
♦Commoditeit,  v.  Commodilé,  f. 
♦Communicant,  m.  Communiant,  m. 
♦Communicatie,    v.  Communication , 

♦Communiceren,  o.  w.  Communier,  — , 
b.  w.  Commumquer, 

♦Communie,  v.  Communion ,  f.  Te  — 
gaen.  Communier. 

♦Communiekleed,  o.  Nappe  de  commu- 
nion, f. 

♦Communiekop,  m.  Ciboire,  m. 

♦Comparant,  m.  Comparant,  m.  —e,  v. 
Comparante,  f. 

♦Comparatie,  v.  Comparaison,  f. 

♦Comparativus,  m.  Comparatif,  m. 

♦Compareren,  o.  w.  Comparoir;  com- 
paraüre.  — ,  b.  w.  Comparer. 

♦Comparitie,  v.  Comparution,  t 

♦Compassie,    y.    Compassxon ,    pUié , 

♦Compeer,  m.  Compère,  m. 
♦Compensatie,  y.  Compensalion,  f. 
♦Compenseren,  b.  w.  Compenser. 
♦Competentie,  v.  Compétence,  f. 
♦Competeren,  o.  'w,Compéler;appar' 

tenir. 
♦Compilatie,  v.  Compüalion,  f. 
♦Compileren,  b.  w.  Compiler. 
♦Compleet,  b.  n.  Complet. 
♦Completen,  v.  mv.  ComplieSy  f.  pi. 
♦Completeren,  b.  w.  Completer. 
♦Completering,  y.  Complément,  m. 
♦Complexie,  v.  Complexion;  constith" 

tion,  f.;  temperament,  m. 
♦Compliment,  o.  Compliment,  m. 
♦Complimentmaekster,  v.  Complimen* 

teuse,  f. 
♦Complimentmaker,  m.  Complmsn- 

leur,  xtu 


Digitized  by 


Google 


116 


CON 


COW 


*Complot,  o.  Complot,  m.;  consfrira- 

tion;cabale,  f. 
*  Componeren,  b.  w.  Composer. 
^Componist,  m.  Cowposüeur,  m. 
^Comportement,  o.  Conduite^  f. 
*Comporteren  (zich),  wed.  w.  Se  com- 

porter. 
♦Compositie,  ▼.  Composition,  f. 
*Compre8,  v.  Compresse,  f. 
♦Comptabel,  b.  n.  Comptable. 
♦Comptabiliteit,  v.  Comptabitité,  f. 
♦Comptoir,  o.  Comptoir;  bureau,  m.; 

étude,  f. 
♦Computatie,  v.  Comput,  m.;  computa- 

tion,  f. 
Comyn,  m.  Cumtn,  m. 
♦Concentrisch,  b.  n.  Concenlrique. 
♦Concept,  o.  Idéé,  f.;  projet,  m. 
♦Conceptie,  v.  Concepti/m,  f. 
♦Conceptvonnis,  o.  Prt>;>(  de  jugement, 

m. 
♦Conceptwet,  v.  Projet  de  loi,  m. 
♦Concerneren,  b.  w.  Concemer, 
♦Concert,  o.  Concert ;  concerto,  m. 
♦Concertzael,  v.  Salie  de  concert,  f. 
♦Concessie,  t.  Concession,  f. 
♦Conciliatie,  v.  Conciliationy  f. 
♦Concilie,  o.  Concile,  m.  Onwettig—. 

Concüiabule,  m. 
♦Concipiëren,  b.  w.  BUnuter. 
♦Conclave,  o.  Conclave,  m. 
♦Concluderen,  b.  "w.  Conclure. 
♦Conclusie,  v.  Conclusion,  f. 
Concommer ,   m.  en  v.    Concombre , 

m. 
♦Concordaet,  o.  Concordat,  m. 
♦Concordantie,  v.  Concordance,  f. 
♦Concurrentie,  v.  Concurrence,  f. 
♦Concurreren,  o.  w.  Concourir, 
♦Concussie,  ▼.  Concussion,  f. 
♦Condamnatie,  t.  Condamnation,  f. 
♦Condamneren,  b  w.  Condamner. 
♦Conditie,  v.  Condition;  clause,  f.  Op 
»"  — .  A/iondition,  A  la  charae- 
♦Conditionneel,  b.  n.  ConditionneL 
♦Conditionnelyk ,  byw.  Conditiontietle- 

ment. 
♦Conditóonneren,  b.  w.  Canditumner. 
♦Condor,  m.  Ctmrfor  foiseau),  m. 
♦Conferentie,  v.  Conférence,  f. 
♦Confessie,  v.  Confesiion,  f. 
♦Confidentie,  v.  Confidence,  f. 
♦Confinement,  o.  Détention;  réclu4ion , 

♦Confirmatie,  v.  Ccnfimiation,  f. 
♦Confirmeren,  b.  w.  Confirmer, 


♦Confiscatie,  ▼.  Confiscation,  f. 
♦Confisqueren,  b  w.  Confisquer, 
♦Confltuer,  v.  Confiture,  f. 
♦Confituerdoos,  v.  ^a/(m  (botte),  m. 
♦Confituerpot,  m.  Compotier,  m. 
♦Conformist,  m.  Conformiste,  m. 
♦Confrontatie,  v.  Confrontation,  f. 
♦Confronteren,  b.  w.  Confrcnter, 
♦Confues,  b.  n  Confus, 
♦Confusie,  v.  Confusion,  f. 
♦Confyt,  V.  Confiture,  f. 
♦Confyten,  b.  w.  Confire. 
♦Congreganist,  m.  en  t.  Conffrégamste, 

m.  et  f. 
♦Congregatie,  ▼.  Congrégation,  f. 
♦Congres,  o.  Congres,  m. 
♦Congruïsmus,  o.  Congruüme,  m. 
♦Conjugatie,  ▼.  Conjuuaüon,  f. 
♦Conjugeren,  b.  w.  Cónjuguer, 
♦Conjunctie,  v.  Conjonction,  f. 
♦Conjunctief,  m.      I  Conjonctif;sub- 
♦Coujunctivus,  m.  f      jonctif^  m. 
♦Connestabel,  m.  Connétable,  m. 
♦Connexie,  v.  Connexion,  f. 
♦Connexiteit,  v.  Connexité,  f. 
♦Conniventie,  v.  Connivence,  f. 
♦Conniveren,  o.  w.  Conniver. 
♦Connossement,  o.  Connaissement,  m. 
♦Conquest,  o.  Conqvêt,  m. 
♦Conqueste,  v.  Conquête,  f. 
♦Conquesteren,  b.  w.  Conquérir. 
♦Consacreren,  b.  w.  Consacrer. 
♦Consanguiniteit,  v.  Consanguémté^  f. 
♦Conscientie,  v.  Consdence,  f. 
♦Consciëntieus,  b.  n.  Consciendeus. 
♦Conscriptie,  t.  Conseriplion,  f. 
♦Consecratie,  ▼.  Consécration,  f. 
♦Consent ,  o.  Permission^  f.;  consente* 

ment,  m. 
♦Consenteren,  b.  en  o.  w.  Consèntir, 
♦Consequentie,  v.  Cotiséquence,  f. 
♦Conserf,  o.  Conserve  (confiture),  f. 
♦Consergie ,  m.  en  t.  Conciërge,  m.  et 

♦Conservatie,  v.  Conservation,  f. 
♦Conserveren,  b.  w.  Conserver. 
♦Consideratie,  v.  Considération,  f. 
♦Consldeneren,  b.  w.  Considérer. 
♦Consignataris  ,    m.     Consignataire , 

m. 
♦Consignatie,  v.  Consignation,  f. 
♦Consigneren,  b.  w.  Consigner, 
♦Consistoriael,  b.  n.  ConsistoriaL 
♦Consistorie,  o.  Consistoire,  m. 
♦Consolatie,  v.  Consolation,  f. 
♦Consoleren,  b.  w.  Consoler. 


Digitized  by 


Google 


COPÏ 


COR 


li7 


♦Consonant,  v.  Consonne,  f. 
♦Coasoorten ,    m.  mv.   CansarU  ,  m. 

♦Cons|Hratie,  t.  Consf^aHon,  f. 
♦Conspi reren,  o.  w.  Conspirer. 
Constantinopel,  o.  ConstarUinople,  t. 
♦Constateren,  b.  w.  ConsUUer. 
♦Consteren,  o.  w.  Conster, 
♦Constitueren,  b.  w.  ConsHtuer, 
♦Constitutie,  t.  Constitutioity  f. 
♦Constitutioneel,  b.  n.  Constitutum- 

ruL 
♦Constitutione^yk,  byw.  ConsÜluHon" 

neliement, 
♦Constructie,  v.  Conslruciiony  f, 
♦Consul,  m.  Consul,  m. 
♦Consulaet,  o.  ConsultU,  m. 
Consnlschap,  o.  ConsuUU,  m. 
♦Consultatie,  ▼.  Consultation,  f. 
♦Consulteren,  b.  w.  Consulter, 
♦Consumeren,  b.  w.  Consommer. 
♦Consumptie,  v.  Consommation,  f. 
♦Contant,  b.  n.   Comptant.  —  geld. 

Argent  comptant, 
♦Contemplatie,  v.  Contemptatian^  f. 
♦Content,  b.  n.  ConUnL ;  satisfaU. 
♦Contentement,  o.  CoHtentement ,  m.; 

satiêfactionp  f. 
♦Con tenteren ,  b.  w.  Contenter;  stUis- 

faire. 
♦Conterfeiten,  b.  w.  Conlrefaire. 
♦Conterfeiter,  m.  Contrelacteur,  m. 
♦Contestatie,  ▼.  ContesUüimt  f. 
♦Continentaal,  b.  n  Continental. 
♦Contingent,  o.  Contingent^  m. 
♦Continuatie,  v.  Contintiation^  f. 
♦Continueren,  o.  w.  Conlinuer, 
♦Contrabande,  ▼.  Contretande,  f. 
♦Contrabandier,  m.  Contrebandier,  m. 
♦Contra boek,  o.  en  m.  Controle^  m.; 

contre-partie,  f. 
♦Contraboekhouder  ,  m.  Controleur , 

m. 
♦Contract,  o.  Contrat,  m. 
♦Contractanten,  m.  mv.  Contractante , 

m.  pi. 
♦Contracteren,  b.  w.  Contracter. 
♦Contractueel,  b.  n.  Contractuele 
♦Contradiceut,  m.  Contradicteur^  m. 
♦Contradictie,  y.  Contradiclion,  f. 
♦Con train tendrager  ,  m.    Porteur  de 

conlraintes^  m. 
♦Contramineren,   b.    w.    Contre-mU 

ner. 
Contrapnnt,  o.  Contre^point  (mus.),  m. 
^ontrariCren»  b.  w.  Contrarier, 


♦Contrasigneren,  b.  w.  Contre-signer, 
♦Contraventie,  v.  Contravention,  f. 
♦Contredans,  m.  Contredanse,  f. 
♦Contrescarp,  v.  Contrescarpe  (fortif.), 

♦Contrevallatie,  v.  Contrevaüation,  f. 
♦Contribueren,  b.  w.  Contrituer. 
♦Contributie,  v.  Contrièution,  f. 
♦Controleren,  b.  w.  Conlróler, 
♦Controvers,  o.       i   rn»t^^„^*M   t 
♦Controversie,  v.    1  ^^^^^overu,  f. 
♦Contro versie t,  m.  Controversiste,  m. 
♦Contumaeie,  v.  Contutnace,  f. 
♦Convent,  o.  Couvent ,  monastère]  cM- 

tre,  m. 
♦Conventie,  v.  Conventiony  f. 
Conventielid,  o.  Conventionnet,  m. 
♦Conventionneel,  b.  n.  Conventionnet, 
♦Conversatie,  v.  Canversation^  f. 
♦Converseren,  o.  w.  Converser. 
♦Conversie,  v.  Conversion,  f. 
♦Convictie,  v.  Conviction,  f. 
♦Convocatie,  v.  Convoeation,  f. 
♦Convoceren,  b.  w.  Convoquer. 
♦Convooi,  o.  Ccnvoi,  m. 
♦Convooischip ,  o.  Conserve  (vaisseau). 

Coördinaten  ,   v.    mv.    Coordonnées 

(géom.),  f.  pK 
Copahu,  m.  Copahu  (baume),  m. 
Copahubalscm,  m.  Baume  de  copahu, 

m.  . 
Copahuboom,  m.  Copayer,  m. 
Copenhagen,  o.  Copen/mgue  (capitale 

du  Danemark). 
♦Copieerder,  m.  Copiste,  m. 
♦CopiBren,  b.  w.  Copier. 
♦Copist,  m.  Copiste,  m. 
♦Copy,  V.  Copie^  f. 
Cordua,  o.  Cordoue  (ville  d^Bspagne) , 

♦Corduaen,  o.  Cordouan  (ouir),  m. 
Corduaenbereider,  m.  Cordouanier,  m. 
Corinthen,o.  Corinthe  (villedeGhrèoe),  f. 
Corinther,  m  Corinlhten,  m. 
Corinthisch,  b.  n.  Corintfiien. 
♦Comalyn,  o,  Cortialine  (pierre  pré- 

cieuse),  f. 
Cornwallis ,  o.    Comouailtes    (oomté 

d'Angleterre). 
♦Corporael,  m.  Caporal^  m. 
♦Corporeel,  b  n.  Corporel. 
♦Corps,  o.  Corps  (de  troupes),  m. 
♦Correctie,  v.  Correction,  f.  Onder  — , 

Saufmeilteuravis. 
♦Correctionneel,  b.  n.  Correctéonnet. 


Digitized  by 


Google 


118 


CYF 


DAD 


^K^IorrespondeDt ,  m.   Carrespondant , 

m. 
^Correspondentie ,  v.  Corre^pandance , 

^Corresponderen,  b.  w.  Correspondre. 
♦Corrijferen,  b.  w.  Carriger, 
♦Corruptie,  v.  Corruption;  séduction^  f. 
Corsica,  o.  Corse  (tle),  f. 
Cortryk,  o.  Courtrai  (ville). 
Cosak,  m.  Cosaque,  m. 
♦Costueni,  o.  Costume^  m. 
♦Courant ,  v.  Gazelle ,  f.  — ,  b.  n.  Cow- 

rant.  —  geld.  Argenl  courant, 
♦Courantier,  m.  Gazelier,  m. 
♦Courtagie,  v.  Courlage,  m. 
♦Cozyn,  m.  Zie  Kozyn. 
Cracouw,  o.  J  /t„^^^,„-.  , 
Cracow.o.  JCrocow.f. 
♦Creatuer,  v.  Créalure,  f. 
♦Credentialen,  v.  mv.  Lettres  decréan- 

'ce,  f.  pi. 
♦Crediet,  o.Crtói/,m. 
♦Credietbrief,  m.  Lettre  de  crédit,  f. 
♦Crediteren,  b.  w.  Crédiler, 
♦Crediteur,  m.  Crédüeur,  créancier ^ 

m. 
Creta,  o.  CréU  (tle),  f. 
♦Criminalist,  m.  Criminaliste^  m. 
♦Crimineel,  b.  n.  CrinUiieL 
♦Critiek,  ▼.  Critique.  f. 
♦Criti keren,  b.  w.  Critiquer, 
Croaet.  m.  Croate,  m. 
CroatiS,  o.  Croatie  (contrée),  f. 
Croatisch,  b.  n.  Croale,  de  Croatie, 
♦Crocusbloem,  t.  Fleur  de  safran^  f. 
♦Cubiek,  b.  n.     I  r»hi^,,^  ..«i.-. 
♦Cubiscb.b.n.  lCw^tflfM«,cu^e. 

♦Cuiras,  o.  Cuirasse^  f. 
♦Cuirassier,  m.  Cuirassier,  m, 
♦Cumuleren,  b.  w.  Cumuler, 
Cupido,  m  Cupidon.  m. 
♦Cureren,  b.  w.  Guérir. 
♦Curieus,  b.  n,  Curietix. 
♦Curieusheid,  v.  Curiosité^  f. 
CuriOy  m.  Curton,  m. 
♦Cursyf,  b.  n  Cursif;  italique. 
Cursyfletters ,  v.  mv.  Lettres  cursives , 

f.  pi. 
Cycloop,  m.  Cyclope,  m. 
Cyfer,  o.CMffre,  ra. 
Cyferaer,  m.  Chiffreur ;  calculateur; 

arithméticieti,  m, 
Cyferboek,  o.  en  m.  Livre  d*arühmé' 

Hque^  m. 
Cyferen,  b.en  o.  w.  Chi(frer;  eompter; 

catculer. 


Cyfergetal,  o.  Chiffre^  m. 
Cyferkundige,  m.  Arithmélicien^  m. 
Cyferkunst,  ▼.  Arithmétique.  f. 
Cyferkunstlg ,  b.  u.  Arithmétique,  — , 

bvw.  Arithmétiquement, 
Cyferkunstiglyk,  byw.  Arithmétique* 

ment. 
Cyferletter,  t.  Chiffre.  m. 
Cy fermeester,  m.jkrittiméticien,  m. 
Cyferschool,  v.  Écote  d* arithmétique  y 

Cyferschrift,  o.  Sléganographie,  f. 
Cyferschryfkundig,  b.  n.  Sléganogra- 

phique, 
Cyferschryfkundige,  m.  Stéganographe, 

m. 
Cy ferschryfkunst ,  v.  Sléganographie  , 

Cyferscbryver,  m.  Stéganographe^  m. 
Cyferstrik,  m.  Enlrelacs^  m. 
♦Cyuiek,  b.  n.  Cynique. 
♦Cynieker,  m.  Cynique,  m. 
♦Cynisch,  b.  n.  Cynique, 
♦Cynismus,  o.  Cynisme^  m. 
Cyns,  m.  Cens ;  Iribut,  m. 
Cynsbaer,  b.  n.  Censite;  censuet ;  tribu- 

taire, 
Cynsboek  ,  o.  en  m,   Censier;  livre 

censier,  m. 
Cynsgoed,  o.  Accens,  ro.,  accense,  f. 
Cynsheer,  m.  Seigneur  censier,  m. 
Cynspligtig,  b.  n.  Zie  Cynsbaer. 
Cynspligtige.  m.  Censitaire,  m. 
Cynsregt,  o.  Droit  de  cens,  m, 

&:  o!  I^^^w^' ("«)''• 

Cysje,  o.     )  Serin,  m.;  serine  (oiseau), 
Cysken^o.  f     f. 

Czarin,  t.  Czarine,  f. 


D 


D,v.  D,m. 

Dactylus,  m.  Dactyte^  m. 
Dac^liscb.  b.  n.  Dactylique, 
Dadel,  m.  Dattier,  m.  — .,  t.  Datte,  f. 
Dadel  boom,  m.  Dattier,  m. 
Dadelkern,  v.  Noyau  de  datte,  m. 
Dadelolie,  ▼.  Buile  de  datUs,  f. 
Dadeloos ,  b.  n.  Inaclif;  sans  effet, 
Dadelyk,  b.  n.  Aauet;  effecUf;  réei  z 


Digitized  by 


Google 


DAB 


DAG 


li» 


ücUf,  — ,  byw.  JctueUement ;  effective' 

ment ;  réeiUment ;  d\ibord. 
Dadelykheid ,  v.  ActiviU;  opéraHan; 

réaUté;vioUnce,  f ;  lail,  m. 
Dader,  m.  jéuteuncoupable,  m. 
Dadigy  b.  xn  Aclif;  agxsscmt. 
Daed ,  ▼.  Actian,  f. ;  fail ;  acte,  m.  Ie- 
mand op  de  —  betrappen.  Prendre 

q.  q.  sur  Ie  fait  ou  en  flagrant  déiit. 

De  daden  van  Herkules.  Les  Iravaux 

(PHercule.  In  der  — .  En  effet ;  effecti- 

vement 
Daedïaek,  v.  Fait,  m  ;  réaiilé,  f. 
Daeg  (van),  by w.  Aujourd'hui. 
Daegbrier,  m  Maudat  d*amener^  m. 
Daeglyks,  byw.  Zie  Dagelyks. 
Daegs ,  byw.  Le  jour.  —  te  voren.  Le 

jour  d'avant ,  la  veüle.  •—  daerna.  Le 

jour  suivatU  le  tendemain. 
Daeg^ch,  b.  n.  Jonmalier. 
Daegster,  y .  Demattderesse^  f. 
Daelder,  in.  Écu ,  UuUer {monnviie) ,  m. ; 

rouelle  f. 
Daem^y.  Hémorrhdldes,  f.  pi. 
Dten,  byw.  Hier  van  — .  D'ici.  Daer 

van  — .  De  Ut.  Waer  zyt  gy  van  — ? 

lyoü  éteS'Wiis? 
Daer,  byw. IA ; en  cel endroil  l&;y; ici ; 

OU.   van  — .   De  Ut.  —  is,  —  zyn. 

Voici  ;  voild  ;ilya.  —  \b  hy.  Le  voiUt. 

—  zyn  zy.  Les  voilü,   —  ,  voegw. 

Comme ;  puisque ;  tandis  que, 
Daerachter,  byw.  Derrière cela ;  Ui-der^ 

rière, 
Daeraen,  byw.  A  cela ;  y ;  en* 
Daeraenvolgend,  hu,  SuivarU. 
Daeraf,  byw.  De  cekt ;  en. 
Daerbeneden,  byw.  JM-bas. 
Daerbeneven,  byw.    )   De  plus ;  autre 
Daerbeneveufl ,  by w.  f      ceUi. 
Daarbinnen,  byw.  Lè  dedans. 
Daarboven ,  byw.  L&-haul ;  au-dessus; 

en  sus. 
Daerbuiten,  byw.  LiL  dehors. 
Daerby,  by  w.  ï)e  plus;  oulre  ceUi;  en  sus. 
Daardoor,  byw.  Par-lh;  par  ce  moyen- 

I>aerenboven  ,  byw.    Outre   cela ;  de 

plus :  en  outre ;  d'ailleurs, 
Daerentegren,  byw.  A u  contraire ;  en  re- 

vanche ;  en  échanqe. 
Daerentusscben.  byw.  Cependant. 
Daerginder,  byw.  LH  bas. 
Daerbeen,  byw.  De  ce cÓléUi ;  Ut;  y, 
Daerin,  byw.  L&dedans  ;y;en  ceUi. 
Daerlangs,  byw.  Le  long  de ;  par-ld. 


Daermede,  byw.  \  Avec  ceüi ;  par-Ui ; 
Daermeé,  byw     f    en; avec. 
Daerna,  byw.  Ensuite  ;après  ceUt;  puis. 

Korts  — .  Peu  après. 
Daernaer,  byw.  Pour  ceUi,  en,  y. 
Daerom  ,  byw.  Pour  ceUi ;  c*est  pour* 

quoi;  voitd  pourquoi. 
Daaromtrent, byw.  Environ;  è  eet  égard. 
Daeronder,  byw.  Ld  dessous ;  par  mi; 

entre  ;y;en ;  au-dessous. 
Daerop,  byw.  Lü-dessus ; sur  cela;  d 

cela;  y;  en ;  après ;  après  cela ;  ensuile ; 

puis. 
Daerover,  byw.  Ld-dessus;  sur  ceUi; 

touchant  cela ; de  plus ;  en;y. 
Daeratellen,  b.  w.  Fixer;  élabUr ;  conslir 

luer;fonder;  créer;  insliluer. 
Daersteller.  m.  FonOaUur;  auteur;  édi» 

ficateur,  m.       . 
Daerstelling  ,  v.  Etablissement ,  m.r  inr 

stitutton,  f.;  aper^u;  exposé;  som- 

maire,  m. 
Daertegen ,  byw.  Conlre  ceUi ;  d  ceUi ; 

en  ;y  ;en  éclumge  de. 
Daertoe,  byw  A  ceUi ;  en ;  y ;  pourceUi. 
Daertusscben,  byw.  Sur  ces  enlretaites; 

pendant  ce  temps  ld ;  cependant. 
Daeruit,  byw.  üe  Ui;  de  ceUi;  de  ces 

paroles ;  en  —  volgt  dat.  //  suit  de  ld 

que. 
Daervan,  byw.  En;  de  Ut ; de  ceUi.  Wat 

zegt  gy  —  ?  Qu'en  ditesvous  f 
Daer  voor,  byw.  Pour  cela ;  en ;  y. 
Dag,  m.  iour,  m. ;  jouniée ;  lumtère  ,  f. 

By  — .  Pendant  lejour.  Van  —  tot  — . 

De  jour  en  jour.  Höt  wordt  — ,  de  — 

breekt  aen.  //  commence  d  faire  jour; 

le  jour  commence  d  jmndre.  Den  —  te 

voren.  La  veüle.  Den  —  daerna.  Le 

tendemain.    Op  zyne   —en  komen. 

Avancer  en  dge.  Aen  den  —  komen, 

Parailre;  Iranspirer.    Aen    den   — 

brengen.  Découurir;  déclarer.  Voor 

—  en  dauw.  De  grand  nmtin. 
Dag,  v.  Zie  Dagge. 
Dagblad,  o.  Journal,  m. 
Dagbladkeurder ,  m.  Censeur  des  jour- 

naux,  m. 
Dagbladkeuring  ,  t.  Censure  des  jour- 

naux,  f. 
Dagbladacbryver,  m.  Journaliste^  m. 
Dagblinde,  m   en  v.  NycULlape,  m.  et  f. 
Dagblindheid,  v.  NycUilopie^  f. 
Dagbloem ,  v.  UémérocaUe ,  belle-d^un- 

jour^  f. 
Dagboek,  o.  en  m.  Joumat;  buUetin; 


Digitized  by 


Google 


120 


DAG 


DAM 


diumal ,  m.  —en.  Éphéméridei ,  f. 

pi. 
Dagdief,  m.  Fainéqnt,  musard,  m. 
Dagdierken,  o.  Éphétnère  (inseote)  , 

m. 
Dagdieven,  o.  w.  Fainéanter;  muser. 
Dagdievery,  v.  FainéatUue,  f. 
Dagelyks,  byw.  JoameUement, 
Dagelyk.scli,  b.  n.  Joumalier;  quotU 

dien;  diume ;  commun;  ordinaire., 

—e  zonde.  Péché  véniel. 
Dagen,  o.  w.  Faire  jour.  — ,  b.  w.  Cittr; 

ajourner. 
Dager,  ai    Celui  qui  dte;  huissier  ex- 

ploilant,  m. 
Dageraed,  m.  Laurore;  raube  du  jour , 

f. 
Dagge,  V.  Dague,  f.;  poignard,  m. 
Daggeld,  o.  foumée,  f. 
Daggelder,  m.  Joumalier,  m. 
Daghuer  v.  Joumée,  f. 
Daghuerder.  m.  Joumalier ^  m. 
Daging,  v.  Citation,  f. 
Dagkapel,  v.  Papillon  de  jour,  m. 
Dagkring,  m.  /4rc  diume  (astr.) ,  m. 
Daglicht,  o.  la  lumière  du  jour,  f. ;  Ie 

jour,  m. 
Dagloon,  m.  en  o.  Journée,  f. 
Daglooner,  m.  Joumalier^  m. 
Dagloop,  in.  Cinglage,  m. 
Dagorde,  v.  Ordre  de  date^  m. 
Dagregister,  o.  Journal,  m. 
Dagreis,  v.  Joumée,  f.;  chemin  d'un 

jour,  m. 
Dagschaduw,  y.  Clair-obicur  (peint.), 

m. 
Dagscbolier,  m.  Externe,  m. 
Dagschool,  ▼.  École  de  jour,  f. 
Dagschoone,  v.  Belle-de-jour  (bot.), 

Dagschryver,  m.  Diumaire,  m. 
Dagstar,  v.  Zie  Dagster. 
Dag8telling,.v.  Date,t. 
Dagster,  v.  EloHe  du  matin,  f. 
Dagtafels,  v.  mv.  Ephémérides,  f.  pi. 
Dagteekeuen,  b.  w.  DcUer.  Te  vroeg 

— .  Antidater.  Later  — .  Posldaler. 
Dagteekening,  v.  Date,  f.  Vervroegde 

— .  Antidate.  Latere  — .  Postdate. 
Dagvaerd ,  v.  Joumée ;  dièle ,  f. 
Dagvaerden,  b.  w.  Citer;  ajoumer;  assp- 

gner. 
Dagvaerdend,  b.  n.  Citataire;  exploi- 

tant. 
Dagvaerding,  v.  Citation ;  assignatian , 

f.;  ajoumement,  m. 


Dagverhael,  o.  Rapport  du  jour;i<mr' 
nal ;  tuUetin,,  m. 

Dagvlieg,  v.  Eptiémère  (inaecte),  m. 

Dagvlinder,  m.  Papillon  dejour^  m. 

Dagwacht,  v.  Garde  de  jour,  f. 

Dagwaek,  v.  Diane  (batterie  de  tam- 
bour),  f. 

Dagwand ,  v.  Journal  (mesure  de  tor- 
re), m. 

Dagwerk,  o.  Travaü  d^un  jour,  m.; 
joumée,  f. 

Dagwerker,  m.  Joumalier,  m. 

Dagwyzer,  m.  Abnanacti^  m. 

Dak,  o  Toil,  m.\  maison,  f. 

Dakbalk,  m.  Arbalélrier,  m. 

Dakbord,  o.  Esseau^   m.,  éehandoUt 

Dakdekker,  m,.  Couvreur,.m. 
Dakdrop,  m.  Egout  d'un  Unt,  m. 
Dakgoot,  V.  GouUiére ;  comière^  f. 
Dakpan,  v.  Tuile,  f. 
Dakpanbakker,  m.  Tuilier,  m. 
Dakpanbakkery,  v.  Tuilerie^  f. 
Dakrib,  v.  Zie  Daksp/ir. 
Dakspaen,  m.  en  o.  Éclvandole^  f. 
Dakspar,  v.  Ciievron;  arêlier,  m. 
Daksper,  v.  Zie  Dukspar. 
Dakstroo,  o.  Chaunie,  m. 
Daktimmer,  o.  Zie  Dakwerk. 
Dakvenster,  v.  en  o.  Lucarne ;  moMSÊr- 

de,  f. 
Dakwerk,  o.  Toiture,  f.;  comble,  m. 
Dal,  o.  y allee,  f.;  vallon,  m.  Over  berg 

en  — .  Par  monls  el  par  vaux. 
Dalbewooner,  m.  Habilant  d'une  val' 

lée,  m. 
Dalen,  o.  w.  Descendre;  baisser;  dim- 

nuer ;  décUner. 
Daling,  v.  Descehte;  baisse;  diminu' 

tion^  f. 
Dallelie,  v.  Muguet,  m. 
Dallieden,  m.  mv.     )  Habitants      des 
Dalluiden,  m.  mv.     ]      vaUées,  m.  pi- 
Dal  matica,  V.  Dalmatique,  f. 
Dam,  m.  Digue;  chaussée;  jetée;  levée, 

f.;  balardeau,  m.;  dame^  f. 
Damasket ,  o.  Damoóquetle  ( étoffe ) , 

Damaskus,  o.  Damas  (ville  de  Syrië). 

Damast,  o.  Damas  (étoffe),  m. 

Damastbloem,  v.  Giroflée  blafiche^  f. 

Damasten,  onv.  b.  n.  Qui  est  de  da- 
mas. 

Damastkling,  v.  Damas  (sabre),  m. 

Damastlinnen  ,  o.  Zie  Damastlyn- 
waed. 


Digitized  by 


Google 


DAN 


DAP 


121 


Damasilynwaed  ,  o.    Damassé;  Linge 

damassé,  m. 
Damastpruim,  v.  Damas  (prune),  m. 
Üamaststael,  o.  Jcier  de  damas,  m. 
Damaststof,  y.  Damashade  (étoffe),  f. 
Damastwerk,  o.  Danuusure,  f. 
Damastwever,  m.  Damasseufy  m. 

Dambord,  o.   |  J^amter,  m. 
♦Dame,  v.  Dame,  f. 
Damhert,  m,  en  o.  Daim,  m. 
Damhertin ,  v.  Daine,  femelle  du  daim, 

Damlooper,  m.  Béiandre,  f. 

Dammen,  b.  w.  Élever  une  digiie,  — , 

o.  w.  Jauer  aux  dames. 
Damp,  m.  Vapeur;  fumée,  f. 
Dampbad,  o.  Bain  de  vapeurs,  m. 
Dampen,  o.  w.  Fumer;  exiialer. 
Damper,  m.  Fumevr.m. 
Dampig,  b.  n.  ^ébuieux;  vaporeux ; 

humide;  sombre,   —  peerd.   Cheval 

poussif. 
Dampigheid,  v.  Asthme,  m.;  pousse  , 

f. 
Dampiog,  y.  Zie  Damp. 
Dampketel,  m.  Autociave ,  digesteur  ^ 

m. 
Dampkogcl,  m.  Éolipyle,  m. 
Dampkring,  m.  Atmosphère,  f. 
Dampkringttchtig ,  b.  n.  Atmosphéri- 

que, 
Dampkringslucht ,  y.  Air  almosphéri- 

que,  m. 
Dampmaker,  m.  Gazifère^  m. 
Dampmeter,  m.  Atmidométre^  m, 
Damppot,  m.  Zie  Dampketel. 
Dampschip,  o.  Baieau  a  vapeur,  m. 
Dampwording.  y  yaporisaiion,  f. 
Damschjf,  y.  Dame,  f.;  pion,  m. 
Damspel,  o.  Jeu  de  dames,  m. 
Dam  weg,  m.  Berme  ;  cfiaussée,  f. 
Dan,byw.  Lors;  alors;  pour  lors,  — 

dit,  —  dat.  Tantót  ceciy  tantót  cela. 

Nu  en  — .  Quelquefois,  — ,  yoegw. 

Donc ;  puisque ;  or;  mais ;  que ;  ou. 
Dank,  m.  Remerctment,  m. ;  reconnais- 

sance,  f.;  gré,  m.  —  weten.  Savoir 

gré,  In  —  aennemen.  Agréer.  Tapen 

mynen  — .  Malgré  moi.  &od  — !  öod 

zy  —  I  Dieu  merci.  Tegen  wil  ei^  — . 

É^  gré,  mal  gré, 
Dankbaer,    b.  n.   Reconnaissant.  — , 

byw.  Avec  reconnaissance, 
Dankbaerheid,  v.  Reconnaissance,  f, 
Dankbaerly  k , hyw.  Avec  reconnaissance. 


Dankbetuiging ,  y.  Remerctment^  m.; 
action  de  grdces,  f, 

Dankdag,  m.  Jour  d*acUons  de  grdces , 
m. 

Danken,  b.  w.  Remercier;  rendre  grd- 
ces. Iemand  iets  te  —  hebben.  Devoir 
q.  c,  &  q.  q.  God  zy  gedankt !  Dieu 
merci !  grdce  è  Dieu ! 

Dank  feest,  y.  en  o.  Jour  solennel  d^ac- 
tions  ae  grdces,  m. 

Dankgebed  ,  o.  Prière  en  action  de 
grdces,  f. 

Dankgevoel,  o.  Sentiment  de  reconnais^ 
sance,  m. 

Danklied,  o.  Cantique  en  action  de  grd- 
ces, m. 

Dankoffer,  o.  {  Sacrifice   en  ac- 

Dankofferande,  y.    (  tion  de  grdces,  m. 

Dankzegging ,  v.  Remerctmenty  m.;  ac- 
tion de  grdces,  f. 

*Danof ,  byw.  Pour  cela;  c'est  -pour» 
quoi. 

Dans,  m.  Danse,  f.  Den  —  ontsprin- 
gen. Véchapper  belle. 

Dansdicht,  o.  Ballade,  f. 

Dansen,  o. en  b.  w.  Danser. 

Danser,  m.  Danseur,  m. 

Danseres,  y.  Danseuse,  f. 

Dansfeest,  v.  ^n  o.  Bat,  m. 

Dansgezelschap,  o.  Hal,  m.\  danse ,  f. 

Danskunst,  y.  Orchesliqvs,  f. 

Danslied,  o.  Air  d  danser,  m. 

Dansmaet,  y.  Cadeiice,  f. 

Dansmeester ,  m.  Mattre  de  danse  ,  m. 

Dansoefening,v.  Exercice  de  ladanse,m. 

Dansparty,  y.  Bat.  m. 

Danspas,  m.  Pas  de  danse,  m. 

Dansrei  ,  m.  ^  y.  Ctiatne  on  file  de 
danseurs,  f. 

Dansry,  y.  Zie  Dansrei. 

Dansschoen,  m.Escarpin,  m. 

Dansschool,  y.  École  de  danse,  i. 

Danssprong,  m.  Pas  de  danse,  m. 

Dansster,  v.  Danseuse,  f. 

Dausteekenaer,  m.  Chorégraphe,  m, 

Dansteekening,  y.  Chorëgraphie,  f. 

Danszael,  y.  Salie  de  danige,  f. 

Danszot.  m.  Dansomane,  m. 

Danszottin,  y.  Dansomane,  f. 

Dantzig,  o.  Danlzick  (yille). 

Dapper,  b.  n.  FaUlant;  brave,  — ,  byw. 
Zie  Dapperlyk. 

Dapperheid  ,  y.  Bravoure ;  vaillance , 

Dapperlyk,  byw.  Faillamment;  brave- 
ment. 


Digitized  by 


Google 


122 


DAS 


DEC 


Dardanellen ,  t.  mv.  DardanelUs  (dé- 

troit).  f.  pi. 
Darm,  m.  Boyau ;  inlestin,  m. 
Darmachiig,  b.  n  Jntestinal. 
Darmbeen,  o.  Osilicufue,  m. 
Darmbeenspier,  v.  Muscle  iliaque,  m. 
Darmbeachryver  ,   m.   Entérographe  , 

m. 
Darmbescbryving,   v.   Entérographie , 

f. 
Darmbreuk  ,  v.  EntérocèU ;  rupture  , 

f. 
Darmjicht,  t.  Passion  iUaque,  cotique, 

f. 
Darmkink.  v.  Zie  Darmkronkei. 
Darmkronkel  ,  m.  Colique  violente,  f,; 

miserére;  volvulus,  m. 
Darmnet,  o.  e/i  ▼.  Épjploon,  m. 
Darmnetbreuk  ,  v.  Epipiocèfe,  f. 
Darmontieding,  v.  Enlerotomie,  f, 
Darmontstekiug ,  t.  EnUriU  (méd.) , 

Darmopening,  v.  Entérotomie^  f. 
Darmpyn,  v.  Colique,  f. 
Darmsap,  o.  Cfiyle  iniestinal,  m. 
Darmscheel,  o.  Zie  Darmsc^eidsel. 
Darm  scheel  ig,  b.  n.  Mésenlérique. 
Darmscheelontstekiug,  y.  MésentériU 

(méd.J,  f. 
Dirmscheidsel ,  o.  Mésentère  (anat.)  i 

m. 
Darmslymvloed,m.^n(^orr/i^  (méd,) 

f.  » 

Darmsnner,  ▼.  Corde  de  boyau,  f. 
Darmsnede,  y.  Entéroiomie,  f. 
Darmsnyder,  m.  Entérolome,  m. 
Darmsnyding,  v.  Cotigue,  f. 
Darmsnymes ,  o.  Enterotome^  m. 
Darmspoeling,  v.  Lavemenly  m. 
Darmsteen  ,  m.  Enlérolitlie  ,  f. 
Darm  valling .  v.  Zie  Darmbreak. 
Darm  vet,  o.  Ra  lis,  m. 
Darmvlies ,  o.  Èpipioon ,  m. 
Darmwaterbreuk  ,  v.  Hydrentérocéle  , 

Darmwee ,  o.  Colique ,  f. 
Darm  worm ,  m.  Fissule  (ver) ,  f. 
Darmworst ,  v.  Andouüle ,  f. 
Darren,  o.  w.  Zi^  Durven. 
Dartel ,  enz.  Zie  Dertel,  enz. 
Da8,m.  Blaireau ;  basset,  m.  — ,  ▼. 

Cravate ,  f. 
Dashond  ,  m.  Basset  (chien) ,  m. 
Das] ook  ,  o.  Ail  sauvage ,  m. 
Dasaenjagt ,  y.  Chasse  du  blaireau  , 


Dassenval ,  y.  Brayon  (piége) ,  m. 
Daasenvel ,  o.  Peau  de  blaireau ,  f. 
Dassenvet,  o.    Craisse  de  blaireau , 

f. 
Dat ,  yoorn.  Ce ;  cel ;  cette ;  ceta ;  eeci ; 

lequel ;  taquelte;  qui ;  que,  — ,  yoegw. 

Que ;  si ;  pourvu  que, 
♦Dataria  ,  v.  l    fj-/..!-    f 
*Datary  ,  v.   l  ^'«"^  •  '^• 
Datelyk,  byw.  Incontinent;  d'abgrd. 
^Dateren  ,  b  w.  Daler. 
Datgene ,  voorn.  Ce ;  ce  qui;  ce  que ; 

celui ,  celle 
Dativus  ,  m.  Datif ,  m. 
♦Datum  ,  m.  Date  ,  f. 
Dauw  ,  m.  Rosée,  f.  Voor  dag  en  — • 

De  grand  mat  in. 
Dauwel ,  v  Lambine ;  satope ,  f. 
Dauwelacbtig,  b.  n.  Lambin. 
Dauwelachtigheid ,  y.  i  j^ction  de  lam- 
Dauwelary,y.  f     biner,t. 

Dauwelen  ,  o.  w.  Lambiner, 
Dauwen,  onp.  w.  Fodre  de  la  rosée. 

—  ,  b.  w.  Verser ,  répandre. 
Dauwworm  ,  m  Dartre ,  f. 
Dauwwormachtig ,  b.  n.  Dartreux, 
Dauwwormige ,  m.  en  y.  Dartreux , 

m. ;  dartreuse ,  f 
Daveren,  o.    w.    Tronbter ;  s'ébron- 

ler. 
Daverend ,  b.  n.  Tremblant. 
Da  ver  ing  ,  v.  Secousse ,  f. ;    tremble- 

ment ,  m. 
De ,  lidw.  Le ;  la ;  les, 
♦Debet ,  o.  Debet ,  m.  —  en  credit. 

Doit  et  avoir. 
♦Debiet ,  o.  Débit ,  m. 
Debiteren ,  b  w.  Débiter;  vendre. 
December ,  m.  Décembre ,  m. 
♦Decemvirael ,  b.  n.  DécemvinU, 
♦Decemviraet ,  o  Déctmvirat^  m. 
♦Deciare  ,  v:  Déciare.  m. 
♦Decideren ,  b.  w.  Décider. 
♦Deciem  ,  m  Décime ,  m. 
♦Decigramme ,  y.  Décigramme ,  m. 
♦Deciliter,  m.  Décilitre ,  m, 
♦Decimael ,  b.  n  Décimal, 
Decimaelrekening,  y.  Calcut  décimel, 

m. 
♦Decimeter ,  m.  Décimètre ,  m. 
♦Decisie ,  y.  Décision ,  f. 
♦Deci  stère ,  y.  Décistère ,  m. 
♦Declamatie  ,  y.  Déclamalion ,  f. 
♦Declameren,  b.  w.  Déclamer, 
♦Declaratie  ,  y.  Déclaration ,  f. 
♦Declareren  ,  b.  w.  Déclarer. 


Digitized  by 


Google 


DEE 


DEG 


123 


«Deolinatie ,  ▼.  Déciinaison  ,  f. 
,    «Declineerbaer ,  b.  n.  DéeUnabU. 

^Declineren ,  b.  w.  Décliner. 
I   "«^Decoratie ,  t.  Déccration ,  f. 

^Decoreren  ,  b.  w.  Décorer, 

*Decpeet ,  o.  Décret ,  m. 

^Decreteren ,  b.  w.  Décréter, 

DeefiT»  o.  en  m.  P&U ,  f.  — ,  ▼.  Dat  zal 
tt  —  doen.  Cela  vous  fera  du  bitn, 
—  hebben.  Avoir  du  plaisir, 

Deegachtigr,  b.  n.  P&Uux. 

Deegacbtigheid ,  v.  Empdtement ,  m. 

Deegballeken,   o.  Pdion,  m.,  pdtée , 

Deegbrood ,  o.  Pain  pdteux ,  m. 
Deegkloppep,  m.  Brie.  f. 
Beegkneder ,  m.  Geindre,  m. 
Deegmandje ,  o.  Panneton ,  m. 
Deegmes,  o.  Caupe-pdte,  m. ,  videlle, 

Deeg«em  ^m.  Zie  Deesem. 

Deegsemen  ,  b.  w.  Zie  Deesemen. 

Deel ,  o.  ^  Part ;  partie ;  portion ,  f. ; 
contingent ;  tome ;  volume ,  m. ;  quan-^ 
tHé^  f. ;  nombre ,  m.  —  ,  ▼.  ^w,  m. , 
pianche ;  aire  (d'une  grange) ,  f. 

Deelachtig ,  b.  n.  Participant. 

Deelachtigbeid,  v.  Parttcipation  ^  f. 

Deelbaer ,  b.  n.  Divisible, 

Deelbaerbeid  ,  v.  Divisilfilité ,  f. 

Deelder,  m.  Zie  Deelep. 

Deelen,  b.  w.  Diviser ;  partager;  ré- 
poTtir;  séparer;  avoir  part;  prendre 
part  &.  ' 

Deelend ,  b.  n.  Partitif, 

Deelep,  m.  Diviseur,  m. 

Deelgenoot ,  m.  en  v.  Associé;  copar- 
tageant ,  m. ;  copartageante ;  associée. 

Deelgenootschap  ,   o.   Participation  , 

Deelhebbend,  b.  n.  Participant;  in- 
téresse ;  associé. 

Deelhebber ,  m.  Coparfageant  ;  asso- 
cié; actionrmre ;  coinléressé,  m. 

Deelhebbing ,  v.  Participation  ,  f. 

Deelhebster ,  t.  Copartageante ;  asso- 
eiée,  f. 

Deeling ,  t.  Division ,  f. ;  partage  , 
m. 

Deelken ,  o.  Zie  Deeltje. 

Deelneemster  ,  v.  ActUmnaire  ;  asso- 
ciée; sociétaire,  f. 

Deelnemend ,  b.  n.  Participant. 

Deelnemer,  m.  Associé;  sodétaire; 
aetionnaire^  m. 


Deelneming ,  t.  Participation  ;part^  f. 
Deels ,  byw.  En  partie. 
Deeltal ,  o.  Dividende ,  m. 
Deelteeken ,  o.  Trema ;  tiret ,  m. 
Deeltje  ,  o.  Parcelle  ;  particule ;  mo- 

lécuU ,  f. 
Deelwoord  ,  o.  Participe ,  m. 
Deel2aem  ,  b.  n.  Divisible. 
Deen  ,  m   Danois ,  m. 
Deenmarken  ,  o.  Danemark ,  m. 
Deensch  ,  b.  n.  Danois 
Deerl-yk,  b.   n.  Misérable;  pitoyabte. 

—  i  hyw.  Misérablement ;  pitoyaifle- 

ment. 

tZU%.  }  Jeune  fUle;iervanU,  f. 
Deernis,  ▼.  Piiié;  com passion ,  t  — 

met  iemand  hebben.  Avoir  pitié  de 

q.q. 
DeernisTerwekkend ,  b.  n.  Altendris- 

sant .  touchant ,  vathétique. 
Deern iswaerdig  ,  b.  n.  i  Digne  de  com- 
Deemisweerdig  ,  b.  n.  (     passión. 
Dees  ,  Yoorn.  Zie  Deze. 
Deesem  ,  m.  Levain ,  m. 
Deesemen  ,   b.  w.  Mettre    du   levain 

dans  la  pdte. 
♦Defecten ,  o.  mv.  Défets ,  m.  pi. 
*Defendent,  m.  Soutenant,  m. 
*Defenderen ,  b.  w.  Défendre. 
♦Defensie ,  v.  Défense ,  f. 
♦Defileren ,  o.  w  Défiler. 
♦Definitie ,  v.  Définition  ,  f. 
♦Deflnitor ,  m.  Définiteur^  m. 
Deftig ,  b.  n.  Excellent ;  magnifique ; 

g'ave ;  noble ;  distingué.  — ,  by w.  Zie 
eftiglyk. 
Deftigheid ,  V.  Gravilé;  majesté;  ma- 

gni^ence ;  noblesse ;  prestance ,  f. 
Deftiglyk ,   byw.  Gravement ;  magni- 

fiquenienl ;  majestueusement ;  noble- 

ment, 
Dege ,  V.  Te  — ,  ter  — .  Bien ,  comme 

il  faut. 
Degel ,  m.  Platine  (impr  ),  f. 
Degelyk ,  b.  n.    Brave  ;  loyal ;  bon ; 

solide ;  réel ;  cerlain.  —  ,  by  w.  Bien ; 

comme  il  faut ;  tout  net ;  iouh  de  bon ; 

certainement. 
Degelykheid ,  v.  üonnêlelé;  probité ; 

bonté.  L 
Degen ,  m.  Épée ,  f. 
Degendrager ,  m.  Homme  d'épée ;  bret- 

teur^  m. 
Degene,  TOorn.  Celui;  celle-;  ceux; 

celles. 


Digitized  by 


Google 


124 


DEK 


Degengevest ,  o.  Garde  d'épée ,  f. 
Degengordel ,  m.  Ceinluron ,  m. 
Degengreep ,  v.  Poignée  d'épée  ,  f. 
Degenkling ,  v.  Lame  d'épée,  f. 
Degenknop  ,  m.  Pommeau  d*épée ,  m. 
Degenkwast ,  m.  Dragonne ,  f. 
Degenmaker,  in.  Fourbisseur,  m. 
Degenpunt ,  v.  £?4/öc  .  m.  ' 

DegeDriem  ,  m   Ceinluron^  m. 
Degenriem maker ,  m.         )  Ceinturati" 
Degenriemverkooper ,  m.  )  nier^ceiU' 

turievj  m. 
Degenscheede ,  v.    Fourreau   d'dpée , 

m. 
Degens  teek,  m.   )  ^        ., ,  , 
Degeustoot!  m.  }  (^oupd'épée,  m. 
Degenstrik  ,  m.  NcBud  d'épée ,  m. 
Degen  trekker ,  m.  BreUeur ,  m. 
Degenvormig,  b.  n  Ensiforme. 
♦Degradatie ,  v.  Dégradation ,  f. 
♦Degraderen ,  b.  w.  Dégrader, 
Dein,  m.  Daim,  m. 
Deine ,  v.  Daine ,  f. 
Deining,  v.  Agitation  des  vagues ,  f.; 

brisants ,  m.  pi. ;  anduiaiion ;  man* 

ture ,  f. 
Deinzen ,  o.  w.  Reculer ;  cider. 
Deinzing ,  v.  Retraite ;  fuüe ,  f. 
♦Deïsmus ,  o.  Deisme ,  m. 
*DeÏ8t,  m.  Déiste,  m. 
*Deïstery ,  v.  Déisme ,  m. 
♦Deïstisch  ,  b.  n.  Déisle, 
Dek ,  o.  Couverture ,  f. ;  tülac ,  m. 
*Dekade ,  v.  Decade ,  f. 
♦Dekadedag  ,  m.  Décadi,  m. 
♦Dekadi ,  m.  D^^vwli ,  m. 
♦Dekagram  ,  m.  Décagramme ,  m. 
*Dekaliter ,  m.  Décalttre ,  m. 
♦Dekameter,  m.  Décamèlre,  m. 
♦Dekanaet ,  o.  Décanat ,  m. 
♦Dekastere ,  v.  Décastère ,  m. 
Dekbalk,  m.  Chevron,  m. 
Dekberd ,  o.       i    ,4  ^     .  ,      ^      ^ 
Dekbordio       (   ^chmdole,  f.;  ^ar- 
Dekbordje ,  o.  )      ^^^ »  ^' 
Deken,   m.  Doyen;  ctief,  m.  — ,  v. 

Couverture ,  f, 
Dekenin,  v.  Doymne,  f. 
Dekenkooper,  m.  Couverturter,  m. 
Dekenmaker,  m.  Coitverturier^m, 
Dekensambt, o.  )    Doyenné;  décanat. 
Dekenschap,  o.  f      m. 
Dekensehappelyk,  b.  n.  Décanat, 
Dekenverkooper ,  m.  Zie  Dekenkoo- 

per. 
Dekgoed.o.  Couverture^  f. 


DEN 

Dekje,  o.  TitU,  f. 

Dekken ,  b.  w.  Couvrir ;  voUer;  gamn- 

tir. 
Dekker,  m.  Couvreur^  m. 
Dekking ,  v.  Jctiou  de  couvrir^  f. ;  me- 

couplement,  m. 
Dekkleed,  o.  Couverture^  f.;  voüe^  m. 
Deklood,  o.  Fattage,  m. 
Deklyst,  v.  Brogue,  f. 
Dekmantel,    m.   Manteau;  prétexU; 

voite^  m. 
Dekpan,  v.  TujUe,  f.   , 
Dekplankje,  o.      I  Echandole,  f. ;  bmr- 
Dekplanksken,  o.  f  .  deau,  m. 
♦Dekreet,  o.  Décret^  m. 
♦Dekreteren,  b.  w.  Décréter, 
Dekriet,  o.  Roseau  pour  couvrir  tes  Unu, 

m. 
Deksel,  o.  Couverture,  f.;  coiivercle^  m. 
Dekselmaker,  m.  Couverturier,  m. 
Deksel  y er kooper ,  m.  Couvei  turier^  m. 
Deksteen,  m.  Tabtette;  pierre  ü  couvrir, 

Dekstroo,  o.  Chaume,  m. 

Dekstuk,  o.  TabUtte ;  ckantaUe^  f. ;  «te- 

que,  taittoir^  m. 
Dekwerk ,  o.  Blindee ,  f.  pi. ;  bündoffe , 

m. 
Dekzeil,  o.  Bdche;  barme^  f. 
Del,  V.  Zie  Delling. 
Delfstof,  y.  Minérat;  métat;  fossiU  ^ 

m. 
Delfstofbeschryyer ,  m.  Oryclofraphe  ^ 

m. 
Delfstofbeschryying,  v.  Oryctograph^e^ 

f. 
DelfstofTelyk,  b.  n.  Minérat;  fasfik. 
Delfstofkunde,  v,  Minératogie,  f. 
Delfstofkundig,  b.  n.  Minératogique, 
Delfstofkundige,  m,  MinérahoguU^  xn. 
Delfstofleer,  y.  Oryctologie,  f. 
Delgen,  b.  w.  Zie  verdelgen. 
♦Deliberatie,  v.  Délibération^  f. 
♦Delibereren,  o  w  Délibérer. 
♦Delicaet,  b.  n  Délicat, 
Delle,  ▼.  Zie  Delling. 
Delling,  y.  Fattée ;  profondeur^  f.;  fimdr 

m. 
Deltavormig,  b.  n.  Dettoide, 
Del  uw,  b.  n.  Pdle,  liuide. 
Delyen,  b.  w.  Creuur;  fouir;  béeker; 

fouilter;  déterrer. 
Delyer,  m.  Pionnier,  m. 
Delying,  y.  Fouissementi  cretuememt, 

m. 
♦Demagogisch,  b.  n.  Démagogiqye. 


Digitized  by 


Google 


DEN 


DER 


125 


^Deraagoogr,  m.  Démagogue^  m. 
^Demissie,  t.  Démissian^  f. 
Demoed,  m.  Humüité,  f. 
Demoedi^ ,  b  n.  Humbie,  sounds,  — , 

byw.  HumbUmenL 
Demoedifireo ,  b.  w.  HumÜier.  Zich  — . 

Demoedig^heid ,  t.  Humitité;  saumiS' 

sian^  f. 
Demoodiging ,  y.  Hümüiation;  actkm 

tThumiUer^  f. 
Demoediglyk,  byw.  Humblement. 
^Demokraet.  m.  DémocraU,  m. 
^Demokratisch,  b.  n.  Démocratique.  — , 

byw.  DémocraliquemenL 
Dempen,  b.  w.  Eteindre;  combler;  apai- 

set;  étoyffer  {une  sédiiion), 
,  Dempig,  enz.  Zie  Dampig,  enz. 
Den.lidw.  ije;la. 
Ben.  m.  Sapin,  m. 
Dendermonde,  o.  Tennonde  (ville). 
Denemarken,  o.  Danemark  (royaume) , 

m. 
Dengenen ,  voornw.  Celui ;  celui4iL 
Deskbaer  b.n  imaginabU ;  concevable, 
Denkbaerheid ,  v.  Qualilé  d*une  chose 

imaginable.  f. 
Denkbeeld,  o.  Idéé;  concepUon ; notian; 

pensee,  f. 
Denkbeeldenkunde,  v.  Ideologie,  f. 
Denkbeeldenknndig^b.  n.  Idéologique. 
Denkbeeldenkundtge  ,  m.  IdMogue  , 

idédogiste  ^  m. 
Denkbeeldenleer,  v.  Ideologie,  f. 
Denkbeeldenleeraer,  m.Ideologue,  idéo- 

loqistey  m. 
Denkbeeldig,  b.n.  Idéal. 
Denkbeeldknndig,  b.  n.  Idéologique. 
Denkbeeldkundige .  m.  Idéologue  ,  m. 
D«nkelyk ,  b.  n.  Imaginable ;  conceva- 

ölt ;  vraisemblable ;  probable.  — ,  byw. 

FreisembUMement ;  probablement 
Denken ,  b.  w.  Penser;  songer;  méditer; 

réftécfnr;  croire;  conjeclurer;  juger. 

Wat  denkt  gy  er  van  ?  Qu*en  pensez- 

vous? 
Denkend,  b.  n.  Pensant, 
Denkenskracht,  v.  Zw  Denkkracht. 
Denker,  m.  Penseur,  m. 
Denking,  v.  Pensee ;  réflexion,  f. 
Denkkracht,  v  FacuUéde  penser;  force 

(PimaginalUm,  f. 
Denklyk^  b.  n.  «nbyw.  Zie  Denkélyk. 
Denkreüe.  y.  Enthymème,  m. 
Denksprenk,  y.  Maxime;  sentence,  f.; 

proverbe;  apopfUhegme,  m. 


Denkyermogen ,  o.  FacuUé  de  penser , 


Denkvorm ,  m.  Id^;  conception ,  f. 
Denkwaerdig,  b.  n.  )    Mémorable;  re- 
Denkweerdig,  b.  n.  j      marquable. 
Denkwys  ,  v.    (  Maniere  ou  foQon  de 
Denkwyze  ,  y.  i     penser;  opinion,  f.; 

sentiment ;  avis ,  m. 
Denne,  v.  Tillac ;  grenier  d  set,  m. 
Dennen,  onv.  b.  n.  iV  sapin. 
Dennenappel,  m  Pomme  de  pin,  f. 
Dennenblad,  o.  Feuille  de  sapin,  f. 
Dennenboom,  m.  Sapin,  m. 
Dennenbosch,  o.  Sapiuière.  f. 
Dennenhout.  o.  Bois  de  sapin,  m. 
Dennen  woud,  o.  Forêtde  sapins,  f. 
Dennenzwam,  v.  Jgaric  de  sapin,  m. 
Denwelken.  Zie  Dewelke. 
Denzelfden.  Zie  Dezelfde. 
Denzelven.  Zie  Dezelve. 
Derde,  b.  n.  Troisième ;  tierg,  tiercé,  — 

stand.  Tiers  élat,  m.  Hendrik  de  — . 

Henri  trois.  Ten  — .  TroisièmemenU 

— ,  o.  Tiers,  m.  — ,  v.  Tiercé  (au  pl- 

quet),f.  ^      ^ 

Derdehalf,  b.  n.  )  ^^..^  ^,  .  . 
Derdehalve,  b.n.  f  ^^^^^tdemi. 
Derdendaegsch,  b.  n.  Qui  a  lieu  ou  qui 

revient  tous  les  trois  jours. 
Deren ,  b.  w.  Nuire.  — ,  o.  en  onp.  w. 

jivoir  pitié;  compatir ;  faire  pilié, 
Dergelyk,  b.  n.  Sembluble ;  parelt; tel. 
Derhalve,  voegw.  Cest  pourquoi;  donc; 

conséquemment. 
Derm,  enz.  Zie  Darm,  enz. 
Dermate ,  byw.  TeUement;  si  fort;  tant; 

desorte, 
Dermonde,  o.  Termonde  (ville). 
Derren,  o.  w.  Zie  Durven. 
Derrie,  m.  Tuf,  m. 
Derrieachtig,  b.  n.  Tufier. 
Derry,  m.  Zie  Derrie. 
Dertel ,  b.  n.  Foldtre ;  frélillant ;  pétu^ 

lant ;  lascif.  — ,  byw.  Zie  Dertelyk. 
Dertelen,  o.  w.  Foldtrer;  fréliller;  badi- 

ner. 
Dertelheid,  y.  Foldtrerie;  légèreté ;  pétu- 

lance ,  f. ;  frélilletnent ,  m,\lasciveté, 

Dertelyk  ,  byw.  Pétulamment ;  foldtre- 

ment;  lascivement. 
Dertien,  telw.  Treize, 
Dertiendagig,  b.  n.  De  treize  jours. 
Dertiende ,  b.  n.  Treizième.  Ten  — . 

Treizièmement.  —  ,m.  Treizième,  m. 

— ,  o.  lti«  partie,  f. 


Digitized  by 


Google 


126 


DES 


DEU 


Dertiei^arig,  b.  d.  Detreize  ans. 
Dertienma(6l,  byw.  Trev^e  fois. 
Dertig,  telw.  Trente. 
Dertigdagig,  b.  o.  De  trenU  jours. 
Derti)(er«  m.  Memöre  d*une  réunion  de 

trente  personnes;  homme,  vin  de  trente 

anSs  m. 
Dertigjarig,  h,n.De  trente  ans. 
Dertigroael,  byw.  Trenu  fois. 
Dertigste,  b.  n.  Trentième, 
Dertigtal,  o.  Trentaine,  f. 
Dertigvoudig,  b.  n.  Trente  fois  autant. 
Derven .  o.  w.  Oser,  — .  b  w.  Manquer 

de ;  être  privé  de;  se  passer  de. 
Derver,  m.  AbUUil.  m. 
Derving,  v.  Privation,  perte,  f. 
Dervoege,  byw.  Zie  Diervoege. 
Derwaerts,  byw  Fers  u  Ueu; Ui;y;de 

ce   cóté'ld.  Herwaerts  en  — .  Degd  et 

delA. 
Derwi8ch,in.  Derviclieou  dervis  (moine 

turc),  m. 
Derwyze,  byw.  De  maniere ;  tellement. 
Des  ,  byw.  Tant ;  autant ;  daulant,  — 

te  beter.  Tant  mieux.  —  te  meer. 

D*autant  plus.  —  te  erger.  Tant  pis, 

—  te  grooter.  D'aulant  plus  grand, 
— ,  voegw.  Donc;  par  conséquent,  — , 
lidw  Du  ,de  la.  —  vaders.  Du  père. 

—  huizes.  De  la  maison. 
♦Descriptie,  v.  Description^  f. 
♦Deserteren,  o.  w.  Déserter, 
♦Desertie,  v.  Désertion^  f. 
Desgelyk,  b.  n.  Zte  Dergelyk. 
Desgelyks,  byw.  PareiUement ;  egale- 

ment ;  de  mime ;  aussi, 
Desbalve,  voegw.  Zie  Derhalve. 
♦Designatie,  v.  Désianation^  f. 
♦Designeren,  b.  w.  Désipner. 
Deskundig,  b  n.  Connaisseur^  expert, 
Desniettegenstaende ,   byw.  )    Néan-- 
Desniettemin,   byw.  f  moins; 

nouobstant;  pourtant;  cependant;  flM^ 

grécela. 
♦Desolaet,  b.  n.  Désolé;  fort  triste, 
♦Desorder,  o.  Désordre^  m. 
*De8peraet,  b.  n  Désespéré, 
♦Desperatie,  v.  Désespoir^  m. 
♦Despoot,  m.  Despole^  m. 
♦Despotisch,  b.  n.  Despolique, 
♦Despotismus,  o.  Despotisme,  m. 
♦Desti natie,  v.  Destination^  f. 
♦Destineren,  b.  w.  Destiner. 
♦Destructie,  t.  Destmction,  f, 
Destyds,  byw.  Dans  ce  temps-tè, 
X)6svo]gens,  voegw.  Zie  Derhalve. 


I  Poureela;&cmMêe 
f      decela. 


Deewege,  byw. 

Deswegens,  byw.  .       

Deszelfs,  voornw.  Son ;  sa  ,•  ses. 

Deugd,  V.  Ferlu;  protilé;  quaüté  ;  pro- 
prtété^  f.;  tien;  avantage,  m. 

Deugdelyk ,  b.  n.  yerlueuz;  brave  ; 
vrai;  juste;  bon;  valable,  — ,  byw, 
Vertueusement ;  honnétement 

Deugdelykheid ,  v.  Fertu ;  probiié;  bon- 

£è^:^T- ]  ^"^^^''- 

Deugdlievend,  b.  n.  Qui  aime  la  vertu. 
Deugdryk,  b.  u.  Riche  en  verius  ;  tres* 

vertueux. 
Deugdrykheld,  V.  Vertu,  probité^  f. 
Deugdzaem,  b,  n    Vertueux;  loyal; 

probe.  — ,  byw.  Vertueusement. 
Dengdzaemheid ,  v.    Vertu;   probité; 

bonté,  f. 
Deugdzamelyk,  byw.  Vertueusement. 
Deugen,  o.  w.  VaUrir;étre  bon  ou  pro- 
pre d. 
Deugniet,  m.  Vaurien;  coquin,  m. 
Deugnietery,  v.  Coquinerie;  fripontu- 

rie,  f. 
Deuk,  V.  Bosse;  meurtrissure,  t;  ereu^r, 

m  ;  enfonfure,  f. 
Deuken,  b.  w.  Bossuer;  meurtrir. 
Deun,  m.  Chanson^  f.;  air,  m.  Om  den 

— .  Pour  nre;  par  phisanterie.  — , 

b.  n.  Avare;  chiche;  sordide;  mesquin. 

—  ,  byw.  Avarement;  chichement; 

mesquvietnent. 
Deunen,  o.  w  Cfianter;  plaisanter, 
Deunheid,  v.  Avarice;  mesquinerie,  f. 
Deuntje,  o.  Chansonnetle^  f.;  otr,  m. 
Deun^es,  byw.  CtUchement;  mesquine- 

ment. 
Deur,  V.  Porte,  f.  Van  —  tot  —.  De 

porte  en  porte.  Aen  de  —  kloppen. 

Frapper  &  la  porte.  Met  geslotene 

— en.  A  huis  dos. 
Deurbeslag,  o.  Ferrure  d*une  porte » f. 
Deurboord,  m.  Chambmnle,  m. 
Deurduim,  m  Gond  de  porte,  m. 
Deurgat,  o.  Embrasure  (d*une  porte),  f. 
Denrgestel,  o.  Uuisserie,  f. 
Deurgordyn ,  v.  en  o.  Portière  (rideau}» 

Deurhamer,  m.  Zie  Deurklopper. 
Deurhengsel,  o.  Penture  de  porte^  f. 
Deurken,  o.  Guichet,  m. 
Deurklopper,  m.  Heurtoir,  m. 
Deurraem  ,    v.   en   o.   ChambranU  , 
m. 


Digitized  by 


Google 


DIA 

Beunring,  m.  Bouele,  f.,  heurtoir  en 

anneau^  m. 
DeanJéatel,  m.  Clefd*une  porU,  f. 
Dearslot.  o.  Serrure  de  porte,  f. 
Deupstyl,  m.  Jambage  de  porie^  m. 
Deurtje,  o  Guichet,  m. 
DeuTYleugel,  m.  Baltant  d*une  porU  , 

m. 
Bearwachter  ,  m.  Portier,  conciërge , 

m. 
Benrwachtster,  v.  Porlière,  conciërge , 

f. 
Denrwaerder,  ni.  Huissier^  m. 
Deurwaerderschap ,  o.  Charge  d' huis- 
sier, t. 
Deurwerk,  o.  Huisserie,  t. 
Denvik,  m.  Broche;  ifonde ; cheville ,  f.; 

tampon;  bondon,  m. 
Deuvikken,  b.  w.  Tirer  (de  la  bUre, 

etc.)parlabonde. 
*DeYieii,  o.  Devise,  f. 
♦Devoot,  b.  n.  Dévot. 
♦Derotelyk,  byw  Dévotement, 
*Devotie,  ▼.  Dévotion,  f. 
Dewelke,  hetwelk,  voornw.  Qui,  tequel, 

taquetle ;  lesquels,  tesquetles;  que. 
Dewyl ,  voegw.  Parce  que ;  puisque  ; 

comme' 
Dey,m.  Dey,  m. 
Deze,  dit,  voornw.  Ce,  eet,  cette .  ces ; 

eelni'Ci ;  celie  ei ;  ceuxci ;  celles  ei. 
Dezelfde,  hetzelfde,  voornw.  leméme, 

la  même,  les  mêmes. 
Dezelve,  hetzelve,  voornw.  ƒ(,  eUe,  ils, 

elles,  eux,  lui;  Ie,  la,  les. 
Dezer  voege  (in),  byw.  D«  cette  maniere, 

ainsi. 
♦Diadeem,  m.  Diadême,  m. 
♦Dlagonael.  b.  n.  Diagonal. 
Diai^onaelljn,  v.  Diagonale,  f. 
Diaken,  m.  Diacre.  m. 
Diakenschap,  o.  Diaconat,  m. 
Diakonaet,  o.  Diaconat,  m. 

Diakony,  v.  Diaconie,  f, 
♦Dialectica,  v.  Dialeclique,  f. 
♦Dialecticus,  m.  Dialecticien,  m. 
*Dialekt,  o.  Dialecte,  m. 
♦Dialekti8ch,  b.  n.  Dialectique. 
♦Dialoog,  m.  Dialoaue,  m. 
Diamant,  m.  eno.  Diamant,  m. 
Diamantachtig,  b.  n.  Adamantin^  dia" 

mantaire. 
Diamanten ,  onv.  b.  n.  De  diamant , 

diamanlaire. 


DIC 


«7 


Diamantgrui»,  o.  Égris/e,  f. 
Diamantgruisdoos,  v.  Égri$9ir,  m. 
Diamanthaek,  m.  Agrafe  de  diamant , 

Diamanthandelaer  ,  m.  Diamantaire  , 

m. 
Diamantkliever,   m.  Fendeur  de  dia- 

mants,  m 
Diamantkoopman ,  •  m.    Diamantaire  , 

m. 
Diamantletter,  v.  Paristenne  (caract. 

d'impr.),  f. 
Diamantlym,  v.  en  o.  Lithocolle,  f. 
Diamantmyn ,  v.  Mine  de   diamants  , 

Diamantpoeder,  o.    )  Poudre  de  dia- 

Diamantpoeijer,  o.  ƒ  mant,  égrisée , 
f. 

Diamantslyper,  m.  Diamantaire,  lapi- 
daire, m. 

Diamantenyder ,  m.  Tailleur  de  dia- 
mants. m. 

DIamantspaeth,  m.  Corindon,  m. 

Diamantsteen,  m.  Diamant,  m. 

Diamantstrik,  m.  Attaclie  de  diamants, 
f. 

Diamanttuiltje,  o.  Aigrette,  f.,  boi^quet 
de  diamants,  m. 

Dlamantverkooper,m.  Lapidaire,  dia- 
mantaire, m. 

♦Diameter,  m.  Diamètre,  m. 

♦Diametrael,  b.  n.  Diamélral. 

Diana,  v.  Diane,  f. 

♦Diatonisch,  b.  n.  Dialonique.  — ,  byw. 
Diatoniqvement. 

Dicht,  o.  Poëme,  m  ;  vers,  m.  pi.  In  — 
en  ondicht  schryven.  Ecrire  en  vers 
etenprose. 

Dichtader,  v.  Feine  ou  verve  poéiique 
muse,  f. 

Dichten,  b.  w.  Versifier;  forger,  inven- 
ter. 

Dichter  ,  m.  Poëte ;  versificateur  , 
m. 

Dichteres ,  v.  Femme  poëte,  poétesse , 

Dichterlyk,  b.  n.  Poétique.  — ,  byw. 

Poétiquement. 
Dichtgeest,  m.  Génie  poéiique^  m. 
Dichtgenootschap ,  o.  Sociéléde  poésie, 

Dichtkracht,  v.  Génie  poétique,  m. 
Dichtkunde,  v.  Zie  Dichtkunst. 
Dichtkundig,  b.  n.  Poétique. — ,byw. 

Poétiquement. 
Dichtkundiglyk,  byw.  PoéliquemerU, 


Digitized  by 


Google 


128 


DIE 


DIE 


Dichtkunst,  v.  Poene;  poétique^  f.;  art 

poéHque^^.;  verst fication,  f. 
DichtkunstipT,  b.  n.  Poélique.  — ,  byw. 

Poétiqxumeni. 
Dichtluim.  ▼.  Verve  poétiqut^  f. 
Dichtmaet,  v.  Mètre,  pied  de  vers,  m.; 

mesure;  cadence,  f. 
Dichtmaetkunde,  v.  Métrique,  f.,  art 

métriquey  m.;  prosodie,  f. 
Dichtmatig,  b.  n.  Mélrique;  prosodi- 

qne. 
Dichtregel,  m.  Fers,  m. 
Dichtsieraed.  o.  Ornement  poélique,  m. 
Dichtster,  v.  Zie  Dichteres. 
Dichtstuk,  o.  Pièce  de  vérs,  t.;fnorceau 

de  poésie,  m. 
Dichtstukje,  o.  Petile  pièce  de  vers ,  f.; 

bouquet.  m 
Dichtstyl,  m  Slyle  poétique,  m. 
Dichttafereel ,  o.  Tableau  ,  m.,  ou  de- 

scription  poétique,  f. 
Dichtvuer,  o.  Feu  poélique^  m.,  verve 

poélique,  f. 
Dichtwerk,  o.  Ouvrage  de  poésie;poë' 

me,  m. 
♦Dictator,  m.  Dictateur,  m. 
♦Dlctatorlael,  b.  n.  DictatoriaL 
♦Dictatorisch,  b.  n  Dictatorial. 
Dictatorschap,  o.  Diclature,  f. 
♦Dictatuer,  t.  Dictalure,  f. 
♦Dicteren,  b.  w.  Dicter. 
♦Didaktiek.  y.  Didactique,  f. 
♦Didaktisch,  b.  n.  Didaclique.—fhjw, 

JHdactiquement. 
♦Didynamia,  ▼.  Didynamie  (classe  de 

plaotes),  f. 
♦Dldynamisch,  b.  n.  Didyname,  didy- 

namique. 
Die,  dat,  voornw.  Ce,  eet,  cette,  ces; 

ceux;  cetuiUi,  c^lle-lü, ceux-lü, celles- 

td :  qui .  lequet ,  laqueUe ,  lesquels ,  les- 

queues ;  que, 
Dicdenhoven.  o^TMonville  (ville). 
♦Diöet,  V.  Dièle,  f. 
Dief,  m.  Foleur;  iarron,  m.  —  aen  de 

keers.  Champignon,  bouton,  m. 
Diefachtig,  b.  n  Enclin  au  vol ;  furtif, 

— ,   byw.  Furlivement;  d  la  déro- 

bée. 
Diefachtigheid ,  t.  Inclination  au  vot , 

Dlefachtiglyk,  byw.  Furtivement ;  d  la 

dérobée, 
Diefegge,  v.  Larronnesse;  voleuse,  f. 


DieQe,  o.  Larronneau,  votereau,  m. 

Diefkelder,  m.  Cachoty  m. 

Dief  ken,  o.  Larrouneau,  votereau,  m. 
—  spelen.  Jouer  aux  barres. 

Diefkensspel,  o.  Barres  (jeu),  f.  pi. 

Dieflelder,  m.  Archer  recors,  m. 

Dieflyk,  byw.  Furtivement  ;é  la  ééro- 
bée, 

Diefsch ,  b.  n.  fn  byw.  Zie  Diefaoh- 
tif. 

Diefstal,  m.  Vol;  tarcin,  m. 

Diefte,  v.  Zie  Diefstal. 

Diefyzer,  o  Crocliet  de  voleur ;  barreau 
d*une  fenêtre,  m. 

Diegene,  datgene,  voornw.  Celui,  ceiie; 
ceux;  celles;  ce;  ce  qui;  ce  que, 

Diemit,  o.  Futaine,  dimite  (étoffe},  f. 

Diemitmaker,  m.  I    r».t»i^i^^    ^ 

Diemitwever,  m.  }  P^^nier.m. 

Dienaengaende,  byw.  Quant  ü  cela;  par 
rapport  a  cela;  A  eet  égard. 

Dienaer,  m.  Serviteur ;  domestique  ;va' 
let;  ministre;  officier;  employé,  m. 

Dienares,  t.  Servante,  f. 

Diender,  m.  Archer,  sergent,  m. 

Dienen  ,  b.  en  o.  w.  Servtr;  rendre  ser- 
vice ;  éire  en  service;  être  bon  ou  pro- 
pre d ;  convenir ;  tenir  lieu  dej  répan^ 
dre :  devoir;  falloir.  God  — .  Servir 
Dieu.  De  mis  — .  Servir  ta  messe. 
Tot  Toorbeeld  — .  Servtr  d'exempie , 
de  modéle.  Dat  dient  tot  niets.  Cela 
ne  sert  ü  rien. 

Dienend,  b.  n.  Servant. 

Dienrok,  m.  Dalmalique,  f. 

Diens,  voornw.  Dont ;  de  qui. 

Dienst,  m.  env.  Service;  office;  eutU, 
m.  Iemand  —  doen.  Rendre  service  d 
q.  q.  De  goddelyke  — .  Le  service 
divtn,  —  nemen,  s'enaager, 

Dienstaenbieding,  v.  Offre  de  service, 

Dienstbaer,  b.  n.  Sfijet ;  tributaire;  ser- 

vile :  esdavt ;  serviable, 
Dienstbaerheid,  v.  Svjétion;  servitude, 

f.;  esclavage,  m.;  obligeance,  f. 
Dienstbereid,  b.  n.   Serviable;    obti" 

geant. 
Dienstbewys,  o.  Service,  m. 
Dienstbewyzing,  v.  Zie  Dienstbewys. 
Dienstbieding,  v.  Offre  de  service,  f.; 

compliment,  m. 
Dienstbode,  m.  en  v.  Domestiqtie,  m.  et 

f.;  servante,  f. 
Dienstdoende,  b.  n.  Qtd  est  en  activité 

de  service. 


Digitized  by 


Google 


DIE 


DIE 


129 


Diensthuis,  o.  MaUon  de  service,  f. 
DieDStig*,  b.  B.  VtHe;  ton;  prop  ft  &; 

obligeanl;  respecltteux   — ,  byw.  UtU 

lemenl;  obtigeamment;  respectueuse- 

ment. 
Diensti^heid,  v   UtiHté,  f. 
Dienstig^lyk,  byw.  (JtUemerU. 
Dienstjaer,  o.  Exereice,  m.,  annéed'ex- 

ercice,  f. 
Dienstknecht,  m.  Domestique;  valet^ 

m. 
Dienstloon,  m.  en  o.  Gages;  appainte- 

nenls,  m.  pi.;  saUiire,  m. 
Diens tmaegd,  Y.  )  Servante  ^  domesti" 
Dienstmeid,  v.      f      que,  f. 
Dienstneming,  t.  Engagement ;  enrÓU- 

menty  m. 
Dienstpleging,  t.  Cérémonie,  f. 
Dienstplegtig,  b.  n.  Cérémonial. 
Dienstpligtig .   b    n.  Qui  doit  servir, 

— e,  m.  Consent,  va. 
Dienstrede,  v.  (Jompfiment,  m. 
Dienstrust,  y.  Eméritat,  m.;  vétérance, 

f. 
Dienstscfaap,  o.  DomesUciié,  f. 
Diensttyd,  m.  Temps  de  service,  m.; 

earriérey  f 
DienetYserdig,  ens.  Zie  Dienetreerdig, 

enz. 
DienstYeerdlg ,    b.  n.  Serviabte;  eifir 

eitux;  obligeant.  — ,  byw.  Officieuse' 

ment ;  obligeamment. 
Diens tYeerdigheid,  y.  Obligeance^  f.; 

dévouement,  m. 
DienstYeerdiglyk,  hyvr .  OfficieusemenU 

obUgeamment. 
DienstYerdrag,  o.  jiccord,  m.,  conven- 

Om,  f. 
DieastYry ,  b.  n.  Exempt  de  service  , 

de  corvee. 
Dienstwerk,  o.  Service,  m. 
Dienstwillig,   b.   n.  Zie  DienstYeer- 

dig. 
Dienstwilligheid ,  y.  Zie  DienslYeer- 

digheid. 
DiensYolgens  ,  byw.  Par  conséquent ; 

ëcnc ;  (f est  pourquoi. 
Diep,  b.  n.  Pro  fond.  — ,  byw.  Profon- 

éément;  intm  avant.  —  in  zee.  En 

haute  mer;  en  pleire  mer.  —  in  het 

land.  Bien  avant  dans  Ie  pays.  ^  in 

schulden    steken.    Être  accabté   de 

éeties,  — ,  o.  Profondeur  (de  Ceau); 

pleine  mer ;  haute  mer,  f.  in  het  — 

komen.  Enlrer  en  pleine  mer. 
Diepaohtig,  b.  n.  Un  peu  profond. 

Tnrn.I. 


Diepdenkend,  b.  n.  Profond;  qui  pense 

profondément. 
Diepen,  b.  w.   jipprojondir ;    ombrer 

(t.   de   peint.) ;   rentrer  (t.  de  gra- 
veur). 
Diepgaende,  b.  n.  Profontié. 
Diepgeleerd,  b.  n.  Très-saunnt. 
Diepgeplant,  b.  n.   Planté  profondé- 
ment. 
Diepgeworteld,  b.  n.  Profondément  en- 

ractné. 
Diepgrondig,  b.  n.  Tres -pro  f  oud. 
Dieplood,  o.  Sonde,  f. 
Dieppeinzend ,  b.  n.  PensiJ  ;  médita- 

Hf. 
Diepsel,  o.  Ombre  (pelnt),  f. 
Diepte,  y.  Profondeur,  f.;  /ond;  abtme, 

m. 
Diepzin  ,  m.  Zie  Diepzinnigheid. 
Diepzinnig,  b.  n.  Profond;  penetrant; 

abstrait. 
Diepzinnigheid  ,  y.  Pénétration ;  pro- 

fondeur  d^esprit,  f. 
Diepzinniglyk  ,    byw.    Profondément ; 

d*une  maniere  abslraite. 
Dier,  o.  Auimal,  m  ;  béte,  f. 
Dier,  b.  n.  Zie  Duer. 
Dier,  Yoornw.  De  ce,  de  eet,  de  cette,  de 

ces;  hce.H  cette;  &  ces 
Dierachtig,  b.  n.  jéntmat;  bestiat;  bru- 

tal. 
Dieraenbidder,  m.  Zooldlre.  m. 
Dieraenbidding,  y.  ZooiAtrie,  f. 
Dieraenbidster,  y.  Zooldlre,  f. 
Dierafdruksel ,    o.    Empreinte    (hist. 

nat.),  f. 
Dierbaer,  b.  n.  Cher ;  précieux. 
Dierbaerheid,  y.  Grande  valeur  d'une 

chose;  excellence,  f. 
DierbeschryYer,  m.  Zoographe,  m. 
DierbeschryYirg,  y.  Zoograpliie,  f. 
DierbcYechter,  m.  Besliaire  m. 
DierengeYecht,  o.  Combat  d'animaux , 

m. 
Dierenhof,  m.  Jardin  zoologique,  m. 
Dierenkunde,  y.  Zoölogie,  f. 
Dierenriem,  m.  Zie  Dierkring. 
Dierenryk,  o.  Règne  animnl,  m. 
Dieren  temmer ,  m.    Dompteur  d'anir 

maux,  m. 
Dierentuin,  m.  Jardin  zoologique,  m. 
Dieretend,  b.  n.  Zoophage. 
Dleröters,  m.  mY  Zoophages,  m.  pi. 
Diergaerde,  y.  Pare;  breuit,  m.;  ména* 

gerie,  f. 
Diergelyk,  b.  n.  Semblable ;  pareil. 


Digitized  by 


Google 


130 


DIE 


DIK 


Dierheid,  y.  Animalité^  f. 

Dierhond,  m.  Chien  de  chasse,  lévrier, 

m. 
Dierhuid ,  y.  Peau  de  béte,  dépauiUe , 

f. 
Dierken,  o.  Jnimalcule,  m. 
Dierkenner  ,  m.  Zeologüte  ,  zoologue , 

m. 
Dierkennis,  t.  Zoölogie,  f. 
Dierkool,  y.  Chartfon  animal,  m. 
Dierkoop,  b.  n.  en  hyw.  Zie  Duer, 

b.  n. 
Dierkring,  m.  Zodiaque  (astr.)*  m. 
Dierkunde,  y.  Zoölogie,  f. 
Dierkundig,  b.  n.  Zoologique. 
Dierkundige ,  m.  Zoologisle,  zoologue, 

m. 
Dierlj'k ,  b.  n.  jinimal ;  beslial ;  bruUU. 

— ,  by  w.  Bestialement, 
Dierlykheid,  y.  Animalüé^  f.;  anima" 

UPme^  m  ;  bestialité,  f. 
Dierontleding  y.  Zootomie.  f. 
Dierperk,  o.  ZteDiergaerde. 
Dierplant,  y.  Zoophyte.  in. 
Dierriem,  m.  Zie  Dierkring. 
Dierryk,  b.  n.  AbondarU  en  animaux» 

— ,  o.  Zie  Dierenryk. 
Dierech,  b.  n.  JnimaL 
Dierschheid,  y.  Animalisme,  m. 
Dierschilder,  m.  Zoographe.  m. 
Dierschildering,  y.  Zoograpliie,  f. 
Diersteeu^  m.  Zoolilhe,  m. 
Dierstof,  y.  Maiière  animale,  f. 
Dierte,  y.  Cfterté,  f. 
Diertje,  o.  Animalcule,  m. 
DierYersteeuing,  y.  Zoolilhe^  m. 
DierYoege  (in),  byw.  TeUement;  de  telle 

taf  on  OU  maniere. 
Dierwezen,  o.  Animalité.  f. 
Dierwording,  y.  AnimaUsationy  f. 
Dierzuer,  o.  Acide  zoonique,  m. 
Dies,  byw.  I   Cest  pourquoi;  par 

DieshalYe,  byw.  f      conséquent;  dane. 
«Dlëtisch,  b.  n.  Diététique. 
Diets  maken,  b.  w.  Faire  accroire;per- 

suader, 
^Dietsch,  b.  n.  Zie  Ylaemscb. 
DieYelanteern ,   y.   lanleme  iourde, 

f. 
DieYen,  b.  w.  Escamoler,  voler. 
DieYenbende,  y.  Bande  de  voleurs^  f. 
Dievenleider,  m.  Archer;  recors,  m. 
Dievenpeer,  y.  Poire  d'angoisse  (b&il- 

Ion),  f. 
DieYenrot,  o.  Bande  de  voleurs,  f. 
DieYensleutel,  m.  Fausse  def^  f. 


DieYentael.  y.  Argot,  m, 

Dievery,  y.  Brigandage;  vol;  larchi, 

m. 
*Differentiael,  b.  n.  Différentiel,  — ,  y. 

Diffe'rentieUe,  f. 
^Differentiaelrekening,  y.  CaJcul  diffé- 
rentiel, m. 
^Digesten,  o.  mY.  Digeste,  m. 
Diggel,  Y.  Tesson,  têl,  m, 
Digt,  b.  n.  Dense;  compacte;   serre; 

pressé;  solide;  massif;  épais;  dru ; 

bien  lermé.  —  bosch.  Bois  épais  ou 

touffu.  —  schrift.    Écriture   serrée, 

—  ,  byw.  Bien  serre;  dru;  prés; 

proche;  massivement, 
Digtby  ,  byw.  Prés;  tout  prés;   pro- 

cfie. 
Digten,  b.  w.  Rendre  compacte;  retnpHr; 

boucher;  fermer. 
Digtgesloten.  b.  n.  Bien  ferme. 
Digtgetakt,  b.  n.  Fort  branchu. 
Digtheid.  y.  Compacité;  densité ;  soU- 

dité  i  épaisseur :  fermeture ;  cUHure; 

proximtléy  f. 
Digtheidsmeter,  m.  Manoméire,  m. 
Digtmaking,  y.  Calfeutrage,  m. 
Dik,  b.  n.  Gros;  épais;  gras ;  corpulent ; 

votumineux;  gonflé,  — ,  byw.  lyune 

maniere  épatsse ;  dru ;  beaucoup.  —  , 

o.  Gras  (de  la  jambe) ;  residu ;  mare ; 

sediment^  m. 
Dikachtig,  b.  n.  Vn  peu  gros. 
Dikbaerdig,  b.  n.  Fort  barbu. 
Dikbakhuis,  o.  Grosjoufflu,  m. 
Dikbast,  m.  Zie  Dikbuik. 
Dikbastig,  b.  n.  Cossu. 
Dikbeenig ,  b.  n.    Qui  a  les  jambes 

arosses. 
Dikbek ,    m.  Gros    joufflu ;  gros-bec 

(oiseau),  m. 
Dikbekkig,  b.  n.  Joufflu, 
Dikbladig,  b.  n.  Feuülu ;  touffu. 
Dikbloedig,  b.  n.  Qui  a  te  sang  épais. 
Dikbnik,  m.  Ventru,  pansu,  m. 
Dikbuikig,  b.  n.  Ventru;  pansu. 
Dikdarm,  m.  Zie  Dikbuik. 
Dikheid,  y.  Grosseur;  épaisseur;  cor- 

pulenccy  f. 
Dikkaek ,  m.  en  y.  Joufflu ,  m.;  jouf- 

flue,  f. 
Dikken,  b.  w.  Epaissir,  — ,  o.  w.  SV- 

paissir. 
Dikkerd,  m.  Gros  garfon;  gros  joufflu  , 

m. 
Dikkoonig,  b.  n.  Joufflu. 
Dikkop,  m.  Grosse  tête,  f.;  têtard,  m. 


Digitized  by 


Google 


bis 


DIT 


]3I 


Dilüip,  m.  en  ▼.  Lippu,  m.;  üppue,  f. 
Diklippig,  b.  n.  Lippu. 
Diklyvig,  b.  n.  Corpulent. 
DiklyTigheid,v.  Corpuienee,  f. 
Dikmael,  byw.    i  Souvent;  fréquem- 
Dikmaels,  byw.  (      ment, 
Dikpens,  m..  Zie  Dikbuik. 
Dikte,  T.  Épaisseur;  grosseur;  corpu- 

tence.t. 
DikToetig,  b.  n.  Qui  a  de  gros  pieds, 

^l^Uh^'l    Souvent;  fréguem^ 

Dikwyl8,byw.  S         *^'- 

Dikzak,  m.  Zie  Dikbuik. 

^Dilemma,  o.  Dilemme,  m. 

♦Diligentie,  v.  Diligence,  f. 

Dille,  y.  Jnelh  (plante),  m. 

Ding  .  o    Chose;  affaire;  occupatian; 

cauUjf.;  proces,  m, 
Dingbank  ,  y.  Tribunai ;  barreau  ,  m. 
Dingdagf  m.  Jour  d'audience^  m. 
Dingen ,  o.  w.  Marchander;  piaider;  as- 

pirer  &. 
Dinger ,  m.  Celui  qui  marchande ;  pré- 

tendant ;  pUudeur,  m. 
Dingetje,  o.  Bagatelle,  f. 
Dinging «  y.  Jclion  de  marchander,  de 

piaider;  prétention,  f. 
Dingpleging,  y.  Procédure,  f. 
Dingsdaegscb,  h.  u.  De  mardi. 
Dingsdag,  m.  Mardi,  m. 
Dingsken,  o.  BagaleUe.  f. 
Dingster ,  y.  Celle  qui  marchande ;  pré- 

tendante ;  plaideuse^  f. 
Dingtael ,  y .  Plaidoyer ;  langage  du  bar- 
reau ;  ralsonnernerU  solide,  m. 
♦Diopter,  m.  Dioptre  (chir.)»  m. 
Diploma^o  Diplóme,m. 
^Diplomaetf  m.  Diplomate,  m. 
«Diplomatisch,  b.  n.  Diplomatique.  -— , 

byw.  Diplamatiquement. 
Diptam,  m.  Dictame  (plan te),  m. 
♦Directie,  y.  Direction^  f. 
♦Directoraet.  o.  Directorat,  m.  , 

*Directoriael,  b  n.  DirectoriaL 
«Dirigeren,  b  w.  Diriger. 
♦Discalter,  m.  Carme  déchaussé,  m. 
Ditcb,  m.  Table,  f. 
Discbdoek,  m.  Nappe,  f. 
Diacbgenoot ,  m.  ^  y.  Convive  ,  m.  et 

DUcbgeregt,  o  Service,  m. 
Dischlaken,  o.  Nappe,  f. 
♦Discipel,  m.  Disctple^  m. 
♦Disciplien,  y.  Discipline,  f. 
♦Disciplineren,  b.  w.  Discipliner. 


♦Discnesie,  y.  Discussion,  f. 
Diskant,  m.  Dessus  (mus.),  m. 
Diskantist,  m.  Dessus  (mus.),  m. 
♦Disponeren,  b.  w.  Disposer  de, 
♦Disponibel,  b.  n  Disponible. 
♦Dispositie,  y.  Disposition.  f. 
♦Disputeren,  o.  w.  Disputer, 
Dissel,  m.  Erminette;doloire,  f.;  aisceau; 

timon,  m. 
Disselboom,  m.  Timon,  m. 
Disselnagel,  m.  Mteloire  (cbeyille), 

Disselpeerd,  o.  Timonier,  m. 

Disselpin,  y.  Zie  Disselnagel. 

Dissel  tang,  y.  Jrmon,  m. 

Disseltje  ,  o.  Aissetu ,  f. ;  pelit  timon , 
m. 

♦Dissertatie,  y.  Disserlation,  f. 

Distel,  y.  Chardon,  m. 

Distelacbtig,  b.  n.  Qui  tient  du,  char- 
don, 

Distelbloem,  y.  Fleur  de  chardon,  f. 

DistelÖtend,b.  n.  Acanthophage, 

Distelig,  b.  n.  Plein  de  chardons. 

Distelkruid,  o.  Chardon,  m. 

Distelveld,  o.  Chardonniére,  f. 

Distelvink  ,  m.  en  y.  Chardonneret  (oi- 
seau),  m. 

DisteWlinder,  m.  BeUe-dame  (papillon), 

Distelvormig ,  b.  n.  Jcanthacé^  épi- 

neux, 
*Distilatie,  v.  DistillatUm,  f. 
♦Distileerbaer,  b.  n.  Distillable. 
♦Distileerder,  m.  Distillateur,  m. 
♦Distileerdery,  y.  Distillerie,  f. 
♦Distileerflesch,  y.  Ballon  (chim.) ,  m. 
♦Distileerglas,  o.  Comue,  f. 
^Distileerketel,  m.  Jlamhic^  m. 
♦Distileerkolf,  m.  en  y  Cucurbite,  i. 
♦Distileerkruik,  y.  Cuine  (chim.),  f. 
♦Distileerkunst ,  y.  Art  de  disjAller^  m. 
♦Distileerplaets,  t.  Distillerie,  f. 
♦Distileervat,  o.  AlanünCy  m.;  cucur- 

biU,f. 
♦Distileren,  b.  w.  DisHUer, 
♦Distilering,  y.  Distillation,  f. 
♦Distribueren,  b.  w.  Distribuer. 
^Distributie,  y.  Dislribution,  f. 
♦Di  strikt,  o.  District,  m. 
♦Distriktkommissaris,  m.  Commissaire 

de  district,  m. 
Dit,  voomw.  Ce,  cel;  cette;  celui-ci; 

celleci ;  ceci, 
♦Dithyrambiseb,  b.  n.  Dithyrambique. 
♦Ditbyrambus,  m.  Dithyrambe,  m. 


Digitized  by 


Google 


132 


DOE 


DOF 


Ditmael,  byw.  Cette  foU. 
*Dividend,  o.  Dividetide,  m. 
*Divideren,  b.  w.  Divuer. 
♦Divisie,  v.  Division,  f. 
Dobbel,  enz.  Zie  Dubbel,  enz. 
Dobbel,  m.  Jeu  de  dés ;  sart,  m. 
Dobbelaer,  m.  Brelandier,  m. 
Dobbelaerster,  v.  Brelandiêre,  f. 
Dobbelary ,  v.  Jeu  de  dés  on  de  hasard , 

m. 
Dobbelbeker,  m.  GobeUt  d*escamoteur , 

m. 
Dobbelen,  o.  w.  Joueraux  dés  ;jeter  les 

dés  ;jouer  gros  jeu. 
Dobbelboorn,  m.  Carnet  pourjouer  aux 

déSyta, 
Dobbelhuis,  o.  Maisondejeu,  f. 
Dobbelkroes,  m.  Zie  Dobbelboorn. 
Dobbelscbool,  v.  Zie  Dobbelhuis. 
Dobbelspel ,  o.  Jeu  de  dés ;  jeu  de  ha- 

sard;  gros  jeu,  m. 
Dobbelsteen  ,m.  Dé;  cube ,  m. 
Dobbelziek,  b.  n.  Adonné  aujeu. 
Dobber,  m.  Plume  h  ta  ligne  des  pê' 

cheurs ;  bouée ;  bnlise ;  nacelle^  f. 
Dobberen  ,  o.  w.  Flotter  au  gré  du  vent 

OU  des  vagues. 
Doch,  voegw.  Mats ;  cependanl;  or; 

üprès  tout. 
Dochter,  v.  Fille^  f. 

Dochterken,  o.  )    PetiU  fUU ;  fiUetU  , 
Dochtertje,  o.    f       f. 
♦Doctor,  m.  Docteur;  médecin,  m. 
♦Doctoraet,  o.  Doctorat,  m. 
♦Doctorschap,  o.  Doctorale  m. 
Doctorsmuts,  y.  Bonnet  doctoral,  m. 
Dodde,  Y.  Massette  (bot.),  f. 
Dodderig,  b.  n.  Jssaitpi. 
Dodderfgheid,  t.  Jssoupissement,  m. 
Doder,  m.  Zie  Dojer. 
Dodoor,  m.  en  v.  Dormeur^  m.;  dar- 

meuse^  f. 
Doedel,  m.  Zie  Doedelzak. 
Doedelzak ,  m.  Comemuse ;  musette , 

f. 
Doek,  o.  Toite,  f.;  Unge,  m.  — ,  m.  Mar- 

ceau  de  toUe^  xn.;  ptice,  f. 
Doeken,  b.  w.  Tromper;  duper, 
Doeker,  m.  Trampeur,  m. 
Doeking,  v.  Tromperie,  f. 
Doekmaker  ,  m.   Fabricant  de  taile  , 

m. 
Doeksken ,  o.  Petit  moiceau  de  taite  ou 

de  linge^  m. 
Doel ,  o.  But ;  blanc ,  m. 
Doelbus,  V.  Arquebuse  butière,  f. 


Doeleind,  o.  \  „„,  ^  .  «^  # 

Doeleinde.o.}^'^^»"''^'*'^- 

Doelen  ,  o.  w.  Fiser;  mirer;  avair  en 
vue. 

Doelloos ,  b.  n.  Ce  qui  n"a  pas  de  bui. 
— ,  byw.  Sans  but. 

Doelmatig ,  b.  n.  Convenable.  — ,  byw. 
Convenablewent. 

Doelpunt,  o.  But,  m. 

Doeltreffend,  b.  n.  Qui  atteint  te  but. 

Doelwit,  o.  But ;  blanc,  m. 

Doemen,  b.  w.  Condamner;  réprouver; 
rejeler. 

Doemenis ,  v.  Condamnatian ;  damna- 
lion,  f. 

Doemenswaerdig,  b.  n.  I   DamnabU  ; 

Doemensweerdig,  b.  n.  f  condamna- 
ble ;  bldmable. 

Doeming,  v.  Condamnatian ;  censure , 
f.;  bldme.  m. 

Doemwaerdlg,  b.  n.  Zte  Doemenswaer- 
dig. 

Doemweerdig,  b.  n.  Zie  Doemenswaer- 
dig. 

Doen,  b.  w.  Faire;  exéctUer;  agir  ;  oom- 
mettre.  Goed  —.  Faire  du  bien.  Onge- 
lyk  — .  Faire  tart.  Iemand  dienst  — . 
Rendre  service  Hq.q.  Van  —  hebben. 
Jvoir  besoin.  Te  niet  — .  Annuier; 
anéantir.  —  weten.  Mander.  Het  — . 
Maniere  d*agir ;  affaire ;  occupatian  , 
f.;  travail,  m.  Het  —  en  laten.  La  con- 
duite. 

Doenbaer,  b.  n.  Zie  Doenlyk. 

Doend,  doende,  b.  n.  Faisant ;  occupé. 
Dit  — .  C^  faisant,  —  zyn.  Être  oc- 
cupé. 

Doender,  m.  \  Faiseur ;  agent;  auUur, 

Doener,  m.  f      m. 

Doening,  v.  Jctian ;  exécutian ,  f. 

Doenlyk,  b.  n.  Faisable ;  praticabie. 

Doenlykheid,  v.  PossibiUté,  f. 

Doenniet,  m.  Faméant^  m. 

Doever,  o.  Douvres  (ville  d'Angleter- 

re). 
Doezel,  m.  Estompe  (peint),  f. 
Doezelaer,  m.  Zie  Doezel. 
Doezelen,  b.  w.  Estomper  (peint.). 
Dof,  b.  n.  Mat;  terne.  Een  —  geluid. 

Un  bruit  saurd.  — ,  m.  Coup,  m. 
Doffen,  b.  w.  Batire;  pousser. 
Doffer,  m.  Pigeon  tndle,  m. 
DofÖgbeid,  v.  Zie  Dofheid. 
Dofheid,  y.  PesanUur  d*esprit,  f. 


Digitized  by 


Google 


DOL 


DOM 


135 


Doft,  Y.  Banc  de  rameursy  m. 
Dog,  m.  Dogue  (gros  chien),  m. 
*Dogaet,  o.  Dogat,  m. 
*Dogare«,  t.  Dogareise,  dogesse,  f. 
Dogboot,  m.,  V.  en  o.  Dogre  [bUtiment], 

m. 
*Doge,  m.  Doge,  m. 
^Dogeschap,  o.  Dogat,  m. 
Dogger,  m.  Zie  Doggerboot. 
Doggerboot,  m.,  y.  en  o.  Dogre  (bfttl- 

meot),  m. 
Doggetje,  o.  >  Doguin ;  petit  dogue , 
Dogje,  o.         f       m. 
♦Dogma,  o.  Dogme^  m. 
♦Dogmatica,  v.  )  Dogmatique,  styU  dog- 
^Dogmatiek,  v.  f     nuUique^  m. 
«Dogmatieker,  m.  Dogmatufue,  dogma- 

iUte,  m. 
♦DogmatiRch,  b.  n.  Dogmatique.  — , 

bjw.  Dogmiatiquement. 
♦Dogmatist,  m.  Dogmatüte,  m. 
Dogsken,  o.  Doguin,  m. 
Dojer,  m.  Jaune  A'ceul,  m. 
Dok,  o.  Dane,  f.«  bassin^  doek,  m. 
Dokgeld,  o.  Droit  de  bassin,  m. 
Dokken,  b.  w.  Donner;  payer.  Geld—. 

Emaneer, 
Dol,  m.  Tolet ;  échome  (mar.),  m. 
Dol,  b.  n.  Enragé ; furieux ;  forcené; 

frénétigue.  Dolle  kervel.  Ciguét  f.  — , 

by  w.  Furieusement. 
Dolappel,  m.  Aubergine  (fraii),  f. 
Dolboord,  o.  Plat-bord  (mar.),  m. 
Dolen,  o.  w.  Errer ;  s'égarer. 
Dolend,  b.  n.  Errant;  vagaboné;  erro- 

né.  De  —e  jood.  Le  jttif  errant. 
Dolfyn,  m.  Dauphin,  m. 
Dolgat,  o.  Trou  du  toUt  (mar.)>  m. 
Dolheid  ,    v.    Rage ;   frenesie  ;    folie ; 

manie ,  f.;  délire,  m  ;  hydrophobi^  , 

f. 
Dolhoofdig,  b.  Q.  Insensé;  fou;  étour- 

du 
Dolhaig,  o.  H(^pital  desfous,  m.;  petües- 

maisons,  f.  pi. 
Dolik,  m.ivraü,t 
Doling,    ▼.   Ègarement,   m.;   erreur^ 

Dolk,  m.  Poignard,  stylet,  m. 

Dolkop  f  m.    Enragé;  forcené;    tou  ^ 

m. 
Dolkoppig,  b.  n.  Zie  Dolhoofdig. 
Dolketeek,  m.  Coup  de  poignard^  de 

stylet. 
Dolleman,  m.  Zie  Dolkop. 
DoUigheid,  ▼.  Zie  Dolheid. 


Dolman,  m.  Dolman  (veste  de  hus^ 
sard),  m. 

Dom,  V.  Moyeu  (d'une  roue),  m.  — ,  m. 

Dóme,  m.;  cattiédrale.  f. 
Dom,  b.  n.  Stupide;  imbécite ;  sot.  — » 

by w.  Stupidement ;  sottement. 
^Domaniael,  b.  u,  DomanioL 
Domdeken,  m.  Doyen  d*un  chapitre  , 

m. 
*Domein,  o.  Domaine,  m. 
^Domeingoederen ,   o.  mv.  Biens  dik- 

maniaux,  m.  pi. 
Domheer,  m.  Chanoine,  m. 
Domheerlyk,  b.  n.   Canonial,  canotii- 

cal. 
Domheersohap,  o.  Canonicat,  m. 
Domheid  ,  v.  Stupidité ;  bêtise ;  sottise , 

Domine,  m.  Ministre  (chez  les  protes- 
tants), m. 
Domingo  (st),  o.  St,  Domingue  (tle) , 

Dominikaen,  m.  Dominicain,  m. 

DominikanernoQ,  v.  DominicainCy  f. 

Domino,  m.  Domino,  m. 

Dominospel,  o.  Domino  [jeu],  m. 

Domjuffer,  v.  Chanoinesse^  f. 

Domkapittel,  o.  Chapitre,  m. 

Domkerk,  v.  Cathéarale,  f. 

Domklok ,  v.  Cloche  de  cathédrale  , 
f. 

Domkop,  m.  Lourdavd;  sot,  m. 

Dommaking,  v.  Brutification,  f. 

Dommekracht,  v.  Cric,  en  gin  (machi- 
ne) ;  lourdaud,  m. 

Dommelen,  b.  w.  Mêler,  — ,  o.  w.  Beur- 
donner;  chuchoter. 

Dommeling,  v.  Bourdonnement,  m. 

Dommelyk,  byw.  Stupidement;  sotte- 
ment. 

Dommerik,  m.  Lourdaud ;  sot ,  m. 

Dommigheid,  v.  Zie  Domheid. 

Domoor,  m.  Imbécite,  lourdaud^  m. 

Domp,  enz.  Zie  Damp,  enz. 

Dompelaer,  m.  Plongeon;  piongeur, 
m. 

Dompeldoop,  m.  Baptême  par  immer- 
sion, m. 

Dompelen,  b.  w.  Plonger, 

Dompeler,  m.  Zie  Dompelaer. 

Dompeling,  v.  Jmmersion,  f. 

Dompen,  b.  w.  Plonger;  éteindre ;  étouf- 

Domper,  m.  Éteignoir,  m. 


Digitized  by 


Google 


154 


DON 


DOO 


Domphooro,  m.  Zie  Domper. 
Dompig,  b.  n.  Sombre,  4>bscur. 
Dompneus,  m.  Grand  nez,  m. 
Domproost,  m.  Prévót  d*un  chapitre, 

m, 
Donau,  m.  Danube  (fleuve),  m. 
Donder,  m.  Tonnerre.  m.;  foudre,  f. 
Donderaer,  m.  Zie  Dondergod. 
Donderbaerd,  m.  Joubarbe;  barbe-de- 

Juviter  (plan te),  f. 
Donaerbeitel,  m.  Bélemnite,  f. 
Donderbui,  y.  Orage^  m. 
Donderbus,  y.  Mousqtieton,  m.,  bom' 

barde,  f. 
Donderdaegsch,  h.  n.  De  Jeudi, 
Donderdag,   m.  Jeudi,  m.  Witte  — . 

Jetidi  sainl.  Vette  — .  Jeudi  gras. 
Donderen,  o.  en  onp.  w.  Tonner;  ful- 

miner;  tempéter;  jurer;  pester.  Het 

dondert.  Il  tonne. 
Donderend  ,   b.    n.    Tonnant ;  fulmU 

nant, 
Donderer,  m.  Zie  Dondergod. 
Dondergod  ,  m.  Jupiter;  Jupiler  ton- 
nant, m. 
Dondergoud  ,  o.    Céraunochryson ;  or 

fulminant,  m. 
Donderkloot,  m.  Carreau  de  foudre, 

m.;  bélemnite,  f.;  aéroiithe,  m. 
Donderkruid ,  o.  Conyze  (bot.)»  f. 
Dondersoherm,  m,  eno,  Paratonnerre^ 

m, 
Dondersohip,  o.  Zie  Donderton. 
Donderslag  ,  m.    Coup  de  tonnerre , 

m. 
Donderspi),  y.  Zie  Donderscherm. 
Dondersteen,  m.  Bélemnite,  t.,aérolUhe, 

boude,  m. 
Donderstem ,   y.    Foix  de   tonnerre , 

f. 
Donderstrael,  m.  Éclair ,  m.;  foudre, 

Donderton,  v.  Machine  infernale,  f. 
Dondertuiff,  o.  Bronléon  (machine),  m. 

Zie  Donderton. 
DonderTlaeg,  v.  Zie  Donderbui. 
Donderwind,  m.  Travade  (mar.),  f. 
Donderwolk,  y.  Nuée  d*orage,  f. 
Donker,  b.  n.  Sombre;  obscur ;  noird- 

tre;  foncé.  Het  is  — ,  het  wordt  — . 

Il  fait  obscur,  By  den  — ,  in  den  — . 

Dans  Vobscurité.  Tu9scben  licht  en 

— .  Entre  chien  et  loup;  sur  la  brune, 

— ,  byw.  Obscurément. 
Donkerachtig,  b.  n.  Vn  peu  sombre. 
Donkerblauw,  b.  n.  Bleu  foncé. 


Donkerbruin,  b.  n.  Brun  foncé. 
Donkergeel,  b.  n.  Jaune  foncé. 
Donkergrauw,  b.  n.  Gris  noirdtre. 
Donkergroen,  b.  n.  Fert  foncé, 
Donkergrys,  b.  n.  Gris  de  more. 
Donkerheid,  y.  Obscurité,  f. 
Donkerlyk,  byw.  Obscurément. 
Donkerrood,  b.  n.  Rouge  foncé. 
Dons,  o.  Duvet ;  édredon,  m. 
Donsen,  ony.  b.  n.  De  duvet,  d^édre- 

don. 
Donsig,  b.  n.  Duveté,  peluché.  vetu. 
Dood,  m.  en  y.  Mort,  f.,  décès;  trépcLs, 
m.  Ter  —  yerwyzen.  Condamner  é 
mort.  Op  straf  des  — s.  Sous  peine 
de  mort.  — ,  b.  n.  Mort;  décédé;  tré- 
passé.  De  —e  zee.  La  mer  morte.  — e 
tyd.  Morte-saison,  f. 
Doodaes,  o.  Charogne,  f. 
Doodarm,  b.  n.  Fort  pauvre. 
Doodbaer,  y.  Civière,  bière^  f. 
Doodbed,  o.  Lilde  mort,  m. 
Doodboek,  o.  en  m.  Registre  mortuai- 

re,  m. 
Doodbraken,  o.  w.  Agoniser. 
Doodbrief,  m.  Lettre  par  taquetie  on 
annonce  la  mort  de  q.  q.,  f.;  extraii 
mortuaire,  m. 
Doodbus,  y.  Urne  sépulcrale,  f. 
Doodcedel,  y.  Zie  Doodceel. 
Doodceel,  y .  Extrait  mortuaire ;  acte  de 

décés^m, 
Doode,  m.  eny.  Mort,  m.;  morte,  f.  I>e 
leyenden  en  de  ^n.  Les  vivants  et 
lesmorts. 
Doodekop,  m.  Caput-mortuum  (cbim.), 

m. 
Doodelyk,  b.  n.  Mortel.  — ,  byw.  Mor- 

teUement. 
Dooden,  b.  w.  Tuer ;  dompter ;  répri- 

mer ;  mortifier. 
Doodenhuis,  o.  Morgue,  f. 
Dooder,  m.  Tueur,  m, 
Doodeztrakt ,   o.   Extrait  mortuaire , 

m. 
Doodgeboren,  b.  n.  Mort-né. 
Doodgrayer,  m.  Fossoyeur,  m. 
Dooding,  y.  Tuerie;  mortificoHon  (de  ia 

ctudr,  etc,),  f. 
Doodkist,  y.  Cercueil,  m.;  bière^  f. 
Doodkleed  ,  o.  Drap  mortuaire;  poêle , 

m. 
Doodklok,  y.  Glas  ou  clas,  m. 
Doodkoud ,  b.  n.   Froid  comme    un 

mort. 
Doodkramp,  y.  Tétanos  (méd.),  m. 


Digitized  by 


Google 


DOO 


DOO 


135 


Doodkrank,  b.  n.  Zie  Doodziek. 
Dood  laken,  o.  LinceiU^  suaire,  m. 
Doodlied,  o.  Chanl  funèöre ,  épicède, 

m. 
Doodloopen,  b.  w.  Devancer,  dépas- 

str, 
Doodlyst,  T.  Nécrologe ,  m.;  necrologie^ 

Doodmsel,  o.  Eepas  funeraire^  m. 
Doodmoede,  b.  n.  ExtréinemerU  fati- 

gué. 
Dood  register ,  o.   Nécrologe,  registre 

mortuaire,  m. 
Doodsangst,  m.  Agonie^  L 
Doodsbeenderen,  o.  mv.  Ossements^  m. 

pi. 
Doodsbeenderbuisken,  o.  Chamiert  os- 

suaire^  m. 
Doodsbenauwd,  b.  n.  Qui  a  une  frayeur 

morUUe. 
Doodsbenauwdbeid,  v.  Frayeur  mor" 

teUe;  agonie  y  f* 
Doodsch,  b.  n.  Pdle ;  blême ;  Uvide;  ca- 

davérevx ;  solitaire ;  désert. 
DoodBcbbeid ,  t.  La  pdleur  de  la  mort ; 

soUtude,  f. 
Doodscbieten,  b.  w.  FusiUer;  tuerd'un 

coup  ae  feu, 
Doodscbrik  ,   m.  Frayeur   mortelle  , 

Doodschulden,  v.  mv.  Frais  funéraires, 

m.  pK 
Doodscholdig ,  b.  n.  Qui  a  mérilé  la 

m$rt, 
Doodsgevaer,  o.  Danger  de  mort^  m. 
DoodsDoofd,  o.  TêU  de  nwrU  f- 
Doodsboofdblok,  m.  en  o.  Moque ;  Urai' 

gnée  (mar.),  f. 
Doodslaen,  b.  w.  Tuer;  assommer. 
Doodslaep,  m.  Carus,  m. 
Doodslag  ,   m.   Homicide  ;   meurtre  , 

m. 
Doodslager »  m.  Meurtrier ;  assassin  , 

m. 
Doodsnik,  m.  Demier  soupir,  m. 
Doodsnood  ,  m.  Jgonie,  f.;  abois  ,  m. 

pL 
Doodsstond  ,  m.  Heure  de  la  mort , 

Doodsteek,  m.  Coup  mortel,  m. 
Doodsteken ,  b.  w.  Tuer  d*un  coup  d'é- 

pée.etc. 
Doodstil,  b.  n.  Fort  Iranquille, 
Doodstraf,  v.  Peine  de  mort,  f. 
Doodstroom  ,  m.  Morte-eau  (mar.  )f 


Doodstryd,  m.  Agonie,  f.;  abois,  m. 

pi. 
Doodstuip,  Y.  Convulsion  mortelle,  f. 
Doodsuer,  ▼.  en  o.  Zie  Doodsstond. 
Doodsvrees,  v.  Nécrophobie,  f. 
Doodverw,  ▼.  Pdleur  mortelle ;  première 

couche  qu*on  donne  d  un  tableau,  f. 
Dood  verwen,  b.  w.  Donner  la  première 

couche  d  un  tableau. 
Doodverwig,  b.  n.  Pdle  comme  la  mort^ 
Doodvonnis,  o.  Sentence  de  more,  f. 
Doodvyand,  m.  Ennemi  morlel,  m. 
Doodvyandin  ,   v.  Ennemie  mortelle  , 

Doodvyandschap,  v.  Inimitié  on  haine 

mortelle,  f. 
Doodwater,  o.  Remous  (mar.) ,  m. 
Doodwerk;  o.  OEuvres-morles,  f.  pi. 
Doodwonde,  v.  Blessure  mortelle,  f. 
Doodzeilen,  b.  w.  Zie  Doodloopen. 
Doodziek,  b.  n.  Malade  d  la  mort, 
Doodziekte,  v.  Maiadie  mortelle,  f. 
Doodzonde,  v.  Péché  morlel,  m. 
Doodzweet,  o.  Sueur  de  la  mort,  t. 
Doof,  b.  n.  Sourd ;  éteint;  engourdi ;  in- 

animé;  émoussé.  — ,  byw.  Sourde- 

inent, 
Doofacbtig,  b.  n.  Surddtre, 

Doofpot,  m.  Élêuffoir,  m. 

Doofstom,  b.  n.  Sourd-muet. 

Dooi,  m.  Degel,  m. 

Dooijen ,  onp.  w.  Dégeler,  Het  dooit.  Il 


Dooijer,  m.  Jauned*€BUf^  m. 

Dooijing,  v.  Déget,  m. 

Dooi  weer,  o.  De'gel,  m. 

Doolbof,  m.  Labyrinthe;  dédale,  m. 

Dool  pad,  o.  Zie  Doolweg. 

Doolw«g,  m.  Détour;  faux  chemin^  m.; 

voie  de  perdition,  f. 
Doop  ,  m.  Baptême ,  m.  —  ,  v.  Sauce ; 

daube,  f. 
Doopbekken,  o.  Bassin  des  fonts  baptis- 

mauXy  m. 
Doopbestryder,  m.  Catabaptiste,  m. 
Doopboek,  o.  en  m.  Registre  baplistaire^ 

m. 
Doopbrief ,  m.  Baptistaire ;  extrait  bap- 

tirtaire^  m. 

Doopdag,  m.  Jonr  de  baptême,  m. 


Digitized  by 


Google 


136 


DOO 


DOO 


Doopeling,  m.  en  t.  Enfant  que  Vonbap- 

tise ;  catéchuméne^  ra. 
Doopeo ,  b.  w.  Baptiser;  tremper;  pUm- 

ger, 
Doopfont,  V.  Zie  Doopvont. 
Doopg^etuige,  m.  en  v.  Parrain  ,  m. ; 

marraine ,  f. 
Doopheffer,  m.  Parrain,  m. 
Doopliefster.  v.  Marraine;^  f. 
Doophuis,  o.  Baplistère,  m. 
Doopkapel,  v.  Baplülére,  m. 
Doopkind,  o.  FUleul,  m.;  fUUule,  f. 
Doopkleed  ,  o.  TamtoUe;  robe  baplU* 

male,  f. 
Doopmael,  o.  Repos  de  baptéme,  m. 
Doopmutsjo,  o.     I  chrémeau,  m. 
Doopmutsken,  o.  f  ^'"*'"»«^«*"'»  *"• 
Doopnaem,  m.  Nom  de  baptéme^  m. 
Doopplaeta,  v.  Baplislère^  m. 
Doopplegtigheid,  v.  Cérétnonie  dübap^ 

tême ,  f. 
Doopsel,  o  Baptême,  m. 
Doopsgezinde,  m  Anabapliste,  m. 
Doopsneedje,  o.  MouiUeUe,  apprtte,  f. 
Doop  vader,  m.  Parrain,  m. 
Doopvisch,  m.  Poisson  ü  la  daube,  m. 
Doopvont ,  V.  Fonts ,  fonts  baptismaux , 

m.  pi. 
Doopwater,  o.  .Eau  baptismale,  f. 
Door,  m.  (van  een  ei)  Zie  Dojer. 
Doop,  voorz.  Par;  au  travers  de;  moyen- 

nant ;  au  moyen  de ;  dans;  pendant.  — 

en  —.  JDc patten  part,  —  den  band , 

—  de  bank.  Ordinairement;  indistinc- 

tement.  —  elkander  ,  —  een.  L*un 

Ctant  l'autre   —  het  gansche  jaer , 
gansche  jaer  — .  Pendant  taute 

Vannée 
Doorbakken,  b.  w.  Cuire  ou  faire  cuire 

parfaitement;  conlinuer  de  cuire. 
Doorbakken,  b  n.  Biencnit. 
Doorbersten ,  o.   w.    Crever   enttère- 

ment. 
Doorblad,  o.  Perce-feuille  (plante),  f. 
Doorbladen,  b.  w.  Zie  DoorbladereD. 
Doorbladeren,  b.  w.  Feuilleter. 
Doorblazen,  b.  w.  Souffier  d  travers; 

perur  en  soufftant ;  continuer  de  souf" 

fier. 
Doorblinken,  o.  w.  Zie  Doorschynen. 
Doorbooren ,  b.  w.  Transpercer;  perfo- 

rer. 
Doorbooring,  v.  Perforation,  f. 
Doorbraden,  b.  w.  Bien  rólir;  continuer 

de  rólir. 
Doorbraden,  b.  n.  Qui  est  bien  roti. 


Doorbraek,  v.  Rupture ;  brèche,  f. 
Doorbranden,  b.  en  o.  w.  BrüUr  de  paft 

en  part ;  bruter  entiéremetu ;  continuer 

de  brüler. 
Doorbreken,  b.  w.  Casser;  rompre;  ^rp 

ser;  en /oneer.  — ,  o.  w  Percer;  se  ficdre 

jour;  parattre;  s'ouvrir;  se  romprei 

continuer  de  casser,  de  rompre. 
Doorbreking,  v.  Brèche ;  rupture^  f. 
Doorbrengen,  b.  w.  Fair  e  passer  par  vul 

A  travers ;  passer  {Ie  lemps) ;  consumer; 

dépenser;  dissiper. 
Doorbrenger,  m.  Dissipateur,  m. 
Doorbrenging,  v.  Dissipalion,  f. 
Door  brengster,  v.  Dissipatrice,  f. 
Doorbyten,  b.  w.  Percer  avec  les  denls; 

pousserjusqu'au  bout. 
Doordacht ,  b.  n.  Médité;  examiné;  ap- 

profontU. 
Doordansen  ,  b.  w.  User  en  daneatU ; 

continuer  de  danser. 
Doordelven,  b.  w.  Zie  Doorgraven. 
Doordenken,  b.  w.  Méditer ;  exammer  ; 

réfléchir;  peser;  approfoudir. 
Doordien,  voegw.  Puisque;  vu  que; 

comme. 
Doordoen,  b.  w.  Faire  passer  è.  travers; 

biffer,  effacer. 
Doordouwen,  b.Yf.Pousserautraversde. 
Doordraeijen,  b.  w.  Tourner  ou  faire 

toumer  par;  casser  en  toumant. 
Doordragen,  b.  w.  Porler  au  travers  de; 

continuer  de  porler. 
Doordraven,  o.  w.  Trotter  fort ;  cotui^ 

nuer  de  troller;  aller  vite. 
Doordrillen,  b.  w.  Forer,  percer. 
Doordringbaer,  b.  n.  Zie  Doordrin^e- 

lyk. 
Doordringbaerheid,  v.  Zie  Doordring'e* 

lykheid. 
Doordringelyk,  b.  n.  Pénétrabte ,  per^ 

méable. 
Doordringelykheid  ,  v.    PenéirabiUté, 

perméabililé,  f. 
Doordriugen,  o.  w.  Percer  \  pénéCrer; 

traverser ;  continuer  de  presser ,  de 

pousser,  — ,  b.  w.  Tdciier  d^atteindre 

son  bul;  pénélrer;  imprégtter. 
Doordringend,  b.  n.  Pénélrant ;  per- 

gant ;  subtil. 
Doordringendheid,  v.  PénélratUm;sub- 

tilité,  f. 
Doordroog,  b.  n.  Très-sec. 
Doordruipen,  o  w.  Couler,  dégoutter  é 

travers ;  s'esquiver. 
Doordrukken,  b.  w.    Pressurer  pomr 


Digitized  by 


Google 


DOO  DOO                 157 

faire  passer  d  travers  ;   bietser  en  Doorhakken,  b.  w.  Fendre ;  couper ; 

pressant,  — ,  o.  w.  Percei';  continuer  continuer  de  fendre,  de  coufjer, 

de'presser,  d'imprimer.  Doorhalen ,  b.  w.  Paire  passer  par  ou  d 

Doordryven,  b.   w    Po u sser  o\i  faire  travers;  effacer;  lancer;  mouiUer, 

passer  par  un  endroU ;  Idcher  d'attein-  Doorhaling,  v.  Effoi^ure,  ralure ;  répri- 

dre  snn  tnU ;  pousser  d  bout.  — ,  o.  w.  mande,  f. 

Passer  quelque  part  en  flottant.  Doorheen,  byw.  A  travers;  de  part  en 

Doorduwen,  b.  w.  Zie  Doordouwen.  part;  d*oulre  en  ouire. 

"DooTeen^hyw.  Péle-méle;  Vun  portant  Doorbeet,  b.   n.  Très-chaud;  trèsar- 

Vantre.  dent, 

Dooren^:,  b.  n.  Fort  étroit.  Doorhelpen,  b.  w.  Aider  ü  passer  par ; 

Dooreten,  b.  w,  Percer  en  rongeant  ou  secounr  ;   tirer    d'embarras  ;  dissi- 

en  mangeant;  ronger  de  part  en  part ;  per, 

continuer  de  manyer^  de  ronger,  Doorhouwen,  b.  w.  Couper  en  deux  j 

Doorgaen,  o.  w  Passer  par  uu  endroü;  pourfendre, 

traverser  de  part  en  ttarl;  passer;  étre  Doorhutselen,  b.  w.  Agiler  ^  secouer , 

admis ;  avorr  lieu ;  réussir ;  s*esquiver,  rem uer  dans  tous  les  sens. 

disparattre ;  aller  ou  marclier  vüe;  Doorjagen,  b.  w.  Chasser  d  travers; 

continuer  d'aller ;  prendre  Ie  mors  aux  continuer  de  chasser;  dissiper. 

dents;  voguer.  —,  b.  w.  Parcfmrir;  Doorkerven,  b.  w.  Hactier;  déchiqueter; 

traverser;  blesser  en  marchant;  user  continuer  de  couper^  de   décfiique- 

en  marctiant;  examiner.  ter. 

Doorgaende,  b.  n.  Continu  el ;  assidu;  Doorklenzen  ,    enz.    Zie    Doorzygen  , 

ordinaire;  commun ;  général.  enz. 

Doorgaendelyk,  byw.     i     Zie    Door-  DoorkWeYeu.h.  vr.  Fendre ;pourfendre; 

Doorgaende,  byw.          )        gaens.  continuer  de  fendre. 

Doorgaens,  byw.  Ordinairement ;  com-  Doorkliever»  m.  Fendeur ;  pourfendeur, 

munément ;  généiaiement.  m. 

Doorgalmen,  o.  w.  Relentir;  résonner.  Doorklinken,  o.  w.  Zie  Doorgalmen. 

— ,  b.  w.  Faire  relentir.  Doorkloppen,  b.  w,  Frapper  o\i  batlrc  a 

Doorgang,  m.  Passage;  corridor,  m.;  travers ; rosser, 

issue^  f.  Doorkloven,  b.  w.  Zie  Doorklieven. 

Doorgankelyk,  b.  n.  Guéabée.  Doorknabbelen ,  b.  w.  Ronger  de  part 

Doorgeleerd,  b.  n.  Trèssavant.  en  nart. 

Doorgeraken,  o.  w.  Zif  Doorraken.  Doorknagen,  b.  w.  Zie  Doorknabbe- 

Doorgieten ,    b.  w.   Perser    ou   faire  len. 

passer  d  travers;  continuer  de  ver-  Dootkneden^b.yr  Mêleren pétrissant; 

ser.  bien  pétrir;  continuer  de  pélrir. 

Doorglippen,   o.   w.    Glisser  d    tra-  Jyoorkueed^b.  n.  Savant,instruü,  en- 

vers.  tendu ;  bien  travaülé. 

Doorgoed,  b.  n.  Trèsbon;  excellent.  Doorkoken,  b.w.  Faire cuire ou  bouillir 

Doorgooijen  ,  b.  w.   Jeter  d  travers  ;  plusieurs  choses  ensemble.  —  ,  o.  w. 

easser  en  jetant ;  continuer  de  jeter.  Cuire  ou  bouiUir  comme  il  faut. 

Door^^aven,  b.  w.  Creuser  ou  bêcher  Doorkomen,  o.  w.  Aller  ou  passer  par 

entièreinent  :  percer  ;  continuer  de  oud  travers;  se rélablir ; dissiper son 

creuser,  de  bêcher.  bien. 

Doorgrieven,  b.  w.  Navrer,  percer  Ie  "Doorkomst,  y.  Passage,  m.;  issue,  t; 

cceur.  moven ;  dénoümenl ,  m. 

Doorgroeijen,  o.  w.  Croitre  bien;  granr'  Doorkoud,  b.  n.  Trèsfroid. 

dir.  Doorkrabbelen ,  b.  w.  Zie  Doorkrab- 

Doorgrooden,  b.  w.  Sonder;  pénétrer;  ben. 

approfondir ;  scruler.  Doorkrabben  ,  b.  w.  Percer  ou  blesser 

Doorgrondend,  b.  n,  Scrutateur.  en  arallant;  continuer  de  grutter. 

Doorgronder,  m.  Scrutateur,  m.  Doorkruipen  ,   o.    en  b.    w.   Hamper 

Doorgronding ,  v.  Jpprofondissement ,  par ;  passer  ou  se  glisser  par  une  ou- 

m.  verture. 


Digitized  by 


Google 


138 


DOO 


DOO 


Doorkrnisen ,  b.  w.  Parcourir;  croiser 
dans  tous  les  sens. 

Doorkrygen,  b.  w.  Faire  passer  par. 

Doorkunnen,  o.  w.  Pouvoir  passer  par. 

Doorkyken ,  b.  w.  Regarder  ü  travers ; 
regarder  de  lotis  cótés;  examiner  soi- 
gneusentent. 

Doorlaten  ,  b.  w.  Laisser  passer  par  ou 
a  travers. 

Doorleeren  ,  b.  w.  Apprendre  d'un  bout 
&  Vautre  ou  jusqu'è  la  fin;  continuer 
d* apprendre. 

Doorleiden,  b.  w.  Mener  ou  conduire 
par  ou  A  travers. 

Doorlekken,  o.  w.  Suinter  ou  dégoutter 
d  travers. 

Doorlezen  ,  b.  w.  Lire  d'un  bout  A  CaU' 
tre;  continuer  de  Lire. 

Doorlezen,  b.  n.  Qui a  beaucoup  lu. 

Doorlezing,  ▼.  Lectujre,  f. 

Doorlichten,  b.  w.  Eclairer  q.  q. 

Doorliggen,  b.  w.  Blesser  d  force  de  res* 
ter  couché. 

Doorlobberen,  o.  ^  b.  w.  Zie  Doorwa- 
den. 

Doorloop,  m.  Passage,  m.;  allée^  f. 

Doorloopen,  o.  w.  Passer  en  courant 
par;  courir  d  travers;  continuer  de 
courir.  — ,  b.  w.  User  A  force  de  cou- 
rir; parcourir, 

IJourlouteren ,  b.  w.  Épurer;  purifier; 
ctari/ier. 

Doorlucht,  b.  n.  Zt^  Doorluchtig. 

Doorluchtig,  b.  n.  Percé;troué;  trans- 
parent ;  iltustre;  eminent ;  excellent, 

Doorluchtigen,  b.  w.  lUustrer. 

Doorluchtigheid ,  ▼.  Transparence  ;  at- 
tesse ;  excellence ;  éminence ,  f. 

Doorluchtigste,  b.  n.  lUustrissime, 

Doormager,  b.  n.  Fort  maigre. 

Doormaken,  b.  w.  Dissiper, 

Doormargch ,  m.  en  v.  Marche,  f.;  pas- 
sage {d'une  troupe  en  marc/ie),  m. 

Doormengen ,  b.  w.  Mêler  bien ;  entre- 
mêler. 

Doormest,  b.  n.  Bien  tngraissé;  bien 

Doorn,  m.Epine,  f. ;  piquant;  ardilUm^  m. 
Doomachtig,  b.  n.  Éptneux, 
Doomaeijen,  b.  w.  Coudre  solidement; 

coudre  vlte ;  continuer  de  coudre, 
Doornagelen.  b.  w.  Percer  d'outre  en 

outre  avec  des  clous^  etc. 
Doornappel,  m.  Pomme  épineuse,  f. 
Doomappelboom  ,  m.  Datura  ,  stramo- 

nium  (plante),  m. 


Doornat,  b.  n.  Trempe', 
Doornatten,  b.  w.  Tremper;  imbiber, 
Doornbezie,  v.  GroseiUe  verte,  f. 
Doornboom,  m.  Épine,  f.;  arbre  épineux, 

m. 
Doornbosch  ,  o.  Buisson;  haUier,  m, ; 

épinaie,  f. 
Doorn boschachtig,  b.  n.  Buissonneux, 

Doornemen  ,  b.  w.  Continuer  de  pren- 
dre ;  reprendre ;  répHniander. 

Doornen,  onv.  b.  n.  Épineux,  —  kroon. 
Couronne  d'épines,  f 

Doornhaeg,  v.  Baie  d*épines,  f. 

Doornig,  b.  n.  kpineux. 

Doornik ,  o.  Toumai  (ville  de  Belgri- 
que). 

Doorniker,  m.  Toumaisun^  m. 

Doorniksch,  b.  n.  Toumaisien. 

Doornloos,  b.  n.  Inerme,  sans  épinet. 

Doornstruik,  m.  Épine.  f. 

Doorntak,  m.  Branche  d^épine^  t. 

Doorn Yormig ,  b.  n.  Spinescent ,  spim- 
forme, 

Doorpeilen,  b.  w.  Sonder;  pénétrer. 

Doorpersen,  b.  w.  Faire  passer  en  pres- 
sant 

Doorpeuren,  o.  w.  Percer;  pénétrer, 

Doorpriemen  ,  b  w.  Percer  de  part  en 
part  avec  un  poingon ;  épingler. 

Doorprikken,  b  w.  Piquer  entièrement 
OU  de  part  en  part. 

Doorraken,  o.  w.  Passer  ou  vetiir  d  tra- 
vers. 

Doorregen ,  v.  d.  —  vleesch.  Viande 
entrelardée. 

Doorregenen,  onp.  w  Percer,  pénétrer 
(en  parlant  de  la  pluie).  — ,  o.  w, 
Étre  percépar  la  plute. 

Doorreiken ,  b.  w.  Tendre  ou  présenter 
par  une  ouverture. 

Doorreis,  v.  Passage,  m. 

Doorreizen  ,  b.  w  Parcourir  d'un  bout 
d  l'autre  en  voyageant ;  traverser,  — , 
o.  w  Passer  par  un  endroit. 

Doorrennen,  b.  en  o.  w.  Parcourir  d*un 
bout  A  l'autre ;  traverser, 

Doorroeijen,  b.  w  Traverser  un  endroit 
en  ramant,  — •,  o.  w.  Passer  en  ra- 
mant  ;ramer  bien. 

Doorroeren,  b.  w.  Entremêler. 
v^  Doorroesten,  o.  w.  Zie  Inroesten. 

Doorrollen,  b.  w.  Faire  passer  A  travers 


Digitized  by 


Google 


DOO 


DOO 


139 


en  Toutant.  — ,  o.  w.  Patser  ii  travers 
en  rouiant. 

Doorrooken ,  b.  w.  Enfumer;  funUger; 
TtmpHr  de  fumét;  fumer;  cantinuer 
de  fumer. 

Doorrooking ,  v.  Fumage ,  m. ;  fumiga- 
iion,  f. 

Doornikken  ,  b.  w.  Tirer  avec  force  d 
travers ;  faire  passer  d  travers  en  rt- 
rant:  blesseren  tirant.  — ,  o.  w.  Pas- 
ser v'Ue;  ne  faire  aue  passer. 

Doorryden ,  b.  w.  Parcourir ;  traverser 
è  eneval  ou  en  voitvre  i  blesser;  fouter 
{un  cheval).  — ,  o.  w.  Passer  &  chevat 
OU  en  voiture  par  un  endroit. 

Doorrygen,  b.  w.  Enfiter;  percer  de  part 
en  part ;  enferrer ;  entrelarder. 

Doorryp,  b.  n.  Bien  mür, 

Doorschaven,  b.  w  Percer  en  rabotant; 
blesser  en  rabotant ;  contxnuer  de  rabo- 
ter. 

Doorsobeuren ,  b.  w.  Déchirer  entière- 
ment ;  tdcérer ;  continuer  de  déchirer , 
delacérer. 

Doorschieten,  *b.  w.  Traverser  on  tuer 
d'un  coup  de  feu;  percer  de\  part  en 
part;  meier.  — ,  o.  w.  Passer  ou  s'é^ 
chopper  ü  travers. 

Doorschoppen,  b.  w.  Faire  passer  par 
une  ouverture  en  frappant,  en  donnant 
des  coups  de  pied;  continuer  de  frap- 
per,  de  donner  des  coups  de  pied, 

Doorschrabben  ,  b.  w.  Effacer ;  biffer ; 
tayer, 

Doorschrabbing,  ▼.  Radiation ;  rature, 
f. 

Doorschrabsel ,  o.  EffaQure ;  rature , 
f. 

Doorschrappen ,  b.  w.  Zie  Doorschrab- 
ben. 

Doorschrapping,  v.  Zie  Doorschrab- 
bing. 

Doorschreeuwen ,  o.  w.  Continuer  de 
crier. 

Doorschryven,  b.  w.  Ecrire  d'un  bout  A 
Pautre ;  continuer  d-écrire. 

Doorschudden,  b.  w.  Remuer;  me- 
ter. 

Doorschuiven,  b.  w.  Pousser  ou  faire 
passer  par  une  ouverture;  continuer 
de  pousser. 

Doorschuren,  b.  w.  Percer  ii  force  d*é- 
ettrer  ou  de  frotter;  continuer  d'écurer 
ou  de  frotter. 

Doorschynen,  o.  w.  Percer;  tuire  A 
travers. 


Doorschynend,  b.  n.  Transparent. 
Doorschynendlieid ,  v.  Transparence  , 

Doorschynig,   b.    n.   Zie   Doorschy- 

nend. 
Doorschyning,  v.  Zie  Doorschynend- 

heid. 
Doorslaen,  b.  w.  Briser  ou  faire  une 

ouverture  en  frappant;  casser;  en- 

foncer ;  prodiguer ;  dissiper  ;  expé- 

dier.  —  ,o.  w.  Percer;  penétrer ;  tré- 

bucher ;  prendre  te  mors  aux  dents. 
Doorslaand ,  b.  n.  Convaincant ;  évi- 
dent; trébucliant. 
Doorslag,  m.  Passoire;   eouloire,  f.; 

égouttoir,  m.;  chasse-pointe,  f.;  chasse- 

ctou ;  repoussoir ;  surplus ;  trébuchant; 

porte-pièce,  m. 
Doorslapen,  b.  w.  Dormir  sans  s*éveil- 

ler;  passer  en  dormant ;  continuer  de 

dormir. 
Doorslecht,  b.  n.  Très-mauvais,  détes" 

tabte. 
Doorsiepen,  b.  n.  Fin;  rusé;  adroit. 
Doorsiepen,  b.  w.  Tratfier  ou  tirer  A 

travers;  continuer  de  trainer,  de  tirer; 

tirer  d'embarras. 
Doorslepenheid,  v.  Finesse;  ruse,  f. 
Doorslippen,  o.  w.  Séchapper,  glisser  & 

travers. 
Doorsluipen,  o.  w.  Se  glisser  d  travers ; 

passer  sans  bruit. 
Doorslapen,  b.  w.  User  ou  percer  en 

aiguisant^  en  potissant. 
Doorslyten,  b.  w.  User;  troueren  usant. 

—,  o.  w.  S'user;  se  trouer. 
Doorsmakken,  b.  w.  Jeter  par  ou  & 

travers  avec  force. 
Doorsmei  ten  ,  b.  w.  Parfondre;  faire 

fondre  ensemble. 
Doorsmyten,  b.  w.  Jeter  par  ou  d  tra- 
vers avec  force. 
Doorsnede,  v.  Zie  Doorsnyding. 
Doorsneeuwen,  onp.  w.  Neiger  par  ou 

è  travers, 
Doorsnuffelaer ,  m.   Fureteur ,  furet, 

m. 
Doorsnuffelen,  b.  w.  Flairer  partout. 
Doorsnuffeling,  t.  Recherche  exacte; 

perqutsiHon,  f. 
Doorsnydbaer,  b.  n.  Sécable. 
Doorsnyden,  b.  w.  Couper;  continuer 

de  couper;  entrecouper. 
Doorsnyding,  v.  Coupe;  taille;  sec- 

tion;  intersection;  division;  sépara- 

tion,  f. 


Digitized  by 


Google 


140                  DOO  DOO 

Doorsnydingspunt,  o.  Point  de  section,  Doorstroomen ,  o.  w.  Couler  par  un 

m.;  intersection,  f.  endroit. 

Doorspekken ,  b.  w.  harder,  entreUtr-  Doorstryken,  b,  w.  Biffer,  effacer;  re- 

der,  barder,  prendre;  réprimander;  crüiquer;  tram- 

Doorspekking:,  v.  Entrelardement,  m.  per,  duper,  — ,  o.  w.  Se  sauver;  s'es- 

DoorspQlen,  b.  w.  Jouer  sans  discorUi'  quiver. 

nuer  ,  jusqü'ö,  ia  fin;  continuer  de  Doórstuiven,  o.  w.  Tomber  om  ft  ré- 

joutr,  piindre  par  une  ouverture. 

Doorspitten,  b.  w.  Bêcher  enlièrement f  Doorsturen,  b.  w.  Diriger  par  un  en- 

continuer  de  bêcher.  droil;  continuer  de  diriger, 

Doorsplyten,  o.  w.  Se  fendre,  — ,  b.  w.  Doorsullen,  o.  w.  'GlUser  par  tme  ou- 

Fendre.  verture. 

Doorspoelen,  b.  w.  Nettoyer  en  arro-  Doortasten,  o.  w.    Tdter   H  travers; 

sant,  en  jetant  de  reau;  rincer;  laver ;  continuer  de  tdter;  poursuivre .   agir 

boire.  — ,  o.  w.   Couler  par  un  en-  énergiquemenl.  —  ,  b-  w.  Tdter  de 

droii,  tous  cótés ;  fouiUer;  sonder;  éprau- 

Doorspoeling ,  v.  Écoulement ;  égoui  ,  ver ;  rechercher, 

m.  Doorteekenaer,  m.  Diagraphe  (inttra- 

Doorspraek,  y.  Faux  son,  m.  ment),  m. 

Doorspreken,  o.  w.  Continuer  de  par-  Doopteekenen  ,   b.   w.   Zie   Nateeke- 

ter;  retidre  un  faux  son,  nen. 

Doorspringen ,  o.  w.  Sauter  par  une  Doorteekening,  y.  Catque,  m,;diaffnL' 

ouverture;  continuer  de  sauter.  phie,  f. 

Doorstaen  ,    b.    w.   Souffrir ;  suppor-  Doortillen .  b.  w.  Faire  passer  par  tuu 

ter.  ouverture  en  soulevant. 

Doorstampen,  b.  w.  Cflfser  en  pilant ;  Doortintelen,  b.  vr,  jéffecter,  toucher 

méler  en  pitant ;   continuer  de  pi-  vivement.                               » 

ter,  Doortogt,  m.  Passage,  m. 

Doorstappen,  o.  w.  Marcher  h  travers  Doortrappen,  b.  w.  Faire  passer  par 

OU  par  une  ouverture ;  marcher  vite;  une  ouverture  en  foutant ,  en  menr- 

continuer  de  marcher.  chant  sur;  faire  un  trou  dans  q.  c 

Doorsteek  ,   m.    Ouverture   dans  une  en  marchatit  dessus;  fouter,  marcher 

diffue,  f.  partout. 

Doorsteken,  b.  w.  Percer;  transpercer;  Doortrapt ,   b.  n.   Rusé ;  fin  ;  suUU  ; 

passer;    enfUer ;    enferrer ;   embro-  adroit. 

cher.  Doortraptheid,  y .  Ruse ;  finesse ;  adres- 

Doorsteking,  y.  Percement,  m.  se,  f 

Doopstikken  ,  b.  w.  Broder  partout ;  Doortreden,  b.  w.  En  f  oneer  ou  faire  un 

brocher.  trou  en  marchant ;  continuer  de  mar- 

Doorstooten.   b.  w.  Faire  passer  par  cher. -^^o.w.  Entrerpar, 

une  ouverture  et^  poussant;  faire  une  Doortrekken  .  b.  w.    Tirer  par   une 

ouverture  en  poussant;  transpercer;  ouverture;  pénétrer;  imprégner ;  im- 

enferrer.  biber;  catquer.  ~,  o.  w.  Passer  par; 

Doorstorten,  b.  w.  Verser,  précipiter  traverser ; percer d  travers. 

OU  laisser  tomber  par  une  ouverture.  Doortrekking,  v.  Passage ;  calque,  m. 

Doorstralen,  o.  w.  Rayonner  ou  luire  Doortui melen,  o.  w.  CuUfuter  par  ou  é 

d  travers ;  percer.  — ,  b.  w.  Éclairer;  travers, 

percer ;  pénétrer.  Doorvaert,  y.  Passage  (des  vaisseaux)^ 

Doorstralend,  b.  n.  Transparent.  m.;  passé,  f. 

Doorstrepen ,  b.  w.  Zie  Doorschrab-  Doorvallen ,  o.  w.    Tomber  par   une 

ben.  ouverture.  — ,  b.  w.  Casser  oa  hks- 

Doorstrikken ,  b.  w.  Nouer  ensemble  ;  ser  en  iombant, 

renouer.  Doorvaren,  o.  w.  Passer  &  travers  en 

Doorstrooijen,  b.  w.  Répandre  par  une  naviguant.  — ,  b.  w.  Briser  en  iMun- 

ouverture ;  parsemer ;  entremêler  en  guent;  continuer  de  naviguer. 

semant.  Doorvegen,  b.  w.  Batayer  ou  nettoyet 


Digitized  by 


Google 


DOO 


DOO 


141 


par  une  ouverture;  continmr  de  öw- 

iayer. 
Doorvlammen,  o.  w.  Brüler  de  parten 

part;  brüler  entièrement. 
Doorvlechten,  b.  w.  Entrelacer, 
Doorvlechting-,  v.  EntreUicementj  m.  ' 
DoorTliegren,  o.  w.  S'envoler  par  une 

ouverture;  valer  d'un  bouth  Vautre; 

continueer  de  valer, 
Doorrlieten,  o.  w.  Cauter  par  un  en* 

droit;  passer  en  coulant. 
Daorvlimmen ,    b.    w.    Zie   Doorvly- 

men. 
Doorvloeijen ,    o.   w.    Couler  var  un 

endroit ;  paxser  en  coulant ;  echapper 

de  la  mémoire, 
Doorvl^men,  b.  w.  Percer  ou  faire  une 
'     mciston  avec  une  lancetle, 
Doorvochtigen,  b.  w.  Tremper ;  imbi- 

ter. 
Doorvoed,  b.  n.  Bien  nourri, 
DoorToeden,  b.  w.  Bien  nourrir;  repat- 

tre. 
Doorvoederen,  b.  w.  CorUmuer  de  nour- 
rir (des  besliaux). 
Doorvoer,  m.  Passage;  transit,  m. 
Doorvoerbriefyin.  Passavant,  m. 
Doorvoeren,  b.  w.  Transparter. 
Doorvoering,  v.  Transpart  {par  voitu- 

res),  m. 
Doorvreten  ,  b.  w.  Percer  en  rongeant; 

Tonger  entièrement, 
Doorvriezen ,  onp.  w,  Cantinuer  de  ge- 

kr. 
Doorvryven,  h.w.Zie  Doorwryven. 
Doorvylen ,  b.  w.  Limer ;  cantinuer  de 

Umtr. 
Doorwaden ,  o.  w.  Passen  &  gué,  — . 

b.  w.  Passer  ou  traverser  {une  rivière) 

hgué. 
Doorwaedbaer,  b.  n.  Guëable, 
Doorvaeijen,  o.^nonp,  w.  Sauffierpar 

on  &  travers  (en  parlant  du  vent); 

venter  fort ;  cantinuer  de  souffler,  de 

venier;  echapper  de  la  mémaire. 
Doorwaken,  b.  en  o.  w.  Passer  {la  nuit^ 

Aveitler. 
Doorwandelen,  b.  w.  Parcourir;  traver- 
ser &  pied.  — ,  o.  w.  Passer  en  se  pro- 

menant. 
Doorwandeling,  v.  Promenade^  f. 
Doorwarm ,  b.  n.  Trèschaud,  — -,  byw. 

Tris-ehaudement. 
Doorwas,  o.  Zie  Doorblad. 
Doorwasemen ,  o.  w.  Transpvrer;  s*ea> 

hdUer. 


Doorwaseming ,  v.  Transpiration ;  ex- 

haUdson^  f. 
Doorwassen,  o.  w.  CroUre  ou  pousser 

par  une  ouverture;  croitre  bien ; can- 
tinuer de  croitre. 
Doorwas8en,b  n.  Entreiardé,-— vloe^zh. 

Viande  entrelardée . 
Doorweeken  ,  b.  w.  Tremper;  détrem- 

per;  imbiber;  imprëgner;  mouiller; 

infuser.  — ,  o.  w.  SHtnbiber;  s'impré- 
•  gner. 
Doorweeking,  v.  Imbibitionf  imprégna- 

tion ;  infusiony  f. 
Doorweekt,  b.  n.    Trempé;  imbibé; 

mauillé. 
Doorweg,  m.  Passage,  m.;  issue ^  f. 
Doorwerken,  b  w.  Méler ,  oUremêLer ; 

pélrir ;  travailler  fort ;  cantinuer  de 

travaiUer;  travaitler  bien ;  fitiir  ou  po- 
'    lir  {un  ouvrage) ;  entrelacer;  brocher. 
Doorwerkt,  v.  d.  Travaillé;  ouvragé. 
Doorwerpen,  b.  w.  Jeler  par  une  ouver- 
ture ;  cantinuer  de  jeler. 
Doorweven,  b.  w.  Tisser  fort ;  cantinuer 

de  tisser ;  entrelacer  en  lissant ;  bro- 
cher. 
Doorwinden,  b.  w.  Faire  passer  par  une 

ouverture  en  dévidant,  en  tortillant. 
DoorwisBchen,  b.  w.  Zie  Uitwisschen. 
Doorwonden,  b.  w.  Blesser  grièvement ; 

émauvoir. 
Doorworstelen,  b.  w.  Surmonteren  tut- 

tant;  vaincre. 
Doorwrocht ,  b.  n,  Bien  travaillé;  ache- 

vé ;  parfait ;  fini 
Doorwrochtheid ,  v.  Perfection,  f. \  fini, 

m. 
Doorwroeten,  b,  w.  Fauiller;  remuer. 
Doorwryven  ,  b.  w.  Blesser  ou  user  en 

frattani;  efjacer;  cantinuer  de  frot- 

ter. 
Doorzaeijen,  b.  w.  Semer  l*un  parmi 

t'autre;  cantinuer  de  semer;  semer 

parlaut ;  parsemer. 
Doorzagen ,  b.  w.  Scier  de  part  en  part; 

sderendeux. 
Doorzakkeu,  o.  w.  S'affaisser;  s*ecrou- 

Ier  par  une  ouverture. 
Doorzakking,  v.  Affausement,  m. 
Doorzeilen,  o.  w.  Cantinuer  de  vaguer  ^ 

de  naviguer.  — ,  b.  w.  Briser  ou  ram- 

pre  en  vaguant,  en  naviguant. 
Doorzetten ,  b.  w.  Pousser  vivement 

{une  affaire) ;  s*effarcer  d'atteindre  san 

but.  — ,  o.  w.  Vhtbler  Ie  pas;  avancer 

fort. 


Digitized  by 


Google 


142  DOO  DOR 

Doorzicht,  enz.  Zie  Doorzigt,  enz.  Boorzyping,  t.  Dégouttement,  m. 

Doorzien,  o.  w.  Foir  ou  regarder  par  Doos,  Y.BoUe;  cassette,  f. 

une  ouverture,  ou  ü  travers  un  corps  Doosje,  o.  Petite  botte,  f. 

transparent.  — ,  b  w.  Percer,pénétrer  Doove,  m.  en  i.  Sourd.  m.;  sourde^  f. 

en  regaraant ;  examiner  en  détail ;  Dooven,  b.  w.  Eteindre ;  faire  pdUr» 

comprendre ;  réfléchir  Doovigheid,  t.  Surdité,  f. 

Doorziende,  b.  n.  Penetrant i  perfant;  Dop,  m.  Coque;coquiUe;écaU;cosse 

subtit;  fin.  gousu;  enveloppe,  f.\  bouten;  exU 

Doorzienigheid ,  t.  Pénétration;  subti-       rieur,  m.;  gamiture,  f. 

Uté,  f.  Dopboonen ,  v.  mv.  Pèves  en  cosse ,  i 
Doorziften,  b.  w.  Tamiser;  cribter.  pi. 

Doorzifting,  v.  Cribration,  f.  Doperwten,  v.  mv.  Pois  en  cosse,  n 
Doorzigt ,  o.  Fue;  inspection;  compré-       pi. 

»  hension ;pénétration;inUUigenu,  l.  Doppen,  b.  w.  Écosser;  écaler;  trem 
Doorzigtbaer,  b.  n.  Transparent,  per, 

Doorzigtbaerheid,  V.  Transparence,  f.  Dopsnedken,  o.  MouiUette,  apprête,  f. 

Doorzigtig ,  b.  n.  Transparent ;  péné-  Dor ,  b.  n.  Sec;  aride; stériU;  rntdgre 

trant.  froid ;  désagréable.  — ,  byw.  S&he 

Doorzigtigheid ,  v.  Transparence ;  péné-       ment, 

tration ;  subtitité^  f.  Dorachtig ,  b.  n.  Un  peu  sec  ou  aride. 

Doorzigtkunde,  v.  Perspective;  optique^  Dord,  o.  Zie  Dordrecht. 

f.  Dordrecht,  o.  Dordrecht  (ville  de  Hol 
Doorzigtkundig  ,  b.  n.  Perspectif;  scé-       lande),  m. 

nographique,  — ,  byw.  Scénographi-  Doren^enz.Zt^  Doom,  enz. 

quement.  Dorheid  ,  v.  Sécheresse;  aridité;  steri 
Doorzigtkundige ,  m.  Scénographe ,  m.       tué;  maigreur,  f. 

Doorzigt8ohildering ,  v.  Scenographie ,  Dorisch,  b.  n.  Dorique;  dorien. 

f.  ^  Dorp,  o.  Vittage^  m. 

Doorzinken ,  o.  w.  AUer  au  fond;  s'en-  Dorpachtig,  b.  n.  Fillageois ;  rusUque. 

toneer;  se  rasseoir,  Dorp]^stuerder,  m.  Pagarque,  m. 

Doorzitten,  b.  w.  Déchirer  ou  user  q.  c.  Dorpbewooner,  m.  Fillageois,  m. 

1^  force  de  s'asseoir  dessus.  Dorpel ,  m.  Seuil  {d'une  porie) ;  Untean 
Doorzoeken,  b.  w.  Fisiter  toutes  tes  par-       m. 

ties ;  continuer  de  chercher ;  fureter ;  Dorpeling,  m.  en  v.  Fillageois,  m.,  vil 

fouiUer  partout.  tageoise,  f. 

Doorzoeker,  m.  Fisiteur,  m.  Dorper,  m.  Fillageois  ;  paysan,  m. 

Doorzoeking,  v.  Fisite;  ruherche;  per-  Dorperheid  ,  v.  Impolitesse,  grossièreU 

quisition^  f.;  examen,  m.  f. 

Doorzniten,  b.  w.  Mariner,  Dorpgeestelyke  ,  m.  Curé  de  vilUigi 
Doorzweeten,  o.  w.  Transsuder.  m. 

Doorzweeting,  v.  Transsudation,  f.  Dorphuis,  o.  Maison  de  viUage ;  maise 
Doorzweigen,  b.  w.  Avaler;  engUnUir.         de  campagne ;  métairie ;  ferme,  f. 

Doorzwelger,  m.  Avaleur,  m.  Dorpje ,  o.      )  Petit  viUage,  hameat 

Doorzwelging,  v.  Déglutition,  f.  Dorpken  ,  o.   f      m. 

Doorzwemmen ,  o.  w.  Traverser  è  la  Dorpkermis,  v.  Kermesse  ou  faire  c 

nage.  village,  f. 

Doorzygdoek,  m.  Filtre ;  blanchel,  m.  Dorpklok,  v.  Ctoche  de  viUage,  f. 

Doorzygen ,  b  w.  Fittrer.  —  ,  o.  w.  Sc  Dorpland  ,  o.  .Pays  gami  de  villagei 

fiUrer;couter.  m. 

Doorzyging,  y.  PiUraUon ;  infittration ,  Dorpleven,  o.  Fie  champêtre,  f. 

f.  Dorplieden,  m.mv.i  ritlageois  ;  pa\ 

Doorzygsel,  o.  Colature  fpharm.) ,  f.  Dorplidn,  m.  my.     v      sans  ;  campi 

Doorzypelen,  o.  w,  Degoutter;  sutn-  Dorpluiden,m.mY  J      gnards,m.p 

ter.  Dorpman,  m.  Zie  Dorper. 

Doorzypen,  o.  w.     I  ^.  Doorzypelen.  I>orpnotari8 ,  m.  Notoire  de  viUagi 
Doopzyperen,  o.  w.  |     '^  *'vv**.jri/«*w.       ^ 

Digitized  by  VjOOQ IC 


DOZ 


DRA 


145 


Dorppastoor,  m.  Curé  de  viUage^  m. 
Dorpprediker,  m.  Minislre  de  vUlage , 

m. 
l^orpregter,  m.  Pagargue,  juge  de  villa- 

ge,m. 
Dorpsch ,   b.    n.    FiUageois ;  campa- 

ffmrd;rustique, 
Dorpscbool,  v.  en  o.  Ecole  de  viUage, 

Dorpschoolmeester,  m.  Magister,  m. 
Dorpschoat,  m.  BaUli  ou  maire  de  vil- 

iage^  m. 
Dorpswyze,  bj^w.  A  la  vUlageoise;  &  la 

paysarme;  par  viUage. 
Dorp  wachter  ,    m.    Garde-champUrt , 

m. 
Dorren,  o.  w.Sécher;  se  séchet;  se  faner; 

sefléUir. 
Dorren,  o.  w.  Zie  Durven. 
Dorsehen ,  b.  w.  BaUre  en  grange,  bat- 

trelegrain. 
Dorscher,  m.  Batteur  en  grange,  m. 
Doraching',  v.  Battage ,  m. 
Dorschschuer,  v.  Grunge,  f. 
Dorechtyd.  m.  Temps^  m.,  ou  saison  de 

baUre  U  bU,  f. 
Dorschvldcrelt  m.  Fléau,  m. 
Dorsch vloer,  m.  Aire  a*une  grange, 

Doret,  m.  Soif;  aUéraÜtm,  f.;  désir  ar^ 

éentt  m. 
Dorsten,  o.  en  onp.  w  Avoir  soif, 
Dorstgevend,  b.  n.  Mtéranl. 
Dorstig,  b.  n.  AUéré;  gut  a  soif ;  sec ; 

aridê. 
Dorstigbeid,  v.  Zie  Dorst. 
Dontlesschend,  ü.  jf,  Desallérant. 
Dorstloos ,   b.  n.  Apote  ,  gui  ne   toU 

pas. 
Borstloosbeid,  v.  Adipsie,  f. 
Borstverslaende,  b.  n.  Désaltéranl, 
Dorstverwekkend,  b.  n.  Altérant. 
Bos,  m.  Fêtements  ^  habits .  m.  pi.  Wel 

in  den—  zyn.  Êlre  bien  habiUé. 
*Dosi8,  V.  Dose;  prise,  f. 
Do«sen,  b.  w.  UabiUer,  vélir. 
Dot,  V.  FiL  entortiUé,  m. 
Dotskop,  m.  Lourdaud,  m. 
Douw,  m.  Coup;  heurt;  choc,  m. 
Douwen,  b.  w.  Pausser;  serrer;  presser; 

tcurrer. 
Dover,  o.  Douvres  (ville  d*Angleterre). 
Dezyn,  o.  Douzaine,  f.  By  het  —.  A  la 

douzaine. 
Dozyndichter ,  m.  Poëte  d  la  douzaine, 

poétaslre,  m. 


Dozynschflder,  m.  BarbouiUeur,  m. 
Dozynwerker.  m.  Mauvais  ouvrier,  m. 
Dra,  byw.  Vite;  d'abord;  aussUÓL  Zou 

— ,  zoo  —  als ,  voegw.  AussitÓt  gue ; 

dès  gue. 
Drab,  v.  Mare;  sediment,  m.;  /te,  f. 
Drabbe,  v.  Zie  Drab. 
Drabbig,  b.  n.  Plein  de  üe;  féculenl; 

trouble. 
Drabbigheid,  v.  Lie,  f.;  mare,  m. 
Drachma,  v.  Drachme^  f. 
Draden,  b.  w.  EnfUer, 
Dradig,  b.  n.  Fibreux;  fHamenteux ; 

filandreux;  fUardeux. 
Draed.  m.  Fü;  cordeau,  m.;  fibre^  f.; 

filament ;  mor/il.  m.  Van  —  tot  naeld. 

De  fiolen  aiguiUe. 
Draedachtig,  b.  ri.  FUamenteux ;  fHan- 

dreux. 
Draed  breker,  m.  Cashe-fU,  m. 
Draedbus,  v.  Filière,  f. 
Draedje,  o.  Filet;  brin,  m. 
Draedkogels,  m.  mv.  Boulets  ramés,  m. 

pi. 
Draed  mes,  o.  Porte-couteau,  m. 
Draednagel^m.  Clou-d" épingle^  m. 
Draedpop,  v.  Marionnette,  f. 
Draedscheer,  v.  CisaiUes,  f.  pi. 
Draedsnyder,  m.  TranchefU,  m. 
Draedteller,  m.  Compte  fits,  m. 
Draedtrekker .  m.  Tréfi,leur;  affineur  , 

m. 
Draedtrekkery,  v.  Tréfilerie  ;  aff^rie , 

Draedtrekyzer,  o.  Filière,  f. 

Draed vormig  ,  b.  n.  Füiforme;  lini' 

aire, 
Draedwerk,  o.  Filiarane^  m. 
Draedwerker,  m.  Öuvrier  en  fUigrane  , 

m. 
Draedworm  ,  m.  Crinon  ,  dragonneau 

(ver),  m. 
Draedyzer ,   o.  Filiére ,   f.;   tire- filet , 

m. 
Draedzilver,  o.  Argent  trait,  m. 
Draegbaer,  b.  n.    Portatif;  portable; 

mettable. 
Draegbaer,  v.  Chaise  è  porteurs;  civiè- 

re,  f.;  brancard,  m. 
Draegbak,  m.  Auge;  jatte,  f.;  baguet , 

m. 
Draegbalk,  m.  Travon ;  chevêtrier,  m. 
Draegband ,  m.  Baudrier;  ceinturen , 

m.;  breteUe;  sangle;  bandouüère,  f.; 

suspensoir,  m. 
Draegbed,  o.  Brancard,  m.;  civière,  f. 


Digitized  by 


Google 


144 


DRA 


DRA 


Drae^beeld,  o.  Mlante ,  m.,  cariatide 

(archit.) .  f. 
Draegberrie,  v.  Zie  Drae^baer,  v. 
Draegboom.  m.  Barre,  f.;  bdton  de  Li- 

tiére;  brancard^  arbre,  m. 
Draeg^reld.  o.  Zie  Draegloon. 
Draeghemel,  m.  Dal$,  tnUdaqüin,  m. 
Draegkorf,  m.  Corbillon,  m. 
Draegloon,  m.  en  o  Port,  m. 
Draegriem,  m  Dossière;  breUUe^  f. 
Draegster,  v.  Porteuse,  f. 
DraegFitoel  .    m.    Chaise   ü   porten  rs; 

Htière,  f.;  brancard ;  palanquin,  m. 
Draegvat,  o.  Hactwu,  m.,  bachotêe,  f. 
Draegzadel,  m.  Bdt^  m. 
Draegzadelmaker.  m.  Bdtier,  m. 
DraegzeeU  o  Breleile;  sangU,  f. 
Draegzetel,  m.  Zie  Draegstoel. 
Draei,  m.  Tour;  toumant ,  m.;  tour- 
nure^ f.;  détour;  subterfuge;  coup, 

m. 
Draeibank ,  v.  Tour ;  banc  de  toumeur , 

m. 
Draeibas,  m.  Pierrier;  barcel^  m. 
Draei  bei  tel,  m.  Ciseau,  m.;  gouge,t. 
Draeiberd,  o.  Roue  de  fortune.  f. 
Draeiboom,  m.  Barrière,  f.;  tourniquet, 

m. 
DraeibooT,  v.  Filebrequin,  m. 
Draei  bord,  o.  Roue  de  forlune,  f. 
Draeibrog,  v.  Pont  toumant,  m. 
Draeihaek,  m  Birioir,  m. 
Draeijen,  b  w.  Tourner;  faire  toumer ; 

foQonner  au  tour;  donner  une  tournure 

d  q.  €.;  corder ;  oordeler,  — ,  o.  w. 

Tourner^  toumoyer;  lambiner. 
Draei jend.  b  n.  Toumant;  vertiqueux, 
Draeijer,  m.  Toumeur,  m. 
DraeijiDff,  v.  Aotion  de  toumer,  f.; 

tour;  toumoiement.  m. 
Draeikap,  v.  Girouette,  f. 
Draeik  as,  v.  Tour,  m.;  armoire  tour- 

nante,  f. 
Draeikolk,  m.  en  v.  Toumant;  gouffre, 

m. 
Draeikooi,.T.  Tonmetiey  f. 
Draeikuil.  m.  Zie  Draeikolk. 
Draeikunat,  v.  Art  de  tmimer;  Cart  du 

toumeur,  m. 
Draeiorgel ,   o.    Orgve  de  Barbarie , 

m, 
Draelplank  ,  v.  Petit  pont  toumant , 

m. 
Draeireep ,  m.  Itague  ou  itaque  (mar.), 

DraeiscbyQe,  o.  Cuivrot  (eutil),  m. 


Draei  slot,  o.  Espaqnolette,  f. 
Draei  spier,  v.  Hotnleur,  m. 
Draeispil,  v.  Cabestan.  m. 
Draeispit,  o.  Toumebroche,  m. 
Draeistok,  m.  Manuelle  (de  cordier),  f.; 

Ummoir  (de  potier).  m. 
Draeistroom,  m.  Zie  Draeikolk. 
Draei  teerling,  m   Toian.  m. 
Draei  tol,  m.  Toupie,  t.  sabot,  m. 
Draeiwerk,  o.  Ouvrage  fait  au  tour, 

m. 
Draeiwind,  m.  Tourbillon.  m. 
Draeiyeer,  o.  Bisenu  (outil),  m. 
Draeizaeg,  v.  Feuiliet  (scie)^  m. 
Draeiziek.  b.  n   Avertitieux, 
Draeiziekte,  v.  ToumU,  avertin,  m. 
Draek,  m.  Dragon,  m. 
Draf,  m.  Trot;  mare;  sediment,  m.; 

drèche,  f. 
Draflooper,  m.  Trotteur,  m. 
Dragant,  m.  Comme  adragant  oa  adra- 

gante,  gomtne  d'adragant,  f. 
Dragelyk,  b.  n.  Supportable.  — ,  byw. 

Supportablement. 
Dragelykheid ,  v.  Qualité  supportabie, 

Dragen,  b.  w.  P^rter;  souffrtr;  suppor- 
ter; produire  ~,  o.  w  Être  fertik; 
produire ;  rnpporter ;  suppurer. 

Dragend,  b.  n.  PorlanL 

Drager,  m.  Portevr;portefaix,m, 

Draging,  v.  Portage,  m. 

Dragma,  v.  Zie  Draclima. 

Dragon,  v.  Estragon  (berbe  potagère), 
m. 

Dragonder,  m.  Dragon  (soldat),  m. 

Dragt,  T.  Charge;  mode ;  mi$e ,  f.;  port ; 
portage,  m.;  grosse sse;  portee;  gesta- 
tion ;  suppuration ;  chassie,  f. 

Dragtig,  b.  n.  Pleine. 

DragtigbQid,  v.  Fertifité,  f. 

Dragtvloed.  m.  Lippitude.  f. 

Drakenbloed,  o.  Sang  de  dragon,  m. 

Drakenboom,  m.  Dragon  ou  dragmmier 
(arbre).  m. 

Drakenkbp  ,  m.  Tête  de  dragon  ;  gar- 
gouitle,  f. 

Drakenkruld,  o.  Sang  de -dragon  (plan- 
te),  m. 

Drakenplant,  t.  Zie  Drakenkrnid. 

Drakenslang,  v.*Céraste  (vipere),  m. 

Drakensteert,  m.  Queue  de  dragon,  f. 

Dralen  ,  o.  w.  Taraer ;  baiancer ;  kojM- 
ner;temporiser. 

Draier,  m.  Lambin ;  musard,  m. 

Draliog,  v.  Lenteur,  f. 


Digitized  by 


Google 


DRE 


DRI 


Ui 


^Drama,  o.  Drame,  m. 

^Dramatisch  ,  b.  n.  DramaHifue.  — , 

l^yw.  DranuUiquemefU, 
Drang-,  m.  Presse ;  foute,  f. 
Drank,  m.  Baisson,  f.:  breuvagê,  m. 
Drankhuis,  o.  Cabaret^  m. 
Drankmeester,  m.  SammeUer,  m. 
Drankoffer,  o.  Libaiion,  f. 
Drankwinkel,  m.  Cabaret,  m. 
Dtapery,  v.  Draperie,  f. 
Dras,  V.  Liman^  m. 
Drasland ,  o.  Terraln  humide  ou  mare' 

cageux,m. 
Drassig- ,  b.  n,  Humide ;  marécageux. 
Draven,  o.  w.  Trollen  courir, 
Drarer,  m-  Trotleur,  m. 
Dravik ,  o.  Coquiole^  f. ;  brome  (plante) , 

m. 
Dreef,  ▼.  AUée ;  avenue,  f. ;  troupeau  [de 

bestiaux] ;  soufflet ;  siUon,  m. 
Dreet,  v.  SeUe,  évacuation,  f. 
Dreg  ,  V.   Grappin ;  érisson ,  hérisson 

(ancre) ,  m* 
Dregge,  v.  Zie  Dreg. 
Drej^n,  b.  w.  Gr^fpvMr;jeter  Ie  grap» 

pin ;  accroeher. 
Dregnet,  o.  Drège  (fllot),  f. 
Dreigrement,  o.  Zie  Dreiging. 
Dreigen  ,  b.  w.  Menacer,  — ,  o.  w.  Étre 

inoertain ;  baUmcer ;  hésiler, 
Dreig^ndf  b.  n.  Menofanl;  imminent. 
Dreiging,  v.  Menaee,  f. 
Drek  ,  m.  Ordure ;  boue ;  famge ,  t ;  eX' 

crémenis,  m.  pi.;  fiente,  f. 
Drekaebtig,  b.  n.  Excréwhenteux. 
Drekgoot,  v.  Cteaque,  f.;  égout,  m, 
Drekhoop,  m.  Tus  de  boue  ou  d*ordureê, 

m. 
Drekkar,  y.  Tombereau,  m. 
Drekkig,  b.  n.  Saté. 
Dnekpoeder,  o.  Poudrette,  f. 
Drekwagen,  m.  Tombereau,  m. 
Drempel ,  m.  Seml  [d*um  porte] ;  prin- 
cipe ;début,  m. 
Dreokeliiig ,  m.  ^  ▼.  Noyé,  m.;  nayée , 

Drenken ,  b.  w.  Abreuver ;  mener  &  Cor 

tfemtoir, 
Drenkplaets,  v.  Abreuvoir,  m. 
Dtenkwed,  o.  Abreuvoir,  nu 
Drentelacbtig,  b.  n.  LeiU,  lambin.  — , 

by  w.  Lentement, 
Drentelaer,  m.  Lambin ;  lendore,  m. 
Drentelaerster ,  ▼.  Lambinef^Undore ,  t 
Drentelen,  o.  w.  Lambiner. 
Drenieler,  m.  Zie  Drentelaer. 

Tom ./. 


Drenteling,  ▼.  Lenteur,  f. 
*Dresserpn,  b.  w.  Drasser. 

Dreun ,  m.  Tremblement;  chocm.;  se- 

eoutse,  f. 
Dreunen,  o.  w.  Trembter;  branler. 
Dreunend,  b.  n  Trembtant. 
Dreuning,  v.  Zie  Dreun. 
Dreutel,  m.  Crotte,  f.;  étron;  nain;  nor 

bot,  m. 
Drentelaer,  m.  Lambin,  m. 
Dreutelen,  o.  w,  Marcher  è  pelits  pas. 
Dreutelman,  m.  Bout  d'homme,m. 
Drevel,  m.  Chasse-clou,  m. 
Drevelen,  o.  w.  Fldjier, 
Driakel,  m.  en  v.  Thériaque,  f. 
Dribbelen ,  o.  -w,  SauUr  A  pieds  JoisUs ; 

sauliUer, 
Dribbeltng,  v.  Sautülement,  m. 
Drie,  enz.  Zie  Dry,  enz. 
Driegdraed,  m.  Bdti,  m. 
Driegen,  b.  w.  Faupier ;  bdtir, 
Drieggaren,  o.  Béli,  m. 
Driegnaed,  m.  Bdli,m.,faufUttre,  t. 
Dries,  m.  Prairie,  f.;  pré,  m. 
.  Driest,  b.  n.  Hardi;  cruet.  — ,  byw. 

Hardiment ;  crueltement, 
Driestelyk,  byw.  Hardiment. 
Driestheid,  v.  Hardiesse,  f. 
Drift,  m.   m  y.   Troupeau;  droü  de 

pacage ;  cours ;  courant ;  gravier;  sar 

ble  mouvant,  m.;  pa  sion;  ardeur; 

vivacité;  véhémence;  hdte,  f.;  mouve- 

ment  ou  cours  de  nuages,  m. ;  marche 

d*un  vaisseau,  f. 
Driftig,  b.  n.  Flóttant;  brusque;  em- 

firessé;  ordent;  emporté;  passionné; 

irascibie.  — ,  byw.  Zie  Drlftigiyk. 
Drifti^heid  ,  v.  Grand  empressement , 

m. ;  hdte;  irascibilité ;  impétuosUé ; 

brusquerie,  f. 
Driftiglyk,  byw.  Prédpitamment;  brus- 

quement ;  passkmnément ;  ardemment, 
Driftregt,  o.  Droit  de  pacage,  m. 
Drifzand,  o.  Zie  Dryfzand. 
Dril,  m.  Foret ;  vilebrequin ;  trau ;  tour, 

m.;  course;  geUe  de  veau,  f. 
Drilboog,  m.  Archet,  m. 
Drilboogsken,  o.  Archelet,  m. 
Drilboor,  v.  Foret;  vilebrequin,  m. 
Drilkunst,  v.  Art  de  bien  manier  Us  «r- 

mes ;  exercice  militaire,  m. 
Drille,  y.  Coquine,  courtisane,  f. 
Drillen ,  b.  w.  Toumer;  forer;  exercer, 

dresser  (des  soldats).  — ,  o.  w.  Trem-^ 
.  10 


Digitized  by 


Google 


146 


DRI 


DRO 


bier;  tranter;  faire  Vexerdce ;  courir  la 

prétantaine.     . 
Briller»  m.  Zie  Drilmeeeter. 
Drilling,  V.  Tremblement ; braniemeni , 

m. 
Drilmeester ,  m.  Mattre  d'exercice ;  in- 

structeur^  m. 
Drilplaets,  t  Lieu  d*exercice,  m. 
Dringen,  b.  w.  Presser;  pousser;  serrer. 

— ,  o.  w.  Presser;  se  presser;  se  serrer; 

pénétrer.  Op  iets  — .  Inslster  sur  q,  c. 
Dringend  ,  b.  n.  Pressant;  urgent;  in- 
stant. — -,  byw.  Instammenl, 
Drinkbaer,  b.  n.  Potable. 
Drlnkbaerheid ,  y .  Qualilé  de  ce  qui  est 

potable,  boite^  f. 
Drinkbak,  m.  Juge,  f. 
Drinkbakje^o.      \  Juget ,  m. ;  petite 
Drinkbaksken,  o.  f      auge ,  f. 
Drinkbeker ,  m.  Coupe  ^  f, ;  gobelet ;  ca- 

lice,  m. 
Drinkebroeder,  m.  \  Buveur ;  biberon ; 
Drlnkebrodr,  m.      f    ivrogne,  m. 
Drinken,  b.  w.  Boire.  Zich  dronken  — . 

S'enivrer, 
Drinker,  m.  Buveur;  biberon^  m. 
Drinkfeest,  v.  en  o,  Fête  bachique^  f. 
Drinkgelag,  o.  Écot,  m. 
Drinkgeld,  o.  Pourboire^  m. 
Drinkgenoot,  m.  Zie  Drinkgezel. 
Drinkgezel ,  m.  Compagnon  de  cabaret , 

de  débauche,  m. 
Drinkglas,  o.  Verre  A  boire,  m. 
Drinkhuis,  o.  Cabaret^  m.;  taverne,  f.; 

estaminet,  m. 
Drinkkan,  v.  Pot  ü  boire^  m. 
Drinkkommeken,  o.  Godet,  vased  boire, 

m. 
Drinkkop,  m.  Zie  Drinkscbael. 
Drinklied,  o.  Chanson  bachique,  f. ;  di- 

thurambe,  m. 
Drinklust,  m.  Envie  de  boire;  aUéraUon; 

soit;  propensUm  ü  la  boisson,  f. 
Drinknap,  m.eny.  Coupe,  tasse,  f.,  ha- 

napi  m. 
Drinkpenning,  m.  Pourboire,  m, 
Drinkplaets,  v.  Abreuvoir,  m. 
Drinkpot,  m.  Zie  Drinkkan. 
Drinkpri6el,  o.  FidebouteiUe,  m. 
Drinkscbael ,  v.  Coupe ;  tasse  ü  boire , 

Drinkschaelvormig,  b.  n.  Cratériforme. 
Drinkster,  v.  Buveuse ;  biberonne,  f. 
Drinktafereel,  o.  Scène  bachique,  f. 
Drinkvat,  o.  Fase  ü  boire,  m. 
Drinkwinkel,  m.  Zie  Drinkhuis. 


Droef,  h,n.  Zie  Droevig. 
Droefenis,  v.  Zie  Droefheid. 
Droefgeestig  ,  b.  n.  Triste;  mélancoU- 

que ;  chagrin.  — ,  byw.  Zie  Droefgees- 

tiglyk. 
Droefgeesticheid,  v.  Tristesse;  méloH- 

colie,  f.;  chagriny  m. 
Droefgeestiglyk,  byw.  Tristement;  mé- 

lancoliquement. 
Droefheid ,  v.  Tristesse;  peine ,  f . ;  cAa - 

grin^  m. 
Droes ,  m.  Gourme ;  iie ,  f . ;  géant ;  dia- 

ble,  m. 
Droessem ,  m.  Lie ,  f.;  mare ;  sediment; 

dépót,  m. 
Droessemachtig,  b.  n. )  TroubLe;  fécu- 
Droessemig,  b.  n.        |      tent. 
Droevig,  b.  n.  Triste ;  chagrin ;  piloya^ 

ble;  mauvais.  — ,  byw.  Tristement;pi' 

toyablement. 
Droeviglyk ,  byw.  Tristement ;  püoya- 

blement. 
Droezig,  b.  n.  Quia  la  gourme. 
Droezigheid,  v.  Gourme,  f. 
Drogbeeld,  o.  Anamorphose, 
Droge,  enz.  Zie  Drooge,  enz. 
Droget,  o.  Droguet  (étoffe),  m. 
Drogist,  enz.  Zie  Droogist,  enz. 
Droglicht,  o.  Zie  DwaelHcht. 
^Drogman  ,  m.  Drogman  (interprète) , 

m. 
Drogrede,  v.  Sophisme,  m. 
Drogredenaer,  m.  Sophiste,  m. 
Drogredenary.  v.  Zie  Drogrede. 
Drok,  b.  n.  Affaire;  fort  occupé;  pressé. 
Drokte,  v.  Besogne,  f.,  ouvragCy  m. 
Drol,  m.  Crotte,  f. ;  étron ;  bouffan,  m. 
Drollig  ,  b.  n.  Dróle;  pLaisant ;  burUs- 

que ;  bouffon ;  comique,  —  ,  byw.  Zie 

Drolliglyk. 
DroUigheid ,  v.  Drólerie ;  plaisanterie ; 

bouffonnerie,  f. 
Drolliglyk ,  byw.  Drólement ;  plaisam- 

ment ;  comiquement. 
Drom ,  m.  MuUitude ;  foute ;  trame^  f. 
Dromedaris,  m.  Dromadaire,  m. 
Dromgaren,  o.  Espole,  f. 
Drommel,  m.  Foute;  troupe  ,  f.;  diabie, 

m. 
Drommelsch,  b.  n.  Diaboiique.  — ,  byw. 

DiaboUquement. 
Dronk,  m.  Coup;  trait,  m.;  ivresse,  L 
Dronkaerd,  m.  Ivrogne ,  m. 
Dronken ,  b.  n.  Ivre ;  soul, 
Dronkenachtig,  b.  n.  Ivrogne* 
Dronkenmakendy  b.  n.  Enivrant. 


Digitized  by 


Google 


DRO 


DRU 


147 


Dronkenschap,  ▼.  Ivresse ;  ivrognerie^  f. 
Dronkerese,  v.  Ivrognesse,  f. 
Droog:,  b.  n.  Sec;  aride 
Droogaobtig,  b.  n.  Vn  peu  sec. 
Droogdoek ,  m.  Torchan ;  essuie-main  , 

m. 
Drooge,  ▼.  Drogue,  f. 
Droogen,  b.  w.  Sécher;  dessécher  ;  es- 

suyer.  Haring^-.  Saurerdes  harengs. 

— ,  o.  w.  Sécher,  se  sécher, 

Droogenvervalschep,  m.  Goureur^  m. 
Droogery,  v.  Drogue,  f. 
Broogerybandel.  m.  Droguerie^  f. 
Droogheid,  t.  Sécheresse,  f. 
Droogingr  ,▼.  AcHon  de  sécher  ^  f. ;  dessé- 

chement,  m. 
Droogist,  m  Droguiste,  ni. 
Droogkaa,  v.  Séchêir,  m.;  étuve,  f. 
Droogkoorden,  v.  mv.  Étendage^  m. 
Droogmiddel,  o  enm.  Dessiccatif. 
Droogmonds,  byw.  J  jeun, 
DroogOTen^  m.  Étuve,  f. 
Droogpan,  v.  Lèchefrite,  f. 
Droogplaets,  v.  Séchoir;  essui;  eten- 


Droogpleister,  v.  Diapalme^  m. 
Droogscheerder,  m.  Tondeur  de  draps^ 

m. 
Droogscheren,  b.  w  Tondre  du  drap. 
Droogsmonds.  byw.  Ajeun, 
Droogte ,  t.  Sécheresse  ,  f. ;  temps  sec ; 

bancdesatle^m. 
Droogtyd,  m  Séchée,  f. 
Droogvoets,*  hyw  A  pied  sec. 
Droom ,  m.  Songe ,  rêve ,  m. ;  vision ;  il- 

tusian,  f. 
Droomachtig,  b.  n.  Rêveur;  pensif ; 

lenl. 
Droombeduider,  m.  Inlerprète  des  son- 

ges,  m. 
Droomen  ,  b.  ^  o.  w.  Rever;  songer; 

penser. 
Droomep,  m.  Rêveur;  visionnaire,  m. 
Droomery,  ▼.  Rêverie ;  vision;  iUusion , 

f  ;  songe;  fantóme,  m. 
DroomgespuiSf  o.  Vision^  f. 
Droomgezigt ,  o.  Rêverie ;  vision  en 

songe.  f. 
Droomig,  b.  n.  Zie  Droomachtig. 
Droomster,  ▼.  Rêveuse^  f. 
Droomuitlegger,  m.  Inlerprète  des  son- 

of*,m. 
Droomuitlegging,  ▼.  Onirocritief  explir 

eaüon  des  songes^  f. 


Droomuitlegkunde ,  v.  Onirocritique  , 

Droomwaerzegger,  m.  Oniromancien  y 

m. 
Droomwaerzeggery,  t.  Oniromance ,  f. 
Droomwaerzegster ,  v.  Oniromancien- 

ne,  f. 
Droopen,  b.  w.  Arroser, 
Drooppan,  v.  Lèchefrite,  f. 
Drop,  m.  Dégouttement ;  égoul,   m.; 

geuite;  boisson,  f.  — ,  o.  Jus  de  re-- 

gUsse,  m. 
Droppel ,  m.  GoutU,  f.  By  (met)  —en. 

Goutte  d  goutte. 
Droppelen,  o.  w.  Dégoutter ,  égout- 

ter, 
Droppellng8,  byw.  Goutte  A  goutte, 
Droppeltje,  o.  GoutuUtte,  f. 
Droppen,  o.  w.  Zie  Druipen. 
Dropsteen,  m.  StalactiU,  stalagmite  , 

Dropwyn,  m  Raquetures,  f.  pi. 
Drossaerd,  m.  Drossart;  sénéchal;  baiUiy 

Drosaaerdschap.  o.  Sénéchaussée,  f. 
Drost,  m.  Zie  Drossaerd. 
Drostambt,  o.  Zie  Drossaerdschap. 
Drostin,  v.  BaiUive;  sénéchale^  f. 
Drostschap,  o.  Zie  Drossaerdschap. 
Druïde,  m.  Dmide,  m. 
DruYdendienst,  m.  en  v.  )  Druidisme , 
DruTdendom ,  o.  f    cuMe  drui'- 

dique,  m. 
DruYdin,  v.  Druidesse^  f, 
DruTdisch,  b.  n.  Druviique. 
Druif,  V.  Raisin,  m. 
Druifbezie,  v.  Grain  deraisin,  m. 
Druifgezwel,  o.  StaphylÓmCy  m. 

Druifkoïrell'v.  I  ^^^''  ^  ^««^'  °^- 
Druifkruld,  o.  Botrys  (plante),  m. 
Druifmes,  o.  Serpette,  f. 
Drnifrozynen,  v.  mv  Jubis,  m. 
Druifvlies,  o.  Uvée  (anat.),  f. 
Druil,  m.  Lambin ;  lendore,  m. 
Druilen ,  o.  w.  Lambiner ;  sommeü- 

ter. 
Druiler,  m.  Zi^  Druil. 
Druiloor,  m.  en  v.  Lambin,  m.;  lam- 

bine^t, 
Druilooren,  o.  w.  Lambiner, 
Druiloorig,  b.  n.  Lambin;  tent* 
Druiloorigheid,  v.  Lenteur,  f. 
Druipbad,  o.  Embrocation,  f. 
Druipen ,  o.  w.  Dégoutler;  distiller;  dé- 

couler;  tomber. 


Digitized  by 


Google 


148 


DRU 


DRY 


Druiping,  ▼.  DégotUtement;  écoulemerUy 

m. 
Bruipneus,  m.  Zie  DrnpDeus. 
Druipoog ,  m.  en  V.  Chassieux ,  m. ; 

chassietise,  f. 
Druipoogig,  b.  n.  Chassieux. 
Druipoogigheid,  v.  Chassie^  f. 
Druippan,  v.  Lèchefrite,  f. 
Druipsteen,  m.  Zie  Dropsteen. 
Druipwyn,  m.  Baquetures,  f.  pi. 
Druischen,  o.  w.  S'opposer  fortemetU  A 

q.c. 
Drnivenboom ,  m.  Raisinier  (arbre), 

m. 
DruiYenkern ,  v.  Pepbi  de  raisin ,  m. 
Drui  venkon  f^^t,  v.  Raisinéj  m. 
Druivenkorf,  m.  Vendangeoire^  f. 
Druivenkorl,  v.      1  Pepin  de  raisin  , 
Druivenkorrel,  v.   f      m. 
Druivenkruid ,  o.  Botrys  (plan te) ,  m. 
Druivenkuip  ,  v.  Cuve  de  vendange , 

Druivenleesster,  v.  Fendangeuse,  f. 
Drui venlezer,  m.  Fendangeur,  m. 
Drui venlezing,  v.  Fendange,  f. 
Drul venmand,  v.  Fendangeoire,  f. 
Druivennat,  o.  Zie  Druivensap. 
Drulvenoogst,  m.  Fendange,  f. 
Druivenpers,  v.  Pressoir,  m. 
Druivenperser,  m.  Pressureur,  m. 
Druivenpersing,  v.  Pressurage,  m. 
Drui  venplukker,  m.  Fendangeur,  m. 
Druivenplukster,  v.  Fendangeuse,  f. 
Druivenrank ,  v.   Sarment ;  pampre  , 

m. 
Druivensap ,  o.  Jus  de  raisin  onde  ta 

treiUe;vtn,  m. 
Drui vensny der,  m.  Fendangeur,  m. 
Druivensnydster,  v.  Fendangeuse^  f. 
Druivensteen^  m.  Botrytis,  f. 
Druivensteker ,  m.  Bsehe  (insecte), 

Druiventreder,  m.  Fauteur^  m. 
Druiventros,   m.   Grappe  de  raisin^ 

Druiventrosje,  o.  GrappiUon.  m. 
DruiventroBvormig ,  b.  n.  Botryotde, 

uvaire, 
Drulvenvlies,  o.  üv^  (anat.),  f. 
Druivenvocht,  o.  Zie  Druivensap. 
Druk  ,  m.  Pression ,   f. ;   serrement^ 

m.;  misère ; peine ; gêne ; oppression f 

f.;  embarras,  m.;  impression;  édi- 

tion ,  f .  — ,  b.  n.  Zie  Drok. 


Drukdoek ,  m.  Compresse ,  f. 

Drukfaut ,  v.  ) 

Drukfeil ,  v.    I  Faute  d'impressUm.t 

Drukfout ,  V.  ) 

Drukinkt ,  m.  Encre  dHmprimerie .  f. 

Drukken  ,  b.  w.  Pressen  serrer;  gèm, 
blesser;  apposer;  appüquer;  metlre; 
imprimer;  affUger ;  opprimer;  acca- 
bier. 

Drukkend ,  b.  n.  Pressant ;  accablant. 

Drukker ,  m.  Imprimeur  ;  pressier  , 
m. 

Drukkersbal,  m.  I   ^^v  tv^^vkoi 

Drukkersbol,  m.  \  ^«^  I>rukbal. 

Drukkersgast ,  m.  Compagnon  impri- 
meur, m. 

Drukkerskas  ,  v.  I    Casse    { t. 

Drukkersletterkas ,  V.     f      d*impr.J. 

Drukkersraem.v.  en  o.  Tympan[m^T.], 

m. 
Drukkery ,  v.  Imprimerie ,  f. 
Drukking ,  v.  Pression,  f. ;  serremem, 

m 
Drukkosten ,  m.  mv.  Frats  d'impres- 

sion ,  m.  pi. 
Drukkunst,  ^.Typographie;impfvm' 

rie^  f. 
Drukkunstigy  b.  n.  Typographique, 
Drukkunstiglyk,  byw.  Typo^pfüque' 

ment, 
Druklapje ,  o.  Compresse  ,  f. 
Drukletter,  v.  Caractère  d'imprimerii  ^ 

m. 
Drukpapier,  o.  Papier  d'impression , 

m. 
Drukpers ,  v.  Pr,esse  (machintó ,  f. 
Drukproef,  v.  Epreuve  (impr.) ,  L 
Drukschrift,  o.  Imprimé ,  m. 
Druksel  ,    o.  Exemplaire  ;   imprime , 

m. 
Drukvorm ,  m.  Forme  (impr.) ,  f. 
Drup  ,  m.  Zie  Drop. 
Drupbad,    o.    Embrocalion ;  douche, 

Drupbak ,  m.  Égouttoir ,  m. 
Drupneus ,  m.  Nez  roupietix ,  m. 
Drupneuzig,  b.  n.  Boupieux. 
Druppel ,  m.  Goutts ,  f. 
Druppelen ,  o.  w.  Zie  Druipen. 
Druppelings ,  byw..  Goutle  A  goutte. 
Druppeltje  ,  o.  GoutteUlte ,  f. 
Druppen »  o.  w.  Zie  Druipen. 
Druptrog,  m.  Zie  Drupbak. 
Dry » telw.  Trois. 
Drybeenig ,  b.  n.  Qui  a  trois  pieds. 


Digitized  by 


Google 


DRY 


DRY 


149 


Drybladig ,  b.  n.  Tripétale ,  MphyUê, 
Drydaegsch,  h.n.De  trois  jours, 
Drydeelig,  b.  n.  Qui  a  trois  parlies, 
Brydekker ,  m.  raisseau  ü  trois  ponts , 

m. 
Dryderfaande ,  b.  n.  )  Qui  est  de  trois 
Dryderlel ,  b.  n.        f     sortes  ,  de  trois 

espêces, 
Drydobbel ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Dry  dub- 
bel. 
Drydraed ,  m.  Fü  tripte ,  m. 
Drydraedsch  ,    b.   n.   Qui  est  d  trois 

h' 
Drydubbel ,  b.  n.  Tripte,  — ,  byw.  Tri- 

ptement, 
Drydubbeltaeid  ,  y.  TripLicité,  f. 
Dryeenheid ,  ▼.  Zie  Dryeenigbeid. 
Dryeenig ,  b.  n.  Vn  seul  (Dieu)  en  trois 

(jfersonnes) . 
B^eenigheid ,  v.  Trinité,  t, 
Dryfbeitel ,  m.  Ciseau ,  m. 
Dryfhamer ,  m.  Mailtet ,  m. 
Dryfhond ,  m.  Braque;  Umler;  basset, 

m. 
Bryfbout ,  o.  Chassoir;  cognoir  (outil) , 

m. 
Dryfkracht ,  t.  Force  accéiératrice ,  t, 
Dryfkunst,  y.  Ciselure  (art) ,  f. 
Dryfland ,  o.  Pays  flottant ,  m. ;  terre 

mottvante ,  f. 
Bryfspier ,  v.  Muscle  accélérateur ,  m. 
Dryfsteen ,  m.  Pierre  ponce ,  f. 
Dryfu>l,m.  Toupie,i. 
Bryfton ,  y.  Bouée ;  baüse ,  f. 
Dryftop ,  m.  Zie  Dryftol. 
DryfTeer  ,  Y.  Ressort;  motif^  m. 
Bryfwerk ,  o.  Ciselure ;  bosse ,  f. 
Brrfys ,  o.  Glace  mouvarUe ;  débdde , 

Bnrfyzer,  o.  Repoussoir ;  ciselet ;  am* 

Doulissoir ;  chasse-clou ,  m, 
Bryfyzerken ,  o.  •  ^^^. 

Brylzand ,  o.  Sable  mouvant ;  graniet , 

m. 
Brygodendom ,  o.  J  Trithéisme  (héré- 
Drygodery ,  y.        f     sie) ,  m. 
I>ryhoék ,  m.  Triangle ,  m. 
Dryhoekig ,  b.  n.    Triangulaire.   *- , 

byw.  TriangulairemerU. 
Dryhoekmeetkundig  ,   b.  n.  Trigono» 

métrique, 
DryboeKmeetkundiglyk,  byw.  Trigo- 

fiométriquement, 
Dryhoeksmeetkunde ,  Y.  )   Trigonomé" 
DryboMumeting ,  y.       f     Ine,  f. 


Dryhonderd ,  telw.  Trois  cents. 
Dryhoofdig ,  b.  n,  Tricépliale, 
Dryjarig,  b.  n.  Qui  a  trois  ans;  trien-- 

nat. 
Dryjarigbeid  ,  v.  Triennaüté^  f. 
Drykantig ,  b.  n.  Trilatéiral, 
Dry  klank ,  m.  lYiphthongue ,  f. 
Dryklauwig,  b.  n  Tridactyle, 
Drykleurig ,  b.  n.  Tricolore, 
Drykoningen  .  m.  mv. )  Epiphanie^  fête 
Drykoningendag ,  m.  f     des  rois  ,  f. 
Dry  koppig,  b.  n.  Zie  Dryhoofdig. 
Dryledig,  b.  n.  Be  trois  membres. 
Drylettergrepig ,  b.  n.  Trissyllabe» 
Dryling ,  m.  en  v.-TrigémeaUy  m. 
Drylobbig ,  b.  n.  Tritobé, 
Drymael ,  byw.  Trois  fois, 
Drymaendelyk8ch,b.  n.  Tnmestriel, 
Dryman  ,  m.  Triumvir ,  m. 
Drymannery  ,  y.  Triandrie ,  f. 
Drymanschap  ,  o.  Triumvirat ,  m. 
Drymanschappelyk ,  b.   n.    Triumvi- 

tal, 
Drymast ,  m.  Trois-mdts ,  m. 
Drymastschip  ,  o.  Zie  Drymast. 
Dryparig  ,  b.  n.  Trijugué  {bot.). 
Drypikkel ,  m.  Trépied ;  guindal,  m. 
Dryponder ,  m.  Boulet  de  trois  tivres ; 

canon  portant  trois  tivres  de  balie 

m. 
Drypuntig ,  b.  n.  Tricuspidal ,  tricus- 

puié. 
Dryregelig ,  b.  n.  De  trois  tignes. 
Dryspel ,  o.  Trio ,  m. 
Dryspleet ,  y.  Triglyphe  (archit.) ,  tn. 
Dryspletlg ,  b.  n.  TrifUk, 
Dry  sprong  ,  m.  Carrefour   triviaire , 

m. 
Drystal ,  m.  Trépied ,  m. 
Drysylbig ,  br.  n.  Trissyllabe, 
Drytal  ,  o.  .  Trois  ;  Ie  nombre  tr^ , 

m. 
Drytallig,  b.  n.  Tern^ (bot.). 
Drytand,  m.  Trident ,  m. 
Drytandig,  b.  n.  Tridenté. 
Dryten ,  b.  w.  Déckarger  son  ventre. 
Drytoon ,  m.  Tiercé  (mus.) ,  t, 
DryYakkig ,  b.  n.  Triloculaire  (bot.). 
Dry  ven,  b.  w.  Chasstr  devant  soi;  ton* 

dnire ;  chasser;  pousser ;  faire ;  exer- 

eer;  ciseter : jeter.  — ,  o.  w.  Plotter; 

nager :  itre  tnondé;  fermenter, 
Dryvend ,  b.  n.  Flottant ,  nageant. 
Dry  ver,   m.    Celui  qui  chasse  ,   qui 

pousse ;  ciseteur ,  m. 
Dry  verwig ,  b.  n.  Tricolore. 


Digitized  by 


Google 


150 


DUB 


DUI 


Dryvinflf ,  ▼.  Actum  de  chauer ,  de  flot" 

ter ;  meiure ;  fermenUUion ,  f. 
DryTingerig ,  b.  n.  Tridactyle, 
Dryvleugelig ,  b.  n.  TripUre. 
Dry  voet ,  m.  Trépied ,  m. 
Dryvoetig ,  b.  n.  Qui  a  trois  pieds. 
Dryvoudig  ,  b.  n.   Tripte.  —  ,  byw. 

Triptement, 
DryvoudigUeid ,  V.  TripixeUé^  f. 
Dryvoudiglyk ,  byw.  Triptement, 
Dryvuldig»  b.  n.  Tripte,  Zie  Dryee- 

nig. 
Dry vuldigheld ,  ▼.  Trinité ,  f. 
Dry  weg ,  m.  Carrefour  triviaire ,  m. 
Drywerf ,  byw.  Trois  fois. 
Drywyvery  ,  v.  Trigynie  (classe  de 

plantes ) ,  f. 
Drywy vig  ,  b.  n.  Trigyne  (bot.). 
Dryzang ,  m.  Trio ,  m. 
Dryzydig ,  b.  n.  Trüatérat ,  trièdre» 
^Dualis  ,  m.  Duet  (gramin.) ,  m. 
Dubbel ,  b.  n.  Doubte,  — ,  byw.  Dott- 

btemerU, 

ï^^xiX  I  ^'^'' '  '''""*^'*'  "• 

Dubbelen,  b.  w.  Doubter;  redoubter, 

— ,  o.  w.  Papittoter ,  friser  (impr.). 
Dubbelend ,  b.  n.  Dupltcatif, 
DubbelLartig  ,  b.   n.  Doubte ;  faux; 

dissimuté. 
Dubbelhartigheid,  v.  Dupticüé ;  dissi- 

mulation,  f. 
Dubbel  har  tiglyk ,  byw.    Avec  dupti- 

dU;  de  mauvaUe  foi. 
Dubbelheid,  v.  DupUdté ^  f. 
Dubbelhertig ,  enz.  Zie  Dubbelhartig , 

enz. 
Dubbeling ,  v.  Action  de  doublet ,  f. ; 

papittotage ,  doubtage  (impr.) ,  m. 
Dubbelstoot  y  m.  Doublé  ^  doublet  (au 

jeu  de  billard) ,  m. 
Dubbeltje ,  o.  Pièce  de  deux  sous  (mon- 

naie  d'HoUande) ,  f. 
Dubbel tongig,  b.  n.  Doublé  ;  dissimuté ; 

faux. 
Dubbeltongigheid ,  ▼.  Duplidté;  dissi- 

mulation ,  f. 
Dubbeltop ,  m.  Le  doubte  mont ,  te  Par- 

nasse. 
Dubbelvat ,  o.  Diplóme  (chlm.) ,  m. 
Dubbelvleugelig ,  b.  n.  Diptoptère. 
Dubbeheigtigheid  ,  v.  Diplopie  (méd.) , 

Dubbelzin,  m.  Doubte  sens,  m. 
Dubbelzinnig,  b.  n.  Atnbigu;  équivo- 
que. 


Dubbelzinnigheid,  ▼.  Equivoque;  ambv- 

gutté;  ampMbotogie,  f. 
Dubbelzinuiglyk ,  byw.  Ambigumeni  ; 

amphibotofiquement. 
Dubben,  o.  w.  Douter ;  balancer. 
Dubbing ,  y.  Doute ,  m. ;  indécisian  , 

f. 
Dubloen,  t.  Doubton  (monnaie),  m. 
Ducaet,  enz.  Zie  Dukaet,  enz. 
Ducaton,  m.  Zie  Dukaton. 
Duchten»  b.  w.  Craindre;  appréhender; 

redouter. 
Duchtend,  b.  n.  Craintif;  timide. 
Duchtig  ,  b.    n.   HedoutabU.  — ,  byw. 

Beaucoup;  extrêmement;  tres- fort. 
Duchting ,  v.  Crainte ;  appréheruion  , 

Duer,b.  n.  enhyvr.Cher;chèrement. — , 

m.  Durée,  f.  Op  den  —.Ata  longue. 
Duerbaer,  b.  n.  Zie  Dierbaer. 
Duerkobp,  b.  n.  en  byw.  Cher. 
Duerte,  v.  Cherté,  f. 
Duerzaem,  b.  n.  Durabte  ;  solide.  — , 

byw.  Sotidement. 
Duerzaemheid,  v.  Durée ;  solidité^  f. 
Duf,  b.  n.  en  byw.  Moisi ;  qui  sent  te 

moisi ;  qui  a  un  gout  de  moisi;  moite ; 

humide. 
Duffig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Duf. 
Duffigheid,  V.  Moisissure;  moiteur,  f.; 

retent;  moisi,  m. 
Dufsteen,  m.  Tuf  (pierre),  m. 
Duidelyk,  b.  n.  Clair;  net  f  distinct ; 

évident;  manifeste ;  inteUigible.  —  , 

byw.  Clairement;  distinctement ;  évi- 

demment, 
Duidelykheid,  v.  Ctarté;  évidence,  f. 
Duiden,  b.  w.  Montrer;  exptiquer. 
Duiding,  y.  InterprélaÜon;  explication , 

Duif,  V.  Pigeon,  m.;  colombe^  f. 

Duifachtig,  b.  n.  Colombacé, 

Duif  huis  ,  o.    Cotombier ;  pigeonnier  , 

EiL%.  I  '^««««"'.  ^- 

Duifsteen,  m.  Tuf  (pierre),  m. 

Duig,  V.  Douve,  f.  * 

Duighout,  o.  Douvain,  m. 

Duigje,  o.  DouveUe,  f. 

Duikelaer  ,  m.    Ptongeur;  f^ongeon ; 

bitboquet,  m. 
Duikelen,  o.  w.  Cutbuter ;  ptonger. 
Duiken,  o.  w.  Se  courbet;  se  baisier; 

ptonger;  ceder. 
Duiker,  m.  Piongeur;  ptongeon^    m.; 


Digitized  by 


Google 


DUI 


DDI 


151 


vtttme;  pale,  f.;  tuyau ;  contluü;  aque' 
duc;diaiUre,  m. 
Onikersklok,  y.  Cioche  ie  pUmgeur, 

Duim,  m.  Pouce;gond^  m. 
Diiimelen«  b.  w.  zie  Beduimelen. 
DaimeliDg,  m.  Poucier ;  doigtier^  m. 
Dnimken,  o.  PetU  pouce^  m.  Op  zyn 

—   weten.  Savair  sur  Ie   bout  du 

ioigt, 
Duimkleppers,  m.  uit.  Castagneltes,  f. 

Dnimkruid,  o.  De  l'argent,  m;  de  la 

pécune^  f. 
Dnimschroeven ,  v.  my.  MenoUes  ^  f. 

pi. 
Duimspier,  v.    Antithénar  (muscle), 

m. 
Duimspyker,  m.  Gros  clou,  m. 
Duimyzer,  o.  Cond,  m.  — s.  MenoUes , 

f.  pi. 
Duin,  o.  Duney  f. 
Dninbezieboom ,  m.  Nerprun  (arbris- 

sean),  m. 
Dninhelm,  m.  Genei  des  dunes^  m. 
Dninkant.  m.  Cótédes  dunes,  m. 
Dninkerken,  o.  Dunkerque  (ville). 
Dainkerkenaer,  m.  DunkerquoiSy  m. 
Bninkerkenares,  v.  Dunkerquoise,  f. 
Dninkerkseh»  b.  n.  Dunkerquois. 
Duinkonyn,  o.  Lapin  des  dunes,  m. 
Dninzand,  o.  Sable  des  dunes^  m. 
Dnist,  o.  Poussière  de  [arine,  f. 
Duister,  b.  n.  Obscur;  sombre;  téné- 

breux.  — ,  byw.  Zie  Duisterlyk.  — , 

o.  Obscuritéy  f.  In  het  — .  Dans  l'ob- 

sewiU. 
Duiateracbtig,  b.  n.  Vn  peu  obscur, 
Duigteren  ,  b.  en  o.  w.  Zie  Verduiste- 
ren. 
Duisterheid,  v.  Obscurité,  f. 
Duisterlyk,  byw.  Obscvrément, 
Duisternis,  y.  Zie  Duisterheid. 
Duit,  m.  en  v.  Dute  (cnonnaie),  f. 
Duitsch,   b.    n.   Aliemand;  germani- 

que. 
Dnitschen  (de),  m.  mv.  Les  AUemands, 

m.  pi. 
Duitscher,  m.  AUemand,  m. 
Duitschland,  o.  AUemagne,  f. 
DuiTekervel ,  v.  Fumeterre  ( plante ) , 

Duirel,  m.  Diable,  m.  ^ 

DuiTelachtigr,  b.  n.  Diabolique. 
Duivelary,  v.  Diablerie,  f. 
DuWelbanner,  m.  Exorciste,  m. 


Duivelbannf ng,  ▼.  Exorcisme,  m. 
Duivelbedrog,  o.  Prestige,  m. 
Duivelbeschryver,  m.  Démonographe , 

m. 
Duivelbezweerder,  m.  Exorciste,  m. 
Duivelbezwering,  v.  Exorcisme,  m. 
Duivelery,  v.  Dtablerie,  f. 
Duivelin,  v.  Diablesse,  f. 
Duiveljaegster,  v.  Sorcière,  f. 
Duiveljagen,  b.  w.  Exorciser;  faire  Ie 

diabU  è  quatre. 
Duiveljager,  m.   Exorciste;   sorcier , 

m. 
Duivelken,  o.  Diablolin^  m. 
Duivelsbeet,  v.  Mors  du  diable  (plante), 

m. 
Duivel8beschryving,v.  Démonographie, 

Duivelsbrood,  o.  Champignon,  m. 
Duivelsch,  b.  n.  Diabolique.  —,  byw» 

Diaboliquement, 
Duivelsdrek ,  m.  Assa-faetida  (résine), 

m. 
Duivelskind,  o.  Diablotin,  m. 
Duivelskop,  m.  Tête  de  diable^  f. 
Duivelskunst,  v.  Zie  Duivelskunste- 

nary. 
Duivelskunstenaer ,  m.  Sorcier;  magi- 

den,  m. 
Duivelskunstenares,  v.  Sorcière;  ma- 

gicienne,  f. 
Duivelskunstenary,  v.  SorceUerie ;  dia- 

bUrie,t.  • 

Duivelsmelk,  v.  Esule,  f. 
Duivelssteen,  m.  Pierre  infernale,  f. 
Duiveltje,  o.  Diablotin,  m. 
Duivenboon,  v.  Fesce,  f. 
Duivendrek,  m.  Colombine,  f. 
Dnlvenei,  o.  OEufde  piaeon,  m. 
Duivenhalskleur ,  v.  uorge-de-pigeon , 

m. 
Duivenhalskleurig,  b.  n.  Colombin. 
Duivenhok,  o.  Colombier,  pigeonnier, 

m. 
Dui venhuis,  o.  Colombier,  pigeonnier^ 

m. 
Duivenkot,  o.  Zie  Duivenhok. 
Duivenkotje,  o.  Fuie,  f. 
Duivenmarkt ,  v.  Marché  aux  pigeons , 

m. 
Duivenmest,  m.  Colombine,  f. 
Duivenmist,  m.  Zie  Duivenmest. 
Duivennest,  o.,  m.  en  v.  Boulin;  nid  de 

pigeon,  m. 
Duivenpoot,  m.  Pied-de-pigeon  (plante). 


Digitized  by 


Google 


152 


DUI 


DUN 


DaiTODsIag ,  m.  Volet ,  eoUmbier ,  m. 
Daiventily  y.  Trébuchet  de  coUmUner,^ 

m. 
Duivenverw,  v.  Gorge-de-pigeon^  m. 
Duivenverwigy  b.  n.  ColomHn. 
Duivenvlngt,  ▼.  Folée  <u  pigeons;  vo* 

lière,  f.;  volet,  m. 
Duiven  voet,  m.  Pied  de  pigeon,  m. 
Duiver,  m.  Pigeon  md/e,  m. 
Duiviu^  V.  Cotombe,  f. 
Duizelachtig,  h.  n.  Zie  Duizelig. 
Duizelen ,  o.  w.  Être  élourdi;  avoir  des 

verliges. 
Duizelig,  b.  n.  EtQurdi ;  vertigineux. 
Duizeligheid,  v.  Zie  Duizeling. 
Duizeling ,  v.  Étourdissement ,  vettige , 

m. 
Duizend,  telw.  Mille  ;  mil.  — ,  o.  Mü- 

UeVj  m.;  chiiiade,  f. 
Duizeudbeen ,  o.  CLoporU ,  miUe-pieds 

(insecte).  m. 
Duizendblad,  o.  MUte-feutUe  (plante)^ 

Duizenderhande,   )   onv.  h.n,en  byw. 
Duizenderlei,        ]      De  miUe  sartes ; 

de  mille  fanons. 
Duizendgrein,  o.  Zie  Duizendkoom. 
Duizendguldenskruid ,   o.    Centauréè 

(plantej,  f. 
Dnizendhoek,  m.  ChiUogone  (góom.) , 

m. 
Duizendhoeklg,  b.  n.  Qui  a  mUleof^ 

gles.    • 
Duizendhoop,  m.  Chiliade,  f. 
Duizendjarig,  b.  n.  De  mille  ans. 
Duizendknoop,  m.  Renouée,  cenünode 

(plante),  f. 
Duizendkoom,   o.   Hemiote  ou   her-' 

niaire^  turquetUy  mille  graine  (plan* 

te),  f. 
Duizendkruid ,  o.  Centauréè  (plante) , 

Duizendleider,  m.  Chüiarque^  nou 
Duizendmael,  byw.  MiUe  fois. 
Duizend  man,  m.  ChiÜarque,  m. 
Duizendmanschap,  v.  Chiliarchie,  f. 
Duizendpoot,  m.  Zie  Duizendbeen. 
Duizendschoon,  v.  Amarante,  f.;  passen* 

velours  (bot.),  m. 
Duizendste,  b.  n.  Millième. 
Duizendtal,  o.  Nomöre  mülénaire;  mil- 

tier,  m.;  chiliade,  f. 
Duizendvoet,  m.  Zie  Duizendbeen. 
Duizendvoudig: ,  b.  n.  en  byw.  /mtom- 

brable;  de  mille  manières ;  mille  fais 

autant. 


Duizendwerf,  byw.  Milte  fois. 

Dukaet,  m.  Ducat,  m. 

Dttkatengoud,  o.  Or  ducat,  m. 

Dukaton,  m.  Ducaton,  m. 

Dukdalf,  m.  Estacade,  f. 

Duker,  m.  DiarUre,  m. 

Dul,  enz.  Zie  Dol,  enz. 

Duldeloos,  b.  n.  Insupportable,  — ,  byw. 
Jnsupporiablement . 

Duldelyk  ,  b.  n.  Supportable.  — ,  byw. 
SupportablemeiU. 

Dulden,  b.  w.  Supporter;  tolérer, 

Dun,b.  n.  Mince;  délié;  déUcai;fk; 
clair;  menu;  grêle ;  subtil ;  léger;  teim ; 
fluUie ;  liguiae.  — ,  o.  Het  —  vaa  een 
ei.  Le  blanc  d*un  <Buf, 

Dunachtlg,  b.  n.  Vn  peu  minee;unpeit 
délié.  — ,  byw.  Léaèrement. 

Dunbeenig,  b.  n.  Qui  a  les  jambes  gr^ 
les. 

Dunbekken,  m.  mv.  Ténuirostres.m. 
Pl- 

Duubekkig,  b.  u.Ténuirostre. 

Dunbladerig,  b.  n.  Menufeuillé  {Jbot). 

Dunbuiklg ,  b.  n.  Qui  a  peu  de  ventre ; 
effilé, 

Dundoek,  o.  Toile  déUée,  f.  Nulje  — . 
Coquette,  f. 

Dunharig,  b.  n.  Qui  a  peu  de  cheveux. 

Dunheid  ,  v.  Ténuüé ;  finesse  ;  subUUU: 
fluidiU,  f. 

Dunk,  m.  Opinion,  f.;  sentiment ;  avis , 
m. 

Dunken  ,  o.  w.  Penser ;  croire  ^présu- 
mer;  soupQonner,  — ,  onp'.  w.  Sem- 
bier;  parattre,  My  dunkt.  //  me  sem- 
ble:  il  me  paratt.  Wat  dunkt  u  daar- 
van ?  Qu'en  penseZ'Vous  t  — ,  o,  Opi- 
nion,  f.;  sentiment;  avis^  m.  Kaer 
myn  — .  A  mon  avis;  selon  moi. 

Dunking,  v.  Opinion,  f.;  senHment ; 
avis,  m. 

Dunlyvig ,  b.  n.  Efftanqué;  mmee; 
grêle ;  qui  a  la  diarrhée, 

Dunlyvigheid  ,  t.  Maigreur ;  diarrhée, 

Dunmaking ,  v.  Raréfaction  ;  tiquéfsc- 

tion,  f. 
Dunnekens,  byw.  Déticatement ;  légere- 

ment. 
Dunnen ,  b.  w.  Amindr;  diminuer ;  U- 

quéfier;  raréfi^er;  éclaircir;  dégrosser; 

démaigrir,  —  ,  o.  w.  S'amincir;  éini' 

nuer;  maigrir, 
Dunnermaklng ,   v.   Démaigrissemmt 

(archit.) ,  m. 


Digitized  by 


Google 


DWA 


DWA 


153 


Dnnn^nBifOTdiDg ,  v.  DéimigrisêemerU  ^ 

m. 
Danneljes ,  hjw.  LégèretnerU;  üélicaU- 

ment. 
Dunnigheid,  y.  Zie  Dunheid. 
Dan  te,  y.  Zie  Duuheid. 
*Duo,  m.  Duo  (na ut.),  m. 
*Duplicaet,  o.  JmpiiaXiofi,  f.;  dupUcaUif 

m. 
^Dupliek,  V.  Dupligue  (prat.),  f. 
Duren»  o.  w.  Durer;  tester  è  une  place; 

sübsister;  se  conserver. 
Durfal,  m.  Témérwe^  m, 
Dnrfnlat,  m.  PoUran,  m. 
During,  v.  Durée,  f. 
Durk,  m.  Sentine  (mmr.),  f. 
Durven,  o.  w.  Oser;  pouviHr. 
Dus,  byw.  Ainsi;  donc;  par  conséquent; 

ifesipowrquQi.  Tot—  Terre.  Jusqu*iei, 
Dusdanig,  b.  n.  Tel,  lelie»  — ,  byw.  Tel* 

kment ;  ainsi. 
Dusdaniglyk,  byw.  Tellement ;  ainsi. 
Dut,  m.  Sommeil  léger;  daute,  m.;  ineer-- 

tUitéeyt. 
Dutster,  v.  RoupiUeuse,  f. 
Dutten,  o.  w.  S(miineiUer;TOupiUer;  ra* 

dotet. 
Dutter,  m.  RoupiUeur,  m. 
Duw,  m.  Zie  Douw. 
Duwen,  b.  w.  Zie  Douwen. 
Dwaelleer ,  t.  Doctrine  fausse  ou  erro- 

née;erreur^f, 
Dwaelleering,  v.  Zie  Dwaelleer. 
Dwaellicht,  o.  Feu  foUet^  m. 
Dwaelpad,  o.  Zie  Dwaelweg. 
Dwaelrede,  t.  ScpMsme,  m. 
Dwaelredenaer.  m.  Saphiste,  m. 
Dwaelspoor,  o.  Zie  Dwaelweg. 
Dwmeteter,  v.  PianèU,  f. 
Dwaelstermeter,  m.  Planétdabe.m. 
Dwaeltuin,  m  Labwrinthe,  dédale,  m. 
Dwaelvner,  o.  Zie  Dwaellicht. 
Dwaelweg,  m.  Chemin  déUntmé;faux 

chemin ;  délour,  m. 
Dwaelzinaig,  b.  n.  Errané;  faux, 
Dwaes,  b.  n.  Fou  ;  sot ;  insensé;  extra- 

vagant. 
Dwaes,  m.  Fou,  sot,  insensé,  m. 
Dwaesheid,  v.  FoUe;  sottise;  extravar 

gance,  f. 
Dwaesselyk,  byw.  FoUement;  sottement; 

extravagamment. 
Dwalen  ,  o.  w.  Errer;  s'égarer;  s'abu- 

ser;  se  tfcmper. 
Pwalend,  b.  n.  Errant;  vagabond;  faux; 

erroné. 


Dwaling,  v.  Egarement .  m.;  erreur,  f. 
Dwang,  m.  Conlrainte;  force,  f. 
Dwangarbeid ,  m.  Travaux  forcés ,  m. 

pi. 
Dwangbevel,  o.  Conlrainte;  somnuUion^ 

f.;  compulsoire;  exéculoire,  m. 
Dwangbeveldrager,  m.  Porteurde  con- 

trainteSf  m. 
Dwangbrief ,  m.  Compulsoire;  exéeu* 

toire,  m. 
Dwangdienst,  m.env.  Corvee,  f. 
Dwangeloos,  b.  n.  Libre, 
Dwangmatig,  b.  n.  Banal, 
Dwangmiddel ,  o.  en  m.  Moyen  violent, 

m.;  conlrainte ;  violence^  f. 
Dwangmolen,  m.  MouÜn  banal^  m. 
Dwangoveu,  m.  Four  banal,  m. 
Dwangpers,  v.  Pressoir  banal,  m. 
Dwangregt,  o.  Droit  d*assujetlir^  m.; 

eoercition ;  banaiité,  f. 
Dwangrok,  m.  Camisole  de  force,  f. 
Dwangsohrift,  o.  Zie  Dwangbevel. 
Dwangwynpers ,  v.   Pressoir  banal , 

m. 
Dwapen,  enz.  Zie  Dweepen,  en2. 
Dwarleuy  o.  w.  Toumoyer. 
Dwarlend,  b.  n.  Toumoyanl. 
Dwarling,  v.  Tourmnenienl^  m. 
Dwarlwind,  m  Tourbiilon^  m. 
Dwarlwolk,  v.  Zie  Dwarlwind. 
Dwars,  b.  n.  Obligve ;  transversal;  dia* 

gonal ;  bizarre ;  revêche,  — ,  byw.  De 

travers ;  de  biais ;  obliquement;  trans- 

versalement. 
Dwarsbalk,  m.  Traverse,  f.;  empatiom; 

traven,  m.;  entretoise ;  fascCy  f. 
Dwarsboom  ,  m.  Traverse;  barrière  ,T 
Dwarsboomen,  b.  w   Retenir  par  une 

barrière ;  contrecarrer ;  traverser. 
Dwarsdryfster,  v.  Chicaneuse^  f. 
DwarAdryven  ,  o.  w.  Chicaner;  contra* 

rier ;  contrecarrer ;  conlredire, 
Dwarsdryver,  m.  Chicaneur ;  taquin , 

m. 
Dwarsdryvery,  v.  Chicane ;  opposUionl; 

taquinerie,  f. 
Dwarsdryving,  v.  Zie  Dwarsdryvery. 
Dwarsfluit,  v.  Fiüte  traversière,  t. 
Dwarshout ,  o.  Traverse,  f. ;  croisillon , 

m. 
D warskoers,  m.  Zie  Dwarsloop. 
Dwarslaeg,  ▼.  Jssise  de  parpamg,  f. 
Dwarslinie,  v.  Ligne  obUgue;  diagonale, 

Dwarsloop,  m.  Loxodromie  (mar.),  f. ; 
change  (ruse  d'une  béte  fauve),  n. 


Digitized  by 


Google 


154 


DWI 


EB 


Dwar8]oopend,  b.  n.  Diagonal ;  obtique. 

—  ,   byw.   Diagonalement :  obUque- 

ment, 
Dwarslyn  ,  t.  Enfissnre  (mar.) ,  f.  Zie 

Dwarslioie. 
Dwarslyet,  t.  Traverse,  t. 
Dwarsmast,  m.  Fergue,  antenne^  f. 
Dwarsnet,  o.  Ravoir  (filet),  m. 
Dwarspad,  o.  Traverse,  f. 
Dwarspael,  m.  Traverse,  f. 
Dwarsslag ,  m.  Revers^  coup  de  revers^ 

m. 
Dwapssnede  ,  v.  Section  transversale,  f. 
Dwarsspaen,  m.  en  o.  Barrure^  f. 
Dwarsspar,  v.  Blochet  (charp.),  m. 
Dwapsspier,  v.  Muscie  transversale  m, 
Dwarsstok,  ra.  Traverse ,  f.;  croisiUon , 

m. 
Dwarastraet,  v.  Rue  de  traverse,  f. 
Dwarsstreep,  ▼.  Ligne  transversale; 

bande  (bias.) ,  f. 
Dwarsstuk ,  o.  Chargeure  (bias.) ;  tra- 
verse, f. 
Dwapsstyl,  m.  Zie  Dwarsbalk. 
Dwars  weg,  m.  Traverse,  f. 
Dwarswind,  m.  Vent  traversier  (mar.), 

m. 
Dwazelyk,  byw.  Follement ,  sottement. 
Dweepachtig,  b.  n.  Fanatique, 
Dweepen,  o.  w.  Élre  fanatique. 
Dweepend,  b.  n.  Fanatique;  vision- 

naire. 
Dweeper,  m.  Fanatique;  visionnaire; 

entnou$i€istej  m. 
Dweepery,  v.  Fanatisme^  m. 
Dweepster,  v.  Visionnaire ;  enthousias- 

U,  f. 
Dweepziek,  b.  n.  Fanatique. 
Dweepzucht,  v.  Fanatisme,  m. 
Dweil,  m.  en  v.  Torchon ;  faubert,  m. 
Dweilen,  b.  w.  Torcher;  fauberter. 
Dwerg,  m.  env.  Nain,  m.;  naine,  f. 
Dwergachtig,  b.  n.  Nain ;  Irés-petÜ. 
Dwergboom,  m.  Arbrenain^  m. 
Dwergdier,  o.  Avorton,  m. 
Dwergklein,  b.  n.  Nain;  très-petü, 
Dwergpeerd,  o.  Bidet,  m. 
Dwergplant,  ▼.  Avorton,  m. 
Dwerlen,  enz.  ZieDwarlen,  enz. 
Dwingbaer,  b.  n.  Coercible,  contrai- 

gnable. 
Dwingeland,  m.  Tyran ;  despote,  m. 
Dwingelandsch  ,   b.   n.    Tyrannique; 

despotique. 
Dwingelandy,  v.  Tyrannie,  f.;  despo- 

tisme,  m. 


Dwingen,  b.  w.  Forcer ;  obliger;  as» 
treindre. 

Dwingend,  b.  n.  CoacUf;  coerciUf. 

Dwyl,  enz.  Zie  Dweil,  enz. 

Dy,  T.  Cuisse,  f. 

Dyader,  v.  Feine  crurale,  f. 

Dy  been,  o.  Fémur,  m. 

Dybeenig,  b.  n.  Crurat. 

Dybreuk,  v.  Mérocèle^  t. 

Dy  e,  V.  Cuisse,  f. 

Dyen,  o.  w.  Enfler ;  s'enfler ;  lever;  fer- 
menter. 

Dyharnas,  o.  Cuissard,  m. 

Dying,  t.  Enflement^  m.;  fermentaUan , 

Dyk,  m.  Digue ;  chaussée;  levée;t. 

Dykaedje,  v.  Zie  Dyk. 

Dykagie,  t.  Zie  Dyk. 

Dykbestier,  o.    )  Directiondesdigues, 

Dykbestuer,  o.  f      f^ 

Dykbreuk,  v.  Rupture  d'une   digue, 

Dyken,  b.  w.  Élever  une  digue. 

Dyker ,  m.  Ouvrier  qui  travaiile  amx 

digues ;  terrassier,  m. 
Dykgeld,  o.  Chausséage,  m. 
Dykgraef,  m.  Intendant  des  digues »  m. 
Dykgraefschap ,  o.  Intendance  des  di* 

gues,  f. 
Dyklng,  v.  Diguement,  m. 
Dykmeester,  m.  Zie  Dykgraef. 
Dykregt,  o.  Chausséage,  m. 
Dykwerk,  o.  Diguement,  m. 
Dykwerker,  m.  Zie  Dyker. 
^Dy  name  ter,  m.  Dynamètre,  m: 
«Dynametrisch,  b.  n.  Dynamétrique, 
♦Dynamica,  ▼.  Dynamique,  f. 
♦Dynamisch,  b.  n.  Dynamique. 
♦Dynamometer,  m.  Dynamomètre,  m. 
♦Dynast,  m.  Dynaste,  m. 
Dynsdag,  m.  Mardi,  m. 
Dyspier,  v.  Faste  (anat.),  m. 
Dystuk,  o.  Gigot,  m.;  édanche,  f. 
Dyzak,  m.  Gousset,  m. 
Dyzig,  b.  n.  Sombre;  n^uleux;  humi- 

de. 
Dyzigheid,  ▼.  Humidité ;  brume,   f. 


E 


E,  ▼.  E,  m. 

Bb,  ebbe,  ▼.  Refiux,  m.  Vloed  en  — 
Flux  et  reftux,  m.,  marée,  f. 


Digitized  by 


Google 


EGH 

Bbben ,  onp.  w.  Baisser ;  detcendre ; 

Ttjluer, 
Bbben,  out.  b.  n.  D'éifène. 
Ebbenboom,  m.  Ébénier  (arbre),  m. 
Bbbenhoat,  o.  Étfène^  f. 
Bbbenboutboom ,  m.  Ébénier  (arbre] , 

m. 
Bbbenhouten,  onv.  b.  n.  D'ébène. 
Bbbenhoutwerk  ,  o.  Èbénisterie,  f. 
Bbbenboutwerker,  m.  Étféniste^  m. 
^Bbenist,  m.  EbénisUy  m. 
«Bbenistery,  t.  ÉbénuUrie^  f. 
Bchel,  m.  Sang^uêy  f.  .    , 

Bcho,  m.  en  v.  EchOj  m.  — ,  ▼.  Echo 

(nymphe),  f. 
Echometer,  m.  ÊchamHre,  m. 
^Bcbometrisch.  b.  n.  Èchométrique. 
Bcht,  m.  Mariage;  hpmen^  m.  ~,  b.  n. 

Légitime;  aulhenltque ;    vrai;  put; 

toyal.  — ,  hyvr,  Légitimemeni ;  vrai- 

ment :  layalemenL 
Bcbtbreekster,  v.  Adultère,  f. 
Bebtbreken,  o.  w.  Adultérer. 
Bchtbrekend,  b.  n.  JduUère, 
Echtbreker,  m.  AduUère,  m, 
Bchtbrekig,  b.  n.  AduUère, 

Echteband,  m.  Lien  conjugaL,  m. 
Bchtebed,  o.  Couche  nuptiale ,  f.;  lÜ 

conjugal,  m. 
Eehteiiedea,  m.  my.  Épovx;  conjoints, 

m.  pi. 
Bcbteliefde,  ▼.  Amout  conjugal,  m. 
Ech teling,  m.  Épmix,  m. 
Bohteloos,  b.  n.  lUégitime;  célibatai- 

re. 
EchtelooBheid,  v.  lUégitimilé,  f.;  céli- 

bat,m. 
Bchtelyk,  b.  n.  Conjugal;  légitime.  — , 

byw.  Conjugalement ;  légitimement, 
Bchteman,  m.  Mart  légitime^  m. 
Echten,  b.  w.  Légitimer. 
Echter ,  voegw.  Néanmoins ;  pourtant ; 

eependant;  toutefois, 
Echtestaety  m.  Mariage,  m. 
Echtetrouw,  t.  Fidéltté  conjugale,  f. 
Echtevrouw,  t.  Éppuse,  f. 
Bchtgemael ,  m.  Epoux,  m.. 
Echtgenoot,   m.   en   y.  Épovx,  m.; 

épouse.  f. 
Echtheid,  v.  Authenticité;  légitimité^ 

Bchting,  y.  Légitimation,  f. 
Bchtkoets,  v.  Couche  nuptiale,  f. 
Echtacheiden,  o.  w.  Divorcer. 


EED 


155 


Echtscheiding,  v.  Divorce,  m. 
Bchtschenden,  o.  w.  Adultérer. 
Bchtschendend,  b.  n.  AduUère. 
Bchtachender,  m.  Adultère^  m. 
Bchtsohendig,  b.  n.  AduUère. 
Bchtschending,  v.  AduUère,  m. 
Bchtschendster,  ▼.  AduUère,  t. 
Bchtschennis,  ▼.  AduUère,  m. 
Bchtverbindtenis,  v.  I  Mariage  ,    m.; 
Bchtyereeniging,  v.  f      union  conju- 

gaU,  f. 
Echtverklaring,  v.  Légilimalion,  f. 
^Economisch,  b.  n.  Èconomique. 
Bdel,  b.  n.  NobU;  iUustre;  exceUent ; 

précieux.  — ,  byw.  Noblement. 
Edelaerdig,  b.  n.  Magnanime^  noble. 
Edelaerdigheid,  v.  Magnanimité,  f. 
Bdeidom,  m.  Noblesse,  f. 
Bdelgeboren,  b.  n.  Noble. 
Edelgesteente,  o.  Pierre  précieuse,  f. 
Bdelhartig,  b.  n.  Zie  Edelmoedig. 
Edelheid,  v.  Seigneurie ;  noblesse,  f. 
Edelknaep,  m.  Page;  écuyer,  m. 
Edellieden,  m.  mv.  Genlilshotnmes,  les 

nobles^  m.  pi.;  Ui  noblesse,  t. 
Bdelmaken,  b.  w  AnobUr. 
Edel  making,  v.  Anoblissement,  m. 
Edelman,  m.  Genlilhomme,  noble^  m. 
Edelmoedig,  b.  n.  Généreux;  noble. 
Edelmoedigheid,  v.  Générosité;  magna- 
.  nimité ;  noblesse,  f. 
Edelmoediglyk,  byw.  Généreusemenl ; 

noblement. 
Edelmogend ,   b.   n.   Noble  et    puis- 

sant.        , 
*Edict,  o.  Édit,  m. 
Edik.  m.  Vinaigre,  m. 
Ediken,  b.  w.  Finttigrer. 
*Edikt,  o.  Edit,  m.  . 
Edoch,  Yoegw.  Mais;  eependant ;  pour- 
tant ;  néanmoins ;  or. 
Eechenis,  v.  Aim,  f. 
Eed,  m.  Serment,  m.  Eenen  —  doen  0/ 

afleggen.  Préter  serment. 
Eedaflegging,  V.  PresUitUm  de  serment, 

f. 
Eedbreekster,  v.  Parjure,  f. 
Bedbreken,  o.  w.  Se  parjurer. 
Bedbreker,  m.  Parjure,  m. 
Eedbreking,  y.  i  Parjure  ;    serment 
Bedbreuk,  v.      (      vtolé,  m. 
Bedgenoot,   m.    Cotijuré;  confédéré ; 

alm;  ligueur,  m. 
Eedgenoote,  ▼.  Ligueuse,  f. 
Bedgenootschap,  o.  Conjuration ; con- 

fédération;  alliance ;  ligue,  f. 


Digitized  by 


Google 


1S6 


EEN 


EEN 


Bedgenootschappelyk,  b.  n.  Confédé- 
ratif. 

Eedgespan,  o.  Conjurés,  m.  pL;  conjU' 
ralion,  f. 

Eed  verbond,  o.  Conjuratum;  confédé* 
ratioriy  f. 

Eedverwant,  m.  Zie  fiedgenoot. 

Eedverwantscbap,  o.  tU  Eedgenoot- 
schap. 

Eek,  m.  Zie  Edik  en  Eik. 

Eekel,  enz.  Zie  Eikel,  enz. 

Eekelaer,  m.  Chêne^  m. 

Eekelverken,  o.  Zie  Eikelverken. 

Eekenboom,  m.  Chêne,  m. 

Eekenis,  v.  Ztf  Eecüenis. 

Eekhooro,  m.  Écureuil,  m. 

Eel,  m.  Aüe  (bière  anglaise),  f. 

Eelbot,  V.  Zie  Heilbot. 

Eelt,  o.  Cal ;  duriUon,  m. 

Eeltachtig,  b  n.  Calleux. 

Eeltachtigheid,  v.  CaUosüé,  f. 

Eeltig,  b.  n.  Calleux. 

Eeltigheid,  v.  Callosité,  f. 

Eeltmakend,  b.  n.  )  n,^^*,-^.,^ 

Eeltverwekkend,b.n.  \  Porottque^ 

Eeltzweer,  v.  Ulcère  calleux^  m. 

Eemer,  m.  Seau,  m. 

Een,  eene,  lidw.  en  telw.  £/n,  une.  — 
voop — .  ünè  un;  Vun  après  l*autre, 
Ben  ieder.  Chacun.  De  —e  en  de 
andere.  L*un  et  l*autre.  Met  —woord. 
En  nn  mot» 

Eenarmig,  b.  n.  Mancfiot, 

Eenbladerig,  b.  n.      )     MonopétaU 

Eenbladig,  b.  n.  f        fbot.)« 

Eenbloemig,  b.  n.  Uniflore  (bot.), 

Eenbuikig,  b.  n.  Mmogatirique. 

Eend,  v.  Canard,  m^  cane^  f. 

Eendaegpch,  b.  n,  Éphémère. 

Bendagbloem,  v.  Belle- d*un^ jour  ^  ké- 
mérocalle  (fleur),  f. 

Bendagig,  b.  n.  Zie  Pendaegsch. 

Eendagsvlieg,  ▼.  Ephémèrt  (Insecte), 
m. 

Bendeken,  o.  Zie  Eendje. 

Eendene!,  o.  OEuf  de  cane,  m. 

Eendenfokkery,  v.  Canarderie,  f. 

Eendengroen  ,  o.  LenUlle  d'eau  (plan- 
te),  f. 

Bendenjager,  m.  Canardier,  m. 

Eeudenjagt,  v.  Chasse  aux  canards,  f. 

BeDdenkooi,  v.  Canardiére,  f. 

Eendenkroos,  o.     <  LentiUe  d*eBU  ou 

Bendenkroost,  o.    f      de  marais,  f. 

Eendennest,  o.,  m.  en  v.  Piid  de  canard, 
m. 


Eendenroep ,  o.  Canatdière  (fusil) ,  f. 
E^ndensaus  ,  v.  Dodine  ,  f. 
Eenderhande ,  onv.  lx  n^  l  Semif(aèle ; 
Benderlei ,  onv.  b.  n.        f    ffareU;de 

la  même  sorte  ou  espèce, 
Bendje ,  o.  Canardeau ,  caneton ,  m. ; 

canelte ,  f. 
Eendmossel  ,  v.   CoquiUe  ttnaU/ère  , 

Eendragt,  t.  Concorde;  unUm,  f.  — 

maekt  magt.  Vunion  fait  la  force, 
Eendragtelyfc ,  byw.  Zte  Bendragtig^ 

lyk. 
Bendragtig ,  b.  n.  Unanime. 
Eendragtigheid  ,  v.   VnaninvUé;  eon- 

corde ;  union ,  f. 
Eendragtiglyk  ,  byw.  Vnanimemtnl  ; 

d^un  commun  accord. 
Benduidig ,  b.  n.  Univoque  (méd.). 
Eendvogel ,  m.  Canard ,  m. 
Eenemael  (ten) ,  byw.  Tont  it  faU;  en^ 

tièrement. 
Eenerhande,  Benerlei.    Zie  Eender- 
bande  ,  Benderlei. 
Eenffrepig ,  b.  n.  Monosyllabe, 
Benhandig ,  b.  n.  Mancnot, 
Benheerschappy  ,  v.  Monarchie ,  f. 
Benheerscher ,  m.  Monarque ,  m. 
Benbeerscbing ,  v.  Monarchie ,  f. 
Benheid ,  v.  Vnilé,  f. 
Benhoevig ,  b.  n.  SoUpède, 
Benhoofdig  ,  b.  n.  Monocéphale ;  wo- 

narchique. 
Benhoofdiglyk  ^   byw.    Monarckique' 

ment, 
Benhoorn  ,  m.  Licome  ,  f. 
Benhoornig ,  b.  n.  Unicome. 
Benhuizig ,  b.  n.  Uniloculaire  ;  num^ 

que  (bot.). 
Benig,  b.  n.  Vniqne ;  seul;  e(Hiiaife; 

quelque,  —en.  Quelques-unê. 
Eenigerhande  y  onv.  b.  n.  I  Quionquei 
Benigerlei,  onv.  b.  n.        i   quteeeoU; 

quelconque. 
Benigermate,  byw.  En  queiqwe  tvr- 

U. 
Benigerstonde  (f) ,  byw.  Unjour. 
Benigerwyze ,  nyw.  En  queUfue  ma- 
niere. 
Benigheid ,  v.  Union  ;  coneorde ;  soB- 

tude,  f. 
Beniglyk  ,  byw.  tJniquemeni ;  seute- 

ment. 
Benigste ,  b.  n.  Vniqne ;  seul, 
Benigzins ,  byw.  En  quelque  eofie  on 

maniere. 


Digitized  by 


Google 


EEIT 


EER 


167 


Eogirig,  b.  n.  D'un  on;  anruU. 
EenkeoBig,  b.  n.  Ituociable;  èixarre. 
Eraklaok ,  m.  ütHssan  ;  accord ,  m. ; 

ImmoÊie^  f. 
Sakleorig ,  b«  n.  Concolore  ,  ftumo- 

ckrme, 
8«koppig,  b.  n.  MonocépluUe, 
EfBlettergrepig ,  b.  n.  MonesyUatique. 
£«lobbig ,  b.  n.  Monocotylédone. 
B«idoopend ,  b.  n. )  Qui  n'eU  pas  ma' 
Eoloopig ,  b.  n.    f     rié, 
SiBBtel ,  bjw.  üne  fois, 
Seamiddelpuntig  ,  b.  n.  Coneentrique, 
lenmoedig ,  b.  n.  ünanime, 
Icomoedigheid ,  v.  Unanimité;  ccn- 

mü;  miiofiy  f. ;  accord ,  m. 
ïoiDoediglyk ,  byw.  Unanimement. 
laoog .  m.  en  y  Borgne  ,m,ett, 
Eawogig ,  b.  n.  Borgne. 
Eaooorig ,  b.  n.  Monaut. 
Kenpuig ,  b.  n.  ünanime ;  uniforme. 
Bc^ftrigh^d,  Y.  ünammiié;  unifor- 

mitéj. 
Sopvigl jk,  byw.  Vnammemeni ;  wnir 

Sttperaoonlyk,  b.  n.  ümpersonneL  — , 

bfw.  VrnpersimncUement, 
tapimder ,  m.  tpinfore  oa  épingard 

Nk>d)  ,  m. 
Baumig ,  b.  n.  v^  une  rime.  —  g^" 

^m,  Monartme ,  m, 
B«tt,byw.  üne  fois;  un  jgur;  d'ao- 

cmi',  WH  peu.  Hoor  — .  Ecoutez  un 

m.  Laet  oos  —  drinkon.  Buvons 

nc9up.  In  — .  En  même 


torieeto ,  bjw,  D'iinf  part ;  d'abord. 
Keasgezind ,   b.   n.    D'accard  ;  una- 

Baagezmdheid ,  v.  Concorde ;  union ; 

mpttmité.r. 
IcBiklapB,  byw.  Toui  &  coup;  sour 

i<<Mliehtig,  b.  n.  Congénère ;  de  même 
ëUkti ;  monogame. 

lênlaideiid .  b.  n.  Consonnant ;  aO" 
t^rdaU;  conforme;  univoque.  Voor 
—  tflMhrift.  Pour  copie  amforme. 

Munarig ,  b.  n.  Qui  n'a  qu'une  corde. 

■tirttmmig ,  b.  n.  Qui   n*a  qu'une 

fMlaeQig ,  b.  n.  MonolUhe. 
5«atcmmlg ,  b.  n.  ünartime. 
fuirttmaigheid  ,  t.  Zie  Benstem- 


Eenstemmiglyk ,  byw.  unanimement 

Eenstemming  ,  y.  unanimité,  f. 

Eenswegs,  byw.  D*un  cóté;  d'unepoH; 
par  te  même  chemin. 

Eensylbig ,  b.  n.  Monosyllabe, 

EontAl ,  o.  Zie  Eenvoudf. 

Eentoonig ,  b.  n.  Consonnant ;  mono- 
Urne. 

Eentoonigheid  ,  v.  Consonnance ;  mo- 
notonie ,  f. 

Eentydig ,  b.  n.  Contemporain. 

Eentydigheid,  y.  Contemporanéitéy  f. 

Eenyakkig ,  b.  n.  ünilocuiaire, 

Eenyerwlg ,  b.  n.  Concolore ,  monO' 
ckrome. 

Eenyingerig ,  b.  n.  Monodactyte. 

Eenyoetig,b.  n.Monopède,  nwnomé- 
trique. 

Eenyormig,  b.  n.  uniforme. 

Eenyopmigheid ,  y.  Uniformité ,  t, 

Eenyoud  ,  o.  Singulier  (gpamm.),  m. 

Eenyoudig ,  b.  n.  Simple ;  sinaulier 
(gpamm.) ;  ingénu ;  sincère ;  nakf. 

Eenyoudigheid ,  y.  SimpUcité ;  tnno^ 
cence ;  sincérilé ;  natveté ,  f. 

Eenyoudiglyk ,  byw.  Simptement ;  in- 
nocemment ;  sincèrement ;  naivement. 

Eenwepf ,  byw.  üne  fois. 

Eenzadig ,  b.  n.  Monosperme. 

Eenzaem ,  b.  n.  Seut ;  solitaire ;  retiré; 
désert ;  tranquille ;  qui  n'est  pas  ma- 
rie. — ,  byw.  SoUtairement. 

Eenzaemheid  ,  y.  Solitude  ,  retraite , 
f. ;  isolement ,  m. 

Eenzaemlyk ,  bvw.  SoUtairement. 

Eenzatep ,  m.  Anachorèle  ,  ermite ,  m. 

Eenzelyig,  b.  n.  Identique;  monotone. 

Eenzelyigheid,  y.  Identiié ;  monotonie , 

EeDzinnig  ,  enz.  Zie  Eigenzinnig  , 
enz. 

Eenzydig ,  b.  n  ünilatéral;  partial.  — , 
byw.  Partialement. 

Eenzydigheid ,  y.  Partialité,  f. 

Eenzydiglyk ,  byw.  Partialement. 

Eer,  eerder,  byw.  Plus  töt^  avant ^ 
auparavant ;  plutót.  -^  of  ^  dat , 
▼oegw.  Avant  que,  avant  que  de^ 
avant  de.  Hoe  — ,  hoe  lieyer ,  hoe 
— ,  hoe  beter.  Ie  plfis  tót  sera  te 
mieux. 

Eer,  Y.  Honneur ;  respect ,  m. ;  r^m- 
tation ;  estime ;  gloire ,  f.  Iemand  de 
laatste  ^  aendoen.  Rendre  les  der' 
niers  devoirs  Hq  q.  Iemand ,  iets « in 
—  houden.  Respecterq.  q. ,  q.  c.  Punt 


Digitized  by 


Google 


158 


EER 


van  — .  Point  d*honneur.  Veld  van 

— .  Champ  ifiionneur. 
Beraendoende ,  b.  n.  Uonorifique, 
Berambt,  o.  Ctuirge  .  dignüéy  f. 
Berbaer ,  b.  n.  üonnéU ;  decent;  chaste; 
'  retenu ;  modeste ;  sage.  — ,  by w.  Zie 

Berbaerlyk. 
Eerbaerheid,  v.  Pudeur;  chasteté;  tumr 

nêteté;  retentie;  modestie ;  sagesu, 

Berbaerlyk ,  byw.  Honnêtemtnt ;  chas- 

tement ;  décemment ;  modestemenl. 
Eerbed ,  o.  LÜ  d'hanneur ,  m. 
Berbeeld,  o.  Statue  érigée  en  t*honneur 

deq.q.,f. 
Berbetuiging ,  v.  Zie  Eerbewye. 
Eerbewys  ,  o.  Respect ;  hommage;  hon- 

neur;  compliment ,  m. 
Eerbewyziug ,  v.  Zie  Eerbewys. 
Eerbied ,  m.  Respect ,  m. 
Berbiedenis  ,  v.  Zie  Eerbied. 
Eerbiedig,  b.  n.  Respectueux.  — ,  byw. 

Respectueusement. 
Eerbiedigen,  b.  w.  Respecter ;  hono- 

rer, 
Eerbiedigbeid  ,  v.  Zie  Eerbied. 
Berbiediglyk ,  byw.  Respectueusement. 
BerbiedsBalve ,  byw.  Par  respect. 
Eerbied waerdig ,  b.  n.  )   Respectabte  ; 
Berbiedweerdig ,  b.  n.  f     venérabte. 
Eerbiedwekkend,  b.  n.  Qui  excite  au 

respect. 
Eerboog ,  m.  Are  de  triomphe ,  m. 
Eerder ,  byw.  Pltis  tót ;  auparavant ; 

ptutót. 
Eerderheid,  v.  Prioritéf  antériorité  ^ 

f. 
Eerdicht ,  o.  Panégyrique ,  m. 
Berdief  y  m.  Diffamateur  ;  catomnia- 

teur,m. 
Berdienst ,  m.  ^  v.  Cuite^  m. 
Eerdievery  ,  v.  Diffamation ;  calomnie , 

f. 
Eere ,  v.  Zie  Eer ,  v. 
Eerekanonik ,  m.  Chanoine  honoraire , 

m. 
Eerekruis ,  o.  Croix  d-honneur ,  f. 
Eerelegioen,  o.  Légion  d*ho7ineur,  U 
Berelid  ,  o.  Membre  honoraire ,  m. 
Beren ,  b.  w.  Honorer;  respecter, 
Eerenprys ,  m.  Prix  d'honneur ,  m. ; 

véronique  (plante) ,  f. 
Bereplaets ,  v.  Ptace  d'hofineur ,  f. 
Eereraedsheer,  m.  ConseiUer  honoraire, 

m. 
Bereschot ,  o.    atve ,  f, 


EER 

Bereveld ,  o.  Champ  d'honneur ,  m. 
Berewaoht ,  v. Garde  d'honneur^  f. 
Eerewyn  ,  m.  Fin  d'honneur ,  m. 
Bergestoelte ,  o.  Siége  d'honneitr  ,  m. 
Eergevoel  .    o.   AmbitUm  (en    bonne 

part) ;  déiicatesse ,  f. 
Eergewaed,  o.  Habit  de  distinetkm, 

m. 
Bergierig ,  b.  n.  Ambitieux.  — ,  byir. 

AmbüieusemenL 
Eergierigheid  ,  ▼.  Ambition ,  f. 
Eergieriglyk ,  byw.  Ambitieusement. 

l:Sst^n?b%.  }  ^-«'-'»^- 
Eergraf ,  o.  Mausolée ,  m. 
Berkrans,  m.  Couronne  honarifiqu, 

Eerkroon,  v.  Zie  Eerkrans. 
Eerlang,  byw.  Dans  pen ;  bientOt. 
Eerlaurier ,  m.  Laurier  d'honneur,  m.; 

couronne  de  tauner^  t. 
Berloon,  m.  m  o.  Honoraires.  m.  pi. 
Eerloos  ,  b.  n.  Infdme ;  diffamé;  bas  i 

lAche ;  honteux.  ^,  byw.  Zie  BerkMs- 

lyk. 
Eerloosheid ,  v.  Infamie ;  bassesse ;  Al- 

cheté,  f.;  déshonneur,  m. 
Berlooslyk  ,  byw.  Ldchement ;  hontCH-  " 

sement ;  bassement. 
Eerloos-verklaring ,    v.    DégradaHon 

(d*un  militaire) ,  f. 
Berlyk,  b.  n.  Honnête ;  vertueux;  probe; 

loyal.  —  man.  Honnête  homme.  — , 

byw.  Honnêtement;  loyalement, 
Berlykheid,   v.   Honniteté ;   probiié ; 

loyauté,  f. 
Eermetael,  o.  Zie  Eerpenning. 
Bernaem ,  m.  Nom  de  quatité;  tUrt 

d'honneur,  m. 
Eerpenning,  m.  Médaille  d'honneur, 

Berpoort,  v.  Zie  Eerboog. 
Berpost,  m.  Poste  d'honneur,  m. 
Berprys,  m.  Prix  d'honneur,  m. 
Berregten  ,  o.  mv.  Droits  honorifiques, 

m.  pi. 
Berroofster,  v.  Calomniatriee,  f. 
Berroaven,  b.  w.  Calomnier. 
Berroovend, b.  n.  Diffamatoire ; caUm' 

nieux, 
Berroover ,  m.  Diffamateur;  catommia- 

teur,  m. 
Berrooving,  v.  Calomnie ;  diffamatum , 

Berschender ,    enz.    Zie  Berroover , 

enz. 


Digitized  by 


Google 


EET 

Eershalve,  bjw.  Ad  honores ;  pour 

l'honneur. 
Eerst,  b.  n.  Premier ;  principal ;  primi- 

Uf.  — ,  byw.  Avant  ioiU;  auparavant; 

premièremerU ;  d'abord;  pas  plus  tóL 

Om  het  — .  A  Cenvi. 
Berstbegrinnende,  m.  en  v.  Cammen- 

gantf  m.;  commenoante^  f. 
Bersulaegs  ,  byw.  Au  premier  jour , 

bientót. 
Eerstelf  Dg,  m.  Premier  fruit,  m.  —en, 

PrémiceSt  f. 
Eeretelyk,  byw.  Premièrement, 
Berstgeboorte ,  v.  Pritnogéniture ;  ai- 

nesse,  f. 
Eerstgeboorteregt,  o.Droüd*atnesse,m. 
Eerstgeboren,  b.  n.  Premier-né. 
Eerstgemeld,  b.  n.    )  Premier  nommé 
Eerstgenoemd,  b.  n.  f     ou  cité» 
Berstgeroepeu,  b.  n.  Premier  appeU, 
BerstgestorTen,  b.  n.  Prédécé(ie. 
Eerstkomend,  b.  n.  Prochain ;  premier 

venu. 
Berstoverleden,  b.  n.  Prédécédé, 
Eerteeken  ,  o.  Marqued*honneur;  déco- 

ration,  f. ;  troptiée,  m. 
Eertitel,  m.  Titre  d'tionneur ;  Utre  ad 

honores,  m. 
Eertrap,  m.  Grade;  degréd'hormeur  ou 

de  giiire,  m. 
Eertyds,  byw.  Autrefois^jadis, 
Eeryergeten,  b.  n.  Zi^  Berloos. 
Berrol,  b.  n.  Honorable.  — ,  byw.  Hono- 

rablement. 
Eerwaerdig,  b.  n.  VénérabU;  respecta- 

bte;  honoralfle. 
Eerwaerdigheid,  v.  Dignité;  révérence, 

Eerwaerdiglyk,  byw.  Respectablement ; 
honorablement. 

Eerweerde,  Eerweerdig,  enz.  Zie  Eer- 
waerdig, enz. 

Beryver,  m.  Ambüion,  f. 

Eerzaenu  b.  n.  Honnête ;  honorable.  — , 
byw.  Honniiemenl;  honorablemetU. 

Eerzncht,  r.  AmbiUon,  f. 

Eerzuchtig  y  b.  n.  Ambitieux.  —  y  byw. 
Amtitieusement, 

Eensuchtigheid,  ▼.  Ambilion,  f. 

Berzuchtiglyk ,  byw.  Ambitieusemtnt. 

Eerzuil,  t.  ObélUque,  m. 

Betbaer,  b.  n.  Manaeable. 

Betbaerfaeid ,  y.  QuaUté  de  ce  qui  est 
mangeable^  f. 


EGA 


159 


Eetbak,m.  Ma/igeoire;  auge;  crèche,  t. 

Eetgelag,  o.  Ecot,  m. 

Betgereedschap,  o.  VaisseUe,  f. 

Eetkamer,  y.  Salie  d  manger,  f. 

Betlust,  m.  Appélit.  m. 

Eetlustverwekkend,  b.  n.  \   Appétis- 

Eetlustwekkend,  b.n.  .  \  sant;  ra- 
goütant, 

Eetmael,  o.  Zie  Etmael. 

Eetmaet,  y.  Di^,  f.;  régime,  m. 

Eetmaetscb,  b.  n.  Diétetique, 

Eetparty,  y.  Mfre,  f. 

Eetplaets,  y.  Zw^Eetkamer. 

Eetregel.  m.  Zie  Eetmaet. 

Eetregelkundig,  b.  n.  Diététique, 

Eetregelkunst,  v.  DiétéUque,  f. 

Betster,  y.  Mangeuse,  f. 

Eettafel,  y.  TabU  êt  manger,  f. 

Eetwaer,  y.  Denrée,  f. 

Eetwaren ,  y.  mv.  Denrées ;  victuaitles , 
f.  pi.;  vivres ;  coïnestibles,  m.  pi. 

Eetzael,  y.  Salie  &  manger,  f.;  réfec» 
toire,  m. 

Eetziek,  b.  n.  Boulimique, 

Botziekte .  y.  Boulimie,  cynoreaie,  f. 

Eeuw,  y.  Siècle ;  dge;  lemps,  m.  De  gou- 
den — .  Le  siècle  ou  l*dge  dor. 

Beuwelyk,  byw.  Zie  Eeuwiglyk. 

Eeuwfeest,  y.  en  o.  Jublléy  m.;  fête  sé- 
culaire, f. 

Eeuwig,  b.  n.  Ètemel ;  perpétueL  Ten 
—en  dage.  A  perpétuité.  Voor  — . 
Étemeliement,  &  jamais.  — ,  byw.  Zie 
Eeuwiglyk. 

Eeuwigdurend  ,  b.  n.  Perpéluel ;  per- 
manent; stable,. 

Eeuwigheid,  y.  Elejnité,  f. 

Eeuwiglyk,  byw.  ÉlemeUement,  perpé- 
tuellement,  &  jamais. 

Eeuwspel,  o.  Jeu  séculaire,  m. 

Bouwzang,  m.  Chant  ou  poëme  sécu- 
laire, m. 

Bffen  ,  b.  n.  Égal ,  uni ;  réglé ;  ajusté ; 
grave;  sérieux,  — ,  byw.  Uniment;  lé- 
gèrement. 

Efenen,  b.  w.Aplanir;  unir;  regier. 

Effenheid,  y.  Égalité,  f. 

Effening ,  y.  Aplanissement ,  m. ;  Hqui- 
dation,  f. 

Bffenmaking,  y.  Zie  Effening. 

Effens,  byw.  Zie  Teffens. 

Effenyes,  byw.  Légèrement,;  un  peu. 

Ega,  m.  Éppux,  m.  — ,  y.  EpousCy  f. 

Egade,  y.  Épouse,  f. 

*Bgaliteit,  y.  Égalité,  f. 

♦Egalizeren,  b.  w  Egaliser, 


Digitized  by 


Google 


160 


£IG 


Egdis,  Y.  Lézard,  m. 

EgeYsch,  b.  n.  —e  zee.  MerEgée,  f. 

Egel,  m.  HérissOTiy  m. 

Egelachtig,  b.  n.  Echinéen. 

Egelantier,  m.  Égtantier,  m. 

Egelantierbezle ,  v.  Gratte-cul;  cynor- 

rhodon,  m. 
Egelantierbloem,  t.  ÊglarUine,  f. 
Egelantierboom,  m.  Egtantier,  m. 
Egelantierroos,  t.  Églantiney  f.;  qfnor- 

rhodon,  m. 
Egge,  T.  Herse ;  lisière,  f. 
BggeUt  b.  w.  Herser. 
Egger,  m.  Herseur,  m.;  tarière,  f. 
Eggerig,  b.  n.  Acre.  aiare. 
Eggerigbeid,  v.  Acrete,  aigreur^  f. 
Eggig,  b.  n.Agacé. 
EggigheM,  Y.Agacement  [des  dents),  m. 
Egging,  V.  Hersagey  m. 
♦ËgoTBmus,  o.  Egoïsme,  m. 
♦Egoïst,  m.  Egoïste^  va. 
♦Egoïstisch,. b.  n.  Egoïste. 
Egypte,  o.  £^;;/«,(contrée),  f. 
Egyptenaer ,  m.  Egyptien,  m. 
Egyptenares,  v.  ÉamHienne,  f. 
Egyptenland ,  o.  Egypte,  f. 
Egyptisch,  b.  n.  Egyptien, 
Ei !  tusschenw.  He!  eh !  haïho! 
Ei,  o.  OEuf,  m.  Vuil  — .  OEufcouvi.  — 

uit  den  dop   OEufü  la  coque,  Eije- 

ren  leggen,  ^ondre. 
Eiderdons,  o.  Edredon ,  m. 
Eigeel,  o.  Jaune  d'oeufy  m. 
Eigen ,  b.  n.  Propre ;  spécifique ;  natu- 

rel. 
Bigenaer,  m.  Propriétaire,  m. 
Eigenaerdig,   b.   n.    Caractéristique ; 

n<Af;  propre;  spécifique.   — ,  byw. 

Naïvement ;  spéci/iquement. 
Eigenaerdigheid,  v.  Naiveté,  f.',  carac- 

Ure,  m. 
Eigenaerdiglyk,  byw.  Naïvement;  spé- 

ctfiqvement. 
Eigenares,  v.  Propriétaire,  f. 
Eigenbaet,  v.  Égotsmer  m. 
Eigenbatig,  b.  n.  Intéresse^  égckste.\ 
Eigenbehagelyk,  b.  n.  Qyt  plait  d  soi- 

meme;  fat. 
Eigenbelang,  o.  Zie  Eigenbaet. 
Eigenbelangzoeker,  m.  Égpfste,  m. 
Eigenbelangzoekster ,  v.  Egoïst^ y  f. 
Eigendom,  m.  Propriété,  f. 
Eigendommelyk,  b.  n.  Propre ; caraC' 

téristique.  — ,  byw.  En  propre. 
^^igendommelykheid ,   v.    Propri^; 

itiatitéi  f.;  caractère^  m. 


EIJ 

Eigendomsregt,  o.  Droit  de  profiviéU, 

m. 
Eigendunk ,  m.  Présomptian,  vmité, 

Bigendnnkelyk ,  b.  n.  Présomptueux; 

arbitraire.  —  ,  byw.    Présomptueih 

sement ;  arlHtrairement. 
Eigenen .  b.  w.  S'approprier ;  s'attri- 

ouer;  dédier ;  consacrer. 
Eigenhandig,  b.  n   Avtographe;  okh 

grap/te.  — ,  byw.  De  sa  propre  «dn; 

en  rnains  propres. 
Eigenheid,  v.  Propriété ;  quaUté,  f. 
Eigenhoofdig,  b.  n.  Caprideu». 
Eigenhoorig,  b.  n.  SvjeL 
Bigening,  v.  Appropriation,  f. 
Eigenliefde,  v.  Amour-propre;  égeUme, 

m. 
Eigenlydig,  b.  n.  Idiopathique  (méd.). 
Eigenlydigheid,  y.  Jdiopatnie,  f. 
Eigenlyk ,  b.  n.  Propre ;  dans  ie  sm 

propre.  — ,  byw.  Propremeni. 
Eigenmaking,  ▼.  Appropriatims^  f. 
Eigennaem,  m.  Nom  propre,  m. 
Eigenschap,  v.  Propriété;  qualitd;  na- 
ture, f. 
Bigenste,  b.  n.  Même.  De  —e  mmn.  U 

mêmehomme. 
Bigenwaen,  m.  Zie  Eigendunk. 
Eigenwil,  m.  Propre  volonté;  diserétuM^ 


Eige 


Eigenwillig,  b.  n.  Volontaire.  — ,  byw. 

Volontairemenu 
Eigenwilligheid ,  v.  Propre  volante, 

Bigenwys ,  b.  n.  Suffisant;  verin;  pe- 
dant. 

Eigenwysheid ,  y.  Suffismtte;  vanéU, 
pedanterie,  f. 

Eigenzinnig ,   b.  n.   Capricieux ;  01- 

Eigenzinnigheid  ,  v.  Caprice ,  m. ;  opi- 

niéUreté.  f. 
Eigenzinniglyk,byw.  CaprideusemeiU; 

opinidtrément, 
Bigeneoeketyk,  b.  n.  intéresse, 
Bijerbarend,  b.  n.  Ovipare. 
Bijerdooijer,  m.  Jaiune  d*€suf,  m. 
E^erdoop ,  m.  M  t.  Sauce  aux  mufi , 

Bijerdoor,  m.  Zie  BijerdooUer. 
E^erdop,  m.  Coque,  coquiUe  d'aaf, 

Bijerkanael,  o.  Oviduc  (anat.),  m. 
Bijerkoek,  m.  Omelette ;  brioche,  t 
Bijeirkoeksken,  o.  Zie  Eijeiic<Hik. 


Digitized  by 


Google 


EIL 


EIS 


161 


BijeAooper,  m.  Coquetier^  m. 
Eijerleggrend,  b.  n.  Ovipare. 
Eijerl^ter,  t.  Pondetue^  f. 
Eijerplant,   y.  Mélongène,  aubergine 

(bot.),  f. 
Bijersans,  y.  Sauce  aux  csüfs,  f. 
Eijerscbael,  v.  Zie  Bijerdop. 
Eijerstok,  m.  Ovaire,  m. 
EijerstPüif,  v.  OmeletU,  f. 
Eijervorkooper,  m.  Coquetier^  m. 
Eijenrrouw,  t.  Marchande  d*(BufSy  f. 
Eijerwagentje,  o.  Poulaüler  (yoiture), 

m. 
Eik,  m.  Chêne^  m. 
Eikel,  m.  GlMïd,  m. 
Bikelaer,  m.  Ckêne,  m. 
Eikelbast ,  m.    AveUinède ;  cosse  du 

gUind,  f. 
Eikeloogst,  m.  Glandéè^  f. 
EikelscbaelkeD,  o.  {  jyeumède.f. 
Eikelscbaeltje,  o.    f  ^vcwhcuc, 
Eikelscbel,  v.  Zie  Eikelbast. 
Bikelverken,  o.  Coehon  nourride  giands^ 

m. 
Bikelvormlg,  b.  n.  BaUmcHde. 
Eiken,  ody.  b.  n.  De  chêne^ 
Eiken,  o.  Zie  Bitje. 
Eikenbast,  m.  Écorce  de  chêne,  f. 
Bikenblad,  o.  FeuiUe  de  chêne,  t 
Eikenboom,  m.  Chêne,  m. 
Eikenboomken,  o.  )    Chêneau  ,  jeune 
Eikenboompje,  o.    f        chêney  m. 
Eikenbosch,  o.  Chêpune,  t 
Eikenhout,  o.  Du  chêne ;  bais  de  chêne, 

m. 
Eikenhouten^  ody.  b.  n.  De  bais  de 

chêne, 
Eikenkrans,  m.  Cotmmnede  feuiUesde 

chêne ;  couronne  eivlque^  f. 
Eikenloof,  o.   FeuiUes  de  chêne,  t, 

Bikenscbors,  y.  Ecorce  de  chêne,  f. 
Bikensttm,  m.  Trone  de  chêne,  m. 
Eikentak,  m.  Branche  de  chêne^  f. 
Eikentelg,  y.  Cfiêneau,  m. 
EikenYaren ,  y.  Fougère,  f. ;  polypode , 

m. 
Eikenzwam,  y.Agark  de  chêne,  m. 
Eikhoorn,  m.  ÉcureuiL,  m. 
Bikje,  o.        \  Chêneau^  jeune  chêfie, 
Biksken,  o.  f      m. 
Bilaes !  tussdienw.  HéUis! 
Bfland,  o.  Ile,  f. 
Eilander,  m.  InmUtire,  m. 
Eilanderin,  y.  Insulaire,  f. 
BüandgToep,  y.  Groupe  d*iUê,  m. 

Tom.I. 


Eilandje,  o.  Ilol,  m.,  petüe  tle,  f. 

Ei  loof,  o.  Lierre,  m. 

Eiloofkrans,  m.  Couroftne  de  lierre^ 

Eind,  o.  Zie  Einde. 

Einde,  o.  Fin;  extrémité,  f. ;  bout ;  Ur- 

me,  m.j  issue,  f.;  btU ;  dessein  iprojet; 

plan,  m.  Tot  dien  —.  A  cel  ejfet.  Ten 

—  raed  zvn.  Eire  d  bout.  Het  —  kroont 

het  werk;  —  goed,  al  (alles)  goed. 

(prov.).  La  fin  couromie  Voeuvre.  In 

het  --.  A  la  fin,  enfin.  Ten—.  Afin 

de ;  afin  que ;  pour. 
Eindeken,  o.  Petit  bout,  m. 
Eindeloos,  b.  n.  Infinu  — ,  byw.  Infini- 

ment. 
Eindeloosheid,  y.  InfinUé,  f. 
Eindelyk,  b.  n.  Final;définüiffdéciêif. 

— ,  byw.  Fïnalement ;  enfin ;  Ata  fin ; 

définüivement. 
Einden,  b.  en  o.  w.  Zie  Eindigen. 
Eindenbrander ,  m.  Binet ,  brüle-tout , 

m. 
Bindhondend,  b.  n.  ConHnuet. 
Eindig,  b.  n.  Fini ;  bomé;  limité. 
Eindigen,  b.  w.  Finir;  terminer ; ache- 

ver.  •— ,  o.  w.  Finir;  expirer. 
Eindiginf ,  y.  Fin ,  f. ;  achèvement,  m. ; 

concluston,  f. 
Eindje,  o.  Petit  bout,  m. 
Eindklinker,  m.  Voyelle  finate,  f. 
Eindkorting,  y.  Apocope,  f. 
Eindletter,  y.  LeUre  finale,  f. 
Eindlettergreep ,  y.  Finale ,  syllabe  fi- 
nale ^t 
Eindoordeel,  o.  Zie  EindYonnis. 
Eindoorzaek,  y.  Cause  finale,  f. 
Eindpael,  m.  Limite ;  bome,  f. 
Eindrym,  o.  Bime  fiMoUy  f.  — en,  Bouts* 

Times,  m.  pi. 
Bindry  mer,  m.  Bputs-rimeur,  m. 
Bindsprenk,  y.  Épiphonème,  m. 
EindYal,  m.  Chute;  caéence,  f. 
EindYonnis,  o.  Sentencedéfinitwe,  f. 
Eirond,  b.  n.  Ovale;  ellifitique.  — ,  o. 

Ovale,  m.;  ellipse,  f. 
Eirondheid,  v.  EUipticité,  f. 
Eisch,  m.  Demande;  prétention;  exir 

gencé,  f.;  besovn,  m. 
Eischbaer,  b.  n.  Exigible. 
BiBChbaerheid,  y.  BxigibitHé,  f. 
Bischen,  b.  w.  Demander;  exiger ;  pré' 

tendre. 
Eischend,  b.  n.  Bequérant. 
Bischer ,  m.  Demandeur;  pélüionnaire; 

requérantj  m. 

11 


Digitized  by 


Google 


162 


ELF 


ELT 


Elscberes ,  v.   Demanderesse ;  reoué- 

tante  y  f. 
Eiscberse,  y.  Zie  Bischeres. 
Eisohing,  v.Zte  Eisch. 
Eischster,  v.  Zie  Eischeres. 
EiQe,  o.  PetU  mtf;  ovule  (bot.) ,  m. 
Eitrek,  m.  EUipse,  f. 
Eivormig,  b.  n.  Ovate;ovóUie. 
Eiwit,  o.  Blanc  d'csuf,  m.;  glaire^  f. 
Eiwitacbtig,  b.  n.  Jlbumineux. 
Eiwitstof,  V.  Albumine,  f. 
Eiwitten,  b.  w.  GLairer. 
Ekel ,  m.  Aversion ;  antipathie ,  f. ;  (tó^- 

goüt,  m. 
Ekel,  enz.  Zit  Eikel,  enz. 
♦Eklips,  T.  Éctipse,  f. 
*Ekliptiscb,  b.  n.  Ectiptique. 
Ekster,  m.  en  ▼.  Pie  (oiseau),  f. 
Eksteroog,  o.  en  v.  Cor  aux  pieds^ 

m. 
Eksteroogrmes,  o.  Coupe-^orSy  m. 
Eksteroogsnyder,  m.  Pedicure^  m. 
El,  V.  Aune,t 
Eland ,  m.  Élan  (espèoe  de  cerf),  m. 

Elboog,  m.  Zie  Elleboog. 
Elders,  \)yw,AilUurs. 
Elefant,  m.  Ètéphant,  m, 
Elefantsleider,  m.  Comac^  m. 
♦Elektriciteit,  v.  Electricité.  f. 
♦Elektriciteitsdrager,  m.  ÉUctrophore, 

♦Elektriciteitsmeter,  m.  Électromêtre ^ 

m. 
♦Elektriek,  b.  n.    )  ^,^^f^„,.^ 
♦Elektrisch,  b.n.r^^^^"^- 
♦Elektriseerbaer,  b.  n.  Étectrisable. 
♦Elektriseerder,  m.  ÉUctriseur,  m. 
♦Elektriseren ,  b.  w.  Étectriser, 
♦Elektriserinff,  v.  ÉlectrisatUmy  f. 
♦Element,  o.  Étément,  m. 
Elende,  enz.  Zie  Ellende,  enz. 
Elf,  telw.  Onze. 

Elfde,  b.  n.  Onzième;  onze.  Ten  — . 

Onztèmement. 
Elfderbande,  >  onv.  b.  n.  De  onze  sor- 
Elfderlei,        f     tes. 
Elfhoek,m.  Endecagone;  ondécagone , 

m. 
Elfhoekig,  b.  n.  Endecagone, 
Elfjarig,  b.  n.  De  onze  ans. 


Elflettergreplg,  h,n,EndAM9yltate. 
Elfmael,  byw.  Onze  foie, 
Elfmannery,  v.  Endécandrie  (daese  d^ 

plantes) ,  f. 
Elfmannig,  b.  n.  Endécandre  (bot.). 
Elfste,  b.  n.  Zie  Elfde. 
Elfsylbig,  b.  n.  EndécasyUate. 
Elft,  m.  Alose  (poisson),  f. 
Elftal,  o.  Onze,  nombre  de  onze,  m. 
Elftnet,  o.  Aiosier  (filet),  m. 
Elfwyvig,  b.  n.  Endécagyne, 
Elger ,  m.  Foène ;  fichure ,  f. 
Elk,  b.  n.  Chaque;  tout.  — ,  voomw. 

Chacun. 
Elkaêr,  voomw.      )  Vun  Vautre  ;  tes 
Elkander,  voomw.  J     uns  les  autres; 

réciproquement ;  se ;  s"  entre.  Onder  — . 

Pêle-mèle ;  confusément. 
Elkeen ,    voomw.    Chacun ;    tout    Ie 

monde. 
Elkens  {t\  byw.  Zie  Telkens. 
EUe,  V.  Aune,  f. 
Elleboog,  m.  Coude^  m. 
Elleboogbanksken,  o.  CtUntai,  m. 
Elleboogbeen,  o.  Cubitus  (anat.),  m. 
Elleboogjicht,  y.Péchyoffre,  f. 
Elleboogsknobbel,  m.  O/^cnxne  (anat.), 

m. 
EUeboogskussen,  o.  Cubital,  m. 
Elleboogslengte,  v.  ï  pmi^^  f 
Elleboogsmaet,  v.    f  ^^^^^^ » ^• 
Elleboogsspier,  v.  MuscLe  cuintalj  m. 
EUeboogsteun,  m.      {   j.^^.,Mnim  «* 
Ellebooisteunsel,  o.  t  ^ccoudoir.m. 
Elleboogszenuw ,  V.  Nerfcubital^  m. 
Elleboogrvormig,  b.  n.  en  byw.  Coudé^ 

en  forme  de  coude, 
Ellemaet,  v.  AunagCy  m. 
Ellemeter,  m.  Auneur,  m. 
Ellemeting,  v.  Aunage,  m. 
Ellende,  v.  Misère;  infortune,  f. ;  mai- 

heur,  m. 
Ellendig,  b.  n.  Misératle ;  malheureux  ; 

pitoyable. 
Ellendigheid,  v.  Zie  Ellende. 
EUendiglyk,  byw  Misérablemenl ;  mal- 

heureusement, 
EUenyker,  m.  Auneur^  m. 
Elmsvuer,  o.  Feu  Saint-Elme^  m. 
Elpenbeen,  o.  Ivoire,  m. 
Elpenbeenen,  onv.  b.  n.  D*ivoir€. 
Elpendier,  o.  Étéphant,  m. 
Els,  V.  Alêne,  f.  — ,  m.  Zie  Klxcn- 

boom. 
Elve,  V.  JB/^e.(flenve),  m. 
Elysium,  o.  Elysée,  m. 


Digitized  by 


Google 


ENG 


ENT 


163 


Blvzeeschy.b.  n.  De  —e  Velden.  Les 

Cnamps  Elysées ,  m.  pi. 
Elzas,  m.AUau  (province),  f. 
JSlzasser,  m.  jélsacien,  m. 
Blzassisch,  b.  n.  Jlsacien,  d'JUace, 
Elze.  Y.  AUney  f. 
Elzen ,  ony.  b.  n.  D'aune.  — ,  y.  Jléne , 

f. 
Elzenblad,  o.  FeuiUe  (Vaune,  f. 
Elzenboom,  m.  Aum  on  autne  (arbre) , 

m. 
Elzenboseh,  o.  Aunée^  f. 
Elzenbout,  o.  Boisd'aune,  m. 
Elzenmaker,  m.  Alénier,  m. 
Elzenstam,  m.  Tronc  d*aune^  m. 
Elzentak,  m.  Branche  d'aune^  f. 
ElzenYerkooper,  m.  AUnier^  m. 
ElzenYormiff,  b.  n.  AJéné. 
«Emailjeerder ,  m.  ÉmailUur^  m. 
^Emailjeersel ,  o.  Émail,  m. 
^Emailjeren,  b.  w.  ÈmaiUer, 
Bmer,  m.  Seau;mston,  m. 
^Eminentie,  v.  Eminence^  f. 
Emmer,  m.  SeaUy  m. 
En,  Yoegiv.  Et, 
End,  o.  Zie  Einde. 
End,  enz.  Zie  Bend,  enz. 
Ende,  Yoegw.  Et, 
Endeldarm,  m.  Rectum^  m. 

^Endosseerder,  m.  EndosseuVy  m. 

^Endoaseren,  b.  w.  Endosser  (un  bil- 
let), 

^Endossering,  y.  Endossement,  m. 

EndYOgel,  m.  Zie  Eendvogel. 

Endyyie,  y.  Zie  Andyvie. 

Eng,  b.  n.  Ètroü;  serre,  — ,  byw.  Etroir 
tement. 

Engachtig,  b.  n.  Vn  peu  étroU, 

Engborstig,  b.  n.  Asthmatique. 
•  Engborstigbeid,  y.  Aslhme,  m. 

Engel,  m.  Anae,  m. 

Engelacbtig,  D.  n.  Angélique.  — ,  byw. 
AngéliquemerU, 

Engeland,  o.  Angleterrey  f. 

Engelander,  m.  Anglais,  m. 

Engelbewaerder  ,   m.  Ange  gardien  , 
m. 

Engelendom ,  o.  Dignité  des  anges , 

Bngelgroet,  m.  Salutation  angélique, 

f. 
Bngelin,  Y.  ^it^e,  m. 
£ngelkoor ,  o.  fn  y.  CIubut  des  anges , 


Engels,  o.  Esterlm^  m. 

Engelscb ,  b.  n.  Anglais;  anglican;  an- 
gélique. 

Engelschaer,  y,  Armee  ou  troupe  cé^ 
lesU,  f. 

Engelsche ,  m.  en  v.  Anglais ,  m. ;  An- 
glaise,  f. 

Engelschen  (de) ,  m.  mY.  Les  Anglais , 
m.pl. 

Engelschgezind,  b.  n.  Anglamane. 

Engelscbgezindbeid,  y.  Anglamanie  » 

Engelscbman»  m.  Anglais,  m. 
Engelschminnaer,  m.    )    Anglomane  , 
Engelsebzot,  m.  )      m. 

Engelschzotheid,  y.  )  j„„ir^„^i^  # 
Engelscbzucbt,  y.  f  AngUmanxe,  f. 
Engelwortel ,  m.  AngéUque  (plante) , 

Engen,b.  vr.Élrécir.rétrecir, 

Engheid,  y  Élroitesse.  f. 

Engte ,  Y.  Etroitesse ,  f. ;  délroit ;  dé/ile ; 

embarras,  m. 
Enkel ,  m.  CheviUe  du  pied  ,  mallêole , 

Enkel,  b.  n.  Simple;pur;  seul.  — ,  byw. 

Simplement ;  seulement. 
Enkelheid,  v.  Individualité,  f. 
EnkeHnff,  m.  Individu,  m. 
Enkelschalig,  b.  n.  Univalve, 
Enkelvoud,  o.  Singulier  (gramm.),  m. 
Enkelvoudig,  b.  n.  Singulier;  simple, 
Enkelvoudigheid,  v.  Simplicité,  f. 
Enkelyk,  byw.  Simplenünt ;  unique- 

ment, 
Enklauw,  m.  Zie  Enkel,  m. 

Enteling,  y.  Adoption,  f. 
Enten,  b.  w.  Enter;  greffer. 
Enter,  m.  Greffeury  m. 
Enterbyl,  v.  Hache  d'abordnge,  f. 
Enterdreg,   v.    Grappin  d*abordage , 

m. 
Enterdregge,  y.  Zie  Enterdreg. 
Enteren,  b.  w.  Grappiner;  aramber ; 

aborder, 
Enterer,  m.  Abordeur,  m. 
Enterhaek,  m.  Zie  Enterdreg, 
Entering,  v.  Abordaye^  m. 
Entery,  y.  Pépinière,  f, 
Enthof,  m.  Pépinière,  f. 
Enting,  y.  Entement,  m. 
Entmes,  o.  Entoir;  greffoir,  m. 
Entschildje,  o.  Écusson  (jard.),  m. 
Eutspleet,  y.  Enture,  f. 


Digitized  by 


Google 


164 


ERF 


*Epacta ,  V.  ÉlpacU ,  f. 
Ephesus ,  o.  Ephèse  (ylUe) ,  f. 
Epheten  ,  m.  mv.  Éphètes  (magistrats], 

m.  pi. 
Ephoren,  m.  mv.  Ephores  (magistrats), 

m.  pi. 
Epicuriscb,  b.  n.  Epicurien. 
Epicurist,  m.  Epicurien,  m. 
Epicuristendom,  o.  Epicurisme,  m. 
*Èpi80di8ch.  b.  n.  Épisodique. 
Epistel ,  m.  ÉpÜre ,  f. 
Eppe ,  V.  jéche  (plan te) ,  f. 
Eppekruid,  o.  Zie  Eppe. 
Er  ,  byw.  en  TOorn.  Y ;  en. 
Erbarmelyk ,  b.  n.  Püoyabie,  —  ,  byw. 

Pitoyablement. 
Erbarmelykbeid ,  v.  Misère ,  f. 
Erbarmen  (zich) ,  wed.  w.  Avoir  pUié 

OU  compassion. 
Erbarming  ,    t.    Pitié  ;  compassion  , 

Erbermen ,  enz.  Zie  Erbarmen ,  enz. 

*Eremy  t ,  m.  Ermile ;  solitaire ,  m. 

Erf ,  o.  Héritage ;  fonds ;  terrain ;  em- 
placement ,  m. 

Erfafscbeidinjr ,  v.  Bomage ,  m. 

Erfbejag ,  o.  Captation ,  f. 

Erfbejagend ,  b.  n.  Captatoire. 

Erfbejager ,  m.  Captateur ,  m. 

Erfbetrouwing ,  v.  Fidéicommis ,  m. 

Erfbevoegd  ,  b.  n.  Successible. 

Erfbevoegdbeid ,  v.  Successititité  y  f. 

Erfbezit ,  o.  Héritage ;  domaine ,  m. 

Erfbezitster ,  v.  Heritière ,  f. 

Erfbezitter ,  m.  Héritier ,  m. 

Erfbezitting  ,  ▼.  Zie  Erfbezit. 

Erfdeel ,  o.  Héritage ;  apanage  ,  m. 

Erfelyk ,  b.  n.  Hereditaire.  — ,  byw. 
Héréditairement. 

Erfelykheid ,  v.  Zie  Erfenis. 

Erfenis  ,  y.  Héritage  ,  m.;  successum , 

Erfgenaem,m.  fnv.  jEr^nti^r,m.;  hé- 

ritière,  f. 
Erfgenaemsregt ,  o.  Droü  successif , 

m. 
Erfgename  ,  v.  Heritière ,  f. 
Erfgenoot ,  m.  en  v.  Cehéritier,  m. ; 

cohéritiére^  t.  » 

Erfgift ,  Y.  Legs  ,  m. 
Erfgoed ,  o.  Bien  hereditaire;  héritage; 

patrimoine ,  m. 
Erf  grond ,  m.  Ponds  hereditaire  ;  dO' 

maine ,  m. 


ERG 

Erfgrondregt ,  o.  Droit  tonder,  m. 

Erfkoning ,  m.  Boi  liéréditaire  ,m. 

Erfkoningryk ,  o.  Boyamne  hereditaire, 
m. 

Ertlaet ,  m.  Juge  ,  m. 

Erfland ,  o.  Pays  hereditaire ,  m. 

Erflater  ,  m.  Testateur  ,  m. 

Erfleen ,  o.  Mleu  ,  m. 

Erfleengoed  ,  o.  Féage ,  m. 

Erfloos ,  b.  n.  Sans  héritier. 

Erflyk  ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Erfe- 
lyk. 

Erfpacht ,  v.  Smphytéose ,  f. 

Erfpachtelyk ,  b.  n.  Emphytéoti4fue. 

Erfpachter,  m.  Enwhytéote ,  m. 

Erfpachtig  ,  b.  n.  Emphytéotique. 

Erfpachtregt ,  o.  Droit  d^emphytéose , 
m. 

Erfpachtster ,  v.  Emphytéote ,  f. 

Erfprins  ,  m.  Prince  hereditaire ,  m. 

Erfprinses ,  t.  Princesse  hereditaire  , 
f. 

Erfregister ,  o.  Cadastre ,  m. 

Erfregt ,  o.  Droit  successif,  m. 

Erftente  ,  v.  Bente  hereditaire ,  f. 

Erfschuld ,  v.  fiette  hereditaire ,  f. 

Erfstaet ,  m.  Etat  hereditaire  ,  m. 

Erfstelling ,  v.  Testament ,  m. 

Erftogt ,  m.  Apanage ;  douaire  ;  usu- 
fruit,  m. 

Erfvolging  ,  v.  Succession ,  f. 

Erfvorst ,  m.  Prince  hereditaire,  m. 

Erfvorstin ,  v.  Princesse  hereditaire. 

ErfTyand  ,  m.  Ennemi  mortel ,  m. 
Erfvyandin ,  v.  Enttemie  mortette ,  f. 
Erfvyandschap  ,  v.  Inimitié  mortette 

Erfziekte ,  v.  Maladie  hereditaire ,  f. 
Erfzonde ,  y .  Péché  originet ,  m. 
Erg,b.  n.  Fin;rusé;  mauvais ;  me 

chant.  — ,  byw.  Mal;  en  mauvai 

état. 
Erg,  V.  Buse ;  ^nesse ;  malice ,  f. 
Er^denkend  9  b.  n.  SoupQonneux;  Oé 

Ergdenkendheid ,  v.  Soupgon ,  m.;   dé 

fUmce,  f. 
Ergens ,  byw.  Quetque  part ;  quetqtu 

ohose. 
Erger ,  b.  n.  Pire  ;  plus  méchant.  — 

byw.  Pis;  ptus  mal.  Des  te  — .  Tkim 

pis.  Hoe  langer,  hoe  —.  De  pis  er 

pis. 
Ergeren ,  b.  w.  Scandaüser.  — ,  b.  ei 

o.  w.  Empirer. 


Digitized  by 


Google 


ERV 


ETE 


165 


Brgering* ,  v.  Zie  Ergernis. 
Ergerlyk  ,  b.  n.  Scandaleus.  —  ,  byw. 

Scandateusement, 
Ergernis ,  v.  Scandale ,  m. 
Ergheid ,  v.  Finesse ;  ruse  ;  malice ,  f. 
Ergloos ,  b.  n.  e»  byw.  Sans  malice. 
Ergst ,  b.  TL.  Le  plus  méchant;  Ie  pire. 

Op  zyn  — e ,  ten  —e  genomen.  Au 

pis  aller, 
Erinneren ,  enz.  Zie  Herinneren,  enz. 
Erkauwen  ,  enz.  Zie  Herkauwen  ,  enz. 
Erkenneljk ,  b.  n.  ^  byw.  Zie  Erken- 

telyk. 
Erkennen ,  b.  w.  ReconnaUre. 
Erkennend  ,  b.  n.  Zie  Erkentelyk. 
Erkenning ,  v.  Reconnaissance ,  f. 
Erkentelyk  ,  b.  n.  Reconnaissant,  —  , 

byw.  Jvec  reconnaissance. 
Erken telykheid,  v.  J    Reconnaissance  ; 
Erkentenis  ,  v.        f      gratitude ,  f. 
Erlangen  ,  b.  w.  Obtenir;  recevoir. 
Erlanging ,  v.  Obtenlion ;  acquisüion , 

^Brmitagie  ,  y.  Ermitage  ,m. 

Ernst,  m.Gravitéy  f.;  sérieux^  m.\ 
sévénté ,  f. ;  zèU  ;  empressement ,  m.  , 

Emstelyk,  byw.  Zie  Emstiglyk. 

Ernsthaf tiy,  b.  n.  Sérieux;  grave,  — , 
byw.  SéneusemetU ;  gravèment. 

Emsthaftigheid,  v.  GravUé^  f.;  sérieux, 
m. 

Emsthaftiglyk  ,  byw.  Gravèment;  sé* 
rieusemenl. 

Ernstig,  b.  n.  Sérieux ;  grave,  — ,  byw. 
Sérieusemeni ;  gravèment. 

Emstigheid,  v.  Zie  Ernst. 

Emstiglyk,  byw.  Sérieusement ;  gravè- 
ment. 

EmstTol,  b.  n.  Sérieux ;  grove. 

Bmstzaek,  y.  Affaire  sérieuse  ou  grave, 

Brt,  enz.  Zie  Erwt,  enz. 

Erts,  m.  Minerai,  zn.;  mine,  f.;  bronae , 

m. 
Brtsasch,  y.  Spode ;  tutie^  f. 
Ertsryk ,  b.  n.  Abondant  ou  riche  en 

minerai. 
Brraren^  b.  n.  Expert;  verse;  habile. 

— ,  byw.  Habilement. 
Emaeü,  b.  w.  KxpérimenUr;  éprou» 

ver. 
Brvaranheid,  y.  )  r»,-.*,,^-!-----  # 
Enraring.y.       ]  Expérienu,  f. 

Brye,  y.  Zie  Erf. 
Brreloos,  h.n.Zie  Erfloos. 
Eryen,  m.  my.  Hériti^rs^  m.  pi. 


Eryen  »  b.  w.  Hériter.  — ,  o.  w.  Échoir 

par  succession. 
Eryenis,  y.  Zie  Erfenis. 
Erver,  m.  Zie  Erfgenaem. 
Erving,  y.  Héritage,  m. 
Brwel,  y.  Zie  Erwt. 
Erwt,  y.  Pois,  m. 
Erwtendragend,  b.  n.  Pisifère. 
Erwtennat,  o.  Zie  Erwtensoep. 
Erwtenpelster ,  y.  Écosseuse  cfe  pois,  f. 
Erwtenschil,  y.  Cosse  ou  gousse  de  pois^ 

Erwtensoep  ,  y. )  Puree ,   soupe  aux 
Erwtensop  ,  o.   J       pois  ,  f. 
Erwtenyormig,  b.  u.  Pisiforme. 
Brwtenworm,   m.  Cosson,  ckarangon, 

ni. 
Erwtrys ,  o.  Rame  (petit  branehage),  f. 
Esch,  m.  Frêne,  m. 
Eschdoorn ,  m.  Érable  &  feuiUes  de  pla- 

tane,  m. 
^Eskader,  o.  Escadre,  f. 
^Eskadron,  o.  Escadron^  m. 
Esopisch,  b.  n,  Esopiquey  d'Ésope. 
Esp,  m.  Tremble  (peuplier),  m. 
Espen,  ony.  h.u.  De  boisde  tremble. 
Espenblad,  o.  FeuiUe  de  tremble,  f. 
Espenboom,  m.  Tremble  (peuplier), 

m. 
Espenbosch,  o.  Tremblaie,  f. 
Espenhout,  o.  Bois  de  tremble^  m. 
Espenbouten ,  ony.  b.  n.  De  bois  de 

tremble. 
Espenloof ,  o.  FeuiUage  de  tremble  , 

m. 
Esschen,  ony.  b.  n.  De  bois  de  frêne. 
Esschenboom,  m.  Fréne^  ux. 
Esschenhout,  o.  Bóiê  de  frêne,  m. 
Esschenhouten ,  onv.  b.  n.  J!)e  bois  de 

frêne. 
Esschenkruid,  o.  Fraoctnelle  (plante),  f. 

Esterling,  m.  Esterlin,m. 
Esthetiek,  y.  Esthétiquey  f. 
Esthetisch,  b.  n.  Esthétiqut. 
Estrik,  m.  Carreau^pavéplat,  m. 
Eten ,  b.  w.  Hanger.  Zyu  woord  — .  Se 

rétracter. 
Etensbak,  m.  Mangeoire ;  auffe,  f. 
Etensbakje,©.        i    i„^^.  ^ 
Etensbaksken,  o.   (  -^"^^^»  ^' 
Etenskas,  y.  Garde-manger,  m. 
Etenslust,  m.  Zie  Eetlust. 
Etenstyd,  m.  Heure  du  repos,  f- 
Eter,  m.  Mangeur;  charangon,  m. 


Digitized  by 


Google 


166 


EÜV 


EVE 


Etgroen,  o.  fiégain,  m. 
*  Ether,  m.  Ether,  ip. 
♦Etherisch,  b^n.  Ethéré, 
Ethioper,  m.  Èthiffpien,  m. 
Ethiopiër,  m.  Éthwpien,  m. 
Ethiopisch,  b.  n.  Êthiopien ,  éthiopi- 

que. 
Etmael,  o.  Jour,  espace  de  vingt-quatre 

heures ;  diner;  quart  dejoumée,  m. 
Etsch ,  y.  Jdige  (fleuve  d  Italië) ,  m. 
Etsen,  b.  w.  Graver  &  l'eaU'forte, 
Etser,  m.  Graveur  ü  l'eau-forte,  m. 
Etskunst ,  V.  Gravure  è  Ceau-forte , 

Etsnaeld,  v.  Èchoppe,  f. 

Ettelyke,  b.  n.  Quelques;  quelques-uns; 

plusieurs. 
Etter,  m.  Pus,  m.;  matière  ;corrupti(m, 

EtterachtifiT,  b.  n.  PuruUnt, 
Etterachtigheid,  y.  Purulence,  f. 
Etterborst,  v.  Empyème  (méd.),  m. 
Etterbreuk,  v.  Empyocète  (chir.),  f. 
Etterbuil,  v.  ülcère,  abces,  m. 
Etteren,  o.  w.  Suppurer, 
Ettergat,  o.  Fislule,  f. 
Ettergerwel,  o.  Zie  Etterbuil. 
Ettergoot,  v.  Zie  Ettergaf. 
Etterig,  enz.  Zie  Etterachtig,  enz. 
Ettering,  v.  Suppuration^  f. 
Etteringsmiddel ;  o.  en  m.  Suppuratif, 

m. 
Ettermakend-,  b.  n.  Maturatify  suppu- 

ralif, 
Etterpis,  v.  Pyurie,  f. 
Etterpomp,  t.  Tire-pus,  m. 
Etterpropje,  o.  BouroiLUm^  m. 
Etterwond,  v.  Plaie  qui  suppure,  f. 
Etterwording,  v.  Suppuralion,  f. 
Etterzak,  m.  Poche^  vomique,  f. 
♦Etymologisch,  b.  n.  Étymologique. 

Europeaen,  m.  Europeen,  m. 
Europeaensch,  b.  n.  Europeen. 
Europeër,  m.  Europeen,  m. 
Europeesch,  b.  n.  Europeen. 
Europisch,  b.  n.  Europeen, 
Euvel,  o.  Mal,  m.;  douleur,  f.;  domma- 

ge ;  malheur,  m. 
Euvel,  b.  n.  Mauvais;  méchant.  — , 

byw.  Mal. 
Euveldaed,  v.  Crime ;  forfait,  m.  • 

Euvel  moed,  m.  Insolénce,  f. 


Evangelie,  o.  Evangile,  m. 
Evangelieboek,  o.  en  m.  Livre  des  évan- 

giles,m. 
Evangeliedlenaer,  m.  Ministre  de  Cé- 

vangile,  m. 
Evangelieleer,  v.  Doctrine  évangéUque, 

Evangelleprediker,  m.  EhrédiccUeur  <U 

Vévanaile,  m. 
Evangeïieprediking ,  v,  Prédication  de 

CévanoUe,  f. 
Evangelisch,  b.  n.  Évangélique.  — , 

byw.  Évangéliquement. 
Evangelist,  m.  Évangéliste,  m. 
Even,  b.  n.  Pair.  -^  of  oneven.  Pair  (m 

non.  — ,  byw.  Légèrement;justemerU; 

un  peu.  Hy  is  da  er  —  uitgegaen.  // 

vienl  de  sortir,  —  eens.  La  même 

chose. 
Evenaer,  m.  Languette  ou  aiguilte  d*une 

balance,  t.;  équaleur,  m. 
Evenaerdig,  b.  n.  Homogene ;  analogue ; 

conforme. 
Evenaerdigheid,  v.  Jnalogie ;  ressem- 

blance ;  homogér\éité ,  f. 
Evenaren,  b.  w.  Egaler. 
Evenbeeld,  o.  Image;  ressemblance,  f.; 

portrail,  m. 
Eveneens  ,   byw.  De  même ,  tout  de 

même,  pareillement,  également. 
Eveneeuwig,  b.  n.  Coetemel. 
Eveneeuwigheid,  v.  Coétemité,  f. 
E  venen,  b.  w.  Zie  Evenaren. 
Bvengelyk,  b.  n.  Coëgal;  analogue; 

semblable, 
Evengelykheid,  v.  Coégalité;  analogie; 

panté,  f. 
Evengelyking,  v.  Équalion,  f. 
Evengemeld,  b.  n.  Menlionné ci-dessus- 
Bvenhandig,  b.  n.  Ambidextre. 
Evenhandigheid,  v.  Ambidextérité,  f. 
Evenheid,  v.  ÈgaUté,  f. 
Evenhoekig,  b.  n.  Équiangle.  , 
Evening,  V.  Dag-en  nacht—.  Equinoxe, 

m. 
Evenkan  tig,  b.  n.  Equilatéral. 
Evenmaet,  v.  Zie  Evenmatigheid. 
Evenmatig,  b.  n.  Proportionné ;  symé- 

Irique.  — ,  byw.  Proportionnément. 
Evenmatigheid  ,  v.  Analogie ;  proper- 

tion ;  symélrie,  f. 
Evenmatiglyk  ,    byw.    Proportionné- 
ment. 
Bvenmensch,  m.  Prochain,  m. 
Evenmiddelpuntig,  b.  n.  Concentrique. 
Evennacht,  m.  Équinoxe,  m. 


Digitized  by 


Google 


EVü 


£Z£ 


167 


Eyenuachtslyn,  ▼.  Équateur,  m. 

Bvennaeete,  m.  Prochain,  m. 

Evenredig»  b.  n.  Proportionné;  symé- 
trique  ;  analogue,  — ,  byw.  Zie  Even- 
rediglyk. 

Evenredigeu,  b.  w.  Proportianner. 

Evenredigheid,  v.  Proportion;  synié- 
trie;  analogie,  t, 

Evenrediglyk,  byw.  Praporliannémenl; 
symétriqueinent;  anaiogiquenient, 

fivenachatting^  v.  Compensaiion^  f. 

Even^es,  byw.  Légèrement ;  un  peu, 

fiventvdig  ,  b.  n.  Contemporain ;  simul- 
tane. 

Bventydigheid  y  v.   Contemporanéité , 

Evenveel,  byw.  JtUant ;  également. 
Kvenvormig,  b.  n.  Confonne, 
Evenwaerde,  v.  Equivalent,  m. 
Evenwaerdig.  b.  n.  Équivalent. 
Evenwaerdigheid,  v.  Èquiva{ence,  f. 
Evenwaerdiglyk  ,    byw.    Équivalem- 

ment. 
Evenweerde  ,  enz.   Zie  Evenwaerde , 

enz. 
Evenwel ,  byw.  Cependanl ;  pourtant ; 

toutefois;  néanmoins. 
Evenw6zenlyk,b.  n.Identique.  — ,byw. 

Identiquement. 
Evenwezenlyk^eid.  v.  Identité^  f. 
Evenwigt,  o.  Equilibre,  m. 
Evenwjgtig ,  b.  n.  Qui  est  en  équilibre ; 

de  mémepoids. 
Evenwigtigheid,  v.  Équilibre,  m. 
Evenwigtkunde ,  v. )  Statique ,  science 
Evenwlgtsleer ,  v.    (      de  Céquilibre  , 

Evenwigtspunt ,  o.  Centre  d'équiUbre , 

m. 
Evenwyd ,  b.  n.     |  ParailèU ;  équidis- 
Evenwydig ,  b.  n.  I      tant. 
Evenwydigheid.v.  ParalléHsmelgéom.)^ 

m. 
Evenwydiglyk ,  byw.  Parallèlement. 
Evenzeer ,  byw.  Aussi  tnen ,  autant. 
Bfenzinnig ,  b.  n.  Synonyme. 
Evenzinnigheid ,  v.  Syfionymie,  f. 
Evenzwaer  ,  b.  n.  Equiponaérant, 
BveDzwaerte ,  v.  Équilibre,  m.;  équi- 

pondérance ,  f. 
Evenzydig,b.  n.  Equiiatérat;  équUa- 

tére, 
Everwortel,  m.  Carline  (plante) ,  f. 
Bverzwyn,  o.  Sanglier ,  m. 


^Exaem ,  Examineren.  Zie  Onderzoek, 

Onderzoeken. 
^Ezarch ,  m.  Exarque  ,  m. 
^Bxarchaety  o.i   p^„^^u„^    _ 
*Exarkaet,o.  \  Exarchat.m. 
^•^Bxcelleutie ,  v.  Excellence ,  f. 
♦Excentriciteit ,  v.  Excentricité ,  f, 
^•^Excentriscli ,  b.  n.  Excentrtque. 
*Ezcei^tiQ,r.Exception,  f. 
♦BxcipiSren ,  b.  w.  Excepter. 
♦Exclamatie  ,  v.  Exclamation ,  f. 
♦Excommunicatie,  v.  Excommunica- 

tion,t. 
♦Excommuniceren  ,  b.  w.  Excommu- 

nier. 
♦Excuseren ,  b.  w.  Excuser. 
♦Bxcusie ,  V.  Excuse ,  f. 
♦Executie ,  v.  Exécution ,  f. 
♦Exempel ,  o.  Exemple ,  m. 
♦Bxemplaer,  o,  Exemplaire ,  m. 
♦Exerceermeeeter ,  m.  Instructeur,  m. 
♦Exerceren ,  b.  w.  Exercer. 
♦Exercitie ,  v.  Exercice  ,  m. 
♦Bxercitieveld,  o.  Champ  de  Mars  ,  m. 
♦Expeditie  ,  v.  Expédition ,  f. 
♦Experientie ,  v.  Expérience ,  f. 
♦Experimenteren,  b.  w.  Expérimen- 

ter. 
♦Expliceren ,  b.  w.  Expliquer. 
♦Expositie ,  v.  Exposition ,  f. 
♦Expres  ,h.n,en  byw.  Expres. 
♦Expresse ,  m.  Expres ,  courrier^  m. 
♦Extrajudiciöel ,  b.  n.  Extrajudiciaire. 
♦Extrakt ,  o.  Extrait ,  m. 
♦Extremiteit ,  v.  Extrémité ,  f. 
Ezel ,  m.  Jne ;  baudet ;  chevalet    de 

peintre ,  m. 
Ezelachtig ,  b.  n.  D'dne ;  nigaud, 
Bzelachtigheid ,  v.  Anerie ;  bêtise ,  f. 
Ezelary ,  v.  Anerie ,  f. 
Ezeldryfster ,  v.  Anière ,  f. 
Ezeldry  ver ,  m.  Anier ,  m. 
Ezelen  ,  o.  w.   TravaiUer  beaucoup  ; 

faire  un  travait  pénible. 
Ezelhoeder  ,  m.  Anier ,  m. 
Bzelhoedster ,  v.  Anière ,  f. 
Ezelin ,  v.  Anesse ,  f. 
Ezelken  ,  o.  Anon ;  bourriquet ,  m. 
Ezelsbrug ,  v.  Pont  aux  Aius ,  m. 
Bzelsdragt ,  v.  Anée ,  f. 
Ezelshoofd,  o.  Têted'dne,  f.;  chou-^ 

quet  (mar.) ,  m. 
Ezelshuid ,  v.  Peau  d'&ne ,  f. 
Bzelskop  ,  m.  Tête  d'dne.  f.;  dne ,  m. 
Ezelskruid,  o.  ArrÜe-bceuf  ,m.^  bu- 

grane  (plante) ,  f. 


Digitized  by 


Google 


168 


FAC 


EzelsiadiDgyV.i  An^  ^   charge  d'un 
Ezelslast ,  m.    )      dne,t. 
Bzelslippen,  y.  mv.  Orcanette  (plante). 

Ezelsoor ,  o.  en  v.  OreiUe  (VÓne ,  f. 
Bzelsrug ,  m.  Dos  d'dne  ,  m. 
Ezelsstreek  ,  m.  Jnerie ,  f. 
Ezelsvel ,  o.  Peau  d*dne ,  f. 
Ezels  veulen  ,  o.  jénon ,  m. 
Ezdlsvleesch ,  o.  Chair  d'dne ,  f. 
'  Ezelsvracht ,  v.  jinée  ,  f. 
Bzelswerk.  o.  Ouvrage  fort  fatigarU; 

travaii  penible ,  m. 
Ezelszadel ,  m.  Bdt  d'dne ,  m. 
Ezeltje ,  o.  Anon ;  bourriquet ,  m. 


F  ,  V.  F ,  m.  rt  f . 

Fa ,  V.  Fa  (dqus.)  ,  m. 

Fabel ,  ▼.  tabU ,  f.;  conU ,  m. 

Fabelachtig ,  b.  n.  Fabuleux.  — ,  byw. 

Fabuleusement, 
Fabelboek ,  o.  enm.  Fablier,  m. 
Fabeldichter ,  m.  Fabuliste ,  m. 
Fabeleeuw ,  t.  Stécto  fabuleux ,  m. 
Fabelen ,  o.  w.  Faöler;  canter, 
Fabelkunde .  v.  Mythologie ;  fable ,  f. 
Fabelkundig ,  b.  u.  Mytholofique. 
Fabelkundjge ,  m.  Mythotoaute ,  m. 
Fabelleer ,  ▼.  Mytiiologie ,  fable ,  f. 
Fabelschryrer,  m.  Fabuüste  j  m. 
Fabeltje ,  o.  PeTtTe  /«^^e ,  f.;  ;^  con£tf, 

m. 
Fabelwerk ,  o.  Fablier ,  m. 
Fabriek ,  v.  Fabrique  ,  f. 
Fabriekheer ,  m.        )   ^„h^^^   m 
Fabriekinee8ter,m.  f  FoJfricanl . m. 
Fabriekprys ,  m.  Prix  de  fabrique ,  m, 
Fabriekstad  ,  v.  Fabrique,  vUle  oü  Von 

(abrique ,  f.  \ 

Fabrikant ,  m.      )  jbw#»w/.-«-#    *« 
Fabrikeerder.  m.f  f^'^cant,  m. 
Pabrikeren  ,  b.  w.  Fabriquer, 
Fabryk ,  t.  Zie  Fabriek. 
Fabuleren ,  o.  w.  Fabter ,  corUer. 
♦Facteur ,  m.  Facteur ,  m. 
Facteurschap ,  o.  Zie  Facteory. 
Pacteury ,  y.  Factorerie  ou  factorie , 

♦Factie ,  v.  Faction ,  f. 
♦Factoor,  m.  Facteur^  m. 
Factoorschap ,  o.  Factorerie  ,  f. 


FAM 

♦Factory ,  v.  Factorerie ,  f.  < 

♦Factuer ,  v.  Facture ,  f.  i 

♦Faculteit ,  v.  FacuUe ,  f. 

Fael ,  V.  Zie  Feil. 

Faelbaer ,  b.  n.  Zie  Feilbaef . 

Faelgreep  ,  t.  Erreur ;  faute  ,  f. 

Faem ,  v.  Renommée ;  réputation  ,   f. 

bmiit ,  m.  \ 

Faemloos ,  b.  n.  Sans  renommée ;  od^ 

scur. 
Faemrooven ,  b.  w.  Diffamer ,  catotn^ 

nier, 
Faemroovend ,  b.  n.  Diffamant ;  calom 

nieux, 
Faemroover,  m.  Diffamateur ;  calom^ 

niateur ,  m. 
Faenirooying ,  v.  Diffamation ;  calom- 

nie,  f. 
Faemschender ,  m.  Diffamateur;  ca 

tomniateur,  m, 
Faemzucht,  v.  Jmbition  ,  f. 
♦Faëton ,  m.  Phaéton  (calèche) ,  m. 
♦Failleren ,  o.  w.  Faire  faillite. 
Faizant ,  m.  Faisan ,  m. 
Faizanthaen  ,  m.  Faisan  ,  m. 
Faizanthen ,  y.  Poule  faisane  ,  f. 
Faizanthok ,  o,.Faisanderie^  f. 
Faizanthouder,  m.  Faisandier ,  m. 
Faizantjagt ,  v.  Chasse  aux  faisans  , 

Faizantkot ,  o.  Faisanderie ,  f. 

Faizantkweeker ,  m.  Faisandief,  m. 

Faizantvogel ,  m.  Faisan ,  m. 

Faizantwaohter ,  m.  Faisandier ,  m. 

Fakkel ,  y.  Flambeau  ,  m. ;  tofthe ,  f. 

Fakkeldrager,  m.  Porte^flambeau  ,  m. 

Fakkeljagt ,  v.  Fouée ,  f. 

Fakkellooper ,  m.  Lampadiste  ,  m. 

Fakkel  voet ,  m.  Torchère ,  f. 

♦Falbala  ^  v.  FaWala ,  m. 

Falen ,  o.  w.  Manquer ;  errer;  se  tram- 
per; faildr. 

Falie ,  y.  Faille ;  mante ,  f. 

Faliekant ,  b.  n.     )  «v„,«..  --«.w/i» 

Faliekantig ,  b.  n.  f  ^«''^'  ^^f^^' 

FalieYouwen  ,  o.  w.  FUüter;  dissimu- 
Ier. 

Falievouwer ,  m.  Homme  faux ;  trom' 
peur ;  fUUteur y  m. 

Falievouwery  ,  y.  Tromperie ,  f. 

Falkonet ,  o.  Fauconneau  (pièoe  d'ar- 
tillerie) ,  m. 

♦Falsaris  ,  m.  Faussatre ,  i% 

Familie ,  y.  Familie ,  f. 

Familieband  ,  m.  lien  de  familie ,  m. 

Familienaem ,  m.  Nom  de  familie^  m. 


Digitized  by 


Google 


F£I 


FIK 


169 


Familieraed ,  m.  Conseil  de  familie,  m. 
Familidtak ,  m.  Branche  (t.  de  généa- 

logrie) ,  f. 
«Familiewapen ,  o.  Armes  de  famiUe, 

amwiries ,  f.  pi. 
Familjezaek ,  t.  Affaire  de  familie  y  f. 
^Fanatiek ,  b.  n.  Fanatique. 
«Fanatiseren,  b.  w.  Fanatiser. 
1  Panatismus  ,  o.  Fanatisme ,  m. 

Farixeër,  m.  Pharisien;  hypocrile ,  m. 
Farizeesch^  b.  n.  PharisaXqm;  hypo- 

crite, 
"^Fatalismus ,  o.  Fatalisme  ,  m. 
"^Fatalist ,  m.  Fataliste  ,  m. 
Fatsen  ,  v.  mv.  Bonnettes  (mar.) ,  f. 

pi. 
Fatsen ,  o.  w.  Faire  Vëcole  buissonnière. 
Patsoen  ,  o.  Fa^n;  forme  ,  f. 
Fatsoeneeryzer ,  o.  Féret  (outil) ,  m. 
^Fatsoeneren ,  b.  w.  Fa^onner ;  for* 

mer, 
^Fatsoenering,  v.  Formatim ,  f. 
Fatsoenlyk  ,  b.  n,  Honnête.  — ,  byw. 

Hotmêtement. 
FatsoenlTkheid ,  v.  Honnêteté ;  poü' 

tesse^  f. 
Fanssetstem  ,  v.  Faiuset  (mns.) ,  m. 
*Fant ,  ▼.  Faute ;  erreur ,  f. 
Fautloos ,  b.  n.  Correct ;  sans  fatUes. 
♦Favoriet ,  m.  Favori ,  m. 
♦Payoriseren ,  b.  w.  Favoriser, 
Fazant ,  enz.  Zie  Faizant ,  enz. 
Februarius  ,  m. )    pj,^^^    ^ 
Febrnary,».    |  ^^^^^ ,  m. 
Feeks ,  v.  Malaise ;  coquine ,  f. 
Feest ,  V.  en  o.  Fêu ,  f.;  festin ,  m. 
Feestdag ,  m.  Jour  de  fête ,  m. 
Peesteling ,  m.  en  v.  Convive ,  m.  et 

Feestelyk,  b.  n.  SolermeL  — ,  byw. 

Solennetiement. 
Feesten,  o.  w.  Célébrer une  fête. 
Feestgewaed  ,  o.  Habit  de  fête ,  m. 
Feestgift ,  v.  Bouquet  (cadeau) ,  m. 
Feeetmael ,  o.  Festin  d^apparat ,  m. 
Peeetoen ,  enz.  Zie  Festoen ,  enz. 
PeestTieriBg ,  v.  FêU,  cétébration  d*waê 

Feil ,  ▼.  Faute ;  erreur ,  t. ;  défiaut ,  m. 
Peilbaep ,  b.  n.  FailUble ,  fauHf, 
Feilbaerheid  ,  v.  FaüUbiété ,  t 
Peilen,  o.  w.  FailHr ;  manquer;  se 

tromper. 
Feiling,  v.  Zie  F«iL 


Feilloos ,  b.  n.  Correct ,  sans  fautes. 
Feilschpy ver ,  m.  Cacograpfie ,  m. 
Feit ,  o.  Action ,  f.;  fait ;  délit ,  m. 
Feitel ,  y.  Lange ;  maiUot ,  m. 
Feitelyk,  b.  n.  Ennemiy  fwstile,  — , 

byw.  Hostilement. 
Feitelykheld  ,  v.  Hoslilité,  f.;  altentai, 

m. 
Fel ,  b.  n.  Méchant ;  furieux ;  cruel ; 

féroce ;  rude ;  violent.  —,  byw.  Cruet- 

lement ;  violemment ;  rudement. 
Felheid ,  v.  Cruauté;  férocilé;  violence, 

f. 
Fellyk,  byw.  Cruellement;  violemment; 

rudement. 
*Feloek  ,  v.  Felauque  (navire) ,  f. 
Felp,  o.  Velours,  m. 
Feite  ,  V.  Violence ,  f. 
Femelaer ,  enz.  Zie  Futselaer  ,  enz. 
Fenigriek ,  o.  Fenugrec ;  sénégré  (plan- 

te) ,  m. 
Feni?cs ,  m.  Pfiénix ,  m. 
Peppen  ,  b.  w.  Pinter,  trinquer, 
Pepper ,  m.  Buveur ;  biberon ,  m. 
Pepster ,  v.  Buveuse ;  biberonne ,  f. 
Fernambukhout,  o.  Fe77Uimftoi«;(bots), 

m. 
♦Festoen  ,  t.  Feston ,  m. 
♦Festoeneren  ,  b.  w.  Festonner. 
♦Pestyn  ,  o.  Festin .  jn. 
Pezikken ,  o.  w.  Parier  doucement. 
Fielt ,  m.  Coquin ,  fripon ,  m. 
Pieltenstuk ,  o.  )  Friponnerie ,  coqui- 
Pieltery  ,  v.        i      nerie ,  f 
Fieltig ,  b.  n.  Fripon ,  fourbe. 
Fier,  b.  n,  Fter;  arrogant,  — ,  byw. 

Pierement ;  arrogamment. 
Fierheid ,  t.  Fierté;  arrogance ,  f. 
Fierte ,  ▼.  Zie  Fierheid. 
Figuep ,  V.  Figure ,  f. 
Figuerken  ,  o.  Figurine  ,  f. 
Pignerlyk,  b,  n.  Figuré,  — ,  byw.  Figu-- 

rément. 
Pigaerlykheid ,  v.  Figuré,  sens  figuré, 

m. 
Piguerryk,  b.  n.  Biche  en  figures. 
Figneptje,  o.  Figurine,  f. 
♦Figureren,  o.  w.  Figurer. 
♦Pigurist^  m.  Figuriste,  m. 
Fikfakken,  o.  w.  Lambiner,  vétüler. 
Fikfakker,  m.  Lambin,  vétilleur,  m. 
Fikfakkery,  v.  liiaiserie,  vélille,  f.     . 
Fikfakster,   y.   Lambine ,   vélilleuse^ 

f. 
Piksoh ,  b.  a.  Habile,  adroit,  — ,  byw. 

Habilement,  adroitemenL 


Digitized  by 


Google 


170 


FLA 


FLE 


Filomeel ,  ▼.  PhUomèle ,  f. ,  roisignol , 

m. 
Filozel,  V.  Füoselle,  f. 
Filozellen,  onv.  b.  n.  De  fUoseUe, 
Filozoof,  m.  Philosophe,  m. 
*Financie,  v.  Füiances,  f.  pi. 
*FinaiiciÖel,  b.  n.  Financier. 
^Financier,  m.  Financier,  m. 
^Financiewezen,  o.        i  Les financeSy 
^Finandezaken ,  T.  mv.  (      f.  pi. 
^Fineerder  ,  m.  Affineur  ,   raffineur , 

m. 
*Fineerplaet8,  v.  Affinerie,  f. 
■* Fineren,  b.  w.  Affiner,  raffiner. 
^Finering,  v.  Affinage,  m. 
Finland,  o.  Finlande,  f. 
Finlander,  m.  Finlandais,  m. 
Finlandscb,  b.  n.  Finlatidais, 
Fiool,  V.  FioUj  f. 
Firma ,  v.  Raison  (comm.) ,  f. 
^Firmament,  o.  Firmament,  m. 
♦Fiskael ,  m.  Avocat  ou  procureur  fis» 

caly  m.  — ,  b.  n.  Fiscal, 
*Fi8kaellyk,  byw.  FiscalemetU. 
♦Fiskaliteit,  v.  Fiscalilé,  f. 
Fistel,  V.  FistutSy  f. 
Fistelacbtig,  b.  n.  Fistuleux. 
Fistelmes  ,    o.  Syringotome    ( chir. ) , 

m. 
Fistelsncde ,  v.  $ynngotomie  (chir.) , 

Flabberen,  o.  w.  Faire  un  léger  bruü. 
Fladderen,  o.  w.  Zie  Fledderen. 
Fladdermuts,  v.  BaUant-Vosü  (bonnet], 

m. 
Flakkeren,  o.  w.  Zie  Flikkeren. 

Flambouw,  v.      )      ^"^^  ^' 
Flambouwdrager,  m.  Porte'(lambeau  ^ 

m. 
Flamingo ,  m.  Flamant  (oiseau) ,  m. 
Flanel,  v.  Flanelle  (étoffe),  f. 
Flanellen,  onv.  b.  n.  De  flanelLe, 
Flank,  v.  Flanc ;  cöté,  m. 
^Flankeren,  b.  w.  Flanquer, 
*Flankering,  v.  Flanquement,  m. 
*Flankeur ,  m.  Flanqueur  ( soldat ) , 

m. 
Flansen,  b.  w.  BousiUer. 
Flap ,  m.  Coup ;  soufflet ;  chasse-mou- 

che;  frison{pot)y  m. 
Flapkan,  v.  Frison  (pot),  m. 
Flappen,  o.  w.  Claquer. 


Flapper,  m.  Zie  Flapkan. 

Flarden,  t.  mv.  Lambeaux;  morceoMXy 
m.  pi.;  pièces;  gueniUes^  f.  pL 

Flauw ,  b.  n.  FaibLe  ;  fade ;  froid  ;  póU. 
— ,  byw.  Faibtement ;  froidement. 

Flauwelyk  ,  byw.  Faiblement ;  fraide' 
ment. 

Flauwen,  b.  en  o.  w.  Pdlir. 

Flauwhartig  ,  b.  n.  Faibie  de  coeur;  ti- 
mide; tdche.  — ,  byw.  Timidemtnt; 
tdchemerU. 

Flauwhartigheid ,  v.  Faiblesse  de  caur; 
ümidité;  Idcheté,  f. 

Flauwheid,  v.  Faiblesse;  fadeur;  pd- 
leur,  f. 

Flauwhertig,  enz.  Zie  Flauwhartig, 
enz. 

Flauwigheid,  v.  Zie  Flauwheid. 

Flauwmoedig,  b.  n.  Zie  Flauwhartig. 

Flauwmoedigheid,  ▼.  Zie  Flauwhartig- 
heid. 

Flauwte ,  t.  Défaillance ,  f.  Zie  Flauw- 
heid. 

Flauwtjes,  byw.  Faiblement;  froide- 
ment. 

Fledderen,  o.  w.  Voltiger ;  ondoyer. 

Fleddermuts,  v.  Battant-L'oeü  (bonnet), 
m. 

Fledermuis,  v.  Zie  Vledermuis. 

Fleemen,  b.  w.  Ftalter,  caresser. 

Fieemer,  m.  Fiatteur,  m. 

Fleemery,  v.  Flatterie^  f. 

Fleemster,  v.  Flatteuse,  f. 

Fleemtong ,  y.  Flalteur^  m. ;  flaUeuse , 

Fledrmuis,  v.  Zie  Vledermuis. 

Fleers,  m.  Coup,  soufflet,  m. 

Flenel,  V.  Ftone//e,  f. 

Pienters,  v.  my.  Zie  Flarden. 

Flep,  V.  Bandeau,  m. 

Flerecyn  ,  o.  Goutte ,  f.  —  in  de  heu- 
pen. Goutte  sciatique. 

Flerecynachtig,  b.  n.  GouUeux. 

Flerecynist,  m.  Goutteux,  m. 

Flesoh,  y.  BouteiUe,  f. 

Flesohblazer,  m.  Bosseiitr,  m. 

Flescbje,  o.      )  Fiele  ,  f. ;  carafon  , 

Fleschken,  o.   {      m. 

Fleschkelderken,  o.  )  Cantine,  f.,  petü 

Flesohkofferken,  o.  )  coffre  &  com- 
partiments,  m. 

Fleschsteen,  m.  LagénitCy  f. 

Fleschyol,  y.  BouteiUe,  f. 

Fleschyormig,  b.  n.  Lagéniforme. 

Flesschenblazer,  m.  Bossetier,m. 

Flesschenkelder,  m.  CanUne^  f. 


Digitized  by 


Google 


FLO 


FOL 


171 


Flesschenmaker,  m.  Bossetier,  m. 
Fiets ,  V.  Omelelte ;  crêpe ,  f .  — »  b.  n. 

Fade ;  doucedire ;  pdle. 
Fleur,  m.  FUur ;  force ;  prospérité; 

gaietéyf. 
^Fleuret,  o.  Fleuret,  m. 
Fleurig,  b.  n.  FUuri ;  florissant. 
Fleurigheid,  y.  État  florissant,  m. 
Flier,  enz.  Zie  Vlier,  enz. 
Fiikflooijen,  b.  w.  Flatter. 
Flikflooijer,  m.  Fiatteur,  m. 
Flikflooijery,  v.  Fiatteris,  f. 
FUkflooister,  v.  Flaileuse,  f. 
Flikken,  b.  w.  Raccommoder. 
Flikker,  m.  Raccomniodeur,  m. 
Flikkeren,  o.  w.  BriUer ;  étmceier. 
Flikkerend  ,    b.   n.   Brillant ;  étince- 

lont. 
Flikkering,  y.  ÉtinceUement,  m. 
Flikkermer,  o.  Feu  élincelant,  m. 
Flikkery,  v.  Raccommodage,  m. 
Flikater,  v.  Raccommodeuse,  f. 
Flink ,  b.  n.  Jdroit ;  prompt,  — ,  byw. 

Jdroitement ;  promptement. 
Flintglas ,  o.  FUnt-glass  (verre  de  cris- 

tal),m. 
Flits ,  m.  en  V.  FUche,  f. ;  dard ;  traü^ 

m. 
Flitsboog,  m.  Jrc^  m.;  arbalète,  f. 
Flitskoker,  m.  Carquois,  m. 
Flodderen ,  o.  w.  Flotter;  s'agitér  ;  être 

incertain, 
Floddermyn  ,  v.  FougadCy  fougasse  (mi- 
ne), f. 
Floers,  o.  Crêpe,  m. 
Floersbereiding,  v.  Crépage,  m. 
Floersen,  onv.  b.  n.  De  crêpe. 
Flonkeren,  o.  w.  Brillen  étinceler. 
tlonkerend  ,  b.  n.  Brillant ;  étince- 

lanL 
Flonkeringf  y.  Élincellement,  m. 
Flonkerliclit,  o.  Lumière  éelalante,  f. 
Flonkerstar,  y.  \  Étoile  briUante ;  lur 
Flookerster,  ▼.  (      mièrey  f. 
Florafeesten ,  y.  en  o.  mv.  Florales ,  f. 

VUjeux  floraux,  m.  pi. 
Florencië,  o.  Florence  (ville) ,  f. 
Florenlyner,  m.  Florentin,  m. 
Flopentynsch  ,  b.  n.  Florentin,  de  Flo-  , 

rence. 
Floret,  o.  Fleuret,  m. 
Ploretgaren,  o,FUde  fleuret,  m. 
Floretten,  onv.  b.  n.  De  fleuret, 
Roretzyde,  v.  Filoselle ,  f.;  fleuret, 

m. 
Floazyde,  v.  Zie  Vlokzyde. 


Flouw ,  V.  Passée ,  pantiêre,  f. ;  alUer , 

m. 
Fluim,  V.  FlegmCy  m.,  pituite,  f. 
Fluimachtig ,  b.  n.  Flegmatique^  pitui- 

teux. 
Fluimen,  o,  w.  Cracher. 
Fluisteraer,  m.  Chuchoteur,  m. 
Fluisteraerster,  v.  Chucfwteuse,  f. 
Fluisteren,  b.  w.  Chuchoter, 
Fluistering,  v.  Cfiuchoterie,  f. 
Fluit,  V.  FlüU,  f. 

Fluiten,  b.  w.  Siffler;  jouer  de  la  fltUe. 
Fluiter,  m.  Siffleur;  flüteufy  m. 
Fluiting,  V.  Stfflement,  m. 
Fluitje,  o.  Flageolet;  sifflet,  m. 
Fluitjesspeler,  m.  Flageoleur,  m. 
Fluitmeester,  m.  Mattre  de  flüte,  m. 
Fluitregister ,  o.  Larigot ,  jeu  de  flütes, 

m. 
Fluitscbip ,  o.  Flüte  fvaisseau) ,  f. 
Pluitspeelster,  v.  Fluteuse,  f. 
Fluitspeler,  m.  Flüteur,  m. 
Fluitster ,  v.  Siffleuse ;  flüteuse,  f. 
Pluitwerk,  o.  Zie  Fluitregister. 
Fluks,  byw.  D*aöord^  bientóL 
Fluksch,  b.  n.  Jlerte,  léger,  agile. 
Flus,  byw.  Tantót ;  tout  d  l*heure. 
Fluweel,  o.  Velours y  m. 
Fluweelachtig,  b.  n.  Felouté. 
Pluweelbloem ,  v.  Passe-velours  ,  m. ; 

amarante,  f. 
Fluweelen ,  onv.  b.  n.  De  velours ,  ve- 

louté;  doux,  mielleux. 
Fluweelwerker,  m.  Fabricant  de  ve- 
lours, m. 
Fluwyn ,   m.  Fouine,  f .  — ,  o.  Taie 

d'oreiller,  f. 
Fnuiken,  b.  w.  Rogner  les  aites  d'un 

oiseau ;  diminuer  l'autorité  de  </.  q, 
*Focus,  m.  Foyer,  m. 
Foei !  tusschenw.  Fi ! 
Foelie,  v.  Macis ;  tain ;  paillon,  m. 
Foeliön,  b.  w.  Zie  Verfoeliön. 
Fok  ,  V.  Misaine  ,t.,foc,  m. ;  lunet tes  , 

f.  pi. 
Fokkemast,  m.  ^dt  de  misaine,  m. 
Fokken ,  b.  w.  Elever;  nourrir ;  faire ; 

former,  — ,  o.  w.  Se  servir  de  lunettes; 

s'en  aller. 
Fokker ,  m.  Éleveur ,  m.  Ryke  — .  Ri- 

ctiard,  m. 
Fokkery ,  y.  Lieu  oü  Von  élève  des  bes- 

tiaux;  haras,m, 
Fokzeil,  o.  Misaine,  f,,  foc,  m. 
Folen,  b.  w.  Zie  Fooien. 
Foliant,  m.  In  folio,  m. 


Digitized  by 


Google 


172 


FOR 


Folterbank,  v.  Torture,  question,  f. 
Folteren ,  b.  w.  AppUqver  it  la  torture ; 

donner  la  question ;  tourmenter. 
Foltering,  v.  Torture  ^^  f. 
Foltertuig,  o.  Instruments  de  torture,  m. 

pi. 
Fommelen,  b.  w.  Chiffonner,  friper,      * 
*Fonctie,  v.  Fonction,  f. 
♦Fondament,  o.  Fondement^  m. 
*Fondamenteel«  b.  u.  Fondamental. 
*Fondatie,  v.  Fondaticfh,  f. 
*Foiidepen,  b.  w.  Fonder, 
*Fonds,  o.  Fonds,  m. 
Fonkelen,  o.  w.  BriUer,  étinceler. 
Fonkeling,  v.  Etinoeliement,  m. 
Fonkelnieuw,  b.  n.  Tovt  neuf,  — ,  by w. 

NouveUetnent  fait. 
Font,  enz.  Zie  vont,  enz. 
Fontanel,  v.  Cautère^  m. 
Fontein,  v.  Fontaine^  f. 
Fonteinadep ,  v.  Source  d'une  fontaine , 

f. 
Fonteinbak ,  m.  Bassin  de  fontaine , 

m.    / 
FonteinbuiB,  v.  Tuyau  d'une  fontaine, 

m. 
Fontelnkom,  t.  Zie  Fonteinbak. 
Fonteinkruid  y  o.  Epi  d*eau  (plante) , 

m. 
Fonteinmaker,  m.     è  Fontenier ,  fim^ 
Fonteinmeester,  m.  f      tainier,  m. 
Fonteinpyp,  v.  Zie  Fonteinbuis. 
Fontelnwater,  o.  Eau  de  fontaine,  f. 
Fonteinwerker,  m.  Fontenier,  fontai* 
^         nier,  m. 

Fooi ,  V.  Régat  d'adieu ;  vin  de  t'étrier; 

pourboire,  m. 
Fooiye,  o.  Peiit  pourboire,  m. 
Fooien,  b.  w.  T&ter;  railler;  faUguer; 

tourmenter. 
Fop,  V,  Dupe,  f. 
Foppen,  b.  w.  Duper;  mystifier. 
Fopper,  m.  Dupeur;  mystificateur,  m. 
Foppery,  v.  1  Baillerie ;  duperie ;  mysti- 
Fopping,  V.  f    fUation,  f. 
Fopster,  y.  Moqueuse,  f. 
♦Forceren,  b.  w.  Foreer. 
Foreest,  o.  Bois,  m.,  forêt,  f. 
Forelle,  v.  Truite,  f. 
Foret.  Zie  Fret. 

Form,  m.  en  v.  Forme ;  figure  ,  f. 
♦Formaet,  o.  Format,  m.,  forme,  f. 
♦Formaliteit,  v.  Formalilé,  f. 
♦Formalizeren  (zich) ,  wed.  w.  Se  for* 

maliser, 
♦Formeel, b.  n.  Formely  expres. 


FRA 

♦Formeerder,  m.   CeUii   qui   forme; 

créateur,  m. 
♦Formelyk,  byw.  FormeUemeni. 
♦Formeren ,  b.  w.  Former;  fa^onner ; 

créer ;  faire, 
♦Formering,  v.  Formation,  f. 
♦Formule,  ▼.  Formule,  f. 
♦Formulier,  o.  \    Formu- 

♦Formulierboek  ,o,  enm.  f  tatre,  uu 
Forueis,  o.  )  Foumeau ,  m.;  foumaise,, 
Fornuis,  o.  j      f. 
Fornuisgaten ,  o.  mv.  Aspiraux,  m* 

Fors,  byw.  Brusquement. 

Forsch ,  b.  n.  Fort ;  vioient ;  brutque^ 

— ,  byw.  Viotemment;  brusquement. 
Forsohbeid  ,  v.  Force ;  violence  ;  brus* 

querie,  f. 
♦Fort,  o.  Fort,  m, 
♦Forteres,  v.  Forteresse,  f. 
♦Fortificatie,  v.  Fortifiéation,  f. 
♦Fortiflceren,  b.  w.  Fcrtifier, 
♦Foptuen,  v.  en  o.  |  r^^^,^^  f 
♦Fortuin,  V.  m  o.  f  ^^'^^^"^»^- 
Fortuinzoeker ,  m.  Aventurier ,  cheeor 

tier  d'industrie,  m. 
Fosfoor,  m.  Phosptwre,  m. 
Fosforiek,  b.  n.  Pliosphorique, 
♦Fouragie,  y.  Fourrage,  m. 
♦Fourier,  m.  Fourrier,  m. 
Fout,  V.  Faute ;  erreur,  f. 
Fraei,  b.  n.  Beau  ;joU ;  migmm ;  gentit. 

— ,  byw.  Miment ;  qentiment. 
Fraeiheid,  v.  Beauté,  f. 
Fraeijelyk  ,  byw.  Miment ;  amtiment. 
Fraeijigheid,  y.  Zie  Fraeibeid. 
Fraeitjes,  byw.  Joliment ;  gentiment. 
Frambezie,  y.  Zie  Framboos. 
Frambezieboom,  m.  Zie  Framboxes* 

boom. 
Framboos,  y.  Framboise,  f. 
Frambosenboom,  m.  Framboisier,  m. 
Frambozennat,  o.  Jus  de  framMseSy 

m. 
Franciakaen,  m.  Franciscain,  m. 
Franciskanermonnik ,  m.  Frinciscain  \ 

m. 
Franciskanernon ,  y.  Cordetière  (reli- 

giettse) ,  f. 
'  Franie,  enz.  Zie  Franje,  enz. 
Fraije,  y.  Frange,  f. 
FraAjemAker,  m.        I  Fran§erf  fran- 
FranjcYerkooper ,  m.  f    gier,  m. 
FranjeYormig,  b.  n.  Frangé. 
Frank,  m.  Franc  (monnaie),  m. 
Frankenland,  o.  Franconie,  f. 


Digitized  by 


Google 


FRU 


FTN 


175 


«Frankerea,  b.  w.  Affranchir  [une  Ut- 

tre). 
*Frtnkeriiig,v.  Jffranchissement  (d'une 

Lettre)^  m. 
Frankryk,  o.  France,  f. 
Franseh,  b.  n.  Francais,  de  France. 
Fransche,  ▼.  FranQOue^  f. 
Franaohen  (de),  m.  mv.  Les  Franoais , 

m.  pi. 
Fransch^zind,  b.  n.  GaUomane. 
Franschgezindheid,  ▼.  Gallomanie,  f. 
Fransehman,  m.  Franpais,  m. 
Fransyn,  o.  Parchemin,  m. 
Fratsen,  v.  mv.  SoUises ;  Mwemes,  f. 

pi. 
Fregat,  v.  en  o.  Frégate,  f. 
Fregatvogel,  m.  Frégate  (oiaeau),  f. 
Freit,  v.  Zie  Fryt. 
Frengle,  v.  Zie  Franje 
Fret ,  o.  Furet  (animal) ,  m. ;  vrüU  ,  f. ; 

faret^  m. 
Freljagt,  v.  Chasse  au  furet ^  f. 
'"'reule,  ▼.  Damoiselle,  fUle  noble,  f. 

Verel,  enz.  Zie  Wrevel,  enz. 

reyburg,  o.  Fribnurg,  m. 

Mes,  V.  Frise  (archit.j,  f-  — ,  m.  en  v. 

Frise  (étoffe),  f. 
Frikkadel ,  v.  AndouiUette  ,  bouleüe , 

f. 
Frikkadelkoek,  m.  Godiveau,  m. 
Prikkelen,  b.  w.  Avironner, 
Frisch,  b.  n.   Frais ;  rafraichissant ; 

$ain.  — ,  byw.  FratchemenL 
Frischheid,  v.  Fratcheury  f. 
Frisket,  o.  Frisquette  (impr.),  f. 
♦Frizeren,  b.  w.  Friser. 
Frommelen,  b.  w.  Chiffonner,  friper, 

froisser. 
Frons,  v.  Ride,  f.;  pii^  m, 
Fronsel,  t.  Zie  Frons. 
Pronselen,  b.  w.  Zie  Fronsen. 
Fronsen,  b.  m7,  Froncer,  rider. 
Pronsing,  v.  Froncementy  m, 
♦Front,  o.  Fofode,  f. 
♦Frontieren,  v.  mv.  FrontièreSj  f.  pi. 
*Frontierplaets,  v.  Place  ou  viUe  ffon- 
Uère.f, 

*Frontierstad,  v.  FiUe  fronttere,  f. 

Prait,  o.  en  v.  Fruit^  m.,  fruits,  m. 

Fniitben,  t.  Zie  Fruitmand. 
Pniitboom,  m.  Arbre  fruitiery  m. 
Fruiten,  b.  w.  Frire^  (ricasser. 
Fruiter,  m.  Friturier,  m. 
Fraithandel,  m.  Fruiterie,  f. 
Froithof,  m.  Jixrdm  fruitier,  m. 


Fraithoorn,  m.  Corne  d^abondance ,  f. 

Fruiting,  v.  Friture,  f. 

Pruitkélder,  m.  FruiteriCy  f.,  fruitier, 

m. 
Pruitkooper,m.  Fruitier,  m. 
Fruitkoopster,  v.  Fruitière,  f. 
Fruitkorf,  m.  )   €ueilloir ,  éventairg, 
Fruitmand,  v.  )       m. 
Fruitmarkt,  v.  )   Marché  aux  fruits  , 
Fruitmerkt,  V.   f      m. 
Fruitpan,  v.  Poéle  A  /Hre,  f. 
Pmitschilder ,  m.  Peintre  en  fruits , 

m. 
Fruitechotel ,  m.  ^  v.  Plat  &  servir  te 

fruit,  m. 
Pruittros,  m.  Corymbe  (bot.),  m. 
Fruitverkooper,  m.  Fruitier,  m. 
Pruitverkoopster,  v.  Fruitière,  f. 
Fryt,  V.  Contre-boutant  (archit.),  m. 
Prytboog,  m.  Are  boulant,  m. 
Fryten,  enz.  Zie  Fruiten,  enz. 
*Fueg,  V.  Fugue  (mus.),  f. 
Fuik,  V.  Nasse,  f. 
Fulp,  o.  Velourb,  m. 
Palpen,  onv.  b.  n.  De  velours. 
Fun,  m.  Coquin,  tripon^  m. 
*Pu8iek,  enz.  Zie  F uziek,  enz. 
Pust,  o.  FulaiUe,  f. 
Putein,  m.  Futaine  (étoflfe),  f. 
Putselaer,m.  Lambm;  vétilleur,  m. 
Putselaerster,  v.  LamJnne  ;vétiUeuse,  t. 
Putselary,  v.  Bagatelle,  vétUlCy  f. 
Futselen,  o.  w.  Lambiner,  vétUler, 
Putselwerk,  o.  Bagatelle,  f. 
*Puziek,  o.  FusU,  m. 
Fuziekdrager,  m.  FusiUer,  m. 
Py  1  tusschenw.  Fi  l 
Pyfer,  f.  Fifre,  m. 
Pyferaer,  m.  Fifre,  m. 
Pymelaer,  enz.  Zie  Futselaar,  enz. 
Fyn,  b.  n.  Fin;  délicat;  pur;  subtU; 

ténu;rusé;dévot\  hypocrüe.—,  byw. 

Finement ;  avec  frnesse. 
Fynaerd,  m.    Aigrefin ;  finaud;  ruse 

compère,  m. 
Pynbaerd,  m.  Zie  Fynaerd. 
Fynbek,  m.  Bec-fin  (oiseau),  m. 
Pynen,  b.  w.  Afhner, 
Pynheid ,  v.  Suhtilité;  finesse ;  purete ; 

^ténuité;  dévotion;  ruse;  hypocrisie, 

f. 
Fynigbeld,  v.  Zie  Pynbeid. 
Fynman,  m.  Hypocrite;  escobar,  m. 
Fynschilder,  m.  Peintre ;  miniaturiste , 

Fynschrynwerker,  m.  Ébéniste,  m. 


Digitized  by 


Google 


174 


GAE 


GA.L 


Fynljes,  byw.  Finement. 
Fyt,  ▼.  Panarü,  m. 


G 


G,  V.  G,  m. 

Ga,  m.eny.  Zie  Gade. 

Gabaer,  v.  Gabare  (bateau),  f. 

Gabaerlosser,  m.  Gabarier^  m. 

Gabaervoerder, m.  Gabarier,m. 

Gade ,  m.  en  y.  JëpotfO!; ,  m. ;  épouse ,  f. ; 
m4/e,  m.;  femelle,  f. 

Gadeloos  ,  b.  n.  Sans  pareil ;  incompa- 
rable ;  impair;  qui  n*est  pas  marie. 

Gadeu,  b.  w.  Zie  vereeniffen. 

Gader  (te) ,  byw.  Ensemble.  Al  te  — . 
Tous  ensemble, 

Gaderen ,  b.  w.  Assembier ,  réunir,  re- 
cueiUir. 

Gadermeester,  m.  Receveur,  percepteur^ 
m. 

Gadeslaeo,  b.  w.  Prendre  garde  d ;  sur- 
veiUer ;  observer;  ménager ;  saigner. 

Gading,  v.  Envie,  f.,  ou  désir  d'acheter, 
m. 

Gaef,  V.  Don ;  présent;  talent,  m.;  qua- 
lité ;  donation  ^  f. 

Gaef,  b.  n.  Entier ;  sain.  — ,  byw.  En- 
tièremenl. 

Gaefbeid,  v.  Intégrüé,  f. 

Gaei,  m.  Oiseau^  m.  Den  —  afschieten. 
Tirer  Coiseau. 

Gaeijen,  o.  w.  S*accoupler. 

Gaeiiing,  y.  Accouplement,  m. 

Gaeiken ,  o.  MAle ,  m. ;  femelle ;  compor 
gne,  f. 

Gaelf  T.  Raie  (défaut  dans  les  étoffes),  f. 

Gaen,  o.  w.  Aller^  marcher,  cheminer. 
Te  voet—.  Aller H  pied.  Te  water  — . 
AUerpar  eau.  Te  scheep  — .  S'embar- 
quer.  Te  land  — .  Aller  par  terre.  Te 
gronde  — .  Aller  ou  couler  ü  fond; 
iérir.  Tewerk  — .  Agir,  procéder.  Ter 
harte  — .  Tenirè  cceur;  toucher;  affec- 
ter.  Te  boven  — .  Surpasser,  Zich  te 
buiten  — .  Faire  des  exces.  Onder  zeil 
— .  Mettre  &  la  voile.  Te  niet  — .  5'a- 
néantir.  Dat  gaet  te  verre.  C'en  est 
.  trop.  Op  ( in )  zee  — .  Se  mettre  en 
mer.  Alle  wegen  —  naer  Rome.  Tout 
chemin  mènea  Rome,  —  werken.  Al- 
ler travaiUer,  Ik  ga  zitten.  Je  vais 
m'asseoir,  —  balen.  Aller  prendre  ou 


chercher,  Hoe  gaet  het  met  u?  Ccm- 

ment  vous  en  va?  Alles  gaet  ^wel. 

Tout  va  bien.  Ga  heen.  AUez-vou^-en, 

Zynen  gang  — .  Aller  son  train, 
Gaendè,  deelw.  AUant,  marchant.  — 

maken.  Exciter,  De  —  en  komende 

man.  Les  allants  et  les  venants.  'Wat 

is  er  —  ?  Qu*y  a-t4l  A  faire  T  de  gtun 

s'agü-ilf 
Gaender,  m.  Piéton,  marcheur^  m. 
Gaendery,  v.  Galerie,  f. 
Gaendeweg,  byw.  De  plus  en  plus. 
Gaens,  byw.  Het  is  vyf  uren  — .11  ya 

cinq  lieues, 
Gaenster,  v.  Piélonne,  marcheuse^  f. 
Gaenstok,  m.  Canne^  f.; bdUm,m. 
Gaepachtig,  b.  n.  Badaud, 
Gaepster,  v.  Bayeuse;  badaude,  f. 
Gaepzucht,  v.  Éadaudisme,  m. 
Gaer,  b.  n.  Assez  cuit  ou  roti;  pret, 

Gansch  en  — .  Totalement;  entièrt' 

ment. 
Gaerboorden,  m.  mv.  Gabords  (mar.], 

m.pl. 
Gaerd,  m.  Enclos,  m. 
Gaerde,  v.  Zie  Gaerd. 
Gaerdenaer,  m.   »  Jardinier,  horticui- 
Gaerdenier,  m.    f      leur,  m. 
CJaerkeuken,  v.  Gargote,  f,;  restaurant, 

m, 
Gaerkok,  m.  Gargotier ;  restaurateur ^ 

m. 
Gaerkokin,  v.  Gargotière,  f. 
Gaern,  byw.      i     FolontierSy  de  bon 
Gaerne,  byw.     f        c(Bur, 
Gaes,  o.  Gaze  (étofife).  f. 
Gaeswever,  m.  Gaxier^  m. 
Gaethout,  o.  ÉquHboquet,  m. 
Gaffel,  V.  F(wrc/ie,  f. 
Gaffelachtig,  b.  n.  Fourchu. 
Gaffelvormig,  b.  n.  Fourchu^  bifurqué, 

— ,  byw.  En  forme  de  fourche. 
Gagel,  o.  Patois  (de  la  bouche)«  m.; 

gencive,  f.  — ,  m.  Galé  (plante),  m. 
Gagelboom,  m.  Galé  (plante),  m. 
Gagelen,  o.  w.  Zie  Gaggelen. 
Gaggelen,  o.  w.  Cacarder. 
Gal,  V.  Bile,  f.;  /ie/;  javart^  m.  — ,  m. 

Gaulois,  m. 
*Gala,  V.  en  o.  Goto,  m. 
Galachtig,  b.  n.  Bilieux ;  colère, 
Galafscheiding,  v.  Sécrétion  de  biie  » 

Galappel,  m.  Zie  Galnoot. 
Galbeschryver,  m.  Cholédographe,  m. 
Galbeschryving,  v.  Cholédogriphit,  f* 


Digitized  by 


Google 


GAL 

Galblaes,  v.  Vésictile  tUiaire,  f. 
Galbuis,  v.  Conduü  tnliaire,  m. 
Galdery,  v.  Zie  Galery. 
Galeas,  v.  Gaiéasse  (vaisseau),  f. 
Galei,  v.  Güière;  gaiée  (impp.j,  f. 
Galeibank,  y.  Banc  de  galère,  m. 
Galeiboef,  m.  Galérieriy  foroat,  m. 
Galeimast,  m.  Mdt  de  galère,  m. 
Galeipoeijep,  m.  Galenen,  m. 
Galeislaef,  m.  Zie  Galeiboef. 
Galeistraf ,  v.  Chaine,  peine  des  gaières, 

G^eizeil,  o.  Marabout,  m. 

Galenisch,  b.  n.  Galénique. 

Galenismus,  o.  Galénisme,  m. 

Galenist,  m.  GaténisUy  m. 

Galery,  v.  Galerie^  f. 

Galg,  V.  Gibety  m.;  potence^  f.;  chevalet, 

m.;  bretelles,  f,  pi. 
Galgachtig,  b.  n.  Patibulaire, 
Galgang,  m.  Conduit  biliaire,  m. 
Galgen,  o.  w.  Friser  la  corde* 
Galgenaes,  o.  ZU  Galgenbrok. 
Galgenbrok,  m.  env.  Pendard,  gibier 

de  potence,  m. 
Galgenlapper,  m.  Zie  Galgenbrok. 
Galgentronie,  v.  Mine  patibulaire,  f. 
Gal^enwaerts,  byw.  A  la  potence,  au 

gitet, 
Galgestnk,  o.  Cos  pendable,  m. 
Galgladder,  v.  Échelle  depotence,  f. 

Galgpael,  m.  Poteau  de  potence,  m. 

Galgvogel,  m.  Zie  Galgenbrok. 

Galgwaerdig,  b.  n.  \  PendabU  ,    qui 

Galgweerdig,  b.  n.  |      mérite     (Sitre 
pendu, 

Galicie,  o.  Galice.  f. 

Gallci6r,  m.  Galicien,  m. 

Galiciscb,  b.  n.  Galicien. 

Galig,  b.  n.  Plein  de  raies  (dans  une 
étoffe). 

GalileSn,  o.  GaUlée,  f. 

Galileër,  m.  Galiléen,  m. 

Galileecicby  b.  n.  Galiléen. 

Galinsekt,  o.  Gallinsecte^  m. 

Galjoen,  o.  i^jveron,  m,;.pouUiine  (mar.), 
f.;  galion  (vaisseau),  m. 

Galjoot,  o.  Galiote  (navire),  f. 

Galkoorts,  v.  Fièvre  bilieuu,  f. 

Qalkunde,  t.  Cholédoloaie  {méd.),  f. 

Galkundig,  b.  n.  Ckoledotoaique. 

Galleer,  v.  Cholédologie  (méd.),  f. 

Galleider,  m.  Conduü  ou  canal  ckolé- 
doque,  m. 

Gallen;  b.  w.  Tirer  ou  óter  Ie  fiel  (du 
poissan)/ 


GAN 


175 


Gallen  (de),  m.  mv.  Les  Gaulois,  m. 

Galliambiscb,  b.  n.  GaUiambiaue, 

Gallicie,  o.  GaUice,  f. 

Gallicier,  m.  GaUiden,  m. 

Galliclsch,  b.  n.  Gallirien. 

*Gallici8mu8,  o.  Gallicisme,  m. 

Galliö,  o.  Gaule,  f.;  Gaules,  f.  pi. 

Galli6r,  m.  Gaulois,  m. 

Gallig,  b.  n.  Zie  Galachtig. 

Gallijambus,  m.  Galliambe  (vers),  m. 

Gallisch,  b.  n.  Gaulois,  gaUique. 

Gallismos,  o.  Gallisme,  m. 

*Gallomaen.  m.  Gallomane,  m. 

Galm,  m.  Son;  retentissement ;  echo; 
cH,  m. 

Galmdak,  o.  Abat-vent,  m. 

Galmen,  o.  w.  Résonner;  retentir;  chan* 
ter,  célébrer, 

Galmgat,  o.  Abat-vent.  m. 

Galming,  v.  Son;  retentissement,  m. 

Galnoot,  v.  Noix  de  galk,  f. 

Galnotenzuer,  o.  Acide  galligue,  m. 

*Galon,  m.  en  o.  Galon;  passement, 
m. 

*Galonmaker,  m.  Galonnier,  m. 

*Galonneren,  b.  w.  Galonner. 

*Galonwever,  m.  Galonnier,  m. 

*Galop,  m.  Galop,  m.  Met  vollen  — . 
Au  grand  galop. 

*Galoppen,  o.  w.      i   Galoper;  aller  au 

^Galopperen,  o.  w.  (      galop. 

Galpen,  o.  w.  Glapir  (comme  Ie  re- 
nard) . 

Galsteen,  m.  Cholelithe,  f.,  calcul  biliai- 
re, m. 

Galsterig,  b.  n.  Rance. 

GalQitstorting,  v.  Flux  de  büe,  m. 

^Galvanisch,  b.  n.  Galvanique. 

^Galvaniseren,  b.  w.  Galvaniser. 

*Galvanismus,  o.  Galvanisme,  m. 

Gal  verdry  vend,  b.  n.  Chotagogue. 

Galvlieg,  v.  Cyfiips  (insecte),  m. 

Galziek,  b.  n.  Büieux;  atrabilaire. 

Galziekte,  V.  Dégorgement  debile,  m.; 
maladie  bilieuse,  f.;  cholera,  m. 

GalzQcht,  T.  Zie  Galziekte. 

Galzuchtig,  b.  n.  Zie  Galziek. 

Gang,  m.  Allure;  démarche,  f.;  pas; 
train ;chemin;  bord;  cours,  m.;  allee, 
f, ;  passage  ,  couloir;  corridor,  m, 
rueUe;  planche;  mine;  action,  f.;  fait; 
acte,  m. 

Gangbaer,  b.  n.  Courant;  qui  a  cours; 
bon;  valable.  —  geld.  Monnaie  cou- 
rante. 


Digitized  by 


Google 


176 


GAR 


GAS 


Gangbaerheid,   v.  Mise.  f.;  cours  des 

monnaies^  m. 
Gangboord,  o.  Coursive  (mar.),  f. 
Ganger,  m.  Marcheur,  piéton,  m. 
Ganges»  m.  Ganae  (fleuve),  m. 
Gaoghebbende,  b.  n.  Zie  Gangbaer. 
Gangsteen,  m.  Gangue  (minér.),  f. 
use,  piétanne,  f. 

er;  tout;  total,  — , 
l.    —  niet.    Nulkr 

]ntièrement. 
rrité,i. 

son^  m. 

i*oie,  m. 
Póquerette  (fleur) , 

de  foie,  m. 

isse  d*oiet  f. 

rde  d*oie,  f. 

Ison.m. 

uron  (plante),  m. 

Marcné  aux  oies  , 

Guillemet^  m. 

\e  d'oie^  f. 

t«,  f.,ou  piedd*oie^ 

msse  d'oiej  f. 

!ie  Voie,  m. 

tme  d'oie^  f. 

d*oie,  f. 

?e  rf'(ne,  f. 

Qanzenpoot. 

ie  de  Voie,  m. 

fine  (plante),  f.  — , 

)ie,  m. 

;  bayer. 

;  bayeur;  tadaud, 

Badauderie,niaise- 

rie^t. 
rU ,  m. ;  ouverture , 
tie,  f. 


üguette ;  houssine , 

?fi,  m. 

ïardienfto/,  m. 
/touMine,  f. 
Gordyn. 


Gareel ,  o.  Traits,  m.  pi. ;  coiUer;  atU 

lage ;  niariage  ,  m. ;  bretelles ,  f.  pi. 
Gareelboom,  m.  AtteUe,  f. 
Gareelmaker,  m.  Bourrelier^  m. 
Gareelmakersstiel,  m.  BourreUrie.  f. 
Gareelmakersstok ,  m.  Bat-h-bourre 

m. 
Gareelmakery,  ▼.  BourreUrie,  f. 
Garen,  o.  Fi^;  filet,  rets,  m. 
Garenklopper,  m.  MailUt  h  batlre  Ie  /ii 

m. 
Garenklos,  m.  env.  Bobine,  f.,  /tf^eaa 

m. 
Garenkooper,    m.  Zte  Garenverkoo 

per. 
Garenkorfje,  o.  Calbotin,  m. 
Garenspoeleter,  v.  Bobineuse^t, 
Garentwynder,  m.  Tordeur ^  m. 
Garen twyns ter,  v.  Tordeuse^  f. 
Garen verkooper,  m.  Filolier,  m. 
Garen  verkoopster,  v.  Filotiére,  f. 
Garenwiel,  o.  Rouet  h  ftler^  m. 
Garenwinde,v.  Dévidoir,  m. 
Garen  winder,  m.  Dévideur  defU,m. 
Garenwindster ,  v.  Dévideuse  de  fil 

Garenwinkel,  m.  Boutique  de  fU^  f. 
Garenzak,  m.Sacü  mettre  du  /U,  m. 
Garf,  V.  Gerbe,  f. 
Garnael ,  v.  Chevrette;  crevette;  salicc 

que,  f. 
Garnael  markt,  v .  Marché  aux  crevettei 

m. 
Garnaelwyf,  o.  Marchande  [vendeusi 

de  crevettes,  f. 

*Garnieren,  b.  w.  Gamir. 
*GarnierRel,  o.  )  r^^u,.^^  t 
*Garnituer,  o.  \  Garmture.t. 
♦Garnizoen,  o.  Gamison,  f. 
Garst,  enz.  Zie  Gerst,  enz. 
Garstig,  b.  n.  Rance. 
Garstigheid,  r.  Rancissure^  f. 
Garve,  v.  Zie  Garf. 
Garven,  o.  w.  Lever  oa  engranger  U 

gerbcs. 
Gas,  o.  Gaz,  m. 
Gasacbtig,  b.  n.  Gmeux. 
Gasaerdfg,  b.  n.  Gazéiforme, 
♦Gaskonismus,  o.  Gasconismey  m. 
Gaskonje,  o.  Gascogne,  f. 
Gaskonjer,  m.  Gascon,  m. 
Gaskonsch,  b.  n.  Gascon. 
Gaslicht,  o.  Lumiére  du ga^,  f. 
Gasmeter,  m.  Gaxomélre^  m. 


Digitized  by 


Google 


G£A 

Gtspeldooni,  m.  Genit  épvneuXy  ajonCy 

ffl. 
Gaat ,  m.  Canvive ;  hóte ;  ouvrier ;  com- 

papion  ^  gaTpoRf  JU, ' 
Gtsten»  o.  w.  Faire  banne  chère. 
Gaiteréren,  o.  w.  Faire  bonne  chère. 
Götery ,  v.  Festin ;  banquêt ;   régal , 

m. 
Gattbeer,  m.  Hóte ;  amphitrycn,  m. 
Gastbof,  o.  HOUt,  m. 
Ga«t2ioQder ,  m.  Hóte;  hótelier ;  auber- 

fste^  m. 
Güthuifi ,  o.  Hópttjü ;  kospice .  m. 
Gathuiskerk,  v.  Église  d'iiOpitat^  f. 
(ktthnla meester ,  m.  Directeur  d'höpi^ 

tit.m. 
Gasthüismoeder ,  ▼.  Directrice  d*Mpi- 

üU,f. 
Gasüinisrader ,  m   Directeur  ou  admi- 

nittrateur  a'hêpitat^  m. 
Gtttmael,  o.  Festin  f  banquet ;  régat^ 

m. 
Gutregt,  o.  Droit  d'hospitalité^  m. 
Gasmy,  b.  n.  Hospitalier. 
Gartfryheid,  t.  Hospitalité,  t. 
Gaiformig^,  b-  n.  Gazéiforme. 
Gat,  o.  Trou^  m.;  ouverture;  entree  d'un 

port ;  prison ;  tanière »  f. 
Gatdoek,  m.  Braie,  f. 
Gatca,  b.  w.  Trouer,  percer. 
Gaü^,  b.  n.  Troué.  percé. 
Galleen,  b.  w.  Jduler. 
Gitltkker,  m.  Adulaleur^  m. 
Gtófltkfipy,  V.  Adulaüon,  f. 
Gatttopper,  m.  Bouche-trou^  m. 
Gaow,  b.  n.  Alerte;  prompt;  habile. 

-,  byw.  nte^  promptement. 
Gaawdief,  m.  ^oleur.  fiiou,  escroc  ^ 

GaovdieTentael,  v.  Argot^  m. 
Gauvdievery,   t.  Füouterie^  frlponne^ 
rit,  f, 
Gaawerd ,  m.  Homme  habile  ou  adroit « 

Q. 

Ganwheid,  t.  Diligence;  promptitude ; 

t^tfse,  f. 
Gwwigheid,  v.  Zie  Gauwheld. 
GaTe,  T.  Zie  Onef,  v. 
J^tteUe,  ▼.  Gazelle,  f. 
Gez^,  OQV.  b.  n.  De  gaxe. 
*^*vi^y.GazetU,f. 
*Gttettier,  m.  Gazetier ^  m. 
Ge,  Zie  Gy. 
Gaerd,  b.  n.  Wel  — .  Doué  d'un  bon 

vtureL  Kwalyk  — .  Qui  a  un  mau- 

teisnaUreL. 

Tm.!. 


GEfi 


177 


Geaerdheid ,  v.  Naturel ;  caractère ;  ge- 
nie, m. 
Greappeld,  b.  n.  Pommeté  (bias.). 
Gearmd ,  b.  n.  Bras  dessus ,  bras  des^ 

sous !  brachié. 
Gebabbel,  o.  Babil ;  caquet,  m. 
Gebaend,  v.  d.  Batlu;  frayé. 
Gebaer,  o.  GesU,  m.;  action,  f. ;  bruit ; 

barrit,  m. 
Gebaerd ,  b.  n.  Barbu ;  arislé. 
Grebaermaker,  m.  Gesliculateur,  m. 
Gebaermaking:,  v.  Gesliculation.  f. 
Gebaerspel ,  o.  Pantomime,  f.;  mime, 

m. 
Gebaergpeler ,  m.  Mime ,  pantomime  , 

m. 
Gebaerspelschry ver,  m.  Mimographe , 

m. 
Gebaf,  o.  Aboiement,  m. 
Gebak,  o.  Pdtisserie ;  cuisson,  f. 
Gebakerd,  v.  d.  Heet  —  zyn.  évoir  la 

tête  chaude. 
Gebalder,  o.  Grand  bruit,  m. 
Gebalk,  o.  Braiment,  m. 
Gebannene,  m.  Exilé,  déporté,  proscrit, 

m. 
Gebaren,  o.  w.  Bareter,  barrir.  Zich  — . 

Affecter,  feindre;  faire  semblant. 
Gebarenkundigf,  b.  n.  Mimographiqve, 

pantomime. 
Gebarenkundige ,  m.  Chironomiste ,  m. 
Gebarenkunst,  v,   Chironomie,  mimi- 

que,  pantomime,  f. 
Gebas,  o.  Aboiement,  m. 
Gebed,  o.  Prière,  oraison,  f.  Hot  —  des 

Heeren.  V  oraison  dominicale. 
Gebedel,  o.  Gueuserie ;  mendicité,  f. 
Gebedenboek,  o.  en  m.  Livre  de  prières, 

m. 
Gebeef,  o.  Tremblement,  m. 
Gebeend,  b.  n.  Pourvu  d"os.  Grof  of 

sterk  — .  Ossu.  Hoog  — .  Haut  en- 

jambé. 
Gebeente,  o.  Os ;  ossements,  m.  pi. 
Gebeft,  b.  n.  Qui  porte  un  rabat,  un 

collet. 
Gebekt,  b.  n.  Qui  a  un  bec. 
*Gebenedyden,  b.  w.  Bénir. 
*Gebenedyding,  v.  Bénëdiction,  f. 
Gebergte,  o.  Monts,  m.  pi.,  montagnes  , 

f.  pL,  chaine  de  montagnes,  f. 
Gebeuren  ,  onp.  w.  Amver;avenir ;  se 

faire;  se  passer ;  avoir  tien. 
Gebeurlyk,  b.  n.  Possible ;  fortuit;  even 

tuel ;  contingent.  — ,  byw.  ÉventueUe- 

ment^ 

12 


Digitized  by 


Google 


178                 GEB  GEB 

Gebenrlykheid ,  v.  PossibiUté;  casua-  ordre;  édü,  m,\  ordonnance;  offire,  f.; 

lité ; contingence; éucntualUé^  f.  öan ,  m . 

Gebeurtenis ,  v.  Evenement  ^  m. ;  aven-  Geboefte,  o.  Canaille,  f. 

ture^t  Geboert,  o.     )  i>^,,^„.  „  -,i 

Gebezigd,  v.  d.  Usité,             ,  Geboerte,  o.  [  *'«!'«»''*'  ™-  P*- 

Gebied,  o.  Empire^  m.;  dom'mation ; au-  Gebom.  o.  Bruit  sourd,  m. 

torité,  f.;  pouvoir,  m. ;  juridiction,  f. ;  Gebonden,  t.  d.  Lié;  attaché. 

ressort,  m.;  terres,  f.  pi.,  pays,  m.  Gebons,  o.  j^ewr/;  coup;  choc,  m. 

Gebieden,  b.  en  o.  w.  Commander;  do*  Geboomte,  o.  Arbres,  m.  pi. 

fniner.  Geboorte,  v.  Naissance;  race;  extrae- 

Gebiedend,  b.  n.  Imp&atif;  impérieux.  tion ;  origine,  f. 

De  —e  wyze.  Uimpératit.  Geboorteakte ,  v.  Extraü  ou  acte   ée 

Oebiedenis ,  v.  Compliments;  respects,  naissance,  m. 

m.  pi.; ctvi/t/^,  f.  pi.  Geboortedag,  m.  Jour  de  naissence^ 

Gebieder ,  m.  Commandant ;  chef;  maU  m. 

tre,  m.  Geboortedicht,  o.  Poitne  génAhliaqne, 

Gebieding,  V.  Cömmanrfemew/,  m.  m. 

Gebiedschap,  o.  Jundiclion,  f,;  ressort.  Geboortefeest,  v.  en  o.  Amphidromiej 

in.  f. 

Gobiedschappelyk ,  b.  n.  Départemen-  Geboorteland,  o.  Patrie,  f.;  pays  naUU, 

tal,  m. 

Gebiedster,  v.  Mattresse;  dominatrice ,  Geboorteplaets,  v.  Lieu  natal.m. 

f.  Geboorteregister,  o.  Hegtsire  des  nais- 

Gebiedvoerder,  m.  Commandant,  m.  sancrs,  f. 

Gabiedzuchtig ,  b.  n.  Qui  anne  ü  com-  Geboorteregt,  o.  Jndigénat,  m. 

mander ;  ambUietiX.  Geboortestad,  v.  f^?7/e  w«(ff/^.  f. 

Gebild,  b.  n.  Fessu.  Geboortestar,  ▼.  )  Eloile  sous  laqueik 

Geblnd ,  o.  Entablement.m. ;  contigna'  Geboortester,  t.  j      on  est  né^  f.;  fio- 

tion,  f.  roscope,  m. 

Gebindte,  o.  Zie  Gebind.  Geboortestond,  m.  Zie  Geboorteuer. 

Gebit,  o.  Dents,  f.  pi.;  dentier ;  r Atelier;  Geboortetyd,  m.  Temps  de  la  neissance, 

wors;  frein,  m.         •  m. 

Gebitieder,  o.  Porte-mors,  m.  Geboorteuer,  v.  en  o.  Heure  de  la  nais- 

Geblader,  o.  FeuüUige;  [euUlé,  m.  sance,  f. 

Gebladerd,  b.  n.  FeuiUc ;  loiié;  feuiUu ;  Geboortig,  b.  n.  Nd;  natif ;  originaire. 

lamelle.  Geboren,  b.  n.  iVe;  natif. 

Geblaer,  o.  Zie  Gebleet.  Geborst,  b.  n.  Mamelu. 

Geblaerd,  b.  n.  Qui  a  une  tache  blanclie  Geborsteld,  b.  n.  Qui  a  des  soies. 

sur  Ie  front.  Geborstenheld,  v.  Hupture,  fiemie,  f. 

Geblaes,  o.  Soufflé;  si fflement,  m.  Gebouw,  o,  Édifice;  bdtiment,  m. 

Geblaet,  o.  Bêlemenl,  m.  Gebouwbeschryver  ,  m.  Architectono- 

Geblaf,  o.  Aboiemenl,  m.  graphe,  m. 

Gebleet,  o.  B^/£fmf;i/,  m.  Geüouwbeschryvlng,  v.  Architectono- 

Geblik,   o.   Cilkment;  cllgnotement ,  graphie,  £. 

m.  Gebrabbel,  o.  Embrouillement,  m.;  om- 
Gebliksemd,  V.  d.  Foudroyé;  tcirassé.  fusion,  f. 
Geblind,  v,  d.  Qui  a  les  yeux  bandds;  Gebraed,  o.  Röti,  röt,  m. 

aveuglé;dupé.  Gebrandheid,  v.  Brülure,  f. 

Geblink,  o.  EcUU,  m.  Gebras,  o.  Bonne  clière;  bombance,  f. 

Gebloemd,  b.  n  ^  fleurs;  ouvré;  figu-  Gebrek,  o.  Manque;  besoin,  m.;  disetUy 

ré;damassé;fiiQonné.  f.;  défaul ,  m.;  indigence;  nécessüé ^ 

Gebloemte,  o.  F/eMr5,  f.  pi.  f.  In  —e  blyven.    Manquer^  omet" 

Geblutst,  V.  d.  Meurlri;  froissé;  con-  trc. 

tusionné;  bossué.  Gebreken,  o.  w.  Zie  Ontbreken. 

Gebocheld,  b.  n.  Bossu-  Gebrekkeloos ,  b.  n.  Parfait.  — ,  byw. 

Gebod,  o.  Commandcment;  mandement;  Par/aitement. 


Digitized  by 


Google 


GEB  GED                179 

Gebrekkelyk,  b.  n.  Estropié;  infirme;  Geborifir,  b.  n.  Foisin. 

imparfaü;  défectueux.  — ,  by  w.  lm*  Gechristend,  b.  n.  Baptisé,  chrélien. 

parfaitement;  défectueusemenl.  Gedacht,  b.  n.  DU;  sutdü;  menlioH- 

Gebrekkelykheld.  y.  Imperfedion ;  dé»  né, 

fecttiositl,  f.;  vk$;  défaut,  m.;  indi^  Gedacht,  o.  Zie  Gedachte. 

gence;fèécessilé; diseUe,  t  Gedachte,  v.  Pensee;  idéé;  opinion  , 

Gebrekkigr,  b.  n.  Imparfaü;  défectif;  f.;    avi$;  sentiment;  plan  y   m.:  in- 

défectueux;  videux.  Zie  Gebrekke-  tention,  f. 

lyk.  Gedachteloos,  b.  n.  Sans  pensee;  inat- 

Gebrekkigheid,  v.  Imperfectum,  f.;  dé-  lentif. 

laut,  m  ;  défectuosité,  f.  Gedachtenbeold,  o.  Idée^  f. 

Gebrekkiglyk ,  byw.  ImparfnUement ;  Gedachtenis,  v.  Mémaire,  f.\  souvenir. 

défectueusement.  m.  Zaliger  — .  D'neureuse   mémoi- 

Qebriesch,  o.  Hennisument;  rugisse^  re. 

ment,  m.  Gedachtenvol ,  b.  n.  Pensif,  médila" 

Gebroed,  o«  Coupée;  engeanee;  race,  tif. 

f.  Göaachtig,  b.  n.  Qui  se  souvient;  mé- 

Gebroederlingen ,  m.  mv.  Enfants  de  moralif, 

deux  frères ;  cousins  germams ,  m.  Gedaagde,  m.  en  v.  Défendeur^  m.;  de*- 

pi.  fenderesse,  f. 

Gebroeders,  m.  mv.  Frères,  m.  pi.  Gedaen,  b.   n.  Fait;  fini.  Het  is  met 

Gebroederschap,  v.  Zie  Broederschap.  hem  — .  €*en  est  fait  de  tui, 

Gebroedsei,  o.  Zte Gebroed.  Gedaente,    v.    Forme;  figure;  face; 

Gebroekt,b.  n.  Qui  porte  des  cutol*  postureyf.;air;visage,m. 

tes.  Gedaentebederving ,  t.  Défar.nation , 

Gebroken,  v.  d.  Cassé;brisé,  rompu;  f- 

hemieux.  GeJaenteverandering,  v.     )  Métamor- 

Gebrom ,  o.  Bourdonnement ;  gronde-  Gedaenteverwandeliug,  v.  S     plwie  ; 

ment,  m.  Gedaen tever wisseling,  v.    )     tramfi- 

Öebrouw,  o.  Brassin,  m.  guration ;  transformalion^  f. 

Gebmi,  o.  Bruii,  tapage^  m»  Gedans,  o.  Danse,  f. 

Gebruik,  o.  Usage;  emptoi,  m.;  prati-  Gedarmte ,  o.  Boyaux;  intestins,  m. 

que;  coutume ;  mode ;  vogue,  f.  pi. 

Gebrulkbaer,  b.  n.  Viile;  praticatte;  Geday er,  o,  Tremblement;  ébranlement, 

exploitatie,  m. 

Gebruikelyk,  b.  n.  l^«/^;  tt^tfe/.  Gedeelte,  o.  Part;  partie;  portion,  f. 

Gebruiken,  b.  w.  User  de;  employer;  Wettig  — .  LégiUtne^  f. 

consommer;  jouir  de;  te  servir  de,  Gedeeltelyk,  b.  n.  Partiet.  —,  byw. 

Gebruiker,  m.  Celui  qui  empUne;  fer-  Partiellement. 

mier;  expUnleur,  m.  Gedenkblad,  o.              )  Agenda;  mé- 

Gebruikneming,  v.  Usucapion,  f.  Gedenkboek,  o.  en  m.    )    moiré;  jour- 

Gebruis,  o.  BruissemetU ;  mu^issement^  nat,  m. 

m.  Gedenken,  b.  w.  Penser  ou  songer  ü ; 

Gebrul,  o.  Rugisscment;  mugissemeni;  se  souvenir  de;  faire  mentionde;  es- 

hurkmenl,  m.  pérer;  avoir  en  vue.  — ,  onp.  w.  Aiy 

Gebuer,  m.  Foisin,  m.  gedenkt.  It  me  souvient. 

Gebuerman,  m.  Voisin,  m.  Gedenkenis,  ▼.  Souvenir,  m. 

Geteerschap,  v.  en  o.  A  Voisinage,m.\  Gedenkgraf,  o.  Cénotaphe^  m. 

Gebuerte,  v.                 J     vcuitu ,  m.  Gedenkkunde,  t.  Mnémonique,  mnémo- 

pi.  techniCy  f. 

Gebuervronw,  t.  Foisine,  f.  Gedenknaeld,  v.  Obélisqtu^  m. 

Gebuikt,  b.  n.  Fentru;  pansu.  Gedenkpenning,  m.  Médaille,  f. 

Gebulder,  o.  Bruit,  m.  Gedenkpennlngkunde,  v.  Numismati' 

Gebulk,  o.  Mugissemeni;  beu^ment,  (iue,t. 

m.  Gedenkpenningkundig ,  b.  n.  Numis- 

Gebult,  b.  n  J^ssu,  matique. 


Digitized  by 


Google 


180 


GED 


GEE 


OedenkpetiningkuDdige ,  mi    NumU» 

mate ,  m. 
Gedenkrol,  t.  Mémotre,  m. 
Gedenkschrift,  o.  Mémoire,  m. 
Gedenkspreuk ,  v.  Apophthegme ,  m.; 

sentmce ;  devise ;  maxime,  f. 
Gedenkstuk,  o.  Monument,  m. 
Gedenkteeken,  o.  mdrque,  f.;  souveniir^ 

memento ;  monument,  m. 
Gedenkwaerdig,  b.  n.    A    Mémorabie  ; 
Gedenkweerdig,  b.  n.    ) 


ble. 


remarquor- 


Gedenkzuil,  t.  Colonne  monumentale ; 

pyramide^  f.;  obélisque;  monument , 

m 
^Gedeputeerde,  m.  Député,  m. 
Gtedicht,o.  Poëme,  m. 
G^dichtsel,  o.  Pensee;  flction,  f. 
«Gedicteerde  (het),  o.  Dictee,  f. 
Gedienstig,  b.  n.  Obligeant. 
Gedienstigheid,  v.  ObUgeance.  f. 
Gedienatiglyk,  byw.  Ooligeamment. 
Gedierte,  o.  Les  animaux,  m.  pi. 
Geding,  o.  Proces,  m.;  cause;  affaire y 

Gedingbezorger,  m.  Procureur;  avoué^ 

m. 
Gedinghanglng,  v.  LUispendance,  f. 
Gedingopening ,  v.  Introductton  d'in^ 

stance^  f. 
Gedingopsteller  ,  m.  Juge  d'instmC' 

tion^  m. 
Gedingschryver,  m.  Greffier;  secrétaire, 

m. 
Gedingstuk,    o.   IHèce   dun   proces, 

f. 
Gedingzael,  v.  Salie  d*audience,  f. 
Gedoen ,  o.  Maniere  de  faire ,  f. ;  bruit^ 

m.;  possession,  f. 
Gedoen  (zich) ,  wed.  vr,  $*accommoder 

OU  se  eontenter  de. 
Gedoente,  o.  Zie  Gedoen,  o. 
Gedogen,  enz.  Zie  Gedoogen.  enz. 
Gedommel,  o.  Bourdonnement ;  brult; 

murmure;  chuchotement,  m. 
Gedonder,  o.  Tohnerre,  m. 
Gedoog,  o.  Zie  Gedoog  ing. 
Gedoogen,  b.  w.  Permettre,  tolérer. 
Gedooging,  v.  Permission,  f. 
Gedoogzaem ,  b.  n.  Patiënt ;  tolerant. 
Gedoogzaemheid ,  v.   Tctérance ;  pa- 
tience ,  f. 
Gedrag,  o.  Conduite ,  f. 
Gedragen  (zich) ,  wed.  w.  Se  conduire. 
Gedrang,  o.  Foute,  presse,  f. 
Gedreig,  9»  Menace,  f. 


Gedreun ,  o.  Ébranlement;  choc;  tren- 

blement,m. 
Gedrogt,  o.  Monstre,  m. 
Gedrogtelyk,  b.  n.  Monstrueux.  — , 

byw.  Monstrueusement. 
Gedrogtentemmer  ,  m.    Dompteur  d 

monstres ,  m. 
Gedroogd,  b.  n.  Sec;  sécfié, 
Gedruisch,  o.  Vacarme,  tapage^  m. 
Geducht,  b.  n.  Craint;  rtaouté;  formi' 

daJble ;  redoutable. 
Geduerzaem,  b.  n.  ContinueL  — ,  byw. 

Continuellement, 
Geduerzaemheid,  y.  Durée,  f. 
Geduld,  o.  Patience,  f. 
Geduldig,  b.  n.  Patiënt,  — ,  byw.  Ai- 

tiemment. 
Geduldigheid,  y.  Patience,  f. 
Geduldiglyk,  byw.  Patiemment. 
Gredurende,  voorz.  Pendant,  duranL 
Gedurig,  b.  n.    ContinueL  — ,  byw. 

Continuellement. 
Gedurigheid.  y.  Durée^  f. 
Geduriglyk,  byw.  ContinueUemerU. 
Gedwael,  o.  Égarement,  m.;  erreur, 

Gedwarsstreept,  b.  n.  Fascé  (bias.). 
Gedwee,  b.  n.  Ftexible;soupk:  duetile; 

docile. 
Gedweeg,  b.  n.  Zie  Gedwee. 
Gedweeghéid,  v.  Zie  Gedweeheid. 
Gedweegzaem,  b.  n  Zie  Gredwee. 
Gedweeheid,  y.  Souplesse;  ductüité; 

docUité.t 
Gedweil,  o.  Nettoiement,  m. 
Gedwongen ,  b.  n.  Cotitraint ;  forcé; 

gêne;  affeclé,  — ,  byw.  Forcément; 

avec  affectation. 
Gedwongenheid  ,  y.  Contrainte ;  force ; 

gêne ;  a/feclaiion,  f. 
Gedyden,  o.  w.  Zie  Gedyen. 
Gedyen,  o.  w.  Augmenier ;  croilre; 

prospérer;  toumer  a. 
Geëerd,  b.  n.  Fénérable,  honoré. 
Geef.  Te  — .  Pour  rien,  a  très-bas  prix. 
Geëffend,  b.  n.  Liquide,  réglé,  solde. 
Geefster,  y.  Donneuse;  donatriee,  f. 
Geel,  b.  n.  Jaune. 
Geelachtig,  b.  n.  Jaundtre, 
Geelachtigheid  ,  v.  Couleur  jaundtre , 

Geelbek,  m.  Béjaune  (oiseau),  m. 
Geelbloemig,  b.  n.  Clirysanthe. 
Geelblond,  b.  n.  Blond  doré. 
Geelbruin,  b.  n.  Saure,jaune  brun. 
Geelgieter,  m.  Fondeuren  cuivre,  m* 


Digitized  by 


Google 


6EE 


GEE 


181 


Geelgroen ,  o.  Merde  d*aie ,  m. ,  ccuUur 

merde  d^oie,  f. 
Geelheid,  v.  Jaune^  m. 
Geelkoper,  o.  Potin^  cuivre  jaune,  m, 
Geelverwiff,  b.  n.  Jaune. 
Geel  vink  ,m,eny,  Bruant ,  bréant  (oi- 

seau),  m. 
Geelzucht,  t.  Jaurdsse,  f. 
Geelzuchtig,  b.  n.  Qui  a  la  jaunisse, 
Geelzachtwortel,  m.  Curcuma  (plante), 

m. 
GeeD,  geene,  voomw.  NtU^  aucun^  pas 

un  ;pointde,  pas  de,  ^  mensch.  Nul, 

persatme.  Ik  heb  —  geld.  Je  n'ai  point 

d^argent  Hy  heeft  —e  boeken.  H  n'a 

pas  de  livres. 
Geen,  gene,  voomw.  Cekii;  celle ;  celui" 

Ut;  celle-Ut.  Aen  gene  zyde.  De  t^au- 

tre  cöU;  au  deUi, 
Geenerhande,  I  onv.b.  n.  NuljOucun. 
Geenerlei,       |      Op  geenerlei  wyze. 

NuUement. 
Geenslachtig,  b.  n.  Neulre. 
GeensziDfi,  byw.  NuUemerU. 
Geep,  T.  Épinoche  (poisson),  f. 
Greer,  v.  Gousset ;  ffiron,  m. 
Geeraerd8bergen,o.  Grammanl  (Tille). 
Geeren,  o.  w.  Élre  de  tiais ;  s'embarder 


(mar.). 

a,  byw.  {  roi 
Geeme,  byw.  J  —  lezen,  jimer  A  Ure. 


Geem,  byw.  \  FoUmtiers^deboncmur. 


Geerstkoorts,  v.  Fièvre  müiaire,  f. 
Geertsbergen,  o.  GrammorU  (ville). 
Geesel ,  m  Ferge ;  discipline ,  f. ;  fouel , 

fléau^  m.;  calamilé,  f. 
Geeselaer,  m.  Fouelleur;  flageUant^ 

m. 
Geeselaerster,  y.  Fouetteuse,  f. 
Geeselbroeder,  m,  Flagellanl,  m. 
Geeselen,  b.  w.  Foueller^  fusliger. 
Geeseling ,  ▼.  Fustigaliofi ,  fla^fellalian, 

I» 
Geeeelmonnik,  m.  Flagellant^  m, 
Geeselroede,  v.  Ferge,  f. 
Geeselslag,  m.  Coup  de  verge  oa  de 

fauet,  m. 
Geest ,  m.  Esprit ;  fanióme ;  revenant ; 

génie  ,m,;vie ;  dme ;  quiniessence »  f. 
Geestachtig,  b.  n.  Spiritueux» 
Geestachtigheid,  ▼.  Spirituosité,  f. 
Geestbeschaving ,  y.  Culture  de  Ces- 

prit ;  dvilisation^  t 
Geestbezweerder,  m.  Exorciste,  m. 
Geeetbeewering,  y.  Exorcisme,  m. 


Geestdrift,  m.  en  y.  Enthousiasme,  m. 
Geestdryfster ,  y.  Fisionnaire  ;  enthou- 

siasle,  f. 
Goestdryvend,  b.  n.  Fanatique ;  vision- 

naire ,  enlhousiaste^ 
Geestdry  ver  ,  m.    Fanatique,  vision^ 

naire;  enthousiaste,  m. 
Geestdry very,  y.  i  Fanatisme ;  enthoa- 
Geestdry  ving,  y.  f      siasme^  m. 
Geestelyk  ,  b.  n  Spirituel;  ecclésiasti' 

que ;  religieux;  clérical.  —  regt.  Droit 

canon.  —  ambt.  Benefice^  m.  — ,  byw. 

Spiriluellement ;  ecclésiasliquement. 
Geestelyke ,  m.  EcclésiasUque ;  pritre ; 

religieux  ;abbé,  m. 
Geestelykheid,  y.  Clergé^  m.;  spiritua- 

lité,  f. 
Geestenbezweerder,  m.  Exorcisten  m. 
Geestenbezwering,  y.  Exorcisme,  m. 
Geestendom,  o.      )  Monde  intellectuel. 
Geestenwereld,  y.  f     m. 
Geestenziener,  m.  Fisionnaire,  m. 
Geestig,  b.  n.  Spirituel.  — ,  byw.  Spiri- 

tuzUement. 
Geestigheid,  y.  Esprit^  m. 
Geeatigjes ,  byw.  Vn  peu  spirituel ;  as- 

sez  bien, 
Geestiglyk,  byw.  Spiriluellement . 
Geestkracht,  y.  FacuUé  intellectuelte ; 

force  d*esprit ;  énergie,  f. 
€^eestkunde,  y.  Pneumalologie,  t. 
Geestleer,  y.  Spiritualisme,  m. 
Geestmaking.  y.  SpirituaÜsation,  f. 
Geestontsteldheid,  y.  \  Cacothymie 
Geesten tsteltenis,  y.  (     (méd.),  f. 
Geestryk,  b.  n.  Spirituel;  spiritueux. 

— ,  byw.  Spirüuellement. 
Geestrykheid ,  y.  Esprit,  m. ;  spirituo^ 

site.  f.  . 

Geestverheyenheid ,  y.  Elévation  d*eS' 

prit,  f. 
Geestvermoffen,  o.  Zie  Geestkracht. 
Geestyerrukking  ,  y.  Enthousiasme , 

m. 
Geestyerschyningf  y.  Fision^  f. 
Geestvervoering  ,  y.    Enthousiasme  , 

m. 
Geestverzwakking ,  y.  Affaissement  de 

Vesprit,  va. 
Geestwording,  y.  Spiritualisation,  f. 
Geeuwaerd,  m.  Bdilleur,  m. 
Geeuwen,  o.  w.  Bdiller. 

Geeuwgeluid ,  o.  Hiatus ,  bdillem^t , 
m. 


Digitized  by 


Google 


182 


G£H 


Geeuwhonger,  m.  Faim  canine ,  beuU- 

mie^f, 
GeeuwiDff,  v.  BdiUement,  tn. 
Geeuwzucht,  v.  BdiUement  frequent, 

m. 
Gefleem ,  o.  CajoUfie ,  flatterie ,  f. 
Geflikkep,o.  \   ElinceUement ;  édal , 
Geflonkep,o.  f      m. 
Gefluister,  o.  ChiichoUrie ,  f. 
Gefluit ,  o.  Sifftemenl ;  ramage  ,  m. 
Gegadigden ,  m.  mv.  Amateurs^  m.  pi. 
<5egaep  ,  o.  tdiUement ,  m. 
Gegeeuw ,  o.  BdiUement ,  m. 
Gegil ,  o.  Cris  aigns  et  perfonts^  m.  pi. 
Gegluer ,  o.  Lorgnerie ,  f. 
Gegoed  ,  b.  n.  AUé;  riche ;  sofvabie. 
Gegoedheid,  v.  Aisance ;  solvdbüité, 

Gegolf ,  o.  OnduUüion ,  f. 

Gegons,  o.  Bruüsement ;  bourdmne" 

ment ,  m. 
Gegooi  ,o.Jet,  m. 
^Gegradueerd ,  b.  n.  Gradé^  gradué. 
Gegraend  ,  b.  n.  Grenu, 
Gegrinnik ,  o.  Henniêiement ,  m. 
Gegrond ,  b.  n.  SoUdc ;  fóndé. 
Gegrondheid ,  v.  Fondement ,  m.;  $(h 

lidUé^  f. 
Gehaerd ,  b.  n.  Chevetu  ;  vetu. 
Gehaet,  v.  d.  BaX;  odiêus. 
Gehaird ,  b.  n.  Zie  Gehaerd. 
Gehakkel ,  o.  Bégayement ,  m. 
Gehakt ,  o.  Hachis ,  m. 
Gehalte,  o.  Aloi ; poids ;  tUre  dss  num^ 

naies,m.;valeur,  f. 
Gehangen ,  m.  Pendu ,  m. 
Geharnast ,  b.  n.  Cuirassé. 
Gehechtheid,  v.  Adhérence,  f.;  atta- 

chement ,  m. 
Geheel,  b.  n.  Entier;  compkt;  tout; 

total,  — ,  by  w.  —  en  al.  Entiérement ; 

toUUement.  —  niet.  Nultemeni.  — ,  o. 

Entier;  Umi;  total,  ensemble^  m.; 

totaliteit. 
Geheelal ,  o.  Univers ,  m. 
Geheelheid ,  t.  Zie  Geheel,  o. 
Geheellyk,  byw.  Entiérement;  totate- 

ment. 
Geheelmaking,  v.  Intégration  (math.) , 

Geheeten ,  v.  d.  Nommé ;  apneté. 
Geheim,  b.  n.  Secret;  eacné;  mysté- 

rieux ;  pHvé. -^ ,  byw.  Secrètement; 

mystmeusement,  — , o. Secret;  mys* 

tére,  ra.  In  het  — .  En  cachette;  se- 

crètement. 


GEH 

Gehehnbewaerder ,  m.  Confident ,  m. 
Geheimbewaerster ,  v.  Confiéenie ,  f. 
Geheimenis ,  v.  Mystére ;  êeoret ,  m. 
GeheimenisTol ,  b.  n.  Myetérieux, 
Geheimheid  ,  ▼.  OandeitinUé,  f. 
Geheimhouding ,  v.  Secret ,  m. 
Geheimkamer ,  v.  Cabinet,  m.;   teeré' 

tairerie ,  f. 
Geheimkunde,  t.  Cübale  ,  f. 
Geheimkundig ,  b.  n.  CabaHsHque, 
Geheimkundige ,  m.  Cabaliste,  m. 
Geheimnamig,  b.  n.  CrypUmyme. 
Geheimraed ,  m.  Conseil  ou  eanseHêer 

privé ^  m. 
Geheimryk ,  b.  n.  Mystérieux.  — ,  byw. 

Mystérieusement, 
Qeheimsohrift,  o.  Mêrogtyphe;  cêdffr^ 

m. 
Geheimschryver ,  m.  Secrétaire ,  m. 
QeheimschryTerschap ,  o.  Secrélariat^ 

m. 
Geheimvol ,  b.  n.  Mystérieux, 
Geheimwetere ,  m.  mv.  Gnostiques  {hé^ 

rétiques),  m.  pi. 
Geheimzadig ,  b.  n.  Cryptogame. 
Geheimzinnig ,  b.  n.  Mystérieux ;  mm- 

tique.  — ,  byw.  Zie  Geheimzinaig«- 

lyk. 
Geheimzinnigheid,  v.    Mystére;  setu 

mystique,  m. 
Geheimzinnij^lyk  ,  byw.   Myitérfeuse- 

ment;  mystiquement. 
Geheimzoeker ,  m.  Mystique,  m. 
Gehelft,b.  n.Dimidié. 
Gehelmd  ,  b.  n.  Casqué, 
Gehemelte  ,  o.  Patais  (de  la  bouche)  ; 

del  (Sun  Ut) ,  m. 
Gehemeltlctter ,  ▼.  Lettre  paUOaie ,  f. 
Gehengen  ,  b.  w.  Permettre ;  tolérer, 
Geherst ,  b.  n.  Bóti ;  grUté, 
Geheugboeken  ,  o.  m  m.  my.  Commtr^ 

taires ,  m.  pi. 
Geheugelyk ,  b.  n.  Mémorabte. 
Geheugen,  o.  Mémoire,  f.;  souvenir^ 

m.  Van  (by)  mens  h^n  — ,  De  mé- 

moiré  d*homine. 
Geheugen ,  b.  en  onp.  w.  Se  souvenir. 

Het  geheugt  my.  Il  me  souvient. 
Geheugenis,  t.  Mémoire,  f;  souvenir, 

m. 
Geheugkunde ,  ▼.  Mnémonlque^  f. 
Geheveld ,  b.  n.  Leve;  avec  du  levain. 
Gehinnik  ,  o.  Hmnissement,  m. 
Gehoefd ,  b.  n.  Ongulé, 
Gehoekt,  b.  n.  Anguiaire ;  anguté ; 

ccmu ;  pourvn  d^un  hamefcn. 


Digitized  by 


Google 


GEI 


GEC 


183 


Gehoest » o.  TousserU ,  f. 

Gehoetel ,  o.  Bousülage ,  m. ;  lanUr- 

fierie ,  f. 
CMMdznme] ,  o.  Bottrionnement  y  m. 
Gehoor,  o.  Qi^le;  audience ^  f.;  au- 

dUaire ,  m. 
Gehoorbuis ,   ▼.    CanduU  audUif  ou 

acoustique,  m. 
Gehoorgang ,  m.  Lmofon  (anat,) ,  m, 
Gehoorboorn  ,  m.  Ècouioir,  m. 
Gehoorkamer ,  y.  Zie  Gehoorplaets. 
Gehoorkunde,  v.  Acouslique^  f. 
Gehoormeter,  m.  Acoumélre,  m. 
Gehoormiddel ,  o.  en  m.  Remede  acous- 

ii-jHe,  m. 
Gehoornd ,  b.  n.  Comu ;  accomé, 
Gehoorplaets  ,  v.  Auditoire ,  m. 
Gehoorsterkend ,  b.  n.  Olacoustique, 
Gehoortrommel ,  v.  Cais^e  du  tambour 

(anat.),f. 
Geboorzael ,  v.  SalU  4*au4Unce ,  f.;  au- 

diioire,  m. 
Gehoorzaam  ,  b.  n.  ObéUsant^ 
Gehoorzaemlieid ,  v.  Obéissance ,  f. 
Geboorzaemlyk ,  b^^w.  Docilement» 
■  Gehoorzamen ,  o.  w.  Obéir. 
G^oorzeauw,  t.  Ner[<iudüif  ou  ac(M$* 

tique,  m, 
Gehoorzin  ,  m.  Sens  de  Couïe ,  nL 
Gehouden  ,  v.  d.  Obligé;  tenu. 
Gehucht^  o.  Uameau ,  m. 
Gehuil ,  o.  Hurliment ;  cri,  m. 
Gehuisd ,  b.  n.  Logé;  qui  a  une  mai- 

san. 
GehuiSTest ,  y.  d.  Logé;  domicilie. 
Gehanker,  o.  Déêirardent,  m. 
Qehuppel ,  o.  BmdisHment ,  m. 
Geibalk ,  m.  Bigue  (mar.) ,  f. 
Oeiblok  ,  m.  en  o.  Moufie  de  vergue ; 

iHpue  (mar.)«  f. 
Oeijen ,  b.  w.  Carguer  (mar.). 
Geil ,  b.  n.  Gras ;  engraissé;  exuberant ; 

lubrique;  lascif.  — ,  byw.  Lascive- 

ment. 
Geilheid,  T.  Graisse;  exubérance;  lu- 

bricité,  f. 
Geinster ,  m.  en  v.  ÉUncelte ,  f. 
Geit ,  T.  Cliévre  ,  f. 
Geitenbek ,  m.  Bouc ,  m. 
Geitenbaerd ,  m.  Barbe  de  chèvre ;  vl- 

matte ,  f. 
Geitenblad  ,  o.  Clièvrefeuille ,  m. 
Geitendrek,  m.  Fiente  de  chèvre,  f. 
Geit«ngeld ,  o.  Chevrotage  ,  m. 
Geitanhaer ,  o.  Poil  de  chèvre ,  m. 
Geiteohaerstof ,  y.  Camoïard »  m. 


Geitenliair,  o.  Zie  Geitenhaer. 
Geitenherder ,  m.  Chevrier ,  m. 
Geitenherderin ,  y.  Zie  GqiteBhoed- 

ster. 
Geiteuhoedeif,  m.  Chevrier,  m. 
Geitenhoedster ,   v.  Gardeuse  de  chè- 

vresy  f. 
Geitenhnid ,  y.  Zie  Geitenvel. 
Geitenklaver ,  v.  Cytise,  m. 
Geitenleder,  o.l  />i,„,_^.i„    ^ 
Geltenleer,o.  }  (^^rottn.m. 
Geitenmelk ,  y.  Lait  de  chèvre ,  m. 
Geitenmelker ,  m.  TeU>chèvre  (oiseau), 

m. 
Geltenoog ,  o.  j^Uops  (méd.) ,  m. 
Geitenpoot,  m  Pied  de  chèvre,  m. 
Geitenpootig ,  b.  u.  Chèvre-picd ,  ca- 

pripède. 
Geitenregt,  o.  Chevrotage^  m. 
Geitenruit ,  y.  Gaiéga  (piantej ,  m. 
Geitensprong ,  m.  Cabriole ,  f. 
Geitenstal ,  m.  Ètable  ii  chêvres,  f. 
Geitenyel ,  o.  Peau  de  chème ,  f. 
Geitenyoet ,  m.  Pied  de  chèvre ,  m. 
Geitenyoetig ,  b.  n.  Chèvre-jned^  ca- 

pripède. 
Geitje ,  o.   Chevreau  ,  cabri ,  biquet , 

m. 
Geitouw ,  o.  en  y .  Cargue  (mar.) ,  f. 
Gejagt,  o.  Bdte,  diligence,  f. 
Gejammer,  o.  Lamenlalion^  f.;  gémisse- 

ments,  m.  pi. 
Gejangel,  o.  )    Hurlement  ;  gtavisse- 
Gejank,  o.      f       ment  (des   chkns) , 

m. 
Gejeuk,  o.  Démangeaison^  f. 
Gejok,  o.  Raülerie,  f. 
Gejouw,  o.  Huée,  f;  charivari,  m. 
Gejuich  ,    o.   Acclamations ,   f.    pi.  ; 

apptaudissements  ;  cris  de  joie  ,  m. 

•  Pl 

Gejuweeld ,  b.  n.  Omé  ou  couvert  de 

bijoux. 
Gek,  m.  Fou;  sot;  toumeventf  m.;  gi* 

rouette,  f.  — ,  b.  n.  Fou ;  sot;  insensé. 

— ,  byw.  FoUement;  sottement. 
Gekakel,  o.  Gloussement;  babil,  m. 
GekaK  o.  Babil;  caquet,  m. 
Gekamd,  b.  n.  CrCté. 
Gekanteeld,  b.  n.  Crénelé  (bias.). 
Gekasteeld,  b.  n.  Clidtelé  {h\hB,y 
Gekef,  o.  Aboiement;  glapissement ;  ca- 

quet,  m. 
Gekeke),  o.  Zie  Gekakel. 
Gekelkt,  b  n.  Calicé [hot.]. 
Gekeperd,  b.  u.  Qroisé;  ekevronné. 


Digitized  by 


Google 


184 


GEK 


GEL 


Gekerm,  o.  Gémissemenls^  m.  pi. 
Geketel,  o.  Zie  Gekitte!. 
Gekheid,  v.  Folie;  sottise,  f. 
Gekhuis,  o.  Zie  Gekkenhuis. 
Gekir,  o.  Roücoulement,  m, 
Gekittel,  o.  CiiatouUlement^  m, 
Gekkelyk,  b.   n.  Fou;  soL  — ,  byw. 

Follement;  sottement. 
Gekken,  o.  vt,  Railler;  se  moquer. 
Gekkenhuis,  o.  Petites-maisons,  f.  pi.; 

Mpilal  de  fous,  m. 
Gekkenspel ,  o.  Trou-madame  b'eu) , 

m. 
Gekker,  m.  Raitleur,  m. 
Gekkerny,  v.  Raillerie,  f. 
Gekkin,  v.  Folle^  soUe,  f. 
Geklag,  o.  Lamentaiion ;  ptainte^  f. 
Geklank,  o.  Son;  bruit.  m. 
Geklap,  o.  Babil;  baUement;  claque- 

meiUt  m. 
Geklapper,  o.  Claquement ;  baltemerU , 

m. 
Geklater,  o.  Eruit;  son  eclatant,  m. 
Geklavei^,  b.  n.  Tré/lé, 
Geklep ,  o.  Tintement;  cri  des  cigognes, 

m. 
Geklets ,  o.  Claquement  (d*un  fouet), 

m. 
Gekletter,  o.  Zie  Geklater. 
Gekleurd,  v.  d.  Coloré,  cotorié;  teint, 
Geklikklak  ,  o.  CUquetis  (des  armes) 

m. 
Geklink,  o.  Choc  (des  verres) ;  drelin^ 

tintement  (de  petites  cloches),  m. 
Geklok,  o.  Gloussement  (des  poules) , 

m. 
Geklop,  o.  Battenient;  bruil,m. 
Geklots,  o.  Choc  ou  bruit  (des  vagues)  , 

m. 
Geknars,  o.  Grittcement^  m. 
Gekners,  o.  Zie  Geknars. 
Geknor,  o.  Gronderie,  f.;  grognement , 

m. 
Gekook,  o.  Coclion;  décoction,  f. 
Gekor,  o.  Zie  Gekir. 
Gekout,  o.  Causerie;  jaserie^  f. 
Gekraei,  o.  Chant  (du  coq),  coquerico, 

m. 
Gekraek,  o.  Craquement;  bruit;  fracas^ 

m. 
Gekrak,  o.  Zie  Gekraek. 
Gekras,  o.  Croassement,  m. 
Gekriel ,  o.  FoumiiUement,  m.;  foute , 

f, 
Gekrikkrak,  o.  Craquement,  m. 
Gekrioel,  o.  Fourmttlentent,  m. 


Gekristend,  b.  n.  Chréiien;  baptisé. 
Gekrysch,  o.  Hurlement;  cri;  braiment, 

m. 
Gekryt,  o.  Pleurs;  cris,  m.  pi. 
Gekscheren,   o.   "W.  Railler;  plaisan^ 

ter. 
Gekschering,  v.  Raillerie,  f. 
Gekskap,  v.  Bonnet  de  fou,  ro. 
Gekspel,  o.  Trou-madame  (Jeu),  m. 
Gekster,  v.  Railleuse,  f. 
Gekstok,  m.  Marotte,  f. 
Gekuch,  o.  Toux,  tousserie,  f. 
Gekuifd,  b.  n.  Crêté,  huppé,  coiffé. 
Gekunsteld,  b.  n.  Afteclé;  factice. 
Gekunsteldheid,  v.  J/fectation,  f. 
Gekus,  o.  Baisers,  m.  pi. 

G^k^K'   i  Coassemefit;cn;caquctl 

Gekweek,  o.  I      ™- 

Gekweek,  o.  Culture,  f. 

Gekweel,  o.  Gazouiltement ,  ramage; 

m, 
Gekwel ,  o.  Tourment;  chagrin;  ennuil 

m. 
Gekwetste,  m.  en  v.  Blessé,  m.;  blessée, 

f. 
Gekwyl,  o.  Salivation ;  bave,  f. 
Gekwyn,  o.  Langueur,  f. 
Gekyf,   o.    Dispute;  quereUe;  noise, 

Gekyk,  o.  Regard,  m. 

Gelach,  o.  Risee,  f.;  ris,rire^  m. 

Gelaersd,  b.  n.  Botte. 

Gelaet,  o.  Physionomie ;  figure;  minei 

f.;  air;visage,  m. 
Gelaeikenner,  m.  Physionomiste,  m. 
lelaetkunde,  v.  Physiognomome,  f. 
Gelaetkundig ,  b.  n.  Physioguomoni* 

que. 
Gelaetkundige  ,   m.   Physionomiste  i 

m. 
Gelaetstrek ,  m.  Trait  du  visage;  iu 

néament,  m. 
Gelaetwichelaer,  m.  Métoposcope,  m. 
Gelaetwichelary,  ▼.  Méloposcopie,  f. 
Gelag,  o.  Ecot,  m. 
Gelander,  m.  Balustrade,  f: 
Gelanderzuil,  v.  Balustre,  m. 
Gelang,  o,  Naer  — .  Aproportion,  selon. 
Gelasten,  b.  w.  Zie  Lasten. 
Gelastigde,  m.  Commissaire;  délégué ; 

agent,  m. 
Gelaten  (zich),  wed.  w.  Fcdre  semblant; 

feindre. 
Gelaten,  b.  n.  Modéré;  tranquiUe.  -, 

byw.  Modérément;  tranquiUement, 


Digitized  by 


Google 


GEL 


GEL 


185 


Gelatenheid,  ▼.  Modérailon;  tranquil- 

Oeld,  o.  Argent,  m.;  monnaiet  i. 
Geldafeisching,  v.  Zie  Geldafperelng. 
Geldaf^erser,  m.  Exacteur,  m. 
Ge]dafi)er8iDg ,  v.  Concussion;    exao 

tiofi,  f. 
Geldbank,  t.  Banqtie,  f. 
Geldbeurs,  t.  Bourse,  f. 
Geldboete,  v.  Amende,  f. 
Geldbuidel,  m.  Bourse,  f. 
GeldbuB,  ▼.  Tirelire,  f. 
Gelddorstlgr,  b.  n.  Zie  Geldglerig. 
Geldeloos,  b.  n.  Sans  argent,  impécu- 

tUeux* 
Geldelooabeid,  v.  JmpécuniosÜé,  f. 
Geldelyk,  b.  n.  Pecuniaire, 
Gelden,  o.  w.  Coüter;  valoir;  concer- 

ner. 
Geldenaken,  o.  Jodaiffne  (ville). 
Geldend,  b.  n.  Volant. 
Gelder,  o.  Gueldre  (ville). 
Gelderland,  o.  La  Gueldre  (proTince  de 

HoUande). 
Gelderach,  b.  n.  Gueidrm, 
Geldersohman,  m.  GueldroiSy  m. 
Geldgebrek,  o.  Besoin  d*argent^  m. 
Geldgierig,  b.  n.  Avide  d'argenU  ava- 

re. 
X^eldgierigheid,  v.  Saifde  l*or;  avarice, 

Geldhandel,  m.  Banque,  f. 
Geldhandelaer,  m.  Banquier,  m. 
Geldheffar,  m.  Percepteur^  m. 
Geldbefflng,  v.  Impót^  m. 
Geldig,  b.  n.  Riche ;  cher;  valable. 
Geldkas,  y.     >  Coffre-fort,  m.;  caUu, 
Geldkist,  v.    f      f. 
Geldleening ,  v.  EmprurU ,  m. 
Geldmiddel,  o.  en  m.  Moyen* pecu- 
niaire ,  m.  —en.  Finances ,  f.  pi. 
Geldnood  ,  m.  Zie  Geldgebrek. 
Geldomloop  y  m.  Cvrcuiation  de  Cargent^ 

Geldopbrenging ,  y.  ContribuH(m ,  f. 
Geldplakkaet ,  o.  Édit  bursal,  m. 
Geldryk  ,  b.  n.  Pécunieux, 
Geldschieter  ,  m.  BailUur  de  fonds , 

m. 
Geldsnoeger,  m.  Rogneur  (de  mon- 

naie)  ,m, 
Geldsnoeister  y  t.  Rogneuse  (de  man* 

naie) ,  f. 
Geldsom ,  y.  Somme  d*argent ,  f. 
Geldspeeie  ,  y.  Espéces ,  f.  pL 
Geldstorting ,  y.  Fenement ,  m. 


(Geldstraf,  f.  Amende^  f. 
Geldswaerde ,  v.  »  Valeur  numéraire , 
Geldsweerde,  y.  i      f. 
Geldyerkwister ,  m.  Bourreau  d'argent, 

m. 
Geldwissel ,  m.  Change  .  m. 
Geldwisselaer ,  m.  Cliangeur,  m. 
Geldwoeker ,  m.  Agiotage ,  m. ,  usure , 

Geldzaek ,  y.  Afftdre  pecuniaire,  affaire 

civilCy  f. 
Geldzak  ,  m.  Group,  m.;  bourse,  f. 
Geldzameling ,  v.  Collecte ,  f ■ 
Geldzucht ,  y.  Zie  Geldgierigheid. 
Geldzuchtig  ,  b.  n.  Zie  Geldgierig. 
Geleden,  b.  n.  Passé,  écouïé.  Het  Is 

lang  -^.Ilya  Umgtemps, 
Geleding ,  y.  Articulalion ,  f. 
Geleerd ,  b.  n.  Savant ;  érudit ;  dode  ; 

lettre.  — ,  byw.  Zie  Geleerdelyk. 
Geleerde ,  m.  en  y.  Savant ,  m.,  savan- 

u,r 

Geleerdelyk ,  byw.  Savamment. 
Geleerdheid ,  y.  Savoir ,  m.;  science  , 

Geleerig ,  b.  n.  Docile. 
Geleerigheid ,  y.  Docilité,  f. 
Geleersd  ,  b.  n.  Botte, 
Gelegen ,  y.  d.  Situé;  sis;  couché;  jiro- 

pre;  commode ;  opportun. 
Gelegenheid  ,  y.  Süuaixon ;  position ; 

occasion ;  commodité;  circonstance^  f.; 

état ,  m.;  dispcsUion ,  f.  ' 

Gelei ,  y.  Gelee ,  f.  —  yan  yleesch.  Ge- 
latine ,  f. 
Gelei ,  o.  Zie  Geleide. 
Geleiachtig ,  b.  n.  GéUUineux, 
Geleibeyel ,  o.  Amené ,  mandat  d*ame- 

ner,m. 
Geleibrief,  m.  Sauf-conduit;  passe-port;. 

acquit  de  douane  ,m. 
Geleide ,  o.  Conduite;  escorte ,  f.;  con- 

voi ;  cortége ,  m. 
Geleidelyk ,  b.  n.  Réglé^  convenable. 

— ,  byw.  Reglement ;  convenablement. 
Geleiden ,  b.  w.  Conduire ;  guider;  we- 

ner;  accompagner ;  escorter. 
Geleider ,  m.  Conducteur;  guide ,  m. 
Geleiding ,  y.  Conduite ;  escorte ,  f. 
Geleidsman  ,m.  Zie  Geleider. 
Geleidster ,  y.  Conductrice ,  f. 
Geleigeest ,  m.  Génie  tutéUUre^  m. 
Geleijonker ,  m.  Zie  Leijouker. 
Geleischip,  o.  Conserve,  f.;  convoyeur 

vaisseau  d*escorte ,  m. 
Gelei ,  o.  Babil ;  bruit ,  m. 


Digitized  by 


Google 


186                 GEL  GEL 

Gelen ,  b.  ,e»  o.  w.  Jmnir.  Geloofsleer ,  ▼.        )  j^,^*    «* 

Geletterd ,  b.  n.  UUré;  mvatU.  GeloofsleeriDgr ,  v.  f  ^^*v»»«  >  ™- 

Geletterde ,  m.  Lettre ;  Httérateur ,  m.  Geloofsleeriinff ,  m.  en  v.  Caiéchumène^ 

Geletterdheid ,  v .  Erudition ,  f»«  savair,  m.  ü  f. 

m.             *  Geloofeleertyd ,  m.  Catéchuménat .    m. 

Gelichaemd ,  b.  n.  CorporeL  Geloofsleus ,  y.  SymboU  des  Jpölres  , 

Gelid,  o.  JrticulatioH ;  joiniure ^  f.;  credo ^m, 

rang ,  m. ;  ligiie ;  file ;  genération ,  f. ;  Geloofsonderwyzer ,  m.  Catéchieie »  uu 

dcgré  de  parenlé ^  m.  Geloofsonderwyzig  ,   b.   b.   CaÜchiS' 

GelidbeeoÜe ,  o.  Phalange  (anat.) ,  f.  ligue, 

Oelidknoopf  m.  FerUbre^  f.;  weud  ^  Geloofsonderwyzing ,  y.  CatécMsme  , 

m.  m. 

Gelidsluiter^  ro.  Se^re^file ,  m.  Geloofsondersoek ,  o.  InguUUion .  f. 

Gelidwervel ,  m.  Zie  Gelidknoop*  Geloofsonderzoeker ,  m.  Inguisiteêtr  , 

Geliefd  ,  b.  n.  Aimé;  cher;  chéru  nu 

Geliefle «  o.  Bon piamr^  m.  Geloofspunt ,  o.  Jrticle defai,m. 

Gelieven  ,   m.   my.   JmanU  ;  jeunes  Geloofsspreuk  ,  y.  Axiome  «  m. 

époux ,  m.  pi.  Geloofsstuk  ^  o.  Zie  Geloofepum* 

Gelieven  ,o.en  onp.  w.  Plaire,  Geloofstwist ,  m.  Controverse ,  f. 

Gelletje ,  o.  Raitierie ,  risee  ^  f.  Geloofstwister ,  m.  Controversisie,  m. 

(ïelligr,  b.  n.  Büienx.  Geloofsverdediger ,  m.  Dé/enseur  de  Is 

Gelllngbennep  ,  m.  Ckanvre  femelU ,  /at ,  m. 

m.  Geloofsverloocfaenaer ,  m.  JposUU  ;  re^ 

Geloei,  o.  Mugiuement;  biugUmeut^  négai,m, 

m.  Geloofsverioooliening ,  y.  Apostasie^  f. 

Geloer ,  o.  Lorgnerie ,  f.  Geloofsverzaker ,  m.  JposUU ;  renégat , 

Gelofte ,  y.  Promesse ,  f.;  voeu ,  m.  m. 

Geloflegift ,  v.  Ex-voto ,  m>  Geloofsverzaklng ,  y.  Apostasie  ,  f. 

Qelol .  o.  Miatdement ;  charivari  p  m.  Geloofszaek,  y.  Molière  ^  f.,  ou  painl 

Gelonk ,  o.  Lorgnerie ,  f.  de  reügion ,  m. 

Géiool,  o.  Foi;  crayance;  loyauU; IS'  Geloorwaerdlg ,  b.  n.    Croual}U ;  an^ 

time ,  f.;  crédit ,  m.  Ihentique ;  véridique.  — ,  b^v^r.   Au- 

Geloofbaer^  b.  n.  CroyabU.  thentiguetnetU, 

Geloof baerbeid ,  v.  CréditnUté,  f.  Geloofwaerdigheid  «  y.  CrédiöiUté;  au- 

fieloofelyk  ,  b.  n.  Croyabie.,  ihenticüé;  véracité^  f- 

Geloofelykheid  ,  y.  Crédibilité,  f.  Geloofwaerdiglyk ,  byw.  AutherUigue- 

Geloofsartikel ,  o.  Article  de  fei ;  dog*  ment, 

tn^ ,  m.  Geloofweerdig ,  enz.  Zie  Gbeloofwaer- 

Geloofsbelyder ,  m.  Confesseur^  xxl  dig,  enz. 

Geloofabelydenis ,  y .  Profession  de  ftd^  Geloop »  o«  Course ;  presse » foiUe  ,  f. 

f.;  symbole ;  credo ,  m*  Gelooven »  b.  w.  Croire:  penser,  In  God 

Geloofsbrief,  m.  Lettre  de  créance^de  — >  Croire  en  Dieu.  ny  moet  er  aen 

crédit ,  f .  — .  /( /oie/  ^u't/  en  passé  par  Lk. 

Geloofsd^yallng  ^  v.  £fT^r  (/ait«  ia  A» ,  Geloovig ,  b.  n.  Fidele ,  croyant, 

ƒ.  G^loovige ,  m.  en  y,    Croyant ,  m* ; 

Geloofsgenoot ,  m.  i^n  t.  Cgretigim-  eroyante ,  f.;  /i(ié/e ,  m.  ei  f. 

nafre  ,  m.  et  f.  Geloovigbeid  ,  y.  CrédulUé ,  f. 

Geloofsgescbil ,  o.  ConironerH;  4is-  Gelt«  b.  n.Stérile,  -* ,  y.  loiie,  liti'' 

sension  religieMse ,  f.  tance ,  f. 

Geloofsgetuige ,  m.  en  v.  Jftffiyr ,  m.;  Geltharing  ^  m.  IIar^n#  ^t^ «  m* 

martyre ,  Ü.  Geltsnoek^  m.  Brocket  Laiié^  nu 

Geloofsgronden ,  m.  mv.  Motifs  de  eri-  Geltverken ,  o.  Verrai  ^  va* 

dibüilé^  m.  pi.  Gelubde ,  m.  Eunuque ,  m. 

Geloofshaet ,   m.  Baim  de  neligien  »  Gelui .  o.  Sonnerie ,  f. 

f.  Geluld ,  o.  Son ;  cri ;  bruit ,  m. 

GeloofsbandeUng ,  v.  AuUhda-fé ,  m.  Geluidbreker » m.  Souidine ,  f. 


Digitized  by 


Google 


GEL 


GEL 


187 


Geluidloos ,  b.  d.  Muet,  • 
Geluidteek^D^o.  AccentiespriHgTomm,\ 

m. 
Oelok,  o.  Forlum^  f.;  tonheur;  hor 

scard;sMCcès^m. 
Gelukken ,  o.  w.  Jiéussir ;  arriver. 
Gelukkig,  b.  n.  Heureux.   — ,  byw. 

Heureusement. 
Gelukklglvk ,  byw.  HeureusemenL     ' 
Gelnksbooe ,  m.  Zie  Gel uks vogel. 
Geluksgodln,  y.  Fortune  (dlTJnité)^ 

Gelukskind  ,  o.  Parvenu  ,  m. 
Geluksrad ,  o.  Roue  de  forlune ,  f. 
Geluksridder ,  m.  Chevalier  d*indUM' 

trie ,  m. 
Gelukslag,  m.  Coup  de  raccroc  (t.  de 

jeu) , m. 

GèlakstQot ,  m»  Coup  de  raccroc  (t.  de 

jeu) ,  m. 
GelnksYogel ,  m.  Oiseau  de  boa  augure^ 

m. 
Gelukwenaoh»   m.    Zte    Gelukwexi- 

sching. 
Gefukwenschen,  b.  w.  Fé&cUer^  com- 

pümenter. 
Gelukwenscheud,  b.  b.  Conffratulatoi" 

re, 
Gelukwensching ,  ▼.  FéüdtaUon,  f.; 

eompüment^  m. 
Gelukzalig,  b.  n.  Heureux;  tienheu- 

reux» 
Gelukzaligheid,  v.  Béatitude,  f.;  saiut, 

m. 
Gelukzegger,  m*  Bohémien,  m. 
Gelukzegster,  y.  Bohémienne,  f. 
Gelukzoeker,  m.  Jvefiturier^  m. 
Gelukzoekery ,  v.  Etat  é'aventurier  ^ 

m. 
Gelukzoekster,  ▼.  Aventnrière,  f. 
Gelasten,  onp.  w.  Avoir  envie;  déei- 

reriplaire, 
Geluw,  b.  n.  Joime.  -» ,  v.  launitse  , 

Gelyk,  b,  n.  Égal;  serMablt;  uni.  — , 
byw.  Également ;  d*abord-  — ,  voegw. 
Comme,  ainH  que,  de  même  ^.  — ,  o. 
Raison,  f.;  droU,  m.  Gy  hebt  — .  J/ous 
avez  raison.  —  met  —  yergelden. 
Hendre  la  pareiUe. 

Gelykaerdig,  b.  n.  Homogene;  sympO' 
thique;  similaire;  identiqve. 


öelykaerdigheid,  ▼.  Ressembtance ;  ho- 

moaénéitf;  sympaUije;  identUé,  f. 
Gelykbeenlg,  b.  n.  Équicrurai;  isccèle 

(géom.). 
Gefykbloemig,  b.  u.  SifniUflore. 
Gelykduidig,  b.  n.  Synonpme. 
Gelykduidigheid,  v.  Synonymie^  f. 
Gelykeeuwig,  b.  n.  CoéUmeL 
Gelykeeuwigheid..v.  CoéUrnité,  t, 
GeVykelyk,  byw  Égalemenl. 
Gelyken,  o.  w.  Ressembler;  avoir  Pair 

de.  — ,  b.  w.  Comparer. 
Gelyken  (van),  byw.  Pêr^ltement^  éga- 
lement 
Gelykend,  b.  n.  Ressembtant, 
Gelykenis ,  ▼.   Ressemblance  ;  figure ; 

image;  similitude;  parabole;  compa- 

raium,  f. 
Gelykerhand,  byw.  Tous  ensemble. 
Gelykerwys  ,  Yoegw.    Comme  ,  ainsi 

que. 
Gelykgeldig,  b.  n.  Équivalent. 
Gelykgelding,  v.  ÉquipoUence,  f. 
Gelykgronds,  byw.  J  rezde-chaussée, 
Gelykheid,  V.  Ressemblance ;  con f orini* 

té;  identüé,  f. 
Gelykhoekig,   b.  n.   ÉguiangU^   isa- 

gene. 
Gelykjarig,  b.  n.  Dejnéme  dge. 
(ïelykkantig,  b.  n*  ÉquUaléraU 
Gelykklank,  m.  ÉquisonnaneerConson' 

nance^  f. 
Gelykklinkendf  b.  n.  Consonnant. 
Gelykluidend,  b.  n.  Consonnant. 
Gelykluidendheid ,   t.    Consonnanee; 

harmonie,  t]  accord.m. 
Gelykmaken,  b.  w.  Apktnir;  unir;  as* 

similer. 
Gelykmaker,  m.  Niveleur;  égaleur; 

justiflcateur^  m. 
Gelykmaking ,  v.  Apianissement ,  m.; 

égalisation,  f.;  nivetlement,  m. 
Gelykmatlg ,  b.  n.  Convenable ;  confor- 
me; proponionnel.  — ,  byw.  Come- 

nablement;  proportioaneilemenl. 
C>elyknwitigheld,  ▼.  Convenance;  eon' 

formité;  proporlion,  f.;  rapport,  m.; 

égalUé,  f. 
Gelykmatiglyk,  byw.  Convenabkmtnt; 

proportionneUemüU. 
Golykmetselen*  b.  w.  Araser. 
Gelykmiddelpuntig,  b.  n.   Ccncentri- 

que. 
Gelykmoedig,  b.  n.  Vnanime;  d^un 

caractère  égah  — • ,  byw.   UnaMme- 

ment. 


Digitized  by 


Google 


\ 


188 


GEL 


GEM 


Geljkmoedig^heid,  v.  UnanimiU^;  éga- 

liié  d'esprü,  d'humeur,  f. 
Qelj'kmoedigl^k ,  byw.  Unaniniement, 
Gelyknamig:,  b.  n.  Homonyme. 
Gelyknamigheid,  v.     |     Honumymie , 
Gelykoamingy  v.  (        f. 

Gelykredigheid,  v,  Analogie^  f. 
Gely kribbig,  b.  n.  Équicosté. 
Gelyks,  voora.  —  den  grond.  Rez-terre, 

rex'fjied;  it  fleur  de  terre;  &  reJHie- 

chaussée, 
Gelykschalig,  b.n.     \  Équivalve. 
Gelykschelpig,  b.  n.  f  *"'***''****"^ 
Gelykslagtig,  b.  n.  Homogene;  congé» 

nère;simHaire. 
Gel}rk8lacbtigheid>  ▼.  Homogénéite';  si-^ 

mUarité,  f. 
Geljksoortig,  b.  n.  Homogene ;  identi-- 

que. 
Gelykstaltig ,  b.  n.  />e  même  taille ; 

conforme. 
Qelykstandig,  b.  n.  ÉquidUtant;  parol' 

Ule. 
Gelykstandigheid,  y.  Consubstantialilé^ 

f. 
Gelykstelling,  v.  Compensation;  égali- 

saiion;  asHmiUUion,  f. 
Gelykstemming,  v.  jiccord,  m. 
Gelyksylbig,  b.  n.  ParisyUabxque. 
Gelyktydig,  b.  n.  Simultane;  conte^npo- 

rain;  üochrone.  — ,  byw.  SimuUané- 

inent. 
Gelyktydigheid,  v.  SimultanéÜé ;  con- 

temporanéUéy  f.;  isochronisme,  m. 
Gelyktydiglyk,byw.  SimuUanément. 
Gelyktallig,  b.  n.  )     Équimul- 

Gelyk veelvoudig,  b.  n.     f        Hple, 
Gelykvloeijend,  b.  n.  Régulier. 
Gelykvloers,  byw.  J  rez-de-chaussée. 
Gelykvormig ,  b.  n.  Conforme ;  unifor» 

me;  semtlable;  compatible;  symétri- 

que;  analogique. 
Oelykvormigheid ,  ▼.  Conformité;  uni- 

formité;  analogie;  proportion;  com- 

patibilité;  sumetrie ;  égalité,  f. 
Qiölykvormigiyk,  byw.  Conforgiément; 

uniformémetU ;  analogiquement ;  ey- 

métriquement. 
Gelykwaerdig,  b.  n.  Équivalent ;  équi* 

pollent.  — ,  byw.  Equivalernment. 
Qelykwaerdigbeid ,    v.    Équivalence ; 

équipoUence,  f. 
Gelykwaerdiglyk,byw.E(jftt£t;a(emm^n/. 
Gelykweerdig,  enz.  Zie  Gelykwaordfg, 

enz. 
Gelykwezig,  b.  n.  ConsubitanUel. 


Gelykwigtig,  b.  n.  Équipóndérant 
Gelykwigtigbeid,  v.  Equipondérikey  f. 
Gelykwording,  v.  MHmilalion^' 
Gelykzinnig,  b.  n.  Synonyme.  J^ 
Gelykzinnigbeid,  v.  Synonymie  f. 
Gelykzwaer,  b.  n.  Èquipondérmt. 
Gelykzwaerte,  v.  Équipondéfince,  f. 
Gelykzydigy  b.  n.  Èquüatérat,  équila- 

tére, 
Gemacht,  o.  Membre  virit,  m. 
Gemachtbeeii,  o.  Os  pubis,  m. 
Gemaekt,  v.  d.    Faxt;  actieve;  fini; 

forcé;  gêne;  affeclé;  feint ;  faux ;  orti- 

ficiet. 
Gemaektbeid.  V.  Affectation,  f.    . 
Gemaal,  m.  Époux,  m.  —,  v.  Epouse, 

Gemael,  o.  Mouture,  f.;  bruit  importun; 

tableau^  m. 
Gemaelschap,  o.  Union  conjugale,  f. 
Gemagtigde,  m.  Plénipotentiaire ;  com^ 

mis$aire;délégué,  m. 
Gemak ,  o.  Commodité;  aise ;  aiionce; 

faciliiéf  f.;  appartement^  m.;  cham- 

bre,  f.;  latrifics,  f.  pi. 
Gemakkelyk,  b.  n.  Commode;  aisé 

facile.  — ,  byw.  Commodément;  aisé- 

ment. 
Gemakkelykbeid ,  y.  Commodité;  faci- 

lité ;  aise ;  aisancCy  f^ 
Gemakshalve,  byw.  Pour  Vaisance* 
Gomal,  o.  Batifolage;  badinage,  m. 
Gemalin,  v.  ÈpousCyt. 
Gemanierd,  b.  n.  Poli ;  civil^  bien  élê- 

vé. 
Gemanierdheid,  v.  Civilüé;  politesu , 

f. 
Gemanteld,  b.  n.  Couvert  d'un  man- 

teau ;  manteté  (bias.). 
Gematigd ,  b.  n.  Modéré;  retenu ;  sage; 

tempéré.  — ,  byw.  Modérément ;  sagC" 

ment. 
Gematigdheid,  v.  Modération;  retenue; 

tempérance ;  sagesse^  f. 
Gemauw,  o.  Miaulement,  m. 
Gember,  v.  GingembrCy  m. 
Gemeen ,  b.  n.  Commun;  famitier;  or- 
dinaire ;  vit ;  bas.  — ,  byw.  Commu- 

nément;  ordinairement.  Het  — .  Le 

public ,  le  vulgaire,  le  commun. 
Gemeenbosch,  o.  Ségrairie,  f. 
Gemeend,  b.  n.  Prelendu,  putatif. 
Gemeenebest,  o.  République,  f.;  bien 

public,  m. 
Gemeenebestgezind  ,    b.  n.   RépubU' 

cain 


Digitized  by 


Google 


G£M 

.  Gemeenebestgezindheid,  y.  RépubHca- 

nUme,  m. 
Gemeenlyk,  byw.  Cammunément;  or- 

dinairement. 
Gemeenmaking,  v.  CommuniccUioUy  f. 
Gemeenschap,  v.  Communauté;  sodéié; 

commumon,  f.;  rapport^  m.;  conve- 

nance ;  liaison;  conversation,  f.;  com- 

merce,m. 
Gemeenschappelyk ,  b.  n.  Commun ; 

associé,  — ,  byw.  En  cpmmun, 
Gemeenslacbtig,  b.  n  Epicène. 
Oemeeusman,  m.  Tribun^  m. 
Gemeente,  v.  Commune;  bourgeoisie; 

communauté;  église ;  assembl&;  secie; 

chrélienté,  f.;  communavx^  m.  pi. 
Gemeentebestier,  o.    )  Régence  ^  mu- 
Gemeentebestuer,  o.  f      nicipalité^  f. 
Gemeentebosschen,  o.  mv.  Bois  com' 

munaux^  m.  pi. 
Gemeentegoed  ,   o.  Bien  communal , 

m. 
Gemeentehuis ,  o.  Maison  communale , 

Gemeentelyk,  b.  n.  Communal  y  muni- 

cipal. 
Gemeenteraed,  m.  Conseil  communal; 

conseiller  communal,  m. 
Gemeenteraédsheer,  m.  Conseiller  com- 
munal, m. 
Gemeenteweiden,  y.  mv.  Communaux , 

m.  pi. 
Gemeenzaem,  b.  n.  FamiUer ;  affabte ; 

communicatif ;  populaire.  — ,  byw. 

Zie  Gemeenzaemlyk. 
Gemeenzaemheid,  v.  FamÜiarilé;  affa- 

biliU;  popuLarité,  f. 
Gemeenzaemlyk,  byw.  Familièrement; 

affablemenl;  populairement. 
Gemeet,  o.  Jrpenl;  mesuragej  m. 
Gemeld,  b.  n.  Susdil;  nommé  ordes- 

sus, 
Gemelyk,  b.  n.  Chagrin  f  fdché ;  maus- 

sade. 
Gemelykheid,  y.  Chagrin ,  dépit,  m. 
Gemergd,  b.  n.  Moelleux, 
Gemerkt,  voegw.  Puisquej  parce  que ; 

vuque;allenduque. 
Geniet,  o.  Arpenl^  m. 
Gemetssl,  o.  Mofonnage,  m. 
Gemlrred,  b.  n.  Myrrné, 
Gemis,  o.  Privalion,  f.;  manque;  dé- 

faut ;  besoin,  m. 
Gemissen,  b.  w.  Zie  Missen. 
Gemoed,  o.  Jme,  f.;  cosur;  espril,  m.; 

coiucience^  f.  In  —e.  En  conscience. 


GEi\ 


189 


—,  b.  n.  Wel  -.  Content;  de  bonne 

humeur.   Kwalyk  — .  Chagrin;  de 

mauvaue  humeur. 
Gemoedelyk,  b.  n.  Consciencieux. -^ , 

byw.  Consdencieu^ement, 
Gemoeder,  v.  Commère,  f. 
Gemoedig,.  b.  n.  Paisible;sovple;  con- 

sciencieux.  —  ,  byw.  Paiswlemetu  • 

consdencieusement.  ' 

Gemoedsaendoening,  y.  JffecHon,  sen- 

sation,  impression,  f. 
Gemoedsbenauwdheld ,  y.  Dyslhvmie. 

anxiélé  (méd.),  f.  u^^'^y^^^  * 

Gemoedsbeweging,  y.  Passion;  agita- 

tion;é7notio?i,r. 
Gemoedsgesteldheid,  y.  )    Dispositum 
Gemoedsgesteltenis,  y,    ]    de  l^esprü; 

inclinatian  ;  humeur  ;  complexion  \ 

Gemoedsrust,  y.  Euthymie,  tranauillité 
d'esprity  f. 

Gemoedsziekte,  y.         i  Zie  Gemoed»- 

Gemoedszwakheid,  y.  j  benauwd- 
heid. 

Gemoeg,  b.  n.  Souple, 

Gemoet  (te) ,  byw.  Ju-devant  de.  Ie- 
mand te  —  gaen.  Aller  au-devarU  de 
q,  q.  Te  —  komen.  Fenir  au-devant. 
Te  —  yoeren.  Répondre.  Te  —  zien. 
Jllendre. 

Gemoffel,  o.  Tricherie,  f. 

Gemompel ,  o.  Murmure;  bourdonne- 
ment,  m. 

Gemor,  o.  Murmure,  m. 

Gemors,  o.  Palrouillage ;  palrouilHs  , 
m.,  saloperie ;  salelé,  r. 

Gems,  y.  Chamois,  m. 

Gemuit,  o.  Mulineiie,  f. 

Gemul,  o.  Petits  morceaux^  m.  pi.; 
rebut,  m. 

Gemurmel,  o.  Murmure,  m. 

*Gemuskeerd,  b.  n.  Musqué. 

Gemutst ,  b.  n.  Wel  —  zyn.  Être  dó 
bonne  humeur.  Niet  wel  —  zyn. 
Étre  de  mauvaise  humeur. 

Gemym^r,  o.  Rêverie ;  radoterie,  f. 

Gemyterd,  b.  n.  Mitré. 

Genft,  y.  Zie  Genade. 

Genade,  y.  Grdce;  miséricorde;  faveur, 
f.;  pardon,  m. 

Genadebrief,  m.  Lettre  de  grdce ^  f.; 
brevet,  m. 

Genadebriefhouder ,  m.  Brevetaire , 
m. 

Genadebrood,  o.  Pain  précaire,  m. 

Genadelyk,  byw.  Zie  Genadiglyk. 


Digitized  by 


Google 


190 


GEN 


Qenaderyk,  b.  n.  MUéricardieux ;  plein 

de  grdce. 
Genadeslag,  m.  Coup  de  grace,  m. 
Genadig,  b.  n.  MUérioorcUeux;  clément; 

vrepice. 
Genadiglyk,  byw.  Miséncordieusementf 

fiivoraüement, 
Genaekbaer,  b.  n.  AccessUfle ;  aborda- 

ble. 
Genaekbaerbeid,  v.  JccessibUité,  f. 
Genaekgroef,  v.  Tranchée ;  ligne  (tap- 

proche,  f. 
Genaemd,  b.  n.  Nommé;  diL  —  wor- 
den. —  ayn.  8*appeler,  Zoo  — .  Pré- 

tendu,  soi'disant. 
Genageld,  b.  n.  Ongukulé, 
Genakelyk,  b.  n.  ZU  Genaekbaer. 
Genaken  ,  o.  w.   Appr&cfterr  s'appra- 

cher.  .     ^ 

Genaking,  V.  Approohe^  f. 
Gênant,  m.  en  v.  üomonyme^  m. 
Gene.  Zie  Geen,  gene. 
♦Genealogiscb,  b.  n.  Généalogique. 
^Genealogist,  m.  J    cénéalogiste,  m. 
*Genealoog,  m.     f  ^ 

Genebd »  b.  n.  Qui  a  un  bcc  long  et 

pointu,  ^     , 

Geneefsob,  b.  n.  Génevois^  de  €enè- 

ve. 
Geneesbaer,  b.  n.  Curable, 
Geneesbaerheid,  v.  CurabiUté^  f. 
Geneesdrank»  m.  Bretivage,  m.;  poliany 

f. 
Geneesheer,  m.  Médecin,  m. 
Geneeskrachtig,  b.  n.  Zie  Genezend. 
Geneeskruid ,  o.  Herbe  ou  plante  médi- 

cinaU.f,  ^.    ^         ,       ^ 

Greneesknnde»  ▼.  Zie  Geneeskunst. 
Geneeskundig,  b.  n.  Médical. 
Geneeskundige,  m.  Méd^cin,  m. 
Geneeskunst,  v.  Médedne,  f.;  art  de 

gtiérlr,  m. 
Geneeslyk,  b.  n.  Curable. 
Geneeslykheid,  v.  Curabilité,  f. 
Geneesmeester,  m.  Médecin,  m. 
Geneesmiddel,  o.  en  m.  Medicament; 

remede,  m.;  médecine,  f. 
Geneesmlddelbereider  ,    m.  Pnarmü- 

Geneesmiddelbereidery,  v.  Pnamuicte, 

Geneespoeder,  o.   )  Poudre  medicina- 
Geneespoeijer,  o.  }      tó,  f.;  caiapas- 

me,  m. 
Genegen,  b.  n.  Affeclionné;  porté  ü ; 

encÏÏn. 


GEN 

Genegenheid,  y.  Affectim;  incUrUion, 

f.;  venciiant,  m. 
Geneigd,  b.  ik, Incliné;enciin, 'Mathei 

kwaed  —  zyn.  Élre  encün  aft  moL 
Geneigdheid ,  v.  JnclifUUio^,  f.;  pen- 

chant,  m. 
Generael,  m.  Générai,  m.  — ,  b,  n.  Ge- 
neral, 
Generaelschap,  o.  Généralat,  m. 
Generaelsvrouw,  v.  Générate,  f. 
^Generalissimus,  m.  Généraliseixne^  m. 
^eneraliteit,  v.  GénératUé,  f, 
*Generalyk,  byw.  Génératemeni. 
Generen  (zich),  wed.  w.  Se  nourrir; 

gagner  sa  vie;  vivre  de. 
Genesis,  v.  Genese,  f. 
Genet ,  o.  Getiet  (cheval  d*Espagne),  m, 
Genetkat,  y.  Genette,  f. 
Geneugelyk,  b.  n.  AgréabU ;  plaiemt ; 

gai,  — ,  byw.   Agréabtement ;  gtde- 

ment, 
Geneugelykheid,  v.  Agrément;  plmsir; 

m.;  joie,  f. 
Geneugte,  y.  Plaisir,  m.;joie,  f. 
Geneusd,  b.  n.  Qui  a  un  neK,  Wel  — . 

Qui  a  un  grand  ne%, 
Geneyenaer,  m.  Génevoie,  m. 
Geneyenares,  y.  Génevoise,  f. 
Geneyer,  m.  Genièvre,  m. 
Geneyerbes,  y.  Zie  Geneyerbezle. 
Geneverbezie,  y.  Graine,  baie  du  gene- 

vrier,  f. 
Geneyerbeziedrank,m.  Genevrette  (bois- 

son),  f. 
Geneyerboom,  m.  Genévrier,  genièwe, 

m. 
Geneverolie,  y.  Huite  de  genévrier,  f. 
Genevetstokery,  y.  Geniévrerie,  t. 
Genezen,  b.  en  o.  w.  Guérir. 
Genezend,  b.  n.  Curalif;  médicUiai. 
Genezer,  m.  Guérisseur,  m. 
Genezig,  b.  n.  Curalif, 
Genezing,  y.  Guénson;  eure^  f. 
Gengber,  y.  Zie  Gember. 
Geniekorps,  o.  Génie,  corps  des  ingé- 
nieurs j  m. 
Genies,  o.  Étemument  conlinuel,  m. 
Geniet,  o.  Zie  Genot. 
Genieten,  b.  w.   Jouir  de;  recevoir; 

posséder;  prendre,  avaler. 
Genietend,  b.  n.  Jouissant. 
Genieter,  m.  Celui  qui  jouit ;  posses- 

seur,  m. 
Genieting,  y.  Zie  Genot. 
^G^nitivus,  m.  Génilif,  m. 
Genoeg,  byw.  Assex ;  suffisanunent. 


Digitized  by 


Google 


GEP 


GER 


191 


Genoegdoening^,  t.  SaHsfaction^  f. 
Oenoegelyk,  b.  n.  Agréable  ;  plaisant; 

gai.  — ,  byw.  Agréablement ;  gaxe- 

ment, 
Genoe^eljkbeid,  t.  Agrément ;  ptauir » 

m.;  joie^  f. 
Oenoegen,  o.  Contentement,  m.;  saHs- 

faction ;  puissanee,  f.;  plaisir,  in. 
Genoegen  (zlch) ,  wed.  w.  Se  cofUen- 

ter. 
Genoegen,  b.  w.  Zie  Vergenoegen. 
Genoegte,  v.  Zie  Genoegelyfcheld. 
Genoegzaem,  b.  n.  Stiffisant.  — ,  byw. 

Suffisamment ;  pwesque. 
Genoegzaeraheid,  v.  Svfflsance,  f. 
Genoegzaemlyk ,  byw.  Su/fisammenl ; 

presque. 
Genoemd,  b.  n.  Zie  Oenaemd. 
Genomen,  v.  d.  —  dat,  voegw.  Supposé 

que, 
Genoode,  m.  en  t.  Convive,  m,  et  (, 
Genoodigde.  m.  e;?  y.  Canvive^  m.  et  f. 
Genoot,  m.  en  v.  Compagnon,  m.;  com- 

pagne,  f. 
Genootschap,  o.  Compagnie;  soeiété; 

Corporation^  f. 
Genot ,  o.  Jouissance ;  possession,  f.; 

usage;  uéu  fruit;  avantage;  pro  fit , 

m. 
Genotgebniik,  o.  Usufruit,  m. 
Genster,  t.  ÉtinceUe^  f. 
Gent,  m.  Jars  (mftle  de  Tole),  m. 
Gent,  o.  Gand^  m. 
Gentenaer,  m.  GfnUois^  m. 
Gentenares,  v.  Ganloise,  f. 
Gentiaen ,  t.  Gentiane  (plante) ,  f. 
Gentsch ,  b.  n.  Gantois ,  de  Gand. 
Gonua ,  o.  Gênes  (ville) ,  f. 
Genuöes,  m.  Génois  ^  m. 
Genuëesch ,  b.  n.  Génois, 
Genngten ,  t.  mv.  Piaisirs ,  m.  pi. 
♦Genus,  o.  Genre,  m. 
Genuttigen ,  b.  w.  Prendre ,  manger , 

hoire. 
Geoogd ,  b.  n.  Qui  a  des  yeux ;  cnUé, 
Geoord ,  b.  n.  Oreilté. 
Gepaerld ,  b.  n.  Petlé ,  omé  de  perles. 
Gepast ,  b.  n.  Convenable ,  propre. 
Gepastheid  ,  v.  Convenance ,  f. ;  rap- 
port ,  m.;  confomiité;  prêcision  ,  f. 
Gepatenteerd ,  b.  n.  Patente, 
Gepeesd,  b.  n.  Nerveux. 
Gepeins ,  o.  Méditation ;  réflexion  ,  f. 
Gepels ,  o.  Zie  Gepeins. 
Gepereld  ,  b.  n.  Pertd, 
Gepeupel ,  o.  Populace ,  f. 


Gepiep  ,  o.  Piaillerie  ,  f. 

Geplekt ,  b.  n.  Taciié;  souilié;  madré; 

tacheté, 
Geplooi ,  o.  Froncis ,  m. 
Gepluimd  ,b.  n.  Emplumé;  déptnmé, 
Oepoch  y  o.  Fanfaronnade  ,  f. 
Ctepopel  ^  o.  Battement  de  co»ur ,  m. ; 

cratnie ,  f. 
Gepraet ,  o.  Babil;  caquet ,  m. 
Gepreutel »  o.  Murmure  ,  m.;  gronde^ 

rie  y  f. 
Gteprevel .  o.  Matmottage  ,  m. 
Geprikkel ,  o.  Picotement ,  m. 
♦Geprofest ,  b.  n.  Profes, 
Gepruttel  ^o.  Zie  Geproutel. 
Gepurperd  ,  b.  n.  Entpourpré;  vétu  de 

pourpre. 
Gepynd ,  b.  n.  Pressé,  —e  honig.  Du 

miei  pressé, 
Gerabbel ,  o.  BredouiUement ;  griffon- 

nage « m. 
Geraden  ,  b.  w»  Deviner,  —  ,  b,   n. 

UlUe ;  convenqbte. 
Geraedsel ,  o.  Énigme ,  f. 
Geraedzaem ,  b.  n.  Uiiie ;  convenabie. 

— ,  byw.  ütitement ;  convenabtement. 
Geraekt,  b.  n.  Ofjensé;  choqué;  ému; 

touche;  affecte;  perdus;   paralyti' 

que, 
Geraekthéid ,  v.  Paralysie ;  apoplexie , 

GeraeoLte,  o.  Squelelte ,  m.;  carcasu , 

Geraes,  o.  Bruit;  tapage;  vacavme , 
m, 

Gerak ,  o.  Service ,  m  ;  aide  ,  f. 

Geraken ,  o.  w.  Fenir  ou  parvenir  & ; 
obtenir;  torn ber  dans.  Tot  zyn  oog- 
wit — .  Atleindre  son  but.  In  zee  — . 
Enlrev  en  mcr.  Van  den  weg.—.  S*é- 
garer.  Uit  het  gevaer  — .  Echappei* 
au  danger.  Uit  de  gedachte  — .  S'ou- 
blier.  Tot  staet  — .  Parvenir.  In  ver- 
legenheid — .  Tomber  dans  Cembar- 
ras. 

Geral ,  o  Caquet ;  babil ,  m. 

Gerammel ,  o.  Bruit; Charivari;  caquet, 
m. 

Gerand ,  b.  n.  Marginé. 

Gerecht ,  enz.  Zie  t>eregt ,  enz. 

Gereed  ,  b.  n.  Pret ;  préparé;  apprêté. 
—  geld.  Argent  comptant, 

Gereedelyk,  byw.  Incontinent;  d*abord. 

Gereedheid,  t.  Promptitude ;  agililé ; 
vilesse ,  f. 

Gereedmaker ,  m,  Apprêleur ,  m. 


Digitized  by 


Google 


192                 GER  GER 

I 

Gereedmaking ,  ▼.  PréparatUm ,  f.;  ap-  Gereutel ,  o.  Bdle ;  réUement;  mjrmurt, 

prêt^  m.  m.                                         ^ 

Gereedschap  ,  o.  PréparoHf;  mabiUer;  Gerf ,  v.  Zie  Garf. 

itutrument ,  m.  Gerfkamer ,  ▼.  Sacristie ,  f. 

Geregeld  ,  b.  n.  Réglé;  régulier.  —  ,  Gerfschaef ,  v.  Ratol  court,  m, 

byw.  Reglement;  reguUèrement.  Gergel ,  m.  Jabte ,  m. 

Geregeldheid ,  ▼.  Régularité,  f.;  ordre,  Gergelyzer,  o.  Jabloire,  f. 

m.  Geribd ,  b.  n.  ^^  cótés ,  cótelé. 

Geregt ,  o,  Tritunal ,  m.;  cottr;jiutice;  Gericht ,  o.  Zie  Geregt ,  o. 

jundiction ,  f.;  lieu  du  supplice ;  niets ;  Geridsel ,  o.  Zie  Geritsel. 

plat ;  service ,  m.  Gerief,  o.  Commodité;  aise,  f.;  ser- 

Geregt ,  b.  n.  juste ;  vrai.  vice ;  ustcnsile ,  m. 

Geregtelyk ,  b.  n.  Judiciaire ;  juridi^  Geriefelyk ,  b.  n.  Commode ;  complai' 

que.  — ,  hyyr.  Judiciairenunt ;  juri'  sant ;  offlcieux.  — ,  byw.  Commode- 

diquement.  ment ;  officieu^etnent. 

Geregtig ,  b.  n.  Juste  ,•  juridiaue.  GeriefeWkhidid ,  v.  Complaisance ;  cam- 

Geregtigd,  b.  n.  Autorisé  a;  compé-  modite,  f. 

tent.  Gerieven ,  b.  w.  Servir ,  aider. 

Geregtigde  ,  m.  Jyant  droit ,  m.  Gerikt ,  o.  Zie  Geregt ,  o. 

Geregtigheid ,  ▼.  Justice ;  équüé,  f.  Gerikkekik ,  o.  Coassement,  m. 

Geregtiglyk ,  by w.  Justement;  juridi-  Gering,  b.  n.  PetU;  chélif;  nUnee; 

quement.  vil ;  pauvre ;  mauvais,  — ,  byw.  Cké- 

Geregtsbank ,  ▼.  Trilninat ,  m.  tivement ;  pauvretnent ;  peu. 

Geregtsbediende,  m.  Oflicier  de  justice,  Geringd  ,  b.  n.  Omé  de  bagues  ;  bou- 

m.  clé. 

Geregtsbode ,  m.  Huissier  du  tribunoL ;  Geringelyk ,  byw.  Pauvrement ;  chéti- 

appariteur ,  m.  vement ;  peu. 

Geregtsdag  y  m.  Jour  de  justice  ou  d'aur  Geringer ,  b.  n.  Moindre. 

dience,m.  Geringheid,   y.   Petitesse ;  mcdicité; 

Geregtsdienaer ,  m.  Archer ;  sergent  de  bassesse ;  bagatelle ;  minutie ,  f. 

justice;  appariteur;  huissier; recorsj  Geringschatting  ,  v.  Abjeciion.  hum-  ' 

m.  tiation  ,  f.,  abaissement ,  mépris  ,  m. 

Geregtsdienaerschap ,  o.  Sergenterie  ,  Geringste ,  b.  n.  Le  moindre ;  la  mmn- 

t.  dre. 

Geregtsheer,  m.  Seigneur  justider;  ma^  Gerist ,  b.  n.  Mis  en  glanes  (d^oignons)^ 

gistrat ,  m.  Geritsel ,  o.  Murmure ,  bruit  sourU  (dis 

Geregtshof ,  o.  Cour  de  justice ,  f.;  tri-  feuiUes  agitées  par  le  vent) ,  m. 

bunal ;  patois ,  \i.  Germaen ,  m.  Germain »  m. 

Geregtskamer ,  v.  Chambre  de  justice «  Germaensch  ,  b.  n.  Germanique. 

f.  Germanië ,  o.  Germanie ,  f. 

Geregtskosten ,  m.  mv.  Frais  de  jus-  ^Germanismus ,  o.  Germanisme ,  m. 

tice ,  dépens ,  m.  pi.  Gernaet ,  v.  Zie  Garnael. 

Geregtsplaets ,  v.  Tribunai ;  barreau ;  Gerochel ,  o.  Crachement ,  m. 

lieu  du  supplice  ,  m.  Geroep  yO.Cri,  m.;  cris ,  m  pi.;  dfl- 

Geregtsschryver ,  m.  Greffler ,  m.  meur,  f.;  appel ,  m. 

Geregtsstilstand ,  m.  Facances  ,  vaca-  Gerommel ,  o.  Bruit;  murmure ; gron- 

tions  des  tribunaux ,  f .  pi.  dement ,  m. 

Geregtsstyl ,  m.  Styledu  barreau ,  m.  Geronk ,  o.  Ronflement ,  m. 

Geregtstellaedje ,  v.  Échafaud ,  m.  Geronnen ,  b.  n.  Caillê;  fig4' 

Oeregtsz^ékfY.  Cause^t.y  proces ^m.  Geroost,  v.  d.  —  yleesch.  Grillade  , 

Geregtszael ,  v.  Siége ,  m.,  salie  oü  l*on  viande  grillée ,  f. 

rend  la  justice  •  f.;  auditoire ,  m.  Gerst ,  v.  Orge ,  f.  et  m. 

Geregttatel ,  v.  Buffet ;  dressoir ,  m.  Gerstobier,  o.  Curmi  (bolsson),  m. 

Gerei ,  o.      )  Instruments ;  outils;  us*  Gerstebrood,  o.  Paind'orge,  m. 

Gereide  ,  o.  (     tensiles  ,  m.  pi.  Gerstedrank,  m.  Eau  d'orge;  tisane^  U 

Gerei ,  o.  Caquet ;  babil ,  m.  Oi'qeat;  ctirmi^  m. 


Digitized  by 


Google 


GES 


GES 


193 


Qentegort,  v.  Gruau  d'orge,  m. 
Gerstekorrel ,  v.  en  m.  Grain  d'orge ; 

erilhe,  orgelet,  m. 
Gerstemeel,  o.  Farine  dorge,  f. 
Gerstesuiker,  m,  en  y.  Sacre  d*orge, 

m. 
Gerstètend,  b.  n.  Crithophage, 
Gerstöter,  m.  Crithopiiaue,  m. 
Gerstewater  ,  o.  Eau  d*orge  ;  tisanê , 

Gerstig,  b.  n.  Rance, 
Gerstiffbeidy  v.  Rancissure,  f. 
Geruohel,  o  Braiment,  m. 
Gerucht,  o.  BruU,  m.\  nouvelle;  ru- 

meur ;  réputaUon,  f. 
Geruim ,  b.  n.  Long ;  de  longue  durée, 
Geroiscb .  o.  Bruü ;  murmure^  m. 
Geruit,  b.  n.  Losangé;  échiqueté:  en 

carreau. 
Gerost,  b.  n.  TranquiUe ;  calme ;  paUi" 

*(e.  —  ,byw.  Tranquillement ;  paisi- 

bUment. 
Gerustelyk,  byw.  Tranquillement ;  pat-' 

siblement. 
Gerustheid ,  v.  TranquiUité,  f. ;  catme ; 

repos,  m.;  sécurité,  f. 
Geruststellend,  b.  n.  TranquiUUant. 
Geruststelling:,  t.  Aetion  de  IranquiUi- 

ter;  consolation,  f. 
Gem,Y. MUk'feuiUe  (plante),  f. 
Geryf,  enz.  Zie  Gerief,  enz. 
Gerym,  o.  RimaiUe,  f. 
Gesammel,  o.  Lenteur.  f. 
Geschachel ,  o.  J    Grivelerie ;  usure , 
Gescbacher,  o.  f      f. 
Geschaerd,  b.  n.  Range ;  éöréclié, 
Geschal,  o.  BruÜ;  son  éclatanl,  m. 
Geschapen,  v.  d.  van  Scheppen.  Créé, 

—e  wezens.  Des  êtres  créés.  Het  staet 

er  slecht  — .  Les  affaires  y  sont  en 

mauvais  éUU. 
Geschapenheid ,  t.  Étatt  m.;  sUuatUm ; 

disposilimi ;  circonslance^  f. 
Gescharmutsel,. o.  £j^armouc/ie,  f. 
Geschater ,  o.  Eclals  de  rire ,  m,  pi. ; 

^ü;écUU^m, 
Geschelpt,  b.  n.  Oslracé;  écaxüé;  cru- 

stacé, 
Geschenk,  o.  Prüent;  don;  cadeau, 

m. 
Gescherm,  o.  Escrime,  f. 
Gesebermutael,  o.  Escarmouche^  f. 
Gescherts,  o.  Raillerie^  f. 
Gesohetter,  o.  Zie  Geschater. 
Geschöurdheid  ,  t.  Ruplure ,  hemie  , 

Tom.I. 


Geschiedboek,  o.  en  m.  Liure  'd*histoire, 
m.;  histoire,  f.  —en.  Annales,  f.  pi. 

Geschieden ,  o.  w.  Jrriver,  se  passer, 
avoir  lieu. 

Geschiedenis,  v.  Uistoire ;  aventure,  f.; 
fait ;  evenement,  m. 

Geschiedkunde,  v.  Bistoire,  f. 

Geschiedkundig,  b.  n.  Historique*  — , 
byw.  Historiquement, 

Geschiedkundiglyk ,  byw.  Historique- 
ment. 

Geschiedschriften,o.  mv.  Annales ,  f. 
pi. 

Geschiedschryver,  m.  Historiën^  m. 

Geschikt,  b.  n.  Propre ;  convenable ;  ca* 
pable ;  commode ;  modeste ;  discret ; 
sage;  disposé;  arrangé;  envoyé, 

Geschiktelyk,  byw.  Modeslement ;  hon- 
nêtement;  discrètement. 

Geschiktheid ,  v.  Modestie ;  discrétion; 
sagesse ;  honnêlelé;  disposition^  f.;  ar- 
rangement, m.\convenance,  f. 

Geschil,  o.  Différend,  in.;  dispute ;  que- 
relle ,  f.;  proces ;  démêlé^  m. ;  discus* 
sion,  f. 

Geschilleken,  o.  Bisbille,  f. 

Geschillig,  b.  n.  Divisé;  qui  est  en  que- 
relle. 

Geschilpunt ,  o.  Point  ou  sujet  de  dis- 
pute; point  de  coniroverse,  m. 

Geschilstuk,  o.  Zie  Geschilpunt. 

Geschimmeld,  v.  d.  Moisi,  —,  b.  n. 
Grisdtre. 

Geschimp,  o.  RaUleriey  f. 

Geschobd,  b.  n.  ÉcaiUé;  écailleux;  crus- 
tacé ;  privé  d*écaiUes. 

Geschok,  o.  Secousse,  f.;  caholage^  m, 

Geschommel,  o.  Agitation;  secousse, 

GeschoDgel ,  o.  Balancement  sur  une 

escarpolette,  m. 
Geschoor,  o.  Canaille,  f. 
Geschop ,  o.  Aclion  de  donner  des  coups 

depied,  f.;  balancement  sur  une  escar- 

polette^  m. 
Geschorst,  b.  n.  Couvert  d*écorce. 
Geschot,  o.  Tour  de  reins,  m. 
Geschreeuw,  o.  Cri;bruit,  m.;  clameur, . 

f. 
Geschrei,  o.  Pleurs;cris,  m.  pi.;  plain- 

Us,  f.  pi. 
Geschrift,  o.  Ecrit,  m.;  écriture,  f. 
Geschrok,  o.  Gourmandise^  f. 
Geschrol,  o.  Afurmure^  m. 
Geschryf,  o.  Ecrit,  m. 
Geschubd,  b.  u.  Zie  Geschpbd. 
13 


Digitized  by 


Google 


194                 GES.  GES 

Geschuife) ,  o.  Sifftement  {<ies  serpe9a$)  ^   Geslepenheid ,  v.  Finesse ;  ruu  ;  nM- 

m.  Uti^  f. 

Geschut,  o.  Canon,  m.\  artUUrie,  f.  Gealinger ,  o.  Balancement ;  dmnéim- 

Geschutarbeider,  m.  ArliUer,  m.  ment,  m. 

Geeohntgietet ,  m.  Fendeur  de  canons »    Geslof,  o.  Démarche  nanchakmU,  f.;  re- 
in, tardementy  délai,  m. 
Geschutgietery,  v.  Fonderie  de  canons ,  Gesloten,  y.  d.  Mei  — <  éearen.  A  kms 

f.  clos, 

Geschutmeester,  m.  MaUre  d'ariüleriey  Geslotenheid  ^  ▼.  Fennetufe ,  cUknre , 

m.  f. 

Geschutperk,  o.  Pare  d*artilUrie.  m.  Gesmael « o.  Haükrie  on  déris^on  comii- 

Geschutpoort»  t.  Sabord  (mar.),  m.  nueUCy  f. 

Geschatstamper,  m.  Foulair,  retoutsir,  Gesmeek,  o.  SupplicaÜon,  f. 

m.  Gesmul ,  o.  Bonne  cbére ,  kombanee ,  éé^ 

Geschuttatle ,  v.   Paktn,  m.^  dr(HH  bavche.t. 

(mar.) ,  f.  Gesmyde,  o.  Omsment  ;.in}0u,  nu 

Geschuttreln,  m.  Ttain  d'artUterie,  m.  Gesmydig,  b.  n.  Matiéatte ,  Httciiéf ;  in* 

Gescbutwag^en ,   m.  .<^/fd<  de  eanon,  dtügeni. 

m.  Gesnaerd,  b.  n.  Pourvu  de  cordes. 

Geslacht ,  o.  Familie;  race ;  exMu!lUm ;  Genuip^o.  Oufuel,  tabU^  m. 

tribu;  génération ;  espèoe;  sorU ,  f. ;  Qöaneden^b.  n.  TaiUé; coupé;  ckdué, 

genre ;  seae^  m.  Gesnedene,  m.  Eunuque,  m. 

Gmacbtbesehryyer ,  mr.  Généalogiste »  Gesnipper,  o.  €&vpvre;rogntm,  f. 

m.  Gesnoefd  o.  Qasconnade,  f. 

Geslachtboom,  m.  Arbre  généak>gkfnê  ,  Gesnoei,  o.  Blamage,  m.,  tonture,  f. 

m.  Gesnor ,  o.  Bruit ;  bourdtmnement  y  nh  ; 

Ge8Taetitbi>ier,  m.  Généalogie^  f.  wdomouMtt;  populace^  f. 

Geslachtdeel,  o.  Organe  sexuel^  m.  Gesnork ,  o.  MÓnflêment  ^  m»;  gaseon^ 

Geslaehtkunde,  v.  Généaloaie,  f.  node ,  f. 

Geslachtknndige  ,   m.    Généa0géêtê  ,  Gesp ,  m.  es  y.  Bovcle ,  f. 

m.  Gespan ,  o.  AUelage ;  cotnbte  >  m.             < 

Geslachtloo»,  b.  n.  fnsexé  (hlst.  nat.).  Gespartel ,  o.  FréLUlement ,  m. 

Geslachtl jst ,  y.  Table  généntogique  ,  Gespbeugel ,  m.  Chape  (d*une  benck} » 

GesTachtcaett,  m.  IPrm  de  famillB,  nom  Gespeel ,  m.  Camarade ,  m.  — ,  o.  — 

patronymiqucj  m.  der  klokken.  CarülOH  ,  m. 

Geslaehtregister,  o.  Armorial^  m. ;  gé-  Gespeen ,  o.  Seurage ,  m. 

néalogie ,  f.  Gespelin  .  y.  Compagnie  ^  f. 

Geslacütrekenaer,  m.  Génédlogiste,  m.  Gespen ,  b.  -w.  Boucler, 

Geslachtrekening,  y.  Généalogie,  f.  GiespeAmaker ,  m.  Fabricant  de  beuckfy 

Geslachtrekenkundig,  b.  ft.  Généaê^  m. 

gique.  Gespens ,  o.  FantOme .  sneeire ,  m.           1 

Geslachtsyei^Chü  ,   o.    IHffépence    de  Gesphaek ,  m.  Zie  Gespoeugel.                I 

genre ,  f.  Gespierd ,  b.  n.  Ëkisclé ,- fori, 

Oeslachtsyerwant,  m.  Lignager,  m.  Gespin ,  o.  Filage  ,  ra.                              | 

jGeslachttsifel,  y.  Table  gMéalogique  ^  OeBpnaéid,  y,  ArdiUon^m. 

f.  Gkespook  V  o.  JppttfiUon  de  spectf^é  «m 

Geslachtwapfen,  o.  ArmoiHeSs  f.  pi.  de  rsvenants ,  t,\arand  bruil ,  m.           ! 

Geslachtwoord ,  o.  Jrticle  (grramm.] ,  Gespoord,  h.  n.  Éperonné ;  ergalé.          i 

m.  Gespot ,  o.  Moquene ,  f.                           J 

Oeslagt,  o.  BUes  luées^  f.  pi. ;  abatage ,  Gespraek ,  o  Zie  Gesprek. 

m.  Gespraekzaera ,  b.  n.  Jffable,  — ,  by w. 

Gesleep,  o.  Suite,  f.;  corlége,  m.  Afjablement, 

Geslemp,  o.  Débauche,  goinprerie,  f.  Gespraekzaemheid ,  y.  AUabiiité,  f. 

Geslepen ,  b  n.  Fin ;  ntsé;  snbtU ;  ma-  Gespraekiaemlyk  ,  byw.  Afiibleme^d. 

tois.  Gesprak ig ,  b.  n.  Zte  Geepraekzaem, 


Digitized  by 


Google 


GES 


GET 


195 


Gespreek ,  o.  Zie  Gesprek. 
Geapreeow ,  o.  Zie  Gespot. 
Gesprek,  o.  Discours;  entretien;  pro- 
pos ^  m. ;  conversatioii ;  conférence  , 

f. 
Gesprekswyze ,  byw.  Dialogiquement, 
Gesprenkel ,  o.  Jaspure ,  f. 
Gespuis  ,  o.  QinaiUe  .  f.;  bmU ,  m. 
Gest ,  T.  Lev&rt,  f.;  fevain ,  m. 
Gestadig:,  b  n.  Constant ;  continuit.  — , 

bjw.  Constamment ;  continueltement. 
Gestadi^D ,  b.  w.Confirmer ;  afflrmer; 

comoluier;  ratifier;  constater. 
Gestadigheid ,  v.  Constance ;  assiduité; 

conUnuation ;  durée ,  f. 
GestadiffiDg,  v.  RaUhcatioUy  f. 
Geatadiglyk ,  byw.  Constamment ;  con^ 

tinueuement. 
Gestaert ,  b.  n.  Zie  Gasteert. 
Gestalte  ,  ▼.  Forme ;  figure ;  taiUe ;  sta-' 

tuie ;  dii^position ;  atiaüté ,  f. 
Gestaltenis  ,  v.  Zie  Öestalte. 
GestaltewfsseliDg ,  v.  Transfomtation  ; 

métamorphose ,  f. 

Gestand ,  bjF  w.  —  doen.  Exécuter;  ef- 

fectuer;  tenir.  Zyn  woord  —  doan. 

Tenir  SM  parole. 
Gtfstamd  ,  b.  n.  Étoilé. 
Gestamte «  o.  Constettation ,  f. 
Gesteek ,  o.  Picotement  continuel,  m. 
Gesteeld ,  b.  n.  Stipité  (bot.). 
Gesteen ,  o.  Gémissenicnt ,  m.;  plainies , 

f.  pi. 
Gesteente,  o.  Pierreries ,  f.  pi.;  Umibe 

(pierre) ,  f. 
Gesteert ,   b.  n.  Caudé ,   qui  a  urn 

queue. 
Gestel ,  o.  ConstruUUm ;  composUion ; 

structure ;  conslitution ,  f.;  tempera- 

ment,  m. 
Gesteldheid»  v.  DisposUion;  constUtt- 

Uon ;  composUion ;  situation ,  f.;  état » 

m.;  circonstance ,  f. 
Gesteltenis ,  y.  Zie  Gesteldheid. 
Gesten ,  o.  w.  Fermenter ;  guitier. 
Gestemd ,  b.  n.  Étoilé. 
Gesternte ,  o.  Zie  Gestarnte. 
Gesticht,  o.  Edifice;  imtitut;  étabUs- 

semeni ,  m.yinstitvtion ,  f. 
Gestichtig,  b.  n.  Édifiant ;  modeste; 

grave.  , 

Gestichtighefd  ,  ▼.  ÉdificatUm ;  modes- 

tie;gravité,  f. 
Gestigjb.n.  Troubtc, 


Gesting ,  v.  Fermentalion ,  f. 
Gestingmeter ,  m.  Zymosimètre ,  m. 
Gestoei ,  o.  Badinage ,  m. 
Gestoelte ,  o.  Banc  ou  siége  élevé ,  on.; 

tribune ,  f.;  staties ,  f.  pi. 
Gestof ,  o.  Fan/aronnade ,  f. 
Gestommel ,  o.  Eruit  sourd  ,  m. 
Gestoofd ,  V.  d.  —  vleesch.  Etuvée  ,  ƒ. 
Gestoord » b.  n.  Fdciié;  offensé;  trou^ 

bié;  interrompu. 
Gestoordheid,  v.  Colère  y  f.;  troubtey 

m. 
Gestoot ,  o.  Heurt ,  ehoc ,  coup ,  m. 
Gestotter ,  o.  Bégauement ,  m. 
Gestraeld ,  b.  n.  Radial;  radié  (bot); 

comété  (bias.). 
Gfistreel ,  o.   Fiaiterie ;  cajolerie ;  «o- 

resse ,  f. 
Gestreept,  b.  n.  Bayé; panache;  zébré. 
Gestreng,  b.  n    Rigoureux;  sévère ; 

rigide;  rude;  hownrable:  vénérable. 

-— ,  byw.  Zie  Gestrengelyk. 
Gestrengelyk ,  byw.  Sévèrement ;  ri- 

goureusemeni. 
Gestrengheid  ,  v.  Rigueur  f  sévérité^  f. 
Gestrikt,  b.  n.  Orné  de  rubans.  —e 

letter.  Lettre  capitaie  oa  majuseuU  , 

Gestrook ,  o.  Zie  Gestreel. 

Gesuis ,  o.  Bruit  sourd ;   bourdonne- 

ment ;  Hntouin ,  m. 
Gesukkel ,  o.  Retardement ,  m. ;  ian- 

temerie^  f. 
Getabberd  ,  b.  n.  en  byw.  Qui  a  mis  sa 

robe;  en  robe. 
Getakt,  b.  n.  Brancliu  ,  rameux. 
Getal ,  o.  Nmnbre ,  m. 
Getalkunde .  v.  JrWimétique ,  f. 
Getalletter,  v.  Ciiiffre,  m. 
Getallig ,  b.  n.  Nuraérat. 
Getalm ,  o.  Lanternerie ,  temporiuUion, 

Getalmerk ,  o.  Ciiiffre  ,  m. 
Getalmeter ,  m.  Aritivmomèire ,  m. 
Getalwaerzeggery  ,  v.  Arithmande,  f. 
Gtetalwoord,  o.  Nom  de  nombre  ,  m. 
Getand  ,  b.  n.  Denté;  aenUié ;  endenté ; 

brei  té;  crénelé ;  barbete. 
Getemperd ,  b.  n,  Tempéré;  modéré. 
Getemperdheid,  y.  Modération;  tem- 

pémture ,  f. 
Getier ,  o.  BruU  ;  vacarme ;  tapage ; 

fracas,  m. 
Getigerd ,  b.  n.  Zie  Getygerd. 
Getimmer ,  o.  Cliarficnte ;  C'har\)enterie; 

contignation ,  f. 


Digitized  by 


Google 


196 


GET 


GEV 


Getimmerte ,  o.  Zie  Getimmer. 

Getjelp ,  o.  )  GuilUri ,  chani  du  moi- 

Getjilp ,  o.  ?    neau ,  m. 

Getoet ,  o.  Son  du  cor.m, 

Getommel ,  o.  Bruü ;  vacarme ,  m. 

Getouw  ,  o.  Métier ,  m. 

Gtotouwtreden ,  ▼.  mv.  Bricoteaux ,  m. 
pi. 

Getraen ,  o.  Pleurs ,  m.  pi.;  piüintes ,  f. 
pi. 

Getrappel,  o.  Tréffignement ;  piétine- 
ment,  m 

Getrak ,  o.  JUelagey  m. 

Getreur ,  o.  Jffliction,t.;  deuü ,  m. 

GQtrippel ,  o.  Zie  Getrappel. 

Getrommel ,  o.  Bruit  du  tambour ,  m. 

Getrouw  ,  b.  n.  Fidele;  loyal.—,  byw. 
Pidèlement ;  loyalement. 

Getrouwde,  m.  en  y.  Marie,  m.;  ma" 
riée,  f. 

Getrouwelyk,  byw   Fidèlement ;  loya- 
lement. 

Getrouwheid,  v.  Fidélité;  loyauté,  f. 

Gtetrouwigheid ,  v.  Zie  Getrouwheid. 

Getuig ,  o.  Hamais  .  m. 

(ïetuigbrleven ,  m.  mv.  Lettres  testi- 
moniales ,  f.  pi. 
,    Getuige,  m.  en  v.  Témain;  martyr, 
m. 

Getuigen  ,  b.  ^  o.  w.  Témoigner ;  at- 
tester;  déposer. 

Getuigend  ,  b.  n.  Déclaraloire. 

Getuigenhooring ,  v.  Audition  des  té- 
moinSff, 

Getuigenis  ,  v.  en  o.  Témoignage ,  m.; 
attestation ;  déposition ,  f. 

Getuigenisbrieren ,  m.  mv.  Lettres  tes' 
timoniaUs^t^h 

Getuigenisgevend,  b.  n.  Testiinoniat. 

Getuigenverhoor,  o.  Audition  des  té- 
moinsj. 

Getuigschrift,  o.  Certificat^  m.;  attesta- 
tion, f. 

Getuimel,  o.  Culbute,  f. 

Getuit,  o.  Zie  Geruisch. 

Getulband,  b.  n.  Quiporteun  turban, 

Gety,  o.  Marée;  occasion,  f,;  intérêt; 
office,  m. 

Getyboek,  o.  en  m.  Bréviaire,  m. 

Getyde,  o.  Saison,  f. 

Gety  den ,  o.  mv.  Heures  canoniales ,  f. 
pi.;  office,  m. 

Getydenboek,  o.  en  m.  Zie  Getyboek. 

Getydig,  b.  n.  Zie  Tydig. 

Gety  gebed,  o.  Z;e  Gety  den. 

Getygerd,  b.  n.  Tigré;  tigre. 


Gety  meter,  m.  Thalassomètre,  m. 

Geur,  m.  Odeur;  senUur,  f. 

Geurig,  b.  n.  Odoriférant ;  aromatique. 

Geurigheid,  v.  Bonne  odeur,  t. 

Geus,  m.  Gueux;  mendiant,  m.  —  ,  v. 
PaviUon  de  beaupré,  m. 

Geut,  V.  Fonte,  f.;  jet^  m. 

Geutdierkens,  o.  mv,  Infusoxres ,  m. 
pi. 

Gevader,  m.  Parrain ;  compère^  m. 

Gevaderschap,  o.  Compérage,  m. 

OevsLer ,  o.  Danger ;  péril ;  risque;  ha- 
sard,  m.;  voiture,  f. 

Gevaerlyk ,  b.  n.  Dangereux,  — ,  byw. 
Dangereusement. 

Gtevaerlykheid,  v.  ZfcGevaer. 

Gevaert^,  o.  Cotosse,  m.;  lourde  machi- 
ne ;  masse,  f. 

Gevaervol,  b.  n.  Zie  Gevaerlyk. 

Geval ,  o.  Fortune,  f.;  hasard  ;cas;  eve- 
nement; accident,  ro.;  aventure,  f.  By 
— .  Par  hasard,  In  —  dut.  En  cos  que. 

Gevallen,  o.  w.  Jrriver;  plaire. 

Gevallig,  b.  n.  Accidentel;  fortuil;  sin- 
gulier; particulier;  agrëable.  — - ,  byw. 
Par  hasard ;  accidentellement. 

Gevalligheid,  V.  Castuilité;contingence, 

Gevalliglyk ,  byw.  Par  hasard;  fortui- 
tement. 

Gevang,  o.  Zie  OevangeniF. 

Gevangeling,  m.  en  v.  Zie  Gevangene. 

Gevangen,  v.  d.  Pris ;  caplif.  —  ne- 
men. Faire  prisonnier.  —  zetten.  Em- 
prisonner.  —  zitten.  Élr^  en  prisoti. 
Zich  —  geven.  Se  rendre. 

Gevangenbewaerder,  m.  Geölier,  m. 

Gevangenbewaerster,  v.  Geölière.  f. 

Gevangene,  m.  en  v.  Prisonnier^  m.\ 
prisonnière,  f. 

Gevangenhoeder,  m.  Geólier,  m. 

Gevangenhocyister,  v.  Geólière,  f. 

Gevangenhouding,  v.  Détention^  f. 

Gevangenhuis,  o.  Prison,  f. 

Gevangenis,  v.  Prison;  captivité ;  dé- 
tention,  f. 

Gevangenneming,  v.  Prise  de  corps,  f.; 
arrét ;  emprisonnement ,  m. ;  arresta- 
tion,  f. 

Gevangenrol,  v.  Ecrou,  m. 

Gevangenschap,  v.  Captivité^  détenHon, 

Gevangenzetting ,  v.  Emprisonnement, 

m. 
Gevankelyk ,  b.  n.  Captif.  —  ,  byw.  En 

prisonnier;  en  prison. 


Digitized  by 


Google 


GEV 


GEW 


197 


Gerankelykheid,  v.  CapiivUé,  f. 
GeTecht,  o.  Combat,  m.;  bataiUe,  f. 
Gevechtplaets ,  t,  C/iamp  de  bataüls , 

m. 
Gevechtschilder ,  m.  Peintre  de  batail- 

les,  m. 
Gevederd  ,  b.  n.  Emplumé;  empenné. 
Geveing,  o.  Zie  Geveinsdheid. 
Geveinsd,  b.  n.  Feint ; dissimvU;  faux; 

hypocrite, 
Geveinsdelyk ,  by w.  Jvec  feinte  ;  avec 

dimmulalion. 
Geveinsdheid  y.  Feinte;  dissimulation; 

hypocrisie,  f. 
Gevel,  m.  Fagade,  f.;  frontispice,  m. 
Geveldak,  o.  Croupe  (archit.),  f. 
Gevelmuor,  m.Mur  de  fagade.  m. 
Geveltop ,  m.  Sommet  d'une  fagade , 

ro. 
Gevelvormig.  b.  n.  Pignonné  (bias.). 
Geven,  b.  -w.  Donnef:  rendre;  faire  pré- 
sent. Geloof—.  Croire;  ajouter  foi. 

Gehoor  — .  Écouter;  donner  audience. 

Rekenschap  — .  Rendre  compie,  Eaed 
-.  ConseiUer.  Den  geest  — .  Rendre 

V&me,  mourir.  Te  verstaen  ~.  Faire 

entendre.  Te  kennen  —  Faire  savoir; 

mander.  God  geve  I   Dieu  veuille ! 

Gave  God !  Plüt  ü  Dieu ! 
Gever.  m.  Donneur;  donateur;  datif, 

m. 
Gevest,  o.  Garde  (d'une  épée),  f. 
Gevingerd,  b.  n.  Digité,  dactylé. 
Gevit,  o.  Diatribe,  chicane,  f. 
Gevlamd,  b.  n.  Ondé, 
Gevlecht,  o.  Entrelacement,  m. 
Gevleeschd,  b-  n.  Charmi ;  incamé 
Gevlei,  o.  Flatterie;  caresse,  f. 
Gevlekt,  b.  n.  Moucheté;  tacheté. 
Gevlerkt,  b.  n.     {  j-u 
Gevleugeld,  b.n.  f  ^*^' 
Gevloek ,  o.  Imprécation  y  tjuretnent , 

m. 
Gevoeg ,  o.  Setle ;  évacuatian,  f.  Zyn  — 

doen.  Aller  a  la  setle. 
Gevoegelyk ,  b.  n.  Convenable ;  decent; 

raisonnabte.  — ,  byw    Convenabte- 

ment ;  décemmeni ;  raisonnablement. 
Gevoegelykheid ,  v.  Convenance ;  dé- 

cence,  f. 
Gevoegstoel,  m.  Chaise  percée,  f. 
Gevoegzaem«  b.  n  Complaisant, 
Gevoegzaemheid,  v.  Complaisance,  f. 
Gevoel,  o.  Tact;  toucher;  attouche- 

ment ,  m. ;  sensation ,  f. ;  sentiment , 

m. 


Gevoelen ,  o.  Sentiment ;  avis ,  m.;  opi- 

nion ;  colêre  ,  f. 
Gevoelen,  b.  w.  Sentir;  éprouver.  — ,  o. 

w.   Concevoir;  comprendre;  penser. 

Zich  wel  o^kwalyk  —.  Se' sentir  ou 

se  trouverbien  ou  Tual» 
Gevoelig,  b.  n.  Sensible:  touche;  tou- 

chant;  fdché;  susceptible.  — ,  byw. 

Sensibtement ;  vivement. 
Gevoeligheid,  v.  Sensibilité,  f.;  ressenti- 
ment, m.;  colère,  f. 
Gevoel iglyk,  byw.  Sensibtement;  vive- 

ment. 
Gevoelloos,  b.  n.  Insensible ;  apathique; 

dur.  — ,  byw.  Duretnent. 
Gevoelloosheid,  v.  Insensibilité^  apa- 
thie, f. 
Ge  voelt  aig ,  o.  Sensorium  (partie  du 

cerveauj,  m. 
Qevoelverinogen ,  o.  FacuUé  semitive , 

f.;  sentiment,  m. 
Gevoelvol ,  b.  n.  Sensible ,  compatis- 

sant. 
Gevoelyk,  b.  n.  Sensible, 
Gevoelzetel,  m.  Zie  Gevoeltuig. 
Gevogelte,  o.  Votaül^y  f. ;  les  oiseaux^ 

m.  pi. 
Gevolg ,  o.  Suite ,  f.,  cortége,  m.;  consé- 

quence ;  conclusion ,  f. ;  coroUaire ,  m. 

By  — .  Par  conséquent. 
Gevolgelyk ,  voegw.  Par  conséquent , 

donc. 
Gevolgtrekkend ,  b.  n.,  Discutsif ;  dé- 

duetif;  conctusif. 
Gevolgtrekking,  v.  Conséquence ;  in- 

duction ;  condusiony  f. 
Oevolmagtiffd,  b.  n.  Pténipotentlaire. 
Gevorderd,  b.  n.  Avance. 
Gevry,  o.  jmours,  amourettes,  f.  pi. 
Gevryde,  m.  en  v.  Affraiichi,  m.;  aflran- 

chie,  f. 
Gewaed,  o.  Habit,  vêtement,  m. 
Gewaend,  b.   n.  Prétendu^  supposé , 

feint,  —e  vader.  Père  putatif, 
Gewaerdigen ,  o.  w.   Zie   Öeweerdi- 

gen. 
Gewaerwordelyk,  b.  n.  Sentimental, 
Gewaerworden  ,  b.  w.  Apercevoir^  dé- 

couvrir^  sentir, 
Gewaerwording,  v.  SensaUon,  f. 
Gewag,  o.  Mention,  f.;  aboiement,  m. 
Gewagen,  o.  w.  Faire  mention. 
Gewaggel,  o.  Chancellement ;  branie- 
ment  ;  dandinement,  m. 
Gewapenderhand,  byw.  A  main  armee. 
Gewas,  o.  RécoUe,  f.;  fruits  de  la  terr  , 


Digitized  by 


Google 


198  GEW  GEW 

m.  pi.;  cru,  m. ;  plante ;  excroissance ,  Geweldoefening ,  t.  i  rr.-^^^^    - 

f.  Geweldpleging ,  v.   (  ^^^*^^ »  » • 

Gewas  Yerrthidend,  b.  n.  Ptantivore.  Gewelf,  o.  Faüte ,  f. 

Gewaterd,  b.  n.  Ondé,  tatisé,  moiré,  Gewelfboog,  m.  Arceau^  m.,  éoueOe^  f. 

Geweef,  o.  Tissure,  f.;  iissu,  m  Gewelfrug ,  m.  Extrados  (arcbit.)  ,  m. 

Geween ,  o.  Gémissements ;  pteurs ,  m.  Gewelfsel ,  o.  Zie  Gewelf. 

pi.  Gewelfsteen ,  m.  Fausssau ,  voussoir , 
Geweer,  o.  jérme,  f.;  fusil,  m.  Het  —       m. 

vellen.  Croiser  ia  baionneUe,  Gewelfswyze ,  byw.  En  voÜU, 

Oeweerdigen ,  o.  w.  Zich  — .  Daigner.  Gewelle,  v.  Cur?e ,  f. 

Zich  niet  — .  Dédaigner.  <ïewemei,^o.  FrétiUement;  fourmiUe- 
Geweerdolk ,  m.  Baïonnette ,  f.  ment ,  nu 

Geweerhuis ,  o.  Arsenal,  m.  Gewend  te ,  v.  Zie  Gewoonte. 

Geweerkogel ,  m.  haüe  de  fusil^  f.  Gewennen,  b.  w.  Accoutumer;  haki- 
Geweerkolf,  m.  fn  t.  Crosse  de  fusU ,       tuer.  Tot  of  aen  den  arbeid  — .  Ac- 

t.  contumer  au  travoH. 

Geweerloop  ,  m.  Canon  de  fusil ,  m.  Gewenning ,  v.  Habitude ;  coulume ,  f. 

Geweermagazyn ,  o.  Arsenal ,  m.  Gewente,  t.  Zie  Gewoonte. 

Geweermaker ,  m.  Annuriir ,  m.  Gewerkt,  b.  n.  Ouxré, 

Geweermakery ,  v.  Falnique  d'armes.  Gewest,  o.  Contrées  regio»;  provinu. 

f.  f.;  pays ;  district ;  parage ,  nu 

Geweerrok,  o.  )  Mteiier,  boispourpo-  Gewestelyk,  b.  n.  ProvindaL 

Geweerrek,  o.  f     ser  tes  fusils ,  m.  Geweten  ,  o.  Conscience ,  f. 

Geweerring,  m.  Capucine  (anneau),  Gewetenloos ,  b.  n.  en  byw.  Sans  com- 

f.  science. 

Geweerschot,  o.  Coup  de  fusil ,  m.  Gewetenloosheid,  v«  Manque  de  con- 
Geweerstok ,  m,  RAtelier ,  m.  science ,  m. 

Gewferstoot ,  m.  Coup  de  crosse  de  fu-  Gewetensangst ,  m.  Syndérèse «  f. 

sit ,  m.  Gewetensdwang,  m.  intotérance  •  f. 

Geweerverkooper ,  m.  Armurier ,  m.  Gewetensgeval ,  o.  Cos  de  conidence , 
Geweervuer ,  o.  FusiUade  ,  f.  m. 

Gewei ,  o.       )    Entrailles  d*animaux  Gewetensleeraer ,  m.  Casuiste ,  m. 

Geweide,  o.   f     sauvages  ^  f,  pi.;  cU'  Gewetenstwyfel ,  m.  Sn't/pif/f ,  m. 

rée,  f.  GewetensYol .  b.  n.  Conscwncieux. 

Geweld ,  o.  Fiotence ;  force ;  contrainte ,  Gewetenszaek ,  v.  Cas  de  conscUnct , 

f. ;  effort ;  pouvoir ;  bruit ,  m.  m. 

Geweldbrief ,  m.  Lettre  de  contrainte ,  Gewezen  ,  b.  n.  Qid  a  M;  ancien;  d- 

f.  devant,  —  minister.  Ex-ministre  ,  m. 

Gewelddadig ,  b.  n.  Violent.  — ,  byw,  Gewieg,  o.  Action  de  bercer,  f.  Het  ^ 

Fiolemment.  der  baren.  Le  dapotage  (outr.). 

Gewelddadigheid » y.  Viotence ,  f.  Gewiekt ,  b.  n.  Allé  .quiades  ailu. 

Gewelddadiglyk ,  byw.  J  Fiolemment,  Gewigt,  o.  Poids,  m.;  petanieur;  im- 
Geweldelyk ,  byw.         j    avec  molen-      portance ,  f. 

ce.  Gewigtbeschry ver ,  m.  Jchthéographe , 
Geweldenaer,  m.  Tyrafi;  usurpateur;       m. 

exacteur ,  m.  G^wigtbeschiyving  ,  v.  Achthéogra- 
Geweldenary,  v.  Tyrannie ;  usurpa-      phie^t 

tion ;  exactian ;  viotence ,  f.  Gewigtlg ,  b.  n.  Trébuchant ;  impor- 
Geweldig ,  b.  n.  Fiotent ;  rude ;  tyroH'       tant ,  grave. 

nique:  vif;  ardent;  véhément ;  con-  Gewifftigheid  ,  v.  Imnortaewe ,  t 

sidéraite.—^hyw.  Fiolemment; beau-  Gewild ,  b.  n.  Désiu ,  recherche^  «mh 

coup.  lu, 

Goweldigerhand ,  byw.  m  vive  force ,  Gewillig ,  b.  n.  Vcdle;  offldeux ;  com- 

&  force  ouverte.  plaisanl.  — ,  byw.  Zie  Gewilliglyk. 

Geweldlglyk,  byw.  Fiolemment:  par  Gewilligheid,  y.Docilité;  camplaisan- 

force ;  extrémement ;  beaucoup ;  fort.        ce ,  f. 


Digitized  by 


Google 


GEW  GËZ  199 

Gewllliff] jk ,  byw.  Voiontairenmit ;  vo-       vers.  Aukun  sacrés^  —e  goscbiede- 

loniiers.  nis.  Histoirc  s,(tinU. 

Gewin ,  o.  Gain; profil^  m.  Gewyfd  ,  b.  n.  Qui  a  ufie  femme  »  ma- 
Gewinnen  ,  b.  w.  Gagner ;  engendrer.  ris. 

Gewinner  ,  m.  Gagmint ,  m.  Gewysde ,  o.  Senlence ,  f.;  arrêl ,  m. 

Gewiuiiing,  v.  Pracr^Mêm^^  f.  Zie  Ge-  Gesabber ,  o.  Bave ,  f. 

win.  Gezaei  ^  o.  SeniaiUes ,  f.  pi. 

Gewinzaexn ,  Iöl.  n.  ProfUal?lc ;  lucraiif.  Gezag ,  o.  4utQrU(;  pm$smcet  f. 

Qeiehizlel!: ,  b.  a.  Zu  Gewinzaohtig.  GezHggeviog ,  v.  Am^omaüon ,  f. 

Gewinzoek^  9  m.  Mcnttm  iniénessé,  m.  Gezaghebbeud ,  h>  n.  jicarédiU;  mio» 
Gewinzacht,  t.  Avidüé^  f.;  ifUér^  ^       rise 

m.  Gef^^hebber ,  m*  JOireefeur»  m, 

Gewinzachtig ,  b.  n.  ioiénesaéi.  Gezaghebster ,  ▼.  Directrice ,  L 

Gewis ,  b.  n.  CerUun ;  sür  ;  (isswré,  -^ ,  Qezi^inan ,  m  Dictatuur ,  w. 

byw.  Certainemeut.  Gezagtigen  ,  b.  w.  Appuyer  d*une  au- 
Gewisheid ,  v.  Certüude  ,  f.  torité. 

Gewisse,  o.  Zie  Geweten.  Gezagvoerder «  m-  Zie  GezagbebbQr. 

Gewisselyk,  byw.  CerUdMemeni.  Gezalfd  ,  v.  d.    De  —e  des  fieeren. 
Gewoel ,  o.  TroubU ;  emburras ,  m. ;       UOint  du  Seiffneur;  Ie  Qhri^t. 

fóule ,  f.  Gezamenderband  ,  byw.  2     CcnjoinUh 

GQwo\d,h.  n.  Laineux;  lanifère;'  ia-  Gezainenlyk ,  byw.  f      ment i en- 

nugtneux ;  drapé  setnble. 

Gewolkt ,  b.  u.  Nuaotux;  on4i.  Geza.Bfteailyk ,  byw.  Zie  Ge^amealyk. 

Gewonde ,  m.  ^  v.  Ble^sé,  m.;  klessü ,  Gezang ,  o.  Cimit. ;  oanlique ;  air,  m. 

t'  Qezaqgboek,  o.  en  m.  Clwm^nnier, 
Gewoon ,  b.  n.  AceotUnmé;  eommuM  ;       m. 

ordinaire^  t-,  byw.  MabUueUemejU  ;  Gezant ,  m.  Enuoyé;  ambüSiAieur ,  m. 

ordinairement.  Gezantschap ,  o.  Amèaudde ,  f. 

Gewoonh^d,  y.  HaHtude;  caiUume  ,  Gezantscbappdyk ,  b,  n.  i>2>/()maii</2^. 

f.  — ,  by  w.  OipéonuOiquemefil, 

Gewoonlyk ,  b.  n.  OnUmh^;  habüueb;  GezsntacbapskoJviige ,  n>.  Diplomate  , 
utiU;  commuA.  -^,  byw.  Ordmai^       m. 

rtmeni  ;  KabUueUemeM ;  comniii.né'  Gezantschap^unst,  v.  Diplomatie »  f. 

nem.  GezantscbapvQlger ,  m*  Atiaché  (d'am- 
Gewoonschap,  v.  Zie  Gewoonte.  bassade)  ,  m. 

Gewoonte ,  t.  €outMme ;  habüude ;  mO'  Gezantsvrouw ,  ?.  Ambofifadriee ,  f. 

de ,  f^  nsage ,  m.;  routine ,  f.  Ge^e^d ,  b.  n.  Gi^ni  d'une  i^erde ;  lié 
GewooBteregtf  o.  Drait  coutumier ,  m.       avec  une  corde. 

geworden ,  o.  w.  Avoir ;  recevoir.  Laet  Gezeg ,  o.  Discours ;  raisonnemenl ,  m.; 
^  my  — .  Laissez-moi  faire.  sentence ,  f. 

Oewormte ,  o.  f^ers ,  m.  pi.;  vermine ,  Gezegde «  o.  Discours;  propos;  dU^uL] 

f-  paroles ,  f.  pi.;  diction ,  f. 

Gewricfct ,  o.  Jainiure ;  urlicukUion ,  f.  Gezeggelyk ,  b.  ft.  Do(^.  -^ ,  byw.  Dc- 
GewHchting ,  ▼.  ArHouiaÜon ,  f.  cilement. 

(Hwriobtknold&el ,  m.  Condyle  (enat.) ,  Gezeggelykheid  ,  v.  DodWt  f- 

na.  Gezeggen  ,  o.  w.  ijick  laten  — .  Se  laii- 
GewrichtsTerstyrlng  ,    y.     Ankylose       ser  persuader. 

(méd.) ,  f.  Gezel ,  m.  Compagnon ;  gar^on ,  m. 

Gewricitaiekt«,v.  JPfltorfi^OTt^iii/ue,  Gezellig,  b.  n.  Social;  sociable.  — » 

t  byw.  Sociablement, 

G«ww)ebt ,  o.  Effei ;  résultat ;  ouvrage ,  Gezelligheid ,  v.  SociabiUté,  f. 

m.;  preéuetion ;  awore ,  f.  (ïezelliglyk ,  byw.  Sociabkment. 

^^ewolf ,  o.  Zie  Gewelf.  Gezellin ,  v.  üompa^ie  *  f. 

öewy ,  o.  Zie  Gewei.  Gezelschap ,  o.  SoeiéU;  compagnie;  as- 
öe^d,  b.  n.  Sacré;  consacré;  bénU;      semblée ,  f. 

<ttuii.  —  brood.  Pain  bénit.  — eschry-  Gezelschapacht^ ,  b  n.  ^ciabie- 


Digitized  by 


Google 


200 


GEZ 


GIE 


Gezelscliappelyk ,  b.  n.  SociaL 

Gezelschapsjuffer  ,  y.  Demmelle  de 
compagnie ,  f. 

Gezelscbapsrekening ,  y.  Règle  de  so- 
dété.t. 

Gezet ,  b.  n.  Corpulent ;  gros ;  adonné; 
posé;  fixé;  arrêté, 

Gezetbeid,  v.  Corpttlence,  f. 

Gezeur,  o.  Druit,  bourdonnetnent,  m, 

Gezicbt,  enz.  Zie  Gezigt,  enz. 

Gezien,  b.  n.  Estimé, 

Gezigt ,  o.  Fue;  vision ,  f. ;  visage;  as- 
pect ;  regard ,  m. 

Gezigtbescbryying,  y.  Prosopographie ^ 
f. 

Gezigteinder,  m.  Horizon,  m. 

Gezigtgesteldheid  ,   v.   Pfiysionomie  , 

Gezigtkring,  m.  Horizon,  m. 
Gezigtkunde,  v.  Optique,  f. 
Gezigtkundig,  b.  n.  Optique. 
Gezigtkundige,  m.  Opticien,  m. 
Grczigtkunst,  y.  Zie  Gezigtkunde. 
Gezigtloos,  b.  n.  Privé  de  lavue 
Gezigtloosheid,  y.  Privalion  de  ta  vue, 

Gezigtlyn,  y.  Horoptère^  m. 
Gezigtspunt,  o.  Potnt  de  vtie,  m. 
Gezigtstrael,  m.  Rayon  visuel,  m. 
Gezigtzenuw,  y.  Nerf  optique,  no. 
Gezin,  o.  Familie;  maison,  f.;  les  domes- 

liques,  m.  pi. 
Gezind ,  b.  n.  Intentionné;  disposé. 
Gezindheid ,  y.  Secte;  religion ;  inclina- 

tion;opinion,t. 
Gezindte ,  y.  Secte ;  religion ,  f. 
Gezocht,  y.  d.  van  Zoeken.  Jffecté;  af- 

fété. 
Gezochtheid ,  y.  Affectation ;  affélerie , 

Gezond  ,  b.  n.  Sain ;  bien  portant ;  sa- 

lubre;  utile.  —  verstand,  —e  rede. 

Setis  commun,  Ifonsens.  — ,  byw.  Soi- 

nement. 
Gezondband,  m  Ceinture  de  santé,  f. 
Gezondelyk^  byw.  Sainement. 
Gezondheid,  y.  Santé;  salubrité,  f. 
Gezoudhejdsbad,  o.  Bain  de  santé,  m. 
Gezondheidsleer,  y.  Hygiène,  f. 
Gezondheidsofficier ,    m.    Officier    de 

santé,  m. 
Gezondmaking,  y.  Assainissenient,  m. 
Gezond  word  Ing,  y.  Convalescence,  f. 
Gezucht,  o.  Gémissementt  soupir^  m. 
Gezuip,  o.  Ivrognerie,  f. 
Gezuis,  o.  Zie  Gesuis. 


GezuU,  o.  Marinade,  f. 
Gezusters^  v.  mv.  Sxurs,  f.  pi. 
Gezwagers  ,  m.  mv.  Beanx-frèree ,  m\ 

pi. 
Gezweer,  o  Jbcès,  ulcère,  m. 
Gezwel,  o,  Enflure,  tunieur^  f. 
Gezwerm,  o.  Essaim,  m. 
Gezwets,  o.  Fanfaronnade.  f. 
Gezwind  ,  b.  n.  Agile ;  prompt;  rapide^ 

— ,  byw.  Zie  Gezwindelyk. 
Gezwindelyk,  byw.  Fiie;promptemerUi 
Gezwindheid,  y.  Vitesse,  f. 
GezwoUenlieid,  y.  En/lure,  f. 
Gezworene,  m.  Jure ;  expert^  m. 
Gids,  m.  en  v.  Guide,  conducteur^  m.^ 

conductrice,  f. 
Giegagen,  o.  w.  Braire. 
Gier,  m.  Fautour,  busard,  m. 
Gier&rend,  m.  Cafre^  aigle-vautonr^  m. 
Gierbrug  ,  y.  Pont  volant ,  m. ;  Imtl/e] 

f. 
Gieren ,  o.  w.  Être  portéde  cótéet  d'ani 

tre;  s*embarder  (mar.);  chaneeler\ 

crier  fort.  —  ,  b.  w.  Jmasser  ;  accu] 

muler. 
Gierig,  b.  n.  Avare,  avide. 
Gierigaerd,  m^  Avare,  ladre^  m.  | 

Gierigheid,  y.  Avarice,  f. 
Gieriglyk,   byw.   Avarement;   amde\ 

ment. 
Gierst,  y.  Mil,  miUet,  m. 
Gierstachtig,  b.  u.  Miliaire. 
Giersten.  ony.  b.  n.  De  mület. 
Gierstenkorrel ,  y.  en  ui.  Grain  de  tnill 

de  miUet,  m.  1 

Gierstenmelk,  y.  )  Bosan,  breuvage  di 
Giersteuwater,  o.  j      mület,  m, 
Gierstklieren,  y.  my.  Glandes  miUairei 

f-  Pl-  . 

Gierstkoorts,  v.  Fièvre  miliaire,  f.      " 
Gierstvormig,  b.  n  MiUaire. 
Gierty,  o.  Zie  Springty. 
Giervalk,  m.  Gerfaut  (oiseau),  m. 
Gierwolf,  m.  Loupgarou,  m. 
Gierzwaluw,  v.  Martinet  (hirond^e) 

m. 
Gietbad,  o.  Douche  (bain),  f. 
Gietbak,  m.  Moule,  m. 
GietSmmer,  m.  Seau  ;.arrosoir,  m. 
Gieten,  b.  w.  4rroser:  fondre ;  couler. 
Gieter ,  m.  Celui  qut  arrose;  fondeur\ 

mouteur;  arrosoir,  m.;  éeope^  f. 
Gietersbak,  m.  Calin  (bassin),  m. 
Gieterts,  m.  Brome,  m. 
Gietery  .  y.     i    Fonderie ;  moulerie 
Giethuis,  o.   |       f. 


Digitized  by 


Google 


GIN 


GLA 


201 


Gieting,  t.  JrrosemmL,  nu;  fonte,  f. 

Gietkoosty  y.  Fonderie,  f. 

Gietlogen,  m.  en  ▼.  Grand  menteur,  m.; 

fnnde  menUiue,  f. 
Gielreffen,  m.  Avene,  mdée,  f. 
GietsefyO.  G^ui/,  m. 
GietTtt.  o.  Écope^  escope,  f. 
GietTorm,  m.  Maitice,  f.,  mouie^  m. 
Gtttverk,  o.  Caul^,  m. 

GifL^ó  I  '^^^  veni»,  m. 
<Hft,  T.  Don,  présent,  cadeau,  m. 
Giftbeetje,  o.  Boucon,  m.;  j^^l^e,  f. 
(^/ftoom,  m.  Toxicódendron,  m. 
Gi^tdrtnk,  m.  Breuvage  empoisonnéf 

m. 
Gifte,  T.  Zie  Gift,  V. 
Giftig,  b.  n.  Venimeux^  vénéneux. 
Gütge^o.  Cadeau^  m. 
GilUeer,  t.  Toxicoiogie.  f. 
Giftaeiig^r,  m.  Empouonneur,  m. 
fóftaeni^ter,  t.  EmpoUonneuse,  f. 
GO,  B.  Cri  pergant  el  aigu,  m. 
G&d,o.  Canfirérie;  communauté;  corpo- 

nikfii^  f.;  c<7i7«  <to  métier,  m. 
Güde,  o.  Zie  Gild. 
Gi]dei)oek,  o.  en  m.  Xit/re  d*une  confré- 

ne,m. 
öötóffoeder,  m.  Confrère,  m. 
Gildebroeder8chap,y.  en  o.  Confrérie,  f. 
Güdemeester, m.  Doyenou  miAlre  d'vne 

eomnnmauté ;  syndic  d*un  corps  de 

n^Uer,  m. 
GndepenniDg^.  m.  Méreau.  m. 
Gfltóeft,  o.  Privüége,  statut  d*un  corps 

éem&er^m. 
QiUeftaf,  m.  Bdtan  de  confrérie,  m. 
Gaitftan,  y.  Bannière  d'une  confrérie, 

flödeuwter,  ▼.  Consosur,  f. 

Gaien ,  o.  w.  Pousser  des  cris  pergants. 

— ^b.  n .  Sóer  ou  eot/^  de  Waii. 
GtBugfaotit,  o.  Bois  seté  de  tiais,  m. 
^KBt  o.  w.  Zie  TJilpea. 
öider.byw.         ) 

Giadarheea ,  byw.  >  Lèbas,  de  ce  cóté-Ut. 
Qi«l«,byv.  ) 

Sadseb,  b.  n.  Qui  est  Ih-bas,  qui  est  de 

tttête^. 

,  m.  Guingan  (toile  de  coton) , 


Rire  H  gorge  dé- 


yftfft 


Ginniken,  o.  w.  Hennir;  ricaner. 

Gips,  o.  Gypse,  pldtre.  stuc^  m. 

Gipsachtig,  b.  n.  Gypseux. 

Gipsen,  onv.  b.  n.  De  pldtre,  de  stuc. 

Gipsen,  b.  w.  Enduire  de  gypse,  de  pld- 
tre, pldtrer. 

Gips  werker,  m.  Stucateur,  m. 

Girgel,  m.  Zie  Gergel. 

Giroffel,  m.  T  OEiUet,  m. ;  giro- 

GirofTelbloem,  v.  f      ftée.  f. 

Giroffelplant,  v.  Giroflée,  f. 

Gis,  V.  Conjecture,  f. 

Gisp.  V.  Ferge.  f. 

Gispen,  b.  w.  FoueUer;critiquer. 

Gisper,  m.  Celui  qui  fouette ;  critique  , 
m. 

Gisping,  V.  Fusligation ;  critUjue,  f. 

Gissen,  b.  w.  Conjecturer;  deviner, 

Gissei',  m.  Conjectureur,  m. 

Gissing,  v.  Conjecture,  f. 

Giflsingói^htig,  b.  n.  Conjectural. 

Gist,  V.  Levüre,  f.:  tevain,  m. 

Gistachtig,  b.  n.  Trouble. 

Gisten,  o.  w.  Fermenter,  guiXler. 

Gister,  byw.      1  „.  „ 

Gisteren,  byw.  ]  "^^' 

Gistig,  b.  n.  Troubl$. 

Gisting  ,   V.    Fermentalion ;  émotion , 

Gistingmeter,  m.  Zymosimètre^  xn. 
Gistingmeting,  v.  Zymosiméirie,  f. 
Gistren,  byw.  £rier. 
Git,  o.  Jais^  jayet  (bitume),  m. 
Gittegom,  t.  Óomme-gulte^  f. 
Gitten,  out.  b.  n.  Dejais. 
Gitzwart,  b.  n.  Noir  comme  jais. 
Glad ,  b.  n.  Égal;  uni ;  poli ;  net ;  iisse; 

glissant,  — ,  byw.  Entièrement;  tout 

net. 
Gladachtig,  b.  n.  Glabriuscule. 
Gladbeen,  o.  Jslic,  m, 
Gladbek,  m.  Happetourde^f. 
Gladden,  b.  w.  Potir;  lisser;  egaler, 
Gladdig,  b.n  Zie  Glad. 
Gladdigheid,  v.  Glabréilé.  f. 
Gladding,  v.  Zie  Giadmaking. 
Gladheid,  v.  Glabréilé,  f. 
Gladmaekster,  v.  PoUsseuse,  f. 
Glad  maker.  m.  PoUsseur,  m. 
Giadmaking,  v.  Polissure,  lissure,  f. 
Gladslaen,  b.  w.  Planer. 
Gladslager,  m.  Ptaneur,  m. 
Gladslypen,  b.  w.  Polir. 
Gladslyper,  m.  Polisseur,  m. 
Gladslyping,  v.  Poiusure,  f. 
Oladslypster,  v.  Polisseuse,  f. 


Digitized  by 


Google 


202 


GLA 


Gladstof,  V.  AdouH,  m. 
Glad  te,  v.  Zit  Gladheid. 
Gladvyl,  v.  Carreletie  (lime),  f. 
GJaesje,  o.      )   Petü  verre^  m.  Het  — 
GlaeskeD,  o   j        ligten.   Üausser  te 

coude.  I 

Glaus ,  m  Lustre ,  écUU,  m.;  spteiideur, 

Glansel,  o.  Apprêt;  lustre ,  m. 
Glansen,  b.  en  o.  w.  Zie  Glanzen. 
Glansloos,  b.  n.  Terne,  dfpoU. 
Glansrj^k ,  b.  n.  Eclatant ,  brillant.  — , 

byw.  Briüamment. 
Glanssteeu,  m.  BriUant^  m. 
Glanster,  v.  lAssetise,  f. 
Glanzen,  b  w.  Lmtrer,  polir,  lisser.  -^, 

o.  w,  BriUer,  reluire,  écïater, 
Glanzer,  m.  Lustreur;  tisseur,  m. 
Glanzig,  b.  n.  Luisant,  poli. 
Glanzing,  v.  Lissure^  f. 
Glas,  o.  Kerre,  m.;  vitre;  glacé,  f. 
Glasachtig,  b.  n.  Vüreux, 
Glasblazer,  m.  Ferrier,  m. 
Glasblazerspyp,  v.  Fête^  f. 
Glasblazery,  v.  Ferrerie,  f. 
Glascilindep,  m.  Mandum,  m. 
Glasgal,  V.  Tandrole,  t 
Glasgordyn,  v.  en  o.  Rideau  de  fenêtre  ^ 

m. 
Glasbandel,  m.  Fürerie,  f. 
Glashandelaer,  m.  Ferrier,  m. 
Glashuis,  o.  Ferrerie^f. 

Glasklomp,  m.  Bosse,  f. 
Glaskoraeiyes,  o.  mv.  Rassade,  f. 
Glaskorf,  m.  Ferrier  (ustensile),  m. 
Glaskramer,  m.  Ferrier^  m. 
Glaskruid,  o.  Pariétaire  (plante},  f. 
Glasmakep,  m.  Ferrier,  m. 
Glaemakery,  v.  Ferrerie^  f. 
Glasoog,  o.  en  v.  OEil  vairon,  asil  vi» 

treux,  m.' 
Glasoogig,  b.  n.  Fairon. 
Glasoven,  m.  Four  H  verre,  m. 
Glasraem ,  v.  e»  o.  Fenitre  ;  croisée ,  f, ; 

chdssis  vitré,  m. 
Glasrand,  m.  Drageoire,  f. 
GlasToede,  v.  Ferge  de  vitre,  t 
Glasruit,  v.  Carreau  de  vitre^  m. 
Glasschilder,  m.  Peintre  sur  verre ;  ap^ 

prêteur;  émaiüeur,  m. 
Glasschildering,  v.  Apprêt,  m.;  peinture 

sur  verre,  f. 
Glasschilderkunst,  ▼.  Èmaillurt^  f. 
Glasschnlm,  o.  Écume  de  verre^  f. 


GLI 

Glas3chyf,  t.  Cytindre  de  verre,  m. 
Glasslyper,  m.  Luneltier ;  adoucisseur . 

m. 
Glassnuisteiy,  v.  Ferroterie^  f. 
Glassteen,  m.  ZéoHthe.  in. 
Glasstof,  V.  FriUe,  mattere  du  vent, 

Glasverkoopster,  t.  Fitrière,  f. 
Glasvocht,  o.  Humeur  vitree,  f. 
GlasYol,  o.  Ferrée,  f ,  vem,.  va. 
Glaswerk  ,  o.  Fitrage ,  m.,  verrtrü , 

Glaswinkel,  m.  Boutique  de  verrerky 

f. 
Glaswording,  ▼.  Fitrification,  f. 
Glaszout,  o.  Selde  verre,  m. 
Glazen  ,  onv.  b.  n.  De  verre ;  vitré.  •=- 

deur.  Porte  vitree.  —  Icag.  .^rnwin 

vitree. 
Glazenmaker,  m.  Fitrier,  m. 
Glazenmakery,  v.  Fttrerie,  f. 
Glazig,  b.  n.  Fitré ; vitreux. 
Glazuer,  o.  Femis;  émail,  m. 
Gleis,  b.  n.  Femissé;  ptombé, 
Gieiswerk,  o.  Faïence,  f. 
Gleiswerkmaker,  m.  Fatencier,  m. 
Gleiswerkmakery,  v.  Fnfencerte,  f. 
Gleiswerkverkooper  ,   m.    Fmender . 

m. 
Gleiswcrkverkoopster ,  v.  Ftüendèrtf 

Glibbernchtig,  b.  n.  GHssant. 
Glibberen,  o.  w.  Glisser. 
Glibberig,  b.  n.  Glissant^ 
Gltbbering,  v.  Glissemertt,  m. 
Glidkruid ,  o.  Crapaudine ,  mitte-feuUU 

(plante) ,  f. 
Glimlach,  m.  Souris  ou  sourire,  m. 
Glimlachen,    enz.    Zie   Grimlachen, 

enz.  « 

Glimmen,  o.  w.  Luire;  triller;  t'oB»- 

mer. 
Glimmend  ,  b.  n.  Luisant;  ardeni;  dl- 

lumé. 
Glimp,  m.  Apparence  trompeuse ; cm- 

leur,  f.:  dehors,  m. 
Glimpen,  o.  w  Rel$ixre,  brüler. 
Glimpig,  b.  n.  Qui  colore ;  feint;  xpé- 

deux. 
Glimworm,  m.  Fer  Luisant,  m. 
Glinster,  m.eny.  Étincelle,  f. 
Glinsteren ,  o.  w.  Luire;  öriüer  ;  élknft- 

Ur. 
Glinsterend,  b.  n.  )  Reluisant;  MSnl; 
GlinBterig,b.  n.     I       étinceUmt.   — » 

byw.  BriUamment. 


Digitized  by 


Google 


GSO 


GOD 


203 


Glinstering,  v.  lustre  ;édat,  m.;  lueiir; 

spiendeur,  f. 
Glinsterken,  o.  ÉtincetetU ;  bluette^  f. 
Gliusterworm,  m.  Zie  Glimworm. 
Glio»,  y.       ï  LaUis;  ireiUage;  espalier , 
Ollnting",  ▼.  f      m 
Glip.  m.  Fente  {dans  unepiume)^  f. 
Glippea,  b.  w.  Fendre  {une  pluine).  — , 

o.  w.  Glisser;  édiapper;  s'esquiver, 
GUpperig,  b.  n.  GHssanU 
Glissen,  o  w.  Zie  Glyden. 
Gilt.  o.  lAiharge,  f. 
Gloed  ,  m.  Brasier;  feu  arderU,  m. ;  ar- 

deur,  L 
Gloeden,  o.  w.  Zie  Gloeïjen. 
Gloei,  m.  Cfuiude.I.  Zie  Gloed. 
Gloeijen»  o.  y/r,  Étre  ardent;  étinceUr; 

brüler ;  brdler.  — ,  b.  w.  Rougir,  ren- 

dre  rouge. 
Gloeijencf,  b.  n.  ArderU;  rouge;  embrasi; 

brülant. 
GloeijendwordiDg ,  t.  Jncandescence , 

Gloeljig,  h.tï.  Zie  Üloénend. 
Gloeijlng,  v.  Ignition  (<3iim.),  f. 
Gloeioven,  m.  Foumemi  é  faire  roug^ 

les  métaux ;  brasier^  m. 
Gloei  vind ,  m.  Vent  brülant  ^  siroc  on 

siroeo,  m. 
Gloor,  ia.  Lustre;  éclat,  m.;  gloire, 

Glop,  o*  Ruelle;  ouverture,  f. 

Gloren,  o.  w.  Zie  Glimmen. 

Glorie,  v.  Gtoire^L 

Gloriedorst,  m.  Zie  Glorlezucbt. 

Glociekroon,  v.  Auréole,  t 

Glorieryk,  b.  n.  Glorieux,  — ,  byw. 
Glorieusement. 

Gleriezacht,  v.  Ambition,  f. 

GI08,  V,  Glose^  f.,  commentaire,  m. 

(Haip,  V.  Trébuehet,  m.;  petite  ouver- 
ture, f.  Ter  ^s.  A  la  d^robée,  secrète- 
ment. 

GJaipen^  o.  vr.  Dresser  des  emb(kcties ; 


Gluips  (ter).  Zie  Gluip. 

Glaipgch,  b.  n.  MaHaeux.  — ,  byw.  Ma- 

ücieusement. , 
Gluren,  o.  w.  Epier ;  guetter ;  lorgner. 
Glybaen,v.  Güssoite,  f. 
Glyden,  o.  w.  Glisser, 
Gtyder,  m.  GUsseur,  m. 
Glyding,  t.  («K^^iu^ttr,  m. 
Glyen,  o.  w.  2t«'GWden. 
Gniffelen»  o.  w.  mre  sous  cape. 
Gnorren,  o.  w.  Grogner. 


God  ,  m.   JHeu ,  m.  —  dank !  —  zy 

geloofd  1     Dieu    merci  I   grdces  \ 
^ieu!  Om  — s  wil.  Pour  l'amaurde 

Dieu.  -—  fföve  heti  Dieu  Ie  veuiUe! 

—  gave  dat !  Plüt  d  Dieu  gue !  Dat 

verhoede  — !  A  Dieu  ne  plaise ! 
Goddeloos ,  b.  n.  Impie ;  méchant.  — , 

byw.  MécJmmment. 
Goddeloosheid,  v.  fmpiélé^  f.;  crime ^ 

ro. 
Goddelooslyk,  byw.  MéchammenL 
Goddeloozö,  m.  Impie;  fti^iumty  m. 
Goddelyk,  b.  n.  Divin.  — ,byw.  Divine^ 

ment. 
Goddelykheid,  v.  Divinité,  f. 
Godendom ,  o.  Dieux  de  la  Fable ,  m. 

pi. 
Godendrank,  m.  Nectar,  m. 
Godenleer,  v.  Theogonie ;  mythologie ^ 

Godenschap,  V.  Les(Ueux^^'Vl. 
Godenspraek,  v.  Zie  Godentaél. 
Godenspys,  v.  Ambroisie,  f. 
Godentael ,  v.  langage  des  dieux,  m. ; 

poMe,  f. 
Godes,  V.  Zie  Godin. 
Godgeleerd,  b.  n.  Tfiéoloaique. 
Godgeleerde,  m.  Théotogien,  m. 
Godgeleerdelyk ,    byw.    Théologique- 

ment. 
Godgeleerdheid,  v.  Théologie,  f. 
Godgewyd,  b.  n.  Consacrëd  Dieu. 
God  hatend,  b.  n.  Théomaque. 
Godheid,  v.  DivinHé;  déité,  f. 
Godin,  V.  Déesse,  f. 
Godist,  m.  DéisU^  théiste,  m. 
Godistendom,  o.  )  Déisnu,  thfisme, 
Godistery,  v.        f       m, 
Godistisch,  b.  n.  Déiste. 
Godlasteren,  b.  w.  Btasphémer. 
Godlasterend,  b.  n.  Blasphématoire. 
Godlievend ,  b.  n.  Qui  aime  Dieu;  dé" 

vot. 
Godloochenaer,  ip.  Alhée,  m. 
Godloochenend,  b.  n.  Alhée . 
Godloochening,  v.  Atheïsme,  m. 
Godmensch,  m.  Théanthrope;  Ditu^ 

homme;  Jésus-Chrisl,  m. 
Godmenschelyk,  b.  n.  Théandrique. 
Godminnend,  b.  n.  Zie  Godlievend. 
Godsakker,  m.  Cimelière,  m. 
Godsbestier,  o.  Theocratie,  f, 
Godsbestierig,  b.  n.  ThéocraUque. 
Godsbestlering.  v.  Theocratie,  f. 
Godsbode,  m.  Envoyé  on  messager  de 

Dieu^  m. 


Digitized  by 


Google 


204 


GOD 


Godsdienst,  m.  en  y.  Religiorit  f. ;  culUf 

m. 
Oodsdienstic  b.  n   Religieux;  pieux, 


dévot.-^,D\w,  Zie Godsdienstiglyk. 
Godsdienstigheid,  v.  Piéié\  dévotion^ 

f. 
Godsdienstiglyk,  byw.  Religieusement; 

(téootement;pieusement. 
Godsdienstoefening,  y.  Exercice  reU- 

gieux;cuUe,m. 
Godsdienstplegtigbeid ,  y.  Cérémonie 

reUaieusey  f. 
Godsdienstyryheid,  y.  Literté  des  cul- 

tes.f. 
Godsgaye ,  y.  Don  de  Dieu ;  dieudonnéy 

m. 
Godsgeheimenis ,   y.   Mystère  divin , 

m. 
Godsgeleerd,    enz.   Zie  Godgeleerd, 

enz 
Godsgeloof,  o.  Déisme,  m. 
Godsgenade,  y.  Gratiole  (plante),  f. 
"Godsgeregt,  o.  Ordalie ,  f. 
Godsgeschenk ,  o.  Don  de  Dieu ,  dieu- 

donné,  m. 
Godsgezant ,  m.  EnvoyédeDieU;  apó- 

tre,  m. 
Godshuis,  o.  HÓpital;  hospice;  hótelr 

Dieu ,  m.\  église ,  ( 
Godskunde ,  y.  Théologie ,  f. 
Godslasteraer ,  m.  BlasphémaUur ,  in. 
Godslastering,  y.  Blaspfiètne ,  m. 
Godslasterlyk  ,  b.  n.  Blasphématoire. 

— ,  byw.  En  blasphémant. 
Godsmoord ,  m.  en  y.  Déidde  (crime) , 

m. 
Godsmoorder  ,  m.  Déidde ,  m. 
Godsoordeel ,  o.  Ordalie ,  f. 
Godspenning ,  m.  Denier  &  Dieu  ,  m,; 

arrhes ,  f.  pi. 
Godspraek  ,  y.  Oracle,  m. 
Godsregering,  y.  Theocratie ,  f. 
Godsyereering ,  y.  CuUe  de  latrie  »  m. 
Godsyrucht ,  y.  Piélé;  dévotion ,  f. 
Godvergeten ,  b.  n.  Impie 
Godverioochenaer  ,  m.  Aihée  ,  m. 
Godyerloochenend ,  b.  n.  Alhée, 
Godverzaekster,  y.  Femme  alhée ,  f. 
Godyerzakend  ,  b.  n.  AUiée, 
Godyerzaker ,  m.  Aihée ,  m. 

Godyreezend ,  b,  n.  Pieux ;  religieux ; 

dévoL 
Godyreezendheid ,  y.  Piélé;  dévotion  , 

f. 


GOE 

Godyrucht ,  v.  Zie  Godsyrucht. 
Godvruchtig ,  b.  n.  Pieux ;  religieux ; 

déuot.  —,  byw.   Zie  Godvnichtig- 

lyk.  I 

Godvruchtigheid  ,v.  Zie  Godsyrucht 
Godvruchtiglyk ,  byw.  Pieusement ;  éé- 

votement. 
Godzalig,  b.  n.  Pieux;  dévot. 
Godzaligheid ,  v.  Piélé;  dévotion  ,  f. 
Godzoekend ,  b.  n.  Qui  cherche  Dieu, 
Goed ,  b.  n.  Bon ;  agréable ;  utiie  ;  fer- 

tile.  — ,  byw.  Bien. 
Goed ,  o.  Bten ;  argent ,  m.;  marcheat- 

dises,  f.  pi ;  halnts,  m.  pi. 
Goedaerdig ,  b.  n.  Doux;  humain ;  trui- 

table.  — ,  byw.  Zie  Goedaerdiglyk. 
Goedaerdigheid ,  y.  Bonté;  douceur, 

Goedaerdiglyk ,  byw.  Avec  bonté. 
Goedarms ,  b.  n.  Charitable. 
Goedbezitster ,  v.  Propriélaire ,  f. 
Goedbezitter ,  m.  Propriélaire ,  m. 
Goeddadig,  b.  n.  Bienfaisant ;  chari- 
table, — .  byw.  Charilablement. 
Goeddadigheid ,  y.  Bienfaisance  ;  cha- 

rUé,  f. 
Goeddoen ,  b.  w.  Indemniser,  — ,  o.  w. 

Faire  du  bien ;  eire  utile. 
Goeddoend ,  b.  n.  Bienfaisant. 
Goeddunken,  o.  Sentiment;  avis,  m.; 

opinion;  fantaisie;  tolonté,  t.\  bon 

plaisir,  m.  — ,  onp.  w.  Sembler  bon^ 
Goedemannen,  m.  my.  Arbitres ,  m. 

pi. 
Goeden  (de) ,  m.  my.  Lès  bons ,  les  gens 

de  bien. 
Goeden ,  b.  w.  Investir ,  mettre  en  pos- 

session. 
Goedenis  ,  y .  InvestUure ,  f. 
Goederhand  (van),  byw.  De  bonnepart. 
Goedertieren  ,  b.  n.  Clément ;  débon- 

naire. 
Goedertierenheid ,  y.  Clémence  ;  misé- 

ricorde ;  bonté ,  f. 
Goedertierenlyk ,  byw.  Misérieordieu- 

sement :  avec  clémence. 
Goedgeefsch  ,  b.  n.  Zie  Milddadig, 
Goedgel  uk ,  o.  Bonne  aventure ,  t. 
Goedgelukzegger ,  m.  Boliémien ,  m. 
Goedgelukzegster ,  y.  Bohémienne ,  f. 
Goedgunner,  m.  Palron,  protecteur, 

m. 
Goedgunstig,  b.  n.  Favorable;  affec- 

tionné.  — ,  byw.  Zie  Goedgunstigyrk. 
Goedgunstigheid ,  y.  Faveur  ;  affection. 


Digitized  by 


Google 


GOL 


GüO 


205 


Qoedg^unstiglyk ,  byw.  Pavorablement; 

affectuemeynent 
O^oedbartig ,  b.  n.  Cordial ;  bon ;  doux ; 

affectUmné,  — ,  byw.  Zie  Goedliartlg- 

lyk. 
Qoedhartighoid ,  T.  Cordialité;  bonho* 

mie  f  f. 
Goedbartiglyk ,  byw.  Cardialement. 
Goedheid  ,  v.  Bonté,  f. 
Goedhertig ,  enz.  Zie  Goedhartig,  enz. 
GoedjoLBtig,  enz.  Zie  Goedgunstig, 

enz. 
Goedkennen  ,  enz.  Zie  Goedkeuren , 

enz. 
Goedkeurder,  m.  Approbaieur ,  m. 
Goedkeuren ,  b.  w.  Approuver;  trouver 

bon. 
Goedkeurend ,  b.  n.  Jpprobatif, 
Goedkeuring ,  v.  Jpprobation  ,  f. 
Goedkeurster  ,  v.  Approbatrice ,  f. 
Goedkoop ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  cher.  — , 

byw.  jé  bon  marché. 
Goedmakeu,  b.  w.  Payer;  dédomma" 

ger ;  prouver. 
Goedmaking ,  v.  Payement  ;  dédom- 

magemenl ,  m.;  preuve ,  f. 
Goedschiks ,  byw.  De  bon  gré. 
Goedsmoeds,  byw.  De sang-froid. 
Goedspreken ,  o.  w.  Répondre, 
Goedtyds ,  byw.  De  bonné  heure. 
Goedvinden y  b.  w.  Trouver  bon;  ap- 

prouver;  juger  A  propos.  — ,  o.  Bon 

plaisir ,  m.;  permission ;  approbalion  j 

Goedvindend  y  b.  n.  Approbateur  ^  ap- 

probatif. 
Goedvinder,  m.  Approbateur ,  m. 
Goed  vindster ,  v.  Approbatrice ,  f. 
Goedwillig,  b.  n.  BtenveiUant  — ,  byw. 

De  bonne  votonté. 
Goedwilligheid,  v.  Bmine  votonté;  bien- 

veiUance  ,  f.;  gré,  m. 
Goedwilltglvk,  byw.  VoUmtairement ; 

de  bon  gri. 
Goedzeggen,  o.  w.  Zie  Goedspreken. 
Goelet,  V.  Goêlette  (b&tlment) ,  f. 
Goelyk ,  b.  n.  Beau ;  agréable ;  gentü, 

— ,  byw.  Agréatlement, 
Goelykheid,  v.  Beauté;  amabilité  ^  t; 

agrément,  m. 
Gofr,  V.  Fague ,  f.;  flot ;  golfe ,  m. 
Golfachtig,  b.  n.  Ondé;  ondulé;  hou- 

leux. 
Golfbreking ,  v.  Brisement  des  /lols  , 

m. 
Qolp^  enz.  Zie  Gulp ,  enz. 


Golven,  o.  w.  Ondoyer ; onduler ; flot' 

ter. 
Golvend ,  b.  n.  Ondoyant. 
Golvenvormig ,  b.  n.  Onduté ;  ondu- 

leux ;  ondulatoire. 
Golving ,  V.  Ondulation,  f. 
Gom  ,  V.  Gomme,  f. 
Gomachtig ,  b.  n.  Gommeux, 
Gomboom ,  m.  Goinmier,  m. 
Oomdragend ,  b.  n.  Gommeux ,  gom- 

mifère. 
Gomgevend,b.  n.  Gomfnifère, 
Gcmliars ,  v.  en  o.  Gomme-résine ,  f. 
Gomlak ,  o.  Laque ,  gomme  laque ,  f. 
Gommen ,  b.  w.  Gommer, 
Gommig ,  b.  n.  Gommeux. 
Gomming ,  v.  Gommement ,  m. 
Gomryk  ,  b.  n.  Gommeux. 
Gomwater ,  o.  Eau  gommée ,  f. 
Gondel ,  v.  Gondole  (bateau) ,  f. 
Gondelier ,  m.  Gondotier ,  m. 
Gondellied ,  o.  BarcaroUe  (chanson),  f. 
Gondelroeijer ,  m.     1  Gondolier ,  celui 
Goudelschipper ,  m.  >      qni  mène  les 
Gondelvoerder  ,  m.  )      gondoles^  m. 
Gondool ,  V.  Zie  Gondel. 
Gonnen ,  b.  w.  Zie  Gunnen. 
Gons ,  o.  Bourdonnenienl;  bruisseDient, 

m. 
Gonst .  enz.  Zie  Gunst ,  enz. 
Gonzen ,  o.  w.  Bruire ;  bourdonner. 
Gonzing ,  v.  Bruissement ;  bourdonne- 

ment ,  ra. 
Goo ,  o.  Contrée ,  f.;  quartier ,  m. 
Goochelaer,  m.  Bateleur,  escamoteur , 

m. 
Goochelares  ,  v.  Bateteuse ,  f. 
Gooclielary,  y.  Tour  de  passe-passe , 

m.;  jonglerie ;  tromperie ,  f. 
Goochelbal ,  m.         J    Escamote  (bal- 
Goochelballeken  ,  o.  f      Ie  de  liége) , 

*• 
Goochelen ,  o.  w.  Jouer  des  gobetets ; 

escamoter ;  jongler. 
Goocheling ,  v.  Escamotage,  m. 
Goochelroede ,  v.  Baguette  d'escamo» 

teur,  f. 
Goochelspel ,  o.  Zie  Goochelary. 
Goochelstoksken ,  o.  Zie  Goochelroe- 
de. 
Goochel tasch ,  v.  Gibecière ,  f. 
Gooi ,  m.  €71  V.  Jet ;  coup ;  rejet ,  m. 
Gooljen ,  b.  w.  Jetet. 
Goor ,  b.  n.  Aigre ;  tourné;  rance. 
Goorachtig ,  b.  n.  Un  peu  aigre ;  uu 

peu  rance. 


Digitized  by 


Google 


206 


GOU 


GOÜ 


Gooren ,  o.  w.  S*aigrir;  segdUr;  ran- 

dr, 
Qoot ,  T.  Tumu ;  conduit ;  égoui ;  canal, 

m.;  goullière  .f. 
Gootsteen ,  m.  ÉvUr ,  m. 
Gord .  V.  I 

Gordel ,  xn.  >  Ceinture ,  f. 

Gordelband « m.     j 
Gordelhaek  ,  m.  Busquière  ,  f. 
Gordelmaker,  nu  Ceinturier,  m. 
Gordelriem  ,m.  Zie  Gordel. 
Gordelverkooper ,  m.  Ceinturkr ,  m. 
Gorden ,  b.  w.  Ceindre ;  sangler. 
Gordriem ,  m.  Ceinture ;  sangle  ^  t. 
Gordyn ,  y.  «i  o.  Kideau ,  m.;  courlinet 

Gordynring ,  m,  Avneau  de  rideau  , 

m. 
Gordynroede ,  t,  Tringle,  f. 
Gorgel,  m.  Garge,  f.;  gosier,  m. 
Gorgeldrank ,  m.  Gargarlsme ,  m. 
Gorgelen  ,  o.  w.  Sc  gargariser. 
Gorgelgexwel ,  o  Gotlre ,  m. 
Gorgelklep ,  v.  Èpiglotte ;  tueUe ,  f. 
Gorgelknoop ,  m.  Momme  d'Adam  ,  f. 
Gorgelpyp ,  v.  Tmchée-aTlère ,  f. 
Gorgelspleet ,  v.  Gtotte ,  f. 
Gorgelwater ,  o.  Gargarisme ,  m. 
Gors ,  V.  Jlhivión ,  f. 
Gort ,  y.  Gruau ,  m. 
Gortenbry ,  m.  en  t.  Bouiltie  de  gruau , 

Gortenteller ,  m.  Jocrisse ;  niquedouiUCy 

m. 
Gortenzemelen ,  t.  mv.  RemouUige,m, 
Gortig,  b.  n.  Ladre. 
Gortigheid,  v.  Ladrerie,  f. 
Gortmeulen,  m.    \   Moulin  A  gruau  , 
Gortmolen,  m.      f      in 
Goteling,  m.  Pierrirr  (canon),  m. 
Gothen ,  m.  mv.  Golhs  (peuple) ,  m. 

pi. 
Gothiek,  b.  n.  )  r^,hi^ui> 
Gotht8ch,b.n.|  C^^f'^^^ 
Gothland,  o„Gothie  (partie  de  la  Suède)^ 

Goud ,  o.  Or ,  m.  Het  is  al  geen  —  dat 
er  blinkt  Tout  ce  qui  reluit  n'est  pas 
er. 

Goudader,  v.  Feine  d'or^  f. 

Goudappel,  m.  Tomate;  pomme  d'a- 
mour,  f. 

Goudarend,  m.  Mgie  royal,  m. 

Goudberg,  m.  Mont  d'or,  m.;  mine  d*or, 

Goudberattend,  b.  n.  Aurifère. 


Goudblad ,  o.  BracléoU ;  feuiUe  d*(m 

Goudbladig,  b.  n.  Ckrysophytte.        J 
Qoudbloem  ,  t.  Souci ;  chrysanthém 

(plan te),  m.  1 

Goudbloemig,  b.  n.  Chrysantiième,   J 
Goudbrasem,  m.  Dorade  [poisBOü]  ^  ff 
Gouddorst,  m.  Soifde  Vor,  f. 
Gouddraed,  m.  Fild'er;  or  trait,  m. 
Gouddraed trekker  ,  m.    Tireur  d'of 

m. 
Gouddraedtrekkery,  ▼.  Argtte,  f. 
Gouddragend,  b.  n.  Aurifère, 
Gouden,  onv.  b.  n.  D*or.  —  eeuw.  SiécU 

OU  êge  d'ar. 
Goudgeel ,  b.  n.  Doré^jaune  doré^  au\ 

rore. 
Goudgeld,  o.  Monnaie  d*or.  f. 
Goudgewigt,  o.  Trébvcliel;  tHQuet{bB. 

lance) ,  m. 
Goudglit,  o.  Litfiarge  d*or,  f.  j 

ru&Cv.t '*-"•-''■ 

Goudgulden,  m.  Florin  d'or,  m. 
Goudhaer,  o.  Chryseconic  (pi ante),  f. 
Goudhoudend,  b.  n.  Aurifère, 
Goudkever,  m.  Chrysoméle  (Insecte) 

f. 
Goudkleur,  v.  Couleur  d'or^  f. 
Goudklomp,  m.  Masse  d*or,  f. 
Goudkorrel,  v.  e»  m.  Grain  d*or,  m. 
Goudkust,  V.  Cöte  d*er  (en  Arrique; 

Goudlaken,  o.  Drap  d'or,  m. 
Goudleer,  o.  Cuir  doré,  m. 
Goudletterschryver ,  m  Chrysogrophe 

m. 
Goudlym,  ▼.  en  o.  Chrysocclk,  f. 
Goudmaker,  m.  Jtchimiste;  adepte 

m. 
Goudmakery,  v.  Alchimie,  chrysopée^i 
Goudmondig,  b.  n.  Chrysostome  ,  chr^ 

sotogue. 
Goudmunt,  v.  Monnaie  d^or^  f. 
Goudmyn,  v.  Mine  d*or,  f. 

Goudpoeder,  o.  i  pa^red'or,  f. 
Goudpoeijer,  o.  (  «'«'■«•'«^«•»"»  *• 

Goudryk,  b.  n.  Rlche  en  or. 

Goudschaeltje,  o.  Zie  Goudgewigt. 

Goudscbei water,  o.  ChrysnUe,  eau  rt 

gale,t. 

Goudschryfkunst ,  t.  Chrysographie 

Goudschaim,  o.  lAttarge  d'or,  f. 
Goudslager,  m.  Balleur  d*or;  écachem 
m. 


Digitized  by 


Google 


GRA 


GRA 


207 


[joadsmedery.  v.  Orfévrerit^  f. 
(jondsmlcl,  m.  (h'févre,  m. 
Ooudsmidsscheer,  v.  Cisoir^  m. 
^oodstaef,  y.  iAngot  (Tor^  m. 
[joudsteen,  m.  Chrysoltlhe,  f. 
(joadstof,  o.  Poudre  d*or,  f. 
Qoudstuk,  o.  Pièce  d*or,  f. 
Goud  trekker,  m.  Tireur(for,  in. 
Goudtrekkery,  v.  Jrgve,  f. 
Goudverw,v.  Couleur  d'ar^  f. 
Qoudvinjcer,  m.  Doigtannuüiire,  m. 
Goadvink,  m.  en  v.  Pivaine;  bouvreuü 

(oiseau),  in. 
Ooudvisoh,  m.  Zie  Goifdbrasem. 
Goudrlieg: ,  t.   Chrysomèle  linsecte) , 

OondvlieSt  o.  Baudruche,  f. 
Goadwerk,  o.  Orfévrerie;  bijouterie , 

Goadwespf  y.  Chrysis  (insecte),  m. 
Goudworm.  m.  Ver  luisani,  na. 
Goudwortel ,  m.  Chélidoine  (plante) , 

Oondzand,  o.  Sable  d*or^  m. 
Gondzandwasscher,  m.  OrpailUur^  m. 
Goudzoeker,  m.  jélcimniste,  m. 
Goudzoekery,  y.  2^e  Goudmakery. 
Goudzuoht,  Y.  Zie  Gouddorst. 
Goudzniger,  m.  Sangiue ,  f. ;  exacteur^ 

m. 
♦GouYerneren,  b.  w.  Gouvemer. 
^GouYerneur,  m.  Gouverneur,  m. 
Gou-w,  Y.  Chélidoine  (plante) ,  f. 
Grabbel «  y.  Te  —  gooijeB.  JeUr  ü  la 

gribouilteUe. 
Gmbbelen,  b.  w.  Mapper. 
G^ibbeling,  y.  GrwouiUelte,  f.  In  — 

gooijen.  Hter  ü  la  gribouiüetU. 
Gracht,  y.  Foss€;  canal,  m. 
Gr&chtYaren,  y.  Lonchite  ou  Umchitis 

(fougère) ,  f. 
^Gradueel,  m.  Graduel  Qi^re  d^églide) , 

m. 
^Gradueren,  b.  w,  Graduer. 
Graed,  m.  Degré,  m, 
Graedboek ,  o.  en  m.  Routier;  livre  de 

routes  (mar.) ,  m. 
Graedboog ,  m.  Arbaiète,  f. ;  astrolabe  f 

m. 
Graef  (de).  Grave  (vine). 
Graef,  m.  Comte,  m.  — ,  y.  Bêcher  f. 
Graefschap,  o.  ConUé,  m. 
Oraeg ,  b.  n.  Qui  a  bon  appét'U ;  avide; 

recherche.  — ,  byw.  Folontiers. 
Graegheid,  y.  \  AppétU;  désir,  m. ;  en- 
Graejjte,  y.     f    vie;  avidité,  f. 


Graen,  o.  Grains,  m.  pi.;  bté.  m. 
Graenge wassen,  o.  mY.  Céréales,  f.  pi.; 

grains,  m.  pi. 
Graengodin,  y.  Cérès  (déesse),  f. 
Graenbandel ,  m,  Commerce  de  grains , 

de  bles,  m. 
Graenkar,  y,  Gerbière,  f. 
GraenkeYer,  m.  Bruche  (Insecte),  m. 
Graenkooper ,  m.  Marchand  de^rains , 

m. 
Graenkoopbandel ,   m.    Commerce  de 

grains,  de  bles,  m. 
Graenkorrel,  y.  en  m.  Grain  de  blé, 

m. 
Graenlezing,  y.  Récotte  des  grains,  f.; 

glanage,  m. 
Graenmarkt,  y.  )  Marché  aux  grains  , 
Graen m erkt,  Y.  f     m. 
Graenryk,  b.  n.  Grenu,  plein  de  grains. 
Graenschuer,  v.  Grange,  f. 
Graenstapel,  m.  Meute  de  grains,  f. 
Graenverkooper,  m.  Btatier;  marchand 

de  grains,  m. 
Graenworm  ,  m.  Co&san  ;  charangon , 

m. 
Graenzolder,  m.  Gr  enter  k  blé,  m. 
Graet,  y.  Arête  (de  poisson),  f. 
Graf,  o.  Tombeau,  m.;  tombe;  fasse; 

mort,  f. 
Grafdicht ,  o.  Émtüphe  en  vers ;  élégie  , 

f.;  poëme  funèbre,  m. 
Grafelyk,  b.  n.  Cotntat,  — ,  byw.  En 

comte. 
Grafelykheld ,  Y.  Dignitéde  conUe ,  f. ; 

camté,m. 
Grafjgewelf,  o.  Crxjpte,  f. 
Grafheuvel,  m.  Tumulus,  m. 
Grafkelder,  m.  Caveau,  m.;  crypte,  f. 
Grafkuily  m.  Fosse,  f. 
Graflied,  o.  Cantique  funèbre,  m. 
Grafmaker,  m.  Fossoyeur,  m. 
Grafnaeld,  y.  Pyramide,  f. ;  obélisque,. 

m. 
Grafnaeldvormicr,  b.  n.  Pyramidal. 
Grafschrift,  o.  Êpitaphe,  f. 
Grafspelonk,  y.  Catacombes,  f.  pi. 
Grafstede,  v.l^ö^ 
Grafstee,  Y.    ]^^^^^^^' 
Grafsteen,  m.  Tombe,  pierre  sêpulcrale^ 

Graft,Y.  Zïr  Gracht. 
Graftkade,  v.  Créte  d'un  fossé,  f. 
Graftombe,  y.  Tombe.  f. 
Grafwaertei,  byw.  Fers  te  tombeau^ 
Grafkerk,  m.  en  v.  Zie  Grafsteen. 
Grafzuil ,  y.  Colonne  séputorate,  f. 


Digitized  by 


Google 


208 


GRA 


GRA 


Gram ,  b.  n.  Fdché;  irrité,  —  maken. 

Fdciier.  —  worden .  Se  fdcher> 
♦Grammatica,  v.  Grammaire,  f. 
♦Gramme,  v.  Gramme,  m. 
Grammelyk,  byw.  En  colère. 
Grammoedig,  b.  n.  Emporté,  colère. 
Grammoedigheidf  t.  CoUre,  f. 
Grammoediglyk,byw.  En  colère. 
Gramschap,  v.  CoLère^  f.;  courroux^ 

m. 
Grametoorig,  b.  n.  Cliagrin ;  fdchó. 
Gramstoorigheid ,  v.  Cliaynn;  dépit , 

m.;  colère ;  mauvalse  humeur,  f. 
Gramstooriglyk ,  byw.  Par  dépit;  en 

colère. 
Granadier,  m.  Grenadier  (soldat),  m. 
Granaet,  v.  Grenade  (fruit);  grenade 

(boulet) ,  f. 
Granaet ,  m.  Grenadier  ( arbre ) ;  grenat 

(pierre  précieuse] ,  m. 
Granaetappel,  m.  Grenade  (fruit),  f. 
Granaetbloem,  v.      l  Fleur  du  grena- 
Granaetbloesem,  m.  (     dier,  f. 
Granaetboom,  m.  Grenadier  (arbre), 

m. 
Granaetkern ,  v.  Noyau  de  grenade , 

m. 
Granaetschil ,  t.  Ecorce  de  grenade  ,  f. 
Granaetsteen,  m.  Grenat,  m. 
Granaetiasch,  v.  Grenadière,  f. 
Grandescliap,  o.  Grandesse,  f. 
Graniet,  m.  en  o.  Granit  (pierre),  m. 
Granietachtig ,  b.  n.  GraniteUe ,  grani- 

iique. 
Granietsteen,  m.  Zie  Graniet. 
Grap,  V.  Farce ^  plaisanUrie^  f.  üit  de 

—,  Parplaisanlerie. 
Grappenmaekster,  v.  Bouffonne,  f. 
Grappenmaker,  m.  Farceur ^  boufjon, 

m. 
Grappig,  b.  n.  Plaisant,  facétieux. 
Grappigheid ,  v.  Plaisanterie ;  facélie , 

Gras,  o.  Herbe,  f.;  gazon,  m.  By  hooi  en 

by  — .  De  fois  ii  auire ;  de  temps  en 

temps ;  rarement. 
Grasachtig,  b.  n .  Herbu ;  herbeux, 
Grasairken,  o.  Epillet  (bot ) ,  m. 
Grasangelier,  m.  OEillet  frangé,  m. 
Grasbloem,v.  OEillet,  m. 
Grasboter,  v.  Beurre  du  printemps ; 

beurre  de  Mai,  m. 
Grasdier,  o.  Hyène,  f. 
Grasduinen ,  o.  mv.  Dunes  couvertes 

d* herbes ,  f.  pi. 
Grasëtcnd,  b.  n.  üerbivcre. 


Grasgewassen ,  o.  mv.  Herbage ,  m  ; 

iierbes,  f.  pi. 
Grasgroen,  b.  n.  Fert  d^herbe. 
Grashupper.  m.  Cigale,  f. 
Grasje,  o.  Brin  d'herbe,  m.,  herbette, 

Grasland,  o.  Herbage^  pré,  m. 
Grasieder,  o.  Conjerve^  f. 
Graslook,o.  Zte  Bieslook. 
Grasmaeijer,  m.  Faucheur^  m. 
Grasmaeud,  v.  Jvril^  m. 
Grasmusch,  v.  Fauvetle,  f. 
Grasperk,  o.  Pelouse,  T.\,boulingrin, 

m. 
Grasplant,  v.  Graminée,  f. 
Grasplein,  o.  Zie  Grasperk. 
Grasryk,  b.  n.  Herbu^  herbeux. 
Grasscheutje,  o.  Brin  d*herbe,  m. 
Grasstoel,  m.  Siége  de  gazon,  m. 
Grasworm,  m.  Ciienille,  f. 
Graswortel,  m.  Chiendent,  m. 
♦Gratie,  v.  Grdce,  f. 
♦Gratiedagen  ,  m.  mv.  Jours  de  groet , 

m.  pi. 
♦Gratificatie,  v.  Gratification,  f. 
♦Gratiflceren,  b  w.  Gratifier, 
Gratig,  b.  n.  Plein  d*arétes. 
Grauw.  b.  n.Gris.  — ,o.  Canaille  ;popu- 

lacCy  f .  — ,  m.  Parole  rude,  f.;  coup  de 

denty  m. 
Grauwnchtig,  b.  n.  Grisdtre. 
Grauwbaerd,  m.  Barbe  grise,  f.,  grison, 

m. 
Grauwbroeder,  m.  Minime  (religieux), 

m. 
Grauwbunderland »  o.  Pays  des  Gri- 

sons,  m. 
Grauwbunderö,  m.  mv.  Grisons  (peu- 

ple  et  canton  de  la  Snisse),  m.  pi. 
Grauwen,  o.  w.  Rabrouer,  rudoyer. 
Grauwer,  m.  Rabroueur,  m. 
Grauwharig,  b.  n.  Qui  a  les  cheoeux 

gris. 
Grauwheid,  ▼.      )  Gris ,  m.,  couleur 
Grauwigheid,  v.  f      grise,  f. 
Grauwster,  v.  Rabroueuse,  f. 
Grauwlje,  o.  Grisaille  (peintnre),  f. 
Graveel,  o.  Gravelle,  f. 
Graveelachtig,  b,  n.  ï  Graveleux^  cêl- 
Graveelig,  b.  n.  f      cüleux. 

Graveeligheid,  v.  Gravelle,  f. 
Graveelsteen,  m.  Jade  (pierre),  m. 
Graveelzand,  o.  Sable,  gravier  dans  ks 

reins,  m. 
Graveerder,  m.  Graveur;  chalcographe, 

m. 


Digitized  by 


Google 


GRE 


GRI 


209^ 


Graveerkunde,  v.  Gravure,  chalcogra- 

phie,  f. 
Graveerkundig ,  b.  n.    Chaicographi- 

(fU$, 

Graveerkanst»  v.  Gravure^  chakogra- 

pMe^  U 
Graveernaeld,  v.  Zie  Graveeryzer, 
Graveerpriem,  m.  Trafoir^  m. 
Graveersel,  o.  Gravure,  f. 
Graveerstael,  o.  }   -.   ri-««^^.«-«* 
Graveerstift,  V.    ]  ^^  Graveeryzer. 
Graveerwefk,  o.  Gravure^  f;  ouvrage 

gmvé^  XD. 
Graveerwyze,  v.  Burin,  m.,  maniere  de 

graver,  f. 
Grayeeryzer,  o.  Burin,  poinfon,  m. 
Graven,  b.  -w.  Creuser,  bêcher,  fouir. 
Gravendal  fa),  o  Dalem  (ville). 
Gravenhage  fs) ,  o.  La  Haye  (ville) , 

Graveokroon,  v.  Couronnecomtale,  f. 

Graver,  m.  Pionnier,  m. 

Graveren,  b.  w.  Graver, 

Gravering,  v.  Gravure,  f. 

Gravin,  v.  Comtesse,  f. 

Graving,  v.  FouiUe,  f. 

Gravinnekruid,  o.Corm-de'CerfipX&nte), 

Grazelen,  o.  w.  Zie  Grazen. 
Grazen,  o.  -w.  PaUre;  pdturer. 
Grazig,  b,  n.  Herbu;  herbeux, 
Greel,  enz.  Zie  Gareel,  enz. 
Green,  v.  Sapin  rouge,  m. 
Greenenboom,  m.  Sapin  rouge,  m. 
Greenenhoat,  o.  Bois  de  sapin  rouge, 

m. 
Greep,  m.    Prise;  poignée;    pincée; 

adresse ,  f.  — ,  v.  Poignée,  f. 
*Greffle,v.  )  ^,^^^  ^ 

*Greffiekamef,  v.   ]  ^^^"^^  ^' 
*Greffier,  m.  Greffier,  m. 
*Greflaeregten,o.mv.  Greffe,  m.;  droits, 

émoiuments  du  greffe,  m.  pi. 
♦Q^flSerschap,  o.  Charge  de  greffier,  f. 
Greft,  V.  Zie  Öriffel. 
Grein,  o.  Camelot  (étoffe);  grain  (poids), 

m. 
Greintje,  o.  Petü  grain,  m.  Ben  — .  ün 

peu, 
wling,  m.  GreUn,  guerUn  (cftble) , 

m. 
Grenadier  ,    m.    Grenadier  ( soldat )  , 

m. 
'  Grenaet,  enz.  Zie  Granaet^  enz. 
Grendel,  m.  Ferrou,  m. 
Orendelboom,  m.  Biarrej  f. 

Tm.L 


Grendelen,  b.  w.  FerrouUler, 
Grendelrlng,  m.  VertereUe,  f. 
Grendelslo^e,  o.  TargeUe  (verron) ,  f. 
Grendelateen ,  m.  Pierre  d'assemblage , 

(ïreniken,  o.  w.  Zie  Grinniken. 
Grens,  v.  Limite,  bome,  frontière,  f. 
Grensbeeld,  o.  Terme^  m. 
Grensbepaling,  v.  Abomement ;  bomtk 

ge,m,\  démarcation,  f. 
Grensbewaerder ,  m.  Liminarque  (an- 

tiq.),  m. 
Grensgod,  m.  Dieu  Terme,  m. 
Ghrenslinie,  v.  Ligne  de  démarcaiion ; 

bome;  limite;  frontière,  f. 
Grenslyn,  v.  Zie  Grensllnie. 
Grensmerk,  o.  Zie  Grenspael. 
Grenspael,  m.  Bome ;  limite ;  barrière  , 

Grensplaets,  v.  Place  frontière,  f. 
Grensscheider,  m.  Cerquemaneur ;  déli- 

mitateur,  m. 
Grensscheiding,  v.  Cerquemanement , 

m.;  démarcaiion,  f.;  limites,  f.  pi. 
Grensstad,  v.  FiUe  frontière,  f. 
Grensstelling,  v.  Zie  Grensbepaling. 
Grensteeken,  o.  Zie  Grenspael. 
Grensvesting,  v.  Place  frontière,  f. 
Grensweer,  v.  Barrière,  f. 
Grenszetting,  v.  Zie  Grensbepaling. 
Grenszuil,  v.  Terme,  m.,  bome,  t 
(Jrenzen,  v.  mv.  Frontières,  limites,  f. 

pi. 
Grenzen,  o.  w.  Confiner;  toucher ;  abou-* 

tir. 
Grep,  v.  Zie  Greppel. 
Greppel,  v.  Rigole,  f. 
Gresteen,  m.  Gres,  m. 
Gresteenmyn,  v.  Gresserie,  f. 
Gretig,  b.  n.  Avide,  — ,  byw.  Avide- 

ment. 
Gretigheid,  v.  Avidité,  f. 
Gretiglyk,  byw.  Avidement, 
Greveiingen,  o.  Gravelines  (ville),  f. 
Gridselen,  o.  w.  Zie  Griezelen. 
Grief,  v.  Peine;  affUclion,  f.;  grief, 

m. 
Griek,  m.  Gréc;  capricieux,  m. 
Griekenland,  o.  La  Grèce. 
Griekin,  v.  Une  Grecque,  f. 
Grieksch,  b.  n.  Grec;  grecque. 
Griel,  v.  In  de  —  werpen.  Jeter  ü  la 

gribouiOette. 
Griellng,  v.  Zie  Grabbeling. 
Griend,  v.  Oseraie;saussaie,  f. 
Griep,  t.  Fourche,  f. 

14 


Digitized  by 


Google 


216 


GRI 


6R0 


Gklet,  T.  Bmrime;Hmande,  f.;  oetréiet 

(poiSBon),  m. 
Qrieteny,  v.  Bóiüiage,  district,  m.,  juri- 

diction  (en  Frise),  f. 
Grietman,  m.  BaiUUjuge  (enFrise),  m. 
Grieve,  y.  Zie  Grief. 
Grieven,  b.  w.  Pereer;  User;  blesser;  of- 

fenser. 
Grievend,  b.  n.  CuisarU  ;  offensant. 
Griezel,  v.  Miette^  f. 
Griezelen,  o.  w.  Frissormer, 
Griezeling,  v.  Frissen ;  frissonnement, 

m. 
Griezelde,  o.  üh  peu,  tant  soit  peu. 
Grif,  byw.  Sans  hésiter;  rapidement. 
Griffel,  v.  Touche ;  ente ;  grejfe,  f. 
Griffelen, b.  w.  Graver;  enter ; greffer. 
Griffie,  v.  Touche; ente,  gre;ie,  f.;  ^ffe, 

m. 
♦Griffier,  m.  Oreffier,  m. 
♦Griffieregrten,  o.  mv.  Greffe,  m.,  drollSy 

émolumenls  du  greffe,  m.  pi. 
♦Griffierschap,  o.  Charge  de  greffier^  f. 
Griffoen,  m.  Grifton,  m, 
Grifmesken,  o.  Greffovr;  entoir,  m. 
Grift,  V.  Possé;  canaly  m,;  touche! ente ; 

greffe,  t 
Gril,  V.  Bagatelle,  f.;  caprice,  m.;  quinte; 

lubie;  chimère;  bouffonnerie,  f.;  fris- 

son,  m. 
Grillen,  o.  w.  Frissanner;  trembkr. 
Grillenmaker,  m.  Bouffon,  m. 
Grillip,  b.n.  Capricieux;  chimerique; 

bouffon ;  ptaisant ;  friteux. 
Grilligheid,  v.  Caprice,  m.;  fanUMe; 

chimère,  f. 
Grilliglyk,  byw.  Caprideusement ;  chi- 

ménquement. 
Grilling,  v.  Frissen,  m. 
Grim,  v.  Zie  Grimmigheid. 
♦GrimaB,  v.  Grimace,  f. 
♦Grimassenmaker,  m.  Grimacier,  m. 
Grimbekken,  o.  vr.  Montrer  les  dents. 
Grimlach,  m.   Sourire;  ricanement , 

m. 
Grimlachen,  o,  w.  Sourire;  ricaner, 
Grimlacher,  m.  Ricaneur,  m. 
Grimlachster,  v.  RicaneuseJ. 
Grimmelen,  o.  w.  Fourmilter, 
Grimmen,  o.  w.  Rugir;  Ure  furieux; 

grincer  des  dents. 
Gr  immer,  m.  Grognard,  m. 
Grimmig,  b.  n.  Grogneur;  fdché.  — 

worden.  Se  fdcher. 
Grimmigheid,  v.  Cotère,  f. 
Grimming,  v.  Rugtssement^  m. 


Grimster,  v.  Grogneuse,  f. 

Grinniken,  o.  w.  Hennir;  sourire;  rica^ 

ner. 
Grippel,  v.  Zie  Greppel. 
Qrobbelen.  Zie  Grabbelen. 
Groef ,  V.  Creux,  m.;  cavité;  enfonfnre  ; 

fosse ;  mine;  cannelure ;  coulisse ;  mi- 

nure,  f. 
Groefwerk,  o.  Ouvrage  cannelé,  m. 
Groefyzer,  o.  Burin;  ffravoir,  m.;  fa- 

bloire,  f. 
Groei,  m.  Croissance,  f.;  accroissemenl , 

m. ;  crue;  végétation,  f. ;  nourrain  ; 

alevin,  m, 
Groeibaer,  b.  n.  yégélabte ;  végéteU. 
Groeijen,  o.  w.  Croüre;  grandvr  ;  végé- 

ter. 
Groeijend,  b.  n.  Croissant ;  végéUUif* 
Groeijing ,  v.  Croissance ;  végétatwn  , 

Groeikracht,  v.  F(Krce  vUaie;végétation , 

Groeisel,  o.  Crotêsance,  erve,  f. 
Groeizaem  ,  b.  n.  FerUle ;  féeond. 
Groeizaemheid ,  v.  FertiUte;  fécoruütéy 

Groen ,  b.  n.  Vert ;  frais ;  grossier. 
Groenachtig,  b.  n.  Ferddtre, 
Groenblauw,  b.  n.  Pers. 
Groeneik,  m.  Cliéns  vert,  m.;  ytuse. 

Groenen,  o.  w.  Ferdir;  verdoyer. 
Groengeel,  b.  n.  Ferl  pdle. 
Groenheid,  v.  Verdure ;  verdeur,  f. 
Groenig,  b.  n.  Ferddtre, 
Groenigheid,  V.  Ferdur e ;  passion y  f. 
Groenland,  o.  Le  Groenland. 
Groenling,m  Ferdier ; tarin(Q\9eBXï\  m. 
Groenman,  m.  Zie  Groenverkoopep, 
Groenmand ,  v.  Panier  aux  herbes , 

m. 
Groenmarkt,  v.  MarclU  aux  herbes  , 

m. 
Groenmeisje,  o.  Herbière,  f. 
Groenmerkt,  V.  Zte  Groenmarkt. 
Groenmoes,  o.  Herbespotagères,  f.  pi. 
Groenspecht,  m.  Piverl  (oisean) ,  m. 
Groente,  V.  Ferdure,  f.:  feuillage;  her^ 

bage,  m.;  légumes,  m.  pi. 
Groentesoep,  v.  Soupe  aux  herbes,  f. 
Groenverkooper,  m.  Marchand  d" herbes 

potagèresy  m. 
Groen  verkoopster,  v.  Herbière,  f. 
Groen  verwig,  b.  n.  Smaragdin. 
Groenvink,  m.  en  v.   Ferdier;  tarin 

(oisean] ,  m. 


Digitized  by 


Google 


GRO 


GRO 


211 


Oroenvlieg:,  v.  Cantharide  (mouche) ,  f. 
GroeDvrouw,  t.  I  tri^mkiA^m  9 
Groenwyf,  o.      (  ««*«^«>  ^' 
Groep,  V.  Fossé ;  froupe ^  m. 
♦Groeperen,  b.  w.  Grauper, 
♦Groepering,  v.  Groupémeni,  m. 
♦Groepsgewyze,  by  w.  En  grouoe, 
Groes,  m.  Gazon^  m.;  verdure,  f, 
Groesachtig,  b.  n.  Gazonneux 
Groet,  m.  Salutation,  f.;  sahit,  m. 
Groeten,  b.  w.  Saluer;  campUmenter. 
Groeteuis ,  v .  Salutation  ,  f. ;  compli- 

ments,  m.  pi. 
Groeter,  m.  Ce/ui  qui  salue;  comptimen' 

leur,  m. 
Groeting,  t.  Sa/u/,  m. 
Groeve,  v.  Zie  Groef. 
Groeven,  b.  w.  Carmeler. 
Groeze,  v.  Ferdure,  f.;  gazon,  m. 
Grof,  grove,  b.  n.  Gros ;  grossier;  lourd; 

épais;  nuusif    — ,  byw.   Grossière- 

ment;  lour dement;  massivement,  — 

spelen.  Jotier  gros  jeu,  Qy  maekt  het 

te  — .  Fous  vUez  trop  loln, 
Grofachtig ,  b.  n.  Un  peu  gros  on  gros» 

sier. 
Grofbeenig,  b.  n.  Ossu. 
Grofborstig,  b.  n.  Mamelu, 
Groffelyk,  byw.  Zie  Grovelyk. 
Grofheid ,  y.  Grosseur;  épaisseur;  gros* 

dèrelé,  f. 
Grofledig,  b.  n.  Menüfru, 
Groflyk,  byw.  Zie  Grovelyk. 
Groflyvig,   b.  n.    Corpulent;   reptet ; 

gros. 
GDflyvigheid,  v.  Corpulence;  réplétion, 

Grofmeteelaer,  m.  Liinosin ,  limousin  , 

terrasseur  (ma^on) ,  m. 
Grofschilder,  m.  BartouiUeur,  m. 
Grofsmid,  m.  Forgerony  m. 
Grol,  V.  Niaiserie;  bagatelle,  f. 
Grollen,  o.  w.  Grogner;  miauler. 
Grollenmaker,  m.  Bouffon^  m. 
Grollig,  b.  n.  Bouffon ;  plaisant. 
Grom ,  o.  EntraiUes,  f.  pi.;  boyaux ,  m. 

Grommelen,  o.  w.  Se  vautrer. 

Grommelig,  b.  n.  Sale. 

Grommeling,  x.  Saleté»  f. 

Grommen,  o.  w.  Gronder;  grogner. 

Grond ,  m.  Terre,  f.;  sol;  terrain;  fonds; 
terroir;  fond;  fondement;  emplace- 
ment, m.\  base^  imprimure  (peint), 
f. ;  banc  de  sable ;  champ ,  m. ;  cause , 
f.,motif;  sentiment,  m,;  principes,  m. 


pi.  In  den  — .  Entièrement ;  radicale- 

ment. 
Grondaerde,  v.  Terre  primitive,  f. 
Grondangel ,  m.  Parfond  (hame^on) , 

m. 
Grondbalk/m.  PalpUmcfu,  f.;  madrier; 

racinal,m. 
Grondbaa,  m.  Basse  fyndamentale,  f. 
Grondbeginsel ,  o.  Element ;  principe , 

m. 
Grondbewys ,  o.  Preuve  fondamentale , 

Grondbrief,  m.  Hypothèque,  f. 
Grondcyns,  m.  Rente  foncière,  f.;  eens  , 

m.,  censive,  f. 
Grondeigenaer ,  m.  Propriétaire  fon- 

der,  m. 
Grondeigendom ,  m.  Propriété  foncière. 

Grondel ,  m.  Gobie ;  goujon  (poisson) , 

m. 
Grondeling,  m.  Goufon  (poisson) ,  m. 
Grondelings,  byw.  j4  fond. 
Grondeloos,  b.  n.  Sans  fond;  immense; 

in/Int. 
Grondeloosheid,  v.  Jbtme;  gouffre  , 

m. 
Grondelyk  ,  byw.  A  fond ;  parfaiU- 

ment» 
Gronden  ,  b.  w.  Fonder;  sonder;  impri- 

mer,  abreuver  (peint.).  ~,  o.  w.  Trou- 

ver  fond. 
Gronderf,  o.  HMtage,  bien-fonds,  m. 
Grondgebied  ,  o.  Terriloire ;  district ; 

ressort,  m. 
GrondgebouWyO.  Fondement,  m. 
Grondgetal,  0.  Ufombre  cardinat,  m. 
Grondgoederen,  0.  mv.  Biens-fonds,  m. 

pi. 
Grondhartig ,  b.  n.  Cordial.  — ,  byw. 

Cordialement. 
Grondhartigheid ,  v.  Cordialilé,  f. 
Grondhartiglyk,  byw.  Cordialement, 
Grondheer,  m.  Seigneur  fonder,  m. 
Grondhertig ,  enz.  Zie  Grondhartig  , 

enz. 
Grondig,  b.  n.  Qui  sent  la  bourbe ;  f  on- 

damental ;  solide,  — ,  byw.  Zie  Gron- 

diglyk. 
Groudiglyk ,  byw.  Fondamentalement ; 

parfaitement ;  fondèrement. 
Grondlaeg,  v.  Première  assise;  première 

couche,  f. 
Grondlasten  ,  m.  mv.  Contribution  fon- 

dère,  f. 
Ghrondleen,  o.  Fief  dominant,  m. 


Digitized  by 


Google 


212 


GRO 


GRO 


)  Doctrine  fondamen- 
)     late.  f.;  dogme,  m. 


Grondleer,  v. 

Grondleering,  y. 

Grondleggen  ,  b.  w.  Jeter  les  fonde- 

ments;  fatider. 
Grondlegger,  m.  Fondaleur,  m. 
Grondlegging,  V.  Fondation,  f. ;  fande- 

ment,  xn. 
Grondlegster,  v.  Fondatrice,  f. 
Grondles,  v.  Maxime ^  f.;  principe^  m. 
Grondlood,  o.  Sonde,  f. 
Grondlyn,  v.  Base  (géom.),  f 
Grondmuer,  m.  Soubassement ;  embase^ 

ment  (archit.),  m. 
Grondnoot,  v.  Tonique,  f. 
Grondoorzaek  ,  v.  Cause  première  ou 

principate,  f. 

Grondregel  ,  m.  Règle  fondamentate ; 

maxime,    f.;    axiome;   fondement; 

principe,  m. 
Grondregelig,  b.  n.  Aphoristique, 
Grondregt,  o.  Droit  f  onder,  m. 
Grondrente,  v.  Rente  fondère,  f. 
Grondsap,  o.  Zie  Grondsop. 
Grondschatting,  v.  Impót  foneUr,  m. 
Gpondscheiding ,  v.  Separation,  démar- 

cation,  f. 
Grondschrift ,  o.  Minute,  f ;  origirud , 

m. 
Grondslag,  m.  Fondement,  m.;  baset 

Grondsop  ,o.Lie,  f.;  mare ;  dépót ;  sé- 

diment,  m. 
Grondspreuk,  v.  Müjüme,  f. 
Grondspreukig,  b.  n.  Aphoristique, 
Grondstandig,  b.  n.  Basitaire, 
Grondsteen ,  m.  Pierre  fondamentate  * 

pierre  angvlaire,  f. ;  socle;  gtte  (d'un 

moulin]  ^  m. 
Grondfiteilig,  b.  n.  Fondamentat ;  origi- 

nal. 
Grondstelling,  v.  Maxime,  f.;  principe; 

axiome^  m. 
Grondstem,  v.  Bgsse  (mns.)*  f* 
Grondstof ,  v.  Element ,  m. ;  matière 

première;  base,  f.;  principe;  atome, 

Grondstoffélykjb.  n.  Élémentaire  ;ato* 

mique ;  corptisculaire. 
Grondstofleer,  \,  Atomisme^  m.;  physi- 

que  OU  philosophie  corpusctUaire,  f. 
Grondtael ,  v.  Langue  originate  ou  pri- 

mitive ;  langue  mire,  f. 
Grondtal,  o.  Nombre  cardinat^  m. ;  ro- 

QVf^e  (sritb.) ,  f. 


Grond teekening,  v.  Jchnographie ,  f.; 

plan,  m.;  épure ;  délinéalion,!. 
Grondtekst ,  m.  Original;  texte  origL- 

nat,  m. 
Grond  telwoorden,  o.  mv.  Nomsde  nom- 

bre  cardinaux,  m.  pi. 
Grondtoon,  m.  Tonique,  f. 
Grond  trek,  m.  Trait  fondamentat  ou  ca- 

ractéristique,  m. 
Grondvast,  b.  n.  Ferme;  solide. 
Grondverdeeling,   ?.  Division  territo- 
riale, f. 
Grondvergadering,  v.  Assemblee  pri^ 

maire,  f. 
Grondverpanding,  v.  Engagement  d'ini' 

meubles,  m. 
Grondverw,  y.Jmprimure  (peint.) ,  f. 
Grond  verwen ,  b.  w.  Jmprimer;  atreu" 

ver  (peint.). 
Grondvest,  v.  Fondement,  m  ;  base,  f. 
Grondvesten  ,  b.  w.  Fonder;  baser;  èta- 

bUr. 
Grondvesting,  v.  Base^  f.;  étaötisse- 

ment^  m.;  fondation^  f. 
Grond  vlakte,  v.  Aire;base,  f.;  sot,  m. 
Grondvocht,  o.  L'humide  radical,  m. 
Grondvorm,  m.  Forme  primilive,   . 
Grondwater,  o.  Eau  souterraine,  f. 
Grondwet,  v.  Loi  fondamentate ;  consti-- 

tution ;  charte  ou  ckartre,  f. 
Grondwettelyk,  b.  n.  ConstitiUumnei. 

— .  byw.  Constitutionnetlement. 
Grondwettelykheid,  v.  Constitutiorma'- 

m,t. 

Grondwettig,  b.  n.  ConstitutionneL  — , 

byw.  Constitutionnellement, 
Grondwettigbeid,  v.  ConstitutionnaHté^ 

Grondwettiglyk,  byw.  ConstituUonnel' 
lement. 

Grondwoord ,  o.  Mot  primitif  ou  radi- 
cal, m.;  racine^  i, 

Grondwortel,  m.  Radne,  f. 

Grondzuil ,  v.  Base,  f.;  principe ;  fonde- 
ment, m. 

Groningen,  o.  Groningue  (province  et 
ville  de  noUande),  f. 

Groom,  o.  Zie  Grom. 

Groot ,  b.  n.  Grand :  vaste ;  étendu ; 
haut;  gros;  considérabte ;  exceUent. 
— ,  o.  Demi'sou ;  gros^  m. 

Grootacbtbaer ,  b.  n.  Très-vénérable ; 
trèS'honorable. 

Grootachtbaerheid,  v.  Grandeur  tres* 
vénérable,  f. 

Grootacbten,  b  w.  EsUmer. 


Digitized  by 


Google 


GRO 


GRU 


213 


Grootachting,  y.  Estime,  f. 
Grootbekkig,  b.  n.  Macrostome. 
Grootbladig,  b.  n.  Macropfiylie. 
Grootboek,  o.enm.  Grand-Üvre,  m. 
Groot-Brittanje,  o.  La  Grande-Bretagne^ 

rjnaleterre,  f. 
Grootdadig ,  b.  n.  HércHque ;  magnO' 

mme. 
Grootdadigheid,  v.  HércHsme ,  m.;  ma- 

gnanimüé,  f, 
Grootelyks.  byw.  Grandement;  extré- 

mement ;  fort ;  beaucoup. 
Grootgaenae,  b.  n.  EnceinU. 
Grootbartig,  enz.  Zie  Ghrootmoedig , 

enz. 
Grootheid,  v.  Grandeur;  étendue ;  quan- 

m,t, 

Groothertig ,  enz.  Zie  Ghrootmoedig  , 

enz. 
Groothertog,  m.  Grand  duc^  m. 
Groothertogdom,  o.  Grand-duché,  m. 
Groothertogin,  v.  Grande- duchesse^  f. 
Groothoofdig,  b.  n.  Macrocéphale, 
Grootje,  o.  Grand' mère^  f. 
Grootkamerling,  m.  ArcMchambeUan , 

m. 
Grootkanselier,  nx.  Jrchichancelier , 

m, 
Grootkoppig,  b.  n.  Macrocéphak. 
Grootkoppigheid,  v.  Macrocéptiaüe^  f. 
Grootkruis,  o.  Grand-croix,  m. 
Grootmaerschalk ,  m.  Grand  maréchal , 

m. 
Grootmagtig,  b.  n.  Très-puissant. 
Grootmagtigheid,  v.  Grande  puissance, 

Grootmaking,  y  Élévatimi:exaUation, 

f.;  agrandissement,  m. 
Grootmeester,  m.  Grand  maUre,  m. 
Grootmeesterschap^o.  Grande  nitdirise. 

Grootmoeder,  v.  Grand*  mère;  aUule,  f. 
Grootmoedig,  b.  n.  Magnanime;  géné- 

reux  — ,  byw.  Zie  Orootmoedlglyk. 
Grootmoedigheid,  v.  MagnanimUi;  gé- 

nêrosité^  f. 
Grootmoedifflyk ,   byw.    Magnanime- 

ment;  génereusement. 
Grootmoei,  v.  Grande  tante,  f. 
Grootmodr,  v.  Zie  Grootmoeder. 
Grootmogende ,  b.  n.  Grand  et  puis- 

sant, 
Grootmond,  m.  Grande  boucKe,  f. 
Grootmondig,  b.  n.  )  Macrostome,  qui 
Grootmuillg,  b.  n.    f      a  une  grande 

bouche. 


Grootneus,  m.  Grand  nez,  m. 

Grootoogig,  b.  n.  MacropfUhatme, 

Grootoom,  m.  Grand  oncle,  m. 

Grootoorig,  b.  n.  Qui  ade  grandesoreil- 
les. 

Orooisch,  h,n,jirrogant;  fier;  super- 
be ;magnifique;  grandiose.  — ,  byw. 
Grandement;  niagnifiquement. 

Grootschheid ,  v.  Arrogance;  fierté ; 
magnificence ;  grandeur,  f. 

Grootschobbig,  b.  n.  Macrolépidote, 

Gtootschubbig,  b.  n.  Zie  Grootschob- 
big. 

Grootspraek,  v.  Exagération;  hyperbole; 
Jactance,  f. 

Grootspreken,  o.  w.  Hdbler. 

Grootsprekend,  b.  n.  Fanfaron. 

Grootspreker,  m.  Fanfaron,  m. 

Grootspreking,  v.  Fanfaronnade,  f. 

Grootstalmeester ,  m.  Grand  écuyer, 
m. 

Grootte, y.  Grandeur;  étendue,  f. 

Grootvader,  m.  Grand-père;  ateul  ^ 
m. 

Grootvaderlyk,  b.  n.  Qui  est  oxx  qui 
vient  du  grand-père. 

Grootvaêr,  m.  Zie  Grootvader. 

Grootvicaris,  m.  Grand  vicaire^  m. 

Grootvizier,  m.  Grand  vizir,  m. 

Grootzig,  enz.  Zie  Grootsch,  enz. 

Grop,  v.  Fosse,  f. 

Gros,  o.  Groshe  (douze  douzaines) ,  f.; 
aros^  m.  In  het  — .  En  gros. 

♦Grosse,  v.  Grosse  (prat.),  f. 

♦Grosseren,  b.  w.  Exagérer;  grossir ; 
arossoyer. 

♦Grossier,  m.  Marcliand  en  gros,  m. 

Grot,  V.  Órotie ;  caveme,  f. 

Grotachtig,  b.  n.  Cavemeux. 

Grotwerk,  o.  Rocaille,  f. 

Grotwerker,  m.  )     Rocailleur  , 

Grotwerkmaker,  m.     f        m. 

Grouwel,  enz.  Zie  Gruwel,  enz. 

Grouwen,  o.  w.  Zie  Gruwen. 

Grouwzaem,  enz.  Zie  Gruwelyk,  enz. 

Grove,  b.  n.  Zie  Grof. 

Grovelyk,  byw.  Grossièrement ;  lourde- 

'  ment ;  grièvement. 

Gruis,  o.  Gravier,  m.;  blocaiUe,  f.;  dé- 
combres,  m.p\;gravois,  m. 

Gruisaohtig,  b.  n.  Graveleux. 

Gruishoop,  m.  Abatis  de  maisons,  m. 

Gruiskar,  v.  Tombereau,  m. 

Gruiskarvoerder,  m.  Tombelier,  m. 

Gruisvoerder,  m.  Gravatier,  m. 

Gmisyzer,  o.  Grésoir  (outil),  m. 


Digitized  by 


Google 


214 


GRY 


GUL 


Graiszand,  o.  GravieVt  xn. 
Gruit,  V.  Lie,  f.;  mare;  sediment,  m. 
Gruizig,  b.  n.  Graveleux. 
Grunse],  v.  Tarin  (oiseau),  m, 
Gruppel,  V.  Zie  Greppel. 
Grut,  y.  Gruaufrebut,  m. 
Gratmolen,  m.  Moutin  &  gruau^  m. 
Grutten,  o.  w.  Monder  du  aruau. 
Gruttenbry,  m.  en  v.  BauiUie  de  gruau , 

Gruttenmeel,  o.  Farine  de  gruau,  f. 
Grutter,  m.  Qui  fait  du  gruau ;  mar- 

chand  de  gruauy  m. 
Gruttery,  v.  Lieu  oü  Von  fait  du  gruau, 

m. 
Gruwel ,  m.  Abomination;  herreur,  f. 
Gruweldaed,  t.  Forfait,  m.j  atrociié ; 

abomination;  horreur,  t. 
Gruwelen,  o.  w.  Zie  Gruwen. 
Gruwelstuk,  o^  Zie  Gruweldaed. 
Gruwelyk,  b.  n.  Abominable;  horrible, 

— ,  byw.  Uorriblement ;  abominaöle- 

ment. 
Gruwelvkheid ,  v.  Horreur;  atrociié; 

abomination,  t. 
Gruwen,  o.  w.  Détester;  abhorrer. 
Gruwzaem,  b.  n.  Zie  Gruwelyk. 
Gruwzaembeid,  v.  Zie  Gruwelykbeid. 
Gryn,  m.  Pleureur;  grognard,  m. 
Grynen,  o.  w.  Pieurer ;  crier;  piaUter ; 

groaner, 
Grynig,  b.  n.  Pleureux ;  grognard. 
Gryns,  v.  Grimace,  f.;  masqué,  m. 
Grynsaerd,  m.    Grimacier ;  boudeur , 

m. 
Grynzen,  o  w.  Grimaeer;  faire  la  moue; 

boudery  grogner. 
Grynzing,  v,  Grimace,  moue,  f. 
Gryp,  m.  Zie  Grypvogel. 
Grypachtig,  b.  n.Qui  aime  hprendre. 
Grypen,  b.  w.  Empoigner;  prendre; 

saisir,  Plaets  — .  Jvoir  lieu,  arri- 

ver, 
Grypend,  b.  n.  Ravissant, 
Grypsteert,  m.  Queue  prenante^  f. 
Grypstulver,  m.  Grippe-sou,  m. 
Grypyogel,  m.  Griffon,  condor  (oieeaa 

de  proie);  escogriffe ;  avare,  m. 
Grya,  gryxe,  b.  n.  Gris;  grison,—;0. 

Gris,  m.,  couleur  grise,  f. 
Grysachtig,  b.  n.  Grisdtre, 
Grysaerd,  m.  FieiUard;  grison^  m. 
Grysbaerd,  m.  Grison,tD, 
Grysgeel,  b.  n.  Grisjaundtre, 
GryBhairlg,  b.  n.  \  Grison,  gris^  qui  a 
Grysharig,  b.  n.    f     des  cheveux  gris . 


Grysbeld ,  t.  Canitie  ,  blancheur  des 

cheveux,  f. 
Gryakruid,  o.  PouUot  (plante),  ni. 
Gryzaerd,  m.  Fieülard;  grison,  m. 
Gryzelen,  o.  w.  Zie  Griezelen. 
Gryzeling,  ▼.  Uorripilation,  f. 
Gryzen,  o.  w.  Pieurer ;  grisotmer. 
Gryzend,  b.  n,  Pleurant. 
Gryzigbeid,  v.  Zie  Grysbeld. 
Guds,  V.  Gouge  (ciseau),  f. 
Gudsen ,  b.  w.  Gouger,  — ,  o.  w.  Ruis- 

seler, 
Guer ,  b.   n.  Rude;  dpre;  rigoureus ; 

froid;sécère, 
Guerheid,  v.  Rigueur;  dpreté;  sévérité  , 

Guf,  b.  n.  Généreux ;  prodigue, 
Gufbeid,  v.  Générosite;  prodigalitéy  f. 
Guiana,  o.  Guyane  (contrée),  f. 
Guianiscb,  h.n.De  Guyane, 
Guichelaer,  m.  Zie  Goocbelaer. 
Guichelary,  v.  Zie  Goochelary. 
Guicbelen,  o.  w.  Zie  Goochelen. 
Guioheling,  v.  Zie  Goochelary. 
Guichelkruid ,   o.   Mouron,   anagaUis 

(bot.),  m. 
Guichelspel,  o.  Zie  Goochelary. 
Guicheltasch,  y.  Zie  Goocheltascb. 
Guig,  V.  Moquerie ;  moue,  f. 
Guii,  b.  n.  lAchCi  poUron.  — ,  byw.  14- 

chement. 
Guil,  T.  Jument  qui  n'a  pas  encare 

pouliné,  f.  — ,  m.  Ldche,  poltron , 

m. 
♦Guillotlen,  v.  Guillotine,  f. 
♦Guillotineren,  b.  w.  Guillotiner. 
Guinea,  o.  Guinee  (contrée),  f. 
♦Guinie,  v.  Guinee  (monnaie),  f. 
Guit,  m.  Coquin;espiègle,  m. 
Guitacbtig,  b.  n.  tripon;  espiègle. 

Guitarspeler,  m.  Guilariste,  m. 
Guitenstuk,  o.  Friponnerie;espiéglerie, 

Guitje,  o.  Petit  fripon;  petit  eepiègle , 

m. 
Guitwerk,  o.  Zie  Guitenstuk. 
Gul,  y.  Jeune  morue  fraiche,  f. 
Gul,  gulle,  b.  n.  Mou ,  mol;  franc; 

sincère ;  généreux ;  mince ;  déUé. 
Galaerdig,  h.  u- Zie  Gulhartig. 
Gulde,  o.  Zie  Gild. 
Guldeling,  m.  Calville  (pomme),  m» 


Digitized  by 


Google 


6CJN 


GYZ 


215 


GhikleD,  OUT.  b.  n.  S^w.  Het  —  Vlied. 

Em  Toison  d*or.  —getal.  Nombred^or, 
Gulden,  m.  Florifi^  m. 
Quldenetukf  o.  Florin,  m. 
Gulhartig,  b.  n.  Frtmc;  sincère ;  cor^ 

dial;gén^reux.  — ^  biyw.  Zie  Gulhar^ 

tifirljk. 
Gulhartigheid,  v.  Franchise; sincériié; 

eandeur;  cardialité;  générosUd^  f. 
GuJhartiglyk,  byw.  Franchement;  tin- 

céremefU ;   cordiakment ;  généreuU' 

ment. 
Gulheid,  v.  Zie  Galhartigheid. 
Gulhertig,  euz.  Zie  Gulhartig,  enz. 
GuUk,  o.  Juikn  (TiUe). 
Galikerland,  o.  Pays  de  Jutkrs,  m. 
Gulp»  Y.  Grande  vague,  f.;  grand  trmt^ 

m,;  brayetUy  t 
Gulpen,  o.  w.  Baire  ü  grands  traiU; 

Ure  ouverL 
Gulpje,  o.  BrayetU,  f. 
Gulzig,  b.  n.  Gmi'mand;  gUnUOfi.  — , 

byw.  Goutümeui ;  gtouUmnement. 
Gal2igaerd  ,  m.   Gourmand;  giouton  , 

m. 
Gulzigheid,  v.  Gourmandise;  glotUon-' 

nerut  f. 
Gulziglyk,  byw.  Gaulüment;  gUMton" 

nemetU* 
Gunbriaf,  m.  Brevet,  m. 
Gunnen,  b.  w.  Ne  pas  envier ;  soufuuter; 

accorder, 
Gvuining,  v.  Ceneesiion,  permissiany 

f. 
Gunst,  V.  Fa9>eur;  grdce,  f. 
Gunstbetoon,  o.  Zte  Guostbetooniog. 
GunstbetooniDg,  v.  h  Marque  de  fa^ 
Ganstbewys,  o.         f      veur ;  gréce  ; 

faveur,  f. 
GnnttbewyaBter ,  y.  Bien/aUrice;  tau» 

trice.t. 
Gunstbewjzer,  m.  BienfaUeur;  fauteufj 

m, 
Ganatbewyzing,  y>  Zie  Gunstbewys. 
Gunstblik,  m.  Regard  fmnorable,  m. 
Ganetbrief,  m.  LeUre  de  faveur,  (.;  pri-* 

vüége;  brevet,  m. 
Gunetbriefhouder^.m.  BreuetatrCy  m. 
GansteliDg,  m.  en  t.  Favori ,  m.;  fmxh' 

riie,  f.;  protégé,  m*,  protégée;  créa- 

ture,  f. 
Gunstelooavb.  n.  Qui  n'est  pas  favcrisé; 

sans  faveur, 
Gnnetgenoot,  m.  en  t.  Zie  Gunste- 
ling. 
Gunstgift,  T.  GfoüfieÊUieni  t 


Gunstgodinnen,  v.  mv.  Les  Irois  Gr4- 

ces,  f.  pi. 
Gunstig,  b.  n.  Favorable.  — ,  byw.  Fa- 

vorablement. 
Gunstiglyk,  byw.  Favorablement, 
Gunstjafft,  ▼.  Ambüion,  f. 
Gunstryk,  b,  n.  Zie  Gunstig. 

Gunstwoord,  o.  Parote  favorable,  f. 
Gast,  b.  n.  Qui  ne  parte  pas,  qui  n*est 

pas  pleine  (en  parlant  d'une  vache). 
Gutteboom,  m.  GuUier  (arbre),  m. 
Guttegom,  y.  Gomme^utte,  f. 
Gy,  yoomw.  Tu;  toi;  voüs. 
Gybelen,  o.  w.  Ricaner,  rireüdemi, 
Gyblok,  m.  en  o.   Cargueur  {poulie), 

m. 
Gyen,  b.  w.  Carguer  (naar.). 
Gyer,  m.  Cargueur  (matelot),  m. 
Gy  k,  y.  Arc-bouUmi;  baut-dehors  (mar.), 

m. 
Gyktouw,  o,  en  f.  Baiancine  de  cha- 

loupe,  f. 
Gyl,  y.  en  o.  Chyte,  m.;  bière  guüUmte, 

Gylachtig,  b.  n.  CfiyUux. 

Gylbier,  o.  Bière  auiUanU,  f. 

Gylen ,  o.  w.  Guuter,  fermenter;  convoi* 

ter, 
Gylieden,  yoornw.  Fous. 
Gyling,  y.  Guiüage,  m. 
Gylkulp,  y.  Guilloire,  f. 
Gylmaking,  y.  Chylification,  f. 
Gylyaten ,  o.  my.  Faisseaus  chyüfères , 

m.  pi. 
Gylwordlng,  y.  Ctwlifkation,  f. 
^Gymnaatiek,  y.  Gymnastique,  f. 
GyUy  o.  Paton,  m.;  caiivme  (mar.) 

Gyntouw ,  o.  en  y.  Franc-funin  (mar.) , 

m. 
Gypen ,  o.  w.  Se  toumer  subitement  (en 

parlant  d*une  yoile).  Op  het  —  lig- 
gen. Étre  è  t'agomiê, 
Gytouw,  o.  en  y.  Cargue  (mar.),  f. 
Gyzelaer,  m.  OtOM,  m. 
Gyzelen ,  b.  w.  mettre  en  prison  pour 

dettes ;  cachet;  enfoncer. 
GyzeUng,  y.  Arréi,  m.;  saisie;  con- 

trainte  par  corps,  f.  In— zitten.  Étre 

détenu  pour  dettes, 
Gyzelkamer,.y.  \  Prison  pour  dettes  , 
Gyzelplaets,  y.  f      f. 
O^éiregi,  o.  DroU  de  saisie  pour  detUs 

m. 


Digitized  by 


Google 


216 


HAB 


HAE 


H 


Ha  !  tusschenw.  Hal  ah  ï 
«Haby t,  o.  Habü  relimeuz,  m. 
Hach,  Y.  Risque^  péru,  m. . 
Hachelyk ,  b.  n.  Dangereux.  —  ,  byw. 

Danqereusement. 
Hachelykheid,  v.  Danger;  hasard,  m. 
Hacht,  m.  Lopin,  chanteau^  m. 
Hadik,  v.  EÜbU  (plante),  f. 
Haef,  Y.  Zie  Have. 
Haeg,  V.  Haie^  f. 
Haeg  (den{.  La  Haye  (yille). 
Haegappel,  m.  Jfpottu,  f.  • 
Haegappelboom,  m.  ArbousUr,  m. 
Haegbes,  y.  Zie  Haegbezie. 
Haegbeukf  m.  i  Charme ,  frêne 

Haegbeukenboom ,  m.  f      sauvage,  m. 
HaegbeukenboBch,  o.  Charmoie^  f. 
Haegbeuklaen,  y.  CharmiUe,  f. 
Haegbezie,  y.  Béie  de  tuiuons;  mêre 

sauvagCy  f. 
Haegboek,  m.  Zie  Haegbenk. 
Haegbosch ,  o.  Buisson ;  halHer,  m. ; 

épinaie,  f. 

Haegdis,  y.  Lézard,  m. 
HaegdoorD,  m.  Aubépine,  tr 
HaegSik,  m«  Rouvre  (cliéne),  m. 
Haegmes,  o.  Serpe,  f. 
Haegmusch,  y.  Bunette,  f. 
HaegYorsch,  m.  Graisut^  m. 
Haei,  m.  en  y.  Requin ;  squale,  m. 
Haeitand,  m.  Dent  de  requin,  f. 
HaeiYisch,  m.  Z<eHaei. 
Haek,  m.  Croc;  crochetj  crampon;  grap- 

pin,  m.;  agrafe;  gaffe,  f.;  hamegon; 

composteur;  lermoir;  accroc,  m.;  ar- 

quebuse  &  croc ;  érigine ,  f.;  passe-par- 

tout,  m. 
Haekachtig,  b.  n.  Crochu 
Haekbus,  v.  Arquebuse  é  croc^  f. 
Haekje,  o.  Zie  Haeksken. 
HaekkneYels,  m.  iqy.  Crocs  (monsla- 

cbes),  m.  pi. 
Haekmaker,  m.  CrockeHer^  m. 
Haekoag^,  m.  Zie  Haekapyker. 
Haekooot,  y.  Croche  (note),  f. 
Haeksken,  o.  Qroehei ;  cramponmet,  m.; 

cédiUe,  f. 


Haekapyker,  m.  Bec^de-ame,  eUm  h  cro* 

chet^m. 
Haekstok,  m.  Zie  Rekstok. 
Haekswys,  by w.  En  fc^me  de  crochet. 
Haektand,  m .  Croc  (dent) ,  m . 
HaekYormig,  b.  n.  Hamefmmé;  erochu, 
Haekyier,  o.  ComeUe  (ferremeat),  f. 
Haekxeel,  o.  Brécin  (corde),  m. 
Hael,  Y.  CrémaUUre,  f.  — ,  m.  Tr&k, 

ceup,  m. 
Hael^e.  o.  CrémaiUen,  m. 
Haeltouw,  o.  en  v.  CardeUe,  f. 
Haem,  o.  Coüier  (partie  du  barnais), 

m. 
Haembout,  o.  PaUmnier,  m.;  veiée,  f. 
Haen,  m.  Coq,  m.;  giroueUe ,  f.;  ehieUf 

m.  I 

Haender,  m.  Cueüknr,  xn. 
Haenije,  o.  Cochet^  m. 
Haer ,  o.  Cheveu ,  m.;  chevenx,  m.  p>. ; 

chevelure,  f. ;  poü,  m. 
Haer,  bare,  Yoornw.  BUe;  ia;  lm;  ies; 

leur;  teurs ;  sm  ;  sa ;  $es. 
Haeraehtig,  b.  n.  CapiUmre ;  erinafde. 
Haeraobtigbeid,  y.  Capiliarité,  f. 
Haerbalf  m.  hgagrapile,  f. 
Haerband,  m.  Catogan;rubanf  m. 
Haerbereider,  m.  Crinier^  m. 
Haerblea^Y.  \  Tauffe  de  cheveus^  f.; 
Haerbos ,  m.  f      Umpet;  eorgmbe,  m. 
Haerboflje,  •.  ToupUUm  de  cheveus , 

m. 
Haerbvtsje,  o.      )  T$t^au  ou  hièe  ea- 
HaerbniskenyO.  |     piUaire,  m, 
Haerd,  m.  Fager,  dtre;poêle,  m. 
Haerdgeld,  o.  Zie  Haerdstedegeld. 
Haerdgodeo,  m.  mY.  Pénaies,  Lapês,  m. 

Haerdoek,  o.  Étamine  (étoflé),  f. 
Haerdplaet,  y.  PUufue  de  ehemimée,  U; 

contre-ccBur,  m. 
Haerdatede,  y.  Zie  Haerd. 
Haerdstedegeld,  o.  Fauage^  m. 
Haerdyier,  o.  Chenet^  m. 
Haerkam,  m.  Peigfte.  m. 
Haerkliefster,  y.  FéliUeuu,  chicaneuse, 

f. 
HaerklieYen ,  o.  w.  Chiamer  ,  véiU-- 

Ier. 
HaerklieYer,  m.  VéliUeur,  chieaneur, 

m. 
HaerklieYery,  y.  CMcane,  véUUerie,  f. 
Haerklis,  y.  Zie  Haerlok. 
Haerkloven,  eni.  Zie  HaerklieYen,  ens. 
Haerkomeet,  y.  Camète  chevelue,  f. 
Haerkrol,  y.  Bmtckdecheveux,  f. 


Digitized  by 


Google 


HAB 


HAK 


217 


Haerkroller,  m.  Frisetar,  m. 
Haerkral,  enz  Zie  Haerkrol,  enE. 
Haerlem  ,  o.   Harlem  (Tille   de  Hol- 

lande). 
Haerlok,  y.  BoucU  de  cheveux,  f. 
Haerloos,  b.  n^€hauve;  peté, 
Haerloosheid  ,  y.  Caimtie;  glabréité , 

Haernaeld,  y.  AiauüU  de  UU,  f. 
Haernet,  o.  Résiue  (coiffure),  f. 
Haerpoeder,  o.  )  Poudre  pour  les  che- 
Haerpoei j  er ,  o .  f      veux ,  f. 
Haersnoer,  o  Zie  Haerband. ' 
Haersnydingr ,  y.  Coupe  des  cheveux^ 

Haerspelde,  y.  Zie  Haernaeld. 
Haersteen,  m  CarsMe  (pierre),  f. 
Haerster,  y.  Comité,  f. 
Haertrens,  y.  Tresse  de  cheveux,  f. 
Haertuit,  y.  Zie  Haertrens. 
Haernittrekker,  m.  Épiteur,  m. 
Haeruittrekster,  y.  Épiteuse,  f. 
Haenrlecht,  y.  Tresse  de  cfieveuXy  f. 
HaervormifiT,  b.  n.  Capillaire. 
Haerworm,  m.  Crm(m(ver),  m.;  dartre, 

tdgne.f. 
Haerwormaohtiff,  b.  n.  Dartrettx. 
Haerwortel ,  m.  Radne  des  cheveux ; 

racine  chevelue;   racine   capillaire, 

Haarzakje, o.      )  Rourse  ü  cheveux^ 

Haerzaksken,  o.  f      f. 

Haerzalf,  v.  Pommade,  f. 

Haes,  m.Lièvrt,  m. 

Haesje,  o.     I  Levraut,  m.  —  oyer.  Che- 

Haesken, o.  f       vat-fondu ,  eoupetêU 

(jeu  d'eufants) ,  m. 
Haessen,  y.  Jarret,  m. 
Haest,  V.  HdU;  diligence ,  f.;  empresH- 

ment,  m.;  vUesse,  r.  Met  — .  in  der  — . 

A  la  hdte.—^  byw.  Bientöt ;  pres^ue. 

Zoo  —  als.  AussÜöt  que ;  dès  que. 
Haestelyk,  byw.  PrompUment;  Invs- 

Quement, 
Haesten  (zich),  wed.  w.  Se  MUer. 
Uaestig,  b.  n.  Pressé;  empressé;  prompt; 

*wHt;  précipité;colère;  brusque.  —  j 
-,byw.  Zie  Haestelyk. 
Haestigheid,  y.  HÜU ;  colère,  f. 
Haestiglyk,  byw.  Zie  Haestelyk. 
«aeetmakend,  b.  n.  IHligent;  qui  se 

Mue. 
Haeszak ,  m.  Gibeciére ;  eamassière,  f.; 

bissac,  m.  Uit  den  —  spelen.  Jongler, 

^^moUr. 
Haeszakapeelster.  y.  BaUleuse,  f. 


Haeszakspeler,  m.  BaUUuT,  m. 
Haet,  m.  Haine ;  rancune ;  animosité, 

Haetdraegster,  y.  Rancuntóre,  f. 
Haetdragend,  b.  n.  Haineux,  rancu- 

nier. 
Haetdragendheid,  y.  Rancune,  f. 
Haetdrager,  m.  Rancunier^  m. 
Haefster,  y.  Rancunière,  f. 
Haft ,  o.  Èphémère ,  insecte  éphémère  , 

m. 
Hagedis,  y.  Zie  Haegdis. 
Hagedoom,  m.  Zie  Haegdoorn. 
Hagel,  m.  GréU;  dragee,  f. 
Hagelbui,  y.  Orage  accompagné  de  grile, 

m.  Bene  —  yan  steenen.  Une  gréle 

de  pierree.  —  yan  slagen.  GriU  de 

coups. 
Hagelen,  onp.  w.  Grêler.  Het  hagelt. 

llgréU. 
Hagelgans.y.  Poule  d'eau;  oie  sauvage, 

Hagellood,  o.  Cendrée ;  dragee^  f. 
Hagelslag^  m.  Gréle,  f. 
Hagelsteen,  m.  Grêlon,  m. 
Hageltasch,  y.  Sac  ^  dragee,  m. 
Hagelwit,  b.  n.  Blane  comme  neige. 
Hagen,  o.  w.  Zie  Behagen,  o.  w. 
Hair,  hairacktig,  enz.  Zie  Haer,  haer* 

achtig,  enz. 
Hak,  y.  TaUm^  m.\  houe,  f. 
Hak,  m.  Coup  de  hache,  de  sabre,  etc. 

m.;  coupe;  haine,  f. 
Hakbaer,  b.  n.  Exploitable. 
Hakbank,  y.  Hachoir,  m. 
Hakberd,  o.  Zie  Hakbord. 
Hakblok  ,  m.  en  o.  Hachoir :  biUH  , 

m. 
Hakbord,  o.  Haehoir;  tranchoir;  psah- 

térion,  m. 
Hakboech,    o.    TaiUU ,   bois   taiUis , 

m. 
Hakbyl,  v.  Hëcfie,  f. 
Haken,  b.  w.  Gaffer;  accrecher.   — , 

o.  w.  S'aecrocher ;  s'embrouiUer.  Naer 

iets  — .  Désirer  ardemmeniq.  c. 
Hakend,  b.  n.  Accrochant. 
Hakhout,  o.  Mort- bois;  bois  laillis^  m.; 

coupe,  f. 
Haking,  y.  Accrochement  ;jUsir  ardent. 

m. 
Halsje,  o.  Zie  Haksken. 
Hakkelaer,  m.   Bègue;   bredouüleur, 

m.  ■ 

Hakkelaerster,  y.  Bègue;  bredouiileuse. 


Digitized  by 


Google 


218 


HAL 


HAL 


Hakkelarjr ,  ▼.  Bégayemtnt ;  tfrêdouüU* 

Hakkelen,  o.  w.  Bégayer ;  bredouiUer, 

--,  b.  w.  Déchirer, 
Hakkeling,  v.  Bégoffement ;  bredouiUe* 

ment,  m. 
Hakkelkeee,   )  m  env.  BredouilUur  ^ 
Hakkeltong,  f      m,\ ,  bredouiUeuset  f. 
Hakken,  b.  w.  Hacker i  couper;Uul* 

ter. 
Hakkenei,  y.  Haquenée,  f. 
Hakker,  m.  Dépeceur,  m. 
Hakking,  v.  Coupe,  f. 
Hakkosten,  m.  mv.  Abatage,  m. 
Hakmes,  o.  Couperett  m, 
Haksel,  9.  UachU,  m. 
Hakakea,  o.  Petü  coup  de  fiache,  etc.; 

binochon,  m. 
Hakstuk,  o.  Talon  (de  êouUer),  m. 
Hakwonde,  y.  Encopé  {olBie),  m. 
Hal,  Y.  Halie,  f. 
Halbewaerder,  m.  Hallier,  m. 
Halen ,  b.    w.  Quérir ;  aller  prendrt 

OU  chercher  ;  prendre ;    Urer ;   pe- 

ser. 
Half,  halve,  b.  n.  DemL  Een  —  pond. 

Une  demi'Uvre.  —  een.  Midi  et  demi. 

—  twee.  Une  fieureetdemie,  —  april. 

La  mi-avriL  —  weg.  A  michemin, 

— ,  bvw.  A  moitiéj  d  demt.  Ten  hal- 
ve. Ademi;  imparfaitement*  —  en  — . 

Moitié  Vun^  moitié  fautre;  it  demi; 

imparfaitement. 
Halfbad,  o.  Detni-Wn,  m. 
Halfdeel.  o.  Moilié,  f. 
Halfdek ,  o.   Coursive ,  f.;   demi-pont 

(mar.),  m. 
Halfdonker,  o.  Demi-jouty  m. 
Halfdubbel,  b.  n.  Semi  doublé. 
Halfeiland,  o.  Presqu*üe^  f. 
Halfgeleerd,  b.  n.  A  demi-savant. 
Halfgeleerde,  m.  Demi-savant,  m. 
Halfgeleerdheid,  v.  Demi-science^  f.; 

demi-eavoir^  m. 
Halfgeloken,  b.  n.  A  demi  ferme. 
Halfgod,  m.  Demi-dieu,  m. 
Half  hemd,  o.  Demi-ckemise ;  chemi- 

setuj. 
HalQaer,  o.  Semestre^  m. 
HalQarig,  b.  n  Semestre. 
Halfkoets,  v.  Chaise,  f. 
Halfkwart,  o.        )    n^^t  /»>»«.#  «^ 
Halfkwartier, o.   f  Demi-quart,m. 

Halfleeraije,o.  Brodequin  ^  m.,  botline, 
Halflyf,  o.  Buste,  m. 


Halftnaenvormig,  b.  u.  Lunuté;  sanü 

lunaire. 
Halfman,  m.  Demx-hamme^  m. 
Halfmetael,  o.  Demi-métaty  m. 
Halfpaert,  o.  Zie  Halfdeel. 
Halfpint,  v.  Demipinte,  t. 
Halfpond,  o.  Demirliure,  f. 
Halfrond,  o.  Hémisphère ;  demi-cercle , 

m. 
Halfrond,  b.  n.  A  demi  rond;  demi 

drcuiaire. 
Halfslachtig,  b.  n.  AmptHbie;  mélls 

—  dier.  AmpMbie^  m, 
Halfslapen,  o  w.  RoupiUer. 
Halfsnik  ,    m.   Demi-soupir  ( mus. ) , 

m. 
Halfsold,  o.  Demi-solde,  f. 
Halfter,  m.  Licou ,  licd^  m. 
Halfterringen ,  m.  mv.  Porte-barres 

m.  pi. 
Halftint,  v.  DemiteitUe  (peint),  f. 
Halftoon,  m.  Demi-ton  (mus.),  m. 
Halfvaaten ,  m.  en  y.  La  mi-caréme 

f. 
Halfverheven ,  b.  n.  —  beeldwerk.  De 

mi'bosse,  f.,  bas-relief,  m. 
Halfverkalkt^  b.  n.  Oxydulé  (obim.). 
Halfverstikt,  b.  n.  A  demi  étouffe'. 
Halfveriuerd,  b.  n.  Oxydulé  {chim,). 
Halfweter,  m.  Demi-savant,  m. 
Halfwinner  ,  m.  Bordier ;  moisonier 

colon  partiaire,  m. 
Halfwinnin^ ,  v.  Moison ,  f.,  baii  è  fer 

me  d  moilié  des  fruits,  m. 
Halfwit,  b.  n.  Bisblmc. 
Halfzigtigheid,  v.  Hémiopie,  f. 
Halfzuer,  o.  Oxyde  (chim.),  m. 
Halfzuil ,  V.  Ctppe,  m.;  demi-coionh 

(arohit),  f. 
Halle,  V.  Zü  Hal. 
Halm,  m.  Fél$iL;  erin,  m.\  tige,  f.;  chai 

me,  m. 
Halmdragend,  b.  n.  Culmifère  (bot.). 
Halmeester,  m.  HaUier,  m. 
Halmken,  o.  Brin,  m. 
Halmsteel,  m.  Tige,  f.;  chaume,  m. 
Halmstroo,  o.  Zie  Halmsteel. 
Hals,  m.  Cou,  col,m.:  gorge,  f.;  gouU 

m.\encolure;  vie,  f.;  ^ouel,  m.;  amur 

embelte  (mar.),  f. 
Halsader,  v.  Vehie  jugulaire,  t 
Halsband,  m.  Collier,  m.  Yzeren  — 

Caroan,  m. 
Halsboord,  ro.  CoUet,  m. 
Halsbrekend,  b.  n.  Dangereux;  gli 

sant. 


Digitized  by 


Google 


HAL 

Halsdoek,  m.  Fichu,  m.;  coUerelU; 

gorgereUe;  cravate;  guimpe^  f. 
Halsgaten,  o.  inv.  Jnmres  (mar.),  f. 

pi. 
Halsgeding,  o.  Proces  criminele  m. 
Halsgerejrt,  o.  Justice  crimineile;  haute 

jusiice,  f. 
Halsgeregtohof,  o.  Tribunal  criminele 

m. 
Halsbeer,  m.  Haut  Justicier^  m. 
Halsheerlykheid ,  t.  Haute  ei  bassejui^ 

tice,f. 
Halsjiiweel,  o.  Bijou  qu'onporte  au  cou; 

collier,  m. 
Ealskarkanty  m.  Carcan,  m.,  chatne,  f. 

oa  collier  de  pierreries,  m. 
Halsketen,  v.  ChaUielte  de  cou,  f.;  cd- 

Uer,  m. 
EUilsklamp,  m.  en  v.  Dogue  d*amure 

(mar.),  m. 
Halsklieren,  t.  mv.  GlandesjugulaireSt 

f.  pi. 
Halskraeg,  m.  Hausse-col;  coUel;  rabatt 

m.j  coUerette;  fraise,  f. 
Halskruid,  o.  Campanule  (plante),  f. 
Halskwabbe,  v.  Fanon,  m. 
Halsregt,  o.  Haute  justice,  f. 
Halsregter,  m.  Juge  criminel,  m. 
Halsregterlyk,  b.  n.  Cjimin^/.  — ,  byw. 

Criminellement. 
HalsrlDg,  m.  CoUier,  m.  • 

Halssieraed,  o.  ColUer^  m. 
Halssnoer,  o.  ColUer,  m. 
Halsspier,  v.  Muscie  cervical;  rengor- 

geur,  m. 
Halsstarrig,  b.  n.  OpiniAtre,  — ,  byw. 

Zie  Halsstarriglyk. 
Halsstarrigheid,  v.  Opinidtreté^  t. 
Halsstarriglyk,  byw,  Opimdtrément* 
Halssterrig,   enz.    Zie   Halsstarrig, 

enz. 
Halsstraf,  v.  Peine  capitale^  f. 
Halsstraffelvk,  b.  n.  Criminel,  capiial. 

— ,  byw.  CrimineUement» 
Halsstreng,  y.  Corde,  harl;  esquinancie^ 

f.;  croup,  m. 
Halsstuk,  o.  Gorgerin;  bout  saigneux^ 

m. 
Halster,  m.  Licou^  licol,  m. 
Halsteren,  b.  w.  Meltre  un  licou,  enchC" 

vêtrer. 
Halsvriend,  m.  Ami  intime^  m. 
Halsweryelbeen,  o.  Fertèbre  cervicate , 

Halsyzer,  o.  Collier  de  fer;  carcan^ 
m. 


0AN 


219 


Halszaek  ,  v.  Affaire  crimineile,  f.; 
cos  pendable;  crime  capital,  m. 

Halszakelvk,  b.  n.  Criminel,  — ,  byw. 
Criminellement, 

Halazenuw,  v.  Nerf  cervical^  m. 

Halt,  Halte,  v.  UaUe^  f.  —  houden. 
Faire  haUe.  —  1  UaUe !  haUe-ld ! 

Halten,  b.  en  o.  w.  Halter^  faire  holle  , 
arréter. 

Halter,  m.  Licou^  licol^  m. 

Halve,  voorz.  Pour,  d  cause  de,  Mynent 
— .  Pour  Vamour  de  moi,  Uwent  --. 
Pour  Vamour  de  vous. 

Halve,  b.  n.  Zie  Half. 

Halvemaensch,  b.  n.         )  Semi-lu- 

Haivemaenvormig,  b.  n.  f      naire. 

Halveren,  b.  w.  Partager  en  deux; 
prendre  la  moiHé, 

Halzen,  o.  w.  S'efforcer. 

Ham,  V.  Jambon,  m. 

Hamburg,  o.  Hambourg  (ville). 

Hamburger,  m.  Hambourgeois,  m« 

Hamburgscn,  b.  n.  Hambourgeois. 

Hamei,  v.  Barrière^  f.;  hameau,  m. 

Hamel,  m.  Mouten,  m. 

Hamelenbout,  m.  Gigotde  mouton^  m.: 
éclanche,  f. 

Hamelsvleesch,  o.  Du  mouton^  m. 

Hamer,  m.  Marteau,  m. 

Hameraer,  m.  Marteleur,  m. 

Hamerbyl,  v.  Hachette,  f. 

Hameren,  b.  w.  Marleter, 

Hamerken,  o.  Martelet,  m. 

Hamerslag,  m.  Coup  de  marteau^  m.; 
ballilures,  f.  pi. 

Hamersteel ,  m.  Manche  de  marteau  , 
m. 

Hamerde,  o.  Zie  Hamerken. 

Hammeken,  o.  i  Jambonneau  ,    pelit 

Hammetje,  o.     (      jambon,  m. 

Hammevet,  o.  Graisse  de  jambon,  f. 

Hand  ,  v.  Main ,  f.  Regter  — .  Main 
droile.  Linker  — .  Main  gauche.  Van 
—  tot  ■— .  De  main  en  main.  Ter  — 
stellen.  Metlre  en  mains.  By  de  — 
of  op  zyne  —  hebben.  Avoir  sous 
la  main ,  d  sa  disposition.  Van  goe- 
der — .  De  bonne  part.  Van  hooger 
^.  De  la  part  du  gouvernement.  On- 
der de  — .  Sous  main.  Van  langer 
— .  Peu  d  peu,  —  over  — .  De  plus 
en  plus,  Aen  de  betere  —  zyn.  Se 
rétabtir, 

Handaembeeld,  o.  Enctumeau,  m. 

Handarbeid ,  m.  Travail  des  makis , 
m. 


Digitized  by 


Google 


320 


HAN 


HAN 


Handartfi,  m.  Ckirurgieti,  m 
Haudbad,  o.  ManuLuve,  m. 
Handbekken ,  o.  Lave-main;  bassin , 

m. 
Handberrie,  v.  Botard,  m. 
Handbieding,  y.  Secours,  m.;  main- 

farte,  f. 
Handblaker,   m.   Martinet;  bougeoir, 

m. 
Handboei,  y.  MenoUes.  f.  pi. 
Handboek ,  o.  en  m.  Manuet;  agenda , 

m. 
Handboog,  m.  Manubaliste,  f. 
HandboogBchutter,  m.  Arbalétrier;  ar- 

cher,  m. 
Handboom,  m.  Levier^  m.;  barre,  f. 
Handboor,  v.  VriUe.  f. 
Handboord,  m.  Poignel,  m. 
Handboorken,  o.  VriUon^  m. 
Handbreed,    b.    n.   Large  comme  ia 

main. 
Handbreedte ,  v.  Largeur  de  la  main , 

Handbriefken ,  o.  ێdule ,  f.;   billet , 

m. 
Handbus,  v.  Arquebuse,  f. 
Handbusschieter,  m.     )  Jrquebusier, 
Handbusschutter,  m.    -f      m. 
Handbyl,  y.  Hachette,  f. 
Handdadig,  b.  n.  CompOoe;  coupabte, 
Handdadigheid,  y.  ComplicUé,  f. 
Handdienst,  m.  en  v.  Corvee,  f. 
Handdoek,  m.  Essuiemain,  m. 
Handdruk,  m.  Zie  Handdrukking. 
Handdrukking,  y.  Serrement  de  main  , 

m. 
Handeken,  o  MenoUe.  f. 
Handel ,   m.  Commerce;  négoce ,  m., 

action ,  f.;  acte,  m.;  négociation ;  con- 
duite, f.;  procédé,  m, 
Handelaer,  m.  Commevfant;  négociant; 

marchandy  m. 
Handelbaer.  b.  n.  Négociabte;  traUaJbie; 

sociabte;  maniabie. 
Handeldryyend,  b.  n.  Commergant. 
Handeldryyer,  m.  Zit  Handelaer. 
Handelen,  o.  w.  Négocier;  trafiquer; 

commercer;  agir;  trailer.  — ,  b.  w. 

TraUer;  manier;  troquer;  négocier. 
Handelgeeftt ,    m.   Esprit   mercantile, 

m. 
Handelhuis,  o.  Maison  de  commerce  , 

r. 
Handeling,  y.  Commerce;  trafi€;néoO' 

ce;  procédé;  acte ;  maniement ;  traite- 

ment,  m. 


Handelkantoor^  o^  Faclorerie  ou  facto- 

He,  f. 
Handelmaetschappy,  y.  Société  de  cam- 

merce,  f. 
Handeloos,  enz.  Zie  Handenloos. 
Handelpapier ,  o.  Effet  de  commerce « 

m. 
Handelplaets,  y.  Ptace,  vitte  de  com^ 

merccy  f. 
Handelryk,  b.  n.  Commergant, 
Handelsbetrekkingen,  v.  my.  Relations 

commerciales,  f.  pi. 
Handelschool,  y.  École  de  commerce  , 

Handelstad,  y.  Place,  vitte  de  commer- 
ce, f. 

Handelstak ,  m.  Branche  de  commer- 
ce, f. 

Handelstraktaot ,  o.  Traite  de  comtner- 
ce,  m. 

Handelsyerdrag ,  o.  Traite  de  commer- 
ce, m. 

Handel wy «e,  y.  Maniere  ou  fafon  d^sh 
gtr;  conduite;  methode,  f.;  tratte- 
ment ;  procédé,  m, 

Handelyk,  b.  n.  Adroit;  habile;  fin; 
prompt.  — ,  byw.  Adroitement;  ha- 
büement ;  promptement. 

Handenloos  ,  b.  n.  Privé  de  maiju ; 
maladroit. 

Handenloosheid ,  y.  Privation  des 
mains;  maladresse^  f. 

Handeuyel,  o.  Chiragre^  f. 

Handgauw,  b.  n.  Qui  aime  &  valer; 
adroit. 

Handgebaer,  o.  Geste,  m.;  gesticuta- 
tion,  L 

Handgeklap ,  o.  Battement  de  mains  , 
m. 

Handgeld,  o.  Arrhes,  f.  pi.;  engage- 
ment, m.;  étrenne,  f. 

Handgemeen ,  byw.  —  zyn.  Étre  oa 
en  etre  aux  mains ,  aux  prises.  — 
worden.  En  venir  aux  mains. 

Handgift,  y.  Étrenne,  f. 

Handgiften,  b.  w.  Etrenner. 

Handgpranaet,  y.  Grenade  (bombe),  f. 

Handgreep,  m.  en  y.  Poignée ;  adresse , 
f.;  tour  de  main,  m. 

Handbaef ,  y.  Anse,  f.;  manche,  m.; 
queue,  f. 

Handhaefster,  y.  Protectrice;  patron- 
ne,  f. 

Handhaye,  y.  Zie  Handhaef. 

Handhaven ,  b.  w.  Eaintenir ;  défen- 
dre. 


Digitized  by 


Google 


HAN 


HAN 


221 


HandhaFend,  b.  n.  Conservataire ;  con- 

servateur. 
Handhaver,  m.  Défenseur ;  patron;  con- 

servateiir,  m. 
Handbavingr,  v.  Maintien;  soutien,  m.; 

proUcUon ;  défense ;  conservaUon,  f. 
Handhei,  y.  DeinoiseUe,  hie,  f. 
Handhoudon,  b.  w.  Mainlenir. 
Handhoading,  v.  Zie  HandhaviDg. 
Handig, b.  n.  Adroit;  fiabHe^—yhyw, 

Adróitement ;  habilement. 
Handigheid,  v.  Adresse ;  habiUti,  f. 
Handiglyk,  byw.  Adroitement ;  fiiUfile- 

menL 
Handje,  o.  MenoUe,  f. 
Handjeklap,  o.     j     Mainchaude  ,   f.; 
Handjeplak,  o.     f        frappe-main^  m. 
Handjicht,  v.  Zie  Handeuvel. 
Handjichtig,  b.  n.  Chiragre. 
Handklapper,  m.     )     Applaudisseur  , 
Handkletser,  m.      f        m. 
Handkus,  m.  Baisemttin^  m. 
Handkyker,  m.  Chiromancien^m. 
Handkykery,  V.        \  ChiromaHcieydi- 
Handkyking,  v.        f      vination    par 
Handkykkunde,  v.  l      i'inspection  de 
Handkykkunst,  v.    ]      la  main,  f. 
Handkykster,  v.  Chiramancienne,  f. 
Handlanger,  m.  Matueuvre^  m. 
Handleder,  o.  Gantelet,  m.;  manique^ 

Handleiding,  v.  Conduite;  direction; 

instructian,  t. 
Handligting,  v.  Mainlevée^  f. 
Handlob,  v.  Manchette,  f. 
Handloos,  enz.  Zie  Handenloos,  enz. 
Handlub,  v.  Zie  Handlob. 
Handmerk,  o  Zie  Handteeken. 
Handmeulen,  m.  )  Moulin   &    tras  a, 
Handmolen,  m.     f      m.  ' 

Handoplegging,  v.  Mainmise;  saisie  , 

f-;  arrét,  m.;  imposition  de^  mains  , 

Handpalm,  v.  Paume  de  la  tnain^  t. 
Handpeerd,  o.  Cfieval  de  main:  des» 

trier,  m. 
Handpeerdeken,  o.  Bidet ,  m. 
Handpenning,  m.  Zie  Handgeld. 
Handperg,  v.  Presse  &  main,  f. 
Handpyl,  m.  Javelot;  dard,  m. 
Handreiken ,  b.  w.  Tendre  la  main ; 
'  atsister. 

Handreiker,  m.  Assistant;  aide,  m. 
Handreiking>  v.  Aide;  assistance,  f. 
Handachaef,  v.  Varlope  (rabot),  f. 
Handscherm,  m,eno.  jücran,  m. 


Handschoen,  na.  GatU,  m.  Yzeren  — . 

Gantelet,  m. 
Handschoenhandel,  m.  Ganterie,  f. 
Handschoenmaekster,  v.  Gantière,  f. 
Handschoen  maker^  m.  Gantier,  m. 
Handschoenmakery,  v.  GanteiHe,  f. 
Handschoenvechter,   m.   Cesttphore  , 

m. 
Handschoen verkooper  ,  m.  Gantier 

m. 
Handschoenverkoopster ,  v.  Gantière , 

Handschrift,  o.  Manuscril ;  original; 

écrit ,  m.;  signature ;  cédule ,  f.;  re^u; 

billet,  m. 
Handschrtftelyk,  b.  n.  Chirographaire ; 

manuscril. 
Handschrlftig,  b.  n.  Zie  Handschrifte- 

lyk. 
Handschriftkennis  ,  v.  Autographie  , 

Handslag,  m.  Coup  de  la  main^  m. 
Handspaek,  v.  Levier,  anspect,  m. 
Handspies,  v.  EpieUy  m.;  demi-pique, 

Handspraek,  v.  Chirologie,  f, 
Handspraekkundige,  m.  Chironomiste, 

m. 
Handspraekkunst,  v.  Ckironomie^  f, 
Handstelllng  (ter],  v.  Retnise,  t 
Handsteun,  m.  Appui-main,  m. 
Handtastelvk ,  b.  n.  Palpatle;  évident, 

— ,  byw.  Evidemment. 
Handteeken,  o.        )    Signature  ,    f. , 
Handteekening,  v.  f      seing,  m. 
Handvat ,  m.  Manche,  m. ;  queue;  poi- 

gnée ;  anse ;  oreUle ;  maniveUe ,  f. 
Handvatsel,  o.  Zie  Handvat. 
Handvest,  v.  C/iartre  ou  charU,  f.; 

privilege,  m.;  archives,  f.  pi. 
Handvestbewaerder ,    m.    Charlrier  , 

m. 
Handveslbewaerplaets  ,  v.  Archives , 

f.  pi.;  chartrier,  m. 
Handvestgaerde ,  v.  Zie  Handvestbe- 

waerplaets. 
Handvogel,  m.  Faucon,  oiseau  de  poing, 

m. 
Handvol,  v.  Poignée,  f. 
Handvormig,  b.  n.  Palmé,  en  éventaü 

(bot). 
Hand  wagen,  m.  Brouette ;  vinaigrette , 

f.:  haquet;  camion^  m. 
Handwagenvoerder,  m.  Brouetteur,  m. 
Handwater,  o.  Eau  pour  laver  les  mains^ 


Digitized  by 


Google 


S22 


HAN 


HAN 


Handwerk,  o.  Métier,  m.;  profession  , 
f.;  travni^  m. 

Handwerker,  m.  Zie  Handwerksman. 

Handwerkkunst,  v.Artmécanique;  mé- 
tier, m. 

Handwerksman,  m.  Ouvrier,  êrtisan , 
m. 

Handwerkster,  v.  Ouvriêre^  f. 

Hand  windel,  m.   )  Gantetet ,    bandage 

Handwindsel,  o.  f      pour  la  main,  m. 

Handwoordenboek,  o.  en  m.  Manuel 
lexiqne,  m. 

Handwortelbeen.  o.  Scapha  (os),  m. 

Handyzer,  o.  Menottes ,  manicles ,  f. 
pi. 

Handzaeg,  v.  Scie  h  main,  égohine^ 

Handzaem,  b.  n.  TraitabU;  adroil.  —, 

byw.  Zie  Handzaemlyk. 
Handzaemheid ,  v.  Humeur  traitable; 

douceur ;  adresse ,  habileté,  f. 
Handzaemlyk,  byw.  Doucement;  adroi- 

tement. 
Hanebalk,  m.  Tirant  (archlt.),  m. 
Hanebezie ,   v.    Capron    ou    caperan 

(grosse  fraise),  m. 
Hanegekrael,  o.  Chant  du  coq,  coque- 

ricOt  m. 
Hanekam,  m.  Crête  de  coq;  cocrète, 

f. 
Haneklauw,  m.  ZieHanepoot. 
Hanekrael,  m.  Chant  du  coq,  coquerico, 

m.  ^ 

Hanengevecht ,  o.  Combat   de  ccqt , 

m. 
Hanepoot ,  m.   Patte  de  coq ;  douve 

(plan te) ,  f.  —en.  Griffonnage,  m. 
Hanespoor ,  t.  Ergot  d*un  coq ,  éperon , 

m. 
Hanesteen,  m.  Alectoricnne,  f. 
Hanetred,  m.  Germe  d'osuf^  m.;  cicatri- 

cule,  f. 
Haneveer ,  v.  Plume  de  coq ;  friponne  , 

f. 
Hanevoet,  m.  Douve, renoncule  (plante), 

f.  Zie  Hanepoot. 
Hanewaerzegging ,  v.  A lector omancie , 

f. 
Hang ,  m.  Corde ,  etc,  il  laquelle  on  sus- 

pend  q.  c,  f. 
Hangbast,  m.  Zie  Galgenbrok. 
Hangbed,  o.  Hamac,  branie,  m. 
Hangberd,  o.  Enseigne,f. 
Hangblaker,  m.  Lustre ;  bras,  m. ,  pla- 
que, f. 
Hangbord,  o.  Enseiqne,  t 


Hangbrug,  v.  Pont  suspendu,  m. 
Hangbuik,  m.  Bedaine,  f. 
Hangbuls,  v.  Chenat,  chéneau,  m. 
Hangdlef,  m.  Bourreau,  m. 
Hangen ,  b.  w.  Pendre ,  suspendre.  — , 

o.  w.  Pendre ;  iUre  suspenau ;  pencher; 

dépendre.  Het  —  eens  bergs.  Le  pen- 

chant  d'une  montagne. 
Hangend,  b.  n.  Pendant ;  stupendu. 

Hanggoot,  v.  Zie  Hangbuis. 
Hanghorlogle,  v.  Pendule,  f. 
Hangkaek ,  v.  Bajoue,  f. 
Hangkamer,  y.  Éntre-sot,  m.;  soupente, 

Hangkorf,  m.  Hotte,  f. 
Hanglip,  v.  Lippe ;  babine^  f. 
Hangman ,  m.  Bourreau ,  m . 
Hangmat,  v.  Hamac;  branie;  strapontin, 

m. 
Hangmouw,  v.  Manclie  pendante,  f. 
Hangoor,  m.  Clabaud  (chien);  saligaud, 

m.\  tabu  brisée,  f. 
Hangriem,  m  Soupente,  f. 
Hangsel,  o.  Zie  Hengsel. 
Hangslot,  o.  Cadenas,  m. 
Hangstuk,  o.  Pendant,  m. 
Hanguerwerk,  o.  Pendule,  f. 
Hangwang,  y.  Zte  Hangkaek. 
Hanig,  b.  n.  Lascif. 
Hanoyer,  o.  Hanovre  [royaume  etyille), 

m. 
Hanoyerscb,  b.  n.  Hanovrien. 
Hanoverscbe,  m.  en  y.  Hanovrien, m/, 

Hanovrierme,  f. 
Hansesteden,  y.   my.    Zie  Hanzeste- 
den. 
Hansop,  m.  Arlequin ;  bouffon,  m. 
Hansworst ,  m.  Arlequin ;  pólichinelU , 

m. 
Hans  worstendans, m.  Arlequine[éwiïBél, 

f. 
Hansworstenkleed,  o.  Habit  d*arlequin, 

m. 
Hansworstenspel ,  o.  Arlequinade  ,  f. 
Hansworetery,  y.  Arlequinade,  f. 
Hanteren  ,  b.  w.  Exercer;  professer; 

trailer ;  manier. 
Hantering,  y.  Métier;  état ,  m. ;  profei- 

sion^  f. 
Hanze,  y.  Hansej  alliance;  confédéra- 

tion,  f. 
Hanzebeker,  m.  Grand  gobelet,  m, 
Hanzesteden,  y.  my.  ViUes  hanséoH- 

(7W«,f.pl. 


Digitized  by 


Google 


HAR 

Hap ,  m.  Monure;  bovrrade ;  bouchée  , 

Haperen,  o.  w.  Discontinuer;  s*arrêter ; 

nwnquer;  héêiter ;  bégayer. 
Hapering ,  v.  Empéchemeni ;  bégaye- 

ment,  m.;  hésitation,  f. 
Happen  ,  b.  w.  Happer;  mordre ;  sai^ 

ttr. 
Happig  ,  b.  n.  Avide;  goiUu.  — ,  byw. 

AvidemenL 
Happigheid,  v.  Avidiléy  f. 
jlyk,  byw.  Avidement. 


HAR 


213 


Hapschaer,  m.  )  Happe-cfiair ,  reccTS  ^ 

Hap«cbeer.  m.  f     archer,  m. 

Hard,  b.  n.  Dur;  mde  ;  robuête :  sévère; 

dpre ;    rigoureux  ;  tnste ;  fdcheux. 

— ,byw.  Durement ;  rudement;il  haute 

voix;  haut ;  fort ;  vite . 
Hardachtig,  b.  n.  DuriusculCj  duret 
Harddraven  ,  o.  w.  Alter  au  grand  trot. 
Harddraver ,  m.  Cheval  de  course ;  cmi- 

reur;cdurskr,  m. 
Harddravery ,  v.  Course  de  chevau^ ,  f. 
Harddraving,  v.  Grand  trot^  m. 
Hardebol,  m.  Entêté,m. 
Hardebollen  ,  o.  w.  S*entre:choqxier ; 

8*omnidtrer ;  contester. 
Hardelyk,  byw.  Zie  Hard,  byw. 
Harden,  b.  "w.  Durcir ;  endurcir ;  endu* 

rerise  contenir. 
Harder,  m.  Zie  Herder. 
Hardlieid  ,  v.  Dureté ;  sévérité,  f. 
Hardhoofdig,  b.  n.  TêtM^  opinidtre.  — , 

byw.  Opbnidtrément. 
Hardboofdigheid,  v.  Entêtement.  m. 
HarJboorend,  b,n.  Zie  Hardboorig. 
Hardhoorendbeid,  v.  Zie  Hardboorig* 

beid. 
Hardboorig  ,  b.  n.  Qui  n'entend  pas 

bien. 
Hardboorigbeid  ,  v.   Dureté  d'oreiUe ; 

surdité,  f. 
Hardigbeid,  v.  Dureté,  f. ;  duriUon^  m.; 

iévériléy  f. 
Harding,  v.  Trempe,  f. 
Ha-aieerend»  b.  n.  Stupide, 
Hardleerendbeid,  y.  Stupidité,  f. 
Hardlooper,  m.  Coureur yXn. 
Hardlyvig,  b.  n.  Comtipé. 
Hardlyvigbeid,  v.  Constipation,  f. 
Hardnekkig,  b.  n.  Opinidtre.  — ,  byw. 

OpiniAtranent. 
Hardnekkigbeid,  v.  Opinidtreté,  f. 
Hardnekkiglyk,  byw.  Opinidtrément, 
Hardscbellig,  b.  n.  Cortiqueux. 
Hardsteen,  m.  Pierre  de  taille,  f. 


Hardvochtig,  b.  n.  Dur,  insensible. 
Hardvochtigheid,  v.  Dureté,  insensibi- 

tité,  f. 
Haren  ,  onv.  b.  n.  Qui  est  fait  de  che- 

veux ,  de  crins  ou  de  poils.  —  gordel. 

Cilice ,  m.  —  hemd  of  kleed.  Haire  , 

Harig,  b.  n.  Chevelu ;  velu !  capillaire. 

Harigheid,  v.  VUlosUé,  f. 

Haring,  m.  Hareng,  m. 

Haringbuis,  v.  Buche,  f.,  dogre,  m. 

Haringdrooger,  m.  Saurisseur,  m. 

Haringdroogery,  v.  Saurisserie,  f. 

Haringkaekster,  v.  Caqueuse,  f. 

HariDgkaker,  m.  Caqueur,  m. 

Haringmarkt,  t.  j  Harengerie,  f.,  mar- 

Haringmerkt,  v.  f  ché  aux  harengs , 
m. 

Haringnet,  o.  Aplet,  m. 

Haringpakker,  m.  Zie  Haringkaker. 

Haringpakster ,  v.  Zie  Haringkaek- 
ster. 

Haringrooker ,  m.  Zie  Haringdroo- 
ger. 

Haringrookery ,  v.  Zie  Haringdroo- 
gery. 

Haringsnoek,  m.  Brocheton,  m. 

Haringstoksken,  o.  Aynet,  m. 

Harington,  v.  Caque,  f. 

Haringtyd,  m.  Harengaison,  f. 

Haring vaetje,  o.  Caque,  f. 

Haringvanger,  m.  Pêcfieur  de  harengs 
.m.  » 

Haringyangst,  v.  Pêche  du  hareng,  ha- 
rengaison, f. 

Haringverkooper,  m.  Marchandde  ha- 
rengs, m. 

Haringverkoopster,  v.  Harengère,  f. 

Haringvisscher,  m.  Pêcheurde  harengs, 
m. 

Haringvisschery  ,  v.  Zie  Haring 
vangst. 

Haringwyf,  o.  Harengère,  f. 

Haringzout ,  o.  Saumure  de  hareng , 

Hark,  v.  Rdteau,  m. 

Harken,  b.  w.  Rdttler. 

Harker,  m.  Rdleleur,  m. 

Harkvol,  v.  Rdtetée,  f. 

Harlekein,  m.  Arlequin,  m. 

♦Harmonica,  v.  ^amiowica  (instrument 

de  mnsique),  m. 
♦Harmonisch  ,  b.  n.  Harmonienx;  har 

inonique.  — ,  byw  Hamwnieusement; 

harmoniqueinent.  • 
*Harmonist,  m  .  Harmonisle,  m. 


Digitized  by 


Google 


224 


HAR 


HAR 


^Harmonometer  ,  m.  Harmonomètre , 

m. 
*Harmony,  v.  Harmoniey  f. 
Harnas,  o.  Hamais,  m  ;  cuirasse,  f. 
Harnasmaker,  m.  Armurier,  m. 
Harnassen,  b.  w.  Cuirasser. 
Harp,  T.  Harpe,  f.;  crible,  m. 
Harpen,  b.  w.  Criöler  [du  ölé).  — ,  o.  w. 

Jouer  de  la  harpe. 
Harpenaer,  m.  Harpiste,  m. 
Harper,  m.  Cribleur,  m. 
Harpoen,  m.  Harpon,  m. 
Harpoenen,  b.  "w.  Harponner. 

Harpslaegster,  v.  Harpiste,  f. 
Harpslag»  m.  Arpége,  arpégement^  m. 
Harpslager,  m  Harpiste,  m. 
Harpsnaer,  v.  Corde  de  harpe,  f. 
Harpspeelster,  v.  Harpiste,  f. 
Harpspeler,  m  Harpiste,  m. 
Harpuls,  o.  Courée,  f.,  Ifrai,  ploc^  m. 
Harpuizen,  b.  w.  Donner  la  courée  {&  un 

vaisseau) ;  pU)qüer*(mtLr.), 
Harpy,  v.  Harpie^  f. 
Harre,  v.  Fiche,  f.;  gond,  m. 
Harrewarder,  m.  Chicaneur,  m. 
Harrewarren,  o.  w.  Chicaner;  querel- 

Ier, 
Harrewarrery ,  v.  Chicane ;  guerelle  , 

Harrewarster,  v.  Chicaneuse,  f. 
Hars,  y.eno  Résine;  colophane^  f. 
Harsachtig,  b.  n.  Résineux. 
Har.sboom,  m.  Pin ;  arbre  résineuXj  m. 
Harsens,  enz  Zie  Hersens,  enz. 
Harst ,  m.  Aloyau ;  filet  (de  bosvp,  m. 
Harsten,  b.  w.  Zie  Braden. 
Harswoud,  o.  Savane,  f. 
Hart,  o.  Cieur ,  m.  Iets  ter  —e  nemen. 

Prendre  une  chose  A  ccBur.  Van  —e 

geern,    van  ganscher  —e.  De  bon 

coBur^  de  grand  cceur, 
Hartader,  v.  Feine  cardiaque,  f. 
Hartaderlyk,  b.  n.  Arlériet,  artérieux. 
Hartbeschryver,  m.  Cardiagraphe,  m. 
Hartbeschryving  ,  v.    Cardiagraphie  , 

f. 
Hartbladig ,  b.  n.  Cardiopétate ,  cordifih 

lié  (hot.). 
Hartbrekend,  b.  n.  Déchirant, 
Hartbreuk,  v.  Cardiocèle  (méd.),  f. 
Harteleed ,  o.  Crève-cmur ,  chagrin ,  m. 
Harteleer,  v.  Cardiologie,  f. 
Harteloos,  b.  n.  Sant  ccmr;  tdche,  — , 

byw.  Ldchement, 


Harteloosheid,  v.  Ldcheté,  f. 

Hartelust ,  m.  Extreme  plaisir,  m.;  pas- 
sion favorite.t, 

Hartelyk,  b.  n.  Cordial;  sincère.  — , 
byw.  Cordialement ;  sincèrement. 

Hartelykheid,  v.  Cordialité,  f. 

Harten,  y.  Comr,  m.  ■—  aes.  As  de  cosur. 
—  is  troef.  Il  toume  coeur, 

Hartevriend,  m.  Ami  cordial,  m. 
Hartewee ,  o.  Mat  de  ccettr;crève'C(zur, 

m. 
Hartewensch,  m.  Souhait  cordial ^  m. 
Hartgrondig,  enz.  Zie  Hartelyk,  enz. 
Hartig,  b.  n.  Fort;  nourrissant;  cor- 
dial ;  courageux. 
Hartje,  o.  Cosur;  petü  ccear ;  milieu, 

m. 
Hartklemming,  v.  Serrement  de  cosur, 

m. 
Hartklier,  v.  Glande  cardiaque,  f. 
Hartklopping ,  v.  Battement  de  caur , 

m.,pa^tation,  f. 
Hartknagend,  b.  n.  Rongeur. 
Hartkruid  ,  o.  Cardiaque,  agripaumc 

(plante) ,  f. 
Hartleed,  o.  Zie  Harteleed. 
Hartmiddel ,  o.  en  m.  Cordial ,  cardia- 

quCy  m. 
Hartog,  enz.  Zie  Hertog,  enz. 
Hartontleding,  v.  Cardiatomie^  f. 
Hartontsteking,  v.  Cardite^  f. 
Hartputje,  o.        )  Fossette  du  cceur,  f., 
Hartputteken,  o.  f  avant  cosur,  scrobt- 

cule,  m. 
Hartpyn,  v.  Mal  de  cceur,  m. 
Hartrakend.  b.  n.  I  Touchant ,  pathéH- 
Hartroerend,  b.  n.  J     que.  — ,  byw.  Pa- 

thétiquement, 
Hartscheurend,  b.  n.  Déchirant. 
Hartsterkend,  b.  n.  Cordial,  cardiaque. 
Hartsterking,  v.  Cordial,  cardiaque,  m. 
Hartstogt,  m.  Passion,  f. 
Hartvang,  m.  Syncope,  défaillance,{. 
Hartverscheurend ,  b.  n.  Déchirant, 
Hartvormig,  b.  n.  Cordiforme, 
Hartworm,  m.  Fer  cardiaire,  m. 
Hartwortel ,  m.  Pivot^  m.,  racine  piw>- 

tante,  f. 
Hartzakje,  o.  Péricarde  (auat.),  m. 
Hartzalvend,  b.  n.  Onctueux, 
Hartzalving,  v.  Onction,  f. 
Hartzeer,  o.  Zie  Harteleed. 
Hartzenuv**a  v.  mv.  Nerfs  cardiaquet, 

m.  pi 


Digitized  by 


Google 


HAV 


H£B 


228 


Hartxweer,  v.  en  o.  Zie  Harteleed. 
Haspel,  m.  Dévidoir;  démêloir;  bourri- 

quet;  héruson ,  m. ;  dme  d'un  vioion « 

f. 
Haspelaer,  m.  Dévideur^  m. 
Haspelaerster,  v.  Dévideuse,  f. 
Haspelen,  b.  w.  Déuider;  trouüUr* 
Haspeler,  m.  Zie  Haspelaer. 
Haspeling,  y.  Dévidage,  m.;  canfusiott, 

Haspelwerk,  o.  Ouvrage  mal  faU^  m. 
Hassebasseu,  o.  w.  Crier,  criaiUer. 
Hassebaasery,  ▼.  Bndtt  tapage,  m. 
Hast,  m.  TauraiUe,  f. 
Hasten,  b.  w.  GriUer,  rótir. 
Hatelyk ,  b.  n.  Odieux;  laid,  — ,  byw. 

Odieusement. 
Hatelykheid,  y.  Laideur;  horreur^  f. 
Haten,  b.  w.  Hatr,  détester. 
Hater,  m.  Ranainier,  m. 
Have,  Y.  Bien,  m,,  biens,  m.  pi. 
Haveloos  yb.  n.  IndigerU;  sale;  dégue- 

niUé, 
Haveloosheid,  y.  Jndigence;  saleté^  f. 
Haveljk ,  b.  n.  —e  goederen.  Meubles , 

m.  pL,  mobiHer,  m. 
Haven,  y.  Port ;  havre ,  m. 
Havencyns,  m.  Zie  ELavenregt. 
Havenen,  b.  w.  Nettoyer ;  arranger;  soi- 

gner;  rosser»  — ,  o.  w.  ErUrer  dans  un 

port. 
Havengeld,  o.  Zie  Havenregt. 
Havening,  y.   NeUoiement;   mauvais 

traiUment,  m. 
Havenkapitein,  m.  Liménarque,  m. 
Havenmeester,  m.  Inspecteur  d'un  port^ 

liménarque^  m. 
Havenregt,  o.  DroU  d^ancrage^  m.,  aiMi« 

m,  f. 
Haver,  t.  Awnne^  f. 
Haverakker,  m  Avoinerie^t 
Haverbezie,  y.  Prunelte  hdtive,  f. 
Haverbloem,  y.  Fleur  d^avoine,  f.;  grU' 

mei,  m. 
Haverbry ,  m.  en  y.  BouHtie  d'avoine , 

Havercyns,  m.  Avénage^  m. 
Haveresch ,  m.  Sorbier,  carmier^  frêne 

sauvage,  ome^  m. 
Havergort,  y.  Gruau  d'avoine,  m. 
Havergras,  o.  Fromental,  ray^grass^  m* 
Haverkaf,  o.  Bolle  d'avoine,  f. 
Haverkafbed,  o.  Balasée,  f. 
Haverkist,  v.  Bétuse,  f. 
Haverland,  o.  Zie  Haverakker. 
Havermeel,  o.  Panne  d'avoine^  f. 

Tom.L 


Haverpap,  y.  Zie  Haverbry. 
Haverstroo,  o.  PaiUe  d'avoine,  f. 
Haverveld,  o.  Zie  Haverakker. 
Havery,  v.  AvarieJ. 
Haverzak,  m.  Sac  d  avoine^  m. 
Havik,  m.  Auteur,  m. 
Havikskruid ,  o.  Hiéraeium ,  m. ,  ^  - 

vière,  f. 
Haviksneus,  m.  Nez  aquiUn,  m. 
Haviksteen,  m.  Hiéracite,  f. 
Hazebek,  m.  Zie  Hazelip. 
Hazejagt,  v.  Cfuuse  au  lièvre,  f. 
Hazelaer,  m.  Noisetier;  coudAer,  m. 
Hazelaersbosch,  o.  Coudraie,  f. 
Hazelhoen,  o.  Gelinotte  des  bois,  f. 
Hazelip,  v.  Bec^-Uévre,  m. 
Hazelkruid,  o.  Zie  Hazelwortel. 
Hazelmuis,  y.  Muscardin,  m. 
Hazelnoot,  y.  Noiselle,  f. 
Hazelnotenboom ,  m.  Noisetier ;  cou- 

drier,  m. 
Hazel  notenkraker  ,  m.  Casse-noisette , 

m. 
Hazelwortel ,  m.  Asaret ;  cabaret  (plan- 

te),  m. 
Hazemond,  m.  Bec-de-tièvre,  m. 
Hazenoog,  o.  en  v.  LagophthalmiCy  f. 
Hazenoor ,  o.  en  y.  Oreiile  de  lièvre ,  f. ; 

buplèvre  (plante),  m. 
Hazenpeper,  v.     jc^^^  „j. 
Hazenstoofsel,  o.  f  ^"'•*' 
Hazenvleesch ,  o.  Chavr  de  Uèvre ,  ciuUr 

noire,  f. 
Hazepad ,  o.  Het  —  kiezen.  Prenére  de 

la  poudre  d'escamvette^  s'enfuir. 
Hazepastei,  y.  Pdte  de  lièvre,  m. 
Hazepoot,  m.  Pied^  m.,  on  potte  de  liè* 

vre^t. 
Hazeslaep,  m.  Sommeit  léger,  m. 
Hazewind ,  m.  Lévrier ;  ctUen  courant , 

m. 
Hel  tussohenw.  Bé!  ehl 
Hebachtige  b.  n.  Avide, 
Hebaohtigbeid,  y.  Avidité,  f. 
Hebbelyk,  b.  n.  Habituel;  decent ;  ha- 

bile ;  propre  è. 
Hebbelykheid ,  v.  Habilude ;  décence ; 

habiUté,t. 
Hebben ,  b.  w.  Avoir;  tenir ;  posséder ; 

recevoir;  permettre ;  devoir, 
Hebbing,  y.  Habitude,  coutume^  t. 
Heblust,  m.  Zie  Hebzacht. 
^HebraYsmuiï,  o.  HdmOsme^  m. 

Hebreeuwsch,  b.  n.  Hébrdtque ,  hebreu* 
35 


Digitized  by 


Google 


2S6 


HEE 


H£E 


Hebzucht,  y.  Avidüé,  avarice^  f. 
Hebzuchtig,  b.  n.  Avide,  avare. 
Hecht,  b.  n.  SoUde;  fort;  duratie. 
Hecht,  m.  Manche,  m. 
Hechtdraedje,  o.  Zie  Hechtraukje. 
Hechten ,  b.  w.  Attacher;  joindre.  — , 

o.w.  S'aUacher, 
Hechtenis,  v.  Prison;  déUntion,  f.  In  •— 

nemen.  Emprisonner. 
Hechtheid ,  v.  Solidité ;  farce ,  f. 
Hechting ,  y.  Suture ,  f.;  emmanche-' 

menty  m. 
Hechtmaker,  m.  Emmancheur,  m. 
Hechtpleister,  v.  EmpLdtre  aggluünatif, 

m. 
Hechtrankje,  o.  Cirrhe  ou  cirre^  m,, 

vriUe,  f.,  fUet  {hot.),  m. 
Hechtsel,  o.  Attaché^  f.;  lien^  m. 
Hede,  v.  ÉUntpe,  f. 
Heden,  byw.  Aujourd'hui. 
Hedendaegs,  byw.  Aujourd'hui;  iipré' 

sent. 
Hedendaegsch ,  b.  n.  Qui  est  d'aujaur-- 

d'huiy  nouveau,  moderne. 
Hedensch,  b.  n.  Zie  Hedendaegsch. 
Heef,  V.  Zie  Hef. 
Heefdeeg,  o.  en  m.  Levainy  m. 
Heel ,  b.  n.  Entier;  tont;  quéri;  secret; 

caché.  — ,  byw.  Très^  fort.  —  en  al. 

EnOèrement, 
Heelal,  o.  Univers,  m. 
Heelbaer,  b.  n.  Guérissable;  curaöle. 
Heelbaerheidf,  v.  Curabilite^  f. 
Heelder,  m.  Zie  Heler. 
Heelen,  b.  en  o.  w.  Guerir. 
Heelend,  b.  n.  Cicatrisant;  curaHf. 
Heelheid,  v.  QuatUé  de  ce  qui  est  en- 
tier; reticence:  réserve;  retenue,  f. 
Heeling,  v.  Guerison,  cure,  t. 
Heelkruid,  o.  Herte  vulnéraire,  f. 
Heelkunde,  V.  ChirurgiCy  f. 
Heelkundig,  b.  n.  Cfitrurgical. 
Heelkundige,  m.  Chirurgien^  m. 
Heelkunst,  v.  Chirurgie,  f. 
Heelmeester,  m.  Chirurgien,  m. 
Heelmiddel,  o.  en  m.  Remede  curatif, 

Heelshoofds,  byw.  Sain  et  sauf;  sans 

perte. 
Heelshuids,  byw.  Zie  Heelshoofds. 
Heelster,  y.  Becéleusey  f. 
Heelwortel,  m.  Consoude  (plante),  f. 
Heelzaem,  b.  n.  Zie  Heelbaer. 
^eem,  o.  Zie  Helm.  ^ 


Heemraed,  m.  Inspecteur  des  digues , 
m. 

Heemraedschap,  o.  Inspection  des  di- 
gues, f. 

Heemst,  y.  Zie  Heemstwortel. 

Heemstede,  v.  Ferme,  f. 

Heemstwortel,  m.  Gimauve,  f.;  alihasa 
(plante),  m. 

Heen,  henen,  byw.  Fers;  lè;  en;  y, 
— -  gaen.  5'en  aller.  Waer  gaet  gy 
—  ?  Om  allexrvous  f  Het  —  en  weer 
gaen.  Les  allées  et  venues.  —  bren- 

fen.  Bmmener;  conduire.  ^  loopen. 
'enfuir.  —  vliegen.  S*envoler.  Daer 

— .  Par  Ui;  de  ce  cÖté-Ui.  Hier  — . 

Par  ici.  Ergens  —.  Par  quelque  en- 

droü. 
Heengaen.  Zie  Heen. 
Heep,  y.  Serpjc,  f. 
Heer,  m.  Seigneur;  Dieu;  maUre;  pa- 

tron;  sieur;  roi  (au  jeu  de  cartes), 

m.  — ,  o.  Quanlité;  muUitude;  armü, 

Heerbaen.  y.  Grand  chemin,  m. 
Heerban,  m.  Arrière-ban,  m. 
Heerbyl,  y.  Hache  d^armes,  f. 
Heerd,  enz.  Zie  Haerd,  enz. 
Heerenbaen,  y.  Zie  Heerbaen. 
Heerendienst,  m.  ^  y.  Corvee,  f. 
Heerendienstpligtjg,  b.  n.  Corvéable. 
Heerenhuis  ,  o.  Maison  seigneuriale , 

Heerenknecht,  m.  Laquais,  m. 
Heerenmeulen,  m.  )  i*^,.,*-^  h^^^t  « 
Heerenmolen,m.     \  ^ouUn  banal,  m. 

Heerenregt,  o.  Droit  seigneuriat,  m. 
Heerenweg,  m.  Zie  Heerbaen. 
Heerenwooning,  y.  Zie  Heerenhuis. 
Heergoederen,  o.  my.  Domaine,  m. 
Heerken,  o.  PetU  seigneur ;  petü  mm- 

sieury  m. 
Heerkracht,  y.  Forces,  f.  pi.;  armee,  f. 
Heerleffer,  o.  Armee,  f.;  campy  m. 
Heerlyk,  b.  n.  Seigneurial;  magnifique. 

— ,  byw.  Magnifiquement. 
Heerlykheid,  y.  Seigneurie;  magnifi' 

cence,f. 
Heerschachtig ,  b.  n.  Impërieux ;  am- 

bitieux.  — ,  byw.  Impérieusement ; 

ambiHeusement, 
Heerschachtigheid,  y.  Air  ou  ton  de 

supériorité,  m.;  ambüion,  f. 
Heerschaer,  y.  Armee,  f.;  troupesy  f. 

pi. 
Heerschap,  o.  Maiire;  monsieur ,  m.; 

mattresse;  madame,  f. 


Digitized  by 


Google 


H£E 

♦Heerschappen ,  o.  w.  Dominer ,  ré- 

gntr. 
Heerachapper,  m.  Dominaieur,  m. 
Heerschappy.  y.  Domina$ion;  autorUé; 

puüsance^  f.;  empire;  règneyjfn. 
Heerschappy  voerder,  m.  Dominateur, 

m. 
Heerschen,  o.  w.  Régner;  dominer, 
Heersehend  ,   b.   n.   Dominant ;  ré- 

gnani. 
Heerscher,  m.  Dominateur;  souverainj 

m. 
Heersohing,  v.  DominaHon^  f.;  gouver- 

netnent^  m. 
Heerscblust,  m.  Zie  Heerschzucht. 
Heerschouw,  v.  Revtie  d'une  armee, 

f. 
Heerschster,  y.  Dominatricej  f. 
Heerschzucht,  y.  Ambition,  f. 
Heerschzuchtig.  b.  n.  Jmtntieux ;  im- 

périeux,  — ,  byw.  Ambitieusement ; 

impérieusement, 
Heer8clizucht]g>lyk ,  byw.  Ambitieuse" 

ment;  impérieusement. 
Heerspits,  v,  en  o.  Têie  d^une  armee , 

Heertogt,  m.  Marche  d'une  armee;  ex- 

pédition  militaire,  f. 
Heertros,  m.  Train,  m.,  ou  suite  d'une 

armee,  f. 
Heervaert,  y.  Zie  Heertog^t. 
Heeryorst,  m.  Générai  daarmee,  m. 
Heerweg-,  m.  Grand  cfiemin,  m. 
Heesch,  b.  n.  Enroué;  rauque. 
Heeschheid,  y.  Enrnuement,  m. 
Heeschkruid,  o.  Erysime;  vélar,  m.; 

tortelU  (plante],  f. 
Heester,  m.  )  Arbrisseau  ;    ar- 

Heestergewas,  o.  f      buste^  m. 
Heesterklayer,  v.  Cytiee,  m. 
Heet,  b.  n.  Chaud;  brülant;  ardent; 

mordant;  piquant ;  dpre;  lascif;  en 

öhateur.  — ,  byw.  Chatul ;  ciutude- 

ment, 
Heeten,  b.  w.  Chauffer ;  nommer ;  ap- 

peter;  ordonner ;  commander.  — ,  o. 

w.  S'appeler,  se  nommer. 
Heeter,  m.  Chauffeur,  m. 
Heetgebakerd,  b.  n.  Zie  Heethoof- 

dig. 
Heethoofd ,  o.  Tête  chaude^  f.;  cerveau 

brüté^m, 
Heethoofdig,  b.  n.   Ctiaud;  prompt; 

emporté;  exatté. 
Heette,  y.  Chateur,  f.;  ckaud,  m, 
Heeye,  y..Iev<Hn,m. 


HEI 


227 


Hef,  y.  Lie ,  f.  De  —  des  yolks.  La  tié 

du  peupte, 
Hefbaer ,  b.  n.  Perceptible,  recouvrable. 
Hefbaerheid,  y.  Perceptibitité [d'un  im- 

Hefboom,  m.  Levier;  arapect,  m. 

Hefdeeg,  o.  en  m.  Levain,  m. 

Heffen,  b.  w.  Lever ;  étever;  hausser. 

Heffer,  m.  Leveur;  levier^  m. 

Heffing,  y.  Levée^  f. 

Hefspier,  y.  Élévateur  (xnuacle),  m. 

Hefster,  y.  Leveuse,  f. 

Heft,  o.  Manche,  m. 

Heftig,  enz.  Zie  Heyig,  enz. 

Heftuig,  o.  Levier,  m. 

Heg,  y.  Zie  Haeg. 

Hegdisse,  y.  Zie  Haegdls. 

?egt,  m.  Zie  Hecht,  m. 

Hegt,  enz.  b.  n.  Zie  Hecht,  enz,  b.  n. 

Hei  1  tusschenw.  Eh !  hélheu ! 

Hei,  heide,  y.  Bruyère,  f. 

Hei,  y.  Hie^  demotsette ,  f.,  mouton  (in 
strument)^  m. 

Heiaerde,  y.  Terre  de  bruyère,  f. 

Heibessem,  m.  Balai  de  bruyère^  m. 

Hei  bezem,  m.  Zie  Heibessem. 

Heibloem,  y.  Fleur  de  bruyère,  f.;  serpch 
let,m. 

Heiblok,  m.  en  o.  iïie,  f.,  mouton  (in- 
strument), m. 

Heibrem,  m.  Genet  épineux ;  ajonc,  m. 

Heide,  y.  Bruyère^  f. 

Heidebloem,  y.  Zie  Heibloem. 

Heidel,  y.  Zie  Boekweit. 

Heiden,  m.  Pifien;  Bohémien^  m. 

Heidendom,  o.  Paganisme,  m. 

Heidenhyzop,  m.  Uélianthème  (plante), 
m. 

Heidensch,  b.  n.  Païen;  idoldtre. 

Heidense,  o.  Bohémillon,  m. 

Heidestruik,  m.  )  ««„„a^^  # 

Heideveld,  o.       f  Bruyère,  f. 

Heidin,  v.  P(üenne ;  Bohémienne^  f. 

Heiduk,  m.  Heiduque,  m. 

Heijen,  b.  w.  Hier;pitoter, 

Heijer,  m.  Dresseur,  m. 

Heijing,  v.  Hiement,  m. 

Heikrekel,  m.  en  v.  Cigate,  f.;  grillon  , 
m. 

Heikruid,  o.  Bruyère,  f. 

Heil ,  o.  Salut ;  bonheur,  m. ;  conservO" 
tion,  f. 

Heiland,  m.  Sauveur;  rédempteur,  m. 

Heiland,  o.  Bruyère,  f. 

Heilbot,  V.  Barbue  (poisson),  f. 

Heilbron,  v.  Source  de  salut^  f. 


Digitized  by 


Google 


S28 


HEI 


HEK 


Heilfontein,  v.  Zie  Heilbron. 

Heilig ,  b.  d.  SairU ;  sacré.  — ,  byw. 

Samtement, 
HeiligaTond ,  m.  VigiU ;  veiUe  d'une 

fête.f. 
Heiligbeen  ,  o.  Os  sacrum  ( anat. ) , 

m. 
Heiligbitier,  o.  Hiérapicra,  f. 
Heiligdag,  m.  Fête,  f.,  jour  de  fêU, 

m. 
Heiligdom,  o.  ReUque,  f  ;  sanctuaire  ; 

temple,  m. ;  église ,  f.;  palladium, 

m. 
Heiligdombewaerder,  m.  Eiéropkylax, 

m. 
Heiligdomshuisje,  o.  Taèemacley  m. 
Heiligdomskas,  y.  Reliquaire^  m. 
Heilige ,  m.  en  v.  Sainl,  m. ;  sainte , 

Heiligen,  b.  w.  SancH/ier;  béatifier; 

canoniser ;  sacrer ;  consacrer  ;  be- 

nir. 
Heiligheid,  v.  SainUté,  f. 
Heiliging,  v.  Sanclification ;  bédtifi^ca- 

ti(m;cttnonisati(m^  f.;  sacre^  m.;  con- 

séeration,  t, 
Heiliglyk,  byw.  SaintemerU, 
Heiligmakend,  b.  n.  SanciifiarU. 
Heiligmaker,  m.  Sanctifieaieury  m. 
Heiligmaking ,  v.  SancH/icalion ;  cano- 

nUalion,  f. 
Heiligschendend,  b.  n.  Saerilége. 
Heiligschender ,  m.  Saerilége ;  prefdna- 

teur^  m. 
Heiligsohendery,  t.  Saerilége,  m.;  pro- 

(anation,  f. 
Heiligschendster,  y.  Saerilége^  f. 
Heiligschennis  ,  y.  Zie  Heiligscheu- 

dery» 
Heiligschryver,  m.  Hagiographe,  légen- 

daire^  m. 
Heiligspreking ,  y.      )    Canonieation , 
HeiUgYerfclaring ,  Y.  f      f. 
Heilloos  ,  b.  n.  Falal ;  impie,  — ,  byw. 

Fatalement ;  d'une  maniere  impie. 
Heilloosheid ,  y.  Impiété,  f. 
HeiloYer ,  m.  Cigogne ,  f. 
Heilryk ,  b.  n.  SiUutaire.  — ,  byw.  Sa- 

lutairement, 
Heilvol ,  b.  n.  Zie  Heilryk. 
Heilweg ,  m.  Chemin ,  m.,  ou  voie  du 

salui ,  f. 
Heilwenseh ,  m.  V(bu  ,  m.;  bénédtction; 

salutation ,  f. 
Heilzaem ,  b.  n.  Salutaire ;  utite,  —  , 

byw.  Salutairement ;  utikment. 


Heilzaemheid ,  y.  SalubriU ,  t,;  salut, 

m. 
Heilzaemlyk ,  byw.  )    Sahüairemenl ; 
Heilzamelyk ,  b^w.  f      utUemeni. 
Heim,  o.  Foyer;  domicile  ^  logis,  m.; 

maisen ;  patrie ,  f.;  paus  ,  nu 
Heimast ,  m.  Zie  Heipael. 
Heimelyk ,  b.  n.  Secret ;  eaché ;  mysté- 

rieux ;  ctandesUn.  — ,  byw.  Seérète- 

ment;  mystérieusement ;  damtestke- 

ment. 
Heimelykheid ,  v.  Secret ;  mystère ,  m. 
Heimken ,  o.  Zie  Helmpje. 
Helmpje ,  o.  Grillon ,  cri-cri ,  m. 
Heimraed ,  m.  htspectear  des  éigÊtes , 

m. 
Heimwee  ,  o.      )  Nostalgie,  maladiedu 
Heimziekte ,  y.  f    pays ,  f. 
Heinde,  byw.  Près,proche, 
Heinen ,  b.  w.  Enclore. 
Heining  ,  y.  Clóture ;  haie ,  f. 
Heipael ,  m.  Pilotis ;  pieu ,  m. 
Heir  ,  enz.  Zie  Heer ,  o.,  enz. 
Heisa !  tusscheuw.  Courage  tor  ^ï 
Heissant  (eiland).  Zie  Heysand. 
Heister ,  m.  Zie  Heester. 
Heiwerk ,  o.  PUotage ,  m. 
Hek ,  o.  Barrière ;  clóture ;  bêlustrtule  ^ 

f;  parquet,  m.;  poupe,  f. 
Hekbalk,  m.  Hourdi  (mar.) ,  m. 
Hekel,  m.  Séran;  affinoir;  séranpm 

m. 
Hekelaer ,  m.  Celui  qui  séranee ;  cri 

tique ;  sattrique ,  m. 
Hekeldicht ,  o.  Satire ;  épigramme ,  f. 
Hekeldichter,  m.  Sadrique;  épigra/ni 

matiste ,  m. 
Hekelen ,  b.  w.  Sérancer;  réprinumder 

critiffver. 
Hekeling ,  y.  Jction  de  sérancer ;  H 

primande ;  crUique ,  f. 
Hekelschrift ,  o.  Satire ;  diatriöe ,  f. 
Hekelsel ,  o.  Pilasse ,  f. 
Hekel  vers ,  o.  Satire ,  f. 
Heketzocht ,  y.  CriHque ,  f. 
Hekelznehtig ,  b.  n.  CriHque. 
Hekgeld ,  o.  DroU  de  barrière ,  m. 
Heks ,  Y.  Sorcière ;  fée ,  f. 
Heksen  ,  o.  w.  Exercer  la  magU  oo 

sorceUerie. 
Héksendans ,  m.  Danse  des  sordèrte , 
Heksenkruid  ,  o  Circée  (plante) ,  t. 
Heksenmeester ,  m.  Scrcter ,  m» 
Heksenwerk  ,  o.  Zie  Heksery.  .  i 

Heksery ,  y.  SorceUerie ;  magie  ^tsjé 


sorceüement ;  sortilége ,  m. 


Digitized  by  VjOOQ IC       ' 


HEL  HEL  229 

Hékslniter ,  m.  Serre-file ,  m.  Heldin ,  v.  Heroïne ,  f. 

Hekstut ,  m.  Tréport  (mar.),  m.  Helen ,  b.  w.  Hecéier;  cacher;  taire. 

^Hektommme,  v.  Hectogramme ,  nu  Heler ,  m.  Recéleur,  m. 

♦Hektoliter ,  m.  HectolUre ,  m.  Helft ,  v.  MoUié ,  f. 

^Hektometer ,  m.  Hectométre ,  m.  Helgedrofirt ,  o.  Monstre  infemal ,  m. 

^Hektostere ,  v.  Hectostère ,  m.  Helger  ,  m.  Fóène ,  f. 

Hel,  helle,  t.  Enfer ,  m.  — ,  b.  n.  Heigod ,  m.  Ptoton ,  m. 

Ckur ;  sm&re ;  perganL  Op  den  hel-  Heigodin ,  y.  Euménide ,  furie  (myth.), 

len  middag.  En  plein  midu  f. 

Hdaes  I  tD880henw.  Hélas  l  Helhond ,  m.  Cerbère  ,  m. 

Held ,  m.  Héros ,  m.  Helikon ,  m.  Helicon  (montagne) «  m. 

Helddadig ,  b.  n.  Zie  Heldhaftig.  Heling ,  t.  Hecélemenl ,  m. 

Helddadig^yk  ,  byw.  Zie  Heldhaftig-  Helle.  Zie  Hel ,  v.  en  Hel ,  b.  n. 

Wk.  Hellebaerd  ,m,enY.  HaUebarde ,  f. 

Hdidenbloed ,  o.  Sang  hirótquej  m.  Hellebaerdier ,  m.  HaUebardier  ^  m. 

Heldenbrief ,  m.  HércUde  ,  f.  Hellebrand ,  m.  Tison  d'enfer ,  m. 

Heldendaed ,  y.  AcUon  hérofque  ,  f. ;  Helleen  ,  m.  HeUène,  m. 

exploit ,  m.  Hellen ,  o.  w.  Pencher. 

Heldendengd  ,  y.  Fertu  héroïque ,  f.;  Hellend ,  b.  n.  Penchant,  incliné. 

heroïsme  ,  m.  Hellenisch  ,  b.  n.  HeUène  ,  heUénique. 

Heldendicht ,  o.  Poëme  épique  ou  hé-  ^Hellenismus ,  o.  Heliénisme ,  m. 

rdique ,  m.;  épopée ,  f.  ^Hellenist ,  m.  HeUéniste ,  m. 

Heldendichter ,  m.  Poëte  épique  ,  m.  Heller  ,  m.  Demi-denier »  m. ,  oöole  ; 
Heldeneeuw ,  t.  Siècle  de  héros ,  m.  maiUe ,  f. 

Heldenhart ,  o.  )  Casur  ou  courage  de  Helleschipper  ,  m.  Charon ,  m. 

Heldenhert ,  o.  f      héros  ;  heroïsme  ,  Hellespook ,  o.  Fantóme  ou  spcdre  in- 

m.  femal ,  m. 

Heldenklaohtig, b. n. i7^ror-^mii7ue.  Helleveeg,?.  Diablesse ^  mégère^  fu- 
Heldenleger ,  o.  Armee  de  héros  ^  de       rie^  f, 

braves ,  f.  Hellevloed ,  m.  Coeyte ;  Styx ;  Aché- 
Heldenmoed  ,  m.  Courage   héroïque ;       ton ,  (leuve  des  enfers ,  m, 

heroïsme ,  m.  Pellewacht ,  v.  Ceroère »  m. 

Heldenstuk ,  o.  Zie  Heldendaed.  Hellewaerts ,  by w.  A  fenfer ,  aux  en- 
Heldentyden ,  m.  mY.  Temps  héraïques^       fers. 

BL  pi.  Hellewicht,  o.  Damné,  tison  d^en/er , 
Heldenverzen ,  o.  mr.  Fers  alexandrins       m. 

OU  hércüques ,  m.  pi.  Heilig,  b.  n.  Méchanl;  fatigué. 

Helder ,  b.  n.  Ctetr ;  transparent ;  «m-  Helling,  y.  Penchant ;  talus,  m.;  pente ; 

vide;  propre;  nel.  — ,  byw.  Cioine-       incünaison;  rampe;  inclinaiion;  ten- 
ment  ;  propremeni ;  nettement.  dance ,  f.;  chantier ;  chanvre  femelle , 
Helderdonker ,  o.  Clair-obscur  (peint.),       m. 

m.  Helm  «  m.  Casque ,  m.;  coiffe ,  f.;  cou- 
Helderen ,  b.  w.  ÈcUiirer ;  édairdr.  —,      vercle ;   chapUeau ;  genet  sauvage  , 

o.  w.  S^éclairdr.  m. 

Helderheid  ,  y.  Clarté;  ümpidité;  lu-  Helmdak ,  o.  Coupoie ,  f.;  dÖme,m, 

mière ;  sérénité ;  proprete;  nelteté ,  Helmdekken ,  o.  mv.  Achements,  lam- 

L  brequins  (bias.) ,  m.  pi. 

Heldering ,  y.  ÉclaircissemerU ,  m.  Heimet ,  o.  Casque ,  m. 

Htidersdrop ,  m.  Amaurose ,  f.  Helmkam ,  m.  Crête  de  casque ,  f.;  ei- 
Heldertjes,  byw.  Propremeni;  nettC"       mier.m. 

mem.  Helmkruid,   o.    Chéüdoine   (plante). 
Heldhaftig ,  b.  n.  Héroïque.  — ,  byw.       f. 

Méroïqutment.  Helmmaker  ,  m.  Heaumitr,  m. 

Heldhaftigheid ,  y.  Héroïcité,  brawmre^  Helmmakery ,  ▼.  Heaumerie ,  f. 

f.;  heroïsme ,  m.  Helmplant ,  y.  Genet  sauvage ,  m. 

Heldhaftiglyk ,  byw.  HéroiquemenL  Helmsieraed ,  o.  Cimier^  m. 


Digitized  by 


Google 


230 


HEM 


HEM 


Helmstok ,  m.  Timon ,  m. ;  barre  du 

gouvemaü,   f.;   heaume ,   m.;   ma- 

nuelie ,  f. 
Helmstruik ,  m*  Zie  Heimplant. 
Helmstuk  ,  o.  Zie  Helmsieraed. 
Helmstyl ,  m.     )Étamine  (organe  mft- 
Helmstyltje ,  o.  f     ie  des  fleurs) ,  f. 
Helmteeken ,  o.  Zie  Helmsieraea. 
Helmtop  f  m.  Sommet  du  casque  ,  m. 
Helmyizier ,  o.  Fisière  d'un  casque , 

f.;  mézail  (bias.) ,  m. 
Helpen ,  b.  w.  Aider ,  secourir ;  guérir; 

servir. 
Helpend ,  b.  n.  AuxUiaire^  assistarU. 
Helper ,  m.  jiide ,  assistanl ,  m. 
Helpster ,  v.  Aide ,  assistante ,  f. 
Helpwerkwoord ,  o.  )  Auxiiiaire ,  ver- 
Helpwoord  ,0.         \    be  auxUiaire , 

m. 
Helpzeel ,  o.  BreleUe,  f. 
Helsch  y  b.  n.  InfemoL;  méchant ;  dia- 

bolique.  — ,  byw.  Infemalement, 
Helsteen ,  m.  Pierre  infernale ,  f. 
Helster ,  m.  Licou  ,  Ucoly  m. 
HelvetiB ,  o.  Helvétie  ,  Suisse ,  f. 
Helvetiër ,  m.  Helvétien ,  m. 
Helvetisch ,  b.  n.  Helvétien ,  helvéti- 

que. 
Hem  !  tusschenw.  Hem ! 
Hem  ,  voornw.  Lui ;  A  lui ;  te. 
Hemd ,  o.  Chemise ,  f. 
Hemdboord ,  m.  Poignet  (de  chemise) , 

m. 
Hemdeken ,  o.  Chemisette ,  f. 
Hemdennaeister ,  v.  Lingère ,  f. 
Hemdje ,  o.  Chemisette^  f. 
Hemdlob  ,  v.  i  Jabot  (ornement  deche- 
Hemdlub ,  y.  f     mise) ,  m. 
Hemdrok,  m.  Chemisette;  camisole , 

f. 
Hemdsknoop ,  m.  )  Bouton  de  chemise^ 
Hemdsknop ,  m.    f     m. 
Hemdskraeg: ,  m.  Col  ou  collet  de  che- 
mise ,  m. 
Hemdslip ,  y.  Pan  de  chemise ,  m. 
Hemdsmouw ,  v.  Manche  de  che^nise , 

Hemdsnoer ,  o.  Chaconne  (rubau) ,  f. 
Hemdwarmer  ,   m.   Chauffe- chemise  , 

m. 
Hemel,  m.  Ciet;  empyrée;  air,  m.; 

contrée^  f.;  pays;dais;  baldaquin, 

m.;  impériale ,  f.;  abat-voix  ,  m. 
Hemelbed,  o.  LU  d  batdaquin^  m. 
Hemelbeschouwer ,     «.     Uranoscope 

(poisson),  m. 


Hemelbeschryring ,  t.  Vranographie , 

Hemelbewooner ,  m.  Habitant  du  del] 

m. 
Hemelbol,  m.  Globe  céleste^  m. 
Hemelboog,  m.  Sph^  céleste,  f. 
Hemeldauw,  m.  Rosée  du  ciel^  t. 
Hemelen,  o.  w.  Monter  au  ciel;  mourir. 

Hy  is  gaen  — .  Il  est  mort. 
Hemelgeesten,  m.  mv.  Esprits  oélesUs, 

m.pl. 
Hemelgewelf,  o.  Firmament,  m. 
Hemelheer,  o.  Armee  céleste^  f. 
Hemelhof,  o.  Cour  céleste,  f. 
Hemelhoog ,  b.  n.  Très-haut.  — ,  byw. 

Fort  haut. 
Hemelkaert ,  y^  Carte  céleste  ou  astro- 

nomique,  f. 
Hemelkenner,  m.  Astronome,  m. 
Hemelkloot,  m.  Zie  Hemelbol. 
Hemelkrlng,  m.  Zie  Hemelboog. 
Hemelkunde,  y.  Vranologie^  f. 
Hemelkundige,  m.  Astronome,  m. 
Hemelleer,  v.  Uranologie^  f. 
Hemellichaem,  o.  Corps  céleste,  m. 
Hemellicht,  o.  Lumière  céleste;  éUrile , 

f. ;  astre ;  éclair,  m. 
Hemelling,  m.  Habitant  du  del,  m. 
Hemelloop,  m.  Cours  des  (utres,  m. 
Hemelloopkunde,  y.  Astronomie,  f. 
Hemelloopkundig  ,  b.  n.  Astronomi 

que. 
Hemellucht,  v.  Ether,  m. 
HemeUuchtachtig,  b.n.  Éthéré. 
Hemelmeetkunde,  v.  Uranométrie,  f. 
Hemelprael,  v.  Gloire  (peint.),  f. 
Hemelraed,  m.  Conseil  céleste,  m. 
Hemelreis,  y.  Voyage  céleste,  m. 
Hemelruim,  o.  Espace  des  deux,  m. 
Hemelryk ,  o.  Royaume  des  deux  ;  pa 

radis,m. 
Hemelsblauw,  b.  n.  Bleu  céleste;  axuré 

— ,  o.  Azur;  bleu  de  de/,  m. 
Hemelsbrood,  o.  Manne,  f. 
Hemelsch,  b.  n.  Céleste. 
Hemelsgezind,  b.  n.  Pieux,  dévot. 
Hemelsleutel,  m.  Orpin,  m.;  primevèr 

(plante),  f. 
Hemelstreek  i  y.  Climat;  del;  pays 

m. 
Hemel  teeken,  o.  Signe  céleste^  m.;  con 

steUation,  t  J 

Hemelvaert ,  v»  Ascensumjiie  J.  C.  ;  ai 

somption  de  la  Fierge,  tf. 
Hemelyaertsdag,  m.  Jóift^de  Cascensio 

OU  de  Vassomption,  m. 


Digitized  by  VjOOQ IC  V 


HEN 


HER 


251 


Hemelvreugd ,  v.  Jirie  céUste ,  f. 
Hemelwaarts,  byw.  Vers  U  del;  au 

del. 
Hemelzangr ,  m.  Chant  on  carUique  cé- 

lesUy  m. 
Hemmen ,  b.  w.  Jppeler  q,  q,  en  criant 

hem! 
Hen,  voornw.  Eux ;  Us. 
Hen ,  V.  Poule ,  f. 

HfiS^Sw^n^'n   )  ^  ^(iinaut  (pro- 
Henegauwen ,  o.  f        .        .    lo  hei. 

Henegonw.o.      (     I5„„t^    J 

Hen^nwèn.o.  )     eiVie),m. 

Henen ,  byw.  Zie  Heen. 

Heng ,  Y.  Zie  Hengsel. 

Hengel ,  m.  Baguette  de  ligne  &  pécher; 
Hgne^  f. 

Hengelaer,  m.  Pêcheur  qui  piche  &  la 
ligne,m. 

Hengelen ,  o.  w.  Pêcher  d  la  ligne, 
Naer  iets  — .  Aspirer  ii  q,  c* 

Hengelroede ,  ▼.  Zie  Hengel. 

Hengsel ,  o.  Anse ;  penture,  f. 

Hengselkorf ,  m.     )  Panier  A   anse  , 

Hengselmand  ,  ▼.   ƒ      m. 

Hengselpot ,  m.  Pot  A  anse ,  m. 

Hengst ,  m.  Étalon ;  cheval  entier ,  m. 

Hengstebron  ,  v.  Hippocrène ,  f. 

Hengstig ,  b.  n.  Qui  est  en  chaleur  (en 
parlant  d'une  jument). 

Henker ,  m.  Bourreau ,  m. 

Henne ,  ▼.  Poule ,  f. 

Hennebezie ,  v.  Framboise  ,  f. 

HenneSi ,  o.  OEufde  poule ,  m. 

Hennegat ,  o.  Jaumière  (mar.)  ^  f. 

Henneken ,  o.  PouleUe ,  f. 

Hennentaster ,  m.  Tdte-poule ,  jocrisse^ 
m. 

Hennep ,  enz.  Zie  Hennip  ,  enz. 

Henne^e ,  o.  Zie  Henneken. 

Hennip ,  m.  Chanvre ,  m. 

Hennipakker ,  m.  Chènevière  ,  f. 

Hennipbraker ,  m.  Broyeur  {de  chan- 
vre), m, 

Hennipbroeijing,  v.  Rouissage  du  chan- 
vre, m. 

Hennipdraed  .m.Filde  chanvre ,  m. 

Hennipen ,  onv.  b.  n.  De  chanvre. 
Henniphekel ,  m.  Affinoir ,  séran ,  m. 
Henniplinnen ,  o.  Toile  de  chanvre ,  f. 

Hennipstok ,  m.  Cfiènevotle ,  f. 

Hennipteelt ,  v.  Culture  du  chanvre  , 

Hennlpwerk ,  o.  Étoupe  de  chanvre » 
Hennipzaed  ,  o.  Chènevis ,  m. 


Hennipzeel ,  o.  Corde  de  ciianvre ;  brè' 

telle  (de  portefaix) ,  f. 
Her ,  V.  Zie  Herre. 
Her ,  byw.  Van  alle  ondheid  — ,  van 

onde  tvden  — .  De  lóute  antiquité; 

depuis  les  temps  atidens. 
Herademen ,  o.  w.  Bespirer. 
Heraut  9  m.  Heraut,  m. 
Herautsstaf ,  m.  \  r»j,.^^^   ^ 
Herautsstok,  m.l  CarfttC(fe,m. 

Herbakeren ,  b.  w.  Bemmaülotter. 
Herbakken,  b.  w.  Becuire.  Het  — • 

Becuite ,  f.,  recuit ,  m. 
Herbaren,  b.   w.    Bégénérer ;  repro* 

duire. 
Herbeginnen ,  b.  ^  o.  w.  Becommen- 

eer. 
Herbeginning,  y.  Becommencement , 

m# 
Herberg ,  y.  Hótellerie ;  auberge ,  f.; 

hotel;  cabaret ;  estaminet ,  m. 
Herbergachtig  ,  b.  n.  Cabarétique. 
Herbergen ,  b.  w.  Loger ;  héberger.  — , 

o.  w.  Loger ;  être  logé. 
Herbergier  ,  m.  HÓte ;  aubergiste ;  ca- 
baretier ,  m. 
Herbergierster,  v.  HÓtesse;  aubergiste; 

cabaretière ,  f. 
Herberging ,  y.  Logement ,  m. 
Herbergzaem ,  b.  n.  Hospitalier. 
Herbergzaemheid ,  y.  HospitaUté,  t. 
Herbiecbten ,  b.  w.  Beconfesser,  sera- 

confesser. 
Herbinden ,  b.  w.  Belier. 
Herbleeken ,  b.  w.  Beblanchir. 
Herblinken ,  o.  w.  Betuire  oii  luire  de 

nouveau. 
Herbloeijen ,  o.  w.  Be/Uurir. 
Her  boenen ,  b.  w.  Zie  Herwryven. 
Herboorden ,  b.  w.  Beborder. 
Herboorte,  y.  Bégénération;   renais- 

sance,  f. 
Herboren  ,  b..n.  Bégénéré.  —  worden. 

Benattre ,  revivre. 
Herbouwen- ,  b.   w.  Bebdtir  ,   recon- 

struire. 
Herbouwing,  y.  Béédification ,  recon- 

struction ,  f. 
Herbrengen ,  b.  w.  Beporter ;  rappor- 

ter ;  ramener. 
Herdagen,  b.  w.  Bédjoumer;  réassi- 

gner. 
Herdaging ,  v.  )  Béajoumement^ 

Herdagvaerding ,  y.  )     m.;  réassigna- 

tion,  f. 
Herdekken ,  b.  w.  Becouvrir. 


Digitized  by 


Google 


SS2 


HER 


HER 


Herdenken ,  b.  w,  Se  ressouvenir;  ré" 

fléchir ;  repenser, 
Herdeoking: ,  v.  Souvenir;  ressouvenir, 

m.;  réminiscence ,  f. 
Herder,  m.  Berger;  pdtre;  pasteur; 

mvge  on  mugü ;  muUt ;  exocet^  m. 
Herderdom ,  o.  f^ie  pastorale ,  f. 
Herderin  ,  v.  Bergère ,  f. 
Herderinneken ,  o.  \  Bergerette  ;  pas^ 
Herderinnetje ,  o.    ƒ    touretle ,  f. 
Herderken,  o.   Pastoureau ; bergerot , 

m. 
Herderloos  ,  b.  n.  Qui  est  sans  berger  ; 

sans  pasteur, 
Herderlyk,  b.  n.  Pastorale  bucoUque, 

— ,  by w.  Pastoraiement. 
Herdersdans ,  m.  Baiiet  pastoral ,  m. 
Herdersdicht ,  o.  Églogué;  idylle;  pas- 

torale ,  f. 
Herdersdichter,  m.  Poite  bucoligue , 

m. 
Herdersfluit,  t.  Flüte  de  berger,  f., 

flaaeoUi ;  chalumeau ;  pweau ,  m. 
Herdfersgedicht ,  o.  Zie  Herdersdicht. 
Herdersffod ,  m.  Pan  ,  m. 
Herdershond  ,  m.   Chien  de  berger , 

m. 
Herdershniiije ,  o.  )  Cabane  de  berger; 
Herdershut ,  v.      ,1     hutte ,  f. 
Herderskout,  m.  Églogue  ,  f. 
Herdersleren  ,  o.  Fie  pastorale ,  f. 
Herderslied ,  o.  Pastorale  ;  pastoretle , 

Herderspyp  ,  v.  Zie  Herdersfluit. 
Herdersspel ,  o.  Pastorale  ;   comédie 

pastonue,  f. 
Herdersstaf,  m.  Houletle,  f.;  MUon 

pastoral ,  m. 
Herderstasoh ,  v.  Panetière ,  f. 
Herdersuerye ,  o.  Heure  du  berger , 

Herderszang,  m.  Chant  pastoral ,  m. 
Herdertje ,  o.  Zie  Herderken. 
Herdnekkig,   enz.  Zie  Hardnekkig, 

enz. 
Herdoen ,  b.  w.  Refaire, 
Herdoop ,  m.  Rebaptisation ,  f. 
Herdoopen ,  b.  w.  Rebaptiser. 
Herdooper ,  m.  Anabaptiste ,  m. 
Herdooping ,  v.  Rebaptisation ,  f. 
Herdroogen ,  b.  w.  Ressécher. 
Herdruk ,  m.  Réimpreeeion ;  nouvelle 

édÜion,t 
Herdrukken  ,  b.  w.  Réimprimer. 
Herdrukking ,  v.  Réimpression ,  f. 
Hereenen ,  b.  w.  Réuntr;  ratUer. 


Hereenigen  ^h.vr.  Zie  Hereenen. 
Hereeniging,  v.l  U^imwii,  f,;  raüie- 
Hereening ,  v.     f      ment ,  m. 
Hereeriyken ,  b.  w.  Réhabiliter. 
Hereerljking ,  ▼.  Réfiabilitation  ,  f. 
Hereisohen ,  b.  w.  Redemander. 
*Heremyt ,  m.  Ermite  ,  m. 
Herftruiten ,  b.  w.  Refrbre. 
Herfst ,  m.  Jutomne  ,m.etf, 
Herfstachtig ,  b.  n.  Jutomnai, 
Herfstbloem ,  v.  Fleur  automnale «  f. 
Herfstboter  ,  v.  Beurre  d*automney  m. 
Herfstdag ,  m.  Jour  d*automne  ,  m. 
Herfstdraden ,  m.  my.  Füandres ,  f. 

pi. 
Herfstgerst,   y.   Escourgeon  (ot^)^ 

m. 
Herfsthooi ,  o.  Regain ,  m. 
Herfstig ,  b.  n.  AtUomnal. 
Herfstmaend ,  v.  Septembre  ,  m. 
Herfetpeer ,  v.  Poire  d'autemne  ,  f. 
Herfstplant ,  v.  Plante  automnale ,  f. 
Herfsttyd  ,  m.  Zie  Herfst. 
Herfstvrucht ,  v.  Fruit  d'auiomne ,  m. 
Herfstweder  ,  o.    Temps  d'autanme, 

m. 
Hergeven ,  b.  w.  Redonner, 
Hergieten ,  b.  w.  Refondre. 
Hergieting,  v.  Refonle,t. 
Hergloeijen  ,  o.  w.  Reluire.  — ,  b.  w. 

Recuire  (des  métaux). 
Hergloeging ,  v.  Recuile  ,  f. ,  recuU 

(des  metaux) ,  m. 
Hergoojjen ,  fo.  w.  Rejeter, 
Hergroeijen ,  o.  w.  ReeróUre, 
Hergroeten » b.  w.  Resaluer  on  ressa^ 

luer. 
Hergrypen ,  b.  w.  Reprendre ;  ressax- 

sir ;  recommencer. 
Herhael,  o.  Zie  Herhaling. 
Herhaeld,  v.d.  Répété;redU;  itéra- 

tif, 
Herhaeldelyk ,  byw.  ItéraUvement, 
Herhaelster ,  v.  Celte  qui  répète ;  redi» 

uuse ,  f. 
Herbakken,  b.  w.  Rehacher ;  reeou- 

per. 
Herhalen ,  b.  w.  Répéter ;  redire ;  rü- 

térer ;  refaire ;  rétraeter. 
Herhalend ,  b.  n.  RéitéraUf. 
Herhaler  ,  m.  Celui  qui  répète ;  redi- 

seur  9  m. 
Herhaling ,  v.  Répétition ;  redile ,  f. 
Herhalingswoord  ,   o.   Fréquentatit  , 

Herheffen ,  b.  w.  Etever  de  nouveau. 


Digitized  by 


Google 


HER  HER  233 

• 

Herbonden ,  b.  w.  ReUnir ,  empécher,  Herkomstig ,  b.  d.  Originaire ,  iuu. 

arrêter,  détoumer,  Herkoop ,  m.  Rachat^  m. 

Herboren ,  b.  w«  Retouer,  Herkoopen ,  b.  w.  Racheter. 

Herbaring ,  t.  ReiocaUon ,  f.  Herkooping ,  y.  Rachal  y  m. 

Herbnwelyken  (bet) ,  o.  Canvol ,  m.  Herkoppelen,  b.  w.  Raccoupter. 

Herbnwen ,  b.  w.  Remarier.  Zich  — •  Herkrabben ,  b.  w.  Regratter. 

ConvoUr ,  se  remarier.  Herkrollen  ,  b.  w.  Refriser. 

Herinneren ,  b.  w.  Faire  souvenir;  rofh  Herkratsen ,  b.  w.  Crucifier  de  not^ 

peter.  Zich  iets  — .  Se  souvenir  de       veau ;  croiser  de  nouveau. 

q,c,^  se  rappeler  q.  c.  HerkruUen ,  b.  w.  Zie  Herkrollen. 

Herinnerend ,  b.  n.  Commémoratif ,  re-  Herkrygen ,  b.  w.  Ravoir ;  recouvrer  ; 

mémaratif.  reprendre. 

Herinnering,  v.  Souvenir^  m. ;  mé-  Rerkry ging,  v.  Recouvremenl  ^m. 

moiré ,  f.  Herkules  ,  m.  HercuU ,  m. 

Herinner ingskanst ,  y.  Mnémonique ,  Herkalesznilen ,  v.  my.  Les  colonnes 

mnémoUchme  ,  f.  d'Hercule ,  f.  pi. 

Herinnerin^^teeken ,  o.  Memento ,  m.  Herknlisoh  ,  b.  n.  Herculéen. 

Herk ,  y.  Zie  Hark.  Herkussen  ,  b.  w.  Rebaiser. 

Herkaerden ,  b.  w.  Recarder.  Herladen ,  b.  w.  Recharger, 

Herkammen ,  b.  w.  Repeigner»  Herlading ,  y.  Recharge ,  f.;  recharge- 
Herkassetjen ,  b.  w.  Repaver,  ment ,  m. 

Herkaawen  ,  b.  w.  Retndcher;  rumi-  Herlatten  ,  b.  w.  Relatter, 

ner ;  réfiéchir ;  méditer.  Herleenen  ,  b.  w.  Reprêter. 

Herkauwend ,  b.  n.  Ruminant.  Herleeren ,  b.  w.  Rapprendre ;  rensei^ 
Herkauwer,  m.   Celui  qui  remdche ,       gner, 

qui  rumine.  — s.  Ruminants ,  m.  pi.  Herleldbaer .  b.  n.  Réductible. 

Herkauwing,  y.  Rumination;  médi-  Herleiden,  b.  w.  Réduire;  transfor- 

tation ,  f.  •  mer, 

Herkeeren ,  b.  £n  o.  w.  Retoumer.  Herleiding ,  y.  Réduction ,  f. 

Herkemmen ,  b.  w.  Zte  Herkammen.  Herleven ,  o.  w.  Revivre ;  wena^re. 

Herken  ,  b.  w.  Zie  Harken.  Herleyeren ,  b.  w.  Livrer  de  nouveau, 

Herkenbaer ,  b.  n.     )    »^^^^^^,.^fc,^  Herleying  ,  y.  Retour  dlavie^m. 

H»kennelyk,  b.n.  f   R^connaUsabte.  uerlezen .  h.  w.  Retire, 

Herkennen ,  b.  w.  Reconnattre.  Herlezing ,  y.  Action  de  reUre ;  nou- 
Herkenning ,  y.  Reconnaissance ,  f.  veile  lecture ,  f. 

Herkiesbaer ,  b.  n.  Rééiigible,  Herloopen  ,  o.  w.  Recourir, 

Herkiezen ,  b.  w.  Rééiire.  Herlymen ,  b.  w.  RecoUer, 

Herkiezing ,  y.  Rééleclion ,  f.  Hermaken ,  b.  w.  Refaire  ;  réparer, 

Herkisten  ,  b.  w.  Rencaisser.  Hermaking ,  y.  Nouvelle  lafon;  répa» 
Herkisting  ,  y.  Rencaissement ,  m.  ration ,  f. 

Herklieyen ,  b.  w.  Zie  Herkloyen.  Hermalen ,  b.  w.  Remoudre  ;  rebroyer. 

Herkloyen,  b.  w.  Ae/endrr.  Hermanen,  b.  w.  Demander  une  se- 
Herknauwen ,  enz. .  Zie  Herkaawen ,       conde  fois  ce  qui  est  dü. 

enz.  Hermaning,  y.  Nouvelle  demande  de 
Herkneden ,  b.  w.  Repétrir,  payement ,  f. 

Herknoopen ,  b.  w.  ReöouUmner ;  re-  Hermatten ,  b.  w.  Rempailler. 

nouer,  Hermelyn ,  o.  Hermine ,  f. 

Herknooping ,  y,  Renouement ,  m.  Hermelynen ,  ony.  b.  n.  D'hermine, 

Hericnoppen,  b.  w.  Af/^cmOmner.  HermeljnsTel ,  o.   Hermine  (peau), 
Herkoken ,  b.  w.  Recuire  ,  rebouiltir ;       f. 

méditer.  Hermengen ,  b.  w.  Hemêler. 

Herkokingy  y.  Recuite ;  mëditation  ,  f.  Hermes ,  m.  Hermès^  m. 

^etkomen ,  o.  yr.  Provenir ;  descendre  Hermeszuil ,   y.   Colonne  hermétique 

de ;  revenir,  (archit.) ,  f. 

Herkomst,  y.  Origine;  issue;  luiw-  Hermeten ,  b.  w.  Remesurer ;  réarpen- 

tance ;  extraction ;  fUiation ,  f.  ter. 


Digitized  by 


Google 


234  H£R  HER 

Hermeting ,  v.  Nouveau  mesurage ;  ré-  Herplooijen ,  b.   w.   Beplier ,   repdS' 

arpentage ,  m.  ser. 

Hermetisch  ,  b.  n.   Berméiique,  — ,  Herpoten ,  b.  w.  Zie  Herplanten. 

byw.  Hermétiquement.  Herpotten  ,  b.  w.  Rempeter. 

Hermetselen  ,  b.  w.  RemoQonner,  Herpotting ,  v.  Bempotage,  m. 

^Hermitagie ,  v.  Hermitage ,  ermitage,  Herppoeven  ,  b.  w.  Essayer  de  nou- 

m.  veau. 

Hermunten,  b.  w.  Refrapper  (des  mort-  Herre ,  v.  Gond ,  m. 

naies).  Herrekenen  ,  b.  w.  Recompter, 

Hermyn  ,  o.  Zie  Hermelyn.  Herroepelyk ,  b.  n.  Révocable ;  amen- 
Hernaeijen ,  b.  w.  Recoudre.  ble, 

Hernagelen ,  b.  w.  Reclouer.  Herroepelykheid,  v.  Révoeabitité;  amo- 
Hernemen,  b.  w.  Reprendre;  recoti"       viintUé.t. 

quérir;  repartir,  repliquer ,  réporin  Herroepen,  b.  w.  Révoquer ;  rétrae- 

dre,  ter ;  annuler. 

Hememing ,  v.  Reprise ,  f.  Herroepend  ,  b.  n.  Révocatoire. 

Hernhutters ,  m.  mv.  Hemutes ,  frères  Herroeping ,  v.  Révocation ,  f. 

maraves ,  m.  pi.  Herrollen ,  b.  w.  Rouler  de  nouveau. 

Hernieuwen ,  b.  w.  Renouveler;  réi-  Herscharen  ,  b.  w.  RalUer. 

térer.  Her  schatten ,  b.  w.  Repriser. 

Hernieuwing ,  v.  Renouvellement ,  m. ;  Herschepen  ,  b.  w.  Rembarquer, 

réitération  ,  f.  Herscheping ,  v.  Rembarquement ,  m. 

Hernoemen ,  b.  w.  Renommer,  Herscheppen ,  b.  w,  Recréer ;  régéné- 
Hernoodigen ,  b.  w.  Réirmter.  rer  ;  transformer ;  métamorphoser ; 

*HeroId ,  m.  Heraut ,  m.  puiser  de  nouveau. 

Heropenen ,  b.  w.  Rouvrir,  ouvrir  de  Herschepper,  m.  Régénérateur %,  m. 

nouveau.  Herschepping .  v.  Regénération;  trans- 
Heropening ,  v.  Réouverture ;  rentree ,       formxUion ;  métamorphose  ,  f. 

f.  Herschikken  ,  b.  w.  Refagonner ;  flr- 
Heropkomen  ,  o.  w.  Remonter.  ranger  ou  disposer  de  nouveau, 

Heroptooijen ,  b.  w.  Parer  ou  omer  de  Herschikking ,  v.  Nouvel  arrangement, 

nouveau.  m. 

Heroveren,  b.  w.  Reconquénr ;  repren-  Herschilderen ,  b.  w.  Repeindre  ,  re* 

dre.  toucher. 

Herovering ,  v.  Reprise ,  f.  Herschouwen  ,  b.  w.  Visiter  ou  exa- 
Herpachten  ,  b.  w.  Reprendre  A  ferme.       miner  de  nouveau. 

Herpachting  ,   v.    Renouvellement  de  Herschouwing ,  v.  Nouvelle  inspectiOHt 

ferme ,  m.  f. 

Herpakken,  b.w.  fie?njiwï(/titftór; rem-  Herschrobben ,  b.    w.    Zie   Herwry- 

taller.  ven. 

Herparen,  b.  w.  Raccoupler;  rappa-  Herschryven,  b.  w.  Récrire;  copier; 

reiller.  — ,  o.  w.  S*apparier  ou  s'ac-      recopier. 

coupler  de  nouveau ;  se  remarier.  Herschynen  ,  o.  w.  Reparaitre ;  luire 
Herpassen ,  b.  w.  Compasser  de  nou*       de  nouveau- 

veau ;  essayer  de  nouveau.  Herschyning ,  v.  Réapparition  ;   nou- 
Herpekken ,  b.  w.  Poisser  de  nouveau.       veile  lueur ,  f. 

Herpersen  ,  b.  w.  Presser  une  seconde  Herse ,  v.  Mü,miUet ,  m. 

fois.  Hersen ,  v.  Zie  Hersenen. 

Herplaesteren ,  b.  w.  Repldtrer.  Hersenbeeld,  o.  Chimère ;  vision ;  idéé, 
Herplaestering ,  v.  Repldtrage ,  m.  f. 

Herplaetsen ,  b.  w.  Replacer.  Hersenbekken ,  o.  Crdne ,  m. 

Herplakken ,  b.  w.  Zie  Herlymen.  Hersenbeschermer ,  m.  Méningophylax 
Herplanten ,  b.  w.  Replanter.  (chir.) ,  m. 

Herplaveijen ,  b.  w.  Zie  Herkassei-  Hersenboor  ,  v.  Trépan ,  m. 

jen.  Hereenbreuk ,  v.  Encéphalocèle  (chir.), 
Herpleiten ,  b.  w.  Replaider.  f. 


Digitized  by 


Google 


HER 


HER 


S35 


Hersenen ,  y.  mv.  Cerveau ,  m.;  eer* 

veile  ^  f. 
Hersenholte,  v.   CavUé  du  cerveau, 

f. 
Hersenklier ,  v.  Glande  pinéale ,  f. 
Henenkoorts ,  ▼.  Fièvre  cerebrale ,  f. 
Hersenkruid ,  o.  Elléöore  (plante),  m. 
Hersenkunde ,  v.  Phrénoligie ,  f. 
Hersenkundig  ,  b.  n.  Phrénologique. 
Hersenkundige^m.  Pfirénologiste,  phré- 

notogue,  m. 
Hersenleer ,  ▼.  Phrénologie  ,  f. 
Hersenloos ,  b  .n.  Écervelé;  éUmrdi. 
Heraenloosheid ,  v.  Jbience  du  cer- 
veau, f. 
Hersenöntsteking ,  v.   CéphaHte ,   si-- 

riase^  f. 
Hersenpan  ,  v.  Crdne ,  m. 
Hersenpanbreak  ,  v.  Apéchême  ,  m. 
Hersens ,  ▼.  mv.  Zie  Hersenen. 
Hersensohael ,  v.  €r&ne ,  m. 
Hersenschim  ,  v.  Chimère ;  vision ,  f.; 

fanUhne^  m. 
Hersenschimmig ,  b.  n.  Chimérique; 

vigionnaire.  — ,  byw.    Chimérique-' 

ment. 
Hersenschimmiglyk ,  byw.   Chiméri- 

quement. 
Hersenslagader ,  v.  Jrtère  cerebrale , 

Hersenvat ,  o.  Cr&ne ,  m. 
Hersenverdichtsel  ,    o.   Zie    Hersen- 
schim. 
Hersenvlies ,  o.  Méninge ;  dure-mère , 

Hersenvliesdrnkker ,   m.  Décussoire  , 

m. 
Heraenyloed,  m.  Catarrhe ,  m.,  flu-- 

xunt,  f. 
Hersenwoede ,  v.  Frenesie ,  f, 
Hersenziek ,  b.  n.  Frénétique. 
Hersenziekte ,  y.  Frenesie  ,  f. 
Herslaen ,  b.  w.  Refrapper. 
Heralypen  ,  b.  w.  Rémoudre. 
Herslypingr  i  ▼•  Repassage ,  m. 
Hersmeden ,  b.  w.  Reforger, 
Hersmelten ,  b.  w.  Refondre, 
Hersmeiter,  m.  Recuüeur,  m. 
Hersmelting ,  v.  Refonie ;  recuite  ,  f. 
Hersnyden  ,  b.  w.  Recouper ;  retaUier, 
Herspaden ,  b.  w.  Bêcher  de  nouveau. 
Herspannen ,  b.  w.  Rebander. 
Hersjpelden ,  b.  w.  Rattacher  avec  des 

fySfigles. 
Herspelen  ,  b.  w.  Ri^ouer. 
Herspellen ,  b.  w.  Epeler  de  nouveau. 


Herspeten  ,  b,  w.  Rembrocher, 
Herspitten ,  b.  w.  Bêcher  de  nouveau, 
Hersplyten ,  b.  w.  Refendre. 
Herspringen ,  o.  w.  Ressauter. 
Herspy keren,  b.  w.  Reclouer. 
Herstampen  ,  b.  w.  Rebroyer;   repi- 

ter. 
Hersteken ,  b.  w.  Rtpiquer. 
Herstel ,  o.  Zie  Herstelling. 
Herstelbaer,  b.  n.  Réparabte ;  resti- 

tuable;  réductible ;  ramendable. 
Herstelder ,  m.  Zie  Hersteller. 
Herstellen  ,  b.  w.  Reptacer ;  remetlre ; 

rétablir;  restaurer ;  re  faire ;  raccom- 

moder ;  guérir. 
Hersteller,  m.  Restaurateur;  réparu' 

teur ;  restituteur ,  m. 
Herstelling ,  ▼.  R^tablissement,  m.;  res- 

tauration ,  f. ;  renouvetlemefit ;  rac- 

commodage ,  m.\  réparation;  restitu- 

Hon ;  guerison  ,  f. 
Herstellyk ,  b.  n.  Zie  Herstelbaer. 
Herstelster  ,  v.  Restauratrice ,  f. 
Herstelteeken  ,  o.  Bécarre  (mus.),  m. 
Herstemmen  ,  o.  w.  Réopiner. 
Herstempelen  .  b.  w.  Refrapper ,  ren- 

gréner  (des  monnaies). 
Herstempeling  ,     v.     Rengrénement 

(monn.),  m. 
Herstichten,  b.   w.   RebdHr ;   recon- 

struire ;  réédifUr;  rétablir. 
Herstichting,  v.  Reconstruclion ;  ré- 

édificationy  f.;  rétablissement ,  m.^ 
Herstikken ,  b.  w.  Rebroder, 
Herstooten ,  b.  w.  Zie  Herstampen. 
Herstoppen ,  b.  w.  Reboucher. 
Herstopping,  v.  Rebouchement ,  m. 
Herstrikken ,  b.  w.  Renouer. 
Herstryken ,  b.  w.  Zie  Herwryven. 
Hert ,  Hertader ,  enz.  Zie  Hart ,  Hart- 

ader ,  enz. 
Hert,  m.  en  o.  Cerfy  m.  Op  de  —en 

jagen.  Courre  Ie  cerf. 
Hertassen ,  b.  w.  Rentasser. 
Her  teekenen ,  b.  w.  Signer  de  nouveau; 

redessiner;  retracer, 
Hertegeit ,  v.  Antilope ,  f. 
Hertelen ,  b.  w.  Reproduire. 
Herteling ,  y.  Reproduction ,  f. 
Hertellen ,  b.  w.  Recompter. 
Hertemmen  ,  b.  w.  Redompter, 
Her  temperen ,  b.  w.  Retremper. 
Hertenborst,  v.  Hampe,  poürine  de 

eer  f,  f. 
Hertendrek ,  m.  Bousard ,  m. 
Hertenhond ,  m.  Baud ,  m. 


Digitized  by 


Google 


236 


HER 


HER 


Hertenjagt ,  v.  Chasse  au  eer  f,  t. 
Herteqjsittyd ,  m.  Cervaison ,  f. 
Hertenleger,  o.  Chambre  d'un  cerf  (son 

Ut),  f. 
Hertenpad ,  o.  Coulée  (t.  de  chasse) , 

Hertenpastei ,  v.  Pdté  de  cerf ,  m. 
Hertenspoor »  o.  Fouinrts ,  ahaUures » 

f.  pi. 
Hertentyd ,  m.  Cervaison,  f. 
Hertenvleesch ,  o.  Cfiair  de  cerf ,  f. 
Hertenvoet,  m.  Pied  de  cerf,  m. 
Hertimmeren,  b.  w.  Rebdtir ^  reeort" 

slruire. 
Herlimmerinff ,  v.  Reconstruetian ,  f. 
Hertin ,  v.  Biche ,  femelle  du  cerf,  f. 
Hertje  ,  o.  Paan ,  m. 
Hertog ,  m.  Duc ,  m. 
Hertogdom  ,  o.  Duché^  m. 
Hertogelyk  ,  h.  n.  Zie  Hertoglyk. 
Hertogenbosch  fs),  o.  Bois^le-Duc  (vil- 

le) ,  m. 
Hertogin ,  ▼.  Duchesu ,  f. 
Hertoglyk ,  b.  n.  Ducal. 
Hertogskroou ,   v.   Couronne  ducale  ^ 

Hertogt,  m.  Retraite ,  contre-marche  , 

Hortonnen ,  b.  w.  Rentonner, 
Hertoomen ,  b.  w.  Rebrider. 
Hertred ,  m.  Retraite ,  f. 
Hertrekken ,  b.  w.  Reiirer, 
Hertrouwen ,  b.  w.  Remarier;  épouser 

en  secondes  noces.  — ,  o.  w.  Se  re*- 

marier ,  convoler. 
Hertrouwing ,  v.  Convol ,  m. 
Hertshoofd ,  o.  TêU  de  cerf ,  f. 
Hertshoorn,  m.  Come  de  cerf,  f.  —en. 

Bois  de  cerf ,  m.,  ramure ,  f. 
Hertstong ,  v.  Langue  de  cerf,  tnstarte; 

scolopendre  (plante) ,  f. 
Hertwynen ,  b.  w.  Retordre, 
Hervademen  ,  b.  w.  Retoiser. 
Hervallen ,  o.  w.  Retomber;  récidiver; 

abjurer  de  nouveau. 
Hervalling ,  v.  Rechute ;  recidive ,  f. 
Hervatten ,  b.  w.  Reprendre;  réUérer; 

recommencer. 
Hervatting ,  v.  Reprise ;  réitéralion ,  f.; 

recommencement ,  m. 
Herveiling ,  v.  Revente ;  foUe  enchère » 

Herverwen ,  b.  w.  RetHndre. 
Herverwing  ,  v.  Bisage ,  m. 
Hervieren,  b.  w.  Reflter. 
Hervinden ,  b.  w.  Relrouver. 


Hervloeren ,  b.  w.  Zie  HerkasseijeD» 
Hervoegen ,  b.  w.  Rejoindre. 
Hervoeijeidn ,  b.  w.  Redoubter. 
Hervoeren ,  b.  w.  Ramener, 
HervoUen ,  b.  w.  Refouler, 
Hervoortbrengen ,  b.  w.  Reprodmire. 
Hervoortbrengend,   b.  n.   Reprodue>- 

tif, 
Hervoortbrenging ,  t.   ReprodwcOoti  ^ 

Hervormbaer,  b.  n.  Reformatie ;  trans- 

muable. 
Hervormde  ,  m.  m  v.  Béformé,  protes- 
tant ,  m.;  réformée ,  protesUuUe ,  f. 
Hervormen,  b.  w.  Réformer;  IroÊU- 

former ;  métamorplwser. 
Hervormer  ,  m.  Reformateur ,  m. 
Hervorming ,  v.  Réformation ;  réforme; 

transformation ;  métamorphose ,  f. 
Hervormster ,  v.  Réformatrice ,  f. 
Hervouwen ,  b.  w.  Repiier ,  replüser. 
Hervragen  ,  b.  w.  Redemandtr. 
Hervraging ,  v.  Nouvelle  demande ,  f. 
Hervry ven ,  b.  w.  Zie  Herwryven. 
Hervullen ,  b.  w.  RempUr,  emplir  de 

nouveau. 
Hervylen  ,  b.  w.  Retimsr, 
Herwaerts ,  by w.  De  ce  cóié^d ,  par 

ici»  —  en  derwaerts.  CA  et  Ui, 
Herwannen  ,  b.  w.  Vantier  de  nouveau. 
Herwapenen,  b.  w.  Armer  de  IMW- 

veau. 
Herwarmen ,  b.  w.  Réchauffer, 
Herwasschen,  b.  w.  Relaher ;  reblan- 

chir. 
Herwassen ,  b.  w.  Reeirer.  — »  o.  w. 

Zie  Hergroeijen. 
Herwegen,  b.  w.  Repeser. 
Herwen  telen ,  b.  w.  Retoumer;  rouiet 

de  nouveau*  — ,  o,   w.  RouUr  Of» 

toumer  continuellement. 
Herwerven  ,  b.  w.  Recouvrer. 
Herwetten  ,  b.  w.  Zie  Herslypen. 
Herwinden ,  b.  w.  Redévider. 
Herwinnen ,  b.  w.  Regagner;  reprair 

dre ;  reconquérir. 
Herwissel ,  m.  Rechange ,  m. 
Herwisselen ,  b.  w,  Rechanger, 
HerwiBselregt ,  o.  Rechanae ,  m. 
Herwitten ,  b.  w.  Reblancnir. 
Herwryven,  b.  w.  Refrotter;  rebroyet, 
Herwyden,  b.  w.  Rebénir;  ress^crer; 

récotwiiier ;  redédier, 
Herwyder ,  m.  Réordonnant ,  m» 
Herwyding,T.  Réordimttion ;  réc^mei- 

iiaUon,  £. 


Digitized  by 


Google 


HET 


hev 


S37 


Herzadelen ,  b.  w.  Resseiter;  rebdler. 
HerzaeUen,  b.  w.  Ressemer ,  rense- 

meneer. 
Henaeging ,  v.  Rensemencement ,  m. 
Herzamelen ,  b.  w.  Réassembter ;  réu- 

nir;rai$ier. 
Herzamelingr ,  t.  Rassemblement ;  ral- 

liement ,  m. 
Heraamelingswoord ,  o.  Mot  de  raUie-- 

tnent ,  m. 
Herzamelplaet8  ,   v.  PoirU  de  raUie- 

ment ,  m. 
Herzamen  ,  b.  w.  Zie  Herzamelen. 
Herzegelen  ,  b.  w.  Recacheter ;  sceller 

de  nouveau. 
Herzegenen  ,  b.  w.  Rebénir. 
Herzeggen ,  b.  w.  Redire ;  répéter, 
Herzegger ,  m.  Rediseur ,  m. 
Herzegging ,  ▼.  RedUe ;  répétilion ,  f. 
Herzegster ,  v.  Rediseuse ,  f. 
Herzetten ,  b.  w.  Recomposer  (impr.). 
Herzien,  b.  w.  Revoir ;  examiner  de 

nouveau. 
Herziening ,  v.  RéviHon ,  f. 
Herziften  ,  b.  w.  Recribkr ,  ressasser. 
Herzingen ,  b.  w.  Rechanter. 
Herzoeken ,  b.  w.  Rechercher ;  cher- 

chef  de  nouveau. 
Herzoeking  ,  ▼.  Nouvelk  recherche , 

Herzoenen  ,  b.  w.  Rebüiser. 

HenuiTeren ,  b.  w.  Nettoyer  de  nou- 
veau ;  repurger. 

Herzwaoh telen ,  b.  w.  Zie  Herbake- 
ren. 

Herzwellen  ,  o.  w.  Renfier. 

^ea^m.Hessois^  m. 

HesperiB ,  o.  Hespérie  » f. 

Heeselter  ,  m.  Charme  (arbrel ,  m. 

Hessen ,  o.         \  La  Hesse  (contrée) , 

Hessenland  ,  o.  f     f. 

Hessin,  Y.  Ifessoi^,  f. 

Hessisch ,  b.  n.  Hesêois. 

Het ,  lidw.  Le;  ta.  -^ ,  voornw.  It ;  ee. 

—  is.  Il  est :  &est.  —  is  warm.  Il  fait 
ehaud,  —  is  een  kind.  Cest  un  en- 
fant. Ik  ben  — .  Cest  mat,  —  regent. 
lipleut,  —  8ohj>nt.  //  paratt,  —  zy , 

—  zy  dat ,  voegw.  Soit ;  soit  que. 
Hetgeen  ,  voomw.  I  ^       , 
Hetgene ,  voomw.  f  ^^  ^^^ »  ^  ^"^• 
Hette ,  T.  Zü  Hitte. 

Hetwelk  ,  voornw.  Zie  Dewelke. 
Hetzelfde,  voornw.  Le  même^  la  méme. 


Hetzelve ,  voornw.  Zie  Dezelve. 
Hetzy ,  voegw.  Soit ;  soit  que. 

HeSde'/v.l^^^f"*^^^®)»"^- 

Heug,  V.  Tegen  —  en  meug.  J  eon- 

tre-cxur. 
Heugel ,  m.  CrénuüUère ,  f. 
Heugeltje  ,  o.  Crémaillony  m. 
Heugelyk,  b.  n.  Agréabte;  gai;  mé- 

mnrable, 
Heugelykheid ,  v.  Jgrément ;  pUnsir , 

m.,joie ,  f. 
Heugen  ,  onp.  w.  Se  souvenir;  se  rap- 

peter.  Het  heugt  my.  Je  me  sou- 

viens. 
Heugenis ,  v.  Souvenir ,  m.;  mémoire , 

Heuker ,  m.  Épider ,  m. 

Heul ,  m.  Pavot ,  m.  — ,  o.  Secours , 

m.  — - ,  v.  PeUt  pont  de  bois ,  m. 
Heulbloem ,  v.  Fleur  de  pavot ,  f. 
Heulbol ,  m.  Têle  de  pavot ,  f. 
Heulen ,  o.  w.  S*entendre ;  eonspirer ; 

abnter. 
Heulsap  ^  o.  Jus  de  pavot ,  opium ,  m. 
Heulstroop ,  v.  Diacode  (sirop) ,  m. 
Heulzaed ,  o.  Graine  de  pavot ,  f. 
Heup  ,  V.  Hanche ,  f. 
Heupader,  v.  Feine  sdatique ,  f. 
Heupbeen  ,  o.  Ischion  (anat.) ,  m, 
Heupbreuk ,  v.  Ischiocèle ,  f. 
Heupgordel ,  m.  Ceinluron ,  m. 
Heupjicht,  v.  Goutte  sdatique ,  f. 

Heur ,  voomw.  Zie  Haer ,  voornw. 
Heurst,  m.  Trique-bale ,  f.;  éfourceau , 

m. 
Heosch  .  b.  n.  Honnête ;  obügeant.  — , 

byw.  Zie  Heusohelyk. 
Heuschelyk ,  byw.  Honnêtement ;  po- 

liment. 
Heuschheid,  v.  Honnêteté;  politesse , 

Heuvel .  m.  CoUifie;  éminence^  f.;  co- 

teau ;  tertre ,  m. 
Heuvelachtig ,  b.  n.  Couvert  de  eolli- 

nes ;  montueux ;  inégal. 
Henvelken ,  o. )  Butte;  petite  élévaüon. 
Heuveltje  »  o.  f     f. 
Heuveltop ,  m.  Sommet  d'une  colHne , 

m. 
Heve ,  V.  Zie  Hef. 

Hevel ,  m.  Siphon ;  levier ;  levain ,  m. 
Hevig ,  b.  n.  Fioknt;  impétueux;  vif ; 

rude.  — ,  byw.  Zie  Heviglyk. 


Digitized  by 


Google 


238 


HIN 


HOE 


Hevigheid,  v.  Fiolence;  tmpétuosüe; 

vivacitéj  f. 
Heviglyk .  hyvr.  Fiolemment ;  impé- 

iueusement ;  vivement, 
♦Hexameter ,  m.  Hexamètre ,  m. 
Heysand ,  o.  Ouessant  (tle),  m. 
Hlacint ,  m.  Hyacinthe ;  jacinthe ,  f. 
Hiaclntateen  ,   mf  Hyacinthe  ( pierre 

précieuse ) ,  f. 
Hiel ,  m.  Talon  ;patur<m ,  m. 
Hielbeen  ,   o.    Calcanéum ,   astragale 

(anat.) ,  m. 
Hielen ,  o.  w.  Carguer  (mar.). 
Hielhoutmaker ,  m.  Talonnier ,  m. 

Hielmuil ,  v.  Bhbouche ,  f. 
HielriDg ,  m.  Entravon ,  m. 
Hielstuk ,  o.  Talo7i  (de  souHer) ,  m. 
HJelvlerken,  v.  mv.  Talonnières ,   f. 

Hier ,  byw.  Jci,  Kom  — ,  Fenez  id.  — 
ligt ,  —  rust.  Ci-gU.  —  en  daer.  fA 
el  Ui,  par-cit  parUt.  —  is,  -—  zyn. 
Foid.  —  langs.  Par  id.  —  na.  Ci- 
après ,  après  cela,  —  nevens ,  —  ne- 
vensgaende.  Ci-joint,  —  om.  Pour 
cela ,  c'est  pourquoi.  —  op.  LA  des- 
sus;  après  cela.  —  toe.  Jusqu'ici.  — 
uit.  De  cela  ^  ^  ld,  en.  —  van.  De 
cela  y  en.  —  voren.  Cirdevanl ,  d- 
dessiLS.. 

Hieten ,  b.  w.  Appeler.  — ,  o.  w.  S*ap^ 
peler. 

Hik ,  m.  Hoquet ,  m. 

Hikken,  o.  w.  Avdr  Ie  hoquet. 

Hild,  V.  FeniL  m. 

Hilletje,  o.  Clapet  de  pompe,  m. 

Hiltik,  m.  Osselet^  m. 

Hiltikken,  o.  w.  Jouerauxosselets. 

Hin,  V.  Poule,  f. 

Hinde,  v.  Biche,  f. 

Hindekalf,  o.  Faon,  m. 

Hinder,  m.  en  o.  Obstacle;  embarras; 
lort,  m. 

Hinderen  ,  b.  w,  Etnpêcher ;  gêfier ; 
nuire. 

Hindering,  v.  Zie  Hinderpael. 

Hinderlaeg ,  v.  Embüche;  emtmscade , 
f. ;  guel-apens,  m. 

Hinderlyk  ,  b.  n.  Nuisitle;  contraire; 
désavantageux. 

Hindernis,  v.  Zie  Hinderpael. 

Hinderpael,  m.  Obstacle ;  empêchement; 
embarras^  m.;  opposüion,  f. 

Hinderste,  o.  Derriére ,  m. ;  croupe ,  f. 


Hindertogt,  m.  Arrière-garde,  t 
Hinkelen,  o.  w.  Sauter  sur  une  jambe. 
Hinken,  o.  w.  Bdter,  clocher. 
Hinkend,  b.  n.  Boiteux.  Al  —e.  Clopm- 

clopant. 
Hinkepink ,  m.  en  v.  Boiteux ,  m. ;  bei-- 

teuse ,  f. 
Hinkepinken,  o.  w.  Bdter ,  clocher. 
Hinking,  v.  Claudication ,  f.;  cloche- 

ment,  boitefnent,  m. 
Hinkperk,  o.  Méreüe,marelle{\Q\id'eïï'' 

fants) ,  f. 
Hinkspel,  o.  Zie  Hinkperk. 
Hinneken,  o.  Poulette,  f. 
Hinneken,  o.  w.  Zie  Grinniken. 
Hinnenbezie,  v.  Framboise,  f. 
Hinniken,  o.  w.  Zie  Grinniken. 
Hippelen,  o.  w.  Sautiller. 
Hippen,  o.  w.  Zie  Hippelen. 
Hippocras,  m.  I  Hypocras  (liqueur), 
Hippokras,  m.  i      m. 
Hirs,  Hirse,  v.  Mil,  miUet,  m. 
*Historiael,  b.  n.  Historial. 
Historie,  v.  Histoire,  f. 
Historieschilder,  m.  Peintre  d*histaire , 

m. 
Historieschry ver ,  m.  Historiën;  hisUh- 

riographCy  m. 
Historisch ,  b.  n.  Historique.  — ,  byw. 

Historiquement. 
Hitsen,  b.  w.  Zie  Aenhitsen. 
Hitsig,  b,  n.  Chaud ; ardent ; échauffé ; 

avide. 
Hitsigheid  ,  v.  Chaleur;  ardeur,  f. 
Hitte,  V.  Chaleur;  ardeur;  fougue,t. 
Hittemeter,  m.  Calorimètre,  m. 
Hittig,  enz.  Zie  Hitsig,  enz. 
Hittiglyk,  byw.  Chaudement. 
Ho !  tusschenw.  Ho  t 
Hobbel,  m.  Inégalité;  bo^se,  f. 
Hobbelbek,  m.  Bègue ,  bredouiUeur,  m. 
Hobbelen  ,  o.  w.  Etre  agité  en  divers 

sens ;  bégayer;  avancer  lentemerU. 
Hobbelig,  b.  n.  Inégal;  raboteux. 
Hobbeligheid,  v.  Inéfalité,  f. 
Hobbeling,  v.  Agilation,  f. 
Hobbelpaerd,  o.  i  Cheval  de  bols  lisur 
Hobbelpeerd,  o.  f     lequel  les  enfants  u 

balancent)^  m. 
Hobben,  o.  w.  Être  agité  en  divers  sens; 

être  baUotté. 
Hobo,  V.  HautboiSy  m. 
Hobospeler,  m.  Hautbois,  hautbotstCy  m. 
Hoe,  byw.  Comment;  de  queue  ma- 
niere ;  comme ;  combien;  que.  —  zoo^ 

—  dat?  Comment  cela?  —  zeer,  — 


Digitized  by 


Google 


HOE 


HOE 


23» 


veel.  Combien,  —  ver?  Jusqu'oü  f  — 
oud  is  hy  ?  Quel  dge  a-t-il  f  —  langer 

—  beter.  De  mieux  en  mieux.  —  lan- 
ger —  meer.  De  plus  en  flus.  —  eer 

—  liever.  Le  plus  iót  possible.  —  lan- 
ger —  erger.  De  pis  en  pis.  —  liet  ook 
zy.  Quaiqü'il  en  soit.  —  laet  is  het? 
Queue  lieure  est-ü  t  Hoe !  CommentI 
quoi! 

Hoed,  m.  Chapeau,  m. 

Hoedanig ,  voornw.  Qui  f  quel  f  queue 

espèce  de  f  tel  que.  — ,  byw.  Com- 

mentt 
Hoedanigheid,  v.  QuaMté;  proprieten 

Hoedband,  m.  Bourdalou ,  m. ;  taisse,  L 
Hoedbol,  m.  Fot*me  de  chapeau^  f. 
Hoede,  v.  Protection;  garde;  précau^ 
tion ,  f.  Op  zyne  —  zyn.  Être  sur  ses 


Hoeden, b.  w.  Garder;  préservet;  faire 

pattre.  Zich  — .  Se  garder. 
Hoedenbol,  m.  Ferme  de  chapeau,  f. 
Hoedendoos,  V.  l    Etui  de   chapeaUy 
Hoedenkas,  v.     f      m. 
Hoedenkramer ,  m.  CtMpeHer^  m. 
Hoedenmaekster,  v.  Chapelière,  f. 
Hoedenmaken  (het) ,  o.  ChapeUerie  , 

f. 
Hoedenmaker;  m.  Chapelierj  m. 
Hoedenmaker skaer de,  v.  CarreUt,  m. 
Hoedenmakery,  v.  ChapeUerie,  f. 
Hoedenverkooper,  m.  Chapelier^  m. 
Hoedenverkoopster,  v.  Cliapelière,  f. 
Hoedenwinkel ,  m.  Boulique  de  chape^ 

Her.t. 
Hoeder,  m.  Prolecteur;  garde,  m. 
Hoederin,^.  Gardienne;  gardeuse,  f. 
Hoedlint,  o.  Zie  Hoedband. 
Hoedster ,  v.  Proteclnce;  gardienne  , 

KS?:-h- Hoedband. 

Hoef,  m.  Come,  f.;  sabot^  m.  — ,  v. 

Ferment. 
Hoefblad,  o.  Pas-d'dne ;  tussilage,  m. 

Hoefhamer,  m.  Broclioir,  ferretier,  vi. 
Hoefhuerder,  m.  Fermier,  m. 
Hoefkruid,  o.  Zie  Hoefblad. 
Hoeftnes,  o.  Boutoir^  m.,  Oute^  f. 
Hoefnagel,  m.  Clou  it  cfievalj  m. 
Hoefpacht,  v.  Ferme,  f. 
Hoefimchter,  m.  Fermier,  m. 
Hoefpachtster,  v.  Fermière,  f. 


Hoefslag,  m.  Ruade;  demeure,  f. 
Hoefslagbron,  v.  Hippocrène,  f. 
Hoefsmedery,  v.  Maréchalerie,  f. 
Hoefsmid,  m.  Maréchal  ferrant,  m. 
Hoefsmidstasch,  v.  Ferrière^  f. 
Hoefstal,  m.  Travaü  (machine),  m. 
Hoefjrzer,  o.  Fer  d  cheval,  m. 
Hoegenaemd,  b.  n.  )  Qu^lconque ,  qui 
Hoegenoemd,  b.  n.  f     que  ce  soit,  de 

quelle  espèce  que  ce  soit. 
Hoegrootheid,  v.  Grandeur  ou  quantum 

determinée;  somme  ,  f. ;  total;  mon- 

tant,  m. 
Hoei,  o.  iÏMi(ville). 
Hoek,  m.  Coin;  angle;cap,  m.;  contrée,. 

f.;  cóté;  hamegon,  m.;  encoignure^  f.; 

comptoir  de  boulique^  m. 
Boekachtig,  b.  n.  Jngulaire;  anguleuxf 

comu. 
Hoekbalk,  m.  Arêtier,  m. 
Hoekbank ,  v.  Comptoir  de  boutique , 

m. 
Hoekboomen,  m.  mv.  Pieds  comiers 

(arbres) ,  m.  pi. 
Hoekboot,  m.,  V.  en  o.  )  Bourque  (na- 
Hoeker,  m.  )      vire),  f. 
Hoekgoot,  V.  Gèze,  m. 
Hoekhuis,  o.  Maison  du  coin^  f. 
Hoekig,  b.  n.  Zie  Boekachtig. 
Hoekje,  o.  Petil  coin ;  reduit ,  m. 
Hoekkas  ,  v.  Encoignure ,  f. ,  écoinson 

(meuble),  m. 
Hoeklyn,  v.  Diagonale,  f. 
Boekmeetkunde,  v.  Goniométrie,  f. 
Boekmeter,  m.  Grapfwmètre ;  goniomé- 

tre ;  pantométre^  m. 
Boekmeting,  v.  Zie  Boekmeetkunde. 
Boekmuer,  m.  Butée,  culée,  f. 
Boekpael,  m.  Bome,  f. 
Boekpilaer,  m.  Colonne  anguloAre,  f. 
Boekpilaster,  m.  Pilastre  comier^  m. 
Boekplaesteringen  ,  v.  mv.  Arêtières  y 

Hoekpost,  m.  Poteau  comiery  m. 
Boeksken  ,  o.  PelU  coin  ;  petit  angle  r 

m. 
Boekspar,  v.  Arêtier,  m. 
Boeksteen,m.  Pierre angulaire;  bomCr 

f. ;  écoinson,  m. 
Boekstyl,  m.  Poleau  comier,  m. 
Boekswyze,  byw.  Jngulairement. 
Boektand,  m.  Dentcanine,  f. 
Boekvormig,  b.  n.  Qui  a  la  forme  d-urt 

angle.  — ,  byw.  Jngulairement. 
Boekvomiglyk,  byw.  AngulairemenU 
Boekyzer,  o.  Comelte,  f. 


Digitized  by 


Google 


240 


HOE 


HOF 


Hoekzuilen ,  v.  mv.  Jntes ,  m.  pi. ;  co- 
lonnes anguUüreSy  f.  pi. 

Hoen,  o.PouUy  f. 

Hoendepbeet,m.  Mouron  fplante),m. 

Hoenderbout,  m.  Cuissede  poulet,  f. 

Hoenderdief,  m.  Milan,  busard,  m, 

Hoenderei,  o.  OEufdepottlCy  m. 

Hoenderhaksel,  o.  OibeloUe^  f. 

Hoenderhok,  o.  PoulaiUer,  m. 

Hoenderhond ,  m.  Cfiien  couchant , 
chtend'arrêt^m. 

Hoenderkot,  o.  Poulaitter,  m. 

Hoenderkooper,  m.  Coquetier,  poutail- 
Ier,  m. 

Hoenderkraker,  xn.Croqtteurdepoutets^ 
m. 

Hoendermaeg,  v.  Gésier  de  poule,  m. 

Hoendermarkt,  v.  )  Marché  aux  pon- 

Hoendermerkt,  v.  f      Uts^  m. 

Hoendemest,  o.,  m.  en  y.  Nid  de  poule, 

m. 
Hoenderoog ,  o.  en  t.  Cor  aux  pieds , 

m. 
Hoenderpastei,  v.  Pdtéde  pouUt,  m. 
Hoenderpoot,  m.  Pieddepoule^  m. 
Hoenderrek  ,  o.      )     Juchoir ;  juc  , 
Hoenderroest ,  m.  f        m. 
Hoendersoep ,  v.  Bouillon  de  poulet , 

m. 
Hoenderverkooper,  m.  Coquetitr ,  pou- 

laiUer^  m. 
Hoendervleesch ,  o.  Chair  on  viande 

blanche ;  chair  de  volaiUe,  f. 

ai?m.|  CercU:cerceau,m. 
Hoepelen,  o.  w.  Jouer  au  cerceau, 
Hoepelhaek  ,  m.  Traitoire  (ontil) ,  f. 
Hoepel  maker  ,  m.  Cerclier ,  m. 
Hoepelrok  ,  m.  Fertugadin ,  m. 
Hoepelspel ,  o.  Jeu  du  cerceau ,  m. 
Hoephont « o.  FeuiUard ,  m. 
Hoepring,  m.  Jonc,  m.;  bague  unie. 

Hoer  ,  V.  Courtisane ,  f. 
Hoerachtig  ,  b.  n.  ïmpudique, 
Hoerenweerd  ,  m.  Souteneur^  m. 
Hoereren ,  o.  w.  PaiUarder, 
Hoerery ,  v.  PailLardise ,  f. 
Hoerhuis ,  o.  Lieu  de  débauche^  m. 
Hoest,  m.  Toux.  f. 
Hoesten ,  o.  w.  Tousser. 
Hoester ,  m.  Tousseur,  m. 
Hoestmiddel ,  o.  en  m.  Béchique ,  m. 
Hoestster ,  v.  Tousseuse ,  f. 


Hoeststillend*,  b.  n.  Béchique. 
Hoetelaer ,  enz.  Zie  Broddelaer ,  ens. 
Hoetelen ,  enz.  Zie  Broddelen ,  enz. 
Hoeve ,  v.  Ferme ;  métairie  ,  f. 
Hoeveel ,  byw.  Combien, 
Hoeveelheid ,  v.  Quantité,  i.;  nombre , 

m. 
Hoeveelmael ,  byw.  Combien  de  foii. 
Hoeveelste  ,  b.  n.  Quantième, 
Hoeven ,  b.  en  o.  w.  Zie  Behoeven. 
Hoevenaer  ,   m.    Fermier ;  métayer , 

m. 
Hoevepachter ,  m.  Zie  Hoevenaer. 
Hoevepachtster ,  v.  Fermière ,  f. 
Hoewel ,  voegw.  Quoique ;  bien  que. 
Hoey  ,  o.  Hui  (vilie  de  Belgique). 
Hoezaer,  m.  Hussard,  ttousard,  dei. 
Hoezeer ,  byw.  Combien,  — ,  voegw. 

Quoique. 
Hof,  m.  Jardin,  m.  — ,  o.  Cour^  f. 

Ten  hove,  aen  (by)  het  — .  A  la 

cour,  Zyn  —  by  iemand  maken.Ftfirr 

sacourhq.q. 
Hofarts ,  m.  Médedn  de  la  cour,  m. 
Hofbed ,  o.  Carré  (dejanHn),  m.,  ploi»- 

che :  couche ,  f. 
Hofbediende,  m.  Officier  de  la  cour^ 

m. 
Hofbediening ,  v.  Zie  Hofdienst. 
Hofbewaerder ,  m.  Conciërge ,  m. 
Hofbewaerster ,  v.  Conciërge ,  f. 
Hofbloem ,  v.  Fleur  dejardin ,  f. 
Hofdame ,  v.  Dame  de  la  cour ,  f. 
Hofdienst ,  m.  en  v.  Service  de  la  cour . 

m. 
Hofeppe  ,  V.  Persil ,  m. 
Hoffelyk ,  b.  n.  CivU s  poli ;  galant.  — , 

byw.  Galamment;  poUmenl. 
Hoffelvkheid ,  V.  Civtlité ;  politesse ,  f. 
Hofjg^ebruiken ,  o.  mv.  Cérémonial,  m., 

usages  de  chaque  cour ,  m.  pi. 
Hofgenoot ,  m.  Compagnon  de  oour^ 

coUègue ,  m. 
Hofgereedschappen  y  o.  mv.  UstensUes 

du  jardinage ,  m.  pi. 
Hofgeregt,  o.  Conseüt  m.,  ou  cham- 

bre  de  la  cour ,  f. 
Hofgewas ,  o.  Jfer^e  ou  plante  potagèrt, 

Hofgezin ,  o.  Cour ,  f.;  gens  de  comr, 

m.  pi. 
Ho^od  j  m.  Fertumne  (myth.) ,  m. 
Hofnond  ,  m.  MdUn ,  m. 
Hofhouding ,  v.  Cour .  f. 
HofhouweeltiH ,  o.  Binockon  (outü), 

m. 


Digitized  by 


Google 


HOK 


HOM 


341 


Hofhui^,  o.    )  Kiosque,  cabimet  <U 
Hoflmjsken ,  o.  f     jariün  ,  paviUon , 

m. 
Bor}e,o.Jardinet,m. 
HoQonker  ,  m.    Gentilhomme  de   la 

eenr;  courtisan ;  page  de  cour ,  xn. 
Bo/JaiTer ,  ▼.  Dame  de  ia  cour ,  f. 
Hofkamer ,  ▼.  Zie  Hofgereg^. 
Hoftdn ,  o.  Jardinet ,  m. 
Hofkera ,  r.  Nasitort ,  cresson  aléms , 

BL 

Hofkraiden ,  o.  mv.  Herbes  ou  piarUes 

f9tMgket ,  f.  pi. 
HoiUen ,  r.  ^((^  dejardin ,  f. 
Hofineester ,  m.  JTaUre  (i'/)<^ ;  rMJor- 

dme^m. 
Hofmeestersehap ,  o.  Cfiarge  de  maUre 

^Miei ,  de  majordmne ,  f. 
Hofmeger ,  m.  Maire  du  palais ,  m. 
Hofnar ,  m.  Bouffon  de  cour ,  m. 
Hofpart^  ,  ▼.  Par(i  de  la  cour ,  ».,  ca- 

nesriUë  m  f. 
Hof)pUet8  ,  Y.  fiésidence ,  f. 
Hof^egt ,  ▼.  ÉtiquHte ,  f. 
Hofjioon ,▼.  Por/e (te cour ,  dep<Ms, 

H(^p ,  T.  Coqueüe  ,  f. 

Hofpraet ,  m.  Z>e  Teau  /^^itó  de  cour , 

Hofjpredikant ,  m.  2  Prédicateur  de  la 
Ho^iediker ,  m.     )      cour,  m. 
fiofraed ,  m.  Cotueii  ou  confeUler  uu- 

Hofraefifltieer,  m.  ConseiUer  atüique, 

Hofregt ,  o.  DroU ,  m. ,  ou  justice  de 

Holregter ,  m.  Ju^  <te  (a  cour ,  m- 
Bofiieli,b.  u.  De  cour ;  de  ia  cour, 
Hofideep ,  m.  Zte  Hofiitoet. 
Ha£riek«  V.  Eseargoty  Umofon^  nou 
Bo£rtad ,  ▼.  £^Sit4Mtk^  ,.f. 
Bofirtabaeeeter ,  m.  Écuyer  cavaka- 

émr^m» 
Ho£itede,  ▼.  Maiion  de  campagne  ,  de 

pUtisance ,  f» 
Bofttedekeo ,  o.€(Uéi»e,  f.,  coUage, 


i ,  m.  CoTtége ,  m.,  ou  suUe  de 
lm€owr,f. 
Hofvacht ,  V.  Garde  de  la  cour ,  f. 
Hofwachtér ,  m.  C&ncierge ,  na. 
B^ ,  o.  jElo^le ;  bergerie ;  (ope ,  f.;  eA- 

c*oc ;  chenü ,  m.;  «loe ,  f. 
Bokaapal,  o.  fToca  0^^  cle  haaard) , 
I    ». 


Hokkeling,  m. en  v.  Feau  d'un  on, 

m. 
Hokken ,  o.  w.  Zie  Huiken. 
Hokkonyn  ,  o.  Xapin  cfe  clapier,  m. 
Hokspel ,  o*  Hoc  (jeu  de  cartes) ,  m. 
Hol ,  noUe ,  b.  n.  Creux;  concave ;  vide; 

aaité ;  orageux.  Holle  zee.  Mer  agir 

tee,  houUuse.  —  over  bol.  En  dé- 

sordre ,  en  confusion. 
Hol ,  o.  Jntre ,  m.;  caveme ;  grotte ,  f.; 

creux;  trou ;  terriër^  m. ;  tanière, 

ƒ. 
Hola  I  tusschenw.  Hola !  hé! 
Holacbtig,   b.  n.  Cavemeux;  ceUu- 

laire. 
Holader ,  v.  f^eiwe  cave  ,  f. 
Holbeitel ,  m.  Évidoir ,  m. 
Holblok ,  m.  Sabot ,  m. 
Holblokdrager  ,  m.  Sabotier ,  m. 
Holblokmaker ,  m.  Sabotier ,  m. 
Holbollig ,  b.  n.  Quinteux, 
Holboor ,  ▼.  Évidoir ,  in. 
Holbuik,  m.  GUmton ,  m. 
Holder  en  bolder,  byw.  Sens  dessus 

dessous. 
Holheid ,  V.  Cavité »  f.,  creux ,  m. 
HoUal  tusschenw.  Holal  hé! 
Holland  ,  o.  Hoilande  ,  f. 
Hollander ,  m.  Hollandais ,  m. 
HoUandsch ,  b.  n.  Hollandais. 
Hollen,  o.  w.  Prendre  Ie  mors  aux 

dents. 
Heiligheid,  v.  Cavité;  concavité,  f.; 

ere«;r ,  m. 
Holoogig,  b.  n.  Qui  a  les  yeux  enf on- 
ces. 
Holpenning ,  m.  Jncuse » f. 
Hol  rond ,  b.  n.  Concave. 
Holrondheid ,  v.  l  r^^^^^i,^   # 
Holronding /v.  f  C^ncavüé^t. 
Holster ,  m.  Fourreau  de  pistolet ,  m., 

fonte ,  f.;  havre-sac ,  m. 
Holsterkap  ,  v.  Custode  ,  f. 
Holstermaker ,  m.  Golnier ,  m. 
Holte ,  T.  Zie  Holiigheid. 
Holwortel ,  m.  Aristoloche  (plante) ,  f. 
Hom ,  V.  Latte  ou  laitance  (de  poisson)^ 

f. 
Hombaers ,  m.  Perche  laitée  (poisson) , 

f. 
Hombergat ,  o.  Encomail  (mar.) ,  m. 
Homberspel  ^o.  Zie  Omberspel. 
Homharing ,  m.  Hareng  laite,  m. 
Homkarper ,  m.  Carpe  laitée ,  f. 
Hommel ,  v.  Bourdon  (mouche) ,  m. 
Hommelbie ,  v.  Zie  Hommel. 

16 


Digitized  by 


Google 


242 


HON 


HON 


Hommeien ,  o.  w.  Bourdonner ;  mur- 

murer. 
Hommeling,  v.  Bourdonnement ,  m. 
Hommerd  ,  m.  Poisson  laité,  m. 
Homp  ;  m.  en  v.  Lopin ,  m. 
Hompelen  ,  o.  w.  Broncher ;  trébucher, 
Hompelig ,  b.  n.  Jnégal ;  raboteux. 
Hompeling ,  v.  Bronchement ,  m. 
Homvisoh  ,m.  Zie  Hommerd. 
Hond ,  m.  Chien  ,  m. 
Hondeken  ,  o.  Petü  chien ;  tichon ,  m. 
Hondenbrood ,  o.  Pain  pour  les  cfiiens , 

m. 
Hondendood ,  v.  Jpocyn  (plante) ,  m. 
Hondenhok ,  o.        )  rh^n    ^ 
Hondenhui8ken,o.f  ^^*' ^  "^• 
Hondenkeutel  ,  m.  en  t,  Fiente  de 

chien ,  f. 
Hondenkot ,  o.  I    Chenil , 

Hondennest ,  o. ,  m.  en  ▼.    f      m. 
Hondennesije ,  o.  Logette ,  f. 
Hondenslager  y  m.  Cnasse-chien ,  m. 
Hondensteert ,  m.  Queue  de  chien ,  f. 
Hondenrel ,  o.  Peau  de  chien  ,  f. 
Hondenvet ,  o.  Graisse  de  chien  ,  f. 
Honderd ,  telw.  CetU.  — ,  v.  en  o,  Ceril, 

m.;  centaine ,  f.  Met  of  by  —en.  Par 

centaines.  In  't  — .  Ju  hasard ;  con- 

füéément.   Vyf  ten  — .    Ctnq  pour 

cent. 
Honderdarmig ,  b.  n.  Centimane. 
Honderdbladig ,  b.  n.  Qui  a  cent  feuU- 

les. 
Honderddeelig ,  b.  n.  Centésimal. 
Honderddnbbel ,  b.  n.  Zie  Honderd- 
voudig. 
Honderderlei ,  onv.  b.  n.  De  cent  es- 

pèces. 
Honderdgradig ,  b.  n.  Centigrade. 
Honderdhandig ,  b.  n.  Centtmane. 
Honderdjarig ,  b.  n.  Centenaire ;  sécu- 

laire. 
Honderd  mael ,  byw.  Cent  fois. 
Honderdman ,  m.  Centumvir ,  m. 
Honderdmannig ,  b.  n.  Centumvirat, 
Honderdmanschap  ,  o.  Centumvirat , 

m. 
Honderdoogig ,  b.  n.  Qui  a  cent  yeux. 
Honderdpootig ,  b.  n.  Centipéde, 
Honderdste  ,  b.  n.  Centième. 
Honderdtal ,  o.  Cent ,  m. ;  centaine ; 

centurie ,  f. 
Honderdvoetig ,  b.  n.  Centipéde. 
Honderd iroud ,  o.  Centuple ,  m. 
Honderdvoudig,  b.  n.  Centuple.  — , 

byw.  Au  centuple. 


Honderdwerf ,  byw.  Cent  fois. 
Hondin ,  v.  Chienne  ,  f. 

ionfero.!^'"  Hondeken. 

Hondsblaer ,  v.  I    Terminthe  {méd.] 

Hondsblein  ,  ▼.  i       m. 

Hondsch  ,  b.  n.  De  chien ;  canin ;  gro 

sier ;  bruUU ;  vilain ;  sale ;  cynxqu 

—  ,   byw.    Grossièrement ;   brutali 

ment. 
Hondschheid,  v.  Grossièreté;  bruU 

Uté;  vilenie ;  saleté ,  f. 
Hondsdagen,  m.  mv.  CaniculCy  f. 
Hondsdistel,  v.  CamomiUe  puante,  f. 
Hondsdraf,  m.  Lierre  terrestre,  m. 
Hondsdrek,  m.  Fiente  de  chien,  f. 
Hondsgras,  o.  Chiendent.m. 
Hondshonger ,  m.  Faim  canine ;  cync 

rexie.f. 
Hondskers,  v.  Herbeaux  chiens,  f.;  xy 

lostéon,m. 
Hondskool ,  v.  Cynocrambe  (plante) 

m. 
Hondskop,  m.  TêU  de  chien,  f. 
Hondskoppig,  b.  n.  Cynocéphale. 
Hondskruid,  o.  Zie  Hondsgras. 
Hondsluis,  v.  Tique  (insecte),  f. 
Hondsnest,  o.,  m.  en  v.  Chenil,  m. 
Hondsroos  ,  v.  Églantine ,  t\  cynorrlu 

don,  m. 
Hondsroozelaer,m.  Cynorrhodon^égUxi 

tier^  m. 
Hondsstar,  v.  Zie  Hondsster. 
Hondssteert,  m.  Queue  de  chien,  f. 
Hondssteertig,  b.  n.  Cynosure. 
Hondsster,  v.  Canicute,  f. 
Hondstand ,  m.  Dent  de  chien ;  dent  a 

nine ,  f. 
Hondstong ,  v.  Langue  de  chien  ;  cym 

glosse^  f.;  méUnet,  m. 
Hondsvlieg ,  v.  Cynips  (insecte) ,  m. 
Hondsvot,  m.  BélUre ;  coquin,  m. 
Hondswortel,  m..  Zie  Hondsgras. 
Honen,  b.  w.  Outrager;  insmter. 
Honend,  b.  n.  Outrageant. 
Hongaer,  m.  Hongrois,  m. 
Hongaersoh,  b.  n.  Hongrois. 
Hongtirisch,  b.  n.  Zie  Hongaersob. 
Hongarye,  o.  Jfon^rêe  jroyaume) ,  f. 
Honger,  m.  Faim;  famine;  ardeu\ 

avidite,  t. 
Hongeren,  o.  w.  Avoir  faim. 
hongerig,  b.  n.  Affamé;  fttméliqne. 
Hongerigheid,  v.  Zie  Honger. 
Hongerloos,  b.  n.  Qui  n*a  pas  faim. 
Hongerloosheid,  v.  Anorexie,  f. 


Digitized  by 


Google 


HOO 

Hongerlydend,  b.  n.  Jffamé. 
ÖODfirerlyder ,  m.  Jffatné;  gredin ,  m. 
Hongersnood,  m.  Famine,  f. 
Hongerstiller,  m.  Jbat-faim,  m. 
Honig,  m.  Miei,  m. 
Honigachtig,  b.  n.  Miellevx, 
Honigazyn,  m.  Oxymel,  m. 
Honigbie »  t.  Mouche  h  miei ,  abeiUe , 

Honigbloem  ,  t.   Métianthe  (plante) , 

m. 
HonjgdauWy  m.  Miellat,  m.,  mielléei 

nieUe,  f. 
Honigdrank,  m.  Hydromei,  m. 
Honiggezwel,  o.  Mélicéris  (tumenr),  m. 
Honighuisje,  o.  MvéoLe,  m. 
HonSgkelk,  m.  Nectaire  (bot.) ,  m. 
Honigkoek ,  m.  Gdteau  au  miel^  m.  — . 

Zie  Houigraet. 
Honigkruid,  o.  Zie  Honigbloem. 

MfSf^ptor  V  \  EmmieUure  (cata- 

Honigpaist,  v.  Mélicéris,  m. 

Honigraet,  v.  Rayon  de  miei,  m. 

Honigsap,  o.  Oxymel;  nectar^  m. 

Honigsteen,  m.  MeUithe,  f. 

Honigyat,  o.  Pipot,  m. 

Honigverw,  v.  Couleur  de  miei,  f. 

Honigverwig,  b.  n.  De  couleur  de  miei, 

Honigwater,  o.  Eau  de  miei,  f.,  hydro- 
melj  m. 

Honigwyn,  m.  OBnomel,  m. 

Honigzalf,  v.  EmmieUure,  f. 

Honigzeem,  o.  Mielvierge^  m. 

Honigzoet,  b.  n.  Doux  comme  miei; 
mUUeux, 

Honing,  m.  Zie  Honig,  enz. 

Honk,  o.  Fin,  f.;  lerme,  m. 

Honkeren,  o.  w.  Zie  Hunkeren. 

Hoofd,  o.  Tête^  f.;  chet;  cap:  rnöle; 
sommier,  m. ;  cause,  f.,  molif,  m.  Uit 
dien  —e.  Pour  cetle  raison.  Uit  —e 
van.  J  cause  de ;  en  verlu  de. 

Hoofdader,  v.  Feine  cépha^ique,  f. 

Hoofdafdeeling,  v.  Division  principale. 

Hoofdal taer,  o.  en  m,  Maitre  autel , 

m. 
Hoofdambtenaer,  m.  Foncüonnaire  su- 
.    périeur,m. 

Hoofdartikel,  o.  Arlicle  principal,  m. 
Hoofdbalk,  m.  JrchUrave,  f. 
Hoofdband  ,  m.  Bandeau ;  couvre-chef 

(chip.) ,  m.  Koninklyke  — .  Diadème , 

m. 


HOO 


245 


Hoofdbedoeling,  v.  Bul  principal,  m. 

Hoofdbedpyf,  o.  Aclion^  f.;  sujel  princi- 
pal d*un  poëme  épique  ou  dramülique, 
m. 

Hoofdbegrip ,  o.  Précis,  sommaire  ,  m. 

Hoofdbelang ,  o.  Inlérêt  principal , 
m. 

Hoofdbeschikking,  v.  Disposilion  prin- 
cipale^ f. 

Hoofdbeschuldiging,  v.  Jccusalion  ca- 
pUale,  f. 

Hoofdbestanddeel,  o.  BasCy  f. 

Hoofdbes tuer ,  o.  Direclion  générale, 

Hoofdbestuerder,  m.  Direcleur  en  chef, 

m. 
Hoofdbetaelmeester,  m.  )    Payeur  en 
Hoofdbetaler,  m.  f       ene  f,  m. 

Hoofdbezigheid ,  v.  Occupalion  princi- 

pale,  f. 
Hoofdbrekend  ,  b.  n.  Difficile ,  péni- 

ble. 
Hoofdbrekery,  v.  Zie  Hoofdbreking. 
Hoofdbreking,  v.  Rompemenl  de  têle ; 

casse-lêtey  m. 
Hoofddaed,  v.  Action  principale,  f. 
Hoofddeel,  o.  Chapitre,  m.;  parlie  prin- 
cipale, f. 
Hoofddeken,  m.  Grand-doyen,  m. 
Hoofddeksel ,  o.  Couvre^cnef;  chapeau; 

bonnet,  m.;  coiffe,  f. 
Hoofddeugd,  v.  Verlu  cardinnle,  f. 
Hoofddoek  ,  m.  Couvre-chef,  m. ;  coiffe 

de  nuü,  f. 
Hoofddoel,  o.  But  principal,  m. 
Hoofddraeijing,  v.  )  Vertige;  élourdis- 
Hoofdduizeling,  v.  f     sement,  m. 
Hoofddwaling,  v,  Erreur  capitale,  f. 
Hoofdeigenschap,  V.  QuaUté principale, 

Hoofdeinde,  o.  Chevet,  m. 
Hoofdeloos,  b.  n.  Acéphale. 
Hoofdeloosheid,  v.  Acéphalie,  f. 
Hoofdelyk,  b.  n.  Zie  Hoofdzakelyk. 
Hoofdgalei ,  v.  Galère  principale,  capi- 

tane,  réale^  f. 
Hoofdgebouw,  o.  Corps  de  logis^  de 

bdtiment,  m. 
Hoofdgebrek,  o.  Défaut  principal,  m. 
Hoofdgeld,  o.  Capilation,  f. 
Hoofdgeregt,  o.  Cour  supérieure,  f. 
Hoofdgeschil ,  o.  Poini  principal  de 

contestation ,  m. 
Hoofdgetal,  o.  Nombre  cardinal,  m. 
Hoofdgezag,  o.  Autorité  supérieure,  f. 
Hoofdgrond,  m.  Molif  principal^  m. 


Digitized  by 


Google 


244 


HOO 


HOO 


Hoofdhaer,o,  )  Chevelure.t,  ckeveux, 

Hoofdhair,  o.  (      m.  pi. 

Hoofdig,  b.  n.  Têtu;capiteux  — ,  Ifyw, 

Obstinément, 
HoofdigheJd,  ▼.  EntêUnient,  m. 
Hoofdinhoud  ,  m.  Sommaire ,  précis  , 

m. 
Hoofdkap,  v.  Capuchon,  m. 
Hoofdkerk,  v.  Cathédrale,  f. 
Hoofdketter,  m.  Hérésiarque,  m. 
Hoofdkussen  ,  o.  OreiUer ,  tntversin , 

m. 
Hoofdkwartier  ,  o.  QuarUer  général , 

m. 
Hoofdleen,  o.  Pief  dominant,  m. 
Hoofdleep,  v.  Doctrine  principale^  f. ; 

dogme^m. 
Hoofdletter,  v.  Capitale,  majuscule , 

f. 
Hoofdlyn,  v.  Liane  magistrale,  f. 
Hoofdlyst,  V.  Matrice,  f.;  registre  origi- 

naly  m. 
Hoofdmaet,  ▼.  Mesure  principale,  f. 
Hoofdman,  m.  Capitaine;  chef,  m. 
Hoofdmanschap,  o.  Capitainerie,  f. 
Hoofdmeter ,  m.  Céphalomètre  (méd.) , 

m. 
Hoofdmeting,  v.  Céphalométrie-iméd,) , 

Hoófdmlddel,  o.  en  m.  Remede  céphati- 

que ;  moyen  principal ,  m. 
Hoofdmis,  v.  GrofuC  messe,  f. 
Hoofdmisdaed  ,    ▼.    Crime    capital  , 

m. 
Hoofdmnts,  t.  Couvre-chef,  bonnet, 

m. 
Hoofdnaeld,  v.  AiguiUe  de  têU^  f. 
Hoofdofficier,  m.  Officier  supérieur; 

baiUi ,  m. 
Hoofdomstandigheid,  v.  Circonstanee 

principale ,  f. 
Hoofdomtrek,  m.  Ligne  magistrale, 

f. 
Hoofdonderwerp,  o.  Sujet  ou  objet  prin- 
cipal, m. 
Hoofdontleding,  v.  Céphalatomie,  f. 
Hoofdoorzaek ,  y.    Cota^  principale, 

f. 
Hoofdpacht,  V.  Fiprm^  principale,  t 
Hoofdpersoon,  m.  Personne  principale , 

f.;  cA^/;  m. 
Hoofdpeuluw ,  v.  Travcr^in ,  chevet , 

m. 
Hoofdplaets,  v.  Cheflieu;  Ueu  prind- 

pal,m. 
Hoofdpranger,  m.  Frontal,  m. 


Hoofdpunt,  o.  Point  principal;  xénWi, 

m. 
Hoofdpyn,  v.  Mal  de  UtCy  m. 
Hoofdregel ,  m.  Règle  principale;  règle 

générale,  f. 
Hoofdreglster,  o.  Sommier,  m. 
Hoofdregter,  m.  Grand  juge,  m. 
Hoofdrol,  T.  /{^/e  principal,  m. 
Hoofdschatting,  v.  Zie  Hoofdgeld. 
Hoofdscbedel,  m,  Crine;  sommet  4e  Ui 

têle,m. 
Hoofdschering,  v.  Rasure,f, 
Hoofdschout,  m.  Grand  bailU,  ra. 
Hoofdschuld,  y.  Detteprineipate,  f. 
Haofdsieraed.o.  )    Ornement  de  iête, 
Hoofdsiersel,  o.  f      m.;  coiffure,  f. 
Hoofdsluijer,  m.  Foikf  taled,  m. 
Hoofdsom,  V.  Capital,  principal,  m. 
Hoofdspier,  v.  Muscle  de  la  tête,  m. 
Hoofdstad,  y.  Capüale ;  viUe  prindpaie , 

Hoofdstel,  o.  Têtière  {d'une  brideU  f. 
Hoofdstem ,  v.  Partie  récitante  (mus.) , 

f. 
Hoofdstof,  V.  Element,  principe,  m. 

Hoofdstudie,  V.  Étude  principale,  f. 
Hoofdstuk ,  o.  Chapitre;  point  prind- 

pal ;  chef,  m. 
Hoofdswyze,  byw.  Par  tête. 
Hoofdtak,  m.  Branche  principale,  f. 
Hoofdtooi,  m.     )  Ornement  de  tite,  m.; 
Hoofdtooisel,  o.  f    coiffure,  f. 
Hoofdtouwen ,  o.  m  v.  mT.  Hawèans 

(mar.),  m.  pi. 
Hoofdtreffen,  o.  Combat  générmC^  m.; 

bataille  décisive,  f. 
Hoofdtrek,  m.  Trait  principal,  m. 
Hoofd  trekker,  m.  Tire-tête  (chlr.),  m. 
Hoofd  verband ,  o.  Bandeau ;  serre-tête, 

m. 
Hoofdverbindtenis ,  t.  Obligation  prinr- 

cipale,  f. 
Hoofdverwen ,  v.  mv.  ^auteurs  matfi" 

ces;    oouleurs   primitwes;   couteurs 

principales,  f.  pi. 
Hoofd vesibouwer,  m.  Ingénieur  en  chef , 

m. 
HoofdvUes,  o.  Coiffe  (anat.),  f. 
Hoofdvloed,  m.  Enchifrèntment;  rhmme 

de  cerveau,  catarrhe,  m. 
Hoofdvonnis  ,  o,  Sentence  dé/initive, 

f. 
Hoofdvormig,  b.  n.  CéphalMe. 
Hoofdvyand,  m.  Ennemimortel^  m. 


Digitized  by 


Google 


HOO 


HOO 


245 


Hoofdwacht,  v.  (}ran(f  garde,  f.;  pre- 

mier  quart  (mar.),  m. 
Hoofdwaerde »  v.  Faleur  en  capital , 

HoofdwapoD,  o.  Armure  dé  tête^  f. 
Hoofd-waterzucht ,   y.    Hydrocéphale  , 

Hooföwee,  o.  Céphaldlgie ,  douleur  de 

UU.L 
Hoofdwerk»  o.  OuvYage  fnincipaL,  m.; 

affaire  principale,  f.;  chef -d* oeuvre , 

xn. 
Hoofdwet,  V.  Loi  suprème^  f. 
Hoofdwind,  m.  Fent  cardinal,  m. 
Hoofdwindsel,  o.  Zie  Hoofdband. 
Hoofdworm,  m.  Fer  céphalique^  ra. 
Hoofdwortel,  m.  Pivot,  m.,  racine  pi- 

votante,  f. 
Hoofdzaek,  ▼.  Affaire  vrincipaie,  f.; 

pdntprineipal;  L^euentteL,  m. 
Hoofdzakelyk,  b.  n.  Principal;  essen- 

tiel.  — ,  byw.  Prindpalement ;  essen- 

iieUement. 
Hoofd2akelykh6id,y .  Importance  (d'une 

affaire),  f. 
Hoofdzeer,  o.  Mal  de  UU,  m.;  teignê , 

Hoofdzeil,  o.  Fdle  principale,  f. 
Hoofdzenuw,  v.  Nerf  principal,  m. 
Hoofdzetel,  m.  Siége  principal,  m.;  mé- 

tropoU ;  résidenee,  f. 
Hoordzonde,  v.  P^hé  capilal  on  mor- 

tei,  m, 
Hoofdzout ,   o.   Acide ;  sel  primiUf , 

m. 
Hoofdzuebt,  ▼.  Alopéde;  peiade,  f. 
Hoofdzoü,  V.  Colonne  principale,  f. 
Hoofdsuiyerend,  b.  n.  Céphalarlique. 
Hoofdzweer,  v.  ^^cé«  (iaiu  /a  Ule,  m.; 

migraine,  f. 
Hoofdzwindel,  m. )   Ferlige,  tournaie* 
Hoofdzwym,  v.     |      m^n/  de  téle,  m. 
Hoofsch ,  b.  u.  De  cour,  —e  juffers. 

Dames  de  la  cour.  —e  zwier.  Air  de 

cour, 
Hoofsebheid ,  y.  Ton,  air »  m.,  ou  ma- 

nières  de  cour,  f.  pt. 
Hooff,  b.  n.  HatU;  elewé;  grand ;  noble  ; 

suDlime;  foncé,  — ,  byw.  HaxU;  tres; 

fort. 
Hoogachtbaer,  b.  n.  Trés-honoraHe ; 

augusU, 
Hoogachtbaerheid,  v.  Seigneurie;  gran- 
deur ;  éminence,  f. 
Hoogachten,  b.  w.  EsUmer  beaucoup  ; 

vénérer;  respecter. 


Hoogachting,  y.  Estinie;  vénération; 

f.;  respect,  m. 
Hoogadelyk.  b.n.  Zie  Hoogedel. 
Hoogaenzienlyk^  b.  n.  Zie  Hoogacht- 

baer. 
Hoogbeenig,  b.  n.  Haut  enjambé, 
Hoogbejaerd,  b.  n.    Fort   avance  en 

dge. 
Hoogbejaerdheid,  y.  Age  fort  avance, 

m. 
Hoogberoemd,  b.  n.  Fameux;  illus- 

tre. 
Hoogblauw,  b.  n.  Bleu  foncé.  — *,  o. 

Azur,  m. 
Hoogboord,  o.  Haut  bord,  m. 
Hoogboordig,  b.  n.  De  haut  bord. 
Hoogbootsman,  m.  Bosseman,  cantre- 

maüre  (mar.),  m. 
Hoogborstig,  b.  n.  Qui  a  la  poilrine 

haute;  fier. 
Hoogdag,  m.  Grande  féle,  f. 
Hoogdravend,  b.  n.  Sublime;  élevé; 

pompeux;  ampoulé. 
Hoogdravendheid,  y.  Subtimilédu  sty- 

Ie,  f.;  style  sublime   ou  ampoulé, 

m. 
Hoogdringend,  b.  n.  Très-pressant. 
Hoogdringendheid,  v.  Urgence,  f. 
Hoogduitsch,  b.  n.  Allemand ;  germa- 

nique. 
Hoogduiteoher,  m.  Allemand,  m. 

Hoogedelheid,  v.  Grandeur;  haute  no- 
blesse,  f. 

Hoogelyk ,  byw.  Tres  ;  fort ;  beau- 
coup. 

Hoogen,  b.  w.  Hausser;  élever;  enché- 
rir;  rehausser. 

HoogepricBter,  m.  Grand  prêlre;  sou- 
veratn  pontife,  m. 

Hoogepriesterlyk,  b.  n.  Poniifical.  — ♦ 
byw.  Pontifiialement. 

Hoogepriesterschap,  o.  Pontificat,  m, 

Hoogeraed,  m.  Grand  conseil,  m.;  cour 
supérieure,  f. 

Hoogerbieding,  y.  Enchère,  surenchère, 

Hoogereind,  o.  Le  haut  bout,  m. 
Hoogergeregt  ,  o.    Cour  supérieure  , 

Hoogerhand,  y.  Le  premier  rang,  m., 
la  préséance,  f.  Van  — .  De  la  part  du 
souverain;  par  ordre  supérieur. 

Hoogerhuis ,  o.  Chambre  haute;  cham- 
bre  des  pairs  (en  Angleterre),  f. 


Digitized  by 


Google 


246 


HOO 


HOO 


Hoogesohool,  v.  Vniversité;  académie  , 

Hooggaend,  b.  n.  Excessifj  énorme. 
Hooggeacht,  b.  n.  Très-esttmé. 
Hooggeboren,  b.  n.  Très-noble ;  iüus- 

tre. 
Hooggeëerd,  b.  n.  Très-respectable. 
Hooggeel ,  b.  n.  Jaune  /oncé;  jaune 

dore. 
Hooggeleerd,  b.  n.  Très-savant. 
Hooggeleerdheid ,  ▼.    Grand   savoir , 

m. 
Hooggeregtshof,  o.  Cour  supérieure, 

haute  cowy  f. 
Hooggeschat,  b.  n.  Très-estimé. 
Hooggezaghebber,  m.  Souverain,  m. 
Hooggezeten,  b.  n.  Haut  place. 
Hooghartig ,  enz.   Zie  Hoogmoedig , 

enz. 
Hoogheid,  v.  Grandeur ;  dignité ;  émi- 

nence;  altesse;  hautesse,  f. 
Hooghertig ,  enz.  Zie  Hoogmoedig , 

enz. 
Hooging,  V.  ÉlévaHon,  f. 
Hoogland,  o.  Pays  élevé,  m. 
Hooglander,  m.  Montagnard,  m. 
Hooglandsch,  b.  n.  Qui  vient  des  mon- 

tagnes  ou  des  pays  élevés. 
Hoogleeraer,  m.  Professeur  (d'une  uni- 

versité),  m. 
Hoogleeraersambt,  o.  Chaire,  f.;  pro- 

fessorat,  m. 
Hooglied,  o.  Cantique  des  cantiques , 

m. 
Hoogloffelyk,  b.  n.  Glorieux,  excellent; 

illustre. 

Hoogmoed,  m.  Orgueil,  m.;  arrogance; 

fierté;  présompiion;  vanité,  f. 
Hoogmoedig,  b.  n.  Orgueilleux;fier. 
Hoogrmoedigheid,  t.  Zie  Hoogmoed. 
Hoogmoediglyk ,   byw.    OrgueiHeuse- 

ment ;  fièrement. 
Hoogmogend,  b.  n.  Très-puissant, 
Hoognoodig,  b.n.  Très-nécessaire. 
Hoogpriesterlyk,  b.  n.  PontiflcaL 
Hoogpriesterschap,  o.  Pontificat,  m. 
Hoogrood,  b.  n.  Poncèau ;  vermeit. 
Hoogrog,  m.  Bossu,  m. 
Hoogniggig,  b.  n.  Bossu. 
Hoogschatten ,  b.  w.   Estimer  beau- 

coup. 
Hoogschout,  m.  Zie  Hoofdschout. 
Hoogsels,  o.  mv.  Lumière^  f.,  rehauts 

(peint),  m.  pi. 


Hoogstachtbaer,  b.  n.  Émintntissime. 
Hoogstammig,  b.  n.  De  haute  futaie. 
Hoogstatelyk ,  b.  n.  Pompeux;  inagni- 

fique.  — ,  by w.  Pompeusement ;  ma- 

gnifiquement. 
Hoogstbiedende,  m.  Demier  enchéris- 

seur,  m. 
Hoogste,  b.  n.  Le  plus  haut;  te  plus 

élevé;  supérieur;  suprème.  Ten  — , 

byw.  Au  plus;  tont  au  plus ;  extreme' 

ment. 
Hoogste  (het),  o.  Cime,^  f.,  sommet; 

comble,  fatteyin, 
Hoogstgelukkig,  b.  n.  Bienheureux. 
Hoogstgevaerlyk ,  b.    n.   Très-dange- 

reux.  — ,  byw.  Très-dangereusemenl. 
Hoogstnoodig ,  b.  n.  Tres-nécessaire  ^ 

essentiel. 
Hoogstvervelend ,  b.  n.  Excédant ,  qui 

fatigue  ou  importune  è,Vexcès. 
Hoogstwaerdig ,  b.  n.  Eminentissime  , 

révérendissime. 
Hoogs twaerschynlyk ,  b.  n.  Très-vrai- 

semblable.  — ,  byw.  Très-vraisembla' 

blement. 
Hoogte,  V.  Hauteur;  élévation,  f. 
Hoogtemeetkunde,  v.  AUimétrie^  f. 
Hoogtemeetkundig,  b.  n.  Altimétrique. 
Hoogtemeter,  m.  Altimètre,  m. 
Hoogtemeting,  t.  AUimétrie,  f. 
Hoogtyd,  m.  Fête;  grande  fête;  noce  , 

Hoogtydelyk,  b.  n.  Solennel.  — ,  byw. 

Solennellenitnt. 
Hoogverheven,  b.  n.  Eminent. 
Hoogverlicht,  b.  n.  Très-éclairé. 
Hoogverraed,  o.  Haute  trahison,  f. 
Hoogvliegend,  b.  n.  Qui  prend  Vessor  ; 

qui  vole  très-haut;  sublime^  élevé; 

hautain. 
Hoogvliegendheid,  v.  Sublimité,  f. 
Hoogvlieger,  m.  Aigle,  m. 
Hoogwaerd,  b.  n.  Zu  Hoogwaerdlg. 
Hoogwaerde,  v.  Grandeur;  éminence , 

Hoogwaerdig ,  b.  n.    THs-vénértible  , 

auguste;  reverend. 
Hoogwaerdigheid ,  v.  Grandeur;  révé- 

rence ;  éminence,  t. 
Hoogwaerdif lyk,  byw.  Avec  révérence; 

d'une  maniere  auguste. 
Hoogwater,  o.  Haute  marée;  la  haute 

mer,  t. 
Hoogweerd,  h.n.  Zie  Hoogwaerdig. 
Hoogweerdig,  enz.  Zie  Hoogwaerdig- , 

enz. 


Digitized  by 


Google 


HOO 


HOO 


247 


fioogrwigtig,  b.  n.  Très-imporUmt. 
Hoogwigtigheld,  t.  Grande  importan- 

CCyf. 

Hoogzael*  V.  Jute;  amton,  m. 
Hooi»  o.  Foin,  m.  By  —  en  by  gras,  Ie 

—  en  te  gras.  De  temps  en  temps. 
Hooiacbtig,  b.  n.  De  foin;  qui  ressem- 

bU  ü  du  foin. 
Hooiakker,  m.  Prairie,  f.,  pré^  m. 
Hooiberg,  m.  Tas  de  foin,  m.;  menie  ^ 

Hooibinder,  m.  Botteleur,  m. 
Hooiboom,  m.  Aideau,  m. 
Hooiboter,  v.  Beurre  d*hiver,  m. 
Hooibouw,  m.  Fanage^  m.;  fenaison ,  f. 
Hooidorscber,  m.  Cogne-fétu,  m. 
Hooigaffel,  v.  Fourche  ü  foin,  f. 
Hooigat,  o.  Abat'foin,  m. 
Hooiboop,  m.  Zie  Hooimyt. 
Hooijen,  o.  w.  Faner;   recueiUir  Ie 

foin. 
Hooijer,  m.  Faneur^  m. 
Hooikar,  v.  CharrelU  ü  foin,  f. 
Hooiland ,  o.  Zie  Hooiakker. 
Hooiloon,  m.  en  o.  Fanage,  m. 
Hooimaeijen,  b.  w.  Faucher  Ie  foin, 
Hooimaeijer,  m.  Faucfieur,  m. 
Hooimaeijing ,  t.  Fauehage ,  m. ;  fenai^ 

son,f. 
Hooimaend,  t.  JuiUet ,  mois  dejuillet , 

m. 


Woni^/n«/m   (  ^os  de  foin,  m.,  meu- 
Hooiopper,m.  >      ^  bara^  f 
Hooirook,  V.     )      ^'  ^^^^^^  ^' 
Hooiscbelf,  v.  Zie  Hooimyt. 
Hooiscbuer,  v.  Grange  au  foin,  f.;  fenil^ 

m. 
Hooistapel,  m.  Zie  Hooimyt. 
Hooister,  y.  Faneuse^  f. 
Hooitas,  m.  Zie  Hooimyt 
Hooityd ,  m.  Fenaison  ou  fanaison , 

Hooiveld,  o.  Zie  Hooiakker. 
HooiYork,  v.  Fourche  ii  foin^  f. 
Hooiwagen,  m.  Charioi  d  foin;  foMcheur 

OU  faucheux  (araignée) ,  m. 
Hooiwiscb ,  m.  en  y.  Bouchon  de  foin , 

m. 
Hooizolder ,  m.  Grenier  d  foin ;  fenil , 

m. 
Hoon,  m.  Outrage ;  affront ,  m. ;  honte , 

Hoonspraek ,  v.  Calomnie;  médisance , 
f. ;  outrage ,  nu 


Hoop ,  V.  Espérance ,  f. ;  espoir,  m.  — , 

m.  Monceau;  tas;  amas ,  xa,,  pUe; 

troupe;  bande,  t. 
Hoopgevend,  b.  n.  Expectatif, 
Hoopsgewyze,  byw.  j  En  tas;  en  tloc ; 
Hoopswyze,  byw.      f     en   foule ;  en 

quantité;  en  masse ;  par  band^. 
Hoorder,  m.  Auditeur^  m. 
Hooren ,  b.  w.  Entendre;  fouter;  op- 

prendre;  outr.  — ,  o.  w.  Écouter;prê' 

ter  t*oreille.  Ik  weet  dat  maer  van  — 

zeggen.  Je  ne  te  sais  que  par  otii- 

dire. 
Hoorend,  b.  n.  Enlendant;  écoutant. 
Hoorenswaerdig,  b.  n.  )    Digne  d*étre 
Hoorensweerdig,  b.  n.  f     entendu  ou 

écouté. 
Hoorn,  m.  Come,  f. ;  cor;  cornet;  vélin, 

m.  De  —  des  overvloeds.  La  come 

d* abondance, 
Hoornacbtig,  b.  n.  De  come,  comé. 
Hoornband,  m.  Reliure  en  vélin^  f. 
Hoornbeest,  o.  en  v.  Béte  d  comes^ 

f. 
Hoornbereider,  m.  Cometier^  m. 
Hoornblazer,  m.  Comeur,  m. 
Hoorndier,  o.  Zie  Hoornbeest. 
Hoorndragend,  b.  n.  Comigère^  comu. 
Hoornen,  onv.  b.  n.  De  come. 
Hoorngeld,  o.  Comage,  m. 
Hoornig,  b.  n.Zie  Hoornacbtig. 
Hoornloos,  b.  n.  Acère. 
Hoornpapier,  o.  Papier  vélin^  m. 
Hoornschelp,  v.  Buccin,  m. 
Hoornparkement,  o.  Félin,  m. 
Hoornslak,  v.  Zie  Hoornslek. 
Hoornslang,  v.  Céraste,  m. 
Hoornslek,  v.  Escargot,  limacon,  m. 
Hoornsteen,  m,  Comée  (espece  döjas- 

pe) ,  f. 
Hoorntje,  o.  Petüecome^  f.,  comichon; 

êcmet,  m. 
Hoorntongspier,v.  Cératogtosse  (mus- 

cle) ,  m. 
Hoornvee,  o.  Bêtes  d  comes,  f.  pi. 
Hoornverken,  o.  Babiroussa,  cochon- 

cerf,  m. 
Hoornviscb  ,  m.  AiguiUe  ( poisson ) , 

f. 
Hoornvlies,  o.  Comée,  f. 
Hoornvliesverslapping ,    v.     Chatasie 

(méd.) ,  f. 
Hoornvlieszweer ,  v.  Bothrion  (ulcère), 

m. 
Hoornvogel ,  m.    Calao,   bec-de^ome 

(oiseau) ,  m. 


Digitized  by 


Google 


24» 


HOR 


Hoornvonnig,  b.  n.  Comifortne. 
HoornTruchtig,  b.  n.  Céraêocarpe. 
Hoornwerk,  o.  Ouvrage  d  comes,  m. 
Hoomzwyn,  o.  Zie  HoornTerken. 
Hoorplaets,  v.  )  Audüoire,  m, ;  saOê 
HtforzaeL  v.      )     (Vaudience,  f. 
Hoos,  Y.Stpnon,  m.;  trambt;  f.;  taritUt; 

bas  [vêtemejat) ,  m. 
Hoos  vat,  o.  Écope,  eseope^  f. 
Hoovaerdig  ,    enz.    Zie  Hooveerdig  , 

enz. 
Hooveerdig,  b.  n.  OrgueiUeux.  — ,  byw. 

Zie  Hooveerdiglyk. 
HooTeerdigheid,  v.  OrgueU,  m. 
Hooveerdiglyk ,    byw.    Orgüeilieuse- 

merU, 
Hooveerdy,  v.  Zie  Hooveerdigbeid. 
Hoozen,  b.  w.  Puiser  Veau  avec  tme 

écope. 
Hoozer,  m.  tcope,  escope,  f. 
Hop ,  V.  HoutUmy  m.  — ,  m.  Huppe  (oi- 

seau) ,  f. 
Hopaontig,  b.  n.  Qui  ressemble  ü  du 

ncubUm. 
Hopakker,  m.  HoubUmnière,  f. 
Hopbouw ,  m.  Culture  du  houbUm ,  f. 
Hope,  V.  Zie  Hoop,  y. 
Hopeloos,  b.  n.  Désetpéré. 
Hopeloo8beid«  t.  Désespoir^  m< 
Hopen,  b.  w.  Espérer, 
Hopkooper  ,  m.  Marchandde  houbUm , 

m. 
Hopland,  o.  HoubUmnière,  f. 
Hopman,  m.  Capitaine^  m. 
Hoppe,  T.  Zie  Bfop,  v. 
Hoppen,  b.  w.  Houblonner, 
Hopplant,  T.  Plante  de  houbUm,  f. 
Hopstaek,  m.  Perche  &  houbUm,  f. 
Hopverkooper,  m.  Marchand  de  hou* 

bUm^  m. 
Hopzaed ,  o.  Graine  on  semence  de  hou-- 

bUm,t 
Hopzak,  m.Sacit  houbUm^  m. 
Horde,  v.  CUiie ;  horde ;  bande ;  troupe , 

Hordeken,  o.  CUsêe,  f.;  cUiyoHf  m. 
Hordenmaker,  m.     \  Faiseur  de  cUde$^ 
Hordenylecbter,  m.  |     m. 
Hordenwerk,  o.  CUiyonnage^  m. 
Horen,  enz.  Zie  Hoorn,  enz. 
Horizon,  m.  Horizon,  m. 
Horizontael,  b.  u.  HorizonUU,  — ,  byw. 

HorixonUUement. 
Horlevoet,  m.  Zie  Horrelvoet. 
*Horlogle,  ▼.  Horbge;  montre;  pm^ 

dule,  f. 


HOU 

♦Horlogiekas,  t.  Porte-montrêi^  al, 

^Horlogiekassentje,  o.  Porte^motUre  §( 
m. 

*Horlogiemaker,  m.  Herk^geri  m. 

^Horlogiemakery,  t.  HorUfgerie,  f. 

^Horlogiezak  ,  m.  Bourson,  gou4set  ^ 
m. 

Hom,  m.  Pointe  saiUante,  t. 

*Horoskoop,  o.  Horoscope,  m. 

Horrei,  m.  Coup,  choc,  m. 

Horrelvoet,  m.  Pied  bot,  m. 

Horsel,  enz.  Zie  Horzel,  enz.  \ 

Hort,  m.  Choc,  heurt ,  m.  Met  —en  en 
stooten.  j4  bétons  ronnms. 

Horten,  o.  w.  Heurter;  echouer. 

Horzel,  v.  Toon,  freU)n,  m. 

Horzelen,  o.  w.  Bourdormer;  faire  du 
bruU ;  gronder, 

Horzeling,  v.  Bourdonnementf  m. 

^Hospes,  m.  HÓte,  m. 

Hospitael,  o.  Hópital,  m. 

Hossebossen,  o.  w.  Cahoter;  secouer. 

Hosseboseing,  v.  Cahotage;  cahot ,  m. 

♦Hostie,  V.  Hostie,  f. 

Hostiekelk,  m.  Ciboire,  m. 

Hot,  T.  CaiUebotte,  t. 

Hotdraegster,  v.  Hotteuse,  f. 

Hotdrager,  m.  Hotteur,  m. 

Hotsen,  o.  w.  Cahoter. 

Hotsing,  ▼.  Cahot,  eahoUige^  m. 

Hotte,  T.  HotU,  f. 

Hotten,  o.  w.  Se  eaUler;  se  figer;  pros- 
pérer;  réussir, 

Hottentot,  m.  Hottentot,  m. 

Hotvol,  V.  Hottée,  f. 

Hotzen,  enz.  Zie  Hotsen,  enz. 

Hou !  tusschenw.  Arrête!  halte! 

Houdbaer,  b.  n.  Tenable. 

Houden ,  b.  w.  Tenir;  conserver;  ooT' 
der;  estimer;  regarder.  Zich  — .  jémo- 
ter;  (eindre;  faire  tembUnU.  Zioh 
doof—.  Faire  te  sourd,  faire  la  eovr* 
de  areiUe.  — ,  o.  w.  Tenir,  résister^  Stil 
— .  S*arrêter,  Het  zal  bard  — .  On  os- 
ra  bien  de  Ui  peine,  il  sera  diffUHie.  Het 
— .  La  tenue,  t.  Het  boek  •-.  La  ienue 
desüvres. 

Houdende  (het),  o.  Le  coniensM. 

Houder ,  m.  Banneton;  bac ;  réserrwir ; 
porteur ;  déposüaire ;  détenteur,  m. 

Houding,  y.  Maintien ,  port,  m.;  tenue; 
contenance;  attitude,  f. 

Houdster,  t.  Détentrice,  f. 

Houkind,  o.  Nourrisson,  m. 

Hout,  o.  Bois,  m. 

Houtacbtig,  b.  n.  Boiseux,  Hifneux. 


Digitized  by 


Google 


HOÜ 


HOV 


W» 


Hontoder,  ▼.  V^ne  dans  Ie  bois,  f. 
Houtakker,  m.  Champ  bmé^  m.;  pépi- 

mèrêyi. 
Houtbederrer,  m.  Gdte-bois,  m. 
Hoatbeitel,  m.  Coin  d  fendre  ie  b(nê, 

m, 
Houtdrae^r^  m.  Toumeur  en  bois^ 

m. 
Hontdrag^er,  m.  Débardeur,  m. 
Houtdrukkunst,  v.  XylograpMe^  f. 
Houtduif,  V.  Pigeon  sauvage  ou  m- 

mier,  m. 
Houten»  onv.  b.  n.  De  bois,  fait  de  bols; 

Umrd,  gauche. 
Houtëtend,  b  n.  Lignivore. 
Houtgewas ,  o.  Bots  taiUis ,  m. ;  futaie. 

Houthakken  (het) ,  o.  Coupe  du  bats , 

Houthakker ,  m.  Bücheron ;  boisüier , 

m. 
Houthandel ,  m.   Commerce  de  bois , 

m. 
Houthandelaer,  m.  Marchand 

m. 
Houthoop ,  m.  Püe  de  bois ,  f. ;  büeher , 

m. 
Houthouwer»  m.  Zie  Houthakker. 
Houthuis,  o.  Cfumtier ;  büeher,  m. 
Houtig,  h.n.  Zie  Houtachtig. 
Houtkappen,  enz.  Zie  Houthakken» 

enz. 
Houtkever,  m.  Prione  (insecte),  m. 
Houtklieyer,  m.  }  Fendeur  de  bois , 
Houtklover,  m.    f        bücheron,  m. 
Houtkool»  ▼.  Charbondebois,  m. 
Houtkooper»  m.  Marchand  de  bou^ 

m. 
Houtkraei,  ▼  Comeüle^  f* 
Houtlosser,  m.  Débardeur^  m, 
Hontk>98ing,  t.  Débardage,  m. 
Houtmade,  v.  Zie  Houtworm. 
Hoatmaet,  v.  Mesure  de  bois,  membru^ 

re,  f. 
Houtmarkt,v.     )    Matehé  au  bois  ^ 
Houtmerkt,  t»     f        m. 
Houtmeter,  m.  Mesureur  ou  möuleur 

de  bois,  m. 
Houtmeting,  y.  Mesurage  ou  cordage 

du  bois,  m* 
Houtmyt»  v.  Pile  de  bois,  f.;  bücher, 

m, 
Houtnagd,  m.  CheuiUe  de  bois,  f. 
Houtryk,   b.   n.   Abondant  en  bois, 

boiêé. 
Houtschroef,  v.  Fis  de  bois,  f. 


Houtschuer,  v.  Magasindebois;bÜeher^ 

chanUer,  m. 
Houtskool,  T.  Charbon  de  bois,  m. 
Houtskoolputten,  m.  mv.  Fauides,  f. 

pi- 
Houtslang»  Y.  Couleuvre  des  bois,  f. 
Houtsnede,  y.  Gravure  en  bois,  xyio^ 

graphie,  f. 
Houtsnep,  y.  Béeasèe,  f. 
Houtsnip»  Y.  Zie  Houtsnep. 
Houtspaenders,  m.  mv.  Planurett 
Houtstapel,  m.  Zie  Houtmyt. 
Houttuin,  m.  Chantiery  m. 
HoutYergulder ,  m.  Doreur  sur  boiSr 

m. 
HoutYerkooper,  m.  Marchand  de  bois » 

m. 
HoutYersteening,  y.  Xyioliihe,  f. 
HoutYOster,  m.  Gardê^bois ,  foresHer , 

m. 
HoutYostery,  v.  Ferderie,  f. 
Houtvlot»  o.  Radeau,  m. 
Houtvormig,  b.  n.  Lianiforme. 
Houtvruchtig,  b.  n.  Xylocarpe  (bot.). 
Houtwachtór,  m.  Zie  Houtvester. 
Houtwerk,   o.   Boiserie;  menuiserie; 

charpente,  f.;  füt,  m. 
Houtwerker,  m.  Menuisier;  charpen- 

tier,  m. 
Houtworm,  m.  Artison  (insecte),  m. 
Houtzagor»  m.  Sdeur  de  bois,  m. 
Houtzolder,  m.  Büeher,  m. 
Houvast,  o.  Crampon,  tenon,  m. 
Houw,m.  Coup  {dehache,de  sabre,etc.)r 

m.;  coupe,  f. 
Houw,  b.  n.  Fidèie,  — ,  byw.  Fktèle- 

ment. 
Houwbaer»  enz.  Zie  Huwbaer,  ensu 
Houwblok,  m.  en  o.  Biltot,  hachoir , 

m. 
Houwbosoh,  o.  TaiUis  ,  bois  taiUis ,  m. 
Houwbyl,  Y.  Hache,  f. 
Houwdegen,   m.   Bspadon;   coutelas , 

m. 
Houweel»  o.  Boue,  t.,  hoyau,  m. 
Houweeltje,  o.  Binette;serfdu€tte,  f. 
Houwelyk,  enz.  Zie  Huwelyk,  enz. 
Houwen,  b.  w.  Bacher  f  couper ;  taiUer; 

trancher ;  frapper. 
Houwer,  m.  Coupeur ;  sabre ;  cóutelas  ». 

m.;  serpe,  f.;  ctmelerre,  m. 
Houwhamer,  m.  Hachette,  f. 
Houwing»  v.  Coupe;  taille,  f. 
Houwmes,  o.  Couperet,  m. 
Hove.  Ten  ^,  A  la  cour.  — .  Zie  Hof , 

o. 


Digitized  by 


Google 


250 


HUI 


HUI 


HoTeÜDg,  m.  Courtisan,  m. 

Hovelingskunst,  v.  CourtisanerU,  f. 

Hoven,  b.  w.  Rectvoir  h  la  cour;  réga- 
Ier,  — ,  o.  w.  Se  régaier. 

Hovenier,  m.  Jardinier;  horticulteur, 
m. 

Hovenierdery,  v.  Jardinage,  m.;  /lortt- 
cuUure^  f. 

Hovenieren,  o.  w.  Jardiner.  Het  — .  Le 
jardinage. 

Hoveniersmes,  o.  Serpe,  serpetie^  f. 

Hovenierster,  v.  Jardinière,  f. 

Huds,  V.  Chiffon,  m.,  guenüU,  f. 

Huer,  V.  Solaire,  m.;  gageSy  m.  pi.;  ser- 
vice; loyer;  Ivuage;  fermage,  m. 

lZ^nie%.  \  Baü,cmrat<ieloua. 
Huerceêl,  v.        )      ^^'  ^' 
Huerder,  m.  Locataire,  m. 
Huergeld,  o.  Loyer;  salaire,  m. 
Huerhuis,  o.  Maison  de  Umage^  f. 
Huerjaer,  o.  Année  de  baü  ou  de  Loco- 

tion^  f. 
Huerkamer,  v.  Chambre  de  louage^  f. 
Huerlmecht,  m.  Domestiqtié  ou  valet  de 

touage,  m. 
Huerkoets,  v.  Fiacre^  m. 
Huerkoetsier,  m.  Fiacre  (cooher),  m. 
Huerkontrakt,  o.  ZieHuercedel. 
Huerling,  m.  Mercenaire,  m. 
Huerloou  ,  m.  en  o.   Salaire ;  loyer , 

m. 
Huermoordenaer ,  m.  Bravo ,  sicaire  , 

m. 
Huerpeerd,  o.  Cheval  de  lovage,  m. 
Huerpenning,  m.  Zie  Godspenniug. 
Huerprys,  m.  Fermage;  loyer ^  m. 
Huecster,  v.  Locataire,  f. 
Huertroepen,  m.  mv.  Troupes  merce- 

naires,  f.  pi. 
Huertyd,  m.  Temps  du  baü,  m, 
Huerwaerde,  v.  Zie  Huerweerde. 
Huerwagen,    m.  Chariol  de  louage , 

m. 
Huerweerde,  v.  Faleur  locative,  f. 
Hugonot,  m.  Huguenot,  m. 
Hui,  V.  Petil-lait;  heu  (navire),  m.  —  ! 

tusschenw.  Cd  /  alUms ! 
Huichelachtige  b.  n.  Uypocrüe. 
Huichelaer,  m.  Hypocrite^  m.    . 
Huichelaerster,  v.  Uypocrüe,  f. 
Huichelares,  v.  Zie  Huichelaerster. 
Huichelary,  v.  Hypocrisie,  f. 
Huichelen,   o.    w.   Faire  l'hypocrite ; 

feindre. 
Huicheling,  v.  Zie  Huichelary. 


Huichelsch,  b.  n.  Zie  Halchelaehtigf. 

Huichely,  v.  Zie  Huichelary. 

Huid,  V.  Peau;  pelure^  f.;  cuir;borda' 

ge,m. 
Huidachtig,  b.  n.  Dermoüde. 
Huidbereider,  m.  Peaussier^  m. 
Huidbeschryver ,  m.  Dermographe ,  m. 
Huldbeschryving  ,  v.  Dermographie  , 

Huiden,  byw.  Aujourd*hui, 
Huidenkooper,  m,Peaussier;tnarchand 

de  peaux,  m. 
Huidevetten,  o.  w.  Tonner ;  corroyer. 
Huidevetter,  m.  Tanneur ;  corroyeur , 

m. 
Huidevettery,  v.  Tannerie,  f. 
Huidig,  b.  n.  Qui  est  d'aujourd'hui ; 

moderne.   Tot  den   — en   dag   toe- 

Jusqu*èL  ce  jour, 
Huidje,  o.  Petite  peau ;  pellicule,  f. 
Huidklier,  v.  Glande  cutanée,  f. 
Huidsme^r,  o.  Cosmétique,  m. 
Huidspier,  v.  Muscle  peaussier,  m. 
Huidvaten,  o.  mv.  Faisseaux  cukmés , 

m.  pi. 
Huidverkooper,  m.  Peaussier,  m. 
Huidvetten,  enz.  Zie  Huidevetten,  enz. 
Huidvlek,  v.  Tactie  sur  la  peau^  f. 
Huidworm,  m.  Chique,  f.;  ver  cutam- 

bule,  m. 
Huidzenuw,  V.  Nerf  cutan^,m. 
Huidziekte,  v.  Maladie  cutanée,  t. 
Huif,  V.  Chaperon;  bonnet  de  femme ^ 

m.;  coifje ;  bdche,  t. 
Huig,  V.  Luette,  f. 
Huigspier,  v.  Péristaphylin  (masde), 

m. 
Huik,  V.  Cape,  f.;  capuchon  de  femme; 

accroupissement,  m.  Op  de  —  zitten. 

S'accroupir. 
Huiken,  o.  w.  Se  baisser ^  s*accrou-- 

pir. 
Huiker,  m.  Celui  qui  s*accroupit;  benêt; 

nigaud,  m. 
Huiking,  v.  Accroupissement,  m. 
Huilen,  o.  w.  Hurler;  crier ;  pleurer ; 

braiUer;  siffler. 
Huiler,  m.    Pleureur;  criard;  brail- 

lardy  m. 
Huiling,  V.  üurlement ;  sifflementy  m. 
Huilster,  v.  Pleureuse;  braiUarde,  f. 
Huis,  o.  Maison;  demeure;  familie;  race, 

t.  Van   adellyken  huize  zyn.  Étre 

issu  d'une  familie  noble.       . 
Huisarmen,  m.  mv.  Pauvres  honteux, 

m.  pi. 


Digitized  by 


Google 


HUI 


HUI 


251 


Haisbakken,  onv.  b.  n.  —brood.  Pain 

de  ménage,  m. 
Hnisbediende,  m.  en  y*  Domestique,  m, 

et  f. 
Huisbeschikking,  v.  )  Direction  d*une 
Huisbestier,  o.  f     maison;  éco- 

nomie^ f. 
Haisbestuer,  o.  Zie  Huisbestier. 
Huisbewaerder,  m.  Conciërge,  m. 
Hoisbewaerster,  ▼.  Conciërge,  f. 
Hulsbewaring^,  v.  Conciergerie^  f. 
Haisbewind,  o.  Zie  Huisbestier. 
Huisbezoek,  o.        )   Fisite  domicüiai- 
Huisbezoeking,  v. ,  (      re,  f. 
Huisbezorger,  m.  Econome,  m. 
Huisbezorging,  v.  Economie,  f. 
Huisblad,  o.  CoUede  poisson,  f. 
Huisbraek,  v.  Etfraction^  f. 
Huisbrood,  o.  Pain  de  ménage ^  m. 
Huisdeur,  v.  Porte  de  maison,  f. 
Huisdief,  m.  Voleur  domestique^  m. 
Huisdier,  o.  Animal  domestique,  m. 
Huisdievery,  v.  Fol  domestique,  m. 
Huisduif,  V.  Pigeon  domestique,  m. 
Huiseend,  v.  Barboteur,  m. 
Huiselyk,  b.  n.  Domestique;  économi- 

que.  — ,  byw.  Domestiquement ;  éco- 

nomiquement.     , 
Huiselykheid,  v.  Economie^  f. 
Huisgeld,  o.  Impót  sur  les  maisons , 

m. 
Huisgemak,  o.  Commodités.  f.  pi. 
Huisgenoot,  m.  ^  v.  Celui,  celle  qui 

haStte  ta  même  maison;  domestique, 

m.  et  f. 
Huisgenootscbap,  o.  Domesticité,  f. 
Huisgerief,  o.  Vstinsile,  m. 
Huisgezin,  o.  Familie,  f.;  ménage,  m.; 

domestiques^  m.  pi. 
Huisgoden,  m.  mv.  Lares;pénates,  m. 

Huisbeer,  m.  Mattre  de  la  maison ;  chef 
de  la  familie,  m. 

Huishoud,  m.  Chien  domestique ;  md- 
tin,  m. 

Huishoudelyk,  b.  n.  Economique,  do- 
mestique. — ,  byw.  Èconomiifuement. 

Huishoudelykbeid,  v.  Économie  domes- 

^^ue,f. 

Huishouden,  o.  w.  Tenir  ménage. 

Huishoudend,  b.  n.  Ménager ;  eco- 
nome. 

Huishouder ,  m.  M^ager  ;  econome  , 
m. 

Huishouding .  y.  Ménage  ,  m.;  écono- 
mie, t. 


Huishoudkunde  ,  y.  Économie  domes- 
tique ;  science  economique  ,  f. 

Huishoudkundige  ,  m.  Econome,  m. 

Huishoudster  ,  y.  Ménagère  ,  f. 

Hulshuer ,  y.  Lover  cTune  maison  ,  m. 

Huisje  ,0.  Zie  Huisken. 

Huiskapel ,  y.  Oratoire  ,  m. 

Huiskat ,  y.  Chat  domestiqtie ,  m. 

Huisken,  o.  Maisonnetle ;  garde-robe,  f. 

Huiskleed  ,  o.  Désliabillé,  négligé ,  m. 

Huiskleeding ,  y.  Zie  Huiskleed. 

Huisknecht ,  m.  Domestigue- ,  m. 

Huiskomst  (f) ,  y.  Arrivee ,  f. 

Huiskonyn  ,  o.  Lapin  de  clapier ,  m. 

Huiskrekel ,  m.  en  y.  Cri-cri ,  m. 

Huiskruid ,  o.  Cédon  (plante) .  m. 

Huiskruis,  o.  Croix ,  fi;  chagrins  do- 
mestiques ,  m.  pi. 

Huislieden ,  m.  my.  Habitants  d^une 
maison ;  paysans ;  villageois ,  m.  pi. 

Huislook ,  o.  Joubarbe  (plante) ,  f. 

Huisman  ,  m.  Paysan  ;  campagnard ; 
cuUivateur^  m. 

Huismeester ,  m.  Mattre  de  la  maison  ; 
directeur  d'une  maison  ou  d*un  hópi- 
tal ,  m. 

Huismiddel ,  o.  en  m.  Remede  domes- 
tique ,  m. 

Huismoeder ,  y.  Mère  de  familie ,  f. 

Huismosch ,  y.  Moineau  privé,  m. 

Huismuis,  y.  Souris  domestique,  f. 

Huismusch ,  y.  Moineau  privé,  m. 

Huisofficier ,  m.  Officier  de  la  cour ,  m. 

Huisorgel ,  o.  Buffet  d*orgues  ;  petit 
orgue ,  m. 

Huisraed ,  m.  en  o.  Meubles ,  m.  pi. 

Huisrok ,  m.  Casaquin ,  m. 

Huisselyk ,  enz.  Zie  Huiselyk ,  enz. 

Huissieraed  ,  o.  Meuble ;  ameublement, 
m. 

Huisslek ,  y.  Escargot ;  limagon ,  m. 

Huistwist ,  m.  Querelle  ou  dissension 
domestique ,  f. 

Huisvader ,  m.  Père  de  familie  ,  m. 

Huisverdriet ,  o.  Zie  Huiskruis. 

Huisyesten  ,  b.  en  o.  w.  Loger. 

Huisyesting ,  y.  Logement ,  m. 

Huisvogel ,  m.  Oiseau  domestique ,  m. 

Huisyoogd ,  m.  Zie  Huisweerd. 

Huisyrouw ,  y.  Matlresse  de  la  maison ; 
femme ;  épouse ,  f. 

Huiswaerd ,  enz.  Zie  Huisweerd ,  enz. 

Huisweerd ,  m.  Hóte ;  mattre  du  logis 
oude  la  maison,  m. 

Huisweerdin ,  y .  Hótesse ;  mattresse  de 
la  maison ,  f. 


Digitized  by 


Google 


253  HUL  HUW 

Huiswerk  ,  o.  Ouvrage  domestique ,  m.  Hnlpwerkwoord.,  o. )  JuxUUnre,  verte 

Huiswezen ,  o.  Ménage ,  m.  Hulpwoord ,  o.  j     axiaHieAre^  m. 

Huiszaken ,  y.  mv.  Jffaires  dcmest^  Hulpzaem ,  b.  n.^SeeouraöU ,  officieux. 

ques ,  f.  pi.  Hulpzeel,  o.  BreteUe ,  f. 

Huiszittend ,  b.  a.  Casanier ,  séden-  Hulsel ,  o.  Coiffure ,  coiffe ,  f. 

taire»  Hulselmaekater,  ▼.  Faiseuse  de  caiffes  ; 
Huiszitter ,  m.  Casanier,  m.  marchande  de  modes ,  f. 

Huiszoeking,  v.   risite  domiciliaire ,  Hulst,  m.  lldtix (arbrisseau),  m. 

f.  Hulstbezie ,  ▼-  CeneUe ,  f. 

Huiszorg ,  y .  Soin  domeslique ,  m.  Hulstblad ,  o,  Feuilie  de  houx ,  f. 

Huiye ,  y.  Zie  Huif.  Hulstboom  ,  m.  Houx  ( arbrieaeau  )  , 
Huiyen ,  b.  w.  Couvrir  la  tête ;  coiffe'       ni. 

Huiveren ,  o.  w.  Frissonner.  Hulstbosch ,  o.  Houssaie ,  f. 

Huiyerig ,  b.  n.  Frileux ;  froid.  Hulster ,  v.  Coiffeuse ,  f. 

Huiyerigheid ,  y.  1  Frisson ;  frissonne-  Huize ,  y.  Gousse » cosse ;  écaie ,  f. 

Huiyering ,  y.      )      ment ,  m.  Hulzebosoh ,  o.  Zie  Hulstbosch. 

Huizen ,  b.  en  o.  w.  Zie  Huisvesten.  Hulzenboom  ,  m.  Zie  Hulstboom. 

Huizing ,  v.  Maison  ;  demeure  ;  du^  Hun ,  bunne ,  voornw.  Leur ;  lemrt ; 

nette  (mar.) ,  f.  d  eux* 

Hukken  ,  o.  w.  Zie  Huiken.  Hunkeren ,  o.  w.  Désirer  ardemmetU , 
Hul ,  y.  Béguin ,  m.;  coiffe ,  f.  aspirer  d. 

Hulde  y  y.  Hommage ;  respect ,  m.  Hunkering ,  y.  Désir  ordent  ^  m. 

Hulden  ,  b.  w.  ReconnaUre  vour  son  Huppelaer ,  m.  Sauteur ,  m. 

seigneur  ou  son  souverain ;  tnstaller ;  Huppelen ,  o.  w.  SautiUer ;  frétiUer  ; 

inaugurer.  tondir ;  tressaitUr ;  gambaéer. 

Huldigen  ,  b.  w.  Zie  Hulden.  Huppelend ,  b.  n.  Sautülant, 

Huldiging,  v.  Zie  Hulding.  Huppeling ,  y.  SautiUement ;  bondisse- 


Hulding ,  y.  Investiture ;  instatlaOon ;  ment ,    m.  ;   gambade ,    f. ; 

inaugaration  ^  t.  m. 

Hulk  ,  y.  Heu ;  navire ,  m,  Hupseb ,  b.  n.  Honnête ;  brave ;  gentil. 

Hullen ,  b.  w.  Embéguiner ;  coiffer;  or-  — ,  byw.  Honnêtement ;  genUmeni  ? 

ner ;  couvrir.  bien. 

Huiler ,  m.  Coiffeur ,  m.  Hupsebheid  ^  y.  Honnêteté;  genÜUeste; 

Hullelje  ,  o.  Béguin ,  m.  gr&ce ,  f. 

Hulp ,  y.  Secours ,  m.;  aide ,  f.;  ren»  Huren ,  b.  w.  Louer ,  prendre  d  leua^ 

fort ,  m.  Huis  te  -^.  Maison è  louer. 

Hulpbenden ,  v.  mv.  Troupes  auxiUai--  Huring ,  v.  Conduction ,  f. 

res ,  f.  pi.;  renfort ,  m.  Hurken  ,  o.  w.  Saccroupir. 

Hulpeloos  ,  b.  n.  Délaissé,  — ,  byw.  Hurking ,  y.  Accroupissement ,  m. 

Sans  secours.  Hut ,  y .  HuUe ;  baraque;  dunette  (mar.)^ 

Hulpeloosheid ,  v.  Abandon ,  m.  f. 

Hulpgeld ,  o.  Subside ,  m.  Hutje ,  o.  logette  ;  eahute ;  ehaunrine , 

Hulpgenoot ,  m.  Aide ,  second ,  m.  f. ;  cabanon ,  m. 

Hulpkerk,  y.  SuccursaU  ,   annexe  f  Hatiselen ,  b.  w.  Agiter;  seeouer;  bal- 

f.  lotter. 

Hulpkerkbedienaer ,  m.  Succursaliste ,  Hutseling»  y.  Baltottement ;  secoüment^ 

m.  m. 

Hulpleger ,  o.  Armee  auxiüaire ,  f.  Hutsen ,  b.  w.  2ie  Hutselen. 

Hulpmiddel ,  o.  6ti  m.  Remede ;  moyen.  Hutspot ,  m.  Hochepot  (ragout)  ,  ia. 

m.  Hutte ,  y.  Zie  Uut. 

Hulpstelling,  v.  Lemme  (math.) ,  m.  Hutteken ,  o.  Zie  Hutje. 

Hulptroepen  ,  m.  mv.  Zie   Hulpben-  Huwbaer  ,  b.  n.  Nubile ,  pubère. 

den.  Huwbaerheid,  y.  Puberté  ^  nubUUé^ 

Hulpveerdig ,  b.  n.  Zie  Hulpzaem.  f. 

Hulpveerdigheid  ,   v.    Complaisance  ,  Huwelyk  ,  o.  Mariage ,  m. 

obligeance  ,  f.  Huwelyken ,  b.  w.  zie  Huwen. 


Digitized  by 


Google 


HYL 

Hawehrksbftnd  ,  m.  Lien  oa  ncBud  con- 

jugal ,  m. 
Hawelyksbed ,  o.  LU  a>njugaL ,  m. 
Hawelyksbelofte ,  v.  Promesse  de  ma- 

riage ,  f. 
Huwelyksbesprek  ,  o.  JccordaiUes ,  f. 

pi. 
HuweljrkBch,  b.  n.  Canjugal,  mtUri- 

mouuU  f  uuptuU. 
Hnwelykadicht ,  o.  ÉpHhalanu ,  m. 
HuwelykBfeest ,  t.  en  o.  Céiébratim 

d'un  manage ;  noce ,  f.;  banquet  nup- 

(ia/,m. 
HuwelyksgaTe ,  t.  Zie  Huweljksgift. 
Hawelykagrebod,  o.  Ban  {de  mariage)  , 

m. 
HawelykBgelden ,  o.  mv.  Deniers  do- 

t&ux^  m.  pi. 
Hawelyksgemeenschap ,   v.  Commu- 

nauté  caniugale ,  f. 
Hnwelyks^schenk  ,  o.  Zie  Hawelyks- 

gift. 
Hnwelyksgift ,  v.  Dólj  f.;  donaire , 

m.;  CÊTbeiUe  de  mariage ,  f. 
Hawelyksffod,  m.  Hymen;  kyménée 

(divinité),  m. 
Huwelyksgoed ,  o.  Dot ,  f. 
Hnwelykahater ,  m.  Misogame  ,  m. 
Haweiykskontrakt ,  o.  Contrat  de  ma- 
riage, m. 
Hnwelyksliefdd,  v.  Amour  conhigal,  m. 
HawelyksontbindiDg  ,  v.   Dtssotution 

du  mariage ,  f. 
Huwelyksplegtigheid  ,  ▼.  CéléhrUion 

on  térémome  d'un  mariage  ,  f.;  épau- 

saiUes ,  f.  pi. 
Hnwelykflpligt ,  m.  ^  v.  Devoir  wn- 

fugai,  m. 
HuwelyksriDg,  m.  Bague  nuptiale  ,  f. 
Haweiykstroaw  ,  t.  mdélité  conjugale, 

Hawelykgverdrag ,  o.  Contrat  de  ma- 
riage y  m. 

Hawelyk826gen ,  m.      \    Bénékction 

Huwelykszegdning ,  ▼.  f    nupHate ,  f. 

Hawen,  b.  w.  JÉtrier..  — ,  o.  w.  Se 
marUr, 

Hazaer ,  m.  Huêsard ,  m. 

Hy,  Yoornw.  //;  lui.  Hy  is  het.  C'est 
lui,  Hy  die.  Celui  qui, 

Hyöen ,  v.  Hyèr^e ,  f. 

Hygen »  o.  w.  Haleter ;  souffier. 

Hygoid ,  b.  n.  Haletant. 

Hyging ,  v.  Bespiration  gênée  et  fré- 
qmentty  f. 

Hylik ,  o.  Mariage ,  m. 


lEV 


258 


Hylifcmaekster ,  v.  Entremetteuse ,  f. 
Hylikmaker ,  m.  Entremetteur ,  m. 
♦Hypotheek  ,  v.  Uypothèque ,  f. 
Hypotheekbewaerder  ,  m.    Conserva- 

teur  des  hypothèques ,  m. 
HypotheekgeTing ,  v.  Dation  d^hypo- 

♦Hypothekeren ,  b.  w.  Hypothéquer. 
Hyschblok ,  m.  en  o.  Poulie  ,  f. 
Hyschen  ,  b.  w.  Hisser ;  guinder. 
Hysf^ng,  V.  Cuindage,  m. 
Hyschtouw,  o.  en  v.  Brécin ,  m. ;  guin- 

deresse,  f. 
Hyzop,  m.  Hysape  (plante),  f. 


I 


I,  ▼.  /,  m. 

Iberiö,  o.  Ibérie,  Espagne,  f. 
Ibis,  m.  IHs  (oiseau),  m. 
♦Ideael.  b.  ii.  idéal. 
♦IdealiBmus,  o.  Idealisme 'm. 
♦Idylle,  T.  Idylle,  f. 
lebenboom,  m.  IJ  (arbre),  m. 
Ieder,  voornw.  Chaque ;  chacun. 
Iedereen,  voornw.  Chacun;    tout  Ie 

monde. 
legelyk,  voornw.  C/iaque ;  chacun. 
Iemand,  voomw.  Queiqu*un;  personm; 

quelquepersanne. 
lepenboom,  m.  ƒƒ  (arbre),  m. 
Ier,  m.  IrUmdais,  m. 
Ierland,  o.  Irlande  (tle),  f. 
lerlander,  m.  trlandais,  m. 
leriandsob,  b.  n.  Irtandais. 
lersch,  b.  n.  Irlandais.  , 

Iet,  Yoomw.  Zie  Iets. 
Iets,  voorow.  Quelqtie  chose ;  un  peu. 

—  nienwB.  Quelque  chose  de  nouveau. 

Dat  is  —  anders.  CeH  autre  chose. 
lever,  m.  Zé(e,  m.;  ardeur^  f. 
Leveraer,  m.  Zélateur,  m. 
leveraerster,  v.  Zélatrice,  f. 
leveren,  o.  w.  Avoir  du  zèle ;  être  zélé. 
leverig,  b.  n.  Zélé;  ardent;  acHf;  em- 

pressé.  — ,  by  w.  Avec  zèle;  ardemmenl. 
levering,  v.  Zèle,  m. 
leverlooB,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  zèle; 

indotent ;  nonchalant.  — ,  hyw.  Non- 

chalamment. 
leverlooflfaeid,  v.  Indolence,  f. 
leverzucht,  v.  Jalousie;  rivalité,  f. 
leversachtig,  b.  n.  Jaloux. 


Digitized  by 


Google 


254 


INB 


INB 


leverzuchtigheid,  v.  Zie  Ie  verzucht. 

lewers,  byw.  Quelque  part. 

Ik,  voornw.  Je;  moi.  Ik  ben  het.  Cest 

moi.  Ik  weet  het.  Je  Ie  sais. 
Ikker,  m.  Fierté,  f.,  orgueü,  m. 
Ikkerig,  b.  n.  Fier,  orguetUenx. 
Ikkerschap,  v.  )  Fierté,  f. ,   orgueil , 
Ikkery,  ▼•    ,     f     ni. 
Ikzucht,  V.  Égcns7ne,  m. 
Ikzuchtig,  b.  n.  ÉgoUU, 
Ikzuchtige,  m.  en  y.  ÉgoUte,  m,  et  f. 

*l\lum\naüey  y.  lUumination,  f. 
*Illumineren,  b.  w.  lUuminer. 
Illyriö,  o.  lUyrie  (royaume),  f. 
Illyriër,  m.  lUyrien,  m. 
Illyrisch,  b.  n.  lUvrien. 
Iloot,  m.  Ilote  (esclaye  a  Spar  te),  m. 
Immer,  byw.  Jamais ;  Um jours. 
Immergroen,  o.  Semper  virens  (chèTre- 

feuille],  m. 
Immermeer,  byw.  Zie  Immer. 
Immers  ,  byw.   en  voegw.  Certaine- 

ment;  certes ;  quoiqu*ii  en  soit ;  ü  la 

vérité. 
Imperativus  ,  m.  Impéraiif  (gramm.) , 

m. 
*Impo8t,  m.  Impót;droit,  m.;imposte^ f. 
Id  ,  voorz.  En ;  dans  ;y ;  d. ;  au;  &  la  ; 

de ;  sur ;  contre,  etc. 
Inadembaer,  b.  n.  Respiratie. 
Inademen,  b.  w.  Jspirer;inépirer;  res- 

pirer. 
Inademing ,  v.  Aspiration;  inspiration; 

respiration,  f. 
Inbakeren,  b.  w.  Emmaillotter. 
Inbakken ,  o.  w.  S^  rétrécir  en  cuisant ; 

s*attacher. 
Inbalsemen,  b.  w.  Embaumer, 
Inbalsemer,  m.  Embaumeur,  m. 
Inbalseming,  y.  Embaumementj  m. 
Inband,  m.  Retranchement ,  m.;ydi' 

miniUion,  f. 
Inbannen ,  b.  w.  Condamner  è  la  reclu- 

sion,  f. 
Inbeeldelyk,  b.  n.  Imaginable. 
Inbeelden,  b.  w.  Imagvner.  Zich  — . 

S*imaginer. 
Inbeelding,  v.  Imaginalion,  f. 
Inbeeldingskracht,  v.  ImaginaHon,  f 
Inbellen ,  b.  w.  Jppeler  ou  faire  entrer 

en  sonnant. 
Inbergen,  b.  w.  Sauver,  enfermer. 
Inbersten,  o.  w.  Pénélrer,  enlrer  par 

une  crevasse. 


Inbenren ,  b.  w.  Faire'enlrer  en  leiant 

OU  en  soulevant. 
Inbezitnemen  (het),  o. )    Prise  de  pas- 
Inbezitneming,  t.       f      sessUm,  f. 
Inbezitstelling ,  v.  Mise  en  possemon ; 

investiture,  f. 
Inbezittreding,  v.  Entree  en  possession, 

Inbikken,  b.  w.  TaiUer  dans  la  pierre. 
Inbinden,  b.  w.  RUier;  serrer  davan- 

tage;  envelapper  dans.  Een  boek  — . 

Relier  un  Iwre.  Zyne  driften  — .  Ré- 

primer  ses  passions. 
Inbinding,  V.  Reliure ;  retenue,  f. 
Inbitter,  b.  n.  Fort  amer;  très-irriié. 
Inblazen,  b.  w.  Souffler;  inspirer, 
Inblazer,  m.  Soufpeur;  instigiüeur,  m. 
Inblazing  ,  v.  Inspiration ;  suggestian ; 

insufflaOon ,  f. 
lublinken,  o.  w.  Luire  dans. 

ÏSKd.Vn.    j   ^Z'J^'^^^'^^- 
Inblyde,  b.  n.  )       ^^^^' 
Inblyyen,  o.  w.  Demetirer  en  quetqtte 

endroit;  tester  dans. 
Inboedel ,  m.  Meubles.  m.  pi.;  mobilier^ 

m. 
Inboezemen,  b.  w.  Inspirer;  inculquer; 

insinuer. 
Inboezemend,  b.  n.  Inspirateur. 
Inboezeming,  v.  Inspiration;  sugget- 

tion^t. 
Inbonzen,  b.  w.  Enfoncer  en  poussant 

OU  en  frappant. 
Inboomen,  b.  w.  Faire  entrer  {un  ba- 

teau) ,  au  moyen  d'une  perclie ,  d*une 

aaffe. 
Inbooren,  b.  w.  Forer,  percer;  pëné- 

trer. 
Inboorling,  m.enx.  Indigène,  m. 
Inboorlingschap,  o.  ï   Indigénat^  m.; 
InboorlingsregtyO.    f     naturalisation, 

f. 
Inborst,  y.  Naturel;  caractère^  m. 
.  Inborstig,  b.  n.  Naturel. 
Inbraek,  Y.Rupture;effraction,  f. 
Inbranden,  b.  w.  Marquer  ou  imprimer 

avec  un  fer  chaud;  damasquiner.  — , 

o.  w.  Bmler,  corroder,  ronger. 
Inbrandend «  b.   n.   Caustufue ;    örü- 

lant. 
Inbrander,  m.  Damasquineur^  m. 
Inbreijen ,  b.  w.  Jjouter  ou  attacher  en 

tricotant. 
Inbreken,  o.  w.  Enfoncer;  foreer;  entrer 

par  force ;  se  ron^pre ;  se  crever. 


Digitized  by 


Google 


IND 

Inbreking,  y.  Rupture ;  effraction,  f. 
InbrengTi  m.  Apport^  rapport,  m. 
Inbrengen,  b.  w.  Porter  dans ;  rentrer ; 

importer;  irOroduire ;  aUéguer ;  ga- 

aner;  contribuer. 
Inbrenger,  m.  JrUroducteur;  importa- 

teur,  m. 
Inbrenging,  v.  Introduction ;  importa- 

(ton,  f. 
Inbrengster,  v.  Introductrice^  f. 
Inbreuk,  y.  Rupture ;  mfraction ;  vtota- 

tuniy  f.;  attentat,  m. 
Inbrokkelen,  b.  w.  Rompre  en  petUs 

morceaux  pour  mettre  dans  q.  c. 
lubrokken,  b.  w.  Zie  Inbrokkelen. 
Inbrooding,  y.  Impaiiation  (théol.),  f. 
Inbruisen,  o.  w.  Entreravec  bruit. 
Inbuigen,  b.  w.  Courber  ou  plier  en  de- 
dans,  — ,  o.  w.  Se  courber  ou  se  plier 

endedans. 
Inbyt,  o.  en  m.  Déjeuné^  déjeuner,  m. 
Inbyten ,  b.  w.  Mordre ;  ronger ;  corro- 

der, 
Inbytend,  b.  n.  Mordant ;  corrosif, 
Inbyting,  y.  Corrosion,  f. 
Incisiemes,  o.  Bistouri,  m. 
Indacbtig,  b.  n.  Mémoratif;  qui  se  sou- 

vient. 
Indagen,  b.  w.  Assigner;  citer;  ajour- 

ner;  sommer, 
Indaging  ,  y.  Assignation  ;   citation ; 

sommation,  f. 
Indalen,  o.  w.  Descendre  dara. 
Indammen ,  b.  w.  Endiguer. 
Indamming ,  y.  Endiguement ,  m. 
Indauwen  ,  o.  w.  Entrer,  pénétrer  (en 

parlant  de  la  rosée). 
Indeelen  ^  b.  w.  Classer ,  ranger. 
IndeWen,  b.  w.  Enfouir ;  enterrer, 
IndelYing ,  y.  Enfouissement .  m. 
Indenken  ,  b.  w.  Méditer ,  réfléchir, 
Inderdaed ,  byw.  Effectivement, 
Indiaen  ,  m.  Indien ,  m. 
Indiaensch ,  b.  n.  Indien. 
^Indicatief ,  m.     I  Indicatif  (gramm.), 
^IndicatiYUS ,  m.  )     m. 
IndiS ,  o.  L'Jnde  ,  f. ,  Les  Indes ,    f. 

pi. 
Indien  ,  Yoegw.  Si ;  en  cos  que. 
Indienen ,  b.  w.  Présenter ;  adresser, 
Indiër ,  m.  Indien ,  m. 
Indigo  ,  m.  Indigo ,  m. 
Indigobereidery  ,  y.  Indigoterie ,  f. 
Indigoboom ,  m.  IndiQOtier ,  m. 
Indigoplant ,  y.  Indigotier  ,   indigo  , 
m. 


IND 


255 


IndigoBtengel ,  m.  Tige  dHndigo  ,  f. 

Indisch ,  b.  n.  Indien. 

Indoen ,  b.  y7.  introduire ;  insérer ;  ver- 
ser dans  q.  c. 

Indompelen,  b.  w.  Plonger  {dans  t'eau); 
immeroer. 

Indompeling ,  y.  Immersion ,  f. 

Indoopen ,  b.  w.  Tremper ;  saucer. 

Indoppen ,  b.  w.  Zie  Indoopen. 

Indouwen ,  b.  w.  Pousser  dedans ;  en- 
foncer. 

Indouwing ,  y.  Enfonpage  ,  m. 

Indraeijen ,  b.  w.  Faire  entrer  en  tour- 
nant,  — ,  o.  w.  Toumer  dans.  Zich 
— .  SHnsinuer. 

Indragen,  b.  w.  Porter  dedans;  ren- 
trer. 

Indragt ,  y.  Infraction ;  viotence  ,  f. 

Indrang ,  m.  Zie  Inbreuk. 

Indrillen,  b.  w.  Forer ;  perforer ;  per- 
eer. 

Indringen ,  b.  w.  Étabiir  q.  q.  par  for- 
ce  (dans  un  emploi ,  etc.)  — ,  o.  w. 
Pénétrer;  percer.  Zich  — .  S'insi- 
nuer ;  sHntroduire. 

Indringend ,  b.  n.  Insinuant ;  intri-- 
gant. 

Indringer,  m.  Celui  qui  s'insinue;  in- 
trigant ,  m. 

Indringing ,  y.  Insinualion;  inthision ; 
intrigue ,  f. 

Indringster ,  y.  Celie  qui  sHnsinue ;  in- 
trigante ,  f. 

Indrinken ,  b.  w.  A valer;  boire, 

IndroeYig ,  b.  n.  Fort  triste. 

Indroeg ,  b.  n.  Très-sec. 

Indroogen  .  o.  w.  Se  dessécher, 

Indrooging ,  y.  Desséchement ,  m. 

Indruipen  ,  o.  w.  Zie  Indruppen ,  enz. 

Indruischen ,  o.  w.  Tomber  ou  s'écrou- 
Ier  avec  bruit. 

Indruk ,  m.  Presse ;  viotence ;  emprein- 
te ;  impression ;  sensalion ,  f.  —  ma- 
ken op.  Faire  impression  sur. 

Indrukken ,  b.  w.  Im;)rimer ;  emprein- 
dre;  enfoncer;  inspirer;  inculquer ; 
graver. 

Indrukking,  y.  Impression  ;em^inU, 
i.\  enfon^age ,  m. 

Indruksel ,  o.  Empreinte ;  impression  , 

Indruppen ,  o.  w.  Tomber  ou  entrer 
goutte  a  goutte.  Laten  — .  Instttler. 

Indrapping ,  y.  Instillation ,  f. 

Indryven ,  b.  w.  Faire  entrer;  enfon- 
cer; cogner;  chasser  dans ;  graver; 


Digitized  by 


Google 


^6            m£  im 

ciseier;  bosseler,  — »  o.  w.  Entreren  IneeiiBluiten  ,  b.  w.  EmIfoUer,  —  ♦  o. 

flottant,  ^-  S'emboUer. 

Induiken ,  b.  w.  Tenir  ou  plonger  dans  Ineensluiking ,  ▼.  EmboUeinerU  ,  m. 

l'eau ,  immerger,  —  ,  o.    w.  Tirer  Ineensmelten ,  b.  w.  Méler  par  ia  fu- 

teaucoup  d*eau  (en  parlant  d*un  na-  sion. 

vipe) ;  se  cacher.  Ineenemelting ,  v.  Contraction  »   cnue 

Induwen ,  enx.  Zie  Indouwen ,  enz.  (gramm.) ;  fusion  ,  f. 

Indykeü ,  b.  w.  Endiguer,  Ineentrekkend  ,  b.  n.  Constringent, 

Indyking,  y.  Endiguement ,  m.  Ineenvlechten  ,  b.  w.  Entrelacer. 

Ineen  ,  byw.  l*un  dans  Vautre.  Ineenvleohting  ,  v.  Enlrelacetnent ,  m. 

Ineendoen  ,  b.  w.  Mettre  l"un  dans  Vau-  Ineenvoegen ,  b.  w.  Emöotter ,  enchés- 

tre.  ser. 

Ineendraeijen ,  b.  w.  TorWier,  Ineenvoeging ,  v.  Embatiement ,  m. 

Ineendringbaer ,  b.  n.  Compressible  ;  Ineenzakking ,  v.  Cansidence  ,  f. ;  af- 

condensable.  faissement ,  m. 

Ineendringbaerheid  .  v.    Condensabi^  Ineenzetten ,  b.  w.  Joindre ;  uboutir ; 

Lité ;  compressibilite  ,  f.  embciter ;  monter ;  remeltre, 

Ineendringelyk ,  b.  n.  Compressible ;  Ineenzetting ,  v.    EmboUemeni  «    m. ; 

condensable,  jonction ;  réduction ,  f. 

Ineendringen ,  b.  w.  Comprimer ;  con-  Ineigenen ,  b.  w.  Recouvrer. 

denser.  Inenten ,  b.  w.  Enter ;  greffer ;  tnocn- 

Ineend ringend  ,  b.  n.  Compressif,  Ier. 

Ineendringing  ,  v.  Compression;  oon-  Inenter^m.  InocuUUeur i greffeur ,  m, 

densation,  f.  Inenting,  y.  Entement ,  m.;  inoeuta' 

Ineendr ukken  ,  b.  w.  Comprimer,  tion  ,  f.;  épisode ,  m. 

Ineendrukkend  „b.  n.  Compressif.  Inentsel ,  o.  Épisode ,  m. 

Ineendmkking ,  v.  Compression ,  f.  Inentster ,  v.  Jnoculatrice ,  f. 

Ineengedrongen ,  b.  n.  Compacte ;  deU'  Ineten ,  b.  w.  Honger ;  corroder ;  carier, 

se ;  trapu ;  ramassé.  — ,  o.  w.  Se  gamgrener ;  se  carter, 

Ineengedrongenheid  ,   v.   Compacité ;  Inetend ,  b.  n.  Rongeant ;  corrosif, 

densité ,  f.  Inettng ,  v.  Corrosion ;  carie ,  f. 

Ineenkrimpen  ,  o,  w.  Se  rétrécir ;  se  Inetsen «  b.  w.  Graver  ü  l'eau-forte, 

crisper;  se  racomir;  se  oontracter;  Inetteren ,  o.  w.  Pourrir;  etre  rongé 

diminuer.  par  Ie  pus. 

Ineenkrimping ,  v.  Rëtrédssement ;  ror  ^Infant ,  m.  Infant ,  m, 

comissement ,  m.;  crispation ,  f.  *Infante ,  v.  Infante ,  f. 

Ineenkronkelen  ,  o.  w.  Se  gripper;  se  *Infantepy  ,  v.  Infanterie ,  f. 

froncer ;  se  ramasser ;  se  replier,  *Infiuiliiva8,  m.  Infinitif,  m. 

Ineenkronkeling  ,  v.  Crispation  ,  f. ;  Inflansen  ,  b.  w.  Citer^  aUéguer  nuii  a 

resserrement ,  m.  propos. 

Ineenpersbaer ,  b.  n.  Compressible.  Indikken  ,  b.  w.  Jiomter^  mettre  (ttn 

Ineenper^baerbeid ,  v.  CompresMüUé^  morceau)  dans  ou  a. 

f.  Influisteraer,  m.  Sauf1leur,m. 

Ineenperaen ,  b.  w.  Comprimer,  Infraei,  b.  n.  Très-beau. 

Ineenpereend ,  b.  n.  Compressif.  Infasiedierkens,  o.  mv.  )    Infusoires  , 

Ineenpersing ,  v.  Compression ,  f,  Infusiediertjes,  o.  mv.    )      animalcu- 

Ineenperslyk ,  b.  n.  Compressible.  les  infusoires,  m.  pi. 

Ineenperelykheld  ,  v.  Compressibilite ,  Ingaderen  ,  b.  w.  Amasser;  recueiUkr ; 

f.  récoUer ;  recevoir ;  recouvrer, 

Ineenrollen ,  b.  w.  Enrouler,  Ingadering,  v.  Collecte ;  récoUe ;  rtcMte^ 

Ineenrolling ,  v.  Enroutement ,  m.  f.;  recouvrement^  m. 

Ineensobieten ,  o.  w.  S'emboUer; s'en-  Ingaen,  o.  w.  Entrer;  faire;  contenxr ; 

grener,  plaire ;  commencer.  — ,  b.  w.  Attetn- 

Ineenscbieting,  v.  Embóttement;  en^  dre ;  concture. 

grenage ,  m.  Ingaende ,  b.  n.  Entrant ;  commenfÊnt 

IneenBcnroeiJen ,  o.  w.  Se  racomir.  par. 


Digitized  by 


Google 


liNG  INE  257 

In^erder ,  m.  CoUecUur ;  percepteur,  Ingeweide,  o.  EntraiUes^  f.  pi. 

m.  Ingewikkeldheid,  v.  Compltcation^  f. 

Ingang,  m.  Entree,  f.;  vesUtule;  com-  Ingewy,  o.  Zie  Ingeweide. 

nuncement ;  début ;  itUróU ;  crédit ,    Ingewyde,  m.  Inüié,  adepte,  m. 

m.;  impression,  f.  Ingezeten,  m.  Uabitatit,  m. 

Ingangkaert,  v.  Carte,  f.,  billet  d'en-    Ingierig,  b.  n.  Très-avare, 

tree,  m.  Ingieten,  b.  w.  Ferser  dans ;  communu 

Ingaren,  h.w.  Zie  Ingaderen.  quer. 

Ingebeeld ,  b.  n.  Imaginaire ;  chiméri-    Inglippen,  o.  w.  Se  glisser  dans. 

que;ficlif,  Ingloed,  m.  Fev  ardent^m, 

Ingebeeldheid,  y.  Imagination;  chi-    IngXjden,  o. -w.  Glisser  dans. 

mére,  f.  Ingoed,  b.  n.  Très-bon. 

Ingeboortig,  b.  n.  Indigène.  Ingolpen,  b.  w.  Zie  Ingulpen. 

Ingeboren,  b.  n.  Inné;  infus ;  naturel.  Inppooijen,  b.  w.  Jeter  dans;  casser  en 
Ingeborene,  m.  Jndigéne,  m.  jelanl. 

Ingeborenheid,  v.  Inclinalian  naturelle,  Ingorden,  b.  w.  Rélrécir,  ferler,  ptier. 

f.  Ingraven ,  b.  w.    Enlerrer;  enfouir; 
Ingedrongen,  b.  n.  Intrus.  creuser. 

Ingedrongenheid,  v.  Inlrusion,  f.  Ingraving,  v,  Enfouissement,  m. 

Ingeërfde,  m.  en  v.  Propriétaire^  m.  et  Ingreep,  v.  Usurpalion^  f. 

f.  Ingri  ffelen ,  b .  w .  Empreindre ;  greffer. 

Tngeesten,  b.  w.  Inspirer;  snggérer.  Ingrlffen,  b.  w.  Zie  Ingriffelen. 

Ingeesting,  v.  Inspiration;  suggestion ,  Ingroeijen,  o.  w.  CroUre  dans. 

f,  Ingroen,  o.  Bugle  (plante) ,  f.  — ,  b.  n. 
Ingekast,  b.  n.  Enclidssé.  Fort  vert. 

lnge\üTïd,m.  Prapriétaire  on  possesseur  Ingroeven,  b.  w.  Enlailler;  inciser; 

de  terres,  m.  canneler. 

Ingenomen,  b.  n.  Prévenu.  Ingrjrpen,  o.  w.  Mellre  la  main  dans ; 
Ingermanland,  o.  Ingrie  {proYince),  f.         t&ler;  engrener. 

Ingeschapen,  v.  d.  Innéj  infus,  nalu»  Ingryping,  v.  Engrenage,  m. 

rel.  Ingulpen,  b.  w.  Avaler. 

Ingesloten,  b.  ü.  Jndus.  — ,  byw.  ƒ»-  Ingypen,  b.  w.  Ferler  (mar.). 

dusivement.  Inhaken,  b.  w.  Accrocher;  agrafer. 

Ingetogen,  b.  n.  Modeste;  modéré.  —^  Inhaking,  v. ^aT(?c/t«??i^^  m. 

byw,  Modeslement;modérément.  Inhakken,  b.  w.  Fendre;  enfoncer  it 
Ing[etogenheid ,  v.  Modestie ;  niodéra-       coups  de  lioche. 

tion,  f.  Inhalen,  b.  w.  Attirer;  réparer;  attein' 
Ingeven,  b.  w.  Donner  on  faire  prendre       dre ;  apporter ;  amasser ;  recevoir  avec 

(un  remede) ;  présenter ;  remellre ;  in*      pompe ;  inaugurer. 

spirer;  suggerer;   insinuer;  ceder;  Inhalend, b.  n.  *  Avide  ;    intéresse; 

faindi^ ;  insérer ;  mettre.  Inhalig,  b.  n.     f      avare;chiche. 

Ingevend,  b.  n.  Inspiraleur.  Inhaligheid,  ▼.  Avidité;  avarice,  f. 

Ingever,  m«  Souffleur,  m.  Inhaling,  v.  Réception  solennelle ;  en- 
Ingeving,  v.  Inspiration;  suggestion;       tree,  f. 

vnsinuation,  f.  Inham,  m.  Baie ;  ansCy  erique,  f. 

Ingevolge,  voorz.  En  coriséquence  de  ;  luhandelen,  b.  vr.  Recevoir  par  troc  ou 

selo^i ;  suivant ;  a*après.  échange. 

Ingevrand,  o.  Enlrailles,  f.  pi.;  uiies-  Inhangen,  b.  w.  Accrocher;  suspendre. 

tins;viscères,  m.^l.  Inhebben  ,  b.  w.  Occuper ;  posséder; 
Ingewandsworm  ,  m.  Helminllie,  ver       tenir ;  conlenir ;  sigtiifier. 

intestifial,  m.  Inhechten ,  b.  w.  Ailaclier  q.  e,  dans; 
Ingewandwaerzegger ,  m.   Aruspice  ,       infixer. 

m.  Inheemsch,  b.  n.  Indigène;  inlestin, 

Ingewandwaerzeggery,  v.  Artupicine,  Inheet,  b.  n.  Forl  diana. 

f.  Inheijen,  b.  w.  Hier. 

Ingewandwikker,  m.  Aruspice^  m.  Inheijing,  v.  nicmenl,  m. 

Tom.  I.  •  n 


Digitized  by 


Google 


258 


INK 


liVK 


Inheiligen,  b.  w.  Saerer;  consaerer ; 

inavgurtr. 
Inhollen,  o.  w.  EfUreren  courant  oa  d 

touUtride. 
Inhoud,  m.  Continu,  m.\  teneur;  capO' 

cité^  f.  Korte  — .  Abrégé;  sommaire ; 

vréciSy  m. 
laiiouden,  b.  w.  Contenir;  retenir;  mo- 

dérer.  Zich  — .  Se  contenir ;  se  rete- 
nir. 
Inhoudend,  b.  n.  Contenant. 
Inhouding,  t.  Rétention  ;  relenuCy  f. 
Inhoudsmaet,  t.  Mesure  de  capacité^ 

f. 
Inhouten,  o.  my.  Membrure ,  f. 
Inbouwen,  b.  w.  Couper;  tailler  ou  ha- 

etter  dans  q,  c. 
Inhulden,  b.  w.  Rendre  hommage;  re- 

connaUre; instatter;  saerer; investir; 

inaugurer. 
Inhuldigen ,  b.  w.  Zie  Inhulden. 
Inhuldiging,  t.  Zie  Inhulding. 
Inhulding ,  y.  Imuguration ;  instalta- 

tUm^  f.;  sacre^  m. 
Inhuren,  b.  w.  louer  de  nouveau ;  reU' 

nir. 
Inhyschen ,  b.  w.  Faire  entrer  en  hiS' 

sant, 
Ii^agen,  b.  w.  Chasser  dans ;  répercuter 

(méd.) ;  atteindre. 
Injagend,  b.  n.  Répercussi  f  {méd.). 
Injaging»  t.  jéction  de  chasser  dans; 

répercussion  (méd.),  t. 
Ink,  m.  Ouverture  (d'une  nasse]^  f. 
Ink,  enz.  Zie  lukt,  enz. 
Inkabbelen,  b.  w.  Miner^  caver, 
Inkalken,  b.  w.  Chauter. 
*    Inkalking,  y.  Chaulage,  m. 

Inkankeren,  o.  w.  Segangrener;  s'invé» 

térer. 
Inkankering,  y.  Gangrène,  f. 
Inkarnaet,  o.  Incamat,  m. 
Inkamaet,  b.  n.  \  w^^„^^„m 

Inkamaten,  ony.  b.  n.  r"^"'^' 
Inkeep,  y.  Entaitle;  incision,  f. 
Inkeer,  m.Repentir;  regret,  m, 
Inkeeren  ,  o.  w.  Entrer  chez  q,  q.;  ren- 

trer  en  soi-mime. 
Ink^deraer,  m.  Encaveur,  m. 
Inkelderen,  b.  w.  Encaver. 
Inkeldering,  y.  Encavement,  m. 
Inkepen,  b.  w.  EntaiUer. 
Inkeping,  y.  Entaitle,  f. 
Inkerkeren,  enz.  Zie  Kerkeren,  enz. 
Inkerven,  b.  w  Entaitler, 
Inkerving,  v.  Enlaille,  f. 


Inkboom,  m.  Écureuit,  m. 
Inkippen,  b.w.  Zie  Inkepen. 
Inkisten,  b.  w.  Encaisser, 
Inki9ting,  y.  Encaissement,  m. 
Inklampen,  b.  w.  Attacher  dans ;  insé- 

rer, 
Inkleeden  ,  b.  w.  Mettre  de  beaux  ha- 

bits ;  donner  l'habit  d ;  habitter ;  parer. 
Inkleppen,  b.  w.  Citer  ou  appeterau  san 

de  la  ctoctie. 
Inkleyend,  b.  n.  Inherent. 
Inkleving,  v.  Inhérence,  f. 
Inklimmen ,  o.  w.  Entrer  eti  grimpant ; 

escalader. 
Inklimming,  y.  Escatade.  f. 
Inklinken,  b  w.  Faire  entrer  h  coups  de 

marteau  ou  auec  force.  — ,  o.  yr.  En- 
trer avec  bruit. 
Inkloppen,  b.  w.  Enfoncer. 
Inknagen,  b.  w.  Ronaer, 
Inknarsen ,  o.  w.  Penétrer  en  craqunni. 
Tnkneraen,  o.  w.  Zie  Inknarsen. 
Inknoopen  ,  b.  w.  Attacher  en  nonant ; 

réprimer;  recommander  fortement. 
Inkoken .  b.  w.  Faire  bouilUr  dans,  — , 

o.  w.  Ebouiltir. 
Inkomeling,  m.  en  y.  Etranger,  m. ; 

étrangère,  f.  i 

Inkomen ,  o.  w.  Entrer,  — ,  o.  Revenu , 

m.;  rente;  entree;  importatum ,  f.; 

arrivage,  m. 
Inkomend,  b.  n.  Entrant,  1 

Inkomst,  y .  ErUrée ;  arrivée ,  f.;  revenu^ 

m.;  rente^  f. 
Inkoop,  m.  AcIuU,  m. 
Inkoopen,  b.  w.  Acheter, 
Inkooper, m  Acheteur^m.  \ 

Inkoopprys,  m.  Prix  coulant,  m. 
Inkoopster,  y.  Acheteuse^  f.  i 

Inkorten,  b.  w.  Raccourcir ;  dimintur; 

abréger;  réprimer.  — ,  o.  w.  5^  rac- 
courcir. 
Inkorting,  y.  Raccourcissement,  m.;di- 

minution,  f. 
Inkorven,  b.  w.  Mettre  dans  un  panier; 

avaler. 
Inkostelyk,  b.  n.  Fort  précieux;  su- 
perbe.   ^ 
Inkoud,  b.  n.  Très-froid.  — ,  by w.  Tres- 

froidement. 
Inkraeijen ,  b.  w.  Appeler  en  chantant 

(comme  Ie  coq). 
Inkrimpbaer,  b.  n.  ContractiJe. 
Inkrimpbaerheid,  y.  Contractiïité,  f. 
Inkrimpen,  b.  w.  Rétrécir;  resserrer. 

— ,  o.  w.  Se  rétrécir;  se  resserrer. 


Digitized  by  VjOOQ IC  ^ 


INL 

Inkrimpend,  b.  n.  Conlractif. 
Inkrimping,  ▼.  Rélrécissemeni ;  resser- 

rmentt  m.;  c0tUraaion,  f. 
Inkroppen ,  b.  w.  Cacher ;  düsimuler  ; 

üvortr  (un  affront), 
Inkfopping,  t.  Dissimulalion,  f. 
Ifikroyen,  b.w.  Introduire  oa  faire 

mUer  sur  une  broaeUe ;  introduire 

fir  autorité. 
Inkmipen ,  o.  w.  Entrer  en  rampant ; 

tegiuscr. 
Inbygen,  b.  w.  Recewrir;  introduire, 
Inkt»m.£iu;ir,  f. 
lokttmk,  m.  Encrier,  m. 
loktjlesch, T.  BouteiUe &  Cencre,  t. 
Inkthoorn,  m.  Cornet^  m. 
lak&lAd,  y.  Zie  Inktviak. 
Inktkoker,  m.  EncrUr;m.\  écrxtoirey 

Iiitpot,  m.  Pot  è  encre ;  encrier,  m. 

}^tr-«.  0.1 ''«''««  C-P').'- 
Inktsteea ,  m.  Mramentaire  (pierre) , 

Inkttafel,  t.  ^iwrmr  (impr.),  m. 
Inkfcvlscb,  m.  Sèche,  seiche,  sepia  (pois- 

lDktflak,T.  )  Tac/ie  d'entre ,  f.;  pdlé, 

Inktvlek,  v.  f      m. 

Inkuilen,  b.  w.  Meltre  en  terre  (pour 

ftrantirdu  froid). 
lakiiipen,  b.  w.  Encuver. 
Jnkoiping,  t.  Encuvement^  m. 
lakwakken  ,    b.  w.   Jeler  ou  Umcer 

Inkwartieren,  b.  w.  Cantonner. 
Inkwartiering^,  t.  Cantonnement^  m. 
Inkyken,  o.  w.  Reaarder  dans. 
Inlaten,  b.  w.  Embarquer, 
Inlader,  m.  Chargeur^  m.    . 
«Wiag,  T.  Emiarquement ,  m,;  c/iar- 

I>^,  T.  Jfwe,  f.;  enjeu^  m.;  incluse , 

Iniage,  t.  Zie  Inlaeg. 
^Ittider,  m.  Indigène,  m. 
I&UBdich,  b.  n.  fndigène ;  intestin. 
*«I«ppen,  b.  w.  Insérer  ou  ajouter  sans 
mx  et  sans  discemenutU ;  avaler 
jmêment. 

««•chen,  b.  w.  Bapiécer;  insérer; 
Jtereater ;  ajouter, 
«iMicblng ,  V.  JnserUon ;  addüion  , 

Jol^ten,  b.  w.  Laisser  entrer ;  faire  en* 
trer;Uuucr;  emboUer,  Zich  in  eene 


INL 


259 


wek  — .  S*ingérer  ou  se  meter  d'une 

affaire, 
Inlating,  v.  Admission ;  introduction ; 

entree,  f.;  engagement,  m. 
Inlaveren,  o.  w.  Entrer  en  louvoyant. 
ïnleelyk,  b.  n.  Très-laid. 
Inleg ,  m.  Mise ,  f.;  enjeu ;  pli ;  rempli , 

m. 
Inlegeren,  b.  en  o.  w.  Cantonner. 
Inlegering,  y.  Cantonnement  ^  m. 
Inleggeld,  o.  Mise,  f.,  enjeu,  m. 
Inleggen ,  b.  w.  Metlre  dans ;  encaver; 

amfire ;  mariner;  incruster;  parque- 

ter;  rétrécir;  marcolter ;  provigner. 

Eer  met  iets  — .  Retirer  de  riwnneur 

de  q.  c. 
Inleffger,m.  Marqueteur ; parqueteur ; 

tabletier,  m. 
Inleggerskunst,  y.  Tabtetterie,  f. 
Inlegging,  y.  Rélrécissement ;  raccour- 

cissement,  m. ;  incrustation,  f. ;  pro- 

vignementy  m. 
Inleghout,  o.  Boii  pour  la  marqueterie , 

m. 
Inlegsel,o.  Placage ,  parquetage^  m.; 

appLique ;  marcolte,  f. 
Inlegstukken ,  o.  my.  Pièces  de  rap- 
port, f.  pi. 
Inlegwerk,  o.  Marqueterie,  f. 
Inleiden,  b.  w.  Introduire ;  initier ;  du- 

per. 
Inleidend,  b.  n.  Introductif, 
Inleider,  m.  Introducteur ,  m. 
Inleiding,  y.  Introduction,  f. 
Inleidster,  y.  Introd actrice,  f. 
Inlekken ,  o,  w.  Entrer  par  une  voie 

d'eau. 
Inleveren,  b.  w.  Présenter ;  remettre. 
Inlevering,  y.  Présentatum ;  remise. 

Inlezen,  b.  w.  Ramasser ;  recueilUr, 
Inlezing,  v.  RécoUe,  f.  , 
Inlichten,  b.  en, o  w.  Ectairer. 
Inlichting ,  v.  Eclaircisseinent ;  rensei- 

gnement ,  m. 
Inliggen ,  o.  w.   Être  mis  ou  couché 

dans ;  être  en  gamison, 
Inliggend,  b.  n  Iticlus. 
Inloegen,  h,w.  Zie  Invlyen. 
Inlokken,  b.  w.  Attirer  dans ;  allécher. 
Inlokking,  y.  Amorce,  f.;  attrait,  m. 
Inloodsen,  b.  w.  Piloter. 
Inloodsing,  y.  Pitotage,  m. 
Inloogen,  b.  w.  LesHver. 
Inlooging,  v.  Lessive^  v. 
Inloop,  m.  Entréey  f. 


Digitized  by 


Google 


260 


INN 


INP 


Inloopen,  o.  w.  Entrer;  chasser  moins 

(imprim.);  se  rompre,  — ,  b.  w.  M- 

Uindre  en  courant. 
Inlossen,  b.  w.  Dégager;  racheter. 
InloBsing,  t.  Dégagement ;  ractuU,  m. 
Inluiden,  b.  w.  Ouvrir  (une  foire)  au 

son  de  la  cloche;  appeler  ou  citer  au 

scndela  cloche ;  tromper. 
Inluiding,  t.  yippet;  signal,  m.;  citation 

(au  son  de  la  cloche)^  f. 
Inluisteren,  b.  w.  Djre  &  CoreiUe;  chu- 

choter, 
Inluistering,  t.  Chuckotement,  m. 
Inlymen,  b.  w.  CoUer  q,  c,  dans. 
Inlymer,  m.  Parqueteur^  m. 
Inlysten,  b.  w.  Èncadrer;  enchdsser, 
Inlysting,  y.  Encadrtment,  m.»  enctids- 

sure,  f. 
Inlyven,  b.  w.  Incorporer;  initier ;  ad- 

mettre ;  insérer. 
Inlyving,  v.  Incorporation ;  initiation ; 

admission;  insertion,  f. 
Inmaeksel,  o.  Confiture,  f. 
Inmaken,  b.  w.  Confire. 
Inmanen,  b.  w.  Sommer  de  payer. 
Inmaner  ,  m.   CoUecteur;  chambrier , 

m. 
Inmengen,  b.  w.  Mêler;  cntremêter. 

Zich  in  eene  zaek  — .  SHmmiscer  aans 

une  affaire. 
Inmenging,  y.  Mélange,  m.;  mixtion , 

Inmengsel,  o.  Zie  Inmenging. 
Inmenuen,  b.  w.  Faire  entrer;  intro- 

ditire. 
Inmeten,  b.  w.  Mesurer  dans; payer; 

rendre.  — ,  o.  w.  Diminutr. 
Inmetselen,  b.  w.  Ajouter  en  moQon- 

nant ;  placer  dans  un  mur, 
Inmetsen,  b.  w.  Zie  Inmetselen. 
Inmiddels,  byw.  Cependant;en  atten- 

dant;  sur  ces  entrefaites. 
Inmonden,  b.  w.  Abouter. 
Inmonding,  y.  Aboutement;  aboupfie- 

ment,  m. 
Inmynen,  b.  w.  Rachetcr  {sa  propriété 

en  rente  publique). 
Innaeijen,  b.  w.  Joindre  en  cousant ; 

coudre ;  brocher;  rétrécir  en  cou- 
sant, 
Innaeijer,  m.  Celui  qui  coud ;  brocheur, 

m. 
Innaeijersloon,  m.  en  o.  Brochure  (sa- 

laire),  f. 
Innaeijing,  v.  Action  de  coudre;  bro' 

eJiure  (a'un  livre),  f.;  brochage,  m. 


InnaeJster  ,  y.  Couseuse ;  brochauc , 

Innagelen,  b.  w.  Clouer  dans, 
Inneemsel,  o.  Dose,  f. 
Innemelyk,  b.  n.  Prenable. 
Innemen,  b.  w.  Rentrer;  conquérir; 

prendre;  avaler;  recevoir;  gagner  l*af- 

fection  de;  occuper;  rempUr ;  compren- 

dre.  Voor  iemand  ingenomen  zyn. 

Étreprévenu  en  faveur  rfe^.  17. Tegen 

iemand  ingenomen  zyn.    Étre  pré- 

venu  contre  q,  q. 
Innemend,  b.  n.  Engageant ;  altrayant ; 

prévenant ;  agréable, 
Inuemer ,  m.  Celui  qui  prend^  qui  oe- 

cupe ;  envahisseur;  conqnérant ,  m. 
Inneming,  v.  Prise ;  conquêle,  f. 
Innen,  b.  w.  Percevoir;  demander;  «- 

couvrer, 
Innerlyk,  b.  n.  Intérieur ;  interne ;  in- 
time,  — ,  byw.  Intérieurement ;  inti- 

mement. 
Innig,  b.  n.  Intime ;  intérieur ;  mental ; 

fervent;  dévot,    —  gebed.    Ondsan 

mentale,  — ,  byw.  Zie  Inniglyk. 
Innigheid,  v.  Dévotion ;  ferveur,  t, 
Inniglyk,  byw.  Intimement ;  intéritu- 

rement ;  dévotement ;  mentalement. 
Inning,  v.  Bemande;  sommation ;  per- 

ceptton ;  recette,  f. 
Innoodigen,  b.  w.  Inviter  è  entrer. 
Inoogsten,  b.  w.  Moissonner;  récolUr. 
Inoogsting,  y.  Moi$son  ;  récolle.  f. 
Inpakken,  b.  w.  Emballer;  empaqueter, 
Inpakker,  m.  Emballeur,  m. 
Inpakking,  y.  Emballage,  m. 
Inpalmen,  b.  w.  Tirerpeuüpeu  d  «h; 

empiéter  sur;  usurper, 
Inpalming,  y.  Empiétement ,  m.;  u^tr- 

pation,  f. 
Inpassen,  b.  w.  Ajuster ;  emboiter.  — , 

o.  w.  S'embóUer;  aller  bien;  conve- 

nir. 
Inpeperen,  b.  w.  Mettre  dans  Ie  paUnt  ; 

poivrer ;  faire  payer  cher^ 
Inpersen  ,  b.  w.  Presser  dans ;  compri- 

mer, 
Inplaetsen,  b.  vr,  Mettre  ou  piarer  dmis; 

établir. 
Inplanten ,  b.  w.  Planter  ou  mettre  m 

terre ;  implanter ;  inculquer. 
Inplanting,  v.  Implanlalion,  f. 
Inplengen  ,  b.  w.  Répandre  ou  verser 

dans, 
Inploegen ,  b.  w.  Sillonner;  canneler ; 

entaitler. 


Digitized  by 


Google 


IKR 

.Inplukken  »  b.   w.   Ferler  ♦   amener 

(mar.). 
Inpompen ,  b.  w.  Faire  erUrer  en  pom" 

pont. 
Inpoten»  b.  w.  Planter, 
Inprangen,  b.  w.  Presser,  serrer  dans. 
Inpraten,  b.  w.  Zie  Inprekea. 
Inpreken,  b.  w.  Inculquer;  insinuer; 

persuader,  - 
Inprenten,  b.  w.  ïnculquer;  imprimer; 

graver ;  inspirer, 
Inprentingr,  v.  Impression,  f. 
Inpressen  ,  b.  w.  Faire  entrer  avec 

force. 
Inprikken,  b.  w.  Piquerdans, 
Inproppen,  b.  w.  Bourrer, 
Inpuilen,  o.  w.  S*enf<mcer. 
Inputten,  b.  w.  Puiser  et  verser  dans. 
Inquartieren ,  enz.  Zie  Inkwartieren , 

enz. 
•Inquisitie,  v.  Inquisition,  f. 
Inregenen,  o.  en  onp.  w.  Entrer,  passer 

au  travers  de  (en  parlant  de  la  pluie}. 
Inrekenen,  b.  w.  Couvrir  de  cendres. 
Inrennen,  b.  w.  Atteindre  en  galopant. 

— ,  o.  w.  Sntrer  quelque  part  au  ga- 
lop. 
Inrid,  m.  Entree  &  cheval,  f. 
InHgten  ,  b.  w.  Jrranger;  disposer; 

organiser, 
Inrigting,  t.  Arrangement,  m.;  dispo- 

siUon;  organisation ;  institution,  f.; 

établissement,  m. 
Inroeijen,  b  w.  AUeindre  en  ramant. 

— ,  o.  w.  Entrer  en  ramant. 
Inroepen,  b.  w.  Jppekr  &  soi;inviUr 

tt  entrer ;  ajoumer ;  citer. 
Inroeping:,  ▼•  Appel,  m.;  citation,  f. 
Inroeren,  b.  w.  Mêler,  trouiüer. 
Inroesten,  o.  w.  Se  rouiller. 
Inroesting,  v.  Enrouitlement,  m.,  rouil- 

Ie,  f. 
Inrollen  ,  b.  w.  Enrouler;  envelopper; 

amincir  en  roulant. —,  o.  w.  Houler 

dans. 
Inrossen ,  o.  w.  Entrer  au  grand  ga- 
lop. 
Inruilen,  b.  w,  Échanger, 
Inruiling,  v.  Échange ;  troc,  m. 
Inruimen,  b.  w.  Ceder ;  évacuer ;  per- 

mettre. 
Inruiming,  y.  Évacualipn ;  concession. 

Inrukken ,  o.  w.  Entrer  de  force ;  faire 

vneinvasion. 
Inrokking,  y.  Entree  hostüe;  invasum,  f. 


ms 


261 


Inryden  ,  o.  w.  Entrer  d  cheval  ou  en 
voiture.  — ,  b.  w.  Courber,  enfoncer 
en  allant  è  cheval  ou  en  voiture ;  at- 
teindre  d  cheval  ou  en  voiture. 

Inrygen,  b.  w.  Enfiler:  lacer. 

Inryten,  b.  w.  Déchirer.  — ,  o.  w.  Se 
déckirer. 

Inschellen,  b.  w.  Sonner  pour  faire  ve- 
nir  q.  q. 

Inschenken,  b.  -w.  Verser  dans. 

InscUenker,  m.  Échanson,  m. 

Inschepen,  b.  w.  Embarquer.  Zich  — . 
S'embarquer. 

Inscheping,  v.  Embarguemenl,  m. 

Inscheppen ,  b.  w*  Puiser  ei  verser 
dans. 

Inscheppen,  b.  w.  Inspirer, 

Inscherpen,  b.  w.  ïnculquer;  impri- 
mer. 

Inscherping,  y.  Inculcalion,  f. 

Inscheuren ,  b.  w.  Déchirer.  — ,  o.  w. 
Se  déchirer. 

Inschieten,  b.  ■^.  Mettre  dans;  insérer; 
ajouler;  casser  ou  mettre  en  plèces 
par  un  coup  de  feu.  Het  leyen  — . 
Perdre  la  vie,  — ,  o.  w.  Entrer ;  s'in- 
sércr ;  s*engrener ;  se  souvenir ;  s'em- 
boire  (peint.). 

Inschieter,  m.  Enfoumeur,  m. 

Inschieting ,  v.  Insertion  ;  engrenttre , 

Inschikkeljk ,  b.  n.   Accommodant  ; 

complaisant.  — ,  byw.  CompUUsatn' 

ment, 
Inschikkelykheid,  y.  Indulgence ;  com- 

plaisance,  f. 
Inschikken  ,  b.  w.  Accommoder ;  ajus- 

ter ;  accorder ;  excuser ;  condesccndre. 

— ,  o.  w.  Entrer. 
Inschikkend,  b.  n.  Accommodant ;  com- 
plaisant. 
Inschikking ,  y.  Accommodeintnt ,  m.; 

complaisance,  f. 
Inschokken,  b.  w.  Zie  Inschrokken. 
Inschoon ,  b.  n.  Très-beau.  —  ,  by w. 

Très-bien. 
Inscheppen,  b.  w.  Faire  entrer  &  coups 

de  pied. 
Inschrapen ,  b.  w.  Amasser  avec  avi- 

dité. 
Inschrobben,  b.  w.  Faire  entrer  en  f  rot- 

tant, 
Inschroeyen,  b.  w.  Visser. 
Inschrokken ,  b.  w.  AvaUr^  engloutir. 
Inschryden,  o.  w,  Entrer  d  caHfour- 

chon. 


Digitized  by 


Google 


262 


INS 


INS 


Inachryfstep,  t.  Jbonnée,  f. 
Inschryven,  b.  w.  Inscrire ;  enregis» 

trer ;  souscrire ;  s*aöonner, 
Inschryver,  m.  Enregistreur ;  soiiscrip^ 

Uur ;  abonnee  m. 
Inschryving,  v.  Inscriplum^  f.;  enregis- 

trement;  abonnement,  m.;  souicrip- 

tion,  f. 
InschryviDgsppys  ,  m.   Abonnement , 

m. 
Inschudden,  b.  w.  Faire  tomber  en  se- 

couant. 
InschuiTen,  b.  w.  Pousserdans;  glisser 

dans ;  intercaler. 
InscbuiTiDg,  T.  Intercalatum^  f. 
Inscbuld,  V.  Dette  active,  f. 
Inschuldenaer,  m.  Créancier,  m. 
Inschynen,  o.  w.  Luiredans. 
*Insekt,  o.  Insecte,  m. 
Insektenbescbry ver,  m.  Entomographe^ 

m. 
Insektenbescbpyving ,  y.  Entomogra» 

phie,  .f. 
InsektenStend,  b.  n.  Insectivore. 
iDsektenkas,  y.  Insectier  (casier),  m. 
Insektenkenner,  m.  Entomologiste^  m. 
Insektenkunde,  v.  Entomologie,  f. 
Insektenkundig,  b.  n.  Entomologique. 
Insektenleer,  v.  Zie  Insektenkunde. 
Insgelyks,  byw.  Pareiliement. 
Inslaen,  b.  w.  Enfoncer ;  casser;  en- 

caver ;  plier ;  emmagasiner ;  tramer ; 

croiser ;  avaler ;  atteler,  — ,  o.  w.  En- 

filer ;  pénétrer ;  atteindre. 
Inslag,  m.  Trame,  f.;  encavement;  pti; 

rempli ;  ourlet ;  achat^  m. 
Inslager,  m.  Trameur,  m. 
Inslapen,  o.  w.  S*endormir;  mourir. 
Inslepen,  b.  w.  Trattter  dans. 
Inslikken,  b.  w.  Avaler; enaloutir. 
Inslikking,  v.  Déglutition,  f. 
Inslingeren  ,  b.  w.  Lancer  dam ;  ava^ 

ter. 
Inslippen,  o.  w.  Se  glisser  doucement, 
Inslokken,  enz.  Zie  Inslikken,  enz. 
Insloppen, b.  w.  Avaler;  humer. 
Inslorping,  v.  Déglutition,  f. 
Insluimeren,  o.  w.  S*assoupir, 
Insluimering,  y.  Assoupissement^  m. 
Insluipen,  o.  w.  Se  glisser. 
Insluitbaer,  b.  n.  Coerdble. 
Insluitbaerbeid,  v.  Coercünlité^  f. 
Insluiten,  b.  w.  En  fermer:  entnronner; 

bloquer;  investir ;  renfermer;  insé- 

rer ;  enclaver.  — ,  o.  w.  S'embotter, 
Insluiting ,  y.  Jnvestistement ;  blocus , 


m.;  insertion;  enchdssure ;  parenthese^ 

Insluitsel,  o.  Enclave,  f. 
In8lurpen,enz.  Zie  Inslorpen.  enz. 
lusmakken,  b.  w.  Jeter  ou  lancer  dans. 
Insmelten ,  b.  ▼.  Mélanger  en  fondant ; 

fondre ;  perdre.  — ,  o.  w.  Fondre ,  se 

fondre. 
Insmelting,  y.  Fonle;  fusion,  f. 
Insmeren,  b.  w.  Graisser. 
Insmy  ten ,  b.  w.  Jeter  ou  lancer  dans  ; 

casser ;  enfoncer.  i 

Inanakken,  b.  w.  Avaler  avidetnent. 
Insnappen,  o.  w.  Se  glisser. 
Insnede,  y.  Zie  Insnyding. 
Insnorren,  o.  w.  Entrer  en  bonrdonnemt 

OU  en  sifflani. 
Insnuiyen,  b.  w.  Allirerdans  Ie  nez. 
Insnyden,  b.  w.  Jnciser ;  entaitler;  en- 

tamer ;  graver. 
Insnyding ,  y.  Incision ;  entaiUe ;  cou-- 

pure,  f. 
Insnymes,  o.  Bislouri^  m. 
♦Insolyent,  b.  n.  Insolvabte. 
Insoppen ,  b.  w.  Tremper  dans ;  sau-^ 

eer. 
Inspannen  I  b.  w.  Atteler.   Al  zyne 

kracbten  — .  Faire  tous  ses  efforts. 
Insparen ,  b.  w.  Epargner. 
Inspatten  ,  o.  w.  Entrer  avec  impétuo* 

site ;  s'enfoncer. 
^Inspeciepen,  b.  w.  Inspecter. 
Inspitten,  b.  w.  Enfouir  en  bêchant. 
Inspoelen,  o.  w.  Entrer  en  flottant. — , 

b.  w.  Faire  entrer  en  lavant. 
Inspraek  ,  y.  Inspiratian ;  opposxtum  ; 

contradiction^  f. 
Inspreken,  b.  w.  Inspirer  par  des  pam» 

les ;  interrompre  q.  q.;  s*entremeltre. 
Inspringen ,  o.  w.  Sauter  dans ;  recu» 

Ier. 
Inspringend,  b.  n.  Rentrant. 
Inspugen,  o.  w.  Cracker  dans. 
Inspuiten,  b.  w.  Injecter;  seringuer. 
Inspuiting,  y.  Iniectum,  f. 
Inspuwen,  o.  w.  Zie  Inspugen. 
Instaen,  o.  w.  Répondre  pour.  — ,  b.  en 

o.  w.  CoOter.  , 

Installig,  b.  n.  Décrié. 
Instampen,  b.  w.  Enfoncer ;  hier. 
Instamping,  y.  Biement,  m. 
Instandhouding,  y.  Maintien,  m* 
Instappen,  o.  w.  Entrer  (en  marcliant). 

— ,  b.,w.  Atteindre  [en  marchant]. 
Insteken,  b.  w.  Enfoncer;  ins€rer;  fi* 

cher ;  svggérer ;  inspirer. 


Digitized  by 


Google 


IKS 


INT 


26o 


Instekiog,  y.  Jntroduclion ;  suggation, 

Instellen,  b.  w.  Élablir ;  instiluer. 
Insteller  ,  m.  Instituteur  ;  fmidaUur  , 

InstelUng;,  y.  Établissement ;  statut^  m.; 

inslitution ;  instaUation^  f. 
iQStelliDgsrede,  v.  Discours  d*inavgii- 

ration,  m. 
Instelster,  y.  Institutrice ;  fondalrice^ 

t 
Instemmen,  b.  w.  Consentird;  être  du 

mêrne  avis. 
Instemming,  y.  Consentement ;  accord , 

m. 
Instendiglyk,  byw.  Instamment. 
Instieren,  b.  w.  Zie  Insturen, 
lustikken,  b.  w.  Broder  dans, 
^Instinkt,  o.  Instinct,  m. 
Instippen,  b.  w.  Tremper  dans. 
^Instituet,  o.  Instüut,  m. 
Instommelen,  o.  w.  Entrer  avec  bruit. 
Instooten ,  b.  fr,  Pousser  dans ;  faire 

entrer  de  farce  ;  rompre  en  poussant. 

Bene  deur  — .  Enfoncer  une  porte.  De 

glazen  — .  Casser  les  vitres,  — ,  o.  w. 

Attaquer;  entrer  avec  impüuosité. 
Instoppen,  b.  w.  Fourrer;  enfoncer  f 

boncher. 
Instormen ,  o.  w.  Entrer  avec  violence ; 

se  précipüer  dans. 
Instorten,  b.  w.  Ferser  dans;  renver- 

ser ;  faire  crouler ;  inspirer ;  oommu- 

niquer.  — ,  o.  w.  S*écrouler;  s'ébouler; 

s*affaisser;  tomber  en  ruine ;  relom^ 

ber ;  faire  irruption. 
Instortend,  b.  n.  Croulant. 
Instorting,  y.  Infusion,  f.;  écroulement; 

affaissement,  m.;  chute,  f. 
Instouwen ,  b.  w.  Fourrer  ou  presser 

fortement  dans, 
Instreyen,  o.  w.  S'efforcer  d*entrer. 
Instrooijen,  b.  w.  Répandre  dans. 
Instroomen,.o.  w.  Entrer  en  coulant. 
♦Instructie,  y.  Instruction;  infonna* 

tion,  f,  Begter  yan  — .  Jugc  d'insiruc- 

tion. 
Instuiyen ,  o.  w.  Entrer  (comme  du  sa» 

ble,  de  la  poussière) ;  entrer  avec  vio- 
lence. 
Insturen,  b.  yr.  Faire  entrer;  conduite 

dam. 
Instuwen,  t.yr.  Zie  Instonwen. 
Instygen,  o.  w.  Pénétrer  en  montant  ou 
en  s'élevant. 

Insullen,  o.  w.  Glisser  dans. 


Intanden,  o.  w.  S'engrener. 

Intanding,  y.  Engrenage,  m. 

Intappen,  b.  w.  firer  (du  vin,  etc.)  dans 
unvase. 

Inteekenaer,  m.  Souscripteur ;  abonné , 
m. 

Inteekenaerster,  y.  Abonnee,  f. 

Inteekenen ,  b.  w.  Souscrire ;  inscrire ; 
s'abonner. 

Inteekening,  y.  Souscription,  f.  \  abon- 
nement ,  m. 

InteekeningspT78  ,  m.  Abonnement , 
m. 

Inteekenlyst ,  y.  Liste  de  souscription , 

Integendeel,  byw.  Au  contraire. 
*Integraelrekening,  y.  Calcut  integrale 

m. 
^Intendeni,  m.  Intendant,  m. 
*Intendentie,  y.  Intendance,  f. 
^Intentie,  y.  Intention^  f. 
Interdeel,  o.  Préjudice,  tort,  m. 
^Interdict ,  o.  Interdü,  m.;  suspense. 

Interen,  b.  w.  Dépemer.  — ,  o.  w.  S« 

consumer. 
^Interest,  m.  Intérêt,  m. 
^Interestrekening ,  y.  Règle  d*intérêt , 

♦Interjectie,  y.  Interieetion^  f. 
*Interlinie,  y.  Intertigne,  f. 
♦Internuncius,  m.  Intemonce,  m. 
*Intestato  (ab),  byw.  Ab  intestat. 
Inteu<relen,  b.  w.  Brider ;  réprimer. 
Inteugelend,  b.  n.  Répressif. 
Inteugeling,  v.  RépressUfn,  f. 
IntUlen,  b.  w.  Faire  entrer  en  Uvant  ou 

en  soulevant. 
Intoeyen,  b.  w,  Attendre. 
Intogeling,  m.  Nouveau  débarqué,  m. 
Intogt,  m»  Entree ;  invasum,  f. 
Intounen,  b.  w.  Zie  Tonnen. 
Intoomen,  enz.  Zie  Inteugelen,  enz. 
Intooyeren,  b.  w.  Faire  entrer  habile- 

ment. 
Intrappen ,  b.  w.  Enfoncer  ou  briser  ii 

coups  de  pied. 

Mrv.  I  ^'•"•'*-  '• 

Intredegeld,  o.  Entrü^  t.;.droit  d'en- 

tree,  m. 
Intreden  r  b.  w.  Écraser  avec  les  pieds ; 

fouter  aux  pieds ;  attevndre  ,  joindre 

(en  marchant).  — ,  o.  w.  Entrer;  ren- 

trer. 
Intred,  enz.  Zie  Intrede*  enz. 


Digitized  by 


Google 


264 


INV 


INW 


Intrek,  m.  Entree,  f.;  séjour,  m. 
Intrekken,  b.  w.  Faire  entrer  en  iirant; 

tirer  è  soi ;  engager ;  entratner ;  abo- 

Ut;  abroger ;  révoquer ;  rëtrécir.  —  , 

o.  w.  Entrer;  se  rétrédr ;  sHmbi- 

ber. 
Intrekkend,  b.  n.  Révocataire, 
Intrekking,  v.  Entree ;  abolUum ;  révo- 

caiion ;  annutation,  f.;  rétrécissement, 

m.\  imbibition,  f, 
^Intrest,  enz.  Zie  Interest,  enz. 
Intuimelen,  o.  w.  Entrer  en  cuibutant, 
Intusschen ,  voegw.  Pendant  que ;  en 

attendant  que.  — ,  by w.  Cependant ; 

toutefois. 
Invaert,  t.  Entree  cf'un  port,  f. 
Inval ,   m.  Invasion ;  pensee ;  sailtie ; 

idéé,  f. 
Invalidenhuis,  o.  HOteides  invalides, 

m. 
InTallen,  o.  w.  Tomber  dans ;  tomber 

en  ruïne ;  s*écrouler ;  s'affdisser ;  faire 

vne  invasion ;  se  rappeler ;  maigrir ; 

s'enf oneer ;  interrompre  q.  q  ;  entrer 

dans  te  port.  — ,  b.  w.  Casser  en  torn- 

bant. 
Inyalliug,  v.  Écroutement;  affaissement; 

éboutement,m. 
Invaren,  o.  w.  Entrer ;  contredire ;  s^op* 

poser.  — ,  b.  w.  Faire  entrer  en  na- 

viguant ;  atteindre  en  naviguant. 
Invaten»  b.  w,  Entcnner. 
Invatten,  b.  w.  Contenir ;  enchdsser. 
Invegen,  b.  w.  Introduire  ou  faire  eth 

trer  en  baiayant, 
^Inventaris,  m.  Inventaire,  m. 
Invergift,  b.  n,  Très-vénéneux ;  tres- 

ventmeux. 
Investen,  b.  w.  Placer,  mettre  ou  étabUr 

solidement. 
Invlamkunst,  v.  Damasquinerie,  f. 
Invlammen,  b.  vr.  Damasquiner. 
Invlammor,  m.  Damasquineur,  m. 
Invlamsel,  o.  Damasquinure,  f. 
Invlechten,  b.  w.  Entretücer ;  tresser ; 

entremêier, 
Invlecbting,  v.  Enlrelacement ;  épisode, 

m.;  comptication,  f. 
Invliegen,  o.  w.  Entrer  en  volant;  ap- 

procner  précipitamment.  — ,  b.  w. 

Casser  en  volant  contre. 
Invlieten,  o.  w.  Couler  dans. 
Invloed,  m.  Jnfluence,  f. 
Invloeijen,  o.  w.  Couler  dans.  Laten  -^. 

AjoiUer ;  insérer. 
Invloeijend,  b.  n.  Afftueni. 


Invlugten,  o.  w.  Entrer  quelque  part  en 

fuyant. 
Invlyen.b.  w.  Jjuster ;  arranger  dans; 

insérer;  intercaUr. 
Invoege  (dat),  voegw.  De  sorte  que  ;  si 

bien  que. 
Invoegen,  b.  w.  EmbóUtr ;  ajouter ;  in- 
sérer ;  enchdsser ;  intercater. 
Invoeging,  v.  Emboitement,  m.;  adiHr 

tion ;  insertion ;  intercalation,  f. 
Invoer,  m.  Importation;  introduetion  ; 

entree,  f. 
Invoerder,  m.  Jntrodudeur ;  imporUs- 

leur,  m. 
Invoeren,  b.  w.  Importer ;  introduire  : 

établir. 
Invoerend,  b.  n.  Introductif. 
Invoering,  v.  Importation;  mtroduction; 

entree,  f. 
Invoerregt,  o.  Entree  (droit),  f. 
Involgen ,  b.  w.  Acquiescer ;  cansenOr 

ou  se  conformer  ö,;  suivre;  aitein-- 

dre. 
Involging,  v.  Acquiescement ;  consent 

tenient,m, 
Invorderaer,  m.  CoUecteur,  m. 
Invorderbaer,  b.  n.  Exigible. 
Invorderen,  b.  w.  Exiger  ou  demander 

(un  payetnent). 
Invordering,  v.  Bemande ;  sommatian^ 

Invouwen,  b.  w.  Plieren  dedans. 
Invreten,  b.  w.  Honger ;  corroder.  — , 

o.vf.  Se  gangrener ;  être  rongé. 
Invretend,  b.  n.  Corrosif. 
Invreting,  v.  Corrosion,  f. 
Invryven,  b.  w.  Zie  Inwryven. 
Invullen,  b.  w.  Remptir. 
Invulling,  v.  Remplissage,  m.. 
Invylen,  b.  w.  Umer  dans. 
Inwachten,  b.  w.  Atlendrt. 
Inwachting,  v.  Attente,  f. 
Inwaeijen,  o.  w.  Ètre  renversé  on  casêé 

par  Ie  vent.  —,  b.w.  Renverser  ou 

casser  en  soufflant. 
Inwaerde,  v.  Faltur  intrinsèque,  f. 
Inwaerts,  byw.  En  dedans. 
Inwassen,  o.  w.  Crclttre  dans. 
Inwateren,  o.  w.  S*imbiber  d*eau.  — » b. 

w.  Abreuver ,  imbiber. 
In  weefsel,  o.  Trame ;  parenthese ,  f. 
Inweeken ,  b.  w.  Détremper ;  mouU- 

Ier. 
Inweerde,  v.  Zie  Inwaerde. 
Inwendig,  b.  n.  Intérieur;  interne. -^^ 

byw.  Jntérieurement. 


Digitized  by 


Google 


INW 


Ii\Z 


265 


Inwendifflyk,  byw.  Intérieurement. 
Inwentelen,  b.  w.  Rouler  dans. 
Inwerken,  b.  w.  Faire  entrer, 
I  o  werpen,  b.  w.  Jtler  dam  ;  casser  on 

triser  en  jetant ;  inspirer. 
Inwerpingr,  v.  Irispiration,  f. 
Inweven,  b.  w.  Tramer;  tUser;  insé- 

rer. 
InwoTiuff,  V.  InsertioTij  f. 
Inwikkelen,  b.  w.  Envelopper ;  engager; 

impliquer. 
Inwikkeling,  ▼,  Enveloppementy  m. 
Inwillen,  b.  w.  Vouloir  entrer,  etc. 
Inwilligen,  b.  w.  Acquiescer  ou  consen- 

Ur  d ;  accorder. 
Inwilligend,  b.  n.  ConsenlarU. 
Inwilliging,  v.  Acqviescement ;  consen- 

temenif  m. ;   concessian;  adhésUm^ 

Inwinden,  b.  w.  Envelopper. 
Inwinding,  t.  Envelappementj  m. 
Inwindsel,  o.  Enveloppe^  f. 
Inwinnen,  b.  w.  Regagner  ce  qu'on  a 

perdu ;  tdcher  d*obtenir,  de  trouver. 
Inwoekeren,  b.  w.  Acquérvr  par  usure, 

— ,  o.  w.  Se  répandre, 
Inwoelen  ,  b.  w.  Envelopper  de  ftceUes 

OM  decor  des. 
Inwonen,  enz.  Zie  Inwoonen,  enz. 
Inwoonder,  m.  Zie  Inwooner. 
Inwoonen ,  o.  w.  Demeurer  dans  un 

üeu  OU  chez  q.  a. 
Inwooner,  m.  Habitant,  m. 
Inwooning,  ▼.  Demeure ;  habUation, 

Inwoonster,  t.  HabÜanU^  f. 
Inwortelen,  o.  w.  S*enraciner ;  s'invé- 

térer. 
Inworteling,  y.  Radicalion,  f. 
Inwringen,  b.  w.  Faire  enlrer  en  tor- 

dant. 
Inwryven,  b.  w.  Faire  entrer  en  froi- 

tMnt;  faire  payer  cher. 
Inwyden,  b.  w.  Sacrer ;  consacrer;  bl- 

nir :  inavgurer ;  dédier  finitier, 
Inwyder,  m.  Consacrant,  m. 
InwydingyT.  Consécration ;  bénédiction; 

inatigtrration;  dédicace,  f.;  sacre^  m.; 

iniliation^  f. 
Inwydingsrede,  y.  Harangue  inaugu- 
rale^ t. 
Inwyeling,  m.  Ordinand,  m, 
Inwyen,  b.  w.  Zie  Inwyden. 
Inwying,  y.  Zie  Inwyding. 
Inwyk,  y.  Colfe,  m.;  anse ;  bate;  cri* 

que,  f. 


Inwyken,  o.  w.  Se  retirer  dans  quelque 
endroit ;  se  courber  ou  se  plier  en  de- 
dans,  * 

Inwyklng ,  y.  Retraite ;  iminigration  , 

In wy keken,  o.  Ansette  (mar  ) ,  f. 
Inzaeijen ,  b.  w.  Entemencer;  semer 

une  seconde  fois. 
Inzaet,  m.  Mise^  enclière,  f. 
Inzage,  y.  Examen,  m.\  inspection, 

Inzagen,  b.  w.  Scier. 

Inzakken  ,  o.  w,  S'affaisser;  s'écrcu- 

ler. 
Inzakking ,  y.  Affaissement ;  écroute- 

ment,  m. 
Inzamelaer,  m.  Collecteur^  m. 
Inzamelen,  b.  w.  RecueiUir ;  récoUer, 
Inzameling ,  y.  Re'colte ;  moisson ;  col- 
lecte, f. 
Inzeepen,  b.  w.  Savonner, 
Inzegenen,  b.  w.  Consacrer;  bénir. 
Inzegening ,  y .  Consécration ;  bénédis- 

tion,  f. 
Inzeggen,  o.  ContradicHon,  f.;  consen- 

tement,  m. 
Inzeilen,  o.  w.  Entrer  (dans  un  port)  è 

pleines  voiles.  — ,  b.  w.  AUeindre  en 

faisant  voile. 
Inzenden,  b.  w.  Envoyer. 
Inzet,  m.  Enjeu,  m.;  mise,  f. 
Inzetten,  b.  w.  Mettre  ou  placer  dans ; 

enchdsser ;  imérer ;  mettre  è  prix; 

établir.  Iemands  gezondheid  — .  Por^ 

ter  la  santé  de  q.  q. 
Inzetting,  y.  Enchdssure ;  insertion; 

mise  a  prix,  f.;  étabtissetncrU,  m.;  in' 

stUution,  f. 
Inzicht,  o.  Zie  Inzigt. 
Inzieden,  o.  w.  Ébouitiir, 
Inziedsel,  o.  Décoction,  f. 
Inzien,  b.  w.  Considérer;  peser;  excu- 

ser :  pardonner.  — ,  o.  w.  Foir  ou 

regarder  dans. 
Inzien,  o.  Jugement,  avis,  sentiment, 

m.  Naer  myn  — ,  myns  — s.  A  mon 

avis ;  selon  moi. 
Inzigt,  o.  Fuc ;  intention ,  f.;  dessein , 

m.;  considératimi,  f.  Naer  myn  — . 

A  mon  avis,  selon  moi. 
Inzinken,  o.  w.  S*  en  f  oneer;  s'affais- 

ser. 
Inzinking,  y.  Affaissement,  m. 
Inzoet,  b.  n.  Fort  doux. 
Inzonderheid,  hyw, Particutièrement ; 

surtout. 


Digitized  by 


Google 


2C6 


IVO 


JAE 


Inzonderiyk,  byw.  Zie  Inzonderheid. 
Inzout,  b.  n.  Fort  saté. 
Inzouten, b.  w.  Sater;  mariner, 
Inzoater,  m.  Saleur,  m. 
Inzouting,  t.  Salaison,  f ;  salage,  m. 
Inzuigen,  b.  w.  Sucer ;  absorber. 
Inzuigend,  b.  n.  AbsorbanL 
Inzuiging,  t.  Sucement,  m.;  abtorptUm, 

Inzuipen,  b.  w.  JvaUr. 
Inzulten,  b.  w.  Mariner, 
Inzwachtelen,  b.  w.  EmmaiUotter, 
Inzwachteling ,  v.  EmmaüloUemerU  , 

m. 
Inzwart,  b.  n.  Fort  noir, 
Inzwelgen,  b.  w.  jévaler ;  englotUir. 
Inzwelgend,  b.  n.  Jbsorbant, 
Inzwelger,  m«  Jualeur^  m. 
Inzwelging,  v.  Dégtutüion ;  absorpticn^ 

Inzwemmen,  o.  w.  Entrer  en  nageant. 

Inzweren,  o.  w.  S'utcérer, 

Inzweven,  o.  w.  Entrer  en  planant ,  en 

volant, 
InzwiereUf  o.  w.  Entrer  en  toumantt  ^ 

chancelant. 
Inzyn,  o.  w.  Yêtrey  être  dans. 
Inzypen,  o.  w.  Suinter,  sHnfÜtrer, 
Ipenboom,  m.  //(arbre),  m. 
Ipenhout,  o.  Bois  d'if^  m. 
Iperen,  o.  Ypres  (yille). 
Irias,  ▼.  Iris  (plante),  m. 
Iriasgroen,  o.  Iris  ou  veH  d'iris,  m. 
Iriaswortel,  m.  Racine  dHris,  f. 
Isabe!,  b.  n.  IsabeUe  (couleur). 
Igabelkleur.  v.  IsabetUy  m. 

ttÖ;b':n.i '*«*'«*. 

liani  o.  U*-*^  (»-*•). '^- 
Isheid,  ▼.  Existence^  f.;  être^  m. 
Israëliet,  m.  Israétile,  m. 

Italiaen,  m.  Italicn^  m. 
Italiaensoh,  b.  n,  Italien, 
ItaliS,  o.//a/i£r,f. 
I'thaca,  o.  Ithaque  (tle),  f. 
Itten,  b.  w.  Engager  è  se  marter. 
Ivera,  byw.  Zie  wgens. 
Ivoir,  enz.  Zie  Ivoor,  enz. 
Ivoor,  o.  Ivoire^  m. 
Ivoordraeijer,  m.  Ivdrier,  m. 
Ivoorverkooper,  nx.  Iwirier^  m. 
Ivoorwerk,  o.  Ouvrage  en  ivoire^  m. 
Ivoorwerker,  m.  Ivomer^  m. 


Ivoorzwart,  o.  Noir  dHvoire^  m. 
Ivoren,  onv.  b.  n.  DHvoire. 


J,  V.  J,  m. 

Ja,  byw.  Out.  —  wel.  Si  fait ;  out. 

Jabroeder,  m.  Celui  qtU  opine  du  tan- 

net. 
Jacht.  Zie  Jagt. 
Jacobyn,  m.  Jacobin,  xn. 
Jadder,  o.  Pis  d*une  vache,  m. 
Jaden,  b.  w.  Soigner  (les  vaches). 
Jaegbaer,  b.  n.  Courabte  (chasse). 
Jaeglaod,  o.  Pays  de  chasse,  m.;  ta- 

renne,  f. 
Jaegschuit,  v.  Coche  d'eau,  m. 
Jaegster,  v.  Chasseuse;  chasseresse , 

Jaer,  o.  An^  m.;  année^  f. 
Jaerblafferds,  m.  mv.  Annales^  f.  pi. 
Jaerboek,  o.  en  m.  Annuaire,  m.;  o»- 

nalesn  f.  pi.;  chronique,  f. 
Jaerboekschryver,  m.  AnnaÜste;  ciwh 

niqueur,  m. 
Jaercirkel,  m.  Cycle,  m. 
Jaerdag,  m.  Anniversaire,  nu 
Jaerdicht,  o.  Chronogramme,  m. 
Jaerfeest ,  v.  en  o.  Fête  anniversaire , 

f. 
Jaergeld,  o.  Pension  annuette,  f.;  ga^es; 

appointements.  m.  pi. 
Jaergetal,  o.  Miltésime^  m. 
Jaerge^,  o.  Zie  Jaergetyde. 
Jaergetyde,  o.  Saison.t,;  anniversaire; 

obit,  m. 
Jaergewaa,  o.  Ptante  annueUe,  f. 
Jaerkring,  m.  CycUy  m. 
Jaerlast,  m.  Annvet  (imp^t),  m. 
Jaerloon,  m.  en  o.  Salaire  annueljflk, 
Jaerlyks,  byw.  AnnueUement. 
Jaerlyksch,  b.  n.  Annuel;  anmver- 

saxre. 
Jaerlyksohheid,  t.  Annualité,  f. 
Jaermarkt,v.  )  „^^,  f 
Jaermerkt,  v.  }  ^^^^'  ^• 
Jaermis,  v.  Anntut,  m. 
Jaerplant,  v.  Plante  annueUe,  f. 
Jaerrente,  v.  Rente  annuelky  f. 
Jaersaizoeu,  o.  Saison  de  Vami^.  f. 
Jaerschaer,  v.  Récolte  annuetle^  t\  nom- 

bre  d*années,  m. 
Jaerschrift,  o.  Chronogramme^  m. 


Digitized  by 


Google 


JAG 


JAM 


267 


Jaeraleatel,  m.  Épacte,  f. 
Jaertal,  o.  MiUésime,  m. 

Jaertelling,  t.  Ere,  f. 
Jaerty,  o.  Zie  Jaerffetyde. 
Jaerwedde,  v.  Zie  Jaergeld. 
Jaerweek,  v.  Sept  ans,  m.  pL 
Jaerwinden^  m.  m^.  renU  étésiens^  m. 

pi. 
Jagen  ^  b,  w.  Chasser ;  enfoncer ;  pres^ 

ser,  pousser  è.  — ,  o.  w.  Chasser; 

aller  d  la  chasse ;  hater  (un  taleau) ; 

baUre ;  palpiler;  galoper. 
Jager,  m.  Chasseur,  m. 
Jageres,  t.  )   Chasheresse ;  chasseuse , 
Jagerin,  V.  f      f. 

Jagermeester,  m.  Grand  veneur,  m. 
Jagersflait,  t.  Sifflet  de  chasseur,  m. 
Jagersgezelachap ,  o.  Cliasse,  f.,  chas^ 

seurSy  m.  pi. 
JagersmeSy  o.  Couteau  de  chasse,  zn. 
Jagenstuk,  o.  Le  morceau  du  chasseur^ 

m. 
Jageratascby  T.  )  Gibecière,  camassiè- 
Jagerstescb,  v.  f     re,  f. 
Jagepswoord,  o.  Terme  de  chasse^  m. 
Jagt,  ▼.  Chasse ;  hdle,  f. 
Jagt,  o.  YacM  (nayire),  m. 
Jagtboscb ,  o.  Bois  oü  C(m  cfMSse , 

m. 
Jagtbpief,m.  Fort  d^armes,  m. 
Jagtdoivel ,  m.  Chasseur  délerminé , 

m. 
Jagteo,  o.  w.  Se  hdter;  aspirer  &  q,  c. 

— ,  b.  w.  Presser. 
Jagtgaren,  o.  Filets,  m.  pi.;  toUes ,  f. 

pi. 
Jagtgereedscbap ,  o.  JUiraü,  equipage 

de  chasse,  m. 
Jagtgeregt,  o.  Conseüde  chasse,  m. 
Jagtgevolg ,  o.  Equipage  de  chasse , 

m. 
Jagtgeweer,  o.  Fusil  de  chasse,  m. 

Jagtgezel ,  m.  Compagnon  de  chasse , 
m. 

Jagtgezelsebap ,  o.  Chasse,  f.;  chas* 
seurs,  tt.  pi. 

Jagtgodin,  v.  Diane  (déesse),  f. 

Jagthoed,  m.  Chapeau  de  chasse,  m. 

Jagthond,  m.  Chien  de  chasse,  m. 

Jagthoorn,  m.  Cor  de  chasse,  m, 

Jagthoornband,  m.  \  Jnguichure;  cein' 

Jagthoornriem,  m.  f     lurette^i. 

Jagthouwer ,  m.  Couteau  de  chasse  , 


Jagtbais,  o.  Muetle;  maison  de  chasse, 

f. 
Jagtig,  b.  n.  Pressé ,  précipité.  — ,  by w. 

Pricipilamment, 
Jagtkleed,  o.  Habit  de  ciiasse,  m. 
Jagtlandf  o.  Pays  de  chasse,  m.;  va- 

renTie,  f. 
Jagtlied,  o.  Chasse ^t.,  air  de  chasse, 

m. 
Jagtmakend,  b.  n.  Qui  chasse,  qui  pour* 

suit, 
Jagtnet,  o.  Zie  Jagtgaren. 
Jagtparty,  v.  Parlie  de  chasse^  f. 
Jagtpeerd,  o.  Cheval  de  chasse^  m. 
Jagtpomp,  V.  Pompe  aspirante  et  fou- 

lante,  f. 
Jagtregt,  o.  Droit  de  chasse,  m. 
Jagtriemi  m.  Zie  Jagtboornband. 
Jagtroer,  o.  Fusil  de  chasse,  m. 
Jagtrok,  m.  Habit  de  chasse,  m. 
Jagtpytuig,  o.  Birouche,  f. 
Jagtrytuigsken,  o.  Birouchette,  f. 
Jagtscbip,  o.  Yacht  (navire),  m. 
Jagt8neeuw,m.  en  v.  Neige  très-me- 

nue,  f.         . 
Jagtspies,  t.  Epieu,  m. 

Jagtepiets,  v.  I  ^ie  Jagtspies. 
Jagtspriet,  m.  f  ^^    ^^y^^i^ 
Jagtstrik,  m.  Lacet^  m. 
Jagtstrooper,  m.  Braconnier,  m. 
Jagtstroopery,  v.  Braconnage,  m. 
Jagtstuk ,  o.  Chasse,  f.:  air  de  chasse, 

m. 
Jagttuig,  o.  Zie  Jagtgereedscbap. 
Jagttyd»  m.  Temps  de  la  chasse,  m. 
Jagtvang ,  m.  Chasse,  f.,  gibier  pris, 

m. 
JagtYogel,  m.  Oisetm  de  chasse^  oiseau 

de  poing,  m. 
Jagtwacbter,  m.  Garde^hasse,  m. 
Jagtzak,  m.  Camassière,  gibecière,  f. 
Jak,  V.  en  o.  Jaquette,  f. 
Jakbals,  m.  Chacal,  m.;  Iiaridelle,  f. 
Jakhalzen,  o.  w.  JUer  d  cheval. 
Jakken,  o.  w.  Fouetter  (uo  cheval). 
Jakobskruid  (sint),  o.  Jacobée,  f. 
Jakobsstaf,  m.  Baton  de  Jacob,  m. 
Jalap,  m.  Jalap  (plante),  m. 
*Jaloersob,  b.  n.  Jaloux. 
♦Jaloerscbbeid,  t.  Jalousie,  f. 
*Jaloesy,  v.  Jalousie,  f. 
Jamaïca,  o.  Jamatque  (lle),  f. 
Jambisch,  b.  n.  lainbique. 
Jambus,  m.  lambe  (pied  de  vers), 

m. 
Jammer,  o.  en  m.  Plainte;  lamenlatum 


Digitized  by 


Google 


S68 


JAR 


JOD 


misère ;  pilié,  f.  Het  is  — .  Cest  dom- 
moge. 
Jammerdal ,  o.  Fallée  de  misère,  de 

larmes,  f. 
Jammeren,  onp.  w.  Avoir  pilié  ou  com- 

passion  de.  — ,  o.  w.  Se  lamenter. 
Jammergeschrei,  o.  Zie  Jammerklagt. 
Jammerfaartig,  b.  n.  )  Misératle  ;  pi- 
Jammerhertig,  b.  n.  f      toyable. 
Jammerkfagt,  v.  Plainte;  lamentation ; 

jeremiade,  f. 
Jammerklagtig,  b.  n.  Plaintif;  tarnen- 

table. 
Jammerkreet,  m.  Cri  lamentatie y  m. 
Jammerlyk,  b.  n.  Pitoyable ;  lamenta* 

ifle.  — ,  hyw,  Püoyatflement ;  tarnen^ 

talelement. 
Jammernis»  v.  Lamentation,  f. 
Jummerpoel,  m.  Aötme  de  malheurs , 

m. 
Jammernrk,  o.  Zie  Jammerdal. 
Jaa,  m.  Jean,  m.  —  alleman.  Chacun , 

totU  te  monde.  Sint  — .  Za  saint  Jean, 

f. 
Jangat,  m.  Jocrisse^  m. 
Jangelen,  o.  w.  Zie  Janken. 
Janhagel,  o.  Canaille,  f. 
Janben,  m.  Zie  Jangat. 
Janitsaer,  m.  Janissaire^  m. 
Janken,  o.  w.  CriaiUer ; piaitter ;  gla- 

pir. 
Jauker,  m.  CriaiUeur;  piailleur,  m. 
Janking,  v.  CriaiUerie ;  piaillerie,  t. 
Jankster,  v.  Criailleuse;  piailUuse,  f. 
Janoom,  m.  Lombard,  m. 
Janpotagie,  m.  Zie  Hansop. 
Jansenismus,  o.  Jansenisme^  m. 
Jansenist,  m.  Janséniste,  m. 
Jansenistendom,  o. »    r^^^^ia*^-  ^ 
Jansenistery,  v.      }  Jansenisme,  m. 

Jansenistisch,  b.  n.  Janséniste, 
Januarlus,  m.  I  j--,.,-^-  ^ 
Janaary.i.     \  J^^^^^r,  ^. 

Jépan,  o.  Japon  (empire  d*A.sie),  m. 
Japaneren ,  b.  w.  Japoner  (lo  porc^ 

laine). 
Japannees,  m.  Japonais,  m. 
Japansch,  b.  u.  Japonais. 
Japon,  m.  Robe  de  chambre,  f. 
Japonees,  m.  Japondis,  m. 
Japoneesch,  b.  n.  Japonais. 
Japoner,  m.  Japonais,  m. 
JaponiS ,  o.  Japon  (empire  d'Asie)  , 

m. 
Japonsch,  b.  n.  Japonais. 
Jarig,  b.  n.  Jgé  dun  o/i.  Hy  is  yan- 


daeg  — .  Q'est  aujourdliui  Ccuiniver- 

saire  de  sa  naissance. 
Jas,  m.  Surtout,  m.;  redingote;  cataque, 

t.\  vaiet  d*atoüt,  m. 
Jasmyn,  v.  Jasmin,  m. 
Jasmynachtig,  b.  n.  Jasminé. 
Jaspis,  m.  I    Jaspe   (pierre   pré< 

Jaspissteen,  m.  f      cieuse).  m. 
Jassen,  o.  en  b.  w.  Jouer  aux  cartes. 
♦Javelyn,  v.  Javeline,  f. 
Jawoord,  o.  Le  oui ;  consentenient ,  m. 

Het  —  geven.  Promettre. 
Je,  voornw.  Tu:  toi;  vous.  ^-^ ,  tua- 

sclienw.  Eh!  hé! 
Jegen,  voorz.  Zie  Jegens. 
Jegens ,  Toorz.  Envers ;  d  V égard  de ; 

pour. 
Jegenwoordig,  b.  n.  Présent.  — ,  byw. 

Présenteynent. 
Jenever,  enz.  Zie  Genever,  enz. 
Jesuiet,  m.  Jésuüe,  m. 
Jesuietenleer,  v.  JésuiHsnu,  m. 
Jesuietisch,  b.  n.  Jésuitique.  — ,  byw. 

Jésuitiquement. 
Jeugd,  ▼.  Jeunesse,  f. 
Jeugdelyk,  h.n.Zie  Jeugdig. 
Jeugdig,  b.  n.  Jeune ;  jovial ;  verL  — , 

byw.  Zie  Jeugdiglyk. 
Jeugdigheid,  v.  Jeunesse ;  vigueur,  f. 
Jeupdiglyk  ,  byw.  En  jeune  homme ; 

vigoureusement. 
Jeugdspelen,  o.  my.  Jeux  Juvénaux^ 

m.  pi. 
Jeuken,  o.  w.  Démanjer. 
Jeukerig,  b.  n.  Quidemange. 
Jeuking,  v.  1 

Jeuksel,  o.  \  Démangeaison,  f. 
'Jeukte,  v.  ) 
Jezuiet,  m.  Jésuite,  m. 
Jezuietes,  v.  I  JésuiUsse  (religieose} , 
Jezuietin,  ▼.  f     f* 
Jezus,  m.  Jéstts^  m. 
Jicht,  V.  Goutte  (maladle),  f. 
Jich tachtig,  b.  n.  Goutteux. 
Jichtgenezend,  b.  n.  Arlhritique. 
Jichtig.  b.  n.  Zie  Jichtachtig. 
Jichtmiddely  o.  en  m.  Antipodagrique , 

m. 
Jodendom,  o.  JudaSsme,  m. 
Jodendoorn.  m.  Patiure  (arbre),  m. 
Jodengeloof,  o.  JudaXsme,  m. 
Jodenhars,  v.  en  o.  Asphalte,  biiume,  ta» 
Jodenharsachtig,  b.  n.  BUumineux. 
Jodenkerk,  y.  Synagogue,  f. 
Jodenkers,  y.  Coqueret  (plante),  m. 
Jodenkruid,  o.  ComeiUe  (plante],  f. 


Digitized  by 


Google 


JON 


JUI 


269 


Jodenkwartier,  o.  Juiverie,  f. 
Jodenlaod ,  o*  JiuUe  (contrée  d'Asie) , 

f. 
Jodenlym,  v.  en  o.  Zie  Jodenbars. 
Jodenlymachti^,  b.  n.  BUumineux. 
Jodeopek^  o.  Zte  Jodenbars. 
Jodensteen,  m.  Pierre  judaJque^  f. 
Jodenwyk,  v.  JuiverU^  f. 
Jodin,  V.  Juive^  f. 
Joelen,  o.  w.  Se  divertir  bruyamment. 

Jok,  o.  Joug,  m.;  raillerie;  plaisanUrie, 

Jokbeen,  o.  Os  Jugal,  zygoma  (anat.) , 

m. 
Jokboom,  m.  Charme  (arbre),  m. 
Mokei,  m.  Jockey,  m. 
Joken,  enz.  Zie  Jonken,  enz. 
Jokken,  o.  w.  Badiner;  plaisanter ;  rail* 

ter ;  mentir. 
Jokkenaer,  m.  RaiUeur ;  menteury  m. 
Jokkenaerster,  v.  Raiüeuse ;  meiUeuse , 

Jokker,  m.  RaiUeur ;  rieur,  m, 
Jokkery,  ▼.  Raillerie ;  plaisanterie,  f. 
Jokos,  m.  Bceuf  de  charme,  m. 
Jokspreuk,  v.  Bon  mot^  m. 
Jokster,  ▼.  RaiUevse ;  rieuse,  f. 
Jol,  V.  Yole  (canoi^,  f. 
Jollen,  o.  w.  Mugxr. 
Jong,  b.  n.  Jeune ;  nouveau.  — ,  o.  Pe- 

Ut  \d*un  animaDy  m. 
Jongeling:,  m.  Jeune homme ; garfon , 

m. 
Jongelingscbap»  y.  Jeunesu ;  adoUs- 

eence,f. 
Jongen,  m.  Gargon^  in. 
Jongen,  o.  w.  Faire  des  petits ,  meUre 

bas. 
Jongetje,  o.  Bambin,  m* 
Jonggezel,  m.  Gar^Uy  m. 
Jongheid,  v.  Jeunesse,  f. 
Jongman,  m.  Jeune  homme ;  garden  , 

m. 
Jonpi,  bjrw.  Van  —  af,  Bès  Cenfance ; 

des  la  jeufiesse. 
Jongskeu,  o.  Bambin.  in. 
Jongste,  b.  n.  Le  plus  jeune ;  Ie  dernier ; 

Ie  tadet.  De  —  dag.  Le  jour  du  juge- 

ment. 
Jongstleden,  b.  n.  Dender,  qui  vient  de 

passer. 
Jougvrouw,  V.  Demoisclle,  f. 
Jonk,  Y.  en  o.  Jonque  (uavire),  f. 
Jonker,  m.  GentiUiomme;  monsieur,  m. 


Jonkeracbtig,  b.  n.  Qui  iient  du  gentil- 

fiomme. 
Jonkbeer,  m.  Zie  Jonker. 
Jonkheid,  enz.  Zie  Jougbeid,  enz. 
Jonkille,  y.  JonquiUe  (plante ;  sa  fleur). 

Jonkvrouw,  y.  DemoiseUe,  f. 
Jonnen,  b.  w.  Zi^  Gunnen. 
Jonst,  V,  Zie  Gunst. 
Jood,  m.  Juif;  IsraéUte,  m. 
Joodsch,  b.  n.  Juif ;  judaïque. 
Joodschap,  o.  Judaïsme,  m. 
Jooken,  enz.  Zie  Jeuken,  enz. 
Jool,  m.  Benêt,  niais,  m. 
Jordaen,  m.  Jourdain  (fleuye),  m. 
Jorden,  m.  Benêt,  nigaud,  m. 
*Journael,  o.  Journal,  m. 
♦Journallsmus,  o.  Joumalisme,  m. 
♦Journalist,  m.  Journaliste,  m. 
Jouw,  y.  Huée,  fnoquerie,  f. 
Jouwen,  o.  w.  Huer. 
Jubel,  o.  \ 

Jubelfeest,  y.  ^  o.  i  Jubilé,  m.;  année 
Jubeljaer,  o.  i     jubüaire,  f. 

*Jubilé,  o.  J 

Jucht,  o.  Roussi  (cuir),  m. 
Jucbten.  onv.  b.  n.  De  roussi. 
Juchtleder,  o.  ï   «.,  t„^,,. 
Jucbtleör,  o.  f  ^'^  •^"°^*- 
Judaea,  o,  Judée  (contrée),  f. 
Judasbaerd,  m.  Barbe  rou^ise,  f. 
Judasboom,  m.  Gainier,  arbre  de  Judü, 
m. 

JSdalteo:|c/.m«a:r<«,x.n,.pl. 

Judaskus,  m.  Baiser  de  Judas ,  de  traU 

tre,  m. 
*Judiciëel,  b.  n.  Judidaire. 
♦Judiclëlyk,  byw.  Judiciairement, 
Juffer ,  V.  DemoiseUe ;  mademoiseUe  ; 

bassinoire,  f. 
Jufferachtig,  b.  n.  Galant. 
Jufferken,  o.  Petite  demoiselle,  f. 
Jufferling ,  m.  Dameret ,  darnais$au  , 

m. 
Juffertje,  o.  Petite  demoiselle,  f. 
Jufvrouw,  V.  Zie  Juffer. 
Juichen,  o.  w.  Se  réjouir ;  applaurür. 
Juicbeusstof ,  v.  Sujet  de  se  réjouir, 

m. 
Juipbing.  y.  jipplaudissement,  m. 
Juilen,  o.  w.  Zie  Huilen. 
*  Juist,  b.  n.  Juste;  exnct ;  précis.  — , 

byw.  Juslement;  exaclcment;  préci- 

sément 
♦Juistheid,  v.  Jusicsse;  précisior.,  f. 


Digitized  by 


Google 


270 


KAB 


IL&JS. 


Jak,  o.  Joug^  m.  Een  —  ossen,  üne 
couple  OU  wie  paire  de  bosufs. 

Jnkbeen,  o.  Os  jugal,  zygoma  (anat.) , 
m. 

Jakgespan,  o.  Mtelage  de  bceufs,  m. 

JukoSf  m.  Boeufde  ciiarrue,  m. 

«Jarisdictie,  v,  Juridictiont  f. 

♦Jarist,  m.  Juriste,  m. 

Jark,  V.  Fourreau  (robe),  m. 

^Just.  Zie  Juist. 

^Justitie,  T.  Justice,  f. 

Jutland,  o.  Jutland  (presqa*tle),  m. 

Jutmis  (te  sint—).  Jamais. 

Juweel,  o.  Bijou  ;joyau,  m. 

Juweelhandei,  m.  Joaülerie,  bijouterie, 

f. 
Juweelhandelaer,  m.  Bijoutier^  joaiL- 

lier^m. 
Jaweelhandelaerster,  y.  Bijoutière^  jO' 

aiUière,  f. 
Juweelkistje,  o.        » Écrin;  coffret  pour 
Juweelkofferken,  of    tes  bijoux,  m. 
Jnweellier,  m.  Zie  Juwelier. 
Juweellierster,  v.  Zie  Juwelierster. 
Juweelzetter,  m.  Metteur  en  oeuvre, 

m. 
Juwelier,  m.  Joailtier;  bijoutier,  m. 
Juwelierster,  ▼.  Joaittière ;  bijoutière , 


K 


K,  V.  K,  m. 
Ka,  V.  Zie  Kauw. 
♦Kabael,  v.  Cabale,  f. 
«Kabaelmakend.  b.  n.  Cabalant. 
^Kabaelmaker,  m.  Cabaleur,  m. 
^Kabaleerder,  m.  Cabaleur,  m. 
♦Kabnleren,  o.  w.  Cabater, 
«Kabalist,  m.  Cabaliste.  m. 
♦Kabalistisch,  b.  n.  Cabalistique. 
♦Kabas,  m.  en  v.  Cabas  (panier),  m. 
Kabassen,  b.  w.  Filouter ;  escamoter. 
Kabbelen,  o.  w.  Battre  centre ;  s*agiter 

(en  parlant  de  Teau). 
Kabel,  m.  en  v.  Cdble,  m. 
Kabelgaren,  o.Filde  cdble;  toron,  m. 
Kabeljauw,  m.  CabiUaud,  m. 
Kabeljauwscb,  b.  n.  De  cablUaud, 


Kabeljauw  vangst,  v.        )  Pêche  du  cor 
KabeljauwvisRchery,  v.  f     InUaud ,  f. 
Kabelken,  o.  Zie  Kabeltje. 
Kabelkleed,  o^Fourrure  de  cdble,  f. 
Kabelknoop,  m.  Croupiat  (mar.),  m. 
Kabel  lengte,  ▼.  Encabture  (mar.),  f« 
Kabelring,  m.  Organeau  (mar.),  m. 
Kabels trik,  m.  Croupiat  (mar.),  m. 
Kabeltje,  o.  Cdbleau  ou  cdölot,  m. 
Kabeltouw,  o.  en  v.  Cdbte,  m. 
Kabelvoeijering,  v.  Botidinure,  t, 
Kabelvormig,  b.  n.  C&blé, 
♦Kabinet,  o.  Cabinet,  m. 
Kabouter,  m.  Lutin,  m. 
Kaboutermanneken,  o.  Lutin,  farfadel, 

m. 
Kabouterwyfken,  o.  Gnomide^  f. 
♦Kabriolet,  o.  Cabriolet,  m. 
♦Kabriool,  v.  Cabricle,  f. 
♦Kabriool maker,  m.  Cabrioleur,  m. 
Kabuis,  v.  Fougon^  coqueron  (mar.J, 

m. 
Knbuiskool,  v.  Choux  eabus,  m.  pi. 
Kacbel,  v.  Poêle,  m. 
Kachel  maker,  m.  PoêUer,  m. 
Kad,  V.  Huiiier,  m. 
♦Kadans,  v.  Cadence,  f. 
♦Kadaster,  o.  Cadastre,  m. 
♦Kadastrael,  b.  n.  Cadastral 
♦Kadastreren,  b.  w.  Cadastrer, 
Kade,  v.  Quai,  m. 
♦Kadet,  m.  Cadet,  m. 
Kadraei  ,  v.  Chaloupe  de  vivandier , 

Kadrae^er,  m.  Vivandier  (sur  mer), 

m. 
♦Kadril ,  m.  en  t.   Quadrille ,  m.  ei 

Kadjk,  m.  Quai,  m.;  digue;  ciiaussée, 

Kaeg,  V.  Cague  (navire),  f. 
Kaegscbipper,  m.  Patron  d*une  cague, 

m. 
Kaei,  y.  Quai,  m.;  chaussée,  U 
Kaeiboef,  m.  Crocheteur,  m. 
Kaeigeld,  o.  Quayage,  m. 
Kaeilooper,  m  Ouvrier  de  quai,  m. 
Kaeiman,  m.  Caiman  (crocodile),  m. 
Kaeimeester,  m.  Maüre  de  quai,  m. 
Kaek,  ▼.  Mdchoire  ;jotie,  f.;  pilori  icar- 

can;  grain  ou  grain  de  vent  (mar.). 

m. 
Kaekband,  m.    Chevêtre  (bandage), 

m. 
Kaekbeen,  o.  Mdchoire ;  ganache,  f. 
Kaekklier,  t.  Glande  maxillaire,  f. 


Digitized  by 


Google 


KAE 

Eaekslag,  m.  Soufflet,  m. 

Eaekspier,  t.  Bucdnateur  (mafole)^ 

m. 
Kaekster,  y.  Caqueuse,  f. 
Eael,  b.  n.  Chauwe;  peié;  nu  ;ras;  pau^ 

tre;faée;  frivole;   msipide;  pUU; 

mauvaU ;  U9é. 
Eaelachtier,  b.  n*  Vn  peu  chauve. 
Koelheid,  v.  CalvUie;  nudUé;  pauvreté; 

frivoHté;fadeur^f, 
Kaelhoofd,  o.  TêU  chauve  ^  f.;  peté, 

m. 
Kaelhoofdigr,  b.  n.  Ckauve. 
Kaelhoordigrbeid,  v.  CalvUie,  f. 
Kaelkin,  m.  Ehmc-bee,  m. 
Kaelkop ,  m.  TêU  chauve ,  f. ;  pelé , 

m. 
Kaelmakend,  b.  n.  ÈépilaHf. 
Kaeloor,m.  Peté,  m. 
Kaem,  ▼.  Maisissure,  f.;  fïeurs,  f.  pi. 
Keemachtig,  b.  n.  Qui  catnmence  & 

moisir. 
Kaemsel,  o.  Zie  Eaem. 
Kaen,  v.  Nacelle,  f.,  canot,  bateau,  m. 
KaeDtje,  o.  BaUlet,  m. 
Kaep,  ▼.  Cap ;  pronwntoire^  m.;  course, 

Kaep«chip,o.  Corsaire  (bdtiment).  m. 
Kaepstander,  m.  Balise ;  perche^  t;  md" 

tereau,  m. 
Kaer,  v.  Réservoir,  m. 
Kaerde,  v.  Carde,  f. 
Kaerden,  b.  w.  Carder. 
Kaerdendistel,  v.  Cardère,  f. 
Kaerdenkruld,  o.  Zie  Kaeidendistel. 
Kaerdenmaker,  m.  Cardier.  m. 
Kaerdenmakery,  v.  Carderie.  f. 
Kaerdenverkoopep,  m.  Cardier,  m. 
Kaeider,  m.  Cardeur,  m. 
Kaepdery,  t.  Carderie,  f. 
Kaerdsel,  o.  Cardée,  f. 
Kaerdster,  ▼.  Cardeuse,  f. 
Kaern,  enz.  Zie  Kem,  enz. 
Kaers,  enz.  Zie  Keers,  enz. 
Kaert,  ▼.  Carte,  f. 
Kaertboek,  o.  en  m.  Aitas,  m. 
Kaerten,  o.  w.  Jouer  aux  cartes, 
Kaertendoos,  t.  Boute,  f. 
Kaertenhuis,  o.  Chdleau  de  cartes,  m. 
Kaertkooper,  m.  Cartier  m. 
Kaertmaker,  m.  Cartier,  m. 
Kaertspeeister ,  v,  Joueuse  de  cartes ; 

trelandière,  f. 
Kaeptapel,  o.  Jeu  de  cartes,  m. 
Kaertspeler,  m.  Joueur  de  cartes;  bre- 

landxerj  m. 


KAF 


371 


Kaertverkooper,  m.  Cartier,  m. 
Kaertwaepzegger,  m.  Cartotnancien,  m. 
Kaertwaerzeggery,  v.  Carlomancie  ,  f. 
Kaertwaerzegster.T.  Cartomancienne,  t. 
Kaeptwinkel ,  m.  Boutique  de  cartier^  f. 
Kaes,  m.  ^  ▼.  Fromaae,  m. 
Kaesacbtig,  b.  n.  Caséeux;  caséiforme ; 

fromageux. 
Eaesboer,  m.  Fromager,  m. 
Kaesboerin,  v.  Fromagère,  f. 
Kaeshorde,  T.  CUsse,  f.,  clayon,  m. 
Kaeshuis,  o.  Fromagerie,  f. 
KaeshutyT.  Chalet,  m. 
Kaesjager»  m.  Fromager,  m. 
Kaesjeskruid,  o.  Mauve  (plante),  f. 
Kaeskamer,  v.  Fromagerie,  f. 
Kaeskenskruid,  o.  Mauve  (plante),  f. 
Kaeskooper,  m.  Fromager,  m. 
Kaeskoopster,  v.  Fromagère,  f. 

Kaesmaekster,  ▼.  Fromagère^  f. 
Kaesmaker,  m.  Fromager,  m. 
Kaesmakery,  v.  Fromagerie,  f. 
Kaesmarkt,  v.  Marché  au  fromage,  m, 
Eaesmat,  v.  Zie  Kaesvorin. 
Kae8merkt,y.  Marché  au  fromage,  m. 
Eaesmyt ,  v.  Acare,  acarus  (ver) ,  m. 
Kaearunsel,  o.  Présure,  f. 
Kaessteen,  m.  Tyromorphite,  f. 
Kaestaert,  y.  Talmouse,  f.;  ramequin 

(p&tisserie),  m. 
Kaestoert ,  y.  Ramequin ,  jn. ;  talmouse 

(p&tisserie),  f. 
Kaesvat,  o.  Faisselle,  f.:  fromager,  m. 
Kaesverkooper,  m.  Fromager,  m. 
Eaesyerkoopster,  y.  Fromagère,  f. 
Kaeayorm ,  m.  Ectisse  ;  ca^erette ;  fais- 

selle,  f. 
Kaesvormig,  b.  n.  Caséiforme, 
Kaeswei,  y.  Petit-lait,  m. 
Kaesworm,  m.  Jcare,  acarus  (ver),  m. 
Kaets,  y.  Cliasse  (au  jeu  de  paume), 

Kaet8baen,  y.  Jeu  de  paume,  m. 
Kaetsbaenhooder,  m.  Paumier,  m. 
Eaetsbaenmeester,  m.  Paumier^  m. 
Kaetsbal,  m.  Balie,  f. 
Kaetsen,  b.  en  o.  w.  Jouer  d  la  paume , 

dlabaUe. 
Eaetser,  m.  Joueur  de  paume,  m. 
Kaetsnet,  o.  Raquette,  f. 
Kaetsplanksken,  o.  Palette,  f. 
Kaetfspel,  o.  Jeu  de  paume,  m. 
Kaetszeef,  y.  Raquette,  f. 
Eaf,  o.  Balie  ;criblure^  f. 


Digitized  by 


Google 


272 


KAL 


KAL 


Kaffa,  o.  Moquette  (étoffe),  f. 

Kaffer,  m.  CafrCy  m. 

KafferkuFt,  V.  )  Cafrérie  (région  d'A- 

Kafferland,  o.  f      frique),  f. 

«Kaftan,  m.  Cafetan  (robe),  m. 

Kaffchel,  enz.  Zie  Kachel,  enz. 

Kalk ,  ▼.  CfUc  OU  calque  (embarcatioo), 

m. 
Kalman,  m.  Catman  (crocodile),  m. 
Kairo,  o.  Le  Caire,  m. 
Kajuit,  ▼.  Dunelte,  cabane,  f. 
Kajuitjongen,  m.  Mousse^  m. 
Kajuitly8t,T.  Bacalas  ou  bacalab  (mar.), 

m. 
Kaiuitwaehter,  m.  Mou^se^  m. 
Kakao,  m. )  r»^„^  ^ 
Kakau;m.r^^'°*- 
Kakauükker,  m.  Cacaoyère^  f. 
Kakauboom,  m.  Cacaoyer,  m. 
Kakaubooipgaerd,  m.  Cacaoyère,  f. 
Kakauboon,  v.  Cacao,  m. 
Kakauplantery,  ▼.  Cacaoyère,  f. 
Kakelaer,  m.  BabiUard,  m. 
Kakelaerster,  v.  BabiUarde,  f. 
Kakelary,  ▼.  BatU;  caquet,  m. 
Kakelbont,  b.  n.  Bigarré,  bariolé. 
Kakelen,  o.  w.  Caqueier,  glousser;  /a* 

ser, 
Kakeler,  m.  BabiUardt  m. 
Kakelster,  v.  Babiilarde,  f. 
Kaken,  b.  w.  Caquer. 
Kaker,  m.  Caqueur,  m. 
Kakert,  m.  Cttiot,  m. 
Kakhiel,  m.  Engelures,  mutes,  f.  pi. 
Kakhais,  o.  Latrines^  f.  pi. 
Kakhuisvéger,  m.  Vidangeur^  m. 
Kaking,  v.  Cdquage^  m. 
Kakken ,  b.  en  o.  w.  Décharger  le  ven- 

tre. 
Kakkerlak,  m.  Blatte  (insecte),  f. 
Kakkery,  v.  Foire,  diarrhéèy  f. 
Kakketoe,  t.  Kakaloës  (perroquét), 

m. 
Kakschool,  v.  Écote  de  petUs  enfants  ^ 

Kaksel,  o.  Molière  fécale,  f. 

Kaktus,  m.  )  r»^,4M^  m 

Kaktusboom,  m.  }^ö^^^.™- 
Knl,  V.  Babil;  caauet,  m. 
Kalabas,  v.  Catebasst,  f. 
Kalabasboom,  m.  Calebassier,  m. 
Kaliibasflesch ,  v.  Calebasse  (boutellle) , 

Kalabriö,  o.  Calabre^  f.   * 


Kalament,  t.  Catamenl  (plante),  m. 
Kalamink,  o.  Calmande  (étoffe),  f. 
Kalamynplaester,  t.  Diacadmie  (emptt> 

tre),  f. 
Kalamvnateen,  m.  Catamine^  cadmie,  t 
Kalander ,  m.  en  ▼.  Catandre  (?erj ,  f. ; 

lustre  {sur  les  étoffes) ,  m. 
Kalanderaer,  m.  Catoftdreur,  m. 
Kalanderen,  b.  w.  Calandrer,  lustrer. 
Kalandermolen,  m.  Calandre  (machine), 

f. 
*Kalandizio,  v.  Chatandise,  f. 
♦Kalangieren,  b.  w.  Mettre  è  l'amenée; 

retratre, 
*KalangierIng ,  v.  Jmende^'t. ;  retroii , 

m. 
*Kalant,  m.  en  y.  Chaland^  m.;  ciuUaaH" 

de;jrratique^f.    ' 
Kalbas,  enz.  Zie  Kalabas,  enz. 
Kalcedonysteen,  m.  Calcédaine^  agate 

btanche,  f. 
Kaldeër,  enz.  Zie  Chaldeör,  enz. 
Kalebas,  enz.  Zie  Kalabas,  enz. 
KaledoniS,  o.  Calédonie^  Ècosse^  f. 
Kalender,  m.  Calender  (moine),  m. 
*Kale8,v.  Calèche,  t 
Kales,  o.  Calais  (vlile  de  France). 
Kalf,  o.  Feau;  Ixnteau ,  m. ;  entretoisc , 

f.;  sommier,  m.  | 

Kalfaethamer,  m.  Calfat  (outil),  m.       | 
Kalfaetijongen,  m.  Calfalin,  m. 
Kalfaetkistje,  o.  Escarbit,  m. 
Kalfaetwerk,  o.  Calfatage,  m. 
Kalfaten,  b.  w.  Zie  Kal  fatoren. 
Kalfateraer,  m.  Calfat,  cal/ateur,  m. 
Kalfateren,  b.  w.  CatfaUf ;  radoaöer. 
Kalfatering,  t.  Calfatage  ;  radoulf ,  m. 
Kalfaterplaets,  v.  Carénage,  m. 
Kalfating,  v.  Zie  Kalfatering. 
Kalfkoe,  v.  Vachepteine,  f. 
Kalfsborst,  v.  Poitrine  de  veau,  f. 
Kalfsgehakt,  o.  Godiveau  (pfttó),  m. 
Kalfshoofd,  o.  Zie  Kalfskop. 
Kalfshuid,  y.  Zie  Kalfsvel. 
Kalfskop,  m.  Têle  de  veau,  f. 
Kalfsledr,  o.  Veau.cuirde  veau,  m. 
Kalfslever,  v.  Foie  de  veau,  ui. 
Kalfsnat,  o.  Bouillon  de  veau,  m. 
Kalfsnier,  v.  Rognonde  veau,  m. 
Kal fsn ierstuk,  o.  Longe  de  veau,  f. 
Kalfsoogen,  o.  en  ▼.  mv.  ïeux  de  ifeau ; 

grands  yeux,  m.  pi. 
Kalfspoot,  m.  Pieddevcau,  m. 
Kalfsrib,  v.  Cöleleite  de  veau,  f. 
Kalfsschinkel,  m.  Jarret  de  veau,  m. 
Kalfsschyf,  v.  Rouelle  de  vcau,  f. 


Digitized  by 


Googlë 


KAL 


KAM 


275 


KalfflsoQit,  m.  Mufle  de  veau  (plante], 

m. 
lalftsoep,  T.  Bouillon  de  veau,  m. 
MfBvel,  o.  Peau  de  veau,  f. 
Kalöfet,  o.  Graisse  de  veau,  f.  v 

ïalCivleescli,  o.  Du  veau,  m. 
KalfsYoet,  m.  Pied  de  veau,  m. 
Kalfeworetje,  o.  AndouÜUtte,  f. 
Kalbzwezerik,  v.  Ris  de  veau,  m. 
♦KiUber,  o.  Caübre,  m, 
Kaliberatok,  m.  Vigorte,  f. 
Mf,  m.  CaHfe,  m. 

^Ealiko,  m.  en  o.  Calicoty  m. 
ïalis,  m.  Croquant,  m. 
Xilioiehout,  o.  Réglisse  (plante),  f. 
Stlisiitóap,  o.  Jtw  cfe  réglisse,  m. 
Kaik,m.C/iafu;,  f. 
toichtig,  b.  n.  Calcaire. 
ïaüaerde,  t.  Terre  calcaire,  f. 
^bftk,  m.  ^t/pe  de  magon,  t 
«Ikbnnden  (het) ,  o.  Cuitedechaux,  f. 
|alibrander,  m.  Chaufoumier,  m. 
Jalkbrok,  m.  en  v.  Pldlras,  m, 
^Alken,  b.  w.  Crépir;  chauler, 
Mcgrond ,  m.  Terrain  calcaire ,  m, 
«Ikgniis,  o.  Pldtras,  m. 
Jaimek,  m.  Bouloir,  m. 
^khondend,  b.  n.  Calcaire. 
|>nüdoet,  m.  Bouloir,  m. 
«Ikmakin^,  v.  Calcination,  f, 
«üunenger,  na.  Gdcheur,  m. 
«ötoeo,  m.  Dindon,  m.;  dinde,  f. 
«ikoenlioeder,  m.  Dindonmer,  m. 
5«Jkoeohoedster,  t.  Dindonnière,  f. 
Wtoennch,  b.  n.  De  dindon, — e  baen. 

OiqtFInde,  dindon,  m.  —e  hen.  Potile 
//Jufe^rfinrfe,  f. 
**4oeiiQe,  o.  Dindonneau,  m. 
J*Iko?en,  m.  Chaufour,  m. 
**fltroom,  m.  Crème  rfe  cimux,  f. 
l^ikstecD,  m.  Pierre  calcaire,  f. 
**ïkstof,  ▼.  Jiro/tóre  calcaire,  f. 
*»il«tok,  m.  Boulair,  m, 
«Iktobbe,  v.  Cia;e  A  mortier^  f. 
**ötwater,  o.  Soi/  rfe  chaux,  f. 
y^ording,  ▼.  Calcination,  f. 
^^wrayekaer ,  o.  Suifale  de  chaux , 

^^^taaink,  m,  e»  o.  Calmande  (étoffe) , 

Jtóea,  o.  w.  C^iuer,  babiUer. 
yfl«,m.  Causeur,  babillard^  m. 
^Kag.  T.  JMrit,  ear^ywef,  m. 
*««,  b.  n.  Co/me. 
5r«i./. 


Kalmink ,  m.  en  o.  Calmande  (étoffb) , 

Ealmoek ,  m.  en  o.  Calmouk  (étoffe) , 

m. 
Kalmte,  t.  Calme,  m.;  bonace,  f. 
Kalmuk,  m.  Calmouk  (peuple) ,  m. 
Kalmus,  m,Jris,  glaïeul,  m. 
Kalot,  V.  CalolU,  f. 
Kalottenmaker,  m.  CaloUier,  m. 
Kalsineero-ven,  m.  Carquèse,  m. 
Kalster,  v.  Causeuse,  babillarde,  f, 
Kaluw,  b.  n.  Zie  Kael. 
Kaluwaerd ,  m.  Tête  chauve,  f.;  peU, 

m. 
Kalvarieberg,  m.  Calvaire,  m. 
Kalven,  o.  w.  Fé/er. 
Kalverachtig,  b.  n.  Foldtre, 
Kalveren,  o.  w.  Fojnir ;  dégobiUer, 
Kalverliefde,  v.  AmourelU,  f. 
Kalviel,  m.  Calville  (pomme),  m. 
Kalvinist,  enz.  Zie  Calvinist,  enz, 
Kalvynsch.b.  n.  Zie  Calvynsch. 
Kam ,  m.  Peigne ;  chevalet ;  rdtelet ,  m.; 

créte,  f. 
Kamdoek,  m.  Peignoir,  m. 
Kamee,  m.  Camee  (pierre),  m. 
Kameel,  m.  Chameau,  m. 
Kameeldryver,  m.  Chamelier,  m. 
Kameelin,  v.  Chamelle,  f. 
Kameelpanther,  m.  Girafe,  f. 
Kameelshaer,  o.  I  Poil  de  chameau  , 
Kameelshair,  o.  f      m. 
Kameelsrug ,  m.  Bosse  de  chameau , 

Kameleon,  m.  en  o.  Caméléon,  m. 
Kamelot,  o.  Camelot  (étoffe),  m. 
Kamelotien,  v.  Cameloline  (étoffe),  f. 
Kamelotten,  onv.  b.  n.  De  camelot. 
Kamen,  o.  w.  Se  moisir. 
Kamenier,  v.  Femme  de  chambre,  f. 
Kamenieren,  b.  w.  Ajuster;  parer. 
Kamenierster,  v.  Zie  Kamenier. 
Kamer,  v.  Chambre,  f. 
Kameradery,  v.  Camaraderie,  f, 
Kameraed,  m.  en  v.  Camarade,  m.  et 

Kameraedschap,  o.  Camaraderie,  f. 
Kamerbessem,  m.  Houssoir,  m. 
Kamerbewaerder,  m.  Huissier ;  garpon 

de  salie,  m. 
Kamerdeur ,  v.  Porte  de  la  chambre , 

Kamerdienaer,  m.  Falet  de  chambre^ 

m. 
Kamerdienares,  v.  Femme  de  chambre, 

f. 

iS 


Digitized  by 


Google 


274 


KAM 


Eamerdoek,  o.  Toile  fine,  batiste,  f. 
Kameren ,  b.  w.  Mettre  ou  tenir  en 

chambre. 
Kamergang,  m.  Selle,  f. 
Kamergeregt ,  o.  Cfiarhbre  de  justice , 

Kamergewaed ,  o.  DésliabiUé,  négligé, 

m. 
Kamerheer,  m.  Cliambellan,  m. 
Kamerheerscbap,  o.  Cfmmbelianie,  f. 
Kamerjuffér,  v.  FilU  de  chambre,  f. 
Kamerken,  o.  Chambrette,  f. 
Kamerling,  m.  CtiambeUan,  m. 
Kamerlingschap,  o.  Cfiambellanie,  f. 
Kamermaegd ,  v.  Femme  de  chambre , 

f. 
Kamermeid ,  v.  Chambrière ;  soubrette , 

Kamermeisje ,  o.  Femme  de  chambre , 

f. 
Kamermnil ,  t.  Babouche ;  pantoufle  « 

Kamerpot,  m.  Pot  de  chambre,  m. 
Kamerpresident,  m.  Président  de  cham* 

bre.m. 
Kamerrok ,  m.  Robe  de  chambre^  f. 
Kamerry,  v.  En/Uade,  f. 
Kamerspel,  o.  Boule-hors  (jeu),  m. 
Kamerstoel,  m.  Chaise  percée,  f. 
Kamerstraf,  ▼.  Consigne,  f. 
Kamerstuk,  o.  Pierrter  (canon),  m. 
Kamertje,  o.  Chambrette,  f. 
Kameryk,  o.  Cambrai  {viUe). 
Kameryksdoek  ,  o.  Toile  de  Cambrai , 

Kamfer,  m.  en  ▼.  Camphre,  m. 
Kamferachtig,  b.  n.  Camphorique, 
Kamferboom,  m.  Camphrier^  m. 
Kamferen,  b.  w.  Camphrer, 
Kamferkruid,  o.  I   Camphrée  (plante), 
Kamferplant,  v.    f      f. 
Kamferzuer ,  o.  Adde  camphorique  , 

m. 
Kamferzaerzout,  o.  Camp/iorafe  (chim.), 

m.  .  ^ 

Kamhaegdis,  v.  Iguane  (lézard),  f. 

Kamboisken,  o.  ÉtüiApeigne,  m. 
Kamig,  b.  n.  Zie  Kaemachtig. 
Kamille,  v.  Camomille,  f. 
Kamillebloem,  y.  Camomille  (fleur),  f. 
Kamizool,  o.  Camisole,  f. 
Kamkleed,  o.  Peignoir,  m. 
Kammeling,  v.  Bonrre  de  laine,  f. 
Kammen,  b.  w.  Peigner;  carder. 


KAN 

Kammenmaker,  m.  Peignier,  m. 
Kammer,  m.  Peigneur,  m. 
Kammossel,  v.  Came  (coquille),  f. 
Kamoesledr,  o.  Cuir  bronzé,  m. 
Kamp,  m.  Combat;  ehamp,  m.  ~,  byw. 

Quitte  h  quitte, 
*Kampaen,  ▼.  Campane,  f. 
Kampanje,  v.  Dessus  de  la  dunette ,  m. ; 

campagne,  f. 
Kampen,  o.  w.  Combattre ;  jouter ;  con- 

courir;  rivaUser. 
Kamper,  m.  Jouteur;  champion,  m. 
Kamperfoelie,  v.  ChèvreleuUle,  m. 
Kampernoelie,  v.  Champignon,  m. 
Kampernoeliebed,  o.  ChampignonnièrCy 

f. 
Kampernoeliesteen,  m,  Fongite,  f. 
Kampeschenhout,  o.  Campêche,  m. 
Kampgevecht,  o.  Combat  en  champ 

dos ;  duet,  m. 
Knmphaen,  m.  Coq  de  joule,  m. 
♦Kampioen,  m.  Cnampion,  m. 
Kampkunst,  v.  Agonistique,  athlétiquc, 

Kampop,  byw.  Quitte  it  quitte, 
Kampplaets,  v.  Aréne,  lice,  f. 
Kampregter,  m.  AgonothèU^  athtothète\ 

m. 
Kampspel,  o.  Combat,  m.,  tutte,  f. 
Kampvechten,  o.  w.  Zie  Kampen. 
Kampvechter,  m.  Champion ;  athtète  j 

gtadiateur;  jouteur,  m . 
Kampyechtersspelen,  o.  mv.  Jeuxgyn^ 

niqueSf  m.  pi. 
Kamrad,  o.  Hérisson  (roue),  m. 
Kamspier,  v.  Pectine  (muscle),  m. 
Kamtand,  m.  Dent  depeigne,  f. 
Kamtang,  y.  Tiredent^  m. 
Kamuis,  b.  n.  Camus, 
Kamvormig,  ,b.  n.  Pectine. 
Kamwol,  v.  Etaim;  peignon,  m. 
Kan,  V.  Canette,  f.;  pot;  litron,  m. 
Kanael,  o.  Canal,  m. 
Kanalje,  ▼.  Canaille,  f. 
Kanarie,  v.  Canari;  serin,  m, 
KanariBn,  v.  mv.  Canaria  (tles) ,   i 

pi. 
Kanarievogel,  m.  Zie  Kanarie. 
Kanariezaed,  o.  Alpiste  (graine),  m. 
Kanaster,  m.  Canasse  (tabac),  m. 
♦Kancelary,  v.  Chancelierie,  f. 
♦Kancelier,  m.  Chancelier,  m. 
^Kancelierschap ,  o.  Dignitéde  chana 

lier,  f. 
*Kanceliersvrouw,  v.  ChanceKère,  f. 
Kandeel,  v.  en  o.  Chaudeau,  m. 


Digitized  by 


Google 


KAN 


KAN 


275 


Kandelaer.  m.  Chandetier,  m. 
Kandelaerspyp,  v.  Bobèche^  f. 
Kandeliseren,  o.  w.  Se  candir, 
♦Kandidaet,  m.  Candidaty  m. 

Kandy,  ▼.  Sucre  candi,  m. 
Kandysiroop,  v.  Strop  blanc^  m. 
Kandysuiker,  ra.  en  v.  Sucre  candi ,  m. 
Kaneel,  o.  Cannelle,  f. 
Kaneelachtig,  b.  n.  Cannellé. 
Kaneelbloem,  v.  Fleur  de  cannelU,  f. 
Kaneelboom,  m.  Cannellier,  m. 
Kaneelbosch,  o.  Bois  de  canneUiers , 

m. 
Kaneelölie,  v.  Huile  de  cannellé,  f. 
Kaneelpyp,  ▼.     »    Bdton  de  cannellé , 
Kaneelstok,  m.  f      m. 
Kaneelsuiker,  m.  en  v.  Cannelas,  m. 
Kaneelwater ,  o.  Eau  de  cannellé ,  f. ; 

bouchet,  m. 
Kaneelwyn,  m.  nypocras,  m. 
Kanefas ,  o.  Canéuas ,  bougran  (toile) , 

m. 
Kanker,  m.  Cancer,  chancre,  m.;  gan^ 

grène,  f. 
Kankerachtig:»  b.  n.  Clmncreux ;  cancé- 

reux ;  aangréneux. 
Kankerbloem,  t.  Pissenlit,  m. 
Kankeren,  o.  w.  S'étendre,  gagner. 
Kankerkruid,  o.  7Ae  Kankerbloem. 
Kannetje,  o.  CaneUe,  f. 
Kannewasscher,  m.  Goupillon,  m. 
Kannibael,  m.  Cannibale,  m. 
^Kanoe,  v.  Canot  (petit  bateau),  m. 
Kanon,  o.  Canon,  m. 
Kanonbedding:,  v.  Batterie,  f. 
Kanonboor,  ▼.  Alüoir,  m. 
Kanonborery,  v.  Forerie,  f. 
Kanonfries,  ▼.  Bourrelet  (artill.)f  tn, 
Kanoniek,  b.  n.  Canmique, 
Kanonik,  m.  Chanoine,  m. 
*Kanonikaet,  o.  Canonicat,  m. 
Kanonikes,  v.  Chanoinesse,  f. 
Kanonikscb,  b.  n.  CanoniaL 
Kanoniksdy,  v.  Canonicaty  m. 
*Kanonisatie,  v.  Canonisalionyf. 
^Kanonlseren,  b.  w.  Canoniser, 
♦Kanonisering:,  v.  Canmisalion,  f. 
♦Kanouist,  m.  Canonute,  ra. 
Kanonletter,  v.  Canon  (caractère  dim- 

primerie) ,  m. 
Kanonneerboot,  m.,  v.  en  o.  )  Canon- 
Kanonneerschuit,  v.  >     nière  , 

Kanonneereloep,  v,  )  chaloupe 

canonnière^  f. 


^Kanonneren,  b.  w.  Canonner. 
*Kanonnerinfir,  v.  Canonnade,  f. 
^Kanonnier,  m.  Canonnier,  ra. 
Kanon niersknnst,  t.  Canonnage^  m« 
Kanonreen,  ra.  Combleau,  ra. 
Kanonsbal,  ra.  Boulet  de  canon,  ra. 
Kanonschieter,  ra.  Canonnier ,  m. 
Kanonschoot,  ra.  )    Coup  de   canon , 
Kanonschot,  o.      J        ra. 
Kanonskogel ,  ra.   Boulet  de  canon , 

m. 
Kanonvuer,  o.  Canonnade,  f. 
Kans  ,  V.  Chance ;  fortune ;  apparence , 

f. ;  hasard,  ra. 
Kansel,  ra.  Chaire,  f.  Den  —  beklim- 
men. Monter  en  chaire. 
♦Kanselary,  v.  Chancellerie,  f. 
Kanselarygeest,  ra.  Bureaueratie,  f. 
♦Kanselier,  ra.  Chanceliery  ra. 
Kanseliersvrouw,  v.  Chancelière,  f. 
Kanselrede,  v.  Sermon.  ra. 
Kanselstyl,  ra.  Slyle  de  la  chaire,  ra. 
Kansspel,  o.  Jeu  de  hasard,  ra. 
Kant ,  ra.  Cóté ;  bord ;  rebord ,  m. ;  bor- 

dure;  lisiêre ;  marge;  cöte,  f.  Dat  raekt 

—  noch  wal.  Cela  n*a  ni  rime  ni  rai* 

son.  — ,  V.  Dentelle,  f. 
Kant,  b.  n.  Joli;gentiL 
Kantaelkaes ,  m.  en  y,  Cantal   (fro- 

mage),  ra. 
Kantboordsel ,  o.  Bordure  de  dentelle , 

f. 
Kantdoos,  v.  Carton  de  dentelles,  ra. 
Kanteel,  m.  Créneau,  ra.;  pierre  angu- 

laire,  f. 
Kanteelen,  b.  w.  Créneler. 
Kantelberg,  o.  Cantorbénj  (ville). 
Kanten,  b.  w.  Équarrir, 
Kanten,  onv.  h.u.De  dentelle, 
♦Kantten,  v.  Cantine,  f. 
Kantienhouder,  ra.  Cantinier,  m. 
Kantienhoudster,  ▼.  Cantinière,  f. 
Kantig,  b.  n.  Anaulairc, 
Kantkussen,  o.  Carreau  de  dentetlière , 

m. 
♦Kanton,  o.  Canton,  ra. 
♦Kantonneren,  b.  en  o.  w.  Cantonner, 
♦Kantonnering,  v.  Cantonnement,  ra. 
Kantoor,  o.  Comptoir;  bureau,  ra. 
Kantoorbediende,  ra.  Commis,  ra. 
Kantoorbehoeften ,  v.  mv.  Foumitures 

de  bureau,  f.  pi. 
Kantoordoos ,  v.   Carton  de  bureau , 

m. 
Kantoorgeeat,  ra.  Bureaucratie,  f. 
Kantoorinkt,  m.  Encre  doublé,  f. 


Digitized  by 


Google 


276 


KAP 


KAP 


Kantoorknecht,  m.  Garfon  de  comptoir, 

de  bureauy  m. 
Kantoórschryver,  m.  Buraliste  ^  com- 

tuis  f  m. 
Kantoorsboofd  ,  o.  Chef  de  bureau , 

m. 
Kantschrift,  o.  Zie  Kantteekening. 
Kantshaek,  m.  Grappin,  m. 
Kants teenen  ,  m.  mv.  Parements  ,  m. 

pi.;  arases,  f.  pj, 
Kantstopster,  v.  Remplisseuse,  f. 
Katitteekeuaer,  m.  Jfyostillateur,  m. 
Kantteekenen,  b.  w.  Émarger. 
Kantteekening ,    v.    Note   marginale ; 

apostiUe,  f.;  émargeinent,  m. 
Kant  verstel  ster,  v.  RempUssetise^  f. 
Kantwerk,  o.  DefUelle,  f. 
Kantwerkster,  v.  DentelUère,  f. 
Kantzuil,  v.  Prisme,  m. 
Kantzuilvormig,  b.  n,  Prismatique. 
KaoSy  m.  Chaos^  m. 
Kap,  V.  Coiffe,  f.;  bonnet;  (roe;  capu- 

chon ;  comble ;  sommet ;  pignon ;  dia- 
per on,  m. 
Kapbaer,b.  n.  ExploUable. 
Kapberd,  o.  Hachoir,  m. 
Kapbeitel,  m.  Ébauchoir,  m. 
Kapblok,  m.eno.  Billet ;  hachoir,  m. 
Kapbosch,  o.  Bots  taillis,  m. 
Kapdoos,  V.  Botte  de  toilelte,  f. 
Kapdrager,  m.  Cfiapier,  m. 
Kapel,  V.  Chapetle,  f.;  papitlon,  m. 
Kapellaen,  m.  Cliapelain,  m. 
Kapelleken»  o. )  Petite  chapette,  f.;  pa- 
Kapelletje,  o.  J      pitlon,  m. 
Kapelmeester ,  m.  Mattre  de  chapetle , 

m. 
Kapen,  b.  w.  Pirater;  filouter. 
Kaper,  m.  Corsaire;  pirate^  m.  — ,  v. 

Coiffe,  f.;  bonnet,  m. 
Kaperbrief,  m.  Lettre  de  marqu£,  f. 
Kaperschip,  o.  Corsaire  (vaisseau), 

m. 
Kaperson,  v.  Cavesson^  cavefon,  m. 
Kaphaen,  m.  Zie  Kapoen. 
Kaphout,  o.  Bois  taillis^  bots  en  coupe , 

m. 
^Kapitael,  o.  Capital,  m. 
Kapitaelbezitster,  v.  Capitaliste,  f. 
Kapitaelbezltter,  m.  Capilaliste^  m. 
^Kapitalisatie,  v.  Capitalisation^  t 
*  Kapitaliseren,  b.  w.  Capitaliser. 
^Kapitalist,  m.  Capitalisle,  m. 
Kapiteel,  o.  Chapiteau,  m. 
Kapiteelringen  ,  m.  mv.  ArmiUes ,  f. 

pi. 


Kapitein,  m.  Capitaine;  chef;  palron, 

m. 
Kapiteinschap,  o.  Capitainerie,  f. 
Kapitool,  o.  Capitoley  m. 
Kapittel,  o.  Chajntre,  m. 
Kapittelen,  b.  w.  Chapürer;  répriman- 

der. 
Kapittelheer,  m.  Capitulant ;  chanoine, 

m. 
Kapittelsgewyze,  byw.  Par  chapitres; 

capitulairement. 
Kapittelstok,  m.  Signet,  m. 
Kapittelswyze,  byw.  Capitulairement; 

par  chapitres. 
*Kapitulatie,  v.  Capitulation,  f. 
*KapituIeren,  o.  w.  CapituLer. 
Kapje,  o.  Petü  bonnet;  accent  circon- 

fiexe,  m. 
Kapken,  o.  Zie  Kapje. 
Kaplaen,  m.  Capelan  ou  caplan  (pois- 

son],  m. 
Kaploon,  m.  eno.  Abatage,  m. 
Kapmantel,  m.  CapCy  f. 
Kapmes,  o.  Couperet;  hachoir^  m.;  ser- 

pe,f. 
Kapoen,  m.  Chapon,  m. 
Kapoentje,  o.  CiiaponneaUf  m. 
Kapoets ,  Kapoetsmuts.  Zie  Kapait9- 

muts. 
Kaporael,  m.  Zie  Korporael. 
Kapot,  V.  Capote,  f. 
Kappelen,  o.  w.  SecaiUer. 
Kappen,  b.  w.  TaiUer ;  couper;  c(nl' 

ter. 
Kappenmaekster,  v.  Coiffeuse,  f. 
Kapper,  m.  Celui  qui  taille ;  caiffeur, 

m.  — ,  V.  Cdpre  (fruit),  f.  j 

Kapperboom,  m.  Cdprier,  m. 
Kapperdoos,  ▼.  Cdprière  (botte),  f. 
Kapperpot,  m.  Cdprière  {pot)  j  f. 
Kappersaus  ,   v.  Sauce  aux  cdpres , 

f. 
Kapping,  v.  Coupe ;  exptoltatiany  f. 
Kappoot,  V.  Capote,  f.;  manteau,  m. 
Kapraef,  v.  Clievron,  arêtier,  m. 

KapruiS,'7.1  Chaperon  ;cavefon,m. 
Kapsel,  o.  Coiffure,  f.;  hachis,  vd. 
Kapstok,  m.  Portemanteau,  m. 
Kaptafel,  v.  ToilelU,  f. 
Kapucien,  m.  Capudn,  na. 
Kupucienenklooster ,  o.  Capucinière, 

f. 
Kapucienes,  v.  Capucine  (religieoBo) , 

f. 
Kapuin,  m.  Cfiapon^  m. 


Digitized  by 


Google 


KAR 


KAR 


277 


Kapüinen,  b.  w.  Chaponner. 
Kapuinschotel,  m.  en  v.  Chaponnière , 

Kapuinye,  o.  CliaponneaU,  m. 
Kapuitsmuts,  v.  Tapa^or  (bonnet),  m. 
Kapvormig,  b.  n.  Capucfwnné, 
Kapzetster,  v.  Coijleuêe,  f. 
Kar,  V,  Ciiarrette,  f. 
Karabinier,  m.  Carabinier,  m. 
Karabyn,  r.  Caratnne,  f. 
Karabyner,  m.  Carabinier^  m. 
Karabynhaek  ,  m.  Porte^mousquelon , 

m. 
Karabynruttep,  m.  Carabinier^  m. 
Karaek,  v.  Caraque  (navire),  f. 
Karaet,  o.  Carat,  m. 
*Karaf,  v.  Carafe,  f. 
*Karafken,  o.  Carafon,  m. 
Karakter,  o.  CaracUre^  m. 
Karakterschetsen,  v.  mv.  )  Caractères 
Karaktertrekken,  m.  mv,  )      (titre  de 

certains  ouvrages),  m.  pi. 
♦Karamboleren,  o.  w.  Caramboler.  Het 

— .  Carambolage,  m. 
Karamel,  m.  Caramel^  m. 
Karavaen,  v.  Caravane,  f. 
KaraTaenschip  ,  o.  Caravaneur  (vais- 

seau),  m. 
Karavaenscbipper,  m.  Caravaneur,  m. 
Karavaensery,  y.  Caravansérai^  cara- 

vanséraü,  m. 
Karbats,  v.  Cr^wache,  f. 
Karbeel,  m.  Corbeau,  ^mpanön  (archit.), 

m. 
*Karbonade,  v.  Carbonnade,  f. 
Karbonkel,  m.  Escarbouclê,  f. 
Karbonkel«teen,  m.  Escarboucle^  f. 
Kardamom,  v.  Cardamomey  m. 
Kardeel,  o,  Drisse  (mar.),  f. 
Kardinael,  m.  Cardinal,  m. 
Kardlnaelscbap,  o.  Cardinalatt  m. 
Kardinaelshoed,  o.  Chapeau  de  cardi- 

fuU.m. 
Kardinaelsmuts,  v.  BarretU^  f. 
Kardinaelvogel,  m.  Cardinal  (oisean) , 

m. 
Kardoen,  m.  Cardon  (pi ante),  m. 
Kaïtloes,  v.  Cartouche ;  gargousse,  f. 
Kardoesdoos,  v.  Cartoucfiier,  m. 
Kardoesdrager,  m.  Gargoussier,  m. 

Kardoestascb,  v.  Gibeme,  f. 
Kardoeszak,  m.  Gargoussiére,  f. 
Kardryver,  m.  Cfiarrelier;  roiUier,m, 
Kareel,  m.  Brique^  f. 


Kareelbakker,  m.  Bnquetier,  m. 
Kareelbakkery,  v.  Briqitelerie,  f. 
Kareelkleurig,  b.  n.  Brtqueté, 
Kareelmaekster,  v.  Briqueteuse,  f. 
Kareelmaker,  m.  Briqueteur  ^  brique^ 

tier,m, 
Kareelmakery,  v.  Briquelerie,  f. 
Kareeloven,  m.  Four  i  briques^  m. 
Kareelsteen,  m.  Brique,  f. 
Kareelwerk,  o.  Briquetage,  m. 
Karel ,  m.  Homme  ;  gaillard  ,   dröte  , 

m. 
Karig,  b.  n.  Jvare ;  mesquin ;  maigre ; 

sec. 
Karigheid,  v.  Avarice,  f. 
Kariglyk ,  byw.  Jmremefit ;  maigre- 

ment. 
*Karikatuer,  v.  Caricattire,  f. 
^Karikaturist,  m.  Caricalumte,  m. 
*Karkant,  m.  Carcan,  m. 
Karkas,  v.  Carcasse,  f. 
Karlyn,  m.  Cartin  (monnaie),  m. 
Karmeliet,  m.  Carme,  m. 
Karmelieterklooster,  o.  Couvent  de  car- 

mes,  m. 
Karmelietermonnik,  m.  Carme,  m. 
Karmelieternon,  v.  Carmélite,  f. 
Karmen,  o.  w.  Zie  Kermen. 
Karmezyn,  o.  Cramoisi,  m. 
Karmezynen,  onv.  b.  n.  Cramom. 
Karmezynrood,  o.  Crammsi^  m.  — -,  b. 

n.  Cram^isi, 
Karmezynverwig,  b.  n.  Cramoisi. 
Karmozyn,  enz.  Zie  Karmezyn,  enz. 
Karmyn,  o.  Carmin,,m, 
Karmy^rood ,  o.  Carmin ,  m.  — ,  b.  ü . 

De  carmin,  d'un  rouge  très-vif, 
Karmynstof,  v.  Carmine  (ohim.),  f. 
Karn,  enz.  Zie  Kern,  enz. 
Karnoffelen,  b.  w.  Rosser, 
Karnutfelen,  b.  w.  Zie  Karnoflfelen. 
Karonje,  v.  Carogne,  f. 
Karoot,  v.  Betterave;  carolte  de  tabac , 

f. 
Karos,  v.  Carrosse,  m. 
Karot,  V.  Zie  Karoot. 
Karper,  m.  Carpe,  f. 
Karperhouder,  m.  Zie  Karpervyvertje. 
Karperken,  o.  )    Carpeau ,  carpiUofi , 
Karpertje,  o.     f       m 
Karpervyvertje,  o.  Carpière^  t,  carpier 

(étang),  m. 
Karpet,  o.  Carpetle,  f. 
Karpoets,  v.  i  Tapabor  [bonnet) , 

Karpoetsmuts,  V.  f      m. 
Karre,  v.  Charrelte^  f. 


Digitized  by 


Google 


278 


KAR 


KAS 


Karrebak,  m.  ChtLTtü,  m. 
Karredryfster,  v.  Charretière,  f. 
Karredryver,  m.  Charretier ,  routier^ 

m. 
Karrelen,  o.  w.  Se  cailler. 
Karrelig,  b.  n.  Q^i  se  caiUe  aisément. 
Karreman,  m.  ZÏe  Karredryver. 
Karrepeerd ,  o.   Cheval  de  charrelle , 

m. 
Karrepoort,  v.  Porie  cfiarretière,  f. 
Karrespoor  ,  o.  Omière ;  voie  charre- 

tière,  f. 
Karretje,  o.  Carriole^  f. 
Karreweg-,  m.  Foie  charretière^  f. 
Karre  wei,  v.  Zie  Karwei. 
Kars,  V.  Zie  Kers. 
Karsaei,  o.  Carisel  ou  créseau  (grosse 

toile),  m. 
Karspel,  o.  Zie  Kerspel.. 
Karsteling,  m.  en  v.  Èchaudé  (p&tisse- 

rie),  m. 
Kartabel,  v.  Bref,  directoire,  m. 
Kartel,  m.  Enlaüle,  f. 
Karteldarm,  m.  Cólon  (anat.),  m. 
Kartelen,  b.  w.  EntailUr,  — ,  o.  w.  Se 

cailier;  s*accrocher ;  se  recoquiUer. 
Kartelig,  b.  n.  Entaillé;  caillé. 
KarteliDg,  v.  EntaiUe ,  f.;  cailUment, 

m. 
Kartesiaen,  m.  Cartésien,  m. 
Karteslaensch,  b.  n.  Cartésien. 
Kartets,  v.  Cartouche,  f. 
Karthaegsch,  b.  n.  Carthaginois, 
Karthagena,  o.  Carthagène  (ville),  f. 
Karthager,  m.  Carthaginois^  m. 
Karthago,  o.  Carthage,  f. 
Karthuizer,  m.  Chartreux^  m. 
Karthuizerin,  v.  Chartreuse,  f. 
Karthuizermonnik,  m.  Ciiartreux^  m. 
Karthuizernon,  v.  Chartreuse,  f. 
Karthuizersklooster.o.  Chartreuse  (cou- 

vent),  f. 
*Karton,  o.  Carton^  m. 
Kartonmaker,  m.  Cartonnier,  m. 
Kartonmakery,  v.  CarUmntrie^  f. 
Kartonnen,  onv.  b.  n.  JDe  carton, 
^Kartonneren,  b.  w.  Cartonner. 
Kartonverkooper,  m.  Cartonnier,  m. 
Kartonwerker,  m.  Carlonnier,  m. 
Kartonwesp,  v.  Guêpe  cartonnière^  f. 
Kartouw,  v.  Canon  gros  et  court;  cour- 

«er,  m. 
Karveel,  o.  CaraveUe  (navire),  f. 
Karvielnagels,  m.  mv.  Cabiltots  (mar.)» 

m.  pi. 
Karvol,  v.  Charretée^  f. 


Karwats,  v.  Zie  Karbats. 

Karwei,  v.  EntraiUes  (de  veau,  etc,)^  f. 

pi.;  tripaille;  fressure,  f.;  carui  (plan- 

te),  m.;  corvee,  f. 
Karweijer,  m.  Corv^ur,  m. 
Karweizaed.  o.  Craine  de  carvi,  f. 
Kas,  V.  Armoire ;  caisse ;  botte ;  casse^  f.; 

chaton ,  m.   Wel  by  —  zyn.   Jvoir 

beaucoup  d*argent. 
Kasboek,  o.enm.  Livre  de  caisse,  m. 
*Kasemat,  v.  Casemate,  f. 
Kasgeld,  o.  Argent  en  caisse,  encaisse, 

m. 
Kashouder,  m.  Caissier,  m. 
Kaellot,  m.  Cachalot  (poisson),  m. 
Kasimir,  o.  Ctómfr  (drap),  m. 
Kasje,  o.  Cassette ;  prison^  f. 
Kasken,  o.  Zie  Kasje. 
Kaskien,  m. )  r^^^„,,i^  ^ 
Kaskyn,m.  f  <^««a</"<».  m. 

Kasoar,  m.  Casoar  (oisean),  m. 
Kaspapier,  o.  Papier  de  rebut,  m. 
Kasrekening ,   v.   Compte  de  caisse , 

m. 
Kassei,  m.  Caillou ;  pave',  m.;  chaussee, 

Kasseijen,  b.  en  o.  w.  CaiUouter,  em- 

pierrer. 
Kasseijer,  m.  Paveur,  m. 
Kasseijersüamer,  m.  Epingoir,  m. 
Kasseistamper,  m.  üie,  demoiselle,  f. 
Kasseisteen,  m.  CaiUou;  pavé,  m. . 
Kassei  weg,  m,  Pavé,  m,\  chaussee,  f. 
Kasseiwerk ,  o.  Cailtoutage  ;  pavage  , 

m. 
Kassen,  b.  w.  Mettre  ou  serrer  datis  une 

armoire  ou  dans  une  caisse ;  enchds- 

ser. 
♦Kasserol,  v.  Casserole,  f. 
Kassia,  v.  Zie  Kassie. 
Kassidoniesteen,  m.  Cassidoine,  f. 
Kassie,  v.  Casse,  f. 
Kassieboom,  m.  Cassier,  canéficier  (ar- 

bre),  m. 
Kassier,  m.  Caissier,  m. 
Kassiersboek,  o.  en  m.  Livre  de  cais- 
sier, m. 
Kassierskneclit,  m.  Gargon  de  caisse  ^ 

m. 
Kassiersrekening,  v.  Compte  de  caissier, 

m. 
Kassig,  b.  n.  Déchiré. 
Kassy,  Kassyen,  enz.  Zie  Kassei,  Kaa< 

seijen,  enz. 
Kast,  V.  Zie  Kas. 
Kastanie,  enz.  Zte  Kastanje,  enz. 


k 


Digitized  by 


Google 


f 


KAT 


KAU 


279 


KisUiye,  v.  Chdtaigne^  f.  Groote  — . 

Mêmm,  m. 
Kastanjebolster,  m.  BoguCy  f. 
Kaïtaajeboom,  m.  Chdtaignier;  mar- 

nrauer,  m. 
KtttBiyebooiDgaerd,  m.    )    Chdtaigne- 
Ktstai^'eboscli,  o.  f      raie^  f. 

KMteDjebruin,  b.  n.  Chdtain ;  bai, 
iastanjekleup,  v.  Couleur  de  chdtaigne, 

Kastaiyekleurifir,  b.  n.  Chdtain;  bai. 
MStanjelaer,  m.  Chdtaignier^  marron- 

Wfr,  m. 
♦ïastaiyetton,  v.  mv.  Castagnettes,  f. 

A«ütnjeverwigr,  b.  n.  Clidtain;  bai. 
AMteel,  o.   ChdUau,  m.;  citadelU,  f. 

—en  in  de  iuclit  bouwen.  Faire  des 

chdteaux  en  Espagne. 
Kasteelplein,  o.  Esplanade,  f. 
iarteeliSe,  o.  Chdtelet,m. 
ïa«telein  ,  m.    Chdtelain ;  conciërge ; 

Mie.  m. 

^illaen,  m.  CastiUan,  m. 
Wïtiliaensch,  b.  n.  Castillan.  de  Cas- 

tUie. 
Kastilje,  o.  CasUUe  (contrée  d'Espagne), 

^toor,  m.  Cos  tor  fin. 

Kastoorhoed  ,    m.   Castor  (chapeau) , 

m. 
KMtrol,  V.  Casserote,  f. 
Kastydbaer,  b-  n.  Punissable. 
Kifiiyden,  b.  w.  C/tdtier;  punir;  mortis 

Aastyder ,  m.   Chdlieur  ;  correcleur , 

ZÜ. 

Kwtyding,  v.  Chdliment,  m.;  eorrec- 

Ka«tydster,  t.  Correclrice,  f. 
Kasnaris,  m.  Casoar  (oiseau).  m. 
Kasoifel,  m.eny.  Chasuble,  f. 
Ka«?ol,  ▼.  Cassetée,  f. 
^  V.  Chal^  m.;  chatU;  empennelle, 
J-',chaton,  m. 

iUtaloniS,  o.  Catalogne  (province),  ƒ. 
Kitalonisch /o.  D.  Ca/oton. 
Kaïalonjer,  m.  Calalan,  m. 
^Ettaloog,  m.  CataiUfue,  m. 
Kateel,  o.  Meubles ;  buns,  m.  pi. 
Ktter,  m.  Matou^  m. 
Kaïern.  v.  Cahier^  m. 
Kathalzen,  o.^.Se  peiner, 
Katin,  y.  Chatte,  f. 


Katje,  o.  Chaton,  m. 
Katoen,  o.  Colon,  m.;  méc^e,  f. 
Katoenachtig,  b.  n.  Cotonneux. 
Katoenbael,  v.  Balie  de  cotony  f. 
Katoenbloem,  v.  Gnaphaie,  gnaphaüum 

(plante),  m. 
Katoenboom,  m.  Cotonnier,  m. 
Katoenbouw,  m.  CotonneriCy  f. 
Katoendoek,  o.  Toile  de  coton,  f. 
Katoendraed,  m.  Fil  de  coton,  m. 
Katoendrukker,  m.  imprimeur  de  toüe 

de  colon,  m. 
KatoendPükkery,  v.  Fabrique  de  toilet 

imprimées,  f. 
Katoenen,  onv.  b.  n.  De  coton. 
Katoenkruid,  o.  Cotonnière,  (herbe),  f. 
Katoenspinnery,  v.  Filature  de  coton , 

Katoog,  o.  eny.  Qüü  de  chat,  m.:  as- 
trotle,  f.  >       I  «^ 

Katrol,  V.  Poulie,  f. 

Katrolblok,  m.  en  o.  Moufle,  f. 

Katrolkoord,  v,  Corde  de  poulie,  f.;  aer~ 
seau,  m.  a-        ,    ,  y^f 

Katrolleken,  o.)Pouliot,  m..  petiU  pow 
Katrolletje,  o.  j     He,  f. 
Katrolmaker,  m.  Poulieur,m 
Katrolspier,  v.  Trochléateur  (muscle). 

Katroltouw,  o.  en  v.  Zie  Katrolkoord. 
Katrol verkooper,  m.  Poulieur,  m. 
Katschip,  o.  Chat  (vaisseau),  m. 
Kattegat,  o.  CluUtère  (trou).  f. 
Katteken,  o.  Zie  Katje. 
Kattekruid,  o.  Calaire^  f. 
Katten,  o.  w.  Empenneler  (msLT,). 
Kattengeluid,  o.  Miaulement,  m. 
Kattenmuziek,  v.  en  o.  Musique  enra- 

gée,  1.,  charivari,  m. 
Kattepoot,  m.  Pied-de-chat  (plante), 

Kattespel,  o.  Noise  ;  querelle,  f. 
Kattesteort,  m.  Queue  de  chat,  f. 
Katt^val,  V.  Cliatière  (piége),  f 
Kattevel,  o.  Peau  de  chat,  f. 
Katuil,  m.  Ctial'huant,duc  (oiseau  noc- 
turne|,  m. 

Katvisch,  m.  Frelin ;  menu  poisson, 
m.  • 

Kauw,  V.  Choucas,  freux  (oiseau),  m 

Kauwartseny,  v.  Mdchicatoire ;  mastica- 
loire,  m. 

Kauwen,  b.  w.  Mdcher. 

Kauwer,  m.  Mdcheur,  m. 

Kauwerde,  v.  Zie  Kauwoerde. 

Kauwing,  v.  Mastication,  f. 


Digitized  by 


Google 


280 


KEE 


KEE 


Kauwmiddel,  o.  en  na.  Mdchicatoire  ^ 

masticatoire^  m. 
Kauwoerde,  v.  Calebasse;  courge;  ei- 

trouüle,  f. 
Eauwoerdenboom,  m.  Calebassier,  nu 
Kauwspier,  v.  Masséter  (musclej,  m. 
Kauwster,  v.  Mdcfieuse,  f. 
Kauwtanden,  m.  mv.  Dents  mdclieüè' 

res,  f.  pi. 
Kayalje,  o.  Cfiose  vieille^  tisée;  liaridelle, 

Kavel,  m.  Lot ;  sort,  m. 
Kavelbrief,  m.      l  Billet  pour  tirer  au 
Kavelbriefken,  o.  f      sort,  m. 
Kavelen,  b.  w.  Lotir ;  partager  au  sort ; 

obtenir;  calculer.  — ,  o.  w.  Tirer  au 

sort. 
Kaveling,  v.  Lot ;  lotissement^  m.;  par- 

tie  ^  parcelte,  f. 
Kavelinger,  m.  Lotisseur,  m. 
Kavlaert,  m.    »  Caviar  (oBufs  d'estur- 
Kaviard,  m.     f     geon  salés),  m. 
Kawaen,  v.  Kahotianne  (tortue),  f. 
Kawoerde,  v.  Zie  Kauwoerde. 
^Kazak,  m.  Casaque,  f. 
Kazemat,  v.  Casemate^  f. 
Kazen,  o.  w.  Se  cailler. 
*Kazern,  v.  Caseme,  f. 
♦Kazerneren,  b.  w.  Casemer, 
*Kazernering,  v.  Caseniement,  m. 
Kazuifel,  m.  en  v.  Chasuöley  f. 
Kazuifelmaker,  m.       >  chasublier,  m. 
Kazuifelverkooper,  m.  I  ^'•«««**'*«^'»"'' 
Kazyn,  o.  Poteau  ;  linteau ;  seuil ;  chds- 

sis.m. 
Kedel,  m.  Sarrau,  m..  blouse,  f, 
Keel,  V.  Gorge,  f.;  goster^  m.;  voior,  f.  — , 

m.  Sarrau,  m.;  blouse,  f. 
Keelader,  v.  Feine  jugulaire,  f. 
Keelamandel,  m.  /émygdale,  f. 
Keelband,  m.  Bride ;  mentonnière,  f. 
Keelbeschryving,  v.  Pharyngographie , 

Keelbreuk,  v.  Pfiaryngocèle^  f. 
Keeldroes ,  m.  Avives  (maladie  de  che- 

val),  f.  pi. 
Keelgat,  o.  Gosier ;  pharynx^  m. 
Keelgatsnede,  v.  Pharyngotomie,  t 
Keelgeluid,  o.  Son  guttural,  m. 
Keelgezwel ,  o.  Esquinancie ,  f. ;  croup , 

m. 
Keelkller,  v.  Amygdale^  t. 
Keelknobbel,m.  Pomme  d* Adam^  f- 
Keelkruid  ,  o.  Hypoglosse,  troëne^  m. ; 

phiUyrée  ^ot,)^  f. 
Keelletter,  v.  Lettre  gutturale^  f. 


Keelontsteking,  v.  Esquinancie;  on-- 

gine ,  f,  \  croup,  m, 
Keelriem,  m.  Sous-gorge,  f. 
Keelslagader,  v.  Arlère  gutturale,  f, 
Keelsnyder,  m.  Pharyngotome,  nu 
Keelziekte,  v.  Esquinanciey  f. 
Keen,  v.  FenU;  crevasse,  f.;  germe ^ 

m. 
Keep,  V.  Enlnille,  f. 
Keer,  m.  Tour,  m. ;  tournure ;  fois ,  f. ; 

coup,  m.  In  éénen  —,  A  la  fois.  Te  — 

graen.  S'opposer  A. 
Keerdam,  m.  Batardeau,  m. 
Keerder,  m.  Balayeur,  m. 
Keerdicht,  o.  Parodie^  f.;  rondeau,  m. 
Keerdicbter,  m.  Parodiste,  m. 
Keeren,  b.  w.  Tourner;  empéeher;  bm- 

layer;  repousser;  diriger.  — ,  o.  w. 

Tourner;  reloumer. 
Keering,  v.  Action  de  tourner^  f.;  re- 

tour^  m. 
Keerkring,  m.  Tropique,  m. 
Keerplaets,  v.  Tournant,  m. 
Keers.  v.  Chandetle,  f, 
Keersdief,  m.  Champignon,  m. 
Keersdrager,  m.  Céroféraire,m, 
Keersei,  o.  Batayures,  f.  pi. 
Keersenmaker,  m.  Clianaelier^  m. 
Keersenmakery,  v.  ChapdeUerie^  f. 
Keersenverkooper,  m.  Cliandelier,  m. 
Keersenverkoopster,  v.  Chandelière,T, 
Keersenwinkel,  m.  ChandeUeriCj  f. 
Keerskroon,  v.  Lustre,  m. 
Keerslemmet,  o.  Lumignon^  m.;  mècke, 

f. 
Keerslicht,  o.  Lumière  d'une  chandeUe; 

chandelle,  f. 
Keersongel,  o.   )  o,,,.,  ^ 
Keerssmeer,  o.  f  ^"*''  ™- 
Keerssuuiter ,  m.  Mouciiettes  ,.  f.  pL ; 

moucheur^  m. 
Keerssnuitsel,  o.  Mouchure^  f. 
Keerssnutsel,  o.  Zie  Keerssnuitsel. 
Keerssnutter,  m.  Zie  Keerssouiter. 
Keerster,  v.  Balayeuse,  f. 
Keerswinkel,  m.  Ctiandetlerie^  f. 
Keervers,  o.  Logogriphe,  m. 
Keerweér,m.  Cul-de-sac ,  m.,  impasUy. 

Keerweg,  m.  Chemin  sans  issue ;  dAour^ 

m. 
Keerzyde,  v.  Revers j  m. 
Kees,  enz.  Zie  Kaes,  enz. 
Keest ,  m.  Amande ;  moeite ;  substance  z 

quintessence ;  fleur,  f. 
Keet^  V.  Saline,  saunerie,  f. 


Digitized  by 


Google 


KEK 


KEM 


281 


Keezel,  m.  Zie  Kei. 

KeflTen,  o.  w.  Aboyer;  japper ;  gtapir; 

babïUer, 
Keffer,  m.  Aboyeur,  m. 
Keg,  V.  Coin  [ii  fendre  du  bois^  etc^)^ 

XD. 

Kegel,  m.  Quille,  f.;  cöne,  m. 
Kegelachtig,  b.  n.  Conique ;  conötde, 
Kegelaer,  m.  Joueur  de  qulUes^  m. 
Kegelbaan,  v.  Quiliier,  m. 
Kegelbekkig,  b.  n.  Conirostre, 
Kegelen,  o.  w.  Jouer  aux  quiUes. 
Kegeler,  m.  Zie  Kegelaer. 
Kegellyn,  v.  Parabole  (géom.),  f. 
Kegellynig,  b.  n.  Paraboliqve  (géom.). 
Kegelsnede,  v.  Section  coiiique,  f. 
KegelsDedig,  b.  n.  Parabolique  (géom.). 
Kegelspeelder,  m.  Zie  Kegelaer. 
Kegelspel,  o.  Jeu  de  quUles ;  quilUer, 

m. 
Kegelspeler,  m.  Zie  Ke^laer. 
Kegelsteen ,  m.  Stataettte ,  slalagmite , 

K^Iform,  m.  Cêne  (moule),  m. 
Kegelvormig,  b.  n.  Conique; coniforme; 

conoide. 
^^Q.  V.  Zie  Keg. 
Kei,  m.  en  v.  CaiUou ;  silex ;  pavé,  m. 
Keiachtig,  b.  n.  Pierreux;  caiUouUux; 

siUceux. 
Keiaerde,  v.    )  Silice,  terre  siiicenêe, 
Keigpond,  m.   *       f. 
Keigrondachtig,  b.  n.  SHiceux, 
Keilen ,  o.  w.  Faire  des  ricochets  dans 

f^eau.  — ,  b.  w.  Jeier. 
Keisteen ,  m.  CaUlou ;  süex ,  m. 
Keiwerk,  o.  CaiUoutage,  m. 
Keliand,  o.  Gravier^  m. 

KeizeT,  m.  Empereur,  m. 
Keizerdom,  o.  Empire,  m. 
Keizerin,  v.  Impératrice,  f. 
Keizeplyk  ,  b.  n.  ImpériaL  — ,  byw.  En 

empereur. 
Keizerlyken  (de),  m.  mv.  Les  impé- 

riauxy  m.  pi. 
Keiseiryk,  o.  Empire^  m, 
Keizersch,  b.  n.  ImpériaL 
Keizersbof,  o.  Cour  impériale,  f. 
Keizewkroon ,  v.  Couronne  impériale , 

Keizerssnede ,  v.  Opéralion  césarienne , 

Kekelen,  o.  w.  Zie  Kakelen. 
Keker,  v.  Pm  chiche,  m. 


Kekeren,  o.  w.  Bégayer. 
Ke\,h.n.Efirayé. 
Kelder,  m.  Caue,  f. 
Kelderaer,  m.  Encaveur,  m. 
Kelderden p,  v.  Porte  de  cave^  f. 
Kelderen,  b.  w.  Encaver. 
Keldergat,  o.  Soupirail,  m. 
Keldergraf,  o.  Caveau  {pour  les  sépuUur- 

res) ,  m. 
Kelderhals,  m.  Lauj'éole  (plante),  f. 
Keldering,  v.  Encavemenl,  m. 
Kelderkamer ,  v.  Chambre  soulerraine , 

f, 
Kelderken.  o.  Caveau,  m.;  cantiney  f. 
Kelderkeuken,  ▼.  Cuisine  de  cave,  f. 
Kelderknecht ,  m.  Gargon  de  cave;  en* 

caveur,  m. 
Kelder)  uik,  o.  Folel  de  cave,  m. 
Keldermeester,  m.  Sommelier,  m. 
Keldermeesterschap  ,  o.  Sommellerie , 

Keldertje,  o.  Caveau,  m.;  cantine,  f. 
Keldertrap,  m.  Escalier  de  cave,  m. 
Keldervenster,  v.  en  o.  Fenêlre ,  f. ,  ou 

soupirail  de  cave ;  abat-jour,  m. 
Kelderwinde,  V.  Férin  (machine),  m. 
Kelen,  b.  w.  Égor^er. 
Kelft,m.  Embrassure^  f. 
Kelk,  m.  Calice,  m.;  coupe,  f. 
Kelkachtig,  b.  n.  Calicin  (bot.), 
Kelkdekeel,  o.  Pale,  f. 
Kelkdoeksken,  o.  Purificatoirey  m. 
Kelkloos,  b.  n.  Incalicé  (hot.). 
Kelkvormig,  b.  n.  Caliciforme. 
Kelkwyn,  m.  Fin  pour  lamesse^  m. 
Kemel,  m.  Chameau,  m. 
KemeldryTer,  m.  Cfiamelier,  m, 
Kemelin,  r.  ChameUe,  f. 
Kemelshaer,  o.  \  Poil  de  chameau ,  tes- 
Kemelshair,  o.  f      tify  m. 
Kemelsrug .  m.  Dos ,  m. ,  ou  bosse  de 

chameau,  f. 
Kemmen,  h.w.  Zie  Kammen. 
Kemp,  m.  Chanvre,  m. 
Kempachtig,  b.  n.  Cannabin. 
Kempakker^  m.  Chènevière,  f. 
Kempbereider,  m.  Chanvrier,  m. 
Kempbraek,  t.  Brisoir,  m. 
Kempbraker,  m.  Broyeur  (de  chanvre) , 

m. 
Kempdraed,  m.  Fil  de  chanvre,  m. 
Kempen,  onv.  b.  n.  De  chanvre. 
Kempen  (de),  v.  mv.  Campine  (contrée), 


Digitized  by 


Google 


282 


KEN 


KëR 


Eempeuaer,  m.  CampinoiSt  m. 
Kempenares,  v.  Campinme,  f. 
Kempenhoen,  o.  Campifie  (poularde),  f. 
Kempenlaady  o.  Campine  (contrée)» 

Kempensch,  b.  n.  Campinois, 
Kemphekel,  m.  Afflnoir,  m. 
Kemphekelaer,  m.  Chanvrier^  m. 
Kempisch,  b.  n.  Zie  Kempensch. 
Kempkoek ,  m.  TourUau  de  chènevis , 

m. 
Kemplynwaed,  o.  Toile  de  chanvre, 

f. 
Kempstok,  m.  Cliènevotie,  f. 
Kempverkooper.  m  Clianvrier^  m. 
Kempzaed,  o.  Chènevis,  m. 
Kenbaer,  b.  d.  Connaissable ;  reconnaiS' 

sable;  noCoire ;  évident. 
Kenbaerheid  ,  t.  Noloriété;  évidence , 

f. 
Kenen ,  o.  w.  Se  fendre;  crever;  ger- 

met. 
KenletteT,  v.  Lettre  caractéristique,  f. 
Kenmerk,  o.  Zie  Kenteeken. 
Kenmerken,  b.  w.  Caractériser;  mar' 

quer ;  signaler. 
Kenmerkend,  b.  n.  Caractérh^tique. 
Kennelyk  ,  b.  n.  Connaissable;  clair ; 

évident. 
Kennelykhoid ,  v.  Notoriéié;  évidence , 

f. 
Kennen,  b.  w.  ConnaUre;  reconnaUre; 

savoir;  croire ;  considérer. 
Kennep,  enz  Zie  Kemp,  enz. 
Kenner,  m.  Cofinaisseur,  m. 
Kenning,  v.  Connaissance,  f. 
Kenuip,  enz.  Zie  Kemp,  enz. 
Kennis,  v.  Connaissatice ;  notion ;  scien- 

ce^f;  savoir ;  avis,  m. 
Kennisgeving,  v.  Jvertissement ;  avis , 

m. 
Kennisneming,  v.  Connaissance  (d'une 

affaire) ;  information;  enquête,  f. 
Kenschets,  v.  Esquisse,  f. 
Kenschetsen,  b.  w.  Esquisser. 
Kenschetsend,  b.  n.  Caractéristique. 
Kenster,  v.  Connaisseuse ,  f, 
Kenteeken,  o.  Mar  que,  f.;  signe;  carac- 

tèrey  m. 
Kenteekenen,  b.  w.  Marquer ;  caracté- 
riser ;  signaler, 
Kenteekenend,  b.  n.  Caractéristique. 
Kenteren,  b.  w.  Tourner.  — ,  o.  w.  Se 

toumer. 
Kenvermogen,  o.  Cognilion,  connais- 
sance, L 


Kenzaed,  o.  Germe ;  principe,  m. 
Keper,  v.  Tissure;  croisuref  croisée; 

equerre ;  barre  (bias.),  f.  — ,  m.  Pou- 

tre,  f.;  chevron,  m. 
Keperband.  m.  Embrassure^  f. 
Kerel,  m.  Uomme ;  gaiUard ;  dröle,  m. 
Kerf,  V.  EntaiUe,  f.;  cran^  m. 

SK;  o. !'-««.- 

Kerfhout,  o.  Zie  Kerfstok. 
Kerfmes,  o.  Scarificateur,  m. 
Kerfstok,  .m.  Taiile;  souche,  f. 
Kerk,  v.  Eglise,  f.;  tempte,  m. 
Kerkachtig,  b.  n.  Dévot, 
Kerkambt,  o.  Benefice,  m. 
Kerkambtbegever,  m.  CoUateur^  m. 
Kerkambtelyk,  b.  n.  Bénéficiat, 
Kerkban,  m.  Exeommuuication,  f. 
Kerkbank,  y.  Banc  d'église,  m. 
Kerkbanneling,  m.  en  v.  Excommum, 

m.;  excommuniéex  f. 
Kerkbedienaer,  m.  Desservant,  m. 
Kerkbelofte,  v.  Fosu^  m. 
Kerkbesluit ,  o.    Décret  de  VÈgUse, 

m. 
Kerkbestuer,  o.  Fabrique  d'égtise,  f. 
Kerkbewaerder,  m.  Sacristain^  m. 
Kerkbewaerster,  v.  Sacristine,  f. 
Kerkboek,  o.  e«  m.  Livre  d'égtise^  m. 
Kerkbuidel ,  m.  Jumónière  (bourse] , 

f. 
Kerkdag,  m.  Fête,  f. 
Kerkdeur,  v.  Porte  d'égtise,  f. 
Kerkdief,  m.  Foteur  d'égtise,m, 
Kerkdiefte,  v.  Zie  Kerkdievery. 
Kerkdienaer,  m.  Desservant ;  minisin; 

prêtre ;  bedeau,  m. 
Kerkdienst,  m.  en  v.  Service  ou  office 

divin ;  rit  ou  yi/e,  m.;  liturgie,  f. 
Kerkdienstkundlge,  m.  Litur giste,  m. 
Kerkdievery,  v.  yol  d'égHse ;  saciriléget 

m. 
Kerkdorp,  o.  Paroisse,  f. 
Kerkekamer,  v.  Sacristie,  f. 
Kerkelyk,  b.  n.  Ecclésiastique ;  dérical 

— ,  byw.  Cléricalement. 
Kerker,  m.  Prison,  f.;  cachot,  m. 
Kerkeraed,  m.  Consisloire,  m.;  fabriqu^ 

d'église,  f. 
Kerker bewaerder,  m.  Geólier,  m. 
Kerkerdeur,  v.  Porte  deprison,  f. 
Kerkeren,  b.  w.  Emprisonner, 
Kerkering,  v.  Emprisonnement,  m. 
Kerkerloon,  m.  en  o.  Geólage^  m. 
Kerkermeester,  m.  GeÓHer,  m. 
Kerkerslot,  o,  Serrure  de  prison,  f. 


Digitized  by 


Google 


KER 


KER 


283 


kerkfabriek,  v.  Fabrique  d*église,  f. 
Kerkgalery,  v.  Galerie  (VégLise,  f. 
Kerkgang,  m.  RelevaUles,  f.  pi. 
Kerkgebed,  o.  Prière  de  VEgiise,  f. 
^erkgebod,  p.  Commandement  ou  pré- 

cepU  de  VÉglise ;  ban,  m. 
Kerkgebruik,  o.  Cérémonie,  f.;  usage  de 

l'^lise ;  rit,  rite,  m. 
Kerkgebruikelyk,  b.  n.  1    cérémoniat 
Kerkgebruikig,  b.  n.     (  ^^r^^^^^' 
Kerkgenoot,  m.  en  v.  Coreligionnaire  , 

m.  et  f. 
Kerkgenootschap,  o.  Communion  reli- 

gieuse^  f. 
Kerkgestoelte,  o.  Banc  d*église,  m. 
Kerkgewelf,  o.  Foute  d'église,  f. 
Kerkgewoonte,  v.  Zie  Kerkgebruik. 
Kerkgewyd,  b.  n.  Consacréa  l*égtise, 
Kerkgezag ,  o.  AutoriXé  ecclésiastique , 

Kerkgezang,  o.  Cantique;  chant  d'é- 

glise;  plain-chant,  m.;  hymne,  f. 
Kerkglazen,  o.  mv.  Fitraux,  m.  pi. 
Kerkgoed,  o.  Bien  ecclésiastique,  m. 
Kerkheer,  m.  Prélat,  m. 
Kerkhof,  o.  Cimetière,  m. 
Kerkje,  o.  Chapeile,  f. 
Kerkkandelaer,  m.  Chandelier  d*église, 

m. 
Kerkklok,  v.  Cloche  d'église,  f. 
Kerkkroon,  v.  Lustre,  m. 
Kerklamp,  v.  Lampe  dVglise,  f. 
Kerkleer ,  v.  Doctrine  de  l'EglAse,  f. ; 

dogme,  m. 
Kerkleeraer  ,  m.  Docteur  de  Véglise  , 

m. 
Kerklessenaer,  m.  Aigle,  lutrin,m. 
Kerklicht,  o.  Cierge^  m. 
Kerkmeester,  m.  Marguillier,  m. 
Kerkmeesterschap,  o.  Marguillerie,  f.' 
Kerkmis,  v.  Dédicace  d'tme  église,  f. 
Kerkmuziek,  \,  eno.  Musique  d'église  , 

Werkpatroon,  m.  Patron  duurte  église , 

m. 
Keikpilaer,  m.  Pilier  d'église,  m. 
Kerkplegtig,  b.  n.  Cérémonial. 
Kerkplegtigheid,  y.  Cérémonie  d* église, 

kerkportael ,  o.  Portalt  d'une  église  , 

m. 
Kerkregel,  m.  Canon;  statut  de  t' Église, 

m. 

fBrkregering,  v.  üiérarchie,  f. 
erkregt,o.  Droit  canon,  m. 
Kerkjregtsgeleerde,  m.  Canoniste,  m. 


Kerkroof,  m.  Zie  Kerkdievery. 
Kerkroover,  m.  Zie  Kerkdief. 
Kerkroovery,  v.  Zie  Kerkdievery. 
Kerksch,  b.  n.  Déuot. 
Kerkschender,  m.  Sactitége ,  profanO" 

teur,  TEL, 
Kerkschendery,  v.  Sacritége,  m,]profa' 

nation,  f. 
Kerkschenois,  v.  Zie  Kerkschendery. 
Kerksgeziud,  b.  n.  Dévot;  religieux. 
Kerksgezindheid ,  v.  Dévotion ;  piété, 

Kerksieraed,  o.  Ornement  d*égüse,  m. 
Kerkötoel,  m.  Chaise  d*église,  f. 
Kerks traf,  v.  Peine  ecclésiastique,  f. 
Kerks tyl,  m.  Pilier  d' église,  m. 
Kerktoren,  m.  Tour  d'une  église,  f.;  clo* 

cher,  m. 
Kerktucht,  v.  Discipline  ecclésiastique , 

f. 
Kerktyd ,  m.  Temps  du  service  divin , 

m. 
Kerkuil,  m.  Crécerelle ;  chouette,  f. 
Kerkvader,  m.  Père  de  l'hglise,  m. 
Kerkvaen,  v.  Bannière  d'eglise,  f. 
Kerkvensters,  v.  en  o.  mv.  Vitraux,  m. 

pi. 
Kerkvergadering,  v.  Concite ,  synode, 

m. 
Kerkvoogd,  m.  Prélat,  éuêque,  m. 
Kerkvoogdig,  b.  n.  Uiérarchique. 
Kerkvoogdy,  v.  Prétalure,  f. 
Kerkwet,  v.  Canm,  m.;  règle  de  L'Eglise^ 

f. 
Kerkwettig,  b.  n.  Canonique.  — ,  byw, 

Canoniquement. 
Kerkwettigheid,  v.  Canonicilé,  f. 
Kerkwettiglyk,  byw.  Canoniquement, 
Kerkwydiug,  v.  Dédicace  d*une  église, 

f. 
Kerkzang.m.  Plain-chant,  m.\  hymne, 

f.;  cantique,  m. 
Kerkzanger,  m.  Chantre,  m. 
Kerkzwaluw,  v.  Martinet  (hiröndelle) , 

m. 
Kermen,  o.  w.  Gémir. 
Kermend,  b.  n.  Gémissant, 
Kermes,  m.  Kermes,  m. 
Kerming,  v.  Gémissement,  m. 
Kermis,  v.  Kennesse ;  foire,  f. 
Kermispop,  v.  Poupée ;  marionnette, 

f. 
Kermisschildering,  v.  Bambochade,  f. 
Kermisweek,  v.  Semaine  de  la  kennesse, 

f. 
Kern,  v.  Amande,  t\  noyau ;  peptm 


Digitized  by 


Google 


28i 


KER 


grain ;  cwur^  m. ;  baralte  ;  quintes- 
sence ;  fleur ;  élite,  f. 
Kernachtig,  b.  n.  Ênergique. 
Kernemelk,  v.  LaitbaUu^  m. 
Kernen,  b.  w.  Baratter. 
Kernhuis,  o.  Trognon,  m. 
Kernspreuk ,  v.  Aphorisme ,  m.,  ma- 
xime, f. 
Kernsteen,  m.  Coccotiihe^  f. 
Kemstok,  m.  Ribot^  m. 
Kerper,  m.  Zie  Karper. 
Kerre,  v.  Zie  Kar. 
Keprel,v.  Zie  Korrel. 
Kers,  V.  Cerise;  guigne y  f.;  cresson, 

m. 
Kersavond,  m.  Veiüe  de  NoU,  f. 
Kersbed,  o.  Cressonnière,  f. 
Kersdag,  m.  Noët^jour  de  Noël,  m. 
Kerselaer,  m.  Zie  Kersenboom. 
Kersenbloesem,  m.  Fleur  de  cerisier, 

de  guignier,  f. 
Kersenboom  ,   m.   Cerisier ;  guignier , 

m. 
Kersenboomgaerd,  m.  Cerisaiey  f. 
Kersenboomhout ,  o.  Bois  de  cerisier  f 

m. 
Kersensap,  o.  Jus  de  cerise^  m. 
Kerseneteel,  m.  Queue  de  cerisCy  f. 
Kersensteen,  m.  Noyau  de  cerise,  m. 
Kersentyd,  m.  Saison  des  cerises,  f. 
Kersfeest,  v.  en  o.  Fétede  Noël,  f. 
Kerslied,  o.  Noêl  (cantique),  m. 
Kersmi5,  y.  NoiL  m.;  messe  de  Noël ,  f. 
Kersnacht,  m.  Nuit  de  Noêl^  f. 
Kerspel,  o.  Paroisse,  f. 
Kerspelkerk,  v.  Eglise  paroissiale,  f. 
Kerspendoek,  m.  Crêpe,  m. 
Kersten,  enz.  Zie  Christen,  enz. 
Kerstenbrief,  m.  Zie  Doop  brief. 
Kerstenen,  b.  w.  Baptiser. 
Kerstenkind,  o.         )  Enfant qu'on bap- 
Kerstenkindeken,  o.  y    tise,  m. 
Kerstyd,  m.  Temps  de  Noël,  m. 
Kerswater,  o.  Kirsch,  kirsch-wasstr , 

m. 
Kersweek,  t.  Semaine  de  Noil,  t 
Kertelen.  Zie  Kartelen. 
Kervel,  v.  Cerfeuil,  m.  Dolle  —  Ciguë^ 

f. 
Kervelkmid,  o.  Zie  Kervel. 
Kerven,  b.  w.  TaiUer ;  entaiUer;  cm- 
per ;  hacker;  fendre ;  déchiqueter;  sca- 
rifier;  nuire;  éluder,  — ,  o.  w.  Vser; 
fatiguer ;  crever, 
Kerver,  m.  Celui  qui  entaiUe;  déchique- 
teur,  m. 


KEU 

Kerving;  v .  Coupure ;  entaiUe ;  scarifiei 
tion,  f.  I 

Kerwei,  v.  Zie  Karwei. 

Ket,  y.  Chatne,  f. 

Ketel ,  m.  Chaudron ,  m. ;  marmite ,  fJ 
coquemar,  m.  | 

Ketelachtig,  b.  n.  Chatouilleux, 

Ketelboeter,  m.  Drouineur,  m. 

Ketelboe terszak,  m.  Drouine,  f. 

Ketelen,  b.  w.  ChatouiUer. 

Ketelig,  b.  n.  Chatouilleux, 
Keteling,  y.  Chatouillement,  m. 
Ketellapper,  m.  Drouineur,  m. 
Ketelmaekster,  y.  Chavdronnière,  f. 
Ketelmaker,  m.  Chaudrannier,  m. 
Keteloorig,  b.  n.  Chatouilleux, 
Ketelstreelen,  b.  w.  ChatouiUer, 
Keteltrom,  v.  l  Timbale,  t,  tam 

Keteltrommel ,  v.     )      tam,  m. 
Ketel trommer,  m.       >   fn^h^a^^  ^ 
Keteltromslager,  m.  |  '^^^(^r,  m^ 
Ketelvol,  m.  Chaudronnée,  f. 
Ketelwerk,  o.  Chaudronnerie^  f. 
Keten,  y.  Chatne,  f. 
Ketenen,  b.  w.  Enchatner, 
Ketenmaker,  m.  Chaineliery  m. 

Keten tje,  o.  ChainelU,  f. 
Keting,  v.  Zie  Keten. 
Ketingje,  o.        )  Ch(dneUe,  petite  cha\ 
Ketingsken,  ö.   f      ne,f. 
Ketsen,  o.  w.  Rater;  manquer. 
Ketter,  m.  üérétique ;  sectaire ,  m. 
Ketterachtig,  b.  n.  üérétique, 
Ketterachtigheid,  v.  üéreticitéy  f. 
Ketterdom,  o.  Les  hérétiques,  m.  pi. 
Kettermeester,  m.  Inquisiteur,  m. 
Ketter  men  ten,  o.  w.  Jurer,  pesttr, 
Kettersch,  b.  n.  Üérétique 
Ketterverbranding,  v.  Auto  da- fé,  m. 
Kettery,  v.  Hérésie,  f. 
Ketting,  v.  Chaine,  f. 
Kettingdraed,  m.PUdeta  chatne,  m. 
Kettinghond,  m.  Chicn  d'aitache,  m. 
Kettingje,  o.  ChatneUe,  f. 
Kettingkogels ,  m.  mv.  Boulets  rami 

m.  pi. 
Kettingmaet,  y.  Chesnée,  f. 
Kettingmaker,  m.  Chainetier,  va. 
Keuken,  y.  Cuisine,  f. 
Keukenhoek,  o.  im  m.  Livre  de  cuisit 

m. 
Keukendeur,  v.  Porie  de  cuisine^  f. 


Digitized  by 


Google 


KEU 

KeakenfornaiSi  o.Po/a^er[fourneau  de 

cuisine),  m. 
KeukengereedscUap,  o.  1    Batterie   de 
Keukengerief,  o.  >   cuisine  ,  f. ; 

Keukengroed,  o.  )  ustensiles  de 

cuisine,  m.  pi. 
Keukenjong'eD,  m.  Marmiton^  m. 
Eeokenklouwer,  m.  Jocrisse;  tête-potUe, 

m. 
Eeukenknecht,  m.  Marmiton,  m. 
Keukenkruid,  o.  Coquelourde^  passé- 

fleur,  f. 
Keukenlatyn,  o.  Latin  de  cuisine^  m. 
Keukenlinnen,  o.  Linge  de  cuisine,  m. 
Keukenljst,  v.  Menu,  m. 
Keukenmeester,  m.  Chef  de  cuisine,  m. 
Keukenmes  ,  o.  Couteau  de  cuisine  ,  m. 
Keukenmeid,  v.        A    Cuisinière ;  flUe 
Keukenmeissen,  o.  f      de  cuisine,  f. 
Keuken  tuig,  o.  Cuisinière^  f. 
Keukenwerk  ,  o.  Ouvrage  de  cuisine , 

m. 
Keule,  V.  Sarriette  (plante),  f. 
Keulen,  o.  Cologne  (ville). 
Keulscb,  b.  n.  De  Cologne. 
Keur,  V.  en  m.  Choix^  m. ;  éiection ,  f. ; 

sifUut  i  reglement ;  Utre ,  aloi,  m. 
KeurbaUetje,  o.  Ballotte,  f. 
Keurbende,  v.  Troupe  d* élite ;  légi.on^  f. 
Keurder,  m.  Examtnateur ;  essayeur ^ 

m. 
Keuren ,  b.  w.  Examiner;  éprouver;  es* 

sayer;  censuret;  choisir. 
Keurheer,  m.  Électeur,  nj. 
Kearhuis,  o.  Maison  ou  familie  éUcto- 

rale,  f. 
Keurig ,  b.  n.  Dificile ;  délicat ;  choisi  ; 

joli ;  exquis. 
Keurigheid,  v.  Delicatesse,  f.;  gout  diffi- 

cile,  m. 
Keuriglvk,  byw.  Avee  delicatesse;  d*un 

gout  diftidU. 
Keurlingen ,  m.  mv.  Troupes  d*élite ,  f. 

pL 
Keurlyk ,  b.  n.   Beau  ;  joU ;  exquis  ; 

choisi, 
Keurmee8ter,m.£xantina^ur;  essayeur, 

m. 
KeurplaetB,  v.  Essayerie  (monn.),  f. 
Keurprins,  m.  Prince  éUcloral,  m. 
Keurprintes ,  v.  Princesse  electorale ,  f. 
Keurreffiment,  o.  Regiment  d'élile,  m* 
Keurryk,  o.  Royaume  éleclif,  m. 
Keurs, T.        »  Corps;  corps  dejupe, 
Keorftlyf,  o.  f       m. 
Keursoldaet,  m.  Soldat  d'élite^  m. 


KIE 


285 


Keursteen,  m.  Pierre  de  touche,  f. 
Keurstem,  v.  Suffrage,  m. 
Keurstempel,  m.  Controle,  m, 
Keurteeken,  o.  Marque  de  L* essay eur, 

Keurrergadering,  v.  Assemblee  éUcto- 

raU,  f. 
Eeurrorst,  m.  Electeur,  m. 
Keurvorstelyk,  b.  n.  J^leciorat, 
Keurvorstendom,  o.  Electorat,  m. 
Keurvorstin,  v.  Électrice,  f. 
Keus,  V.  en  m.  Choix,  m.;  option ;  élec^ 

tion,  f. 
Keutel,  m.  env.  Crotte,  f.;  ëtron,  m. 
Kenteren,  b.w.  Zie  Koteren. 
Keuvel,  v.  Cliaperon,  m. 
Keuvelen,  o.  w.  Zie  Kevelen. 
Keuzelaer,  m.  BabiUard,  m. 
Keuzelen,  o.  w.  Joueraux  bities;  balnl- 

Ier, 
Kevel ,  m.  en  V.  Gencive  dégamie  de 

denls,  f. 
Kevelen,'  o.  w.  Babiüer. 
Kevelkin,  v.  Menton  de  buis,  m. 
Kever,  m.  Hanneton ;  escarbot,  m. 
Kevie,  v.  Cage,  f. 
Kevie  vol,  v.  Cagée,  f. 
Kevis,  V.  Concubine,  f. 
Kibbelen,  o.  w.  Disputer, 

Kiddi:v.h^^'^^^^^^''«^»°^- 

Kieken,  o.  Poulet,  m.;  poule,  f. 
Kiekendief,  m.  Milan  (oiseau),  m, 
Kiekendiefken,  o.  Miianeau,  m. 
Kiekenëter ,  m.  Mangeur  de  poulets  ^ 

m. 
Kiekenkot,  o.  Poulailler,  m. 
Kiekenpastei,  v.  Pdtéde  poulet,  m. 
Kiekentje,  o,Poussin,m, 
Kiekenverkooper,  m.  Poulailler,  m. 
Kieken verkoops ter ,  v.  Marchande  de 

volaiiies,  f. 
Kiekenvleesch,  o.  Chair  de  poule,  f. 
Kiekenvreter,  m.  Croqueur  de  poulets, 

m. 
Kiekaken,  o.  Poussin,  m. 
Kiel,  V.  Quille ;  carène,  f.  — .  m.  Sar- 

rau,  m.;  blouse,  f.;  coin  è  fendre  du 

bots,  m. 
Kielbalk,  m.  Ètable  (mar.),  f. 
Kielen,  b.  w.  Cor^wer  (mar.). 
Kielgangen,  m.  mv.  Gabords  (mar.),  m. 

pL 
Kielhalen,  b.  w.  Caréner  (mar.J. 
Kielhaling,  v.  Cale  (chètiment),  f. 
Kielregt,  o,  Droit  de  quillage  (mar.),  m* 


Digitized  by 


Google 


S&6 


KIK 


Kieltrekker,  m.  CaUe  (mar.),  f. 

Kielvormig,  b.  n.  Caréné, 

Kielwater,  o.  Bemous ;  sillage  (mar.), 

m. 
Kiem,  v.  Germe ;  embryon;  foetus,  m. 
Kiembeschryvep  ,  m.  Embryogmptie  , 

m. 
Kiembeschryving,  t.  Embryographie , 

f. 
Kiemen,  o.  w.  Germer. 
Kiemleep,  v.  Embryologie,  f. 
Kiem  vorming,  v.  Embryogénie  (anat), 

Kiepekopf,  m.  Holte.  f. 
Kies,  V.  Dent  mdcheUère,  f. 
Kiesbaer,  b.  n.  Eligible ;  électif. 
Kiesbaerheid,  v.  Éligibilité^  f. 

Kiesbus.  v.  Capse.  f.  ' 

Kiesch,  b.  n.  Délicat;  difficile;  'élégant ; 

exact.  — ,  byw.  Délicatement ;  exacte» 

ment. 
Kieschheid,  v.  Délicatessef  f. 
Kiescyns,  m.  Cens  électoral,  m. 
Kiesdagen,  m.  mv.  Comices,  m.  pi. 
Kiesheer,  m.  Électeur,  m. 
Kieskauwen ,  o.  w.  Manger  lentement  et 

saus  appétit. 
Kieskollegie,  o.  College  electorale  m. 
Kieslyk,  b.  n.  Zie  Kiesbaer. 
Kleslyst,  t.  Liste  electorale,  f. 
Kiespyn,  v.  Odontalaie,  f. 
Kiesregt,  o.  Droit  electorale  m. 
Kiesster,  v.  ÉUsante,  f. 
Kiesvergadering ,  v.  Assemblee  electo- 
rale, f.;  college  électoral,  m. 
Kieuw,  V.  Machoire ;  gueule,  f.  —en. 

Ouïes,  f.  pi. 
Kievit,  m.  Vanneau  (oiseanj.m. 
Kievitsbloem,  v.  FritiUaire,  f. 
Kievitsei,  o.  OEuf  de  vanneau,  m. 
Kiezen,  b.  w.  Choisir ;  élire;  opter. 
Kiezentrekker,  m.  Pied-de-biche,  m. 
Kiezer,  m.  ÉlecUur,  m. 
Kiezing,  v.  Clwix,  m.;  électione  f. 
Kikken,  o.  w.  Parier  très-doucemerU. 

Niet  durven  —  noch  mikken.  N*oser 

ouvrir  la  bouche. 
Kikker,  m.  GrenouiUe,  f. 
Kikkerrid  ,    m.  Frai  de  grenouilUs , 

m. 
Kikvorsch,  m.  GrenouiUe,  f. 
Kikvorschgezwel,  o.  Ranuie,  f. 


KIN 

Kil ,  V.  Profondeur  d'eau  entre  deéi 
bancs  de  sable,  f.;  Ut  (d'une  riviérey^ 
m.;  eau,  f.;  froid^  m.  — ,  b.  n.  Frokt] 
frais. 

Kilheid,  v.  Frisson,  m. 

Kilkoud,  b.  n.  Froid. 

Killen ,  o.  w.  Grelotter,  — %  b.  w, 
Tuer. 

Killig,  b.  n. /^otrf. 

Kilogramme,  v.  Kilogramme,  m. 
Kilolitor,  m.  KiloUtre,  m. 
Kilometer,  m.  Kilomètre,  m. 
Kilostère,  v.  Kilostère,  m. 
Kim,  V.  Bord  (d'une  futaiUe,  d'un  verre) 

horizon,  m. 
Kimmegang,  m.  Rubord  (mar.),  m. 
Kimmeloos,  b.  n.  Sans  bord;  sans  hê 

rizon. 
Kimmen,  o.  w.  Zie  Kiemen. 
Kin,  V.  Metiton,  m. 
Kina,  m.  Quinquina,  m. 
Kinband,  m.  Mentonnière,  f.;  bridoir 

m. 
Kind,  o.  Enfant^  m.etf, 
Kindaennemer,  m.  Adoptant,  m. 
Kindaenneming,  v.  Adoption,  f. 
Kindeken,  o.  PetU  enfant,  m. 
Kinderachtig,  b.  n.  Puérit',  enfantin^ 

— ,  byw.  Puérilement, 
Kinderachtigheid,  v.  Puérilité^  f.;  en* 

fantilUige,  m. 
Kinderacntiglyk,  byw.  Puéritemeni, 
Kinderbed,  o.  Lil  d*accouchée;  lU  d"en< 

fant,  m. 
Kinderbederf  ster,  v.  Gdte-enfanl^  f. 
Kinderbederver,  m.  Gdte-enfant,  na. 
Kinderbedvrouw,  v.  Accouchée,  U 
Kinderbel,  v.  Jlochet,  m. 
Kinderbewaerster,  v.  Bonne,  f. 
Kinderdief,  m.  Plagiaire  (t.  de  droit] 

m. 
Kinderdievery,  v.  Enlêvement  d'enfant 

plagiaty  m. 
Kinderdoop,  m.  Baptême  d'un  enfant 

m. 
Kinderen,  o.  w.  Enfanter. 
Kindergoed,  o.  Maitlots ;  joutts  d'en- 

fants,  m.  pi. 
Kinderhart,  o.  Cceur  d'enfant,  m. 
Kinderhuis,  o.  Maison  des  orpheUns 

Kinderjaren,  o.  mv.  Bnfance,  f. 
Kinderkamer,  v.  Chambre  des  enfants 


Digitized  by 


Google 


KIN 


KIT 


287 


Kinderkene,  o.  mv.  Petits  enfants,  m. 

pi. 
Kinderklap,  m.  Caquet  (Venfani ;  enfan- 

tiUage,  m. 
KindeVleer,  v.  Catéchismej  m. 
Kinderloos»  b.  n.  Sans  enfants/ 
Kindepluren,  v.  mv.  Langes ,  maiüots, 

m,  pi. 
Kinderlyk,  b.  n.  Filial;  puérit,  — ,  byw. 

Fiüalement ;  puérüement. 
Kindermeeetep,  m.  Précepteur ;  fndttre, 

m. 
Kindermeid,  r.  Bonne,  f. 
Kindermoord,  m.  en  v.  Infanticide  (cri- 
me), m. 
Kindermoordend,  b.  n.  Infanticide. 
Kindermoor  der,  m.  Infanticide  (meur- 

trier),  m. 
Kindermoor  der  es.  v.  Infanticide,  f. 
Kindermuts,  v.  Béguin;  bonnet  d'en- 

fant,  m. 
Kindermutsken,  o.  Têtière,  f. 
Kinderpokjefi,  o.  mv.       )  Petite  vérole, 
Kindei^oksken»,  o.  mv.  J     f. 
Kinderpop,  v.  Poupée^  f, 
Kinderpraet,  m.  Zie  Kinderklap. 
Kinderpraeyes,  o.  mv.  Zie  Kinderver- 
telsels. 
Kinderryk,  b.  n.  Qui  a  beaueonp  rf>n- 

lants. 
Kinderschoen,  m.  Soutier  d*enfant,  m. 
Kinder scliool,  v.  École  primaire,  f. 
Kinderspeeldingr,  o.  Bimbetot,  m.;  ba- 

biole^t 
Kinderspeeldingmaker,  m.  Bimbetotier, 

m. 
Kinderspeelgoed,  o.  Bimbelots;  joujouXy 

m.  pi. 
Kinderspel,  o.  Jeu  d*enfant,  m. 
Kinderstreek,  m.  PuéritHé,  f.;  enfantil- 

laqe.m. 
Kindertandje,  o.  Quenotte,  f. 
Kindertucht,  v.  hducaticn;  disciptine. 

Kindervertelsels,  o.  mv.  Balivemes,  f. 

pi. 
Kindervoetje,  o.  Pied  d*enfant;  peton, 

m. 
Kfndervraeg,  v.  Question  puériie,  f. 
Kindervriend,  m.  j4mi  des  enfants,  m. 
Kinderwerk,  o.  EnfantUlagey  m. 
Kinderzalig,  b.  n.  Qui  a  beaucoup  d'en- 

fants. 
Kinderziekte,  v.  Maladie  d*enfant ;  pe- 

UUvéroleJ. 
Kindisch,  b.  n.  Zie  Kindscb. 


Kindje,  o.  Petü  enfant ;  bambin^  m. 
Kindkiezing,  v.  Adoption,  f.     - 
Kindoek,  m.  Zie  Kinband. 
Kindsbeen .  Van  —  af.  Dts  t'enfance.    ' 
Kindscb,  b.  n.  Puérü;  enfanttn;  tmio- 

cent. 
Kindschap,  o.  Fitiation ;  adoption,  f. 
Kindschheid  ,  v.   Enfance ;  jeunesse  , 

f. 
Kindsgedeelte,  o.  Lëgitime,  f. 
Kindskind,  o.  Petit-fiU,  m.;  petite-fiUe, 

Kindskorf,  m.  Layette,  f. 
Kink,  V.  Coque  (faux  pli),  f. 
Kinkel,  m.  Lourdaud ;  rustre,  m. 
Kinkelachtig,  b.  n.  Grossier;  rustique. 
Kinketen,  v.  Gourmette,  f. 
Kinkhoest,  m.  Coqueluche ;  quinte,  f. 
Kinkhoorn,  m.  Cornet,  m.;  conque;eo^ 

quiUe,  f;  buccin,  m. 
Kinkhoren,  m.  Zie  Kinkhoorn. 
Kinkklaroen,  v.  Cornet ;  buccin,  m. 
Kinne,  v.  Menton,  m. 
Kinnebak,  v.  Mdchoire ;  joue,  f. 
Kinnebakken,  o.  Zie  Kinnebak. 
Kinnebaksham,  v.  Bajoue,  f. 
Kinnebakslag,  m.  Sovfflet,  m. 
Kinnebakspier,  v.  Masséter ,  buccina- 

teur,  m. 
Kip,  V.  Fente;  entaiUe ;  poule,  f.;  eer- 

ceau ;  trébuchet ;  béguin,  m. 
Kippen ,  b.  w.  Faire  éclore ;  prendre ; 

f  rapper ;  voter;  choisir. 
Kipperen,  o.  w.  Avoir  t'onglée. 
Kipsel,  o.  Couvéè,  f. 
Kirren,  o.  w  Roucouler, 
Kirring,  v.  Roucoulement,  m. 
Kissen,  o.  w.  Siffler;  bouillonner.  — ,  b. 

w.  jégacer. 
Kist,  V.  Coffre,  m.;  caisse^  f.;  cercueil^ 

m. 
Kiötdam.  m.  Batardeau,  m. 
Kisten,  b.  w.  Encoffrer ;  encaisser ;  met'* 

tre  dans  un  cercueü. 
Kistenmaker,  m.  Coffretier ,  tayetier^ 

m. 
Kisting,  V.  Encaissement,  m. 
Kistje,  o.  Coffret,  m.;  cassette,  t. 
Kit,  V.  Grande  cruche,  f. 
Kits,  V.  Quaiche  (embarcation),  f. 
Kitsen,  b.  w.  Tirer;jeter.  — ,  o.  w.  Faire 

des  ricochets  dans  Ceau. 
Kittebroér,  m.  Biberon,  buveur,  m. 
Kittelachtig,  b.  n.  Chatouiileux. 
Kittelen,  b.  w.  ChatouiUer, 
Kittelig,  b.  n.  Chatouiileux;  délicat. 


Digitized  by 


Google 


288 


KLA 


KLA 


Kitteliffbeid,  v.  Délicütesse^  f. 
Kitteling,  v.  ChatouUtemefit,  m. 
Kitteloorig,  b.  n.  CluUouiUeux ;  déli- 

cat. 
Kitteloorigheid,  v.  Süsceptibilité,  f. 
Kittig»  b.  n.  Propre  ;.paré;  ordent. 
Klad,  V.  Toette;  calomnie,  f.;  brouiUjon^ 

m. 
Kladboek,  o.  en  m.  BrouiUon,  m. 
Kladden,  b.  w.  Tacher ;  salir ;  gdlev; 

pocher;  mêUr.  —,  o.  w.  JScrtre  mal; 

gdcher ;  se  tacher. 
Kladder,  m.  BarbouüUur ;  gdte-métier; 

gdcheur,  m. 
Kladderig,  b.  n.  BarbouiUé;  saté. 
Kladdery,  v.  BarbouiUage;  griffonnage, 

m. 
Kladdig,  b.  n.  BarbouiUé;  sale ;  bavo- 

ché. 
Kladdigheid,  v.  SouiUure ;  bavochure, 

f. 
Kladding,  v.  MéverUe,  f. 
Kladdruk,  m.  Impression  boueuse,  f. 
Kladpapier,  o.  Papier  bronittard,  m. 
Kladschilder,  m.  BarbouiUeur,  m. 
Kladscbilderen,  b.  w.  Barbouiller;  pein- 

turer. 


Kladschilderwerk,  o.  \    BarbouiUage  , 
Kladscbildery,  v.        f      gribouülage , 
m.,  croüte,  f. 


Kladschrift,  o.  BarbouiUage^  m. 
Kladschuld,  v.  Dette  criarde,  f. 
Kladwerk,  o.  BousiUage,  m. 
Klaegachtig,  b.  n.  Plaintif, 
Klaeglied,  o.  Elegie  ;  Umentation,  f- 
Klaegpunt,  o.  Chef  d*accusation,  m, 
Klaegrede,  y.Comptainte,  f. 
Klaegschrift,  o.  Plainte,  f. 
Klaegstem,  v.  Foix  plairUive,  f. 
Klaegster,  V.  PlaignanU,  f. 
Klaegtoon,  m.Ton  plaintif,  m. 
Klaegvers,  o.  Elegie^  f. 
Klaer,  b.  n.  Clair ;  pur ;  pret;  faü.  — , 

bjvr.  Clairement, 
Klaeraohtig,  b.  n.  Vn  peu  clair, 
Klaerbllnkend,  b.  n.  hcUitant,  briUant, 
Klaerblykelyk,  b.  n.  Clair,  évident.  — , 

byw.  Clairement,  évidemment, 
Klaerblykelykheid,  v.  Clartéy  évidence^ 

f. 
Klaerblykend,  b.  n.  en  byw.  Zie  Klaer- 

blykelyk. 
KlaerduUter,  o.  Clair- obscur  (peint.), 

m. 
Klaerheid,  v.  Clarté;  évidence,  f, 
Klaerlyk,  byw.  Clairemenl,  étndemmerU. 


KlaermakiDg,  v.  Clarification^  f. 
Kl&eroog,  o.  en  v.  Eufraise  (plante), 

f. 
Klaerscbynend ,  b.  n.  BriUant^  lumi- 

neux, 
Klaerziende,  b.  n.  Clairvoyant, 
Klaes,  m.  Nicolas,  m.  Eeu  houten  — . 

Un  lourdatui. 
Klage,  V.  Plaintey  f, 
Klagelyk,  b.  n.  Plaintif;  Utmentabte, 

—,  byw.  Plaintivemenl ;  lamentatie^ 

m^nt. 
Klagen,  o.  w.  Se  plaindre.  — .  b.  w.  Ie- 
mand iets  — .  Se  plaindre  ü  q,  q,  de 

q.c. 
Klagend,  b.  n.  Plaintif ;  plaignant. 
Klager,  m.  Plaignant,  m. 
Klaging,  v.  Zie  Klagt. 
Klagt,  V.  Plainte,  f. 
Klagtig,  b.  n.  Plaintif;  élégiaque, 
Klagtrede,  v.  Zie  Klagt.  ' 

Klak,  V.  Taclie ;  casquette,  f. 
Klakkebus,  Y,Pétard,m,,  cancnnièrej. 
Klakkeloos,  b.  n.  Soudain;  vain,  fti' 

vole;  faible;  poUron,  — ,  byw.  &w- 

dain;  l&chement. 
Klakken,  b.  w.  Tacher.  — ,  o.  w.  Bar- 

bouiUer ;  cUiquer ;  se  tacfier, 
Klam,b.  n.  Humide^  moile. 
Klamachtig,  b.  n.  Un  peu  humide. 
Klameiyzer,  o.  Pétarasse  (mar.),  f. 
Klamheid,  v.  Humidité,  f. 
Klamp,  m.  en  v.  Moise^  f.;  taquet;crtmr 

pon,  m. 
Klampen,  b.  w.  Moiser;  attacher;  arri' 

ter ;  amoncekr.  — ,  o.  w.  5e  coUcr, 

s'attacher, 
Klampvogel,  m.  Oiseau  de  proie,  ath 

tour^  m. 
*Klan,  m.  Clan  (tribu),  m. 
Klank,  m.  Son;liCcent,  m. 
Klankeloos,  b.  n.  en  byw.  Jphane;  smu 

son. 
Klankladder,  v.  Gamme,  f, 
Klankmaet,  v.  Cadence ;  prosodie^  f. 
Klankmatig,  b.  n.  Prosodique. 
Klankmeter,  m.  Phonomètre^  éckomé- 

tre,  m, 
Klanknabootsend ,  b.  n.  Qui  imiU  U 

son.  —  woord.  Onomatopee,  f. 
Klankspeling,  v.  Prosonomasie^  f. 
Klankteeken,  o.  dccetU,m, 
Klankteekening,  t.  Accentuation,  f. 
Klant,  m.  en  v.  Zie  Kalant. 
Klap,  m.  Coup ;  soufflet;  babU^  m.  — , 

V.  etiquette,  f. 


Digitized  by 


Google 


KLA 

Klapachtig:,  b.  n.  Babillard. 
Klapbeentjes,  o.  mT.  CliquelUy  f. 
Klapbus,  V.  CanonnièTe  (jouet   d'en- 

fant),  f. 
Klapdeur,  v.  Abaiant,  m. 
Klapboed,  m.  Claque,  m. 
Klaphout,  o.  Douvain,  m. 
Klaphouyee ,  o.  mv.  CastagnetU ;  cli- 

quette,  f. 
iOapkoord,  y.  Mèche  de  fouet,  f. 
Klapmats,  v.  CasquetU,  f. 
Klapnoot,  v.  CocOy  m. 
Klappei,  v.  Babillarde,  f. 
Klappeijeu,  o.  w.  Babiller, 
Klappeijer,  m.  BaHUard,  m. 
Elappeister,  t.  Baëillarde,  f. 
Klappen,  o.  w.  Claquer;  cliqueUr ;  faire 

du  bruit ;  babiUer ;  avouer ;  rapporter, 

— ,  b.  w.  Battre ;  rapporter ;  divui- 

guer. 
Klapper,  m.  BainUard;  rapporteur ;  cLa- 

quet  OU  cliquet,  m. 
Klapperen,  o.  w.  Claquer. 
Klappering,  v.  Claquemenl,  m. 
Klapperken,  o.  Pétard,  m. 
Klapperman,  m.  Guet ;  crieur  de  nuit , 

m. 
Klappemoot,  t.  Zie  Klapnoot. 
Klapperny,  v.  Caquet,  babit,  m. 
Klapperroos,  t.  Zie  Klaproos. 
Klapperskoordje,  o.  BataiUière%  f. 
Klappertanden,  o.  w.  Claquer  des  dents. 
Klapperde,  o.  Pélard,  m. 
Klaproos,  v.  Coquelicot,  m.;  anémone 

(fleur),  f. 
Klapgpaen,  m.  en  o.  Claquet,  m. 
Klapster,  y.  Babillarde,  f. 
Klapstoel,  m.  Caquetoire^  f. 
Klapvlles,  o.  Falvule  (anat.),  f. 
Kla{)vlie2iff,  b.  n.  Falvulaire. 
^pwaker,  m.  Guet;  crieur  de  nuü^ 

m. 
Klapwieken,  o.  w.  Battre  dee  alles. 
Klapzetel,  m.  Causeuse  (canapé),  f. 

|laKhüg\n.|   BatiUaraMvara. 
Klaren,  b.  w.  Nettoyer  $  darifier;  purU 

fier;  faire ;exécuter.-^,}),  en  o.  w. 

Déclarer{des  marchandises),  — ,  o.  w. 

S^éclaireir, 
Klarig,  b.  n.  Clair. 
Klarigheid,  y.  Clarté,  f. 
Klarinet,  y.  Clarinette,  f. 

Tom,  L 


KLE 


Klaring,  y.  Clorification ;  déctaration 

[de  marchandises),  f. 
Klaroen,  y.  Clairon,  m. 
Klaroenblazer,  m.  Ciairon^  m. 
Klas,  Y.     )  Classe,  f.;  ordre;  rang,  m.; 
Klasse,  y.  f    division,  f. 
Klassen,  o.  w.  Claquer. 
*Klas8lek,  b.  n.     i   r,„^^i„„^ 
*Klassisch,  b.  n.  }  ^^^i^iue. 
Klater,  y.  Hochet,  m.;  crécelie,  f. 
Klaterabeel.  m.  frembte  (arbre),  m. 
Klateren,  o.  w.  Eclater;  craqueter;  clir 

queter. 
Klaterend,  b.  n.  Eclatant. 
Klatergoud,  o.  Oripeau,  clinquant,  m. 
KlateraüYer,  o.  Ctinquant,  m. 
Klatsen,  o.  w.  Zie  Klassen. 
Klauteren,  o.  w.  Grimper ;  gravir. 
Klauterend,  b.  n.  Grimpant. 
Klautermast,  m.  Mdt  de  cocagnCy  m. 
Klauw,  m  Patte ;  griffe ;  serre,  f.;  on- 

glefdoigt,  m. 
Klauwen,  b.  w.  Grutter. 
Klauwier,  m.  Clou  A  crochet^  m.  — ,  o. 

C/avecin ;  clavier,  m. 
KlaYaetsbamer ,  m.  Catfat  (marteau), 

m. 
KlaYecim,  y.        )  Clavecin,  m.  De  — 
KlaYecimbael,  y.  >    roeren ,  op  de  — 
Klavecimbel,  y.  )     spelen.  Toucher  Ie 

clavecin. 
Klavecimbelspeler,  m.  Claveciniste,  m. 
KlaYecimbeltje,  o.  ÉpinetU,  f. 
Klaver,  y.  Trèfte,  m. 
Klaverblad,  o.  Feuille  de  trèfle,  f. 
Klaverbladvormlg.  b.  n.  Tréflé. 
Klaverdoek,  o.  Canevas,  m. 
Klaveren,  onv.  b.  n.  Detrèfle{nvL]e\iA\ 

cartes).  —  heer.  Roi  de  trèfte. 
Klaveren,  o.  w.  Zie  Klauteren. 
Klavergewas,  o.  Zie  Klaver. 
Klaverjassen,  o.  w.  Se  rouiersur  Ie  tiè-^ 

fle. 
Klaverveld ,  o.  Champ  semé  de  trèfle , 

m. 
Klaverweide,  y.  Prairie  semée  de  trèfle, 

Klaverzode,  v.  Gazon  semé  de  trèfle , 

m. 
Klaverzuring,  v.  AUéluia  (plante),  m. 
Klavier.  Zie  Klauwier. 
Kleed,  o.  EabU ;  vêtement ;  nabillement, 

m. 
Kleedaedje,  y.  Vétements,  m.  pl.,ntyy  • 

pes,  f.  pi. 
Kleeden,  b.  w.  HabiUer;  couvrir. 
19 


Digitized  by 


Google 


290 


KLE 


KL£ 


Kleederdragt,  v.  Mode,  mise^  f.,  costu* 

tnc^  xn. 
Kleederpraoht ,  t.  Magnificence  en  ha- 

ints,  f.;  luxe,  m. 
Eleederstak  ,  o.  Pièce  d'habiüement , 

f. 
Kleeding,  v.  HatüUment ;  costume,  m. 
Kleedingstuk ,  o.  Pièce  d*hainUemmt , 

f. 
Kleedsel,  o.  Zie  Kleed  ing. 
Kleedy,  v.  Zie  Kleed  ing. 
Kleef,  o.  Clèves  (ville). 
Kleefachtig,  b.  n.  Giuant, 
Kleefachtigheid,  v.  Ténacité;  viscosité, 

f. 
Kleefkruid,  o.  Grateron  (plante),  m. 
Kleem,  o.  jrgile,  f. 
Kleemachtig,  b.  u.  Jrgiletix, 
Kleemen,  onv.  b.  n.  D*argile, 
Kleemsch,  b.  n.  P&Uux ;  gluant. 
Kleen,  b.  n.  Zie  Klein. 

Kleérborstel,  m.  en  v.  Brosse,  f.;  vergeU 

tes,  f.  pi. 
Kleérkamer,  y.  Garde-robe,  f.;  vestiaire, 

m. 
Kleêrkas,  v.  Arrtwire  aux  habits,  f. 
Kleérkooper,  enz.  Zie  Kledrverkooper, 

enz. 
Kleérlapper,  m.  Ravaudeur,  m. 
Kledrlapster,  v.  Ravaudeuse,  f. 
Kleermaker,  m.  Tailleur,  m. 
Kleérmakersgast ,  m.  Gargon  tailleur, 

m. 
Kleérsnyder,  m.  Coupeur,  m. 
Kleérverkooper,  m.  Fripiery  m. 
Kleérverkoopery,  v.  Friperie,  f. 
Kledrverkoopster,  v.  Fnpière,  f. 
Kleêrworm,  m.  Teigne,  f. 
Klei,  T.  Jrgile;  terre  gtaise,  f. 
Kleiachtig,  b,  n.  Argtleux. 
Kleiaerde,  v.  Jrgile,  f. 
Kleigroef,  v.  Glaisière,  f. 
Kleigrond,  m.  Terre  grosse  ou  argileuse, 

f. 
Klei  jen,  onv.  b.  n.  D*argile. 
Kleiland,  o.  Zie  Kleigrond. 
Klein,  b.  n.  Petil ;  mince;  menu;  chétif; 

modique.  — ,  by w.  Petilement;  menu; 

modiquement, 
Kleinachten,  b.  w.  Estimer  peu;  dépré* 

der;  mépriser, 
Kleinachter,  m.  Dépréciateur,  m. 
Kleinachtig,  b.  n.  Un  peu  petü. 
Kleinachting,  v.  JHépris ;  discrédit ,  m. 


Kleinachtster,  v.  Dépréciatrice,  f. 
Kleinbladig,  b.  n.  MicrophyUe  (bot.). 
Kleinbloemig,  b.  n.  Micranthe  (bot.). 
Kleindochter,  v.  Petite-fiUe,  f. 
JCleinen,  b.  w.  AbaUre;  décourager  ;  di- 

minuer.  — ,  o.  w.  Diminuer, 
Kleineerder,  m.  Dépréciateur^  m. 
Kleineerster,  v.  Dépréciatrice^  f. 
Kleineren,  b.  w.  Déprécier,  abaisser. 
Kleingeestig,  b.  n.  Bomé,  petü. 
Kleingeloovig,  b.  n.  Incrédule, 
Kleinhartig,  enz.  l  Zie  Kleinmoedig , 
Kleinhertig,  enz.  f      enz. 
Kleinheid,  v.  Pelüesse;  modicité,  f. 
Kleinigheid,  v.  Bagatelle^  f. 
Kleinkoppig,  b.  n.  MicrocéphaU. 
Kleinmeter,  m.  Micromètre,  m. 
Kleinmoedig,  b.  n.  Pusülanime;  dé- 

courage;  timide, 
Kleinmoedigheid ,  v.  PusiUanimité ;  H- 

midité,  f.;  découragement,  m. 
Kleinmoediglyk ,  byw.  Ldchement;  ti- 

midement. 

Kleinood,  o.  Bijou,  joyau^  m. 
Kleinoogig,  b.  n.  Microphthalme, 
Kleinschilder,  m.  Rhypographe,  m. 
Kleinschildering,  t.  Rhypographie,(. 
Kleinsmid,  m.  Lormier,  m. 
Kleinte,v.  Zie  Kleinheid. 
Kleintje,  o.  Petit,  pelü  enfant;  peu^  peu 

de  chose,  m. 
Kleintjes,  byw.  Vn  peu, 
Kleinvrucbtig,  b.  n.  Microcarpe  (bot) 
Kleinzeerig,  b.  n.  Douület;  délicat;  sus- 

ceptible. 
Kleinzeerigheid,  v.  Delicatesse;  serni- 

blerie ;  susceptibilité,  f. 
Kleins,  t.  Zie  Kiens. 
Kleinzen,  enz.  Zie  Klenzen^enz. 
Kleinzoon,  m.  Petit- /ils^  m. 
Klei  trapper,  m.  »  Marclieur^quipiéiiM 
Kleitreder,  m.     j     la  terre  d  briqtu^ 

m. 
Kleiweg,  m.  Chemin  argiteux,  m. 
Klem,  V.  Serrement^  m  ;  trappe,  f.;  pas- 
sage élroit;  embarras ;  tort,  m.;  apjfreS' 

sion ;  force,  énergie,  f. 
Klemhaek  ,  m.  Sergent ;  mantonnet ; 

étreignoir,  m. 
Klemhout,  o.  Fichoir^  m. 
Klemmen,  b.  w.  Pincer;  serrer.  — ,  o.  w. 

Étre  serre, 
Klemmerblad,  o.    )  rf,.„,  ^ 
Klemmerkruid,  o.  }^«^^»  ™- 


Digitized  by 


Google 


KLE 


KLI 


291 


Klemming,  v.  Serrement,  m. 
Klemrede,  v.  DiUimne,  m. 
Klemspreuk ,  Y.  ApoptUlugme,  m.;  $en* 

tence^  f. 
Klemtoon ,  m.  Accent uation ,  f. ;  accent 

tonique,  m. 
Klemvogel,  m.  Zie  Elampvogel. 
Klemwoord,  o.  Mot  ovl  terme  énergique, 

m. 
Kiens,  V.  Passoire,  f.;  fiUre ;  tamis,  m. 
Klenzen,  b.  w.  Passer;  fütrer;  tamiser. 
Klenzer,  m.  Zie  Kiens. 
Kienzing,  v.  Piltralion,  f. 
Klep,  V.  Cliquet ;  claquet,  m. ;  cUquette ; 

patUy  f.;  pont,  m.;  soupape,  f.;  clapet^ 

m. 
Klepel,  m.  Battant  (de  cloche) ;  ^ee ,  m. ; 

langue^  f. 
Klepelriem,  m.  Brayer,  m. 
Klepelring,  m.  Bélitre,  U 
Kepje,  o.  Clapet,  m. 
Kleppel,  m.  Claquet,  m. 
Kleppen,  b.  w.  Copter.  tinter,  — ,  o.  w. 

Craqueter  [comtne  la  cigogne);  tin- 
ter. 
Klepper,  m.  Coursier;  guet,  m. 
Klepperen ,  o.  w.  Craqueter  (comme  la 

cigogne  et  la  grue). 
Klepperman,  m.  Guet,  crieur  de  nuit, 

m. 
Kleppers,  m.  mv.  etiquette,  castagnette, 

*Klerezy,  v.  Clergé,  m. 
Klerk,  m.  Clerc,  m. 
Klerkambt,  o.  Cléricat,  m. 
Klerkdom,  o.  Cléricatare,  f. 
Klerkeogeregrt,  o.  Basoche,  f. 
Klerkschap,  o.  Cléricature,  f.;  cléricat^ 

m. 
Klets,  V.  Claque,  f.;  soufflet,  m. 
Kletsen,  o.  w.  Claquer;  prendre  A  crédit, 

— ,  b.  w.  Jeter,  lancer, 
Kletsoor,  v.  Chambrière  (fonet),  f. 
Kletteren,  o.  w.  Zie  Klateren. 
Kleumen,  o.  w.  Êlre  transi  de  froid. 
Kleumscn,  b.  n.  Frileux. 
Klennen,  b.  w.  Battre,  frapper. 
Kleur,  V.  Couleur,  f.;  teint,  m. 
Kleuren,  b.  w.  Colorer;  colorier;  enlumi' 

ner,  — ,  o.  w.  Se  colorer. 
Kleurgevend,  b.  n.  Colorant. 
Kleurig,  b.  n.  Qui  adela  couleur. 
Kleurloos,  b.  n.  jichromatique,  déteint^ 

décoloré, 
Kleurloosheid.  V.  Décoloration,  f. 
Kleurstof,  V.  Matière  colorante,  f. 


Kleurveranderend ,  b.  n.  Qui  change  de 

couleur. 
Kleurverandering,  t.  Changement  de 

couleur,  m. 
Kleuter,  ▼.  PetiU  fUle,  f. 
Kleutergeld,  o.  MenuaiUe,  müraitle  ^ 

Kleven,  o.  w.  Se  coUer ,  s*aitaclxer,  — , 

b.  w.  Coller,  attacher. 
Klevend,  b.  n.  )  Gluant,  visqueux,  cot- 
Kleverig,  b.  n.  f      lant. 
Kleverigheid,  v.  Viscosilé,  f. 
Klevig,  b.  n.  Zie  Klevend. 
Kleving,  v.  AggtutinatioHy  f. 
Klibber,  o.  Gomme,  f. 
Klief,  V.  Zie  Kloof. 
Kliefbaer,  b.  n.  Scissile,  sectHe. 
Kliefbeitel,  m.  Coin,  m. 
Kliefbyl,  enz.  Zie  Kloofbyl,  enz. 
Kliefhamer,  m.  Mailloche,  f. 
Kliefhout,  o  Zie  Kloofhout. 
Kliefplaets,  v.  Fenderie,  f. 
Klleföter,  v.  Fendeuse,  f. 
Kliefyzer,  o.  Fendoir;  coutre,  m. 
Kliek,  v.  Bribes,  f.  pi.;  flegme,  m. 
Klieken  ,  o.  w.  Laisser  des  britfes ;  era* 

cher. 
Klieker,  m.  Cracheur,  m. 
Kliekpotje,  o.  Crachoir,  m. 
Kliekschuld,  v.  Dette  criarde,  f. 
Kliekster,  v.  CracheusCy  f. 
Klier,  v.  Glande,  f. 
Klierachtig,  b.  n.  Glanduleux. 
Klierbeschryver,  m.  Adénographe,  m. 
Klierbeschryving,  v.  Ade'nographie^  f. 
Kliergezwel,  o.  Tumeur  des  glandes,  f.; 

écrouelles,  f.  pi. 
Kllergezwelachtig,  b.  n.  Scrofuleux. 
Klierkruid,  o.  Scrofulaire  (plante),  f. 
Klierkunde,  v.  Adenologie,  f. 
Klierkundig,  b.  n.  Adénologique, 
Klierontleding,  v.  AdénotomiCy  f. 

Kliersmertelyk,  b.  n.  Adétialgique. 
Kliertje,  o.  ölandule,  f. 
Klier  verhandeling,  v.  AdénologieJ. 
Kliervormig,  b.  n.  Glandtileux, 
Klieven ,  b.  w.  Fendre ;  cliver,  —  ,  o.  w. 

Se  fendre. 
Kliever,  m.Fendeur,  m. 
Klif,  o.  en  v.  Cóte  escarpée;  descente, 

pente,  f. 
Klik ,  m.  en  V.  Gros  bout  [d'une  erossé) , 

m.' 
*Klik,  V.  Clique,  f. 


Digitized  by 


Google 


292 


KLI 


KLO 


Klikken,  b.  w.  RapporUr,  — ,  o.  w.  Suf- 

lire. 
Klikker,  m.  Rapporteur,  m. 
Klikklakken,  o.  w.  Cliqueter. 
Klikster,  v.  Rapporteuse,  f. 
Klim,  o.  Lierre,  m\clémaUU,  t 
Kllmaet,  o.  Climat,  m. 
Klimaetkunde,  t.  Climatotogie^  f. 
Klimaetkundig,  b.  n.  Ciimatologiqtie. 
Klimboonen,  v.  my.  HaricoU,  m.  pi. 
Klimerwten,  v.  mv.  Pais  ramüy  m. 


:iim; 


Kllmmast,  m.  Mdt  de  cocagne,  m. 
Klimmen ,  o.  w.  Monter;  grimper;  gra- 

vir;  couvrir;  augmenter. 
Klimmend,  b.  n.  Montant. 
Klimming,  v.  Ascension;  gradoHon, 

f. 
Klimop,  o.  Lierre^  m. 
Klimopblad,  o.  Feuitle  de  lierre,  f. 
Kling,  V.  Lame;  épée.  f. 
Klingslag  ,  m.  Battevnent  d'épée  (escri- 

me) ;  coup  de  plat  d*épée,  m. 
♦Kliniek,  v.  Cttnufutj  f. 
♦Klinisch,  b.  n.  Cliniijue, 
Klink,  y.  Loquet,  m.;  ctenche,  f.;  coin 

d'un  bas;  accroc;  clou  rivé,  m.  — ,  m. 

Soufftet,  coup,  m. 
Klinkaerd,  m.  Cliquart  (pierre),  m. 
«Klinkant,  o.  Cdnquant^  m. 
Klinkdeur,  y.  Guichet,  m. 
Klinkdicht,  o.  Sonnet^  m. 
Klinken  ,  o.  w.  Sonner;  résonner;  reten- 

tir;  tinter;  faire  beaucoup  de  bruU.  — , 

b.  w.  River  [unclou] ;  donner  un  souf- 

flet ;  battre ;  jeter;  attacher;  bdcler;  ter- 

miner. 
Klinkend,  b.  n.  Sonnant;  résormant; 

souore.— e  munt.  Argent comptant. 
Klinker,  m.  FoyeUe,  f.;  cliquart  (pierre), 

m. 
Klinkerd,  m.  Zie  Klinkaerd. 
Klinket,  o.  Guichet  m. 
Klinkklaer,  b.  n.  Tout  pur;  toui  clair. 
Klinkletter,  v.  Foyelle,  f. 
Klinknagel,  m.  Rivure,  f. 
Klinksken,  o.  Loqueteau,  m. 
Kllnkstak,  o.  Sonate  (pièoe  4e  masi- 
.    que),  f. 

Klip,  y.  Ecueü;  rocher,  m. 
Klipachtig,  b.  n.  Plein  d'écueits  ou  de 

rockers. 
Klipgeit,  y.  Ciiamois,  m. 
Klippel,  m.  Zie  Kluppel. 
Klippertanden,  o.  w.  Zie  Klappertan- 
den. 


Klippig,  b.  n.  Zie  Klipachtig. 

Klis,  y.  Grateron;  glouteron^  m.;  bar- 

dane  (plante),  f. 
Kliskpuid,  o.     )  -.    «-.. 
Klissekruid,  o.f^^^^"^- 
Klissen,  o .  w.  Étre  entorliUé. 
Klissenkervel,  y.  Circée  (plante),  f. 
Xliateer,  y.  Clystére,  lavement,  m. 
Klisteerbuis,  y.     )  q^^„„„^.  w,.cr**..«« 
KHsteerpomp,  y.  l  ^ermgue;  clysopom- 

Klisteerspuit,  y.   )      *^' 

Klisteren,  b.  w.  Donner  un  lavemtni- 

Klisterie,  y.  Zie  Klisteer. 

Klit,  y.  Zie  Klis. 

Klits,  y.  Chienne^  f.  Zie  Klets. 

Kloek ,  b.  n.  Intelligent ;  spirituet  ;  ha- 

biie;  doux ,  docile ;  brave ;  grand;  ro- 

buste,  fort.  — ,  byw.  Zie  Kloekelyk. 
Kloekaerd ,  m.  Homme  d*esprit ;  homme 

courageux,  m. 
Kloekelyk ,  byw.  ïngénieusenient ;  cou- 

rageusement. 
Kloeken,  b.  w.  Encourager. 
Kloekhartig,  enz.  Zie  Kloekmoedlg , 

enz. 
Kloekheid,  y.  Esprit;  courage,  m.;  /bive, 

Kloekhertig  ,  enz.  Zie  Kloekmoedig , 

enz. 
Kloekmoedig,  b.  n.  Brave,  courageux. 

— ,  byw.  Zie  Kloekmoediglyk. 
Kloekmoedigheid,  y.  Courage^  m.,  bra» 

voure,  f. 
Kloekmoediglyk ,    byw.    Courageusfi- 

ment ;  vailiamment, 
Kloekzinnig ,  b.  n.  Ingénieux ;  haJbüe. 

— ,  byw.  Zie  Kloekzin nl^lyk. 
Kloekzinnigheid,  y.  Inteltigence;  hakp- 

leté,i, 
Kloekzinniglyk ,  byw.  Ingénieusement; 

habilement. 
Kloen,  o.  Zie  Kluwen. 
Kloet,  m.  Gaffe ^  f.;  bouloir;  lourdaud, 

m. 
Kloeten,  b.  w.  Pousser  (un bateau)  avec 

une  gaffe. 
Klok ,  y.  Cloche ,  f. ;  recipiënt;  timbre , 

m. ;  pendule;  horloge,  f. ;  couvre-feu, 

m.;  chape ;  campane;  couveuse ,  f.  — » 

m.  Trait,  m. 
Klokbalk,  m.  Hune,  f. 
Klokbloem  ,  y.  Clochette  ,  eampanelU 

(fleur),  f. 
Elokgleter,  m.  Fondeur  de  ctoches,  m. 
Klokgietery ,  y.  Fonderie  de  cioehes, 


Digftized  by 


Google 


KLO 


KLO 


293 


Elokhen,  ▼.  Poule  qui  glousse ;  couveuse^ 

Klokhuis,  o.  Clocher;  trognon,  m. 
Klo^je,-o.  ClocheUe ;  campane,  f. 
Klokken,  o.  w.  Glousser;  glouglouUr» 
Klokkengelui,  o.  Son  des  cloches,  m. 
Klokkenist,  mv  Carülonneur,  m. 
Klokkenmaet,  t.  ÉcheUe  campanaire, 

t. 
Klokkenspel,  o.  Carillon^  m. 
Klokkenspeler,  m.  Carillonneur,  m. 
Klokkentoren,  m.  Clocfier,  m. 
Kiokklepel,an.  Battant  <U  cloche,  m. 
Klokklok,  o.  Glouglou^  m. 
Klokluider,  xn.  Sonneur^.m. 
Klokreep,  m.  Corde  de  clochey  f. 
Elokschut ,  o.  Abat-vent  d'un  beffroi , 

d^un  clocher^  m. 
Kloksken,  o.  Zie  Klokje. 
Klokskenskruid ,  o.  Campanuie  (plan- 

te),f. 
Klokslag,  m.  Coup  de  cloche^  m.  Op  — • 

A  i'Heure  somiante. 
Klok^pelen  (het) ,  o.  Sonnerie^  f.;  carilr- 

ton,  m. 
Klokspeler,  m.  Carillonneur^  m. 
Klokspys,  V.  Brofize^  airain;  mets  oa 

manger  favori^  m, 
Kloktoren,  m.  Clocher^  m. 
Kloktouw,  o.  en  v.  Zie  Klokreep. 
Klokvormig,  b.  n.  Campcmifonne^  mm- 

panulé. 
Klokzeel,  o.  Zie  Klokreep. 
Klommer,  m.  Mensonge,  m, ;  bourde; 

défaUe,  f. 
Klomp,  m.  Masse,  f  :  tas ;  sabot ,  m. 
Klompendans,  m.  Sabotière,  f. 
Klompmaker,  m.  Sabolier^  m. 
Klompvrucht,  v.  Syncarpe  (bot.),  m. 
Klompzak,  m.  Coups,  m.  pi. 
Klongel,  V.  Couveuse,  f. 
Klongelen,  o.  w.  Perdre  son  temps;  dis- 

siperson  bien. 
Klont,  V.        I  GrumeoM;  caiUot ,  m.; 
Klonter,  m.  •      motte,  i. 
Klonterachtig,  b.  n.  Grumeleux. 
Klonteren,  o.  w.  Se  grumeter,  se  caU- 

ler. 
Kloüterig,  b.  n.  Zie  Klonterachtig. 
Klontauiker,  m.  en  v.  Barboutej  f. 
Kloof,  V.  Fente ;  crevasse,  f. 
Kloofbaer,  b.  n.  Scissile,  sectile, 
Kloofbeitel,  m.  Cöiri,  m. 
Kloofbyl,  V.  ffache  &  fendre  du  bois^'t; 
'^^lin,  mertin,  m. 
Kloofhamer,  m.  MnUoche,  f. 


Kloofbout ,  o.  Bois  ii  fendre ;  bois  de  re- 

fend,  m. 
Kloofkin,  v.  Menton  fourchu^  m. 
Kloofster,  v.  Fendeuse^  f. 
Klooster,  o.  Couvent,cloilre,  m. 
Kloosterachtig,  b.  n.  Claustral,  monos- 

tique, 
Kloosterbroeder  ,  m.  Moine;  religie ux , 

m. 
Kloosterbroederschap ,  v.  Conveulua' 

lité.  f. 
Kloosterdoek,  o.  Linon,  m. 
Kloosteren,  b.  w.  Clottrer^  enctoUrer. 
Kloostergelofte,  v.  Fosu  de  religieux^ 

m. 
Kloostergoed ,  o.  Bien  d*un  monastère  , 

m. 
Kloosterjuffer,  ▼.  Rellgieuse,  f. 
Kloosterkamertje,,o.  Celluley  f. 
Kloosterkerk,  v.  Egtisede  couvent,  f. 
Kloosterlatyn,  o.  Mauvais  tatin^  m. 
Kloosterleven,  o.  Kie  monastiqne,  f. 
Kloosterlieden,  m.  mv.  Religieux;  moi- 

nes.  m.  pi. 
Kloosterling  ,  m.    Beligieux;  rfioine  , 

m. 
Kloosterlyk ,  b.  n.  Claustral ;  monasti- 

que ;  monacaU  — ,  byw.  Monacale- 

ment. 
Kloostermael,  o.  Béfection^  f. 
Kloostermisse.,  y.  Messe  conventuelle , 

Kloostermoeder,  v.  Supérieure;  prieurc; 

abbesse^  f. 
Kloostermonnik ,  m.  CloÜrier,  moine, 

m. 
Kloosternon,  v.  CloUriére^  f. 
Kloosterorde  ,  y.    Ordre  mmmstiquc  , 

m. 
Kloosterregel,  m.  )  Discipline  claustra- 
Kloostertucht,  V.  {      te,  f. 
Kloostervader ,  m.  Supérieur;  prieur; 

abbé,  m. 
KlooBtervolk,  o.  Religieux,  m.  pi.;  relir 

gieuses,  f.  pi. 
Klooster  voogd,  m.  Zie  Kloostervader. 
Kloostervoogdes,  v.  Zie  Kloostermoe- 
der. 
Kloostervoogdschap,  o.   )    Archiman- 
Kloostervoogdy,  v.  \      dritat,  m. 

Kloostervrouw,  v.  Religieuse,  f. 
Kloosterwet,  v.  Loi  clAUStraU^  f. 
Kloosterzuster,  v.  Religieuse^  f. 
Kloot,  m.  Boule^  f.;  globe,  m.\  sphère; 

balie,  f.;  bouiet;  firmament^  m. 
Klootachtig)  b.  n.  Sphérique^  globuletix^ 


Digitized  by 


Google 


294 


KLÜ 


KNA 


Elootbloexn,  ▼.  Globulaire  (plante),  f. 
Klootje,  o.  Ghtule,  m. 
Klootrond,  b.  n.  Sphérique. 
Klootspel,  o.  Jeu  de  boute,  m. 
Klootvormlg,  b.  n.  Sphérique. 
Klop,  m.  Coup,  m.:  coups^  m.  pi.  —  kry- 

gen.  Eire  batiu.  —  geven.  Rosser,  — , 

V.  Béguine,  f. 
Klopbamer,  m.  Maület^  m. 
Klopbengst,  m.  Cfieval  blstoumé,  m. 
Klophout,  o.  Taquoir{\ïn^v.)^  m. 
Klopjager,  m.  Traqueur,  m. 
Klopjagt,  V.  Traque;  battue,  f. 
Kloplaeg,  V.  Batlée  (t.  de  rel.),  f. 
Kloppen,  b.  w.  Battre ;  frapper;  heurter; 

tmquer,  — ,  o.  w.  Battre ;  patpiter. 
Klopper,  m.  Batteur;  heurtoir,  m. 
Klopping,  T.  Batlementy  m.;  patpüatum^ 

Klopscbeen,  v.  Poche,  pochette  (petit 
violon),  f. 

Klopzee,  t.  Mer  houteuse,  f. 

Klopzuster,  v.  Béguine,  f. 

Klos,  m.  en  ▼.  Fuseau,  m.;  bobine; 
boute ,  f. 

Klosbaen,  ▼.  Jeu  de  boute,,  m. 

Kioskoord,  v.  Cordonnet,  m. 

Klossen ,  b.  w.  Bobiner,  — ,  o.  w.  Jouer 
h  la  boute. 

Klotsen,  o.  w.  Ctapoter. 

Klotsing,  V.  Clapotage^  m. 

Klouw,  V.  Rdteau,  m. 

Klouwen,  o.  Zie  Kluwen. 

Klouwen  ,  b.  w.  Catfater;  radouber;  bat- 
tre; rdteter. 

Klouwer,  m.  Catfat  (instrument),  m. 

Kloven,  b.  w.  Eendre,  — ,  o.  w.  Se  fen- 
dre. 

Klovenier,  m.  Zie  Kolvenier. 

Klover,  m.  Fendeur^  m, 

*Klub,  m.  Ctub,  m. 

♦Klubbist,  m.     )  n^iks^t^   ^ 

Klubgenoit,m.|  ^/tt^w^.m.      , 

Klucbt,  v.  Farce;  ptaisanterie^  f.;  badi- 

naqe,  m. Stomme—.  Pantomime,  f. 
Klucntdans,  m.  Batlet  comique,  m. 
Klucbtdanser,  m.  Grotesque,  m, 
Kluchtdicbt,  o.  Poëme  burtesque,  m. 
Kluchtig,  b.  n.  Ptaisant;  bouffon;  dróte; 

comique ;  singulier ;  étrange.  — ,  by  w. 

Zie  Kluchtlglyk. 
Kluchtigheid ,  ▼.  Ptaisanterie ;  bouffon- 

nerie ;  dröterie^  t, 
Kluchtiglyk,  byw.  Ptaisamment ;  co- 

miquement. 
Kluchtmaker,  m.  Bouffon;  farceur^  m. 


Kluohtschildering,  ▼.  Bambochade,  f. 
Kluchtspeelster,  v.  Bateteuse,  f. 
Kluchtspel,  o.  Farce;  amédie,  f. 
Kluchtspeler,  m.  Bateleur;  farceur;  co- 

mique;  bouffon,  m. 
Kluchtspelschryver,  m.  Comique,m. 
Kluchtstuk,  o.  Bambochade,  f. 
Kluft,  v.  QuartieTy  m.,  section  d*une 

vitte ;  masse ;  pente ;  fente;  crevaite ; 

cavité,  f. 
Kluif,  v.  Griffe;  serre ,  f., mgle,  m. 
Kluis,  V.  Ennftage,  m  ;  voiUe,  f. 
Kluisgat,  o.  Ecubier,  écoban{cMLr.)^  m. 
Kluister,  v.  Ceps;  fers,  m.  pi.,  chalhtes , 

f.  pK  —  (aen  de  handen).  MenoUes,  f. 
1  pi.  —  (aen  de  beenen  der  peerden). 

Entraves,  f.  pi. 
Kluisteren,  b.  w.  Enchainer;  emmenot- 

ter. 
Kluit,  m.  en  V.  Motte ;  farce,  f. 
Kluitbreker,  m.  Casse-motte,  m. 
Kluiven,  b.  w.  Honger. 
Kluiver,  m.  Gamisaire ;  avare ,  m. 
Kluiving,  v.  Rongement,  m. 
Kluizen,  o.  w.  Fivre  en  ermite  ou  en 

sotUaire, 
Kluizenaer,  m.  Ermite;  sotitaire,  m. 
Kluizenaershut,  v.  Ermitage,  m. 
Kluizenaerster,  v.  Recluse,  f. 
Kluizenaerswooning,  v.  Ermitage,  m. 
Kluizenary,  v.  Zie  Kluis. 
Klunderen,  o.  w.  Heurter,  frapper. 
Kluppel ,  m.  Gros  bdton^  m,,  trique^  f,; 

gourdin,  m.;  massue,  f. 
Kluppelen ,  b.  w.  Battre  ou  assomnier  é 

coiips  de  bdton  ou  de  massue. 
Kluppelkoek,  m.  Croquet  (pain  d'épioe), 

m. 
Klutseijeren,  o.  mv.  OEufs  brouiltés^  tn 

pi. 
Klutsen,  b.  w.  Mêler  en  baltant ;  brouil- 

ter;  bdtir;  vétiller. 
Kluwen,  o.  Peloton,  m.\  petote,  f. 
Kluwenen,  b.  w  Petotonner, 
Klyf,  o.  Lierre,  m. 
Knabbelen,  o.  en  b.  w.  Ronger. 
Knaep,  m.  Gar^on ;  valet ;  esclave  ;  gue 

ridon ;  dróte ;  gaitlard,  m. 
Knaepschap,  o.  Servitude^  f. 
Knagen,  b.  en  o.  w.  Ronger;  bourrc 

ter. 
Knaging,  v.  Rongement,  m.  —  (van  he 

geweten).  Remords,  m. 
Knak,  m.  Atteinte ;  rupture,  f. 
Knak,  b.  n.  Fdché,  de  mauvaiu  humeur 
Knakhamer,  m.  Brisoir,  m. 


Digitized  by 


Google 


KNE 


KNE 


295 


Koakken,  b.  w.  Rompre^bruer,  — ,  o.  w. 

Se  rompre. 
Knap.  ▼.  Crac;  craquemerU,  m.;  nourri- 

ture,  f. 
Enap ,   b.  d.    JoU  ;  propre  ;  capable ; 

prompt,  — ,  byw.  JoLiment;  habUe- 

ment, 
Kuapballeken,  o.  Croquette^  f. 
Knapbandig ,  b.   n.    AdroU;   habUe; 

agüe, 
Knapbandigbeid ,  v.  Jdresse;  habüeté; 

agüité,  f. 
Knapbandiglyk  ,   byw.   AdroUement ; 

htttUtment ;  agilement, 
Knapjes,  byw.  Gentiment ;  joliment, 
Enapkoek ,  m.  Croquet ;  craqueUn ,  m. 
Knappen  ,    b.  w.    Croquer ;  manger ; 

broyer  (Ie  chanvre ,  etc.) ;  prendre  ou 

saisir  adroitement.  — ,  o.  w.  Croquer; 

se  rompre. 
Knappend,  b.  n.  Croquant. 
Knaptaept,  y.  Croquante  (toupte)»  f. 
Knapzak,  m.  Bissac ;  canapsa,  m. 
Knapzakdrager,  m.  Canapsa,  m. 
Knarsbeen,  o.  CartUage,  m. 
Knarsbeenacbtig,  b.  n.  Cartilagineux, 
Knarsbeenbeschry  ving,  v.  Chotidrogra-' 

phie,L 
Knarsbeenig,  b.  n.  Cartitagineux. 
Knapsbeenontleding,v.  Chondrotomie^t 
Knapsbeenvlies,  o.  Périchondre,  m. 
Knarsen,  o.  w.  Croquer;  craqueter.  Met 

(op)  de  tanden  — .  Grlncer  les  ou  des 
dents. 
Knarsetanden ,  o.  w.  Grincer  les  ou  des 

denls, 
Knarsing,  ^.  Craquement,  m.  — -  der 

tanden.  Grincement  des  dents^  m. 
Knauwen,  b.  w.  Mdcher. 
Knauwer,  m.  Mdcheur,  m. 
Knanwing,  v.  Mastication,  f. 

Knauwmiddel ,  o.  m  m.  Masticaloire  , 
m. 

Knauwsel,  o.  Chose  mdchée,  f. 

Knauwster,  v.  Mdcheuse,  f. 

Knauwtabak^  m.  Chique^  f.,  mdchica- 
toire,  m. 

Knauwtand,  m.  Dent  molaire,  f. 

Knecht ,  m.  Falet;  domestique ;  gargon; 
compagnon,  m. 

Knechtelyk,  b.  n.  ServiU.  — ,  byw.  Ser- 
vUement, 

Kuechtje,  o.     )  Petit  gargon;  valeton, 

Knecbtken,  o.  f     m. 

Knecbtsch,  b.  n.  Servile.  —,  byw.  Ser- 
viiement. 


Kuechtschap,  o.  Esclavage,  m. 

Knechtsloön,  m.  en  o.  Gages,  m.  pi. 

Knecbtswyze,  byw.  Servilenient, 

Kneden,  b.  w.  Pétrir. 

Kneder,  m.  Pélrisseur,  m. 

Kueding,  v.  Pétrissage,  m. 

Kneep,  v.  Pincée,  f. ;  pingon;  tour,  m.; 

ruse,  finesse,  f. 
Kneetrog»  m.  Pélrin,  m.;  hucfte,  f. 
Knekel^  m.  Zie  Kneukei. 
Knekelhuis,  o.  Chamier^  m. 
Knel,  V.  Gêne ;  étreiute,  f.;  piége,  m. 
Knellen,  b.  w.  Pincer;  serrcr;  presser; 

accabler. 
Knelling,  ▼.   Pincement;  serrement , 

Knersen,  enz.  Zie  Knarsen,  enz. 

Knetteren.  Zie  Knitteren. 

Kneu,  V.  Linot,  m.;  linotte  (oiseau). 

Kneukei,  m.  Nceud;  article;  condyte , 

m.;  jointure  {des  doigts),  f. 
Kneukelhuis,  o.  Chamier,  m. 
Kneukelvormig,  b.  n.  Condyloïde. 
Kneunest,  o.,  m.  en  v.  Ntd  de  linotLe, 

Kneupenning,  m.  Épargne,  f. 
Kneuter,  m.  en  v.  Linot,  m.;  linotte  (oi- 
seau), f. 
Kneuteraer,  m.  Bredouilleur,  m. 
Kneuteraerster,  v.  Bredouilleuse^  f. 
Kneutereu,  o.  w.  GazouUler  {comme  la 

linotle) ;  gronder;  murmurer;  bégayer. 
Kneuterig,  b.  n,  Grondeur, 
Kneutering,  v.  Gazouillement ;   mur- 

mure ;  begayement,  m. 
Kneuzen,  b.  w.  Froisser;  meurtrir;  bles- 

ser. 
Kneuzend,  b.  n.  ConUmdant. 
Kneuzing,  V.  Froissement,  m.;  meurtris- 

sure ;  contusion,  f. 
Knevel ,  m.  Mouslache ,  f. ;  gaillard ; 

dróle,  m. 
Knevelaer,  m.  Concussionnaire ;  usu- 

rier,  m. 
Knevelaerster,  v.  Usurière,  f. 
Knevelary,  v.  Extorsion;  concussion; 

exaction ;  usure  ,  f. 
Knevelbaerd,  m.  Moustache^  f. 
Knevelen,  b.  w.  Garrolter;  extorquer; 

vexer. 
Knevelend,  b.  n.  Fexatoire. 
Kneveler,  m.  Zie  Knevelaer. 
Knevelery,  v.  Zie  Knevelary. 


Digitized  by 


Google 


2»6 


KNI 


OO 


Kneveling,  v.  Jction  de  garrotter;  con» 

cussion;  vexalion,  f. 
Knibbelachtig,  b.  n.  Zie  Knibbelig. 
Knibbelaep,  m.  Chicaneur;  vétiUeur , 

m. 
Knibbelaerster ,  v.  Chicaneuse;  véUl' 

leuse ,  f. 
Knibbelary,  v.  Chicane;  vétillerie,  f. 
Knibbelen»  o.  w.  Chicaner;  vélüler; 

marcliandailler, 
Knibbelig,  b.  n.  Chicaneur;  pointilleux; 

véUUeux, 
Knibbeling,  v.  Chicane^  f. 
Knibbelster,  v.  Zie  Knibbelaepster. 
Knibbelziek,  b.  n.  Zie  Knibbelig. 
Knibbelzucht,  v.  Espnt  de  chicane ,  m. 
Knibbelzuchtig,  b.  n.Zie  Knibbelig. 
Knie,  v.  Genou;  court-bdton  (map.),  m. 
Knieband,  m.  Jarretière,  f. 
Kniebank,  v.  Prie-dieu,  m. 
Knieboog,  m.  Jarret^  m. 
Knieboogspiep,  v.  Muscle  jarretier^  m. 
Kniebuiging,  v.  Génuflexion,  f. 
Kniedicht,  o.  Impromptu,  m. 
Kniedoek,  m.  Grémial^  m. 
Kniegesp,  m.  e»  v.  Boude  de  jarretière^ 

Kniegezwel,  o.  Capelety  m. 
Kni^hout,  o.  Liure  (chapp.),  f. 
Kniedicht,  v.  Gona^re,  f. 
Kniel ap,  m.  GenouiUère,  f. 
Knielbank ,  v.  JgenouUloir^  prie-dieu , 

m. 
Knieleép,  o.  Zie  Knielap. 
Knielen,  o.  w.  S*agenouUler. 
Knielend,  b.  n.  Jfgenoüilié.  — ,  byw.  j1 

genoux. 
Knieling,  v.  Génuflexiofi,  f. 
Knlelkussen,  o.  Carreau,  tn. 
Kniepyn,  v.  Gonalgie^  f. 
Kniepiem,  m.  Tire-pied,  m. 
Kuieachyf,  v.  Rotule,  f. 
Knieschyfband,  m.  KiastrCy  m. 
Kniestuk,  o.  Genouillére,  f. 
Knieval,  m.  Prosiemalion,  f. 
Knieveps,  o.  Zie  Kniedicht. 
Kniezen,  enz.  Zie  Knyzen,  enz. 
Knik,  m.  Signe  ou  mouvement  de  tête^ 

m.;  rupture,  f.;  malheur; revers,m, 
Knikkebeenen,  o.  w.  Chanceler, 
Knikkebollen,  o.  w.  Branler  la  iele; 
'    sommeiUer;  se  heurter  la  têt$  l'un  con- 

tre  l'autre. 
Knikken,  o.  w.  Faire  signe  de  la  têle  ;se 

rompre ;  s'affaisser;  ftéchir.  — ,  b.  w. 

RomprCy  casser  sans  désunir. 


Knikkep,m.  Chique,  biUe,  f.;jakl,m. 
Knikkepen ,  o.  w.  Jouer  aux  chiques  ou 

aux  Miles. 
Knikkepspel,  o.  Jeu  de  billes,  m. 
Knikking,  v.  Signe  de  têle,  m. 
Knip,  m,  Chiquenaude,  f.;  coup;  Irétm- 

chet;  coup  de  ciseaux^  m. 
Kniphoutje,  o.  Marchette,  f. 
Knipmes,  o  Jambette,  U 
Knipoogen,   o.   w.   Ciller,   digner  tes\ 

yeux. 
Knippelen,  o.  w.  Zie  Knippepen. 
Knippen,  b.  w.  Croquignoler;  prendre 

au  trébuchet ;  hdpper;  altraper;  écra- 

ser  avec  les  ongles ;  rogner, 
Knippepen,  o.  w.  Jouer  auxjoncheis. 
Knippepspel,  o.  Jonchets  (jeu  d'enfant)J 

m.  pi. 
Knipschaep,  t.  Zie  Knipscheep. 
Kuipscheep,  v.  Ciseaux^  m.  pl.,«wpotr, 

m.;  cisailles;cisoires,  f.  pi. 
Knipsel,  o.  RognurCy  cisaillet  f. 
Knipslag,m.  Chiquenaude,  t. 
Knipslot,  o.  Cadenas,  m. 
Knipwaeg",  v.  Crochet,  peson,  m. 
Knispen,  b.  w.  Croquignoler. 
Kuittepen  ,  o.  w.  Craquer,  pétUUr.  —  , 

b.  w.  Meurlrir,  froisser,  , 

Knobbel,  m.  Noeud ;  bouton^  m. ;  bosu  J 

Knobbelachtig,  b.  n.  \  Noueux;  inégeli 
Knobbelig,  b.  n.         )     plein  de  bon- 
tons, 

Knods  ,    V.    Massue ,  f. ;  assommoir ; 

champignon,  m. 
KnodshooPDig,  b.  n.  Clavicome, 
Knodsslag,  m.  Coup  de  massue ^  m* 
Knodsstok,  m.  Zie  Knods. 
Knodsvopmig,  b.  n.  Clavé,  claviforme. 
Knoeijen ,  b.  «n  o.  w.  BousiUer;  gd-^ 

ter, 
Knoeijep,  m.  BousiUeur ;  gête-métierl 

m.  " 

Knoeijepy,  v.  Bousillage,  m. 
Knoeistep,  v.  Bousilleuse,  f.  • 
Knoei wepk,  o.  BousHlaae^  m. 
Knoesel,  m.  en  r,  CimUle  du  piedl 

Knoest,  m.  Noeud,  m. 
Knoestachtig,  b.  n.  Noueux, 
Knoestachtigheid,  v.  Tubérosite,  f. 
Knoestgezwel,  o.  Squirrhe,  m. 
Knoestig,  b.  n.  Noueux. 
Knoestigheid,  v.  Nodosilé^  f. 


Digitized  by 


Google 


KiNO 


ROD 


297 


Knoet,  m.  Lourdaud ;  knout,  m. 
KnoQtachtig,  b.  n.  1    Lourd ,  grossier, 
Knoetigr,  b.  n.  f      — ,  by w.  Lour- 

dementy  grossièrement. 
Knoffelen,  b.  vr,Presser,pousser:donnef 

descoups  de  poing;  houspiUer ;  mal- 

trailer. 
Knoflook,  o.  ML,  m. 
Knoflookkpuid,  o.  AlMaire  (plante),  f. 
Kaoflooksans,  v.  AilLade^  f. 
Knok»  m.  Os^  m. 
Knokje,  o.  Osselet,  m. 
Knokkel,  m.  Zde  Kneukei. 
Knokkelvormig,  b.  n.  Condyloïde, 
Knokfllagr,  m.  Croquignole,  f. 
Knol,  m.  ^avety  m.;  ftarideUe^  f. 
Knolakker,  m.  )   Champ  semé  de  na- 
KnoUand,  o.       f      vets^m, 
Knolradys,  v.  Rave,  f.;  radis^  m. 
Knolradysveld,  o.  Ravièrey  f. 
Knolzaed,  o.  Navette,  f. 
Knoop,  m.  No&ud;  tonton,  m. 
Knoopen,  b.  w.  Bou tonner;  nouer. 
Knoopenschrift,  o.  Quipos,  nu  pi. 
Knoopgat,  o.  Boutonnière,  f. 
Khoopgatsnoer,  o.  Brandebourg^  m. 
Knoopgras,  o.  Renouée,  ccn/ino(te(plan- 

te),  f. 
Knoopbandel,  m.  Boutonnerie^  f. 
Knooplg,  b.  n.  Noueiix. 
Knoopkoord,  v.  Cordelièrey  f. 
Knoopmaekster ,  enz.  Zie  KxK>pmaek- 

ster,  enz. 
Knop,  m.  Bouton;  bourgeon ;  pommeau, 

m. 
Knopgat,  o.  Boutonmire,  f. 
Knopgras,  o.  Zie  Knoopgras. 
Knophandel,  m.  Boutonnerie,  f. 
Knopbandelaer,  m.  Boutonnier,  m. 
Knopje,  o.  Petü  bouton ,  m.;  pommeUe^ 

Knopkever,  m.  Coupe- bourgeon  (inseo- 

te),m. 
Knoplook,  o.  Ziê  Knoflook. 
Knopmaekiter,  t.  Faiseuse  de  boutons^ 

Knopmaken  (bet),  o.  Boutonnerie,  f. 
Knopmaker,  m.  Boutonttier,  m. 
Knopmakenpriem,  m.  BouteroUe,  f. 
Knopmakery,  v.  Boutonnerie,  f. 
Knoppen ,  b.  w.  Boutonner,  — ,  o.  w. 

Bourgeonner, 
Knoppikkep,  m.   Ebourgeonneur  (oi- 

seau),  m. 
Knopverkoopep,  m.  Boutonnier,  m, 
Knopyzep,  o.  Tire-bouton,  m. 


Knop,  m.  Cartilage,  m. 

Knorachtig,  b.  n.  Cartitagineux ;  grO' 

gnard, 
Knopbeen,  o.  Cartilage,  m. 
Knopbeenkunde,v. )    rh^-^rt^^i^^i^  r 
Knorbeenleep,  V.     }   Chondrologte,  f. 

Knopbeenontleding,  v.  Chondrotomie  ^ 

Knopder,  m.  Grognard,  m. 

Knopf,  m.  Os ;  nosud,  m. 

Knophaen,  m.  Bougel  (poisson);  francO" 

tin,  coq  de  bruyère,  m. 
Knoprelbeen,  o.  Cartilage,  m. 
Knorren,  o.  w.  Grogner,  gr  onder. 
Knorrepot,  m. )   Grognard  ,  grogneur  ^ 
Knorrer,  m.     f      m. 
Knorrig,  b.  n.  Grondeur,  grognard. 
Knors,  enz.  Zie  Knor,  enz. 
Knot,  ▼.  Coque  ou  tête  de  liUy  f. 
Knoter.  Zie  Kneuter. 
Knotten,  b.  w.  Dréger  (Ie  Un) ;  ététet , 

écimer  (un  arbre) ;   retenir ,  répri- 

mer. 
Knotting,  v.  Action  de  dréger  (Ie  Un),  f.; 

étêtement,  m. 
Knuffelen,  b.  w.  Zie  Knoffelen. 
Knuflook,  o.  Zie  Knoflook. 
Knuist,  m.  Nasud,m.}  wiain,  f.;  poing; 

homme  trapu,  m. 
Knuppel,  enz.  Zie  Kluppel,  enz. 
Knut.  Zie  Knot. 
Knyf,  o.  Jambette,  t 

Knyn,  o.  Zie  Konyn. 

Knyp,  V.  Serrement ;  embarras,  m. 

Knypen,  b.  w.  Pincer ;  serrer ;  extor* 

quer;  vexer.  — ,  o.  w.  Serrer  Ie  vent 

(mar.). 
Knyper,  m.  Pince,  f.;   pinee-matUe  ^ 

m.    . 
Knyping,  v.  Serrement,  m. 
Knyptang,  v.  Pince,  tenaUie,  f. 
Knyzen,  o.  w.  Se  chagriner. 
Knyzer,  m.  Homme  chagrtn,  m. 
Knyzig,  b.  n.  Chagrin,  iriste, 
Knyzing,  v.  Chagrin,  m. 
Kobalt,  m.  en  o.  Cobalt  (métal),  m. 
Koblentz,  o.  Cobtentz  (vllle). 
Kodde,  V.  Plaisanterie,  f. 
Koddenaer,  m.  Zie  Kneu,  sysje. 
Kodderytje,  o.  Plaisanterie,  f. 
Koddig,  b.  n.  Bouffon,  ptaisant,  comu 

que,  dróle.  — ,  by w.  Zie  Koddiglyk. 
Koddigbeid,  v.  Bouffonnerie  ^  piaisan'- 

terie,  farce,  f. 


Digitized  by  VjOOQ IC 


298 


KOE 


KOE 


Koddigljk ,  by w.  Plaisaminent^  corni» 

quemenU 
Kodsen,  o.  w.  Fomir,  rendre. 
Koe,  V.  Fache,  f.  Jonge  — .  Génisse^ 

f. 
Koedille,  ▼.  Buphthalrne  (bot.),  m* 
Koedrek,  m.  Bouse^  f. 
Koedryfster,  v.  Fachère,  f. 
Koedryver,  m .  Facher,  m . 
Koegras,  o.  Cometle  (bot.),  f. 
Koehaer,  o.  Poil  de  vache,  m. 

Koeboedster,  v.  Fachère,  f. 
Koehoopn,  m.  Come  de  vache,  f. 
Koei,  enz.  Zie  Koe,  enz. 
Koeijenmelk,  v.  Laü  de  vache,  m. 
Koeijenuijer,  m.  Pis  d'une  vache,  m. 
Koeijenvleescb ,  o.  Fiande  de  vache , 

Koek,  m.  Gdteau,  m.;  couque,  f. 

Koekbakkep,  m.  Pdtissier,  m. 

Koekeloeren,  o.  w.  Mener  une  vie  soli- 
taire ;  rester  h  la  maison;  êlre  ot- 
sif. 

Koekoek,  m.  Coucou ;  abat-jour,  m. 

Koekoeksbloem,  y»  Lychnis^  m.,  lych' 
nide  (plan te),  f. 

Koekoeksbrood  ,  o.  Aüéluia  (plante)  , 
m. 

Koekoekszang,  m.  Chant  du  coucou^ 
m. 

Koekpan,  t.  Poéle  U  faire  des  galeltes , 
f. 

Koel,  b.  n.  Frais;  froid.  — ,  byw.  Froi- 
demenL 

Koelbak,  m.  Cuve ;  auge^  f.;  bassin ;  ra- 
(ratchissoir,  m. 

Koelbloedig,  b.  n.  Proid,  flegmatique. 
—,  byw.  De  sana-lroid. 

Koeldrank,  m.  Refrigéranty  m.;  baisson 
rafraichissanle,  f. 

Koelen  ,  1).  w.  Rafraichir ;  refroidir ; 
apaiser;  salislaire.  — ,  o.  w.  Sera- 
fraichin  se  refroidir ;  se  ralenlir. 

Koelheid,  v.  Fratcheur;  (roideur,  f. 

Koeling,  v.  Rafratchisseinejit ;  refroidis- 
sement^  m. 

Koelketel,  m.  Rafrakhissoir,  m. 

Koelmoedig ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Koel- 
bloedig. 

Koelmoedigheid,  y.  Sang- froid,  m. 

Koelnis,  y.  Zie  Koeling. 

Koelsmoeds,  byw.  De  sang-froid. 

Koelte,  V.  Fratcheur ;  brise,  f. 

Koeltjes,  byw.  Froidemenl, 


Koelvat,  o.  Zie  Koelbak. 

Koelzlnnig,  b.  n.  Zie  Koelbloedig. 

Koelzinnlgheid,  y.  Sang-froid,  m. 

Koemelk,  y.  LaU  de  vache,  m. 

Koemest,  m.  Bouse,  f. 

Koen,  y.  Joue,  f. 

Koen,  b.  n.  Uardi,  intrépide,  — ,  byw. 

Zie  Koenlyk. 
Koenheid  ,  v.  Hardiesse ,  intrépidiU , 

f. 
Koenlyk ,  byw.  Hardiment ,  intréptde- 

ment. 
Koepel,  m.  en  y.  CoupoU^  f.;  döme^  m. 
^Koeplet,  o.  Couplet^  m. 
Koepokinenter,  m.  Faccinateur,  m. 
Koepokinenting,  y.  Faccinatian ,  vac* 

cine,  f. 
Koepokken,  y.  my.  Cowpox ,  m.;  wC' 

cine.f. 
Koepokstof,  y.  Faccin,  m. 
Koer,  m.  Guel,  m. 
Koeren,  o.  w.  Roucouler. 
Koerland,  o.  CourUmde,  f. 
Koers,  m.  CourSy,m. 
Koertoren,  m.  Echaugnttte,  f. 
Koesen  (zich) ,  wed.  w.  Se  cottclter  (en 

parlant  d'un  chien). 
Koestaert,  m.  Queue  de  vache^  f. 
Koestal,  m.  Facherie^  f. 
Koesteer t,  m.  Queue  de  vache^  f. 
Koesteren,  b.  w.  Choyer ;  dorloter ;  ctd- 

tiver ;  nourrir. 
Koetarwe,  y.  Blé  de  vache  (plante),  m. 
Koeteraer,  m.  Baragouineur^  m. 
Koeteraerster,  y.  Baragouineuse,  f. 
Koeteren,  o.  w.  Baragouifier. 
Koeterwael ,  m.   Argotier;  baragoui- 

neur,  m. 
Koeterwaelsch ,  o.  Argot;  baragouin. 

Koeterwalen  ,  o.  w.  Écorcher  la  langvt 
flamande, 

Koeterwalin  ,  y.  Argotière ;  baragoui- 
neuse, f. 

Koets,  y.  Carrosse^  m.;  couche,  f.;  Wi 
m. 

Koetsen  (zich).  Zie  Koesen  (zich). 

Koetsenmaker,  m.  Carrossier^  m. 

Koetshof,  o.en  m.  Basse-cour^  f. 

Koetshuis,  o.  Remise,  f.  i 

Koetsier,  m.  Cocher,  m.  1 

Koetskar,  y.  Carriole,  f.  1 

Koetsmaker,  m.  Carrossier^  m. 

Koetspeerd,  o.  Clieval  de  carrosse,  m. 

Koetspoort,  y .  Porie  cochère,  f.  \ 

Koetsvol,  y.  Carrossée,  f. 


Digitized  by 


Google 


KOG 


KOL 


S99 


Koetswagen,  m.  Cocfie,  m. 
Koever,  b.  n.  Jbondant,  nombreux. 
Koeyleeach,  o.  Fiande  de  vache^  f. 
Koevliefir>  ▼•  Taon  (grosse  mouche), 

m. 
Koevoet,  m.  Pied  de  vache;  pied-de-chè- 

vre  (levier),  m. 
Koeweide,  v.  Pdturage  pour  les  vacheSt 

m. 
Kof ,  V.  Koff  ( bfttiment  hollandais  ] , 

m. 
Koffer,  m.  en  o.  Coffre ;  baliut,  m.;  mal- 

Ie ;  caisse,  f. 
Kofferdeksel,  o.  Couvercle  de  coUre^ 

m. 
Kofferen,  b.  w.  Coffrer^  encaüser. 
Kofferken,  o.  Zie  Koffertje. 
Koffermaker,  m.  Batiutier ,  coffreiier; 

caissier,  m. 
Koffersleutel»  m.  Clef  de  coffre,  f. 
Kofferslot,  o.  Housset^  m. 
Koffertje,  o.  Coffret,  ra.;  cassette ^  f. 
Koffi,  enz.  Zie  Koffy,  enz. 
Koffy,  m.  Café,  m.  —  drinken.  Prendre 

du  café.  Kopje  — .  Tasse  de  café. 
Koffyakker,  m.  Caféirie,  f. 
Koffybael,  v.  Balie  de  café,  f. 
Koffyblad,  o.  Cabaret  (plateau),  m.. 
Koffyboom,  m.  Cafier,  m. 
Koffyboon,  v.  Fève  de  café^  f.;  café, 

m. 
Kofiirdik,  o.  Mare  de  café,  m. 
Kofl^drinker,  m.  Preneur  de  café,  m, 
Koffygeur,  m.  Arome  du  café,  m. 
Koffyhuis,  o.  Ca/^(lieu  public),  m. 
Koffykan,  v.  Cafetière,  f. 
Koflf^kleur,  v.  Couleur  de  café,  f. 
Koffykopje,  o.  Tasse  d  café,  f. 
Koffylepel,  m.  Cuiller  d  café,  f. 
Koffymelk,  v.  Café  au  lait,  m. 
Koffymolen,  m.  Moulin  d  café,  m. 
Koffyplantaedje,  v.  i   Caféirie  ,  planta- 
Koffyplantagie,  v.  f    tion  de  café,  f. 
Koffyplantery,  v.  Caféière,  f. 
Koffypot,  m.  CafetièreJ. 
Koffyschenker,  m.  Cafetier,  m. 
Koffy water,  o.  Eau  pour  Ie  café,  f. 
Koffyweger,  m.  Caféomètre,  m. 
Kofschip^  o.  Koft  (batiment),  m. 
Kogel,  m.  Balie,  f.;  boulet,  m. 
Kogelaendryver,  m.  Pousse-baUe,  m. 
Kogelbak,  m.  Epilié  (mar.),  m. 
Kogelen ,  b.  w.  Tirer  ü  bolles,  d  bou- 

Iets. 
Kogelgieter,  m.  Fondeur  de  balies  ,  de 
boulets,  m. 


Kogelgietery,  v.  Fonderie  de  balies,  de 

boulets,  f. 
Kogelmaet,  v.  Passe-baUe,  passe-bou- 

let,  m. 
Kogeltang,  v.        )  Tire-balle ;  atfotisin; 
Kogeltrekker,  m.  J     bec-de-^iane,  m/ 
Kogelvorm ,  m.  Moule  d  boulets  ou  a 

balies,  m. 
Kegelvormig,  b.  n.  Sphérique. 
Kok,  m.  Cuisinier,  m.  Honger  is  de 

beste  — .  U  n*est  sauce  que  d'appe- 

til. 
Kokanjemast,  m.  MAt  de  cocagne,  m. 
*Kokarde,  v.  Cocarde,  f. 
Koken,  o.  w.  Bouilür,  cuire,  — ,  b.  w. 

Cuire,  faire  cuire. 
Kokend,  b.  n.  Bouillunt. 
Koker,  m.  Celui  qui  cuit;  étui,  m.;  gai^ 

ne ;  botte,  f.;  carquois,  m. 
Kokeren,  b.  w.  Mettre  dans  un  étui; 

tromper. 
Kokermaker,  m.  Gatnier,  m. 
Kokermuilen,  o.  w.  Ricaner. 
Kokernoot,  v.  Zie  Kokosnoot. 
Kokery,  v.  Cuisson ;  cuisine,  f. 
Koket,  o.  Cuisson,  f. 
Kokin,  V.  Cuisinière,  f. 
Koking,  V.  Cuisson ;  coction ;  digestion , 

f. 
Kokinje,  v.  Sucre  tors,  m. 
Kokkelen,  o.  w.  Glouglouter  (comme  Ie 

dindon) ;  chanter  (comme  Ie  coq). 
Kokkeloeren,  o.  w.  Zie  Kokkelen. 
Kokosboom,  m.  Cocotier,  m. 
Kokosnoot,  v.  Coco,  m. ,  noix  de  coco , 

Koksjongen,  m.  Marmiton,  m. 
Koksmaet,  m.  Aide  de  cuisine,  m. 
Kol,  V.  Etoile,  f.;  chanfrein,  m.;  sor- 

cière  f. 
Kolder,  m.  Buffle ;  coUetin ;  coUet;  ver- 

tigo,  m.;  cuirasse,  f.;  cerf-volani,  m. 
Kolderen,  o.  w.  Avoir  Ie  vertigo. 
Koldergat,  o.  Hulol  (mar.),  m. 
Koldermaker,  m.  CoUelier,  m. 
Kolderstok,  m.  Zie  Helmstok. 
KolenUder,  v.  Feine  de  houiUe,  de  char- 

bon,  f. 
Kolenbrander,  m.  Charbonnier,  m. 
Kolenbrandery,  v.  Charbonnière,  f. 
Kolenbrandster,  v.  Charbonnière,  f. 
Kolendamp ,  m.  Vapeur  de  charbon ,  f. 
Kolendrager,  m.  Porteur  de  charbon , 

m. 
Kolenhok,  o.  Charbonnier,  iieu  oii  Von 

serre  Ie  charbon,  m. 


Digitized  by 


Google 


500 


KOL 


KOM 


Kolen verkooper,  m.  Charbonnier,  m. 
Kolenverkoopster  ,    v.    Charbannière  , 

f. 
Koleur,  enz.  Zie  Kleur,  enz. 
Kolf,  m.env.  Crosse ;  inasse ;  massue ; 

cutasse ;  retorle ;  arquebuse,  f. 
Kolfbaen,  v.  Jeu  de  crosse  ou  de  boule; 

mail,  m. 
Kolfbal,  m.  Boule,  f. 
Kolfbus,  V.  Arquebuse^  f. 
Kolfflesch,  V.  Hetorle(o\i\m.),  f. 
Kolfhout,  o.  Gros  bedon;  lourdaud^ 

m. 
Kolfroer,  o.  Arquebuse,  f. 
Kolfslag,  m.  Coup  de  crosse,  m. 
Kolfspel,  o.  Jeu  de  crosse  ou  de  boule » 

m. 
Kolfvormiff,  b.  n.  Ctavé^  fait  en  mos- 

sue, 
Kollbrietje,  o.  Colibri ,  olseau-mouche , 

m. 
*Koliek,  o.  Colique,  f. 
Kolk,  m.  en  v.  Abime;  gouffre;  een- 

drier ;  toumant,  m. 
Kolken,  o.  w.  Monter  en  toumoyanL 
Kollebloem,  v.  Coquelicot,  m. 
*Kollega,  m.  Collègue,  m. 
♦Kollegie,  o.  College,  m. 
Kollen,  b.  w.  Jssommer.  — ,  o.  w.  Al" 

Ier  au  sabbal,  exercer  la  magie. 
Koller,  m.  Zi^  Kolder. 
Kolobrietje,  o.  Zie  Kolibrietpe. 
Kolokwint,  m.env,  Coloquinte,  f. 
Kolokwintsap,  o.  Chicolin^  m. 
Kolom,  V.  Colonne,  f. 
Kolombyntje,  o.  Colibri^  oiseau-mouche, 

m. 
Kolomletter,  v.  Lellrine,  f. 
Kolommeken,  o.  Colonnelle^  t. 
Kolonel,  m.  Colonel,  m. 
*Koloniael,  b  n.  Colonial. 
*Kolonle,  v.  Colonie,  f. 
♦Kolonisatie,  v.  ColonisaHon,  f. 
♦Koloniseren,  b.  w.  CoUmiser. 
♦Kolonist,  m.  Colon,  m. 
♦Koloriet,  o.  Coloris,  m. 
♦Koloriet,  m.  CoiorisUy  m. 
Kolosr,  m.  Colosse,  m. 
♦Kolossael,  b.  n.  Colossal, 
Kolsem,  m.   Conlrequüle ;  carlingue 

(mar.),  f. 
KolTen,  o.  w.  Crosser ;  jouer  h  la  crosse 

onAla  boule. 
Kol  venier,  m.  Arquebusier^  m. 
Kolver,  m.  Crosseur,  m. 
♦Kolj^k,  o.  Colique,  f. 


Kom,  V.  Ecuelle  ;jUtte  ;  terrine^  f.;  bas* 

sin,m.;coupole,  f. 
Kombuis,  V.  Fougon  (mar.),  m. 
♦Komediant,  m.  Comédien;  acleur^m. 
♦Komediante,  v.  Comédienne ;  actrice, 

♦Komedie,  v.  Comédie,  f. 
Komeet,  ▼.  ComèU,  f. 
Komeetbeschryver,  m.  Cométographe  ^ 

m. 
Komeetbeschryving,  v.  Comélographie, 

Komeetspel,  o.  Comèle  (jeu  de  cartea), 

Komen,  o.  w.  Venir;  arriver ;  prove- 

nir;  parvenir;  s'élever;  se  passer; 

coüler.  Hoe  hoog  komt  u  dat  peerd, 

•  dat  hals  ?  Combien  vous  coüU  ce  che- 

val ,  cette  maison  ?  Die  dwaesheid 

komt  hem  duer  te  staen.  Cette  folk 

lui  coüle  cher.  Het  gaen  en  — .  Ltüler 

et  Ie  venir. 
Komend,  b.  n.  Venant,  De  gaende  en 

—e  man.  Les  allants  et  les  venanls. 
Komeny,  t.  Mercerie ;  boutique  d'épi- 

der,  f. 
Komenyswinkel,  m.  Boutiquede  regrüt^ 

tier,  d'épicier,  f. 
Komfoor,  o.  Réchaud.m, 
Komfoortje,  o.  ChaufferetU^  f. 
♦Komiek,  b.n.  )  Comique.  —  ,  byw» 
♦Komisch,  b.n.  f     Comiquement. 
Komkommer,  m,  env.  Concombre^  xn. 
Komkommerbed,  o.  Couche  de  concern* 

bres,  f. 
Komkommerken,  o.  Comichony  m. 
Komma,  v.  Firgule,  f. 
♦Kommandant,  m.  CommandanL,  m, 
♦Kommandement,  o.  Conimaruiemenlj 

m. 
♦Kommanderen,  b.  en  o.  w.  Commia^ 

der, 
♦Kommandery,  v.  CommanderiCy  f. 
♦Kommandeur,  m.  Commandeur,  m. 
♦Kommando,  o.  Commandementy  m. 
Kommer,  m.  Besoin;  chagrin;  scvmi 

souci,  m.;  saisie  (des  biens),  f. 
Kommerloos,  b.  n.  en  byw.  Sans  ftm- 

ei. 
Kommerlyk,  b.  n.  Fdcheux;  saucieux; 

critiqm ;  difficile.  — ,  byw.  jévec  c/w- 

grin ;  avec  inquiétude. 
Kommernis ,   v.  Peine  ;   inquiétude , 

Kommerny,  v.  Zie  Kommemla. 
Kommerryp,  b.  n.  Qui  n*est  pas  mür. 


Digitized  by 


Google 


KON 


KON 


301 


Kommervol,  b.  n.  Tmte ;  müérabte, 
*Kommi8,  m.  Commis,  m. 
^Kommissariaet,  o.  Commissarial^  m. 
*Kommissari8,  m.  Commissaire,  m. 
♦Kommissarisschap,  o.  Commissarial^ 

m. 
^Kommissie,  v.  Commission^  f. 
*Kommode,  v.  Commode,  f. 
^Kommunikant,  m.  Communiant,  m. 
Kompas,  o.  Boussolé,  f. 
Kompasdoos ,  v.  Botte  de  boussoUy  f. 
Kompashuisken,  o.  Uabitacle  (mar.),  m. 
Kompaslampy  v.  Vérlne  (mar.),  f. 
Kompasnaeld,  y.  AiauiUe  de  boussoU; 

aiguiUe  aimantée,  f. 
^Kompliment,  o.  Compliment^  m. 
*Komplimeutmaekster,  v.  Complvnen-- 

teuse^  f. 
^Komplimentmaker ,  m.    CompUmen» 
teur^ta, 

*Komplot,  o.  Complot,  m. 

*Komponist,  m.  ComposUeur^  m. 
Kompost ,  ▼.  Salmigondis  ;   mélange ; 
compost  j  m. 

*Komptoir,  o.  Comptoir ;  bureau,  m. 

Komst,  V.  Fenue;  arrivéèy  f.;  avéne^ 
ment,  m. 

Komvol,  V.  Écuellée  ;jattée,  f. 

Komvormig,  b.  n.  Bypocratérifonne. 

Komyn,  m.  Cumin,  m. 

Komynacbtig,  b.  n.  Cuminé. 

Komynkaes,  m.  en  v.  Fromage  au  cu- 
min,  m, 

Komynzaed,  o.  Semence  de  cümin,  f. 

*Koncilie,  o.  Concite^  m. 

Kond,  b.  n.  Connu ;  notoire. 

Kondig,  b.  n.  Connu ;  notoire, 

Kondop,  m.  Condor  (oiseau),  m. 

Kondschap,  v.  Connaissance^  f.;  aviSytn, 
Op  ^  uitgaen.  Jller  ö,  la  découverte. 

Kondschappen,  b.  w.  Informer;  man- 
der;  puhier. 

Kondschappep,  m.  Meuager ;  rappor- 
teur ;  ëciaireur ;  espion ,  m. 

Konfilje,  V.  Mdasse  (plante),  f. 

foa^rt,  V.  Confiture,  f. 

Konfjrten,  b.  w.  Confire. 

Konfyter,  m.  Confiseur,  m. 

Konfytster,  v.  Confiseuse,  f. 

Konl^rtuer,  v.  Confiture,  f. 

Aongerael,  m.  Congre  (poisson),  m. 

Aongerpaling,  m.  Zie  Kongerael. 

joning,  m.  Roi,  m. 

aoningdom,  o.  Royauté,  f. 

woningen ,  o.  w.  Cétébrer  te  jour  des 
Ms, 


Koningendag,  m.  Jour  des  RoiSy  m,; 

fête  des  Rois ;  épiphanie,  f. 
Koningin,  v.  Reine,  f. 
Koningje,  o.  Petit  roi ;  roitetet,  m. 
Koninglyk,  b.  n.  Royal.  — ,  byw.  Roya- 

lement. 
Koningryk,  o.  Royaume,  m. 
Koningsadep,  v.  Basilique,  f. 
Koningschap,  o.  Royauté,  f. 
Koningsgezind,  b.  u.  Royaliste, 
Koningsgezinde,  m.  en  v.  Royaliste,  m, 

etr 
Koningsgezindheid,  v.  Royalisme,  m. 
Koningshaegdis,  v.  Basilic  (lézapd),  m. 
Koningshof,  o.  Cour  royale,  f. 
Koningshuis,  o.  Maison  du  roi,  f. 
Koningskaers,  v.  )  BouiUon-bianc,  m., 
Koningskeeps,  V.  f    molene  (plante),f. 
Koningsken,  o.  Roitelet,  m. 
Koningskind,  o.  Enfant  de  roi,  m. 
Koningskpoon,  v.  Couronne  royale,  f. 
Koningskpuid,  o.  Basilic  (herbe),  m. 
Koninjfsmoopd,  m.  env.  Régictde,  as- 

sasstnat  d*un  roi,  m. 
Koningsmoordep,  m.  Régicide;  assassin 

d'un  roi ,  m. 
Koningsspel,  o.  Jonchets  (jeu  d'enfant), 

m.  pi. 
Koningsstaf,  m.  Sceptre,  m. 
Konlngsstraet,  v.  Rue  royale,  f. 
Koningstpoon,  m.  Tröne  royal,  m. 
Koningswatep,  o.  Eau  régcue,  f. 
Koningszalf,  v.  Ba^ilicon  ou  basilicum 

(onguent),  m. 
Koningszeer,  o.  Écrouelles,  scrofules, 

f.  pi. 
Koningszoon,  m.  Fits  d*unroi,  m. 
Koninklyk,  b.  n.  Royal,--,  byw.  Roya- 

lement. 
Konkel,  ▼.  Haillon ;  sovffiet,  m.*,  salope, 

f.;  tournant ;  gouffre,  m.;  qnenouiUe,  f. 
Konkelen,  b.  en  o.  w.  Machiner;  jaser; 

filer, 
*Konkopdaet,  o.  Concordat,  m. 
Konnen,  o.  w.  Zie  Kunnen. 
Konst,  enz.  Zie  Kunst,  enz. 
Konstabel,  m.  Canonnier;  connétable  , 

m. 
Konstabelskamer,  v.  Sainte-barbe,  f 
Konstabelsmal,  o.  Vigorte  on  vigote  (t. 

d^arüll.),  f. 
Konstantinopel,  o.  Constantinople,  f, 
konstantinopolltaensch,  b.  n.  Constan- 

tinopoUtain, 
Konstatitinopolitaner,  m.  ConstanlinO' 

poUtain,  m. 


Digitized  by 


Google 


302 


KOO 


*Kon8ul,  m.  Consul,  m. 

Kont,  V.  Derrière,  m. 

Kouterfeiten,  b.  w.  Portraire;  peindre; 

contre  faire, 
Konterfeitsel,  o.  Portrait,  m.;  contre- 

fOQon,  f. 
♦Éontrakt,  o.  Contrair  m. 
^Konvooi,  o.  Convoi,  m. 
Konvooischip ,  o.  Conserve^  f.,  can- 

voyeur  (b&timent),  m. 
Konyn,  o.  Lapin^  m. 
Konynachtig,  b.  n.  Cunicutaire. 
Konynenbosch,  o.  Garenne,  f. 
Konynenhaksel,  o.  Gibelotte^  f. 
Konynenhok,  o.  Clapier,  m. 
Konynenbol,  o.  Rabouillère,  f. 
Konynenjagt,  v.  Cliasse  aux  lapins,  f. 
Konynenkooi,  v.  CUipier,  m. 
Konynenkot,  o.  CCapier,  m. 
Konvnenkruid ,  o.  Laiteron ,   laceron 

(plante),  m. 
Konynenleger,  o.  Zi5  Konynenbol. 
Konynennet,  o.  Bourse  (filet),  f. 
Konynenpastei,  v.  P&iéde  tapin,  m. 
Konynenperk,  o.  Garenne,  f. 
Konynenpyp,  v.  Zie  Konynenbol. 
Konynenvel,  o.  Peau  de  lapin,  f. 
Konynenwacbter,  m.  Garennier^  m. 

Konynshaer,  o.  |    pdi  de  lapin,  m. 
Konynsbaip,  o.  J  ^^    * 

Konyntje,  o.  Lapereau,  m. 
Konzenilje.  v.  Cochenille,  f. 
Konzeniljeboom,  m.  CocheniUier,  nopal 

(bot),  m. 
Kooi,  V.  Dergerie,  f.; /U,  gtte ;  hamaCy 

m.;  coje ;  vo/tóre ;  canardière,  f.;  coin 

(imprj,  m. 
Kooibout,  o.  Cojnoir,  coin  (impp.),  m. 
Kooijen,  b.  w.  Encager. 
Kooivol,  V.  Cagée,  f. 
Kook,  V.  BouiUonnenient,  m. 
Kookboek,  o.  en  m.  Ltvre  rfe  cuisine,  m. 
Kookfornuis,    o.    Hu^uenote    (four- 

neau)l,  f. 
Kookbuls,  o.  Cuisine,  f. 
Kookketel,  m.  Marmite;  bouiUoire,  f.; 

chaudron,  m. 
Kookkunst,  v.  Cuisine,  f.»  rtr£  ctt/ifuu- 

re,  m. 
Kookpan,  v.  Casserole,  f. 
Kookpot,  m.  Marmile ;  bouiUoire,  t 
Kooksel,  o  Décoctlon ;  cuisson^  f. 
Kool,  V.  Charbon ;  chou,  m. 
Koolader,  v.  Veine  de  houille,  f. 
Koolaerde,  v.  HouiUe,  f. 
Koolaacb,  v.  Cendre  de  charbon,  f. 


KOO 

Koolbak,  m.  Braisier,  m. 
Koolblad,  o.  Fèuilte  de  chou,  f. 
Koolbraed,  m.  Charbonnée;  carbonna' 

de,  f.;  bifteck^m. 
Koolbrander,  enz.  Zie  Kolenbrander, 

enz. 
Kooldra^er,  m.  Portenr  de  charbon; 

porte-choux  (cbeval),  m. 
Koolgroef,  v.  Zie  Koolmyn. 
Koolbaelder,  m.  i   Charbonnier  (vaie-  ^ 
Koolbaler,  m.       f      seau,  batelier  qai 

transporte  du  cbarbon],  m. 
Koolbor,  m.  Jardin  potager ;  marais,  m. 
Koolbok,  o.  Charbonnier,  Lieu  oit^  Con 

serre  Ie  charbon,  m. 
KooUaeg,  V.   )  Couche ,  f.,  ou  Ht  de 
Koollage,  v.  J      charbon,  m. 
Koolmaet,  v.  Mesure  pour  Ie  charbon,  f. 
Koolmaking,  v.  Carbonisation,  f. 
Koolmand,  v.  Manne  A  charbon,  f. 
Koolmees,  v.  Charbonnière  (mésange), 

f.;  charbonnier,  m. 
Koolmoes,  o.  Potage  aux  choux,  m. 
Koolmyn,  v.  Houillère,  f. 
Koolpalm,  m.  Palmiste,  m. 
Koolplant,  v.  Plante  de  chou,  f. 
Koolraep,  v.  Chou-navet,  chou-rave,  m, 
Kool8chip,o.C/iflré^onwt£r(vaisseau),m. 
Koolsop,  o.  Soiipe  aux  choux,  f. 
Koolspruit,  V.  Jet  de  chou,  m. 
Koolstof,  V.  Carbone,  m.  — ,  o.  Al^- 

more,  m. 
Koolstofbevattend,  b.  n. )  Carbon(^,qtii 
Koolstofhoudend,  b.  n.    )    contientdu 

carbone. 
Koolstofzuer,  o.  Jeide  carbonique,  tn. 
Kool  stronk,  m.  Trognon  de  chou,  m. 
Koolstruik,  m.  Zie  Koolstronk. 
Kooltuin,  m.  Zie  Kool  bof. 
Koolzaed,  o.  Colza  ou  colzai,  m.;  graint 

OU  semence  de  choux,  f. 
Koolzaedólie,  y.  Huile  de  colza,  f. 
Koolzak,  m.  Sac  it  charbon,  m. 
Koolzuer,  o.  Jcide  carbonique;  carbo- 

nate,  m. 
Koolzwart,  b.  n.  Noir  comme  duchar* 

bon. 
Koon,  V.  Joue,  f. 
Koon  slag,  m.  Soufflel,m. 
Koop,  m,Achat;  mürché,m.;emplette,t 
Koopal,  m.  en  v .  Acheteur,  m.;  ache' 

teuse,  f. 
Koopbrief,  m.  Letlre  d'achat,  f.;  Utre  de 

possession,  m. 
Koopceel,  v.  Zie  Koopbrief. 
Koopdag,  m.  Jour  de  vente,  m. 


Digitized  by 


Google 


KOO 


KOO 


SOS 


Koopen,  b.  w.  Jcfieter. 
Eooper,  m.  Jcheteur,  m. 
Koopgeld,  o.  Prix  d'achat^  m. 
Koop  gierig,  b.  n.  Qui  a  la.  passian  (Va- 

cheUr. 
Koopgoed,  o.  Marchandise,  f. 
Koophandel,  m.   Commerce ;   négoce; 

trafic,  m. 
Koophaiideldryvend,b.  n.  Commergani; 

mare  hand. 
Kooping,  y.  Zie  Koop. 
Koopje,  o.  Bon  marché^m. 
Koopkontrakt,  o.  CorUrat  mereantile^ 

m. 
Kooplust,  m.  Envie  d'acheter^  f. 
Koopman,  m.    Marchand;  négociant; 

commeroanU  m. 
Koopmanaboek,  o.  ^  m.  Livre  d*uh  né- 
gociant^ m. 
Koopmanschap^   v.    Marchandise,  f.; 

commerce^  m. 
Koopmanschappen,  o.  w.  Commercer, 
KoopmanshünteriBg^y,  Pro  fession  mer- 

cantile,  f. 
Koopmanskantoor,  o.  Comptoir  de  né- 
gociant, m. 
KoopmansstyI,m.  Stylede  marchand.m. 
Kooppenning,  m.  Denier  ö.  Dieu,  m.; 

arrhes,  f.  pi. 
Koopprys,  m.  Prix  d'acliat,  prix  coü- 

tant,  m. 
Koopstad,  V.  Filie  marchande  oa  com- 

mergante,  f. 
Koopster,  v.  Jcheteuse,  f. 
Koopvaerder,  m.  Capitaxne  d*un  navire 

marchand  ;  navire  marchand,  m. 
Koopvaerdy,  v.  Commerce  mariiime^  m. 
Koopraerdy schip,  o.  Navire  ou  bdtir 

ment  marchand^  m. 
Koopvaerdy vloot,  v.  Convoi^  m.,  floite 

marc'iande  escortée,  f. 
Koopvernietigend,  b.  n.  Rédhibitovre. 
Koopvemietiging,  v.  Rédhibilion,  f. 
Koopvrieud,  m.  Chaland,  m. 
Koopvriendin,  v.  Chalande,  f. 
Koopvrouw,  V.  Marchande,  f. 
Koopwaer,  v.  Marchandise,  f. 
Koor,  o.  en  v.  Chceur,  m. 
Kooraenleider,  m,  Coryphée,  m. 
Koopbisschop,  m.  Chorévêque,  m. 
Koorboek,  o.  en  m.  Antiphófoire  ou  anr 

tiphonier,  m. 
Koord,  V.  Corde^  f.;  cordon ;  cordeau, 
^iax.;liceUe,t. 

Koordeken, o.  Cordelette,  L,cordeau,m. 
Koordeken,  m.  Doyen  d'un  chapilre^  m. 


Eoordendanser,  m.  Acrobate^  funam* 

bute,  m. 
Koordendansster,  v.  Danseuse  de  corde^ 

Koordendraeijer,  m.  Cordier,  m. 
Koordenmaker,  m.  Cordier,  m. 
Koordeomakery,  v.  Corderie,  f. 
Koordenwerk,  o.  Cordage,  m. 
Koordje,  o.  Cordelette,  f.,  cordeau,  m. 
Koord vormig,  b.  n.  En  forme  de  corde. 
Koorgestoelte,  o.  Formes ;  staties,  f.  pi. 
Koorgetyden,  o.mv.  Office canonial,m. 
Koorgezang,  o.  Ptain-chant,  m. 
Koorheer,  m.  Chanoine,  m. 
Koorhemd,  o.  Surplis,  m. 
Koorjongen,  m.  Enfant  de  choeur,  m. 
Koorkap,  v.  Chape,  t;ptuvial,  m. 
Koorkapdrager,  m.  PorUchape,  cha- 

pier,  m. 
Koorkapkas,  V.  C/w/wer  farmoire),  m. 
Koorkind,  o.  Enfant  de  chosur,  m. 
Koorkleed,  o.  Zie  Koorhemd. 
Koorknaep,  m.  Zie  Koorjongen. 
Koorleseenaer,  m.  Lutrin,  m. 
Koormanteltje,  o.  CainaU,  m. 
Koorn,  o.  Blé^  m  ;  grainSy  m.  pi. 

Kr/;;-    I    ÉpiéetU,  ra. 
Koornakker,  m.  Champ  de  blé^  m.;  terre 

&  blé,  embtavure,  f. 
Koornberg,  m.  Tas  de  blé^  m. 
Koornbloem,  v.  Bluet,  aubifoin,  m. 
Koornbrand,  m.  Niette,  charbucle,  f. 
Koornbrander,  m.  Distillateur  d^eau-de* 

vie  de  grains,  m. 
Koornbrandery,  v.  DistiUerie  d'eau-de- 

vie  de  grains,  f. 
Koornbrandewya ,  m.  Eau-de-vie  de 

grainSt  f. 
Koornbyter,  m.  Calandre,  f.,  cliaran- 

fon,  m. 
Koörndorscher,  m.  Batteur  en  grange, 

m. 
Koorndorsching,  v.  Battage  (du  blé),  m. 
Koorndrager,  m.  Porteur  de  blé,  m. 
Koorngarf,  v.  Gerbe  de  blé,  f. 
Koornhal,  v.  Halle  aux  bles,  f. 
Koornhalm  ,    m.  Chalumeau  ,    c/wm- 

me,  m. 
Koornhandel,  m.  Commerce  de  blés^  de 

grains^  m. 
Koornhandelaer,  m.  Zie  Koornkooper. 
ïoornharp,  v.  Crible,  m. 
Koomhoop,  m.  Tas  de  blé,  m.;  meute  de 

btéyt. 
Koornhulze,  v.  Balie  de  blé,  f. 


Digitized  by 


Google 


^4 


KOO 


KOP 


Koornis,  v.  Abside,  f. 
Koornkooper,  m.  Blatiery  m. 
Koornkoopster,  v.  Marchande  de  bU  ou 

de  grains,  f. 
Koornkrekel,  m.  en  v.  Cigale  (iusecté),  f. 
Koopnland,  o.  Cliampdeble,  m.;  terre 

lübourable ;  terre  A  blé,  f. 
Koopnloof,  o.  Pampe^  f. 
Koornmaeijer,  m.  Moissonneur,  m. 
Koornmaet,  t.  3Iuid ;  boisseau^  m. 
Koornmagazyn,   o.  Dépót  de  blé,  de 

grains,  m. 
Koornmarkt,  v.   )  Marchéau  blé^  mar- 
Koornmerkt,  v.  ƒ      ckéaux  grains ^  m. 
Koornmeter,  m.  Mesureur  de  grains^  m. 
Koornmolen,  m.  Moulin  h  grain,  m. 
Koopnon,  v.  Officiante,  f. 
Koopnroos,  v.  Coquelicot^  m. 
Koornscheidsel,  o.  Bardis  (mar.),  m. 
Koopnschoof,  v.  Gerbe  de  blé,  f. 
.  Koornschop,  v.  Pelle  a  remuer  Ie  bié,  f. 
Koornschuep,  v.  Grange^  f. 
Koornsikkel,  v.  Faucuie^  f. 
Koorntiende,  v.  Dtme  des  blés^  f. 
Koornveld,  o.  Champ  de  blé,  f.:  terre  & 

blé,t 
Koopnverkooper,  m.  Blatier,  m. 
Koopnverkoopster,  v.  Marchande  de  blé 

OU  de  grains^  f. 
Koornverschietep,  m.  Remueur,  m. 
Koorn wanner,  m.  Fanneur,  m. 
Koopnworm,  m.  Charangon^  m.;  calan- 

dre,T. 
Koornwormstekig,  b.  n.  Charangonné, 
Koornzak,  m.  Sac  h  blé^  m. 
Koornzeef,  v.  Zie  Koornhapp. 
Koornzeissen,  v.  Faux ;  fauciUe,  f. 
Koopnzift,  V.  Cribte,  m. 
Koornzifter,  m.  Cribleur,  m. 
Koopnzolder,  m.  Grenierd  blé,  m. 
Kooppok,  m.  Chape,  f.;  surptis,  m. 
Koopstoel,  m.  Forme,  statie,  f. 
Koorts,  V.  Fièvre,  f. 
Kooptsachtigr,  b.  n.  Fiévreux;  fébrile. 
Kooptsaenval,  m.  Jccès  de  fièvre,  m. 
Kooptsbast,  m.  Quinquina,  m. 
Kooptsbastzuep,  o.  Aaide  kinique,  m. 
Koortsbrekend,  b.  n.  Fébrifuge. 
Koortsdag,  m.  Jourede  fièvre,  m. 
Kooptsdrank,  m.  Fébrifuge,  m. 
Koortseloos,  b.  n.  Apyrélique,  sans  fiè- 
vre. 
Koortseloosheid,  v.  Apyrexie,  f. 
Koortsgenezend,  b.  n.  Fébrifuge. 
Koortsig,  b.  n.  Fiévreux;  fébrile. 
Kooptsigheid,  v.  Fièvre^  f. 


)  FiévroUe,  petile  fièvre. 


Koortsje,  o. 

Kooptsken,  o 

Koortsmiddel,  o,  enm.  Fébrifuge^  m. 

Koorts tyd,  m.  Temps  de  la  fiivre,  m. 

Kooptsuer,  y.eno.  Heure  de  la  fièvre,  f. 

Koorts  ver  dpyvend,  b.  u.  Fébrifuge, 

Kooptsveppoozing ,  y.  Jblation,  apy- 

rexie,  f. 
Koopts verwekkend,  b.  n.  Fiévreux. 
Kooptsvlaeg,  v.  jiccès  de  fièvre,  m. 
Koortsvlekken,  v.  mv.  Pétéchies  (méd), 

f.  pi. 
Koortsvry,  b.  n.  Zie  Koortseloos. 
Koortswoptel,  m.  Pied-de-veau,  arum 

(plante),  m. 
Koopzang,  m.  Ptain-cliant,  m. 
Koopzangep,  m.  Chantre,  chorisle,  m. 
Koorzangster,  v.  Choriste,  f. 
Koot,  V.  Osselet,  m.;  jointure,  f. 
Kop,  m.  Tête,  f.;  Utre,  m.;  tasse ; coupe; 

ventouse,  f.;  champignon,  m. 
Kopal,  m.  Copai  (gomme),  m. 
Kopenhagen,  o.  Copenhague(v\\\e), 
Koper,  o.  Cuivre;  airain ;  bronze^  m. 
Koperacbtig,  b.  n,  Cuivreux,  cuivré. 
Koperberg,  m.  Mine  de  cuivre,  f. 
Koperblad,  o.  Feuille  ou  lame  de  cuivre, 

Koperdraed,  m.  Fil  de  laiton,  m. 
Koperen,  onv.  b.  n.  De  cuivre^  d*airain, 

de  bronze. 
Koperen,  b.  w.  Cuivrer, 
Kopererts,  m.  Minerai  de  cuivre ;  airaini 

m.  I 

Kopergeld,  o.  Monnaiedeettivre,  f,;  bit^ 

ton,  m.;  quincaille,  f.  \ 

Kopergieter,  m.  Fondeur  en  cuivre^  m. 
Kopergoed,  o.  Chaudronnerie^  f.  1 

Kopergoud,  o.  Similor  (métal),  m. 
Kopergroen,  o.  Zie  Koperroest. 
Koperig,  b.  n.  Zie  Koperacbtig. 
Koperkleur,  v.  Teint  cuivré,  m.;  couleut 

cuivrée,  f. 
Koperkleurig,  b.  n.  Zie  KoperrerwigJ 
Kopermaking,  v.  Cuprification^  f. 
Kopermengsel,  o.  Fonte,  f. 
Kopermunt,  y.  Zie  Kopergeld. 
Kopermyn ,  v.  Mine  de  etUvre,  f* 
Koperroest,  m.  Vert-de-gris,  m. 
Koperroestachtig,  b.  n.  1    v^^ni^^,^ 
Koperroestig.b.n.         }  Erugtneux.\ 
Koperrood,  o.  Fitriol,  m.;  eouperose,  fl 
Koperroodachtig,  b.  n.  VitrioUque, 
Koperslaegster,  v.  Chaudronniëre^  f. 
Koperslagen  (het),  o.  Chaudronnérit^  f\ 
Koperslager,  m.  Chaudroanier^  m. 


Digitized  by 


Google 


KOP 


KOR 


505 


Koperslagerskunst,  V.  ChaudromierieJ, 
Koperslagersvrouw,  v.  Chaudronniè- 

re,  f. 
Koperslagery,  v.  Chaudronnerie,  f. 
Eopersmid,  m.  Chaudronnier,  m. 
Koperanede,  v.  I  Gravure  sur  cuivre, 
Kopersneé,  v.     f      taille-douce,  f 
Kopersnyder,  m.  Chaicograpfie ;  gra* 

veur  sur  métaux^  m. 
Kop'ersteek,  m.  Zie  Kopersnede. 
Kopers  teken  (het),  o.  Gravure,  f. 
Kopepsteker,  m.  Zie  Kopersnyder. 
Kopervergulder,  m.  Doreur  en  cuivre, 

m. 
Koperverw,  v.  Zie  Koperkleur. 
Koperverwig,  b.  n.  Cuivreux,  cuivré^ 

bronzé. 
Koper  werk,  o.  Chaudronnerie ;  balterie 

de  cuisine;  vaisselle  de  cuivre,  f. 
Koperwording,  v.  Cuprification,  f. 
Kopglas,  o.  rentouse,  f. 
*Kopiöerder,  m.  Copiste,  m. 
♦Kopieren,  b.  w.  Copier. 
♦Kopist,  m.  CopisiCr  m. 
Kopje,  o.  PeHUtête;  petite  tasse^  f. 
Koploo»,  b.  n.  Acéphale,  sans  tête, 
Koploosheid,  v.  Acéplialie,  f. 
Kopmes,  o«  Scari/icaieur,  m. 
Kopnagel,  m.  Cloud  Ute^  m. 
Koppeken,  o.  Zt«  Kopje. 
Koppel,  o.  Couple,  m.  el  f.;  paire,  f.; 

namtre^  m,;  quantiié;  troupe;  aceou' 

pit,  f.,  tien,  m.  — ,  m.  Troussis,  m. 
Koppelaer ,   m.   Entremelteur ;   inlrl- 

gueur,  m. 
Koppelaerster,  v.  Enlremelteuse ;  irUrir 

gueuse,  f. 
Koppelares,  v.  Zie  Koppelaerster. 
Koppelary,  v.  Maquignonnage^m.;  intri' 

gm ;  erUremise,  f. 
Koppelband,  m.  Couple,  accouple,  laisse^ 

Koppeldicbt,  o.  Dislique,  m. 
Koppelen,  b.  w.  Couplet;  accoupler; 

apparier ;  unir. 
Koppelend,  b.  n.  Copulatif;  conjonclif. 
Koppeling,  v.  Accouplemenl ;  apparie- 

ment,  m.;  liaison,  f. 
Koppel  teeken,  o.  TraUd'nnion,  tiret,  m. 
Koppelvers,  o.  Distique,  m. 
Koppelwoord,  o.  Conjonclion ;  copule,  f. 
Koppelwoordje^  o»  Particule  conjonc- 

tive,  f. 
Koppen,  b.  w.    Veniouser ;  scarifier 

(chir.) 
Kopperntaendag,  m.  Lundi  perdu,  m. 

TcmJ. 


Koppig,  b.  n.  Opinidlre ;  capiteux. 
Koppigheid,  v.  EyUêtemenl,  m. 
Koppiglyk,  byw.  Opinidtrément. 
Kopping,  V.  Scariflcation,  f. 
Kopstuk,  o.  Têtière  (d'une  bride),  f. 
Koptrekker,  m.  Tire-tête  (chir.),  m. 
Kopvormig,  b.  n.  Cépfialoïde, 
Eopy,  V.  Copie,  f. 

Kopyhouder,  m.  Fisorium  (impr.),m. 
Korael,m.  Enfant  de  choeur,  m.— ,  o.  en 

V.  Corail ;  grain,  m. 
Koraelachtlg,  b.  n.  Coralloïde;  coral- 

laire, 
Koraelbank,  v.  Banc  de  corail,  m. 
Eoraelboom,  m.  Corail,  azédarac,  m* 
Koraelgewas,  o.  Coralline,  f. 
Koraelkleurig,  b.  n.  Corallin, 
Koraelkruid,  o.  CoraUine,  f. 
Koraelroos,  o.  Panache  de  mer,  m. 
Koraelrood,  b.  n.       )   Corallin,  rouge 
Koraelverwig,  b.  n.   f      comme  coraü. 
KoraeWisscher,  m.  Coraitleur,  m. 
Koraelvisscbery,  v.  Pêche  du  corail,  f. 
Koraelvormig,  b.  n.  Coralliforme. 
Koraelwerk,  o.  Ouvrage  fait  de  corail', 

m. 
Koralen,  onv  b.  n.  De  corail. 
Koran,  m.  Coran,  alcoran.  m. 
Korbeel,  m.  Corbeau  (archit.),  m. 
Kordelier,  m.  Cordelier,  m. 
Korde  wagen,  m.  BroueUe,  f. 
Kordewagenkruijer,  m.  Brouettier,  m. 
Koren,  enz.  Zte  Koorn,  enz. 
Koren,  b.  w.  Fomir,  rendre, 
Korent,  v.  Raisin  de  Corinthe,  m. 
Koren tenkoek,  m.  Gdteau  de  raisins  de 

Corinthe,  baba,  m. 
Korf,  m.  Panier,  m.;  carbeilUy  f. 
Korfdraegster,  v.  Hotteuse,i. 
Korfdrager,.m.  Hotteur,  m. 
Korfflesch,  v.  Dame-Jeanne;  f. 
Korfje,  o.      \  Corbtllon,  m.;  petOe  cor- 
Korfkens  o,   }'      beilk,  f. 
Korfpenning,  m.  Cistophore{médski\le 

m. 
Korfvol,  m.  Corbeillée,  pwneréCy  f  . 
Korfwagen,  m.  Cabas  (voiture),  m-. 
Korhaen,  m.  Francolin,  coqde  bruyere 

on  de»  bots,  m. 
Korhen^  V.  Geiinolte  desbois,  f. 
Korhoen,  o.  Zie  Korhen  en  Korhaen. 
Koriander,  m.  \  Cononrfre  (plan- 

Korianderkruid,o^  f-      te),  f. 
Komanderzaed^  o\,  SemenceS'  deeorian-- 

dre,  f.  pi. 
Korint,  y.  Raisin  de  Corinthi.m. 
20 


Digitized  by 


Google 


306 


KOR 


KOR 


Kork,  enz.  Zie  Kurk,  enz. 

Korl;  enz.  Zie  Korrel »> enz. 

Kornalyn,  o.  Comaline,  f. 

Kornel,  v.  Recoupe,  f.—,  m.  CoUmeltXn, 

Kornelle,  v.  ComouUle  (fruit),  f. 

Kornellenboom,  m.  CommnUer  (arbre), 
m. 

Kornet,  m.  Comette,  guidon^  m.  — •,  v. 
Cornet,  m.;  comette,  f. 

Kornetplaets,  v.  Comette  (emploi).  f. 

Kornetrefi^ister,  o.  Clavron  (jeu  d'or- 
gne),  m. 

Kornilje,  v.  Coronitle  (plante),  f. 

Kornis,  v.  Comiche,  f. 

Kornisschaef,  t.  Bouvement  (rabot),  m. 

Kornoelie,  v.  Comouüle,  f. 

Kornoelieboom,  m.  ComouiiUr,  m. 

Kornoelje,  enz.  Zie  Kornoelie.  enz. 

Kornoeljen,  onv.  b.  n.  De  comouilter. 

Kornuit,  m.  Camarade,  amt,  m. 

Korporael,  m.  Caporat,  m. 

Korporaeldoek,  m.  Corporal,m. 

Korporaelschap,  o.  Escouade,  brigade^ 
f. 

*Korp8,  o.  Corps  (de  troupes),  m. 

Korre,  v.  Filet  pour  prendre  des  hut- 
tres,  m. 

Korrel,  y.enm,  Grain ;  pepin^  m. 

Korrelachtig,  b.  n.  Granuleux ;  granu» 
liforme. 

Korrelen,  b.  w.  Granulery  grener.  — , 
o.  w.  S'égrener. 

Korrelig,  b.  n.  Granuleux ;  grenu. 

Korreling,  y.  Granulation^  f. 

Korrelrand,  m.  Grènetis,  m. 

Korreiye,  o.  Petü  grain,  m. 

Korrelvormig,  b.  n.  Granvliforme, 

Korren,  o.  w.  Rovcouler, 

Kors,  V.  Cresson  (plante),  m. 

Korsel,  enz.  Zie  Korzel,  enz. 

Korset,  o.  Corset,  m. 

Korst,  V.  Croüte,t. 

Korstachtig,  b.  n.  Crustacé;  qui  a  une 
croüte, 

Korstbreker,  m.  Casse-croüte,  m. 

Korsten,  o.  w.  Secroüter. 

Korstig,  b.  n.  Crustacé;  crustodé, 

Korstigbeid,  y.  Croüte ;  dureté^  f. 

Korstje,  o.  Crovstille,  f.;  croüton,  m. 

Kort,  b.  n.  Court;  bref;  succint;  précis ; 
concis ;  tendre.  — ,  by w.  Court ;  brie- 
vement ;  succinctement.  Te  —  schie- 
ten. Jvoir  te  dessous ;  ne  pas  suffire ; 
manquer.  Te  —  doen.  Faire  tort  A. 
Binnen  — .  Bientót,  dans  peu. 

Kortachtig,  b.  n.  Vn  peu  court. 


Kortademig,  b.  n.  Mthmatigue. 
Kortademigheid,  v.  Asthme^  m. 

Kortasemig,  b.  n.  Jsthmatiqtte* 
Kortbekkig,  b.  n.  Brévirostre. 
Kortbondig,  b.  n.Laconique. —fhyw. 

Zie  Kortbondiglyk. 
Kprtbondigheid,  v.  Laconisme^  m. 
•  Kortbondiglyk,  byw.   Laconiquentent. 
Kortborstig,  b.  n.  Asthmatique. 
Kortborstigheid,  ▼.  Asthme,  m. 
Korlbrekig.  b.  n.  FragUe. 
Kortegaerd,  m.eny.  i  Corps  de  garde. 
Kortegarde,  y.  f      m. 

Kortelas,  y.  Coutelas,  m. 
Kortelings,  hywr  Depuis  peu^  récem- 

ment. 
Kortelyk,  byw.  Brièvement,  succincte- 

ment. 
Korten,  b.  w.  Raccourcir ;  couper  ;  ro- 

gner ;  rabattre ;  diminuer,  — ,  o.  v, 

S*accourcir. 
Kortgevleugeld,  b.  n.  Bréoipenne, 
Kortharig,  b.  n.  Ras,  d  poü  court. 
Kortheid,  y.  Brièveté;  petitase ;  ten^ 

dreté,  f. 
Kortheidshalye,  byw.  Pour  abréger. 
Korthoornig,  b.  n.  Brachycère. 
Korting,  y.  Accourcissement ;  rainUs ; 

escompte,  m. 
Kortnagelen,  b.  w.  Couper  les  attgles: 
Kortneuzig,  b.  n.  Camus,  catnard. 
Kortom,  byw.  En  un  mot^  bref. 
Kortoor,  m.  Courtaud,  m. 
Kortooren^  b.  w.  Essoriller, 
Kortpootig,  b.  n.  BrMpède. 
Kortryk,  o.  Courlrai  (yille). 
Kortryksch,  b.  n.  De  Courtrai. 
Korts,  byw,  Depuis  peu,  récemment.  — 

te  yoren.  Peu  auparavanU  —  daema 

Peu  après. 
Kortschrift,  o.  i  Braehygr^pkie 

Kortschryfkunst,  y.  (      f. 
Kortschryyer,  m.  Brachygraphe,  m. 
Kortsnayelig,  b.  n.  Brévtrostre. 
Kortsnebbig,  b.  n.  Brévirostre^ 

Kortsteerten,  b.  w.  Ècouer,  angUtiset 
Kortsteertig,  b.  n.  Brachyure,  écaadi 
Kortstondig,  b.  n.  Court,  éphémért. 
Kortstondigheid,  y.  Brièveté,  f. 
Kort8wyl,y.  Plaisantetie,  f.;  büdknage\ 

passé- temps,  m. 
Kortswylen,  o.  w.  Pknsanter,  bmümet 


Digitized  by 


Google 


KOS 


KOU 


307 


Kortswyier,  m.  Plaisant,  raUUur,  m, 
Kortswylig,  b.  n.  PUmant ;  badin.  — , 

byw.  PLauamment. 
Kortswyligheid,  v.  Zie  Kortswyl. 
Kortvlerken,  b.  w.      I  Zie  Kortwie- 
Kort vleugelen,  b.  w.    |      ken. 
Kortvleugeligr,  b.  n,  Bréviperme. 
Kortvoetig',  b.  n.  Brévipède. 
Kortwieken,  b.  w.  Couper  ou  Pogner  les 

aHesè. 
Kortzigtig^,  b.  n.  Myope, 
Kortzigtigheid,  v.  Myopie^  f. 
Korvet,  v.  Corvette,  f. 
Korzel,  b.  n.  Colére;  vi(;  bizarre;  ca- 

pricieux.  — ,  byw.  Bizarrement ;  ca^ 

pricieusemenL 
Korzelbeid,  v.  Colère,  f.;  emportement^ 

m. 
Korzelhoofd,  o.  Tête  chaude,  f. 
Korzelhoofdig,  b.  n.  Emporté;  capri- 

deux, 
Eorzelboofdigheid ,  v.   Emporiement; 

caprice,  m. 
Korzelig,  h.  SL  Zie  Korzelhoofdig. 
Korzelkop,  m.  Zie  Korzelboofd. 
Kossem,  m.  Fanon^  m. 
Kost,  m.  Jliment,  m.;  nourrüure,  f.; 

entreHen^  m.;  pension^  f.;  frais^  m.  pi., 

dépeme,  f. 
Kostbaer,  h.n.en  byw.  Cher, 
Kostbaerheid,  v.  Cherté,  f,,  prix,  m. 
Kosteloos,  b.  u.  Exempt  de  totts  frais^ 

gratuit.  — ,  byw.  Sans  frats,  gratis. 
Kostelyk,  b.  n.  Magniflque ;  exquis; 

précteux ;  cher.  — ,  byw.  MügniM^^' 

ment. 
Kostelykheidy  v.  Magnificence ;  cherté. 

Kosten,  o.  w.  Caüier^ 

Koster,  m.  Clerc,  sacristain^  m. 

Kosteres,  v.  Sacristine,  f. 

Kosterin,  v.  Zie  Kosteres. 

Kostganger,  m.  Pensionnaire,  m. 

Kostgangster,  v.  Pensionnaire^  f. 

Kostgast,  m.  Pensionnaire,  m. 

Kostgastbouder,  m.  Bóte,  m. 

Koötgeld,  o.  Pension,  f. 

Kosthuis,  o.  Pemion,  f. 

Kostkind,  o.  Jeune  pensionnaire,  m.  et 

Kostkrnid,  o.  Coq^des-jardins  (plante), 

m. 
Kostschool,  V.  Pension,  f.;  pensionnat , 

m. 
Kostschoolhouder,  m.  Maïtre  de  pen- 

sion,  m. 


Kostschoolhoudster ,   y.  Mattresse  de 

pension^  f. 
*Ko8tuem,  o.  Costume,  m. 
Kostaemafmeter  ,  m.  Costumomètre  ^ 

m. 
Kostuemmaker,  m.        ) 
KostuemTerhuerder,  m.  \  Costumier^m. 
KostuemTerkooper,  m.  ) 
Kostvry,  b.  n.  Exempt  de  frais ;  sans 

frais, 
Kostvryheid.  V.  I   Exemption  de 

Kostvryhottoing,  ▼.     f     frais,  f. 
Kostwinningy  ▼.  Gagne-pain;  métier; 

état,  m. 
Kot,  o.  Cachot;  galetas;  taudis;  trou^ 

m.;toge,  f.;chenii,m. 
Koten,  o.  w.  Jouer  aux  osselets. 
Koteren,  b.  w.  Curer  (les  denU). 
Kotter,  m.  C«it«r  (vaisseau),  m. 
Kou,  y.  Zie  Koude. 
Koud,  b.  n.  Froid.  — ,  byw.  Frotde^ 

ment. 
Koudaehtig,  b.  o.  Un  peu  froid. 
Koude,  V.  Froid,  m.;  jroidure;  fièvre, 

f.]  vent  frais,  m. 
Koudelyk,  b.  n.  Friteux.  — ,  byw.  Frei- 

dement. 
Koudemeter,  xn.  Psychromèlre,  m. 
Kouden,  b.  w.  Befroidir.  — ,  o.  w.  Se 

refroidir. 
Koudheid,  y.  Zie  Koude. 
Koudje,  o.  Fent  frais,  m. 
Koudjes,  byw.  Vn  peu  froidement. 
Koudslagter,  m.  tiCarcheur,  m. 
Koudyochtig,  b.  n.  FlegnuUique. 
Koudyochtigheid,  y.  Ftegme,  m. 
Koudyuer,  o.  Gangrène,  f. 
Koudzweet,  o.  Sueur  froide,  f. 
*Koul6ur.  Zie  Kleur. 
Kous,  y.  Bas,  m.;  cosse  (mar.),  f.  Vette 

— .  Douceite,  mdche,  f. 
Kousenband,  m.  Jarretière,  f. 
Kousenbreider,  na.  Tricoieur,  m. 
Kousenbreister,  y.  Tricoteuse,  f. 
Kousenfabriek,  y.  Zie  Kousenweyery. 
Kousenlapper,  m.  Rnvaudeur,  m. 
Kousenlapster,  y.  Bavaudeuse,  f. 
Kousenlint,  o.  Jarretiére,  f. 
Kousenmaker,  m.  Zie  Kousenweyer. 
Kousenstopster,  y.  Bavaudeuse,  f. 
Kousenyerkooper,  m.  Cliauhsetier;  bon- 

netier,  xn. 
Kousenyerkoopster,  v.  Marchande  de 

bas ;  bonnetiere,  f. 
Kousenweefgetouw,  o.  Métier  d  bas , 

m. 


Digitized  by 


Google 


508 


KRA 


KRA 


Kousenweyen  (het),  o.  Bonneterle,  f. 

Kousenwever,  m.  Chamselier ;  bonne- 
tier,  m. 

Kousenwevery,  v.  Fabrique  de  bas;  bon- 
neterU,  f. 

Kousenwinkel,  m.  Boutique  de  chausse- 
tier,  f.  ^ 

Kout,  m.  Discours;  entretieUy  m. 

Koutachtigr,  b.  n.  Causeur, 

Kouteo,  o.  en  b.  w.  Parier;  discourir ; 
causer;s"entretenir. 

Kouter,  m.  Parleur;  discoureur ;  cau- 
seur, m.  — ,  o.  Coutre ;  soc,  m. 

Koutster,  v.  Parleuse ;  causeuse,  f. 

Kouw,  V.  Cage,  f. 

Kou w vol,  V.  Cagée,  f. 

Kozak,  m.  Cosaque,  m. 

Kozakkendans ,  m.  Cosaque   (danse), 

Kozyn,  m.  Cousin^  m.  Zie  Kazyn. 
Krab»  ▼.  Crflbe,  m.;  éyratignure,  f. 
Krabbe,  v.  Zie  Krab. 
Krabbelaer,  m.  Griffonneur ;  écrivaü- 

leur,m, 
Krabbelaerster,  ▼.  Griffonnièré,  f. 
Krabbelen,  b.  en  o.  w.  Griffonner;  bar- 

bouiUer. 
Krabbelig:,  b.  n.  Griffonné;  barbouiUél 
Krabbelingr,  v.  Griffonnage,  m. 
Krabbekichrift,  o.  Griffonnage,  m. 
Krabbelvuisten,  o.  w.  Se  baltre^d  coups 

de  poing. 
Krabben,  b.  w.  Gratter;  égratigner. 
Krabbenëter,  m.  Cm^r  (oiseau),  m. 
Krabber,  m.  Égratigneur;  racteiir;  ra- 

cloir;grattoir,  m.;  rouanne,  f. ;  tire- 

bourre,  m.;  ratissoire,  f. 
Krabbersvedel,  v.  Crincrin,  m. 
Krabbeschuit,  y.  Barque  de  pécheur  de 

arabes,  f. 
Krabbesteen,  m.  Crabite,  m. 
Krabplaets,  y .  Grat,  m . 
Krabsel,  o.  Egratignure ;  racLure,  f. 
Krabster,  v,  Égratigneuse,  f. 
Krabyzer,  o.  Paroire  (outil),  f. 
Kracht,  v.  Force ;  vigueur ;  énergie ;  au- 

torüé;  puissance ;  vertu ;  facuUé;  va- 

Uur,  f.;  pouvoir,  xn.;  vioUnce,  f.  Uit 

—  van.  En  vertu  de* 
Krachtdadig,  b.  n.  Efficace;  puissarU; 

énergique*  — ,  byw.  Zie  Krachtdadig- 

lyk. 
Krachtdadigheid,  y.  Efficadté;  énergie; 

force ;  vigueur;  vertu,  f. 
Krachtdadigl>k,  byw.   Efficacement ; 

énergiquement ;  puissamment. 


Krachteloos,  b.  n.  Faible ;  impuissant ; 

énervé.  — ,  byw.  Faibtement. 
Krachteloosheid,  y.  Faiblesse  ;  impuis- 

sance,  f. 
Krachtelyk.  Zie  Krachtig. 
Krachtens,  voorz.  En  vertu  de. 
Krachtig,  b.  n.  Fort ;  vigoureux  ;  pvis- 

sant;  efficace;  énergique;  acCip  — , 

byw.  Zie  Krachtiglyk. 
Krachtiglyk ,  byw.  Fortement  ;  puis- 
samment. 
Krachtleer,  v.  Dynamique,  f. 
Krachtmeetkunde,  v.  Dynamétrie^  f. 
Krachtmeetkundig ,  b.  n.  Dynamélri' 

que. 
Krachtmeter,  m.  Dynamètre,  m. 
Krachtmeting,  v.  Jïgnamétrie^  f. 
Krachtvermindering,  y.  AtténtutÜon, 

f.,  affaiblissement,  m. 
Krachtvol,  b,  n.  Zie  Krachtig. 
Kraeg,  m.  Colleretle;  fraise,  f.;  cöt^  col- 

let,  m, 
Kraegdrager,  m.  PortecoUet,  m. 
Kraegman,  m.  Ducatan,  m. 
Kraegrok,  m.  Carrick^  m. 
Kraegsteen ,  m.  Mutule,  f.,  modUlm 

(archit.),  m. 
Kraei,  v.  Comeille,  f. 
Kraeibet,  m.  Bec  de  corneiüe,  m. 
Kraeijen,o.  w.  Babiller,  crier  comme  Ia 

comeille ;  coqueliner ,  chanter  (comme 

te  coqy;  crier;  rapporter,  — ,  b.  w. 

Annoncer, 
Kraeijennest,  o;  m.  en  y.  Nid  de  cot' 

neilte^  m. 
Kraeijenvoet,  m.  Coronope  (plante),  m. 
Kraeijör,  m.  Rapporteur,  m. 
Kraeioog,  o.  en  v.  Zie  Kraenoog. 
Kraek,  v.  Caraque  (navire) ,  f .  — ,  m. 

Craquemenl,  m. 
Kraekamandel ,  m.  Jtnande  cassante, 

Kraekballeken,  o.  Crequelte,  f. 
Kraekbeen,.o.  Cartilage,  m. 
Kraekbeenachtig,  b.  n.  Cartilagineux. 
Kraek beenbcschi^y ing,  y.  Ctumdrogra- 

phie,  f. 
Kraekbeenig,  b.  n.  Cartilagineux. 
Kraekbeenkunde,  v.  {    /t*,^„  .^^.    .^  - 
Kraekbeenleer,y!      [   €hondrologie,t 
Kraekbes,  y.  Zie  Kraekbezie. 
Kraekbezie,  v.  Baie  d*airelle  oa  de  myr- 

tiUe.ï, 
Kraekbeziestmik,  m.  AireUe ,  myrtiUe , 

Kraekschip,  o.  Caraque  (aayire),  f. 


Digitized  by 


Google 


KRA 


KRA 


509 


Kraeksteen,  m.  Noyau  (de  fruit),  m. 
Krael,  o.  en  v.  Zie  Korael,  o.  eti  y. 
Kraelscbaef»  ▼.  Mouchette  (rabot) ,  f. 
Kraem  »  v.  en  o.  Boutique ;  échoppe ; 
mercerie ;  affaire ,  f.  — ,  v.  Coucfie , 

Ertembed,  o.  Conche.  f. 

Kraem beTallingr,  y.  Accouchement^  m. 

Kmembewaerster,  y.  Garde  (Vaccouchée, 

f. 
Kraemkind,    o.   Enfant  nouveau-né , 

m. 
Kraemyrouw,  y.  Accouchée^  f. 
Kraemzuiyering',  v.  Fidanges,  f.  pi. 
Kraen,  y.  Grue,  f.;  rotnnety  m. 
Eraeobaik  ,  m.  Boaoir  (mar  ) ,  m. ;  eco- 

jjwï/ie,  f. 
Kraenbek,  m.  Bec-degrue^  geranium 

(plante],  m. 
Kraenhals,  m.  Coii  de  grue^  m. 
Knenladder,  y.  Échetier,  m. 
Kraenoo^,  o.  en  y.  iVou;  vomique^  f. 
Kraenoo^n,  o.  w.  Dormir  les  yeuxö, 

demiouverts. 
Kraenrad,  o.  A(Wé  d*Une  grue,  f. 
Sraensleutel,  m.  Clefd*un  rolnnet,  f. 
Kraenyalk,  m.  Faucon  gruyer,  m. 
Kraenyogel,  m.  Grue  (oiseau),  f. 
Kra|;enmaker,  m.  Cotletier,  ql 
Krak ,  xn.  Fente ;  félure ;  crevassp ,  f. ; 

êgèibtissement  y  m.;  diminütion;  brè- 

cke,  f. ;  craquement,  m. 
Krakeel,  o.  QnereUe,  dispute,  rixe^  t 
Krakeelacbiig,  b.  n.  Querelleur. 
Krakeelder,  m.  Zie  Krakeeler. 
Krakeelen,  o.  w.  QuereUer,  disputer. 
£rakeeler,  m.  Querelleur;  chicaneur, 

m. 
Krakeelig,  b.  d.  Querelleur. 
Krakeeling,  y.  Zie  Krakeel. 
Enkeellast,  m.  Zie  Krakeelzucbt. 
Krakeclster,  y.  QuereUeuse,  f. 
Erakeelziek,  b.  n.  Querelleur, 
Erakeelzfekte,  y.  \  Humeur  querelleu* 
Krakeelzucbt,  v.  f      se^  f. 
Krakeelzucbtig,  b.  n.  Querelleur, 
ErakeltDg,  m.  Craquetin  (gftt^au),  m. 
KrakeD,  b.  w.  Croquer;  cas^er  [des  noix, 

ete.];  vider;  dévorer;  affaiblir,  — , 

o.  w.  Craquer.  Het  yriest  dat  bet 

kraekt.  //  gele  è  pierre  fendre. 
Krakend ,  b.  n.  Craquant ;  croquant, 
Kraker,  m.  Casse-noix,  m. 
Kraking,  y.  CraquemefU,  m. 
Krakken ,  o.  w.  Diminuer,  s'affaibHr, 

— ,  b.  yr.  Diminuer,  aUaiblir. 


Kralen,  ony.  b.  n.  Zie  Koralen. 

Kram  ,  y.  Crampon  ;  gond  ;  fermoir , 

m. 
Kramen,  o.  w.  Accoucher. 
Kramer,  m.  Boutiquier;  mercier;  détail- 

lant ;  colporteur,  m. 
Kramersgeest ,  m.  Esprit  mercantile  , 

m. 
Kramersgilde,  o.  Mercerie,  f.,  corps  des 

merciersy  m. 
Kramerslatyn,  o.  Latin  de  cuisine,  m. 
Kramersmars,  y.  Balie,  malle,  f. 
Kramersstiel,  m  Colportage,  m. 
Kramersyolk,  o.  Nation  toutiquière , 

f. 
Kramerswaren,  y.  my.  Mercerie,  f. 
Kramery  ,  v.  Marchandise ;  mercerie ; 

quincaillerle  ,  f. ;  accmchement,  m. 
Kraming,  v.  Accouchement,  m. 
Krammeken,  o.  Cramponnet,  m. 
Krammen,  b.  w.  Cramponner, 
Krammetje,  o.  Crarnponnet,  m. 
Kramp,  v.  Crampe,  f.;  spasme,  m. 
Krampacbtig ,  b.  n.  Spasmodique  ;con- 

vulsif.  — ,  byw.  Convulsivement, 
Krampader,  v.  Varice,  f. 
Krampaderig,  b.  n.  Fariqueux, 
Krampig,  b.  n.  Zie  Krampacbtig. 
Krampleer,  y.  Spasmologie  (méd.),  f. 
Krampmiddel,  o.  en  m.  Remede  spaS' 

modique,  m. 
Kramp visch,  m.  Torpille,  T. 
Krang,  b.  n.  Retoumé ,  renversé.  — , 

byw.  A  Cenvers. 
Krank,  b.  n.  Indisposé,  malade;  faible; 

mauvais ;  cliélif. 
Krankacbtig,  b.  n.  Maladif;  valétudi" 

naire. 
Krankbed,  o.  lAt  de  malade,  m. 
Kranken,  b.  w.  Zie  Krenken. 
Krankenbewaerster ,  V.  Garde-malade , 

f. 
Krankheid,  y.  Maladie;  faiblesse,  f. 
Krankhoofd,  o.  Fou,  ra. 
Kraukhoofdig,  b.  n.  Fom,  imbécile. 
Krankhoofdigheid,y.  Dénience;  folie, 

f. 
Krankboofdiprlyk,  byw.  Foliement. 
Krankte,  y.  Zie  Krarikheld. 
Kranliwacbter,  m.  Infirmier,  m. 
Krankwachtster,  v.  Infirmière,  f. 
Krankzinnig,  b.  n.  Zie  Krankhoof^ig. 
Krankzinnigheid,  y.  Zie  Krankhoofdig- 

beld. 
Krankzinniglyk,  byw.  Foltement. 
Krans,  m.  Rond;  anneau;  eerde,  m,) 


Digitized  by 


Google 


310 


KRE 


KRE 


guirlande;  enseigne,  f.;  lustre,  m., 
glaire^t 

Kransbloemig,  h.  n.  CoroUiftore  (bot.). 

Kransen,  b.  w.  Couranner, 

Kransie,  o.    )  Petite  puirtande;  sociélé 

Kransken»  o.  f    d'amii,  f.;  cercle,  m. 

Kransnaed»  m.  Suture  ccronale,  f. 

Kransvormig,  b.  n.  Coronoïde, 

Kranswerk,  o.  Guirlandes,  f.  pi. 

Kranswyze,  byw.  En  forme  de  guir- 
lande. 

Krant,  y.  GazeUe,  f.;  joumal,  m. 

Krantier,  m.  Gazetier ^  m. 

Krap ,  ▼.  Garance  (plante) ,  f. ;  fermoir 
[d*un  livre),  m.;  griblettey  f. 

Krap,  byw.     )  Trap  eouri;  trap  peu; 

Krapjes,  byw.  f    tropjuste;  &  peine. 

Krapwortel,  m.  Bacine  de  garance,  f. 

Kras,  b.  n.  Alerte^  agile,  fort.  — ,  v. 
Egratignure;  raie,  f.  — ,  in.  Croasse- 
ment.m. 

Krasborstel,  m.  en  y.  Boësse,  f. 

Krassen ,  b.  w.  Graller ;  égratigner ; 
rayer.  — ,  o.  w.  Croasser;  butmUr ; 
ener. 

Krasser,  m.  Tire-bourre,  ra. 

Krassing.  y.  Croassementy  m. 

Krat,  o.  Fond  d*une  voiture,  m. 

Kratsen,  enz.  Zie  Krassen,  enz. 

Krats  wol,  y.  Bourre  lanice,  f. 

Krauw,  y.  Coup  de  griffe,  m. 

Krauwaedje,  y.  )  ^^  . 

Krauwagie,Y.  f  *^*^» '• 

Kranwel;  m.  Ongle,  ra.;  griffe,  f. 

Krauwen,  b.  w.  Gratter ;  rafler* 

Krauwer,  m.  Maltótier,  m. 

Krauwery,  y.  Zie  KncYelary. 

Krauwsel,  o.  Teigne ;  dartre ;  gale,  f. 

^Kreatuer.  y.  en  o,  Créature^  r. 

Kreb,Y.ZteKrib. 

*Kfe(iiet,  o.  Crédit,  ra. 

Kredietbrief,  ra.  Lettre  de  crédit,  f. 

Kredietloos,  b.  n.  Discrédité. 

♦Kredi teren,  b.  w.  CrédUer. 

Kreeft,  m.  Écrevisse,  f.;  cancer,  m. 

Kreeftdicht,  o.  Palindron\e.  m. 

Kreeftengang,  ra.  Marche  retrograde,  f. 

Kreeftensoep,  y.  Bisque,  f. 

Kreeftgestarnte,  o.  I   ConsteUatum  du 

Kreeftgesternte,  o.  f      Cancer^  f. 

Kreefueerkring,  m.  Tropique  du  Can- 
cer, m. 

Kreeftnat,  o.  CouUs  ou  bouillon  d'écre- 
visses,  ra. 

Kreeftscheren,'Y.  mY.  Pinces  d'écrevisse, 
•f.  pi. 


Kreeftsoogen,  o.  en  y.  mY.  Yeux  d'écre- 

visses ,  m.  pi. 
Kreeftsteen,  m.  Astadte^  ra.,  aslaco- 

lithe,t. 
Kreeftteeken,  o  Signe  du  Cancer,  m. 
Kreefttegengift,  o.  Diacarcinon  m. 
Kreek,  y.  Canal  sinueux,  m.;  crique, 

anse,t, 
Kreelge,  o.  Accul,  m  ,  anselte^  f. 
Kreel,  y.  Cordon,  m. 
Kroelen,  b.  w.  Border  (an  cbapeau). 
Kreet,  ra.  Grand  cri,  ra. 
Kreeuwen,  o.  w.  Crier;  guerelier. 
Kregel,  b.  n.    )   Acari&tre;  opinidtre ; 
Kregelig,  b.  n.  |      hargneux. 
Kregeligheid ,  y.   Uuineur   fdcheuie ; 

opinidtrete,  f. 
Kreits,  ra.  Cercle,m. 
Kreitsbrief ,  m.  Circulaire ;  lettre  eney- 

clique,  f. 
Krekel ,  ra.  a»  y.  CaracoUe ,  f.;  griHon^ 

ra.;  dgale,  f. 
Krekelachtig,  b.  n  Cicadaire, 
Krekelen,  o.  w.  Gritloter,  cigaUr. 
Krekt,  b.  n.  Justi,  correct,  — ,  byw. 

Justement,  correUement. 
Krem,  m.  ÉmeriUon  (oiseau),  m. 
Kremer,  ra.  Zie  Kramer. 
Kreng,  o.  Charogtie^  f. 
Krengen,  b.  w.  Toumer;  caréner.  — ,  o. 

w.  Voguer  en  penchant;  nffarchonr 

daiUer, 
Krenken,  b.  w.  Nuire è ;  affaibUr;  aUé- 

rer;  déroger. 
Krenking,  Y.  Affaiblissement ,  m. ;  aUé-- 

ration ;  atteinte ;  dérogation,  f. 
Krenkte,  y.  Zie  Krankheid. 
Krent,  y.  Raisinde  Corinthe,  ra. 
Krentenkoek,  ra.  Gdteau  de  raisim  de 

Corinthe,  baba,  m. 
Kreool,  ra.  e^i  y.  Créole,  ra.  e(  f. 
Krepel,  h.n  Zie  Kreupel. 
^Krepon,  m.  Crépon  (étoffé),  m. 
Kreppen,  b.  w.  Crêper  [les  cheveux). 
Kret,  o.  Zie  Krat. 
Kreta,  o.  CrèU  (tle).  f. 
Kretenser,  ra.  Crétois,  ra. 
Kretenserin,  y.  Créloise,  f. 
Kretiscb,  b.  n.  Crétois. 
Kreuk,  y.  PU ;  faux  pti ,  m.;  taehe,  f. 
Kreukel,  m.  en  y.  Zte  Krekel. 
Kreukelen,  b.  w.  Zie  Kreuken. 
Kreuken,  b.  w.  Chiffonner ;  froUser; 

courber;  nuire  d.  — ,  o.  w.  Perdre 

courage. 


Digitized  by 


Google 


KRI 


KRI 


311 


Kreunen ,  o.  w.  Gémir;  soupirer;  se 

pUdndre. 
Kreupel,  b.  n.  Boiteux;  estropié;  im- 
parfait;  UnL  — ,  byw.  Mal;  ienU- 
ment. 
Krenpelbosch,  o.  Taillis;  bois  taüUs , 

m.;  broussaüUs,  f.  pi. 
Kreupelgrnui»  o.  Renouée  (plante),  f. 
KrenpeUieid»  y.  ClochemerU,  boitement, 

m. 
Kreos.  v.  Jable,  m.;  rouanne,  f. 
Krerei»  ▼.  Démangeaison,  f. 
Krevelen,  o.  w.  Déinanger. 
KreYelincr,  ▼.  Démangeaison,  f. 
Krib,  ▼.  Crèches  mangeoire;  méchante 

femme^  f. 
Kribbebyten,  o.  w.  Tiquer. 
Kribbebyter,  m.  Cheval  Uqueur;  homme 

hargntux,  m. 
Kribbebjting,  v.  Tic,  m. 
Kribbeby tster,  y.  Femme  bargneuse ,  f. 
Kribbelen ,  b.  w.  Grifformer.  — ,  o.  w. 

Se  quereUer  eontinuellemenL 
Kribbeliog,  y.  Querelle,  f. 
Kribben,  o.  w.  Se  quereUer» 
Krlbbery,  v.  QuereUe,  f. 
Kribbig,  b.  n.  QuereUeur;  hargnetix. 
Kribbigheid,  y.  Humeur  querelieuse^L 
Kri^T,  b.  n.  Zie  Kregel,  enz. 
Kriek,  y.  Cerise,  f.;  griiion,  m. 
Kriekbloeisel ,  o    Fleurs  de  cerisier, 

f.  pi. 
Kriekeiaer,  m.  Zie  Kriekenboom. 
Krieken,  o.  w.  Zie  Kraken  en  Kreke- 

len. 
Krieken  (het) ,  o.  Bet  —  yan  den  dag. 
U  point  du  Jour,  m.,  l*aube,  f.  Met 
het  —  yan  den  dag.  Au  point  du 
jour, 
Kriekenboom,  m.  Cerisier,  m. 
Kriekenboomgaerd,  m.  Cerisaiey  f. 
Krieksap,  o.  Jus  de  cerise,  m« 
Krieksteen,  m.  Noyau  de  cerise,  m. 
Kriel,  o.  Rebut,  m.  — ,  m.  en  y.  Nabot^ 

nam,  m.;  naboU^  naine^  f. 
Kriel,  b.  n.  PélulofU.'--,  byw.  Pétuiam- 

ment. 
Krieldiertje,  o.  Animalcule^  m. 
Krielen,  o.  w.  FourmiUer, 
Krielend,  b.  n.  GrouUlant. 
Krielhaentje,  o.  Cochet,  m. 
Krielheid,  y.  Pélulance,  f. 
Krieltje,  o.  Cochet,  m. 
Kriemelen,  o.  w.  Lambiner. 
Krlemelig,  b.  n.  Lambin ;  embrouüU. 
Kriemelschrift,  o.  Griffonnage,  m. 


Kriewel,  enz.  Zie  Kreyel,  enz. 

Kriezel,  y.        1    «  .  .  **    * 

Kriezeltje,  o.   \  ^^^>  °^'  ^^^^  ^• 

Krikkemik,  y.  Cabre;  chèvre^  f.;  cric^ 
enqiti^  m. 

Krikken,  o.  w.  Zie  Krikkrakken, 

Krikkrakken,  o.  w.  Craquer. 

Krikman,  m.  Eau-de-vie,  f. 

Krim  (de),  y.  La  Crimee  (preiqu'lle),  f. 

Krimp,  y.  Manque,  m.;  disette,  f.—, 
b.  n.  Frais. 

Krimpen,  b.w.  Resserrer,  crisper,  rétré- 
dr.  — ,  o.  w.  Se  rétrécir;  se  déjeUr; 
s'accourcir;  ceder, 

Krimpig,  b.  n.  Frileux, 

Krimping,  y.  RétrécissemetU,  m.;  een- 
traction ;  crampe,  f. 

Krimpyisch,  m.  Poisson  frais,  m. 

Kring,  m.  Cercle ;  anneau,  m. 

Kringachtig,  b.  n.  Circulaire, 

Kringbeweging,  y.  Mouvement  circu- 
laire, m. 

Kringdicht,  o.  Poime  cyclique,  m. 

Kringdichter,  m.  Poite  cyclique^  m. 

Kringelen,  o.  w.  Zie  Krinkelen. 

Kringswyze,  byw.  Circulairemenl, 
Kringyinner,  m.  Bouclier^  cycloptère 

(poisson),  m. 
Knngyorinig,  b.  n.  Circulaire, 
Kringwaerzegger,  m.  Gyromancien,  m. 
Kringwaerzeggery,  y.  Gyromancie,  f. 
Kringwaerzegster ,  v.  Gyromancienne  , 

Krinkel,  m.  en  y.  Sinuosiié;  gale,  clo* 

que,  f. 
Krinkelen,  o.  w.  Serpenler,  Zich  — . 

S'erUortiUer. 
Krinkelyloed,  m  Méandre,  m. 
Krinsen,  b.  w.  Nettoyer, 
Krint,  y.  Zie  Krent. 
Krioel,  o.  Frétillement ;  fourmillement^ 

m. 
Krioelen,  o.  w.  FourmUUr ;  frétüler. 
Krip,  y.  en  o.  Crépon  (étoffe),  m. 
Kripfloers,  o.  Zie  Krip. 
Krippen,  ony.  b.  n.  De  crépon, 
♦Krisis,  y.  Crise,  f. 
Krissen,  o.  w.  Pétiller^  craqueler. 
Kristal^  o.  en  m.  Cristal,  m. 
Kristalbeschryyer,  m.  Cristallographe^ 

m. 
Kristalbes'chryying ,   y.    Cristallogra» 

pMe^t 
Kristalbeyattend,  b.  n.  Cristallifère,    - 


Digitized  by 


Google 


512 


KRO 


KRO 


Kristalbewerking,  v.  Crislallerie,  f. 
Kristal  fabriek,  v.  CrisUiUerie,  f. 
Kristalglas,  o.  Ferre  decristaly  m. 
Kristalkas,  V.  Cm/aWier  (armoire),  m. 
lkTï^iQXk\iïid.Q,y,CrislaUogrüphie,cristalr 

lologie,  f. 
Kristalkundiff,  b.  n.  Cristallographique^ 

cristallologjque. 
Kristal  kundige,  m.  Crislallographe,  m. 
Kristalleer,  v.  CrisUUlologie,  f. 
Kristallen,  onv.  b.  n.  De  crislai, 
Kristallig,  b.  n.  CrislüUin, 
Kristaliiseerbaer,  b.  n.  CrihtaUisüble, 
Kristalliseerbaerbeid,  v.  Crisiallisain- 

lité,  f. 
Kristalmaken  (het),  o.  Cristallerie  (art), 

Kristalmakery,  v.  CrislaUerie,  f. 
Kristalmaking,  v.  Cristallisaliun,  f. 
Kristalmyn,  v.  CristaUière,  f. 
Kristalschietiüg,  v.  CristalUsation,  f. 

l[ïi^[:llte^-.   }  Cristamer^r.. 

Kristal  vorm,  m.  Forme  cristaUine,  f. 

Kristalvorming,  v.  Cristallisalion,  f. 

Kristalyn,  o.  Cristal,  m. 

Kristalynen,  onv.  b.  n.  De  cristal ;  cris- 
tallin ;  diaphane, 

Kristalyning,  v.  Cristallisation,  f. 

Kristen,  enz.  Zie  Christen,  enz. 

♦Kritiek,  v.  Crilique,  f.  — ,  b.  n.  Crili" 
que. 

*Kritiker,  m.  Ciitiqve,  m. 

♦Kritisch,  b.  n.  Crilique, 

Krits,  m.  Cercle,  m. 

Kroaet,  m.  Croate^  m. 

Kroaetsch,  b.  n.  Croate,  de  Croatie. 

Kroatië,  o.  C)vatie  (contrée),  f. 

Kroatisch,  b  n.  Croate,  de  Croatie. 

Krochen,  o.  w.  Zie  Kruchen. 

Krocht,  V.  Zie  Kroft. 

Krodde,  v.  Iviaie,  f. 

Kroeg,  V.  Cabaret  torgne,  m.]  gargote; 
guinguetie,  f.;  estaminet.  m. 

Kroegachtig,  b.  n.  Cabarétique. 

Kroegbal,  o.  Bastringue,  m. 

Kroegen,  o.  w.  Cabareler,  gargoter. 

Kroeger,  m.  Pilier  de  cabaret;  cabare- 
tier, m. 

Kroeghouder,  m.  Cabaretier,  m. 

Kroeghoudster,  v.  Cabaretière,  f. 

Kroeglooper,  m.  Pilier  de  cabaret,  m. 

Kroegwaerd,  enz.  Zie  Kroegweerd,  enz. 

Kroegweerd,m.Car^<?aVr,ca^flre/ter,m. 

Kroegweerdin,  v.  Gargolière,  cabare- 
tière^ f. 


Kroes,  m.  Gobelet;  creusel ;  cratère^  m. 
Kroes,  b.  n.  Crépu,  frisé;ridé;  dgaré; 

déconcerlé ;  rude ;  crueL 
Kroesbezie,  enz.  Zie  Kruisbezie,  enz. 
Kroeskop,  m.  Tête  frisée,  f. 
Kroezelen,  o.  w.  Se  crêper,  se  firiter. 
Kroezelig,  b.  n.  Crépu^  colonne. 
Kroezen,  o.  w.  Zie  Kroezelen. 
Kroft,  V.   Souterrain;  antre,  m.;  ca- 

veme ;  arotte  ;  cryptCy  f, 
Krok,  V.  Sainfoin  (plante),  m. 
Kroken,  b.  w.  Zte  Kreuken. 
Krokodil,  m.eny.  Crocodile,  m. 
Krokodilstranen ,  m.  mv.  Lartaes  de 

crocodile,  larmes  feintes,  f.  pi. 
Krokus,  m.  "         )   r^.>^«*   «, 
Krokusbloem,v.   )  Croctw,  m. 
Krol,  V.  Frisure;  boude  de  ctuveux; 

volute,  f.;  copeau^  m.  — ,  o.  MaUon- 

nette,  f. 
Krolandyvie,  v.   Chicorée  frisü,  esca- 

rote,  f. 
Krolbol,  m.  Tête  frisée,  f. 
Krolhond,  m.  Barbete  m. 
Krolhout,  o.  Bilboquet  (outil),  m, 
Krolkool,  V.  Ciwu  frisë,  m. 
Krollen,  b.  w.  Friser ;  créper;  anneler; 

boucler.  — ,  o.  w.  5e  crêper ;  se  friser; 

miauler, 
Kroller,  m.  Friseur,  m. 
Krolling,  v.  Frisure,  f. 
Krolsprong,  m.  Virevolte  (man.),  f. 
Krolsteen,  m.  Corbeau  (archit.),  m. 
Krolyzer,  o.  Fer  A  friser,  m. 
Krom,  b.  n.  Courbe ;  crochu ;  tortu  ;  <ii 

nueux ;  méchant,  — •  trekken-  Se  dé-i 

jeler,  Zyne  handen  staen  —  Jtale^ 

mains  crochues.  — ,  by  w.  En  terpen-^ 

tant. 
Kromachtig,  b.  n.  Tortueux,  sinuevx. 
Krombeen,  o.  Bancal,  m. 
Krombeenig,  b.  n.  Bancaly  cagneux. 
Krombek,  m.  Bec-courbé (oXzezxx),  m. 
Krombekkig,  b.  n.  Curvirostre. 
Krombladig,  b.  n.  Curvifolié. 
Krombogtig,  b.  n.  Sinueux,  tortueux. 
Kromgebeend,  b.  n.  Zte  Krombeenig. 
KromgHvingerd,  b.  n.  Qui  a  les  doigts 

crochu  s. 
Kromhals,  m.  Torticolis,  m.;  comue^  f. 
Kromhalzig,  b.  n.  CurvicoUe. 
Eromheid,  v.  Zie  Kromte. 
Kromhoorn,  m.  Cornet  d  bouquin  ;  croi 

mortie,  m. 
Kromhout ,  o.  Courbe ,   f.;  courtaton 

(mar.),  m. 


Digitized  by 


Google 


KRO 


KRO 


313 


Kromhouwer,  m.  Cimeterre,  m. 
Kromlynig,  b.  n.  Curviligne. 
Krommen,  b.  w.  Courber;  plier.  — , 

o.  w.  Se  oourter. 
Krommer,  m.  Courbalm  (mar.),  m. 
Krommes,  o.  Tranchet^  m.;  serpetU,  f.; 

courbet ;  croissant,  m. 
Kromming,  y.  Jction  de  courber^  de  se 

courber^  f.  Zie  Kromte. 
Kromneus,  m.  Nez  aquitin^  m. 
Kromribbig:,  b.  n.  Curvicosté. 
Kromsteertig,  b.  n.  Curvicaude. 
Kromstelig,  b.  n.  )      Curvicaule 

Kromstengelig,  b.  n.     f        (bot.). 
Kromtael,  v.  Baraqouin,  n^. 
Krom  talen,  o.  w.  Baragouiner, 
Kromtandlg.  b.  n.  Curvidenté. 
Kromte,  v.  Courbure ;  sinuosité,  f. 
Kromtong,  m.  en  v.  Bègue,  m.  et  f. 
Kromtongen,  o.  w.  Bégayer. 
Kromtongig,  b  n.  Bègue, 
Kromvoet,  m.  Pied  bot^  m. 
Kromweg,  m.  Chemin  lartueux,  m. 
Kromwulf,  o.  Foute  en  plein  cintrCy  f. 
Kronkel,  na.  PU ;  faux  pU,  m. 
Kronkelbaer,  b.  n.  Tortile» 
Kronkeldarm,  m.  Cólon  (intestin),  m. 
Kronkeldarm8cheel,o.ilf^jO(;oton(anat.), 

m. 
Kronkelen,  b.  w.  Cliiffonner;  froncer; 

grésiller.—^  o.  w.  S'entortiller ; ser- 

penter ;  se  crisper. 
Kronkeling,  v.  Entortmement,m.\  cris- 

pation,  f. 
Kronkelpad,  o.  Sentier  tortueux,  m. 
Kronkelweg,  m.  Chemin  tortueux,  m. 
Kronyk,  v.  Chronique,  f. 
Kronykboeken,  o,  enm.  mv.  Paralipo- 

mènes  (partie  de  la  Bible),  m.  pi. 
Kronykschryver,  m.  Chroniqueur,  m. 
Kroon,  v.  Couronne ;  tonsure,  f.i  dévi- 

doir ;  iustre,  m.;  comes.  f.  pi.;  bois, 

m ;  ombetle  (bot.),  f.;  honneür,  m.; 

gtoire^  f. 
Kroonader,  v.  Veine  coronale,  f. 
Kroonbeen,  o.  Os  coronal,  m. 
Kroonbloemig,  b.  n.  Corolliflore  (bot.). 
Kroonen,  b.  w.  Couronner,  Het  einde 

kroont  het  werk.  La  fin  couronne 

Vosuvre. 
Krooning,  v.  Couronnement.  m. 
Kroonkandelaer ,  m.  Candélabre ,  m. ; 

girandok,  f.;  lustre,  m. 
Kroonlyst,  v.  Comiche;  cymaise  (ar- 

cbit,),f. 
Kroonnaed,  m.  Suture  coronale,  f. 


Kroonpapier,  o.  Couronne  (papier),  f. 
Kroonprins,  m.  Prince  royal,  m. 
Kroonprinses,  t.  Princesse  royale,  f. 
Kroonrad,  o.  Rgue  de  champ,  f. 
Kroonslagader  ,  v.  Jrtère  coronaire  , 

Kroonstuk,  o.  Chapiteau,  m. 
Kroonswyze,  byw.  En  couronne;  en 

ombelle  (bot.). 
Kroontjeskruid,  o.  Penil  de  montagne, 

m. 
Kroon  vorm  i^ ,  b.  n.  Coronoïde ,  coroni'- 

forme. 
Kroonwerk  ,  o.  Couronnement ,  entable- 
ment  (archit.) ;  ouvrage  couronne  (for- 
tif.),  m. 
Kroonwikke,  v.  CoroniUe  (plante),  f. 
Kroos,  V.  Jable,  m.  — ,  o.  Lentille d*eau 
(plante),  f.  — ,  m.  Intérêt,  m.  Zie 
Kroost. 
Kroost,  o.  Abatis,  m.;  lentille  dreau 
(plante) ;  physionomie,  f.,  air,  m. ;  en- 
fants^ m.  pi.,  progénilure,  race,  f. 
Kroosyzer,  o.  Jabloire,  f. 
Kroot ,  ▼.  Betterave ,  poirée  (plante) , 

f. 
Krootealade,  t.  Salade  de  betteraves,  f. 
Krootse,  v.  Grosse,  f. 
Krootfluiker,  m.  en  y.  Sucre  de  bette- 
rave, m. 
Kroezen,  b.  w.  Jabler. 
Krop,  m.  Jabot,  m.;  poitrine ;  gorge  ^  f.; 

sein;gdUre;  croup,  m.;  pomme,  f. 
Kropachtig,  b.  n  Croupal  (méd.). 
Kropader,  v.  Veine  jugulaire,  f. 
Kropgans,  y.  Oie  engraissée,  f. ;  pélican 

(oiseau) ,  m. 
Kropgezwel,  o.  Gótlre,  m. 
Kropgezwelacbtig,  b.  n.  Góttreux, 
Kropkool,  V.  Chou  pmnmé,  m. 
Kroplap,  m.  Gorgerette,  f. 
Kropmensch,  m.  Cretin,  góUreux,  m. 
Kroppen,  b.  w.  Remplir  Ie  jabot ;  en- 

gouer.  -^,  o.  w.  Pommer, 
Kropper,  m.  Cretin,  goitreux,  m.\  laitue 

pommée,  f. 
Kroppier,  v.  Croupe,  f. 
Kroppig,  b.  n.  Sec ;  qui  engoue ;  têtu, 
Kropsalaed,  y.  Laitue  pommée,  f. 
Kropvogel,  m.  Oiseau  engraissé,  m. 
Kropwang,  y.  Guerlande  (mar.),  f. 
Kropziek,  b.  n.  Goitreux. 
Kropziekte,  y.  Crétinisme,  m. 
Kropzweer,  y.  Zie  Kropgezwel. 
Krot ,  o.  Taudis,  trou,  m.  — ,  y.  Crotte , 
bouCj  f.;  tort,  m.,  pertej  f. 


Digitized  by 


Google 


314 


KRÜ 


KRÜ 


Krub,  V.  Zi^Krib. 

Kruchen,  o.  w.  Gémir;  se  lamenter. 

Kruciflx,  o.  Crucifix,  m. 

Krufte,  V.  Zie  Kroft. 

Kruiband,  m.  Bretelle,  f. 

Kruid,  o.  Uerbe;  plante^  f.;  herbaae, 

m.;  e'picerie^  f.;  epices,  f.  pi.;  pouare 

(ó.  canon),  f. 
Kruidachtig,  b.  n.  Herbacé, 
Kruidbad,  o.  Bain  aranuUiaue^  m. 
Kruldbed,  o.  Parterre  semed'herte,  m.; 

ptanche,  f. 
Kruidbeschrjver ,   m.   Botanographe  , 

m. 
Kruldbeschry ving ,  v.  Botanographie , 

Kruidbier,  o.  Cervoise,  f. 

Kruidboek,  o.  en  m.  Livre  de  botanique;  , 

lierbier,  m. 
Kruidbus,  v.     )  Bolle  aux  épices ;  poi- 
Kruiddoos.  v.  f     vrière;  botte  it  pou- 

dre ;  botte  a  heirboruation,  f. 
Kruiden,  b.  w.  Epicer ;  aromaliser. 
Kruidendrank,  m.  Jpo:^tne;  décoctum^ 

m. 
Kruidenier,  m.  Epicier,  m. 
Kruidenierster,  v.  Épidère,  f. 
Kruidenierswinkel,  m.  Boutique  d'épi- 

derj. 
Kruiderwyn,  m-Vinépicé,  m. 
Kruidery ,  v.  Épicerie^  f. ;  épices  ,    f. 

pi. 
Kruidetend,  b.  n.  Herbivore. 
Kruidbaler,m.  Botaniseur,  m. 
Kruidbof,  m.  Jardin  botanique,  m. 
Kruidhoorn,  m.  Poire  d  poudre,  f.;  put» 

verin,  m. 
Kruidhuis,  o.  Pqudrière,  f. 
Kruidig,  b.  n.  Epicé;  assaisonné;  net; 

propre ;  élégant. 
Kruidje,  o.  Petite  plante,  f.  —  roer  my 

niet.  Noli  me  tangere,  m.;  sensitive^ 

mimosa  (plante),  f. 
Kruidkamer,  7. 5aintó-^ar^«;  cliambre 

(d'un  canon),  f. 
Kruidkenner,  m.  Uerboriste;  botaniste, 

m. 
Kruidkoek,  m.  Gdteau  épicé ;  pain  d'é- 

pices,  m. 
Kruidkokér,  m.  Foumvnent,  m.;  flas- 

que,  f. 
Kruidkooper,  m.  Marchand  de  poudre, 

m, 
Kruidkunde,  v.  Botanique,  f. 
Kruidkundig,  b.  n.  Botanique;  verse 

dans  la  botanique. 


Kruidkundige,  m.  Botaniste,  m. 
Kruidkussentje ,  o.  Ecusson   (niéd.)i 

m. 
Kruidlepel ,  m.  Coupelte  (t.  d^artill.) , 

Kruidlezer,  m.  Herboriseur^  botanüeur, 

m. 
Kruidlezing,  ▼.  Berborisation,  f. 
Kruidmaet,  v.  Charge,  mesure  a  pou- 

dre,  f. 
Kruidmagaiyn,  o.  Poudrière,  f. 
Kruidmaker,  m.  Poudrier,  m. 
Kruidmenger,  m.  Pharmacien^  m. 
Kruidmengery,  v.      J  Pharmacie  (art); 
Kruidmengkunde,  v. )  pharmaceuüque, 

f» 
Kruid mengkondig,  b.  n.  Pharmaceuii' 

que. 
Kruidminnaer,  m.  Botanophile,  m. 
Kruidminnend,  b.  n.  Botanophüe»        \ 
Kruidmolen,  m.  Poudrière,  f. 
Kruidnagel,  m.  Clou  de  giro/Ie,  m. 
Kruidnagelboom,  m.  Giro/lier,  nu 
Kruidnoot,  v.  Muscade ,  noix  muscadel 

Kruidpan,  y,  Bassinet  (d*une  arme  i 

feu),  m. 
Kruidplukker,  m.  Herboriseur,  m. 
Kruidsap,  o.  Pressis,  m. 
Kruidsaucies ,  v.  Mortadelle    saucis- 

son),  f. 
Kruidscbat,  m.  Her  bier,  m. 
Kruidton,  v.  Bant  ö.  poudre,  m. 
Kruidtoren,  m.  Poudrière,  f. 
Kruidtuin,  m.ZieKruidhof.  i 

Kruidvat,  o.  Zie  Kruidton.  i 

Kruidverkooper,  m.  Marchand  de  pom 

dre ;  herboriste,  m. 
Kruidvormig,  b.  n.  Herbifonne. 
Kruidwaerzegger,  m.  Botanomanaen 

m.  I 

Kruidwaerzeggery ,  v.  Botanomancie 

I 
Kruidwaerzegster,  v.  Botanomanden 

ne,  f. 
Kruidwagen,  m.  Caisson,  m. 
Kruidwinkely  m.  Boutique  d'épicierl 

f. 
Kruidworst,  v.  Saucisson^  m. 
Kruidwyn,  m.  Uypocras,  m. 
Kruidzoeker,  m.  Herboriseur^  botani 

seur,  m. 
Kruijen,  b.  w.  BrouetUr ;  pousser ;  pré 

téqer.  — ,  o.  w.  Brouetter;  cliarrier. 
Kruijer,  m.   Brouettier ;   crocheteur 

m. 


Digitized  by 


Google 


KRIT 


RRU 


315 


Kruijerwjn,  m.  Zie  Kroiderwyn. 
Kruik,  v.  Cruciie;  urne,  t]  vases  broc, 

m. 
Krnikar,  ▼.  Broueite^  f. 
Kruikje,  o.      \  Cruchon^  m. ;  caneite, 
Kniiksken,  o.  f     f. 
Kruikvol,  v.  Crucliée,  f. 
Kruilen,  o.  w.  Roucouter. 
Kruim, y.  Mie  (de  pain);  moeüe;  sub- 

slance,  f.;  esprit,  m. 
Kruimachtig,  b.  n.  Plein  de  mie;  qui 

ressemble  d  la  mie  (de  pain). 
Kruimel,  v.  MieUe,,t. 
Kruimelen,  b.  w.  Ermer,  — ,  o.  w.  S*^- 

mier, 
Kruimeligr9  b.  n.  Q%i  s*émie  faciUment ; 

avare,  chiche. 
KruimeliDg,  y.  Miette,  f. 
Kruimig,  b.  n.  Zie  Kruimaohtig. 
Kruin,  V.  Couranne;  tonsure;  têle^  f.; 

somtnet^  m.;  cime,  f.;  amlnüc,  m. 

&tïp,V-|^*'«*(t.da8tr.).m. 

Kraipelings,  byw.  En  rampant. 
Kruipen,  o.  w.  Bamper ;  se  trainer. 
Kruipend,  b.  n.  Rampant.  —  dier.  Rep- 

tile,  m. 
Kruiper,  m.  Reptile,  m. 
Kruiphen,  y.  Petile  pouUlte,  f. 
Kruiping,  y.  Rampement,  m. 
Kruie,  o.  Croix :  potence,  f.;  cmcifix; 

signe  de  la  croix,  m.;  croupe,  f. 
Kmisaenbidder,  m.  Stauroldtre,  m. 
Krnisaenbidding ,  y.  Adaration  de  la 

croix^f. 
Kruisarneming,  y.  Descente  de  croix, 

Kruisband,  m.  Bande  (dont  on  entoure 

un  livrey  unjoumat,  etc),  f.;  contre- 

vent,  m.;  contre  fiche.  f. 
Kruisbeeld,  o.  Crucifix  ^  Christ  ^  m., 

crokT,  f. 
Kruisbeeting,  y.  Bitton  (mar.),  m. 
Kruisbek,  m.  Bec-(T(^^(oi8eaa),  m. 
Kruisbekkig,  b.  n.  Crucirostre. 
Kruisberg,  m.  Calvaire,  m. 
Kruisbezie,  y.  (kuielU  (groseille),  f. 
KruisbeziQnboom,  m.  I  GadeUier  (gro- 
Kruisbeziestmik,  m.f    seillier  rouge], 

m. 
Kruisbloem,  y.  Potygate  oa  poiygata 

(plante),  m. 
Kruisboog,  m.  Arbalète ;  ogive,  f. 
Kruisboom,  m.  Artre  de  la  croix,  m.; 

cr(dxs  paime  de  Christ ,  f.,  ricin, 

m. 


Kruisbroeder,  m.  Craisier,  m. 

Kruisdaelder ,  m.  Croisat  (monnaie), 
m. 

Kruisdagen,  m.  mv.  Rvgations,  f.  pi. 

Kruisdistei,  y.  Panicaut  (plante),  m. 

Kruisdood,  m.en  y.  Mort  sur  la  croix ^ 
f.;  supplice  de  la  croix,  m. 

Kruisdragend,  b.  n.  Crucifère. 

Kruisdrager,  m.  Porie  croix,  m. 

Kruisdraging,  y.  Portemenl  de  croix, 
m. 

Kruiselings,  byw.  En  croix;  en  tra- 
vers. 

Kruisen,  b.  w.  Croiser ;  crudfter ;  cha- 

griner;  tourmenier.  — ,  o.  w.  Croiser. 
ich  — .  Faire  Ie  signe  de  la  croix. 
Kruiser,  m.  Croiseur,  m. 
Kruisgalg,  y.  Croix ;  potence,  f. 
Kruisgeheimenis ,   y.    Mystère  de  la 

croix,  m. 
Eruisgetuige ,  m.  en  t.  Martyr^  m.; 

martyre,  f. 
Kruisgezant,  m.  Apólre,  m. 
Kruisbeuvel,  m.  Calvaire^  m. 
Kruishoek,  m.  Croisière^  f. 
Kruishout,  o.  Bois  de  la  croix ,  m. ; 

croix,  f.;  élendolr  (impr.);  irusquin 

(outil),  m. 
Kruishoutjes,  o.  mv.  Croisée,  f. 
Kruisigen,  b.  w.  Crucifier. 
Kruisiging,  v.  Crucifiemenl,  m. 
Kruising,  v  Crucifiement,  m.;  course, 

croisiére  (mar.),  f. 
Kruisje,  o.  Zie  Kruisken. 
Kruiskazjn,  o.  Croisée,  f.,  chdssis  vitré^ 

m. 
Kruisken,  o.  Petile  croix;  croisette^  f. 

Een  —  A.  Un  ABC ;  un  abécédaire. 
Kruiskensboek,  o.  en  m.  Abécédaire,  m. 
Kruiskool,  v.  Charbon  de  bois,  m. 
Kruiskring,  m.  Colure  (géogr.),  m. 
Kruiskruid,  o.  Sene^on  (plante),  m 
Kruislat,  y.  Défense  (t.  de  couvreur),  f. 
Kruisnet,  o.  Ablerei  (filet),  m. 
Kruisnoot,  v.  Dièse  (mus.),  m. 
Kruisoffer,  o.  SacHfice  de  la  croix,  m. 
Kruispad,  o.  'Carrefour,  m. 
Kruispael,  m.  Croix,  f. 
Kruispas,  m.  Chassé  croisé,  entrechat 

(pas  de  danse),  m. 
Kruispasser,  m.  Mattre  è  danser  (com- 

pas),  m. 
Kruisplaets,  v.  Croisiére,  f. 
Kruisplant,  v.  Crucifère,  f. 
Kruisra,  v.  Kergue  d'arlimon,  f. 
Kruisrad,  o.  Tourniquet,  m. 


Digitized  by 


Google 


S16 


KRÜ 


KRY 


Kruisraem,  v.  en  o.  Croisée^  f. 
Kruissciiip,  o.  Croiseur  (vaisseau),  ro. 
Kruissnede,  v.  )    Incision    crucUtie ; 
Kruifisneê,  y.     |      contrelaiUe,  f. 
Kpuissparren,  v.  mv.  Croisés,  m.  pi. 
Kruissprong,  m.  Entrechat,  m. 
K ruissteen,  m.  Staurotide  (minér.),  f. 
Krulssteog,   y.  Perroquet   d'artimon 

(mar.)i  m. 
Eruisstraet,  v.  Carrefour,  m. 
Kruisstraf,  v.  Supplice  de  la  croix^  m. 
Kruisstreek,  y.  Croisièrey  f. 
Kruisstrepen,  y.  mY.  Hachures  ;  contre- 

haclmresy  f.  pi. 
Kruisteeken,  o.  Signe  de  la  croix,  m.; 

croix^t 
Kpuistogt,  m.  Croisade,  f.  —  (op  zee). 

Croisiére,  f. 
EruisYaen»  y.  Bannière  d'églisey  f.;  éten- 

dard  de  la  croix,  m. 
KraisYaerder,  m.  Croisé;  croiseur^  m. 
Kruisvaert,  y.  Zie  Kruistogt. 
Kruisverheffing,  v.  ExaUation  de  la 

croix,  f. 
KruisYinding,  y.  InverUion  de  la  croix, 

KruisYormig,  b.  n.  Crueiforme  ;  cru- 
cifère. 

KruisYuren,  o.  idy.  Fettx  croibés,  m.  pi. 

Krui 8 water,  o.  Croisière,  f. 

Kruisweek,  v.  Semaine  des  rogaUons,  f. 

Kruisweg,  m.  Carrefour,  in. 

Kruiswoptel,  m.  CrouetU,  f.;  senegon 
(plan te),  m. 

Kruiswyze,  byw.  En  croix. 

Kruiszeil,  o.  Voile  de  peiroquei  (mar.),  f. 

Kruiszuil,  y.  Colonne  cruci/ère,  f. 

Kruiwagen,  m.  ISroneUe,  f. 

Kruizeeï,  o.  Bretelle,  f. 

Kruizemunt,  y.  Menthe  (plan te),  f. 

Kruk,  V.  BéquiUe;  potence,  f.  — ,  m. 
BousiUetir ;  savetier,  m. 

Krukboor,  v.  Frille,  tarière,  f. 

Krukken,  o.  w.  BéquiUer;  tratnery  ton- 
guir. 

Krukkig,  b.  n.  Maladif,  valétudinaire, 

Krukkruis,  o.  Croix  potencü  (bias.),  f. 

Krukman,  m.  Béquillardt  m. 

Krul.  Y.  Boude;  frisure ;  ptanure;  bou- 
tade, lubie^  f. 

Kpulboog,  m.  Archivolte,  f. 

Krulhond,  m.  Barbet,  m.;  caniche^  m. 

etr. 

Krulbondeken,  o.  )  n^-i^vi,^  ^ 
Krulhondje.  o.  }  ^«»-^^^<>w»  ». 
Kruikooi,  Y.  Chou  frisé^  m. 


Krullen,  b.  en  o.  w.  Zie  Krollen- 
Krnllig,  b.  n.   Embrouillé ;    bizarre; 

dröle. 
KruU^^n,  v.  Cisstüde  (géom.),  f. 
Krullynig,  b.  n.  Cissoïdal  (géom.)- 
Krulspringer,  m.  CabrioLeur,  m. 
Krulsprong,  m.  Cabriole,  f. 
Kryd,  o.  Zie  Kryt. 

Kryg,  m.  Guerre ;  dispute,  querelie^  f. 
Krygel,  b.  n.  Zie  Kregel. 
Krygelheid,  y.  Zie  Kregeligheid. 
Krygel ig,  b.  n.  Zie  Kregel. 
Krygen,  b.  w.  Avoir;  recevoir;4>ötenir; 

gagner;  prendre;  saUir;  aUeindre. 

— ,  b.  en  o.  w.  Faire  la  guerre^  guer- 

royer. 
Kiyger,  m.  Guerrier,  combattant^  m. 
Krygsambt,  o.  Charge  militaire,  f. 
Krygsbanier,  v.  Bannière,  f.,  drapeau, 

m. 
Krygsbediende,  m.  Officier^  m. 
Krygsbedryf,  o.  Zie  Krygsdaed. 
Krygsbehoeften,  y.  mv.  Munilions  de 

guerre,  f.  pi. 
Krygsbende,  y.  Troupe,  f. 
KryRsbestier,  o.  DirecUon  de  la  guerre. 


Krygsbeweging,  v.  Évolution,  f. 
Krygsbewind,  o.  Direction  de  la  guer- 
re, f. 
Krygsbode,  m.  Courrier  de  Varmée  ;  /é- 

dal,  m. 
Krygsbouwkunde,  v.  Architecture  mt" 

litaire,  f. 
Krygsbouwkundige,  m.  Ingénieur  mi- 

litaire,  m. 
Krygsch,  b.  n.  Guerrier,  militaire. 
Krygsdaed,  y.  Exptoit,  m. 
Krygsdeugd,  y.  Fertu  mUitaire.  f. 
Krijgsdienst,  m.eit  y.  Service  miUtairtf 

m. 
Krygsgebied,  o.  Division  mUitaire^  f. 
Krygsgebruik,  o.  Usage  militaire^  m. 
Krygsgedruisch,  o.  Bruit  de  guerre,  m. 
Krvgsgeluk,  o.  Sort  de  ta  guerre,  m.; 

forlune  dcsarmes^  f. 
Kry gsg^r eedschap ,   o.    Machines  de 

guerre,  f.  pi.;  attirail  de  guerre,  m. 
Krygsgeroep,  o.  Cri  de  guerre,  m. 
Krygsgetier,  o.  Bruil  de  guerre,  m. 
Krygsgevaer,  o.  Banger  de  la  guerre,m,. 
Krygsgevangene  ,    m.   Prisonnier  de 

guerre,  m» 
Kpygsgewaed,  o.  Tenue  (t.  mil.).  f. 
Krygsgeweer,  o.  Armes  da  guerre,  f.  pi. 
Krygsgezang,  o.  Chanl  guerrier,  m. 


Digitized  by 


Google 


KRY 


KRY 


317 


Krygsgezelj  m.  Compagnon  oi*  f  rere 

d*armes,  camarade,  m. 
Krygsgozind ,    b,  n.  Guerrier ,    beUi- 

qmux, 
Krygsgod,  m.  Ditu  de  la  guerr&y  Mars, 

m. 
Krygsgodin ,  v.  Déesse  de  ta  §mrre , 

Bellx>ne\  f. 
Krygrsihaftiff,  b.  n.  Bettiqueux,  guerrier, 

vaiUant.  — ,  byw.  yaiUammenL 
Krygshaf:igheid,  v.  Bravoure,  f. 
Krygshandel,  m.  Arl  mililaire ;  manie- 
ment  des  annes,  m. 
Krygsheer,  o.  Armee,  f. 
Krygaheld,  m.  Héros,  guerrier,  m. 
KrygsheldiD^v.  Heroïne,  guerrière.  f. 
Kryg8hoofd,o,6'^^im/ ;  chef  d*  armee,  m. 
Krygshoop,  m.  Bataillon ;  escadron,  m. 
KrygskaDS,  t,  Sort^  m ,  on  cHancede 

la  guerre ;  fortune  des  armes.  f. 
Krygsklaroen,  v.  Clairon  guerrier,  m. 
Krygsknecht,  m.  Soldat,  m. 
Krygskommiseapis  ,  m.  Commissaire 

ordomuUeur,  m, 
KrygBkunde,  ▼.  Science  militaire  ;  tac- 

tique,  strategie,  f.;  art  militaire,  m. 
Krygskundigr,  b.  n.  Slrategique. 
Krygskuodigpe,  m.  Tacticien,  stralégis- 

te,  m. 
Krygskanst,  v.  Zie  Krygskunde. 
Krygsleger^  o.  Armee,  f. 
Krygsleuft,  t.  Mot  du  guet,  mot  d^or- 

dre,  m. 
Kpygslieden,  m.  mv.  Gens  de  guerre  , 

soldats,  giierriers,  m.  pi. 
Krygslist,  v.  Stratagème,  m. 
Krygsloon,  m.  ^  o.  Pnye,  solde,  f. 
Krygslot,  o.  Zie  Krygskans. 
Krygsmagt,  v.  Forces  mititaii'es,  f.  pK; 

armee,  f. 
Kpygsmakker,  m.  Zie  Kpygs^ozel. 
Kpygsman,  m.  Gueirier,  mihtaireySotr 

dat,  m. 
Krygsmantel,  m.  Casaque  ou  oapote  de 

soldat;  chkimyde,  f. 
Krygsmuziek,  v.  en  o.  Musique  mt/t- 

tatre,  f. 
Krygsoefening.  ▼.  EMrciee  miUtavre^, 

m.;  évolution,t. 
Kpygsonderneming,  t.  Expédition  mi- 
litaire, f. 
Krygsopdej,  v.  DiscipHne  militaire,  f.; 

ordre  militaire,  m. 
Kpygsoverheid,  v.  Autorité  militaire,  f. 
KrygsoTerste,  m^  Chef  d'armée,  géné- 
rale m. 


Krygspakkaedje,  t.  Attiraü  de  guerre  ^ 

dagene,  m. 
Krygsraed,  m.  Conseü  de  guerre^  m.; 

cour  martiale,  f. 
Krygsregering,  V.  *  Slratocra- 

Krygsregeringsvorm,  m.    |       lie,  L; 

gouvernement  militaire,  m. 
Krygsregt,  o.  Droit  de  ia  guerre;  con- 

seil  de  guerre,  m.;  juslice  militaire,  f. 
Krygsregter,  m.  Juge  militaire,  m. 
Krygsregting,  v.  Exécution militaire,L 
Krygsrok»  m.  Sayon,  m. 
Krygsroem,  m.  Gloire  militaire,  f^ 
Krygsrusting,  v.  Annement,  m. 
Krygsschool,  v.  Ecole  militaire,  f. 
Krygsstraf,  v.  Punilion  militaire,  f. 
KrygstoerustlDg,  v.  Armement,  m. 
Krygstoestel,  m.  en  o.  Zie  Krygstoe- 

rusting. 
Krygstogfc,  m.  Expédition   militaire; 

marche  d*une  armee,  f. 
Krvgstrompet,  v.  Trompette  guerrière, 

Krygstucht,  v.  Discipline  militaire,  f. 
Krygstuig,  o.  Zie  Krygsgereedschap. 
Krygsvaeii,  v.  Elendard,  m.,  banniére, 

f.,  drapeau,  in. 
Krygsveld,  o.  Champ  de  Mars,  cfuimp 

d'nonneur,  cfuunp  de  bataiile,  m. 
Krygs verbond,  o.  JUgue,  alliance  poun 

fmre  la  guerre,  f. 
KpygsverküQdiger,  m,  Fécial,  heraut, 

m. 
Krygsverrigting,  v.  Exploü,  m.;  ma^ 

noeuvre;  expédition  mUitaire,  f. 
Krygsvolk,  o.  Zie  Krygsliedeu. 
Krygsvoorraed,  m.  Munitions  de  guer" 

re,  f.  pi. 
Krygsvuer,  o.  Feu  de  la  guerre,  m. 
Krygswagen,  m.  Char  de  guerre^  m., 

essède,S, 
Kpygswapenen,  o.  m^.  Atmes,  f.  pi. 
Krygsweerkimdfe,  v.  Aréoleclonique,  f. 
Krygs werving,  v.  Enrölement,  m.,  Ie- 

vée,  f. 
Krygswet,  v.  Loi  de  guerre;  loi  mar- 

tiaU,  f. 
Krygswetboek,  o*  enm.  Code  militaire, 

m. 
Krygswezen,  o.  Zie  Krygskunde. 
Krygswoord,  o.  Mot  du  guet,  mot  d*OP- 

dre,  m. 
Krygszaefc,  v.  Affaire  militaire,  f. 
Krygszucht,  v.  Penchant  pour  laguer^ 

re,  m.;  humeur  martiale,  f. 
Krygvoerend,  b.  n.  BelligeraM. 


Digitized  by 


Google 


S18 


RUI 


Krygzuchtig,  b.  n.  Belliqueux.  ^ 

Kpysch,  m.  Hurlement;  cri,  m.;  trat^ 

ment,  m.  ^    ^ 

Kryschen,  o.  w.  Hurier,  crier ;  traire. 
Krysching,  v.  Hurlement;  cri;  brai- 

ment.m, 
Kryt,  o.  Craie,  f.;  crayon;  cirque  ,  m.; 

vie,  f . 
Krytachtig,  b.  n.  Crélacé;  crayonneux. 
Kpytaerde,  ▼.  Terre  crayonneuse,  f. 
Krytbergr,  m.  Montagne  ou  carrière  de 

craie,  f. 
Kryten,  o.  w.  Pleurer,  crier, 
Krytend,  b.  n.  Criant. 
Kryter,  m.  Pleureur,  m.;  fresaie,  ere- 

cereUe  (oiseau);  poche^  f. 
Kry tertje,  o.  Poche,  pocheUe^f. 
Krytgebergte.  o.  Zie  Krytberg. 
Krytkust,  v.  Falaise,  f. 
Krytmyn,  y.  Carrière  de  craiê,  f. 
Krytsteen,  m.  Pierre  crayonneuse,  f. 
Krytstrand,  o.  Falaise,  f. 
Kryzekom,  v.  ïie  Dulyekepvel. 
*Kubepen,  b.  w.  Cuber. 
Kubiek,  b.  n.  Cute,  cuiHque. 
Kubiekgetal,  o.  Cube,  m. 
Kubiekmeting,  y.  Cubage^  m.,  ctiba-' 

tion^  f. 
Eubiekmeter,  m.  Mètre  cube,  m. 
Kublekvoet,  m.  Pied  cube,  m. 
Kubiekwortel,  m.  Racinecube  ou  eubu 

quCf  f. 
Kubisch,  b.  n.  Cube,  cubique. 

♦KabiVm.      |  Cowtó  (merore),  f. 
♦Kubitu»,  m.  f 
*Kubu8,  m.  Cube,  m. 
Kubuswoptel,  m.  Radne  cube  ou  cubi- 
que, t' 
Kucb,  V.  Toux  sèche,  f. 
Kucben,  o.  w.  Tousser. 
Kucber,  m.  Tousseur,  m. 
Kuching,  y.ToM^r,  f. 
Kucbster,  v.  Tondeuse,  f. 
Kudde,  y.  Troupeau,  m. 
Kuddeboter,  v.  Saindoux,  m. 
Kuddeboeder,  m.  Berger,  m. 
Kuddeboedsiep,  v.  Bergère,  f. 
Kuddeupoof ,  m.  Abigeat,  m. 
Kuddevoerder,  m.  Sonnaüler,  m. 

J^^i^ö.    j  2i€  Knods. 
Kudse.  I  ,     .  .  ^ 

Kuen,  y.  SarHetU  (plante),  f. 
Kuer,  y .  Boutade ;  ifiiche ;  cure^  f. 
Kut  Y.  Cabaret  borgne,m. 
Kuif,  V.  Uuppe ;  crèU ;  cotffe,  f. 
Kuifleeu^erik,  m.  Cociievis,  m. 


KUI 

KuiftQut8,  y.  Coiffe,  f. 

Kuift'eiger,  m.  Jigrette  (héron),  f. 

Kuijer,  in.  Promenade,  f. 

Kuijeren,  o.  w.  Se  promener ;  causer , 

confabuter, 
Kuijering,  y.  Promenade,  f. 
Kuiken,  enz.  Zie  Kieken,  enz. 
Kuil,  m.Fosse,  f;  trou;  noyan,  m.; 

embeUe  (mar.),  f. 
Kuilacbtig,  b.  n.  Plein  de  fosses. 
Kuilen,  b.  w.  Creuser;  planter;  enUr- 

rer. 
Kuiltje,  o.  Fossetle,  f. 
Kuilyormig,  b.  n.  En  forme  de  fosse. 
Kuim,  byw.  Jpeine. 
Kuimen,  o.  w.  Soupirer ;  ge'mir. 
Kuip,  y.  Cuve ;  tine,  f.;  saloir,  m. 
Kuipen,  b.  w.  Faire  ou  reüer  des  torn- 

neauXy  etc.  — ,  o.  w.  Faire  Ie  métUr 

de  tonnelier;  briguer,  cabater,  intri- 

guer. 
Kuiper,  m.  Tonnelier,  m. 
Kuipersambacbt,  o.  Tonnellerie,  f. 
Kuipersblok,  m.  en  o.  Ctiarpi,  m. 
Kuipersboor,  y.  Amorgair,  m. 
Kuipersdissel,  m.  Erminelte ,  dolaire  , 

Kuipersdissel^e,  o.  Aisaette^  f. 
Kuipersgild ,  o.  Corps  de  tonneliers « 

m. 
Kuipersbout,  o.  Douvain,  m. 
Kuipersklembaek^  m.  Davier,  sergem, 

m. 
Kuiperstapg,  y.  TUioir,  m. 
Kuipery,  y.  TonneUerie ;  brigue,  eabaie, 

intrigue,  f. 
Kuiphuis,  o.  TonneUerie,  f. 

KSÏkèn%.  t  C«««''«.  »•.  CBWtfe.  f. 

Kuipyol,  y.  Cuvée,  f. 

Kuiscb,  b.  n.  Net;  propre;  chaste.  — , 

byw,  Propremenl ;  cfiaslement. 
Kuischboom,  m.  Agnus-castus  (arbua- 

te),  m. 
Kuischelyk,  byw.  Chaslement. 
Kuiseben»  b.  w.  Nettoyer,  puri/ier,  épu- 

rer, 
Kulscbbeid,  y.  ChasUté,  t 
Kuit,  y.  MoUet ;  frai,  m. 
Kuitader,  y.  Fetne  surale,  U 
Kuitbaers,  m.  Perche  asuvée,  f. 
Kultbeen,  o.  MoUet ;  os  de  la  jambe , 

m. 
Kuiter,  y.  Poisson  ceuvé,  m. 
Kuitharing,  m.  Harengcmvé,  m. 
Kuitkarper,  m.  Carpe  onivée,  f. 


Digitized  by 


Google 


KTTN 


KUN 


819 


Kuitspier,  v.  Jambier,  m. 
Kuitvisch,  m.  Poisson  ceuvé,  m. 
Kuivig,  b.  n.  Huppé, 
Kulder,  m.  Zie  Kolder. 
Kullekenskruid  ,   o.  Orchis  (plante) ,. 

m. 
Kullen»  b.  w.  Dnper, 
Kund,  b.  n.  Zie  Kond. 
Kunde ,  ▼.  Science ;  connaissanee,  f. , 

savoir;art,  m. 
Kundig,  b.  n.  Qui  soit ;  instruU ;  sa- 

vanl ;  hatiie.  — ,  byw.  Zie  Kundig- 

lyk. 
Kundigheid,  v.  Science^  cannaissance^ 

érudttion,  f.;  savoir,  m. 
Kondiglyk,  byw.  Savamment ;  sdenti- 

fiqnement. 
Kondschap,  ▼.  Zie  Kondschap. 
Kunne,  ▼.  Sexe,  m. 
Kunneloos,  b.  n.  Asexe,  asexuel. 
Kunnen,  b.  en  o,  w.  Pouvoir;  savoir. 

Hy  kan  lezen  en  schryven.  Il  sait 

Ure  el  écrire.  Hy  kan  zyne  les.  Il  sait 

salegon. 
Kunst,  V.  Art,  m.:  science,  f.;  mélier, 

m.;  adresse;  habileié^  f.  De  Trye 

—en.   Les  arts  Ubéraux.   Schoone 

—en.  Beaux  arts. 
Kunstachtig,  b.  n.  Jrtistique. 
Kunstbeschpyyend,  b.  n.  Technologie 

que. 
Kunstboek,  o.  en  m.  Livre  ou  ouvrage 

scientifique,  m. 
Kunsteloos,  b.  n.  SimpU ;  sans  art.  — , 

byw.Sfmpternenf. 
Kunsteloosheid,  v.  Alechnie,  f. 
Kunstelyk,  b.  n.  Artificiel;  artistique. 

— ,  byw.   JrtificieUement ;  artute- 

ment. 
Kunstenaer,  m.  Artiste;  virtvose,  m. 
Kunstenares,  v.  Artiste ;  virtuose,  f. 
Kunstenary,  v.  Artifice,  m.;  finesse; 

adresse,  f. 
Kunstgebouw,  o.  Edifice  ou  tdtiment 

fait  avec  art,  m. 
Kunstgeheugen,  o.  Mémoire  artificielle, 

Kunstgeleerd,  b.  n.  Technologique. 
Konstgenoot,  m.  Membre  d'une  acadé- 

niie ;  confrère,  m. 
Kunstgenootschap,  o.  Académie ;  socié- 

tédesavanls^  d'artisies,  f. 
Kunstgevoel ,  o.  Goül  pour  les  arts , 

m. 

Kunstgewrocht,  o.  Pièce  d*art,  f.;  pro- 
(tuitdeCart,  m. 


Kunstgreep,  v.  Adresse ;  subtilité;  fi- 
nesse; ruse,  f ;  artifice,  m. 

Kunstig,  b.  n.  Artificiel ;  fait  avec  art ; 
artislique ;  faclice.  — ,  byw.  Zie  Kun- 
stiglyk. 

Kunstiglyk,  byw.  Artistetnent ;  artifi' 
cieUement ;  avec  art. 

Kunstje,  o.  Tour,  trait  de  svblilité,  nu; 
chicane^  t. 


Kunstkabinet,  o. )  Cabinet  de  curiosi- 
Kunstkamer,  t.  ) 
m. 


tés,  d'objets  d*arts. 


Kunstkenner ,  m.  Connaisseur ,  ama- 
teur, m. 

Kun8tkooper,m.  Marchandde  tableaux; 
brocanteur,  m. 

Konstkoopster,  v.  Brocanteuse,  f. 

Kunstkunde,  v.  Technologie,  f. 

Kunstkundig,  b.  n.  Technologique. 

Kunstleer,  v.  Technologie,  f. 

Kunstliefde,  v.  Amour  des  arts,  m.; 
philolechnie,  f. 

Kunstliefhebber,  m.  Connaisseur,  ama- 
teur, m. 

Kunstlievend,  b.  n.  Qui  aime  les  arts^ 
connaisseur,  curieux. 

Kunstlievendheid,  t.  Amour  des  arts  ; 
gout  pour  les  arts,  m. 

Kunstmaet,  v.  Cadence^  t. 

Kunstmatig,  b.  n.  Artistique* 

Kunstmeester,  m.  Artiste,  m. 

Kunstmin,  v.  Zie  Kunstliefde. 

Kunstminnend,  b.  n.  Zie  Kunstlievend. 

Kunstoefenaer,  m.  Artiste,  m. 

Kunstrede,  V.  Déclamation,  f. 

Kunstredenaer,  m.  Déclamaleur^  m. 

Kunstregel,  m.  RèaU  de  l'art,  f. 

Kunstregter,  m.  Censeur,  juge,  cnti'- 
que,  aristarque.  m. 

Kunstryk,  b.  n.  Zie  Kunstmatig. 

Kunètschool,  t.  Académie  des  beaux- 
arts,  f. 

Kunstspraek,  ▼.  Argot,  m. 

Kunststuk,  o.  Cfief^'osuvre,  m. 

Kunstterm,  m.  Mot  ou  tenne  lechnique, 
m. 

Kunsttuig,  o.  Machine,  f.;  instrument; 
ouvrage  d*arl^  m. 

Kunstvermogen,  o.  Industrie,  f. 

Kunstvlyt,  v.  Industrie,  t. 

Kunstvol,  b.  n.  Zie  Kunstmatig. 

Kunstvoortbrengsel,  o.  Zie  Kunstge- 
wrocht. 

KuRstvriend,  m.  Amateur^  connaisseur, 
m. 

Kunstvuer,  o.  Feu  d'artifice,  m. 


Digitized  by 


Google 


o20 


KUS 


KWA 


KunstvuePBiaker,  m.  AHifUiir,  m. 

Kunstvuerwerk,  o.  Zie  Kunstvuer. 

Kunstvaerwerker,  m.  Artificier,  m. 

Kunstwerk,  o.  Ouvrage  (Tart,  m.;  ma- 
cfiine,  f. 

Kunstwerker,  m.  Machiniste,  m. 

Kunstwerktuig,  o.  Insirumemlt  m.;  ma- 
chine^ f. 

Kunstwerktuigkunde ,  y.  Mécanique  , 

Kunstwerktoigkundige  ,  m.   Mécani- 

den,  ra. 
Kunstwerktuigmaker»  m.  Machiniste^ 

m. 
Kunetwoord ,  o.  Mol  on  terme  techni- 

que^m. 
Kunstwoordenboek,  o.  en  m.  Diction- 

naire  technologique,  m. 
Kunsizael,  v.  Musée  ou  muséum^  m. 
Kuras,  v.  Cuirasse^  f. 
Kurassier,  m.  Cuirtusier^t  m. 
Kurei,  v.  Curée^  f. 
Kuren,  o.  w.  Ctigner  les  yeux, 
Kurenmaker,  m.  Bouffon,  m. 
Kurk,  V.  Bouchon  de  tiége,  m.  — ,  o. 

Liége,  m. 
Kurkachtig,  b.  n.  Liegen x,  subéreux, 
Kurkballeken ,  o.  Escamote  ^  batte  de 

Uégc,  f. 
Kurkboom,in.Zrf^e  farbre),  m*. 
Kurkema,  v.  Zie  Kurkuma. 
Kurkentrekker,  m.  Tire- bouchon,  m. 
Kurksnyder,  m.  Bouchotmier,  m. 
Kurk  stof,  V.  Suber  (substance  végéta- 

le),  m. 
Kurkuma,  y.  Concournu  (drogue),  f.; 

curcuma  iplante),  m. 
Kurkzuer,.o.  dcide  subérique^  m. 
Kurkzuerzout ,  o.    Subérate  (chiin.)f 

m. 
Kus,  m.  Baiser,  m. 
Kushandje,  o.  Baisemain,  m. 
Kussen,  b.  w.  Baiser,  embrasser. 
Kussen,  o.  Coussin;  carreau;  oreiUef^ 

m. 
Kuesenbank,  ▼.    J  mttn^j  «. 
Kussenstoel.  m.  \  C^riapérm. 
Kussentje,  o.  Coussinet,  m. 
Kusser,  m.  Baiseur,  m. 
Kussing,  y.  Baisement,  m. 
Kusster,  y.  Baiseuse,  f. 
Kust,  y.  CÓte,  f.;  rivage,  m. 
Kustbeschryver,  m.  Périégète,  m. 
Kustbewaerder,  m.  Garde-c^te^  m. 
Kustbewooner,  m.  Riverain^  m. 
Kusting,  y.  Hypothèqw,  f. 


Kustingbrief ,  m.  Acte  d*hypothèque. 

m. 
Kustkenner,  m.  Cótier ,  pUUe  cOüer^ 

m. 
Kustscbeepyaert,  y.  Cabotage^  m. 
Kuststreek,  y.  Cótièré,  f. 
Kustyaerder,  m.  Cabvtier  ;  caboieur, 

m. 
Kustvaert,y.  Cabotage,  m. 
Kustvaertuig,  o.  Cabotier.  nu 
Kustwachter,,  m.  Garde-cóterToa.» 
Kwab ,  V.  Baveuse  (poisson) ,   f.    Zie 

Kwabbe. 
Kwabbe,  y.  Fanon ;  tobe,  m. 
Kwabbeken,  o.  Lobule^  m. 
Kwadraet,  o.  Carré ;  cadrat^  m. 
Kwadraetje,  o  Cadratin,  m. 
Kwadraetwortel,  m.  Racine  carréè,  f. 
Kwaed,  o.  Mal,  m.  Het  goed  eu  het  — . 
Le  bien  et  Ie  mat.  —  doen.  Maifure  r 
pécher.  —  yan  iemand  spreken.  IMre 
du  mal  de  q.  q.  — ,  b.  n.  Mauvais  ; 
méchant ;  fdché.  Ter  kwader  troaw. 
De  mauvatse  fox.  — ,  byw.  Mal^ 
Kwaedaerdig,  b.  tl  Méchant,  malicieux. 

— ,  byw.  Zie  Kwaedaerdiglyfc. 
Kwaedaerdigheid,  v.  Méchancetéy  ma- 

lice,  f. 
Kwaedaerdiglyk ,  byw.  Méchamnunt^ 

matideusement, 
Kwaedbeenig,  b.  n.  Qui  a  de  mauvaises 

jambes. 
Kwaedbloedig,  b.  n.  Cacochyme  (méd.). 
Kwaed  bloedigheid ,     y.     Cacochvmii 

(méd.),  f. 
Kwaeddadig,  b.  n^^Malfaisant ;  ma/»- 
deux;  méchant.  — ,  byw.  Zte Kwaed- 
dadiglyk. 
Kwaeddadigheid,  y.  Malfaisance ;  ma- 

lice  ;  méchanceté,  f. 
Kwaeddadigly k,  byw.  Matideusement ; 

méchamtnent. 
Kwaeddenkend,  b.  n.  Mal  pensant, 
Kwaeddoende,  b.  n.  Malfaisant, 
Kwaeddoender,  m.  »  Maffaiteur  ,   iné- 
Kwaedoener,.m.       t      chant,  m. 
Kwaeddoenster,  y.  Méchante  femme^  f. 
Kwaedgezind,  b.  n.  Malintentionné. 
Kwaedgunstig,  b.  n.  Envieux ;  défano- 

rable;  inatveiltant» 
Kwtkedheid,  Y^  Méclianceté ;  maUgnUé; 

colère,  f. 
Kwaedkeuren,  b.  w.  Zie  Afkeuren. 
Kwaedkeuring,  y.  Zie  Afkeuring. 
Kwaedluidendheid»  y.  Cacopkonte^  f. 
Kwaedsappig,  b.  n.  Cacochyme, 


Digitized  by 


Google 


KWA 

Ewaedsappigheid,  t.  Cacoehymie^  f. 
Kwaedschiks,  byw.  Malgré. 
Ewaedsmeder,  m.  Songe-maliee,  m. 
Kwaedspreekster,  v.  Médisante,  f. 
Kwaedsprekend,  b.  n.  Médisant. 
Kwaedsprekendheid,  y.  MédUance^  f. 
Ewaedspreker,  m.  Médisant^  m. 
Kwaedsppeklng,  r.  Médisance,  f. 
Ewaedstemmigheld,  v.  Dyspfwnie,  f. 
Ewaed talig,  b.  n.  Zie  Ewaeidsprekend. 
Ewaedvochtig,  b.  n.  Cacochyme. 
Ewaedvochtigheid,  v.  Cacochymie,  f. 
Ewaedyoopspellend,  b.  n.  Qui  présage 

du  maL 
Kwaedwillig,  b.  n.  Malveillant. 
Ewaedwilligheid,  v.  Malveiliance,  f. 
Ewaedwilliglyk,  byw.  Malideusement. 
Kwaedzeer,  o.  Ttigne,  f. 
Ewaedzeerig,  b.  n.  Teigneux, 
Ewael,  y.MoL^  m.;  douUur;  maladie ; 

peiney  f, 
Ewaert,  v.  Quart;  quartaut,  m.;  quarte^ 

Ewak,  m.  Bruit ;  crachat ;  reste ;  gri- 

maud,  m,  — ,  r.  Ban  mot^  conté,  m. 
Ewaken,  o.  w.  Coasser;  crier ;  caque- 

ter ;  canqueter. 
Kwaker,  m.  QuaKer,  trembleur,  m. 
Ewakerdom,  o.  Quakérisme,  m. 
Kwakerin,  y,  Quakeresse^  f. 
Kwakery,  v.  Fanatisme,  m. 
Kwakje,  o.  Petil  conté,  m. 
Kwakkel,  m.  en  v.  Caitle,  f. 
Kwakkelaer,  m.  Babülard,  m. 
Kwakkelbeentje,  o,  Appeau,  m. 
Kwakkelen ,  o.  w.  CarcaiUer ,  margot- 

ter;  center   des  somettes;  trainer; 

languir ;  jaser. 
Ewakkelflultje,  o.  Appeau,  m. 
Kwakkelgeld,  o.  Menuailte,  mitraüle,  f. 
Kwakkeljagt,  v.  Bourrée,  f 
Kwakkelken,  o.  Caitteteau^  m. 
KwakkeJkoning,  m.  Rdte  (oiseau),  m. 
Kwakkelnet,  o.  Tirasse  (filet),  f. 
Kwakkeltje,  o.  Cailteteau,  m. 
Kwakkelziekte,  v.  Légere  indisposüUm, 

Kwakken,  o.  w.  Coasser;  faire  du  bruit 

(en  tombant);  cracher.  — ,  b.  w.  Jeter 

viotemment  contre. 
Kwakzalfstep,  r.  Chartatane,  f. 
Kwakzalven,  o.  w.  Charlataner;  trat-- 

ner;  languir;  se  trailer soi-même. 
Kwakzalver,  m.  Chartatan,  m. 
Kwakzalveracbtig»  b.  n.  Chariatanes^ 

que,  — ,  byw.  En  charlatan. 

Tom.ï. 


KWA 


521 


E wakzal versgoed,  o.  Orviétan,  m. 
Kwakzalvepy,  v.  Chartatanerie,  f.;  char- 

latanisme ;  orviétan,  m. 
Kwallen,  o.  w.  Jaser ;  rabdcher ;  trainer 

ses  paroles. 
Kwalm,  m.  Vapeur  épaisse,  f. 
Kwalmen,  o.  w.  Exhaler  une  vapeur 

épaisse. 
Kwalster,  m.  Crachat ;  ftegme ;  sorbier, 

m. 
Kwalsterboom,  m.  Sorbier ;  cormier; 

ome,  m. 
Kwalsteren,  o.  w.  Cracher, 
Kwalyk,  b.  n.  Faible ,  malade.  — ,  byw. 

MaL ;  d  peine  ;  difficilenient. 
Ewalykbestierd,  b.  n.     )  Maldirigéon 
Ewalykbestuerd,  b.  n.    (    gouvemé. 
Ewalykgemoed,  b.  n.  Chagrin;  de  mau- 

vaise  humeur, 
Kwalykgezind,  b.  n.  Matintentionné ; 

de  mauvaise  humeur, 
Kwalykheid,  v.  Faiblesse ;  défailtance,  t, 
Kwalykluidend,  b.  n.  Dissonant, 
Kwalykluidendheid,  v.  Dissonance,  f. 
Kwalykte,  r.  Zie  Kwalykheid. 
Ewalykvaert,  V.  J  Disgrdce ;  in- 

Kwalykvaren  (het),  o.  )      fortune ,  f.; 

malheur,  m, 
Kwanselen,  b.  en  o.  w.  Zie  Ewantselen. 
Ewansuis,  byw.     )  Comme  si ;  faisant 
Kwanswys, byw.    J       sêmbtant    de; 

sous  prétexte  de. 
Kwant,  m.  Dróle;  éveiUé,  m. 
Kwantje,  o.  Petit  dröle,  m. 
KWantselachtig,  b.  n.  Zie  Ewantselig, 
Ewantselaer,  m.  Troqueur,  m. 
Kwantselary,  v.  Zi^  Kwantaeling. 
Kwantselen,  b.  eno.  w.  Troquer ;  échan^ 

ger, 
Kwantseler,  m.  Zie  Kwantselaer. 
Kwantsellg,  b,  n,Qui  aime  d  troquer, 
Kwantseling,  v.  Troc,  échange,  nu 
Kwantselster,  v.  Troqueuse,  f. 
Kwaps,  b.  n.  Indisposé,  maladif. 
Kwarrel,  m.  Ce  qui  est  rabougri. 

Kwart,  o.  Qu4irt ;  quartier^  m.  — ,  v. 

Quarte,  f, 
Kwartael,  o.  Trimestre,  quartier,  m, 
Kwartboek,  o.  en  m.  In-Hjuarto^  m. 
Kwarteel,  o.  Quartaut,  m. 
Kwartel,  enz.  Zie  Kwakkel,  enz. 
Kwartier,  o.  Quart;  quartier^  m.  — 

uers.  Quart  d*heure.  ^ghens,  Quart 

deüeue* 

21 


Digitized  by 


Google 


822 


KWE 


KWI 


Kwartieren,  b.  w.  IHviser  en  quatre. 

Kwartiermaker,  m.  )  Quartier-maUre ; 

Kwartiermeester,  m. )  maréchal  des 
logis^m. 

Kwarts,  o.  Quartz  (pierre),  m. 

Kwartsachtig,  b.  n.  Quartzeüx. 

Kwartyn,  m.  In-quarto,  m. 

Kwassiehout,  o.  Ca$se^  f. 

Kwasty  m.  Nceud  (dans  Ie  bois),  m.; 
brosse;  houppe,  f.;  goupiUon;  sot ; 
baurru,  m. 

Kwastig,  b.  n.  Noueux;  bourru;  bi- 
zarre, 

Kwastigbeid,  y.  Caprice,  m.;  folie;  bi* 
zarrerie,  f. 

Kwatern,  ▼.  Quateme,  m. 

IwlippeLm.  |cfnj,(frmt).m. 

Kweappelboom,  m.  1   r^^^^r^^^  t«* 
Kwebbom,m.  }  Cogrmster^m. 

Kwede,  ▼.  Zie  Kwe. 
Kwedoom,  m.  Éptne-vinette,  f. 
Kweek,  v.  Chimdent,  m. 
Kweekdoorn,  m.  Zie  Kwedoöm. 
Kweekeling,  m.  en  t.  Nourrisson,  m.; 

élève,  m.  et  f. 
Kweeken,  b.  w.  Ncurrir ;  élever ;  cuUu 

ver. 

Kweeking,  v.  Cuitvre,  f. 
Kweekput,  m.  Zie  Kweekvyver. 
Kweekschool,  r.  Pépinière^  f.;  sémi- 

naire.m.;  ecole,t 
Kweeksel,  o.  Culture,  f. 
Kweektuin,  m.  Zie  Kweekbof. 
Kweekvisch,  m.  Nourrain,  aletdn,  m. 
Kweekvyver,  m.  Atevinier,  m. 
Kweeltje,  o.  Gazouillement ,  m.;  peUte 

tache,  f. 
Kween,  v.  Vaclie  stérile,  f. 
Kweer,  b.  n.  Fade, 
Kweern,  v.  MouUn  ü  bras^  m.  - 
Kweernen,  b.  w.  Moudre  avec  un  mou" 

tin  &  bras. 
Kweken,  o.  w.  Zie  Kwaken. 
Kwekken,  o.  w.  Zie  Kakelen,  Kwa- 
ken. 
Kwel,  V.  Zie  Kwelling. 
Kwelachtig,  b.  n.  Fdcheux. 
Kwelaedje,  v.  Inquiétude,  f.;  chagrin, 

m, 
Kwelbast,  m.  F&cheux,  importun^  m. 
Kwelduivel,  m.  Diablotin;  lutin;  /tf- 

cheux;  importun,  m. 
Kwelen,  o.  w.  Chanter ;   gasouiUer ; 

lantjuir;  succomber. 


Kwelend,  b.  n.  Languissant, 
Kwelgeest,  m.  Zie  Kwelduivel. 
Kweling,  y.  GawuiUemenl,  m.;  lan^ 

gueur,  f. 
Kwellen,  b.  w.  Tourmenter ;  imporiU" 

ner ;  incommoder ;  tracasser. 
Kwellend,  b.  n.  Tourmentant;  affligeant. 
Kweller,  m.  Imporlun;  tracassier,  m. 
Kwelling,  v.  Tourment ;  chagrin  ,  m., 

peine;vexation ;  importumté,  f. 
Kwelster,  v.  Tracassière^  f. 
Kwemoes,  o.  Gelee  ou  pdte  de  coings,  f. 
Kwendel,  V.  Serpolet  (plante),  m. 
Kwepeer,  y.  Zie  Kwe. 
Kweperenboom,  m.  Zie  Kweboom. 
Kwerne,  v.  Moulin  h  bras,  m. 
Kwernen,  b.  w.  Zie  Kweernen. 
*Kwestie,  v.  Queslion,  f. 
Kwestroop,  v.  Sirop  de  coings,  xn. 
Kwe  ter,  v.  Filet  (ligament),  m. 
Kwets,  V.  Prune,  f.  Zie  Kwetsing-. 
Kwetsbaer,  b.  n.  Fulnérable. 
Kwetsen,  b.  w.  Blesser ;  offenser  ;  meur- 

trir ;  punir. 
Kwetsing,  V.  Blessure;  offense;  meur- 

trissure,  f. 
Kwetsuer,  v.  Blessure ;  plaie,  f. 
Kwetteraer,  m.  Jaseur,  m. 
Kwetteraerster,  v.  Jaseuse^  f. 
Kwetteren,  b.  w.  Meurtrir ;  froisser.  — ^^ 

o.  w.  Jaser ;  gringolter. 
Kwetterig,  b.  n.  Meurtri. 
Kwetterigheid,  v.  Meurlrissure,  f. 
Kwevleescb,  o.  Cotignac,  m. 
Kwezel,  v.  Fille  devote ;  religieuse  ;  bé- 

guine ;  bigote,  f. 
Kwezelachtig,  b.  n.  Bigot;  dévot ;  hypo- 

crite. 
Kwezelaer,  m.  Dévot ;  hypocrite  ;  bigot, 

m.  , 

Kwezelary,  v.  Cagoterie;  hypocrisie  i    i 

bigoterie,  f. 
Kwezelen,  o.  w.  Faire  Ie  dévot.  Zie  Fat- 

selen. 
Kwibus,  m.  Fou,  m.;  girouette^  f. 
Kwidam,  m.  Téméraire;  sot,  m. 
Kwik,  o.  Mercure,  vif-argent,  m. 
Kwik,  b.  n.  Gai,  vif,  éveillé. 
Kwikhaeg,  v.  Haie  vive,  f. 
Kwikken,  b.  w.  Soupeser. 
Kwikmetael,  o.  Amalgame,  m. 
Kwiksteert,  m.  Hoche-queue,  m. 
Kwiksteerten,  o.  w.  Hocher  ou  remuer 

la  queue, 
Kwikzand,  o.  Sable  mouvant,  m. 
Kwikzilver,  o.  Mercure^  vif-argent^  m. 
Kwikzilverachtig,  b.  n.  MercurieL  - 


Digitized  by 


Google 


KWY 


LAC 


323 


Kwinkeleren,  o.  w.  Chanter;  gazouil- 

Ier. 
KwinkeleriDg,  t.  Chant ;  gazouillement^ 

in. 
Kwinkerd,  m.  Louche^  bigle,  m. 
Kwinkslag,  m.  Bon  mot,  m.;  saiUie^  f. 
Kwint,  V.  Quinte ;  finesse ;  chantereUe, 

Kwintachtig,  h,  n.  Zie  Kwintig. 
Kwlntael,  o.  Quintal,  m. 
Kwintappel,  m.  Coloquinte,  f. 
Kwintet,  o.  Quinque,  quintetto  [mus.], 

m. 
Kwintig,  b.  n.  Quinteux ;  capricieux. 
Kwipscb,  b.  n.  Maladif ;  indisposé, 
Kwipschbeid,  v.  Indisposüion,  f. 
Kwispedoor,  v.  en  o.  Crachoir,  m. 
Kwispel,  m.  Houppe^  f.;  goupüUmt  m.; 

brosse,  f.;  fouet,  m. 
Kwispelen,  b.  w.  Fouctler.  -— ,  o.  w.  Re- 

muer  la  queue. 
Kwispelsteerlen.  o.  w.  Remuer  la  queue, 
Kwisten,  enz.  Zie  Verkwisten,  enz. 
Kwistgeld,  m.  \  Dissipateur  ,    prodi- 
Kwistgoed,  m.  f      gue,  m. 
Kwistig,  b.  n.  Prodigue,  dépensier, 
Kwistpenning,  m.  Zie  Kwistgeld. 
*Kwittantie,  v.  Quülance,  f. 
Kwyl,  V.  Bave ;  salive,  f. 
Kwylacbtig,  b.  n.  Baveux. 

Kwylen,  o.  w.  Baver. 
Kwylend,  b.  n.  Baveux. 
Kwylin^,  v.  Bave  ;  salivation,  f. 
Kwylklieren,  v.  my .  Glandes  salivaires^ 

éhC:\BaveUe.t. 

Kwylwortel,  m.  Pyrèlhre  (plante),  m. 
Kwyn,  m.  Langueur,  f. 
Kwynen,  o.  w.  Laiiguir ;  dépérir. 
Kwynend,  b.  n.  Languissant ;  langou- 

reux. 
Kwyning,  y.  Langueur,  f. 
Kwyt,  b.  n.  Perdu.  —  worden,  raken  of 

gaen.  Perdre.  —  zyn.  Avoir  perdu. 
Kwylbaer,  b.  n.  AcquiltabLe. 
Kwytbrief,  m.  Acquit  ;reQU,  m. 
Kwyten  (zich),  wed.  w.  S*acquilter  de  ; 

faire  son  devoir ;  se  conduire. 
Kwyting,  y.  Acquit,  m.;  quitlance,  f. 
Kwytsfehelden,  b.  w.  Remettre ;  tenir 

quitte  de ;  pardonner, 
Kwjrtschelding,  v.  Acquit^  m.;  r^mis» 

ston,  f.;  pardon,  m. 


Kwytschrift.  o.  Zie  Kwytbrief. 
Kyf,  y.  Contestation ;  dispute,  f. 
Kyfachtig,  b.  n.  Querelteur ;  grondeur. 
Kyflust,  m.  Envie  de  quereUer  ;  humeur 

queretleuse,  f. 
Kyfster,  y.  Querelteuse ;  grondeuse,  f. 
Kyken,  o.  w.  Regarder^  voir. 
Kyker,  m.  Spectateur ;  tfadaud^  m.;  tu^ 

nette  d*approche,  f. 
Kykgat,  o.  Judas,  m. 
Kykglas,  o.  Lorgnon,  m. 
Kykster,  y.  Celle  qui  regarde ;  badaur 

de,  f. 
Kyktoren,  m.  Echauguette^  f.;  belvéder^ 

m. 
Kykvensterqe,  o.  Fasistas,  m. 

Kyven,  o.  w.  Se  quereUer;  gronder ; 

criaiUer. 
Kyver,  m.  Quetelleur;  grondeur;  criaU- 

leur,  m. 
Kyvery,  V.  Queretle;  dispuU ;  gronde- 

rie ;  criaiUeriey  f. 


L,  y.  L,  m.  et  f. 
La,  y.  La  (mus.),  m. 
La,  y.  Zie  Lade. 
Labbei,  y.  BabiUarde,  f. 
LabbeijeD,  o.  w.  Baöiller, 
Labbekak,  m.  en  y.  Babiliard,  m.\  ba- 
tiUarde,  f.;  médisant,  m.;  médisanle^ 

Labbekakken,  o.  w.  BabiUer ;  médire. 
Labbekakker,  m.  BabiUard,  m. 
Labbekakster,  y.  BabiUarde,  f. 
Labben,  o.  w.  BabiUer. 
Labber,  b.  n.  Doux,  léger,  —e  koelte. 

Fent  léger ^  m.;  brise;  fratcheur,  f. 
Labberdaen,  m.  Morue  saléèy  f. 
Labberen,  o.  w.  Barbéier^  fasier  (mar.). 
Labberkoeltje,  o.  Fent  légery  m.;Jrat- 

cheur ;  brise,  f. 
Labber  lot,  m.  Coquin^  m. 
Labboon,  y.  Fève  de  marais,  f. 
Labirint,  m.      )  latyrinlhe ,  dédale  , 
Labyrinth,  m.    )      m. 
Lacedemonië,  o.  Lacédémone^  f. 
Lacedemoni6r,  m.  Lacédémonien,  m. 
Lacedemonisch,  b.  n.  Lacédémonien. 
Lach,  m.  Rire,  ris,  m. 


Digitized  by 


Google 


324 


LAE 


LAF 


Laobebek,  m.  en  v.  Rieur^  m.;  rieuse^  f. 
Lacben,  o.  w.  Rire, 
Lacbend,  b*  n.  Riant, 
Lacber,  m.  Rieur,  m. 
Lacbery,  v.  Risee,  f. 
Lacbje,  o.  Doux  sourire,  m. 
Lacbmerkl,  y.  Raitierie,  f. 
Lacbpraetjes,  o.  mv.  Goguettes,  f.  pi. 
Lacl^ster,  v.  Rieuse,  f. 
Lacb vermogen,  o.  Risibilité,  f. 
Lacbwicbelary,  v.  Géloscopie,  f. 
Ladangummif  o.   )  Ladanum  on  lat- 
Ladanum,  o.         ]      danum  (gomme- 

résine),  m. 
Ladder,  v.  ÉcheUe,  f 
Ladderregt,  o.  Échelage  {pT&t.)^  m. 
Laddertje,  o.  écheUUe,  f. 
Lade,  v.  Layelte,  f.;  liroir ;  füt,  m. 
Ladekas,  v.  Commode^  f. 
Laden,  b.  w.  Charger.  Het  op  iemand 

geladen  bebben.  En  vovloir  ^  q,  q. 
Lader,  m.  Chargeur ;  chargeoir,  m. 
Ladetafel»  v.  Table  &  tirotr;  commode, 

f.;  bureau,  m. 
Lading,  v.  Charge,  f.;  chargement^  m.; 

cargaison,  f. 
Ladingsbrief,  m.  ConnaissemerU,  m.; 

lettre  de  voiture,  f. 
Ladingscbikker,  m.  Arrimeur,  m. 
Ladingsplaets,  v.  Embarcadère,  débar- 

cadère  (mar.)i  m. 
Laedbus,  v.  Futil;  mousquet,  m. 
Laedgat,  o.  Lumière  (d*une  arme  A  feu), 

Laedgatdeksel ,    o.    Couvre  -  lumière 

(mar.),  m. 
Laedje,  o.  Layetle,  f.;  petit  tiroir^  m, 
Laedkruid,  o.  Amorce,  f. 
Laediepel,  m.  Cfiargeoir{t  d'artlU.),  m. 
Laedpan,  v.  Bassinet,  m. 

Laedpriem,  m.  Dégorgeoir  (t.  d'artill.),. 

m. 
Laedstoel,  m.  Chargeoir  (ustensile),  m. 
Laedstok,  m.  Baguette  (de  /usil);  re- 

fouloir  (de  canon),  m. 
Laedstokring,  m.  Porte- baguette,  m. 
Laeg,  b.  n.  Boe.  — ,  byw.  Bassement. 

Om  — .  En  bas. 
Laeg,  T.  Rangée ;  couche ;  assise,  f.;  tU, 

m.;  batterie  (d*un  vaisseau);  bordée  ; 

embüche,  f. 
Laegbartig ,  b.  n.  Ldche^  — ,  byw.  Ld- 

chement. 
Laegbartigbeid,  t.  Ldcheté,  f. 


Laegbartiglyk,  byw.  JAchemenl. 
Laegbeid,  y.  Bassesse,  f. 
Laegbertig,  enz.  Zie  Laegbartig,  enz. 
Laegjes,  byw.  Unpeu  bas. 
Laegscbout,  m.  yice-baiUi,  m. 
Laegstammig,  b.  n.  Qui  n'est  pas  de 

haute  futaie.  —e  boom.  Arin^  nain, 

m, 
Laegswyze,  byw.  Par  couches. 
Lhegte,Y.  Profondeur;  valléè,  f.;  ötu^ 

fond,  m.;  bassesse,  f. 
Laegvormig,  b.  n.  Stratiforme. 
Lael,  V.  Layette,  f.;  tiroir^  m. 
Laeiken,  o.  Zie  Laedje. 
Laekbaer,  b.  n.  Bldmable. 
Laekziek,  b.  n.  Qui  aime  d  bldmer^  eri- 

tique. 
Laekzacbt,  t.  Envie  de  bldmer,  de  cri- 

tiquer,  f. 
Laekzucbtig,  b.  n.  Zie  Laekziek. 
Laen,  y.  AU^,  avenue,  f. 
Laer,  b.  n.  Fide ;  maigre, 
Laer,  o.  Clairière  (dans  un  bois)^  f. 
Laers,  enz.  Zie  Leers,  enz. 
Laes  !  tusschenw.  HéLas  ! 
Laet,  b.  n.  Tardif.  — ,  bvw.  Tard,  Te 

— .  Trop  tard.  Hoe  —  is  bet?  QuelU 

fieure  est-il?  Vroeg  of  — .  Töl  ou  tard. 
Laetband,  m.  Ligature,  f. 
Laeibekken,  o.  Palette,  f. 
Laetdunkeud,  b.  n.  Présomptueux, 
Laetdunkendheid,  v.  Présomption,  f. 
Laetkop,  m.  Fentouse,  f. 
Laetst,  byw.  Dernièrement,  naguère. 
Laetstbieder,  m.  Demier  enchérisseur, 

m. 
Laetste,  b.  n.  Demier ;  extreme.  Ten 

— .  Finalement, 
Laetstelyk,  byw.  Finalement. 
Laetstgeboren,  m.  Culot,  Cadet,  m, 
Laetstgemeld,  b.  n.     \  Nomnié  ou  et- 
Laetstgenoemd,  b.  n.  f     té  en  demier 

lieu, 
Laetstïeden,  h,n.  Demier,  passé.  — , 

byw.  Dernièrement. 
Laetstmael,  byw.  Dernièrement. 
Laetvlym,  v.  Lancette,  f. 
Laetwindsel,  o.  Zie  Laetband. 
Laetyzer,  o.  LancettCy  f.;  périer,  m. 
Laf,  b.  n.  Fade ;  plat ;  futite  ;  tdclie.  — , 

byw.  Zie  Laffelyk. 
Lafacbtig,  b.  n.  Fadasse. 
Lafaerd,  m.  Ldche,  poltron,  m.  Zie  Laf- 
bek. 
Lafbek,  m.  Jeune  étourdi;  blanc-bee; 

fat,m. 


Digitized  by 


Google 


LAK 

Lafenis,  ▼.  Rafratchissenient ;  soulage- 

went,  m. 
LafTelyk,  byw.  Insipidement ;  Idche- 

ment ;  moUement. 
Lafhartig,  b.  n.  Ldclie.  — ,  byw.  JW- 

chement. 
Lafhartifirheid,  v.  Ucheté,  f. 
Lafbartifflyk,  byw.  Ldchement, 
Lafheid,  v.  Insijmité,  fadeur,  f. 
Lafhartig,  enz.  Zie  Lafhartig,  enz. 
Lafmoedig,  b.  n.  Zie  Lafhartig. 
Lagchen,  enz.  Zie  Lachen,  enz. 
Lage,  T.  Zie  Laeg,  v. 
Lageloos,  b.  n.  en  byw,  Sans  trompe- 

rie ;  tam  matice. 
Lagen,  b.  w.  Diminuer ;  abaisser ;  hu- 

milier, 
Lagenleggend,  b.  n.  Insidiateur. 
Lagenlegger,  m.  Insidiateur^  m. 
Lageremd,  o.  Bas  bout,  m. 
Lagerhand,  v.  Gauche^  f. 
Lagerhuis,  o.  Chambredet  communes 

(en  Angleterre),  f.* 
Lak,  o.  Laque,  t,etm.;  loc,  m,\ciTeii 

cacheter^  f.  — ,  m.  Calomnie^  f. 
Lak,  b.  n.  Fotdtre ;  fade. 
Lakaehtig,  b.  n.  Laqueux. 
Lakei,  m.  Zie  Lakkei. 
Laken,  b.  w,  Mépriur;  bUtmer;  <Tirt- 

quer. 
Laken,  o.  Drap ;  drap  de  lity  m.;  voile, 

Li^enbereider,  m.  Drapier,  m. 
Lakenbereidery,  v.  Draperie,  f. 
Lakenfabxiek,  y.  Draperie,  f. 
Laken  fabrikant,  m.  Drapier,  m. 
Lakenhal,  v.  Balie  aux  drops,  f. 
Lakenhandel,  m.  Draperie^  f. 
Lakenhandelaer,  m,  i    Drapier  ,   mar-» 
Lakenkooper,  m.      f    ctiand  de  drops, 

m. 
Lakenkratser,  m.  Laineur,  m. 
Lakenmaker,  m.  Drapier^  m. 
Lakenmakery,  v.  Draperie,  t 
Lakenmerker,  m.  Marqneur  de  drops , 

m. 
Lafcennaeld,  r.  Drapière,  f. 
Lakennopper,  m.  Épinceteur,  m. 
Lakennopster,  v.  Épinceteuse,  f. 
Lakenpapper,  m.  CoUeur,  m. 
Lakenpers,  v.  Presse  pour  catir,  f. 
Lakenperser,  m.  Aplanisseur,  m. 
Lakenraem,  v.  en  o.  Chdssis  (de  dra- 

pier),  m. 
Lakearekker,  m.  Retendeur,nx. 
Lakenrouwer,  m.  Laineur,  m. 


LAM 


325 


Lakensch,  b.  n.  De  drap, 
Lakenscheerder,  m.  Tondeur  de  draps^ 

m. 
Lakenschering,  ▼.  Tondage,  m. 
Lakenstempel,  m.  BouiUe,  estampiUe , 

Lakenverkooper,  m.  Zie  Lakenhande- 

laer. 
Lakenverkoopster ,  ▼.  Marchande  de 

draps,  f. 
Lakenverwer,  m.  Teinlurier  de  drap  , 

m. 
Lakenverwery,  v.  Teinturerie  de  drap, 

f. 
Lakenvoller,  m.  Foulon,  m. 
Lakenwever,  m.  Drapier,  m. 
Lakenwevery,  v.  Draperie,  f. 
Lakenwinkel,  m.  Magasin  de  draps, 

m. 
Laker,  m.  Censeur ;  critique,  m. 
Laking,  v.  Mépris;  bldme,  m.;  censure. 

Lakkei,  m.  Laquais,  m, 
Lakkeitje,  o.  Laqueton,  m. 
Lakken,  b.  w.  Cacheter, 
Lakkleurig,  b.  n.  Laqueux, 
Lakmoes,  o.  Toumesol  (teinture),  m. 
Lakooi,  v.  FioUer,  m.,  giroflée  (plante), 

Lakooibloem,  v.  Giroflée  (fleur),  f. 
Lakverwig,  b.  n.  Laqueux. 
Lakwarmer,  m.  Chauffe-cire,  m. 
Lakwerk,  o.  Ouvrage  vemissé;  laque, 

m. 
Lallen.  Zie  Lellen. 
Lam ,  b.  n.  Perclus ;  estropié;  défec- 

tueux. 
Lam,  o.  Agneau,  m. 
^Lambrizeersel,  o.  Lambris,  m. 
^Lambrizeren,  b  w.  Lambrisser. 
^Lambrizering,  y.  Lambrissage ;  lam- 

bris,  m. 
Lamfer,  o.  Crêpe^  m. 
Lamferbereiding,  v.  Crépage,  m. 
Lamferen,  ony.  b.  n.  De  crêpe. 
Lamferwerker,  m.  Fabricant  de  crêpe^ 

m. 
Lamgat,  m.eny,  Lendore,  m.  et  f. 
Lamheid,  v.  Paralysie,  £. 
Lammeken,  o.  Agnelet^  m. 
Lammekensoor,  o,  enr,  Orvale,  totUe^ 

bonne  (plante),  f. 
Lammeren,  o.  en  b.  w.  Agneler. 
Lammerengang,  m.  Jmble  (man.),  m. 
Lammerzacht,  b.  n.  Doux  comme  un 

agneau. 


Digitized  by 


Google 


S26 


LAN 


LAN 


Lammetje,  o.  Agnelet,  m. 
Lammigheid,  y.  Zte  Lamheid. 
Lamoen,  m.  en  v.  Zie  Limoen. 
Lamoen,  o.  Limonière^  f. 
Lamoenpaerdf  o.  )  Limonier,  malUer^ 
Lamoenpeerd,  o.  f     m. 
Lamoenstok,  m.  Timon,  m. 
Lamp,  y.  Lampe^  f. 
Lampdrager,  m.  Lampadaire,  m. 

Lampet,  o.  Aiguière ;  lampe^  f. 
Lampetkan,  y.  Zta  Lampet. 
Lampetschotel,  m.  en  y.  Bassin  <Vau 

gutère,  m. 
Lampetyol,  o.  Aiguiérée^  f. 
Lampje,  o.     )  Petite  tampBy  f.;  lampion. 
Lampken,  o. )     m. 
Lamplicbc,  o.  Lumière  de  lampe,  f. 
Lamp  maker,  m.  Lampistet  m. 
Lampolie,  y.  Huile  de  lampe,  f. 
Lampoot,  m.  en  y.  Lendore,  m.  et  f. 
Lampreel,  y.  Lapereau,  m. 
'Lamprei,  y.  Lamproie ,  f.;  lapereau, 

m. 
Lampreiken,  o.  Lamproyony  lampriUon, 

m. 
Lampreinet,  o.  Lampresse  (filet),  f. 
Lamptuit,  y.  Becd'une  lampe,  m. 
Lampverkooper,  m.  Lampiste^  m. 
Lampzwart,  o.  Noir  de  fumée,  m. 
Lamsheeldje,  o.  Agnus  (eire  bénlte), 

m. 
Lamsbout,  m.  Gigot  d*agneau,  m. 
Lamseh,  b.  n.  D*agneau. 
Lamsgebraed,  o.  RÓU  d'agneau,  m. 
Lamshoofd,  o.  Têle  d'agneau,  f. 
Lamsoor  ,o.en  y.  Onille  d'agneau,  f. 
Lamsstuk,  o.  Agnel  (monnaie),  f. 
Lamsyacht,  y.  Zie  Lamsyel. 
Lamavel,  o.  Peau  d*agneau,  f. 
Lamsvleesch,  o.  Chair  d*agneau,  f.;  de 

J^agneaUy  m. 
Lam^wol,  y.  Laine  agneline^  f. 
Lamsworst,  y.  Boudtnade,  f. 
Lamylies,  o.  Amnios  (anat.),  m. 
*La.ncet,  o.  Lancette,  f. 
Lancetkoker,  m.  Lancetier,  m. 
*Lancie,  y.  Lance,  f. 

Land,  o.  Pays,  m.;  contrée ;  région; 
terre ,  f.;  champ  ;  terrain ,  m.  Het 
yaste  — .  La  terre  ferme,  f.;  Ie  conti- 
nent, m.  Te  water  en  te—.  Par  terre 
et  par  mer. 


Landaerd,  m.  Pevple ,  m.;  naüon,  f.; 

caractère  nationaL  m. 
Landbedrieger,  m.  Concnssionnaire,  m. 
Landbeschryyer,  m.  Chorographe ;  géo- 

graphe,  m. 
Landbeschryying  ,   y.    ChorographU ; 

géographie,  f,     • 
Landbestier,  o.    }  Gouvernement,  m., 
Landbestuer,  o.  f  administraüan 

'  d*un  pays,  f, 
Landbewooner,  m.  Regnicoteyindigène; 

campagnard,  m. 
Landbezitster,  v.  Propriétaire  de  biens" 

fonds,  f. 
Landbezitter,  m.  Propriétaire  debiens- 

fonds,  m. 
Landbode,  m.  Nonce,  m. 
Landbouw,  m.  AgricuUure,  f. 
Landbouwend,  b.  n.  Agricole. 
Landbouwer,  m.  Cultivateur,  m. 
Landbouwery,  y.  AgricuUure,  f. 
Land  bouwgereedschap,  o.  Instrument 

aratoire,  m. 
Landbouwing,  v.  Zie  Landbouw. 
Land  bouwkunde,  y.  Agriculture,  f. 
Landbouwkundig,  b.  n.  Agronomiqne, 
Landbouwkundige,  m.  Agrononu^  m. 
Landbouwlievend,  b.  n.     i  Agricole  , 
Landbouwminnend,  b.  n.  f     qui  aime 

CagricuUure. 
Landdag,  m.  Diète,  f. 
Landdeken,  m.  Doyen  rurat,  m. 
Landdekenschap,  o.  Doy enne  rurale  m. 
Landdief,  m.  Concussionnairey  m. 
Landdier,  o.  Animal  terrestre,  m. 
Landdieyery,  y.  Concussion,  f. 
Landdrossaerd,  m.   i  Drossart,  bmUi, 
Landdrost,  m.  )     sénécfial,  m. 

Landdrostambt,  o.     )  Sénéckaussée^  f. 
Landdrostschap,  o.    )      baiUiage,  m. 
Landedelman,m.  Gentilhomme  campa- 
gnard ;  hobereau,  m. 
Landeigen,  b.  n.  Endémique,  national, 
Landelyk,  b.  n.  Champêtre,  rustiquc 
Landen,  b.  en  o.  w.  Débarquer. 
Landengte,  y.  ïsthme,  m. 
Landery,  y.  Terre  cultivée,  f.;  champ, 

m. 
Landgedichten ,  o.  my.  Géorgiques,  f. 

pi. 
Landgeestely ke,  m.  Curé  de  campagne, 

m. 
Landgenoot,  m.  eny.  Compalriote,  m. 

ett 
Landgeregt,  o.  Présidial;  siége  pro^in- 

dat,  m. 


Digitized  by 


Google 


LAN 


LAN 


327 


Landgeregrtelyk,  b.  n.  Prüidial. 
LAndgevecht,  o.  Combat  sur  terre^  m. 
LandgewooQte,  y.  Coutume  du  pays, 

Landgezigt,  o.  Paysage,  m. 
Landgoed,  o.  TerrCy  f.;  bien-fonds^  m. 
Landgoederenbestuer,  o.  Économie  rU' 

raie,  f. 
Landgraef,  m.  Landgrave,  m. 
Landgraef schap,  o.  Landgraviat,  m. 
Lanigrayin,  y.  Femme  du  landgrave. 

Landheer,  m.  Seigneur  on  propriétaire 

d*une  lerre,  m. 
Landheerin,  v.  Dame  ou  propriétaire 

d*une  terre^  f. 
Landhoef,  v.     >  Femu ,  cense ,  métai' 
Landhoeve,  y.  i     rie,  f. 
Landhuer,  y.  Ferme,  f. 
Landhuerder ,  m.  Fermier ,  mélayer, 

m. 
Landhuis  ,  o.  Maison  de  campagne^ 

Landhuisboudkunde,  y.  Économie  ru- 
rale, f. 

Landhuisje,  o.     )  Petite  maison  de  cam- 

Landhuisken,  o.  \  pagne ,  f.,  cottage^ 
m. 

Landing  ,  y.  Arrivage,  m.;  descenlCy 

Landjonker ,  m.  GentHhomme  campa- 

gnard,  hobereau,  m. 
Landjuweel,  o.  Concours  des  chambres 

de  Rliétorique^  m. 
Landkaert,  y.  Carte  géograpUique,  f. 
Landkaertmaker  ,  m.  Ingénieur  -  géo- 

graphCy  m. 
Landkom,  y.  Fallée,  f. 
Landleger,  o.  Armee  de  terre,  f. 
Landleven,  o.  yie  champêtre,  f. 
Landloopen,  o.  w.  Vaguer,  vagabonder^ 

se  répandre. 
Londlooper,  m.  Vagabond^  m. 
Landloopery,  y.  Vagabondage,  m. 
Landloopster,  y.  Vagabonde^  f. 
Landmaat,  v.  Mesure  agraire,  f. 
Landmagt,  y.  Forces  de  terre,  f,  pi. 
Landman  ,  m.  Campagnard  ;  paysan  ; 

laboureur,  m. 
Landmeetkunde,  y.  Geometrie,  f.;  ar- 

pentage,  m. 
Landmeetkundig,  b.  n.  Géométrique. 

—,  byw.  Géométriguement. 
Landmeetkundige,  m.  Géomètre^  m. 
Landmeetkundiglyk ,  byw.  Géométri- 

(juement. 


Landmeten,  b.  w.  Arpenter. 
Landmeter,  m.  Arpenteur ;  géamètre^ 

m. 
Landmetery,  y.  Arpentage^  m. 
Landmeting,  y.  Arpentage,  m.;  géomé" 

trie,  f. 
^Landmilicie,  v.  Mitice,  f. 
Landmuis,  y.  Mutot,  m. 
Landontginning,  y.  Défrichement^  m. 
Landouw,  y.  Champs,  m.  pL;  sol,  m.; 

campaaney  f. 
Landpacht,  y.  Amodiation,  f. 
Landpachter,  m.  Amodiateur,  m. 
Landpael,  m.  Bome ;  limite,  f. 
Landpassaet,  m.  Anspessade,  m. 
Landplaeg,  y.  Fléau,  m.;  calamitéy  f. 
Landplager,  m.  Tyran,  m. 
Landraed ,  m.  Conseit  de  province^  de 

canton,  m. 
Landregt ,  o.  Lois  et  coutumes  d*un 

paus,  f.  pL 
Laudregter,  m.  Juge  provincial;  bailU, 

m. 
Landreis,  y.  Voyage  par  terre,  m. 
Landryk,  b.  n.  niche  en  terre. 
Lan^sbeambte  ,  m.  Fonctionnaire  de 

VEtat,  m. 
Landsbestuer,  o.  Gouvernement  de  t*E- 

tat,  m.;  administration  du  pays,  f. 
Landschap,  o,  Province,  L]  pays;  can* 

ton,  m.;  conlrée,  f.;  paysage^  m. 
Landscbapbeschry ver ,  m.   Chorogra- 

phe,m. 
Landscbapbescbryving,  y.  Chorogra- 

phie,  f. 
Landschapshuis,  o.  Maison  champétre^ 

Landscbapsscbilder  ,  m.   Paysagiste  , 

m. 
Landscheiding,  y.  Bornes ;  Umites,  f. 

pi. 
Landscbeu ringen,  y.  my.  Troubles  ei' 

vils,  m.  pi. 
Landschildpad  ,  y.    Tortue  terrestre , 

Landscbool,  y.  Écolede  vitlage,  f. 
Landschryvep,  m.  Greffier  de  canton^ 

m. 
Landsdouw,  y.  Zie  Landouw. 
Landsecretaris  ,   m.  Zie  Landscbry- 
.   yep. 

Landseigen,  b.  n.  Propre  h  un  pays. 
Landsgebruiken.  o.  my.  Cérémonial , 

m.,  usages  de  cnaque  pays,  m.  pi. 
Landsbeer,  m.  Souverain  d'un  pays; 

seigneur  d*une  terre,  m. 


Digitized  by 


Google 


S28 


LAN 


LAN 


Landskind,  o.  Enfant  du  pays ;  indu 

gènc.  Uk, 
Landsknecht,  m.   Soldat;  fantassin; 

UmsqueneU  ^» 
Landslasten,  m.  mv.  Charges  ou  impo- 

sitions  d*un  pays^  f.  pi. 
Landsmaek,  m.  Gout  de  terroiVy  m. 
Landsman,  m.  Cotnpatriote,  m. 
LandFtpesaet,  m.  Anspessade^  m. 
Landspraek,  t.  Languedu  pays;  langue 

nationale^  f.;  idionie ;  dialecU^  m. 
Landsregt,  o.  Zie  Landregt. 
Landsscbat,  m.  FisCf  irésor  public^  m. 
Landstad,  v.  ViUe  de  province,  f. 
Landstorm ,  m.  Garde  bourgeoise ,  f. , 

landsturm,  m. 
Landstreek,  v.  Région ;  contrée^  f.;  can* 

ton^  m. 
Landstroepen,  m.  mr.  Troupes  natio- 

nalesy  f.  pi. 
Landsvergaderingr,  t.  Assemblee  des 

ÉUUs.t. 
LandsYTouw,  v.  Compatriote,  f. 
Landswet,  y.  Loi  du  pays,  f. 
Landswyze,  y.  Vsage^  m.,  eoutume  ou 

mode  d*un  pays^  f. 
Landtael,  y.  Langue  du  pays;  langue 

nationale,  f.;  idiome;  dialecte^  m. 
Landtong,  y.  Langue  de  terre,  f. 
Land  valling,  y.  Atterrage  (mar.)»  m. 
Landverderf ,  o.  Pertê  ou  ruine  d'un 

pays,  t 
Landvermaek,  o.  Plaisir  champêtre, 

m. 
Landverrader,  m.  Ttatlre  au  pays,  &  la 

patrie,  m. 
Landyerraed,  o.  Haute  trahison,  f. 
Landviugtlg,  b.  n.  Fugitif;  exHé;  émi* 

gré, 
Landyolk,  o.  Paysans ;  campagnards , 

m.  pi.;  peuple  agricole,  m. 
Landyoogd ,  m.  Gouverneur;  satrape^ 

m. 
Landyoogd^s,  y.  Gouvernante  (d*une 

province),  f. 
Landvoogdy,  y.  Gouvernement  (d*unê 

province)^  m,;  satrapie,  f. 
Landvorst,  m.  Souverain  (d*un  pays)^ 

m. 
Landyorstelyk,  b.  n.  Souverain. 
Landvorstin,  y.  Souveraine  (d'un  pays), 

Landvrouw,  y.  Propriétaire  d'une  terre; 

campagnarde,  paysanne,  f. 
Landvrucht^  y.  Revenu  d'une  terre^  m. 

—en.  Frutts  de  la  terre,  m.  pi. 


Landwaerts,  byw.  Du  cdtéde  la  terre. 
Landweer,  y.  Digue;  levée;  chaussée; 

landwehr,  f. 
Landweg ,  m.   Chemin  ü  travers  les 

champs ;  grand  chemin ,  m.;  route, 

Landwerk,  o.  Labourage,  labour,  m. 
Landwind,  m.  Terral,  m. 
Landwinner,  m.  CuUivateur,  m. 
Land  winning,  y.  Conquête,  f.;  revenu, 

m.;  agriculture,  f, 
Landwording»  y.  AUerrissement,  m. 
Landwyf,  o.  Campagnarde,  f. 
Landzaet,  m.  Uabitant  d'un  pays,  m. 
Landzatin,  y.  Uabitante  d'un  pays,  f. 
Landziek,  b.  n.     I  Qui  a  la  moUadie  du 
Landzlekig,  b.  n.  f    pays. 
Landziekte,    y.  Nostalgie;  endémie, 

f. 
Landzigt,  o.  Paysage,  m. 
Landzucbt,  v.  Esprit  de  retour,  m.;  noi* 

tatgie,  f. 
Landzweryer,  m.  Vagabond,  m. 
Lanfer,  o.  Zie  Lamfer. 
Lang,  b.  n.  Long,  longue ;  grand,  Hoe 

—er  hoe  meer.  De  plus  en  plus,  — t 

byw.  Longtemps;  Umguement.  In  het 

—e.  Au  long.  Over  —,  11  y  a  long* 

temps.  Sedert  — .  Depuis  longtemps. 
Langacbtig,  b.  n.  Longuet, 
Langbaerd,  ra.  üomme  barbu,  m. 
Langbaerdig,  b.  n.  Barbu. 
Langbeen ,  m.  en  y.  Qui  a  de  lonaua 

jambes,  — ,  o.  Faucheux,  faucheur 

(insecte),  m. 
Langbekkig,  b.  n.  Longtrostre. 
Langbladig,  b.  n.  LongifoUé  (bot.). 
Langbloemig,  b.  n.  Lotigifiore  (bot.). 
Langdradig,  b.  n.  Filandreux ;  pro- 

lixe. 
Langdradigheid  ,   y.   ProUxité ;   Unh 

gueur,  f. 
Langdurig,  b.  n.  Long ;  chronique;  dU' 

rable,  — ,  byw.  Zie  Langduriglyk. 
Langdurigbeid ,  y.  Durée;  tongueur, 

f. 
Langduriglyk,  byw.  Longuement;  iong^ 

temps* 
Langen,  b.  w.  Donner ;  présenter ;  ten* 

dre. 
Langgearmd,  b.  n.  Qui  a  de  longs  bros. 
Langgehoornd ,  b.  n.  Zie  Langboor- 

nig. 
Langgestaert,  b.  n.  )  Macrocerque,  Um* 
Langgesteert,  b.  n.  f    gicaude. 
Langhairig,  b.  n.  Zie  Langharig. 


Digitized  by 


Google 


LAN 


LAP 


32» 


Langhals,  m.Qtdak  oou  long. 
Langhalalg,  b.  n.  LongicoL 
Langhandig,  b.  n.  Longimane,  macro- 

chère. 
Langharig,  b.  n.  Macrocome^  chevelu. 
Langheid,  v.  Longueur,  f. 
L^ghoofdig,  b,  n.  Macrocéphale, 
Langhoornig,  b.  n.  Longicome,  macro- 

cère, 
Langkin,  v.  Menton  de  buis,  de  gatoche, 

m. 
Langleyend,  b.  n,  Qui  vit  longtemps. 
Langlevendheid,  v.  LongévUé,  f. 
Langlip ,  m.  en  v.  Lippu,  m.;  lippue^ 

I* 
Langlobbig,  b.  n.  Longilobé, 
Langmoedig,  b.  n.  Patiënt ;  Umganime. 

— ,  by w.  Ptttiemment. 
Langmoedigheid,  v.  Patience;  longa' 

nimité,  f. 
Langmoedjglyk,  byw.  Patiemment, 
Langneus,  m.  Qui  alenez  long. 
Langoor,  m.  en  v.  Qui  a  de  longues 

oreilles,  — ,  m.  Am,  baudet,  m. 
Langoorig,  b.  n.  Oreilfard. 
Langpootjg,  b.  n.  Macropode. 
Langpibbjg,  b.  n.  Longicosté, 
Langrond,  o.  EUipse,  f.  — ,  b.  n.  Ovale. 
Langa,  voo».  Le  long  de;  par,  —  hier. 

Par  icu  —  wa6P?  Par  ouf 
Langsteertig,  b.  n,  Lonmcaude. 
Langstelig,  b,  n.        J  Longieaule,  qui 
Langstengelig,  b.  n.  J    a  une  tige  Umr 

gue  (bot.). 
LtogstleTend,  b.  n.  Survivant. 
Langtand,  m.  en  v.  Qui  a  de  longues 

dents. 
Langtandig,  b.  n.  Macrodonte. 
Langte,  y.  Zie  Lengte. 
Langtong,  v.  Babillard,  m.;  babillarde, 

Langtongigj  b.  n.  Macroglosse. 
Laugringerig,  b.  n.  Macrodactgle, 
Langvleugelig,  b.  n.  Lonpipenne. 
LangvoetSg,  b.  n.  Longipede* 
Langwerpig,  b.  n.  Oblong, 
Langwerpigrond,  b.  n.  Ovale. 
Langwylig,  b.  n.  Long ;  prolixe ;  dif- 

fas. 
L^ngwyligheld,  v.  Longueur;  prolixi» 

Langwyllglyk,  byw.  Longuement;  dif^ 

fusément, 
Langsaem,  b.  n.  Lenl.  —,  byw.  Lente^ 

ment, 
Langzaemheid,  v.  Lenteur,  f. 


Langzaemlyk,  byw.  Lentement, 
Langzamerhand,  byw.  Insensiblement ; 

doucement 
Lans,  V.  Lance^  f. 
Lansdrager,  m.  Lancier,  m. 
Lanskoker ,  m.  Arrêt  (pièce  du  har- 

nais),m. 
Lanspesaet,  m.  Zie  Landspesaet. 
Lansruiter,  m.  Lancier,  m. 
Lansrust,  v.  Zie  Lanskoker. 
Lansschacht,  v.  Bois  d'une  lance ,  m. 
Lansvormig,  b.  n.  Lancéolé, 
Lantaern,  enz.  Zie  Lanteem,  enz. 
Lanteern,  v.  Lanterne,  f. 
Lanteerndrager  ,   m.    Porte-lanteme ,. 

m. 
Lanteernmaker,  m.  Lantemier,  m. 
Lanteernontsteker,  m.  )    Lantemier  , 
Lanteernopsteker,  m.    )     allumeur  da 

lantemeSy  m, 
Lanteornpael,  m.  Poteau  de  lanteme , 

m. 
LanteeruTerkooper,  m.  Lantemier,  m. 
Lanteernzetter,  m.  Falotier^  m. 
Lanterfant,  m.  Fainéant ;  fldneur,  m. 
Lanterfanten,  o.  w.  Fainéanter;  fld- 

ner. 
Lanterfantery,  v.  Fütnéanlise ;  fidneriCr 

Lanterlu,  o.  Lanturlu,  m. 
Lanterluijen,  o.  w.  Jouer  au  lanturlu. 
Lanturlu,  o.  Lanturlu  (jeu  de  cartes) , 

m. 
Lap,  m.  Morceau;  lambeau^  m.;  piècCf. 

f.;  coupon;  ivrogne;  soufftet^  m. 
Lapdeken,  v.  i    Centon    (  couverture 
Lapdeksel,  o.  f      groseière ) ,  m. 
Lapdicht,  o.  Zie  Lapgedicht. 
Lapdichter,  m.  Centon  (auteur),  m. 
Lapgedicht,  o.  Centon  (pièce  de  poé-* 

sie),  m. 
Lapldaerschrift,  o.  Slyle  lapidaire,  m. 
Lapkleed,  o..  Centon  (vdtement  bigar* 

ré),  m. 
Lapland,  o.  Laponie,  f. 
Laplander,  m.  Lapon,  m, 
Laplandsch,  b.  n.  Lapon,  de  Laponie. 

Lappen,  m.  mv,  Lapons,  m.  pL 
Lappen,  b.  w.  Rapiécer^  raccommoder  ; 

excuser ;  chasser, 
Lappenkas ,  v.  Chiffonnière  (meuble) , 

f. 
Lapper,  m.  Ravaudeur;  savetier;  ra- 

doudeur^  m. 


Digitized  by 


Google 


830 


LAS 


LAT 


Lappery,  ▼.  Raccommodage,  m. 
Lapping,  v.  ZU  Lappery. 
Lapsnyder,  lA.  B/tvaudeur,  m. 

l:S?gr' "!««-««'--.  f- 

Lapwerk,  o.  Centen,  m.  Zie  Lappery. 
Lapwoord,  o.  ChevUle  (inutilitó  dans 

un  yers),  f. 
Lapzalf,  V.  Onguent  miton  milaine, 

m. 
Lapzalven,  b.  en  o.  w.  CiiarUUanerj  c(h 

iorer ;  raccommoder  grossiérement. 
Lapzalver,  m.  Charlatan^  m. 

IfaraS;;:!^*'"-'"^"*'^.'- 

Lardeerpriem,  m.  Lardoire,  f. 

Lardeersel,  o.  Lardon^  m. 

Lardeerspek,  o.  LarUon^  m. 

Lardeerstuksken,  o.  Larden,  m. 

Larderen,  b.  w  Larder,  piquer. 

Lardering,  v.  Enlrelardement,  m. 

Larie,  v.  SoUise ;  bagaUlUy  f. 

Lariën,  o.  w.  Zie  Beuzelen. 

Lariksboom,  m.  Larix^  méiéze,  m. 

Larp,  V.  Fouel',  m.;  verge^  f.;  caup^ 
m. 

Laech,  v.  Pièce^  f.:  morceau^  m.;  cou- 
ture ;  jointure ;  brèche  réparée ;  en-- 
taille;  aine,  f. 

Laschwoord,  o.  Conjonctian;  coptUe, 

Lasschen,  b.  w.  Joindre ;  altacher;  en- 
•    filer. 

Lassching,  v  Jonction  ;  couture,  f. 
Last,  m.  Charge,  f.;  fardeau ;  ordre; 

danger;  embarras,  m.  — ,  o.  Last  ou 

laste,  m. 
Lastaedje,  v.  Embarcadère;  débarca- 

dère ;  chantier,  m. 
Lastbeeld,  o.  Atlante,  m. 
Lastbeest ,  o.  ^  v.  .Béte  de  somme , 

Lastbrief,  m.  Procuration,  f.;  mandat, 

m. 
Lastdier,  o.  Zie  Lastbeest. 
Lastdragend,  b.  n.  Qni  porte  une  char* 

ge^  un  fardeau. 
Lastdrager,  m.  Portefaix,  m. 
Lasten ,  b.  w.  Ordofiner,  charger,  — , 

o.  w.  Conlribuer  d ;  aider  d  porter. 
Laster,  m.  Crime,  m.;  calomnie,  f. 
Lasterachtig,  b.  n.  Calcmnieux,  •», 

byw.  Calomnieusement. 
Lasteraer,  m,  Calomniateur,m, 
Lasteraerster,  y.  Calomniattice^  f. 
Lasterdaed,  y.  Méfait;  crime,  m. 


Lasterdicht,  o.  Poime  diffamalom; 

tibelle^  m. 
Lasteren,  b.  w.  Catomnier.  God  «-. 

Blasphemer, 
Lasterend,  b.  n.  Zie  Lasterachtig. 
Lasteres,  y.  Calomniatrice,  f. 
Lasterig,  b.  n.  Zie  Lasterachtig. 
Lastering,  y.  Calomnie,  f. 
Lasterlyk,  b.  n.  Calomnieux.  — ,  bjw. 

Calomnieusemerit. 
Lastermond,  m.  Mauvaise  langue,  f. 
Lasterpen,  y.  Ptume  diffdmatoirty  f. 
Lasterrede,  y.  Calomnie,  f.;  bUuphème, 

m. 
Lasterschrift,  o.  Libelle,  m. 
Lasterstuk,  o.  )  Calomnie :  médisanot, 
Lastertael,  y.     )     f.;  blasphème,  m. 
Lastertong,  y.  Zie  Lastermond. 
Lasterziek,  b.  n.  Médisant. 
Lasterzucht,  y.  Médisance,  f. 
Lasterzuchtig,  b.  n.  Zie  Lasterziek. 
Lastezel,  m.  Bardot ^  m. 
Lastgeld,  o.  Droil  de  tonnage;  impCt, 

m. 
Lastgelder,  m.  Contribuabte,  m. 
Lastgevend,  b.  n,Constituant, 
Lastgever,  m.  Mandant;  comtitwud. 

m. 
Lastgeving,  y.  Ordre ;  mandat,  m. 
Lasthebber,  m.  Mandataire,  m. 
Lastig,  b.  n.  Pesant ;  onéreux ;  dilpciU; 

ennuyeux.  — ,  byw.  J  charge;  en- 

nuyeusement,  ~  vallen.  Ètre  è  char- 
ge, importuner. 
Lastigheid,  y.  Cfiarge,  importunUé,  ( 

ennui,  m. 
Lastiglyk,  byw.  Incommodément;dil^- 

cüement ;  ennuyeusement, 
Lastpaerd,  o.  \  Cheval  de  somme,som' 
Lastpeerd,  o.  f     mier^  m. 
Lastschip ,  o.  Bdtiment  de  tramport ; 

vaisseau  marcliandy  m. 
Lastvoorwaerden  ,  y.  my.  CaMer  da 

charges,  m, 
Lastwagen,  m.  Chariot  de  routier, 

m. 
Lastzadel,  m.  Bdt,  m. 
Lat,  y.  LaUe,  f. 
Lataenboom  ,  m.  Latanier  (palmier], 

m. 
Latafel,  y.  Zie  Ladetafel.  * 
Laten,  o.  en  b.  w.  Laisser;  permeltn; 

souffrir;  faire;  saigner.  Een  boek  - 

uitgaen.  Pubtier  un  Uvre,  —  weten- 

Faire  savoir,  —  halen,  Envoyercher- 

cher;  faire  venir.  Zich  —  yoorstaeo. 


Digitized  by 


Google 


LAÜ 


LAZ 


531 


Se  figureriprétendre,  Laet  ons  bid- 
den. Prions. 

Laterfaeid,  v.  Postériorité,  f. 

Latierboom,  xn.  Barre ^  f. 

LatiDg*,  ▼.  Saignée,  f. 

^Latinismus,  o.  Latinisme^  m. 

«Latinist,  m.  Latiniste,  m. 

Latna^l,  m.  Ciou  h  latte,  xh. 

La  toen,  o.  Laitoriy  m. 

LatouWy  V.  Zie  Latuw. 

i:lteC;.t  *«"*'''•  '■ 

Latspyker,  m.  Zie  Latnagel. 
Latten,  b.  w.  Latter. 
Latuw,  V.  Laüue,  f. 
Latuwsalade,  v.  Salade  de  laUue,  f. 
Latnwzaed,  o.  Graine  de  laüue,  f. 
Latwerk,  o.  LaUis ;  treillage ;  espalkr, 

m. 
Latwerkmaker,  m.  Treillageur^  m. 
Latjn,  o.  Latin,  m. 
Lahrnen  (de),  m.  mv.  Les  Latins,  m. 

Latyner,  m.  ) 

Latynkenner,  m.    [  Latiniste^m, 
Latynkundige,  m. ) 
Latynsch,  b.  n.  Latin, 
Lauden,  ▼.  mv.  Laudes,  f.  pL 
♦Laureaet,  m.  Lauréat,  m. 
Laurier,  m.  Laurier,  m. 

^^\::..\Baie  CU  laurier,  t. 

Laurierblad,  o.  Feuille  de  laurier,  f. 
Laurierboom,  m.  Laurier,  m. 
Laurieren,  b.  w.  Couronner  de  laurier ; 

louer. 
Laurierkrans,  m.  )   Couronne  de  lau- 
Laurierkroon,  y.   f      rier,  f. 
Lauriersteen ,  m.  Daphnite  (pierre) , 

Laurlertak,  m.Brajiclie  de  laurier^  f. 
Laurierwichelaer,  m.  Daphnoinancien , 

Lahrierwichelares,  v.  Daphnomancien- 

LauTierwichelary ,  v.  Daphnomancie  ^ 

Lausnitz,  o.  Lusace  (cercle  du  royaume 

deSaxe),  f. 
Lauteren,  %  w.  Zie  Labberen. 
Lauw,  V.  Tanche,  f, 
^w,  b.  n.  Tiède ;  fraid ;  indolent.  — , 

oyw.  TièdemerU ;  froidement, 
Lauwachtig,  b.  n.  Un  peu  tiède, 
i.auwdaet,  v.  Femme  indolente ;  sotte. 


Lanwdaetachtig,  b.  n.  Indolent. 
♦Lauweit,  o.  Bruit;  cri,  m. 
Lauwelyk,  byw.  Tiédement;  froide* 

ment.  , 

Lauwen,  b.  w.  Attlédir.  — ,  o.  w.  5*0/- 

tiédir. 
Lauwer,  m.  Laurier,  m.;  couronne  de 

laurier,  f. 

Lauwerblad,  o.  Feuille  de  laurier^  f. 
Lauwerboom,  m.  Laurier,  m. 
Lauweren,  b.  w.  Couronner  de  laurier 

louer. 
Lauwerkrans,  m.    )  Couronne  de  lau 
Lauwerkroon,  ▼.     f     mr,  f. 
Lauwersteen,  m.  Daphnite  (pierre) 

Lauwertak,  m.  Branche  de  laurier 

Lauwerwichelaer,  m.  Daphnomancien, 

m. 
Lauwerwicbelares,  v.  Daphnomancien- 

ne,f. 
Lauwerwiclielary ,  v.  Daphnomande 

f. 
Lauwheid,  v.  Tiédeur,  f. 
Lauwmaend,  v.  Zie  Louwmaend. 
Lauwte,  v.  Tiédeur^  f. 
Lava,  v.Lave,f. 
Lavas,  v.  Ziv^/iWplante),  f. 
Lavasdrank,  m.  Eau  de  livèche,  f. 
Lavastroom ,  m.  Torrent  de  lave,  m.; 

lave,  f. 
Lavei,  v.  Cong^,  m.;  permission;  Uber- 

té,  f, 
Laveijen,  o.  w.  Fainéanter. 
Laven,  b.  w.  Rafratc/iir ;  soulager. 
Lavendel,  v.  Lavande  (piante),  f. 
Lavendelbloem ,  v.  Fleur  de  lavande , 

Laveudelkruid,  o.  Zie  Lavendel. 
Lavendelölie,  v.  HuUe  de  lavande,  huUe 

d' aspic,  f.;  davéridion^  m. 
Lavendelwater,  o.  Eau  de  lavande , 

f. 
Lavender.  Zie  Lavendel. 
Laveren,   o.  w.   Louvoyer;  boulitier 

(mar.). 
Lavoor,  o.  Bassin,  m.,  aiguière,  f. 
Lazaret,  o.  Lazaret,  m. 
Lazarig,  b.  n.  Lépreux,  ladre. 
Lazarus,  m.  Lépreux,  ladre,  m. 
Lazarusbuis,  o.  Léproserie,  f. 
Lazary,  v.  Lèpre,  f. 
Lazerlg,  b.  n.  Lépreux^  ladre. 


Digitized  by 


Google 


SSi 


LED 


LEE 


Lazerus,  enz.  Zie  Lazarus,  enz. 

Lazery,  v.  Zie  Lazary. 

Lazuer,  m.  Lapis,  lapis-lazuli  (pierre), 

m. 
Lazuer,  o.  j^zur,  m.  — ,  b.  d.  Azuré. 
Lazuergewelf,  o.  Voute  azurée^  f. 
Lazuerkleur,  y,  Azur;  bleu  de  delf 

m. 
Lazuersteen,  m.  Zie  Lazuer,  m. 
Lazuerverw,  v.  Zie  Lazuerkleur. 
Lazuerverwig,  b.  n.  Azuré, 
Lazuren,  onv.  b.  n.  D*azur;  de  lapis. 

Lebbig,  b.  n.  Qui  sent  la  présure ;  ar» 

rogant ;  insolent. 
Lebbigheid,  v.  Gout  de  présure,  m.;  ar» 

rogance ;  insolence,  f. 
Ledder,  v.  Zie  Ladder. 
Lede,  V.  Fiche,  f. 
Ledebraek,  v.  Travail  pénible,  m. 
Ledebrakig,  b.  n.  Péniöle,  (atigant, 
Ledebrekend,  b.  n.  (  ^.^  »  ^^\.^ut^ 
Ledebrekig,  b.  n.     f  ^*^  Ledebrakig. 
Ledebreuk,  v.  Fracture,  f, 
Ledekant,  v.  en  o.  LU  de  camp;  lit; 

bois  de  lit,  m. 
Ledemaet,  m.enT,  Membre,  m. 
Ledeman,  m.  Zie  Leeman. 
Ledenloos,  b.  n.  Exarticulé, 
Ledenpyn,  v.  Clonisme,  m. 
Ledenvang ,    m.   Rachitisme  (méd.) , 

m. 
Ledenverstyving,  v.  Calatepsie,  f. 
Ledenzetster,  v.  Benoueuse,  f. 
Ledenzetter,  m.  Renoueur^  m. 
Ledenzucht,  r.  Anasarque  (méd.),  f. 
Leder  (leer),  o.  Cuir,  m.;  peau^  f.  Rue- 

8i8cb  — .  Roussi ,  m.  Spaensch  — . 

Maroquin,  m.  Van  leer  trekken.  Dé- 

gainer. 
Lederachtig,  b.  n.  Coriace,  coriacé. 
Loderbereiden ,  b.  w.  Corroyer;  tan^ 

ner. 
Lederbereider,  m.  Tanneur,  m. 
Lederbereidery,  v.  Tannerie,  f. 
Lederbereiding ,  v.  Corroi ;  tanrtage  , 

m. 
Lederen ,  onv.  b.  n.  Fait  de  cuir ,  de 

peau, 
Lederkooper,  m.  Marchand  de  cuir, 

m. 
Lederlaken ,  o.  Cuir  de  laine  (étoffe) , 

m. 
Lederlooijen,  o.  w.  Tanner ;  corroyer. 
Lederlooijer,  m.  Tanneur,  m. 


Lederlooijery,  v.  Tannerie,  f. 

Ledertouwen,  o.  w.  Corroyer;  ton- 
ner, 

Ledertouwer,  m.  Corroyeur ;  tanneur, 
m. 

Ledertouwery,  y.  Tannerie,  f. 

Ledertouwing,  v.  Corroi,  m. 

Lederwerk ,  o.  Ouvrage  en  cuir,  m.; 
buffteterie,  f. 

Ledewater,  o.  Synovie,  f. 

Ledgras,  o.  Chiendent,  m. 

Ledig,  b.  u.  Fide ;  vacant ;  oisif;  «i- 
culte,  — ,  byw.  Avide;  aisivement. 

Ledigen,  b.  w.  Fider. 

Lediggang,  m.  Oisiveté^  f. 

Ledigganger,  m.  Faifufant^  m. 

Ledigheid,  v.  Fide,  m.;  vacuité;  fér 
néantise;  oisiveté,  f. 

Lediglooper,  m.  Zie  Lediggangrer. 

Lediglyk,  byw.  Oisivement. 

Leé,  V.  Zie  Lede. 

Leed,  o.  Mal;  tort ;  regret,  m.;  doukvr, 
I» 

Leed,  byw.  A  regret ;  nuUgré  sai.  Het 
doet  my  — .  Ten  suis  fOché,  Het  xy 
u  lief  of  — .  Bon  gré,  mal  gré^  — 
doen.  Olfenser;  faire  du  mal. 

Leeddragend,  b.  n.  Afftigé. 

Leeder,  v.  Zie  Ladder. 

Leedverzetting,  y.  Reidche,  m. 

Leedwezen,  o.  Regret ;  repenUr,  m. 

Leefbaer,  b.  n.  Ftable, 

Leefdagen,  m.  mv.  Le  tempt  delaxk^ 
m.,  la  vie,  f. 

Leei^ft,  y.  Douaire^  m. 

Leermiddelen,  o.  en  m.  mv.  Fivres, 
m.  pi. 

Leefregel,  m.  Régime,  m.;  diéte,  f. 

Leefregelkunst,  v.  Diélétique^  f. 

Leeftogt,  m.  Fivres^  m.  pi. 

Leeftogtbezorger,  m.  Pourvoyeur^m. 

Leeftogtplaets,  v.  Pourvoirie^  f. 

Leeftyd,  m.  Zie  Leefdagen. 

Leefwys,  v.     I  Maniere  de  vivre,  f.;  ré- 

Leefwyze,  y.  f     gime  ,  m.;  conduite, 

Leefzaem,  b.  n.  Fiable. 
l^e^,  b.  n.  Zie  Ledig. en  Laeg,  b.  n. 
Leegen,  b.  w.  Zie  Ledigen  en  Lagen, 
^eegerhuia,  o.  Zie  Lagerhuis. 
Leegheid,  y.  Zie  Laegheid. 
Leeglooper,  m.  Zie  Ledigganger. 
Leegstammig  ,  b.  n.  Zie  Laegstam- 

mig. 
Leegte,  v.  Zie  Laegte. 
Leek,  m.  LaXque ;  seculier,  m. 


Digitized  by 


Google 


LEE 


LEE 


533 


Leekebroeder,m.  Frère  lai,  m. 

Leeken,  b.  n.  LaU  laïque,  seculier. 

Leekeregter,  m.  Juge  seculier ^  m. 

Leekezuster,  v.  S(Bur  iaie,  f. 

Leeljk,  b.  n.  Laid;  vüain;  difforme; 
mauvais.  — ,  by w.  Mal.  Br  —  uit- 
zien, j^voir  mauvaise  mine, 

Leeljkaerd,  m.  Homme  laid^  m. 

Leelykbeid,  v.  Laideur,  f. 

Leelykwopding  ,  v.  Enlaidissement , 
m. 

Leem,  o.  ArgUe,  glaise,  f.;  lutj  m. 

Leemachtig,  b.  n.  Argileux, 

Leeman,  m.  Mannequin,  m. 

Leemen,  onv.  b.  n.  D'argile. 

Leemen,  b.  w.  Bnduire  d*argile ;  luter. 

Leemkuil,  m.  Glaisière^  f. 

Leemmortel,  m.  BouêiUage  (mortier), 
m. 

Leemplakker,  m.  Terrasseur;  bousü- 
leur,  m. 

Leemplakater,  y.  BousiUeuse,  f. 

Leemte,  y.  Maly  m.;  maladie,  f.;  défaut^ 
m. 

Leemtlg,  b.  n.  Défectueux, 

Leen,  y.  Zie  Leuning. 

Leen,  o.  F^f;  pret ;  emprunt^  m. 

Leenbaer,  b.  n.  Féodal. 

Leenbaerheid,  y.  Féodalité,  f. 

Leenbezitster,  y.  Tenancière^  f. 

L eenbezitter,  m.  Tenancier,  m. 

Leenbrief,  m.  Lettre  d*investiture,  f.; 
féage.m. 

Leencyns,  m.  Bedevance,  f. 

Leendienst,  m.  en  y.  Fasselage,  m.; 
corvee,  f. 

Leendienstpligtig,  b.  n.  Corvéable, 

Leenen,  b.  w.  Preter ;  emprunter. 

Leener,  m.  Prêteur ;  emprunteur,  m. 

Leenerfenis,  y.  Féage,  m. 

Leengebied,  o.  Censive,  f. 

Leengeld,  o.  Bedevance^  f. 

Leengoed,  o.  Fief,  Men  féodal^  m. 

Leenheer,  m.  Seigneur  féodal,  m. 

J^nhof,  o.  Cour  feodale,  f. 

Leenhouder ,  m.  Feudataire  ;  vassal , 
m. 

Leenhulding,  v.  InvestUure,  f.;  hom- 

mtóe,  m. 
Leening,  y.  Prei ;  emprunt,  m,;paye^ 

'.  De  bank  yan  — .  Lombard,  m. 
Leeiunan,  m.  Feudataire;  vassal,  m. 
Leenmanscbap,  o.  Fasselage,  m. 
^^npHgt,  m.  en  y.  Féodam,  f.;  kmr 
,  *»age,  m. 
^-^pUgtig,  b.  n.  Tnbutaire. 


Leenpligtigheid,  v.  Ligence ;  féodaüté, 

Leenregister,  o.  Papier  terriër,  m. 
Leenregt,  o.  Droü  féodal,  m. 
Leenregtelyk,  byw.  Liganent;  féoda- 

lement. 
Leenregtkundig,  b.  n.  Feudiste. 
Leenrent,  v.  1  Bente  feodale ;  redevan- 
Leenrente,  y.  f    ce,  f.  * 
Leenroerig,  b.  n.  Féodal,  lige. 
Leenroerigheid,  y.  Féodalité,  f. 
Leenscbatting,  y.  Impöt  féodal,  m. 
Leenscbuldig,  b.  n.  Hommage;  tribu* 

taire, 
Leenspreuk,  y.  Figure ;  métaphore;  al- 
legorie ,  f.;  embléme ,  m.;  parabole ,  f. 
Leenapreukig,  b.  n.  Figuré;  métapno- 

rique ;  emblématique,  — ,  byw.  Figu- 

rément;  métaphonquement;  emblema^ 

tiquement, 
Leenspreukiglyk ,  byw.  Figurément ; 

métaphoriquement  ;    embléhiatique- 

ment. 
Leenatelling,  y.  Lemme  (math.),  m. 
Leenstelsel,  o.  Feodalisme^  m. 
Leenster,  y.  Prêteuse  ;  emprunteuse^  f. 
Leenstoel,  m.  FauteuÜ,  m. 
Leenvrouw,  y.  Fassale,  f. 
Leenyry,  b.  n.AUodial, 
Leenvryheid,  y.  AUodialilé,  f. 
Leen  wezen,  o.  Féodalité,  f. 
Leep,  b.  n.  Chassieux;  fin,  rusé, 
Leepbeid,  y.  Chassie ;  finesse,  f. 
Leepig,  b.  n.  Zie  Leepoogig. 
Leepigheid,  y.  Chassie ;  finesse^  f. 
Leepoog,  m.  en  y.  Chassieux,  m.;  chas- 

sieuse,  f. 
Leepoogig,  b.  n.  Cliassieux. 
Leepoogigbeid,  y.  Chassie,  U 
Leer,  y.  Zie  Ladder. 
Ledr,  o.  Zie  Leder. 
Leer,  y.  DoctrinCy  f.;  dogme;  appren» 

tissage;  enseignement,  m.;  UQon,  f.; 

svstéme,  m. 
Leerachtig,  b.  n.  Coriace,  coriacé, 
Leeraer,m.  Professeur ;  précepteur;  in- 

stitutsun  ministre;  docteur,  m. 
Leeraerlyk,  b.  n.  Doctoral. 
Leeraersambt,  o.  Préceplorat ;  profes- 

soraty  m. 
Leeraerscbap,  o.  Zie  Leeraersambt. 
Leeraerskap,  y.     )  Bonnet  de  docteur^ 
Leeraersmuts,  y.  )     m. 
Leeraersplaets,  y.  Chaire^  f. 
Leeraersstoel ,   m.  Chaire  (de  profes- 

seur)^  f. 


Digitized  by 


Google 


854 


LEE 


LEE 


Leeraren,  b.  w.  Zie  Leeren. 
Leerares,  v.  Instüutrice,  maUresse,  f. 
Leerbegeerifir,  b.  n.  PtUloméUhique,  cU" 

ritux. 
Leerbegeerte,  t.  Zie  Leergierigrbeld. 
Leerbegrip,  o.  Dogme^  m. 
Leérbereiden,  enz.  Zie  Lederbereiden, 

enz. 
Leerboek,  o.  én  m.  Livre  élémentaxre ; 

manuel ;  cours ;  traite^  m. 
Leerdicbt,  o.  Poëme  didactique,  m. 
Leerdicbter,  m.  Poëte  didacttque,  m. 
Ledren,  ony.  b.  n.  Zie  Lederen. 
Leeren,  b.  w.  Enseigner ;  instruire;  ap- 

prendre ;  étudier.  van  buiten  — .  Ap- 

prendreparcxur. 
Leerend,  b.  n.  Instructif;  didactique. 
Leerfabel,  v.  Apoiogue,  m. 
Leergast,  m.  Apprenti,  m. 
Leergedicht,  o.  Zie  Leerfabel. 
Leergeld,  o.  Minerval,  m. 
Leergenoot,  m.  en  v.  Camarade  d'écote^ 

m.  et  f.;  candiscipU,  m. 
Leergezel,  m.  Condisdple;  apprentiy 

m. 
Leergierig,  b.  n.  Curieux^  studieux. 

— ,  byw.  Studieusement, 
Leergierigheid,  v.  Application,  f. 
Leergieriglyk,  by  w.  Studieusement. 
Leenng,  v.  Doctrine,  f.;  dogme ;  pré- 

cepte ;  enseignement,  m.;  leQon,  f. 
Leeijaren,  o.  mv.  Apprentissage^  m. 

In  zyne  —  zyn.  Fatre  san  apprentis-- 

sage. 
Leerjongen,  m.  Apprenti,  m. 
Leerken,  o.  EcheletU,  f. 
Leerkind,  o.  Écolier,  m.;  écotière,  f.; 

apprentU  m.;  apprentie,  f. 

Leerkoers,  m.  Cours  (suite  de  le^ons), 

m. 
Leerkontrakt,  o.  Obligé,  acU  d'appren- 

tissage,  m. 
Leörkooper,  m.  Zie  Lederkooper. 
Leerkring,  m.  Encyclopédie^  f. 
Leerkunst,  ▼.  Didac^ique,  f. 
Leerling,  m.  en  t.  Elève,  m.  et  f.,  éco- 

tier;  apprenti,  m,;  écolière ; appren- 

tie,t 
Leérlooijen ,  enz.   Zie  Lederlooijen , 

enz. 
Leermeester,  xn.  Précepteur;  profes- 

seur;maUre,  m. 
Leermeesteres,  v.  Institutrice^  maUres- 

SCyt. 


Leermeesterlyk,  b.  n.  Pédagogiqne. 
Leermeesterschap,  o.  Préceptorat,  m. 
Leermeisje,  o.     (  Apprentie  ;  écoUèrty 
Leermeisken,  o. }     f. 
Leeroefening,  v.  Étude^  f. 
Leerrede,  v.  Sermon,  m. 
Leerregel,  m.  Maxime,  f. 
Leerryk,  b.  n.  Instructif. 
Leers,  v.  Botte,  f.  Halve  — .  BotUne,  f; 

trodequin^  m. 
Leerschool,  v.  École,  f. 
Leersje,  o.  Bottine,  f. 
Leerspraek,  v.  Didactique,  m. 
Leerspreuk,  v.  Sentence,  maxime,  f. 
Leerstellig,  b.  n.  Didactique ;  dognuUi- 

que;  doctrinat;  systémattque.  — ,  byw. 

Dogmatiquement. 
Leerstelling,  v.  Dogme ;  système;  théo- 

rème,  m. 
Leerstelsel,  o.  Système,  m. 
Leerstoel,  m.  Chaire,  f. 
Leerstuk,  o.  Dogme,  m.;  these,  f. 
Leerstyl,  m.  Dogmatique,  m. 
Leértouwen,  enz.  Zte  Ledertouwen , 

enz. 
Leertyd.  m.  Zie  LeerjAren, 
Leervisch,  m.  StronuUée  (poi8Son),m. 
Leerwyze,  v.  Methode,  f. 
Leerzael,  v.  Auditoire,  m. 
Leerzaem,  b.  n.  Docile ;  instructif. 
Leerzaemheid,  v.  DociOté,  f. 
Leerzaemlyk.  by w.  Docilement. 
Leerzen ,  b.  w.  Botter.  Zich  — .  Se  bot- 

ter. 
Leerzenleest,  m.  en  v.  Emboudimr, 

m. 
Leerzenmaker,  m.  Bottier,  m. 
Leerzenschacht,  v.  Tige  de  botte,  f. 
Leerzentrekker,  m.  Ttre-botte,  m. 
Leerzucht,  v.  Désir  d'apprendre,  m. 
Leerzuchtig ,  enz.  Zie  Leergierig,  enz. 
Leesbaer ,  b.  n.  Lisille.  — ,  byw.  lói- 

blement. 
Leesbeurt,  v.  Tour  de  tire,  m. 
Leesbibliotheek,  v.  Bibüothèque  de  iec- 

ture,  f. 
Leesboek,  o.  en  m.  Livre  de  teclure; 

syUabaire,  m. 
Leeschroef,  v.  Gïcssocome  (chir.),  m. 
Leesgezelschap  ,  o.  Société  de  lecture; 

sodété  littéraire,  f. 
Leeskabinet,  o.  Cabinet  de  teclure,  m. 
Leeskunst,  v.  Lecture,  f. 
Leeslust,  m.  Gout  pour  la  lecture,  xn.; 

envie  de  lire,  f. 
Leesmeester,  m.  Mc^re  de  teclure^  m. 


Digitized  by 


Google 


LEB 


LEG 


53» 


Leesplaets,  v.  Cqbinet  de  tecture,  m. 
Leesschool ,  t.  Ecole  oü  Von  apprend  & 

üre.f' 
Leesster,  v.  Lectrice,  liseuse,  f. 
Leest ,  m.  e»  V.  Forme ;  taille ;  stature , 

Leêsteeken ,  o.  Marque ,  f.,  signe  de  lec- 

ture;  accent,  m. 
Leestenmaker,  m.  Formier,  m. 
Leestyd,  m.  Temps  de  lecture,  m. 
Leesaer,  v.  en  o.  Heure  de  lecture,  f. 

Leeezael,  ▼.  Cabinetde  lecture^  m. 

Leeszucht,  v.  Zie  Leeslust. 

Leeuw,  zn.  Liofiy  m. 

Leeuwacbtig,  b.  n.  Léonin.  — ,  byw.  En 

tion,  comme  un  lian. 
Leeuwen,  onv.  b.  n.  De  lUm;  comme  un 

Üon  ;  brave. 
Leeuwenblad,  o.  Léontopélale ,  léonto» 

pode  (plan te),  m. 
Leeuwendaelder,  m.  Lion  d*or  (moxi- 

naie],  m. 
Leeuwengezelscbap,  o.  Société [éónine^ 

Leeuwenbol,  o.  Caveme  de  lion,  f, 
Leenwenboofd,  o.  Tête  de  lion,  f. 
Leeuwenhuid,  v.  Peau  de  lion,  f. 
Leeuweinong,  o.  Lionceau,  m. 
Leeuwenklauw,  m.  Zie  Leeuwenvoet. 
Leeuwenkop,  ra.  Tête  de  lion,  f. 
Leeuwenkuil,  m.  Fosse  aux  Uons,  f. 
Leeuwenmanen,  v.  mv.  Crinière  de  Uon, 

f. 
Leeuwenmerg,  o.  Moeite  de  lion,  f. 
Leeuwenmoed,  m.  Courage  de  lion,  m» 
Leeuwenmuil,  m.  Mufle  de  Hon,  m. 
Leeuwens teert,  m.  Quevs  de  lion,  f. 
Leeuwenvoet ,  m.  Pied  de  lion  ,  m. ;  al- 

chimiUe  (plante) ,  f. 
Leeuwerik,  m.  Alouette,  f. 
Leeuwerk.  Zie  Leeuwerik. 
Leeuwers,  m.  mv.  DaiUotSt  andaillots 
(mar.),m.pL 

Leeuwersoogec ,  o.  en  v.  mv.   Cotfe 
(mar.),  f. 

Leeuwertjes,  o.  mv.  Daitlots^  andaillots 
(mar.),  m.  pi. 

Leeuwin,  v.  Lionne,  f. 

Leeuwken,  o.  Lionceau,  m. 

Leeuwrik,m.  Zie  Leeuwerik. 

Leeuwscb,  b.  n.  Léonin,  du  lion, 

Leeuwqe,  o.  Lionceau,  m. 


Leewater,  o.  Ziê  Lidwater. 

*Leeze,  v.  Omière,  f. 

l^eg,  m.  Ponte  (des  oiseaux),  f.  — ,  v» 

Ovaire,  m.:  airée,  f. 
*Legael,  b.  n.  Légal,  — ,  byw.  Legale^ 

ment. 
♦Legaet,  m.  Légat,  m.  --,  o.  Legs,  m. 
^Legaetfichap,  o.  Légalion,  f. 
^Legalisatie,  v.  Légalisation,  f. 
♦Legaliseren,  b.  w.  Légaliser. 
♦Legaliteit,  v.  LégalUé.t, 
♦Legataris,  m.  Légataire,  m. 
♦Legateren,  b.  w.  Léguer. 
♦Legatie,  v.  Légation,  f. 
Legende,  v.  Legettde,  f. 
Legendeschryver,  m.  Légendaire,  m. 
Leger,  o.  GUe,  m.;  taniére,  f.;  lü,  m  ; 

couche ;  armee,  f.;  camp,  m. 
Legerbenden,  v.  mv.  Troupes,  f.  pi. 
Legerberigt,  o.  Bulletin  de  l*armee,  m. 
Legerbeschryving  ,  v,  Stratographie , 

Legerbezorger,  m.  Munilionnaire,  m. 
Legerbode,  m.  Courrier  de  C armee,  m. 
Legerboef,  m.  Zie  Leger  jongen. 
Legerbrood,  o.  Pain  de  munition^  m, 
Legerbyl,  v.  Hache  d'armes,  f. 
Legerdief,  m.  Boulineur,  tn. 
Legeren,  b.  w.  Faire  coucher;  faire 

camper.  — ,  o.  w.  Camper,  Zicb  — „ 

Se  camper, 
Legerboofd ,  o.  Général  ou  chef  d*ar^ 

mée,  m. 
Legerhut,  v.  Tente,  baraque,  f. 
Legerig,  b.  n.  Alité. 
Legering,  v.  Campement,  m. 
Legerjongen,  m.  Goujat,  m. 
Legerkist,  v.  Caisson,  m. 
Legerknecht,  m.  Falet  d'armée,  goujat, 

m. 
Legerkost,  m.  Vivres  de  campagne,  m. 

pi. 
Legerkosten,  m.  mv.  Frais  de  campe- 

ment,  m.  pi. 
Legerkroon,  v.  Couronne  castrense  ou 

vallaire,  f. 
Legerkunde,  v.  Castramétation,  f, 
Legerkundige,  m.  Tacticien,  m. 
Legerkunst,  v.  Castramétation,  f. 
Legerkwartier,  o.  Quartier,  m. 
Legerlasten ,  m.  mv.  Zie  Legerkos- 
ten. 
Legermagt,  v.  Armee;  force  militaire r 

Leger  meester  ,  m,   Qu^irtier-maUre  r 
m. 


Digitized  by 


Google 


336 


LEI 


L£K 


Legermeetkunde,  v.  )^ CastraméUUiont 
Legermeetkunst,  v.  j     f.,  art  de  cam* 

per,m. 
Legermeting,  v.  Castramétation,  f. 
Legerplaets,  y.  Camp,  campemerU,  m. 
Legerscharen,  v.  mv.  Armées,  f.  pi. 
Legerspelen,  o.  my.  Jeux  castremes^ 

m.  pi. 
Legerstede,  v.  Lü ;  gite ;  camp,  m. 
Legerteekeff,  o,  Signal ;  drapeau,  m. 
Legertent,  y.  Tente,  f. 
Legertogt,  m.  Marche  d*une  armee;  ex- 

pédilion ;  campagne,  f. 
Legertrein,  m.  Zie  Legertros. 
Legertros,  m.  Bagage,  train  cCune  ar- 

mée,  m. 
Legertuoht,  y.  DiscipUne  militaire,  f. 
Legertuig,  o.  Instruments  de  guerre, 

m.  pi. 
Legeryeld,  o.  Camp,  m. 
Legerwacht,  y.  Garde  du  camp,  f.;  pi* 

quet,  m. 
Leger  wagen,   m.    Caisson  y  fourgon^ 

m. 
Legervroord,  o.  Passe-paroie,  m. 
Leggen,  b.  w.  Mettre;  placer;  poser; 

couctier.  Eijeren  — .  Pondre.  Eene 

yergadering  -— .  Convoquer  une  as- 
semblee. — ,  o.  w.  S*arrêter. 
Legger,  m.  Poseur;  gtte;  vaisseau  de 

garde ;  garde-boutique ;  tonneau^  m.; 

planche,  f.;  ponton ;  coucfieur^  m. 
Leghen,  y.  Pondeuse,  f. 
Leghond,  m.  Ctiien  couchant;  cfiien 

d*arrêt,  m. 
Legioen,  o.  Légion,  f. 
Legioensol daet,  m.  Légionnaire,  m. 
*Legist,  m.  Légiste.  m. 
*Legitimeportie,  y.  Légitime  (jurispr.), 

*Legi timeren,  b.  w.  Légitimer. 

Legpenning,  m.  Jeton,  m. 

Legplaets,.y.  MouiUage^  m. 

Legtyd,  m.  Ponte,  f. 

Legwerk,  o.  Marqueterie,  f. 

Lei,  y.  Ardoise,  f. 

Leiachtig,  b.  n.  Ardoisier,  schisteux. 

Leiband,  m.  Lisière;  Laisse,  f. 

Leiberg,  m.  Ardoisière,  f. 

Leiblok,  m.  en  o.  Bloc  d*ardaise,  repar- 

ton,m. 
Leiboom,  m.  Arbre  en  espalier,  m. 
Leid,  b,  n.  Triste,doutoureux. 
Leidak,  o.  Toit  d*ardoises,  m. 
Leidbaer,  b.  n.  Conductibl^ 
Leidbaerheid,v.  Conductioüité^  f. 


Leidband,  m.  Zie  Leiband. 

Leiddraed,  m.  Fü,  guide,  m. 

Leidekker,  m.  Couvreur  en  ardoises , 
m. 

Leidekkersbak,  m.  Bourrique,  f. 

Leidekkersezel ,  m.  Chevalet  de  cou- 
vreur, m. 

Leidekkershamer,  m.  AsseaUy  m.,  as- 
sette,  f. 

Leiden,  b.  en  o.  "w.  Conduire ;  mener. 

Leider,  m.  Conducteur;  guide,  m. 

Leider !  tusschenw.  Hélas  ! 

Leiding,  y.  Conduite ;  directiony  f. 

Leidsel,  o.  baisse ;  tisiére,  f. 

Leidsman,  m.  Guide ;  conducteur,  m. 

Leigroef,  y.  Ardoisière,  f. 

Leijen,  ony.  b.  n.  D'ardaise. 

Leijer,  m.  Lisière,,  f. 

Leijonker,  m.  Ecuyer ;  paranymphe, 

m. 
Leikleurig,  b.  n.  Ardoisé. 
Leikuil,  m.  Ardoisière,  f. 
Leinagel,  m.  Ctou  d  ardoise,  m. 
Leireep,  m.  Rêne ;  guide,  f. 
Leiriem,  m.  Longe,  f. 
Leis,  y.  Laisse^  lesse,  f. 
Leisel,  o.  Zie  Leidsel. 
Leisteen,  m.  Ardoise,  f. 
Leizeel,  o.  Zie  Leireep. 
Lek,  b.  n.  Qui  coule,  gul  fait  eau. 
Lek,  o.  Ouverture ;  fente ;  voie  £wh 

Leken,  o.w.  Zie  Lekken. 
Lekgat,  o.  Zie  Lek,  o. 
Leking,  y.  Zie  Lekking. 

Lekken,  o.  vf.Couler,  dégouUer.  — ,  b. 

-w.  Zie  Likken. 
Lekker,  b.  n.  DéUcai ;  exquis ;  (riand. 

— ,  byw.  Délicatemenl ;  déUdeust- 

ment. 
Lekker,  m.  Damoiseau,  m. 
Lekkerbek,  m.  Friand,  m. 
Lekkerbekken,  o.  w.  Faire  bonne  ch^ 

re. 
Lekkerbekkig,  b.  n.  Friand, 
Lekkerbekkigheid,  y.  Gastromanie,  f. 
Lekkerheid,  y.  D^icatesse;  frUmdisei 

f. 
Lekkerijk ,  byw.  DéUcatemenl;  déU- 

cieusement. 


Digitized  by 


Google 


LEN 


LEP 


S37 


X.ekkermoiid,in.  Zie  Lekkerbek. 

Lekkerny,  v.  Frianidises ,  f.  pi.;  mets 
friands ;  bonbans,  m.  pi. 

Lekkernydoos,  v.  Bonbonnière^  f. 

Lekkertand,  m.  Zie  Lekkerbek. 

JLekkertanden,  o.  w.  Zie  Lekkerbek- 
ken. 

X»ekkertong,  ▼.  Zie  Lekkerbek. 

Lekking,  v.  Coulement;  écoulement ; 
eoulagty  m. 

Leksteen,  m.  Pierre  è  fiUrer,  f.;  fiUre, 
m. 

*Lektuer,  v.  Lecture,  f. 

Lekwyn,  m.  Baquetures,  f.  pL;  mère' 
goutte^  f.;  surmoüt,  m. 

Lokzak,  m.  CotUoir,  m.;  chausse,  f. 

Lel,  T.  Luetle,  f.;  lobe,  m.;  barbe,  f. 

Lelie,  v.  Lw,  m.;  fleur  de  lis,  f. 

Lelieachtig,  b.  n.  IMiacée, 

Lelieblad,  o.  FeuiUe  de  HSy  f. 

Leliebloem,  v.  Lis,  m.;  fleur  de  lis^ 

Leliebol,  m.  Oignon  de  lis,  m. 
Lelieolie,  v.  Huüe  de  lis,  f. 
Lelieplant,  v.  Utiacée,  f. 
Lelieryk,  o.  Le  royaume  des  Us,  m.;  la 

France^  f. 
LelieTeld,  o.  Champ  planléde  lis,  m. 
Leliewit,  b.  n.  Blanc  cmnme  un  lis, 
Lelklieren,  v.  mv.  Glandesjugulaires,  f. 

pi. 
Leileken,  o.  Zie  Lel. 
Lellen,  o.  w.  BabUler, 
Leller,  m.  Babillard,  m. 
Lelietje,  o.  Zie  Lel. 
Lellig»  b.  n.  Membraneux, 
Lelling,  v.  Bavardage,  m. 
Leister,  v.  Batnllarde,  f. 
Lemmen,  o.  w.  Flalter, 
Lemmer,  o.  en  m.  Larne,  f. 
Lemmet,  o.  Mèche,  f.;  lumignon,  m. 
Lemming,  v.  FUüterie,  f. 
Lemte,  v.  Zi^  Lamheid  ^  Leemte. 
Lende,  y.  Btins^  lombes,  m.  pi.;  flanc; 

rdble,m. 
Lenden,  t.  Zie  Lende. 
Lendenader,  v.  Veine  lojnbaire,  f. 
Lendenbreukig,  b.  n.  Éreinté,  déhan- 

cité. 

Lendenjicht,  v.  Goulte  sdalique,  f. 
Landenkooopen,  m.  mv.  GanglUms  lom- 

Iwires,  m.  pi. 
Lendenkwael,  y.  Mal  de  reins;  lumba» 

go,m. 
Léndenlam,  b.  n.  )    Zie  Lendenbrea- 
Lendenloos,  b.  n. )      kig* 

Tom.  L 


Lendenpyn,  v.  Mal  de  reins;  lumbago, 

m. 
Lendenspier,  v.  Psoas  (muscle),  m. 
Lendenstuk,  o.  Cimier,  m.;  Imige,  f. 
Lene,  v.  Jppui,  soutien^  m. 
Lenen,  o.  w.  Zie  Leunen. 
Leng,  V.  Lingue ;  élingue,  f. 
Lengen,  b.  w.  AUonger.  — ,  o.  w.  5*0/- 

lonqer. 
Lenging,  v.  Allongement,  m. 

Lengte,  v.  Longueur ; grandeur ;  taille; 

longitude^  f. 
Lengtemaet,  v.  Mesure  de  longueur. 

Lengtemeting,  v.  Longimétrie,  f. 
Lenig,  b.  n.  Souple ;  maniable ;  maUéa- 

ble ;  duclile ;  traitable. 
Lenigen,  b.  w.  Rendre  souple ;  adou- 

cir. 
Lenigheid,  v.  Souplesse ;  duclililé,  f. 
Leniging,  v.  Adoucissement,  m. 
Lening,  v.  Zie  Leuning. 
Lens,  V.  Esse,  f.;  harpon,  m.;  lenliUe, 

f. 
Lens,  b.  n.  Vide,  — ,  byw.  A  vide. 
Lensen,  b.  w.  Harponner;  vider. 
Lensgat,  o.  BóUe,  f. 
Lente,  v.  Prinlemps,  m. 
Lentebloem,  \.  Fleur  printanière,  f. 
Lentedag,  m.  Jour  de  prinlemps,  m. 
Lentefeest,  v.  en  o.  Féle  du  prinlemps. 

Lenteklokje,  o.  CampaneUe  OMcampor 

nette  (fleur),  f. 
Lenteloof,  o.  feuillage,  m.,  ou  verdure 

du  prinlemps,  f. 
Lentemaend,  y.  Mars,  m. 
Lentemorgen,  m.  Malinée  de  prinlemps^ 

Leuteren,  o.  w.  Zie  Lundereu. 

JLentetyd,  m.  Zie  Lente. 

Lenze,  v.  LentUle,  f. 

Lenzen,  b.  w,  Vider;  épuiser. 

Lenzing,  v.  Épuisement^  m. 

Lep,  m.  Coup  de  pied,  m. 

Lepel,  m.  Cuiller,  f.;  chargeoir,m. 

Lepelaer,  m.  Cuillier^  m.;  spatule  (oi- 

seau),  f. 
Lepelblad,   o.  Cuilleron  ;  cochlédria ; 

cranson  (plante),  m. 
Lepelkost,  pa.  Potage,  m. 
Lepelkruid  ,   o.   Cochléaria ,   cranson 

(plante),  m. 
Lepelregt,  o.  Slélage,  m. 

22 


Digitized  by 


Google 


338 


LET 


LET 


Lepelspys,  v.  Zie  Lepelkost. 
Lepelsteel,  m.  Manche  de  cuiller,  m. 
Lepelsteen,  m.   CocheiUhe   (pierre), 

f. 
Lepelstok ,  m.  Manche  de  chargeoir , 

m. 
Lepelstuk,  o.  Canon  de  fonte^  m. 
Lepelvol,  m.  CuiUerée,  f. 
Lepel vormig,  b.  n.  en  byw.  En  forme 

de  cuUier. 
Lepelwortel ,  m.   Cockléaria ,  cramon 

(plan te),  m. 
Lepelzucht,  y.  Faim,  f. 
LeppeD,  b.  w.  Donner  tin  coup  de  pied ; 

toucher  du  bout  des  lèvres;  öuvot- 

ter. 
Lepperen,  b.  en  o.  w.  Buvotter ,  siro- 

ter. 
Leproos « b.  n.  Lépreux,  ladre. 
Leproosdy,  ▼.  Zie  Leprozenhuis. 
Leproosheid,  v.  Lèpre,  f. 
Leprooshuis,  o.  )  Léproserie,  f.:  hópU 
Leprozenhuis,  o.]  tal pour les lépreux, 

m. 
Lepsen,  b.  en  o.  w.  Zie  Lepperen. 
Lerp,  V.  Zi^Larp. 
Les,  T.  Lefon ;  inslructUm,  f.;  préceple ; 

avis,  m. 
Leschdrank,  m.  Breuvage  rafratchiS' 

sant,  m. 
Lesschen,  b.  w.  Eteindre;  étancher;  aS' 

souvir. 
Lessehing,  y.  ExHnction,  f.;  étanche^ 

ment^m. 
Lessenaer,  m.  PupÜre ;  lutrin,  m. 
Lest,  byw.  Zie  Laetst. 
Leste,  h.n.  Zie  Laetste. 
Letsel,  o.  Empêchement;  mal;  acci» 

dent ;  tort,  m. 
Letten,  b.  w.  Empêcher,  retenir.  — ,  o. 

w.  Manquer ;  nuire ;  incommoder; 

faire  attention  h ;  considérer. 
Letter,  y.  Lettre,  f.;  caractère,  m.  Man 

van  —en.  Homme  de  lettres, 
Letterarbeid,  m.  Travail  littéraire,  m. 
Letterbaen,  v.  Carrière  littéraire^  f. 
Letterbaes,  m.  Homme  de  lettres  ^  sa* 

vant^  m. 
Letterbeoordeeling,  y.  Critique  lüté* 

raire,  f. 
Letterblokken  ,  o.  w.  Etudier  assidU^ 

ment. 
Letterbode,  m.  Facteur,  m. 
Letterdief,  m.  Plagiaire,  m. 
Letterdievery,  v.  Plagiat,  m. 
Letterdoek,  o.  Canevas,  m. 


Letterdmk,  m.  Impression,  f. 
Letteren,  b.  w.  Marquer  par  lettres  (d» 

linge,  etc.)» 
Letterfout,  y.  Faute  d*orthographe^  f. 
Lettergeleerdheid,  y.  Zie  Letterkunde. 
Lettergieten  (het),  o.  Fonte  de  corae- 

tères,f. 
Lettergieter,  m.  Fondeur  en  caractènSj 

m. 
Lettergietery,  y.  Fonderie  de  caraetè- 

res,  f. 
Lettergreep,  y.  Syllabe^  f. 
Lettergreepboek,  o.  en  m.  SyltoMre , 

m. 
Lettergreepraedsel,  o.  Charade,  f. 
Lettergrepig,  b.  n.  Syllatfique. 
Letterheid,  m.  Savant,  m. 
Letterhout ,  o.  Bois-de-lettres ;  bais  éi 

marqueterie ;  bois  inadré,  m. 
Letterhoutwerk ,  o.  Ouvrage  de  mar- 

queterie,  m. 
Letterhoutwerker,  m.  Ouvrieren  mar- 

queterie,  m. 
Letterkas,  y.  Casse  (impr.),  f. 
Letterkeer,  m.  Anagramme,  f. 
Letterkeerder  ,   m.   AnagrammaUstt , 

m. 
Letterkeerdicht,  o.  Anagramme,  f. 
Letterkeerdichter,  m.  Zie  Letterkeer- 
der. 
Letterkeering,  y.  Anagramme,  f. 
Letterkeerkunst,  y.  Anagrammatisme, 

m. 
Letterkeermaker,  m.  AnagrammaUstt , 

m. 
Letterkennis,  v.  Zie  Letterkunde. 
Letterkloek,  b.  n.  Lettre,  savant. 
Letterkorting,  y.  Abrévialion,  f. 
Letterkrans,  m.  Cercle  littéraire,  m. 
Letterkritiek,  y.  Zie  Letterbeoordee- 

ling. 
Letterkunde,  y.  lAüérature ;  philotogit, 

Letterkundig,  b.  n.  Lettre;  Httéraire; 

philologigue. 
Letterkundige,  m.  Littérateur;  phiUh 

logue,  m. 
Letterkunst,  y.  Zie  Letterkunde. 
Letterkunstenaer,  m.  Zie  Letterkoo- 

dige. 
Letterkunstig,  b.  n.  LeUré;  litténdtt. 
Letterkunstlglyk,  byw.  Selon  les  régUs 

de  la  Uttérature. 
Letterloos,  b.  n.  lUettré. 
Letterlyk,  b.  n.  Littérat*  — ,  byw.  lö- 

téralement* 


Digitized  by 


Google 


LEU 


LEV 


S39 


Letterlykheid,  v.  LiUéralUé,  f. 
Lettermaetschappy,  ▼.  Société  lüterai' 

re,  f. 
Letterminnaer ,  m.  jimi  des  lettres , 

m. 
Letterminneod ,  b.  o.  Qui  aime  Us  let^ 

tres. 
Letteraienws,  o.  Nouvelles  ou  nouveaU" 

tés  tittéraires,  f.  pi. 
Letteroefening,  y.  Exerciu  littéraire^ 

m.;  étude  des  belles- lettres,  f. 
Letterrym,  o.  AUitération  (rhét.),  f. 
Letterschrift ,  o.  Écriture  en  lettres , 

f. 
Lettersnyder,  m.  Graveur  en  caractè- 

rei,  m. 
Lettersteker,  m.  Zie  Lettersnyder. 
Letterteeken  ,  o.  Jccent ;   caractère , 

m. 
Letteruitlating:,  v.  Abréviation^  f. 
Letterverplaetsinff,  v.  Anagramme,  f. 
Letterverzen,  o.  mv.  Vers  acrostiches , 

m.  pi. 
Letterverzetting,  v.  Anagramme,  f. 
Letterwys,  b.  n.  Instruü ;  savant ;  phi- 

lologique, 
Letterwysheid^  v.  Érudition;  philolo^ 

gie ;  littérature,  f. 
Letterwyze,  m.  Liltératetir ;  philologvey 

m. 
Letterzetten   (  het ) ,   o.    Compositian 

(impr.),  f. 
Letterzetter,  m.  Compositeur  (impr.), 

m. 
Letterzettershaek ,     m.      Composteur 

(impr.),  m. 
Letterzetting ,  v.  Composition  (impr.), 

Letterziften,  o.  Zie  Letterziftery. 
Letterzifter,  m.  Criligue ;  épilogueur, 

m. 
Letterziftery,  v.  Actiond'épHoguer ;  cri- 

tique,  f. 
Lengen,  ▼.  Mensonge,  m. 
Leugenachtig,  b.  n.  Menteur ;  menson- 

ger;faux.  — ,  bvw.  Mensongèrement. 
Leugenachtigheid,  v.  Mensange^  m. 
Lengenaer,  m.  Menteur^  m. 
Lengenaerster,  v.  Menteuse^  f. 
Lengensmeder,  m.l  Menteur^  fabriea" 
Lengensmid,  m.     f    teur  de  nouvelles ^ 

m. 
Leogenstraffen,  b.  w.  Démenlir. 
Lengenstraffing,  v.  Démenti,  m. 
Leugentael,  v.  Faussetés,  f.  pL;  men- 

songesy  m.  pi. 


Lengentyding,  v.  Fausse  nouvelU.'t. 
Leugenverdichtsel,  o.  Menterie,  f.       "^ 
Leugenvertelling,  v.  Bécü  mensonger^ 

m. 
Leuk,  b.  n.  Tiède.  — ,  byw.  TUdement. 
Leuubank,  v.  Banc  d  dos,  m. 
Leunen,  o.  w.  S'appuyer;  s'adosser;  se 

fier  d. 
Leuning,  v.  Appui;  garde- fou;  parapet^ 

m.;  rampe,  f. 
Leuningstoel,  m.  Fauteuil,  m. 
Leunplankje,  o.  Accotoiry  m. 
Leunstoel,  m.  Fauteuil,  m. 
Leunstokje,  o.  Appui-main,  m. 
Leur,  V.  Leurre;  appdt^  m.;  amorce ; 

tromperie,  f.;  chiffon,  m.;  guenitle; 

bagatelle,  f. 
Leurachtig,  b.  n.  Fain ;  nul. 
Leurder,  m.  Colporteur,  m. 
Leuren,  b.  w.  Colporter ;  crier ;  frau^ 

der, 
Leurery,  v.  Vanilé;  nullité,  f. 
Leurig,  b.  n.  Zie  Leurachtig. 
Leurkramer,  m.  Zie  Leurder. 
Leurmand,  v.  Layetle,  f. 
Leurstelling  (te),  v.  Tromperie,  f. 
Leurster,  v.  Crieuse ;  revendeuse,  f. 
Leurwerk,  o.  Bousiliage,  m. 
Leurwyn,  m.  Piquette,  ripopée,  f. 
Leus,  V.  Mot  du  guet;  mot  d'ordre; 

signe ;  signat,  m. 
Leuterbol,  m.  Fat ;  sot,  m. 
Leuteren,   o.  w.  Branler ; [manquer ; 

lambiner ;  jaser. 
Leuterig,  b.  n.  Qui  branie. 
Leutering,  v.  Branlenient ;  obstacle;  de' 

faut,  m. 
Leuterwerk.  o.  Bousiliage,  m. 
Leuven,  o.  Louvain  (ville). 
Leuvenaer,  m.  Lovanois,  m. 
Leuvensch,  b.  n.  Lovanois ,  delLoU" 

vain. 
Leuze,  y.  Zie  Leus. 
Leuzig,  b.  n.  Hou;  fêche ;^paresseux, 

— ,  byw.  MoUement ;  Idchement. 
Levant,  v.  Levant,  m. 
Levant) en,  v.  Levantine  (étoffe),  f. 
Levantsch,  b.  n.  Du  Levant. 
Levantyn,   m.  Vent  violent;  orage , 

m. 
Leven,  o.  w.  Vivre ;  subsister.  Weten 

te  — .  Savoir  vivre.  Leve  de  koning ! 

Five  Ie  rot ! 
Leven,  o.  Fie,  f.;  vif,  m.,  cluiir  vive,  f.; 

bruit,  m. 
Levend,  b.  n.  Fif;  vivant.  Dood  of—. 


Digitized  by 


Google 


S40 


LEV 


LEV 


Mort  OU  vif.  —e  tael.  Longue  vivante, 

—  maken.  Vivifier,  De  —en  en  de 

dooden.  Les  vivants  et  les  moris. 
Levendbarend,  b.  n.  Vivipare. 
Levendig,  b.  n.  Vivant;  vif;  animé; 

agile ;  actif;  natureL  — ,  byw.  Five- 

ment. 
Levendigheid,  v.   Fivacité ;  activité; 

natvete,  f. 
Levend igmakend,  b.  n.  Fivifiant. 
Levendigmaking,  v.  Fivification,  f. 
Levendmakend,  b.  n.  Fivifiant,  viri- 

fique. 
Levenloos,  b.  n.  Jnanimé. 
Levenloosheid,  y ,  Inanimation,  f. 
Levensader,  v.  Source  de  vie,  f. 
Levensbaen,  v.  Carrière ;  vie,  f. 
Levensbeginsel,  o.  Principe  de  lavie^ 

m. 
Levensbehoefte,  v.  Munitions^  f.  pL; 

vivres,  m.  pi. 
Levensbeschryvènd,  b.  n.  BiographU 

que. 
Levensbeschryver,  m.  Biographe,  m, 
Levensbeschryving,  v.  Biographie,  f. 
Levensbron,  v.  Zie  Levensader. 
Levensdagen,  m.  mv.  Jours  de  la  vie, 

m.  pi. 
Levensdraed,  m.  Trame  de  la  vie.  f. 
Levensfakkel,  v.  Flambeau  de  La  rte, 

m. 
Levensgedrag,  o.  Conduite,  f. 
Levensgeesten,  m.  mv.  Esprits  vitnuXy 

m.  pi. 
Levensgenot,  o.  Jouissance  de  la  vie^ 

Levensgevoel,  o.  Sentiment  de  la  vie, 

m. 
Levensgroot,  b.  n.  De  grandeur  natu* 

relle. 
Levensgrootte,  v.  Grandeur  naturelle^ 

Levensberfst,  m.  Arrière-saison,  f. 
Levenskennis,  v«  Biologie^  f. 
Levenskracht,  v.  Force  vitale ;  vigveur^ 

Levenskunde,  v.  Biologie,  f. 
Levenskundig,  b.  n.  Btütogique. 
Levenskondige,  m.  BiologisU,  tioto* 

gue,  m. 
Levenslang,  b.  ii.  Perpétuel,  viager. 
Levensleer,  v.  Biologie,  f. 
Levenslicht,  o.  Lvmière  üu  jour;  vie^ 

Levensloop,  m.  Cours  de  la  vie,  m.; 
carrière,  f. 


Levenslucht,  v.  Jir  vital,  gaz  oxygène, 

m. 
Levensmeetkundig,  b.  n.  Biométriqui. 
Levensmeetkunst,  v.  Biométrie,  f. 
Levensmeter,  m.  Biomètre,  m. 
Levensmiddelen,  o.  en  m.  mv.  Fivres, 

m.  pi.;  provisions,  f.  pi. 
Levensonderhoud,  o.  Entretien^m.;  vi- 

vres,  m.  pi.;  subsistance,  f. 
Levensregel,  m.  Bègle  de  vte,  de  con- 
duite, f.  Zie  Leefre^l. 
Levenssap,  o.  L'humtde  radical  (méd.): 

m. 
Levensschets,  v.  Esquisse  tiographi' 

guej. 
Levensstof,  v.  Element,  m. 
Levensstraf,  v.  Peine  de  mort,  f.  Op  — . 

Sous  peine  de  mort. 
Levenstjrd,  m.  Temps,  m.,  ou  durée  di 

la  vie,  f. 
Levensvermogen,  o.  FiabilUé,  f. 
Levensvoorraed,  m.  Fivres,  m.  pi. 
Leven.swarmte ,  v.  Caloricité ,  chaleur 

vitale,  f. 
Levenswater,  o.  Lilium,  cordial  (méd.), 

m. 
Levens wys,  v.  )  Maniere  de  vivre;  am- 
Levenswyze,  v.  J     duite,  f. 
Levenszat,  b.  n.  Dégoüté  de  la  vie. 
Levenszatheid,  v.  Dégoüt  de  la  vie^  m. 
Lever,  v.  Foie,  m. 
Leverachtig,  b.  n.  Hépatique. 
Leverader,  v.  Basitique  (veine),  f. 
Leveraer,  m.  Foumisseur,  m. 
*Leverancie,  v.  Zie  Levering. 
♦Leverancier,  m.  Zie  Leveraer. 
♦Leverantie,  v.  Zie  Levering. 
Leverbaer,  b.  n.  Recevabte.  bon.vak- 

bU. 
Leverbeschryver  ,    m.    Hépatographe  - 

m. 
Lever beschry ving,  ▼.  üépaiograplvie ^ 

Leverbreuk,  v.  Hépatocèle,  f. 
Leveren,  b.  w.  Livrer;  foumir;  dm- 

ner. 
Leverig,  b,  n.  He'patique. 
Levering ,  v.  Foumiture ;  Umuson ,  t 

Leverkruid,  o.  Hépatique,  eupaloire,  t, 

lichen  (plan te),  m. 
Leverïeer,  v.  Hépatologie,  f. 
Leverloop,  m.  Flux  hepaUque,  m. 
Levemavelbreuk,  v.  HépatomphaU,  f. 
Leverontleding,  v.  üépdioUmiie,  f. 


Digitized  by 


Google 


LIC 


LIE 


341 


I^Terontstekin^,  ▼.  Bépalile,  f. 
Xieverpuist,  v.  Tache  de  rousseur^  f. 
X.everpyn,  v.  Hépatalgie,  f. 
lieversteen,  m.  Hépatite,  f. 
Levervloed,  m.  Zie  Leverloop. 
Leverwichelary,  v.  Hépatoscopiey  f. 
Leverworm,  m.  Dcuve  (ver),  f. 

Leviet,  m.  LéoUe,  m. 

Lewerik,  m.  Zie  Leeuwerik. 

Leye,  v.  Lys  (rivière  de  Belglque),  f. 

Lezelyk,  b.  n.  Lisible,  — ,  byw.  Lisible- 

ment. 
Lezen  ,  b.  w.  Lire;  ciieillir;  ramasser; 

trier;  choisir;  éplucher. 
Lezer,  m.  Lecteur;  liseur,  m. 
Lezeres,  v.  Lectrice ;  lisetise,  f. 
Lezing,  v.  Lecture;  iegon^  f. 
-*Liberael,  b.  n.  Libéral. 
^Liberalismus,  o.  Liberalisme^  m. 
*Licenciaet,  m.  Licencié,  m. 
Licbaem.  o.  Corps,  m.;matrice,  f. 
Lichaemken,  o.  Corpuscule ;  atome ,  m. 
Lichaemloos,  b.  n.  Incorporel. 
Lichaemsbeschry viDg ,  v.  Somatologie , 

Lichaemsgebrek ,  o.  Défaut  corporel^ 

m. 
Lichaemsgestalte,  v.  Taille,  f. 
Licliaemsg:estel,  o.  \     Constüu- 

Lichaemsgesteldheid,  V.    \Uon;com' 
Lichaemsgestelteais,  V.     J  plexUm^f. 
Lichaemskunde,  v.  )  c^^«#^m^^  e 
Liehaemsleer,  v.      |  Somatologie,  f. 

Licbamelyk,  b.  n.  Corporel.  — ,  byw. 

CorporeUement, 
Licbamelykheid,  v.  Corporéité,  corpora' 

até,  f. 
Licbt,  b,  n.  Clair ;  lumineux.  Op  den 

— en  dag.  En  plein  jour. 
Licbt,  o.  Lumière;  clarlé,  f,;  jour,  m. 
Licbtblauw,  b.  n.  Bleu  clair. 
Licbtbruin,  b.  n.  Bai  clair,  clair-brun, 
Licbtdonker,  b.  n.  Clair-obscur. 
Lichtdrager,  m.  Porte-flambeau ;  guéri' 

don,  m.;  étoile  du  berger,  f. 
Lichten,  b.  en  o.  w.  Eclairer. 
Lichtend,  b.  n.  Lumineux;  phosphori- 

que. 
Lichter ,  m.  Flambeau;  chandelier,  m. 
Lichtflesch,  v.  Zie  Lichtglas. 
Lichtgevend,  b.  n.  Lumineux;  phospho- 

rique. 
Lichtglas,  o.  Bocal,  m. 
Lichtgroen,  b.  n.  Vert  clair. 


Lichthout,  o.  Bois  retuisant,  m. 
Lichting,  v.  Lumière ;  clarlé,  f. 
Lichtkroon,  v.  Candélabre ;  lustre,  m. 
Lichtmeetkunst,  v.  Pholomélri^^  f. 
Lichtmetend,  b.  n.  Pfwtométrique. 
Lichtmeter,  m.  Lucimètre,  photomèlre^ 

m. 
Lichtmeting,  v.  Photométrie^  f. 
Lichtmis,  m.  Débauché,  liberlin,  m.  — , 

V.  La  chandeleur,  f. 
Lichtmissen,  o.  w.  Bambocher. 
Lichtpan,  v.  Martinet,  bougeoir,  m. 
Lichtrood,  b.  n.  Rouge  cUnr. 
Lichtscherm ,  m.  en  o.  Écran ;  garde* 

vue ;  réverbère^  m. 
Lichtschouwend, b.  n^Zie  Lichtschuw. 
Lichtschuw,  b.  n.        j    Lucifuge ,  qui 
Lichtschuwend,  b.  n.  f      f  uit    la    lu- 
mière. 
Lichtschynend,  b.  n.  Lumineux. 
Liohtspiegel,  m.  Réverbère,  m. 
Lichtstander,  m.  Guéridon,  m. 
Lichtsteen,  m.  Pierre  pkosphorique^  f. 
Lichtstof,  V,  Lumière^  f. 
Lichtstrael,  m.  Bayon  lumineux,  m. 
Lichtstreep,  v.  Bande  lumineuse,  f. 
Lichttafeitje,  o.  Guéridon,  m. 
Lid,  o.  Couverture,  t.\couvercle,m.;  joiti^ 

ture,  f. ;  nmud ;  membre ;  article,  m. ; 

g^nöration ;  chamière^  f. 
Lidgras,  o.  Chiendent,  m. 
Lidmaet,  m.  en  v.  Membre,  m. 
Lidmaetscbap,  o.  Qualité  de  membre 

(d*unesocietéhf. 
LidrottiDg,  m.  Bambou^  m. 
Lidteeken,  o.  Cicatrice,  f. 
Lid  teekenen,  b.  w.  Cicatriser. 
Lidteekenend,  b.  n.  Cicatrisatif. 
Lidteekenije,  o.  Cicatricule,  f. 
Lidteekenvormend,  b.  n.  Cicatrisatif. 
Lidteekenvorming  ,  v.   Cicatrisation  , 

Lidwater,  o.  Synovie,  t. 

Lidwoord ,  o.  Article  (gramm.),  m.  Be- 
palend — .  Article  définu  Onbepaeld 
— .  Article  indéfinU 

Lied,  o.  Chanson^  f/,  air;ctiant,m. 

Liedboek,  o.  en  m.  Zie  Liedeboek. 

Lieddichter,  m.  Chansonnier,  m. 

Lieddichtster,  v.  Chansonnière,  f. 

Liedeboek,  o.  en  m.  Recueilde  chansonSy 
chansonnier,  m. 

Liedeken,  o.  Zie  Liedje. 

Lieden ,  m.  mv.  Gens ,  m.  et  f.  pi. ;  per- 
sonnes,  f.  pi.  De  jonge— .  Les  jeunes 
gens.  De  oude  — .  Les  vieitles  gens. 


Digitized  by 


Google 


342 


LIE 


LIE 


Liederlyk ,  b.  n.  Pauvre ;  prodigue;(U' 
réglé;  immoral.  — ,  byw.  Pauvre- 
ment ;  prodiaalement ;  déréglément. 

Liederlykheia ,  t.  Pauvrele;  prodiga- 
lité ;  débauchêf  f. 

Liedje,  o.  Cfiansannetle,  f.,  air,  m. 

Liedjesboek ,  o.  en  m.  Zie  Liede- 
boek. 

Liedjesdicbter,  m.  Chansonnier^  m. 

Liedjesdichteree,  v.   )    Chansonnière  , 

Liedjesmaekster,  y.    f      f. 

Liedjesmaker,  m.  Chansonnier ^  m. 

Liedjeszanger,  m.  Chanteur,  m. 

Liedjeszangster,  y.  Chanteuse,  f. 

Liedmaekster,  v.  Chansonnière^  f. 

Liedmaker,  m.  Chansonnier ^  m. 

Lief,  b.  n.  Cher;  aimable;  agréable; 
charmant ;  joli ;  gentü ;  mignon.  Onze 
lieve  Vrouw.  Notre-Dame.  Onze  lieve 
Heer.  Notre-Seigneur,  —  of  leed.  Bon 
gré,  mal  gré.  Ei  lieve  !  De  grdce !  — , 
byw.  Agréablement  ;joliment ;  bien. 

Lief,  m.  eny.  Amant,  m.;  amante,  f. 

Liefdadig,  b.  n.  Charitable.  — ,  byw. 
Charitablement. 

Liefdadigheid,  v.  Charité,  f. 

Liefdadiglyk,  byw.  Chanlablement. 

Liefde,  v.  Amoury  m.;  charité;  amitié; 
affection,  f. 

Liefdeband,  m.  Lien  de  t'amour^  m., 
chatne,  f. 

Liefdeblyk,  o.  Marque  d'amour,  d^ami- 
tié.i. 

Liefdebrand,  m.  Feu  de  l*amour,  m., 
fiamme,  f. 

Liefdedaed,  v.  Action  charitable^  f.;  ac- 
te  de  charité,  m. 

Liefdedrank,  m.  Philtre,  m. 

Liefdelied,  o.  Clianson  érotique,  f. 
Liefdeloos,  b.  n.  Qui  n'a  point  d*amour^ 

de  charité;  impüoyable. 
Liefdeloosheid,  v.  Manque  de  cliarité^ 

m. 
Liefdemaeltyden,  m.  en  v.  mv.  Agapes^ 

f.  pi. 
Liefderyk,  b.  n.  Charitable ;  gracieux, 

— ,  byw.  Charitablement;  gracieuse- 

ment, 
Liefdestrik,  m.  Lacs  d'amour,  m. 
Liefdetael,  v.  Langage  de  l*amour,  m. 
Liefdeverklaring,  v.  Dédaration  d'w- 

mour,  f. 
Liefdeverwekkend,  b.  n.  Érotique. 
Llefdevlam,  v.  Zie  Liefdebrand. 


Liefdewaerdig,  b.  n.  Digne  d*anunw; 

aimable, 
Liefdewerk,o.  OEuvre  de  charilé^  f. 
Liefdezorg,  v.  Soin  charitable,  m. 
Liefelyk  ,  b.  n.  Agréable,  — ,   byw. 

Agréablement, 
Liefelykheid ,   v.  Aménité ;  doucewr. 

Liefhebben,  b.  w.  Aimer;  chérir. 
Liefhebber,  m.  Amateur ;  connaisseur, 

m. 
Liefhebbery  ,  v.   Amour;  gout ;  pen- 

chant,  m. 
Liefhebster,  v.  Connaisseuse,  f. 
Liefje,  o.     )    Enfant  chéri ;  petü  mi- 
Liefken,  o.  f     gnon^  m. 
Liefkoosster,  v.  Flatteuse,  t. 
Liefkozen,  b.  w.  Caresser;  flalter. 
Liefkozend,  b.  n.  Caressant, 
Liefkozer,  m.  Cajoleur,  flatteur,  m. 
Liefkozery,  v.  Caresse ;  flatterie^f. 
Liefkozing,  v.  Zie  Liefkozery. 
Lieflokken,  b.  w.  Gagner  ou  persuader 

q,  q,  par  ta  flatlerie. 
Liefoogen,  o.  w.  Zie  Lonken. 
Liefst,  bvw.  Mieux ;  plutót,  —  willen, 

—  hebben.  Avner  mieux ;  préférer. 
Liefdte,  b.  u.  Z«e  plus  cher;  te  plus  ai' 

mable.  — ,  m.  en  v.  Amanl^  m.;  aman- 

UJ, 
Lieftalig,  enz.  Zie  Lieftallig,  enz. 
Lieftallig,  b.  n.  Aimable ;  doux. 
Lieftalligheid,  v.  Amabilité;  doucewr, 

f. 
Liefwaerdig,  b.  n.    )   Aimable ;  char- 
Liefweerdig,  b.  n.   f      mant. 
Liegen,  o.  en  b.  w.  Mentir,  Iemand 

heeten  — .  Donner  un  démenti  d  q,  q. 

Zonder  — .  Sans  mentir, 
Lieger,  m.  Menteur,  m. 
Lier,  v.  Lyre  ;  vielle,  f. 
Lier,  o.  Lierre  (ville). 
Lierdicht,  o.  Poëme  lyrique,  m.,  ode. 

Lierdichter,  m.  PoBte  tyrique,  m. 
Lieren ,  o.  w.  Jouer  de  la  lyre ,  de  U 

vieUe. 
Liergezang,  o.  Poëme  lyrique,  m.,  ode, 

Lierlauw,  b.  n.  Vn  peu  tiède. 
Llerlauwen,  b.  w.  Attiédir  un  peu, 
Lierman,  m.  Fielteur,  m. 
Liermeisje,  o.  VielUuse,  f. 
Lierrad,  o.  Rouet  de  vielle,  m. 
Lierspeelster,  v.  Vielteuse^  f. 
Lierspeler,  m.  Fielleur,  m. 


Digitized  by 


Google 


LIG 


LIG 


543 


UervroaWy  v.  FUUeuse,  f. 

Liierzang,  m.  Zie  Liergezang. 

JLies,  T.  Mne,  /.;  saüuioux,  m.  — ,  o. 
Zie  lasch. 

JLiesbreuk,  v.  Bubonocèie^  m. 

Liesch,  o.  Zie  Lisch. 

Lieschwortel,  m.  Zie  Lischwortel. 

Liesgezwel,  o.  Bu^on,  m. 

Lieaklieren,  ▼.  mv.  Glandes  inguinaUs, 
f.  pi. 

Liesluis,  ▼.  Morpion,  m. 

Liessmei ti Dg,  v.  Gras-fondu,  m. 

Lieveling,  m.  en  v.  Favori ;  bien^aimé, 
m.;  favorite;  bien-nimée,  f. 

LieTeliDgsbezigheid,  y.  Occupation  fa- 
voriUy  t 

Lievellngszonde  ,  t.  Péché  mignon  , 
xn. 

Lieven,  b.  w.  Aimer ;  cliérir. 

Liever,  byw.  PltUól;  mieux.  —  heb- 
bexiy  —  willen,  —  wenscben.  Aimer 
mieux.  Zoo  veel  te  — ,  des  te  — . 
D*autant  mieux. 

Lieverlede  (van),  hyw,  Doucement;  in- 
sensitlement. 

Lievertje,  o.  Mignon,  m. 

Lieve vrouwebroêr,  m.  Canne  (moine), 
m. 

Liflaf,  b.  n.  Fade ;  insipide. 

Liflaffery,  v.  Mets  fade,  m.;  fadaises^  f. 
pL 

Ligtsbaem,  enz.  Zie  Licbaein,  enz. 

Ligrdagen  ,  m.  mv.  Jours  de  pUmche 
(mar.),  m.  pi. 

Liggen,  o.  w.  Eire  couché;  être ;  eire 
situé.  Ten  (voor)  anker  —.  Être  ii 
l'ancre.  Op  sterven  —.  Être  a  Vago- 
nie.  Overboop  — •.  Èlre  en  désordre. 
Hier  ligt.  Ci-gU.  Dat  ligt  aen  myn 
liart.  Cela  me  tient  au  coeur.  Op  de 
knien  —.  Être  ö,  aenoux,  — ,  onp.  w. 
Dépendre,  tenir.  Het  zal  aen  my  niet 
— .  Cela  ne  dépendra  pas  de  moi.  Daer 
is  my  veel  aen  gelegen.  IlmHmporte 
beaucoup.  Zicb  aen  iets  gelegen  la- 
ten. S'embarrasserdeq.  c,  Myn  leven 
is  er  aen  gelegen.  Jly  vademavie» 

Liggend,  b.  n.  Couché  f  élendu ;  silué, 

Ligger ,  m.  GUe ;  garde  de  vaisseau ; 

gardeboutique ; Urnneau,  m. 
Ligging.  V.  Siluation ;  position,  f. 
Ligt,  o.  Membrane ;  peUicule,  f. 
Ligt,  b.  n.  Léger ;  facile ;  aisé;  débau- 
ché;  tibertin,  — ,  byw.  Légèrement; 
facilement ;  peul-être. 
Ligtachtig,  b.  n.  Un  peu  léger. 


Ligtanker,  o.  Ancre,  f. 

Ligtbekkig,,  b.  n.  Léuirostre. 

Ligtbruin,  b.  n.  Zie  Lichtbruin. 

Ligtekooi,  v.  Courtisane^  f. 

Ligtelyk,  byw.  Légèrement ;  aisément ; 
peut-étre. 

Ligten,  b.  w.  Alléger;  décharger ;  le- 
ver ;  hausser ;  arrêter, 

Ligtenis,  v.  AUégement;  soulagement, 
m. 

Ligter,  m.  Allége  (embarcation),  f. 

Ligterman,  m.  Batelier  d'une  allége, 
m. 

Ligterschip,  o.  Allége,  f. 

Ligtgeloovig,  b.  n.  Crédule,  — ,  byw. 
Crédulement. 

Ligtgeloovigheid,  v.  Crédulité,  f. 

Ligtgelooviglyk,  byw.  Crédulement. 

Ligtgeraekt,  b.  n.  Irascible ;  suscepti- 

Ligtgeraektheid,  v.  Irascibüité ;  sus- 

ceptibüité,  f. 
Ligtgewapend,  b.  n.  Léger^  armé  d  la 

légere. 
Ligtgroen,  b.  n.  Zie  Lichtgroen. 
Ligthart,  o.  Casur  léger ;  volage,  m. 
Ligthartig,  b.  n.  Gai ;  léger ;  volage. 
Ligthartigheid,  v.  Gaieté;  légèreté;  in- 

conslance,  f. 
Ligtheid,  v.  Légèreté;  facUité;  inconr 

slance,  f. 
Ligthert,  enz.  Zie  Ligthart,  enz. 
Ligthoofd  ,  o.  Étourdi ,  m  ;  étourdie , 

Ligthoofdig,  b.  n.  Léger;  étourdi.-^, 
byw.  Légèrement ;  élourdiment. 

Ligthoofdigheid,  v.  Légèreté;  étourde- 
rie,  f. 

Llgthoofdiglyk  ,  byw.  Légèrement  ; 
élourdiment, 

Ligtigheid,  v.  Facilité ;  légèreté,  f. 

Ligting.  V.  AUégement;  soulagement^ 
m.;  levèe,  f. 

Ligtjes ,  byw.  Légèrement ;  élourdi- 
ment. 

Ligtte,  V.  Légèreté,  f. 

Ligtvaerdig  ,  enz.  Zie  Ligtveerdig  , 
enz. 

Ligtveerdig,  b.  n.  Léger;  volage.  —  , 
byw.  Zie  Ligtveerdiglyk. 

Ligtveerdigh^id  ,  v.  Légèreté;  incon- 
stance^  f. 

Ligtveerdiglyk,  byw.  Légèrement. 

Ligtvink,  m.  en  v.  Etourdi^  m.;  étour- 
die,  t. 

Ligtvoetlg,  b.  n.  Lévipède. 


Digitized  by 


Google 


344 


LIM 


Ligtzin ,  m.  Zie  Lifftzinnigbeld. 
Ligtzinnig,  b.  n.  ÉtourdU  — ,  byw.  Zie 

Ligtzioniglyk. 
Ligtzinnigheid,  t.  Légèreté;  étourderie, 

f. 
Ligtzinniglyk,  byw.  Légèrement ;  étour- 

diment. 
Liguster,  m.  en  o.  Troéne  (aTbrisseau), 

m. 
Likbeen,  o.  Mtie^  m. 
Likdoorn,  m.  \  Cor,  durillon  aux  pieds, 
Likdoren,  m.  f     m. 
Likdorensnyder,  m.  Pedicure,  m. 
Likdorentrekker ,   m.    ArracheuT   de 

cors,  m. 
*Llkeur,o.  Liquetir,  f. 
Likeurachtig,  b.  n.  Liqtioreux. 
Likeur maekster,  v.  Liquoriste,  f. 
Likeurmaker,  m.  lAqtiorute^  m. 
Likeurverkooper,  m.  Liquoriste^  m. 
Likeurverkoopster,  v.  Uquoriste,  f. 
Likhout,  o.  Buis,  m.;  besaiguë,  f. 
Likkamer,  y.  Lissoir,  m. 
Likkebaerden,  o.  w.  Se  lécher  les  lè- 

vres, 
Likkebroêr,  m.  Ecorni/teur;  goinfre, 

m. 
Likken,  b.  w.  Lécher ;  boire  avec  exces ; 

tromper ;  iisser ;  polir. 
Likker,  m.  Celui  qui  lèche ;  lisseur , 

m. 
Likking,  v.  Jction  de  lécher;  lissure, 

Liksteen,  m.  Lissair,  m. 

Likster,  ▼.  CeUe  qui  lèche;  lisseuse, 

f. 
Likteeken,  o.  Cicatrice ;  marque,  f. 
Likteekenen,  b.  w.  Cicatriser, 
Likteeken<je,  o.  Cicatricule,  f. 
Lik  teeken  vormend,  b,  n.  Cicatrisatif. 
Likteekenvorming,  v.  Cicatrisation,  f. 
Lil,  o.  Gelee  de  veau,  f. 
Lilachtig,  b.  n.  Gélatineux. 
Lülebeenen,  o.  w.  GamHUer. 
Lillen,  o.  w.  Palpiter;  trembler. 
Lillend,  b.  n.  Palpitant ;  iremblant, 
Lillig,  b.  n.  Zie  Lilachtig. 
Lilling,  V.  Palpitalion,  f.;  Iremblement, 

m. 
Limburg,  o.  Limburg  (ville  et  pro- 

vince),  m. 
Limburger,  m.  Limbourgeais,  m. 
Limburgsch,  b.  n.  Limbourgeois, 
Limoen,  m.  en  v.  Liinon,  m. 
Limoeni)oom,  m.  Litnonier,  m. 
Limoendrank,  m.  Limonade,  f. 


LIN 

Limoendrankmaekster,  V.  Limonadière^ 
f. 

Limoendraukmaker,  m.        )  Limona' 

Limoendrankverkooper,  m.  )  dier^  m. 

Limoendrank  verkoopster,  v.  Lmona- 
diere,  f. 

Limoenkruid,  o.  Cilronnelle  (plante), 
f. 

Limoennat,  o.  I  j     ^  ^. 

Limoensap,  o.  |  "#»«/«,  ^ 

Limoenwater,  o.  Zie  Limoendrank. 

Lind,  b.  n.  Zie  Zacht. 

Linde,  m.  en  v.  Tilleul,  m. 

Lindebast,  m.  TiUe,  f. 

Lindeblad,  o.  Feuille  de  tiUeul,  f. 

Lindebloeisel,  o.  Fleur  de  tiUeuL,  L 

Lindeboom,  m.  Tilleul,  m. 

Lindehout,  o.  Bois  de  tiUeul,  m. 

Lindeloof,  o.  FeuiUagede  titteul,  m 

Linden,  onv.  b.  n.  De  tilleuL 

♦Linderen,  b.  w.  Zie  Lenigen. 

*Lindering,v.  Zie  Leniging. 

Linderups,  v.  Lichénée  (cheniUe),  f. 

Lindeschors,  v.  Tille^  f. 

Liniael,  o.  en  v.  Règle,  f. 

Linie,  v.  Ligne;  rangée,  f. 

Linieblad,  o.  Transparent,  m. 

Llniëerpen,  v.  Tire-ligne,  m. 

Liniëersel,  o.  Réglure,  f. 

Liniêerstok,  m.  Réaloir,  m. 

^Liniëren,  b.  w.  Regier  (du  papier). 

Linieschip,  o.  Faisseaude  ligne^  m. 

Linietrekker,  m.  Tire- ligne,  m. 

Linietroepen, m.  mv.  Troupes  de  ligne ^ 
f.  pi. 

Link ,  ▼.  Marque  bleue  [sur  la  peau);  ci- 
catrice ;  incisian ;  déchirure^  f. 

Link,  b.  n.  Gauche. 

Linker,  b.  n.  Gauche. 

Linkerarm,  m.  Bras  gauche,  m. 

Linkerbeen,  o.  Jambe  gauche,  f. 

Linkerd,  m.  Gaucher,  m. 

Linkerhand,  v.  Main  gauche,  f.  Ter  — ► 
A gauche. 

Linkemy,  t.  Attrape.  Iromperie,  f. 

Linkervleugel,  m.  AUe  gauche,  f. 

Linkervoet,  m.  Pied  gauche^  m. 

Linkerxyde,  v.  Cóté  aauche,  m. 

Links,  byw.  A  gauche, 

Linksch,  b.  n.  Gauche;  gaucher. 

Linksom,  byw.  A  gauche. 

Linkssteen,  m.  B^l^mntte  (pierre),  f» 

Linnen,  o.  ToUe,  f.;  linge,  m. 

Linnenfabriek,  v.  ï    Zie  Linnenwete- 

Linnenfabrvk,  v.   ]      ry. 

Linnengoed,  o.  Linge^  m« 


Digitized  by 


Google 


LIP 


LOB 


345^ 


Linnenhandel,  m.  lAtigerie,  f. 
Linnenhandelaer,  m.  LingeVt  m. 
Linnenhandelaerster,  v.  Lingère,  f. 
Linnenkamer,  v.  Lingerie^  f. 
Linnenkas,  v.  Jrmoire  au  linge,  f. 
Linnenkiat,  v.  Coffre  au  linge,  m. 
Linnenklopper,  m.  BatUnr,  m. 
Linnenkooper,  m.  Marclumd  detailes, 

linger,  toilier^  m. 
Linnenkoopster,  v.  Mardtande  de  toiles^ 

Hngère,  toiUére,  f. 
Linnennaegen,  o.  Couture,  f. 
Linnennaeister,  v.  Lingère,  f. 
Linnenverkooper,  m.  Zie  Linnenkoo- 
per. 
Linnenverkoopster,  v.  Zie  Linnenkoop- 

ster. 
Linnenwaer,  v.  Toilerie,  f. 
Linnenwaschster,  v.  Lavandièret  blan" 

ckisseuse,  f. 
Linnenweefster,  v.  Toüière,  f. 
Linnenweven,  o.  Tisserariderie,  f. 
Linnenwever,  m.  Tisserand;  toüxer^ 

m. 
Linnenwevery  ,  v.  Fabrique  de  toües ; 

lisseranderie ,  f. 
Liunenwinkei,  m.  Lingerie,  f. 
Lint ,  o.  Ruban ;  galon  ,  m. 
Lintgetouw,  o.  Érodoir,  m. 
Linthandel,  m.  Rubanerie,  f. 
Lintmeulen,  m.  i  Mouiin  de  rubanier, 
Lintmolen,  m.     f      m. 
Lintstrik ,  m.  Noeud  de  rubans,  m.;  co- 

cardey  f. 
Linttouw,  o.  Brodoir^  m. 
Linlvormig,  b.  n.  Rubané,  rubanaire. 
Lintweefster,  v.  Rubaniérey  f. 
Lintwerker,  m.  Rubanier,  m. 
Lintwerkster,  v.  Rubanière,  f. 
Lintwever,  m.  Rubanier^  m. 
Lintwevery,  y.  Fabrique  de  rubans;  ru» 

banerie,  f. 
Lintworm,  m.  Fer  solitaire^  iénia,  m. 
Linze,  v.  LentiUe,  f. 
Linzen,  onv.  b.  n.  De  lentiUes. 
Linzenakker,  m.  Champ  semé  de  knti^ 

leé,  m. 
Linzenboóm,  m.  Baguenaudier,  m. 
Linzenboon,  v.  Baguenaude,  f. 
Linzenglas,  o.  LentiUe  (verre),  f. 
Linzensteen,  m.  Pierre^ ietUiculaire , 

Linzenvormig,  b.  n.  Lenliculaire. 
Lions,  o.  Lyon  (ville  de  Prance),  m. 
Lionscb,  b.  n.  Lyonnais^  de  Lyon, 
Lip,  V.  Lèvre ;  babine,  f. 


Lipbloemig,  b.  n.  Labié (^oi.), 
Lipklier,  v.  Glande  labiale,  f. 
Lipletter,  v.  Labiale,  f. 
Lipvisch,  m.  Labre  jpoisson),  m. 
Lipvormig,  b.  n.  Lahié  (bot.). 
Lipvormigbeid,  v.  Labiation  (bot.),  f. 
Lis,  V.  Ganse,  f.;  cordon; liséré,  m.;  em- 

brosse,  f.  — ,  o.  Zie  Lisch. 
Liscb,  o.  Iris,  acore  (plante),  m. 
Lisch bloem,  v.  Fieur  d*iri8,  f. 
Lischdodde,  v.  Massefte  (plante),  f. 
Lischgras,  o.  Laiche  (plante),  f. 
Liscbknop,  m.  BuLbe  a'iris,  f. 
Liscb  wortel,  m.  RacinedHriSy  f. 
Lisje,  o.  Cordonnet,  m. 
Lispelen,  o.  w.  Grasseyer ;  munnu^ 

rer. 
Lispen,  o.  w.  Grasseyer, 
Lispend,  b.  n.  Grasscyanl, 
Lisper,  m.  Grasseyeur,  m. 
Lisping,  V.  Grasseyement,  m. 
Lispster,  v.  Grasseyevse,  f. 
Lisptong  ,  v.  Grasseyeur  ,  m. ;  gras- 

seyeuse,  f. 
Lissabon,  o.  Lisbonne  [capitale  du  Por- 
tugal), f. 
Lissen,  b.  w.  GaUmner;  border. 
List ,  y.  Ruse ;  finesse;  malice ,  f. 
Listig,  b.  n.  Rusé;  fin;  malin.  — ,  byw.. 

Zie  Listiglyk. 
Listigaerd ,  m.  Aigrefin ;  escroc ,  m. 
Listigbeid,  v.  Zie  List. 
Listiglyk,  byw.  Adroitement;  subliU' 

ment. 
Litanie,  v.  k    Litanie ,  f. ;  lüanies ,  f. 
Litany,v.    f       pi. 
Lithauwen,  o.  LUhuanie  (contrée  d*Eu» 

rope),  f. 
Litbauwer,  m.  Lithuanien,  m. 
Lithauwersob,  b.  n.  Lithuanien ;  de  Li^ 

thuanie. 

V^^'^'^'  A       Izi^Lis. 
Litskoord  ,y.S 

Littel.  Zie  Luttel. 

Liverei,  v.  Livrée,  f. 

Livereilint,  o.  Galon  de  livrée,  m. 
Livereirok,  m.  Mabit  de  livrée,  m. 
Livereivolk,  o.  Gens  de  livrée,  m.  pi. 
Livrei,  enz.  Zie  Liverei,  enz. 
Lob,  V.  Fraise;  coUerette;  manchelte^ 

f. 
LobbenlooB,  b.  n.  Acotylédone  (bot.). 
Lobbenloosheid,  v.  Acotylédonie  (bot.)  ^ 


Digitized  by 


Google 


346 


LOE 


LOG 


Lobberen,  o.  w.  Passer  è  gué;  alUr  dans 

Veau  de  cóiéet  d*aulre, 
Lobberig,  b.  n.  Humide ;  épais. 
Lobbes,  m.  Lourdaudy  benêt,  m. 
Lobbig»  b.  n.  Fraisé;  plissé, 
Lobman,  m.  Ducaton  d'Espagne,  m. 
Lobmouwljes ,    o.    mv.    Engageantes 

(manches) ,  f.  pi. 
Loboor,  m.  en  v.  Chien  ou  cochon  è 

oreiUes  pendantes ;  lourdaud,  m. 
Loboorig,  b.  n.  OreiUard ;  niais. 
Loboorigheid,  v.  Niaiserie^  bêtise^  f. 
Locb,  o.  Trou,  m.;  ouverture,  f. 
Locbgat,  o.  Dalot  (mar.),  m. 
Locbs,  m.  Zie  Losch. 
Locht,  enz.  Zie  Lucht,  enz. 

Lodderen,  o.vf.  Se  mouvoir,  s'agiter. 
Loddergezigt,  o.  Regard  lascif,  m. 
Lodderig,  b.  n  Lanaoureux ;  passianné; 

tendre.  — ,  byw.  TendremetU;  passion- 

nément. 
Lodderigheid,  v.  Passion;  langueur, 

Lodderleven ,  o.  Fie  voluptueuse  et  dé- 

réglée,  f. 
Lodderlyk,  b.  n  Langoureux ;  passion-- 

né;  tendre.  —  ,  byw.   Tendrement; 

passionnément, 
Lodderoogen,  o.  w.  Zie  Lonken. 
Lodderzoet,  b.  n.  Passionné. 
Loef,  V.  Lof{msLT.),  m. 
Loefhouder,  m.  Boute-to  f  {mar,),  m. 
Loefliout,  o.  Tolet;  échonie  (mar.), 

m. 
Loefwaert,  by w.  Ju  lof,  au  vetU. 
Loeg,  o.  ViUage^  m. 
Loegen,  b.  w.  Banger,  disposer. 
Loei  jen,  o.  w.  Mugir;  beugter. 
Loeijing ,  v.  Mugissement;  beugtemenl , 

m. 
Loenie,  v.  Longe  de  veau,  f. 
Loensch,  b.  n.  Un  peu  louche ;  bigte,  — , 

byw.  De  cóté.  —  zien.  Loucher. 
Loer,  m.  Lourdaud ;  guet,  m. 
Loerder,  m.  Lorgneur,  m. 
Loeren,  o.  w.  Epier;  guètter;  lorgner. 

— ,  b.  w.  Attraper ;  duper. 
Loerglas ,  o.  Lorgnette ,  f. ,  torgnon  , 

m. 
Loerhuisje,  o.  Guérite^  f. 
Loering,  v.  Lorgnerie,  f. 
Loermoorder,  m.  Assassin,  m. 
Loeroogen,  o.  w.  Zie  Loeren,  o.  w. 
Loerplaets,  v.  AffU^  m. 


Loerplein ,  o.  Accourres  (chasae) ,  f. 
pi. 

Loerster^  v.  Lorgneuse^  f. 

Loervogel,  m.  Faucon ;  guetteur,  m. 

Loeven,  o.  w.  Lofer^  bouli$ier  (mar.). 

Lof,  m.  Gioire;  touangt,  f.;  élogct  m- 
— ,  o.  Saint,  m.  Zie  Loof,  o. 

Lofbazuin,  v.  TrompetU  hérdique,  f.; 
éloae,  m. 

Lofdicht,  o.  Panégyriqu^,  m. 

Loffelyk,  b.  n.  Louable ;  giorieux.  — , 
byw.  Louablement ;  glorteusement. 

Loffelykheid,  v.  Mérite,  m. 

Lofgalm,  m.  Panégyrique,  m. 

Lofgerucht,  o.  Renommée,  f. 

Lofgesprek,  o.  Zie  Lofrede. 

Lofgezang,  o.  Hymne,  m.  et  f.;  conti- 
gue, m. 

Lofgierig,  b.  n.  Giorieux ;  ambitieux. 

Lofgierigheid  ,  v.  Ambition ;  vanUé , 

Lpflied,  o.  Zie  Lofgezang. 
Loflyk,  enz.  Zie  Loffelyk,  enz. 
Lofrede,  v.  Panégyrique,  étoge,  m. 
Lof^edenaer,  m.  Panégyriste^  m. 
Lofspraek,  v.  Zie  Lofrede. 
Lofspreken,  o.  w.  Louer. 
Lofsprekend,  b.  n.  Laudalif. 
Loftoon,  m.  Louange,  f.;  éloge,  m. 
Loftrompet,  t.  Zie  Lofbazuiil. 
Lof  tuiten,  b.  w.  Encenser ;  próner. 
Loftuiter,  m.  Encenseur ;  louangenr, 

m. 
Loftuitery,  ▼. )  Encens,  m.;  touange,  f.; 
Loftuiting,  y.  )     éloge,  m. 
Loftuitster,  v.  Louangeuse,  f. 
Lofwaerd.  b^  n.     I  Louable.  — ,  byw. 
Lofwaierdig,  b.  n.  f    Louablement. 
Lof waerdigheid,  v.  Mérite,  m. 
Lofwaerdiglyk,  byw.  Louablement, 
Lofweerdig,  enz.  Zie  Lofwaerdig-,  enzj 
Lofwerk,  o.  Zie  Loofwerk. 
Lofzang,  m.  Panégyrique;  étoge,   m.; 

hymne,  m.ett. 
Lofzangdicfater,  m.  HymnisU,  m.         j 
Lofzangenboek,  o.  en  m.  Cantionnairci 

m. 
Lofzanger,  m.  Panégyriste,  m. 
Lofzangkunst,  y.  Uymnographie,  f. 
Lofzangzinger,  m.  Hymnode,  m. 
Lofzangzingster,  y.  Hymnode^  f. 
Lofzegger,  m.  Panégyriste,  m. 
Log,  o.  Loch  (mar.),  m. 
Log,  b.  n.  Lourd;  pesant;  tent;  stu] 

pide.. 
Logarithmisch,  b.  n.  LogarithnUque. 


Digitized  by 


Google 


LOM 


LOO 


547 


Logaritbmu8«  o.  Logarithme,  m. 
Logen,  enz.  Zie  Lengen,  enz. 
Loggeestig,  b.  n.  Èpais  et  stupide. 
Logger,  m.  Lougre  (navire),  m^ 
Logheid,  y.  Pesanteur ;  lenteur ;  stupi" 

dité,  f. 
♦Logie,  V.  Loge,  f. 
*Logieken,  o.  Logette^  f. 
♦Logies,  o.  Logis,  m. 
♦Logisch,  b.  n.  Loaique* 
Loglyn,  V.  Ligne  de  toch  (mar.),  f. 
Logt,  b.  n.  Zie  Ligt,  b.  n. 
Lok,  V.  BoucU  de  cfieveux^  f   — ,  o. 

Trou,  m.,  ouverture,  f. 
♦Lokael,  o.  Local,  m.  — ,  b.  n.  LocaL 
Lokaes,  o.  Appdt,  m.,  amorce,  f. 
♦Lokaliteit,  ▼.  Locaiité,  f. 
Lokazen,  b.  w.  Jmorcer;  attirer. 
Loken,  b.  w.  Zie  Luiken. 
Lokfluitje,  o.  Appeau ;  pipeau,  m. 
Lokgeld,  o.  Appdt,  m. 
Lokgift,  V.  Appdty  m. 
Lokken,  b.  w.  Appeler ;  amoreer ;  atti- 

rer ;  tenter. 
Lokkend,  b.  n.  Attrayant ;  tentant. 
Lokking,  enz.  Zie  A.enlokking,  enz. 
Lokpypje,  o.  Appeau,  m. 

Lokvink ,  m.  ^  v.  Pinson  appelant ,  ap- 

peau^  m. 
Lokvogel,  m.  Appetanty  appeau^  m. 
Lollen,  o.  w.  Miauter. 
Lollepot,  m.  Couvet,  m. 
Lolling,  T.  Miaulement,  m. 
Lombaerd,  enz.  Zie  Lombard,  enz. 
Lombard,  m.  Lombard,  m. 
Lombardbrieije,  o.  Bittet  du  tombard, 

m. 
Lombarden,  o.  w.  Prêter  sur  gages,  d 

usure, 
Lombardisch,  b.  n.  Zie  Lombardsch. 
Lombardsch,  b.  n.  Lombard,  de  Lom- 

bardie. 
Lombardye,  o.  Lombardie  (contróe  de 

ritalie).  f. 
Lombardyer,  m.  Lombard,  m. 
Lomberd,  enz.  Zie  Lombard,  enz. 
Lomberen,  o.  w.  Jouer  d  t'hombre. 
Lomberspel,  o.  Hombre  (Jeu  de  cartes), 

m. 
Lommer,  t.  en  o.  Ombrage,  m.;  ombre, 

Lommeracbtig,  b.  n.  Ombragé, 
Lommerd,  m.  Zie  Lombard. 
Lommeren,  o.  w,Être  assis  ü  t'ombre. 


Lommerig,  b.  n.  Ombragé, 
Lommerryk,  b.  n.  Ombreuxj  touffu. 
Lomp,  b.  n.  Lourd ;  massif;  grossier. 

— ,  b:^w.  Lourdement ;  massivement ; 

grosstèrement. 
Lomp,  V.  Chiffon;  haitlon,  m.  — ,  m. 

Blenne,  m.,  btennie  (poisson),  f. 
Lompelyk,  by w.  Lourdement ;  grosstè- 
rement. 
Lompenkramer,  m.  Chiffonnier ;  fri- 

pier,  m. 
Lomperd,  m.  Lovrdaud ;  butor,  m. 
Lompheid,  v.  Batourdise ;  grossièreté, 

f. 
Lompigheid,  v.  Zie  Lompheid. 
Londen,  o.  Londres. 
Londenaer,  m.  Habitant  de  Londres  , 

m. 
Londensch,  b.  n.  De  Londres. 
London.  Zie  Londen. 
Long,  V.  Poumon ;  mou,  m. 
Longader,  v.  Feine  pulmonaire,  f. 
Longbeschryver  ,  m.   Pneumographe , 

m. 
Longbeschryving,  v.  Pneumograpfiie , 

Longekruid  ,  o.  Pulmonaire  (plante) , 

Longkrnidachtig,  b.  n.  Lichéné. 
Longmiddel,  o.  en  m.  Remede  pneumo- 

nique,  m. 
Longontleding,  ▼.  Pneumotomie,  f. 
Longontsteking,  v.  Pneumonie,  f. 
Longpyp,  V.  Trachée-artère,  f. 
Longtering  ,  v.  Phthisie  pulmonaire  , 

Longvaten,  o.  mv.  Bronches,  f.  pi. 

Longvuer,  o.  Pneumonie,  f. 

Longziek,  b.  n.  Pulmonique. 

Longziekte,  v. )  Pulmonle,  pneumonie, 

Lougzucht,  y.  f     f. 

Longzuchtig,  b  n.  Pulmonique. 

Longzweer,  v.  Vomique  (méd.),  f. 

Lonk,  m.eny.  OEütade,  f. 

Lonkaerd,  m.  Lorgneur,  m. 

Lonken,  o.  w.  Lorgner ;  mltader;  tou- 
cher. 

Lonker,  m.  Lorgneur;  oeil,  m. 

Lonking,  v.  Lorgnerie  ;  oeillade,  f. 

Lonkje,  o.  OEülade,  f. 

Lonkspier,  v.  Muscle  rotateur,  m. 

Lonkster,  v.  Lorgneuse,  f. 

Lont,  ▼.  Mèche,  f. 

Lontstok,  m.  Boute-feu; porte-méche , 
m. 

Loochenaer,  m.  Dénégateur,  reideur^m. 


Digitized  by 


Google 


348 


LOO 


Loochenbaer,  b.  n.  Niabte. 
LoocheneQ,  b.  w.  Nier ;  renier» 
Loochenend,  b.  n.  Négatif, 
Loochening,  v.  Désaveu^  m.;  n/gation. 

Lood,  o.  Plomb,  m.;  sonde;  balie,  f.; 

/  poids.m. 

Loodachtig,  b.  n.  Qui  tient  de  la  nature 

du  plomb ;  pesant, 
Loodband,  m.  BrifUr,  m. 
Loodbleek,  b.  n.  PUnnbé,  livide. 
Looden,  onv.  b.  n.  De  plomb. 
Looden,  b.  w.  Plomber.  — ,  o.  w.  Son- 

der, 
Looder,  m.  Ptombeur^  m. 
Looderts,  m.  Plombaaine,  f. 
Loodgieter,  m.  Plombier,  m. 
Loodgietery,  v.  Plomberie,  f. 
Loodglans.  m.  Litharge^  f. 
Loodig,  b.  n.  Zie  Loodachtig. 
Loodje,  o.  Mérau,  m.;  marque  de  plomb, 

Loodkleur,  v.  Couleur  de  plomb,  f. 

Loodlyn,  v.  Ligne  d*une  sonde,  d*un 
plomb ;  perpendiculaire,  f. 

Loodmetael,  o.  Soudure,  f. 

Loodmyn,  v.  Mine  de  plomb,  f. 

Loodpan,  v.  Polaslre  (poöle),  m. 

Loodregt,  b.  n.  Perpendiculaire.  — , 
byw.  Perpendiculairement,  , 

Loods,  m.  Lamaneur ;  pilote  cölier,  m. 
—,  V.  Loge;  cabflne;  baraque,  f. 

Loodschuim,  o.  Ecume  de  plomb ;  een- 
dree, f. 

Loodsen,  b.  w.  Piloter, 

Loodsgeld,  o.  Droitde  pilotage,  m. 

Loodsing,  v.  Lamanage ;  pilotage,  m. 

Loodsman,  m.  Lamaneur;  püote  cÓ- 
tier,  m. 

Loodsteen,  m.  Pierre  plombière,  f. 

Loodstok,  m.  Assommoir,  m. 

Loodtrekker,  m.  Tire-pUmb,  m. 

Loodverw,  v.  Couleur  de  plomb;  céruse^ 

Loodverwig,  b.  n.  Plombe,  livide. 

Loodwit,  o.  Céruse,  f. 

Lood  witmaker,  m.  Fabricant  de  céruse, 

m. 
Loodwitmakery,.v.  Fabrique  de  céruse^ 

Loodziekte,  v.  BelUm  («orte  de  coli- 

que),  m. 
Loof,  b.  n.  Las  ;  fatigué.  — ,  o.  Feui^ 

lage,  m.;  verdure,  f. 
Loofachtig,  b.  n.  Feuillu ;  touffu. 
Loofheid,  v.  Fatigue ;  lassitude,  f. 


LOO 

Loofhut,  V.  Cabane  couverte  de  feuit' 

lage,  f.;  tabemacle  (chez  les  anciea» 

Juifs),  m. 
Loofhuttenfeest,  v.  en  o.  Fête  des  taber* 

nacies,  f. 
Loofpyk ,  b.  n.  Feuillu ;  touffu. 
Loofvorsoh,  m.  Graisset,  m. 
Loofwerk ,  o.  Feuillage;  feston,  m. ;  vi- 

gnelte ;  acanthe,  f. 
Loofwerken,  b.  w.  Festonner. 
Loofworm,  m.  CheniUe,  f. 
Loog  ,  V.  Lessive ;  flamme ,  f. 
Loogasch,  V.  Charrée,  f. 
Loogdoek,  m.  Cfiarrier,  m. 
Loogen,  b.  w.  Lessiver. 
Looging,  V.  Lessive,  t 
Loogkuip,  V.  Cuvier,  m. 
Loogwater,  o.  Lessive,  f. 
Loogzetster,  v.  Buandière,  f. 
Loogzout,  o.  Set  Hxiviel ;  alcaU,  m. 
Loogzoutachtig,  b.  n. )  Alcalescent;  U- 
Loogzoutig,  b.  n.         f      xiviet. 
Loogzoutigheid,  v.  Jlcalescence^  f. 
Loogzoutmaking,  v.  Alcatisation,  f. 
Loogzoutmeter,  m.  AlcaUnièire,  m. 
Looi,  V.  Tan,  m. 
Looijen,  b.  w.  Tanner. 
Looijer,  m.  Tanneur,  m. 
Looijersboom,  m.  Redoul  (arbrisseau) , 

m.     . 
Looijerskalk,  m.  Plamée,  f. 
Looyerskunst,  v.  Corrayage,  m. 
Looijersmes,  o.  Butoir,  m. 
Looijery,  v.  Tannerie,  f. 
Looikuip,  ▼,  ConfU,  rodoir,  m. 
Looisel,  o.  Tan,  m. 
Look,  o.Aü;  oignon,  m.;  cOfoule,  f. 
Lookachtig,  b.  n.  AUiacé. 
Lookbol,  m.  Gousse  d*ail,  f. 
Looksaus,  t.  Aillade,  f. 
Loom,  b.  n.  Lent;  lourd.  — ,  byw.  Len- 

tement ;  lourdement. 
Loomelyk,by  w.  Lentement,  lourdemerU, 
Loomheid,  v.  Lenteur;  pesanteur,  f. 
Loomig,  b.  n.en  byw.  Zie  Loom. 
Loomigheid,  y.  Zie  Loomheid. 
Loon,  m.  eno.  Salaire,  m  ;  gages,  m.  pL; 

chdtiment,  m. 
Loonarbeid,  m.  Travail  mercenaire,  m. 
Loonbederver,  m.  Gdte-métier,  m. 
Loondienaer,  m.  Mercenaire,  m. 
Loonen,  b.  w.  Salarier;  réampenser.  — , 

o.  w.  Dédommager. 
Looner,  m.  Rémunérateur,  m, 
Loonheer,  m.  Payeur,  m. 
Looning,  t.  Récompense,  f. ,  solaire,  m^ 


Digitized  by 


Google 


LOO 


LOS 


349 


Loonkoorn,  o.  Affaneures,  affanures,  f. 

pi. 
Loonster,  v.  Rémunératrice,  f. 
Loontrekken,  o.  w.  Recevoir  un  solaire; 

avoir  des  gages. 
Loontrekkend,  b.  n.  SUpendiaire ;  sata- 

rié» 
Loontrekker,  m.  Cagiste,  salarié,  m. 
Loonwaerdig,  b.  n. )   Digiie  de  récom- 
Loon-weerdig,  b.  n.  f     pense. 
Loop,  m.  Cours^  m.;course,  f.;  cottrant, 
m.;  carrière ;  diarrtiée^  f.;  canon ;  rou- 
lement,  m.  — ,  v.  Boisseau^  m.,  me- 
iure^f, 
Loopachtag-,  b.  n.  Qutaime  d  courir. 
Loopbaen  ,  v.  Cairière ;  lice ,  f. 
Loopbode,  m.  Coureur;  courrier,  m. 
Loopen,  o.  w.  Courir;  couler;  aller;  mar- 

cher;  voguer. 
Loopend,  b.  n.  Courant;  coulant, 
Looper,  m.  Coureur;  courrier ;  fnyard, 
m.;  patte^  f.;  sablier^  m.;  meute  tour* 
nante.  f.;  passe-partout,  m.;  molene^ 
f.;  patan  (mar.) ;  vagatnmd,  m. 
Loopgat,  o.  Trou,  m.,  ouverture,  f. 
Loopgracbt,  v.  Zie  Loopgraaf. 
Loopgraef,  ▼.  Tranchée ;  ligne  d*appro- 

ehe,f. 
Loopgraver,  m.  Sapeur^  m. 
Loopiog,  V.  Cours,  m.;  course^  f.;  coule* 

ment ;  écouUment,  ra. 
Loopje,  o.  Pelite  course;ruse,  f;  bro- 

card,  m.;  roulade^  f. 
Loopjongen,  m.  Galopiti,  m. 
Loopken,  o.  Zie  Loopje. 
Loopknecbt,  m.  Commissionnaire,  cou- 
reur, m. 
Loopleus,  V.  Mol  du  gnet;  signat,  m. 
Loopmaer,  v.  J  Bruit,  m.;  nouvelle ;  ga* 
Loopmare,  v.  S     zette,  f. 
Loopperk,  o.  Zie  Loopbaen. 
Loopplaets,  v.  Lice ;  arène,  f.;  cirque, 

m. 
Loopprys,  m.  Prix  courant,  m. 
Loops  (ter),  byw.  En  courant ,  en  pas- 

sant ;  rapidement. 
Loopsch,  b.  n.  Chaud. 
Loopgchheid,  v.  Chaleur,  f.,  rut,  m. 
Loopspel,  o.  Carrousel,  tournoi,  m. 
Loopster,  v.  Coureuse,  f. 
Loopstok,  m.    Va-et-vient  (mécan.), 

m. 
Loopstryd,  m.  Course,  tutte  H  la  course, 

Looptouw,  o.  en  v.  Sauvegarde  de  beau- 
;^^(mar.),  f. 


Loopveld,  o.  Zie  Loopplaets. 

Loor,  V.  Zie  Leur. 

Loos,  "V.  Balant  (mar.);  poumon,  m.  — , 

b.  n.  Rusé;  fin ;  faux;  ftint.  — ,  byw. 

Zie  Looselyk. 
Loosaerd,  m.  Uomme  rusé,  renard,  m. 
Looselyk,   byw.   Finement ;  adroite- 

ment. 
Loosheid,  v.  Ruse ;  finesse,  f. 
Loot,  V.  Bouture ;  marcotle,  f. 
Loots,  enz.  Zie  Loods,  enz. 
Loover,  v.  Zie  Loof,  o. 
Loo verhut,  v.  Zie  Loofhut. 
Looverig,  h,  n.  Zie  Loofachtig. 
Loovertje,  o.  Paillette,  f.;  clinquant, 

m. 
Lor,  V.  Chiffon,  haillon,  m.;  guetiille; 

bagatelle ;  souiUon,  f. 
Lorkenboom,  m.  Larix ;  mélèze,  m. 
Lorkenzwam,  v.  Agaric,  m. 
Lorreinen,  o.  Lorraine,  f. 
Lorreiner,  in.  Lorrain,  m. 
Lorreinsch,  b.  n.  Lorrain, 
Lorren,  b.  w.  Atlraper;  duper, 
Lorrendraeijen,  o.  w,.  Frauder;  trom- 

per, 
Lorrendraeijer,   m.  Fraudeur;  trom- 

peur;  passe-volant ;  vaisseau  interlope, 

m. 
Lorrendraeijery,  v.  Fraude;  tromperie, 

Lorrefndraeister  ,    v.    Contrebandière ; 

trompeuse,  f. 
Lorrevrouw,  v.  Chiffonnière,  f, 
Lorrewerk,  o.  Bousillage,  m. 
Lors,  T.  Femme  négltgente ;  étourdie , 

Lorsen,  b.  w.  Négtiger ;  prendre  It  cré- 
dit ;  tromper, 

Lorshandel,  m.      1  Fraude ;  trompe- 

Lorshandeling,  v.  f     rie,  f. 

Los,  b.  n.  Peu  solide;  qui  branie;  Idche; 
détaché;  libre;  étourdi;  léger;  déré- 
glé;  incertain;  inconstant.  — ,  bvw. 
Légèrement ;  inconsidérément ;  Hhre- 
ment. 

Losbaer^  b.  n.  Rachetatle;  anwrtissa- 
ble, 

Losbaerhéid,  v.  Rédimibililé,  f. 

Losbandig,  b.  n.  Liberlin ;  licencieux. 
—,  byw.  Zie  Losbandiglyk. 

Losbandigheid,  t.  Libertinage,  m.,  dé- 
bauche,  f. 

Losbandiglyk,  byw.  Licencieusement> 

Losbarsten,  enz.  Zie  Losbersten,  enz. 

Losbersten,  o.  w.  Crever,  éclater. 


Digitized  by 


Google 


350 


LOS 


Losbepsting,  v.  Explo^ion,  éruption, 

f. 
Losbinden.  b.  w.  Délier;  détacher, 
Losbinding.y.  Déliement,  m. 
Losbol,  m.  Ètourdiy  m, 
Losbollery,  v.  Ètourderie,  f. 
Losbranden,  b.  w.  Décharger,  iirer.  — , 

o.  w.  Détoner, 
Losbrander,  m.  Boute-feu^  m. 
Losbranding»  ▼.  Décharge,  f. 
Losbreken,  b.  w.  Détacher  en  brisant; 

Tompre ;  défaire.  — ,  o,  w.  Se  rompre  ; 

se  défaire ;  débdcUr;  s'évader, 
Losbreking,   v.  DébdcU;  exptosion, 

f. 
Losbyten,  b.  w.  Séparer  en  mordant; 

rompre  avec  les  dmts. 
Loscb,  m.  Lynx,  loup-cervier,  m. 
Losdoen,  b.  w.  Détacher;  délier. 
l,osdraeijen,  b.  w.  Détordre;  détortü- 

Losgaen  <o.  w.  Se  détacher;  se  déiaire; 

se  découdre ;  débdcUr» 
Losgeld,  o:  Rangon,  f. 
Losgeraken,  o.  w.  Zie  Losraken. 
Losgespen,  b.  w.  Déboucler. 
Losgorden,  b.  w.  Zie  Ontgorden. 
Losgrendelen,  b.  w.  Déverrouiller. 
Loshaken,  b.  w.  Décrocher;  dégrafer. 
Loshaker,  m-  Décrochoir,  m. 
Loshaking,  v.  Décrochement,  m. 
Loshangen,  o.  w.  PendUUr;  flotter; 

branler.  .    ^ 

Losheid,  ▼.  Légèreté;  étourdene,  f. ;  air 

libre  ou  dégaqé,  m. 
Loshoofd,  o.  Zie  Losbol. 
Loshoofdig,  b.  n.  Etnurdi, 
Loshoofdigheid,  v.  Etourderie,  f. 
Loshoofdiglyk,  byw.  Étourdiment. 
Losjes ,    byw.   Légèrement ;   élourdi-* 

ment, 
Loskammen ,  b.  w.  Débrouiller  ou  oe- 

mêler  en  peignant. 
Losknoopen,  b.  w.  Déboutonner;  dé- 

nouer.  ^  ,        _.j, 

Loskomen ,  o.  w.  Etre  élargi;  se  déga^ 

ger, 
Loskoopen,  b.  w.  Racheter, 
Loskop,  m.  Zie  Losbol. 
Loskoppelen,  b.  w.  Zie  Ontkoppelen. 
Loskoppig,  enz.  Zie  Loshoofdig,  enz. 
Loskruid ,  o.  Potidre  sans  balie ;  simple 

poudre,  f. 
Loskpygen,  b.  w.  Détacher;  déUvrer. 
Loskunnen ,  o.  w.  Pouvoir  se  déta- 
cher. 


LOS 

Loslaten ,  b.  w.  Ldc/ier;  reldcher;  éUxf'» 

gir;  acquitter;  mettre  en  Uberté. 
Loslating,  y.  Élargissement ;  acquitte- 

ment ,  m. 
Losloopen,  o.  w.  Divaguer. 
Loslyvig,  b.  n.  Qui  a  Ie  déwiimerU. 
Loslyvigheid,  v.  Dévoiement,  m. 
Losmaken,  b.  w.  Défaire;  détacher;  dé' 

gager. 
Losmaking,  v.  Déliement,  m. 
Lospakken,  b.  w.  Dépaqueter,  debat- 

Ier, 
Lospakking,  y.  DébaUage,  m. 
Losplaets,  y.  Débarcadére  (mar.),  m. 
Losplooijeu ,  enz.   Zie   Ontplooijen , 

enz. 
Lospoeder,  o.  Zie  Loskruid. 
Losprys,  m.  Ran^on^  f. 
Losraken ,  o.  w.  Se^ détacher;  se  défain; 

débdcler. 

Losrukken,  b.  w.  Arracher. 
Lospukking,  v.  Arrachement,  m. 
Losrygen,  b.  w.  Délacer;  défUer. 
Losscherp,  o.  MitraiUe,  f. 
Losschroeyen,  b.  yr.  Dévisser. 
Losselyk  ,  byw.  Étourdiment;  vague- 

ment. 
Lossen,  b.  w.  Détacfier;  tdcher;  déU- 

vrer;  affranchir;  racheter;  dégager;  dé- 

charger;  débarquer,  ~,  o.  w.  5e  ëéta" 

cher. 
Losser,  m.  Déchargeur;  libérateur;  sau- 

veur,  m. 
Lossigheid,  y.  Zie  Losheid. 
Lossing,  y.  Rachat,  m.;  ranf»n,  f.;  dé- 

gagement,  m.;  délivrance,  f.;  débar- 

quement;  déchargement,  m.;  décharge^ 

Lossnyden  ,  b.,  w.  Couper ;  débrider 

(chir.). 
Loöspringen ,  o.  w.  S*échapper;  se  déta- 

cher  en  satUant ;  se  débander. 
Losstaen,  o.  w.  Branler, 
Lostarnen,  b.  w.  Zie  Lostomen. 
Lostoomig ,  b.  n.  hvaporé;  Ubertin. 
Lostoomigheid,  y.  Libertinage,  m. 
Lostornen,  b.  w.  Découdre, 
Lostrekker,  m.  De^^erroir  (ou til),  m. 
Losylechten,  b.  w.  Dénatter, 
Losy ouwen,  b.  w.  Zie  On ty ouwen, 
Loswringen,  b.  w.  Zie  Ontwringen. 
Loszinnig,  b.  n.  Zie  Losbandig. 
Loszyn ,  o.  w.  Étre  détaché,  dégagé  ott 

déüvré. 


Digitized  by 


Google 


LOV 

Lot,  o.  Jet;  rejeton;  sort;  impüt;  lot, 

m. 
Lotballeken,  o.  I  0^,,^,,^  » 
Lotballe«e,  o.  {^«^^^^v^- 
Lotbestemming,  y.  Destin;  sort,  m. 
Lotboek,  o.  en  m.  Livre  du  destin,  m. 
LotbrieQe,  o.  Lot,  billet  de  loterie,  m. 
Lotbus,  V.  BoUe ;  capse ;  urne,  f. 
Loteling',  m.  Conscrit,  m. 
Loten,  o.  w.  Tirerau  sort.  —,  b.  w.  Lo' 

Hr;  marcoUer, 
Loteren,  o.  w.  Zie  Leuteren. 
Lotery,  v.  Loterie,  f. 
Lotery briefje,  o.  BilUt  de  loterie,  m. 
Loterykantoor ,  o.  Bureau  de  loterie  , 

m. 
Loteryspel ,  o.  Loterie ;  blanque,  f. 
Lotgenoot,  m.  en  v.  Qui  éprouve  Ie  même 

sort;  compagnon,  m.;  compagne,  f. 
Lotgeval ,  o.  Aventure ,  f.;  sort,  destin , 

m. 
Lotgezel,  m.  Compagnon  de  fortune, 

m. 
Lotharingen,  o.  Lorraine,  f. 
Lotharinger,  m.  Lorrain,  m. 
Lotharingsch,  b.  n.  Lorrain* 
Loting,  T.  Tirage  au  sort,  m. 
Lotspel,  o.  Jeu  de  hasard,  m. 
Lotspraek,  v.  Oracle,  m. 

Lottrekking,  v.  Tirage  au  sorty  m. 
Lotns.  m.  Lotus  (pi ante),  m. 
Lotasboom  ,  m.  Lotus ;  alixier ;  mico- 

couHer;  pUufueminier  (arbre),  m. 
LotnsboomTrucht,  v.  JÜze,  f. 
Lotwichelaer,  m.  Devin,  m. 
Lotwichelary,  v.  Divination  par  Ie  sort, 

Lotzegger,  m.  Devin;  bohémien,  m. 
Louter,  b.  n.  Clair;  pur;  raffiné,  — , 

b^w.  Rien  que,  ne.,.  que,  tout^ 
Louteraer,  m.  Alfinenr,  m. 
Louteren,  b.  w.  Affiner;  épurer;  puri^ 

fier. 
LoQterheid,  v.  Pureté;  clarté,  f. 
Loutering,  v.  Affvnage;  épurement,  m.; 

épuration^  f. 
Louterlyk.  by w.  PuremerU ;  nettement. 
Louw,  V.  Tanche  lpo\BBon),  f. 
Louwmaend,  t.  Janvier,  m. 
Loven,  o.  Louvain  (ville  de  Belgique). 
Loven,  b.  w.  Mettre  4  prix;  taxer; 

louer. 
Lovensch,  b.  n.  Lovanois,  de  Louvain. 
Loverhut,  enz.  Zie  Loofhut,  enz. 


LUC 


351 


Lovertje,  o.  CannettUe,  f. 
Loving,  V.  Mise  4  prix ;  louange,  f. 
Lozen,  b.  w.  Ldcher;  décharger;  éva^ 

cuer. 
Lozing ,  V.  Evacuation ,  f. ;  écoulement , 

m. 
Lub,  enz.  Zie  Lob  en  Leb,  enz. 
Lubbeling,  m.  Eunuque,  m. 
Lubben,  b.  w.  Chdtrer;  chaponner;  tron- 

quer  (un  ouvrage) ;  tromper. 
Lubber,  m.  Chdtreur;  trompeur,  m. 
Lubbing,  v.  Castration;  tromperie,  f. 
Lucht ,  V.  Air ,  m. ;  atmosphère ,  f. ;  cli- 

mat,  m.;  odeur,  f.;  vent ;  frais,  m. 
Lucht,  b.  n.  Aéré;ouvert;éclairé;  léger; 

gai.  — ,  byw.  Légèrement, 
Luchtachtig,  b.  n.  Aérien. 
Luchtader,  v.  Tracfiée-arlère,  f. 
Luchtbal,  enz.  Zie  Luchtbol,  enz. 
Luchtbeschryver,  m.  Aérographe,  m. 
Luchtbeschryving,  v.  Aérographie,  f. 
Luchtbewoonend,  b.  n.Aéricole,  aérien. 
Luchtbewooner ,  m.  Habitant  de  l*air ; 

sylphe,  m. 
Luchtblaes,  v.  BuUe  d'air;  vésicule  aé- 

nenne,T. 
Luchtbel,  m.  Aérostat,  ballon,  m. 
Luchtbolbestlerder,  m.  Aérostier^  m. 
Luchtbolkunde,  v.  Aérostation,  f, 
Luchtbolkundig,  b.  n.  Aérostatique. 
Luchtbolkunst,  v.  Aérostalion,  f. 
Luchtbolmaker,  m.  Ballonnier,  m. 
Luchtbolreizer,  m.       \    j^ 
Luchtbolschipper,  m.  f  ^^^onauU,  m. 
Luchtboog,  m.  Arc-en-ciel,  m. 
Luchtbuis,  V.  Buse,  f.;  luyau,  évent^ 

m. 
Luchtdampen,  m.  mv.  Vapeurs  atmos* 

phériques,  f.  pL 
Luchtdigt,  byw.  Hermétiquement. 
Luchtdragend,  b.  n.  Aérifère. 
Luchtdulvel,  m.  Demon  aérien,  m. 
Luchten,  b.  w.  Aérer  ;  souffrir.  —,  o. 

vr,  Sentir ;  halener. 
Luchter,  m.  Lampe,  f. 
Luchtgang,  m.  yoieaérienne,f. 
Luchtgat,  o.  Soupirail,  m.;  lucame; 

ventouse,  f.;  pore ;  évent,  m. 
Luchtgeest,  m.  Sylpfie,  m.,  sylphide^ 

Luchtgestel,  o.  \  Atmosphère.  t.\. 

Luchtgesteldheid,  v.  f  climat,  m.;  tem* 

pérature,  f. 
Luchtgesteltenis,  v.  Zie  Luchtgestel. 
Luohtgever,  m.  Fenlilateur,  m. 
Luchtgewas,  o.  Aérophyte,  m. 


Digitized  by 


Google 


Zhi 


LUC 


lül 


Luchtgezigt,  o.  Météore,  m. 
Luchtgezwel,  o.  Emphysème^  m. 
Luchtglas,  o.  Baromèlre,  m. 
Luchtgordyn,  v.  en  o.  Rideau,  m. 
Luchthartig,  h.  u.Gai;  enjoué. 
Luchthartigheid,  v.  Gaielé,  f. 
Luchthartiglyk,  byw.  GaUmerU. 
Luchthertig ,  enz.  Zie  Luchthartig  , 

enz. 
Luchtig,  b.  n.  Jéré;ouvert;  éclairé; 

gai ;  léger.  — ,  byw.  Gaiement ;  lége- 

rement. 
Luchtigheid,  v.  Clarté ;  aaieté,  f. 
Luchtigjes,  byw.  )  Légérement ;  gaie^ 
Luchtiglyk,  byw.  (     ment. 
Luchting,  ▼.  Eventement,  aérage^  m. 
Luchtje,  o.  Zéphyr^  m.;  brUe,  f. 
Luchtjes,  byw.  Légèremenl. 
Luchtkasteel,  o.  Chdteauen  Vair,  en 

Espagne^  m.;  cttimère^t. 
Luchtkolom,  v.  Colonne  d'air^  f. 

Luchtkreits,  m.  \  Jimosvhère  f 
Luchtkring,  m.  }  ^^^ospnere,  i. 

Luchtkunde,  v.  Aérologie ;  aéromélrie ; 

pneumatique,  f. 
Luchtkyker,  m.  Chaomancien,  m. 
Luchtkykery,  v.  Chaomande,  f- 
Luchtkykster,  v.  Chaomancienney  f. 
Luchtledig,  b.  n.  Vide. 
Luchtleidend,  b.  n.  Aérifère,  aérophore. 
Luchtleider,  m.  Condutl  aérifère ;  or- 

gane  respitaloire,  m. 
Luchtmaking,  y.  Aérificalion,  f. 
Luchtmeetkunde,  v.  Aéromélrie^  f. 
Luchtmet«r,  m.  Mrotnétre,  m. 
Luchtmeting,  ▼.  Aéromélrie,  f. 
Luchtontsteker,  m.  Pyrophore  (chim.), 
,  m. 

Luchtplant,  v.  Jérophyle,  m. 
Luchtpomp,  V.  Machine  pneunuUique, 

Luchtpyp,  ▼.  Trachée-artère,  f.;  «m- 

duil  aerien,  m. 
Luchtreinigend,  b.  n.  Jntiméphüique. 
Luchtreiniger,  m.  yenlilateury  m. 
Luchtreiniginff,  v.  Fentilation,  f. 
Luchtreis,  v.  Voyage  aérien,  m. 

Luchtreizigster,  v.  Aéronaute^  f. 
Luchtruim,  o.  Espace,  m. 
Luchtscheppend,  b.  n.  Respiratoire, 
Xuchtsöhlp,  o.  Aérostat,  ballon^  m. 
Luchtschipper,  m.  Aéronaule^  m. 
iuchtschuwj  b.  n.  Aérophobe, 
Luchtfichuwing,  v.  Aérophobie^  f. 


Luchtspiegeling,  v.  Mirage,  m, 
Luchtspringer,  m.  SauUur ;  baUuUn ; 

voUigeur,  m. 
Luchtsprong,  m.  Saut  en  Cair,  m.;  ca- 

briole  ,  f.;  entreehal ,  jn.;  gambade , 

Luchtsteen,  m.  Aérolühe^  boude.  m. 
Luchtstof,  T.  Gaz ,  {luide  aériforme , 

m. 
Luchtstoffig,  b.  D.  Aérien. 
Luchtstreek,  v.  ClinuU;  del,  m.;  zone ; 

région  de  l*air^  f. 
Luchttrekker,  m.  FentUateur,  m, 
Lucht7aerder,m.  Aéronaute.  m. 
Luchtvaerdster,  v.  Aéronaute^  f. 
Luchtraert,  v.  Ascension,  t. 
Luchtvat,  o.  Vaisseau  qui  refoU  Cair, 

m.;  trachée,  f. 
Luchtyerbandeling,  t.  Aérologit,  f. 
Luchtverheveling,  V.  I  Météore  iphéno- 
'Luchtverschynsel,  o.  (     inène^  m. 
LuchtToerder,  m.  Zie  Luchtleider. 
LuchtTogel,  m.  Oiseau  aérien^  m. 
Luchtvormig,  b.  n.  Aériforme. 
Luchtvormigheid,  v.  Fluidité  aérifor- 

me^  f. 
Luchtvormlng,  ▼.  Aérification^  f. 
Luchtvrees,  v.  Aérophobie.  f. 
Luchtwaerzegger ,  m.  Chaomancien  , 

m. 
Luchtwaerzeggery,  v.  Chaamancie,  f. 
Luchtwaerzegster,  v.  Chaomandemu , 

Luchtweg,  m.  GlotU,  f. 
Luchtweger,  m.  I  Baromètre;  baros- 
Luchtwyzer,  m.  f      cope,  m. 
Luchtzinnig ,  enz.  Zie  Luchthartig , 

enz. 
Luchtzuiverend,  b.  n.  Aniiméphitiqae. 
Luchtzuivering  ,   t.  Assainissemcnt « 

m. 
Luer,  y.  Lange;  maiüoty  m. 
Luergoed,  o.  Layeite,  f. 
Luerkorf,  m.  {  r^,,^**^  # 
Luermand,v.}^y^'^»'- 
Lui,  b.  n.  Paresseux;  nonchalant.  — , 

byw.  Nonchalamment. 
Luid,  b.  n.  Clair;  haut.  — ,  byw.  Clai'' 

remeht:haut. 
Luid,  o.  ContenUy  m.;  teneur^  t. 
Luidbaer,  b. n.  Clair;  sonore. 
Luiden,  b.  w.  Sonner.  — ,  o.  w.  Sonner; 

résonner ;  contenir ;  perter.  Het  beval 

luidt.  £'^i/por(e. 
Luiden,  m.  mv.  Zie  Lieden. 
Luidend,  b.  n.  Sonnant;  résonnant. 


Digitized  by 


Google 


tül 


LUL 


353 


Luider,  m.  Sanneur,  m. 
Luidier,  o.  ^i,  paressenXy  m. 
Lniding,  v.  Sonnerie,  f. 
Luidkeels,  byw.  A  haute  voix. 
Luidruchtig,  b.  n.  Bruyant ;  pergant. 

— ,  byw.  Bruyamment. 
Luidruchtigheid,  v.  Bruity  m. 

LSiklTv.  (-'«"'''«.'»• 

Luiheid,  v.  Paresse,  f. 

Luijaerd,  m.  Paruseux  ;  aX,  m. 

Luijaerdy,  v.  ParessCy  f. 

Lui  jen,  o.  w.  Zie  Luiden  en  Lugeren. 

Luijer,  m.  Zie  Luer. 

Lttijeren,  o.  w.  FainéarUer ;  paresser. 

Luijigheid,  v.  Zie  Luiheid. 

Luijing,  y.  Zie  Luiding. 

Luik,  o.  Liége  (ville  de  Belgiqne). 

Luik,  o.  Trappe,  f.;  contrevent:  volet, 
m.;  écoutiUe,  f. 

Luikbalk,  m.  Hiloire  (mar.),  f. 

Luiken,  b.  w.  Fermer;  serrer. 

Luikenaer,  m,  Liégeois,  m. 

Luikenares,  v.  Liégeoise^  f. 

Luiker,  m.  Liégeois^  m. 

Luikerland,  o.  Pays  de  Liége^  m. 

Luikerwael,  m.  JFaUon  liégeois^  m. 

Luikerwaelsch ,  o.  Patois  de  Liége , 
m. 

Luikg;at,  o.  Ecoutitton  (mar.),  m. 

Luikringen,  m.  mv.  Anneaux  d*écoU' 
tule,  m.  pi. 

Luiksch,  b.  n.  Liégeois,  de  lAége, 

Luiledig,  b.  n.  Paresseux, 

Luilekkerfeest,  ▼.  en  o.  Cocagne;f, 

Luilekkerland ,  o.  Pays  de  cacagfie  , 
m. 

Luim,  V.  Capric^,  m.,  humeur,  f. 

Luimen,  o.  w.  Epier ;  guetter. 

Luimig,  b.  n.  Capricieux ;  bizarre. 

Luip,  m.  Guet,  m,,  aguets,  m.  pi. 

Luipaerd,  m.  Léopard,  m. 

Luipen,  o.  w.  Zie  Luimen. 

Luiperd,  m.  Sange-matiee^  m.  Zie  Lui- 
paerd. 

Luipmoorder,  m.  Assassin,  m. 

Luis,  y.  Pou,  m. 

Luisachtig,  b.  n.  Pouilleux. 

Luisbosch,  m.  I 

Luishond.  m.   >  Pouilteux;  pciionXj  m« 

Luiskop,  m.      ) 

Luiskruid,  o.  Pédiculairey  f. 

Luister,  m.  Ltutre;éclat,  m.,  spiendeur; 
gloire^  f. 
TomJ. 


Luisteraer,  m.  Écouteur,  m. 
Luisteraerster,  y.  Écouteuse,  f. 
Luisteren,  b.  w.  Lustrer,  Iets  in  het 

oor  —.  Dire  q.c.  ö.  Coreilte;  chucho- 

/er.  — ,  o.  w.  Ecouter;  vreter  CoreiUe; 

obéir  ü ;  suivre]  luire,  briller. 
Luistering ,  y.  Attention ;  obéissance,  f. 
Luisterloos,  b.  n.  Qui  est  sans  lustre, 

sans  éclal. 
Luisterplaets,  y.  Écoute,  f. 
Luisterryk,  b.  n.  Glorieux ;  briUant.  — , 

byw.  Glorieusement ;  brilLamment. 
Luistervink,  m.  en  y.  Ecouteur^  m.; 

éconteuse,  f. 
Luistervinken ,  o.  w.  Étre  aux  écoutes; 

écouter. 
Luistervol,  b.  n.  Zie  Luisterryk. 
Luisterzuster,  v.  Sceur-écoutelreligieQ' 

se),  f. 
Luiszak,  m.  Zie  Luisbosch. 
Luisziekte,  v.  Maladiepédicuiaire,  phthi* 

riase,  f. 
Luit,  y.  Luth,  m. 
Luitenant,  m.  Lieutenant^  m. 
Luitenant-generael ,  m.  Lieutenant-ge- 

néral,m. 
Luitenantschap,  o.  Lieutenance,  f. 
Luitersch,  b.  n.  Lutfiérien. 
Luitmaker,  m.  Luthier,  m. 
Luitmakery,  v.  Lutherie^  f. 
Luitslager,  m.  Joueur  de  luth,  m. 
Luitslageres,  v.  Joueuse  de  luth^  f. 
Luitsnaer,  v.  Corde  de  tuth,  f. 
Luitspeelster,  v.  Zie  Luitslageres. 
Luitspel,  o.  Jeu  de  luth,  m. 
Luitspeler,  m.  Zie  Luitslager. 
Luiwagen,  xa.Frottoir,  m. 
Luizen,  b.  w.  Épouiller, 
Luizig,  b.  n.  PouiUeux ;  vil ;  mauvais. 
Luk,  o.  Fortune,  f.;  bonheur;  hasard, 

m. 
Lukgodin,y.  Fortune  (déesse),  f. 
Lukken,  o.  w.  Réussir. 
Lukkig,  b.  n.  Heureux,  — ,  byw.  jffett- 

reusement. 
Lukraek,  byw.  Peut-être;  ü  tout  ha* 

sard. 
Lukspel,  o.  Jeu  de  hasard,  m. 

LSkSv.  (''''"■"««'««««•'• 
Lukzon,  y.  Vaurore  du  bonheur,  f. 
Lul,  V.  Trinquetle  (voile),  f.;  biberon ; 

tuyau ;  tube,  m. 
Lallen,  b.  w.  Duper,  — ,  o.  w.  Jaser; 

causer ;  boire  avec  un  biberon. 
Lullepyp,  V.  Cornemuse ;  musette,  i. 
23 


Digitized  by 


Google 


SS4 


LUW 


LTF 


Lummel,  m.  Rtutre ;  iourdaud ;  imbé' 

cile,  m. 
Lummelachtigr,  b.  n.  Grossier;  imb^ 

die. 
Lamp,  m.  Blenne,  m.,  btennie  (pois- 

son),  f. 
Lunderaep,  m.  Lambin,  m. 
Lunderen,  o.  w.  Lambiner, 
Luns,  V.  Es«e,  cheviUe  de  fer^  f. 
Lunzen,  b.  w.  MeUre  une  esse, 
Lurf,  V.  Bois  entaiUé,  m. 
Lurken,  o.  w.  Téter, 
Lus,  V.  Zie  Lis. 
Lust,  m.  Désir;  goüt^  m.;  envie^  f.;  «p- 

pélit ;  plaisir,  m. 
Lustbosch,  o.  Bosquet,  m. 
Lusteloos,  b.  n.  Dégoüté;  abattu;  dé- 

courage. 
Lusteloosheid,  v.  Dégoüt ;  abattement^ 

m. 
Lusten,  onp-  w.  Plaire;  faire  envie; 

avoir  envie,  — ,  b.  w.  Aimer ;  dési-- 

rer, 
♦Luster,  m.  Lustre,  m. 
Lustermaker,  m.  Lustrier^  m. 
Lusthof,  m.  Jardin  de  plaisance,  m. 
Lusthuis,  o.  Maison  de  plaisance;  mau- 

son  de  campagne^  f. 
Lusthuisje,  o.     I  Bastide,  f.;  cottage ; 
Lusthuisken,  o.  f     cabinet^  m. 
Lustig,  b.  n.  Gai;  enjoué ;  ptaisant; 

gaiHard.  — ,  byw.  Gaiemenl;  bien; 

fort ;  beaucoup,  —  !  AUxms!  courage ! 
Lustigrheid,  y.  Gaieté ;  gailiardise,  f. 
Lustiglj^k,  byw.  Gaiement ;  avec  ptoi* 

sir. 
Lustpriëel,  o.  Pavillon;  kiosque;  cabi- 

net.m. 
Lustruitery,  v.  Cavalcade,  t, 
Lustryk,  b.  n.  Bélideux ;  agréable. 
Lusttuin,  m.  Zie  Lusthof. 
Lustverwekker  ,   m.    Bouteen-train  , 

m. 
Lustwoud,  o.  Zie  Lustbosch. 
Lutheraen,  m.  Luthérien,  m. 
Lutheraensch,  b.  n.  LuUiérien, 
Ltttherdom,  o.  Lutheranisme,  m. 
Luthersch,  b.  n.  Luthérien, 
Luts,  V.  Zie  Lis. 
Luttel,  b.  n.  Petit;  cliétif;  médiocre, 

— ,  bjw.  Peu;  guère.  JSen  — .  Un 
*    peu. 

Luw,  b.  n.  Qui  est  d,  Vabri  du  vent. 
Luwen,  o.  w.  Faire  moins  de  vent. 
Luwte ,  V.  EndroU  &  Vabri  du  vent , 

m. 


Luxemburg,  o.  Luxembourg  (yille  et 
province),  m. 

Luxemburger,  m.  LuxembourgeoU,  m, 

Luxemburgsch,  b.  n.  Luxembourgecis, 

hy,  Y.  Bascótédu  vaisseau^m. 

Lydbaer,  b.  n.  Passible. 

Lydbaerheid,  v.  PassibiiÜé,  f, 

Lydelyk,  b.  n.  Passible ;  supportable ; 
passable.  — ,  by  w.  Passablement;  sup- 
portablement ;  passivement, 

Lydelykheld,  v.  PassibiUté;  eupharie 
(méd.),  f. 

Lyden,  b.  w.  Souffrir;  supporter;  épro»- 
ver;  subir,—,o.  w.  Durer,  Het  is 
lang  geleden.  Ily  a  Umgtemps,  Het 
— .  Passion ;  souflrance,  f. 

Lydend,  b.  n.  Souffrant ;  passif, 

Lyder,  m.  Patiënt ;  accusatif,  m. 

Lydig,  b.  n.  Misérable ;  fdcheux ;  fu- 
neste; grand.  — ,  byw.  PitoyablemcfU; 
extrêmement, 

Lyding,  ▼.  Souffrance;  passion;  peine, 

Lydster,  y.  Martyre,  f. 

Lydzaem,  b.  n.  Patiënt.  — ,  byw.  Pa- 

tiemment. 
Lydzaemheid,  y.  Patience;  douceur^ 

Lydzaemlyk,  byw.  Patiemment. 

Ly f,  o.  Corps ;  ventre ;  corsage ;  corset ; 

rectum,  m.;  vie,  f. 
Lyfarts ,  m.  Médecin  ordinaire  (d^un 

prince^  etc.)^  m. 
Lyfband,  m.   Ceinlure^  f.;  bandage^ 

m, 
Ly  f  berging,  v.  Salut,  m. 
Ly  f  eigen,  b.  n.  Serf ;  esclave, 
Lyfeigendom,  o.  Servage;  esclavage, 

m. 
Lyfeigene,  m.  en  y.  Serf,  m.;  serve,  f.; 

esclave,  m.  et  f. 
Lyfeigenschap,  o.  Zie  Lyfeigendom. 
Lyfelyk,  b.  n.  Corporel;  afflictif.  — , 

bYw.  CorporeUement. 
Lyfelykheid,  v.  Corporêlté^  f. 
LyfgeYecht,  o.  Duel,  m. 
Lyfgewaed,  o.  Habit,  m.;  camisole, 

Lyfgeweld,  o.  Fiolence,  f, 

Ly (heW,  o,  Salut,  m. 

Lyfhouten,    o.  mY.  Serre 'gouUières 

(mar.),  f.  pi.  ' 
Lyfje,  o.  Corpuscule ;  corset,  m* 
LyQonker,  m.  Page,  m. 
LyfkastYding,  y.  Chdtiment,  m.;  mor- 

tificatton^  f. 


Digitized  by 


Google 


LYF 


LYK 


355 


Lyfken,  o.  Zie  Lyfje. 

Lvfkleur,  v.  Couleur  dechair;  cama- 

tion,  f, 
Lyfknecbt,  m.  LaquaU,  m, 
Lyfkost,  m.  Mets  ou  manger  favori , 

m, 
Lyfland,  o.  Livonie,  f. 
Lyflander,  m.  Livonien,  m. 
Lyflandsch,  b.  n.  Livonien. 
Lyfmedicas,  m.  Zie  Lyfarts, 
Ly  f  moeder,  v.  Matrice,  f. 
Lyfoefening ,  v.  Exercice  du  corps  , 

m. 
Lyfrente,  v.  Rente  viagère,  f. 
Lyfrok.  m.  Soutane  ;  camisoUy  f. 
Lyfsbehoefte,  v.  Atiments.  m.  pi. 
Lyfsbeboud,  o.        i    Conser^jation  de 
Lyfebebouding-,  v.  f     la  vie^  f.;  saiut^ 

LyfsdwanfiT»  ni-  Contrainte  par  corps^ 

LyfRerven,  m.  mv.  Héritiers  directs^  m. 

pi. 
Lyfsgestalte,  v.  Taille^  stature,  f. 
Lyfsffevaer,  o.  Péril  de  ia  vie,  m. 
Lyfsgewin,  o.  Nourriture,  f.,  manger 

favori,  m. 
Lyfsioet,  m.  Cortége^  m.;  suite,  f. 
Lyfstraf,  v.  Punition  corporette,  f.,  sup- 

plice^  m. 
Lyfstraffelyk ,  b.  n.  Crimineh  pénat, 

— ,  byw.  CrimineUement, 
Lyfevrucbt,  v.  Foetus,  m. 
Lyftogt,  m.  FivreSy  m.  pi.;  apanage; 

usüfruU ;  douaire,  m. 
Lyftogtelyk,  b.  n.  Usufructuaire» 
Lyftogten ,  b.  w.  Apanager ;  douer ; 

donnerl'usufruitde  q.  c. 
Lyftogtenaer,  m.  Usufruitier,  m. 
Lyftogtenares,  v.  Douairière,  usufruU 

tière,  f. 
Lyftrawant,  m.    Traban ;  garde^u- 

corps  ^  m. 
Lyfverw,  v.  Couleur  de  chair ;  cama- 

tio)i,  f. 
Lyfverwig,  b.  n.  Camé. 
Lyfvry,  b.  n.  Affranchi. 
LyfVryheid,  v.  Affranchissement,  m. 
Lyfwacbt,  v.  Garde  d*un  prlnce ,  etc.^ 

f. 
Lyfwacbter,  m.  Garde-du-corps,  m. 
Lyfwapen,  o.  Armure  du  corps,  f. 
Lyfwater,  o.  Leucop/ilegmatie,  anasar^ 

que  [méd.),  f. 


LyfWaterzüchtig,  b.  n.  Leucophlegma- 

tique{mé&.). 
Lyfzaek,  y.  Affaire  criminelle,  f. 
Lyfzakelyk,  b.  n.  CrimineL  —,  byw. 

CrimineUement. 
Lyk,  o.  Corps ;  cadavre,  m.  — ,  v.  en  o. 

RaUngue  (mar.),  f. 
Lykachtig,  b.  n.  Cadavéreux. 
Lykaltaer,  o.  en  m.  Acerre^  f. 
Lykbaer,  v.  Bière,  f.;  cercueit,  m. 
Lykbegangenis,  ▼.  Cowwoi  funèbre,  m. 
LykbegravBP,  m.  Fossoyeur,  m. 
Lykbegraving,  v.  Enterrementy  m. 
Lykbus,  v.  Urne  cinéraire,  f. 
Lykdicht,  o.  Poëme  funèöre,  m.;  élégie^ 

Lykdienst,  m.  FnnéraiUes,  f.  pi. 
Lykdoek,  m.  Suaire ;  tlnceut,  m. 
Lykdrager,m.  Croque-mort,  m. 
Lyken,  b.  w.  Aplanir;  égaliser ;  enter- 

rer;  ensevelir.  — ,  o.  w.  Ressemtler ; 

sembler ;  parattre. 
Lyksp,  m.  Ensevelisseur,  m. 
Lykeveel,  byw.  Autant,  également, 
Lykewel,  voegw.  Cependant ;  toutefois. 
Lykfakkel,  v.  Torche  funeraire,  f.         ^ 
Lykhuis,  o.  Maison  du  défunt;  morgue, 

f. 
Lykklst,  V.  Cercueil,  m. 
Lykklagt,  v.  Plainte  funcbre ;  condo- 

téance^  f. 
Lykkleed,  o.  Suaire,  linceul^  m.  — eren. 

Hdbits  de  devil,  m.  pi.;  deuil,  m. 
Lykkleurig,  b.  n.  Cadavéreux. 
Lykkoets,  v.  Corlntlard,  m. 
Lykkosten,  m.  mv.  Frais  funéraires^ 

m.  pi. 
Lyklaken,  o.  Linceul,  m. 
Lykoffer,  o.  Sacrifice  funèbre,  m. 
Lykopening,  t.  Autopsie,  f. 
Lykplegtlgheid ,  t.  Cérémonie  funèbre , 

Lykpligt,  m.enT.  Derniers  devoirs,  m. 

pi.;  funéraittes,  f.  pi. 
Lykpracht,  v.  Zie  Lykstaetsie. 
Lykrede,  v.  óraison  funèöre,  f. 
Lykschouwer ,  m.  Coroner  (en  Angle- 

terre);  m. 
Lykechouwing,  v.  Autopsie,  f. 
LykBoogen ,  o.  en  v.  mv.  Cobe  (mar.) , 

f. 
Lykstaetsie,  v.  Pompe  funèbre,  f ;  con- 

voi,  m.;  funéraiUes,  f.  pi.;  deuilj  m. 
Lykstapel,  m .  BÜcfier,  m. 
Lykster,  v.  Enseveüsseuse,  f. 
Lykstoet,  m.  Convoi  funèbre,  deuil,  m. 


Digitized  by 


Google 


S56 


LYH 


MAE 


Lyktoepnatingr,  v.      I  Catafalque^  m., 
Lyktoestel,  m.  en  o.  (    décoration  fu* 

nèbrey  f. 
Lyktoorts,  v.  Torche  funeraire,  f. 
Lyktroon,  m.  CatafcUque,  m. 
Lykuil,  m.  Chouette,  effraie,  f. 
Lykvechtep,  m.  Bmtuaire,  m. 
Lykverlichling ,  v.   CliapeUe  ardente, 

Lykvepwig,  b.  n.  Cadavéreux, 
Lykvoerder,  m.  Croque-mort,  m. 
Lyk wagen,  m.   Ctiar  funètre,  corbU- 

lard,  m. 
Lykzang,  m.  Chant  funèbre,  m. 
Lym,  V.  en  o.  CoUe,  f. 
Lymachtig,  b.  n.  Gluant,  visqueux. 
Lymachtigheid,  v.  Viscohité,  f. 
Lyroen ,  b.  w.  CoUer.  — ,  o.  w.  Se  $ol- 

Ier, 
Lymep,  m.  CoUeur,  m. 
Lymepy,  v.  Fabrique  de  coUe,  f. 
Lymig,  b.  n.  Gluant ;  visqueux, 
Lymigheid,  v  Viscosité,  f. 
Lyming.y.  Collage,  m. 
Lymkokery,  v.  Zie  Lymery. 
Lymmaker,  m.  Fatricantde  colle,  m. 
Lymmakery,  v.  Fabrique  de  coUe^  f. 
Lympot,  m.  Pot  d,  coUe,  m. 
Lymroede ,   v.    Gluau ,  m.  Zie  Lym- 

stang. 
Lymstang,  v.  Arbret,  arbrot,  m. 
Lymstok,  m.  2ie  Lymroede. 
Lymverwen,  b.  w.  EncoUer. 
Lymwater,  o.  Eau  de  colle,  f. 
Lymziedery,  v.  Zie  Lymery. 
Lyn,  V.  Corde;  ligne,  f.:  cordeau^  m.; 

raie ;  règle,  f.;  trait ;  /tn,  m. 
Lynbaen,  v.  Corderie,  f. 
Lyndotter,  m.  Cameline  (plante),  f. 
Lyndraeijen,  b.  w.  Corder. 
Lyndraeijer,  m.  Cordier^  m. 
Lynen,  b.  w.  Tracer  ou  tirer  des  lignes; 

regier;  rayer;  aligner. 
Lynkoek ,  m.  GdUau  ou  pain  de  Un^  m. 
Lynmeel,  o.  Farine  de  lin^  f. 
Lynolie,  v.  Huile  de  lin,  f. 
Lynpen,  v.  Tire4igne^  m. 
Lynregt»  b.  n.  Diamétral,  — ,  byw.  Dia- 

méiralement. 
Lynslager,  m.  Cordier,  m. 
Lyntje,  o.  Cordelelte,  f.;  cordeau^  m. 
Lyntrekker,  m.  Tire-Uane,  m. 
Lynvormig,b.  n^Litmire^ 
Lynwaed,  o.  Toile,  f.:  linge,  m. 
Lyn-waedmarkt,  v.  Marché  aux  Unies, 


Lynwaedplaets,  v.  Lingerie,  f. 
Lynzaed.  o.  Graine  de  lin ;  linette,  f. 
Lynzaedkoek,  m.  Zie  Lynkoek. 
Lynzaedolie,  v.  Zie  Lynoiie. 
Ly peren,  o.  w.  Filer;  graisser  (en  par- 

lant  de  liqueurs). 
Lyperend,  b.  n.  Gras  (en  parlaut  de  li- 
queurs). 
Lyrisch,  b.  n.  Lyrique. 
Lys,  V.  Lys  (riviere  de  Belgique),  f. 
Lyst,  V.  tanre^  m.;  chd&se ;  bordure^  f.; 

bord ;  rebord,  m.;  Uste,  f.;  röle  ;  regis- 

tre;catalogue,m. 
Lysten,  b.  w.  Encadrer. 
Lyster,  v.  Grive  (oiseau),  f. 
Lysterbes,  v.  Sürbe,  corme,  f. 
Ly  sterbessenboom  ,  m.  Sorbier ,  cor- 

mier;  ome;  frêne  sauvage,  m. 
Lysterbezie,  enz.  Zte  Lysterbes,  enz- 
Lysterboog,  m.  Lacet  it  prendre  des  gri- 

ves,  m. 
Lysting,  t.  Encadrermni,  m. 
Lystscbaef,  v.  Bouvement  (rabot),  xn. 
Lyststeenen,  m.  mv.  Arases^  f.  pL 
Lystwerk ,  o.  Moulure;  bordure ;  corrn- 

che ,  f.;  cadre ;  bandeau;  entablemeni, 

m. 
Lyveloos,  b.  n.  Inanimé;  mort. 
Ly vig  ,  b.  n.  Corpulent ;  épais ;  gros. 
Lyvigheid ,  v.  Corpulence;  grosseur, 

Lywaerts,  byw.  Sou^  Ie  vent. 
Lyzeil,  o.  Bonnette  (mar.),  f. 
Lyzyde,  v.  Zie  Ly. 


M 


M,  V.  Af,  m.  et  f. 
Macedonië,  o.  Macédoine,  f. 
Macedoniër,  m.  Macédonien,  m. 
Macedonisch,  b.  n.  Macédonien. 
MachabeSn,  m.  mv.  Machabées.m.  pi. 
Machiavellismus,  o.  MachiavéUsme,  m. 
Macbiayellist,  m.  Machiavéliste,  m. 
Machiavelscb,  b.  n.  Machiavélique. 
Made,  ▼.  f  er,  m.;  mite^  f. 
Madelief,  v.  Marguerite  (fleur  et  plan* 

tel,  f. 
Madig,  b.  n.  Véreux. 
Madrigael»  o.  Madrigal,  m. 
Maeg,  V.  Estomac;  ventricule;  gésier  ^ 

m.  -^1  m.  en  v.  Parenty  m.\  parenUf 

f. 


m^ 


Digitized  by 


Google 


MAE 


MAE 


557 


Maegbrenk,  v.  Gastrocèle  (chir.\  f. 
Maegbry,  m.  en  ▼.  Ckyme,  m. 
Maegd,  v.  Filte ;  vierge ;  servante,  f. 
Maegdarm,  m.  OEsophage,  m. 
Maegdegond,  o.  Or  nattfy  m. 
Maegdelyk,  b.  n.  FirpinaL 
Maegdelykbeid,  v.  Firginité,  f. 
Maegdenbloem,  v.  Firginité,  f. 
Maegdeablos,  v.  Rouge  <U  ia  pudeur, 

Maegdenbonig:,  m.  Mielvierge^  m. 
Maegdenkpuid ,   o.   Pervencfie;  vigne 

vieraCyt 
Maegdenmelk,  v.  Lait  virgifidl  [cosmé- 

tlque),  m. 
Maegdenolie,  v.  Huile  vierge^  f. 
Ma^enpalm  ,  m.  Pervenche ;  vigne 

vierge^  f. 
Maegdenroof,  m.  Bapt,  entèvement^  m. 
Ma^densebender,  m.  Déflorateur,  m. 
Maegdenscbending,  Y.  Fiol^  m. 
Maegdenstaet,  m.  Firginité,  f. 
Maegdenvlies,  o.  Hymen  (anat.),  m. 
Maegdewas,  o.  en  m.  Cire  vierge^  pro» 

polis,  f. 
Maegdom,  m.  Firginilé^f. 
Maegelixir,  o.  Garus,  m. 
Maegkoekje,  o.        )  Tablelte  stomaca- 
Haegkoeksken,  o.  j     Ie  on  stomachi- 

que,  f. 
Maagkramp,  y.  Zie  Maegkrimping. 
Maegkrimping,  v.  Anaspase,  f. 
Maegmiddel,  o.  en  m.  Stomachique  , 

m. 
Maegontsteking,  v.  Gastnte^  f. 
Maegpaeijer,  m.  Abat-faim,  m. 
Maegpiaester ,  vl  Epithème  (topique), 

m. 
Maegpoeder,  o.  \  Poudre  stomacale  ou 
Maegpoeijer,  o.  f     stomachiqtie^  f. 
Maegpyn,  v.  Douleur  d'estomac;  car- 

dOlgie,  f. 
Maagsap,  o.  ChyUj  m. 
Maegsapacbtig,  b.  n.  Ckyleux. 
Maagschap ,  v.  Parents ,  m.  pi.  — ,  o. 
Parenté,  f. 

Maegslagader,  v.  Anère  céliaque,  f. 

Maegalym,  o.  Cfiyle,  m. 

Maegsterkend ,  b.  n.  Stomacal ,  stoma' 
chiqtte. 

Maegtrekking,  t.  TiraiUement  d'esto- 
WMUï,  m.  Zie  Maegkrimping. 

Ma«g7li«zen,  o.  mv. .  Parois  de  Cesto^ 
^dc^  f.  pi. 


Maegwater,  o.  Eau  stomacale,  f. 
Maegwyn,  m.  Fin  stomacal,  m. 
Maegzenuwen,  v.  mv.  Nei'fs  stomachi» 

ques,  m.  pi. 
Maagziekte,  v.  Zie  Maegpyn. 
Maegzuer,  o.  Aigreurs^  f.  pi.,  rapports 

(méd.),  m.pl. 
Maei,  y.  Zie  Made. 
Maeijen,  b.  w.  Faucher ;  couper ;  mois- 

sonner, 
Maeijer,  m.  Faucheur;  moissonneur  ^ 

m. 
Maeijig,  b.  n.  Zie  Madig. 
Maeijing,  v.  Fauchage,  m. 
Maeiland,  o.  Pré^  m. 
Maeister,  v.  Mois&onneuse,  f« 
Maeityd,  m.  Fauchaison,  f.    . 
Maaivoeten,  o.  w.  Faucfier  (man.). 
Maek,  ▼.  Action  de  faire ;  fofon,  f. 
Maekloon,  m.  en  o.  Fagon^  f. 
Maaksel,  o.  Ouvrage,  m.;  fabricalion ; 

facture ;  fagon ;  forme ;  créature,  f. 
Maekster,  v.  Faiseuse,  f. 
Maal,  V.  en  o.  FoiSy  reprise,  f.  — ,  o. 

Repos;  festin;  tribunat,  m.  — ,  v. 

Malle ;  valise,  f. 
Maelgeld,  o.  )  Mouture,  f.;  mou- 

Maelloon,  m.  en  o.  i     lage,  m. 
Maelpost,  m.  Malle,  malte-poste,  f. 
Maelpostbode,  m.  Courrier  de  la  malle, 

m. 
Maelregt,  o.  Moulage,  m. 
Maelslot,  o.  Cadenas,  m. 
Maelstede,  v.  Tribunal^  m. 
Maelsteen,  m.  Meule  de  mouUn ;  mo- 

lettCy  f.;  broyon,  m. 
Maeister,  y.  Réoeuse,  radoteuse^  f. 
Maelstok,  m.  Appui-main,  m. 
Maalstroom,  m.  Gouffre ;  tournant,  m.; 

confusion,  f.;  trouble,  m. 
Maeltand,  m.  Dent  mdchelière,  f. 
Maeityd,  m.  en  v.  Repas,  m. 
Maan ,  v.  Lune ;  lunaison ;  crinière  , 

f. 
Maenbescbryvend,  b.  n.  Sélénographi- 

que, 
Maenbescbryver,  m.  Sélénooraphe,  m. 
Maenbescbryving «  v.  Sélenographie  , 

Maencirkel»  m.  Zie  Maenkrlng. 
Maand,  v.  Mois,  m. 
Maandag,  m.  LundU  ni. 
Maendelyk,  b.  n.  Zie  Maendelykscb. 
Maendelyka,  byw.  Tous  les  mois;  par 

mois, 
Maendelykscb,  b.  n.  Mensuel. 


Digitized  by 


Google 


S58 


MAE 


MAG 


Maendgeld,  o.  Solde  ou  paye  d'un  mots, 

Maendragend,  b.  n.  Crbüfère. 
Maeudstaet,  m.  État  mensuel,  m. 
MaendstondeD,  m.  my.  Régies,  f.  pi. 
Maendw^rzer,  m.  AiguiUe  d'un  cadran 

qui  indique  les  mols,  f.;  caUndrier^ 

m. 
Maengezigt,  o.  Clair  de  lune  (tableau), 

m. 
Maenjaer,  o.  Année  lunaire,  f. 
MaenkeeriDg,  v.  Lunaison^  f. 
Maenkring,  m.  Cycle  lunaire,  m. 
Maenkruid,  o.  Lunaire  (plante)^  f. 
Maenlicht,  o.  Clair  de  lune,  m. 
Maenloop,  m.  Cours  de  la  lune,  m.;  lu- 

naison^  f. 
Maenmaend,  y.  Mois  lunaire  ou  syno- 

dique,  m. 
Maeoroos,  y.  Lunels  CblttB.),  m.  pi. 
Maenschans,  v.  Demi-lune,  f. 
Maenschyf,  y.  Disque  de  la  lune,  m. 
Maeostuk,  o.  ChanUau,  m. 
Maensyerdaisteringy  y.  Éclipse  de  lune, 

Maentyd,  m.  Lunaison,  f. 

Maenwyzer,  m.  Cadran  lunaire,  m. 

Maenziek,  b.  n.  Lunalique ;  maniaque, 

Maenziekte,  y.  Épilepsie,  f.,  malcaduc^ 
m. 

Maenzuchtig,  b.  n.  Zie  Maenziek. 

Maenzwym,  y.  Zie  Maensyerduiste- 
ring. 

Maer,  voegw.  Mais ;  cependant ;  pour* 
tanL  — ,  byw.  Seulement;  simples 
ment;  ne...  que.  Ik  heb  er  —  yier.  Je 
n*m  ai  que  quatre.  —  één  huis.  Une 
seuU  mauon,  — ,  o.  Mais,  m. 

Maer,  V.  Nouvelle^  f.;  bruit,  m.  De  — 
loopt  of  gaet.  Le  bruit  court ;  on 
dit. 

Maerle,  y.  Merle,  m. 

Maersch,  y.  Prairie^  f.;  marais^  m. 

Maerschalk,  m.  Maréchal,  m. 

MaersohalkiD,  y.  Maréchale,  f. 

Maerachalkschap,  o.  Dianilé  de  maré- 
chal, f. 

Haerschalksstaf ,  m.  Bdlon  de  mare' 
chal,m, 

Maert,  m.  Mars ;  mois  de  Mars,  m. 

Maerte,  y.  Servante,  f. 

Maertsch,  b.  n.  De  Mars.  —e  buijen. 
GibouUes  de  Mars. 

Maes,  y.  MaiUe ;  Meuse  (fleuye),  f. 

Maesstroom,  m.  Meuse  (fleuye),  f. 

Maeswater^  o.  Eau  de  la  Meuse,  t. 


Maeswerk,  o.  Rêseau,  m. 

Maet,  y.  Mesure;  dimension,  f.;  rhylh' 
me,  m.  Boy  en  mate.  Outre  mesure; 
excessivement.  Met  mate.  Modéré- 
ment,  Naer  mate.  A  mesure,  au  fur 
et  d  mesure.  —,  m.  Compagnon,  ca- 
marade,m, 

Maetgeluid,  o.  Cadence,  f. 

Maetgezang,  o.  Air;  chant,  m. 

Maethouding,  v.  Cadence,  f. 

Maetjespeer,  y.Bergamote  (poire),  f. 

Maetklanky  m.  Musique ;  harmonie^ 

Maetkundig,  b.  n.  R/iythmique. 
Maetmeter,  m.  Mélromètre  (mus.),  m. 
Maetregel,  m.  Mesure,  f. 
Maetschappelyk ,  b.  q.  Social;  soda- 

ble, 
Maetschappy,  y.  Société ;  compagnie, 

Maetsnede,  v.  Césure,  f. 

Maetstaf,  m.  Mesure;  échelle,  f.;  diapa- 

son,  m. 
Maetstok,  m.  Mesure ;  toise  ;  règle,  f.; 

diapason,  m. 
Maettafel,  y.  Diapason,  m. 
Maetzang,  m.  Zie  Maetgezang. 
Maf,  b.  n.  Ldche;  mou ;  las. 
Magazyn,  o.  Magasin,  m. 
Magazynbeyv^aerder,  m.  )  GardC'maga^ 
Magazynier,  m.  f     «tn ,  maga- 

sinier,  m. 
Maged,  y.  Zie  Maegd. 
Mager,  b.  n.  Maigre.  — ,  byw.  Maigre- 

ment. 
Magerachtig,  b.  n.  Maigrelet;  maigrtt. 
Mageren,  o.  w.  Maigrir. 
Magerheid,  V.  Matgreur;  aridité;  sé- 

cheresse,  f. 
Magerlyk,  byw.  Maigrement. 
Magerte,  y.  Zie  Magerheid. 
Magertjes,  byw.  Maigrement. 
Maget,  y.  Zie  Maegd. 
Maggelen,  o.  w.  Barbouiller  du  papier. 
Magistraet,  m.  Magistral,  m. 

Maglstraetspersoon,  m.  Magistral,  m. 
^Magistratuer,  y.  Magistrature,  f. 
Magnaet,  m.  Magnat,  m. 
Magneet,  m.  Aimanl,  m. 
Magneetkracht,  y.  Force  de  Vaimant; 

vertu  magnétique ,  f.;  magnetisme , 

m. 
Magneetnaeld  ,  y.  AiguUle  aimantée  J 


Digitized  by 


Google 


MAK 


HAL 


359 


Magneetpoeder,  o.  Purette^  f. 
Magneetsteen,  m.  Zie  Magneet. 
Magnesia,  v.  Magnésie  (terre),  f. 
Magnetisch,  b.  n.  Magnétique* 
^Magnetiseerder,  m.  Magnetiseur y  m. 
♦Magnetiseerster,  v.  Magnéliseuse,  f. 
♦Magnetiseren,  b.w  Magnéliter. 
♦Magnetismus,  o.  Magnetisme,  m. 
Magt,  V.  Force ;  puissance ;  autorité,  f.; 

pouvoir,  ra.;  forces,  troupes,  f.  pi.;  ar^ 

mée;  quantité;  muttüude^  f. 
Magtbrief ,  m.  Procuration,  f.;  plein 

pouvoir ;  diplöme,  m.  ^ 

Magteloos,  b.  n.  Impufssant^  faible; 

sans  (orce. 
Magteloosheid ,  y.  Impuissancê ;  fai" 

blesse,  f. 
Magtgevend,  b.  n.  Canstituant. 
^agtgever,  m.  Commettant,  m. 
Magtgeving,  t.  Jutorisation,  f. 
Magthebbende,  b.  n.  Autorisé, 
Magthebber,  m.  Délégataire,  m. 
Magtig,  b.  n.  Puissant ;  fort ;  grand ; 

vaste.  Vele  talen  —  zyn.    Posséder 

ptusieurs  langues,^,  byw.  Fort:  tres; 

extrêmement;  puissatnment. 
Magtigen,  b.  w.  Autoriser ;  déléguer, 
Magtigheid,  v.  Puissance,  f.,  pouvoir, 

m. 
Magtiging,  v.  Autorisation,  f. 
MagtmlBbrulk  ,  o.  Abus  de  pouvoir , 

m. 
Magtspreuk,  y.  Axiome,  m.,  sentence , 

Magtverheffing,  v.  Étéuation  aux  puis- 

sances  (matb.),  f. 
Mahogon,  m.  Acajou  (arbre),  m. 
Mahometaen,  m.  Mahométan,  m. 
Mahometaendom,  o.  Mahométisme,  m. 
Mahometaensch,  b.  n.  Mahométan» 
Mahoni,  m.  Zie  Maboniboom. 
MahoDiboom,  m.  Acajou  (arbre),  m. 
Mahonihout,  o.  Bois  d' acajou,  m. 
Mabonihouten.  onv.  b.  n.  D*acajou. 
Majeateit,  v.  Majesté,  f. 
Majesteitschennis ,  y.  Crime  de  tèse- 
majesté»  m. 

Majoor,  m.  Major,  m. 

Majoorsplaets,  v.  Majorité^  f. 

*M^joraeti  o.  Majorat,  m. 

Majorka,  o.  Majorque  (tle),  f. 

^ajory,  v.  Mairie,  f.  •  • 

^lak,  b.  n.  Apprivoisé;  docile ;  doux. 

Makelaer,  m.  Courtier;  entremelteur^ 
m. 

Makelaerdy,  y.  Zie  Makelary. 


Makelaerschap,  o.  Courtage,  m. 
Makel aersloon,  m.  en  o.  Courtage  (sa- 

laire),  m. 
Makelaerster,  y.  )  Entremetteusci  cour- 
Makelares,  v.      j     tiére  de  mariage  , 

Makelary,  v.  Courtage,  m.;  entremise. 

Makelen,  b.  w.  Négocier ;  traiter ;  ar- 

ranger;  courter, 
Makeler,  m.  Zie  Makelaer. 
Makelster,  v.  Zie  Makelaerster. 
Maken,  b.  en  o.  w.  Faire ;  (aöriquer ; 

exécuter;  rendre;  élire;  créer;  tor- 

mer;  composer;  contracter;  léguer. 
Maker,  m.  Faiseur ;  laöricateur;  aU' 

teur ;  créateur^  m. 
Makery,  v.  Fabrique,  f. 
Making,  v.  Confection;  construction; 

fabrication  ;  creation,  f. 
Makkelyk,  enz.  Zie  Gremakkeijk,  enz. 
Makker  ,  m.   Compagnon ;  camarade , 

m. 
Makkerschap,  o.  Société ;  compagnie , 

Makkery,  v.  Zie  Makkerschap. 

Makreel,  m.  Maquereau  (poisaon),  m. 

Makreelschuit,  y.  Maquilleur  (bateau), 
m. 

Mal ,  o.  Modèle ;  gabari  on  gabarit 
(mar.) ;  calibre,  m.;  ctouière,  f. 

Mal,  b.  n.  Fou ;  insensé ;  irop  bon;  trop 
faible.  — ,  byw.  Foltement.  — ,  o.  Fo- 
lie, t. 

Malakiet,  y.  Malachite  (pierre),  f. 

Malder,  o.  Muid,  n^. 

Male,  y.  Malle,  valise^  f. 

Maleijer,  m.  Malais,  m. 

Maleisch,  o.  Malai  ou  malais  (langue 
de  rinde),  m.  — ,  b.  n.  Malais. 

Malen,  b.  w.  Peindre;  dépeindre;  de- 
crire.  — ,  o.  w.  Toumer;  rever ;  rado- 
ter.  — ,  b.  en  o.  w.  Moudre ;  broyer ; 
briser ;  écraser. 

Maler,  m.  Peintre ;  meunier;  rêveur, 
m. 

Malery,  y.  Petnture;  rêverie,  f. 

Malheid,  y.  Foüe ;  sottise,  i. 

Malie,  y.  Maille,  f.;  mail,  m. 

Maliebaen,  y.  Mail,  m. 

Maliehemd,  o.  Cottede  mailles^t. 

Maliekoif,  m.  en  y.  Mail,  m. 

MaliSn,  o.  w.  Jouerau  mail. 

Malienkolder,  m.  Zie  Maliehemd. 

Maliespel,  o.  Mail,  jeu  de  maü^  m. 

Maling,  y.  Action  dépeindre;  rêverie  ^  f. 


Digitized  by 


Google 


360 


MAN 


MAN 


Malkaör,  vooniw.  Zie  Malkander. 

Malkander,  voornw.  Vun  Cautre;  les 
uns  les  autres ;  réciproquement ;  wiw- 
tuetUment,  Onder  — .  Pêle-mêle,  con- 
fusément,  —  helpen.  S*entr*aidtr. 

Malkruid,  o.  Jusquiame  (plan te),  f. 

Mallen,  o.  w.  Foldlrer;  badiner. 

Malligheid,  v.  Zie  Malheid. 

Malloot,  V.  Sotte,  foUe,  f. 

Mallote,  y.  MélUot  (plante),  m. 

Malsch,  b.  n.  Ttndre;  mou,  moUet  ;suc^ 

culent ;  doux ;  potelé. 
Malschelyk,  byw.  D*une  maniere  tert" 

dre ;  doucement, 
Malschheid,  v.  Tendretéy  f. 
Malschjes,  byw.  Doucement, 
Malt,  V.  MaU,  m. 
Malta,o.i/a//e(ne},  f. 
Malteesch,  b.  n.  D^  Malle,  maUaie. 
Maltezer,  m.  Maltais,  m. 
Maluwachtig.  b.  n.  Malvacée, 
Maluwe,  y.  Mauve,  malvacée  (plante), 

f.  Witte  — .  Guimauve,  f. 
Maluwezalf,  y.  Diallhée^  f.,  diaUhéon^ 

m. 
Maluwplanten ,  y.  my.  Malvacdes ,  f. 

Malwe,  y.  Zie  Maluwe. 
Mam,  y.  Mamelle^  f. 
Mama,  y.  Maman,  f. 
Mammekenskruid,  o.  Chèvrefeuüle,  m. 
Mammeluk,  m.  Man^luk^  m. 
Mammen,  o.  w.  Teter,  sucer. 
Mammiei  ing ,  y.   Manche  ;  maugère 

(mar.),  f. 
Mammon,  m.  Ridiesses,  f.  pi. 
Man,  m.  Hommei  mari;  male,  m. 
Manachtig,  b.  n.  Hommasse,  Zie  Man- 

liek. 
Manbaer,  b.  n.  Nubile,  pubère,  —are 

Jaren.  Jge  nubile, 
Manbaerbeid,  y.  Jge  viril^  m.;  virilité^ 

ptiberlé,  f. 
Mand,  y.  Panier,  m.;  manne;  corbeiUe^ 

f. 
«Mandaet,  o.  Mandat,  m. 
Mandaryn,  m.  Mandann,  m. 
Mandarynschap,  o.  Mandarinat,  m. 
^Mandataris,  m.  Mandataire,  m. 
Mandeken,  o.  Zie  Mandje. 
Manden,  b.  w.  Mellre  dans  des  paniers^ 

dans  des  mannes. 


Mandenmaker,  m.  Fannier,  m. 
Mandenmakery,  y.  Fannerie,  f. 
Mandenwerk,  o.  Vannerie^  f. 
Mandenwerker,  m.  Vannier,  m, 
Mandenwinkel ,  m.   Boulique  de  van- 

nier,  f. 
ManderkruJd,  o.  Germandrée^  f.;   eha- 

médrys  (plante),  m. 
Mandje ,  o.  Corbülon,  m.;  mannette ; 

banneUe,  f. 
Mandolyn,  y.  Mandoline,  f. 
Mandragora,  y.  Mandragore  (plante), 

Mandyol,  y.  Panerée ;  corbeUlée:  man' 

née,  f. 
Manen,  b.  w.  Demander  un  payement  i 

q.q;  sommer. 
Manen,  v.  my.  Crinière,  f. 
Maneschyn,  m.  Clair  de  lune^  m. 
Mangel,  o.  Manque,  défatU^vice^  m.  — » 

m.  Calandre  (machine),  f. 
Mangelaer,  m.  Calandreur ;  troqueur, 

m. 
Mangelbaer,  b.  n.  Échangeabte, 
Mangelen,  o.  w.  Manquer.  — ,  b.  w. 

Calandrer,  lisser  (du  Unge) ;  troquer; 

échanger. 
Mangel  ing,  y.  Aclion  de  calandrer  ou  de 

lisser  (Ie  Unge)  ,  f  ;  troc ;  échange ,. 

m. 
Mangelrol^  y.     )  Rouleau  è  lisser  (Ie 
Miangelstok,  m.  t     Unge),  m. 
Manhaft,  b.  n.  Zie  Manhaftig. 
Manhaftelyk,  byw.  Zie  Manhaftiglyk. 
Manhaftig,  b.  n.  Brave;  courageux.  — ,. 

byw.  Zie  Manhaftiglyk.  i 

Manhaftigheid ,  y.  Bravoure^  f.;  aw- 

raae,  m. 
Manhaftiglyk,  byw.  Vaillamment;  cou- 

raqeusement.  \ 

Manheid,  y.  Zie  Mannelykheid. 
Manicheêr,  m.  Manichéen  (sectaire) , 

m. 
^Manicheïsmus,  o.  Manichéisme,  m. 
Manier,  y.  Maniere;  facon;  mélhode,  f.; 

usage^  m.;  mode,  U 
Manieren,  b.  w.  Former  ou  dresser  q.  q. 
Manierlyk ,  b.  n.  Poli ;  honnéU.  —  , 

byw.  Poüment ;  honnélemenl, 
Manierlykheid,  y.  Polilesse^  twnnêieié, 

*  Manifest,  o.  Manifeste,  m. 
Maning,  y.  Bemande  de  payement;  sam^ 
matiattt  f. ;  avertissement,  m .  { 

Maniok,  m.  ilfamoc(arbri8sean),]n. 
Maniokrasp,  y.  Grage^  f. 


Digitized  by 


Google 


MAN 


MAN 


361 


Maniokswortel,  m.  Racine  de  manioe , 

f. 
Manipel,  m.  Manipule,  m. 
Mank,  b.  n.  Baiteux,  estropié.  —  gaen. 

Baiter,  clocher. 
Mankheid,  v.  Boilement,  clochement, 

m. 
Mankop,  m.  efi  o.  Pavot,  m.;  (BÜlette^ 

Mankopachtig,  b.  n.  Papavéracé, 
Mankopsap,  o.  Méconium,  suc  de  pavot, 

m. 
Mankopstroop,  v.  Diacode  (sirop),  m. 
Mankopzaed,  o.  Graine  ou  semence  de 

pavot,  f. 
Manlieden  ,   m.  mv.  Les  hommes^  m, 

pi. 

Kiden.!^^*^M^^«eden. 

Manmensoh,  m.  Homme^  m. 
Manmoedig,  b.  n  Courageux.  — ,  byw. 

Zie  Manmoediglyk. 
Manmoedigheid,  v.  Courage,  m.;  ^no- 

voure,  f. 
Manmoediglyk,  byw.  CourageusemenL 
Manna,  o.  Manne,  f. 
Manneken,  o.  Mdle;  mirmidon,  bout 

d'homme,  m. 
;ilannelyk,  b.  n.  Mdle;  viril;  courageux; 

mascuUn.  — ,  byw.  Couragetuement ; 

vaiUamment, 
Mannelykheid,  v.  Mascutinilé;  viriHté^ 

f. 
Mannenhuis,  o.  Hospice  des  vieiUards, 

m. 
Mannenklooster,  o.  Zie  Mansklooster. 
Mannenmoed,  m.  Courage  mdle  oh  vi" 

ril,  m.;  inlrépidité,  f. 
Mannenstaet,  m.   \Jge  viril;  dge  mör, 
Mannenstand,  m.  f     m.;  virüite,  f. 
Maimen vertrek ,  o.  Andron,  apparte» 

ment  des  hommes,  m. 
Mannetje,  o.  Zie  Manneken. 
Mannetjeshennep,  m.  Chanvre  mdle, 

m. 
Mannetjegplant,  v.  Plante  mdle,  f. 
ManneljesTisch,  m.  Poisson  mdle,  pais» 

sonlaité^m. 
Mannin, V.  Virago;  femme hommasse, 

Mansbeeld,  o.  Figure,  image  ou  statue 

d'homme,  f. 
Mansbroeder,m.  Beau-frère.  m. 
Manschap,  v.  Troupes,  f.  pi ;  soldats; 

gens ;  hommes,  m.  pi.;  equipage ;  vos-' 

selage,  hommage,  m. 


Manschenillenboom ,  m.  ManeenilUer 
(arbre  vónéneuz),  m.  , 

Manschuw,  b.  n.  Androphobe, 

Manschuwheid,  v.  Jndrophobie,  f. 

Mansdolheid,  v.  Zie  Manziekte. 

Manshand,  v.  Main  d'homme ;  autorité 
maritale^  f. 

Manshemd,  o.  Chemise  d'homme,  f. 

Manshoed,  m.  Chapeau  d^homme,  m. 

Manshoir,  m.  Héritier  mdUj  m. 

Manshoofd,  o.  Tête  d'homme,  f. 

Mansjaren,  o.  mv.  Age  adulte,  m. 

Mansjas ,  m.  Surtoutj  m.;  redingote  ^ 

Manskleed,  o.  Halnt  d'homme,  m. 
Manskleed  ing,  v.  Vêtement  d*homme , 

m. 
Manskledrmaker ,   m.    Tailleur   pour 

hommes,  m. 
Mansklooster,  o.  Couvent  ou  monastère 

d* hommes,  m. 
Manskok,  m.  Cuisinier,  m. 
Manskop,  m.  Tête  d^homme^  f. 
Manskous,  v.  Bas  d'homme,  m. 
Manslag,  m.  Homicide,  meurlre^m. 
Mansleen,  o.  Fief  mdle  ou  masculin , 

m. 
Manslengte,  v.  Stature,  taille  d'homme , 

Manslieden,  m.  mv.  Les  hommes,  m» 

pi. 
Mansmannen,  m.  mv.  Arrière-vassauXy 

m.  pi. 
Mansmoeder,  v.  BeUe-mère,  f. 
Mausmuts,  v.  Bonnet  d'homme,  m« 
Mansnaem,  m.  Nom  d'homme,  m. 
Mansoor,  o.  en  v.  Oreille  d'homme j  f.; 

cabaret,  asaret  (plante),  m.  Zie  Mans* 

hoir. 
Mansouderdom,  m.  Jge  adulte,  m. 
Manspersoon,  m.  Uomme,  m. 
Mansrok,  m.  Habit  d'homme;  justau* 

corpsj  m.  • 

Manszuster,  v.  Belle-scsur,  f. 
Mantel,  m.  Manteau;  prélexte,  m. 
Mauteldoek,  m.  Chdle,  m. 
Manteldrager,  m.  Portemanteau,  m* 
Mantelen,  b.  w.  Zie  Bemantelen. 
Macteling,  v.  Zie  Bemanteling. 
Mantelkoord,  v.  Zie  Mantellis, 
Mantelkraeg,  m.  Collet  de  manteau,  m» 
Mantellis,  v.  Cordon  de  manteau^  m. 
Manteltje,  o.  Mantelets  m,\  manletine; 

mantille,  f. 
Mantelzak,  m.  Portemanteau,  m.;  vc^ 

lise,  f. 


Digitized  by 


Google 


362 


MAR 


MAR 


Mantelzakdrager,  m.  PorU-vaHse^  m. 
Mantua,  o.  Mantoue  (fllle),  f. 
Mantuaen,  m.  Mantouan^  m. 
llantuaeD8ch,l).  d.  MarUouan. 
^Manufactuer,  y.  Manufacturt^  f. 
Manvolk,  o.  Lts  hommes,  m.  pi. 

Manziek ,  b.  n.  Amoureuse ;  langati- 

reuse. 
Manziekte,  v.  Andramanie  (méd.),  f. 
Marbol,  m.  Zie  Marmel. 
Mare,  v.  Nouvelle,  f.;  bruU ;  avis,  m. 
Maren,  b.  en  o.  w.  Zie  Marren. 
Marentakken,  m.   mv.  Gui  (plante), 

m. 
Marg,  o.  Zie  Merg. 
Mariabeeld,  o.  Madone,  f. 
Mariaboodschap,  ▼.  Annonciation,  f. 
Mariagroet,  m.  Avé,  avéMaria^  m. 
MariahemeWaert,  v.  )     Assomp- 

Mariahemelvaertsdag,  m.  f      iton,  f. 
Mariaontvangenis,  v.  Xa  conception  (de 

la  sainte  Vierge),  f. 
^Marionet,  v.  Marionnette^  f. 
♦Marionettenspel,  o.Jeudemarionnet" 

tes,  m. 
Marjolyn,  v.  Marjolaine  (plante),  f. 
Marjolynolie,  v.  iftti/e  de  marjolaine  ^ 

Mark.  o.  Ifarc  (poids  de  8  onces),  m. 

— .  Zie  Merk.  — ,  v.  Marche,  f.  De  — 

Brandenburg.  La  marche  de  Branden 

bourg. 
Markaton.  v.  Pécite  f. 
Markatonboom,  m.  Pêcfier,  m. 
Marketenter,  m.  Fivandier,m, 
Marketentery,  v.  Commerce  de  vtvaU' 

dier,  m. 
Marketentster,  y.  Fivandière,  f. 
Markgraef,  m.  Margrave;  marquis,  m. 
Markgraefschap,  o.  Margraviat ;  mar- 

quisat,  m. 
Markgravin,  v.  Margrave ;  marquise , 

♦Markies,  m.  Marquis^  m. 
♦Markiezin,  v.  Marquise,  f. 
Markt,  v.  Marché;  prix  ;  cours^  m. 
Marktdag,  m.  Jour  de  marché^  m. 
Markten,  o.  w.  Aller  au  marcUé;  ven* 

dre.  — ,  b.  w.  Acheler  (au  marché), 
Marktkraem ,  v.  en  o.   Boulique  ou 

échoppe  de  marché,  baraque,  f. 
Marktmeester,  m.  Ploeter,  m. 
Marktopziener,  m.  Agoranome,  m. 
Marktplaets,  v,  Marchéi  m.,  holle,  t. 


Marktprys,  m.  Marché,  prix  courant, 

m. 
Marktregt,  o.  Tonlieu  (droit),  m. 
Marktschip,  o.  Baleau  marchand,  coclu 

d'eau,  m. 
Marktschipper,  m.  Patron  d*un  batem 

marchana,  m. 
Marktschreeuwer,  m.  Charlatan,  m. 
Marktschuit,  v.  Zie  Marktschip. 
Marktsud ,  v.  yuie  ou  ü  u  tieni  un 

marché,  f. 
Marlen,  b.  w.  Merliner  (mar.). 
Marling,  m.  )  MerUn  (corda- 

Marlingtouw,  o.  en  v.  f    ge),  m. 
Marlpriem,  m.  Aiguille  de  trévier^  f. 
Marireep,  m.  ' 

Marltouw,  o.  en  v.  >  Zie  Marling. 
Marlyn,  v.  ) 

Marmel,  m.  Chique,  bille,  f. 
Marmeiaer,  m.  Marbreur,  m. 
Mar  meidier,  o.  Marmolte^  f. 
Marmelen,  o.  w.  Jouer  aux  chiques^ 

Oüx  billes.  — ,  b.  w.  Mar brer ;  Jasper, 
Marmeling,  v.  Marbrure,  jaspure,  f. 
Marmer,  m.  en  o.  Marbre,  m.  — s.  Chi- 

ques,  billes,  f.  pi. 
Marmeraer,  m.  Marbreur,  m. 
Marmerbeeld,  o.  Statue  de  marbre,  f. 
Marmerbeeldhouwer,  m.  Marbrier;  sta- 

tuaire,  m. 
Marmerbewerking,  v.  Marbrerie,  f. 
Marmerbrok,  m.  en  v.  GraUlon,  m. 
Marmeren,  ony.  b,  n.  Quiestde  mar* 

bre ;  marbré. 
Marmeren,  b.  w.  Marbrer,  Jasper, 
Marmergroef,  v.  Marbrière,  f. 
Marmering,  v.  Marbrure,  jaspure,  f. 
Marmerkleur,  v.  Couleur  de  marbre  ^ 

Marmermyn,  v.  Marbrière,  f. 
Marmerpapier,  o.  Dominolerie,  f.;  pa* 

pier  marbré,  m. 
Marmei'papierverkooper,  m.  Domino* 

tier,  m. 
Marmerslyper,  m.  Marbrier,  m, 
Marmerslypery,  v.  Marbrerie^  f. 
Marmersteen,  m.  Marbre,  m. 
Marmersteenhouwer,  m.  Marbrier,  in« 
Marmersteenmortel,  m.Stuc,  m. 
Marmerwerk,  o.  Ouvrage  de  marbreriti 

m. 
Marmerzager,  m.  Marbrier,  m. 
Marmer^agery,  v.  Marbrerie,  f. 
Marmot,  y.  Marmolle,  f. 
Marokko,  o.  Maroc  (empire),  m. 
♦Marokyn,  o.  Maroquin^  m. 


Digitized  by 


Google 


HAR 


MAT 


363 


Maroniet,  xn.  MaronUe,  m. 
Maronietin,  v.  MaroniU,  f. 
Maronletscb,  b.  n.  Maronite. 
Harot,  T.  Marotle,  f. 
Marren,  o.  w.  Tarder;  hésiUr,  — ,  b.  w. 

Lier ;  aitacher ;  amarrer. 
Mars,  m.  Mars,  m.  ~,  v.  GaiHe ;  hune 

(mar.) ;  baUe,  malle,  f. 
Marscb,  m.  en  v.  Marche,  f. 
Marachbrief,  m.  Feuille  de  route,  t 
MarschTaerdig,  b.  n. )    n-^. ;.  ^n^^h^ 
Marechveerdliib.n.}  Prêt&marcher. 
Marsdraegster,  Y.BrelandinièreX 
Marsdrager,  m.  Zie  Marskramer. 
Marsepein,  m.  en  o.  Massepain  (pfttisse- 

rie),  m. 
Mars/eesten ,  v.  en  o.  mv.  Martiales, 

fêtes  de  Mars.  f.  pi. 
MarsUiê,  o.  I  Marseille  (rille  de  Fran- 
Marsilje.  o.  f     ce). 
Marsiljer,  m.  Marseillais^  m. 
Marsiljisch,  b.  n.  Marseillais. 
Marsklimmer,  m.  Gainer  (mar.)»  m. 
Marsknieën,  v.  mv.  Courbatons;  taquets 

de  hune  (mar.)>  m.  pi. 
Marskraem,  v.  en  o.  Loge ;  échoppe^  f. 
Marskramer,  m.  Colporteur,  m. 
Marskramerin,  v.  Brelandinière,  f. 
Marskramery,  v.  Colportage,  m. 
Marslanteern,  v.  Fanat  de  hune  (mar.), 

m. 
Marsman,  m.  Zie  Marskramer. 
Marsmast,m.  Zie  Marssteng. 
Marssalingen,  m.  mv.  Tesseaux  (mar.), 

m.pl. 
Marssteng,  v.  Mdt  de  hune,  m. 
Marsveld,  o.  Champ  de  Mars,  m. 
Marsvrouw,  v.  Brelandinière,  f. 
Marszeil,  o.  Hunier,  m. 
Martelaer,  m^Mattyr ;  bousHleur,  m. 
Martelaersboek,  o.  en  m.  Martyrotoge^ 

m. 
Martelaerscbap,  o.  Martyre,  m. 
Hartelaerskroon^  v.  Courotine  <tü  mar» 

tyres  f. 
Martelaerslyst,  v.  Martyrologe^  m. 
Martelares,  v.  Martyre,  f. 
Martelary,  v.  Martyre ;  tourment,  m. 
Jwrteldom,  o.  Martyre,  m. 
Marteldood,  m.  en  v.  Martyre,  m. 
Martelen,  b.  w.  Martyriser.  — ,  o.  w. 
^Bousiller. 

Marteler,  m.  Zie  Martelaer. 
Martelhemd,  o.  San-benito,  m. 
*Martelie,  v.  \  t^„^„^^  ^ 
Marteling,  v.  }  ^«^^^2^^»  ^' 


Martelkroon,  t.  Couronne  du  martyre^ 

Marteltuig,  o.  Instruments  de  martyre, 
m.  pi. 

Marter,  m.  Marie  on  martre,  f. 

Martervel,  o.  Martre,  peau  de  martre, 
f. 

Martlnika,  o.  Martinique  (la),  f. 

Mas,  7.  Masse;  foute,  f. 

Mask,  y.     \ 

Maske,  v.  >  Masqué,  m. 

Masker,  o. ) 

^Maskerade,  v.  Mascarade^  f. 

^Maskeren,  b.  w.  Masquer, 

^Maasa,  v.  Masse^  f. 

♦Massief,  b.  n.  Massif, 

♦MassiefheidyV.  Mcusiveté^  f. 

Massora,  v.  Massorah^  massore,  f. 

Massoretea ,  m.  mv.  Massorètes  ,  m. 
pi. 

Massoretiscb,  b.  n.  Massorélique. 

Mast,  m.  Mdt,  m. 

Mastbloem,  v.  Giroflée  blanehe,  f. 

Mastboom  m.  Sapin  blanc;  arbre  pro- 
pre d  faire  dês  mdls;  plalane,  m. 

Mastboomhout,  o.  Sapin  blanCy  m. 

Mastbosch,  o.  Sapiniére,  f. 

Mastel,  o.  Pain  de  méteil,  m. 

Mastelein,  o.  Zie  Masteluin. 

Masteloos,  b.  n.  Démdté;sans  mdt. 

Masteluin,  o.  Méleil;  pain  de  méteil, 
m. 

Masteluinbrood,  o.  Pain  de  méleil,  m. 

Mastenmaker,  m.  Mdleur,  m. 

Masthamer,  m.  Billard  (mar.),  m. 

Masthout,  o.  Sapin  blanc,  m.;  mdture, 
f. 

Mastik,  m.  Mastic,  m. 

Mastikboom,  m.  Lentisque,  m. 

Maatje,  o.  Mdlereau,  m. 

Mastkoker,  m.'  jbtui  de  mdt,  m. 

Mastligter,  m.  JUége  mdtée^  f. 

Mastmaker,  m.  Mdteur,  m. 

Mastmakery,  v.  Mdlure,  f. 

Mastvel,  o.  Braie  (mar.),  f. 

Mastvisch,  m.  Ca<;/ia/o/(pois8on),  m. 

Mastwinde,  v.  Mdture  (machine),  f. 

Mastzeil,  o.  Voile  aurique  (mar.),  f. 

Mat,  V.  Natte,  f.;  Iiamac,  m.;  cage,  f. 
— ,  o.  Bepas ;  pré,  m.  —,  b.  n.  Mal; 
terne ;  fatigué ;  sec ;  aride, 

Matadoor^  m.  Matador,  m. 

Mate,  V.  Zie  Maet,  v. 

Mateloos,  b.  n.  Démesuré;  sans  me- 
sure, » 

Matelyk,  byw.  Zie  Matiglyk. 


Digitized  by 


Google 


364 


MAT 


MED 


Matenhandel,  m.  Boissellerie,  f. 
Matenmaker,  m.  Boisselier^  m. 
Matenmakery,  v.  Boisselierie,  f. 
Matenverkooper,  m.  Boisselier,  m. 
^Materialen,  y.  mv.  Matériaux,  m.  pi. 
^Materia)i8mu8,  o.  Materialisme,  m. 
^Materialist,  m.  env,  Matérialiste,  m. 

et  f. 
^Materialistendom ,  o.  Materialisme  , 

m. 
*Materie,  v.  Matiêre,  f.;  pus^  m. 
Matheid,  v.  Fatigue^  f. 
^Mathesis,  v.  Mathématiques,  f.  pi. 
Mathoen,  o.  Pluvier  (oiseau),  m. 
Matig,  b.  n.  Frttgal;  sobre ;  moAéré.  — , 

byw.ZwMatiglyk. 
Matigen,  b.  w.  Modérer ;  tempérer ;  re- 

lenir;  adoucir ;  modifier. 
Matigheid,  v.  Frugalilé;  sobriété;  m(h 

dération,  f. 
Matiging,  v.Jdoucissement,  m.;  modi' 

fication^  f.  — .  Zie  Matigheid. 
Matiglyk ,  bvw.  Frugalement ;  sobre* 

ment;  modtrément. 
Matras,  v.  Matetüs ;  uririht,  m. 
Matrasmaekster,  v.  Matelassière,  f. 
Matrasmaker,  m.  Matelassier,  m. 
Matres,  ▼.  Mattresse,  f. 
Matroon,  v.  Matrone,  f. 
Matroos,  m.  Matelot^  m. 
Matroozendans,  m.  Matelole,  f. 
Matroozengeld,o.  Matelotage,  m. 
Matroozengeregt,  o.  Matelote^  f. 
Matroozenhuer,  v.  Matelotage,  m. 
Matroozenloon,  m.  en  o.  Zie  Matree- 

zengeld. 
Matroozenwerk,  o.  Travail^  m.,  ou  ma» 

nasuvre  des  matelots,  f.;  Cart  du  maU" 

tot,  m. 
Matrys,  t.  Malrice^  f;  moule,  m.     • 
Matschudding,  t.  Criblure;  ordure. 

Matsen,  b.  w.  Assommer, 
Matshamer,  m.  Assommoir,  m. 
Matster,  v.  Empaütevse,  f, 
Matsvot,  m.  Benêt;  poltron,  m, 
Mattebies,  v.  Sparte  (plan te),  m. 
Matten,  b.  w.  mtter ;  empaitter  ;  fati- 

guer ;  tiarasser, 
Mattenkramer,  m.  Nattier^  m. 
Mattenlisch,  o.  Jonc  de  marais^  m. 
Mattenmaker,  m.  Nattier,  m. 
Mattenmakery,  v.  Sparterie,  f. 
Matter,  m.  Nattier;  empaiUeur,  m. 
Matteren,  b.  w.  Faliguer, 
Mattigheid,  v.  Zie  Matheid. 


'  Matwerk,  o.  Sparterie^  f. 
Mauwen,  o.  w.  Miauler. 
Mauwing,  y.  Miaulement,  m. 
Mazelen,  v.  my.  Rougeole^  f. 
Mazelen,  o.  w.  Avoirla  rougeois* 
Mazen,  o.  w.  Faire  des  maiues» 
Mazenwerk,  o.  Filets,  rets,  m.  pT.,  r^ 

seaUy  m. 
Me.  Zie  My. 
Mecca,  o.  La  Meeque  (yille  d'Arabi^, 

Mechelaer,  m.  Matinois,  m. 
Mechelares,  y.  Malinoise,  f. 
Mechelen,  o.  Malines  (yille  de  Belgi- 

que). 
Mechelsch,  b.  n.  Matinois,  de  McUines. 
*MedailJe,  v. )  MédaiUe,  f.  Qroota  — . 
«Medalie,  y.  ƒ     Médaillon,  m. 
Medaliekenner,m.  MédailUste^  m. 
Mede,  y.  Hydromel,  m. 
Mede,  byw.  Aussi ;  canjointement ;  «n 

même  temps;  avec.  Als—,  voegw. 

Ainsi  que. 
Medeachterhouder,  m.  Codétenteur,  m. 
Medeaenwezen,  o.  Coexistenee,  f. 
Medeaenwezig,  b.  n.  CoexistanL 
Medeaenwezigheid,  y.  Coexistence,  t. 
Medeaenwyzend,  b.n.  Cótndicmt' 
Medeaenwyzing,  y.  Coïndication,  f. 
Medeaenzoek,  o.  Compétence,  f. 
Medeaenzoeker,  m.  Compétiteur,  m. 
Medeaenzoekster,  y.  Concurrente^  f. 

Medeambtenaer,  m.  Cotlègnef  m. 
Medearbeid,  m.  Collaboration,  f. 
Medearbeiden,  o.  w.  Zie  Medewerken. 
Medearbeider,  m.  CoUaborateur,  m. 
Medearbeiding,  y.  CoUaboration,  f. 
Medearbeidster,  y.  CoUaboratrice,  f. 
Medebegroorder,  m.  Zie  Mededinger. 
Medebegiftigde,  m.  en  y.  Codonataire^ 

m.  et  f. 
Medebelanghebbende,  m.  CoMéresse^ 

m. 
Medebemiddelaer,  m.  Comédiateur,  m. 

Medebeschermer,  m.  Comproteetemr ^ 

m. 
Medebeschuldigde,  m.  «n  ▼.  Coaeeuse^ 

m.;  coaccusée,  f. 
Medebestaen,  o.  w.  CoexisUr.  — ,  o. 

Coexistence,  f. 
Medebestaende,  b.  n.  Coexistamt. 
Medebe8tier,enz.  Zie  Medebeatuer^e 


Digitized  by 


Google 


MED 


MED 


365 


Hedebestuer,  o.  Corégence,  f. 
Medebestuerder,  m.  CorégerU ;  codirec- 

Uur,  m. 
Medebeteekenis  ,      y.       Connotation 

(grramm.),  f- 
Hedebetigtd,  m.  en  ▼.  Coaccusé,  m.;  c<h 

accusée.t. 
Medebewindhebber  ,  m.  CodirecUur  , 

m. 
Medebezit,  o.  Conjêumance,  f. 
Medebezitster,  v.  Copropriétaire^  f, 
Medebezitten,  b.  w.  Posséder  avec  un 

atUre. 
Medebezitter,  m.  Copropriétaire^  m.    * 
Medebisscbop,  m.  Coévêque,  m. 
Medeblydschap,  v.  Conjouissance,  f. 
Medeboeier,  m.  Rival,  m. 
Medeborg,  m.  Cofid^usseur,  m. 
Medeborger ,   enz.  Zie  Medeburger , 

enz. 
Medebrengen,  b.  w.  Amener;  apporter; 

contenir ;  causer :  demander. 
Medebroeder,  m.  Confrère,  m. 
Medebroederschap,  V.  en  o.  Cotifrérie; 

confrattnjnté,  f. 
Medeburger,  m.  Condtoyen,  m. 
Medeburgeres,  v.  Concitoyenne,  f. 
Medeborgerscbap,  o.  Qualité  de  con- 
^  cUoyen,  f.  — ,  v.  ConcUoyens ,  m. 

Medechristen,  m.  Frère  en  Jütu-ChrUt, 

m. 
Medecyn,  v.  Médedne,  f.:  remede,  m. 
Medecynmeester,  m.  Médecin,  m. 
Mededeelachtig,  b.  n.  Copartageant. 
Mededeelbaer  ,  b.   n.  Communicabie ; 

communicatif, 
Mededeelbaerheid,  v.  CammunicabüUét 

f. 
Mededeelen,  b.  w.  Cammuniquer ;  dire; 

raconter;  rendre  pcurlicipant;  ccpartd' 

ger.  — ,  o.  w.  Parlidper  A. 
Mededeelend,  b.  n.  Communicatif ;  co^ 

partageant;  participant. 
Mededeeler,  m.  Celui  qui  communiqué. 
Mededeelgenoot,  m,  en  y.   Coparta- 
geant, assoeié,  m.\  copartageanle^  as* 

iodée,  f. 
Mededeelhebber,  m.  Copartageant,  as* 

mié,  m. 
«ededeelhebster,  v.  Copartageante,  oi^ 

^ÖCïciC,  f. 

Mededeeling,  ▼.  CommUnicaiion ;  par- 

^lJcipation,f. 

Mededeelnemer,  m.  Coïntéressé,  m, 

Mededeelzapm,  bi  n.  Charitable ;  lité- 


rol.  — ,  byw.  Charitablement ;  libero- 

Ument. 
Mededeelzaemheid,  v.  CliariU;  Ubérc^ 

Uté,  f. 
Mededeelzaemlyk ,   byw.    Ckaritable^ 

ment ;  libéralement. 
Mededingen,  o.  w.  Concourir^  rivaU* 

ser. 
Mededingend,  b.  n.  Contendant,  con^ 

current. 
Mededinger,  m.  Concurrent ;  compéti' 

teur;  rival,  m. 
Mededinging,  v.  Concurrence ;  rivalité^ 

Mededingster,  v.  Concurrente;  rivale, 

f. 
Mededoen,  o.  w.  Zie  Medewerken. 
Mededoogen,  o.  Pitié,  compassion.  f.  — 

met  iemand  hebben.  Avoir  pUié  de 

q,q. 
Mededoogend,  b.  n.  Compatissant. 
Mededoogendheid,  v.  Zie  Mededoogen. 
Mededoogenloos,  b.  n,  Impitoyable,  — , 

byw.  Impitoyablement. 
Mededoogzaem ,  b.  n.  Zie  Mededoo- 
gend. 
Mededragen,  b.  w.  Emporter. 
Mededrinkeu,  o.  w.  Boire  avec  q,  q, 
Medeëeuwig,  b.  n.  Coélemel. 
Medeöeuwigheid,  v.  Coétemilé,  f. 
Medeëigenaer,  m.  Copropriétaire,m. 
Medeëigenares,  v.  Copropriétaire,  f. 
Medeëigendom,  m.  Copropriété,  f. 
Medeëischer,  m.  Codemandeur ;  compe- 

titeur;  concurrent,  m. 
Medeëischster,  v.  Concurrente,  f. 
Medeërfgemaekte,  m.  en  v.  Colégatai- 

re,  m.  et  f. 
Medeërfgenaem,  m.  Cohéritier,  m. 
Medeërfgename,  v.  Cohéritière,  f. 
Medeërven,  b.  en  o.  w.  Cohérlter. 
Medegaen,  o.  w.  Jccompagner  q.  q, 
Medegaende,  b.  n.  Compatissant ;  sen» 

sible ;  complaisant. 
Medeganger,  m.  Compagnon  de  voyage, 

m, 
Medegeassociëerdey  m.  Coassocié,  m. 
Medegenoot.  m.  en  v*  Compagnon ;  as- 

socié;  coUegue,  m.;  sociétaire,  cama- 

rade,  m.  et  f.;  associé^^  compagne^ 

Medegenot,  o.  Cqjouissance,  f. 
Medegevoel,  o.  Sympathie,  f. 
Medegezant,  m.  Codeputé,  m. 
Medegezel,  m.  Compagnon^  camarade, 
m. 


Digitized  by 


Google 


366 


MED 


MED 


Kedegezellin,  v.  Campagne,  f. 
Medegezelschap,  o.  Compagnie,  f. 
Medehandelaer,  m.  Associé;  correspon- 

dant,  m. 
Medehandelaerster,  t.  Associée^  f. 
Medehandelend,  b.  n.  Associé, 
Medeheer,  m.  Coseigneur.  m. 
Medeheerlykheid,  v.  Coseigneurie^  f. 
Medehei len,  o.  w.  Coïncider. 
Medehellend,  b.  n.  Coïncident. 
Medehelling,  v.  Coïnddence^  f. 
MedehelpeD,  o.  w.  Aider  d ;  coopérer. 
Medehelper,  m.  CoopéraUur ;  adjoint ; 

assesseur ;  coadjuteur;  complice,  m. 
Medehelpersambt,  o.  I   Coadjutorerie , 
Medehelperschap,  o.  f      f. 
Medehelpster,  v.  Coopératrice ;  coadju- 

trice ;  complice,  f 
Medehuerder,  ra.  Coprenettr^m, 
Medehulp,  t.  Coopération;  aide^  f.;  con- 
cours,m, 
Medehulpig  ,   b.   n.   Zie   Medehulp- 

zaem. 
Medehulpzaem,  b.  n.  Officieux;  obti- 

geant. 
MedeTeveraer,  m.  ConzéUUeur,  m. 
MedeYngezeten,  m.  Compatriole;  conci- 

toyen,m, 
Medekampen,  o.  w.  Concourir^  rivali- 

eer. 
Medekamper,  m.  Concurrent,  m. 
Medekapitein,  m.  Concapilaine,  m. 
Medekeizer,  m.  Coempereur,  m. 
Medekennis,  ▼.  Zie  Medeweten. 
Medekiezer,  m.  Coélecleur^m. 
Medeklank,  m.  Consonnance,  f. 
Medeklinken,  o.  w.  Sonner  avec  ou  en- 

semble ;  consonner ;  trinquer  avec  les 

autres. 
Medeklinkend,  b.  n.  Consonnant. 
Medeklinker,  m.  Consonne,  f. 
Medeknecht,  m.  Camaiade  de  service, 

m. 
Medekomen,  o.  w.  Veniraveeq,  q, 
Medekoop,  m.  Coemptiati^  f. 
Medekristen,  m.  Zie  Medechristen. 
Medekrygsman,  m.  Compagnon  ou  frè^ 

re  d'armes,  camarade,  m. 
Medeleenheer,  m.  Cosdgneur^  m. 
Medeleeraer#  m.  Collègue,  m. 
Medeleerling,  m.  Condisdple,  m. 
Medelegataris,  m.  Colégataire^  m. 
Medelid,  o.  Confrère ;  coUègue,  m. 
Medeloop,  m.  Bonheur^  m. 
Medeloopen,  o.  w.  Courir  avec  q.  q. ; 

réussir. 


Medeluiden,  o.  w.  Eendre  »e  menu  sm, 
consonner. 

Medeluidend,  b.  n.  Consonnant, 

Medeluidendheid,  v.  Consonnance,  f. 

Medelyden,  o.  Pitié,  compastum.  f.  — 
met  iemand  hebben.  Avoir  piiié  de 
q.q. 

Medeljdend,  b.  n.  Compatissant. 

Medelydendheid,  t.  Zie  Medelyden. 

Medelydig,  b.n.  Zie  Medelydènd. 

Medemaet,  m.      )  Camarade ;  compê- 

Medemakker,  m.  f     gnoii,  m. 

Medemensch,  m.  Prochain,  m. 

Medemiddelaer,  m.  ComédiaUwr,  m. 

Medeminnaer,  m.  Rival,  m. 

Medeminnares,  t.  Rivale,  f. 

Medemomber,  m.  Coluleur;  sutrogé-4M' 
teur,  m. 

Medenemen,  b.  w.  Emporter;  enmt' 
ner. 

Medenoeming,  t.  Conomination,  f. 

Medeonderteekenen,  b.  w.  Zie  Mede- 
teekenen. 

Medeonderteekening,  y.  Aval,  m. 

Medepachter,  m.  Copreneur,  m. 

Medepleegster,  v.  Complice,  f. 

Medepleger,  m.  Complice,  m. 

Medepleiter,  m.  Coütigant,  m. 

Medepligtig^  b.  n.  C<mM?/ice. 

Medepligtigheid,v.  Complicité,  f. 

Mederaeklyn  ,  v.  CoUmgenie  (géom), 

Medereeder,  m.  Co-bourgeois,  m. 
Mederegent,  m.  Corégent,  m. 

Medeschepsel,  o.  Créature  sembiabU, 

Medescholier,  m.  Condisdple,  m. 
Medeschuldenaer,  m.Xodébiieur,  m. 
Medeschuldeisoher,  m.  Cocréander,m. 
Medeschuldig ,  enz.  Zie  Medepligtig , 

enz. 
Medesohuldrorderaer,  m.  Cocréander, 

m.  « 

Medesiepen,  b.  w.  Emporter ;  entrttlner 

avec  soi ;  charrier ;  trainer. 
Medesnylyn,  v.  Cosécante  (géom.),  f. 
Medespeelster,  v.  Concertante ;  parte- 

naire,  f. 
Medespeler,  m.  Concertant ;  partendxe, 

m. 
Medespreken,  o.  w.  Prendre  part  èli 

conversation ;  parier  avec  q.q.  »-,  b. 

w.  Parier  en  faveur  de  q.  q. 
Medestaet,  m.  Coétat^  m.  % 


Digitized  by 


Google 


MED 


MEE 


367 


Medestander,  m.  Parlisan ;  complice ; 

fauteur ;  associé;  coijipétiteur,  m. 
MedeetemmeD,  o.enh.  w.  Foter  avec 

q.  q,;  cansentir  avec  q.  q. 
Medestemming,  t.  Catisentement  ;  suf- 

fraqe^  m. 
Medestreefater,  t.  Zie  Meded  inga  ter. 
Medestreven.  o.  w.  Cancourir. 
Medestreveod,  b.  d.  Contendant^  can- 

eurretU. 
Medestrever,  m.  Zie  Mededinger. 
Medestreving,  ▼.  Concours^  m.;  concut' 

rence,  f. 
Medestryd,  m.  Concurrence ;  rivoHte^ 

Medestrydend,  b.  n.  Contendant, 
Medesti^rder,  m.  Conipétiteur ;  concüT- 

renty  m. 
Medeteeken,  o.  Comdication^  f. 
Medeteekenen,  b.  w.  Avaler,  mettre  son 

aval  (au  tms  (Tune  lettre  de  cfiange). 
Medeteekening,  v.  Jvaly  m. 
Medetien dheer,  m.  CodécimateuVy  m. 
Medetorschen,  b.  w.  Emporler, 
Medevaderlander,  m.  Compatriote,  m. 
Medeverbondene,  m.  Coobligé,  m. 
Medeverkooper,  m.  Covendeur^  m. 
Medeverpligte,  m.  Coobligé,  m. 
.^edeverpligting,  v.  Coobtigatian^  f. 
Medeverwant,  m.  Celui  qui  est  patent 

avecd'autres. 
Medeverwante,  v.  Celle  qui  est  patente 

avecd*auttes, 
Medeverzellend,  b.  n.  Concomitant. 
Medeverzelling,  v.  Concomilance,  f. 
Medeverzoek,  o.  Concutrence,  f. 
Medeverzoeker,  m.  Concurrent,  m. 
Medevieren,  b.  w.  Concélébtet. 
Medevoeren,  b.  w.  Conduite  on  ttans- 

potter  avec  sol;  charrier;  tratnet ; 

emmenet ;  emporter ;  entratner. 
Medevoogd,  m.  Cotuteut,  m. 
Medevoogdy,  v.  i  Tutelle  pattOr- 

Medevoogdyschap,  o.  |     gée  avec  un 

aiare,  f. 
Medevrengd,  v.  Conjouissance,  f. 
Medevryer,  m.  Rival,  m. 
Medevryster,  v.  RivaU,  f. 
Medewaememer,  m*  Agtégé^  m. 
Medewarig,  b.  n.  Complaisant,  — .  Zie 

Mededoogend. 
Medewarigbeid,  ▼.  Complaisance,  f.  — . 

Zte  Mededoogep. 
Medewerk,  o.  CoUabotation,  f. 
Medewerken,  o.  w.  Coopéter;  concoutit; 

^econdet. 


Medewerker,  m.  Coopétateut ;  coUab^- 

tateuty  m. 
Medewerking,  v.  Coopération;  colfabo* 

tatüm,  f. 
Medewerkster,  v.  Coopéraltice ;  coUabo- 

rattice,  f. 
Medewerkzaem,  b.  n.  Qui  coopète. 
Medeweten,  o,  Connaissance;  participa" 

tion;  communication,  f.  Zonder  — .  A 

l*insu, 
Medewetenscbap,  v.  Zie  Medeweten. 
Medeweter,  m.  Qui  saü  q.  c.  avec  un 

autre ;  compüce,  m. 
Medewezig,  b.  n.  ComubstantieL 
Medewillen,   o.  w.  Favotiset:  secon^ 

det. 
Medeyver,  m.  EmuUition,  f. 
Medeyveraer,  m.  Émnlateur,  m. 
Medeyveraerster,  v.  Émuiatrice,  f. 
Medezanger,  m.  Concertant^  m. 
Medezangster,  v.  Concertante^  f. 
Medezelfstandig,  b.  n.  ConsubstantieL 

— ,  by w.  Consubstantiellement. 
Medezelfstandigheid,  v.  ConsubstantiO' 

Medezelfstandjglyk,  byw.  Consubstan^ 

tieUement. 
Medezuigeling,  m.  en  v.  FrètCy  m.,  ou 

8(Bur  de  laü,  f. 
Medezuster,  v  Consosur,  f. 
Medgezel,  m.  Compagnon^  m. 
Medgezellln,  v.  Compagne^  f, 
Mediaen,b.  n.  Médian. 
Mediaenader,  v.  Feine  médiane,  f. 
Mediaenletter ,    v.    Cicero   (caractère 

d'imprimerie),  m. 
Mediaenpapier ,  o.  Grand  raisin  (pa- 
pier), m. 
^Medicineren,  o.  w.  Userderemèdes. 
♦Medicyn,  v.  Médecine^  f.  — ,  m.  Mede- 

dn,  m. 
Medley nmeester,  m.  Médecin^  m. 
Medicynscb,  b.  n.  Médical. 
Meê,  byw.  Zie  Mede,  byw. 
Meö,  V.  Hydromelt  m.  — .  Zie  Meekrap. 
Mee,  V.  Garance,  f. 
MeeUkker,  m.  Garancière^  f. 
Meêbetrekkelyk,  b.  n.  Corrélatif. 
Meébetrekking,  v.  Corrélalion^  f. 
Meébetrokkene  (het),  o.  Le  corrélatif , 

m. 
Meede,  v.  Garance^  f. 
Meeden,  b.  w.  Gatancet* 
Meédoogen  ,  enz.  Zie  Mededoogen  , 

enz. 
Heeën,  b.w.  Zie  Meeden. 


Digitized  by 


Google 


K68 


MEE 


MEE 


MedgAende,b.n  Zie  Medegaende. 
Heekrap,  v.  Garance,  f. 
Heekrapakker,  m.  Ghrancière,  f. 
Meekrapyerw,  v.  Garanfoge^  m. 
Meel,  o.  Farine,  f. 

Meelachtig,  b.  n.  Farineux ;  farinacé. 
Heelbloem,  v.  FUur  de  farine;  viome^ 

f. 
Heelboom ,   m.  Manioc  (arbrisseau) , 

££ii.t"- }«'«'«'« .•««'<''•'•.-• 

Meelbuis,  v.  Anche,,  f. 
Meeldradig,  b.  o.  Etaminé  (bot.). 

Meeldraedkopje,  o.  Anthère  (bot.),  f. 
Meeldraedloos,  b.  n.  Anandre  (bot.). 
Meelig,  h.n.  Zie  Meelachtig. 
Meelkalk,  m.  Chatui^  en  poudre,  f. 
Meelkist,  v.  Farinière;  huche  d'un  mou- 

tin.  f. 
Meelkooper,  m.  Farinier,  m. 
Meellym,  v.  en  o.  CoUe  de  farine^  f. 
Meelmees,  v.  Mesange  bUue^  f. 
Meelpap,  y.  Bouilüe ;  colle  de  farine , 

Meelpot,  m.  Pot  it  farine,  m. 
Meelreep,  m.  VermiceUe^  m. 
Meelreepmaker,  m.        i  Vermiceüitr^ 
Meelreepverkooper,  m.  f     m. 
Heelsp^zen,  v.  mv.  Farineux^  m.  pi. 
Meelsuiker,  m.  en  y.  Sucre  en  poudre, 

m.;  cassonade,  f. 
Meelton,  v.  Farinière^  f. 
Meel  trog,  m.  üuche^  f.;  pétrin^  m. 
MeeWat,  o.  Farinière.  f. 
Meelverkooper,  m.  Farinier^  m. 
Meelwaerzegger  ,  m.  AUuromancien , 

m. 
Meelwaerzeggery  ,  y.  Aleuromancie  , 

f. 
Meelwaerzegster,  y.  Aleuromancienne, 

f. 
Meelzak,  m.  Soc  &  farine^  m, 

Meenen,  o.  Menin  (yille  de  Belgique). 
Meenen,  o.  w.  Penset;  croire ;  vouUnr; 

se  proposer,  — ,  b.  w.  Parier  de;  avoir 

en  vue.  Het  goed  o/*  wel  met  iemand 

— .  Être  vortepour  q,  q. 
Meenend,  b.  n.  Jntentionné, 
Meening,  y.  Opinion,  f.;  sentiment; 

avis ;  dessein^  m.;  volante;  intention^ 


Meepscb,  b.  n.  Faible;  maUuUf. 

Meepschbeid,  y.  Faibiesse,  f. 

Meer,  y.  Zie  Merrie. 

Meer,  o.  en  y.  Lac^  m.;  mer^  f. 

Meer,  by w.  Plus ;  davanlage ;  de  plus. 
Veel  — .  Beaucoup  plus.  Des  te  — . 
D'autaut  plus.  —  en  — ,  hoe  langer 
hoe  — .  De  plu^  en  plus.  Te  — .  D'au^ 
tant  que,  d'autant  plus  que.  —  of  min. 
Plus  OU  moins.  Hy  heeft  geen  geld 
— .  Il  n'a  plus  d'argent.  Dat  —  is.  De 
plus,  d'aiUeurs.  Wat  ~~  is.  Qui  ptui 
est.  Zoo  yeel  te  —.A  plus  forle  nri- 
son.  Noch  —  noch  min.  iVt  plus,  m 
moins.  Geene  tranen  — .  Plus  de 
tormes. 

MeerSlel,  m.  Congre  (poisson),  m. 

Meerbiedende»  m.  Enciiérisseur^  m. 

Meerder,  b.  n.  Ptus,  plus  grande  pbu 
considéralfle^  supérieur. 

Meerderaejr,  m.  Augmentateur,  m. 

Meerderen,  b.  w.  Augmenter;  at^rot- 
tre;  multiplier.  — ,  o.  w.  S'augmenUr, 
s*accroUre. 

Meerderheid,  y.  Supériorité;  pluraüU. 
f.  Met  —  van  stemmen.  A  la  pturaüté 
desvoix. 

Meerdering,  y.  AugmentoHon,  f. 

Meerderjarig,  b.  n.  Majeur. 

Meerderjarigheid,  y.  Majorité,  f. 

Meeren,  b.  "w.  Amarrer, 

Meerendeel,  o.  La  plus  grande  parUe, 

Meerendeela,  by  w.  Pour  la  plupart ;  en 

grande  partie. 
Meergedacht,  b.  n.  ) 
Meergemeld,  b.  n.    V  Susdü. 
Meergenoemd,  b.  n. ) 
Meergeoefend,  b.  n.  Plus  exercé. 
Meergevorderd,  b.  n.  Plus  avance. 
Meerkat,  y.  Guenon,  f.;  sagouiUfm. 
Meerkatteken,  o.  Guenuone,  f. 
Meerkoet,  y.  Courlis  (oiseau),  m. 
Meerkol,  y.  Geai^  m. 
Meerle,  y.  Merle,  m. 
Meerling,  m.  Merlin  (mar.),  m. 
Meermael,  byw.     j  PtusUurs  fois;sou- 
Meermaels, by w.  v      vent;  fréquem* 
Meermalen,  byw.  )      ment. 
Meerman,  m.  Marin,  m. 
Meermin,  y.  Sirene^  f. 
Meerminnegezang,  o.  }  Chani  de  siH- 
Meer  minnezang,  m.     f     ne,  m. 
Meerpeerd,  o.  Chevai  marin,  m. 
Meerradys,  y.  Raifort  sauvage^  m. 
Meerrest,  y.  Le  reste. 


Digitized  by 


Google 


MEE 


MEE 


S69 


Meers,  V.  Panier  de  mercier.m,,,  balie; 

marcfiandise,  f. 
Meersch,  v.  Prairif^  f.;  marais,  m, 
Meerschuim,  o.  Ecume  de  mer  (terre 

blancbe),  f. 
MeerseDier,  m.  Herder^  m. 
Meersecy,  v.  Mercerie,  f. 
Meerskorf,  m.  Panier  de  mercier,  m. 
neerslachtig,  b.  n.  Hélérogène. 
Meerslachtigheid,  v.  Hélérogénéilé,  f. 
Meerslek,  t.  Burgau,  m. 
Meersman,  m.  Mercier,  m. 
Meerspin,  v.  Araignée  de  loc,  f. 
Meert,  m.  Zie  Maert. 
Meertouw,  o.  en  v.  Croupière ;  ainarre^ 

f.  / 

Meertsbloem,  v.  Tussilage ;  pas  d'dne^ 

m. 
Meertsch,  b.  n.  Zie  Maertsch. 
Meervisch,  m.  Poisson  de  lac^  m. 
Meervond,  o.  Pluriel,  m.  — ,  b.  n.  Plw 

riel. 
Meervoudig,  b.  n.  Pluriel;  multiple. 

— ,  byw.  j4u  pluriel. 
Meervoudiglyk.  byw.  Au  pluriel. 
Meerwater,  o.  Eau  de  lac,  f. 
Meerwortel,  m.  Panicauty  érynge  (plan- 

te),m. 
-^eerzwyn,  o.  Marsouin  (poisson),  m. 
Mees,  V.  Mésange^  f. 
Meesmnllen,  o.  w.  Ricaner;  sourire; 

fioter ;  manger  la  touche  f  ermee. 
Meesmuiler,  m.  Rxcaneur^  rioteur,  m. 
Meesmuilster,  v.  Ricaneuse^  rioleuse, 

Meest,  h.  n.  Le  plus  la  plupart.  De  —e 

steden.  La  plupart  des  villes.  De  —en. 

La  plupart,  le  plus  grand  nombre.  — , 

hyw.  Pour  la  plupart ;  le  plus  sou- 

vent. 
Meestal,  byw.  Le  plus  souvent. 
Meestbiedende,  m.  Le  plus  offrant,  der^ 

nier  enchérisseur,  m. 
Meestendeel ,  o.  La  plupart ,  la  plus 

grartde  partie. 
Meestendeels,  byw.  Le  plus  souvent , 

pour  la  plupart. 
Meestentyds,  byw.  Le  plus  souvent ;  la 

pluparl  du  temps. 
Meester,  m.  Mattre;  précepteur ;  chi- 

rurgien,  m. 
Meesterachtig,  b.  n.  Impérieux;  magis^ 

^ral.  — ,  byw.  En  mcdtre ;  magistrale- 

ment. 
^eesterachtigheid,  v.  Ton  impérieux^ 

m. 

Tom.L 


Meesterachtiglyk,  byw.  En  maUre;ma' 

gistralement ;  impérieusement. 
Meesteren,  b.  w.  Guérir;  trailer;  domp- 

ter ;  contraindre ;  casser ;  rompre.  — , 

o.  w.  Se  faire  trailer  (par  le  chirur- 

gien,  etc.) ;  faire  le  mattre. 
Meesteres,  v.  MaUresse,  f. 
Meestergast,  m.  Contre-mattre ;  chef 

d*aleiier,  m. 
Meestergeld,  o.Salaired'unchirurgien, 

m. 
Meestering,  v.  Cure,  guérison  (d*une 

plaie),  f. 
Meesterknecht,  m.  Premier  domesli- 

que ;  contre-mattre ;  chef  d*alelier , 

m. 
Meesterkruid,  o.  /mp^mtoire  (plante), 

Meesterloos,  b.  n.  Sans  mattre. 
Meeeterlyk,  b.  n.  Magistral;  doctoral , 

arlistique,  excellent,  parfait.  — ,  byw. 

En  mattre;  &  merveiUe ;  parfaiU- 

menl. 
Meesterpoeijer,  o.  Magistère  (chim.),  m. 
Meesterschap^  v.  en  o.  Maitrise,  f.;  em- 

pire,  m. 
Meestersse,  v.  Mattresse,  f. 
Meesterstuk,  o.  Chef-d* oeuvre,  m. 
Meesterwerk,  o.  Chef  d" oeuvre,  m. 
Meesterwortel,  m.  Jmpératoire,  f.;  laser 

OU  laserpitium  fplante),  m. 
Meestery,  y.Mattrite;  chirurgie ;  gué- 
rison i  cure,  f.;  remèdes,  m.  pi. 
Meesttyds,  hyv .  Le  plus  souvent. 
Meet,  V.  Marque,  f.;  noyon,  m.;  barres 

(jeudecourse),  f.  pi. 
Meetbaer,  b.  n.  Mesurable ;  mensurable. 
Meetbaerheid,  v.  MensurabiUté,  i. 
Meetkunde,  v.  Geometrie,  f. 
Meetkundig,  b.  n.  Géométrique.  — , 

byw.  Géométriquement. 
Meetkundige,  m.  Géomètre.  m. 
Meetkundiglyk  ,    byw.   Géométrique^ 

ment. 
Meetkunst,  v.  Geometrie,  f. 
Meetkunstenaer,  m.  Géomètre ^  m. 
Meetkunstig,  b.  n.  Géométrique. 
Meetlood,  o.  Niveau ;  plomb,  m. 
Meetlyn,  v.  Cordeau,  m. 
Meetroede,  v.  Perche  d'arpenteur^  f. 
Meetsnoer,  o.  Zie  Meetlyn. 
Meetstok,  m.  Toise;  régie;  mesure; 

canne,  f.;  diapason^  m. 
Meettafeltje,  o.  Planchette,  f. 
Meeuw,  v.  Mouette  (oiseau),  f. 
Meeuwen,  o.  w.  Miauler. 

24 


Digitized  by 


Google 


570 


MEL 


MEL 


Meeveld,  o.  Garancière,  f. 

Meeverw,  v.  Couieur  de  garance^  f.;  ga^ 

ranfoge,  m. 
Meewarig,  enz.  Zie  Medewarig,  enz. 
Meezenslag ,  m.  MésangeUe  (piége),  f. 
Mei,  m,MaU  m. 
Meibloem,  t.  MnqueU  m. 
Meiboom^in.  Mat  (arbre),  m. 
Meid,  V.  Servanle ;  jeune  fille^  f. 
Meidoorn,  m.  J   M»,hj^m^  r 
Meidoren ;  m.  M*'^^'^"^»^- 
Meidrank,  m.  Décoction  que  Vou  toit  au 

mois  de  mai,  f. 
Meijer ,  m.  Maire ;  batUi ;  métayer,  m. 
Meijery ,  t.  Mairie ;  métairie,  f. 
Meikever,  m.  Hannelon,  m. 
Meimaend,  t.  ifat,  mois  de  mai,  m. 
Meineed  ,  m.    Parjure,  m.  Eenen  — 

doen.  Se  parjurer. 
Mftineedig,  b.  n.  Parjure ,  félon, 
Meineedigheid,  y.  Parjure^  m.;  felonie^ 

Meinen,  enz.  Zie  Meenen,  enz. 
Meisje,  o.     )  FiUette,  jeune  fiUe;  ser^ 
Meisken,  o.  f    vante,  f. 
Meissen,  o.  Zie  Meid. 
eissen,  o.  Misnie  (cercle  du  royaume 

de  Saxe) ,  f. 
Meitak,  m.  Mai^m, 
Meityd,  m.  Mois  de  mai,  printemps  ^ 

m. 
Meiveld ,  o.  Champ  de  mai,  m. 

Melaetsch,  b.  n.  Lépreux,  ladre. 
Melaetschheid ,  v.  Lèpre ;  ladrerie,  f. 
Melaetschhuis,  o.  Léproserie,  f. 
^Melaniet.  m.  Mélanite,  f. 
Melde ,  v.  Arroche  (plante),  f. 
Melden ,  b.  w  Menlionner ;  porter ;  con- 

tenir;  mander;  apprendre;  publier; 

annoncer ;  célébrer ;  louer, 
Meldenswaerdig ,  b.  n.ïDigned'êlrera- 
Meldensweerd ,  b.  n.     >  conté,  qui  mé- 
Meldensweerdig,  b.  n.)  rite  qu'on  en 

fasse  menlion. 
Melding,  V.  Menlion,  f.;  avis,  m. 
Melen ,  onv.  b.  n.  De  farine. 
Melig ,  b.  n.  Farineux ;  farinacé. 
Melis ,  ▼.  Zie  Melisse. 
Melisse,  v.  Mélisse,  citronneUe  (plante), 

Melissenblad  ,    o.  FeuiUe  de  mélisse , 

Melissenkruid,  o.  Zie  Melisse. 
Blelizo en,  o.  DyssenUrie,  f. 


Melizoenkruid,  o.  Aunéé  (herbe),  f. 
Melk,  V.  Laü,  m.  ^  ^» 

Melkachtig,  b.  n.  Laiteux ;  iacté. 
Melkachtigheid,  v.  Lactescence,  f. 
Meikader,  v.  f^eine  lactée,  f. 
Melkaenvoerend,  b.  n.  Laclifère. 
Melkbaerd,  m.  Poil  foUet,  duvet ;  btanc- 

bec^m. 
Melkbeschryver,  m.  Galactographe^  m 
Melkbeschryving ,  v.  GalactographU , 

Melkboer,  m.  Lailier,  m. 
Melkboerin,  v.  Laitiére,  f. 
Melkdistel,  v.  Chardon- Marie,  m. 
Melkdrinker,  m.  Lactipole,  m. 
Melkdrinkster,  v.  Laclipole,  f. 
Melkëetster,  v.  Gaiactophage,  f. 
Melk6mer,  m.  Seauau  lail\  m. 
Melken,  b.  w.  Traire, 
Melker,  m.  Celui  qui  trait  (les  vachesj ; 

vacher;  poisson  lailé,  m. 
Melkery,  v.  Laiterie,  f. 
Melkëtend,  b.  n.  Lacliphage. 
Melkëter,  m.  Lacliphage,  m. 
Melkfontein,  v.  Sourcede  laU,  f. 
Melkgeld,  o.  Prix  du  lait,  m. 
Melkgevend,  b.  n.  Laclifique, 
Melkhaer,  o.  Poil  joUel,  duvet,  m. 
Melkhair,  o.  Zie  Melkhaer. 
Melkhoudend,  b.  n.  Laclifère, 
Melkhuis,  o.  Laiterie,  f. 
Melkig,  b.  n.  Laiteux. 
Melkkaes,  m.  en  v.  Frotnage  de  UUl,  m. 
Melkkalf,  o.  Veaudelait,m, 
Melkkan,  v.  Pot  au  lait,  m. 
Melkkarn,  v.  Zie  Melkkern. 
Melkkelder,  m.  Cave  au  lait,  f. 
Melkkern,  v.  Baratte,  f. 
Melkkoe,  v.  Fache  è  lait,  f. 
Melkkom,  v.  Écuelle  au  lait,  f. 
Melkkoorts,  t.  Fièvrede  lait,  f. 
Melkkost,  m.  Laitage,  m, 
Melkkruid,  o.  LaUeron ;  glaux ,    xn., 

tierbe  au  lait,  f. 
Melkkruik,  v.  Cructie  au  lait,  f. 
Melkkuer,  v.  Galactoposie,  f. 
Melklam,  o.  Jgneau  de  lait,  m. 
Melkleidend,  b.  n.  Galactophore. 
Melkmaet,  v.  Mesure  d  tait,  f. 
Melkmarkt,  v.  Marché  au  lait,  m, 
Melkmeid,  v.  Laitiére,  f. 
Melkmeisje,  o.     \  r^...i^  ^ 
Melkmeisken,  o.  f  ^^^^^e,  f. 
Melkmerkt,  v.  Marché  au  lait,m. 
Melkmeter,  m.  Lactomètre,  m. 
Melkmuil,  m.  Blanc-bec^  m. 


Digitized  by 


Google 


MEM 


MEx\ 


371 


Melknap,  m.  ^  v.  Jatte  h  lait,  f. 
Melkpap,  v.  Bouitlie  au  tait,  f. 
Melkplaets,  v.  Laüerie^  f. 
Melkpot,  m.  Pot  au  lait,  m. 
Melkroom,  m.  Crème,  f. 
Melkrunsel,  o.  Présure,  f. 
Melksap,  o.  Suc  laüeux^  m. 
MelksapbeBchryver,  m.  Galactographe, 

m. 
Melksapbeschryving  ,    v.  Gatactogra- 

phie,  f. 
Melksoep,  v.  Soupe  au  lait,  f. 
Melkspinde,  v.  Laiterie,  f. 
Melkspys,  v.  Laitage,  m. 
Melksteen,  m.  GalactUe  (pierre),  f. 
Melktanden,  m.  mv.  Dents  de  taity  f. 

pi. 
Melktoert,  ▼.  Frangipane,  f. 
Melkvat,  o.  Baste,  f.  — en.  Vaisseaux 

gatactophores,  m.  pi. 
Melkverkooper,  m.  Laitier,  m. 
Melkverkoopster,  v.  Laitière,  f. 
Melkverwekkend,  b.  n.  >  i^«/^^,^#.^^^ 
Melkvoerend,b  L        \  Galactophore. 
Melkvrouw,  v  Laitière,  f. 
Melkweg,  ro.  Foie  tactée  (astr.),  f. 
Melk  wei,  v.  Petit-lait,  m. 
Melkwit,  b.  n.  Btanc  comme  tait,  — ,  o. 
^  Blanc  de  tait,  m. 
Melk  wording,  v.  Gatactose  (méd.),  f. 
Melkwyf,  o.  Zie  Melkvrouw. 
Melkzeef,  v.  Coutoir,  m. 
Melkzouten,  o.  mv.  Gatactes^  m,  pi. 
Melkzuer,  o.  Jcide  lactique,  m. 
Melkzniger,  m.  Galactophore ^  m. 
*Melody,  v.  Melodie^  f. 
Meloen,  m.  en  v.  MeUm.  m. 
Meloenbak,  m. )   Melonnière,  couche  A 
Meloenbed,  o.  )     inelons^  f. 
Meloendistel  ,   v.^  Mélocacte  (plante) , 

m. 
Meloenglas,  o.  Clocke  d  metom,  f. 
Meloenkem,  v.  Graine  de  melon,  f. 
Meloenklok,  v.  Ctoche  A  metons^  f. 
Meloenrib,  tt.  Cöte  de  melon,  f. 

MllShf-f  ^-^'^^ '^ '-"'«•  ^- 
Meloenveld,  o.  Melonnière,  f. 
Meloenverkooper,  m.  Meloiinier,  m. 
Meloenzaed,  o.  Graine  ou  semence  de 

metons,  f. 
Meltbak,  m.  Germoir^  m. 
Mem,  V.  Mère;  nourrice^  f.;  sein,  m.; 

mametie,  f. 
Memelig,  b.  n.  Plein  de  miles, 
Memmetjeskruid,  o.  Chèvrefe uitte,  m. 


♦Memoriael,  o.  Mémorlat,  m. 
*Memorie,  v.  Mémoire,  f. 
Memorieboekje,  o.      i  Tablettes,  f.  pi.; 
Memorieboeksken,  o.  f     agenda;  calC" 

pin,  m. 
Men,  onbep.  voornw.  On.Con,  —  zefft. 

On  dit. 
Mengbaer,  b.  n.  Miscible, 
Mengbaerheid,  v.  Miscibitité^  f. 
Mengel,  o.  Bouteilte,  f. 
Mengeldichten,  o.  mv.  Mélanges  de  poe- 

sies,  m.  pi. 
Mengeldrom,  m.  Amas ,  assemblage, 

m. 
Mengelen,  b.  w.  Mêler ;  mélanger. 
Mengelery,  v.  Mélange,  ambigu,  m. 
Mengeling,  v.  Mélange;  alliage,  m.; 

nuance,  f. 
Mengelklomp,  m.  Cluws,  m. 
Mengelmael,  o.  Ambigu  (repas),  m. 
Mengelmaeltyd,  m.  en  v.  Zie  Mengel- 
mael. 
Mengelmoes,  o.  Mélange,  m.;  rapsodie, 

f.;  gatimatias ;  pot  pourri.  m. 
Mengelschriften,  o.  mv.  Mélanges^  mis- 

cellanées,  m.  pi. 
Mengelstof,  v.  Mélange,  m. 
Mengelwerk,  o.  Miscellanées,  m.  pi. 
Mengen,  b,  w.  Mêler;  mélanger;  dé- 

tayer.  --,  o.  w.  Se  mêler. 
Menging,  v.  Mixtion,  f.;  mélange,  m. 
Mengsel ,  o.  Composition ,  f. ;  mélange ; 

composé;  ambigu,  m. 
Menie,  v.  Minium,  m. 
Menig,  b.  n.  Ptusieurs ;  divers ;  quan- 

tité,  maint.  —en,  —een.  Ptusieurs , 

beaucoup  de  gens. 
Menigerhande,  onv.  b.  n. )  De  ptusieurs 
Menigerlei,  onv.  b.  n.      )     espèces;de 

différentes  sortes, 
Menigmael,  byw.  Ptusieurs  fois,  sou- 
vent. Zoo  — .  Tant  de  fois ,  si  souvent. 
Menigreis,  byw.  Zie  Menigmael. 
Menigte,  v.  Quantité;  muUitude ;  foute; 

abondance,  f.;  grand  nombre,  m. 
Menigvoud,  o.   Multiple;  3«  esiomac , 

m. 
Menigvuldig,  b.  n.  Abondant ;  divers ; 

nombreux.  — ,  byw.  Zie  Menigvul- 

diglyk. 
Menigvuldigheid,  v.  Abondance;  mul- 

tipticHé^  f.;  grand  nombre,  m.\  diver- 

sité,t. 
Menigvuldiglyk,  byw.  Abandamment ; 

beaucoup. 
Menigwerfjbyw.  Zie  Menigmael. 


Digitized  by 


Google 


S72 


MEN 


Menizoen,  o.  Dyssenterie,  f. 
Meuizoenkruid,  o.  Junée,  f.;  gnapnaie, 

öwflp/wi/tMm  (plante),  m. 
Mennen,  b.  w.  Mener ;  condutre  (des 

chevauXfCtcO' 
Menner,  m.  Conducteur,  m. 
Mennoniet,  m.  Mennonüe  (sectalre) , 

m.  „ 

Mensch,  m.  en  o.  Bomme ,  m.;  per- 

sonne,  f.  — ,  o.  Femme,  f, 
MenschbescbryTer ,  m.  Jnthropogra- 

phe,  m.  ^  ^^ 

Menscbbeschryving,  v.  Anthropogra- 

phie,t  ^        ^        . 

Menschdom,  o.  Genre  humain,  m. 
Menscbelyk.  b.  n.  Humain;  imparfait, 

— ,  byw.  HumainemeiU;  imparfaite- 

ment.  _ 

Menschelykbeid,  v.  Humanité;  nature 

humaine^  f. 
Menschenbloed,  o.  Sang  humain,  m. 
Menscbendeugd  ,  t.  FeriM  humaxne , 

Menscbendlef,  m.  Ravisseur  Whommes, 

Menscbenëtend,  b.  n.  Anthropopliage, 
Menscbenëter,  m.  Anthropopnage,  m. 
Menschenëting,  v.  Anthropophagie,  f. 
Menscbengealacht,  o.  Génération,  f. 
Men8chenhaet,m.  MisanthropieJ. 
Menschenhart,  o.  C(BMr  humain,  m. 
Mensclienhatend,  b.  n.  Misanthrope, 
Menscbenhater,  m.  Misanthrove,  m. 
Menschenbeil,  o.  Sa/wt  rfe*  hommes  ^ 

m. 
Menscbenbert,  o.  Cosur  humain^  m, 
Menscbenkennis  ,  v.  Connaissance  de 

Chomme,  f.  ^         ,        „. 

Menscbenklasse,  v.  CasU;  classe  d  hom- 

Menscbênliefde;  Y.)Philanthropi^,  hu- 
Menscbenmin,  v.    }    manité,  f. 
Menscbenminnaer  ,  m.  Philanthrope  , 

m. 
Menscbenmoorder,  m.  Homicide;  meur- 

trier,  m. 
Menschenroof,  m.  Rapt,  enlèvement , 

m. 
Menscbenscbuw.  b.  n.  Misanthrope. 
Menscbenscbu'wbeid,  t.  Misanthropie^ 

Menscbenstein,^.  Foix  humaine,  f. 
Menschenvieesch,  o.  Chair  humaine , 

Menscbenvormiff,  b.  n.  Anthropofor- 
we. 


M£R 

Menscbenyrees,  v.  Anthropophobie,  f. 

Menschenvreetster.v.  Ogresse^U 

Menschen vreter,  m.  Ogre,  m. 

Menacbenvriend,  m.  PhiUmthrope^  m. 

Menscbheid,  t.  Humanüé ;  espèce  hu- 
maine, f. 

Menscbje,  o.  Bout  d*homme,  naaot^  m. 

Men8cbkunde,v.  Connaw^ance  de  fhatn- 
me ;  anthropologie,  f. 

Menschkundig,  b.  n.  ftui  connaU  les 
hommes ;  arUhropologique. 

Menscbleer»  v.  Anthropologie,  f. 

Menscblievend,  b.  n.  PHitanthropiqve. 

Menscblievendbeid ,  v.  PhiUinthropie, 
f.  .     ^ 

Menscbontleding,  v.  AndroUmie,  f. 

Menscbpeerd,  o.  Centaure.  m, 

Menscbscbuwend,  b.  n.  Misanthrope, 

Mensebstier,  m.  Minotaure,  m. 

Meuscbvormig,  b.  n.  Zie  Meuscben- 
vormig. 

Menschwording,  v.  Jncarnation^  f. 

Mentz,  o.  Mayence  (ville),  f. 

Menuet,  m.  Menuet  (danse),  m. 

Mep,  m.  Coup  imprevu,  m. 

Meppen,  b.  w.  Donner  un  coup  &  Vim- 
provisie. 

Merel,  v.  Merle,  m. 

Merg,  o.  Mdttle;  substance;  énergie, 

Mergachtig,  b.  n.  Moetleux;  niéduUai' 

re. 
Mergbeen,  o.  Os  moeUeux^  m. 
Mergel,  m.Mame,t. 
Mergelacbtf g,  b .  n.  Mameux. 
Mergelaerde,  v.  Terre  mameuse,  f. 
Mergelen,  b.  w.  Mamer. 
Mergelgraver,  m.  Mameron,  m. 
Mergelgroef,  t.  Mamière,  f. 
Mergeling,  v.  Mamage,  m. 
Mergelkuil,  m.  Mamière,  f. 
Mergelsteen,  m.  Calp,  m. 
Mergen,  byw.  Zie  Morgen. 
Merglepel,  m.  Tire-moeile,  m. 
Mergpyp,  ▼.  Canal  méduUaire,  m. 
Mergtrekker,  m.  Zie  Merglepel. 
Mergvol,  b.  n.  Moetleux ;  éncrgique. 
Meridiaen,  pa.  Méridien,  m. 
Meringel,  v.  Meringue  (pfttisserie),  f. 
Merk,  o.  Marque,  f.;  signe,  m. 
Merkaton,  v.  Pêche,  f. 
Merkbaer,  b.  n.  Sensitle,  apercevable* 

Zie  Merkelyk. 
Merkelyk,  b.  n! Remarquable ;  cansidé», 

rable ;  évident.  — ,  byw.  Considérabtt^ 

ment;beaucoup. 


Digitized  by 


Google 


MES 


MET 


373 


MerkeD,  b,  w.  Marquer;  noter;  numero- 
ter.  — ,  b.  en  o.  w.  Apercevoir;  retnar- 
quer;  sentir;  observer;  faire  attent 
tiond. 

Merker,  m.  Marqueur,  m. 

Merking,  v.  Marque,  f. 

Merkletter,  v.  Lettre  caractéristique ;  si" 
gnature  (impr.),  f. 

Merkmael,  o.  Zie  Merkteeken. 

Merkpoel,  m.  Bome,  limite,  f. 

MerkregeJ,  m.  Apfwrisme,  m.;  maxime^ 

Merksteen,  m.  Bame  de  pierre^  f. 
Merkstok,  m.  Jalon^  m. 
Merkt,  enz.  Zie  Markt,  enz. 
Merkteek^en,  o.  Marque^  f.;  earactère; 


.Merkwaerdig,  b.  n.  )     Remarqtiable  ; 
Merkweer-**-  ^  ~     >    ^ -.-... 
dérabU, 


•,b.n.  ) 
,b.n.  f 


notable;  consi- 

Mefkyzer,  o.  Fer  &  marquer,  m.;  rouan- 

«,  f. 
Merle.  t.  Zie  Meerie. 
Merlin,  m.  Zie  Merlyn. 
Merloen^  y.JJerton  (fortif.),  m. 
Merlyn,  m,ÉmerlHon  foiseau),  m. 
Merrie ,  t.  )    Jument ;  cavale , 

Merriepoerd,  o.    j       f., 
fcrsch,  V.  Prairie,  f.;  marais^  m. 
Mert,  V.  Zie  Markt. 
Mes,  o.  Couteau ;  rasoir^  xn. 
Meshecht ,  m.    Manche  de  couteau , 

m. 
Metheft,  o.  Zie  Meshecht. 

Meclemmer,  o.  en  m.  Lame  de  couteau » 

f. 
Mes8cheede,  t.  Solen  ( coqulllage ) , 

m. 
Messenhandel,  m.  Commerce  de  coutel- 

terie,m. 
Messenkoker,  m.  Etui  è  couteaux,  m.; 

eoutetière,  f. 
Messenkraem,  t.  en  o.  Coutetlerie^  f. 
Messenkramer,  m.  Coutelier^  m. 
Messenmaekster,  v.  Coutetière,  f. 
Messenmaker,  m.  Contetier,  m. 
Messenmakersambacht,  o.  i    Coutelte- 
Messenmakersstiel,  m.       ƒ  rie^  f.,  w^ 

Üer  de  eoutelier,  m. 
Messenmakerswerk ,  o.  CouteUerie ,  f. ; 

ouvrage  de  eoutelier,  m. 
Mewcnmakerswinkel ,  ra.  Coutetlerit; 

boutique  de  couteUer,  f. 
Metsenmakery,  ▼.  CauteUeriCy  f. 


Messenslyper,  m.  Émouleur,  m. 
Messenverkooper,  m.  Coutelier,  m. 
Messenverkoopster,  v.  Couteliére,  f. 
Messenwinkel,  m.  Coutellerie,  f. 
Messias,  m.  MessiCy  m. 
Messing,  v.  Laiton,  m,;  languette,  f. 
Mest,  m.  Fumier;  etigrais,  m. ;  fiente , 

Mostaarde,  v.  Terreau,  m. 
Mestbed,  o.  Couche  de  fumier,  f. 
Mestbeest,  o.  en  v.  Béte  qu*  on  engraisse^f, 
Mestdier,  o.  Zie  Mestbeest. 
Mesten,  b.  w.  Engraisser;  fumer;  empd- 
ter;  Óter  te  fumier,  — • ,  o.  w.  Fienter. 
Zich  — .  S* engraisser. 
Mester ,  m.  Celui  qui  engraisse ;  empd- 

teur^  m. 
Mestgaffel,  v.  FourcheA  fumier,  f. 
Mesthaek,  m.  Tvre-fUnt^  m. 
Mesthoen,  o.  Poularde,  f. 
Mesthoop ,  m.  Fumier;  tas  de  fumier, 

m. 
Mesting ,  y.  Engraissement ;  engraissa- 

ge,m. 
Mestingbrood  ,  o.  Pain  de  crelons  , 

m. 
Mestkalf ,  o.  Feau  qu'on  engraisse  , 

m. 
Mestkar,  v.      )  Ctiarrelte  A  fumier,  f. ; 
Mestkarre,  v.  f      tombereau ,  m. 
Mestkar  voerder,  m.  Tombelier,  m. 
Mestkever,  m.  Bouvier  [insecte],  m. 
Mestpiaets,  v.  Voirie,  f. 
Mestpoel,  m.  i  Fosse  d  fumier,  f.;  clou- 
Mestput,  m.  f      qu^,  m. 
Meststof,  V.  Engrais;  fumier,  m. 
Mestvaelt,  v.  Zte  Mesthoop. 
Mestverken,  o.  Cochon  qu'on  engraisse, 

m. 
Mestvoeder,  o.  )  p.,         . 
Mestvoer,  o.      J  ^^^^re,i. 
Mestvork,  v.  Zie  Mestgaffel. 
Mestwagen,  m.  Ctiarioi  d  fumier,  m. 
Mestwater,  o.  Eau  de  fumier,  f. 
Mesverkooper,  m.  Coutelier,  m. 
Mesverkoopster,  v.  CouteUère,  f. 
Meavormig,  b.  n.   CuUellaire,  cultri- 

forme. 
Meswetter,  m.  Émouleur,  m. 
Met,  voorz.  Avec;  de;  d;  par;  en.  — 
geweld.  Par  force.  —  haest.  En  hdle. 
—  vrede.  En  paix,  —  elkander.  £Vt- 
sembie. 
Met,  V.  Chévre,  f. 
Metael,  o.  Métal ;  bronze,  m. 
Metaelaerde,  v.  Minerai,  m. 


Digitized  by 


Google 


374 


MET 


MID 


Metaelbeschryving ,  v.  Méiaüographie , 

Metaelboorsel,  o.  AUésnre^  f. 
Metaeldeeg,  o.  en  m.  Purpurine,  f. 
Metael^ieter,  m.  Foncieur^  m, 
Metaelkloinp,  m.  Culot^  m. 
Metaelkunde,  v.  Metallurgie,  f. 
Metaelkundig,  b.  n.  MélaUurgique, 
Metaelkundige,  m.  Metallur giste,  m. 
Metaelloutering,v.C^wien/a/i(m(chim.), 

f. 
Metaelscheer,  v.  Cisailles,  f.  pi.,  cou- 

poir,  m. 
Metaelscheider,  m.  Jffifieur,  m. 
Metaelschuim,  o.  Ckiasse.scorie,  f. 
Metaelschuimmaking,  v.  Scorification, 

f. 
Metaelsmeltery,  v.  Fonderie,  f. 
Metaelsnydep,  m.  Chalcographe,  m. 
Metaelsnykunst,  V.  Chalcographie  (art), 

Metaelvergulder,  m.  Doreur  sur  mé- 
taux^  m. 

Metaelverwig.  b.  n.  Bronzé. 

"Met&éizuiyenng.Y. Cémentation(c]i\m.)y 
f. 

Metalen,  onv.  b.  n.  De  métal,  de  bronze^ 
métallique.  •—  beeld.  Statue  de  bronze. 

Meteen ,  by  w.  En  même  temps ;  ensem- 
ble ;  d'abord ;  tont  d*un  coup. 

Meten,  b.  w.  Mesurer. 

Meter,  m.  Mesureur;  arpenteur;  mètre  , 
m. 

Meter,  v.  Marraine,  commére^  f. 

Metgezel,  enz.  Zie  Medegezel,  enz. 

*Methodiek,  b.  n.  \  mtJth^Hin.i^ 

^Methodisch,  b.  n,\^^^^<^m^' 

^Methodist,  m.  Méthodiste,  m. 

Meting,  v.  Mesurage,  m. ;  dimension , 

*Metriek,  b.  n.  Métrique, 
Metriekstelsel ,  o.  Système  métrique, 

m. 
♦Metrisch,  b.  n.  Métrique. 
Metselaer,  m.  MoQon,  m. 
Metselaersbaes,  m.  Mattre  mofon^  m. 
Metselaersbak ,  m.  Juge  de  moQon , 

Metsel apy,v.  Maconnerie,  f. 
Metseldeeg,  o. enm.  Impastationy  f. 
Metselen,  b.  w.  Mofotiner, 
Metselery,  v.  Zie  Metselary. 
Metselhamer,  m.  Grelet^  m. 
Metselkalk,  m.  Mortier,  m. 
Metselsteen ,  m.  IHerre  ou  brique  &  bd- 
tir,  f. 


Metselwerk ,  o.  Mofonnerie ,  f.;  macon- 

nage,  m. 
Metsen,  b.  w.  Zie  Metselen. 
Metser,  m.  Mofon,  m. 
Metsersbaer,  v.  Bourriquet,  m, 
Metsersbaes,  m.  MaUre  YnaQon,xn, 
Metsersbak,  m.  Auge  de  moQon,  f. 
Metsersberrie,  v.  Zie  Metsersbaer. 
Metsersdiender,  m.  Manamvre,  m. 
Metsershamer,  m.  Grelet,  m. 
Metsery,  v.  MoQonnerie^  f.;  moQonnage, 

m. 
Mette,  V.  Chèvre.  f. 
Metten,  v.  mv.  Matines,  f. 
Mettenboek ,   o.  en  m.  Matutinaire , 

m. 
Mettentyd,  m.  Temps  des  matines,  m. 
Metworst ,  v.  AndouiUe ,  mortadeUe  ,  f. 
*Meubel,  o.  Meubte ;  mobilier^  m. 
♦Meubelen,  b.  w.  Meubler. 
♦Meubel kamer,  v.  Garde-meuble^  m. 
♦Meubelpapier  ,    o.    Papier  -  tenture  , 

m. 
♦Meubleren,  b.  w.  Meubler. 
Meug,  V.  Appétit ;  gout,  m.  Tegen  heug 

en  — .  A  contre-cmur ;  malgré  soi* 
Meugelyk,  b.  n.  Zie  Smakelyk. 
Meuken,  b.  w.  Amollir.  — ,  o.  w.  Milon- 

ner;  s^amoUir. 
Meulder,  enz.  Zie  Molenaer,  enz. 
Meulen,  enz.  Zie  Molen,  enz. 
Meuzelaer,  m.  Mangeur  de  friandises , 

m. 
Meuzelen,  o.  w.  Manger  des  friandises ; 

salir. 
Mevrouw,  v.  Madame^  f. 
Mexico,  o.  Mexique^  m. 
Mexikaen,  m.  Mexicain,  m. 
Mexikaensch,  b.  n.  Mexicain, 
Mexiko,  o.  Mexique,  m. 
Miauw,  o.  Miaulement,  m. 
Miauwen,  o.  w.  Miauler, 
Middag,  m.  Midi,  m.  Op  den  — ,  te  — » 

'a  — s.  A  midi.  Voor  den  — .  Avant 

midi.  Naden—.  Après  midi.  Op  kla- 
ren — .  En  plein  midi. 
Middagcirkel,  m.  Zie  Middagkring'. 
Middageten,  o.  Diné,  diner ^  m. 
Middageter,  m.  Dineur,  m. 
Middagklaer,  b.  n.  Clair  comme  Ie  jour, 

évident.  — ,  byw.  Évidemment, 
Middagkring,  m.  Méridien,  m. 
Middaglyn,  v.  Méridien^  m. 
Middagmael,  o.  )  Diné,  diner ^ 

Middagmaeltyd,  m.  en  v.  f      m. 
Middagmalen,  o.  w.  Diner. 


Digitized  by 


Google 


MID 

Middagnist,  v.  Zie  Middag^slaep. 
Hidda^laep,  m.  )  Méridienne,  sieslCy 
lliddagslaepje,  o.)     f. 
Middagsontbyt,  o.  en  m.  Déjeuner-dt- 

ner,  m. 
Middel,  t.  Milieu  du  corpSy  m.,  ceintu- 

re,t. 
Middel,  o.  enm.  Moyen;  expediënt ;  vé- 

hicute,  m.;  voie,  f.;  remede;  milieu^ 

m.  —en.  Biens,  moyens,  m.  pi. 
Middel,  b.  n.  Quiestau  milieu,  central, 

— ,  byw.  Au  milieu. 
Middelaer,  m.  Médiateur ;  arbitre,  m. 
Middelaersambt,  o. )  Médiation ;  entre- 
Middelaerschap,  o.  ƒ    mise^  f. 
Middelaerster,  v.  )   Médiatrice ;  conci- 
Middelares,  v.       )     liatrice,  f. 
Middelbaer,  b.  n.  Médiocre;  moyen;  mé- 

diat.  — ,  byw.  Zie  Middel baerlyk. 
Middelbaerheid,  v.  Zie  Middelmaet. 
Middelbaerlyk  ,    byw.   Médiocremenl ; 

médialement. 
Middeldarmvlies ,  o.  Mésentère  (skUHt), 

m. 
Middeleeuwen,  v.  mv.  Moyen dge,  m. 
Middeleeuwsch ,  b.  n.  Du  moyen  dge. 
Middelen,  b.  w.  Accommoder ;  accor- 

der. 
Middelep, m.  Zie  Middelaer. 
Middelertyd ,  by  w.  )  Cependant;  sur  ces 
Middelerwyl ,  byw. )    entrefaites;  en  at- 

tendant. 
Middelgang,  m.  Entrepas  (man.),  m. 
Middelgrachtje  ,    o.    Cunette ,  cuvette 

(fortif.),  f. 
Middelhand,  v.  Métacarpe  (anat.),  m. 
Middeling,  v.  Médiation;  entremise,  f. 
Middeljaer ,  o.  Année  moyenne,  f. 
Middelkennis,  v.  Science  médiate,  f. 
Middellandsch,  b.  n.  Mediterrane, 
Middellinie,  v.  Zie  Middellyn. 
MiddellooR,  b.  n.  ImmédiaL  — ,  byw. 

ImmédiatemenL 
Middellooslyk,  byw.  Immédlatement. 
Middellyf ,  o.  Milieu  du  corps,  m.;  cein- 

ture,  f. 
Middellyk,  b.  n.  Médiat,  — .  byw.  Mé- 

duUement, 
Middellyn,  v.  Diamètre ;  équateur,  m. 
Middellynig,  b.  n.  Diamétral. 
Middelmaet,  v.  Milieu,  m.;  médiocrité. 

Middelmatig,  b.  n.  Médiocre.  — ,  byw, 

Medioorement, 
Middelmatigheid,  y.Médiocrité,  f. 
MiddelmAtiglyk,  byw.  MédiocremenL 


MID 


37Ö 


Middelmeester,  m.  Maitre  en  second : 

médiateur,  m. 
Middelmuer ,  m.  Mur  mitoyen,  m. 
Middelpad,  o.  Sentier  du  milieu,  m. 
Middelpunt,  o.  Centre;  point  central, 

m. 

Middelpuntig,b.  n.  Central. 

Middelpuntschuwend ,  b.  n.  Centri- 
füüe. 

Middelpuntsleer,  V.  Centroscopie,  f. 

Middelpuntsvuer,  o.  Feu  central,  m.     • 

Middelpunttrekkend,  b.  n.  Centripête. 

Middelriem ,  m.  Surfaix,  m. 

Middelrif ,  o.  Diaphragme  (anat.),  m. 

Middelschot,  o.  Cloison,f.]  médiastin; 
diaphragme  (anat.),  m. 

Middelslach ,  o.  Moyenne  sorte,  f. 

Middelslot,  o.  Zie  Middelschot. 

Middelsoort,  y.  Zie  Middelslach. 

Middelstaet,m.   )  État  moyen,  m.;  mé- 

Middelstand,  m.  f     diocrité^  f. 

Middelste,  b.  n.  Qui  est  au  milieu,  cen- 
tral. —  vinger.  Medius^  doigt  du  mi- 
lieu, m. 

Middelstem ,  V.  Medium,  baryton  (mus.), 
m. 

Middeltint,  v.  Demi-UinU,  f. 

Middeltoon ,  m.  MédianU  (mus.),  f. 

Middelvinger,  m.  Doigt  du  milieu,  me- 
dius,  m. 

Middelvlies,  o.  Médiastin  (anat.),  m. 

Middelweg,  m.  Cfiemin  du  milieu ;  mi- 
lieu,  m. 

Middelzinnig,b.  n.  Ambigu^  équivoque, 
—,  byw.  Ambiaunient. 

Middelzinnigheid,  v.  AmbiguTté,  équi- 
voque, f. 

Middelzool,  v.  Dresse,  f. 

Midden,  o.  Milieu,  m.  — ,  byw.  Au  mi- 
lieu de. 

Middenafdeeling ,  v.  Section  centrale, 

Middenhoede ,  v.  Corps  de  bataille,  m. 
Middenpunt,  o.  Centre;  point  central, 

m. 
Middenpuntlg,  b.  n.  Central. 
Middentogt,  m.  Corps  de  bataille,  m. 
Middenvinger,  m.  Zie  Middelvinger. 
Middenvoet ,   m.    Métatarse    ( anat. ) , 

m. 
Middenvuer,  o.  Feu  central,  m. 
Middernacht,  m.  Minuit ,  m.  'S  — s.  A 

minuit. 
Middernachtsmaeltyd ,  m.  en  v.  Média^ 

noche,m. 
Midnacht,  m.  Minuit,  m. 


Digitized  by 


Google 


1 


376 


MIL 


MIN 


Midoogst,  m.  Milieu  de  la  moisson^  m.; 

mi-üoüt,  f. 
Midwinter,  m.  MiUeu  de  l'hiver,  m. 
Miede,  v.  Don,  présent,  m.;  nouvelle, 

f. 
Mier,  ▼.  Fourmi,  f. 
Miereneter,  m.  Fourmi-lion^  m. 
MierenneBt,  o.,  m.  eny.  Fourmilière, 

f. 
Mierensteen,  m.  Myrmécile  (pierre),  f. 

MieHk;wortel,m.|  ''^^^^  '^'^ 
Mierikwortel,  m.  )     M  sauvage.m. 
M ierwrat,  v.  Myrmécie  (verrue),  f. 
Miggelen,  onp.  w.  Bruiner. 
Mik,  V.  Fourche,  f.;  fourchet,  m.;  po- 

tence ;  houlette^  f.;  fanal,  m.  — ,  m.  en 

o.  Fisée,  f;  ^«f, m. 
Mika,  o.  Mica  (minéral),  m. 
Mikgat,  o.  Lumière  (math.).  f. 
Mikken,  b.  en  o.  w.  Fiser,  mirer;  cou' 

chermjoue. 
Mikking,  v.  Fisée,  f. 
Mikknop,  m.  Boutonde  mire,  m.;  mire, 

videre,  f. 
Mikpunt,  o.  Point  de  mire,  but,  m. 
Mikroskoop,  o.  Microscope,  m. 
Mikroskopisch,  b.  n.  Microscopique, 
Mikyzer,  o.  Zie  Mik  knop. 
Milaen,  o.  Milan  (ville). 
Milaensch,  b.  n.  Milanais. 
Milaneesch,  b.  n.  Milanais, 
Milanen,  o.  Milan  (ville). 
Milanezer,  m.  Milanais,  m. 
Mild,  b.  n.  Mou^  tmdre,  doux;  libéral, 

charüable.  —  ,  byw.  Libéralemtnt ; 

charitablement. 
Milddadig,  b.  n.  Généreux;  charitable. 

— ,  byw.  Zie  Milddadiglyk. 
Milddadigbeid,  v.  LibéraliU;  charitéy 

f. 
Milddadiglyk,  byw.  Libéralement;  cha- 

rilaötement. 
Milde,  Y.  Zie  Melde. 
Mildelyk,  byw.  Zie  Milddadiglyk. 
Milderen,  b.  w.  Adoucir,  alleger. 
Mildering,  v.  Adoucissement,  m. 
Mildheid,  v.  Zie  Milddadigheid. 
*Mllicie,  V.  MUiu,  f. 
^Miliciesoldaet,  m.  Milicien,  m. 
Millie.  V.  Mil,  miüeU  m. 
Milligramme,  v.  MilUgramme,  m. 
Milliliter,  m.  Millilitre,  m. 
Millimeter,  m.  Millimètre,  m. 
Millioen.  o.  Million,  m. 
Millioenbezitster,  v.  Millionnaire,  f. 


Millioenbezifcter,  m,  Millionnaire,  m, 
Millioenste,  b.  n.  MiUioniéme, 
Milt,  T.  Rale ;  laite,  laitance,  f. 
Miltader,  v.  Feine  splénique,  f. 
Miltbeschryver,in.  Splénographe,  m. 
Miltbeschjpy ving,  v.  Splénograplüe^  f. 
Miltbreuk,  v.  SpénocèU  (chir.),  f. 
Milter,  m.  Poisson  laité,  m. 
Miltkruid,  o.  Scolopendre,  f.,  cétérach 

(plante),  m. 
Miltontleding,  v.  Splénotomie,  f. 
Miltontsteking,  v.  Splénile  iméd,),  f. 
Miltslagader,  v.  Artère  splénique,  f. 
Miltspier,  v.  Muscte  splénique,  splénius,. 

m. 
Miltziek,  b.  n.  Splénétique^  hypocotidrt. 
Miltziekte,  v.  )  Mal  de  rale,  m.,  ^plé- 
Miltzucht,  V.  f    nalgie,  hypocondrie, 

Miltzuchtig,  b.  n.  Zie  Miltziek. 
*Mimiek,  v.  Mimique  (art),  f. 
^Mimisch,  b.  n.  Mimique. 
Min,  V.  Amour;  Cupidim^  m.;  nourrice. 

Min,  b.  n.  en  byw.  Moins.  —  of  meer. 

Plus  OU  moins.  —  nochHneer.  Ni  plus 

ni  moins. 
Minachten,  b.  w.  Méseslimer,  déprécier^ 

mépriser, 
Minachter,  m.  Déprécialeur,  m. 
Minachting,  v.  Me'pris,  dédain,  m. 
Mi  nachtster,  v.  Déprédalrice,  f. 
Minder,  b.  n.  Moindre ;  inférieur,  ~, 

byw.  Moins. 
Minderbroeder,  m.  Minime,  m. 
Minderen,  b.  en  o.  w.  Diminuer. 
Minderheid,  v.  Minorité;  infériorUé, 

Mindering,  v.  Diminution,  f. 
Minderjarig,  b.  n.  Mineur. 
Minderjarigheid,  v.  Minorité,  f. 
Minerael,  o.  Minéral,  m.  — ,  b.  n.  Mine* 

rat. 
Mineraelkenner,  m.  Minéralo^iste^  xn. 
Mineraelkunde,  v.  Mineralogie^  f. 
Mineraelkundig,  b.  u.  Minéralogique. 
Minerael  water,  o.  Eau  minerale,  f. 
Mineralenryk,  o.  Règne  minéral,  m. 
^Mineralizeren,  b.  w.  Minéraliser. 
^Mineralizering,  ▼.  Minéralisalion,  f. 
^Mineraloog,  m.  Minéralogiste,  m. 
Mingel,  o.  Zte  Mengel. 
Mingenoot,  m.  en  r.  Amant,  m.;  aman^ 

te,  f. 
Mingod,  m.  Amour,  Cupidon^  m. 
Mingodes,  v.  Fénus,  f. 


Digitized  by 


Google 


MIN 


MIS 


577 


^Miniatuer,  v.  Minialure,  f. 
^Miniatuerachilder ,  m.  Miniaturisten 

m. 
Miniem,  m.  Minime,  récoUet,  m. 
Minister,  m.  Ministre^  m. 
^Ministerie,  o.  Ministère,  m. 
*Mini8teriSel,  b.  n.MinUtériel. 
♦MinisteriBelyk  ,    b^w.   Ministérielte' 

ment. 
Mink,  m.  Mutilation,  f. 
Minnaer,  m.  Amant ;  amateur,  m. 
Minnares,  v.  Amante,  maUresse,  f. 
Minnary,  v.  Amours,  f.  pi.;  amourette, 

MinnaryQe,  o.  Amourette,  f. 

Minne,  v.  Amour,  m.  In  der  —.  A  t*a- 

miable. 
Minne.  v.  Nourrice^  f. 
Minnebrand,  m.  Flamme,  f. 
Minnebrief,  m.  Billet  douXy  potitet^ 

m. 
Minnebroeder,  m.  1  Minime  ;  récollet , 
Minnebroér,  m.      f      m. 
Minnedicht,  o.  Poëme  érotique,  m. 
Minnedichter,  m.  Troubadotir,  m. 
Minnedol,  b.  n.  Érotomane, 
Minnedolheid,  v.  Erotomanie,  f. 
Minnedrank,  m.  Philtre,  m. 
Minnedrift ,  m.  en  t.  Zie  Minnebrand. 
Minnegloed,  m.  Feu  de  l*amour,  m. 
Minnegod,  m.  Zie  Mingod. 
Minnehandel,  m.  Galanterie,  amourette. 

f. 
Minnekind,  o.  Nourrisson^  m. 
Minnekunst,  v.  Art  d'aimer,  m. 
Minnelied,  o.  Chanson  érotique,  f. 
Minnelonk,  m.  Regard  amoureux,m. 
Minnelyk,  b.  n.  Atmable,  gracieux;  obti" 

aeant.  — ,  byw.  Gracieusement ;  aima- 

oUment, 
Minnelykheid  ,  v.  Amabilité ;  grdce  , 

Minnemoeder,  v.  Nourrice,  f. 
Minnen,  b.  w.  Aimer ; allaiter ;  faire  la 

courü. 
Minnend,  b.  n.  Aimant;  passionné, 
Minneuyd,  m.  Jalousie,  f. 
Minnenydig,  b.  n.  Jaloux. 
Minnepraet,  m.  »  Fleurettes ,  f. 

Mmnepraetjes,  o.  mv,  f      pi. 
Minnepyu,  v.  Peine  d*amour,  f. 
Minnery,  v.  Zie  Minnary. 
Minneschicht,  m.  Fléctie  de  Cupidon, 

Minneschuw,  b.  n.  Qui  craint,  qui  fuit 
tamour. 


Minnetael ,  v.  Langage  d*amour,  m. 
Minnetogt,  m.  Passion  de  Camour,  f. 
Minnevader,  m.  Père  nourricier,  m. 
Minneverzen,  o.  mv.  Fers  érotiques,. 

m.  pi. 
Minne vlaeg ,  ▼.   Transport  d'amour^ 

m. 
Minnevuer,  o.  Feu  de  t*amour,  m. 
Minnezaek,  v.  Zie  Minnehandel. 
Minnezang,  m.  Chnnson  érotique,  f. 
Minnezanger,  m.  Troubadour^  m. 
Mlnneziekte,  v.  i  Passion  amoureuse  y 
Minnezucht,  V.  f      f.,  délire  érotique, 

m. 
Minorca,  o.  Minorque  (tle),  f. 
Minotaurus,  m.  Minotaure,  m. 
Minst,  minste,  b.  n.  Moindre;  plus 

jeune.  — ,  byw.  Le  moins.  In  het  —e 

niet.  Nullement.  Ten  —e.  Au  moins , . 

du  moins. 
Minuet,  v.  Minute,  f. 
Minuetlyn,  v.  Ficelle,  f. 
Minute,  v.  Minute^  f. 
*Minuteren,  b.  w.  Minuter. 
Minverwekkend,  b.  n.  Aphrodisiaque. 
Minzaem ,  b.  n.  Aimable ,  gracieux.  —  ^ 

byw.  Zie  Mlnzaemlyk. 
Minzaemheid ,  v.  Amitié,  grdce ;  bonté , 

Minzaemlyk,  byw.  Gracieusement. 
Minziek,  b.  n.  Amoureux;  passionné. 

— ,  byw.  Amoureusement ;  passionné- 

ment. 
Minziekte,  v.  )  Passion  amoureuse,  f.r 
Minzucht,  v.   f      délire  érotique,  m. 
Mirabelpruim  ,  v.  Mirabelle  (prune) ,. 

f. 
Mirakel,  o.  Mtracle^prodige,  m. 
Mirakeldoener,  m.  Thaumaturge,  m. 
Mirre,  v.  Myrrhe,  f. 
Mirrensteen,  m.  Aromatite,  myrrhiniter 

f. 
Mirrewyn,  m.  Fin  myrrhé,  m. 
Mirt,  m.  Myrte  (arbrisseau),  m. 
Mirtachtig,  b.  n.  Myrtoïde. 
Mirtenblad,  o.  Feuilte  de  myrte,  f. 
Mirtenboom,  m.  Myrte,  m. 
Mirtenbosch,  o.  Bols  de  myrtes,  m. 
Mirtenkrans ,  m.  )   Couronne  de  myr- 
Mirtenkroon ,  v.     f     te,  f. 
Mirtensteen,  m.  Myrtillite,  f. 
Mirtentak,  m.  Branche  de  myrte,  f. 
Mirtenwyn,  m.  Fin  de  myrte,  m. 
Mirtgelyk,  b.  n.     )   Myrtoïde,  myHi^ 
Mirtvormig,  b.  n.  ƒ      forme. 
Mis,  V.  Messe;  foire :  faute^  f.  De  —  doen 


Digitized  by 


Google 


378 


MIS 


MIS 


o/" lezen.  Dire  la  messe.  De  —  dienen. 

Répondre,  servir  la  messe.  Hooge  — •. 

Grand*  messe.  Stille  — .  Basse  messe. 
Mis,  by w.  Dat  is  — .  Cela  a  manqué,  Gy 

zyt  — ,  gy  hebt  het  — .  Fous  vous 

trompez ;  vous  n*y  êles  pas. 
Misachten,  b.  w.  Mésestimer;  déprécier; 

mépriser. 
Misachting,  v.  Dépréciation^  f.;  mépriSy 

m. 
Misaerden,  o.  w.  Dégénérer, 
Misaerding,  v.  Dégénération^  f. 
Misbaer,  o.  Facarme,  m. 
Misbak ,  o.  Ce  qut  est  mal  cuit ;  avor- 

/on,  m. 
Misbakken,  b.  n.  Mal  cuit;  laid. 
Misbaren,  o.  w.  Crier;  avorter, 
Misbaring,  v.  Jvortemeut,  m. 
Misbedryf,  o.  Délit,  m. 
Misbegnp,  o.  Idéé  fausse,  f. 
Misbeuren,  o.  w.  Encourir  une  amende; 

pécher. 

Misboek,  o.  en  m.  Missel,  m. 
Misbrood,  o.  Hostie^  f. 
Misbruik,  o.  Abus,  m. 
Misbrüikelyk ,  b.  n.  Abusif.  — ,  by  w, 

Abusivement. 
Misbruiken,  b.  w.  Abuser ;  désiwnorer. 
Misbruiker,  m.  Jbuseur;  séducteur , 

m. 
Misbruiking,  v.  Zie  Misbruik. 
Misdadelyk ,  b.  n.  en  by w.  Zie  Misda- 
dig. 
Misdader,  m.  Criminel;  maltaiteur,  m. 
Misdadig,  b.  n.  Criminel ;coupab Ie.  — , 

byw.  CrimineUement. 
Misdadiger,  m.  Criminel ,  malfaiteur  ^ 

m. 
Misdadiglyk,  byw.  Criminellement. 
Misdaed,   v.    Forfait;  crime;   délü  ^ 

m. 
Misdanken  (zich),  wed.  w.  Se  dépiter; 

se  fdcher. 
Misdeelen,  b.  w.  Mal  distribuer;  mal 

partager. 
Misdienaer,  m.  Serveur ,  répondant  ^ 

m. 
Misdienen  ,  o.  w.  Déplaire;  ne  rendre 

aucun  service ;  offenser;  clwquer, 
Misdienst ,  m.  en  v.  Messe,  f. ,  office  di- 

vin;  mauvais  fefvice;  délit;  péc/ié, 

m. 
Misdoen,  b.  w.  Fairemalq.  c.  — ,  o.  w. 

Offenser;  cfioquer;  pécher;  manquer. 


Misdoopen,  b.  w.  Baptiser  mal;  domur 

un  faux  nem  è. 
Misdraeijen,  b.  w.  Toumer  mal  ou  è 

rebours. 
Misdragen,  b.  n.  Avorté. 
Misdragen,  o.  w.  Ne  pas  porter  de  fruits ; 

avorter. 
Misdraging,  v.  Avortement,  m. 
Misdragt,  v.  Avorton^  m. 
Misdragtig,  b.  n.  Qui  avorte;  stériU. 
Misdruk,  m.  Maculature;  bavochuret 

f. 
Misdrukken,  b.  w.  iVe  pas  tien  impri- 

mer;  bavocher. 
Misdryf,  o.  Crime^  forfait,  délit,  m. 
Misdry ven ,  b.  w.  Faire  mal ;  offemer ; 

choquer. 
Misduiden ,  b.  w.  Interpréler  ou  expli- 

quer  mal;  prendre  en  mauvaise  part. 
Misduiding,  v.  Fausse  ou  mauvaise  in- 

lerprélation,  f. 
Misduuken,  onp.  w.  SoupQonner. 
Miserieboom ,  m.  Lauréole  femelle  ,  f. . 

bois  gentil,  m. 
Miserieboomken ,  o.  Zie  Miserieboom. 
Misgaen ,  o.  w.  Ne  pas  se  rencontrer  en^ 

marchant ;  ne  pas  toucher  ou  altein^ 

dre ;  manquer. 
Misgebed,  o.  Collecte  (oraison),  f. 
Misgeboorte ,  t.    Avorton;    monstre , 

m. 
Misgelden,  b.  w.  Expier^  réparer. 
Misgeloof,  o.  Défiance,  f.;  soupQon  ^ 

m. 
Misgelooven  ,  enz.  Zie  Wantrouwen  , 

enz. 
Misgewaed,  o.  Dalmatiqu£,  f. 
Misgewas,  o.  Avorton^  m.;  mauvaise  ré\ 

colte,  f, 
Misgissen  ,  b.  w.  Malconjecturer.  Zid 

— .  Se  tromper. 
Misgissing,  v.  Méprise ;  erreur,  f. 
Misgooijen,  b.  w.  Manquer  enjetant. 
Misgreep,  v.  en  m.  Méprise;  bevtie^  f. 
Misgrypen,  o.  w.  Manquer  son  coup 

Zich  — .  Se  méprendre. 
Misgryping,  v.  Zie  Misgreep. 
Misgunnen,  b.  w.  Envier. 
Misgunner,  m.  Envieux,  m. 
Misgunst,  V.  Envie ;  jalousie,  f. 
Misgunstig,  b.  n.  Envieux  ;jaloux. 
Misgunstigheid,  v.  Zie  Misgunst. 
Mishagelyk,  b.  n.  Désagréable.  — ,  byw 

Désagréablement. 
Mishagen,  o.  w.  Déplaire. 
lUishagend,  b.  n.  Déptaisant. 


Digitized  by 


Google 


MIS 


MIS 


579 


Misha^ingr »  ▼•  Déplaisir;  désagrément , 
m. 

Mishakken,  b.  w.  Manquer  en  hachant, 
en  covpant, 

Mishandelen ,  b.  w.  MaltraÜer;  insul- 
ter. 

Mishandeling ,  t.  Mauvais  traitement; 
OU  trage  j  m. 

Mishanden,  onp.  w.  Nepos  venird,  pro- 
pos, gêner. 

Mishap,  m.  Coup  de  dent  manqué;  mal- 
heur, m. 

Misbappen,  o.  w.  Manquer. 

Mishebben,  o.  w.  Se  méprendre ;  com- 
mettre  une  faute, 

Mishonger,  m.  Malacie,  f. 

Mishooren,  o.  w.  Entendre  mal. 

Mishopen,  o.  w.  Désespérer, 

Mishouden,  b.  w.  Ne  pas  bien  tenir. 

Mishouwen ,  b.  w.  Manquer  en  portant 
un  coup. 

Mishonwing,  v.  Faux  coup,  m. 

Mishuwelyken,  o.  w.  Zie  Mishuwen. 

Mishuwen,  o.  w.  5e  mésallier, 

Mishuwing,  v.  Mésalliance,  f. 

Migjaer,  o.  Année  stérile^  f. 

Miskans,  v.  Mauvaise  chance,  f. 

Miskeek,  m.  Regard  trompeur,  m.;  vue 
erronée ;  erreur^  f. 

Miftkelk,  m.  Calice  (vase  sacré),  m. 

Miskennen,  b.  w.  MéconnaUre. 

Misklank ,  m.  Dissonance ;  cacophonie , 

Miskoopen  (zich),  wed.  w.  Acheter  irop 
cher;  faire  un  mauvais  marché. 

Miskraem  ,  v.  Fausse  couche »  f. ;  avor- 
tement,  m. 

Miskramen,  o.  w.  Faire  une  fausse  cou- 
che ;  avorter. 

Miskrediet,  o.  Discrédit,  m. 

Miskwaem,  o.  Malheur,  maly  m. 

Miakyken,  o.  en  wed.  w.  Se  tromperen 
regardant. 

Misleggen,  b.  w.  Déplacer;  égarer. 

Misleiden ,  b.  w.  Abuser;  tromper ;  sé^ 
duire. 

Misleider,  m.  Trompeur ;  séducteur  ^ 
m. 

Misleiding ,  v.  Tromperie ;  séduction  , 

Misleidster,  t.  Trompeuse;  séductrice , 

Mislezen,  b.  w.  Lire  mal.  Zich  — .  Se 

trompet  en  lisant. 
Misloonen,  b.  w.  Mal  récompenser. 
Mislooning,  v.  Jngratitude,  f. 


Misloopen ,  o.  w.  S*égarer  en  courant ; 

manquer  ou  passer  en  courant ;  ne  pas 

toucher, 
Mislooper,  m.  Asymplote  (géom.),  f. 
Mislniden,  o.  w.  Dtssoner;  être  disso- 

nant. 
Misluidend ,  b.  n.  Dissonant ;  malson- 

nant. 
Misluidendheid,  v.  Dissonance;  caco- 
phonie, f. 
Misluk,  o.  Malheur,  m. 
Mislukken  ,   o    w.   iVe   pas   réussir; 

éciwuer;  manquer. 
Mislukking,  v.  Insuccès,  m. 
Mismaeksel ,  o.  Malfa^on ,  f. ;  avorton , 

m. 
Mismaekt ,  b.  n.  Malfait ;  conlrefait ; 

difforme;  laid, 
Mismaektelyk ,  byw.  Mal ;  de  travers ; 

d'une  maniere  difforme, 
Mismaektheid  ,  v.  Difformité ;  laideur; 

malfagon,  f. 
Mismaken ,    b.  w.   Déflgurer ;   enlai- 

dir;  difformer. 
Mismaking,  v.  Enlaidissement  ^  m.;  dé- 

Jonnation^  f. 
Mismas,  m.  Tripotage,  micmac,  m. 
Mismeten,  b.  w.  Mesurer  mal, 
Mismikken,  o.  w.  Fiser  mat. 
Mismoedig,  b.  n.  Découragé,  — ,  byw. 

Avec  abattement. 
}d\smoedigheïó,y.Découragemenl;abat' 

temen t,  m. 
Mismoediglyk ,    byw.    Avec   abatte- 
ment. 
Misnoegd,  b.  n.  Mécontent, 
Misnoegdheid,  v.  MécoiUenlement,  m. 
Misnoegen ,   o.  w.   Méconlenter;   dé- 

plaire. 
Misnoegen  (het),  o.  I  Mécontentement ; 
Misnoeging,  V.        f     déplaisir,  m. 
Misoordeelen,  o.  w.  Juger  mal, 
Mi&paeijen,  b.  w.  Méconlenter. 
Mispas,  m.  Faux  pas,  m.;  faule,  f. 
Mispel,  m.  en  v.  NèfU  (fruit),  f.    . 
Mispelaer,  m.  Néflier,  m. 
MispelbJoesem ,  m.  Fteur  de  néflier. 

Mispelboom,  m.  Néflier,  m. 
Mispikken  ,  o.  w.  Manquer  en  becque- 

tant,  en  piquant, 
Misprediken,  o.  w.  Prêcher  mal. 
Mispriester,  m.  Célébmnt,  m. 
Misprysbaer,  b.  n.  )    Bldmable  ;   con- 
Mispryselyk,  b.  n.  I      damnable ;  mé- 

prisablel 


Digitized  by 


Google 


380 


MIS 


Misprysster,  v.  Désapprotatrice,  f. 
Mispryzen ,  b.  w.  Bldmet;  condamner; 

mépriser;  critiquer, 
Mispryzer,  m.  DésapprobaUuTy  m. 
Mispryzing,  v.  Bldme;  mépris,  m.;  dés- 

approbation,  f. 
Hisraden ,  b.  w.  Deviner  mal ;  ne  pas 
.  deviner;  dissuader.  — ,  o.  w.  Donner 

un  mcuivais  conseil. 
Misrading,  v.  Mauvais  conseil^  m.;  rfi5- 

suasion,  f. 
Misraed,  m.  Mauvais  conseil,  m. 
Misramen  ,  o.  w.  Nepos  bien  viser;  ne 

pas  bien  atteindre  son  but. 
Misrekenen,  o.  w.  Mal  calculer.  Zich 

— .  Se  Iromper  dans  son  calcul ;  se  mé- 

compter. 
Misrekening",  v.  Mécomple;  désappointe- 

ment,  m. 
Mispollen ,  o.  w.  Manquer  en  roulant ; 

rouler  mal. 
Misrooijen,  b.  w.  Ne  pas  bien  regier; 

mal  aligner, 
Mispukken  ,  o.  w.  Tirer  mal.  — .,  b.  w. 

Défigui^eniirant, 
Missael,  m.  Missel,  m. 
Misschapen,  b.  n.  Difforme, 
Misschapenheid,  t.  Difformité,  f. 
Misschatten  ,  b.  w.  Ne  pas  bien  appré^ 

der  OU  évaluer. 
Misscheppen,  b.  w.  Mal  former;  déftgU" 

rer. 
Misscheppen,  o.  w.  Puiser  mal. 
Misschepsel ,  o.  Créature  difforme ^t.; 

monstre^  m. 
Misschien,  byw.  Peut-élre. 
Misschieten,  b.  w.  Manquer  en  ti» 

rant. 
Misschikken,  b.  w.  Déranger. 
Misschoppen,  b.  w.  Manquer,  ne  pas 

toucher. 
Misse,  V.  Zie  Mis,  ▼. 
Missediender,  m.  Serveur,  répondant^ 

m. 
Misselyk,  b.  n.  Laid ;  éiranpe  ;  surpre- 

nant ;  bizarre:  de  mauvatse  humeur  f 

faible ;  indisposé. 
Misselykheid,  v.  Laideur;  bizarrerie ; 

mauvaise  humeur ;  faiblesse ;  indispo- 

sUion.f. 
Missen,  b.  w.  Manquer  de ;  se  passer 

de ;  s*apercevoir  de  Cabsence  de ;  man- 
quer. — ,  o.  w.  Manquer.  Dat  kan  niet 

— .  Cela  ne  peut  manquer. 
Missieren,  b.  w.  Déparer. 
Missing,  v.  Insuccès^  m. 


MIS 

^Missionaris,  m.  Missionnaire^  m. 
Misslaen,  b.  w.  Manquer ;  ne  pas  tou- 
cher. — ,  o.  w.  Se  tromper;  mal  enton- 

ner ;  chanter  faux. 
Misslag,  m.  Coupmanqué,  m.;  foute; 

erreur;  bévue,  i. 
Missmyteuy  b.  en  o.  w.  Manquer  enje- 

tant. 
Missnede,  y.  Échappade  (grav.),  f. 
Misspreken,  o.  w.  Parter  mal.  Zich  — . 

Se  iromper  en  parlont. 
Misspringen,  o.  w.  Manquer  en  sou- 

tant. 
Misstaen,  o.  w.  Ne  pas  bien  olUr,  seair 

mal ;  messeoir. 
Missta],  m.  Défaut,  m.;  difformité^  f. 
Misst^Uig,  b.  n.  Zie  Misst«ltig. 
Misstalte,  y.  Défaut,  m.;  difformité,  f. 
Misstaltig,  b.  n.  Défigure' ;  difforme. 
Misstand,  m.  Dé  faut  ^  m.;  malfofon; 

mauvaise  grdce ;  inconvenance,  f. 
Misstap,  m.  Faux  pas,  m.;  foute,  bé- 

VUCy  (. 

Misstappen,  o.  w.  Faire  un  faux  pas. 
Missteken,  b.  en  o.  w.  Manquer  en  pi* 

quant. 
Misstellen,  b.  w.  Composer  mat;  dé- 
ranger. 
Misstelling,  v.  Erreur ;  foute,  f.;  obus, 

m. 
Missteltenis,  v.  Dérangement,  m. 
Misstooteu,  b.  w.  Manquer  en  pous» 

sant. 
Missturen,  b.  w.  Mal  diriger. 
Miss^ring,  t.  Mauvaise  direction,  f. 
Mist,  m.  Brouütard,  m.—.Zte  Mest. 
Mistachtig,  b.  n.  Nébuleux ;  brumeux. 
Mistamen,  onp.  w.  Ne  pas  convenir; 

être  indecent. 
Mistasten,  o.  w.  Manquer  ce  que  Con 

veut  saisir  ou  empoigner ;  se  mépren- 

dre. 
Mistasting,  ▼.  Méprise ;  erreur^  f. 
Mistelboom,  m.  Gtfi(plante),  m. 
Mistellen,  o.  w.  Compter  mat.  Zich  — . 

Se  mécompter. 
Misteiling,  ▼.  Mécompte,  m. 
Mistelplant,  v.  Gui  (plante),  m. 
Misten,  onp.  v.  Faire  du  bromUard. 

— ,  b.  w.  Zie  Mesten. 
Mistig,  b.  n.  Zie  Mistachtig. 
Mistmaend,  y.  Brumaire,  m. 
Mistoonen,  b.  w.  Montrer  mot. 
Mistred,  m.  )  Faux  pas,  m.\  broncHo- 
Mistrede,  y.  f    de,  f. 
Mistreden,  o«  w.  Faire  un  faux  pas; 


Digitized  by 


Google 


MIS 

broncher;  cmmneiire  une  fauU;  pé- 

cher;  manquer. 
Mistroost,  m.  Défaut  de  consolation , 

m. 
Mistroostelyk,  b.  n.  Zie  Mistroostig. 
Mistroosten,  b.  w.  DésoUr^  décourager. 
Mistroostig:,  b.  n.  Désoiéy  décourage. 
Mistroostigheid,  v.  Désolaiion,  f.;  dé- 

couragementy  m. 
Mistrouwen,  b.  w.  Se  méfier  de;  sus- 

pecter ;  soup^onner.  — ,  o.  w.  Se  inés- 

aUier. 
Mistrouwen  (het),  o.  Méfiance^  f.;  soup- 

f  on,  m. 
Mistrouwend,  b.  n.  )  lUéfiant,  défiant ; 
Mistrouwig,  b.  n.     f     soupQonneux. 
MistroQwigbeid,  v.  Méfiance,  f.;  soup- 

fon^  m. 
Mistrouwing,  v.  Mésalliance,  f. 
Misval,  m.  Fausse  couche,  f.;  avorte- 

ment,  m,  — ,  o.  Malheur ;  accident, 

m.;  faute,  f.;  mal;  péché,  m. 
Misvallen,  o.  w.  Manquer  en  tombant- 

ne  pas  bien  tirer  au  sort ;  échouer ;  de- 

plaire ;  avorter. 
Misvallig,  b.  n.  Déplaisant. 
Misvaren,  o.  w.  Prendre  une  fausse  rfi- 

rectian  en  naviguant,  etc*;  échouer; 
^vorier. 

Misvatten,  b.  w.  Ne  pas  bien  saisir. 
Misvatting,  v.  Méprise,  erreur,  f.;  mal- 

entendu,  m. 
Misverstand,  o.  Malentendu,  m.;  mé- 

prise ;  discorde,  f. 
Misverwen,  b.  w.  Teindre  mal. 
Misverwlg,  b.  n.  Mal  teint. 
Misvoeden,  b.  w.  Mal  nourrir. 
Misvoegen,  o.  w.  Zie  Mistamen. 
Misvormen,  b.  w.  Zie  Mismaken. 
Misvormig,  enz.  Zie  Mismaekt,  enz. 
Misvorming,  v.  EnlaidissemerU,  m.;  dé- 

formation.  f. 
Miswas,  o.  Zie  Misgewas.  ^ 

Miswassen ,  o.  w.  CroUre  ou  venir 

mal, 
Miswassen,  b.  n.  AboHif, 
Miswegen,  o.  w.  Mal  peser. 
Miswenden,  b.  w.  Mal  toumer;  mal 

virer  de  bord,  — ,  o.  w.  Ne  pas  reus- 

sir. 
Mlswerken,  b.  w.  Mal  travailler. 
Miswerpen,  b.  w.  Manquer  en  jelant ; 

avorter, 
Miswerping,  v.  Avortement,  m. 
Miswinnen,  b.  w.  Ne  pas  gagner;  per- 

dre. 


MOD 


581 


Miswyzen,  o.  w.  Montrermal;  varier 

(se  dit  de  Taiguille  aimantée). 
Miezaken,  b.  w.  Nier ;  renier ;  celer, 
Miszaker,  m.  Renieur,  m. 
Miszaking ,   v.  Désaveu ;  reniement , 

m. 
Miszegenen,  b.  w.  Malpartager;  reu- 

nir. 
Miszeggen,  o.  w.  S'exprimer  mal;  mé- 

dire.  Zich  — .  Se  méprendre ;  se  trom- 

per  en  parlant, 
Miszeilen,  o.  w.  Voguer  mal. 
Miszien,  b.  w.  Ne  pas  bien  voir  q  c.  — , 

o.  w.  Voir  mal.  Zich  — .  Se  tromper 

en  regardant, 
Miszitten,  o.  w.  S*asseoir  mal;  seoir 

mal. 
Mithridaet,  o.  Mithridate,  conlre-poi- 

son,  m. 
Mits,  voorz.  Moyennant;  d  cause  de; 

par.  — ,  voegw.  Pourvu  que,  a  con- 

diUon  que, 
Mitedat,  voegw.  Pourvu  que ;  au  mo- 
ment que. 
Mitsdien,  by w.  Ainsi ;  (f est  pourquoi ; 

indépendamment  (de) ;  d*aiUeurs,  — , 

voegw.  Parce  que,  puisque. 
Mitsgaders,  voegw.  Ainsi  que,  comme 

aussi, 
Modde,  V.  Maiitome,  f. 
Modden,  b.  w.  FouiHer  dans  la  boue. 
Modder,  m.  Boue,  fange,  f, 
Modderachtig,  b.  n.  Boueux,  fangeux. 
Modderen,  b.  w.  ,Débourber,  curer. 
Moddergoot,  v.  Egout,  m. 
Modderig,  b.  n.  Zie  Modderachtig. 
Modderkuil,  m.  Fondrière,  f.,  bourbier, 

m. 
Modderman,  m.  Cureur,  m, 
Moddermolen,  m.  Curemóle, m. 
Moddernet,  o.  Drague  (filet),  f. 
Modderplas,  m.  Mare,  fondrière,f. 
Modderpoel,  m.  Bourbier,  m.,  mare, 

Modderschop,  v.  Drague  (pelle),  f. 
Modderschuit,  v.  Dragueur ,   bateau 

dragueur,  m, 
Moddersloot,  v.  Fossé  bourbeux,  m., 

fondriére,  f. 
Mode,  V.  Mode;  faQon;  maniere,  f. 
Medegebruik,  o.  Costume,  m.;  mode,  f. 

Model,  o.  Modèle ;  plan ;  dessin,  m, 
Modena,  o.  Modène  (ville  et  duché  dl- 
talie). 


Digitized  by 


Google 


382 


MOE 


MOE 


1 


Hodenmaekster,  v.  ModisUy  f, 
Modenmaker,  m.  Modiste,  m. 
^odensch,  h.n.  en  byw.  J  la  mode. 
Modewinkel ,  m.  BouUque  de  modes  ^ 

f. 
Modezot,  m.  Zie  Modegek. 
Modezucht,  v.  Gout  pour  les  modes^  m. 
Modisch.  Zie  Modensch. 
^Moduleren,  b.  en  o.  w.  Moduler  (mus.). 
«Modus,  m.  Mode  (gramm.),  m. 
Mod,  b.  B.  Zie  Moede. 
Moed,  m.  Courage;  cwur,  m.;  dme;  va- 

leur;  espérance ;  vengeance,  f. 
Moede,  b.  n.  Las,  faligué;  dégoSUé, 
Moedeloos,  b.  n.  Découragé. 
Moedeloosheid,  v.  Découragemenl,  m. 
Moeder ,  v.  Mère ;  supérieure ;  matrice ; 

lie,  f. 
Moederader,  v.  Saphène  (veine),  f. 
Moedergom^'y.   Galbanum  (gomme), 

m. 
Moederhart,  o.  >  Cosur  maiernel ,  m.; 
Moederhert,  o.  )    tendresse  matemeUe, 

Moederkerk,  v.  ÉgUse  matrice^  f. 
Moederkruid ,  o.  Matricaire  (plan te], 

f. 
Moederkwael,  v.  Hysterie  (méd.),  f. 
Moederland,  o.  Mère  palrie;  metropolen 

Moederliefde,  v.  Amour  maternet,  m. 

Moederloos,  b.  n.  Qui  a  perdu  sa  mère; 
sans  mère. 

Moederlyk,  b.  n.  MatemeL  — ,  byw.  ÜTa- 
temellem^nt, 

Moedermaegd,  v.  La  Fierge^  f. 

Moedermelk,  v.  Lait  de  mère.  m. 

Moedermoord,  m.  en  v.  Matricide  (cri- 
me), m. 

Moedermoorder,  m.  Matricide,  m. 

Moedermoordster,  v.  Matricide,  f. 

Moedernaekt,  b.  n.  Tout  nu. 

Moederoom,  m.  Oncle  matemel,  m. 

Moederpeerd,  o.  Jument,  cavaie,  f. 

Moederpil,  v.  Pessaire  (chir.),  m. 

Moederpyn,  v.  Hystéralgie  (méd.),  f. 

Moederrol,  v.  Matrice^  f.,  registre  origi' 
nal,  m. 

Moederschap,  o.  MatemiLé,  f. 

Moederslag,  m.  ^  ifaMd(ie  ( crime ) , 

Moederslagt,  v.  f      m. 

Moedersnede,  v.  Opération  césarienne, 
f.  ^ 

Moederspraek,  f.  Zie  Moedertael. 

Moederstad ,  v.  Mélropole ;  vUle  natale , 


Moedersteen,  m.  Jctinote,  m.:  hystéro^ 

lUhe,  f. 
Moedertael ,  v.  Longue  materneUe ;  lath 

gue  mère,  f. 
Moedertak,  m.  Mère  branche,  f. 
Moedervlies ,  o.  Hymen  (anat ),  m. 
Moedervorm,  m.  Matrice ,  f.;  xnoute\ 

m. 
Moedervos,  v.  Benarde,  f. 
Moeder  water,  o.  Eau  mère ,  f.,  bittem  ^ 

m. 
Moederwee,  o.  Hystéralqie  (méd.),  f. 
Moederzlek,  b.  n.  Qui  axme  beaucoup  sd 

mère. 
Moederziel,  v.  —  alleen.  Seul,  toui 

sent. 
Moederzog,  o.  Lait  de  mère.  m. 
Moederzoontje,  o.  Mignon,  [avori,  m. 
Moederzorg,  v.  Soin  matemel^  m. 
Moederzot,  b.  n.  Zie  Moederziek. 
Moederzwyn,  o.  Truie,  coche,  f. 
Moederzyde,  v.  Cdté  matemet^  m. 
Moedgeving,  v.  Encouragement,  m. 
Moedheid,  v.  Fatigue,  lassitude^  f. 
Moedig,  b.  n.  Courageux;  fier.  -— ,  byw 

Courdgeusement. 
Moedigen,  b.  w.  Encourager. 
Moedigheid,  v.  Courage,  m.;  fierté,  t 
Moediglyk,  byw.  CourageusemenL       ! 
Moedkoeling,  v.  Fengeance,  f. 
Moedmatiging,  v  ModéraUon,  f. 
Moedwil,  m.  Insolence,  f. 
Moedwillens  ,  byw.  De   propos   diti 

béré. 
Moedwillig,  b.  n.  Insotent;  méchmit 

— ,  byw.  Zie  Moedwilliglyk. 
Moedwilligheid,  v.  Zie  Moedwil. 
Moedwilliglyk,  byw.  Insolemment;  mé 

chamment ;  expres. 
Moefken,  o.  Miton,  m.;  mitaine  (gant] 

f. 
Moefy  b.  n.  Zie  Moede. 
Moei,  v.  Tante,  f. 
Moeial,  m.  en\.  Factotum,  ardéium\ 

m. 
Moeijelyk ,  b.  n.  Difficite;  fdché;  fdi 

cheux ;  triste.  — ,  byw.  Di/HcHement. 
Moeijelykheid ,  v.  Difl^uUe ,  peine ,  f: 

embarrasy  m. 
Moeijen,  b.  w.  Importuner;  fdcher.  Zid 

met  iets  — .  Se  meter  de  q.  c, 
Moeijenis,  v.  Zie  Moeite. 
Moeite ,  v.  Peine ;  fatigue ,  f. ;  ckagrin 

m.;  querelte ;  tristesse,  f. 
Moeitemaker ,  m.  Brouillon  ;  querei 

leur,  m. 


Digitized  by 


Google 


MOE 


MOL 


385 


Moeitenis,  v.  Zie  Moeite. 

Moelie,  v.  Pétrin^  m.,  fiuche,  f. 

Moer ,  V.  Lie ,  f. ;  écrou  (d*une  vis) ,  m. 

— ,  o.  Marais,  marécage,  m. 
Modr,  y.  Zie  Moeder. 
Moerael,  m.  Murène  (poisson),  f. 
Moeraerde,  v.'  Terre  marécageuse ;  tour- 

bière.t. 
Moeras,  o.  Marais ;  marécage^  m. 
Moerasaehtig,  b.  n.  Zie  Moerassig*. 
Moerassig ,  b.  n.   Marécageux ;    fan- 

geux. 

Moerbezie,  v.  Müre  (fruit),  f. 
Moerbezienboom,  m.  Mürier^  m. 
Moerbezienbosch ,   o.    Bois  pïanté  de 

müriers^  m. 
Moerbezienstroop,  v.  Diamoron  ou  dia- 

morum,  m. 
Moerbezie-yygeboom ,    m.    Sycomore 

(arbre),  m.. 
Moerei,  v.  Zie  Morel. 
Moeren,  b.  en  o.  w.  Troubler;  mêler, 
Moerig,  b.  n.  Zie  Moerassig. 
Moerkonyn,  o.  Lapine,  f. 
Moerland,  o.  Terrain  marécageux,  m.; 

tourbière^  f. 
Moêrspel,  o.  Hysterie  (méd.),  f. 
Moervisch,  m.  Poisson  de  marais,  m. 
Moeryzer,  o.  FUière,  f. 
Moerzee ,  v.  Mer  oragettse  ou  agitée , 

Moes ,  o.  Herbes  potagères ,  f.  pi. ;  légu^ 

mes,  m.  pi.;  marmelade,  f.;  mélange^ 

m, 
Moeahof ,  m.  Potager;  jardin  potager , 

m. 
Moeshovenier,  m.  Maraicher,  m. 
Moeaijanken,  o.  w.  Faire  Vamoureux. 
Moesjanker,  m.  Amoureux,  m. 
Moesje,  o.     )  Motiche  (morceau  rond 
Moesken ,  o.  J      de  tafetas  noir) ,  f. 
Moeskoppen,  o.  w.  Marauder,  pico- 

rer, 
Moeskopper,  m.  Maratuieur,  picoreur  ^ 

m. 
Moeskoppery  ,    v.  Maraude ,  picorée , 

Moeskruid ,  o.  Herbes  potagères ,  f.  pi.; 

légume,  m. 
Moeskruid ig,  b.  n.  Oléracé,  potager. 
Moesnat,  o.  Bouillon  aux  fierbesy  m. 
Moessnyder,  m.  Coupe- tégumes,  m. 
Moestuin,  m.  Zie  Moeshof. 
Moet,  V.  Marque  sur  la  peau ;  emprein^ 


te ;  impression,  f.;  petit  bouton,  m.  ~, 
o.  Het  is  een  — .  Cest  une  nécessité, 

Moe  te,  V.  Loisir,  m. 

Moeten,  b.  w.  Faire  avancer  doucemerd 
(mar.).  — ,  o.  w.  Devoir,  fatloir,  être 
obligé.  Men  moet.  On  doit,  il  faut. 

Moezel ,  v.  Moselle  (rivière),  f.  — ,  m. 
Musette^  comemuse,  f. 

Moezelzak,  m.  Musette,  comemuse,  f. 
Mof,  m.  Verdier,  tarin  (oiseau),  m.  — , 

V.  Manchon,  m.    • 
Moffel,  m.  Manchon,  m. 
Moffelaer,   m.  Escamoteur ;  tricheur , 

m. 
Moffelaerster,  v.  Tricheuse,  f. 
Moffelary ,  v.  Tricherie,  f. 
Moffelen,  o.  w.  Tricher.  — ,  b.  w.  EscU' 

moter,  filouter. 
Moffeling,  v.  Tricherie,  filouterle,  f. 
Mofring,  m.  Porte-manchon,  m. 
Mogelyk ,  b.  n.  Possible.  — ,  byw.  Peut- 

être. 
Mogelykheid ,  v.  Possibilité,  f. 
Mogen ,  o.  w.  Pouvoir ;  oser ;  aimer  (a 

manger). 
Mogend ,  b.  n.  Puissant. 
Mogendheid ,  v.  Puissance,  f. 
Moggel ,  m.  ^  V.  Enfant  gros  et  gras^ 

m.;  dondon^  f. 

Slokako""ffy.m.   \Moka(cm),m. 

Moker,  m.  Marteau  de  forge,  m. 

Mokerbeitel ,  m.  Coin  de  f  er,  m. 

Mokkel.  Zie  Moggel. 

}Ao\,m.  Taupe,  f. 

Moleken,  o  Moulinet,m. 

Molen,  m.  Moulin,  m. 

Molenaer,  m.  Meunier;  hanneton;  mer" 

lan;chabot,  m. 
Molenaersknecht,  m.  Moulant,  m. 
Molenaerster,  v.  Meunière,  f. 
Molenbeek,  v.  Chenal,  m. 
Molenboom,  m.  Arbre  de  moulin,  m. 
Molengeld,  o.  Moulage,  m.;  mouture^ 

Molenkar,  v.  Charrette  de  meunier,  f. 
Molenligger,  m.  Gtte  (meule),  m. 
Molenpaerd ,  o.  J    Chevat  de  meunier  ^ 
Molenpeerd ,  o.  i      m. 
Molenplank ,  v.  Converseau,  m. 
Molenprauger,  m.  Fr^in  ae  mouUn,  m. 
Molenrad,  o  Roue  de  moulin,  f. 
Molenstauder ,  m.  Arbre  de  moulin , 
m. 


Digitized  by 


Google 


S84 


MOM 


Molensteen,  m.  MeuU,  f. 
Molensteenboop,  Y.  Perce-meuU,  m. 
Molensteengroef,  v.  Molière,  imuiière^ 

Moiensteenkap,  v.  Archures^  f.  pi. 
Molensteenkapper, m.  Meulitr,m. 
Molensteenkas,  v.  Arcliure,  f. 
Molenstof,  o.  FoUe  (arine,  f. 
Molentie,  o.  Moulinet^  m. 
Molentouw,  o.  en  v.  Filoche,  f. 
Molentrechter,  m.  ) 
Molentreem,  m.       >  Trémie^  f. 
Molen  tremel,  m.     ) 
Molenverlaet,  o.  Abée,  f. 
Molenwiek,  v.  AiU  de  mouiin  ü  vent , 

f. 
Molenyzer,  o.  Fer  de  mouiin,  m. 
Molenzweerd,  o.     )  AÜe  de  mouiin  h 
Molenzwengel,  m.  f     vent,  f. 
Molferd,  m.  Riistre,  brutüt,  m. 
Molhoop,  ni..  Taupinée,  taupinière,  f. 
Mol  ik,  m.  Epouvantail,  m. 
Molkrekel,  m.  en  v.  Taupe-grilion;  grU^ 

lon-taupe,  m.;  courtilière,  f. 
Mollegat,  o.  Trou  de  taupe,  m. 
MoUekruid,  o.  Ridn  (bot.),  ra. 
Mollen,  b.  w.  Tuer,  assommer. 
Molleval,  v.  Taupière,  f. 
Mollevanger,  m.  Taupier,  xn. 
MoUevel,  o.  Peau  de  taupe,  f. 
Mollevellig,  b.  n.  Qui  a  la  peau  douce. 
Mollig,  b.  n.  Moelleux;  doux,  — ,  byw. 

Moelieusement. 
MoUigheid,  v.  Moelleux,  m.,  douceur^ 

f. 
Molliglyk,  byw.  Moelleusement. 
Molm,  m.  Poumère  de  tourbes;  ver^ 

moulure,  f. 
Molmachtig,  b.  n.  Fermoulu, 
Molmen,  o.  w.  Se  vermouler, 
Molmig,  b.  n.  Vermoulu. 
Mo]mworm,  m.  Artison  (insecte),  m. 
Molos,  m.  Molosse,  m. 
Molrat,  V.  Rat-taupe,m, 
Molsem.  m.  Fermoulurt,  f. 
Molsemen,  o.  w.  Zit  Molmen. 
Molukken,  o.  mv.  Moluques  (tles),  f. 

pi. 
Molukscb,  b.  n.  —e  eilanden.  Moluques 

(tles),  f.  pi. 
Mom,  Y.  Masqué,  m. 
Moraaengezigt,  o.  |  j^^sque,  m. 
Momaenzigt,  o.     f  ^«»*v»c^7 
Mombaer,  enz.  Zu  Momber,  enz. 
Mombardy,  v.  Tutelle,  curatelle,  f. 
Momber,  m.  Tuteur,  curateur  m. 


MON 

Momberdy,  v.  Tutelle,  curatelle,  f. 
Momberkind,  o.  Pupille,  m.  et  f. 
Momberschap  ,  o.  Tutelle  ,^  curatelU, 

Mombersche,  y.  Tutrice ;  curatrice,  f. 
Mombolr,  m.   I  -.   x/r^^u^^ 
Momboor,m.  r^^^°^^®^- 
Momgewaed,  o.  Domino,  m. 
Momgezigt,  o.  Masqué,  m. 
Momme,  v.  Masqué,  m. 
Mommedans,  m.  Mascarade »  f . ;  M 

masqué  ^m. 
Mommekans,  v.  Avenlure,  f. 
Mommekansig,  b.  n.  Aventureux, 
Mommelen,  enz.  Zie  Mompelen,  enz. 
Mommen,  o.  w.  Zich  — ,  wed.  w.  Se 

masquer,  — ,  b.  w.  Masquer,  dégnuer. 
Mommer,  m.  Masqué,  m. 
Mommery,  v.  Mascarade ;  momerie,  f.; 

déguisement,  m.;  dissimutation,  f. 
Mommespel,  o.  Zie  Mommery. 
MommoYolk,  o.  Masques^  m.  pi.;  nuu- 

carade,  f. 
Mommie,  v.  Momie^  f. 
Mompelen,  b.  en  o.  w.  Marmotter;  muf- 

murer ;  chuchoter. 
Mompeling,  y.  Murmure ;  chuchoU- 

ment,m. 
Mompen,  b.  w.  Tromper, 
Momping,  y.  Tromperie,  f. 
'Momtuig,  o.  Masqué,  m. 
^Monarch,  m.  MonarquCj  m. 
*Monarchy,  y.  Monarchie,  f. 
^Monark,  m.  Monarque,  m. 
Mond,  m.  Bouche ;  embouchure  ;  owgr- 

ture ;  entree ;  gueule,  f.;  orifice,  m. 
Mondbehoeften,  v.  mY.  Provisums^  f. 

pi.;  vivre*,  m.pl. 
Mond  bode,  m.  Messager,  m. 
Mondeling,  b.  n.  Verbal.  — ,  byw.  Ver- 

balement. 
Mondelings,  byw.  Ferbalement. 
Mondelingsch,  b.  n.  Zie  Mondelyk. 
Mondeloos,  b.  n.  Astome. 
Mondelyk,  b.  n.  Verbal,  orat.  — ,  byv. 

Verbalement. 
Monden,  o.  w.  Goüler ;  trouver  *em, 

plaire. 
Mondgat,  o.  Embouchure,  f. 
Mondgebed,o.  Oraison  vocale,  f. 
Mondgem  een,  b.  n.  Met  iemand— ^yn. 

S*aboucher  avec  q.  q. 
Mondgemeenschap  ,  ▼.  Zie  Mondge- 

sprek. 
Mondgesprek,  o.  Abouchement,  pouT' 

parier,  m.;  conférence,  f. 


Digitized  by 


Google 


MON 

Mondharp,  y.  Guimbarde,  trompe,  f. 
Mondboat,  o  Troëne  (arbri89eau),  m. 
Mondig,  b.  n.  Majeur ;  déUcat ;  agréon 

ble ;  mal  emtouché. 
Mondigheid,  v.  Majqrité,  f. 
Mondigmaking,  y.  Émancipationf  f. 
Monding,  y.  Embouchure,  f. 
Mondje,  o.  Petite  bouche,  f.  —  toe  1 

Bouche  close ! 
Mondklero,  y.  )  Brédissure  (méd.), 

Mondklemming.  y.  f     f. 
Mondklier,  y.  Glande  buccale,  f. 
Mondkok,  m.  Cuisinier ^  m. 
Mondkost,  m.  Fivres,  m.  pi.;  nourri- 

turcyt 
Mondpranger,  m  Zie  Mondyzer. 
Mondprop,  y.  Bdiliony  m. 
Mondrede,  y.  Zie  Mondgesprek. 
Mondslot,  o.  Béillon  m. 
Mondstopper,  m.  BdiUon,  m. 
Mondstuk,  o.  Embouchure ;  anche,  f.; 

mors ;  ti^utage.  m. 
Mondtromp,  y.  Guimbarde,  f. 
Mondyol,  m.  Bouchée ;  gorgée,  f. 
Mondwater,  o.  Gargarisme,  m. 
Mondyzer,  o.  Mors,  m.;  embouchure^ 

Mondzenuw,  y.  Nerf  buccal,  m. 
Mondzoen,  m.  Baiser  de  paix,  m. 
Monnik,  oq.  Moine,  m. 
Monnikdom,  o.  MonacMsme,  m. 
Monnikeobaei  ,    m.   en   y.    MolUton 

(étoffè),  m. 
Monnikenklooster,  o.  Couvent  oa  mo^ 

nastère  d'hommes,  tn. 
Monniken  latyn,  o.  Mauvais  latin,  m. 
Monnikenleven,  o.  FiemonacaU^f, 
Monnikenschrift,  o.  Écrilure  golhique^ 

Monnikengtaet,  m.  Monachisme,  m. 
Monnikenwerk,  o.  Ouvrage  de  movnes^ 

m. 
Monnikery,  y.  Moinerie»  f. 
Monnikje,  o.  MoiniUnn,  m. 
Monniklyk,  byw.  Monacalement. 
Monnikschap,  o.  Monachisme^  m.  — , 

y.Moines,m,  pi. 
Monnikskap,  v.  Capuchon ;  froc^  m. 
Monnikskleed,  o.  Habü  monacal;  proc, 

m. 
Monniksmouw,  y.  Manche  de'moine, 

f. 
Monniksrabarber,  y.  Wiaponlie^  m. 
Monniksroky  m.  Robe  de  moine,  f., 

froc,  m. 
Monnikswezen,  o.  MonachismCf  m. 

Tom.  L 


MOO 


385 


^Monopolie,  y,.  Monopole,  m. 
Monster,  o.  Echanlillon;  palron;  ma- 

dele;  monslre,  m. 
Monsterachtig,  b.  n.  Monslrueux,  — , 

byw.  Monslrueusement, 
Monsterachtighejd,  v.  MonstruosUé,  f. 
Monsterblad,  o.  EchanlUhm,  m.  . 
Monsterdier,  o.  Monstre,  m. 
Monsteren,  b.  w.  Passer  (des  troupes) 

en  revue ;  confronler. 
Monsterheer,  m.  Commiisaire  ou  iu- 

specleur  aux  revues,  m. 
Monstering,  v.  Rev,ue,  monlre,  f. 
Monsterkaert,  v.  Echanlillon,  m. 
Monsterplaet,  y.  Dénéral,  m. 
Monsterrol.  y.  FeuiUe  d'appel,  f. 
Monstertemmer,  m.  Dompleur  des  mon 

slres,  m. 
♦Monteren,  b.  yr.^Équiper. 
♦Montering,  y.  Équipement;  uniforme, 

m. 
Mooi,  b.  n.  Beau^  joli,  gentil.  — ,  byw. 
*  Bien,  joliment. 
Mooiheid,  y.  Beaulé,  f. 
Mooitjes,  byw.  Bien,  joliment. 
Mook,  V.  Zie  Moot. 
Mookhamer.  m.  Zie  Moker. 
Moolik,  m.  Épouvantail,  m. 
Moor,  m.  More,  nègre  ;  coquemar,  m.; 

moiré  (étoffe),  f. 
Moord,  m.  en  V.  Meurlre;  massacre^ 

m. 
Moordban,  m.  Proscriplion,  f. 
Moordbrander.  m.  Incendiaire,  m. 
Moordbyl,  v.  Hache  meurtriére^  f. 
Moorddadig,  b.  n.  Meurtrier,  eruel. 
Moorddadigheid,  y.  Cruauté,  f. 
Moorddadiglyk.  byw  Cruellement. 
Moorddaed,  y.  Zie  Moord. 
Moorddrank,  m.  Breuvage  empoisonné 

ou  mortel,  m. 
Moorden,  b.  w.  Massacrer.  luer. 
Moordenaer,  m.  Meurtrier,  assassin, 

m. 
Moordenares,  v,'Meurtrière,  f. 
Moordend,  b.  n.  Meurtrier, 
Moorder,  m.  Zie  Moordenaer. 
Moorderes,  y.  Meurtrière,  f. 
Moordery,  v.  Massacre^  camage,  m. 
Moordgat,  o.  MdchecouUs  ou  mdchtcou- 

lis  (fortif.),  m. 
Moordgeroep,  o.  (^ris  au  meurtre^m,ph 
Moordgerucht,  o.  Bruit  d*un  meurlre, 

m. 
Moordgeschrei,  o.  Cris  au  meurlre , 

m.  pi. 

25 


Digitized  by 


Google 


386 


HOR 


MOR 


Moordgeweer,  o.  jérme  meurtrièrey  f. 
Moordgierig,  b.  n.  Sanguinaire. 
Moordgierlgheid,  y.  Humeur  sanguU 

nairey  f. 
Moordhol,  o.  Zie  Moordkuil. 
Moordjaer,  o.  CUmatérique,  f. 
Moordklok,  v.  Tocsin,  m. 
Moordkuil,  m.  Coupe-gorge^m. 
Moordlust,  m.  Zie  Moordgierigheid. 
Moordlustig,  b.  n.  Zie  Moordgierig. 
Moordmes,  o.  Couteau  d*assassin,  m. 
Moordpoogingi  y.  Tentalive  d*a$$aui- 

natX 

Moordrumoer,  o.  Eruit  d'un  meurtre, 

m. 
Moordslag,  m.  Pétard^  m.  • 
Moordspelonk,  y.  Zie  Moordkuil. 
Moordstael,  o.  Ader,  m.,  épée^  f. 
Moordtooneel,  o.  Thédlre  d'un  meurtre, 

m.  ^ 

Moordwapen,  o.  Zie  Moordgeweer. 
Moordziek,  b.  n.        )    Zie  Moordgie- 
Moordzucbtig^b.  n.  f     rig. 
Moordzweerd,  o.  GUdve  exterminateur^ 

m. 
Moorendans,  m.  Mnresgue  (danse),  f. 
Moorenhoofd,  o.  Têle  de  more,  f. 
Moorenland,  o.  Mauritanië  ^contrée), 

Mooriaen,  m.  More,  nègre,  m. 
Moorin,  v.  Négresse^  f. 
Moorinneken,  o.  NégrilUrnne^  f. 
Moorken,  o.  ifégrilUm,  m. 
Moorman,  m.  Zie  Mooriaen. 
Mooros,  m.  BcBufnoir,  m. 

Moorsch,  b.  n.  Moresque, 

Moot,  y.  Tranche,  f.;  morceau,  m.  Eene 

—  yiscb.  Une  tranche  de  poisson, 
Moozemeijer.  m.  Boueur,  m. 
Mop,  y.  Brique^  f.  — ,  m.  Doguvn^ 

m. 
Mopmuts,  y.  Coiffe  de  nuit^  f. 
Moppen,  o.  w.  Bouder. 
Mopper,  m.  Boudeur,  m. 
Mopping,  y.  Bouderie,  f. 
Mopsteen,  m.  Brique,  f. 
Mopster,  y.  Boudeuse,  f. 
Morayiê,  o.  Moravie  (proyince),  f. 
MorayiSr,  m.  Morave,  m. 
Moraylscb,  b.  n.  Morave. 
Morder,  m.  Murmurateur,m. 
Morea,  o.  Morée  (presquile),  f. 


Mo"lie!V.|crü»/tó(corise).f. 

Morellenboom,  m.  GrioUier^  m. 

Morellensap,  o.  Ju9  de  griottes^  m. 

^Morganatisch,  b.  n.  Marganaiique. 

Morgen,  byw.  Demain.  — ,  m.  Malin, 
m.,  matinee^  f.  Des  —s,  's— -s.  Ie  ma- 
tin.  Heden  — .  Ce  matin.  'S  — s  heel 
yroeg.  De  grand  matin,  — ,  o.  Jr- 
pent,m. 

Morgenbrood,  o.  Déjeuner^  m. 

Morgendauw,  m.  Rosée  du  matin,  f, 
aigaü,  m. 

Morgenëten^o.  Déjeuner^  m. 

Morgengebed,  o.  Prière  du  matin^  f. 

Morgengespeel,  o.  Aubade,  f. 

Morgengewaed,  o.  DéshatiUé  du  matin, 
m. 

Morgengezang,  o.  Aubade,  f. 

Morgenglans,  m.  Aurore,  f. 

Morgengroet,  m.  Bonjour,  m. 

Morgenlands,  o.  Arpent,  m. 

Morgenlicht,  o.  Aube,  aurore,  f. 

Morgenlied ,  o.  Cantique  du  matin , 
m. 

Morgenmael,  o.  Dé^euner-dtner^  m. 

Morgenmuziek,  v.eno.  Aubade,  f. 

Morgenrood,  o.  Aurore ;  aube,  f.         I 

Morgenschemering,  y.  Crépuscute  dl 
matin,  m. 

Morgenspel,  o.  Aubade,  f. 

Morgenstar,  y.  \ÉtoHe  matinière,étoUi 

Morgenster,  y.  f    du  matin,  f. 

Morgenstond,  m.  Matinee ;  aube,  f. 

Morgeutyd,  m.  Zie  Morgenstond. 

Morgenwacht,  y.  Quart  du  jour  (mar.l 
m. 

Morgenwaek,  y.  Diane,  f. 

Morgenwekker,  m.  Réveit-matin,  m. 

Morgenwensoh,  m.  Bonjour,  m.         j 

Morgenwerk,  o.  Ouvrage  du  matinl 
m. 

Morgenzang,  m.  Aubade^  f.  Zie  Mor 
genlied. 

Morgenzegen,  m.  Prière  du  matin\ 

Morgenzon,  y.  Soleit  du  matin ;  soUi 

tevant,  m. 
Moriaen,  m.  Zie  Mooriaen. 

Morille!  y.  I  ^^^^^  (champignon),  f. 
Morilsteen,  m.  Botétite  (pierre),  f. 
Morren,  o.  w.  Murmurer. 
Morrig,  b.  n.  Grandeur,  acarUUre. 
Morrigheid,  y.  Acaridtreté,  f. 
Morring,  y.  Murmure,  m.,  gronderie,  i 


Digitized  by 


Google 


MOS 

-Mors, ▼.  Marilome,  f. 
Uora,  hyw,  —  dood.  Roide  mort, 
Morsbeer,  m.  Saligaud,  m, 
Idorebeerig,  b.  n.  Saie, 
Morsdood,  b.  n.  Roide  mort, 
Alorsebel,  v.  Zie  Mors. 
Morsen,  o.  w.  Patrouiller;  salir.  — ,  b. 

^.  Faire  en  cachettef  couvrir;  ca- 

cher. 
MoT8ery,v.  Zte Morsigheid. 
Morsig,  b.  n.  Sale ;  bavoehé. 
Morsigheid,  v.  Saleté,  ordure,  f. 
Morsiglyk,  byw.  SaUment. 
Morspot,  ra.  env.  Saligaud,  m.;  sali- 

gande^  f. 
Morster,  v.  Grognarde,  f. 
*Mortadel,  v.  MortadeUe,  f. 
Mortel,  m.  Mortier,  m.;  poussière  de 

pierres^f. 
Mortelbak,  m.  Auge  tl  mortier,  f.;  bac^ 

m. 
Mortelen,  o.  w.  Tomber  en  poussière^ 

en  moreeaux.  — -,  b.  w.  Réduire  en 

poussière. 
Mortelig,  b.  n.  Qui  tombe  en  moreeaux. 
Mortier,  m.  Mortier^  m. 
Mortierstamper,  m.  Pilon ;  pileur,  m. 
Mortierstok,  m.  Pilon,  m. 
Morw,  enz.  Zie  Murw,  enz. 
Morzel,  m.  Pelit  morceau,  m.;  miette^ 

Morzelen,  b.  w.  Réduire  en  poussière ; 

briser  en  petits  moreeaux ;  èmier, 
Mos,  o.  Mousse,  f. 
Mosacbtig,  b.  n.  Quitient  de  la  mousse; 

moussu, 
Mosachtigheid,  v.  Muscosité,  f. 
Mosch,  T.  Moineau,  m. 
Moskee,  v.  Mosquée,  f. 
Moskeepriester,  m.  Marabout,  m. 
Moskeetoren,  m.  Minaret,  m. 
MoskoviS,  o.  Moscovie,  f. 
Moskoviet,  m.  Moscovite,  m. 
Moskovisch,  b.  n.  Moscovite, 
Itf  oskoTiter,  m.  Moscovile,  m. 
Moskrabber,  m.  Émoussoir,  m. 
Mossel,  y.  Movle,  f.;  crachat,  m. 
Mosselbank,  v.  Monlière,  f. 
Mosselgeld ,  o.  MUraiUe  ,  menuaiUe , 

Mosselkreek,  v.  MouUère,  f. 
Mossellyn,  v.  Concfioïde  (géom.),  f. 
Mosselman ,  m.  Vendeur  de  moules , 

m. 
Mosselpnt,  m.  Bouchot^  m. 
Mosselschelp,  t.  CoquiUe  de  mouU^  f. 


MU£ 


387 


Mosselyanger,  m.  Pêcheur.de  moules, 

m. 
Mosselvangst,  v.  Pêche  de  moules,  f. 
Mosselvrouw,  v.  Fendeuse  de  moules. 

Mossel  wy  f,  o.  Zie  Mossel  vrouw. 
Most,  m.  Mout,  vin  nouveau,  m. 
Mostaerd,  m.  Mouiarde,  f.;  sénevé,  m. 
Mostaerdman,  m.  Moutardier,  m. 
Mostaerdplaester,  v.  Sinapisme,  m, 
Mostaerdplant,  v.  Mouiarde,  f.,  sénevé 

(plan te),  m. 
Mostaerdpot,  ro.  Moutardier  (vase),  ro. 
Mostaerdsaus,  v.  Sauce  Robert,  f. 
Mostaerdzaed,  o.  Mouiarde,  graine  de 

sénevé,  f. 
Mosterd,  enz.  Zie  Mostaerd,  enz. 
Mosvlecht,  V.  Lichen  (plante),  m. 
Mot,  V.  Teigne,  gerce  (insecte) ;  iruie,  f. 

— ,  o.  Poussière  de  tourbes,  f.;  co- 

peaux  de  charpentier^  m.  pi.  — ,  v. 

Bruine,  f.;  brouillard,  m.    • 
Motpruik,v.  Tignasse,  f. 
Motregen,  m.  firuine,  f. 
Motregenen,  onp.  w.  Bruinéf'. 
Mots,  m.  Cheval  courlaud,  m. 
Motsen,  b.  w.  Couper;  essoriller;  cour- 

tauder. 
Motten,  onp.  w.  Bruiner;  ie  queretter, 
Mottenkruid,  o.  Ülattaire,  f. 
Mottig,  b.  n.  Sombre,  brumeux;  mangé 

par  les  teignes ;  sale ;  laid ;  mauvais ; 

négUgent ;  marqué  de  petile  vérole. 
Moude,  V.  Terrefine^  f. 
Mout,  o.  Malt,  m. 
Moutbak,  m.  Germoir,  m. 
Mouten,  b.  w.  Faire  du  malt. 
Moutery,  v.  Zie  Moutmakery. 
Moutmakery,  v.  Gennoir,  m. 
Mouw,  V.  Manche ;  auge  ü  laity  f. 
MozaTk,  V.  Mosaique,  f. 
MozaTkmaker,  m.  Mosatste,  m. 
Mozaïsch,  b.  n.Mosaïque,  de  Mólse. 
Mozatst,  m.  Mosa\ste,m. 
Mozel,  V.  Zie  Moezel,  v. 
Mozemeijer,  m.  Boueur,  m. 
Mozesboom,  m.  Buisson  arderU^  m. 

£dde';r."„o.l  *««.*'•"'«'.-• 

Muddegeld,  o.  Bichetage,  m. 

Mudsje,  o.  Setier,  m. 

Muer,  m.  Mur,  m.;  muraille;  paroi,  f. 

— ,  V.  Mouron  (plante),  m. 
Muerbed,  o.  Cdttére  ÜBTd.),  f. 
Muerbloem,  v.  Giroflée  jaune^  f. 
Maerbraek,  v.  Zie  Muerbreuk. 


Digitized  by 


Google 


S88 


MUI 


MUI 


If  aerbreker,  m.  BUier  (machine) ;  bri" 
se-mur;  marteau  &  pointe^  m. 

Muerbreuk,  v.  Brèche,  f. 

Maerg&t,o.Zte  Mueropening. 

Muergeel,  o.  Badigeon,  m. 

Muerkalk,  m.  Crépi,  m. 

Moerkap,  v.  Chaperoft  (archit.),  m. 

Muerkroon,  v.  Couronne  muraU,  f. 

Muerkruid,  o.  Pariétaire ,  perce-mu- 
raiUe  (plante),  f. 

Moermantel ,  m.  Revêtement  (fortif.), 
m. 

Mueropening,  v.  Brèche ;  canannière^ 

Muerpeper,  y.  Pain  d*oiseau  (plante), 

m. 
Muerplant,  y.  Plante  murale,  f. 
Huerruit,  y.  Rue  des  muraiUes  (plante), 

Muerschüder,  m.  BarbouiUeur,  m. 
Muertafelfje,  o.  Console  (meuble),  f. 
Muertapyt,  o.  Tapisserie,  tenture,  f. 
ldueryerken«  o.      )  Cloporte  (insecte), 
Mueryerksken,  o.  f     m. 
Mueryerw,  y.  Badigeon,  m. 
Maerwerk,  o.  Ma^onnerie,  f. 
Muerzout,  o.  Sel  mural  ^  aphronalron  ^ 

m. 
Muerzwaluw,  y.  Martinet  (hirondelle), 

m. 
M uf ,  b .  n .  )  Moisi ;  qui  sent  U  re- 

Mufachtig,  b.  n.  f     Unt^  Venfermé. 
Muffen,  o.  w.  Sentir  U  rcLent,  Ie  moisi; 

puer ;  rever. 
MufiSg,  b.  n.  Zi^Muf. 
Kiifflgheid,  y.  \Relent^  m.,  moisissure, 
Mufheid,  y.      J     f.,  mot^,  m. 
Mug,  y.  •  1  Cousin,  moucheron;  mous- 
Mugge,y.(     iique,  m. 
Muggebeet,  m.  Piqüre  de  cousin,  f. 
Muggebyter,  m.  Taon  (mouche),  m. 
Mtiggekrnid,  o.  Conyze  (plante),  f. 
Muggendrek,  m.  Chiasse,  f. 
Muggenziften,  enz.  Zie  Haerklieyen , 

enz. 
Muggescherm,  m.  en  o.  Moustiquaire^ 

f. 
Muggesteek,  m.  Zie  Muggebeet. 
Muggeweer,  y.  Zie  Muggescherm. 
Muidehond,  m.  Tanche  (poisson),  f. 
Muijeren,  b.  en  o.  w.  Cacher ;  couvrir ; 

mêUr. 
Muik,  b.  n.  MoUt  mol,  tendre.  — ,  byw. 

Mollement. 
Muiken,  b.  en  o.  w.  Zie  Meuken. 
Muil,  m.  Mulet,  m.;  gueuU^  (,;  musean; 


aroin,  m.  — ,  y.  Panloufle ,  muU, 

Muilband,  m.  Muselière^  f. 
Muilbanden,  b.  w.  MuseUr, 
Muildry yer,  m.  Muletier^  m. 
Muilen,  o.  w.  Murmurer, 
Muilenmaker,  m.  Pantouflier^  m. 
Muilezel,  m.  Muiet,  m. 
Muilezeldryyer,  m.  Mulelier^  m. 

Muilos.m.  Jttumr^,  m. 

Muilpeer,  y.  Soufflel,  m. 

Muilpeerd,  o.  Jumarl,  m. 

Muilprang,  y.  Zie  Muilprauger. 

Muilpranger,  m.  MoraiUes^  f.  pi.;  cave- 
fon,  m. 

Muilyzer,  o.  Zie  Muilpranger. 

Muilzadel,  m.  Bdtdemulel^  m. 

Muis,  y.  Souris;  trufje;  fourrure  de 
cdbie,  f. 

Muisdoorn,  m.  Housson ;  houx,  m. 

Muisgrauw,  b.  n.  Gris  de  souris. 

Muishond,  m  Chien  qui  prend  des  sou- 
ris^  m.;  teletle.  f.;  chal,  m. 

Muisje,  o.  Souriceau,  m. 

Muisken,  o.  SouriceaUy  m. 

Muisleér,  o.      1  Ganlelet,  m.;  manique, 

Muisleértje,  o.  f     manicle^  f. 

Muisteren,  o.  w.  Examiner;  recher- 
citer, 

Muisyael,  b.  n.  Gris  de  souris. 

Muitachtig,  b.  n.  Mulin^  séditieux.  — , 
byw.  Sédüieusemenl. 

Muite,  y.  Cage,  mue,  f. 

Muiten  ^  o.  vr.  Se  mutiner,  se  révoi^ 

Ur. 
Muitend,  b.  n.  Mulin,  rebeUe. 
Muiter,  m.  Mutin^  séditieux^  rebeüei 

émeulier^  m. 
Muitery,  y.  Mutinerie,  révolte^  f. 
Muitig,  b.  n.  Zie  Muitachtig. 
Muitmaker,  m.  Zie  Muiter. 
Muitmeester,  m.  Boule-feu,  m. 
Muitwillig,  b.  H.  ) 
Muitziek,  b.  n.      >  Zie  Muitachtig. 
Muitzuchtig,b.  n.) 

MSato:!  Trouées<mrn,m. 
Muizen,  o.  w.  Prendre  des  souris;  sa 

ger^  rever. 
Muizendoom,  m.  Zie  Muisdoorn. 
Muizenis,  y.  Médilalion;  rêverie^  f. 
Muizenkoorn,  o.  ivraie^  f. 


Digitized  by 


Google 


MUN 


MUS 


3S9 


Mnizenmaeltyd,  m.  en  y.  Repos  de  bre- 

bis^  m. 
Moizennett,  o.,  m.  en  v.  Trou  ou  nxd  de 

souris^  m. 
Muizenoor,  o.«iv.  OreilU at  souris,  f.; 

myosotis  (plan te),  m. 
Muizensteert,  m.  Queue  de  souris,  f. 
Muizenval,  v.  Souricière,  f. 
Muizenyel,  o.  Peau  de  souris^  f. 
Mul,  b.  n.  SabUmnetLx;  poudreux,  ^, 
'  ▼.  Poussiére  de  tourbes ;  écorce  de  ga^ 

rance,  f. 
MultLt^m.  Mui4tre,m, 
Mulattin,  v.  Muldtre,  muldtresse^  f. 
Mulder,  m.  Zie  Molenaer, 
Muilen,  o.  w.  Se  rompre  ou  tmnber  en 

petits  morceaux. 
Mullig,  b.  D.  Zie  Mul,  b.  n. 
Mumie,  v.  Momie,  f. 
Munchen,  o.  Munich  (ville). 
Munnik,  enz.  Zie  Monnik,  enz. 
Munt,  V.  Monnaie ;  menthe,  f. 
Muntblok,  m.  en  o.  Cépeau,  m. 
Muntboek ,  o.  en  m.  Tarif  des  men- 

naies,  m. 
Muntbriefje,  o.  Papier-tmonnaie,  m. 
Munte,  T.  )  Menthe  (plante  odo- 

Muntekruid,  o.  f     rlféraute),  f. 
Munten,  b.  w.  Monnayer,  — ,  o.  w.  Fi- 

sety  avoir  en  vue..  Het  op  iemand  — . 

En  vouloir  è  q.  q. 
Munter,  m.  Monnayeur,  m. 
Munters vyl,  v^Écouane^  l. 
Muntgezel,  m.  Barrier^  monnayeur,  m, 
Munthamer.  m  Flatoir,  bouvard,  m. 
Munthof,  o.  Cour  des  monnaies^  f. 
Munthuis,  o.  Monnaie,  f. 
Muntiuff,  T.  Mormayage,  m. 
Mnntkabinet,  o.  Cabinet  de  médaiües, 

m. 
Muntkamer,  ▼.  Monnaierie,  f. 
Muntkunde,  v.  Numismatique,  f. 
Muntloon,  m.  en  o.  Brassage  (droit}, 

m. 
Muntmeester,  m.  Directeur  de  la  mon-' 

naie,  m. 
Muntolie,  T.  Huitede  menthe^  f. 
Montplaet,  v.  Flan  (monn.),  m. 
Muntschftel,  t.  Ajustoir^  trébuchet,  m. 
Muntecheer,  ▼.  Coupoir^  m.,  cisdiUes^ 

Munlschroef,  v.  Balaneier,  m. 
Muntschyf,  v.  Zie  Muntplaet. 
Muntslag,  m.  Coin,  m  ,  prappe,  f. 
M  antelager,  m.  Monnayeur,  m. 
Muntsnoeijer,  m.  Rogneur^  m. 


MuntSDoeister,  v.  Rogneuse  f. 
Muntsoortbriefken,  o.  Bordereau,  m. 
MuntspeciSn,  v.  mv.  Espèces,  f.  pi. 
Muntstelsel,  o.  Système  monetaire,  m. 
Muntstempel,  m.  Coin,  m. 
Muntstuk,  o.  Pièce  de  monnaie,  f. 
Muntteeken,  o.  Déférenl  (d*une  mon- 

naie),  m. 
Muutvyl,  V.  Écouaney  f. 
Mui^twaeg,  t.  Zie  Muntscbael. 
Muntwaerde,  v.  )   Faleur  monetaire  , 
Muntweerde,  v.  J       f. 
Mnntwerker,  m.  Bartier,  m. 
Muntwezen,  o.  Tout  ce  qui  a  rapport 

aux  monnaies ;  système  monetaire , 

m. 
Muntzyde,  y.  Pite  (cdté  de  monnaie), 

Muren,  b.  w.  Zie  Bemuren. 
Murik,  y.  Mouron  (plante),  m. 
Murmelen,  o.  w.  Murmurer,  — ,  b.  w. 

Marmotter. 
Murmureren,  o.  w.  Murmurer. 
Murmurering,  y.  Murmure^  m. 
Murw,  b.  n.  Mou,  mot,  tendre. 
Murwen,  b.  w.  AmoUir* 
Murwheid,  y.  Motlesse,  tendreté,  f. 
Musa,  y.  Muse,  f. 
Muscb,  y.  Moineau^  m. 
Museum,  o.  Musée,  muséum,  m. 
Musiek,  y.  en  o.  Zie  Muziek. 
Musk,  y.  Musc^  m.;  civette  (liqueur), 

Muskadel ,  y.  Muscat,  raisin  muscat, 

m. 
Muskadeldruif,  y.  Zie  Muskadel. 
Muskadellenwyn  ,  m.  Muscadet ,  vin 

muscat,  m. 
Muskadelpeer ,  y.  Muscadelte  (poire), 

Muskaet,  y.  Muscade^  f. 
Muskaetbloem,  y.  Fleur  de  muscade, 

f. 
Muskaetboom,  m.  Muscadier,  m» 
Muskaetnoot,  y.  Muscade^  noix  mus- 

cade,t 
Muskaetroos,  y.  Rase  muscade,  f. 
Muskaetwyn,  m.     i  Muscadety  vin  mus* 
Muskatenwyn,  m.  f     coi,  m. 
^Muskel,  m.  en  y.  Muscle,  m. 
Musket,  o.  MousquHy  m. 
Musketgat,  o.  Meurtrière,  f. 
Musketgesuhut,  o.  Mousqueterie^  f. 
Musketier,  m.  MousqMetaire,  m. 
Musketkogel,  m.  BaUe  de  mousquei 


Digitized  by 


Google 


590 


MUZ 


MYN 


1 


MuBketloop ,  m.  Canon  de  mousquet, 

m. 
Musketscheut,  m.  \Coupde  mousquet, 
Musketschoot,  m.  f  m.,  mouzquetade^ 

f. 
Muskettenyuer,  o.  Mousqiuterie,  f. 
Muskettier,  m.  Mousquetaire,  m. 
Muskus,  m.  Musc,  m.;  civelU  (liqueur), 

f. 
Muskusbloem,  v.  AmbreUe  (fleur),  f. 

MuskuskoeKie,  o.  Muscadin  (pastille)» 

m. 
Muskuspeer,  o.  Poire  musquée ;  poire 

a'amtretu,  f. 
Muskusrat,  y.  Desinan,  rat  musqué,  m. 
Muskusreuk,  m.  Odeur  de  musCy  f. 
Muskusriekend,  b.  n.  Musqué. 
Muskuszaed,  o.  Jbelnwscfi,  m. 
Musschenhagel,  m.  Cendrée,  f.,  menu 

plomb,  m. 
Musschennest,  o.,  m.  en  y.  Nid  de  mai' 

neau,  m. 
Musulman,  m.  Musulman,  m. 
Muts,  y.  Bonnet,  m.;  toque;  passion 

aveugle,  f. 
Mutsaerd,  m.  Fagot,  m. 
Mutsaerdbinder,  m.  Fagoteur,  m. 
Mutsen,  o.  w.  Wel  gemutst  zyn.  Etre 

de  bonne  humeur.  Niet  wel  gemutst 

zyn.  Ètre  de  mauvaise  humeur. 
Mutsenfabriek,  v.  Zie  Mutsenmakery. 
Mutsenmaker,  m.  Bofinetier ;  chausse" 

tier,  m. 
Mutsenmakerskunst,  y.  Bonneterie,  f. 
Mutsenmakery,  y.  Bonneterie,  fabrique 

de  bonnets,  f. 
Mutsenyerkooper,  m.  Bonnetier;  chaus- 

setier,  m. 
Mutserd,  enz.  Zie  Mutsaerd,  enz. 
Mut^'e,  o.  Setier  (mesure),  m. 
Mutsje,  o.     )  Petit  bonnet;  toquet,  m.; 
Mutsken,  o.  f    calotte,  f. 
Muze,  V.  Muse,  f. 
Muzelman,  m.  Musutman,  m. 
Muzelmannin,  y.  Musulmane,  f. 
Muzeimansch,  b.  n.  Musulman, 
Muzenberg,  m.  Pamasse  (montagnè), 

m. 
Muziek,  y.  en  o.  Musique,  f, 
Muziekboek,  o.  en  m.  Livre  de  musi- 

que,  m. 
Muziekboeksken,  o.  Cahier  de  musi- 

que,  m. 
Muziekfeest,  y.  en  o.  Contert^  m. 


Muziekinstrument ,  o.  Instrument  de 

musique,  m. 
Muziekkundige,  m .  Musicien,  m. 
Muziekkunst,  y.  Musique^  f. 
Muziekliefhebber,  m.  Mélomane^  m. 
Muziekliefhebster,  y.  Métomane^  f. 
Muziekmaker,  m.  Compositeury  m. 
Muziekmeester,  m.Maure  de  musiqui; 

che(  d'orchestre,  m. 
Muzieknoot,  y.  Note  (de  musique),  f. 
Muziekpapier,  o.  Papier  de  musique, 

ra. 
Muziekschool,  y.  Conservatoire^m. 
Muzfekschryyer,  m.  Métographe,  m. 
Muzieksleutel ,  m.  Clef  de  musique, 

f. 
Muziekspel,  o.  Concert,  m. 
Muziekstuk,  o.  Morceau  de  musique, 

m. 
Muziekuitsohryyer.  m.  Noteur,  m. 
Muziekwerk,  o.  OEuvre,  ouvrage  d'un 

musicien,  m. 
Muziekzael,  y.  Salie  de  musique^  f. 
Muzikael,  b.  n.  Musical. 
Muzikant,  m.  Musicien,  m. 
Muzyk,  enz.  Zie  Muziek,  enz. 
My,  yoornw.  Me,,moi,  &  moi. 
Mydelyk,  b.  n.  ÉyilabU, 
Myden,  b.  w.  Éviler;  fuir.  Zich  — 

yoor.  Segarder^s'abstenirde.  Mydu' 

Gare ! 
Myge,  y.  Urine,  f. 
Mygen,  o.  w.  Uriner. 
Myl,  y.  Müle,  m.;  lieue,  f. 
Mylpael,  m.  MiUiaire,  m. 
M^lschael,  y.Échelle  (géogr.),  f. 
Mylsteen,  m.  Pierre  mitliaire,  f. 
Mylwyzer,  m.  Mitliaire,  m. 
Mylzuil,  y.  Colonne  mütiaire^  f. 
Mymeraer,  m.  Rêveur,  m. 
Mymeraerster,  y.  Réveuse,  f. 
My meren,  o.  w.  Bever. 

ÏJCSfJl^Si J"  r  \  ^^^'  radoterie.  f-, 

Myn,  myne,  yoornw.  Mon,  ma ;  mes, 
— s  oordeels.  Selon  mot,  &  num  avu 
—8  wetens.  Que  je  sache.  De  — e,  bet 
—e.  Le  mten,  la  mienne.  De  mynen. 
Les  miens, 

Myn,  y.ifi««,  f. 

Mynader,  y.  Filon,  m. 


Digitized  by 


Google 


lïAA 


NAB 


391 


Myne,  ▼.  Mine,  f.;  air;  semblant,m.; 

grimace^L 
Mynen,  b.  w.  Miner ;  creuser. 
Mjnent ,  byw.  Tot  —  ,  te  — .  Chez 

mot, 
Mynenthalve,  byw.  Pour  moi^  pour 

l'amow  (U  mat. 
Mynentwege,  byw.  Van  ^.Dema  part, 
Mynentwil  (om),  byw.  Pour  l'amour  de 

moi,  pour  moi. 
Myner,  m.  Mineur,  m. 
Myngraver,  m.  Mineur;  sapeur^  m. 
Mynbeer,  m.  Monsieur;  monseigneur^ 

m. 
MynlOod,  o.  Mine  de  ptomt,  f, 
Myapaty  m.  Bure,  f. 
Mynstof,  v.  MinéraL^  m. 
Mynwerker,  m.  Mineur ;  sapeur,  m. 
Myria^ramme,  v.  Myriagramme,  m. 
Myrlaliter,  m.  Myrialitre,  m. 
Myriameter,  m  Myriamètre,  m. 
Myriare,  v.  Myriare,  m. 
Myriastere*  y.  Myriastère^  m. 
Mypre,  Myrt.  Zi«  Mirre,  Mirt. 
Myt,  ▼.  MaïUe;  miUf  /.;  bücher^  m.; 

meule ;  barge,  f. 
Myten,  b.  w.  Empiler. 
Mytep,  m.  Mitre^  f. 
Üyterberg,  m.  Pamasse,  m. 
MyterbepggodinneD,  v.  mv.  Muses,  f. 

pi. 
Myterdragend,  b.  n.  Müré, 
Myterdrager,  m  Évéque,  m, 
My  teren,  b.  w.  Emmürer. 
Myterig,  b.  ü.  Rempli  de  mites ;  misé- 

rable. 
Mytervormig,  b.  n.  MUraL 


N 


N,  V,  N,  m.  ei  f. 

Na.  voorz.  Après;dans;  A.  —dezen. 

A  Vavenir^  désormais.  —  elkander. 

L*un  après  Vautre.  Daer  — .  Ensuile. 

— ,  byw.  Auprès ;  prés ;  tout  prés.  Te 

— .  Trop  prés.  Iemand  te  —  komen. 

Offènser  ou  choquer  q.  q*   —  dat. 

Après  que 
NaSpen,  b.  w.  Singer;  contrefaire ;  imi- 

ter, 
KaUper,  m.  Conirefaiseur;  singe,  m. 
Naaping,  V.  Singerie^  f. 


Nafirbeiden,  o.  w.  Travaitler  après  les 

autres, 
Na&ren,  o.  w.  Glaner, 
Nabaffen,  b.  w.  Aboyer  après  q,  q.;  tmi- 

ter  en  aboyant. 
Nabakken,  b.  en  o.  w.  Cuire  après. 
Nabalken,  b.  w.  Braire  après, 
Naban,  m.  Arrière-ban.  m. 
Nabanket,  o.  Dessert^  m. 
Nabassen,  b.  w.  Zie  NabafTen. 
Nabauwen,  b.  w.  Contrefaire  (ia  voix^ 

etc,). 
Nabedenken,  b.  w.  Réfléchir;  ruminer, 

— ,  o.  Réflexion^  f. 
Nabeelden,  b.  w.  Copier  un  tableau^  une 

statue^  etc, 
Nabeeldingy  y.  Copie,  imitation^  t. 
Naberouw,  o.  Regret;  repentir,  m, 
Nabestaende,  m,eny.  Proche  parenl^ 

m.;  proche  parente^  f. 
Nabetrachting,  v.  Méditation,  f. 
Nabidden,   b.  w.  Répéler  une  prière 

après  un  autre. 
Nabler,  o.  Petite  bière,  f. 
Nabladderen,  o.  w.  Médire, 
Nablaffen,  b.  w.  Zie  Nabaffen. 
Nablaten,  b.  w.  Zie  Nableeten. 
Nablazen,  b.  w.  Souffler  après ;  imiUr 

en  soufflant, 
Nableeken,  b.  w.  Rebüinchir, 
Nableeten,  b.  w.  Beier  après;  imiUren 

bêlant. 
Nabloed,  o.  Descendants,  m,  pi.;  posté^ 

rite,  f, 
Nabloeden,  o.  w.  Saigner  de  nouveau. 
Nabloeijen,  o.  w.  Surfleurir, 
Nably  ven,  o.  w.  Rester  en  arrière ;  être 

négiigé;  être  omis ;  rester. 
Naboenen,  b.  w.  Fi  otter  de  nouveau, 
Nabooren,  b.  w.  Perur  afjrès ;  percer 

de  nouveau. 
Naboorling,  m.  Post/mme^  m. 
Nabootsen,  b.  -w,  Contrefaire ;  imiter; 

calquer, 
Nabootser,  m.  Conirefaiseur;  imita- 

teur ;  copiste,  m. 
Nabootsing,  v.  Jmitation;  copte,  f. 
Nabootster,  v.  Imitatrice,  f. 
Naborduren ,    b.   w.   Jmiler  en  bro- 

dant. 
Nabrabbelen,  b.  w.  Imiter  en  bredouil- 

lant, 
Nabranden,  b.  w.  BriUer  de  nouveau. 

— ,  o.  w.  Brüler  ptus  tongtemps, 
Nabreiden,  b.  w.  Imiter  en  tricotant. 
Nabreijen,  b.  w.  Zie  Nabreiden, 


Digitized  by 


Google 


392 


RAC 


Nabrengen,  b.  w.  Parter  q,  c.  &  q.  q. 

qui  est  parti, 
Nabrieschen,  b.  w.  Bennir  après, 
Nabroddelen,  b.  w.  imiter  en  bousü" 

Umi. 
Nabrommen,  b.  w.  Gtunder  après, 
Nabpuijen,  b.  w.  Jeter  après.  — ,  o.  w. 

Courir  après. 
Na  bruisen,  b.  w.  Süivre  avec  Imtit. 
Nabpullen,  b.  w.  Rugir  après. 
Naboer,!!).  Foisin,  m. 
Nabuerschap,  y.eno.  Voisinage^  m. 
Nabuerstad,  v.  VüU  voisine,  f. 
Nabuervrouw,  v.  Foisine,  t. 
Naburen, o.  w.  Voisiner, 
Naburig,  b.  n.  Voisin ;  limitrophe. 
Nabupin,  v.  Foisine,  f.       « 
Naby,  byw.  Prés  ;  tout  prés ;  proche. 
Nabygelegen,  b.  n.  Jttenant ;  contigu ; 

voisin. 
Nabyheidy  y.  Proximité,  f.;  voisinage^ 

m. 
Nabykomen,  o.  w.  Approcher. 
Nabykomend,  b.  n.  Jpproehant;  appro- 

ximalif. 
Naby  kom  ing,  v.  ApproxivfuUion^  f. 
Nabvllggen,o.w  Avoisiner. 
Nacht,  m.  en  Y.  NuU,  f.  By  — ,  dea  — b, 

*8— 8,  in  den  — .  Nuüammenl,  de  nuü. 

Het  i8  — .  Il  fait  nuü.  Het  wordt  — . 

Il  se  fait  nuü. 
Nachtbal.  o.  Bal  de  nuit,  m. 
Nachtbezoek,  o.  Fisite  nocturne^  f. 
Nachtbiinde,  m.  en  v.  Hëméralope^  m. 

et  f. 
Nachtblindheid,  v.  Héméralopie^  f. 
Nachtbraken,  o.  w.  Veüler;  passer  la 

nuit  ü  travttUkr. 
Nachtbraken  (het),  o. )    FeiUes,  f.  pi.; 
Naohtbraking,  y.        f     élucubfatUm^ 

Nachtdas,  y.  Cravate  de  nuit,  f. 
Nachtdief,  m.  FoUur  de  nuit,  m. 
Nachtdieyepy,  v.  Fol  nocturne^  m. 
Nachtdoek,  m.  Zie  Nachtdas. 
Nachtd rukking,  v.  Cauchemar^m. 
Nachtduiyel,  m.  Incuèe,  m. 
Nachtegaal,  m.  Rossignoly  m. 
Nachtelyk,  b.  n.  Nocturne. 
Nachteyening,  v.  Équinoxe,  m. 
Nachtgebaer,  o.  BraU  nocturne,  m. 
Nachtgedrogt ,  o.  FanUhne;  speette  ^ 

m. 
Nachtgeest,  m.  Esprit  foUet;  fantdme, 

m. 
Nachtgelykheld,  y.  Equinoxe,  m. 


KAC 

Nachtgeregt,  o.  HéveUlon^  m. 
Nachtgerucht,  o.  Bruit  nocturne,  m. 
Nachtgewaad,  o.  Négligé ,  déshalnlli, 

m. 
Nachtgezang,  o.  Nocturne^  m. 
Nachtgezigt.  o.  Fision  nocturne,  f. 
Nachtgoed,  o.  Zie  Nachtgewaed. 
Nachthalsdoek,  m.  Cravate  de  nuit^  f. 
Nachthemd,  o.  Chemise  de  nuü,  f. 
Nachthuisje,  o.  HabUacle(mxt.),  m. 
Nachthuislamp,  v.  Férine  (mar.),  f. 
Nachtkapel,  y.  Phaiéne,  f. 
Nachtkeert,  y.  ChandeUe  ou  kougie  de 

veiUe.t. 
Nachtkleed,  o.  Zie  Nachtgewaed. 
Nachtlamp,  y.  Feilleuse ;  lampe  de  nuilj 

Nachtleger,  o.  Couchée,  f.;  gite,  ra. 
Nachtlicht,  o.  Feüleuse^  f.;  feu  foUd, 

m. 
Nachtlooper,  m.  Coureur  de  niti/,  m. 
Nachtloopster,  y .  Couveuse  de  nuü^  f. 
Nachtmael,  o.  Souper ;  réveiUon,  m. 
Nachtmantel,  m.  Manteau  de  nuü,  m. 
Nachtmeprie,  y.  Cauchemar;  nuube, 

m. 
Nachtmnts,  y.  Bonnet  de  nuü,  m. 
Nachtmuziek,  y  en  o.  Serenade^  f. 
Nachtraef,  y.  Hibou,  m.;  chouetU^  f. 
Nach trayen,  o.  w.  Trewaüler  la  nuü. 
Nachtreis,  y.  Foyage  nocturne,  m. 
Nachtrok,  m.  Rotede  chamtre,  f. 
Nachtronde,  y.  Ronde  de  nuü;patrouü'' 

le,t. 
Nachtrust,  y.  Repos  de  nuit;  sommeU; 

pavot,  m. 
Nachtschabbe,  y  Apellon,  m. 
Nachtschade,  y.        \  Bella-dona,  beUe- 
Nachtschaduwe,  y.  f    dame  ,  morellt 

(plante),  f. 
NachtscLoone,  y.  Belte-de-nuü,  f.;  ƒ»- 

top  (plante),  m. 
Nachtschuit,  y.  Barque  de  nuü,  f. 
Nachtslot,  o.  Serrure  d  doublé  tour,  f. 
Nachtspiegel,  m.  Pot  ae  chambne,  m. 
Nachtspook,  o.  Zie  Nachtgedrogt. 
Nachtstilte,  y.  Silence  de  lanuüy  m. 
Nachttabbaerd ,  m.  Robe  de  ckumbre^ 

f. 
Naebttafel,  y .  Table  de  nuU,  f. 
Nachttyd,  m.  Nuitée,  nuiL,  f. 
Nachtuil,  m.  Hibou,  chat-kuanl^  m.; 

ckoueUe\t. 
Nachtyeldwacht,  y.  Bivac  ou  biwmeCy 

m. 
Nachtyerblyf,  o.  Zie  Nachtleger. 


Digitized  by 


Google 


RAD 


NAE 


S9S 


Nachtvei^aderiDg,  v.  Assemblee  noe- 
tume^  f. 

Nachtyerscbynsel,  o.  AppariHon  noc- 
turne^ f. 

Nachtvlinder,  m.  Phatène,  f. 

Nachtvogel,  m.  Oiseau  nocturne,  m. 

Nachtwacht,  v.  Garde  denuü;  patrouil- 
le, f.;  guet ;  bivac  on  bivouac^  m. 

Nachtwaek,  v.  VeiUe;  garde  de  nuit, 
f.;  gtiet,  m. 

Nachtv7aker,  m.  Guet,  m. 

Nachtwandelaer,  m.  SonmambuU,  m. 

Nachtwandelaerster ,  v.  Somnambule, 

Nachtwerk,  o.  (hivrage  de  nuit,  m.; 

élucubraHon,  f. 
Nachtwerker,  ixi.  Fidangeur ;  élucubrO' 

leur,  m. 
Nacbtworm,  m.  Lampyre,  m. 
Nachtwyzer,  m.  Nocturlabe  (astron.), 

m. 
Nachtzorg^,  v.  Söin  nocturne,  m. 
Nacyferen,  b.  w.  Recampter. 
Nadacht,  v.  Soupgon,  m. 
Nadalen,  b  w.  Suivre  en  descendant. 
Nadaneen,  b.  w.  Imiter  en  dansant.  — , 

o.  w.  Danser  après  q.  q. 
Nadat,  voegw.  Après  que. 
Nadeel,  o.  Préjudice ;  lort;  désavantage^ 

m.;  pertê ;  tumte,  f. 
Nadeeligr,  b.  n.  Préjudiciable ;  nuisibU; 

contraire.  — ,  byw.  Désavantageuse- 

ment. 
Nadeeliglyk ,    byw.   Désavantageuse- 

ment. 
Nademael,  voegw.  Z*e  Naerdemael. 
Nadenken,  b.  w.  Méditer;  réftéchvr.  — , 

o.  Réflexien^  f.;  soupf^ti,  m. 
Nadenkend,  b.  n.  Soupgonneux;  réfté- 

cfHssanï. 
Nadenklng,  v.  Soupfon,  m.;  réftexUm, 

Nader,  b.  n.  Plut  proche ;  plus  voisln ; 

pdtts  court;  plus  récent;  postérieur. 

— ,  byw.  De  plus  prés;  plus  ample- 

ment. 
Naderen,  o.  w.  Approcher,  avancer. 
Naderend,  b.  n.  Qui  approcht;  approxi- 

matif. 
Naderhand,  byw.  Après;  ensuite ;  rfe- 

puis. 
Naderheid,  v.  Eie  Nabyheld. 
Nadering,  v.  Approche.  f.;  acces,  m. 
Nadernis,  v.  Tranchée,  f. 
Nadeunen,  b.  w.  Répéter  en  chantant. 
Nadien,  voegw.  ZieNaerdien. 


Nadisch,  m.  Dessert,  m. 
Nadoen,  b.  w.  Conirefaire ;  imiter. 
Nadoender,  m. »  Contrelacteur ;  conlre- 
Nadoener,  m.  f     faiseur ;  imitdteur , 

m. 
Nadoeniyk,  b.  n.  Imitable. 
Nadonderen,  b.  w.  Tonner,  crier  après. 
Nadouwen,b.  w.  Pousser  après  ou  par 

derrière. 
Nadragen,  b  w.  Porter  derrière  q.  q. 

— ,  o.  w.  Accuser.  imputer. 
Nadraven,  b.  w.  Suivre  au  trol ;  pont- 

suivre,  recherther. 
Nadrentelen,  b.  w.  Suivre  lentement. 
Nadroegen,  b.  en  o.  w.  Séciier  plus^ 

tard. 
Nadruk,  m.,  Contrefagon  ;'fcrge ;  ener* 

gie,  f. 
Nadrakkelyk ,  b.  n.  Expressif;  énergie 

que;  e/ficace.  — ,  byw.  Énergique* 

ment ;  efficacemenL 
Nadrukken,  b.  w.  Contrefaire  (un  tiwre^ 

etc.). 
Nadrukker,  m.  Contre facteur,  m. 
Nadruksel,  o.  Contrefagon,  f. 
Nadruk  toon,  m.  Accent  tonique,  m. 
Nadrukvol,  b.  n.  en  byw.  Zie  Nadmk- 

kelyk. 
Nadryven,  b.  w.  Chasser  q.  c.  derrière 

q.  q.  — ,  o.  w.  Flolter  derrière  q.  c. 
Naduiden,  b.  w.  Expliquer  plus  tard  ; 

imputer  dans  la  suite  q.  c.  ó  q.  q. 
Naduwen,  b.  w.  Zie  Nadouwen. 
Nadweilen,  b.  w.  Torcher  ou  fauberter 

de  nouveau. 
Naed,  m.  Couture ;  suturCy  f. 
Naef,  V.  Moyeu,  m. 
Naefband,  m.  Frette  de  mot^y  f. 
Naeibank,  v.  Cousoir^  m. 
Naeidooa,  v.  Botte  A  covdre,  f. 
Naeigaren  ,o.  Füti  coudre,  m. 
Naeijen,  b.  en  o.  w.  Coudre. 
Naeijer,  m.  Couturier,  m. 
Naeikamer,  v.  Couture^  couturerie,  f. 
Naeikunst,  v.  Couture,  t.  * 

Naeikuwen,  o.  Carreau^  m. 
Naeimand,  v.  Corbeille  de  èouturière^ 

f. 
Naein&eld,  v.  AiguHU  d  coudre^  f. 
Naeiring,  m.  Dé  sans  fond,  m. 
Naeisel,  o.  Couture,  f. 
Naeister,  v.  Couturière,  f. 
Naeiwerk,  o.  Ouvrage  de  couture,  m.; 

couture,  f. 
Naei winkel,  m.  CotUureriCf  f. 
Naeizyde,  v.  Soie  &  coudre^  f. 


Digitized  by 


Google 


394 


hae 


IfAE 


Naekt,  b.  n.  Nu;  dépouiUé;  découvert ; 

pauvre.  — ,  byw.  Ji  nu. 
Naekte,  v.  Nudüé,  f. 
Naektelyk,  byw.  NümerU ;  &  nu. 
Naektheid,  v.  NudÜé,  f. 
Naektloopers,  m.  mv.  AdamiUs,  m.  pi. 
Naeld,  ▼.  JiguiUe,  f. 
Naeldachtig,  b.  n.  Zie  Naeldvormig:. 
Naeldekeu,  o.  Zie  Naeldje. 
Naeldekervel,  t.  Peigne  de  Vénus  (plaa- 

te),m. 
Naeldenkoker,  m.  AiguiUier  (étai),  m. 
Naeldeakooper,  enz.  Zie  Naeldenver- 

kooper,  enz. 
Naeldenkop,  m.  Téte  d*une  aiguiUe^ 

Naeldenmaker^  m.  JiguiUier  (artisan), 

m. 
Naeldenoog,  o.  en  ▼.  Cluu,  trou  d*une 

aiauiUe^  m. 
Naeldenvepkooper,  m.  AiguiUier^  mar- 

chand  d*aiguiUes,  m. 
Naeldenverkoopster,  y .  Marchande  d'ai- 

guilles,  f. 
Naeldenvormig,  b.  n.  Aciculaire. 
Naeldeowerk,  o.  Ouvrage  fait  &  L'ai- 

guilUy  m.;  troderie^t;  poinL  m.;  den- 

UUe,  f.  • 

Naeldenwinkel ,  m.  Boutique  oü  Von 

vend  des  aiguiUes,  f. 
Naeldhouder,  m.  Porie- aigutUe,  m^ 
Naeldje,  o.  Petite  aiguiUe,  f. 
Naeldprikking,  v.  Acupanclure,  f. 
Naeldvisch,  m.  AiguiUe  (poissoo),  f. 
Naeldvormig',  b.  n.  AcictUaire, 
Naeldwerk.  o.  Zie  Naeldeowerk. 
Naem,  m.  Nom ;  sumom  f  renom,  m.; 

renommée;  réputalion,  f. 
Naemachtig,  b.  n.  Zie  Naemhaftig. 
Naemaflezing,  t.  Appel  nominale  m. 
Naembuiglng,  ▼.  Declinaison,  f. 
Naemcyfer,  o.  Chiffre,  m. 
Naemdag ,  m.  File  (d'une  personae] , 

Kaemdicht,  o.  Acrostiche,  m. 
Naemgeving ,  t.  Imposilum  de  nom  , 

f. 
Naemhaft,  b.  n.     )  CéUine^  renommé^ 
Naemhaftig,  b.  n.  i     fameux. 
Naemkenner,  m.  Nomenclateur,  m. 
Naemleener,  m.  Prêlenom^  m. 
Naemletter,  y.  Manogramme,  m. 
Naemletterkeer,  m.  Af\figramme^  f. 
Naemloos,  b.  n.  Ananyme,  — ,  byw. 

Anonymemenl, 
Naemlooabeid,  y.  Ananyme^  m. 


Naemlyst,y.  CaUUogue;róle,  nu,  liste; 

nomenclalure,  f. 
Naemlystmaker,  m.  Nomenclateur^  m. 
Naemnoemer,  m.  NomenckUeur^  m. 
Naemoplezing,  y.     )   Appel  nomkuU  , 
Naemoproeping,  y.  ]      ni. 
Naemrol,  y.  Zie  Naeiulyst. 
Naemroof,  m.  Diffamation,  f. 
Naemroofster,  y.  Caiomniatrice,  f. 
Naemrooyen,  b.  w.  Diffamer ;  calom- 

nier. 
Naemrooyend,  b.  n.  Diffamanl ;  eaUm- 

nieux. 
Naemrooyer,  m.  Diffamaleur;  caUm- 

nialeur,  m. 
Naemrooying,  y.  Zie  Naemroof. 
Naemruchtig,  b.  n.  Célètre,  fameux. 
Naemsonderschryying ,  y.  Signature, 

Naemspeling,  y.  AnnonUnation,  f. 
Naemstempel,  m.  Griffe,  emprtüue  d*ufi 

nom,  f. 
Naemsyerandering,  y.  Changement  de 

nom,  m. 
Naemsyertaling,  y.  Métonomasie,  f. 
Naemtafel,  y.  Zie  Naemlyst. 
Naemteekening,  y.  Signaturtf  f. 
Naemyal,  m.  Cos  (gramm.),  m. 
Naemyerberger,  m.  Cryptonyme,  m. 
Naemwichelary,  y.  Onomancie,  f. 
Naemwisseling,  y.  Metonymie^  f. 
Naemwoord ,  o.  Nom  (gramm.) ,  m. 

Zelfstandig  — .  Subslantif,  m.  Byyoe^ 

gelyk  — .  Adjectif,  m  Bigen  — .  Noa 

propre.  Qemeeu  — .  Nom  commun, 
Naen,  m.  Nain,  m. 
Naer, yoorz.  Fers ;  d;au;üla ; pour ; 

sur ;  d*après ;  seton;  euivant.  —  my£ 

gevoelen,  —  myn  dunken.  A  mo^ 

avis.  selon  moi.  —  het  leven.  D'aprci 

nature.  — , yoegw.  Comme ;üu  que, 

selon  que. 
Naer,  nare ,  b.  n.  Affreux ;  horri^U 

triste.  — ,  byw.  Hornblement ;  triste 

ment. 
Naerdemael»  yoegw. )  Comme;  puisgue 
Naerdien,  yoegw.      )     parce  que ;  al 

tenduque, 
Naërfgenaem,  m.  Proche  héritier,  m. 
Naerheid,  y. ^Horreur ;  tristesse,  f. 
Naerstig,  enz.  Zie  Neerstig,  enz. 
Naest,  yoorz.  Prés  ou  auprès  de;iiL  cót\ 

de ;  vrocke  de ;  après. 
Naest,  naeste»  b.  n.  Le  plus  proche 

premier;  prochain.  Ten  — e  hy.Apei 

prés^  envtron. 


Digitized  by 


Google 


NAG 


NAH 


895 


Naestbestaende»  m.  en  r.  Lc  piui  pro- 
che  parerU,  m.\la  plus  proche  parente, 

Naeste,m.  Prochain^  m. 
Noesten,  b.  w.  Btiraire  (jurispr.). 
Naestgelegen,  b.  n.Zie  Nabygelegen. 
Naasting,  v.  ü^rroi^  (jurispr.),  m. 
Naestlngregt,  o.  Retrait  lignager  (ju- 
rispr.), m. 
Kaestkomend,  b.  n.  Prochain, 
Naestliggend,  b.  n.  Zie  Nabygelegen. 
Naestvolgend,  b.  n.  Suivant. 
Na6teD«  o.  w.  Manger  après  les  autres. 
Na6tsen ,  b.  w.  Imiier  en  yravant  d 

VecM-loTte. 
Nafladderen,  b.  w.  Suivre  en  voUigeant. 
Nafluiten,  b.  w.  Siffler  derriére  q,  q, 
Naftha,  v.  Naphte  (bitame),  m. 
Nagaen,  b.  en  o.  w.  Suivre;  épier; 

prendre  &  ccsur ;  soigner,  — ,  o.  w.  RS' 

tarder. 
Nagaande,  b.  n.  Soupfonneux* 
Nagalm,  m.  Echo ;  retenlissement,  m. 
Nagalmen,  o.  w.  Résonner,  relentir. 
Nagalming,  y.  Zie  Nagalm. 
Nagang,  m.  Trace^  pisten  f. 
Nagapen,  b.  w.  Suivre  en  bayant,  en 

badaudanL 
Nageboorte,  v.  Arrière-faix,  m. 
Nageboren,  b.  n.  Puiné. 
Nagebuer,  m.  Zie  Nabuer. 
Nagedachte,  v.  Arriire-pensée ;  réfle^' 

xion^  f. 
Nagedachtenis,  v.  Souvenir ^m,,  mó- 

moiré,  f. 
Nageheugenis,  v.  Souvenir,  m.,  mé- 

moiré,  f. 
Nageklag,  o.  Regret,  m. 
Nagel ,  m.  Ongle ;  clou,  m.;  cheville,  f.; 

clou  de  girofie,  m. 
Nagelag,  o.  Surécot  ou  subrécol^  m. 
Nagelbloem,  y.  OEiüet,  m.;  giroflée , 

Nagelboom,  m.  Giro/lier,  m. 
Nagelboor,  v.  Vilebrequvn^  m. 
Nageldoos,  v.  Cloulière,  f. 
Nagelen,  b.  w.  Clouer. 
Nagelhandel,  m.  Clouterie,  f. 
Nagelhout,  o.  Bois  de  giroftier,  m. 
Nagelkroid,  o.  Benoiêt,  recise  (plante), 

Nagelmaker,  m.  Cloutier,  m. 
Nagelmakery,  v.  Clouteriey  f. 
Nagelmal,  o.  Clouière,  f. 
Nagelneep,  ▼.  Pingon,  m. 
Nagehiieuw,  b.  n.  Tout  neuf. 


Nagelogen,  t.  M.  van  Naliegen. 
Nagelsmid,  m.  Cloutier,  m. 
Nageltrekker,  m.  Tire-ctou,  m. 
Nagelvast,  b.  n.  Cloué. 
Nagelverkooper,  m.  Cloutier,  m. 
Nagelwinkel,  m.  Boutique  de  cloutier^ 

Nagelwortel ,    m.  Racine  de  t*ongle  , 

f. 
Nagelyzer,  o.  Amboutissoir,  m. 
Nagemaekt,  b.  n.  Imité;  contrefaü; 

factice;  artificiet;faux. 
Nagenoeg,  by w.  A  peu  prés ;  appro- 

chant. 
Nagepeins,  o.   )  Réflexion  ou  m/dita- 
Nagepeis,  o.     ilion  profonde^  f.,  soup- 

gon,  m. 
Nageregt,  o.  Dessert^  m. 
Nageschal,  o.  Echo,  m. 
Nageslacht,  o.  Postérité,  f. 
Nageven,  b.  w.  Donner  après ;  acêuser ; 

imputer;  reconnaltre;  détetidre ;  cé- 

der. 
Nageving,  v.  Accusation;  imputalion , 

f.;  rel&chementy  m. 
Nagevoel,  o.  Ressentiment,  m. 
Nagevolg,  o.  Suite,  f.;  corlége,  m. 
Nagewas,  o.  Recru,  m. 
Nagezeten,  b.  n.  Proche  parent.    ^ 
Nagieren,  b.  w.  Crier  après  q.  q.;  suivre 

q.q.  en  chancelant. 
Nagieten,  b.  w.  f^erser  encore;  imiter 

par  la  fonte. 
Naglyden,  b.  w.  Suivre  en  alissant, 
Nagooijen,  b.  w  Jeter  après. 
Nagras,  o.  Regain^  m. 
Nagraven,  b.  w.  Suivre  en  creusant. 
Nagraveren,  b.  w.  Copier  ou  imiter  en 

gravant. 
Nagrommen,  b.  w.  Gronder  contre. 
Nagrypen,  b.  w.  Prendre  ou  saisir  par 

derrière. 
Naharken,  b.  w.  Rdteler  une  seconde 

fois. 
Nahekelen,  b.  w.   Sérancer  de   nou- 
veau. 
Naherfst,  m.  Arrière-saison,  f. 
Nahinken,  b.  w.  Suivre  en  boitant. 
Nahippelen,  b.  w.  Zie  Nahlppen. 
Nahippen,  b.  w.  Suivre  en  saulillant. 
Nahoede,  v.  Arrière-garde,  f. 
NahoUen,  b.  w.  Suivre  en  courant. 
Nahompelen,  b.  w.  Suivre  en  bron- 

chant. 
Nahooi,  o.  Regain,  m. 
Nahuilen,  b.  w.  Hurler  ou  crier  après. 


Digitized  by 


Google 


896 


NAK 


Nah appelen ,  b.  w.  Suivre  en  sautU' 

lant. 
Nahygen,  b.  y.  Poursuivre^  aspirer  d. 
Naïever,  m.  ÉmuUUion ;  noalité;  jalou- 

sie,  f. 
NaTeveraer,  m.  Êmule,  rival^  m. 
NaTeyeraerster,  v.  Emule,  rivale,  f. 
NaleTeren,  b.  w.  Rivaliser. 
Naïeyerig ,  b.  n.  Plein  d*émulation;  ja* 

löux. 
Najaegster,  v.  Asptrante,  f. 
Najaer,  o.  Arrière-saison,  f.;  automne^ 

m.  et  f. 
Najaersdraden,   m.  mv.  Pilandres ,  f. 

pi. 
Najagen,  b.  w.  Povrchasser;  poursui- 

vre ;  aspirer  è;  briguer. 
Najager ,  m.  Poursuivant ,  aspirant ; 

arigueur,  m. 
Najaging,  v.  Poursuite:  recherche,  f. 
Najagt,  y.  Poursuite,  chasse,  f. 
Najammeren.  b.  w.  Crier  après  q.  q,  en 

se  lamentant. 
Najanken ,  b.  w.  Suivre  en  glapissant , 

en  criaiUant, 
Najoelen ,  b.  w.  Crier  après,  suivre  en 

criant. 
Najouwen,  b.  w.  Huer. 
Najuichen,  b.  w.  Suivre  en  applaudis- 

sant, 
Nakammen,  b.  w.  Peigner  de  nou- 

veau. 
Nakeeren ,  b.  w.  Balayer  encore  une 

fois. 
Nakeffen,  b.  w.  Zie  Nabaffen. 
Nakemmen,  b.  w.  Zie  Nakammen, 
Naken,  o.  w.  Approcher,  avancer. 
Nakend,  b.  n.  Imminent, 
Nakind ,  o.  Enfant  du  second  on  du 

troisième  lit,  m. 
Naking,  v.  Approche,  f. 
Nakladden ,  b.  w.  Copier  matpropre' 

ment. 
Naklank,  m.  Zie  Nagalm. 
Naklappen,  b.  w.  Répëler,  redire, 
Naklauteren,  b.  w.  Suivre  en  grim- 

pant. 
Naklimmen ,  b.  w.  Suivre  en  montant , 

en  grimpant. 
Naklinken,  o.  w.  Retentir;  imiter  Ie 

son  de. 
Nakloppen,  b.  w.  Battre  une  seconde 

fois. 
Nakluiyen,  b.  w.  Ronger  une  seconde 

fois. 
Naknaging,  y.  Remords,  m. 


HAL 

Nakneden ,  b.  -w.  Pétrir  encore  um 

fois. 
Naknorren,  b.  w.  Suivre  engrognant. 
Nakeken^  b.  en  o.  w.  Cutre  ou  boHiUxr 

après. 
Nakomeling,  m.  «ly.  Descendant,  m.; 

descendante,  f. 
Nakomelingschap,  y.  Poitérité,  f. 
Nakomen,  o.  w.  Fenir  après.  — ,  b.  w. 

RempUr;acc&mplir;exécuter;  obser- 

ver;  tenir.  Zyne  belofte  — .  Tenir  tt 

promesse. 
Nakomend,  b.  n.  Futur,  &  venir. 
Nakomer,  m.  Svccesseur;  descendant, 

m. 
Nakoming ,  y.  Accomplissement,  m.; 

exAfulian ;  observation,  f. 
Nakomst,  y.  Arrivée  tardive  ;  postériié, 

Nakrabbelen,  b.  w.  Copier  en  griffm- 

nant. 
Nakroost,  o.  Postérité ;  race;  ügnée, 

Naknijeren,  b.  w.  Suivre  on  imiteren 

sepromenant. 
Nakuischen,  b.  w.  Nettoyer  de  nouveau; 

contrefaire,  imiter. 
Nakwelen,  b.  w.  Imiter  en  chantant.e» 

gazouiUant. 
Nakwynen,  o.  w.  Languir  encore  quti- 

que  temps. 
Nakyken,  b.  w.  Suivre  des  yeux ;  reger- 

der. 
Nalabben,  b.  w.  Médire,  calomnier. 
Nalachen,  b.  w.  Ricaner  derriére  q.  q. 
Nalaten,  b.  w.  Laisser  après  sa  meH, 

après  soi;  laisser;  négiiger;  omeWt, 

— ,  o.  w.  Manquerde  faire;  ^empt- 

cher  de ;  laisser. 
Nalatenis,  y.  Zie  Nalatenschap. 
Nalatenschap,  y.  Successian,  f.;  héri- 

fage,m. 
Nalatig,  b.  n.  NegligeiU;  nonchalant; 

désobèissant.  •—,  byw.  Négtigemment; 

nonchalamment. 
Nalatigheid,  y.  I  Négiigence ;  omissum; 
Nalating,  y.      f    faute;  déscbéissance^ 

Naleen,  o.  Arriire-fief,  m. 
Naleesster,  y.  Qlaneuse ;  grappiikMUy 

f. 
Nalekken,  o.  w.  Couler  on  dégtmUer 

après.  —,  b.  w.  Zie  Nalikken. 
Nalente,  y.  Fin  du  pHntemps,  f. 
Naleveh,  o.  Survxe ;  survtvance,  f. 
Naleyer,  m.  Survivant,  m. 


Digitized  by 


Google 


NAM 


MAF 


397 


Nalezen,  b.  w.  Riiire ;  stUvre  en  Usant; 

glaner ;  gravfnUer. 
Kalezer.  m.  Glaneur ;  grappiUeur^  m. 
Nalezing,  v.  Gtanage ;  grappiUage,  m. 
Nalichten,  b.  w.  Éclairer^  suivre  en 

éclairant. 
Naliegen.  o.  w.  ImpuUr.  — ,  b.  w. 

Tromper  en  imitanL 
NalU^ken,  b.  w.  Lifter  encare  une  fais, 
Naloeijen,  b.  w.  ffugir  après. 
Naloeren,  b.  w.  Epier. 
Naloeven,  b.  w.  Suivre  en  louvoyant. 
Naloop,  m.  Jffiuence;  vogue;  peine, 

Naloopen,  b.  w.  Poursuivre. 
Nalooper,  m.  Poursuivant^  m. 
Nalooping,  t.  Poursuile,  f. 
Naluiden,  o.  w.  Sonner  encore  quelque 

temps. 
Naluisteren,  o.  w.  Prêter  VoreiUe. 
NamaefT,  m.  en  v.  Proche  patent,  m.\ 

proche  parente,  f. 
Kamaegschap,  o.  Procliê  parentéj  f. 
Namaeijen,  b.  w.  Refaucher. 
Namaek,  ▼.  Zie  Namaeksel. 
Namaeksel,  o.  ContrefoQon ;  imilation ; 

copie.  f. 
Namaekster,  v.  Imitatrice,  f. 
Namaels,  byw.  Dans  la  suile ;  düor- 

mals. 
Namaend,  t.  Fin  du  mois,  f. 
Namaggelen,  b.  w.  Copier  en  tartouü" 

lant. 
Namaken^  b.  w.  Contrefaire ;  imiter; 

copier. 
Namaker,  m.  Cantrefacteur  ;  imiiateur; 

copiste,  m. 
Namaking,  t.  Imilation ;  copie,  f. 
Namalen,  b.  w.  Imiter  au  pinceau. 
Namanwen,  b.  w.  Miauler  après. 
Nameeawen,  b.  w  Zie  Namauwen. 
Namelings,  byw.  Nominativemenl, 
Namelken,  b.  w.  TYaire  de  nouveau. 
Nameloos,  b.  n.  Anonyme.  — ,  byw. 

Anonymement, 
Nameloosheid,  v.  Anonyme^  m. 
Namelyk,  b.  n.  Nominal;  nominatif. 

— ,  byw.  Nomméments  nomtnative^ 

ment ;  savoir ;  c^ett-d-dire ;  prindpa- 

lement. 
Namen,  o.  Namur  (ville  et  province). 
Namen,  b.  w.  Zie  Noemen. 
Namennen,  b.  w.  Conduire  derrière  ou 

après. 
Namens,  byw.  Au  nom  de;  de  la  part 

de. 


Namensch,  b.  n.  Namurois. 
Namentlyk,  byw.  Zie  Namelyk,  byw. 
Nameten,  b.  w.  Remesurer. 
Nameting,  y.  Remesurage,  m. 
Namiddag,  m.  Après-dtner^  m.;  après^ 

midi,  m.  et  f. 
Namiddagslaep,  m.     )  Méridienne;sies- 
Namiddagalaepje,  o.  (     te,  f. 
Namis,  y.Foire  d'automne,  f. 
Naneef,  m.  Arrière-neveu^  m. 
Naneuren,  b.  w.  Zie  Naneuriön. 
Naneuriön,  b.  w.  Imiteren  fredonnarU. 
Nanicht,  ▼.  Arriére  nièce,  f. 
Nankin,  o.  Nankin^  m. 
Nanoemen,  b.  w.  Nammer  après,  plus 

tard. 
Nanoen,  m.  Zie  Namiddag. 
Naoogen,  b.  w.  Zie  Nakyken. 
Naoogst,  m.  Glanage,  m. 
Naoogsten,  b.  en  o.  w.  Gianer;  grappU^ 

ter. 
Naoogsting,  y.  Zie  Naoogst. 
Nap,  m.  en  v.  JatU  ou  écuetle  de  bois, 

f.;  hanap,  m. 
Napeinzen,  b.  en  o.  w.  Méditer  sur,  ré- 

fléchir  d  ou  sur. 
Napeinzing,  y.  Méditation ,  réflexion  , 

Napeizen,  b.  en  o.  w.  Zie  Napeinzen. 
Napels,  o.  iViap^w  (ville  etroyaume). 
Napersen,  b.  w.  Presser  une  seconde 

fois. 
Napeuren,  b.  w.  Courir  après  ou  der- 

rièreq  q. 
Napkruiper,  m.  Cut-de-jatte^  m. 
Naplaesteren,  b.  w.  Repldirer,  recrépir. 
Napleisteren,  b.  w.  Zie  Naplaesteren. 
Naploegen,  b.  w.  Labourer  plus  pro fon- 

dement. 
Napluizen,  b.  w.  Éplucher. 
Naplukken,  b.  w.  Cueillir  après  les  au- 

tres ;  cueitUr  une  seconde  fois. 
Napolitaen,  m.  Napolitain,  m. 
Napolitaensch,  b.  n.  Napolitain. 
Napolitaner,  m.  NapolUam,  m. 
Napolysten,  b.  w.  Polxr  une  seconde 

fois. 
Napraet,  m.  Redite,  f. 
Napraten,  b.  w.  Imiter  ou  contrefaire 
.  en  parlant ;   répéter  tes  paroles  de 

q.q. 
Napratlug,  v.  Zie  Napraet. 
Napreken,  b.  w.  Contrefaire  un  prédi- 

cateur. 
Naprenten,  b.  w.  Imiter  en  imprimant, 

en  gravant. 


Digitized  by 


Google 


398 


NAS 


NAS 


Naprinten,  b.  w.  Zie  Nuprenten. 
Nar,  m.  Sol ;  bovffan,  m. 
Naraden,  b.  "w.  Conseiller  trop  tard. 
Naraed,  xn.  Conseil  tardif^  m. 
Narcis,  v.  Narcisse,  m.JonquiUe^  f. 
Narci88e,v.  )  «i^xr„,.»:« 

Narci88ebloem,T.}^'^N*^'^^'«- 
Narcissebol,  m.  Oignon  de  narcisse,  m. 
Nardus,  m.  Nard  (plante),  m. 
Nardusgeur,  m.  Odeur  du  nard,  f. 
Narduszaed .  o.  Nieile  (plante),  f. 
Narede,  v.  Epilogve,  m.;  conclnsion,  f. 
Nareizen,  b.  w.  suivre  en  voyageant. 
Narekenen,  b.  w.  Recompter, 
Narekening,  v.  Révision  d*un  compUy 

Narekken,  b.  w.  Étendre  ou  détirer  de 

nouveau.  Zie  Narennen. 
Narennen,  b.  w.  Suivre  ou  poursuiwe 

au  galop, 
Narigt,  o.  Avis,  m.;  infonnaiion;  nou-- 

veUe ;  instruetion,  f. 
Narigten,b.  w.  Zie  Berigten. 
Naroeijen,  b  w.  Suivr^  en  ramant. 
Naroep,  m.  Rumeur,  f.,  bruü,  m. 
Naroepen,  b.  w.  Crier  après  q.  q.;  huer 

q,q. 
Narollen,  o.  w.  Rouler  encore  quelque 

temps.  — ,  b.  w.  Suivre  en  roulant. 
Narooken,  o.  w.  Fumer  encore  quelque 

temps, 
Naroomen,  b.  w.  Ecrémer  une  seconde 

fois, 
Narossen,  b.  w.  Poursuivre  &  cheval. 
Narouw,  m.  Regrèt ,  remords  tardif^ 

m. 
Narren,  o.  w.  AUer  en  tratneau. 
Narrenbel,  v..  Grelot  de  fou,  m. 
Narrenkap,  v.  Bonnet  de  fou,  m.;  ma- 

rotU,  f. 
Narrenpoets,  v.  Bouffonnerie,  f. 
Narrenwerk,  o. )  FoUe ;  soltise ;  extra- 
Narrery,  y.        f     vagance^  f. 
Narrig,  b.  n.  Chagrin,  maussade, 
Narrin,  ▼.  SoUe ;  JoUe,  f. 
Narukken,  b.  w.  Suivre,  poursuivre. 
Narwal,  m.  iVrt/ra/ (poisson),  m. 
Naryden,  b.  w.  Suivre  &  clieval  ou  en 

voiture, 
Narypen,  o.  w.  Mürir  après. 
Naryven,  b.  w.  Rdteler  une  seconde 

fois, 
Nasaizoen,  o.  Airière-saison,  f. 
Naschallen,  b.  en  o.  w.  Retentir. . 
Naschatting,  v.  Surtaxe,  f. 
Naschayen,  b.  w,  Raboterde  nouveau^ 


NaacbeJdcD,  b.  w.  Séparer  après. 
Naschelden,  b.  w.  Crier  après  q.  q.  en 

Ciniuriant. 
Nascnetsen ,  b.  w.  Copier  ou  imiier  en 

esquissant, 
Naschieten,  b.  w.  Tirer  après ;  s^éloHer 

vers.  — ,  o.  -w.  Tomber  ou  s'écnmler 

après. 
Naechikken,  b.  w.  Zie  Nazeoden. 
Naechilderen,  b.  w.  Copier^  imiUr  cv 

pinceau. 
Nascliildering,  v.  Copie,  f. 
Naschimpen,  b.  w.  Zie  Naschelden. 
Naschouw,  v.  Demière  inspection^  f. 
Naschouwen,  b.  w.  Suivre  des  ycux; 

inspecterpour  la  demière  fois. 
Naschrabben,  b.  w.  Gratler  de  nouvetat. 
Naschrapen,  b  w.     \  Zie  Naschrab- 
Naschrappen,  b.  w.  f      ben. 
Naschreeuwen,  b.  "w.  Crier  après  q.  q. 
Naschreijen  ,  b.  "w.  Crier  après  q.  q.  en 

pleurant. 
Naschrift ,  o.  Copie ,  f.;  post  scriptum . 

m. 
Naschrobben ,  b.  w.  FroUer  de  nou- 
veau. 
Naschryden  ,  b.  w.  Suivre  è  grands 

pas. 
Naschry  ven ,  b.  w.  Jmiter  en  écrhmnt ;  \ 

copier;  transcrire ;  écrire. 
Naschryver,  m.  Copiste,  m. 
Naschryving ,  y.  Cêpie ;  transcrifdion , 

Naschudden,  b.  w.  Secouer  de  nouvem^ 

Naschuifelen,  b.  "w.  Siffler  derrière  q.  q. 

Naschuijeren,  b.  w.  Brosser  de  nou- 
veau. 

Naschuimèn,  b.  w.  Ecumer  de  iw«- 
veau. 

Naschuiyen,  b.  "w.  Pousser  par  derrière. 
•  —,  o.  w.  S'esquiver  après  q.  q. 

Naschuren,  b.  w.  Écurer  de  nouveati. 

Naslaen,  b.  w.  Conlrefaire  [une  mar- 
que,  une  pièce  de  monnaie);  pousser 
[une  balie)  après^  A  contretemps;  feHÜ- 
leter;  retarder. 

Naslag,  m.  Coup  twrdiU  m*;  marqut 
contrefaite,  f. 

Nasleep,  m.  Suite,  f.;  train,  m. 

Naslenderen,  b.  w.  Suivre  lentement. 

Naslepen,  b.  vr.  Entraüner. 

Nasleuren,  b.  w.  Entratner. 

Naslieren,  b.  w.  Suivre  en  glissant. 

Naslikken,  b.  w.  AvaUr après. 

Naslingeren,  b.  w.  Lancer  après,  — r 
o.  w.  Suivre  en  chancelant. 


Digitized  by 


Google 


NAS 

Naslnipen,  b.  w.  Suivre  q,  q,  en  se  glis- 

sant  doucement. 
Naslypen,  b.  w.  Aiguiser  de  nouveau  ; 

imUeren  aiguisani. 
Nasmaek,  m.  Amère-goiU ;  déboire^ 

m. 
Nasmaken,  o.  w.   Avoit  un  arrière' 

gout. 
Nasmakken  ,    b.   w.  Jeter  rudement 

aprês. 
Nasmeden,  b.  w.  Imiter  en  forgeant, 
Nasmelten,  b.  en  o.  w.  Fondre  après. 
Nasmyten,  b.  w.  Jeter  après  ou  der- 
rière. 
Nasnappen,  b.  w.  Zie  Naklappen. 
Nasnellen,  b.  w.  S'élancer  après. 
Nasnoeijen,  b.  w.  Tailler  de  nouveau. 
Nasnorren ,  b.  w.  Suivre  en  sifflant,  en 

bourdonnant. 
Nasnuffeliaer,  m.  Fureteur,  m, 
Nasnuffèlen,  b.  w.  Fureter;  fouiUer, 
NasDuffellng,  v.  Recherche  exacte,  f. 
Nasnyden,  b.  w.  Imiter  en  taiUant,  en 

gravant. 
Naspatten,  b.  w.  RejaiUir  après  oa  der- 
riere. 
Naspelen,  b.  w.  Imiter  en  jouant ;  jouer 

après ;  imiter.  — ,  o.  w.  Jouer  encore 

quelque  temps. 
Naspellen,  b.  w.  Répéter  en  épelant. 
Naspearder,  m.  Investigateur,  m. 
Naspenren,  b.  w.  Rechercher;  e 

ner;  scruter. 
Naspenping",  v.  Recherche;  perquisition; 

investigation,  f. 
Naspenrster,  ▼.  Investigatrice,  f. 
Naspoeden  ,  b.  w.   Suivre  vite^  H  la 


NAT 


399 


examt" 


Naspoelen^  b.  w.  Laver  ou  rincer  de 

nouveau. 
Nasporen ,  b.  w.  Suivre  A  la  piste.  Zie 

Naspenren. 
Naspraek,  ▼.  Mauvais  bruit  qui  circule 

sur  q.  q,,  m.\  médisance ;  calomnie  ^ 

Naspreken,  b.  w.  Répéter  lesparoles  de 

q.  q^  imiter  q.  q.  en  parlant;  médire ; 

calomnier. 
Nasprengen,  b.  w.  Arroser  ou  saupou^ 

drer  de  nouveau. 
Naspringen,  b.  w.  Sauter  après;  contre- 

faire  en  sautani. 
Naspngen ,    b.   vr.    Cracher    derrière 

Nasschen,  o.  w.  Goüter ;  manger  (è  la 
dérobée). 


Nastamelen,  b.  w.  Contrefaire  ou  répé- 
ter en  bégayant, 
Nastameren,  b.  w.  Zie  Nastamelen. 
Nastampen,  b.  "w.  Broyer  ou  pUer  de 

nouveau. 
Nastandep,   m.   Postulant^   aspirant, 

m. 
Nastappen,  b.  w.  Suivre  les  traces  de 

q.q. 
Nastaren,  b.  w.  Suivre  des  yeux. 
Nasteken,  b.  w.  Imiter  en  gravant. 
Nastel,  m.  Zie  Nestel. 
Nastelen,  b.  w.  Zie  Nestelen,  b.  w. 
Nastellen,   b.  w.   Postposer;  estimer 

moins;  dresser  des  embüches  d  q.  q.; 

imiter.  ^  ^' 

Nastenen,  b.  w.  Imiter  ou  contrefaire 

en  gémissant. 
Nastevenen,  b.  w.  Suivre  H  la  voile. 
Nastieren,  b.  w.  Zie  Nasturen. 
Nastikken,  b.  w.  Imiter  en  brodant  ou 

en  piquant. 
Nastinken,  o.  w.  Laisser  une  mauvaise 

odeur. 
Nastippen,  b.  w.  Imiter  en  pointil- 

lant. 
Nastoffen ,  b.  w.  Épousseter  de  nou- 
veau. 
Nastooten,   b.   w.  Pousser  par  der* 

rière. 
Nastormen ,  o.  w.  Suivre  avec  grand 

bruit, 
Nastorten,  o.  w.  Tomber  apr^s. 
Nastoven^    b.    en   o.  w.  Etuver  en* 

core. 
Nastreven,  b.  w.  Suivre,  poursuivre. 
Nastreving,"?.  Émulation,  f. 
Nastroomen,  b.  w.  Couler  après  ou 

vers. 
Nastroopen,  b.  w.  Butiner  ou  marauder 

après  les  autres. 
Nastryken,  b.  w.  Repasser  de  nouveau. 

— ,  o.  w.  Suivre  q  q. 
Nasturen,  b*  w.  Envoyer  plus  tard  ou 

après. 
Nastygen,  b.  w.  Suivre  en  montant. 
Nasukkelen,  b.  w.  Suivre  lentement. 
NasuUen,  b.  w.  Suivre  en  gitssant. 
Nat,  b.  n.  Mouillé;  humide;  pluvieux; 

baigné:trempé. 
Nat,  o.  lAqueur,  f.;  liquide,  m.\  eau; 

pluie;  boisson,  f.;  bouillon,  m.,  inon- 

dation  ;mer,  f. 
Natachtig,  b.  n.  Un  peu  humide;  moite. 
Nateekenaer ,  m.  Diagraplie  (instru- 
ment), m. 


Digitized  by 


Google 


400 


NAT 


WAV 


^ 


Kateekeneo,  b.  w.  Dessiner  (fapris  un 

modèle ;  copier ;  calquer, 
KateekeniDg,  t.  Copie ;  diagraphie,  f.; 

caUjue^  m. 
NateleD,  b.  w.  Engendrer  plus  tard. 
Tlatellen«  b.  w.  Reeompier. 
Natemen,  b.  w.  Contrefaire  en  tratnant 

ses  paroles. 
Nater,  y.  Vipere,  f.,  aspic^  m. 
Kateren,  b.  w.  Goudronner  de  nouveau, 
jNatertong ,    v.   Opfiioglosse   (plante) , 

m. 
Naterwortel ,  m.  Bistorte  (plante),  f. 
Natbals,  m.  Buveur ;  ivrogne,  m. 
T^atheid,  v.  Humidüé,  f. 
Natie.  v.  Nation,  f.\  peuple,  m. 
Natlmmeren,  b.  w.  Imiteren charpen- 

tantr  en  construisant. 
*Nationael,  b.  n.  NationaL 
*Nationali8eren,  b.  w  Nalionaliser, 
♦Nationaliteit,  v.  NationaHté,  f. 
*Natlonalyk,  byw.  Nationalement. 
Natmaking,  ▼.  Arrosenient,  m.;  hu- 

mectatian,  f. 
Natogt,  m.  Arrière-garde,  f. 
Natracbten,  b.  w.  Médiler;  poursuivre; 

rechercher. 
Natrachter,  m.  Poursuivants  m. 
Natreden,  b.  w.  Imiter  q   q.  en  mar- 

chant;  marcher  derrière  q.  q. 
Natrekken,  b.  w.  Suivreq  q. 
Natten,  b.  w.  MouiUer;  humecter;  trem- 

per. 
Nattigheid,  y.  HumidUé,  f. 
Natuer,  y.  Nature ;  complexion,  f.;  ca- 

ractèrey  m. 
Natuerbeschpyyend,  b.  n.  Physiogra' 

phique. 
Natuerbeacbryyer ,  m.  Physiograpfie  ^ 

m. 
Natuerbeacbryying,  v.  Physiograpfiie^ 

Natuerboek,  o.  en  m.  Le  Uvre  de  la  na- 

ture;  le  monde,  m. 
Natuerdrift,  m.  en  y.  Instinct,  m. 
Natuergaef,  y.  Don  naturel,  m. 
Natuerkenner,  m.  Pkysiden ;  natura- 

tiste,  m. 

Natuerkundig,  b.  n.  Physique,  — ,  byw. 

PhysiquemenU 
Natuerkundige,  m.  Physidm ;  natura- 

liste,m, 
Natuerkundiglyk  ,    byw.     Physique- 

ment* 


Natuerleer,  y.  Physique;  physioto§k 
histoire  naturelle,  f. 

Natuerlyk,  b.  n.  NatureL  — ,  hyw.  Na- 
tureUement, 

Natuerlykbeid,  y.  Naturalisme,  ra. 

Natueronderzoeker,  m.  Naturaiiste,  m. 

Natuerregt,  o.  Droit  naturel^  m. 

Natueryerschynael,  o.  Ptiénomène;  mé- 
téore,m. 

Natuerwerking,  t.  Opération  de  Ia  na- 
ture ;  crise^  f. 

Natnerwet,  y.  Loi  naturelle,  f. 

♦Naturaliaatie,  y.  Naturalisatiou,  f.  * 

♦Naturidiseren,  b.  w.  Naturaliser. 

♦Naturalisering.  y.  Naturalisatum,  f. 

♦Naturalist,  m.  NaturaHsU,  m. 

Naturen,  o.  w.  CroUre,  venir,  s'accü' 
mater. 

Natyd,  m.  Arrière-saison,  f.;  aulamne. 
m.ett. 

Nauw,  b.  n.  Étroit;  resserré;  avan; 
pauvre ;  strict  ?  exact.  — ,  byw.  Étrot 
tement ;  strictement ;  exactement ;  és 
prés ;  d  peine.  — .  o.  Gêtie;  peine,  f; 
emtarras ;  détroit,  m. 

Nauwelyks,  byw.  A  peine. 

Nauwen,  b.  w.  Presser;  serrer;  rétrt" 
dr.  — ,  o.  w.  Se  trouver  dans  Vfm- 
barras. 

Nauwer,  b.  n.  Plus  étroit.  Ter  —  nood. 
A  peine. 

Nauwgezet,  h.n.  Zie  Nauwkeurig. 

Nauwgezetheid,  y.  Zie  Nauwkeariff- 
beid. 

Nauwheid,  y.  Etroitesse,  t. 

Nauwkeurig,  b.  n.  Sxact ;  précis ;  cor- 
rect ;  scrupuleux ;  strict.  — ,  byw.  Zk 
Nauwkeuriglyk. 

Nauwkeurigheid,  v.  Exactitude ;  préd- 
sion ;  correction,  f.;  scrupule,  m. 

Nauwkeuriglyk ,  byw.  ExaetemeM; 
précisément;  scrupuleusemeta ;  oor- 
rectement. 

Nauwnemend,  b.  n.  Exact,  siriet. 

Nauwte.  y.  Détroit;  défilé,  m.;  étm- 
tesse^t. 

Nauwtjes,  byw.  ün^peu  è  VétnóJt;  w 
peu  chichement. 

Nauwziende,  b.  n.  Exact;  (fHtregaréf 
de  prés ;  avare. 

Nayagen,  b.  w.  Zie  Nayegen. 

NayaUen,  b.  w.  Tomber  apris  oa  der- 
rière. 

'i^hYhren,h.vr.Suivreennaviguani,etc. 

Na?e,  y.  Zie  Naef. 

Nayegaer,  y.  Frille,  f. 


Digitized  by 


Google 


NAV 


NAZ 


401 


Navegen,  b.  w.  Batayer  ou  nettoyer  de 

nouveau. 
Nftv^,  m.  Nombrü;  ombilió;  centre, 

m. 
Kaveladerbreuk,  v.  Faricomphale,  f. 
^'avelband,  m.  Bandage  ombilicai,  m. 
NaTelbreuk,  t.  Hernie  ombilicale,  exom- 

phaU,  f. 
Kavelkruid,  o.  Cymbatüire,  f.;  cotylé' 

don  (plant^,  m. 
Kayelstreng,  t.  Cordon  ombüical^  m. 
Navenant,  byw.  A  proporlion,  A  l'ave- 

nant. 
Nayerhalen,  b.  w.  Baconter  ou  rappor- 

teraprès. 
Naverschynend,  b.  n.  Quisurvient^  gut 

vient  après. 
Kavertelien,  b.  w.  Baconter  ce  qu*on  a 

etitendu. 
Navertrekken,  o.  w.  Partir  après  q,  q, 
Naverwant,  m.  Proche  parent,  m. 
Naverwante,  v.  Proche  parente,  f. 
Kaverwantschap ,  o.  Proche  parenté  ^ 

f. 
Naverwea,  b.  w.  Imiter  la  couleur  de ; 

reteindre, 
NavisBChen,  b.  "w.  Pêcher  après  q.  q. 
Kavlechten,  b.  w.  Imiter  en  tressant. 
Navlieden,  b.  w.  Suivre  q,  q,  en  fuyant. 
Kayliegen,  b.  w.  Suivre  en  volant. 
Navloeijen,  o.  w.  Couler  après. 
Kaylugten,  b.  w.  Suivre  q.  q.  en  (uyant. 
NaToeren,  b.  w.  Transporter,  conduire 

on  mener  après. 
Navolgbaer,  b.  n.  \  Jmüabte,  qui  peut 
KaTolgelyk,  b.  n.  (    ^re  imUi. 
Navolgen,  b.  w.  Suivre ;  succéder  d ; 

poursuivre;  imiter. 
Navolgend,  b.  n.  Suivant;  prochain ; 

inUtateur. 
Navolgens,  voorz.  D'après ;  suivant. 
Navolger,  m.  Successeur;  imUateur^ 

m. 
Navolging, v.  Poursuite ;  succession; 

imitation,  f. 
Navolgster,  v.  Imitatrice,  f. 
NavoPBchen,  b.  w.  SHnformer  de ;  exa* 

miner ;  scruter  ;  explorer ;  pénétrer. 
Navorscher,  m.  Sxaminateur ;  scruta-- 

teur,  m. 
Navorschiog,  v.  Becherche ;  perqutsi- 

tion ;  enquête,  f.;  examen,  m. 
Navouwen,  b.  w.  Imiter  en  pHemt  ou 

en  plissant. 
Navraeg,  v.  Information;  recherche, 

Tom.L 


Navragen,  o.  w.  S'informer  de ;  deman' 

der.  Ik  vraeg  daer  niet  na.  Je  ne 

m*en  soucie  pas. 
Navraging,  v.  Zie  Navraeg. 
Navriend,  m.  Proche  parent,  m. 
Navriendin,  v.  Proche  parente,  f. 
Navri.end schap,  v.  Proche  parenté,  t. 
Navrucht,  v.  FiruÜ  tardif,  m. 
Navylen,  b.  w.  Limer  de  nouveau. 
Nawaden,  b.  w.  Suivre  q.  q.  en  passant 

hgué. 
Nawandelen,  b.  w.  Suivre  q.  q.  en  se 

promenant;  imüer. 
Nawaren,  b.  w.  Suivre  en  planant,  en 

fiotlant.  • 
Nawasschen,  b.  w.  Belaver. 
Nawee ,    o.  Bessentiment  d'anciennes 

douleurs^  m.;  suite  fdcheuse^  f.;  dé- 

boire,  m. 
Na-week,  v.  Fin  de  la  semaine,  t. 
Naweeken,  b.  w.  Belremper. 
Naweenen,  b.  w.  Suivre  en  pleurant. 
Nawees,  m.env.  Enfant  posthume,  m. 

etU 
Nawegen,  b.  w.  Bepeser. 
Naweide,  v.  Begain,  m. 
Nawelding,  v.  Arrière-panage,  m. 
Nawentelen ,  b.  w.  Bouter  après,  par 

derrière. 
Nawerken,  b.  w.  Imiter. 
Nawerpen,  b.  w.  Jeter  q.  c.  derrière  ou 

après  q.  q. 
Naweven,  b.  w.  Imiter  en  tissant. 
Nawinter,  m.  Fin  de  t'hiver,  f. 
Nawisschen,  b.  w.  Essuyer  ou  nettoyer 

de  nouveau. 
Nawitten,  b.  w.  Beblanchir. 
Naworden,  o.  w.  Nattre  plus  tard. 
Na  wortel,  m.  Badne  adventice,  f. 
Nawroegen,  o.  w.  Bourreler  ou  tour» 

menter  après,  par  la  suite. 
Nawryven,  b.  w.  Befrotter. 
Nawyn,  m,  Pressurage,  m.;  piquette, 

Nawyzen,  b.  w.  Montrer. 

Naylen,  b.  w.  Suivre  avecvitesse;  pour» 
suivre  vivement. 

Nayver,  enz.  Zie  Naïever,  enz. 

Nazaeijen,  b.  w.  Bessemer, 

Nazaet,  m.  Uérilier;  descendant;  suc- 
cesseur, m. 

Nazaetschap,  o.  Descendance,  f. 

Nazamelen,  b.  w.  Becueillir  après. 

Nazang,m.  Betrain,m.\  fin  du  chant, 
épode,  f. 

Nazareër,  m,  Nazaréen^  m. 

26 


Digitized  by 


Google 


402 


NED 


NED 


Nazatin,  ▼.  Descendanten  f. 
Nazeepen,  b.  w.  Savontier  de  nouveau. 
Nazeggen,  b.  w.  Redire;  répéter. 
Nazegging,  v.  Redite;  répititum^  f. 
Nazeilen,  b.  w.  Suivre  d  la  voile. 
Nazenden,  b.  w.  Envoyer  après, 
Nazetten,  b.  w.  Poursuivre. 
Nazien,  b.  w.  Suivre  des  yeux;  voir; 

revoir;  examiner;  vérifier, 
Naziener,  m.  Controleur,  m. 
Naziening,  ▼.  Examen;  controle,  m.; 

vérificatum,  f. 
Nazingen ,  b.  w.  Chanter  après ;  imiter 

en  chantant. 
Nazinken,  o.  w.  Senfoncer  après. 
Nazinnen,  o.  w.   Réfléchir  profondé- 

ment. 
Nazoek,  m.  en  o.  Recherche ;. enquête  ^ 

f.;  examen,  m. 
Nazoeken,  b.  w.  Chercher;  rechercher; 

examiner, 
Nazoeking,  ▼.  Zie  Nazoek. 
Nazomer ,  m.  Fin  de  Vété;  arrière-sai- 

son,t. 
Nazorg,  v.  Souci,  soin^  m, 
Nazouten,  b.  w.  Saler  encnre  une  fois, 
NazuiTeten ,  b.  w.  Nettoyer  ou  purifier 

de  nouveau, 
Nazwemmen,  b.  w.  Suivre  d  la  nage. 
Nazweven ,  b.  w.  Suivre  en  planant ,  en 

voUigeant, 
Nazwieren,  b.  w.  Suivre  en  passant  et 

repassant. 
Nazwiugen,  b.  w.  Jeter  ou  lancer  après. 
Neb,  V.  Bec  long  et  pointu,  m, 
Nebael,  m.  AnguilU  d  tête  pointue,  f. 
Nebbe,  v.  Zie  Neb. 
Nebbeling,  m.  Zie  Nebael. 
Neder,  b.  n.  Bas;  inférieur.  --,byw. 

En  tfas.  Zit  — .  Asseyezrvous.  Ter  — . 

En  bas^  d  bas,  par  terre,  h  terre.  Ter 

—  -werpen  of  gooijen.  Jeter  d  terre^ 

par  terre. 
Nederalpen ,  ▼.  mv.  Les  basses  MpeSy  f. 

pi. 
Nederaspunt,  o.  Nadir  (astr.),  m. 
Nederbiggelen,  o.  w.  Couler,  décou- 

Ier, 
Nederbliksemen^  b.  w.  Foudroyer;  ren^ 

verser. 
Nederboffen,  b.  w,  Jeter  avec  force  de 

haut  en  bas. 
Nederbonzen ,  b.  w.  Jeter  &  terre;  pré- 

cipiter;  renverser. 
Nederbotsen,  o.  w.  Tomber  en  heur^ 

ant. 


Nederbrengen,  b.  w.  Porterenbas;  des- 
eendre. 

Nederbrnijen,  b.  w.  Jeter  en  bas.  — ,  o. 
w.  Tomber, 

Nederbruieen,  o.  w.  Tomber  en  écu- 
mant, 

Nederbuigen,  b.  w.  Courber;  fléckir; 
plier.  — ,  o.  w.  Se  courber;  se  plier; 
sHncHner;  se  prostemer, 

Nederbuiging ,  v.  Courbure  ;proêtemar 
tion,f. 

Nederbuik ,  m.  Bas-ventre;  hypogastre, 
m. 

Nederbuitelen,o.  w.  CuUmter^  tomber. 

Nederbniteling,  ▼.  Culbute,  f. 

Nederbukken,  o.  w.  Se  baisser,  s*ineU- 
ner. 

Nederdalen,  o.  w.  Descendre. 

Nederdaling,  v.  Descente^  f. 

Nederdauwen,  o.  w.  Tomber  [comme  la 
rosée). 

Nederdeel,  o.  Partie  basse ;  profondeur, 

Nederdompelen,  b.  w.  Plonger. 

Nederdonderen,  b.  "w.  Foudroyer. 

Nederdouwen,  b.  w.  Pousser  vers  Ie 
bas. 

Nederdragen,  b.  w.  Porter  en  bas  ;  des- 
eendre. 

Nederdringen ,  b.  w.  Zie  Nederdou- 
wen, 

Nederdmipen ,  o.  w.  Dégoutter,  déeou- 
Ier,  distiUer, 

Nederdrukken,  b.  w.  Enf oneer;  presser; 
fouler;  opprimer;  abattre. 

Nederdrukker,  m.  Dépressoir  (chir.), 
m. 

Nederdrukking,  ▼.  Dépression,  f. 

Nederdryven,  b.  w.  Chasser  ou  pousser  \ 
en  bas.  —,  o.  w.  FlotUr  en  descen- 
dant, 

Nederdniken,  o.  w.  Plonger. 

Nederduitsch,  b.  n.  Flamand;  hollan- 
dais, 

Nederduitscher,  m.  Flamand;  HoUan- 
dais,  m. 

NederduitBchland,  o,  Basse- AUemagne, 

Nederduwen ,  b.  w.  Zie  Nederdouwen. 

Nedereind,  o.  Bas  bout,  m.;  partie  infé- 
rieure^ t, 

Nederflansen,  b.  w.  Bousiller. 

Nedergaen ,  o.  w.  Descendre ;  s'écu- 
ter. 

Nedergaende,  b.  lu  Descendant;  bais*. 
sant. 


Digitized  by 


Google 


NED 


KED 


405 


l^edersrang ,  xn.  DescenU^  f.;  couchant ; 

coucfier^  m. 
Nedergeregt,  o.  I  Tribunal  subalterne, 
Neidergerigt,  o.   (      m. 
Nederg^even  (zich),  wed.  'w.Descendre; 

se  coucher, 
Kedergieten ,  b.  w.  Verser^  répandre 

parterre, 
Nederglyden,  o.  w.  Giisser  en  bas. 
Nedergooijen,  b.  w.  Jeter  par  lerre ;  ter- 

rasser. 
Nederhagelen,  b.  w.  Verser.  Het  koorn 

is  nedergebageld.  La  grêle  a  verse  les 

bles. 
Nederhakken,  b.  w.  Aballre ;  couper; 

sabrer. 
Nederhalen  ,  b.  w.  Tirer  en  bas ;  abais- 

ser\  descendre. 
Nederhaler,  m.  Hale-bas  (mar.),  m. 
Nederhangen,  o.  w.  Pencfier  vers  Ie  bas. 
Nederhangend ,  b.  n.  Avalé ;  pendant ; 

déeliné. 
Nederheid,  v.  Pauvreté^  f. 
Nedepbeiien,  b.  w.  Hier,  püoter. 
Nederbellen,  o.  w.  Pencner;  incliner. 
Nederbellig,  b.  n.  Penchant,  penctié,  in* 

cliné. 
Nederhelling,  v.  Inclinaison,  penle,  f. 
Nederhof,  o.enm  Basse-cour,  f. 
Kederbouden,  b.  vr.  Tenir  vers  Ie  bas. 
Kederhouweo ,  b.  w.  Zie  Nederbak- 
•  ken. 

Nederbuiken,  o.  w.  S*accrouplr. 
Nederbuiking,  y.  Aecroupissement  ^  m. 
Nederhukken,  o.  w.   l    Zie  Nederbui- 
Nederburken^  o.  w.  f       ken. 
I>Iederig ,  b.  n.  Bas ;  humble;  modeste. 

— ,  byw.  Humblement;  modestement. 
Nederigbeid,  v.  Uumilité;  modestie; 

bassesse,  f. 
Nedering,  v.  VaUée^  profondeur,  f. 
Nederjagen,  b.  w.  Chasser  vers  Ie  fhs. 
Nederkappen,  b.  w.  Jbattre. 
Nederkauwen,  b.  w.  Bemdcher,  rumi- 

net. 
Nederkeeren,  o.  w.  Betoumer  vers  Ie 

bas. 
Nederkladden,  b.  w.  Griffonner;  bar^ 

bouiUer. 
Nederklimmen,  o.  w.  Descendre.  * 
Nederklinken,  b.  w.  Précipiter. 
Nederknielen,  o.  w.  S*agenouiller. 
Nederknieling,  v.  Génvflexion,  f. 
Nederknötten,  b.  w.  Couper  et  jeter  ü 

terre. 
Nederkomen,  o.  w.  Descendre. 


Nederkpuipen,   o.  w.  Bamper  vers  Ie 

bas. 
Nederkrygen,  b.  w.  Tirer  en  bas,  bais- 

ser,  abatsser. 
Nederkyken,  o.  w.  Begarder  en  bas. 
Nederlaeg,  v.  Défaite ;  déroute,  f. 
Nederland,  o.  Pays-Bas,  m.  pi.;  Belgi- 

que ;  Hollande^  f. 
Nederlander,   m.   Beige;  Hollandais  ^ 

m. 
Nederlandsch ,  b;  n.  Beige ,  belgique  ; 

hoUandais. 
Nederlaten,  b.  w.  Baisser;  abaisser; 

descendre. 
Nederlegf  en,  b.  w.  Poser;  déposer;  ver- 

ser;  faire  tomber ;  défaire ,  vaincre. 

Zich  — .  Se  coucher. 
Nederlekken,  o.  w.   Couler,  découLer^ 

dégoutter. 
Nederliggen,  o.  w.  Ètre  couché;  se  re- 

poser. 
Nederlokken ,   b.   w.   Attirer  vers   Ie 

bas. 
Nederlonken,  o.  w.  Jeter  des  osillades. 
Nederloopen,  o.  w.  Courirenbas. 
Nederlucbt,  v.  Basse  région  de  Vair, 

Nedermaken,  b.  w.  Tuer;  massacrer; 

couper,  aballre. 
Nederplakken,  b.  w.  Jeter  d,  terre. 
Nederplanten,  b.  w.  Planter. 
Nederploffen,  o.  w.  Tomber  par  terre 

avec  fracas.  — ,  b.  w.  PrécipUer. 
Nederplompen,   o.   w.    Tomber  dans 

l'eau. 
Nederplonzeu ,  o.  w.  Zie  Nederplom- 
pen. 
NederpyreneSn,  v.  my.  Les  basses  Py- 

rénees,  f.  pi. 
Nederraken,  o.  w.   Tomber  è  terre; 

tomber  sous  les  pieds  de. 
Nederregenen,  o.  w.  Tomber  du  del. 
Nederrbyn,  m.  Le  Bas-Bhin^  m. 
Nederroepen,  b.  w.  Faire  descendre  en 

appelant. 
NederroUen,  b.  w.  Bouler  en  bas.  — , 

o.  w.  Bouler  vers  le  bas ;  descendre  en 

roulant, 
Nederrukken,  b.  w.  Benverser. 
Nederryden,  o.  w.  Descendre  &  cheval 

OU  en  voiture. 
Nedersabelen,  b.  w.  Sabrer;  tailler  en 

piècee. 
Nederschieteu,  b.  w.  Tuer  d*un  coup  de 

feu.  — ,  o.  w,  S'êlancer  en  bas ;  s^abai- 

tre;  tomber. 


Digitized  by 


Google 


404 


NED 


RED 


1 


Nederschokken ,  b.  vr.  Jeter  en  bas.  — , 

o.  w.  Êtrejeté  on  portém  bas. 
Nederschryven ,  b.  w.  Êcrire^  mettre 

parécrü. 
Nederschudden,  b.  w.  Faire  toinber  en 

secamnt. 
Nederschuiven,  b.  w.  Pousser  vers  te 

^^.  _^  o.  w.  GUsser  vers  U  bas. 
Nederschynen ,  o.  w.  Luire  on  reluire 

d*en  haut. 
Nederslaen ,  b.  vr.  JbaUre;  renverser ; 

baisser;  étabUr;  dresser.  Tenten  — . 

Dresser  des  lentes*  Het  leger  — .  Se 

camper,  Zyne  oogen  — .  Baisser  les 

yeux.—,  o  w.  S*abattre;  tomber;  s*af' 

faisser.  Zich  — .  S*établir;  se  camper. 
Nederslag ,  m.   Homicide ,  meurtre  , 

m. 
Nederslagtig,  b.  n.  Abattu,  trisU. 
Nederslagtigheid,  v.  Jbattement,  m.; 

tristesse,  f. 
Nederslepen,  b.  w.  Trainer  en  bas. 
Nedersmakken,  b.  w.  Jeter  rudement  & 

t^rre.  — ,  o.  w.  Tomber  rudement  d 

terre* 

Nedersmyten,  b.  w.  Jeter  A  terre ;  ren- 
verser. 

Nedersnorren,  o.  vr.  Tomber  en  sif' 
flant. 

Nederspatten,  o.  w.  RejaiUir  vers  te 

Nederspreiden,  b.  w.  Ètendre  &  terre. 
Nederspringen,  o.  w.  Sauter  du  haut  en 

bas. 
Nederstampen ,  b.  w.  Zie  Nederhei- 

jen. 
Nederste ,  b.    n.  Inférieur ;  te  plus 

bas. 
Nederstellen,  b.  w.  Mettre  oa  poser  è 

terre ;  mettre  par  écrit. 
Nederetooten ,  b.  w.  Pousser  en  bas ; 

renverser ;  précipiUr. 
Nederstooting,  ▼.  Renversement,  m. 
Nederstormen ,  b.   w.  Jeter  par  Urre 

avec   force  et  avec  grand  bruit.  —, 

o.  w.  Descendre  avec  grand  bruit. 
Nedérstorten,  b.  'w.Jbaltre;retiverser; 

précipiur.  — ,  o.  w.  Étre  renversé; 

tomber. 
Nederstorting,  v.  Cfiute,  f.;  renversé- 

ment.m. 
Nederstrekken,  b.  w.  Etendre. 
Nederstpooijen,  b.  w.  Répandre  d  terre. 
Nedepstroomen,  o.  w.  Couler  vers  te 

bas ;  descendre  en  coulant. 
Nederstroopen,  b.  w.  Rabattre. 


Nederatpuikelen  ,   o.   w.   Tomber  en 

bronchant. 
Nederstryken ,  b.  w.  Baisser^  abaisser. 

— ,  o.  w.  S'abattre  (en  parlaot  des 

oiseaox). 
Nedepstuiven ,  o.  w.  Tomber  comme  de 

la  poussière ;  descendre  vite. 
Nederstygen,  o.  w.  Descendre. 
Nedersullen,  o.  w.  Glisser  en  bas. 
Nedertellen,  b.  w.  Compter  (de  Tar- 

gent). 
Nedertrappeu,  b.  w.  Fouter;  jeter  en 

bas  d  coups  de  pied. 
Nedertreden,  b.  w.  Fouter;  écuier • 
Nedertrekken,  b.  w.  Tirer  vers  Ie  bas. 
Nedertrekker,  m.  Abaisseur  {muatiQ) , 

m. 
Nederlpoonen,  b.  w.  AUirer  en  bas. 
Nedertuimelen,  o.  w.  Culbuter. 
Neder  val,  m.  Chute^  f. 
Nedervallen»  o.  w.  Tomber  d  terre; 

se  prostemer ;  s'écrouler. 
Nedervalling,  v.  Cfiute,  f. 
Nedervaren,  o.  w.  Descendre  en  baUoM^ 

etc. 
Nedervellen,  b.  w.  Abattre;  renverser; 

tuer. 
Nedervelling ,  v.  Renversement ;  canitL- 

ge,m. 
Nedervliegen ,  o.  w.  Descendre  en  w- 

lant. 
Nedervlieten,  o.  w.  Découler,  deseendre 

en  coulant. 
Nedervlieting,  v.  Écouletnent ;  découU- 

ment,  m. 
Nedepvloeijen ,  o.  w.  Zie  Nedervlie- 

ten. 
Nederyloeijing,  v.  Zie  Nedervlieting. 
Nedervlyen,  b.  w.  Ranger^  mettre  eu 

ordre.  Zich  — -.  Se  coucner. 
Ne<Jervoeren ,  b.  w.   Mener  vers  te 

basi. 
Nederwaeijen ,  b.  "w.  Abattre ,  verser, 

renverser  (en  parlant  du  vent).  — , 

o.  w.  Être  abattu  ou  renversé  par  U 

vent. 
Nederwaerts  ,  byw.  Fers  te  bas;  en 

bas. 
Nedervirentelen,  b.  w.  Roukr  en  bas. 
Nederwerpen,  b.  w.  Terrasser ;  abattre; 

renverser;  jeter  de  haut  en  bas.  Zich 

— .  Se  prostemer. 
Nederwepping,  t.  Renversement ;proS' 

temementy  m. 
Nederzael,  v.  SaUe  basse,  salie  d'eR 

bm,  f. 


Digitized  by 


Google 


N£Ê 


NEG 


405 


Nederzakken,  o.  w.  S*affaisser;  s*en^ 

toneer ;  s^écrouler, 
l^edarz^kking,  y.  Affaissement ;  écrou' 

lemerU,  m. 
Nederzeilen ,   o.   w.    Voguer  vers  U 

bas, 
Nederzenden,  b.  w.  Envoyer  en  bas ; 

faire  descendre. 
Nederzetten,  b.  w.  McUre  ou  poser  Oi 

terre;  meltre  bas;  meUre;  placer ; 

poser  ;  apaiser.  Zich  — ,  S'asseoir. 
Nederzetting,  v.  Jction  de  poser,  de 

placer,  f.;  établissement,  m. 
Nederzien,  o.  w.  Foir  qm  regarder  en 

bas ;  jeter  les  veux  sur. 
Nederzigt,  o.  Fue  de  haut  en  bas,  f. 
Nederzinken,  o.  w.  S'enfoncer;  couler 

è  fond. 
Nederzitten,  o.  w.  S*asseoir;  être  as-^ 

sis. 
Nederzaigen,  b.  'w.  AUirer  vers  U  bas 

en  enfant, 
Nederzwalpen.  o.  w.  CotUer  it  grands 

flots  vers  Ie  bas. 
Nederzwelgen,  b.  w.  A valer;  englou- 

tir. 
Nederzweyen,  o.  w.  Descendre  en  pla- 

nant, 
Nederzwieren,  o.  w.  Descendre  majes» 

tueusement. 
Nedepzygen,  o.  w.  S'affaisser  douce- 

ment» 
Nederzy pelen,  o.  w.  Zie  Nederzypen. 
Nederzvpen,  o.  w.  Couler  peu  &  peu 

vers  Ie  bas. 
Nederzyperen,  o.  w.  Zie  Nederzypen. 
Neef  ^  m.  Neveu  ;  cousin  ;  peiit-fUs  , 

m. 
Nee&ebap^  o.  Nepotisme;  cousvnage^ 

m. 
Neefedocbter,  y,  Petite-nièce^  t 
Neefszoon,  m.  Peliv-neveu,  m. 
Neemacbti^,  b.  n.  Qui  aime^prmdrt. 
Neemster,  y.  Preneuse,  f. 
Neen,byw.  Non.  Ik  ze^  vaa  — .  Je  dis 

que  non* 
Neep,  V.  Pingon;  dommage^  va.;  perU, 

Neer,  y .  Goujfne ;  tonrnant^  xn. 

Neer.  Zie  Neder. 

Neérbrengen,  neérbnkken,  exuu  Zie 

Nederlj^ng^Q,  jaederbukkea,  enz. 
Neérhouwer,  m.  Sabreur,  m. 
Neerlag ,  ^gi^ur  n^derli^.  Zie  Neder- 

llggen. 
Neérslagtig,  b.  <i.  AbaUa^  triste. 


Nedrslagtlgheid ,  y.  Abatlemmt,  m.; 

tristesse^  f. 
Neeratiff,  b.  n.  Appliqué;  assidu  ;  in- 

dustneux.  — ,  byw.  Zie  Neerstiglyk. 
Neerstigbeid,  y .  AppUcation ;  assidui-- 

té;  industrie^  f. 
Neerstiglyk,  byw.  Assidüment ;  indus* 

trieusement. 
Neet,  V.  Lente,  f. 
Neffena,  yoorz.  Zie  Nevena. 
Negen,  telw.  Neuf.  — ,  v.  Neuf  (vm  jevi 

de  cartes),  m. 
Negenbladig,  b.  n.  Emiéaphylle  (bot.). 
Negendaegsch,  b.  n.  De  muf  jours.  — 

gebed,  o.  Neuvaine^  f. 
Negende,  b.  n.  Neuvième>  Ten  — .  Neth 

vUniement. 
N^endehalf,  b.  n.  Huit  et  demi. 
Negenderhande,  onv.  b.  n.  I    De  neuf 
Negenderlei,  onv.  b.  n.        f      sortes. 
NegendoorniR,  b.  n.  Ennéacanthe. 
Negenduizendste,  b.  n.  Neuf-milUème. 
Negenboek,  m.  Ennéagone,  m. 
Negenhonderd,  telw.  Neuf  cents. 
Negenhonderdste,  b.  n.  Neul-ceniième. 
Negenjarig,  b.  n.  De  neufans. 
Negenmael,  byw.  Ne^f  fois. 
Negenmannery,  y.  Erméandrie  (bot.), 

Negenmannig,  b.  n.  Ennéandrelfiot^* 
Negenoog,  y.  Lamproie  (poisaon),  f.; 

clou,  furoncle,  m. 
Negensnarig,  b.  ;n.  Ennéacorde, 
Negenste,  b.  n.  Zie  Negende. 
Negenstekelig,  b.  n*  Ennéacanthe. 
Negental,  o.  Neuf;  nimbre  de  neuf  ^ 

m. 
Negentiea,  telw,  Dix-neuf. 
Negentiende,  b.  n.  Dipc-neuvüme. 
Nogentienmael,  byw.  Dix-muf  foiSf. 
Negentig,  telw.  Quatre-vingt'diie. 
Negeatigjarig,  b^  n.  Nonagémire. 
Negentigmael ,  byw^  Quatst-vingt-dix 


Negentigste ,    b.    n.    Quatre-vingt-^i" 

xième. 
Negenvaudig,  b.  n.  NonupU^ 
Negenwerf,  byw.  Ne»f  fois. 
Negenwyvery,  y.  EnMogynie  (bot), 

NegenyTyyig.  <b.  n.  Eméogyne  (bot). 
Neger,  m.  Nègre*  more,  Jtn. 
Negerhaadel,  m.  TraUe  des  nègres  ^ 

Negerhut,  y.  Cas^^  cfüHtnfi  4e  nêgres  > 


Digitized  by 


Google 


406 


NES 


NET 


Negrerin,  ▼.  Négressé,  f. 
Neirerland.  o.  Pays  des  Tiêgres^  m. 

Vaisseau  négrier,  m. 

.  Négropfiile,  m. 

V.  mqraphile^  f. 

<'erie,i. 

cheval,  bidet,  m. 

^^oce,  commerce,  m. 
w.  Négocier. 

Fléchir,  plier^  incliner. 

re  la  révérence,  saluer  ; 

ner ;  baisser, 

^enchant;  penché, 

chanty  m.;  inclinaison  ; 

évérence,  f. 

mnir. 

f.;  chignon ;  cou^  m. 
Brise-cou ,  casse-cou , 

ignoriy  chignon,  m. 

.  Tuer;  couper ,  abat- 

mon^  m. 

up  surlanuque.m, 

iscle  cucuUaire^  m. 

tor,  m. 

iout,  m. 

rerwtrc ;  recevair ;  accep- 

£ur;ablatif,m. 
;e,f, 

.yw.  }  '^«^"• 
K^/i^  (plante),  m. 
V  (plante),  f. 
iu  mr;,  m. 
Vuile  part ;  rien, 
'ession,  f.;  métier;  débü, 
chalandise,  T.;  commer- 

K  n.  Bt^  achalandé, 
.  n.  ^virfe  rfe  praliques, 
Maison  de  commerce^ 

1.  Désachalandé, 

,  V.  Manque  de  prati- 

lerce^  m. 

.  Bi^n  achalandé. 

ie  Snerpen. 

ice,  f.  Zie  Verf. 

u :  niais ;  humide.  — , 

it;  niaisement, 

olie ;  niaiserie,  f. 

Nesch. 

m ;  niau,  m. 


Nest,  o.,  m.  en  ▼.  Nid,  m.;  a£r^,  f.;  che- 

nil ;  repaire ;  Ut ;  taudis,  trou,  m. 
Nestachtig,  b.  n.  Qui  ressembte  d  nn 

nid ;  sale ;  vilain. 
Nestel,  o.  Nichet^  m. 
Nestel,  m.  Lacet,  m.;  aiguiUette^  f. 
Nestelaer,  m.  Lambin,  vétiUeur,  m. 
Nestelbeslag,  o.  Ferret,  m. 
Nestelbeslager,  m.  AiguiUeUier,  m. 
Nestelen,  b.  w.  Lacer,  aiguiUeter.  — ,  o. 

w.  Nicfier;  se  nicher ;  lambiner. 
Nestelgat,  o.  OEillet,  m. 
Nesteling,  y.  Action  de  lacer^  de  nicher, 

f.;  lacet,  m.;  aiguxUette,  f. 
Nestel  maker,  m.  AiguiUettier^  m. 
Nesten,  o.  w.  Nicher, 
Nestig,  b.  n.  SaU ;  vilain. 
Nestkorf,  m.  Nichoir,  m. 
Nestpluimen,  ▼.  mv.  i   n««*#  «^w  m 
NeBtvederen,v.mv.  {  Duvet.pail  fol- 
Nestveêren,  t.  mv,     )      ^*» 
Nestvogel,  m.  Oiseau  niais,  m. 
Nestvol,  o.,  m.  en  V.  Nichée,  f. 
Net,  b.  n.  Net;  propre;  joH;  gentU 

exact,  précis.  — ,  byw.  Froprement 

nettement;  précisément.  — ,  o.  Filet 

rets ;  réseau/,  épiploon,  m. 
Netbreuk,  V.  Epiplocèle  (chlr.),f. 
Netdraed,  m.  Lignelte,  f. 
Netel,  V.  Orlie,  f. 
Netelachtig,  b.  n.  Zie  Netelig. 
Netelboom,  m.  MicocouUer  (arbre),  m. 
Neteldoek,  o.  Mousseline,  f. 
Neteldoeksch,  b.  n.  De  mousseline. 
Netelen,  b.  w.  Piquer  avec  des  orties, 

ortier. 
Netelig,  b.  n.  Plein  d*orties  ;  piquant; 

diflicile ;  épineux ;  bizarre. 
Neteligheid,  v.  DifficuUé;  bizarrerie^ 

Netelkoning^e,  o.      I  Aoi/e/e/ (oiseau), 

Netelkoningsken,  o.  i     m. 

Netheid,  v.  Nelteté ;  proprelé;  éléganu; 
justesse,  f. 

Netje,  o.  RéseaUn  m. 

Netjes,  byw.  Nettement ;  proprement ; 
joliment. 

Netkorael,  o.  en  v.  Rétépore.  m. 

Netschermer,  m.  Rétiaire  (gladiatenr) , 
m. 

Netteken,  o.  Réseau,  m. 

Nettelyk,  byw.  Nettement;  propre- 
ment. 

Netten,  b.  w.  MouilUr;  nettoyer. 

Nettenmaker.  m.  Laceur,  m. 

Nettig,  b.  n.  Épiploique  (anat.}. 


Digitized  by 


Google 


NEÜ 


NIE 


407 


NeUigheid,  v.  Zie  Netheid. 
Netto,  byw.  Sans  tare. 
NetTlies,  o.  Réline  (anat.),  f. 
NetTormigv  b.  n.  Béticulaire,  rétiforme^ 
Netweefsel,  o.  FUoefie,  f. 
Netwerk,  o.  Lacis,  réseau,  m. 
Networp,  m.  Coup  de  fUet^  m. 
Neulen,  o.  w.  Murmurer. 
Neuren,  b.  w.  Freêonner. 
Neuriën,  b.  w.  Zie  Neuren. 
Neus,  m.  Nez,  iq. 

Neusband,  m.  Epervier  (bandage),  m. 
Neusbeen,  o.  Fomer  (anat.),  m. 
Neusbloeaen(bet),  o.  )  Saigne^nent  de 
Neusbloeding,  v.         f      nez,  m. 
Neusdoek,  m.  Mouchoir,  m. 

Neusgat,  o.  Narine,  f.;  naseau,  m. 
•  Neusgezwel,  o.  Potype  (méd.),  m. 

Neushoomdier,  o.  Rhinocéros^  m. 
Neusklank,  m.  Son  nasal,  m. 
Neusknip,  m.  Nasarde,  f. 
Neusledr,  o.  Pdton  (bout  de  culr),  m. 
Neusletter,  v.  Lettre  nasale,  f. 
Neusloch,  o. )  «r^_.^  ^ 
Neuslok/o.  J^ötnne.f. 
Neusloos,  b.  n.  Sans  nez. 
Neusmiddel ,  o.  en  m.  Retnède  errfiin^ 

m. 
Neusnyper,  m.      )'  Cave^on  ou  caves^ 
Neuapranger,  m.  }      son,  m.;  moraü" 

les^  f.  pi. 
Neusreglster,  o.  Nasard  (jeu  de  l'or- 

gue),  m. 
Neusriem,  m.  Kuserotte.  f. 
Neusscheidsel ,  o.  Cloison  des  narines  , 

Neusscberm,  m.  en  o.  Zie  Neuswsr- 

mer. 
Neusspier,  t.  Muscle  nasat,  m. 
Neusspuit,  y.  Rhinenchite,  f. 
Neusyerband,  o.  Zie  Neusband. 
Neuswarmer,  m.  Cache-nez,  m. 
Neuswys,  b.  n.  Présomptueux.  — ,  byw. 

Présomptueusetnent, 
Neuswysbeid,  y.  Présomption,  f. 
Neuswyze,  m.  Cuistre ;  pedant,  m. 
Neuszenuw,  y.  Nerf  nasal,  m. 
Neut,  enz.  Zie  Noot,  enz. 
Neutelaer,  m.  Lambin,  m. 
Neutelaerster,  y.  Lambine,  f. 
Neutelary ,  y.  LanUmerie,  f. 
Keutelen,  o.  w.  Lanibiner. 


Neutelig,  b.  n.  Lambin^  tent. 
♦Neutrael,  b.  n.  Neutre ;  impartiat, 
♦Neutralisatie,  y.  Neutralisation^  f. 
♦Neutraliseren,  b.  w.  Neufraiiser, 
♦Neutraliteit,  y.  Neutratité;  impartia" 

Uté,  f. 
Neuzelaer,  m.  Curieux,  fureteur;  nasü- 

lard,  m. 
Neuzelaerster ,  y.  Curieuse ;  nasillarde, 

Neuzelen, b.  w.  Fureter.  — ,  o.  w.  iVa- 

siUer, 
Neuzen,  b.  w.  Flairer,  sentir. 
Nevel,  m.  Brouülard,  m. 
Neyelachtig,  b.  n.  Nébuleux, 
Nevelachtigbeid,  y.  NébtUosité,  f. 
Nevelen,  onp.  w.  Faire  du  brouiUard, 
Nevelig,  b.  n.  Zie  Nevelachtig. 
Nevellucht,  v.  Mr  nébuleux,  m. 
Nevelmaend,  v.  Brumaire,  ra. 
Nevelmist,  m.  \  BrouUlard ,  m. ;  brU" 
Nevelrook,  m.  f      me  ^f, 
Nevelater,  y.  Nébuleuse  (étoile),  f. 
Nevelvlek,  v.  Tache  nébuleuse,  f. 
Neven,  voorz.  Zie  Nevens. 
Nevenbegrip,  o.  Idéé  accessoire,  f. 
Nevenblad,  o.  Bractée^  stipule  (bot.), 

Nevenblaedje,  o.  Bractéole  (bot.),  f. 
Nevenhoeken,  m.  mv.  Angies  adjacents 

(géom.),  m.  pi.  . 
Ne  venkring,  m.  Epicycte  (astr.),  m. 
Nevenomstandigheid,  y.  Incident,  m. 

Nevens ,  voorz.  Prés,  auprès,  proche^  A 
cóté ;  avec ;  outre ;  comme  aussi,  —  de 
kerk.  A  cóté  de  l'église.  Hier  —',  Ci- 
joint. 

Nevensgaepde,  b.  n.  Ci-^oint. 

Neven  ver  want,  m.  Cotlatérat,  m. 

Nevenzaek,  v.  Accessoire ;  détaiit  m. 

Nevin,  y.  Zie  Nicht. 

Nicht,  y.  Nièce ;  cousine,  f. 

Nichtsdochter,  v.  Petite-nièce,  f. 

Nichtszoon,  'm.  Petit-neveUy  m. 

Niemand,  voornw.  Personne ;  nul ,  au- 
cun. 

Niemendal,  byw.  Rien,  rien  du  tout. 

Nier,  v.  Rein ;  rognon,  m. 

Ni  er  bekken,  o.  Bassinet,  m. 

Nierbeschryver,  m.  Néphrographe,  m. 

Nierbeachry ving ,  v.  Néphrographie  , 

Nierharst,  m.  Longe,  f.,  aloyau^  m. 
Nierjlcht,  v.  NépttrétiquCy  f. 


Digitized  by 


Google 


408 


NIB 


NI£ 


Nierkoliek,  o.  Coliquenéphrétique,  f. 
Nierontleding,  v.  Néphrctomie,  f. 
NierontBteking,  ▼.  Néphrite  ou  néphri^ 

tis  (méd.))  f. 
Nierpyn,  v.  Néphrétiqne,  f. 
Niersteen,  m.  Jade  (pierre),  m. 
Nierstuk,  o.  Zie  Nierharst. 
Niervormig,  b.  n.  Reinaire,  réniforme* 
Nierwee.  o.     1 
Nierziekte,  ▼.  >  Néphrétique,  f. 
Nierzacht,  v.  ) 

Nierzuchtig,  b.  n.  Néphrétique. 
Nieskruid,  o.  EUé^ore  (plante),  m. 
Niesmiddel ,  o.  en  m.  SUrmUataire,  m. 
Niespoeder,  o.  Poudre  stemvUUaire , 

Niester,  y.  Étemueuse,  f. 
Nieswortel,  m.  Zie  Nieskruid. 
Niet ,  m.  en  o.  Rien;  néanl ,  m.  T«  — 
doen.  AnéarUir;  annuler;  abolir.  Te 

—  gaen.  S*anéanlir,  déperir.  Om  — , 
▼oor  — .  Gratis,  graiüiUment,  — , 
byw.  N(m,  non  pas,  ne,  ne  pas,  paint, 
ne  point.  —  meer.  Pas  pius,  plus  rien, 

—  alleen,  —  alleenlyk.  lion-seuU" 
ment,  —  eens.  Jamais ,  pas  une  seule 
fois,  -*  anders,  anders  — •  Ri£n  que 
cela.  —  met  al.  Rien  ,  rien  du 
tout. 

Nietaenneming,  t.  Inadmission,  f. 
Nietbezitting,  v.  Non-jouissance^  f. 
Nieteling,  m.  Homme  nul,  m. 
Nietgeoieting,  v.  Nan-jouissance,  f. 
Nietig,  b.  n.  Nul;  vain;  frivole;  vil; 

abject. 
Nietigheid,  v.  Nullité,  f.;  néant,  m.;  va- 

niU,  t 
Nfettnetal,  byw.  Rien  du  touS- 
Niets,  voornw.  Rien,  m.,  nulle  chose^  f. 
Nietsbeduidend,  b.  n.     1  Jnsignifiant; 
Nietsbeteekenend,  b.  n.  f     nul, 
Nietswaerdig,  b.  n.  )  FutHe ,  vil ,  sans 
Nietsweerdig,  b.  n.  )      aucune  valeur, 
Niettegenstaende ,  byw.  Néanmoins , 

toutefois ,  cependant.  — ,  Yoorz.  Non* 

obslant,  malgré. 
Niettemin,  byw.  Néanm^nns^cependant, 

toutefois. 
Nietwetig,  b.  n.  Imwranl, 
Nietwezig,  b.  n.  Non  existant. 
Nietwezigheid  ,  y.  Non-ea.islence «  f. ; 

nonrêtre ;  néant,  m. 
Nieuw,  b.  d.  Neu f ; nouveau ;  récent; 

frais;  moderne;  étrange,  — ,  byw. 

NouveUement ;  récetnmenl.  Op  — .  A 

neuf,  — ,  o.  Nouveauté,  f;  nouveau. 


m.  Op  een  — .  De  nouveau.  In  h^  — 

gekleed.  Habillé  de  neuf. 
Nieuwachtig,  b.  n.  Presque  neuf. 
Nieuwbakken,  b.  n.  Frais,  nouvelle- 

mentcuit. 
Nieuwbekeerde ,  m.  en  ▼.  Néoph^te,. 

prosélyte,  m.  et  f, 
Nieuwbeschaefd,  b.  n.  NouveUemetU  d- 

vUisé. 
Nieuweling,  m.  en  v.  Novice^  xn.etf,; 

nouveau  venu,  m.  — ,  byw.  Zie  Nieo^- 

welings. 
Nieuwelings,  byw.  1  NouveUement ,  ré- 
Nieuwelyks,  byw.  |     cemment;  depuU 

peu. 
Nieuwen,  b.  w.  Zie  Vernieuwen. 
Nieuwers,  byw.  Zie  Nergens. 
Nieuwerwetsch,  b.  n.  Moderne.  — ,byw. 

A  la  moderne ;  è  la  mode. 
Nieuwgeboren,  b.  n.  Nouveaurné, 
Nieuwgebouwd ,  b.  n.   NouveÜBment 

bdH, 
Nieuwgehuwd,  b.  a.  Nouveau  marie. 
Nieuwgekomen,  b.  n.  Nouveau  venu, 
Nieuwgetrouwd,  b.  n.  Nouveau  ma- 

rié. 
Nieuwgevormd,  b.   rx.  NouveUement 

formé. 
Nieuwgewonnen,  b.  n.  Nouveüementga^ 

gné  OU  acquis. 
Nieuwgezind,  b.  n.  Dyscole, 
Nieuwheid,  v.  Zie  Nieuwigheid. 
Nieuwigheid,  ▼.  Nouveauté;  imiovê* 

tion,  f, 
Nieuwigheidsdryrer ,    m.    Novateur^ 

m. 
Nieuwjaer,  o.  Nouvelan,  m. 
Nieuwlaersbrieff  m.  Lettre  de  nouvel 

on,  f. 
Nieuwjaersdag,  m.  Jour  de  fan,  m. 
Nieuwjaersgeschenk^o.  \  Èirenae  ,  f. , 
Nieuwjaersgift,  v.  j     étrenues ,  f. 

pi. 
Nieuwiaerswenaeh,m.  SouhaüdebonM 

annee,  m. 
Nieuwland,  o.  Terre^Neuve  (tle),  f, 
Nieuwlander,  m.  CJiien  de  Terre-Neuve, 

m. 
Nieuwlandsch,  b.  n.  De  Terre-Neuve. 
Nieuwlandat aerder,  m.  Terre^neuvier, 

m. 
Nieuwmare,  v.  NouveUe,  f. 
Nieuws,  o.  NouveUe,  f.  leU  — .  Quetque 

chose  de  nouveau.  Wat  -r-  is  er  ?  0«'y 

a-t-it  de  nouveau  /  Op  — ,  van  — .  De 

nouveau. 


Digitized  by 


Google 


NOE 


NOM 


40» 


Nieawsbegeerig ,  b.  n.  Zie  Nieuwsgie- 
rig. 
Nieuwsbegeerte,  v.  Zie  Nieuwsgierig- 
heid. 
Nieuwsblad,  o.  GazeUe,  f. 
Nieuwsgierig,  b.  n.  Ctirieux.  — ,  byw. 

Curieusement. 
Nieuwsgierigheid,  t.  Curiosité,  f. 
Nieuwsgieriglyk  ,    byw.      Curieuse- 

menU 
Nieuwskramer,  m.  Zie  Nleuwsyertel- 

ler. 
Nieuwspapier,  o.  GazeUe ,  tjoumal , 

m. 
Nieuwspraek,  v.  Langage  néologique  ^ 

m. 
Nieuwstyding,  ▼.  Nouvelle,  f. 
Nieuwsverteller ,  m.  Debiteur  (de  nou-- 

velles).  m. 
Nieuwsvertelster,  v.  Débiteuse  (denour 

velles),  f. 
Nieawsverziuner  y  m.  Fabricateur  de 

rwuvelles^  m. 
Nieuwtje,  o.  Nouveauté ^  f.,  quelque 

chose  de  nouveau. 
Niezen,  o.  w,  Èlemuer. 
Niezer,  m.  Etemueur,  m. 
Niezing,  y.  Élemument,  m.  ^ 

Nigelle,  v.  NieUe;  nigeUe  (plante), 

Nifinritiö,  o.  Nigritie  (contrée)  f 

Nik,  m.  Hoquet,  m. 

Nikkel,^  m.  NicHil  (métal),  m.  — ,  t. 

NieUe  (plante),  f. 
Nikken,  o.  w.  Faire  signe  de  la  tête  ; 

cUgner  lesyeux, 
Nikker,  m.  Esprit  malin,  démon^  m.  — , 

V.  iVie/^  (plante),  f. 
Nimf,  V.  Nymphe,  f. 
Nimmer,  byw.  I    f^^-.> 

Nimmerinwr,  byw.    ]  ^^^^' 
Nimwegen,  o.  Nimègue  (ville). 
Ninnen,  o.  w.  Bovre  avu  gout. 

nIppJ;»;!  Catot«  (plante),  f. 

Nippelen,  b.  w.  TAter,  toucher» 

^^ippen,  o.  w.  Buvotter;  dispuier, 

Nipte,  V.  Cataire  (plante),  f. 

m,y.  Niche,  t 

Nizza,  o.  iViu:0(vilie). 

Hobel,  BL,  None  (monnaie),  m. 

Voch,  voegw.  Ni> 

Nodeloos,  Nodigen,  enz.  Zie  Noode* 

loos,  Noodigen,  enz. 
boegen,  o.  w.  Eire  content^  se  amteri'* 

ter. 


Noembaer,  b.  n.    I 
"  lt,b.n.    f 


BxprimabU,  qui 
peut  étre  dit  ou 


Noemelyk, 

nommé. 
Noemen,  b.  w.  Nommer ;  appeter ;  dé* 

signer. 
Noemend,  b.  n.  Dénominatif, 
Noemenswaerdig,  b.  n.   J  Digne  d*être 
Noemensweerdig,  b.  n.  f      nommé. 
Noemer,  m.  Nominatif;  dénominateur, 

m. 
Noeming,  v.  Nominalion,  f. 
Noen,  m.  Midi,  m.  Na  den  — .  jéprès 

midi, 
Noenmael,  o.  Diné  ou  dtner ,  m.  — 

houden.  IHner. 
NoenmaelQe,  o.  Dinette,  f. 
Noenrust,  v.      l 

Noenslaep,  m.    >  Méridienne,  sieste,  f. 
Noenslaepje,  o. ) 
Noenstond,  m.  Heure  de  mirft,  f. 
Noentyd,  m.  Midi,  m. 
Noest,  m.  Noeud,  m. 
Noest,  b.  n.  Laborieux,  assidu,  induS" 
trieux.  — ,  byw.  Laborieusement ,  as- 
sidüment, 
Noestig,  b.  n.  Noueux;  épineux,  diffi^ 

cile.  Zie  Noest,  b.  n. 
Noestigheid,  v.  Nodosité;  di/ficuUé;  tn- 

dustrie,  f. 
Nog,  byw.  Encore.  —  eens,  —  eenmaeL 
Encore  une  fois.  Tot  —  tee.  Jusqu'ü 
présent. 
Nogmaels,  byw.  Encore  une  fois ;  de 

nouveau. 
Nogtans,  voegw.  Cependant,  néanmoins, 

toutefois. 
Nok,  V.  Fatte;  pignon,  m.;  épine  du  dos;. 
moeUe  épiniére ;  eoche,  f.  — ,  m.  San- 
glot,  soupir,  n). 
Nokbalk,  m.  lieme,  f. 
Nokbind,  o.  Coyer  (cfaarp.),  m. 
Nokgordingen,  v.  mv.  Contre-fanons^ 

(mar.),  m.  pi. 
Nokhoek»  m.  Brisis,  m. 
Nokken,  o.  w.  Sangioter. 
Noklood,  o.  BrifUr;  fattage,  m» 
Nokpan,  v.  Fattière^  f. 
Nokplaet,  v.  Enfatienient,  m. 
♦Nomber,  m.  Zie  Nommer. 
♦Nominatie,  v.  Nomination,  (, 
♦NominativuSf  m*  Nominatif,  m. 
Nommer,  m.  en  o.  Numero,  m.;  cotê,  f. 
Nommerbrielken «  o.  BitUt  numéroté, 

m.  I 

Nommeren,  b.  w.  Numéroter,  étiqueter, 
coter. 


Digitized  by 


Google 


410 


KOO 


Nommerteeken,  o.  Cote,  marque  numé" 

rale,t. 
Non,  V.  Nonne  ;  toupie,  f. 
iNone»  T.  None  (beu  re  canoniale),  f. 
Nonneken,  o.  Nannette,  f. 
Konnenkleed ,  o.  HatÜ  de  religietise, 

m. 
Konnenklooster ,  o.  CouverU  de  reli-^ 

gieuses,  m. 
Konnetje,  o.  NonneUe,  f. 
Nood ,  m.  Peine;  danger,  m.;  nécessité, 

f.;  besoin,  m.;  misere,  f.;  malheur  ^ 

m.  Ter  nauwer  — .  A  peine. 
Kooddrang,  m.  Vrgence^  f. 
Nooddruft,  m.  en  v.  Indigence^  f.;  en- 

tretien;  besoin;  nécessaire^  m. 
Nooddruftig,  b.  n.  Indigent;  nécessi» 

teux. 
Nooddruftigbeid,  v.  Indigence;  néces- 

site,  f. 
Nooddwang,  m.  Cantrainte,  f. 
Nooddwingeu,  b.  w.  Contraindre. 
Noode,  byw.  j  regret,  avec  veine.  Van 

— •  bebben.  Jvoir  besoin,  van  —  zyn. 

Être  nécessaire. 
Noodeloos,  b.  n.  Jnutüe,  — ,  byw.  Jnu- 

tilement, 
Noodeloosbeid,  v.  Inutilité^  f. 
Noodelyk,  b.  n.  Nécessaire.  — ,  byw. 

Nécessairement, 
Noodelykheid,  v.  Nécessité,  f. 
Nooden,  b.  w.  Jnviter ;  prier, 
Noodgescbut,  o.  Canon  d*alarme,  m. 
Noodbayen,  v.  Port  de  détresse,  m. 
Noodbelper,  m.  Aide  au  besoin,  m. 
Noodbulp,  m.  en  v.  Mde,  m.  et  f, 
Noodig,  b.  n.  Nécessaire.  Iets  —  beb- 
ben. jévoir  besoin  de  q.  c, 
Noodigen,  b.  w.  Inviter;  prier. 
Noodiging,  ▼.  Invilation ;  prière^  f. 
Nooding,  v.  Zie  Noodiging. 
Noodjaer,  o.  Année  de  disette,  f. 
Noodklok,  V.  Tocsin,  m. 
Noodkreet,  m.  Cri  d'alamie,  m. 
Noodleugen,  v.  Mensonge  officieux,  m.; 

cassade^t. 
Noodlot,  o.  Destin  ;  sort ,  m.;  fatalité , 

Noodlottelyk ,  b.  n.  Fatal,  — ,  byw. 

Falaienient. 
Noodlottig,  b.  n.  Fatat.  — ,  byw.  Fata- 

lement. 
Noodlottigbeid,  y.  Destinée^  faUUité  ^ 

Noodlottiglyk,  hyw.  Fatalement. 
Noodlydend,  b.  n.  Indigent,  nécessiteux. 


NOO 

Noodmast,  m.  Mdt  de  rechange^  m. 
Noodmunt,  v.  Monnaie  obsidionate,  f. 
Noodscbaer,  ▼.  )  Les  ciseaux  de  U 
Noodscbeer,  v.  f      Parque,  m.  pU 
Noodscbikkelyk,  b.  n.  Fatal.  — ,  byw. 

Fatalement. 
Noodscbikking,  v.  Zie  Noodlot. 
Noodscbot,  o.  Signal  de  détresse  (marj, 

m. 
Noodstal,  m.  Travaü  (macbine),  m. 
Nood  teeken,  o.  Signal  de  détresse,  m. 
Noodweer,  v.  Légitime  défense,  f. 
Noodweer^  o.  Ouragah,  m.;  tourmente. 

Noodwendig,  b.  n.  Nécessaire.  — ,  byw. 

Nécessaireinent. 
Noodwendigheid,  v.  Nécessité,  f.;  bt- 

soin,  m. 
Noodwendiglyk  ,     byw.    Nécessaire' 

ment. 
Noodzaek,  t.  Zie  Noodzakelykheid. 
Noodzakelyk,  b.  n.  Nécessaire.  — ,  byw. 

Nécessairement. 
Noodzakelykbeid,  ▼.  Nécessité,  f. 
Noodzaken^  b.  w.  Contramdre^  forcer. 
Noodzakig,  b.  n.  Nécessaire. 
Nooit,  byw.  Jamais. 
Noapen,  b.  w.  Aiguillonner ;  piquer ; 

ex  citer  è. 
Noopende,  voorz.  )   Touchant,  concer- 
Noopens^  voorz.     f      nant, 
Nooping,  V.  Aiguillon,  m.;  excüaüon, 

Noopyzer,  o.  Aiguillon^  m. 
Noor,  m.  Habitant  du  nord,  m. 
Noord,  m.  Nord^  m.  — ,  b.  n.  Noré 

septentrional. 
Noord-Amerika ,  o.  Amérique  ^pten 

trionale,  f. 
Noordas,  v.  Zie  Noordpool. 
Noord-Braband,  o.  Brabant  septentria 

'nol,  m. 
Noordeling ,  m.    Habitant  du   nord 

m. 
Noordelyk,  b .  n.  Septentrional. — ,  byw. 

Au  nord. 
Noorden,  o.  Nord ,  septentrion,  m. 
Noorder,  onv.  b.  n.  Septentrional. 
Noorderas,  y.  Póle  arctique,  m. 
Noorderbreedte,  ▼.  Latitude  nord,  f. 
Noorderlanden^o.  mv.  Terres  arctiques. 

f.  pi. 
Noorderlicht,  o.  Aurore  boreale^  f. 
Noordewind,  m.  Fent  du  nord,  aquilon, 

borée,  m.,Jfise,  f. 
Noordkaper,  m.  Epaulard  (poisson,^  m. 


Digitized  by 


Google 


NOP 


NUC 


411 


Noordoost,  b.  n.  Nord-est, 

Noordoostelyk ,  b.  n.  Du  cóté  du  nord- 
est. 

Noordoosten,  o.  Nord-est ,  m. 

Noopdoo8tereD,o.w.  Nordester  {mar.), 

Noordoostewind,  m.  Fent  du  nord-est^ 
m. 

Noordpool ,  V.  Póle  arctique  ou  boréal , 
m. 

Noordsch,  b.  n.  Septentrionaly  boréai. 

Noordslar,  v.  )  Etoile  du  nord^  étoüe 

Noordster,  v.  J      polaire^  f. 

Noordwaarts,  byw.  F'ers  Ie  nord. 

Noordwest,  o.  Nord-ouest,  m. 

Noordwestelyk,  b.  n.  De  nord-ouest. 

Noordwesten,  o.  Nord-ouest,  m. 

Noordwesteren ,  o.  w.  Nordouester 
(mar.). 

Noordwestewind.  m.  Maëstral^  mistral, 
vent  de  nord-ouest,  m. 

Noordzee,  v.  Mer  du  nord,  f. 

Noordzyde,  v.  Cóté  du  nord,  m. 

Noorin,  v.  Habitanie  du  nord,  f. 

Noorlieden,  m.  mv.    )    Gens  du  nord , 

Noorlingen,  m.  mv.    f      m.  pi. 

Noorman,  m.  Norwégien,  m. 

Noorweegsch,  b.  n.  Norwégien. 

Noorwegen ,  o.  Norwége  (royaume) , 

Noorweger,  m  Norwégien,  m. 
Nooselyk,  b.  n.  Horribie,  — ,  byw.  Hor- 

ribleinent. 
Noot,  V.  Noix;  nole,  f.;  corbeau,  m.; 

jambe  sous  poulre  (archit.),  f. 
Nootbalken,  m.  my.  Jambes  de  forces^ 

f.  pi. 
Nootie,  o.  Noisette ;  petite  note,  f. 
Nootkern,  y.  J mande  de  noix^  f. 
Nootmnskaet,  y.  Muscade,  f. 
Nootolie,  y.  Huile  de  noix,  f. 
Nootpit,  y.  en  o.  Zie  Nootkern. 
Nop,  V.  Nope,  f.;  arain,  m. 
Nopen,  b.  w.  Ztó  Noopen. 
Nopende,  voprz.  )   Touchant,  concer- 
Nopens,  yoorz.     f      nant. 
Noping,  y.  Zie  Nooping. 
Nopje,  o.  Zi^  Nop. 
Nopjeslaken,  o.  Ratine  (étoffe),  f. 
Noppen,  b.  w.  Noper,  értouer,  éplucher 

(du  drap)  ;,ret<nicher, 
Nopper,  m.  Enoueur,  m. 
Noppig,  b.  n.  Plein  de  nopes ;  inégaL 
Noppigheid,  y.  Inégalitéy  f. 
Nopster,  y.  Nopeuse,  énoueuse,  f. 


Norin,  y.  Habüdntedu  nord,  f. 

Normaelschool,  y.  École  normale^  f. 

Normandië,  o.  Normandie,  f. 

Normandiör,  m.  Normand,  m,' 

Normandsch,  b.  n.  Normand, 

Norsch,  b.  n.  Brutal;  farouehe;  rude; 
brusque. 

Norschelyk,  byw.  Brutalement ;  rude- 
ment ;  brusquement. 

Norscbheid,  y.  Air  farouehe,  m.;  brus- 
querie,  f. 

Not,  m.  l^illet,  m. 

^Notabelen,  m.  my.  Notables,  m.  pi. 

Notariaet,  o.  Notariat,  m. 

Notarieel,  b.  n.  Notané, 

Notaris,  m.  Notoire,  m. 

Notarisambt,  o.  Notariat,  m. 

Notarisklerk,  m.  CUrc  de  notaire,  m. 

Notarisscbap,  o.  Notariat,  m. 

Notelaer,  m.   {  mr^*^*  ^ 

Noteier,  m.     \  ^mr.m. 

Notenblad,  o.  Feuille  de  noyer,  f. 

Notenbolster,  m.  Brou  de  noix,  m. 

Notenboom,  m.  Noyer,  m. 

Notenboomen,  b.  w.  Peindre  en  bots  de 
noyer, 

Notenboscb,  o.  Lieu  planlé  de  noyers, 
m.  * 

Notendop,  m.  Coquille  de  noix,  f. 

Notenhout,  o.  Noyer,  bois  de  noyer, 
m. 

Notenkraker,  m.  Casse-noix;  casse-noi" 
sette,  m. 

Notenlynen,  y.  my.  Portee  (mHs.),  f. 

Notensehael,  y.  ^ 

Notenschel,  y.  (  y.   vr^i^^j^^ 

Notenschelp,  y.  (  ^*^  Notendop. 

Notenschil,  y.    J 

♦Noteren,  b.  w.  Noter,  marquer, 

♦Notificatie,  y.  Nolification,  f. 

♦Notificeren,  b.  w.  Notifier, 

♦Notitie,  y.  Notice,  f. 

♦Notoriöteit,  y.  Notoriété,  f. 

Noyember,  m.  Novembre,m. 

♦Noyice,  m.  en  v.  Novice,  m,etf. 

♦Noviciaet,  o.  Noviciat,  m. 

Nu  ,  byw.  A  présent ,  présenlemenï  , 
maintenant,  —  en  dan.  De  fois  ü  au- 
tre ;  de  temps  en  lemps.  Van  —  aen. 
Dés  ü  présent.  Hy  is  —  eerst  aenge- 
komen.  Il  ne  fait  que  d*arriver.  Wel 
—  \  Eh  bien !  Tot  —  toe.  Jusqu'h  pré- 
sent. ^  de  eene ,  dan  de  andere. 
Tantdl  l*un,  tantót  l*autre. 

Nuchten,  m.  Matin,  m.,  matinee,  f. 

Nuchter,  b.  n.  Du  matin;  qui  est  h 


Digitized  by 


Google 


412 


NYD 


.    jeun;  sobre;  qui  n'est  pa$  ivre,  — » 

byw.  Jjeun, 
NuchtereD,  b.  n.  Zie  Nuchter. 
Nuchterheid,  v.  Sobriété,  f. 
Nuf,  V.  Lambine ;  prude^  précieiuei  t 
Nufachtig,  b.  n.  Lambin. 
Nuffen,  o.  w.  Lambiner, 

Nuk,  y.  Qidnte ;  boutade  ;  ruse^  malice^ 

Nul,  y.ZérOy  m. 

♦NuUiteit.v.  iVtf//i^,f. 

Nummer,  m.  en  o.  Numero,  m.;  coUf 

Nummeren,  b.  w.  Numéroter^  étique^ 

UT, 

♦Nuncius,  m.  Nonce,  m. 
♦Nunciusambt.  o.  Nondalure^  f. 
Nurk,  m.  Grondeur;  grognard.  m. 
Nurkachtig,  b.  n.  Bourru,  difficüe. 
Nurken,  o.  w.  Gronder, 
Nurkig,  b.  n.  Zie  Nurkachtig. 
Nut,  o.  Vtüité^  f.;  avanlage;  profU; 

fruü^  m.  — ,  b.  n.  Zie  Nuttig. 
Nutbaer,  b.  n.  Vtile ;  mangeable. 
Nutteloos,  b.  n.  Inuiüe,  — ,  byw.  Jnu- 

tilemerU, 
'Nutteloosheid,  v.  InulüUé^  f. 
Nuttelyk,  byw.  UtilemenL 
Nutten,  b.  w.  Manger ;  user  de ;  ex- 

ptoüer.  — ,  o.  yi/ÈtreutiUh;  man- 
ger y  prendre. 
Nuttig ,  b.  n.  VtiU.  — ,  byw.  WiZe- 

ment. 
Nuttigen,  b.  w.  Manger,  prendre,  user 

de. 
Nuttigheid,  t.  Zie  Nut,  o. 
Nuttiging,  T.  üioge  (des  mets,  des  vtao- 

des),  m. 
Nuttiglyk,byw.  ütüement. 
Nuttigmaking,  t.  ütUisation,  f. 
Nutting,  y.  Usage  (des  mels),  m.;  exploi'' 

tation :  communiony  f. 
Nuver,  b.  n.  Net,  propre;  prompl.  — , 

byw.  Nettement,  propremenL 
Nyd,  m.  Envie ;  jalousie,  t 

Nydig,  b.  n.  Envieux  ;}atoux.  — ,  byw. 
Zie  Nydiglyk. 

Nydlgaerd,m.  Envieux,  joLoux^  m. 

Nydigheid,  v.  Zie  Nyd. 

Nydiglyk,  byw.  Avec  envie ;  avec  ja- 
lousie. 

Nydnagel,  m.  Envie  (auz  doigts),  f. 


OCH 

Nydsch,b.  n.  Zie  Nydig. 

N^dv?L°ch.  o.  I  *««^  («« «ïoJgt»},  f. 
Nygen,  o.  w.  S'incliner,  satuer, 
Nyl,  m.  Nü  (fleuTe),  m. 
Nylmeter,  m.  Nilomètre,  m. 
Nylpeerd,  o.  Hippopotame,  m. 
Nylstroom,  m .  NÜ  (lleuTe),  m . 
NylTisch,  m.  Bolty^  pouson  du  NU, 

m. 
Nylwater,  o.  Eau  du  Nü,  f. 
Nynagel,  m.  Zie  Nydnagel.  i 

Nypen,  b.  w.  Pincer;  serrer.  \ 

Nyper,  m.  Puice^  pincette,  f.;  sergem 

(outil),  m.  j 

Ny perken, o.)   Petite  pbiUy  piMetuA 
Nyperye,o.  ff.  \ 

Nyping,  v.  Sérrement^  m.  j 

Nyptang,  t.  TenailU,  f.;  atfUHr^  m.     \ 
Nyptangsken,  o.  Zie  Nyperkan. 

Kesch,o.  l^'^^l^^d^W'^^i 

Nyvel,  o.  NivetUs  (ville). 

Nyyer,  b.  n.  Industrieux;  iabarieuxgk 
düigent.  — ,  hjvr .  Assidümenl^  diii^ 
gemment.  § 

Nyveraer,  m.  Industriële  m.  1 

Ny verheid,  t.  Industrie :  appticatim^ 

Nyverheidakunsten,  y.  mv.  Jrts  t«4K#i> 

triels,  m.  pL 
Nyverig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Nyyer. 


O 


O,  y.  O,  m. 

O  !  tusschenw.  OIoh!  ahi 
Obits,  m.  Obusier,  m. 
Obitsbom,  y.  Obus^  m. 
Obitser,  m.  Obusier^  v. 
Oblie.  y.  Oublie,t 
Obliebakker,  m.  Oublieur^  m. 

Obliedrae(jer,  m.  Zie  ObUeman. 
Oblieman,  m.  ï   OubHeur^ 

OblleyerkoQper,  m.  J 

m. 

♦Obligatie,  y.  ObtigaUon,  f. 
♦Observatorium,  o.  Observaioire,  oju 
Oceaen,  m.Océan^m, 
Oceaensch,  b.  n.  Océanique. 
Och  t  tusschenw.  Oh !  ah !  hHas  !  thl 


chané  4'<^um^ 


Digitized  by 


Google 


OF 

Ochtend,  m.  Matin,  m.;  matinee,  f. 
Ochtendstond,  m.  Matin^  m.;  matinee, 

*Octaef,  V.  en  o.  Octave,  f. 
Octaefflait,  t.  Octavin,  m. 
Octavo  (Boek  in  — ),  o.  mm.  In-octavo, 

m. 
October,  m.  Octobre,  m. 
«Octrooi,  o.  Oclroi;  privilege;  brevet, 

m. 
♦Octrooi j eren,  b  w.  Octroyer.    ' 
♦Oculatie,  ▼.  Greffe  en  écusson,  f. 
♦Oculeermes,  o.  Écuisonnoity  m. 
♦Oculeren,  b.  w.  Ècussonner. 
♦Oculering,  V.  Zie  Oculatie. 
♦Oculist,  m.  OcuJiste,  m. 
Ode.v.  0(te,f. 

Odief,  m.  Doucine  (rabo^,  f. 
Oefenaer,  m.  Praticien,  m. 
Oefenen ,  b.  w.  Exercer  ;  instruire ; 

dresser ;  former. 
Oefenend,  b.  n.  PraHffue, 
Oefening  ,  v.  Bxercice,  m.;  pratique; 

occupation,  f. 
Oefeniogsleger,  o.  Camp  de  manosU' 

vrfs,  m. 
Oefenmeester,  m.  Instructeur,  m. 
Oefeuplaets,  v.  Lieu  d'exercice,  gym-^ 

nase,  m. 
OefenschooU  v.  Académie,  f.;  college^ 

gymnase,  m. 

g^^i^-jZfe  oogst. 

Oest,  m.  Nceud,  m. 
Oestal,  m.  Catapulte,  f. 
Oesten,  b.  w.  Ztó  Oogsten. 
Oester,  m,  e»v.  HuUre,  f. 
Oesterbank,  v.  Banc  d'hidtres,  m. 
Oestepöter,  m.  Amateur  d'huttres^  m. 
Oesterkorf ,  m,  Cioyère,  f. 
Oesterkreek,  ▼•  ?^  Oesterbank. 
Oesterman,  m.  ÉcaiHer,  huttrier,  m. 
Oestermand,  t.  Ctoyère,  f. 
Oesterpastei,  T.  PéUéd*huUres,  m. 
Oesterplaet,  v .  Bonc  d'huUreSy  m. 
Oesterput,  m.  Pofc  d'huUres,  m. 
Oesterschelp,  v.  JBcai/(tf  d'huttre,  f. 
Oestervanger,  m.   Huttrier  (oiseau), 

m. 
Oesterverkooper,  m.  2^  Oesierman. 
Oesterverkoopster,  v.  Écaülère,  f. 
Oever.  m.  Rive,  f;  rivage;  bord,  m. 
Oeverbewooner,  m.  /Jtv^min,  m. 
Of,  voegw.  Si ;  comme  si ;  comme ;  ou ; 

iinon;  que,  Vyf  of  zes  peerden.  Cinq 

d,  six  chevaux. 


OKS 


413 


Offer,  o.  Sacrifice,  m.;  offrande,  f. 
Offeraer,  m.  Sacrificateur,  m. 
Offeraetsambt,  o.  I  c^    .^    , 
Offerambt,  o.       }  Sacnficature,  f. 

Offerande,  v.  Sacrifice,  m.;  offrande^ 

Offerbeeld,  o.  Ex-voto,  m. 
Offerbeest,  o.  en  v.  Fictime^  f. 
Offerblok,  m.  en  o. ) ,« 
Oflerbn8,v.  \Tronc,m. 

Offerdienaer,  m.  Fictimaire,  m. 
Offerdienst,  m.  m  v.  Sacrikce,  m. 
Offerdier,  o.  Fictime,  f. 
Offeren,  b.  w.  Sacrifler;  immoler, 
Offergebed,  o.  Offertoire,  m. 
Offergeld,  o.  Offrande,  f. 
Offergewaed,  o,  Habits  sacerdotaux,  m. 

Offerhande,  v.  Zie  Offerande. 
Offerinff,  v.  Immolation,  oblation,  f. 
Offerkelk,  m.  Calice,  m. 
Offerkist,  v.  Tronc,  m. 
Offerkleed,  o.  Habit  sacerdotal,  m. 
Offerknecht,  m.  Zie  Offerdienaer. 
Offerkoek,  m.  Pain  d'offrande,  m. 
Offermes,  o.  Couteau  sacré,  m. 
Offerpenning  ,  m.  Denier  d*offrande  , 

m. 
Offerplegtigheid,  v.  Cérémonies  des  sa- 

crifices,  f.  pi. 
Offerpriester,  m.  Sacrificateur,  m. 
Offerschael ,  v.  Patere ,  f.;  bassin ;  plat, 

m. 
Offervat,  o.  Fase  sacré,  m. 
Offerwyn.  m.  Fin  d'oblalion,  m. 
♦Officiant,  m.  Officiant,*^célébrant,  m. 
♦Officie ,  o.  Office ;  emploi ,  m.;  charge  , 

♦Officieel,  b.  n.  Offieiel, 
♦Offlciölyk,  byv7.  OffideUement. 
Officier,  m.  Officier,  m. 
♦Officieren,  o.  w.  Offtcier, 
Ofschoon,  voegw.  Quoique;  bien  que. 
Oft,  voegw.  l«.^nr 
Ofte,voegv7.P*^0^- 
Oi,  tusechenvr.  Oh!  ah ! 
Oir,  o.  Hoir,  héritier,  m.  Zie  Oor,  enz. 
Oirkonde,  enz.  Zie  Oorkonde,  enz. 
Oirschap,  o.  Hoirie,  succession,  f. 
Oirsprong,  enz.  Zie  Oorsprong,  enz. 
Oker,  m.  Ocre  ou  ochre,  f. 
Okkernoot,  v.  yoix,  f. 
Okkernotenboom,  m.  Noyer,  m. 
Oksel.  m.  Aisselle,  f.:  gonsset,  m. 
Okselholte ,  v.   Creux  de  Vaisselle  , 
m. 


Digitized  by 


Google 


414 


OLI 


Okselsclirooi ,  v.  Goussel  (de  chemise] , 

m. 
Okselstank,  m.  Gousset  (odeur)i  m. 
Okselstukf  o.  Gousset  (de  chemise),  m. 
Okshoofd,  o.  Barrique,  f.;  muid,  m. 
Oktrooi,  enz.  Zie  Octrooi,  enz. 
^Okuleermes,  o.  Écussannoir,  m. 
^Okuleren,  h.  w.  Écussonner, 
Okzael,  v.  Zie  Hoogzael. 
Oleander,  m.  \  Oléandre,  laurier- 

Oleanderhoom,  m.  f      rosé,  m. 
Olie,  V.  Huile,  f.  De  heilige  — .  Les  saifi' 

tes  huiles,  Cextrême-onction. 
Olieachtig,  b.  n.  Huileux;  onctueux. 
Olieachtigheid,  y.  OnctuosUé,  f. 
Olieboom,  m.  Zie  Olyfboom. 
Oliedroessem,  m.  Lie  d*huilet  f. 
Olieflesch,  v.  Huüier,  m. 
Oliegevend,  b.  n.  Émulsif. 
Oliekan,  v.  BuiUer,  m. 
Oliekoek,  m.  GdUau  h  l*huile,  m. 
Oliekruik,  v.  Huilière,  f. 
Oliemolen,  m.Huilerie,  f. 
Oliën,  b.  w.  Huiler,  oindre. 
Olienaeld,  v.  Porte-huile  [horl.),  m. 
Oliepers,  v.  Pressoir  ü  Vhuile^  m. 
Olieplenging,  v.  Libation  d*huile,  f. 
Oliepot,  m.  Zie  Oliekan. 
Olieryk,  b.  n.  Fort  huileux ;  très-oléagi- 

neux. 
Olieschildering,  v.  PeinturehVhuile^f, 
Oliesel,  o.  Het  laetste  — .  Vextrême^ 

onction,  f. 
Olieslager,  m.  HuUier,  celui  qui  fait  de 

ChuUe,  m. 
Oliesteen ,  m.  Pierre  d  Vhuüe ,  f. ;  affir 

toir,  m. 
Olieton,  v.  Tonneau  &  l*huile,  m. 
Olietor,  v.  Proscarabëe,  m. 
Olievat,  o.  Tonneau  è  Chuile,  m. 
Olleverkooper ,  m.  Marchand  d'huiU^ 

m. 
Olieverw,  v.  Couleur  h  l*huile,  f. 
Olieverwen,  b.  V7.  Peindre  A  l'huile. 
Olievlek,  v.  Tache  d'fiuile,  f. 
Oliezacht ,  b.  n.  Doux  comme  de  l'huile* 
Oliezaed,  o.  Colza,  m. 
Olifant,  m.  Éléphant.m. 
Olifantachtig,  b.  n.  Eléphqntin. 
Olifantsbeschry ving ,  v.  Éléphantogra* 

phie^  f. 
Olifantsleider,  m.  Comac,  m. 
Olifantssnuit,  m.   Trompe  dWphant, 

proboscide.  f. 
Olifantstand,  m.  Dent  d'éléphant,  f.; 

ivoire^  m. 


OMA 

Olimp,  m.  Olympe,  m. 
^limpiade,  v.  Olympiade,  f. 
Olimpisch,  b.  n.  Otympique,  olymjrien. 
Olm,  m.  Orme  (arbre),  m. 
Olmblad,  o.  Feuille  d'orme,  f. 
Olmboom,  m.  Orme  (arbre),  m. 
Olmboomken,  o.  Onneau^  m. 
Olmbo^ch,  o.  Ormoie  ou  ormaiCt  f. 
Olmhout,  o.  Bois  d*orme,  m. 
Olmken,  o. )  n^^^»**  «. 
01mpie,o.  \Ormeau,m. 

Olmplantsoen,  o.  Ormille,  f. 
Olmtak,  m.  Branche  d'orme^  f. 
Olyf,  V.  Olive,  f.  — ,  m.  OUvier,  m, 
Olyfberg,  m.  Mont  des  Olives,  m. 
Olyfblad,  o  Feuille  d'olivier^  f. 
Olyfboom,  m.  Olivier,  m. 
Olyfbosch,  o.  Bois  d'oUviers^  m. 
Olyfdroessem ,  m.  Jmurgue ,  bagasUt 

Olyfkleur,  v.  Couleur  d'oüve,  f. 
Olyfkleurig,  b.  n.  Olivdtre. 
Olyfkrans,  m.  Couronne  d'oUvier,  f- 
Olyftnolen,  m.  Détritoir,  m. 
Olyfolie,  v.  HuUe  d'olive,  f. 
Olyftak,  m.  Branche  d*olwier,  f. 
Olyfverwig,  b.  n.  Olivdtre. 
Olyfvormig,  b.  n.  OUvaire. 
Olyk,  enz.  Zie  Oolyk,  enz. 
Oly ve,  V.  Zie  Olyf. 
Olyven,  onv.  b.  n.  D*olive;  d'oUvier; 

fait  de  bois  d*olivier,  —  hout.  Bois  (Sc 

livier. 
Oly  venhof,  m.  Jardin  des  Olives,  m. 
Oly venkleur,  v.  Couleur  d'oUve,  f. 
Oly  venolie,  v.  Zie  Olyfolie. 

Olyvenvormig,  b.  n.  OUvaire. 

Om,  voorz.  Pour;  &  cause  de;  sur; e»; 
environ ;  vers ,  d ;  autour  de,  —  stoydj 
—  het  eerst ,  —  best.  A  r«m ;  4  (?W 
mieux  mieux.  Iemand  —  het  levei 
brengen.  Tuer  q.  q,  —  het  leven  ko-J 
men,  —hals  raken.  Périr,  —  raei 
vragen.  Consulter.  —  virraek  roep^ 
Crier  vengeance.  —  die  reden.  Pm 
cette  raison,  — ,  voegw.  0;n  te.  Poti^ 
afin  de;  h  Veffet  de.  —  te  spreken 
Pour  parier.  Sohrikkelyk  —  te  zieo 
Horrihled  voir.  — ,  byw.  De  tyd  is  — 
Le  temps  est  expiré.  De  dag  Is  — .  h 
jour  est  passé.  De  wind  ie  — .  Itf  twi 
estchangé.  —  en  — .  De  tous  cótés. 

Omarbeiden ,  b.  w.  Labourer;  refaiti 
refondre  (un  ouvrage). 


Digitized  by 


Google 


0MB 

Omarmen,  b.  w.  Embrasser. 
Omarming,  y.  Embrassement,  m. 
Ombanden,  h,w.  Zie  Ombinden« 
Ombazuinen,  b.  w.  Publier  h  son  de 

Irompe. 
Ombedelen,  b.  w.  Mendier  partout. 
Ombellen,  b.  w.  Publier  partout  au  son 

de  la  clochette. 
Omberen,  o.  w.  Zie  Lomberen. 
Omberspel ,  o.  Hombre  (jeu  de  cartee) , 

m. 
Omberriscb,  m.  Sciène  (poisson),  f.  ^ 
Ombeuken,  b.  w.  Benverser  en  frap- 

pant' 
Omblnden  ,  b.  w.  Ceindre;  lier  autour ; 

envelopper. 
Ombindsel ,  o.  Enveloppe;  ceinture ,  f. 
Ombladeren,  b.  w.  Feuilleter  {un  livre). 
Omblazen  ,  b.  w.  Faire  tomber  en  souf- 

flant,  — ,  o.  w.  Publier  ü  son  de  trom- 

pe. 
Omboenen,  b.  w.  Frotter  tout  autour. 
Ombolwerken .  b.  w.  Entourer  de  rem- 

parts  OU  de  boulevards ;  serrer ,  pres- 

ser, 
Ombonzen  ,  b.  w.  Benverser  d'un  coup , 

d*un  choc. 
Omboorden,  b.  w.  Galonner;  border;  en- 

tourer. 
Omboordsel,  o.  Bord,  m.;  bordure,  f. 
Ombouwen,  b.  w.  Labourer  de  ttou" 

veau. 
Ombraeijen,  b.  w.  Toumer  (mar.). 
Ombreljen,  b.  w.  Tricoter  tout  autour. 
Ombrengen,  b.  w.  Parter  ü  la  ronde ; 

potter  partout;  toumer,  virer  (mar.), 

passer  [Ie  temps) ;  dissiper ;  tuer.  Zich 

zelven  — .  Se  tuer,  se  suicider. 
Ombrenger,  m.  Celui  qui  porie  partout; 

assassin,  m. 
Ombrengster,  v.  Celle  qui  porte  partout; 

meurtrière,  f. 
Ombrieschen,  o.  w.  Courir  gö,  et  Ui  en 

rugissant. 
Ombrommen,  o.  w.  Courir  gü  et  Ui  en 

grondant. 
Ombrugen ,  b.  w.  Benverser  étourdir 

ment.  -t,  o.  w.  Être  renversé,  tom- 
ber. 
Ombrullen,  o.  w.  Courir  gü  et  Uien  ru- 

gissant. 
Ombuigen,  b.  w.  Courber;  recourber; 

plier.  —,  o.  w.  Se  courber,  plier. 
Ombuitelen,  o.  w.  Culbuter. 
Oxpbuitellng,  y.  CuUfute,  f. 
Ombuiten,  b.  w.  Zie  Ruilen. 


OMF 


415 


Ombulderen ,  o.  w.  Courir  gèet  Uien 
faisant  grand  bruit. 

Omdansen ,  b.  w.  Benverser  en  dansant. 
— ,  o.  w.  Danser  d,  Ui  ronde. 

Omdat,  yoegw.  Parce  que;  puisque. 

Omdeelen,  b.  w.  Distribuer;  partager. 

Omdeeler,  m.  Distributeur y  m. 

Omdeeling,y.  Distributiön,  f.;  parUtgCy 
m. 

Omdeelster,  y.  Distributrice,  f. 

Omdelven ,  b.  w.  Bemuer  ou  bêcher  [Ui 
terre). 

Omdieswll,     )  yoegw.  J  cause  que, 

Omdieswille,  (      parce  que. 

Omdobberen,  o.  w.  FUitter  gü  et  Ui  au 
gré  du  vent  ou  des  vagues. 

Omdoen,  b.  w.  Mettre  (un  surtout,  un 
manteau) ;  enveUipper ;  mettre  au- 
tour. 

Omdolen,  o.  w.  Errer  git  et  Ut;  vaga* 
bonder. 

Omdoling,  y.  Vagabondage,  m. 

Omdouwen,  b.  w.  Benverser  d'un  coup, 

Omdraei,  m.  Zie  Omdraeijing. 

Omdraeijen,  b.  ^n  o.  w.  Toumer;  tor- 
dr  e  ;  changer;  revirer. 

Omdraeijing,  y.  Toumoieinent ;  tour^ 
m.;  voUe;  caracole,  f. 

Omdragen,  b.  w.  Porter  de  tous  cótés; 
potter  en  procession. 

Omdrayen,  o.  w.  Trotler  g&  et  Ui. 

Omdrentelen,  o.  w.  Fldner. 

Omdrillen,  o.  w.  Courir  la  pretantaine. 

Omdringen,  b.  w.  Benverser  en  pres- 
sant, en  poussant., 

Omdrinken,  o.  w.  Boire  &  Ui  ronde. 

Omdroogen,  b.  w.  Essuyer, 

Omdrulpen,  b.  w.  Arroser  tout  autour. 

Omdryyen,  b.  w.  Faire  toutner ;  faire 
circuler ;  ciseier  ou  bosseler  tout  au- 
tour.^, o.  w.  Toumer;  flotUr  au- 
tour. 

Omduwen,  b.  w.  Zie  Omdouwen. 

Omd walen,  o.  w.  Errer  gdetUi;  vaga- 
bonder. 

Omdwalend,  b.  n.  Errant,  vagabond. 

Omdwaling,  y.  Vagabondage,  m. 

Omdwarlen,  o.  w.  Toumer,  toumoyer. 

Omdwarling,  v.  Toumoiement,  m. 

Omdwerlen,  enz.  Zie  Omdwarlen,  enz. 

Omdyken,  b.  w.  Diguer,  endiguer. 

Omdyking,  y.  Endiguement,  m. 

Omfladderen,  o.w.  Zie  Omfledderen. 

Omfledderen,  o.  w.  Foltiger  autour. 

Omflodderen,  o.  w.  Zie  Omfledderen» 

Omfutselen,  o.  w.  Fldner, 


Digitized  by 


Google 


416 


OMH 


Omgaen,  b.  en  o.  w.  Faire  U  tour  de  ; 

toumer  autour  de;  aller  en  proce^sion; 

manier;  trailer;   agvr;  frequenter; 

converser:  vivre;  faire   un  détour ; 

arriver ;  se  reboucher ;  se  replier. 
Omgang,  m.  Tonr;  circuit ;  cours,  m.; 

rSfOlulum;  procession;  galerie;  fré- 

quenlalion;  conversalion ;  liaison;  pro- 
menade;  fin,  t 
Omgapen,  o.  w.  Bayer  aux  comeilles. 
Omgefanden,  m.  my.  Habilants  d'aten^ 

tour,  m.  pi. 
Omgelegen,  b.  n.  Circonvoistn. 
Omgeven,  b.  w.  Donner  ou  distrituer 

&  la  ronde ;  cemer ;  environner, 
Omgieren,  o.  w.  Courir  gii  etliien  je" 

tant  de  grands  cris. 
Omgieten,  b.  w.  Transvaser ;  refondre  ; 

arroser  ou  mouiUer  de  tous  cólés. 
Omglorien,  b.  w.  Envirotmer  de  gUnre 

el  de  majesté. 
Omglyden ,  o.  w.  Toumer  fadlement 

autour  de  sofi  axe, 
Omgooijen,  b.  w.  Renverser ;  abattre. 
Omgorden,  b.  w.  Cevndre ;  meUre  une 

ceinlure ;  entourer. 
Omgraven,  b.  w.  Bicher;  fouir;  remuer; 

entourer  de  fossés  et  de  remparU:  re- 

trancher.  .    ^,  ^ 

OmgraTing,  v.  Aclion  de  oecner  ^  ae 

fouir;  enceinte  de  fossés,  f.;  retran- 

chement,  m.  . 

Omgpenzen,  b.  w.  Bomer ;  circonscnre. 
Omgrenzing,  v.  Circonscription,  f. 
Omgroeijen,  o.  w.  Croüre  autour  de. 
Omgpoepen,  b.  w.  Ènlourer  en  groupe. 
Omgrypen,o.  w.  Prendre  ou  saisirder- 

rUre  soi.  — ,  b.  w.  Empoigner,  saisir. 
Ombaken,  b.  w.  Jccrocher  autrement ; 

renvefser  avee  des  crocs  ou  des  cro- 

chets. 
Omhakken,  h,^.  Couper;  abattre. 
Omhalen,  b.  w.  Renverser:  abattre ;  dé-- 

moUr ;  bouleverser ;  bécher;  envelop- 

per. 
Omhalzen,b.w.  Zf^  Omhelzen. 
Omhanden,  b.  w.  Empoigner, 
Omhangen,  b.  w.  Pendre  ou  snspendre 

autrement ;  suspendre  autour ;  meUre 

(un  manUau,  etc.);  gamir  de  tous  cÖ- 

tés. 
Omhangsel,  o.  Tapisserie ;  Unture,  f. 
Omhebben,  b.  w.  Étfe  revêtude;  avotr 

mis. 
Omheen  ,  by  w.  Alentour ,  aux  envi-* 

rons. 


OMK 

Omheinen,  b.  w.  Enclore;  entourer. 
Omheining,  t.  Clóture,  f.;  endos,  m. 
Omhelpen,  b.  w.  Tuer ;  dissiper. 
Omhelzen,  b.  w.  Embrasser. 
Omhelzing,  T.Embrassement,  m. 
Omhengelen,  o.  w.  Toumoyer  auUmr 

de. 
Omher,  voorz.  Jutour  de. 
Omhinken,  o.  w.  SautiUer  auteur  de, 

en  boitant. 
Omhippelen,  o.  w.  Zie  Omhippen. 
Omhippen,  o.  w.  SautiUer  autour  de. 
Omhoeipelen,  o.  w.  Jouer  au  eerceau 

— ,  b.  w.  Renverser  en  jouanl  au  eer- 

ceau. 
Omhoepen,  b.  w.  Cercler. 
Omhoog,  byw.  En  haut. 
Omhoogwepplng,  v.  ProjecHon,  f. 
Omhooren,  o.  w.  S'informer;  s'enqué' 

rir. 
Omhouden,  b.  vr.  Garder,  ne  pas  óler  un 

manleau,  etc. 
Ombouwen,  b.  w.  Couper ;  abattre. 
Omhouwing,  v.  Jbatis,  m. 
Omhullen,  o.  w.  Courir  git  el  Uien  hur- 

lanty  en  criant. 
Omhullen,  b.  w.  Envelopper;  c&uvrtr. 
Omhuppelen,  o.  w.  Zie  Omhippen. 
Omhutselen,  b.  w.  Remuer ;  secouer. 
Omhutsen,  b.  w.  Zie  Omhutselen. 
Omjagen,  b.  w.  Chasser;  chasser  emtour 

de. 
Omjanken,  o.  w.  Courir  (A  et  til  en 

criaiUant,  en  glapissant. 
Omkaden,  b.  w.  Entourer  tTun  quai, 

d'une  digue. 
Omkaetsen,  b.  w.  Rechasser  (la  baUe) ; 

renverser  en  chassant  la  balie. 
Omkallen,  b.  w.  (]onvaincre. 

8mkalling,  v.  Persuasion,  f. 
mkantelen,  b.  w.  Toumer;  router.  — , 

o.  w.  Rouler;  changer. 
Omkappen,  b.  w.  Couper;  abattre. 
Omkeer,  m.  Tour ;  toumant,  m.;  révo- 

lution;  subversion,  ruine,  f. 
Omkeerbaer,  b.  n.  Convertible  (log.)* 
Omkeeren,  b,  w.  Toumer;  reUmmer 

bouleverser;  ravager;  changer.  — . 

o.  w.  Se  toumer,  se  retoumer;  toumer 

bride. 
Omkeerend,  b.  n.  Éversif,  subversif. 
Omkeering,  ▼.  ActUm  de  r^umer; 

révolutUm ;  inversion,  f.;  changement; 

bouleversement,  m.;  mine,  t. 
Omkeerlyk,  b.  n.  ConvertlbU  i}og.). 
Omkegelen,  b.  w.  Abattre  des  quiUes. 


Digitized  by 


Google 


OMK 


OML 


417 


Omkentelen,  b.  «i  o.  w.  )  Zie  Om- 
Omkeoteren,  b.  en  o.  w.       J  kantelen. 
Omkleed,  o.  Manteau,  m. 
Omkleeden  ,  .  b.  w.  Revêtir ;  envelofh- 

per. 
Omkleeding,  V.  )   Fêlement,  m.;  enve- 
Omkleedsel,  o.    J      loppe,  f. 
Omklimmen,  o.  w.  Grimper  on  monter 

autour  de. 
Omklinken,  b.  w.  River  (wtt  clou);  atta- 

cher  autour  de.  — ,  o.  w.  Trinquer  & 

la  ronde. 
Omkloppen,  b.  w.  Zie  Omklinken. 
Omkaeden,   b.  w.  Donner  une  autre 

forme  ü  q.  c, 
Omknellen,  b.  w.  Serrer  autour  de. 
Omknoopen ,  b.  w.  Nouer  ou  attacher 

autour  de  ou  autrement. 
Omkomen,  o.  w.  Périr;  mourir;  finir; 

se   passer  ;  s*écouler.   Het    is    met 

hem   omgekomen.  C*en  est  fait  de 

lui. 
Omkomst,  v.  Cours,  m.;  fin;  ruine; 

perte;  mort,  f. 
Omkonnen,  o.  w.  Zie  Omkunnen. 
Omkoop,  m.  CorruptioUy  f. 
Omkoopbaer,  b.  n.  ï  Corruptibte  ,  vé- 
OmkoopeJyk,  b.  n.  (      nat. 
Omkoopen,  b.  w.  Corrompre.  Benen 

regter,  getuigen  — .  Corrompre  un 

juge.  des  témoins. 
Omkooper,  m.  Corrupleur,  nou 
Omkooping,  ▼.  Corruption,  f. 
Omkoopster,  v.  Corruplrice,  f. 
Omkorsten,  b.  w.  Encroüler. 
Omkouten,  b.  w.  Convaincre  ou  per- 

suader  amicalement. 
Omkragen,  b.  w.  Metlre  un  cottet  au- 
tour de ;  entourer. 
Omkransen,  b.  "w.  Couronner. 
Omkrauwen,  b.  w.  Gratter  autour  de. 
Omkreelen,  b.  w.  Border  (un  chapeau). 
Omkreits,  m.  Zif  Omtrek. 
Omkreuken ,  b.  w.  Faire  un  faux  pti  a. 
Omkring,  m.   Circuit:  tour^  m.;  eti' 

ceinte;  circonférence,  f. 
Omkroken,  b.  w.  Zie  Omkreuken. 
Omkrolien,  b.  en  o.  w.  Zie  Omkrul- 
len. 
Omkrommen,  b.  w.  Courber;  plier.—^ 

o.  w.  Serpenter. 
Omkromming,  v.  Courbure,  f. 
Omkronkelen,  b.  w.  RecoquiUer.  — , 

o.  w.  Se  recoquiUer. 
Omkronkelipg,  v.  Recoquillemeüty  m. 
Omkroonen,  b,  w.  Couronner. 

Tom.I. 


Omkrouwen,  b.  w.  Zie  Omkrauwen. 
Omkruijen ,  o.  w.  Brouetter  partout , 

autour  de.  — ,  b.  w.  Renverser  avec 

une  brouetle. 
Omkruipen,  o.  w.  Ramper,  se  trainer 

autour  de  OU  de  tous  les  cólés. 
Omkruisen,   o.  w.    Croiser   qö,  et  Ut 

(mar.). 
Omkrullen,  b.  w.  Friser,  crêper,  — , 

o.w.  Se  friser^  se  crêper. 
Omkrygen,  b.  w.  Mettre  ou  arranger 

autour  de. 
Omkryschen,  o.  w.  jiller  qü  et  ld  en 

hurlant,  en  criant. 
Omkuijeren,  o.  w.  Se  promener  de  cóté 

et  d*autre  ou  autour  de;  biaiser. 
Omkunnen,  o.  w.  Pouvoir  être  mis  aU' 

tour  de. 
Omkyken ,  o.  w.  Regarder  derrière  soi, 

autour  de  soi> 
Omlaeg.  byw.  En  bas. 
Omland,  o.  Pays  circonvoisin^  m.;  envi- 

rons,  m.  pi. 
Omlandsch,  b.  n.  Circonvoisin. 
Omlangen ,  b.  w.  Distribuer  a  la  ron^ 

de. 
Omlaten,  b.  w.  Garder,  ne  pas  öter  (un 

rnanteau,  etc.). 
Omlaveren,   o.  w.   Louvoyer  autour 

de. 
Omleeg,  byw.  Zie  Omlaeg. 
Omlegeren,  b.  w.  Entourer  d*un  camp; 

assiéger;  cemer.  — ,  o.  w.  Camper 

autour  de* 
Omleggen,  b.  w.  Mettre  Ie  haut  en  bas; 

toumer;  retoumef;  mettre  autour. 
Omlegsel,  o.  Galon;  bord^  m. 
Omleiden,  b.  w.  Conduire  par  un  dé- 

tour;  conduire  autour  de;  mener  h 

volonié;  tromper, 
Omlekken,  b\  vr.Zie  Omlikken. 
Omlichten,  b.  w.  Éclairer  &  la  ronde  ou 

autour  de. 
Omliggen,  o.  w.  Être  renversé;  se  re- 

plier ;  être  situé  autour  de. 
Omliggend,  b  n.  Circonvoisin. 
Omlikken,  b.  w.  Renverser  en  téchant ; 

Ucher  de  tous  cótés. 
Omlobberen,  o.  w.  Aller  dans  Ceau  de 

cóté  et  d'autre. 
Omloeijen,  o.  w.  Aller  Qh  et  lit  en  mu- 

gissant. 
Omloeren,  o.  w.  Spierde  tous  cótés. 
Omlom  meren.  b.  w.  Ombrager. 
Omloop,  m.  Circulalion ;  révolutUm,  f.: 

tour;  cours;  contour;  circuü^  m. ; 
27 


Digitized  by 


Google 


418 


OMR 


OMR 


circonférence  ;  galerie ;  herpe  (dar- 

tre) ;  fraise;  randonnée,  f. 
Omloopen,  b.  en  o.  -w.  Faire  Ie  tour ; 

counr  fü  et  Ui ;  circuler ;  couler;  tour- 

ner;  tonmoyer;  faire  un  détour,  — , 

b.  w.  Renverseren  courant. 
Omlooper,  m.  Ensouple,  f. 
Omlooping,  v.  Zie  Omloop. 
Omlymen,  b.  w.  Coller  autovr  de. 
Ommaken,  b.  w.  Zie  Omgraven. 
Ommautelen,  b.  w.  Entourer, 
Ommegaen.  Zie  Omgaen. 
Ommegang,  m.  Zie  Omgang. 
Ommeland,  o.  Zie  Omland. 
Ommennen,  b.  w.  Toumer  (avec  une 

voiture) ;  verser. 
Ommeten,  b.  w.  Mesurer  tout  autour 

de. 
Ommoren,  b.  w.  Murer,  emmurer. 
Ommuring,  v.  Clóture,  enceinle  de  mu- 

raiUes^  f. 
Omnaeijen,  b.  w.  Ourter ;  border, 
Omnarren,  o.  w.  AUer  en  tratneau  au- 
tour de. 
Omnevelen,  b.  w.  Couvrir  de  brouü* 

lard. 
Omoog,  o.  Picot,  m. 
Ompaerlen,  b.  w.  Zie  Ompeerlen. 
Ompakken,  b.  w.  Empaqueter  ou  em- 

baller  autrement. 
Ompalen,  b,  w.  Palissader. 
Ompappen,  b.  w.  Coller  autour  de. 
Ompeerlen,  b.  w.  Entourer  ou  gamir 

de  perles.  * 

Omperken,  b.  w.  Enclore. 
Omperking,  t.  Enclos ,  m.,  clóture, 

Omperlen,  b.  w.  Zie  Ompeerlen. 
Omplakken,  b.  w.  CoUer  autour  de. 
Omplanten ,  b.  w.  Planter  autour  de ; 

torder  (d'arbres,  etc.). 
Omploegen,  b.  w.  Labourer;  défricher. 
Omploeger,  m.  Défricheur,  m. 
Omploeging,  ▼.  Défrichement,  m. 
Omploffen,  o.  w.  Tomber  avec  bruU. 
Ompooijen,  o.  w.  Zie  Omdrinken. 
Ompraet,m.  Zie  Omrede. 
Ompraten,  b.  w.  Faire  clianger  de  ré- 

solulion  a  force  de  paroles. 
Omragen,  b.  w.  Renverser  en  ótant  les 

toiles  d'araignées ;  öler  les  toiles  d'a- 

raignées  autour  de ;  entourer  de  toiles 

d*üraignées. 
Omraken,  o.  w.  Élre  renversé. 
Omrammeljen,    b.  w.   Zie   Omram- 

men. 


Omrammen,  b.  w.  Benverser  au  moven 

du  béUer, 
Omranden,  b.  w.  Gamir  ou  border  de. 
Omrasteren,  b.  w.  Palissader. 
Omrede,  v.  Circontocution ;  digression, 

Omreiken,  b.  w.  Zie  Omlangen. 
Omreis,  v.  Tournee,  f.,  voyage,  m. 
Om  reizen,  b.  en  o.  w.  Voyager  autour 

de;  voyager  de  cótéet  d*aulre;  faire 

un  détour  en  voyageant. 
Omreizer,  m.  Voyageur,  m. 
Omreizing,  v.  Zie  Omreis. 
Omrennen,  b.  w.  Renverser  en  courant, 

en  galopant.  — ,  o.  w.  Galoper  autovr 

de. 
Omrid,  m.  Tournee  d  cheval ;  chevau- 

chée.i. 
Omrieken,  o.  vr.Flairerpartout. 
Omring,  m.  Zie  Omvang. 
Omringelen,  b.  w.  Zie  Omringen. 
Omringen,  b.  w.  Entourer;  cemer;  en- 
clore; investir. 
Omringing,  v.  jiction  d*entourer,  f.;  in- 

vestissement,  m. 
Omrinkinken,  o.  w.  Courir  ^  et  leen 

faisant  du  bruit. 
Omroenen,  o.  w.  Ramer  partout ;  faire 

uh  détour  en  ramarU ;  ramer  autour 

de. 
Omroep,  m.  Cri  public^  m.;  proclama- 

tion ;  publicationy  (. 
Omroepen,  b.  'en  o.  w.  Mierde  tvus  cö' 

tés  en  criant;  crier  pubUquemenl;  rap- 

peter. 
Omroeper,  m.  Crieur  public^  m. 
.Omroeping,  v.  Pioclamalion  ;  publica- 

tion,  f. 
Om  roer,  m.  Zie  Omroering. 
Omroeren,  b.  w.  Remuer;  mêler. 
Omroering,  v.  Remuement  ou  remü- 

ment,  m. 
Omrollen,  b.  en  o.  w.  Rouler ;  rouier 

autour  de. 
Omruiken,  o.  w.  Zie  Omrieken. 
Omrukken,  b.  "w.  Renverser  ou  abaltre 

avec  violence ;  faire  passer  rapidemeni 

autour  de.  — .  o.  w.  Faire  un  mouve- 

ment  rapide  autour  de. 
Omrukking,  v.  Renversement,  m. 
Omryden,  b.  w.  Renverser  en  allant  è 

.  cheval  ou  en  voiture.  — ,  o.  w.  Jlia 

ca  et  Ut  ü  cheval  ou  en  voiture ;  fain 

un  détour ;  faire  Ie  tour  de  (d,  cheva 

OU  en  voiture). 
Omiyten,b.  w.  Renverser,  abaltre. 


Digitized  by 


'Google 


OMS 


OMS 


419 


Omschaduwen,  b.  w.  Ombrager  de  totis 

cótés, 
Omschaduwigen ,  m.  mv.  Périsdens^ 

m.  pi. 
Omschaduw! ng,  v.  Ombrage^  m.;  om-- 

tre,  f. 
Omschansen ,  b.  w.  Fortifier;  retran* 

cher, 
Omschansing ,  v.  Retranchement,  m.; 

circanvaUalion,  f.  « 

Omschaven,  b.  w.  Raboter  avlour  de. 
Omschenken,  b.  w.  Verser;  répandre. 

— ,  o.  w.  Verser  t  la  ronde* 
Omschepen,  b.  w.  Transborder, 
Omscheppen,  b.  w.  Trans/ormer ;  mé- 

tamorphoser, 
Omscheren,  b.  w.  Tondre  autovr  de ; 

raser  tout  autnur. 
Omschieten,  b.  w.  Renverser  h  coups  de 

canon,  etc.;  abaUre. 
Omschikken,  b.  w.  Ranger  aulout  de, 
Omschommelen,  b.  w.  Zie  Omschud- 

den. 
Omschooijen  ,   o.  w.  Mendier^  gueu- 

ser. 
Omschoppen,  b.  w.  Renverser  ü  coups 

depied. 
OmschoTsen,  b.  w.  Environner  d*une 

écorce ;  entourer. 
Omschreeuwen,  o.  w.  Mier  gh  et  Ul  en 

criant, 
Omschrift,  o.  Inscription;  légende ;  de-- 

vise^  f. 
Omschreven,  b.  w.  Ecrire  q.  c.  autour 

de;  circonscrire ;  paraphraser, 
Omschryvend,  b.  n.  Descriptif. 
Omschryving.  v.  Circonlocution ;  dr- 

conscription,  f. 
Omschudden,  b.  w.  Remuer ;  secouer, 
Omschudding,  y.  Remttementy  m.,  se^ 

cousse,  f, 
Omschuiven,  b.  w.  Donner  vne  autre 

direction  en  poussant ;  renverser  en 

poussant. 
Omschutten,  b.  w.  Mettre  &  couvert  de; 

entourer, 
Omschynen,  b.  w.  Éclairer  de  tous  có» 

tés ;  donner  de  Nclat. 
Omsingelen,  b.  w.  Enceindre;  investir; 

cemer. 
Omsingeling,  v.  Investissement,  m. 
Omejorren,  b.  w.  Jiguilleter,  ceintrer 

(mar.). 
Omslaen,  o.  w.  Tomber;  être  renversé; 

chavirer ;  toumer ;  changer.  — ,  b.  w. 

River ;  toumer;  retoumer;  mettre 


(un  manteau,  etc);  publier  parlout 
au  son  du  tambour ;  entourer. 

Omslag,  m.  Enveloppe ;  couverture.,  f.; 
rebord ;  repli ;  embarras,  m.;  occupa- 
tion ;  appartenance,  f. 

Omslagdoek,  m  Chdle,  m. 

Omslagtig,  b.  n.  Embarrassé;  diffus; 
détaUlé, 

Omshigtigheid,  v.  Embarras^  m.;  diffi- 
culte;  protixUé,  f. 

Omslepen,  b.  w.  Trainer  autour  ou  de 
tous  cótés, 

Omsleuren,  b.  w.  Zie  Omslepen. 

Omslingeren,  b.  w.  Entortiller;  entou- 
rer; tourner ;  retoumer.  — ,  o.  w. 
Tomber,  être  renversé. 

Omslingering,  v.Entortillement,  m. 

Omsluijeren,  b.  w.  Voiler,  gazer. 

Omsluiten,  b.  w.  Enceindre;  environ-^ 
ner;  envelopper;  bloquer. 

Omsluiting ,  v.  Clóture;  enceinte,  f.; 
blocus,  m. 

Omsmakken,  b.  w.  Zie  Omsmyten.  . 

Omsmeden,  b.  w.  Donner- une  autre 
forme  en  reforgeant. 

Omsmelten,  b.  w.  Rc/ondre, 

Omsmelting,  v.  Refonte^  f, 

Omsmeren,  b.  w.  Graisser,  frotter  au- 
tour de, 

Omsmyten  ,  b.  w.  Renverser;  abat' 
tre. 

OmsnoffeliBn,  o.  w.  )  Zie  Omsnuffelen 

Omsnoffen,  o.  w.     )     en  Omsnuffen. 

Omsnorren,  b.  ew  o.  w.  Toumer  vite  et 
bruyamment, 

Omsnuffelen,  o.  w.  Fureter  ou  fouiller 
partout. 

Omsnuffen,  o.  w.  Flairer  partout. 

Omsnvden,  b.  w.  Couper  et  servir  il  (a 
ronde. 

Omsüiien,  b.  w.  Jeter  f&  et  Ut. 

Omsorren,  b.  w.  Zie  Omsjorren. 

Omspaden,  b.  w.  Bêcher,  remuer  (la 
terre). 

Omspuanen,  b.  w.  Embrasser  avec  t'em- 
pan ;  tendre  autour  de  ;  aiteler  autrc^ 
ment  ou  d  une  autre  voilure. 

Omsoaptelen,  o.  w.  Frétiller,  gambU* 
Ut. 

Omspatten,  b.  w.  Eclabousser  parlout. 

Omspelden,  b.  w.  Attacher  avec  des 
épingles. 

Omspinnen,  b.  w.  Filer  autour  de ;  en- 
tourer de  fit  OU  de  toiles  d'araignées. 

Omspitten,  b.  w.  Bêcfier^  remuer  (la 
têrre). 


Digitized  by 


Google 


\, 


420 


OMS 


Omspoelen,  b.  w.  Rincer  ou  laver  de 

lous  cótés ;  renverser  en  arrosant,  en 

baignant,  — ,  o.  w.  Couler  autour  de ; 

baigner  de  tous  cótés, 
Omspoken,  o.  w.  Courirgii  ei  lü  avec 

grand  bruiU 
Omspraek,  v.  Zie  Omrede. 
Omspringen,  o.  w.  Danser  autour  de  on 

ö.  ia  ronde, 
Omstaen  ,  o.  "w.  Environner ;  être  place 

en  rond ;  se  toumer ;  se  retoumer;  s'é" 

toigner;  reculer. 
Omstandeljk ,  byw.  Zie  Omstandig- 

lyk. 
Omstanders ,  m.  mv.  Assistants ;  spec- 

lateurs,  m.  pi. 
Omstandig,  b.  n.  Circonstancié ; détail" 

lé.  — ,  byw.  Zie  Omstandiglyk. 
Omstandigheid ,  v.  Circonstance ;  parti^ 

cularité,  f.;  détaü^  m.;  cérémonie^  fa- 

Qony  f. 
Omstandiglyk  ,  byw.  D'une  maniere 

drconstanciée ;  en  détail, 
Omstappen,  o.  w.  Marcher  autour  de. 
Omsteken,  b  w.  Piquer  ou  ficher  autre- 

ment ;  renverser,  faire  tomber  en  pous' 

sant, 
Omstelpen,  b.  w.  Zie  Omstulpen. 
Qmstemmen,  o.  w.  Foter  &  la  ronde ;  al- 
ler aux  voix, 
Omstemming,  v.  FotatioUy  f.,  vote, 

m. 
Omstevenen,  o.  w.  Doubler  (un  aap). 
Omstikken,  b.  w.  Broder  ou  piquer  au 

tour  de. 
Omstommelen ,  o.  w.  Courir  fè  et  Ui  en 

faisaht  du  bruit, 
Omstooten,  b.  w.  Renverser  en  pous» 

sant ;  faire  échouer ;  détruire, 
Omsiooting^y.  Renversemenl,  iM» 
Omstormen,  b.  w.  Renverser,  — ,  o.  w. 

Eire  renversé,  tomber. 
Omstorten,  b.  w.  Verser;  répandre ; 

renverser,  — - ,  o.  w.  TomberjiH  ren- 
verser. 
Omsterting,  ▼.  Renversement^  m.\  chu- 

U,f. 
Omstralen ,  b.  w.  Rayonner  autour  de ; 

entourer  de  corps  lumineux. 
Omstreek ,  y.  Contrée ,  f.;  environs ,  m. 

pi. 
Omstreeks,  byw.  Environ,  apeu  pris, 
Omstrengelen,  b.  w.  AUacIwr  autour  de 

en  lacant ;  lacer,  tresser  autour  de. 
Omstrikken,  b.  w.  Lier  ou  nouer  autour 

de. 


OMV      ; 

Omstroomen ,  o.  w.  Couler  autour  de. 

— ,  b.  w.  Baigner  de  tous  cötés, 
Omstryken,  b.  w,  FroUer  ou  enduin 

autour  de, 
Omstulpen,  b.  w.  Retoumer;  renverser; 

bouleverser, 
Omsturen,  b.  w.  Revuer,  virer  de  bord. 
Omstuwen,  b.  w.  Entourer, 
Omsukkelen,  o.  w.  Errer  fdetld, 
Omtasten  ,  o.  w.  Tdter  derriére  soi;  ld- 

ter  autour  de. 
Om  tellen,  b.  w.  Comvter  A  la  ronde. 
Omtiegen,  o.  w.  Marcher  ou  voyager 
autour  de.  —  ♦  b.  w.  Entourer^  envi- 
ronner, 
Omtieren ,  o.  w.  Courir  qH  ei  Ui  en  fax- 
sant  du  bruit, 
Omtimmeren,  b.  w.  Bdtir  &  Centaur, 
Omtogt,  m.  Tournee,  f.;  tour,  m. 
Omtonnen,  b.  w.  Transvaser. 
Omtoomen ,  b.  w.  Relrousser  [un  c/ia* 

peau). 
Om  treden,  o.  w.  Marcher  autour  de,  — , 

b.  w.  Renverser  en  marchani. 
Omtrek  ,  m.  Périmètre ;  tour;  contour; 
circuit ,  m. ;  circonférence ;  enceinte , 
f.;  environs,  m.  pi. 
Omtrekken,  b.  w.  Renverser  ou  abaUn 
en  tirant ;  contoumer;  iracer  autour 
de ;  couvrir;  entourer.  — ,  o.  w.  Mar* 
cher  OU  voyager  autour  de. 
Omtrekking,  v.  Zie  Omtrek. 
Omtrent ,  voorz.  Prés ;  auprès  ;  proche  ; 
vers ;  aux  environs  de ;  autour  de;en' 
vers ;  concematU.  — ,  byw.  Environ ; 
presque ;  H  peu  prés. 
Omtrommelen,   b.  w.   Zie  Omtrom^ 

men. 
Omtromroen ,  b.  w.  Publier  partoui  a$ 

son  du  tambour. 
Omtrompetten ,  b.  w.  TrompeUr;  pu^ 

blier  è  son  de  Irompe, 
Omtuigen,  b.  en  o,  w.  Zie  Omtiegen. 
Omtuimelen,  o.  w.  Culbuter. 
Omtuimeling,  y.  Culbuie,  f. 
Omtuinen,  b.  w.  Enclore. 
Omtulning,  y.  Haie;  ctöture^  f.;  enclot^ 

pi. 
Omtygen.  Zie  Omtiegen. 
Omvademen,  b.  w.  Embrasser. 
OmYademing,  y.  Embrassement,  m. 
Omvaert,  y.  Promenade  sur  Veau,  f. 
Omval,  m.  Chute ;  rutne,  f. 
Omvallen,  o.  w.  Tomber  d  terre  on  è 
renverse  ;  tomber  en  ruim ;  h  renm 
ser;  verser. 


Digitized  by 


Google 


OMV 


OMW 


421 


OnxTaUlng',  v.  C/iuU,  f. 
Omvang,  m.  Etendue;  enceinte;  cir- 
conférence,  f.;  tour;  circuit,  m.;  capa- 

Omvangeu ,  b.  w.  Entourer;  enceindre ; 

embrasser;  renfermer. 
Omvaren  ,  o.  w.  Navigmr  autour  de ; 

faire  un  détour  en  naviguant ;  navi- 
gver  fü  et  IA. 
Omvaring,  ▼.  Péripte,  m. 
Omvatten .  b.  w.  Empoigner ;  embras- 

ser;  enchdsser:enclaver;  renlermer. 
Omveer,  byw.  Zie  Omver. 
Omveilen ,  b.  w.  Offrir  partout  A  ven- 

dre. 
Omve]len,  b.  w.  Jbattre,  renverser. 
Omventen,  b.  w.  Zie  Omveilen. 
Omver,  byw.  A  la  renverse;  è  terre; 

par  terre;  sens  dessus  dessous, 
Omverhakken,  b.  w.  Abattre  &  coups  de 

hache.etc. 
Omverhalen  ,  b.  w.  Abattre  ou  renver^ 

ser  en  tiranl ;  Jeter  par  terre. 
Omverre,  byw.  Zie  Omver. 
Omversmakkeu,  b.  w.  Renverser. 
Omversmyten,  b.  w.  Renverser. 
Omversmyting,  v.  Renversement ,  m. 
Omverstooten,  b.  w.  Renverser. 
Om  vertrekken,  b.  w.  Renverser  en  ti^ 

rant. 
Omverwerpen,  b.  w.  Renverser;  abat- 
tre. 
Omvlechten ,  b.  w.  Entortiller ;  entreUt" 

eer ;  enlacer. 
Omvlechtiag,  v.  EntortiUement ;  entre- 

lacement,  m. 
Omvleeschd,  b.  n.  )  Revêtu  de  cfiair ; 
Omvleescht,  b.  n.  f     incamé. 
Omvleugelen,  b.  w,  Couvrir  d'aUes. 
Omvliegen,  o.   w.  Voler  autour  de; 

VQiUger.  —,  b.  w.  Renverser  en  vo- 

tafit. 
Omvlieten,  o.  w.  Couler  autour  de. 
Omvloeijen  ,  o.  w.  Couter  autour  de ; 

venir  en  foule  autour  de.  — ,  b.  w. 

Baigner  de  tous  cótés . 
Omvlyen,  b.  w.  Ranger  ou  arranger 

üütrement. 
Omvoeren,  b.  w.  Mener  on  conduire 

partout;  faire  toumer;  publier  par- 
tout ;  doubler  de  nouveau ;  gamvr  de 

üaubture. 
Omvorschea ,  b.  w.  S'enquérir  ou  «'in- 

former  de  tous  cótés. 
Omvorsctiing ,  v.  Recherche ;  enquête , 

f. 


Omvouwen ,  b.  w.  Plier  ou  plisser  au- 
trement ;  reptier ,  replisser ;  plier  au- 
tour de. 

Omvraeg,  v.  Bemande  ou  question  faite 
&  la  ronde,  f. 

Omvragen,  b.  w.  Demander  è  la  ronde. 

Omwaeijen  ,  o.  w.  Être  renverse  par  Ie 
vent ;  verser.  — ,  b.  w.  Verser ,  ren- 
verser. 

Om  waggelen,  o.  w.  Toinber  en  chance- 
lant. 

Omwallen,  b.  w.  Retrancher;  fortifier; 
entourer. 

Omwalling,  v.  Retranchement,  m.;  cir- 
convatlation,  f. 

Omwandelen,  o.vf.Se  promener  de  cöté 
et  d*autre ;  faire  te  tour  de  en  se  piome- 
nant ;  se  promener  autour  de.  — ,  b.  w. 
Parcourir  en  se  promenant. 

Omwandeling,  v.  Promenade  ,  f. ;  tour, 
m. 

Om  waren ,  o.  w.  Errer  comme  une  om- 
bre.  — ,  b.  w.  Entourer. 

Omwasschen ,  b.  w.  Laver  en  dedans  et 
en  dehors. 

Omwassen,  o.  w.  CroUre  autour  de. 

Omwateren,  b.  w.  Entourer  d* eau. 

Omweg,  m.  Détour;  subterfuge,  m. 

Omwelven,  b.  w.  Fouter. 

Omwenden,  b.  w.  Toumer ;  retoumer ; 
virer ;  changer. 

Omwending,  v.  Cfiangement,  m.;  révo- 
lution,  f.;  virement,  m. 

Omwentelen,  b.  en  o.  w.  Router ;  tour- 
ner. 

Omwenteling,  v.  Changement;  bouk- 
versement,  m.;  ré&olulion;  rotation, 

Omwentellngsgexind,  b.  n.  Révolution' 
naire. 

Omwerken,  b.  w.  Refaire ;  refondre. 

Omwerpen,  b.  w.  Renverser ;  abattre  ; 
reptier ;  bêcher ;  mettre  promptement 
(un  manteau,  etc). 

Omwerper,  m.  Renverseur,  m. 

Omwerpiug,  v.  Renoersement,  m. 

Omweven,  b.  w.  Tisêer  autour  de ;  en- 
tourer en  forme  de  tissu. 

Omwiegen,  b.  w.  Renverser  en  beroant. 

Omwikkelen,  b.  w.  Zie  Omslingeren. 

Omwikkeling,  v.  EnlortiUement,  m. 

Omwimpelen,  b.  w.  Foiler  ou  couvrir 
entièremmt. 

Omwinden,  b.  w.  Déinder  une  ehose  au- 
tour d'une  ütUre ;  envelopper ;  entor- 
tüler;  couvrir. 


Digitized  by 


Google 


422 


OMZ 


OKA 


Omwinder,  m.  Enveloppeur,  m. 
Omwinding,  v.  Enveloppement ;  entor^ 

tütement,  m. 
Omwindsel,  o.  Enveloppe,  f.;  déguise- 

ment ;  délour,  m. 
Omwippen,  b.  w.  Renverser, 
Omwisschen,  b.  w.  Essuyer  de  Ums  có' 

tés. 
Omwisselen»  o.  w.  AUemer^  changer. 
Omwisseling,  y.  JUemation,  f.,  cnange- 

tnent^  m. 
Omwitten,  b.  w.  Blanchir  partout. 
Omwoelen,  b.  w.  Litr  autour  de ; enve^ 

topper,  gamir  de. 
OmwoJken,  b.  .w.  Couvrir  de  nuages ; 

offusquer ;  entourer. 
Omwoonen,  o.  w.  Demeurer  ou  habiter 

autour  de. 
Omwooners,  m.  mv.  Foisins,  m.  pi. 
Omwreken,  b.  w.  Zie  Omwrikken. 
Om  wrikken,  b.  w.  Renverser  en  bran- 

iant. 
Omwringen,  b.  w.  Tordre. 
Omwroeten,  b.  w.  FouiUer;  fureter  par" 

tout. 
Omwroeting,  v.  FouiUe^  f. 
Omzadelen,  b.  w.  Changer  de  selte. 
Omzaeijen,  b.  w.  Semer  autour  de. 
Omzagen,  b.  w.  Scier,  faire  tomber  en 

sdant. 
Omzakken,  o.  w.  S'affaisser  el  tomber, 
Omzaten,  m.  my.  Zie  Omwooners. 
Omzeggen,  b.  w.  Direó.  la  ronde. 
Omzeilen,  b.  w.  Renverser  en  cinglant ; 

doubler  (un  cap).  — ,  o.  w.  Cingler  (d 

et  tU ;  faire  un  détour  en  cinglant ; 

faire  te  tour  en  cinglant. 
Omzendbrief,  m.  Circulaire,  f. 
Omzenden,  b.  w.  Envoyer  parlout. 
Omzettelyk,  b.  n.  Corrupttble. 
Omzetten,  b.  w.  Retoumer;  changer; 

déplacer;  renverser;  pousser ;  reculer ; 

entourer  ou  gamir  de. 
Omzetting,  y.  Entourage  (omements), 

m. 
Omzichtig,  enz.  Zie  Omzigtig,  enz. 
Omzien,  o.  w.  Regarder  derrière  soi ; 

toumer  la  tête ;  faire  attention  ü;  cher- 

cher ;  avoir  soin  de ;  agir  avec  pru- 

dence.  2^nder  — .   Continuellement, 

— .  o.  Moment ;  instant ;  clin  d'oeil,  m.\ 

défiance,  f. 
Omzigtig,  b.  n.  Circonspect;  prudent; 

discret.  —-,  byw.  Zie  Omzigtiglyk. 
Omzigtigheid,  v.  Circonspection ;  pru^ 

dence ;  discrétion,  f. 


Omzigtiglyk,  byw.  Jvec  cireonspecüon; 

prudemment ;  discrètement. 
Omzitten,  o.  w.  Être  assis  ou  s*asseair 

autour  de  ^  reculer;  changer  de  fUü- 

ce. 
Omzoeken,  o.  w.  Chercher  parlout. 
Omzoomen,  b.  w.  Ourler;  environner; 

border. 
Omzwabberen,  b.  w.  Fauberter  tout  aU' 

tour. 
Omzwachtelen,  b.  w.  Emmaillotter;  en- 

velopper. 
Omzwachteling,  y.  EmmaiUottement ; 

enveloppement,  m. 
Omzwaei,  m.  Tour,  virement,  m.;  évi- 

tée,  f.;  changement,  m.;  révoluUon,  f.; 

embarras,  m. 
Omzwaeljen,  b.  w.  Brandir,  secouer; 

agiter.  — ,  o.  w.  Toumer ;  éviter 

(mar.). 
Omzwaejjing,  y.  Aclion  de  brandir , 

d*agiter;  evitée  (mar),  f. 
Omzwemmen,  o.  w.  Nager  f&etlü;  na- 

ger  autour  de. 
Omzwenken,  o.  w.  Se  toumer;  faire 

volte- face;  faire  un  tour;  caracoler. 
Omzwenking,  y.  Caracole;  conversion. 

Omzwerm,  m.  Essaim,  m.,  foute,  f. 
Omzwermen,  o.  w.  Foler  en  essaim  au- 

tour  de ;  courir  en  troupe  git  et  Ut;  rö^ 

der. 
Omzweryen,  o.  w.  Errer  gé  et  Ui;  vaga* 

bonder;  divaguer;  parcourir. 
Omzwervend,  b.  n.  Ambulant ;  vaga- 

bond ;  etrant. 
Omzwerving,  y .  Course  vagabonde,  f. ; 

vagabondage,  m.;  divagation,  f. 
Omzweven,  o.  w.  Planer  ou  voUiger  (^ 

et  IA  OU  autour  de. 
Omzwier,  m.  Toumoiement;  mouvement 

circulaire^  m. 
Omzwieren,  o.  w.  Toumoyer  pè  et  tè  ; 

toumoyer  autour  de.  — ,  b.  w.  Tour- 

ner. 
O mz wikken,  o.  w.  Se  plier  en  vacitUmt 

OU  en  chancetant. 
Omzwindolen ,  o.  w.  Toumer  autour 

de;  toumer,  avoir  des  vertiges.  — ,  b, 

w.  Entourer  de ;  entortiller ;  envelop- 

per. 
Omzyn,  o.  w.  Etre  révolu;  être  écoute\ 

Het  jaer  is  om.  L'annee  ^t  révo- 

lue. 
Onachtbaer,  b.  n.  Vit; bas;  méprisa- 

ble. 


Digitized  by 


Google 


ONA  Ox\A  423 

Onachtbaerheid,  v.  Bassesse;  atfjeciian^  Onaenmerkelykheid,  v.  Manque  d*im- 

f,  portoneet  m. 

Onacbterdoohtig,  b.  n.  Con/iant.  Ooaennemelyk,  b.  n.  InadmissibU. 

Onacbtzaem,  b.  n.  Jnattentif;  négligent.  Onaennemeljkbeid,  v.  InadmisHbUUé, 

— ,  byw.  Zie  Onachtzaemlyk.  f. 

Onachtzaemheid,  ▼.  Inattention ;  négli"  Onaensprakelyk,  b.  n.  I   Qui  n*est  pas 

geneet  1.  Onaensprekelyk,  b.  d.  f      responsable, 

Onachtzaemlyk,  byw.  iVl^d'flfemmenf.  Onaenstootelyk,  b.  n.  Qui  n*est  pas 
Onadellyk,  b.  n.  Roiurier.  choqtiant  ou  scandaleux.  —  ,  byw. 

Onaenbiddelyk,  b.  n.  Qui  n*est  pcirU       Sans  scandale ;  sans  reproche, 

adorabU.  Onaentastbaer,  b.  n.  Inattaquatle, 

Ooaendacbtig,  b.  n.  Distrait ;  inatten-  Onaenwezend,  b.  n.  Absent, 

tif.  — ,  byw.  Zie  Onaendachtiglyk.  Onaenwezendheid,  v.  Absence,  f. 

Onaendachtigheid,  ▼.  Inattention ;  dis-  Onaenzienlyk,  b.  n.  Insignifiant ;  ché- 

tractiony  f.  tif ;  méprisable. 

Onaendachtiglyk  ,  byw.   Sans  atten»  Onaenzienlykheid,  v.  Insignifiance,  f. 

tion,  Onaerdig,  b.  n.  Désagi'éable ;  grossier. 
Onaengebeden,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ado-       — ,  byw.  Désagréabtement ;  grossière' 

ré.  ment, 

Onaengeboden,  b.  n.  Qui  n*est  pas  of-  Onaerdigheid ,  y.  Désagrétnent ,  m.  ; 

fert,  grossièreté,  f. 

Onaengeboran,  b.  n.  Qui  n*est  pas  na'  Onaerdiglyk  ,  byw.  DésagréabUment ; 

turet  i  adventice ;  affecté,  grossierement. 

Onaengeklaegd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ac*  Onafbetaeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  enUère'  ' 

cusé,  ment  payé. 

Onaengekleed,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ha'  Onafbiddelyk,  b.  n.  Qu*on  ne  peut  ob* 

bilté.  tenir  ou  détounier  par  des  prières. 

Onaengenaem,  b.  n.  Désagréable,  — ,  Onafdoenlyk,  b.  n. /«(^miwo/^/e. 

byw.  Désagréabtement,  Onafgebakken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cuit 
Onaengenaemheid  ,   t.  Désagrément ,       entiérement. 

m.  Onafgeborsteld  ,  b.  n.  Qui  n*est  pas 
Onaengenamelyk ,  byw.   DésagréabU-       brosse  on  épousseté. 

ment.  Onafgebrand»  b.  a.  Qui  n*est  pas  brülé 
Oaaengenomen ,  b.  n.  Qui  n'est  pas       ou  incendié, 

re^Uy  accepté  ou  adopté.  Onafgebroken»  b.  n.  Qui  n*est  pas  roni' 
Onaengeprezen,  b.  n.  Qui  n*est  pas  re-       pu  ou  interrompu;  continu;  continuet. 

commandé,  — ,  by  w.  Continuellement. 

Onaengeraekt,  b.  n.  Intact,  Onafgedaen,  b.  n.  Inachivé, 

Onaengerand,  b.  n.  Qui  n'est  pas  atta-  Onafgedankt,  b.  n.  Qui  n'est  point  con- 

qué  OU  insutté,  gédié  ou  ticencié, 

Onaengeroepen,  b.  n.  Quin'esl  pas  in-  Onafgedeeld,  b.  n.  Quin'estpas  divisé, 

voqtU:  Onafgedrukt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  im- 
Onaengeroerd,  b.  n.  Intact ;  dont  on  n'a       prime. 

pas  fait  mention,  Onafgeladen»  b.  n.  Qui  n'est  pas  dé- 
Ooaengetast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  atta-       chargé;  quin'estpas  chargé  entière- 

qué.  ment. 

Onaengevochten ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  Onafgelost^  b.  n.  Qui  n'est  pas  remplacé 

tente  oa porté  au  mal,  ou  reievé;  qui  nest  pas  remboursé ou 

Onaengevuld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  t;ejn-       amorti, 

pU.  Onafgeschaft ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aboli 
Ooaengewend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em-       ou  abrogé. 

ployé.  Onafgescheiden  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  sé^ 
Onaenge^ien,  b.  n.  Qui  n'est- pas  consi'       pare. 

déré  ou  estimé,  méprisé.  — ,  voorz.  Onafgeschreven ,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

NonobstarUy  malgré.  copié. 

Onaenmerkelyk,  b.  n.  Peu  considérabte,  Onafgeachut,  b.  n.  Déctos. 


Digitized  by 


Google 


424 


ONB 


ONB 


Onafgesloten,  b.  n.  Qui  rCest  pas  ctos  ou 
séparé. 

Onafgesneden ,  b.  n.  Qui  n*€st  pas 
coupé. 

Onafgewischt ,  b.  n.  Qui  rCest  pas  es- 
suyé. 

Onafgezonderd ,  b.  n.  Qui  rCest  pas  sé- 
paré, 

Onafhangelyk,  enz.  Zie  Onafhankelyk, 
enz. 

Onafhankelyk ,  b.  n.  Indépendant.  — , 
byw.  Jndépendamment. 

Onafhankelykheid ,  y.  Jndépendance  , 

Onaflatelyk ,  b.  n.  Continuel.  — ,  byw. 

Continueltement. 
Onaflossely k,  b.  n.  Qui  rCest  point  amor^ 

tissable, 
Onafmeetbaer,  b.  n.  )  r^^^^^ 
Onafmetelyk,  b.n.     \  J^^^^^^- 
Onafmetelykheid,  v.  Immensité,  f. 
Onafschafbaer,  b.  n.  Inabrogeable. 
Onafscheidbaer.  Zie  Onafscneidelyk. 
Onafscbeidelyk ,  b.  n.  Ifiséparable,  — , 

byw.  Jnséparablement. 
Onafscheidelykheid ,  v.  Inséparabüité , 

f. 
Onafschrobbelyk,  b.  n.  IndécroUatle. 
Onafstaenbaer,  b.  n.  Incessible. 
Onafwischbaer,  b.  n.  »  Jneffd^le^  in- 
Onafwisschelyk,  b.  n.  f     deUbile. 
Onafzettelyk,  b.  n.  Inamovibie. 
Onafzettelykheid  ,   v.    Inamovibüité , 

f. 
Onalmagtig,  b.  n.  Qui  rC est  pas  totU- 

puissant, 
Onarbeidzaem,  b.  n.  Paresseux, 
Onarbeidzaemheid,  v.  Paresse,  f. 
Onarglistig ,  b.  n.  Ingénu ;  franc ;  m- 


cère,  — ♦  byw  Zie  Onarglistlglyk 
Onarglistigheid ,  y.  Sincérité;  ingénui^ 
té;  franchise,  f. 


Onargliatiglyk  ,    byw.   Sincèrement  ; 

franchement ;  sans  nialice. 
Onbaet,  y.  Désavantage ;  lort,  m. 
Onbaetzoekend ,  enz.  Zie  Onbaetzach- 

tig,  enz. 
Onbaetzachtig ,  b.  n.  Desinteresse.  — , 

byw.  Désinïéressément. 
Onbaetzuchtigheid  ,  y.   Desinteresse- 

ment ,  m. 
Onbaetzuchtiglyk ,  byw.  DésifHéressé* 

ment. 
Onhandig  ,  b.  n.  IndomptabU;  effréné; 

licencieux.   —  ,    byw.    Licencieuscr 

tnent. 


Onbarmhartig,  b.  n.  Impitoyatfte.  — , 

byw.  Jmpitovablement. 
Onbarmhartigheid,  y.  Inhumanité^  du- 

reté,  f. 
Onbarmhartiglyk ,  byw.  ImpitoyabU- 

ment. 
Onbarmhertig,  enz.  Zie  Onbarmhartig, 

enz. 
Onbeambt,  b.  n.  Privé,  partieulier. 
Onbeangst,  b.  n.  Intrépike. 
Onbeangstheid,  y.  Jntrépidité,  f. 
Onbeantwoord ,  b.  n.  Qui  est  restésans 

réponse. 
Onbearbeid ,  b.  n.  Brut ,  non  ouvré ;  in- 

culte. 
Onbebloed  ,  b.  n.  Qui  n'est  point  ensan- 

glanté. 
Onbebolwerkt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  forti- 

fié. 
Onbebouwd ,  b.  n.  Incuite ;  en  friche  ; 

désert ;  qui  n*est  pas  gami  de  maisons, 

de  bdtimenis. 
Onbebouwdheid,  y.  IncuUure.  f. 
Onbedacht ,  b.  n.  Ineonsidéré ;  éiourdi. 

— ,  byw.  Zie  Onbedachtelyk. 
Onbedachtelyk,  byw.  Inconsidérément ; 

étourdiment. 
Onbedachtheid  ,    y.    Jnconsidéralion  ; 

étourderie,  f. 
Onbedachtig,  b.  n.  Zie  Onbedacht. 
Onbedachtzaem,  b.  n.  Zie  Onbedacht. 
Onbedachtzaemheid,  y.  Zie  Onbedacht- 

beid. 
Onbedaohtzaemlyk,  byw.  Zie  Onbe-- 

dachtelyk. 
Onbedaegd,  b.  n.  Jeune. 
Onbedaegdheid,  y.  Jeunesse^  f. 
Onbedaerd,  b.  n.  Agité;  ému  ;  emparté; 

troublé. 
Onbedaerdheid,  y.  Jgitation;  émoUan  , 

f.;  emportement,  m. 
Onbedeesd,  b.  n.  Jntrépide;  tiardi,^^ 

byw.  Zie  Onbedeesdelyk. 
Onbedeesdelyk ,  byw.  iiUrépiéement  ; 

tiardiment.  \ 

Onbedeesdheid  ,  y.  Intrépidité ;    kmr^ 

diesse^  f. 
Onbedekt,  b.  n.  Décauvert ;  nu ;  firanc  ; 

sincère.  — ,    byw.  Zie  Onbedekte^ 

lyk. 
Onbedektelyk,  byw.  Adécouvert ;  fran^ 

ctiement ;  sincèrement 
Onbedektheid ,  y.  Sincérité ;  franchise  \ 

Onbedenkelyk,  b.n.  InimaginaMsiineon^ 
cevable,  — ,  byw.  Inconcevabtenunt» 


Digitized  by 


Google 


ONB  ONB                 42& 

Onhedenkéiyliheid.v.IncompréhensUd*  Onbegangbaer, )  enz.  Zie  Oabeganke* 

lité,  f.  Onbegangelyk, )      lyk,  enz. 

Onbederfelyk,  b.  n.  Jncorruptible,  Onbeffankelyk,  b.  n.  JmpraticaöU. 

Onbederf elykheid ,  V.  Jncorruptilnliié  ^  Onbegankelykheid  ,  v.  Qitalité  {d*un 

f.  cfiemin)  qui  Ie  rend  impralicaOle,  f. 

Onbediedelyk,  b.  n.  Inexplicaöle.  Onbegeerd,  b.  n.  Qui  iCest  pas  désiré o\i 

Onbediend,  b  n.  Qui  n*est  pas  servi.  convoiié. 

Onbedoeld,  b.  n.  ^  guoi  i'on  n*a  pas  Onbegeerig,  b.  n.  Desinteresse;  indiffé- 

visé,  imprévu.  renl,  — ,  byw.  IndifféremmenC. 

Onbedongen,  b.  n.  Dont  on  n*esl  pas  Onbegeerigheid ,  y.  Désintéressement  ^ 

convenu,  m.;  indifférence,  f. 

Onbedorven,  b.  n.  Entier^  intact  Onbegeeriglyk  ,  byw.  Indifféremmentl 

Onbedorvenheid,  v.  Incorruption,  f.  Onbegeerlyk ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  dési* 

Onbedreven ,  b.  n.  Inexpérimenté ;  no^  rable ;  indifférent. 

viee ;  qui  n*est  pas  eommis,  Onbeg;eerlykheid,  v.  Dtsintéressement^ 

Onbedrevenheid ,  v.  Jnexpérience ;  im*  m.;  indifférejice,  f. 

péritie^  f.  Onbegeven ,  b.  h.  Qui  n'est  pas  conlérér 

Onbedriegelyk,  b.  n.  Infaüüble ;  fidele;  vacant, 

sincère.  — ,  byw.  InfaiUiblement ;  ftdè-  Onbegiftlgd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  graU* 

lement.  fiéoudoté, 

Onbedriegelykbeid ,  v.   InfaiUUnlité ;  Onbegonnen ,  b.  n.  Qui  n'e«<  p(U  com- 

sincérité ;  fidélité,  f.  mencé  ou  entatné. 

Onbedroefd  ,  b.  u.  Qui  n'est  pas  triste  Onbegoten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  arrosé. 

OU  affligé.  Onbegraven,  b .  n.  Qui  n*est  pas  enterré; 

Onbedrogen,  b.  n.  Qui  n*estpas  trompé,  qui  n*est  pas  fortifié  ou  retranclié. 

Onbedryf,  o.  Inactivité ;  paresse^  f.  Onbegrensd,  b.  n.  JlUmité. 

Onbedrvvend,  b.  n.  Inactif ;  paresseux ;  Onbegrepen  ,  b.  n.  Non  compris;  inde* 

passif.  — ,  byw.  Pdssivement,  fini. 

Onbedacht ,  b.  n.    Qui  n'appréhende  Onbegroet,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  «a- 

point;  assuré,  —,  byw.  Sans  crainte,  lué. 

Onbeduchtheid,  v.  Sécurité;  assurance,  Onbegroot ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  évalué 

f.  OU  estimé. 

Onbeduchtig,  b.  n.  Zie  Onbaducht.  Onbegrypelvk,  b.  n.  Incompréiiensible. 

Oobeduidelyk,  b.  n.  Zie  Onbediede-  — ,  byw.  IncompréhensibUinent, 

lyk.  Onbegrypelykheid ,  v.  Incompréiiensi^ 

Onbeduidend,  b.  n.  Insigni/iant.  bilité,  f. 

Onbeduidendheid,  v.  Jnsigni/iance,  f.  Onbegunstigd/b.  n.  Qui  h'est  pas  favo^ 

Onbe^welmd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  trou-  rise. 

tléoa  déconcerié.  — ,  byw.  Avec  assu*  Onbehagelyk  ,  b.  n.  Désagréable.  —  » 

rance.  byw.  Désagréabtefnent, 

Oübedwelmdheid,  v.  jéssurance,  f.  Onbehagelykheid»  v.  Désagrément,  m.; 

Onbedwingbaer,  b.  n.  )  Indomptabte ;  disgrdce,  f. 

Onbedwingelyk,  b.  n.  )       invincible ;  Onbehandeld,  b.  n.  Qui  n*a  point  été 

insurmontabte.  manie  on  traite, 

Onbedwingelykhekl,  v.  Invincitüité,  f.  .  Onbehandigd ,  b.  n.  Qui  n*a  point  élé 

Onbedwongen,  b.  n.  Indompté.  remis  ou  tivré. 

Onbedykt,  b.  n.  Qui  est  sans  digue^  Onbehangen,  b.  n.  Qui  n* est  point  ta» 

sans  chüussée,  pissé  ou  tendu. 

Onbeëedigd,  b.  n.  Insermenté.  Onbehavend ,  b.  n.  Inexpérimenté,  — , 

Onbefaemd,  b.  n.  Inconnu ;  obscnr,  byw.  S<ais  expérienee. 

Onbefaemdheid,  v.  Obseurité,  privation  Onbeheerd,  b.  n.  Qui  n*a  point  de  maU 

de  célébrité,  f.  ti^e  ou  de  propriüaire ;  vacant. 

Onbeg»e(d,  b.  n.  htcapable,  Onbehendelyk ,  byw.  Zie  Onbehendig- 

Onbegaefdheid,  v.  incapacité,  f.  Jvk. 

Onbegaen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  frequente   Onbehendig ,  b.  n.  Maladroit,  —  ,  byw. 

OU  oaUu»  MaladroiUmenL 


Digitized  by 


Google 


426                 ONB  ONB       . 

Onhehendigheid,  Y,  Maladresse,  f.  Onbekommerdheid,   v.    Insouciance , 

Onbehendiglyk ,  byw.  MaladroüemenL  f. 

Onbehoedzaem ,  b.  n.  Imprudent,  — ,  Onbekoord,  b.  n.  Qui  n'M  pas  char- 

byw.  imprudemmerU.  fné. 

Onbehoedzaemheid ,  v.   Imprudence  ^  Onbekoorlvk,  b.  n.  Désagréable.  — , 

f.  byw.  Desagréabiement. 

Onbehoeftig  ,  b.  n.  Qui  rCest  pcint  né-  Onbekqorlykheid  ,   v.    Düagrément , 

cessUeux  on  indigenL  m.    '  ^ 

Onbehoofd,  b.  n.  en  byw.  Sons  chef.  Onbekrachtigd  ,  b.  n.  Qui  n*est  pas 

Onbehoorlyk ,  b.  n.  Indecent;  incanve-  ratifié  ou  confirmé;  qui  n'est  pas  au- 

nant ;  indu.  — ,  byw.  Indécemment;  thenlique, 

ihdüment.  Onbekranst,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cou- 

Onbehooplykheid,  v.  Indécence ;  incon--  ronné  d'une  guirlande. 

venancCyf.  Onbekrompen,    b.  n.  lAtre;  grand; 

Onbehouwen  ,  enz.  Zie  Onbeschoft ,  .     vaste,  — ,  byw.  Librement. 

enz.  Onbekrompenheid,  y.  Libèrté;  profu- 

Onbehuisd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  logé  ou  sion;  abondance,  f. 

domicilie.  Onbekrooud,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cou- 

Onbehuisraed,  b.  n.  Qui  n'est  pas  meu-  ronné. 

blé.  Onbekwaem,  b.  n.  incapable;  inhabiU; 

Onbehulpelyk,  b.  n.  )    Zie  Onbehulp-  inconvenant;  ivre;  irreguUer.  — ,  byw. 

Onbehulpig,  b.  n.     y      zaem.  Maladroitement ;  indécemment. 

Onbehulpzaem,  b.n.  Désobligeant.  Onbekwaemheid,  v.  incapacité;  matA- 

Onbehulpzaemheid ,  v.  Désobligeance  ,  dresse;  irrégularité,  f. 

f.  Onbekwamelyk ,  byw.  Maladroitement. 

Onbejaerd,  b.  n.  Jeune.  Onbelachelyk ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ridi- 

Onbejaerdheid,  v.  Jeunesse,  t.  cule. 

Onbekampt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  com-  Onbeladen,  b.  n.  Qui  n'cst  pas  char- 

battu.  gé. 

Onbekeerd ,  b.  n.  Qui  n*est  point  con-  Onbelangryk,  b.  n.  Qui  n*est  pas  inU- 

verti;  impénilent.  ressant  ou  important. 

Onbekeerlyk  ,  b.  n.  Inconvertible  ;  tm-  Onbelangzuchtig,  b.  n.  Desinteresse. 

penitent.  Onbelast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chargé. 

Onbekeerlykheid,  v.  Impénitence,  f.  Onbeleden,  b.  n.  Qui  n'est  poitU  avoué. 

Onbekend,  b,  n.  Inconnu ;  incognito.  Onbeleedigd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  of* 

Onbekendheid,  v.  Chose  inconnue;  igno-  fensé. 

rance^  f .\  incognito^  m.  Onbeleefd,  b.  n.  ImpoU;  mathonnéu. 

Onbeklad,  b.  n.  Pur;  sans  lache.  — ,  byw.  Zie  Onbeleefdelyk     • 

Onbeklaegd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  plaint;  Onbeleefdelyk,  byw.  impoliment;  mai^ 

qui  n'est  pas  accusé.  honnêtement. 

Onbeklagelyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  &  Onbeleefdheid,  v.  impolitesse,  malhon* 

plaindre.  nêUté,  f. 

Onbekleed,  b.  n-  Qui  n'est  pas  revêtu  Onbeleend,  b.  n.  Qui  n'est  point engagt^ 

ou  gami:  nu ;  vacant.  ou  hypolhéqué. 

Onbeklemd  ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  Ie  coeur  Onbelegen,  b.  n.  Frais ;  qui  n'est  poinï 

serre ;  qui  est  sans  inquiétude.  rassis. 

Onbeklemdheid,  v.  Conlentement^  m.;  Onbelegerd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aP 

gaielé,  f.  siégé. 

Onbeklimbaer,  b.  n.  Inaccessibte.  Onbelemmerd ,  b.  n.  lAbre;  dégagé.  ~, 

Onbeklimbaerheid  ,  v.  inaccessibilité ,  byw.  Librement.' 

f.  Onbelemmerdheid,  t.  Liberté,  f. 

Onbeklimmelyk,  b.  n.  Zie  Onbeklim-  Onbelet,  b.  n.  Libre. 

baer.  Onbelezen,  b.  n.  Qui  n^a  pas  lu  beau* 

Onbekomelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  obte-  coup ;  sans  lecture. 

nir.  Onbelezenheid,  t.  Manque  de  lecture  \ 

Onbekommerd,  b.  n.  Insouciant.  m. 


Digitized  by 


Google 


ONB 


ONB 


427 


Onbelogen,  b.  o.  Qui  n'est  pas  caiatn" 

nié. 
Onbelommerd ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  om- 

bragé;  sans  omtre. 
OnbelompeD,  b.  n.  Grossier, 
Onbeloond,  b.  n.  Qui  n'est  pas  récom- 

pensé;  sans  récompense. 
Oobelaimd,  b.  b.  Qui  rCest  pas  épié  oa 

ifueilé. 
Onbelast,  b.  n.  Qui  n'a  pas  envie  de, 
Onbemaegd,  b.  n.  en  byw.  Sans  pa-- 

rents. 
Onbemagtigd  ,  b.  n.  Qui  n'est  point 

pris  OU  conquis ;  qui  rvest  ptnnt  auto- 

riséü. 
Onbemand, b.  n.  Qui  n'est  pas  emma" 

rinéou  équipe. 
Onbemast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mdté. 
Onbemerkbaer,  b.  n.  Inapercevable. 
Onbemerkt,  b.  n.  Inaper^u, 
Onbemest,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fumé  ou 

engraissé. 
Onbemiddelbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  Ure 

arrangé  ou  accommowi. 
Onbemiddeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ac- 

commode  ou  vide;  qui  n'est  pas  ri- 

che. 
Onbemind,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aimé, 
Onbeminuelyk,  b.  n.  Qui  n'est  point 

aimatfle. 
'  Onbemorst,  b.  n.  Qui  n'est  point  saie 

oa  éouillé. 
Onbemuerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  muré  ou 

entouréde  murs. 
Onbenadeeld,  b.  n.  ^  qui  i'on  n'a  pas 

fait  tort, 
Onbenaderd,  b.  n.  )  Qui  n'est  pas  re- 
Onbenaest,  b.  n.      f      trdit. 
Onbenaestelyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  Ure 

retrait. 
Onbenemelyk,  b.  n.  Dont  on  ne  peut 

eire  privé. 
Onbeneveld,  b.  n.  Clair;  serein, 
Onbeneveldheid ,  v.  Clarté;  sérénité. 

Onbenoemd,  b.  n.  Innomé;  abstraü. 
Onbenoodigd ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  -besoin 

de. 
Onbenyd,  b.  n,  Qui  n'est  point  envié. 
Onbeoefend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  exercé. 
Oubepaelbaer,  b.  n.  Indéfinissable, 
Onbepaeld ,  b.  n.  Indé/ini ;  vague;  üii* 

mité;  absotu.  —e  wjs.  Inflküify  m. 

— ,  by w.  Zie  Onbepaeldelyk. 
Onbepaeldelyk,  by w.  Indéfiniinent;  va- 

guement;  absolument. 


Onbepaeldheid,  v.  Indéfinité;  étendue  , 

Onbepeild,  b.  n.  Qui  n'est  pas  sonde. 
Onbepeiusd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mé- 

düé. 
Onbepekt,  b.  n.  Qui  n'est  point  poissé. 
Onbeperkt,  b.  n.  JUimité;  absotu. 
Onbeperktelyk,  byw.  Absolument. 
Onbeplant,  b.  n.  Qui  n'tst  pas  planté. 
Oubepleit,  b.    n.    Qui  n'a   point  élé 

plaidé. 
Onbeplekt,  b.  n.  Zie  GnbeTlekt. 
Onbeploegbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

tabouré  ou  défriché, 
Onbeploegd,  b.  n.  Qui  n'est  point  labou- 

ré;  qui  est  en  frictie. 
Onbepluimd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  gami 

de  ptumes. 
Onbepoot.  b.  n.  Qui  n'est  pas  planté. 
Onbeproefd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  étééprou- 

véou  essayé. 
Onberaden,  b.  n.  Inconsidéré.  — ,  byw. 

Inconsidérément. 
Onberadenheid,  v.   i  Étourderie,  lége- 
Onberadigheid,  v.    (    reté,  impruden- 

ce,  f. 
Onberaedzaem,  b.  n.  Zie  Onbedacht. 
Onberaemd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  arrêlé 

OU  concerté. 
Onbereden,  b.  n.  Qui  n'est  point  dressé 

(en  parlant  d'un  cheval);  qui  n'est 

point  battu  (en  parlant  d*un  che* 

min). 
Onberegtigd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  Ie  droit, 

qui  n'est  pas  autonsé. 
Onbereid,  b.  n.  Brut ;  cru ;  inapprêlé. 
Onbereikbaer,  b.  n.  )   Qu'on  ne   peut 
Onbereikelyk,  b.  n.  J      atteindre. 
On  bereikt,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  atteint. 
Onbereisd,  b.  n.  Qui  n'a  point  voyagé; 

OU  I'on  n'a  point  voyagé. 
Onberekenbaer,  b.  n.  ïiwalculable. 
Onberekend,  b.  n.  Qui  n'est  point  comp- 

té  OU  calculé. 
Onberigt,  b.  n.  Qui  n'a  refu  aucun 

avis ;  sans  avis ;  sans  instruction. 
Onberispelyk,  b.  n.  Irréproctiable.  — , 

byw.  irréprochablement. 
Onberispelykheid,  v.  irrépréhensilnlité, 

f. 
Onberispt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bldmt  ou 

critiqué. 
Onbermhertlg,  enz.  Ziê  Onbarmhartig, 

enz. 
Onberoemd,  b.  n.  Obscur;  ignoré.  — , 

byw.  Sans  gloire. 


Digitized  by 


Google 


428  ONB  ONB 


^ 


Onberoemdheid ,  v.  Obscurité^  priva-  Onbeschietbaer ,  b.  n.  Qui  est  k^n 

tion  de  célébrUé,  f.  de    la  portee  du  canon  ou  du  /k- 

Onberoepbaer,  b.  n.    )    Qui  n*est  pas       siL 

Onberoepelyk,  b.  n.    f  évoeable  (pal.).  Onbeschikbaer ,  b.  n.  IndisponibU  (ju- 
Onberoerd,  b.  n.  Tranquille,  calme.  rispr.). 

Onberoerlyk,  b.  n.  Immobile ;  inébran-  ODbeschimmeld,  b.  n.  Qui  iCest  pes 

lable;  immobiiier,  — ,  by w.  InébranUi'       nwisL 

btement.  Onbeschoft,  b.  n.  Malhonnête  ;  grossier, 
Onberoerlykbeid,  v.  Immobüüé^  f.  impertinent ;  énorme ;  laid.  —    by v. 

Onberoest,  b.  n.  Qui  n*est  point  rouil-       Zie  Onbeschoftelyk.         , 

^^'       ^  Onbeschoftelyk ,  byw.  Grossiérement ; 
Onberoofbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  être       impertinemment. 

dépouiUé  OU  volé.  Onbeschoftheid,  t.  Malkonnêteté ;  grof- 
Onberooid,  b.  n.  Qui  n*est  pas  dépouillé       sièreté;  impertinence  f 

OU  vol^,  Onbeschonken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ivrq 
Onberooid,  b.  n.  Qui  rCest  pas  troubté       qui  n'a  pas  repu  de  présent. 

ou  embarrassé,  Onbeschreid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pleurt 
Onberouw,  o.  Impénitence,  f.  ou  déploré. 

Onberouwelyk,  b.  n.  Dont  on  n'aura  Onbeschreven,  b.  n.  Qui  n'est  pasécrü 

point  de  repentir,  ou  décrit, 

Onberouwen,  byw.  Onbezien  — .  Toul  Onbeschroomd,  b.  n.  Uardi.  — ,  by«. 

coup  vaitle,  vaille  que  vaitle.  Haraiment, 

Onberouwig,  b.  n.  ImpéniUnt.  Onbeschroomdelyk,  byw  Hardiment, 

Onberucht,  b.  n.  Zie  Onberoemd.  Onbeschroomdheid,  ▼.  Hardiesse,  f. 

Onberydbaer,  b.  n.    )    Qu'on  ne  peut  Onbeschryfbaer,  b.  n.  )  hidescrifftibk; 

Onberydelyk,  b.  n.    f      pas  monter  ;  Onbeschryfelyk,  b.  n.  f  inexprinuibk; 

ou  Von  ne  peut  pas  passer  &  cheval  ou       indicible,  — ,  byw.  IndescriptUHemad; 

en  voiture.  indicibiement, 

Onberyrad,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rimé.  Onbeschryvelyk,  b.  n.  Zie  Onbe«cbrv- 
Onbeschadigd,  b.  n.  Sainetsauf;  in-       felyk. 

^t.  Onbeschaldigd ,  b.  n.  Qui  n'est  poini 
Onbeschaduwd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  om^-       accusé. 

bragë.  Onbeschat,  b.  d.  Qui  n'est  pms  abfiU 
Onbeschaefd,  b.  n.  ImpoU ;  grossier,  ou  protégé. 

Onbeschaefdelyk ,  byw.  Impoliment ;  Onbesefbaer,  b.  n.  )  Incompréhensibk. 

grossiérement.  Onbeseffelyk,  b.  n.  f     —,  byw.ina»»- 
Onbeschaefdheid,  v.  ImpoUtesse ;  gros-       préfiensiolement. 

sièreté.  Onbeslagbaer,  b.  n.  InsaisissaiHe. 

Onbeschaemd,  b.  n.  impudent;  efpronté.  Onbeslageo,  h.n.  Qui  n'est  point  ferré ; 

— »  byw.  Zie  Onbeschaemdelyk.  qui  n'est  point  délrempé;  qui  n'est  pas 

Onbeschaemdelyk  ,    byw.    Jmpudem-       saisi  ou  arrêté. 

ment;  effrontément.  Onbeslecht,  b.  u.  Indétns. 

Onbeschaemdheid,  v.  Impudence;  ef-  Onbeslechtelyk,  b  n.J  w^t^^i^.hu 

fronterie,f.  Onbeslisselyk,  b.  n.     \ 'nterminabie, 

Onbeschanst,  b.  n.  Qui  n'est  pas  retran^  Onbeslist,  b.  n.  ïndécis. 

ckéoM  tortifié.  Onbesloten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ferme; 
Onbescheid,  o.  Brusquerie,  f.  ouvert;  indécis. 

Onbescheiden,   b.    n.   Impoli;  indis-  Onheslmt,  o.  irrésotution^  f. 

eret;  confus.  — ,  byw.  ZU  Onbeschel-  Onbeslykt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  crottéo%^ 

denlyk.  boueux. 

Onbescheidenheid ,  y.  Impotitesse ;  in-  Onbesmeerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fnuf 

discrélion,  f.  sé ;  qui  n'est  pas  sale  ou  gras. 

Onbescheidenlyk  ,  byw.  Jmpotiment ;  Onbesmet,  b.  n.  Qui  n'est  pas  somtiéot 

indiscrèteinent;  confusément.  infecté;  pur ;  intact. 

Onbeschermd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pro-  Onbesmetheid,  y.  Pureté.  f.  _. 

^égé.  Onbesmettelyk,  b.  n.  Qui  ne  peutétrff 


Digitized  by 


Google 


ONB 


ONB 


429 


souillé  OU  infeclë;  qui  n^est  pas  conta- 

gieux. 
Onbesmeurd,  b.  n.  Qui  n'estpas  souilté 

OU  sali, 
OnbesDeden,  b.  n.  Incirconcis. 
OnbesDedendom,  o.  Paganisme,  m. 
Onbesnedenheid,  t.  I  f„^^^r,*»^ctr^  t 
Onbesnedenis.  v.      }  inarconasum,  f. 

Onbesnoeidf  b.  n.  Oui  n*est  pas  taiUé, 
Oubesnot,  b.  n.  Qui  n*est  point  mor- 
veux, 

Z^ll'/A^:\ 'ncirconcUion^t. 

Onbespaerd,  b.  n.  Qui  n*est  point  épar- 

gné. 
Onbespannen,  b.  n.  Qui  n*est  pas  at- 

telé, 
Onbespat,  b.  n.  Qui  n'est  pas  éclatous- 

sé. 
Onbespeupbaer,  b.  n.  Inapercevable. 
Oobespeurdf  b.  n.  Inapergu, 
Onbespeurlyk,  b.  n.  inapercevable, 
Onbespied,  b.  n.  Qui  n*esl  pas  épié. 
Onbespoeld,  b.  n.  Qui  n*est  pas  baigné 

on  arrosé. 
Onbespot^b.  n.  Qu'on  n'a  pas  touméen 

ridicule, 
Onbespottelyk,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ridu 

cule. 
Onbespraekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  élo- 
quent. 
Onbespraektheid,  v.  Défaut  d*éloquen' 

ce,  m. 
Onbesppengd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  arrosé 

OU  saupoudré. 
Onbesproeid,  b.  n.  Qui  n'estpas  arrosé. 
Onbesproken,  b.  n.  Irréproctiable,  —  , 

byw.  Irréprochablement, 
Onbestaenbaer»  b.  n.  Qui  ne  peut  exis- 

ter ;  incompatible, 
Onbestaenbaerheid,  y.  Incompatibilité, 

Onbestandig,  enz.  Zie  Onbestendig, 
enz. 

Onbesteed ,  b.  n.  Qui  n'est  point  em- 
ployé. 

Onbesteld,  b.  n.  Qui  n*est  point  réglé ; 
qui  n'est  point  remis  è  son  adresse; 
qui  n'estpas  commandé. 

Onbestemd,  b.  n.  Indéterminé, 

Onbestendig,  b.  n.  Inccnstant.  — ,byw. 
inconstammenL 

Onbestendigheid,  Y.  Inconstance^  f. 

Onbestendiglyk,  byw.  InconstammenL 

Onbestierd,  h,n.  Zie  Onbestuerd. 

Oabestierlyk,  b.  u.  intraitatle. 


Onbestoken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  piqué ; 

qui  n'est  pas  concerté ou  tramé. 
Onbestolen,  b.  n.  Quin'apas  élévolé, 
Onbestorrad,  b.  n.  Qui  n'a  point  éte  at- 
taque ou  assaiUi. 
Onbestorven,  b.  n.  Immortifié;  dont  les 

parents  vivent  encore;  qui  n'a  pas 

passé  d  d'autres  par  décès. 
Onbestoven,  b.  n.  Qui  n'est  pas  couvert 

de  poussière ;  qui  n'est  pas  ivre, 
Onbestraet,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pavé, 
Onbestrafbaer,  b.  n.    (    Irréprochable. 
Onbestraffelyk,  b.  n.  j      — ,  byw.  Ir- 

réprochablement. 
Onbestraft,  b.  n.  Impuni.  — ,  byw.  lm- 

punément. 
Onbestreden,  b.  n.  Qui  n'esppoint  com- 

battu  OU  attaque. 
Onbestreken,  b.  n.  Qui  n'est  pasenduit. 
Onbestuerd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  gou- 

vemé  OU  dirigé. 
Onbestuerlykjb.n.  Intraitable. 
Onbesuisd,  b.  n.  Étourdi. 
Onbesuisdelyk,  byw.  Etourdimenl. 
Onbesuisdheld.  v.  Etourderie,  f. 
Onbetaelbaer,  b.  n.  Impayable, 
Onbetaeld,  b.  n.  Qui  n'est  paspayé. 
Onbetamelyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  Onbe- 

hoorlyk. 
Onbetamelykheid,  y.  Zie  Onbehoorlyk- 

beid. 
Onbetast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  manie.     * 
Onbetembaer,  b.  n.  Indomptable, 
Onbetemd,  b.  n.  Indompté. 
Onbetemmelyk,  b.  n.  Indomptable. 
Onbeterlyk ,  enz.  Zie  Onverbeterlyk  , 

enz. 
Onbeteugeld,  b.  n.  Effréné;  indompté. 
Onbeteuterd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  décon- 

certé;  hardi.  — ,  byw.  Harai\nent, 
Onbeteuterdheid,  y.  Hardiesse^  f. 
Onbetigt,  b.  n.  Qui  n'est  point  accusé. 
Onbetimmerd,  b.  n.  Qui  n'estpas  bdti. 
Onbetoogbaer,  b.  n.  Indémonirable. 
On  betoogd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  demon - 

tré. 
Onbetoombaer,  b.  n.  Indomptable. 
Onbetoonbaer,  b.  u.  Indémonirable. 
Onbetoond,  b.  n.  Qui  n'est  pas  demon- 

tré. 
Onbetooverd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  en- 

cliaiüé  ou  ensorcelé. 
Onbetraend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  baigné 

de  larmes. 
Onbetralied,  b.  n.  Qui  n'est  pas  grille 
ou  treillissé. 


Digitized  by 


Google 


430  ONB  ONB 

Onbetreden,  b.  n.  Qui  rCest  pas  frayé  On  bevracht,  b.  n.  Qui  n'est  point  char- 

OU  battu,  gé  OU  affréié. 

Onbeipekkelyk,  b.  n.  Absolu.  — ,  byw.  Onbevredigd  ,    b.  n.   Qui  n'est  point 

jibsolumeni.  apaisé  ou  satisfaü. 

Onbetreurd,  b.  n.  Qui  n'est  point  pleuré  Onbevreesd,  b.  n.  Hardt ;  intrépide,  — , 

OU  regretté,  byw.  Zie  Onbevreesdelyk. 

Onbetpouwd,  b.  n.  Sans  confiance.  Onbevreesdelyk,  byw.  Hardiment;  in- 
Onbetuigd,  b.  n.  Qui  n*est  point  attes-       trépidement, 

té.  Onbevreesdheid,  v.  Hardiesse  ;  intrépi- 
Onbetuind,  b.  n.  Qui  n'est  pas  enclos.  ditéy  f. 

Onbetwist,  b.  n.  incontestd.  Onbevriend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  alHé; 
Onbetwistbaer,  b.  n.  Incontestable,  qui  n'est  pas  Ué  d'amitié. 

Onbetwistbaerheid,  v.  ïncontestatUité^  Onbevrieabaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  se  ge- 

f.  ter. 

Onbetwistelyk,  b.  n.  Incontestable,  — ,  Onbevroren,  b.  n.  )  ^,  ^.    ,  _.  ^, , 

byw.  IiiConUstablement.  Onbevroze^,  b.  n.  f  ^'^^  ^  ^"  '^  ^^• 

OnbetwyfeM,  b.  n.  Dont  on  ne  doute  Onbevrucht,   b.  n.  Qui  n'est  point  (é- 

pas*  condé, 

Onbevaerbaer,  b.  n.  Innavigable,  Onbevryd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  affron- 
Onbevaerbaerheid  ,  v.  Jnnavigabilité  ^       ctii, 

f.  Onbevuild,  b.  n.  Qui  n'est  pas  souilté. 

Onbevallig,  b.  n.  Désagréable,  — ,  byw.  Onbewaekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  garde' 

Désagréabiement.  ou  surveiUé. 

Onbevalligheid  ,  v.   Mauvaise  grdce,  Onbewaerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  garde 

f.  OU  preserve, 

Onbevalliglyk,  byw.  Désagréablement,  Onbewald ,  b.  n.  Ouvert ;  sans  rem- 
Onbe varen,  h.  n.  Ou  il  n'y  a  pas  eu  de       parts. 

navigation;  qui  n'est  pas  emmarind,  Onbewandeld,  b.  n.  Om  l'on  n'a  point 
Onbe vatbaer,  enz.  )  Zie  Onbegrype-  marché;  oit  l'on  ne  s'est  pas  promené. 
Onbevattelyk,  enz.  (     lyk,  enz.  — .  Zie  Onbelreden. 

Onbeveiligd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  garanti  Onbewapend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  armé. 

OU  assuré.  Onbewaterd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  arrosé. 

Onbevestijgd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  affermi  Onbeweegbaer,  enz.  Zie  OnbewegeJyk, 

OU  fortifié,  enz. 

Onbevlekkelyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  être  Onbeweend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pleuré 

souillé,  OU  deptoré. 

Onbevlekt,  b.  n.  Pur;  immaculé,  Onbeweenlyk,  b.  n.  Qui  ne  mérite  pas 
Onbevlektheid,  v.  Purelé,  f.  d'être  pleuré  on  déploré. 

Onbevloerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pavé  ou  Onbeweerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  défendu 

planchéié,  ou  soutenu. 

Onbevoch ten,  b.  n.  Zte  Onbestreden.  Onbewegelyk,  b.  n.  Immobile;  inejxh 
Onbevochtigd  ,  b.  n.   Qui  n'est  pas       rable. —,hyw.  Inébranlablentent;  ui- 

nwuillé OM  arrosé,  exorablement. 

Onbevoegd,  b.  n.  Incompetent ;  inha-^  Onbewegelykheid,  \,  Immobilité ;  in- 

büe ;  irregulier,  exorabilité,  f, 

Onbevoegdelyk,  byw.  Incompétemment.  Onbewerkt,  b.  n.  Zie  Onbearbeid . 

Onbevoegdheid,  v.  Incompétence ;  infuh  Onbewerktuigd,  b.  n.  Inorganique. 

bilité;  irrégularilé,  f,  Onbewettigd,  b.  n.  Iliégitime, 

Onbevolen,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  com-  Onbewezen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  prouté. 

mande.  Onbewierookt,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  en* 
Onbovolkt,  b.  n.  Inhabité;  désert.  censé. 

Onbevooroordeeld,  b.  n.   Exempt  de  Onbewilligd,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  aceor- 

pr^ugés.  dé ;  refusé;  reieté. 

Onbevoorregt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pri-  Onbewimpeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  dé- 

vilégié.  guisé;  ingénu ;  franc.  — ,  byw.  Jn§t- 

Onbevorderd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  avance,       nument ;  franchement. 

Digitized  by  VjOOQ IC 


ONB 


ONB 


431 


OnbewogeD,  b.  n.  InsensibU. 
Onbewolkt,  b.  n.  Serein. 
ODbewouderd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ad^ 

mire, 
Onbewooobaer,  b.  u.  InhabitabU, 
Onbewoonbaerheid,  v.  Ètat  de  cequi  est 

inhatitatU,  m. 
Onbewoond,  b.  u,Inhalnté;  désert, 
Onbewoonlyk,  b.  n.  Inkabitable. 
Onbewust,  b.  n.  Inconnu ;  igmré. 
Onbewustbeid,  v.  Ignorance^  f. 
Onbewysbaer,  b.  n.  {   Improbable,  —  , 
Onbewyselyk,  b.  n. )      byw.  Jmprobü' 

bltment, 
Onbewyselykbeid,  v.  ImprobabiUté,  f. 
Onbezadigd.  b.  n.  Immodéré ;  étourdi. 

— ,  byw.  Zie  Onbezadigdlyk. 
Onbezadigdheid  ,    v.  Immodération  ; 

étourderie,  f. 
Onbezadigdlyk,  byw.  ImmodérémerU ; 

étourdiment. 
Onbezaeidy  b.  n.  IncuJJe ;  en  friche, 
Onbezeerd,  b.  n.  Sain  etsauf;  sans  bles- 
sure. 
Onbezegeld,  b.  n.  Qui  fCest  point  scellé 

oa  cacheté. 
Onbezeilbaer,  b.  n.  Jnnavigable, 
Onbezet,  b.  n.  Qui  n'est  point  occupé. 
Onbezeten,  b.  n.  Qui  n*est  pas  possédé. 
Onbezicbtigd,  b.  n.  Zie  Onbezigtigd. 
Onbezield,  b.  n.  Inanimé. 
Onbezieldheid,  v.  Inanimationt  f. 
Onbezien,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  vu  ou  re- 


Onbezigtigd,  b.  n.  Qui  vCa  pas  été  exa^ 

mine  ou  visite. 
Onbezind,  b.  n.  Zie  Onbezonnen. 
Onbezocht,  b.  n.  Infréquenté;  qui  n'est 

pas  éprouvé  ou  essaye. 
Onbezoedeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  souii* 

lé. 
Onbezoldigd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  sou- 

doyé  on  payé. 
Onbezongen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chanté 

OU  célebré. 
Onbezonnen ,  b.  n.  Jnconsidéré.  — , 

byw.  Inconsidérément, 
Onbezonnenheid,  v.  inconsidératiotit  f. 
Onbezorgd  ,  b.  n.  Dépourvu ;  imou- 

ciant ;  nonchalant.  — ,  byw.  Noncha- 

lamment ;  sans  souci. 
Onbezorgdheid,  v.  Sécurilé;  tnsoucian" 

ce,  f. 
Onbezuisd,  enz.  Zie  Onbesuisd,  enz. 
Oubezwaerd,  b.  n.  Libre ;  exempt;  Iran- 

qaille. 


Onbezwalkt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  temi 

OU  flétri, 
Onbezwangerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  en* 

ceinte. 
Onbezweet,  b.  n.  Qui  n'est  pas  en 

sueur, 
Onbezweken,  b.  n.  Intrépide ;  ferme. 
Onbezworen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  conju* 

ré;  qui  n'est  pas  jure  on  confirmépar 

serment. 
Onbezwykelyk,  b.  n.  Constant ;  ferme. 
Onbillyk,  b.  n.  Injusle;  déraisonnable. 

— ,  byw.  Jnjustement ;  déraisonnable" 

ment. 
Onbillykheid ,  v.  Injustice;  déraison, 

Onbindelyk,b.  n.  Qu'onnepeut  lier. 
Onblind,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aveugle. 
Onbloedig,  b.  n.  Non  sanglant. 
Onbluschbaer,  b.  n.  Inextinguible. 
Onblusclibaerheid,  v.  Inextinguibilité, 

Onblutsbaer ,  b.  n.  Qui  ne  peut  Ure 
meurtri  ou  froissé. 

oSöêbi.1     ^y-'  Trutemem. 
Onblykbaer,  b.  n.  Inévident. 
Onblykbaerheid,  v.  Inévidence,  f. 
Onblykel vk,  b.  n.  Zie  Onblykbaer. 
Onboersch,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ruslique; 

civil. 
OnboerschheidjV.  Civilité,  f. 
Onboetbaer,  b.  n. )  Jnexpiable ;  irrépa* 
Onboetelyk,  b.  n. )     rable. 
Onboetvaerdig ,  enz.  Zie  Ouboetveer- 

dig,  enz. 
Onboetveerdig ,  b.  n.  Impénitent,  — t 

byw.  Zie  Onboetveerdiglyk. 
Onboetveerdigheid,  v.  ïmpénitence,  f. 
Onboetveerdiglyk  ,  byw.    Sans  péni' 

tence ;  sans  repentir. 
Onbondig,  b.  n.  Faible ;  mal  fondé; 

nul. 
Onbrandbaep,  b.  n.  Incombustible. 
Onbrandbaerheid,  v.  Jncombustibilité, 

Onbreekbaep ,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

rompu ;  indissoluble. 
Onbreekbaerheid  ,  v.   hidissolubüité , 

Onbrekelyk,  h.u.Zie  Onbreekbaer. 
Onbruik,  o.  Zie  Ongebruik. 
Onbruikbaer,  b.  n.  Jmpralicable ;  in* 

utile. 
Onbruikbaerheid,  v.  InuUiilé^  f. 


Digitized  by  VjOOQ IC 


452 


OND 


OND 


Onbuiffbaer,  b.  n.  IndéclinabU,  Zie  On- 

buigzaem. 
Onbuigbaerheid ,  v.  IndécUnabilité,  f. 

Zie  Onbuigzaemheid. 
Oabuigelyk,  b.  n.  Zie  Onbuigzaem. 
Onbuigelykheid,  v.  Zie  Onbuigzaem- 
heid. 
Onbuigzaem,  b.  n.  Inflexible,  — ,  byw. 

inflexiölenient. 
Onbuigzaemheid,  v.  Inflexibilité,  f. 
OnbuTgerlyk,  b.  n.  Incivique. 
OnbuTgerlykheid,  v.  Incivisme,  m. 
Onbyleggelyk,  b.  n.  Inaccommodable, 
Once,  V.  Once,  f. 
OnchriBtelyk,  b.  n,  Antichrétien ;  im- 

pie,  — ,  byw.  Peu  chrétiennement. 
Onchristelykheid  ,  v.  Antichristianis- 

ine^  m.;  tmpiélé,  f. 
Onchristen,  m.  Qui  n*esl  pas  chrétien ; 

paien,  m. 
Onchristendom,  o.  Jntichristianisme , 

m. 
Oncierlyk,  enz.  Zie  Onsierlyk,  enz. 
Oncynsbaer,  b.  n.  Qui  rCest  pas  tribu- 

taire. 
Oncynsbaerheid,  v.  Exemption  de  con- 

tribution,  f. 
Ondadig,  b.  n.  CrimineL 
Ondaed,  v.  Forfait,  crime,  délü,  m. 
Ondagelyksch,  b.  n.  Qui  n*arrive  pas 

tous  les  jours. 
Ondank,  m.  Ingratiludey  f.;  mauvais 

gré,  m.  Myns  — s.  Malgré  moi. 
Ondankbaer,   b.  n.  IngraL  — ,  byw. 

Ingratement, 
Ondankbaerheid,  V.  Ingraiitude,  f. 
Ondankbaerlyk,  byw.  Ingratement. 
Ondanks,  voorz.  Mal§ré;  nonobslant. 
Ondeeg,  b.  n.  Indisposé.  Zié  Ondege« 

lyk. 
Ondeel,  o.  Atome,  m. 
Ondeelachtig,  b.  n.  Qui  ne  pariicipe 

pas.  • 

Ondeeibaer,  b.  n.  indivisible. 
Ondeelbaerheid,  v.  indivisibilité,  f. 
Ondeelbaerlyk,  byw.  Indivisiblement. 
Ondeelig,  b.  n.  Indivisible. 
Ondeelige,  m.  Individu,  m. 
Ondeellyk,  b.  n.  Indivisible. 
Ondegelyk,  b.  n.  Méchant;  malhon- 

nêU. 
Onder,  tootz.  Sous  ;  dessous ;  au  des- 
sous  ;  par-dessous ;  pendant ;  durant ; 

entre ;  parmi ;  au  milieu  de.  — ,  byw. 

Dessous;  en  bas;  dans  Ie  bas.  Van 

— .  D'en  bas;  de  dessous;  du  fond. 


—  aen.  En  bas ;  au  bas.  Te  —  bren- 
gen. Soumettre. 

Onderadmirael,  m.  Fice-amiral,  m. 

Onderadmiraelschap,  o.  Fice-amrok- 

té,r. 

Onderaerdsch,  b.  n.  Souterrain. 
Onderafdeeling,  v.  Subdivision,  f. 
Onder baes,  m.  Mattre  valet,  medtregttr- 

f  on,  m.  — ,  ▼.  Soubassethent  (d^itne 

colonne),  m. 
Onderbalk,  m.  Archürave,  f. 
Onderband,  m.  Sous-bande,  f. 
Onderbank,  t.  Banc  de  dessous,  m. 
Onderbed,  o.  LU  de  dessous ;  maUlus, 

m. 
Onderbegrepen,  b.  n.  Sous-entendu. 
Onderbegrypen,  b.  w.  Saus-entendrt. 
Onderbek,  m.  Mdclwire  inférieure^  f. 
Onderbestierster,  v.  Sous-gouvermmUj 

f. 
Onderbeul,  m.  Valet  de  bourreau,  m. 
OnderbeTelhebber,  m.  Commandant  en 

seconde  m. 
Onderbibliothecaris,  m.  Sous-bibtiotké- 

caire,  m. 
Onderbinden,  b.  w.  Lier  dessous  ;  ^oR* 

der. 
Onderbinding,  ▼.  Ligaiure,  f. 
Onderblyfsel,  o.  Naxn ;  avorton,  m. 
Onderblyyen,  o.  w.  Babougiir;  se  ni* 

bougrir;  n'avoir  pas  Üeu. 
Onderboeten,  o.  w.  Cesser  de  travaüler. 
Onderborg,  m.  Seconde  caution^  f. 
Onderborstrok,  m.  Gilet^  m. 
Onderbouwen,  b.  w.  Couvrir  de  tem 

en  labourant ;  soutenir  par  une  «w- 

Qonnerie, 
Onderbreijen,  b.  w.  Entremêler  en  tri- 

cotant. 
Onderbreken,  b.  w.  Casser  on  romfre 

par-dessous;  interrompre. 
Onderbreking,  v.  Interruption,  f. 
Onderbrengen,  b.  w.  Porter  en  ba$; 

descendre ;  assujeitir. 
Onderbrenging,  v.  AsèujetHssemeni,  xn. 
Onderbrigadier ,  m.  Sous-brigadier,  m. 
Onderbroek,  V.  Calefon,  m. 
Onderbroekmaker,  m.  CaleQonnier,iA' 
Onderbrokkelen,  b.  w.  Zie  Inbrotte- 

len. 
Onderbuigen,  b.  w.  Ptier  S(ms  q.  e.; 

assvjettir. 
Onderbuik,  m. Basventre,  m. 
Onderburgemeester,  m.    Vice-èourg' 

mestre,  m. 
Onderconsul,  m.  Fice-consul^  m. 


Digitized  by 


Google 


OND 

Onderconsulschap ,  o.    Vice-consulat  ^ 

m 
Onderdaegs ,  byw.  Ces  jours  passés ; 

depuis  peu. 
Onderdaen,  m.  Sujei,  m. 
Onderdaenheid ,  v.   Ziè   Ouderdauig- 

held. 
Onderdalen ,  o.  w.  Descendre  sous  L'ho- 

rizon,  se  coucher. 
Onderdanig,  b.  n.  Sujet ;  soumis ;  obéis- 

sant  — ,  byw.  Zie  Onderdaniglyk. 
Onderdanigheid,  v.  Sujéiion;  soumis^ 

sion ;  obéissance,  f. 
Onderdaniglyk,  byw.  Avec  soumission; 

humblemefU. 
Onderdeel,  o. Partie inférieure  f.;  bas; 

dessous,  m.;  subdivision,  f. 
Onderdeelen,  b.  w.  Sutdiviser, 
Onderdeeling,  t.  Subdivision,  f. 
Onderdeken,  m.  Sous-doyen,  m.  — ,  v. 

Couverture  de  dessous,  f. 
Onderdekenschap  ,    o.  Sous- doy enne , 

m. 
Onderdekken,  b.  w.  Couvrir. 
Onderdelven,  b.  w.  Enfouir ;  miner. 
Onderdeur,  v.  Porte  inférieure,  f. 
Onderdiaken,  m.  Sous-diacre,  m. 
Onderdiakenschap  ,  o.  Sous-diaconat , 

m. 
Onderdoek,  m.  Atèze,  f. 
Onderdoen,  b.  w.  Meltre  sous  q.  c, ; 

vaincre,  — ,  o.  w.  Ceder, 
Onderdompelen,  b.  en  o.  w.  Plonger, 
Onderdompeling,  v.  Immersion,  f. 
Onderdouwen,  b.  w.  Pousser  sous,  des- 
sous  ;  vatncre. 
Onderdrukken  ,  b.  w.  Pousser  sous; 

abatlre ;  opprimer. 
Onderdrukkend,  b.  n.  Oppressif, 
Onderdrukker,  m.  Oppresseur,  m. 
Onderdrukking,  V.  Oppression,  f. 
Onderdry  ven,  b.  w.  Cnasser  ou  pousser 

saus,  — ,  o.  w.  Plotter  ou  nager  sous 

q.c. 
Onderduiken,  o.  w.  Plonger  dessous; 

ceder. 
Onderduwen,  b.  w.  Zie  Onderdouwen. 
Ondereen,  byw.  Pêlemêle;  ensemble, 

—  doen  ,  —  mengen.  Mêler.  —  smy- 

ten.  Confondre,  brouUler, 
Ondergaen,  o.  w.  Se  coucfier  (en  par- 

lant  des  astres);  aller  ou  couler  h 

fond ;  déchoir ;  périr,  — ,  b.  w.  Subir; 

souffrir ;  relever;  tdter  ou  ionder  q,  q,; 

supptanter  q.  q, 
Ondergaende,  b.  n.  Couchant, 

Tom,  L 


OND 


433 


Ondergang,  m.  Coueher  (des  astres) , 
m.;  ruine;  perU ;  chute,  f. 

Ondergaat,  m.  Garfon  brasseur,  m. 

Ondergeregt,  o.  Basse-justice,  f. 

Ondergeregtsheer  ,  m.  Bas-justicier  ^ 
m. 

Ondergeschikt,  b.  n.  Subordonné;  sub- 
alterne ;  dépendant;  sujet. 

Ondergeschiktheid ,  V.  SubordinatUm ; 
dépendance;  infériorité,  f. 

Ondergeven ,  b.  w.  Zie  Onderwer- 
pen. 

Ondergieten,  b.  w.  Mêler  en  fondant. 

Ondergod,  m.  Dieu  subalterne;  demi- 
dieu,  m. 

Ondergodin,  v.  Dive,  déesse  subalterne , 

Ondergoed,  o.  Habillement  de  dessous , 

m. 
Ondergooijen,  b.  w.  JeUr  dessous. 
Ondergorden,  b.  w.  Ceindre  ou  sangler 

par- dessous, 
Ondergraef,  m.  Vicomte,  m. 
Ondergraefschap,  o.  Vicomté,  f. 
Ondergraven,  b.  w.  Enfouir;  miner; 

caver ;  saper. 
Ondergraver,  m.  Mineur ;  sapeur,  m. 
Ondergravin,  v,  Vicomtesse,  f. 
Ondergraving,  v.  Sape ;  mine,  f. 
Ondergroeijen ,  o.  w.  Crottre  parmi  ou 

sous. 
Ondergronden,  b.  w.  Sonder;  examiner; 

scruter. 
Ondergrypen ,  b.    w.    Empoigner  ou 

prendre  par  Ie  bas, 
Onderhage,  v.  Lierre  terrestre,  m. 
Onderhalen,  b.  w.  Tirer  vers  Ie  bas; 

souligner;  alteindre. 
Onderhals,  m.  Hypotrachélion,  m. 
Onderhandel ,   m.    Zie    Onderhande- 
ling. 
Onderhandelaer,  m.  Négociateur,  m, 
Onderhandelaerster ,  v.  Négociatrice , 

Onderhandelen,  o.  w.  Négocier ;  trau 

ter. 
Onderhandeling ,    v.  Négodation  ,  f.; 

traite,  m. 
Onderhandsch,  b.  n.  Qui  se  fait  sous 

main. 
Onderhavig,  b.  n.  Sujet ;  exposé. 
Onderheelmeester,  m.  Aide-chirurgien^ 

m. 
Onderheffen,  b.  w.  Prendre  par  te  bas  et 

lever. 
Onderheid,  v.  Infériorité,  f. 
28 


Digitized  by 


Google 


434  OWD  ORD 

Onderheljen,  b.  w.  Bier,  enfoncer  avec  Onderkas  ,  ▼.  B(u  de  casse  (impr  ) 
la  hie.  m  »     f  •  / 1 

OndeThe\^eTï,\).vf,JiderAtneUre$ous  Onderkeeren,   o.   w.    Descendre  soui 

q-  e,  q,  c. 

Onderhemd,  o.   Chemise  de  dessoui,  Onderkemmeu ,  b.  w.  Zie  Onderkam- 

f.  men. 

Onderhevig,  b.  n.  Svjel;  exposé.  Onderkennen,  b.  w.  Distinguer ; discer- 
Onderhevigheid,  ▼.  Sujétion ;  dépendan-       ner, 

ce,  f.  Onderkennend  ,    b.    n.    Diagnostique 
Onderholen,  b.  w.  Creuser,  miner,  (méd.). 

Onderhoogbootsman ,  m.    Sous-bosu-  Onderkeurs,  v.  Corps  de  jupe;  coUlUni , 

fiiüti^  m.  m. 

Onderhooren,  o.  w.  Dépendre  de;  appar-  Onderkin,  ▼.  Doublé  menlottt  m. 

ienir  d.  — ,  b.  w.  Interrogcr,  Onderkinsch,  b.  n.  SutmenUU. 

Ondethoorig,  h.  Ti.  Dépendant  de;  subor-  Onderklampen  ,   b.  w.  JUacher  sous 

donné;  apparlenant  i.  q.  c. 

Onderhoorigheid.  v.  Dépendance ;  ap-  Onderkleed,  o.  nabil  de  dessous  m.; 

partenance ;  subordtnation,  f.  veste.  f. 

Onderhopman,  m.  Capitaine  en  second;  Onderklerk,  m.  Sous-clerc,  m, 

lietUenant,  m.  *  Onderkloeken,  b.  w.  AUraper^  supplan- 

Onderhoud,  o.  Eniretien,  m.;  observa-       ter, 

iion,  f.  Onderkneden,  b.  w.  Mêler  en  pélris- 
Onderhouden,  b.  w  Tenir  dessous ;  op-       sant, 

primer;   entretenir ;  garder  ^   obser-  Onderknie,    v.    Coupe  gorge   (mar.), 

ver.  Elkander  — .  S'entreUnir,  m. 

Ouderhoudenis,  v.  Zie  Onderhouding.  Onderknoopen,  b.  w.  Boutonner  par- 
Onderhouder,  m.  Observateur;  entretè-       dessous. 

neur,  m.  Onderkok,  m.  Aide  de  cuisine;  mamii- 
Onderhouding,  v.  Entretien,  m.;  obser-       ton^  m. 

vation,  f.  Onderkoken,  b.  w.  Mélangeren  fais&ui 
Onderhoudster,  v.  Observatrice,  f.  bouiUir, 

Onderhuer,  v.  Sous  iocation,  f.  Onderkomen,  o.  w.  Fenir  dessous;  êtn 
Onderhuerder,  m.  Sous-locataire,  m.  submergé;  succomber 

Onderhuerster,  v.  Sous-locataire^  f.  Onderkoning,  m.  Fice-roi,  m. 

Onderhuid,  v.  OEuvres  vives  (mar.),  f.  Onderkoningin,  v.  Vice-reine^  f. 

pl.  Onderkoningschap,  o.  Fice-royauté 
Onderhuidig,  b.  n.  Sous-cutané,  f. 

Onderhuis, o.  Rexde-ctiaussée,  m.  Onderkoopen  ,    b.    w.    Aciuter  soé 
Onderhuren,  b.  w.  Sous-louer ;  louer       main. 

sous  main,  Onderkooping,  v.  Achat  fait  sous 
Onderhuring,  ▼.  Sous-locatian,  f,  m, 

Onderjagen,  b.  w.  Ctiasser  sous  q,  c,  Onderkorporael ,  m.  Anspessade 
Onderjarig,  b.  n.  Mineur,  caporat,  m. 

Onderkabbelen ,  b.  w.  Miner,  dégra-  Ond^Tkomt^y.  A baisse,  f. 

V0yer,  Onderkoster,  m.  Sous-sacristain,  m, 

Onderkaekbeen,  o.  Mdchoire  inférieure;  Onderkosterschap,  o.  Office  de  sous^ 

ganaclie^  f.  cristain,  m.  " 

Onderkam,  m.  Barbe  de  coq,  f.  Onderkous,  y.  Chaussette,  f. 

Onderkamerheer,  m.  Sous-camérier ,  Onderkruipen  ,  o.  w.  Kamper  de^sa 

ro.  —  ^  b.  w.  Supplanter, 

Onderkammen  ,  b.  w.  Méler  en  pei-  Onderkruiper,  m.  Supptantateur^  m 

gnant.  Onderkruiping,  v.  SupptantaUon,  f. 

Onderkanselier  xn.  Vxce-chancelier,  m,  Onderkrygen,  b.  w.  Subjuguer;  mei 
Onderkant,  m.  Dessous;  Ie  bas,  m.  dessous. 

Onderkapitein,  m.  Capitaine  en  second;  Onderkusseu,  o.  Coussin  de  dessé 

lieulenant,  m.  m. 


^sofi 


Digitized  by 


Google 


OND 


OND 


435 


Ooderkyken,  o.  w.  Regarder  soux  q  e. 
Onderlaeg,  ▼.  BaUerie  inférieure  (Vun 

vaisseau ;  défaite,  f.;  échec,  m. 
Ouderlaet,  o.  Négligence,  f. 
Onderlaken,  o.  vrap  de  Ut  de  dessotis, 

m. 
Oaderlandyoogd,  m.  Sous-gouverneur, 

m. 
Onderlaten,  b.  w.  Negliger;  omettre. 
Ooderleen,  o.  j4rrière-fief.  m. 
ODderleermeester,  m.  Sous-précepteur  ^ 

m. 
Onderleir.  o.  Enirepriu.  f. 
Ooderlegaet,  m.  Vice-légat^  ablégat, 

m. 
Onderlegaetschap  ,  o.    Vice-légaiion , 

Ooderleggen,  b.  w.  MeUre  dessous;  jeter 
dessous ;  vaincre ;  rehausser ;  relever; 
entreprendre ;  arrêter,  décider. 

Onderlegger,  m.  Poutre  de  dessous, 

OnderleRsel .  o.  Pièce  de  renlort,  f.; 

remplissage,  m. 
Onderliggen,  o.  w.  Eire  dessous ;être 

couehé  dessous ;  êlre  inondé  ou  sub- 

mergé;  êlre  vaincu ;  succombfi\ 
Onderliggend,  b.  n.  Qui  a  Ie  dessous. 
Onderling,  b.  n.  Mutuel.  — ,  byw.  Mu- 

tueUement. 
Onderliniëreo,  b.  w.  Zie  Onderlynen. 
Onderlip,  v.  Lèvre  inférieure,  f. 
Ouderloopen,  o.  w.  Courir  sous  q.  c; 

Üre  inondé  ou  submergé ;  entrer  ou  se 

gHsserparmi. 
Onderluitenaat ,   m.    Sous-lieutenant , 

m. 
Onderluitenantfichap ,   o.  SousMieute-- 

wuue^  f. 
Onderlyf,  o.  Pariie  inferieure  du  corps, 

f. 
Onderlynen,  b.  w.  Souligner. 
Oüdermaegmond  ,  m.  Pylore  (anat.) , 

m, 
Oodermaensch,  b.  n.  Sublunaire. 
Oodermaet ,  ▼.  DiminuUon  de  mesure , 

{\décha,m. 
Ondermaleu,  b.  w.  Moudre  parmi. 
Ondermeester,  m.  Sous-maUrey  m. 
Oodenneesteres,  t.  Sousmattresse,  f. 
Ondermengen,  b.  'w.  Mêler;  mélanger. 
Ondermenging,  T.  Méüinge,  m. 
Ondermerk,  o.  Bame,  limite,  f. 
*Ondermerken,  b.  w.  Bomer, 
*Ondcrroerklng,  t.  Bornage,  m. 
Oodi^rmomber,  m.  Subrogétuleur,  m. 


Ondermuren,  b.  w.  Soutenir  par  une 

mof^onnerie. 
Ondermyneo,  b.  w.  Miner;  creuser; 

saper. 
Ondermyner,  m.  Mineur;  sapeur,  m. 
Ondermyning,  v.  Mine ;  sape,  f. 
Ondernaeijen ,  b.  w.  Coudre  par-des^ 

sous. 
Onderneemster,  t.  Entreprefieuse,  f. 
Onderneemziek,  b.  n.  Enlreprenant. 
Ondernemen ,  b.  w.  Entreprendre ;  ten- 

Ur, 
Ondernemend,  b.  n.  Enlreprenant, 
Ondernemer,  m.  Entrepreneur,  m. 
Onderneming,  v.  Entreprise^  f. 
OndernunciuB,  m.  Intemome.  m. 
Onderofficier,  m.  Sous^lJicier^  m. 
Onderoordeelen,  b.  w.  Di^linguer  par 

Ie  jugement. 
Onderoorzaek ,  v.    Cause  secondaire  , 

f. 
Onderopzigter,  m.  Sous-inspecleur,  m. 
Onderopzi gister,  t.  Sous- gouvernante , 

Onderpacbt,  V.  Sof/^ -^ai/,  m.;  sous-fer- 
me, f. 
Onderpacbten,  b.  w.  Sous-affenner, 
Onderpachter,  m.  Sovs-femiier,  m. 
Onderpachtster,  v.  Sousfennière,  f. 
Onderpand,  o.  en  m.  Gage,  m.;  hypothê' 

que,  f. 
Onderpanden ,  b.  w.  Engager;  hypothé- 

quer. 
Onderpanding,  t.  Zie  Onderpand. 
Onderpastoor,  m.  Ficaire,  m. 
Ooderpastoorscbap,  o.  i  Ficariat ,    m., 
Onderpastory,  v.  f     vicairie,  f. 

Onderplaetsen,  b.  w.  Pincet  dessous, 
Onderplakken,  b.  w.  CoUer  sous, 
Onderplanten,  b.  w.  Planter  parmi  ou 

au'dessous, 
Onderpligtig,  b.  n.  Subalterne. 
Onderpioegen,  b.  w.  Couvrir  de  terre  en 

labourant. 
Onderplumpen,  b.  w.  Plonger. 
Onderpol ig.  b.  n.  Polaire, 
Onderpolsen,  b.  w.  Sonder, 
Onderpoltereu ,  b.  w.  Zie  Onderplom- 

pen. 
Ouderpoten.  b.  w.  Zie  Onderplanten. 
Ouderprefekt,  m.  Sous-préfet,  m. 
Onderprefektuer ,  v.  Sous-préjicture , 

f. 
Onderprioor,  m.  Sous-prieur,  m. 
Onderpriorin,  ▼.  Sous-prieure,  f. 
Onderproeflezer,  m.  Sous-prote,  m. 


Digitized  by 


Google 


456 


OND 


OND 


Onderraeklyn,  ▼.  Sous-tangente  (géom.), 

Onderraken,  o.  w.  Tomter  (sous  Ui 

pieds):  être  renversé. 
Onderrefterbezorger ,  m.  Sous-réfecUh 

rier,  m. 
Onderrefterbezorgster,  v.  Sous-réfecto- 

rière.f. 
Onderregent,  m.  Sous-régent^  m. 
Onderregentschap ,  o.  Chargeide  sovs- 

régent,  f. 
Onderregt,  o.  Zie  Onderrigt,  o. 
Onderregten  ,   b.    w.   Zie   Ouderrig- 

ten. 
Onderregter,  m.  Juge  subalterne;  bas- 

justicier,  m.  Zte  Onderrigter. 
Onderregting,  v.  Zie  Onderrigting. 
Onderrekenen  ,  b.  w.  Comprendre  dans 

un  compte. 
Onderrente,  t.  Sous-rente,  f. 
Onderren theffer,  m.  Sous-rentier,  m. 
Onderrigt,  o.  Instruction,  f.;  enseigne- 

ment ;  renseignement,  m. 
Onderrigten,  b.  w.  Instruire ;  appren^ 

dre;  enseigner;  informer;  endoctri- 

ner. 
Onderrlgter,  m.  Instructeur ;  endoctri- 

neur,  m. 
Onderrigting,  v.  Instruction  ;  informa- 

tion,  f.;  renseignement ;  auis,  m. 
Onderroeren  ,  b.  w.  Mêler,  entremê- 

ter. 
Onderrok,  m.  Jupon ;  cotiUon,  m. 
Onderrollen,  b.  en  o.  w.  Kouter  sous. 
Onderry meester,  m.  Créat,  sous-écuyer, 

m. 
Onderschatmeester,  m.  Sous-trésorier ^ 

m. 
Onderscheid,  o.  tHfférence ;  distinction, 

f.;  discemement,  m.  Zonder  — .  Sans 

distinction ;  indistinctement. 
Onderscheiden,  b.  w.  Distinguer ;  dis- 

cemer;  démêter.  Zich  — .  Se  distin- 

guer. 
Onderscheiden,  b.  n.  Différent;  distinct; 

divers,  — ,  byw.  Différemment ;  dis- 

tinctement. 
Onderscheidend,  b.  n.  Distinctif. 
Onderscheidenheid,  v.  Zie  Onderschei- 
ding. 
Onderscheidenlyk,  byw.  Différemment; 

distinctement. 
Onderscheiding,  y.  Distinction,  f.;  rfw- 

cemement,  m. 
Onderscheidingsteeken,  o.  Marque  dis- 

tinctive,  f. 


Onderscheidingsyermogen,  o.  Discer- 

nement  (facuftó),  m. 
Onderscheidshalye,  byw.  Pour  la  dtffé- 

rence;pour  distinguer. 
Onderschepen,  m.  Assesseur,  m. 
Onderscheppen ,  b.  w.  Intercepter;  al- 

teindre;  arréter;  interrompre ;  têcher 

de  savoir  q.  c;  découvrir. 
Onderschepping,  y.  Interception ;  dé- 

couverte,  f. 
Onderschieten,  b.  w.  Tirer  parmi;  faire 

feu  sur. 
Onderschikken,  b.  w.  Subordotmer, 
Onderschikking,  v.  SubordinatUm,  f. 
Onderschil,  o.  Zie  Onderscheid. 
Onderschip,  o.  Fond  de  cale,  m.    , 
Onderschoorse),  o.  Étui;  étanQon,  m. 
Onderschoren,  b.  w  Ètayer;  appuyer. 
Onderschoring,  y.  Étayetnent,  m. 
Onderschout,  m.  Fice-baiUi^  m. 
Onderschragen,  b.  w.  Zie  Ondersteu- 
nen. 
Onderschragring  ,   v.  Zie  Ondersteu- 
ning. 
Onderschrift,  o.  Signaiure ,  f.;  seing, 

m.;  souscription,  f. 
Onderschryyen,  b.  w.  Soussigner;  si- 

gner ;  souscrire. 
OnderschTyver,  m.  Sous-clerc,  m. 
Onderschryying,  y.  Zie  Onderschrift. 
Onderschnilen,  o.  w.  Se  cacher  sous. 
Onderschuiyen,  b.  w.  Pousser  ou  faire 

passer  dessous ;  supposer. 
Onderschuiying,  y.  Supposition,  f. 
Ondersecretaris  ,   m.   Sous-secrétaire  , 

m. 
Onderslag ,  m.  Jet  [au  pied  d'un  arbre). 

m. 
Onderslayen,  b.  w.  Asservir, 
Ondersiepen,  b.  w.  Trainer  sous  q.  c. 
Ondersmelten ,   b.  w.  Méler  en  fon- 
dant. 
Ondersmyten,  b.  w.  Jeter  parmi. 
Ondersneeuwen ,    b.  w.    Couvrir   de 

neige. 
Ondersnyden ,  b.  w.  Mêler  en  coupant; 

amper;  interrompre. 
Onderspaden,  b.  w.  Couvrir  de  terre  en 

bêchant. 
Onderspit,  o.  Désavantage,  te  dessous , 

m. 
Onderspitten,  b.  w.  Zie  Onderspadeu. 
Onderspoelen  ,  b.  w.  Miner ,  dégra- 

voyer. 
Onderspreiden,  b.  w.  Étendre  au-des- 

sous  de. 


Digitized  by 


Google 


OND 


OND 


437 


Onderspysmeester,  m.  Sous-réfectorier, 

m. 
Onderspyemeestersse ,  v.  Sous-rélecto- 

riére,  f. 
Onderstadhouder,  m.  Sous-gouverneur , 

m. 
Onderstadhouderschap,  o.  Charge  de 

sous-gouverneur,  f. 
Onderstaen,  o.  w.  Eire  sous  ou  des^ 

sous.  — ,  b.  w.  Entreprendre ;  leuter. 

Zich  — .  Oser.  -— ,  o.  Enlreprise ;  len-- 

tative^  f. 
Onderstalmeester,  m.  Sous-écuyer,  m. 
Onderstand,  m.  Appui;  secours,  m. 
Onderstandgeld,  o.  SuMde,  m.;  suö' 

venlion,  f. 
Onderstandig ,  b.  n.  AuxUiaire;  subsi- 
diaire, 
Onderstandschuldig,  b.  n.  Qui  doü  se^ 

courir, 
Onderstappen,  b.  w.  AlUindre  d  grands 

pas. 
Onderste,  b.  n.  Inférieur;  te  plus  bas. 

Het  —  boven  keeren.  Bouleverser ; 

mellre  sens  dessus  dessous. 
Ondersteek,  m.  Supercherie,  f. 
Oüdersteken,  b.  w.  Mellre  ou  fourrer 

dessous;  joindre  parmi;  inco)j)orer; 

méler, 
Onderstelbaer,  b  n.  Supposable. 
Onderstellen,   b.  w.  Mellre  ou  poser 

sous ;  supposer. 
Onderstelling,  v.  Supposilhn,  f. 
Ondersteun,  o.  Zie  Ondersteuning. 
Ondersteunen,  b.  w.  Appuyer ;  souU" 

nir ;  aider. 
Ondersteuning,  v.  Appui;  soutien^  m.; 

aide,  f. 
Onderste unsel,  o.  Élai ;  appui ;  supporty 

m. 
Onderstierman  ,  m.   Zie  Ouders tuer- 

man. 
Ondersteken,  b.  n.  Concerlé. 
Onderstooten ,  b.  w.  Pousser  en  bas ; 

méler  en  pilanl. 
Onderstoppen,  b.  w.  Cacher  ou  fourrer 

sous  q.  c. 
Onderstrepen,  b.  w.  Soutianer. 
Onderstrikken,  b.  w.  Nouer  par-des* 

sous. 
Onderstrooijen,  b.  w.  Répandre  parmi ; 

faire  courir  (un  bruit). 
Onderstroomen,  o.  w.  Coulet  sous;  être 
inondé  enlièremenl. 

Onderstuerman,m.  Conlre-maUre  (mar.), 
m. 


OndemuUo.l^^Ondersteunsel. 

Onderstutten,  b.  w.  Zi^  Ondersteunen. 
Onderstutting,  v.  Zie  Ondersteuning. 
Ondertas  ten,  b.  w.  Examiner;  sonder, 
Onderteekenaer,  m.  Signalaire,  m. 
Onderteekenares,  y.  Sigimtaire,  t. 
Onderteekenen,  b.  w.  Mellre  une  mar- 

que  sous  q.c.;  soussigner ;  souscrire  ; 

ralifier  par  sa  signalure. 
Onderteekening,  v.  Sigruüure,  f.;  seingy 

m.;  souscriplioUy  f. 
Ondertellen,  b.  w.  Compler  parmi. 
Ondertongsch,  b.  n.  Sublingual. 
Ondertreden,  b.  w.  Fouter  aux  pieds, 

opprimer. 
Ondertred  er,  m.  OppresseuTy  m. 
Ondertreding,  v.  Óppression,  f. 
Ondertrekken,  b.  w.  Tirer  sous ;  sou- 
tianer. 
Ondertrouw,  v.  FiangaiUeSy  f.  pi. 
Ondertrouwde,  m.  en  v.  Fiancéy  m.; 

fiancéey  f. 
Ondertrouwen,  b.  w.  Fiancer. 
Ondertrouwing,  v.  Fian{;aitleSy  f.  pi. 
Ondertussuhen,  byw.  Sur  ces  entrefai- 

les;  cependant;   en  altendant.    — , 

voegw.  —  dat.  Pendant  que;  landis 

que. 
Ondertyds,  byw.  QuelquefoiSy  de  temps 

en  temps. 
Ondervan^eu,  b.  w.  Atlraper  ou  saisir 

q.  c.  qui  totnbe ;  appuyer ;  remplacer. 
Ondervaren,  o.  w.  Descendre.  — ,  b.  w. 

Passer  par-dessous. 
Ondervat,  o.  Baquet,  m.;  sébile,  f. 
Onder  vatten,  b.  w.  Prendre  ou  empoU 

gner  par  Ie  bas. 
Ondervellen,  b.  w.  Abaltrey  renverser. 
Onderverdeelen,  b.  w.  Subdiviser. 
Onderverdeeling,  v  Subdivision,  f. 
Onderverstaen,  b.  w.  Sous-enlendre-  — , 

'b.  n.  Sous-enlendu. 
Ondervicariaet,  o.  Sous-vicariaty  m. 
Ondervicaris,  m,  Sous-vicaire.  m. 
Ondervinden  ,    b.  w.  Expérimentcr  ; 

éprouver. 
Ondervinding,  v.  Expériencey  f .  By  — . 

Par  expérience. 
Ondervloeijen ,  o.  w.  Couler  par-des- 

sous ;  être  submergé  ou  inondé. 
Ondervloer,  m.  Plancher  de  dessous , 

m. 
Ondervoegen ,  b.  w.  Ajouter  au  bas 

de. 
Ondervoogd,  m.  Subrogé-tuteur^  m. 


Digitized  by 


Google 


438 


OXD 


»  Fonction  d'un 
f      subrogé-tu-- 


Ondervo9gdy,  v. 
OnderYOogdyschaif,  o. 

tói/r,  f. 

Ondervoorzitter,  m.  Fice-président,  m. 
Ondervorschen ,  b.  w.  ^infonner  ou 

s'enquérir  de  q.  c. 
Oadervraegrster,  y.  Questionnetise,  f. 
Ondervragen,  b.  w.  Queslionner;  in- 

terroger. 
Ondervrager,  m.  Questionneur ;  inter- 

rogateur,  m. 
Ondervraging,  v.  Question ;  inlerroga* 

Hon,  demande^  f. 
Onderwaerts,  by w.  Fers  U  bas ;  au  bas ; 

au^iessous. 
Onderwal,  m.  Fausse-braie  (fortif.),  f. 
Onderwarig.  b.  n.  Sujet,  exposé  &. 
Onderwassen,  o.  w.  Crottre  parmi. 

Onderweg,  byw.     )  En  chemin ;    en 
Onderwege,  by  w.    J      rouU  ;   ctiemin 
Onderwegen,  byw. )      faisant. 
Onderwellen,  o.  w.  S'enfoncer  dans  un 

goiiffre. 
Ouderwelven,  b.  w.  Fattterd'en  bas. 
Onderwereld,  y.  Bas  monde ;  séjour  des 

morts,  m. 
Onderwerp,  o.  Sujet,  m.:  matière,  f. 
Onderwerpelyk,  b.  n.  Subjectif, 
Onderwerpen,  b.  w.  Assujettir.  Zich  — . 

Se  sdumetlre. 
Onderwerpend,  b.  n.  Assujettissanl, 
Onderwerping,  v.  Assujetlissement,  m.; 

soumission,  f. 
Onderwerpael,  o.Ziê  Onderwerp. 
Onderweveu,  b.  w.  Tisser  parmi. 
Ouderwigt,  o.  Diminution  de  poids,  f., 

'  déchet,  m. 
Onderwind,  o.  Entreprise,  f. 
Onderwinden  (zich),  wed.   w.  Entre- 

prendre ;  tenter ;  oser. 
Onderwinding,  v.  Entreprise ;  tentative, 

f. 
Onderwisseling,  v.  AUemat,  m.;  alter- 

nation,  f. 
♦Onderwisselings  ,  byw.  Alternative- 

ment. 
Onderworpeling,  m.  Sujet,  m. 
Onderworpen,  b.  n.  Sujet ;  soumis ;  dé- 

pendant. 
Onderworpenheid ,  t.  Zie   Onderwer- 
ping. 
Onderwroeten,  b.  w.  Fouillersous  q.  c; 

creusety  mintr. 
Onderwulveu,  b.  w.  Zie  Onderwejven. 


OND 

Onderwyl,  byw.  Zie  Onderwylen. 
Onderwylen,  byw.  Cependant;  en  at- 

tendant. 
Onderwys,  o.  Instruction ;  lefon,  f.;  enr 

seignement,  m. 
Onderwyskunde,  ▼.  I  Didaclique^t.,  art 
Onderwysicunst,  V.  I     d*enseigner,  m. 
Onderwysster,  v.  Instilutnce,  f. 
Onderwyzen,  b.  w.  Instruire ;  ensei- 

gner. 
Onderwyzend,  b.  n.  Instructif^  didac- 

tique. 
Onder wyzer  ,  m.  Préoepteur;  institu- 

teur;  mattre,  m. 
Onderwyzig,  b.  n.  Didactique;  catéchis- 

tique ;  doctrinal ;  doamaüque. 
Onderwyzing,  v.  Zie  Onderwys. 
Onderzaeijen,  b  w.Semer  parmi. 
Onderzael,  v.  Salte  a'en  bas,  f. 
Onderzaet,  m.  Sujet ;  vassal,  m. 
Onderzeilen,  o.  mv.   Basses  voiles,  f. 

pi. 
Onderzetsel,  o.  Soutien;  appui;  sou- 

bassementj  m. 
Onderzetten,  b.  w.  Mettre  ou  placer  sous 

q.  c. ;  engager  ;  parier ;    inonder ; 

étayer. 
Onderzien,  o.  w.  Regarder  sous  q.  e. 
Onderzinken,  o.  w.  S*enfoncer ;  atier  au 

fond ;  être  submergé. 
Onderzoek,  o.  Recherche ;  information  ; 

perqui&ition ,  f.;  examen,  m. 
Onderzoeken,  b.  w.  Rechercher ;  exami- 

ner;  questionner ;  s'informer  de. 
Onderzoeker,  m.  Examinateur ;  scruta- 

teur ;  explorateur^  m. 
Onderzoeking,  ▼.  Ziê  Onderzoek. 
Onderzoekkamer,  v.  Chambre  des  en- 

quéteSy  f. 
Onderzoekster,  v.  Examinatrice ;  in- 

vestigatrice,  f. 
Onderzüldering,  v.  Etage  inférieur,  m. 
Onderzwemmen,  o.  w.  Nager  sous. 
Ondeugd,  v.  Fice;  mat,  m.;  maiice,  f. 

T~,  m.  Méchant,  m. 
Ondeugdelyk,  b.  n.  Ficieux ;  méchant ; 

mauvais.  — ,  byw.  Fideusement;  me- 

chamment. 
Ondeugdelykheid,  v.  Fice;  défaut,  m.; 

méchanceté;  matice,  f. 
Ondeugdzaem  ,  b.  n.  Zie  Ondeugde- 
lyk. 
Ondeugend,  b.  n.  Ficieux;  gdté;  mé- 
chant ;  mauvais. 
Ondeugendheid,  ▼.  Méchanceté;  nuUice^ 

f.;  vice,  m. 


Digitized  by 


Google 


OND  0?iE  439 

Ondeu^ndlyk ,   b.  d.   Vicieuseinent ;  Ondoorreisbaer,  b.  n.  Ou  Von  ne  peu( 

mécKamment.  voyager ;  impralicabU. 

Ondicht,  o.  Prose,  f.  Ondoorschynend,  b  n.  Opaque. 

Oodienst,  m.  en  v.   Mauvais  service,  OndoorschyoendheiJ,  y.  Opad(<f,  f. 

m.  OQdoorwaedbaer,  b.  n.  Qui  n*est  pas 
Ondienstbaer,  b.  n.  Libre,  guéable. 

Ondienstbaerheid,  v.  Liberté,  f.  Ondoorworstelbaer,  b.  n.  Qu*on  ne  peut 
Oodienstelyk,  byw.  InuULement.  éviter  en  luttant. 

Ondienstig,  b.  o.  Inutile,  —,  byw.  In-  Ondoorzichtbaer,  enz.  Zie  Ondoorzigt- 

uUtement.  baer,  enz. 

Ondienstigheid,  v.  InutiUté,  f.  Ondoorzigtbaer,  b.  n.  Opaque. 

Ondienstiglyk,  byw.  InuUlement.  Ondoorzigtbaerheid,  v.  Opacité^  f. 

Ondienstvaerdig ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  Ondoorzigtig,  b.  n.  Opaque ;  qui  n*est 

serviable  on  obligeant,  pas  penetrant. 

Ondiep,  b.  u.  Peu  profond ;  bas ;  guéa*  Ondoorzocht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  exa- 

ble.  mine  ou  approfondi. 

Ondïe^te^  Y.  Gué ;  bas* fond,  m.  Ondoorzoekelyk,  b.  n.  QWon  ne  peut 
Ondier,  o.  Monstre,  m.  examiner  ou  approfondir, 

Ondigt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  serre;  fendu;  Ondraegbaer,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  por- 

ouvert ;  percé ;  tdcfie,  ter. 

Onding,  o.  Non-être,  être  de  raison,  Ondragelyk,  b.  n.  Insuppartable,  — , 

m.  byw.  Insupportablernent, 

Ondoenbaer,  b.  n. )  Infaisable ;  impra-  Ondragelykheid,  v.   Quatité  de  ce  qui 
Ondoenlyk,  b.  n.  f     ticable  ;  impossi-       est  insupporlabU,  f. 

ble.  Ondrinkbaer,  b.  n.  Qui  n*est  pas  pota- 
Ondoenlykheid,  v.  ImpossibiHté,  f.  ble. 

Ondoodelyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mor^  Ondubbelzinnig ,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

tel.  équivoque. 

Ondoorboord,  b.  n.  Impcrforé  {méd,).     '  Onduchtig,  b.  n.  Invalide. 

Ondoorboordheid  ,    v.    Imperforalion  Onduerzaem,  b.  n.  Passager ;  périssa- 

(méd.),  f.  ble ;  instable, 

OndooThooring.v.  Imperforalion  [méd. )^  Onduerzaemheid,  v  Instabilité,  f. 

f.  Onduidelyk,  b.  n.  Obscur.  — ,  byw,  Ob- 
Ondoorboorlyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  être       scurément. 

percé  OU  perforé.  Onduidelykheid,  v.  ObscuriU^  f. 

Ondoordringbaer,    enz.  Zie   Ondoor-  Onduister,  b.  n.  Ctotr. 

dringelyk,  enz.  Onduisterheid,  v.  Clarlé^  f. 

Ondoordringelyk,  b.  n.  Impénétrable,  Onduisterlyk,  byw.  Clairement. 

— ,  byw.  Impénétrablement.  Onduitsch ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  alle- 
Ondoordringelykbeid  ,  v.  Impénétrabi-       mnnd. 

UU,  f.  Onduidelyk,  b.  n.  Insupporlable.  —  , 
Ondoordring^end,  b.  n.  Qui  n'est  point       byw.  Insupportabiemenl. 

penetrant.  Onduldig,  b.  n.  Zie  Ongeduldig. 

Ondoordringendbeid,  v.  Défaut  de  pé-  Ondurig,  b.  n.  Zie  Ongedurig. 

nétration,  m.  Onecht,  b.  n.  IlUgitime ;  faux.  —-,  byw. 
Oudoorgankelyk,  b.  n.  Impralicable.  lUégilimement. 

Ondoorgrondelyk,  b.  n.  Impénétrable.  Onech teling,  m.  en  v.  Bdtard,  m.;  bd- 

— ,  byw.  Impénétrablement.  tarde,  f. 

Ondoorgrondelvkheid,  v.  Impénélrabi'  Onechtelyk,  byw.  lUégilimement. 

lité,  f.  Onechtheid,  t.  IllégümiU,  f. 

9ndoorkomelyk ,   b.   n.   Insurnwnta-  Onedel,  h.  n.  Roturier;ignoble:  obscur. 

ble.  — ,  byw.  Zie  Onedelyk. 

Ondoorluchtig,  b.  n.  Roturier.  Onedelaerdig,  b.  n.  Zie  Onedelmoedig. 

Ondoorluchtigheid,  v.  Roture,  f.  Onedelheid,  v.  Roture,  f. 

Oudoorreddelyk,  b.  n.  D^/ on  n^  pett^  Onedelmoedig,  b.  n.  B(w;  Idclie.  — , 
se  délivrer  ou  se  débarrasser.  byw.  Zie  Onedelmoedtglyk. 


Digitized  by 


Google 


440 


ONE 


ONF 


Onedelmoedigbeid  ,  t.  Ldcheié;  bas- 

sesse.  f. 
Onedelmoediglyk ,  byw.   lAchement; 

peu  génêretisement. 
Onedefyk,  byw.  Roturièrement ;  igno- 

blemml. 
Oneendragtig,  enz.  Zie  Oneeuig,  enz. 
Oneenig,  b.  n.  Désuni ;  divisé ;  brouille, 

— ,  byw.  En  discorde. 
ODeenigbeid,  v.  Discorde;  désunion; 

brouUlerie^  f. 
Oneenparig,  b.  n.  Dissemblable ;  diffé» 

rent,  — ,  oyw.  Zie  Oneenpariglyk. 
Oneenparigbeid,  v.  Dissemblance ;  di$^ 

parité,f, 
Oneenpariglyk  ,   byw.    Dissemblable^ 

ment;  différemment. 
Oneens;  byw.  Sans  étre  d'accord;  en 

discorde. 
Oneenstemmig, b.  n.  Quin^est  pas  unü' 

nime. 
Oneenzydfg,  b.  n.  ImpartiaL  — ,  byw. 

impartiaiement. 
Oneer,  ▼.  Déshonneur,  m.;  infamie;  hon- 

te,  f,;  affront,  m. 
Oneerbaer,  b.  n.  Déshonnite;  indecent; 

immodeste,  — ,  byw.  Zie  Oneerbaer- 

lyk. 
Oneerbaerheid ,  ▼.  Déshonnéleté  ;  im- 

modestie ;  indécence,  f. 
Oneerbaerlyk ,  byw.  Déshonnêtement ; 

immodestement ;  indécemmenl. 
Oneerbiedenis,  v,  Irrévérencey  f. 
Oneerbiedig,  b.  n.  Irrévérent,  — ,  byw. 

Zie  Oneerbiediglyk. 
Oneerbiedigbeid,  v.  irrévérencey  f. 
Oneerbiediglyk,  byw.  Irrévéremment. 
Oneergierig.  b.  n.  Qui  n*est  pas  ambi-- 

tieux.  — ,  byw.  Sans  ambition. 
Oneergierigbeid,  v.  Défatit  d*ambüion, 

m. 
Oneergieriglyk,  byw.  Sans  ambition. 
Oneerlyk .  b.  n.  Malhonnête ;  déshon- 

nêle  i  infdme ;  déloyat,  — ,  byw.  Jfo/- 

honnêtement;  déshonnêtement;  déloya- 

tement, 
Oneerlykheid,  t.  Malhonnêteté;  déshon- 

niteté ;  infamie,  f. 
Oneerwaerdig,  h,  u.  FU ;  bas ;  abject. 
Oneerwaerdigheid,  v.  Bassesse ;  abjec- 

tion^  f. 
Oneerwaerdiglyk,  byw.  D'une  maniere 

abjecte. 
Oneerweerdig,  enz.  Zie  Oneerwaerdig, 

enz. 
i>neerzucbtig,  b.  n.  Zie  Oneergierig. 


Oneetbaer,  b.  n.  Immangeable. 
Oneffen,  b.  n.  Raboteux;  inégal;  tm* 

pair ;  qui  n*est  pas  régbé  ou  Uquidé. 
Oneflénbeid,  v.  Jnégalüé,  f.;  différend^ 

m.;  différence^  f. 
Oneigen,  b.  n.  impropre ;  figuré.  — , 

byw.  Improprement ;  flqurément, 
Oneigenbeid,  v.  Impropnété,  f. 
Oneigenlyk,  b.  n.  Impropre;  figuré  — » 

byw.  Improprement ;  jigurément. 
Oneigenlykheid,  y ,  Impropriété^  f. 
Oneindelyk,  b.  n.  Infini,  — ,  byw.  /ih 

fini^nent. 
Oneindelykbeid,  v.  InfiniU ;  immensité^ 

Oneindig,  b.  u.  Infini ;  immense.  — , 

byw.  Zie  Oneindiglyk. 
Oneindigheid,  v.  Infinité;  immensilé, 

Oneindiglyk,  byw.  Infiniment ;  ttnmex* 

sément. 
Oneindigmael,  byw.  Infiniment, 
Onelektriscb,  b.  n.  )  Anélectrique^ 

Onelektriseerbaer,  b.  n. )     qui  ne  peut 

étre  électrisé. 
Onerfelyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  heredi- 
taire. 
Onergerlyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  scanda- 

leux,  — ,  byw.  Sans  scandiUe. 
Onerkend,  b.  n.  Qui  n*esl  pas  recannu  ; 

méconnu. 
Onerkentelyk,  b.  n.  Ingrat. 
On  erkentenis,  v.  Ingratilude,  f.  i 

Onervaren  ,  b.  n.  Inexpérimenté.  — ,      ' 

byw.  Sans  expérience 
Onervarenheid,  v.  Inexpérience,  f. 
Onervarenlyk,  byw.  Sans  expérience. 
Oneven,  b.  n.  Impair;  inégal.  Even  of 

— .  Pair  ou  tion. 
Onevenbeid,  v.  Inégalité,  f. 
Onevenmatig,  b.  n.  Disproportiomié. 
Onevenmatigbeid,  v.  Disproportion,  f. 
Onevenmatiglyk ,  byw.   Sans  proper^ 

tion. 
Onewnredig,  b.  n.  Disproportionné. 
Onevenredigheid,  v.  Disproporiion,  f. 
Onevenrediglyk ,  byw.  Disproportion^ 

nément. 
Oneven wigtig,  b.  n.  Astatique. 
Onfatsoen,  o.  Zie  Onfatsoeulykbeid. 
Onfatsoenlvk ,  b.  n.  Malhonnête.   —  ^ 

byw.  Maïhonnêtement. 
Onfatsoenlykbeid  ,    v.    Malhonnêteté ; 

grossièreté,  f. 
Onfeilbaer,  b.  n.  Infaillible.  — »  byw* 

InfaiUiblement. 


Digitized  by 


Google 


ONG  ONG                 441 

Onfeilbaerheid,  v.  InfaiUiöUité,  f.  Ongebleekt,  b.  n.  Qui  rCe$t  pas  tlancM* 

Onfraei,  b.  n.  Laid ;  aésagréable.  écru, 

Ongadelyk,  b.  n.  Zie  OagfaJyk.  Ongebloemd,  b.  n.  Uni;  sans  fleurs. 

Ongaef,  b.  n.  Gdté ;  erdické.  Ongeblasoht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  éleint, 

Ongaep,  b.  n.  Cru,  Ongeblutst,  b.  n.  Qui  n*est  pas  meurtri 

Ongaern,  byw.  i    A  regret,  h  contre-  ou  fraissé;  qui  west  pas  bossué, 

Ongaerne,  byw.  f      cosur,  Ongeboden,  b.  n.  Qui  n'esi  pas  ordon- 

On^aljk,  b.  n.  Di/fictle.  — ,  byw.  Dt/Ji-  né. 

ctleilnent.  Ongeboeid,  b.  n.  Qui  n*est  pas  e^wliaU 

Ongalykheid,  v.  DifflcuUé,  f.  né, 

ÖDgangbaer,  b.  n.  Qui  rCa  pas  de  cours;  Ongeboekt,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  couché 

qui  rVest  pas  de  mise.  sur  un  Uvre ;  qui  n*a  pas  été  annoté 

Ongangbaerheid ,  v.  Qualité  de  ce  qui  ou  enregistré. 

n'apas  de  cours,  f.  Ongebolsterd,  b.  n.  Qui  n'est  point  4ca- 

Ongansch,  b.  n.  Gdté;  malsain ;  niala-  té. 

dif  ;  qui  n'est  pas  entier.  Ongebonden,  b.  n.  Délié ;  dégagé ;  libre  ; 

Ongasivry,  b.  n.  Inhospitali^.  qui  n'est  pas  relié;  dissolu;  libertin. 

Ongaetvpyheid,  v.  Inhospitalité,  f.  — ,  byw.  Déréglément. 

Ongeacht,  h.  n.  Déconsidéré ;  méprisé;  Ongebondenheid,  v.  Déréglement,  m.; 

abject.  dissolution ;  débauche,  f. 

Ongeachtheid,  v.  Mépris^  m.;  abjection^  Ongebondenlyk,  byw.  Dérégléjnetit. 

f.  Ongeboord,  b.  n.  Qui  n*est  pas  bordé. 

OngesLéetd^h^n.  Qui  n'est  pas  veine,  Ongeborduerd  ,   b.  n.  Qui  n'est  pas 

Ongeakkerd,  b.  n.  Jnculte.  enfriche  brode. 

Ongebaend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  frayé  Ongeboren,  b.  n.  Qui  n'est  pas  encore 

ou  battu ;  rude ;  raboteux.  né ;  innascible. 

Ongebaerd,  b.  n.  Imberbe ;  qui  n'est  pas  Ongeborenheid,  v.  Jnnascibilité,  f. 

engendré ;  mutique.  Ongeboreten,  b.  n.  Qui  n'est  point  crevé 

Ongebakerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em-  onfendu. 

maitlotté,  Ongeboterd,  b.  n.  Qui  n'est  point  beur* 

Ongebakken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cuit  ou  ré, 

f  rit.  Ongebouwd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bdti ; 

Ongeballast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  leste.  incuUe. 

Ongebalsemd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em-  Ongebraden  , .  b.   n.  Qui  n'est  point 

baumé.  roti. 

OngebtLndig.h.ïï.Sauvage^déréglé.  Ongebrand,   b.    n.    Qui    n'est   point 

Ongebannen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  banni.  brulé. 

Ongebedeld,  b.  n.  Qui  n'cft  pas  men-  Ongebreideld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bridé. 

dié.  Ongebrekkelyk,  b.  n.  Parfait ;  sans  dé' 

Ongebeden,  b.  n.  Qui  n'est  pas  prié  on  faut. 

invite.  Ongebrekkelykheid,  v.  Perfection,  f. 

Ongebeeld,  b.  n.  Uni ;  sans  figures.  Ongebrekkig,  b.  n.  Zie  Ongebrekke* 

Ongebeten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mordu.  lyk. 

Ongebeterd,  b.  n.  Qui  ne  s'est  point  cor*  Ongebroken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rompu; 

rigé.  entier. 

Ongebeukt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  battu.  Ongebruik ,  o.  Non-usage,  m.;  désuétu- 

Ongebeurd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  arrivé  ;  de,  f. 

non  avenu  Ongebruikelyk,  b.  n.  Inusité. 

Ongebeuriyk,  b.  n.  Jmpossible.  Ongebruikt,  b.  n.  bont  on  ne  s'est  pas 

Ongebezigd,  b.  n.  Dont  on  ne  s'est  pas  eneore  servi;  neuf. 

servi.  Ongebruineerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bru- 

Ongebieeht,  b.  n.  Qui  ne  s'est  pas  con^  ni  ou  poli;  mat. 

fessé.  Ongebuideld,  b.  n.  )    Qui  n'a  pas  été 

Ongebiedelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  pas  Ongebuild,  b.  n.      f      btuté. 

ordonner.  Ongechristend  ,  b.  u.   Qui  n'est  pas. 

Ongeblanket,  b.  n.  Qui  n'est  point  fardé.  baptisé. 


Digitized  by 


Google 


442                ONG  ONG 

Ongedachtig,  b.  n.  Qui  ne  se  souvient  Ongedurigheid ,  ▼.  Inconstance  ;  tii6Ai- 

plus,  biUté,  f. 

Ongedaegd,  b.  n.  Qvi  rCest  pas  cité.  Ongedwoe,  b.  n.  Jnflixible ;  revêche. 

Ongedaen,  b.  n.  Inachevé;  imparfait;  Ongedweeheid,  v.  InflexitnlUéy  f. 

défait ;  exténué.  Onged  wongen ,  b.  n.  Libre ;  volontaire ; 

Ongedaenheid,  V.  üfaf^ur;  tow^M^ttr,  naturei;  aisé,  — ,  byw.  lübrement; 

f.  natureUemerU, 

Ongedagteekend,  b.  n.  Qui  n*est  point  Ongedwongenheid,  t.  Liberté;  aisance; 

date,  franchise^  f. 

On^edagvaerd ,  b.  n.  Qui   n'est  pas  OngeScht,  b.  n.  Qui  n*est  pas  léffiti- 

Ongredateerd  ,  b.  n.  Qui  n*est   poini  OngeSerd,  b.  n.  Inhonoré. 

date.  On^eëffend,  b.  n.  Qui  n*est  pas  re'glé  ou 

Ongedeeld,  b.  n.  JntHvis ;  indivisé;  en-  liquide. 

tier.  Ongeeigend,  b.  n.  Vacant, 

Ongedeesemd,  b.  n.  Jzyme,  Ongeëtndigd,  b.  n.  Qui  n'esl  pas  finü 

Ongedekt,  b,  n.  Découvert.  OngeSischt,  b.  n.   Qui  n*est  pas  ét- 

Ongedenkbaer,  b.  n.  Immémoriül.  mande. 

Ongedienstig,  b.  n.  Désotligeant.  — ,  Ongeönt,  b.  n.  Qui  n*est  pain t  enté  ou 

byw.  Zie  Ongedienstiglyk.  greffé;  sauvage. 

Ongedienetlgheid,  v.  Désobliaeance,  f.  Ongeërgerd,  b.  n.  Qui  n*est  point  sctOh 

Ongedienstiglyk  ,  byw.  Desobligeam'  dalisé. 

ment.  Ongeern,  byw.     )  A  regret ;  (t  catUre- 

Ongedierte,  o.  Fermine^  f.  Ongeerne,  byw.  f      cceur. 

Ongedoemd,  b.  n.  Qui  u*est  point  con-  Ongeestig ^b.  n.  Qui  n'est  pas  spiri- 

damné.  tuel. 

Ongedood,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tué.  Ongefronst,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ridé  oa 

Ongedoogbaer,  b.  n.  »  Jnsupportable ,  froncé. 

Ongedoogelyk,  b.  n.    f      inlolérable.  Ongegeeseld  ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  Ui 

Ongedoogzaem,  b.  n.  Intolerant;  rigide.  foueité. 

— ,  byw.  Rigidement.  Ongegespt,  b.  n.  Débouclé. 

Ong^doogzaemheid,  v.  IntoUrance ;  ri-  Ongegeten,  b.  n.  Qui  n'est  point  numgê. 

gidité,  f.  Ongeglansd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  lustri 

Ongedoopt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bap-  ou  poU. 

lisé.  Ongegoed,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aisi  oa 

Ongedopt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  écossé  ou  riche;  insolvable. 

écalé.  Ongegoedheid,  v.  Insolvabilité,  f. 

Ongedraeid ,  b.  n.  Qui  n'est  point  tour-  Ongegord,  b.  Q.  0^  ^**^*'  P^  sangU  ou 

né.  ceint. 

Ongedreven,  b.  n.  Vni;  qui  n'est  pas  Ongegraven ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  crtM- 

ciselé  OU  bosselé.  sé. 
Ongedrongen ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  serre  Ongegrendeld ,  b  n.  Qui  n'est  pas  ver- 
on  gêne;  ample ;  large ;  aisé.  rouilU. 
Ongedroogd,  b.  n.  MouiUé.  Ongegrepen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pris  ou 
Ongedrukt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  impri-  saisi. 

mé.  Ongegriffeld,  b.  n.  Qui  n'est  point  gregc 

Ongeduerzaem  ,  b.  n.  Court ;  passa-  ou  enté, 

ger.                     *  Ongegroet,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  sü- 

Ongeduerzaemheid ,  v.  Courte  durée  ,  lué, 

f.  Ongegrond,  b.  n.  Mal  fondé ;  vain ;  fri- 

Ongeduld,  o.  Impatience,  f.  vote.  — ,  byw.  Sans  fondemetU. 

Ouged'ildig,  b.  n.  Impatient.  —,  byw.  Ongegrondheid,  v.  Fanité;  frivoUté, 

Impatiemment.  f. 

Ongeduldigheid,  ▼.  Impalience,  f.  Ongegund,  b.  n.  Snvié.  \ 

Ongeduldiglyk,  byw.  Impatiemment.  Ongehaerd,  b.  u.  Chauve;  pelé. 

Ongedurig,  b.  n.  Passager ;  inconstant,  Ongehaet,  b.  n.  Qui  n'est  pas  hoi. 


Digitized  by 


Google 


ONG  ONG  443 

Ongehaird.  b.  n.  Chauve;  peU,  Ongehuld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  coiffé.  Zie 
Ongehakt,   b.  n.  <hu  n'est  point  ha-       Ongehuldigd. 

cM.  Oogeüuldigd ,  b.  n.  Qui  n'est  point  in- 
Ongehandeld,  b.  n.   Qui  n'a  pas  été       «^^^  ou  inauguré, 

trailé^  OU  manie.  Ongehuwd,  b.  u.  CV/i^alatre.  * 

Ongehangen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pendu  Ongejaegd,  b.  n.  Quin'est point  chassé. 

OU  suspendu,  Ongekamd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  peigné. 

OngéhMd,b,ii.  Qui  n*est  pas  endvrci;  Ongekappeld,    b.    n.   Qui   n'est    pas 

quin'estpastrempé,  ^  ^^^'  .  ^        ^  .    . 

Ongeharkt ,  b.  n.  Qui  n*est  point  rd-  Ongekapt,  b.  n.  Qutnest  pas  coupé  ou 

(gl^  iMChé ;  qui  n'est  pas  coifjé. 

Ongeharnast ,  b.  n.  Ot«  n'wr  p<w  Ctti-  Ongekarreld,    b.   n.   Qui  n'est  point 

rasse.  ^öi'^- 

Oogehavend,  b.  n.  Matpropre:  dégoü-  Ongekauwd,  b.  n.  Qui  n'est  point  md- 

tant.  ^^' 

Ongehecht,  b.  n.  Détaché.  Ongekeerd,  b.  n.  Qui  n'est  point  toumé; 

Oogeheeld.  b.  n.  Qui  n'est  point  guéri.  ^  </wt  n*est  pomt  bifjayé. 

Oogeheeten  ,  b.  n.  Qui  n'est  point  nom-  Ougekemd,  o.  n.  lie  Ongekamd. 

mé  OU  appeté;  qui    n*est  pas   or-  Oügekeptitd,  b.  n.  Qui  n'estpas  croué, 

cionné,  Ongekersteud ,  b.  u.  Qut  neU  pas  tfap- 

OngeheiUgd,h,n.  Profane ;  qui  n"a  pas  ^  ^"^,-  ,     _,    ^         ^^  .     ,    / 

été  consacré  on  sanctilié.  Ongeketend,  b.  n.  Qui  nest  pas  en- 

Ongeheifiterd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  roti  ^  cnatné,  ^  ,    .    , 

OU  gritlé  Ongekeurd,  b.  n.  Qui  nest  pas  essaye  ; 

Ongehekeld,  b.  n.  Qui  n'est  point  sé-  ^  quin'estpas  o^PP^^i^vé. 

rancé;  qui  n'eH  point  critmé-  ,^"^®^^*''^;,  \'''  i>f«'»öf  ï^^- 

Ongeherkt,  b.  n.  Zie  Ongeharkt.  ^""^f®^  ^".!J*»  ^  '''  Irwolore. 

Oa|eheveld,b.  n.    \   Z^^,  Ongekliefd.  b.  n.   Qui  nest  pas  [en- 
Ooffehevend  b  n     f  ^*f'"^-  au. 

Ongehinderd,  b.n./.i^re.-,byw.I,i.  Ongeklonterd  ,  b.   n.    Qui   n'est    pas 

brement  ^^'^• 

Ongehitst',  b.  n.  Qui  n'est  point  ex-  Ongekloofd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fen- 

dié  (tu. 

Ongehoekt,  b.  n.  Inangnlé,  Ongeklopt ,  b,  n.  Qui  n'est  pas  baltu. 

OnleholpeA,  b.  n.  Qui  n\'st  pointai-  ,^"*^^^  "'?» J^-i?-  Q^\^ PKP<^  ^*>^^' 

^^  Ongekluisterd,  b.  u.  Qut  nest  pas  tti- 

Ongêhoogd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  éU  re-  .  cnatné,  /.  .    ,    , 

hausse  Ongeknaegd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rongé. 

Ongehoond,  b.  n.  Qui  n'a  pas  éié  ou-  Ongeknukt,  b.  u.  Qui  n'est  pas  cassê  uu 
traaé  Totnpu. 

Ong7uöopt,  h.ji.Jnespéréiinopiné.  '^"Ke^uauwd  ,  b.  n.   Qui  n-eUpoüU 

nes-  acère  Ongekneusd,  b.  n.  Qut  n  eu  pas  froissé 

Ongehoorzaem,  b.  n.  Désobéissant.  ^  ^^  meurtn.       ^  .    ,    , 

Onlehoorzaemheld,  v.  DésobéUsance ,  pngeknikt,  b.  n.  0''/,'»^«^.^«^Jf.''*^- 

f  *  Ougeknoopt,  b.  u.  Qui  n  öSt  pas  naué 

Ongehopt ,  b.  n.  Qui  n'est  pa.,  konöUm-  o^g^ekn^Tt  n.  Qui  n'eU  pas  bou- 

S2|i&ei'b;"n.^g»r^n*^  oSnot.  b.  n.  Qui  n'est  pas  étéU  ou 

Qé  éamé, 

Oug^houwen,  b.  n.  Qui  n'est   point  Oueekocht,h,n.  Qui  n'est  pas  acJieU', 

coupé  ovLtaÜlé.  Ongekoesterd  ,   b.   n.  Qui  nest  pomt 
Ongehuerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  loué.  ctioyé;  qui  n'est  pas  cuuivé, 

Ongehulfd,  b.  n.  Décoijfé,  OnfiTekookt,  b.  n.  Lru. 


Digitized  by 


Google 


444  ONG  ONG 

Ongekoppeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ac-  Ongeldigheid,  y.  Invalidlté,  f. 

covpLe.  Ongeldiglyk,  by w.  Invalidement. 

Ongekoryen ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  en-  Ongeleerd,  b.  n.  Ignorant, 

taiUé.  *  Ongeleerdelyk,  byw.  Sans  sdencc;  ave\ 
Ongekoust,  b.  n.  en  byw.  Sans  bas,  ignorance. 

Ongekozen,  b.  n.  Qui  n*est  pas  choisi  Ongeleerdheid,  v.  Ignorance,  f.  . 

OU  élu,  Ongeleersd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  botte. 

Ongekrenkt,  b.  n.  Sain;  intact;  intè-  Ongelegen,  b.  n.  ïncommode ;  ntal  si\ 

gre.  tué.  — ,  byw.  Mal  d  propros ;  è  contrc' 

Ongekreukt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  chif-       temps. 

fonné  OU  Iroissé;  pur,  intact.  Ongelegenheid,  v.  Incommodité,  f.;  em 
On^ekristend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bap*       barras,  m. 

tisé.  Ongelekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  léché, 

Ongekrold,  b.  n.  Qui  n'est  pas  frisé  ou  Ongelescht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  e'leint, 

bouclé.  Ongeletterd,  b.  n.  lUettré;  ignorant. 

Ongekromd,  b.  n.  Droit,  Ongeletterdheid,  r.  lUittéralure,  igno\ 
Ongekrompen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ré-       rance,  f. 

tréci.  Ongeleverd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tivré.    , 

Ongekrookt,  b.  n.  Zie  Ongekreukt.  Ongelezen,  b.  n.  Qiii  n'a  pas  été  tu;  qu\ 
Ongekroond,  b.  n.  Qui  n'est  point  cou-       n'est  pas  ëptuché. 

ronné.  Ongelichaemd,  b.  n.  Incerjioret, 

Ongekruld,  b.  n.  Zie  Ongekrold.  Ongeliefd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aimé, 

Ongekuifd,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  crête  Ongelig,  b.  n.  Qui  sent  te  suif, 

ou  de  huppe.  Ongeligheid,  v.  Odeur,  f.,  ou  gout  dt 
Ongekuischt,  b.  n.  Qvi  n'est  pas  net-       suif,  m, 

toyé  OU  purifié;  sdle,  malpropre.  Ongelikt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  téclié  ;  qa 
Ongekunsteld,  b.  n.  Naturel ;  simpie,       n'est  pas lissé. 

— ,    byw.    NatureHement ;   simpte-  Ongeliniëerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  re' 

\ment.  glé. 

Ongekweld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tour-  Onigelogen,  b.n.  Frai,  — ,  byw.  En  vé 

menté,  rite. 

Ongekwetst,  b.  n.  Qui  n'est  pas  btessé;  Ongelood,  b.  n.  Qui  n'est  pas  plombe, 

qui  n'est  point  froissé ou  meurtri.  Ongeloof,  o.  Incrédulité,  i. 

Ongel,  o.  Suif,  m.  Ongeloofbaer,  b.  n.  Incroyabte, 

Ongelachtig,  b.  n.  Zie  Ongelig.  Ongeloofbaerbeld,  v  Incrédibilité,  f. 

Ongeladen,  b.  n.  Qui  n'est  point  char-  Ongeloofelyk,  b.  n.  Incroyabte.--,  byw 

gé.  Incroyablement. 

Ongelaekt,  b.  n.  Qui  n'est  point  bldmé.  Ongeloofelykheid,  v.  Incrédibilité,  f. 

Ongelaersd,  b  n.  Zie  Ongeleersd.  Ongeloofwaerdig,  b.  n.  Incroyable. 

Ongelaet,  o.  Mine  rébarbative,  f.  Ongeloond,  b.  n.  Qui  n'est  pas  récoml 
Ongelakt,  b.  n.  Qui  n'est  point  ca-       pensé.  \ 

cheté.  Ongeloot,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  tiré  a\ 
Ongelajpt,  b.  n.  Qui  n'est  point  raccom-       sort, 

mode  OU  rapiécé.  Ongeloovig,  b.  n.  Incrédute, 

Ongelardeerd  ,    b.  n.    Qui   n'est   pas  Ongeloovigheid,  v.  IncréduUté,  f.         , 

kirde.  Ongelost,  b.  n.  Qui  n'est  pas  décharge 
Ongelascht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  joint       qui  n'est  pas  ajfranchi  ou  racheté, 

ou  atlaché.  Ongelsmeltery,  y.  Fondoir,  m. 

Ongelast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chargé.  Ongelubd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chdtré 
Ongelasterd,  b.  n.  Qui  n'est  point  ca-       entier, 

lomnié.  Ongeluk,  o.  Matlieur,  m.  By  — .  I*fl 
Ongelaten,  b.  n.  Emporté;  insolent,  malheur, 

Ongelatenheid ,  v.  Emportement ,  m.;  Ongelukkelyk,  byw.  Zte  Ongelukkig 

insolence,  f.  lyk. 

Ongeld,  o,  Droits ;  frats,  m.  pi.  Ongelukkig,  b.  n.  Malhenretix.  — »by^ 
Ongeldig,  b.  n.  Invalide.  Mattieureusement. 


Digitized  by 


Google 


QNG  ONG  445 

)ngelukkigrlyk ,    byw.    MalheuTeuse-  Ongemanierd,  b.  n.Impoli;  grossier. 

ment.  — ,  byw.  Grossiérement;  impoiiment, 

)ngeluk8bode,  m.  Porte-malheur ;  ol-  OngemameTdheid,  y ,  Impolitesse ,- gros- 

seau  de  mauvais  augure,  m.  stère  té,  f. 

)ngreluk8kind,  o.  Malheureux^  m.  Ongenaaskerd ,  b.  n.  Qui  n'est  point 
)ng6luksvogel,  m.  Oiseau  de  mauvais       masqué. 

augure ;  porte-malhetir,  m.  Ongematigd,  b.  n.  Intempéré;  intern- 
}ngelyk,  o.  Tort;dommage,m.\  offen-       pérant ;  immodéré.  — ,  byw.  Intern- 
se,  I.  — -,  b.  n.  Jnégal;  différent.  —  ,       péramment. 

byw.  Inégatement.  Ongematigdheid,  v.  Jmmodération ;  in- 
Öngelykaerdig,  b.  n.  Heterogene.  tempérance^  f. 

Ongelykaerdigbeid,  v.  Hétérogénéité  ,  Ongemeden  ,  b.  n.   Que  ton  n'a  pas 

f.  évité. 

Ongelykelyk,  by w.  Inégatement ;  diffé*  Ongemeen»  b.  n.  Extraordinaire ;  sin- 

remment.  autier ;  rare  ;  extreme ;  excessif.  —, 

Ongelykenis,  v.  Différence,  f.  oyw.  Extraordinairemetit ;  singtUiè- 

Ongelykheid,  v.  Inégalité;  différence^       rement ;  extrêmement ;  excessivement. 

f.  Ongemeenheid,  V.  Singutarité;  rareté, 
Ongelykkleurig,  b.  n.  Discolore.  f. 

Ongelykmatig,  b.  n.  Dissembtabte ;  dis-  Ongemeenzaem,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fa- 

parate.  milier ;  impopulaire. 

Ongelykmatigheid  ,  v.  Dissembtance  ;  Ongemeenzaemheid,  v.  Manque  d'affa" 

aisparité,  f.  biUté^  m.;  impopularité^  f. 

Ongelykscbalig,  b.  n.     )  r„>o„.,„^/,,p  Ongemeld,  b.  n.  Dont  on  n'a  point  fait 
Ongelykschelpig,  b  n.  f  ^^^^^^aive,        mention. 

Ongelykslachtig,  b.  n.  Heterogene.  Ongemengd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mé* 
Ongelykslachtigheid,  v.  Hétérogénéitéy       lange. 

f.  Ongemerkt,  b.  n.  Qui  n'est  point  mar- 
Ongelyksoortig ,  b.  n.  Dissimilaire.  qué  ou  remarqué.  —,  byw.  Sans  mar- 

Ongelyksylbig,  b.  n.  Imparisyllabique.       que ;  insensibtement. 

Ongelykvloeijend  ,    b.    n.   Irregulier  Ongemest.h.ïi.  Qui  n'est  pas  enaraissé. 

(gramni.).  Ongemeten,  b.  n.  Qui  rCest  point  we- 
Ongelykvormig,  b.  n.  Dissemblabte;  dis-       suré ;  immense ;  infini. 

parate.  Ongemikt,  b.  n.  A  quoi  ton  n'a  point 
Ongelykvormigheid,  v.  Dissembtance ;       visé. 

disparité ;  irrégularité,  f.  Ongeminderd,  b.  n.  Qui  n'est  point  dl- 
Ongelykzydig,  b.  n,  Scalène  (géom.) ;       minué. 

inéquilalère.  Ongemoed,  b.  n.  Abaitu;  timide. 

Ongelymd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  coUé.  Ongemoedig,  b.  n.  Zie  Ongemoed. 

Ongelynd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  réglé  ou  Ongemoedigheid ,  y.  Abattement,  m.; 

iigné.  timidité,  f. 

^ngemKe\djh.ji.  Quin'estpasfauehé.  Ongemoeid,  b.  n.  Qui  nest  point  mo* 
Ongemaekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fait  ou       leste. 

achevé ;  naturel ;  simple.  — - ,  byw*  Ongemolken,  b.  n.  Dont  on  n'a  pas  tiré 

NatureUement ;  nalvement.  Ie  lait. 

Ongemaektheid,  v.  Naïveté ;  simpticité^  Ongemomd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  déguisé. 

^.  Ongemonsterd ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été 
Ongemak,  o.  Incommodité,  f.;  accident;      passé  en  revue. 

mal ;  ernbarras,  m.;  peine,  f.  Ongemonteerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mon- 
Ongemakkelyk,  b.  n.  ticommode ;  em*       té  ou  équipe. 

barrassant;  difficile;  pénible.  — ,  byw.  Ongemorzeld,  b.  n.  Qui  n^est  pas  brisé 

Dilficiiement ;  péniblement.  ou  émietté. 

Ongemakkelykheid ,  v.  Incommodité ;  Ongemaerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  muré. 

difficvUé ;  pelnCy  f.  Ongemunt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mon- 
Ongemalen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  moulu       nayé. 

OU  broyé.  Ongemutst,  b.  n.  Qui  est  sans  bonnet. 


Digitized  by 


Google 


446 


ONG 


ONG 


Ongemyd,  b.  d.  Que  Con  n*a  pas  éviti. 
Ongemyterd,  b.  n.  Qui  tCest  poini  mi- 

tri. 
ODgenft,  ▼.  Zie  Ongenade. 
Ongenade,  v  Dügrdce,  f. 
Ongenadig,  b.  n.  Impitoyable ;  sévère. 

— ,  bjw.  Zie  Ongenadiglyk. 
Ongenadiglyk,  byw.  ImpitoyabUmeni ; 

sévèremenU 
Ongenaeid,  b.  n.  Quin'estpas  causu, 
Ongenaekbaer,  b  n.  Inaccessitle. 
Ongenaekbaerheid ,  v.  Inaccessibilité , 

f. 
Ongenaekt,  b.  n.  Inabordé. 
Ongenaemd,  b.  n.  Jnonyme, 
Ongenakelyk  ,   b.  n.   Zie  Ongenaek- 
baer. 
Ongeneesbaer,  enz.  Zie  Ongeneeslyk, 

enz. 
Ongeneeslyk,  b.  n.  Incurabie, 
Oogeneeslykheid,  y,  IncurabiUté,  f. 
Ongenegen  ,  b.  n.  Défavarable ;  con- 
traire. 
Ongenegenheid,  v.  Eépugnance ;  aver* 

sion ;  désaffectioti,  f. 
Ongeueugelyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  On- 

genoegelyk. 
Ongeneugte,  v.  Zie  Ongenoegen. 
Ongeneusd,  b.  n.  en  byw.  Qui  n'a  pas 

de  nez ;  sans  nez- 
Ongenezen,  b.  n.  Qui  nest  pas  guéri, 
Ongenoeg,  byw.  Pas  assez. 
Ongenopgelyk,  b   n.  Déplaisant;  dés- 

agréable.  — .  byw.  Désagréableinent. 
Oogenoegelykbeid ,  v.  Zie  Ongenoe- 
gen. 
Ongenoegen  ,  o.  Mécontenlement ;  dé' 

piaisir;  désagrémtnt;  ennui,  m. 
Ongenoegte,  v.  Zie  Ongenoegen. 
Ongenoegzaem ,  b.  n.  Insuffisant,  — , 

byw.  Insuffisamment, 
Ongenoegzaemheid,  ▼.  Insufflsanre,  f. 
Ongenoegzaemlyk  ,  byw.  insvffisam'' 

ment. 
Ongenoemd,  b.  n  Jnonyme. 
Ongenommerd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  nu- 

méroté. 
Ongenood,  b.  n.        )  Qui  n'est  pas  in- 
Ongenood  igd.  b.  n.  f      vilé. 
Ougenoodzaekt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  tenu 

OU  obligé. 
Ongenot.  o.  Non-iouissance.  f. 
Ongenummerd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  nu- 

mérolé. 
Ongeoefend  ,  b.  n.  Inexercé;  inexpéri- 

menté. 


Ongeoefendbeid,  v.  Inexpérience,  f. 
Ougeofferd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  offert  oa 

immoié. 
Ongeolied,  b.  n.  Qui  n'est  pas  hnüé. 
Ongeoordeeld  ,   b.  n.    Qui  u*est  pes 

jugé. 
Ongeoorloofd,  b.  n.  lUicite ;  défendk. 

— .  byw.  lUicitement. 
Ongeopenbaerd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ré- 

véle ;  caché ;  secret. 
Ongeopend,  b.  n.  Ferme ;  clos. 
Ongeordend,  b.  n.  en  byw.  Zie  Onorde- 

lyk. 
Ongepaeid  ,  b.  n.  Qui  n'est  point  apaité 

OU  satisfait. 
Ongepaerd ,  b.  n.  Qui  n'est  point  accou- 

plé, 
Ongepaerld,  b.  n.  Zie  Ongepereld 
Ongepakt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  empi- 

queté, 
Ongepapt,  b.  n.  Qui  h'est  pas  colté. 
Ongepareld.  b.  n.  Zie  Ongepereld. 
Ongeparst,  b.  n.  Zie  Ongeperst. 
Ongepast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  essayé  oa 

ajusté ;  inconvenabte.  — ,  byw.  fncvn- 

venablenient. 
Ongepaetbeld,  v.  Inconvenance^  f. 
Ongepekeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  saté. 
Ongepekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  poissé, 
Ongepeld,  b.  n.  Qui  n'est  point  peU, 
Ongepeperd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pa- 

vré, 
Ongepereld ,  b.  n.  Qui  n'est  point  perlé; 

sans  perles. 
Ongeperst,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pressé. 
Ongeplaegd.  b.  n.  Qui  n'est  point  vesé 
Ongeplaesterd,  b.  n.  Qui  n'est  puinl 

pldtré, 
Ongeptakt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  coUé  ou 

affiche. 
Ongéplant,  b.  n.  Qtn  n'est  pas  planU. 
Ongepleegd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  étécvn- 

mis  OU  pratiqué, 
Onfirepleisterd  ,  b.  n.  Zie  Ongeplaes- 
terd. 
Ongeplekt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mouchiU 

OU  tavelé ;  sans  taches. 
Ongeploegd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  te- 

bouré. 
Ongeplooid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ptissé. 
Ongepluimd  ,  b.  n.  Déplumé;  sans  plu- 
mes. 
Ongeplukt,  b.  n.  ^i  n'est  pas  cueilU; 

qui  n'est  pas  ptumé. 
Ongeplunderd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été 

pWé.  I 


Digitized  by 


Google 


ONG  ONG                H7 

I 

Oagepoe^erd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pon-  Ongereten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fetidu  ou 

dré,  déchiré. 

Oogepolyst,  b.  n.  Qui  n*a  pas  éU  poli  Ougerezen,  b  n.  Azyme, 

OU  bruni;  mal.  Ongerief,  o.  Incommodilé;  peine,  f. 

Ongepraemd,  b.  n.  Iri^re.  —  ,byw.  li-  Oogerlefeljk ,  b.  n    Incomnwde,  —  , 

*bremeiU.  byw.  Incmnmod&inenL 

Ongeprangd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  con-  Ongeriefelykbeid,  v.  Incommodité,  f. 

traint.  — ,  byw.  Sans  contrainte.  Ongerimpeld,  b.  n.  Quin'est  pasridé; 

Oageprezen,  b.  n.  Qui  n*est  pas  loué  ou  uni. 

vanti.  Ongeroepen,  b.  n,  Qui  n*est  pas  ap* 

Ongeprikkeld ,  b.  n.  Qui  n*est  point  peU, 

excité.  Ongeroerd ,  b.  n.  Qu*on  n*a  pas  touche 

Oogeproefd,  b.  n.  Qui  rCa  pas  été  essayé  ou  remué. 

OU  goüté.  Ongeroest,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rouillé. 

Ongepunt,  b.  n.  Qui  rCest  pas  pointu.  Ongeronnen,  b.  n.  Qui  n'est  ms  caillé. 

Ongepynd,  b.   n.  Qui  n'est  pas  vressé  Ongeroost,  b.  n.       )  Qui  n*est  pas  roti 

OU  pressuré,  — e  honig.  Miei  vierge ,  Ougeroosterd,  b.  n.  {     ou  grille, 

m.  OngerucLt,  o.   Mauvaise  réputalion, 

Ongepynigd ,    b.  n.  Qui  n*a   pas    été  f. 

tourmenté.  Ongerust,  b.  n.  Inquiet ;  troublé;  alar^ 

Ongeraden,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  con-  mé.  —,  byw.  jivec  inquiétude, 

seilU  ou  deviné;  qui  n'est  pas  utile  Ougerustelyk.hyw.  A vee  inquiétude. 

on  expediënt.  Ongerustheid,  v.  Inquiétude;  alannc^ 

Ongeraekt,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  touche  f.;  trouble,  m. 

OU  atleint,  Ongerustigheid.  v.  Zie  Ongerustheid. 

Ongeraflaneerd,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  Ongeryf,  enz.  Zie  Ongerief,  enz. 

rafliné;  brut.  Ongerymd,  b.  n.  Absurde;  impertinent. 

Ongeraspt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  nlpé.  — ,  byw.  Zie  Ongerymdelyk. 

Ongered,  b.  n.  Quin*est  jms  sauvé  on  Ongerymdelyk,  byw.   Absurdement; 

tiré  d*embairas,  imvertinemment, 

Ongeredderd,  b.  n.  Dérangé;  confus,  Ongerymdheid,  v.  Absurdité;  imperti- 

Ongereed,  b.  n.  Qui  n*est  pas  pret,  nence,  f. 

Ongereedelyk,  byw.  Lentement,  Ongeschaefd,  b.  n.  Rude ;  brul. 

Ongereedheid,  v.  Lenteur,  f.  Ongeschapen,  b.  n.  Incréé. 

Ongeregeld,  b.  n.  Déréglé ;  immodéré.  Ongeschapenheid  ,    v.   Innascibitité  , 

— ,  byw.   Déréglément;   immodéré-  f. 

ment.  Ongeschat,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  taxé  ou 

Ongeregeldheid,  v.  Déréglément^  m.;  évalué. 

immodéraliony  f.  Ongescheept,  b.  n,  Qui  n*est  pas  em- 

Ongeregeldiyk,  byw.  Déréglément;  im-  barqué, 

modérément,  Ongwcbeidelyk ,  b.  n.  Inséparable,  — , 

Ongeregen,  b.  n.  Qui  n*est  pas  lacé  ou  byw.  Inséparablement, 

enfUé.  Ongescheiden,  b.  n,  Qui  n*estpas  sé" 

Ongeregt.  Zie  Ongeregtig.  pare, 

Ougeregtig ,  b.  n.  Injuste.  — ,  byw.  /w-  Ongescheld,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  pelé 

justement.  ou  écalé. 

Ongeregtigheid,  v.  Injustice^  f  Ongeschend ,   b.   n.   Zie  Ougeschon- 

Ongeregtiglyk,  byw.  Injustement,  den. 

Ongereinigd,  b.  n.  Qtti n'^i p<w ;t?Mn^  Ongescherpt,  b.   n.  Qui  n'a  pas  été 

oxi  nettoyé,  aiguisé;  qui  n*est  pas  ferré  a  glacé. 

Ongerekend,   b.   n.    Qui  n*a  pas  été  Ongescheurd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  dé' 

complé.  chiré ;  erUier, 

Ongerekt,  b.  n.   Qui  n'est  pas  tiré  ^  Ongeschift,  b.  n.  Qui  n'est  pas  caillé; 

étendu  OU  élargi,  qui  n*est  pas  effilé;  qui  n*est  pas  séparé 

<>ngerept,  b.  n.  Dont  on  n*a  pas  fait  ou  divUé, 

menhon;  intact,  pur.  Ongeschikt ,  b.  n.  i/tf//i<m«^tó;  imjoer- 


Digitized  by 


Google 


448  ONG  ONG 

tinent;  indecent;  difficüe,  — ,  byw.  OngeBnoerd,  h.  u.Quin'est pas  lacé on 

Zie  Ongeschiktelyk.  e^ifUé ;  effréné. 

Onge8chiktelyk,byw.Jira//ion»^tóm«nf;  Ongespannen,  b.  u.  Débandé;  déten- 

indécemment ;  impertinemment,  du. 

Ongeschiktheid,  v.  MalhmnêUté;  inde-  Ongespeend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  sevré. 

cence;  imperlinence,  f.  Ongespekt,  b.  n.  Oui  n*est  pas  lardé. 

Ongeschild,  b.  n.  Zie  Ongescheld.  Ongespit,  b.  n.  Qui  n*estpas  béché, 

Ongesohilderd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  Ongespitst,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pointu. 

peinl.  Ongespleten,  b.  n.  )    Qui  n'est  pas  fen- 

Ongeschlmmeld ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  OngespUtst,  b.  n.    )      du. 

moisi.  Ongesponnen,  b.  n.  Qui  n'esi  pas  fUé. 

Ongeschoeid,  b.  n.    )  Déchavssé ;  sans  Ongespoord,  b.  n.  Qui  n*est  pas  épe- 
Ongeschoend,  b.  n.  f    chaussure;  sans       ronné. 

souliers,  Ongesprengd,  b.  n.  Qui  West  pas  arrm 
Ongeschommeld,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été       ou  saupoudré. 

remué  OM  secoué.  Ongesprenkeld ,  b.  n.  Qui  n'esi  point 
Ongeschonden,  b.  n.  Entier;  intact.  tacheté. 

Ongeschondenheid,  v.  Int^grité;  pure-  Ongestadig ,  b.  n.  Inconstant.  — ,  byir. 

^  f.  fnconstammenl. 

Ongeschoren,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rasé  Ongestadigheid,  v.  Incanstance,  f. 

OU  tondu.  Ongestadiglyk,  byw.  InconstammenL 

Ougeschrabd,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  Ongestaert,  b.  n.  >#?kwr«. 

ffralté  OU  Tocté,  Ongeslalte ,  v.  Difformité;  laideur ;  ca- 
Ongeschraept,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été      cochymie,  f. 

mclé  OU  ratissé,  Ongestaltig,  b.  n.  Dtfforme ;  cacochy- 

Ongeschrapt,  h.n.  Zie  Ongeschrabd.  ^  *^-  ^        ^  .    .  ,  ,       , 

Ongeschreven,   b.   n.    Qui  n'est  pas  OügestAmot.h.n.  Qut na  pas  élé  piU 

Ongeschroeid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  brülé,  Ong€«tapeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em- 

cautérisé  ou  rogné,  ^  P^-     _     ,  .      , 

Ongesohubd ,   b.  n.  AlépidoU ,    sans  Ongesteeld ,  b.  n.   AcauU ,  sans  ttge 

SmUUs.  \fioi,). 

Ongesierd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pare  ou  Ongesteert,  b.  n.  Anoure, 

omé;  sans  omements.  Ongesteld ,  b.  n.  Qtti  n'est  pas  monté. 
Ongeslagen,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  frappe       Ojusté  ou  accordé;  tndisposé. 

OU  battu.  Ongesteldheid,  v.  indisposUum,  f. 

Ongeslagt,  b.  n.  Ottin'opoé  ^/^^w^ou  Ongestempeld,  b.  n.  Qui  n'est   pas 

ainUtu,  estampiUé  ou  marquéau  coin. 

Ongeslecht ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  rasé  Onges tengeld ,  b.  n.  Aeaute,  sans  tige 

OU  démoti.  (bot.). 

Ongeslepqn,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  ai-  Ongesterkt,  b.  n.  FaitU;  déinU. 

guisé OU  poli :  brut ; impoti ; stupide,  Ongesteveld, h.n.  Zie Ongeleersd. 

Ongeslepenheid,  v.  Grossièreté,  f.  Ongesteven ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  empese 

Ongesloten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  usé.  ^  ou  aftermi. 

Ongeslist,  b.  n.  Indécis.  OngesUcht,  b.  n.  Om  n'est  pas  fandé  ou 
Ongesloten,  b.  n.  Ouvert ;  qui  n'est  pas       étabii;  qui  n'est  pas  édifié. 

réglé  OU  solde,  Ongestichtig,  b.  n.  Qui  n'est  pas  édi- 
Ongesmeed,  b.  n.  Qui  n'est  pas  forgé.  fiant ;  immodeste :  indecent.  — ,  byw. 

Ongesmeerd,  b.  n.  Qui  n'est  povnt  grais-       Zie  Onges tlchtiglyk. 

^^.  Ongestichtigheid,  v.  Immodestie  ;  inde- 
Ongêsmet,  b.  n.  Propre;  pur;  net,  cence,  f-^^       ^  ,        ^_ 

Ongesmolten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fan-  Ongestichtiglyk  ,    byw.    ImmoetesU- 

ijji.  mertt;  indécemment,     ^ 

Ongesneden,  b.  n.  Qui  n'est  pas  coupé  Ongestild,  b.  n.  Troubté;  agité, 

OU  taiUé;  qui  n'est  pas  mélange.  Ongestoffeerd,  b,  n.  Qui  n'est  pas  meu- 
Ongesnoeid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  taille.  blé  ou  gami. 


Digitized  by 


Google 


0N6  ONG  449 

Oogestolen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vol/ on  Ongretroow,  b.  n.  In  fidele;  perfide,  — , 

dérobé.  byw.  Zie  Óngetrouwelyk. 

Ongestoord  ,  b,  n.  TranquiUe.  — ,  byw.  Ongetrouwd,  b.  n.  Célibataire. 

TranquiUement,  Oogetrouwelyk ,   byw.   Infidèlement ; 
Ongestooten ,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  pUé      perfidenient. 

on  hvyé.  Ongetrouwheid,  v.     \Infidélité;  perfi- 

Ongestopt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bouché  Ongetrouwigheid,  v.  (     die;  déloyauté^ 

00  (ermé ;  qui  n*esl  pas  raccommodé.         f. 

Ongestoryen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mort.  Ongetuchtigd,  b.  n.  Qjii  n'est  pas  disci- 
Ongestraft,  b.  n.  Impuni.  — ,  byw.  /m-       pUné,  chdtié ou  comaé, 

pmémenU  Ongetweernd,  b.  n.  Zu  Ongetwjmd. 

Ongestraftheid,  V. /mptiniT^,  f.  Ongetwyfeld  ,  b.  n.  Indutitabte,  — ; 
Ongestrooid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  semé      byw.  Indubilablement. 

OU  répandu.  Ongetwynd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tors  ou 
Oogestaim,  enz.  Zie  Onstuimig,  enz.  retors;  détors. 

Oagesuikerd ,   b.   n.    Qui   n'est    pas  Ongetydig.  Zie  Ontydig. 

sttcré.  Ongevaer,  byw.  J  peu  prés ;  presque ; 
Ongesust,  b.  n.  Qui  n'est  pas  apaisé.  environ. 

Ongetabberd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vêtu  Ongevaerlyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  dan- 

€une  robe.  gereux, 

Ongetaend ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tanné ;  Ongeval,  o.  Accident  f ücheux;  malheur^ 

9»i  n'est  pas  éclipsé  ou  obscurci.  m . 

Ongetakeld  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  gréé  OngeYBMig,h,n.Malheureux;fdcheux; 

00  funé.  faible ;  laid ;  désagrédble. 

Ongetakt,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  bran-  Ongevederd,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  plu- 

ckes.  mes. 

Ongetand,  b.  n.  Indenté,  édenté.  Ongeveegd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  essuyé 
Ongeteekend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  signé      ou  balayé. 

00  marqué.  Ongeveer,  byw.  j4  peu  prés ;  presque. 

Ongeteeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  engen»  Ongeveild,  b.  n.  Qui  n'est  pas  exposé  en 

iré.  vente. 

Ongeteerd»  b.  n.  Qui   n'est  pas  gour  Ongeveinsd,  b.  n.  Franc;  sincère.  — ,. 

dnmié,  byw.  Zie  Ongeveinsdelyk. 

^^^i^etéid,  h.  n,  Qui  n'est  pas compté.  Ongeveinsdelyk,  byw.  Franchement; 
Ongetemd,  b.  n.  Indompté;  qui  n'est       sincèrement, 

Vf^ apprivaisé.  Ongeveinsdbeid ,  v.  Franchise;  sincé' 
Ongetemperd  ,  b.  n.  Intempéré;  immo-       rüé,  f, 

ééfé;  qui  n'est  pas  trempe.  Ongevergd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  de- 
Ongetemperdheid,  y.Intempérance;  in*       mande  ou  exigé. 

tempérie,  f.  Ong^verwd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  peint  ou 
Ongetergd,  b.  n.  Qui  n'est  agacé  ou       teint.         ' 

vrhié.  Ongevestigd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bien 
Ongetimmerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bdti       fondé  ou  établi. 

QViConstruU.  Ongevierd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  célé* 
Ongetoomd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bridé;      bré, 

effréné.  Ongevild,  b.  n.  Qui  n'est  pas  écorché. 

Ongpuwd.  b.  n.  Qui  n'est  pa,  cor-  ^^^l^^t;^:-:\Maigre,déchanui. 

Oagetreden,  b.  n.  Qui  n'est  pas  foulé.  Ongevleid,  b.  n.  Owi  n'est  pas  flaité, 

Oogetroeteld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ca-  Ongevlekt,  b.  n.  Qui  nest  pas  moucheté 

Ttssé  OU  flaité,  OU  tacheté. 

Otgetroffen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  touche  Ongevlerkt,  b.  n.      )  Qui  n'est  pas  ailé; 

00  atteint ;  manqué.  Ongevleugeld,  b.  n.  J     aptére ;  sans  au 
<)DgetrokkeD,  b.  n.  Qui  n'est  pas  Hréon       les, 

^nqr^.  Ongevliesd,  b.  n.  Sans  membrane;  sans 
^^Dgetroost,  b.  n.  Qui  n'est  pas  console.      tunique, 

Tom./.  29 


i 


Digitized  by 


Google 


450 


ONG 


ONG 


Oogeyloehten,  b,  n.  Qui  n*estpas  tttêsé^ 

naUé  OU  entrelacé, 
Onffevloekt ,  b.  n*  Qui  rCest  pas  maU' 

Si. 
OngeToed,  b.  n.  Mal  nourri. 
Ongevoederd,  b.  n.  Qui  n'a  pas  étédou* 

bléovL  fourré;  mal  nourri, 
Ongevo^elyk,  enz.  )   Zie  Onbehoor- 
Ongevoegzaem,  enz.  l      lyk,  enz. 
OngeToeijerd,  b.  n.  Qui  n*a  pas  été  doU' 

blé  OU  fourré. 
Ongevoelig,  b.  n.  Insensible;  indolent; 

indifférent.  — ,  by w.  Zie  Ongevoelig- 

lyk. 
Ongevoeligheid ,  v.  JnsensibUité ;  indo- 

lence,  f. 
Ongevoeliglyk ,  byw.  Jnsensiblement : 

indoUmment. 
Ongevoelyk,  enz.  Zie  Ongevoelig,  enz. 
Ongevold,  b.  n.  Qui  n*est  pas  foute. 
Ongevonnist,  b.  n.  Qui  n'est  pas  jugé 

OU  condamné. 
Ongevorderd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  requis; 

qui  n'est  pas  avance. 
Ongevormd,  b.  n.  Informe. 
Ongevouwen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pUé. 
Ongevraegd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  de- 

mande. 
Ongevreesd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  craint. 
Onffevuld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rempU; 

Ongevyld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  limé. 

Ongewacht,  b.  n.  Inaltendu. 

Ongewaerdeerd,  b.  n.  Qui  nest  pas  ap* 
précié. 

Ongewaerschouwdy  b.  n.  )  Qui  n*a  pas 

Ongewaepschuwd,  b.  n.  ]étéave^ti  ou 
prévenu. 

Ongewand,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vanné. 

Ongewapend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ar- 
mé. 

Ongeward,  b.  n.  Qui  n'est  pas  embrouil' 

Ongewarmd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chauffé 

OU  échauffé. 
Ongewas,  o.  Ivraie,  mauvaise  herbe^ 

Ongewasschen  ,  b.  n.   Qui  n'est  pas 

lavé. 
Ongewast,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ciré. 
Ongewaterd ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  étéof" 

rosé;  qui  n'est  pas  gaufré,  tabisé  ou 

ondé, 
Ongeweekt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  trempé 

OU  détrempé. 
Ongeweerd,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  empê- 


ché  OU  défendu.  — ,  byw.  Sans  opposi^ 

tion. 
Ongeweerdeerd,  b.  n.  Zie  Ongewaer* 

deerd. 
Ongeweigerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  re/usé 

OU  rejeté;  accordé. 
Ongewelfd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vo&ié, 
Ongewend,  b.  n.  Qui  n'est  pas  lourné on 

retoumé;  inaccoutumé. 
Ongewenscht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  sou* 

iiaité  OU  désiré. 
Ongewente,  v.  Zie  Ongewoonte. 
Ongewerkt ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  tn> 

vaiUé;  non  ovvré ;  cru ;  uni. 
Ongewermd,  b.  n.  Zie  Ongewarmd. 
Ong-ewet,  b.  n.  Qui  na  pas  étéai^ttisé. 
Onffeweven,  b.  n.  Qui  n'est  pas  Ussé  ou 

Ongewied,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  sarcié. 

Ongewiegd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bercé. 

Ongewiekt,  b.  n.  jéptére ;  sans  ailes. 

Ongewigtig,  b.  n.  Peu  important;  fri- 
vole ;  léger. 

Ongewild,  b.  n.  Qu'on  ne  veul  pas. 

Ongewillig,  enz.  Zie  Onwillig»  enz. 

Ongewin ,  o.  Manque  de  gain ;  domma- 
ge^  m.;  perle^  f. 

Ongewis,  b.  n.  Incertain.  — ,  byw.  In* 
certainement. 

Ongewischt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  euuyi 
OU  nettoyé. 

Ongewisheid,  v.  Jncertitude^  f. 

Ongewisseld ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été 
cJiangé  ou  échangé, 

Ongewisselyk,  byw.  Jncertainement. 

Ongewit,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  bbM- 

Ongewond,  b.  u.  Qui  n'a  pas  été  btessé. 
Ongewonden ,  b.  n.  Qui  nest  pas  dé* 

mdé. 
Ongewonnen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  gagné. 
Ongewoon,  b.  n.  Inaccoutumé ;  exiraor^ 

dinaire ;  rare ;  inusité.  — ,  byw.  BA" 

rement;  extraordinairemetU. 
Ongewoonheid,  v.  Zie  Ongewoonte.      j 
Ongewoonlyk ,   byw.  Exiraordim 

ment ;  rarement, 
Ongewoonte,  v.  Inhabitude  ;désuéim 

Ongewraekt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

OU  désapprouvé. 
Ongewreven,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

OU  broyé. 
Ongewrocht,  b.  n.  Zie  Ongewerkt. 
Ongewroken,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

gé. 


Digitized  by 


Google 


ONG 

Ongewrongen,  b.  n.  QuirC-estpas  tordu; 

dégagé;  libre ;  nalureL 
Ongei^olfd,  b.  n.  Zie  Ongewelfd. 
Ongewurgd ,  b.  n.  Qui  nest  pas  élran- 

glé. 
Onge-wyd,  b.  n.  Profane. 
Ongeykt,  b.  n.  Qui  n^est  pas  étalonnéou 

marqué, 
Ongezadeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  seUé. 
Ongezaegd,  b.  n.  Oui  n*est  pas  scié, 
Ongezaeid,  b.  n.  Quin'est  passemé. 
Ongezalfd ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  oint  ou 

sacré. 
Ongezegeld,  b.  n.  Qui  n^est  pas  cacheté 

OU  scellé;  qui  n^est  pas  limtré. 
Ongezegend ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  été  béni 

OU  bénU, 
Ongezeggelyk,  b.  n.  JndocHe. 
Ongezeggelykheid,  y  Jndocüilé,  f. 
Ongezellig,  b.  n.  Insociable ;  seul. 
Ongezelligheid,  v.  Insociabilité,  f. 
Ongezet,  b.  n.  Qui  n*est  pas  mis  ou  pré' 

pare. 
Ongezield,  b.  n.  Jnanimé. 
Ongezien,  b.  n.  Qui  nest  point  vu;  dé^ 

consi€Léré;  peu  estimé;  laid. 
Ongezift ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cribié  ou 

tamisé. 
Ongezind ,  b.  n.  Qui'  n*est  pas  inlen- 

tionné, 
Ongezinnig,  enz.  Zie  Onzinnig,  enz. 
Ongezocht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  recher- 
che; natureL 
Ongezoden,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bouiUion 

cuit ;  cru. 
Ongezond,  b.  n.  Indisposé;  malsain; 

nuisible. 
Ongezondheid,  v.  Indisposition ;  mata- 

die,  t. 
Ongezonken,  b.  n.  Qui  n'est  pas  coulé  d 

fond. 
Ongezoogd,  b.  n.  Qui  n"a  pas  éié  (U- 

laité. 
Ongezoomd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ourlé. 
Ongezouten ,  b.  n.  Qui  nest  point  salé; 

fade ;  insipide.  — ,  by w.  Insipidement. 
Ongezuerd,  b.  n.  Axume ;  sans  levain. 
Ongezuiverd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  purifié 

OU  netUwé. 
Ongezwachteld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em- 

maillotté. 
Ongezwaveld,  b.  n.  Qui  n*est  pas  soufré. 
Ongezwollen,  b.  n.  Quin*est  pas  enflé. 
Ongiaselyk  ,  b.  n.  Qu'on  nepeut  conjec» 

turer  ou  devlner. 
Onglad,  b.  n.  Inégat;  raboteux;  rude. 


ONG 


451 


Ongod,  m.  Idole,  f.;  faux  dieu,  m. 

Ongoddelyk,  b.  n.  Impie.  — ,  h^vf.Avec 
impiété. 

Ongadist,  m.  Athée,  m. 

Ongodistendom.o.J  y..^,_^  ^ 

Ongodistery,  v.      }  ^^'^^'^w''^.  «i- 

Ongodsdienst,  m.  en  v.  Irréligion ;  im-- 
piété,  f. 

Ongodsdienstig,  b.  n.lrréUgieux ;  im- 
pie. — ,  by w.  Zie  Ongodsdienstiglyk. 

Ongodsdienstigheid,  V.  Irréligion;  im- 
piété, f. 

Ongodsdienstiglyk ,  by w.  Irréligieuse* 
ment;  indévotemenl. 

Ongodsvrucht,  v.  Zie  Ongodsdienstig- 

.    beid. 

Ongodvruchtig,  enz.  Zie  Ongodsdien- 
stig, enz. 

Ongodzalig ,  b.  n.  Zie  Ongodsdienstig. 

Ongoed ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  bon;  mau- 
vals. 

Ongoedertieren,  b.  n.  Inclément ;  impi- 
toyable. 

Ongoedig,  b.  n.  Zie  Ongoedertieren. 

Ongoelyk,  b.  n.  Laid. 

Ongraeg ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  avide;  qui 
naime  pas.  — ,  by  w.  Pas  volontiers;  ü 
regret. 

Ongriek,  m.  Qui  nest  pas  grec;  bar- 
bare ,  m. 

Ongrieksch,  b.  n.  Qui  n^est  pas  grec. 

Ongpoen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vert. 

Ongrondelyk,  b.  n.  InsondabLe;  sans 
fond. 

Ongrondig,  b.  n.  Incertain;  superficiel; 
qui  ne  sent  pas  la  bourbe  ou  la  vase. 

Ongpondwettelyk ,  b.  n.  JnconstitutioH' 
net.  — ,  byw.  Inconstitutionnellement. 

Ongpondwettelykheid  ,  v.  InconsUtU' 
tionnalitéy  f. 

Ongrondwettig ,  b.  n.  Zie  Ongrondwet- 
telyk. 

OngTondwettigheid ,  v.  Zie  Ongrond- 
wettelykheid. 

On^rondwettiglyk ,  byw.  Inconstitu* 
ttonnellement. 

Onguer,  b.  n.  Rude;  rigoureux;  sau- 
vage;dégoütant. 

Onguerheid,  v.  Rigueur;  rudesse,  f. 

Onguerlyk,  byw.  Rudement. 

Ongunst,  V.  Défaveur;  disgrdce,  f.;  mé- 
contentementf  m.;  hüine;  envie,  f. 

Ongunstig,  b.  n.  Défavorable.  — ,  byw. 
Défavorablement. 

Ongunstigheid,  v.   Défaveur;  envie, 


Digitized  by 


Google 


452 


ONH 


ONK 


Ongunstifllyk,  byw.  Défavorablement. 
Onbandelbaer ,  b.  d.  Qui  n'tst  pas  ma* 

niable;  intraitable. 
Onhandig»  b.  n.  Maladroit.  — ,  byw. 

Maladroitemeni. 
Onhandigheid,  v.  Maladresse^  f. 
Onhandiglyk,  hyw.  MaladraÜemerU, 
Onhandzaem,  b.  n.  Intraitable. 
Onhebbelyk,  b.  n.  Malhonnête.  — ,  byw. 

Malhonnêtement. 
Onhebbelykheid,  v.  Inconvenance ;  mat- 

honnêtetéy  f. 
Onheelbaer,  b.  n.  Incurabte. 
Onheelbaerheid,  v.  Incurabilité,  f. 
Onheersching,  v.  Anarchie,  f. 
Onheil ,  o.  Malheur;  désastre  ,  m. ;  dis- 

grdce,  f. 
Onheilbron,   v.  Source  de  malheurs, 

Onheilig,  b.  n.  Profane;  impie.  — ,  byw. 
ZieOnheiliglyk. 

Onheiligheid,  v.  Immété,  f. 

Onheiliglyk,  byw,  D'une  maniere  pro- 
fane OU  impie: 

Onheilzaem,  b.  n.  Qui  n*est  pas  salu- 
taire ;  nuisible. 

Onhekelzuohtig,  b.  n.  AnticrÜiaue, 

Onhelpelyk  ,  b.  n.  Irrémédiaéte,  — , 
byw.  Irrémédiabtement. 

Onbemelsch,  b.  n.  Qui  n*est  pas  céleste. 

Onherbergelyk,  b.  n.  Inhospitalier, 

Onherbergzaem,  b.  n.  Inhospitatier, 

Onberbergzaemheid,  v.  Inkospitatité , 

Onberboreu,  b.  n.  Qui  n'est  pas  régé- 
néré. 

Onherdenkelyk,  b.  n.  ïmmémoriaL 

Onberdoenlyk  ,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  re- 
faire. 

Onberbaelbaer,  b.  n.  )   Qui  ne  peut  se 

Onberhaellyk,  b.  n.     (      répéter. 

Onherkauwd  ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rumi- 
né  OU  médité. 

Onherkenbaer,  b.  n.  Méconnaissable. 

Onberkrygbaer,  b.  u.Jpt/'on    ne  pent 

Onherkrygelyk,  b.  n.  (  ravoir  ou  re- 
couvrer. 

Onberleidbaer,  b.  n.  Irréductibte  (alg.). 

Onherleidbaerbeid ,    y.    Irréductibüité 

(alg.),  f. 
Onherroepbaer,  b.  n. )  Irrévocable.  — , 
Onherroepelyk,  b.  n.  f    byw.  Irrévoca' 

btement. 
Onherroepelykheid,  v.  IrrévocabilUd , 

Onherstelbaer,  b.  n.  Irréparable. 


Onherstellyk,  b.  n.  Irréparabte.  — ,by  w. 

Irréparablemenl. 
Onhervormbaer,  b.  n.  Irréfarmaèle. 
Onhengelyk ,  b.  n»  Immémorial;  desa- 

gréable, 
Onheusch,  b.  n.  ImpoÜ ;  malhonnête.^, 

byw.  Zie  Onheuschelyk. 
Onheuschelyk,  byw.  Impoliment ;  mai- 

honnêtement. 
Onheusohheid,  y.  Impolilesse ;  malhon- 

nêUté,  f. 
Onhevig,  b.  n.  Qui  n*est  ffos  violent. 
Onhoffelyk ,  b.  n.  Impolt:  grossier,  — , 

byw.  impoliment;  grosstèrement, 
Onhoffelykheid,  v.  ImpoUtessè;  grossU- 

reté, 
Onhoofsch,  b.  n.  Zi^  Onbeusch. 
OnhooTbaer  ,  b.  n.  Qu*on  ne  peut  enten- 

dre  OU  distinguer. 
Onhoud,  b.  n.  Infidèle;  déloyal.  — ,  byw. 

Infidèlement;  déloyalement, 
Onhoudbaer,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tenabU. 
Onbouwbaer ,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

coupé  OU  tailté.  Zie  Onhuwbaer. 
Onbuiselyk ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ména- 

ger;  dépensier.  — ,  byw.  ProdigaU- 

ment* 
Onhuiselykheid,  v.  Frodigalité,  f. 
Onhulpelyk ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Onbel- 


Onhulpzaem  ,   b.   n.    Zie  Onbehulp- 

zaem. 
Onhuwbaer,  b.  n.  Qui  n'est  pas  nnbile ; 

impubère, 
Oniks,  m.         1  Onyx  (espèce  d'agate} , 
Onikssteen,  m.  t     m. 
Oningebeeld.  b.  n.  Qui  n'est  pas  imagl 

naire  ou  chimérique. 
Oningenaeid,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tnroch 

ou  cousu. 
Oningetogen,  b.  n.  Immodeste, 
Oningetogenbeid,  v.  immodestie,  f. 
Oningevuld,  b.  n.  Qui  n*est  pas  rempU. 
Oningewyd,  b.  n.  Out  n*esl  pas  sacrr 

inauguré  ou  initÜ. 
Oninnemelyk,  b.  n.  imprenable. 
Oninschikkelyk ,  b.  n.  Zie  Ontoege 

▼end. 
Onjood,  m.  Qui  n*est  pas  juif  ;  p^n 

idoldtre,  m. 
Onjoodsch,  b.  n.  Qui  n*est  pas  juil 

palen,  idoldtre. 
Oi\jood8cbap,  o.  Paganisme,  m. 
Oojulst,  b.  n.  Qui  n^est  pas  fuste. 


Digitized  by 


Google 


ONL 


ONM 


455 


Onkennis,  v.  Ignarance^  f. 

Onkeurlyk,  b.  n.  Malpropre.  — ,  byw. 
Malpropremeni. 

Onklaer,  b.  n.  Qui  rCest  pas  clcUr;  trou- 
ble ;  oöseur ;  dangereux ;  qui  n'est  pas 
pret,  — ,  byw.  Obscurément, 

Onklaerheid,  v.  Obscurité,  f. 

Onkliefbaer,  b.  n. )  Qu'on  ne  peut  fen" 

Onkloofbaer,  b.  n. )     are, 

Onkoat,  m.  Zie  Onkosten. 

Onkostelyk,  b.  n.  Peu  dispendkux. 

Onkosten,  m.  mv.  Frais,  dépens^  m.  pi.; 
dépenses,  t.  pi. 

Onkracht,  v.  Faibtesse,  f. 

Onkrachtig,  b.  n.  Faible. 

Onkrenkbaer  ,  b.  n.  InaLtérable ;  so* 
lide. 

Onkreukbaer,  b.  n.  1  ^£   ne  peut  être 

OnkreukeJyk,  b.  n.  I  fraissé.  Zie  On- 
krenkbaer. 

Onkruid ,  o.  Ivraie ;  mauvaise  herbe , 

Onkrnldwieder,  m.  Sarcleur,  m. 
Onkruid wiedster,  v.  Sarcleuse,  f. 
Onkrygbaer,  b.  n.   )  Zie    Onverkrygw 
Onkrygelyk,  b.  n.  |       baer. 
Onkuiscb,  b.  n.  Impudique, 
Onkuiscbelyk,  byw.  Impudiquement, 
Onkuiscbheid,  y.  Impudicité,  f. 
Onkunde,  v.  Ignorance,  f. 
Onkundig,  b.  n.  Ignorant. 
Onkundigheid,  v.  Jgnorance,  f. 
Onkundiglyk»  byw.  Ignoramment, 
Onkunstig,  b.  n.  SimpU ;  naturel. 
Onkunstiglyk  ,  byw.  Simplement ;  sans 

art. 
Onkwetsbaer,  b.  n.  InvuLnérable. 
Onkwetsbaerbeid ,  v.  JnvtUnérabiUté , 

Onkwetselyk,  b.  n.  Invulnérable.  — , 

byw.  Invulnérablement' 
Onland,  o.  Terre  inculle,  f. 
Onlang,  b.  n.  Court ;  bref. 
Onlangs  ,  byw.  Depuü  peu ;  récem- 

ment. 
Onlasterlyk,  b.  n.  ïrréprochable. 
Onlede,  v.  Occupatien,  f. 
Onledig,  b.  n.  Occupé. 
Onledigheid,  v.  Occupation,  f. 
Onleengoed,  o.  Franc-alleu,  m. 
Onleenig,  b.  n.        \Allodial ;    franc  , 
Onleearoerig,  b.  n.  ]  exempt  de  rentes. 
Onleenroerigheidj,  V.  AUodialüé^  f. 
Onleerlyk ,  b.  n.  Qu*on  ne  peut  appren- 
'  dre. 
Onleerzaem,  b.  n.  IndQcile. 


Onleerzaemheid,  v.  Indocilité^  f. 
Onleesbaer,  b.  n.  Itlisible. 
Onleesbaerheid,  v.  Qtialitéde  ce  qui  est 

üUsible,  f. 
Onleeslyk,  b.  n.  Zie  Onleesbaer. 
Onleschbaer,  b.  n.      )    Inextinguible  ; 
Onlesschelyk,  b.  n.    J      qu*on  ne  peut 

éteindre  ou  étancher. 
Onleverbaer,  b.  u.  Qu'on  ne  saurait 

livrer;  mauvais. 
Onlichamelyk,  b.  n.  Jncorporel;  imma- 

tériel.  — ,  byw.  ImmaténeUement. 
Onlichamelykheld  ,   v.  Incorporalité ; 

immalérialUé,  f. 
Onlief,  b.  n.        \  Désagréable.  — ,  byw. 
Onliefelyk,  b.  n.  f     Desagréablement. 
Onliefelykheid,  v.  Désagrénient,  m. 
Onloffelyk,  b.  n.  Bldmable. 
Onloochenbaer,  b.  n.  Qu*on  ne  peut 

nier ;  évident ;  inco7ite$table.  — ,  byw. 

Évidemment;  incontestablement. 
Onloon,  m.  en  o.  Disgrdce^  f.;  désagré- 

ment,  m.;  ingratUude^  f. 
Onlosbaer,  b.  n.  Irracftetable. 
Onlust,  m.  Dégoüt;  chagrin;  ennui; 

troubte;  désordre,  m. 
Onlustig  ,  b.  n.  Découragé ;   cliagrin; 

triste. 
Onlustigheid ,  v.   Dégoüt;  découragé- 

ment,  m. 
Onlydbaer,  b.  n.  Zifi  Onlydelyk. 
Onlydelyk,  b.  n.  Jnsupportable ;  impas^ 

sible.  —,  byw.  Insupportablement. 
Onlydelykheid,  v.  ImpassibüUé,  f. 
Onlydzaem,  b.  n.  Impatieni.  ^^  byw. 

Impatiemment. 
Oalydzaemheid,  v.  Impatience,  f. 
Onmaet,  v.  Zi^  Onmatigheid. 
Onmaetschappelyk,  b.  n.  Antisocial. 
Onmagt ,   v.   Impuissance ;  laibiesse  ; 

défaiUance,  f. 
Onmagtig,  b.  n.  Impuissant;  faible. 
Onmagtigen ,  b.  w.  Rendre    impuis- 
sant. 
Onmagtigheid ,  v.  Impuissance ;  /«i- 

btesse^  t. 
Onman,  m.  Eunuque,  m. 
Onmanbaer,  b.  n.  Impubère. 
Onmanierig,  b.  n.  Indiscret.  — ,  byw. 

Jndiscrètement.  Zie  Onmanierlyk. 
Onmanierigheid,  y.  Indiscrétion,  f.  Zie 

Onmanierlykheid.  > 

Onmanierlyk,  b.  n.  Impoli;  grossier. 
— ,  byw.  Jmpoliment ;  grossiètement. 
Onmanierlykheid,  v.  Jmpolitesse;  gros- 
sièreté,  f. 


Digitized  by 


Google 


434  ONM  ONN 

Onmannelyk,  b.  n.  Qui  est  peu  digne  Onmilddadig,  b.  n.  lUibérai. 

d*un  homme.  Onmildheid ,  t.  Manque  de  UbéraUté, 
Oomatigr,  b.  n.  Démesuré;  immodéré;       m.;  avarice,  f. 

déreglé.  — ,  oy w.  Zie  Onmatiglyk.  Onmin,  ▼.  Dissennon ;  disearde,  f. 

Onraatigbeid ,  v.  Jntempérance ;  itnmO'  Onminnelyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  otnui- 

dération,  f.;  exces,  m.  tle ;  désagréabU,  — ,  byw.  Désagféa- 

Onmatiglyk,  byw.  Démesurément ;  ex-       btement, 

cessivement.  Onminnelykbeid,  ▼.  Désobligeance,  f. 

Onmededeelbaer ,  b.  n.  Incommunica»  Onminzaem,  b.  n.  Zie  Onminnelyk. 

tU.  Onmisbaer,  b.  n.  Indispensabie ;  tm- 
Onmededeelzaem,  b.  n.  Qui  n'est  pas       manquabU,  — ,  byw.  JndispensabU- 

charOabU  ou  communicatif.  blement ;  immanquabiement, 

Onmededeelzaemheid ,  v.  Manque  de  Onmisdadig,  b.  n.  Qui  n'est  pas  erimi" 

charüé,  de  libéralité,  m.  nel  ou  coupable. 

Onmededoogend  y  b.  n.  Zie  Onmeédoo-  Onmiskenbaer,  b.  n.  Qu*(m  ne  peut  mé- 

gend.  connattre, 

Oumededoogendheidf  y.  Zie  Onmed-  Onmisselyk,  b.  n.  Zie  Onmisbaer. 

doogendheid.  Onmoed,  m.  Découragement ,  m.;  tris- 
Onmededoogzaem,  b.  n.  Zie  Onmed-       tesse ;  discorde ,  f. 

doogend.  Onmoedig,  b.  n.  Découragé ;  triste. 

Onmededoogzaembeid ,  ▼.  Zie  Onmeé-  Onmoedigbeid,  ▼.  Zie  Onmoed. 

doogendbeid.  Onmogelyk,  b.  n.  Impossible» 

Onmedelydend ,  b.  n.  Zie  Onmeödoo-  Onmogelykheid,  ▼.  Impossibüité,  f. 

gend.  Onmondig,  b.  n.  Mineur,  en  tuteUe. 

Onmeédoogend  ,  b.  n.  Impitoyable ;  in--  Onmondigheid,  v.  Minorité,  f. 

semible.  — ,  byw.  Impitoyablement,  Onna,  byw.  J  une  distance;  tain ;  Us'en 
Onmeédoogendheid  ,  v.  ïnsensibüité ;     ^faut  beaucoup. 

inhumanité,  f.  Onnabootselyk,  b.  n.  Inimitable, 

Onmeégaende,  b.  n.  Insensible ;  inso-  Onnaburig,  b.  n.  Qui  n*aime  pas  set 

ciable.  voisins. 

Onmeölydend ,  b.  n.  Zie  Onmeêdoo-  Onnaby,  byw.  Loin, 

gend.  Onnadeelig,  b.  n.  Qui  n'est  pas  fititii- 
Onmeetbaer,  b.  n.  Immense,  ble, 

Onmeetbaerbeid,  v.  ïmmensUé,  f.  Onnadenkelyk ,  b.  n.  Incompréhensi- 
Onmengbaer,  b.  b.  Immiscible.  ble, 

Onmenigte,  v.  Petit  nombre,  m.  Onnadenkend,  b.  n.  Irréfléchi, 

Onmensch,  m.  Barbare;  monslre,  m.  Onnadoenlyk,  b.  n.  Inimitable. 

Onmenscbelyk,  b.  n.  Inhumain ;  cruel,  Onnaekbaer,  b.  n.  Zie  Ongenaekbaer. 

—  ,  byw.   Inhumatnement ;  cruelle-  Onnalatelyk ,  b.  n.  Indispensable.  — , 

ment.  byw.  IndispensabUment. 

Onmenschelykbeid ,    v.   InhumanUé ;  Onnamakelyk ,  b.  n,Qu'on  ne  peut  cpn- 

cruauté,  f.  trefaire. 

Onmerkbaer,  b.  n.  \Imperceptible,  — ,  Onnaspeurlyk ,  b.  n.  ImpénétrabU.  — , 
Onmerkelyk,  b.  n.f     byw.  Impercep*       hy w.  Impenétrablement. 

tiblement,  Onnaspeurlykbeid,  v.  ImpénétrabiUté , 
Onmetelyk,  b.  n.  Zie  Onmeetbaer.  f. 

Onmetelykneid  ,  y.  Zie  Onmeetbaer-  Onnaspoorlyk^  enz.  Zie  Onnaspeurlyk, 

beid.  enz. 

Onmeukbaer,  b.  n.  Qu^on  ne  peut  amol-  Onnatuerlyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  natu- 

Ur.  rel;  dénaturé.  — ,  byw.  Centre  Cordrt 

Onmiddellyk,  b.  n.  Immédiat,  — ,  byw.       de  la  nature. 

Immédiatement,  Onnatuerlykheid ,  y.  Qualité  de  eequi 
Onmiddellykbeid,  y.  Immédiateté^  f.  n'est  pas  naturel ;  ajfectatian ;  e^fete- 

Onmiddelyk,  enz.  Zie  Onmiddellyk,        rieyt. 

enz.  Onnauwkeurig,  b.  n.  Inexact.  — ,  byw. 
Onmild,  b.  n.  lUibéral;  avare;  dur^  rude.       Inexactemenl, 


Digitized  by 


Google 


ONO 


ONO 


455 


Onnaawkeurigheid ,  t.  Inexactilude  , 

Onnauwkeoriglyk,  by  w.  InexactemenL 
Onnarolgbaer,  b.  n.  I  Inimitaöle.  — , 
Onnavolgelyk,  b.  n.  j  by w,  D*une  nia- 

nière  inimüable, 
Bnnemelyk,  b.  n.  Imprenable. 
Onnoembaer,  b.  n.  l  Jntwmmable ;  in* 
Onnoemelyk,  b.  n.  f  dicible;  immense. 

— «  byw,   IncUciblitnent :  immense* 

ment. 
Onnoemelykheid,  v.  Immensité,  f. 
Onnoodelyk,  byw,  Inuiilement, 
Onnoodig ,  b.  n.  InutiU.  — ,  byw.  InU' 

tUement, 
OoDOodigbeid,  y.  Inutilité,  f. 
Onnoodiglyk ,  byw.  Jnutilement. 
Oanoodweudig,  h.n.Zie  Onnoodig. 
Oanoodwendigbeid,  v.  Zie  Onnoodig- 

beid. 
Onnoodzakelyk,  b.  n.  Inutile,  — ,  byw. 

InutiUmenL 
Onnoodiakelykheid,  v.  ïnutilité,  f. 
•Oonoozel,  b.  n.  Innocent ;niais;  frivole; 

petit;  chétif:  mauvais,  — ,  byw.  Zie 

Onnoozellyk. 
Onnoozelbeid,  v.  Innocence;  niaiserie , 

Oanoozellyk,  byw.  Innocemment;  niai' 

sement. 
Oanuer,  b.  n.  Sale. 
^anut,  b.  n.  Inutile;  vain;  sale, 
Oonuttelyk»  byw.  Inutilement. 
Onnuttig,  b.  n.  Zie  Onnut. 
Onnultigbeid,  y.  Inutilité,  f. 
Onomgekooht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  cor* 

rompu  par  argent. 
Onomkoopbaer,  b.  n.  Incorruptibte. 
Onomkoopbaerbeid,  y.  Incorruptibilité^ 

Onomkoopelyk,  b.  n.  Incorrupiible, 
Onomkoopelykbeid,  v.  Incorruptibilité^ 

Onomstootelyk ,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

renversé;  incontestable,  — ,  byw.  In- 

contestablement. 
Onomyatbaer,  b.  n.  )  Qu'on  ne  peut  em* 
Onomvattelyk,  b.  n.  f    brasser  ou  em- 

poigner, 
Onomzigtig,  b.  n.  Imprudent.  — ,  byw. 

Imprudemment, 
Onomzigtigheid,  v.  Imprudence,  f. 
Onontbeerly k ,  b.  n.  Indispensable.  — , 

byw.  Indispensablement. 
Onontbeeriykheid,  v.  Nécessité  indis- 

pensabUy  f. 


Onontbindbaer ,  b.  n.  Indissoluble.  —  f 

byw.  Indissolublement. 
Onontbindbaerbeid  9  y.  IndissolubiUté ^ 

Onontbindelyk ,  b.  n.  Indissoluble.  — , 

byw.  Indissolublement. 
Onontgankelyk ,  b.  n.  Inévitable,  —  , 

byw.  InévUablement. 
Onodtboudelyk,  b.  d.  Qu*on  ne  peut  re* 

tenir  (dans  la  mémoire). 
Onontknoopelyk,  b.  n.  Indissoluble.  — « 

byw.  Indissolublement. 
Onontluikbaer,  b.  n.  Indéhiscent  (bot.). 
Ononiluikbaerbeid ,    y.    Indéhiscence 

(bot.) ,  f. 
Onontsluitbaer,  b.  n.  Qu^on  ne  peut  ou-* 

vrir, 
Onontvankelyk,  b.  n.  Irrecevable ;  in* 

acceptable. 
Onontylugtbaer ,  b.  n.  Inévitable,  — , 

byw.  Inévilablement. 
Onoiitwarrelyk,  b.  n.  Qu*on  ne  peut  dé* 

mêler. 
Onontworstelbaer ,   b.  n.    Inévitable. 
Onontwykbaer  ,  b.  n.  Inévitable.  — , 

byw.  Inévilablement. 
Onoorbaer,  b.  n.  Inutile ;  indecent. 
Onoorbaerlyk,  byw.  Inutilement ;  inde* 

cemment. 
Onoordeelkundig,  b.  n.  Injudideux. 
Onopgemaekt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ache* 

ve  on  apprêlé;  qui  nrest  pas  compté  ou 

calculé. 
Onopgemetseld ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  tout 

è  fait  moQonné. 
Onopgepronkt,  b.  n.  Simple;  naif;  na* 

turel. 
Onopgeslagen^  b.  n.  Qui  n'est  pas  dres* 

sé,  leve,  retroussé  on  replié. 
Onopgetimmerd  ,  b.  n.  Qui  n*est  point 

bati  ou  construit. 
Onopgetooid  ,  b.  n.  Simple ;  sans  ome- 

ments. 
Onophoudelyk ,  b.  n.  Continuel.  — , 

byw.  Continuellement. 
Onophoudend.  Zie  Onophoudelyk. 
Onoplettend,  b.  n.  Inatlentif.  — ,  byw. 

Sans  atlention. 
Onoplettendheid,  y.  Inattention,  f. 
Onoplosbaer,  b.  n.  Indissoluble. 
Onoplosbaerheid ,  y.  Zie  Onoplosselyk* 

heid. 
Onoplosselyk ,  b.  n.  Indissoluble.  — » 

byw.  Indissolublement. 
Onoplosselykheid ,  y.  IndissoluHUté , 


Digitized  by 


Google 


456 


ONP 


ONR 


Onopmerkzaem ,  b.  n.  InattetUif»  — , 

bjw.  Sans  aUerUim. 
Onopmerkzaembeid  ,  y.    Inattention  , 

Onopregt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  franc  oa 

sincére;faux. 
Onopregteljk,  byw.  De  mauwüse  foi. 
Onopregtbeid,  t.  Dé  faut  de  sincénté  on 

de  franchise,  m.;  fausseté,  f. 
Onopsprakelyk»  b.  o.  Irréprochable.  — , 

byw.  ïrréprochablement. 
Onopwekkelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut 

éveiUer  ou  réveiUer. 
Onopzettelyk,  b.  n.  Qui  riest  pas  fait  4 

dessein  ou  expres. 
Onorde,  ▼.  Désordre^  m. 
Onordeiyk  ,  b.  n.  Désordonné;  déréglé; 

confus.  — ,  byw.  DésordonnémerU ; 

déréylément ;  confusément, 
Onordelykheid ,  v.  Désordre;  déréglé 

ment,  m.;  confusion^  f. 
Onoverdekt^  b.  n.  D^uvert. 
Onovereenbrengely k ,  b.  n.  Inconciiia- 

bU, 
Onovereenkomend,  b.  n.  Dtscordant, 
Onovereenkomst ,  v.   Disconvenance , 

Onovereénkomstig ,  b.  n.  Qui  n'est  pas 

conforme ;  inaccordable, 
Onovereenkomstigheid,  y.  Zie  Onorer* 

eenkomst. 
Onovergaende  »      b.     n.     Intransitif 

(gramm.). 
Onoverklimbaer ,    b.   n.    InfivnehiS'» 

sable, 
Onoverkomelyk,  b.  n.  Insurmontable. 
Onoverlegd,  b.  n.  Irréfléchi, 
Onoverachrydbaer,  b.  n.  Infranchissa-' 

ble. 
Onoverwinbaer,  b.  n,Invincibte. 
Onoverwinbaerbeid  ,  v.  Invindbüité , 

f.      / 
Onoverwinnelyk ,  b.  n.  Invincibte,  —  , 

byw.  Invinciblement, 
Onoverwinnelykheld  ,  v.  Invincibitité , 

Onoverwogen,  b.  n.  Indüibérë. 
Ono verwonnen,  b.  n.  Invaincu* 
Onoverzienbaer»  b.  n.  en  byw.  A  perte 

de  vue. 
Onpaeijelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  apaiser 

OU  contenter, 
Onpaer,  b.  n.  Impair;  inégat, 
Onpartydig,  b.  n.  ImparliaL  — ,  byw. 

fmpartiatement. 
Onpartydigheid,  v.  Impartialité,  f. 


Onpartydiglyk,  byw.  Impartialemtnt. 

Onpas  (te) ,  byw.  Mal  A  propos. 

Onpasselyk ,  b.  n.  Indisposé;  iticom- 
inodé. 

Onpasselykbeid,  t.  Indispositicn,  f. 

Onpeilbaer,  b.  n.  Insondable* 

Onpeilbaerheid ,  v.  Prafondear  immen- 
se,t. 

Onpersbaer,  b.  n.  Incompressible. 

Onpersbaeriieid  ,  v.  IncompressibiUté , 

Onpersooneel,  b.  n.  Impersonnel. 
Onpersoonlyk ,  b.  n.  Impersonnel,-  — » 

byw.  Impersomtellement, 
Onpersoonlykheid ,  v.  Qualitéde  ce  ^ 

est  impersonnel^  f. 
Onplegtig,  b.  n.  Qui  n*estpas  solenneL 

— ,  byw.  Satis  solennité, 
Onpligtig,  enz.  Zie  Onschuldig,  enz. 
Onprofytelyk,  b.  n.  )    Peu  profitabU ; 
Onprofytig,  b.n.       f       inutiU, 
Onpryselyk ,  b.  n.  Qui  nest  pas  loua- 

ble. 
Onpuntig,  b.  n.  Qui  n'est  pas  poinlu. 
Onpynlyk ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  douiou- 

reux.  — ,  byw.  Sans  douleur. 
Onradelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  dêvi- 

ner. 
Onraed ,  m.  Dangef,  m. ;  mauvaise  ren-- 

contre,  f.;  disordre,  m.;  désunum; 

dépense  inutiU,  f. 
Onraedzaem ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  utüe 

OU  expediënt. 
Onraekbaer,  b.  n.  Qu'on  ne  sauraU  têu* 

cher. 
Onrecht,  enz.  Zie  Onregt,  eni. 
Onredbaer,  b.  n.    )  Qu'on  ne  peut  sou- 
Onreddelyk,  b.  n.  (     ver;  qui  ne  peut 

être  réglé^  ajuslé  ou  débrouUlé;  irré- 

médiable. 
Onrede,  v.  Déraison,  f. 
Onredekundig,  b.  n.  lUogique. 
Onredelyk ,  b.  n.  Irraisonnable.  — , 

byw.  Irraisonnabiement* 
Onredelykheid,  v.  Déraison ;  brutêUlCr 

Onregelmatig,  b.  n.  Irregulier.  — ,  byw. 

IrreguUèrement. 
Onregelmatigheid ,  ▼.  IrrégularUé,  f. 
Onregelmatiglyk ,   byw.    Irreguliere* 

ment.  ^ 

Onregt,  o.  Injustice,  f. ;  tort,  m.  Te  — * 

A  tort.  — ,  b.  n.  Injuste;  iniqueiobU" 

que  [gvamüi.). 
Onregtelyk,  byw.  It\justement. 
Onregtig,  b.  n.  injuste;  iniqut. 


Digitized  by 


Google 


ONS 


ONS 


457 


Onregtmatig ,  b.  n.  lüégal;  iliégüme; 

injusU,  — ,  byw.  Zie  Onregtmatig-» 

lyk. 
Onregtmatigheid ,  v.  lUégalüé;  iUégitir 

mité ;  injuslice  ^  f. 
Onregtmatiglyk,  byw.  lliégaUment;i(r 

légUimement ;  injustement. 
Onregtvaerdig,  b.  n.  Inju^te,  — ,  byw. 

Zie  Onregtvaerdiglyk. 
Onregtvaerdigheid,  v.  Injustice,  f. 
Onregtvaerdiglyk,  byw.  Injustement, 
Onregtveerdig,  enz.  Zie  Onregtvaerdig, 

enz. 
Onregtzinnig ,  b.  n.  Qui  rCest  pas  sin- 

cère;  heterodoxe, 
Onregtzinnigheid ,  v.  Manque  de  sineé- 

rite,  m.;  heterodoxie,  f. 
Onrein ,  b.  u.  Impur;  sale,  — ,  byw.  Zie 

Onreinlyk. 
Onreinheid,  v.      )    Impurelé ;  ordure  ; 
Onreiuigheid,  v.  f     sateté,  f. 
Onreiniglyk,  byw.  )  Impurement ;  sa- 
Onreinlyk,  byw.     f     tement, 
Onrekkelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  éten- 

dre ;  roide ;  intraitable ;  désobligeant. 
Onrekkelykheid,  v.  Roldeur;  humeur 

désobligeante,  f. 
Onreppelyk,  b.  n.  Immotnle;  iiMtieuble. 
Onriekbaer,  b.  n.  Inodore, 
Onroerend,  b.  n.  Immeubte;  immoH- 

lier. 
Onroerlyk,  b.  n.  ïmmobiU ;  immeuble. 
Onroomscb,  b.  n.  Qui  fCest  poitU  caUuh 

tique. 
Oaralm,  b.  n.  Etroit;  resserré* 
Onrust.  V.  Inquiétude ;  agitiUion,  f; 

trouble;  embarras;  balancier  (d'une 

horloge,  etc.);  claquet,  m. 
Onrustig,  b.  n.  Inquiet;  turbulent,  — , 

byw.  Zie  Onrustiglyk. 
Onrustigheid ,  v.  inquiétude ;  turbu^ 

lence,  f. 
Onrustiglyk y  byw»  Avec  inquiétude; 

turbuUmment. 
Onrustmaker,  m«  BrouiUon  ;  agilateurf 

m. 
Onruststoker,  m.  Zie  Onrustmaker. 
Onrybaer,  b.  n.  )  Impraticable ,  ou  l*an 
Onrydbaer,  b.  a. )  ne  peut  passer. 
Onrym,  o.  Prose,  f. 
Onryp,  b.  n.  Qui  n'est  pas  mür;  vert; 

eru, 
Onrypheid,  v.  Verdeur;  crudilé,  f. 
Onrypigheid,  v.  Zie  Onrypheid. 
Onryzig,  b.  n.  De  petite  taille. 
Ons,  V.  Zie  Once. 


Ons,  onze,  voornw.  Nous;  è  nous;  notre; 

nos.  Tusschen  of  onder  — .  EfUre 

nous.  De  onzen ,  onze  verwanten , 

onze  lieden.  Les  nótres. 
Onschadelyk ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  nuisi" 

ble;  innocent,    — ,  byw.  Innoceni" 

ment, 
Onschadelykheid  ,  v.  Qualité  de  ce  qui 

n*est  pas  nuisible;  innocence,  f. 
Onschaik,  b. n.  simpie;ingénu,  — ,  byw. 

Simplement;  jngénument. 
Onschalkheid,  v.  Simplicité;  ingénuité. 

Onschamel,  enz.  Zie  Onbesohaemd, 

enz. 
Onschappelyk,  b.  n.  Déréglé.  — ,  byw. 

Déréglément. 
Onschappely kheid ,    v.   Dérégteinent  ^ 

m. 
Onschatbaer,  b.  n.  )  Inestimable ;  inap* 
Onschattelyk,  b.  n.  (     préciable. 
Onscheidbaer,  b.n.  Inséparable;  indissO' 

tuble.  — ,  byw.  Inséparabtemenl ;  i»- 

dissolublement, 
Onsoheidbaerheid  ,  v.  Inséparabüité  ; 

indissoiubiUtey  f. 
önscheidelyk,  b.  n.  eti  byw.  Zie  On- 
scheidbaer. 
Onschendbaer,b.n.  Inviolable.^,  byw. 
.  Inviolabkment. 

Onschendbaerheid,  v.  InviolabÜité,  f. 
Onschendelyk,  enz.  Zie  Onschendbaer, 

enz. 
Onscherp,  b.  n.  tmoussé. 
Onscheurlyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  se  dé- 

chirer. 
Onsohiftelyk,  b.  n.  Inséparable  ;  inde* 

brouUlable ;  qui  ne  peut  se  caiUer, 
Onschikkelyk,  b.  n.  Malpropre.  — ,  byw. 

Malproprement. 
Onschikkelykheid,  v.  Malproprelé,  f. 
Ooschilderbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

peint. 
Onschoon,  b.  n.  Qui  n*est  pas  clair; 

trouöle;  kUd. 
Onschoonheid,  v.  Laideur,  f. 
Onschuld,  t.  Innocence;  excuse,  f. 
Onschuldig,  b.  n.  innocent.  — ,  byw. 

innocemn%ent. 
Onschuldigen.  Zie  Ontschuldigen. 
Onschuldigheid,  v.  innocence^  f. 
Onschuldiglyk,  byw.  Innocemmenl, 
Onschuldvol,  b.  n.  Innocent. 
Onschuwbaer,  b.  n.  I  InévitabU.  —  ^ 
Onschuwelyk,  b.  n.  j      byw.  InévUa- 

bUment. 


Digitized  by 


Google 


458 


ONS 


Onschynbaer,  b.  n.  Invraisemblable.'--, 

byw.  Invraisemblablement, 
Onscbynbaerheid,  v.  invraUemblance , 

Onsierlyk,  b.  n.  Inélégant;  UUd.  — , 

byw.  Inélégamment. 
Onsierlykheid,  y.  Inétégance,  f. 
Onslaperigr,  b.  n.  Qui  rCest  pas  assoupi 

OU  endormi, 
Onslytbaer,  b.  n.  Qui  ne  s*use  pas. 
Onsmaek,  m.  Dégoüt,  m. 
Onsmakelyk,  b.  n.  Dégoütant ;  fade* 
Onsmakelykheid  ,  v.  Dégoüt^  m.;  fa- 

deur,  f. 
Onsmedig»  b.  n.       \Aiqre  ,   qui  n*est 
'•b.  n.f 


Onsmeeijibaer, 
maUéable. 


pas    duclile   et 


Ousmeltbaer,  b.  n.  Infusibie* 
Onsmeltbaerheid,  t.  Infusibüité,  f. 
Onsmeltelyk,  b.  n.  Infusitle. 
Onsmertelyk,  b.  n.  Qui  n*est  pas  doun 

loureux. 
Onspeurlyk,  b.  n.  Impercepüble*  — , 

byw.  ImpercepUblement, 
4)n8poed,  m.  Adversité,  f.;  malheur,  m. 
Onspoor ,  o.  Défaul  de  tracé,  d*omiére , 

m. 
Onspraekzaem,  b.  n.  Qui  n*est  pas  affa- 

ble ;  tacUume. 
Onspraekzaembeid ,  ▼.  Défaut  d'affabi- 

m,  m.;  tacUumité,  t. 
Onsp?ekelyk,  b.n.  ^  qui  Von  ne  peut 

parier ;  inexprimable. 
Onspys,  V.  Mets  insipide,  m. 
Onstade,  v.  Incommodité,  f.  Te  — .  Mat 

h  propos. 
Onstadig,  enz.  Zie  Ongestadig,  enz. 
Onstaetkundig,  b.  n.  ImpoUtique,  — , 

byw.  ImpolUiquemefU, 
Onstaetkundiglyk ,  byw.  ImpolUique- 

ment. 
Onstandvastig,  b.  n.  Inconstant,  — , 

byw.  Incomtamment. 
Onstandvastigheid,  v.  Inconstance,  f. 
Onstandvastiglyk  ,   byw.   InconsUm- 

ment. 
Onstemmig,  b.  n.  Qui  n*est  pas  una'- 

nime. 
Onsterfelyk,  b.  n.  Immortel. 
Onsterfelyken,  b.  w.  Immortaliser. 
Onsterfelykheid,  v.  Immortalité,  f. 
Onsterk ,  b.  n.  Faible.  — ,  byw.  Faibie- 

ment. 
Onsterkte,  ▼.  Faiblesse,  f. 
Onstervelyk  ,   enz.  Zie  Onsterfelyk , 

enz. 


ONT 

Onstichtelyk,  b.  n.  I  Scandaleux.  —  • 
Onstiebtig,  b.  n.      |      byw.  Scanda- 

leusement. 
Onstilbaer,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  apaiser. 
Onstoffelyk,  b.  n.  ImmatérieL  — ,  byw. 

Immatériellement. 
Onstoffelykheid,  t.  ImmatMaUté^  f. 
Onstond,  m.  Heure  indue,  f. 
Onstondig,  b.  n.  Indu,  intempestif. 
Onstoorbaer,  b.  n.  Incommutable. 
Onstoorbaerbeid,  y.  Incommutabüité , 

Onstoorbaerlyk ,  byw.  Incommutable- 

ment. 
Onstrafbaer,  b.  n.  Irripréhensibte.  — , 

byw.  Irrépréhensiblement, 
Onstrafbaerheid ,  v.  IrrépréhensibiUté  ^ 

Onstraffelyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  Onstraf* 

baer. 
Onstraffelykbeid,  v.  Zie  Onstrafbaer- 

beid. 
Oastrekkelyk,  b.  n.  Peu  profUable ;  qui 

n*est  pas  nourrissant. 
Onstreng,  b.  n.  Qui  n'est  pas  sévère, 
Onstrydoaer ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  belli- 

queux;  l&che;  sans  courage. 
Onstuim.  Zie  Onstuimig. 
Onstuimig ,  b.  n.  Orageux;  violent;  im- 

pétueux.  — ,  byw.  Zie  Onstuioiiffljk. 
Onstuimigheid,  y.  Impétuosité;  vtolen* 

ce,T. 
Onstuimiglyk,  byw,  Impétueusement. 
Onsturig,  enz.  Zie  Onstuimig,  enz. 
Ontadelen,  b.  w.  Dégrader  de  noblesse. 
Ontadeling,  ▼.  Dégradation  de  noblesse^ 

f. 
Ontademen ,  b.  w.  Faire  perdre  Vha- 

leine. 
Ontaerd,  b.  n.  Dénaturé;  dégénéré. 
Ontaerdeling ,  m.  en  t.  Personne  dégé^ 

nérée.  f. 
Ontaerden,  o.  w.  S'abdtardir;  dégéné- 

rer. 
Ontaerdheid,  y.  Zie  Ontaerding. 
Ontaerding,  y.  Jbdtardissement  ^  m.; 

dégénération,  t. 
Ontairen,  b.  w.  Zie  Ontaren,. 
Ontallyk,  b.  n.  Innombrable.  — ,  byw. 

Innombrablement, 
Ontallykheid,  v.  Nombre  infini,  m. 
Ontam,  b.  n.  Sauvage. 
Ontambten,  b.  w.  mposséder  q.  q,  de 

son  emploi;  casser. 
Ontankeren,  b.  w.  PHver  des  ancres  ,1 

détacher  les  ancres. 


Digitized  by 


Google 


OXT 


ONT 


459 


Onfsren,  b.  w.  Oter  Us  épis  de  blé. 
Ootastbaer,  b.  n.  Impalpable, 
ÜQtastbaerheid,  t.  ImpatpaHlUé,  f. 
OntiMkeren,  b.  w.  Dégager  (un  enfant) 

desesmaiUots. 
Ontballuten.b.w.  Délester. 
Ontballaster,  m.  Délesteur,  m. 
Ootbttllasting,  y.  DéUstage,  m. 
Ontbanen,  b.  w.  Rendre  (un  chemin) 

impratieatie, 
Ontbasten,  b.  w,  Éeorcer, 
Onlbasting,  y.  Écorcement,  m. 
Ontbedelen,  b.  w.  Mendier, 
Ontbeeoderen,  b.  w.  Zie  Ontbeenen. 
Ontbeenen,  b.  w.  Désosser, 
Oatbeerlyk ,  b.  n.  Dont  on  peut  se  pas- 

ter. 
Ontbeiden,  b.  en  o.  w.  Jttendre, 
Ontberen ,  b.  w.  Manquer  de ;  se  passer 

de, 
Ontberiogf,  t.  Privation,  f.;  manque  ^ 

m. 
Ootbfeden,  b.  w.  Mander;  appeler. 
Ootbindbaer,  b.  n.  Dissoluble. 
ODtbindelyk,  b.  n,  DissolubU ;  décom- 

posabie. 
Ontbinden,  b.  w.  Délier;  dissoudre;  dé" 

composer ;  analyser. 
Ootbindend,  b.  n.  Dissolvant;  analy- 

tique. 
Ontbinder,  m.  Cetui  qui  détie;  analyste^ 

m. 
Ootbindingy  t.  Dénouement^  m.;  disso- 

UUim;  analyse^  f. 
OotbindiDg8TOcbt,aPr^/7t7ait^(cbim.) 

m. 
Ontbindmiddel,  o.  en  m.  Dissolvant, 

m. 
Otrtbitteren,  o.  w,  Perdre  de  son  amer^ 

tum$, 
Ontb'laden,  b.  w.  Zie  Ontbladeren. 
Ontbladeren,  b.  w.  Défeuüler;  effeuUler, 
Ontbladerin^,  t.  I  EffeuiUaison;  défeuU- 
Ontblading,  ▼.    f     laison,  f. 
OntWinden,  b.  w.  Désaveugler. 
OntWindhokken ,  b.  w.  Zie  Ontblin- 

deo. 
OotUoemen,  o.  w.  Défleurir,  — ,  b.  w. 

Déflorer. 
Ontbloeaemen ,   o.   w.   Zie   Ontbloe- 

men. 
OntWoot,  b  n.  Dépourvu,  dénué. 
OntNooten,  b.  w.  Découvrir;  dépouUler; 

dégamir;  dénuer, 
^tWooting,  T.  DépouUlement ;  dénü- 

ment^m. 


Ontbod,  o.  ^ction  de  mander ,  de  faire 

venir.t. 
Ontbodemen,  b.  w.  Défoncer. 
Ontbodemingr,  ▼.  Ditoncement,  m. 
Ontboeljen,  b.  w.  Dechatner, 
Ontboezemen  ,  enz.  Zie  Uitboezemen , 

enz. 
Ontboksen,  b.  w.  Zie,  Ontfutselen. 
Ontbolsteren,  b.  w.  Ecaler;  décrasser, 
Onlbommen,  b.  w.  Débonder;  débon- 

donner, 
Ontbomming:,  ▼.  Débondonnement,  m. 
Ontbondelen,  b.  w.  Détacher. 
Ontboorden,   b.  w.  Déborder;  dégar- 

nir. 
Ontboren,  b.  n.  Mort. 
Ontborrelen,  o.  w.  JaiUir,  saillir. 
Ontbranden,  o.  w.  S*enflammer;détoner. 
Ontbrand  ing,  v.  Action  de  s^enflammer; 

détonation,  f. 
Ontbreidelen,  b.  wJDébrider. 
Ontbreiden,  b.  w.  Zie  Ontbreijen. 
Ontbreijen,  b.  w.  Défaire  ce  qui  était  tri' 

coté.  Zie  Ontvlechten. 
Ontbreinen,  b.  w.  Décerveler. 
Ontbreken,  o.  w.  Manquer  de ;  avoir  be- 

soin  de.  Het  ontbreekt  hem  aen  geJd. 

Uargent  lui  manque.  Alles  ontbreekt 

hem.  Il  manque  de  tout.  Er  ontbreekt 

hem  niets.  Il  ne  manque  de  tien. 
Ontbundelen,  b.  w.  Zie  Ontbondelen. 
Ontburgeren,  b.  w,  DénaturaUser. 
Ontburgering,  v.  Dénaturalisalion,  f. 
Ontbyt,  o.  en  m.  Déjeuner,  m, 
Ontbyten,  o.  w.  Déievner. 
Ontcyferaer,  m.  Dechiïïreur,  m. 
Ontcyferbaer,  b.  n  Dechiffrabte. 
Ontcyferen,  b.  w.  Déchiffrer. 
Ontcyfering,  v.  Déchiffrement^  m. 
Ontdaeu,  b.  n.  Dé  fait ;  dégagé. 
Ontdagen,  o.  w.   Commencer  A  faire 

jour. 
Ontdarmen,  b.  w.  Eventrer. 
Ontdekken  ,  b.  w.  Découvrir ;  dévoiler. 
Ontdekker,  m.  Découvreur,  m. 
Ontdekking,  v.  Découverte,  f. 
Ontdelven,  b.  w.  Déterrer. 
Ontdoen,  b.  w.  Défaire;  dégager. 
Ontdonkeren,  b.  w.  Escanwler,  fHou-^ 

ter. 
Ontdooijen,  b.  en  o.  w.  Dégeler. 
Ontdooijing,  v.  Degel,  m. 
Ontdooven,  b.  w,  Dégourdir. 
Ontdooiing,  v.  Dégourdissement,  m. 
Ontdraeijen.  b.  w.  Défaire  en  toumant : 

détordre ;  dévisser;  escamoter. 


Digitized  by 


Google 


460 


ONT 


ONT 


Ontdragen,  b.  w.  Emporter;  voler. 
Ontdraven ,  o.  w.  Échapper  sulntement. 
Ontdroppen,  o.  w.  Zie  Ontdruipen. 
Ontdraipen  ,  o.  w.   Tomber  goutU  4 

goutU. 
OntdruppeD,  o.  w.  Zie  Ontdruipen. 
Ontdr^^ven,  b.  w.  Enlever  enchassant 

OU  en  poursuivant.  —^  o.  w.  Échapper 

en  ftoUant. 
Ontduiken,  o.  w.  Évit^r;  échapper, 
Ontduisteren,  b.  w.  Eclairer;  cacher, 
Ootedeleu,  b.  w.  Dégrader  de  noblesse* 
Oute^eViug^Y.  Dégradation  de  noblesse t  f. 
Onteedigen  ,  b.  w.  Detier  q.  q.  dun  ser^ 

ment, 
Onteelbaer,  b.  n.  Ingénérable, 
Onteenigen,  b.  w.  Désunir;  brouiUer. 
Onteeniging,  v.  DésunUm,  f. 
Onteerder,  m.  Celui qui  déshanore;  dé' 

florüteur;  profanaleur,  m. 
Onteeren ,  b.  w.  Déshonorer ;  diffiimer; 

déflorer;  profdner. 
Onteerend,  b.  n.  Déshonorant;  diffa- 

mant. 
Onteering,  t.  Déshonnetir,  m.;  diffama* 
'  tion;  délloration;profanatiim,  f. 
Ontegensprekelyk,  b.  n.  Incontestable, 

— ,  byw.  Inconlestablement. 
Ont«gensprekelykheid ,  v.  Incontesta- 

büité,  f. 
ODtegenstaenbaer,b.  n.  Irrésistible,  — , 

byw.  Irrésistiblement, 
Ontegenwoordig,  b.  n.  Absent, 
Ontegenwoordigheid,  v.  Absetice,  f. 
Ontegenzeggelyk ,  b.  n.  Incontestabte* 

— ,  byw.  Inconlestablement, 
Ontegenzeggelykheid ,  v.  Inconteslabi* 

lité,  f. 
Onteigeneu,  b.  w.  Exproprier;  dépossé" 

der. 
Onteigening,  ▼.  Expropriation ;  depos* 

session,  f. 
Ontelbaer,  b.  n.  \  Imwmbrable.  — ,byw. 
Ontellyk,  b.  n.  f    Innornbrablement, 

Onterven,  b.  w.  DéshérUer. 

Ontevreden,  b.  n.  Mécontent. 
Ontevredenheid,  v.  Mécontentement^  m. 
Ontfang,  enz.  Zie  Ontvang,  enz. 
Ontfangen,  enz.  Zie  Ontvangen,  enz. 
Ontfermen  (zich),  wed.  w.  Atoir  pitié 

de, 
Ontfermenis  ,  v.  Pitié;  compassion ,  f. 


Ontfermhartig ,  b.  n.  MiséricareUeux , 

compatissant, 
Ontfermhartigbeid,  v.  Miséricorde  ,  pi' 

tiéy  f. 
Ontfermig,  b.  n.  Zie  OntfermhaHig. 
Ontfermigheid ,  v.  Zie  Ontfermhartig^ 

held. 
Ontferming,  v.  Pitié;  compassion ,  f, 
Ontfloersen,  b.  w.  Oler  te  crépe, 
Ontfonkelen,  o.  w.  Commencer  d  brü- 

ter,  ó,  étinceter. 
Ontfronselen,  b.  w.  Zie  Ontfronsen. 
Ontfronsen,  b.  w.  Dérider;  défroncer. 
Ontfutselen,  b.  w.  EscamoUr;  fUou- 

Ur. 
Outfutseling,  v.  Filoulerie,  f.;  escanuh 

tage,  m. 
Ontgaen,  o.  w.  S'étoigner  de ;  échapper; 

éviter;  devancer.  Zich  — .  S'emporten 

s'oublier, 
Ontgallen  ,  b.  w.  Oter  (e  fiet  (d*un  poii- 

son). 
Ontgelden ,  b.  en  o.  w.  Indemniser  q.  q, 

en  argent ;  porter  la  peine  de, 
Ontgeldenis,  v.  è  Peine ;  punitiou;  *•- 
Ontgelding,  v.    f     tisfaclwn,  f, 
Ontgespeu,  b.  w.  Déboueler, 
Ontgeven  (zich),  wed.  w.  (hiitter;  te  dé- 

faire  de;  ne  ptus  pensera, 
Ontgiftigen,  b.  w.  Désémpoisonner. 
Ontgiftiging ,  v.  Débempaisonnement , 

m. 
Ontffinnen,  b.  w.  Entamer;  commenar, 

défricher;  expioiter, 
Ontginner  ,  m.  Défticheur;  expUnteuTy 

m. 
Ontginning,  V.  Sntamure,  f. ; défrieke- 

ment,  m.;  exploitation,  f. 
Ontgiansen,  enz.  Zie  Ontglanzen,  enz. 
Ontglanzen,  b.  w  Dépolir;  décatir, 
Ontglanzer,  m.  Décatisseur,  m, 
Ontglanzing,  y.  Décatissage ;  d/poUs- 

sage,  m. 
Ontglimmen,  o.  w.  Commencer  d  s'aUw- 

mer  ou  A  prendre  feu. 
Ontglippen,  o.  w.  Glisserf  échapper. 
Ontgloeden,  b.  en  o.  w.  Zte  OotgloeycD. 
Ontsloegen,  b.  w.  Conunencer  è  nur- 

gir^è  rcïidre  rouge ;  enjtammer,  — , 

o.  w.  S'enflammer, 
Ontglorien,  o.  w.  Perdre  sa  glcire. 
Ontglyden,  o.  w.  Èchapptr,  alisser, 
Ontglyen,  o.  w.  Zie  Outglyden. 
Ontgoden,  b.  w.  DédéifUr;  dédiviniser, 
Ontgoeden,  b.  w.  Déshériter;  priverq,^. 

de  ses  biens. 


Digitized  by 


Google 


ONT 


OKT 


461 


Onfgoeding,  t.  Exfiérédalion,  f. 

Ontg-ommen,  b.  w.  Dégommer. 

Ontgoochelen,  b.  w.  Enlever  ou  tsca- 
moter  sulfHtement. 

Ontgoocheling,  v.  Escamolage:,  m. 

Ontgorden,  b.  w.  Déceindre;  dessan- 
gier. 

Ontgrabbelen,  b.  w.  Enlever,  ravir. 

Ontgraten ,  b.  w.  Oter  les  arêtes ;  désos- 
ser. 

Ontgraven,  b.  w.  Déterrer, 

Ontgraving,  v.  Exhumation,  f. 

Ontgrendelen,  b.  w.  DéverrouiUer, 

Ontgroeijen,  o.  w.  Zie  Ontwassen. 

Ontgroenen  ,  b.  w.  Débourrer,  — ,  o.  w. 
Déverdir. 

Ontgronden,b.  w.  Défricher  ;  creuser; 
miner, 

Ontgrondvesten,  b.  w.  Oter  Ie  fonde- 
ment, la  base. 

Ontgrynzen,  b.  w.  Démasquer. 

Onlgrypen,  b.  w.  Enlever ;  arracher. 

Ontguichelen ,  b.  w.  Zie  Ontgooche- 
len. 

Ontgunnen,  b.  w.  Envier. 

Onthael,  o.  Accueit;  traitement,  m.; 
réceptiony  f.;  festin;  repos ^  m.;  chère  , 

Onthairen,  b.  w.  Dépiter. 
Onthairend,  b.  n.  Dépilatif. 
Onthaken,  b.  V7.  Décrocher;  dégrafer. 
Outhaking,  v.  Décröchement,  m. 
Onthalen,  b.  w.  AccueiUir ;  trailer  ;  ré- 

galer;  enlever. 
Onthaleweid,  b.  n.  Déguenillé. 
Onthaling  ,  v.    Accueit ;  enlèvement , 

m. 
Onthalsteren,  b.  w.  Déchevêlrer, 
Onthalzen,  b.  w.  Décapiter. 
Onthalzing,  v.  Décapitalion,  f. 
Onthanden  ,  b.  w.  Couper  la  main  ou 

les  mains ;  incommoder;  gêner. 
Onthanding,  v.  Incommodité,  gêne,  f. 
Ontharen,  b.  w.  Dépiter, 
Ontharend,  b.  n.  Dépilatif. 
Ontharnassen,  b.  w.  Oter  te  hamais  ou 

la  cuirasse ;  désarmer. 
Ontharsenen,  b.  w.  Zie  Onthersenen. 
Ontharten,  b.  w.  Décourager. 
Onthaspelen,  b.  w.  Déviaer. 
Onthavend,  b.  n.  Déguemtté. 
Onthechten,  b.  yf.  Détacher;  dé  faire. 
Ontheffen,  b.  vr.  Décharger;  détivrer; 

dispenser. 
Onthejfing,  v.  Décharge ;  dispense ,  f. 
Ontheiligen,  b.  w.  Profaner;  vioter. 


Ontheiliger,  m.  Profanateur,  m. 

Ontheiliging: ,  v.  Profanation  ;  viola* 
tion,  f. 

Ontheisteren,  b.  w.  PiUer ;  vexer;  trou* 
tier. 

Ontheistering.v. )  Vexation,  f.;  troubte, 

Ontheistery,  v.    |     m. 

Onthelderen,  b.  w.  Priver  de  ctarté. 

Onthelpen,  b.  w.  Priver  de  secours. 

Ontheisteren  ,  b.  w.  Zie  Onthalste- 
ren. 

Onthemden  ,  b.  w.  Oter  la  ehemise ; 
dépouitler. 

Onthengselen,  b.  w.  Détacher  tes  pen- 
tures  de. 

Onthersenen,  b.  w.  Décerveler. 

Ontherten,  b.  w.  Zie  Ontharten. 

Ontheupen,  b.  w.  Déboiter  la  hanche. 

Ontheupt,  b  n.  Déhanché. 

Onthokkebanden,  b.  w.  Détacher;  déti- 
vrer; troubler. 

OnthoUen,  o.  w.  S*échapper;  s'enfuir. 

Onthoofden,  b.  w.  Décapiter. 

Onthoofding,  v.  Décapitalion,  f. 

Onthoornen,  b.  w.  Écomer, 

Onthorenen,  b.  w.  Zie  Onthoornen. 

Onthoud,  o.  Mémoire,  f.;  souvenir,  m.; 
demeure^  f.;  s^our^  m.\  abstinence, 
f. 

Onthouden,  b.  w.  Contenir ;  retenir; 
entretenir. 

Onthoudend ,  b.  n.  Abstinent ;  conti- 
nent. 

Onthoudendheid,  v.  Abstinence;  conti" 
nence ;  retentie,  t. 

Onthoudenis,  v.  Mémoire,  f. 

Onthouder,  m.  Détenteur,  m. 

Onthouding,  v.  Mémoire,  f.;  souvenir, 
m.;  abstinence; continence;  récusation; 
détention,  f. 

Onthozen,  b.  "w,  OUr  les  bas. 

Onthuiden,  b.  w.  Ècorcher. 

Onthuiven,  b.  w.  Décoiffer. 

Onthulden,  b.  w.  Déshonorer. 

Onthullen,  b.  w.  Décoiffer;  dévoiler. 

Onthalling,  t.  Dévoüement^  m. 

Onthuppelen,  o.  w.  S'esquiver  ou  s'é- 
loigner  en  sauHUant. 

Onthutsen,  b.  w.  Émouvoir;  troubler. 

Onthuwen,  b.  w.  Démarier. 

Onthyliken,  b.  w;  Zie  Onthuv^en, 

Ontilbaer,  b.  n.  Immobitier;  immeu» 
ble. 

Ontjagen  ,  b.  w.  Enlever  én  chqssant 
ou  en  poursuivant.  — ,  o.  w.  Echap' 
per  en  courant  vite. 


Digitized  by 


Google 


463 


ONT 


ONT 


Ontjeugden,  o.  w.  FieiUir. 
Ontjokken,  b.  w.  Délivrer  du  joug. 
Ontj ukken,  b.  w.  Zie  Ontjokken. 
Ontkallen,  b.  w.  Dissuader. 
Ontkapen,  b.  w.  Enlever  adroilement, 
Ontkappen,  b.  w.  Décoiffer. 
Onlkavelen,  b.  w.  Faire   perdre  au 

sorl. 
Ontkeeren,  b.  w.  Prendre,  escamoter. 
Ontkenbaer.  b,  n.  Niable. 
Ontkennelyk,  b.  n.  Niable, 
Ontkennen,  b.  w.  Nier;  désavoiier,  mé- 

connaUre. 
Ontkennend,  b.  n.  Négatif.  — ,  byw. 

Négalivement, 
Ontkenner,  m.  Dénégateur,  m. 
Ontkenningr,  v.  Négation ;  dénégation , 

Ontkerkeren  ,  b.  w.  Désemprisonner ; 

élargir. 
Ontkerkering,  t.  Désemprisonnement ; 

élargissement,  m. 
Ontkernen,  b.  w.  Oter  Ie  pepin  ou  Ie 

noyau  d*un  fruit. 
Ontketenen,  b.  w.  Dechatner. 
Ontkiemen,  o.  w.  Commencer  t  germer; 

nattre. 
Ontklauwen ,  b.  w.  Couper  les  griffes  ou 

les  ongles. 
Ontkleeden,  b.  w.  DésliabilUr* 
Ontkleuren,  b.  w.  Décolorer, 
Ontkleuring,  v.  Décoloration,  f. 
Ontklimmen,  b.  w.  Échapper  en  grim' 

pant. 
Ontkloosteren,  b.  w.  DéclóUrer. 
Ontkluisteren ,  b.  w.  Dechatner;  dés- 

entraver. 
Ontkluistering,  v.  Délivrance,  f. 
Ontkluwenen,  b.  w.  Zie  Ontwinden. 
Ontknevelen,   b.    w.   Extorquer\   dé- 

Lier. 
Ontkneveling,  v.  Extorsion^  f.;  délie- 

ment,  m. 
Ontknochten,  b.  w.  Délier;  délruire; 

annuler, 
Ontknoopen,  b.  vr.  Délier;  résoudre; 

expliquer. 
Ontknooping,  v.  Déncüment,  m.;  solu- 

tion,  f. 
Ontknoppen,  b.  w.  Déboutonner. 
Ontkofferen,  b.  ^,flterd*uncoffre. 
Ontkomen,  o.  w.  Échapper;  se  sauver; 

s'évader. 
Ontkoming,  y.  Evasion :  fuite,  f. 
Ontkommeren,  b.  w.  Délivrer  de  peine^ 

d'embarras. 


Ontkoningen,  b.  w.  DArdner  un  roi. 
Ontkoopen,    b.  w.  AcheUr  ce   qu*mm 

autre  voulait  acheter. 
Ontkoppelen,  b.  w.  Découpler;  dépa- 

reiller. 
Ontkoppeling,  v.  Découple;  désaccou* 

plement,m. 
Ontkorsten,  b.  w.  ÈcroüterichapeUr. 
Ontkrachten,  b.  w.  Atténuer;  énerver; 

affaiblir. 
Ontkraobtigen ,  enz.  Zie  Ontkrachten , 

enz. 
Ontkrachting,  v.  Affaiblissement,  m. 
Ontkrachtingbrief,  m.  Contre-kUre^  f.; 

réversales^  f.  pi. 
Ontkransen,  b.  w.  Oter  vne  courmae 

OU  une  guirlande. 
Ontkreuken,  b.  w.  Zte  Ontfronsen. 
Ontkrollen,  b.  w.  Débouder;  dé/riser, 
Ontkrolling,  v.  Défrisement,  m. 
Ontkroonen,  b.  w.  Découronner ;  détrC- 

ner. 
Onlkrooning,  t.  Détrónement^  m. 
Ontkruinen,  b.  w.  Étêter,  écimer  (on 

arbre). 
Ontkruipen ,  b.  en  o.  w.  Échapper  en 

rampara. 
Ontkrullen,  enz.  Zie  Ontkrollen,  enz. 
Ontkuipen,  b.  w.  Enlever  ou  priver  par 

des  intrigues. 
Ontkuischen,  b.  w.  SouiUer. 
Ontkurken,  b.  w.  Débaucher  [une  bou- 

teille,  etc.)' 
Ontladen,  b.  w.  Décharger. 
Ontlader,  m.  Déchargeur^  m. 
Ontlading,  v.  Décharge,  f.;  décharge^ 

menty  m. 
Ontlaerzen,  b.  w.  Zie  Ontleerzen. 
Ontlastbrief,  m.  Zie  Ontlastingbrief. 
Ontlastbuis,  y.  Déchargeair,  m. 
Ontlasten,  b.  w.  Décharger;  soutager; 

délivrer. 
Ontlaster,  m.  Émonctoire  (méd.)»  m. 
Ontlasting,  y.  Décharge;  délivrance^  f; 

soulagement,  m. 
Outlastmgbrief,  m.  Décharge,  f.;  acUde 

décharge,  m. 
Ontlastpiaets  y  y.  Débarcadêre;  déver» 

soir,  m. 
Ontlastpyp,  y.  Zie  Ontlastbuis. 
Ontlastschrift ,  o.  Acte  de  décharge  f 

m. 
Ontlaten,  b.  w.  Ldcher;détremper;  amoér 

lir.  — ,  o.  w.  S*adoucir. 
Ontlating  ,  y.  Action  de  l&chti\  f. ;  ror 

doucissement  (du  temps) ,  m. 


Digitized  by 


Google 


ONT 


ONT 


463 


Ontlatten,  b.  w.  DéiatUr. 

On tlau weren,  b.  w.  Priver  dune  COU" 

ronne  de  laurier. 
Ontleden ,  b.  w.  Démembrer;  düséquer; 

analyser. 
Ontledend,  b.  n.  Jnalytique. 
Ontleder,  m.  Disséqueur;  anatomisle; 

analystet  m. 
Ontledigen,  b.  w.  Fidtr;  délivrer;  dé- 

charger, 
Ontiedigrend,  b.  n.  Déplétif, 
Ontlediging,  v.  Évacuation,  f.;  déiasse- 

meni^m. 
Ontleding,    t.    Démembrement ,    m. ; 

dissection ;  anatomie ;  analyse,  f. 
Ontleedbaer,  b.  n.  Décomposaöle. 
Ontleedkamer ,  t.  Amphilhéóire  d^ana- 

tomie,  f. 
Ontleedkonst,  v.   )  -.^  n«+i^A^i,«««* 
Ontleedkunde,  v.  f  ^^^  Ontleedkunst 
Ontleedkundig ,  b.  n.  Jnatomique.  — , 

bvw.  jinalomiquemenL 
Ontleedkundige,  m.  Disséqueur;  anato- 

miste,  m. 
Ontleedkundiglyk ,  by w.  Jnatomique- 

ment, 
Ontleedkunst,  v.  Anatomie^  f. 
Ontleedmes,  o.  Scalpel:  bislouri,  m. 
Ontleedplaets,  y.      )     Zie  Ontleedka*- 
Ontleedzael,  y.         f        mer. 
Ontleemen,  b.  w.  Déluter. 
Ontleeming,  y.  Délutage,  m. 
Ontleenen ,  b.  w.  Emprunter;  lirer  de ; 

dériver. 
Ontleener,  m.  Emprunleur,  m. 
Ontleening,  y.  Emprunt,  m. 
Ontleenster^  y.  Emprunteuse,  f. 
Optieeren,  b.  w.  Désapprendre ;  oublier; 

désa'xoutunier, 
Ontleerzen,  b.  w.  Débotler. 
Ontlegeren,  b.  w.  Lever  Ie  siége. 
Ontlegerlng,  y.  Levée  d*un  stege^  f, 
Ontleggen,  b.  w.  Déplacer;  prendre; 

óler;  dissvader ;  détaumer ;  parer;  gor 

gner;  refuser;  nier, 
Ontleiden,  b.  w.  Séduire ;  abuser;  trom- 

per, 
Ontleiding,  y.  Séduction,  f. 
Ontlekken,  o.  w.  Dégoutler, 
Ontienden,  b.  w.  Éreinter. 
Ontlendenen,b.  w.  Zie  Ontlenden. 
Ontlitten,  enz.  Zie  Ontleden,  enz. 
Ontlokken,  b.  w.  Oler  ou  enlever  adroi- 

tement, 
Ontlommeren ,  b.  w.  Priver  de  l'ambre 

OU  de  Combrage, 


Ontlooden,   b.  w.   Tirer  ou  dier  du 

plomb. 
Ontloopen  ,  o.  w.  Èchapper ;  se  sauver  ; 

s'évader;  s*enfutr;  se  souUraire  a; 

s'écouler, 
Ontlooping ,  y.  Évasion;  fuite^  f.;  écou'- 

lenient.m. 
Ontlooveren,  b.  w.  E/feuiller;  défeuüler, 
Ontlosbaer,  b.  n.     )   Résoluble ;  disso^ 
Ontlosselyk,  b.  n.  f     luble, 
OntloBsen,  b.  w.  Détacher;  délier;  dé- 
livrer; décharger;  résoudre;  débrouU- 

Ier;  expliquer;  dissoudre, 
Ontlossend,  b.  n.  Dissolvant. 
Ontlüssing,  y.  Décharge;  détivrancCr 

dissolution ;  analyse,  f. 
Ontluiken,  o.  w.  S*ouvrir;  éclore;  s'épa- 

nouir.  — ,  b.  w.  Ouvrir;  découvrir; 

monirer. 
Ontluiking  ,  y.  Epanouissement ,  m. ; 

éclosum ,  f. 
Ontluisteren  ,  b.  w.  Obscurcir;  temir; 

dépoür. 
Ontluistering,  y.  Obscurcissement,  m.; 

temissure,  f.;  dépolissage,  m. 
Ontlyken,  o.  w.  Ne  plus  ressembler, 
Ontlymen,  b.  w.  Décoller;  détacher, 
Ontlyming,  y.  DécoUement,  m, 
Ontlysten,  b.  w.  Oler  d'nn  cadre. 
OntlyYen ,  b.  w,  Tuer;  assassiner;  mas- 

sacrer, 
Ontly  Ying,  y.  Meurtre;  assassinat ;  mos- 

sacre,  m. 
Ontmaegden,  b.  vr,  Déflorer, 
Ontmaegding,  y.  Défloration,  f. 
Ontmaekselen,  b.  w.  Maltraiter;  défigU' 

rer, 
Ontmagten,  b.  w.  Diminuer  Ie  povvoir; 

affaibUr, 
Ontmagtigen,b.  w.  AffaibUr. 
Ontmaken  ,  b.  w.  Défaire ;  rompre ;  a/- 

faiblir;  annuler;  deshériter. 
Ontmaking,  y.  Exhérédation,  f. 
Ontmande,  m.  Eunuque,  m. 
Ontmannen,  b.  w.  Chdtrer ;  mutiler; 

énerver ;  tuer ;  priver  deq.  c, ;  décou- 

rager;  désarmer. 
Ontmanning,  y.  Castralion,  f. 
Ontmantelen,  b.  w.  Oler  te  manteau ; 

démanteler;  raser, 
Ontmaren,  b.  w.  Zie  Ontmarren. 
Ontmarren,  b.  w.  Démarrer, 
Ontmaskeren,  b.  w.  Démasquer. 
Ontmasten,  b.  w.  Démdter. 
Ontmasting,  y.  Démdtage,  m. 
Ontmatten,  b.  w.  Dénattcr. 


Digitized  by 


Google 


464 


ONT 


Ontmazen,  b.  w.  Bémailler. 
Ontmeeren,  b.  -w.Zie  Ontmarreti. 
Ontmengelen,  b,  w.  Démêéer;  déBmtU- 

Ier. 
Oatmengen,  b.  w.  Zie  Ontmengfeflen. 
Ontmenschen,  b.  •w.Désfivmaniser. 
Ontmensoht ,  b.  n.  Inhumain ;  déna' 

turé. 
Ontmergen  ,  b.  w.  EmoeUer;  énerver  ; 

dépouiUer. 
Ontmesten,  b.  w.  Oter  Ie  fumier, 
Oatmeabdle&f  b.  ^.Démtubler, 
Ontmeubeling,  v.  DémeubUment^  m. 
Ontmilten,  b.  w.  Dealer, 
Ontmodderen,  h,  w.  Déöourber, 
Ontmoederen,  b.  w.  Priver  (un  enfemi) 

de  sa  mère.  ^ 

Ontmoedigen,  b.  w.  Décourager, 
Ontmoedigend,  b.  n.  Décourageant. 
Ontmoediging,  y.  Déeouragement,  m. 
Ontmoeijen,  b.  w.  Drasser. 
Ontmoeten,  o,  en  b.  w.  Rencontrer ; 

trouver  ;  arriver ;  survenir. 
Ontmoetend ,  b.  n,  Occurrent. 
Ontmoeting ,  t.  Rencontre;  occurrence, 

Ontmommen^h.  yi.,Déniasquer. 
Onrtmossen,  b.  w.  Emousser. 
Ontmunten,  b.  w.  Démonétiser. 
Ontmunting,  v.  Démonéihation,  f. 
dntmuren,  b.  w.  Démurer;  démmte^ 

Ur, 
Ontmuring,  t.  Démantèlenienti  m. 
Ontnaeijen,  b.  w.  Déóoudre, 
Ontnagelen,  b.  w.  Déciouer, 
Ontnageling,  v.  Désenclouage,  m. 
Ontnastelen,  b.  vr.  Zie  Ontnestelen. 
Ontnaturen,  b.  w.  DéiuUurer, 
Ontnemen ,-  b.  w.  'Prendre ;  óUr  ;  wier ; 

reiirer;  enlever;  ravir. 
Ontneming  ^  t.  Entève^nent;  raivisse^ 

ment ,  ra.;  prioaHon^  f. 
Ontnestelaer,  m.  Dénioheur,  m. 
Ontnestelen,  b.  vr.  Dékuxr;  dénicher, 
Ontnesten,  b.  w.  Dénicher. 
Ontnester,  m.  DénifheuTy  m. 
Ontneusen,  b.  w.  Enaser, 
Ontnevelen,  b.  w.  Dissiper  U  örmiü^ 

lard, 
Ontnoppen,  b.  w.  Zie  Noppen. 
Ontnuchteren ,  b.  w.  Désenivrer,  — ,  o. 

w.  Se  désenivrér.  Zich  — •  Défeuner, 
Ontnuchtering,  t.  Béseniwement ;  dé- 

jeuner,  m. 
Ontoegankelyk,  b.  n.  inacoemble. 
Ontoeganke1ykheid,T.  InaccessibUitéf  f. 


OKT 

Ontoegevend,  b.  n.  Peu  cotHpüdsetn$.  ^ 
Ontoegevendheid,  v.  Manque  de  cem- 

plaisance,f, 
Ontoeheeibaer,  b.  n.  JncioBtriMtêei  ^ 
Ontoepasselyk,  b.  n.  InapplicaHe*" 
Ontoepasselykheid,  v.  InapplicabttiU,t 
Ontoereikend,  fo.  n.  tmvffkMnt, 
Ontoevrieslyk,  b.  n.  Qtd  ne  pent  si 

geler, 
Ontoogen,  b.  w,Crever  les  yeux;prim 

de  la  vue. 
Ontoomelyk,  b.  n.  indomptëbU. 
Ontoon,  m.  DissonanUj  f. 
Ontooneelachtig,  b.  n.  AntiUiMrei, 
Ontordenen ,  b.  w.  Dérênger  ;  dérég/tet; 

trouMer, 
Ontouderen ,  b.  w.  Priver  ^,  q,  dem 

parenis. 
Ontpakken,  b.  n.  Dépaqueter;  éAek- 

Ier. 
^ntpakking,  t.  DébaütLge^  m. 
Ontpanden,  b.  w.  Dégager. 
Ontpunding,  t.  Dégagement^  m. 
Ontparen,  b.  w,  DépareiUer;  déptrrkr; 

desaoeoypler. 
Ontparing,  v.  Désaccouplement;  déSfl^ 

sorlimentj  m. 
Ontpekeien,  b.  w.  Denaler. 
Ontpersen,  D.  w.  Dépresser. 
Ontplaesteren,  b.  w.  DépléUrer. 
Ontplaestering,  v.  Déplatrage^  i». 
Ontplanten,  b.  w«  Dépianter, 
Outplanting,  t.  Déplantalion,  f. 
Ontplantyzer,  o.  Déplanloir,  m. 
Ontpleisteron,  b.  w.  Zie  Ontplaesteren. 
Ontpleiten  ,  b.  w.  Gagner  è  fcroe  de 

plaider. 
Ontploffen,  o.  w.  Détaner^  ééeréfnUf 

(chim.). 
Ontploffing,  T.  Détonatim,  déerépHe* 

tion,  f. 
Ont^Iobderen,  b.  vr.  PiOer^  MOMfen 
Ontplondering,  t.  Piüage^  m, 
Ontplodijen,  b.  w.  Dépliers  éépêoffir; 

d^lisser. 
Ontplooijing,  v.  Déploiement,  m. 
Ontpluimen,  b.  w.   Plunier ;  4i^Ui» 

mer. 
Ontpluizen,  b.  tr.  Entev^ ;  épUteker; 

découvrir. 
Ontplukken,  b.  w.  Zie  OntplnimeB. 
Ontplunderen,  enz.  Zie  OutgUmóMO^mt 

enz.  f 

Ontpoeijeren,  b.  w.  Dépoudrer, 
Ontpoopteren,  b.  w.  W&w  dn  dmi  ée 

bourgeoisie.         ^ 


Digitized  by 


Google 


OJiT 

Onij^ChNTteriDg,  y.  Privatian  du  droU  de 

bourgeoisie,  f. 
Ontpotten,  b.  w.  Dépoter. 
Ontpotting,  y.  DépoUinent,  m. 
Ontpracheo,  b.  w.  ObUnlr  en  men- 

diant. 
Ontpraten,  enz.  Zie  Ootraden,  «nz. 
Ontpreken,  b.  w.  Zie  Ontraden. 
Ontproppen,  b.  w.  Débourrer. 
Ontpurperen,  b.  w.  Priver  de  la  pour- 

pre. 
Ontraden,  b.  w.  DéconseiUer;  dissua* 

der. 
Ontrading,  v.  Dissuasiofi,  f. 
Ontraeg,  b.  n.  Actif ;  laifoHeux. 
Ontraegheid,  v.  JctivUé,  dUigencej  f. 
Ontrafelen,  b.  w.  EraiUer;  effHer, 
Ontrampeneerd»  b.  n.  Délatné. 
Oatrampt,  b.  n.  Déiivré  de  malheur, 
Ontranden,  b.  w.  Dëborder;  dégamir, 
Ontrapen,  b.  w.  Enlever,  Óter, 
Ontredden,  b.  w.  Détivrer. 
Ontredderen,  b.  w.  Dêlabrer;  délériO" 

ter. 
Ontreddering,  v.  Délabrement,  m. 
Ontreinigen ,  b.  w.  SouiUer;  salir;  ta* 

cher, 
Ontreinfging.  v.  SouiUure ;  tache,  f. 
Ontremmen,  b.  w.Düenrayer, 
Ontrennen,  o.  w.  Échapper  on  se  sauver 

au  galop. 
Ontrent,  voorz.  en  byw.  Zie  Omtrent. 
Ontriemen,  b.  w.  Déceindre;  dessan-- 

gier. 
Ontrieden,  b.  w.  Gêner;  incommoder; 

embarrasser. 
Ontrieving,  v.  Gêne,  f.;  embarras^  m. 
Ontrimpelen,  b.  w.  Dérider, 
Ontrlngen,  b.  w.  Déboucler, 
Ontroeren,  o.  w.  Échapper  d  force  de 

rames. 
Ontroerdbeld,  t.  Trouble;  désordre^m,; 

émoHon;  conslematian,  t. 
Ontroeren,  b.  w.  Troubler;  alarmer ; 

émouvoir ;  constemer;  déconcerter, 
Ontroerenis,  v. ; 

Ontroering,  V.  }  Zie  Ontroerdbeid. 
Ontroerte,  v.     J 

Ontroeaten,  b.  w.  DérouiUer;  décaper. 
Ontroester,  m.  Décapenr,  m. 
Ontroestlng,  v.  Dérouiüement,  m. 
Ontrollen,  b.  w.  Derouler;  déployer ; 

aevelopper.  — ,  o.  w.  Écliapper  en  rou- 

lant. 
Ontrolling,  v,  Déroulement;  développe* 

wem,  m, 
Tm./. 


ONT 


465 


Ontroomen,  b.  w.  Ècrémer, 
Ontroostbaer ,  b.  n.  Inconsolable,  — , 

byw.  hiconsolabUment, 
Ontroostbaerbeid,  v.  Désolation,  f. 
Ontroostelyk ,  b.  n.  InconsolabU,  — » 

byw.  InconsolabUment, 
On  troeven,  b.  w.  Enlever;  ravir;  vo- 

Ier. 
Ontroover,  m.  Ravisseur,  m. 
Ontrooving ,  v.  EnUvement ;  ravisse* 

menl;  vol,  m. 
Ontrouw,  v.  InfidélUé;  perfidie;  trahi- 

son,  U  — ,  b.  n.  In  fidele;  perfide; 

Iratlre.  — ,  byw.  Zie  Ootrouweiyk. 
Ontrouwelyk,  byw.  infidèUment;  perfi^ 

dement, 
Ontronwigbeid,  v.  Zie  Ontrouw,  v. 
Ontruimen ,  b.  w.  Occuper  beaucoup  de 

place;  faire  place ;  vider;  évacuer ;  dé- 

barrasser. 
Ontruiming,  v.  Evacualion,  f. 
Ontrukken ,  b.  w.  Jrracfier;  enlever ; 

ravir. 
Ontrukking ,  v.  Enlèvement;  ravisse^ 

ment,  m. 
Ontrusten,  b.  w.  Jnguiéter ; troubler ; 

alarmer. 
Ontrustend,  b.  n.  Jnguiétant;aUirmanl. 
Ontrusting,  v.  Trouble^  m.;  inquiüude; 

alarme^  f. 
Ontryden,  o.  w.  Échapper  ou  u  sauver 

d  cheval  ou  en  vciture, 
Ontrygen,  b.  w.  Détacer;  défiler, 
Ontrymen,  b.  w.  Metlre  en  prose  ce  qui 

élttit  écrit  en  vers, 
Ontry  ven,  enz.  Zie  Ontrieven,  enz. 
Ontryzen,  o.  w.  Zie  Ontstaen. 
Ontacbadigen,  b.  w.  Dédommager, 
Ontschadiging ,  v.  Dédommagemenl , 

m. 
Ontachakelen ,  b.  w.  Délacfier  des  chai- 

nons ;  défaire ;  dissoudre ;  analyser, 
Ontscbaken,  b.  w.  Enlever;  ravir, 
Ontscbaker,  m.  Ravisseur,  m. 
Ontschaking ,  v.  EnUvement ;  rapl , 

m. 
Ontscharen,  b.  w.  Disperser;  séperer, 
Ontscheeden,  b.  w.  Dégatner, 
Ontschepen ,  b.  w.  De'barquer;  déchar^ 

ger. 
Ontscbeping,  Y^Débarguanentf  m. 
Ontscheppen,  b.  w.  Ddfigurer,  de'for- 

mer^  — ,  o.  w.  Eendre  Vdme ,  mou- 

rir. 
Ontschepteren,  b.  w.  Priver  du  sceplre, 

de  la  couronne, 

50 


Digitized  by 


Google 


466 


ONT 


Ontscherpen,  b«  w.  Émousser. 
OitUicUeur«B,  b.  yfr.Arracher ;  enlever. 
Ontsohietenf  <k  w.  Éckapper;  ouhlier. 
Ootschikken,  b^  w.  Zie  Verwarreo. 
OaUchillen,  b.  w.  Zie  Afüohillen. 
Ontscbindeleo ,  b.  w.  Ern^ra$er:  en- 

fiammer, 
Ontochipperen,  b.  w.  Déposer ;  deui- 

iuer. 
Ontachoeid,  t.  d.  Déchatusé;  pieds- 

nut. 
OnUchoeiJen,  b.  w  Déchausser. 
OntsoboetJioflT,  ▼•  Déchautument^  m. 
Ontseboenen,  b.  w.  Déchausser. 
Ooisehokken,  b.  w.  Défairt  o>i  déta* 

cher  en  secouant,  en  heuriant. 
OatochooneQ  ,  b.  w.  Enlaidir ,  dépa* 

rer. 
OntaohorreB,  b.  w;  Désenrouer, 
OntschoreeD,  b.  w.  hcorcer ;  peler, 
ODt8cbor»ifig',  T.  Écareement,  m. 
Ontsohreauwen»  (k  ^n  b.  w.  Nier  en 

criant. 
OatsohroaTen,  b%  w.  Dévisser, 
Oatschryvea ,    b.  w.    Contester   par 

éeHL 
Outsobailen,  o.  w.  Se  sousiraire  en  se 

caehant,  — ,  b.  w*  Cacher,  couvrir, 
Onisohuldelyk,  b»  n.  )  Excusable,  — , 
Ontecbuldigr,  b.  n.       J      byw.  Excu- 

sëtUment. 
Ootoohuldigen,  b.  w.  Excuser ;  diseul^ 

per;  juet^ier. 
Outoohuldiger  ,  m.  Bxcuseur ;  défen- 

seur,  m. 
Oatsohaldigring,  ▼.  Exeuse ;  disculpa- 

tion,  f. 
OnttcbaldiDff»  t.  Zie  Ontschuldifnng. 
Oat«<^yneii,  o.  w.  Conunencer  è  luire, 

è  paraUre. 
Ontsieren,  b.  w.  Déparer;  défigurer ; 

enlaidir, 
Ontsindelen,  b.  w.  Coupeller  (ehim.). 
Ontalaen ,  b.  w.  Décharger ;  débarras- 

ser;  d^ire;  exêmpter ;  dispenser : 

absoudre;  délivrer;  reldcher;  élar- 

gir. 
Oatslagr,  o.  Décharge;  dispense ;  ex- 

emvtton;démission,  f. 
Ontslagbrief,  m.  Lettre  d*exemptiofi  ^ 

de  démiêsion ;  décharge ;  quittance , 

Ontslagen,  b.  n«  Libre;  quitte;  exempt. 
Ontslaggever,  in.  Démissionnaire,  m. 
OnUUf^ng.Y.  Abêotution:démissi(m,  f.; 
élargissement;  affrancnissement,  m. 


ONT 

Ontelaken,  b.  w.  Reidcher;  déiivrer. 
Ontslapen,  o.  w.  S'éoeiUer;  mourir;  s'en- 

dormir. 
Ontslaping,  v.  Mort,  f.;  d^ès,  m. 
OnUlaven,  b.  w.  Détivrer,  affranchir. 
Ontslecbten,  b.  w.  Rendre  inégal  oa  m- 

boteux;  rider,      • 
Ontslepen,  b.  w,  Entratner;  emporter. 
Ontslibberen,  o.  w.  GUsser;  échapperen 

gtissant. 
Ontslippen,  o.  w.  Èchapper  en  gtUsmA ; 

s'échapper;  s*évader. 
Ontsloesteren,  b.  w.  Zie  Ontbolsteren. 
Ontsluijeren,  b.  w.  Déuoiter. 
Ontslaijering,  t.  Déooitement^  m- 
Ontsluimeren ,  o.  w.  S*assoupir  ;  nHm- 

rir. 
Ontslaimering,  v.  AssoupissemenU  m. 
Ontsluipen  ,  o.  w.  S'esgtUver ;  s'ém- 

der. 
Ontsluiping,  ▼.  Evasion,  f. 
Ontsluiten,  b.  w.  Ouvrir;  desserrer;  di- 

couvrtr;  dévetopper. 
Ontsluiter,  m.  Ouvreury  m. 
Ontsluitgeld,  o.  Geologe,  m. 
Ontsluiting,  t.  Ouverture^  f, 
Ontsmeeken,  b.  w.  Zm  Afsmeekeo. 
Ontsnappen,  o.  w.  Èchapper;  s'esqmmn 

s*évader. 
Ontsnapping,  t.  Evaeion ;  fuiie ,  f. 
Ontsnaren ,  b.  w.  Oter  les  corées  fiTtn 

instrument  de  musique). 
Ontsnellen,  o.  w.  Sesauveravec  vüesse- 
Ontsnoeljen,  b.  w.  Zie  Wegsnoeijeo. 
Ontsnoepen  ,  b.  w.  Enlever  q.  c.  de 

friand, 
Ontsnoeren,  b.  w.  Délacer;  défiler;  dé- 

faire. 
Ontsnuiten,  b.  w  Escamoter. 
Ontsolderen,  b*  w  Dessowfer. 
Ontsoldigen,  b.  w.  Congédier ,  tken- 

der. 
Ontsoldiging ,  y.  Congé  ^  ticenciement^ 

m. 
Ontsolferen,  b.  w.  Dessou  f  rer. 
Ontsolfering«  t.  Dessoufroge,  m. 
Ontspannen,  b.  w.  Débti^dtr;déUndre; 

lAcher. 
Ontspannend,  b.  n.  Reidchant. 
Ontspanning,  y.  Reldchement ;  reiéche, 

m.,  relaxatipn ;  atonie.  f. 
Ontsparen,  b.  w.  Ztr Sparen. 
Ontsparteleo ,  b.  vr.  S'échapper  en  frt- 

tiltant. 
Ontspatten,  o.  w.  S'échapper  de  cóié. 
Ontspekken,  b.  w.  Oter  Vaubkr. 


Digitized  by 


Google 


ONT 


ONT 


467 


Ontspelden,  b,  w.  DépingJer, 
Ootsperren,  b.  w.  Ouvrir;  débêder, 
Ontepinnen,  b.  w.  Défaire  cequi  est  fiié. 
Ontspinten,  b.  w.  Zie  Ontspekken. 
Ontsprin^n,  o.  w  Se  Uver  subitement ; 

$autiUcr;tressaiUir;jailUr;  naUre,  sai- 

gner;  échapper. 
Ontsprhigingt  ▼.  Èvasion,  f. 
Oatspraiten ,  o.  w.  Commeneer  a  pous- 

ser  OU  d  crötlre ;  émaner;  naUre ;  déri- 

ver;  provenir. 
ODtspykeren,  b.  w.  Déclouer, 
Ontotaen,  o.  w.  Bfattre  ;  i'éiever ;  surtx- 

nir;  arriver;  émaner s  dériver;  prove^ 

nir;  manqner  de. 
Ontstalen,  b  w.  Désaciérer. 
Ontatallen,  b.  w.  Faire  sortir  de  Vécurie 

oa  de  rétabte. 
Ontstapelen,  b.  w.  Diminuer  on  défaire 

une  pile. 
Ontstappen ,  o.  w.  S'échapper  h  grands 

Ontetekelyk ,  b.  n   Faciie  k  s*aUtnner, 

è  s'enflammer. 
Ontsteken,  b.  w.  Percer,  mettre  en  per* 

ce;  allumer;  enflammer,  — ,  o.  w. 

Brüler;  s'enftammer. 
Ontstekend,  b.  n.  Inflammatoire. 
Ontsteker,  m.  A Humeur,  m. 
Ontsteking" ,  v.  Jction  d*aUumer;  adus- 

tion ;  infiammatian,  f. 
Ontsteld,  b.  n.  Dérangé ;  tronbU ;  con- 

itemé;  canfus ;  inierdit ;  dUcord ;  dés- 

accordé, 
Ontflteldheid,  v.  Zie  Ontsteltenis. 
Ontstelen  ,  b.  w.  VoUr ;  dérober;  escro- 

(fuer. 
Ontstelingr,  v.  Fol;  larcin ,  m.;  escrO' 

querie,  f. 
Ontstellen  ,  b.  w.  Déranger ;  délraqmr ; 

démonter;  déconcerter;  trauöler;  con- 

slemer.  — ,  o.  w.  Se  déranger ;  se  dé' 

traquer;se  troubler, 
Ontstelling,  v.  Dérangement;  désardre; 

trouble,  m.  Zie  Ontsteltenis. 
Ontsteltenis ,  v.  Emotion;  atarme;  cm* 

stemaiiont  f.;  trouble,  m. 
Ontstemmen ,  b.  w.  Désaccorder,  — ,  o. 
^.Sedésaccorder. 
Ontstentenis  ,  y.  Défaut  (prat.) ,  m.  By 

-^ym.Adéfautde,        , 
«>ntster?en,  o.  vr.  Mottrir,  décéder. 
Ontstichtelyk ,  b.  n.  Scandaleux,  — , 

byw.  Scandaleusement, 
Ontstielitelyfcheid,  v.  Seandale,  m. 
ontstichten,  b.  w.  Scandaliser. 


Ontstlcbting,  v.  Scandale,  m. 

Ontstoppen,  b.  w.  Débouclier. 

Ontstopping,  V.  Débouchementy  m. 

Ontstrammen,  enz.  Zie  Ontstyren,  en£. 

Ontstraten,  b.  w.  Dépaver, 

Ontstrengelen,  b.  w.  Détresser, 

Ontstrikken,  b.  w.  Dénotter;  délier;  dé- 
faire, 

Ontstrikking,  v.  Dénoüment;  déliemenl^ 
m. 

Ontstroomen ,  o.  w.  S^éehapper  en  cou- 
lant. 

Ontstroopen,  b.  w.  Pilter, 

Ontstrooping,  v.  PiUage,  m. 

Ontstruiken,  b.  w.  Arracher  les  brous- 
saiUes ;  extirper. 

Ontstryden ,  b.  w.  Conlester;  entever  en 
combaUant, 

Ontstryken ,  b.  w.  EscamoUr.  — ,  o.  w. 
S'échnpper. 

Ontstuiven,  o.  w.  S'enfuir,  décamper, 
Ontstukken,  b.  w.  Rompre,  casser, 
Ontstyven,  o.  w.  Se  dégourdir 
Ontsty  ving,  t.  Dégourdissement,  m. 
Ontsnllen,  o.  w.  zi^Ontglyden» 
Onttakelen,  b.  w.  Désarmer;  dégréer. 
Onttakeling ,  t.  Désarmement,  dégrée" 

ment,  m. 
Onttanden,  b.  w.  Arracher  les  dentij 

édenter, 
Onttarnen,  b.  w.  Découdre. 
Ontteilen,  b.  w.  Compter  mat, 
Ontternen,  b.  w.  Zi^  Onttarnen. 
Ontteugelen,  b.  w.  Débrider, 
Onttogen,  b.  n.  Oté,  retiré, 
Onttongen,  b.  w.  Arracher  ou  cêuper  ia 

longue  il  q.g, 
Onttooijen,  b.  w.  Déparer. 
Onttoomen,  b.  w.  Débrider. 
Onttooveraer,  m.  Désenchanteur,  mr. 
Onttooveren,  b.  w.  Désenchanter. 
Onttooverend,  b.  n.  Désenchanteur 
Onttoovering,  v.  Détfmchantement ,  m. 
Onttoraen,  b.  w.  Zie  Onttarnen. 
Onttrekken,  b.  w.  Betirer;  Óter;  scas» 

traire:  détoumer. 
Onttrekkend,  b.  n.  Frivatif, 
Onttrekking,  y.  Privatioti;  sousti'aC' 

tian.t. 
Onttroggelen,  b.  vr.  Zk  Aftroggelen. 
Onttroonen.  b.  w.  Détróner,  Zie  Aftroo- 

nen. 
Onttrooning,  v.  Détrónement,  m. 
Onttrouwen,  b.  w.  Démarier.  — ,  o.  w. 

Se  démarier,  divorcer. 
Onttuigen,  b.  w.  Déyréer;  déhürnacher. 


Digitized  by 


Google 


468 


ONT 


Oattuiffing »  t.  Dégréement ;  düuama^ 

chement^  m, 
Oattuinen,  b.  w.  Déclore* 
Qqttwee ,  by w.  En  (<Uux)  friéces ;  «n 

(deux)  morceaux. 
Onttweernen,  b.  w.  Déiordre. 
Onttwynen,  b.  w.  Zie  Onttweeraen. 
Ontaoht,  t.  ImpudiciU,  f. 
Ontuchtelyk,  byw.  Impudiquemenl. 
Ontuchtig ,  b.  n,  Impudique,  — ,  byw. 

Zie  Ontuchtiglyk. 
Ontuohtigheid»  y.  Zie  ODtucht. 
Ontuchtiglyk,  byw.  Impudiquem&nU 
Ontuigi  o.  tUbut^  m.;  drogue^  f. 
Ontvademen,  b.  w.  Oter  U  fU  d*une 

üiguiUe. 
Outvaderen,  b.  w.  Priver  (un  enfant) 

<U  $on  pére. 
Ontvallen,  o.  w<  Tomber;  éckapper; 
.   gUsHT :  movrir  prématurément. 
Ontvang,  m.  Recette ;  acceptatian ;  ré- 

ception,  f. 
Ontvangbaer,  b.  n.  BecevatU;  accepta* 

tle.;  perupUbit,  ^ 

Ontvangbaerheid  ,    t.    PerceptUnlité 

(d*un  iwipót),  f. 
Ontvangelyk,  b.  d.  Zie  Ontvangbaer. 
Ontvangen,  b.  w.  Recevoir ;jpercevoir ; 

admettre,  — ,  b.  en  o.  w.  Concevoir  , 

devtnir  eneeinte. 
Ontvangenis,  v.  Conception,  fr 
Ontvanger,  m.  Receveur;  percepteur ; 

recipiënt,  m. 
Ontvanging,  v.  Aeceptation,  f. 
Ontvangst,  v,  Recette ;  réception^  f. 
Ontvangster,  v.  ReceveusCy  f. 
Ontvangvat^  o.  Recipiënt,  m, 
OntvaiAelyk,  b.  n.  Zie  Ontvangbaer. 
Ontvaren,  o.  w.  S*échapper  avec  une 

barque ,  etc.;  partir  plus  promptement 

qu*un  autre. 
Ontveohten ,  b.  w.,Enlever  en  combol- 

iarU^  — ,  o.  w.  Echapper  en  combatr 

tanL 
Ontveiligen,b,  w.  Rendre  aangereuxou 

peusür. 
Ontveinzen,  b,  w.  Déguiser ;  dissimu- 

ter. 
Omveinzer,  m.  Dimnmfateur,  m. 
Ontveinzing,  v.  Déguiiement^  m.;  dis- 

siimlaHon,  L 
Ontvellen,  o.  w,  Muer. 
Ontverwen ,  b.  w.  Décolorer.  — ,  o.  w. 

Se  décolorer. 
Ontverwing,  y.  Décoloration,  f. 
antve«semen,  b.  w.  Zie  Ontvademen. 


ONT 

Ontvetten,  b.  w.  Mnemteier, 
Ontvet tigen,  b.  w.  ZU  Ontveaton. 
Ontvetting,  v.  Démantèlement^  m. 
Ontveteren,  b«  w.  Détacer. 
Ontvlakken,  b.  ▼.  Détacher,  éigmi- 

ser. 
Ontvlakker,  m.  Dégrameur^  m. 
Ontvlambaer,  b.  n.  Inflammable, 
OiUvlambaerheid ,  v.  In/lamnuMUU. 

Ontvlammen ,  b.  w.  Enflammer,  — , 

o.  w.  S'enflammer. 
Ontvlanuning»  v.  InflamvtoÉion^  T. 
Ontvlechten,  b.  w.  Détresser ;' défiatkr. 
Ontvleescben,  b.  w.  Déchamer 
Ontvleijen,  b.  w.  Obtenir  h  fórce  ét 

flatteries. 
Ontvlekken  ,  enz.  Zie   Outvlakkea . 

enz. 
Ontvlieden,  enz.  Zie  Ontvlugten,  eoz. 
Ontvliegen,  o.  w,  S*envoler  ;  t*êcba§pcr 

OntvUên.  Zie  Ontvlugten. 
Ontvlieten,  o.  w.  S'échappcr  en  cou- 

tont. 
Ontvloeyen,  o,m.S"écouler, 
Outvloeren ,  b.  ^.  Décarreler,  dédel- 

Ier, 
Ontvlugten,  o.  w.  S'échapper ;  fuir. 
Ontvlugting,  v.  Evasian;  fuiUj  f. 
Ontvoegen,  b.  w.  D^oindre;  di^oik- 

dre. 
Ontvoegerea,  b.  w.  Dédoubler. 
Ontvoerder,  m.  Ravisseur^  m. 
Ontvoeren,  b.  w.  Enlever;  emporteri 

ravir,  —,  o.  w,  hcluipper. 
Ontvoering ,  v.  Enlèvement;  ramsu- 

nunt,  m. 
Ontvolken,  b.  w.  Dépeupter, 
Ontvolking,  v.  DépeupUmenl^  m. 
Ontvonkbaer,  b.  n.  Inflammable 
Oatvonken,  b.  w.  JUumer;  enxbrastr; 

enflammer,  — ,  o.  w,  S'aUumer;  s^em- 

traser.    . 
Ontvonking,  v.  Embra$ement,  m. 
Ontvoogden,  b.  w.  Emonciper. 
Ontvoogding,  v.  E^nancipalion,  f. 
Omvormen,  b.  w.  Dëfortner;  d4f0^ 

ver, 
Ontvorming,  v.  Défarmation,  f. 
Ontvouwen,  b.  w.  Déplier;  défU^fcr; 

étendre;  dAtelopper:  expiiquer. 
Ontvouwing,  v.   Developpemmt;  dé- 

plaiement^  m.;  explication,  f. 
Ontvreemden,  b.  w,  Bérober;  enUtner; 

prendre. 


Digitized  by 


Google 


ONT 


ONT 


46d 


Ontvreemding,  v.  Fol ;  enlèvemênt,  m. 
Outvrleliten ,  ene.  Zie  Ontwrichten, 

enz*- 
Ontnriezen,  o.  w.  Zie  Dooijen. 
Onttrtöge^,    ena.   Zie  Ontwringen, 

enx. 
Ontvrolykèn ,  b.  w*  Oter  ia  i<ne  ^  la 

gaieté, 
Ontvryen,  b.  w.  Svppianter  q,  q.  dans 

ses  amoursi  priver  de  la  Uberté. 
OntTtilten ,  b.  w.  Vésempür^  vider, 
Ontwaden,  b.  w.  DésHabtUer  (un  mort], 
Ontwaeijen ,  o.  w.  Êlre  emporté  par  Ie 

vent ;  ^chopper  de  la  mémoire. 
Ontwaken,  o.  w.  S*éveiUêr;  se  réveil- 

Ier. 
Ontwakingy  v.  Réveil,  m. 
OotwaUen,  b.  w.  DémanUUr;  raser. 
Ontwalling',  t.  Démanlèlement^  m. 
Ontwapenen,  b.  w.  Désanner. 
Ontwapening,  Yé  Désarmementy  m. 
Ontwarder,  m,  DébrouiUeur,  m. 
Ontwaren,  b.  w.  Jpercevoir;  détou- 

vrir. 
Ohtwarkam,  m.  Déméloir,  m. 

Ontwarren,  b.  w.  Démêler;  débtouil' 

Ier. 
Ontwarrin^,  ▼.  DétrouiUement,  m. 
Ontwassen «  o.  w.  CroUre  ou  grandir  de 

maniere  d  étre  dispensé  de. 
Ontwelden,  b.  w.  Eventrer. 
Ontweijen,  b.  w.  Zie  Ontwelden. 
Ontwekken,  b.  w.  iveiUer;  réveiUer; 

exciter.  — ,  o.  w.  S'éveiller;  se  réveU- 

Ier, 
Ontweldigen,  b.  w.  Arracher;  ravir, 
Ontweldiger,  m.  Ravisseitr^  m, 
Ontweldiging,  t.  EnUvement;  ravisse- 

ment,  m. 
Ontwenden,  b.  w.  Soustraire;  dêrober, 
öntwending,  v.  Soustraction,  f. 
.Ontwennen,  b.  w.  Désaccouiumer,  —, 

o.  w;  Se  désaceoutumer. 
Ontwenning,  t.  Désaccoutumanee,  f. 
Ontwentelen,  b.  w.  Oter  en  roulant. 
Ontwerp,  o.  Projet;  plan;  devis;  tracé, 

m.;  éoauche,  f. 
Ontwerpen,  b.  w.  Projeter;  traeer; 

ébauaur. 
Ontwerping,  r.  Zie  Ontwetp. 
Ontwerren,  b.  w.  Zie  Ontwarren, 
Ontweven,  b.  -W.  Déeourdit';  détisser; 
^éraïUer, 
Ontwikkelbaer,  b.  n.  Développablé. 


Ontwikkelen,  b.  w.  Dépêtrer;  détarrat- 

ser;  dévelvpper. 
Ontwikkeling,  v.  Développement,  m, 
Ontwikkelingslyn  ,     v.     Dévéloppéé 

(géom.),  f. 
Ontwikkellyn,  v.  Développante  (géom.)* 

Ontwimpelen,   b.  w.    Découvrir;   dé- 

vailer, 
Ontwinden,  b.  w.  DéVider;  détordre; 

développer;  déplover, 
Ontwindlng,  v.  Debeloppement,  m. 
Ontwissehen,  b.  w.  Effacer, 
Ontwoekeren,  b.  w.  Oter  ou  enlever 

avidement  ou  usurairement, 
Ontwoelen,  b.  w.  Détordre;  défcurrer, 

— ,  o.  'w.  Éehapper. 
Ontwolken,  b.  w.  Dissiper  les  nuagis. 
Ontwolkt,  b.  n.  Serein;  sans  nuages. 
Ontwellen ,  b.  w.  Priver  öü  dépouiiler 

dêlaknne. 
Ontwerp,  o.  Zie  Ontwerp. 
Ontworstelbaer,  b.  n.  Évttatle, 
Ontworstelen,  o.  w.  S^éehapper;  se  dé- 

gager  en  luuant ;  éviter. 
Ontwortelen,  b.  w.  D^raeiittfr. 
Ontworteling,  v.  Déraeinement,  m. 
Ontwrichten,  b.  w.  Déb&Uer;  dislo- 

quer. 
Ontwrichting,  v.  Déb&Uement,  m.;  dii- 

tocation,  f. 
Ontwrikken,  b.  w.  Détacher  en  ébran- 

lam. 
Ontwringen,  b.  w.  Détordre;  arraclur 

des  mains;  enlever  de  force;  extor- 

quer. 
Ontwringing,  t.  Extorsion,  f. 
Ontwyden,  b.  w.  Profaner;  violer. 
Ontwyder,  m.  Profanateur,  m, 
Ontwyding,  t.  ProfmuUidn;  dégrada- 

tUm^  f. 
Ontwyen,  b.  w.  Zie  Ontwydeh. 
Ontwyfelbaer ,  b.  u:  indntntatle,  — , 

byw.  Indutnlablement. 
Ontwy ffelbaerheid,  v.  CertUude,  f. 
Ontwyfellyk,  b,  n.  en  byw.  Zie  Ontwy- 

fblbaer. 
Ontwykbaer,  b.  n.  Éludable,  évitatHe, 
Ontwyken ,  o.  w. Eviter ; [üir; einder; 

s'émiipper, 
Ontwyking ,  t.  Evasion ;  fuite ,  f. 
Ontyd ,  m.  Contte-temps ,  m.  Te  —e.  A 

eontre-iemps, 
Onty deling,  m.  Avorton,  m,      '    > 
Ontydelyk ,  byw.  Mai  4  propos;  intern- 

pesHvement, 


Digitized  by 


Google 


470 


OM 


N 


0«ü 


Ontydig » b.  o.  IntempesUf ;  indu ;  ffré- 
mature;  abortif.  — ,  byw.  Mal  d  pro- 
pos ;  intemvestivement, 

Ontydigheid,  v.  Zie  Oa^d. 

Ontydiglyk,  byw.  ifa/d  propos;  irUem- 
pestivemetU. 

Ontylen ,  o.  w.  Se  sauver ,  s'échapper  A 
ia  héte, 

Ontyveren,  b,  w.  Refroidir  U  zèle^  l'ar- 
4Uur. 

Ontyzeren,  b.  w.  Déferrer;  déchainer, 

Ontzadelen,  b.  w.  DesseUer;  débdUr. 

Ontzag,  o.  RespeU,  m.;  autorité^  f.;  cré- 
dU;pouvoir,m. 

Qützagbaer,  h.u.  Zie  Ontzaggelyk. 

Ontzaggelyk  ,  b.  n.  SUdoutabU;  qui 
commande  Ie  respect.  — ,  byw.  D*une 
manièrt  redauiabie. 

Ontzaggelykheid,  t.  GravUé;  maieslé, 

Ontzaken ,  b.  w.  Dësavouer ;  nier ;  re- 
nier, 
Ontzakken,  o.  w.  Zie  ODtxinkeo. 
Ootseg,  o.  RefuStdénif  m. 
Ontzegbrief ,  m.  LeUre  de  refus,  f. 
Ootzegelen ,  b.  w.  DécachèUr;  lever  k 

sceüé. 
Ootsegeling,  v.  Action  de  décacheter; 
'^  levée  du  scellé,  f. 
Ontzeggen,  b.  w.  Befuser;  dénier. 
Ontzegging,  v.  Refus ;  déni,  m. 
Ontzeilen,  o.  w«  Ecbapper  en  faisani 

farce  de  voiles. 
Ontienuwen,  b.  w.  Oter  oo  couper  les 

nerfs ;  énerver;  affaUfUr. 
Ontzenuwing,  t.  SnervaUon,  t.iaffai- 

blissementy  m. 
Ontzet»  o.  Levée  d'un  siége,  f. 
Ontietbaer,  b.  n.  Qui  peut  s'effrayer , 

s'alarmer» 
Ontzetten,  b.  w.  Déplacer;  disloquer; 

débotter;  priner ;  déposséder;  secourir; 

détivrer.  Zich  — .  8'effrayer;  s'alar' 

mer. 
Ontzettend  9  b.  n.  Épouvantatle;  terri-' 

bic. 
Ontietter,  m.  Libérateur,  m. 
Ontzetting,  ▼.  Dépossession;détivrance; 

épouvante,  f. 
Ontzielen,  b.  w.  Tuer;  masêoerer. 
Ontzieling,  t.  Mortj  f.;  massacre,  m. 
Ontzien,  b.  w.  Hespeeter ^craindre;  épar^ 

gner;  ménager. 
Ontlening,  t.  Respect,  m. ;  erainte, 

Ontzilveren,  b.  w.  Désargenter. 


Outsiiid,  b.  n.  ineens^ 
Ontzindelen,  b.  w.  Zie  OnteindeleD. 
Ontzindheid,  v.  FoUe,  f. 
Ontzingen,  b.  w.  Qblenir  en  ckantemt. 
Ontzinken,  o.  w.  Échapper  on  dispsfvP: 

tre  en  coulant  bas,  en  s^enfonfaiU;  man^ 

quer;  être  abandonné  de ;  désenfier. 
Ontzinnen,  o.  w.  Perdre  Vrsprit. 
OntzoedeleB,  b.  w.  Purifier, 
Ontzondigen,  b.  w.  Expter;  purifier, 
OntzondigiDg ,  t.  Expiation;  purtfiea^ 

tioüf  f. 
Ontzouten,  b.  w.  Dessaler, 
Ontzuigen,  b.  w.  Sueer;  épuiser, 
OntzuiTeren,  b.  w.  SouiUer;  prafaner. 
Ontzuivering ,  v.  SouiUure ,  f. 
Ontzuren,  b.  w.  Désaigrir;  désacidifier; 

désoxyder. 
Ontzuring ,  y.  Désêcidificaii4m!  désossif' 

dation,  f. 
Ontzwaoh telen,  b.  w.  DémaiUater;  dé- 

vetopper. 
Ontiwachtellng,  t.  Actiën  de  démaitU' 

ter,  f.;  développement,  m. 
Ontzwaren,  b.  w.  Zie  Verligten. 
Ontzwavelen ,  b.  w.  Dessoufrer. 
OntzwaTeiing,  y.  I>essQu(raiff$,  m. 
Ontswellen,  b.  e»  e.  w  Désenfler, 
Ontzwelling,  y.  Désenfiure,  f. 
OntzwdHunen,  o.  w,  S'éekapper  oa  u 

sauver  è  la  nage. 
Ontzweren,  b.  w.  Abiurer.  — ,  o,  w.  Dés- 

enfler. 
Ontzwering,  y*  Abjuration;  désenfijurt, 

OntzwiUen,  o.  w.  Zt^  Ontzwellen. 
Ontzygen,  o.  w.  Échapper;  gtisser. 
Onuitbeeldelyk,  b.  n.  Qu'an  ne  peul 

figurer  ou  tepréseHêer. 
OnaitbluBchbaer, b.  n.  ïhuxtmguièU; 
Onuitb1u88chelyk,  b.  n.(  qu'im  ne  peut 

éteindre. 
Onuitblussohelykheid,  t.  inextmottibJ- 

Mti,t. 
Onuitdenkbaer,  b.  n.  inimaginabU. 
Onuitdoenlyk,  b.  n.  Zie  OnoitwiMche^ 

lyk. 
Onaitdroogelyk,  b.  n«  Jniarissabié, 
Onuitdrukbaer,  b.  n.     \inexpriJHmbU; 
Onuitdrukkelyfc,  b.  n.  f    indieibU. 
Onnitgebreid,  1).  n.  Inélendu. 
Onuitgedacht,  b.  n.  Qui  iCest  pms  in- 

venté. 
Oaaitgedrukt,  b.  n.  Qui  n'est  pas  09- 

prime. 
Onuitgegeren,  b.  n.  htédit. 


Digitized  by 


Google 


o»v 


ONY 


471 


Onnitgekleed,  b.  n.  Qui  n'est  paê  déê- 

haèiUé. 
Oouitgepakt,  b.  ïl  Qui  n*e$t  pat  dé- 

baUé.  . 

Onuit^rust.  b.  n.  Quin*est  pas  équipe, 
Onuitgtesproken»  b.  n.  Qui  n*est  pas 

prononcé. 
Onuitgestrekt,  b.  n.  Jnétendu, 
Onuitgeweseo,  b.  n.  Indéds. 
Onaitgewiecbt,  b.  o.  Ineffdcé, 
Onttitkomelyk,  b.  n.  hiextricabU. 
Onuitlegbaer,  b.  n.     è  i^^^^n^^t,,^ 

Onuitleechbaer.  b.  n.  )  f«^^#x„^.„i,i- 

Onuitputbaar,  b.  n.  i  Inipuisable.  — , 
OouitputteJjk,  b*  n.  f      byw.  Inépui- 

sablemenl. 
OnuitpuUelykbekl^  v.  QuatiU  de  ce  qui 

est  inépvisable,  f. 
Onuitroeibaer,  b.  n.  )  t^H^„^,^,;u,^ 
Onuitroeyelyk.  b.  n.]^^^^^^^^^^^' 
Oouitscbryfelyk,  b.  n.  IntxprimabU; 

qu*on  ne  peut  Oéerire. 
Onuitsprekelyk,  b.  n.  Inexprimotte, 
Onuitsprekeljkbeid,  v.  Jneffimté,  f. 
ODuitgtaenbaer,  b.  a»  Insuppartabie. 
Onuitvindelyk,  b.  n.  Qu*m  ne  peut  in- 

venter. 
Onuitvoerbmer  »  b.  n.  Zie  OnuitToer- 

lyk.. 
OnuitvoeriDff,  ▼.  Inexécution,  f. 
Onuitvoerlyk,  b.  n.  Inexécutaöle.  — , 

byw.  JnewécutabtemeiU. 
Onuitvoerlykbeid.  v.  Jmpossitüiléf,  f. 
Onuitwischbaer,  b.  n.  i  inedafable;  in- 
OnuitwiMclielyk*  b.  ^.  4     üélébile. 
Omiitwiascbelykheid,  v.  tndéUbüiié, 

Onvaderlaadacb,  b.  n.  dntimtionat. 
Onvaerbaer,  b.  n.  Jnnavigable, 
Onvaerdigr,  b.  n.  Qui  n'est  pas  pret. 
Onval,.  o.  Déastre,  m. 
Onvalscb,  b.  n.  Qui  rCeU  pas  faux; 

frane,  — ,  byi^.  Franchement, 
OnvalMbbeid,  v.  Franchise,  f. 
Onvast,  b.  n.  Faibte;  oubtieux. 
Onvastheid,  ▼.  InstabiiUé;  (aiblesse; 
^uioertüude,  f. 

Onvastigheid,  v.  Zie  Onvaatheid. 
Unvatbaer ,  em.  Zie  Onbegrypelvk  , 

enz. 
Onveerdig,  b.  n.  Qui  n*est  pas  pret. 
JJttveil,  b.  n.  Qui  n'est  pcint  d  vetidre. 
Onveilig,  b.  n.  Dangereux;  peu  sür.  — , 

byw.  Zie  OoTeiliglyk. 


OnveiUgbeld.  ▼.  Banger;  péril,  m. 
ÜDveiliglyk,  byw.  Bangereusemeni. 
Onventbaer,  b.  n.  Jnvendable. 
Onver,  b.  n.  en  byw.  Qui  n'est  pas  ioin 

OU  étoigni. 
Onverachte]yk,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ü 

mépriser. 
Ouveranderbaer,  b.  n.  Zie  OoTerander- 

lyk. 
Onveranderd ,  b.  n.  ^i  n'est  pas  cltan" 

gJ;  sans  changement. 
Onveranderlyk ,  b.  n.  Jnvariable ;  con- 

staiu.  — ,  byw.  Invariablement ;  con- 

stamnient. 
OnveranderlyJdieid  ,  t.  Jn^riabitiéé ; 

eonstance,  f. 
OBTerafitwooidelyk,  b.  n.  InfxcusabU; 

qui  n'est  pas  responsable. 
Oovarbaesd,  b.  n.  Asswré. 
Onverbaesdelyk,  byw.  Jvec  assurance; 

résolüment. 
Onverbasterd ,  b.  u.  Qui  n'est  pas  dégé- 

néré  ou  aèdtardi. 
Onverbeeldelyk,  b.  n.  Jnimaginable. 
Onyerbeid»  b.  n.  Jnattendu. 
Onverbergelyk,  b.  n.  Qu'on  ne  peut 

cacher;  visible. 
Onverbeterd,  b.  n.  Qui  n'est  pds  amé- 

lioré  OU  corrigé. 
Onverbeterlyk,  b.  n.  Jncorrigible ;  par- 
fait. 
Onverbeteriykheid,  ▼.  IncorrigibitOé ; 

perfectUm,  t. 
Onverbidba^,  ens.  Zie  OoTerbiddelyk, 

enz. 
Oaverbiddelyk,  b«.n.  Ineacrable.  — , 

byw.  Jnexorablement, 
Onverbiddelykbeidy  y.  InflexibiHté^  f. 
Onverbiedelyk,  b.  n.  Qu'an  ne  peut  dé- 

fendre  ou  empêeher ;  opinidtre. 
Onverbloemd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  figu- 

ré;  nat  f;  simple;  naturel,  — ,  byw. 

Sans  ftgute ;  neSve^nent;  sitnplement. 
Onverboden,  b.  n.  Licüe;  permis. 
OnYerbogei>4  b.  n.  Qui  n'est  pas  ptié; 

qui  n'est  pas  déctiné 
Onverbonden,  b»  o«  Qui  n'est  pas  pansé 

OU  bande;  qui  n'est  pas  obligé  ón 

tenu. 
Onverbori^en ,    b.  b.  Qui  n'est  point 

caché. 
Onverbrand,  b.  n.  Qui  n'est  pas  brü* 

té. 
Onverbrandbaer,  b.  u.Jneambustibie. 
Onverbrandbaerheid,  ▼.  Incombustibi' 

UU,  f. 


Digitized  by 


Google 


472 


ONV 


om 


ODTerbrandelyk,  b.  b.  IncombusUbiB. 
Onverbreekbaer ,  b.  n.  Qui  ne  peut  être 

eassé ;  inviolable.  — ,  b^w.  Invioiable' 

ment. 
Onverbreid ,  b.  n.  Qui  fCett  pas  répanr 

du. 
Onverbrekelyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  eire 

casêé;  inviolMe.  — ,  byw.  Jnviolable- 

ment. 
Onverbrekelykheid,  v.  ïnviolabiüté,  f. 
Onverbryzeld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  brisé. 
Onverbaigbaer,  b.  n.  Indécünable. 
OnTerbuigbaerheid ,  y.  Jndécünabüité , 

f. 

Onverbuigelyk,  b.  n.  I  g^oécünable. 
Ooverbuigzaem,  b.  n.J  *'«»«^'««'»« 
Onverbuigzaembeid,  ▼.  IndécUnabüité^ 

Onverdacbt,  b.  n.  Qui  n*est  pas  suspect. 
Onverdachtelyk ,  by w.  Sans  soupQon  ; 

inopinémenL 
Onverdedigbaer,  b  n.  Insoutemble. 
Onverdedigd,  b.  n.  Indéfendu. 
Onverdediglyk,  b.  n.  Jnsoutenabte. 
Onverdeelbaer,  b.  n.  Indivisible. 
Onverdeelboerheid,  ▼.  IndivisibUité,  f. 
Onverdeeld,  b.  n.  Jndivisé;  indivis ; 

uni;  continu.  —  ^  byw.  Indivisément ; 

par  indivis. 
Onverdeeldheid ,  v.  ïndivision;  union , 

f. 
Onverdeellyk,  b.  n.  Indivisible. 
Onverdekt,  b.  n.  Découvert;ouvert. 
Onverdelgd,  b.n.  Quin'estpoint  détruit, 
Onverdelgelyk,  b.  n.  Indeslructibie. 
Oiiverdelgelykbeid,  v.  Indeslructibilité, 

f. 
Onverdenkelyk,  b.  n.  Qu*on  ne  peut 

so  upgonner  ou  suspecter. 
Onverdecfelyk,  b.  n.  incorruptibte. 
Onverderfelykbeid,  v,  JncarruptibÜité, 

Onverdionbaer,  b.  n.  Qu*on  ne  peutmé- 

riler. 
Onverdiend,  b.  n.  Qu*on  n'a  pas  mé' 

rite. 
Onverdienste ,  v.  Manque  ou  défaut  de 

mérite^  m. 
Onverdienstelyk,  b.  n.  )  Qui  n'est  point 
Onverdienstig,  b.  n.      f  méritoire ;  qui 

ne  mérite  aucune  récompense. 
Onverdoemd,  b.  n.  Qui  nest  pas  damné 

OU  condamné. 
Onverdoemelyk,  b.  n.  Qui  n'est  pas 
'  damnable  ovL  condamnable. 
Onverdonkerd,  b.  n.  Ctair. 


Onverdoofbaer ,  b.  n.  Qt^on-nepetU 

étouffer  ou  offusquer. 
Onverdorven,  b,  n.  Qui  n'est  patpdié. 
Onverdorvenbeid.  v.  incorrupUon,  f. 
Onverdouwbaer,  b.n.  IndigesU. 
Onverdouwd^  b.  n  €rUt  indigeste. 
Onverdonwelyk,  b.  n.  Indigeste. 
Onverdraegiaem,  b.  n.  intolérmU. 
Onverdraegzaembeid,  v.  intdlénmee,  f. 
Onverdrag,  o.  ïmpatience,  f. 
Onverdragelyk,  b.  b.  huupporloHs.  ^, 

byw.  Insupportabtemtni. 
OnverdragelyUieid  ;  v.  Quaiilé^  ds  ee 

quuest  insupportable^  f. 
Onverdrietelyk ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  en- 

nuyent. 
Onverdrietelykbeid,  v.  Agrémenl^  pim- 

sir,  m. 
Onverdrietig,  b.  n.  Gai;  agréable. 
Onverdringbaer,  b.  n.  Qu'on  nt  pest 

éloigner  ou  déptacer» 
Onverdrinkbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  se 

noyer. 
Onverdrinkelyk,  b.  n.  Zie  Onverdrink- 
baer. 
Onverdroogd,  b.  n:  Qui  n'est  pas  sec 
Onverdroten,  byw.  ^aiemeni, 
Onverduiattrd ,  b.  n.  Qi^  n'estpasobt^ 

curci. 
Onverdttld,  o.  ImpaOenee,  f. 
Onverduldig,  b.  n.  Impatient*  «->«  byw. 

Impatiemment. 
OnvBrduldigbeid,  v.  Impedienoe,  f/ 
Onverduldiglyk,  bvw.  impatiemnufiL 
Onverdttwd,  b.  n»  Cm;  indigeste, 
Onverduwelyk,  b.  n.  Indiqestê. 


Onverduwing,  v.  ïndigesiwn,  U 
^•nvereenbaer,  b.  n.  inca 
compatibte. 


Onvereenbaer,  b.  n.  fnconiüiable;  is* 


Onvereenbaerheid ,  t;  Jncampatièmté , 

Onvereenigbaer  ,  b.  n.  Inccmpatibie ; 

inconcUiabte. 
Oovereenigbaerbeid,  v.Inoompatibiiité^ 

Onvereenigd)  b.  n«  Wsuni ;  disfisé. 
Onverergerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  em* 

piré. 
Onverflauwd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  m- 

lenti ;  constant ;  chaud ;  ardent ;  nM. 
Onvergaderd,  b.  n.  Qui  n'est  pis  ras- 

semblé  ou  reoueitti. 
Onvergangbaer ,  «nt.  Zie  Onverganke- 

lyk,  eni. 
Onvergankelyk»  b.  nJmpérissakie;stÊ» 

ble;tncorruplible. 


Digitized  by 


Google 


ONV  ONV                473 

Onver^Dkelykhdid,  Y.  SlatHlUé:  iri'^  On  verhoed,  b.  n. /mpr/i;». 

corruptibUilé,  f.  Onverhoedelvk  .  b.  n.  InivUable,  —  , 

Onverge^flyk,  b.  n.  ïmpardmnable ;  ir-  byw.  InémtabiemenL 

rëmistibte.  — ,  byw.  IrréniissiblemenL  Onverhoeds ,  byw.  j4  i^improviste. 

Onvergreldbaer,  b.  n.  {    Qti'on  ne  peut  Onverhoedsch,  b.  n,  Imprévu,  subit. 

Onvergeidelyk,  b.  n.  J  ncompetiser  ou  Onverholen ,  b.  n.  Qui  n'est  poitU  ca- 

payer.  ché. 

Onvergpeljkblaer,  b. n.  \  Jncomparable.  Onverhoopt,  b.  n.  Inespéré;  inopind. 

Onvergelykelyk,  b.  n.  f    — ,  byw.  Jn*  — ,  byw.  inespérémetU ;  inopinément. 

comparabUment.  Onverhoord,  b.  n.  Qui  n*e&t  pas  exaucé; 

Onvergelykelykbeid ,  v.  tncomparabi'  qui  n'est  pas  intetrogé  ou  entendu. 

liié,  f.  Onverhuerd,  b.  n.  Qui  n'estpas  louéon 

Onvergrenoegd,  b.  n.  Mécontent,  donnéh  (ouagt. 

Onvergenoegdhbid,  v.  MécorUenUment,  Onverhuerlyk ,  b.  n.   Qu*on  ne  peut 

•m.  louer  ou  aonnef  d  lounge. 

Onvergenoegelyk,  enz.  Zie  Onverge-  On  verhuisd ,  b.  n.  Qui  n*a  pas  démó- 

noegzaem,  en?.                                ^  nagé, 

Onvergenoeging,  V.  Zie  Onvergéuoegd-  Onverjaegd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  chassé, 

heid.  OnveHaerbaer,  b.  n.  Imprescriptibie.' 

Onvergenoeg^aejn,  b.  n.  Insatiable.  Onverjaerbaerheid ,  ▼.  Imprescriplibi- 

Onvergenoegzaembeid,  v./M«a/ia^27i(^,  lité,  f. 

f.  Onveijaerd,  b.  n.  Qui  rCest  pas  pres- 

Onvergetelyk ,  b.  n.  Qu*on  ne  peut  ou-  crit. 

blier.  •  Onverkeerd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  renversé 

Onvergoten,  b.  n.  Qu*on  n*a  pas  ou--  ou  changé. 

bUé.  Onverkeerlyk,  b.  n.  Qui  ne  peut  itre 

Onvergezeld,  b.  n.  Seul.  renversé  ou  changé, 

Ottveriifimesd ,  b*  n.  Qui  n*esl  pas  ver-  Onverkiesbaer,  b.  n.  Jnéügibte. 

nisséon  vemi;  qui  n'est  pas  vUHfié.  Onverkiesbaerbeid,  ▼.  Inmgibitité,  f. 

Onverffoed  ,  >>.  n.  Dont  on  n'a  pas  élé  Onverkleelyk,  b.  n.  Inéligibk. 

déiommagé;  qui  n^est  pas  réparé:  Onverklaerbaer,  b.  n.  Jnexpticable. 

Onvergoedbaer,  b.  n.  )  Irréparable,  — .  Onverklaerd ,  b.  n.  Qui  n'esi  pas  expli^ 

Onvergoedelyk,  b.  n.  ƒ  byw.  Jrrépara-  qué. 

bknunt.  Onverklaerlyk,  b.  n.  Inexplicable. 

Onvergolden  ,  b.  n.  Qui  n*est  paê  ré"  Onverkleed ,  b.  n.  Q\d  n'est  pas  trave- 

compensé,  sü. 

Onvergramd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  irrité ;  Onverknocht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  atta- 

ealmè.  '  diéonunih. 

Onvergroot,  b.  n.  Qui  n'est  pas  exagéré  Onverkocht,  b.  n.  Tnvendu. 

on  êgrfmdi,  Onverkondigd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  on- 

Onverguld,  b.  n.  Qui  n'est  pas  doré.  noncé. 

Oovergnnbaer,  b.  n.  inaccordable.  Onverkoopbaer^  b.  n.  )  inv^itAhUt 

Onverpund ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  accordé.  Onverkoopelyk,  b.  n.  I  'nv^mHwte. 

Ooverhaeld,  b.  n.  Qu'on  n'a  pas  ra^  Onverkregen ,  b.  n.  Qu'on  n*a  pas  ob- 

conté.  tenu. 

Onverhaest,  b.  n.  Qui  n'est  pas  préci-  Onverkrygbaer,  b.  n.  1  Qu'on  ne  peut 

pité,  Onvafkrygelyk,  b.  n.  f    obtenir  on  ac- 

Onverhard,  b.  n.  Qui  n'est  pas  endurd;  quérir. 

sensibie ;  flexible;  docUe.  Onverlaet,  m.  Scélérat,  vaurien,  m. 

Onverhefbaer,  b.  n.  Qui  ne  peut  êlre  Onverlakt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  vemi  oa 

éUvéimretevé.  vemissé, 

Onverhelpelyk,  b.  n.  Jrrémédiable.  — ,  Onverlaten,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aban- 

ligrw.  J^émédiëktement.  donné, 

Ooverhinderd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ent'  Onverleenbaer,b.  n.  Inaccordable. 

pétM;  tibre.  — ,'  byw.  Sans  empêche-  On  verlegen,  b,  n.  Qui  n'est  pas  embar- 

ment ;  Hbrement.  rasse. 


Digitized  by 


Google 


474           oxv  oav 

Onverleid,  b.  d.  Qui  n*estpas  $éduU;  Onvermo«ibaer^  b.  n*  InfaligaiHi*  —, 

qui  n'e*t  pas  déplacé,  bjw.  InfaligablemefU. 

Onverlepty  b.  n.  Frais.  Onvermoeid ,  h.  n.  Qui  n*est  pas  fati- 

Onverlet ,  b.  n.  Qui  tCest  pas  empêché  gué;  infatigable,  --,  hyw,  Inlatigabit'' 

OU  embarrassé,  ment. 

Onverlicht,  b.  n.  Qui  n'est  pas  éclair^  OnvermoeUelyk  .  b.  n.  Infaiigabic  — , 

Onverliefd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  amou-  by  w.  Infatigablement. 

reux ;  insensible ;  froid,  Onvermoeijelykbeid ,  v,  Jnfdtiifatüité , 

Onverliefdheid ,  v.  InsensUnlilé ;  froi-  f. 

deur,  f.  Onvermogen,  o.  Jmpuissanoe;  faibUsse; 

Onverlieebacr,  b.  n.  Imptrüabk ;  ina-  incapacité,  f. 

missibte.  Onvermogend,  b.  n.  JmpuissarH ; inca 

Onverliesbaerheid  ,  v.  InamissibiUlé ,  pable ;  ine/ficaee 

f,  Onvermogeudbeid,  v.  Impuissance;  in- 

Onverllgt,  b.  n.  Qui  tCest  pas  aUégé  ou  capacité;  inefficacUi,  f. 

soulagé.  Onvermolmd,  b.  n.      i  Qid  n*esi  ptt$ 

Onverloofd ,  b.  n.  Qui  tCest  pas  premis  OnvermoUemd,  b.  n^  f      vermouUt, 

OU  engagé.  Onvermomd,  b.  a.  Qui  rCest  pas  dé- 

Onverloren.  b.  n.  Qui  fCest  pas  perdu.  gtiisé. 

Onverlost,  b.  n.  Quin'estpasdélivréoa  Onvermorwd,  b.  n.  Zie  Onvermarwd. 

racfieté.  Ouvermurwbaer ,  b*  n.  2^  Onvennon 

Onvermaek,  o,  D^taisir^  m*  welyk. 

Onvermaend»  b.  n.  Qtfi  rCest  pas  averti  Onvermurwd, b«9.  Quin*eêl pasamotii^ 

ou  exhorté.  atUndri  ou  fUchL 

Onvermaerd,  b.  n.  Obscur^  peu  cannu,  Onvermurwelyk,  b.  n.  Qui  tu  peut  êln 

— ,  by  w.  ObsourémetU.  amoUi ;  inflexible. 

Onvermaerdheid ,  v.  Manque  de  céU-  Onvermydbaer,  b.  n.  )  Inévitabk, -^ , 

brilé,  m.;  obscuriU^  f.  Onvermydelyk,  b,  n.  f    bjrw.  Inémta-i 

Onvermakelyk ,  b.  n.  Déplaisant ;  dés*  blement. 

agréabU.  — ,  byw.  Déplmsamment;  Onvermydebrkheid,  v. /n^Wio/ji/itó,  L 

aésagréablemtnt  Ouvernageld,  b.  n.  Qui  iCest  pas  en^ 

Oavermakelykheid,  ▼.  DépUüsir ;  desa*  cloué. 

grément^  m.  Onvernederd ,  bu  il  Qui  n'est  pas  hit^ 

Onvermeesterlyk,  b.  n.  InvindtU ;  im*  miHé. 

prenable.  Onvernielbaer,  b,  n.  JndestrucUbU.     j 

Onvermeld,  b.  n.  Qui  n*a  pas  éti  ciUoM  Onvernielbaerbeid,  v.  IndestructibiiiU, 

mentionné.  f. 

Onvermengbaer,  b.  n.  InaUiable.  Onvernieuwd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rei 

Onvermengbaerheld  ,  v.  JnalUabUiU ,  nouvelé. 

f.  Onvernoegd,  enz.  Zie  Onvergenoegd  J 

Onvermengd ,  b.  n.  Qui  fCest  point  mé*  en«.                                                i 

lange; pur,  Onvernufl^  o.  Déraison;  bilise;  stuptii 

Onvermengelyk,  b.  n.  InaUiable.  diU^  f.  — ,  m.  JmbécUe,  idioL,  m.       \ 

Onvermerkbaer,  b.  n,  impercepUble.  Onvernuftig,  b.  n.  Déraisonnable;sUi'i 

Onvermetel ,  b.  n.  Qui  n*est  pas  témé-  pide.  — ,  byw.  Zfe  Onvernuftiglyk. 

raire.  — ,  byw.  Sans  témérité,  Onvernuftlglieid,  v.  Zie  OnvcrnufL 

Onvermetelheid,  v.  Betemiei  modérm-  Onvemuftiglyk,  byw.  DéTaisomnabU\ 

tion  f.  •  ment z  slupidement.' 

Onvennêtellyk^  byw.  Swwtóm^ritó.  On  veroordeeld,  b.  n,  Qui  n'esl  peiM 

Onvermeten,  b.  n.  Zie  OnVermetel.  condamné. 

Onverminderd,  b.n.Qtttn'e^^jDO^iümi*  On  verootmoedigd,  b.  n.  Qui  n*estpai 

nué.  — ,  voorz.  Soul  fwmüié.                                         \ 

Onverminkt ,  b.  n.  Qui  n'est  pas^eetro-  Onveroud,  b.  n.       )  r^>   ,  ^^  -^i«i 

pU.  Onverouderd,  b,  n.  J  V»»  »  »  F^  »^^ 

Onvermoedelyk,b.n.  Jnopiit^.— ,byw.  Onveroverd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  eau] 

Inopinément,  quis. 


Digitized  by 


Google 


om  OSV  476 

Oove^lMtcbt,  Ik  a.  Oui  n'esi  pas  êfltrmé.  Oavenchrikt,  b.  a.  IntréfdfU.  -^i  byw. 
OnTerpand,  b.  a.  Qui  n*M  pas  engagé       Intrépidernent. 

OU  hgfothégué.  Onveracbriklheid,  v,  ItUréfridüé,  f. 

Oarerpandbaer,  b.  a.  Qu'oh  ne  peut  Oaverscbrokkea ,  b.  u,  fntrépide.  ^, 

engager  ou  hypothéquer.  byw.  Jnlrépidetnent. 

Onverplaetst,  b.  a.  Qui  n'est  pêitU  dé-  Onversehrokkeabeid  ,   ▼.  IntrépidUé^ 

piacé.  f. 

Oaverp]«at ,  b.   a.    Qui  tCa  pas  été  OoTereebrompeld,  b.  a.  Qui  n'isi  point 

iratuplanU.  riUé;  uni, 

Oaverpligt,  b.  a.  Quin*est  pas  olfH^.  Oaverschuld,  b.  a.  Jnn^nt,  — ,  byw. 
Oaverpoosd»  b.  a.  Qui  ne  prend  aucun       Jnnocemment, 

rtldche;  sans  reldche.  Onverscbuldigd»  b.  a.  Qui  n*est  pës 
Onverrast,  b.  a.  Qui  u'est  pas  pHs  au       obtigé, 

dépourvu.  Oavereierd,  b.  a.  Qui  n'est  pas  amé  oa 
Oaverrig^,  b.  a.  Qui  n*a  pas  été  exi*      pare;  naturel ;simpte, 

tuU.  Oaverslagea ,  b.  a.  Qui  n'est  pas  a^attu 
Onverroerlyk,  b.  a.  ImmobUe,  ou  emstemi;  (lui  n'est  pas  éventé, 

OaTenroerlykbeUl,  ▼.  ImmcéUilé,  f.  Oayerslagenheid,  t.  Courage,  m. 

OaYerrodBt,  b.  a.  Qui  n'est  pas  itmt/*  OaTerslapi,  b.  a.  Qui  n'est  point  affaibii 

lé,  OU  amolli. 

OnTerrukbaeri  |>.  a.  Qui  ne  peut  être  Onversleasbaer,  b.  a.  Qui  ne  peut  se 

déplacé.  faner. 

Onvers,  o.  Prose^  t.  Oa  versleast ,   b.  a.  Qui   n'est  point 
Onvepsaoflrd,  b.  a.  Inirépide.  --,  byw.       fané. 

Intrépidernent.  Oaversletea»  b.  a.  Qui  n'iêt  pas  rné. 

Oavtesaegdelyk,  byw.  Intrépidernent.  Oaversly tbaer»  b.  a. » Qui  ne  peut  s'u* 

Onversaefirdheid,  ▼.  IntrémdiU.  f.  OaversJytelyk,  b.  a.  ƒ  ser, 

Oaverscbadd,  b.  a.   Qui  n'est  pas  Oaversmolten,  b.  a.  Qui  n'est  point 

éventé.  ftmdu. 

Oayersohaast ,  b.  a.  Qui  n'est  point  Oaversaedea ,  b.  a.  Qui  n'est  point 

reiranché.  taille. 

Onversoheidea  ,  b.  a.  Qui  n'est  pas  Oaverstaeld,  b.  a.  Qui  n'est  pas  acéré, 

diffénnt;  qui  n'est  pas  sépmré  ou  di-  Oaverstoeabaer,  b.  n.  InintelUgi^lê.  — , 

Pisé,  hyir.Inintelliaiblement. 

Oaverseheidealyk »   byw.   hukfférem-  Oaverstaeabaerheid»  v. /mit(e/%t^i/it^, 

ment,  f. 

OaverscheuElyk ,  b.  a.  Qui  ne  peut  être  Oayerstaealyk,  b.  ia.  Zie  Oaverstaai* 

Onversebillead,  b.  a.  Égal.  Oavenitaad»  o.  Zie  Oaveniaft. 

OaverscWlllgr ,  b.   a.  InditféreiH.  — ,  OaverstaadiÉr,  b.  a.  Zie  Onverauftig. 

byw.  Indijféremment,  Oavetstaadigkeld,  v.  Zie  OaTerauft. 

Oaverscbil^heid,  v.  Indifférenee,  f.  Onverstandiglyk,  byw.  Zie  Oaveraof- 
Onvepscbilliglyk  ,    byw.  Ind^érem-       tiglyk. 

-ment.  Onvertterfelyk,  b.  a.  Qui  ne  meurt  ou 
OnTerscbimmeldy  b.  a.  Qui  n'est  pas       ne  pétU  ptrint  ;.qui  ne  peut  éckoir  par 

moisi,  succession. 

Onvetschokbaer,  b.  a.  hsébranlabk.  Onvetsterkt,  \^  tl  Qui  n'est  point  forti^ 
Oaverachooabaer ,  b.  a .  IneacusaHe.  — ,       /i^. 

'byw.  Inexeusablement.  Oaventoorbaar ,  enz.  Zie  Oayentoo^ 
Oaversebooad»  b.  a.  Qui  n'est  pas  par-      Ijk»  eaa. 

.donn^ou  excusé.  Onverstoord,  b.  a.  TranquiUe. 

Onverscbooalyk^b.a.  ZieOaversebooa-  Oaverstoorlyk,  b.  a.  ImperturM^U. «-, 

baer.  byw.  ÊmpkiMrMflement. 

Oaverscbrikbaer,  b. a.     {Qui  ne  peut  Oüverstoorlykheid, v. ImperturèaHHté, 
Onverschrikkelyk.  b.  a.  f    être  épou-       f. 

vanté  ou  eflrayé.  Onverstorvea,  b.  n.  Qui  n'est  pas  échu 


Digitized  by 


Google 


4T6                OJTC  OIÏV 

THur  êuccesiioniqui  fCat  poi  déeééé;  OnTerwaebt,  b.  n.  ImUenOê;  UMpin^. 

immortilié.  — ,  byw.  Inopinément. 

Onyerstonranlwiii,  ▼.  ImmortiflcatUm ,  Onrerwachts,  byw.  inofritiément. 

f'  OnTerwaond,  b.  n.  Modeste. 

Onvertaelbaer,  b.  n.  Jntraduisibie.  OoTerward^  b.  &.  Qtti  Wt$t  fêS  au* 

Onvertaeld ,  b»  n.  Qui  n*eH  pat  tra*  brouiUé. 

duit,  Onvorwarmd ,  b.  n.  Qui  n*Ut  ptnnt 

Onverte^rbaer.  b.  n.  Indigette ;  cru,  chauffét 

Onverteerbaerneld,  v.  indigesUon^  t  Onverweerbaer,  b.  n.  Qu*m  ne  peut  dé- 

Onverteerd,  b.  a.  Qui  iCeU  pat  digéré ;  fendre, 

cru;indigesU.  Onrerweerd,  b.  n.  Qui  n'ett  pas  dé- 

Ooverteerdheid,  v.  JndiaesUon^  f.  fendu. 

Ouverteerlyk,  b.  n.  IndtgesU;  ent.  Onverwelfd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  wM. 

Onvertelbaer,  b.  n.  InénarraiHe,  Onverwelkbaer,  b.  n.  I  Qui  ne  peut  ff 

Oavertering,  v.  Indiaestiani  f.  Oa?erwelkelyk,  b.  n.f    fléOrir. 

Onrertierd,  b.  n.  Qutn'est  pas  détité,  Onverwelkt,  b.  n.  Frais ;  qui  fCest  pM 

Onvertilbaer,  b.  it.  Qa'on  ne  peut  soU"  flétri. 

tever,  Onverwerfbaer,  b.n.)Oi**aii  né  peut 

Onveründ,  b.  n.  Quiii^est  pas  étamé.  Onverwerfely k,  b.  n.  f  acquérir  oo  sè- 

Onvertogen,  b.  n.  Inééunl;  imperti^  tenir, 

nent ;  offensant;  sans  déiai.  Onverwerpelyk,  b.  n.  irrémsaibk. 

Onvertold,b.  n.  ikmt  on  n'a  pas  payé  Onverwezen,  b.  d.  Qui  nfesi  pas  m- 

Us  droiU.  damné. 

Oavertoood,  b,  n.  Qu'on  n*a  pas  montré  Onverwinbaer ,  b.  ti.  Zie  OmvtBrwfan»- 

ou  représenté.  ]yk. 

Onvertrooat,  b.  n.  QtU  n'est  pas  conso^  Onverwinnelyk,  b.  n.  /ittniidM^.  -^ 

lé:affligé,  byw.  inmnciblement. 

Onvertrooatbaer,  b.  n.  )  Ineonsoiaöle^  OnverwiMelbaer.  b.  n.  JfnpermtMIb. 

Oüvertroostelyk,  b.  n.   J    — ,  byw.  M-  Ouverwisselbaerheid,  v.  impermukiH' 

consotabiemem.  titelt.             - 

Onvervaerd,  enx.  Zie  Onverveerd ,  Onverwlsseld ,  b.  n.  Qui  n'est  psM 

enz.  chanffé  on  éehangé. 

OBvervi«rdlgd,b.  n.  Qui  n'est  pas  pré^  Onverwltttgd ,  b.  b.  Qui  ftVi  pas  éU 

pare.  averti. 

Onvervalsclit,  b.  n.  Pur;  iejfat;sms  Onvérwoimeii ,  b.  n.  Qui  n*es$  pöHit 

mélange.  vaincu. 

Onverweerd^  b.  n.  intrépide.  — ,  byw.  Onverworven,  b.  n.  Qu^m  n^a  pas  é^ 

Intrépidement..  <fuU  on  obUnu. 

Onverveerdelyk.  byw.  Jntrépidement.  Onverwrikbaer,  b.  n.    l  hiébnmiebk, 

Onverveerdheid,  v.  Intrépidué,  f.  Oöverwrikkelyk ,  b.  o.  I      — ,   byw. 

Onverveerdigd,  b.  n.  Qui  u'ssi  pas  Inébranlablement. 

préparé*                 ^  ,    .  Onverwrikkelykbeld ,  v.  Oimlll^  ife  «f 

Oaververachi,  b.  n.  Qui  n'est  pas  ra-  qui  est  inébrantable,  f. 

fraieki.             .        ^  .     .  Onvwwyld.h.n.  Qui  n'est  prn  dtffii^. 

Onvervorderd  9  b.   n.  Qui  nVst  pas  —yhyw,  yiussUót. 

avaneé.  Onvetwy telyk ,  b.  n.  IrrépréchaHe.  — , 

Oovervreemd^  b.  n.   Qui  n'est  pas  byw.  IrréprochabUment. 

aliéné.  Onverwytelyk,  b.  n.  Qui  ifesi'poisi 

Onvervreemdbaer,  b.  n.  InaUédable*  condamnabte. 

Onvervreemdbaerbeid ,  v.  Inati^tabi--  Onverzacbt,  b.   «.    CM  n'ést  peint 

lUé,t                *   '  adouci.                                 ■' 

Onvervulbaer,   b.   n.    ^    n«    peut  Onvenadelyk,b.n./riia<ia^(e.— ^t^yw* 

s^accomptir;qu'mnapesUfmnpUr.  huatiabiment.  ^ 

.Onvtrrnld,  h.n.Quin^eHpatwccompU.  Onvenadelykbeid  ,  v.    fneatkmUt 


Digitized  by 


Google 


o»v 


OMV 


477 


O^yemidlgfl  1 1>«  n.  Q^i  n'est  point  roê- 

sasié. 
OüTeraiadigdlieid,  v.  JmatitMiU,  f. 
Onverxaed,  b.  n.  JEie  Onveriadigd. 
OttTeryaedbaer»  b^  n.  Jnsatiabte. 
Onvefzaedsaeoi)  b.  n.  InsatiabU. 
OaTersamêlcl»  h.  n.  Disper^é, 
Onverzeard,  b.  n.  Qui  n*est  pas  bieué. 
Onverzeerlvk,  b.  n.  InvuinmUfle. 
0n?erzeg:6ld,  b.  n.  Qui  n'ist  pas  cach^ 

OU  sceUé» 
OnYerzekerdy  b.  n.  Incertain. 
Onveneldy  b,  n.  SetU, 
Oayer«elljrky  b.  n,  Insociable. 
OüTorzet,  b.  n.  ^vi  n'e«<  pas  dépiacé; 

qui  fCesi  poi  engagé  ou  hypothé" 

qué, 
OnTersatbaer,  eni.  Zie  OoTenettelyk, 

aixs.    . 
OüTerzettelvk ,  b.  n.  tmmobüe ;  fertne: 

inébranlaSief  infUxibU;  ineaorabU, 

— ,  bjw.  InébrmMlement;  4e  pied 

ferme, 
OQverzetteljkheld,  v.  JmmobilUé;  con» 

stance;  infUxibüUé^  f. 
OaTQRiQn,  b.  n.  Zte  OnToonien. 
Oaverziens ,  b,  n.  Zie  Onvooniexui. 
Oaverzierd,  b.  n.  Qui  n'est  pas  inventé 

ovi  c(mtrouvé ;  vrai, 
Onverzifftig»  enz.  Zie  Onvoorzigtig » 

enz.. 
Onverzinkbaer,  b.  n,  Jnsubmergibie. 
Onverzinpelykt  b.  n.  Qu*(m  ne  peut  tiH 

venter  ou  controuver, 
(Mverzocht,  b.  n*  Qui  fCest  pas  essayé 

onéprouvé;  qui  h'a  pas  éte  tenté ;  qui 

n* est  pas  invite. 
Onverzoenbaer ,  b.  n.  Irrécancüiable. 
^t  byw.  IrrécondUabtement, 

Oaverzoenbaerheidf  v.  ImptacabUüé^  t  • 

Onverzoend,  b.  n.  Irrécancüié, 

Onyerzoenlykf  b.  n.  IrrécancUiabie.  — , 
byv.  Jrr^ncUiablement. 

Oavefzoenlykbeid ,  v.  Zie  OnverzoeiH 
baerheid. 

pnverzoold,  b.  n.  Qui  n*est  pas  resse* 
melé. 

Oaverzorgd ,  b,  n.  Dépourvu ;  dégami* 

Onverzuimelyk,  b.  n.  Indispensabie.  — , 
byw.  Indiwensabiement. 

Onverzwaerd ,  b.  n.  Qui  rCest  pas  appe- 
s^tL 

Onverzwegen,  b.  n.  Qu'an  n*a  pastuou 
caehé;cofmu. 

OnTerzwolgbaer ,  b.  n.  Qui  ne  peut  étre 


Onvenwolgen,  b.  n.  Qui  %*a  pds  été 

avalé. 
Onyhidbaari  b.  n,  MirouvabtB. 
Onvindeiyk,  b.  n.  Jntrouvable. 
Onvliedbaer,  b.  n.  InévUabU, 
Onvloeibaer,  b.  n.  Solide. 
Onvlot,  b.  n.  Qui  n'estvas  &  (lot. 
Onvlng ,  b.  n.  Qui  n^est  pas  en  état  de 

voUr ;  qui  n'est  pas  aaite. 
Onvlngtig,  b*  n.  Quin\st  pas  volatU. 
Onvlugtigheid,  v.  Fixité,  f. 
Onvlyt,  ▼.  Paresu,  t* 
Onvlytig,  b.  n.  Paresseux, 
OnvlytigheW,  ▼.  Paresse,  f, 
Onvoegely kt  anz.    h  Zie  Onbeboorly k , 
Onvoegzaem,  enz»  f      enz. 
Onvoeïbaer,  b.  n.  Jmpatpable. 
Onvoelbaerheid,  v.  Impalpabüité,  f. 
Onvogel»  m.  Butor  (oiseau),  m. 
OoiTol,  b.  n.  Qui  n*est  pas  ptein  on  en^ 

tier. 
OuYolbonwd,  b.  n.  Qu'onn'a  pas  achevé 

de  bdtir. 
Ottvolbragt ,  b.n.  Qui  n'est  pas  achevé 

ou  exécute. 
OuToldaen,  b.  n.  Qui  n'est  pas  aequitté; 

mécontent, 
Onyfoldaenheid  yY.Mécontentement^  m. 
Onvoldoend»  b.  n.  Évastf. 
Onvoldoenlyk,  b.  n.  Qu*an  ne  peut  con» 

tenter. 
OnvoldrageUt  b.  n.  Abortif:  avorté. 
Onvoleind,  b.  n.       l  Quin^estpasaeftÊ" 
Onvoleindigd,  b.  n. )      vé  ou  fini ;  hi- 

achevé. 
Onvolkomen,  b.  n.  Imparfait;  défec- 

tueux.  — ,  byw.  Zie  Onvolkomenlyk. 
Onvolkomenheid,  v.  Imperfeciion ;  dé* 

feetuositéy  f. 
Onvolkomenlyk,  byw.  Jmperfaitewient ; 

défectueusement. 
Onvolledig,  b.  n.  lnconiplet;défectueux. 
Onvolledigheid,  v.  Délectuosité,  f. 
Onvolleerd,  b.  n.  Qui  n*est  pas  parfaiU- 

mentinstruU. 
Onvollettergrepig,  b.  n.  Catakctique. 
Onvolmaekbaer,  b.  n.  ImperfectWie. 
Onvolmaekbaerheid ,  v.  Imperfectibi" 

Uté.t. 
Onvolmaekt,  b.  n.  tmparfait;  défec* 

tueux.  — ,  byw.  Imparfaitement ;  dé- 
fectueusement. 
Onvolmaektely  k^  byw.  Imparfaitement; 

défectueusement. 
Onvolm^ktheid ,  v.  Imperfectum ;  dér 
fectuosité^  f. 


Digitized  by 


Google 


478  OW  oam 

0.^0^,  l..n.  QuiH'eUparasuz  gnvredcgrk.b.  n.J  ;jj,o„,,3^^,^  ; 

OQvolstandig,  b.  n.  fneonsUmt,  Onvpeedccien ,  b.  n.  Qni tfest  pas  paci-' 
Onvolstandiffbeid,  v.  IncmUance,  f.  fitiue ;  hargfneux ;  querdleur,  — ,  byw. 

Onvolstrekt ,  b.  b.  Bamé ;  qui  n*tst  pas       Zie  Onyi^eedzaenilyk. 

absolii  OU  posUif.  Onvreedzaemheid,  v.  Humeur  queret- 
OnyoUylbigr,  b.  n.  Cataleeligue,  Uuse;  querelte,  f. 

OnyoltalUgf  b.  n.  liKompUt;  défeeHf.  ODvreedzaemlyk ,  hyw.  En  qttereUe,  en 
Onvoltogen,  b.  n.  Qui  n'eM  pas  execvié       dissension. 

OU  consommé.  Onvreesbaer,  b.  n.  (^  n'esi  pas  è  mtiff- 
Onvoltooid,  b.  n.  Jnacfievé,  dre, 

Onvoltrokken,  b.  n.  Qui  fCest  pas  ter*  Onvriend,  m.  Êtmenn,  m. 

mine  OU  consotnmé.  Onvriendelyk .  b.  n.  DésotHiQeant.  — , 
OnvolToerd ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  exécuié       byw.  Désebtigesmment. 

OU  aecomplt  Onvrlenddykheid  ,  t.  DésobUgeance , 
Oavolwas-en,  b.  n.  Abcrtif;  awrié;  ra*       t 

bougri.  Onvriendschap^  ▼.  Inimitié,  f. 

Onvoorbedacht,  b.  n.  Improvisé;  mm  Oavrikbaer,  ent.  Z^  Onwrikbaer,  enz. 

prémédilé.  Onvroed,  b.  n.  Imprudent.  — ,  byv. 
Onvoorbeeldelyk ,  b.  n.  Qui  n'est  pas       Imprudemment. 

exemplaire,  Onvroedelyk,  hyw.  imprudemment 

Onvoorbereid)  b.  n.  Impr&visé;  impmm*  Onvroedheid,  v.  Impmdenee^  f. 

plu.  Onvroedzaem,  b.n.  Imprudenl.  — ,  byw. 
Onvoordaoht,  b.  n.  J  qnoi  l*on  n*a       Imprudemment, 

pas  pensé ;  qui  n*est  pas  prémédité.  Onvroedzaemheid,  v.  Imprudencè,  t 

Onvoordaohtelyk ,  byw.  Sons  irUen^  Onvroedzaemlyk  ,    byw.    Imprudtm- 

Uon.  ment. 

Onvoordachtig,  b.  n.  Zie  Onvoordacht.  Onvromelyk,  byw.  D'une  maniere  i«* 
Onvoordeelig,  b.  n.  Désavantageux.  — -,       pie, 

byw.  Désavanlageusenient.  Onvromigheid,  v.  impiéti^  f. 

Onvoordeeligheid,  v.  Désavantage,  m.  Onvroom,  b.  d.  Jmpie ;  léche. 

Onvoordeeliglyk ,  byw.  Désamntageu^  Onvrucht,  v.  j4vonan,  m. 

sement.  Oavruehibaer  ,  b.  11 .  Stérile;  in/h(^ 
Onvooringenomen,  b.  n.l?49em|9f(<^pf^       tueux.  — ,  byw.  Zie  Onvrucbtbaar- 

jugés,  lyk. 

Onvoorkomelyk ,  b.  n.  ïnMtabte.  — ,  Onvrucbtbaerheid,  r.Stérüüé,  f. 

byw.  Inévitablement.  Onvruchtbaerlyk,  byw.  Infruciuense- 
Onvoorspoedig ,  b.  n.  Matheureux,  — ,       ment. 

byw.  Malheureusement,  Onvruchtbaermakend,  b.  n.  Qui  rtnd 
Onvoorspoediglyk ,  byw.  Malheurevse-       stérile, 

ment,  Onvry  ,  b.  11.  Géné;  forcé;  danqereux; 
Ouvoortteelbaer,  b.  b.  Ingénérable.  imposable  ;prohibé;  privé,  dénué, 

Onvoorwaerdelyk,  b.  n.  Jbsolu,  — ,  Onvryheld,  v.  Gêne;  incommodHé^  t.\ 

byw.  Absolumenl,  danger,  m. 

Onvoorzien  ,  b.  n.  Dépourvu ;  imprévu.  Onvryigheid,  v.  Zie  Onrvyheld. 

Onvoorzieade,  b.  n.  Zi«  Onvoorzigtig.  Onvry  willig  ,  b.  n.  JnvotonUdre.  — , 
Onvoorzienig,  b.  n.  Imprévoyant,  byw.  Involontairement. 

Onvoorsienigheid  ,  v,  imprévagance ,  Onvrywllliglyk  ,    byw.   invotontaire- 

f.  ment. 

Onvoorziens,  byw.  Jnapinément,  Onviiil,  b.  n.  Prcrpre,  net. 

Onvoorzigtig, b. n. Imprudent,  — , byw.  Onvulbaer ,  b.  n.  Quine  peut  Ure rm- 

Imprudemment.  pli, 

Onvoorzigtigheld,  v.  Imprudenee,  f.  Onwaedbaer,  b.  n.  Qui  n*est  pasgnéa- 
Onvoorzigtiglyk.byw  Imprudemment,       ble 

Onvrede,  m.  en  v;  Discorde,f.  Te  — .  Onwaer,  b.  n.  Faux;  conlrouvé.  — 

MéconUnl.  byw.  Faussemcnt. 

Digitized  by  VjOOQ IC 


ONW 


ONW 


479 


OnwaeFachtig:,  \y.  n.  Zi^Oawaer. 
Onwaerachtiglyk,  by w.  Famsetnent. 
Onwaerd,  b.  d.  Indigne ;  sans  vateur. 
OiTwaerdet  v.  Nm-^atettr;  nultité,  f. 
Onwaerdeerbaer,  enz.  Zie  Oawaerdeer^ 

lyk,  enz. 
Onwaerdeerlyk,  b.  n.  Inappréciabt^, 
Onwaerdoerlykhdid.  v  QualUéqui  rend 

une  chose  tnapprédable,  f. 
Onwaerdig,  b.  n.  Indigm,  — ,  byw.  Jn- 

dignement. 
Onwaardigheid,  ▼.  Indignité,  f. 
Onwaerdigljk»  byw.  htdigtiement. 
Onwaarheid ,  v.  Fausseté^  f.;  mensange,, 

uu    ' 
Onwaergchynlyk,  b.  n.  Invraisembta* 

ble.  — ,  byw.  ImftaisemblaöLetnerU. 
Onwaerschynlykheid ,  v.  inuraisem* 

blance^  f. 
Onwaudelbaer»  b.  n.  Ou  Von  ne  peut 

marcher  oa  $e  promenèr, 
OnwankeL  b.  n.  Ferme ;  statie, 
Onwankelbaer,  b.  n.  Énébranlatie.  — , 

byw.  inébranlablement. 
Oawaakelbaerheid,  v.  Fermeté,  f. 
Onweder,  o.  Oraget  m.;  tempéle,  f. 
Onwederiegbaer,  b.  n.  Zie  Onwederleg- 

gelyk. 
0nwederleg;g6lyk,  b.  n.  Jncontestabte. 

— ,  byw.  IncarUestabtement, 
Onwederleggelykfaeid,  v.  ïneontestabi-- 

liU,f. 
Onwederroepelyk, b. n  Irrévocable,—^, 

byw.  Irréüocabtement. 
Onwederroepelykheid ,  t.  Irrévocabi-- 

lUéJ. 
Onwederspreekbfter,  b.  n   Zie  Onwe- 

dersprekelyk. 
Onwederapreketyk ,  b.  n.  Ineanieslabie. 

— ,  byw.  Incantestablement. 
OnwederaprekelykUeid ,  v.  Jncontesta- 

büiU,t. 
Oowederstaenbaer ,  b.  n.  trrésistibte. 

— ,  byw.  irrésistibtemenL 
Onwederstaenbaerb^id,  v.  Irrüistibi- 

Onwederstaenlyk,  b.  n.  en  byw.  Zie 
Onwederstaenbaer. 

Onwederatandelyk.  Zie  Onwederstaen- 
baer. 

Onweegbaer.  b.  n.  Jmpondérabie. 

Onwedr,  o.  Zie  Onwaaer. 

Onweerbaar,  b.  n.  Qui  ne  peut  se  défen* 
dre ;  sans  défense, 

Onweerd,  b.  n.  Indigne;sans  vateur. 

Onweerde,  v.  Non-valeur;  nultitét  f. 


Onweerdeerbaer,  enz.  Zie  Onweerdeer- 

lyk,  enz. 
Onweerdeerïyk,  b.  n.  Inapprédabte, 
Onweerdeerlykbeid,  v.  Quaüté  qui  rend 

une  chose  inappréciMe,  f. 
Onweerdig,  b.  n.  J^digne.  — ,  byw.  Jh* 

dignement, 
Ouweerdigheid.  v.  ïndignité,  f. 
Onweerdiglyk,  byw.  Indignement. 
Onweersbui ,  v.  Bourrasque ;  tempëte . 

Onweêrshoöfd,  o. )  Trotnbe,  f.;  sipfion, 
Onwedrshoos,  v.    |      m. 
OnweérsTlaeg,  v.  Zie  Onweersbui. 
Onweérsvogel,  m.  Oiseau  qui  présage 

ta  tempëte;  oiseau  de  mauvais  augure, 

m. 
Onwedrawolk,  v.  Nuage  orageux,  m. 
Onweetbaer,  b.  n.  Qu'on  ne  peut  sa- 

voir. 
Onweetgierlgheid,  v.  Incuriosité,  f. 
Onweg,  m.  Chemin  qui  n*est  pas  fi'ayé; 

déiour;  faux  chemin,  m. 
Onwelkom,  b.  n.  Qui  n'est  pas  bien- 

venu. 
Onwellevend,  b.  n.  Impotl,  grossier. 
Onwellevendheid,  v.  Impolitesse,  gros- 

sièreté.r, 
Onwellaidend,  b.  n.  Dissonant;  discor* 

dant. 
Ou  welluidendheid,  V.  IHssonance;  dis* 

cordanee ;  cacophonie,  f. 
Onwelsprekend;  b.  n.  Inéioquent, 
Onwelsprekendheld ,  v.  hUtoquence^ 

Onwelvoegelyki  b.  n.  Ineonvènant, 
Onwelvoegelykneid,  v.  Inconvenance , 

*• 
Onwenscfa,  m.  Aversiony  f. 
Onwenschbaer,  b.  n.  Qui  n'est  pas  é 

souhaiter, 
Onwerksaem,  b,  n.  Inactif;  oisif, 
Onwerktaemheiö,  v.  Inactivité;  inac* 

tion,  f. 
Ouwetelfng',  m.  Ignorant,  m. 
Onwetend,  b.  n.  Ignorant.  —  ,byw.  In- 

sciemment ;  var  ignorance, 
Onwetendheia,  v.  Jgnorance^  f. 
Onwetens,  byw.  Par  ignorance;  in* 

sciemment, 
^nwetensohap,  v.  Ignorance,  f. 
Ouwettelyk,  b.  n.  Jltégitime ;  iitégal,  — , 

byw.  lüégitimemenï;  iUégatement. 
Onwettelykbeid,  v.  Zie  Onwettlglieid. 
Onwettig ,  b.  n.  Itlégitime;  iitégal.  — . 

byw.  Zie  Onwettiglyk. 


Digitized  by 


Google 


480 


ONW 


Onwettigheid,  ▼.  mgitimüé;  iliégaliU, 

f. 
Onwettiglyk,  by  w.  IlUgitimement ;  illé* 

galement. 
Onwezeo,  o.  Nm^être,  m.;  nanrixisten- 

ce,t 
Onwezenlyk,  b.  n.  ïnexistant. 
Onwezenlykbeid,  t.  Inexistence,  f. 
Onwigtig,  b.  n.  léger;  frivole. 
Onwil,  m.  Mauvaise  voionté;  déferue; 

aversum,  f.;  déplaUir,  m. 
OnwUlekeurig,  b.  n,  Qui  n'est  pas  ar^ 

bitraire. 
Onwillekeupiglyk ,  byw.  Sans  étre  ar- 

tntraire. 
Onwillens,  byw.  Malgré,  ü  cantre-cosur. 

Willens  of  — .  Bon  gré,  mal  gré;de 

force  OU  de  gré. 
Onwillig,  b.  n.  Revêches  rélif;  forcé.^, 

byw.  Zie  Onwilliglyk. 
Onwilligheid»  v.  Mauvaiu  voionté,  f. 
Onwilliglyk ,  byw.  A  contre-cceur ;  otf- 

stinémenL 
Onwinbaèr,  b.  n.  ïmprenable. 
Onwinbaerheid,  y.  QualUé  de  et  qui  est 

imprenabie.  f. 
Onwind,  m.  Ccdme^  m.,  bonace,  f.;  vent 

contraire,  m. 
Onwinnelyk,  b.  n.  Zie  Onwinbaèr. 
Onwis,  b.  n.  Incerlain.  -,  byw.  Incer- 

tainement. 
Onwisheid,  v.  IncerUtude,  f. 
Onwisselbaer.  Zie  Onveranderlyk. 
Onwisselyk,  byw.  Incertainenient. 
Onwondbaer,  b.  n.  tnvulnérable.  — , 

byw.  Invulnérablement. 
Onwondbaerheld ,  v.  InvulnérabUÜé , 

f. 
Onwondelyk,  b.  n.  Invutnérable,  — , 

byw.  Invulnérablentent. 
Onwoonbaer,  b.  n.  Inhabitable. 
Onwoonzaem,  b.  n.  Inhabiiable. 
Onwraekbaer,  b.  n.  Irrécusable.  —, . 

byw.  Irrécusablement, 
Onwraekbaerheid ,  v.  Irréfragabilité  ^ 

f. 
Onwraekzachtig ,  b.  ü.  Qui  n'est  pas 

vindicatif. 
Onwrakelyk ,  b.  n.  en  byw.  Zie  On- 

ixrraekbaer 
Onwrikbaer ,  b.  n.  Inébranlable.  — , 

byw.  InébrantabtemenL 
Onwrikbaerheid,  v.  Femieté,  f. 
Onwyd,  b.  n.  Etroit;  resserré, 
Onwys,  b.  n.  Fou ;  sot.  — ^  byw.  Zie 

Oawyselyk. 


ONZ 

Onwyselyk,   byw.   FoUement;  êoUê^ 

ment, 
Onwysheld,  v.  Foüe;  sottise,  f. 
Onzacht,  b.  n.  Rude;  dut.  — ,  bjrw.  JU- 

dement ;  durement. 
Onzachtheid,  Y.Rudesse;dureié,  f. 
Onzaclitig,  b.  n  Zie  Onzacht. 
Onzachtmoedig,  b.  n.  Dur;  in/Uxibk, 

— ,  byw.  Zie  Onzachtmoediglyk. 
Onzachtmoedigheid,  V.  Duretéiinun- 

sibiliU ,  f. 
Onzachtmoediglyk,  byw.  Durement^ 
Onzadelyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  OuTerza- 

delyk. 
Onzalig,  b.  n.  Malheureux.  — »  byw. 

Zie  Onzaliglyk. 
Onzaligbeid,  v.  Ualbeur,  m. 
Onzaliglyk,  byw.  MaUieureu^ement. 
Onzat,  b.  n.  Qui  n'est  pas  rassasié. 
Onze,  Yoornw.  21e  Ons,  Toornw. 
Onzedig,  b.  n.  Imtnodeste.  — ,  byw.  im- 

modestement. 
Onzedigheid,  v.  Jmmodestie^  f. 
Onzediglyk,  byw.  ImmodestemenL 
Onzeggelyk,  b.  n.  Inexprimable ;  ineh 

fable. 
Onzeggelykheidy  v.  Jneffabilité,  f. 
Onzeilbaer,  b.  n  Innavt^able. 
Onzeilig,  b.  n.  Zie  Ouzeilbaer. 
Onzeker,  b.  n.  Incertain ;  dunoereux. 
Onzekerheid,  v.  Incertitude^  C 
Onzekerlyk,  byw.  IncertainemenL 
Onzelden»  byw*  Souvent. 
Onzelfstandig,  b.  n.  Non  sub^tantif; 

qui  n'exiête  pas  de  soi-mime. 
Onzent  (tot  of  te),  byw.  Chez  nous. 
Onzenthalve ,  byw.  Pour   Camour  de 

nous. 
Onzen twege  (van),  byw.  De  notre  pari. 
Onzentwil  (om),  byw.  Pour  nous. 
Onzichtbaer,  enz.  Zie  Onzigtbaer,  enz. 
Onzieiiljrk,  b.  n.  Invtsible.  — ,  byv. 

Invisiblement, 
Onzienlykheid,  t.  Jnvisibilité,  f. 
Onzigtbaer,  b.  n.  Jnvisible.  — ,  byw. 

Invisiblement. 
Onzigtbaerheid,  v.  invisibiUté,  f. 
Onzlgtbaerlyk,  byw.  Invisibletnent. 
Onzin,  m.  Sonrsens.  m. 
Onzindelyk,  b  n.  Maipropre.  — ,  byw. 

Malproprement, 
Onzlndelykheid,  ▼.  Malpropreté,  L 
Onzingbaer,  b.  n.  ludiantable* 
Onzinkbaer,  b.  n.  Insubmergible. 
Onzinnig,  b,  n.  Jnsensé ;  fou.  — ,  byw. 

FoUement. 


Digitized  by 


Google 


OOF 


•OOG 


48(1 


Oneinnigheid,  v*  FotUy  f. 
Onzinniglyk,  byw  FolUment. 
Onzoenbaer,  b.  b.  >  Inexpiable.  Zie  On- 
Oozoenlyk,  b.  n.   f     verzoenlyk. 
Onzoet,  b.   n.  Désagréaöle.  — ,  byw. 

Désaaréabtèment. 
Onzondig  b.  n.  Innocent ;  impeccabU, 
Onaóndfgheid  t  v.  Innocence;  impecca- 

bililé,  f. 
Oiöorg,  V.  Ttan(fuüHté;sécunté,  f. 
Onzorgelyk,  b.  n.  Sür, 
Onzorgvuldig,   b.  n.  Jnsouóiant.  — , 

byw.  Zt^  Onzorgvuldiglyk. 
Onzorgvuldigheid,  v.  Insouciance^  f. 
OnzorgTTÜdiglyk ,    byw.   Nonchalam» 

ment. 
Onzout,  b.  n.  Imipide. 
Onzuiver,  b.  n.  Impur;  saté.  — ,  byw. 

Zie  Onzniverlyk. 
Onzuiverheid,  ▼.  ïmpureté;  sateté,  f. 
Onzuiverlyk,  byw.  Jmpurement ;  sale- 

ment. 
Onzwaer,  b.  u.  Léger. 
Onzwembaer ,  b.  n.  Oü  l*on  ne  peut 

nager. 
Onzwichtbaer,  b.  n.  Ferme ;  constant. 
Onzwichtbaerbek)  ,  v.  Fermeté ;  con- 

stance,  f. 
Onzwierig  ,•  b.  n.  Qui  n'est  pas  élégant; 

guindé;  affecté. 
Onzydig,  b.  n.  Nevtre ;  impartiat.  — , 

byw.  Zie  Ouzydiglyk. 
Onzydigbeid  ,  v.  Neutralité;  impartia" 

HtéJ. 
Onzydi^lyk,  byw.  Impartiatement;  neur 

tralement. 
Ooft,  o.  Fruit  (d*arbre),  m. 
Ooftbeschryving,  v.  Pomone^  f. 
Ooftboom,  m.  Arbre  Iruitier,  m. 
Ooftgaerd,  m.  Verger,  m. 
Ooftgodin,  V.  Pomone,  (déesse),  t. 
Ooftkamer,  v.    I  Fruiterie ,  f.;  fruüier^ 
Ooftkelder,  m.   f     m. 
Ooftkorf,  m.  Cueiltoir^  m. 
Ooftkunde,  v.  Pomologie,  f. 
Ooftkundig,  b.  n.  Pomotogique. 
Ooflkundige,in.  Pomologue,  m. 
Ooftleer,  v.  Pomologie,  f. 
Ooftmarkt,  v.     1    Mardté  aux  fruits , 
Ooftmerkt,  v.     f       m. 
Ooftmoes,  o.  Cö7?tjpotó,f. 
Ooftmo^spot,  m.  Compotier,  m. 
Ooftmoesschotel.m.cnv.  Compotier,m. 
Ooftryk,  b.  n.  Abondant  en  fruits. 
Ooftverkoopor,  m.  Fruitier,  m. 
Ooftverkoopater,  v.  Fruitière,  f. 

Tom.  ƒ. 


Ooftwarande,  T.  Vergery  m.  . 

Oog,  o.eny.  OEit ;  point;  as;  chas,  m. 

Oogappel,  m.  Pupilte,  f. 

Oogarts,  m.  Oculiste,  m. 

Oogartseny,  v.  Cottyre,  m. 

Oogbal,  m.  Zi^  Oogappel. 

Oogband,  m.  Monocule;  défensif,  m.\ 

Oogbedrieger,m.Trömp^-r(FJ7  (tableau], 

m. 
Oogbeen,  o.  Pommette ,  ƒ.,  pommeau 

(anat.),  m. 
Oogblikkiug,  t.  Clin  d*csit;  clignement, 

m.   . 
öogbllnd,  o.  OEülère,  t. 
Oogbol,  m.  Globe  de  Conl,  m. 
Oogdeksel,  o.  Paupière,  f. 
Oogdienend,  b.  n.  Flatteur. 
Oogdruiping.  v.  Zie  Oogenloop. 
Oogelyn,  o.  Petit  ceil,  m. 
Oogen ,  b.  en  o.  w.  Hegarder;  observer; 

guetter;  viser;  avoir  en  vue;  écusson- 

ner. 
Oogenblik,  m.  en  o.  Ctin  d'anl;  mo- 
ment ;  instant,  m. 
Oogenbllkkelyk,  b.  n.  Momentane.  — , 

byw.  Momentanément ;  a  Vinslant. 
Oogenblikking,  v.  Ctin  d'ceil;  cligne- 

inent^  m. 
Oogendienaer,  m.  jidulatenr,  m. 
Oogendienarés,  v.  Complaisante^  t. 
Oogeudienst,  m.  en  v.  Jdulation,  f. 
Oogendragt,  v.  Chassie^  f. 
Oogenhoek,  m.  Coin  de  Coeil,  canthus , 

m. 
Oogenhol,  o.  Orbite  de  Vceil,  f.  et  m. 
Oogenklaer,  a.  Eufraise  (plante),  f. 
Oogenloop,  m.Éplphora  (méd.),  m.. 
Oogenloos,  b.  n.  Qui  n*a  point  d*yeux ; 

aveugie. 
Oogeuloosheid,  v.  Avenglement^  m. 
Oogenschemerhig,  V.  Eblouissement,  m, 
Oogenschouw,  v.  Inspection,  f. 
Oogenschyn,  m.  Apparence^  f. 
Oogenschynlyk,  b.  n.  Visible.  — ,  byv. 

Fisiblement. 
Oogenschynlykheld,  v.  Evidence,  f. 
Oogenspraefc,  V.  I   Langagedes  yeux, 
Oogen tael,  v.       f      m. 
Oogenten,  b.  w.  jéc«550nner. 
Oogentroost,  m.  Eulraise  (plante),  f. 
Oogenvloed,  m.  Zie  Oogenloop. 
Oogenweide,  v.  Vueétendue,  1. 
Oogenzalf,  v.  tollyre.  m. 
Ooggetuige,  m.  eiiY.Témoinoculaircm, 
Ooggetuigems,  v.  Déposition  d*un  té' 

moin  oculaire^  f. 

31 


Digitized  by 


Google 


482 


ÖOG 


OOR 


Oogglagy  o.  Oculaire,  m. 

Ooghaer,  o.  CU,  m. 

Ooghar ig,  b.  d.  Ciliaire. 

Ooghoek,  m.  Zie  Oogenhoek. 

Oogholte,  T.  OrbiU  de  L'csü,  f.  et  m. 

Oogig,  b.  n.  OExUé. 

Oogkas,  ▼.  Orbite  de  VoeÜ^  f.  et  m. 

Oogkrin^,  m.  Iris  (aDat.),  m. 

Oogkuil,  m.  Orbite  de  i'csil^  f.  et  m: 

Oogkunde,  ▼.  Ophthatmologie^  f. 

Ooglap,  m.  ) 

Oogieder,  o.  >  OEiUère,  f. 

Oogleêr,  o.   ) 

Oogleer,  v.  Opfithatmologie,  f. 

Ooglid,  o.  Paupière,  f. 

Ooglidhaer,  o.  CUf  m. 

Ooglonken,  o.  w.  OEillader. 

OoglonkiDg,  ▼.  OEiUade,  f. 

Oo^uiken,  o.  w.  Conniver ;  fermer  les 

yeux  sur  q,  c. 
Ooglulking,  V.  Connivence^  f. 
Oogmaet,  v.  Coup  d'ceU^  m. 
Oogmeester,  m.  Ocutiate,  m. 
Oogmerk,  o.  But;  dessein^  m.,  intens 

lion,  f.  Zyn  —  bereiken.  Jtteindre 

son  but. 
Oogmerkelyk,  b.  d.  Inf.entumnel.  — , 

byw.  Intentionnellement, 
Oogmiddel,  o.  ^  m.  CoUyrey  m. 
Oogmikken,  o.  w.  Zie  Mikken. 
Oogontleding,  t.  Ophthalmoiomie^  f. 
Oogontsteking,  v.  Ophlfialmiey  f. 
Oogopslag,  m.  Regard,  aspect^  m. 
Oogpel,  T.  Calaracte  (mód.]>  f. 
Oogplek,  V.  Zie  Oogvlek. 
Oogpunt,  o.  Point  de  vue,  m. 
Oogpyp,  V.  Fistute  lacrymaU^  f. 
Oogring,  m.  Iris  (anat.),  m. 
Oogscheel,  o.  Pauptère,  f. 
Oogscheelhaer .  o.  CU,  m. 

O^Pchü;"tc«ter«tó{méd.),f. 

Oogschynlyk,   enz.  Zie  Oogenscbyn- 

lyk,  enz. 
Oogslag ,  m.  OEiUade ,  f. ;  coup  d'ceil , 

m. 
Oogspier,  y.  Abaisseur  de  l*<Bil  (muscle), 

m. 
Oogst,  m.  Moisson,  récoUe^  f. 
Oogstbewaerder,  m.  Messier ^  m. 
Oogsteen,  m.  Ambre,  m. 
Oogsteenigheid,  y.  Lithiasie^  f. 
Oogsten ,  b.  w.  Moissonner;  récoUer. 
Oogster,  m.  Moissonneur,  m. 
Oogster,  V.  Zie  Oogappel. 
Oogsting,  V.  Zie  Oogst. 


Oogstkar,  t.  ChartU,  m. 
Oogstmaend,  v.  Aoüt,  m. 
Oogstrael,  m.  Rayon  tnsuel,  m. 
Oogsttyd,  m.  Temps  de  la  moisson,  m. 
Oogstwagen,  m.  Cfiartü,  m. 
Oogtand,  m.  OEiUère,  t. 
Oogrverband,  o.  Zie  Oogband. 
Oogvlek,  V.  Dragon  (tache  dans  la  pru- 

uelle),  m. 
Oogylies,  o.  TurHque  de  l*osil;  cataracu, 

f. 
Oogwater,  o.  Eau  opfithalmique.  f. 
Oogwaterzucht .  v.  Bydrophlhalmie,  f. 
Oogweid  ing,  v.  Fue  étendue,  f. 
Oogwenk  ,  m.  Clin  d*aü ,  m. ;  oeUtadc, 

t,\  regard,  m. 
Oogwenking,  ▼.  Zie  Oogwenk. 
Oogwinkel,  m.  Coin  de  Coeü,  m. 
Oogwit,  o.  Zie  Oogmerk. 
Oogzalf,  V.  CoUyre,  m. 
Oogzeer,  o.  Mat  d'yeux.  m. 
Oogzenuw,  v.  Nerf  oculaire,  m. 
Oogziekte,  v.  OpMhalmie,  f. 
Ooi,v.  Brebis,f. 
Ooijevaer,  m.  Cigogne,  f. 
Ooi] evaerken,  o.  Cigogneau,  m. 
Ooijevaersbeen ,  o.  Jambe  de  (uuav , 

■f. 
Ooijevaersbek  ^m.Becde  cigogne ;  bec- 

de-grue,  geranium,  m. 
Ooijevaertje,  o.  Cigogneau,  m. 
Ooilam,  o.  Agneau  femelU,  m. 
Ooit,  byw.  Jamais,  wie  heeft  dat  —  ge- 

zien  ?  Qui  a  jamais  vu  cela  f 
Ook,  voegw.  Juni;  pareillement;  (U 

même.  Hoe  ryk  hy  —  zy.  Quelqvt 

Tiche  qu*il  soiL  Wie  het  —  zy.  Qui 

que  ce  soit.  Ik  —  niet.  Ai  mot  non 

plus. 
Oolyk,  b.  n.  Nul;  vain,  frivole;  mau^ 

vais;  misérable;  rusé;  vieux;  maia- 

dif. 
Oolykheid,  v.  Ruse;  malice,  f. 
Oom,  m.  OpcU,  m. 

Oomsdochter,  v.  Cöusine  germaine,  f. 
Oomszoon,  m.  Cousin  germaiu,  m. 
Oor,  o.  en  v.  OreiUe;  anse,t ;  pU;  tou^ 

rilion,  m. 
Ooraohtig,  b.  n.  Auricuüfonne. 
Oorbaer,  b.  n.  Vliie;  convenabU.  —  t 

byw.  Zie  Oorbaerlyk. 
Oorbaerlyk,  byw.  UtHement;  canvetui^ 

blement. 
Oorbaerlykheid,  v.  ütilité;  convenanee 

f. 
Oorbag,  v.  Bcucle  (foreiUe,  f. 


Digitized  by 


Google 


OOR 


OOR 


483 


Oorband ,  m.  Oreilte  ou  bride  (de  t&n- 

nel);  bouUroUe.  f.;  souffUt,  m. 
Oorbaren,  b.  w.  Vtiliser  q,  c. 
Oorbeen,  o.  Cartilage  des  oreilles,  m. 
Oorbeschryvep,  m.  Otographe^  m. 
Oorbescbryving,  ▼.  Otograptiie.  i. 
Oorbiecht,  ▼.  Canfession  auriculaire,  f. 
Oorblaesster,  v.  Flagometise;  rappor- 

teuse;  médUante,  f. 
Oorbhtfen,  o.  w.  Sovffler  q.  c.  ü  Toreiüe 

de  q,  q,;  rapporter;  fUigomer;  mé- 

dift, 
Oorblazer,  m.  Flagomeur;  rapporteur; 

médisanty  m. 
Oorblazery ,  v. )  Flagornerie;  suggeslion; 
Oorblazing,  v.  f     médisance,  f. 
Oopd.m.  en  o.  EndroU;  tieu,  m.;  place; 

corUrée,  f.;  canton;  quartier,  m.  — ,  o. 

Uardiquan,  m. 
Oordband,  m.  BouteroHe,  f. 
Oordbeschryrer,  m.  Chorographe;  topo- 

graphe^m, 
Oordbescbryving,  v.  Chorograptiie;  Uh- 

pographie,  f. 
Oordeel,  o.  Jugement;  avis;  arbitrage, 

m. 
Oordeelaer,  m.  Juge,  m. 
Oordeelen,  b.  w.  Juger;  décider;  con- 

damner.  — ,  o.  w.  Ètre  d'atris ;  penser; 

eroire ;  juger. 
Oordeelep,  m.  Zte  Oordeelaer. 
Oordeelkunde ,  v.  Critique ;  judiciaire , 

Oordeelkundig,  b.  n.  Critique;  judi- 
deux,  — ,  by  w.  Judicieusement, 

Oordeelkundige,  m.  Cntique,  m. 

Oordeelkundiglyk ,  byw.  Judicieuse» 
Tnau, 

Oordeelpyk,  b.  n.  Très-judicieux. 

Ootdeelakpacbt,  v.  Judiciaire^  f. 

Oordeelraat,  b.  n.  Judicieux. 

OoMeelTeller,  m.  Décideur,  ro. 

Oordeelvelling,  v.  Jugement,  m. 

OoK^e,  o.  Liard;  petii  endroit,  m. 

Oordragend  ,  b.  n.  Auricülé,  auriculi- 
fère, 

OoTdyzer,  o.  BouteroUe,  f. 

OoTgat,  o.  Trou  de  CoreUU,  m. 

Oorgetaige,  m.  en  v.  Témoin  auricu- 

Oorfaaen,  m.  Coq  des  bois,  m. 

Ooriu>lte,  V.   Conque,  f.;  labyrinthe 

{anat.),m. 
löorken,  o.  OrilUm,  m. 


Oopklier,  v,  Parotide  (glande) ,  f. 

Oorklink,  y.  Soufflet,  m. 

Oorkonde ,  ▼.  Titre;  document ,   m. ; 

charte ,  f. ;  dip  Lome ,  m. 
Oorkondelyk,  byw.  Authentiquement, 
Oorkonden ,  b.  w.  Témoigner;  certifier; 

faire  savoir. 
Oorkoudenbewaerder ,  m.  Gardien  de 

titres,  m. 
Oorkondenboek ,  o.  fn  m.  Charlulaire » 

cartutaire,  m. 
Oorkondenkennis,  T.    )   Diptomatique, 
Oorkondenleer,  v.         f       f. 
Oorkonding,  ▼.  Attestation^  f.,  témoi' 

gnage ,  m. 
Oorkoter,  m.        )  /,„^^  ^^//^  «, 
0orkui8cber,m.  f  C^re-oretUe,  m. 

Oorkussen,  o.  OreiUer;  cfievet,  m. 

Oorlel,  V.  1   Lobe,   bout  de   L'o- 

Oorlelleken,  o.  >      reiUe ,   m.  ;   auri- 
Oorlelletje,  o.     )      cute^f. 

Oorlof,  o.  Congé;  campoSy  m.;  permis- 

sion.r. 
Oorlofsdag,  m.  Jour  de  congé,  m. 
Oorlog,  m.,  ▼.  en  o.  Guerre,  f. 
Oorlogaenzegger,  m.  Heraut,  m. 
Oorlogen ,  o.  w.  Faire  la  guerre ,  guer- 

royer. 
Oorlogend,  b.  n.  Belligérant. 
Oorlogsbazuin ,  v.  Trompette  guerrière^ 

Oorlogsbedryf,  o.  Fait  d*armes;  exploit, 

m. 
Oorlogsbendeu,  v.  mv.  Troupes,  f.  pi. 
Oorlogs bewind,  o.  Direction  de  la  guer- 
re, f, 
Oorlogsbliksem,  m.  Foudre  de  guerre, 

m. 
Oorlogsbrik,  m.  Brick  de  guerre,  m. 
Oorlogsbyl,  v.  Hacfie  d'armes ,  franciS" 

que,  f. 
Oorlogscb,  b.  n.  Guerrier,  militaire. 
Oorlogsdaed,  v.  Zie  Oorlogsbedryf. 
Oorlogsdeugd,  v.  f^ertu  militaire,  f. 
Oorlogsfakkel ,  v.  Flambeau  de  laguer-» 

re,  m. 
Oorlogsgereedscbap ,  o.  Machine  de 

guerre,  f.  ^  .        .      ^ 

Oorlogsgevangene,  m.  Pnsonnter  de 

guerre,  m. 
Oorlogsgezel,  m.  Compagnon  darmes, 

m. 


Digitized  by 


Google 


484 


OOR 


OOS 


Oorlogsgezind ,  b.  n.  BeUiquevx ,  guer- 

ritr. 
Oorlogsgod  ,  m.  Dieu  de  Ui  guerre ; 

Mars,  m. 
Oorlogsgodin ,  v.  Déesse  de  la  guerre ; 

Bellone,  f. 
Oorlogsheld,  m.  Héros,  guerrier,  m. 
Oorlogskans,  v.  Chance  de  la  guerre , 

Oorlogsknecht,  m.  Soldat,  m. 
Oorlogskosten ,  m.  mv.   Frais  de  la 

guerre ,  m.  pi. 
Oorlogskunst,  V.  Tactique^  strategie^  f. 
Oorlogslist,  V.  Stralagème,  m. 
Ootlogslof,  m.  Gloire  militaire,  f. 
Oorlogslot ,  o.  Sorl  de  la  guerre  ou  des 

amieSy  m. 
Oorlogsmagt,  v.  Forces  militaires  ^  f. 

p\.i  armee,  t. 
Oorlogsman,  m.  Guerrier^  m. 
Oorlogsmoed,  m.  Bravoure,  f. 
Oorlogspeerd ,  o.   Cheval  de  bataüle  , 

m. 
Oorlogsraxn,  m.  Bélier  (machine  de 

guerre) ,  m. 
Oorlogsramp,  v.  Calamité  causée  par 

la  guerre ,  f. 
Oorlogsregt,  o.  Droitde  la  guerre ;  droit 

militaire,  m. 
Oorlogsschattitig,  v.  Contritution;  taxe 

imposéepar  Vennemi,  f. 
Oorlogsschip,  o.  Faisseau  de  guerre, 

m. 
Oorlogstoestel,  m.  en  o,  Armement;  ap' 

pareil  de  guerre,  m. 
Oorlogstooneel,  o.  Thédtre  de  la  guerre, 

m. 
Oorlogstuig,  o.  Machine  de  guerre,  f. 
Oorlogstyd,  m.  Temps  de  guerre,  m. 
Oorlogsvaen»  v.  Drapeau;  étendard , 

m. ,  bannière ,  f. 
Oorlogsveld,  o.  Champ  de  Mars;  champ 

dlionneur;  champ  de  bataille,  m. 
Oorlogsverklaring ,  v.  Déclaration  de 

guerre,  f. 
Oorlogsvolk,  o.  Gens  de  guerre^  m. 

pi. 
Oorlogsvner,  o.  Feu  de  la  guerre,  m. 
Oor  logs  wet,  v.  Lei  de  la  guerre,  f. 
Oorlogszaken,  v.  mv.  Affaires  de  la 

guerre,  f.  pi. 
Oorlogszucht,  v.  Humeur  martiale,  f. 
Oorlogsvoerend,  b.  n.  BelligéranL 
Oorlogzuchtig,  b.  n.  BeUiqueux. 
Oorloos,  b.  n.  Qui  n'a  point  d'oreiU 

les. 


Oorloven,  b.  w.  PermeUre. 

Oormiddel,  o.  en  m.  Beméde  auricu4ai' 
re,  m. 

Oormossel,  v.  Coquille,  f. 

Oorontleding,  v.  Ototomie,  f. 

Oorontsteking,  ▼.  Otite  (méd.),  f. 

Oorpeuluvjr,  v.  Traversin;  clievel,  m. 

Oorpyn,  ▼.  Olalgie,  f. 

Oorpynstillend,  b.  n.  Otalgique. 

Oorpyp,  V.  Conduit  auriculaire,  m. 

Oorpypje,  o.  Zie  Oors^luit. 

Oorrand,  m.  Hélice,  f. 

Oorring,  m.  Bovcle  d'oreilles,  f. 

Oorschelp,  v.  Haliotide  (coquille),  f. 

Oorsieraed ,  o.  Boucles  d*oreilUs ;  pen- 
deloques, f.  pi. 

Oorsiersel,  o.  Zie  Oorsieraed. 

Oorsmeer,  o.  Cérumen,  m. 

Oorsmeerachtig,  b.  n.  Cérumineux. 

Oorsprong,  m.  Origine;  source,  f. 

Oorspronkelyk ,  b.  n.  Original;  origi- 
natre;  primitif.  — ,  byw.  Originaire' 
ment,  primitivement, 

Oorspronkelykheid,  v.  Origine;  source. 

Oorspuit,  V.  Otenchyle,  f. 
Oorsteken,  enz.  Zie  Oorblazen,  eax. 
Oortipje,  o.  Bout  de  VoreiUe,  m. 
Oortje,  o.  Orillon,  m. 
Oortuiten  (het) ,  o. )  Comement ,  tinte- 
Oortuiting,  V.        f     ment  d*oreiües, 

m. 
Oorveeg,  v.  Soufftet,  m. 
Oorvinger,  m.  Ddgt  auriculaire,  m. 
Oorvormig,  b.  n.  Auriforme, 
Oorvyg,  v.  Soufflet,  m. 
Oorwas,  o.  en  m.  Cérumen,  m. 
Oor  waterzucht ,  v.  Hydrotite  (méd.),| 

Oorworm,  m.  Perce-oreille,  m. 
öorzaek,  v.  Cause ;  origine ,  f.;  motiU 

m.  Ter  —e  van.  A  cause  de, 
Oorzaekaenduidend,  b.  n. )    Causatif 
Oorzaekgevend,  b.  n.         S  (grramm.jL 
Oorzakelykheid,  v.  Causalite',  f. 
Oorzenuw,  v.  Nerf  acoustique,  m. 
Oost,  o.  Est!  oriënt;  levant,  m.  -^ 

b.  n.  D*est,  orienlat. 
Oostelyk,  b.  n.  Oriental. 
Oosten,  o.  Est;  oriënt ;  levant,  m. 
Oostenryk,  o.  Autriche,  f. 
Oostenryker,  m.  Autrichien,  m. 
Oostenryksch,  b.  n.  Autrichien. 
Oosteren,  o.  w.  Se  toumer  vers  Cme4 

(mar.). 
Oosterling,  m.  Ostretin ;  Levantin,  m. 


Digitized  by 


Google 


OPB 


OPB 


485 


Oosterlucie ,  v.  AristoLoche  (plante) , 

Oosterlyk,  b.  n.  Zie  Oosterseh. 

Oostersch,  b.  n.  Orienlal;  levanlin. 

Oostewind,  m.  Fent  d*est,  m. 

Oofltindië,  o.  Inda  orientales,  f.  pi. 

Oostindisoh,  b.  n.  Qui  est  des  Indes 
orientales. 

Oostkant,  m.  Cótéde  l*est  ou  de  Corient, 
m. 

Oostland,  o.  Pays  oriental,  m. 

Oostlandsch,  b.  n.  Oriental. 

Oosivlat^msch.  b.  n.  Qui  est  de  la  Flan- 
dre  oriëntale. 

Oostvlaenderen ,  o.  Flandre  oriëntale, 
f. 

OostTlaming,  m.  Habitant  de  la  Flan- 
dre oriëntale,  m. 

Oostvriesland  ,    o.    Ost-Frise ,   Frise 
oriëntale,  f. 

Oostwaerts  ,  byw.  Fers  Vest  ou  To- 
rient, 

Oostzee,  v.  Mer  Daltique,  f. 

Oostzyde,  v.  Cötéde  lorient,  m. 

Ootmoed,  m.  Humüité.  f. 

Ootmoediff ,  b.  n.  Hu)nble,  — ,  byw. 
Humblement, 

Ootmoed igen,  b.  w.  Zie  Verootmoedi- 
gen. 

Ootmocdiffheid,  v.  Humilllé,  f. 

Ootmoedifflyk,  byw.  Humblement. 

Op,  voorz.  Sur;' dessus;  au-dessus  de; 
au  haut  de;iiy  au;  èi  la ;  dans ;  de;  en; 
vers;selon;  contre;  après.  —  heden. 
Aujourdliui.  —  eenen  zondag  ^w  ^i* 
manche.  —  de  straat.  Dans  ia  rue. 
—  de  markt.  Au  marché.  —  reis.  En 
voyage.  —  de  jagt.  A  la  chasse.  — 
zyn  franacb.  A  la  fraui^ise.  —  de 
fluit  spelen.  Jouer  de  la  ftüte.  -^ 
nieuws.  De  nouveau.  —  deze  wyze. 
De  cette  nianière.  Het  brood  is  — . 
Le  pain  est  mangi.  Zyn  geld  is  — . 
//  est  au  bout  de  son  argent.  — !  De- 
bout!  altons!  sus!  courage!  levez- 
vous! 
Opaderen,  b.  w.  Feincr  de  nouveau. 
Opael,  m.  Zie  Opaelsteen. 
Opaelsteen,  m.  Opale  (pierre  précieuse), 


nou- 


Opbaggeren,  b.  w.  Draguer. 
Opbakken,  b.  w.  Cuire  ou  frire  de 

veau ;  consumer  en  cuisant. 
Opbalderen,  o.  w.  Zie  Opbulderen. 
Opbanen,  b.  w.  Frayer  (un  chemin)  de 

nouveau ;  aplanir  d^  ttouveau. 


Opbarsten,  o.  w.  Zie  Opbersten. 
Opbedelen  ,  b.  w.  Amasser  en  men- 

diant. 
Opbellen,  b.  w.  Faire  lever  h  force  de 

sonner. 
Opbersten,  o.  w.  Crever;  se  fendre;  se 

fêler. 
Opbeuken,  b.  w.  Frapper  sur  q  c. 
Opbeuren,  b.  w.  Lever;  soulever;  sou- 
lager. 
Opbidden,  o.  w.  Prier.  — ,  b.  w.  Priery 

inviter. 
Opbiechten,  b.  w.  Confesser;  avouer. 
Opbieden,  b.  en  o.  w.  'Encliérir;  suren- 

chérir. 
Opbieder,  m.  Enchérisseur^  m. 
Opbieding,  v.  Enchère,  surenchère,  f. 
Opbikken,  b.  w.  Piquer^  smiller;  man.- 

ger. 
Opbinden,  b.  w.  Retrotisser;  lier  ou 

attaclier  au-dessus. 
Opbinding,  y.  Retroussement^  m. 
Opblazen,  b.  w.  En/Ier;  boursoufter; 

souffler.  — ,  o.  w.  Sonner  (d*un  in- 
strument d  vent). 
Opbleeken,  b.   w.   Blanctür  de  nou- 
veau. — ,  o.  w.  Blanchir ,  devenir 

blanc. 
Opblinken,  o.  w.  Briller,  resplendir. 
Opblyven,  o.  w.  Rester  debout  ou  lev^; 

ne  pas  s*éteindre;  rester  ouvert. 
Opbobbelen,  o.  w.  Monter  en  bouillon- 

nant. 
Opbod,  o.  Convocation;  enchère;  suren- 

chère,  f. 
Opboeijen,  b,  w.  Retrousser;  reltausser 

te  botdage  (d'un  vaisseau). 
Opboeisel,  o.  Bordafe^  m. 
Opboeten,  b.  w.  AUtser  {le  feu). 
Opbolderea»  o*  w.  Zie  Opbulderen. 
Opbollen,  b.  en  o.  w.  En/Ier. 
Opbondelen,  b.  w.  Bottelsr,         ^ 
Opbonzen,  b.  w.  üuvhre»  heurtant,  en 

frappant  rudemenL 
Opbooren.  b.  w.  Percer  de  nouveau. 
Opborgen,  b.  w.  Prendre  &  crédit. 
Opborrelen,  o.  w.  Bouillanner^ 
Opborreling,  v.  BouiUonnement,  m. 
Opbossen,  b.  w.  Botbeler. 
Opbossing,  v.  Botteüwe,  m. 
Opbouw ,  m.  Réédification ;  restaura- 

tion;  réparation,  f. 
Opbouwen,  b.  w.  Réédi/Ur;  rebdUr ;- 

restaurer;  répirer. 
Opbouwer,  m.  Conslructeur ;  répara^ 

teur;  restaurateur^  m. 


Digitized  by 


Google 


486 


OPD 


OPD 


Opbonwlng,  ▼.  Eestauratum ;  réédifUa- 
tion ;  réparation,  f. 

Opbraden,  b.  w.  RdUr  on  frire  de  nou- 
veau. 

Opbranden,  b.  w.  Brüler;  imprimer 
avec  un  fer  chaud.  — ,  o.  w.  <Brö- 
Ur, 

OpbraBsen,  b.  w.  Dépenser  en  faisant 
bonne  chère, 

Opbreijen ,  b.  w.  Emplayer  en  trico- 
tant. 

Opbrek,  m.  Départ,  m.;  retraite,  f. 

Opbreken,  b.  w.  Ouvriren  Msant;  en- 
foncer;  (oreer.  Een  beleg  — .  Lever 
un  siége,  — ,  o.  w.  Décamper;  revenir 
OU  remonter  A  ia  gorge ;  percer;  s'ou- 
vrir;se  rompre. 

Opbreking,  Y.  Enfoncement ;  décampe- 
inent,  m. 

Opbrengen,  b.  w.  Porter  en  haut;  mon- 
ter; élever;  nourrir;  rapporter;  servir, 

Opbrenger,  m.  Cetui  qui  éUve ;  produc- 
teur^  m. 

Opbrenging,  ▼.  Rapport;  produit;  reve- 
nu ;payemenL  m.;  éducation^  f. 

Opbrengst,  v.  Zü  Opbrenging. 

Opbrieschen,  o.  w.  Hennir;  rugir. 

Opbrommen ,  o.  w.  Cqpiniencer  U  gron- 
der;  élever  la  voix. 

Opbrouwen,  b.  w.  Brasser  de  nouveau. 

Opbruiken,  b.  w.  Zie  Opgebruiken. 

Opbruinen,  b.  w.  Brunir  de  nouveau. 

Opbruisen ,  o.  w.  Écumer;  bruire;  mu- 
gir;  bouiUonner, 

Opbruisingi  y.  BouUUmnement,  m. 

Opbulgen,  b.  w.  Ouvrir  en  courbanl  ou 
en  pJiani. 

Opbulderen,  o.  w.  Gronderoxi  mugirde 
nouveau. 

Opbulken ,  o.  w.  Commencer  è  mu- 
gir. 

Opbullen,  o.  w.  Zie  Opzwellen. 

Opbundelen,  b.  w.  Zie  Opbondelen. 

Opbyten  ,  b.  w.  Ouvrir  avec  les  dents ; 
ronger. 

Opcent,  m.  Cent  additionnel,  m. 

Opcentiem  ,  m.  Centime  additionnel , 
m. 

Opcyferen,  b.  w.  JddUiofiner. 

Opcyfering,  y.  Jddition^  f. 

Opdagen,  o.  w.  Commencer  &  faire  jour; 
paraUre. 

Opdammen,  b.  w.  Arrêler  (l*eau)  au 
moyen  d'une  digue. 

Opdampen,  o.  w.  Fumer;  s'élever  (com- 
me les  vapeurs). 


Opdamping,  ▼.  Exhalaison^  f. 
Opdansen ,  o.  w.  Commencer  è  danser  ; 

monter  en  dansant.  — ,  b.  w.  Bomprt 

en  dansant. 
Opdat,  voegw.  Jfin  que;  pour  que. 
OpdaYeren,  o.  w.  Commencer  d  trem' 

bier,  &  s'ébranler. 
Opdekken,  b.  w.  Couvrir;  découvrir. 
Opdelven ,  b.  w.  Fouir;  déterrer;  décou- 

vrir. 
OpdelYer,  m  Délerreur^  m. 
Opdelving,  v.  FouiUe,  t. 
Opdenken,  b.  w.  Jmputer  q.  c.  è  q.  q. 
Opdeunen,  b.  w.  Chanter. 
Opdicbteu,  b.  w.  Jmputer;  attribuer  d. 
Opdienen,  h.yr.  Zie  Opdisscben. 
Opdiepen ,  b.  w.  Jppro/ondir;  creuser ; 

retoucher. 
Opdisscben,  b.  w.  Servir;  mettre  les 

mets  sur  la  table. 
Opdisscher,  m.  Garfon  de  table,  m. 
Opdobberen,  o.  w.  Sumaaer. 
Opdoen,  b.  w.  Ouvrir;  faire  provision 

de;  plier;  arranger ; obtenir ;  décou- 
vrir; priver. 
Opdoffen ,  o.  w.  Frapper  avec  Ie  poing 

surq  c. 
Opdokken,  b.  w.  Foumir;  payer. 
Opdonderen ,  o.  w.  S'ékver  en  tonnant. 
Opdouwen,  b.  w.  Pousservers  Ie  haut. 
Opdraeijen,  b.  w.  Ouvrir  en  toumant. 
Opdragen ,  b.  w.  Porter  en  haut;  mon- 
ter; dédier;  consacrer;  recommander; 

donner;  conférer;  transporter. 
Opdragt,  Y.  Recommandation ;  dédieaee, 

f.;  transport,  m.;  délégation^  t. 
Opdragtbrief,  m.  Dédicace,  f. 
Opdragtig,  b.  u.  Enflé;  rouge. 
Opdragtigheid,  v.  Jnjlammation ,  rou- 

geur  du  visage,  f. 
Opdraven,  o.  w.  Monter  en  courant;  être 

sublime  (en  parlantdu  style). 
Opdriegen,  b.  w.  Ztó  Driegen. 
Opdrieschen,  b.  w.  Évoquer. 
Opdringen,  b.  w.  Presserqq.  d*üceepter 

q.  c;  faire  recevoir  de  force ;  imposer. 

— ,  o.  w.  Pousser  vers  Ie  itaut;  mon' 

ter  avec  force. 
Opdrinken ,  b  w.  Boire  ou  avaler  tout. 
Opdroogen,  b.  en  o.  w.  Sécher. 
Opdroogend,  b.  n.  Dessiccatif. 
Opdrooging,  y.  Desséchement,  m. 
Opdroppelen,  o.  w.  Digoutter. 

Opdroistig ,  enz.  Zie  Opdragtig,  enz. 


Digitized  by 


Google 


OPE 

ftxirukken,  h.  w.  Jmpnmer ;  emprein- 
én;  imposer  (un  Joug  A) . 

SÖ^^oVi^^Opdroppelen. 

OpdrjTen,  o,  w.  Sumager.  — ,b.  w.  Ci- 

teUr;  bosseUr. 
Opdryver,  m.  Ciseleur^  m. 
Opduiken,  o.  w.  Fenir  sur  L* eau;  paraU 

Opduiking,  t.  Émersion,  f. 
Opduwen,  h,'w.  Zie  Opdouwen. 
Opdwellen,  b.  w.  Zie  Dweilen. 
OJMlwingen,  h.w.Zie  Opdringen. 
Opdyken ,  b.  w.  Rehausser  une  digue , 

ttM  chatissée, 
Opdjking,  Y.  Rehaussement  d'une  di- 

gue;  d'une  chaussée^  ro. 
Opeen,  byw.  VunsurVautre,  Dat  komt 

—uit.  Cela  revient  au  même. 
Opeeuboopen,  b.  n.  Accumuler, 
Opeenhooper,  m.  Accumulateur^  m. 
Opeenbooping,  v.  Accumutation ,  f. 
Opeenboopater,  v.  Jccumulatrice,  f. 
Opeenscbieting  ,  v.  Enchevauchure  ,  f. 
Opeenstapelen,  enz.  Zie  Opeenboopen  , 

enz. 
Opeggen,  b.  w.  Herser  de  nouveau. 
Opeiscb,  m»  Sommalion,  f. 
Opeiscben,  b.  w.  Sommer, 
Opeisching,  ▼.  Sommation,  f. 
Open ,  b.  n.  Ouvert ;  découvert.  Met  ~e 

armen.  A  bras  ouverts.  In  de  ^e 

hicbt.  En  plein  air. 
Openbaer ,  b.  n.  Public;  manifeste ;  no- 
toire. In  het  — .  En  public.  — ,  byw. 

Publigiiement. 
Openbaerheid ,  v.  PuJfticité;  noloriété, 

Openbaerlyk,  byw.  Ouverternent ;  pu- 

bliquement. 
Opeobaermaking,  v.  Publication,  f. 
Openbaren,  b.  w.  Publier;  révéier. 
Openbaring,  v.  Pubtication;  révélation , 

Openbersten,  o.  w.  Zi^  Opbersten. 

Openborstig,  b.  n.  Zie  Openhartig. 

Openbrek^i,  b.  en  o.  w.  Zie  Opbre- 
ken. 

Openbreking,  ▼.  Rupture ;  eftractian,  f. 

Opendoen,  b.  w.  OuvHr, 

Opendoender,  m.  Ouvreur,  m. 

Opendoenster,  y.  Ouvreuse,  f. 

Openen ,  b.  w.  Ouvrir;  déboucher.  Met 
het  —  der  poort.  A  porte  ouvratite. 

Opengaen ,  o.  w.  S* ouvrir ;  s'épanouir ; 
éetarc. 


OPF 


487 


Opengelaten,  b.  n.  Qu'on  a  taissé  ouvert 

OU  découvert. 
Opengevallen,  b.  n.  Vacant, 
Openhartig,  b.  n.  Ouvert;  franc.  — , 

byw.  Zie  Openhartiglyk. 
Openhartigheid,  v.  Franchise,  f. 
Openhartiglyk,  byw.  Franc fiement. 
Openheid,  v.  Ouverture,  f. 
Openhertig,  enz.  Zie  Openhartig,  enz. 
Openhouden,  b.  w.  Tenir  ouvert. 
Opening,  v.  Ouverture,  f. 
Openleggen,  b.  w.  Exposer;  dévclop^ 

per. 
Openlegger,  m.  Exposant,  m. 
Opeuloopen,  b.  w.  Ouvrir  de  force;  en- 

foncer. 
Openlyk,  b.  n.  Public ;  notoire,  — ,  byw. 

Pubüquement;  ouverternent. 
Openlyvigheid,  v.  Liberté  de  ventre , 

Openmaken,  b.  w.  Ouvrir ;  déboi^her, 
OpenroUen,  b.  w.  Zie  Ontrollen. 
Openscheuren,  b.  w.  Zte  Scheuren. 
Openschuiven,  b.  w.  Ouvrir ;  tirer . 
Openslaen,  b.  w.  Ouvrir  (un  livre). 
Opensnyden,  b.  w.  Ouvrir  en  coupant 

OU  en  laiUant. 
Opensperren,  b.  w.  Zie  Opsperren. 
Openspreiden,  b.  w.  Étendre. 
Openspringen,  o.  -w.S'ouvrir  avec  force 

OU  en  sautant. 
Openspringend,  b.  n.  Ruptile  (bot.). 
Openstaen,  o.  w.  Être  ouvert ;  vaquer ; 

être  vacant, 
Openstaende,  b.  n.  Vacant. 
Openstand,  m.  Vacance,  f. 
Openstooten ,  b.  w.  Ouvrir  en  heurtant 

OU  en  poussant. 
Openten,  b.  w.  Enter  ou  greffersur. 
*Opera,  v.  en  o.  Opéra,  m. 
^Operatie,  v.  Opération.  f. 
*Opereren,  b.  w.  Opérer. 
Operment,  m.  Orpiment,  orpin^  m. 
Opeten ,  b.  w.  Manger  entièrement ;  dé- 

vorer;  consumer;  consommer;  ron- 

ger, 
Opeter,  m.  Mangeur ;  dissipateur,  m. 
Opdadderen,  o.  w.  S*élever  en  volti- 

geant. 
Opflansen  ,  b.  w.  Jeter  ou  appliquer 

malproprement  sur. 
Opflikken,  b.  w.  Raccommoder. 
Opflikkeren,  o.  w.  Sélever  en  étince^ 

lant. 
Opflikking,  v.  Raccommodage,  m. 
Opflodderen,  o.  w.  Zie  Opfladderen. 


Digitized  by 


Google 


488 


OPG 


OPH 


OpfloDkeren,  o.  w.  Zt^  Flonkeren. 
Opfluiten,  o.  w.  Commencer  d  jouer  de 

laMU;flatler. , 
Opfokken,  b.  w.  Elever;  nourrir. 
Opfokker,  m.  Eleveur,  nourrisseur,  m. 
OpMsschen,  b.  w.  Rafratchir;  aviver, 
Opgaderen,  enz.  Zie  Opzamelen,  enz. 
Opgaef,  V.  Déclaration;  donnée;  notice^ 

f.;  relevé ;  devoir,  Uiéme^  m. 
Opgaen,  o.  w.  Monter;  ïélever;  se  le- 
ver; être  mangé^  dépensé  ou  cotisoni' 

mé;  s'ouvrir;  s*épanouir;  éclore, 
P)pgaende,  b.  n.  Montant;  ascendant. 
C  —  zon.  Soleil  tevant.  —  brug.  Pont' 
^    levis^  m. 
^    Opgalmen,  o.  w.  Retentir,  résonner. 
Opgang,  m.  Jction  de  monter^  f.:  lever , 

commencemenL  m.;  origine ;  moniée ; 

f. ;  degré;  escalier;  succes  ,  m. ;  reus- 

site,  f. 
Opgapen,  o.  w.  Baver,  badauder. 
Opgareo,  enz.  Zie  Opzamelen,  enz. 
Opgave,  V.  Zie  Opgaef. 
Opgeblazen,  b.  n.  En/lé;  boursouflé; 

orgueilleux. 
Opgeblazenheid,v.Ba//(7nn^men/(m^d.]; 

orgueil,  m. 
Opgebruiken,  b.  w.  Employer  ou  can- 

sommer  enlièrement. 
Opgeijen,  b.  w.  Carguer{m&T,], 
Opgeld,  o.  jégio;  surplus;  exoédant, 

m. 
Opgeraken,  o.  w.  Zie  Opraken. 
Opgeruimd,  b.  n.  Gai,  enjoué. 
Opgeruimdheid,  t.  Gaieté,  f.,  enjoue- 

ment,  m. 
Opgescheept ,  b.  n.  Embarrassé ;  ob- 

sédé, 
Opgespen,  b.  w.  Boucler. 
Opgesten,  enz.  Zt£  Opglsten,  enz. 
Opgetogen ,  b.  n.  Ravi ;  extasié. 
Opgetogenheid ,  y.  Extase ,  f. ;  ravisse- 

ment,  m. 
Opgeven,  b.  w.  Tendre  vers  Ie  haut; 

proposer;  rendre;  donner  d  faire  ^  & 

apprendre,  etc.;déclarer;  indiquer;  en-^ 

crer  (impr.);  hdbler.  — ,  o.  w.  Lever^ 

fennenter. 
Opgever,  m.  Jidbleur^  m. 
OMreving,  v.  Proposition;  reddüion^ 

Opgewekt ,  b.  n.  Éveillé;  vif;  gai;  en- 

joué. 
Opgewektheid,  v.  VivacUé;  gaieté^  f. 
Opgezigi,  o.  Regard,  uspecty  m. 
Opgezwollenheid,  v.  Snflure,  f. 


Opgieten,  b.  w.  Ferser  on  répandresur. 

Opgisten,  o.  w.  Fermenter. 

Opgisting,  V.  Fermentatian,  f. 

Opglanzen,  b.  w.  LuUrer  ou  polir  de 
nouveau, 

Opglimmen,  o.  w.  S'aUumerde  nouveau. 

Opglinsteren  ,  o.  w.  Monter  ou  s*elever 
en  brillant,  en  étincelant. 

Opglippen,  b.  w.  Fendre  {une  plumei 

Opgloeijen ,  o.  w.  Brüler  ou  s'embraser 
de  nouveau,  — ,  b.  w.  Rougir^  rendre 
rouge. 

Opgooijen,  b.  w.  Jeter  en  Vair. 

Opgorden,  b.  w.  Retrousur. 

Opgording,  v.  Retroussemeut,  m. 

Opgraven,  b.  w.  Déterrer;  exhumer. 

Opgraver,  m.  Déterreur,  m. 

Opgraving,  v.  Fouille;  exhumalion,  f. 

Opgroeijen,  o.  w.  CroUre ;  grandir. 

Opgroenen,  o.  w.  Reverdir. 

öpgrypen,  b.  w.  Saisir  et  enlever  (en 
Vair). 

Opgyen,  b.  w.  Carguer  (mar.). 

Opgyer,  m.  Cargueur,  m. 

Ophaelbrug,  v.  Pont-levis,  m. 

Ophaelnet.  o.  Ableret  (filet),  m. 

Ophaken,  b.  w.  Jgrafer. 

Ophakken ,  b.  w.  Ouvrir  apec  une  ha- 
che,  etc. 

Ophalen ,  b.  w.  Tirer  en  haut;  numter; 
hisser;  hausser;  reiever;  exaUer;  men- 
tionner;  peser;  balancer;  compenser; 
conduire;  introduire;  surpasser ;  ci- 
ter; montrer;  raconter ;  recueilUr;  en- 
tamer. 

Ophaler,  m.  Collecteur;  étévatoire ,  m. 

Ophaling,  v.  Guindage;  rehaussemeut ^ 
m.;  collecte,  f. 

Ophangen,  b.  w.  Pendre;  suspendre; 
mettre  en  vente  publique. 

Ophanger,  m.  Étendoir  (impr.],  m. 

Ophanging,  v.  Pendaison,  f. 

Ophappen,  b.  w.  Happer^  gober. 

Opharken,  b.  w.  RAteler. 

Ophaspelen,  b.  w.  Dévider. 

Ophebben,  b.  w.  Avpir  sur  la  teie ;  por* 
ter;  avoir  mange  entièremeut.  veel 
met  iemand  — .  Faire  grand  cas  de  | 
q.  q.  Hy  heeft  wat  op.  Uabuun  coup* 

Opnef ,  m.  Jntonation ;  loudnge ,  f. 

Opheffen  ,  b.  w.  Hausser ;  lever;  soule^ 
ver;  ramasser;  élever;  abolir.  — ,  a.^ 
w.  Entonner, 

Opheffer,  m.  Releveur;  élévatoirCy  m. 


Digitized  by 


Google 


OPI 

opheffing,  T.   Èlévaiion;  inUmation; 

aboiition,  f. 
Ophekeleo ,  b.  w.  Sérancer  de  nouveau, 
Ophelderaer,  m.  Commenlaleur,  m. 
Ophelderen ,  b.  w.  Éclaircir;  éclairer. 
— ,  o.  w.  S'édaircir, 

Opheldering,  v.  Eclaircissement,  m. 

Ophelpen,  b.  w.  Relever  q  q.^  Vaider  d 
u  relever;  assister;  rétat?lir, 

Ophelpiog,  y.  Jssistanct^,  f.;  rétatlisse- 
mentyXn, 

Ophemelen  ,  b.  w.  Élever  jusqu'aux 
deux ;  nettoyer  ou  purifier  de  nou- 
veau; arranger;  débarrasser;  orner. 

Cjphemeling,  v.  Èlévaiion  ^  f.;  arrange- 
ment ;ordre,  m. 

Opherken,  b.  w.  Mieter. 

Ophitsbaer,  b.  n.  Excitable. 

Opbitsbaerheid,  v.  Excüabilité^  f. 

Ophitsen ,  b.  w.  Agacer;  exciter;  provo- 
quer. 

Ophitsend,  b.  n.  AgaganL 

Ophitser,  m.  Jnstigateur^  m. 

Ophitsing,  \ .  Excitation;  provocalion,  f. 

Ophl  taster,  t.  Jnsligatrice^  f. 

Ophoogen,  b.  w.  Uausser;  encliérir. 

Ophooging,  y.  Rehaussement ^  m. ;  en- 
ehère,f. 

Ophoopen  ,  b.  w.  AccumuUr;  combler ; 
opgraver. 

(Roeping,  y.  Accumulation,  f. 

Ophoeren,  o.  w.  Être élonné d'enlendre 
q.  c;  écouitr  alUntivemenl  et  avec 
surprise. 

Ophoaden,  b.  w  Tenir  ^  une  certaine 
Hauteur;  tenir  droü;  ouvrir;  tenir 
ouveri:  retenir;  arréter;  amuser;  re- 
tarder;  cacher;  recéler ;  soutenir ; 
appuyer,  — ,  o.  w.  Ce$ser ;  finir; 
discontinuer.  Zonder  — .  Sans  cesse. 
Zicb  — .  Se  tenir  debout;  demeurer;  se 
temr;  s*amuser  A;  s'occuper  de;  s*ar- 
rêter. 

OpboBdend,  b.  n.  Cessant;  suspensif. 

OphoQder,  m.  Attrape  (mar.),  f.;  éduca- 
teur.m. 

Opboadiog,  ▼.  Ctssaiion,  f.;  arrêt;  em- 
péchement^  xn. ;  rétention^  f. 

Ophallen,  b.  w.  CoiÖer;  orner. 

Ophuppelen,  o.  vf.  TressailUr  ou  bondir 
éejoie. 

Ophntselen,  b,  w.  Secouer;  remuer. 

Opbyschen,  b,  v.  Bisser;  élever;  mon- 
Ur. 

Opbyscliing,  y.  Guindage,  m. 

^Opiaet,  o.  Opiat,  m« 


OPK 


48» 


Opjagen ,  b.  w.  Chasser  vers  te  haut ; 

faire  monter;  lancer;  faire  cnfler;  en- 

chérir;  renchérir;  exciter. 
Opjagers,  m.  my.  Batteurs  (cbasse),  m. 

pi. 
Opjukken,  b.  w.  Imposer  unjoug. 
Opkaerden,  b.  w.  Clxardonner;  carder;, 

lainer. 
Opkaerder,  m.  Laineur,  m. 
Opkaerdster,  v.  Laifieuse,  f. 
Opk  al  anderen  ,  b.  w.  CaCandrer  ou  lus- 

trer  de  nouveau. 
Opkamer,  y.  Chambre  d'en  haut,  f. 
Opkammen,  b.  w.  Relever  en  peignaiü. 
Opkappen ,  b.  w.  Ouvrir  ii coups  delta- 

die;  coiffer. 
Opkauwen,  b.  w.  Mdcher;  manger. 
Opkeeren ,  b.  w.  Arrêter  en  course ;  re- 

chasser;  repousser. 
Opkemmen,  b.  w.  Zie  Opkammen. 
Opkenen,  o.  w.  Zie  Opkiemen. 
Opkeryen,  b.  w.  EntaiUer. 
Opkiemen,  o.  w.  Germer;  pousser. 
Opkippen,  b.  w.  Faire  éclore. 
Opkladden,  b.  w.  Barbouilier. 
Opklampen,  b.  w.  Altacfier  sur  q.  c. 
Opklappen  ,  b.  w.   Rapporier ,  divul- 

guer. 
Opklaren,  b.  w.  Éclaircir.  — ,  o.  w.  S'é- 
daircir. 
Opklaring,  y.  Éclairds&ement,  m. 
Opklauteren,  b.  en  o.  w.  Gravir;grim- 

per. 
Opklauterend,  b.  n.  Grimpant. 
Opklayeren,  b.  en  o.  w.  Zie  Opklaute* 

ren. 
Opkleurder,  m.  Coloriste;  enlumineur, 

m. 
Opkleuren ,  b.  w.  Colorier ;  enluminer  p 

avoir  Ie  teint  coloré. 
Opkleurster,  y.  Coloriste ;  enlumineuse , 

Opkleyen,  o.  w.  Se  coller,  s'attacher  sUr. 
Opklieyen,  b.  w.  Eendre;  ouvrir  en  {en- 

dant. 
Opklimmen,  b.  en  o.  w.  Monter;  grim- 

per;  gravir;  s'élever;  enchérir. 
Opklimmend,  b.  n.  Montant;  ascendant; 

grimpdnt.  — e  lyn.  Ligne  ascendante. 
Opklimming,  y.  Adion  de  monter;  mon- 

tée;  ascension;  gradation,  f. 
Opklinken,  b.  w.  Altacher  sur  q.c.  —, 

o.  w.  Commencer  d  sonner,  d  retentir. 
Opkloppen ,  b.  w.  Frapper  sur  q.  c. ; 

éveiller  ou  réveiUer  en  frappant  (d  lu 

porte,  etc.);  battre. 


Digitized  by 


Google 


490 


OPK 


OPL 


Opklouwen,  b.  w.  Rdteler  (une  allee). 
Opkloven,  b.  w.  Ouvrir  en  fendant;  fen- 

dre. 
Opkluiven,  b.  w.  Honger  entièremeni. 
Opknagen,  b.  w.  Zie  Opkluivon. 
Opknappen ,  b.  w.  Manger  entièremeni, 
Opknoopen ,  b.  w.  Relever  ou  attacher 

avec  un  nceud;  lier;  nouer;  pendre. 
Opknuiven,  b.  w.  Zie  Opkluiven. 
Opkoelen  ,o.w.  Se  rafratchir;  devenir 

plus  fraU. 
Opkoes teren ,  b.  w.  Nourrir  ou  élever 

soigneusemenl, 
Opkofferen,  b.  w.  Encoffrer, 
Opkoken,  b.  w.  Faire  cuire  on  bouü- 

lir, 
Opkoking^,  v.  Bouüionnement^  m.;  ébul- 

lüion,  f. 
Opkomeling,  m.  Parvenu,  m. 
Opkomen,  o.w.  Monter;  s'élever;se  lever; 

poindre;nattre;germer;pousser;  se  ré- 

tablir;  guérir;  parvenir;  venir  dans  la 

pensee ;  se  rappeler  q,  c, 
(opkomend,  b.  n.  Levant;  naissant. 
Opkomst ,  V.  Origine ;  naissance ,  f. ; 

comniencement ;  avaucement,  m.;  élé- 

valion^  f.;  rélablissetnent  ^  m.;  conva^ 

lescence;récoUe,  f. 
Opkondiffen ,  b.  w.  Renoncerd;  se  de- 
sister  de ;  résigner» 
Opkooijen,  b.  w.  Encager. 
Opkoop ,  m.  Accaparement;  monopole, 

m. 
Opkoopen,  b.  w.  Accaparer;  faire  Ie 

monopole. 
Opkooper,  m.  Accapareur;  monopoleur, 

m, 
Opkooping,  y.  Zie  Opkoop. 
Opkoopster,  v.  Accaparetise^  f. 
Opkorten ,  b.  w.  Raccourcir;  diminuer; 

Óler;  débarrasser;  balayer,  — ,  o.  w. 

Diminuer. 
Opkorter,  m.  Balayeurde  rues^  m. 
Opkorting,  v.  Raccourcissement,  m.;  di- 

minutiofi,  f. 
Opkrabbelen,  b.  yr.Zie  Opkrabben. 
Opkrabben  ,  b.  w.  Ègratigner;  écorcher; 

regratter;  renouveler. 
Opkrabbing,  v.  Ègratignure;  écorchure, 

Opkraeijen,  o.  w.  Commencerö,  chanter. 
— ,  b.  w.  Éveiller  en  chantant;  vanter, 
Opkramen,  o.  w.  Délaler;  décamper. 
Opkraming,  ▼.  Dé^ge,  m.;  /uite,  f. 
Opkrassen,  b.  w.  Éplaigner. 
Opkraaser^  m.  Èplaigneur,  m. 


Opkrauwen ,  b.  w.  Grattet;  rouvrbr;  re- 

nouveler, 
Opkreppen,  b.  w.  Créper  {les  cheveuz^, 
Opkretsen,  b.  w.  Zie  Opkrabben. 
Opkrieken,  o.  -w.  Poindre. 
Opkrimpen,  o.  w.  Serürécir. 
Opkrimping,  ▼.  Rétrédssement^  m. 
Opkroezen,  b.  w.  Priser^  créper. 
OpkroUen  ,  b.  w.  Friser^  créper  de  not^ 

veau.  — ,  o.  w.  Se  friser,  se  créper. 
Opkroppen  ,  b.  w.  Manger  goulument ; 

souf(rir;digérer. 
Opkrouwen,  b.  w.  Zie  Opkrauwen. 
Opkruijen,  b.  w.  Brouelter  vers  Ie  haut. 

— ,  o.  w.  S'amonceler,  s'entasser  [com- 
me les  gla^ons). 
Opkruipen,  o.  w.  Monter  en  rampant. 
Opkrujping,  v.  Actian  de  monter  en 

rampant,  f. 
Opkrullen,  b-  en  o.  w.  Zie  Opkrollen. 
Opkrygen,  b.  w.  Relever;  ramasser; 

manger  entièremeni. 
Opkryscben.'O.  w.  Commenur  &  hur- 

Ier,  ö.  crier. 
Opkuipen,  b.  w.  Relier  des  tanneaux, 

etc. 
Opkuiscben,  b.  w.  Lever  on  enlever  en 

nettoyant;  nettoyer  de  nouveau. 
Opkunnen ,  o.  w.  Pouvoir  se  lever.  — , 

b.  w.  Pouvoir  manger  entiêrement, 
Opkwaken,  o.  w.  Commencer  è  coasser^ 

A  crier. 
Opkweeken,  b.  w.  Nourrir;  élever;  cui- 

liver. 
Opkweeker,  m.  Nourrisseur;  éieveur, 

Opkweeking,  v.  Éducation;  culture^  f. 
Opkweken,  o.  w.  Zie  Opkwaken. 
Opkwelen ,  o.  w.  Commencer  è  chanter, 

d  gazouilter. 
Opkwikken,  b.w.  EnjoUver,  omer. 
Opkwikking,"^.  Enjolivement,  ornement^ 

m. 
Opkyken ,  o.  w.  Reqarder  avec  itonn^ 

ment. 
Opkymen,  o.  w. )  ^^  opkiemen. 
Opkynen,  o.  w.  f    •*"  vp».«u.cu. 
Opladen,  b.  w.  Charger. 
Oplader,  m.  Chargeur^  m. 
Oplading,  v.,  Cliarge,  f. 
Oplaeg,  V.  Edition,  f.  J 

Oplaugen,  b.  w.  Présenteren  élevant  og 

en  étendant  Ie  bras;  tendre  vers  m 

fiaut;donner.  J 

Oplaten ,  b.  w.  Laisser  dessus;  ne  pd 

óler;  faire  monter. 


Digitized  by 


Google 


OPL 


OPO 


491 


Opleggen,  b.  w.  Imposer;  mettre  sur  ou 
dessus;  appUquer;  enchérir;  accapa' 
rer;  acheter;  amassen  gagner;  payer; 
dégréer;impriiner;  imputer;entreposer. 

^pl^Rgof  1  m.  Impaseur;  entreposüaire  t 
m. 

Oplegging,  V.  ImposUion^  f.;  dégrée" 
ment:  accaparement ,  m.;  iniputation; 
aceusatUm,  f. 

Opleggoud,  o.  Or  d*appUque,  m. 

Oplegsel,  o.  FaWaUif  m.;  applique;  cou- 

Opiegater,  v.  Entrepositairey  f. 
Oplegstuk,  o.  Ptèce  d^appüque^  f. 
Opleiden ,  b.  w.  Conduite  ou  mener  en 

haul;  conduite  A. 
Opleider,  m.  Conducteur,  m. 
Opleiding,  ▼.  Conduite;  direction;  in* 

struction;  discipline;  éducation^  f. 
Oplekken,  b.  w.  Zie  Oplikken. 
Opletten,  o.  w.  faire  attention ;  prendre 

garde  ii. 
Oplettend ,  b.  n.  MUntif.  — ,  byw.  Jt- 

tentivement. 
Oplettendheid,  v.  Attention.  f. 
Opletter,  m.  Homme  attentif,  m. 
Opleveren,  b.  w.  Livrer;  présenter;  pro- 

duire;procurer. 
Oplezen,  b  w.  Lire  &  haute  voix;  amaS' 

ser;  ramasser;  recueiUir;  glaner, 
Oplezer,  m.  Lecteur;  glaneur^  m. 
Oplezing,  v.  Lecture  faite  &  haute  voix, 

f.;  amas;  recueil;  gtanage,  m. 
Oplichten,  o.  w.  S'éclaircir, 
Opliggend,  b.  n.  Incombanl  (bot.). 
Opligten,  b.  w.  Lever;  soulever;  enlever; 

prendre;  arrêter;  duper. 
Opligter ,  m.  Érigine ,  érine  (chir.) ,  f. ; 

trompeur,  m. 
Opligting,  V.  Action  de  lever,  de  souU" 

ver,  f. ;  enlèvement ,  m.;  arrestation ; 

duperiej. 
Oplikken,  b.  w.  Lécher. 
Oplitsen,  b.  w.  Retaper  [un  chapeau). 
Oploeven  ,  o.  w.  Lofer  (mar.). 
Oploop,  m.  Émeute^  f.;  tumulte;  soutè- 

vementioltroupement^  m. 
vploopen,  b.  en  o.  w.  Monter  en  cou- 
rant ;  ouvrir  ou  enfoncer  en  courant ; 

«  en/ter;  aug)nenter;  monter. 
Oploopend,  b.  n.  Colère;  emporté. 
vploopendheid ,  v.  CoUre,  f. ;  emporU- 

went,  m.  • 
^Plooping,  V.  Action  de  monter;  enflure; 
^  ^^gmentatUm,  f. 
^Ploabaer,  b.  n.  Soluble;  dTmoMle. 


Oplosbaerheid,  v.  SolubiliU,  f. 
Oplosaelyk,  b.  n.  Soluble;  dissoluble. 
Oplossen,  b.  w.  Dénouer;  défaire;  résou^ 

dre :  dissoudre ;  anatyser;  décomposer; 

désorganiser;  éclaircir. 
Oplossend,  b.  n.  Analytique;  dissolvant; 

résolutif. 
Oplosser,  m.  Analyste,  m. 
Oplossing,  V.  Dénoüment.  m.;  solution ; 

dissolution;  analyse;  décomposition ; 

désorganisationyt.;  éctaircissement,m. 
Oplossingsmiddel,  o.  en  m.  Dissolvant; 

excipieiu,  m. 
Opluiken,  b.  w.  Ouvrir.  — ,  o.  w.  S'ott- 

vrir;  s*épanouir;  croUre,  grandir. 
Opluiking,  v.  Épanouissement,  m. 
Opluisteren,  b.  w.  Lustrer;  éclaircir; 

omer. 
Opluistering,  v.  Lustre;  éclaircissementf 

m. 
Opmaken,  b.  w.  Ouvrir;  relieren  par- 

chemin;  arranger;  monter;  dissiper; 

exciter;  irriter;  compter;  supputer. 
Opmaking,  v.  Ouverture,  f.;  achève* 

ment,  m.;  perfection;  dissipalioti ;  pro- 

digaUté ;  supputation^  f. 
Opmerkelyk,  b.  n.  Remarquable. 
Opmerken ,  b.  w.  Remarquer;  observer. 
Opmerkend,  b.  n.  Altentif. 
Op  merker,  m.  Observateur,  m. 
Opmerking,y.  Remarque;  observation^f. 
Opmerkzaem ,  b.  n.  Altentif.  — ,  byw. 

Attentivement. 
Opmerkzaemheid,  ▼.  Attention^  f. 
Opmetselen,  b.  w.  MoQonner. 
Opmetsen,  b.  w.  Zie  Opmetselen. 
Op  mogen,  o.  w.  Pouvoir  résister  êt. 
Opnaeijen,  b.  w.  Coudre  & ;  employer  en 

cousant ;  rempUer. 
Opnaeisel,  o.  RempÜ;  troussis,entoilage^ 

m. 
Opneemdoek,  m.  Torchon,  m,. 
Opnemeling,  m.  A/fllié,  m. 
Opnemen,  b.  w.  Prendre;  lever;  óter; 

enlever;ramasser;  emprunter;  torcher; 

recueiUir ;  compter ;  examiner;  mesu- 

rer.  — ,  o.  w.  Réussir. 
Opnestelen ,  b.  w.  Attacher  ou  retrous- 

ser  avec  des  tacets  ou  des  aiguillettes; 

dénicher;  déloger.  . 
Opnoemen,  b.  w.  Nommer  ou  designer 

Cun  après  Cautre;Jnumérer. 
Opnoemend,  b.  ij.  Énumératif. 
Opnoeming,  v.  Enumération,  f. 
Opofferen,  b.  w.  Offrir;  sacrifier ;  im- 

moler;  consacrer;  dédier;  dévouer. 


Digitized  by 


Google 


492 


OPP 


Opoffering,  v.  Sacrifice,  m.;  obUUian; 

oHrande,  f.;  dévouement,  m, 
Opontbieden,  b.  w.  Mander, 
OpontbiediDfir,  v.  )  Ordre  de  venir , 
Opontbod,  o.         lm. 
Oppakken,  b.  w.  Empaqueter;  embaUer. 

— ,  o.  w.  Décamper ;  plier  bagage. 
Oppakking,  v.  Emballage^  m. 
Oppassen,  b.  w.  Servir  q.q.;  soigtkr ; 

garder;  essayer.  -— ,  o,  w.  Prendre 

garde  d ;  être  attenlif;  se  bien  compor- 

Ur. 
Oppasser,  m.  Servüeur;  surveillant; 

garde,  m. 
Oppassing,  v.  Soin,  m.;  atteulion ,  f. 
Oppasster,  v.  SurveiUante ;  garde-mala» 

Opper,  m.  MeuU^  f.,  tas  de  foin,  m. 

Opperadmirael,  m.  Grand  amiral,  m. 

Opperambtman ,  m.  (van  het  hof). 
Maire  du  palaü,  m. 

Opperbesohikker,  m.  { Arbiire ,  maUre 

Opperbest! erder,  m.  )     absolu,  m. 

Opperbestuer,  o.  Administralian  supé- 
rieure OU  centrale ;  surintendance  , 
f. 

Opperbevel,  o.  Commandement  en  cfuf, 
m. 

Opperbevelhebber,  m.  Commandant  en 
chef;généralissime;dictateur,  m. 

Opperbevelbebberschap,  o.  Dictalure  ^ 

Opperbewlnd,  o.  Surintendance,  f. 
Opperbewindhebber,  m.  Surintendant , 

m. 
Opperbuik,  m.  Epigastre^  m. 

Opperdeel,  o.  Partie  supérieure,  f. 
Opperen,  b.  w.  Empiier;  anwnceter  ; 

enlasser;  faire  Ie  métier  de  manceuvre; 

mettre  sur  Ie  tapis;  avancer. 
Oppergebied,  o.  Souveraineté,  f. 
Oppergebieder,  m.  Souverain^  m. 
Oppergeneesheer,  m.  Jrctiidlré,  m. 
Oppergenerael,  m.  Généralissime,  m. 
Oppergeregt,  o.  Haute  justice ,  f.;  tri' 

bunal  suprème,  m. 
Oppergeregtsdienaer  ,  m.  Barigel,  chef 

des  sbires  (A  Rome),  m. 
Oppergeregtshof,  o.  Cour  supérieure; 

haute  cour;  cour  de  cassation,  f. 
OppergeregtsBChryver,  m.  GreffUr  en 

chef,  m. 
Oppergerigt,  enz.  Zie  Oppergeregt, 

enz. 


OPP 

Oppergezag,  o.  Zie  Oppergebied. 
Oppergezaghebber,  m.  Souverain;  dk- 

tateur,  m. 
Oppergriffier,  m.  Greffier  en  dief,  m. 
Opperheer,  m.  Prinu  ou  seigneur  spt- 

verain;  arbitre;  dictateur,  m. 
Opperheerschappy ,   v.    ^uveraineit; 

dictature,  f. 
Opperheerscher,  ro.  Souverain;  manëT' 

que,m, 
Opperheid,  v.  Souveraineté,  f. 
Opperherder,  m.  Éoéque,  m. 
Opperhof,  o.  Cour  souveraine,  f. 
Opperhof meester,  m.  Grand  maUreée$ 

cérémonies,  m. 
Opperhoofd,   o.    Chef;  commsndaU . 

m. 
Opperhoofdig,  b.  n.  Monarehique. 
Opperhoofdigheid ,  v.  Primauté ;  préé- 

minence ;  supéi^rité;  suprematie,  f. 
Opperhuid,  v.  Epiderme,  m,;sMrpeatt; 

cuHcute ;  surfeuilte  (bot ).  f. 
Oppeijager,  m.  Premier  veneur^  m. 
Opper]  ager  mees  ter,  m.  GmiKi  v^nexr. 

m. 
Opperjagermeesterschap  ,  o.  Ciusrge  ét 

grand  veneur,  f. 
Opperjagerschap,  o.  Charge  de  prtmier 

veneur,  f. 
Opperkamer  ,  v.  Chambre  d*en  htmt ; 

chambre  haute,  f. 
Opperkamergeregt,  o.  Chamöne  impé- 
riale, f. 
Opperkamerheer ,  m  \  Grand  ehambei- 
Opperkamerllng,  m.  f  lan;  archtchMm- 

betlan,  m. 
Opperkamerlingschap ,  o.  Ciiatge  ie 

grand  chambeUan,  f. 
Opperkanselier,  m.  Archichanceiier^m, 
Opperkapellaen,  o^.  Premier  chapelain, 

m. 
Opperkerk,  v.  CatlUdrale,  f. 
Opperkerkvoogd,  m.  Primat,  m. 
Opperkerkvoogdelyk,  b.  n.  PrimaHêL 
Opperkerkvoogdy,  v.  Pritnatie,  f. 
Opperkleed,  o.  Surtout,  m. 
Opperklerk,  m.  MaUre  clene,  m. 
Opperknecht,  m.  Zie  Meesterkneeht 
Opperkok,  m.  Clief  de  cuisine,  m. 
Opperleen,  o.  Fief  dominant,  m. 
Opperleenheer,  bol  SeigneMr  suzemi» , 

m. 
Opperleenheerlykheid,  v.  Staeraimêi » 

Opperleenvrouw,  ▼.  Dame  swaermney 


Digitized  by 


Google 


OPP 


OPR 


495 


Oppermagt,  v.  Souverain  pouvoir,  m  ; 

souveraineté^  f, 
Oppermagtig ,  b.  n.  Souverain ;  suprê- 

me,  — ,  byw.  Zie  Oppermagtiglyk. 
Oppermagtiglyk  ,    byw,    Souveraine- 

merU. 
Oppermajesteit,  v.  Majeslé  suprème, 

Opperman,  m.  Aide-magon;  manceu^ 

vre,  m. 
Oppermeester,  m.  Premier  maitre,  m. 
Oppermog^nd,  b.  n.  Zie  Oppermag* 

tig. 
Oppermogeudheid ,  v.  Zie  Oppermagt. 
Opperofficier,  m.    Officier  supérieur, 

m. 
Op  per  overheid,  v.  Souveraineté,  f. 
Opperpriester,  m.  Grand  prêlre;  archi- 

prêlre ;  souverain  pontife,  m. 
Opperpriesterambt,  o.    )    Dignité   ou 
Opperpriestersohap,  o.  f       charge  de 

grand  prêlre,  f.;  pontificale  m. 
Opperregter,  m.  Juge  souverain ;  grand 

juge;  prévót.  m.      ' 
Opperregterlyk ,  b.   n.   Prévótal.   — , 

byw.  PrévótalemenU 
Opperrhyn,  m.  Haut-Rhin,  m. 
Opperschatmeester,  m.  Directeur  des 

finances,  m. 
Opperscheidsman ,  m.  Sur-artfitre,  m, 
Opperschenker ,  m.  Grand  échanson, 

m. 
Opper 8choat,m.  Grand  bailli,  m. 
Opperschoutscliap,  o.  Grand  bailliagef 

m. 
Oppersohryver,  m.  Matlre  cterc,  m. 
Oppersen ,  b.  w.  Donner  un  nouveau 

lustre  en  pressant. 
Opperstalmeester ,  m.  Grand  écuyer, 

m. 
Opperste,  b.  n.  Le  plus  haut ;  supérieur; 

suprème ;  premier;  souverain.  — ,  m. 

Supérieur;   chef;   général;   mattre, 

m. 
Oppersteenhouwer  ,  m.  AppareiUeur  , 

m. 
Opperstoker,  m.BouiUeur,  m. 
Opperstuerman  ,    m.   Premier  pilote  , 

m. 
Opper  toeziener,  m.  Surintendanl,  m. 
Oppertoezigt,  o.  Surintetidance,  f. 
Oppertoezigter,  m.  Surintendanl,  m. 
Oppenrei,  o.  Zie  Opperhuid. 
Opperreldheer ,  m.  Cénéralissime,  m. 
Opperveldheerschap ,  o.  Charge  degéné- 

ralissime,  f. 


Opperveldoverste ,  m.  Zie  Opperveld- 

lieer. 
Oppervestbouwer,  m.  Ingénieur  en  chef, 

m. 
Oppervlakkig,  b.   n.  Superficiel.  —, 

byw.  Superficieliemenl. 
Oppervlakkigheid,  v.  QualiU  de  ce  qui 

est  superficiel,  f. 
Oppervlakkiglyk,   byw.   SuperfuHeUe- 

ment. 
Oppervlakte,  v.Superficie;  surface,  f. 
Oppervlies,  o.  Épiderme ,  m.;  surpeau, 

Op  pervoogd,  m.  Souverain;  dictateur^ 

m. 
Oppervorst,  m.  Souverain,  m. 
Oppervorstin,  v.  Princesse  souveraine, 

f. 
Opperwal,  m.  Abri  (mar ),  m. 
Opperwater,  o.  Eau  qui  vient  d:un  en- 

droit  élevé ;  souberme,  f. 
Opperwezen,  o.  LÊtre  souverain,  m. 
Opperwysheid,  v.  Sagesse  suprème,  i. 
Opperzael,  v.  Salie  d*en  haut,  f. 
Opperzanger,  m.  >  Grand  chantre, 

Opperzangmeester ,  m .  i     m . 
Oppikken  ,   b.   w.  Manger  en  becquè- 

tont. 
Opplakken ,  b.  w.  CoUer  sur  ou  des- 
sus. 
Opplanten ,  b.   w.   Planter  sur   une 

hauteur. 
Opploegen,  b.  w.  Labourer;  défricher; 

déterrer  en  labourant. 
Opploeger,  m.  Défricheur,  m. 
Opploeging,  v.  Défrichement ,  m. 
Oppeppen,  b.'  w.  Zie  Opschikken. 
Oppronken,  b.  w.  Omer ;  ajuster ;  em- 

bellir;  décorer. 
Oppronker,  m.  EmbeUisseur,  m. 
Oppronking,  v.  Parure,  f.;  ornement 

ajustement;  embellissement,  m. 
Opproppen,  b.  w.  Empiffrer;  gorger. 
Opraken,  o.  w.  Eire  consommé  ou  dé- 

pensé. 
Opramejjen ,  b.  w.  Enfoncer  avec  un 

Oélier, 
Oprammen,  b.  w.  Zie  Opramejjen. 
Oprapen,  b.  w.  Ramasser;  forger;  in- 

venter ;  lever ;  soulever. 
Oprapenswaerdig,  b.  n.  )  Digne  d'être 
Oprapensweerdig,  b.  n.  |     ramassé. 
Opregt ,  b.   n.  Sincère ;  franc ;  vrai ; 

véritable.  — ,  byw.  Zie  Opregtelyk. 
Opregtelyk ,  byw.  Franchement;  sincè-- 

rement;  véritablement. 


Digitized  by 


Google 


A94 


OPR 


OPS 


Opregten,  b.  w.  Dresser;  élever;  relever; 

ériger;  étatlir. 
Opregter,  m.  Fondateur;  édificateur,  m. 
Opregtheid,  v.  Droiture;  franchise^  f. 
Opregtigheidy  y.  Zie  Opregtheid. 
Opregtiglyk,  byw.  Zie  Opregtelyk. 
Opregting ,  v.  Érection ;  fondatum ;  in- 

stttution,  f.;  étatUssement,  m. 
Opreikeiif  b.  w.  Tendre  vers  Ie  haut, 
Oprekenbaer,  b.  n.  Calculaöle, 
OprekeneD,  b.  w.  Campter;  calcuUr;sup' 

puter;  addilionner;  énumérer;  altiser, 

allumer  [Ie  feu). 
Oprekenend,  b.  n.  Énumératif. 
Oprekening,  v  Compte;  calcul,  m.;  svp- 

putatiün;  addUion ;  numération ;  enu- 

méralian,  f. 
Oprekken,  b.  w.  Étirer^  détirer, 
Oprentegeving,  v.  (  Arrentement,  bail 
OprentenemiDg,  v.  f     ii  rente,  m. 
Opridsen,  enz.  Zie  Aenridsen,  enz. 
Oprigten ,  b.  w.  Dresser;  élever;  ériger; 

élablir;  (onder;  crëer;  inslituer;  encou- 

rager;  ranimpr.  Zie  Opregten. 
Oprigting,  v.  Érection ;  fondation ;  instU 

tution ;  création,  f.;  élabHssement,  m. 
Opriepen,  o.  w.  Roter;  revenir. 
Oprisping,  v.  Rapports ,  m.  pi.,  rot^  m. 
Oproeijen,  b.  w.  Faire  avancer  contre  Ie 

courant  è  force  de  raines,  — ,  o.  w. 

Avancer  en  ramant. 
Oproep,  m.  Enchère,  f.,  encan,  m. 
Oproepen,  b.  w.  Appeler;  nommer;  éveil' 

Ier;  réveitler. 
Oproeper,  m.  Réveilleur,  m. 
Oproeping,  v.  Appet,  m. 
Oproer ,  m.  en  o.  Émeute;  révolte;  sédi* 

turn,  f.;  tumuUe;  soulèvement,  m. 
Oproereling,  m.env.  Rebelle,  m.  et  f. 
Oproeren ,  b.  w.  Remuer  (un  liquide]i 

émeuter, 
Oproergeest,  m.  Esprit  turbulent  on 

factieux,  m. 
Oproerig,  b.  n.  Séditieux;  mutin;  ré- 
volte; rebelle;  factieux.  — ,  byw.  Zie 

Oproeriglyk. 
Oproerigheid,  v.  Zie  Oproer. 
Optoeriglyk ,  byw.  Séditieusement ;  tu- 

muttueusement, 
Oproermaekster,  v.  Rebelle,  f. 
Oproermaker ,  m .    )  Séditieux; f actieux; 
Oproerstichter,  m. )    rebelle ;  émeutier, 

m. 
Oproerstichting,  ▼.  Instigation ,  incita» 

tion  H  la  révolte,  f. 
Oproerstlchtster,  v.  Rebelle,  f. 


Oproerrink,  m.  Zie  Oproermaker. 
Op  rokkenen ,  b.  w.  MeUre  sur  ia  que^ 

nouüle ;  animer.  exciter. 
Oprokkening,  v.  Instigation,  f. 
Oprollen»  b.  w.  Rouler,  enrouler. 
OproUing,  v.  Enroulement,  m. 
Oproosteren,  b.  w.  GriUer;  róUr, 
Opruiden,  b.  w.  Zie  Opruijen. 
Opruijen,  b.  w.  Exciter;  instiguer. 
Opruijer,  m.  Jmtigateur^  na. 
Opruijingy  y.  Instigation,  f. 
Opruimen,  b.  w.  Débarrasser;  vider;\ 

dégager;  débdcler. 
Opruiming,  v.  Débarrassement,  m.;  dé- 

bdcle,  f.;  dégagementy  m. 
Oprukken,  b.  w.  Arracher  ou  oumr 

avec  violence. 
Opryden,  o.  w.   Monter,   avancer  & 

chevat  ou  en  voiture,  — ,  b.  w.  Déehi- 

rer  ou  blesser  enaUant  d  chevat  ou 

en  voiture ;  contraindre  d  q.  c;  traiter 

outrageusement. 
Opryten,  b.  w.  Déchirer.  —  ,  o.  w.  & 

déchirer. 
Opryven,  b.  w.  Rdteler. 
Oprjrzen ,  o.  w.  5^  lever;  s'élever;  surve- 

mr;  s'enfler. 
Opryzing,  v.  Action  de  se  lever,  de  s'MeA 

ver;enflure^U 
Opschaffen,  b.  w.  Servir,  mettre  les 

mets  sur  ta  table;  foumir;  donner;\ 

manger  tout.  \ 

Opschaften,  b.  w.  Manger  tout, 
Opschakelen,  b.  w.  Raccourcir  de  chaU 

non  enchatnon,     , 
Opschateren,  o.  vf,,EcUUer  de  rire, 
Opschatering,  v.  Eclat  de  rire^  m. 
Opschaven,  b.  w.  Raboter, 
Opschenken,  b.  w.  Verser  sur. 
Opschepen,  b.  w.  Embarquer.  Opge- 
scheept zyn  met.  Étre  embarrassé 

de. 
Opscheppen,  b.  w.  Prendre  avec  une^ 

cuiUer,  etc. 
Opschepper,  m .  Cuilter  d  pot,  f. 
Opscheren,  b.  w.  Tondre;  raser;  taiUer, 

rogner. 
Opscherpen,  b.  w.  Animer;  exciter; 

auqmenter. 
Opscherping,  v.  Aiguitton^  m. 
Opscheuren ,  b  w.  Déchirer ;  écorcher. 

-^,  o.  w.  Étre  déchiré.  se  déchirtr. 
Opscheuring ,  v.  Déchirement,  m.;  dé^ 

chirure ;  S:orchure,  f. 
Opschieten,  b.  w.  Faire  monter  en  tin 

rant;  lancer  ou  faire  voleren  Vair; 


Digitized  by 


Google 


OPS 


OPS 


49& 


èuvrir  par  un  coup  de  feu.  — »  o.  w. 

Croitre;  grandir ;  potisser ;  étre  re-- 

Iraussé;  approcher;  paratlre, 
OpschietiDg,  v.  Crue,  croissance,  f. 
Opschik ,  m.  Parure;  toilette,  f. ;  ome- 

ment,  m. 
Opschikken,  h.  w.  Parer;  omer;  ajus- 

ter;  arranger;  embeUir.  — ,  o.  w.  Re' 

culer;  se  ranger;  faire  place. 
Opsohikker,  m.  Decorateur;  enjoliveur^ 

m. 
Opscliikking,  v.  Zie  Opschik. 
Opschilderen,  b.  w.  Peindre;  repeindre; 

emptoyer  en  peignant. 
Opschoeijen,  b.  w.  Rehausser  avec  des 

planches  et  de  la  terre, 
Opschoflfelen,  b.  w.  Sarcler. 
Opschokken,  b.  w.  Cahoter^  secouer. 
Opschommelen,  b.  w.  Chercher  en  re- 

muant. 
Opscbooijen,  b.  w.  Obtenir  en  men' 

diant. 
Opschoppen,  b.  w.  Enlever  avec  une 

pelle;  ouvrir  ou  en  f  oneer  d  coups  de 

pieds ;  pousser  avec  Ie  pied. 
Opschorsen,  b.  w.  Remeltre;  suspeu' 

dre;  différer, 
Opschorsend,  b.  n.  Suspensif, 
Opschorsing,  v.  Suspension^  f. ;  sursis; 

délai,  m. 
Opschorten,  b.  w.  Trousser; retrousser. 

Zie  Opschorsen. 
Opschorting  y  v.  Relroussement,  m.  Zie 

Op?-horsing. 
Opscl  )telen,  b.  w.  Servir  dans  des  plats, 

dre  ier. 
Opscl  rabben,  b.  w.  Raclet;  écorcher;  ef' 

fletrer. 
Opschranderen ,  b.  w.  Aiguiser  Cesprit. 
Opschransen ,  b.  w.  Manger  ou  avattr 

avec  avidité. 
Opschrapen,  b.  w.      \  Zie  Opschrab- 
Opschrappen,  b.  w.    •      ben. 
Opschrift,  o.  Suscriplion;  inscription; 
adresse ;  épigraplie ;  légende ;  étiquette, 
f.;  écriteaUf  m. 

Opschrobben,  b.  w.    Frotter;  égrati- 
gner. 

Opschrokken,  b.  w.  Dévorer, 

Opschrokker,  m.  Gourmand;  goulu; 
glouton ,  m. 

Opschryven,  b.  w.  Inscrire;  noter;  en- 
registrer. 

Opschryver,  m.  Enregistreur,  m. 

Opschry^ing,  v.  Enregistrement ,  m.: 
note,  f. 


Opschudden ,  b.  w.  Remuer ;  secouer ; 

troubler ;  constemer ;  soulever. 
Opschudding,  v.  Remuement ;  ucoü^ 

ment ;  trouble ;  soulèvement ,  m. 
Opschuimei),  b.  w.  Rejeter  en  écumant. 

— ,  o.  w.  Ecumer, 
Opschuiven,  b.  w.  Ouvrir  en  élevant; 

différer.  — ,  o.  w.  Reculer. 
Opschaivlng,  v,  jéction  d*ouvrir  en  éle^ 

vant;  remise,  f.,  délai;  reculement, 

Opschuren,  b.  w.  Ècurer;  nettoyer;  btes^ 

her  en  écurant. 
Opschutten,  b.  w.  Retenir  ou  arréter 

par  une  écluse. 
Opsieren,  b.  w.  Parer;  omer;  embet- 

lir. 
Opsiering,  v.  Parure,  t;  ornement; 

embellissementy  m. 
Opsiersel,  o.  Zie  Opsiering. 
Opslaen,  b.  w.  Dresser;  lever;  élever; 

relever;  monter;  iendre;  ouvrir;  en- 

foncer;  cfiasser;  retrousser;  replier,  — , 

o.  w.  Pousser;  croUre;  s* élever;  s^ex» 

hater;  enchérir. 
Opslag,  m.  Parement ,  revers;  enchéris- 

sementy  m.;  enchère,  f.;  regard;  as- 

peet,  m. 
Opslikken,  b.  w.  Zie  Opslokken. 
Opslokken,  b.  w.  Avaler;  englouiir, 
Opslokker,  m.  Avaleur;  glouton,  m. 
Opslokking,  v.  Gloutonnerie;absorpliony 

f. 
Opslorpen,  b.  w.  Gober;  humer;  avaler; 

ttbsorber. 
Opslorpend,  b.  n.  Absorbant, 
Opslorping,  v.  Absorption,  f. 
Opsluiten  ,  b.  w.  Ouvrir  (avec  une  clef); 

serrer;  enfermer;  emprisonner. 
Opsluiting,   V.  Aclion  de  serrer;  re- 

ctusion,  f.;  emprisonnement,  m. 
Opslurpen,  enz.  Zie  Opslorpen,  enz. 
Opslyking,  v.  Accoulin,  m. 
Opsmeden,  b.  w.  Attacher  en  forgeant ; 

êmployer  en  forgeant. 
Opsmeren,  b.  w.  Etendre  sur;  enduv- 

re ;  êmployer  en  graissant. 
Opsmuk,  m.  Zie  Opsmukkiug. 
Opsmukken,  b.  w.  Parer;  orner;  ajus* 

Ur. 
Opsmukker,  m.  EmbeUisseur,  m. 
Opsmukking,T. Pan/re,  f.:  ornement,m. 
Opsmullen,  b.  w.  Manger  goulüment ; 

dissiper  en  bonne  chère. 
Opsmyten ,  b.  w.  Jeler  sur ;  jeter  en 

haut ;  ouvrir  en  jetant. 


Digitized  by 


Google 


496 


OPS 


OPS 


Opsnappen  ,  b.  w.  Bapper;  attraper ; 

saisir;  avaler, 
Opsnapper,  m.  AvaUur  ^  glouton^  m. 
Opsnuffen,  b.  w.  Zie  Opsnuiven. 
Opsnuifster,  v.  Renifleuse,  f. 
Opsnuiven,  b.  w.  AUirer  dans  Ie  nez ; 

renifler;  Irouver,  découvrir. 
Opsnuiver,  m.  Renifleur,  m. 
Opsnyden,   b.  w.  Inciser;  entailler ; 

couper;  graver;  entamer;  réciter, -^^ 

o.  w.  Hdbler;  mentir. 
Opsnyder  ,  m.  Celui  qui  entame  ,  qui 

coupe;  fan/aron,  m. 
Opsnydery,  v.  Fanfarannade,  f. 
Opsnyding ,  v.  Entamure ;  coupe ;  oU' 

verlure;   dissection  ;  fanfaronnade  ^ 

f. 
Opsommen,  b.  w.  Sommer;  addition- 

ner ;  compter. 
Opspalken,  b.  w.  Ouvrir;  étendre. 
Opspannen ,  b.  w.  Tendre  sur ;  éten- 

dre   et    attacher  dessus;   déployer ; 

tander.  — ,  o.  w.  Être  lendu ;  bander; 

s'enfler;  se  déployer. 
Opspanning  ,   v.    Tension ;  élasticite  , 

flaluosüé^  f. 
Opspelden,  b.  w.  Épingler. 
Opèpelen,  b.  w.  Jouer  (un  air)  sur 

l/w  instrument ;  jouer  (une  carle). 
Opsperren,  b.  w.  Ouvrir  tout  ü  fait, 
Opspeuren  ,  b.   w.  Chercher ;  reclier- 

cher ;  trouver ;  découvrir, 
Opspeuping,  v.  Recherche ;  découverte, 

f. 
Opppinnen  ,  b.    w.  'Filer  tout  ce  qui 

était  il  filer ;  blesser  en  fitant. 
Opspitten,  b:  w.  Remuer;  bêcher, 
Opsplyten,  b.  w.  Fendre.  — ,  o.  w,  5e 

fendre. 
Opspoelen,  b.  w.  Rejeter  (en  parlant 

de  Ia  mep) ;  rincer  ou  laver  de  nou- 

veau. 
Opsporen,  b.  w.  Chercher;  rechercher; 

trouver ;  découvrir ;  dépister ;  rencon- 

trer. 
Opsporing,  ▼.  Recherche ;  découverte ; 

rencontre,  f. 
Opspouwen,  b.  w.  Fendre, 
Opsppaek,  v.  Bldme,  m.;  censure,  t,\ 

reproche,  m. 
Opsprakelyk  ,  b.  n.  Bldmable ;  répré- 

hensibte, 
Opspreiden  ,  b.  w.  Êtendre  ou  mettre 

sur;  couvrir. 
Opspringen ,  o.  w.  Sauter  ;  sauter  en 

Vair;   bondir ;    tressaillir;   s  ouvrir 


avec  force  ou  en  sautanl ;  se  fendre ; 
gercer, 
Opsppinging,  v.  Saut;  bondissement ; 
tressaülement ,  m,\  fente;  gerfure, 

Opsppuiten,  o.  w.  Cermer,  pousser, 
Opstaen ,  o.  w.  Être  (posé)  sur  q,  c, ;  se 

lever;  se  dresser ;  s'étever;  paraitre; 

se  révolter. 
Opstaendep,  m.  BUboquet,  m. 
Opstand,  m.  Révolte ;  sédition,  f. 
Opstandeling,  m.  en  v.  Rebelle,  m,  et 

Opstandig,  b.  n.  Révolte. 

Opstanding,  v.  Résurrection,  f. 

Opstapelaep,  m.  Accumulateur ,  m. 

Opstapelaepstep,  v.  Accumulatrice^  f. 

Opstapelen,  b.  w.  Empiler;  accumuter. 

Opstapeling ,  v.  Empilement ;  amoncel- 
tement,  m.;  accumulatfon,  f. 

Opstappen,  o.  w.  Monter. 

Opsteigeren,  o.  w.  Se  cabrer. 

Opsteken ,  b.  w.  Lever ;  élever ;  dres- 
ser ;  arborer ;  ouvnr;  crocheler ;  per- 
eer;  rengatner;  atlumer;  empocher; 
retoucher,  — ,  o.  w.  Augmenter; 
fratchir  (en  paplant  du  vent) ;  ttrtrl 
&  la  courte-paille ;  s'habiller  magni» 
fiquement. 

Opsteker,  m.  Allumeur;  grand  cou- 
teau;  crochet^  m. 

Opstel,  o.  Plan ;  projet,  m.;  ébauche ; 
minute,  f.;  thème,  m. 

Opstellen,  b.  w.  Projeter;  dresser; 
ébaucher ;  composer;  rédiger ;  écrire. 

Opsteller,  m.  Auteur;  rédacteur,  m. 

Opstelling,  v.  Plan  tprojei^  m.;  rédac- 
tion ;  composUion,  f. 

Opstemmen  ,  b.  w,  Concerter ;  arrêUr ; 
résoudre. 

Opstemming  ,  v.  Convention ;  résotu- 
tion,  f. 

Opstikken,  b.  w.  Broder  sur. 

Opstoken,  b.  w.  Allumer;  attiser;  exci* 
ter, 

Opstokep  ,  m.  Attiseur ;  instigatemr , 
m. 

Ópstoking ,  V.  Action  daUumery  dttUi' 
ser ;  instigation,  f. 

Opstoofsel,  o.  Ragout ;  fricot^  m. 

Opstookstep,  V.  Cetie  qui  allume  ,^  qui 
attise ;  instigalrice,  f. 

Opstooten ,  b.  w.  Ouvrir  en  heurtan^ 
OU  en  poussant ;  blesser  en  poussani  ^ 
pousser  vers  Ie  haut;  trouver,  renl 
contrer;  faire  leveren  poussant;  letncer^ 


Digitized  by 


Google 


OPT 


OPV 


497 


Opgtooter,  m.  HarideUe,  rosse,  f. 
Opetoppen,  b.  w.  Boucher;  arrêter;  re- 

Unir. 
Opstopper,  m.  Soufflet,  m. 
Opstorten,  b.  w.  Perser  sur.         , 
Opstoven,  b.  w,.  Pricasser ;  étuver. 
OpstOTing,  V.  Etuvée^  f. 
Opstpeven,  o.  w.  Tdcher  de  monter, 
Opstrikken,  b.  w.  lAer;  noteer;  aJUOr 

eher. 
Opstrooijen ,  b.  w.  Saupeudrer;  parse" 

mer, 
Opstroopen,  b.  w.   Reirousser;  écor- 

cher. 
Opstrooping  ,  y.  Retroussement ,  m.; 

icorchure,  f. 
Opstryden  ,  b.  w.  VouUnr  persuader; 

scbsiiner  &  prouver. 
Opstryken ,  b,  w.  Étendre  sur;  relever ; 

retrousser ;  repasser. 
Opstryking ,  v.  Actiofi  détendre  sur , 

f.;  relroussement^  m. 
OpBtrykmes,  o,  Amassette,  f. 
Opstuiven  ,  o.  w.  S*envoter;  s'éUver  en 

Is»  {comme  de  la  poussière);  s^empor» 

ter, 
Opstoiver,  m.  Sou  addüionnel,  m. 
Opstuiving,  v.  Emportement^  m. 
Opetygen,  o.  w.  Monter;  s*élever, 
Opstygend,  b.  n.  Ascendant. 
^y^ng,  V.  Étévation ;  ascensUm^  f. 
Ops^en  ,  b.  w.  Raffermir;  empeser. 

— ,  o.  w.  Se  raffermir ;  se  roidir ; 

sépmsir. 
Optakelen,  b.  w.  Gréer ;  funer ;  Msser, 

paneer, 
Optakeling  ,  ▼.  Gréement :  guindage , 

m. 
Optarnen,  b.  w.  Découdre,  — ,  o.  w. 

Se  découdre. 
<^?ti8«en,  b.  w.  Entasser;  empUer. 
^Uef,in.  Optatif  (gramm.),  m. 
Opteekenaer,  m.  Marqueur;  enregiS' 

tnur^  m. 
Opteekenen,  b.  ir.  Marquer;noter;  enre- 

pttrer;  achever  un  dessin. 
t)pteekening,  t.  Note;  marque;  annotOf 

tUm,t. 
optellen,  b.  w.  Jdditionner;  compter; 

(^ombrer;  énumérer, 
Optellend,  b.  n.  Énuméralif. 
^teller,  m.  Énumérateur;  catculateur, 

Optdling,  V.  AddUion;  numération; 
énmérationt  '«'i  calcut;  dénombre* 

Tm,L 


Optelster,  y.  CalcuUUrice^  f. 

Opteren ,  b.  w.  Dépenser;  dissiper;  goU' 

dronner, 
♦Optica,  V.  Optique,  f, 
Optigten,  b.  w.  Accuser;  imputer. 
Optigtlng,  y.  Accusation;  imputation, 

f. 
Optillen,  b.  w.  Lever;  soulever. 
Optimist,  m.  en  y.  Optimiste^  m.  etf. 
Optimmeren ,  b.  w.  Elever;  b&tir;  con 

struire, 
Optimmering,  y.  Bdtisse;  construclion 

Optogt,  m.  Marche^  f.  —  te  peerd.  Ca 

valcadej. 
Optooijen,  b.  w.  Parer;  omer;  embel 

lir. 
Optooijer,  m.  EmbeUisseur,  m. 
Optooijing,  V.  Parure,  f.;  ornement 

embellissement,  m. 
Optooisel,  o.  Zie  Optooijing. 
Optoomen,  b.  w.  Brider;  retrousser, 
Optooming,  y.  Action  de  brider,  f.;  re^ 

troussemetUy  m. 
Optornen,  b.  w.  Découdre,  — ,  o.  w.  & 

découdre, 
Optred,  m.  Estrade,  t. 
Optreden,  o.  w.  Parattre  sur  la  scèfie. 
Optrek,  m.  Appartement;  logement^  m. 
Optrekbrog,  v.  Pont-tevis,  m. 
Optrekken,  b.  w.  Ouvrir  en  tirant ;  ten- 

dr  e;  tirer;  bisser;  guinder;  monter; 

élever;  additionner,  — ,  o.  w.  S*éiever 

eti  l*air ;  monter  et  se  dissiper ;  monter 

la  garde ;  décamper;  se  metlre  en  mar' 

che;  crier. 
Optrekking,  y.  Action  d* élever ;  éduca- 

tion ;  marche ,  f. 
Optroeven,  o.  w.  Jouer  alout. 
Optuigen,  b.  w.  Hamacher, 
Optiilger,  m.  Hamactieur,  m. 
Optuiging,  y.  Hamachement^  m. 
Optygen,  enz.  Zie  Optigten,  enz. 
Opvaert,  y.  Ascension,  f. 
Opvallen,  o.  w.  Tombersur. 
Opvangen,  b.  w.  Prendre ;  arrêter ;  sai- 

sir;recueiUir, 
Opvaren ,  o.  w.  Remonter  (une  rivière) ; 

monter ;  s*emporter,  — ,  b.  w.  Ouorir 

OU  enfonceren  naviguant. 
Opvarend,  b'.  n.  Colère,  emporté, 
Opvarendbeid,  y.  Colère,  f.,  emporte- 

ment,  m. 
Opvaring,  y.  Zie  Opvaert. 
Opvatten ,  b.  w.  Ramasser;  prendre ;  re- 

cueilUr;  concevoir;  considérer, 
32 


Digitized  by 


Google 


4d8 


OPV 


OPW 


OpvftttiDg,  V.  Acti(m  de  ramasser;  idéé; 

interprétation,  f. 
Opvegen,  b.  w.  Essuyer. 
OpTeilen,  b.  w.  Meltre  en  vente  oa  &  Ven» 

chère, 
OpTeiling,  v.  Encan,  m.;  enchère,  f. 
Opverwen,  b.  w.  Teindre;  peindre ;  re- 

teindre ;  repeindre. 
Opveteren,  b.,w.  Mguilleter. 
Opvisschen,  b.  w.  Pêcher, 
Opbiechten,  b.  w.  ReUver  en  IreséonL 
Opvliegen,  o.  w.  S'envoler;  prendre  Ves- 

sonse  lever  promptement;  monter  ra- 

pidement ;  s*ouvrir  subüement ;  sauler 

en  Vair;  s'emporter. 
Opvliegend,  b.  n.  Colère,  emporte'. 
Opvlieging ,  v.  Fol,  m. ,  volée ;  colère^ 

Opvloeken,  b.  w.  Évoquer. 
Opvlymen,  b.  w.  Faire  une  incision. 
Opvlymlng,  v.  Incisianj,  f. 
Opvoeden,  b.  w.,Nourrir;  élever. 
Opvoeder,  m.  Educaleur ;  nourrióer^ 

Opvoeding,  v.  Éducation;t. 

Opvoedingsgesticht,  o.  Pédagogie^  f. 

Opvoedingskunde,  v. )  Pédagogie ;  édu- 

Opvoedingskunst,  V.  )  cation  des  en- 
fants^ f. 

Opvoedingsstelsel,  o.  Système  d'éduca" 
tioHy  m. 

Opvoedkunde  ,  v.  Zie  Opvoedings- 
kunst. 

Opvoedster,  v.  Educatrice ;  nourrice. 

Opvoeren,  b.  w.  Conduire  ou  meneren 

hatU ;  élever. 
Opvolgen ,  b.  w.  Succéder  &  q,  q, ;  «wi- 

vre ;  ceder  A, 
Opvolgend,  b.  n.  Successif. 
Opvolger,  m.  Successeur,  m. 
Opvolging,  V.  Svccession,  f. 
Opvollen,  b.  w.  Zie  Opvullen. 
Opvormen  ,  b.  w.  Former ;  organiser. 
Opvorming ,  v.  Formation ;  orgamsa- 

Hon,  f. 
Opvouwen,  b.  w.  Plier;  plisser. 
Opvreten,  b.  w.  Dévorer;  engloutir;  ron- 

ger;  ruiner. 
Opvry  ven.  b.  w.  Zie  Opwryven. 
Opvulkunst,  V.  Taxidermie^  f. 
Opvullen,  b.  w.  Emplir;  remplir;  far- 

dr, 
OpvuUer,  m.  Celui  qui  reinplit;  empaiir 

Uur^  m. 
4)pvuller8kun8t,  v.  Zie  Opvulkunst. 


Opvulling,  Y.  Remplissage,  m. 
Opvulsel,  o.  Remplissage;  bourragetm  ; 

bourre,  f. 
Opvulster,  v.  Celie  qui  remplit ;  empaiir 

leuse^  f. 
Opvylen,  b.v7.  Poliren  Ümanl;  limer  dt 

nouveau, 
Opvyzelen,  b.  w.  Éiever  par  Ie  moye% 

d*un  verin ;  élever,  louer. 
Opvyzeling,  v.  Jction  d*élever;  louange 

excessive,  f. 
Opvyzen,  b.  w,.  Élever;  exhausser. 
Opvyzing,  v.  Élévation,  f. 
Opwachten,  b.  w.  Atlendre. 
Op  wachter,  m.  Servileur^  m. 
Opwachting,  v.  Attente,  f. 
Opwaeijen ,  b.  w  Faire  voler  (In  poiai 

sière);  ouvrir  enventant  — ,  o.w.  ycn\ 

ter  fort ;  étre  emporté  par  Ie  vent. 
Opwaerts,  byw.  En  haul ;  vers  Ie  haut. 
Op  waken,  o.  w.  S*éveiUer;  se  réveültr. 
Opwakkereu,  o.  w.  Fratcitir. 
Opwarmen,  b.  w.  Réehaufjer, 
Opwarm8el,o.  Réchauffage,  réciiauffé^ 
Opwasschen,  b.  w.  Laver;  btanctiir, 
Opwassching,  v.  Lavage,  m. 
Opwassen,  o.w.  CroUre ; pousser;  gran 

dir;  monter. 
Opwassing ,  v.  Crue ;  croissance,  f. 
Op  water,  o.  Soub^rme,  f. 
Opwegen,  b.  w.  Egaler  en  poids ;  baUut 

eer;  compenser;  egaler. 
Opwekken,  b.  w.  EveHler;  réveiller;  res- 

susciter;  égayer;  exhorter;  encoura- 

ger;  exciter. 
Opwekkend ,  b.  n.  Excitatif ;  encoura- 

geant. 
Op  wekker,  m.  Excitaleur,  m. 
Opwekking,  v.  Action  d*éveiller  ;  résur 

rectum,  f.;  encouragement,  m,\exhor 

tation^  f. 
Opwekster,  v.  Excitatrice^  f. 
Opwellen,  b.  w.  Jeter,  lancer  hors  dé 

soi;  faire  cuire  ou  bouiUir  aoucement 

— ,  o.  w.  Jaillir;  rejaillir;  bouiUon 

ner. 
Opwelling,  v.  Rejaillissement ;  bouiUon 

nement,  m.;  ébuUition,  f. 
Opwentelen,  b.  w.  Rouier  en  haut;  rou 

Ier  sur  q,  c. 
Opwerpen,  b.  w.  Ouvrir  en  jetant  ;jeic> 

vers  Ie  haut ;  jeter;  rejeur ;  causer  de 

rapports;  objecter.  Zich  t<»gen  iemaii< 

— .  S*élever  conlre  q.  q.  Zich  tot  ka 

ning  — .  Usurper  la  couronne,  Eenei 

dyk  — .  Faire  une  digue. 


Digitized  by 


Google 


OPl 


ORA 


499 


)pwerping  ,  v.   ObjectUm ;  vapeur  de 

fesUmac,  f. 
>pwiegen,  b.  w.  Elever ,  nourrir. 
)pwinden,  b.  w.  Dévider;  pelotonner ; 

élever;  hisser. 
)pwippeD,  b.  w.  Bemer.  — ,  o.  w.  5^ 

lever  en  bascule;  faire  la  bascule, 
Dp wipper,  m.  Bemeur^  m. 
öpwipping,  V.  BemCy  f.;  bemementp 

m. 
)pwis8eleii,  b.  w.  Agioter ;  changer  ; 

échanger. 
}pwis8eling  ,    v.   Agiotage  ;   change ; 

échange,  m. 
öpwry ven ,  b.  w.  Polir  en  frottant ;  ou^ 

vrir  en  froltanL 
Opwyzen,  b.  w,  Mcntrer  du  doigt, 
Opyken,  b,  w.  ÉtaUmner, 
Opzadelen,  b.  w.  Seller;  bdter. 
Opzagen,  b.  w.  Ottvrir  en  sciant ;  bles- 

ser  en  sciant ;  raclet  du  violen. 
Opzakken ,    b.  w.    Ensacher ;  empo* 

cher. 
Opzakker,  m.  Ensacheur,  m. 
Opzamelen ,  b.  w.  Amasser ;  ramasser; 

recueillir. 
OpzameliDg,  y.  Amas ;  assemblage ;  re* 

cueil,  m. 
Opzeggen,  b.  w.  Réciter;  révoquer;rom-' 

pre;  annuler. 
Opzegger,  m.  Récitateur,m. 
Opzegging,  v.  Réeilation ;  renondation^ 

Opzeilen,  b.  w.  Atteindre  en  faisant 
voile ;  remonter  (une  rivière) ;  doubler 
(un  cap);  exécuter,  faire.  — ,  o.  w. 
S'élaigner  d  la  voile. 

Opzenden,  b.  w.  Envoyer ;  expédier. 

Opzet,  o.  Dessein  premédité,  m.;  réso- 
lution;  intenlion,  f.  Met  — .  A  des- 
sein;  expres. 

Opzettelyk,  by  w.  Expres ;  d  dessein. 

Opzetten  ,  b.  w.  Ouvrir ;  élever ;  dres' 
ser;  empiler ;  mettre  ou  poser 
fur;  commencer;  fixer ;  établir ;  en» 
chérir;  tromper ;  visiter;  exciter. 

Opzetter,  m.  Couchoir  (outil),  m. 

Opzicht,  enz.  Zie  Opzlgt,  enz. 

Opzieden,  b.  w.  Faire  bouilUr.  — ,  o.  w. 
Bouülir;  bouiUonner. 

Opzieding,  v.  Bouülonnement^m.;  ébut- 
Ution,  f. 

Opzien,  o.  w.  Regarder  en  liaut ;  regar- 
der  avec  étonnenient;  s*étonner.  — , 
o.  Air,  m.;  mine^  f.;  bruit^  m. 

Opziender,  m.  Zie  Opziener. 


Opziener,    m.  Inspecteur ;  intendant ; 

surveitlant;  garde,  m. 
Opzienersambt,  o.  j  Intendance ;  sur- 
Opzienerschap,  o.   f      veillance,  f. 
Opzienster,  t.  Surveillante;  gouveman^ 

Opzigt,  o.  Inspectum ;  surveillance;  in- 
tendance ;  direction,  f.;  soin;  rapport , 
m.;  relation,  f.;  égard;  sens,  m.  Ten 
—  van  my,  ten  mynen  —e.  A  mon 
égard  ;  par  rapport  d  moi.  In  dat  — -. 
A  eet  égard.  In  alle  —en.  A  tous 
egards ;  sous  tous  les  rapports. 

Opzigtelyk ,  b.  n.  Retatif.  — ,  byw.  Re- 
lativement.  j. 

Opzigter,  m.  Zte  Opziener. 

Opzigtster,  v.  Zie  Opzienster. 

Opzingen,  b.  w.  Cltanter. 

Opzitten,  o.  w.  Être  assu  sur ;  s'asseoir 
sur;  se  percher;étre  d  chevat;  veil- 
ter. 

Opzoeken ,  b.  w.  Chercher ;  recher- 
cher. 

Opzoeker,  m.  Chercheur,  m. 

Opzoeking,  v.  Recherche,  f. 

Opzoeksler,  v.  Chercheuse,  f. 

Opzolderen,  b.  w.  Mett)t  au  grenier  ; 
emmagasiner. 

Opzoldering ,  v.  Action  de  mettre  au 
grenier^  f.;  emmagasinage,  m. 

Opzouten,  b.  w.  Sater;  conserver. 

Opzuipen,  b.  w.  Boire  tout;  avtler;  dis- 
siper  en  débauche. 

Opzwalpen,  b.  w.  Jeter.  rejeter. 

Opzwelgen,  b.  w.  Zie  Opslokken. 

Opzwellen,  o.  w.  Enfter ;  gonfier. 

Ol>zwelling,  Y.Enfture,  f.;  gonflement , 
m. 

Opzwemmen,  o.  w.  Sumager. 

Opzwemming,  v.  Émersion,  f. 

Opzweren,  b.  w.  Attribuer  par  ser- 
ment. 

Opz willen,  enz.  Zie  Opzwellen,  enz. 

Opzyn ,  o.  w.  Être  sur  q.  c.;  être  leve ; 
être  debout ;  être  mangé.  dépensé  ou 
consommé;  être  ouvert  Het  brood  is 
op.  Le  pain  est  mangé.  Myn  geld  is 
op.  Je  n'ai  plus  d'argent.  De  deur  is 
op.  La  potte  est  ouverte. 

♦Orakel,  o.  Oracle,  m. 

Oranje,  o.  Orange  (ville). 

Oratvjeappel,  m.  Orange,  f. 

Oraojebloesem ,    m.  Fleur  (£orange  , 

Orax^eboom,  m.  Oranger,  m. 
Oranjeboomkweeker,  m.  Orangiste^m. 


Digitized  by 


Google 


soo 


ORG 


Oranjebnis,  o.  Zie  OrnDjery. 
Oranjekleur,  y.  Orangi,  m. 
Oranjekleurig',  b.  n.  Onmgé. 
Oranjeman,  m.  Orangjer,  m. 
Oranjery,  v.  Orangerie,  f. 
Oranjes,  v.  mv.  OrangeeU^  m. 
Oraiyeschel,  ▼.     )    Écorce  d'orange  , 
Oranjeschil,  v.     J        f. 
OraDjeverkooper,  m.  Oranger,  m. 
Oranjeyerkoopster,  y.  Orangère,  U 
Oranjewater,  o.  Orangeade,  f. 
Orator,  m.  Oratorien^  m. 
Orator  ie,  o.  Oraloire^m, 
Oratoriepriester,  m.  Oratorien,  m. 
Orberen,  b.  w.  User  (Ciifie  ekose ,  i'en 

servir. 
Orcel,  V.  Orseüle,  t. 
Orde,  y.  Ordre,  m. 
Otdegeestelykheid ,  y.  Ctergé  régulier , 

m. 
Ordeloos,  b.  n.  Dérangé;  confus,  — , 

by w.  Confusément ;  pêle-mêle. 
Ordelyk,  b.  n.  Réglé;  régulier.  — ,  byw. 

RégulièremenL 
Ordelykbeid,  y.  Ordre,  m.;  régulariU; 

d^cence,  f. 
Ordenen,  b.  yr,  Ranger ;  arranger ;  re- 
gier ;  classer. 
Ordening,  y.  Arrangement ;  classemerU, 

m. 
Ordentelyk,  enz.  Zie  Ordelyk,  enz. 
Order,  y.  en  o.  Ordre;  commundement , 

m.  Zie  Orde. 
OrderbrieQe,  o.  BiUet  A  ordre,  m. 
Ordeteeken,  o.  Décoration,  f. 
*0rdinari8,  m.  Ordinaire^  m. 
♦Ordineren,  b.  w.  Ordonner;  dieposer. 
*Ordlnering,  y.  Ordonnance,  f.;  ordre ; 

plan,  m. 
♦Ordonnantie,  y.  Ordonnance,  f. 
♦Ordonneren,  b.  w.  Ordonner. 
Orego,  m.  Oriyan  (plante),  m. 
♦Orgaen,  o.  Organe,  m. 
♦Organiek,  b.  n.  Organique. 
♦Organisatie,  y.  Organisation,  f. 
♦Organisch,  b.  n.  Organique. 
♦Organiseren,  b.  w.  Organiser. 
Organist,  m.  Organiste,  m. 
♦Organzyn,  o.  Organsin,  m. 
Orgel ,  o.  Orgue ,  m. ;  orgues  ,  f.  pi.  Op 

het  —  spelen.  Toucher  ou  jouer  de 

Corque. 
Orgelblazer,  m.  Souffleur  d'orgue^  m. 
Orgeldeur,  y.  VoUt,  m. 
Orgelen ,  o.  w.  Jouer  ou  toucher  de 

Corgue. 


oss 

Orgelist,  m.  Organiste.  m. 
Orgelkas,  y.  Buffet  d* orgues^  m. 
Orgelkist,  y.  Sommier  (f orgues^  m. 
Orgelklayier,  o.  Clavier  d'orguee^  m. 
Orgelmaker,  m.  Facteur  (Corgues^  m. 
Orgelpyp,  y.  Tuyau  d^oraues,  m. 
Orgelregister,  o.   Regutre   d:crfues. 

m. 
Orgelspeelster,  y.  Organisten  f. 
Orgelspel,  o.  Jeu  d^orgue^  m. 
Orgelspeler,  m.  Organiste^  m. 
Orgels  teller ,  m.  Jccordeur  eTorgmet, 

m. 
Orgeiye ,  o.  Petit  orgue ,  m.;  serineüe» 

Orgeltong,  y.  Jnche  d^orgue,  f. 

♦origineel ,  b.  n.  Original;  prUmUf; 

originaire.  — ,  o.  Original^  m.;  maoh 

tó,  f. 
Orkaen,  m.  Ouragan,  m. 
Orleaen,  m.  Roucou  (p&te),  m. 
Ortolaen,  m.  Ortotan^  m. 
♦Oryietaen,  m.  Orviélan  (diogne),  m. 
Os,  m.  Bosuf,  m. 

Osachtig,  b.  n.  Bovidé^  tnnndien. 
Osje,  o.     \Bouvtllon,  bouveau  ,  jaau 
Osken,  o.  f     basuf,  nu 
Ossebreek,  o.  Arrête-bmuf  (plante}. 

m. 
Ossendooder,  m.  Bupreste,  enfle-^eeuf 

(insecte),  m. 
Ossendrift,  m.eny.  Troupeaudebceufs, 

m. 
Ossendryfster,  y.  Bouvière,  f. 
Ossendryver,  m.  Bouvier ^  n>. 
Osseneter,  m.  Taurophaoe,  m. 
Ossengeslacht,  o.  Racebovine,  f. 
Ossenhaer,  o.  j  Bourre,  f.;  pM  de  bamf, 
Ossenbair,  o.  f     m. 
Ossenhandel,  m.  Commeree  de  btemfs. 

m. 
Ossenbart,  o.  Bucarde  (eoquille),  f. 
Ossenhoeder,  m.  Bouvier,  m. 
Ossenhoedster,  y.  Bouvière^  f. 
Ossenbuid,  y.  Peau  de  bceuf,  f. 
Ossenkooper ,  m.  Marehand  de  èceitfi , 

m. 
Ossenkop,  m.  Téte  de  bcBuf,  f. 
Ossenkoppig,  b.  n.  Bucéphele, 
Ossenleér,  o.  Cuir  de  bcmf,  m. 
Ossenleyer,  y.  Foie  de  boeuf,  m. 
Ossenmaeg,  y.  Gras  doublé,  m. 
Ossenmarkt,  y.   Marché  aux  öeeufs, 

m. 


Digitized  by 


Google 


OÜB 


OVB 


501 


Oasenmerg',  o.  MoeUe  de  kosuf,  f. 
Ossenmerkt,  y.  Zie  Osaeamarkt. 
Ossenmest,  m.  Bouse.  f. 
Ossenoogr,  o.  en  y.  OEU  de  bceuf;  tvph* 

thalme,  m. 
Ossdooogrig',  b.  n.  Qui  a  des  yeux  de 

b(Buf^  de  gros  yeux. 
Ossenpoot,  m.  Pied  de  IXBuf,  m. 
Osseorib,  y.  Cêie de  tHtuf;  charbormée^ 

Osaenschenkel ,  m.  Trumeau,  Jarret  de 

btBuf,  m. 
Ossenstal*  m.  Bouverie,  f. 
OsgeotaiMl,  m.  Denl  de  èceuf,  f. 
Ossen  tong,  y.  Longue  de  bomf;  ÈmgUise 

OU  buglasse^  f. 
Ossenyleesch,  o.  Du  boeuf,  m. 
Ossenyoet,  m.  Pied  de  b<Püf,  m. 
Ossenwagen,  m.  Basterne,  f. 
Ossen  weider,  m.  Bouvier,  m. 
Ossiaensch,  b.  n.  Ossianique, 
Osterlusie,  y.  jirisioLocéue  (plante),  f. 
Otter,  m.  Loutre,  i. 
Otteryel.  o.  Peau  de  ioutre  f. 

aiSS-b'-n"!  <>«-«'«.  ""•^- 
Oud,  b.  n.  yieux;  dgé;  oméien ;  antique; 

caduc ;  us^. 
Oudacktig,  b.  n.  Vn  pieu  vieux, 
Oudaerd,  m.  ViêlUard,  m. 
Oudbakken,  b.  n.  Bassis. 
Oudburgemeester  f  m.  Anden  bowtg* 

mestre ,  m. 
Ooddoitseh,  b.  n.  Teuijon,  teuUmique. 
Oude-kleêrkooper,  m.  Fripier^  m. 
Oude-kleérkoopery,  y.  Frifürie,  f. 
0ude-kleerkoop8ter,T.  Fiipiére^  f. 
Oude-kleöri»arke,  y.  Friperie^  f. 
Oude-kledryerkooper,  m.  Fripier,  m. 
Oude-kleêryerkoopstsr ,  y.  Fripière^ 

Oudelyk,  b.  n.  Zie  Oudachtig. 
Oude-mannenh«ie,o.  Hospice  des  vieii* 

iards^m. 
Oudenaerden,  o.  Audenarde  (yille). 
Onder.  b.  n.Pimsvieux;  pUtsancieH. 
Ouderdom,  m.  Age,  «u;  vieUteue,  /. 
Ouderliefde,  y,  Amfiur  des  parenis, 

IQ* 
Ouderlieyend,  b.  n.  Qui  aime  ses  pa- 

rents. 
^erling,  m.  Ancien;  vieUiArd,m. 
OnderilngjBckêp ,  o.  Charge  d'anden , 

Ouderloos ,  b*  n.  Qvi  a  perdM  sen  père 
«<  M  mèrè. 


Ouderloosheid,  y.  Orphelmage,  m. 
Onderlyk ,  b.  n.  Qui  vient  des  parents , 

qui  les  conceme. 
Oudermin,  y.  Zie  Ouderliefde. 
Daders,  m.  my.  Parents^m.  pi. 
Ouderwets,  byw.  A  l'anlique, 
Ouderwetsoh,  b.  n.  Anlique;  vieux; 

suranné;  gotfnaue. 
Ouderwetschlieid,  y.  AntiquUé,  f. 
Oude-yrouwenhuis,  o.  Bospice  des  vieii' 

les  femmes,  ol 
Oudgrootmoeder,  y.  Bisaieule,  f. 
Oudgrootyader,  m.  Bisaïeul,  m. 
Oudheid,  y.  FieiUesse;  antiquité;  an* 

cienneté;  vétusté,  f. 
Oudheldbesehry  ver ,  m.  Archéographe , 

m. 
Oudheidbeschryying,  y .  ArcMographie, 

Oadheidkeaner,  m.  Aniiquaire;  archdo^ 

lome.  m. 
Oudheidkennis,  y.  )   Arckéoiogie  ,  f.  ; 
Oudheidkunde^  y.  |     antxqHariat ,  m. 
Ondheidkundig,  b.  n.  Archéologique. 
Oudheidkundige,  m.  Jntiqumre;  ar- 

chéologue,  xn. 
Ondheidonderzoeker ,  nx.  Aniiquaire  y 

m. 
Oudkerkleeraer«  zn.  Père  de  VÊglise  ^ 

m. 
Ottdmoei,  y.  Grand'  tanie^  f. 
Oudnoordsch,  b.  n.  Ritaique. 
Oudoom,  m.  Grand-oncte,  m. 
Ouds  (yan),  byw,  Depuis  i4mgUmps;an'» 

ciennement. 
Oudste,  b.  n.  Le  pius  égé;  U  plus  an^ 

eten ;  l*ainé. 
Oodtyds,  byw.  AnciennemetU- 
Oudyader,  m.  Patriarche;  pére  de  £U- 

giise^  m- 
Oudwyfsch ,  b.  n*  Qui  e$i  de  vieiUe 

femme. 
Ouerhaen,  m.  Coq  de  bruyère,  nu 
OuUngs,  byw.  AnciennemenL 

Outaer,en2.  \  zieAltAM  enz 
Outer,  enz.    i  ^«^  ^"aer,  enz. 

Ouwel ,  m.  Pain  è  cacheter^  m.;  joubiie ; 

hostie,  f. 
Ouweldoosje,  o.      \  BoUe  aux  outUes^ 
Ouweldoosken ,  o.  f      t 
Ouwerwetc ,    enz.    Zie   Ouderwets , 

enz. 
*Oyael,  b.  n.  Ovale.  — ,  o.  Ovale,  m. 
Oyen,  m.  Four;  foumeau^  oou;  iodmêise,. 

Ovendeur,  y.  Bouchoir,  m. 


Digitized  by 


Google 


502 


07E 


OVE 


üTendweil,  m.  m  v.  ÉcauviUon,  m. 

Oveugaffel,  t.  i  Pourgon;  rdbU;  tirc' 

Ovenhaek,  m.  f     traue,  m. 

Ovenhuis,  o.  Foumü,  m. 

Ovenkap ,  v.  Chapelle ,  voute  d*un  four, 
f. 

Ovenkrabber,  m.  Fóurgan;rdble,m, 

Ovenmaker,  m.  FournmsUy  m. 

Ovenmuer,  m.  Barange,  m. 

Ovenpachter,  m.  Fournier,  m. 

Ovenpachtster,  v.  Foumière,  f. 

Ovenplaet,  v.  Bouchoir,  m. 

Ovensohop,  v.  Pelte  A  four^  f. 

Ovenstok,  m.  Zie  Oveugaffel. 

Ovenvol,  m.  Foumée,(. 

Ovenwisch,  m.  en  v.  ÉcouvÜton^  m. 

Over ,  voorz.  Sur;  dessus ;  par-dessus  ; 
au-dessus  de ;  visA-vis  de ;  dans ;  en ; 
de;  pendant;  pour;  A  cause  de;  au 
dele  de;  par;  plus  de;  par  la  voie 
de.  Hals  —  kop.  j4  corps  perdu.  — 
dag.  Pendant  Ie  jour.  — ,  byw.  De 
Vautre  cóté;  vis- A-vis ;  de  reste ;  par 
delA;  tiefi  loin ;  passé.  Het  onweer  is 
— .  L*orage  est  passé.  De  stad  is  — . 
La  vitte  est  rendue.  —  en  wéér.  Réci-- 
proquement. 

Overadelyk,  b.  n.  Très-noble. 

Overademen»  b.  w.  Adhater. 

Overaerdig.  b.  n.  Fort  gentil ;  fort  ptai- 
sant;  très-agréable ;  très4ngénieux, 
— ,  byw.  Zie  OveraerdigJyk. 

Overaerdiglyk,  byw.  Très-plaisamment; 
trèS'Ogréablement;  très-ingénieuse- 
ment. 

Overal,  byw.  Partout. 

Overalpisch,  b.  n.  Transalpin. 

Overaltegenwoordig,  b.  n.  Présent  par- 
tout ;  immense. 

Overaltegenwoordigheid,  v.  Toute-pré- 
sence ;  immensité,  f. 

Overaltegenwoordiglyk ,  byw.  En  tous 
lieux, 

Overanderendag  9  byw.  Uun  jour  & 
l*autre. 

Qverasemen,  b.  w.  Zie  Overademen. 

Overazen,  b.  w.  Gorger. 

Overbaet,  v.  Benefice,  profity  m. 

O  verband,  m.  Surbande  {chit.)^  f. 

Overbeen,  o.  Sttro#  (tumeur),  m. 

Overbekend,  b.  n.  Très<onnu. 

Overbergsch,  b.  n.  Ultramontain. 

Overbevrachting,  v,     l  Super fétation , 

OverbezwangeriDg,  y.  f     f. 

Overbinden ,  b.  w.  Lier  par-dessus;  re* 
lier. 


Overblazen ,  b.  w.  Souffier  de  nouveau  ; 

souffler  OU  appUquer  dessus ;  éorer. 
Overbluffen,  b.  w.  Zie  Verbluffen. 
Overblyfsel,  o.  ResU;  vestige,  m.;  f^'- 

que,  f. 
Overblyven,  o.  w.  Rester;  demeurer. 
Overblyvend,  b.  n  Restant. 
Overbodig,  enz.  Zie  Overtollig,  enz. 
Overbrassen,  o.  w.  Faire  encore  une  fois 

bonne  chère.  — ,  b.  w.  Nuire  en  faisant 

bonne  chère. 
Overbrengen ,  b.  w.  Parter;  apporter; 

remettre ;  transporter  ;  transmeUre  ; 

faire  passer;  annoncer;  rapporter;  ré- 

veler;  appliquer;  souffrir. 
Overbrenger,  m.  Rapporteur;  détoUur^ 

m. 
Overbrenging,  v.  Rapport;  transport , 

m. 
Overbrengster,  v.  Rapporteuse,  f. 
Overbrieven ,  b.  w.  Mander  par  éerit ; 

écrire;  rapporter;  réoéler. 
Overbriever,  m.  Rapporteur^  m. 
Overbrieving,  v.  jivts;  rapport^  m. 
Overbruggen,  b.  w.  Jeter  un  pinU  sur. 
Overbuigen,  b.  w.  Courber;  ptier. 
Overbultelen,  o.  w.  CuUmter. 
Overbuiteling,  v.  Culbute,  f. 
Overdadig,  b.  n.  Excessif^  prodigue.  — , 

byw.  Zxe  Overdadiglyk. 
Overdadigheid,  v.  Zie  Overdaed. 
Overdadiglyk,   byw.   Excessivemenl i 

prodigalement. 
Overdaed,  v.  Exces  ^  m.;  prodigeUité; 

débauche,  f. 
Overdek,  o.  TiUae,  m.;  couverture^  f. 
Overdekken,  b.  w.  Couvrir. 
Overdeksel,  o.  Couverture,  f.;  tabtier; 

m. 
Overdenken,  b.  w.  Méditer;  exanmer. 
Overdenking ,  v.  Méditation  ,  f.;  exa- 
men, m. 
Overdoek,  m.  Chdle^  m. 
Overdoen,  b.  w.  Ceder;  transmeitrë 

refaire.  1 

Overdouwen,  b.  w.  Pousser  d'un  aMtrt\ 

eöté ;  pousser  par-dessus. 
Overdraegbaer,  b.  o.  Transmissitte. 
Overdrnegbaerheid,  v.  Transmissibilk 

té,  f. 
Overdragen,  b.  w.  Transporter;  trant* 

mettre;  endosser ;  reporter. 
Overdrager,  m.  Rapporteur ;  endoi 

m. 
Overdraging,  v.  Transport; 

endossemeni,  m. 


Digitized  by 


Google 


OVE 


OVE 


505 


Overdrafft,  v.  Transpart,  m.;  cessian, 
f.;  enaossemerU,  m. 

Overdragtbrief,  m.  j4cU  de  transport , 
m.;  cession^  f. 

Overdragtelyk,  b.  n.  Mélaphorique*  — , 
byw.  Métaphoriguement. 

Oyerdragtig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Orer- 
dragtelyk. 

OverdreTen,  b.  n.  Outré;  exagéré ;  ex» 
eessif. 

OTerdreyenheid ,  y.  Exagération  ,  f.; 
exces,  m. 

Overdrinken  (xieh),  wed.  w.  Boire 
trap, 

Overdroevig,  b.  n.  Fort  triste ;  désolé, 

Overdryfstep,  t.  Exagéralrice,  f. 

Overdpyven,  b.  w.  Pousser,  chasser  de 
VauUre  cóté.  — ,  o.  w.  Passer  de  Cautre 
cóté  en  flottant,  — ,  b.  w.  Surmener ; 
excéder;  exagérer ;  outrer, 

OTerdryvend,  b.  n.  Exagératif. 

Overdry  ver,  m.  Exagératevr,  m. 

OverdryTing,  v.  Exagératian,  f. 

Overdwars,  byw.  En  travers  ;  de  tra- 
vers. 

Overdwarsen ,  b.  w.  Traverser;  con- 
irarier. 

Overdwarsing ,  t.  Obstacle,  empéche- 
metU,  m. 

Overeen,  byw.  L'un  sur  l*autre;  una- 
nimement. 

Overeenbreogbaer,  b.  n.  ConcUiable, 

Overeenbrengen,  b.  w.  Accorder ;  con- 
cilier. 

•Overeenbrenger,  m.  Condliateur,  m. 

Overeenbrenging,  v.  ConcUiation^  f. 

Overeenkomea  ,  o.  w.  Convenir  de  ; 
transiger ;  convenir  d ;  s'accorder. 

Overeenkomend,  b.  n.  Zie  Overeen- 
komstig. 

Overeenkoming,  v.  Zie  Overeenkomst. 

Overeenkomst,  v.  Conformité;  concor- 
dance ;  analogie;  symétrie^  f.;  rapport; 
contrat;  traite,  m.;  concorde,  f. 

Overeenkomstig,  b.  n.  Conforme ;  ana- 
togue ;  sytnétrique;  uniforme;  compa- 
mie;  sympathique.  — ,  byw.  Zie 
OvereenKomstigly  k . 

Overeenkomstigbeidf  v.  Zie  Overeen- 
komst. 

Overeenkomstiglyk  ,  byw.  Conforme- 

ment;    symetriquement ;   uniforme* 

ment. 

Overeenlegging,  v.  Enchevauchure  ,  f. 

Overeenstemmen,  o.  w.  Ètreduméme 

avis:  s'accorder;  s'entendre. 


Overeenstemmend,  b.  n.  Accordant; 

conforme ;  consonnant ;  anatogue. 
Overeenstemming,  v  Concordanu;  tuur- 

monie ;  conformité,  ƒ.;  aecord,  m. 
Overeergisteren ,  byw.  La  veitle  d*a- 

vant-bier  ;ity  a  trois  jours. 
Overeeuwig,  b.  n.  Extra-sécutaire. 
Overeind,  byw.  Debout;  sur  pied.  — 

staen.  Se  tenir  debout.  —  ryzen.  Se 

lever.  —  zetten.  Dresser. 
Overeischen,  b.  w.  Surfaire. 
Overend,  byw.  Zie  Overeind. 
Overeten  (zich),  wed.  w.  Hanger  trop. 
Overgaderen,  b.  w.  Zie  Overgaren. 
Overgaef,  v.  Reddüion;  capitulation ; 

remise ;  cession,  f. 
Overgaen ,  b.  w.  Traverser ;  passer.  — , 

o.  w.  Passer;  aller  d*un  lieu  dans  un 

autre;  se  transplanter ;  déserter;  dis- 

parattre;  se  rendre;  arriver;  surve- 

nir. 
Overgaend,  b.  n.  Transitif  (gramm.). 
Overgang,  m.  Passage^  m.;  transilion^ 

f.;  changement  f  m.;  dévotution ;  red- 

dition,  f. 
Overgangsregt,  o.  Droit  de  dévolution^ 

m. 
Overgaren,  b.  w.  Amasser ;  épargner. 
Overgave,  v.  Zie  Overgaef. 
Overgeefbaer,  b.  n.  Transmissible. 
Overgeefbaerheid,  v.  Transmissibitité , 

f. 
Overgeefster,  v.  Cessionnaire,  f. 
Overgegeven,  b.  n.  Abandonné;  mé- 

chanl;  mauvais.  — ,  byw.  MéclMm- 

ment ;  très-mat. 
Overgegevenheid,  v.  Abandonnement, 

m.;  méchanceté,  f. 
Overgelag ,   o.    Subrécot  ou  surécot , 

m. 
Overgeloof,  o.  Superstilion,  f. 
Overgeloovig,  b.  n.  Superstitieux. 
Overgeloovigheid,  v.  Superstilion,  f. 
Overgenoeg,  byw.  Plus  qu*U  ne  faut ; 

beaucoup  trop. 
Overgeraken,  o.  w.  Zie  O  verreken. 
Overgeschoten,  b.  n.  Reslés  qui  est  de 

reste. 
Overgeven,  b.  w.  Donner;  remettre ; 

livrer;  ceder ;  transmellre ;  abandon- 

ner;  rendre. 
Overgever,  m.  Cessioniuiire,  m. 
Overgeving ,  v.  Remise ;  cession ,  f.; 

abandon,  m.;  soumission ;  reddüion , 

f.;  vomissement,  m. 
Overgewigt,  o.  Zie  Overwigt. 


Digitized  by 


Google 


504 


OVE 


OVE 


OTdrgieten,  b.  w.  Transvaser;  verser; 

répandre ;  wonder, 
Overgieting ,  ▼.  Transfusion ;  action  de 

répandre,  a'inonder,  f. 
Overgoed,  b.  n.  Très-bon.  — ,  byw. 

Très-Men. 
Overgoedheid  ,    t.    Excêe  de  bonté , 

m. 
Overgolven,  b.  w.  Inonder. 
Overgooijen,  b.  w.  Jeter  par^dessus. 
Overgorde],m.  Surfaix^  m. 
Overgreep,  m.  Fol,  m. 
Overgrote,  b.  n.  Trop  grand;  énorme. 
Overgrootheid,  v.  Grandeur  excessive, 

OTergrootmoeder,  y.  Bisaieule,  f. 
Overgrootvader,  m.  Bis(dêul,  m. 
Overgry pen,  b,  w.  Empoigner ;  démen- 

cher  (mue.)- 
OverguldeD,  b.  w.  Dorer, 
Overbae),  m.  Batterie  (d'un  fubil]^  f. 
Overhaelbaer,  b.  n.  DutiUable, 
Overhaelder,  m.  Zf>  Overbaler. 
Overbaelflescb,  V.  Mat3'aSytaUon(chim,)^ 

m. 
Overhaelglas,  o.  Comue^  retorle,  f. 
Overhaelketel,  m.  Zie  Overhaelvat. 
Overhaeltuig,  o.  Reetificateur  (chim.)* 

m. 
Overhaelvat,  o.  Alamèic^  m.\cucurtitef 

Overbaesten  ,  b.  w.  Hdter  trop;  précipi- 

Ur, 
Overhaestig,  b.  n.  Trop  pressant. 
Overhaesting,  v.  Précipitatum^  f. 
Overhalen ,  b.  w.  Passer  ou  porter  d'vn 

eöté  d  Vautre;  faire  pencher;  amener  4; 

tancer;  UistiUer, 
Overhaler,  m.  Passeur;  disliliateur^  m. 
Overhaling,  v.  DistiUation ;  persuasian, 

Overhand,  v.  Dessus ;  avantage^  m,\su- 

périorUé;  victoire,  f* 
Overhandigen,  b.w.  Hemettre  en  mains; 

livrer. 
Overhandiging,  v.  Remise,  f, 
Overhands,  by w.  Du  revers  de  ta  main; 

altemativemenl. 
Overhandsch,  b.  n.  --e  naed.  SurjH^ 

m. 
Overhangen/ b.  w.  Pendre  on  suspendre 

au'dessus ;  mettre  sur,  — ,  o.  w.  Être 

suspendu  au-dessus;  peneher;  incti^ 

ner. 
Overhangend  ,  b.  n.  Penehant ;  pen- 

ché. 


Overhanging,  v.  Zie  Overhelling. 
Overhebben,  b.  w.  Avoir  de  reUe. 
Overheen,  byvr.  Par-dessus;  sur;  enc9re 

une  fois ;  en  outre. 
Overheensohryving,  v.  Surchnrge,  f. 
O  verheer ,  m.  Souverain ;  matUe  ;  chef , 

m. 
Overheeren,  b.  w.  Régner  ou  domtiur 

sur;  conquérir;  soumettre;  vamcre; 

envahir, 
Overheering,  v.  Réduction;  eonguéie,  f; 

envahissemenl,  m, 
Overheeriylc ,  b.  o.  Superbe ;  inagmifi- 

que,  — ,  byw.  Superbement ;  magnifi- 

guemenl, 
Overheerschen ,  b.  w.  Conquérir;  ré^ 

dwire ;  soumettre;  dompUr. 
Overheerschend,  b.  n.  Prédominant, 
Overheerscher,  m.  Dominateuri  conqué- 

rant^m. 
Overheersching,  v.  Dominaiion:  een- 

quête ;  réduction,  f. 
Overheerschster,  v.  Dominatrice,  f. 
Overheid ,  v.  Maatrat,  m  ;  autorité, 

Overheidsambi,  o.  Magistrature,  f. 
Overheidsdwang,  m.  CoercUion^t, 
Overheidspersoon,  m.  Uagistrat,  m. 
Overhellen,  o.  w.  Pencher;  incHner. 
Overhellend,    b.  n.   Penehani;  pen- 

ché, 
Overhelling,  v.  Penehant,  m.;  inetnm- 

sony  f. 
Overhemd,  o.  Chemisette,  f. 
Overhoeks ,  byw  De  biais ;  de  travers; 

obliquement ;  diagouatemenl, 
0?erhoek8eh,  b.  u.  Qui  est  de  biais; 

obtique ;  diagonal. 
Overhoop,  byw.  Sens  dessus  desêous; 

pêle-mêle ;  confusément, 
Overhoopwerping,  v.  Déroute^  f. 
Overhooren  ,  b.  w.  Faire  réciter;  éeou' 

ter;  récoter. 
Overhooring,  v.  Action  de  faire  rédier, 

f.  —  (v«n  getuigen).  RécotemetU^ 

m. 
Overhouden  9   b.   w.   Réserver;    for* 

der, 
Overhouding,  v.  Réserve,  f. 
Overig,  b.  n.  Restant;  qui  rewte.  Het 

—e.  Lereste.  Voor  het  -*«.  Au  resêe* 
Overigens,  l^yw.  Au  reste. 
Overigheid,  v.  Zie  Overheid. 
Overjaerd,  b.  n.  Suranné. 
Oveijagen  ,  b.  vr.  Chasser  par-des^us ; 

surmener. 


Digitized  by 


Google 


OVE 

Oveijafften,  b.  w.  Pousser  ou  presssr 

trop  fort.  Zich  — .  Se  précipiter. 
Overjaren,  o.  w.  Avoir  plus  d'un  an ;  se 

prescrire ;  suranntr. 
Overjarig,  b.  o.  Qai  a  plus  dun  an; 

suranne. 
Oyerkant,  m.  L'autre  cölé;  l'autte  bord, 

m. 
O  verkleien,  b.  w.  Couvrirde  vaisseaux, 

de  navires, 
Overklappen,  b.  w.  Rapporter;  redire. 
Overklauteren ,  b.  w.  Grimper  par-des- 

sus. 
Overkleed,  o.  SurlouL,  m.;  casaque,  f. 
Overkleeden,  b.  w.  Couvrir;revêlir, 
Overkleedeel,  o.  Zie  Overkleed. 
Overklimmen, b.  w.  Escalader;  surmon- 

ter. 
Overklimming,  v.  Escalade,  f. 
Overklouwen,  b.  w.  Rdleler  de  noU" 

veau. 
Overkluiven,  b.  w.  Ronger  de  nouveau. 
Overkokeo ,  o.  w.  ^  répandre  par-des* 

sus  en  bouUlant. 
Oyerkomelyk,  b.  n.  SurmontatU ;  répa- 

rabte. 
Overkom^i ,  o.  w.  Femr  daüUurs ;  ar- 

river;  survenir.  — ,  b.  w.  Surmonter; 

vaincre;  réparer. 
Oyerkemstf  v.  Jtrivée ;  venue^  f» 
Overkorsten.  b.  w.  Incruster. 
Overkoratena,  b.  n.  incrusUuU. 
Overkorsting,  v.  Incrustalion,  f. 
Overkous,  v.  Bas  de  dessus,  m.;  guêtre; 

gamaehe^  f. 
Overkrachtig ,  b.  n.   Très-fort ;  tres* 

^ffUace. 
Overkraeijen,  b.  w.  Crier  plus  fort  qu'un 

mutre, 
Overkroppen ,  b.  w.  Gorger;  empiffrer; 

surcliarger. 
Overkroppiog,  v.  Engouementy  m.;  sur- 

charge,  t. 
Orerkyken,  b.  w.  Voir;  découvrir. 
Overladeo,  b.  w.  Surchar^er;  accaèUr, 
Overlading,  v.  Surcharge,  f, 
Overlaetbaer,  b.  n.  CessibU. 
OverlaetBter,  v.  Cessiounaire,  f. 
Overlang,  byw.  Depuis  Umgtemps. 
Overlangen,  b.  w.  Tendre ;  donner. 
OverlangB,  byw.  En  Umgmur;  en  long. 
O  verlangzaam,  b.  e.  Tfis-ienL  — ,  byw. 

Tr^'leutement. 
Overlast ,  jn.  Surckarae ;  aêue ,  ƒ. 
Overlasten ,  b.  w^  Sureharger ;  acea- 

bier. 


OVE 


505 


Overlastig,  b.  n.  Surchargé;  accablantz 

pénible ;  gênant. 
Overlasting,  v.  Surcharge^  f.;  embarras^ 

m.;  gêne^  f. 
Overlaten,  b.  w.  Laisser;  ceder;  aban- 

donner. 
Overlater,  m.    Cédant ,   cessionnaire  ^ 

m. 
Overlating,  v.  Cession,  f. 
Overleden,  b.  n.  Morl,  décédé. 
Overleder,  o.  Empeigne,  f. 
Overleeren,  b.  w.  Répéter;  repasser. 
Overleers,  v.  Gamache,  f. 
Overleg,  o.  Rëflexioti ;  délibéralion^ 

Overleggen ,  b.  w.  MeUre  d'un  autre 
cölé;  montrer:  produWe ;  examiner; 

déübérer,  réfléchir. 
Overleggend,  b.  n.  Méditatif. 
Overlegging,  v.  Délibéf  alion;  réflexiony 

r.;  examen,  m. 
Overleven,  b.  w.  Survivre  d. 
Overlevende,  m.  en  v.  Survlvant,  m.'r 

survivante^  f. 
Overleveraer,  m.  Traditeur,  m. 
Overleveren,  b.  w.  Livrer;  remettre ; 

présenter;  extrader;  transmellre. 
Overlevering,  v.  Livraison;  présenta- 

tion;  tradtlion;  exlradUion^  f. 
Overleving,  v.  Survie;  survivance,  t. 
Overlezen,  b.  w.  Relxre. 
Overliegen,  b.  w.  Accuser  faussement;. 

calomnier. 
Overlommeren,  b.  w.  Ombrager. 
Overlommering,  v.  Ombre,  \.',0)nbrage, 

m. 
Overlooden,  b, w.  Couvrirde  plomb. 
Overloon ,  m.  «n  o.  SurcroU  de  salaire  y. 

m. 
Overloop,  m.  Débordemenl,  m.;  inonda- 

tion,  f.;  liUac;  corridor,  in. 
Overloopen,  o.  w.  Courir  vers  Vautre 

cCté;  passer  dun  cÓt4  è  Vautre ;  débor^ 

der;  s*écouler  en  bouiUani.  -^,  b.  w. 

Renverser  en  courant ;  parcourir. 
Overlooper,  m.  Transfuge ;  deserteur , 

m. 
Overlooping,  v.  Débordement,  m.;  inon- 

dation ;  desertion,  f. 
O  verloven,  b.  w.  Sur  faire. 
Overluid,  byw.  Tout  haut;  d  haute^ 

voix. 
Overlulden,  b.  w.  Sonner  les  cloclies 

pour  les  morts. 
Overlyden«  o.  w.  Mourir ;  décéder. 
Overlymen,  b.  w.  RecoUer. 


Digitized  by 


Google 


506 


OVE 


OVE 


Overmaet,  v,  Surmesure,  f.;  comble ; 
surcroU ;  exces,  m.  Tot  —  van  onge- 
luk. Pour  combU  de  malheur, 

OTermagt,  v.  Force  majeure;  supério- 
rüé,t. 

OTermagtig,  b.  n.  Supérieur;  qui  est 
plus  (orty  plus  puissant. 

Overmagtigen,  enz.  Zie  Bemagtigen» 
enz. 

Overmaken,  b.  w.  Envayer;  remettre; 
refaire. 

Overmaking ,  v.  Envoi,  m.;  remise ,  f. 

Overmalen,  b.  w.  Moudre  de  nou- 
veau. 

Overman ,  m.  Matire  d'un  corps  de  mé- 
tier ;  jure  d*un  métier,  m. 

Overmannen,  b.  w.  Faincre, 

Overmanschap,  o.  Jurande  ^  f. 

Overmatig,  b.  n.  Démesuré;  excessif. 
— ,  byw.  Zie  Overmatiglyk. 

Overmatigheid,  v.  Exces,  m. 

Overmatiglyk  ,  byw.  Démesurément ; 
excessivement. 

Overmeesteren,  b.  w.  Maitriser ;  min- 
ere. 

Overmeestering  ,  ▼.  Réduction ;  con- 
quête,  f. 

Overmeaten,  b.  w.  Fumeron  engraisser 
de  nouveau. 

Overmeten,  b.  '^.  Donner  surmesure ; 
remesurer. 

Overmeting,  v.  Surmesure,  f. 

O  vermidden,  byw.  Par  Ie  milieu. 

Overmits,  voegw.  Puisque;  comme. 

Overmoed  ,  m.  Arrogance;  fierté,  pré- 
somption;  témérité,  f. 

Overmoedig,  b.  n.  Arrogant ;  fier ;  té- 
méraire,  — ,  byw.  Arrogamment ;  té- 
mérairemenl. 

Overmoedigheid,  v.  Zie  Overmoed. 

O  ver  mogen,  b.  w.  Avoir  Ie  dessus; 
vaincre. 

Overmoigen,  byw.  Après-demain. 

Overmouw,  y.  Garde-manche;  fausse 
manche,  f. 

Overnachten,  o.  w.  Passer  la  nuU  quel- 
que  part ;  coucher. 

Overnachtgeld,  o.  CouchéCt  t, 

Overnaed,  m.  Surjety  m. 

Overnaeijen,  b.  w.  Surjeter> 

Overnaeisel,  o.  Surjety  m. 

Overnatuerkunde.  v.  Métaphysique,  f. 

Overnatuerkundig ,  b.  n.  Métaphysi- 
que,  — ,  bvw.  Métaphysiquement, 

Overnatuerkundige,  m.  Métaphysicien, 
m. 


Overnatuerkundiglyk ,  byw.  Métaphy- 
siquement. 

Overnatuerlyk,  b.  n.  SumatureU  — , 
byw.  Sumaturetlement. 

Overnemen ,  b.  w.  Prendre ;  se  charger 
de ;  accepter ;  adapter. 

Overolien,  b.  w.  Huiler, 

Overoud,  b.  n.  Fort  vieux;  antiqve. 

Overoudgrootmoeder ,  v.  Tristüéule , 

Overoudgrootvader,  m.  Trisaieuly  m. 

Overoudmoei,  v.  Tante  de  t'aleul  ou  de 
l'aUule,  f. 

Overoudoom,  m.  Oncle  de  CdXeul  ou  de 
t*aïeule,  m. 

Overpakken ,  b.  w.  Remtaller;  rempa- 
queter, 

Overpalmen  ,  b.  w.  Couvrir  avec  la 
paume  de  la  main;  empoigner. 

Overpassen,  b.  w.  Zie  Herpassen. 

Overpeinzen,  overpeizen,  enz.  Zie  Over- 
denken, enz. 

Overpekken,  b.  w.  Poisser  de  nou- 
veau. 

Overplaesteren,  b.  w.  Repldtrer;  recré- 
pirr 

Overplaestering,  v.  Repidtrage,  m. 

Overplakken,  b.  w.  CoUer  dessus;  cou- 
vrir ;  recoUer. 

Overpieisteren ,  enz.  Zie  Overplaeste- 
ren, enz. 

Overploegen,  b.  w.  Labourer  de  nou- 
veau. 

Overpraten,  b.  w.  Rapporter ;  reéire ; 
persuader. 

Overpriester,  m.  Zie  Opperpriester. 

Overraken,  o.  w.  Passer;  arriveraCau- 
tre  bord. 

Overreden,  b.  w.  Persuader ;  convain- 
cre. 

Overredend ,  b.  n.  Persuasif;  convam- 
cant. 

Overreding,  v.  Persuasion  ;  conviction , 

Overreedbaer,  b.  n.  Persuasibie, 
Overreiken,  b.  w.  Présenter;  donner. 
Overrekenen,  b.  w.  Recompter;  comp' 

ter ;  catculer;  supputer. 
O  verrekening,  v.  Nouveau  catcul,  m.; 

supputation^  f. 
Overrekken,  b.  w.  Étendre  oa  Hrer  di 

nouveau  ou  au  detd  de  ses  forces. 
O  verrennen ,  o.  w.  Passer  de  Cautri 

cóté  en  gatopanl.  — ,  b.  w.  Passer  sui 

q,  c.  en  galopant;  renverser  en  ga^ 

topanl. 


Digitized  by 


Google 


OVE 

Overphynsoh,  b.  n.  Transrhénane. 
Overnemen,  b.  eno.w,  Zie  Overroei- 

jeo. 
Overroeijen.  b.  en  o.  w.  Traverser  ou 

passer  A  la  rame. 
Overroepen,  o.  w.  Crier  assez  fort  pour 

êtreentendu  è  Caulre  bord,  — ,  b.  w. 

Crier  plus  fort  qu'un  autre.  Zioh  — • 

S*égosiUer. 
Overrok,  m.  Surtout^  m.,  redingote^ 

Overrompelen,  b.  w.  Surprendre. 
Overrompeling,  v.  Surprise,  f. 
Overrugge,  byw.  A  la  renverse. 
Overreden,  b.  en  o.  w.  Passer  ou  tra- 
verser d  chevat  on  en  voiture.  — , 

b.  w.  Renverser  en  passant  é  chevat 

OU  en  voiture, 
Overrynsch,  b.  n.  Zie  Overrbynsch. 
OversAusen,  b.  w.  Resaucer, 
Orersebadawen,  b.  w.  Ombrager;  obom- 

brer. 
Overacbadawing,  v.  Ombre ,  f.;  om- 

brage,  m. 
Overschatten,  b.  w.  Surcharger  dHm- 

pöts;  surtaxer. 
Overschatting,  v.  Surtaux,  m.;  sur-f 

taxe,  f. 
Overschaven,  b.  w.  Raboter  de  nou- 
veau- poUr;  retoucher, 
Overschavlng,  v.  Action  de  raboter  de 

nouveau ;  correctUni,  f. 
Overscheerder,  m.  Reiondeur,  m. 
Óverschenken,  b.  w.  Répandre  en  ver» 

sant ;  transvaser. 
Overschepen,  b.  w.  Transporter  sur  un 

navire  ou  par  eau  ,•  transborder.  — , 

O.  w.  Passer  par  eau. 
Overscheping,  v.  Transport  par  eau; 

passage ;  transbordement,  m . 
Overscheppen,  b.  w.  Transvaser. 
Overscheren,  b.  w.  Retondre;  surton- 

dre. 
Overschieten,  b.  w.  Tirer  par-dessus. 

— ,  o.  w.  Rester;  déborder;  avan- 

eer. 
Overschietend  ,  b.  n.  Restant;  excé- 

dant. 
Overschikken,  b.  w.  Zie  Overzenden. 
Overschilderen,  b.  w.  Peindre ;  repein- 

dre ;  retoucher  (un  tableau). 
Overschildering,  v.  Retouche  (peint.), 

^erschoen,  m.  Galoche ;  claque,  f. 
Óverschonken,  b.  n.  Ivre,  soul. 
Overschoon.b.  n.  Très-beau,  betlissime. 


OVE 


507 


Orerschot,  o.  Reste;  surplus;  excêdant; 

reiiquat,  m. 
Overschreeuwen,  b.  w.  Crier  plus  fort 

qu'un  autre;  crier  trop  fort.  Zich  — . 

ö'égosiller. 
Overschryden,  b.  w.  Enjamber ;  fran- 

chir;  passer;  outre  passer;  excéder. 
Overschryding,  v.  Enjambée,  f.;  en- 

jambement,  m. 
Overschryven,  b.  w.  Mander ;  copier ; 

récrire ;  enregistrer. 
Overschryving,  v.  Copie;  transcription, 

f.;  enregistrement,  m. 
Overschuimen,  o,  w.  Sortir  ou  passer 

en  écumant, 
Overschuiven,  b.  w.  Pousser  dessus  ou 

sur. 
Overscharen  ,  b.  w.  Écurér  de  nou- 
veau. 
Overschynen,  b.  w.  Èclavrer. 
Overslaen ,  b.  w.  Omettre;  passer ;  ou- 

blier;  catculer;  imposer  (impr.).  — , 

o.  w.  Pencher;  incliner;  tomber;  se 

renverser;  être  contagieux;  inacuier. 
Overslag,  m.  Supputation,  f.;  calcul; 

apergu ;  examen;  rebord,  m. 
Overslapen   (zich) ,  wed.  w.   Dormir 

trop  longtemps ;  dormir  la  grasse  ma- 

tinée. 
Overslepen,  b.  w.  Trainer  par-dessus. 
Overslingeren,  b.  w.  Lancer  par-dessus. 

— ,  o.  w.  Se  renverser. 
Oversloof,  v.  Petit  tablier,  m. 
Oversmeren,  b.  w.  Enduire^  graisser  (de 

nouveau). 
Oversmy ten ,  b.  w.  JeUr  par-dessus ,  de 

l'autre  cóté. 
Oversneeuwen ,  b.  w.  Couvrir  de  neige. 
Oversnoeven ,  b.  w.  Imposer  ou  en  im- 
poser Aq.  q.  par  des  fanfaronnades. 
Oversnorken,  b.  w.     )     Zie  Oversnoe- 
Oversnaiven,  b.  w.      f        ven. 
Overspannen,  b.  w.  Tendre  ou  étendre 

par-dessus  ou  sur;  couvrir  dun  em- 

pan ;  tendre  trop  fort. 
Overspeelder,  m.  Zie  O  verspeler. 
Overspeelster,  v.  Adultère,  f. 
Overspel,  o.  AduUère,  m. 
Overspeler,  m.  AduUère,  m. 
Overspeleres,  v.  Zie  Overspeelster. 
Overspelery,  v.  Zie  Overspel. 
Overspelig,  b.  n.  Adultère. 
Overspelkind,  o.  Enfant  adultérin,  m. 
Overspreiden,  b.  w.  Etendre  sur. 
Oversprongen ,  b.  w.  Arroser;  saupou- 

drer. 


Digitized  by 


Google 


508 


OVE 


OVE 


Overgprenging,  v.  jirrasement,  m.\  a$* 

persion,  f. 
Overspringen,  o.  w.  Sauter  de  Vaulre 

cóU;  démancher  (mus.).  — ,  b.  w. 

Franchir  en  saulanl ;  omeUre;  sauter 

(en  lisanl), 
OrersproDg,  m.  Saut^  m.;  enjambée,  ƒ.; 

enjambement,  m. 
Orerstaeg,  byw.  —  smyten.  Revirer, 

virer  de  bord  (mar.).  —  vallen  of  ra- 
ken. Faire  chapeUe  (mar.). 
Overstaen,  o.  w.  Rester;  assister  ó, ;  êtrt 

présent  comme  témom.  Ten  —  van. 

Enprésencede, 
Overstampen ,  b,  w.  Püer  ou  broyer  en- 

core  une  fois. 
Overstappen ,  o.  w.  Marcher  ou  passer 

de  l'autre  cöté,  — ,  b.  w.  Enjamber; 

pardonner;  excuser;  passer. 
Overstapping,  v.  Eniambée,  f. 
Overste,  b.  n.  Superieur;  qui  est  ou- 

dessus. 
Overste,  m.  en  v.  Supérieur;  prieur, 

m.\  supérieure;  prieure,  f.  —  (van 

een  regiment).  Colonet,  m. 
Oversteek,  o  Zie  Oversteeksel. 
Oversteeksel,  o.  Partie  saillante,  avance, 

f.;  coin;rebord,m. 
Overstek,  o.  Zie  Oversteeksel. 
Oversteken ,  o.  w.  Déborder;  saillir ; 

faire  un  trajet ;  passer;  traverser, 
Oversteking,  v.  Trajet,  m, 
Overstellen,  b.  w.  Donner  ou  confieré 

q  q,  Ie  soin  ou  la  direction  de  q.  c. 
Overstelpen,  b.  w.  Couvrir  de;  étouffer; 

suffoquer;  accabler. 
Overstelping,  v.  Action  de  couvrir,  f.; 

accablemenl,  m. 
Overstemmen ,  b.  w.  Vemporter  par  ta 

pturalilé  des  voix.  — ,  o.  w.  Foter  de 

nouveau  ^ 
Overstemming,  v.  Pluralité  des  voix; 

action  de  voter  de  nouveau,  f. 
Overstieren,  b.  w.  Zie  Overzenden. 

Overstelpen,  b.  w.  Zie  Overstelpen. 
Overstorten,  b.  w.  Répanare  ou  verser 

sur ;  couvrir, 
Overstralen ,  b.  w.  Répandre  ses  rayons 

sur, 
Overstrooijen,  b.  w.  Répandre  sur  om 

dessus ;  saupoudrer ;  parsemer. 
Overstroom baer,  b.  n.  Submersible. 
Overstroomen ,  b.  w.  Inonder ;  submer' 

ger,  — ,  o.  w.  Déborder;  se  déborder. 


Overstroomiag, v.  InondaHon ^  t.dé- 

bordemenl^m. 
Overstryden ,  b,  w.  Avoir  te  dessus  en 

disputant,  en  contestant. 
Overstryken,  b.  w.  Enduire;  frotkr; 

passer  légèrement  sur ;  frotter  ou  re* 

passer  de  nouveau. 
Overstryktel,  o.  Enduit,  m, 
Overstulpen,  b.  vr.  Zie  OverateljMn. 
Oversturen,  b.  w.  Zie  Ovenwnd^. 
Overstygen,  b.  w.  Monter  ou  passer  par' 

dessus ;  surmonter ;  franckir  ;  escata- 

der;  surpasser;  excéder. 
Overstyging ,  v.  Action  de  franchir,  de 

surmonUr;escaUuU.  f, 
Oversuikeren,  b.  w.  Sucrer, 
Overtal,  o.  Surplus,  excésUmt^  m* 
Overtalligy  b.  u.  Sumuméraire ;  sur- 

abondant.  *-*,  byw.  Surabondamment. 
Overtalliglyk,  byv7.  Surabondanwunt, 
Overtappen,  b.  w.  Transfuser;  transva- 

ser. 
O  ver  tapping,  v.  Trans fusion,  f. 
Overteekenen,  b.  w.  Transcrire  d*um  re- 

gistre  sur  un  autre;  porter  sur  Ie 

compte  de ;  endosser,  redessiner* 
Overteekening ,  v.  Transcription,  f.; 

transport ;  endossement;  nouveau  des* 

sin,  m. 
Overtellen,  b.  w.  Becompter. 
Overtiegen ,  b.  w.  Couvrir ,  garnir ,  r^- 

vêtir;  passer  (une  rivière,  elc.). 
Overtogen,  v.  d.  Couvert^  gami,  re- 

vitu. 
Overtogt,  m.  Passage;  trajet,  m. 
Overtollig,  b.  n.  Sufterflu ;  surabondani. 

-—,  byv7.  Surabondammenl. 
Overtolligheid,  v.  Superfluité ;  turabm* 

dance,  t. 
Overtolliglyk ,  byv^.  SurabondammatU. 
Overtreden,  o.  w.  Passer  par-dessus; 

enjamber.  •^,  b.  w.  Transgresser;  vio- 

ter;  outre-passer.  —,o.w.  Péctier, 
Overtreder,  m.  Transgresseur;violateur; 

déünquant,  m. 
Overtreding,  v.  Transgression ;  viola- 

tion,  f.;  délU,  m. 
Overtreedster ,   v.    Violalriu ;  déÜB' 

quante ,  f. 
Overtreffelyk,  b-  n.  ExceUent,  — ,  byw, 

ExceUemment, 
Overtreffelykbeid,  v.  ExceUenu,  t. 
Overtreffen ,  b.  V7.  Surpasser ;  exceüer; 

devancer. 
Overtreffend»  b.  n.  Superlalif. 
Overtrek,  o.  Zie  Overtrek^eL 


Digitized  by 


Google 


OVI 


OVE 


509 


Overtrekken,  b.  en  o.  w.  Traverser; 
passer  d'un  cdU  A  t^autre;  tirer  ou 
faire  passer  d'un  cöté  ü  i'autre ;  meUre 
paraessus,  —,  b.  w.  Couvrir;  garnir; 
revétir;  incrusUr. 
OveTtrekking,  v.  j4etian  de  couvrir  ^  de 

garnir;  inerustoHony  f. 
Overtveksel ,  o.  Couverture ;  hausse,  f.; 

fourreau,  m. 
Overtuigbaer,  b.  n.  Persuasitle. 
Overtuigen ,  b.  w.  Convaincre;  persua- 

der. 
Overtuigend,  b.  n.  Convaincant;  per- 
suasif ;  défnonstratif,  — ,  byw.  Dé* 
monslrativement. 
OienuieiTig,v.Convietion;persuasion,  f. 
Overvaerder,  m.  Passeur,  m. 
Overvaert,  v.  Traversée,  f.;  trajet;  pas- 
sage, m. 
Overval,  m.  Attaque  impréüue; surprise^ 
f.;  coup  de  main ,  m.  — ,  o.  Indisposi- 
iion  subitey  f.;  accident^  m.;  attaque, 
f. 
Overvallen ,  o.  w.  Tomber;  tomber  d'un 
cöté ;  se  renverser;  passer  du  cóté  de, 
— ,  b.  w.  Surprendre ;  attaquer  è  Vim- 
proviste. 
Overvalling,  v.  Surprise;  attaque  im- 

prévue,  f.  coup  de  main,  m. 
Overvaren,  o.  w.  Naviguer  ou  voguer 
vers  Vautre  cöté.  — ,  b.  w.  Traverser 
ou  passer  en  naviguant. 
Over  vergulden,  b.  w.  Surdorer. 
O  ververwen ,  b.  w.  Reteindre ;  repein- 

dre. 
Oververwing,  v.  Bisage,  m. 
Overvet,  b.  n.  Extrêmement  gras. 
Overvleugelen,  b.  w.  Déborder. 
Overvliegen,  o.  w.  Foler  vers,  — ,  b.  w. 
Traverser  en  volant;  voter  ou  sauter 
par 'dessus. 
Overvlieger,  m.  Phénix ;  aigle,  m, 
Overvlieten,  o.  w.  Couler  par-dessus ; 

déborder  lentement. 
Overvloed  ,  m.  Abondance ;  affluence, 
t, ;  superflu ,  m.  Ten  —e.  Pour  sur- 
croü;  pour  combU;  outre  cela;  en- 
core. 
Overvloeden,  o.  w.  Zie  Overvloeijen. 
Overvloedig,  b.  n.  Jbendant;  surabon- 
dant,  — ,  byw.  Abondomment;  sur- 
abondamment. 
Overvloedigheid,  v.  Abondance;  «tr- 

abondance   f. 
Overvloedigiyk ,  bj'W.  Abondamment ; 
surabondammetU. 


Overvloeijen  ,  o.  w.  Déborder;  se  débor- 
der; abonder;  affluer, 
Overvloeijend,  b.  n.  Découlant. 
Overvloeijing,  v.  Débordement^  m.;  in- 

ondation^  f. 
Overvoederen,  b.  w.  Nourrir  trop  ite 

bétail). 
Overvoeren,  b  w.  Passer ;  transporter ; 

transférer.  Zie  Overvoederen. 
Overvoering,  v.  Transport,  m.;  trans- 
lation, f. 
Overvorm,  m.  Surmoule,m, 
Overvormen,  b.  w.  Surmouler. 
Overvragen,  b.  w.  Zie  Overleven. 
Overvulling,  v.  Épiplérose  (méd,),  f. 
Overwaeg,  v.  Zie  Overwigt. 
Overwaeijen,  o.  w.  Être  cfiassé,  dissipé 
ou  transporté  par  Ie  vent ;  se  dissiper; 
passer, 
Overwaerde,  v.  Plus  vatue^  f. 
Overwandelen ,  o.  vr.  Se  promener  sur. 
— ,  b.  w.  Passer  ou  traverser  en  se 
promenant, 
Overwarmen,  b.  w.  Réchauffer, 
Overwasemen,  b.  w.  Couvrir  de  va- 
peur, 
Overwasschen,  b.  w.  Relaver;  reblan- 

chir. 
Overwassen,  o.  w.  Crottre  par'dessus, 
Overwateren,  o.  "W.  Zie  Overvloeyen. 
Overweerde,  v.  Plus  value,  f. 
Overwege,  byw.  Zie  Onderwege. 
Overwegen,  o.  w.  Trébucher;  valoir 
davantage;  prévaloir.  —,  b.  w.  Repe- 
ser;  considerer;  examiner;  réfléchir  ü. 
Overweging,  v.  Considération  ;  délibé- 

ration;  méditation,  f.;  examen,  m. 
Overweldigen,  b.  w.  Se  rendre  mattre 

de ;  réduire ;  envahir ;  usurper. 
Overweldiger,  m.  Usurpateur;  envahiS' 

seur,  m. 
Overweldiging,  ^ ,  Prise;  réduction^  f.; 

envahissement,  m.;  usurpalion,  f. 
Overweldiggter,  v.  Usurpatrice,  f. 
Overwelfsel,  o.  Foüle,f. 
Overwellen,  o.  w.  Se  déborder;  se  dé- 

gorger. 
Overwelven,  b.  w.  Fouter, 
Overwerken,  o.  w.  TravaiUer  au  delA 
du  temps  prescrit  pour  te   travail. 
Zich  — .  S*excéder  de  travail, 
Overwerpen,  b.  w.  Jeter  par-dessus  ou 

de  Vautre  cóté;  renverser, 
Overwigt,  o.  Surpoids;  trébuchant,  m.; 
prépondérance ;  supériorité,  f.;  ascen^ 
dant,  m. 


Digitized  by 


Google 


510 


OVE 


PAC 


Overwigtig,b.  n.  Trébuchant; prépon* 

dérant;  très-impcrtant, 
Overwlgtigheid,  v.  Zie  Overwigt. 
Overwinbaer,  b.  n.  Surmontable, 
Overwinnaer,  m.  Faviqueur,  m. 
Overwinnelyk,  b.  n.  Surmontable. 
Oyerwinnen,  b.  w.  Gagner  au  deUt  desa 

dépense  ordinaire ;  engendrer;  pro^ 

creer;  vaincre;  dampter;  surmonter. 
Overwinneiid,  b.  d.  Victorieux ;  conqué" 

raat. 
Overwinner,  m.  Zie  Overwinnaer. 
Overwinning,   v.  Victoirc;  conquête. 

Overwinst,  V.  Èpargne,  f.;  boni,  m. 
Overwinteren,  o.  w.  Hiverner, 
Overwintering,  v.  Hivernage,  m. 
Overwitten ,  b.  w.  Blanchir  loute  la  su- 

perfide  de ;  reblanchir. 
Overwonneling,  m.  Vaincu,  m. 
Overwulfsel,  o.  Zie  Overwelfsel. 
Overwulven,  b.  w.  Zie  Overwelven. 
Overylen  (zich),  wed.  w.  Se  hdter  on  se 

pressertrop;  se  précipiter. 
Overyling,  v.  Precipiiation,  f. 
Overyssel ,  o.  Overyssel  (province  de 

Hollande),  m. 
Overzaeijen.  b  w.  Ressemer ;  sursemer; 

semer;  parsemer;  semer  trop, 
Overzalven,  b.  w.   Oindre  ou  sacrer 

de  nouveau;  oindre,  /rotter  ou  enduire 

toute  la  superfim  de, 
Overzeesch,  b.  n.  Transmarin, 
Overzeggen,  b^  w.  Redire ;  rapporter  ; 

répéter, 
Overzeilen,  b.  en  o.  w.  Passer  ou  faire 

un  trajet  &  la  voile.  Den  Rhyn—.  Pa«- 

ser  Ie  Rhin.  — ,  b.  w.  Jborder;  ren» 

verser  en  voguant. 
O  verzeiling,  v.  j4ction  de  passer  ü  la 

voile j  f.;  abordage.  m. 
Overzenden,  b.  w.  Envoyer;  dépêcher; 

expédier, 
Overzending,v.  Envoi,  m.:expédition,  f. 
Overzetboot,  m.,  v.  en  o.ïBarque  tra- 
Overzetschuit,  v.  f      versière ; 

barque  de  passage,  f.;  bachot,  m. 
Overzetten,  b.  w.  Transporter  d'un  bord 

d  Vautre ;  passer ;  transmettre;  ceder; 

remettre;  traduire,  —,  o.  w.  Ifacu- 

Ur, 
Overzetter,  m.  Passeur ;  traducteur  ^ 

m. 
Overzetting,  v.  Traduction;  version; 

transmission^  f.;  bacliotage,  m. 
Overzicht,  o.  Zie  Overzigt. 


Overzieden,  o.  w.  Zie  Overkoken. 

Overzien,  b.  w.  Voir  par-dessus;  voir  on 
découvrir  entièremeni ;  revoir;  coUa- 
tionner;  examiner;  repasser;  répé- 
ter; passer,  omettre;  paramrir  ées 
yeux;  coniempler. 

OTerziener,  m.  EAnseur^  m. 

Overziening ,  v.  Révision  ;  rei^ue  ;  coüa- 
tion,  f. 

Overziften,  b.  w.  Ressasser, 

Overzigt,  o.  Jnspeetion;  revue;  révi- 
sion,  f.;  examen;  apergu,  m. 

Overzilveraer,  m.  Argenteury  m. 

Overzilveren,  b.  w.  Argenter, 

Overzitten,  o.  w.  Rester  assis. 

Overzomeren,  o.  w.  Passer  l*éie. 

Överzout,  b.  n.  Trop  salé 

O  verzou  ten,  b.  w.  Sater  trop. 

Overzulks,  byw.  CestpourquoL 

Overzwaer,  b.  n.  Trop  pesofU. 

Overzwemmen  ,  o.  w.  Nager  (Tvne 
rive  d  Vautre.  — ,  b.  w.  Traverser 
ou  passer  d  la  nage. 

Overzyde,  v.  L'aulre  cöté;  Vautre  bard, 
m. 

Overzvdsch,  b.  n.  Qui  est  de  tautrt 
cête,  de  Vautre  bord, 

Oxel,  m.  Zie  Oksel. 

Oxhoofd,  o.  Zie  Okshoofd. 

Ozzael,  V.  Zie  Hoogzael. 

Oye,  V.  Zie  Ooi. 


P,  V.  P,  m. 

Pacht,  V.  Ferme,  f.;  fermage,  m. 

Pachtbrief,  m.  Bat/,  m. 

Pachten,  b.  w.  Prendre  a  ferme,  offer- 

mer'. 
Pachter,  m.  Fermier,  métayer^  m. 
Pachterken,  o.  Ctosier^  m. 
Pachtersvrouw,  v.  Fermiére,  f. 
Pachtery,  v.  Ferme,  f. 
Pachtgeld,  o.  Fermage,  m. 
Pachtgoed,  o.  Acense ;  ferme,  f. 
Pachtf  oef,  v.  Zie  Pachthoeve. 
Pachthoefken,  o.  Ctoserie^  f. 
Pachthoeve,  t.  Ferme,  métairie,  f. 
Pachthuer,  v.  Ferme  ^  f.;    fermege  r 

m. 
Pachting,   ▼.    Arrentement,    m.   Zie 

Paclt. 


Digitized  by 


Google 


PAE 


PAK 


511 


Pachtpenningen ,  xn.  mv.    Fermage^ 

m. 
Pachtster,  v.  Fermière,  f. 
Pacbtverbiüdtenis,  y.  Bail  a  ferme  ^ 

m. 
Pad,  o.  Sentier:  chemin^  m. 

Paddl.'v.t^^'^"^'^^- 
Paddebloem,  t.  Buphthalme,  ceil-de» 

bosuf  (plante),  m. 
Paddeken,  o.  CrapeUty  m. 
Paddenest,  o.,  m.  en  v.  Crapaudière^ 

Paddesteen,  m.  Crapaudine;  batrachite^ 

Paddestoel «   m.   Champignon ;  bolet , 

m. 
Paddestoelachtig,  b.  n.  Bolétacé,  boléiU 

forme  (bot.). 
Paddestoelvormig ,  b.  n.  Boléliforme 

(bot.). 
Paddevenyn,  o.  Zie  Paddeyergift. 
Paddevergift,  o.  RubèU^  f. 
Padua,  o.  Padoue  (ville). 
Paduaensch,  b.  n.  Padouan. 
Padaauer,  m.  Padouan^  m. 
Paei,  V.  Terme  de  payement ;  payement 
A  un  terme  fixe,  m.  — ,  m.  Fieü- 
lard,  m. 
Paeijea,  b.  w.  Payer;  satisfaire;  apai- 
ur;  bercer;  donner  la  courée  {è  un 
vttisseau). 
Pael ,  m.  Poteau;  pieuy  pilotis;  pal; 

pitori,  m.;  bome;  limite,  f. 
Paelbeeld,  o.  Kermes s  terme,  m. 
Paelgeld,  o.  Jvarie,  f.;  droit  de  mouil- 

laae.m. 
Paelhouder,  m.  Jvant-pieu,  m. 
Paelloos,  b.  n.  lUimUé,  infini, 
Paelschans,  v.  Palanque,  f. 
Paelsleen,  m.  Bome,  f. 
Paellóe,  o.  Palis;  piquet,  m. 
Paelvast,  b.  n.  Inébranlable. 
Paelwerk ,  o.  PHotage;  pilotis,  m.;  pa- 

Ussade;  estacade,  f. 
Paelyzer,  o.  Avantpieu,  m. 
Paender,  t.  Panier  d^osier^  m.;  wian- 

ne,  f. 
Paep,  m.  Prêtre,  m. 

Paepje,  o.     \Berce  (oiseau);  cocon , 
Paepken,  o.  f     m. 
Paepscb,  b.  n.  Papistique. 
Paer,  o.  PairCy  f.;  couple ,  m.  et  f.  — , 

by w.  —  of  onpaer.  Pair  ou  non. 
Paerd,  enz.  Zie  Peerd,  enz. 
Paerl.v.  Zie  Perel. 


Paerlemoer,  o.  Nacre  de  perles,  f. 

Paerlen,  o.  w.  PétiUer. 

Paers,  b.  n.  Fiolet. 

Paepsgewyze,  byw.  Par  couples  ^  deur 

adeux, 
Paert,  o^  Zie  Deel. 
Paerten,  h.w.Zie  Deelen. 
Paesch,  b.  n.  Pascal. 
Paeschachten,  m.  Quasimodo,  f. 
Paesebavond,  m.   FeiUe  de  Pdques , 

Paeschbest,  o.  Habit  de  Pdques,  m. 
Paeschbloem,  v.  Pdquerelte,  f. 
Paeschdag,  m.  Jour  de  Pdques,  m. 
Paescben,  m.  en  o.  Zie  Paschen. 
Paescbeijeren,  o.  mv.  OEufs  de  Pdques, 

m.  pi. 
Paescbfeest,  y,  en  o.  Pdque,  fêU  de 

Pdques,  f. 
Paeschkeers,  v.  Cierge  pascal,  m. 
Paeschlaxn,  o.  Agneau  pascal^  m. 
Paeschlelie,  v.  Nardsse  (fleur),  m. 
Paeschpligt.m.  en  t.  Devoir  pascal, 

m. 
Paeschpronk,  m.  Zie  Paeschbest. 
Paesch tyd,  m.  Temps  pascal,  m. 
Paeschweek ,  v.  Sernaine  de  Pdques » 

Paeschzondag,  m.  Dimanche  de  Pd- 

ques,  m. 
Paf,  m.  Coup ;  soufflet ,  m.  — ,  b.  n. 

Enflé,  boursouflé. 
Paffen ,  o.  w.  Donner  des  coups  ,  de» 

sou/flets  ;lirer. 
Pafzak,  m.  Gros  bedon,  m. 
Pagadet,  v.  Gros-bec  (oiseau),  m. 
*Pagie,  m.  Page^  m. 
♦Pagina,  t.  Page,  f. 
*Pair,  m.  (eertitel).  Pair,  m. 
*Pairschap,  o.  Pairie,  f. 
*Pais,  m.  Paix,  f. 
Pak,  o.  Paquet;  ballot;  fardeau,  m. 
Pakboot,  m.,  v.  en  o.  Paquebot,  m. 
Pakdoek,  o.  SerpUlière ;  baline,  f. 
Pakdrager,  m.  Porlefaix,  m. 
Pakezel,  m.  Bardot,  m. 
Pakgaren,  o.  FiceUe,  f. 
Pakgeld,  o.  Frais  d'emballage,  m.  pi. 
Pakhuis,  o.  Magasin ;  entrepot,  m. 
Pakhuiflhner,  v.  Magasinage,  m. 
Pakhuistoezigter,  m.  Magasinier,  m. 
Pakje,  o.  Ballotin,  m. 
Pakkaedje ,  v.  Bagage,  m.;  pacolilU  j 

Pakkas,  v.  Caisse  d  embatler,  f. 
Pakken,  b.  w.  Empaqueier ;  emballer ; 


Digitized  by 


Google 


512 


PAL 


PAN 


envelopper;  prendre;  saüir;  empoi- 

gner. 
Pakker,  m.  Emballeur.  m. 
Pakket,  o.  Paquet,  balloHn,  m. 
Pakketboot.  Zie  Pakboot. 
Pakking,  v.  EmbaUage,  m. 
Pakkist,  T.  Zie  Pakkas. 
Pakkleed,  o.  Zie  Pakdoek. 
Pakkoord,  ▼.  Seizaine,  f. 
Paklinnen,  o.  Zie  Pakdoek. 
Pakloon,  m.  en  o,  Frais  d'embaUage , 

m.  pi. 
Pakmaker,  m.  Emballeur,  m. 
Pakmand,  ▼.  Mannequin  ^  m.;  banse^ 

f. 
Paknaeld ,  v.  Drapière ,  f.;  carrelet^  m. 
Pakpapier,  o.  Maculature,  f. 
Pakscüuit,  V.  Paquebot,  m, 
Paksken,  o.  Petit  paquet;  baUoiin  ^ 

m. 
Pakstok,  m.  Garroi ;  tortoir,  m. 
Pakton.  V.  Zie  Pakvat. 
Paktouw,  o.  en  v.  Seizaine,  f. 
Pakvat,  o.  Boucaut^  m. 
Pakwagen,  m.  Fourgon;  haquet;  ca- 

miun,  m. 
Pakzadel,  m.  Bdt,  m. 
Pakzadeimaker,  m.  BdtieVj  m. 
Pakzolder,  m.  Magasin^  m. 
Pal,  m.  Arrêi ; encliquetage;  linguet^ 

élinguet  (map.),  m.  — ,  byw.  —  staen. 

Tenir  ferme. 
Paladvn ,  m.  Paladin ,  m. 
♦Palank,  v.  Palanque,  f. 
Palatyn,  m.  Palatin,  m. 
Palatynsohap,  o.  Palatinal,  m. 
*Paleerdep,  m.  Decorateur,  m. 
♦Paleernaeld,  v.  AiguüU  de  téte,  f. 
♦Paleer priem,  m.  zie  Paleernaeld. 
♦Paleersel,  o.  Parure,  f. 
Palel,  V.  Poulie,  f. 
Paleikoord,  v.  Corde  de  pouiie^  f. 
Paleis,  o.  Palais.  m. 
Paleizeel,  o.  Zie  Paleikoord. 
Palen,  o.  w.  Abouiir,  confiner. 
♦Paleren,  b.  w.  Omer,  parer, 
♦Palering,  v.  Parure,  f. 
Palestina,  o.  Paiestine  (contrée).  f. 
Palet,  o.  Palette  (de  peintre) ,  f.  — ,  v. 

Baitoir,  m. 
Paletten,  o.  w.  Jouer  du  battoir. 
Paling,  m.  AnguiUe,  f. 
Palingscheer,  v.  Foène,  f. 
PalingsTel,  o.  Peau  d'anguiUe^  f. 
Palingvormig,  b.  n.  AnguiUiforme. 
Pallngvjrver,  m.  Anguillére^  f. 


♦Palladium,  o.  PaUadium,  m. 

Pallas,  m.  Sabre,  m. 

Palm,  V.  Paume  (de  la  maxn),  f.;  palm 

(mesure),  m.  — ,  m.  Buis;  paltmer, 

m.;  palme,  f. 
Palmblad,  o.  Feuilie  de  palmier;  pel- 

mette,  f. 
Palmboom,  m.  Palmier;  buis^  m. 
Palmboord,  m.  Broderie,  garmture  (U 

buis,  f. 
Palmhof,  m.  Lieu  pianté  de  patmien, 

de  btiis,  m. 
Palmbout ,  o.  Buis ,  bois  de  buis,  de 

palmier,  m. 
Palmhouten ,  onT.  b.  n.  De  buis ,  (U 

bois  de  buis,  de  palmier, 
Palmkool,  y.  Clwu-palmiste  (fniit), 

m. 
Palmmerg,  o.  Palmite^  m. 
Palmolie,  v.  Pumión,  m. 
Palmplantery,  t.  Buissaie,  f. 
Palmslag,  m.  Paumée  (t.  de  notaire),  f. 

By  —  verkoopen.  Paumer, 
Palmspier,  v.  Tenar  (muscle),  m. 
Palmstuk,  o,  Empaumure,  f. 
Palmtak,  m.  Palme,  f. 
Palmwyn,  m.  Vin  de  palme,  teri, 

m. 
Palmzondag ,  m.  Dimanche  des  m- 

meaux,  m.,  pdgues  fleuries,  f.  pi* 
Palster,  m.  Zie  Palsterstok. 
Palsterstok,  m.  Bourdon,  m. 
Palts,  m.  Paiatinat,  m. 
Paltsgraef,  m.  Comte  paUUin,  m. 
Paltsgraefschap.  o.  Paiatinat,  m. 
Paltsgravin,  v.  Femme  d'tm  comte  ;«- 

tatin,  f. 
Paltsisch,  b.  n.  Palatin. 
Pampernoelje,  v.  Champignon,  m. 
Pan ,  V.  Poêle ,  f.;  poêlon ,  m.;  casse- 

role;  bassine;  crapaudine ;  iuiU,  (^ 

crdne:  bassinet,  m.;   panne,  tripc 

(étoffe),  f. 
Panael,  m.  AnguiUe  ü  frire,  f. 
Panboor,  v.  Trépan,  m. 
Pand,  o.  en  m.  Pan,  m.,  basqu^,  U 

gage,  m.;  hypothèque,  f.;  cautiowM' 

ment ;  dépót ;  bien ;  meubte,  m. 
Pandbaer,  b.  n.  Exploitable, 
Pandbeslag,  o.  Saisiegagerie^  f. 
Pandbezitter,  m.  Engagiste,  m. 
Pandeksel,  o.  Fusit,  m.,  batterk,  t. 
Pandekten,  o.  mv.  Pandectes ,  f.  pi-^ 

digeste,  m. 
Panden,  b.  w.  Exploiter;  exécuter;  smsir 

les  biens  de  q.  q* 


Digitized  by 


Google 


tAN 


PAP 


815 


Pander ,  m.  Huissier  expioiSant;  ser- 

gent,  m. 
PandgeYing ,  v,  Daticn  d'hypoihèque , 

Pandhof,  m.  Préau;  cloUre,  m. 
Pandhouder,  m.  Engagiste,  m. 
Pandhuis,  o.  Lombard,  m. 
Panding,  v.  Saisie  de  biens;  exécutian, 

Pandman,  m.  Otage,  m. 

Pandregt,  o.  Droit  d*hypothèque,  m. 

Pandverdrag,    o.  Contrat  pignoratif, 

m. 
Pandverkooper ,  m.  Sergent;  huissier 

exploitant,  m. 
Paneel,  o.  Panneau^  m. 
Paneelraem,  v.  eti  o.  Membrure  (me- 

nnis.),  f. 
Paneel  wel  f  sel,  o.  Dérobement^  m. 
Paneelwerk,  o.  Boiserie,  f, 
Pangerammel,  o.  Charivari,  m. 
Panharing,  m.  Hareng  frais,  m. 
Panikkoorn,  o.  Panis,  panie,  panicum 

(plante),  m. 
Pankruid,  o.  Amorce  (poudre),  f. 
Paniekken,  enz.  Zie  Pan  likken,  enz. 
Panlikken,  o.  w,  Écomifler,  piquer  ies 

tables,  les  assietfes, 
Panlikker,  m.  Ecomifleur,  parasite, 

m, 
Panlikkery,  r.Écomiflerle,  f. 
Panlikster,  v.  Écomilleuse,  f. 
Panne,  v.  Zie  Pan. 
Panneken,  o.  Poêlon;  martinet;  bou- 

geoir,  m. 
Pannekenvol,  o.  Poêlonnée,  f. 
Pannekoek,  m.  Beignet ,  m,;  gatette ; 

omelette ;  crêpe,  r 
Pannekoeken,  o.  w.  Faire  bonne  cfière; 

lambiner;  fainéanter. 
Pannenbakker,  m.  TuiHer,  m. 
Pannenbakkery,  y.  Tuilerie,  f. 
Pannendak,  o.  Toü  de  tuiUs,  m. 
Pannendekker,  m.  Couvreur  en  tuües , 

m. 
Panue^e,  o.  Zie  Panneken. 
Panpoeder,  o.  Amorce  (poudre),  f. 
♦Pantalon,  m.  Pantalon,  m. 
Panter,  m.  Férule,  t 

Panterhuid,  Y.Peau  depanthère,  f. 
Pantepjagt,  t.  Chasse  aux  panthères , 

Pantervel,  o.  Zie  Panterhuid. 
Pantoffel,  V.  Pantoufle,  f. 
Tom.L 


^Pantomime,  v.  Pantomime,  f. 
^Pantomimisch,  b.  n.  Pantomime. 
*Pantomimi8t,  m.  Pantomime,  m. 
Pantser ,  o.  Cnirasse  ;  cotle  de  maiües , 

Pantsermaker,  m.  Haubergenier,  m. 
Pantserverken,  o.  Tatou,  m. 
Pantserzwyn,  o.  Zie  Pantserverken. 
Pantsier,  enz.  Zie  Pantser,  enz. 
Panyisch,  m.  Poisson  h  frire;  poisson 

ftity  m. 
Panvlies,  o.  Péricrdne,  m. 
Panvol,  V.  Poêtée,  f. 
Pap .  V.  BouUlie ;  coUe ,  f. ;  empois ;  ap- 

pret ;  cataptasme,  m. 
Papa,  m.  Papa,  m. 
Papachtig,  b.  n.  P&tenx. 
Papbaerd,  m.  Zie  Papeter. 
Papegaei ,  m.  Perroquet ;  papegai ,  m. 
Papegaeisbek  ,  m.  Bec  de  perroquet , 

m. 
Papegaeiskooi ,  v.  Cage  de  perroquet , 

Papegaeisneus,  m.  Nez  de  perroquet , 

nez  aquilin,  m. 
Papegaeitje,  o.  Perruche,  f. 
Papenblad,  o.  Zie  Papenbloem. 
Papenbloem,  v.  Pissenlit,  m.;  dent-de- 

lion  (plante),  f. 
Papenhoed,  m.  )  Fusain  (arbrisseau) , 
Papenhout,  o.  f      m. 
Papenkruid,  o.  Zie  Papenbloem. 
Papenmuts,  v.  Zie  Papenhoed. 
Papeter,  m.  Mangeur  de  bouillie,  m. 
Papgezwel,  o.  Athérome,  m. 
Papier,  o.  Papier,  m. 
Papierachtig,  b.  n.  Papyracé. 
Papierbekladder,  m.  BarbouiUeur,  m. 
Papierbloem,  v.  Immortelle,  f. 
'Papierboom,  m.  Papyrus,  m. 
Papierdamp,  m.  Camouflet,m. 
Papieren,  onv.  h.n.De  papier.  —  geld. 

Papier-monnaie ;  assignat,  m. 
Papierhandel,  m.  Papeterie,  f. 
Papierhandelaer,  m.  Papetier,  m. 
Papierhuisje,  o.      )  Cornet  de  papier, 
Papierhutsken ,  o.  )      m. 
Papierkamertje,  o.  Serre-papiers,  m. 
Papierkooper,  m.  Pspetier,  m. 
Papierkraem  ,  v.  en  o.' Zie  Papierwin* 

kei. 
Papierkramer,  m.  Zie  Papierkooper. 
Paplerlaei,  v.  Serrt-papiers,  m. 
PapierliniSerder,  m.  Bégleur,  m. 
Paplerlymer,  m.  CoUeur,  m. 
Papiermaker,  m.  Papetier,  m. 

33 


Digitized  by 


Google 


51f 


PAR 


Papiermaker^f  v.  P<^>eterie,  f. 
Papiermolen,  m.  Moulin  è  papier^  m. 
Papierpap,  v.  Pdte  de  papier^  f. 
Papierplant,  t.  Papyrus,  m. 
Papierraem,  y.  en  o.  Chdssis  de  papier^ 

m. 
Papierpiet,  o.  Papyrtis,  m. 
Paplerrook,  m.  Camouflel^  m. 
Papiertje,  o.  Pelü  papier^  m.;  papU- 

Papierverkoopep,  xn.  Papetier,  m. 
Papiervorm,  m.  Formedu  papier,  f. 
Papierwinkel,  m.  Boutique  de  papetier, 

^Papismus,  o.  Papisme,  m. 
Papist,  m.  en  v.  Papiste,  m.etf. 
Papketel,  xn.  Zie  Pappot. 
Paplepel,  m.  CtiUler  d  bouiUie,  f. 
Pappen,  b.  w.  Colier;  empdter;  apprêter; 

appliquer  un  cataplasme  sur. 
Papper,  m.  Colleur;  appréteur,  m. 
Pappig,  b.  n.  Pdteux. 
Pappigheid,  v.  EmpdtemenU  m. 
Papplaester,  v.  Cataplasme,  m. 
Pappot,  m.  Pot  d  bouiUie,  m. 
Pap8chotel,m.en  y.Ecuelle  d  bouiUie,  f. 
Papsel,  o.  CoUe^  f. ;  apprêt;  cataplasme, 

xn. 
*Parade,  v.  Parade,  f. 
Paradebed,  o.  Lit  de  parade,  m. 
Paradekleed ,  o.  Uabit  de  parade,  de  cé* 

rémoniey  m. 
Paradepeerd,  o.  Chevalde  parade^m, 
Paradeplaets,  v.  Place  d'armes,  f. 
^Paraderen,  o.  w.  Faire  parade;  para- 
der. 
Paradys,  o.  Paradis^  m. 
Paradysappel,  m.  Pomme  de  paradis, 

f. 
Paradysbewooner ,  m.  Habitant  du  pa- 

radis,  m. 
Paradyshout,  o.  Bois  d*aloès,  m. 
Paradyskoorn,  o.  Cardamome^  m. 
Paradysvogel,  m.  Oiseau  de  paradis , 

xn. 
Paradysvyg,  v.  Banane,  f. 
Paradysvygeboom,  m.  Batianier,  m. 
Paradyszaed,  o.  Zie  Paradyskoorn. 
Paragaei,  o.  Parqgnay,  m. 
♦Parallel ,  v.  Paratièle^  ligne  paraltète , 

f.  — ,  xn.  Paraltète ,  cercle  paraUèle , 

m. 
Paralleloirkel ,  m.  ParaUèle ,  cercte  pa- 

ratlèle,  m. 
*ParaUeliamuE,  o.  Paratlélisme  (géom.), 


PAR 

♦Parallelograin  ,  xn.  ParaUéiofframm 

(géoin.),  xn. 
Paralleltrekker ,    m.    ParalUtograpkt 

(xnath.)i  in. 
Paralleltrekking,  v.   ParaUélographk 

(inath.),  f. 
♦Paralogismus,  o.  Paratogiswe^  xn. 
*Paraxnetep,  m.  Paramètre  (gréom.],  m, 
Parangon,  o.  Parangon  (imp.),  m. 
*Parapheren,  b.  w.  Parafer. 
*Papceel,  o.  Parcette,  f. 
Parel,  enz.  Zie  Perel,  enz. 
Paren,  b.  w.  Apparier;  accoupter;  assor- 

tir;  unir,  — ,  o.  w.  S'accoupttr;  s'ofpe- 

rier. 
*Pareren,  o.  w.  Parer. 
*Parfumeerder,  m.  Parfumeur,  xxl 
♦Parfumeren,  b.  w.  Parfumer, 
Parig,  b.  n.  Pair. 
Paring,  v.  Appariement;  accoufdement, 

m. 
♦Park,  o.  Pare,  m. 
Parkement,  o.  Parchemin,  xn. 
Parkementachtig,  b.  n.  ParchemiMé. 
Parkementbereider ,  m.  Parciieminkr, 

m. 
Parkementen,  onv.  b.  n.  De  parckt- 

min. 
Parkementhandel,  m.  Parchemineric, 

f. 
Parkementmaker,  m.  Zie  Parkement- 

bereider. 
Parkementmakery  ,  t.  Parcheminerk , 

Parkementriem,  m.  Bande  de  pardn- 

min,  f. 
Parkementverkooper ,   xn.   Parchem- 

nier,  m. 
Parkementwinkel,  m.  Boutique  de  per- 

cheminier,  f. 
♦Parket,  o.  Parquet,  m. 
♦Parlement,  o.  Parlement,  m. 
♦Parlementarisch  ,  b.  n.    Pariemok' 

taire. 
♦Parlementeren,  o.  w.  Parlementer. 
Parlementsgezinde,  m.  Parlemeniaire . 

m. 
Pariementsheer ,  m.  Membre  du  park- 
ment,  m. 
Parma,  o.  Parme  (ville  et  duché  «Tlta- 

lie). 
Parmant,  b.  n.     1  ^..^  Ti^**,^  **.««. 
Parmantig,  b.  q.  K«^I>ef«?t  statig. 

Parmezaen,  m.  Parmesan  (fromage!. 

m. 
Parmezaenscb,  b.  n.  Parmesan. 


Digitized  by 


Google 


PAS 


PAS 


515 


Parnas,  m.       )  Pamasse  (montagne} , 
Parnassus,  m.  f      m. 
Parochiael,  b.  n.  ParoissiaL 
Parochiaeo,  m.  en  v.  Paroissien,  m.;  pa* 

roissienne,  f. 
Parochie,  ▼.  Paraissej  f. 
Parochiekerk  ,  v.  ÉgUse  paroissiale , 

Parochiemie ,  v.  Messe  paroissiale  ,  f. 

Parochiepriester,  m.  Curé  de  la  parois- 
se,  m. 

Parochiesermoon,  o.  Pröne^  m. 

Parochievaen ,  v.  Banniére  d'une  pa- 
roisse,  f. 

^Parool ,  o.  Mot  du  guet ,  mot  d*ordre, 
m. 

Pars,  enz.  Zie  Pers,  enz. 

Part,  V.  Tour,  m.,  niche ,  malice,  f.  — , 
o.  Part^  partie.  porlion,  f. 

*Parti6el,  b.  n.  Partiel. 

*Partituer,  v.  Pariitiou  (mus.),  r. 

Party,  T.  Partij  m.;  faction;  cabale;  par- 
tie;  quantité,  f. 

Partydig  ,  b.  n.  Partiat.  — ,  by w.  Par- 
tialement. 

Partydigheid ,  t.  Partialité,  f. 

Partydiglyk ,  by w.  Partialement. 

Partyganger,  m.  Partisan,  m. 

Party  geest ,  m.  Esprit  de  parti ,  m. 

Party looper,  m.  Partisan,  m. 

Partyschap,  v.  Partialité;  division ;  ca- 
bale ;brigue,  f. 

Partywoecie,  v.  Haine  de  parti,  f. 

Partyzucht,  v.  Zie  Party  geest. 

Partyzuchtig ,  b,  n.  Porté  pour  un 
parti. 

Paruik ,  enz.  Zie  Pruik,  enz. 

Parys,  o.  Paris.  m. 

Parysch,  b.  n.  Pnrisien ;  de  Paris, 

Paryskruid,  o.  Pariwftó  (pi ante),  f. 

Paryzenaer,  m.  Par  is  ten,  m. 

ParyzenaroB,  v.  Parisienne,  f. 

Paryzer,  b.  n.  Parisis, 

Paryzerietter ,  t.  Parisienne  (caractère 
d'impr.) .  f. 

Pas ,  m  Pas ;  passage ;  cot,m,;  passé , 
f.,  canat  (mar.),  m.  — ,  m.  en  v.  Passé- 
port;  bre  f  (mar ),  m.  — ,  o,  Convenan- 
ce,  bienséance,  f.  Van  — ,  te  — .  J 
propos.  Niet  van  — ,  niet  te  — .  Mat  & 
propos.  Wel  of  kwalyk  te  —  zyn.  Se 
porter  bien  ou  mat.  — -,  byw.  Juste- 
ment.  Hy  is  —  uitgegaen.  11  vient  de 
sortir. 

Paschen,  m.  en  o.  P&que,  pdques ,  t.  et 
m.Te-^.APdques.' 


Pasgang,  m.  Ambte^  m. 
Pasganger,  m.  Ambtier y  m. 
Pasgeld,  o.  Appoint,  m.,  passe^  f. 
Paskaert,  v.  Carte  marine,  f. 
Paskwil,  or  Pasquinade,  t.\   libelle , 

m. 
Paskwilmaker,  m.      1  jiu^m^,^  ^ 
PaskwilschryVer.  m.  }  ^«^^^^^^  ^' 
Paslood,  o.  Ptomb;  niveau,  m. 
*Paspoort,  o.  Passe-port,  m, 
Passaet,  m.  )  Mousson,  f. ,  venls 

Passaetwind,  m.  f     étésiens  on  atiiéSj 

m.  pi. 
♦Passagie,  v.  Passenge,  m. 
*Passagiegeld ,  o.  Droit  de  passage , 

m. 
4iPassagier,  m.  Passager ,  voyageur, 

m. 
^Passant,  m.  Passant,  m. 
Passelyk,  b.  n.  Passable.  — ,  byw.  Pas- 

sablement. 
♦Passement ,   o.    Passement ;  galon  , 

m. 
Passementmaekster ,  y.  Passemetitière , 

Passementmaker,  m.    Passementier, 

m. 
Passementmakery  ,  y.  Passementerie, 

f. 
Passementverkooper ,  enz.  Zie  Passé- 

mentmaker,  enz. 
Passementwerker  ,  m.  Passementier , 

m. 
Passement  winkel ,  m.  Boutique  de  pas-- 

sementier,  f. 
Passen,  b.  w.  Ajuster;  mesurer;  niveter; 

essay  er.  — ,  o.  w.  Convenir,  seoir,  ca- 

drer;  faire  attenlioti;  prendre  garde; 

passer. 
Passer,  m.  Compas,  m. 
♦Passeren,  b.  w.  Passer.  — ,  o.  w.  Pas- 
ser; arriver. 
♦Passie,  v.  Passion  (f e  J.-C  ,  f. 
Passiebloem ,  t.  Passiflore ,  grenadille 

(bot.),  f. 
♦Passief,  b.  n.  Passif.  — ,  byw.  Passi- 

vement. 
Pastei,  V.  Pdté,  m. 
Pasteibakken,  o.  w.  Pdtisser. 
Pasteibakker,  m.  Pdtissier,  m. 
Pasteibakkersgast.  m.  Patronet.  m. 
Pasteibakkerstafel,  v.  PdtissoirCy  f. 
Pasteibakkery,  v.  Pdtisserie,  f. 
Pasteibakster,  v.  Pdtissière,  f. 
Pasteigebak,  o.  Pdtisserie,  f. 
Pasleikorst,  v.  Croüte  de  pdtéj  f. 


Digitized  by 


Google 


516 


PAT 


PAU 


Pasteitje,  o.  PetU  pdté,  m. 
Pasteivleesch,  o.  Chair  d  pdté,  f. 
Pastel,  V.  Pastel  (crayon),  m. 
Pastelkoeme,  o.  Cocagne^  f.,  pain  de 

pastel,  m. 
Pastelteekening,  v.  Pastel,  m. 
Pastenak,  t.  Panais  (plante  potagère), 

m. 
Pastenakenzaed ,  o.  Semence  oa  graine 

de  panais,  f. 

Pastoet ,  y.  Jacinthe  (plante ,  fleur) , 

f. 
Pastoezig^,  o.  Chablage,  m.  ^ 

Pastoor,  m.  Curé,  pasteur,  m. 
Pastoorsambt,  o.  Cure,  f. 
PastoorsbedieningyV.  Fonction  curiale, 

f. 
Pastoorschap,  o.  Cure  (fonction  ecclé- 

siastique)»  f. 
Pastoorsbuis,  o.  Presbytère,  m.;  cure, 

Pastoorswooning ,  v.   Zie   Pastoors- 
buis. 
Pastory,  v.  Cure,  f. 
Pataet,  v.  Patate,  f. 
Patakon,  m.  Patagon  (monnaie),  m. 
Patat,  V.  Zie  Pataet. 
Pateen,  v.  Patent  (vase  sacré),  f. 
Patent,  o.  Patente,  f. 
Patenteren,  b.  w.  Patenter.' 

Pater,  jn.  Père ;  confesseur  d*un  cou' 

vent  de  reUgieuses,  m. 
Paternoster,  o.  en  m.  Pater;  chapeiet; 

gros  grain  de  cMpelet,  m,  — s.  ife- 

noltes^  f.  pi. 
Patemosterkorael,  o.  en  v.  Grain  de 

chapeiet,  m. 
Paternostermaker,  m.       )  Patenótrier, 
Paternosterverkooper,  m.  f     m . 
Patersvaetje,  o.  La  meilUure  pièce  de 

vin,  f. 
Paticb,  o.  Patience  (plante),  f. 
^Patiënt,  m.  Patiënt;  malade,  m. 
Patientie,  v.  Patience  (plante),  f. 
Patriarob,  m.  Patriajrche,  m. 
Patriarcbaal,  b.  n.  Patriarcal. 
Patriciaet,  o.  Patriciat^  m. 
Patriciër,  m.     i     Patriee ,  patricien , 
Patrioius,  m.     f        m. 
*Patrimonlael,  b.  n. )  n»*<^^.^i^i 
*Patrimoniëel,  b.  n. }  ^(^trxmontat. 
♦Patriot,  m.  Patriote,  m. 


♦Patriotiscb,  b.  n.  Patriote,  patrioU- 

Que. 
♦Patriotismus,  o.  Patriotisme,  m. 
*Patrocineren,  o.  w.  Patrociner, 
Patrones,  v.  Patronne,  f. 
Patroon,  m.  Patron,  protecteur;  saint; 

maitre,  m.  -— ,  o.  Modèle,  patron,  b. 

— ,  V.  Cartouche ;  gargousse,  f. 
Patroonfeest,  v.  en  o.  Fête  patronale, 

Patroonscbap,  o.  Patronage^  m. 
Patroon tasch,  y.lGt^eme,  f.;  carlou- 
Patroontesch,  v.  f     chier,  m. 
Patrys,  m.  en  v,  Perdrix,  f.  Jonge  — . 

Perdreau,  m. 
Patrysgebak,  o.  Baraquiüe  (pfttisserie), 

Patrysbond,  m.  Épagneul,  m.;  épag- 
neule,  f.;  chien  couchant;chien  (far- 
rêt,  m, 

Patrysjagt,  y.    Chasse  aux  perdriXy 

Patrysnat,  o.  Coulis  de  perdrix,  m. 
Patrysnet,  o.  en  v.  Jlüer,  m.,  tonnelUf 

Patrys  valk,  m.  Fauperdrieux ;  alpha* 

net,  m. 
Patrysvanger,  m.  Tonneleur,  m. 
Pauk,  V.  Timbale,  f. 
Pauken,  o.  w.  Battre  la  timbaU, 
Pauker,  m.  Timbalier,  m. 
Paukgescbal,  o.  Eruit  des  timbaies, 

m. 
Paus,  m.  Pape,  saint-pêre,  m. 
Pausdom,  o,  Papauté,  f. 
Pauselyk,  b.  n.  Papal,  pontificaL 
Pausgezind ,    b.  n.   Papiste  ,  papisti\ 

que. 
Pausgezinde,  m.  en  ▼.  Papiste,  m.  ei 

Pausgezindbeid,  v.  Papisrne,  m. 
Pauslyk,  h.  n.  Zie  Pauselyk, 
Pauspeer,  v.  Brute-botme  (poire).  f. 
Pausscbap,  o.  Papauté,  f.;  pontificati 
.  m. 

Pauw,  m.  Poen,  m. 
Pauwenei,  o.  OEufde  poon,  m. 
Pauwennest,  o,,m.en  v.  Nid  de  pacn 

m. 
Pauwensteert,  m.  Queue  de  paan,  t. 
Pauwenvederbos,  m.  Aigrette  de  poon 

t  ^ 

Pauwenveêr,  v.  Plume  de  poon,  f. 
Pauwenvoet,  m.  Pied  de  pam^  m. 


Digitized  by 


Google 


PEE 

Panwfaizant ,  m.  Argus^  faisan  de  la 
Chine,  m. 

Pauwiü,  V.  PaoniUy  f. 

Panwken,  o.  I  Paonneau  ,  jeune  paan  , 

Paawtje,  o.  f     m. 

Pauze,  V.  Pause,  f. 

♦Pauzeren,  o.  w.  Pauser;  s*arrêter. 

Pauzin,  v.  Papesse,  f. 

Paveijen,  b.  w.  Paver, 

Paveljoen,  o.  PaviUon^  m. 

Pavia.  Pame  (jille),  f. 

Paviljoen,  o.  PaviUon,  m. 

Pe,  V.  Zie  Peen. 

Peauter,  o.  Laiton  blanc,  m. 

Pedael,  o.  Pédale,  t 

Pedel,  m.  Bedeau,  appariteur^  m. 

Pedeatal,  m.  ^  o.  Piëdestal,  m. 

Pee^  T.  Zie  Peen. 

Peel,  V.  Marais;  catogan,  m, 

Peelland,  o.  Marais,  m. 

Peellander,  m.  Habilant  d*un  marais , 
m, 

Peellandsch,  b.  n.  Marécageux. 

Peen,  v.  Gele  — .  Carotte,  f.  Witte  — . 
PanaiSf  m. 

Peenbed,  o.  Carré  de  carottes,  m. 

Peenzaed,  o.  Graine  de  carotte,  f. 

Peer,  v.  Poire,  f. 

Peerkchtig:,  b.  n.  Pyriforme. 

Peerd,  o.  Ctieval;  cavalier  {au  jeu  des 
écliecs).  m;  Te  —  óf  op  een  —  ryden.' 
Aüerh  cKevai.  Te  —  etygen.  Monter 
&  cheval.  Van  hét  —  stygen^f  afsty- 
gen.  Descendre  de  cheval.  Goed  ie  — 
zitten.  Être  bien  d  cheval. 

Peerdeken,  o.  Petü  cheval;  bidet,  m. 

Peerden,  o.  w.  Se  servir  de  chevaux. 

PéeWënarts,  tn.  Vélérinc^e^  hippiatre, 
m,  •'.'..         ■   .^     .■ 

Peerdenartseny,  v.  Médecine  de  cheval , 

Peerdeuartsen^^kunst,  ▼.  Art  vétérinai- 
re, m.,  hifipiatriquél  f. 

PeerdÖQbedv^ingér,m.Cajfe-cou(man.)i 

m.  .«-.•; 

Peerdenberyder,  m.  Écuyer,  piqueur , 

m. 
Peerdenbloem,  v.  PissenlU,  m.;  rfe/U- 

de-lion,  f. 
Peerdenboön,  v.  Fesce,  f. 
Peerdendék,  o.  Caprfrrtfjon,  m.,  housse , 

chabraque,  t.  ' 
Peerdendief ,  m.  VoUur  de  chevaux. 

m.    '  ...'.- 

Peerdendievery ,  v.  Fol  de  chevaux  f 


PEE 


517 


Peerdendooder,  m.  Èquarrisseur,  m. 
Peerdendrek,  m.  Fientede  cheval,  f. 
Peerdenfokkery,  t.  Uaras^  m. 
Peerdengebrieseh  ,  o.  Hennissemenl , 

m. 
Peerdengeneesknnde,  v.  Hippiatrique, 

f. 
Peerdengeneesmeester,  m.  Vétérinaire, 

hippiatre,  m. 
Peerdenhaer ,   enz.   Zie   Peerdshaer  , 

enz. 
Peerdenhals,  m.  Encolure,  f. 
Peerdenhandel ,  m,   Maquignonnage  , 

m.  ' 

Peerdenhoef,  m.  Come  de  cfieval^  f ; 

satot,  m.  ' 

Peerdenhuid,  v.  Peau  de  cheval^  f. 
Peerdenkam,  m.  ÉtriUe,  i. 
Peerdenklauw,  m.  PincCy  f. 
Peerdenkleed,  o.  Bousse,  fj 
Peerdenknecht,  m.  Palefrekier^  m. 
Peerdenkooper,  m.  Maquignon,  m. 
Peerdenkweekeryv,  v^  Zie  Peeedenfok- 

kery.  ■ 

Peerdenleder,  o.  Cuir  de  cheval,  m. 
Peerdenloop»  m.  Course  de  chevaux^ 

t, 
Peerdenlyn,  v.  Aussière  ^  haussière^ 

cincenelle,  f. 
Peerdenmarkt ,  v.   Marché  aux  die- 

vauXy  m.  '■  ' 

Peerdenmeeater,  m.  Vétérinaire,  m. 
Peerdenmerkü ,  t.   Marché  aux  che- 

vaux,  m.  i  '    ' 

Peerdenmest,  m. )  Fumier  de  cheval , 
Peerdenmf 8t»  m.  ^     m^t;fientede  che- 

val,  f. 
Peerdenplaester,  v.  Cataplasme  pour 

les  chevaux,  m.,  oharaci  f.   ' 
Peerdeftpoot,  m.  Pied  ae  cheval,  m, 
Peerdenrib,  v.  Cóle  de  cheval,  f. 
Peerdenscheet,  m.  Pétarade^  f.  ' 
Peerdensmid^    lü.   MUréchal '  ferfant , 

m.  ^   ''  t  .(    i* 

Peerdenslaert,  m.Zie  Peerdens teert. 
Peerdenstal;  m.  ÉcurU,  f.    \ ;  ^ 
Peerdensteen,  m.  J7t^(t(^,  f. 
Peerdensteert , '  m:>  Qnewe  de  cheval ; 

prête,t.,éphédre{p\AüUifimu 
Peerdenstroo,  o.  Litière^  f. 
Peerdentédlt,  y.  UédüeaUon  des  che^ 
•  vauXi  f'  '■    -    *•  -i"  "^''•-*   ■" 
Peerdentuig,  o.  Hamais,  m. 
Peerdentuigmaker,  m^  Hamacheur  ^ 

Peetdentuischer,  m.  Maquignon,  m. 


Digitized  by 


Google 


51S 


PEG 


PEK 


Peerdentuischery,  \.\Maquignonnage, 
PeerdentuischiDg,  y.  f     m. 
Peerdenviller,  m.  JÈQuarrisseur,  m. 
PeerdenvUeg,  v.  Toon,  m. 
Peerdenvlym,  v.  Flamme  (instrument), 

PeerdenToeder,  o.  Fourrage^  m. 
Peerdenyoet,  m.  Pied  de  cheval,  m. 
Peerdenvolk,  o.  Cavaleru,  f. 
Peerdenvyg,  v.  Zie  Peerdendrek. 
Peerdenwed,  o.  Abreuvoir,  m. 
Peerdenwik,  V.     ky^^^^  # 
Peerdenwikke,  v. }  '^^^^^  '" 
Peerdenzadei,  m.  SelU  de  chevaly  f. 
Peerdenziekte,  t.  Maladie  de  cheval. 

Peerdenzoen,  m.  Ruade^  f. 

Kif:  o.l'''^*""*  (?>«""«).  f. 

Peerdje,  o.  PetÜ  cheval,  bidet,  m. 
Peerdman,  m.  \  r^,„„^^  ^ 

Peerdmensch,  m.  en  o.  f  ^^^^^^^  m- 
Peerdontledlng,  v.  Hippotomie,  f. 
Peerdryden  (het),  o.  ÉquiUUion,  f. 
Peerdry  dep,  m.  Cavalier,  m. 
Peerdpvdster,  v.  Amazone,  cavalière, 

écuyére,  f. 
Peerdshaer,  o.  Crin,  m. 
Peerdshaerachtig.  b  n.  Crinotde. 
Peerdshaerbereider,  m.  Crinier,  m. 
Peerdshaerstof,  v.  Crinoline,  f. 
P^erdshaervormlgr,  b.  n.  Criniforme. 
Peerdshair,  enz.  Zie  Peerdsbaer,  enz. 
Peerddharen,  onv.  b.  n.  De  erin. 
Peerdsklauw,  m.  Pince,  f.;  tussüa§e^ 

m. 
Peerdstand,  m.  Dent  de  cheval^  f. 
Peerdszadel,  m.  Selle  de  cheval,  f. 
Peerdvrouw,  v.  CentaureUe,  centaures^ 

se,  f. 

Peers,  b.  n.  Fiolet, 
Peervormig,  b.  n.  Pyriforme, 
Pees,  V.  Tendon;  nerf,  m  ;  corde,  f. 
Peesachtig,  b.  u.  Tendineux, 
Peesgezwel,  o.  Ganglion  (tumeur),  m. 
Peesknoop,  m.  Gangliom  nceud  de  nerfs, 

m, 
Peesknoopacbtig,  b.  n.  Gangliforme, 
Peet ,  m.  Parrain ,  m.  — ,  ▼.  Marraine , 

Peetoom,  m.  Parrain,  m. 
Pegel,  m.  Marque,  f.;  étalon,  m. 
Pegelen,  b.  w.  Etalonner  (Ut  poids  et 
mesures) ;  chopiner,  pinter. 


Pegeier,  m.  Étalomuur^  m. 
Pegeling,  t.  ÉtaUmnage ,  ÜaUmnemaU , 

m. 
Pegelstok,  m.  Jauge,  f. 
Peil ,  o.  Marque  de  la  hauteur  de  Peau; 

écheUe;  pUe;  mesure,  f. 
Peilen,  b.  w.  Sonderijauger. 
Peiler,  m  Sondeuri  jaugeur,  m. 
Peiling,  v.  Sondage ;  jaugeage,  m. 
Peilketen,  v.  Éprouvette,  f. 
Peilketting,  t.  Zie  Peilketen. 
Peilkompas,  o.  Compat  de  variation, 

m. 
Peillood,  o.  Sonde,  f. 
Peilregt,  o.  Jaugeage,  m. 
Peilstok,  m.  Jauge ;  arbalestrilU^  f. 
Peinzen,  o.  w.  Songer,  méditer,  pen- 

ser. 
Peinzend,  b.  n.  Pensant;  pensif;  ri- 

veur. 
Peinzer,  m.  Penseur;  rêveur,  m, 
Peinzerig,  b.  n.  Zie  Peinzend. 
Peinzing,  Y.Méditatton^réflextan:  rht- 

rie,  f. 
Peis,  m.  Paix,  f. 

Peisteren,  o.  w.  Zie  Pleisteren,  o.  w. 
Pek,  o.  Poix,  f. 
Pekachtig ,  b.  n.  Bitumineux ;  nót- 

neux. 
Pek  boom,  m.  Pin,  sapin,  m. 
Pekdonker,  b.  n.  Fort  obscur. 
Pekdraed,  m.  Ligneul,  chégros,  m. 
"Pekel,  ▼.  Saumure,  f.  — ,  o.  Mer,  pUme 

liquide ,  f. 
Pekelacbtig,  b.  n.  Qui  a  un  goüi  éi 

saumure. 
Pekelen,  b.  w.  Sater,  mettre  en  stm- 

mure.  — ,  o.  w.  Se  changer  en  sê»- 

mure :  fondre. 
Pekelharing ,  m.  Hareng  pee ;  bouffèn , 

m. 
Pekelnat,  o.  Saumure;  la  mer,  f. 
Pekelschuim  ,  o.  Éciime  de  la  tner^  f. 
Pekelspek,  o.  Lard  saté,  m. 
Pekclyeld ,  o.  La  plame  liquide ,  la  mtr, 

Pekelvleesch ,  o.  Fiande  salée^  f.;  saté, 

m. 
Pekelwater,  o.  Onde  amère^  f. 
Pekelzonde,  ▼.  Fieux  péché,  m. 
Pekken,  b.  w.  Poisser,  empoisser, 
Pekkleed,  o.  Braie  (mar.),  f. 
Pekkrans ,  m.  Cercle  poisséon  goudrtm- 

né,  m. 
Pekplaester,  Y.  )  Dropax  (empl&tre), 
Pekpleister,  v.  f      m. 


Digitized  by 


Google 


i 


PEN  PBW                  519 

Pékton,  V.  Tonneau  d  poix  ou  d  gou-  PeDnemes,  o.  Canif^  m. 

dron,  m.  Pennen,  b.  w.  Zie  Pinnen. 

Pekïwart,  b.  n.  Nair  comme  jais.  Pennenkoker ,  m.  Etui  ii  plumes;  cal" 

Pel,  V.  Casse;  gousse;  peilicule,  f.  wwr,  m. 

Pelerwten ,  v.  mv.  Pois  en  cosse ,  m.  Pennenkooper,  m.  Marchand  de  plumes^ 

pi.  m. 

Pelgrim,  m.  Pèterin^  m.  Pennenstryd,  m.  PoUmique,  f. 

Pelgrimaedje,  v. )  oai^^»^^  ^  Pennenverkooper,  m.  Marchand  de  plu- 

Pelgrimagie,  v.  J^^^^wo^^»  m.  ^^^  ni. 

Pelgrimeflesoh ,  v.  Gourrfe ,  calebasse ,  Pennenversnyder  ,   m.    Taüte-ptume  . 

f.  m. 

Pelgrimsgewaed ,  o.    Zie    Pelgrims-  Penneschacht ,  y.    Tuyau  de  plume , 

kleed.  m. 

Felgrimshoed ,  m.  Chapeau  de  pèlerin ,  Pennetrek ,  m.  Parafe ,  trail  de  plume , 

m.  m. 

Pelgrimskleed  ,  o.  HaHt  de  pèlerin,  Venning  ,m.  Denier  ;argenl^m,;  mon- 

m .  naie ;  médaille,  f. ;  jeton ,  m . 

Pelgrimskraeg,  m.  ColUtin,  m.;  pèle-  Penningbescliryver,m.iVtfmwma/0(7ra- 

rine,  f.  p/i«,  m. 

Pelgrimsmantel ,  m.  Manteau  de  pèU-  Penningbeschryving ,  y.  Numismato- 

rin,  m.  grapMe,  f. 

Pelgrimsstaf,  m.  )  Bourdon,  bdton  de  Penningkruid,  o.  iVummu/aire  (plante), 

Pelgrimsstok,  m.  f     pèlerin,  m.  f. 

Pelgrimstasch,  y.  Panelière,  f.  Penningkunde,  y.  Numismalique,  f. 

Pelikaen,  m.  ZtePellikaen.  Penningkundig  ,    b.    n.    Numismati- 

Pellen,  b.  w.  Écosser;  ècaler;  peler;  mon-  que, 

der.  Penningkundige,  m.  Numismale,  m. 

Peller,  m.  Écosseur,  m.  Penningmeester,  m.    Trésorier;  ques- 

♦Pellles,  y.  Pelisse,  f.  uur ,  m. 

Pellikaen,  m.  Pèlican,  m.  Penningmeesterschap  ,  o.    Charge  de 

Pels,  m.  Fourrure ;  robe  fourrée ;  pelisse;  trésorier ;  questure ,  f. 

peau ,  f.  Penningswaerde ,  y.    )    Juite  valeur , 

Pelshandel,  m.  PeUeterie,  f.  Penningsweerde ,  y.    f      f. 

Pelsmaekster,  y.  Pellelière,  f.  Pens,  m.  Panse ;  bedaine^  f. ;  venlre,  m. 

Pelsmaker,   m.   Pelletier  ^   fourreur ,  — ,  y.  TVi^,  f. 

m.  Pensbuik,  m.  Bedaine,  f. 

Pelsrok,  m.  Fourrure ;  pHisse ,  f.  Penseebloem,  y.  Pensee  (fleur),  f. 

Pelster,  y.  Écosseuse,  f.  Penseel,  o.  Pinceau,  m. 

Pelswerk,  o.  Zi«  Peltery.  Penseelbakje,  o.  Pincelier,  m. 

Peltery ,  y.  PeUeterie ,  f. ;  ^ourrures ,  f.  Penseellap,  m.  Torchepinceau,  m. 

pi.  Penseelmaker,  m.  Faiseur  de  pinceaux^ 

Pel  tier,  m.  Pelletier,  fourreur^  m .  m . 

Peluw,  y.  Zie  Pealuw.  Penseelsteel,  m.  Ente,  f.,  manche  de 

Pelzen,  ony.  b.  n.  De  peau,  de  fourrure;  pinceau,  m. 

fourré.  Penseelstreek  ,  y.  Coup  de  pinceau  , 

Pelzer,  m.  PeUelier,  fourreur^  m.  m. 

Pen,  y .  Plume ;  chevUle;  panne,  f.  Penseelyormig ,  b.  n.  Pénicillé,  pénicil^ 

*Peuael,  b.  n.  Pénal.  liforme  [^iX 

*Penaliteit,  y.  Pénalité,  f.  Pensery  ,  v.  Tripes  ,  f.  pi. ;  tripaille , 

Penantspiegel,  m.  Trumeau  (glacé),  m.  f. 

^Penitent,  m.  Penitent,  m.  *Pensioen,  o.  Pensum,  f. 

^Penitentie,  y.  Pénitence,  f.  Pensioenkas  ,  y.  Caisse  des  pensions « 

Pennebakje,  o.      *  Casse  (d'une  écri-  -  f. 

Pennebaksken,  o.  i      toire) ,  f.  Pensioentrekker  ,    m.    Pensionnaire  , 

Pennelikker,  m.  Clerc,  commis,  fesse-  m. 

cahier,  gratte-papier,  m.  ^Pensionaat,  o.  Pensionnat,  m. 

Digitized  by  VjOOQ IC 


s^ 


PER 


PER 


♦Pensionaris,  qi.  Pcnnormaire,  m. 
Pensketel,  m.  Echaudair,  m. 
Pensman,  m.  Tripier,  na. 
Pensmarkt,  v.  Triperie,  f. 
Pensmes,  o.  CotUeau  de  iripier^  m. 
Pensverkooper,  m.  Tripier,  m. 
Pensverkoopster,  v.  I 
PensYTouw,  v.  >  Tüpière^  f. 

Penswyf,  o.  ) 

Penszak ,  m.  Estomac  d*un  bmuf^  etc» ; 

péritoine,  m. 
Peonie,  v.  Zie  Pioene, » 
Peper,  v.  Poivre,  m. 
Peperachtig,  b.  d.  Qui  reisemöU  d  du. 

poivre. 
Peperboom,  m.  Pmvrkr  (arbrisseau) , 

m. 
Peperbus,?.     )    Poivrier^  m. ,   poi>- 
Peperdoos ,  v.  f       vrière ,  f. 
Peperduer,  b.  n.  Fort  cher;  poivré. 
Peperen,  b.  w.  Poivrer;  vendre  fort 

cher. 
Peperhuis,  o.        \ 
Peperhuisje,  o.    [  Cornet^  m. 
Peperbuisken,  o.  ) 
Peperkoek,  m.  Pain  d'épice ,  m. 
Peperkoekbakker,  m.  Painrd^épicier ^ 

m. 
Peperkorrel ,  v.  en  m.  Grain  de  poivre , 

m. 
Peperkruid,  o.  Passerage ;  cfuuserage ; 

drave  (plante) ,  f. 
Peperland  ,  o.  Grandes  Indes ,  Indes 

orientatis,  f.  pi. 
Pepermolen,  m.  Moulin  è.  poture^  m. 
Pepermunt,  v.  Menttxe  (plante),  f. 
Peperplant,  v.  Ziê  Peperkruid. 
Pepersaus,  v.  Poivrade^  f. 
Peperstruik,  m.  Zie  Peperkruid. 
Pepervogel,  m.  Tottcan  (oiseau),  m. 
Peperworst,  t.  Cervelas,  m.;  moriadeUe 

(saucisson),  f. 
Peperwortel,  m.  Zie  Peperkruid. 
Peperzak,  m.  Sac  d  poivre^  m. 
Perdoen,  o.    Galkauban    (oordage)» 

m. 
Perel,  v.  Perle;  calaracte  (méd.),  f. 
Perelbank,  v.  Banc  de  perleSf  m. 
Perelduiker  ,  m.    Pêcheur  de  perUs , 

m. 
Perelen,  o.  w.  Zie  Paerlen. 
Perelgruis,  o.  Semenee  de  perUs,  f. 
Perelbandelaer,  m.  Marcnandde  perles, 

m. 
Perelhoen,  o.  Pintade  (oiseau),  f. 
Perelkleur,  v.  Gris  de  perle^  m. 


Perelkroon,  t.  Couronne  de  pertes ,  f. 
Perelkruid,  o.  Grémil^  m.;  l\^be  aux 

perles,  f. 
Perelkust,  y.  Cóte  ou  Von  pêche  des  ner- 

les,  i. 
Perelletter,  v.  Perle  (caractère  d'impri- 

merie) ,  f. 
Perelmoer ,  o.  Nacre ,  nacre  de  perles  , 

Perelmoeracbtig,  b.  1%.  N^u^ré, 
Perelmoeren,  onv.  b.  n.  De  nacre. 
Perel  mossel,  v.  Zie  Pereloeetar. 
Perelnaeld,  v.  Zie  Perelspeld. 
Pereloester,  in.  en  v.  MuUre  ü  peries  ^ 

Perelachelp,  y.  Ndcret  coquxUe  d  perles^ 

Perelscbrift,  o.  Perie  (caractère  d'imp.), 

Perelsnoer,  o.  CgUier  de  perles*  m. 
Perelspeld ,  y.  Épingle  gamie  de  perlês, 

Perelstlkker ,  m.  Brodeur  en  perles* 

m. 
Perelstikster ,  y.  Brodeuse  esk  perles ,  f. 
Perelstrik,  m.  Bauquet  de  perles,  m. 
Pereltuilken,  0.1  ^i^re/to  ,  f.,  bouquit 
Pereltuiltje,  o.  f    oe  perles-t  m. 
Perel  vanger,  m.  Zie  Perel  vJBSclier. 
Perelvangst,  y.  Pêche  des  perles,  f. 
Perelvisscher,  m.  Péc^f  df  perles  r 

m. 
Perelvisschery ,  y.   Pêche  (Are  peHeSy 

Perelwater,  p.  Diümargwrilon  (aiédi«a- 

ment),m. 
Perelwit,  o.  BismnÜk,  éUUn  de  gitue 

(métal),  m. 
Perelzyde,  y.  Jblê^MC,  f. 
Perenbloesem,  m.  Fleur  4e  peiriet^  f. 
Perenboom,  m.  Poirier^  m. 
Perendranki  m.  PMré,  m. 
Pergament,  enz.  Zie  Parkemeal,  eni. 
Periode,  y.  Période,  f. 
Periodiek,  b.  n.  Périodique. 
Perk,  o.  Pare;  parterre,  carré,  m.;  «r^ 

ne,  f,;  frein*  m. 
Perkal,  o.  Percale,  f. 
Perkalien,  o.  PercaUHC,  f. 

Perken,  b.  w.  Zie  AfpOTken. 

Perle,  v.  Zie  Perel. 

Pers,  y.  Presse^  f.;  pressoir,  m.  •— ,  m. 

Perse*  m.  De  Perztn,  Le$  Perses. 
Persbaer,  b.  n.  CompressiNg, 


Digitized  by 


Google 


PER 


PET 


521 


Perebaerheid,  v.  CompressibUité^  f. 
Persboom,  m.  Barreau^  m. 
Perabord,  o.  Passé- carreau^  m. 
Persdoek,  m.  Blancfiet{ixa{ir.),  m. 
Persen,  b.  w.  Presser;  cc^Ur;  compri- 

mer;  pressurer;  contraindre. 
Perser,  m.  Presseur;  pressureur;  catis- 

seur,  m. 
Persgreld,  o.  Presêurage^  ra. 
Pershuis,  o.  Pressoir,  m. 
Persico,  ro.  Zie  Perziko. 
PersiS,  o.  Zie  Perzië. 
Persik,  enz.  Zie  Perzik,  enz. 
Persing,  v.  Pression;  compressim^  f.; 

catissage;  pressurage,  nj. 
Persiscb,  b.  n^  Zie  PerzisQh. 
Persje,  o.     \PresseUe  y  petite  presse. 
Persken,  o.  f     f. 
Perskuip,  v,  Cuve  de  pressoiVf  f. 

♦Personaliteit,  v.  PersonnaUtén  f. 

♦Personeel,  b.  n.  Persomiel. 

Persoon ,  m.  Persanne,  f.;  persormage^ 

m. 
Peraoonbeschry  vipg ,  y.   Prosopogra- 

phie,  f. 
Persoonbootsing,  v,  \  Pros,opQpée, 
Persoonering,  V.        f      f. 
Persoonijk ,  b.  n.  PevsQnne^.  — ,  byw. 

Personneüement. 
Persoonlykheid,  v.  Person^aUt^,  f. 
Persoonsverbeelding,  x.   Projiópopée ; 

personnificalion,  f. 
*Perspeotief,  v.  en  o,  Perspective^  f. 
Persplank,  v.  Zie  Persbord . 
Perspomp,  ▼.  CoridensdUeur^  m.;  pompe^ 

touiante,  f. 
Persregt,  o.  Pressurage,  m. 
Persschroef,  y.  Fis  de  pre^soir,  f. 
Peresleutel,  m.  Clef  de  pressoir,  f. 
Persspil^  Y.  Zie  Persschroef^ 
Perssteen,  ip.  Marbre  (impr.),  m. 
Persvol,  y.  Pressie,  f. 
Persvryheid,  v.  Liberïé  de  la  presse,  f. 
Perawerker,  m  Pre^sier  (impr.),  m. 
Persyzer,  o.  Carreau,  m. 
♦Pertezaen,  in.  ï  Pertuisanp  (hallebar- 
*Pertjzaen,  m.  J     de),  f. 
Peru,  o.  Pérou,  m. 
Peruaen,  m.  Zie  Peruviaen. 
Peruaensch,  b.  n.  Zie  f^eruviapnscb. 
Peruviaen,  m.  Pémwen,  m. 
Peruviaensch,  b.  n.  Dik  Pérou^  péru^ 

viin. 
*Perykel,  o.  PérU,  danger,  m. 


♦Perykeleus,  b.  n.  PériUeux^ 
Perzekruid,  o.  Zie  Perzikkraid. 
Perziaen,  m.  Persan,  m. 
Perziaensch,  b.  n.  Persan,  de  Pers^. 
Perzië,  o.  Perse  (royaume  d*Asie),  f. 
Perzik,  V.  Pêche  (fruit),  f. 
Pérzikblad,  o.  Feuille  de  pècher,  f. 
Perzikbloem,  V.     \  Fleur  de  pêcher. 
Perzikbloesem,  m.  f     f. 
Perzik  boom,  m.  Pêcher,  m. 
Perzikbrandewyn ,    m.    Persicot   Gi- 

queur),  m. 
Perzikkruid  ,  0.  Persicaire  ( plante )  ^ 

Perziko,  m.  Persicot  (liqaenr),  m. 
Perzikpit,  v.  en  o-  Amande  de  pêche  ^ 

Perziksteen,  m.  Noyau  de  pêche,  m. 
Perzisch,  b.  n.  Per  san;  de.  Perse. 
Pest,  V.  PesU,  f. 
Pestachtig,  b.  n.   Pesti[êt4 ,  pestilen- 

Hel. 
Pestblaer,  V.  I  Car^önc/fi ,  cha^on^  ün- 
Pestbuil,  V.  f     thrax,  m.     ' 
Pestbuilachtig,  b.  n.  CHarbqnt^ux. 
Pestdamp ,  m.Fumée  oii  vapeur pesti-- 

lentieUe,  f.        • 
Pestgezwel,  enz.  Zie  Pestbuil,  enz. 
Pesthuis,  o.  Hópital  des  pesiilêrés;  la^ 

zaret,  m. 
Pestig,  b.  n.  PestifM^  péstilentieL 
Pestilentiewortel,  m.  Pétasüe  (plante),. 

m. 
Pestkool,  V.  Zie  Pestbuil. 
Pestkoolaciitfg,  b.  n.  Charbonneux. 
Pestkoorts,  v.  Fièvre  pestilente,  f. 
Pestlucht,  v.  Air  p^stifère  oii  péstilen- 
tieL, m. 
Pestman,  m.  Carbeau,  parabolen,  m. 
Pestmidclol,  o.  en  m.  Anlipestitentiei , 

m. 
Pestpokken,  v.  mv.  Bubons  pestilen^ 

tiels,  m.  pi. 
Pesttyd,  m.  Temps  de  {la)  peste,  m. 
Pestwortel,  m.  Pétasite  (plante),  m. 
Pestzieke,  üfi.  Pestifêrê,  m.  ' 
Pet,  m.  Bonnet,  m.;  fösse ,  f.;  puitSy 

m.;  fosselte,  f. 
Pete,  v.  S^ie  Grootmoeder. 
Petekind,  o.  FilleuL  m.,  fiUeule,  f. 
Petemqei,  y.  tiarraitie ;  cqrnm^re,  f. 
Peter,  m.  Parrain,  m. 
Peterolle,  v.  Huile  dè  pétro(e,  f. 
Peteroom,  m,  Parrain,  m.  ' 
Peterschap,  p.  Comvérage,  m. 
Peterselie,  v.  Persu,  m. 


Digitized  by 


Google 


522 


PHO 


PIL 


f^eterselieachtig,  b.  n.  De  persiL 
Peterseliebed  y  o.  Planctie  de  persU, 

Peterselieblad,  o.  Feuille  de  persü^  f. 
t>6ter8eliedruif,  y.  CiotUat  (raidin),  m. 
Poterseliekaes,  m.  en  v.  Fromage  per^ 

siUéj  m. 
Peterseliesaus,  t.  Satice  au  persü,  f. 
Peterseliesmaek ,  m.  Gout  de  persil  , 

m. 
Peterseliewortel,  m.  Radne  de  persil, 

Peterseliezaed,  o.  Graine  de  persU,  f. 
Petevader,  m.  Zie  Grootvader. 
♦Petitie,  v.  Pélüion^  f. 
♦Petitionaris,  m.  Pélüionnaire^  m. 
Petitsels,  o.  mv.  Péléchies  (méd.) ,  t 

..Pi- 
petje ,  o.  Fossette  (au  menton  ,  auz 

joues),  f. 
Peukel,  V.  Pustule,  f.;  bourgeon,  m, 
Peukelachtig,  b.  n.  Bourgeonné. 
Peukelig,  b.  n.  Zie  Peukelacbtig. 
Peukeligbeid,  v.  PustuUs,  f.  pi. 
Peul,  V.  Cosse ;  gousse,  f.;  pols  en  cosse, 

m.  Zie  Peuluw. 
Peulacbtig»  b.  n.  Siliculeux, 
Peulplant,  v.  Légumineuse,  f. 

llulnZeX    I    Traversin,chevet.m. 
Peulvormig,  b.  n.  Léguminiforme. 
Peulvrucht,  v.  Légume,  m. 
Peulvrucbtdragend,  b.n.  Légumineux, 
Peulvrucbtëtend,  b.  n  Léguminivore. 
Peulvruchtig,  b.  n.  Légumineux, 
Peupel,  o.  Populace,  f. 
Peurangel,  m.  Lig7ie  dormanle,  f. 
Peuren ,  b.  «n  o.  w.  Pécher  (des  anguil- 

les)  &  la  ligne. 
Peurworm,  m.  Jchée^  f.,  lotnöric^  m. 
Peuteren,  b.  en  o,  w.  FouiUer,  grat- 

ter. 
Peuzelen,  o.  w.  Grignoter;  croustil^ 

Ier. 
Pezelaer,  m.  Osier,  m. 
Pezerik,  m.  Ferge  d*un  mouton,  f. 
Pbarizeëndom,  o.  Pharisaisme,  m. 
Pharizeër,  m.  Pharisien^  m. 
Pharizeesch,  b.  n.  Pliarisaique. 
Phenikg,  m.  Phénix,  m. 
♦Philozoferen,  o.  w.  Phüosopher, 
*Philozofie,  ▼.  Philosophie^  f. 
^Philozofisch,  b.  n.  Philosophique. 
*Phllozoof,  m.  Philosophe,  m. 
^Phosphoor,  m,  Phosphore,  m. 
^Phosphoriek,  b.  n.  Phosphorique. 


*Phy8iek,  ▼.  Physique^  f. 

*Physi8ch,  b.  n.  Pfiysüfue.  — ,  byw. 

Pnysiquement. 
Piaster,  m.  Piaslre  (monnaie),  f. 
Piauter,  o.  Zte  Peauter. 
Piek,  V.  Piqué,  f.  Bergspits  ;  pie,  m.; 

barrey  f. 

Piekenier,  m.    f '^***^»  ™* 

Piekstok,  m.  Hampe^  f. 

Piepen,  o.  w.  Pépier;  piaultr;  cMcot- 
ter ;  clapir. 

Piepend,  b.  n.  Criard;  aiare. 

Pieper,  m.  Pipeau ;  chalumeau^  m. 

Pieperken,  o.  U-  p. 

Piepertje.o.  (^««*'»®P«^- 

Piepjong,  b.  n.  Fort  jeune. 

Pier,  V.  Ver  de  terre^  lombrie,  m. 

Pieren  ,  b.  w.  Prendre  des  vers  ;  du- 
per. 

Pieterman  ,  m.  Five^  trachine  (poi»- 
son) ;  espéce  de  tfière,  f. 

Pieterselie.  enz.  Zie  Peterselie,  enz. 

Pieterskruid  (st.),  o.  Priinevére  (plante), 

Pieterspennlng,  m.  Le  denier  de  Saint- 

Pierre. 
Pif paffen  ,  o.  w.  TiraiUer. 
Vïk,y.  Faucille,  f.;  pic;  chaumet,  m. 

— ,  m.  Uaine;  piqué,  f,  — ,  o.  fü 

Pek. 
*Piket,  o.  Piquet,  m. 
Piketspel,  o.  Piquet  (jeu  de  carte^, 

m. 
Piketten,  o.  w.  Jouer  au  piquet. 
♦Pikeur,  m.  Piqueur,  m. 
Pikkedillen,  v.  mv.  Bagatelles^  f.  pL 
Pikkel,  m.  Pied  (d'une  table  ,  etc], 

m. 
Pikken  ,  o.  w.Becqueter;piguer:  mms- 

sonner;  couper. 
Pikker,  m  Scieur,  moissonneur^  m. 
Pikkrans,  enz.  Zie  Pekkrans,  enz. 
Pikzwart,  b.  n.  Pfoir  comnie  jais. 
Pil,  V.  Pilule,  f. 
Pilaer,  m.  PiHer,  m.;  colonne,  f.;  appui, 

m. 
Pilaerbyter,  m.  Bigot,  cagot^  m. 
Pilaerbytery ,  v.  Bigoterie ,  cagottrie  . 

Pilaerbytster,  v.  Bigote^  f. 
Pilaerhoofd,  o.  \  ri.«w#../.«  «* 
Pilaerkap.v.      f  ChapUeau,m. 

Pilaerken,  o.  Zie  Pilaer^e. 
Pilaerschacbt,  v.  FtU  d'une  coUmne,  m., 
escape,  f. 


Digitized  by 


Google 


PIN 


PIS 


525 


Pilaer^e,  o.  CoUmnette,  f. 
Pilaerroet ,  m.  Base  d'une  colonne  , 

Pilaster,  m.  Püastre.  m. 
Pilasterhoofd,  o.  )  ChapÜeau  de  pilos- 
Pilasterkap,  v.      )      tre,  m. 
Pille,  V.  Zie  Pil. 

PiUe^ifty  y.  Présent  de  bapUme,  m. 
Piloot,  m.  PÜoUy  m. 
Piment,  v.  Piment  (plante),  m. 
Pimeatsaus,  y.  Pimentade  (sauee), 

Pimi>el ,  zn.  Mésange  bleue  ^  f.;  papiUonf 

m. 
Pimpelaer,  m.  Buveur,  m. 
Pimpelen,  o.  w.  Chopiner,  pinter, 
Pimpeimees,  v.  Mésange  bleue,  f.;  douil- 

let^  m. 

Pim  perboom  ,  m.  Pistachier  (arbre) , 

m. 
Pimpernel,  v.  Pimprenelle  (berbe),  f. 
Pimpernelpoos,  v.  Rosé  de  pimprenelle, 

Pimpernelsmaek,  m.  Gout  de  pimpre- 

nelle,  m. 
Punpernelwortel,  m.  Radne  de  pimpre- 

nette,  f. 
Pimpernoot,  v.  Pistache  (fruit),  f. 
Pimpernootboom,m.  Pistachier  (arbre), 

m. 
Pimpoo^en,  o.  w.  Zie  Pinken. 
Pin,  V.  Chevüle;  broche,  f. 
Pinas,  V  Pinasse  (navire),  f. 
PiDdarisch,  b.  n.  Pindarique. 
Pingel,  V.  Pignon,  m. 
Pinlf ,  m.  Pelit  doigt ;  bouvillon,  m.  — , 

V.  Pinque  (mar.) ;  génisse,  f. 
Pinken,  o.  w.  Cligner  les  yeux;  cü- 

ter. 
Pinknet,  o.  Seine  (fllet\  f. 
Pinkoogen,  o.  w.  Zie  Pinken. 
Pinkooging ,  v.  Clignement ,  ciUement , 

m. 
Pinkster,  o.  Pentecöle.  f. 
PinksteraTond  ,  m.  FeilU  de  la  PenU- 

cóte,^t 
Pinketerbloem,  v.  Flambe  (plante),  f. 
Pinksterdag ,  m.  Jour  de  la  Pentecóte , 

m. 
Pinksteren,  o.  PentecÓU,  f. 
Pinksterfeest,  v.  en  o.  FêU  de  la  PenU- 

CÖU,  f. 
Pinkstemakel,  v.  Panais,  m.;  paste- 

nade  (plante  potagère),  f. 


Pinksterweek,  v.  Semaine  de  la  Pente- 
cóte, f. 

Pinksterzondag,  m.   Dimanche  de  la 
Pentecóte ,  m. 

Pinneberdeken,  o.  Solitaire  (jen),  m. 
Pinnen,  b.  w.  Chevilter;  brocheter. 

Pinneken,  o.  )   Cheüülette,  brochette^ 

Pinnetje,  o.     f      f. 

Pinning,  v.  Chevillage,  m. 

Pinseel,  o.  Zie  Penseel. 

Pinsternakel ,  m.  Pastenague ,  pastena- 
que  (poisson],  f. 

Pint,  V.  Pinte,  f. 

Pintelen,  o.  w.  Chopiner,  pinter. 

Pinteieren,  o.  w.  Zie  Pintelen. 

Pintje,  o.  Chopine,  chopinette,  f. 

Pioene,  v.  Pivoine  (plante),  f. 

♦Pionier,  m.  Pionnier^  m. 

Pip,  V.  Pepie,  f. 

Pippeling,  y.  Rainette  (pomme),  f. 

Pipping,  ♦.  Zie  Pippeling. 

Pips,  b.  n.  Qui  a  la  pepie ;  maiadif, 

Pipzig,  b.  n.  Qui  a  la  pepie. 

Piramide,  y.  Pyramide,  f. 

Pis,  y.  Urine,  f. 

Pisacbtig,  b.  n.  Urineux, 

Pisafdrjrvend,  b.  n.  Diurétique, 

Pisbak,  m.  Pissoir,  m. 

Pisblaes,  y.  Fessie,  f. 

Piebuis,  y.  Vrèlre  (anat.),  m. 

Pisdoek,  m.  Btaie,  f. 

Pisdryvend,  b.  n.  Diurétzque, 

Pi8flescb,y.  Urinal,  m. 

Pisgang,  m.  Ure  tére  (anat.),  m. 

Pisglas,  o.  UrinaL  m. 

Pishoek,  m.  Pissoir,  m. 

Piskjker,  m.  Ouronoscope,m. 

Piskykery,  y.  Ouronoscopie^  f. 

Pislap,  m.  Braie,  f. 

Pisleider,  m.  Zie  Pisbnis. 

Pi sops topping,  y.  Jschurie  (méd.) ,  f. 

Pispot,  m  Pot  de  chambre,  m. 

Pispraet,  m.  Fadaises,  f.  pi. 

Pissebed,  y.  Cloporte ;  pissenUt ,  m. 

Pissebloem,  y.  Pissenlit,  m. 

Pissellngs,  byw.  En  ruisselant. 

Pissen,  b.  en  o,  w.  Pisser,  uriner. 

Pisser,  m.  Pisseur,  m. 

Pissing,  V.  Pissement,  m. 

Pisster,  y.  Pisseuse,  f. 

Pisstof.y.  Uree  (cbim.);  épistase  (méd,),  f. 

*Pistacie,  y.  Pistache  (fruit) ,  f. 

Pistacieboom,  m.  Pistachier,  m. 

Pistool,  y.  Pistole,  f.;  pistolet^  m. 

Pistoolholster,  m.  Fourreau  de  pistolet, 
m. 


Digitized  by 


Google 


524 


PLA. 


PLA. 


Pistoolkogel,  m.  Balie  de  pistolet,  f. 
Pistoolkoker ,  m.  Fourreau  de  pistolet , 

m.,  fonte,  f. 
PistooUcbeut,  m.  Zi^  Pistoolschot. 
Pistoolschieter,  m.  Pistolier,  m. 
Pistoolschoot, m.  ')   Coup  de  pistolet. 
Pistoolschot,  o.      f      m. 
Pisvloed,  m.  Diabete  (méd.),  m. 
Piszuer,  o.  Jcide  urique,  m. 
Piszuerzout,  o.  Urate  (chim.).  m. 
Pit ,  V.  «i  o.  Amande ,  f.;  pepin^  m.  — , 

o.  Moeite;  quintessence ,  f.;  esprit,  m. 

— ,  V.  Mèche  (d^une  lampe,  etc.) ,  f.  — , 

m.  Zie  Put. 
Pitoor,  m.  Bvtor  (oiseau),  m. 
Pitsen,  b.  w.  Pincer, 
Pitsjaren,  b.  w.  Appeler  h  bord  (mar.). 
Pittig,  b.  n.  Ingénieux. 
Placentia ,  o.  Plaisance  (ville  et  duché 

dltalie). 
Pladys,  V.  Zie  Platdys. 
Plaeg,  T,  Fléau ;  chitiment ,  m. ;  plaie , 

Plaegdaivel,  m.  Zie  Plaeggeest. 
Plaeggeest,  m.  Lutin;  importun^  m. 
Plaegster,  v.  Tracassière,  f. 
Plaegziek,  b.  n.  Tracassier, 
Plaenboóm,  m.  Platane,  plane,  m. 
Plaester,   v.    Empldtre;   cataplasme ; 

plêtre^  m. 
Plaesteraclitig,  b.  n.  Emplastique. 
Plaesteraer,  m.  Ptafonneur^  m. 
Plaesteren,  b.  w.  Pldtrér;  crépir;  'pta- 

tonner,  — ^^  o.  w.  Zie  Pleisteren. 
Plaestergroef,  v.  Pldtrière,  f. 
Plaeatergruis,  o.  Pldtras;gravoiSy  m. 
Plaestering,  v.  Enduit,  crepi,  m. 
Plaesterkalk,  m.  Pldtre ;  crépi,  m. 
Plaesterkas,  v.  Empldtrier,  m. 
Plaesterklei ,  v.  Torchis,  m.;  bauge^  t* 
Plaesterkuil,  m.  Pldtrière,  f. 
Plaestermaker»  m.  Pldtrier,  m. 
Plaestermakery,  v.  Pldtiière^  f. 
Plaesterpat.  m.  Pldlrière^  f. 
Plaesterstuk,  o.  Pldtre,  m. 
Plaesterverkooper,  m.  Pldlrier^  m. 
Plaesterwerk,  o.  Pidlrage ;  pldtre,  m. 
Plaesterwerker,  m.  Pldtrier,  m. 
Plaet ,  V.  Plaque ;  lame ;  platine ;  tabte ; 

tablette ;  fiaure ,  eslampe ,  planche^  f. ; 

banedesahle^m. 
Plaetdeksel,  o.  Cache-plntine,  m. 
Plaetdrukken  ,  b.  w.  Tirer  des  ^stam- 

pes. 
Plaetdmkker,  m.  Taitle-doucier ;  chat' 

cographe,  m. 


Plaetdrukkery,  v.  Chalcographie,  f. 
Plaetëtser,  m.  Graveur  d  l^taufortej 

m. 
Plaetgrendel,  m.  Targette  (verrou),  f. 
Plaetkoper,  o.  Cuivre  en  plaque,  m. 
Plaetmakef,  m.  Lamier,  m. 
Plaetpers,  v.  Presse  de  taille- douder, 

Plaets  ,  V.  Place,  f.;  emplacement ; en- 
droit;  tieu;  tocal,  m.;  cour,  f.;  pas^ 
sage,  m.;  charge,  f.;  emploi,  m. 

PlaetsbeschryTend,  b.  u.  Topogrepkh- 
que. 

Plaetabeschryver,  m.  Topographe,  m. 

Plaetsbeschryving,  v.  Topographie,  f. 

Plaetsbevelhebber ,  m.  Commóndant  de 
place  f  m, 

Plaetsbewegelyk,  b.  n.  Locomobile. 

Plaetsbewegelykheid ,  v.  LocomóbiiÜé, 

Plaetsel^k,  b.  n.  Local ;  municipal ;  té- 
dentatre.  — ,  by  w.  LocalemefU. 

Plaetselykheid,  v.  Localité,  f. 

Plaetsen,  b.  w.  Placer. 

Plaetser,  m.  Poseur,  m. 

Plaetsgebieder ,  m.  Cqmmandant  de 
place,  m. 

Plaetsgebrek,  o.  Déjaut  d'espace^  m. 

Plaetsgeheugen ,  o.    Ménwfre  locale-. 

Ia 

Plaetshond,  m.  Chi^  de  garde,  m. 
Plaetshouder,  m.  Gouverneur,  m. 
Plaetsbuerder ,  m.  Placier;  abonné  (au 

thédtre)^m, 
Plaetshuerster,  ▼.  Abonnee  (au  thédtre), 

f.  -    •      .    •    .    ^ 

Plaetsing,  v.  Action  de  placer^  f.,  d^)ót, 

m. 
Pldetskaert,  ▼.  Carte  topographigne  ^ 

t.  -» 

Plaetskommandant ,  m.  Commandant 

de  place ,  m. 
PlaetsmaJoor,  m.  Major  de  place,  m. 
Plaetsmiddel,  o.  en  m.  TöpiqUt,  m. 
Plaetsnyden ,  b.  w^  Graver  aU  burin  oa 

en  taüle-douce,  buriner. 
Plaetsnyder»  m.  Graveur;  chalcographe, 

m.  '  " • 

Plaetsnydery,  v.  Ctialcographie,  f. 
Plaetsnykandig ,  b.  n.  ChaU^>graphi- 

que. 
Piaetsnykunst,  v.  ChaUographie  (art),  f. 
Plaetsopbooper,  m,Cumuiard,  lA. 
Plaetsophooping,  t.  Cimirt,  m. 
Plaetsschouwing ,  ▼.   Descente  ^  visite 

d'unlieH,f. 


Digitized  by 


Google 


PLA 


PLA 


525 


Plaetsveranderend,  b.  n.  LccomoUur, 

locomolif. 
Plaetsverandering,  y.  Locomotion^  f. 
Plaetsverschil ,  o.  ParaUaxe  (astr. ) , 

f. 
Plaetsyenranger,  m.  Substitut;  remplor 

fant ;  suppêant,  m 


Plaetsvervanging,  v.  )  Remplacement , 

f      m.;  subroga- 

twn,  f. 


PlaetsvervulÜDg,  v. 


Plaetsverwisselend,  b.  n.  Ambulatoire, 
PLaetwerk,  o.  TaiUesdouces,  estampes , 

gravures,  f.  pi. 
Plaetyzer,  o.  Tóle^  f. 
*Plafonneerder,  m.  Plafonneur,  m. 
*  Plafonneren,  b.  w.  Plafonner. 
Plagen,  b.  w.  Tourmenter;  vexer;  affli- 

ger;  tracasser;  importuner. 
Plagend,  b.  n.  Fexatoire. 
Plager,  m.  Fexateur;  importun,  m. 
Plagery,  v.  Zie  Plaging. 
Plaging,  V.  Tourment^  m.;  vexation^  f. 
'*Plaiziep,  o.  Plaisir,  m. 
Plak,  V.  Férule,  f.;  coup  de  féruU;  pdté^ 

m.,  tache  cTeticre,  f. 
Plakbrlef,  m.  Affiche,  f.,  placard,  m. 
PlakbrieQe,  o.     \  Affiche,  peiüe  afficlie, 
PlakbriefKen^o.  (     t.\écriteau^m„ 
Plaket,  V.  Plaquette  (monnaie),  f. 
Plakkaert.  Zie  Plakkaet. 
Plakkaet,  o.  Arrêt,  édit,  placard^  m. 
Plakken,  b.  w.  CoUer ;  afficher ;  jeter  & 

terre. 
Plakker,  m.  Afficheur ;  colleur;  pla- 

fmmeur  ;plaqueur,  m. 
Plakleem,  o.  BousiUage  (mortier),  m. 
Plakplaester,  v.  Sparadtap  (emplfttre), 

m. 
Plakschrift ,   o.   Affiche  ,  f.;  placard  , 

m. 
Plakwerk,  o.  Placage ;  bousillage,  m. 
Plakwerkmaker,  m.  Plaqueur,  m. 
Plammoten,  b.  w.  Salir, 
Plan,  o.  Plan,  dessin;  projet,  dessein , 

m. 
Planeet,  v.  Planète^  f. 
Planeetkenner,  m.  Astrologue^  m. 
Planeetkennis ,  v. )  j^.^^u^i^  r 
Planeetkunde,  Y.\^^^rologte,  f. 

Planeetknndig,  b.  n.  Astrologique. 
Planeetkundige,  m. ) 
Planeetkyker,  m.     [Astrologue^m, 
Haneetlezer,  m.        ) 
Planeetmeter,  m.  Pianétolabe,  m. 
Waneetatelsel ,  o.  Système  planetaire , 
nu 


*Planeren,  b.  w.  Planer, 
Plank,  V.  Planche,  f.,  ais,  m. 
Planken  ,    onT.  b.  n.  Qui  est  fait  de 

planches.  Een  —  vloer.  Vn  plancher, 

— ,  b.  w.  Zie  Beplanken. 
Plankier  ,  o.  Plancher,  m. ;  planche , 

Planlge,  o.      \Planchette,  petite  plan- 
Planksken,  o.  f     che,  f. 
Plankwerk,  Ouvrage  de  planches,  m. 
Plaokzager,  m.  Scieur  de  long^  m. 
Planmaker,  m.  Faiseur  de  plans  ou  de 

projets,  m. 
Plant,  V.  Plante,  f.;  végétal^  m. 
Plantaedje,  ▼.  Plantalion ,  f.;  plantage , 

m. 
Plantaerde,  v.  Terre  végétale,  f. 
Plantagie,  v.  Plantatian,  f.;  plantage, 

m. 
Plantbed,  o.  Couche  de  plantes; planche ^ 

f.;  carré,  m. 
Plan tbeschry ver,  m.  Phytographe,  m. 
Plantbeschry ving,  v.  Phytographie,  f. 
Plantdier,  o.  Zoophyte,  m. 
Planten,  b.  w.  Planter. 
Plantenafdruksel,  o.  Empreinte  (hist. 

nat.),  f. 
Plnntenkenner,  m.  Botaniste,  m. 
Plantenkiem,  v.  Plantule  (bot^,  f. 
Plantenkunde,  v.  Phyloioaie,  i. 
Plantenkundig,  b.  n.  Phytologique. 
Plantenleer,  v.  Phytoloaie,  f. 
Plantenleven,  o.  Fie  vegétative,  f. 
Plantenryk,  o.  Règne  végétat,  m. 
Planter,  m.  Planteur,  m. 
Plantery,  v.  Plantation  ,  f.;  plantage  , 

m.;  pépinière,  f. 
Plantgewas ,  o.  Plante ,  f. ,  végétat , 

m. 
Planthof,  m.  Pépinière^  f.;  jardin  des 

plante s,  m. 
Planthout,  o.  Plantoir,  m. 
Planting,  v.  Plantation,  f.,  plantage  , 

m. 
Plantkiem,  v.  Plantule  (bot.),  f. 
Plantkunde,  enz.    Zie  Kruidknnde, 

enz. 
,Plantkweekery,  v.  Pépinière,  f. 
Planikweeking ,  v.  Culture  des  plan- 

tes,  f. 
Plantluis,  v.  Cuceron  (Inaecte),  m. 
Plantsoen,  o.  Plant,  plangm,  m. 
Plantsoenboscb,  o.  Pépinière,  f. 
Plantversteening,  v.  Dendrolithe,  t, 
Plantzout,  o.  Set  végétal^  m. 
Plas,  m.  Mare,  flaque,  eau;  mer,  U 


Digitized  by 


Google 


526 


PLA 


Plasdank,  m.  Reconnaissance,  f. 
Piasregen,  m.  Ondée,  averse^  f. 
Piasregenen,  onp.  w.  Pleuvoir  d  verse. 
Plassen,  o.  w.  PatrouiUer ;  patauger. 
Plat,  o.  PlaU'forme ; terrasse,  f.;  plat, 

m.  — ,  b.  n.  Plat;  plan;  fade,  bas.  — , 

byw.  Platement;  ii  plat;  tout  net; 

tout  &  t(^it. 
Platachtig,  b.  n.  Un  peu  plat. 
Plataen,  m.  Plalane  (arbre),  m. 
Platbekkig,  b.  n.  Pressiroslre. 
Platbladig,  b.  n.  Planifolié  (bot.). 
Platbloemig,  b.  n.  Planiflore  (bot.). 
Platbodem,  m.  Zie  Platboot. 
Platbodemd,  b.  n.  Plat. 
Platboot,  m.,  v.  en  o.  Accon,  chaland^ 

bateau  plat,  m. 
Platbooty oerder,  m.  Chalandeau  (ma- 

rin),  m. 
Platdrukking,  v.  Jplatissement,  m. 
Platdys,  V.  Plie  (poisson),  f. 
Platenmaker,  m.  Lamier^  m. 
Platheid,  v.  Platitude,  f. 
Platina,  ▼.  Platine,  or  btanc,  m. 
Platluis,  V.  Morpion,  m. 
Platmakery,  v.  Jplalisserie,  f. 
Platmaking,  v.  Aplaiissement,  m. 
Platmeetkuude,  v.  j  pianimélrie  f 
Platmeting.  v.        I  ^tanmeine,  x. 

Platmuts,  Y.  Cale,  f.,  bonnet  plat,  m. 
Platneus,  m.  Camard.  camus,  m. 
Platneuzig,  b.  n.  Camus,  camard» 
Platschuit,  V.  Zie  Platboot. 
Platsteertig,  b.  n.  Planicaude. 
Platteel,  o.  FüVmce,  f. 
Platteelbakker,  m.  Fatencfer,  m. 
Platteelbakkery,  v.  Fatencerie.  f. 
Platteelbakster,  v.  FaXencière,  f. 
Platteei likker,  m.  Piqué -assiette,  m. 
Platteelwerk,  o.  Faïence,  f. 
Platten,  b.  w.  Zie  Pletten,  enz. 
Platterd,  m.  Ignorant,  m. 
Plattiel,  enz.  Zie  Platteel,  enz. 
Platvisch ,  m.  Poisson  plat ,  pleuro- 

necte,  m. 
Platvoet,  m.  Pied  plat.  m. 
Platvoeten,  o.  w.  Allendre  tongtemps, 

croquer  Ie  marmot. 
Platvoetig,   b.   n.   Qui   a   les  pieds 

plats. 
Platvyl,  V.  Coulissoire.écouanet  f. 
Platwording,  v .  Aplalissement,  m. 
Plavei,  V.  Carreau,  m. 
Plaveibakker,  m.  Carrelier,  m. 
Plaveijen,  b.  w.  Carré  Ier ;  paver;  em- 

pierrer. 


PLB 

Plaveijer,  m.  Carreleur;  paveur.  m. 
Plaveijing,  v.  Carretage;  pavement;  etih 

pierrement,  m. 
Plaveisel,  o.  Pavé;  carretage ;pavement, 

m. 
Plaveisteen,  m.  Carreau;  pavé,  m. 
Plaveisteen bakker,  m.  Carrelier,  m. 
Plecht,  V.  ChdUau,  gaitlard  (de  navin), 

m. 
Plechtanker,  o.  Mattresse  onere,  f. 
Pleegvader,  m.  Zie  Voogd. 
Plegen,  o.  w.  Jvoir  coulume ;  arriver 

— ,  b  w.  Soianer;  exercer;  pratiquer; 

commeUre;  faire.  Raed  — .  Délibértr, 

consulter. 
Pleging,  V.  AcU,  m.,  action;  pralique, 

Plegt,  V.  Hypothèque,  f.  Zie  Plecht, 

enz. 
Plegtgewaed,  o.  Habü  de  cérémonie,  m. 
Plegtig,  b.  n.  Solennel,  pompeux.  — , 

byw.  Zie  Plegtiglyk. 
Plegti^heid,  v.  Solenniléy  pompe,  céré- 

monte^  f. 
Plegtiglyk,  byw.  Sotennetlement ,  pom- 

peusement. 
Plei,  V.  Queslion,  torture,  f. 
♦Pleidooi,  o.  Plaidoyer,  m. 
*PleidooiJen,  b.  w.       i  q;^  .^^^ 
*Pleidooijeren,  b.  w.   l^^'^^^r. 
'Plein,  o.  Plaine;  place,  f.;  terrain,  m.; 

esplanade,  f. 
Pleister,  enz.  Zie  Plaester,  enz. 
Pleisteren,  o.  w.  S*arrêter  en  chemm 

pour  se  reposer  ou  pour  se  rafraidur. 

— ,  b.  w.  Zie  Plaesteren,  enz. 
Pleislerplaets,  v.  Dtnée;  station,  f. 
Pleit,  V.  Bac,  m.;  bélandre,  f:  baien 

plat,  m.  — ,  o  Proces,  m.;  cause;  pro- 
cédure, f.;  plaidoyer,  m. 
Pleitbaer,  b.  n.  Plaidable. 
Pleitbezorger,  m.  Procureur^  avocet, 

avoué,  m. 
Pleitdag,  m.  Jour  d*audienee^  jour  pkn- 

dable,  m. 
Pleiten,  o.  w.  Plaider. 
Pleitend,  b.  n.  PlaidarU. 
Pleiter,  m.  Plaideur,  dient,  m. 
Pleitery,  v.  Plaidoyer,  m.;  plaidoirie; 

procédure,  f. 
Pleitgeding,  o.  Proces,  m. 
Pleilhandel,  m.  Plaidoyer,  m.;  procé- 

dure^  f. 
Pleithof,  o.  Cour,  f.,  palais,  m. 
Pleitkamer,  v.  Chambre  d*audience,  f-; 

barreau,  m. 


Digitized  by 


Google 


PLl 


PLO 


527 


Pleitkunsty  ▼.  An  du  tarreau,  m. 
Pleitrede,  v.  Ptaidoyer,  m. 
Pleitstep,  V.  Plaideuse,  cliënte,  f. 
Pleittael,  v.  Langage  du  tarreau,  m. 
Pleitvoerder,  m.  Bachofeur,  m. 
Pleitvoeringr,  v.  Bacholage,  m. 
Pleitvogel,  m.  Ctiicaneur^  m. 
Pleitzaek,  v.  Cause,  f.,  proces,  m. 
Pleitzael,  v.  Chambre  de  justice ;  au- 

dience,  f.,  barreau,  m. 
Pleitzak,  in.  Sdc;  sac  de  proces ;  dos- 

sier,  m. 
Pleitziek,  b.  n.  Processif,  chicanier. 
Vleitzlékteyy,)  Esprit  de  chicane,  m.; 
Pleitzucht,  V.  j     chicane,  f. 
Pleitzuchtig.  b.  n.  Zie  Pleitziek. 
Pleizier,  o..  Plaisir,  m. 
Plelzieren,  o.  w.  Faire  piaisir, 
Pleizierigr,  b.  n.  Amusant. 
Pleizierreis,  v.  Foyage  de  plaisir,  m. 
Pleiziertogt,  m.  Zie  Pleizierreis. 
Plek,  V.  Tache;  place,  f. 
Plemp.  V.  )  Plempe,  barque  de  pêcheur, 
Plempe,  v.  (     f. 

Plengen»  b.  w.  Bépandre,  verser, 
Plenging  v.  Effusion,  f.;  épanchement, 

m.;  libation,  f. 
Pleogwyn,  m.  Fin  pour  les  libations, 

m. 
Plethamer,  m.  Rechaussoir;  aplatissoir, 

m. 
Pletmolen,  m.  Laminoir.  m. 
Pletten;  b.  w.  Aplatir ;  laminer;  briser, 

écraser. 
Pletter,  m.  Ecacheur,  aplatisseur,  lami- 

neur,  m. 
Pletteren,  enz.  Zie  Verpletteren,  enz. 
Pletting,  V.  Jplatissement;  écachement; 

laminage,  m. 
Pleuris,  v.  Pleurésie,  f. 
Pligt,  m.env.  Devoir;  office,  m.;  obU-- 

gation,  f. 
Pligtbetooning,  v.     )  Accomplissement 
Pligtbetrachting,  v. }     de  son  devoir , 

m. 
Pligtelyk,  b.  n.  Conforme  &  son  devoir; 

obligaloire. 
Pligtgebod,  o.  Commandtment,  m. 
Pligtig,  b.  n.  Obligé;  coupable. 
Pligtigbeid,  v.  Culpabilité.  f. 
PUgtmatig,  b.  n.  Conforme  au  devoir. 
Pligtpleegster,  v.  CompUmenteuse,  t, 
Pligtplegen,  b.  w.  Complim enter, 
Pligtpleger,  m.  ComplimefUeur,  m. 
Pllgtpleging,  V.  Compliment,  m. 
PJigtrede,  v.  CoinplimetU,  m. 


Pligt8cbuldig,  b.  n.  Obligé. 
Pligtshalve,  byw.  Par  devoir. 
Pligtvaerdig,  b.  n. )  Pret  b,  s'acquUter 
Pligtveerdig,  b.  n.  f     de  son  devoir. 
Pligtverzuim  ,  o.  Forfaiture  ,  prévari- 

cation,  f. 
Pligtvry,  b.  n.  Libre. 
Plint,  V.  Plirahe  (archit.),  f. 
Ploeg,  m.  en  v.  Charrue,  f.;  bouvet; 

füt,  m.;  brigade,  f. 
Ploegakker,   m.    Champ  tabourable , 

m. 
Ploegboom  ,  m.    Jrbre  de  charrue , 

m. 
Ploegen,  b.  ^  o.  w  Labourer. 
Ploeger,  m.  Laboureur,  m. 
Ploeghout,    o.    Setlelte ,  f.,  soupeau 

(d'une  charrue),  m. 
Ploeging,  ▼.  Labour,  labourage,  m. 
Ploegknecht,   m.    Valet  de  charrue  ^ 

m. 
Ploegkouter,  o.  Coutre,  m. 
Ploegland,  o.  Terre  labouratfjie,  f. 
Ploegmea,  o.  Füt;  soc,  m. 
Ploegos,  m.  Bxuf  de  charrue,  de  la- 

bour,  m. 
Ploegpeerd,  o.  Cheval  de  labour,  m. 
Ploegrad,  o.  Roue  de  charrue.  f. 
Ploegschaef,  v.  Bouvet;  coulis&eur,  m 
Ploegschaer,  v.  Zie  ploegscheer. 
Ploegecheer,  v.  Soc,  m. 
Ploegscbraper,  m.  Curette,  f. 
Ploegsteel,  m.   *  Manche  de  la  charrue, 
Ploegsteert,  m.  f     mancheron,  m. 
Ploegstok,  m.  Manche  de  ta  charrue; 

curoir,  curon,  m. 
Ploegstreek,  y.  Zie  Ploegvoor. 

Ploegvormig,  b.  n.  Aratriforme. 
Ploegyzer,  o.  Coutre;  soc,  m. 
Ploert,  m.  Coquin,  vaurien,  m. 
Ploertacbtjg,  b.  n  Méchant ;  fripon. 
Ploertery,  v.  Méchanceté,  coquinerie 

f. 
Ploertig,  b.  n   Méchant;  fripon. 
Plof,  m.  Coup,  m. 
Ploffen,  o.  w   Tofnber  lourdement.  — » 

b.  w.  Jeter  rudement. 
Plok,  m.  Zie  Pluk. 
Piekharen,  o.  w.  Zie  Plukharen. 
Plokken,  b.  w.  Zie  Plukken. 
Plokpenning,  m.  Pot-de-vin,  m. 
Plomp,  m.  Bruit  que  fait  un  corps  en 

tombant  dans  Ceau,  m.  — ,  b.  n. 

Lourd;  grossier;  gros;  épais ;  massif; 


Digitized  by 


Google 


S28 


PLU 


POC 


émoussé;  stupide,  — ,  byw.  Lourde- 

ment ;  grossürement. 
Plompaerd,  m.  Lourdaud,  butor,  m. 
Plompelyk,  byw.  Lourdement;  grossiè- 
'   rement. 
Plompen,  o.   w.   Tomter  tourdemerU 

dans  Veau.  — ,  b.  w.  Jeter  rudement 

dans  l'eau. 
Plomperd,  m.  Zie  Plompaerd. 
Plompheid  ^  v.  Grossièreté;  stupidUé, 

Plonderaer,  enz.  Zie  Plunderaer,  enz. 
Plonzen,  b.  w.  Jeter  avec  force  dans 

Veau,  — ,  o.  w,  Tomter  dam  Veau; 

pUmget. 
Plooi,  V.  Pti,  m. 
Plooijen,  b.  w.  Ptier ;  ptisser ^  froncer ; 

arranger;  couvrir;  cotorer. 
Plooijer,  m.  Ptieur,  m. 
Plooi j ing,  V.  Ptiage,  m.:  pUssure^  f. 
Plooisel,  o.  Falbata,  m. 
PI  ooister,  v.  Plieuse,  f. 
Ploten,  b.  w.  Peler  (des  peaüx). 
Ploter,  m.  Peaussier^  m. 
Plots,  by  w.  Zie  Plotseling". 
Plotseling ,  byw.   Soudain;  brusque- 

ment. 
Plotselyk,  b.  n.  Soudain ;  brusque.  — , 

byw.  Subitement;  brusquem^nt. 
Plotsen,  o.  w.  Tomber  lourdement. 
Plug,  V.  Bouchon,  m.;  cheviUe,  f.  — , 

m.  Coquin ;  libertin^  m. 
Plugge,  V.  Zie  Plug. 
Pluiken,  b.  w.  Zie  Plukken. 
Pluim,  V.  Ptume,  f.;  ptumet,  m, 
Pluimaedje,  v.ïPlumage,  m.;  plumes, 
Pluimagie,  v.  |     f.  pi.;  aigretle^  f. 
Pluimaluin,  m.  j4lun  de  plume,  m. 
Pluimbal,  m.  Volant  (jouet),  m. 
Pluimbed,  o.  Lü  de  plume,  m, 
Pluimbereider,  m.  Piumassier^  m. 
Pluimbereidery,  v.  Ptumasserie,  f. 
Pluimbereidster,  t.  Plumassière,  f. 
Pluimbessem,  m.  Plumasieau^  m. 
Pluimbos,  m.  Panache ;  ptumet,  m.;  ai- 

grette,  f. 
Pluimeloos,  b.  n.  Üéplumé, 
Pluimen,  b.  w.  Plumer, 
Pluimgedierte,  o.  Folaille,  f.;  oiseaux^ 

m.  pi. 
Pluimgraef,    m.    Grand   fauconnier ; 

garde  (Tune  menagerie^  m. 
Pluimms,  o.  Herbe  menue^  f. 
Pluimken,  o.  Zie  Pluimpje. 
Pluimpje ,  o.  Petite  plume ,  f.;  petü 

plumet,  m. 


Pluimstryken,  b.  w.  Platter,  eajoter, 
Pluimstryker,  m.  Ftatteur,  cajoUur , 

m. 
Pluimstrykery,  v.  Ftatterie ,  cajoterie, 

Pluimstrykster,  v.  Flatteuse ,  cajcteuse, 

f. 
Pluis,  V.  Ptocon;  fitament,  m.;  früuche; 

petuche,  f. 
Pluis,  b.  n.  Sain,  frats;  pur, 
Pluisachtig,  b.  n.  Petuché, 
Pluisje,  o.  Ftocon;  brin,  m.;  freluclu, 

Phiismesje,  o,  Éptuchoir,  m, 
Pluisster,  v.  Éptucheuse,  f. 
Pluizen,  b.  w.  Epiucher;  efiter;  fouilkr; 

grutter;  gngnoter, 
Pluizer,  m.  Éplucheur,  m. 
Pluizig,  b.  n,  Petuché. 
Piuizing,  v.  Éptéchage,  m. 
Pluk,  m.  CueiUette;  poignée;  charpie , 

f.;  avantage;  prop,  m. 
Plnkhairen,  o.  w.  Zie  Plukbaren. 
Plukbaren,  o.  w.  Se  prendre  par  iet 

cheveux ;  se  battre. 
Plukkeling,  v.  Charpie,  f. 
Plukken ,  b.  vr,  CueiUir;  éptucher;t(^- 

ter ;  plumer:  dépouiUer, 
Plukker,  m.  Cueilleur;  éplucheur ,  m. 
Plukking,  V.  CueiUage,  m,;  cueiUetU, 

•f.:  épluchement,  m. 
Plukmand,  v.  Cueitloir,  m, 
Plukpennlng,  m.  Pot-de-vin^  m. 
Pluksel,  o.  Cliarpie,  f, 
Pinkster,  v.  Cueüleuse;  éptucheuu,  f. 
Pluktyd,  m.  CueiHage^  mj 
Plukvogel,  m.  Parasite,  m. 
Plunderaedje,  v.  Butin,  m. 
Plunderaer.  m.  PiUard,  m, 
Plunderaerster,  v.  Pittarde,  f. 
Plunderen,  b.  w.  JHlter,  saccager. 
Plundering,  v.  Pillage;  brigandêgiy 

m. 
Plunderkamer,  v.  Décharge,  f. 
Plundermarkt,  v.  {  «w..-^--  # 
Plundermerkt,  v.  f  ^>^P«^.  r. 
Plunderzolder,  m.  Décharge^  f. 
Plunderzuchtfff,  b.  n.  Ptluird, 
Plunje,  y.  Habits  (de  mateiot),m.yU 

hardes;  nippes,  f.  pi. 
Pluvier,  m.,  v.  en  o.  Pluvier  (oUetu), 

m. 
Pocbel,  m.  Dos,  m. 
Pofehen,  o.  w.  Frapper;  hdbter. 
Pocher,  m.  Fanfaron,  m, 
Pochery,  v.  Fanfaronnade,  f. 


Digitized  by 


Google 


POF 

Pochhans,  m.  Fanfarm^  m. 
"*Podagra,  o.  Podagre,  f. 
*Podagreu8,  b.  n.  Pedagre. 
^Podagrist,  m.  Podagrc^  m. 
Podding,  m.  Pouding^  m. 
Poeder,  o.  Poudrt,  f. 

?^Il"oVv.  !«'*'*  "-«'«''• 

Poederen,  b.  w.  Poudrer» 
Poederhemd,  o.  Peianoir,  m. 
Poedepig,  b.  n.  Povdreux. 
Poederkamer,  v.   Cabinet  de  toiUtte , 

m. 
Poederkleed,  o.  Peignoir,  m. 
Poederkwast,  m.  Houppe  ii  poudrer,  f. 
Poedermaker,  m.  Poudrier,  m. 
Poedermaking,  v.  Pulvérisalion,  f. 
Poedermantel,  m.  Peignoir,  m. 
Poedersuiker,  m.  en  v.  Sucre  en  pou- 

dre^  m. 
Poëet,  m.  Poëte,  m. 
Poeijer,  enz.  Zie  Poeder,  enz. 
Poel,  m.  Marais,  m.;  fondrière;  mare, 

f.;  bourbier;  gouffre,  m. 
Poelgras,  o.  Laiche  (plante),  f. 
Poelje,  V.  Poule,  f. 
Poelreiger,  m.  Butor  (olseau),  m. 

Poelvogel  ,    m.     Oiseau    aquatique  , 

m. 
Poel  water,  o.  Eau  bourbeuse,  f. 
Poensel,  o.  Poingon  (tonneau),  m. 
Poep,  V.  Pet^  vent,  m. 
Poepen,  o.  w.  Peter, 
Poes,  V.  Minette,  f.;  minei,  m. 
Poe^e,  o.  Zie  Poes. 
Poes  ten,  o.  w.  Souffler, 
Poester,  m.  Soufftet,  m.         ' 
Poëtery,  T.  Poésie,  f. 
Poëtisch,  b.  n.  Poétique. 
Poets,  V.  Tour^  m.,  niche;  bouffonne- 

He,  f. 
Poetsachtig,  b.  n.  Dróle,  bouffon. 
Poetsemaekster,  v.  Bouffonne,  f. 
Poetsemaker,  m.  Bouffon,  m. 
Poetsemakery,  v.  Bouffonnerie,  f.        ^ 
Poetsig,  b.  n.  Bouffon,  dróle. 
Poezelig,  b.  n.  Potelé,  dodu. 
Poezeligheid,  v.  Embonpoint,  m. 
PoSzy,  V.  Poéde,  f. 
Pof,  m.  Coup,  m.  — ,  b.  n.  Enflé. 
Poffen,  o.  w.  Souffler;  battre;  prendre 

è  crédü;  hdbler. 
Poffer,  m.  Pistolet  de  poche;  fidbleur^ 

m. 

Tom.L 


POL 


629 


Poffertje,  o.   Poupelain  ou  poupelin 

(gfiteau),  m. 
Pofhans,  m.  Zie  Pocher. 
Pofzak,  m.  Gros  bcdon,  m. 
Pogchen,  enz.  Zie  Pochen,  enz. 
Pogen,  enz.  Zie  Poogen,  enz. 
Pok,  V.  Pustute,  f.,  boutun,  m. 
Pokaclitig,  b.  n.  Fariolé,  varioiique. 
Pokdael ,  v.  Marque  de  petite  vérole  , 

Pokdalig,  b.  n.  Gravé  ou  marqué  de 

petite  vérole. 
Pokdel,  V.  Zie  Pokdael. 
Poken,  o.  w.  Fourgonner. 
Pokhout,  o.  Gaïac,  m. 
Pokjes,  o.  mv.  Petite  vérole,  f. 
Pokken,  o.  w.  Jvoir  la  petite  vérole, 
Pokkenwortel,  m.  Squine  (plante),  f 
Pokkenzetter,  m.  Vaccinaleur,  m. 
Pokkig,  b.  n.  Zie  Pokachtig. 

Pokskens,  o.  mv.  Pctile  vérole,  f. 
Poksteen,  m.  Fariolite  (pierre),  f. 
Pokstof,  V.  ya4Xin,  m. 
Polak,  m,  Polonais,  m. 
Polder,  m.  Polder,  m. 
Polderbestier,  o.  \Direction  des  polders 
Polderbestuer,  o.  f     f.  ' 

Polderdyk,  m.  Digue  d*un  polder,  f. 
Poldermeester,  m.  Directeur  d'un  vol- 
der, m. 
Poldersluis,  v.  Èctuse  d'un   polder, 

Polei,  V.  Pouliot  (plante),  m. 
Polen,  o.  Pologne  (royaume),  f. 
*Policie,v.  P(5fc^,f/         ^' 
*Policie-agent ,  m.  Jgent  de  polke , 

*Policie-kommis8arls,  m.  Commissaire 

de  poltce,  m. 
Poliep,  m.  Polype,  m. 
Poliepachtig,  b.  n.  PoLypeux  toéd.). 
Poliepennest ,  o.,  m.  en  t.  Polypier , 

m. 
^Politiek,  V.  PoUtiqve,  f.  — ,  b.  n.  Po- 

litique. 
Pollepel,  m.  CuiUerdpot,  f. 
Pollevy,  V.  Talon,  m. 
Pols,  m.  Pouts;  brin  d'estoc,  m.;  bouil- 

te,  f. 
Polsader,  v.  Artère,  f. 
Polsadergezwel,  o.  Anévrisme,  m. 
Polsen,  b.  w.  T&Ur  te  pouts;  sonder 

q.  ff,  — ,  o.  w.  Sauter  nn  fosséavec  un 

bnn  d  estoc ;  boviller. 

34 


Digitized  by 


Google 


530 


POM 


POO 


n 


Polsmeter,  m.  PuMloge  (méd.),  m. 
Polsophouding,  y,/isphyxie,  f. 
Polsplaester  ,  v.  Épicarpe  (topiqoe) , 

m. 
Polsrust,  V.  Jcinésie,  f. 
Polsslag:,  m.  PvUation,  f. 
Polsslagmeter ,  m.   PuUiloge  (méd.) , 

m. 
Polsstilstand,  m.  Asphyxie,  f. 
Polsstok,  m.  BouiUe,  f.;  troubleau, 

m. 
Polswaerzeggery,  v.  Pulsimancie,  f. 
Pol  tergeest ,   m.     Lutin,    tapageur , 

m. 
Polver,  o.  Poudre,  f. 
Polvy,  V.  Zie  Pollevy. 
Polystdoek,  m.  Lustroir^  m. 
Polysten,  b.  w.  Po/ir;  fourbir, 
Polyster,  m.  Polisseur;  fourbüseur,  m. 
Polysteren,  b.  w.  Zie  Polysten. 
Polystbout,  o.  Bois  pour  polir,  m. 
Polysting,  v.  Poliment,  m.,  polissure^ 

f. 
Polystrad,  o.  Zie  Polystschyf. 
Polystscbyf,  v.  Polissoire,  f. 

Polystvyl.  ▼.  CarreUUe  (lime),  f. 
Polystyzer,  o.  Polissair,  m. 
♦Pommade,  v.  Pmnmade,  f. 
Pommeren,  o.  Poméranie  (province), 

f. 
Pommerscb,  b.  n.  De  Poméranie» 
Pomp,  V.  Pompe,  f. 
Pomparm,  m.  Brimbale,  f. 
Pompbak,    m.   Réservoir  de  pompe  y 

m. 
Pompboor,  v.  Cuiller  (mar.),  f. 
Pompbuis,  V.  Tvyau  de  pompe;  corps 

de  pompe ;  bariUet,  m. 
Pompemmer,  m.  Piston,  m,;chopinette, 

f. 
Pompen,  b.  w.  Pomper.  — ,  o.  w.  Tra" 

vaiiler  ü  la  pompe. 
Pomper,  m.  Pompier,  m. 
Pompbaek,  m.  Croc  de  pompe,  m. 
Pompbart,  o.  Piston,  m. 
Pompkas,  v.  Arcliipompe  (mar.),  f. 
Pompklap,  V.  Zie  Pompklep. 
Pompklep,  V.  Soupape  de  pompe,  f.; 

clapet  de  pompe,  m. 
Pompmaker,  m.  Pompier,  m. 
Pompoen,  v.  en  m.  CilrouiUe,  f. 
Pompput,  m.  Archipompe  (mar.),  f. 
Pompscbraper ,  m.   Curette   (mar.), 


Pompslinger,  m.  Bascule  de  pompe, 

Pompslot,  o.    Chopinetle  de  pompe, 

Pompstang,  v.  Barre  de  pompcy  f. 
Pompsteek,  m.  Bdtonnée  d'eau,  f. 
Pompsteel,  m.^  Brimbale  ,    f.  ,    Utier 
Pompstok,  m.  f    d'utie  pompe,  m. 
Pomptrek,  m.  BAtonnée  d*eau,  f. 
Pompwater,  o.  Eau  de  pompe,  f. 
Pompwerk,  o.  Machine  hydraulique, 

Pompwerker,  m.  Zie  Pompmaker. 
Pompyzer,  o.  Verge  de  f^slon,  f. 
Pompzuiger,  m.  Piston,  m. 
Ponder,  v.  Poncire  (citron),  m. 
Pond,  o.  Livre,  f. 
Poudg^eld,  o.  Pondage,  m. 
Pondpapier,  o.  Papier  de  rebut,  nt; 

maculature,  f. 
Pondscbryver,  m.  Commis  desdovane*. 

m. 
Ponjaerd,  m.  Poignard,  m. 
Pont,  V.  Bac;  ponton,  m. 
Pontgasten,  m.  mv.  Pontonniers ,  d. 

pi. 
Pontgeld ,  o.   Pontcnage;   bacholage, 

m. 
Pontifikael,  o.  Omemenls  pontificoMX, 

m.  pi.;  habil  de  cérémonie,  m. 
Pontje,  o.  Petü  bac;  bachot,  m. 
Pontkoord,  v.  TraiUe.  f. 
Pontman,  m.  Zie  Pontvoerder. 
Pontregt,  o,  Bachotage,  m. 
Pontvoerder,  m.  Bachoteur,  passeur, 

m. 
Pontvoering,  v.  Bachotage,  m. 
Poogen,  b.  en  o.  w.  Tdcher;  tenter,       \ 
Pooging,  V.  Eflort,  m. ;  tentative,  f. 
Pooijen,  b.  w.  Boire  beaucovp. 
Pooijer,  m.  Buveur,  m: 
Pook,  m.  Poignard;  stylel;  aUisotr, 

m. 
Pool ,  m.  PoUmais,  m.  — ,  v.  PöU, 

m.  I 

Poolcirkel,  m.  \  r^^u  ^i^z^m  ^ 
Poolkring,  m.  ( ^^^^  ^^"^^»  ™- 
Poolscb,  b.  n.  Polonais.  \ 

Poolsboogte,  V.  Latilude,  f. 

Poort,  V.  Porte,  f.;  sabord,  m. 
Poortbreker,  m.  P^/ar(i  (machine  de  | 

guerre),  m. 
Poorter,  m.  Habilant  d'une  vilie,  bimr- 

geois,  m. 


Digitized  by 


Google 


POP 

Poortepen,  b.  w.  Donner  Ie  droit  de 

bourgeoisie, 
Poortermeester ,  m.  Bourgmestre,  m. 
Poorterschap,  o.  Droit  de  bourgeoisie, 

m. 
Poortepy,  v.  Bourgeoisie,  f. 
Poortgat^  o.  Sabord  (mar.),  m. 
Poortgeld,  o.  Droit  d*octroi,  m. 
Poortier,  m.  Zie  Portier. 
Poortje,  o.  Petite  porte ;  fausse  porte ; 

poteme^  f. 
Pooptluiken ,    o.    mv.   Contre-sabords 

(mar.),  m.  pi. 
Pooptschryvep ,  m.    Consigne  ^  m.  et 

Poos,  V.  Pause^  f. 

Poot,m.  Paite,  f.;  pied,  m.  — ,  v.  Plant, 

planfon,  m.,  bouture,  f. 
Poothout,  o.  Plantoir,  m. 
Pootig,  b.  »  j4droit ;  foit. 
Pootje,  o.  Petite  potte,  f.;  petit  pied,  m.; 

podagre^  f. 
Pootvisch,  m.  Alevin^  nourrain,  m. 
Pootvormig,  b.  n.  Patté. 
Pootvyvep,  m.  Alevinier,  m. 
Poozen,  o.  w.  Pauser. 
Poozing,  V.  Pause,  f. 
Pop,  V.  Poupée ;  mariohnette,  f.;  nouet, 

m.;  chrysalide ;  femeile,  f. 
Popel,  m.  Peuplier,  m. 
Popelen,  o.  w.  Trembler  (de  peur); 

marmotter. 
Popelenb«om,  m.  Peuplier,  m. 
.  Popeier,  m.  MarmoUeur,  m. 
Popeliep,  enz.  Zie  Populier,  enz. 
Popeling,  V.  TrembUment;  baUemenl 

de  cosur ;  murmure,  m. 
^Popelsy,  V.  Apoplexie,  f. 
Popje,  o.  Petite  poupée ;  chrysaiidejève, 

f.;  poupon ;  pion,  m. 
Popjonker,  m.  Dameret,  m. 

Poppen,  o.  w.  Jouer  il  la  poupée ;  fold^ 

trer, 
Poppengoed,  o.  Bimbelots,  m.  pi.;  ba- 

biotesy  f.  pi. 
Poppenhandel,  m.  Bimbeloterie,  f. 
Poppenkpaem,  v.  en  o.  Boutique  depou- 

petier,  f. 
Poppenkraemstep ,   v.  Marchande  de 

poupées,  f. 
Poppenkpamep,  m.  Poupetier,  bimbelo- 

tier,  m. 
Poppenkramepy,  v.  Bimbeloterie,  f. 
Poppenmaeltyd,  m.  en  v.  Dinettey  f. 


POR 


531 


Poppenmakep,  m.  Poupetier,  bimbetê- 
tier^  m. 

Ponpenschool,  v.  École  de  petits  en- 
fants^ f. 

Poppenspel ,  o.  Jeu  de  marionnettes , 
m. 

Poppenvepkoopep,  m.  Poupetier.  bimbe- 
totier,  m. 

Poppenwerk,  o.  Babioles,  f.  pi. 

Poppenwinkel,  m.  Zie  Poppenkpaem. 

Poppetje,  o.  Zie  Popje. 

Populiep.  m.  Peuplier,  m. 

Popullepblad,  o.  Feuille  de  peuplier ,  f. 

Populiepboom,  m.  Peuplier,  m. 

Populiepbosch ,  o.  Bois  de  peupliers  , 
m. 

Populieplaen,  v.  Allee  de  peupliers,  f. 

Populieptak ,  m.  Branche  de  peuplier, 

Popcelein,  enz.  Zie  Popselein. 
Popdep,  m.  BéveiUeur,  m.  Zie  Aenpop- 

dep. 
Popei,  V.  Poireau,  porreau,  m. 
Popeikleupig,  b  n.  Poracé  (méd.). 
Popfiep,  o.  Porphyre,  m. 
Popfiepachtig,  b.  n.  Porphyroïde. 
Popflepen,  onv.  b.  n.  De  porphyre. 
Popfiepsteen,  m.  Porphyre,  m. 
Poppei,v.  Zie  Popei. 
Poppen,  b.  w.  Exciter;  réveüler. 
Popping,  V.  Excitation,  f. 
Popselein,  o.  Porcelaine,  f.  — ,  v.  Pour* 

pier,  m. 
Popseleinaepde ,  v.  Terre  ö.  porcelaine*, 

Popseleinen,  onv.  b.  n.  De  porcelaine, 
Popseleiufabplek,  v.  Fabrique  de  porce^ 

laine,  f. 
Popseleinkpab,  v.  PorceUane  (cpustacé), 

Porseleinkruid,  o.  Pourpier,  m. 
Popseleinmakep,  m.  Fatricant  de  porce* 

laine,m. 
Popseleinmossel,  v.  Porcelaine  (coquil- 

lage),  f. 
Popseleinvepkoopep ,  m.  Marchand  de 

porcelaine,  m. 
Popseleinzaed,  o.  Senience  de  pourpier, 

*Popt,  o.  Port  (de  lettre),  m. 
*Poptael,  o.  Portait;  porche,  m. 
Poptelen,  o.  w.  Bouitlonner. 
*Foptie,  V.  Portion;  partie ;  part ;  table 

bourgeoise,  f.;  ordinaire,  m. 
Poptiep,  m.  Portier;  suisse,  m.  — ,  o. 

Portier  e  (d'un  carrosse),  f. 


Digitized  by 


Google 


532 


POS   . 


POT 


Portieres,  v.  PortièrBy  f. 
Portierscbap,  o.  Charge  de  portier,  f. 
Portiersvrouw,  v.  Porlière,  f. 
Portret,  o.  Portrait,  m. 
Portretschilder,  m.  Portraileur^  pot" 

traüisU,  m. 
Portretsehildering,  v.  PortraUure^  f. 
*  Portretteren,  b.  w.  Portraire. 
Portugael,  o.  Portugal  (royaume),  m. 
Portugees,  m.  Porlvgais^  m. 
Portugeesch,  b.  n.  Portugais. 
Portugies,  m.  Portugais,  m. 
Portugiesch,  b.  n.  Portugais. 
Portvrj,  b.  n.  Franc  de  port, 
*Po8itief,b.  n.  Positif.—,  byw.  Positie 

vement, 
*Po8itivu8,  m.  Positif  {grBimm.)y  m. 
Post,  m.  Poste,  m.;  station ;  poste,  f.; 

emploi ;  article ;  poteau ;  jambage^m. 

— ,  V.  Chabot  (poisson),  m. 
Postbediende ,  m.  Commis  d  la  poste , 

m. 
Postbode,  m.  Courrier,  postUloUy  m.; 

poste,  f. 
Postchees,  v.  Chaise  de  poste,  f. 
*Po8tcommunie  ,  v.  Postcommunion  , 

f. 
Postdag,  m.  Jour  deposte,  m. 
Postelbezie»  v.  Zie  Haverbezie. 
Postelein,  v.  Zie  Porselein,  v. 
^Posteren,  b.  w.  Poster, 
Postery,  v.  Poste,  f. 
Postgeld,  o.  Port  (de  Ultre),  m.;  frais 

de  port,  m.  pi. 

Posthuis,  o.  Poste,  f. 
Postjongen,  m.  PostiVon,  m. 
Postkaert,  v.  Carte  des  postes,  f. 
Postkales,  v.  Chaise  de  poste,  f. 
Postkantoor,  o.  Bureau  de  poste^  m. 
Postkar,  v.  Carriole,  f. 
Postknecht,  m.  Postillon,  m. 
Postkoets,  y.  DiUgerice,  f.;  coche^  m. 
Postlooper,  m.  Courrier^  postillon;  che- 

vat  de  poste^  m. 
Postmeester,  m.  Maïtre  de  poste,  m. 
Postmeesterschap,  o.  Charge  de  mai- 

trede  poste,  f. 
Postmyl,  y.  Poste  (mesure  de  chemin), 

f. 
Vostp^erd,  o,  Cheval  de  poste^m. 
Postpapier,  o.  Papier  de  poste,  m. 
Postpeerd,  o.  Chevat  de  poste,  m. 


Postryden  (het),  o.  Poste  (^ercioe) , 

Postryder,  m.  Postillon,  courrier,  m. 
Postschip,  o.  BateaU'poste ,  paquebot, 

m. 
Postschryver,  m.  Commis  A  la  poste, 

m. 
Postschuit,  y.  Paquebot,  bateavrfosle, 

Poststal,  m.  Ècurie  de  la  poste  aux  che- 

vaux,  f. 
Poststatie,  y.  Poste  (mesure  de  che- 
min), f. 
Posttyding,  y.  Nouvelle  apportée  par  Ie 

poste,  f. 
^•^Postuer,  o.  Posture;  taüle;  stature, 

f.;  port ;  maintien,  m. 
♦Postuleren,  b.  ^n  o.  w.  Post  uier. 
Postwagen,  m.  Chariot  de  poste  ;  ccche^ 

m.;  diligence,  f,  • 

Postweg,  m.  Grande  route  oa  gresut 

route,  f. 
Postwezen,  o.  AHaires  concemani  In 

postes,  f.  pi. 
Pot,  m  Pot;  enjeu,  m.,  misc, poule,  f. 
Potaedje,  v.  Potage,  m. 
Potaedjelepel,  m.  Cuiller  A  potage,  f. 
Potaerde,  v.  Afgile,  terregUUse^  f. 
Potagie,  V.  Potage,  m, 
Potagiehof,  m.  Jardin  potager,  m. 
Potasch,  y.     )   w%^,„,^^  r 
Potaspche,y.}  f'olasse.t, 
Potbakker  ,   enz.  Zie  Pottenbakker  \ 

enz. 
Potdeksel,  o.  Couverclede  pot,  m. 
Pote,  y.  Zie  Poot,  v. 
Poten,  b.  w.  Planter. 
♦Potentaet,  m.  Potentat,  m. 
Pot«r,  m.  Planteur^  m. 
Potgeld,  o.  Argent  mignon,  boursieauti 

m. 
Potgieter,  m.Fondeurdepots,  m. 
Pothengsel,  o.  Jnse  depot,  f. 
Poting,  y.  Plantalicn^  f.,  piantaaty  m, 
Pot^e,  o.  Petit  pot,  m,\  canetle,  u;  èmtr 

stcaut,  m. 
Potkaes,  m.  en  v,  Fromage  d  (a  pie^  m 
Potlepel,  m.  CmUerd  pot,  f. 
Potlood,  o.  Plombagine;  mine  depicm^ 

f.;  crayon,  m. 
Potloodachtig,  b.  n.  CrayonnetLX. 
Potlooden,  b.  w.  Noircir  avee  la  min 

de  plomb. 
Potloodpen,  y.  Crayon^  m. 
Potoor,  o.  en  y.  Jnse  d*un  pot,  f. 
Potoyen,  m.  Four  de  polier,  m. 


Digitized  by 


Google 


PRA 

Potpenning,  m.  Médaille  ou  pièce  de 

monnaie  rare,  f. 
Pots,  eoz.  Zie  Poets,  enz. 
Potscherf,  v.  Têty  tesson,  m. 
Potschrapper,  m.  Culot,  m. 
Potster,  V.  Thisauriseme,  f. 
Potstuk,  o.  Zie  Potpennlng*. 
Potsuiker,  m.  en  v.  Sucre  en  pot,  m. 
Potteken,  o.  Zie  Potje. 
Potten,  b.  w.  Thésauriser^  épargner; 

empoter. 
Pottenbakker,  m.  Polier^  m. 
Pottenbakkerskunst,  v.  Céramique^  f. 
Pottenbakkersoven,  m.  Fout  de  polier^ 

m. 
Pottenbakkerawiel,  o.  Tour  de  polier, 

m. 
Pottenbakkery,  v.  Fabrique  de  polerie, 

Pottenbank,  v.  Dressoir,  m. 
Pottenkas,  v.  Jnnoire  ö,  vaisselle,  f. 
Potter,  m.  Thésaurisettr,  m. 
Potvisch,  m.  Cachalot  (poisson),  m. 
Potvol,  m.  Potée,  f. 
*Pover,  b.  n.  Pauvre^  ruiné» 

Prachen,  o.  "w.  Mendier. 

Pracher,  m.  Mendlant,  m. 

Prachery,  v.  MendiciU,  f. 

Prachster,  V.  MendianU,  f. 

Pracht ,  V.  Pompe  ;  magnificenee,  f. ; 

foite ;  luxe,  m. 
Prachtgebouw,  o.  Édifice  magnifique  » 

m. 
Prachtgewaed,  o.  Habüdegala,  m. 
Prachtig,  b.  n.  Pompeux ;  magnifique, 

— ,  byw.  Zie  Prachtiglyk. 
Prachtigheid,  v.  Zie  Pracht. 
Prachtiglyk,  byw.  Pompeusement ;  ma- 

gnifiquemerU, 
Prachtkoets,  v.  Zie  Praelkoets. 
Prachtmaeltyd,  m.  en  v.  Banquel;  fes- 

l^n ;  gala,  m. 
Prachtraitery,  v.  Cavalcade,  f 
Prachtwagen,  m.  Zie  Praelkoets. 
Pi^a«g,  o.Prfl^Me(ville). 
Praeijen,  b.  w.  Héler,  appeler  (mar.). 
Prael,  v.  Magnificenee,  painpe,  f. 
Praelbed,  o.  Lit  de  partide,  m. 
Praelbeeld,  o.  Statue,  f. 
Praelboog,  m.  Are  de  triomphe,  m. 
Praelgewaed,  o.  HaHts  de  cérémonie, 

^'V^'\costumey  m. 
Praelgraf,  o.  Mattsolée  ;  catafalque,  m. 
Praelhans,  m.  Zie  Pocher. 


PRA 


553 


Praelkoets,  v.  C^ar  de  triomphe,  m. 
Praelrede,  V.  Discours  d'apparat,  m. 
Prael staetsie,  v.  Triomphe,  m. 
Praelstoet,  m.  Cortége,  m. 
Prael  wagen,  m.  Zie  Praelkoets. 
Praelzetel,  m.  Siége  triomphal,  m. 
Praelziek,  b.  n.  Glorieux. 
Praelzucht,  v.  Oslentalion,  f. 
Praelzuchtig,  b.  n.  Zie  Praelziek. 
Praem,  v.  Prame  (bateauj,  f.  — ,  ra. 

Contrainle,  f. 
Praet,  m.  Discours;  babü.  m. 
Praetachtig,  b.  n.  Baöülard. 
Praetachtigheid,  v.  Bavarderie,  f. 
Praetal,  m.  en  v.  Babillara,  m.;  babil- 

larde,  f. 
Praetje,  o.  Conté,  m. 
Pr»toriaen8ch,  b.  n.  Prétorien, 
PrfiBtorscüap,  o.  Préture,  f. 
Praetster,  v.  BabiUarde,  f. 
Praetstoel,  m.  Caquetoire  (chaise),  f. 
Praetziek,  b.  u.  BaOillard. 
Praetzuchtj  v.  Babil,  m. 
Praetzuchtig,  b.  n.  Zie  Praetziek. 
Pragchen,  enz.  Zie  Prachen,  enz. 
♦Praktisch,  b.  n.  Pralique. 
*Praktizeren,  b.  en  o.  vf,  Praliquer ; 

inventer, 
*Praktizyu,  m.  Pralicien,  m. 
♦Praktyk,  v.  Pralique,  f. 
Pralen,  o.  w.  ParaUre  aoee  faste  ;  tnü- 

ter. 
Praler,  m.  Fanfaron,  m. 
Pralery,  ▼.  Jactance,  f. 
Pram,  v.  Téton^  m. 
Pramen,  b.  w.  Presser;  serrer ;  vexer. 
Prammen,  o.  w.  Téter. 
Prang,  v.  Gêne,  f.;  embarras,  m.;  vexa^ 

tion,  f.;  morailtes,  f.  pi. 
Prangen,  b.  w.  Serrer;  presser ;  gêner  ; 

vexer. 
Pranger,  m.  Carcan;  cavegon;  sergent; 

f  rein,  m. 
Pranging,  v.  Serrement,  m.;  gêne;  ve- 

xalion,  f. 
Prangmolen,  m.  Moutin  t>anal,  m. 
Prangoven,  m.  Four  banat,  m. 
Prangwortel,  m.  Jrrête-boeuf,  m. 
Prangyzer,  o.  Carcan,  m. 
Prat,  b.  n.  OrgueiUeux;  boudeur.  —, 

byw.  OrgueÜleusement, 
Pratachtig,  b.  n.  Boudeur, 
Pratelen,  o.  w  Zie  Praten. 
Praten,  o.  w.  Causer ;  jaser. 
Prater,  m.  Causeur ;  bavard,  m. 
Pratster,  v.  Boudeuse,  f. 


Digitized  by 


Google 


534 


PRE 


PEI 


Pratten,  o.  w.  Bouder ;  s'enorgueüUr. 
Pratter,  m.  Baudeur,  m. 
Pratting,  ▼.  Bouderie,  f. 
Prauw,  T.  Pirogue  (bateaa),  f. 
Praawel,  t.  Gaufre  mince,  f. 
Prauwelyzer,  o.  Gaufrier,  m. 
♦Prebendaris,  m.  PréberuUtr,  m, 
*Prebende,  r.  Préöende^  f. 
♦Preciea,  b.  n.  Précis.  — ,  byw.  Préd- 

sétntnt. 
♦Preclenheid,  r.  Précision^  f. 
^Precipitaet,  o.  Précipité  (chim.),  m. 
♦Preconisatie,  v.  PréconUatian,  f. 
♦Preconlseren,  b.  w.  PréconUer, 
-«^Predestinatie,  v.  Prédestination,  f. 
^PredestiDeren,  b.  w.  PrédesUner, 
Predikambt,  o.  Ministère^  m. 
Predikant,  m.  PrédicaUur;  minUtre, 

m. 
Predikatie,  v.  Semwn^  m. 
Predlkdienst ,  m.  en  v.  Prédicalion; 

chaire,  f. 
Prediken,  b.  en  o.  w.  Prècher. 
Prediker,  m.  PrédicaUur;  ecclésiasUf 

m. 
Predikheer,  m.  DonUnicain,  m. 
Predik heerin,  v.  DominicainCt  f. 
Prediking:,  v.  Prédicalion,  f. 
Predikkunst,  t.  Art  de  précher^  m. 
Predikstoel,  m.  Chaire,  f. 
Preek,  v.  Sermon,  m. 
Preekheer,  m.  Zie  Predikheer. 
Preekstoel,  m.  Chaire^  f. 
Preekstoelhemel,  m.  Abat-voix^  m. 
Preekstyl,  m.  Style  de  la  chaire,  m. 
*Prefekt,  m.  Préfet,  m. 
*Prefektuer,  v.  Préfecture^  f. 
Prei,  V.  Poireau  ou  porreaUy  ra. 
Preijen,  b.  w.  Héler,  appeler  (mar.). 
Preken,  b.  en  o.  w.  Zie  Prediken. 
Preker,  m.  Zie  Prediker. 
Prelaet,  m.  Prélat,  m. 
Prelaetschap,  o.  PréUUure,  f. 
♦Premie,  v.  Pnx,  m.;  prime^  f. 
Prent.  enz.  Zie  Print,  enz. 
Prenten,  b.  w.  Imprimer;  incuUjuer; 

emprHndre. 
♦Prepositie,  v.  Préposition,  f. 
♦Presbyteriaen,  m.  Preslfytérien,m, 
♦Presbyteriaensch,  b.  n.  Presbytéi'ieii. 
♦Presbyterlanismus ,   o.  Presoytéria' 

nisme,  m. 
♦Prescriptie,  ▼.  Prescription,  f. 
♦Presentatie,  t.  Présentationy  f. 
♦Presentie,  v.  Présence,  f. 
♦President,  m.  Président,  m. 


Presidentschap,  o.  Présidence,  f. 
Presidentsplaets,  ▼.  Place  de  président, 

Pmidentsstoel,  m.  Siége  de  président, 
m. 

♦Presideren,  b.  en  o.  w.  Présider. 

Presmeester,  m.  Enröitur^  m. 

Pressen,  b.  w.  Enróler  de  force. 

Presser,  m.  EnróUur,  m. 

Pressing,  r.  Presse,  f.,  enrólement  for- 
cé,m, 

Preatelaer,  m.  MarmotUur^  m . 

Preutelaerster,  ▼.  Mannotteuse^  t 

Preutelen,  o.  w.  Marraotter. 

Preutelgeld,  o.  PetiU  monnaie,  f. 

Preutelig,  b.  n.  GromUur. 

Preuteling,  v.  Murmure^  m. 

Preutsch,  b.  n.  Caurageux;  fier;  im- 
pertinent. — ,  byw.  Courageusemait ; 
fièrement. 

Preutschheid,  v.  Fierté^  f. 

Prevelaer,  m.  Martnotteur^  m. 

Prevelaerster,  v.  Mamwtteuse,  f. 

Prevelen,  b.  w.  Marmotier. 

Preveling,  V.  Marmottage,  m. 

Prevelmis,  v.  Mesu  basse,  t. 

♦Prevoost,  m.  Prévót^  m. 

♦Prevoostschap,  o.  Prévöté,  f. 

Prieel,  o.  PaviUon ;  berceau,  m. 

Priegelen,  b.  w.  Battre,  rosser, 

Priegelstok,  m.  Gourdin,  bdton,  m. 

Priem,  m.  Poinfon,  m.;  o/éne,  f.;  fusü  d 
aiguiser ;  poignard ;  stytet,  m. 

Priemdonker,  b.  n.  Très-obscur. 

Priemelnaekt,  b.  n.  Toutnu. 

Priemen,  b.  w.  Piquer ;  épingler. 

Priemkruid ,  o.  Óenêt,  m.,  genisteik, 

Priemmaker,  m.  Alênier,  m. 

Priempook,  m.  Stylet,  m. 

ï>riemtyd,  m.  Aurore,  f.;  printemps. 

m. 
Priemvormig,  b.  n.  Aléné. 
Priester,  m.  Prêtre,  m. 
Priesterambt,  o.  Prétrise,  f.;  saccrdou, 

m. 
Priesterdom,  o.  Prétrise,  f.;  sacerdoce ; 

clergé,  m. 
Priesteres,  v.  Prêtresse,  f. 
Priestergewaed,  o.  Soutane, 't. 
Priesterin,  v.  Prêtresse,  f. 
Priesterkleed,  o.  Zie  Priestergewaed. 
Priesterlyk,  b.  n.  .Sacerdotat;  cléricêl. 

— ,  byw.  Clérict^ment. 
Priesterschaer,  ^,  Clergé,  m  ,préU€S, 

m.  pi.     .        ^ 


Digitized  by 


Google 


•  j 


PRI 

Priesterschap ,  o.  PrêtrUe,  f.,  sacerdo» 

ce;  ordre  (sacrament),  m.  — ,   r. 

Ctergé,  corps  ecdésiasUque,  m. 
Priestersboed ,  m.  Chapeau  de  prêtrCy 

m. 
Pri estersmuts,  v.  Bonnet  carré^  m. 
Priestersrok ,     m.     Zie     Priesterge- 

waed. 
Prik ,  m.  Petü  coup,  m.;  petite  piqüre, 

f.;  aiguiUon,  m.;  aiguiUade;  pointe; 

tamproie  (poisson),  f. 
Prikkel,  m.  AiguitUm,  m.;  aiguiUade  , 

f.;  piquant,  m. 
Prikkel baer,  b.  n.  Irritatie, 
Prikkelbaerheid,  v.  Irritabitilét  f. 
Prikkelen,  b.  w.  Piquer;picoter;  irriter; 

exciter. 
Prikkeling,  ▼.  Picolement,  m.;  déman- 

geaison;  irritation,  f.;  aiguillon,  m. 
Prikken,  b.  w.  Piquer,  picoter. 
Prikking,  v.  Picotement^  m.;  piqdre, 

Prikstok,  m.  Aiguülon,  m.,  aiguillade , 

Priktol,  m.  Toupie,  f. 
Pril,  b.  n.  Gai,  vif;  frais. 
*Primaet,  m.  Pritnat^  m. 
^Primaetsobap,  o.  Primatie^  f. 
Primen,  v.  my.  Prime  (beure  canonia- 

le),  f. 
Principael,  m.  Principal^  m. 
Principaelscbap  ,  o.  Principalité ,  f.; 

principataty  m. 
Prins,  m.  Prince,  m. 
Prinsdom,  o.  Principauté,  f. 
Prinselyk ,  b.  n.  Pnncier.  — ,  by w.  En 

prince. 
Prinselyn,  o.  Zie  Prinsje. 
Prinsenhof,  o.  Cour,  f.,  on  palais  d*un 

prince^  m. 
Prinsen  wapen,  o.  Armoiries  d*un  prin- 

ccy  i.  pi. 
Prinses,  v.  Princesse.  f. 
Prinsesse.  v.         )  PrwM:«*c(espèce  de 
PHnsesseboon,  v.  f     haricot),  f. 
Ppinsje,  o.    \  Principion,  petit  prince , 
Prinsken,  o.  f     m. 
Print,  V.  Estampe  ,  figure ,  gravure  , 

pianche,  image,  f. 
Printeboek,  o.  en  m.  Litfre  d'estampes , 

m. 
Printen,  b.  w.  Zie  Prenten. 
Printenkramer ,  m.    Marchand   d*eS' 

tampes ;  imager,  m. 
Printkunst,  v.  Art  du  taiUc-doucier , 

Da.;  gravure,  f. 


PRO 


535 


Printverbeelding  ,  v.  jPipttr«,  estampe , 

Printverkooper,  m.  Marchand  d'estam^ 

pes;  imager,  m. 
Prlntverkoopster,  v.  Marchande  d'es- 

tampes ;  imagére,  f. 
*Prioor,  m.  Prieur,  m. 
*Prioorschap,  o.  Prieuré,  m. 
*Prior,  enz.  Zt^  Prioor,  enz. 
♦Priorin,  v.  Prieure,  f. 
♦Priory  r.  Prieuré^  m. 
♦Prisma,  o.  Prisme,  m. 
♦Privaet,  o.  Priv^.  m. 
♦Privilegie,  o.  Privilege^  m. 
♦Proberen,  b.  w  Etsayer, 
♦Procederen,  o.  w.  Procéder. 
♦Proces,  o.  Proces,  m. 
Proceskosten,  m.  my.  Frais  de  proces , 

m.  pi. 
♦Processie,  v.  Procession,  f. 
♦Processieboek,  o,enm.  Processionnal 

OU  processionnet,  m. 
♦Processieswyze,  byw.  Processionnel* 

tement. 
Processtukkon,  o.  mv.  Pièces  d*un  pro- 
'  cès,  f.  pi. 

♦Proces-yerbael,  o.  Proces-verbal,  m. 
Procesvorm,  m.  Forme  de  proces,  f. 
Proceszlek,  b.  n.  Processif. 
♦Proclamatie,  v.  Proclamation^  f. 
♦Procuratie,  v.  Procuralion,  f. 
♦Procurator,  m.  Procurateur^  m. 
♦Procureur,  m.   Procureur;   avoué , 

m. 
♦Procureurschap,  o.  Charge  ou  dignité 

de  procureur,  f. 
Procureursvrouw,  v.  Procureuse,  f. 
♦Produkt,  o.  Produit,  m.;  produclion. 

Proef ,   V.  Essai ,  m  ;  épreuve ;  ea^- 

rience ;  preuve ;  démonstration;  mar* 

que,  f.;  échantiUon,  m. 
Proefbal,  m.  Ballon  d'essai,  m. 
Proefblad,  o.  Épreuve,  f. 
Proefdagen,  m.  mv.  Jours  d'épreuve, 

m.  pi. 
Proefdrager ,  m.  Porteur  d'épreuves  , 

m. 
Proefdruk,  m.  Épreuve,  f. 
Proefgaren,  o.  Doilée,  f. 
Proefjaer,  o.  Annéed*  épreuve,  f.  —aren, 

Noviciat,  m. 
Proefje,  o.    \Petite  épreuve,  f.,  pe/i^ 
Proefken,  o.  (    essai;  échantiUon,  m. 
Proefkunst,  v.  pocimastique,  f. 
Proeflepel,  m.  Éprouvette^  f. 


Digitized  by 


Google 


536 


PRO 


PRO 


Proeflezer,  m.  CorrecUur^  prote,  m. 
Proeflezlng,  v.  Correction  des  épreuves, 

Proefnaeldea,  r.  mv.  Touchaux  ^  m. 

pi. 
Proefnaziener,  m.  Zie  Proeflezer. 
Proefnaziening,  y.  Zie  Proeflezinff. 
ProefDemend,  b  n.  ExoérimenUU. 
Proefn^mer,  m.  Expéritnentalcur,  m. 
Proefneming,  v.  Essai,  m.;  épreuve, 

f. 
Proefondervindelyk,  b.  n.  Experimen- 

tal.  — .  by  w.  Expéiimentalement. 
Proefondervlnding,  V.  Epreuve;  expé- 

rience,  f. 
Proef pla  et,  v.  Dénéral,  m. 
Proefrid,  m.  Montre^  f. 
Proefrol,  v.  Róle  de  début,  ra, 
Proefrolspeolster,  v.  Debutante,  f. 
Proefrolspeler,  m.  Debutant^  m. 
Proefschaelken,  o. )  Balance  d*essai,  f.; 
Proefschaeltje,  o.  J     trébuchet,  m. 

Proefschrift,  o.  Baüond*essai{o\iMT^Q 

d'esprit],  m. 
Proefslot,  o.  Serrure  è  doublé  tour  ^ 

f. 
Proefspel,  o.  Prélude,  m. 
Proefstael,  o.  Zie  Proefplaet. 
Proefsteen,  m.  Pierre  de  touche,  f. 
Proefstuk,  o.  Coup  d'essai ;  début;  chef- 

d^oeuvre,  m. 
ProefteekcninfiT,  v.  Epure^  f.;  cartons, 

dessins  en  grpxd,  m.  pi. 
Proeftaig,  o.  Èprouvette,  f. 
Proeftyd,  m.  ffoviciat;  apprentissage , 

m. 
ProefVerbeteraer,  m.  Zie  Proeflezer. 
Proefverbe tering,  v.  Zie  Proeflezing. 
Proefwjn,  m.  Èchantülon  de  vin,  m. 
Proesten,  o.  w.  S'ébrouer, 
Proesting,  v.  Ébrouement^  m. 
Proeve,  v.  Zie  Proef. 
Proeven,  b.  w.  Goüter;  essayer;  éprou* 

ver. 
Proever,  m.  Gourmet;  écuyer  tran- 

cliant,  m. 
Proeving,  v.  Essai,  m. 
Profeet,  m.  Prophete,  m. 
♦Professor,  m.  Professeur,  m. 
Professorael,  b.  n.  Professoral. 
*Profes8oraet,  o.  Professorat,  m. 
Profeteren,  b.  en  o.  w.  Prophétiser, 
Profetes,  v.  Prophétesse,  t. 
Profetie,  v.  Prophétie,  f. 


Profetisch,  b.  n.  Prophiüque, 
*Profl leren,  o.  w.  ProfUer. 
Profyt,  o.  Profit,  gain,  m. 
Proiytülyk,  b.  n.  ProfUable^  uUle,  — ,. 

byw.  Utilement, 
Profytertje,  o.  Binet,  brSUe-totU,  m. 
Profytig,  b.  n.  ^  byw.  Zie  Profyte- 

lyk. 
Profytje,  o.  Binet,  brÜU-tout^  m. 
♦Programma,  o.  Programme,  m, 
*Prokuratie,  v.  Procuration^  f. 
♦Prokurator,  m.  Procuratetir,  m. 
♦Prokureur  ,  m.  Procureur;  avoué , 

m. 
♦Prokureurschap,  o.  Ciuirge  ou  digntte' 

de  procureur,  f. 
Prokureursvrouw,*  v.  Procureuu,  f. 
Prol,  V.  Marmelade  de  pommes,  f. 
Prollig,  b.  n.  Éfmis;  gluant. 
Pronk,  m.  Parade;  parure,  f.;  fasU  ; 

ornement,  m. 
Pronkaerd,  m.   Petitmattre,  damci- 

seau,  m. 
Pronkbed,  o.  Lit  de  parade,  m. 
Pronkbeeld,  o.  Stqtuej  f. 
Pronkdegen,  m.  Epée  de  parade,  f. 
Pronkdeken,  v.  Courte -pointe,  f. 
Pronken,  o.  w.  Faire  parade;  tirer  w- 
-    nité  de;  briUer ;  être  omé  de. 
Pronker,  m.  Zie  Pronkaerd. 
Pronkertje,  o.  Dandy,  m. 
Pronkery,  r.  Ostentatian,  parade,  f. 
Pronkgeregt,  o.   Dormant  (plateaa), 

m. 
Pronkgewaed,  o.  Habü  de  cérémonie, 

de  gala,  m. 
Pronkgraf,  o.  Mausolée ;  catafaUfue,  m. 
Pronkjuweel ,   o.  Joyau  ,  m, ;  pêrU , 

r» 
Pronkkas,  v.  Montre^  f. 
Pronkkegel,  m.  Obélisque,  m. 
Pronkkleed,  o.  Zie  Pronkgewaed. 
Pronkmouwen ,   v.   mv.   Engageankt 

(manches),  f.  pi. 
Pronknaeld,  v.  Obélisque,  m.;  pyrami» 

de,  f. 
Pronknaem,  m.  Tiire,  m. 
Pronkpael,  m.  Pilori,  m. 
Pronkpaerd,  o.  \  Cheval  de  parade;  bu- 
Pronkpeerd ,  o.  f    céphale,  m. 
Pronkpenning,  m.  Médailte,  f. 
Pronkpilaer,  m.  Obélisque,  m. 
Pronkrede,  v.  Déclatnation,  f. 
Pronkredekunstig,  b.  n.  Déctamatoirt. 
Pronkschapraei,  v.  Ètagère,  f. 
Pronksieraed,  o.  Parure,  f, 


Digitized  by 


Google 


PRO 


PRÜ 


537 


Pronkster,  v.  Coquette;  petüe-maUreS' 

se,  f. 
Pronkstuk,  o.  Ornement;  chef-iVxuvre; 

trésor^  m. 
Pronk  wagen,  m.  Carrosse,  m, 
Pronkwerk,  o.  Ouvrage  de  parade,  m. 
Pronkzaei,  v.  Salie  (VexposUion^  f. 
Pronkzetel,  m.  Siége  iriompfial,  m. 
Pronkzucht,  y.  Oslental'oriy  f. 
Pronselaer,  m.  BousiUeur;  troqueur, 

m. 
Pronselen,  b.  en  o.w.  Bousüler;  troquer, 
Pronselwerk,  o.  BousiUage,  m. 
Prooi,  V.  Proie,  f.;  butin,  m.  Ter  — . 

En  proie. 
Proost,  m.  Prévóty  m. 

Prop,  V.  Bouciu>n,  m.'j  bonde;  bourre, 

f.;  bdUlon,  m. 
Propdarm,  m.  GlotUon,  m. 
Propheet,  enz.  Zie  Profeet,  enz. 
^Proponent,  m.  Proposant;  candidal^ 

m. 
*Proponeren,  b.  w,  Proposer, 
*  Proportie,  v.  Propartion,  f. 
Proppen,  b.  w.  Bourrer;  remplir  ;  far- 

dr, 
Proptrekker,  m.  Tire-bourre^  m. 
*Pro8a,  V.  Prose,  f. 
*Pro8aT8Ch,  b.  n.  Prosaïque. 
Prosaschry  ver,  m.  Prosaleur,  m. 
*Proeodi8ch,  b.  n.  Prosodique. 
♦Prospectus,  o.  Prospectus,  m. 
Progaen,  b.  w.  Tourmenler, 
Prot,  m.  Pet,  m. 
♦Protest,  o.  Protêty  m. 
Protestant,  m.  Protehtant,  m. 
Protestantendom,  o.  Protestantisme  ^ 

m. 
Protestantin,  v.  Protestante^  f. 
Protastantsch,  b.  n.  Protestant, 
♦Protesteren,  b.  en  o.  w.  Protester, 
♦Protokol,  m.en  o.  Protocote,  m. 
Protonotaris,  m.  Protonotaire,  m. 
Protten,  o.  w  Peter. 
Prove,  V.  Prébende,  f.;  benefice,  m 
Provebewaerder,  m. )    Conpdentiaire  , 
Provebezitter,  m.     )     custodirnos,  m. 
Proven,  v.  *  -.   n 
Provenu,  v.|^^^  P'^^®- 
Provenier,  m.  Prébendé,   bénéficier, 

m. 
Proveverval,  o.  Dévotu,  m. 
Proveverwisselaer ,  m.  Copermutant^ 

m. 


Proveverwisseling,  v.  Copermutatum  r 

Proviand,  v.  Fivres,  m.  j?l.,provisioHS, 

f.  pi. 
Provianderen,  b.  w.  Approvisionner. 
Proviandering,  v.  Approvuionmment, 

m. 
Proviandhuis,   o.  Magasin  de  vivreSy 

m.;  étave,  f. 
Proviandmeester,  m.  Pourvoyeur^  mw- 

nitionnaire,  m. 
Proviandwagen,  m.  Chariot  chargé  de 

vivres ;  caisson,  m. 
Provinciael,  b.  n.  Provincial.  — ,  m. 

Proüincialj  m. 
Provinciaelschap,  o.  Provincialat,  m. 
Provincie,  v.  Province,  f. 
^Provisie,  v.  Provision,  f.  By  — .  Pro* 

visoiremenl. 
Provisiebezorger,  m.  'Dépensier  (d'une 

communautereUgieuse),  m. 
Provisiekamer,  v.  Dépense,  office,  f. 
Provisiekelder,  m.  Sonimellerie,  f.;  ce/- 

tier,  m. 
♦Provisioneel,  b.  n.  Provisoire;  provi" 

sionnel.  — ,  byw.  Provisoirement;  pro^ 

visionneUement 
^Provisor,  m.  Prooiseur,  m. 
♦Provisorschap,  o.  Provisorerie,  t,,pro* 

visorat,  m. 
Provoost,  m.  PrévCt,  m.;  prison,  f. 
*Proza,  V.  Prose,  f. 
♦Prozaïsch,  b.  n.  Prosatque. 
Prozaschry  ver,  m.  Prosaleur,  m. 
Pruik,  V.  Perruque,  f. 
Pruiken,  o.  w.  Porler  (la)  perruque. 
Pruikmaker,  m.  Perruquier^  m. 
Pruikwinkel ,  m.  Boulique.  de  pen*u- 

quier,  f. 
Pruiiachtig,  b.  n.  Boudeur, 
Pruilen,  o.  w.  Bouder. 
Pruiler,  m.  Boudeur,  m. 
Pruiihoek,  m.  Boudoir,  m. 
Pruiling.  v.  Bouderie,  f. 
Pruilmond,  m.   Grondeur ;  boudeur, 

m. 
Pruil  ster,  ▼.  Boudeuse,  f. 
Pruim,  V.  Prune,  f.  — ,  m.  Prunier^ 

m, 
Pruimartseny ,  v.  Diaprun  (pharm.)» 

m. 
Pruimboom,  m.  Prunier,  m. 
Pruimboomgaerd,  m.  Prunelaie,  f. 
Pruimdrank,  m.  Piquitte,  f.;  prunelet , 

m, 
Pruimelaer,  m.  Prunier,  m. 


Digitized  by 


Google 


538 


PRt 


PÜI 


Pruimelle,  ▼.  Brianole  (prune),  f. 
Pruimen,  b.  w.  Mdcher  du  labac^  chi- 
quer. 
Pruimenboomgaerd.  m.  Prunelaie,  f. 
Pruimer,  m.  Mdcheur  de  taboe ^  m. 
Pruimesap,  o.  Jtu  de  prunes,  m. 
Pruimesteen.  m.  Noyau  de  prune,  m. 
Pruimmond,  m.  Bouche  en  ccsur,  f. 
Pruimpje,  o.  Petile  prune ;  cMgue,  f. 
Pruis,  m.  Prussien^  m.  — ,  v.  Ecume, 

Pruisen,  o.  w.  Écumer. 

Pruissen,  o.  Prusse  (royaume),  f. 

Pruissiscb,  b.  n.  Prussien. 

Prul,  V.  BatHote,  f.;  colifichet ;  chiffon^ 

m. 
Prulacbtig,  b.  n.  Chélif;  misérable.  — , 

byw.  Chétivement;  misérablemenL 
Pruldichter,  m.  Rimaitleur ;  poélereau, 

m. 
Prulgoed,  o.  Drogue,  f. 
PruUeman,  m.^Mazelte,  t.,hommesans 
Prnllenaer,  m.  t     capaciléy  m^ 
Prulienkamer,  v.  Décharge^  f. 
Prullenkooper,  m.  Fripier;  marchand 

de  briC'ü'Orac,  m. 
Prullenlcraem,  v.  en  o.  Friperie,  f. 
Prullenmaker,  m.  Zie  Prulschryver. 
PruUenmand,  v.  Panier  aux  chiffons, 

m. 
PruUig,  b.  n.  Zie  Prulachtigr. 
Prulsclirift,  o.  Rapsodie,  f.,  avorton, 

m, 
Prulschryver,  m.  Pauvre  auteur^  rap- 

sodiste,  m. 
Prulwerk,  o.  Zie  Prulschriffc. 
Prumelle,  v.  Zie  Pruimelle. 
Prut,  V.  CailiebotU,  f. 
Pruttelen,  o.  w  Zie  Preutelen. 
Pry,  V.  Charogne;  carogne,  f. 
Pryken,o.  w.  Zie  Pronken. 
Prys,  m.  Prix;  lot,  m.;  valeur;  prise  ; 

caplure;  gloire,  louange ,  f.  Om  — . 

A  i*envi. 
Prysbaer,  b.  n.  Louable, 
Pryselyk,  b.  n.  Louable.  ~,byw.  Loua-^ 

Dlement. 
Pryskamp,  m.  Concours,  m. 
Prysmaking,  v.  Capture,  f. 
Prysmeester,  m.  Estimateur,  m. 
Prysschip,  o.  Prise,  capture,  f. 
Prysstelling,  v.  Affeurage,  m.;  prisie  , 

Prysster,  v,  PrOneuse,  f. 
Prysstof,  V.  Sujet  mis  au  concours  , 
m. 


Pry8uitdeeling,v.Df>Jrt^/i(?»  des  prix, 

Prysverhooging,  v.  Surenchère,  f. 
Prysverminderinff,  v.  Baisu,  f. 
Prysvraegr ,  v.  Question  proposée  au 
concours,  f. 

Pryszetter,  m.  Zie  Pryzeerder. 
Pryszetting,  v.  Zie  Prysstelling. 
Pryieerder,  m.  Taxateur,  apprédateur, 

m. 
Pryzen,  b.  w.  Louer^  vanter,  exatier. 
Pryzenswaerdig.  b.  n.  Zie  Pryselyk. 
Pryzer,  m.  Próneur;  estimateur,  m. 
Pryzeren,  b.  w.  Jpprécier,  taxer,  éva- 

luer. 
Pryzerend,  b.  n.  Jppréciatif. 
Pryzering,  v.  Estimalion,  évaluatioH, 

Pryzing,  v.  Louange,  t,  étage,  m. 

Psalm,  m.  Psaume,  m. 

Psalmboek,  o.  en  m.  Psaviier,  m. 

Psalmdichter,  m.  Psalmiste^  m. 

Psalmgezang,  o.  Psalmodie^  f. 

Psalmist,  m.  Psatmisie,  m. 

Psalmschryver,  m.  Psatinographe^  m. 

Psalmzang,  m.  Psalmodie,  f. 

Psalter,  m.  PsaUérion^  m. 

♦Publicatie,  v.  Pubtication,  f. 

♦Publiceren,  b.  w.  Publier. 

♦Publicist,  m.  Publiciste,  m. 

♦Publiek,  b.  n.  Public.  — ,  byw.  Publi- 
quement.  — ,  o.  PubHc,  m.  In  het  — . 
En  public. 

Publikaen,  m.  Publicain,  m. 

Pudding,  m.  Pouding,  m. 

♦Puer,  b.  n.  Pur.  — ,  byw.  TmU  « 
lait. 

Puersteken,  byw.  Tout  ü  fait. 

Puf,  ▼.  Envie,  inclination,  f. 

Puffen,  o.  w.  Souffler.  — ,  b.  w.  Bra- 
ver. 

Pui,  V.  Frontispice;  premier  éiage;  per- 
ron, m. 

Puik,  b.  n.  Excellent,  exquis,  — ,  o. 
ÉUte,  fleur,  quintessence,  f. 

Pulkjnweel,  o.  Perle,  t.,joyau,  m. 

Puikschilder,  m.  Peintre  illustre^  m. 

Puiksieraed,  o.  Le  plus  bel  ornement , 
m. 

Puiksmaek,  m.  Gout  exquis,  m. 

Puikstuk,  o.  Chel'd* oeuvre,  m. 

Puikwerk ,  o.  Ouvrage  excettemt;  chel- 
d*auvre,  m. 

Puilader,  v.  Farwe,  f. 


Digitized  by 


Google 


PUN 


PUT 


539 


Pailaderig,  b.  n.  Variquetix, 

Puilen,  o.  w.  Senfler. 

Puiloog,  o.  en  v.  (^ü  qui  sart  de  la 

têU^  m.;  exaphtJialmie,  f. 
Puiloogig,  b.  n.  Exophthalmique, 
Puimen,  b.  w.  Poneer. 
Puimsteen,  m.  Pierre  ponce,  f. 
Puin,  o.  en  v.  Déconwres,  m.  pi. 
Puingras,  o.  Chiendent,  m. 
Puinhoop,  ih.  Monceau  ou  tas  de  (tó- 

eombres,  abalis,  m.  -*en.  Ruines,  f. 

pi. 
Puinplaets,  y.  Décharge^  f. 
Puist,  V.  Pustule,  bube,  f. 
Puistachtig:,  b.  n.  Bourgeonné. 
Puistbyter ,  m.  Cerf-volant  (insecte) , 

m. 
Puistig,  b.  n.  Zie  Puistachtig. 
Puistigheid,  ▼.  Bourgeons,  m.  pL;  tn- 

flammatian,  f. 
Puistje,  o.  Bube,  f. 
Puit,  m.  GrenoutUe.  f. 
Puitael,  m.  Barbote  (poisson),  f. 
Pul,  V.  CruchCi  f.;  pot;  vase;  brac ; 

flacon, m. 
PuUebpoêr,  m.  Buveur,  m. 
Pullen,  o.  w.  Boire,  trinquer^ 
Pulver,  o.  Poudre,  f. 
Punch,  m.  Punch,  m.  Ben  bol  —.  Un 

bol  de  punch. 
*Punctu6ren ,  b.  w.  Ponctuer ;  poinül- 

ter. 
*Punotum,  o.  Point,  m. 
Pnnt,  o.  Point;article,  m.— ,v.Poi«/e,  f: 
Puntachtig,  b.  n.  Poinlu. 
Puntbeitel,  m.  Grain-d^orge,  m.,  bon- 

charde  (ciseau),  f. 
Puntblaedje,  o..  Béquillon,  m. 
Puntdicht,  o.  Epigrammen  f. 
Puntdichter,  m.  Épigramtjiatiste,  m. 
Puntdichtkundig,  b.  n.  Épigrammati- 

que. 
Punten,  b.  w.  Faire  une  pointe  ü; 

empoinler;  afflner. 
Punter,  m.  Empointeur,  m. 
*Punteren ,   b.  w.  Pointer ;  poinlU- 

ter. 
Punthaek,  m.  Agrafe,  f. 
Punthamer,  m.  Boucharde  (marteau) , 

Punthouweel,  o.  Pic,  m. 

Puntig,  b.  n.  Pointu;  aigu;  précis ^ 
*»wi;  propre.  — ,  byw.  Exactement; 
propremenL 

i'untigheid,  v.  Elat  de  ce  qui  est  poin- 
tu ou  aigu,  m.;  ewactUude^  f. 


Pantiglyk,  byw.  Exactement;  propre* 

ment. 
Puntkorael,  v.  en  o.  Millépore  (poly- 

pier),  m. 
Puntloos,  b.  n.  Mutique^  qui  n"a  pas  de 

pointe. 
Puntrede,  v.      )  Jphorisme;apophtheg' 
Puntspreuk,  v.  f    me,  bon  mot,  m. 
Puntuer,  v.  Pointure,  f. 
Puren,  b.  w.  Purifier. 
Purgeerdrank,  m.  ,Purgatif,  m. 
Purgeerkruid,  o.  Épurge  (plante),  f. 
Purgeermiddel ,  o.  en  m.  Purgatif^ 

m. 
Purgeerpoeder,  oAPoudre  laxative  ou 
Purgeerpoeijer,  o.  |    purgatxve,  f. 
♦Purgeren ,  b.  ^  o.  w.  Purger ;  se 

purger. 
♦Purgerend,  b.  n.  Purgatif,  laxatif. 
Puritein,  m.  Puritain  (sectaire),  m. 
Puriteindom,  o.  Puritanisme,  m. 
Purper,  o.   (kleur).  Pourpre ,  m.  — 

(stof).  Pourpre,  i. 
Purperachtig,  b.  n.  Pourpre;  purpu- 

rin. 
Purperen,  onr.  b.  n.  De  pourpre. 
Purperen,  b.  w.  Empourprer. 
Purperkleed,  o.  Habit  de  pourpre,  m. 
Purperkleur,  v.  Pourpre  (rouge  foncé), 

m. 
Purperkleurig ,  b.  n.  Pourpre;  pur- 

purin. 
Purperkoorts,  v.  Fiêvre  pourprée;  scar* 

tatine^  f. 
Purpermossel ,  v.  Pourpre ,  conchyle 

(coquillage),  m. 
Purperrood,  b.  n.  Rouge  pourpre. 
Purperslek ,  v.  Conchyle  (coquillage) , 

m. 
Purperverw,  v.  Pourpre  (rouge  foncé), 

m. 
Purperverwig,  b.  n.  Pourpre.-  vurpu- 

rin. 
Purpervisch,  m.  Buret ;  pourore.  con- 
chyle (coquillage),  m. 
Put,  m.  Puits,  m.;  fosse,  f. 
Putdeksel,  o.  Couvercle  de  puits,  m. 
Putdelver,  m.  Zie  Putgraver. 
Putëmer ,  m.  Seau  ü  puiser ,  godet , 

m. 
Putgrayer,  m.  Celui  qui  creuse  des 

puits ;  fossoyeur,  m. 
Putje,  o.  Peut  puits;  petit  trou,  m.; 

fossette,  f. 
Putketen,  v.  Chatne  de  puits,  f. 
Putkoord,  T.  Corde  ü  puits,  f. 


Digitized  by 


Google 


540 


PYW 


QUA 


Patmaker,  m.   Celui  qui  creuse  des 

pnits;  fossoyeur,  m. 
Putoor,  m.  Butor  (oiseau),  m. 
Putruimer,  m.  Cureur  de  puits^  m. 
Patflf  T.  Seau,  uilteau  (mar.),  m. 
Patsen,  b.  w.  Puiser  (de  Veau)  avec  un 

seiUeau. 
Putteken,  o.  Zie  Potje. 
Patten,  b.  w.  Puiser  on  tirer  (de  l*eau). 
Patter,  m.  Puiseur;  chardonneret ,  m. 
Putting ,  V.  Puisage^  m.;  cadène  (mar.), 

Puttoaw,  o.  en  v.  Corde  ü  puits,  f. 
Putwater,  o.  Eau  de  puits ;  eau  de 

source^  f. 
Py,  V.  Bure,  f.,  burat  (é toffe);  habit  de 

bure^  m. 
Pyachtjg,  b.  n.  Buraté. 
Pye,  V.  Zie  Py. 

Pyl,  m.  Ftéciie.  f.;  Irait,  dard,  m. 
Pylaer,  enz.  Zie  Pilaw,  enz. 
Pylaken,  o.  Zie  Py. 
Pylboog,  m.  Are,  m.;  arbaièle,  f. 
Pyler,  enz.  Zie  Pilaer,  enz. 
Pylhout,  o.  Bois  A  faire  des  flèciies; 

bois  d'une  fléche,  m.;  bourdaine^  f. 
Pylkoker,  m.  Carquois,  m. 
Pylkruid,o.  Sagelle; sagittaire  (plan te), 

Pylnaed,  m.  Suture  rabdcUde  ou  sagil- 

tale  (anat.),  f. 
Pylscheut,  m.  Zie  Pylschoot. 
Pylscbietend,  b.  n.  Dorybote, 
Pylschleter,  m.  Dardeur,  m. 
Pylscboot,  m.  Coup  de  flèche,  m. 
Pylslang,  v.  Cliersydre;  dard  (serpent), 

m. 
Pylsteert,  m.  Queue  d'une  flèche;  paste- 

nague  ou  pasteimque,  f. 
Pylstok,  m.  BagueUe  d*une  flèche,  d'une 

fusée,  f. 
Pylvormig,  b,  n.  SaqitU,  — ,  byw.  En 

formedeflèche,dedard.  • 
Pylwerper,  ra.  Dardeur,  m. 
Pylyzer,  o.  Per  de  flèche,  m, 
Pyn,  V.  Douleur,  peine,  souffrance^  f.; 

mal;  taurment,  m.  — ,  m.  Pin^  m. 
Pynappel,  m.  Pomme  de  pin,  f. 
Pynuppelboom,  m.  Pin,  m. 
Pynappelklier,  v.  Glande  pinéale  (anat.), 

Pynbank,  v.  Question^  lorlure,  f, 
Pynboom,m.  Pin,  m. 
Pynder,  m.  Bourreau,  m, 
Pyndistel,  ▼.  Chardonttelle,  cardonneiie^ 
f.;  artichauty  m. 


Pynelyk,  b.  n.  e»  byw.  Zie  Pynlyk, 
Pynen,  b.  w.  Zie  Pynigen  en  Persen. 
Pynhars,  ▼.  en  o.  ualipot  (résine).  m. 
Pynigen,  b.  w.  MeUre  d  la  queslicn^H 

la  torture;  tounnenter ;  marlyrtser, 
Pyniger,  m.  Bourreau,  m. 
Pyniging,  v.  QuestUm^  torture,  f.;  toirr- 

ment,  m.;  dauleur,  f. 
Pynkern,  v.  Pignon^  m. 
Pynloosheid,  t.  Anodinie,  antaigie,  f. 
Pynlyk,  b.  n.  Doutoureux;  pémtie.  — , 

byw.  Douloureusement ;  péniblement. 
Pynlykheid,  r.  DouUur ;  infirmité,  f. 
Pynnoot,  r.  Zie  Pynappel. 
Pynraem,  v.  en  o.  Ctieoalet  (snppliee) , 

m. 
Pynstillend ,  b.  n.  Adoucissant ,  coi- 

mant. 
Pyntop,  m.  Cime  d'un  pm^  f. 
Pyp,  y.  Tuyau;  conduit;  canai;  tube; 

chalumeau  ;  pipeau  ;  fifre  ;  sifflet ; 

canon;  lamperon,   m.;  bobèche,  f.; 

roseau,  m.;  canne;pipe,  f. 
Pypacbtlg,  b.  n.  Canaliculé. 
Pypaerde,  v.  Terre  A  pipe^  f. 
Pypekop,  m.  Foumeau  de  pipe^  m. 
Pypen,  o.  w.  Pépier;  siffier;joMer  de  k» 

(lüU. 
Pyper,  m.  Fifre^  m. 
Pypje,  o.  Petit  tuyau;  pipeau;  si/liet, 

m.;  canule,  f. 
Pypkan,  v.  Pot  it  tuyau;  biberon,  m. 
Pypkaneel,  o.  Cannelle  en  ödton,  f. 
Pypken»  o.  Zie  Pypje. 
Pypkorael,  o.  en  v.  Coraü  artifidei, 

m. 
Pypkruid,  o.  Ciguë,  f. 
Pypmaker,  m.  Faiseur  de  pipes,  m. 
Pypmakery,  v.  Fabriquedepipes^  f. 
Pypriet ,  o.  Roseau  dont  on  fait  des  /Ifi^ 

tes,  m. 
Pypvormig,  b  n.  Canaliculé. 
Pypzak,  m.  Cormmuse^  musette,  f. 
Pyreneön,  v.  mv.  Les  Pyrénées,  f.  pi. 
Pyreneescb ,  b.  n.  —  gebergte,  o.  Ui. 

PyreneSn. 
Pyrok,  m.  Habit  de  bure^  m. 


De  woorden,  die  men  onder  Qa  niet 
vindt,  moeten  onder  Kw  gezocht  worden. 

Q,v.(?,  m. 

Quadraet,  o.  Carré,  cadral,  xn. 


Digitized  by 


Google 


RAB 

Qdadraetwortel,  m.  Racine  carrée,  f. 
Quadratuer,  v.  Quadrature,  f. 
Quadrupel,  m.  Quadrvpte  (monnaie),  m. 
Quaker,  m.  ZU  Kwaker. 
*Qualiteit,  ▼.  Quatüé,  f. 
*Quantiteit,  v.  Quanlité,  f. 
Quart,  enz.  Zie  Kwart,  enz. 
Qoarto.  Boek  in  — ,  o.  enm.  In-quarto, 

m. 
^Quatertemper,  m.  Quatre  tempsy  m. 

pi. 
*Qne8tie,  v.  Question,  t, 

*QuiötiBmu8,  o.  Quiétisme,  m. 
*Quiëti8t,  m.  Qmétiste  (sectaire),  m. 
Quina,  m.  Zie  Quiuquina. 
Quinquagesima,  v.  Quinquagésime,  f. 
Quinquina,  m.  Quinquina,  m. 
Quint,  enz.  Zie  Kwint,  enz. 
Quintael,  o.  Zie  Kwintael. 
Quintappel,  m.  Zie  Kwintappel. 
*Quitantie,  v.  Zie  Kwittantie. 
^Quoteren,  b.  w.  Coter,    ' 
^Quotiënt,  m.  Quotiënt,  m. 
^Quotisatie,  v.  Cotisation,  f. 
^uotiseren,  b.  w.  Cotiser. 
^uotusy  o.  Quotiënt,  m. 


R 


R,  V.  R,  m.  et  f. 

Ra,  V.  Fergue,  antenne  (mar.),  f. 

Raband,  m.  Raban  (mar.),  m. 

Rabarber,  v.  Rhubarbe^  f. 

Rabat,  o.  Ptate-bande ;  gouttière  {d*une 

voüure)^  f.;  rabais^  escompte,  m. 
Rabatrekening,  t.  Rèqle  d*e$compte^  f. 
^Rabatteren,  b.  w.  Rabattre ,  escomp^ 

ter. 
Rabauw,  m.  Capendu  (pomme),  m. 
Rabauwappel,  m.  Capendu  (pomme],m. 
Rabauwt,  m.  Coquin,  vaurien^  m. 
Rabauwtestuk,  o.  Friponnerie,  f. 
Rabbel aer,  m.  Bredouitleur,  m. 
Rabbelaerster,  v.  Bredouiileuse,  f. 
Rabbelary,  y.  BredouUlement^  m. 
Rabbelen,  o.  w.  Bredouilter, 
Rabbeliuff,  y.  BredouiUement,  m. 
Rabbelschrift,  o.  Griffonnage,  m. 
Rabbeltael,  y.  Baragouin^  m. 
Rabbyn,  m.  Rabbin,  m. 
Rabbyoendom,  o.  Rabbktisme,  m. 


RAE 


541 


Rabbynist,  m.  Rabbiniste,  m. 
Rabbyniicb,  b.  n.  Rabbinique. 
Rabouw,  m.  Capendu  (pomme),  m. 
Rabraken.  b.  w.  Zie  Radbraken. 
Rachebel,  v.  |  -,/  i.  . 

Rachel,  m.    \^i^9^^tCrachat,m, 

Racbelen,  o.  w.  Cracker, 

Rad,  o.  Roue.  f. 

Rad,  b.  n.  Pronipt,  alerte,  rapide,  — , 

byw.  rue,  prompUment,  rapidement, 
Radbeslag,  o.  Bandage,  embatage^  m. 
Radbraken,  b.  w.  Rouer;  gdter;  estro- 

pieritronquer;  bredouiUer,  Bene  tael 

— .  Ecorcher  une  langue. 
Raddier,  o.  Rotifère  (animaleule),  m. 
Raddigheid,  y.  FiUsse,  rapidité,  f.    ' 
Radeloos,  b.  n.  Désespéré.  — ,  byw. 

Sans  ressource. 
Radeloosheid,  y.  Désespoir,  m. 
Rademaker,  m.  Charron,  m. 
Rademakery,  y.  Charrormage,  m. 
Raden,  b.  en  o.  w.  Deviner;  conjccturer; 

conseiHer, 
Rader,  m.  ConseiHer;  conjectureur ;  de- 

vineur^  m. 
Raderwerk,  o.  Rouage,  m. 
Radheid,  y.  Zie  Raddigheid. 
Uadhout,  o.  Bois  derouage^  m. 
Rading,  y.  Conjecture,  f. 
Radje,  o.  Roulette,  f. 
Radlyn,  o.  Cycloïde  (géom.),  f. 
Radlynig,  b.  u.  Cycloidal{géom,). 
Radscheen,  m.  Sabot  (plaque  de  fer) , 

m. 
Radnaef,  y.   I   Moyeu  (d'une  roue), 
RadnaYe  ,  y.  f      m. 
Radspeek ,  y.  Rais,  rayon  (f  une  roue , 

m. 
Radsperre ,  y.  Enraynre ,  f. ,  enrayoir , 

m. 
RadYelge,  y.  Jante,  f. 
Rad  vormig,  b.  n.  En  forme  de  roue ;  ro- 

tacé  [hot^, 
Radys ,  y.  Radis  ;  raifort ,  m. 
Raed ,  m.  Canseil ;  senat;  avis ;  moyeu  ; 

expediënt ;  conseiUer ;  sénaUur ,  m. 
Raedgeefster,  y.  Conseiilère,  f. 
Raedgevend ,  b.  n.  Consultant ;  consul- 

tatif. 
RaedgeYer ,  m.  ConseiUer;  consultant , 

m. 
RaedgCYing,  y.  Conseil,  avis,  m. 
Raedhouden ,  o.  w.  Zie  Raedplegen  , 

o.  w. 
Raedhuia,  o.  Maison  oti  sassemble  Ie 

conseil,  f.;  hOtel  de  viUe,  m. 


Digitized  by 


Google 


S42 


RAE 


RAF 


Raedkamer,  v.  Chambre  du  conseil,  f. 
RaedpeDsionaris  ,  m.  Pensionnaire  (ti- 

tre) ,  m. 
Raedplegen,  b.  w.  Consulter,  demander 

conseil,  — ,  o.  w.  ConsuUerydéliöérer; 

se  concerter. 
Raedplegend,  b.  d.  ConsuUaÜf ;  déübé- 

rant. 
Raedpleger,  m.  ConsnUanL  m. 
Raedpleging,  v.  Consuitation ;  déUbéra- 

tion;  conférence,  f. 
Raedsbesluit,  o.  Décret,  arrét  du  con- 

uil,  m.;  résolution,  f.;  sénatus-con- 

svUe,  m. 
Raédschryver,  m.  Secrétaire  du  conseil, 

^-  ^ 

Raedsel,  o.  Enigme;  charade,  f.;  logo^ 

griphe,  m. 
Raedselachtig,  b.  n.  Enigmatiqve ;  ccn- 

jectural.  — ,  by  w.  Énigmatiquement ; 

conjecturalement. 
Raedselacbtigbeid,  v.  Enigme,  f. 
Raedselboek,  o.  en  m.  Recueil  dénig- 

mes,xxi, 
Raedselwoord ,  o.   Mot  de    C^igme, 

m. 
Raedsheer,  m.  ConseiUer;  sénateur , 

m. 
Raedsbeerlyk  ,  b.  n.  Sénatorial;  patri- 

den. 
Raedsh eersambt,  o.  )  Charge  oa  digni- 
Raedsbeerscbap,  o.  f     té  de  conseüler; 

sénatorerie^  f. 
Eaedsheersvrouw,  v.  Femme  de  conseil- 

ter;  sénatrice,  f. 
Raedslaen ,   o.  w.  Zie   Raedplegen , 

o.  w. 
Raedslag,  m.  Conseil,  m.;  délibération  ^ 

f.,  dessein,  m.;  résolution,  f. 
Raedslagen,    o.  w.  Zie  Raedplegen, 

o.  w. 
Raedslaging,  v.  Délibération^  f. 
Raedsliedeo  ,  m.  mv.  Conseillers ,  m. 

pi. 
Raedsman,  m.  ConseiUer,  m. 
Raedsvergadering ,  v.  Conseil,  m.\  as- 
semblee du  conseil,  f. 
Raedsvergaderplaets ,  v.  Conseil  [en- 

droit) ,  m. 
Raedvrager,  m.  Consuitanty  m. 
Raedvraging,  v.  Consultation,  f. 
Raedzael ,  ▼.  Conseil ,  m. ,  salie  du  con- 
seil, f. 
Raedzaem ,  b.  n.  Expediënt ,  utile,  een* 

venable.  — ,  by w.  VUlement^  convena- 

element. 


Racdzaemheid ,  ▼.  Utilité;  convenance , 

Raef,  V.  Corbeau,  m. 

Raefje,  o.  CorbiUat,  m, 

RaegboI,m.  )     Zie    Raeg- 

Raegborstel  ,m.enY.    f        hoofd. 

Raegboofd  ,  o.  Houssoir  {pour  Óter  les 
toiles  d*araignées) ,  m. 

Raegstok,  m.  Manche  de  houssoir,  m. 

Raek,  y.  j4ction  d'atteindre  Ie  biU,  f.; 
bonheur,  m.  — ,  byw.  —  slaen.  Tou- 
cher. — •,  V.  enm.  Palais  (de  la  bouche), 
m. 

Raekboek ,  m,  j4ngle  de  contingence, 
m. 

Raeklyn ,  v.  Tangente  (géom.) ,  f. 

Raekpunt  ,  o.  Point  d*attouchenmt 
(géom.),m. 

Raem,  v.  en  o.  Chdssis,  m.;  croisêe; 
frisquette ,  f.  — ,  m.  Fisée;  bourrade , 

Raemzaeg,  v.  Sde  h  débiter,  f. 
Raep,  y.üiavet,  naveau,  m. 
Raepakker,  m.  Champ  de  navels,  m. 
Raepboen,  o.  Perdrix,  f. 
Raepkoek,  m.  Gdteau  ou  pain  de  navet- 
te, m. 
Raepkool,  v.  Chou-navet,  chou-rave, 

m. 
RaeplaDd,  o.  Zie  RaepiEikker. 
Raeploof,  o.   FeuiUes  de   navels,  L 

pi. 
Raepolie,  v.        )     Huüe  de  navette, 
Raepsmoat,  o.     f        f. 
Raepvormig,  b.  n.  Rapacé(botX 
Raepzaed,  o.  Navette  (graiiie),  f. 
Raer,  b.  n.  Rare;  singulier;  étrange; 

bizarre. 
Raerheid,  v.  Bareté;  singularitéj  f. 
Raesbol,  m.  Tapageur,  m. 
Raesbollen ,   o.  w.  Faire  du  tapage , 

criaitler. 
Raeskallen,  o.  w.  Exlravaguer,  rado- 

ter. 
Raeskallend,  b.  n.  Délirant. 
Raeskaller,  m.  Badoteur,  m. 
Raeskalllng,  v.  Détire,  radotage^  m. 
Raeskop,  m.  Zie  Raesbol. 
Rliesmaendag,  m.  Lundi  perdu,  m. 
Raet,  T.  Rayon  de  miel^  m. 
Rafel,  V.  ÉraiUure;  rafle,  f. 
Rafelachtig,  b.  n.  Qui  s'e/lUe;  un  peu 

éraillé. 
Rafelen,  b.  w,  Effller.  — ,  o.  w.  $*€$- 

Ier. 
Rafeling,  v.  Clutrpie ;  effHure^  f. 


Digitized  by 


Google 


RAM 


RAir 


543 


Kafelzyde,  y.  Soie  tffUie;  effiloche, 

bourre  de  tok,  élrasse,  f. 
*Rafflnadery,  v.  Haffinerie,  f. 

*Raflaneren,  b.  w.  Afflner,  raffiner. 
♦Rafflnery,  v.  Baffinerie,  f. 
Rag,  o.  toiU  (Varaignée^  f. 
Ragcbelen,  o.  w.  Zie  Kachelen. 
Haffen  ,  b.  en  o.  w.   OUr  Us  toiies 

traraignées, 
Rak,  o.  Bout  de  chemin^  m.;  dUtance, 

f. ;  dressoir ;  juchoir ;  racage^  m . 
RakbollekeD,  o.  Baque  (mar.),  f. 
Rakel,  m.  Fourgon;  rdble,  m. 
Rakelstok,  m.  Zie  Rakel.  ^ 

Raken,  b.  w.  Toucher.  — ,  o.  w.  Zie 

Geraken. 
Rakende,  voorz.  Touciiant. 
Raket,  o.  Raquette,  f.  ~,  v.  Roquette 

(plan te),  f. 
Raketmaker,  m.  Raquettier,  m. 
Raketslagr,  m.  Coup  de  roquette^  m. 
Raketspel,  o.  f^olarU  (jeu),  m. 
Rakette,  v.  Zie  Raket,  v. 
Raketten,  o.  w.  Jouer  au  volant, 
Raking,  v.  Ailouchement,  m.;  rencon- 
tre^ f. 
Rakker,  m.  Archer^  rècors,  m. 
Rakketalie,  v.  Caiebas  ou  calbas  (mar  )y 

m. 
Rakketonw,  o.  en  v.  Bdtard  (mar.), 

m. 
Ralle,  Y.  Babillarde;  clabaudeuse,  f. 
Rallen,  o.  w.  BabiUer,  clabauder. 
Ram^  m.  Bélier;  débauché^  m. 
Ramblok,  m.  en  o.  Blin  (mar.),  m. 
Ramen,  b.  en  o.  w.  Viser;  conjectu- 

rer  ;  arrêter;  concerler. 
Raming,  v.  Fisée,  f. 
Rammeijen,  b.  w.  Battre ,  renverser 

avec  ie  bélier;  faire  jouer  Ie  bélier, 
Rammelaer,  m.  Lapin;  rouquet  (lièvre 

mdle);  tapageur;  hochet,  m, 
Rammelas,  y.  Zie  Rammenas. 
Rammelen,  o.  w.  Sonner ;  faire  du 
bru%t;jaser;  locker  ;étre  en  chaleur. 
Rammeling,  y.  Bruit;  cüquetisi  caquet, 

m. 
Rammenas,  y.  Raifort,  m. 
Ramp ,  Y.  en  m.  Malfieur;  désastre^  m.; 
calamité,  f. 

Rampspoed,  m.  Malheur,  m.,  calamité^ 


Rampspoedig,  b.  n.  Malheureux,  fu^ 
neste,  — ,  byw.  Malheureusement. 

Rampspoediglyk ,  byw.  Malheureuse- 
ment. 

RampYol,  b.  n.  Malheureux, 

Rampzalig,  b.  n.  Malheureux;  mise- 
rable;  funeste.  — ,  byw.  Malheureuse- 
ment; misérablement. 

Rampzaligheid,  y.  Malheur,  m,;  grande 
misère,  f. 

Rampzaliglyk,  byw.  Malheureusement, 

Ramshoofd,  o.  Têle  de  bélier,  f. 

Ramshoorn,  m.  Corne  de  bélier;  ammo- 
nite,  f, 

Ramskop,  m.  Tête  de  bélier,  f, 

RamsYacht,  y.  Toison  de  bélier,  f. 

Rand,  m.  Bord;  rebord,  m.;  bordure; 
extrémité;  marge,  f.;  cordon^  m. 

Randen,  b.  w.  Border;  cameler, 

Randhaerlje,  o.  Cil  (bot.),  m. 

Randschrift,  o.  Note  marginale;  apos- 
tille;  légende,  f. 

Randteekenaer,  m.  jipostillateur,  m. 

Randteekening  ,  y.  Nole  marginale  ; 
apostille,  f. 

Randversiering ,  y.  Cartouche  (ome- 
ment),  m. 

Rang,  m.  Rang;  ordre,  m,;dignité; 
qualité,  f. 

Rangschikken,  b.  w.  Ranger;  arran* 
ger;  disposer;  regier;  classer. 

Rangschikkend,  b.  n.  Ordinal. 

Rangschikker,  m.  Classificateur,  m. 

Rangschikking,  Y.  Ordre; arrangement^ 
m.;  classificationy  f.;  classement,  m.; 
categorie;  disposition,  f. 

Rangstryd,  m.  Debat  sur  la  préséance , 
m. 

Raügzucht,  Y.  Ambilion,  f. 

Ranffzuchtig,  b.  n.  Ambilieux, 

Rank,  y.  Ruse,  f.,  arlifice,  m,,  intri- 
que,  f.;  jet,  rejeton,  bourgeon^  m., 
branche,!,  — ,  b.  n.  Grêle;  délié; 
mince ;  délicat, 

Rankachtig,  b.  n.  Sarmenleux, 

Ranket,  o.  Zie  Raket,  o. 

Rankheid,  y.  Taille  svelle,  déUée;  deli- 
catesse, f. 

Rankig,  b.  n.  Sarmenteux. 

Rankwerk,  o.  Vignette,  f. 

Ranonkel,  m.  en  v.  Renoncule  (plante), 

Ranonkelachtig,    b.   n.    Renonculacé 

(bot.). 
Ranonkelbed,  o.  Carré  de  renonculeSj 

m. 


Digitized  by 


Google         — 


544 


KkS 


Ranonkelbol,   zn.   Griffe  ou  potte  de 

renonctUe,  f. 
Rans,  b.  n.     >  Aance.  —  worden.  i{an- 
Ransch,  b.  n.  {     dr, 
Ranschheid,  v.  Zie  Ransheid. 
Ransel,  m.  Uavre-sac,  canapsa;  dos; 

corps  ^  m. 
Ranselen,  b.  w.  Bosser. 
Ransheid,  v.  Ranciditéy  f. 
Ransig,  b.  n.  Rance. 
Ransigheld,  v.  Zie  Ransheld. 
Ranst.  b.  n.     i  «-„^^ 
Ranstig,  b.  nP«^'^^- 
Ranstigheid,  v.  Zie  Ransheid. 
Ransuil,  m.  Hibou ;  chat-huant^  m. 
Rantsoen,  o.  Ranfon,  f.;  rachaty  m.; 

m/toft,  f. 
Rantsoenen,  b.  w.  Zie  Rantsoeneren. 
Rantsoeneren,  b.  w.  Rmxgonner;  ra- 

cheter. 
Rantsoenering,  v.  Rangonnement,  m. 
Rantsoengeld,  o.  Rangon^  f. 
Rantsoenhouten, o.  mv.  Elains (mar), 

m.  pi. 
Rap,  b.  n.  Jgiie;  alerte;  prompt.  — , 

by  w.  Jgilement ;  proitiplement. 
Rapen,  b.  w.  Amasser;  recueiUir. 
Rapheid,  y,  Agitité;  promptitude;  ra- 

pidiU,  f. 
Rapier,  o.  Epée,  f. 

Rappier,  enz.  Zie  Rapier,  enz. 

Rappig,  b.  n.  Galêux,  rognevx» 

Rappigheid,  t.  Gale,  rogne,  f. 

*Rapporteren,  b..w.  Rapporter. 

Raps,  b.  n.     Uf^  Ran 

Rapsch,  b.n.f^^^^^P- 
Rapunsel,  V.  Raiponce  (pi ante),  f. 

Rarigheid,  v.  Rareté,  f. 

♦Rariteit,  v.  Rarelé;  curiosité,  f. 

Rariteitkamer,  v.  Cabinet de  curiosités, 
m. 

Ras,  o.  Ras  (étoffe),  m.-;  race;  espèee; 
engeance,  f.;  toumant;  gouffre,  m.  — , 
b^'w.  Promptement ;  rapidement, 

Rasch,  b.  n.  Jgile,  alerte,  prompt.  — , 
byw,  Promptementy  vite. 

Raschheid,  v.  Agilité;  rapidité;  promp- 
titude, f. 

Rasjes,  byw.  Zie  Ras,  byw. 

Rasp,  V.  Rdpe,  f. 

Raspen,  b.  w.  Rdper;  cliapeter  (du 
pain). 


RAV 

Rasphuis,  o.  Maison  de  correctian  o« 

de  force,  f. 
Rasphuisboef,  m.  Gamement,  m. 
Rasphuisvader,  m.  Directeur  d*une  mm- 

son  de  correction,  m. 
RaspYyl,  V.  Grosse  time,  f.,  carren. 

m.,  rdpe,  f. 
Raspzaeg,  v.  Scie  doublé,  f. 
Rasschelyk,  byw.  PrompUment,  vtU. 
Rat,  V.  Rat,  m. 
Ratel,  m.  Crécelle,  f. 
Ratelabeelboom.m.  Tremble[pevL^\iei^ 

m. 
Ratelaer,  m.  BabiUard;  trembUy  m. 
Ratelen ,  o.  w.  Faire  du  bruit  avec  mm 

créceile ;  sonner  la  crécelle  ;  babiUer. 
Ratelman,  m.  Guet;  crievr  de  mtü, 

m. 
Ratelmond,  m.  BabiUard,  m. 
Ratels ,  m.  mv.  Crête-de-coq  (plantej , 

Ratelslang,  v.  Serpent  è  sonneiies,  cro- 

tale,  m. 
Ratelwacht,  v.  Guet;  crieur  de  ino/, 

m. 
Ratien,  o.  Ratine  (étoffe),  f. 
Ratienen,  onv.  b.  n.  De  ratine. 
♦Ratificatie,  v.  Ratificalion,  f. 
♦Ratificeren,  b.  w.  Ratifier. 
Ratje,  o.  Raton,  ralillon,  m. 
Ratouw,  o.  en  v.  Cargue  (mar.),  f. 
Rattenknip,  m.  Ratière  f. 
Rattenkruid,  o.  Arsenic,  m. 
Rattenkruidachtig,  b.  n.  Arsenical. 
Rattennest,  o.,  m.  eny.  Nid  de  rats, 

m. 
Rattensteert,  ra.  (^ueue  de  rat,  f. 
Ratten  val,  v.  Ratiere,  f. 
Rattenvanger,   m.  Preneur  de  rmts, 

m. 
Rattenvangst,  v.  Chasse  avx  rats,  f. 
Rattenvel,  o.  Peau  de  rat,  f. 
Ratyn,  o.  Ratine  (étoffe),  f. 
Ratynen,  onv.  b.  n.  De  ratine. 
Rauw ,  b.  n.  Cru;  dur ;  rude.  — ,  byw. 

Zit  Rauwelyk. 
Rauwachtig,  b.  n.  Un  peu  cru. 
Rauwachtigbeid,  v.  Crudité,  f. 
Rauwelyk,  byw.  Crüment;  rudemenL 

Rauwheid,  v.  Crudité,  f. 
Rauwigheid,  v.  Crudité,  f. 
Rave,  V.  Zie  Raef. 

Ravelyn,o.  Ravelin,m.bonnHte,  ttemi 
tune  (fortif.),  f. 


Digitized  by 


Google 


RED 


R£D 


515 


Bavenaerd,  m.  Nature,  f.,  oa  naturel 

du  corbeaUy  m. 
Bavenaes,  o.  Charogne,  f.;  pendard, 

m. 
Ravenbek,  m.  Bec  de  corbeau,  m. 
JUvengekras,  o.     \  Croassement ,    cri 
Ravengekrysch,  o.  f    des  corbeaux,  m. 
Ravenkok,  m.  Bourreau,  m. 
Ravenkost,  m.  Charogne,  f. 
Ravenzwart,  b.  n.  Nair  comme  un  cor- 

beau. 
Ravotten ,  o.  w,  Tintamarren  fold- 

trer, 
Ravotter,  m.  Tapageur,m. 
Ravottery»  v.  Tintamarre,  m. 
Razeil,  o.  Voile  carrée,  f. 
Razen,  o.  w.  TifUamarrer,  tempéUr; 

exiravaguer» 
Razend,  b.  n.  Furieux ,  frénéUque^  en- 

rage.  —,  by  w.  Furieusement. 
Razer,  m.  Furieux,  fréuétique;  tapa- 

geur,  m. 
Razernj,,v.  Fureur,  rage,  frétiésie;FU' 

rie,  Euménide,  f. 
Razery,  v.  Zie  Razerny. 
Razyn,  v.  Haisin  sec;  barbuquet,  m. 
Razynebaerd,  m.  Barbuquet,  m. 
Razynekorf,  m.  Cabas,  m. 
Reael ,  nu  Réal,  m.,  réale  (monnaie 

d'Espagne),  f. 
*Rebel,  m.  Bebelle,  m. 
^Rebelleren,  o.  w.  Se  rebeüer. 
^Rebellie,  v.  Rébellion,  f. 
«Rebellig,  b.  n.  Rebelle. 
^Rebelliglieid,  v.  RébeliUm,  f. 
^Recapituleren,  b.  w.  Récapüuler. 
^Recensent,  m.  Critique,  m. 
^Recenseren,  b.  w.  Critiquer. 
^Recensie,  v.  Critique,  f. 
*Recept,  o.  Recette,  f. 
Recbt,  enz.  Zie  Regt,  enz. 
Rechter,  enz.  Zie  Regter,  enz. 
^Recipiendaris,  m.  Récipiendavre,  m. 
-^Reclameren,  b,  en  o.  w.  Rédamer. 
^Recollecty  m.  RécoUet  (moine),  m. 
^Recommanderen,  b.  vr,  Recamman- 

der. 
*Recruet,  m.  Recrue  (soldat),  f. 
*Recruteren,  b.  w.  Recruter, 
*Rector,  m.  Recteur,  m. 
*Rectorael,  b.  n.  Rectorat. 
^Rectoraet,  o.     \  Rectorat,  m.;  recto- 
•♦Rectorschap,  o.  J    rerie  ou  reclorie,  f. 
Redboei,  v.  Salvanos,  m.,  bouée  de  sau- 

vetaae  (mar.),  f. 
Reddeloos,  b.  n.  Jrréparable;  irrémé' 

Tom,  L 


diable;  désespéré;désemparé.  — ,  byw. 

Sans  ressource. 
Reddelooeheid  ,  v.  Délabremenl ,  m.; 

sHudtion  désespérée,  f. 
Redden,  b.  w.  Sauver;  délivrer;  dégc^ 

ger;  déméler ;  débrouiller;  regier. 
Redder,  m.  Sauveur,  libérateur,  m. 
Redderen,  b.  w.  Ranger^  arranger. 
Reddering,  v.  Arrangement,  m. 
Redding ,  v.  Délivrance ,  f. ;  salut ;  ar- 

ranpement;  rëtablissement;  moyen,  m. 
Reddingsboei,  v.  Zie  Redboei. 
Rede,  v.  Discours,  m.;  conversalion,  f.; 

propos,  m.;  raison,  f. 
Rededeel,  o.  Partie  du  discours,  f. 
Redekavelen,  o.  w.  Raisonner;  pérarer. 
Redekaveler,  m.  Dialecticien,  m. 
Redekaveling,  y.  Raisonnement ;  entre- 

lien,m. 
Redekóppeling,  v.  Conlexte,  m. 
Redekunde,  v.  Zie  Redekunst. 
Redekundig,  b.  n.  Logique ;  oratoire. 

— ,  byv<r.  Logiquement ;  oratoirement. 
Redekundige  ,  m.  Logicien ;  dialecti- 

den ;  rhéteur,  m. 
Redekundiglyk  ,  byw.  Logiquement ; 

dialectiquement:  oratoirement. 
Redekunst,  v.  Logique;  diakdique ; 

rhétorique ,  t. 
Redekunstenaer ,  m.    Zie   Redekun- 
dige. 
Redeloos,  b.  n.  Jrraisonnable*  — ,  byw. 

Irraisontiablenient. 
Redeloosheid,  v.  Manque  de  raison,  m.; 

stupidité,  f. 
Redelyk ,  b.  n.  Raisonnable;  équilable ; 

passable.  — ,  byw.  Raisonnablement ; 

équitablement ;  passablement. 
Redelykerwyxe  ,    byw.    Raisonnable- 
ment. 
Redelykheid,  y.  Raison ;  équUé,  f. 
Redematig ,  b.  n.  Raisonnable ;  rationa 

net. 
Redematjgheid,  y.  Raison,  f. 
Reden ,  v.  Raison ,  cause,  f. ,  motif,  su- 
jet, m. 
Redenaer,  m.  Oraieur;  rhéteur,  m. 
Redenaerskunst,  v.  Art  oratoire,  m.; 

rfiétorique,  t. 
Redenaersstyl,  m.  Sty Ie  oratoire,  m. 
Redeneerder ,  m.  RaisoTmevr;  diatecti- 

cien,  m. 
Redeneerkunde ,  y.  Logique;  dialecti'^ 

que,t. 
Redeneerkundig ,  b.  n.  Logique,  --f 

byw.  Logiquement, 

85 


Digitized  by 


Google 


546 


REE 


REF 


Bedeneerkundige  ,  m.  Logiden ;  dia» 

Ucticien,  m. 
Eedeneerkundiglyk  ,  byw.   Logique- 

ment ;  dialecliquemetU. 
Bedeneerkunst,  enz.  Zie  Redeneerkan- 

de,  enz. 
Redeneerster,  y.  Raisonneuse^  f. 
Redenen,  o.  w.  Zie  Redeneren. 
Redeneren ,  o.  w.  RaUonner;  discourir; 

pérorer. 
Redenering,  y.  Raisonnement^  m. 
Redengevend,  b.  n.  Causatif. 
Rederjk,  b.  n.  Qui  appartient  ü  larhé- 

torique, 
Rederyker,  m.  Rhéloricien,  m. 
Redery kerskamer ,  v.  Chambre  de  thé- 

torique,  f. 
Rederykkamer,  v.  Zie  Rederjkerska- 

mer. 

Redestryd,  m.  I  Dispute ;  controverse , 
Redetwist,  m,  f      f.;  déöat,  m. 
Redetwisten,  o.  w.  Disputer;  raison* 

ner. 
Redevoerder,  m.  Orateur;  déclamateur^ 

m. 
Redevoering  y  y.  Discours^  m.,  oraison, 

Redewegen,  o.  w.  Zie  Redewisselen. 

Redeweging,  v.  Zie  Redewisseling. 

Redewisselen ,  o.  w.  Discourir;  s'entre- 
tenir :  discuter. 

Redewisseling,  v.  Discours ,  m. ;  confé^ 
rence ;  discussioii*  f. 

Redeziften,  o.  w.  fpüoguer;  critiquer. 

Redezifter,  m.  Epilogueur;  critique, 
m. 

Redezifting,  y.  Action  dépUoguer;  cri- 
tique, f. 

Redmiddel,  o.  en  m.  Ressource y  f., 
moyen^  expediënt,  m. 

Redster,  v.  Libératrice,  f. 

Ree ,  V.  ChevretU ;  vergue ;  rade,  f.  — , 
o.  Chevreuü,  m. 

Ree,  b.  n.  Pret. 

Reeband,  m.  Raban  (mar.),  m. 

Reebok,  m.  Chevreuii,  m. 

Reebokje, o.      )  Chevrillard^petitche- 

Reeboksken,  o.  f      vreuil^  m. 

Reebont,  m.  Cuissot  de  clievreuit^  m. 

Reed,  b.  n.  Pret. 

Reede,  y.  Rade,  f. 

Reeden  ,  b.  w.  Préparer ;  apprêter;  fa- 
briquer;  équiper.  — ,  o.  w.  Prendre 
part  d  Céquipement  d^un  vaisseau. 


Reeder,  m.  Fréteur;  armateur ; fabri- 

canty  m. 
Reedery ,  y .  Fabrique ,  numufacture ,  f. 

—  (yan  schepen).  AftréUment ;  équi- 

pement,  m. 
Reeding,  y.  Fabrication,  f.;  aftrétemenl; 

équipement  (d  un  yaisseau),  m. 
Reeds,  byw.  Déjè. 
Reed  schap,  o.  Zie  Gereedschap. 
Reedsel,  o.  Fabrique ;  fofon,  f. 
Reef,  o.  Ris  (mar.),  m. 
Reefbauden,  m.  mv.  Rreuils^  m.  pl^ 

garcettes  (mar.) ,  f  pi. 
Reefgat,  o.  OEiUet  (mar ),  m. 
Reegeit,  y.  Chevrette,  f. 
Reehond,  m.  Earreur,  m. 
Reek,  y.  Rdteau,  m. 
Reekalf,  o.  Chevrillard,  m. 
Reeks,  y.  Suite ;  chatne ;  rangée;  série; 

quantité.  f. 
Reep ,  m.  Eande ;  corde ,  f.;  cercte ,  oer- 

ceau,  m. 
Reepdans,  m.  Danse  de  cordc,  f- 
Reepdanser,  m.  Danseur  de  corde,  acro- 
bate, m. 
Reepdansster,  y.  Jcrobate,  danseuse  ds 

corde^  f. 
Reepen,  o.  w.  Jouer  au  cerceau, 
Reephout,  o.  Bois  de  cerctagCy  feuiiUrd, 

m. 
Reepmaker,  m.  Cordier;  cerclier,  m. 
Reepnet,  o.  Cerceau  (filet),  m. 
Reeposten,  m.  my.  Chevrotine,  f. 
Reepring,  m.  Zie  Hoepring. 
Reeprok,  m.  Vertugadin,  m. 
Reepslager,  m.  Cordier^  m. 
Reepspel,  o.  Jeu  de  cerceau^  m. 
Reepswyze,  byw.  En  cerceau. 
Reeptang,  y.  Davier  (outil),  m. 
Reet,  y.  Fente^  crevasse^  gérfure,  f.;  sé^ 

ran,  séranQoir,  m. 
Reeuw,  o.  Ecume  d*un  mourant^  f.;  ou-l 

tHs;meubles,  m.  pi. 
Reeuwen ,    b.  w.  Nettoger  un  corps 

mort. 
Reeuwsch,  b.  n.  Lascif, 
Reeuwzweet.  o.  Sueur  de  ta  mort^  f. 
Reezeil,  o.  Zie  Razeil. 
Referein,  o.  Refrain,  m. 
♦Referendaris,  m.  Référendaire,  m. 
♦Refereren,  b.  fit  o.  w.  Référer. 
♦Reformatie,  v.  Réformatum ;  réforme, 

♦Refor meerder,  m.  Reformateur^  m. 
♦Reformeren,  b.  w.  Réformer. 
Refrein,  o.  Refrain^  m. 


Digitized  by 


Google 


REG 


REG 


547 


Hefter,  m.  Réfectoire,  m. 

Refterbezorger,  m.  RéfectoHer,  m. 

Refterbezorgetep.  ▼.  Réfectorièrey  f. 

*RefutaUe,  v.  Réfutaljon,  f. 

Regeerder,  m.  Régent;  directeur; gou- 
verneur; magistrau  m. 

Regeerkunde,  y.  Potitique,  f. 

Regeerlast,  m.  jémbition,  f. 

Regeersier,  v.  Régente ;  gouvernante ,  f. 

Regeerzucht,  ▼.  Amtntion,  f. 

Regel ,  m.  Règle ;  methode;  discipline; 
Itgne ,  f. 

Regelaer,  ro.  Régulateur,  m. 

Regeldraeds,  byw.  De  droit  fit,  directe- 
ment. 

Regelen,  b,  w.  Regier, 

Regeleren,  b.  w.  Regier. 

RegeleriDg,  V.  Reglement^  m. 

Regeling,  ▼.  Reglement,  m. 

Regelingen ,    m.    mv.    Porte-vergues 
(mar.) ,  m.  pi. 

Regelloos,  b.  n.  Irregulier,  déréglé.  — , 
byw.  Irré^gulièrement ;  sans  règle, 
Legelloosheic' 
glementy  m. 


Regelloosheid,  v.  Irrégularite ,  f.;  déré- 


régie 
,f.;, 


Regelmaet,  v.  RégularÜé,  f. 
Regelmatig,  b.  n.  Régulier;  réglé;  mé- 

thodique,  — ,  hyvf.  Régulier ement ; 

méthodiqutment. 
Regelmatigheid,  v.  Régularilé,  f. 
Regelmatiglyk  ,  byw.  Régulièrement ; 

méthodiquement. 
Regelregt,  b.  n.  Droit,  direct.  — ,  byw. 

Directement ;  droit. 
Regel  tucht,  v.  Discipline;  potiee,  f. 
Regelverandering,  v.  .Énallage  (gram.), 

*Regement,  o.  Regiment,  m. 
*Regementso7erste,  m.  Colonely  m. 
Regen,  m.  Pluie,f, 
Regenachtig,  b.  n.  Pluvieux, 
Regenbak,  m.  Citeme^  f. 
Regenbakje,  o.       )   Petile  citeme^  f., 
Regenbaksken,  o  )       citemeau,  m. 
Regenbakwater,  o.  Eau  de  citeme^  f. 
Regenbeek,  v.  Torrent,  m.,  ravine,  f. 
Regenboog,  m.  Arc-en-ciel;  iris,  m. 
Regenboogkleurig,  b.  n.  Irisé, 
Regenboogsteen,  m.  Iris,  m.,  pierre 

d'iris,  f. 
Regenboogverwlg,  b.  n.  Irisé, 
Regenbui ,  v.  Ondée ;  giboulée ;  averse , 

Regenen,  onp.  w.  Pleuvoir,  Het  regent 

dat  het  giet.  Il  pleut  d  verse. 
Regenig,  b.  n.  Pluvieux. 


Regenkap,  t.  Capuchon,  m.,  cape,  f. 
Regenkleed,  o.  Brandeöourg ;  casaque , 

Regenmaend,  v.  Ptuvióse,  m. 

Regenmantel ,  m.  Brandebourg ;  casa- 
que,  f. 

Regenmeter,  m.  Hyétomètre,  ombromè- 
trcj  m. 

Regenpomp,  v.  Pompe  de  citeme^  f. 

Regenput,  m.  CUerne,  f. 

Regenputwater,  o.  Eau  de  citerne^  f. 

Regenrok,  m.  Zie  Regen  man  tel. 

Regensburg,  o.  Ratisoonne  (ville). 

Regenscherm,  m.  en  o.  Parapluie,  m. 

Regent,  m.  Régent ;  directeur,  m. 

Regentes,  v.     )     Régente ;  directrice , 

Regentin,  v.     f        f. 

Regentschap,  o.  Régence,  f, 

Regenvlaeg,  v.  Zie  Regenbui. 

Regenvloed,  m.  Torrent,  m. 

Regenvogel,  m.  Courlis  ou  courlieu 
(oiseau),  m. 

Regen vorsch,  m.  Graisset,  m. 

Regenwater,  o.  Eau  de  pluie,  f. 

Regen  waterpomp,  v.  Pompe  de  citer- 
ne,  f. 

Regenwind,  m.  Fent  pluvieux,  m. 

Regenwolk,  v.  Brouillard,  m. 

Regenworm,  m.  Jchée,  f.;  lombric ^ 
m. 

Regeren,  b.  w.  Gouvemer ;  régir;  con- 
duire.  — ,  o.  w.  Régner;  dominer. 

Regerend,  b.  n.  Régnant, 

Regering,  v.  Règne;  empire;  gouverne- 
ment^ m.;  direction;  régence;  domi- 
nation,  f. 

Regeringloos,  b.  n.  Anarchique, 

Regeringloosheid,  v.  Anarchie,  f. 

Regeringsraed,  m.  Conseil  de  régence , 
m, 

Regeringstyd,  m.  Règne,  m. 

Regeringsvorm,  m.  Forme  de  gouver- 
nement; constitutionn  f. 

Regeringszaek,  v.  Affaire  du  gouver- 
nement, f, 

Reggen,  b.  w.  Démdter, 

♦Regiem  ,  o.  Régime  ,  complément 
(gramm.),  m. 

♦Regiment,  o.  Regiment,  m. 

Regimentsschool,  v.  «n  o.  École  régi- 
mentaire,  f. 

Register,  o.  Registre,  m.;  table  (d'un 
tivre)y  t. 

♦Registratie,  v.  Enregistrement^  m. 

♦Regiatratieregt,  o.  Droit  d'enregistre- 
mentj  m. 


Digitized  by 


Google 


548 


R£G 


REG 

Regtgeloovigen ,  m.  mv.  OrUiOdaxa, 

m.  pi. 
Regtgeloovigbeid,  y.  OrUiacLoxUt  i. 
Regtgelooviglyk,  byw.  D'une  maniên 
.    orUwdoone. 
Regtgevend,  b.  n.  Comtüuiif  ;  facnU^- 

tlf. 
RegtbaDgig,  b.  n.  Pendant. 
Regtbebbend,  b.  n.  Competent. 
Regthebbende,  m.  Ayanl  droü^  m. 
Regtheffing,  v.  Droit.  m  ,  laxe,  f. 
Regtheid,  v.  Rectitude;  perpendieuiA- 

rite;  droüure, rectitude,  f. 
Regtboek.  m.  Rectangle^  m. 
Regthoekig,  b.  n.  Rectangte.  — ,  byw. 

.  ^       •     J  angUdroit. 

temeni.  ïn"bet  —  betrekken',  voor    Regtboekszyde ,  v.    CÖté   d'tm  am§U 
bet  —  roepen.  Appeler ,  citer  en  jus*    __  droit,  m 


♦Registreerder,  m.  Registrateur,  m. 

*  ïlegistreren,  b.  w.  Enregiêtrer, 
^  Registrering,  v.  Enregistrement^  m. 

*  Reglement,  o.  Reglement^  m. 
liegt,  b.  n.  Droit;  direct;  vrai;justef 

perpendiculaire.  — ,  byw.  Droit.  — 
van  pas.  Bien  &  propos. -- zoo.  Fort 
bien.  Te  —  brengen.  Montrer  te  che- 
min ;  mettre  sur  la  voie;  accorder.  — , 
o.  Droit;  titre,  m.;  Jusjtice;  raison,  f. 
In  de  —en  studeren.  Etudier  Ie  droit. 
In  de  —en  onderwyzen  of  onderwyt 
geven.  Enseigrier  Ie  droit.  Te  — ,  met 
— .  J  bon  droit.  Met  —  of  onregt, 
—  of  niet.  J  lort  et  d  droit ,  it  lort  ou 
h  droit.  Tegen  alle  ^.  A  tort,  injus- 


tice. 
Regtaenneemster  ,   v.    Cessionnaire  , 

Regtaennemer,  m.  Cessionnaire,  m. 
Regtbank,  v.  Tribunal;  dressoir;  buf' 

fet,  m. 
Regtboek,  o.  en  m.  Livre  de  droit ^ 

m. 
Regtbuigen,  b.  w.  Redresser, 
Regtbuiging,  v.  Redressement,  m. 
Regtdag,  m.  Jour  d'audience,  m. 
Regtdoener,  m.  Juge ;  justicier,  m. 
Regtdraed,  m.  Bougran,  m. 
Regtdraeds,  byw.  De  droit  fit ,  directe- 

ment. 
Regtelyk ,  b.  n.  Judiciaire;  juridique. 
— ,  byw.  Judiciairenient ;  juridique- 
ment. 
Regten,  b.  w.  Redresser ;  juger ;  justi- 
der,  exécuter;  servir.  — ,  o.  w.  Fro- 
céder^  agir  en  juslice. 
Regter,  m.  Juge;  arbitre,  m. 
Regter,  b.  n.  Droit. 
Regterambt,  o.  Judicature,  f. 
Regter  arm,  m.  Bivs  droit^  m. 
Regterband,  v.  Droite,  main  droit^  f. 

Ter  — .  jé  droite. 
Regterlyk ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Regte- 
lyk. 


Regthof,  o.  Cour  de  justice,  f.,  tritu- 

nat,  m. 
Regthuis,  o.  Zie  Regtbof. 
Regtigen,  b.  w.  Avtoriser. 
Regting,  v.  Exécution,  f. 
Regtkamer  ,  v.   Chambre  de  jttstia; 

salie  daudience,  f.;  auditeire.  m. 
Regtkunde,  v.  Jurisprudence.  t\ 
Regtkundige,  m.  JurisconsuUe,  m. 
Regtlynen,  b.  w.  Aligner. 
Regtlynig,  b.  n.  Droü,  rectiUgne, 
Regtlynlng,  v.  Alignement,  m. 
Regtmaken,  b.  w.    Redresser;  recü- 
'  fier. 

Regtmakend,  b.  n.  Rectifxcatif. 
Regtmaking,  v.  Redressement^  m.\  rtc- 

tificatien,  f. 
Regtmatig,  b.  n.  Juste;  tégitime;eom' 

pétent.  — ,  byw.  Zte  Regtmatiglyk. 
Regtmatigbeid.  v.  Juslice ;  légiJ^mité, 

Regtmatiglyk,  byw.  Justement. 
Regtover, byw.  ^isürvis. 
Regtregelig,  b.  n.  Rectiligne. 
Regts,  byw.  A  droite. 
Regtsban,  m.  Zie  Regtsgebied. 
Regtsbode  m.  Huissier,  m. 
Regtscb,  b.  n.  Draitier. 
Regtscbapen,  b.  n.  Honnête;probe- 


Regtersambt,  o.)  Jittiitea/Mng  ;    quatité    Regtscbapenbeid,  v.  Inlégrité,  koud- 

Regterscbap,  0.1     de  juge,  f.  t€te,probilé,f. 

Regterstoel,  m.  Tribunal,  m.  Regtschending,  v.  Violation  du  droit , 

Regtervleugel,  m.  Aile  droite,  f.  f. 

Regtervoet,  m.  Pied  droit,  m.  Regtsebool,  v.  Ecole  de  droit.  f. 

Regterzyde,  V.  C^f^rfroti,  m.  Re^tsdwang  ,  m.  Contrainfe;  juridic- 

Regtevoort,  byw.  Présentement,  ttoti,  f. 

Regtgeaerd,  b.  n.  HonnéU,  toyat.  Regtsgebied,  o.  Jundiction^  f.;  ressort; 

Regtgeloovigf  b.  n.  Orthodoxe.  arrondissement,  m. 


Digitized  by 


Google 


REG 

B-egrtegebruik,  o.  Formes  judiciaires,  f. 

pi 
Re^tsgeding:^  o.  Proces,  m^  catisCy  . 
Re^tsgeleerde,  m.  JurisconsuUe,  m. 
Regtsgeleerdelyk  ,    byw.    Juridique- 

nient. 
Regtsgeleerdheid ,  ▼.  Jurisprudence , 

f. 
Regtsgeschil,  o.  Proces,  m. 
Regtsgezag,  o.  Juridiclion;  jiutice,  f. 
Regtshandel,  m.  Procédure ^  f. 
Regtskennis,  v.  Science  du  droit,  f. 
RegtskoBten,  m.  mv.  Frats  de  procédu- 

re,  m.  pi. 
Regtskracht,  v.  Force  de  loi,  f. 
Regtskrenking,  v.  Fioiation  du  droit, 

Regtskunde,  v.  Jurisprudence ,  f. 
Re^tsmagt,  v.  Pouvoir  judiciaire,  m.; 

iuridietion,  f. 
Regtsoefeniug,  v.  Justice ;  juridictwn , 

ƒ. 
Regtsom,  byw.  J  droUe, 
Regtspleging,  v.  Procédure,  f. 
Regtspolicie,  v.  Police  judiciaire,  f. 
Regtspraek,  Y.     \Sentence,   f.,  juge- 
Regtspreking,  v.  >     ment ,  arrêt ,  m., 

dédsion,  f. 
Regtspreuk,  y.  Maxime  de  droü,  f. 
Regtspuut,  q,Pointdedroit,m, 
Regtstammig,  b.  n.  Qui  est  debout  et 

sur  pied. 
Regtstandig,  b.  n.   Perpendiculaire, 
droit.  — »  byw.  Zie  Regtstandiglyk. 
Regtstandigheid»  v.  Perpendicuiarité , 

f.;  aplomb,  m. 
Regtstandiglyk,  byw.  Perpendiculaire^ 

ment,  ü  plomb. 
Begtsterm,  m.  Terine  de  droit,  m. 
Begtstreeks,  byw.  Directement, 
Regtstreeksch,  b.  n.  Direct. ' 
RegtSYerdraeijing,  y.  Chicane,  f. 
RegtBvervolg,  o.  Instance,  f. 
Begrtsverzuim,  o.  Défaut,  refus  de  corr^ 

parattre  enjustice,  m. 
RegtsYorderaer,  m.  Demandeur,  m. 
RegtsYordering,  y.  Actum;  demandt  en 

justice,  f. 
Begtsvorm,  m.  Forme  de  proces,  forme 

judiciaire,  f. 
RegtsYraeg,  y.  Question  de  droit,  f. 
Regtswege  (Yan) ,  byw.  De  droit,  de 

plein  droit, 
Begtsweigering ,  v.  Déni  de  Justice  , 

m. 
Begtgwetenschap,  v,  Jurisprudence,  f. 


R£I 


549 


Regtawyze,  byw.  De  droit,  de  plein 

droit. 
Begttafel,  v.  Dressoir,  buffet,  m. 
Regtte,  V.  Reclitude,  f. 
Regtuit, byw.  Tout  droit;  franchement. 
RegtYaerdig  ,  enz.  Zie  Regtveerdig  , 

enz. 
RegtYallend.b.  n.  Perpendiculaire.  —  , 

byw.  Perpendiéulairement. 
RegtYeerdig^  b.  n.  Juste;  droit,  — ,  byw. 

Justement, 
BegtYeerdigbaer,  b.  n.  Justifiable, 
Begtveerdige,  m.  Juste,  m. 
BegtYeerdigen,  b.  w.  Justifier, 
BegtYeerdigend,  b.  n.  Justificatif. 
Begtveerdigheld,  y.  Justice,  f. 
Begtveerdiging,  y.  Justification,  f. 
BegtYeerdiglyk,  byw.  Justement. 
BegtYeerdigmaken ,  b.  w.  Zie  Regt- 

Yeerdigen. 
RegtYeerdigmakend,  b.  n.  Justi/lanl. 
RegtYeerdigmaking,  y.  Justification,  f. 
RegtYerkryger,  m.  Cessionnaire,  m. 
RegtYerkrygster,  y.  Cessionnaire,  f. 
Regtyzer,  o.  Dressoir,  m. 
Regtzaek,  y.  Cause,  f.;  proces,  m. 
Regtzetten,  b.  w.  Redresser, 
Regtzettingy  y.  Redressement,  m. 
Regtzinnig,  b.  n.  Orthodoxe;  sincère. 

— ,  byw.  Zie  Regtzinniglyk. 
Regtzlnnigheid,  y.  Orthodoxie;  sincé^ 

rilé,  f. 
Regtzinniglyk,  byw.  D'une  maniere  or- 

Üwdoxe ;  sincèrem^nt. 
Rei,   m.  en  y.  Cho^ur,  m.;  danse,  f.; 

branie,  m. 
Beidans,  m.  Contredanse,  f. 
Beiger,  m.  Héron,  m. 
Beigerbos,  m.  Panache  m.,  aigrette,  f. 
Beigerbals,  m.  Cou  de  héron,  m. 
Beigerjagt,  y.  Chasse  au  héron,  f. 
Beigermerg,  o.  Moelle  de  héron,  t. 
Beigernest ,  o. ,  m.  e»  y.  Nid  de  héron , 

m.;  héronnière ,  f. 
Beigertje,  o.  Uéronneau,  m. 
BeigerYalk,  m.  Faucon  héronnier,  m. 
Beiger Yeer,  y.  Plume  de  héron,  f. 
Beiken ,  b.  w.  Tendre;  donner ;  présen- 
ter. — ,  o.  w.  S*étendre;  atteindre;  tow- 
cherh. 
Beikbalzen,  o.  w.  Tendre  Ie  cou  pour 

voir  q.  c. ;  aspirer  A. 
Beikhalzing,  y.  Forle  envie,  f.;  grand 

désir,  m. 
Bein ,  b.  n.  Pur ,  net ,  propre,  — ,  byw. 
Zie  Beinlyk. 


Digitized  by 


Google 


550 


REI 


REE 


Reinheid ,  y.  Pureté;  netteU;  chasteté , 

Reinigen,  b.  w.  Purifier,  neUoyer,  épU" 

rer^  curer. 
Reinigend,  b.  n.  JbstergenL  abster- 

Hf, 
Reiniger,  m.  Celui  qui  nettoie ;  cureur, 

m. 
Reinigheid,  v.  Zie  Reinheid. 
Reiniging,  v.  Purification,  f.;  nettoie^ 

ment ;  épuremmt ,  m. 
Reiniglyk,  byw.  )  Purement ;  propre» 
Reinlyk,  byw.      )     ment ;  chastement. 
Reinoogd,  b.  n.  Qui  vott  clair . 
Reinuit,  byw.  J  nu ;  nüment ;  sincère* 

ment. 
Reinvaer,  y.     )   Tanaisie  ,  barbotine  , 
Reinvaren,  y.  f     balsamite  (plante),  f. 
Reinwilge  ,  m.  Troëne  ( arbrisseau ) , 

m. 
Reis,  y.  Foyage,  m.;  fois^  f.  Op  —  gaen, 

zich  op  —  begeyen.  AUer  ou  se  met- 

tre  en  voyage.  —  te  yoet.  Foyage  & 

pied.  —  ter  zee.  Foyage  par  mer.  — 

te  land.  Foyage  par  terre. 
Reisapotheek ,  y.  Pharmacie  portative , 

Reisbaer,  b.  n.  Propre  ou  favorable  d 

voyager. 
Reisberigt,  o.  lUnéraire.  m. 
Reisbeschry  ver,  m.  Périéaète,  m. 
Reisbeschryving,  y.  Itineraire,  m. 
Reisboek,  o.  en  m.  Guide  du  voyageur; 

itineraire  j  m. 
Reisgebed,  o.  Itineraire  (prlères),  m. 
Reisgeld,  o.  Fiatique^  m. 
Reisgenoot,  m.  Compagnon  de  voyage , 

m. 
Reisgezel,  m.Zie  Reisgenoot. 
Reisgezelschap ,  o.  Compagnie  de  voya- 
ge, f. 
Reisgoed,  o.  Bagage,  m. 
Reishoed,  m.  Cnapeau  de  voyage^  m. 
Reiskaert ,  y.  Carte  de  route ;  feuitte  de 

route,  f. 
Reiskelder,  m.        )  Cantine,  cave  por- 
Reiskelderken,  o.  )     tative,  f. 
Reiskist,  y.  Fatise,  malle,  f. 
Reiskistje ,  o.  Néceshaire  de  voyage , 

m. 
Reiskleed,  o.  Habit  de  voyage,  m. 
Reiskoets,  y.  Foiture  de  voyage,  f.,  co- 

che,  m. 
Reiskoffer,  m.  en  o.  Zie  Reiskist. 
Reiskofferken,  o.  MaUetU,  cantine,  f. 
Reiskoffermaker,  m.  MaUetUr^  m. 


Reiskosten ,  m.  my.  Frois  de  voyage , 

m.  pi. 
Reiskousen,  y.  my.  Gamaches,  f.  pi. 
Reislaerzen^  y.  my.  )  Bottes  de  voyage, 
Reisleerzen,  y.  my.  f     f.  pi. 
Reismael,  y.  Malle,  valiu^  f. 
Reismakker,  m.  Zie  Reisgenoot. 
Reismantel ,  m,  Surtout ,  m. ;  casaque , 

Reismuts,  y.  Casquetle  de  voyage,  f. 
Reispenning,  m.  Zie  ReisgeUi. 
Reisplan,  o.  Plan  de  voyage»  m. 
Reisrok,  m.  Casaque,  f.;  surtout,  m. 
Reistuig,  o.  Bagage,  m. 

Rbisyoorraed,  m.  Fiatique,  m. 
Reiszak  ,  m.  Sacde  voyage^  m. ;  vaHte, 

Reiszucht ,  y.  Manie  de  voyager^  f.,  o^- 

sentéisme,  m. 
Reize,  y.  Zie  Reis. 
Reizen,  o.  w.  Foyager, 
Reizend,  b.  n.  Foyageur,  amtubuU,  -^ 

kommis.  Commis  voyageur. 
Reizer,  m.  Foyageur;  passager,  m. 
Reizerin,  y.  Foyageuse;  passagere,  f. 
Reiziger,  m.  Zie  Keizer. 
Reizigster,  y.  Foyageuse ; passagere,  f. 
Rek ,  o.  Juchoir;  dressoir;  bout  de  che- 

min,  m. 
Rekbaer,  b.  n.  Extensiblè;  ducUle. 
Rekbaerheid,  y.  Extensibiiité ;  ducU- 

liU,  f. 
Rekbank,  y.  Argue,  f. 
Rekdraed,  m.  FU  d*archat,  m. 
Rekeinde,  o.  Entre-bande,  f. 
Rekel,  m.  Cliien;  mdtin;  brutal;  avan, 

m. 
Rekelachtig,  b.  n.  Brutal,  — ,  byw, 

Brulatement, 
Rekenaer,  m.  ArithméUcien,  cakula- 

teur,  m. 
Rekenaerster,  y.  Cdlcutairice,  f. 
Rekenbaer,  b.  n.  Calculable. 
Rekenboek,  o.  en  m.  Livre  d'arithméti- 

que,  m. 
Rekenbord ,  o.  Planche  pour  calcutir, 

f. 
Rekenen,  b.  w.  Compter;cateuler;  réfu* 

ter;  couvrir  de  cendres.  — ,  o.  w. 

Compter ;  croire ;  penser. 
Rekenfeil,  y.  Erreur  de  catcul,  f.,  w- 

compte,  m. 
Rekening,  y.  Comptejcalcul;  mémctre, 

m.;  supputation,  f.  Óp  —  stellen.  PaS' 


Digitized  by 


Google 


BEL 


REP 


5S1 


sir  en  compte.  Naer  myne  — .  J  man 

campte ;  &  mon  avis.  —  doen  of  geven. 

Rendre  campU,  Op  — .  A  compU, 
Bekeninersboekje,  o.        I  Carnet ,  pe^ 
Rekenin^boeksken ,  o.    f    tU  livrt  de 

campte,  m. 
Reken ingrschaldig,  b.  n.  Comvtabie, 
Eekenkamer ,  Y.  Chamtre  des  comptes , 

Rekenkunde,  ▼.  Arithmétique^  f. 
Rekenkundig,  b.  n.  Arithmétique.  — , 

bjw.  Arithméliquement, 
Rekenkundige,  m.  ArilhmétiHen^  m. 
Rekenkundiglyk ,  byw.  Arithmétique» 

ment. 
Rekenkunst,  enz.  Zie  Rekenkunde, 

enz. 
Rekenlei,  v.  Ardaise  pour  calculer,  f. 
Rekenmeester,  m.  Maüre  d*arithméti- 

que;  mattre  des  comptes,  m. 
Rekenpenning,  m.  Jeton,  m. 
Rekenpligtig,  b.  n.  Comptabte, 
Rekenschap,  ▼.  Compte,  m. 
Rekenschool,  v.  École  d^arühmélique^  f. 
Rekentafel,  v.  Table  h  calculer,  f. 
Rekentuig,  o.  Arithmographe,  arithnuh 

mètre,  m. 
Rekenwyze,  v.  Maniere  de  calculer,  f. 
Rekke ,  v.  Perche  d'oiseleur,  f. ;  arbret , 

m. 
Rekkelyk,  b.  n.  Extensible;  ductüe ; 

traitable.  — ,  byw.  FaciletnenL 
Rekkelykheid  ,  v.  ExtensibilÜé ;  ducti- 

Uté;  complaisapce ;  docüilé^  f. 
Rekken  ,  b.  w.  Etendre ;  élargir;  tirer; 

alUmger.  — ,  o.  w.  S'itendre ;  s^élar- 

gir;  préter ;  jucher ;  aller  venlre  A 

terre. 
Rekker,  m.  Etendeur,  m. 
Rekking,  v.  AUongementy  m.;  exten- 

sion,  f. 
Bekleêr,  o.  Cuir  qui  prête,  m. 
Rekstok,  m.  Renfarmoir,  m. 
Rektang,  ▼.  MoraÜUs,  f.  pi. 
Rekwest,  o.  Requête,  f.,  placet^  m. 
♦Rekwestkamer,  v.  Chambre  des  re- 

quêtes,  f. 
♦Rekwestmeester,  m.  M(dtre  des  r/« 

quêtes,  m. 
♦Rekwestrant,  m.  PétiHonnaire,  m. 
Rekyzer,  o.  Paisson  (outU),  m. 
♦Religie.  V.  Religian,  f. 
♦Reliquie,  v.  Reïique,  f. 
♦Reliquiekas,  v.  Chdsse,  f. 
Reilen,  o.  w.  Causerjaser. 
Relletje,  o.  Bruit ;  cancan ;  conté,  m. 


Relling,  v.  Babil,  capuet,  m. 
Relmuis,  t.  Musaravgne  (sourls),  f. 
Remmen,  b.  w.  Enrayer. 
Remonstrant,  m.  Remontrant,  m. 
♦Remonstrantie,  v.  Ostensoir,  m. 
♦Remontering,  v.  RemonU,  1. 
Rempel,  enz.  Zie  Rimpel,  enz. 
Ren ,  m.  Galop  ^  my,  galapade;  course  , 

Ren.  T.  Cage,  f. 

Renbaen,  v.  Carrière ;  lice,  f. 

Renbode,  m.  Courriery  m. 

Rendier,  o.  Renne,  m. 

Rendier  vel,  o.  Peau  de  renne^  f. 

♦Renègaet.  m.  Renégat^  m. 

Renet,  v.  Rainette  (pomme),  f. 

Renloop,  m.  Galop,  m. 

Rennen,  o.  w.  Galoper. 

Renonkel,  enz.  Zie  Ranonkel,  enz. 

Renperk.  o.  Lice,  carrière^  f. 

Renplaets,  v.  Zie  Renbaen. 

Renprys,  m.  Prix  de  la  course^  m. 

Renspeer,  v.  Lance,  f. 

Renspel,  o.  Carrousel^  toumoi,  m. 

Renstryd,  m.  Zie  Renspel. 

Renstryder,  m.  Champum,  m. 

Rentbaer,  b.  n.  Qui  porte  intérêU 

Rente,  v.  Rente,  f.;  intéréi,  m.  Van  (op) 
zyne  — n  leven.  Vivre  de  ses  rentes. 
Geld  op  — n  zetten.  Mettre ,  placer  de 
VargerU  è  intérêt. 

Rentebrief ,  m.  Contrat  de  rente,  m., 
obligation,  f. 

Renteloos,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  ren- 
tes ;  qui  ne  produit  poinl  de  rentes,  — 
geld.  Argent  oisif  ou  mort. 

Renten,  o.  w.  Porter  intérét. 

Rentenier,  m.  Rentier,  m. 

Rentenieren,  o.  w.  Vivre  de  ses  ren- 
Us. 

Rentenierster,  v.  Rentière,  f. 

Rentheffèr,  m.  Rentier,  m. 

Rentbefster,  v.  Rentière,  f. 

Rentier,  m.  Rentier,  m. 

Rentkamer,  v.  Chambre  des  finances, 
f. 

Rentmeester,  m.  Receveur,  intendant 
des  finances ;  maUre  des  comptes ;  fi- 
nancier, m. 

Rentmeesterschap,  o.  Charge  de  rece- 
veur OU  d'intendaut,  f. 

Rentschuld,  v.  Arrérages  de  rentes,  m. 

♦Renversael,  b.  n.  Réversal. 
Rep.  In  —  en  roer.  En  alarme ,  en 
constemation. 


Digitized  by 


Google 


5S2 


REU 


RHY 


Repel,  m.  Brisoir,  m.,  macque  ou  ma- 

que^  f.;  échanvroir,  m. 
Repelen,  b.  w.  Bruer^  broyer  (ie  tin  ou 

Ie  ctumvre) ;  dréger  (Ie  lin). 
Repen,  b.  w.  Dréger  (Ie  iin). 
Reppen,  b.  w.  Remuer;  faire  merUUm. 
Republiek,  v.  BépubUque,  f. 
Republieksob,  b.  n.  Republicarin. 
Republieksgezinde,  m.  RépuMicain,  m. 
Republieksgezindbeid ,  v.   Hépublica* 

nistnet  ul. 
Republikein,  m.  Républicain,  m. 
Republikeinsch,  b.  n.  Républicain, 
^Rescript,  o.  Reserit,  m. 
^Resident,  m.  Resident^  m. 
^Residentie,  v.  Résidence,  f. 
«Residentieplaets,  v.  Résidence^  f. 
♦Residentiestad,  v.  Résidence,  f. 
♦Residentschap,  o.  Résidence^  f. 
♦Resideren,  o.  w.  Résider, 
♦Respyt,  o.  RépÜ,  délai,  m. 
Rest,  V.  Reste;  reliqual;  excédant;  re- 
sidu, m. 
Resten,  o.  w.  Rester. 
Rete,  V.  Séran^  séran^mr^  m. 
Reten,  b.  en  o.  w.  Rouir, 
Retig.  b.  n.  Crevassé. 
Reu,  m.  Chieni  ehien  mdle,  m. 
Reuk,  m.  Odeur;  senteur^  f.;  odorat, 

m. 
Reukaltaer,o.en  m.  Autel  desparfutns, 

m. 
Reukbal,  m.  Pastille,  f. 
Reukdoos,  ▼.  Cassoiette,  f. 
Reukeloos,  b.  n.  Inodore. 
Reukeloosheidf  v.  jénosmie^  f. 
Reukfleschje,  o.  Flacon  de  senteur  ^ 

m. 
Reukkruid,  o.  AroniaU^  m. 
Reukmenger,  m.  Parfumeur,  m. 
Reukmengster,  v.  Parfumeuse^  f. 
Reukpoeder,  o.) P(m^ré  de    senteur , 
Reukpoetjer,  o.  f    poudre  odorante,  t. 
Reukstof,  Y.  Aromate;  arome ;  parfum; 

encens,  m. 
Reuktulp,  Y.  Bossuel  (tulipe),  m. 
ReukYaes,  y.  CassoletUy  f. 
ReukYat,  o.  Encensoir^  m.;  cassoletu^ 

ReukYormogen,  o.  Odorat,  m. 
ReukYerzwakking,  y.  Anosmie,  f* 
Reukwater,  o.  Eau  de  unteur,  f. 
Reukwerk,  o.  Parfums,  m.  pi. 
Reukwerker,  m.  Parfumeur^  m. 
Reukwerkmaekster ,  y.  Parfumeuse,  L 
Reukwerkmaker,  m.  Parfumeur ^  m* 


Reukwerkster,  y.  Parfumeuse,  f. 
Reukzenuwen,  y.  mY.  Nerfs  olfaetifs, 

m.  pi. 
Reus,  m.  Géant^  m. 
Reusachtig,  b.  n.  Gigantesque, 
Reusachtigheid,  y.  Grandeur  ou  taille 

gigantesque,  f. 
Reusschildpad,  y.  Caret  (tortue),  m. 
Reutel,  m.  Rdle,  rdlementy  m. 
Reutelaer,  m.  Grandeur,  m. 
Reutelaerster,  y.  Grondeuu,  f. 
Reutelen,  o.  w.   Rdler;  gronder;ja' 

ser, 
Renteling,  y.  Rdle,  r&lement,  m. 
Reuter,  m.  Tamis,  m. 
Reuzel,  o.  en  m.  Panne,  f.;  saindouXr 

m. 
ReuzelYet,  o.  Samdoux,  m. 
Reuzenaerd,  m.  Race  de  géants,  f. 
Reuzenbeeld,  o.  Colosse,  m. 
Reuzenboom,  m.  Arbre  .gigantesque  r 

m. 
Reuzengestalte,  y.  Taille  gigantesque^ 

Reuzenhand,  y.  Ma'm  de  géant^  f. 
Reuzenkind,  o.  Enfant  de  géant,  m. 
Reuzenkracht,  y.  Farce  prodigieuse  y 

Reuzenschrede»  y.  Pas  de  géant^  m. 

Reuzenslang,  y.  Étouffeur,  boa,  m. 

Reuzenstap,  m.  Pas  de  gédnt,  m. 

Reuzenstryd,  m.  GigantomacMe^  f. 

ReuzenYoet,  m.  Pied  de  géant,  m. 

Reuzenwerk,  o.  Travaux  de  géant^  m» 
pi. 

Reuzin,  y.  Géante,  f. 

RoYelaer,  m.  Radoteur,  m. 

RcYclaerster,  y,  Radoteuse,  f. 

ReYelen,  o.  w.  Radoter. 

RoYeling,  y.  Radoterie,  f. 

Rhetoryk,  y.  Rhétorique,  f. 

Rhetoryker,  m.  Rhétoricien^  m. 

Rhetorykkamer,  y.  Chambre  de  rhéto- 
rique, f. 

Rhinoceros,  m.  Rhinocéros,  m. 

Rhyn,  m.  Rhin.  m. 

Rhynbezie,  y.  Müre  sauvage,  f. 

Rhynbezieboom ,  m.  Mürier  saupmge, 
m. 

Rhynbloem ,  y.  Chrysocome ,  crinita 
(plante;  sa  fleur),  f. 

Rhyngraef,  m.  Rtiingrave,  m. 

Rhyngraefschap ,  o.  Comté  du  Itiiin, 
m. 

RhyngraYin,  y.  Wiingrave^  f. 

Rhynland,  o.  Pays  du  Rhin^  m. 


Digitized  by 


Google 


aH> 


RIE 


55$ 


Bbynlandsoh,  b.  n.  Du  pays  du  Rhin, 
RhjDÖever,  m.  Bord  du  Rfiin,  m. 
Rhynsch,  b.  n.  Du  Rhin;  vert^  aigre-^ 

Ut. 
Bbjrnsehbeid ,  v.  Ferdeur  ,  aigreur , 

Rbjnséblp,  o.  Bateau  du  Rhin,  m. 
Rbynscbuit  ,   y.   BaUau    du    Rhin  , 

m. 
Rhynatroom,  m.  Rhin,  m. 
Rbynwater»  o.  Eau  du  Rhin,  f. 
Rhynwil^,  m.  Troéne,  m. 
Rhvnwyn,  m.  Fin  du  Rhin,  m. 
Rib,  V.  Cóte,  f.;  nerf,  m.;  sotive,  f.;  Che- 
vron :  doubleau^  m. 
Ribbe,  ▼.  Zie  Rib. 
Ribbeken»  o.  Có(eleUe;costule,  f. 
Ribbenband,  m.  Nervure,  f. 
Ribbenloos,  b.  n.  Énerve  (bot.). 
Ribbestnk,  o.  CóUteUe,  f. 
Ribbe^e,  o.  CÓUieUe;  costule,  f. 
Ribbevlies,  o.  Plèvre  (anat.),  f. 
Ribbezakken,  b.  w.  Serrer  les  cótes  & 

q.g. 
Ribbexenuwen,  y.  mv.  Nerfs  costaux, 

m.  pi. 
Riebel,  y.  Dressoir,  m. 
lid ,  m.  Tour  ü  cheval,  m.;  course;  ca- 

valcade^  f. 
Ridder,  m.  Chevalier;  cavalier;  soldat, 

m. 
Ridderbeeld,  o.  Statue  équéstre^  f. 
Ridderdaed,  y.  Exploit  chevaleresque, 

liÊMt  fait,  xn. 
Riddereeuw,  y.  Siècle  ou  lemps  cheva* 

leresgue,  m. 
Ridderia,  y.  Chevalière,  f. 
Ridderkrais  ,  o.   Croix  de  chevalier , 

croixdi'honneur,  f. 
Ridderleeu,  o.  JPief  noble,  m. 
Ridderlyk,  b.  n.  ChtvaUresque ;  éques- 

tre;  héroïque,  vailtant,  —,  byw.  f^ail' 

immenl,  héroiquement. 
lüdderorde,  y.  Ordre  de  chevalerie ;  or- 

inéquestre,m. 
Ridderring,  m.  Chevalière  (bague),  f. 
l^erscbap,  y.  Chevalerie,  f.;  ordre 

éqtustre,  m.;  cavalerie,  f.  — ,  o.  Che- 

tokrie,  f.,  rang,  m.,  qualité  de  che* 

ntier,  f. 
Ridderslag,  m.  Réception  d'un  cheva- 

fier;  accolade,  f. 
Riddergpd ,  o.  Toumoi;  carrousel,  m.; 
^mte,  f. 
Ridderspoor ,  y.  Eperon  de  chevalier; 

pied-^alouelte,  delphinium,  m. 


Ridderstand,  m.  Chevalerie,  f.;  ordre 

équeslre,  m. 
Ridderteeken,  o.  Décoration,  f. 
Riddertogt,  m.  Expédilion  Chevaleres- 

que,  f. 
Ridmeester,  m.  Capitaine  de  cavalerie; 

chefd'escadron,  m. 
Ridmeesterschap,  o.  Charge  de  capi» 

tainê  de  cavalerie,  f, 
Ridsch,  b.  ó.  Zie  Ridsig. 
Ridselen  ,  o.  w.  Étre  agilé  par  Ie  vent ; 

faire  un  bruit  sourd ;  murmurer. 
Ridseling,y.  Bruit  sourd,  murmurer, 

m. 
Ridsen,  b.  w.  Jnimer,  exciter;  rouan- 

ner, 
Ridsig,  b.  n.  Qui  est  en  chaltur;  las^ 

cif. 
Ridsigheid,  y.  Rut,  m.;  chateur;  lasci- 

vete,  f , 
Ridsyzer,  o.  Rouanne,  f.:  traceret  (ou- 

til),  m.  ^ 

Riek,  m.  Fourche,  f. 
Riekbal,  enz.  Zie  Reukbal,  enz. 
Rieken,  o.  w.  Sentir,  fleurer,  —  ,h,  en 

o.w.Sentir^flairer. 
Riekend,  b.  n.  Odoriférant. 
Rieker,  enz.  Zie  Ruiker,  enz. 
Riem,  m.  Courroié;  bande ;  sangle;  cein- 

ture;  rame,  f.,  aviron,  m. 
Riembank,  y.  Banc  de  rameurs,  m. 
Riemblad,  o.  Pale,  f. 
Riemen,  b.  w.  Ceindre.  — ,  o.  w.  Ra- 

mer, 
Riemenmaker ,  m.  Ceinturier ;  aviron-- 

nier,  m. 
Riemenmakery,  y.  Avironnerie,  f. 
Riemenzweep,  y.  Escourgée  (iouet),  f, 
Riemer,  m.  Rameur,  m. 
Riemgat,  o.  Troudetolet,  m. 
Riemslag,  m.  Palade,  f. 
Riemyerkooper,  m.  Ceinturier,  m. 
Riemwerk,  o.  Buffleterie  f. 
Riet,  o.  Roseau;jonc,  m.;  canne,  f. 
Rietakker,  m.  Jonchaie;  cannaie,  f. 
Rietband,  m.  Lien  de  roseau,  m. 
Rietbos,  m.  Touffe  dejoncs,  de  roseaux^ 

RiétboscE,  o.        ! 

Rietboscbje,  o.     y  Zie  Rietakker. 

Rietboschken,  o.  ) 

Rietdak,  o.  Toit  de  roseaux,  m. 

Rietdekker,  m.  Couvreur  en  roseaux^ 

m. 
Rietdodde,  y.  Massette  (plante),  f. 
Rietdyk,  m<  Risberthe,  f. 


Digitized  by 


Google 


S54 


RIK 


Riir 


Rieten,  onv.  b.  n.  Dejonc,  de  roseau. 
Eietfluitje,  o.  Chalumeau,  m. 
Bietgras,  o.  LatrM; spargane  (plante) , 

Eiethalm,  m.  Chaivmeau,  m. 
Bietlyeter,  v.  Rousserole  (grive),  f. 
Kietmat,y.  Natte  dejoncs,  f. 
^ietmes,  o.  Coutet,  m, 
Rietperk»  o.  Bordigue,  f. 
Rietplaet8«  t.  Zie  Hietakker. 
Rietpyp,  v.  Chalumeau,  m. 

Rletstok,  m.  Canne ,  ty  jonc ;  roseau  f 

m. 
Rietsuiker,  m.  en  v.  Sucre  de  canne, 

m. 
Rietveld,  o.  Zie  Rretakker. 
Rietvlot,  o.  Batse  ou  batze,  f. 
RietYormig,  b.  n.  Jonciforme. 
Rietvorsch,  m.  Grenouille  de  marais,  f. 
Rif,  o.  Bancde  sabte;  récif;  squeUUe^ 

m. 
Rigchel>  V.  Dressoir,  m. 
Rigten  ,  b.  w.  Diriger  vers ;  toumer ; 

dresser.  Zie  Regten. 
Rigter,  enz.  Zie  Regter,  enz. 
Rigtig,  b.  n.  Juste ;  exact.  — ,  byw.  Jus- 

teinent ;  exactement, 
Rigtigheid,  y.  Justesse ;  exactitude,  f. 
Higting,  V.  Direction,  f. 
Rigtsnoer«o.  Cordeau,  m.;  ligne;  règle^ 

f.,  modèle,  m. 
Rikkekikken,  o.  w.  Coasser,   ' 
Rikkikkikken  ,  o.  w.  Zte  Rikkekik- 
ken. 
Rillen,  o.  w.  Frissonner,  grelotter. 
Rilling,  V.  Frisson,  m. 
Rimpel,  m.  Au/e,  t,^pii;froncis,  m. 
Rimpelacbtig,  b.  n.  hidé;  froncé. 
Rimpelen,  b.  w.  Rider ;  froncer,  — ,  o. 

w.  Se  rider;  se  ratatiner. 
Rimpelig,  b.  n.  Ridé;  froncé ;  rata- 

tiné. 
Rimpeligheid,  v.  Rugosité,  f.,  rides,  f. 

pi. 
Rimpeling,  v.  Froncement^  m. 
Rinde,  v.  Tan^  m. 
Ring,  m.  Anruau,  m.;  bague,  f.;  cercle , 

m.;  virote^  f. 
Ringband,  m.  Collier,  m. 
Ringbord,  o.  Cymbaie,  f. 


Ringduif,  v.  Ramier  on  pigeon  ramier, 

m. 
Ringelduif,  v.  Zie  Ringduif. 
Ringelen,  o.  w.  Zie  Rinkelen. 
Ringelen,  b.  w.  Boucler;  anneler;domp' 

ter. 
Ringelgans,  v.  MoriUon  (oiseau),  m. 
Ringelmusch,  v.  Friqvet,  m. 
Ringelooren.  b.  w.  Harceler:  veser; 

gourmander. 
Ringelslang,  v.  Amphiibène,  m. 
Ringen  ,  b.  w.  Boucler;  anneler,  — ,  o. 

w.  Porter  une  bague  ou  des  bagues, 
Ringenspel,  o.  Baguenaudier  (jeu  d'en- 

fant) ,  m. 
Ringetje ,  o.  Petite  bague,  f.;  anneiet, 

m. 
Ringkas,  y.  Chaton  de  bague,  m. 

Ringkolder,  m.  Cotte  de  maiUeSt  f. 
Ringkraeg,  m.  Hausse-col,  m. 
Ringkussen ,  o.  Bourrelet  ou  bowriA , 

m. 
Ringloop,  m.  Course  de  bague,  f. 
Ringmuer,  m.  Mur  de  clöture,  m. 
Ringnagel,  m.  Piton  (clou) ,  m. 
Ringrupe,  v.  Armulaire,  Uvrée  (che- 

nille),f. 
Ringsken,  o.  Zie  Ringetje. 
Ringslang ,  y.  Lemnisque  (couleuTre) , 

m. 
Ringspel,  o.  Jeu  de  bague,  m. 
Ringspieren ,  v.  mv.  Muscles  annutsi- 

res,  m  pi.   • 
Ringsteen,  m.  Chaton,  m. 
Ringsteker,  m.   Coureur  de  bague , 

m. 
Ringswyze,  byw.  En  cercle^  en  rond. 
Ringvinger,  m.  Doigt  annulaire,m. 
Ringvormig,  b.  n.  Annulaire^  dn»- 

latre. 
Riugwaerzegger,  m.  Daciyliomanden^ 

m. 
Ringwaerzeggery ,  v.  Dactytiomaneie , 

Ringwaerzegster ,  v.  Dactytiomaneien' 

ne,  f. 
Ringworm  ,   m.    Crinon  ,  dragonnea»^ 

(ver) ,  m. 
Rinkel,  m.  Petite  lame  sonore;  etoehetu, 

f. 
Rinkelbel,  ▼.  Hochet  gami  d'anneaux^ 

m. 
Rinkelbom,  v.  Tambour  de  hasque^ 

m. 


Digitized  by 


Google 


RI? 


ROE 


S55 


BinkeleQ,  o.  w.  Faire  du  bruit ,  son* 

ner. 
Rinkeling,  ▼.  BruU^  m. 
Riukelrooijen ,  o.  w.  Courir  les  rues ; 

bambocher, 
Rinkelrooijer ,   m.    Coureur  ^  bamb(h 

cheur,  m. 
Rinkelrooister,  y.  Coureuse,  f. 
Rinket ,  o.  Guichel  d'une  porie  (Cécluse , 

m. 
Rinkinken ,  o.  w.  Faire  du  bruU.  — , 

b.  w.  Détruire  avec  bruiu 

£&'^:::1^^  Grinniken. 

Rinsel,  o.  Zie  Runsel. 

Rioel,  o.  Zie  Riool. 

Riool ,  o.  Égoul,  aqueduc,  m.,  ctoaque , 
rigoie,  f. 

Riool  steen,  m.  Caniveau  (pierre)  m. 

♦Risico,  o.  Risque,  m. 

Risp,  V.  Zie  Rups. 

Rispen,  o.  w.  Roter. 

Rlsping,  V.  Rot^  m.,  rapporls,  m.  pi. 

Rist ,  V.  Touffe ;  grappe ;  glane ;  bran^ 
che^  f. 

Risten,  b.  w.  Dlsposer  en  grappes* 

Ritmeester .  m.  Capitaine  de  cavalerie  ; 
chef  d'escadron^  m. 

Ritmeesterschap,  o.  Charge  de  capi- 
taine de  cavalerie,  f. 

Ritsch,  b.  n.  Zie  Ridsig. 

Ritselen,  enz.  Zie  Ridselen,  enz. 

Ritsen,  b.  w.  Zie  Ridsen. 

Ritshout,  o.  Tnisquin  (outil),  m. 

Hitsig,  enz.  Zie  Ridsig,  enz. 

Ritsyzer,o.  Rouanne^  f.;  traceret  (outil), 
m. 

Ritten,  o.  w.  Courir  beaucoup  f&  et  Ut. 

Rivier,  V.  Rivière,  f. 

Rivierftel,  m.  AnguiUe  de  rivière,  f. 

Rivietbad,  o.  Bain  de  rivière,  m. 

Rivieröend,  ▼.  Canard  de  rivière,  m. 

gjviergewas,  o.  PUmte  fluviatile,  f. 

Riviergodin,  v.  Nalade,  f. 

Rivierkarper,  m.  Carpe  de  riviêre,  f. 

Rivierkreeft,  m.  Écrevisse  d'eau  douce^ 

Rivlerpaerd,  o.  Hippopotame,  m. 
Rivierpaling  ,  m.  AnguÜle  de  rivière , 

^ivierpeerd,  o.  Hippopotame^  m. 
Rivierplant,  v.  PlanU  fluviatHe,  f. 
«ivierscbelp ,  v.  CoquUlage  fluvioHle , 

«jvierschildpad,  v.  Émyde,  f. 
rivierschip,  o.  Bateau  de  rivière,  m. 


Rlvierschipper,  m.  Marin  (feau  douce^ 

m. 
Rivierschuit,  v.  Bateau  de  rivière^  m. 
Rivierslek ,  v.  Labyrinthe  (limagon) , 

m. 
Rivierlje ,  o.  Petite  rivière,  f. 
Rivieryaerder,  m.  Zie  Rlvierschipper. 
Rivlervaert,  v.  Navigation  fiuviale,  f. 
Riviervaertuig,  o.  Bdtiment  de  rivière, 

m. 
Rivierverken,  o.  Cabiaiy  porc  de  rivière^ 

m. 
Rivierviscli ,  m.  Poisson  de  rivière  oa 

d^eau  douce,  m. 
Riviervogel,  m.  OUeau  de  rivière,  m. 
Rivierwater,  o.  Eau  de  rivière,  f. 
Rivierzand,  o.  Sable  de  rivière,  m. 
Rivierzwyn,  o.  Zie  Rivierverken. 
Rob,  m.  Chien  marin ;  phoque,  m. 
Robbehuid,  v.  Zie  Robbevel. 
Robbejagt,  v.  Chasse  aux  chiens  ma- 

rins^  f. 
Robbeknol,  m.  Gro^  garQon,  m. 
Robbespek ,  o.  Graisse  de  chien  maHn , 

Robbetraen,  v.  Huile  de  chien  marin^ 

Robbevel,  o.  Peau  de  chien  marine  f. 
Robyo,  m.  en  o.  I  n„h:^  ^ 
Robyniteen^m.r"^*^'^- 
Roch,  m.  Zie  Rog. 

Rochebel,  v.      i      Flegme  ,  crachat , 
Rochel,  V.  I  m. 

Rochelachtig,  b.  n.  Flegmatique, 
Rochelaer,  m.  Cracheur,  m. 
Rochelaerster,  v.  Cracheuse,  f. 

Kl!»ke°n,o.}<^-'--.--      . 

Rochelen,  o.  w.  Cracher. 

Rocheling,  v.  Crachement,  m. 

Rochelpot,  m.  Craciwir,  m. 

Roe,  V.  Zie  Roede. 

Roebel,  m.  Aoa^^  (monnaie  deRussie), 

m. 
Roede ,  v.  Ferge;  toise;  perche ;  rame^ 

Roededrager,  m.  Zie  Roedrager. 
Roeder,  m.  Jviron,  m.,  rame^  f. 
Roedrager,  m.  Porte-verge;  bedea 

massier,  m. 
Roedrig,  m.  Zie  Roedrager. 
Roedvormig,  b.  n.  BaciUaire, 
Roef,  V.  Cabane,  dunette,  f.;  couvercte 

d'un  cercueU^m. 
Roefje,  o.  Zie  Roef. 
Roeibank,  v.  Banc  de  rameurs,  m.- 


Digitized  by 


Google 


956 


ROE 


Boeibark^  v.  Barque  h  rames,  f. 
Roeidol,  m.  Tolety  échome  (mar.),  m. 
Roei^eld,  o.  Jaugeagey  m. 
Roeijen,  o.  w.  Ramer,  — ,  1).  w.  Faire 

avancer  ou  transporter  en  ramtmt; 

jauger, 
Roeijer,  m.  Rameur ;  jaugeur^  m. 
Roeijing,  ▼.  Jaugeage,  m. 
Roeiknecht,  m.  Zie  Roeislaef. 
Roeimeester,  m.  Comité^  m. 
Roeipen,  v.  Zie  Roeipin. 
Roelpin,  v.  Échome,  tolet  (mar.),  m. 
Roeiriem»  m.  Zie  Roeispaen. 
Iloeischip,  o.  Galère,  f. 
Roeischuit,  v.  Bateau  ü  rames,  m» 
Roeislaefy  m.  Galérien^  for^ai,  m. 
Roeispaen,  m.  en  o.  Rame^  f. 
Roeistok,  m.  Javge^  f. 
Roeivaertuig,  o.  Galiote,  f. 
Roekeloos,  b.  n.  Téméraire,  — ,  byw. 

TémérairemerU, 
Roekeloosheid,  v.  TémériU,  f. 
Roekkoeken,  o.  w.  Roucouler, 
Roem,  m.  Gloire ;  réputation ;  célébrité ; 

iouange,  f.;  honneur^  m. 
Roemachtig,  b.  n.  Zie  Roemgierig. 
Roembaer.  b.  n.  LouahU;  glorieux. 
Roemen,  b.  w.  Loueri  exaUer;  célibrer; 

vanter,  — ,  o.  w.  Op  iets  — .  Se  Ven- 
ter, se  glorifier  de  q,  c. 
Roemer,  m.  Fanfaron;  verre  d  pied^  m. 
Roemerkuipje,  o.  Ferrière,  f. 
Roemgierig  ,  b.  n.  Jmbitieux  ,  glo^ 

vieux, 
Roemgierigheid,  v.  AmbÜion ;  vanité , 

Roeming,  v.  Ostenlation,  f. 
Roemruchtig,  b.  n.  Glorieux^  célèbre. 

— ,  byw.  Zie  Roemruohtiglyk. 
Roemruchtigheid,  v.  Célébritéy  gloire^ 

Roemmchtiglyk,  byw.  Glorieusement. 
Roemryk,b.  n.  Glorieux^  célèbre.  — , 

byw.  Glorieusement. 
Roemrykheid,  v.  Gloiret  célébrité,  f. 
Roemster,  v.  Fantarde^  f. 
Roem  vol,  b.  n.  Zie  Roemryk. 
Roemwaerdi^,  b.  n.  Glorieux^  louable. 

— ,  byw.  Zie  Roemwaerdiglyk. 
Roemwaerdigheid,  y.  Gloire^  i.;  méritey 

m. 
Roemwaerdiglyk,  byw.  Glorieusement. 
Roemweerdig,  enz.  Zie  Roemwaerdig, 

enz. 
Roemzucht,  v.  Zie  Roemgierigheid. 
Roemzucbtlg,  b.  n.  Zie  itoemgierig. 


KOE 

Roem^uchtigheid,  t.  Zie  Boem^riéris** 
heid. 

Roep,  m.  Appel;  bruit;  encan^  m.;  Aou 
de  mariage^  m.  pi.;  vocation,  f. 

Roepen,  b.w.  Crier;  appeler;  iswtUr; 
eiier,  — ,  o.  w.  Crier ,  s'écrier.  Om 
hulp  — .  Crier  au  secours.  Om  ge- 
nade — .  Crier  merci.  Om  wraek  — . 
Crier  vengeance. 

ftoepend,  b.  n.  Qui  appeUe;  criant. 

Roeper,  m.  Crieur;  voeatif;  porte-vdx; 
appelant;  gosier,  m. 

Roeping,  v.  Appel,  m.;  votationy  f. 

Roepster,  r.  Crteuse,  f. 

Roepvogel,  m.  Boute^n-train  (oiseao;, 
m. 

Roer,  o.  Gouvemaü;  fusil;  mousquet; 
canon;  tuyau ,  m.  — .  v.  Rumeur; 
alarme^  f.  Alles  in  —  stellen.  P0Tter 
Valarme  partout.  Alles  is  in  iep  eo 
— .  Tout  est  en  alarme. 

Roerbaer,  b.  n.  Zie  Roerend. 

Roerband ,  m.  Ferrure  de  gouvemaü , 

Roerdomp,  m.  Butor  (oiseau],  m. 
Roerdrager,  m.  Porte-arquebuse,  m. 
Roeren,  b.w.  Toucher;  remuer;  numwoir; 

agiter;  émouvoir;  dier  ;  meuH^Mner. 
Roerend,  b.  n.  Mobile^  meubU;  Urn- 

chant. 
Roergaten,  o.  mv.  Cantanettes  (mar.),  t 

pi. 
Roerhaken,  m.  mv.  Fertenelles  (mar.), 

f.  pi. 
Roerig ,   b.    n.    CUmique ,   cantmtót 

(mód.). 
Roering,  v.  Mouvement;  dévoiemmd; 

trouble,  m. 
Roerketel,  m.  Batlerie  (chaudièr^,  f. 
Roerkogel,  m.  Balie  de  fusil,  f. 
Roerkruid ,  o.  Gnaphale  ,  gnaphaUu» 

(plan te),  m. 
Roerloop,  m.  Canon  cCun  fusil,  m. 
Roerloos,  b.  n.  ImmobUe.  — ,  byw.  Swf 

mouvement;  sans  gouvemaiL 
Roerloosheid,  v.  Immobiiité,  f. 
Roerlyk,  b.  n.  Zie  Roerend. 
Roermaker,  m.  Armurier,  m. 
Roermakery,  y.  Arquebuseri^  f. 
Roermeter,  m.  Axiomètre  (mar.),  m. 
Roermonde,  o.  Rurenumde  (vill^ 
Roernoot,  v.  Firolet  (mar.),  m. 
Roerom,  m.  Galette,  omelette^  f.;  chaos; 

mélange^  m. 
Roerpen,  y.  Timon^  m.,  barre  dtt  ptv* 

vernail^  f. 


Digitized  by 


Google 


ROF 

Iloerraiter,  m.  Canbinier,  dragon ,  m. 

Boerschot,  o.     )     ^  '****''  ^' 
Koerschatter,  m.  Arquetmsier;  mous^ 

quetaire,  m. 
Boertpaen,  m.  en  o.  Spatule,  f. 
Roerstichter^  m.  Boute-feu,  émeuUer, 

m. 
Roerstok,  m.  Spatule^  f.;  mouvoir;  brop- 

soir,  m.;  manueUe,  f. 
Roertop,  m.  Ba/ou  (mar.),  m. 
Roertouw,  o.eny.  Drosse  (mar.),  t' 
Roerverkooper,  m.  Jrmuner,  m. 
Roervink,  m.  en  v.  Pinson  appelant, 

appeau;  boute-feu,  m. 
Roenrogel,  m.  Appeau,  appelant,  m. 
Roeryzer,  o.  Mtiéoir,  m. 
Roes,  m.  EnivremerU,  m.  By  den  — .  En 

bloc ;  en  gros. 
Roest,  m.  Rouille,  f.j  juchoiVf  m.  Te  — 

gaen.  Se  jucher. 
Roestachtig,  b.  n.  Rouillé, 
Roesten,  o.  w.  Se  rouiUer;  se  jucher;  se 

bloUir, 
Roestig,  b.  n.  Rouillé;  rauque,  enroué. 
Roestigheid,  t.  RoitiUe,  f. 
Roesting,  y.  RouiUe,  rouiUure,  f. 
Roestkleurig,  b.  n. )  RouiUeiix,  qni  €  la 
Roestverwig ,  b.  n.  (       couleur   de  la 

rouillé, 
Roeswerk,  o.  Ouvrage  entrepris  ^  m.; 

enlreprise,  f. 
Roet,  o.  Suie,  f. 
Roetachtig,  b.  n.  Puligineux. 
Roe  tachtigheid,  ▼.  FuligitwsÜé,  f, 
Boetaerd,  m.  Geai  (oiseaul,  m. 
Boetbak,  m.  Abime  (cuye),  m. 
Boetig,  b.  n.  Zie  Roetachtig. 
Boetigheid,  t.  Gout,  m.,  on  odeur  4e 

suie^  f. 
Boetkleur,  v.  Couleur  de  suie,  f. 
Boetkleurig,  b.  n.  Futigineux. 
Boetzwart,  o.  Bistre^  m.  — ,  b.  n.  Noir 

comme  suie, 
Boewaerd,  m.  Zie  Huwaerd. 
Boewaerzeggery,  t.  Rabdamanee,  f. 
Roezeboezen,  o.  w.  Zie  Roezemoezen. 
Roezemoezen,  o.  w.  Faire  du  tapaae. 
Boezen,  o.  w.  Jcheter  ou  vendre  en 

bloc. 
Roezig,  b.  n.  ^  moitiéivre. 
Roffel ,  y.   Riflard  (rabot) ;  roulemeHt 

(de  lambour),  m.;  babillarde^  f. 
BofTelaer,  m.  Bousüleur,  m. 
Roffelaerster,  y.  Bousüleuse,  1. 


ROL 


857 


Boffelen,  o.  w.  Travailler  A  la  hdte: 

bousiller,  — ,  b.  w.  Raboler  grossiêre- 

ment ;  bousiller. 
Boffelen,  o.  w.  Faire  un  roulement;  ba- 

varder.  — ,  b.  w.  Passer  ou  faire  paS' 

ser  (un  soldat)  par  les  baguettes. 
Roffeling,  y.  Bousillage;  roulement  (de 

tambour)y  m. 
Boffelschaef,  y.  Riflard,  m.;  varlope 

(rabot),  f. 
Roffeltrom,  y.  Caisse  roulante,  f. 
Roffelwerk,  o.  Bousillage,  m. 
Boffiaen,  m.  Ruften,  m, 
Bog,  m.  Raie  (poisson),  f. 
Rogbord,  o.  Plat'bord  (mar.),  m. 
Rogchebel,  enz.  Zie  Rochebel,  enz. 
Rogge,  y.  Seigle^  m. 
Roggebloem,  y.  Bluet,  aubifoin,  m. 
Roggebrood,  o.  Pain  de  setgU^  m. 
Roggemeel,  o.  Farine  de  stngle,  f. 
Roggemeelbloem,  y.  Fleurde  farine  de 

setgte,  f. 
Roggenyel,  o.  Galuchat^  m. 
Roggestroo ,  o.  Paille  de  seigle,  f. ,  glui^ 

Rok,  m.  Robe,  f. ;  habit,  m.;  casaque,  f. 
— ,  o.  Quenouille,  f. 

^^Cri^''-\Rochet,surplU,ra. 

Rokkeband,  m.  Ceinture  d*une  jupe ; 

chambrière,  f. 
Rokken,  o.  Quenouille^  f. 
Rokken,  b.  w.  Charger,  monter  une  que* 

nouille;  brasser;  tramer. 
Rokkenaer,  m.  Boute-feu,  m. 
Rokkenaerster,  y .  Instigatrice,  f. 
Rokkenary ,  y.  InsUgation,  f. 
Rokkenen ,  b.  w.  Charger^  monter  une 

quenouille ;  causer ;  exciUr ;  tramer ; 

semer  la  divisi^m. 
Rokkening,  y.  Machination,  f. 
Rokkenshoofd,  o.  i  Têu  de  quenouille, 
Rokkenskop,  m.     f      f. 
Rokkenstok,  m.  Bdton  de  quenouille , 

m.',quenouüle,f. 
Rokoe,  m.  Rocou  ou  roucou  (p&te),  m. 
Rokoeboom,  m.  Roucouyer,  roucou  (ar- 

bre] ,  m. 
Rokslyf,  o.  Corps  de  jupe ;  corset,  m. 
Roksmouw,  y.  Manche  d'habit,  f. 
Rokspand,  o.  en  m.  PanWhabtt,  m. 
Roksyoering,  y.  Doublure  d' habit,  f. 
Rol,  y.  Cylindre;  rouleau^  m.;  roulette, 

/.;  róle;registre,m. 


Digitized  by 


Google 


558 


ROM 


Rolbaen,  y.  Jeu  de  bouUy  m. 
Rolbank,  t.  Chevalel,  m. 
Rolbed,  o.  LU  ü  roulettes,  m. 
Bolbeurt ,  v.  Teur  de  róle^  m.  Op  — .  A 

tour  de  róle. 
Rolblok ,  m.  en  o.  Brue-motte^  routeaü^ 

m. 
Rolffordyn,  v  en  o.  Store,  m. 
Rolhout,  o.  Rüuloir  (outil),  m. 

Rollaeg,  ▼.  Assise,  f,,  /iX,  m. 

Rolle,  Y.  Zie  Rol. 

Rolleken,  o.  Roulette;  roulade,  f. 

Rollen,  b.  en  o.  w.  Rouler, 

Rollend,  b.  n.  Roulant. 

Rolletje,  o.  Zie  RoUeken. 

Rolling,  Y.  Roulement;  roulage,  m.;  rou- 
lade, f. 

Rolpaerd,  o.  )  Petit  cfieval  è  roulettes; 

Rolpeerd,  o.  f      affüt^  m. 

Rolrond ,  b.  n.  Cylindrique.  — ,  o.  Cy- 
lindricité,  f. 

Rolsteen,  m.  Rouleau;  tnise-motte,  m. 

Rolstoel,  m.  Chaise  a  roulettes,  f. 

Rolstok«  m.  Rouleau ;  roulet,  m. 

Roltabak,  m.  Tabac  en  corde^  m. 

Roltafel,  Y.  Table  è  roulettes,  f. 

RolYast,  b.  n.  Quisait  bienson  róle, 

Rolvorm,  m.  Cylindricité,  f. 

Rolvonnig,  b.  n.  Cylindrique. 

RolYormigheid,  v.  Cytindricité,  f. 

Rolwagen,  m.  Chaise  roulante;  rou- 
UtU,f. 

Rolzuil,  Y.  Cylindre,  m. 

Romaenscb,  b.  n.  Roman* 

Roman,  m.  Roman,  m. 

Romanacbtig,  b.  n.  Romanesque,  ~, 
byw.  Romanesquement. 

Romance,  y.  Romance,  f. 

Romanesk,  b.  n.  Romanesque. 

Romanisch,  b.  n.  Roman.. 

Romanscb,  b.  n.  Roman. 

RomanschryYer,  m.  Romancier,  m. 

Romantiek,  b.  n.  )  n„^„^,:„..M 

Romantisch,  b.n.r^'^^^^^"*- 

Rome,  o.  Rome,  f. 

Romein,  m.  Roinain,  m. 

Romeinletter,  y.  Romain  (impr.),  m. 

Romeinsch,  b.  n.  Romain. 

Romer,  m.  Ferre  tipied,  m. 

Rommelaer,  m.  Tapageur,  m. 

Rommelary,  y.  Fatras,  m. 

Rommelen ,  o.  w.  Gronder;  murmurer; 
bourdonner.  — ,  b.  w.  Remuer,  brouit- 
Ier. 


RON 

Rommeling,  y.  BruU ;  bourdonnement; 

murmure,  m. 
Rommelkruid,  o.  Mélange  d^épiceries, 

m. 
Rommelzo,  y.  Mélange,  tas^  fatras^  m. 
Rommelzolder,  m.  Décharge^  f. 
Romp,  m.  Tronc^  m.;  carcasse,  f.;  Ion?, 

m. 
Rompel,  m.  Zie  Rimpel. 
Rompelen.  Zie  Rimpelen. 
Rompelig,  b.  n.  Rabotevx;  inégal. 
Rompslomp,  byw.  Malproprenunt;sttK 

ordre. 
Rond,  b.  n.  Rond;  circulaire;  frame.  -, 

byw.  A  la  ronde ;  en  rond ;  (rmuke- 

inent.  — ,  voorz.  Autour  de.  — ,  o. 

Rond ;  cercle  ,  m.  In  het  — .  En  rond, 

&  la  ronde. 
Rondachtig,  b.  n.  Rondelet;  circuUsin. 
Rondachtigheid  ,  y.  Rotondüé ;  nm- 

deur .  f. 
Rondas,  y.  Rondache  (bonclier),  f. 
Rondborstig ,  b.  n.  Franc,  sincère.  — , 

byw.  Zie  Rondborstiglyk. 
Rondborstigheid ,  y.  Franchise ,  sineé- 

rité,r. 
Rondborstiglyk,  byw.  Franchement , 

sincèrement. 
RondbrieYen ,  b.  w.  Écrire  ou  envoyer 

descircutaires. 
Ronddraeljen ,  o.  w.  Toumer  aienUmr, 

en  rond. 
Ronddraeijing,  y.  Tour,  m. 
Ronddrinken,  o.  w.  Boire  H  la  ronde. 
Ronddwalen,  o.  w.  Vaguer  ^  vagabon* 

der. 
Ronde,  y.  Ronde;  palrouille^  f. 
Rondeel ,  o.  Rondeau ,  m. ;  demi-Umr, 

f. 
Rondelyk,  byw.  Rondement. 
Ronden,  b.  w.  Arrondir.  — ,  o.  w.  Faiit 

la  ronde. 
Ronder,  m.  Arrondisseur^  m. 
Rondgaen,  o.  w.  CircuUr. 
Rond^^aende  (brief),  m.  CircuUtirt;  en- 

cydique,  f. 
Rondgedioht,  o.  Rondeau,  m. 
Rondgezang,  o.  Ronde,  chanson  è  rt- 

frain^  f. 
Rondheid,  y.  Rondeur;  franchise^  f. 
Rondhout ,  o.  Rondin ;  cheviUot,  m. 
Rondigheid,  y.  Zie  Rondheid. 
Ronding,  Y.  Arrondisument ,  m.;  rwi- 

deur,  f. 
Rondingsmes,  o.  Arrondisseur{oniïi)t 


Digitized  by 


Google 


ROO 


ROO 


5S9 


Roodkop,  m.  BroquetU,  f. 
Rondloopen,  o.  w.  CircuLer,  vaauer. 
Rondloopend,  b.  n.    Circulaire,   —e 

brief.,  Circulaire  ,  f.  — ,  byw.  Circu-- 

iairement. 
Rondmaken,  b.  w.  Arrondir. 
Rondmaker,  m,  Arrondisseur,  m. 
Rondmaking,  y.  Arrondissement ^  m. 
Rondmetiug,  ▼.  Cyclomélrie,  f. 
Rondom,  voorz.  Autour  de,  — ,  hyw, 

Atentour  ou  d  Centaur;  è  la  ronde. 
Rondreis,  v.  Tournee^  f. 
Ronds,  ▼.  Zie  Rons. 
Rondsohieten,  o.  w.  Avofrassez. 
Rondscbrift,  o.  Ronde  (écriture),  f. 
Rondsel,  o.  Pignvn  (horl.J,  m. 
Rondte,  v.  Rotondilé;  rondevr,  f. 
Ronduit,  bjrw.  Franchement.  — ,  v. 

Redoute,  f. 
Rond  verheven,  b.  n.  Convexe. 
Rondviscb,  m.  Rondeüe  (poisson),  f. 
Rondweg,  m.  Chetnin  de  ronde,  m. 
RondweudiDg,  v.  Caracole^  f. 
Rondzang,  m.  Ronde  (chanson),  f. 
Rondzeilen,  o.  w.  Faire  Ie  tour  en  navi- 

guant. 
Rondz^ndea,  b.  w.  Envoyer  de  tous 

cóUs. 
Rondzien ,  o.  w.  Regarder  de  tous  cd- 

tés. 
Rondzwerven,  o.  w.  Zie  Zwerven. 
Ronken,  o.  w.  Ronfler. 
Ronkend,  b.  u.  Ronflant. 
Ronker,  m.  Ronfleur,  m. 
Ronking,  v.  Ronflement,  m. 
Ronkster,  v.  RonfUuse,  f. 
Rennen,  o.  w.  Zie  Runnen. 
Rons,  V.  Broche  (d'une  presse  d'impr.), 

Ronselaer,  m.  Troqueur,  m. 

Ronselen,  b.  w.  Troquer, 

Rood ,. b.  n.  Rouge ;  roux;  vermeil ;  en- 

flammé.  — ,  o.  Rouge^  m.,  couleur 

rouge,  f. 
Roodachtig,  b.  n.  Rougedtre. 
Roodaerde ,  v.  Rubrique  (terre  rouge) , 

Roodbaerd ,  m.  Barbe  rousse,  f.;  rouge- 

gorge,  m. 
Koodbaerdeken,  o. )  Rouge-gorge^  bisse, 
Roodbaerd  je,  o.      f    ^erce  (oi8eau),m. 
Roodbol,  m.  Zie  Roodkop. 
Roodbont.  b.  n.  Enlremélé  de  rouge. 
Roodbors^e,  o.  Zie  Roodbaerdeken, 
.  Roodbruin,  b.  n.  Rouge  brun,  bai, 
Roodekoorts,  v.  Fièvre  scarlaline^  f. 


Roodeloop,  m.  Dyssenterie,  f. 
Rooderoe,v.      l  DrA.>t#  «> 
Rooderoede.  v.  \  ^^^^^'  ™- 
Roodgeel,  b.  n.  Roux  etHaune. 
Roodgrond,  m.  Zie  Roodvonk. 
Roodhairig,  b.  n.  I  Qui  a  les  cheveux  oa 
Roodharig,  b.  n.  f      Ie  poil  roux. 
Roodheid,  v.  Rouge,  m.;  rougeur;  tous- 

seur^t. 
Roodhout ,  o.  Brésil ,  bois  de  Brésil , 

m. 
Roodkapken,  o.  Chapeau-roux  (oiseau), 

m. 
Roodkleurig,  b.  n.  Rouge. 
Roodkop,  m.  Rousseau,  m. 
Roodkorael,  o.  Corail  rouge,  m. 
Roodkryt,  o.  Rubrique,  roselte,  craie 

rouge,  f. 
Roodsel,  o.  Rouge,  fard,  m. 
Roodspecht,  m.  Épeiche,  f. 
Roodstaerye,  o.  Zte  Roodsteertje. 
Roodsteen,  m.  Sanguine,  f. 
Roodsteertje ,  o.  Rouge-queue  (oiseau), 

m. 
Roodverwer,  m.  Teinlurier  en  écarlate , 

m. 
Rood  verwig,  b.  n.  Rouge,  incamat^  ver- 

meil. 
Roodvin ,  v.  Rosette ,  rosière  (poisson) , 

Roodvonk,  v.  Feu  volagCy  m.;  fièvre 

scarlatine,  f. 
Rood  vos,  m.  Rousseau,  m. 
Rood  wangig,  b.  n.  Rougeaud. 
Roof,  m.  Rapine;  dépouUle ;  proie,  f, : 

butin ;  rapt,  m.  — ,  v.  Croüte,  escarre 

(d'une  plaie) ,  f. 
Roofachtig,  b.  n.  Rapace. 
Roofachtïgheid,  v  Rapacité,  f. 
Roofdier,  o.  Animat  rapace,  m. 
Roofgalei,  v.  Briqanlin,  m. 
Roofgedrogt,  o.  Monstre  rapace,  m. 
Roofgevogelte  ,  o.  Oiseaux  de  proie ,. 

m.  pi. 
Roofgierig ,  b.  n.  Rapace.  — ,  by w.  Zie 

Roofgieriglyk. 
Roofgierigheld,  v.  RapacUé,  f. 
Roofgieriglyk,  byw.  Avec  rapacité;  avi- 

dement. 
Roofgoed,  o.  Bulint  m.,  proie^  f. 
Roofhoek,  m.  \  Repaire  de  vo- 

Roofhol,  o.  I    leurs,  de  bri- 

Roofkuil ,  m.  i  gands ;  coupe-- 

Roofnest,  o.,  m.  én  v.  J  gorpe ,  m. 
Roofschip,  o.  Capre,  corsaxre^  brigan- 

tin^  m. 


Digitized  by 


Google 


$60 


ROO 


ROO 


Aoofspelonk,  t.  Caverne  de  brigands, 

Roofster,  v.  Voleuse^  f. 
Boofvlieg,  V.  AsiU  (insecte),  m. 
Roofvogel,  m.  Oiseau  de  proie,  in. 
Roofvogelnest,  o.,  m.  en  v.  Aire,  f.,  nid 

d*un  oiseau  de  proie^  m. 
Roofziek,  b.  n.  Rapaee, 
Roofzucht,  ▼.  Rapacité,  f. 
Roofznchtig,  b.  n.  Rapace.  — ,  bjw. 

Avec  rapacité:  avidement, 
.Rooi,v.  ViséeJ. 
Rooijen,  b.  w.  Viser;  atieindr e ;  regier ; 

jauger,  tirer,  extraire, 
Rooijing ,  v.  Jction  de  viser,  de  regier^ 

f.;  jaugeage,  m. 
Rooimeester,  m.  £dt/e,  m. 
Rooischieten,  o.  w.  Bien  viser;  tirer 

juste. 
Rook,  V.  MeuU  de  foin^  f.  — ,  m.  Fumée, 

Rookachtig ,  b.  n.  Qui  sent  la  fumée; 

enfumé. 
Rookaltaer,  o.  en  m.  Autel  des  parfums^ 

m. 
Rookdoos,  T.  BoUe  fumigatoire,  f. 
Rooken ,  o.  w.  Fumer ;  exhaler  des  va- 

peurs,  — ,  b.  w.  Fumer;  fumiger;  sau- 

rer, 
Rookend,  b.  n.  Fumant. 
Rooker,  m.  Fvmeur;  fumeron,  m. 
Rookery ,  v.  Endroit  oü  Von  fume  de  la 

viande^etc.;  Toussable,  m. 
Rookgat ,  o.  Ouverture  pour  la  fumée, 

f.;  endroit  oü  il  fume  beaucoup,  m. 
Rookbok,  o.  Tabagie,  f. 
Rookhut,  V.  Boucan.  m. 
Rookig,  b.  n.  Zie  Rookacbtig. 
Rooking,  v.  Fumage ,  m.;  fumigation, 

Rookjager ,  m.  Fentouse  ,  f. ;  fumiste « 

m. 
Rookkamer,  v.  Tabagie^  f. 
Rookleider,  m.  Tuyau  de  cheminée ,  m. 
Rooknest,  o.,  m.  en  v.  Endroit  oü  il 

fume  beaticovp,  m. 
Rookpilaer,  m.  Colonne  de  fumée^  f. 
Rookplaets,  t.  Boucan^  m. 
Rooktabak,  m.  Taboe  h  fumer,  m. 
Rook  verdry  ver,  m.  Fumiste,  m. 
Rookverslindend,  b.  n.  Fumivore, 
Rookvleescb,  o.  Fiande  fumée,  f. 
Rookwaerzegger,  m.  Capnomancien,  m, 
Rookv^aerzeggery,  v.  Capnomancie,  f, 
Rookwaerzegster,  v.  Capnomancienne , 


1 


Rookvf^olk,  V.  Bouffée,  f. 

Rookzolder,  m.  Boucan,  m. 

Room,  m.  Crème,  f.;  lait,  m. 

Roomachtig,  b.  n.  Crémeux. 

Roomen ,  b.  w.  Ecrémer,  — ,  o.  w.  Cré- 
mer,  se  couvrir  de  crème, 

Roomen,  o.  Rome,  f. 

Roomer,  m*  Zie  Romer. 

Roomkaee .  m.  ^  v.  Fromage è  k  cri- 
me, m.ijonchée,  f. 

Roomscb,  b.  n.  Romain. 

RoomBchgezind,  b.  n.  Caihoüque  n- 
main. 

Roomtaert,  v.  Tarle  h  la  crème;  frwf^ 
pane,  f. 

Roomtaertje,o.  Daride  (p&tiseerie) , f. 

Roomverkooper,  m.  Crémier,  m. 

Roomverkoopster,  v.  Crémière,  f. 

Roomys,  o.  Ölau  a  la  crème,  f. 

Roopeerd,  o.  Aff^t,  m. 

Roos,  V.  Rosé ;  rosace,f, ;  érésipèU, érf 
sipèle  (méd.),  m. . 

Roosachtig,  b.  n.  ErésipéUUeux, 

Roosbofich,  o.  Roseraie,  f. 

öèn.o.  }''*«'' '«'«.'^«'•^- 
Rooskleur,  v.  Rese^  m.,  couleur  de  rw, 

f.  I 

Rooskleurig,  b.  n.  Rosé. 
Roosten,  b.  w.  Griller;  rótir;  hdUr. 
Rooster,  m.  Gril ,  m. ;  grille ,  f. ;  ^""^ 

loir;  radier,  m. 
Roosteren,  b.  w.  Zie  Roosten. 
Roostersw^'ze,  by  w.  En  forme  de  gril- 
Roostervormig,  b.  n.  CralicuUttre.       \ 
RoosterwerkjO.  Grille,  f.;  grilla§e;trd' 

lis.  m. 
Roosting,  V.  Action  de  griller  on  éfr 

tir;  torre faction,i> 
Roostpan,  v.  Lèchefrite,  f. 
Roosverwig,  b.  n.  Rosé,  vermeiL 
Roosvormig,  b.  n.  En  forme  de  fW*     I 
Rooten,  b.  en  o  w.  Zie  Reten. 
Rooven,  b.  w.  Ravir,  voter,  fnUer. 
Roever,  m.  Brigand;  ravisseur,  m. 
Roovershol,  o.  Caverne  de  brigwéSi^ 
Rooverskapitein,  m.  Capitaine  (U  v^' 

leurs,  m. 
Roo versnest,  o.,  m.  en  v.  Caveru^ 

brigands,  f. 
Roovery,  v.  Brigandage;  pil^i^* 

rapine,  f. 
Rooving,  ▼.  Zi«  Roovery. 
Roozebed,  o.  Roseraie,  f. 
Roozeblad,  o.  FeuiUe  de  rosé,  t 
Roozeboom,  m.  Roeier,  vu 


Digitized  by 


Google 


ftOS 


ROT 


561 


Koozegaerd,  m.  Roseraie  f. 
Koozegeur,  m.  Odeur  de  rosé,  f. 
Boozehoed ,  m.  Guirlande  ou  couranné 

de  roses ,  f. 
Roozehonig ,  m.  Rhodomel ,  miei  rosat , 

m. 
Boozeknop,  m.  Bouton  de  rosé,  m. 
Boozekrans ,  m.  Guirlande  ou  couronne 

de  rosesy  f.;  chapelet,  rosaire,  m. 
Bopzelaer,  m.  Rosier,  m. 
Boozelaurier ,  m.  Laurier-rose ,  oléan^ 

dre,  m.    . 
Boozemaryn ,  enz.  Zie  Rosmaryn ,  enz. 
Boozemeisje,o.  Roslère,  f. 
^oozen&zyn,  m,  Finaigre  rosat,  m, 
Boozenboom,  m.  Rtiododendron,  m. 
Boozenedik,  m.  Vinaigre  rosat,  ni« 
Boozengaerd,  m.  Roseraie^  f. 
Boozenhoed ,  m.  Chapeau  de  fleurs ,  m. 

Zie  Boozekrans. 
Boozenhof,  m.  Roseraie,  f. 
Boozenhonig,  m,  Rhodomel,  miei  roêat, 

m. 
Boozenmetael,  o.  R/iodium  (métal),  m. 
Boozenobel,  m.  Noöle  &  la  rosé  (mon- 

naie),  m. 
Boozenolie,  t.  Buüe  ou  essence  de  ro' 

ses ;  fiuile  rosat ,  f. 
Boozenreuk,  m.  Zie  Roozegeur. 
Boozentuilken,  o.  )  Bouquet  de  roses^ 
Boozentulltje,  o.     j      m. 
Boozepeep,  v.  Caillot-rosat  (poire),  m. 
Boozepoeijer ,  o.  Diarrhodan  (phann.), 

m. 
Boozerood ,  b.  n.  Rosé ;  vermeit ;  incar- 

nat.  — ,  o.  Rosé;  rouge  incarruU^  m. 
Roozestruik,  m.  Rosier^  m. 
Roozewater ,  o.  Eau  de  rose^  eau  rosé , 

Boozewyn,  m.  Fin  rosé,  m. 
Boozezalf,  ▼.  Qnguent  rosat,  m. 
Boozig,  b.  n.  ErésipéUUeux  (méd.). 
1^08,  o.  Cheval ,  caursier,  m.;  harideUe , 

rosse,  f. 
Jos,  b.  n.  Roux,  rousse ;  fauve. 
Bosachtig ,  b.  n.  Roussdtre ;  alezan ; 

fauve. 
Bosbaer,  v.  Litière^  f.,  brancard,  m. 
Bosbaerd,  m.  Barbe  rousse,  f. 
Bosgeel,  b.  n.  Blond  ordent. 
B08haipig,b.  n.  )  Roux,  quiA  tesche- 
«oshapig,  b.  n.    f      veux  on  Ie  poU 

roux. 
Bosbeid,  v.  Rqusseur,  f. 
«oskam,  m.  ÉiriUê,f. 
Boskammen,  b.  w.  ÈtrUUr. 

Tom.I. 


Roskammer,  m.  Naquignon,  m. 
Boskammepy,  v.  Maqmgnonnage,  m. 
Roskleurig ,  b.  n.  Roux,  rousse ;  fauve. 
Rosmarj'n,  m.  Romarin,  m. 

Rosmaryntakje,  o.  Branche  de  romarin. 

Rosmolen,  m.  Moulin  qui  toume  par  Ie 
moyen  d*un  cheval;  moulin  d  bras, 
m. 

Rossen ,  b.  w.  EtriUer  (un  cheval) ;  ros- 
ser, balire.  — ,  o.  w.  Aller  vite  &  che- 
val. 

Rostuischer,  xn.  Maquignon,  m. 

Rosvael,  b.  n.  Fauve. 

Rot,  V.  Rat,  m.  — ,  o.  en  v.  Bande ;  trou- 
pe;  clique,  f.  — ,  o.Pourrilure,  f.  — , 
D.  n.  Pourri,  gdlé. 

*Rota,  V.  Rote  (jupidiction  de  Rome), 

Rotachtig,  b.  n.  Entiché;  qui  sent  Ie 

pourri ;  putride. 
Rotachtigheid,  v.  Pourri,  m.;  pourri- 

ture,  f. 
Rotbak,  m.  Pourrissoir,  m. 
Roten,  b.  en  o.  w.  Zi«  Reten. 
Rotgans,  V.  Macreuse,  bamache,  f. 
Rotheid,  v.  Pourriture ;  corruption,  f. 
Rotkoorts,  V.  Fiêvre  putride,  f. 
Rotmeestep,  m.  Caporal,  m. 
Rotmee8leP8chap,o.C/iar^crfe  ca;w>ra/,f. 
Rotneus,  ra.  Morveux,  m. 
Rotplaets,  v.  Routoir,  rouissoir,  m. 
Rots,  V.  Rocher;  roe;  écueil,  m. 
Rotsachtig,   b.  n.   Rocailleux;  pier- 

reux. 
Rotsen,  o.  w.  Aller  vite  &  cheval. 
Rotshol,  o.  Anlre,  m.,  caveme,  f. 
Rotsig,  b.  n.  Zie  Rotsachtig. 
RotskPistal,  o.  Crislal  de  roche,  m. 
Rotsspelonk,  y.  Zie  Rotshol. 
Rotssteen,  m.  Roe,  rocher,  m.,  roche, 

Rotswyze,  byw.  Par  escouade. 
Rotszout,  o.  Selle  gemme,  m. 
Rotten,  o.ir, S'attrouper;pourrir;  roêir. 

— ,  b.  w.   Rouir  [du  tin,  du  chan-^ 

vre). 
Rottend,  b.  n.  Putride. 
Rottenkruid,    enz.   Zie  Raltenkruid , 

enz. 
Rottenvuer,  o.  Feu  de  file,  m. 
Rottepy,  V.  Attroupement,  m. 
Rottig,  b.  n.  Pourri,  gdté. 
Rottigheid,  v.  Zie  Rotheid. 
36 


Digitized  by 


Google 


562  ROU  RUG 

Botting,  V.  Pourriture,  cormption,  f.;  Rouwkoets,  y,  Foüure,  f.,  on  char  de 

rouUsage,  m.  — ,  m.  Canne^  f.;  rotin^       detiü,  m. 

m.  Rouwkoop,  m.  Dédit^  m.;  folie  enchèn^ 
Rottingje,  o.  Pelite  canne ;  badine,  f.  f. 

Rottingknop,  m.  Pomme  de  canney  f,  Rouwkooper ,  m.  Fol  enchérisseur^m. 

Rottingmaker,  m.  Cannier,  m.  Rouwlied,  o.  Cfiant  funèöre,  m.;  cmti' 
RoUingolie,  v.  Zie  Rottingslag.  plainte ;  élégie,  f. 

Rottingslag,  m.  Coup  de  canne^  m.  Rouwlint,  o.  Crêpe,  m. 

Roupie,  V.  Roupie  (monnaie),  f.  Rouwlobben ,  v.   mv.    Plevreuses ,  f. 
Rousselaer,  o.  Roulers  (ville).  pi. 

Rouw,  m.  Trislesse;  peine,  f.,  regret;  Rouwmantel,  m.  Manteau  de  deu\l^ 

deuily  m.  m. 

Rouw,  enz.  Zie  Ruw,  enz.  Rouwsleep,  m.  Convoi  funèbre ;  deuil , 
Rouwaerd,  m.  Zie  Ruwaerd.  m.  * 

Rouwbaei,   v.  Revêche  noire  (étoffe) ,  Rouweluijer,  m.  Foi/e  de  deuü^  m., 

f.  mante,  f. 

Rouwband,  m.  Crêpe,  m.;  ceinture  fu-  Rouwstaetsie ,  v.  Pompe  funèbre ,  f.; 

nèbre^  f.  funéraiUes ,   f.  pi.;   cotivoi  lunèbre ; 

Rouwbedryf,  o.  Deuil^  m.,  lamentation,       enterrement,  m. 

f.  Rouwwagen,  m.  Char  de  deuU,  m. 

Rouwbeklag,  o.  CompUïnent  de  condO'  Rouwzang,  m.  Chant  funètre,  xn.;  dé- 

léance,  m.  gie,  f. 

Rouwbeklagbrief,  m.  Lettre  de  condo-  Rove,  v.  Zie  Roof,  v. 

léance,  f.  Rozeblad ,  rozeboom,  enz.  Zie  Rooze- 
Rouwbeklaglng,  v.  Zie  Rouwbeklag.  blad,  roozeboom,  enz. 

Kouwboorden,  m.  mv.  Zie  Rouwlob-  Rozemaryn,  enz.  Zie  Rosmaryn,  enz. 

ben.  Rozig,  b.  u.  ÉréeipéUUevx  (med.). 

Rouwbrief,  m.  Lettre  de  condoleance ,  Rozyn,  v.  Raisin  sec,  m. 

f.  ^  Rozynenbaerd ,  m.  Barbuquet  (méd.], 

Rouwdag,  m.  Jour  de  deuil,  m.  m. 

RouwelyK,  byw.  Zie  Ruwel^k.  Rubriek,  v.  Rubrique,  f. 

Rouwen,  o.  w.  Être  en  deuil;  porter  Ie  Rubriekkundige,  m.  Rubricaire^  m. 

deuil,  — ,  b.  w.  Causer  du  repentir  Ruchelen,  o.  w.  Braire» 

OU  du  regret;  lainer,  Rucheling,  v.  Braiment^  m. 

Rouwer,  m.  Laineur,  m.  Ruchtbaer,  b.  «n.  Public,  notoire. 

Rouwfloers,  o.  Crêpe  funèbre,  m.  Ruchtbaerheid,  v.  PubUcité,  notméu^ 
Rouwfranje,  v.  EfjUé,  m.  f. 

Rouwgedicht,  o.  Elegie,  f.  Ruchtbaermaking,  ▼.  Divulgaüaii^  f« 

Rouwgewaed,  o.  i  Deuil ^  m.,  habits  de  Rug,  m.  Dos ;  dossier,  m. 

Rouwgoed,  o.      f     deuil^  m.  pi.  Ruggebeen,  o.  )  Épine  du  dos ,  épim 

Rouwhairig,  b.  n.  Zie  Ruwhairig.  Ruggegraet,  y, )     dorsale,  idüne,  f. 

Rouwhartig,  b.  n.  Repentant.  Ruggekorf,  m.  Hotte,  f. 

Rouwh^id,  T.  Zie  Ruwheid.  Ruggekorfdraegster,  y.  Hotteuse,  f. 

Rouwhoed,  m.  Chapeau  de  deuil,  m.  Ruggekorfdrager,  m.  Hotteur,  m. 

Rouwig  ,  b.  n.  Jffligé;  trisle;  repen*  Ruggekorfvoi,  m.  Holtée^  f. 

tant.  Ruggeling,  byw.  ï  Dosddos;  iiaren 

Ro^wigheid,  v.  Zie  Ruwheid.  Ruggelings,  byw.  f     verse;  en  enrrière 

Rouwjaer,  o.  Jnnée  de  deuil,  f.  Ruggel ingsch  ,    b.    n,    Contre'4sseM 
Rouwkamer,   v.    Chambre  tendue  de       (bias.). 

deuil,  f  Ruggemerg,  o.  MoeUe  épinière,  f. 

Rouwkapel,  t.  Chapelle  ardente,  f.  Ruggen,  b.  w.  Soutenir;  appuyer;  en 
Rouwklage,  v.  Zie  Rouwklagt.  dosser, 

Rouwkla^t,  V.  Lamentation ;  complain^   Ruggepyn,  ▼.  Mal  de  dos,  m. 

te ;  éiégte,  f.  Ruggepyp,  y.  Épine  du  das,  f. 

Rouwkleed,  o.  Babü  de  deuil ;  deuil »  Rujg^espraek,  y.  Conférence^  f.,  enlrt 

m.  tien,  m. 


Digitized  by 


Google 


RUI 


RÜI 


569 


Baggerat,  o.  Bachou,  m. 
Ruggewaerts.  byw.  En  arrière. 
Ruggraet,  t.  Épine  dorsate,  échine,  f. 
Ruggraetpyn,  v.  Rachialgie  (méd.),  f. 
Rughouten,  o.  mv.  Crochets,  m.  pi. 
Rugkieuwen,  v.  mv.  Branchies  darsa- 

les,  f.  pi. 
Rugkleed,  o.  Caparofon,  m. 
Rugklieren,  v.  mv.  Glandes  dorsales, 

f.  pi. 
Rugkorf^  m.  Hotte,  f. 
Rugmand,  v.  Hotte,  f. 
Rngriem,  m.  Surdos,  m, 
RugschaeK  v.Kara^MU^  ,  f.,  test  des 
Rugschelp,  V.  1     tortueSf  m. 
Rugfcherpte,  v.  Contre-pointe  (escr.). 

t. 
Rugschild,  m.  en  o.  ZI^RugschaeL 
Rugschrift,  o.  Endossement,  m. 
Rugsneé,  y.  Zie  Rugscherpte. 
Rugspier,  v.  Muscle  dorsat,  m. 
Rngsteun,  m.  Jppui;  dossier,  m. 
Rugstoel,  m.  Chaise  &  dossier,  f. 
Rugstuk,  o.  Morceau  du  dos;  rdble; 

filet;  dos;  dossier,  m.;  échinée;  dos- 

sière,  f. 
Rugteekenaer,  m.  Endosseur,  m. 
Rugteekenen,  b.  w.  Endosser  [une  lettre 

de  change). 
Rugteekening,  v.  Endossement,  m. 
Rugtering,  v.  PtUhisie  darsale,  f. 
Rugrin,  v.  Nageoire  dorsale^  f. 
Rugvinner ,  m.  Notoptère   (poisson), 

m. 
Rugwervel,  m.        \  Vertèbre  dorsale  , 
Rugwepyelbeen,  o.(     f. 
Rugwol,  V.  Mère  laine,  f. 
Kugzeouwen,  v.  mv.  Nerfs  dorsaux,  m. 

Rugzuil,  V.  Colonne  vertebrale,  f. 
Rui,  m.  Mue,  f.  — .  v.  Canal  m. 
Ruldig,  b.  n.  Galeux,  rogneux, 
Ruldigheid,  v.  Gale,  rogne,  f. 

BelTvJ'^^^^^'^'^^- 

Ruig,  b.  n.  Velu;  poilu;  dpre;  rude ; 
raboteux.  —,  byw,  Rudement;  dpre- 
ment.  — ,  o.  Cöté  velu  ou  rude, 
m. 

Rulgheid,  v.  ViUosÜé;  rudesse ;  dpreté, 

Ruigpootig,  b.  n.  Patlu, 
Ruigschaef,  v.  Riflard  (rabot),  m. 
Ruigschobbig,  b.  n.  Squarreux  (bot.). 
Ruigte.  V.  FtUosité;  rudesse;  Apreté,  f.; 
brotusailles ,  f.  pi. ;  canaille,  f. 


RuigToetig,  b.  n.  Patlu, 

Ruijen,  o.  w.  Muer;  chanter  en  dan^ 
sant, 

Ruijing,  V.  Mue,  f. 

Ruiken,  o.  en  b.  w.  Zie  Rieken. 

Ruikend,  b.  n.  Odorijérant, 

Ruiker,  m.  Bouquet,  m. 

Ruikerflesch,  v.  flacon  de  senleur,  m. 

Ruikermaekster,  v.  Bouquetière,  f. 

Ruikerverkoopster,  v.  Bouquetière,  f. 

Ruilbaer.  b.  n.  Échangeabie, 

Ruilebuiten,  enz.  Zie  Kuilen,  enz. 

Ruilen,  b.  w.  Troquer,  éctianger. 

Ruiler,  m.  Troqueur,  échangisle,  m. 

Ruilhandel,  m.  Commerce  d^écfmnge, 
m. 

Ruiling,  y.  Troc,  échange,  m, 

Ruilster,  v.  Troqueuse,  f. 

Ruim,  b.  n.  Larae ,  spacieux ,  vaste , 
étendu ;  libre ;  dégagé,  — ,  byw.  Lar- 
gement,  abondamment,  amplement ; 
libéralement;au  delA,  plus  de,  au-des- 
sus  de.—,  o.  CaUf  f.,  fond  de  cale; 
parterre;  vague;  espo£e,  m. 

Ruimbaen,  v.  PlacCf  f. 

Ruimelyk,  byw.  Largement,  abondam- 
ment, spacieusemenL 

Ruimen,  b,  w.  f  «ter,  évacuer,  curer^ 
dégager. 

Ruimer,  m.  Cureur,  m. 

Ruimheid,  Y.Espace,m.;  étendue;  place; 
largeur;  ampleur,  f. 

Ruiming,  v.  Neltoiement;  curage,  m.; 
évacuation;  retraite;  débdcte,  f. 

Ruimnaeld,  v.  Dégorgeoir,  m. 

Ruimschoots,  byw.  Largementy  ample- 
ment, 

Ruimschootsch,  h.n.Libëral,  généreux, 
— ,  byw.  Libératement ,  généreuse- 
ment. 

Ruimschotel,  m.  Prodigue,  m. 

Ruimschotig,  b.  n.ZieRuimschootsch. 

Ruimspraek,  v.  Exagération,  hyperbole, 
f. 

Ruimte,  v.  Espace ,  m  ;  place;  étendue ; 
distance;  capacité;  largeur,  f,;  grand 
air,  m.;  abondance;  Itberté;  exemp- 
tion,  f. 

Ruimyzer,  o.  Dégorgeoir,  m. 

Ruin,  m.  Hongre,  m. 

Ruinen,  b.  w.  Hongrer. 

♦Ruineren,  b.  w.  Ruiner,  perdre. 

Ruining,  v.  Castralion,  f. 

Ruischen,  o.  w.  Murmurer ;  bruire; 
mugir;,  gazouiller;  corner;  tinter ; 
bourdoriner. 


Digitized  by 


Google 


•564 


RÜL 


RUS 


RuiBchend,  b.  n.  Murmurant^  mugis* 

sant, 
Ruisching,  v.  Mugissement;  bruü;mur- 

mure;  bourdonnement ;  tintemerUf  m. 
Ruiachpyp,  v.  Zie  Ruispyp. 
Ruismuizen,  o.  w.  Zie  Roezemoezen. 
Ruispyp ,  V.  Comemuse,  f.;  claquebois , 

m. 
Ruispyper,  m.  Comemuseur,  m. 
Ruit,  V.  Carreau,  m.;  case ;  facette ,  f. ; 

rhombe;  losange  (géom. );  rotUoir, 

m.;  rue  (plantej ;  gale,  f. 
Ruiteblad,  o.  FeuiUe  de  rue,  f. 
Ruiten, onv. b  n.  De carreau.  —  heer. 

Raidecarreaii. 
Ruiten,  b.  w.  Équarrir;  carter;  craticu- 

Ier;  piüer;  arracher;  détruire. 
Ruiter,  m.  Cavalier^  m. 
Ruiterbende,  v.  Troupe  de  cavaliers^  f.; 

corps  de  cavalerie;  escadron,  m. 

Ruiterlyk  ,  b.  n.  De  cavalier;  cavalier; 

libre^  franc,  — ,  byw.  Cavatiêrement; 

franchenient, 
Ruitermarsch,  m.  en  v.  Cavalquet,  m. 
Ruitersch,  b.  n.  I)e  cavalier;  cavalier. 

— ,  byw.  Cavalièrement. 
Ruiterschaer,  7.  Zie  Ruiterbende. 
Ruiterschap,  y,' Cavalerie^  f. 
RuiterspaerdfO.  )   Cfieval  de  bataüte, 
Ruiterspeerdy  o.  f     m. 
Ruitertogt,  m.  Cavalcade,  f. 
Ruitertrom,  v,  Timbale^  f. 
RuiterTaen,  ▼.  Comette,  f. 
RuiterwachL  v.  Fédette,  f. 
Ruitery,  v.  Cavalerie,  f. 
Ruiting,  V.  Lait  caillé^  m.;  lame  d'épée , 

Ruitswyze,  byw  En  forme  de  carreau; 

en  losange ;  ü  facettes ;  en  éctiiquier. 
Ruitvormig,  b.  n.  Rhombgldal, 
Ruityd,  m,  Mue,  f. 
Ruitzalf,  Y.  Onguent  pour  la  gale,  m. 
RuiTen,  o.  w  Zie  Ruijen. 
Ruk,  m.  Effort  subü,  coup,  m.;  secousse, 

f. 
Rukken,  b.  w.  Tirer; arracher.  — ,  o.  w. 

Avancer ;  marciier;  se  détacher;  tour' 

ner. 
Rukreis,  v.  Tour;  reUmr^m. 
Ruktogt,  m.  Retraite,  f. 
Rukwind ,  m.  Coup  de  vent ,  m. ;  bour^ 

rasque,  f. 
Rul,  b.  n.  Raboleux^  rude.  — ,  byw.  In- 

également. 


Rul,  y.  Grande  affluence,  f.;  grand  dé- 

bitt  m. 
Rulheid,  v.  InégatiU,  t 
Rumoer,  o.  Rumenr,  f.;  bruit^  m. 
Rumoeren,  o.  w.  Faire  du  bruU. 
Run,  V.  Tan,  m.  — ,  m.  Galop,  m. 
Rund ,  o.  Bêle  ii  comes,  f.;  bctuf,  m.; 

vache,  f. 
Rundbeest,  o.  eny.)  y..  ^„^^ 
Runddier,  o.  f  ^^^  "'*"^- 

Runderharst,  m.  Filet  (de  bceuf),  xn. 
Runderpest,  v.  Épizootie.  f. 
Runderrib,  v.  CÓte  de  boeuf,  f. 
Runderstal ,  m.  Ètabte  è  bceufs^  bouve- 

rie,t, 
Runderteelt,  v.  VéducationdesbiUsh 

comes,  f. 
Rundvee,  o.  Gros  bétail,  m.,  bites  i 

comes ,  f.  pi. 
Rundvleescb,  o.  Du  bosuf^  m. 
Runen,  v.  mv.  Runes,  f.  pi. 
Runenschrift,  o.  Runes  miagiques,  f.  pi-; 

caractères  runiques,  m.  pi. 
Runisch,  b.  n.  Runique. 
Runkleurig,  b.  n.  Tanné. 
Runkoek,  m.  Motte  A  bruter,  f. 
Runmolen,  m.  MouUn  d  tan,  m. 
Runnen,  o.  w.  Aller  hUmtebride; galo- 

per;  se  cailler;  tounier.  — ,  b.  w,  IVwi- 

ner,  corroyer. 
Runsel,  o.  Présure,  f. 
Runverwig,  b.  n.  Tanné. 
Rups,  V.  Chenitle,  t, 
Rupsachtig,  b.  n.  Ervcaire. 
Rupsedooder,  m.  Jchneumon  (hisecM , 

m. 
Rupsenest ,  o. ,  m.  ^  v.  Nid  ou  peqvet 

de  cheniHes,  m, 
Rupsenëter,  m.  ÉclieniXleur  (oiseaa), 

m. 
Rupsenvanger,    m.    Échenitkw  (on- 

vrier) ,  m. 
Rupsenyser,  o.  Écfuniüoir,  m. 
Rupseschyter,  m,Papillon,  m. 
Rupsevangst,  V.  Écfienillage,  m, 
Rupsvormig,  b.  n.  Erudforme. 
Rus,  m.  Russe,  m. 
Rusch,  m.  Jonc;gaion,  m. 
Ruschdyk ,  m.  Digve  couvertedejoncs, 

Rusgeel,  o.  Réalgat^  réalgar  (chim.)f 

m. 
Rusland,  o.  Russie^  f. 
Rusieder,  o.  Roussi,  m. 
Russchen,  onv.  b.  n.  Dejonc^  digosff^' 
RuBsel,  o.  Zie  Reuzel. 


Digitized  by 


Google  J 


RÜW 


RYK 


565 


Rassiscb,  b.  n.  Russe. 

Rast,  y.  Bepos,  m.;  tranquiUité:  paix; 

pause ;  cesure ,  f.;  sommeil,  m.;  mort^ 

f.;  an'êt  (d*uiie  arme  è  feu) ;  porie- 

hkutan  (mar.),  m. 
Rustaltaer,  o.  en  m.  Reposoir,  m. 
Rastbank,  ▼.  Canapé^  sofa,  m. 
Rastbed ^o.Litde  repos ;  canapé ^  sofa , 

m. 
Rustdag,  m  Jour  de  repos,  m. 
Rusteloos,  b.  n.  Qui  n'a  pas  de  repos; 

agité;  inquiet;  turbulent,  — ,  byw. 

Sans  repos. 
Rusteloosbeid,  v.  Inquiétude^  f. ,  trou- 

ble^m. 
Rusten ,  o.  w.  Se  reposer;  reposer;  s'ap» 

puyer;  dormir.  — ,  b.  w.  Reposer,  faire 

reposer;  préparer;  équiper. 
Rustend,  b.  n.  Qui  se  repose;  émérite. 
Rustgedicht,  o.  Stances,  f.  pi. 
Rustier,  m.  Soldat  bien  équipe^  m. 
Rustig,  b.  n.  Robuste;  fort ;  Irais ;  agiie; 

vit;  dispos ;  tranquiUe,  — ,  byw.  Zie 

Rustiglyk. 
Rustigheid ,  v.  Figueur;  force;  agiUte'; 

trivacité;  tranqutllüé,  f. 
Rustiglyk,  byw.  Figoureusement ;  vive- 

ment;  tranquitlement. 
Rusting,  V.  Armure,  f.;  équipement, 

m  ;  cisure,  f.;  valier,  m. 
Rustkamer,  v.  Arsenat,  m. 

Rustmeester,  m.  Garde  d*arsenat,  m. 
Rustplaets ,  y.  Lieu de  repos:  güe ,  m. ; 

station,  f.;  reduit,  m,\retraüe;  étape,  f. 
Rustpunt,  o.  Point  d*appui,  m.;  césure, 

f.;  süence,  repos,  m. 
Ruststoel,  m.  Fauteuil;  canapé,  m. 
Ruststok,  m.  Blotir&JiQ.),  m. 
Ruststoorder,  m.  Perturbateur,  m. 
Rusttyd,  m.  Temps  de  repos;  loisir^  m.; 

vacances,  f.  pi. 
Rustuer,  y,  en  o.  Heure  de  repos.  f. 
Rustveer,  v.  Arrêt  (d*une  arme  a  feu)  , 

m. 
RustTerstoorder,  m.  Perturbateur,  m. 
Ruw,  b.  n.  Rabolenx;  rude;  inégal; 

brul ;  cru ;  grossier.  — ,  byw.  Zie  Ru- 

"welyk. 
Ruwaerd,  m.  Gouverneur  (d'une  pro- 

vince),m. 
Ruwaerdschap,  o.  Charge  ou  digniléde 

Souvemeur  d'une  province,  f. 


Ruwelyk,  byw.  Grossièremenl ;  rude- 

ment ;  durement. 
Ruwhalrig,  b.  n.   \   Felu ,  couvert  de 
Ruwharig,  b.  n.    f      poils  rudes. 
Ruwheid ,  v.  InégaUté;  dpreté;  crudité; 

grossièreté,  f. 
Ruwsmid,  m.  Marichal  ferranl,  forge* 

nm,  m. 
Ruzie,  V.  Querelle,  noise;  besogne,  f. 
Ruzieachtig,  b.  n.  Querelfeur, 
Ruziemaekster,  v.  QuereUeuse,  f. 
Ruziemaker,  m.  I  n*/-.«-//^«-  ^ 
Ruziezoeker,  m.  |  Q^^f^^i^^r,  m. 
Ruziezoekster,  y.  QuereUeuse.  f. 
Ry ,  y.  Rang ,  m. ,  rangée;  chaine;  file; 

suite  ;séne:  régie,  f 
Rybaen ,  y.  Carrière ,  Uce,  arène,  f.,  cir* 

(fue,  carrousel,  m. 
Rybeest,  o.  en  v.  Montuxe,  f. 
Ry  deling,  m.  Zie  Rydpaerd. 
Ryden ,  o.  w.  Ètre  &  cfieval  ou  en  voi- 

ture;  s'aecoupler;  frayer,  — ,  b.  w. 

Foilurer,  charrier,  mener,  conduire. 
Ryder,  m.  Cavalier;  écuyer ;   ryder 

(monnaie) ,  m. 
Rydier,  o.  konture,  f. 
Rydpaerd,  o.  i  Chevaldeselle,  m.,  mon- 
Rydpeerd,  o.  f     ture,  f. 
Rydster,  y.  Cavalière;  écuyère,  f. 
Ryeling,  m.  Zie  Rydpaerd. 
Ryen,  enz.  Zie  Ryden,  enz. 
Ryer,  m.  Lapin,  m. 
Ryf,  y.  Rdteau,  m.;  rdpe,  f. 
Ry  felaer,  m.  Joueur  de  dés,  m- 
Ryfelbeker,  m.  Cornet,  m. 
Ryfelberd,o.  )  Table  sur  laqueUe  on 
Ryfelbord,  o.  f     joue  aux  dés,  f. 
Ryfelen,  o.  w.  Jouer  aux  dés;  faire  ra- 

fU, 
Ryfelspel,  o.  Jen  de  dés,  m. 
Ryfel trechter,  m.  Cornet,  m. 
Ryfvol.  y.  RAUlée,  f. 
Rygdraed,  m.  Bdli,  m. 
Rygen,  b.  w.  Enfiler;  lacer;  faufiler. 
Ryger,  m.  Enfileur,  m. 
Rygleer^e,  o.  Brodeqmn,  m.»  bolUne , 

Rygly^»   o.  Corps  de  jupe ;  corset^ 

m. 
Rygnaeld,  y.  AiguUte  &  lacer,  f.;  ferret, 

m. 
Rygnestel,  m.  AiguiUette^  f.,   lacet  ^ 

m. 
Rygsnoer,  o. )  Lacet ,  m.,  aiguiUette  , 
Rygyeter,  m.  f    f. 
Ryk,  b.  n.  Riche ;  opulent ;  abondant 


Digitized  by 


Google 


U6 


RYK 


RYM 


— ,  by  w.  Richement.  — ,  o.  Règne  , 
m.;  dominatiOTit  f.;  royaume;  empi" 
re,  m. 

Bykaerd,  m.  Richard,  Crésus,  m. 

Aykales,  y.  Calèche,  f. 

Rykdom,  m.  Ricfiesse,  f. 

Ryke,  m.  Riche,  m.  De  —  en  de  arme. 
Le  riche  et  Uhauvre. 

Rykeling,  m.  Richard,  m. 

Rykelyk,  b.  n.  lAtéral;  prodigue;  somp- 
tueux;  abandant,  — ,  byw.  Riche- 
ment ;  prodigaUmerU ;  atfondammefU; 
Ubératement, 

Rykelykbeid,  v.  Libéralité,  profuiion, 

Ryken,  b.  w.  Zie  Verryken. 
Rykbeid,  v.  Richesse,  f. 
Rykleed,  o.  Devantière,  f. 
Ryknecht,  m.  Piqueur;  jockey,  m. 
Rykoets,  v,  Carros8e,.m. 
Ryksadel,  m.  Noblesse  de  Vempire,  f. 
Ryksadelaer,  m.  Aiglè  impériale^  f. 
Ryksambtenaer,  m.  Fonctionnaire  de 

VÉtat,  m. 
Ryksappel,  m.  Globe  impérial,  m. 
Ryksban,  m.  Ban  de  l'Empire,  m. 
Ryksbaron  ,    m.  Baron  de  t*empire , 

nu 
Ryksbestier,  o.  Gouvernement,  m.;  ad- 

ministration;  régence^  f. 
Ryksbestierder,  m.  Gouverneur,  régent, 

m. 
Ryksbestuer  ^  enz.  Zie  Ryksbestier , 

enz. 
Ryksbewind,  o.  Zie  Ryksbestier. 
Ryksbodem ,  m.  Territoire  de  Vempire 

OU  du  royaume,  m. 
Ryksburger,  m.  Regnicole,  m. 
Ryksdaelder,  m.  Risdale,  f.,  écu,  m. 
Ryksdag ,  m.  Diète  ,  f.;  comices  ,  lu. 

pi. 
Ryksgebied ,  o.  Gouvernement,  m.;  do- 

mination,  f.;  empire,  m. 
Ryksgrenoot ,  m.   Assodé  &  Vempire  , 

colUgue,  m. 
Ryksgezagr ,  o.  Autorité souveraine ,  f. 
Ryksgezinde,  m  Monarchiste,  m. 
Ryksgraef,  m.  Comte  de  Cempire,  m. 
Ryksgraefscbap,  o.  Comté  de  Cempire, 

m. 
Ryksgravin,  t.  ConUesse  de  Vempire , 

Ryksgreos  ,  v.  Limite  d^un  royaume 

OU  dun  empire,  f. 
Ryksbeerschappy  ,  v.  Autorité  souve- 

raine,  f.;  empire,  m. 


Rykskroon,  y.  Couronne,  f. 

Ryksoorloff,  m.  Guerre  de  Cempire,  \. 

Ryksopperhoofd ,  o.  Chef  de  fÉtat; 
empereur:  rol,  m. 

Ryksopvolger  ,  m.  Succetseur  (Cun  em- 
pereur OU  d*un  rot,  m. 

Ryksopvolging,  y.  Succession  de  prin- 
ces,  f. 

Ryksprins ,  m.  Prince  de  l'empire , 
m. 

Rykgprinses ,  y.  Princesse  de  Cempire , 

Ryksraed«  m.  Conseil  de  t'empire ;  con- 
seitler  de  t'empire;  sémUeur,  m. 

Ryksschepter,  m.  Sceptre,  m. 

Ryksscbool,  y.  École  de  t'empire  on  du 
royaume,  f. 

Ryksatadf  y.  Fitte  impériale,  f. 

Ryksstaf,  m.  Sceptre,  m. 

Ryksstaten,  m.  mY.   ïÉtats  de  Cempire 

Ryksstenden,  m.  mY.  |  ou  du  royau- 
me, m.  pi. 

Ryksvergadering,  v.  Zie  Ryksdag. 

Ryksvorst,  m.  Pritwe  de  Cempire,  m. 

RyksYOPstin,  y.  Zie  Ryksprinses. 

Rykswet  ,\,loide  Cempire  ou  du  roy- 
aume, f. 

Ryközorg,  y.  Soin  du  gouvememenl , 

Rykunst,  y.  Equitation,  t;  manége, 

m. 
Rykussen,  o.  Bardelle,  f. 
Rykwoordig,  b.  n.  Ferbeux, 
Rykzinnig,  b.  n.  Jngéfiieux.  — ,  byw. 

Ingénieusement, 
Ryleerzen,  y.  iüy.  Bottes  ü  Cécuyère,  f. 

pi. 
Rym,  m.  Givre ;  frimas,  m.  — ,  o.  Rime, 

f.;  vers,  m. 
Rymader,  y.  Feine  poélique,  f. 
Rymantel,  m.  Casaque,  i. 
Rymdicbt,  o.  Poême,  m.;  poésie,  f. 
Rymdicbter,  m.Poëte,  m. 
Rymeester,  m.  Écuyer,  m. 
Rymelaer,  m.  RimaiUeur,  poélereau, 

versificaitleur,  m. 
Rymelaerster,  y.  Métromane,  f. 
Rymelary,  y.  Rimaitte,  f. 
Rymelen,  o.  w.  Rimailler. 
Rymeloos,  b.  n.  Prosaïque,  — ze  Yerzen. 

Fers  btancs, 
Rymen,  o.  w.  Rimer;  s'accorder,  — . 

b.  w.  Rimer,  metlre  en  vers.  — ,  onp. 

w.  Het  rymt.  It  faU  de  la  gelee  blan- 

che. 
Rymend,  b.  n.  Rhythmique. 


Digitized  by 


Google 


RTS 


RYZ 


567 


Rymer,  m.  Bimeur;  venificaieuT^  m. 

Rymery,  v.  Rimaille,  f. 

BjmiddeieD,  o.  en  m.  mr.  Aides  (man.), 

f.  pi, 
Rymklank,  m.  Rime^  f. 
Rjmkunst,  v.  Art  de  rimer,  m.;  poé^ 

sie;  versificatwn^  f. 
Bymloos,  b.  n.  Zie  Rymeloos. 
Rymlust,  m.  Jrdeur  oa  envie  de  rimer; 

verve  i  méiromanie^  f. 
Rymslag,  m.  jRime,  f. 

Rymwerk,  o.  Poésie;  pièce  de  vers,  f. 
Rymwoord,  o.  Rime,  f. 
Rymwoordenboek,  o.  en  m.  Diction- 

mire  des  rimes,  m. 
Rymzucht,  v.  Zie  Rymlust. 
Rya,  enz.  Zie  Rhyn,  enz. 
Rynvaren,  v.  Zie  ReiuTaren. 
Rynwilge,  m.  Troêne,  m. 
Ryp,  m  Givre: frimas^m. — ,b.  n.  Mür. 

— ,  byw.  Müremênt. 
Rypaerd,  o.  i  C/ieoal  de  selle^  m,,  wwn- 
Rypeerd,  o.  f     ture,  t. 
Rypeerdeken,  o.  Bidet,  m. 
Rypelyk,  byw.  Mürement. 
Rypen,  b.  en  o.  w.  MMr.  — ,  onp.  w. 

Faire  du  frimas  ,  de  la  gelee  bUmche. 
Rypeod,  b.  n.  Maturatif. 
Ryperk.  o.  Cirque.  m, 
Rypheid,  ▼.  MaluriU,  f. 
Ryping,  t.  Maluration;  suppuration^  f. 
Ryplyk,  byw.  Mürement. 
Rypmaend,  v.  Primaire,  m. 
Rypmakend,  b.  n.  Mataratif, 
RypwordinR,  v.  Zie  Ryping. 
Ryrok,  m.  Óasaque,  f. 
Rys,  o.  Ferge^  f.,  sdon;  osier,  m.;  rame, 

f.  — .  Zie  Ryst. 
Rysbank,  v.  Risban^  xn.;  risberme,  f. 
Rysbessem,  m.     )     Balai  de  bouleau  , 
Rysbezem,  m.      )        m. 
Rysboodel,  m.  Zie  Rysbundel. 
Ryiboomken,  o.  { ^^ 
Ry6boompje,o.  f^**^'^'"^- 
Rysbos.  m.  Botte  d'asiers ;  bourrée^  t.; 

io^ot;  coiret^  m.;  fascine,  f. 
RyBbosch,  o.  Oseraie,  f. 
Rysbosje,  o.  Fagotin,  m. 
Rysbundel,  m.  )  Faisceau  de  ver^ 

Rysbussel,  m.eny,  i     ges,  m. 
Ryscbaef,  v.  Varlope  (rabot),  f. 
Ryschool,  y>  Manége,  m. 
Rjschoolbouder ,  m.  Écuyer ;  acadé- 
miite,  m. 


RysUout,  o.  Emondes ;  ramiUes,  f.  pL; 

fagolage,  m. 
Ryshoutbinder,  m.  Fagoteur,  m. 
Rysje,  o.     i 

Rysjea,  o.  >  Baguette,  houssine,  verge,(, 
Rysken,  o.  I 

Ryspel,  o.  Carrovset,  toumoi,  m. 
Ryspoor,  o.  Oniière,  f. 
Ryssel,  o.  LiUe  (ville). 
Ryst,  m.  en  v.Riz,  m. 
Ry stakker,  m.  Rizière,  f. 
Rystbrandewya ,  m.  Rock  ou  araclc , 

m. 
Rystebpood,  o.  Pain  de  m,  m. 
Rystebry,  m.  en  y,  Bouillie  au  riz,  f. 
Rystemeel,  o.  Farine  de  riz,  f. 
Rysten,  onv.  b.  n  De  riz, 
Ry  8  tl  and,  o.  Rizière,  f. 
Rystnat,  o.  Eau  de  riz,  f. 
Rystoogst,  m.  Récolte  de  riz,  f. 
Rystpap,  V.  Bouillie  au  riz,  f. 
Rystsoep,  v.  Soupe  au  riz,  f. 
Ryststroo,  o.  Paille  de  riz,  f. 
Ryattaert,  v.  Tourte  au  riz,  f. 
Rystveldi  o.  Rizière,  f. 
Rystwater,  o.  Eau  de  riz,  f. 
Ryswerk,  o.  Risban,  m.;  risberme,  f.; 

fascinage;  clayounage,  m. 
Ryten,  b.  Yf,  Fendre,  déchirer.  •— ,  o.w. 

Se  fendre,  se  déchirer. 
Ryting,  v.  Déchirure,  f. 
Rytuig,  o.  Voiture,  f.;  equipage,  m. 
Rytuigmaker,  m.  Carrossier;  charron, 

m. 
Rytuigverhuerder,  m.  Loueur  de  voitu- 

res,  m. 
Rytyd,  m.  Frai,  temps  du  ff  ai,  m. 
Ryve,  V.  Zi^Ryf. 
Ryv^n,  b.  w.  Rdteler, 
Ryvep,  m.  RAteleur,  m. 
Rywogen,  m.  Chariot,  m. 
Ryweg,  m.  Grand  chemin^  m.;  grande 

route,  f. 
Ryzadel,  m.  Selle,  f. 
Ryzen,  o.  w.  Monter;  s'élever;  se  le- 
ver; cróUre;  enchérir;  lever,  fermen- 

Ur. 
Ryzend,  b  n.  Montant;  levant, 
Ry  zendheid,  v.  Verdeur;  séve;  vigueur^ 

f. 
Ryzig,  b.  n.  De  haute  taille ,  élancé, 
Ryzigheid,  v.  Haute  taille,  f. 
Ry  zing,  ▼  Action  de  monter,  de  s*éUver^ 

f.;  enchérissement^  m.;  hausse;  fer^ 

vientation,  f. 
Ry2weep,  t.  Cravache,  f.,  fouet,  m* 


Digitized  by 


Google 


568 


SAF 


S,  V.  S,  m.  et  f. 

Sa  I  tu88chenw.  (^  /  dUom  ! 

Sab\}at«  m.  Sabbat^  m. 

Sabbatdag,  m.  Jour  du  sabbat,  m. 

Sabbatjaer,  o.  Jnnée  sabbatique,  f. 

Sabel,  m.  en  v.  Sabre,  m.  — ,  m.  Marte 

OU  martrêi  zibeline;  petisse,  f. 
Sabelbont,  o.  Palatine  de  martre ;  ubC' 

tine ;  peUsse ;  pélerine,  f. 
Sabeldier.  o.  Zibeline,  marte,  f. 
Sabelen,  b.  w.  Sabrer, 
Sabelhouw,  m.  Coup  de  sabre,  m. 
Sabelkling,  v.  Lame  de  sabre,  f. 
Sabelscheede,  y,  Fourreau  de  sabre  ^ 

m. 
Sabelslag,  m.  Coup  de  sabre^  m. 
Sabeltasch,  v.  Sabretache,  f. 
Sabdltesch,  v.  Zie  Sabeltasch. 
Sabelvel,  o.  Zibetine,  f. 
Sabelvormig,  b.  n.  Jcinaciforme. 
Sacrament,  enz.  Zie  Sakrament,  enz. 
Saduceër,  m.  Saducéen.  m. 
Saei,  o.  en  t.  Saye  (étoffe),  f. 
Saeifabriek,  v.  Fabrique  de  saye,  f. 
Saeijen,  onv.  b.  n.  Ik  saye. 
Saeijet,  o.  en  v.  Sayetle,  laitie  fHéè, 

f. 
Saeijetten,  onv.  b.  n.  De  sayette. 
Saeijetwever,  m.  Sayetteur^  m. 
Saeijetwevery,  v.  Sayetterte,  f. 
Saem.  Zie  Samen. 
Safer.  m.  Safre  (chim.),  m. 
Saffier,  m.  en  o.  Saphirj  o). 
Saffieren,  onv.  b.  n.  Fait  de  saphir. 
Saffiersteen,  m.  Scp/itr,  m. 
Saffioers,  o.  Safran  bdtard,  carthame , 

m.  i 

Saffloersrood ,  o.  Carthamine  (cliim.] , 

f. 
Saffraen,  m.  Safran;  crocus,  m, 
Saff^aenachtig ,  b.  n.  Safrané;  de  sOf^ 

fran. 
Saffraenbloem,  v.  Fleur  de  safran,  f.; 

crocus.  m. 
Saffraenbrandewyn »  m.  üsquibac  (Ur 

queur),  m. 
Saffraengeel ,  b.  n.  Jaune  ctnnme  du 

safran;  SQlrané, 
Saffraenkleur,  v.  Couleur  de  safran,  U 


SAL<^ 

Saflfiraenplsnf ,   v.    Safran   (plante), 

m. 
Saffninen,  onv.  b.  n.  De  safrasu 
Saffranen,  b.  jw.  Safraner. 
Saffranig,  b.  n.  Safrané. 
Saizoen,  o.  Saison,  t 
Sak,  m.  Robe  de  femme,  f. 
Sakervalk,  m.  Sacre  (faucon),  m. 
Sakrameut,  o.  Sacrement,  m. 
Sakramenteel,  bu  n.  SacrameniaL 
Sakramentelyk ,   byw.  SacramemtaU-- 

ment. 
Sakramenthuisje,  o.      )     TabemaeUy 
Sakramenthuiskenf  o.   f       m. 
Sakramentschender,   m.    ProfanëUur 

des  sacremenls,  m. 
Sakramentsdag,  m.  Féte-Dieu,  f. 
Sakristaen,  m.  Sacristain^  m. 

Saks,  m.  Saxon,  m. 
Saksen,  o.  Saxe  (rojaume),  f. 
Sakser,  m.  Saxon.  m. 
Saksisch,  b.  n.  Saxon,  de  Saxe. 
Salade,  v. )  ««Mri^  r 
8alaed,v.}^^«^»^- 
Salaedkom,  v.  Saladier  (vase).  m. 
Salaedkorfje ,    o.   Saladi^   (panier) , 

m. 
Salaedschotel,  m.  en  v.  Saladier  (vase). 

Salamander,  m.  Salamandre  (leptil^, 

^Salaris»  o.   Solaire,  m.;   gages  t  b- 

♦l&ldo,  o.  Solde  (decompte),  m. 
Salep,  m.  Saiep  (substance  aonrris- 

sante),  m. 
Salet,  o.  Salle^  f.;  saUm,  m.;  toöéUr 

assemblee,  f. 
Saletjonker,  m.  Petit-maUre;  damoi- 

seau;freluquet,  m. 
Saletjuffer,  v. )  CoquetU ;  élégastie;  pe- 
Saletpop,  V.    f    tite-niaUresse,  t 
Salie,  V.  Sauge  (plante),  f. 
Salomonszegel ,  o.  en  m.  Sceau-ée-Sê' 

lomon,  grenouület  (plante),  m. 
Salpeter,  o,  Salpélre,  nitre,  m. 
Saipeterachtig,  b.  n.  SaApétreux;  m* 

ireux, 
Salpeteraerde,  v.  Terre  nitreuse,  L 
Salpeterbereider,  m.  Salpêtrier,  m. 
Salpeterbereidery,  v.  Salpitrière,  sedr 

petrerie,  f. 


Digitized  by 


Google 


SAH 

Salpetergeest ,  m.   Esprit  de  nüre  t 

m. 
Salpetergroef,  ▼.  NUrière,  f. 
Salpetei^rond,  ro.  Terre  nüreuse^  f. 
Salpeterig,  b.  n.  Zie  Salpeterachtig. 
Salpeterkeielt  m.  Hofmroir^  m.  | 
Salpeterlepel,  m,  Puisoir,  m. 
Salpeter myn,  v.  Nitrière,  f. 
Salpeterschuim,  o.  Aphronitre,  m. 
Salpeterwordiog  ,      ▼.     Nürificalion 

(chim.).  f. 
Salpeterzuer^  o.  jicide  nitreux  on  nt- 

irique,  m. 
Salpeterzuerzout ,  o.  NitriU;  nitraU 

(cliini.},  m. 
*Saluet,  o.  Salut,  m. 
Salaetschot,  q.  Salve,  f. 
Salvie,  v.  Sauge  (plante),  f. 
*Salvo,  o.  SaLve,  f. 
Samaer,  v.  Simarre  (robe)»  f. 
Sameu,  te  samen,  byw.  EmembU ;  ccn-' 

jmlemenU 
Samenaerden,  o.  w.  Sympathiser ;  s'aC" 

corder, 
Samenbelofte,  v.  Compromis,  m. 
Samenbinden,  b.  w.  Lier  ensemble» 
Saaienbinder,  m.  Lieur^  m. 
Samenbinding,  7.  Liaison,  f. 
Samenbindsel,  o.  Liaison;  union^  f.; 

encfiatnement,  m. 
Samenbrengen,  b.  w.  Msembler;  ro' 

masser. 
Samenbrenger,  m.  Jssembleur,  m. 
Samenbrenging,  y.  Assemblage,  m. 
Samenbrengster,  v.  Jssembleuse,  f. 
Samenbuigen,  b.  w.  Unir  ou  joindre 

en  pliant, 
Samendoen^  b.  w.  Mélanger.  — ,  o,  w. 

Are  associé, 
Samendraeijen ,  b.  w.  Tordre^  tortUler, 

oordeler, 
Samendraeijing,  v.  Tortiltement,  m. 
Samendragen,  b.  w.  PorUr  en  un  mê- 

meHeu. 
Samendringbaer,  b.  n.  Condf^^able ; 

compressible. 
Samendringbaerheid,  v.  C  ndensabili' 

té;  compressibiiUé,  f. 
Samendringen,  b.  w.  Concentrer ;  con- 

denser. 
Samendringing,  v.  Concentration ;  con* 

densation,  f. 
Bamendrinken  ,  b.  w.  Baire  ensem^ 

ble. 
Samendrukbaer ,  b.  n.  CompressibU ; 

condensabU* 


8AM 


56» 


Samendrukbaerheid ,  y.  Compressibilp- 

té;  condensabilité,  f. 
Samendr ukken,  b.  w.  Comprimer;  pres-- 

ser  ensemble;  serrer. 
Samendrukkend,  b.  n.  Compressif, 
Samendrukker,  m.  Compressetir^  m. 
Samendrukking,  v.  Compression ;  pres» 

sion,  f.;  serrement,  m. 
Stmendryven,  b.  w.  Chasser  versurt 

même  hen;  amasser;  rassembler, 
Samenduwen,  enz.  j^ieSamendrukken, 

enz. 
Samengaen,  o.  w.  Aller  ou  marcher 

ensemble. 
Samengezworene,  m.  Conjuré,  m. 
Samengieten,  b.  w.  Mêler,  verser  en^ 

semble. 
Samengieting,  v.  Mixtion,  f.;  mélange ^ 

m. 
Samengroeijen,  o.  w.  Zie  Samenwas» 

sen. 
Samengroeijing,  v.  Coalescence,  f. 
Samentalen,  b.  w.  Assembier,  rassem-» 

bier. 
Samenbaling,  ▼.  Assemblage,  m. 
Samenhandel ,  m.  Correspondance ;  so^ 

ciétéde  commerce,  f. 
Samenhandelaer  ,  m.  Correspondant ,, 

m. 
Samenhang,   m.   Connexion;  liaison; 

suite,  f.;  enchatnement,  m. 
Samenhangen ,  o.  w.  Étre  lié,  avoir  de 

la  connexion  oude  la  Uaison. 
Samenhangend,  b.  n.  Lié;  enehainé^ 

suivi. 
Samenhanging,  ▼.  Zie  Samenhang. 
Samenhechten,  b.  w.  Coudre  ensemble; 

attacher. 
Samenhechting,  y.  Enchatnement,  m. 
Samenheuling,  y.  Collusion,  f. 
Samenhoopen,  b.  w.  Entasser;  accu» 

muler. 
Samenhooping ,  y.  Amas ;  assemblage  ; 

entassement;  cumul,  m. 
Samenhouden,  b.  w.  Entretenir,  tenir 

ensemble. 
Samenketenen,  b.  w.  Enchatner  ensem» 

ble. 
Samenketening,  y.  Enchatnement,  m. 
Samenklank,  m.  Accord;  concert,  m.;. 

harmonie;  consonnance  (mus.),  f. 
Samenklevend,  b.  n.  Agglvtinant. 
SamenkleYing,  y.  Agglutination,  f. 
Samenklinken ,  o.  w.  Zie  Medeklln- 

ken. 
Samenklinkend,  b.  n.  Consonnant. 


Digitized  by 


Google 


570 


SAH 


8AM 


SameDknoopen ,  b.  w.  Nouer  ou  Uer 

ensemble, 
Samenknooping,  t.  Liaison,  f. 
SamenkomeQ,  o.  w.  S* assembier ;  se 

rencontrer ;  s'unir. 
Samenkomst,  v.  Jssemblée;  réunion; 

enlrevue;  rencontre,  f.;  rendezvous, 

m. 
Samenkooper  ^  m.  Accapareur  s  mono- 

poleur^  m. 
Samenkoopster,  ▼.  Jccaparetise,  f. 
Samenkoppelen,  b.  w.  Accoupler;  appa- 

reiUer, 
SamenkoppeÜDg,  v.  Accouplement^  m. 
Sameokouteo,  o.  w.  Sentrelenir, 
Sam6Dkouter,m.  ConfabuUUeur.m, 
Samenkouting,  v.  Enlretien,  m.,  con- 

versalion,  f. 
Sameokrimpen ,  o.  w.  Zie  Ineenkrim- 
pen. 
Samenkrimping ,  v.  Crispation  ,  f. ;  ré- 

Irécissement^  m. 
Sameuleggen,  b.  w.  Mellre  ensemble; 

joindre. 
Samenleven,  o.  w.  Zie  Samenwoonen. 
Samenleving,  v.  Sociélé,  f. 
Samenloop,  m.  Concours,  m.;  affluence, 

f. ;  confiuerU ;  affluent ;  abouctiement , 

m. 
Samenloopen ,  o.  w.  Courir  ensemble ; 

affluer ;  concourir ;  se  réunir ;  conver- 

ger;  s'aboucher;  se  cailler, 
Sameuloopend  ,  b.  n.  Qui  court  ensem- 
ble; gut  afiue;  convergenl;  concou- 

rant, 
Samenlooping ,  v.  Jffluence;  conver- 

gence ,  f. 
Samenluidend,  b.  n.  Harmonique ,  con- 

sonnant- 
Samenluiding,  v.  Accord,  m.,  harmonie 

(mus.),  f. 
Sumenlymen ,  b.  w.  CoUer  ensemble; 

conglutiner. 
Samenlymend,  b.  n.  Conglulinant. 
Samenlyming,  v.  Conglulination,  f. 
Samenmeetbaer  ,  b.  n.  Commensura- 

bU. 
Samenmeetbaerheid,  v.  Commensura- 

büité,  f. 
Samenmengen,  b.  w.  Melen  mélan- 

ger. 
Samenmenging,  v. )  Mélanqe,  m.;  mix- 
Samenmengsel,  o.  f  turn;  synthese,  f.; 

composé,  m. 
Samenmetelyk ,   b.  n.   Commensura- 

bU. 


Samenmatelykheid,  v.  CommensuraH- 

lité,t. 
Samenmeting,  v.  Commensuration^  f. 
Samennaeijen  ,  b.  w.  Coudre  ensem- 
ble, 
Samennelgen,  o.  w.  Sympathiser. 
Samenneigend,  b.  n.  SympatMque;con' 

nivenl, 
Samenneiging,  v.  Sympathie^  f. 
Samenpakken ,  b.  w.  EmpaqueUf  ,em- 

boller, 
Samenpakking,  ▼.  BmbaUage,  m. 
Samenparen,  b.  w.  Apparier;  accou- 
pler; appareiüer;  conjoindre. 
Samenparing ,  v.  Accoyplement;  appa- 

riement,  m. 
Samenpassend,  b.  n.  Compatible. 
Samenpersen,  6n2.  Zie  Samendrukken, 

enz. 
Samen  plakken,  b.  w.  Coüer  ensemble. 
Samenpraten,  o.  w.  S'entretenir, 
Samenraepsel,  o.  Ramassis,  m  ;  c<nii^'- 

lation,  f.;  amas,  m. 
Samenrapen,  b.  w.  Amasser,  ramu- 

ser. 
Samenraper,  m.  CompikUevr,  m. 
Samenroepen,  b.  w.  Convoquer. 
Samenroeping,  v.  Convocatum,  f. 
Sftmenroaren ,  b*  w.  Mêler  ou  mélanger 

en  remuant. 
SamenroUen «  b.  w.  RouUr,  enrouUr; 

recoquiller, 
Samenrolling,  v.  Enroulement ;  nco- 

quiUement,  m. 
Samenrotten,  o.w.  S*altrouper;  s*0M9r 

ter;  cabaler. 
Samenrotter,  m.  Cabaleur,  m. 
Samenrotting,  v.  Attraupement ,  iD*r 

coalition,  f. 
Samenrukken,  o.  v.  Se  rassembler, 
Samenrygen,  b.  w.  En^er;lacer. 
Samenrymen,  o.  w.  Rimer. 
Samenschakelen,  b.  w.  Enchainer,      \ 
Samenscbakeling ,  v.  Enchaineminlt 

m. 
Samensclükken,  b.  w.  Joindre;  ajitS' 

ter,  coordonner;  assortir;  combiner, 
Samenschikking^v.  Coordinatiou;  co»' 

binaison,  t.\  assortiment,  m. 
Samenschokking,  v.  CoUision,  f. 
Samenschoien,  o.  w.  S*aUrouper. 
SamenschoUnff,  v.  Attroupemeni,  m,  j 
Samenslaen ,  b.  w.  BaUre  on  frapptf\ 

l*un  contre  Vautre;  casser,  briser. 
Samensluiten,  b.  w.  Fermer;  enfemui] 

ensemble. 


Digitized  by 


Google 


SAM 


SAM 


571 


Samensmelten,  b.  w.  Fondre,  faire  fon- 

dre  emembU, 
Samensmelting',  v.  PorUe;  fusion;  crase; 
»  contracüon,  f. 

Samenspannen,  b.  w.  AtUter  ensem- 
ble. — ,  o.  w.  Conspirer^  eonjurer, 

completer. 
Samenspanner,  m.  CabaUur,  compio- 

Uur^  compirateur^  m. 
Samenspanning ,  v.  Canspiralion ,  COH' 

juration,  ligue,  f.;  complot,  m. 
Bamenspelden,  b.  w.  Attaeher  ensemble 

avec  des  épingles. 
Samenspraek,  v.  Entretien.  m.;  c-onver- 

sation;  conférence^  f.;  coUoque;  dialo- 
^9ue,m. 

Samenspraekkunde,  v.  Dialogisme,  m. 
Sameuspraekkundtg ,  b.  n.   Dialogi- 

que. 
Bamenspraekmaker ,  m.  Dialogueur , 

m. 
Samenspraekscbryfsfer,  v.  Diatoyiste^ 

Samenspraeksohryver ,  m.  Diatogiste , 

m. 
Samenspraekvormig  , .  b.  n.  Diatogi- 

que, 
Samenspreekkunde  ,   v.    Dialogisme , 

m, 
Bamenspreken ,  o.  w.  S'entretenir ;  s'a- 

boucher;  conférer, 
Bamenspreking,  v.  Zie  Samenspraek. 
Samenstel,  o.  Système;  composé,  m.; 

sLructure;  composition;  organisation , 

Samenstellen,  b.  w.  Composer;  con- 

struire. 
Samenstellend,  b.  n.  Synthétique. 
Samensteller,  m.  Auteur,  m. 
Bamenstelling,  v.  Composé,  m.;  compo- 

sition ;    construction ;    organisation ; 
^  synthese,  f.;  assemblaae;  système,  m. 
^amenstemmen,  o.  w.  S*accorder. 
jamenstemmend,  b.  n.  Consonnant. 
5>amenstemming,  v.  Accord ;  concert , 

iD. ;  harmonie;  symphonie;  conson- 

nance,  f. 
Samenstooten,  b.  w.  Piler  on  broyer 
^  ensemble, 

jamensiremmen,  o.  w.  Se  cailter. 
jamenstremming,  v.  Caillement,  m. 
^amenstrengelen,  b.  w.  Entrelacer. 
aamenstrengeling,  v.  Entrelacement , 

Samenstpyd,  m.  Émulation;  nvalité. 


Samenstryden,  o.  w.  Rivatiser;  concou-^ 
rir. 

Samentrek ,  m.  Accolade ,  f . 

Samentrekken,  b.  w.  Resserrer;  assem- 
bier; rassembler;  réunir;  accoler.  — , 
o.  w.  Se  joindre ;  se  rassembler ;  se 
concentrer;  se  réunir. 

Samentrekkend,  b.  n.  Astringent ;  con- 
stringent;  restringent ;  constrietlf. 

Samentrekking,  v.  Resserrement ;  reti- 
rement,  m.;  contraction ;  constrlction ; 
crase,  f. 

Samen  verbonden,  b.  n  Confédéré, 

Samen  vlechten,  b.  w.  Entrelacer. 

Samen  vlechting,  v.  Entrelacernent,  m. 

Samen vlechtsel,  o.  Cordonnel,  m.;  tres- 
se;  ganse,  f. 

Samenvloed.  m.  Concours,  m.;  affluen- 
ce,  f.;  confluent ;  affluent,  m. 

Samenvloeijen ,  o.  w.  Affluer ;  con- 
ftuer. 

Samenvloeijing,  v.  Zie  Samenvloed. 

Samenvoegen,  b.  w.  Joindre,  assem' 
bier,  unir,  coordonner. 

Samenvoegend,  b.  n.  Copulalif;  con^ 
joHClif:  synthétique. 

Samenvoeging,  v.  Jonction;  conjonc- 
tion ;  union ;  tiaison ;  synthese ;  coor- 
dination,  f. 

Samenvoegsel,  o.  Composé,  m.;  compO' 
sition ;  conidnction^  1. 

Samenvouwbaer,  b.  n.  Conduplicable. 

Samenvouwen,  b.  w.  Plicr  ensemble; 
doubler, 

Samenwassen,  o.  w.  Se  joindre  en  crois- 
sant. 

Samenweefsel ,  o.  Tissu  ,  m. :  tissure , 
contexture^  t.^enchainement,  m. 

Samenwerken ,  o.  w.  Concourir,  coopé- 
ter. 

Samenwerking,  v.  Concours,  m.;  coopé' 
ration,  f. 

Samenweven ,  b.  w.  Entrelacer  ou  en- 
treméler  en  tissant. 

Samenweving,  v.  Tissu,  m. 

Samenwinden  ,  b.  w.  Metlre  ensemble; 
mettre  en  rouleau ;  envetopper;  entor- 
tuier. 

Samenwoonen,  o.  w.  Demeurer  ensem- 
ble ;  vivre  ensemble ;  cohabiter, 

Samenwooning,  v.  Habitation  ou  de- 
meure  commune,  f. 

Samenwringen,  b.  w.  Tordre  ensem- 
ble 

Samenwryven,  b.  w.  Frotter  t*un  conlre 
l*autre;  mêler  en  froltant. 


Digitized  by 


Google 


572 


SAR 


Samen  wpy  ving,  T.  FroUementy  m.;  /Wc- 

tion,  f. 
Samenzetsel,  o.  Composé^  m.;  camposi- 

tion,t. 
Samenzetten,  b.  w.  Placer  ou  mettre 

etisembU;  usembUr;  composer;  cqn- 

struire. 
Samenzettin^y  v.   Composüion;  cofi' 

siruction ,  f. 
Samenzweerder ,  m.  Conjuré^  conspira- 

teitr,  caöaleur,  m. 
Samenzweren,  o.  w.  Conspirer^  conju- 

rer,  comploter. 
Samenzwering,  v.  Conjuration,  conspi- 

ration,  f.;  complot,  m. 
Samereus,  m.  Samoreux  (batean),  m. 
Sammelaer,  m.  Lambin,  m. 
Sammelaerster,  v.  Lambint^  f. 
Sammelary,  v.  LanUmerie,  f. 
Sammelen,  o.  w.  Lambiiier, 
Sandael,  y.  Sandaie,  f. 
Sandael maker,  m.  Sandalier.  m. 
Sandaelvormig,  b.  n.  Sandalin, 
Sandelboom ,   m.   Jrbre  de  sandal , 

m. 
Sandelhout,  o.  Sandal  ou  santaU  m. 
Sandrak,  o.  Sandaraque(vé^\ïiQ)^i. 
Sanhedrin,  m.  Sanhedrin,  m. 
Sanikel,  v.  Sanicle  (plante),  f. 
Sant,  m.  Saint,  m. 
Santin,  v.  Sainte,  f. 
Santorie,  v,  Centaurée  (plante),  f. 
Sap,  o.  Suc;jïis,  m.;  séve;  substance, 

f.;  chyme,  m. 
Sapachtig,  b.  n.  Zie  Sappig. 
Sapanhout,  o.  5apan(boisde  teintare), 

m. 
Sapgroen,  o.  Vert-de^vessie;  vert-d'iris, 

m. 
Sapmaking,  v.  Chymification,  chymose 

(méd.),  f. 
Sappeloos,  b.  n.  Qui  est  sans  suc  ou 

sans  séve. 
Sappeloosheid,  y.  Manque  de  suc,  de 

séve,  m. 
Sappig,  b.  n.  Succulent;  juteux. 
Sappigheid,  v.  Quatité  de  ce  qui  est 

succulent  on  juteux,  f. 
Sappiglyk,  byw.  Succulemment. 
Sapyerw,  y.  Glacis  (peint),  m. 
Sapvol,  b.  n.  Juteux ;  plein  de  séve. 
Sapwording,  v.  Zie  Sapmaking. 
Sardinië,  o.  Sardaigne  (tie),  f. 
Sardiniër,  m.  Sarde,  m. 
Sardinisch,  b.  n.  Sarde. 
Sardoniks,  m.  Zie  Sardoniksteen. 


SCA 

Sardoniksteen ,  m.  Sardaine  (sorte  d'a- 

gate),  f. 
Sardyn,  v.  Sardfn«  (poisson),  f. 
Sardynennet,   o.   Résure ,    sardtmièm 

(filet),  f. 
Sargie,  v.  Serge  (étoffe),  f. 
Sargien,  onv.  b.  n.  De  serge. 
Sargiewever,  m.  Serger  ou  sermer , 

m.    • 
Sargiewevery,  v.  Sergerie^  f. 
♦Sarp,  b.  u.  Aigre,  acide. 
Sarraceeo,  m.     )     Sarrasin  ^    Anbe^ 
Sarrazyn,  m.      f        m. 
Sarrazynskruid,  o.  Aristoloche  (pUtttd, 

Sarren,  b.  w.  Agacer;  provoquer;  jr- 

riter;  harceler. 
Sas,  o.  Sas,  m.;  écluse,  f. 
Sassefras,  o.  Bois  de  sassafras,  m. 
Sassefrasboom,  m.  Sassafras  (arbr^, 

m. 
Sasser,  m.  Eclusier^  m. 
Satan,  m.  Satan,  m. 
Satansch,  b.  n.  Satafiique. 
Sater,  m.  Satyre,  m. 
Satersbek,  m.  Fisage  de  satyre,  nu 
*Sati  neren,  b.  w.  ^tiner. 
^Satiriek,  b.  n.  Satirique, 
Saturnaliën,  ▼.  my.  )5atenK- 

Saturnusfeesten, v.en  o.  mr.  |  ks,  f.  pL 
Satyn,  o.  Satin,  m. 
Satynacbtig,  b.  n.  Satiné. 
Satynen,  onv.  b.  n.  Oe  satitt. 
Satynwever,  m.  Satinaire,  m. 
Saucies,  v. )  c..«^'..-  * 
Saucys,v.  \Saucisse,t. 

Saus,  V.  Sauce,  f. 
Sausen,  b.  w.  Saucer, 
Sausier,  o.  Saucière,  f. 
Sauskom,  v.  Saucière,  f. 
Sauslepel,  m.  jOuiUer  d  sauce^  f. 
S^uslook,  o.  Echalote,  f. 
Savelboom  ,m.  Zie  Zavelboom. 
Savie,  v.  Zie  Salie. 
♦Savonet,  v.        )  o^,./^«^##^  , 
♦Savonetbal,  m.f^^^^'^»  ^• 
Savooikool,  v.  C/iou  de  Savaie  oa  ée 

Milan,  m. 
Savoyard,  m.  Savoyard,  m. 
Savoyen,  o.  Savoie,  f. 
Savoyer,  m.  Savoyard,  m. 
Sax,  enz.  Zie  Saks,  enz. 
Sayette,  enz.  Zie  Saeijet,  enz. 
Scammony,  v.  Scammonée,  f. 
Scammonywyn,  m.  Scammonile^  m. 
^Scanderen,  b.  w.  Scander  (des  ven). 


Digitized  by 


Google 


SCH  SCH                 673 

SeandinaylS,  o.  Scandinatfie  ou  Scan-  Schadawgevecht,  o.  Sciamachie,  f. 

die  (contrée),  f.  Schaduwgevend,  b.  n.  Ombreux. 

Soandinaviscb,  b.  u.  Scandinavique.  Schaduwhoed,  m.  Cnpeline^  f. 

Scapulier,  m.  Scaputaire,  m.  Schaduwkunde ,  v.  Sciagraphie  (astr.)i 

Scepter,  m.  Zie  Scbepter.  f. 

3cba,  V.  Zie  Schade.  Schaduwloos,  b.  n.  Qui  est  sans  om- 

Schab,  Y.  Tatlette,  f.;  rayon;  cassaguifit  bre, 

m.  Schaduwloozen,m.mv.y#5Ct^»w  fgréofirr.), 

Schabbe,  v.  Zie  Schab.  m.  pi.                                   '*"    *   " 

Schabbeken,  o. )  Petite  tablette,  f. ;  pe*  Schaduwmild,  b.  n. }  Ombreux  ;    touU 

Schabbeije,  o.  ]  Ut  rayon;  casaquin^  Schaduwryk,  b.  n.    (     /u. 

m.  SchaduwdChilderiDg ,  v.  Sciagraphie 

Schabel,  t.  Escabeau^  m.\  escabeUe^  f. 

f.  Schaduwteekening,  v.  Sciagraphie  (a> 

Schabelle,  y.  Zie  Schabel.  chit.);  silhouetle  (dessin),  f. 

Schabrak,  v.  en  o.  Housse;  cluü>raque^  Schaduwwichelarj,  v.  Sciomancie,  L 

f.  Schaef,  v.  Rabot.  m. 

Bchacheraer,  m.  Usurier^  m.  Schaefbaok,  v.  Établi,  m. 

Schacheren,  b.  en  o.  w.  Griveler;  bro-  Schaefmes,  o  Racloir,  m.;  drayoire,  f.; 

canter.  échamoir  ;  dégraissoir^  m 

Bchacheringr,  v. )  Vsure ;  griveterie,  f.;  Schaefsel,  o.  Raclnre;  ratissure ; échar- 

Bchachery ,  v.     }     brocantage,  m.  nure ;  rognure,  f. 

Schacht,  V.  Tuyau  (de  plume),  m.;  plu-  Schaefspaenders,  m.  mv.  Planure,  f.; 

me ;  hampe;  douille ;  piqué  ;  aile ,  f. ;  copeaux^  m.  pi. 

jas  (mar.) ;  füt  (d'une  colonne) ,  m.;  Schaefsteeo,  m.  Quiosse.  f. 

tige ,  f.  Schaefyzer,  o.  Fer  de  rabot;  échamoir; 

Schachtvormig,  b.  n.  Scapiforme  (bot.).  ractoir;  dégrai^soir,  m. 

Schadde,  v.  Gazon,  m.  Schaek,  byw.  Échec,  Ben  spel  —  spe- 

Schade,  v.  Tott ;  dommage;  préjudice ;  len.  Jouer  aux  échecs, 

dégdt,  m.;  perte.  f.  — ,  tusschenw.  Schaakberd,  o.  J  is^i.  .^.. -^  ^ 

CeH  donimage.  Schaekbord,  o.  I  ^^^m^er,  m. 

Schadeloos,  b.  n.  Dédommagé;  indem-  Schaekbordmaker,  m.  Tabletier,  m. 

nisé;  endommagé;  inactif.  — ,  byw  Schaekbordmakery,  v.  Tabletterie,  f. 

Sans  perte,  Schaekbordvormig,  b.  n.  Echiquetë. 

Schadeloosheid,  v.         \  Dédommage-  Schaekmat,  byw.  Echec  et  mat, 

Schadelooshoudiug,  v.  Iment^  m.;  tn-  Schaekschyf,  v.  Pion,  m. 

Schadeloosstelling,  t.    )demnité,  f.  Schaekspel,  o.  Échecs,  m.  pL,  jeu  des 

Schadelyk  ,  b.  n.  Nuisible;  préjudicia-  échecs^  m. 

bU;ruineux;  pemicieux;matin. —,  Schaekspeler  ,    m.  Joueur  d* échecs  ^ 

byw.    Pemicieusement ;   désavanta-  m. 

gtnsement.  Schaekstnk,  o.  Zie  Schaekschyf. 

Schadelykheid,  v.  MaHgnité,  f.;  nial,  Schaekwerk,    o.   Redens  (mar.),  m. 

m.  pi. 

Schaden,  o.  w.  Nuire ;  préjudicier.  Schael,  v.  Tasse;  coupe,  f.;  bassin,  m. ; 

Schadevergoeding  ,   v.    Dédommage-  écuelle ;  balance,  f. ;   plateau  ,  m. ; 

ment^  m.;  indemnilé ;  compensalion ,  écheUe;  dosse;  écate;  écaille;  coque; 

f.  *    coquiUe,  f. 

SchadeverhaUng ,  v.  Représailles ,  f.  Schaelbyter,  m.  Cerf -volant  (insecte), 

pi.;  recours,  m.  m. 

Schadigen,  b.  w.  Zie  Beschadigen.  Schaeldier,  o.  Crustacé,  testacé,  m. 

Schaduw,  v.  Ombre^  t.\  ombrage,  m.  Schaeldierkunde,  v.  Crmtacéoloaie,  f. 

Schaduwachtig,  b.  n.  Ombragé;  om-'  Schaeldierkundige,  m.  Crustac&logue^ 

breux ;  typique,  symbolique.  m. 

Schaduwbeeld,  o.  Silhouelte^  f.  Schaelken,  o.  Zie  Schaeltje. 

Schaduwe,  V.  Zi«  Schaduw.  Schaelmaker,  m.  Balancier  (artlsan). 

Schaduwen,  b.  w.  Ombrer;  nuancer.  m. 


Digitized  by 


Google 


674 


SCH 


SCH 


Schaeiye,  o.  Petile  tasse;  peltte  balan» 

ce,  f.;  coquelievy  m.;  cupule;  écail' 

Ittte,  f.. 
Schaelvisch,  m.  Crustacé ;  teslacé ;  co- 

quWage^  m. 
Schaelvormig,  b.  n.  En  forme  de  tasse  , 

de  bassin,  de  coquiHe. 
Schaemachtig,  b.  n.  Honteux,  pudique, 

modeste, 
Schaemachtigheid,  v.  Pudeur^  modes- 

tie,  f. 
Schaembeen,  o.  Os  pubis  (anat.),  m. 
Schaembrok,  m.  en  v.  Morccau  hon- 

teux,  m. 
Schaemdeelen,  o.  mv. )  Parties  honteu- 
Schaemleden,  o.  mv.  (     ses,  f.  pi. 
Schaemrood,  b.  d.  Hontevx. 
Schaemschoenen,  m.  mv.  Bonte;  pu* 

deur,  f. 
Scbaemte,  v.  Bonte;  confusion;  pudeur; 

modestie^  f. 
Schaemteblos,  m.  en  v.  Rougeur,  f.; 

te  rouge  de  la  pudeur^  m. 
Scbaemteloos,  b.  n.  Effronté ;  déhonti ; 

impuderU.  — ,  byw.  Effronlement;  im- 

pudemment, 
Schaemteloosheid,  v.  Effronterie ;  im- 

pudence,  f. 
Scbaemtelyky  b.  n.Pudique.  modeste. 

—t  byw.  Ptidiquement,  modestement» 
Schaem vinger,  m.  Medius  (doigt),  m. 
Schaep,  o.  Brebis;  ouaille,  f.;  mouton, 

m. 
Sohaepherder,  m.  Berger^  pdlre^  m, 
Schaepherderin,  v.  Bergère,  f. 
Scbaepherdershut,  v.  Cabane  de  berger^ 

Schaepherdcrsstaf,  m.  Boulelte,  f. 

Schaephoeder,  m.  Berger,  m. 

Schaepje,  o.  Brebielle,  f.;  petit  mouUm^ 
m. 

Schaepken,  o.  Zie  Scbaepje. 

Scbaepleder,  o.  Zte  Schaepsleder. 

Schaepluis,  v.  Pou  de  brebis,  m. 

Schaepsch.  b.  n.  Qui  est  de  brebis  ou 
de  mouton^  moutonnier;  soL 

Schaepscheren  (het),  o.  Tonle,  f. 

Schaepscbot,  o.  Zie  Schaepskooi. 

Schaepsgeld.  o.  Brebiage  (droit),  m. 

Schaepsboofd.  o.  Tête  de  mouion,  f. 

Scbaepskeutel,  m^  en  v.  Crotte  de  bre- 
bis, f. 

Schaepskooi ,  v.  Bergerie^  f.,  bercail , 
m. 

Schaepskwartiep ,  o.  Carré  de  mouton , 


Schaepsleder,  o.  Basane,  t,  mouUmt 

m. 
Schaepsleér,  o.  Zie  Schaepsleder. 
Schaepslever,  v.  Foie  de  mouton^  m. 
Schaepspokken,  v.  mv.  Claveau^  m., 

clavetée»  f. 
Schaepsribbekeo ,  o.  CóteletU  de  fMu- 

ton,  f. 
Schaepsstal,  m.  Bergerie,  f.,  beroM^ 

m. 
Schaepsvacht,  v. )  Peau  de  mouUm  oa 
Schaepsvel,  o.      f     de  brebis^  f. 
Schaepswoly  v.  Laitie  de  brebis  ou  de 

mouton,  L 
Schaer,  f.  Foule;  multüudef  troupe; 

bande,  f.;  ciseaux,  m.  pi.,  paire  dé 

ciseaux,  f. 
Schaerbosch,  o.  Bots  taiUis,  m. 
Schaerd,  v.  Dent;  bréche^  f.;  tessm, 

m. 
Schaerde,  v.  Zie  Sphaerd. 
Schaerden,  b.  w.  Ebrécher, 
Schaerdig,  b.  n.  Ébréché. 
Schaerhoat,  o.  Bois  tailiis^  ro. 
Schaermes,  o.  Zie  Scheermes. 
Schaers,  byw.  A  peine ;  incertainemeni; 

rarement. 
Schaersch,  b.  n.  Rare. 
Schaerschheid ,  V.  Disetle;  rareté,  t; 

manque ;  besoin,  m. 
Schaerslyper,  m.  Zie  Scbeerslypep. 
Schaerwacht,  v.  Ronde,  f.»  guet,  m. 
Scbaets,  v.  Patin,  m.  Op  —en  rydcn. 

Patiner, 
Schaetsenryden,  o.  w.  Paliner, 
Schaetsenryder,  m.  Patineur,  m. 
Schaetshout ,  o.  Bois  ou  fUl  de  paHns , 

m. 
Schaetsryder,  m.  Patirteur,  m. 
Schaetsyzer,  o.  Fer  de  patin,  m. 
Schaffen,  b.  w.  Foumir ;  faire ;sertnr; 

régaler;manger, 
Schaffenaer,  m.  )  Econome  ^  ménager, 
Schaffer,  m.        f      dépensier,  m. 
Schaffing,  v.  Foumiture,  f. 
Schafgat,  o.  Gttichetj  m. 
Schaflyst,  v.  Menu  d'un  repas,  m. 
Schatmeester,  m.  MuniHannaire;  eco- 
nome, m. 
Schaft,  V.  Zie  Schacht. 
Schaften,  b.  w.  Zie  Schaffen. 
Scbaftlyst,  v.  Zie  Schaflyst. 
Schaftmeester ,    m.    Zie  ScbaCmees- 

ter. 
Schaftyd,  m.  Temps  de  manger,  0.; 

heuredu  repas,  du  diner,  t. 


Digitized  by 


Google 


SGU 

Schagcheraer  ,  enz.  Zie  Scbacheraer , 

enz. 
Schakeersel ,  o.  Bigarrure;  nuance ,  f. ; 

émaU^  m. 
Schakel,  ▼.  Chainon^  m.;  maiUe^  f.; 

tramaU ;  tissu,  m. 
Schakelen,  b.  w.  Enchatner;  lier.  — ,  o. 

w.  Pêcher  au  tramail. 
Schakeling,  v.  Liaison ;  chatne,  f.;  en- 

chatnement,  m. 
Schakelnet,  <k  TramaU  (filet),  m. 
Schakelnetje,  o.  Tramilion,  m. 
Schakelrad,  o.  Roue  de  rencontre  (horl.), 

Bchaken,  b.  w.  Ravir ;  vioter.  — ,  o.  w. 

Jm(«r  aux  échecs. 
Schaker,  m.  Ravisseur;joueur  (Céchecs^ 

m. 
Schakeren,  b.  w.  Bigarrer;  nuancer ; 

émaiUer, 
Schakering,  v.  Bigarrure;  nuance ,  f.; 

émaii^  m. 
Schaking,  t.  Enlèvement;  rapt;viol^ 

m. 
Schal,  m.  Zi^  Gescbal. 
Sohalbyter,  m.  Cerf-volant  (ingecte), 

m. 
Schalenmaker,  m.       )  Balancier  (ar- 
Schalenverkooper,  m.  f      tisan),  m. 
Schalie,  v.  Ardoise,  f. 
Schalieachtig,  b.  n.  Ardoisier^  schis- 

teu^. 
$chalieberg,  m.  Ardoisière,  f. 
Schal ieblauw,  b.  n.  Ardoisé. 
Schaliedak,  o.  Toit  dardoises^  m. 
Schaliedekker,  m.  Couvr^ur  en  ardoi-^ 

seSy  m. 
Scbaliedekkersbamer,  m.  Asseau ,  m., 

asseUe,f,,  doieau^m. 
Schaliekleurig,  b.  n.  Ardoisé, 
Scbaliemyn,  v.  Ardoisière,  f. 
Schallen,  onv.  b.  n.  lyardoise,  d'ar- 

doises.   Ben  —  dak.    (Jn  toit    dar* 

doises. 
Schalk,  m.  Homme  rusé,  ren^rd,  m. 
Schalk,  b.  n.  )  Fin ;  rusé;  subtU; 

Schalkachtig,  b.  n.  (      matois, 
Schalkachtigbeid,  v.  Finesse ;  ruse,  f. 
Schalkelyk,  byw.  Finement;  subtile-: 

mentf 
Schalkheid,  v.  Finesse ;  ruse^  f. 
Schalksch,  b.  n.  Zie  Schalkachtig. 
Schallen,  o.  w.  Sonner,  résonner,  reten- 

tir. 
Schalm,  m.  Chatnon^m. 
Schfilmei,  y.  Chalumeau^  m. 


SCH 


675 


Schalmeispeler^  m.  Joueur  de  chalu» 

meauj  m. 
Schalonie,  v.  )  Échalote  (espèce  d'ail) , 
Schaloiye,  V.  j      f. 
Schaloos,  b.  n.  Zie  Schadeloos. 
Schamel,  b.  n.  Nu;  honteux ;  pauvre ; 

honnéte;  chaste;  modeste,  — .,  byw. 

Zie  Schanielyk. 
Schamelheid,  Y.Pauvrelé;  misère;  hon- 

niteU;  chaste  té;  modestie,  f. 
Schamelyk,  byw.  Pauvrement. 
Schamen  (zich) ,  wed.  w.  Rougir,  avoit 

honte. 
Schamp,  m.  Zie  Schampschoot. 
Schampen,  o.  w.  Zie  Afschampen. 
Schamper,  b.  n.  Arrogant;  aigre;  pi" 

quant;  outrageant;  insultant;  fier. 

— ,  byw.  Zie  Schamperlyk. 
Schamperheid,  y.  Arrogance;  aigreur, 

Schamperlyk,  byw.  Arrogamment ;  fiè- 

rement, 
Schampscheut,m.  Zie  Schampschoot. 
Schampschoot,  m.  Coup  qui  ne  fait 

qu*effleurer  ou  raser;  faux  coup;  coup 

de  langue  indirect,  m. 
Scbampsteek,  m.  Coup  de  langue  indi- 
rect, m. 
Schandael,  o.  Scandale^  m. 
*Schanrialeren,  b.  w.     )    Scandaliser^ 
*Schandaliseren,  b.  w.  f      donner  du 

scandaie, 
Schandbrok,  m.   en  v.  Zie  Schaem- 

brok. 
Schanddaed,  v.  Infamie,  f. 
Schande,  v.  Déformalion ;  dégradation  ; 

destruction :  ruine :  honte ;  xnfamie ,  f. 
Schandelyk,  b.  n.  Honteux;  infdme,  — » 

byw.  Honteusement, 
Schandelykheid,  V.  Honte ;in/amie,  f. 
Schandgeschledenis,  V.  Chronique  scan-^ 

daleuscy  f. 
Schandig,  b.  n.  Zie  Schandelyk. 
Schandkronyk,  v.  Chronique  scandOr-, 

leuse,  f. 
Schandmerk,  o.  2fe  Schand teeken. 
Schandpael,  m.  Pifori,  m. 
Schandpry8,m.  yUprix^m. 
Schandstraf,  v.  Punition  honteuse;  pei* 

ne  infamante,  f. 
Schandteeken,  o.  Marque  ou  note  d'in^ 

famie,  f. 
Schandvlek,  v.  Opprobre,  m.;  flétris- 

sure ;  tache ;  honte;  infamie,  f. 
Schandvlekken,  b.  w.  Noter  dHnfamte; 

déshonorer,  diffamer. 


Digitized  by 


Google 


«76 


SCH 


SCH 


Scliaas,  T.  Fort;  rempart^  m.;  dunetUt 

f. 
Schansdek,  o.  Bastingue  (mar ),  f. 
SchaasoD,  b.  w.  EUvtrun  lort;  entas* 

ser, 
Schansgraver,  m.  Pionnier,  m. 
Schansje,  o.  PetU  fort;  reduit^  m. 
Schanskleed,  o.  Pavois,  m. ;  pavesade; 

bastingue  (mar.),  f. 
Bchanskleeding ,  ▼.  Bastingage  (mar.) , 

m. 
Schanskorf,  m.  Gabion,  m. 
Schanslooper,  m.  Capot,  m.;  harideüe^ 

rosse^  f. 
Schapenband,  m.  Reliure  de  basane, 

f. 
Schapenbout,  m.  Giget,  m, 
Scbapengeld,  o.  Brehiage  (droit],  m. 
Schapenhok,  o.  Zie  Schaepskooi. 
Schapenkeutel ,  m.  ^  ▼.  CroUe  de  bre~ 

bis  OU  de  mouUm,  f. 

tKKr  )«-«'.'• 

Schapenlever ,  y .  Foie  de  niouton,  m. 
Schapenlong ,  t.  Pouman  de  mouton , 

m. 
Schapenmarkt,  t.  Marché  aux  mou' 

tons,  m. 
Schapenmelk,  v.  Laü  de  brebis,  m. 
Schapenmerkt,  t.  Marcliéaux  moutons^ 

m. 
Schapenmest,  m.  Zie  Schapenkeutel. 
Schapennat,  o.  Bouilton  de  mouton  , 

m. 
Schapenongel,  o.  Suif  de  mouton^  m. 
Schapenschouder ,  m.  en  ▼.  Éclanche , 

épaule  de  mouton^  f. 
Schapenstal,  m.  Zie  Schaepsstal. 
Schapentol,  m.  Brebiage  (droit),  m. 

Schapenvet,  o.  Graisse  de  mouion,  f. 
Schapenvleesch,  o.  Dumouton,  m. 
Sobapenvlies,  o.  Toison  de  brebis  on  de 

mouton,  f. 
Schapenwol,  t.  Laine  de  brebis  ou  de 

mouton,  f. 
Schaper,  m.  Berger,  pdtre,  m. 
Schapershond,  m.  Chieii  de  berger ^ 

m. 
Schappelyk ,  b.  n.  PassaHe;  raisonHa" 

bte  — ,  byw.  Passablement :  raison- 

nablement. 
Scbaprade»  y.  )   Armaire ,  f. ;  garde^ 
Schapraei,  ▼.  j      manger,  m. 
Schapulier,  m.  Scapiüavre,  m. 


Schar,  ▼.  Carrelet  (poisson),  m. 
Scharbier,  o.  Petite  biére^  f. 
Schare,  y.  Zie  Schaer. 
Scharen,  b.  w.  Banger, 
Scharenkruld,  o,  SarreUe  (plante),  f. 
Scharlaken,  o.  Écarlate,  f. 
Scharlakeubecie,  v.  CgcheniUe^  f. 
Scharlakenkleur,  y.  EcarkLte^  f. 
Scharlakenkoorta,  y.  Fièvre  scarlat^, 

Scharlakenlui8,y.Coc/zen<//e  (in«eote),f. 
Scharlakenrood,  b.  n.  Écartate. 
Soharlakensoh,  b.  n.  Écariale,  d^éev- 

late. 
Scharlei,  v.  OrvaUy  toute  bonne,  f. ;  (fr- 

min  (plante),  m. 
Scharluin,  m.  Zie  Schurk. 
Scharmutselen,  o.  w.  Escarmoucher. 
Scharmutselingr,  y.  Escarmokche,  f. 
Scharnier,  o.  Cnamière,  f. 
'Soharp,  enz.  Zie  Scherp,  enz. 
Scharre,  y.  Zie  Schar. 
Scharrebier,  o.  Petüe  bière,  t. 
Schar relbeenen,  o.w.  Zie  Schrydea. 
Scharrelen,  o.  w.  Gratter;  trainer  les 

jambes.  — ,  b.  w.  Oeld  te  samen  — . 

Jmasser  de  Vargent. 
Scharren,  o.  w.  Zie  boharrelen. 
Schat,m.  TV^or,  m. 
Schatbaer,  b.  n.  AppréHable ;  estima- 

bte :  tributaire. 
Schatbewaerder,  m.  Trësorier,  m. 
Schateren,  o.  yr.,Retentir;  éclater. 
Schatering ,  v .  Eclat ;  bruit ;  retenOssC' 

ment,  m. 
Schatkamer,  v.  Trésorerie ,  f. ;  tréser, 

m. 
Schatkist,  y.  Trésor public,  m. 
Schatmeester ,  m.  Trësorier;  financier; 

questeur,  m. 
Schatmeesterschap ,  o.  Charge  de  tré- 

sorier ;  questure,  t. 
Schatpligtig,  b.  n.  Tributa^. 
Schatpligtige,  m.  Contribuable,m, 
Schatryk,  b.  n.  Riehissime. 
Schatster,  y.  Appréciatrice,  f. 
Schatten,  b»w.  Taxer;  eotiser;  éifoluer; 

eslim^ ;  apprécier ;  priser;  répuUt» 
Schattend,  b.  n.  Apüréciatif. 
Schatter ,  m.  Appreciateur;  prise9r,es' 

timateur;  taxateur,  m. 
Schatting,  v.  Taxe;  taxaHon;  impoti" 

tion;  charge;  contribuHon;  éwAna* 

tion ;  estimation ;  prisée ,  f. 
Schattingbaer,  b.  n.  Tmbutaire. 
Schattingsregister,  o.  Cadastn,  nu 


Digitized  by 


Google 


] 


8CH 


SCH 


577 


SchattiDgrschuldig,  b.  n.  Tritnitaire, 
Schatverzamelaer  ,  m.  Thésauriseur , 

m. 
Schatyerzamelaerster ,  y.  Thésauriseu* 

se,  f. 
Schatzoeker ,  m.  Chercheur  de  trésars , 

m. 
Schaveelen ,  o.  w.  Faire  un  peu  de  pla- 
ce ;  adonner  (en  parlant  du  vent). 
Schaveeling.  t.  Condescendance ;  comr 

plaisancef  f. 
Schaveling ,  v.  Planure ,  f.;  copeau,  m. 
Schaven ,  b.  w.  Ratoter;  doler;  planer; 

effleurer;  corriger ;  retoueher;  poUr. 
Schaverdyn,  v.  Paiin,  m. 
Schaverdynen,  o.  w.  Patiner, 
Schavergoed  ing,  v.  Zie  Schadevergoe* 

ding,  V. 
Schaverhaling  ,  y.  Zie  Schadeverha- 

ling. 
Schaving,  v.  AciUmde  ratoter ;  correc- 

tion.f. 
Schavot,  o.  Echafaud ;  établi  de  tailleur, 

m, 
Schavotteren,  b.  w.  Exposer  sur  un 

echafaud, 
Schavottering,  v.  ExposiHou,  t. 
Schavuit,  m.  Scélérat ;  pendard,  m. 
Schavuitenstuk,  o.  Fnponnerie,  f, 
Schavuitenwerk ,  o.  Zie  Schavniteo- 

8tuk. 
Schavuitjager,  m.  Ckasse-coquin,  m. 
Schedel,  m.  Sommet  de  latéle;  crdne , 

m. 
Schedelbeschryver ,  m.  Craniographe , 

m. 
Schedelbeschryving,  v.  Craniograiphie^ 

Schedelboor^  t.  Trépan,  m. 
Schedelbreuk,  v.  Fracture  du  crdne^f, 
Schedeldooe,  v.  BoUe  du  crdne,  f. 
Schedelhuid,  v.  Épicrdne  (anat),  m. 
Schedelkunde,  v.  Cratwlogiet  ptirénolo^ 

aie,f, 
Schedelkundige ,  m.  Cranologue ,  phré' 

nologue,  m. 
Schedelleer,  v.  Cranologie,»phrénologie, 

Schedelvlies,  o.  Épicrdne  (anat.),  m. 

Schee,  v.  Zie  Scheede. 

Scheede ,  v.  Gatne ,  f. ;  fourreau ;  étui , 

m. 
Soheedemaker,  m.  Gatnier^m. 
Scheef,  b.  n.  Oblique;  tortu ;  croche.  — , 

by w.  ObHquemeni;  de  biais. 
fccheefbeen,  o.  Jambe  croche  ou  tortue,  L 

Tom.I. 


Scheefbeenig,  b.  n.  Bancal^  cagneux. 

Scheefhals,  m.  Torticolis,  m. 

Scheefhalzig,  b.  n.  TorlicoUs, 

Scheefheid,  v.  ObUquÜé,  f.;  biais,  m. 

Scheefhoek,  m.  Jingle  oblique,  m. 

Scheefhoekig,  b.  n.  Obliquangle, 

Scheefnek,  m.  Zie  Scheefhals. 

Scheefte,  v.  Zie  Scheefheid. 

Scheefvoet,  m.  Pied  bot,  m. 

ScheefzeüeT,m.Bdtiment  bordier  {mBr.), 
m. 

Scheel,  b.  n.  Louche;  bigle.  — ,  byw.  De 
travers. 

Scheel,,  o.  Couvercle,  m. 

Scheelachtig,  b.  n.  Un  peu  louche, 

Scheelaerd,  m.  Louche,  bigle,  m, 

Scheelen,  b.  w.  Séparer;  nettoyer. 

Scheelheid,  v.  Fue  louche,  f.,  strabisme, 
m. 

Scheelhoofdpyn,  y.  Migraine,  f. 

Scheeling,  v.  Séparation,  f. 

Scheelvet,  o.  Ratis^  m. 

Scheen  ,y.  Os  de  la  jambe ;  tibia ,  m. ; 
coulisse^  f. ;  biseau  (Impr.) ;  brassard. 
m. 

Scheenbeen,  o.  Tibia,  péroné^  m, 

Scheenbeenig,  b.  n.  Tibial, 

Scheenbeenspier,  y.  Péronier  (muscle), 
m. 

Scheenplanken,  y.  mv.  Brodequins  (tor- 
ture), m.  pi. 

Scheenpyp,  v.  Zie  Scheenbeen. 

Scheenschroeven,  v.  mv.  Bfodequins 
(torture) ,  m.  pi. 

Scheenspier,  v.  Muecle  tibial,  m. 

Scheenyzers,  o.  mv.  Brodequins  (tor- 
ture) ,  m.  pi. 

Scheep.  Zie  Schip.  Te  —  gaen  omko- 
men. S'embarquer;  aller  ou  venir  & 
bord.  Te — doen.  Emburquer,  Scheepl 
scheep !  A  bord !  A  bord ! 

Scheepje,  o.     )  Barque,  nacelle,  t,  ba- 

Scheepken,  o. )     teau,  batetet,  m. 

Scheepsarrest,  o.  Embargo,  m. 

Scheepsbalk,  m.  Ailure  (mar.),  f. 

Scheepsbeschuit,  y.  BiscuUy  m. 

Scheepsbestier,  o.  )  Direction,  f.,  ou 

Scheepsbestuer,  o. )  commojidement 
d'un  navire,  m. 

Scheepsbevelhebber,  m.  Capitaine  de 
vaisseau,m, 

Scheepsblok,  m.  en  o.  Chouquet  (mar.), 
m. 

Scheepsboord,m.B(77Yi  d'un  vaisseau,m, 

Scheepsbottelier,  m.  BariUard,  cambU' 
sier,JïL 

57 


Digitized  by 


Googk 


578 


SCH 


Scheepsbouw,  m.  )  ArchiUciure 

Scbeepsbouwkunde,  y.  >  navale,  c(n\r 
Scheepsbouwkunst,  ▼.  )  struction,  f. 
Scheepsbrood,  o.  BUcuü^  m. 
Scheepsbuik,  m.  Bouchin  (mar.),  m. 
Scheepsbyl,  v.  Hache  d'abordage^  f. 
Soheepsdagfreis,  y.  Cinglage^  m. 
Scheepsdiepte ,  v.  Creux,  m.,  profon" 

deur  d'un  tdtiment  (mar.),/. 
Scheei)Bdweil ,  m.  en  \.  Ecoupe,  va- 

drouiUe^  f.,  fdubert,  m. 
Scheepseigenaer ,  m.  Bourgeois ,  pro- 

priétaire  d*un  navire^  m. 
Scheepsgereedschap ,  o.  Jgrès ;  appa- 

raux,  m.  pi. 
Scheepshaek,  m.  Grappin,  harpin^  croc^ 

m. 
Scheepshuerder,  m.  Frétetw,  m. 
Scheepsjongen,  m.  Mousse^  m. 
Scheepekapitein,  m.  CapUaine  de  vais* 

seau :  patron^  m. 
Scheepskelder ,  m.  Camtuse  (mar.), 

Scheepskeuken,  y.  Fougon,  m. 
Scheepskiel,  y.  Bodine^  quille  d*un  na* 

vire,  f. 
Scheepskist,  y.  Coffre  de  matelot^  m, 
Scheepskok,  m.  Coq^  cuisinier  de  vais- 

seau,  m. 
Scheepskolom,  y.  Colonne  rostrale,  f. 
Scheepskroon  ,  y.  Couronne  rostrale , 

Scheepsladder,  y.  Èchelle  de  vaisseau^ 

f. 
Scheepslading,  y.  Cargaison,  f. 
Scheepslanteem,  y.  Fanal,  m, 
Scheepslapper,  m.  Radoubeur;  calfa- 

teur^  m. 
Scheepsleden,  o.  my.  Memtrure^  t 
Scheepsloon,  m.  en  o.  Fret,  noUs,  m. 
Scheepslyst,  y.  Contant,  centaur  [muT.), 

m. 
Scheepsmaet ,  y.  Mesure  de  vaisseau , 

Scheepsmakelaer ,  m.  Courtier  mari- 
time,m. 

Scheepsmast,  m.  Mdt,  m. 

Scheepsmodel,  o.  Gabarit,  m. 

Scheepsofficier ,  m.  Officier  de  marine^ 
m. 

Scheepsoyerste,  m.  Amiral;  comman- 
dant d'une  flottey  d'une  escadre,  m. 

Scheepsplu^je,  y.  Eabits,  m.  pL,  ou  /tar- 
desdemateiot,  f.  pi. 

Bcheepspopap,  y .  Pompe  de  navire ,  f. 

Bcheepsrlb,  y.  CÓU  d*un  navire;  t. 


SCH 

Scheepsspiegelgeyecht,  o.  Naumachit, 

Scheepsstryd,  m.  Combat  navoL,  m. 
Scheepsterm,  m.  Terme  de  marine, 

m. 
Scheepstimmeraer,  m.  Constructeur  de 

vaisseaux,  m. 
Scheepstimmerman,  m.  Charpentkrdi 

vaisseauy  de  na»jire,  m. 
Scheepstimmerwerf,  y.  Chantier,  m. 
Scheepstobbe,  y.  BaiUe^  demi-lutaille 

(mar.) ,  f. 
Scheepstoeruating  ,    y.     Équipement 

(mar.),  m. 
Scheepstogt,  m.  Expédition  navate, 

Scheepstouw,  o.  eti  y.  C&ble;  cordage^ 

m. 
Scheepstouwwerk ,  o.  Ceintrage,  m.; 

cordages,  m.  pi. 
Scheepstrekker,  m.  Hateur,  m. 
Scheepstriomf  y  m.  Triomphe  nauU^ 

m. 
Scheepstuig ,  o.  Aarès;  apparaux ,  m. 

pi. ;  manoeuvres  (mar.) ,  f.  pi. 
Scheepsyaen,  y.  PavHUm,  éUndard  de 

vaisseau,  m. 
Scheepsvaendrig,  m.  Enseigne  de  vais- 
seau, m. 
Scheepsylag,  y.  Zie  Scheepsyaen. 
Scheepsvloot,  y.  FloUe,  f. 
Scheepsylootje,  o.  Flottüle,  f. 
Scheepsyolk,  o.  Equipage,  m.;  matebts, 

m.  pi. 
Scheepsyoogd,   m.  Patran  on  maUrt 

d'un  vaisseau ,  m. 
Scheepsyracht ,  y.  Freti  nolis,m,\  car- 

gaisony  f. 
Scheeps vrachtbrief,  m.  Connaissement, 

m. 
Scheepswerk,  o.,Mancntvre,  f. 
Scheepswig,  y.  Epite  (mar.),  f. 
Scheepswimpel,  m.  Banderole,  f. 
Scheepswoord ,  o.  Terme  de  marine  f 

m. 
Scheepyaert,  y.  Navigation,  f. 
Scheer,  y.  Ciseaux,  m.  pi.;  paireded- 

seaux,  f. 
Scheerbek,  m.  Bec-en-dseaux  (oisesn) , 

m. 
Scheerbekken,  o.  Bassin  ü  barbe,  m. 
Scheerdag,  m.  Jour  de  barbe,  m. 
Scheerder,  m.  Tondeur;  barbier iwr- 

disseur;  ranfonneur,  m. 
Scheerdoek,  m.  Frottair,  m. 
Scheerdoos,  y.  BOUe  è  savonnetUt  f* 


Digitized  by 


Google 


SCH 

Scheerdraed,  m.  Fil  de  chatne  (d'une 

élofte) ,  m. 
Scheergang',  m.  Baloire  (mar.),  f. 
Scheergaren,  o.  Zie  Scheerdraed. 
Scheergereedschap,  o.   \   Instruments 
Scheer^ed,  o.  ]     de  bartier, 

m.  pi.;  trousse,t, 
Scheerhaer,  o.)  ^mirrp  f 

Scheeijongren,  m.  Frater,  garfon  bar- 
•    bier,  m. 
Scbeerkamer ,  v.  Barberie  (dans  un 

convent)  ,  f. 
Scheerkoker ,  m.  Etui  de  ciseaux ;  étui 

de  barbier,  m.,  trousse,  f. 
Scheerkunst,  v.  Barberie,  f. 
Scheerling' ,  m.   Cigjië  (plante  véné- 

nense),  f. 
Scheerlingsap ,  o.  Ciguë,  f.,  suc  de  la 

ciguë^m. 
Scheerlink,  m.  Zie  Scheerling. 
Scheerlyn,  v.  Pantoquièrt  (mar.),  f. 
Scheermes,  o.  Rasoir,  m. 
Scheermeskoker ,  m.  Étui  de  rasoir, 

m. 
Scheerplaets,  v.  Barberie  (dans  un  cou' 

vent),  f. 
Scheerraem,  t.  en  o.,  Ourdissoir,  m. 
Scheerscheede ,  t.  Etui  de  (&)  ciseaux  ^ 

m. 
Scheersel,  o.  Rognure,  f. 
Scheerslyper ,  m.  Rémouleur ,  gagne- 

petUy  m. 
Beheerster,  v.  Rangonneuse,  f. 
Scheerstok,  m.  Lisseron^  m. 
Scheertyd,  m.  Tonte^  f. 
Scheerwerk,  o.  Tenaitlon  (fortif.),  m. 
Scheerwinkel,  m.  Boutique  de  barbier , 

Scheerwol,  t.  Bourre  lanice,  f. 
Scheerzolder,  m.  Galetas^  m. 
Scheet,  m.  Pet,  vent,  m. 
Schegge,  v.  Coupe-gorge  (mar.),  m. 
Scheiarts,  m.  latroctiimiste,  m. 
Scheiartsenykundig ,  b.  n.  latrochimi" 

que, 
Scheiartsenykunst,  v.  latrochimie,  f. 
Scheidbaer,  b.  n.  Séparable;  dissolu- 

bie. 
Scheidbaerheid,  v.  Solubiiité,  f. 
Scheidboom,  m.  Barrière;  barre,  f. 
Scheldbrief,  m.  Lettre  de  divorce,  f. 
Scheiddronk,  m.  CoupdeCétrier;  vin  de 

Vétriet,  m. 
Scheidelyk,  h.n.Zie  Scheidbaer. 
Scheiden,  b.  w.  Séparer;  diviser:parta' 


SGU 


579 


ger:  décomposer;  dissoudre ;  terminer; 
accommoder.  — ,  o.  w.  Se  fendre;  s*ou- 
vrér;  se  séparer ;  se  dissoudre;  quitUr; 
partir, 
Scheideup,  v.  PorU  &  deux  battants , 

Scheiding,  v.  Séparation  ;scission,  f.; 

partage,  m.;  déconiposüion ;  dissolu- 

turn: analyse,  f. 
Scheidingslinie,  t.  Ligne  de  démarca* 

tion,t 
Scheidlinie,  v.  Zie  Scheidingslinie. 
Scheidmael,  o.  i  Repos  d'adieu, 

Soheidmaeltyd,m.e9i  v.  l     m . 
Scheidmerk,  o.  JUarque  de  séparation, 

Scheidmner,  m.  Mur  mitoyen;  mur  de 

séparation,  m.;  cloison,  f. 
Scheidpael,  m.  Bome,  f.;  terme,  m. 
Scheidsel,  o.  Séparation;  cloison,  f. 
Scheidsman,  m.  Arbitre;  inédiaUur, 

m. 
Scheidsregter,  m.  Zie  Scheidsman. 
Scbeidsregterlyk,  b.  n.  Arbürat, 
Scheidsteen,  m.  Zie  Scheidpael. 
Scheidsvrouw,  v.  Médialrice,  f. 
Scheidteeken,  o.  Zie  Scheidmerk. 
Scheid  tuig,  o.  Égrappoir,  m. 
Scheidvoor,  v.  Dérayure  (agric),  f. 
Scheidweg,  m.  Carrefour;  embranche- 

ment,  m. 
Scheidwoord,  o.  Disjonctive,  f. 
Scheikunde,  v.  Chimie,  f. 
Scheikundig,  b.  n.  Chimique,  — ,  byw. 

Chimiquement, 
Scheikundige,  m.  Chimiste,  m. 
Scheikundiglyk,  byw.  Chimiquement. 
Scheikunst,  v.  Chimie,  f. 
Scheikunstenaer,  m.  Chimiste,  m. 
Scheimiddel,  o.  en  m.  Dissolvant^  m. 
Scheimuer,  m.  Zie  Scheidmuer. 
Scheinagel,  m.  Goumable  (mar.),  m. 
ScheioTen,  m.  Acanor,  (U/ianor(chim.), 

m. 
Scheipael,  m.  Zie  Scheidpael. 
Scheistof,  v.  Dissolvanl,  m. 
Scheiteeken,  o.  Trema,  m. 

Scheivlies,  o.  Diaphragme,  m.;  cloison, 

Scheivocht,  o.  Menstrue  (dissolvant) , 

m. 
Schei  water,  o.  Chrysulée,  eau  regale. 

Scheiweg,  m.  Zie  Scheidweg. 


Digitized  by 


Google 


580 


SCH 


SCH 


Schel ,  ▼ .  Pelure ;  écorce ;  peau ;  gousse ; 
cosse;  écale;  coque,  taie;  sonnette^f* 
— ,  b.  n.  Clair;  aigu;  sonore;  argmtin. 

Scheldbrief,  m.  Lettre  injurieuse^  f. 

Schelde,  v.  Escaut  (fleuve),  m. 

Schelden,  b.  en  o.  w.  Injurier;  invecti" 
ver;  tempêler;  diffamer. 

Schelding,  ▼.  Injure;  invective,  f. 

Scheldnaem,  m.  Sobriquet,  m. 

Scheldragend,  b.  p.  Clariné  (bias ). 

Scheldschrift,  o.  Ecrü  injurieux,  m. 

Scheldwoord,  o.  Injure;  invective^  f. 

Schelen,  o.  w.  Différer;  manquer;  s'en 
fatloir;  faitlir;  être  indisposé.  Het 
scheelt  veel.  It  s'en  faut  beaucoup. 
Het  scheelde  weinig  of  ik  viel.  Peu 
s'en  est  fatlu  que  je  ne  tombasse;fai 
faitli  de  (è)  tomber.  Het  scheelt  mv 
weinig.  Peu  mHmporte.  Wat  scheelt 
u?  Qu'avez-vous  f 

Schelf,  o.  Jlgue,  f.,  goëmon ,  varech , 
m. 

Schelfer,  schelferen,  enz.  Zie  Schilfer , 
schilferen,  enz. 

Schelfzee,  v.  Mer  Rouge,  f. 

Schelheid,  v.  Son  aigu  ou  clair,  m. 

Schelklinkend,  b.  n.  Aigu ;  clair, 

Schelkruid.o  Grande chéiidoiney  éclaire 
(plante),  f. 

Schellen,  b.  en  o.  w.  Sonner. 

Schelling,  m.  Escalin;  schelHng,  m. 

Schelluidend ,  b.  n.  Zie  Scnelklin- 
kend. 

Schelm,  m.  Coquin ;  fripon,  m. 

Schelmachtig,  b  n.  Méchant;  fripon, 

Schelmery,  v.  Friponnerie,  fourberiCy  f. 

Schelmsch,  h.n.  Zie  Schelmaehtig. 

S'chelmstuk,  o.  Zie  Schel  mery. 

Schelp,  y.  CoquilU^  f.;  coqulUage,  m.; 
valve ;  trompe  (archit.),  f. 

Schelpachtig,  b.  n.  Conchcïdal;  conchy- 
lioïde. 

Schelpdier,  o.  Coquiilage;  crustacé^ 
m. 

Schel pdierkunde,  v-  Zie  Schelpkunde. 

Schelpdragend,  b.  n.  CotichylUère. 

Schelpenban,  m.  Ostracisme,  m. 

Schelpgoud,  o,  Or  de  coquille,  en  co- 
quiUes,  m. 

Schelpkunde,  v.  Conchyliologfiê,  f. 

Schelpkundig,  b.  n.  Conchylioloqique, 

Schelpkundige,  m.  ConchyliologtstCy  m. 

Schelpmarmer,  m.  en  o.  Lumaclulle, 

Schelppapier,  o.  Coquille,  f.,  papier  co* 
auiUe,  m. 


Schelpslek,  v.  Escargot;  Umofon;  co* 

quiliage,  m. 
Schelpsteen,  m  Conchyie^  f. 
Schelpvisch,  m.  Coquiilage;  crustacé, 

m. 
SchelpYischknnde,  y.  Conchytiologie,  t 
Schelpvormig,  b.  n.  ConchyUoide, 
Schelpwerk ,  o.  CoquUlages,  m.  pi.;  ro* 

cailUy  f. 
Schelpwerker,  m.  RocaiUeur,  m. 
Schelpzand,  o.  Cron ;  falun^m. 
Scheltrompet,  y.  Clairon,  m. 
Scheluwaerd,  m.  Zie  Scheela^d. 
Schel visch,  m.  Églefin  ou  écUfin  (poii- 

son),  m. 
Schel vormig,  b.  n.  SiUculeux  i\>ot). 
Schelwortel,  m.  Zie  Schelkruid. 
Schemel,  m.  Lisoir^  m. 
Schemer,  m.  Faible  lueur,  f.;  crépus- 

cule,  m. 
Schemerayond,  m.  Brune,  f.;  créfMA- 

cule  du  soir,  m. 
Schemercirkel,  m.  Cercle  erépuscuiaxn, 

m. 
Schemeren,  o.  w.  Ne  donner  qu'unc 

faible  lumière;  chatoyer. 
Schemerend,  b.  n.  Chatoyanl. 
Schemering,  y.  Faible  lueur,  f.;  erépui- 

cule,  m.  —  (der  oogen).  Èblomsse- 

ment,  m. 
Schemerkring,  m.  Cercle  crépuseulüire, 

m. 
Schemerlicht,  o.  Faible  lueur,  f.;cr^ 

puscule^  m. 
Schemertyd,  m.  Crépuscule^  m. 
Sehemerylinder8,m.  my.  Crépuscutd- 

res  (papillons),  m.  pi. 
Schempen,  o.  w.  Zie  Schimpen. 
Schendbrok,  m.  Calomniateur,  m. 
Schendelyk,  b.  n.  Infdme;  in^gne,  -. 

byw.  Indignement. 
Schendelykheid,  y.  Jnfamie;  indigniU, 

Schenden,  b.  w.  Gdter;  difigurer;eii- 

dommager -y  déshonorer;  catommer; 

profaner;  violer. 
Schender,  m.  Celui  qui  gdte;  qui  0>' 

gure;  calomniateur;  vioUüeur;  pro- 

fanateur,  m. 
Schendery,  y.  Zie  Schending. 
Schendig,  b.  n.  Difidmant;  mfdme. 
Schending,  y.  Dégradation^  f.;  éigÊk 

m.;  calomnie ;  infraction  ;  viülatia»i 

profanation,  f. 
Schendster,  y.  CeUe  qui  gdte,  qui  défi' 

gure ;  caiomniatrice ;  vioUUrice,  f. 


Digitized  by 


Google 


SCH 


SCH 


581 


SeheiidioDg,  ▼.  Mauvaise  langue,  f. 
Schendtongig,  b.  n.  MêdisanL 
Schenkaedje,  v.  Présent,  cadeau,  m. 
Schenkambt,  o.  Offlce  d'échanson,  m. 

rcSlSL\*l[iU.o.|^«Schenkblad. 

Schenkblad,  o.  Cabaret  (plateau),  m. 
Schenkbord,  o.  Soucoupe^  f.  Zie  Schenk- 

blad. 
Schenkel ,  m.  Jarret;  trumeau ,  m.; 

cuisse,  f. 
Schenkelader,  ▼.  Feine  crurale,  f. 
Schenkelbeen,  o.  Os  de  la  euUse,  m. 
Schenkeldraeijer^m.  Troc/^nZ^  (anat.), 

m. 
Schenkelig,  b.  n.  Crural, 
Schenkeling,  m.  en  v.  Donataire^  m. 

et  f. 
Schenkelsla^der,  v.  Jrt^e  cturaie^ 

Schenkelspier,  y.  Mtiscle  crural,  m. 

Schenkelzenuw,  v.  Nerf  crural^  m. 

Schenken,  b.  w.  Verser ;  donner  h  bai* 
re;temr  cabaret;  donner;  faire  pré- 
sent. 

Schenker  ,  m.  Èchanson ;  donateur , 

Schenkery,  v.  Échansonneriey  f. 
Schenking,  t.  j4ction  de  verser;  donon 
tion,  f.;  présent;  cadeau^  m. 

Schenkster,  t.  Donatrice,  f. 

Schenktafel,  ▼.  Buffet^  m. 

Schenktelloor,v.  en  o.  Zie  Schenkbord. 

Schennis,  y.  Crime^  m.;  infamie;  honte; 
dégradation,  f. 

Schep,  m.  Cuillerée,  f. 

SohephQTd,  o.  \  Mier  on;  alichon,  m. ; 

Schepbord ,  o.  f    aube;  jantille,  f. 

Schepel,  o.  BoisseaUj  m. 

Schepeling,  m.  en  v.  Passager^  m.;  pas- 
sagere, f.  • 

Schepelmaker,  m.  Boisselier,  m. 

Schepelmakery,  v.  Boissellerie,  f. 

Schepel  vol,  o.  Boisseau,  m.,  boisselée, 

Sohep8mer,  m.  Seau  d  puiser;  godet, 

m. 
Schepen,  m.  Écheviti,  m. 
Schepen,  b.  w.  Embarquer.  — ,  o.  w. 

Zie  Varen,  o.  w. 
Schependom,  o.    \ 
Schepensambt,  o,\Échevinage^  m. 
Schepenschap,  o.) 
Schepensplaets,  t.  Charge  d'échevin,  f. 


Schepje ,  o.  Petite  'cuiUerée  ;  gorgée  , 

Schepnet,  o.  Truble,  f.;  bouteau,  bon- 

teux  (filet),  m. 
Schepneye,  o.  Trubleau,  m. 
Scheppen,  b.  w.  Créer;  puiser;  pren- 

dre ;  concture» 
Scheppend,  b.  n.  Créateur, 
Schepper,  m.  Créateur ;  puiseur ;  écope 

on  escope,  f.;  aileron,  m. 
Schepping,  v.  Création,  f. 
Scheppingskracht,  v.  Puissance  créa- 

trice,t. 
Schepplank,  v.  Janlille,  f.  Zie  Schep- 

Scheprad,  o.  Roue  d  godet^  f. 
Schepsel,  o.  Créature,  f. 
Schepseldienst,  m,en  ▼.  Idoldlrie  f. 
Schep  ter,  m.  Sceptre,  m. 
Schepvat,  o.  Ècope  ou  escape,  f. 
Scheren ,  o.  w.  Voler;  s'en  aller;  s*é' 

loigner.  Scheer  u.  AUez-vous-en.  — •, 

b.  w.  Raüler;  impor tuner;  brouter; 

tondre;  couper;    raser;  rai^onner ; 

tendre,  étendre. 
Scherf,  v.  Tesson,  tét,  m. 
Scherfmes,  o.  Couperet,  m. 
Scherfyzer,  o.  Scarificateur  (chir.),m. 
Schering,  v.  Tonte;  chatne;  ourdissure; 

lisse,  f. 
Scheringdraed ,  m.  Fit  de  la  chatne^ 

m. 
Scherlei,  v.  Zie  Scheerling. 
Scherluin,  m.  Zie  Schurk. 
Scherm,  m.  en  o.  Paravent ;  ecran,  m.; 

coulisse,  f.  — ,  m.  Protection;  défense; 

escrime,  t. 
Schermboek,  o.enm.  Livre  d'escrime , 

m. 
Schermdak,  o.   Muscule ,  m.;   tortue 

(antiq.),  f. 
Schermdegen,  m.  Fleuret,  m. 
Schermen,  o.  w.  Escrimer. 
Schermer,  m.  Escrimeur,  m. 
SchermgeTecht,  o.  Assaut  (escr.),  m. 
Schermhandschoen,  m.  Gcait  d'escrime, 

m. 
Sbhermhoed,  m.  Pétase  [chapeau],  m. 
Scherming,  t«  Escrime,  f. 
Scherminkel,  m.  Carcasae,  f.,  squelelle^ 

m. 
Scherminkelhuisje,  o.  Chamier,  m. 
Schermkunst,  t.  Escrime.  f. 
Schermmeester ,  m.  Maitre  d*armes , 

m. 
Schermparty,  v.  Assaut  (escr.),  m. 


Digitized  by 


Google 


582 


SCH 


SCH 


Sohermsohild,  m.  en  o.  Bouclier;  écu , 

m. 
Schermschoen,  m.  Escarpin^  m. 
Schermschool,  v.  Salie  (Varmes,  f. 
Sohermslag;  m.  BotU^  f.,  caup  de  fleu- 

retj  m. 
Schermspel,  o.  Assaut  (escr.).  m. 
Schermsteek,  m. )  y,^  q«i»*,^„i««, 
Schermstoot,  m.  f  ^^  Schermslag. 
Schermutselaer ,  m.  Escarmoticheur  ^ 

m. 
Schermatselfln,  o.  w.  Escarmoucher. 
Schermutseling,  v.  Escarmouche,  f. 
Schermutsen,  enz.  Zie  Schermutselen, 

enz. 
Schermzael,  t.  Salie  d*armes,  f. 
Scherp,  b.  n.  Tranchant;  affilé;  aigu; 

pointu:  mordant;  piquant;  caustique; 

rude;  apre ;  aigre;  corrosif;  penetrant; 

perfont;  fin;  sévère;  asptré.  — ,  byw. 

Zie  Scherpelyk.  — ,  o.  Balies,  f.  pi.; 

mitraille,  f.;  tranchant^  fU,  m. 
Scherpachtig,  b.  n.  Acescent ,  aigre- 

Ut. 
Scherpelyk,  byw.  Sévèrement;  sérieu- 

sement;  attentivement ;  exactement. 
Scherpen,  b.  w.  Aiguiser;  affiler. 
Scherper,  m.  A/fileur,  m. 
Scherpheid,  v.  Tranchant ,  /l/,  m.;  /l- 

nesse;  pénétration;  dpreté;  acidilé; 

mordactté;  sévérité,  f. 
Scherphoek,  m.  Angle  aigu,  m. 
Scherphoekig,  b.  n.  Aculangle. 
Scherping,  v.  Aiguisement,  m. 
Scherpklinkend,  b.  n. )  Aigu;  clair;  per^ 
Scherpluidend,b.n.    f     fant, 
Scherppuntig,  b.  n.  Aigu,  cuspidé, 
Scherpregter,  m.  Bourreau,  m. 
Scherpregterschap,  o.  Charge  de  öour- 

reau,  f. 
Scherpschutter,  m.  Tirailleur;  Hreur^ 

m. 
Scherpsnydend,  b.  n.  Tranchant. 
Scherptandig,  b.  n.  Centrodonte. 
Scherpte,  v.  Tranchant^  fil,  m.  Zie 

Scherpheid. 
Scherpziende,  b.  n.  Clairvoyant. 
Scherpzin.  m.  Zie  Scherpzinnigheid. 
Scherpzinnig,  b.  n.  Ingénieux;  pene- 
trant; clairvoyant;  subtit.  — ,  byw. 

Zie  Scherpzinniglyk. 
Scherpzinnigheid,  y.  SagaciU;  pénétror 

tion;  clairvoyance,  f. 
Scherpzinniglyk,  byw.  Ingénieusement; 

subUlement, 
Scherpzoet,  b.  n.  Aigre-doux. 


Scherts,  v.  BaiUerie;  plaisanierie ,  f.; 

tadinage,  m. 
Schertsen,  o.  w.  PlaisanUr;  railler; 

badiner. 
Schertsend,  b.  n.  Railleur;  plaisant. 
Schertser,  m.  Railleur;  plaisant,  m. 

Schertsster,  v.  Bailieuse;  magueuse, 

Scherve,  v.  Zie  Scherf. 

Scherven,  o.  w.  Se  fendre;  se  crevasser. 

— ,  b.  w.  Zie  Kerven. 
Schets,  V.  Esquisse ;  ébauche,  f. 
Schetsen,  b.  w.  Esquisser;  ébaucher. 
Schetsing,  y.  Zie  Schets. 
Schetteren,  enz.  Zie  Schateren,  enz.' 
Scheuk,  V.  Courtisane,  f. 
Scheur,  v.  Déchirure;  crevasse  ;  fenle; 

scission^  f.,  schisme,  m. 
Scheurbuik,  v.  en  o.  Scorbut,  m. 
Scheurbuikachtig,  b.  n.  I  c^^-i,^-,.^„. 
Scheurbuikig,  b.  n.        }  Scorbulu^ue, 
Scheuren,  b.  w.  Déchirer;  fendre.  — , 

o.  w.  Se  déchirer;  se  fendre;  art' 

ver. 
Scheuring,  v.  Déchirement;  sciiisme, 

m. 
Scheurmaker,  m.  SchismaÜque,  m. 
Scheurpapier,  o.  Paperasse;  maculatU' 

re,  f, 
Scheurpaus,  m.  Antipape,  m. 
Scheursel,  o.  Déchirure;  rupture,  t. 
Scheurziek,  b.  n.  Schismatique. 
Scheut,  m.  Coup  (d'une  arme  a  feu  oa 

de  trait) ;  Jet ,  rejeton ;  filet;  pene , 

m. 
Scheutig,  b.  n.  Élancé;  pret;  prompt; 

iitéral. 
Scheutje,  o.  Brin;  filet,  m. 
Scheutwyn,  m.  mère  goutte,  f.;  swr* 

mout,  m. 
Schicht,  m.  Fléche,  f.;  dard ;  javelot ; 

trait,  m. 
Schichtig,  b.  n.  Rapide;  ombrageux; 

peureux. 
ScRichtigheid,  y.  Peur,  f. 
Sohielyk,  b.  n.  Soudain;  subit;  prompt; 

imprévu ;  prédpité;  brusque.  — ,  byw. 

Soudainement;  subitement;  brusque- 

ment. 
Schiel^kheid,  v.  Promptitude;  préci- 

pitatian^  f. 
Schieman,  m.  Esquiman  (mar.),  m. 
Schiemanschap,  o.  Offiu  d^esquiman^ 

m. 


Digitized  by 


Google 


scu 


SCH 


S83 


Schiemansgaren,  o.  BUard  (mar.),  m. 
Schier,  byw.  Presque;  &  veu  prés. 
Schiereiland,  o.  Ctiersonèse,  presqu*Ue , 

péninsuie,  f. 
Schierlyk,  byw.  Zie  Schier. 
Schietbeitel,  m.  BeC'd*&ne  (outil),  xn. 
Schietboog,  m.  ArbaUU ,  f.;  are,  m. 
Schietbus ,  ▼.  Arme  &  feu;  arqtiebuH , 

Schieten,  o.  w.  S*élaneer;se  précipiter. 
Te  binnen  — .  Se  souvenir.  Te  kort 
— .  Avoir  Ie  dessous;  nepos  sufhre; 
tnanquer.  In  de  ho<^te  — .  Croure , 
grandir.  Laten  — .  Filer,  Ulcher.  — , 
b.  w.  Lancer;  dorder;  tirer.  In  het 
■wild  — .  Tirer  d  coups  perdus,  Naer 
het  wit  — .  Tirer  au  blanc  on  au  buL 
Oeld  —.  Financer;  prêter  de  Var- 
gent.  Wortel  — .  Prendre  racine^  «*«i- 
raciner. 

Schieter,  m.  Tireur^  m.;  teigne  (inseote), 
f.;  élanceur,  m. 

Schietgat,  o.  Embrasure;meuririêre, 

Schietgebed,  o.  Oraison  jaculatoire,  f. 
Schietgevaerte,  o.  Baiiste  ;  caiapuUe  , 

bombarde,  f. 
Schietgeweer,  o.  Armeü  feUy  f.;  fusiL , 

m.;  arme  de  traü,  f. 
Scbietgracht,  ▼.  Caponnière  (fortif.), 

f. 
Schiethagel.  m.  Cendrée,  dragee,  f. 
Schieting,  v.  Tir,  m. 
Schietjagt,  y.  Chasse  au  Ur,  t, 
Schietkat,  v.  Cavalier,  m. 
Schietkruid,  o.  Poudre  &  tirer,  f. 
Schietkunst,  v.  Tir,  art  de  tirer,  m. 
Schietlap,  m.  Plastron,  m. 
Schietlood,  o.  Plomb,  m. 
Schletlyn,  v.  Tir  (ligne),  m. 
Schietplaets,  v.  Tir  (endroit),  m. 
Schietpoeder,  o.  Poudre  ö,  tirer,  t,    ' 
Schietpyl,  m.  Flèche,  f. 
Schietschans,  t.  Batterie,  f. 
Schietspoel,  y.  Navette  {de  tisseram^,  t. 
Schiettuig,  o.  Zie  Schietgeweer. 
Schietworm,  m.  Teigne,  gerce  (insecte). 

Schiften,  b.  w.  Séparer;  diviser;  parta- 

ger,  — ,  o.  w.  5e  caiUer;  s^effller;  «V- 

raUter, 
Schifting,  v.  Séparation;  divisiori^  f.; 

caillement,  m.;  éraillure,  f. 
Schik,  m.  Ordre;  arrangement,  m.  In 

zyn'  —  zyn.  Étre  content.  Goed  — s. 

De  bonne  grdce. 


Schikgodin,  v.  Parque,  f. 
Schikkelyk,  b.  n.  Propre;  net;  com- 

plaisant;  facile;  réglé;  decent;  mo^ 

deste.  —  ,  byw.  Proprement;  sagC' 

ment;  modestemenl. 
Schikkelykheid,  v.  Ordre,  m.;  règle ; 

propreté;  comptaisance ;  modératton. 

Schikken ,  b.  w.  Banger;  arranger;  ré^ 

gier;  ctasser;  conformer;  gouvemer;  di- 

riger;  disposer;  envoyer;  destiner,  — , 

o.  w.  Fatre  place;  reculer;  %e  ranger; 

avoirsoin;  faire  ensorte;  réussir. 
Schikker,  m.  Ordonnateur;  classiftca' 

teur;  arrimeur,  m. 
Schikking,  v.   Ordre;  arrangement; 

classement,  m.;  categorie;  disposüion; 

direction ;  conduite;  destination,  f. 
Schil,  V.  Zie  Schel,  v. 
Schild  ,m,eno,  Bouclier ;  écu ;  pavois^ 

m. ;  enseigne ;  écaitle  [de  tortue) ,  f. 
Schilddak,  o.  Tortue  (antiq.),  f. 
Schilddrager,  m.  Écuyer,  m. 
Schilder,  m.  Peintre,  m. 
Schilderachtig,  b.  n.  Fait  è  peindre; 

pittoresque. 
Schilderen,  b.  w.  Peindre;  dépeindre; 

décrire,  — ,  o.  w.  Faire  sentineUe;  at^ 

tendre  tongtemps, 
Schilderhuis,  o.        ) 
Schilderhuisje,  o.     >  Guérite,  f. 
Schilderhuisken,  o.  ) 
Schildering ,  V.  Peinture;  description, 

f.;  portraü,  m. 
Schilderkamer,  v.  Atelier  d*un  peintre, 

m. 
Schilderkunst,  v.  Peinture  (art),  f. 
Schilderschool,  ▼.  École  de  peinture,  t. 
Schildersezel,  m.  Cfievalet  (de  peintre) , 

m. 
Schilderslym  ,Y,eno.  CoUe  de  peintre , 

Schildersspaentje,  o.  Amassette,  f. 
Schilderstok8ken,o.  ^/7put-main,  m. 
Schilderstuk,  o.  Tableau,  m. 
Schilderwerk,  o.  Peinture,  f. 
Schildery,  v.  Tableau,  m.;  peinture; 

effigie,  f.;  portraü,  m. 
Schildery  kamer,  V.  Cabinetde  tableaux^ 

m. ;  gaLerie  de  tableaux,  de  peintures  , 

Schilderyverkooper,  m.  Marchand  de 

tableaux,  m. 
Schildery  zael,  v.  Zie  Schilderykamer. 
Schildhouders,  m.  mv.  Supports  (bias.), 

m.  pi. 


Digitized  by 


Google 


584 


SCH 


SCH 


Schildkever,  m.  BoucHer ,  coléoptère  ^ 

scaratée  (inseete) ,  m,. 
Scbildknaep,  m.     I   Ecuyer ;  heraut , 
Schildknecnt,  m.    f     m. 
Schildkruid,  o.   Clypéole,  f.;  thlaspi 

(plante),  m. 
Schildluis,  ▼.  CochenüU  {inseete),  f. 
Schildmaker ,  m.  Faiseur  de  boucliers , 

m. 
Schildpad,  t.  ToHue,  f. 
Schildpadachtig,  b.  n.  Chélonien,  chélo- 

nide. 
Schildpadden,  b.  w.  EeaiUer. 
Schildpadden,  onv.  b.  n.  De  tortue ;  de 

caret;  fait  d'écaüle . 
Schildpadgezwel,  o.  Testudo  (tumeur) , 

Schildpadschelp  ,  y.  Écaille  de  tortue , 

Schildpadsteen,  m.  ChélonÜe,  f. 
Schildregter,  m.  Juge  d'amuê,  m. 
Schildvleugelig,  b.  n.  Coléoptère. 
Schildvormig,  b.  n.  Scutiforme, 
Schildwacht,  v.  SerUinèlle,  t.;  faction- 

naire;  poste,  m.  Op  —  staen.  Être  en 

sentineUe  ou  en  faction.  —  te  peerd. 

FédetU,  f. 
Schildwachthuis,  o.  AMvent,  m. 
Schildwachthuisje,  o.     )  r^.^^ip  r 
Schildwachthuisken,  o.  f  *'"<^^»  *• 
Schildwachtwoord,  o.  Consigne,  t. 
Schildwapen,  o.  Écu,  m.;  armes;armoi- 

ries,  f.  pi.    . 
Schilfer,  v.  Ecaille;  paiUe  (défaut  de 

métal),  f. 
Schilferachtig,  b.  n.  ÉcaiUeux. 
Schilferen,  o.  w.  ^écailler. 
Schilferig,  b.  n.  Ecailieux;  pailUux. 
Schilfering,  ▼.  Écaülage,  m.;  chauffure 

(défaut  du  fer),  f. 
Schilfertje,  o.  ÉcalUeUe,  f. 
Schillen,  b.  w.  Peter;  écorcer;  écaler; 

écosser,  — ,  o.  w.  Zie  Verschillen. 
Schilloos,  b.  n.  Èvalve  (bot.]. 
Schilp,  V.  Zie  Schelp. 
Schim  ,  V.  Ombre,  f.;  fantöme;  spectre; 

simulacre,  m.  De  schimmen.  Les  md- 

neSf  m.  pi. 
Schimmel,  m.  Chevatbtancongris,  m. 

—,  V.  Moisi,  m.;  moisisswre,  f. 
Schimmelachtig,  b.  n.  Qui  commence  & 

moisir. 
Schimmelen,  o.  w.  Moisir,  chancir, 
Schimmelhairig,  b.  n.  }   Qui  a  te  poü 
Schimmelharig,  b.  n.    f      gris. 
Schimmelig,  b.  n.  Moisi^  chanci. 


Sohimmeling,  y.  Moisissure;  dumas- 

sure,  f. 
Schimmelkleur,  v.  Couleur  grise^  f. 
Schimmelkleurig,  b.  n.  Grisétre* 
Schimmelverw,  v.  Couleur  grise^  f. 
Schimmelverwlg,  b.  n.  Grisdtre. 
Schimmenryk,  o.  Royaume  des  ombns, 

m. 
Schimmeren,  o.  w.  Luire;  briUer;  éttn- 

ceter;  chatoyer, 
Schimmering,  t.  Lueur,  f.,  étsneeik- 

ment ;  chatayement,  m. 
Sahimp,  m.RaHlerie;insuUe,  f.;  (mtra- 

£5,  m. 
knpachtig,  b.  n.  Moqueur;  insvl- 

tant ;  satirique ;  injurieux. 
Schimpbrief,  m.  Pamphltt,  m. 
Sehimpdicht,  o.  Poëme  satirique,  m.; 

épigramme,  f. 
Schimpdichter,  m.  Satirique ;  épigrum- 

nuUiste,  m. 
Schimpelyk,  byw.  Satiriquement, 
Schimpen ,  o.  w.  BaiHer;  injurier;  om- 
trager. 
Schimper,  m.  Raiileur,  moqueur,  m. 
Schimpery,  t.  Zie  Schimp. 
Schimpig,  b.  n.  Satirique;  numUnt. 
Schimpiglyk,  hyw.  Satiriquement. 
Schimping,  v.  Zie  SchimfK 
Sohimplied,  o.  Chanson  satirique,  f. 
Schimplust,  m.  Humeur  satirique,  f. 
Schimpnaem,  m.  Sobriquet,  m. 
Schimprede,  v.  Satire,  f.;  brocard;sar' 

casme,  m. 
Schimpscheut,  m.  I    Sarcasme ;    br^ 
Schimpschoot,  m.  f    eard ;  lorden,  m. 
Schimpschrift,  o.  Libetle,  pamphtei,  m.; 

satire,  f. 
Schimpschryver ,  m.  Satirique  ;  HM* 

lis  te ;  pamphlétaire,  m, 
Schimpster,  v.  Railleuse,  moqueuse,  f. 
Schimpswyze,  byw.  Satiriquemenl;  ito* 

niquement. 
Schimptael,  v.  Lanaage  injurieux^  m. 
Schimpvogel ,  m.  RaiUeur,  goguenard, 

'm. 
Schimpwoord,  o.  Brocard ;  lorden,  m. 
Schimvertoon,  o.  Fantasmagorie^  f. 
Schimyertoonend ,  b,  n.  Füntamagm- 

que. 
Schimvertooning,  y.      i  FantasmagO' 
Sohimy  er  toonkunst,  y.  |      rie^  f. 
Schinde,  v. Peau;  écorce,  f. 
Schindelen,  o.  w..  Zie  Schitteren. 
Schinden,  b.  w..  Ecorcher, 
Schinder,  m.  Ecorcheur,  m. 


Digitized  by 


Google 


i 


SCH 


SCH 


585 


Schink,  m.  Jambon,  xn. 

Schinkel,  m.  Os  de  la  jambe  on  de  la 

cuisse^  m. 
Schinkje,  o.  Jambonneau,  m. 
Schip  f  o.  Vaüseau;  navire ;  bdtimenl » 

m. 
Schipbank,  t.  Banc  de  rameurs^  m. 
Schipboom,  m.  Gaffe^  perche^  f. 
Schipbrekig,  b.  n.  Naufragé, 
Schipbreuk,  v.  Naufrage^  m.  —  Ivden. 

Faire  nau/rage,  ' 

Schipbreukeling,  m.  en  v.  Naufragéf 

m.;  naufragée,  f. 
Schipbreukig,  b.  n.  Naufragé. 
Schipbrug,  v.  Pont  de  baleaux;  pon* 

ton^  m. 
Schiphaek,  m.  Perche :  gaffe,  f. 
Schiplieden,  m.  mv.  Mariniers;  mate- 

lotSy  m.  pi. 
Schiploon,  m.  en  o.  Fret,  m. 
Schipman,  m.  Zie  Schipper. 
Schipmolen,  m.  Moulin  A  mf,  m. 
Schipper,  m.  Maitre,  patron  ou  capitai- 

ne  d^un  bdtiment ;  marinier ;  batelier , 

m. 
Schipperen ,  b.  w.  Faire ,  exécutef'  —  9 

o.  w.  Se  faire,  êlre  exécuté, 
Schippersboom,  m.  Gaffe,  perche,  f. 
Schipperschap,  o.  Charge,  f.,  ou  emploi 

de  batelier,  m. 
Schippershaek,  m.  Zie  Sohlpbaek. 
Scbipperaknecht,  m.  Mousse,  m. 
Schipperskooi»  t.  Bamac,  branie,  xn. 
Schippersvrouw,  v.  Batelière,  f. 
Schippery,  v.  Navigation,  f. 
Schippond,  o.  Poids  de  300  Uvres^  m. 
Schiproer,  o.  Gouvemail,  m. 
SchipBchelp,  t.  Argonaute,  nautüe; 

cravan  (coquillage),  m. 
Schipsohulp,  y.  Zie  Schipschelp. 
Schipstelle,  v.  Rade.  f. 
Schipszyde,  t.  Flanc  d*un  vaisseau ,  m. 
Schiptrekker,  m.  Calle  (mar.),  f. 
Schipvaert,  v.  Navigation,  f. 
SehJpToerder,  m.  Batelier,  m. 
SchipToerster,  v.  Batelière,  f. 
Schipyormig,  b.  n.  NavictUaire;  navi* 

forme. 
Schipyracht,  y.  Cargaison,  i. 
Schipzand,  o.  Lest,  m. 
^Schisma,  o.  Schisme,  m. 
^Schismatisch,  b.  n.  Schismatique, 
Schitteren^  o.  w«  Briller;  éclater ;  luire; 

reluire ;  chaloyer. 
Schitterend,  b.  n.  Eclatant ;  briUant. 
Schitterglans,  m.  Ciiatoyenient,  m. 


Schitterig,  b.  n.  Zie  Schitterend. 
Schittering,  y.  Éclat;  brillant ;  clia^ 

toyement;étinceUement,m. 
Schitterllcht ,  o.  Lumière  éblouissante  r 

Schob,  y.  Écaille  (de  poissou),  f. 
Schobachtig,  b.  n.  Écailleux. 
Sohobbe,  y.  Zie  Schob. 
Schobbejak,  m.  Guetix ;  vaurien,  m. 
Schobbejakken,  b,  w.  Maltraiter. 
Schobben,  b.  w.  Écailler, 
Schobbenloos ,  b.  n.  Esquamé ,  sans 

écailles. 
Schobbert,  m.  Zie  Schobb^ak. 
Schobbetje,  o.  Écaiiletle,  f. 
Schobbig,  b.  n.  Écaillé^  écaiUeux, 
Schoe,  m.  Zie  Schoen. 
Schoef,  y.  Rebord ;  repli,  m. 
Schoeijen,  b.  w.  Chausser;  convenir;. 

gamir  de  planches  (les  bords  d'un 

fossé,  etc). 
Schoeijer,  m.  Chausse-pied ;  cordon-- 

nier,m. 
Schoeijing,  y.  Action  de  chausser^  f.^ 

revêtement  (d*un  fossé,  etc,),  m. 
Schoeisel,  o.  Chaussure,  f. 
Schoelje,  m.  Coquin,  vaurien,  m. 
Schoeljeachtig,  b.  n.  en  byw.  Cornm^ 

un  coquin,  en  coquin* 
Schoen,  m.  Soutier,  m. 
Schoenaentrekker  ,  m.  Chausse-pied  , 

m. 
Schoenband  ,  m.  Cordon  de  souUer,, 

m. 
Schoenborstel,  m.  en  y.  Décrotloire,  f. 
Schoendraed,  m.  Ligneul,  m. 
Schoengesp,  y.  Boucle  de  soulier,  f. 
Schoenkamer,  y.  Cordonnerie^  f. 
Schoenkuischer,  m.  Décrotteur,  m. 
Schoenlappen,  b.  w.  Raccommoder  des^ 

souliers. 
Schoenlapper ,  m.  Savetier,  m.;  demoi- 

sette  (insecte),  f. 
Schoenlapperszak  ,    m.   Saint-crépin ,. 

m. 
Schoenleest,  m.  en  y.  Forme  de  sou- 
tier, f. 
Schoenlint ,  o.  Cordon  de  soulier ;  pa- 

dou,  m. 
Schoenmaken  (het) ,  o.   Cordonnerie  y 

Schoenmaker,  m.  Cordonnier,  m. 
Schoenn^akersambacht ,  o.  Cordonne^ 

rie,  f. 
Schoenmakersbaes ,  m.  Maitre  cordon- 

nier,  m. 


Digitized  by 


Google 


586 


SCH 


SCH 


Schoenmakersgaren,  o.  Ligneul,  ché- 

aros,  m. 
JBchoenmakeriigast,  m.  \      Garfon  ou 
JSchoenmakersgezel,  m.  f     compagnon 

ccrdonnier^  m. 
Schoenmakersgild,  o.  Corps  de  métier 

descordonniers,  m. 
Schoeninakersknecht,  m.  Zie  Schoen- 

xnakersgast. 
Schoenmakerskorf,  m.  Calbotin,  m. 
Schoenmakersmes,  o.  Trancliet,  m. 
Scboenmakersnaeld,  v.  Carre^/(aigail- 

le),  m. 
Schoenmakerswinkel,  m.  Cordonnerie, 

Schoenmakery,  v.  tordonnerie,  f. 
Schoenmarkt,  v. )  Marché  aux  souliers^ 
Schoenmerkt,  y.  f    m.  Oude  — .  Sava^ 

Urie.f, 
Schoennaed,  m.  Couture  de  soulier,  f. 
Scboennagel,  m.  Clou  dehoulier,  m. 
Schoenrand,  m.  Trépoint,  m.,  trépoin* 

tó,  f. 
Scboenriem « m.  Cordon  de  soulier ,  m. 
Schoenschuijer,  m.  Décrotloire,  f. 
Schoensmeer,  o.  Cirage,  m. 
Schoens meerder,  m.  Décrotteur,  m. 
Schoenwinkel,  m.  Cordonnerie,  f. 
Schoenzool,  v.  Semelle  de  souUer,  f. 
Schoer,  m.  en  v.  Zie  Schouder.  — ,  m. 

Giboulée,  guiUe,  f. 
Schoffeerder,  m.  Défloraleur,  m. 
Schoffel ,  V.  Sarcloir,  m.,  ratissoire ; 

houle,  lame,  f. 
Schoffelaer,  m.  Sarcleur,  m. 
Schoffelen,  b.  w.  SarcUr;  ratisser. 
Schoffeling^,  t.  Sarclage ;  ratissage,  m. 
Schofferen,  b.  w.  Défiorer;  violer. 
Schoffering,  v.  Défloration,  f.,  viol, 

m. 
Schoffieren,  b.  w.  Zie  Schofferen. 
Schoft,  m.  Coquin;  maraud,  m.  — ,  v. 

Épaule,  f.  — ,  V.  en  o.  Quart  de  jour- 

née,  m. 
Schoftacbtig,  b.  n.  BruUU.  — ,  byw. 

BrutalemenL 
Schoften,  o.  w.  Se  reposer  de  son  tra- 

vaü;sera(ralchir, 
Sohofttyd,  m.  Temps  de  repos  (pour  les 

ouvriers),m. 
Schok,  m.  Choc;  heurt,m.\  secousse^  f. 

— ,  o.  Soixantaine,  f. 
Schokachtig,  b.  n.  Gourmand,  goulu. 

— ,  byw.  Goulüment, 
Schokken,  b.  w.  Choquer;  heurler;  se- 
couer;  cahoter;  manger  gLoutonne- 


ment;  empiffrer.  —  ,  o,  w.  Cake- 
ter. 
Schokking,  ▼.  Secousse,  f.;  cahoUgt, 

m. 
Schokschouderen,  o.  w.  Hauseer  ks 

épaulesi 
Schol,  V.  PLie^  f.;  carreiet  (poisson); 

glOQon,  m.;  mtMe,  f. 
Scholaster,  m.  Écoldtre,  m. 
Schole,  ▼.  Zie  School. 
Scholen,  o.  w.  S*attrouper. 
Schol  fert,  m.  Cormoran  (oiseau);  Umr- 

daud ;  rustre,  m. 
Scholier,  m.  Écolier,  élève,  m. 
Scholieren,  b.  "w.  Instruire. 
Scholierster,  v.  ÉcoUère,  éUve^  f. 
Schollevaer,  m.  Cormoran   (oiseau), 

m. 
Scholpen,  o.  w.  Batlre  doucemeat  eem- 

tre. 
Schommel,  m.  Zie  Schongel. 
Schommelen,  b.  w.  Remuer;  agiter; 

secouer,  — ,  o.  w.  Se  remuer;  s*agiier, 

netloyer;  faire  Vouvrage  domestiqwe. 

Zie  Schongelen. 
Schommelhuis,  o.  Lavoir  ^  cuisiMe, 

m. 
Séhomméling^Y,  Jgüation;  secousse,  f. 
Schommeltouw,  o.env.  Zie  Schongcl- 

touw. 
Schommelwerk,  o.  Remue-ménage,  m. 
Schomperm uilen,  o.  w.  Sourire, 
Schongel ,  m.  EscarpoleUe,  batanfokt, 

f. 
Schongelen,  o.  w.  Se  brandiUer;  se  b^ 

lancer.  — ,  b.  w.  Branditler,  babBt- 

eer. 
Schongeling,  y.  BrandiUement^  baka- 

cement,  m.    • 
Schongeltouw,  o.  en  ▼.  Corde  d'eecer' 

polette,  f. 
Schonk,  V.  Os,  m. 
Schoof,  V.  Gerbe,  f. 
Schoofbinder,  m.  Lieur,  m. 
Schoofcyns,  m.  Champart  (droit  féo- 

dal],  m. 
Schoofcynsheffer ,  m.   Champarteur, 

m. 
Schooi  jen,  h.  en  o.  w.  Gueuser ,  mejn- 

dier. 
Schooijer,  m.  Gueux,  mendiant,  m. 
Schooijerstael,  t.  Argot,  m. 
Schooijery,  v.  Gueuserie,  mendicité^t. 
Schoolster,  v.  Gueuse,  mendiante^  f. 
School,  V.  en  o.  École;  ctasse ;  nués; 

bande;  troupe;  muUüude,  f. 


Digitized  by 


Google 


SGH 


SGH 


B$7 


Schoolacbtig,  b.  n:  Zie  Schoolsch. 
Schoolbank,  v.  Banc  d'une  école,  m. 
Schoolboek «  o.  en  m.  Livrc  (Vécole; 

Hvre  cUusitfue,  m. 
Schoolbord ,  o.  Planche  ,  f.,  tableau  ; 

écriteau,  m.,  ou  enseigne  d'une  école , 

Scbooldocbter,  v.  Écolière,  f. 
Schoolgeld»  o.  Écolage;  minervoL^  m. 
Schoolgeleerde,  m.  Scolastique;  kuma* 

niste,  m. 
Schoolgeleerdbeid ,  v.  Scolastique^  f.: 

humanitéSy  f.  pi. 
Scboolgezel,  m.  CondiscipU ,  camarade 

d*école,  m. 
Schoolhouder,  m.  Maitre  d école;  instU 

ItUeur,  m. 
Schoolhoudster,  t.  Mcdtresse  d*école; 

imtüutrice,  f. 
Schoolinrigting ,  t.  Oryanisation  des 

écoles,  f, 
Schooljaer,  o.  Année  scolaire,  f. 
Schooljeugd,  y.    Jeunesse  studieuse, 

SchooVjongen ,  m.  Écolier,  m. 
Schooljongensstreek ,  m.  Tour  d'éco^ 

lier,  m. 
Schoolkameraed,  m.  en  t,  Camarade 

d'école,  de coUége, m.  a/f., condiscipU, 

m, 
Schoolkas,  v.  Cassette  d'écolier,  f. 
Schoolkind,  o.  Éco^ier,  m.;  écolière,  f- 
Schoolknaep,  m.  Écolier,  m. 
Schoolknecnt,  m.  Cuisirhs  m. 
Schoolleeraer,  m.  Mattre  d  école,  m. 
Schoolmakker,  m.  CondiscipU,  mv 
Schoolmanieren,  v.  mv.  Manières  colU- 

giales,  f.  pi. 
Schoolmeester,  m.  Mattre  d'école,  m. 
Schoolmeeateracbtig,  b.  n.  Pédantes' 

que; pedant; magistrat.  — ,  byw.  Pé- 

danlesquement. 
Schoolmeesteracbtigheid,  ▼.  Pedante-' 

riCj  f.;  pédantisme,  m, 
Scboolmeesteres,  v.  MaUresse  d*école , 

School meesterlyk,  b.  n.  Magistrat;  pé^ 

dant.  — ,  byw.  P/dantesquement, 
Schoolmeisje,  o.  Écolière,  f. 
Schooloefening,  ▼.  Exerciee  classique , 

m. 
Schoolopziener,  m.  Inspecteur  des  écO' 

les,  m. 
Schoolpligt ,  m.  en  Y.  Devoir  classique j 

m. 
Schoolregt,  o.  I>roit  de  scolarité,  m. 


Schoolsch,  b.  n.  Scolastique ;  classique; 

pedant. 
Schoolstelling,  t.  These ,  dispute,  f. 
Schoolstof,  o.  Poussiére  de  Cécole,  f. 
Schooltwist,  m.  These,  dispuU  de  t'é- 

^cole,  f. 
Schooltyd,  m.  Temps  de  l*école  ou  de 

la  classe,  m. 
Schoolvoogd,  m.  Recteur  ou  chefd*une 

école,  m. 
School  vos,  m.  Pedant,  m. 
Schoolvossery,  v.  Pedanterie,  f. 
Schoolvossig,  b.  n.  Pedant,  pédantes* 

que. 
Schoolvossigheid ,  v.  Pedanterie,  f., 

pédantisine,  m. 
Schoolvriend,  m.  Ami  de  collie,  m. 
Schoolvriendschap,  v.  Amüié  de  col" 

lége,  f. 
Schoolvrouw ,   v.  MaUresse  Sécole  , 

f. 
School  weg,  m.  Chemin  de  l'école,  m. 
Schoolwetenschappen,  v.  mv.  Uuma» 

nités,  f.  pi. 
Schoolwezen,   o.  Affaires  des  écoles^ 

f.  pi.;  tout  ce  qui  concerne  les  éco^ 

les. 
Schoon,  b.  n.  Beau;joli;  charmant;  net; 

propre;  btanc;  clair,  — ,  byw.  Bien ; 

joUment,  •— ,  voegw.  Quoique,  tien 

que, 
Schoonachtig,  b.  n.  BeUMre. 
Schoonbroeder,  m.  Beau-Jrère,  m. 
Schoondochter,  v.  BeUe-fUle,  bru,  f. 
Schoondruk,  m.  Première  page  d'un 

feuillet  (impr.),  f. 
Schooue,  y.  Belle  femme,  beauté,  belle^ 

f.  — ,  o.  Het  — .  Le  beau. 
Schoenen,  o.  Scanie  (province),  f. 
Schoenen,  o.  w.  Emhellir,  s'embellir. 
Schoonheid,  v.  Beauté,  f. 
Schoonmaekster,  y.  Nettoyeuse,  f. 
Schoonmaken,  b.  w.  Nettoyer  ;  curer. 
Schoonmaker,  m.  Netloyeur,  m. 
Schoonmoeder,  v.  Belle-mère,  f. 
Schoonpraet,  m.  en  v.  Beau  parleur; 

enchanteur;  fUUteur,  m.;  endvanteres* 

se;fUUteuse,  f. 
Schoonscbynend,  b.  n.  Belldtre;  Sffé'^ 

deux;  plausibte. 
Schoonspreker,  'm.  Beau  parleur;  en» 

chanteur,  m. 
Schoontalig,  b.  n.  Eloquent, 
Schoonte,  v.  Beauté^  f. 
Schoon^es,  byw.  Joliment;  gentiment* 
Schoonvader,  m.  Beau-père,  m. 


Digitized  by 


Google 


588 


SCH 


SCH 


ScboonzooD,  m.  Beav-fUSy  gendre,  m. 
Schoonzuster,  v.  Belle-sosur,  f. 
Schoor,  m.  Élai;  UanQon;  appui;  soU" 

Hen,  m.  — ,  T.  Zie  Schorre. 
Schoorbalk,  m.  ArboUtrier,  m. 
Schoorhoek,  m.  jContrefort^  m. 
Schoorhout,  o.  EtaU  étarifon,  m. 
Schoormuer,  m.  Contre-mur^  cantre" 

Srrt,  m. 
oorpilaer,  m.  PilUr  bouiant,  m. 
Scboorplank,  v.  Dosse,  f. 
Schoorsteen,  m.  Cheminée,  f. 
Schoorsteengat,  o.  Tuyau  de  oheminée, 

m. 
Schoorsteengeld,  o.  Fouage,  m. 
Schoorsteenkleed,  o.  Tourdecheminée^ 

m. 
Schoorsteenmantel,  m.  Manteau  de  che^ 

minée,  m. 
Schoorsteenplaet ,  y.  Plaque  de  chemi-- 

née^  f.,  contre-coRur,  m. 
Schoorsteenpyp,  v.  Tuyau  de  chemU 

nie,m. 
Schoorsteenrand  ,  m.  Bord  d'une  che- 

minée,  m. 
Schoorsteenstuk,  o.  Tableau  de  chemi' 

née^m. 
Schoorsteenval,  m.  Zie  Schoorsteen-* 

kleed. 
Schoorsteenveger,  m.  Ramoneur^  m. 
Schoorvoeten ,  o.  w.  Trainer  les  pieds 

en  inarchanl;  faire  q.  e.  Untement  et  A 

regret 


Schoorvoetend,  deelw.  1  Lentement ,  * 

f  regrtt,  h  cou" 

tre-cosur. 


Schoorvoetig,  byw. 


Schooryzer,  o.  Fenton^  m.;  ferrure  pour 
soutenir,  f. 

Schoot,  m.  Sein ;  giron ,  m.;  genoux,  m. 
pL;  tablier:  coup  (d'une  arme  ü  feu  oa 
de  trait) ;  jet ;  rejeion ;  bourgeon^  m. ; 
éconle,  f. 

Schoothond,  m.  \   Bichon ;  babi" 

Schoothondeken,  o.  \      cfion^  m,;  ba*^ 

Schoothondje,  o.        )      biche,  f. 

Schootsvel,  o.  Tablier  de  cttir^  m. 

Schootvry,  b.  n.  Qui  est  hors  de  la  par- 
tée  du  coup ;  qui  est  hors  de  danger. 

Schooverzeil,  o.  Cape  (mar.) ,  f. 

Schop ,  V.  Peüe ;  bêche ,  f.;  escarpdette , 
f.  --,  m.  Coup  de  pied,  m. 

Schoppen,  b.  w.  Donner  des  coups  de 
pied ;  chasser  A  coups  de  pied ;  bran- 
diUer,  balancer,  — ,  o.  w.JUer  ü  l*es' 
carpotette;  se  brandUler;  se  balan- 
cer. 


Schoppen,  y.  Piqué  (au  jea  de  eartaj, 

m. 
Schopstoel,  m.  Siége  d'tme  eecarpoêetUf 

d*une  balangoire,  m. 
Schoptouw,  o.  en  y.  Corde  d'escarpo- 

UtU,  f. 
Schor,  b.  n.  Rauque ;  enroué. 
Schoren,  b.  w.  Etayer^  appuyer. 
Scherft,  y.  en  o.  Zie  Schurft. 
Schorheid,  y.  Enrouement ^  m.;  rtt- 

cité'^  f. 
Schorpioen,  m.  ^  o.  Scarpion^  m. 
Schorpioenkruid ,  o.  Scorpioide  (pUn- 

te).  f. 
Schorpioenölie,  v.  ScorpiojeUe,  f. 
SchorpioenvUeg,  y.  Naucore  (insecte] » 

m. 
Schorpioenwortel,  m.  Doronie  (plante;, 

m. 
Schorre,  y.AUuvion,  f. 
Schors,  y.  Écorce,  f. 
Schorsachtig,  b.  n.  Cortical. 
Schorse.  v.  Zte  Schors. 
Schorseloos,  b.  n,Dépourvud*écorce, 
Schorsen  ,  b.  w.  Ecorcer;  peler;  remet- 

tre,  differer;arrêter. 
Schorseneer,  v.  Scorsonère^  f. 
Schorseneerwortel,  m.  )  Zie  Schotse- 
Sohorsenere,  y.  f       neer. 

Schorsig,  b.  n.fiorticaL 
Schorsing,  v.  Ecoreement^  m.;  sutpen» 

eion,  f.,  délai,  m. 
Schorsmuilen,  o.  w.  Zie  Grimlactea. 
Schorsvormlg,  b.  n.  Ccrtidfarme. 
Schort,  y.  Tablier^  m.;  rideUe^  f. 
Schortband,  m.     I  Suepensoir  on  sus- 
Schorteband,  m.  f     pensaire.  m. 
Schortekleed,  o.      )     Tablier;  pi^ne, 
Schorteldoek,  m.     f        m. 
Schorten,  b.  w.  Suspendre;  différtri^r* 

rêter,  — ,  o.  w.  Manqner.  Wat  schort 

u  ?  Qu*aveZ'V0us  f 
Schorthaek ,  m.  Agrafe^  f.;  erochei , 

m. 
Schorting,  y.  EmpêehemetU.  m.;  m- 

pension,  f. 
Schot ,  m.  Écossais,  m.  ^ ,  o.  Cloisoa; 

étabte  d  cochons^  f.;  impói ;  coup  U 

feu,  m.;  course,  f.;  avancememt^  m. 
Schotbeest,  o.  en  v.  Béte  qu'on  enfrmS' 

se,  f. 
Schotbout,  m.  AntoU  (mar.),  m. 
Schotdeur,  v.  Porte  d'écluse  ;  vanne; 

pale;bonde,  f. 
Schotel,  m.  en  y.  Plat,  m.;  pelle  &  fmsr^ 


Digitized  by 


Google 


scu 

Schoteldeksel,  o.  Couvre-plal^m, 
Schoteldoek  ,  m.  Torchon,  m. ;  lavette , 

f. 
Schotelen ,  b.  w.  Meltre  dans  un  plat, 

servir. 
Schotellikker,  m.  EcomifUuty  m. 
Schotelrak,  o.  Dressoir,  m. 
Schotelring*,  m.  Porte-assieite,  m. 
Schoteltje ,  o.  Petü  pUU,  m.;  soucoupe , 

f. 
SchotelTol,  m.  en  v.  Platü,  f. 
Schotelwater,  o..  Lavure,  rinfure^  f. 
Schotig,  b.  A-  Elancé. 
Schotin,  T.  Ecojssaise,  f. 
Schotland,  o.  Ecosse,  f. 
Schotlander,  m.  Écossais,  m. 
Schotlandsch,  b.  n.  Écossais. 
Schots,  y.  Glofon^  m. 
Schots,  byw.  Grossiêreinenl. 
Schotsch,  b.  n.  Écossais ;  grossier, 
Schotschheidy  y.  Malhonnéteté ;  gros* 

sièreté,  f. 
Schotschrift,  o.   Placard^  écrit  inju^ 

rieux,  m. 
Schotsman,  m.  Zie  Schotlander. 
Schotrlies,  o.  Hymen  (anat.),  m. 
Schotyry ,  b.  n.  Exempt  d'impóls  ou  de 

taiUes. 
Schotwater,  o.  Eau  d'arquebusade,  f. 
Schotwerk,  o.  Cloisofinage,  m. 
Schender,  m.  en  v.  Epaule,  f. 
Schonderader,  y.  Veine  scofmtaire,  f. 
Schonderbajid,  m.  Scapulaire  (banda- 
ge), m. 

Schouderbeen,  o.  Zie  Schouderblad. 

Schouderblad,  o.  Omoplate,  f.;  paleron, 
m. 

Schouderbreedte,  y.  Carrure,  f. 

Schouderen,  b.  w.  Porter  l'arme ;  met^ 
tre  sur  Cépauie, 

Schouderjicht,y.  Omagre^t 

Schouderkleed,  o.  Jnjiict,  m. 

Schouderkwast,  m.  Epaulette^  f. 

Schonderlap,  m.  Chausse  (des  doctewrs); 
épauUtUy  f. 

Schouderlint,  o.EpauleUej  f. 

Schoudennantel,  m.  Pallium,  m.;  exo- 
mide,  f. 

Schoudermanteltje,  o.  Mantelets  m.; 
manteüne ;  mantiUe,  f. 

Schoudernaed,  m.  ÉpauleUe  (couture), 

Schouderriem,  m.  Bandoulière,  f.;  tau- 

drier,  m.;  banderole,  f. 
Schouderspier,  v.  Mjuscle  huméral,  m. 
Schouderstoot,  m.  Epaulée,  f 


SCH 


589 


Schouderstuk,  o.  EpauUtU;  épauiière^  f. 
Schoudertop,  m.  Acromum,  m. 
Schout,  m.  BaiUi ;  maire ;  juge ;  aicade, 

m.  —  by  nacht.  Contre-amirol ;  chef 

d'esoadre,  m. 
Schoutdienaer,  m.  Archer,  m. 
Schoutin,  y.  BaiUive,  f. 
Schoutsambt,  o.  )  Charge  de  baiUi,  f.; 
Schoutschap,  o.  j     baiUiage,  Ta,\  mai* 

rie,  f. 
Schouw ,  y.  Cheminée^  f, ;  bac;  ponton; 

bateau ,  m.;  visite;  inspection,  f. 
Schouw,  b.  n,Zie  Schuw. 
Schouwburg,  m.  Thé&tre;  spectacle, 

m. 
Schouwen,  b.  w.  Fisiter;  insputer; 

examinerjestimer,  évaluer.  Zie  Schu- 
wen. 
Schouwer  ,  m.  Visiteur ,  inspecteur ; 

voyant  /  vrophéte;  langueyeur,  m. 
Schouwgeld,  o.  Fouage,  m. 
Schouwing,  v.  VisiU ;  inspection^  f. 
Schouwkleed  ,  o.  Tour  de  cheminée , 

m. 
Schouwman,  m.  Passeur;  pontonnier, 

m. 
Schouwmantel ,  m.  Manteau  de  chemi-' 

née,m. 
Schouwplaet,  v.  Plaque  de  cheminée, 

Schouwplaets,  y.  Thédtre,  m.;  scène,  f. 
Schouwpyp ,  V.  Tuyau  d^une  cheminée , 

m. 
Schouwrand,  m.  Bord  de  cheminée^ 

m. 
Schouwregt,  o.  Pontonage,  m. 
Schouwroet,  o.  Bidauct^  m.;  suie  de 

cheminée,  f. 
Schouwsel,  o.  Spectacte,  m. 
Schouwspeelster,  y.  Actrice,  f. 
Schouwspel,  o.  Spectacle,  m. 
Schouwspeler,  m.  Acteur,  m. 
Schouwspelkunst,  y.  Art  dramatique , 

m. 
Schouwstuk ,  o.  Tableau  de  cheminée , 

m. 
Schouwtooneel ,  o.  Thédtre,  m.;  scène, 

I»  , 

Schouwtoren,m.  EchauguettCy  f. 
Schouwyeger,  m.  Bamoneur,  m. 
Schouwy oerder,  m.  Zie  Schouwman. 
Schoven,  b.  w.  Gefber,  etigerber. 

Schoverzeil.,  o.  Cape  (mar.),  f. 
Schrab,  v.  Egratignure;  barre,  f. 


Digitized  by 


Google 


590 


SCH 


Schrabben ,  b.  w.  Égratigner;  gratter: 
écorcher. 

Scbrabber,  m.  Egratipneur;  grattoir; 
racloir,  m. 

Schrabmes,  o.  Grattoir;  racUHr,  m. 

Scbrabsel ,  o.  Racture;  rdpure ;  égrati- 
annre,  f, 

Schrabster,  y.  Égratigneuse,  f. 

Schrabyzer,  o.  Zie  Sohrabmes. 

Schraeg,  v.  Tréteau;  soutien;  appui; 
étangon ;  itai ;  chevaUt,  m. 

Scbrdeg,  by w.  Obliquement ;  imparfai- 
tement ;  &  peine, 

Schraeghout,  o.  Étah  étanfon,  m. 

Scbraegjes,  byw.  Imparfaitement ;  è 
peine. 

Schraegrpilaer,  m.  Arc-boutant,  m, 

Schraegstoel,  m.  Trépied^  m. 

Schraegswyze ,  byw.  En  forme  de  tré- 
teau, 

Schraegte ,  v.  Biais .  m. ;  obiiquité^  f. ; 
biieau  ,m.\  imperfectum ,  f. ;  défaut » 
m. 

Schrael,  b.  n.  Maigre;  grêie ;  clair-semé; 
sec;  arxde ;  rare ;  pauvre ;  froid,  — , 
byw.  Maiarement ;  pauvrement, 

Schraelheid,  v.  Maigreur;  disette ;  larC' 
té,  f.;  manque,  m.;  sécheresse;  ari- 
dUé.f. 

Scbraelte,  y.  Zie  Schraelheid. 

Schraelljes,  byw.  Maigrement;  pauvre- 
ment*       , 

Scbraep,  t.  Egratignure ;  étrilie,  f. 

Scbraepacbtig,  b.  n.  Chiche,  avare. 

Schraepachtlgheid,  t.  Jvarice^  mesqui' 
nerie,  f. 

Schraepacbtiglyk,  byw.  Chichement. 

Scbraepmes,  o.  Racloir.  m. 

Scbraepsel,  o.  Racture;  ratissure,  f. 

Schraepyzer,  o.  RaclCy  f.;  racloir;  grat- 
toir,  m. 

Scbraepzacbt,  y.  Avarice,  f. 

Schraepzuchtlg,  b.  n.  Avare,  chiche. 

Schrafelen ,  b.  w.  Jmasser.  Zie  Schra- 
pen. 

Schragen,  b.  w.,  Etayer,  appuyer. 

Schraging,  -v.  ,Etayementy  m. 

Schram,  v.  Egratignure ;  écorchure ;  ba- 
lafre,  f. 

Schrammen,  b.  w.  Égratigner;  écof" 
cher, 

Schramp,  v.  Zie  Schram. 

Schrander,  b.  n.  Habüe;  ingénieux;  in- 
telligent; clairvoyant.  — ,  byw.  Zie 
Schranderlyk. 

Schranderheid,  v.  HabiUté;  pénétra- 


SCB 

tion;  sagacité  ;  ctairvoyanee,  f.,  géxi, 

m. 
Schranderlyk,  byw.  Ingénieusemal, 

Judicieusement, 
Schrank,  y.  Tréteau;  appui; Hn;ck- 

valety  m.;  haie;  clóture,  f.  . 
Schrankelbeenen  ,    o.   w.  Eearter  kt 

jambes ;  croiser  les  jambes. 
Schranken,  b.  w.  Enctore;  croiser. 
Schransen,  b.  w.  Bdfrer,  goinfrer. 
Schranser,  m.  Bdfreur,  goinfre,  m. 
Schransing,  y,  Bdfre^  goinfrerie,  f. 
Schrap,  byw.  En  posture  ;  en  dileïïu. 
Schrap,  y.  Zie  Schrab. 
Schrapel,  b.  n.  Maigre. 
Schrapen,  b.  w.  Rader;  amasser. 
Schraper,  m.  Zie  Schrabber. 
Schrappen,  b.  w.  Zie  Schrabben. 
Schrapsel,  o.  Zie  Scbrabsel. 
Schrayelen,  b.  w.  Zie  Schrafelen. 
Schrede,  y.  Pas,  m.;  enjambée:ctmisi' 

tó,f. 
Schreden»  t.  my.  Paiins^  m,  jllk 

Schrede. 
Schreé,  v.  Zie  Schrede. 
Schreef,  v.  Ligne;  raie;  tracé,  f.;  tmi, 

m. 
Schreeuw,  m.  Cri,  m. 
Schreeuwachtig,  b.  n.  Criard. 
Schreeuwbek^  m.  Zie  Schreeower. 
Schreeuwen ,    o.    w.    Crier;  s'éemr. 

Moord,  brand  ».  Crier  au  meurtrer 

au   feu.  Om  wraek  — .  Crier  9e»- 

aeance. 
Schreeuwend,  b.  n.  Criard:  criant. 
Schreeuwer,  m.  Crieur,  criard,  m. 
Schreeuwerig,  b.  n.  Criard, 
Schreeuwing,  y,  Cri,  m. 
Schreeuwster,  v.  Crieuse,  criailUutt,  t 
Schreeuwtje,  o,  Petit  cri,  m. 
SchreeuwYogel ,   m.    Oiseau  critrd , 

m. 
Schreijen,  o.  w.  Crier;  pleurer. 
Schreijend,  b.  n.  Criant ;  pteurtnd. 
Schreijer,  m.  Crieur;  pteureur,  m. 
Schreijerig,  b,  n.  Criard. 
Schreister,  v.  Crieuse ;  pteureuuj. 
Schrepel,  b.  n.  Maigre. 
Schriel,  b.  n.  en  byw.  Zie  Schrael. 
Schrift,  o.  Écrit,  m.;  écrUure,  f.-,^' 

L'Ecriture  sainte,  f. 
Schriftdruk.  m.  Autographie  (art).  ^• 
Schriftdrukken ,  b.   w.  Autognpiöff' 

Het  — .  Autographie^  f. 
Schriftdrukkunst,  y.  Autographie  (s^ 


Digitized  by 


Google 


SCH 


SCH 


591 


^hrifteloos  »  b.  n.,Qui  n'est  pas  écrit. 
chriftelyk,  b.  n.  Ecrit.  — ,  byw.  Par 

écrit. 
Ichriftgrel eerde,  m.  Scribe^  m. 
(Chriftereleerdheid,  v.  Connaissance  de 

VÈcriture  sainle,  f. 
»chriftlioudep,  m.  Fisorium  (impr.),,  m. 
k^hriftmatig ,  b.  n.  Conforme  d  VÈcri- 
ture sainte. 
Schriftmatigheid,  y.  Conformité  avec 

CEcriture  savUp,  f. 
ïchriftoris,  m.  EcritoirCy  i. 
Schriftpoover,  m.  Plagiaire,  m. 
Schriftroovery, .▼.  Plagiat,  m. 
Schriftuer,  v.  Ecriture ;  la  Bible,  f. 
Schriftuerlyk,  b.  n.  Conforme  è  l'Scri- 

ture  sainte. 
Schriftnerplaets ,  t.  Passage  on  texte 

de  VÈcriture  sainte;  contexte,  m, , 
Schriftaepvast,  b.  n.  Fersé  dans  CEcrir 

ture  sainte. 
SchriftyergrelykiDg ,   v.    Comparaison 

d'écritures^  f. 
Schriftvepvalscher,  m.  Interpolateur , 

m. 
Schrik,  m.  Terreur;  f rayeur;épouvante; 

peur;  horreur,  f.;  effroi,  m. 
Schrikachtig ,  b.  n.  Peureux;  crain- 

Hf. 
Schrlkachtigheid ,  v.  Timidité;  peur^ 

Schrikbarend,  b..Ti.  Effrayanl. 
Schrikbeeld,  o.  EpouvantaÜy  m. 
Schrikbewind,  o.  Terrorisme,  m. 
Schrikdier,  o.  Monstre  horrible,  m, 
Schrikgedrogt,  o.  Spectre  hideux ;  fan-- 

töme  effrayant,  m. 
Schrikkeldag,  m.  Bissexte,  m. 
Schrikkeljaer,  o.  Année  bissextUe,  f. 
Schrikkelmaend ,  y.  Mots  de   février 

(dans  une  année  bissextile)»  m. 
Schrikkelyk,  b.  n.  Eorrible ;  Urrible  ; 
affreux.  — ,  byw.  HorribUment ;  ter- 
riblement. 
Schrikkelykheid,  ▼.  Horreur,  f. 
Schrikken,  o.  w.  S'effrayer;  frémir ; 

craindre. 
Scbrikkig  ,   b.  n.    Peureux ,  ombra* 


geux. 
Schril 


rikking,  v.  Zie  Schrik. 
Schrikmiddel,  o.  en  m.  Calmant,  m, 
Schrikschoen,  m.  Patin^  m. 
Schrikverwekkend,  b.  n.  Effrayant. 
Schrikverwekker,  m.  Marmiste,  m. 
Schrikverwekster,  v.  Atarmiste,  f. 
Schrikzaeijer,  m.  Alarmiste,  m. 


Schril,  b.  n.  Timide.  — ,  byw.  Timide^ 

ment. 
Schrinde,  v.  Zie  Kloof,  Bpleet. 
Schrobben,  b.  w.  Frotter;  nettoyer. 
Schrobber,  m.  Frotteur;  frottoir;  ar- 

cher;  coquin;  ensevelisseur,  m. 
Schrobbing,  ▼.  Frotlement,  m. 
Schrobnet,  o.  Seine;  tirasse  (filet),  f. 
Schroef,  V.  ViSy  f.;  balancier;  étau  y 

m. 
Schroefboom,  m.  Barre  d'un  balancier 

(monn.),  f. 
Schroefboor,  v.  Taraud,  m. 
Schroefdraeijer,  m.  Toumevis,  m. 
Schroefllesch ,  v.  Carafe,  f.;  carafon, 

m. 
Schroefgang,  m.  Pas  de  vis;  écrou, 

m. 
Schroefgat,  o.  Ecroa,  m. 
Schroefhoren,  m.  Hélice  (lima^on),  f. 
Schroeflyn,  v.  HéUce;  sptrale,  f. 
Schroefmoer,  v.  Écrou^  m. 
Schroefrad,  o.  Turbine  (mécan.),  f. 
Schroefschelp,  v.  Tjtrbinite,  f. 
Schroefslentel^m.  Clef  &  vis,  f.;  tour- 

nevis,  m. 
Schroefstak,  o.  Avisse,  f. 
Sohroefswyze ,  byw.  Spiralement^  en 

spiraU. 
Schroefvormig,  b.  n.  SpiraL  — ,  byw. 

Spiralement. 
Schroefwerk,  o.  Avisse,  f. 
Schroeijen,  b.  w.  Couper;  rogner;  brü- 

Ier;  cautériser;  flamber. 
Schroeijer,  m.  Bpgneur^  m. 
Schroeimes,  o.  Ébarboir,  m. 
Schroeisel,  o.  Bognure,  f. 
Schroeiyzer,  o.  Fer  d  brüler,  m. 
Schroeven,  b.  w.  Visser. 
SchYok,  m.  Gourmand;  avare,  m. 
Schrokachtig,  b.  n.  Zie  Schrokklg. 
Schrokdarm,  m.  Zie  Schrokker. 
Schroken,  b.  w.  Flamber. 
Schrokken,  b.  w.  Manger  goulüment; 

aoinfrer. 
Schrokker,  m.  Glouton ;  goinfre^  m, 
Schrokkig,  b.  n.  Goulu;  chiche.  — , 

byw.  Goulüment. 
SchrollcA,  o.  w.  Grogner. 
SchromelooB,  b.  n.  Jntrépide.  — ,  byw. 

Intrépidement. 
Schromeloosheid,  v.  Intréjndité,  f. 
Schromelyk,  b.  n.  Horrible;  terrible; 

aftreux. 
Schromelyk  heid,  y.  Horreur ;  terreur ^ 


Digitized  by 


Google 


h9i 


S€H 


Schromen ,  b.  en  o.  w.  Zie  Schroomen, 
Schromig,  b.  n.  Timide;  peurettx. 
Schrompel,  m.  Ride,  f. 
Schrompelen,  o.  w.  Se  rider. 
Schrompelig,  b.  n.  Ridé, 
Schronde,  v.  Zie  Kloof,  spleet. 
Schroom,  m.  CrOtnte;  peur,  f. 
Schroomachtig,  b.  n.  Timide.  — ,  byw. 

Timidement. 
Schroomachtigheid,  v.  Timidité,  t. 
Schroomachtiglyk,  byw.  Timidement. 
Schroomeloos,  b.  n.  Jntrépide.  — ,  byw. 

Intrépidement. 
Schroomeloosheid,  v.  Jntréptdité^  f. 
Schroomelyk  ,  b.  n.  Horritle ;  terri- 

bU. 
Schroomelykheid,  v.  Horreur;  terreur^ 

f. 
Schroomen,  b.  en  o.  w.  Craindre;  re- 

douter. 
Schroomhartig ,  b.  n.  PoUron;  pusilla" 

nime.  — ,  byw.  Zit  Schroomhartig- 

lyk. 
Schroomhartigheid  ,  ▼.  Poltronnerie ; 

pusillanimité,  f. 
Schroomhartiglyk,  byw.  PusiUanime- 

ment. 
Schroomhertig ,  enz.  Zie  Schroomhar- 

tig,  enz. 
Schroomte,  v.  Zie  Schroom. 
Schroomteloos ,  b.  u.  Zie  Schroome- 

loos. 
Schroomvallig,  enz.  Zie  Schroomach- 

tlg,  enz. 
Schroomvol,  b.  n.  Qui  est  fort  timide. 
Schroor,  m.  Tailleur,  m. 
Schroot,  o.  MitraiUè,  f. 
Schrootzak,  m.  Sac  &  mitraille,  m. 
Schrupel,  o.  Scrupule  (póids),  m. 

Schrydelings,  byw.  A  califourchon. 
Schrydelingsch,  b.  n.  Acalifourehcn" 

né. 
Schryden,  o.  w.  Ecarter  les  Jambes; 

enjamber;  patiner. 
Schryen,  o.  w.  Zie  Schryden. 
Schryfbehoefte,  v.  Objets  de  bureau,  m. 


phrv 


Sphryfboek  ,o.enm.  Cahier;  registre^ 

m. 
Schryfboeksken,  o.  TablelleSy  f.  pi. 
Schryfdag,  m.  Jour  d'écriture,  m. 
Schryffeil,  V.  )  Faute  Sécriture ;  faute 
Schryffout,  v.  f     d^orlhographe,  f. 
Schryfgeld,  o.  Solaire  de  copiste^  m. 


SCH 

Schryfgereedschap,  o.  Écritoire^  f, 
Schryfinkt,  m.  Bncre  (&  éerire),  f. 
Schryfkamer,  ▼.   Comptoir ;   ' 

areffe,  m.;  étude^  f. 
Schryfkantoor,  o.  Bureau^  ccmptair, 

m. 
Schryfkas  ,    y.    Bureau  ;   secrHain , 

m. 
Schryfknaep,  m.  Clerc;  éeri9am;cé' 

piste,  m. 
Schryfkoker^  m.  Écritoire,  f.;  encrür. 

m. 
Schryfkunde,  ▼.  Zie  Schryfkunst. 
Schryfkundige,  m.  CaUigraphe,  m. 
Schryfkunst,  v.  CaUtgrapMe^  f. 
Schryfkunstenaer,  m.  Zie  Schryfkmh 

dige. 
Schryflade,  v.  Layette  ;  écritaire^  f. 
Schryflel ,  y.  Ardoise  sur  laqueUe  m 

écrüj. 
Schryflessenaer,  m.  Pupitre,  m. 
Schryfletter ,  v.  Caractère  eTécritmre, 

m. 
Schryfloon,  m.  en  o.  Salaire  de  ccpiste, 

etc.,  m. 
Schryflust,  m.  Envie  d*écrire,  f. 
Schryfmeeater ,  m.  MaUre  d'éerUmt , 
.m. 

Schryfmes,  o.  Canif^  m. 
Schryftaaeld ,  t.  Styte  ^  poinfen  pav 

écrire,  m. 
Schry  f  papier,  o.  Papier  &  écrirtt  m. 
Schryfpen,  v.  Plume  d  écrirCy  f. 
Schryfpriem,  m.  Slyle,  poinfon  pmr 

écrire,  m. 
Schry  f  schalie,  t.  Zie  Schry  flei. 
Schryfschool,  t.  Écde  aéeriiure^  t 
Schryfster,  v.  Femme  auteur^  f. 
Sehryfstyl,  m.  Style^  m. 
Schry  f  tafel,  v.  Table  ü  écrirtj  t^  ♦»• 

reau,  m. 
Schryfteeken ,  o.   Caractère;  occeMt, 

m. 
Schry ftrant,  m.  Style,  m. 
Schryftuig,  o.  Ecriloire,  f. 
Schryftyd,  m.  Temps  d'écrire,  m. 
Schry fveder,  v.  Zie  Schryfpen. 
Schryfvertrek,  o.  Zie  Schryfkamer. 
Schry fwy ze,  v.  Styte,  m. 
Schry fztek,  b.  n..Zte  Schryfkuéhtig. 
Schryfzncht,  y.  Ecrit^UUerie,  scribom*' 

nuj,  f. 
Schry fznchtig,  b.  n.  Scribommie, 
Schryllngs,  byw.  Zie  Schrydelings. 
Schry n  ,  o.  Écrin,m. ;  cassette;  anar, 


Digitized  by 


Google 


SCH 


SCH 


693 


Sclirynen,  1).  w.  Serrer,  bUsser^  écor- 

cher. 
Schrynbout,  o.  Bois  demenuiserie.  m, 
Scbrynmaker,  m.  Écrinier;  menuisier, 

m. 
Schrynwerk,  o.  Menuiserie,  f.  Ingelegd 

—.  Marqueterie,  f. 
Schryn werken,  o.  w.  Menuiser, 
Schryn werker,  m.  Menuisier,  m. 
Schrynwerkersbank,  V.  Établi  de  me- 

nuUieVs  m. 
Schry  ven,  b.  w.  Ecrire, 
ficbryvenstyd^  m.  Zie  Scbryftyd. 
Scbryvep  ,  m.  Ecrivain;  auteur;  clerc, 

in. 
Scbry verschap.  v.  Ecrivains ;  auteurs ^ 

m.  pi.  — ,  o.  Pro(ei6ion  <£ ecrivain^ 

Schpyvepsgild  ,  o.  Écrivains ;  auteurs , 

m.  pi. 
Scbry very,  v.  Métier  d'écrivain^  m.; 

écrivailterie,  f. 
$cbub,  enz.  Zie  Scbob,  enz. 
Schubdler,  o.  Animat  écaillé ; pangoUn, 

m. 
Scbubswyze,  byw.  En  forme  d'écailte. 
Schubviscb,  m.  Poisson  A  écailles,  m. 
*Scbucbter,  b.  n.  Timide.  — ,  byw.  Ti* 

midement. 
Schudde,  m.  Faquin ;  fripon ;  vaurien , 

m. 
Scbuddebol,  m.  Personne  qui  branie  la 

têU,  f. 
Schnddebolleken,  o.  Pagode^  f. 
fichuddebollen,  o.  w.  BranUr  la  têle. 
Schuddebolling,  v.  Branlement  de  Ule, 

m. 
Schudden,  b.  w.  Secouer;remuer;  bran* 

Ier;  hoeker.  — ,  o.  w.  Trembler. 
fichudder,  m.  Secoueur,  m. 
Schudding,  v.  Secouement;  remuement; 

branlement^  hochement;  tremblement^ 

m.;  commonon;  secousse^  f. 
^chudster,  v.  Secoueuse^  f. 
5chuer,  v.  Grange,  f. 
Schuerborstel ,  m.  en  v.  Brosse  &  écU" 

^^ ;  gratte-bofsse ,  f. ;  frottoir^  m. 
Schuerder,  m.  Ecureur,  m. 
Schuerdeur,  v.  Porte  d*une  grange  ^ 

Scbuerdoek,  m.  Zie  Schuerlap. 
Schuerlan,  m.  Lavette,  f. 
Schuersel,  o.  Sable  &  écurer,  m. 
Schuersteen,  m.  Pierre  ponce^  f. 
Schnerstep,  v.  Ecureuse,  t. 
Schnervodde,  v.  Zie  Schuerlap. 
Tom.  L 


Schuerzand ,  o.  Sable  h  écurer ;  sabUmf 

m. 
Schuif ,  V.  Coup ;  verrou ,  m. ;  targette; 

coulisse y  f.;  couvercle,  m.;  porte;  van^ 

ne,  vale,  f.;  tiroir,  m.;  layetu,  f. 
Schuifberd,  o.  Galet  (jeu),  m. 
Schuifblind,  o.  Coulisse,  f. 
Schuifdeur,  v.  Trappe ;  vanne,  pale^ 

f. 
Schuifelachtig,  b.  n.  Glissant. 
Schuifelaer,  m.  Ecorftifleur,  m. 
Scbuifelaersler,  v.  Ecomifleuse,  f. 
Schuifelen,  o.  w.  Siffter;  écomifler; 

gliaser. 
Schuifeling,  v.  Sifftement,  m. 
Schuifkar,  v.  Brouette,  t. 
Schuifknoop,  m.  Nosud  coulant,  m. 
Schuiflade,  v.   )    Tiroir ,  m. ;  layette , 
Schuiflaei,  V.    f      f., 
Schuiflessenaer,  m.  Etudiole^  f. 
Schuifluik,  o.  CouHsse  (volet),  f. 
Schuifplank,  v.  Panneau  en  coulisse  , 

m. 
Scbuif^lanksken  ,  o.  Falque  (mar.) ,  f. 
Schuifraem,  v.  en  o.  Chdssisü  coulisse^ 

m. 
Schuifring,  m.  Coulant  (anneau),  m. 
Schuifsteen,  m.  Pierre  &  aiguiser,  f. 
Schuiftafel,  v.  Table  h  tiroirs^  f.;  galet, 

m. 
Schuiftrompet,  v.  Saquebute,t. \  trom- 
bone, m. 
Schuifuit,  m.  Cfiouette,  f. 
Schuifvenster,*v.  en  o.  Fenêtre  hcou* 

lisscy  trappe,  t. 
Schuif^zer,  o.  FerroUj  m.;  targette  ^ 

Schuijer ,  m.  Brosse,  vergette,  f. 

Schuijeren,  b.  w.  Brosser,  vergeter.  — , 
o.  w.  Avoir  Ie  dévoiement. 

Schuijering,  v.  Dévoiement,  m. 

Schuil  ermaker,  m.  Brossier,  m. 

Schuil.  —  gaen,  te  —  gaen.  Se  ca* 
cher. 

Schuilen,  o.  w.  Se  cacher ;  se  mettre  d 
couvert  ou  ü  l*abri. 

Schuilhoek,  m.  Cache;  cachette ;  re- 
traite, f.;  asile;abri,  m. 

Schuilhoekje,  o.      \  Cachette ,  f.;  ca- 

Schuilhoeksken,  o.  )  che-cache,  m.» 
cligne-musetle,  f. 

Schuilhol,  o.  Zie  Schuilhoek. 

Schuilplaets,  v.  Retraite;  cache^  f.;  asi» 
Ie ;  refuge ;  reduit ;  abri^  m . 

Schuiltoren,m.  Èchauguetle,  f. 

Schuilwinkel,  m.  Zie  Schuilhoek. 


Digitized  by 


Google 


S94 


SCH 


SCH 


Schuim ,  o.  Êcume  ;  mousse ;  scarie  , 

crasse ,  f.  —  van  yolk.  Lie  du  peuple , 

canaille ,  f .  Op  —  loopen.  Êcomifler. 
Schuimachtig,  b.  n.  Êcumeux;  mous- 

seux. 
Schuimachtigbeid,  v.  Spumosité,  f. 
Schuimbekken ,  o.  w.  Écumer  [de  rage 

OU  de  colère), 
Schuimboef,  m.  Parasite,  m. 
Schuimen,  b.  w.  Écumer;  despumer.  — , 

o.  w.  Écumer,  jeter  de  l*écume;  mous- 

ser. 
Schuimend,    b.  n.   Écumant;   mous- 

seux. 
Schuimer,  m.  Écumeur ;  parasile,  m. 
Schuimgebit,  o.  Mastigadour  (mors), 

Schuimig,  b.  n.  Écumeux, 
Schuiming,  v.  Aclion  d*écumer;  despu^ 

rnation  (chim.),  f. 
Schuimketting,  v.  Mastigadour  (mors), 

m. 
Schuimlepel,  m.  Êcumoire,  f. 
Schuimlepelije,  o.  Ècumetle,  f. 
Schuimloopen,  o.  w.  Ècomifler, 
Schuimlooper,  m.  Écomifleur,  m. 
Schuimloopery,  v.  Écomiflerie,  f. 
Schuimloopster,  v.  Écomifleuse,  f. 
Schuimpje^  o.  Op  een  —  loopen.  Écor^ 

nifler, 
Schuimspaen,  m.  ^  o.  Écumoire,  f. 
Schuimsteen,  m.  Zéolithe,  m. 
Schuimstok,  m.  Moussoir.  m. 
Schuin,  b.  n.  Obiique;  déclive. 
Schuinen,  b.  w.  Metlre  ou  tailler  de 

biais ;  laluter. 
Schuinkant,  m.  Biseau,  m. 
Schuins,  byw.  Obliquement. 
Schuinsch,  b.  n.  Zie  Schuin. 
Schuinschheid,  y.  Zie  Schuinte. 
Schuinte,  v.  Obtiquité,  f.;  biais;  travers, 

m.;  pente;  déclivité ,  f.;  tatus;  glacis, 

m.;  berge y  f. 
Schuit,  y.  BateaUy  m.;  barque,  f. 
Schuitbed,  o.  Lit  en  baleau,  m. 
Schuiteboef,  m.  Portefaix,  m. 
Schuiteboer ,  m.  Patron  d*une  barque , 

d^un  bateauy  m. 
Schuitevaerder,  m.  )   Batelier,  bacho- 
Scbuiteyoerder,  m.  f      teur,  m. 
Schuiteypacht,  y.  Bateléc,  f.  Zie  Schuit- 
geld. 
Schuitgeld ,    o.    Passage ,    bachotage 

(droit) ,  m. 
Schuitje ,  o.  Nacelle ;  chaloupe ,  f. ;  ba- 

choty  m. 


Schuitreis,  y.  Voyage  en  bateau,  m. 
Schuitöchipper,  m.  Batelier,  m. 
Schuityol,  y.  BaUiée.  f. 
Schuityracht«  y.  Zie  Schuitgeld. 
Schuiyen,  b.  w.  Pouuer;  avanccr;  tlrer. 

— ,  o.  w.  Recuter ,  faire  place.  Gaea 

— .  S'esquiver. 
Schuld,  y.  Delte ;  faute ;  ofTense.  f. ;  dé* 

Ul;péché,  m.  Het  is  uwe  — .  Cest  vo- 

tre  faute. 
Schuldbaerheid.  y.  CulpabÜité.  f. 
Schuldbekentenis,  y.  Jveu  de  sa  (auU, 

m.;  amende  hotiorable.  f. 
Schuld  bode,  m.  Gamisaire,  m. 
Schuldboek,  o.  en  m.  Camel,  m. 
Schuldboeting ,  y.  Expialion  d*un  cri- 
me, f. 
Schuldbrief ,  m.  Billet,  m. ;  obUgntum; 

créance,  f. 
Schuldeischer,  m.  Créander,  m. 
Schuldeischeres,  y.  Créanciére,  f. 
Schuldeischerse,  y.  IZie  Schuldeische- 
Schuldeischster,  y.  f     res. 
Schuldeloos,  b.  n.  Qui  n*a  point  de  det' 

tes ;  innocent.  —  ,   by w.  Innoem- 

ment. 
Schuldeloosheid,  y.  Innocence,  f. 
Schuldenaer,  m.  Debiteur,  m. 
Schuldenares,  y.  Débilrice,  f. 
Schulderkenning,   y.    Reconnaissanct 

d'fine  delte,  f. 
Schuldheer,  m.  Créander,  m. 
Schuldheis,  m.  Avoyer,  m. 
Schuldiff ,  b.  n.  Qui  doit;  redevabie; 

coupable  ;  crimtnet ;    obUgé;  tenu; 

dd. 
Schuldigheid,  y.  CutpaJbiliU,  f. 
Schuldoffer,    o.  Sacrifice   expiaUnre, 

m. 
Schuldpost,  m.  Article  (d'un  compte), 

m. 
Schuldregister,  o.  Carnet,  m. 
Schuldyereffening ,  y.  êompensation , 

Schuldyergeying,  y.)  Pardon,  m.^gri' 

Schuldyergiffenis,  y  f     ce,  f. 

Schuldyorderaer ,  m.  Zie  Schuldei- 
scher. 

Schuldyordering,  y.  Créance,  f. 

Schulp,  enz.  Zie  Schelp,  enz. 

Schulpen,  b.  vr.  Refendre,  saer  en 
long. 

Schuiphout,  o.  Bois  de  refend,  nu 

Schulpzaeg,  y.  Scie  ü  refendre,  f. 

Schup,  enz.  Zie  Schop,  enz. 

Schuren,    b.  w.  Engranger;  éctrrer; 


Digitized  by 


Google 


scu 

f  rotter;    netloyer;   serrer ;   btesser; 

écorcher. 
churft,  ▼.  en  o.  Gale;  rogne;  teigne, 

/.;  farcin  ;  claveau,  m.  — ,  b.  n.  ^- 

teux  ;  Tognetix;  teigneux ;  farcineux  ; 

mauvais;  difficüe ;  épineux. 
churftachtig,  b  n.  Zie  Schurft,  b.  n. 
churftheid,  v.  Zie  Schurft,  v.  en  o. 
►churfthoofd,  o.  Teigneux^  m. 
•churf thuis,  o.  TeigneriCy  f. 
•churftig",  b.  n.  Zie  Schurft,  b.  n. 
^churftigrlieid,  v.  Zie  Schurft,  ▼.  en  o, 
»churftkop,  m.  Teigneux^  m. 
ichuTftkruid,  o.  Scaifieuse  (plante),  f. 
Jchurftkwael;  v.  Gale^  f. 
>churftmiddel,  o.  en  m.  Psorique;  an- 

tipsorique,  m. 
^horftzalf,  y.  Pmnmade  antipsorique. 

Schuring:,  ▼•  FrotUment,  m. 
Schurk,  m.  Coquin,  fripon,  m. 
Schurkachtig',  b.  n.  Fripon. 
Schurkachtigheid,  v.  Coquinerie,  f. 
Schurken,  o.vr.Se  gratUr.  se  f  rotter. 
Schurkenstreek,  m.  I  Coquinerie  ,'  /rf- 
Schurkenstuk,  o.     f    ponnerie,  f. 
Schurkenvolk,  o.  BelttraitU,  f. 
Schurkery,  v.  Coquinerie^  f. 
Schut.  o.  Cloison;  séparation,  f.;  ébran; 

paravent,  m. 
Schutberd,  o.  Merrain,  m. 
Schutbrief,  m.  Sauf-conduit,  m. 
Schutdak,  o.  Auvent,  abatvent,  m. 
Schutdeur,  v.  Vanne,  pale,  f. 
Schutgat,  o.  Embrasure;  meurtrUre^ 

Schutgevaerte,  o.  Artillerie,  f. 
Schuthok,  o.  Enctos,  m. 
Schutklamp,  m.  Cabrion  (mar.),  m. 
Schtttplaets,  v.  Asile;  abri,  m. 
Schutplank,  v.  Doêse^  t 
Schutpoort,  V.  Sabord,  m. 
Schutsbrief,  ih.  Sauf^conduit,  m. 
Schutsel,  o.  Cloison;  Uparation ,  f.; 

abri,  m. 
Schutsengel,  m.  Angegardien,  m. 
Schutsgeest,  m.  Esprit  ou  génie  fami" 

Her,  m. 
Schutsgod,  m.  Dieu  tutélaire,  m. 
Schutsgodin,  ▼.  Déesse  tutélaire,  f. 
Schutsheer ,  m.  Patron  ;  protecteur  , 

m. 
Schutsluis,  V.  Écluse,  f. 
Schatstal,  m.  Zie  Schuthok. 
Schutsvrouw,  v.  Patronne ;  protectri- 

ce,f. 


SGH 


595 


Schutten,  b.  w.  En  fermer;  empécher; 

arrêter;  déloumer;  parer;  protéger, 

->  o.  w.  Passer  par  une  écluse. 
Schutter ,  m.  Tireur ;  arclier ;  garde 

civique;  sagittaire.  m. 
Schuttersboog,  m.  Arbalète,  (.,arc,m. 
Schuttery,  v.  Garde  nationale^  garde 

civique,  landwehr,  f. 
Schutting,  V.  Zie  Schutsel. 
Schuttouwen,  o.  eti  v.  mv.  Défenses 

(mar.),  f.  pi. 
Schutvlecht,  v.  Bademe  (mar.),  f. 
SchutvuUiogen ,  v.  mv.  Entre-sabords 

(mar.),  m.  pi. 
Schutwapenen ,  o.  mv.  Armes  défensi- 

ves,  f.  pi. 
Schuw,  b.  n.  Peureux;  crainlif;  timi- 

de;  ombrageux.  — ,  b^w.  Timide^ 

ment. 
Schuwen,  b.  w.  Fair;  éviler. 
Schuwheid,  v.  Peur;  crainle;  limidilé, 

Schyf.  V.  Disque;  palet,  m.;  roue;cible, 
f.:  but;blancy  m.;  tranche,  rouelle,  f.; 
pion,  m.;  dame,  f. 

Schyfbus,  v.  Arqnebuse  butière,  f. 

Schyfgat,  o.  Mortaise,  f. 

Schyfje,  o.    )  Tranche  mince ,  lèche  , 

Schyfken,  o. }     f. 

Schyfvormig,  b.  n.  Discoïde. 

Schyfwerper,  m.  Discobole,  m. 

Schyn,  m.  Lumière;  lueur;  clarlé,  f. 
éclat,  m.;  forme ;  figurt;apparence,  f: 
semblant;  prélexle,  m.  —  bedriegt 
Les  apparences  sont  Irompeuses.  Den 
—  redden.  Sauver  les  apparences. 
Onder  den  —  vau  vriendschap.  Sow* 
Ie  voile  de  l*amilié, 

Schynbaer,  b.  n.  Apparenl ;  spécieux ; 
probable ;  plausible ;  visible,  évident. 
— ,  byw.  Zie  Schynbaerlyk. 

Schynbaerheid,  v.  jlpparence;  probabi- 
Uté;  plausibilité ;  évidence,  f. 

Schynbaerlyk  ,  byw.  Apparemment ; 
probablement;  plausiblement;  spécieu- 
sement ;  visiblement;  évidemment. 

Schynbeeld,  o.  Figure  imaginaire  ou 
ideale,  f.;  fantOme,  m. 

Schynbeweging ,  v.  Aberration ,  f., 
mouvement  apparetU,  m. 

Schynchristen ,  m.  Faux  chrétien ;  hy~ 
pocrite,  m. 

Schyndeugd ,  v.  Fausse  vertu ;  hypo- 
crisie, f. 

Schyndood ,  m.  en  v.  Mort  apparenle » 
asphyxU,  f. 


Digitized  by 


Google 


S96 


SCH 


Schyneerbaer.b.  n.  Pmde. 
Schyneerbaerheid,  v.  Pruderie^  t. 
Schynen,  o.  w.  Luire;  briUer;  éctüU 

ter ;  paraüre ;  stmbler, 
Sch^ngeleerde,  m.  Faux  savant,  sa^ 

vanlohse,  m. 
Schyngreloof,  o.  Croyance  feinU ,  hyp(H 

crisie^  f. 
Schyngeluk,  o.  Bonheur  apparent;  faux 

bonheur,  m. 
Schyngestalte,  ▼.  Phase  {de  la  lune)^  f. 
Schyngoed,  o.  Bien  imaginaire^  m. 
Schynheilig,  b.  n.  Hypoerite.  bigot. 
Schynheiligheid ,  v.  Hypocrisie,  bigo- 

terie ,  f. 
Schynheld,  m.  Bravache,  m. 
Schynhuwelyk ,  o.    Mariage   en   dé^ 

trempe,  m. 
Schynmiddel,  o.  en  m.  PaUiatif,  m. 
Schyorede,  ▼.  Sophisme^  m. 
SchyDredenaer,  m.  Sophiste,  m. 
ScbynschooQ,  b.  n.  Apparent ,  spécieux^ 

beUóire. 
Scbynschoonheid,  v.  BeautéWemprunt, 

f. 
Scbynsel,  o.  Lumière ;  clarté ;  lueur,  f.; 

éclüt ;  brillant ;  fantóme  ,  m.;  vision , 

apparition,  f. 
Schynstrydig,  b.  n.  Contradictoire  en 

apparence. 
Schynstrydigheid,  v.  Contradiction  ap- 

parente,  f. 
Schyn  titel ,  m.  Titre  coloré  ou  ajipa- 

rent,  m. 
Scbynuitlating ,  v.  Paralipse,  prétéri- 

tion  (rbét.),  f. 
Schyn  verdrag,  o.  Contrat  simuléy  m, 
Schynvermaek ,  o.  Ptaisir  imaginaire , 

m. 
Schynvrede,  m.enr.  Paix  pldtrée,  f. 
Schyn  vreugd,  v.  Joie  de  commande,  f. 
Schynvriend,  m.  Faux  ami,  m. 
Schynvriendschap ,  v.  Fausse  amüié, 

Schynvroom,  b.  n.  Bypocrite ;  prude. 
Schyn  vroomheid,  v.  Hypocrisie;  pru- 
derie, f. 
Schynworm,  m.  Fer  luisant,  m. 
Schyn wys,  b.  n.  Sage  en  apparence. 
Schynwysheid,  v.  Fausse  sagesse,  f. 
Schynziekte,  y.  MaUxdie  de  commande^ 

Schyten,  b.  en  o.  w.  AUer  h  la  setie, 
Schytery,  v.  Foire,  diarrhée,  f. 
Schytgeel  y  o.  Stil  de  grain  (couleur 
jaune),  m. 


SEK 

Schythuiö,  o.  Latrines,  f.  pi. 

Scrupel ,  o.  Scrupule  (poidi») ,  m.  -, 
m.  Scrupule  (de  canscienoe),  m. 

Scylla,  V.  ScyUa  (éoneil),  m. 

*Scytala,  v.  Scytale,  f. 

Scyth«  m.  Scythen  m. 

Scythie,  o.  ScythU,  f. 

Scythisch,  b.  n.  Scythe. 

Secretariaet,  o.  Secrétariat,  m. 

Secretaria,  ro.  Secrétaire,  m. 

Secretarisschap,  o.  Secrétariat^  m. 

Secretary,  v.  Secrétairerie,  f. 

*Sectaris,  m.  Sectaire,  m. 

♦Sectie,  v.  Sectian,  f. 

♦Sector,  m.  Secteur  (géom.),  m. 

♦Secularisatie,  v.  Sécularisuüm,  f. 

♦Seculariseren,  b.  w.  Séculariser. 

Sedert,  voorz.  en  byw.  Depuisféf- 
puis  que,  —  dien  tyd.  DeifW  ff 
UmpS'Ui.  —  lang.  Depuis  UmgtOÊft^ 
—  kort.  Depuis  pen,  —  vmiwff' 
DepuU  quand .'  —  ik  u  gezien  btb. 
Depuis  que  je  vous  ai  m. 

Seef,  v.  Séve,  f. 

Seffen,  b.  w.  Zie  Beaeflfén. 

Seffens,  byw.  En  mime  temps;  i  *» 
füis;  d'abord;  aussUÓt;  bientét. 

♦Segment,  o.  Segment  (géom), m. 

Segryn,  o.  Chagrin  (cuir),  m. 

Segrynachtig,  b.  n.  ChagritU. 

Kegrynbereider,  m.  Chagrinier,  vl 

Segrynen,  ony.  b.  n.  De  chagriM» 

Sein,  o.  Signaty  m. 

Seinboek  ,  o.  en  m.  Livredessifi»^^ 

m. 
Seinen,  b.  w.  Avertir  par  un  #^. 

signaler.  — ,  o.  w.  Faire  ou  iotoff 

un  signat. 
Seinschoot,  m.  I  Sigruil  domU  pet  40 
Seinschot,  o.    f     coups  de  cwm,  b. 
Seinvlag,  y.  PaviUon  de  signat,  m. 
Seisen,  b.  w.  Amarrer. 
Seiaing,  y.  Garcette  (mar.),  f. 
Sek,  v.  Espèce  de  vin  doux  et  cepitt^* 

m.  { 

Sekonde,  y.  Seconde,  t,  \ 

Sekreet,  o.  Privd,  m.  ' 

Sekreetdeur,  y.  Porte  de  prive^  f. 
Sekreetruimer,  m.  Fidangeur,  a. 
Sekse ,  v.  Sexe^  m.  De  achoone  -•  ** 

beau  sexe. 
Sekte,  y.  SecU,  f. 


Digitized  by 


Google 


SEA 

Belder,  m.  iCéleri  (plante  potagère), 
5eldery,  v.  f     m. 
>elderysalade,  v.  Salade  de  céleri,  f. 
>eldery8oep,  ▼.  Soupe  au  céieri,  f. 
>eleDiet,  o.  SéléniU  (cbim),  f. 
^lenietachtig,  b.  n.  Sélénüettx  (chim.). 

*  Semester,  o.  Semestre,  m. 

*  Seminarie,  o.  Séminaire,  m. 
^Seminarlst^  m.  Seminaristen  m. 
Semmelen,  enz.  Zie  Sammelea,  enz. 
Senaet,  m.  Sénat,  m. 

Seneblad ,  o.  Sénéy  m. ;  feuille  de  séné,, 

Senegroen ,  o«  BugU,  brtmeUe  (plante) ,. 

Senneblad,  o.  Zie  Seneblad. 
^Sententie,  v.  Sentence,  f. 
September,  m.  SepUmbrey  m. 
^Seqaester.  m.  Ségtieslre^  m. 
^Sequestratie,  t.  Séquestraüon^  f. 
*Sequestreren,  b.  w.  Séquestrer. 
Sequien,  m..  Sequin  (monuaie  d*or],  m. 
Seraf,  m.  Séraphin,  m, 
Serafiscb,  b.  n.  Séraphique, 
Serafsvleugel ,  m.  JiU  de  séraphin , 

Serafsvlngt,  v.  FoL  (essor)  d'ttn  sera-' 

phin^  in. 
Serafyo,  m.  SérapMn,  m. 
Serafynsch,  b.  n.  Séraphique, 
♦Serail,  o.  Sérail^  m. 
Seraskier,  m.  Sérasquier,  m, 
Sergie ,  t.  Serge  (ótoffe) ,  f.  Zie  Sargie , 

enz. 
Sering,  t.  Zie  Syrlng. 
Serjant,  m,Sergent,  m. 
Serjantschap,  o.    I  SergetUerie^  f. ,  office 
Serjantsplaets ,  t.  f    de  sergent,  m. 
*Seraaoen,  o.  \  d»*»./».*  «« 
♦Sermoonlo.l^^*^»'^- 
Sermoonboek,  o.  en  m.  Sermannaire , 

m. 
Sermoonmaker,  m.  Sermonnaire^auteur 

de  sermons,  m. 
Serp.  Zie  Zerp,  enz. 
Serpent,  o.  Serpent;  boa^  m. 
Serpentaenbidder,  m.  OphiolMrey  m. 
Serpentblazer,  m.  Serpent  (mus,),  m. 
Serpentig,  b.  n.  en  byw.  Comme  im 

itrpent, 
Serpentist,  tn.  Serpent  (mua»),  vL 
Seppentje,  o.  Serpentcau^  m. 
Serpentsch,  b.  n.  enhyw .  Comme  un 

urpent. 


SI6 


597 


Serpentslook,  o.  JU  sauvage^  ra. 
Serpentstong ,  ▼.  Ophioglosse  ^plante) , 

m. 
Serpentyn,  v.  Coulevrine  (canon),  f. 
Serpentynateen,  m.  Serpentine  vpierre 

fine) ,  f. 
Serpheid,  v.  Jpreté,  aigreur,  f. 
Serpig,  enz.  Zie  Zerp,  enz. 
♦Servet,  o.  Serviette,  f. 
♦Servies,  o.  Service  (de  table),  m. 
Serviet,  m.  Servite  (religieui),  m. 
♦Servituet,  v.  Servüude,  f. 
Seselikruid,  o.  Séséli  (plante),  m. 
Sessemkrnid,  o.  Sésame  (plante),  m. 
Sester,  m.  Setter  (mesurej,  m. 
Sevilla,  o.  SéhiUe  (ville  d'Espagne). 
Sexten,  v.  Sexte  (beure  canoniale), 

Siamois,  v.  Siamoise  (étoffe  de  coton), 

Siamspel,  o.  Siam  (jeu  dequilles),  m. 

Siberië,  o.  Sitérie  (contrée),  f. 

Siberiër,  m.  Sibérien,  m. 

Siberisch,'  b.  n.  Sibérien. 

Sibille,  V.  SibyUe,  f. 

Sibillynsch,  b  n.  Sibyilin, 

Siciliaen,  ra.  Sicilien,  m. 

Siciliaensch,  b.  n.  Sicilien. 

Sicilië,  o.  Sicile  (11e) ,  f.  Ryk  der  beide 

— n.  Royaume  des  deitx  Siciles. 
Sidderael,  m.  TorpiUe,  L 
Sidderen,  o.  w.  Trembler;  ftémir. 
Sidderend,  b.  n.  Tremblant;  frémis- 

sant. 
Siddergras,  o.  Brize  (prante)»f. 
Siddering,  v.  TremblemetU;  (rétnisse^ 

ment^  m. 
Siddervi8Ch,'m.  Torpille,  f. 
Sidder  worm,  m.  Vibrion  (ver),  m. 
Siëna,  o.  Simne  (ville). 
Sier,  V.  Chère;  parure,  f.  Goede  —  ma- 
ken. Faire  bonne  chère. 
Sieraed,  o.  Ornement^  m.;  parure,  f. 
Sieraedje.  o.  Enjolivure,  f. 
Siere,  v.  Zie  Sier. 
Sieren,  b.  w.  Omer; parer;  estimer  ap- 

preximativement. 
Sierheid,  v.  Zie  Sieraed. 
Siering,  v.  Ornement,  m.,  parure ;  ap- 

proximation,  f. 
Sierlj'k ,  b.  n.  Élégant  ;jQli ;  propre.  — , 

by w.  Êléaamment ;  proprement. 
Sierlykbeid,  v.  Êlégance ;  beauté;  pro-» 

preté,  f. 
Siersel,  o.  Zie  Sieraed. 
Sigaer,  v.  Cigare^  m. 


Digitized  by 


Google 


598 


SIP 


SLA 


*Signael,  o.  Signal,  m. 
*Slfinnet,  o.  Cachet; signet^  m. 
Sifirnetsnyder ,  m.  Graveur  de  cachets , 

m. 
Sikambers,  m.  mv.  Sicambres  [peuple], 

m.  pi. 
Sikkel ,  Y.  Favcille,  f.;  croissant,  m.  — , 

m.  Sicie  (poids  et  moDnaie  des  Juifs), 

m. 
Sikkelkruid,  o.  Sarrette  (plante),  f. 
Sikkelslag,  m.  Coup  de  faucilLe,  m. 
Sileen,  m.  Silene,  m. 
Sileziö.  o.  SiUfsie  (province),  f. 
Sileziër,  m.  Süésien,  m. 
Silezisch,  b.  n.  Silésien, 
Sim .  V.  Singe ,  m. ;  ligne,  f.  Met  de  — 

visschen.  Pécher  d  la  ligne, 
Simmengeslacht,  o.  Race  de  singes^  f. 
Sïmmenkuer,  t.  Singerie,  f. 
Simmenneus,  m.  Nez  de  singe,  m. 
Simmenras,  o.  Race  de  sitm,  f. 
Simmentrek,  m.  Singerie,  f. 
Simonie,  v.  Simonie,  f. 
Simoniscb,  b.  n.  Sinwniaque, 
Simonist,  m.  Simoniaque,  m. 
Simpel ,  b.  n.  Simple ;  niais,  — ,  byw. 

Simptement,  seulement. 
Simpelachtig,  b.  n.  Simple^  niais. 
Simpelachtigheid,  t.  Simplicité,  niai- 

serie,  f. 
Simpelheid,  t.  Simplicité;imbéciUUé,  f. 
Simpellyk,  byw.  Simplement. 
Si  na,  o.  CMne  (empire),  f. 
Sinaesch,  b.  n.  Zie  Sineesch. 
Sinasappel,  m.  Pomme  de  Chine,  f. 
Sindel,  m.  Zie  Sintel. 
Sinds.  Zie  Sedert. 
Sinees,  m.  Chinois.  m. 
Sineesch,  b.  n.   Chinois,  —  goed  of 

kunstwerk.  Chinoiserie,  f. 
Sinezery,  v.  Chinoiserie,  f. 
Singel ,  m.  Ceinture ;  sangle,  f.;  gtads » 

m.;  contrescarpe,  f. 
Singelen,  b.  w.  Enceindre ;  sangler. 
Sint.  Zie  Sedert. 
Sint ,  b.  n.  Saint.  —  Jan.  Saint  Jean ;  la 

Saint'Jean.  —  Truijen.   St.  Tromt 

(ville). 
Sintel ,  m.  Scorie ;  escarbilU,  f. 
Sints.  Zie  Sedert. 
^Sinus,  m.  Sinus  (math.),  m. 
Sinxen,  m.  Pentecóte,  f. 
Sinxendag,  m.  Jour  de  la  Pentecóle^ 

m. 
Sipperlippeé,  o.  w.  Goüter  du  bout  des 

levres. 


1 


Sireen,  t.  Sirene^  f. 

Sirenengezang  ,  o.  Chani  de  strüie , 

m. 
Siring,  v.  Zie  Syring. 
Sirkel,  m.  Cercle,  m. 
Siroop,  V.  Sirop,  m. 
Strooppot,  m.  Chevrelte  (pot) ,  f. 
Siroopthee,  m.  enr.  Bavaroise,  f. 
Sissen,  o.  w.  Siffier;  péttUer;  frémir. 
Sisser,  m.  Serpenteau  (fusée),  m. 
Sissing.  T.  SiffUment;  pétiUement,  m. 
Sister,  m.  Setier  (mesure),  m. 
Sits,  o.  Indienne,  f. 

Sjorren ,   b.  w.    AiguÜleter ,  ceuOrer 

(mar ). 
Sjortouw,  o.enr,  Amarre^  f. 
Sjouw ,  y.  Paquet;  fardeau  pesant;  »- 

vrage  ou  travaü  pénible;  paviUon  tn 

beme  (mar.) ,  m. 
Sjouwen,  b.  w.  Mettre  Ie  paviUon  en 

beme  (mar.).  — ,  o.  w.  Porter  des  far- 

deaux  pesants ;  faire  un  travail  pao- 

ble. 
Sjouwer,  m.  Débardeur,  m. 
Sjodwery,  v.     i    Ouvraae    ou    tmaü 
Sjouwwerk,  o.  f      p^niBte,  m. 
Sla,  enz.  Zie  Salade,  enz. 
Slab,  ▼.  Bavette,  f. 
Slabbakken,  o.  w.  Diminuer;  lomber; 

tambiner. 
Slabbe,  v.  Hareng  frais,  m.;  bavette,  f. 
Slabben,  b.  en  o.  w.  Laper;  se  saiir. 
Slabberen,  b.  w.  Zie  Slobberen. 
Slabdoek,  m.  Bavette,  f. 
Slach,  o.  Genre,  m.;  sorte;  espèce,  f. 
Slachten ,  o.  w.  Ressembler,  Hy  ^uht 

zynen  vader.  Il  ressemble  d  ion  père. 
Slaef,  m.  Esclave;  serf.  m. 
Slaefachtig,  b.  n.  Servile.  — ,  byw.  Ser- 

vilement. 
Slaefachtigheid,  ▼.  ServiÜlé,  f. 
Slaefs,  byw.  Servilement. 
Slaefsch,  b.  n.  Servile.  — ,  byw.  Sern- 

lement, 
Slaegje,  o.  Petit  coup,  m. 
Slaegs,  byw.  Jux  prises,  aux  mains;  k 

propos,  —  worden.  En   venir  qmi 

mains. 
Slaegster,  v.  Frappense,  f. 
Slaen ,  b.  w.  Battrè;  frapper  ;  vauxre; 

défaire.  Den  vyand  — .  Ballre  fem»- 

mx.  Geld  o/'munt— .  Battre  foonnak. 

Aen  (in)  stukken  — .  Rompre,  me&rt 

en  piéces.  Ridder  — .  Faire  ou  eréer 


Digitized  by 


Google 


SLA 


SLA 


599 


^hevalier.  Olie  —.  Faire  de  l'huite. 
Hand  aen  het  werk  — .  Mettre  la 
main  h  Vceuvre,  De  hand  —  aen  den 
deg'en.  Porter  la  main  ü  C^ée,  Acht 
ofg&de  — .  Prendre  gai'de  ou  faire  at- 
teiition.  Geloof  aen  iets  — .  Ajouter 
fin  ü  q,  c.  Zyne  oogen  naer  den  he- 
mel — .  Lever  Les  yeuxau  cieL  In  den 
wind  — .  Rejeler,  ne'gliger,  Zyn  water 
— .  üriner.  Eene  ader  — .  Saigner. 
Vuer  — .  Battre  Ie  briquet.  Eene  brug 
over  eene  rivier  — .  Jeler  un  pont  sur 
vne  rivière,  — ,  o.  w.  Sonner;  carcaü- 
Ier;  margotler;  chanter.  Op  iets  — . 
Avoir  du  rapport  avec  q.  c.  Naer  iets 
— .  Deviner,  conjecturer. 

Slaend,  b.  n.  Battani;  sonnant. 

Slaep  ,  m.  Sommeil;  somme;  repos;  en- 
gourdissement,  m.:  tempe^  f. 

Slaepachtig,  b.  n.  Assoupiy  endormi. 

Slaepachtigheid  ,  v.  Assoupissement , 
m. 

Slaepaerd,  m.  Dormeur,  m. 

Slaepbaes,  m.  Logeur,  aubergiste,  m. 

Slaepbank,  v.  Couchette,  f. 

Slaepbeen,  o.  Os  temporal,  m. 
Slaepbol ,  m.  Pavot ,m.,têle  de  pavot; 

ceiUetU.  f. 
Slaepdeken ,  v.  Couverture  de  lit,  f.  — , 

m,  en  Y.  Lendore,  m.  et  f. 
Slaepdrank,  m.  Soporatif^  somnifère , 

m. 
Slaepdronken.  b.  n.  Assoupi. 
Slaepdronkenheid ,  v.  Assoupissement , 

m. 
Slaepgeld,  o.  Couchée,  f. 
Slaepgezel,  m.  Couclieur,  m. 
Slaepgezellin,  v.  Coucheuse,  f. 
Slaepjak,  v.  en  o.  Jaquelte  de  nuU^ 

f. 
S'aepkamer,  v.  Chambre  h  coucher,  f. 
Slaepkist,  v.  Bancasse  (mar.),  f. 
Slaepkoets,  v.  Dormeuse  {voiture],  f. 
Slaepkruid,  o.  Pavot;  opium,  m. 
Slaeplaken,  o.  Drap  delit,  m. 
Slaeplyf,  o.  CamisoU;  chemisette,  f. 
Slaepmiddel,  o.  en  m.  Soporatif,  m. 
Slaepmuts,  v.  Bonnet  de  nuit,  m. 
Slaepplaets,  v.  Gite^  logement,  m.;  COU' 

chée,  f;  lit;dortoxr,  m. 
Slaeprok,  m.  Robe  de  chambre,  f. 
Slaepslagader,  v.  Carotide,  f. 
Slaepslagaderlyk,  b.  n.  CarotidaL 
Slaepspier,  v.  Crolaphite,  m. 


Slaepster,  v.  Dormeuse,  f, 
Slaepstoel.  m.  Dormeuse  (fautenil),  f.; 

canapé,  m. 
Slaepverdryvend  ,  b.  n.  Anthypnoti- 

que. 
Slaepvertrek,  o.  Chambre  è  toucher,  f.; 

dortoir,  m. 
Slaep  verwekkend,  b.  n.  Somnifère. 
Slaepwandelaer,  m.  Somnambule,  m. 
Slaepwandelaerster ,  v.  Somnambule, 

Slaepwandeling ,  v.  Somnambulisme  , 
m. 

Slaepzael,  v.  Zie  Slaepvertrek. 

Slaepzlek,  b.  n.  Létharaique. 

Slaepziekte,  v.  Létliargie,  f. 

Slaepzucht,  v.  Zie  Slaepziekte. 

Slaepzuchtig,  b.  n.  Zie  Slaepziek. 

Slag-,  m.  Coup;  choc;  son;  bruit;  cri,  m.; 
omière;  bataiUe,  f.,  combat,  m.;  dé- 
faite,  f.;  échec;  dommage,  m.;  apo- 
plexie; saillie;  levée.  mam  (au  jeu  de 
cartes),  f.  —,  o.  Trébuchet  (piége), 
m.  Zie  Slach. 

Slagader,  v.  Artère,  f. 

Slagaderbeschryvep ,  m.  Artériogra- 
phe,  m. 

Slagaderbeschryying ,   v.  Aiiériogra' 

Slagaderken,  o.  Artériole,  f. 
Slagaderig,  b.  n.  Artériel ;  artérieux. 
Slagaderkundige  ,    m.    Artériologue » 

m. 
Slagaderleer,  v.  Arlériologie,  f. 
Slagaderlyk,  b.  n.  Artériel;  artérieux. 
Slagaderontleding,  v.  Artériotomie,  f. 
Slagaderopening,  v.  Artériotomie,  f. 
Slagbal,  m.  Boule,.  f. 
Slagboeg,  m.  Firement  de  bord  (mar.), 

m. 
Slagboom,  m.  Barrière,  f. 
Slagbosch,  o.  TaiUis,  bois  taillis,  m« 
Slagdeur,  v.  Guichet,  m.;  trappe,  f. 
Slagduif,  V.  Pigeon  de  volière^  m. 
Slagel,  m.  Maiïlet,  m. 
Slagen,  o.  w.  Rétusir. 
Slager,  m.  Batteuj;  boucher,  m. 
Slagersbank,  v.  Étal,  m. 
Slagersbyl,  v.  Hache  de  boucher,  f. 
Slagersgast,  m.  Gar^on  boucher,  m. 
Slagersknecht,  m.  Zie  Slagersgast. 
Slagersmes ,  o.  Couteau  de  boucher ,  m . 


Digitized  by 


Google 


600 


SLA 


SLA 


SlagersTPonw,  t.  Bouchêre,  f. 
Slagery,  ▼.  Boucherie,  f. 
Slaghorlogrie,  V.  Horloge  sonnanU;  mart' 

tre  &  répélüion,  f.  • 
Slagkooi,  V.  Trébuc/iet,  m. 
Slaglyn ,    v.    Cordeau ,    m.;   garcette 

(mar.),  f. 
Slagnet,  o.  Filet  &  deux  baUants,  m. 
Slagorde ,  v.  Ordre  de  balailh^  m.;  ba- 

taille  rangée^  f.  In  —  staea.  Êlre  en 

ordre  de  balaiUe,  Het  legeer   in   — 

stellen  of  brengen.  Ranger  l*armée  en 

bataille, 
Slagpeerd,  o.  Chcval  de  bataüle,  m. 
Slagpen,  v.  Penne^  f. 
Slagregen,  m.  Ondée,  averse,  t 
Slagschilder,  m.  Peintre  de  bataUUs  ^ 

m. 
Slagspel,  o.  Datailte  (jeu  de  cartes),  f. 
Slagt,  V.  Fiande,  f. 
Slagtand,  m.  Défense  (dont),  f. 
Slagtbaer,  b.  n,  TuabU,  bon  A  tuer. 
Slagtbank,  y.  Étou,  m.;  boucherie,  f. 
Slagtbeest,  o.  en  v.  Béte  de  boucherie^ 

SlagtbrieQe,  o.  Permis  d'abatage,  m. 
Slagtbyl,  y.  Uache  de  boucher^  f. 
Slagteu,  b.  w.  Tuer;  égorger;  assom^ 

mer;  immoler;  mcrifier. 
Slagter,  m.  Boucher;  tueur^  m, 
Slagtershamer,  m.  Merlin,  m. 
Slagtersvrouw,  v.  Bouchêre,  f. 
Slagtery,  v.  Tuerie;  bouciierie,  f.;  abat^' 

toir,  m. 
Slagtgeld»  o.  Zie  Slagtloon. 
Slagthuis,  o.  Zie  Slagtery. 
Slagting,  y.  Tuage,  abatage,  m.;  tue^ 

rie,  boucherie,  f. 
Slagtloon ,  m.  en  y.  Droit  d'abatage « 

m. 
Slagtmaend,  y.  Novembre,  m. 
Slagtmes,  o.  Couteau  de  boucher^  m. 
Slagtoffer,  o.  Fictithe,  f. 
Slagtofferande,  y.  Sacrifice  sanglant, 

m.;  victime,  f. 
Slagtofferen,  b.  w.  Immoler. 
Slagtoffering,  y.  ImmoUUion,  f. 
Slagtos,  m.  Bmufgras,  m. 
Slagtregt,  o.  Droü  d'abatage,  m. 
Slagtyee,  o.  Bétes  de  boucherie,  f.  pi. 
Slaguerwerk,  o.  Horloge  tonnanle,  f. 
Slagyaerdig,  b.  n.  Pret  ü  combatire. 

IK&VI  ""•-.'• 

Slagyeerdig,  b.  n.  Pret  d  combaUre. 
Slagyeld,  o.  Qhamp  de  bataüle^  m. 


Slagvenster ,  y.  en  o.  Contretfcnt;  «ui- 

toi7,  m. 
Slagwerk,  o.  Sonnerie,  f. 
Slagwiek,  y.  Nageoire,  f. 
Slagwonde,  y.  KntretaiUure^  f. 
Slagzwaerd,  o.  Zie  Slagzweerd. 
Slagzweerd  ,  o.  Espadon ;  cimetme  ^ 

m. 
Slak,  y.  Zie  Slek. 
Slaken,  b.  w.  Délier;  reldcher;  élar- 

gir- 
Slaking,  y.  Elargissement,  m. 
Slalepel,  m.  Cuiuer  è.  salade^  f. 
Slamand,  y.  Panier  a  salade^  m. 
Slampampen ,  o.  w.  Faire  bonne  chin. 
Slampamper,  m.  Gainfre^  m. 
Slampampery,  y.  Bonne  chère^  bom* 

bance,  f. 
Slampampster,  y.  Diisipatrice^  f. 
Slang,  y.  Serpent^  m.;  couleuure;  couU- 

vrine  (canon),  f;  serpenlin  (d*alam- 

bic);  boyav;  serpenteau  (fusée),  m. 
Slangachtig,  b.  n.  Couleuvrin, 
Slangebalg ,  m.  Peau  ou  ddpouiUe  de 

serpent,  f.;  venlre  de  serpent^  m. 
Slangebeet,  m.  Morsure  de  urpenlt 

Slangegeblaes,  o.  )5ê/Pfjn^i  des  «r- 
SlangegeAuit,  o.   f    penis, m. 
Slangegif,  o.  Fenin  de  serpent^  m. 
Slangehoofdy  o.  Téle  de  serpent,  f. 
Slangehuid,  y.  Peau  ou  dépouiUe  de 

serpent^  de  couleuvre,  f. 
Slangekop,  m.  Tête  de  serpent,  f. 
Slangekruid,  o.  Serpenlaire,  tipérine 

(plante),  f. 
Slangelyn,  y.  Ligne  serpentine,  f. 
Slangenaenbidder,  m.  Ophiol&tre,  m. 
Slangenaenbidster,  y.  Opiiioldlre,  L 
Slangen6et8ter,  y.  OpUiophage,  f. 
Slangenei,  o.  OEuf  de  urpent,  de  cotk- 

leuvre,  m. 
Slangenëter,  m.  Ophiophage,  m. 
Slangenhoutv^.  Bois  de  serpent,  m. 
Slangenoog,  o.  en  y.  OEü  de  serpent , 

m. 
Slangepapier ,  o,  Serpente,  f.,  W*^ 

serpenle,  m. 
Slangeroede,  y.  Caducée,  m. 
Slangestaert,  m.  Queue  de  serpent,  f. 
Slangesteek,  m.  Morsure  de  serpent t 

Slangesteen,  m.  Serpentine  ^  t.;  opluUf 

m. 
Slangestok,  m.  Zie  Slangeroede. 
Slangetand^  m.  Dent  de  serpent^  f* 


Digitized  by 


Google 


SLk  SLE  601 

\\B.ngetje^  o.  Serpenteau ;  couleuvnau ,  Slavendienst ,   m.  en  y.    Esclavage  ^ 

m.  m. 

ilangetong:,  v.  Ophioglosse,  m.;  iangue  Slavenhandel,  m.  Traite  ües  Nègres  » 

de  serpent,  f.  f. 

>langevel,  o.  Zie  Slang^ehuld.  Slavenhandelaer,  m.  Traiteur,  m. 

ilang^ewortel,  m.  Zie  Slangekruid.  Slavenhuis,  o.  Négrerie^  f. 

»IaDgrhaegrdi8,  v.  Seps  (lézard),  m.  Slavenjuk,  o.  Esclavage,  m. 

Uao^ken,  o.  Serpenteau,  couteuvreau^  Sla  venkerker,  m.  Bagne,  m. 

m.  Slavenketen,  v.  Cadène,  f. 

>langstuk,  o.  Coulevrine  (canon),  f.  Slavenstand,  m.  Esclavage^  m. 

Slangswyze,  byw.  En  serpentant,  Slavenwerk,  o.  Travait  d'esclavey  m. 

^langvormig,  b.  n.  Serpentin,  Slavemy,  v.  Esclavage,  m. 

Slank,  b.  n.  Délié;  mince ;  flexibte.  Slavig,  b.  n.  Zie  Slaefachtlg. 

Slankheid,  v.  Gracüité;  fl^xibilité,  f.  Slavin,  v.  Esclave,  f. 

Slaolie,  V.  Uuite  pour  ta  salade,  U  Slavonië,  o.  Esclavonie  (royaume),  f. 

Slap,  b.  n.  Ldche;  détendu;  débandéf;  Slavoniör,  m.  Esdavon^  m. 

fiexible;  ptiant ;  mou ;  mollasse ;  flas'  Slavonisch,  b.  n.  Esclavon,  slave. 

que ;  faible ;  débile ;  léger.  — ,  byw.  Slavork,  v.  Fourchette  it  salade,  f. 

MoUement;  faiblement;  lentement.  Slecht,  b.  n.  Simple ;  commun ;  chétif^ 
Slapachtig,  b.  n.  Vn  peu  ldche.  vil ;  futile  ;   mauvais ;  défectueux  ; 

Slapeloos,  b.  n.  Privé  de  sommeU.  — ,       méchant ;  unu   Het  ia  —  wéér.  It 

byw.  Sans  dormir.  fait  mauvais   temps.   Iemand  —en 

Slapeloosheid,  v.  Insomnie,  f.  dank  weten.  Savoir  mauvais  gré  A^ 

Slapen,  o.  w.  Dormir;  reposer;  coucher;       q.  q.  — ,  byw.  Simplement;  chétive* 

s*engourdir.  Mjn  been  slaept.  J*ai  la       ment;  mat;  méchamment.  Zyne  zakea 

jambe  engourdie.  staen  — .  Ses  affaires  vont  maL 

Slapend,  b.  n.  Dormant.  Slechtdenkend,  b.  n.  Mat  pensant. 

Slapenstyd,  m  Coucher,  m.  Slechtelyk,  byw.  Simplement;  cliétive^ 
Slaper,  m  Domneur,  m.  ment;  méchamment;  mat. 

Slaperig,  b.  n.  Assoupi,  endormi.  Slechten,  b.  w.  Jplanir;  démolir,  ra-- 
Slaperigheid,  v.  Jssoupissement,  m.  ser. 

Slaphartig,  b.  n.  Ldcfie,  timide.  —,  Slechtheid,  y,  Défectuosité; simplicité;: 

byw.  Zie  Slaphartiglyk.  bassesse,  f. 

Slaphartigheid ,  v.  Ldcheté  ^  timidité ,  Slechthoofd,  m.  Benet,  niais^  m. 

f.  Slechtigheid,  v.  Zie  Slechtheid. 

Slaphartiglyk»  byw.  Ldchement,  timU  Slechting ,  v.  Jplanissement ,  m.;  dé^ 

dement.  motUioti,  f. 

Slapheid ,  v.  jéffaibtissement ;  reldche"  Slechts,  byw.  Seulement;  simplement  y 

ment,  m.;  faiblesse;  mollesse,  f.  uniquement. 

Slaphertig,  enz.  Zie  Slaphartig,  enz.  Slede,  v.  Trtdneau,  m.  Met  de  —  ry- 
Slapjes,  byw.  MoUement;  faiblement.  den.  AUer  en  tratneau. 

Slapmoedig,  b.  n.  Zie  Slaphartig.  Sledemenner,  m.  Conducteur  de  trat^ 
Slapoorig,  b.  n.  Qui  a  les  oreitles  pen-       neau,  m. 

dantes.  Sledevaert,  v.  Course  en  tratneau ,  f. 

Slappelyk  ,  byw.   Moltement ,  faibU'  Sledevoerder,  m.  Ramasseur,  m. 

ment.  Slee,  v.  Pruneiie,  t. 

Slappen ,  o.  w.  Se  reldcher,  se  déten-  Slee,  v.  Zie  Slede. 

dre ;  saffaibtir;  moUir.  Slee,  b.  n.  Zie  Sleeuw. 

Slappigheid,  v. )  ^.^  ci«^i,«:^  Sleeboom,  m.  Prunellier,  m. 

Slapte,  V.  f  ^^^  Slapheid.  Sleedoorn,  m.  Zie  Sleeboom. 

Slaschotel,  m.  en  v.  Satadier,  m.  Sleef,  v.  CuiUer  d  pot^  f. 

Slaven ,  o.  w.  Travailler  eomme  un  es*  Sleeheid,  v.  Acidité,  f.;  agacement  (rfe* 
clave ;  faire  un  ouvrage  pénibtt.  dents),  m. 

Slavenaerd,  m. Nature,  f.,  ou  caractère  Sleep,  m.  Tratneau,  m.;  queue  (d'une 
d*esclave,m.  robe,  etc.);  suite,  f.;  train;  eortége. 

Slavenarbeid,  m.  Travaü  d'esctave^  m,        m.;  trainee,  f. 


Digitized  by 


Google 


602 


SLE 


SLI 


SleepdekeD,  t.  Lendore ,  paresseuse  , 

Sleepdrager,  m.  Caudataire,  m. 
-Sleepkar,  v.  Banneau^  m. 
Sleeplenden,  t.  ZU  Sleepdeken. 
Sleepnet,   o.  Tratneau  ^  m.;  tratne; 

tratnasse;  tirasse  (filet),  f. 
Sleeppas,  m.  GUssé  (pas  de  danse], 

m. 
•Sleeptouw .  o.  ^  y.  Haussière ;  aus- 

stère ;  préionge ;  prolonge;  tratne,  f. 
Sleepyoeten,  o.  w.  Trainer  les  jam' 

bes. 
Sleet,  ▼.  User ;  débit,  m. 
^Sleetsch,  b.  n.  Qui  use  beaucoup  d'ha- 

bits. 
Sleeuw,  b.  n.  Sur;  acide;  qui  agace  les 

dents;agacé. 
Sleeuwheid,  v.        1     Agacement  (des 
Sleeuwigheid,  ▼.     f        denLs),  m. 
Sleêvaert,  t.  Zie  Sledevaert. 
Slegrel,  m.  MaiUet;  baltoir,  m. 
Slegt,  enz.  Zie  Slecht,  enz. 
Slel.v.ZteSlegrel. 
Slek,  V.  Limas,  m.;  limace^  f.;  limoen; 

escargot,  m.;  fusée  (horl.j,  f. 
.Slekhoorn,  m.  Come  de  limofon,  f. 
SlekkehuiBje,  o.     iCoquiUe   de   lima' 
Slekkehuisken,  o.  (     pon,  f. 
Slekkelyn,  v.  Conchoïde;  spirale[géom  ), 

Slekkelynfgr ,  b.  n.  Conchoïdal  (géom.). 

Slekkengang,  m.  Pas  de  tortue,  m. 

Slekkensteen,  m.  Conchyte,  f. 

Slekswyze,  byw.  Spiralement. 

Slekyormi^  b.  n.  SpiraL 

Slemp,  m.  Bonne  chère;  ripaille,  f.  Op 
—  loopen.  Ecomifler. 

Slempdag:,  m.  Jour  gras,  m. 

Slempempen ,  enz.  Zie  Slampampen , 
enz. 

Slempen,  o.  w.  Faire  bonne  chère;  bd- 
frer. 

Slemper,  m.  Gastronome ,  goinfre,  m. 

Slempery,  v.  Zie  Slemp. 

Slemphout,  o.  Zie  Stem phont. 

Slemplooper,  m.  Écomifleur,  m. 

Slemploopater,  v.  Écomifleuse,  f. 

Slempmael,  o.  Prairie,  f.  Zie  Slemp. 

Slempster,  ▼.  Bdfreuse,  f. 

Slemptyd,  m.  Carnaval,  m. 

Slender,  m.  Train  ordinaire,  m.;  rou- 
tine, f.;  faux-fuyant,  m. 

Slenderen,  o.  w.  Marcher  lentement. 

Slenk,  T.  Fondrière,  ftaque,  mare^  f. 

Slenken,  o.  w.  Zie  Slinken. 


n 


Slensen,  o.  w.  Zie  Verslensen. 
Slenter,  m.  Lambeau,  m.;  gueniiU^  t. 

— .  Zie  Slender. 
Slepen,  b.  en  o.  w.  Trainer, 
Slepend,  b.  n.  Tndnant. 
Sleper,  m.  Tralneur,  m. 
Slepingr,  y.  Action  de  tnünar ;  Uraét 

(mus.),  f. 
Slet,  y.  Lambeau,  cliilf on,  m.;  salÊpe, 

Sleter,  m.  Lambeau ;  torehon^  m. 
Sletig,  b.  n.  Zie  Sleetsch. 
Sleuf,  y.  Cannelure ;  rigole,  f. 
Sleur,  y.  Action  de  trainer  ;  coutuwie , 

mode,  routine,  f. 
Sleuren,  b.  w.  Trainer,  — ,  o.  w.  5e 

trainer. 
Sleutel,  m.  CUf,  f. 
Sleutelbeen,  o.  Clavicule  (anat.),  f. 
Sleutelbeenbrenk,  y.  Rupture  de  la  ds* 

vicule,  f. 
Sleutelbewaerder,  m.  Barange  m. 
Sleutelbloem,  y.  Primevère,  f. 
Sleutelbos,  m.  Trousseau  de  cUfs,  m. 
Sleuteldrager,  m.  Porte-ciefs,  m. 
Sleutelgat,  o.  Trou  de  serrure,  m. 
Sleutelgatdeksel,  o.  Caclie-entrée^  t 
Sleutelken,  o.  Clavicule,  f. 
Sleutel  keten,  y.  Clavier,  id. 
Sleutel pyp.  y.  Canon  de  clef,  m. 
Sleutel  reeks ,  y.  Trousseau  de  de/s,  \ 

m. 
Sleutelriem,  m.  I  Clavier  ,    porte<ie(s , 
Sleutelring,  m.  (     m. 
Sleuteltje,  o.  Clavicule,  f. 
Sleuteltrompet,  y.  Trompette  d  ekf$, 

Sleutelwaerzeggery,  v.IC^^mU^uwdw, 
Sleutelwichelary,  y.      f     f. 
Slib,  o.  Boue,  lange;  moulée,  f. ' 

Slibberachtig ,  b.  n.  Fan{feux  ;  glis- 

sant. 
Slibberen,  o.  w.  Giisser,  couier. 
Slibberlg,  b.  n.  Glissant. 
Siibbering,  y.  Glissement,  m. 
Slienen,  o.  w.  Zie  Snoepen. 
Slieren,  o.  w.  Se  trainer  ;  chanceUr.", 

b.  w.  Escamoler. 
Slik,  enz.  Zie  Slyk,  enx. 
Slikartseny,  y.  Èlectuaire,  m. 
Slikbrok,  m.  en  y.  Électuaire,  m. 
Slikken,  b.  w.  Avaler. 
Slikking,  y.  Avalement,  m. 
Slikmiddel,  o.  en  m.  Zie  Slikartseny. 


Digitized  by 


Google 


SU 


SLO 


605 


Hikop,  xn.  Avaleur,  glouton,  m. 
>likpot,  m.  Pot  de  conserve,  m. 
>lim,  b.  Tortu;  obiique;  mauvais;  mé- 

chant ;  rtisé^  maiin;  difficilt.  —,  byw. 

Adroilement;  subtUement;  malicteu- 

semeni. 
Slimbeen,  o.  Bancal,  m. 
^limhals,  xn.  Torticoiis,  m. 
Slimheid,  ▼.  OHiquüé;  ruse ,  malice  , 

?limini geheid,  v.  Zie  Slimheid. 
Slim  voet,  m.  Pied  bot,  m. 
Slinden,  b.  w.  Zie  Verslinden. 
SUnder,  m.  Zie  Versljnder. 
Siindkolk,  m.en  v.  Gouffre;  toumant , 

m. 
Slmdpenning,  m.  Dissipateur,  m. 
Slinger,  m.  Secousse;  fronde,  f.;  pen- 
dule ;  balancier,  m. 
Slmgeraer,  m.  Frondeur;  rouleur  (vais- 

seau),  m. 
SlJng^pband,  m.  Fronde  (bandage),  f. 
Slinger beenen,  o.  w.  Zie  Waggelbee- 

nen. 
Slingeren ,  b.  w.  Secouer;  agiter;  fron- 

der  y  tancer;  entortUler.  — ,  o.  w. 

Branler;  osciUer;  clianceler;  voUiger; 

se  öalancer;  trainer;  rouïer  (mar.).  — 

op  de  koord.  VoUiger  sur  la  corde. 

Zyne  kleören  overal  laten  — .  Laisser 

trainer  ses  habits  panout. 
Slingerend,  b.  n.  Fibrant,  oscillatoi' 

re, 
Slingergevaerte ,  o.  Baliste,  catapuUe , 

Slingergewigt,  o.  Lentille  de  pendule. 

Slingering»  ▼.  Secousse;  agitation  ,  f.; 

brandiUement ;  roulls  (mar.),  m. 
Slingerooren,  o.  en  v.  mv.  OreiUespen- 

dantes,  f.  pi. 
Slmgerpad,  o.  Senlier  lortuêux,  m. 
SUngerslag,  m.  Coup  d^adresse,  m. 
Slingerstaert,  m.   ï    Queue  prenante  , 
Slingersteert,  m.    j        f. 
Slingeruerwerk,  o.  Pendule,  f. 
Slingeruerwerkmaker ,  m.  Pendulier , 

m. 
SVmgerverband ,  o.  Fronde  (bandage) , 

Sling^^^uisten»  o.  w.  Boxer, 
Slingerweg,  m.  TortiUèrey  f. 
Slink,  b.  n.  Gawc/i^. 
Slinkaerd,  m  Gaucher,  m. 
Slinken,  o.  w.  DéseJifler;  diminuer. 
Siinkepoot,  m.  Gaucher,  m. 


Slinker,  b.  n.  Gauche, 
Slinkerarm,  m.  Bras  gauche,  m. 
Slinkerhand ,  t.  Gauche,  main  gauche  ^ 

Slinkervleugel,  va.  Mie  gauche,  f. 

Slinking,  V.  Désenflure,  (, 

Slinks,  byw.  A  gauclie. 

Slinksch,  b.  n.  Gauche;  gaucher;  mau^ 

vais;  méchant ;  malfteuretix. 
Sllnkschelyk  ,  byw.  Sinistrement ;  mé^ 

chamment, 
Slinkschbeid,v.  Malice,  malignité,  f, 
Slinkwaerts,  byw.  A  gauche. 
Slip,  V.  Pan  (d'habit,  de  robe),  m.;  bas^ 

que;  fenle,  f. 
Slippen,  o.  w.  Glisser;  échapper. 
Slipper,  m.  Zie  Slippert. 
Slipperen,  o.  w.  Zie  Slippen. 
Slippert,  m.  Benen  — maken.  S'esqui- 

ver. 
Slissen,  b.  w.  Éleindre;  élouffer;  accom- 

moder;  apaiser;  terminer. 
Slissing,  V.  Exlinction,  f.;  accommode- 

ment,  m. 
Slobbe,  V.  Bavelte;  souillon,  f. 
Slobberdoos,  m.  en  v.  Souillon,  m.  et 

Slobberen,  b.  w.  Laper;  avaler;  barbo- 

ter. 
Slobbig,  b.  n.  Sale,  malpropre. 

lloddeVm.!  «"««'-». --^^  f- 
Slodderachtig,  b.  n.  Zie  Slodderig. 
Slodderen,  o.  w.  Eire  trop  large  (en 

parlant  d^habits). 
Slodderig,  b.  n.  Sale,  — ,  byw.  Sale- 

ment. 
Slodderkleed,  o.  Habit  trop  large,  m. 
Sloddermuts,  v.  Batlant-Canly  m. 
Sloddervos,  m.  Souillon,  m. 
Sloep.  V.  Chaloupe,  f.;  esquif,  m. 
Sloepmeester,  m.  Matlre  ou  patron  de 

chaloupe,  m. 
Sloeproeijer ,  m.  Bameur  de  chaloupe , 

m. 
Sloeren*  Zie  Sleuren. 
Sloerie,  v.  Souillon,  guenipe,  f. 
Sloeriemoêr,  v.  Zie  Sloerie. 
§loester,  m.  Brou,  m.;  écale,  f. 
Sloesteren,  b.  w.  Oter  Ie  bron;  éca» 

Ier. 
Slof,  ▼.  Savate,  f. ;  habit  sale;salaud, 

m.;  salaude  ;négligence,  r. 
Slof,  b.  n.  Négligenl ;  sale, 
SlofiTelyk ,  byw.  Négligemment;  saté- 

ment. 


Digitized  by 


Google 


604 


SLO 


Sloffen,  o.  w.  Trainer  les  pieds;  négU- 

ger, 
Sloffenmarkt,  v.  Savaterie,  f. 
Slofllgheid,  v.  )    Négligence  ,  noncha' 
Slofheid,  ▼.      j       lance.t. 
Slok,  m.  Coup;  traite  m.;  gorgée ; gorge^ 

f ;  gosier;  goulu,  m. 
Slokachtig,  b.  n.  Goulu.  — ,  byw.  Gou* 

lüment. 
Slokachtigheid,  y.  Gloulonnerie,  f. 
Slokdarm,  m.  OEsophage ;  gouLu^  m. 
Slokdarmig,  b.  n.  OEsophagien, 
Slokdarmsnede,  v.  OEsophagotomie,  f. 
Slokken,  b.  w.  Jvater;  engioutir. 
Slokker,  m.  Jvaleur;gloutan:  paroiüe, 

m.  Ben  goede  — .  ün  bon  diable, 
Slokkerig ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Slokach- 

tig. 
Slokking,  v.  Déglutition,  f. 
Sloklust,  m.  Gloulonnerie,  f. 
Slokop,  m.  Zie  Slokker. 
Slokster,  v.  Gourmande^  f. 
Slokzucht,  y.  Zie  Sloklust 
Slommer,  m.  Embarras ;  tracas;  em^ 

trouillement,  m. 
Slommeren,  b.  w.  Embarrasser;  em- 

brouüler. 

Slomp,  V.  Guenipe,  salape,  f.  — ,  m,Mas» 

se,t,,tas;sabot,m. 
Slonde ,  v.  Gou/ff  e;  taumant ;  oesopha^ 

ge,m. 
Slona,  y.  Gtienipe,  salopey  f. 
Slonsachtig ,  b.  n.  Sale,  — ,  byw.  Sale- 

ment. 
Slonseu,  o.  w.  Zie  Slonzen. 

list  n."-}^^  Slonsachtig. 

Slonsje,  o.  Lanteme  sourde,  f. 
Slonzen,  o.  w.  Jgir  négligemment;  faire 

malproprement ;  laisser  trainer. 
Sloof,  y.  Pauvrette,  f.;  tablier^  m. 
Sloop,  y.  Taie  d'oreiuér,  f. 
Sloopen,  b.  w.  Délruire^  démolir,  ra- 

set. 
Slooper  y  m.  Démolisstur  ;  dépeceur , 

m. 
Slooping,  V.  DestrucUan^  démolUiony 

Sloor,  y.  Pauvrette,  f.  Zte  Sloerie. 

Sloot,  y,  Fossé,  m. 

Slooten ,  b.  w.  Couper  par  <^  fossés; 

creuser  des  fossés. 
SlMven,  b.  w.  Retrousser,  — ,  o.  w. 

Faire  un  travaü  pénible;  se  peiner. 


Slop,  o.  Rtielle ;  cache  ;  ouverture ,  f. 

Slopkous,  y.  Guitre,  f. 

Slordig ,  b.  n.  Sale  ,  malpropre;  défue- 

niUé;  dégingandé.  — ,  byw.  Zie  bior- 

diglyk. 
Slordigheid,  y.  Saleté,  malprortrtU^  f- 
Slordiglyk ,  byw.  Salenxent ,  mali^rofn- 

ment. 
Slorp,  m.  Goupy  trait,  m.,  gorgée,  f. 
Slorpdrank,  m.  Polion,  f.,  breuvage* 

bouüUniy  m. 
Slorpei,  o.  OEuf  &  la  coque,  m. 
Slorpen ,  b.  w.  Humer;  euHÜer;  gcèer; 

laper. 
Slot,  o.  Serrure,  f.;  fermoir^  m  ;  piaihu^ 

f.;  chdteau,  m. ;  citadeUe  ;  concUt^im, 

f. ;  résuUat ,  m.  By  —  vau  rekeniog. 

Au  bout  du  compte.  Ten  slotte.  Em- 

fin ;  pour  conclusion ;  en  ë^jmUive^ 
Slotbepaling^  y.  DlsposUion  /imU€^  f. 
Slotbewys,  o.  Syllogisme,  m, 
Slotdicht,  o.  Épigramme^  f. 
Slotel,  m.  Zie  Sleutel. 
Slotemaker,  m.  Serrurier^  m. 
Slotgat,  o.  Trou  de  serrure^  m. 
Slotgevolg  ,  o.  Canséquence  ;   comüt» 

siony  f. 
Slotgracht,  y.  Douve  (fossé),  f. 
Slotheer,  m.  Seigneur  d'un  chdten^ 

m. 
Slothengsel,  o.  MorailiofL,  m.;   êbresh 

nière ,  f. 
Slothout,  o  Croiselte  (mar.),  f. 
Slotkapittel,  o.  Cspitute,  bh. 
Slotkas,  y.  Palaslrey  m. 
SLotkram,  y.  Moraiüon^  m. 
Slotkrammeken,  o.  Picolet,  m. 
Slotletter ,  y.  Lettre  fintde ;  aésiueiue^ 

Slotmaken  (het),  o.  Sirrurerie,  U 
Slotmaker,  m.  Serrurier,  nu 
Slotmakersbank,  y.  Êtabii  de  semmer^ 

m. 
Slotmakerswerk,  o.  Serrurerie^  f. 
Slotmakery,  y.  SerrureriSy  f. 
Slotplaet ,  y.  Piatine  de  serrure^  f. ;  pê^ 

lastre,  m. 
Slotpoort,  y.  Porte  d'un  chdleau,  f. 
Slotpyp,  y.  Canon  (d*une  serrttre}^  m. 
Slotrede,  y.  Êpilogue,  m.;  pérc    iw»; 

conclusion,  f. 
Slotregel,  m  Maxime^  f. 
Slotrekening,  y.  Compte  fnat,  arfM 

de  compte,  m. 
Slotrym,  o.  Befram^m, 
Slotschroef,  y.  Fis  de  serrure^  U 


Digitized  by 


Google 


SLU 

^lotsprenk,  v.  Épiphonème  frbét.),  m. 
Slotsteen,  m.  Ctefde  voute,  f.;claus0ir, 

m. 
Slottoren,  m.  Donjon,  m, 
JSlotval,  m.  ChuU,  fin  (d'une  période)  , 

Slotvast,  b.  n.  Qui  peut  être  ferme  ü 

cUf. 
Slotvers ,  o.  Demier  vers ;  refrain ,  m. ; 

chute,  f. 
Slotvonnis,  o.  Arrét  définitif^  m. 
Slotvoogrd,  m.  Cfidtelain,  m. 
Slotvoogrdes,  V*  Chdtelaine,  f. 
Slotvoogdschap,  o.  Capilamerie,  f. 
Slotvoogdy,  V.  )'  ChdUUenie ;  ea- 

Slotvoof^dyscbap,  o.  f     pUainerie,  f. 
Slotwerk,  o.  Serrurerie,  f. 
Slotzang «  m.  Chant  finale  m.;  épode , 

Slaif,  V.   Coulisse  (partie  d'un  vdte- 

ment),  f. 
Sluijer,  m.  Echarpey  f.,  voile;  crêpe , 

m.;  mante ;  guimpe ,  f. 
Sluijeren,  b.  w.  Voiler. 
Sluik,  b.  n  Ptat ;  uni ;  délié ;  grête. 
Sluik,  V.  Ter  —.  Efi  cachetle,  secrète- 

ment. 
Sluiken,  b.  w.  Ramper;  faire  q.  c,  en 

rampant  ♦  en  cachetle ;  frauder;  com- 

mettre  un  adultère. 
Slttiker,  m.  Fraudeur,  m. 
Sluikery,  v.  Zie  Sluikhandel. 
Slulkbandel,  m.  Fraude,  f. 
Sluikhandelaer,  m.  Zie  Sluiker. 
Sluikiiig,  V.  Zie  Sluikhandel. 
Sluikster,  v.  Contrehandière,  f. 
Sluikswyze,  byw  EncacheUe. 
Sluimen,  o.  w.  Zie  Sluimeren. 
Sluimer,  m.  Assoupissement,  m. 
Sluimerachtig,  b.  n.  Assoupi, 
Sluimeraer,  m.  Roupilleur,  m. 
Sluimeraerster,  v.  Roupilleuse,  f. 
Sluimeren,  o.  w.  Sommeiller^  roupil- 

Ier, 
Sluimerig,  b.  n.  Assovpi. 
Sluime/ing,  v.  Assoupissement,  m. 
Sluip,  V.  Ter  — .  En  cachette, 
Sluipdeur,  v.  Porie  dérobée^  poteme^  f.; 

subterfuge.  m. 
Sluipen,  o.  w.  Se  glisser, 
Sluiper ,  m.  Celui  qui  se  glisse;  clou  H 

petite  têUy  m.  Benen  ~  maken.  S^eê- 

quiver, 
^lulpgang,  m.  Corridor  dérobé,  m. 
Slulpgat,  o.  Cache,  f.;  crDne,  m. 
Sluiphaven^ V.  Co/e,  crique  (mar.),  f. 


SLU 


605 


Slufpboek,  m.)^^^.^   - 
81uiphol,o.     }^«^^>^. 
Sluipkoorts,  v.  Fièvre  lente,  f. 
Sluipmoordenaer,  m.  Sicaire,  assassin, 

m. 
Sluippad,  o.  Sentier  détoumé,  m. 
Sluipswyae,  byw.  En  cachette, 
Sluiptrap,  m.  Escalier  dérobé,  m. 
Slulpvergaderlng,  v.  ConvenHcule,  m. 
Sluipweg,  .m.  C/iemmrf^tóMn?^  m. 
Sluis,  V.  Ecluse,  f.  —,  o.  L'Écluse  (vil- 

Ie),  f. 
Sluisbedding,  v.  Radier,  m. 
Sluisdeur,  v.  Porie  d'écluse ,  tonde. 

vanne^paUyf. 
Sluisgelcl,  o.  Droit  d*écluse,  m. 
Sluiskamer,  v.  Chqmbre  d'écluse,  f. 
Sluismee^ter,  m.  Éclusier,  m. 
Sluismolen,  m.  Écoute-sHl-pleut  (mon- 

lin),  m. 
Sluismuren,  m.  pv.  Jouiêres,  f.  pi. 
Sluisvloed,  m.  Eclusée,  f. 
Sluiswachter,  m.  Éclusier,  m. 
Sluitband,  m.  Sangte;  venlrière,  f. 
Sluitboom,  m.  Barrière  ;  barre,  f. 
Sluitdcos,  V.  Cassette,  f. 
Sluiten,  b.  w.  Fermer;  clore;  conclure; 

contracler;  faire;  arrêUr;  finir.  — , 

o.  w.  Se  fermer;  pommer;  joindre 

bien;  aller  bien;  étrejusU. 
Sluiter,  m.  Celui  quifenne;  clólurier . 

m, 
Sluitgeld,  o.  Geólage^  m. 
Sluithaek,  m.  Gdche,  f. 
Sluithek,  o.  Barrière,  f. 
Sluithengsel,  o.  MoraiUon,  m. 
Sluitbout,  o.  Templet(Te\.);  coin  (impr.), 

m. 
Sluiting,  V.  Fermeture;  clöture,  f. 
Sluitkool,  V.  Chou  cabus^  chou  pommé, 

m. 
Sluitkrop,  m.  Laitue  pommée,  f. 
Sluitmand,  t.  Panier  f ermant,  m. 
Sluitmuer,  m.  Mur  de  clóture,  m. 
Sluitnagel,  m.  Cfieville  ouvrière  ;  cla* 

vette^  f. 
Sluitnoot,  V.  Finale  (mus.),  f. 
Sluitrede,  v.  Syllogisme,  m.  Zie  Slot- 
rede. 
Sluitregel,  m.  Liane  finale,  f. 
Sluitrym,  o.  Zie  Slotrym. 
Sluitspier,  v.  Constricteur ;  sphincter 

(muscle),  m. 
Sluitsteen,  m.  Zie  Slotsteen. 
Sluitstuk,  o.  Alaiscialèze,  f.;  about^  m. 
Sluitteeken,  o.  Parenthese,  f. 


Digitized  by 


Google 


606 


SLY 


Slaittoon,  m.  Zie  Sluitnoot. 
Slultvenster,  v.  en  o.  Contre-sabord 

(mar.),  m. 
Sluitvers,  o.  Zie  Slotvers. 
Sluityzer ,  o.  Closoir ,  clotoir  (outil) , 

m. 
Slurf,  V.  Trompe  [d^uti  éléphard),  f. 
Slurp,  m.  Coup :  trait,  m.;  gorgée,  f. 
Slurpel,  o.  OEufü  la  coqu£,  m. 
Slurpen,  b.  w.  üumer;  avatar;  gober; 

laper. 
Sluw,  b.  n.  jédroit,  fin.  rusé.  — ,  byw. 

Jdroitenient,  finemenL 
Sluwheid,  v.  Adresse,  ruse,  finesse,  f. 
Sly,  V.  Tanche  (poisson),  f. 
Slyk,  o.  Boue,  fange ;  tourbe,  f. 
Slykachtig,  b.  n.  i  ^^^^rbeux ,  fangeux, 
Sykerigb.n.     \    marécageux. 
Slykig,  b.  n. .      I  ^ 

Slykkiad,  v.  Edaboussure,  f. 
siykkousen  ,  v.  mv.   Houseaux ,  m. 

pi. 
Slykkuil,  m.  Fondrière,  f.;  bourbier^ 

m. 
Slykland,  o.  Tourbière,  f. 
Slykmolen,  m.  Cnre-móU^  m. 
Slykplaester,  v.  lUuiation  (méd.),  f. 
Slykput,  m.  Zie  Slykkuil, 
Slykschepper,.  m.  Drague  (pelle),  f. 
Slykspat,  r.  Eclaboussure,  f. 
Slym,  o.  Pituite;  giaire,  f.;  flegme,  m.; 

bave;  fange,f. 
Sly machtig,  b.  n.  Pituiteux ;  glaireux ; 

visqutux;  mvqueux;  fangeux. 
Slymachtigheid,  v.  Empateinent,  m.; 

viscosité;  mucosüé,  f.;  flegme,  m. 
Slymafdryvend,  b.  n.  FUgmagogue,  i 
Slymerig,  b.  n.  Zie  Sly machtig. 
Slymerigheid,  v.  Zie  Slymachtigheid, 
Slymgat,  o.  Lacune  (anat,),  f. 
Slymgezwel,  o.  OEdème,  m. 
Slymig.  b.  n.  Zie  Slymachtig. 
Slvmigheid,  v.  Zie  Slymachtigheid. 
Slymklier,  v.  Giande  muqueuse  ou  pp- 

tuUaire^  f. 
Slymkoorts,  v.  Fièvre  muqueuse,  f. 
Slympoeijer,  o.  Fécule,  f. 
Slympot,  m.  Crachoir,  m. 
Slymverdry veud,  b.  n.  Flegmagogue. 
Slymvisch,  m.  Blenne^  m.,  blennie^  ba* 

veuse  (poisson),  f. 
Slymvlies,  o.  Membrane  piluilatre.  f. 
Slymvloed,  m.  Blennorrha^ie  (méd.), 


SMA 

Slypen,  b.  w.  Aiguiser^  repas^er;  poUr; 
taiUer. 

Slyper,  m.  Emouleur  ;  repasseur;  peüi- 
seur,  m. 

Sly  ping,  y.  AiguisemerU;  poiimaUy  m. 

Slypmolen,  m.  Moulin  è  polir^  m.;  ma- 
chine &  aiguiser^  f. 

Slypplank ,  v.  Planche  é  aiguiur  ia 
couieaux,  f. 

Slypsel,  o.  Moutée,  f.;  adouci^  xn. 

Slypsteeo,  m.  Pierre  ö,  aiguiser;  motief 

Slypstof,  V.  Adouci,  m. 

Sly p tang,  v.  AffUoir^  m. 

Sly  ten ,  b.  w.  User;  consumtr  ;  amstm- 

mer;  employer;  passer  (Ie    taat^; 

débiter;  détnolir.  — ,  o.  ^w.  S$uer;pê9- 

ser ;  diminuer, 
Sly  ter,  m.  Débilant,  déteulUmt;  conum- 

mateur,  m. 
Sly terswinkei,  m.  Boulique  ou  fan  yetd 

en  détail,  f.  ^ 
Sly tery,  v.  Zie  SlyterswinkeL 
Slyting,  V.  Consommaiiofi ;  consomf- 

tion,  f.;  détail,  débüy  m. 
Sly ts ter,  y,Débitante.  f. 
Smacht,  v.  Ventre  d'un   haren§^  im 

langueur ;  faim.  f. 
Smachten,  o.  w.  Étoutfer;  iangvir; at- 
ver.  Van  dorst  •— .  Mourir  de  W- 

Van  hitte  — .  Etouffer  de  chaud,  Naer 

iets  — .  Soupirer  après  g,  c. 
Smachtend,  b.  n.  Langaissant:  Hoêf- 

fant, 
Smachterig,  b.  n.  Languissant ;  fmMt; 

étouffant ;  pauvre. 
Smachting,  v.  Langueur^  f. 
Smachtlap,  m.  Gredin.  m. 
Smadelyk,  b.  n.  ïnjurieux.  ouirageaM^ 

— ,  byw.  Jnjuiieusement, 
Smadelykheid,  v.  Zie  Smaed« 
Smaden,  b.  w.  Injurier ;  outrager. 
Smader,  m.  Offenseur,  m. 
Smadig,  b.'n.  Zie  Smadelyk. 
Smadiglyk,  byw.  InjurieusemenL 
Smading,  v.  Zie  Smaed. 
Smaed,  m.  A(\ront;  outrage,  m.*;  injun; 

offense,  f. 
Smaedheid,  v.  Zie  Smaed. 
Smaednaem,  m.  Nom  injurieux;  soèri- 

quet,  m. 
Smaedrede,  v.  Discours  offensant^  m-; 

satire,  L 
Smaedschrift,  o.  Libetie^  m.;  saUre,  L 
Smaedtael,  y.  Langage  injurieuxt  m. 
Smaedwoord,  o.  Injure^  f. 


Digitized  by 


Google 


SMA 


SME 


607 


Smaek,  m.  Gout,  m.;  saveur,  f.;  appétit , 

Bmaekbaer«  b.  n.  Quipevt  êlre  goülé, 
Smaekbederving'yV.  Corrupiionau  gout, 

Smaekje,  o.  Petü  gout;  mauvais  gout , 

m. 
Smaekyermogpen,  o.  Gout,  m. 
Smaekvol,  b.  n.  Plein  de  gout,  — ,  byw. 

Avec  öeaucoup  de  gout. 
Smaekzenuw,  v.  Nerf  guslatif,  m. 
Smaeldicbt,  o.  Satire,  f. 
Smaelrede ,  v.  Discours  injurieux,  m.; 

satire,  f. 
Smaelschrift,  o.  Écrit  injurieux^  m.; 

icUire,  f. 
Smak ,  y.  Sumac  (arbrisseau);  semo' 
que   (yaisseau) ,  m.  — ,  m.  Bruit ; 
coup  ;  choc  ,  m. 
Smakeloos,  b.  n.  Fade,  insipide. 
Smakeloosheid,  v.  Fadeur ;  insipidité ^ 

f.;  dégoüt,  m. 
Smakelyk,  b.  n.  Appétissant ;  savou- 
reux  ;  délicat;  délicieux.  — ,  byw.  Sa- 
voureusement;  avec  appétit;  de  tfon 
appétit. 
Smakelykheid,  y.  Bon  gout,  m.;  sa- 

veur ,  f. 
Smoken,  b.  w.  Goüler;  savourer.  — ,  o. 
w.  j4voir  du  gout ;  faire  impression 
sur  te  gout;  sentir.  Dat  smaekt  my 
wel.  Je  trouve  cela  bon.  Hoe  sroaekt 
u  die  wyn?  Comment  trouvez-vous  ce 
vin  f  Naer  den  rook  — .  Sentir  la 
fumée. 
Smakken ,  b.  w.  Jelerrudement.  — ,  o. 

w.  Tomber,  s*abaUre. 
Smakechip,  o.  Semaque,  m. 
Smal^  t).  n.  Petit\  chétif;  pauvre ;  maur  • 

vais;  étroit. 
Smalbekkig,  b.  n.  Ténuirostre. 
Smalbladig ,  b.  n.  Angustilolié ,  menu» 

feuiUé. 
Smaldeel ,  o.  Subdivision;  division;  es- 

cadre,  f. 
Smaldeelen,  b.  w.  Subdimer. 
Smaldeeling-,  v.  Subdivision^  f. 
Smaldoek,  o.  Toile  élroite,  f. 
Smalen ,  o.  w.  Désapprouver;  censurer; 

raiUer ;  injurier. 
Smaler,  m.  Censeur,  m. 
Smalhans ,  m.  Celui  qui  fait  maigre 

cfière. 
Smalheid,  y.  Étroitesse,  f. 
Smalligheid,  v.  Zie  Smalheid. 
Smalt,  V,  Émail ;  smalt ;  jais f  m. 


Smalte  ,  y.  Zi^.  Smalheid. 
Smaragd,  m.  Emeraude,  f. 
Smaragden,  onv.  b.  n.  D*émeraude. 
Smaragdgroen,  b.  n.    \ 
Smaragdkleurig,  b.  n.\Smaragdin. 
Sinaragdverwig,  b.,n. ) 
Smarotsen,  o.  w.  Écomifler. 
Smarotser,  m.  Écomifleur,  m. 
Smart,  smartelyk,  enz.  Zie  Smert» 
^  smertelyk ,  enz* 
Smeden ,  b.  w.  Forger;  machiner,  tra» 

mer;  inventer. 
Smeder,  m.  Forgeur;  machinateury  m» 
Smedery,  y.  Forge,  f. 
Smedig,  b.  n.  Zie  Smeedbaer. 
Smediffheid,  y.  Zie  Smeedbaetheid. 
Smeedbaer,  b.  n.  Forgeable.  maüéable, 
Smeedbaerheid,  v.  Malléabilité,  f. 
Smeedbak,  m.  Auge  d*un  forgeron^ 

Smeedkunst,  y.  Art  du  forgeron,  m. 
Smeedwerk,  o.  Ouvrage  forgé,  m. 
Smeekbede,  y.  Zie  Smeekgebed. 
Smeekdicht,  o.  Placet,  m.,  ou  requête 

en  vers,  t. 
Smeekelen,  b.  w.  Zie  Smeeken. 
Smeekeling,  m.  en  y.  Suppliant,  m.; 

suppliante,  f. 
Smeekelyk,  b.  n.  Suppliant. 
Smeeken,  b.  w.   Supplier;  implorer; 

conjurer.  Om  genade  — .  Demander 

grdce. 
Smeekend,  b.  n.  Suppliant. 
Smeeker,  m.  Suppliant,  m. 
Smeekery,  y.  Zie  Smeeking. 
Smeekgebed,  o.  Supplication ;  dépréca- 

tion,  f. 
Smeeking,  y.  Supplication,  f. 
Smeekschrift,  o.  SuppUque,  f.;  placet^ 

m. 
Smeekster,  y.  Suppliante,  f. 
Smeektael,  y.  Langage  suppliant,  m. 
Smeer,  o.  Graisse,  f.;  suif;  cirage ,  m» 

— ,  m.  Bonnechère,  f. 
Smeerachtig,  b.  n.  Gras;  graisseux;. 

crasseux. 
Smeerader,  y.  Feine  adipeuse,  f. 
Smeerblad ,  o.  Grande  consoude  (plan- 

te),  f. 
Smeerborstel,  m.  en  y.  Brosse  d,  cirer,  U 

graisser^  f. 
Smeerbuik,  m.^iros  ventre;  gros  bedon^ 

m. 
Smeerbus,  y.  Zie  Smeerdoos. 
Smeerder,  m.  Celui  qui  graisse;  frot» 

teur,m 


Digitized  by 


Google 


«08 


SME 


SMO 


Smeerdoos,  ▼.  BoUier,  m. 
-Smeergeld,  o.  Suage  (mar.),  m. 
Smeergoed,  o.  Zie  Smeer. 
Smeerkalk,  m.  Crépi,  m. 
Smeerkruid,  o.  Orobanche  (plan te],  f. 
Smeerkwast,  m.  Guipon,  m. 
Smeerlap,  m.  Lambeau  enduü  de  grais- 

se ;  homme  saU  et  méprisable,  m. 
ISmeerliDg ,  m.  Loche^  aphye  (poisson) , 

Smeermaend,  v.  Novembre,  m. 
Smeermiddel,  o.  en  m.  Liniment^  m. 
ISmeerpot,  m.  Pot  è  graisse,  m. 
Smeerschoen,  m.  Décrotteur ;  flatteur ^ 

m. 
Smeersel,  o.  Graisse^  f.;  tiniment,  m. 
Smeersteen,  m.  Stéatite,  f. 
Smeervlek.  v.  Tache  de  graisse,  f. 
Smeerwortel ,  m.  Consoude  (plante) ,  f. 
Smeerzalf,  v.  Cérat;  Unimenty  m. 
Smeet,  m.  Coup;  jet,  m. 
Smelt,  V.  Zie  Smalt. 
Smeltbaer,  b  n.  Fusible. 
Smeltbaerheid,  v.  Fysibilité,  f. 
Smelten,  b.  w.  Fondre;  mürir;  unir; 

tnêler,  — ,  o.  w.  Fondre,  se  fondre. 

Het  ys  smelt.  La  glacé  se  fond. 
Smeltend,  b.  n.  Fondant, 
Smelter,  m.  Fondeur,  m. 
Smeltery,  v.  Fonderie^  f. 
Smeltglas,  o.  Zie  Smalt. 
Smeltbuis,  o.  Fonderie,  f. 
Smeltig,  b.  n.  Humide. 
Smelting,  v.  Fusion ;  fonte,  f. 
Smeltkroes ,  m.  Creuset ,  m. ;  coupelle , 

f. 
Smeltoven,  m.  Foumeau^  m.;  fouV' 

naise,  f. 
Smeltpeer,  ▼.  Poire  fondante,  f. 
Smeren,  b.  w.  Graisser;  eindre;  frot- 

ter;  salir,  souiUer, 
Smergel,  m.  trneri ;  tripoli,  m. 
Smerig,  b.  n.  Graisseux;  aras;  sale; 

crasseux ;  lucratif,  — ,  oyw.  Sale- 

ment. 
Smerigheid,  v.  Graisse;  saletéy  f. 
Smeriglyk,  byw.  Salement. 
Smering ,  v.  Jction  de  graisser,  de  f  rot" 

ter,  f.;  ensimage,  m.;  graisse,  f. 
Smerlin,  m.  Z^  Smerlyn. 
Smerlyn,  m.  EmeriUon  (oisean),  m. 
Smert,  v.  Douleur;peine,  f.;  mal,  m. 
Smerteloos ,  b.  n.  Qui  n'est  pas  doulou- 

reux ;  indotent. 
Smerteloosheid ,  v.  ^ntalgie,  anodinie, 


Smertelyk ,  b.  n.  Douloureux;  pMbk, 

— ,  byw.  Douloureusement ;  pémbU- 

ment. 
Smertelykheid,  v.  Zie  Smert. 
Smerten ,  o.  w.  Causer  de  la  dotUeur; 

faire  mal,  cuire. 
Smertig,b.  n.  Zie  Smertelyk. 
Smet,  V.  Tache ssouiUure,  f.;  rameneret 

(charp.)i  m. 
Smetachtig,  b.  n.  Qui  se  tache  paU- 

ment. 
Smetlyn,  ▼.  Cordeau,  m. 
Smets,  V.  Bonne  chère ;  ripailU^  t. 
Smetsch,  b.  n.  Délicat,  friand. 
Smetsdagen,  m.  mv.  Jours  gras,  m. 

pi. 
Smetsen ,  o.  w.  Faire  bonne  chère,  bl- 

fret. 
Smetser,  m.  Goinfre^  bdfreur,  m. 
Smetteloos ,  b.  n.  Qui  est  sans  tache; 

pur, 
Smettelyk,  b.  n.  Contagieux. 
Smetten  ,  b.  w.  Tacher ,  satir ;  tringler. 

— ,  o.  w.  Se  tacher  f  se  salir. 
Smettig,  b.  n.  Zie  Smetachtig. 
Smeulen,  o.  w.  Couver. 
Smeuren,  b.  w.  Tacher,  souiUer. 
Smeurig,  b.  n.  Taché^souülé. 
Smid,  m.  Forgeron^  m. 
Smids,  V,  Forge,  f. 
Smldsbaes,  m.  MaVre  forgrron,  m. 
Smidsbak,  m.  Auge  d*un  forgéron,  t    I 
Smidsblaesbalg ,  m.  Soufftetde  fcrge, 

m. 
Smidse,  v.  Zie  Smids. 
Smidshaek ,  m.  Crochet  de  forgeron, 

m. 
Smidshamer,  m.  Brochoir,  m. 
Smidskolen,  t.  mv.  Charbom  deforge, 

m.  pi. 
Smidsoven,  m.  Foumeau  de  forge,  m. 
Smidsstal,  m.  Travail  (machine),  m. 
Smidstang,  v.  TenaiUes  de  maréehal,  f- 

Smldswerk,  o.  Ouvrage  de  forgeron,  m. 
Smidswinkel,  m.  Forge;  boutigue  de 

forgeron,  f. 
Smient ,  ▼.  Espèce  de  canard ,  m. ;  car- 

casse,  f.,  squelette,  m. 
Smilten,  enz.  Zie  Smelten,  enz. 

Smodderen ,  b.  w.  Tacher;  souiüer;  i«- 

tir. 
Smodderig ,  b.  n.  Taché,  SQUiUé,  saU* 

— ,  byw.  Salement. 


Digitized  by 


Google 


sm 


SMY 


609 


Smoddermnil,  m.  Friond,  m. 
Smoddermuilen,  o.  w.  Se  lécker  la  tott- 

ISodffeb-'l^i^Smodderlg. 
Smoel,  m,  Museau,  m.;  gueule;  bouche, 

Smoelband,  m.  Mvselière,  f. 
Smoken,  enz.  Zie  Smooken,  enz. 
Smok  kei  aer»  m.  Trieheur;  conireban" 

dier;  interiope,  m. 
SmokkelaerBter ,  v.  Tricheuse ;  contre- 

bandiére,  f. 
Smokkelary,  ▼.  Tricherie;  contrebamte, 

Smokkelen,  b.  ^  o.  w.  Tricher;  voler; 

frauder. 
Smokkelgroed ,  o.  Marchandise  de  cm- 

(rebande,  f. 
Smokkelhandel,  m.  Conlrebandé,  f. 
Smokkel  ing,  ▼.  Tncherie;cmitrebande, 

f. 
Smokkelscbip,  o.  Interiope,  m. 
Smokkelwaer,  V.  Marchandise  de  con- 

trebande,  f. 
Smokkelwyn ,  m.  Fin  de  conlrebande , 

m. 
Smook  ,  m.  Fimée ;  vapeur  épaisse , 

f. 
Smooken,  b.  w.  Fumer,  Tabak  — .  Fm- 

mer  du  taboe,  *- ,  o.  w.  Fumer,  jeter 

de  la  fuméen  Het  smookt  in  die  ka- 
mer, il  f  urne  darts  cette  chambre. 
Smook  er,  m.  Fumeur.  m. 
Smookerig,  b.  n.  Plein  de  fumée. 
Smookgat,  o.  Cheminée,  f.;  tuyau  de 

cheminée  ;endroit  oü  il  f  urne,  m. 
Smoor,  m.  Fumée ;  vapeur  épaisse ,  f. 
Smoorder ,  m.  Celui  qui  etouffe ;  fu- 

mevr ;  flambart ,  m. 
Smoordronken,  b.  n.  Ivre  mort, 
Smooren ,  b.  w.  Fumer;  éloufter;  suffO'- 

quer ;  entre  on  frire  dans  une  hugue- 

note,  — ,  o.  w.  Élouffér;  suffoquer. 
Smoorend,  b.  n.  Étpuffant;  suffocanU 
Smoorheet,  b.  n.  Èlouffant, 
Smooring,  v.  Ètouffement,  m.;  suffoeor 

tian,  f. 
Smoorketel,  m.  Étouf[air,  m. 
Smoorlyk,  byw.  Fassionnément,  éper- 

dument. 
Smoorpan,  ▼.  Buguenole,  f. 
Smoorpot,  m.  ttou^ir,  m. 
Smoorvol,  b.  n.  Plein  comme  unmif. 
Smoren,  enz.  Z,ie  Smooren,  enz. 
Smots,  V.  Prostituee,  f. 

Tom.I. 


Smotaig,  b.  n.  Taché,  souillé,  saU.  — , 

by  w.  SaUmeni, 
Smous,  m.  Juif;  usurier,  m. 
Smonsacbtig,  b.  u.  Uswaire. 
Smovsea^  o.  w.  F^re  Ie  métier  d'usu- 

fier;  griveler, 
Smousenwinst,  v.  Gain  usuraire,  m. 
Smonsery,  ▼.  GriveUe,  grivelerie,  f. 
Smout,  o.  Graisu  fondue,  f.;  saindoux, 

m.;  huile,  f. 
Smoutacbtig ,  b.  n.  Huileux ;  grais^ 

seux. 

Smoutigheid,  v.  Graisse,  t 
Smoutmolen,  m.  Huilerie,  f. 
Smoutpeer,  ▼.  Beurré;  doyenné,  m.; 

cresane,  mouille-boucfie  (poire  fon- 
dante), f.    ^ 
Smoutpot,  m.  Pot  è  l'huUe,  m. 
Smontslager,  m.  Huitier,  m. 
Smoutverkooper,  m.  Marchattd  d'huile, 

m. 
Smolg,  V.  Ter  — .  En  eachette, 
Smulgen,  o.  w.  Manger  en  eachette. 
Smulger,  m.  Friand,  m. 
Smuik,  V.  Ter  — .  En  eachette. 
Smuk,  m.  Ornement,  m. 
Smukken,  b.  w.  Zier  Opsmukken. 
Smul,  V.  Borme  chère ;  ripaiUe;  bom- 

bance ,  f.  ;go(U;  désir,  m.,  envie,  f. 
Smul,  b.  n.  iiède;  chaud ;  ivre. 
Smulbaerd,  m.  Geinfre;  friand,  m. 
Smnldagen,  m.  mv.  Jours  gras^  nu 

Pl- 
Smuljurk,  v.  Fourreau  (robe  d'enfant), 

m. 
Smullen,  o.  w.  Faire  bonne  chère ;  faire 

ripaiUe ;  se  salir^  se  barbouiUer  (en 

mangeant). 
Smuller,  m.  Zie  Smulbaterd. 
Smullig,  b.  n.  Sale,  — ,  byw.  Sale- 

ment. 
Smuiligbeid,  v.  Saiêté,  crasse,  f. 
Smulling,  v.  Bonne  chère,  f. 
Smulmoér,  ▼.  Friande,  f. 
Smulparty,  ▼.  Froirie,  f. 
Smydig,  b.  u.  MaUéabie ;  sovple. 
Smydigen,  b.  w.  Eendre  malUable;  ren- 

dre  soupte ;  adotfdr. 
Smydigheid ,  t.  UaUéabimé;  souplesse , 

Smyt,  T.  Couet ,  m. ;  amura  belle,  em- 

beUe(maT.),r 
Smy ten,  b.  w.  Jeter;  iancer;  frapper. 
Smyter,  m,Batteur;eambattant,  m. 


Digitized  by 


Google 


610 


SNl 


SNE 


Snab.  T.  Zie  Sneb. 

Snaek,  m.  Gaillard ;  dróU ;  bovlfan ,  m. 

Snaekrich,  b,  n.  PiaüarU;  dróle;bouf' 

fon;cQmufue. 
6naek8hoofd ,  o.  Marmouset;  babouin; 

m. 
Snaer ,  v.  Corde  (d'un  instrumaii  de 

musiqve) ;  beUe'S<Bur;  belU-fUU^  f. 
Snaerspeeltuig,  o.  Instrument  (de  mu- 

sique)  &  cordes,  m. 
Snaertuig,  o.  Instrument  (de  musigue) 

A  cordes,  m. 
Snak,  m.  Soupir^  m.  Den  laetsteu  — 

geven.  Expirer. 
Snakerig,  b.  n.  Zie  Spaekscb. 
Snakery,  y.  Plaisanierie^  bouffonneriet  f. 
Snakig,  b.  n.  Zt^  Snaeksch. 
Soakin,  ▼.  BouUonne.  f. 
Snakken,  o.  w.  Soupirer.  Naer  iets  •— . 

Soupireraprésq.c, 
Snap.  m.  Moment;  caquet^  m.  — ,  v. 

Flamniette  (chir.)^  f- 
Snapachtig,  b.  n.  Babiltard, 
Snapacbtigheid,  v.  Babit,  m. 
Snaphaen,  m.  Fusil;  chenapan,  m. 
Snaphaenschot,  o.  Coupdefusit^  m. 
Snappen,  o.  w.  Se  détendre  ou  se  déban- 

der  avec  bruit;  happer;  babiUer. 
Snapper,  m.  Babillard.  m. 
Snappery,  v.  Babil;  caquet^  m. 
Snapreisje,  o.  Petit  voyage,  tour,  m. 
Snapster,  v.  Babiüarde^  f. 
Snar,  b.  n.  Mordant;  piquant;  fier; 
,    rude.  — ,  byw.  Rudement ;  fiérement ; 

fort. 
Snarenboogsken ,  o.  Archet  (de  violon « 

etc.)^  m. 
Snarenmaker,  m.  Boyaudier,  m. 
Snarenmakery,  v.  Boyauderie,  t 
Snarenspeelster ,  v.  Joucuse  dHnstru* 

ments  A  cordes,  f. 
Snarenspel,  o.  Musique  d*instrumenU  it 

cordes,  f. 
Snarennpeler,  m.  Joueur  d'instruments 

a  cordes^  m. 
Snarenspinner,  m.  Boyaudier,  m. 
Snarensplnnery,  v.  Boyauderie^  f. 
Snarheid,  v.  Mordactté;  fierté^  f. 
Snarrig,  b.  n.  Zie  Snar. 
Snarrigbeid,  v.  Zie  Snarheid. 
Snater,  m.  Bec;  museau ,  m. ;  bouche, 

f.;  babil y  m. 
Snaterachtig,  b.  n.  Babillard. 
Snaterachtigheid,  v.  Babit^  m. 
Snateraer,  m.  Babillard^  m. 
JBnaterbek,  m.  Zie  Snateraer. 


Snateren,  o.  w.  BabiUer. 
Snatering,  v.  Bnbit.  caqmety  m. 
Snaterster,  v.  BabUlarde^  f. 
Snauw,  m.  Parole  rude,  f.;  coup  de  dad,, 

m.  — ,  V  Seneau  (navire) ,  m. 
Snauwacbtig,  b.  n.  Piquant^  rude. 
Snauwachtigheid.  v.  Mordaciié,  f. 
Snauwen,  o.  w.  Rabrouer;  rudoyer, 
Snauwer,  m.  Aa^rott^fir,  m 
Snauwerig,enz.  Zie  Snauwacbtig,  enz. 
Snauwster,  v.  Rabroueuse^  f. 
Snavel,  m.  Bec;  museau ,  m. ;  trompe; 

bouche^  f.;  nez^  m. 
Snavelkruid,  o.  Peigne  de  Vénsu  (pits- 
te), m. 
Sneb,  V.  Bee  (d'oiseau);  éperon^  m  ;  éé- 

casse  (barque),  f. 
Snebbig,  b.  n.  Out  a  te  bec  bien  affiU. 
Snebscnuit,  v.  Bicasse  (barque),  f. 
Snede,  v.  Tranche,  f.;  tranchant^m,; 

taiUade;  coupure;  incision  ;  baiafre; 

coupe;  taille;  césuré;  voie,  f.  Jmt 

ter  — ,  regt  ter  — ,  wol  ter  — .  i 

pointe  a  propos. 
Snedig,  b.  n.  Tranchant;  habiie;  iMgé- 

nieux;  subtü;  adroit;  pronqia.  -, 

byw.    Ingénieusement ;    tiatiJemeiü; 

adroilement;  subtHement ;  promfÊÊ- 

ment. 
Snedigheid ,  ▼.  PromptUude  ;  habiUU; 

adresse;  subtilité^  f. 

ned,  V.  Zie  Snede. 
Sneedje,  o.  Petite  tranche  ;  petiu  am- 

pure,  f.;  émincé,  m. 
Sneeg,  b.  n.  Zie  Snedig. 
Snees,  o.  Fingtaitie,  f.  — ,  m.  Chuioit; 

usurier,  m. 
Sneeuw,  m.  en  v.  Neige,  f. 
Sneeuwachtig,  b.  n.  Neigeux. 
Sneeuwbaeu,  v  Chemin  sur  ia  neigt,  m. 
Sneeuwbal,  m  Boule  de  neige^  f. 
Sneeu  wberg,  m.  Montagne  de  neige.  f. 
Sneeuwblank,  b.  n.  Blanc  comme  neijfc 
Sueeuwblind,  b.  n.  Ébloui  par  la  neigt. 
Sneeuwen,  onp.w.  Neiger.  Het  sneeairt 

Il  neige. 
Sneeuwfiguer,  v.  Figure  de  neige,  f. 
Sneeu whoen,  o.  Lagopède,  m. 
Sneeuwig,  b.  n.  Nei^eux, 
Sneeuwjagt ,  v.  iVei^e,  f. ,  flccons  ie 

neige ,  m.  pi. 
Sneeuwklomp ,  m,  Monceau  ontasée 

neige,  m.;  avalanche,  f. 
Sneeu wmaend,  v.  Pfivöse,  m. 
Sneeuwslede,  v.  TrOtneau  powr  eSet 

surlaneige^m. 


Digitized  by 


Google 


SNË 


SNO 


611 


»neeuwya1,  m.  Avalanche,  f. 
Ineeuwylok,  t.  Flncon  ae  neige,  m. 
Sneeuwwater,  o.  Eau  de  neige^  f. 
>neeiiwwit,  b.  n.  Blanc  comme  neige. 
>iieeawwitheid,  v.  Neige,  extreme  Plan- 

cheur,  f. 
Sneeuwwolk,  v.  Nuage  chargé  de  neige, 

m. 
Snel,  ▼.  Pot  &  boire,  m.  — ,  b.  n.  Prompt; 

rapide;  léger;  vif.  — ,  byw.  Bafnde' 

ment,  vUe. 
Sneldicht,  o.  Épigramme^  f. ;  improm- 
ptu, m. 
Sneldichter,  m.  Impravisaleur,  m. 
Sneldichteres,  v.  Improvisatrice^  f. 
Snelgaend,   b.  n.  Célérigrade ,  céléri' 

pede. 
Snelgery,  o.  Zie  Snelwagen. 
SnelgreToet ,  b.  n.  Célèripède ,  céléri- 

grade. 
Snelgewiekt,  b.  n.  Qui  vole  rapide* 

ment. 
Snelheid  ,  t.  Fitesse;  rapidilé;  célérilé; 

aailité ;  vélocilé ,  f. 
Snellen,  o.  w.  Courir  vite,  se  précipiter, 

se  hdler. 
Snelligheid,  v.  Zie  Snelheid. 
Snelloopend ,  b.  n.  Rapide ,  véloce ,  cili- 

grade. 
Snellooper,  m.  Coureur^  m. 
Snellyk,  byw.  Rapidement,  vite. 
Snelschrift,  o.  Logographie.  f. 
Snelschryfkundig,  b.  n.  Sténographi" 

que, 
Suelschryfkunst,  v.  Sténographie,  f. 

Snelscln^nrer ,  m.  Tachygraplie ,  steno- 
graphe. 

Sneltoornig,  b.  n.  Colêre,  colérique. 

Snelvliegend,  b.  n.  Qui  vole  rapide- 
ment, 

SDelvoetig,  Ik  n.  Zie  Snelgevoet. 

Snelwagen,  m.  Fétoci/ère,  célérifère,  m., 
accélerée,  diligence,  f. 

Snelzeilend,  b.  n.  —  schip.  Navire  bon 
voilier,  m. 

Snep,  T.  Bécasse,  f. 

Snepje,  o.  Bécasseau,  m. 

Snepnet,  o.  Passée;  pantière^  f. 

Sneppen,  b.  w.  Zie  Snippen. 

Sneppendrek,  m.  Fiente  de  bécasse,  f. 

Sneppenjagt ,  v.  Passée,  chasse  aux  bé- 
casses,f, 

Sneppenpastel ,  y.  Pdté  de  bécasses^ 
m. 

Sneppenvang8t,T.  Chasse  aux  bécasses. 


SneppenTleesch ,  o.  Chair  de  bécasse,. 

chair  noire,  f. 
Snerken,  b.  en  o.  w.  Frire;  fricasser. 
Snerpen,  b.  en  o.  w.  PinceVy  faire  mal. 
Snerpend  ,  b.  n.  Cuisanty  dpre ,  pi- 
quant, 
Sners,  m.  Coup,  traü,  m, 
Snersje,  o.  Petü  coup;  peiit  trait;  brin^  . 

m.,  un  peu.  Ben  klein  —  weghebben. 

Être  en  pointe  de  vin, 
Sneukelaer,  m.  Paiüard,  m. 
Sneukeien,  o.  w.  Paillarder. 
Sneukeren,  o.  w.  Se  régaler  de  q,c,  de. 

friand. 
Sneuvelen,  o.  w.  Périr ;  être  tué, 
Snevelen,  o.  w.  Tomber;  broncher. 
Sneven,  [o.  w.  Périr;  broncher;  tom- 
ber. 
Snik,  m.  Sanglot;  soupir,  m.  — ,  v.  Bar- 

que,  f.,  cocne  d*eau,  m. 
Snikheet,  b.  n.  Fort  chaud. 
Snikken,  o.  w.  Sangloter;  avoir  te  ho- 

quet. 
Snip,  enz.  Zie  Snep,  enz. 
Snippel,  m.  Rognure;   retaille;  déchi- 

queture,  f. 
Snippelaer,  m.  Déchiqneteur,  m, 
Snippelen,  b.  w.  Rogner;  déchiqueter. 
Snippeling,  v.  Rognures,  f.  pi. 
Suippelkist,  v.  jitie  (coflfVe),  m. 
Snippeluertje ,  o  Heure  de  loisir;  heure 

perdue ;  heure  dérobée,  f. 
Snippelwerk,  o.  Découpure,  f. 
Snippen,  b.  w.  Cingler,  fouetter  (en 

parlant  du  vent).  Zie  Snippelen. 
Snipper,  m.  Zie  Snippel. 
Snipperen,  b.  w.  Zie  Snippelen. 
Snippering,  v.  Zie  Snippeling. 
Snipperuertje,  o.  Zie  Snippeluertje. 
Snipperwerk,  o.  Découpure,  f. 
SnirSy  m.  Zie  Sners. 
Snirsen,  o.  w.  Zie  Snerken  en  Sner-r 

pen* 
Snoefster,  v.  Hdbleuse,  f. 
Snoeftael,  v.  Héblerie,  f. 
Snoeyen,  b.  w.  TaiUer,  émonder,  éla- 

guer;  rogner;  manger  (des  fruits)  &  la 

dérobée. 
Snoeijer,  m.  Élagueur,  m.  Zie  Snoei- 

mes. 
Snoeijing,  v.  Élagage,  m.;  taille  (des 

arbresh  f« 
Snoeikunst,  ^,Art  de  tailler(lesarbreSf 

etc),  m. 
Snoeimes,  o.Serpe,  f.,  ébarboir,  m. 
Snoeisel,  o.  Émondes^  f.  pi. 


Digitized  by 


Google 


612 


SNO 


SWÜ 


Sm>eit7d ,  m.  Tetnps  oü  Van  taUU  les 
arbres,  etc  ,  m. 

Snodk,  m.  Brochet^  m. 

Snoekftchtig,  b.  h.  Qui  tesumble  au 
brochel. 

Snoekekop,  m.  Tête  ou  hure  (te  tto- 
cheU  f. 

Snoekelever,  t.  Foie  de  brochet,  m. 

Snoekenaes,  o.  Amorce  (pour  prendre 
des  brocheU),  t   . 

Snoekenangel,  m.  HamcQon  (pour  pren- 
dre des  brochets),  m. 

SnoekenvaDgst,  r.  Pêthe  du  brochet , 

8noekj6,  o.  Brochetony  m. 

Snoeks,  byw.  —  zien.  Avoir  la  vue 

banne,  peroante, 
Snoeksch,  b.  n  Zie  Scherpzinnigr* 
Sooeksken,  o.  Brocheton^  m. 
Snoekekop,  m.  THe  ou  hure  de  brochet^ 

Snoepachtig,  b.  n.  Friand, 
Snoepachtigheid,  v.  Priandise,  f. 
Snoepen,  b.  w.  Mangerdes  priandises; 

mdnger  a  la  dérobée. 
Snoeper,  m.  Friand,  m. 
Snoeperig,  enz.  Zie  Snoepachtig,  enz. 
Snoepery,  v.  Friandises,  f.  pi. 
Snoepgoed,  o.  Bonbons,  m.  pL,  frian- 

disesy  f.  pi. 
Snoepig,  b.  n.  Friand, 
Snoepigheid,  v.  Friandise,  f. 
Snoepmarkt,  v,iMarchéauxfruits,au^ 
Snoepmerkt,  v.  f     Mandises,  m. 
Snoepreisje,  o.  Petit  voyage,  m.\  partie 

de  plaisir,  f. 
Snoepsch.  b.  n.  Friand. 
Snoepschheid,  t.  Friandise,  f. 
Snoepster,  v.  Friande,  f. 
Snoepwinkel,  m.  Boutique  oü  Van  vend 

des  friandües,  f. 
Snoepzacht,  v.  Friandise,  f. 
Snoer,  o.  Cordon;  lacet;  collier^  kb.; 

corde,  f.;  corHeau,  m. 
Snoeren,  b.  w.  Lacer;tnMer;  attachtr. 

Iemand  den  mond  — .  Fermer  la  bou- 

èhehq.q. 
Snoerregt,  b.  n.  Droit,  en  drotte  Hgne» 
Snoertje,  o.  Cordonnety  m.;  oordeletUy 

f. 
8M>eêhaen^  m.  BAbleur,  m. 
Snoeshanig,  b.  n.  Fanfaron, 
Snoeeter,  m.  ɀate,,t;  bron,  m. 
Snoesteren,  b.  w.  Ecaler,  Óter  Ie  brou. 
Snoeven,  o.  w.  Hdbler,  u  tanter. 
Snoever,  m.  Hêtlekr ;  fanfaton,  m. 


Snoerery, yr.\Bdbleriey  fanfaronnadê ^ 

Snoeving,  v.  f     f, 

Snof,  V.  Rhutne  de  Cerveau;  enchi/rè- 

nement,  m;  mode;  maniere ;eoulU' 

mCy  r.  Zie  Snuf. 
SnofTelen,  o.  w.  Zie  Snuffelen. 
Snoffen,  b.  w.  Benifler. 
Snogger,  b.  n.  Zie  Snugger. 
Snol,  V.  Prostituee,  f. 
Snood,  b.  n.  Méchanl;  pervers;  noir; 

atroce;  infdme,  — ,  byw.  Mechaa^ 

ment, 
Snoodaerd,  m.  Méchanty  scéléral^  m. 
Snoodaerdy,  v.  Zie  Suoodbeid. 
Snoodelyk,  byw.  Méthammait. 
Snoodbeid,  y.  Mêchanceté,  nairceur, 

Snoodigheld,  y.  Zie  Snoodheid. 
Snork.  m.  Ronflemeht,  m. 
Snor katfb tig,  b.  n.  Fanfaron,  vain. 
Snorken,  o.  w.  Ronflet;  hdbler. 
Snork  er,  m.  Ronfleur;  hêbleur^  m. 
Suorkery,  v.  Zi^f  Snoevery. 
SDorking,  y.  Ronflementy  m.;  hébUrie^ 

Snorkster,  y.  Ronfleuse;  hdbleuu,  f. 
Snorren,  o.  w.   Bourdonner ;  siffier; 

bourrlr. 
Snot,  o.  Morve;pituites  f. 
SDotachtig,  b.  n.  Morveux;  pÜuUeux. 
Snotachtigheid.  y.  Morve.  f. 
Snotbaerd,  m  Morveux^  m. 
Snotdoek ,  m.  Mouciwir  (de  poche)  , 

m. 
Snotdolf,  m  ,Lièvre  de  mer,  m.  Zie  Snot- 

baerd. 
Snotgat,  o.  Narine,  f. 
Snotjongen,  m.  Zie  Snotbaerd. 
Snotmeisje,  o.  Morveuse,  f. 
Snotmuil,  m.  {  mj^^m^»^  ^ 
Snotneus,  m.?^^^^*'*'°^- 
Snotoir,  m.  Zie  Snotdolf. 
Snottebel,  y.  Morve,  f, 
Snotteren,  o.  w.  Jeter  de  la  morve. 
Snotterig,  b.  n.  Morveux. 
Snotterigheid,  y.  Morve^  f. 
Snotterik,  m.  MorveuXy  ia. 
Snottig,  b.  n.  Morveux, 
Snottigheid,  y.  Morve,  f. 
Snottoir,  m.  Zie  Snotdolf. 
Snotvfsch,  m.  Lièvre  de  mer,  m. 
Snotvlies,  o.  Membrane  piluitaire,t 
Snuf,  Y.  Reniflement;  vent,  m.;  odeur; 

mode;  maniere ;coutumey  L;  taboe  f^ 

poudrcy  m. 
Snuffelaer,  m.  Furet^  fureUur^m. 


Digitized  by 


Google 


SNY 


SOE 


9n 


SnufTelaerster,  y.  Fmnme  curieuse,  f. 
Snuffelen,  o^^^Flairercontinueil^ment; 

fureter,  fouUler. 
Snuffep.  i.  w.  Benifter. 
Suagger,  b   n.  Eoeilli^  gat,  mf. 
Snaggerheid«  ▼*  VivaW,  gaieté.y  f. 
Snuif  T.  Taboe  en  poudre,  m.;  prise  de 

taboe,  f. 
Snuitdoek;,  m,  Mauchoir  (d$  pocheXt 

m. 
Snuifdoos,  ▼.  Taballère,  f« 

iSüKo.}'^ -''«*•'' f- 

Snuif  pot,  ra  Pot  U  taboe  ^  m. 
Snuif  rasp.  t.  Gr?'//^,  f. 
SnuiftabaH,  m.  Ta^of  ^n  poudre,  m» 
Snuist-ren,  b.   w.  Ecafer;  manger  d€s 

friandises ;  menger  è  la  dérobée. 
Snuistergelii^  o.  HUwil£  ,  mertuailla  ^ 

Snuistering',  ▼. )  Babiote,  f.;  colifichfit , 

Snuistery,  ▼•     f     na- 

Sni^it.   na.  iiv$eott;'groini  boutptr^  ni.; 

trompe,  f.;  mx;- fnp^  w.»  proMA^  t, 

éperon^  na.  — ,  y*  Etaupe,  f. 
Snuitdoek,  hl,  KQUchQir  (de  poehe}, 

m. 
Snuiten,  b.  w.  Moucher;  dUper. 
Snuiter,  m.  Mouelieur^  Vk.\  imouchette^ , 

f.  pi. 
Snuiterbaksken ,  o.  Porle-moucheU^s  , 

m. 
Snuitsel,  o.  Mtyuehure,  f. 
Snuiven,  b.  <n  o.  w,  Beni/Ur;  ptendre 

du^  tabae^ 
Snuiver,  m.  Preneur  de  tabaCy  m, 
Snutdoek,  m.  Mouchoir  {de  poplie)^ 

m. 
Snutten»  b^  w.  ]^ie  Snuiten, 
Snutter,  enz  Zie  Snqiter,  enz. 
Snybak,  m.  An^  tQofTr^},  m-  ZieSuj- 

bank. 
Snybank ,  v.  Coufe-paUU,  hach^jadüe , 

hachair,  m. 
Snyboonen  ,   t.  xuy.    JfarifioLs^  ,   ua. 

Snybord,  o,  ïVan<;/toir,  taWeir,  w. 
SnycirkQl^  m,    Q)upe-c^rcle  (inatri^- 

ment),  m. 
Suyden,  b.  w,  CoMper;  toMler;  irw 

eher ;  graver ;  buriner ;  phdlrer  i  efta- 

ponner;  mêler;  dnal^;  fouetler, 
Snyder,  m.  Coupenr;  (aiU^ur ;  gr(f:¥eur; 

cUeleur;  cQUtfiaU-  m, 
Snyderen,  o.  w,  Aiirei  ^e  méliex  de  (oö- 

Uur. 


Snydersiongen,  m.  1  Carpo»    <xu  eeimr 
Snydersknech^,  m,  f    pagrwn  tailleur , 

m. 
Snyderstafel,  v.  Étabti^  m. 
Snyderswinkel,  m.  Bmtique  de  tailleur^ 

Snyding,  ▼.  Coupe;  ofupure;  laUle; 
seetion;  césure,  f.;  trajuh^eSt  f-  plij 
costroti<m;chdtrure,  f. 
Snydsel,  o.  Coupure;  roatmre^  f. 
Snydster,  v.  Coupeuse,  i. 
Snykamer,  v.  Saltfi  d'anatomie^  f. 
Snykunde,v.ï   -^  -     ^   - 
Snykun8t,v.  \^(^o^^f^' 
Snylyn,  ▼.  Sécante  (géom.),  f. 
Saymes,  o.  Couperet,  ro.;  pUme^  f,; 
(ranetiet;  bUtouri;   scalpel;  coupe- 
paille,  m. 
Snypuat,  o.  P,oinl  de,  seetion,  m. 
Sny tafel,  v.  Ecofrai,  écofroiy  w* 
Snytanden ,  xn.  mv.  Dent^  infii£iiesi ,  f. 

pi. 
Snytyd,  m.  Vendange^  f. 
Sny  werk,  o.  Sculpture;  gravure;  cise" 

lure ;  découpure,  f. 
Sober,  b.  n.  Sobre,  frugal;  maigreipau- 
wre.  — ,byw.  Sobremeut,  frugalemeni; 
maigrement;pauvTement,^ 
Sobereren,  o.  w.  Kivre  sobremenl. 
Soberheid,  v.  ^brieV*  frug^tit^,  f* 
Soberlyk,   byw,    Sobn^menk^  frugale- 

ment. 
Sobertjes,  tïy-w.  Sobremeni  ;i  tuaif;re- 

ment. 
^Sociael,  b.  n.  SociaL 
«Socialismua,  o.  Socialisme,  m, 
^Socialist,  m.  ^  v,  Socialiste,  m.  ^t  f* 
*Sodl^it^  V.  Society ;  associaHont  f% 
Socialaen,  m.  Socinien,  m. 
Sociniaensch,  b.  n.  Söeinien. 
«SocinianUmus,  o.  Soeiniani^im^  m>. 
Socratisch,  b.  n.  Socrolique. 
Sodomiet,  m.    \  SodomiJk ,   pidihsk^te , 
Sodo9iieter,  m.  f     m. 
Sodomietery,  v.  Sodomie  ,  p4dér(Mtie , 

Soebatten,  o.  w.  Kamper^  faire  de^bos* 

sesses. 
Soep ,  V.  Soupe^  t.'i  potage;  baumou  , 

m. 
Soepbord,  o.  Assielt^  k  sgupe,  t 
Soepëetster,  v,  $Qupi4re^  ceUe  qui  «iwe 

Ift  foupe^  f. 
Soepëter,  m.  Soupier,  m. 
Soepketel,  m.  MarmiUf  f% 
Soepkom,  t.  SoupUre^  f. 


Digitized  by 


Google 


614 


SOL 


SOU 


Soeplepel,  m.  Louche,  f. 
•Soeppot,  ip.  Potager{pot),  m. 
Soes,  y.  EUmrdissemerU,  m. 
Soezen,  o.  w.  Zie  Suizen. 
Sok,  ▼.  ChaussoTif  socqUe^  m. 
Sokachtig,  b.  n/ïLdche,  qui  n*estpas 
Sokkerigy  b.  n.  f     serre  ou  tendu. 
Sold,  o.  Solde,  ffoye,  f. 
Soldaet,  m.  Solaat,  m. 
Soldaetachtig,  b.  d  SoUUUesque. 
Soldatenhut,  y.  Baraque,  f. 
Soldatenkamer,  y.  Chambrée,  f. 
Soldatenleyen,  o.  Fie  militaire,  f. 
Soldatenregter,  m.  Auditeur  militaire, 

m.  . 

Soldatenstand ,  m.  Etat  militaire,  m. 
Soldatentros ,  m.  Bagage  d*un  sotdat, 

m. 
Soldatenzeden ,  y.  my.  Mamrs  solda' 

tesques,  f.  pi. 
Soldatery,  y.  Sotdatesque^  f. 
Soldeerkolf,  m.  en  y.  Soudoir,  m. 
Soldeernaed,  m.  Embranchement^  m. 
Soldeersel,  o.  Soudure,  f. 
Soldeerstael,  o. )  «^^  ,  ,^,^^  ^ 
Soldeeryzer,  o.  }  ^^^  *  «^^'  '"• 
Soldeken,  y.  Beme  (couyerture),  f. 
Solderen,  b.  w.  Souder. 
Soldering,  v.  Soudure,  f. 
Soldy,  y.  Paye;  solde,  f. 
Soldygeld,  o.  Zie  Soldy. 
Solfer,  o.  Soufre,  m. 
Solterachtig,  b.  n.  Sulfureux. 
Solferen,  b.  w.  Soufrer, 
Solferig,  b.  n.  Sulfureux- 
Solferleyer,  y.  H^par  (chim.),  m. 
•Solfermyn»  y.  Soufriéte,  f. 
Solferstank,  m.  Odeur  de  souffe,  t. 
Solfersteen  ,   m.  Pyrite ;  marcassite , 

f. 
Sol fers teenachtig,  b.  n.  Pyriteux, 
Solferstek,  m.  JUumette,  f 
'  Solferstekbus,  y.  AUumière,  f, 
Solferstekmaker,  m.  AUumettier,  m. 
Solferstekmakery,  y.  AUumière,  f. 
Solferstekverkoop^r ,  m.  AUumettier , 

m. 
Solferstoof.  y.  Soufroir,  m. 
♦Solidair,  b.  n.  SoHdaire. 
«Solidariteit,  y.  Soüdarüé,  f. 
♦Soliditeit,  y.  Sotidité.  f. 
Sollebollen,  b.  w.  Precipiter, 
Sollen,  b.  w.  Agiter;  temer;  houspil' 

ter. 
Soiler,  m.  Bemeur,  m. 
Solothnm,  o.  Soleure  (yiUe). 


*Solyabel,  b.  n.  SolvabU* 
♦Solyabiliteit,  y.  Sotvabüüé,  t. 
Som,  y.  Somme ;  charge,  f. 
Sombeest,  y.  en  o.  Béte  de  somme, 

i» 
Somber,  b.  n.  Sombre:  triste  ,  mttanco- 

tique.  — ,  byw.  Tnstement,  mékn- 

coliquement. 
Somberheid,  v.  Obscurité ;  trislesse, 

mélancoUe,  f. 
Somme,  y.  Somme,  f. 
Sommer,  m.  Zie  Sombeest. 
Sommig,  b.  n.  Quelque.  —en.  Qti^ 

queS'Uns. 

omp,  y.  Marais,  marécage,  m. 
Sompaerd,  o. )  Cheval    de  somme  ,  de 
Sompeerd,  o.  f    charge,  m. 
Sompig,  b.  n.  Marécageux,  bourbeux. 
Sompplant,  y.  Plante  aquatique,  f. 
Sompyogel,    m.    Oiseau    aqwUiqw, 

Somwylen,  byw. )     P«^-««- 
Sondeeryzer,  o.  Sonde  (chlr.),  f. 
Sonderen,  b.  w.  Sonder, 
«Sonnet,  o.  Sonnet  (pièce  de  Uters), 

m. 
Sont,  y.  Sund  (détroit),  m. 
Soort ,  y.  en  o.  Sorte;  espéce,  f.;  genre, 

m. 
Soortelyk,  b.  n.  Spécifique, 
Soorteren,  b.  w.  Assortir, 
Soortering,  y.  Assortiment,  m. 
Soortgeiyk,  b.  n.  Semblabte,  pareü. 
Sop,  o.  Soupe,  f.;  potage;  bouttUm;Jiu; 

suc,  m.;  séve,  f. 
Sopachtig,  b.  n.  Succulent. 
Sopbord,  o.  Assiette  ü  soupt,  f. 
Sopöter,  m.  Soupier,  m. 
Sopkom»  y.  Soupière,  f. 
Soplepel,  m.  Louche,  f, 
Soppedoppen,  o.  w.  Tremper  ou  saneer 

continuellement. 
Soppen,  b.  w.  Tremper,  saucer, 
S^^PP^er*  b.  n.  Succulent ;  juteux. 
Soppot,  m.  Polager  (pot),  m. 
Sopschotel,  m.enY,  Soupière,  f. 
Sorbe,  y.  Sorbe,  corme,  f. 
Sorbenboom,  m.  Sortner,  cormkr,  m. 
Sorbendrank,  m.  Cormé  (boisson),  lA- 
Sorbet,  o.  Sorbet,  m. 
Sorbetyat,  o.  Sorbéüère  (yas^,  f. 
Sorbonist,  m.  Sorboniste,  m. 
Sorteren,  enz.  Zie  Soorteren,  enz. 
Sonda,  y.  Soude,  f. 


Digitized  by 


Google 


SPA 


SPA 


61& 


>ouderen,  enz.  Zie  Solderen,  enz. 

^Souverein,  m.  Souverain^  m. 

•^Souvereine,  v.  Souverainey  f. 

•^Souvoreiniteit,  v.  Souveraineté^  f. 

Spa,  ▼.  Bêche,  f. 

Spa,  b.  n.  Zie  Spade,  b.  n. 

>pade,  ▼.  Bêclie^  f. 

Spade  ,    b.  n.  Tardif.  — ,  T)yw.  Tard , 

tardivement. 
Spadel,  m.  Spatule,  f. 
Spadeling-  ,  m.  Fruit   tardif;  animai 

tardif,  m. 
Spaden,  b.  w.  Bêcher. 

Spaeijen,  b.  w.  Bêcher, 

^paek,  V.  Levier;  anspect;  boute-hots 

(mar.),  m. 
Spaen,  m.  ^  o.  Copeau,  m.;  spatule; 
écumoire;  éclisse^  f.;  éclat;  tnseau^ 
m. 
Spaender,  m.  Copeau,  m. 
Spaenderswyn ,   m.   f^in  de  copeau ; 

rdpé.  m. 
Spaenfaout,  o.  Eclisse,  f. 
Spaenscb,  b.  n.  Espagnol;  singulier; 

étrange. 
Spaentje,  o.  Petii  copeau  s  m.;  cale; 

spatule,  f. 
Spaerbank,  v.  Caisse  d'épargne,  f. 
Spaerbende,  v.  Troupe,  f.,  ou  corps  de 

réservey  m. 
fSpaerbus,  v.  Zi«  Spaerpot. 
fSpaerder,  m.  Ménager,  econome,  m. 
^aergeld,  o.  jérgent  de  réserve  ;argent 
mignon ;  boursicaut,  m. ;  économies , 
f.  pi. 
Spaer^oed,  o.  Économies,  f.  pi. 

Spaerlyk,  byw  ÉcononUquement. 
Spaerpot,  m  TireHre.  f ;  magot;  esqui' 

pot,  m.;  économies,  épargnes,  f.  pi. 
Spaerpotje,  o.  Petite  tirelire^  f.;  boursi- 

cauty  m. 
Spaerster,  v.  Ménagère,  f. 
Spaerzaem,  b.  n.  Méfiager ,  econome; 

sobre,  —  ,  byw.  Economiquement ; 

rarement ;  peu, 
Spaerzaembeid,  T.  Epargne;  économie, 

Spaerzaemlyk,  byw.  Economiquement ; 

sobrement. 
Spaeth,  m  Spath  (minér ),  m. 
Spaethacbti^,  b.  n.  Spathique, 
Spalk,  y.  Èclisse,  atUUe,  f. 


Spalken,  b.  w.  Êcüsser. 

Spalkhout,  o.  Èclisse,  f. 

Spalkspier,  y.  Muscle  mastoXdien^  m. 

Spalt,  V.  Fmte,  f. 

Spalten,  b.  w.  Fendre. 

Span.  y.  Empan,  m.  — ,  o.  Attelage^ m. 

Spanader,  y.  FiUt  (llgrament  sous  la 

lang^ue),  m. 
Spanbedde,  o.  Zie  Bedsponde. 
Spanbroek,  y.  Pantalon  collant ;  culot^ 

tin,  m. 
Spanen,  b.  w.  Prendre  {du  beurre)  avec 

une  spatule. 
Spang- ,  y.  Epingle   (bijou) ;   paillette ; 

agrafe;  boude,  f. 
Span  hout,  o.  Etrésitlon,  m. 
Spanjaerd,  m.  Espagnol,  m. 
Spanje,  o.  Espagne,  f. 
Spanketen,  y.  Enrayure,  f.,  enrayoir, 

m. 
Spankoord,  y.  Zie  Spanketen. 
Spankracht,  y.  Élaslicité,  f, 

Spannagel,  m.  Clavette,  f. 

Spannen,  b.  w.  Tendre ;  étendre ;  bun- 
der; tirer;  alleler.  — ,  o.  w.  Bander, 
être  tendu. 

Spannet,  o.  Filet  qu'on  tend,  m. 

Spanning,  y.  Tenston;  extension;  roi^ 
deur;  intensive;  élasticité;  flatuosité^ 

Spanrad,  o.  Bandoir,  m. 
Spanriem,  m.  Tire-pied  m. 
Spanrups,  y.  Arpenteuse  (cbenllle),  f. 
Spanschoen,  m.  Sabot  (plaque  de  fer), 

m. 
Spanseerder,  m.  Promeneur,  m. 
Spanseerplaets,  y.  Promenoir,  m.^pro- 

menade,  f. 
Spansereu,  o.  w.  Se  promener, 
Spansering,  y.  Promenade,  f. 
Spanstrik,  m.  Entraves,  f.  pi. 
Spansyoets,  byw.  A  pieds  joints. 
Spant,  y.  Gabarit  (d*un  vaisseau),  m. 
Spantouw ,  o.  en  y.  Bosse  (oordage) ; 

corde  d'un  are,  f. 
Spantuig,  o.  Détendoir ;  rétendoir,  m. 
Span  werk,  o.  Comble,  faite  d'un  édi^ 

fice,  m. 
Spanzaeg)  y.  Scie  &  débiter,  f. 
Spanzeel,  o  Entraves,  f.  pi. 
Spar ,  V.  Perche ,  f.;  chevron ;  sapin  , 

m. 
Sparboom,  m.  Sapin,  m. 
Sparen,  b.  w.  Epargner;   ménager ; 


Digitized  by 


Google 


616 


SFB 


SPB 


économUer ;  réHrver ;  ganier ;  cof^ 

server. 
Spargel,  m.  Jsperge,  f. 
Spargelkruid,  o.  Carrude,  asperge  sou-- 

vage,  f. 
Spang,  b.  n.  Zie  Spaerzaem. 
Spark.  Zie  Vonk. , 
Sparkelen,  o.  w.  Étinceter. 
Sparkeliog,  v.  ÊUncellement,  m. 
SparkeOy  o.  w.  Zie  Sparkelen. 
Sparre,  v.  Zie  Spar. 
Sparreboom,  m.  Sapm,  m. 
Bparrebosch»  o.  Sapinièrei,t, 
Sparrehout.  o.  Bois  de  sapin,  jü* 
Sparrenhoofd  ,  o.  ModiUim  (arcbit.) , 

m. 
Sparrewerk,  o.  Chevronnaae,  m. 
Spartelbeenen,  o.  w  GamhiUer, 
Spartelen,  o.  w.  Gambiller;  piétiner; 

fréliUeripétiUer. 
Sparteiig,.  b.  n.  FréUUant, 
Sparteling,  v.  FrétiUement,  nu 
Spartelvisch ,  m.  Poisson  (lui  fréliiit, 

m. 
Sparwer,  m.  Zie  Sperwer. 
Spat,  V.  ÉtitueUeiécMoussureJ,;  épar* 

vin ,  ra. ;  eanoniUère  (Jouet  d'enfaot) , 

Spatel»  m.  Spatule,  f. 
Spatelvormig,  b.  n.  Spatuié. 
Spathig,  b.  n.  Spalhique. 
Spatie,  V.  Espace  (impr.),  f. 
Spatten ,  b.  w.  Faire  jdüir  on  reiaUUr; 

éclabousser,  *-,  o.  w.  3aiiMT^  reimUir^ 

sauier.  Die  pen  «pal  CelU  piume 

erache. 
Spatting,  T.  Jaillissement,  rejaiUissê^ 

ment  f  m. 
Spatziek,  b.  a.  Qai  a  un  éparvin. 
Spawater,  o.  Eau  de  Spa,  L 
Specery,  y.  Épiee,  épicerie,  f. 
Speceryachtig,  b.  n.  jéromatiifm. 
Speceryhandel,  m.  C^mmerce  d*épice* 

riesyjo. 
Speceryhandelaer,  m.  i  Épicier,  mar» 
Specerykooper^  m.       I      chand  épi* 
Specerykramer,  m.       }      eéer^  sa. 
Speceryateen,  m.  ^tWR^ti^e,  f. 
Specery  verkooper,  m.  Epider,  m. 
Speceryverkoopster,  r.  Epicière^  f. 
Specery  winkel ,  m.  Boutique  d^épieier, 

*• 
Specht ,  m.  Pic  (oisean) ,  m.  Qcoen  •<-. 

Piverty  m.  Rood  — .  Èpeiche,  f. 
«Speciael  h,n.  Spédai. 
♦Spedalyk,  byw.  8péeia(sment. 


Specie ,  v.  Espèce;  sorl&,  f. ;  espkis ,  f, 

^\,\  numéraire^  m. 
Specieboekje,  o.       )   Tarif  des  mm- 
Specieboekaken,  o.  ]     nam;  barémer 

m. 
Speciebriefken,  o.  BordereüH,  m. 
♦Specificatie,  v.  Spécificatum^  f. 
*Speclficereo,  b.  w.  Spédfier, 
♦Specifiek,  b.  n.  SpécifiquB. 
♦Speculant,  m.  SpéeulaLeür,  m. 
♦Speculatie,  v.  SpéciUaiion,  f. 
♦Speculeren,  o.  w.  Spéculer. 
Speek ,  V.  Rais,  rayon  (d*une  reus)^ 

öoute-hors  (mar.),  m.  —  .  b.  n.  Mé- 

chant;  nuUhonnéte, 
Speekheid,  y.  MaikmniteU,  f. 
Speeksel ,  o.  Salive ;  ba^e  •  f. 
Speekselachtig,  b,  n.  Salivairt ,  te- 

veux. 
Speekselen,  o.  w.  Saiiver. 
Speekselklieren,  v.  mv.  Glandes  mü- 

vaires,  f.  pi. 
Speekselyerwekkend  ,  b.  a.  SiakgO' 

gue. 
Speekselvloed ,  si.  Ptyalism*  m.,  wö- 

vatien,  t 
Speek  vogel,  m.  Zie  Spotter. 
Speelacbiig,  b  n.  Qui  aime  te  jeu» 
Speelachtigheid y  v.  Passion  da  jeu, 

Speolbaen^  y.  Jeu  de  bcule,  m. 
Speelbal,  m.  Batte,  (.;  jouet,  m. 
Speelbord  ,   o.    Damier  ;  échiqmnr  r 

m. 
Speeldag,  m.  Jour  de  eongé^  eamfOSr 

m. 
Speelding,  o.  Zte  Speelgoed. 
Speelgeld ,  o.  jirgent  du  jeu,  m.;  «at», 

f. ;  argent  pour  les  menus  plaisin^ 

m. 
Speelgenoot,  m.  ohy.  Camaradedejeu; 

campagnof^  m.;  campagne,  f. 
Speelgeyecht,  o.  Tipumoi,  m.;  jomU; 

naumachie^  f. 
Speelgoed,  o.  Jouet;  joujou,  m. 
Speelgoedmaker,  m.  Bimbetotier,  m. 
Speelgoedmakery.  y.  Bimlfeloterie^  t 
Speelhof,  m.  Jardin  de  ptaisance,  n. 
Speelhondeken,  o.  \  Bidwn,  babiehon^ 
Speelboncije,  o.       f     m.,  babiche,  t 
Speelhuis ,  o.  Tripot;  bretan;  musice, 

Speelhuisken,  o.  Cabinet ;  beraoM ;  ptt- 

villon,  m. 
Speelkaert,  t»  CërU  ikjouer,  f. 
Speelklnd,  o.  Bdtard^  m. 


Digitized  by 


Google 


SBE 


SPE 


617 


peelmal^er^  m.  Camarade  (U  jeu; 
compagnon^  m. 
.peelmaa  ,   m.  Musi^ien ;  ménétrier , 

m. 
ipeelmeifije,  o,  Camarac^  de  jeu ;  cmn- 
pagne,  f. 

peelnoot,  ni.  en  v.  Zie  Speelgenoot. 
peelpapier,  o.  Dominóterie.  f. 
•peelpapierverlfiaoper,  m.  DominotieTy 

m. 
►peelpartv,  v.  Portie  de  jeu^  f. 
»peelplaet8  ,  v.  Xiew  oit  l^an  joue;bn- 

ian;  tripoty  m 
;peelpop,  V.  Poupée,  Ujouet,  m. 
Jpeelreis,  v.  Foy<iqe  de  pluuiTy  m. 
speelruimte,  v.  Eoent  (artill.),  m- 
>peel8ch     b.  n,  FoUHre;  badUi ;  qui 

est  en  chaleur, 
Jpeelschheid,  v.  Gout  pour  Ie  jeu  oa 

pour  Ie  badinage,  m.;€fialeur,  f, 
Speelscbool,  v.  Brelan,  tripot,  m. 
Speelschyf,  v.  Dame,  t.,pi<m^  m. 
Speelster,  V. /bueu^e^  f. 
Speelatoksken,  o.  BéUmnet^m. 
SpeelawjEe,  byw.  En  jouarii. 
Speeltafel,  v.  Table  ü  jouer,  f. 
SpeelteekeOtO.  Fü'/te  f. 
Speeltooneel,  o.  Thédlre,  m, 
Speeltuifsr.  o.  Instrument  ée  musique; 

jouet,  m. 
Speeltuifirmaker.  m.  FacUur  d'instru- 

menu  de  musique ;  bitfiifelatiir,  m. 
Speeltuin,  m.  Zie  Speelhof. 
Speeltyd  ,  m.  Temps  de$tiné  au  jeu; 

ruty  m. 
Speeluer ,  ▼.  en  o.  Heure  de  récréation , 

de  loüir,  f. 
Speeluerwerk ,  o.  Horloge  ou  pendule  ^ 

carilton,  f. 
Speelvriend,  m.  Camarade  de  jeu;  eom* 

paguon,  m- 
Speelvriendin,  ¥.  Camarade  de  jêu; 

campagne^, f. 
Speelwerk,  o.  Ouvrage  qu'on  faü  en 

jouani;  eariUon,  m  ;  horloge  ou  pen-, 

duleA  carillon,  f 
Speelaek.  h.  n.  Jdonnéau  jeu, 

Speelzuchtig:,  b,  n.  Zie  Speelziek. 
Speen,  v.  PU^  m  ;  tetine,  f ;  trayon,  m. 

— ,  V.  en  o.  üimorrhoïdes,  f.  pi. 
Speenader,  t.  Feim   hémorrfwïdale . 

t. 
Speenkruid^    a.    Serofulaire ;   fieaire 

(plante) ,  f. 


Speenmiddel « a.  en  m.  Anlik4m9rrhfji* 

dal^  m. 
Speensel,  o.  Fruit  fioua^  m. 
Speeusl^igrader.  v,  Héinhfrhoïdak,  f. 
Speenster,  v.  Sevreuse,  f. 
Speen tyd,  m.  Sevrage,  w. 

Speenvloed ,  m.  Flux  h^morrfuAdal » 

m. 
Speenzweer,  v.  Tumeur  MmoTrf¥)ïdaU^ 

Speer.  v.  lAnce^  f. 
Speerhaek,  m.  Bigorne,  f. 
Speerbaekskeu,  o.  Biaomeau,  m. 
Speerkoker,  m.  Arret  (pièce  du  har- 

nais.,  m. 
Speenkruid,  o.  Vaiériane  (plante),  f. 
Speerpunt,  v  Pointe  ae  laiice,  f. 
Speerruiter,  m.  i/oncier^  m 
SpeervorraifiT,  b.  b.  En  f^rme  da  tance^ 

ha$té  (bot.). 
Speerwortel,  m.  ^/e  Speerkruid« 

IÖe%.  }^^'*'«^>^^«'^'^- 
Speetyzer,  o.  Hdlier;  corUre-iUUier^  xn. 
Spek  ,  Q.  Lord ;  aulfier,  m. 
Spekachtig,  b.  n.  Qui  ressemble  A  d» 

lard;gra^, 
Spekbuik,  m.  Zie  Speketer. 
Spekbuil,  V  lip^me.  m. 
Spekeetster,  v  Mangewe  de  lardt  f* 
Sp^keter,m.  MangeèirdeUirU,  nou 
Spekgezwel,©  StéatÖine,m. 
Spekgeswelachtig,  b.  n.  Stéaiomateua:. 
SpekhaU,  m.  Cou  gros  et  gras.  xa. 
Spekhaudel,  m,  Charculerie,  f. 
Spekhout,  o.  Jutner,  m. 
Spekken,  b.  w.  Larder. 
Spekklg,  b.  n.  Qui  ressembte  ü  du  la^a; 

fort  froên 
Spekkigheid,  t.  Gout  de  tard,  xn.;  grais^ 

#e,  f. 
SpekkoQper,  m  Chareulier,  m, 
Spekmea,  o.  Trancheiard,  m. 
Spekmuta,  ▼  Cha^ve  eourie^  U 
Speknaeld,  ▼.  Lardoire.  f. 
Speknek,  m.  Zie  Spek  bals. 
Spekpriem,  m.  Lardoire.  f. 
SpekRlager,  m.  Charmüier^  m. 
Spekslagerj,  v.  Charcuterie^  f. 
SpekBnede,  ▼.  Tranche  de  tard,  f. 
Spekanyder,  m.  Charcutier,  m. 
Spekateen,  m  StéalHe.  gt^pHte^  t, 
Spekstruif,  y.  OmeieHe  au  lord,  fr 
Spektraen,  y.  OuUe  de  bakisie,  f- 


Digitized  by 


Google 


«18 


SPE 


:SpekYerkooper,  m.  Charcutier,  m. 
:Spekverkoop8ter,  v.  CharcuUère^  f. 
:Spekvet,  b.  n.  Gras  ü  lard. 
Spekwinkel,  m.  Boutiqtte  de  charcu- 

tier,{. 
-Spekzwoord,  o.  Couenne,  f. 
Spel ,  o.  Jeu  t  m. ;  partie ,  f. ;  epeclacU , 

m.;  pièu  de  IhMtre,  f. 
Spelboek,  o.  en  m.  SyUabaire^  m. 
^Spelbreker,  m.  Troubleléte^m. 


V^.%.\^P^-9U,f. 


Speldebakje,  o.        )  Étui  h  épingles » 

Speldebaksken,  o.   f      m. 

Speldegeld,  o.  Épingles  (présent),  f. 
pi. 

Speldeken,  o.  Pelite  épingle,  f. 

Speldekoker,  m.  Èluilt  épingles,  m. 

Speldekop,  m.  Tite  d*épingle,  f. 

Speldekussen,  o.  Pelole,  f. 

Spéldemaekflter,  v.  ÊpingHèrey  f. 

Speldemnker,  m.  Épinglier,  m. 

Speldemakersmes,  o.  Cannelle^  f. 

Speldemakerspriem»  m.  RepépiGn^  toU" 
Uredu^  m, 

ISpelden,  b.  w.  Epingter, 

^peldenagrel,  m.  Clou-d^épinglê,  m. 

Speldetibak,  m.  Étui  A  épingles,  m* 

Speldernieuw,  b.  n.  Tput  neuf, 

Speldeverkooper,  m.  Éyi^gUer,  m. 

45peldeverkoop8ter,  v.  Ëpingtiére,  f. 

Speldewerk,  o.  Dentelle,  f. 

Speldewerken ,  o.  w.  Faire  de  la  den- 
tetle. 

Speldewerkshoren,  m.        )      Fuseau 

Speldewerksklos,  m.  en  r.  V  {pour  faire 

Spelde werkeknuppel,  m*  )  de  la  éen* 
teUe),  m. 

SpeldewerkskuBsen,  o.  Coussin  h  den» 
teUe.m. 

SpeldewerkRter,  t.  DenteUière,  f. 

Speldje,  o.  PetUe  épingle,  f. 

Spelemeijen ,  o.  w.  S'amuser  è  la  cam- 
pagne  en  plein  air ;  jouer  au  Hert, 

Spelen,  b.  en  o,  w  Jouer*  Op  de  fluit  — . 
Jouer  de  la  flüte*  Op  (met)  kaerten 
— .  Jouer  aum  curies.  Op  het  orgel 
— .  Toucher  Corgue  ou  de  Corgue.  Den 
baes  of  den  meester  — .  Faire  Ie  maU 
tre.  Bankeroet  — .  Faire  banqueroute. 
Op  de  klokken  — .  CarüUmner,  —  op. 
Faire  allusion  d.  —  met.  Se  jouer 
de. 

Speler,  m.  Joueur;  acteur,  m. 

Spelevaren,  o  Partie  de  ptaisir,  t 

Spelfout,  T.  Faute  a'orihograplu^  f. 


SPE 

Speling,  V.  Jeu,  m.;  allusion,  f. 
Spelkundig,  b.  n.  Orthographique, 
Spelkundige,  m.  OrthographisU,  m. 
Spelkunst,  v.  Orthographe,  f. 
Spelkunstig,  b.  n.  OrtHographique. 
Spellen,  b.  en  o.  w.  ÉpeUr;  syliabiser; 

orlkographier  ;    prédire  ;    pronosH- 

quer. 
Speller,  m.  Ceiui  qtd  épelle,  qui  orUuh 

graphie;  pronostiqueur,  m. 
Spelling,  V,    Orthographe;  syOatisa' 

tUm;  épeUation,  f.;  pronoslic,  m. 
Spelonk,  v.  Antre,  m.;  caveme;  gret' 

te,  f. 
Spelonkachtig,  b.  h.  Cavemeux. 
Spelt,  V.  Èpeautre,  m. 
Speltakker,  m.  Champ  d*épeautre,  m. 
Speltbouw,  m.  Culture  de  Cépeautn, 

Speltbrood,  o.  Pain  d'épeautre,  m. 

Spelter,  m.  Zinc,  m. 

Spelthaen,  m.  Sauterelle,  f. 

Speltland,  o.  Zie  Speltakker. 

Speltmaend,  t.  Seplembre,  m. 

Speltmeel,  o.  Farine  d'épeautre,  f. 

Speltoogst,  m.  Récolte  (tépeautre,  f. 

Speltstroo,  o.  Paille  d*épeautre,  U 

Speltveld,  o.  Zie  Speltakker. 

Spende,  v.  Zie  Spinde. 

Spenen,  b.  w.  Sevrer,  — ,  o.  w.  Noner , 
se  nouer, 

Spenig,  b.  n.  Hémorrhofdal. 

Spening,  v.  SevragCy  m. 

Sper,  y.  Zie  Spar. 

Sperboom,  m.  Barrière^  f. 

Spergel,  m.  Jsperaey  f. 

Spergelkruid,  o.  Corrudet  asperge  urn- 
vage,  f. 

Spergie,  v.  Asperge,  f. 

Sperk.  Zie  Vonk. 

Sperken,  o.  w.  Zie  Sparkelen* 

Sperketting,  v.  Enrayure,  f.,  enroffcir, 
m. 

Sperre,  t.  ZieSpat. 

Sperreboom  ,  enz.  Zie  Sparreboom , 
enz. 

Sperren,  b.  w.  Barrer;  bêder;  lef^ 
mer ;  enrayer  ;  tarricader ;  émr* 
Ur:  1 

Spersie,  enz.  Zie  Asperaie,  enz. 

Spertelbeenen ,  o.  w.  Zie  Spartelbetf 
nen. 

Spertelen,  o.  w.  Zie*  Spartelen. 

Sperwer,  m.  Êpervier,  m. 

Sperwerbezie,  t.  Scorbe,  corme  (Aralt) 


Digitized  by 


Google 


SM 


SPI 


619 


Sperwerbezieboom,  m.  Sorbiêfy  cormitr 

(arbre),  m. 
Spet,  o.  Zie  Spit.  ->,  t.  Zie  Spat. 
Speten,  b.  w.  Emtrocher, 
Speten^  o.  mv.  Dagues  (vén.),  f.  pi. 

Speur.  Zie  Spoor. 

Speurder,  m.  Investigateur,  m. 

Speuren ,  b.  w.  Rechercher;  suivre  è 

la  piste;  apercevoir ; remarquer. 
Speurhond,  m.  Limier.  braque^  m. 
Speur  ie.  y.  Spergule  (plan  te),  f. 
Speurvolger,  m.  Investigateur,  m. 
Spheer,  v.  Sphère,  f. 
Spbeerkennie ,  y.  Connaissance  de  Ut 

sphére,  f. 
Spiauter,  m.  Zinc,  m. 
Spichtig,  b.  n.  Long  et  mince  ;  délié^ 

grête,  menu. 
Spichtigheid,  v.  Gracüité;  ténuité,  f. 
Spie,  V.    Cheville ;  goupiUe ;  clavette ; 

eale^  f.  — ,  m.  Éspion;  émissaire  y 

m. 
Spieden,  b.  'w.  Zie  Bespieden. 
Spiegat,  o.  Dalot  (mar.),  m. 
Spiegel,  m.  Miroir^  m.;  gUtce^  f.;  ex&n- 

ple :  moüèki  m. 
Spiegelbeeld,  o.  Exemple,  m. 
Spitfgelboog,  m.  Couronneinent  pw.), 

m. 
Spiegelen  (zich) ,  wed.  w.  Se  mirer. 

Zich  aen  iemand,  aen  iets  >-•  Pren- 
'  dre  exemple  sur  q.  q.,  sur  q.c> 
Spiegelgevecht,  o.  liaumachi^y  f. 
Spiegelglad,  b.  n.  Vni  caniw^  ttW  mf- 

wir. 
Spiegelglas,  o.  Glacé  de  mir&f»  f- 
Spiegelglasblazer  ,  m.  Paraf^nUr « 

m. 
Spiegelglasmaker,  tn.  Glacier,'^' 
Spiegelglasmakerj',  V.  GlacêfieJ* 
Spiegelhandel,  m.  Miroiteriey  f. 
Spiegelhars,  y.  en  o  CotophaneS- 
Spiegelkamp,  m.  Zie  Spiegé^gef^cht. 
Spiegel kooper,  m.  Miroitien  m. 
Spiegelkraem,  v.  en  o.  Zie  Spiegè^in* 

kei.  ' 

Spiegelkunde,  v.  Catoptrique,  f. 
^piegelkundig,  b.  n.  CatoptriqM, 
Spiegelkykery,  v.  CatoptromanQiei  < 
Spiegellyst,  r.  Cadre  de  miroir,  m. 
Spiegel  maker,  m.  Miroitier,  m. 
Spiegel  net,  o.  Filet  A  grandes  maUtes 

carrées,  m. 
fipiegelnieuw,  b.  n.  Tout  neuf. 


Spiegelraem,  v.  en  o.  Cadre  de  miroir^ 

m. 
Spiegelrog,  m.  CoUart,  m.,  raie  ondée^ 

Spiegelslyper,  m.  Adoudsuur^  m. 
Spiegelspaeth,  m.  \  Pierre  spéculaire , 
Spiegel8teen,  m.  f       f. 
Spiegelstryd .  m  Zie  Spiegelgevecht. 
Spiegeltafeltje,  o  Console  (meublo),  f. 
Spiegelverkooper,  m.  Miroitier,  m. 
Spiegelwaerzeggery,  v.  i  CristaUomdn" 
Spiegelwichelary,  v.      j    cie^  énoptrO' 

mande,  f. 
Spiegel  winkel ,  m.  Boutique  de  miroi'^ 

tier^  f. 
Spiegelzigtkunde,  v.  Cataptrique^  f. 
Spiemouw,  v.  Mavgère  (mar.),  f. 
Spier,  T.  Musclfi,  m.  Zie^pieizwaluw« 
Spierachttg  ,  d.  n.  Musculeux;  mtiscu- 

laire. 
Spierbeschryver,  m.  Myographe,  m. 
Spi©rbe8chryTing,  v.  Myographie,  f. 
Sj^lering,  m.  Eperlan  (poiason).  m. 
spieringvangst,  v.  Pêche  aux  éperlans, 

Spieringvlsscher,  m.  Pêcheur  d'éper- 

lans,  m. 
Spierkracht,  r.  Force  {action)  muscu-* 

laire,  f. 
Spierontleding,  t  Myotomie,  f. 
Spiers,  o.  Spire  (vil Ie). 
Spiervlies,  o.  Aponévrose  (anat),  f. 
Spiervliesachtig,  b.  n.  Aponévrotiqut. 
Spiervliesbeschryver,  m.  Aponévrogra- 

phe,  m 
Spiervliesbeschryring ,  v.  Aponévro* 

qraphie,  f. 
Spiervliesieer,  v.  Aponéorologie^  f. 
Spiervlie8onlleding,v  Aponévrotomie,  f. 
Spiervliezig,  b.  n.  Aponécrotique, 
Spiervogel,  m.  Zie  Spierzwaluw. 
Spierwit,  b.  n.  Blanc  comme  neige. 
Spierzwartuw,  v.  Martinel  (hirondelle), 

m. 
Spies,  ▼.  Lance  ;  piqué,  f.;  javelot; 

dardy  m. 
Spiesdrager,  m.  Piquier ;  lancier,  m. 
Spiesen,  b.  w.  Enferrer, 
Spiesglans,  o.     i     Anlimoine  [méiBl)^ 
Spiesglas,  o.       )        m. 
SpiesglHsachtig,  b  n.  Antimonial, 
Spieshert,  m.  en  o.  Zie  Spithert. 
Spieshont,  o.  Hampe.  f. 
Spiesschacht,  v.  Uampe,  f. 
Spiesstang,  v.  Zie  Spiesschacht. 
Spiesvoik,  o.  Lanciers ;  piquiers,  m.  pi. 


Digitized  by 


Google 


6S0 


SPI 


$PI 


SpiesTormig ,  b.  n.  lancéoU^   hasU 

(bot.). 
Spiesyzer,  o.  Fer  d^unc  iance,  d'unfi 

piqué,  m. 
Spietoren,  m.  EchauguetUx  f. 
Spiets,  eoz.  Zje  Spies»  enz. 
Spieyzer,  o.  EpUoir  {map ),  m, 
Spiezak,  m.  Mauaèr$  (mar.),  f. 
SMülSf^^fi^*  ^'  narengsaur,  m. 
Spiktev  m.  Ptiite  tacfU ;  petüe  marque; 

moucntfuref  f. 
Spikkelachtigr,  b.  n.  Vn  peu  tacheté. 
Spikkelen ,  b.  w.  Tacheter;  marqueter; 

moucheUr;  jasper. 
Spikkelig,  b.  n.  Tacluté;  marqueté ; 

mouchcti. 
Spikkelingr,  ▼.  Muuchelure;  jaspurt  ^ 

Spikkelkaertën ,  v.  mv.  TaroUp  m. 
pi. 

Spilispeldernieuw,  b.  n.  Tout  nevf. 

Spil.  V.  PiVQt;  axe;  essUu;  arbre;  fu- 
uau,  m.;  broche;  vU.t\  noyau  d^a» 
caiien;  cabeslan;  vireveau  (mar.)  ^ 
m. 

Spilboom,  m.  fY/Mtn  (arbrisseaq),  xn.; 
barre  de  cabestan,  f.;  levier  de  vire- 
veau, m. 

Spllboor,  ▼.  Faret,  m. 

Spilgaten,  o.  mv.  AmoUU^  (iQ^4«  ^ 
pi. 

Spilkriog,  m.  Cercle  poiaire,  m. 

Spillebeen,  o.  Jambe  de  fuseau^  I. 

SpiUebeenen,  o.  w,  GambiLUr. 

Spillemaeg,  m.  en  v.  Cognat,  parent, 
dim  parente  du  c6U  maUmei,  f. 

Spillen,  b.  w.  Dissiper,  gaspUler, 

Spilpenning,  m.  Prodiffue  ,  dépemier^ 
m. 

Spilvol,  V»  Fu<^,  f, 

Spilvormi^»  b.  n.  Fuseié,  füsiformê. 

Spilziek,  b.  n,  Prodigue,  dépknsm. 

Spilzuebt,  T.  ProdmliU,  f. 

Spilzucbtig  b.  n.  Zt^  Spilziek. 

Spin.  V.  ^raipn^,  f. 

Cpinacbtig,  b.  n.  Aranéide. 

Spioaelt  o.  Ligneul^  ekégros^  m. 

Spiuaziezaed,  q.  Gratse  d'épinards,  f, 
Spinbaer.  b.  o.  Te;cfi/^ 
Spinbaerbeid,  ▼.  TexliUte^  t 
Spinde,  v.  Gardi-manoer,  m.;  d/p$nse; 

office,  f. 
Spindelboom ,  m.  Fuiirtn  <arbrUseau] , 


Spinden,  b.  w.  Di^tri^tifr  {du  |ni<ii,* 

(a  viande,  etc,), 
Spindlng,  ?.  Di^tributum  (depavHt$U.l 

Spinet,  o«  ÉpinelU,  f. 

Spinetje /o.  Octanine,  petUe  ^^wêtU, 

1. 
Spinbnis ,  o.  Filerie;  maisom  dê  comc- 

tian,  f. 
Spinne.  v.  Zie  Spin. 
Spinnekop.  y.  Jraignée,  f. 
Spinnekopleer,  v.  Arauéotogie,  f. 
Spiunekruid,  o.  Fi/o^  (plante),  m. 
Spinnen,  b.  w.  Filer, 
Spinnenet,  o.  Zie  Spinneweb. 
Spinnei^ager,  m.  Houssoir,  m. 
Spinner,  m.  Fileur,  m. 
Spinnepy»  v.  FitcUure;JUcrU,  f. 
Spinnery bezitter,  m.  Füaleur,  m. 
Splaneweb,  v.  en  o.  ToUe  d^arai^t 

f. 
Spinnewebacbtig,  b.  n.  ArachwMi, 
SpinnewebsvIie8,o.  ^racAfioi^  (an»t.K 

Spinnewiel,  o.  i<(m^,  m. 
dpinplaets,  y.  FUeiie,  f. 
Spiorag,  a.  Zw  Spinneweb. 

Splnrèkkenband,  m.  Cimmbriirt,  f. 
Spinrc^cvol,  m.  Quenouillée^f. 
Splasbèt,  o.  Clirys(Kale^l9mb0C,^mm 

(méta^  QQ. 
Spinsel,  ^  Ce  <ytti  est  (di;  fU,  m.;  /Murf, 

8pin»tep,Y.  Füeuu.  (Uandiére.  f. 
Spint,  o.  Hcotin ;  Htron ;  aubier,  m. 
Spintig^t),  n.  O^t  a  ^^ucaKj»  ^^^ 

Spinvodiie,  ▼.  Guenipe,  f. 
SpinTO€t;;iiiy  a.  w.  Zt^  Spartelen. 
Spinvo^ig,  b.  n,  Aranéiforme, 
Spinzyre,  v.  Sow  A //fr,  f. 
Spion, i).  BspiQn;  emisgdire^  m. 
^Spioi^ren,  b.  w.  JSl4pimner, 
Spiraqiyn,  v.  Spiraie,  f. 
Spito.  Broche;  bêcke,  f.  --'  in  dslta^ 

dei.  Tour  de  reins,  m. 
Spitfraeijer,  m.  Toant^^nrcAtf,  m. 
Spihwt,  m.  «n  o,  Q^iguH;  bfoqvadt 

Spts,  b.  n.  Pdx/if :  a<^ ;  ififénkiffl 
subtil'  fdcfisux;  arrggoni,  — ,  oy^ 
1^1  fPoifU».  -^ ,  ¥.  «I P.  PoiHt$;  ««f» 
t.\' sommet;  /aUe,  m-;  M^, 
pardf,  f, 


Digitized  by 


Google 


SfL 


SPO 


621 


Spitenchtig,  b.  n.  Acutninettx,  cu:spi(H' 

forme. 
Spitebaerd,  tti.  Barbe  en  pointe,  f. 
Jpitfibladerig,  b.  n. )   OxyphyUe  ,  acu- 
SplUbladig,  b.  n.     f     minifolié  (bot.). 
Spitoboef,  m.  Filou,  voleur,  m. 
Spitsboor,  v.  AmorQoir,  m. 
Spitsbroeder,tn.  Camarade,  compagnon 

OU  frére  d'armes.  m. 
Spitsel,  o.  Patronêt  denteUe.m. 
Spiteen,  b.  w  j4iguiser;  empaler. 
Spitsheid,  v.  Pointe,  f. 
Spitshoofd,  o.  TéUpaintue,f. 
Bpitsig,  b.  n.  Pointu,  aigu. 
Spit9igbeid,  ▼.  Pointe,  f. 
8pitsing,  V.  Empatement,  m. 
Spitskin,  t.  MenUm  de  buis;  menton 

pointu,  m. 
Spitskop,  m.  Tête  pointue,  f. 
Spitsmuis,  v.  Musaraigne,  f, 
Spitsneus,  m.  Nezpointu,  m. 
Spitspael,  m.  Pal,  m. 
Spitsregt,  b  n.  en  byw.  Tout  droU. 
Spitsroede,  V.  Baguette ;  verge ,  t 
Spitsvindig,  b.  n.  Fin;  subtit;  innê- 
nieux,  — ,  byw.  Zie  SpitsviDdiglyk. 

Bpits^indigheid ,  v.  Finesse ;  subtuité; 
chicane,  f. 

Spitsvlndiglyk,  byw.  Finement;  subti' 

Ument ;  tngénieusement. 
Spitsvinnig,  enz  Zie  Spitsvindig,  enz. 
Spitsvondig,  enz.  Zie  Spitsvindig,  ens. 

Spitsvormig,  b.  n.  Cuspidifurme. 

Spitszinnig ,  enz.  Zie  Spitsvindig ,  enz. 

Spitten,  b.  w.  Bêciier;  percer;  embro- 
cher. 

Spleet,  v.  Fente ;  crevasse,  f. 

Spleetbreuk,  v.  Fissure  (knat.),  f, 

Spleetpootig,  b.  n.  Flssipède. 

Spletig,  b.  n.  Fendu,  crevasse. 

Splint,  T»  Argent,  m. 

Splinter ,  m.  Écftarde,  f. ;  écUUy  m. ;  ès- 
qtiiUe,  f.;  chicot,  m. 

Splinterbreuk ,  v.  Impaction ,  apocope , 

Splinteren ,  o.  w.  Éclater ;  s'éclater;  se 

rompre.  — ,  b.  w.  Rompre,  briser  par 

éclau. 
Splinterig,  b.  n.  Qui  s^iécUUe;  pailleux; 

esquilleux. 
Splinternieuw,  b.  n.  Tout  neuf. 
Splinterswyze ,  byw.  Par  eclals  ;  en 

éclats. 
'Splintertang,  v.  Zie  Splintettrekker. 
Splintertrekker ,  m.  Acanthabole,  bec- 

dC'^rve  (chir.),  m. 


Splissen^  b.  w.  Zie  Splitsen. 
SplitgIt,o,  I  Fente,  ouverture,  t. 
Splits.  V.  Avuste,ajuste,  épissure  (mar.)> 

f  Zie  Spleet. 
SplitSien,  b.  w.  Fendre;  divisèr;  sépa- 

ter;  épisser. 
Splitshoorn,  m.  Èpissoir,  m. 
bplltsing,  V.  Division;  séparalion;  épis* 

sure,  f. 
Splitsvaentje,o.  Flamme  (mar.),  f. 
Splitevletigel ,  m.    GaiUardet  (mar.)^ 

m. 
Splitsyzer,  o.  Epissoir;  fendoir,  m. 
Splitten,  b  w.  Zie  Splitsen, 
Splytbaer,  b.  ri.  Scissile  seclile, 
Sply ten,  b.  w.  Fendre.  — ,  o.  w.  Se  fen^ 

dre. 
Splytlng,  v.  Fente,  f. 
Splytmyte,  m.        i  Pince^maiUe,ava^ 
Splytpenning ,  m.  j      re,  m. 
Spoed,  ra.  HdU^  diligence,  célérxU^ 
,  promptitude,  f. 

Spoeden ,  o.  w.  Avancer ,  faire  des  pro^ 
gres.  Zich  — .  Se  hdter,  se  dépêcher. 
Spoed  u.  Dépéchez-vous, 
Spoedig,  b.  n.  Prompt ,  expéditif.  — , 

byw  Promptement,  en  fuUe. 
Spoedigen,  o.  w.  Zie  Spoeden. 
Spoedigheid,  v.  Zie  Spoed. 
Spoediglyk ,  byw.  Promptement ,  en 

hdU. 
Spoeijen,  o.  w.  Zie  Spoeden, 
Spoel,  V.  Fuseau,  m.;bobine;  navette  {de 

tisserand),  f. 
Spoelbak,  m.  Cuvette,  f. 
Spoelder,  m.  Dévideur;  espoleur,  m. 
Spoelen ,  b.  w.  Laver,  fineer,  nettoyer; 

bobiner;  dévider.  — ,  o.  w.  Couler. 
Spoeler,  ra.  Zie  Spoelder. 
Spoeling,  v.  Ringure ;  lavure.  f. 
Spoelingbak,  m.  \Baquetit lavure,  m.; 
SpoeliDgvat,  ó.     f    cuvette,  f. 
Spoelingwyn,  m.  Zie  Spoel wyn. 
Spoelkom ,  v.  Jatte  (pour  rincer  les  tas* 

ses,  etc),  t. 
Spoelmeid,  v.  Souillon  (servante)»  f. 
Spoelsel,  o.  Zie  Spoelwater. 
Spoelster,  v.  Dévideuse^  t. 
Speeltje,  o.  Petit  fuseau,  m.\  petite  na* 

vette'; petile  bobine,  f. 
Spoeivat,  o.  Zie  Spoelbak. 
Spoelwater,  o.  ütnpwre;  lavure,  f. 
Spoel waterbak,  m.  Piscine  (dans  les  sa- 

cristies),  f. 
Spoelwiel,  o.  Dévidoir,  m* 


Digitized  by 


Google 


622 


SPO 


Spoelworm,  m.  StrongU,  ascaride  (^er), 

m. 
Spoel wyn,  m.  Ripopée,  piquettet  f. 
Spoelyzer.  o  Fer  d  ttobme^  m. 
6pog ,  o.  Salivc ;  tave ,  f. 
Spoken ,  o.  w.  Revenir  (aprè$  la  mort); 

ener  pendant  la  nuit. 
Spoker,  m.  Bevenant;  esprit;  spectre, 

m. 
Spokcry ,  v.  Apparüion  de  revenants , 

despectres.f. 
Spon,  T.  Botidon^  m.;  tonde ^  f. 
Sponboor,  v.  Bondonnière,  f. 
Sponde,  v.  Bord  du  Ut,  m.;  ridelle^ 

f. 
Spondgat,  o.  Mortaisey  f. 
Spongat,  o.  Bonde,  f. 
Spongie,  enz.  Zie  Spons. 
Sponning,  ▼.  Rainure ; coulisse ;  feuit* 

tvre,{.Jablé!,m. 
Sponningachaef,  v.  GuiUaume  (rabot]. 

Spons,  V.  Eponge,  f.;  poncts,  m. 
Sponsacbtig,  b.  n.  Spongieux;  poréux. 
Sponsacbiigbeid ,  v.  Spongiosxlé;  poro^ 

sUé.t  . 

Sponsdrager,  m.  Epongier^  m. 
Sponsen,  b.  w.  Poneer  (un  dessin). 
Sponsgezwel ,  o.  Tvmeur  bpongieuse^  f. 
Sponsig,  b.  n.  Spongieux, 
Sponssteen,  m.  Sponyite  (pierre) ,  f. 
Sponszakje,  o.  Ponce,  poncetU,  f. 
Spook .  o  Fantóme ,  spectre ,  revenant^ 

xn.:  Vision,  f.;  vacarme,  m. 
Spookbeeld,  o.  Épouvantail,  m. 
Spookdier,  o.  Maki.  m. 
Spookgoden,  m.  mv.  Larves,  f.  pi.,  gé- 

nies  malfaisants  (antiq  ),  m.  pi. 
Spooksel,  o.  Zie  Spook. 
Spookverschyning ,  v.  Apparition  de 

spectres  ;vision,  f. 
Spoor,  V.  Éperon ;  ergot;  grappin,  m.  — , 

o.  Omière ;  vote;  tracé ;  pisU  ,  f.,  ves- 

tige,  va. 
Spoorbalk,  m.  Carlingue  (mar.),  f. 
Spoorbyster,  b.  n.  Eg({ré.  fourvoyé. 
Spoordragend,  b.  n.  Eperonné. 
Spoordrager,  m.  Porte  éperon,  m. 
Spoorgat,  o.  Élambrai  (mar.),  m. 
Spoorhaen,  m.  Cogergoté,  m. 
Spoorbandel,  m.  Éperonnerie,  f. 
Spoorbond,  in.  Zie  Speurhond. 
Spoorlee,  v.  Ficive.  f. 
Spoorloos  ,  b.  n.  Déréglé;  extravagant. 

— ,  byw.  Déréglément;  extravagam- 

ment. 


SPO 

Spoorloosheid,  v.  Déréglement ,  m.;  ex* 

travagance,  f. 
Spoormaker,  m.  ÉperonnUr^nu 
Spoorradje,  o.  Holette,  f. 
Spoorslag,  m.  Coup  d'éperon;  aiguü'  i 

Ion ;  encourêgement.  m. 
Spoorslags,  byw  A  bride  abattue, 
Spoorverkooper,  m.  Éperonnier,  m. 
Spoorweg,  m    Yzeren  — .  Chemin  de 

Ier,  m.;  voie  ferrée,  f. ;  railway,  m. 
Spoorzetter,  m.  Excenlrique  (au  ohe- 

min  de  fer),  f. 
Sporen,  b.  w.  Éperonner.  Zie Speo- 

ren. 
Sporendragér,  m.  Porle-éperon,  m. 
Sporie,  v.  bperjpüe  (plante),  f. 
Spork,  m.  Zie  Sporkenboom. 
Sporkenboom ,  m.  Bourdaine  ou  beur- 

gêne  (espèce  de  nerprun),  f. 
Sporkenhoufc,  o.  Bois  de  oourdt^t^ 

m. 
Sporrelig,  b.  n.  QuereUeur. 
Sporreling  v.  QtiereUe,noise^  f. 
Sport,  V.  Échelon,  m 
Spot,  m.  Risee ,  moquerie ,  f ;  jouet ,  m. 

Den  ~  dry  ren  met.  Se  moquerde. 
Spotachtig,  b.  n.  Railleur,  moqueur; 

satirique  ;  ironique;  causlique.  —  • 

byw.  Saliriqutmettt;  ironiquemenl 
Spotafbeeldsel ,  o.  Caricature ,  cliarge , 

f. 
Spotbeeld  ,  o.  Magot ,  m. ;  caricature r 

charge ,  f. 
Spotbeeldmaker,  m.  Caricaturiste^  m. 
Spotboef,  m.  Ztf  Spotter. 
Spotgedicht,  o.  Poéme  satirique,  m, 
Spotgeest,  m.  Esprit  satirique,  m. 
Spotgeld,  o.  Fil  prix,  m. 
Spotlach,  m.  Ricanerie^f.,  ricanefmt, 

m. 
Spotlyster,  y.      )  Moqueur  (oisean) , 
Spotmeeuw,  ▼.  f      m. 
Spotnaem,  m.  Sobriquet^  m. 
Spotprent,  y.     )     Caricature^  charge  f 
Spotprint,  y.      ]        f- 
Spotprintmaker,  m.  CaricalurisU,  m. 
Spotprys,  m.  Zie  Spotgeld. 
Spotrede,  v.  Ironie;  satire,  f. 
jSpotschrift,  o.  Satire,  f. 
Spotspraek»  y.  Zie  Spotrede. 
Spotster,  y.  Moqueuse,  railleuse,  f. 
Spotswyze,  byw.  ironiquement. 
Spottelyk,  b.  n.  Sot;  ridicuU;  dérisctr, 

salirtque.  — ,  byw.  Ridiculemtnt;sa0^ 

tiriquement. 
Spotten,  o.  w.  Raitier,  se  moquer;pki^ 


Digitized  by 


Google 


SPR 


SPR 


6iS 


santer.  Met  Iemand  of  met  iets  — . 

Se  moquer  de  q.  q.  oa  de  q.  c. 
Spottend,  b.  n.  Raiüeur;  salirique. 
Spotter,  m.  Moquevr,  raiUevr,  m. 
Spotterny,  ▼.  Zie  Spottery. 
Spottery,  ▼.  Moquerie,  raiUerie^  f. 
Spottig,  b.  n.  Zie  Spotachtig. 
Spotvogel  ,  m.  Moqueur ;  sansonnet , 

etoumeau  (oiseau)^  m. 
Spotwerk,  o.  Moquerie,  raiUerie,  f. 
Spotwoord,  o.  Brocard,  lardan,  m. 
Spotzin,  m.  Ironie,  antiphrasey  f. 
Spotzucht,  V.  Causticilé,  f. 
Spoud,  ▼.  Fenle,  f. 
Spouden  ,  b.  w.  Fendre;  ouvrir.  — , 

o.w.  Se  fendre;  s' ouvrir. 
SpoQw,  V.  Fenle,  f. 
Spouwen,  b.  en  o.  w.  Zie  Spuwen  en 

Spouden. 
Spouwer,  m.  Lance  ii  feu,  f.  Zie  Spu- 
wer. 
Spouwpotteken,  o.  Crachoir,  m. 
Spouwsel,  o.  Dégobillis,  m. 
Spouwster,  ▼.  Cracheuse,  f. 
Spraek,  v.  Parier,  m.;  parole,  f.;  tanga- 

ge;iUiome,  m.;  lanaue^  f.  De—  gaet. 

Ie  bruU  court,  on  dit. 
Spraekbelemmering ,  v.  Barypfwnie^  f. 
6praekgebruiky  o.  Génie  d'une  langue; 

usage,  m. 
Spraakgeluid,  o.  Accent;  son,  m.;  voix^ 

Spraekkundig,  b.  n.  Grammatical;  ver- 

sé  dans  la  grammaire.  — ,  byw.  Gram- 

maticalement. 
Spraekkundige  ,    m.    Grammairien , 

m. 
Spraekkundiglyk,  byw.  Grammaticale- 

ment, 
Spraekkunst,  v.  Grammaire.  f. 
Spraekkunstenaer,  m.  Grammairien, 

m. 
Spraekkunstig^  b.  n.  Zie  Spraekkun- 

dlg. 
Spraekloos,  enz.  Zie  Sprakeloos,  enz. 
Spraekmeester ,  m.  Matlre  de  langue , 

m. 
Spraektoon,  m.  Meent  tonique,  m. 
Spraekverlies  ,  o,  Perle  de  la  parole , 

Spraekvermogen ,.  o.  Parole ,  facuUé  de 

parier,  f. 
Spraekverwarring ,  v.  Tour  de  Babel , 

Spraekwending ,  t.  Apostrophe;  forme 
de  langage,  f. 


Spraekwyxe,  v.  Diatectê;  idiome,  m. 
Spraekzaem,   b.  n.  Affable  ^  accestp- 

bte. 
Spraekzaemheid,  v.  AffabiUté,  f. 
Sprake,  v.  Zie  Spraek. 
Sprakeloos,  b  n.  Muet 
Sprakeloosheid,  y.  Mulisme,  m.;  apho^ 

nie,  f. 

£Sk;irT.M^«''^^»^'^^^'f- 

Sprankelen,  o.  w.  Zie  Sparkelen. 

Sprankje,  o.  Étiucelelte,  bluette,  U 

Spree,  ▼.  Zie  Sprei. 

Spreekachtig,  b.  n.  Qui  aime  &  par- 
Ier. 

Spreekbeurt  ,  ▼.  Tour  de  parier  „ 
m. 

Spreekbuis,  v.  Porle-voix,  m. 

Spreekgestoelte,  o.  Tribune;  chaire  ^ 

Spreekgezang,  o.  Récilatif{m\x^,)^m. 
SpreekUoorn,  m.  Porie  voix,  m. 
Spreekkamer,  ▼.  Parloir,  ni. 
Spreekkunst,  ▼.  Art  de  parier,  m. 
Spreekmanier,  v.  Zie  Spreekwyze. 
Spreekplaets,  v.  Tribune,  f.;  partoir , 

m. 
Spreekster,  v.  Parleuse,  f. 
Spreekstoel,  m.  Tribune;  chaire,  f. 
Spreektralie  ,  y.  Grille  d^un  parloir , 

Spreektrant,  m.  Maniere  de  parier, 

locution,  t. 
Spreektrompet,  v.  Porte-voix,  m. 
Spreekwoord,  o.  Proverbe ,  adage ,  m. 
Spreekwoordel^vk,  b.  n.  Proverbial.  — , 

byw.  Proverbialement. 
Spreekwoordig,  b.  n.  Proverbial.  — , 

byw.  Proverbialement. 
Spreekwys,  ▼.  Zie  Spreekwyze. 
Spreekwyze ,  v.  Maniere  ou  (agon  de 

parler;  phrase;  locution;  expression, 

f. 
Spreeuw,  m.  e»  v.  Etoumeau ;  sanson- 

net,  m.  — ,  m.  RaiUeur ,  moqueur , 

m. 
Spreeuwbezle,  t.  Sorbe,  comie  (fruit) , 

Spreeuwbezieboom ,  m.  Sorbier ,  cor* 

mier  (arbre),  m. 
Spreeuwen,  o.  w.  Zie  Spotten. 
Sprei,  V,  Courte  pointe i  f. 
Spreiden ,  b.  w.   Étendre;  déptoyer; 

répandre ;  aplanir.  Het  bed  — .  Faire 

U  lil. 
Spreijen,  b.  w.  Zie  Spreiden* 


Digitized  by 


Google 


624 


6PR 


SPR 


Spreimaker,  m.       I  Courte-paintier  , 

Spreiverkooper,  m.  f      m. 

Spreivlsch,  m.  Slromatée  (poisson), 
m.   • 

Spreken  ,  b.  en  o.  tt.  Parier,  dire, 
Ffiiiisch  — .  Parier  frangais.  Het 
kind  leert  — .  Lenfant  apprend  & 
parier.  Met  iemand  — .  Paricr  avec 
q  q.  Met  elkander  — .  S*efUrelenir, 
Tot  iemand  — .  Parier  d  q.  q.  Van 
(over)  iets  — .  Parier  de  q.  c.  In 
<over)  het  algemeen  gesproken.  Gé- 
néralemenl  parlant,  Oeen  woord  — . 
Af  dire  mot  Wel  van  iemand  — . 
Dire  du  bien  de  q.  q  Kwaed  van  ie- 
mand ^.  Dire  üu  wai  de  q,  q.  Om 
zoo  te  — .  Pourainsidire.  Dat  spreekt 
van  zelf.  Cela  va  snns  dire. 

Sprekend,  b.  n.  Parlant. 

Spreker,  m.  Pnrleur;  orateur,  m. 

Spreking,  v.  Conjérence,  t.;  entretien, 
m. 

Sprengel,  v.  Zie  Sprenkel. 

Spreng^-n,  b.  w,  Atroser;  asperger ; 
saupoudrer ;  sater ;  répandre. 

Sprengkwast.  m.   iGvupilUm;  asper- 

Spren^kwispel,  m.f     gès^  m. 

Sprengvat.  o    jirrosoir,  m. 

Sprei t^vleesch    o.  Salé.  m. 

Sprankel.  V  Petiletache;  moucheture; 
jaspvre;  élincelle ,  tluette,  f.;  crou- 
pint  (mHr.),  m. 

Sprenkelen,  b.  w.  Taclieter^  mouche- 
ter  Jasper.  — .  Zie  Sprengen. 

Sprei tkding,  v.  Moucheture,  jaspure,  f. 

Sprenkelvuer,  o  iFeu  Saint  Jntoine  ^ 

Sprenkvuer  o.    f     m. 

Spreuk,  v.  Sentence;  maxime^  i.\  pro- 
verbe;  passage,  m.,  devise.  f. 

Spreukachtig,  b.  n.  Settteficievx ;  prO" 
vefbiaL  — ,  byw.  Senlencieusemtnl ; 
proverbiafement. 

Spreukenboek,  o.  en  m.  Livre  de  sen- 
tences  de  proverbes,  m. 

45preuken»chryver,  m.  Auteur  de  sen- 
tences  de  proverbes,  m. 

Spreukmatig,  b.  n,  h  Senten cieux ;  pro- 

Sprenkryk,  b.  n.      f     veröiat. 

Spreukschry ver ,  m.  Zie  Spreuken- 
scliryver. 

Spriet,  m.  Épieu;  étai ,  m.;  vergve; 
auUnne ,   f. ;  tentacule  (hist.  nat.}, 
m. 
Sprietboom,  m.  Antenne^  vergue  (mar.}i 

Sprietoogen,  o.  w.  F^r  doublé. 


Sprietstraet,  v.  Carré four,  m. 

Sprietweg,  m  Bivoie^  f. 

Spring,  m.  Saut  m.;  fantaine  faUlis- 

sanie ;  haute  marée;  sourct ,  origine', 

taupiére ,  f. 
Springader^  V.  Source  d*eau  viw,  f. 
Springael,  m  Zie  Springe). 
Springbron,  v.  Fonlaine  JaHlissanU,  f. 
Springbus,  v.  Pélard,  m. 

Springdans,  m.  Galop  (dan se)»  m. 
Springel,  m.  Baliste^  cataputte^  bombar- 
de, f. 
Springen,  o.  w.  Sauter;  s*élancer;jaU' 
tir;  rejaiUir;  creuer;  se  fendre;  se 
rompre;  éclater:  faire  banquerouU, 
faillir  Over  de  kling  laten  — .  PaS' 
ser  au  fit  de  t'épée, 

b.  n.  Snutant. 
.  Sauleur;  voltigeur,  m. 
o.  Sautereau,  m. 
o.  Lftrme  batavique,  t. 
m.  Z;>.Sprinkhaen. 
ft,  m.  Eialon  ro. 
in,  o.  mv.  Santriavx,  m.pl. 
r.  Saut ;  jaillissementy  m. 
o  Annéebissextile  f. 
>,  m.  E^carbot'SiiuterelieM. 
,  m.  EclMUdé  (pfttisserie) , 
m. 
Springkoorts,  v.  Fièvre  erraliquc^t 
Springkracht,  v.  ÉtastirUé,  f. 
Springkrachtig,  b.  n  Elnstique. 
Springkruid,  o.  Èpurge^  calapuce  (plw- 

Springplank,  v.  Tremptin,  m. 
Springpot.  m.  Pot  d  few,  m. 
Springriem,  m  Martingale  ;  bricoltj' 
Springster,  v.  Sauteuse^  f. 
Springstok,  m.  Brin  d'cstoc,  m. 
Springty,  o.  Maline\  haute  marée,  t 
Springveer,  v.  Ressort,  m. 
Springvisch,  m.  Bonite,  t^exocetli^ii- 

8on),  m. 
Springvloed,  m.  Zie  Springty. 
Springvuer,  o.  Herpe,  f. 
Sprinkelen,  b.  w.  Zie  Sprenkelen. 

SpHnkhaen,  m.  SautereUe,  f. 
Sprinkhaenëtend,  b.  n.  Acridophogt* 
Sprinkhaenëter,  m.  Acridophage^vL 
Sprits,  V.  Pet  de  nonne  (beignet),  m. 
Spritsen,  b.  -w.  Faire  jaMrJeter,  seriKr 
guer. 


Digitized  by 


Google 


SPÜ 


SPt 


625 


Spritstrechter,  m.  Chantepleure  (enton- 

noir),  f. 
Sproet,  V.  Ephélide,  lenülle,  rousseWy  t 
Sproetachtig,  b.  n.  LentUleux, 
Sproetel,  v.  Zie  Sproet. 

Sproetsel,  o^Zie  Sproet. 
Sprokkelbloem»  ▼.  JonquilU.  f. 
Sprokkel ig,  b.  n.Zie  Sprokkig. 
Sprokkel maend,  v.  Février^  m. 
Sprokkig,  b.  n.  Pragile,  cassant. 
Sprong,  m.  Sant;  hond;  élan,  m.;  ca- 

triole,  f.  Op  den  —  staen.  Étre  pret  A, 

itre  sur  Ie  point  de. 
Sprookje,  o.  Conté  tleu,  m.;  fable,  f. 
Sprot,  ▼.  Sardine  fumée,  f. 
Sprouw,  V.  Aphthe  (ulcère) ,  m. 
Sprou wacht ig,  b.  n.  Aphthevx. 
Sprugtel ,  m.  Bras ,  m. ,  tranche  (d'une 

rivière),  f. 
Spruit ,  V.  Rtjeton ;  scion ;  jet;  germe ; 

bourgeon,  m.;pousse,  f. 
Spruiten  ,  o.  w.  Germer ,  pousser ,  croi- 

tre;  bourgeonner;  descendre;  prove- 

nir.  Uit  koninklyk  bloed  gesproten. 

Issu  du  sang  des  rois. 
Spruitende,  b.  n.  Provenant, 
Spruiting,  v.  Germination,  f.;  bourgeon- 

netnent,  m. 
Spruitje,  o.  Brin;  tendron ;  scion,  m. 
Spruitkool  v.  Brocoli  (chou),  m. 
Spruitmaend,  v.  Germjnat^  m. 
Spruitsel,  o.  Zie  Spruit. 
Spruitwoord,  o.  Dérivé  fgramm.),  m. 
Spruw,  ▼.  Zie  Sprouw. 
Spugen,  b.  en  o.  w.  Cracher, 
Spui,  T,eno.  Éctuse,  f. 
Spuijen ,  b.  en  o.  w.  Faire  passer  t'eau 

par  une  éctuse. 
Spuit ,  V.  Seringue ;  pompeü  feu  ,  f. 
Spuitartseny,  ▼  Zie  Spuitmiddel. 
Spuiten,  b.  w.  Seringuer;  faire  jailUr, 

— ^,  o.  w.  Jailtir, 
Spuitgaet,  m.  Pompier^  m. 
Spuitmiddel,  o.  e7i  m.  Lavement,  m.; 

injection,  f. 
Spuitpyp,  V.  Tuyau  de  seringue,  m. 
Spuitslang,  v.  Boyau  d*vne  pompe  A  in- 

cendie,  m. 
Spuitrisch,  m.  Sèche ,  seicke ,  sipia 

(poisson) ,  f. 
Spurgie,  V.  Épurge  (plante),  f. 
Spurrie ,  v.  Spergute  (plante) ,  f. 
öpuwbak,  m.        )  ^      c  • 
fipuwbaksken,  o.  j  ^^^f^^^^*  »• 

Tom.  L 


Spuwen,  b.  en  o.  w.  Cracher. 
Spuwer,  m.  Craohenr,  m. 
Spuwing,  V.  Crachement,  m. 

Spuwsel,  o.  Crachat,  m. 

Spy,  V.  Zie  Spie,  v. 

Spyen.  Zie  Spuwen. 

Spygat,  o.  Zie  Spiegat. 

Spygen.  Zie  Spuwen. 

Spyk,  V.  Spie,  aspic,  m.,  lavande^  f., 

nard  (plante),  m. 
Spykbalsem,  m.  Nard  (parfum),  m. 
Spyker ,  m.  Magasin ;  grenier ;  clou ,  m. 
Spykeraembeeldje,  o.  Clouère,  f. 
Spykerboor,  v.  Filebrequin,  pergoir,  fo^ 

ret,  m. 
Spy keren,  b.  w.  Clouer, 
Spykerhandel,  m.  Clouterie,  f. 
Spykerhard,  b.  n.  Dur  comme  un  clou. 
Spykerkooper,  m.  Cloutier,  m. 
Spykerkop,  m.  Tête  de  clou,  f. 
Spykerlade,  v.  Cloutière  (botte),  f. 
Spykermaker,  m.  Cloutier,  m. 
Spykermakery,  v.  Clouterie,  f. 
Spykersmid,  m.  Cloutier,  m. 
Spyker  vast,  b.  n.  Ctoué. 
Spykerverkooper,  m.  Cloutier^m. 
Spykerwinkel,  m.  Boutigue  de  oloutier, 

Spykeryzer,  o.  j4mboutissoir,m. 
Spykolie,  v.  Huile  d^aspic^  f. 
Spyl,  V.  Petit  bdton,  m.;  brocheiU,  f. 
Spys,  V.  Nourriture,  f.;  mets;  atiment; 

manger ,  m.  —  en  drank.  Le  manger 

et  te  boire. 
Spysbereider,  m.  Cuisinier;  assaison" 

neur,  m. 
Spyabereidster,  ▼.  CuiHnière,  f. 
Spysbeechryver ,  m.  Bromographe ,  m. 
Spysbeschryving,  v.  Bromographie^  f. 
Spysbrood,  o.  Pain  de  méteil,  m. 
Spysbry,  m.  en  v.  Chyme,  m. 
Spysgeregt,  o.  Service  de  table,  m. 
Spyskaert,  v.  Carte,  tiste  de  mets,  f. 
Spyskamer,  v.  Garde-manger,  m. 
Spyskas,  ▼.  Oarde-manger,  m. 
Spyskelder,  m.  Cellier,  m. 
Spy  sloop,  m.  Lienlerie,  f. 
Spysmarkt,  v.  Marcliéauxdenrées,  m. 
Spysmeester,  m.  Pourvoyeur ;  somme^ 

tier,  m. 
Spysmeesteres ,  ▼.  Cetlérière;  somme* 

tière,  f. 
Spyemeesterscbap  ,  o.  Cetlérerie;  son^ 

metlerie^  f. 

40 


Digitized  by 


Google 


626 


STA 


STA 


Spysmerkt ,  v.  Marché  atix  denrées,  m. 
Spysoffer,  o.  Oblalian,  f. 
SpysonttrekkiDg,  y.  AbLatUm,  f. 
Spysproever ,  m.  Ecuyer  tranchant ,  m. 
Spysvertering,  v.  Digeslion^  f. 
Spyswalging,  ▼.  AnorexU,  f. 
Spyt ,  Y.  Dépit ;  déplaisir ;  chagrin;  re- 

gret;  crèveH:<Bur,  m.  Ter  — ,  in  — 

van  u.  En  dépit  de  vous,  malgré  vous. 

Uit  — .  De  dépU. 
,Spyten ,  onp.  w.  Fdcher.  Het  spyt  my. 

Il  me  fdche,  je  suis  fdché, 
Spytig,  b.  n.  Fdclteux;  aigre;  mordant; 

piquanl ;  fier,  — ,  by  w.  Zie  Spy  tiglyk. 
Spytigheid,  v.  Aigreur ;  nwrdacité ; 

fierté.l 
Spytiglyk ,  byw.    Aigremenl ;   fiere- 

ment. 
Spyze,  ▼.  Zie  Spys. 
Spyzen ,  b.  w.  Nourrir.  — ,  o.  w.  Man- 

ger. 
Spyzigen,  b.  w.  Plourrir, 
Spyziging,  v.  \  Alimentation;  nourri- 
Spyzing,  ▼.      f     ture,  f. 
Sta,  Y.  Zie  Stade. 
Stad ,  V.  FiUe ;  cilé,  f.  De  —  Brussel. 

La  viUe  de  Bruxelles. 
Stadachtig,  b.  n.  Urbain, 
Stade ,  ▼.  Te  —  of  te  sta  komen.  Fenir 

ó.  propos,  étre  utile. 
Stadgenoot,  in.  Concitoyen,  xn. 
Stadhouder,  m.  Stalhouder;  gouverneur; 

tieutenant ;  vicaire,  m. 
Stadliouderlyk,  b.  n.  De  slathouder;  vi- 

carial. 
Stadhouderschap,  o.  Stathoudérat^  m.; 

iieutenance,  f.;  vicariat,  m. 
Stadhuis,  o.  Hotel  de  viUe,  m. 
Stadhuistoren,  m.  Tour  de  Vhótel  de 

ville,t 
Stadie,  v.  Stade,  m. 
Stadig,  enz.  Zie  Gestadig,  enz. 
Stadje,  o.  FiUetU,  f. 
Stadsafslag,  m.  Fente  publique,  f. 
Stadsafslager ,   m.    Fendeur   public; 

crieur  public,  m. 
Stadsbediende ,  m.  Employé  de  la  viUe , 

m. 
Stadsbediening ,  v.  Charge  ou  fonction 

communale,  f. 
.Stadsbestuèr,  o.  Administration  com- 
munale; municipalité ;  régence,  f. 
Stadsbevelhebber, m.  Gouverneur  d*une 

ViUe,  m. 
JStadsbode,  m.  Messager  de  ville;  ser» 
gentdeviUe^m. 


StadsbolwerkyO.  Boulevard^  rempart,m. 
Stadsch,  b.  n.  Zie  Stedelyk. 
Stadsdienaer,  m.  Sergent  de  ville,  m. 
Stadsgebied,  o.  Juridiction  d'uiu  ville; 

banlieue,  f. 
Stadsgeld ,  o.  Deniers  communaux ,  m. 

Pl. 
Stadsgracht,  t.  Fossi  de  la  vitte,  m. 
Stadskeur,  v.  en  m.  Loi  communale ; 

amende  au  profit  d'une  vitle^  f. 
Stadskind,  o.  Zie  Steekind. 
Stadsknecht ,  m.  Archer  ,  sergent  dt 
^  vitte ,  m. 

Stadskollegie,  o.  College  communale  m. 
Stadslast,  m.  ImposHion  ou  charge  com- 
munale^ f. 
Stadsmajoor,  m.  Major  de  ptau,  m. 
Stadsman,  m.  Citadin,  m. 
Stadsmuer,  m.  Murailte  d'une  ville,  f. 
Stadsomroeper  ,  m.  Crieur  d'une  viUe; 

crieur public,  m. 
Stadspoort,  ▼.  Porte  d*une  ville,  f. 
Stadsraed,  m.  Conseü  municipal;  ma- 

gistrat,  m,;  régence,  f. 
Stadsregering,  v.  AdministraUon cm- 

munale;  régence;  municipalité,  f 
Stadsregt ,  o.  Droit  de  ville,  m,;lmet 

coutumes  d'uné  ville,  f.  pi. 
Stadsregter,  m.  Juge  d'une  ville,  pré- 

teur,  m. 
Stadsroeper,  m.  Zie  Stadsomroeper. 
Stadsschool,  V.  École  communale  ;A^ 

pubUque,  f. 
Stadsschout,  m.  Bourgmestre,  maire, 

m. 
Stadsschry  ver,  m.  Secrétaire  d'une  viüt, 

m. 
Stadsschulden,  v.  mv.  Dettes  dunt  vil- 

tó,  f.  pl. 
Stadssleutel,  m.  Ctef  d'une  ville ,  f. 
Stadstojen,  m.  Tour  d'une  ville,  f. 
Stadsvest,  v.  Rempart,  m. 
Stads  vry  beid,  V.  ^anc/iwe  d'une  viUe,t 
Stadswal,  m.  Rempart,  m. 
Stadswapen,  o.  Armes  ou  armoirks 

d'une  ville,  f.  pl. 
Stadvoogd,  m.  Gouverneur  d^une  vüU , 


Staef,  V.  Barre,  f.;  tingot  m.;  douve,  f. 
Staefgoud,  o.  Or  en  barre,  en  tingot,  m 
Staefhout,  o.  Douvain,  ro. 
Staef  vorm,  m.  lAngotière,  f. 
Staefi^zer,  o.  Fer  en  barre,  m. 
Staefyzerverkooper,  m.  Ferron,  m. 
Staefzilver,  o.  Argent  en  tingot ,  ^ 
torre,  m. 


Digitized  by 


Google 


i 


STA 


STA 


627 


Staeg,  byw.  C<mtinüelUmenl;C(mstam' 

ment,  — ,  y.  Zie  Stag. 
Staek  ,  jn.  Perche^  f. ;  échalas ;  poteau; 

pieUf  m.;  rame;  Ugne,  branche^  f. 
fitaekheining,  v.  Perchis,  m. 
Stael ,  o.  ÉchanHUon;  essai^  m. ;  mon- 

Ut ;  épreuvt ,  f. ;  acier}  briquet ;  fusU ; 

cotUeau,  m. ;  aiguiUe;  dague;  épée^  f.; 

poignard ;  patin,  m. 
Staelachtig,  b.  n.  Acérain, 
Stael  bevattend,  b.  n.  Chalybé. 
Staalboek,  o.  en  m.  Livre  (Véchantiilons, 

m. 
Staelfabriek,  ▼.  Jciérie,  f. 
Staelhard,  b.  n.  Dur  comme  l*acier. 
Staellood,  o.  Marque  de  plomb,  f. 
Stael makery,  ▼.  Jciérie,  f. 
Staelmeester,  m.  Plombeur,  m. 
Staelplaet,  v.  Jcérure^  f. 
Staelsmedery.  v.  /éciérie,  f. 
Stael  veer,  ▼.  Ressort  d*acier,  m. 
Staelvylsely  o.  LimaiUe  d* acier,  f. 
Stael  water.  o.  Eau  ferrée  ou  chatybée,  f. 
Staelwerk,  o.  Ouvrage  en  acier ^  m. 
Staelwerker,  m.  Ouvrier  en  acier,  m. 
Staen,  o.  w.  Étre  ou  se  tenirdebout; 

s'arrêUr ;    rester  ;   étre    situé    ou 

piücé;  étre;  se  trouver;  exister.  Te 

—  komen.  Coüter.  Naer  iets  — .  Pré- 
tendre  ou  aspirer  &  q,  e.  Laten  -— . 
Laisser.  Slecht  ~.  Être  en  mauvais 
éUU;  aller  mal.  Onder  water  — . 
Eire  inondé.  Hy  staet  te  vertrekken, 
by  staet  op  zyn  vertrek.  Il  va  par^ 
tir,  il  est  sur  Ie  point  de  pariir.  Hy 
staet  op  de  lyst.  //  est  sur  la  lisle. 
Hoe  staet  bet  met  uwe  gezondheid  ? 
Comment  vous  portez-vous  ?  liet  staet 
heel  slecht  met  zyne  zaken.  Ses 
affaires  vont  très-mal.  yel  of  kwa- 
lyk  met  iemand  — .  Ètre  bien  on 
mal  avec  q.  q.  Aen  iemand  — .  Dé' 
pendre  de  q.  q.  Op  eenen  goeden 
voet  — .  Être  sur  un  bon  pied.  In 
iemands  magt  —.  Être  au  pouvoir 
de  q,  q,  InJ  gevaer  — .  Étre  en  dan- 
per.  In  twyfel  — .  Douter  Verlegen 
— .  Étre  embarrassé.  In  eenen  goe- 
den naem  — .  Jouird'une  bonne  ré- 
putation.  Dat  kleed  staet  u  wel.  Cet 

JuibU  vous  va  bien. 

ötaend,  b.  n.  {Quiestdeboul;qui  s'est 
Staende,  b.  n.  f     arrêté ;  situé  ;  place. 

—  blyven,  zich  zelven  —e  houden. 
Rester  ou  se  tenir  debout;  se  main- 
Unir.  —  houden,  S(mtónir;  prétendre. 


—e  de  vergadering.  Séance  tenarUe. 

Op  — n  voet.   Incontinent^   sur-le- 

cnamp. 
Staenplaets,  v.  Parterre,  m. 
Staer,  v.  Cataracte  (méd.),  f. 
Staert,  enz.  Zie  Steert,  enz. 
Staet,  m.  État;  gouvernement^  m.;  con- 

dition;  situatton;  lisle,  f.;  mémoire; 

inventaire;róle;rang,  m.  Tot  —  ko- 
men. Parvenir. 
Staetdame,  v.  Dame  d^honneur,  f. 
Staetjonker,  m.  Page,  m. 
Staefjuffer,  v.  Dame  d'honneur,  f. 
Staetkunde,  v.  Politique,  f. 
Staetkundig ,  b.  n.  PolUique.  — .  by w. 

Politiquement, 
Staetkundige,  m.  Politique,  m. 
Staetkundiglyk,  byw.  Politiquement. 
Staetsambtenaer,  m.\Ministre  d'État; 
Staetsbeambte,  m.     V    haut  fonction- 
Staet8bediende,m.     )     naire^m. 
Staetsbediening,  v.  Ministère,  m. 
Staetsbegrooting,  v.  Budget  de  CÉtat, 

m. 
Staetsbelang,  o.  Intérêt  de  CÊlat,  m. 
Staetsberoerten,  T.  mv.  TroublesdÈtat^ 

m.  pi. 
Staetsbesluit,  o.  Résolution  d*État ,  f.; 

arrêté  ;décret,  m. 
Staetsbestier,  o.  )  Gouvernement ,  m.; 
Staetsbestuer,  o.  S    administralion  de 
Staetsbewind,  o.)    CÉtat^  f.;  ministè- 
re, m. 
Staetsbrief,  m.  Dépêche,  f. 
Staetsdienaer,  m.  Ministre  d'Ètat,  m. 
Staetsdienst,  m.  en  v.  Service  de  CE- 

tat,m. 
Staetsgeheim  ,   o.    Mystère  ou  secret 

d'Etat^m. 
Staetsgeschil,  o.  Différend  politique,m. 
Staetsgestel,  o.  )   Constitution  . 

Staetsgesteldheid,  v.  f      f. 
Staetsgevangene,  m.  Prisonnier  d'État, 

Staetsgevangenis  ,  v.  Prison  d'Êtat ,  f. 

StaetshandeDngen,  V.  mv.  yictes,  m.  pi. 

Staetshuishoudkuude,  v.  Économie  po- 
litique, statistiquCf  f. 

Staetshuishoudkundig ,  b.  n.  Statisti- 
que. 

Staetshuishoudkundige,  m.  Economie 
U,  m. 

Staetshulk ,  v.  Faisseau  de  CEtat ,  m. 

Staetsie,  v.  Pompe;  magnificence ;  céré- 
monie; parade,  f. 

Staetsiegrafy  o.  Mausolée,  m. 


Digitized  by 


Google 


628                 STA  STA 

StMtdiékleed,  o.  Habü  de  cérémonie,  m.  Staetzucbtiglyk  ,    byw.    Jmtitieuse- 

Staetsiekoets,  v.  Carrosse  de  parade,  tn.  ment, 

Staetsiekassen  ,  o.  C(n/f5in  da  ;?ara(te  f  Staf,  m.  BAton,  m.;  eanne;  crosu; 

m.  houleUe  ,    f.;   état-major;   sotUkn, 

Staetsiemantel,  m.  Manteau  de  parade^  appui,  m. 

m.  Stafdragend,  b.  n.  Crossé. 

Staetsierok,  m.  Habit  de  parade ^  de  Stafdrager,  m.  PorU'-crosse:  bedetm ; 

cérémonie,  m.  bdtonnier,  m. 

Staetsiewagen,  m.  Carrosse,  char ,  tn.  Stafhoofd,  o.  Chef  d'état-major^m, 

Staetskas,  v.  Caisse  de  l'Ètat^  f;  tré-  Stafhouder,  m.  Batonnier,  m. 

sor  public,  m.  Stafmeetkunde,  v. )  «^-«i^^^w^  / 

Staetslasten,  m.  mv.  Charges  de  l'État,  Staftnetliig,  t.       ]  ^«'^^««w»«»^f  »• 

f.  pi.  Stafoflacier,  m.  Officier  d^état- major,  m. 

Staetslist,  v.  Rvse  polilique,  f.  Stag,  v.  Èlai  (mar.),  m. 

Staetsman,  m.  Homme  d*État;  poUH-  Staggelen,  o.  w.  Trépigner. 

que;  diplomate,  m  Staggercn,  o.  w.  Chanceler. 

Staetsminister,  m.  Ministre  d'État^  m.  *Stagie,  ▼.  Étage;  slagé,  m. 

Staetsomwentelaer,  m.  Révolutionnai-  Stagiedoener,  m.  Stagiaire  ;slag\if,TSi. 

re,  m.  Stagringen,  m.  mv.  Andamots  (mar.), 

Staetsom wenteling,  ▼.  Révolution^  f.  m.  pi. 

Staetsonlusten,  m.  mv.  Troubles  d^État^  Stagzeil,  o.  f^oUe  d'étai,  f. 

m.  pi.  Sts&en ,  b.  w.  jRam^TV  ^/utio^jfr;  onf 

Staetsraed,  m.  Conseü  ttÉtat;  conseiUer  ter,  interrompre ;  paissotiner, 

d'Etat.  m.  Staket,  o.  Zie  Staketsel. 

Staetsreden,  y.  Raison  d'Ètat,  f.  Staketsel,  o.  Palissade ;  estacade,  t 

Staetsregel,  m.  Régie  ou  maxime  poli*  Staketselen,  b.  w.  Palüsader. 

tique,  f.  Staketting,  v.  Zie  Staketeel. 

Staetsregeling,  y.  Constitution,  f.  Staking  ,  t.  I>isconiinv4iHon,iidemip' 

Staetsregerlng,  v.  Gouvernement^  m.  tiün,  f. 

Staetsregt,  o.  Droit  public,  m  ;  raison  Stal,  m.  Écurie;  étable;  échoppe;bouti' 

ou  maxime  d*Étal,  f.;  droit  politique,  que,  f. 

m.  Stalboom,  m.  Barre^  f. 

Staetsschip.  o.  Vaisseau  de  l*Êtat,  m.  Staldeur  ,  ▼.  Porte  d*écurie  on  €&»r 

Staetsschrift,  o.  Acte  public,  m.;  char-  ble,  f. 

tre,  f.;  titre;  diplóme,  m.  —en.  Ar-  Stalen,  onv.  b.  n.  D*acier.  Een  — TDO^ 

chives,  f.  pi.  hoofd.  Un  front  iVairain, 

Staetsschriftbewaerder ,  m.  Archiviste  Stalen,  b.  w.  Acérer;  aciérer;  dufcir; 

de  CÉtat,  m.  tremper. 

StaetsBchuld,  v.  Dette  publiqtte,  f  Stalgeld,  o.  Établage,  m. 

Staet88ecretarl8,m.S«:r<?tofred*JB/fl/.m.  Stalhengst,  m.  Étalon,  m. 

Staetsultgaven,  v.  mv.  Dépenses  publi-  Staling,  v.  Aciération,  f. 

ques,  f.  pi.  Stalknecht,  m.  Patefrenier,  m. 

Staetsverandering,  v.  Révolution,  f.  Stalkruid,  o.  Arrêteboeuf  (plante),  n^ 

StaetsTergadering,  ▼.  Assemblee  des  Stallen,  b.  w.  tiabler.  — ,  o.  ▼•  aW 

Etats.  f.;  congres,  m.  d  Cétable;  verrfr  d  Vélable;  passet  (« 

Staetsverraed,  o.  Haute  trahison,  f.  dit  des  chevaux). 

Staetsw.ege,  byw.  Van  — .  De  la  part  Stallicht,  o.  Feu  foltet,  m. 

de  VÈtat;  par  ordre  du  gouveme-  Stalling,  v.  Action  d'étatter ;  ^tbU; 

ment.  écurie,  f.;  établage,  m, 

Staetswet,  v.  Loi  d*État,  constitution,  f.  Stalmeester,  m.  Écuyer,  m. 

Staetszaken,  t.  mr.  Affaires  d'État ,  f.  Stalmeesterschap ,  o.  Charge  ttéenyert^ 

pi.  f. 

Staetszucht,  v.  Ambition,  f.  Stolpael,  m.  Pateau  a'écurie,  m. 

Staetzuchtig ,  b.   n.   Ambilieux.   — ,  Stalpoort,  v.  Porte  d*écurie,  f. 

byw.  Ambitieusement.  Stam  ,  m.  Tronc ,  m.;  tige ,  sönckt; 

Staetxuchtigheid,  v.  Ambitian,  t  race;  famitUi  tribu;  caste^  f. 


Digitized  by 


Google 


STA 


STA 


629 


Stambesobryver,  m.  Génialogiste,  m. 
Stamboek,  o. enm. Livre de gMalOffie, 

m. 
Stamboom,  m.  Jrbre  généalpgique^  xa. 
Stamelaar,  m.  Bègue ; tredouUleur ,  m, 
Stamelaerster.T.  BègueMedouiUeuse.f. 
Stamelbek,  m.  )  «^^  ci*««*^i„^ 
Stamelbold,  m.r*^  Stamelaet. 
Stamelen,  o.  w.  Bégayer,  bredouilUr, 
Stameling,  y.  Bégayermnt,  bredouiUe^ 

ment,  m. 
btameltael,  t.  Zie  Stameling. 
Stameraer,  m.  Bègue;  bredouilleur,  m. 
Stameraerster,  Y.  Bégve,  bredouillev^e.U 
Stameren,  o.  w.  Bégayer,  bredouUler. 
Stamering ,  y,  Bégayement ,  balbutie* 

ment,  m. 
Stamet,  o.  Étamine;  estame,  f.;  estOtmet 

(étoffe),  m. 
Stametten ,  ouv.  b.  n.  D'étamine ,  d'es- 

tame, 
Stametwever,  m.  Etaminier,  m. 
Stamgenoot,  m.  Lignager,  m. 
Stamgoed,  o.  Bien  fiérédilaire,  m. 
StamEeer,  n^.  Zie  Stamvader. 
Stamhouder  ,  m.  Soutien;  demier  reje- 

ton  (d*une  familie}^  m. 
Stambout,  o.  Bois  de  Mn^  m. 
Stao^hais ,  o.  Vman  originaire;  race ; 

familie;  sotLche,  f. 
Stamlyst,  v.  Généalogie;  matricule ; 

tqble  généalogique^  f. 
Stammetf  o.  Zie  Stamet. 
Stamouders,  m.  mv.  Jneêlres,  m.  pi. 
Stampaerde,y .  PUé  (espèoe  do  terre),m. 
Stampeyen,  o.  w.  Trépigner. 
Stampen,  b.  w.  Piler^  broyer,  concasser; 
enfoncer;  tourrer;  xncuiquer,  — ,  o.  w. 
Trépigner;  tanguer  (mar.). 
Stamper ,  m.  Püeur ;  dresseur ;  estam* 
peur;  piloii;  fouloir;  refovloir,  m. ; 
baguette  (de  fusil) ;  hie ;  avaloire^  f. 
Stampertje,  o.  Pislü  (bot.),  m. 
Stamping ,  y.  Broiement  ou  brótment ; 

trépignemmt,  m. 
Stampmolen,  m.  Moulin  itpüom;  bo- 

card^  m. 
Stamppeerlen ,  y.  my.  Semence  de  per- 
^,  f. 

Stampryden,  o.  w.  Tanguer  (mar.), 
ötampstok,  m.  Fouloir;  refouloir^  m. 
otampstooten,  o.  w.  Tanguer  (mar.), 
ötampvat,  o.  Mortier,  égrugeoir,  m. 
btampvoeten,  o.  w.  Trépigner. 
stamregister,  o,  Registre  4 souche^  m.; 
^natncule,  f. 


Stamrekenaer,  m.  Généalogiste,  m. 
^tamschouw,  y.  Souchetage,  m. 
Sta msc houwer,  m.  Soucnetcur,  pa. 
Stamyader,  m.  Souche,  f.;  auteur  d*une 

race,  m. 
Stam  wapen ,  o.  Jrmes  ou  armairies  de 

familie,  f.  pi. 
Stam  woord ,  o.  Mot  ou  terme  radical , 

m.;  racine^.T' 
Stamyn,  v.  Étamine  (étoffe),  f. 
Stamynen,  ony.  b.  n.  D'étamine. 
Stamynen,  b.  w.  Pc^sser  par  l*élamine. 
Stamyn  wever,  m.  Ètaminier,  m. 
Stand ,  m.  Situation;  position ;  assiette  ; 

attitude ;  posture,  f.;  état^  m.;  condi- 

tien,  f.  Tot—  brengen.  Former; or- 

ganiser;  effectuer.  Tot  —  komen.  Se 

faire:  s'eflectuer,  —  houden.  Tenir 

bon.  In  —  blyven.  Rester. 
Standachtig,  b..n.  Zie  Standvastig. 
Standaerd,  m  Etendard;guidoti.  m. 
Standaerddrager ,  m.  Porte-étendard  ; 

guidon ;  comette,  m. 
Standaerdsteng,  v.  Lance  d*étendardy  f. 
Standbeeld,  o.  Stalue,  f. 
Standbus,  y.  BiscaXen  (gros  mousquet), 

m. 
Standelkruid ,  o.  Orchis;  cynosorchis ; 

satyrum ;  Umodore  (plante) ,  m. 
Stander ,  m.  Jrbre  (de  moulin,  etc.) ; 

guidon,  m. 
Standgeld ,  o.  Hallage ;  étabtage^  m* 
Standhouding,  v.  Durée ;  constance,  f. 
Standmatig,  b.  n.  Conforme  ó,  son  état. 
Standplaets,  y.  Slation;  position,  t.; 

poste,  m. 
Standpunt,  a.Point  de  vue,  m. 
Standregt,  o.  Etabtage,  m. 
Standsgelegenheid,  v  Situation,  f. 
Standsverwlsseling,  v.  Changement  d*é- 

lat.  m. 
Standteekening,  y.  Orthographie,  f. 
Standvastig,  b.  n.  Constant;  ferme; 
décidé.  — ,  byw.  Zie  Standvastiglyk. 
Standvastigheid  ,  v.  Constance ;  ferme- 

Standvastiglyk ,  byw.  Constamment; 

fermement. 
Stang,  y.  Perche,  f.;  bdton,  m. 
Stank,  m.  Puanleur,  infection,  f.  — 

yoor  dank  geven.  Payer  d'ingrati' 

tude, 
*Stanze,  y.  Stance,  f. 
Stap,  m.  Pas,  m.;  démarche;  aUure: 

enjambée,  t  Van  —  tot  — .  Pas  ^ 

pas. 


Digitized  by 


Google 


630 


STA 


STÈ 


Stapel  f  m.  BdUm ;  poteau ;  pieu ;  pied » 

m. ;  tige ,  queue ,  f. ,  pédoncule  (bot.) ; 

amas,  tas,  monceau^  m.;  pile,  f.; 

chantier,  m.;  élape,  f.;  entrepot^  m.; 

cigale ,  f.  —  in  eene  viool.  Ame  d*un 

vioion^  f. 
Stapelaer,  m.  Empüeur^  m. 
Stapelaerster,  y.  Empüeuse,  f. 
Stapelblok,  m.  ^n  o.  Tin  (mar.),  m. 
Stapelen,  b.  w.  Empiler,  entasser ; en- 

chanteler;  échelonner. 
Stapelbed,  o.  Marchandises  eiitrepo^ 

sees,  f.  pi. 
Stapelhuis,  o.  Entrepot,  m. 
Stapeling,  y.  Empüément^  entassement, 

m. 
Stapelkommis,  m..  Entreposeur^  m. 
Stapelplaets,  y.  Etape,  f.;  entrepot;  dé- 

pót,  m. 
Stapelrede,  y.  Sarite  (log.)i  m. 
Stapelregt ,  o.  Droit  d*étape  ou  aentre- 

pót,  m. 
Stapelstad ,  v.  Viüe  d' entrepot ,  échelU , 

Stapelwaer,  y.  Marchandise  entreposée , 

f. 
Stapelwerk,  o.  Labeur  (impr.),  m. 
Stapmeter,  m .  Compte-pas^  odhinètre,  m. 
Stappen,  o.  w.  Marcher;  atler;  avancer, 

Hy  gaet  — .  ƒ/  va  mourir. 
Stapswyze,  by w.  Pas  it  pas. 
Star,  enz.  Zie  Ster,  enz. 
Staren,  o.  w.  Regarder  fixement. 
Stark,  enz.  Zie  Sterk,  enz. 

fcTo.'w"-}^'' staren. 

Statelyk,  b.  n.  Superbe;  magnifique; 

pompeux,  — ,  byw.  Superbementima- 

gniAquement;  pompeusement, 
Statelykheid,  y.  Magnificence;pampe,  f. 
Staten,  m.  mv .  États ,  m.  pi.  De  —  ge- 

nerael.  Les  Etats  généraux. 
Statenbode,  m.  Messagerd'État.^m, 
Statenkamer,y.  Chambre  des  Etats,  f. 
*Statie,  y.  Statiaih  t- 
*Statiek,  y.  Statique,  f. 
Statig ,  b.  n.  Majestueux ,  grave ,  pont' 

peux,  — ,  byw.  Zie  Statiglyk. 
Statigheid,  y.  Gravité,  majesté,  pompe, 

Statiglyk,  byw. Majestueusementf  gra- 

vemenl,  pompeusement . 
♦Statistiek,  y.  Statistique,  f. 
♦Statistisch,  b.  n.  Statistique. 
♦StataSren,  b.  en  o.  w.  Statuer, 
♦Statuten,  o.  mv.  Statuts,  m.  pi. 


Staven ,  b.  w.  Jffermir;  confirmer;  reti^ 

lier;  affirmer. 
Staving,  v.  Jffermissement,  m.;  cox/Sr- 

mation ;  ratification,  f. 
Stede,  v.  Lieu;endroü,vi.;  place;  viüe; 
tache ;  marque,  f. ;  tritunal,  m.  In  - 
van.  Ju  iieu  de.  Ter  — .  Ineontment, 
aussitdt, 
Stedegenoot,  m.  Concitoyen,  m. 
Stedehouder,  m.  Zie  Stadhouder. 
Stedehouderschap,  o.  Zie  Stadhood^- 

schap. 
Stedeken,  o.  Zie  Steegje. 
Stedelieden ,  m.  mv.  HabitanU  des  ml- 

tes,  m.  pi. 
Stedeling,  m.  Citoyen^  citadin^  m. 
Stedelyk ,  b.  n.  Municipal ;  commvmal; 

urbain, 
Stedetucht,  v.  Astynomie^  podu  éa 

vitles,  f. 
Stedewaerts ,  byw.  Fers  la  ville  ;  è  ö 

vitte. 
Sted,y.  Zie  Stede. 
Steedje,  o.  FiUetU,  f. 
Steeds  ,  byw.   Toujours ;  omimttfflt- 

ment. 
Steedsch,  b.  n.  De  viUe,  urbain. 
Steeg,  v.  Ruette,  f. 
Steeg ,  b.  n.  Opinidtre ;  revêche  ;  rfl^; 

escarpé. 
Steegheid,  v.  Opinidtreté^  f. 
Steek,  m.  Piqure,  f.;  coup  {d'épie,  ét 
couteau,  etc.),  m ;  botte  (escr.),  f.; 
point,  petU  trou;  point  de  cóté ;  br^ 
card ,  lardon,  m.;  maille  ;  tevée ,  nm 
(au  jeu  de  cartes),  f. 
Steekappel,  m.  Pomme  épifieuse^t. 
Steekappelboom ,  m.  Datura  ,  strmih 

nium  (plan te),  ni. 
Steekbalk, m. Chevêtre; blochet  (cfatrp), 

m. 
Steekbeitel ,  m.  Ciseau  ,  m.;  chamürt, 

f.;  ébauchoir^  m. 
Steekblind,  b.  n.  Zie  Stekeblind. 
Steekboor,  v.  Amor^r^  m. 
S teekbrem,  m.  Ajonc,  brusc,  m. 
Steekbyl,  v.  Besaiguè  ou  bisaigui,  f. 
Steekdicht,  o.  Zie  Schimpdicht. 
Steekelger.  m.  Fichure,  foène^  f. 
Steekgaren,  o.  Fit  de  carety  gros  fil,  m. 
Steekind,  o.  JnterdU  (jurispr.J,  m. 
Steekkan,  v.  Brac,  m. 
Steeklyn,  v.  Matafion  (mar.),  m. 
Steekmes,  o.  Boutoir;  paroir^m.;  buti,i 
Steekmossel ,  v.  Pinne  marine  (coquil* 
lage),  f. 


Digitized  by 


Google 


STE 


STE 


631 


Steeknet ,  o.  Verveux  (filet) ,  m. 
Steekpalm,  m.  i^ouo;  (arbrisseau),  m. 
-Steekpenning, m.  Présent;  pourboire, 

m. 
Steekpil,  v,  Suppositoire  (méd.),  m. 
Steekpriem,  m.  Poingoriy  m. 
Steekraep,  ▼.  Navette,  f.;  tumeps;  tm- 

nias,  tn. 
Steekringr,  m.  Bague,  f.,  armeau  (jeu) , 

m. 
■Steekspel,  o.  Toumoi ^  carrouset ,  m.; 

joute,  f. 
Steekte,  v.  Picotement,  élancement, 

pointe  m.  —  in  de  zyde.  Point  de  cóté, 

m. 
-Steekwerk ,  o.  Broderie,  f ;  ouvrage  de 

point,  m. 
Steekwiek,  v.  Tente  (chir.),  f. 
Steekyzer  ,  o.  Burin ,  tragoir,  poingon, 

tn. 
Steel ,  m.  Queue ,  tige ,  f. ;  pMicule ,  pé- 

doncule ;  manche,  m. ;  hampe',  f.; 

bois;tuyau,m. 
Steel baer,  h.  n.  Folabte. 
Steelloos,  b.  n.  Sessite,  acaule  (bot.). 
Steelmaker,  m.  Ëmmancheur,  m. 
Steelom  vattend,  b.  n.  Ampkxicaule. 
Steels  wy  ze,  by  w.  A  la  dérobée. 
Stedmau,  m.  Bourgeois,  citadin,  m. 
Steen,  m.  Pierre ;  pierre  précieuse;  gra- 

veile,  f. ;  noyau  (de  fruit);  dé,m.\  meule, 

f. ;  cfiéUeau,  m.  ~  der  wyzen.  Pierre 

philosophale,  —  des  aenstoots.  Pierre 

d'acfwvpement. 
Steenachtig,  b.  n.  Pierreux ;  calculeux; 

graveleux ;  pétreux. 
Steenacht jgheid ,  v.  Qualité  pierreuse , 

Steenader,  v.  Veine  de  roche,  f. 
Steenaerde ,  V.  Terre  h  (aïence;  castine, 

Steenarend,  m.  Grand  aigle;  aigle  royal, 

Steenasch,  v.  Caillolis  (soude),  m. 
Steenbakken  (het),  o.  Cuite  des  briques, 

Steenbakker,  m.  Briquetiery  m. 
Steenbakkery,  v.  Briqueterie,  f. 
Steenbank,  v.  Banc  de  pierres,  m. 
Steen  been,  o.  Os  pétreux,  m. 
Steen beschry ver,  m.  Lilhologue,  m. 
Steenbeschryving,  v.  Liihoïogiey  f. 
Steenbeuk,  m.  Charme ,  frêne  sauvage, 
m, 

Steenbikker,  m.  Zie  Steenhouwer, 
öteenboek,  m.  Zie  Steenbeuk. 


Steenbok,  m.  Bouquetin;  capricomef 

m. 
Steenbokskeerkring,  m.  Tropique  du 

Capricome,  m. 
Steenbreek,  v.  Saxifrage  (plante),  f. 
Steenbrekend,  b.  n.  Lithotritique,  saxi» 

(rage  (méd.). 
Steenbreker,  m,  Brise-pierre  ;  Uthotri^ 

teur  [ch\r.)\  carrier,  m, 
Steenbreking,  v.  LUhotrUie  (chIr.),  f. 
Steenbreuk,  ▼.  Porocéle,  f. 
Steendog,  m.  Doguin^  m. 
Steendood,  b.  n.  Tout  ü  fait  mort, 
Steendraeijer ,  m.   Toume-pierre  (oi- 

sean),  m. 
Steendruk,  m.  lAthograpMe,  f. 
Steendrukken,  b.  w.  Litfiographier, 
Sfceendrukker,  m.  Lithograp/ie,  m. 
Steendrukkery,  v.  Lithographiey  f. 
Steenduif,  ▼.  Barnier,  m. 
Steeneik,  m.  Yeuse  (chdne),  f. 
Steenen,  onv.  b.  n.  De  pierre^  de  roehe, 

de  gres, 
Steenesch,  m.  Charme^  frêne  sauvage,m. 
Steenetend,  b.  n.  Lithophage, 
Steeneter,  m.  lAlhophage^  m. 
Steengelt,  v.  Ètagne;  chèvre  sauvage, 

i.,  ciiamoiSy  m. 
Steengeschut,  o.  Bombarde,  baliste,  f. 
Steengewas,  o.  Lithophyte,  madrépore , 

m. 
Steenglas,  o.  lUica  (minéral),  m. 
Steengoed,  o.  Gresserie,  f. 
Steengroef,  v.  Carrière^  f. 
Steengrond,  m.  Fond  pierreux;  banc  de 

pierres  ou  de  rochers,  m. 
Steengruis,  o.   Oravier;  blocage,  m., 

blocaitle,  f.;  décombres,  m.  pi.;  recou- 

pe;pierraille,  f. 
Steengruizig,  b.  n.  Mêléde  sable  et  de 

gravier. 
Steenhard,  b.  n.  Dur  comme  la  pierre. 
Steenhoop ,  m    Tas  de  pierres ,  m.; 

pierraiUe,  f.;  ruines;  démolitions^  f. 

pi. 
Steenhou-wen  (het),  o.  La  taiUe  ou  la 

coupe  des  pierres  y  {. 
Steenhouwer,  m.  TaiUeur  de  pierres ; 

carrier  y  m. 
Steenhouwershamer ,  m.  Casse-pierrCy 

m. 
Steenhouwery,  ▼.  TaiUe  des  pierreSy  f.; 

alelier  dun  tailleur  de  pierres,  m. 
Steenig,  b.  n.  Zie  Steenachtig. 
Steenigen,  b.  w.  Lapider, 
Steenigheid,  v.  Zie  Steenachtigheid, 


Digitized  by 


Google 


652 


STP 


STB 


SteenigiQg,  v.  lapidation,  t 
Steenkalk,  m.  Ciment  (mortier),  m. 
Steeakapper,  m.  Zie  Steenhouwer. 
Steenklaver,  v.  Mélilot  (plante),  m. 
Steenklip»  y.  ÉcueU  de  roches;  rocker; 

rocy  m.;  foche,  f. 
Steenklover ,  m.  Fendeur  de  pierres  ^ 

m. 
Steenkool ,  v.  Charbon  de  terre^  m.; 

houiUe,  i. 
Steeukoolachtig,  b.  n.  HouUlsr,  tmUl* 

Uux. 
Steenkoolasch,  t.  FraisUi  m. 
Steenkoolbevattend ,  b.  n.  HouiUer^ 

houiUeux. 
SteenkoolgraTer,  m*  HouiUewr ,  torin » 

m. 
Steenkoolgruis ,  o.  Menus  charbans  de 

tem,  m  pi. 
Steenkoolhoudendf  b.  n.  BouiUertfwuü- 

leux. 
Steenkoolmyn,  v.  HouiUère,  f. 
Steenkooper ,  m.  Marchand  de  pierree  , 

de  briques,  m. 
Steenkreeft,  m.  Ecrevisse  saxatUe^  f. 
Steenkruid,  o.  GrémU  (plante),  m. 
Steenkryter,  m.  Lanerel  (oiBoau),  m. 
Steenkuil.  m.  Carrière,  f. 
Steenkunde,  v.  LUiuKogie,  f. 
SteeDkuodigt  b.  n.  LUhologique- 
Steenkundige,  m.  Lühologue^  m. 
Steeulaeg,  v.  Banc  ou  iü  de  pierres^ 

m.,  assisey  t 
Steenleer,  ▼.  IMho^ogie^  C, 
Steenlinde,  m.  en  v.  PhiUyrée  (arbri9- 

seau),  f. 
SteeQmakend,  b.  n.  Lapidifique. 
Steeomaking,  y.  Laptdification^  /. 
Steenmortel,  m.  Badigeon,  béton^  nit 
Steenmot^o.  OrseiUe  (e9pèee  de  lichen), 

Steanmosael,  v.  Pfwlade  (moUaique),  f. 
Steenmyn,  t.  Carrière,  f. 
Steenmyt,  t.  Zie  Steenhoop. 
Steennoot,  t.  Noix  angleuee,  f. 
Steenolie,  y.  NapfUe,  m.i  huUe  de  pé- 

trole,  f. 
Bteenoplossend ,  b.  n.   LUhotritique  , 

saxifraae  (méd.). 
Steenoud,  b.  n.  Fort  vieux,  décrépit. 
Steenoven,  m.  Fout  ü  briques,  m. 
Steenplant,  y.  Lütwphyie,  m. 
Steenpoejjer,  o.  LUhontriton  (iDéd.)i» 

m. 
Steenpokskent,  o.  mY.  Petile  vérole  vo- 

lanu,  f. 


Steenput,  m.  Carrière,  f. 

Steenraef,  y.  Huppe  des  mantagnes,  f .^ 

crave  (oiseau),  m. 
Steenrog,  m.  Raie  bouciée,  f. 
Steenroos,  y.  Lauréole  odorante,  f. 
Steenrots,  y.  Bocher;  roc^  m.;  roche,  L 
Steenruit,  y.  Rue  des  muraüUs;  mvm- 

vie  (plante),  f. 
Steenschrift,  o.SlyU  lapidaire,  m. 
Steenslyper,  m.  Lapidaire,  diamanlaire, 

m. 
Steenslyperspriem,  m.  BoiUeroUe,L 
Steensnyder.  m.  LiÜwgiyphe,  lapidaire; 

Uifiotomiste;litlwtome,  m. 
Steensnyding,  y.  Gravure  sur  pierre; 

tithotomie,  taille,  f. 
Steensnykunst,  v.  Glyptique^  f. 
Steensnymes,  o.  Lithotome,  m. 
Steenstuk,  o.  Pierrier  (canon)  m. 
Steen  tang,  y.  Curette,  f.;  teneltes,  f.  pL, 

Utholabe^  brise-pierre  (cbir.),  m.;  ton- 

ve  (outil),  f. 
Steentje,  o.  Pierrelte,  f. 
Steenuil,  m.  ChouetU,  chevêche^  egrekt 

fresaie,  f. 
Steenuitdryyend,  b.  n.  Lithagogue* 
Steenvalk,  m.  JLanier  (oiseaa),  m. 
Steen Yaren  ,  y.  Célérac    ou   cükoch 

(plante).  m. 
Steenvisclif  m.  Poisson  saxatiU,  m^ 
SfceeuYlas,  o.  Jmiante^asbeste  (minéral), 

IQ' 
SteeuYormingy  y.  UUiiasie  (méd.];  <flp>' 

dificatian,  f. 
SteenYos,  m.  Isatis  (renard),  m. 
SteenYrucht,  y.  Fruit  è  noyau,  drupt  y 

m. 
Steen Yruohtachtig ,    b.    n.    Drufscé 

(bot.). 
Steenweg,  m.  Pavé;  chemin  pavé^  m.; 

chaussée,  f. 
Steenwerk,  o.  Briqueiage,  m. 
Steenwerptuig,  o.  Baliste^  catapuUe,  f. 
SteenwordlDg,  y.  Pétri/ióuion;  iapidi' 

fication,  f. 
Steenworp,  m.  Jet  ou  coup  de  pierre, m- 
Steenzaed,  o.  Grémil,  m.,  herbe  oms 

perles,  f. 
Steenzaeg,  y.  Scieö.  saer  de  la  pierre,  f. 
Steenzager,  m.  Scieur  de  pierre,  m. 
Steenzetter,  m.  Cof Ure-poseur,  m 
Steenzout  ,Q,Sel  gemme ;  salpélre ,  m- 
Steenzwaluw,  y.  Martinel;  apodc  (m- 

rondelle).  m. 
Steert,  m.  Queuê,  t;  bat,  m.; soie,UJ^ 

re;  arrière-garde;  suUe,  f.;  mwn.m. 


Digitized  by 


Google 


STJB 

Steertaep,  m.  Cercopithèque,  m.;  gue- 

non,  f. 
Steertbeen,  o.  Coccyx  (anat.),  m. 
Steertelops,  b.  u.  Anoure,  sans  queue. 
Steertmes,  o.  Coupé-queu^  m. 
Steertnoat,  V.  Croche  (mus.),  f. 
Steertpen,  v.  Zie  Steertvéder. 
Steert^eper,  v.  CuHbe,  f. 
Steertpeperstof ,  y.  Cubétnjie  (chim.) , 

Steertriem ,  m.  Croupièrty  Qulière ;  ava^ 

loire,  f. 
Steertschroe^  v.  Culasse  (d'une  arme  ü 

feu),  f. 
Steertstar,  t.  J  r,^A,^  r 
Steertster,v.J^^^'^'^- 
Steertstuk,  o.  CuLée^  f.;  cimier^  m.; 

croupe,  f. 
Steertvéder,  ▼.  Plumede  la  queue,  f. 
Steertvin,  t.  Nageoire  de  la  qu£U>e,T^ 
Steeptwol,  V.  CoailUy  f. 
Steêvoogd,  m.  Gouverneur  d*une  viltte  , 

m. 
Steêvoogdy,  v..  Gouvernement  d'une 

ville,  m. 
SteövTouw,  V.  Bourgeoise.  citadine,  t 
Steg,  m.  Planche  qui  sert  de  pont,  f. 
Stegel,  m.  itrier,  m. 
Stegelreep ,  m.    ï    Étrière ,  étrwière , 
Stegelplenai,  m.    f       f. 
Steiger,  m.  Quaiym.;mleyL\  échafaud; 

échafaudage,  m. 
Steigerbalky  m.  BouUn,  m'. 
Steigeren,  o.  w.  Echafauder;  se  cabrer; 

enclUrir. 
Steigergat,  o.  Boulin^  m. 
Steigerbouw,  o.  Zie  Steigerbalk. 
SteigeriDg,  y.  Éciuifaudage;  encfUriS' 

sement,  ca. 
Steigerpael,  m.  Poteau  d*un  échafaU" 

daga,  m. 
Steigerplank,  v.  Planche  (Cun  échafau- 

dage,  f. 
Steiger  touw ,  o.  en  v.  Corde  d'échafau* 

dage,  f. 
Steil,  b.  n.  Escarpé,  roide. 
Steilheid,  v.  Zie  Steilte. 
Steiloor,  m.  Jne;  en^êié,  m. 
öteiloorig,  b.  n.  Opinidlre ,  entêté,  — , 

by w.  Opini&lrément, 
öteiloopigheid,  v.  Opinidtrelé,  ƒ.;  enU- 

tement,  m. 
Stéilte,  y.  Roideur;  kauleur  escarpée, 

U  escarpement,  m. 
btek,  na.  Palissade  -  pouture,  f. 
Stekade,y.Canrk5è4wfc,f. 


STB 


655 


Stekblind,  b.  n.  \Jveugle,  qui  ne  voit 

Stekeblind,  b.  n.  f    koutte. 

Stekel,  m.   Jiguillon;  piquant „  m.; 

pointe ;  épine^  f. 
Stekelachtig ,  b.  n.  Piquant ;  épineux  ; 

caustique,  satirique. 
Stekelachtigheid,  y.  QuaUtê  de  ce  qui 

est  piquant  ou  épineux;  causticüé,  f. 
Stekelbaers,  m.  Êpinoctie  (poisson)!,  f. 
Stekelbezie,  y.  GadeUe  (groseiU^,  f. 
StekelbeziebQom,  m.  GadeUier^  m. 
Stekelboom ,  m.  Arbre  épineux ,  m  ; 


épine,  f. 
tekeldc 


Stekeldoorn,  m.  Êpine^  f. 

Stekelhaeg,  y.  Haie  d*épines,  f. 

Stekelig,  b.  n..  Piquant ;  épineux ;  caus^ 
tique,  satmque,  —,  byw.  Satirique- 
ment. 

Stekeligheid ,  y.  Zi^  Stekelachtigheid. 

Stekeling,  m.  Épino^he ,  f.;  goujon 
(poisson),  m. 

Stekelkrab,  y.  Langouste,  f. 

Stekelnoot,  y.  TribuLe  (plante),  m. 

Stekelpootig,  b.  n.  Acanthopode. 

Stekeltrekker,  m.  Êchardonnoir,  m. 

Stekelvarken,  o.  i  Porcépic ,  hérlsson ,. 

Stekelverken,  o.  f     m. 

Stekel vipch,  m.  CMörfon  (poisson),  m.. 

Stekelvleugelig,  b.  n.  Acanthoptére. 

^tekelvoetig,  b.  n.  Acantltopode. 

Stekelvormig,  b.  n.  Acanlhacé;  épi- 
neux. 

Siek0lzwyn,  o.  Zie  Stekelverken. 

Steken,  b.  en  o.  w  Piquer;  picoter; 
percer  ;  ficher  ;  enponcer  ;  mettre  ; 
fourrer;  être ;  se  trouver;  rester; 
demeurer.  Hy  steekt  in  een  kwaed 
vel.  Il  jette  un  mauvais  coton.  La- 
ten — .  Laisser,  abandonner.  In  zyne 
rede  blyven  -— .  Demeurer  court^ 
Daer  steekt  geen  kwaed  in.  ƒ/  n'y 
a  poinl  de  mal.  Zich  in  schulden  — . 
S'endetter.  Diep  in  schulden  — . 
Être  accablé  ou  criblé  de  deües.  Zich 
ergens  in  — ,  ergens  de  handen  in  — . 
Se  mêler  de  q  c. 

Stekend,  b.  n.  Piquant ;  mordant. 

Steker,  m.  PoinQon;  poignard,  m. 

Steking,  v.  Picotement ;  élancement,  m. 

Stel,  m.  Place;  ^isposition,  f.;  ordre; 
état ,  m.  — ,  o.  Chantier;  échafaud;: 
échafaudage ;  assortiment ,  m.;  gami" 
ture,  f. 

Stelbaer,  b.  n.  Accordable  (mus.). 

Stelen,  b.  w.  Voler;  dérober ;  enlever;: 
emmancher. 


Digitized  by 


Google 


634 


STE 


STE 


Steler,  m.  Foleur,  m. 
Stelhamer,  m.  Jccordoir,  m. 
Stelhouten  ,  o.   my.    Coim  de  mire 

(artill.J,  m.  pi. 
Stelkonaig,  b.  n.  Jlgébrufue,  — ,  byw, 

jilgébriquemerU, 
Stelkandige,  m.  Algébriste,  m. 
Stelkundiglyk,  byw.  AigébriquemerU, 
Stelkunst,  v.  Algêbre,  f. 
Stelkunstenaer,  m.  Algébriste,  m. 
Stelkunstig,  b.  n.  Jlgétrique.  — ,  byw. 

Algébriquetnent, 
Stelkunetiglyk,  byw.  Algébriquemait, 
Stellaecije,  v.  Chanlier,  m.  Zie  Stel- 

lagie. 
Stellagie,  y.  Échafaud;  échafatutage ; 

thédtre,  m. 
«tellagiesparren,  v.  my.  Baliveaux,  m. 

pi. 
Stelle,  V.  Rade,  f. 
Stellen,  b.  yf,  Mettre;  poser;  placer ; 

étabUn  vanger;  regier;  supposer;  ré- 

diger,  écrire.  Zich  ergens  naer  — . 

S*accommoder  dq,  c.  Zich  naer  wer- 
ken — .  Se  mettre  d  l'ouvrage. 
Steller,  m.  Poseur ;  accordeur;  redac- 
teur; auteur,  m.      ' 
Stellig,  b.  n.  Positif,  — ,  byw.  PoHtive- 

ment. 
Stelligheid,  v.  Positif,  m.;  certitude; 

vénté,  f. 
Stelliglyk,  byw.  Positivement, 
Stelling,  V.  Chantier;  échafaud;  écha- 

faudage,  m.;  disposition,  f.,  ordre; 

arrangement,  m.;  posilion;  rédactUmy 

f.;  dogme,  m  :  proposüion ;  these,  f.; 

systéme.  m.;  hypothese,  f. 
Stellinggat,  o.  Boulin,  m. 
Stelllngbout,  o.  Boulin  (pièce  de  bols), 

m. 
Stelp,  y.  Zie  Strjlp. 
Stelpen,  b.  w,  Etancher;  arrêler. 
Stelping,  V.  Étanchement,  m. 
Stelregel,  m.  Maxime;  régie,  f.;  prin» 

cipe,  m. 
Stelscbyf,  y.  Rosette  (horl.),  f. 
Stelsel,  o.  Sy6léme;  assortiment^  m.; 

gamiture^  f. 
Stelselmatig,  b.  n.  Systématique,  — , 

byw.  Systémaliquement, 
Stelt,  y.  Échasse ;  japibe  de  bois,  f. 
Steltlooper,  m.  j  Echassier  (oiseau)  , 
Steltyogel,  m.    )     m. 
Stem.  y.  Foix,  f.;  vote;  suffrage,  m. 

Met  meerderheid  yan  stemmen.  A  la 

pluralité  des  voix. 


Stembaer,  b.  n.  Accordabie  (mus.}. 

S»èn;o.  }«««''<».«««'.«'• 
Stembuiging,  y.  Accent,  m.;  modula- 

tion^  f. 
Stembus,  y.  Capse^  f. 
Stemcedel,  y.  Zie  Stembriefje. 
Stemgeluid^  o.  Son  de  voix,  m.;  vcix,t 
Stemgeregtigd,  b.  n.  Quiüdroitdesul- 

trage, 
Stemgeschal,  o.  Zie  Stemgeluid. 
Stemgeyer,  m.  Volant;  électeur,  m. 
Stemgevlng,  v.  VoUUum^  f.;  vote,  m. 
Stemüamer.  m.  Accordoir^  m. 
Stemhebbend,  b.  n.  Capitukmt. 
Stemhebbing,  y.  DroÜ  de  suffragt,  m. 
Stemmeloos,  b.  n.  Muet;  qui  ne  peut 

pas  voter, 
Stemmeloosheid,  y.  Aphonie;  exttnc- 

tion  de  voix,  f. 
Stemmen,  b.  en  o.  w.  Voter;  opiner; 

élire  :  canclure  ;  consentir ;  accoröer 

(un  instrument). 
Stemmer,  m.  Volant;  électeur;  accor- 
deur, m. 
Stemmig,  b.  n.  Orave;  serieus;  mo- 
deste ;  retenu  ;  posé.  •  —  ,  byw.  lU 

Stemmiglyk. 
Stemmigheid,  y.    Gravité;  modeslie; 

retenue,  f. 
Stemmiglyk,  byw.  Gravement;  moiti- 

tement. 
Stemming,  y.  Votatian^  f.;  vote;sMpü' 

ge,  m,,  voix,  f. 
Stemmuziek,  y .  ^  o.  Musique  voceU,  (- 
Stemoefening,  y.  Anaphonèse^  f. 
Stemopnemer,  m.  Scrutateur,  m. 
Stemopneming,  y.  Scrutin,  m. 
Stempel,  m.  Coin;  timbre,  patnfan^v^'^ 

estampüle ;  marque ;  empreinte,  f. 
Stempelaer,  m.  Marqueur;  timbreur,  m. 
Stempelen ,  b.  w.  Marquer  otf  cm , 

timbrer;  estampiller. 
Stempelslafi:^  m.  Marque  du  coin  ou  du 

poinQon,  i. 
Stempelsnyder,m.  Graveur  de  poin^0u, 

m. 
Stempen,  b.  w.  Zie  Stelpen. 
Stemphout,  o.  Contre-étambard  {mAr.], 

m. 
Stemping,  y.  Etanchemeni,  m. 
Stemregister,  o.  Liste  des  volants^  f. 
Stemregt,  o.  Droit  de  suftrage,  m. 
Stemrust,  y.  Césure,  f. 


Digitized  by 


Google 


STE 


STE 


636 


Stemtuig^o.      ]^ccord(nr,m. 
Stemyaliingf  v.  Catlence,  f. 
StemTordooving,  v.  ExtincHon  de  voix, 

SteniTerlieffing,  v.  Élévaiion  de  la  voix^ 

Stemrerlies,  o.  Aphonie^  extinction  de 

ifoix,  f. 
Stemwyzet  ▼.  Maniere  de  voter,  f. 
Stenen,  o.  w.  Gémir;  soupircr. 
Steng,  V.  Perche;  ver  ge ;  barre  ^  f.; 

béum;  perroquet,  mdt  de  perroquet 

(mar.),  m. 
Stengel,  m.  Quette^  f.;  pëdictite;  pédon- 

cuUy  m.;  tige  (bot.),  f. 
Stengelloos,  b.  n.  Acaule,  iniigë. 
Stengelomyattend.  b.  n.  JmpUxicauU, 
Stengladder,  t.  Rancher,  m. 
Ster,  V.  EtoUe,  f.;  astre;  astérisque,  m.; 

prunelle  (de  l'cstl),  f. 
Steraeubidder,  m.  Astroldlre,  m. 
Steraenbidding,  v.  Asiroldtrie,  f. 
Steranys,  m.  £at<iane  (plante),  f. 
Sterbeschouwing,  v.  Jtstroscopie,  t. 
Sterblind,  b.  n.  Tout  il  fait  aveugte. 
Sterfbed,  o.  Lit  de  mort,  m. 
Sterfdag,  m.  Jour  de  la  mort,  du  décès^ 

m. 
Sterfelyk,  b.  n.  Mortel. 
Sterfelykheid,  v.  Mortalité,  f. 
Sterfgeval,  o.  Cas  de  mort,  m.;  mort , 

t.\décès,m. 
Sterfhuis,  o.  Maison  du  défunt,  f. 
Sterfling,  m.  Zie  Sterveling. 
Sterflyst,  v.  Regislre  mortuaire^  m. 
Sterfput,  m.  Puits  perdu,  m. 
Sterfregister,  o.  Zie  Sterflyst. 
Sterfte,  v.  Mortalité;  mort,  1. 
Sterfuer,  r,eno.  Heure  de  la  mort,  f. 
Sterfval,  m.  Succession  inattendue,  f. 
Stergewelf,  o.  FoüU  étoilée,  f. 
Sterhaegdis,  v.  SlelHon  (lézard),  m. 
Sterk,  b.  n.  Fort;  rob uste;vigoureux; 

durable;  solide;  violent;  puissant; 

consideratie.  —  ,  by w.  Fort ;  fortC' 

ment  ;  vigoureusement ;   beaueoup  ; 

puissamment.  —  drinken.  Boire  co* 

pieusement. 
Sterken ,  b.  w.  Fortifier ;  affermir ;  cor' 

roborer. 
Sterkheid,  ▼.  Force;  vigueur,  f. 
Sterking  ,  v.   Fortifimtion ;  conforta- 

turn;  corrobaration,  f.;  ren  fort  ^  m. 
Sterkmiddel,  o.  en  m.  Corroborant^  for- 

tifumt,  m. 


Sterkte,  v.  Force;  vigueur ;  soUdité; 

forteresse,  f.;  fort,  m. 
Sterktebouwer,  m.  Fortificateur,  ingé" 

nieur,  m. 
Sterkwater,  o.  Eauforte,  f. 
Sterling.  Pond  — .  Uvre  sterling,  f. 
Sterre,  v.  Zie  Ster. 
Sterreband,  m.  EtoiU  [bandage),  m. 
Sterrebloem,  t.  Aster  (plante),  m. 
Sterrebosch,  o.  Bosquet  en  forme  rfV- 

toile^  m. 
Sterredistel,  v.  Chausse-trape,  f.\  char^ 

don  itoiU,  m. 
Sterregewelf,  o.  Voüle  éloilée,  f. 
Sterrejaer,  o.  Annéè  astronomique ;  an^ 

née  astrale  ou  siderale,  f. 
Sterreken,  o.  Zie  Sterretje. 
Sterrekenner,  m.  AsCronome,  m. 
Sterrekennis,  v.  Astronomie,  f. 
Sterrekera,  ▼.  Cresson,  m. 

Sterrekruid,  o.  Aspergoute,  f.;  aster 

(plante),  m. 
Sterrekunde,  v.  Astronomie,  f. 
Sterrekundig,  b.  n.  Astronomique.  — , 

by  w.  Astronomiquement. 
Sterrekundige,  m.  Astronome,  m. 
Sterrekundiglyk,  byw.  Astronomique^ 

ment. 
Sterrekunst,  v*  Astronomie,  f. 
Sterrekyker,  m.  Astrologue,  m. 
Sterrekykery,  v.  Astrologie,  U 
Sterrelamp,  v.  Lampe  astrale,  t. 
Sterrelezer,  m.  Astrologue,  m. 
Sterrelicht,  o.  Clarté  des  étoiles,  f.  — , 

b.  n.  Èclairépar  les  étoiles ;  clair ;  lu- 

mineux. 
Sterreloop,  m.  Cours  des  astres,  m. 
Sterreloopkenner,  m.  Astronome,  m. 
Sterreloopknnde,  v.  Astronomie,  f. 
Sterreloopkundig,  b.  n.  ^ersé  dans  l'aS' 

tronomte ;  astronomique. 
Sterreloopkundige,  m.  Astronome,  m. 
Sterremeter ,  m.  Asléréomètre ;  astro- 

mètre,  m. 
Sterrenbeeld,  o.  Conslellation,  f. 
Sterrendak,  o.  Foüie  étoilée,  f. 
Sterrenhemel,  m.  Ciet  étoilé;  flrtnament, 

m. 
Sterrenhoogtemeter,  m.  Astrolabe,  m. 
Sterrenmeetknnde,  v.  Uranométrie^  f. 
Sterreschouwplaets  ,  y.'  Observatoire  , 

m. 
Sterresteen,  m>  Astérie;üstroUe,  f.;  ^f- 

rasol ;  madrépore ,  m. 


Digitized  by 


Google 


636 


STE 


ni 


^terreye,  o.  Petüe  étoUe,  U  asUrisque^ 

m. 
Stertetoren,  m.  Ottservatoire^  m. 
Sterre vormig,  b.  n.  Astroïde;  étoÜé^  — , 

byw.  En  forme  d'étoiU,     . 
Sterre  waerzegger,  m.  A$trolog.ue,  m. 
Sterrewaerzeggery,  v.  Astrologie,  f. 
Sterrewicbelaer,  m.  Astrologm,  m. 
Sterrewichelary,  v.  Astrologie,  f. 
Sterveling,  m.  Mortel^  m. 
Stervelyk,  enz.  Zie  Sterfelvk,  enz. 
Sterven,. o.  w.  Mourir,  dCQ^r,  Op  — 

liggen.  Se  mourir,  étre  ^  l'agonie.  Van 

honger—.  Mourir  de  faim.  Der  zon- 
de — .  Mourir  au  péché. 
Stervend,  b.  u.Mourant^  moribond. 
Stervende,  m.  en  v.  Moribond,  m.,  wo- 

ribonde,  f.,  mourant^  m. 
Sterver»  m.  Zie  Sterveling. 
Steun,  m.  SoiUien ;  appui ;  support,  m.; 

base,  f. ;  élai ;  accctoir,  m. 
Steunbalk,  m.  Racinat ;  chevêtrier,  m,; 

calle,  f. . 
Steunen,  o.  w.  Appuyer;  s*appuyer;  por- 

ter.  Op  eanen  stok  — .  $appuyer  sur 

tin  bdfion. 
Steunmiddel  yo.  en  m*  Moyen  d'appui; 

soutitn*  xxu 
Steunmoert  m.  Mur  d* appui;  corUrcr 

fort,  contre-mur;  épaulement,  m, 
Steunpael,  m.  Console  (archit.),  f, 
Steunpilaer,  m.  Pitier;  arc-boutant^  m.; 

calU,r. 
Steunpunt,  o*  Point  d*appuitJXi, 
Steunsel,  o.  Zie  Steun. 
Steur,  m.  Eeturgeon  (poisson),  m. 
Steurkrab ,  v.  Chevrette ,  crevette ,  sali" 

coque,  f. 
Steurkuit,  v.  OEufs  d*esturg^on,  m.  pi. 
Stearnet,  o.  Brège  (filet),  f. 
Steurvangst,  v.  PUhe  des  esturgeon$^  f. 
Stevel,  m.  Botte,  f. 
S  te  velen,  b.  w.  Botter. 
Stevelknecbt,  m.  Tire-botte,  m. 
Stevelmaker,  m.  Bottier,  m. 
Steveltje,  o.  Bottine,  f. 
Stevea,  m.  Êtrave,  mblure^  f.,  cap, 

avant ,  m. ,  proue  (mar,) ,  f. 
Stevenen,  o.  w.  Faire  voile,  voguer,  cm' 

gier. 
Stevenkrooo,  v.  Couronne  rostraU,  f. 
Stevig,  b,  n.  Fort ;  solide;  ferme.  — , 
.    byw.  ZieSteviglyk. 
Stevigen,  b.  w.  Affermir. 
Stevigheid,  v.  Fermeté;  sodditéi  force. 


Steyiglyk,  byw.  Fortementj  soUdeamt, 
Sticht,  o.  Evéché,  m.;  abbaye,  f.;  $be- 

pitre,  m. 
Stichtelyk ,  b.  n.  Édifiant\  espemplatn, 

— ,  byw.  Exemplairement. 
Stichtelykheid,  v.  Edification^  f. 
Stichten,  b.  w.  Causer;  faire;  product; 

f  onder;  établir;  bdtir;  ériger;  créerim- 

stituer;  édifier. 
Stichtenaer ,  m.  BainUnt  de  Cévictó 

d'Uirecht ,  m. 
Stichtend,  b.  n.  Èdifiant ;  axemplaire. 
Stichter,  m.  Fondateur;  auteur^  xa. 
Stichtheer,  m.  Chanoine,  m, 
Stichtig,  b.  n.  Zie  Stichtelyk. 
Stichting,  v.  Fondation;  instUuHon; 

création ,  t ;  établissement^  m,;  ^- 

cation,  f. 
Stichtsch ,  b.  n.  Diocésain ;  capUutaire. 
Stichtster^  v.  Fondatrice,  f. 
Stiefbroeder,  m..  Frère  consangui»; 

frère  utérin;  demi-frére,  m. 
Stiefdochter,  v.  BcUe-fiMe ;  (iUe  (Tim 

autre  Ut,  f. 
Stiefkind,  o.  Enfant  d'un  autre  Ut,  m. 
Stiefmoeder,  v.  BeUernère,  f.  Jtoo» 

— .  Mardtre,  t 
Söefmoedexlyk,  b.  n.  De  beUe^mire; 

défavorable.  — ,  byw.  DélavoroMe- 

ment. 
Stiefvader,  m.  Beau-père^  m. 
Stiefzoon ,  m.  Beau-fils ;  fUs  d*un  SHtre 

/i/,  m. 
StiefzuBter «  ▼.  Demi-so^r;  so^r  ««- 

sanguine ;  soeur  utérine,  f. 
Stiel,  m.Métier,  m.;  profession^  f.;  stj/k, 

m. 
Stier,  m.Taureau,  m. 
Stier,  enz.  Zie  Stuer,  enz. 
Stierachtig,  b.  n.  Brutal.  — ,  byw.  Bru- 

tfltement. 
Sti'erebloed,  q.  Sang  de  taureau,  m. 
Stierehuid,  v.  Peau  de  taureau,  f. 
Stierekop,  m.  Téte  de  taureaUy  f. 
Stieren,  b.  w.  Zte  Sturen. 
Stierengevecht,  o.  Combat  dé  taurm^t 

m.<,,tauromacltie,  t. 
iStierenlym,  v.  en  o.  TaurocoUe^  f. 
Stierenoffer,  o.  Taurobole  (antiq.),  W- 
Stierevet,  o.  Graisse  de  taureau,  i. 
Stierevleesch,  o.  Fiande  öu  chvx  de 

taureau,  f. 
StJergod,  m.  Apis  (taureau),  m. 
Stierkalf,  o.  Jeune  taureau,  m. 
Stierman,  m.  Zie  Stuermau. 
Stiermarken,  o.  Styrie  (provinoej,  f» 


Digitized  by 


Google 


STI 


STI 


657 


Stiermenscb,  m.  Minotore,  m. 

Stiet,  y.  Croupion,  m. 

Stietbeen,  o.  Coccyx  (anat.),  m. 

Stift,  V.  Pointe,  f.;  poingcn,  m.  — ,  o* 

Zie  Sticht. 
Stiftbeer,  m.  Chanoine,  m. 
Stiftkerk,  v.  Collegiale,  f. 
Stikdonker,  b.  n.  Fort  obscur, 
Stikgas,  o.  Gaz  a%ote^  m. 
Stikken,  b.  w.  Broder;  piqver;  étouffer; 

snfPiHfuer.  — ,  o.  w..  Étouffer;  suffo^ 

auer.  Van  hitte  —.  Étouffer  de  chaud. 

Van  dorst  — .  Mourir  de  soif. 
Stikkend,  b»  n.  Éiouffant ;  suffocant;  mé- 

phxtique. 
Stikker,  m.  BrwUur,  m. 
Stikking,  V.  Étouffement,  m.;  suffoca- 

tion;üsphyxie,f. 
Stikklo^e,  o.      )   Brodoir,  m.,  petite 
StikkloBken,  o.    f      bobine  pour  bro^ 

der,  f. 
Stiklucht,  V.  Jir  méphitique,  oMle,  gax 

(Xicte.m, 
Stiknaeld ,  v.  Aiguille  &  broder ,  h  pi- 
^querj, 
Stikpaem»  ▼.  en  o.  Métier  A  broder,  h  pi- 

quer,  m. 
Stiksel,  o.  Paint,  m.;  broderie;  piqüre, 

Slikster,  v*  Brodeuse,  f. 

Stikstof,  V.  Azote,  m. 

Stikstoflucht,  V.  Zie  Stiklucht. 

Stikrol,  b.  n.  Plein  comme  un  muf. 

Siikwerk,  o.  Broderie;  piqüre,  f. 

Stikziende,  b.  n.  Myope. 

Stikziendheid,  v.  )  jui.^v.^^  r 

Stikzienigheid,T.}*«'^^'^- 

Stikzyde,  ▼.  Soied  broder^  f. 

Stil,  b.  n.  Tranquille ;  calme;  posé;p(d- 

sible;  doux ;  silencieux;  tadtume. 

Stille  mfB.  Messe  basse.  Siflle  week. 

Semaine  sainte  Stille  vrydag.  Ven- 

dredi  saint.  —  water.  Effu  dormante. 

—  staen.  Sarrèter,  —  houden.  Arr^ 

ter.  — ,  byw.  Tranquillement ;  douce- 

ment  ;8ans  brult. 
Stil!  tasschenw.  Silenee !  paix!  chutf 
Stil,  v.Zte  Stilletje. 
Stilheid ,  v.  Tranquillité,f, ;  catme  ;re- 

pot;  silenee,  m. 
Stïlhouding,  v.  Arrtt,m, 
|tflle,  T.  Zie  StiUeije. 
Stillegangers,  m.  mv.  Sabots^  m.  pi. 
Stillekens,  byw.  bonóemgnti  sansbmit; 

en  secret. 
Stillen,  b.  ^.  Apaiser;  iMner;  tran- 


quUHser;  assoupir.  — ,  o.  w.  S^apai- 

ser ;  se  calmer;  s'adoucir, 
Stilleruimer,  m.  Zie  Stilleveger, 
Stilletje,  o  Chaise  percée,  f. 
Stilkftjes,  byw.  Doucement;  sans  bruiL 
Stilleveger,  m.  Vidangeur^  m. 
Stilligheid,  v.  Zie  Stilheid. 
Stilling  ,  V.  Calme  ;  assouvissement ; 

étanchement ,  m. 
Stilmiddel,  o.  en  m.  Calmant,  m. 
Stilstaen,  o.  w.  S'arrêter, 
Stilstaend,  b.  n.  Dorraant,  stagnant; 

stationnaire.  —  water.  Eau  dormante. 
Stilstand,  m.  Repos ;  calme ,  m.;  discon^ 

tinucUion;  suspension;  pause,  f.  — 

van  wapenen.  Armistióe,  m.;  trêve,  f. 
Stilte,  V.  TranquiXUté,  f.;  calme ;  repos^ 

silenee^  m.:  solüude,  f. 
Stiltenis,  t.  Zie  Stilte. 
Stilzwygen ,  o.  w.  Se  taire.  Zwyg  stil. 

TaiseZ'Vous .  Het  — .  Silenee,  m . 
Stilzwygend,  b.  n.  TacUume;  silen^ 

deux;  tacit^,  — ,  byw.  Tacitement; 

sous  silenee.  —  voorbygaen.  Passer 

sous  silenee, 
Stiizwygendheid ,  v.  Silenee,  m.;  tod-* 

tumité,  f. 
Stilzwygens,  byW.  Tacitement;  sous 

silenee;  silencieusentent, 
Stinkaerd,  m.  I  n*.„^, .  ,^,„i„  ^ 
Stinkbok,m.   \P^nt;mlain,m. 

Stinkbonsem,  m.  Putois,  m. 
Stinkboom ,  m.  Anagyris ,  bois  puant , 

m. 
Stinkdier,  o.  Putois,  m.;  béte  puante,  f. 
Stinken,  o.  w.  Puér;  sentir  mauvais. 
Stinkend,  b.  n.  Puant;  lüide;  infect; 

méphitique.  — ,  byw.  Puamment, 

l«Skfrd"n..h**  stinkaard. 

Stinkgat,  o.  Filain  trou,  m. 
Stinkhars,  v.  en  o.  Assa  fo^tida  (résine), 

Stinkhout ,  o.  Bois  puant,  anagyris,  m. 
Stinkkolk,  m.  en  v.  Zie  Stinkpoel. 
Stinkkruid,  o.  Herbe  puanle,  1. 
Stinknest,  o,,  m,  en  v.  Filain  trou  ^ 

m. 
Stinkneus,  m.  Punais,  m, 
Stinkpoel,  m.  Marais  d'eau  croupis- 

santé,  m. 
Stinkput.  m.  Zie  StinkpOél. 
Stinkvisch,  m.  PoisSon  paant,  m. 
Stinkwild,  o.  Bêtes  puantes,  f.  pL 
Stip,  V.  Point,  m.;  tacHe,  f. 
Stippel,  m.  Pointt  m. 


Digitized  by 


Google 


638 


STO 


STO 


stippelen,  b.  w.  PoHitiUer;  marqueter; 

moucheter ;  tacheUr. 
Stippeling,  v.  PointiUage;  grignoiU  ^ 

m. 
Stippen,  b.  w.  Tremper;  pointilter;  mar- 

gueUr, 
Stipt,  b.  n.  Ponctuel;  exact;  précis,  — , 

byw.  Zie  Stiptelyk. 
Stiptelyk,  byw.  Ponctuellenient;  exacte- 

ment;  précisément. 
Stiptheid,  v.  PonetualHé;  exactilude; 

précision,  f. 
Stipwaerzeggep,  m.  Céomdncien,  m. 
Stipwaepzeggery,  v.  Géomance  ou  géo- 

mailde^  f. 
Stipwaerzegster,  v.  Géomancienne,  f. 
Stobbe,  V.  Zie  Stomp,  v. 
Stoeüen,  o.  "w.Foldtrer,  tadiner. 
Stoei j er,  m.  Badin,  b(Uifoieur^  m. 
Stoeijery,  t.  Badinage,  batifoLage^  m. 
Stoeijig,  b.  n.  Badin  fotdtre. 
Stoeijing,  v.  Batifolage,  m. 
Stoeistep,  v.  Folichonne.,!, 
Stoeiziek,  b.  n.  Zie  Stoeijig. 
Stoel,  m.  Chaise,  f.;  siége,  m.;  chaire, 

f.;  tribunal^  m.  Ter  —  gaen.  JUerü 

la  selle. 
Stoelendpaeüer,  m.  I  Chaisier ,  ouvrier 
Stoelenmaker,  m.    f    qui  fait  des  cfiaU 

ses,  m. 
Stoelenmat,  v.  Natte  de  chaise,  f. 
Stoelenmatster ,  v.  EmpaiUeuse,  rem- 

paiUeuse,  f. 
Stoelen  matten  (het) ,  o.  Rempaillage  , 

m. 
Stoelenmatter,  m.  Empailleur,  rempail- 

leur,  m. 
Stoelgang,  m.  Selle  (méd.),  f. 
Stoelkleed,  o.  Housse  ou  couverture  de 

chaise,  f.  ' 

Stoelkussen ,  o.   Coussin  de  chaise , 

m. 
Stoelmaker^  m.  Zi«  Stoelendraeijer. 
Stoep,  V.  Perron;  trottoir,  m. 
Stoepen,  o.  w.  Se  tenir  ou  être  assis  sur 

te  perron. 
Stoet,  m.  Cortége;  train^  m.:  suite^  f. 
Stoetery,  v.  Haras,  m. 
Stof,  o.  Poudre;  poussière,  f.  — ,  ▼. 

Ètofle,  f.;  element,  m.;  molière,  f.; 

sujet;  objet,  m.;  occasion;  cause;  rai' 

sofi,  f.,  mötif,  m. 
Stofachtig,  b.  n.  Poudreux. 
Stofbereider,  m.  Appareilleur^  m. 
Stofbessem,  m.  I  a^,,^^,^^  ^ 
Stofbezem,m.  \Boussoir,  m. 


Stofdradig,  b,  n.  Étaminéjfbot). 
Stofdraed,  m.  \  é>,„^4^^  n^^t.  s  * 
Stofdraedje,  o. {^^«'"^^  ^^^'^*  ^• 
Stofdpuppels,  m.  my.  Pulvérin,  m. 
Stoffaedje,  ^lé^ffg  f 
Stoffagie,  V.    (^^//^»i- 
Stoffe,  V.  Zie  Stof.  v. 
Stoffeerder,  m.  Gamisseur ;  app$TtU- 

leur;  forgeur  de  mensonges ,  de  contes, 

m.  .. 

Stoffeersel,  o.  Gamiture^  f.;  ameubU- 

ment,  m. 
Stoffeloos,  b.  n.  Immatériel, 
Stoffely k,  b.  n.  MatérieL  — ,  byw.  MaU- 

riellement. 
Stoffelykheid,  v.  MatériaUté,  f. 
Stoffen ,  b.  w.  Epousseter.  — ,  o.  w.  Se 

vdnter,  hdbler.  Op  iets—.  Sevexüjer 

de  q,  c. 
Stoffend,  b.  n.  Fantard, 
Stoffenfabriek,  v.  Fabrique  d'étoftesj. 
Stoffen Yinkel ,  m.  Magasin.  d'etofis, 

m. 
Stoffer,  m.  Houssoir;  fanfaron,  m. 
Stofferen,  b.  w.  Gamir;  étoffer;  neu- 

bier ;  fissortir ;  inventer,  forger. 
Stofferig,  b.  n.  Poudrevx. 
Stoffering,  v,  Gamiture,  f.;  ameuble- 
ment^ m. 
Stoffepy,  V.  Fanfaronnade,  f. 
Stoflig,  b.  n.  Poudreux. 
Stofgoud,  o.  Poudre  d'or,  f. 
Stofhagel,  m.  Grésil,  m. 
Stofhagelen,  onp.  w.  Grésiller, 

Stofmaking,  ▼.  Pulvérisationt  f. 

Stof  meel,  o.  FoUe  farine,  f. 

Stofregen,  m.  Bruine,  f. 

Stofregenen,  onp.  w  Bruiner. 

Stofscheider,  m.  Chimiste,  m. 

Stofscheiding,  v.    I  rtu^i^  9 

Stofscheikunde,  v.  f  ^^^^^^  '• 

StofBter,  V.  Fantarde,  f. 

Stofwateraer,  m.  Gaufreur,  m. 

Stofzand,  o.  Sablon^  m. 

Stoïcyn,  m.  Stokien,  m. 

Stoïsch,  b.  n.  Stof  que,  stoücien,*^,  byw» 
StoHquemenL 

Stok,  m.  Bdton,  m.;  canne ;  mesure,  U 
appui,  soutien;  vieillard,  m.;  cepi, 
fers,  m.  pi.,  prison;  ruche,  f.;  jucheir, 
perchoir ;  talon,  m.  Met  den  —  ver- 
koopen.  Fendre  d  l'enean* 

Stokbeeld,  o.  Statue,  f. 

Stokbeurs,  t.  Escarcelle^  U 


Digitized  by 


Google 


STO 


STO 


639 


^tokbewaerder,  m.  Geótier,  m. 
^tokblind,  b.  n.  Tout  è  faü  aveugle. 
Stokdegeo,  m.  Canne  &  épée,  f. 
Stokduif,  V.  Biset,  pigeon  sauvage,  m. 
Stokdweil,  m.  en  v.  Faubert,  m.,t;a- 

drauUU  (mar.),  f. 
Stokebrand,  m.  Boute- feu,  m. 
Stokebranden,  o.  w.  Semerla  discorde. 
Stoken,  b.  w.  AUumer  ou  altiserlefeu; 

faire  du  feu;  causer;  susciter;  net- 

toyer ;  distiller. 
»toker,  m.  Distiilateur;  chauffeur ;  bou- 
te feu,  m.;  rafale,  f. 
>tokery,  v.  DistiUerie,  f. 
Jtokgeld,  o.  Charge,  f.,  impöt,  m. 
Jtokgoederen,  o.  mv.  Biens  héréditai- 

res^  m.  pi. 
Stokhouder,  m.  Directeur  de  ventes 

publiques^  m, 
>tokhuis,  p.  Gedle,  prison,  f. 
>tokiixg,  V.  Distillationy  f. 
»tokje,  o.  Peiit  bdton,  m.;  baguette,  f. 
>tokkeknecht,  m,  Guichetier,  m. 
> tokken,  b.  w.  Enjater  (mar.).  — ,  o.  w. 

Zie  Stollen. 
>tokker,  m.  Guichetier^  m. 
Stokkerigr,  b.  n.  Cordé;  cotomeux. 
Stokkig,  b.  n.  Zie  Stokkerig. 
Stokladder,  v.  Casse-cou  (échelle),  m. 
Jtoklanteem,  v.  Falot,  m. 
jtokmeetkunde.  t.  Bacutométrie,  f. 
>tokmelk,  y.  Lait  caülé,  m. 
>tokmee8ter,  m.  Geótier,  m. 
>tokmeting,  v,  Baculométrie,  f. 
>toknar,  m.  Archifou,  m. 
jtokoud,  b.  n.  Décrépit, 
jtokouderdom,  m.  Décrépitudey  f. 
ütokpaerd,  o.    ) 

itokpaerdje,  o.  \Dada,  m.;  marotte^  f. 
jtokpeerdje,  o. ) 
jtokregel,  m.  Maxime,  f, 
;tokroos,  V.  Rosé  trémière,  f. 
>tok8cliermer,  m.  Bdtonniste,  m. 
»toksken,  o.  Petü  bdton^  m.;  baguette, 

f. 
>tok8]ag,  m.  Coup  de  bdton,  m. 
>tok8peler,  m.  Bdtonniste,  m. 
Jtokstil,  b.  n.  Fort  tranquiUe;  immo- 

tile. 
jtokstyf ,  b.  n.  Roide  comme  un  bd- 

ion- 
;tok8uiker,  m.  en  v.  Sucre  candi,  m. 
>  tok  vechter,  m.  Bdtonniste,  m. 
(tokvisch,  T.  Stockfisch,  m.;  mertuche, 

f. 
Stokvormig,  b.  n.  En  forme  de  bdton. 


Stokwaerder,  m.  Geölier,  m. 
Stokzetter,  m.  Taxateur,  répartileur, 

m. 
Stokzetting,  v.  Taxation,  répartUUm,  /• 
Stollen,  o.  w.  Se  caüter,  se  figer. 
Stelling,  V.  CaiUement,  figement,  m. 
Stolp,  V.  Couvre-feu ;  couvercte,  m. 
Stolpen,  b.  w.  Couvrir, 
Stom,  b.  n.  Muet;  stupide. 
Stomen,  o.  w.  Rendre  de  la  vapeur.  — , 

b.  w.  Couvrir  de  vapeur. 
Stomheid,  v.  Mutisrne,  m.;  stupidité^  f. 
Stomme,  m.  en  v.  Muet,  m.;  muette,  f. 
Stommelen,  o.  w.  Faire  du  bruit. 
Stommeling,  v.  Bruit,  m. 
Stommeling,  m.  Lourdaud,  m. 
Stommelyk,  byw.  Sans  parier. 
Stommen,  b.  w.  Mixtionner  [du  vin). 
Stommigheid,  V.  Stupidité,  f. 
Stomp,  b.  n.  Émoussé;  épointè;  obtus. 
— .  V.  Tronc;  chicot ,  m.;  souche,  f.; 
moignon,  m.  — ,  m.  Coup,  m. 
Stompachtig,  b.  n.  TérétiuscUle  (bot.)V 
Stompdegen,  m.  Braquemart  (épée), 

m. 
Stompelyk,  byw.  Stupidement. 
Stompen,  b.  w.  Émousser;  pousser  ru- 

demefit. 
Stompheid,  v.  État  de  ce  qui  est  émous- 
sé; aqacement  {des  dents),  m.;  stupi- 
dité,  f. 
Stomphoekig,  b.  a.  Oblusangle. 
Stompje,  o.       )     Bout  de  chandelle  , 
Stompken,  o.     f        m. 
Stompneus ,  m.  Nez  camus ,  camard , 

camus,  m. 
Stompneuzig,  b.  n.  Camus,  camard. 
Stompsabel,  m.  en  v.  Briquet  (sabre), 

m. 
Stompvoet,  m.  Pied  bot,  m. 
Stomspel,  o.  Pantomime^  f. 
Stomspeler,  m.  Pantomime,  m. 
Stond,  m.  Moment;  instant,  m.;  heu- 

re,  t. 
Stoof,  V.  Etuve;  chauflerette,  f.;  poêle, 

m. 
Stoofüaaker,  m.  Poêlier,  m. 
Stoofpan,  V,  Casserole;  poêle,  f. 
Stoofpot,  m.  Zie  Stoofpan. 
Stoofsel,  o.  Êtuvée;  fomentation,  f. 
Stookgiit,  o.  ChautJè  (t.  de  fonderie), 

Slookgereedschap,  o.  Appareü  disliUa* 

toire,  m, 
Stookhout,  o.  Attise,  f. 
Stookkas,  v.  Serre  chaude^  f. 


Digitized  by 


Google 


€40 


STO 


STO 


Stookkunde,  v.  /4rt  de  distiUer,  m.; 
chimie^  f. 

Stookoven,  m.  Foumaise,  f. 

Stookplaets,  v.  Fover,  chaulfoir,  m, 

Stook  vat,  o.  AUvmbic,  m. 

Stöokyzer,  o.  Fourgon,  tisonnier,  m. 

Stool,  V.  Étole,  f. 

Stoom,  m.  Fapevr,  f. 

Stoojmachtig»  b.  n.  Faporeux, 

Stoombad,  o.  Bain  de  vapenrSy  m. 

Stoomboot ,  m.,  V.  en  o.  BaUau  êt  va- 
peur,  m. 

Stoomketel,  m.  Bouüleur  (vase),  m.; 
chaudière  &  vapeur,  f. 

Stoommolen,  m.  Moutin  è  vapeur,  m. 

Stoomschip ,  o.    )  Bateau  ü,  vapeur, 

Stoomschuit,  v.   J       m. 

Stoomtuig ,  o.  Machine  ^  vapeur;  loco- 
motive,  f. 

Stoomwagen,  m.  Locomotive,  f.;  remor' 
queuff  m. 

«toop,v.  Mesure  de  deux  pots;  cruche,  f. 

stoorder,  m.  Periurbateur ;  importun; 

interrupteur,  m. 
^tooreloos,  b.  n.  TranquiUe.  — ,  bjw. 

TranquiUement, 
Stooren ,  b.  w.  Troubler;  inquiêter;  in- 

ierrompre.  Zich  aen  iets  — .  S'inquié- 

ter  OU  se  soucier  de  q.  c, 
"Stoorend,  b.  n.  Jnquiétant, 
Stooring,  v.  Trouble,  m.;  inquiétude; 

interruption,  f. 
Stoornis,  v.  Trouèle,  m.;  perturbation,  f. 
Stoot,  m.  Coup;  ehoc;  heurt;  cahot.,  m.; 

attaque,  f.  Zonder  slag  of  — .  Sans 

coup  férir. 
Stootbollen,  o.  w.  Zie  Stoothoofden. 
Stootdegen,  m.  Estoc,  m.;  brette,  f. 
Stooten  ,  b.  w.  Pousser;  heurter,'frap^ 

per;  cogner;  choquer;  piler;  broyer; 

concasser, 
Stooter ,  m.  Pousseur;pileur;  troyeur; 

étaUm.m, 
Stoothaek,  m.  Crochet  d^établi,  m. 
Stoothoofden,  o.  w.  Cosser,  se  cosser, 
Stootigr,  b.  n.  Zie  StooUch. 
Stooting,  T.  Coup,  cfioc,  heurt,  m. 
Stootkant,  m.  Borddejupe,  m. 
Stootkar,  v.  Zie  Sleepkar. 
Stootplaet,  V.  Garde  (d'une  épée),  f. 
Stootsch,  b.  n.  Qui  frappe  de  la  come. 
Stootschheid ,  t.  Penchant  d  trapper  de 

te  come^  m. 
45toot8ter,  y.  Pousseuse^  f. 


Stootvry,  b.  n.  A  Vabri  des  coups. 
Stootwagen,  m.  Charrette  ü  bras.  f. 
Stop,  V.  Bouchon ;  tampon;  bondon,  m.; 

renlraiture,  f. 
Stopaerde,  v.  Boucliage  (terre).  m. 
Stopgaren  ^o,  FUd  ravauder  on  &  rm- 

traire,  m. 
Stophamer,  m.  Cal  fat,  m. 
Stophars,  v.  m  o.  Fut^  (mastic),  f. 
Stopme«,  o.  Étanchoir,  m. 
,  Stopmiddel,  o.  en  m.  Astrtngtnt,  nu 
Stopnaed,  m.  Rentraiture,  f. 
Stopnaeijen,  b.  w.  Rentraire, 
Stopnaeld,  v.  AiguiUe  d  rentraire,  d  m- 

vauder,  f. 
Stoppel,  m.  Chaume;fétu^  m.;  Aenle, 

Stoppelakker,  m.  Chaume  (champ),  m. 
Stoppelbaerd,  m.  Barbe  courte  et  dun, 

Stoppelbrand,  m.  Feu  de  chaume,  m. 
Stoppelen,  o.  w.  Se  cotonner. 
Stoppelhaer,  o.  )  Poü  court  et  rade, 
Stoppelhuir,  o.  i      m. 
ötoppelheuveltje,  o.  Chanmier,  m. 
Stoppelraep,  v.  Navet  d^aoüt,  m. 
Stoppelsikkel,  v.  Chaumei,  m.,  Arm^ 

(faucille),  f. 
Stoppeltyd,  m.  Chaumage,  m. 
Stoppelveld,  o.  Chaume  (champ), m. 
Stoppelvereo ,  v.  mv.  NouveUes  ptumes 

des  oiseaux^  f.  pi. 
Stoppelvlam,  v.  FUmime  de  chaume  oa 

dVuule,  f. 
Stoppelzeissen,  v.  Zie  Stoppelaikktf. 
Stoppen ,  b.  w.  Boucher ;  fermer;  rm- 

plir;  rentraire;  raccammoder;  arrf- 

,  ter  ;  étancher ;  pousêer  ;  serrer ;  vut- 

tre. 
Stoppend,  b.  n.  Qui  touche ;astr1nge^ 

obstructif. 
Stopper,  m.  Btntrayeur;  raoaudewi 

fouloir,m.',  bosse{m9,T»),  f.  i 

Stopping,  V.  Obstruction,  f.;  tvcotmow 

dage ;  étanchement,  m. 
Stopsel,  o.  Bouchon;  bondan, m»;  ret 

traiture^  reprise,  f. 
'Stopster,  V.  Bentrayeuu;ravaudeuse,l 
Stopstukken,  o,my,Palardeauxt]nar.]i 

m.  pi. 
Stopverkooper,  m.  Bouchonmer,  m. 
Stopverw,  v.  Mastic,  m. 
Stopwas,  o.  en  m.  Propotis  (eire),  f. 
Stopwerk,  o.  FiveUe,  i. 
Stopwoord,  o.  CheviUe,  f.;  exf^étif,m* 
«Storax,  m.  Storax^  m. 


Digitized  by 


Google 


STO 


STR 


641 


Storaxboom,  m.  Jliboufier,  storax  ou 
styrax  (arbre),  m. 

StoreD,enz.  Zie  Stooren,  enz. 

*Stork,  m.  Cigogne,  f. 

Stonn,m.  Grage,  m.;  Umpête,  f.;  assauty 
m.;  attaque,  f. 

Stormachtig,  b.  n.  Orageux;  tempê- 
iueux. 

Stormbeer,  m.  Bétier  (machine),  m. 

Stormboky  m.  Zie  Stormram. 

Stormbreuk,  v.  Brèchey  f. 

Stormdak,  o.  Tortue  (antiq.),  f. 

Stormen,  o.  w.  Faire  gros  temps;  mon- 
ter d,  Cassaui, 

Stormenderhand,  by  w.  D*assaut;  d'em' 
blée, 

Stormgat,  o.  Brèciie,  f. 

Stormgereedflchap ,  o.    I  Machine  de 

Stormgevaerte,  o.  f      guerre,f, 

Stormhamer,  m.  Masse,  masse  d*armes^ 

Stormhoed,  m.  CasQue;  heaume;  ar- 

met ;  aconü  (plante) ,  m. 
Stormig,  b.  n.  Zie  Stormachtig. 
Stormkat,  v.  Cavalier,  m. 
Stormklok,  t.  Tocsin;  beffroi,  m. 
Stormladder,  v.  ijChelle  pour  montere 

l'assaut,  f. 
Stormleer,  v.  Zie  Stormladder. 
Stormloopers ,  m.  mv.  Assaittants,  m. 

ötormmarach,  m.  en  v.  Charge^  f. 
£tormpael,  m.  Palissade,  f.,  pieu^  m. 
Stormpas,  m.  Pas  de  charge^  m. 
Stormplank,  v.  Hersilton,  m. 
Stormram,  m.  Bélier  (machine),  m. 
itormregen,  m.  Pluie  d^orage^  f. 
Stormscherm,  m.  en  o.  Mantetet,  m. 
Stormtoreu,  m.  Hétépote  (machine),  f. 
StormTiscb,  m.  Épautard  (poisson),  m. 
Stormwedep,  o.  Temps  orageux,  m. 
stormwind,  m.  Fent  orageux;  ouragan, 

m.;  bourrasque,  f. 
Stormzeil,  o.  Tréou  (voile),  m. 
Stortbad,  o.  Douche,  f. 
Stortbak,  m.  Auge  (d*un  mouUn),  t, 
Storten,  b.  -w.  PrédpHer;  renverser; 

répandre ;  verser,  — ,  o.  w.  Tomber; 

se  renverser, 
Stortpit,  o.  Gorae,  f.,  gosier,  m. 
Storting ,  V.  Effusion,  f.;  épanchement; 

avortement ;  versement,  m. 
Stortregen,  m.  Lavasse,  averse,  f. 
Stortregenen,  onp.  w.  Pteuvoirh  verse. 

Het  stortregent.  It  pteut  ü  verse, 
Stortschotel,  m.  Prodigue^  m. 

Tm.I. 


Stortvat,  o.  Soucoupe;  sébile,  f.;  baquet, 

m. 
Stortwyn,  m.  Baquetures,i,  pi. 
Stotteren,  o.  w.  Bégayer,  bredouitler. 
Stotterig,  b.  n.  Bèaue. 
Stottering,  v.  Begayement,  bredouiUe- 

ment,  m. 
Stout,  b.  n.  Hardi;  téméraire;  auda^ 

deux;  méchani;  effronté,  — ,  byw. 

Zie  Stontelyk. 
Stoutelyk,  byw.  Hardimenl ;  téméraire* 

ment ;  effrontément. 
Stouthartig,  b.  n.  Hardi;  courageux; 

entreprenant,  — ,  byw.  Zie  Stouthar- 

tiglyk. 
Stouthartigheid,  v.  Hardiesse,  f.;  cou- 
rage, m. 
Stouthartiglyk,  byw.  Hardimenl;  cou- 

rageusement. 
Stoutheid ,  v.  Hardiesse ;  audace ;  témé- 

rite ;  méchanceté ;  effronterie,  f, 
Stouthertig,  enz  Zie  Stouthartig,  enz. 
Stoutigheid,  v.  ZidiStoutheid. 
Stoutmoedig,  enz.  Zie  Stouthartig, 

enz. 
Stouwen,  b.  w.  Zie  Stuwen,  enz. 
Stovemeester ,  m.  Étuviste ,  baigneur, 

m. 
Stoven,  b.  w.  Étuver;  fomenter,  — ,  o.  w. 

Etre  étuvé,, 
Stover,  m.  Eluviste ;  caléfacteur,  m. 
Stoting,  V.  Fomentation;  étuvée,  f, 
Strael,  m.  Rayon;  aiguillon,  dard  (des 

abeiltes,  etc),  m. 
Straelbloem,  v.  Radiée  (bot.),  f. 
Straelbreekbaer,  h.  n.  Refrangible, 
Straelbreekbaerheid ,  v.  Refrangtbilité, 

Straelbrekend ,  b.  n^.  Catadioptrique ; 
réfractif;  réfringent;  dioptrique. 

Straelbreking ,  v.  Ré/raction;  dioptri- 
que, f. 

Straelbrekingskunde,  v.  Catadioptrique 
(phys.),  f. 

Straelbrekingaleer,  v.  Dioptrique,  ana- 
clastique  (phys.),  f. 

Straeldieren,  o.  mv.  Radiaires,  m.  pi. 

Straelkrans ,  m.  Auréole,  f.;  nimbe,  m. 

Straelkroon,  v.  Couronne  radiée,  f.  Zie 
Straelkrans. 

Straelkunde,  v.  Optique,  f. 

Straelkundige,  m.  Opticien,  m. 

Straelpunt,  o.  Foyer  (phys.),  m. 

Straelsteen,  m.  Actinote,  m. 

Straelswyze,  byw.  En  forme  de  rayon. 

Straeluitschieting,  v.  Irradiation,  f. 
41 


Digitized  by 


Google 


642 


STR 


STR 


Straelvormig,  b.  n.  Actinifürme. 

Straem,  v.  Zie  Striem. 

Straet,  v.  Rtie ;  voie,  f.;  chemin;  délroit, 

m. 
Straetarbeider,  m.  CrocheUur^  brouet- 

tier,  m. 
Straetdeuu,  m.  Vaudeville,  m. 
Straetdeur,  v.  Porte  de  devant,  f. 
Straetgaepster,  v.  Badaude,  f. 
Straetgaper,  m.  Badaud,  m. 
Straetgerucbt,  o.  Bruit  qu'on  fait  darts 

les  rues ;  bruit  vul^aire^  m, 
Straetge^puis,  o.  Canaille,  f. 
Straetbamer,  m.  Uie,  demoiselle,  t. 
Straethoek,  m.  Cein  d'une  rue,  m. 
Straetje,  o.  Ruelle^  f. 
Straetjongen  m.  Polisson,  m. 
Straetliedje,  o.  Vaudeville,  m. 
Straetlooper,  m.  Fainéant,  m. 
Straetloopster,  v.  Fainéante,  f. 
Straetmaer,  v,  Bruit  vulgaire,  m. 
Straettnaker,  m.  pavetir,  m. 
Straetmakersbame*^  m   E  pin  f  oir,  m. 
Straetmare,  v.  Zie  Straetmaer. 
Straetnieuws  ,  o.  Nouvelles  de  rue,  de 

bassecour,  f.  pi. 
Straetpikker,  m.  Zie  Straetbamer. 
Straetpraetje,  o.  Zie  Straetmaer. 
Straetroover,  m.  Brigand,  m. 
Straetroovery,  v.  Brigandage,  m. 
Straetscbans,  v.  Barricade,  f. 
Straetscbenden,  b.  w.  InsuUer  en  plei- 

ne  rue ;  commettre  des  violences  dans 

les  rues, 
Straetscbender ,  m.  Coupe-jarret ,  bri- 

gand,  m. 
Straetschendery,  v.  Violence  commise 

dans  la  rue,  f. 
Rtraetslypen,  b.  w.  Fainéanter,  fl&ner, 
Straetslyper  ,  m.  Fainéant ,  fidneur , 

m. 
Straetslypery ,  v.  Fainéantise ,  (Idnerie, 

f. 
Straet8l3'p8ter,  y,Fainéante,fldneuse,  f. 
Straetstamper,  m.  Uie,  demoiselle,  f. 
Straetsteen,  m.  Pavé;  caillou,  m. 
Straettael,  ▼.  Langage  des  halles,  m. 
Straetveger,  m.  Balayeur  de  rues,  m. 
'Straetwaerts,  byw.  Du  cóléde  la  rue, 
Straetweg,  m.  Pavé,  m.,  ciiaussée,  t 
Straf,  b.  n.  Sévère;  rigide;  dur ;  rude. 

—  ,  byw.    Sévèrement ;  rigidement ; 

durement,  — ,  v.  Punilion;  peine,  f.; 

cfidtiment;  supplice,  m.  Op  —  van. 

Sous  peine  de. 
Strafbaer,  b.  n.  Punissable, 


Strafbaerbeid,  t.  CulpabüUé,  f. 
Strafbank,  v.  QuesUon ;  torture,  f. 
Strafbedreigend,  b.  n.  ComminaUnre. 
Strafbepaling,  v.  Disposüion  penale,  f- 
Strafdag ,  m.  Jour  de  justice ,  de  ptmi- 

tion,  m. 
Straffeloos,  b.  n.  Impunu  — ,  hyw.  Jm- 

pufiément. 
Straffeloosheid,  v  tmputnté.  f. 
Straffelyk  ,  b.  n.  Punusable^  bldmMe. 

— ,  byw.  Sévèrement ;  riauUment, 
Straffen,  b.  w.  Punir;  chatier;  confon- 

dre. 
Straffer,  m.  Punisseur,  m. 
Straffigheid,  y.  Zie  Strafheid. 
Strafflng,  v.  Pvnilion,  f. 
Strafheid,  v.   Sévérité ;  rigueur ;  da- 

reté,  f. 
Strafbuis,  o.  Maison  de  délention;  pri- 

son,  f. 
Strafkompanie,  v.  Compagnie  de  dim- 

pline,  f. 
Strafoefening,  y.Exécution  (d'unepeme 

itifligée),  f. 
Strafopleggend,  b.  n.  Pénat. 
Strafplaets,  v.  Lieu  du  supplice,  m. 
Strafregt,  o.  Wetboek  van  — .  CaS£ 

pénal,  m  ; 
Strafregterlyk,  b.  n.  Criminet. 
Strafregtschryver,  m.    l  CrimnfitiJt^, 
Strafregtsgeleerde,  m.  f     m. 
Strafschuldig,  b.  n.  Coupabte;  crimi- 

nel. 
Strafschuldigheid ,  v.   Zie   Strafbaw- 

heid. 
Straftooneel,  o.  Echafaudy  m. 
Strafuer,  v.  en  o.  Heure  du  suppiice,  t 
Strafvaerdig,  b,  n.  I  -j^*,  ^  ^««.-^ 
Strafveerdil;  b.  n.  }^^^  ^  ^"''*^- 
Strafverandering ,  v.  Commutaikmét 

peine,  f. 
Strafverordening,  v.  Disposüion  pit»- 

te,  f. 
Strafvonnis,  o.  Arrét  de  condamnalm, 

m. 
Straf vry,  b.  n.  Jmpuni. 
Strafwaerdig,  b.  n.  Punissatie ;  ampê- 

ble. 
Strafwaerdigheid,  v.  CulpabiHléy  f. 
Strafweerdig ,  enz.  Zie  Strafwaerdig , 

enz. 
Strafwet,  v.  Loi  pénale^  f. 
Strafwetboek,  o.  en  m.  Code  pénal, 

m. 
Strafwetgeving ,  v.  UgislaUon  pé^ 

/e,  f. 


Digitized  by 


Google 


STR 


STR 


643 


Strafzwaerd,  o.)Glaive,  m.,  puissance 
Strafzweerd,  o.  f     du  glaive,  f. 
Strak,  b.  n.  Roide;  tendu;  sévère;  rude. 

— ,  byw.  Sévèrement. 
Strakheid,  v.  Roideur;  sévénté,  t 
Straks,  byw.  BientÓl,  d*abord. 
Stralen,  o.  w^  Rayonner;  luire;  pi- 

quer, 
Stralenbreking,  v.  Réfraction,  f. 
Stralend,  b.  n.  Rayonnant^  radieux, 
Stralenkroon,  v.  Ziie  Straelkroou. 
Straling,  v.  Rayonnement ,  m.;  radia- 

tioiiy  f. 
Stram,  b.  n.  Roide;  engourdi. 
Stramheid,  t.  Roideur,  f.;  engourdis- 

sementy  m. 
Strammigheid,  v.  Zie  Stramheid. 
Stramyn,  v.  Étamine,  (étoffe),  f. 
Stramyn wever,  m.  Etaminier,  m. 
Strand,  o.  Rivage,  m.;  rive ;  cóle,  f.; 

bord  de  la  mer,  m. 
Strandberg,  m.  Falaise,  f. 
Strandbewooner,  m.  Riverain^  m. 
Stranddief,  m.  Vagant ^  m. 
Stranden,  o.  w.  Echouer;  s*ensabler, 
Strandbeer,  m.  Seigneur  riverain,  m. 
Stranding,  v.  Échouement  ou  échoü- 

ment,  m. 
Strandkei,  m.  en  v.  Gaiety  m. 
Strandlooper,  m.  Vagant ;  jainru ,  m. 
Strandmeester,  m.  Seignetir  riverain; 

balisenr,  m. 
Strandregt,  o.  Droit  d*épave,  m.;  épa- 

viU,  f. 
Strandsnep,  v.  1  Bar^e  (oiseau  mariti- 
Strandsnip,  v.  f     me  de  passage),  m. 
Strandvogel,  m.  Ojiseau  de  rivage,  m. 
Strandvond,  m.  Epaves  maritimes,  f. 

pi. 
Strandvoogd,  m.  Baliseur,  m. 
Strandzwaluw,  v.  Hirofidelle  de  rivage, 

f. 
Strang,  o.  Golfe,  m.;  cöte  d*un  golf  e,  f. 
Straten,  b.  w.  Paver,  empierrer. 
Streek,  m.  Coup;  tour,  trait  dliabileté, 

m.,  niche,  ruse^  f.' — ,  v.  Coup;  trait, 

m.,  tigne^  raie,  f.;  rumb  devent;  che- 

min ;  paraige,  m.;  contrée,  f.;  endroit; 

canton;  climat,  m.;  ptooe,  f, 
Streektafels ,  v.  mv.  Tables  loxodromi- 

ques,  f.  pi. 
S treek wjzer,  m.  Boussole,  f. 
Streel,  v.  Étrille,  f. 
Streelder,  m.  Zie  Streeler. 
Streden,  b.  w.  Étriller;  caresser. 
Streelend,  b.  n.  Caressant. 


Streeler,  m.  Fiaiteur.m, 

Streeling,  v.  Caresse ;  flatterie,  f. 

Streeleel,  o.  Flatterie,  caresse,  f. 

Streelster,  v.  FLatteuse,  f. 

Streem,  v.  Zie  Striem. 

Streen,  v.  Écheveau,  m. 

Streendikte,  v.  Doite,  f. 

Streentje,  o.  Echevette,  f. 

Streep,  V.  Raie;  iigne;  barre;  trainee, 

f.;  traity  m.;  cannetnre,  f. 
Streepgeleding ,  y.  Harmonie  (anat.), 

StreepsT^ze ,  byw.  En  forme  de  raie 

OU  de  tigne. 
Strek,  b.  n.  Roide;  tendu, 
Strekkelyk,  b.  n.  Profitable ;  utile. 
Strekken ,  b.  w.  Étendre,  — ,  o.  w.  S*é^ 

tendre ;  servir  de ;  tendre  d. 
Strekkend,  b.  n.  Tendant. 
Strekking,  v.  Tendance,  f. 
Stremmen,  b.  w.  CaiUer,  figer;  arréter; 

retenir;  enrayer.  — ,  o.  w.  Se  cailler , 

se  figer. 
Stremmend,  b.  n.  Coagulant, 
Stremming,  v.  Caillement ^  figement; 

obstacle,  m. 
Stremsel,  o.  Présure,  f. 
Stremstof,  v.  Coagulum^  m. 
Streng,  b.  n.  Roide;  tendu;  sévère; 

rigide;  rigoureux;  rude;  ^ur.  — ,  byw. 

Zie  Strengelyk.  — ,  t.  Echevean,  m.; 

corde,  t.\  trait;  toron;  cordoUy  m.; 

cabale,  f.;  parli,  m. 
Strengelen,  b.  w.  Entrelacer;  tresser ; 

natter;  enlacer ; joindre ;  unir. 
Strengeling,  v.  Entrelacement ;  enlace^ 

ment,  m. 
Strengelyk,  byw.  Sévèrement;  rigide- 

meut;  rigoureusement ;  durement. 
Strengen,  b.'  w.  Tendre;  tresser ;  entre- 
lacer. 
Strengere,  o.  Ecfievette,  f.     , 
Strengheid,  t.  Sévérité;  rigidité ;ldure- 

te,  r. 
Strengigheid,  v.  Zie  Strengheid. 
Strengiglyk,  byw.  Zie  Strengelyk. 
Strengleder,  o.  Porte- trait,  m. 
Strengsken,  o.  Zie  btrengetje. 
Strepen ,  b.  w.  Rayer;  réprimander , 

bldmer ;  fouetter. 
Streping,  v.  Rayure,  f. 
Streven,  o.  w.  Tdclier,  s'efforctr,  Naer 

iets  — .  Aspirer  ou  tendre  h  q,  c. 
Streving,  v.  Effort,  m.;  iendance,  f. 
Stribbelaer,  m.  Querelleur;  citicaneur, 

m. 


Digitized  by 


Google 


644 


STR 


STR 


Stribbelaerster,  v.  Querelleuse;  chica- 

neust^  f. 
Stribbelen,  o.  w.  Chicaner;  disputer. 
Stribbelig,  b.  n.  Chicanier;  quereileur, 
Stribbeliuff ,  v.  QuereUe;  dispute;  chi- 
cane, f. 
Striem,  v.  Raie ;  marque  (d'un  coup 

de  fouet,  etc.) ;  aUeinte,  f.;  coup^  m. 
Strik,  m.  Nosud;  filet;  fiége.'m.;  corde; 

laisse,  f.;  cordon ;  ruhan;  galon ;  tfou- 

quet;  nosud.m. 
Strikken,  b.  w.  Faire  un  no^Ud;  no^er; 

tricoter, 
Stpikkenspanner,  m.  CoiUUur,  m. 
Strikknoop,  m.  Nmud  coulant,  m. 
Strikkoord,  y.  Zie  Knoopkoord. 
Strikletter ,  v.  Lettre  capitate  ou  majus- 

cule,  f. 
Striklis,  y.  Ganse  faite  en  na^d^  f. 
Strikrede,  v.  Sophisme;  dilemme^  m. 
Strikeieraed,  o.  1  Cordetière ,  f.;  cor- 
Striksuoer,  o.      (      don^  na. 
Strikt ,  b.  n.  Étroil;  exact; précis;  sé- 

vère ;  strict. 
Striktelyk ,  byw.  Exactement ;  précisi- 

ment ;  strictement. 
Striktheid,  y.  Exaetilude;  précision; 

austérité,  f. 
StrikYechter ,  m.    Laquéaire  (g:ladia- 

teur) ,  m. 
Strippen,  b.  w.  Foueller;  effeuiUer  (te 

tabac). 
Strobbe,  y.  Broussailles,  f.  pi. 
Strobbelen,  o.  w.  Zie  Strompelen. 
Strobbeling,  v.  Zie  Strompelinff. 
Strompelen,  o.  w.  Broncher;  trébucher, 
Strompelig,  b.  n.  Raboteux. 
Strompeling ,  y.  Bronchade ,  f. ;  trébu- 

chement,  m. 
Stronk,  m.  Tronc  (d'arbre),  m.;  souche, 

f.;  trognon,  m. 
Sèronkelen ,  o.  w.  Broncher;  trébucher, 
Stronkschouw,  y.  Souchfilage^  m. 
Stront,  m.  Excrement^  m.;  ftente;  or- 

dure^  f. 
Strontachtig,  b.  n.  Plein  de  fiente. 
Stronterig,  b.  n.  Zie  Strontachtig. 
Stponthoop,  m.  Tas  d*ordures^  m. 
Strontig,  h,n.  Zie  Strontachtig. 
Strontjager,  m.  Lable,  stercoraire  (oi- 

Beau),  m. 
Stront^iongen.  m.PoHsson,  m. 
Strontkar,  y.  Tombereau,  m. 
StrontkeYer,  m.  Bonsier  (insecte),  m. 
Strontpot,  m.  Pot  de  chambre,  m. 
StrontYisch ,  m.  Enfumé  (poisson),  m. 


StrontYlieg,  r.  Fouille-merde  (scara- 

bée) ,  m. 
StrontYogel,  m.  Busard  (olseaa),  m. 
Strontzaek,  y.  Bagatelle,  f. 
Strontzak.  m.  F  entre,  m.;  panu^  f.; 

gueux,  m. 
Stroo,  o.  Pailie,  f. ;  feurre ;  chaume,  m. 
Sirooachtig,  h.  u.  De  jlhille. 
Strooband,  m.  Jccolure,  f. 
Stroobed,  o.  PatUasse;  litière,  f. 
Stroobinder,  m.  Botteleur,  m. 
Stroobloem,  y.  Immortelle ,  f. 
Stroobos,  m.  Botte  de  paiUe,  f. 
Strooboter,  y.  Beurre  d*hiver,  m. 
Stroobundel,  m.  Zie  Stroobos. 
Stroodak,  o.  Toit  de  chaume,  m. 
Stroodek,  o.  PaiUasson,  m. 
Stroodekker ,  m.  Couvreuren  chaume, 

m. 
Stroodeksel,  o.  PaiUasson,  m. 
^Stroof,  Y.  Strophe,  f. 
Stroofakkel,  y.  Brandont  m. 
Stroogeel,  b.  n.  Qui  a  la  couieur  (U 

paitle. 
Stroohalm,  m.  Brin  ou  tuyau  de  ptulU; 

fétu;  cliaume;  clialumeau,  m. 
Stroohoed,  m.  Chapeau  depaille,  m. 
Stroohuisje,  o.     ) 

Stroohuisken^ o.  [Chaumiére^cabttneS' 
Stroohut,  Y.         ) 

Stroohutje,  o.        I    Chaumine,  peüu 
Stroohutteken,  o.  f      chaumière,  f. 
Strooi,  enz.  Zie  Stroo. 
Strooi  jen ,  b.  en  o.  w.  Faire  la  Hlière; 

parseiner;  répandre;  joncher. 
Strooijen,  onY.  b.  n.  DepaiOe,  de  dm- 

me.  —  stoel.  Chaise  de  paiUe,  —dat 

Toit  de  chaume,  —  hoed.  CiiapeoM  de 

paiUe. 
Strooijing,  y.  Actian  de  parsemer,  di 

joncher ;  litière,  f, 
Strooisel.  o.  Jonchée;  litière,  f. 
Strooisuiker,  m.  en  y.  Sucre  en  pouéru 

m. 
Strooitje,  o.  Brin  de  paitle,  m. 
Strook,  Y.  Bande ;  courroie ;  Umge,  f. 
Stpooken ,  b  w.  Caresser,  flatler.  — ,  o. 

w.  S'accorder, 
Strooking,  y.  Caresse,  fUUterie,  f. 
Stroom ,  m.  Courant ;  cours;  flux ,  n. ; 

marée,  f.;  fleuve,  m.;  rivière,  f.itffr-  j 

rent,  m. 
Stroomachtig,  b.  n.  Comme  un  torrenL 
Stroomat,  y.  PaiUauon,  m. 
Stroomen,  o.  w.  Coukr,  ruissekr ;  coft- 

rir. 


Digitized  by 


Google 


STR 


STR 


645 


stroomend,  b.  n.  Coulant;  courant; 

ruissetant. 
Strooming',  v.  Coulement,  m. 
StroomBwyze,  byw.  Comme  un  tor^ 

rent, 
Stroomvisch,  m.  Poisson  de  rivière^  m. 
Stroomwater,  o.  Eau  de  rivure,  f. 
Stroop,  V.  Sirop,  m.  — ,  m.  Course;  ir* 

ruption,  invasion,  f. 
Stroopachtig-,  b.  n.  Sirupeux. 
Stroopbende ,  v.  Troupe,  bande  de  bri- 

gandSy  f. 
Stroopen,  b.  w.  Ecorcher,  dépouiUer; 

relrousser;  voler,  piUer.  — ,  o.  w.  Bu- 

tiner;  marauder;  brigander;  bracon- 

ner.  Op  zee  — .  Pirater^  écumer  la 

met. 
Strooper,  m.  Partisan;  piüard;  bri' 

gand ;  maraudeur ;  braconmer^  m. 
Stroopery  .  v.  Course;  irrupti&n,  f.;  pil- 

lage;  brigandage^  m.;   maraude,  f.; 

Inraconnage,  m. 
Strooping,  v.  Zie  Stroopery. 
Strooplepel,  m.  CuilUrtisirop,  f. 
Stroopnest,  o. ,  m.  en  v.  Repiaire  de  vo- 

leursj  de  brigands,  m. 
Strooppapty,  v.  Course;  irruption;  in- 
vasion, f. 
Strooppot,  m.  Pot  H  strop,  m.;  ckevret- 

tó,  f. 
Strooptbee,  ra.  fn  v.  Bavaroise,  f. 
Strooptogt,  m  Zie  Stroopparty. 
Stroopyp,  V.  Chalumeau.  m. 
Strootje .  o.  Brin  de  paiile,  m.  —  trek- 
ken. Tirer  ü  la  cour  te  paiUe. 
Strootoort9,  v.  Brandon,  m. 
Strooverkooper,  m.  Paiile ur,  m. 
Stpooverkoopster,  v.  Pailleuse,  f. 
Stroowiscb,  m.  en  v.  Bouchon  de  paiile; 

brandon,  m. 
Stroozak,  m.  PaiUasse,  f. 
Strop,  m.  Corde;  hart,  f.;  eol,  m.;  étro- 

pe  (mar.),  f. 
Stropdas,  v.  Co/,  m.,  cravate,  f. 
Stropgesp,  m.  en  V.  Boucle  de  col,  f. 
Stroplouw,  o.  en  v.  Gerseau ,  m.;  étrope 

(mar.),  f. 
Strot,  m.  Gorge,  f.;  gosier,  m. 
Strotader,  V.  Veimjugulaire,  f. 
Strotboofd,  o.  Larynx,  m. 
Strotlap,  m.  Épiglotte,  tvette,  f. 
Strotsoede,  ▼.  Bronchotomie  (chir.),  f. 
Strotanyder ,  m.  Bronckoiome  (cbir.) , 

m. 
Strotsnydlng,  v.  Zie  Strotsnede. 
Stpotspleet,  V.  Giolte,  f. 


Struif,  V.  Omelette ;  crêpe,  f. 
Struik,  m.  Arbrisseau;  arbuste;  buis- 
son;  tronc;  trognon,  m.;  souche,  race^ 

Struikachtig,  b.  n  Buissonneux. 
Struikboom ,  m.  Buisson,  buissonnier, 

m. 
Struikbosch,  o.  Buisson  ;  halLier;  fojir- 

ré^xn. 
Struikboschje,  o.    )   Buissonnet,  pctit 
Struikboschken,  o.  f      buisson,  m. 
Struikelaer,  m.  Qui  broncfie ,  qui  tré- 

buche. 
Struikelblok,  m.  en  o.  Pierre  d^achoppe- 

ment,  f. 
Struikelen  ,  o.  w.  Broncher,  trébucher, 

chopper. 
Struikeling,  v.  Bronchade,  f.:  bronche- 

ment ;  trébuchementy  m. 
Struiken,  m.  mv.  Broussailles,  f.  pi.  Zie 

Struik. 
Struikrooven,  o.  w.  Brigander. 
Struikroover,  m.  Brigand,  m. 
StruikrooTery,  v.  Brigandage,  m. 
Struikwinde,  v.  S^nilux  (plante),  m. 
Struilen,  b.  en  o.  w.  Pisser,  uriner. 
Struis,  b.  a.  Robuste ,  fort.  —  ,  m.  Ju- 

truche,  f.  — ,  v.  Céruse,  f. 
Struisei,  o.  OEuf  d'autruche.  m. 
Struiaveer,  v.  Plume  d*autruche,  f. 
Struisvogel,  m.  Jutruclie,  f. 
Struweel,  m.  Zie  Strowel. 
Struwel,  m.  Arbrisseau ;  arbuste ;  buis- 
son, m. 
Stryd,  m.  Combaty  m. ;  bataille ;  dispute; 

querelle ,  f. ;  différend ;  debat ;  déméU, 

m.:  tutte,  f.  Om  — .  A  CenvL 
Strydbaen,  v.  Champ  ctos.m.;  iice,  car- 

rière,  arène,  f. 
Strydbaer,  b.  n.  Propre  au  combat;  pret 

4  combattre ;  guerrier, 
Strydbaerheid,  v.  Fateur,  bravoure,  f. 
Strydbyl,  v.  Hache  darmes,  f. 
Stryden,  o.  w.  Combattre;  se  batlre; 

disputer ;  tutter;  répugner ;  choquer. 
Strydend ,  b.  n.  Contraire;  contradic- 
toire; opposé. 
Stpyder,  m.  Combattant;  champion  ; 

disputeur ;  querelieur ,  m. 
Strydhamer,  m.  Marteau  d'armes,  m. 
Stryd  handschoen,  m.  Ceste^  m. 
Strydig,  b.  n.  Contraire;  contradictoire; 

opposé;  incompatible,  — ,  byw.  Zie 

Strydiglyk. 
Strydigheid  ,  v.  Conlrariété:  contradic- 

tion;  opposition;  incompatibüité,  L 


Digitized  by 


Google 


646 


STÜ 


STÜ 


Strydiglyk,  byw.  ContrairemerU ;  (Vune 

maniere  contradictoire, 
Strydkolf,  m.  at  v.  Casse-tête  (massue)» 

m. 
Strydmakker,  m.  Compagnon  (Varmes , 

m. 
Strydpaerd,  o.    )    Cheval  de  bataiüe ; 
Strydpeerd,  o.    f        coursier,  m. 

Strydschrift ,  o.  Ecrit  ou  ouvrag  polé^ 

migue;  factum,  m. 
Strydveld,  o.  Champ  de  bataiUe^  m. 
Strydzuchtig,  b.  n.  Ardent  au  combat. 
Strykbeen,  o.  Mtic^  m. 
Strykberdeken,  o.  AUeUe  (outil),  f. 
ötpykbord,  o.  Versoir  {d*une  charrue)^ 

m.  Zie  Strykberdeken. 
Strykborsteltje,  o.  Dorair^  m. 
StrykelingSt  byw.  En  güssant ,  en  pas* 

sant, 
Stryken.  b.  w.  Attirer,  amener,  baisser; 

pasier  légèrement  sur;  (rotter;  friction- 

ner;  repasser;  battre  ,  f  rapper,  ~  , 

o.  w.  S'en  aller ^  se  retirer^  décamper; 

s^entrecouper,  s^enire-taüler, 
Stryker,  m.  FroUeur;  fusil^m,;  fadoi- 

re,  racloire,  f. 
Strykflreld,  o.  Denier  d'enchère,  m. 
Strykhoek,  m  AngU  flanguant,  m. 
«trykingr,  v.  Froltement,  m.;  friclion^  f. 
Strykkalk,  m.  Crépi,  pldlre^  enduit^ 

m. 
Strykleder,  o.  Cuir  &  repasser^  m. 
Strykmiddel,  o.  en  m.  Liniment,  m. 
Strykpas,  m.  Coupé  (pas  de  danse] , 

m. 
Strykriem,  m.  Cuir  ö,  rasoir,  m. 
Stryksel,  o.  Liniment,  m. 
Stryksteen,  m.  Pierre  A  repasser,  f. 
Strykster,  v.  Repasseuse,  f. 
StrykBtok,  m.  Racloire,  radoire,  f.;  ar- 

cliet,  m. 
Stryktafel,  v,  Table  il  repasser,  f. 
Stryk voeten»  o.  w.  Faire  la  révérence, 
Strykvuer,  o.  Feu  fichant,  m. 
Strykweer,  v.  Parapet ;  bastion,  m. 
Strykyzer ,  o.  Fer  d  repasser ;  carreau » 

m. 
Stubbe,  o.  Poussière.  f. 
*Stucadoor,  m.  Stucateur,  m. 
Studeerjaren,  o.  mv.  Années  d*élude, 

f.  pi- 
Studeerkamer  ,  v.  Cabinet,  m.;  étude  , 

saUe  d'étudCy  f. 
Studeerlamp,  v,  Lampe  de  cabinety  f. 


Stüdeertafel,  t.  Tabie  è  étudier^  f. 
Stndeertyd ,  m.  Temps  destiné  amx  étu- 

desy  m. 
Studeenrertrek,  o.  Zie  Stadeexkamer. 
Student,  m.  Ètudiant,  m. 
StudentengrraPf  ▼•  Farce  (FéiudiatiL,  t 
Studentenleven,  o.  Vie  d'éiudiant^  f. 
Studentenregt ,  o.  DroU  de  seoiarité, 

m. 
Studententafel,  v.  Table  d:étudiant,  t. 
Studeren,  o.  w.  Étudier;  médütr,  In 

de  regten  — .  Êludier  en  droit. 
Studie,  T.  Étude,  f.;  dessein  prémédiU^ 

m.,  intentwn,  f. 
Studiekamer,  y.  Ètude^  salie  d'étude,  f,; 

cabinety  m. 
Studiemeester,  m.  Mattre  d^étude^  m. 
Studiezael,  v.  Zie  Studiekamer. 
Stuer,  b.  n.  Rude;  rébarbatif;  brusgue; 

rebutant ;  farouche ;  inaccóstabte.  —, 

byw.  Rudetnent;  brusquement,  — ,  o. 

Gvuvemait;  limon  (mar.),  m.  Aea 

het  —  zitten.  Gouvemer,  diriger. 
Stuerboom,  m.  Ttimm,  m. 
Stuerboord,  o.  Slribord  (mar.),  m. 
Stuerboordswacht,  V.  Tribordais  {mzr,\ 

m. 
Stuerman,  m.  Pilote,  m. 
Stuermanschap,  o.   )PiU)tagey  m.;  m- 
Stuermanskunst,  v.  f     vigation,  f. 
Stuerplecht,  v.  Gaillard  d^arrière,  m., 

espale  (mar.),  f. 
Stuersch,  b.  n.  Rude;  rébarbatif;  rebu- 
tant; brusque ;  farouche;  inaccostabU* 

— ,  byw.  RudemerU;  brusquement. 
Stuerschheid ,  ▼.  Rudesse;  brusguerk; 

morgue,  f. 
Stuerstok ,  m.  Barre   du   gouvermU 

(mar.),  f. 
Stug.  b.  n.  Opinidtre ;  têtu  ;  rétif.  — , 

byw.  Opinidtrément. 
Stugheid,  v.  Opinidtretéy  f. 
Stuhlweissenburg  ,     o.     Aibe-Rowle 

(ville),  v. 
Stuifaerde,  v.  Terreau,  m. 
Stuifmeel,  o.  Folie  [arine,  f.;  poUeXy 

m. 
Stuifzaed,  o.  Pollen  (bot.),  m. 
Stuifzand,  o.  Sablon,  m. 
Stuik ,  m.  RemuementySecouement,  m. 
Stuiken,  b.  w.  Remuery  secouer. 
Stuip,  V.  Convulsion;  contorsion;  eris- 

pation ;  lubiey  f. 
Stuipachtig,  b.  n.  Convutsif,  —,  byw. 

Convutsivement. 
Stuipachtigheid,  v.  Convulsibilii/y  f. 


Digitized  by 


Google 


STU 


STY 


647 


Stuipen ,  b.  w.  Fouetter.  —,  o.  w.  Se 

plier,  fléchir. 
Stuipmiddel,  o.  en  m.  Antispasmodi-- 

que,  m. 
Stuiptrekkend,  b.  n.  Convutsif. 
Stuiptrekker,  m.  Convulsionnaire  (fa- 

natique),  ra. 
Stuiptrekkig",  b.  n.  ConvuUif, 
Stuiptrekking,  v.  Convulsion;  contor- 

sion ;  crispalion,  f. 
Stuipverwekkend,  b.  n.  ConvuUif. 
Stuipwerend,  b.  n.  Antispasmodique, 
Stuipziek,  b.  n.  Convulsionnaire, 
Stuit,  V.  Crovpion ,  m.  — ,  m.  Bond 

(d*une  balie),  m. 
Stuilbalk,  m.  Bourdonnière^  f. 
Stuitbeen^  o.  Croupion;  coccyx;  osse^ 

let,  m. 
Stuitbeenspier,  v.  Curvaleur  (muscle), 

m. 
Stuiten,  b.  w.  Empêclier^  arrêter,  — , 

o.  w.  Heurter  conlre ;  bondir;  hd- 

bier ;  jouer  aux  osselels. 
15tuiter.  m    Chique,  billey  f.;  fanfaron; 

celui  qui  empêc/ie,  m. 
Stuiting,  V.  Empêcliement,  m. 
Stuitknikker,  m.  Chique,  bille,  f. 
Stuitstuk,  o.  Cimier,  m. 
Stuitvos,  m.  Fanfaron,  m. 
Stuitwind,  m.  Revolin  (mar.]i  m. 
Stuiven,  o.  w.  Faire  de  la  poussière ; 

sknvoler  comme  de  la  poussière. 
Stuiver,  m.  Snu,  sol,  m. 
Stuivertje ,  o.  Somme,  quantilé  d^ar- 

gent,  f.   Een  mooi  — .  Une  grosse 

somme. 
Stuk,  o.  Morceau ;  fragment,  m.;  pièce; 

partie;pièce  de  canon;  affaire;  action, 

f.;  fait;  pion,  m.;  dame,  f. 
Stukgoederen,  o.   mv    Marchandises 

embaUées  ou  en  futailUs,  f.  pi. 
Stukje,  o.  )  y .   Of „i,«vpn 
Stukjen,o.l^^^^^^^^^®°' 
Stukletter,  v.  Ligature,  f. 
Stuklyf,  o.  Corps,  corps  de  jupe;  corset^ 

m. 
Stuksken,  o.  Petit  morceau,  m  ;  petile 

pièce;  parcelle ;  parlicule,  f, 
Stuksveyze,  byw.  En  partie ;  par  partie; 

en  détail;  pièce  par  pièce. 
Stukwerk,  o.  Travail  d  la  pièce,  m. 
Stulp,  V.  Couvre-feu,  m.;  chaumière. 

Stulpen,  b.  w.  Zie  Stelpen. 
Stulpje,  o.  Petil  couvre-feu,  m.;  chau- 
tnine,  f. 


Stuipken,  o.  Zie  Stulpje. 

Stulpkooi,  v.  Mue  [ou  Von  engraisse  la 

volaille),  f. 
Stulpsveyze,  byw.  En  forme  de  couver- 

cle. 
Stumper,  m.  BousiUeur;  idiot,  m. 
Stumperachtig,  b.  n.  Misérabte, 
Stumperwerk,  o.  Bousillage,  m. 
Sturen,  b.  w.  Gouverner ;  diriger ;  con- 

duire;  envoyer.  — -,  o.  w.  Faire  voile , 

voguer,  cingler,  naviguer. 
Stut,  m.  Appui;  soutien,  m. 
Stutmuer,  m.  Èfur  d'appui,  m. 
Stutsel ,  o.  Appui;  support;  soutien  ; 

étai,  m. 
Stutten,   b.   w.    Appuyer ;  soulenir; 

étayer ;  arrêter. 
Stutting,  V.  Action  d* appuyer,  t,\  em- 

pêchement,  m. 
Stuwaedje,  v.  Arrimage,  m. 
Stuwen,  b.  w.  Pousser;  serrer;  presser; 

arrimer;  enlasser;  chasser. 
Stuwing,  V.  Action  de  pousser,  de  pres- 
ser, f. ;  arrimage,  m. 
Styf ,  b.  n.  Roide;  tendu;  ferme;  fort ; 

engourdi ;  courbatu  ;  opinidlre ;  con- 

traint,  gêne,  forcé,  affeclé,  dur,  — , 

byw.  Fort;  fermement ;  obstinérnent ; 

presque. 
Styfachtig,  b.  n.  Un  peu  roide, 
Styfbals,  m.  Opinidtre,  m. 
Styfharig,  b.  n.  Sétacé. 
Styfheid,  v.  Roideur,  f.;  engourdisse- 

ment,  m.;  courbature ;  opinidtreté; 

dureté,  f.;  air  gêne  o\\  contraint,m, 
Styfhoofd.  o.  Opinidtre,  va. 
Styfhoofdig,  b.  n.  Opinidlre.  — ,  byw. 

'Opinidtrément, 
Styfhoofdigheld,  v.  Opinidtreté.  f, 
Styfhoofd iglyk,  byw.  Opinidtrément. 
Styfhouder ,  m.  Soutien ,  appui  (d*une 

familie,  etc ),m. 
Styfkop,  m.  Zie  Styfhoofd. 
Styfkoppig,  enz.  Zie  Styfhoofdig,  enz. 
Styfnekkig,  b  n.  Zie  Styfhoofdig. 
Styfsel,  o.  Empois ;  amidon,  m. 
Styfselachtig,  b.  n  Amilacé. 
Styfsel  fabriek,  v.  Amidonnerie,  f, 
Styfselmaker,  m.  Amidonnier,  m. 
Styfselmakery,  v.  Amidonnene,  f. 
Styfselmeel,  o.  Amidon,  m. 
Styfselpot,  m.  Pot  d  l'empois,  m. 

igïre{rt:o:|^''Styf,elpot. 

Styfsel verkooper.  m.  Amidonnier,  m. 
Styfselwater,  o.  Eau  d' empois,  f. 


Digitized  by 


Google 


648 


SUF 


SüI 


Styfster,  r.  Empesiuse,  f. 

Styfte,  V.  Roideur,  f.  Zie  Styfheid. 

Styfzinnig,  enz.  Zie  Styfhoofdig,  enz. 

Styg,  V.  Fingtaitif,  f. 

Stygbeugel,  m.  Eirier  m. 

Stygbeugelriem,  m.  Élrière;  étrivière, 

Stygen,  o.  w.  Monter;  s*élever;  hausser; 

descendre.  Van  het  paerd  — .  Descen- 

dre  de  chevaL  Berg  af  — .  Descendre 

d*une  montagne 
Styging,  V.  JcHon  de  monter;  ascen- 

sion ;  montée^  f. 
Sty  1,  m.  Poteau ;  püier ;  montant ;  jam- 

tage;  style,m. 
Stylbaod,  m.  Architrave  (archit),  f. 
Styleren,  b.  w.  Styler,  dresser,  former» 
S^Uoos,  b.  n.  Mtyle  (bot.). 
Styltje,  o.  Petit  poteau  ou  pilier,  m.;  co- 

lonnette,  columelle,  f. 
Sty  ven,  b.  w.  Roidir;  appnyer;  soutenir; 

empeser;  encoller;  forti  fier ;  affermir, 

— ,  o.  w.  Roidir,  se  roidir;  hattsser, 

enchérir, 
Styver,  m.  Empeseur,  m. 
Styvigheld,  v.  Zie  Styfheid. 
Styving,  v.  Empesage;  affermissement, 

m.;  confirmation,  f. 
Subdiaken,  m. Sousdiacre,  m. 
Subdiakenschap ,  o.  Sous-diaconat,  m. 
Subjunctief,  m.  Subjonctif,  m. 
^Sublimaet,  m.  Sublimé  [chxm.),  m. 
Sublimeerpot,  m.  I  Subtimatoire ,  atU' 
Sublimeervat,  o.    f    det  (chim.),  m. 
SubQotmaelIyn,  y.  Sous-normale,  souS' 

perpendiculaire  (géom.),  f. 
♦Subordinatie,  v.  Subordination,  f. 
•♦Subsisteren,  o.  w.  Subsister. 
♦Substantie,  V.  Substance ;  essence,  f. 
*SubstsintiM  f  h.n.Substantiel. 
♦Substitueren,  b.  w.  Substituer. 
♦Substituet,  m.  Substitut,  m. 
♦Substitutie,  y.  Substitution^  f. 
♦Substractie,  y.  Soustraction,  f. 
♦Subs traheren,  b.  w.  Soustraire. 
♦Subtiel,  b.  n.  SubtU.  — ,  by w.  Subtile^ 

ment. 
♦Subtielheid,  y. )  Q„h,tii,j  t 
♦Subtiliteit,  y.    ]Subtilité,f. 

♦Succederen,  o.  w.  Succéder. 
♦Successie,  v.  Succession^  f. 
♦Successief,  b.  n.  Successif. 
♦Successiyelyk ,  byw.  Successivement, 
Sudde,  y.  Marais,  marécage,  m. 
Suf,  b.  n.  Simpie,  niais,  ImbécUe, 
Sufaerd,  m.  Radoteur,  m. 


SuflTen,  o.  w.  Radoter;  rever. 
Suffer,  m.  Radoteur,  m. 
Suffery,  v.  Radoterie,  f.,  radotage,  m. 
Suffeten,  m.  my.  Suffètes  (magistratsK 

m.  pi. 
Sufflng,  y.  Radotage^  m. 
Sufster,  y.  Radoteuse,  f. 
Suiker,  m.  en  y.  Sucre^  m. 
Suikerabrikoos,  y.  Abricoté,  m. 
Suikerachtig,  b.  n.  Sucrin,  sucré^ 
Suikeramandel,  m.  Praline,  f. 
Suikerappel,  m.  Pomme  sucrée,  f. 
Suikerazyn,  m.  Oxysaccharum^  m. 
Suiker  bakker ,  m.  Raffineur  de  sucre; 

confUurier;  confiseur,  m. 
Suikerbakkerszeef ,   y.    Assortissoir , 

m. 
Suikerbakkery,  y.  Sucrerie  ;  raffknerie; 

boutique  de  confiseur,  f. 
Suikerbakster  ,  y.  ConfiXurière  ;  cm/I- 

seuse,  f. 
Suikerbesohuit,  y.  Biscuit  sucré,  m. 
Suikerbolleken,  o.  Dragee,  f. ,  bonbWf 

m. 
Suikerbrandewyn ,  m.  Rhum ,  tap&r 

rack^  arack,  m. 
Suikerbrood,  o.  Pain  de  sucre;  maste- 

pain,  m. 
Suikerbus,  y.  Sucrier,  m. 
Suikerdeeg,  o.  en  m.  Conserve^  f. 
Suikerdoos,  y.  Sucrier,  m. 
Suikerdragend,  b.  n.  Saccharifère, 
Suikerdrank,  m.  FrustraUnrCy  m. 
Suikerei,  y,  Chicotée,  f. 
Suikeren,  b.  w.  Sucrer. 
Suikererwt,  y.  Pois  sucré^  m. 
Suikergebak,  o.  )  Sucreries;  dragees; 
Suikergoed ,  o.    f      friandises ,  f.  pi- ; 

bonbons,  m.  pi. 
Saikergoeddoos,  y.  Bonbonnièrey  t, 
Suikerhuis,  o.  Raffineriey  f. 
Suikerig,  b.  n.  Sucré. 
Suikerkandy,  y.  Sucre  candi,  m. 
Suikerkist,  y.  Caisu  d  sucre,  f. 
Suikerkoekje,  o.     )  Biscotin,  biaatitr 
Suikerkoeksken,  o.  f      m. 
Suikerlepeltje,  o.  CuiUer  H  sucre,  f. 
Suikermeloen ,  m.  e»  y.  MeUm  sucrm , 

m. 
Sulkermolen,  m.  Moulin  êi  sucre,  m. 
Sulkerpan,  y.  Couleresse,  f. 
Suikerpeen,  y.  Zie  Suikerwortel. 
Suikerpeer ,  y.  Poire  sucrée,  f. ,  roussc- 

let,m. 
Suikerpeul,  y.  Poisgoutu,  m. 
Suikerplant,  y.  Plante  saccharifère,  f. 


Digitized  by 


Google 


SÜL 


SYS 


64» 


Suikerpot,  m.  Sucrier ;  pot  A  sucre^ 

m. 
Suikerraffinadery,  v.  )  Sucrerie,  raffi^ 
Suikerraffinery,  v.       f      nerie,  f. 
Suikerriet,  o.  Carme  &  sucre^  canna- 

melle,  f. 
Suikersel,  o.  Conserve,  f. 
Suikerstroop,  v.  Doucette ;  melasse^  f. 
Suikervogeltje ,   o.  Siicrie'^  (oiseau] , 

m. 
Suikerwater,  o.  Eau  sucrée,  f. 
Suikerwortel,  m.  Chervis  (plante),  m. 

Suikerzoet,  b.  n.  Sucré^  sucrin. 
Suilen,  b.  w.  Prendre  du  poisson  au 

tratneau;  trainer, 
Suiloor,  o.  en  v.  OreiUe  pendante,  f. 
Suilooren ,  o.  w.  Avoir  les  oreütes  peU' 

darUes, 
Suiloorig,  b.  n.  Découragé, 
SuizeboUen,  o.  w.  jévoir  des  vertiges. 
Suizelen,  o.  w.  Zie  Suizen  en  Suizebol* 

len. 
Suizeliff,  b.  n.  Vertigineux. 
Suizel jngr ,  v.  Vertige ;  bourdonnement , 

tintemefit  d*oreiUe,  xn. 
Suizen^  o.  w.  Bruire;  bourdonner;  mur- 

murer, 
Suizig,  b.  n.  Munnurant;  qui  bour* 

donne. 
Suizing,  V.  BruU;  bourdonnement;  mur- 

mure ,  m.  —  in  de  ooren.  Tintoum , 

iintementd'oreilUs,  m. 
Sukade,  t.  CUronnat^  m. 
Sukadig,  b.  n.  Zie  Suikerzoet. 
Sukkel,  m.  Pauvret  ;benél;  jocrisse,  m. 

Zie  Gesukkel. 
Sukkelaer»  m.  Benêt ;  jocrisse^  m. 
Sukkelaerster,  v.  Pauvrelte^  f. 
Sukkelary,  v.  Langueur,  f. 
Sukkelen,  o.  w.  languir;  trainer  sa 

vie ;  lambiner. 
Sukkelend,  b.  n.  Languissant ;  inUétu* 

dinaire. 
Sukkeling,  t.  Langueur;  adversité;  pei- 

tie,  f. 
Sul ,  m.  Benêt ,  joerisse ,  m.  Het  is  een 

g'oede  — .  C'est  un  bon  diabts. 
Snlaebtig,  b.  n.  Simple,  niais,  — ,  by w. 

Niaisement. 
Sulachtigheid,  y.  SimpHcité,  niaiserie^ 

f. 
Sulacbtiglyk,  bvw.  Niaisement. 
Sulbaen,  v.  Zie  'SuUebaen. 
Sulfer,  o.  Soufre,  m. 


Sulferachtig,  enz.  Zie  Solferac.htig  ,. 

enz. 
Sullebaen,  v.  Giissoire,  f. 
Sullen,  o.  w.  Glisser. 
Sultan,  m.  Sultan,  m. 
Sultana,  v.  Sultane  (vaisseau),  f. 
Sultanin,  v.  Sultane,  f. 
gultanyn,  m.  Sultanin  (monnaie),  m. 

sïlSak,'i^'  I  ^""'^^  (arbrisseau),  m. 

♦Superlatief,  m.    \Superlatif{gTamm.]y 

*SuperlatiyuR,m.  f      m. 

Supinum,  o.  Supin  fgramny.),  m. 

Surkel,  v.  Oseille,  f. 

Sus  l  tusschenw.  Paix!  paix-lh!  silen* 

ce  l  — ,  by w.  Ainsi ;  autrement. 
Sussen,  b.  w.  Apaiser ;  faire  taire.  Ia 

slaep  — .  Endormir, 
Sylbe,  V.  SyUabe,  f. 
Sylbenboek,  o.en  m  Syllabaire,  m. 
Sylbenherhaling,  v.  Ailitération  (rhét.)^ 

f. 
Sylbenraedsel,  o.  Charade,  f. 
Sylbig,  b.  n.  Syllabique, 
Syllabe,  v.  Syllabe,  f. 
*Syllogismu8,  o.  Syllogisme,  m. 
♦Symbolisch,  b.  n.  Symbolique. 
♦Symphonie,  v.  Symphonie,  f. 
♦Symphonist,  m.  SymplionistCy  m> 
♦Synagoge,  v.  Synagogue,  f. 
♦Syndicael,  b.  n.  SynOieat. 
♦Syndicaet,  o.  Syndicat,  m. 
♦Syndicus,  m.  Syndic,  m. 
♦Synodael,  b.  n.  Synodat. 
^Synode,  v.  Synode,  m. 
♦Syntaxis,  v.  Syntaxe,  f. 

Syriö,  o.  Syrië  (contrée),  f. 

Syriër,  m.  Syrien,  m. 

Syring,  ▼.  Lilas ;  seringat  ou  syringa  ^ 

Syringebloesem  ,  m.  Fleur  de  tilas  ou- 
de  seringat,  f. 

Syringetak,  m.  Branche  de  tilas  onde- 

seringat,  f. 
Syrisch,  b.  n.  Syrien,  syriaque. 
♦Syroop,  V.  Sirop,  m. 
Sysje,  o.  Serin,  m.,  serine  (oiseau),  f. 
♦Systema,  o.  Système,  m. 
♦Systematisch,  b.  n.  Systémalique.  —  r 

byw.  Systématiquement» 


Digitized  by 


Google 


650 


TAB 


TAE 


T,  V.  T,  m.  T.  Zie  Het.  T.  ZU  Te. 
Tabak,  m.  TabaCt  m. 
Tabaksasch ,  v.  Cendre  de  taboe,  f. 
Tabaksblad,  o.  Feuille  de  taboe,  f. 
Tabaksblaes,  y.  Blague^  blague,  f. 
Tabaksdoos,  v.  Tabagie ;  botte  ö,  taboe ; 

tabatière^  f. 
Tabaksfabriek,  v.  Fabrique  de  tabac^  f. 
Tabakshandel,  m.  Commerce  de  taboe, 

m. 
Tabakshandelaer ,  m.  Marchoful  de  ta- 
boe, m. 
Tabakskamer,  v.  Tabagie,  f. 
Tabakskaroot,  y.  Carotte  de  taboe,  f. 
Tabakskervep,  m.  Coupeur  de  taboe, 

ra. 
Tabaksknauwer,  m.  Mdehetir  de  tobac, 

m. 
Tabakskooper,  m.  Marchand  de  taboe  ^ 

m. 
Tabaksman  ,  m.  Marehond  de  taboe  en 

délait,  m. 
Tabakspinner,  m.  Fileur  de  taboe,  m. 
Tabakspinnery,  v.  Fabrique  de  labaCy  f. 
Tabaksplant,  y.  Planle  de  taboe,  f. 
Tabaksplaatagie,  y.  Zie  Tabaksplan- 

tery. 
Tabaksplanter ,  m.  PLonteur  de  taboe , 

m. 
Tabaksplantery,  y.  Plontation  de  taboe, 

Tabakspot,  m.  Pot  &  taboe,  m. 
Tabaksprulm,  y.  Chique,  f, 
Tabakspyp,  v.  Pipe  (ü  fumer),  f. 
Tabaksrasp,  y.  Rdpe  d  taboe,  f. 
Tabaksreuk,  m.  Odeur  de  taboe,  f. 
Tabaksrol,  y.  Rouleou  de  tabac »  m., 

carotte  de  taboe,  f. 
TabaksroUeken,  o.  Cigare,  m. 
Tabaksroller,  m.  RÓleur,  m. 
Tababsrook,  m.  Fumée  ou  vopeur  de 

taboe,  f. 
Tabaksrooker,  m.  Fumeur,  ra. 
Tabaksteel,  m.  Tige  de  taboe,  f. 
Tabakstof,  o.  Pousiière  de  taboe,  f. 

Tabaksvat,  o.  Boucaut  a  taboe,   m.; 

boute^  f. 
Tabaksveld,  o.  Chomp  de  taboe,  m. 


Tabaksyerkooper,  m.  Marchand  de  ta* 

boe,  m. 
Tabakswinkel ,  m.  Boutique  oü  Ton 

vend  du  taboe,  f. 
Tabakswinkelier ,  m.  Marchand  de  ta» 

boe,  m. 
Tabakszak,  m.  Sac  d  taboe^  m.;  ble- 

gue,f. 
Tabakiweetery,  y.  Suerie^  f. 
Tabbaerd,  m.  Robe ;  toge ;  simarre,  f. 
Tabberd,  m.  Zie  Tabbaerd. 
Tabel,  v.  Tableau,  m.,  Uste,  f. 
Tabernakel,  m.  en  o.  Tabemacie,  m.; 

tente,  f.;  povillon;  corps,  m. 
Tabyn,  o.  Tobif  (taffetas  ondé).  m. 
Tabynen,  ony.  b.  n.  Fait  de  tabis, 
Tachentig,  enz.  Zie  Tachtig,  enz. 
Tachtig,  telw.  Quaire-vingts, 
Tachtiger,  m.  Octogénoire,  m. 
Tachtigjarig,  b.  n.  Octogénoire. 
Tachtigmael,  byw.  Qualre-vin^ts  fois- 
Tachtigste,  b.  n.  Quatre-vingttème, 
Tachtigyoadig,  b.  n.  Qui  vaut  quatre- 

vingls  fois  outant. 
Taeg,  ra.  Toge  (fleuve),  m. 
Taei, b.  n.  CoriocCy  dur;  soupte,flexibU; 

robuste;  chiche  ,  tertoce;  visquux. 

gluont, 
Taeiachtig,  b.  n.  Duret,  un  peudur, 
Taeiheid,  y.  Dureté;  souplesse,  jSexiM- 

tité;  vigueur;  ovarice;  viscosiU,  U- 

nacilé,  f. 
Taeijaerd,  m.  Jvore,  ladre,  m. 
Taeijigheid,  y.  Zie  Taeiheid. 
Taeinagel,  m.  Zie  Taeijaerd. 
Taek,  y.  Tdehe^  f.;  devoir,  m. 
Taekwerk,  o.  Tdehe,  i. 
Tael,  y.  Longue,  f.;  longage;  idiome, 

ra.  Hy  is  wel  ter  — .  Jt  porie  We»u 
Taelbederver .  m.  Corrupleur  du  tin- 
gage,  ra. 
Tael bedery ing,  y.  CorrupHon  du  kun- 

gaae,  f. 
Taelbeoordeeling,  y.  Critique  gramm- 

ticate,  f. 
Taeldeel,  o.  Portie  du  discours,  f. 
Taeleigen,  o.  Idiotisme,  m. 
Taeleigendommelykheid,  r.  I  Idiotis- 
Taeleigenheid,  y.  yme,  m-, 

Tael  eigenschap,  y.  jlocutiM 

particuliere  d  une  longue^  f. 
Taelfout,  y.  FauU  de  tangage,  f.;  sou- 

cisme,  m.;  cocologie,  f. 
Taelgebrek,  o.  Zie  Taelfout. 
Taelgebruik,  o.  Orthographe  d'umlan' 

gue,  f. 


Digitized  by 


Google 


TAE 


TAF 


651 


Taelgreleerdljeid,  t.  Philologie,  f. 
TTaelgTond  ,  m.  Principe  d'um  langue, 

m. 
TaeJkenner,  m.  Grammairien;  philolo^ 

gue ;  Unguiste^  m. 
Taelkennis,  v.  i  Philologie ;  grainmaire; 
Taelkunde,  t.  f     linauistique^  f. 
TaelkuDdig ,  b.  n.  f^ersé  dans  les  tan' 

gues;  grammatical;  iinguisUque;  phi- 

lologigue,  --yhyw. Grammaticalement, 
Taelkandige,  m.  Zie  Taelkenner. 
Taelkundiglyk  ,  byw.  Grammaticale' 

ment, 
Taelman,  m.  Zie  Taelsman. 
Taelmatig,  b.  n.  Conforme  au  génie  de 

la  langue,  — ,  byw.  Selon  Ie  génie  de 

la  langue. 
Tael meester  ,  m.   Mattre  de  langue  , 

m. 
Taelminnaer,  m. )  d/.;//»//».«,^  «^ 
Taeloefenaer,  m.  I  Pf^^^^9^^>  ^' 
TaelregeJ,  m.  Règfe  d'une  langue,  f. 
Taelregter,  m.  Critique,  m. 
Taelryk  ,  b.   n.  Riche  en  mots;  ver- 

teux, 
TaelschIkkiDg ,  ▼.  Construction ;  syn- 

taxe ,  f.;  mécanisme  du  langage,  na. 
Taelsman,  m.  Trucheman  ou  truche* 

ment,  interprète^  m. 
Taelspraek,  m.  Zie  Tael spreker. 
Taetepreker ,  m.  Avocat  /  procureur  , 

m. 
Taeltak,  m.  Dialecte,  m.  • 

Taelteeken,  o.  Accent,  m. 

Taelverbastering ,  v.  Zie  Taelbeder- 

ving. 
Taelverwarring,  v.  Zie  Spraekverwar- 

ring. 
Tael  verwoestheid,  v.  Barbarisme,  m. 
Taelvilter,  m.  Puriste,  m. 
Taelvittery»  ▼.  Purisme,  m. 
Taelvoerder,  m.  Interprète,  trucheman; 

avocat.,  m. 
Tael  vorm,  m.  Forme  de  langue,  t 
Taelvorming,  v.  Formation  d*une  laU' 

gue,  f. 
Taelwoestbeid,  v.  Barbarisme,  m. 
Taelzifter,  m.  Puriste^  m. 
Taelzlftery,  v.  Purisme,  m. 
Taen,  v.  Tan,  m. 

Taenbloem,  v.  Tanaisie  (plante),  f. 
Taenketel,  m.  Chaudière  4  Mn,  f. 
Taenkleur,  v.  Couleur  de  tan,  f.,  tan- 

né,m. 


Taenkleurig,  b.  n.  Tanné. 
Taenkring,  m.  Êcliptique,  (astr.),  f. 
Taenrond,  o.  Zie  Taeuknng. 
Taerling,  m  Déö.  jouer,  m. 
Taert,  v.  Tarte ;  tourte,  f. 
Taertje,  o.  Tartelette,  f. 
Taertpan,  v.  Tourtière,  f. 
Taets,  m.  Caboche^  f.,  clou  d  téte,  m. 
Taetatol,  m.  Toupie,  f. 
Taf,  o.  Taffetas,  m. 
Tafel,  V.  Table;  tablette,  f.  Aen  —  gaen. 
Se  meltre  d  table,    Aen  -—   zitten. 
Étre  &  table.  Van  —  gaen.  Sortir  de 
table,  Över  —.  A  table,  pendant  Ie 
repos. 
Tafelbediende  ,  m.  Serdeau;  gargon  de 

table y  m. 
Tafelbediening ,  v.  Service  de  table  ^ 

m. 
Tafelbel,  v.  Sonnette  de  table,  f. 
Tafelbier,  o.  Bière  de  menage,  f. 
Tafelblad,  o.  Dessus  de  table,  m.;  Mt- 

conie  (pi ante),  t, 
Tafelboekje,  o.      )  Tablettes,  f.  pi.;  ca- 
Tafel boekaken,  o.  f     lepin^  m. 
Tafelbord,  o.  Assiette,  f. 
Tafelbroeder,  m.  ( Parasite,  écornifteur, 
Tafelbroêr,  m.     f     m. 
Tafeldienaer,  m.  Gargon  de  table;  ser^ 

deauy  m. 
Tafel  doek,  m.  Nappe,  f. 
Tafelen,  o.  w.  Eire  d  table;  s'atla» 

bier. 
Tafel flesch,  v.  Carafe,  f.,  carafon,  ro. 
Tafelgast ,  m.    Convive;  commensal; 

pemionnaire,  m. 
Tafelgebed,  o.  Bénédicité^  m. 
Tafelgeld,  o.  Pension,  f.;  frais  de  table, 

m.  pi. 
Tafelge meenschap ,  v.  Cómmunauté  de 

table,  f. 
Tafelgenoot,  m.  en  v.  Commensal,  m.: 

convive,  m.  et  f. 
Tafelgereedschap  ,  o.  Ustensiles  de  ta^ 

ble,  m.  pi.,  couvert,  m.;  vaisselle,  f. 
Tafelgeregt,  o.  Service  (mets servis) ,  m. 
Tafelgerief,  o.  Couvert,  m.,  vaisselle,  f. 
Tafelgesprek,  o.  Conversation,  f.,  ou 

propos  de  table,  m. 
Tafelgestel ,  o.  Surtout  (pièce  de  vais- 
selle) ;  chdssis  d'une  table,  m. 
Tafelgezel,  m.  Commensal.,  m. 
Tafelgezelschap ,  o.  Société  ou  compa^ 

gnie  de  table,  t,  écot,  m, 
Tafelgoed,  o.  Ustensiles  de  table,  m.  pi.; 
Unge  de  table;  couvert,  m.,  vaisselle,  f. 


Digitized  by  VjOOQIC 


65S 


TAK 


TAL 


Tafelhoader,  m.  Höte;  traiteur;  restau- 
rateur, m. 
TafelhoudiDgr,  t.  Restaurant,  m. 
Tafelkag,  v.  Buffet,  m. 
Tafelklap,  t.  Jbatant,  m. 
Tafelkleed,  o.  Tapis  de  tabte,  m. 
Tafelknecht,  m.  f^alet  ou  garden  de  ta- 

ble,m. 
Tafelkomfoor,  o.  Réchauffoir,  m. 
Tafellade,  v.  Tiroirde  table,  m. 
Tafellaken,  o.  Nappe,  f. 
Tafel! ikker,  m.  Parasite,  in. 
Tafellikkerj,  t.  Ecomiperie,  f. 
Tafellikster,  v.  Êcomifleuse,  f. 
Tafellinnen,  o.  Linge  de  table,  m. 
Tafelmes,  o.  Couteau  de  tabte,  m. 
Tafelpracht,  v.  Luxe  de  table,  m. 
Tafelpraet, m.  \  Propos  de  table,  m. 
Tafelrede,  v.     f      pi. 
Tafelregrt,  o.  Commensatité,  f. 
Tafelring,  m.  Porte-assiette,  m. 
Tafelschel,  v.  Zie  Tafelbel. 
Tafelscheidsel,  o.  Diploé  (anat.),  m. 
Tafelschraoer.  v.  Tréteau  de  table;  chds- 

sis  d'une  tabte,  m. 
Tafelschuimer,  ecz.  Zie  Tafellikker, 

enz. 
Tafelseryies,  o.  Service  de  table,  m. 
Tafelsprei,  v.  Zie  Tafelkleed. 
Tafelstel,  o.  Surtout  (pièce  de  vaissel- 

le),  m. 
Tafelstoe!,  m.  Chaise  d' enfant,  f. 
Tafeltapyt,  o.  Tapis  de  table,  m. 
Tafeltyd.  m.  Temps,  m.,  oti  heure  du 

repas,f. 
Tafelvoet,  m.  Pied  d'une  table,  m. 
Tafelvork,  ▼.  Fourchette.  f. 
Tafelyreuffd,  v.  Plaisir  de  la  table,  m. 
Tafelvriend,  m.  yémi  de  la  tabte;  con- 

vive ;  écomifleur,  m. 
Tafelweelde,  v.  Déliees  de  la  table ,  f. 

pi. 
Tafelwyn,  m.  Vin  de  table,  m. 
TafelzflTer,  o.  Argenterie,  f. 
Tafereel,  o.  Tableau,  m.;  peinture;  des- 

eription,  f. 
Taffen,  ony.  b.  n.  De  taffetas. 

Tak,  m.  Branche,  f. ;  rameau;  embran- 

chement,  m. 
Takamakgom,v.  Taeamaqne  (résine),  f. 
Takbloeijend,  b.  n.  Ramiflore  (bot.). 
Takel,  m.  Palan  (mar.),  m. 
Takelaedje,  V.  Cordages;  agrès,  m.  pi.; 

funin,  m.;  manoeuvres,  f.  pi. 


Takelaer,  m.  Gréeur,  funeur,  m. 
Takelblok,  m.  en  o.  Moufte  de  palan,  l 
Takelen,  b.  w.  Gréer,  funer, 
Takelhaek,  m.  Croc  de  paton,  m.  i 

Takeling,  ▼.  Gréement  ou  grément,  m.;  ' 

cordages ;  agrès ,  m.  pi. ;  mancmms , 

f.  pi. 
Takelmeester,  m.  Gréeur,  funeur,  m. 
Takeltoaw,  o.  en  v.  Corde  de  palan,  f. 
Takeltuigr,  o.  l  Palan ,  m. ;  cordagu ; 
Takelwerk,  o.  (  agrès,  m.  pi.;  nuuun- 

vres  (mar.),  f.  pi. 
Takje,  o.  Peliu  branche,  f. ;  rameau, 

m. 
Takkebos,  m.  Fcfoot,  m.;  fascine,  f. 
Takkebosje,  o.  Fagotin,  m.;  bourrée, f. 
Takkebosmaker,  m.  Fagoleur,  m. 
Takkeboswerk,  o.  FasHnage,  m. 
Takkeling,  m.  Oiseau  branchier,  m. 
Takkeloos ,  b.  n.  Qui  n'a  pas  ie  bwts 

ches. 
Takken,   b.  w.  Êbranclur;  pendre  a 

une  branche  d*arbre.  — ,  o.  w.  Pousser 

des  brancties, 
Takkenkrans,  m.  Redorte  (blasJ,  f. 
Takkigr,  b.  n.  Branchu;  touffu. ' 
Takryk,  b.  n.  Zie  Takkiff. 
Taks.  V.  Zie  Taek. 
Taksken,  o.  Zie  Takje. 
Takwerk,  o.  Branchage,  m. 
Tal,  o.  Nombre,  m. 
Tale,  ▼.  Zie  Tael. 

Talen,  o.  w.  Demander;  désirer,  1 

Talent,  o.  Talent,  m. 
Talentvol,  b.  n.  Plein  de  tatenU. 
Talhout,  o.  Rondin;  bois  de  eompU^ 

m. 
Talie ,  v.  Taille;  stature,  f. ;  brécin,  m.y 

guinderesse,  f.;  palan  (mar.),  m. 
Taiiehaek,  m.  Crocde  palan,  m. 
TaliCn,  b.  w.  Palanquer  (mar.). 
Taliereep,  m.  Ride  (cordage),  f. 
Taling ,  m.  Sarceüe,  cerceUe  (oiseau 

aquatique) ,  f. 
Taljoor,  t.  en  o.  Zie  Telloor. 
Talie,  V.  Suif;  tatc  (pierre)»  m. 
Talkgevend,  b,  n.  Se'Mfèra. 

TalkS;  v.'  I  C^uim^dte  de  suif,  t      \ 
Talkklier,' v.'  Glande  sébacée  (anat),  f. 
Talkölle,  v.  Huile  de  tatc,  f. 
Talksmeer,  o.  Suif,  m. 
Talksteen,  m.  Tale  (pierre),  m. 
Talktrechter,  m.  Culot  (entonnofr),  m* 
Talkvat,  o.TonneauAsuif,  m. 
Talkyet,  o.  Suif,  m. 


Digitized  by 


Google 


TAM 


TAN 


653 


Talletter,  t.  Lettre  numérale,  f.;  chlf- 

frCtTa, 
Talloor,  v,eno.  Zie  Teiloor. 
Talloos,  b.  n.  Jnnombrabte,  — ,  hyvr, 

Innombrablement, 
Tallyk,  b.  n.  Qui  peut  être  compté. 
Talm,  m.  Zie  Talmer. 
Talmachtig,  b.  n.  Lambin;  tent,  ^, 

byw.  Lentement. 
Talmachtigheid,  v.  Lenteur,  f. 
Talmen,  o.  w.  Lambiner ;  tantemer; 

chipoter ;  temporiser. 
Talmer,  m.  Lambin;  chipotier ;  tempo- 

riseur,  m. 
Tal  merk,  o.  Chiffre,  m. 
Talmery,  ▼.  Lantemerie;  temparisation, 

Talmster,  v.  Lambine;  chipotière,  f. 
Talmud,  m.  Tatmud,  m. 
Talmudisch,  b.  n.  Tatmudique,  - 
Talmudlst,  m.  Tatmudiste,  m. 
Talryk ,  b.  n.  Nombreux,  — ,  byw.  En 

grand  nombre, 
Talrykheld,  v.  Grand  nombre^  m.;  mut- 

tipticité,  f. 
Talteeken,  o;  Chiffre,  m. 
Tam,  b.  n.  Apprivoisé,  domestique^  pri- 
•  vé;  doux,  traitable,  souple. 
Tamarinde  ,  v.  Tamarin  (arbre ;  son 

fruit),  m. 
Tamarindeboom,  m.  Tamarin^  tamari-- 

nifr  (arbre),  m. 
Tamarindenbo9ch ,  o.  Bais  de  tamarins 

OU  de  tamarinierSy  m. 
Tamarindenmerg-,  o.  Moeite  de  tamarin, 

Tamarindenvrucht,  v.  Tamarin  (fruit), 
m. 

Tamarindenzaed  ,  o.  Semence  de  tama- 
rin, f. 

Tamarisk,  v.  \  Tamaris,  tama- 

Tamariskboom,  m.  ]  risc,  tamarix 
(arbrisseau),  m, 

Tamari8kenba8t,m.Écorc£(/e  tamaris.L 

Tamboer,  m.  en  v.  Tambour,  m. 

Tamboeren,  o.  w.  Tambouriner, 

Tamboeryn,  v.  Tambourin,  m. 

Tamboerynslager,  m.  Tambourin^  m. 

Tamboryn,  v.  Zie  Tamboeryn. 

Tamelyk ,  b.  n.  Passable ;  raisotinabte. 
— ,  by w.  Passabtement ,  raisonnabte- 
ment, 

Tamelykheid,  v.  Zie  Betamelykheld. 

Tarnen,  onp.  w.  Zie  Betamen. 

Tambeld,  v.  Domesticité;  souplesse,  f. 

Tammaking,  v.  Apprivoisement,  m. 


Tammen,  b.  w.  Zie  Temmen. 
Tammigheid,  v.  Zie  Tamheid. 
Tand,  m.  Dent ;  entaille,  coche,  f.,  craw, 

m.;  harpe,  pierre  dUütente,  f.;  aUu- 

ctiony  m. 
Tandarts,  m.  Dentiste,  m. 
Tandbederf,  o.  )   Carie  des  dents , 

Tandbederving,  v.   f       f. 
Tandbeen,  o.  Mdchoire,  f. 
Tandblikken,  o.  w.  Montrer  les  dents, 
Tandborstel ,  m.  en  v.  Brosse  H  dents  , 

Tandbrasem,  m.  Dentale  (poisson),  f. 
Tandeken,  o.  Zie  Tandje. 
Tandeloos,  b.  n.  Anodonte;  édenté, 
Tandeloosbeid,  v.  Perte  des  dents,  f. 
Tanden,  b.  w.  Denteler;  endenter. 
Tandengeknars ,  o.  Crissement,  grince- 

ment,  craquement  de  dents,  m, 
Tandengestel ,  o.  Denlier,  rdtelier,  m., 

denture,  f. 
Tandenkalk,  m.  Tartre  (sur  les  dents)  , 

m. 
Tandenkoter,  m.        )   ^        ._. 
Tandenkuischer,  m.  ƒ  (^ure-dent,  m. 
Tandenry,  v.  Ranaée  de  dents;  denture^ 

f.,  dentier,  rdtelier,  m, 
Tandenstoker,  m.  Cure-dent,  m, 
Tandentrekker,  m.  Zie  Tandtrekker. 
Tandbol,  o.  Alvéole,  m, 
Tandhoorn,  m.  )  Dentale  (coquillage), 
Tandboren,  m.  J      f. 
Tandig,  b.  n.  Denté ;  denteté. 
Tandje,  o.  Denticute,  quenette,  f, 
Tandjicbt,  v.  Odontagre,  f. 
Tandkas,  Y.Zie  Tandbol. 
Tandkoter,  m.  Cure-dent,  m. 
Tandkruid,  o.  Dentaire  ^  dentetaire,  f.; 

pyrèthre  (plante),  m. 
Tandkryging,  v.  Dentition,  f. 
Tandletter,  ▼.  Dentale,  f, 
Tandlosmaker,  m.  Déchaussoir,  m. 
Tandmeester,  m.  Dentiste,  m. 
Tandmiddel,  o.  en  m.  Dentifrice,  m. 
Tandontschoeijer,  m.  Déchaussoir,  m. 
Tandontsteking,  v.  Odontile,  f. 
Tandopiaet,  o.  Opiat,  m.,  opiate,  f. 
Tandpieister,  v.  Empldtre  odontatgique, 

m. 
Tandpoeder,  o. )  Dentifrice,  m, ;  pou^ 
Tandpoeijer ,  o,  f    dre  odontatgique,  f. 
Tandpyn ,  v.  Odontatgie,  f.  Ik  heb  — . 

Talmat  aux  dents. 
Tandpynboom,  ni.  Clavalier  (arbre),  m. 
Tandpynmiddel,  o.  en  m.  Zie  Tand- 
middel. 


Digitized  by 


Google 


654 


TAP 


TAR 


Tandpynstillend ,  b.  n.  Odontalgique , 

odontique. 
Tandrad,  o.  Roue  dentée  oo  denteléey  f. 
Tandschelp,  v.  Dentale  (coquillagc),  f. 
Tandschrabber,  m.  Rugine^  f. 
Tandschuersel,  o.  Zie  Tandpoeder. 
Tandschuijer,  m.  Brosse  ö,  dents,  f. 
Tandslek,  v.  Zie  Tandscbelp. 
Tandstooter,  m.  Poussoir^  m. 
Tandstrepen,  \.  mv.  Bretture^  f. 
Tandswyze,  byw.  En  forme  de  dent. 
Tandtaoff,  v.  Davier,  pélican,  m. 
Tandtrekker ,  m.  Arracheur  de  dents  ; 

dentiste ;  davier ,  pélican,  m. 
Tandver9teeniDfir,  v.  OdontolUhe^  m. 
Tandvisch,  m.  Denté  ipoisson),  m. 
Tandvleescb,  o.  Cencive.  f 
Tandvol,  b.  n.  PLem  de  dents. 
Tandvormig' ,  b.  n.  Dentiforme.   — , 

byw.  En  fonne  de  dent. 
Tandvyl,  v.  Zie  Tandschrabber. 
Tandwalvisch»  m.  Biaris  (balei ne) ,  m. 
Tand  werk,  o.  Engrenage,  m.;  engre- 

nure ;  crènelure ;  denteture ;  denture , 

f.  • 

Tand  wortel,  m.  Chicot^  m.;  dentaire^ 

dentelaire,  f.,  pyrèthre  (plante),  m. 
Tand  wortel  trekker,  m.  Rhizagre,  m. 
Tandyzer,  o.  CrémaiUère,  f. 
Tandzweer,  v.  Paruliey  éputie^  f. 
Tanen  ,  b.  w.  Tanner.  — ,  o.  w.  S'obs- 

curcir ;  s'éclipser. 
Taner,  m.  Tanneur,  m. 
Tang,  V.  Pincey  pincette^  f.;  pincettes; 

tenaiUes,  f.  pi ;  forceps;  davter,  m. 
Tangent ,  o.  Sautereau  (pièce  de  clave- 

cin),  m. 
Tangetje,  o.  Petite  pince,  f.;  badines; 

bruceUes,  f.  pi. 
Tangsken,  o.  Zie  Tangetje,  o. 
Tangwerk,  o.  TenaiUe,  f.,  tenaiUen  (for- 

tlf.),  m. 
Tanig,  b.  n.  Basané.  fidlé. 
Taning,  v.  Êclipse,  f. 
Tap,  m.  Tampon^  bondon,  m.,  bonde,  f., 

robinet,  m. 
Tapgat,  o.  Bonde,  f. 
Taphuis,  o.  Cabaret,  m.,  taverne,  f. 
Tapje,  o.  Petit  tampon;  petit  cabaret, 

m.;  tuette,  épiglotte,  f. 
Tapkenskruid ,  o.  Hypoglosse  (plante) , 

m. 
Tappen,  b.  w.  Tirer  d*un  tonneau;  ven- 
dre  (des  boissons)  en  détail.  — ,  o.  w. 

Tenir  cabaret. 
Tapper,  m.  Cabaretier,  m. 


Tapperswinkei,  m.  Cabaret,  m. 
Tappery,  ▼.  Zie  Taphuis. 
Tapsleutel,  m.  Clef  d*un  robinet^  f. 
Tapster,  v.  Cabaretière,  f. 
Taptoe ,  V.  Retraite ,  f. ;  couvre-feu,  m. 

De  —  slaen.  Batlre  la  retraite. 
Tapyt,  o.  Tapis,  m.:  tapisserie;  tadure, 

Tapytdeur,  v.  Porte-tapisserie,  m. 
Tapytgetouw,  o.  dtétier  de  basse-4isu , 

m. 
Tapytmaekster,  v.  Tapissière,  f. 
Tapytmaker,  m.  Tapissier,  m. 
Tapytnaeld ,  v.  Aiguille  de  tapissier^ 

Tapytstlkker,  m.  Barbaricaire,  m. 
Tapytwagen,  m.  Tapissière  (voiture;, 

Tapytwerk,  o.  Tapisserie^  f. 

Tara,  v,  Tare,  f. 

T«anUla%.  t  ^«««'«'«  (araignée),  t. 
Tarbot,  v.  Turbot  (poisson),  m. 
Tarbotje,  o.  Turbotin^  m. 
Tarbotvangst,  v.       )  Pêche  du  turbot, 
Tarbotvisschery,  v.  j      f. 
Tarif,  o.  Tarif.  m. 
Tarnen,  b.  w.  Zie  Tornen. 
Tarokkaerten,  t.  my.  Tarots,  m.  pi. 
Tarra,  v.  Tare,  f. 
Tarsel,  m.  Énwuchet  (oisean),  m. 
Tartaen,  v.  Tartane  (naviro),  f. 
Tartaer,  m.  Tartare,  m. 
Tartaersch,  b.  n.  Tartare 
Tartarus,  m.  Tartare  (enfer),  m. 
Tartarye,  o.  Tartarie  (contrée),  f.       ' 
Tarten,  b.  w.  Dé/ier,  provoquer,  brmeti 
■♦Tartuffe,  m.  Tarlufe,  liifpocriU,m. 
Tartuffel,  v.  Truffey  f. 
Tarw,  V.  Zie  Tarwe. 
Tarwachtig,  b.  n.  Fromentacée.  - 

Tarwakker,  m.  Champ  de  (roment,  m.\ 

terre  d  froment,  f.  »• 

Tarwbouw,  m.  Culture  du  froment,  f 
Tarwe,  v.  Frotnent,  m. 
Tarwebloem ,  v.  Fleur  de  farinejU 

ment,  f. 
Tarwebrood,  o.  Pain  de  frotnent,  m. 
Tarweland,  o.  Terre  A  frament,  f. 
Tarwemeel ,  o.  Farine  de  frament , 

mentée,  f. 
Tarwemeelpap,  v.  Fromentée  (bouüli 

Tarwoogst,  m.  Récollc  du  (romenty  t 


Digitized  by 


Google 


TED 


TEE 


65& 


Tap,  m.  T(ÉW,  monceau,  m.;  piU,  f.  — ,  ▼. 

Tasse,  f. 
Tasch,  V.  Poche;  bourse,  f. 
Taschkruid,  o.  Thlaspi,  tabourel^  m.; 

boursC'&'pasteur  (plante),  f. 
Tassen,  b.  -w.  ErUasser,  amanceUr,  em- 

piler. 
Tast,  m.  Atlouchement;  toucher^  m. ; 

taction^  f.  By  den  — .  ^if  tó/on*. 
Tastbaer,  b.  n.  Palpable.  — ,  byw.  Po/- 
.    pablement, 
Tastelyk,  b.  n.  Palpable.  — ,  byw.  Pa/- 

Tasten  ,  b.  w.  T4tór,  toucher,  manier , 
tdtanner.  Den  pols  — .  T4tór  /«  pou/J. 

Taster,  m.  Celui  qui  tdle;  tdtonneur, 
m. 

Tastingr,  v,  Tdlonnement,  m. 

Tastster,  v.  Tdtonneuse,  f. 

Tateren,  o.  w.  Bégayer;  balbutier, 

Taterer,  xn.  Bègue,  m. 

TateriDg,  ▼.  Bégayement,  m. 

Tatewalen,  b.  w.  Parier  mal. 

♦Taxatie,  v.  Taxation ;  taxe,  f. 

♦Taxeren,  b.  w.  Taxer,  évaluer. 

Taxis,  m.  Jf  (arbre  tou jours  vert),  m. 

Taxisblad,  o.  FeuiUe  d*if,  f. 

Taxisboom,  m.  If,  m. 

Taxishaeg,  v.     j  »  .   ^,y  ^ 

Taxishegge,  ▼.  )  ^«^^  »  V.  i^- 

Taxishout,  o.  Bois  d^if,  m, 

Taxistak,  m.  Branche  d'if,  f. 

Taxiswortely  m.  Racine  d*if.  f. 

Te  ,  voorz.  en  voegw.  jé ;  de ;  au ;  par; 
en;  dans ;  pendant.  —  voet.  A  pied. 

—  peerd.  A  chevaL  —  water.  Par 
eau.  —  land.  Par  terre.  —  tien  uren. 
A  dix  heures.  —  Brussel.  A  Bruxel- 
les.  —  pas.  A  propos.  —  oupas.  Mal  & 
propos.  —  middag,  —  noen.  Amidi. 

—  huis.  A  la  maiéon.  Huis  —  huren. 
Maison  &  louer.  —  koop  zyn  of  staen. 
Étre  è  vendre.  —  eten ,  —  drinken 
geven.  Donner  ü  manger,  it  boire.  — 

—  bed.  Au  Ut.  Het  begint  —  rege- 
nen. Jl  commence  H  pleuvoir.  Om  — . 
Pour ;  afin  de.  Om  u  —  zeggen.  Pour 
vous  dire.  — ,  byw.  Trop.  —  groot. 
Trop  grand.  —  klein.  Trop  petit.  — 
▼eel.  Trop.  —  weinig.  Trop  peu.  — 
▼roeg.  Trop  tót.  Dat  gaet  —  verre. 
Cen  est  trop.  Zoo  veel  ~  meer.  D'au- 
tant  plus.  Zoo  veel  —  mi d der.  D'au" 
tant  moins.  Zoo  veel  —  beter.  D'flu- 
tant  mieux. 

Teder,  enz.  Zie  Teeder,  enz. 


Teeder,  b.  n.  Tendre ;  délicat.  — ,  byw, 

Tendrement ;  délicatement. 
Teedergevoelig»  b.  n.  Délicat,  sensible, 

— ,  byw.  DélicfiLlement ;  avec  sensibi- 

Hlé. 
Teedergevoeligheid,  v.  Delicatesse,  sen- 

sibiliU,  f. 
Teeder  har  tig,  b.  n.  Tendre;  sensible^ 

—  ,  byw.  Tendrement,  avec sensibi- 

lité. 
Teederhartigheid  ,  v.  Tendresse ;  sen- 

Hbilité.  f. 
Teederheid,  V.  Tendresse;  sensibilité; 

delicatesse,  f. 
Teederhertig,  enz.  Zie  Teederhartig, 

enz. 
Teederlyk,  by w. )  Tendrement ;  délica- 
Teedertjes,  byw.  (      lement. 
Teef,  V.  Chienne;  prostituee,  f. 
Teek.  v.  Tique  (insecte),  f.  Zie  Tyk. 
Teeken.  o.  Signe,  indice,  m.;  marque, 

preuve^  f.;  témoignage ;  signat;  symp- 

tóme ;  monument,  m. 
Teekenaep,  m.  Singe,  pantographe,  ra. 
Teekenaer,  m.  Dessinateur;  marqueur; 

souscripteur ;  signalaire ,  m. 
Teekenaerster  ,  v.  Celle  qui    dessine, 

qui  marque,  qui  souscrit ;  signataire , 

Teekenboek ,  o.  en  m.  Livre  de  portrai- 

ture  (peint.),  m. 
Teekenen,  b.  w.  Marquer;  signer;  sous- 

crire ;  dessiner;  tracer. 
Teekening,  v.  Marque ;  signature;  sous- 

cription,  f.;  crayon ;  dessin,  m. 
Teekenkring,  m.  Êcliptique^  f. 
Teekenkryt,  o.  Crayon;  pastel,  m. 
Teekenkunst,  v.  Dessin  (art),  m. 
Teekenkunstenaer,    m.   Dessinateur^ 

m. 
Teekenlint,  o.  Toume-feuillet,  m. 
Teekenlinye,  o.  Signet  (dans  un  livre), 

m- 
Teekenmeester,  m.  Mattre  de  dessin , 

m. 
Teekenpen,  v.  Crayon;  porlecrayon  y 

m. 
Teekenschool ,  v.  Êcole  de  dessin,  aca- 
démie, f. 
Teekenspraek  ,  v.  Langage  des  signes , 

m. 
Teeken wy ze,  ▼.  Crayon,  m.,  maniere 

de  dessiner,  f. 
Teelbal,  m.  Testicule,  m. 
Teeldeelen,  o.  mv.  Zie  Teelleden. 
Teelkunst,  v.  Callipédie,  f. 


Digitized  by 


Google 


«56 


TEB 


Teelland,  o.  Terre  labourable^  f. 
Teelleden,  o.  mv.  Parties  yénitales,  f.  pi. 
Teel  sap,  o.  Sperme^  m.,  semence,  f. 
Teelt,  ▼.  Procréation;  génératwn ,  f.; 

frai ,  m.;  cuUure^  f.;  enlatHs ;  petits  , 

m.  pi. 
Teel  tuig,  o.  Organe  sexuel,  ra. 
Teeltyd^  m.  Frai^  m.;  seinailte,  f. 
Teel  vocht,  o.  Zie  Teelsap. 
Teelzaed,  o.  Semence ,  f.;  semaUles ,  f. 

pi. 
Teem,  m.  Jction  de  trainer  ses  paroies^ 

f. ;  discours  tratnant^  m. 
Teemachtig ,  b.  n.  Lent ;  irainant. 
Teems,  m.  Tamise  (fleuve),  f.  — ,  v.  Zie 

Tems. 
Teemsen,  b.  w.  Zie  Ziften. 
Teen,  m.  Orteii,  m.  Van  top  tot  — .  De 

pied  en  cap,  — ,  v.  Osier,  m. 
Teen  akker,  m.  Oseraie,  f. 
Teenboom,  m.  Osier,  m. 
Teenbosch,  o.  Oseraie.  f. 
Teenen,  onv.  b.  n.  D*o$ier. 
Teengangers ,  m.  mv.  Digitigrades  ,  m. 

pi. 
Teenland,  o.  Oseraie,  f. 
Teenperk,  o.  Bouchoty  m. 
Teenrys,  o.  Brin  d*osier;  osier,  m. 
Teentje,  o.  Petit  orteil,  m.;  baguette 

d*osier^  f. 
Teenveld,  o.  Oseraie,  f. 
Teenwerk,  o.  Clayannaaeym, 
Teenwilg,  m.  Marceau  (paule),  m. 
Teer,  b.  n.  en  byw.  Zie  Teeder. 
Teer,  o.  Goudtvn;  trai,  m.;  gtu,  f. 
Teerachtig  ,  b.  n.  Qui  tient  du  goU' 

dron. 
Teerborstel,  m.  en  ▼.  Zie  Teerkwast. 
Teerdag,  m.  Jourdegala^  m. 
Teerdroessem,  m.  Éache  (lie  de  gou- 

dron) ,  f. 
Teergeld,  o.  Fiaiique,  m.;  dépense,  f. 
Teergevoelig,  enz.  Zie  Teedergevoelig, 

enz. 
Teérhartig,  enz  ZtcTeederhartig,  enz. 
Teêrheid,  v.  Zie  Teederheid. 
Teêrkens,  byw.  Zie  Teederlyk. 
Teerketel,  m.  Chaudière  h  gaudron^  f. 
Teerkokery,  v.  FaMque  de  goudron,  f. 
Teerkooper,  m.  Marchand  de  goudron, 

m. 
Teerkost,  m.  Dépense  de  bouche,  f. 
Teerkwast,  m.  Guipon  (mar.),  m. 
Teerlepel,  m.  Cuiiler  A  bralt  f. 
Teerling,  m.  Dé;cube;  hexaèdre,  m. 
Teerlingachtig,  b.  n.  Cube,cubique. 


TEG 

Teerlingbeen,  o.  Cubotde  (anttt.),  m. 
Teerlingmeting,  v.  Cvbage,  m. 
Teerlingsch,  b.  n.  Cube^  cmbiifne, 
Teerlingsgedaente,  v.  Figure  cuHqui , 

Teerlingspel,  o.  Jeu  de  dés^  m. 

Teerlingsteen,  m.  Dé.  m. 

Teerlingsworp,  m.  Coup  de  dés,  m. 

Teerlingswortel,  m.  Radne  cutufue^  f. 

Tfterlingvormig,  b.  n.  Cube^  ctUnque, 

Teerlingwichelaer ,  m.  Ctéronumckn, 
m. 

Teerlingwichelaerster  ,  v.  *  Ct^remÊR- 
ciennej, 

Teerlingwichelary,  v.  Cléromancu^  t 

Teerloos,  b.  n.  Indiaeste. 

Teerloosheid,  v.  Jnaigestion,  f. 

Teêrlyk,  byw.  Zie  Teederlyk. 

Teermael,  o.    )   Gala ;  repos  ;  festin , 

Teerparty,  v.  f       m. :  fête,  f. 

Teerpenning,  m.  Zt^Teergdki. 

Teerpot,  m.  Pot  h  goudron,  m. 

Teerroede,  ▼.  Gluau ;  arbret,  m. 

Toertjes,  byw.  Zie  Teederlyk. 

Teerton,  ▼.  Gonne  (mar.),  f. 

Teer  touw,  o.  en  v.  Corde  gottdronMéc, 
f.;  cdble  goudronné,  m. 

Teervat,  o.  Zie  Teerton. 

Teerverkooper,  m.  Marchand  di  gou- 
dron. m. 

Teerzak,  m.  BUsac,  m.;  panetüre^  t 

Teezen,  b.  w.  Éptucher. 

Teezing,  v.  Êpluêhage,  m. 

Teffens,  byw.  En  même  temps,  èiëfois^ 
ensemble. 

Tegel,  m.  en  ▼.  Tvile;  brique,  f. 

Tegelbakker,  m.  Tuitier,  m. 

Tegelbakkery,  v.  Tuilerie^  f. 

Tegeldak,  o.  Toü  de  tuiles,  m. 

Tegeloven,  m.  Four  d  iuileSf  m. 

Tegelsteen ,  m.  Tuile;  brique^  f. 

Tegelvloer,  m.  Pavé  de  brique,  m. 

Tegelyk,  byw.  En  même  temps,  è  U 
fois. 

Tegen ,  voorz.  Contre ;  vers  ;  sur;  d.  — 
den  avond.  Fers  te  soir,  —  ieroaci 
«preken.  Parter  d  q.  q.  —  »ywn 
dank.  Matgrémoi.  —  over.  Fu-è^s 
è  l^opposite.  —  wil  en  dank.  Bongn\ 
matgré. 

Tegenadvokaet,  m.  Avocsit  adoerse,  tn- 

Tegenafdruk,  m.  Conlre-épreHve,  f. 

Tegenafdrukken,  b.  w.  Decalquer, 

Tegenafdruksel,  o.  Conire  éprtute,  f. 

Tegenafwykeu,  o.  w.  CofUre-dégÊgtr 
(escr.). 


Digitized  by 


Google 


TEG 


TEG 


657 


Tegenafwyking ,  v.  Contre-dégagement 

(escr.),  m. 
Tegenantwoord  ,  o.  Réplique,  repartie, 

Tegenappel,  o.  Contre-appel  (escr.),  m. 

Tegenartikel,  o.  Article  contraire^  m. 

Tegenbabbelen  ,  b.  w.  Contredire  en 
marmoUant. 

Tegenbalk,  m.     1   CorUre-fasce  (blas.)y 

Tegenband ,  m.  f      f. 

Tegenbas,  m.  Contre-basse,  f. 

Tegenbattery,  v.  Contre-bailerie,  f. 

Tegenbede,  v.  Prière  contraire,  f. 

Tegenbedenkelyk,  b.  n.  Qu'on  peut  ob- 
jecter. 

Tegenbedenkelykheid,  v.  Objection,  f. 

TegenbedenkiDg,  v.  Objection,  f, 

Tegenbeding,  o.  Clause  ou  condüion 
réciproque,  f. 

Tegenbeeld,  o.  Pendant;  antiiype,  m. 

Tegenbeklag,  o.  Reconvention;  récrimi- 
nation,t. 

Tegenbeleediging,  ▼.  Revanche,  parelt- 
Ie,  représaille,  f. 

Tegenbeleid,  o.  Ztó  Tegenbescbik. 

Tegenbelofte,  v.  Contre -promesse,  t, 

Tegenberg,  byw.  En  montant. 

Tegenberigt,  o.  Rapport  ou  avis  con- 
traire, m.;  réfutation,  f. 

Tegenbescbiky  o.  DisposUion  contraire, 

Tegenbescbuldigen,  b.  w.  Récriminer» 
Tegenbescbttldigend,.  b.  n.  RécrinunO' 

toire. 
*regenbeschuldiging,v.  Récrimination, 

Tegenbetoog,  o.  Preuve  contraire,  t. 

Tegenbetoovering ,  v,  Contre-charme , 
m. 

l'efrenbetuiging,  ▼.  Réclamation ;  oppo- 
sition,t. 

Tegenbeukery,  v.  Contre-batterie,  f. 

Tegenbenrt,  t.  Tour  réciproque,  m. 

TegenbeTel,  o.  Contre-ordre,  m. 

Tegenbeweging,  v.  Mouvement  conr 
traire,  m. 

Te^nbewind,  o.  Jdministration  con- 
traire, f. 

Tegenbewyg,  o.  Preuve  contraire,  f. 

Tegrenbezending,  v.  Députation  ou 
vHssion  contraire;  députation  réci- 
proque, f. 

Tegenbezoek,  o.  Contre-visite ;  visite 
réciproque,  f. 
Tm.  ƒ. 


Tegenbezwaer,  o.  Récrimination,  f. 

Tegenbieden,  b.  w.  Enchérir  sur  q.  q. 

Tegenblaffen ,  o.  w.  jiboyer  d  ou  con- 
tre, 

Tegenblaten,  o.  w.  Bêler  auprès  ou  con- 
tre. 

Tegenblik,  m.  Regard  réciproque,  m. 

Tegenblikken,  o.  w.  Jeter  un  regard 
réciproque, 

Tegenblinken ,  o.  w.  Biitler  ou  reluire 
contre. 

Tegenbod  ,  o.  Enchère ,   surenchère  , 

Tegenboek,  o.  en  m.  Controle,  m. 
Tegenboekhouder,  m.  Controleur,  m. 
Tegenboert,  v.  Raillerie  réciproque,  f. 
Tegenbond,  o.  Alliance  contraire,  f. 
Tegenboor,  y.  Contre  poinfon,  m. 
Tegen  boord,  m.  Bord  opposé,  m, 
Tegenbooren,  b.  w.  Contre-percer, 
Tegenborstwering,  v.  ContrevalUUion, 

Tegenbots,  v.  Contre-coup,  m. 

Tegenbotsen,  b.  w.  Pousser  ou  heurter 
contre, 

Tegenbrassen ,  b.  w.  Contre-brasser 
(mar.). 

Tegenbrief,  m.  Contre-lettre,  f. 

Tegenbuert,  v.  Hameau  opposé,  m. 

Tegendam,  m.  Contre-digue,  f. 

Tegendans,  m.  Conlredanse,  f. 

Tegendeel,  o.  Contraire;  opposé,  m.  In 
— .  jiu  contraire. 

Tegendeur,  ▼.  Contre-porte,  f. 

Tegendicbt,  o.  Réfutation  en  vers,  f. 

Tegrendienst,  m.  en  v.  Service  récipro- 
que, m. 

Tegendinger ,  m.  Antagoniste ,  concur- 
rent ;  rival,  m. 

Tegendingster,  v.  Adversaire,  m.,  par- 
He  adverse,  f. 

Tegendolen,  o.  w.  Zie  Tegendwalen. 

Tegendoop,  m.  Nouveauoa  second  bap- 
tême,m, 

Tegendorpel,  m.  Linteau,  m. 

Tegendraed,  m.  Trame,  t. 

Teg'endraeds,  byw.  A  contre- sens, 

Tegendraei,  m.  Tour  contraire,  m.» 

Tegendraeijen ,  o.  w.  Toumer  du  cóté 
opposé,  — ,  b.  w.  Contrarier. 

Tegendrang ,  m.  Presse  contraire  ,  f. ; 
cours  opposé  ou  contraire,  m, 

Teg^ndrank,  m.  Antidote,  m. 

Tegendrempel,  m.  Linteau,  m. 

Tegrendrift ,  m.  en  t.  Cours  ou  courant 
opposé,  m. 

42 


Digitized  by 


Google 


658  TEG  TEG 

Tegendrlngen,  b.  w.  S'opposer  au  pas-  Tegen^ravhifir,  ▼.  Conlre-tnine,  f. 

sage  de.  Tegengrroet,  m.  Conlresalut,  m. 

Tegendniipen,  o.  w.  Coulfir  contre;  s'm  Tegengrond,  m.  Argument  oppasé  oh 

(Uier  doucement.  contraire,  m. 

Tegendruischen,  o.  w.  S'opposer  bruy'  Tegengrondstem^v.Böwe-cwt/rvfmns.^ 

ammentdq.c,  f. 

Tegendruk  ,  m.  Presnon  réciproque;  Tegengnnst,  ▼.  Faveur  réciproque,  f. 

réaction ;  retiration  (impr.),  t.  Tegenhanger,  m.  Pendant,  m. 

Tegendrukken,  b.  w.  Réagir;  retirer  Tegenlieid,Y.Conlrariété;aversimJ.: 

(Impr.).  d^oüt,  m. 

Tegendrukking,  v.  Zie  Tegendruk.  Tegenhoek,  m.  Coin  opposé,  m. 

Tegendryyen,  b.  w.  Pousser  vers  ou  Tegenhoofd,  o.  Móle  opposé,  m. 

contre;  s'opposer  A.  — ,  o.  w.  Flotter  Tegenhouden,  b.  w.  Belenirzarrêier- 

vers.  empécher. 

Tegenduwen,  b.  w.  Pousser  vers  ou  Tegenhouding,  v.  Action  de  retenir, 

contre.  „        .  ,  d'arrêUr,  f.;  obstacU ,  m.;  opposüion, 

Tegend walen ,  o.  w.  Errer  it  ta  rencon-       f. 

tre  de.  Tegenhouw,  m.  Qontre-coup.  m. 

Tegendyk,  m.  Contre-dtgue,  f.  TegenTeyer.  m.  Emulation,  nvaiité,  f. 

Tegenebbe,  v.  Reflux , contraire,  m.  TegenTeveren,  o.  w.  Rivaliser. 

Tegenecho ,  m.  en  v.  Ecfw  redoublé,  m.  Tegenjagen,  b.  w.  Chasser  vers  ou  cm- 
Tegeneisch ,  m.  Reconvention  (prat.),       tre.  — ,  o.  w.  Courir  au-devant  de. 

^^-     ^     ,  „,  ,.     ...  Tegenluichen,  b.  w.  Zte  Toejuichen. 

Tegenflank ,  v.  Flanc  opposé  (fortif.) ,  Tegenkaei,  ▼.  Quai  opposé,  m. 

„n^-  ^„  ^  '^egeaküert^Y.Contre-marquefauspeC' 

Tegengaen  ,  o.  w.  AUer  au-devant ;       tacle) ,  f. 

marcher  d  la  rencontre  de.^,  b.  w.  Tegenkakelen ,  o.  w.  Zie  Tegenbabbe- 

Empécher ;  contrarier.  len. 

Tegengalery,  v.  Galerie  opposée,  f.  Tegenkamp,  m.  Résistance ;  tutu,  f. 

Tegengalm  ,  m.  ReUntissement ,  echo ,  Tegenkampen  ,  o.  w.  Résister  A;  iütttr 

m.  contre. 

Tegengalmen,   o.  w.  Retentir,  réson-  'J^egeuktLmping,Y.  Résistance;  lulU,t 

^r-     ,  _  Tegenkans,  v.  Revers,  m.,  chanceccn- 

Tegengalming,  v.  Retentissement,  m.  traire,  f. 

Tegengang,  m.  Rencontre,  f.  Tegenkant,  m.  C^Z^  oppo*^,  m. 

Tegengapen,  b.  w.  Regarderen  bayant.  Tegenkanten,  o.  w  Résister. 

Tegengedrog ,  o.  Conduite  réciproque ,  Tegenkanter,  m.  Opposant;  adverseire; 

f'  m. 

Tegengeluid ,  o.  Echo ,  retentissement ,  Tegenkanting ,  v.  Résistance;  oppoti- 

m.  tton,  f. 

Tegengeschenk,  o.  Don  ou  présent  ré-  Tegenkeffen  ,  o.  w.  Zie  Tegenbabbe- 

ciproque,  m.  len. 

Tegengesprek,  o.  Contre-propos,  m.  Tegenkeper,  m.  Contre-chevron  (blis ), 
Tegengesteld,  b.  n,  Opposé;  contraire.        m. 

Tegengewigt,  o.  Zie  Tegenwigt.  Tegenkerf,  v.  Contre-toilU,  f. 

Tegengif,  o.  I  Antidote,  contre-poison,  Tegenkiel ,  v.  Contre-quiOe ,  earlinguir 
Tegengift,  o.  f      m.  f.  j 

Tegengift,  v.  Don  ou  présent  réciproque,  Tegenklagt ,  v.  Reconvention ;  réeruui' 

m.  nation,  f. 

Tegengiflig,  b.  n.  Alexipharmaque.  Tegenklank,  m.  Zie  Tegengeluid. 

Tegengrauw,  m.  il^/i^M4vi»eourttrfe,  Tegenkloof,  v,  Contre-fente  ,  conU 

f.;  coup  de  dent,  m.  fissure  (chir.),  f. 

Tegengrauwen,  b.  en  o.  w.  Zie  Tegen-  Tegenklopper ,  m.  Contre-heurtoir,  i 

snauwen.  Tegenkomen,  o,  w.  Rencontrer. 

Tegengrayen,  b.  w.  Contre  miner.  Tegenkoming.  v.  )  t>^^^,^  r 

Tegengrayer,  m.  Contre-mineur,  m.  Tegenkomst,  v.     J  «^<^^*'^»  ^- 


Digitized  by 


Google 


TEG 


TEG 


659 


Tegenkrachten,  v.  mv.  Centre  forees, 

f.  pi. 
Tegenlachen ,  o.  w.  Rire  ou  sourire  en 

voyant  venir  g.  q, 
Tegenlast,  m.  Contre-poids,  m. 
Tegenlat,  v.  Contre-tatte,  f. 
Tegenlatwerk,  o.  Contre-espatier,  m. 
Tegenleer,  v.  Doctrine  opposée,  f. 
Tegenlegger,  m.  Contre -sommier,  m. 
Tegenlicht,  o.  Contre-jour,  m. 
Tegenliefde,  v.  Amour  réciproque,  m. 
Tegenliggen ,  o.  w.  Être  sUué  ^  Coppo- 

site  OU  viS'h'Vis  de. 
Tegenlist,  v.  Contre- finesse y  f. 
Tegenloop,  m.  Matheur,  m. 
Tegenloopen,  o.  w.  Couler  vers  ou  conf 
tre ;  courir  h  la  rencontre  de ;  être  con- 
traire, 
Tegenloopgraven,  v.  mv.  Contre-tran- 

chéeSy  f.  pi. 
Tegenluikbalken,  m.  mv.  Contre-liiloi- 

res  (mar.),  f.  pi. 
Tegenlyst,  v.  Contre- f asce  (bias.),  f. 
Tegenmaes,  v.  Contre-maUle,  f. 
Tegenmarsch,  m.  en  v.  Contre-marche, 

f. 
Tegenmerk,  o.  Contr e-mar  que,  f. 
.Tegeumerken,  b.  w.  Contre  marquer. 
Tegenmiddel >  o.  en  m.  Remede;  anti- 

date,  m. 
Tegenmin,  v.  Zie  Tegenliefde. 
Tegenmlnnaer,  m.  Rivale  m. 
Tegenmompelen  ,  enz.  Zie  Tegenmor- 

ren,  enz. 
Tegenmorren,  o.  w.  Murmnrer;  gron- 

der. 
Tegenmorring,  v.  Murmure,  m.;  gron- 

derie,t 
Tegenmuer,  m.    Contre-mur,  contre- 
fort, m. 
Tegenmyn,  v.  Contre-mine,  f. 
Tegenmynen,  b.  w.  Contre-miner, 
Tegenmyner,  m.  Contre-mineur,  m. 
Tegenmyning,  v.  Contre-mine,  f. 
Tegennatuerlyk,  b.  n.  Antiphysique. 
Tegenomwenteling,  v.  Contre-révolu- 

tton,  f. 
Tegenonderteekenlng,  v.  Contre-seing, 

m. 
Tegenonderzoek  ,   o.    Contre-enquéte  s 

contre-visite,  f. 
Tegenontwerp,  o.  Contre-projet,  m. 
Tegenopenlng,  v.  Contre-ouverture,  f. 
TegenoTCT,  byw.  A  i'opposite;  vis-^-vis. 
Tegenovergesteld,  b.  n.  Contraire,  op^ 
posé. 


Tegenoverstaende,  b.  n.  Opposé. 
Tegenoverstellen,  b.  w.  Comparer;  op- 

poser. 
Tegenoverstelling  ,   v.  ComparaAson  ; 

opposüiony  f. 
Tegenpand,  m.  en  o.  Contre^gage,  m. 
Tegenparty ,  v.  Partie  adverse ;  contre- 

partie,  f. 
Tegenpartydig ,  b.  n.  Contraire,  op- 

posé. 
Tegenpaus,  m.  Antipape,  m. 
Tegenpilaster,  m.  Contre-piiastre,  m. 
Tegenplaet,  v.  Contre-planche,  f. 
Tegenplan,  o.  Zie  Tegenontwerp. 
Tegenpleiter,  m.  Avocat  adverse,  m. 
Tegenpoort,  v. Conlreporte,  f. 
Te^npraet,  m.  Contradiction ;  réfuta- 
.  turn ;  opposition ,  f. 
Tegenpraten,  b.  w.  Conlredire. 
Tegenpreutelen,  enz.  Zie  Tegenmor- 
ren, enz. 
Tegenpriem,  m.  Contre-poingon^  m, 
Tegenproef,  v.  Contre- épreuve,  i*. 
Tegenraem,  v.  en  o.  Contre-chdssis,  m. 
Tegenrede,  v.  Réplique ;  réfutation;  an- 

ttthése^f. 
Tegenreden,  v.  Raison  contraire,  f. 
Tegenrekenaer,  m.  Controleur,  m. 
Tegenrekening,  v.  Décompte;  controle, 

m. 
Tegenrekking,  v.  Contre- extension,  f. 
Tegenrol,  enz.  Zie  Tegenboek,  enz. 
Tegenronde,  v.  Contreronde,  f. 
Tegenruiling,  v.  Contre-échange,  m. 
Tegenruimte,  v.  Espace  opposé,  m. 
Tegenruk,  m.  Contre- coup,  m. 
Tegenrukken,  b.  w.  Mouvoir,  secouer 
ou  avancer  q.  c.  dans  un  sens  con- 
traire. — ,  o.  w.  Se  mouvoir,  marcher 
ou  avancer  dans  un  sens  contraire; 
aller  au-devant   ou  è   la   rencontre 
de. 
Tegenryden  ,  o.  w.  Aller  (h  cheval  ou 
en  voiture)  au-devant  oud  la  rencon- 
tre de. 
Tegens,  voorz.  Zie  Tegen. 
Tegenschans,  v.  Contrevallation,  f. 
Tegenschemering ,  v.  Anticrépuscule , 

m. 
Tegenschrift,  o.  Réplique  ou  réfutation 

par  écrit,  f. 
Tegenschryven,  b.  w.  Répliquer  ou  ré- 

pondre  par  écrit. 
Tegenslag,  m.  Contre-coup,  m. 
Tegenslepen ,  b.  w.  Trainer  au-devant 
de. 


Digitized  by 


Google 


660 


TEG 


TEG 


Tegensluitsteen  ,  m.   Contre^lef  (ar- 

chit.) ,  f. 
Tegensmaek,  m.  Dégout  m.,  aversUmy  f. 
Tegensmeden,  b.  w.  Contre-forger. 
Tegensnap,  m.  Contradicti^m^  f. 
Tegensnauw,  m.  Zie  Tegeugrauw. 
Tegensnauwen ,  b.  w.  Rudayer;  ra" 

brouer ;  gronder. 
Tegensnellen,  o.  w.  Zt^Tegenylen. 
Tegenspartelen,  o.  yt.  Se  débaitre  en 

frétiUanl ,  fréiiUer;  tutter  contre;  ré- 
sister d. 
Tegensparteling,  v.  FréiiUenxentj  m.j 

tutte ;  résistance ,  f. 
Tegenspleet,  v.  Contre-fente ;  eontre^ 

fishure  (anat.) ,  f. 
Tegenspoed,  m.  Revers,  matheur,  m. 
Tegenspoeden,  o.  w.  Zie  Tegenylen. 
Tegenspoedig,  b.  n.  Mathetireux. 
Tegenspoor ,  o.  Contre-pied ,  contre- 

ongte  (cbasse),  m. 
Tegenspraek,  v.  Contradiction ;  récla- 

ination;  réptique^  f.;  contredit,  m. 

Zonder  of  buiten  — .  Sans  contredit, 
Tegenspreekster,  v.  Cetle  qui  contredit; 

raisonnevse^  f. 
Tegensprekelyk,  b.  n.  Contradictoire. 

— ,  byw.  Contradictoirement. 
Tegenspreken,  b.  w.  Contredire;  contes- 

ler ;  raisonner;  réptiquer;  réclamer. 
Tegensprekend  ,  b.  n.   Contredisant ; 

contradictoire;  raisonneur. 
Tegenspreker,  m.  Contradicteur ;  rai» 

sonneur ;  opposant,  m. 
Tegenspreklng ,  ▼.  Contradiction;  op- 

posilionj  f. 
Tegenstaen,  o.  w.  S'opposer  h;  réfm- 

gner. 
Tegenstaetsomwenteling ,  ▼.  Contre^ 

révolution ,  f. 
Tegenstand, m  Risistance;opposition^f. 
Tegenstander,  m.  Antagoniste;  oppo- 
sant^ m. 
Tegenstellen,  b.  w.  Opposer. 
Tegenstellend,  b.  n.  Opposant. 
Tegensteller,  m.  Opposant^  m. 
Tegenstellig,  b.  n.  Jntithétique. 
Tegenstelling ,  ▼.  Opposition ;  réctanuk^ 

turn,  f. 
Tegenstem ,  v.  Contre-partie  (nras.) ; 

voix,  f.,  OQ  vote  contraire,  m. 
Tegenstemmen,  b.  en  o.  w.  f^oter  con- 
tre. 
Tegenstift,  ▼.  Contre-poinpon,  m. 
Tegenstoot,  m.  Contre-coup;  malheur^ 

m. 


Tegenstooten,  b.  w.  Repousser;  pousser 
OU  heurter  contre ;  choquer. 

Tegenstreven,  b.  w.  S'opposer  ii ;  contre- 
'  carrer.  * 

Tegenstrevend,  b.  n.  Contrariant. 

Tegenstrever,  m.  Mversaire;  oppo- 
sant, m. 

Tegenstrevig ,  b.  n.  Zte  Tegenstrydig. 

Te^nstreving,  v.  Résistance;  opföH' 
tion.t. 

Tegenstribbelaer,  m.  Disputeur ;  cetni 
qui  conteste^  qui  contrarie^  m. 

Tegenstribbelen,  b.  en  o.  w.  Contester; 
contrarier ;  s*opposer ;  disputer. 

Tegenstribbeling,  v.  Dispute;  contetta- 
tion ;  résistance,  f. 

Tegenstroom,  m.  Contre-marie.  f.;  con- 
tre-courant ,  m. ;  opposition  générak , 

Tegenstryd,  m.  Répugnance,  f. 
Tegenstryden ,  o.  w.  S'opposer  i;  con- 

tredire;  combattre;  répugner;  ciuh 

quer. 
Tegenstrydend ,  b.  n.  Zie  Tegenstiy- 

dig. 
Tegenstryder  ,  m.  Antagoniste;  oppo- 
sant^ m. 
Tegenstrydig ,  b.  n.  Contraire;  contra- 
dictoire; incompaübte;  anttpaUnqu. 

— ,  byw.  Contradictoirement;  controi- 

rement^ 
Tegenstrydlgheid  ,  ▼.  Contradiction ; 

contrariéié;  opposition;  incomipMi' 

tité ;  antipathie,  f. 
Tegenstrydiglyk,  byw.  Cofi^mtftdocrf- 

ment ;  contvairement. 
Tegenstuit,  m.  Contre-coup,  m. 
Tegenstuk,  o.  Pendant,  m. 
Tegenteeken  ,  o.  Contre-marque ,  f.; 

contre-signal ;  contre-signe,  m. 
Tegenteekenaer,  m.  Contre-^ignatan; 

contre-signeur,  m. 
Tegenteekenen ,  b.  w.  Contre-marguei^ 

contr3'Signer, 
Tegenteekening,  t.  Contre-seingy  m. 
Tegenterras,  v.  Contre-terrasse^  t. 
Tegentogt,  m.  CotUre-marche,  t. 
Tegentrekken,  o.  w.  Mareher  i  ia  rei 

contre  de, 
Tegenty,  o.  Contre-marée,  f. 
Tegenuitval,  m.  Contre-sorOe  (artmO. 

Tegenvallen,  o.  w.  Ne  pas  Moi  réê 

str. 
Tegenvenster,  v.  en  o.  Contre-cMssU 

m.;  contre-fenêtre^  f. 


Digitized  by 


Google 


TEG  TEK  661 

Tegenverbond,  o.  Contre-ligne,  f.  Tegenwoordigheid,  ▼.  Présence,  f. 

Tegenvergift,  o.  Zie  Tegengift,  o.  Tegenwoordiglyk,  byw.  Présentement. 

Tegenverklaring.T.  Contre-déciaiation^  Tegenworp,  m.  Zie  Tegenwerping. 

f.  Tegen  worstelen,  b.  w.  LutUr  contre  ; 
Tegenverzekering,  t.  Assurance  réd-       réëisterü. 

proque,  f.  Tegenworsteling,^.  Lutte;  résisUince,  f. 

Tegenvlammend,  b.  n.  Coütre-flambant  Tegen wry ten ,  enz.  Zie  Tegenstreven , 

(bias.).  ei^z- 

Tegenvloed,  m.  Contre-marée,  f.  Tegenwyzen,  b.  w.  Débouler. 

Tegenvoeteling,  m.  )  Antipode,  antichr  Tegenylen,  o.  w,.  Courir  au-devani  de, 

TegenToeter,  m.       )      thone^  m.  Tegeny ver,  m.  EmulaUon;  rivalUé,  f. 

Tegenvoetig,  b.  n.  »  Qui  a  rapport  aux  Tegeny veraer,  m.  ÉtniUateur;  rival,  m. 

Tegenvoetsch,  b.  n.  {    anUpodes,  antt-  Tegeny  veren,  o.  w.  Rivaliser. 

podal.  Tegenzanff,  m.  Contre-cfiant ,  contre- 
Tegenvoorstel ,  o.  en  m.  Contre-propo^       point;  repons,  m.;  antistropiie,  f. 

sition,  f.  Tegenzegel,  o.  en  m.  Contre-scel,  m, 

Tegenvorm,  m.  Contre-mouU,  m.  Tegenzegelen,  b.  w.  Contre-sceUer. 

Tegen vry er,  m.  Rival,  m.  Tegenzeggelyk  ,  b.  n.  Contradictoire» 
Tegenvryster,  v.  Rivale,  f.  — ,  byw.  Contradictoirement. 

Tegjenwaerheid ,  v.  Contre-vérité ,  iro^  Tegenzeggen,  enz.  Zie  Tegenspreken, 

niey  f.  enz. 

Tegenwal ,  m.  CorUrevatlation  (fortif.) ,  Tegenzetten,  b.  w.  Mettre  contre ;  pa- 

f.  rier,  gager;  risquer, 

TegeuweeTyY.  Rési$tance;opposilion f  Tegenzin,  m.  Aversion;  répugnance; 

f.  antipathie,  f.  Met  — .  A  contrecamr; 

Tegenwegen ,  b.  w.  Contre^ser ,  con-       A  regret. 

trebalancer.  Tegenzorg,  v.  Soin  contraire  on  oppo- 
Tegenweren,  b.  w.  Résister  ó.  sé,  m. 

Tegenwerken ,  b.  w.  Travuiiter  contre;  Tegenzweren,  o.  w,  Abjurer. 

coHtrecarrer ;  empécher;  réagir.  Tegenzyde,  v.  Cóti  opposé,  m. 

Tegenwerkend,  b.  n.  Réactif;  réaction^  Tegenzyn ,  o.  w.  Être  contraire  ii;  sop- 

naire.  poser  ö. 

Tegenwerker,  m.  Antagoniste;  oppo*  Tegoed,  o.  CrAiU,  m. 

sant,  m.  Teil,  v.  Terrine,  f. 

Tegenwerking ,  ▼.  Contrariété;  opposi^  Teisteren,  b.  w.  Maltraiter;  ttesser, 

turn ;  réaction,  f.  Teistering,  v.  Mauvais  traitement ,  m . 

Tegenwerpen,  b.  w.  Jeter  q.  c.  aux  TékBt.m.  Texte; passage; sujet^m.^ma* 

pieds  deq.  q.;  objecter,  opposer,  Hère,  f. 

Tegenwerping,  v.  Objection ,  opposi-  Tekstboek,  o.  en  m.  Textuaire  (liYre) , 

tion,  f.  m. 

Tegenwerpsel ,  o.  Otyection ,  f.  Tekstkundige,  m.  Texluaire,  m. 

Tegenwezen,  o.  w.  Zie  Tegenzyn.  Tekstmatig,  b.  n.  Textuel. 

Tegenwigt,  o.  Contre-poids ,  m.  Tekstschryver,  m.  Auteur  d'un  texte^ 
Tegenwigtig,  b.  n.  Quicontre-balance.       m. 

Tegenwil,  m.  Mauvaise  voionté,  f.  In  ♦Tekstueel,   b.  n.  Textuel,  — ,  byw. 

—  van.  Malgré ;  en  dépit  de.  Textuellement, 

Tegenwillig,  b.  n.  Contraire.  Tekstverdraeging,  v.  Fausse  interpre» 
Tegenwind ,  m.  Fent  contraire^  m.  tation  d'un  texle,  f. 

Tegenwisseling ,  v.  Zie  Tegenrailing.  Tekstverhael,  o.  Exposé,  m.,  ou  cüa-- 
Tegenwoelen ,  o,  w.  S'opposer ,  résister       tion  d'un  texte,  f. 

A;sedébaUre.  Tekstverklaring,  v.  Explication  d*un 
Tegenwooners ,  m.  mv.  Antéciens ,  m.       texte,  f. 

pl.  Tekstvertaler,  m.  Interprète  d*un  tex- 
Tegenwoord,  o.  Contre-mot,  m,  te,  m. 

Tegenwoordig,  b.  n.  Présent;  actuel,  — ,  Tekstvervalsohing,  v.  Falsifvcation  rf'wn 

byw.  Présentement.  texte^  f. 


Digitized  by 


Google 


662 


TEL 


TEJT 


Tekstwoord,  o.  Mot  du  texte,  m. 

Tel»  m.  Jmble,  m.  Den  —  gaen.  JUer 

Camble,  ambler. 
Tel,  telle,  v.  Zie  Telgranger. 
Teï.  o.  Action  de  compter,  f.  In  —  zyn. 

Être  estimé  ou  considéré.  In  geen  — 

zyn.  N*être  point  estimé  ou  considéré. 
Telbaep,  b.  n.  Qui  peut  êtrt  compté. 
Telde,  v.  Zie  Telganger. 
Telder,  m.  Zie  Teiloor, 
*Telegraef,  m.  Télégraphe,  m. 
♦Telegrafisch,  b.  n.  Télégraphique. 
Telen,  b.  w.  Engendrer; procréer;  prO' 

duire;  élever;  c'auser. 
Telend,  b.  n,  Génitat. 
Teler,  m.  Producteur;  éteveur;  yénüif, 

m. 
Teleurstelling,  v.  Tromperie,  f. ;  désap- 

pointement,  m. 
Telg,  T.  Rejeton;  rameau;  pUmgon,  m. 
Telgaen  (het),  o.  \  jimbky  m.;  allure  en- 
Telgang,  m.         \  tre  Ie  pas  et  Ie  trot.  f. 
Telganger,  m.  Ambtier y  m. ;  haquenée , 

f.;  traquenard,  m. 
Telgkweeker,  m.  Pépiniériste^  m, 
Telgkweekery,  y.  Pépinière,  f. 
Talhout,  o.  Bois  de  compte,  m. 
Teling,  m.  SarceUe,  cercelle  (oiseau  a- 

quatique),  f.  —  v.  Génération;  pro- 

création;  production,  f. 
Telingjagt,  v.  Chasse  aux  sarcetles,  f. 
Telingskracht,  v.  rertu  d*engendrer,  f. 
Teljoor,  enz.  Zie  Teiloor,  enz. 
Telkaerten,  v.  mv.  Cartes  marquantes  , 

f.  pi. 
Telkens ,  byw.  Chaque  fois ;  toutes  les 

(ois;  toujours,  continuellement, 
Telkundig,  b.  n.Arükmétique. 
Telkunst,  v,  Arithmétique,  f. 
Telkunstig,  b.  n.  ArUhmétique, 
Telle,  V.  Zie  Telganger. 
Tellen ,  b.  w.  Compter;  catculer;  repu- 

ter. 
Teller,  m.  Compteur;  numérateur,  m. 
Telletter,  v.Zcttre  numérale,  f.j  c/it/fre, 

m. 
Telling,  ▼.  Dénombremenl;  compte^  m.; 

supputation;  numératum,  f. 
Teil  oor,  v.  en  o.  Assiette,  f. 
Telloorlikker,  m.  Parasite,  m. 
Telloorvol,  v.  Assiettée.  f. 
Telmerk,  o.  Zie  Telteeken. 
Telpaerd,  o.  Zie  Telganger. 
Telpas,  m.  Zie  Telgang. 
T^lpeerd,  o.  Zie  Telganger. 
Telteeken,  o.  Chiffre;  caractère,  m. 


Teltrede,  t.  Zie  Telgang. 
Telwoord,  o.  Nom  de  nombre^  m. 
Tembaer,  b.  n.  Domptatle, 
Temen,  o.  w.  Trainer  ses  parotes, 
Temerig,  h.n.  Zie  Teemachtig. 

tISIu."^.!  QuelguefoU.parfoU. 
Temmelyk,  b.  n.  Zie  Tembaer. 
Temmen ,  b.  w.  Dompter;  apprivmer; 

réprimer. 
Temmer,  m.  Dompteur^  m. 
Temming,  ▼.  Action  de  dompter,  f.;  Ofh 

privoisement,  m. 
Tempeest,  o.  Tempéte,  f.;  orage,  m. 
Tempeesten,  o.  w.  Faire  gros  temps. 
Tempeestig,  b.  n.  Tempétueux, 
Tempel,  m.  Tempte^  m. 
Tempeldak,  o.  Toü  d'un  tempte,  m. 
Tempeldeur,  ▼.  Porte  d'un  tempte,  f. 
Tempeldienst,  m.  en  v.  Service  du  tem- 
pte, m. 
Tempelfeest,  v.  en  o.  Dédicace  d'un 

tempte^  f. 
Tempelheer,  m.     \  m^^^,-^  ^ 
Tempelier,  m.       f  Temptttr^m. 
Tempelplaets,  v.  Péribote^  m. 
Tempelpoort,  v.  Porte  d'un  tempky  f. 
Tompelpracht,  v.  Pompe  ou  magmfr 

cence  d'un  tempte,  f. 
Tempelprie8ter,m.Pr^r^rf*ttii  tempte.m. 
Tempelpriesteres  ,  v.    Prêtresse  d'un 

tempte,  f. 
Tempelridder ,  m.  Templier ;  chewUtr 

du  Tempte^  m. 
Tempelsieraed,  o.  Omements  d'un  tóm- 

ple,  m.  pi. 
Tempel  trap,  m.  Degrés  d'un  tempte^  m. 

pi. 
Tempelwacht,  v.  Garde  du  tempte,  f. 
Tempelwachter,  m.  Gardien  du  tempie, 

m. 
Temper ,  m.  Modération;  tempéralure', 

disposition,  f. 
^•'Temperament,  o.  TempéramM,  m.; 

complexion,  f. 
Temperen ,  b.  w.  Tempérer ;  modérer ; 

tremper. 
Tempering,  v.  Modération;  trempe  .f. 
Tems,  V.  Tamis;  sas;  crible,  m. 
Temsen,  b.  w.  Tamiser;  sasser;  cribler. 
Ten,  o.  Zie  Tin,  enz. 
Ten,  voorz.  A;  au,  &  ta;  pour;par;  chex; 

en;  vers.  —  dienste.  Au  service.  — 

huize.  Au  togis^  d  la  mauon.  ~  deeJe. 

En  partie.  —  eerste.  Premièremenl. 

—  tweede.  Secondement,  —  goede. 


Digitized  by 


Google 


TER 


TER 


663 


En  bonne  part.  —  einde.  Afin  de^  afin 
^ue,  pour  que.  —  zy,  —  ware.  J 
moins  que,  è  moins  de.  —  aenzien 
van.  Eu  égard  &.  —  anderen.  D'aÜ- 
leurs,  —  ergste  genomen.  Au  pis  al^ 
der.  —  mynen  koste.  A  mes  dépens. 

—  uiterste,  — lioo^^ste.  Tout  au  plus; 
extrêmement;  au  pis  aller.  —  opzigte 
van.  A  l* égard  de.  —  naeste  by .  A peu 
prés.  —  minste.  Au  moins^  du  moins. 

—  laetste.  Enfin,  pnalement.  —  over- 
staen  van.  En  présence  de.  —  hove. 
A  la  cour. 

Tenger,  b.  n.  Tendre;  délicat;  faible; 
svelle;  fluet. 

Tengerheid,  v.  Delicatesse;  faiblesse,  f. 

Tenieldoening,  v.  Cassalion;  résiliation; 
abolition,  f.;  anéantissement,  m. 

Tenor,  m.  Tenor,  m.;  taille  (mus.),  f. 

Tenorist,  m.  Tenor,  m. 

Tenorslem.  v.  Tenor  (mus%),  m. 

Tent.  V.  Tenle^  f.;  pavillon,  m, 

Tentbed,  o.  Pavillan  (tour  de  lit),  m. 

Tentbewooner,  m.  Scénite,  m. 

Tentbewoonster,  v.  Scénite,  f. 

Tentdoek,  o.  Toile  d*une  tente,  f. 

Tenten,  b.  w.  Sonder  (uneplaie). 

Tentenmaker,  m.  Fai^eur  de  lentes,  m. 

Tentenmeester,  m.  Quarlier-maUre,  m. 

Tenteren,  b.  w.  Zie  Tenten. 

Tentoonstelier,  m.  Exposant,  m. 

Tentoonstelling,  v.  Exposilion,  f. 

Tentpael,  m.  Piquet  d^une  tente,  m. 

Tentschuit,  v.  Coclie  d*eau,  m.*;  barque 
couverle ,  f. 

Tentyzer,  o.  Sonde;  éprouvette  (chir.),  f. 

Teorbe,  v.  Téorbe  (espèce  de  luth),  m. 

Tepel,  m.  Mameion;  tetin,  m. 

Tepelkring.  m.  Aréole  (anat.).  f. 

Tepelvormig,  b.  n.  Mamelonné;  viamilr 
laire. 

Tepronkstelling,  v.  Exposition  publi- 
que,  f. 

Ter,  voorz.  A ,  au,  it  la ;  pour;  par; 
chez;  en;  de.  —  zyde.  A  cóté,  de 
cólé.  —  goeder  ure,  —  regter  tyd.  A 
propos,  il  temps.  —  dezer  ure.  A  cetle 
heure,  it  présent.  —  eere  van.  En 
Vhonneur  de.  —  nauwer  nood.  A 
peine.  —  goeder  trouw.  De  bonne  foi. 

—  wereld  komen.  Fenir  au  monde. 

—  wereld  brengen.  Metlre  au  monde. 

—  regterhand.  A  droite.  —  linker- 
hand. A  gauche.  —  harte  nemen. 
Prendreü  cmur,  —  aerde  bestellen, 

'  Enterren 


Teregthelping,  v.  Désabusement,  m. 
Teregtwyzing,  Y.Adresse;  indicaticn^ 

f.;  avis ;  conseil,  m.;  instruction ;  cor^ 

rection,  f. 
Teregtzitting,  v.  Audience ,  séance  des 

juges,  f. 
Teren,  b.  w.  Goudronner.  — ,  b.  en  o. 

w.  Digérer;  dépenser.  — ,  o.  w.  Se 

consumer ;  dépérir. 
Tergen,  b.  w.  Irriter ;  tourmenter;  agor 

eer ;  provoquer ;  harceler. 
Tergend,  b.  n.  AgoQant. 
Terger,  m.  Celui  qui  agace;  provocateur^ 

m. 
Terging,  v.  Agacerie  ;provocation.  f. 
Tergmiddel,  o.  en  m.  Irritant  (méd.),m. 
Tergsel,  o.  Irritant,  m. 
Tergtael,  v.  Langage  mordant^  m. 
Tergwoord,  o.  Sarcasme,  m. 
Terig,  b.  n.  Qui  tienl  du  goudron ;  cn- 

duit  de  goudron. 
Tering,  v.Phlhisie; digestion;  dépense,t 
Teringachtig,  b.  n.  Étique. 
Teringkoorts,  v.  Fièvre  étique  ou  hec- 

tique,  f. 
Teringkwael,  v.  Phthisie,  elisie,  f. 
Teringzieke,  m.  en  v.  Phthisique,  m.  et 

f. 
Teringziekte,  v.  Phthisie,  elisie,  f. 
Term,  m.  Terme,  m. 
Termentyn,  enz.  Zie  Terpentyn,  enz. 
Termyn,  m.  Terme,  m. 
Ternen,  h.yr.Zie  Tornen. 
Terpentyn,  m.  Térébenthine  frésine),  f. 
Terpen tynboom,m.  Térébintne  (arbre), 

m. 
Terpentyngeest ,  m.  Esprit  de  térében- 
thine, m. 
Terpentynolie,  v.  Huile  de  térébenthi- 

ne,  f. 
Terpen tynstoker,  m.  Fabricant  de  tére- 

benthine,  m. 
Terpentynstokery,  v.  Fabrique  de  téré- 
benthine, f. 
Terras,  v.  Terrasse,  f. 
Terrassen^  b.  w.  Zie  Tirassen. 
*Ters,  V.  Tiercé,  f. 
Terssteek,  m.  Tiercé  (escr.),  f. 
Terstond,  byw.  Tout  h  t heure,  d*abord, 

aussitóty  présentement. 
Tertiön.  Tteree  (heure  eanoniale),  f. 
Terug,  byw.  En  arriére,  en  reculant,  A 

recutons. 
Terugblyven,  o.  w.  Rester  en  arriére. 
Terugbrengen,  b.  w.  Rapporter;  ramt" 
ner ;  reconduire ;  reporter. 


Digitized  by 


Google 


664 


TER 


TER 


Terugdeinzen,  o.  w.  Reculer. 
Terugdragen,  b.  w.  Reporter, 
Terugdringen,  b.  w.  Repousser, 
Terugdryven,  b.  w.  Repousser ;  reohas- 

ser, 
Terugdryvend,  b.  n.  Répulsif. 
Terugdry  ver,  m.  Rechasseur,  m. 
Terugdryving,  y.  RépuLsion  ;  répercus- 

sion,  f. 
Terugeischen,  b.  w.  Redeinander,  re- 

vendiquery  réclamer. 
Terugeischer,  m.  Réclamateur,  m. 
Terugeisching,  v.  Revendicalion ;  ré- 

clamatioTij  f. 
Teruggaaf,  v.  ReslituHony  f. 
Teruggaan,  o.  w.  Reculer,  rétrograder, 
Teruggaende,  b.  n.  Retrograde. 
Teruggang,  m.  RecuUment ;  recul^  m.; 

rétrogradation,  f. 
Teruggeven,  b.  w.  Rendre,  restüuer. 
Teruggeving,  v.  RestUution,  f. 
Terughalen,  b.  w.  Aller  reprendre ;  re- 

iirer. 
Terugbellen,  o.  w.  Récliner. 
Terugbellend,  b.  n.  Réclinanl, 
Terughelling,  v.  RécUnaüon,  f. 
Terughouden,  b.  w. /tetónir;  détenir; 

arrêter. 
Terughouder,  m.  Rétentionnaire  (juris- 

pr.),m. 
Terughouding,  v.  ReUnue ;  rélention, 

f.;  empêc/iement^  m. 
Terugjagen,  b.  w.  Rechasser. 
Terugjager,  m.  Rectiasseur,  m. 
Terugkaetseu,  b.  w.  Renvoyer(ia  balie, 

etc7) ;  réfléchir,  refléter,  répercuter  (la 

lumière,  etc.), 
Terugkaetsend ,  b.  n.  Anacamptique , 

réflecteur, 
TerugkaQtser,  m.  Réflecteur,  m. 
Terugkaetsing,  ▼.  Répercussion ;  réfle- 

xiotty  réverbéralion,  f. 
Terugkeeren,  o.  w.  Reloumer,  revenir. 
Terugkeering,  v.  Retour,  m. 
Terugkomen,  o.  w.  Revenir, 
Terugkomst,  v.  Retour,  m. 
Ter ugl aten,  b.  w.  Laisser. 
Terugloopen,  o.  w.  Refluer,  remonter. 
Terugloopend,  b.  n.  Qui  reflue,  re- 
monte ;  récurrent. 
Terugmarsch,  m.  en  v,  Marche  retro- 
grade ;  reiraite^  f. 
Terugnemen,  b.  w.  Reprendre,  retirer. 
Terugneming,  T.  Reprise,  f. 
Terugontbieden,  b.  w.  Rappeler^  révo* 

guer. 


Terugontbieding,  ▼.  Rappel,  m. 
Terugreis,  ▼.  Retour,  m. 
Terugreizen,  o.  w.  Retoumer. 
Terugroepen,  b.  w.  Rappeter, 
Terugroeping,  ▼.  Rappel,  m. 
Terugryden,  o.  w.  S'en  retoumer  hche* 

val. 
Terugschuiven,  h.eno.  w.  Recuier. 
Terugschynen,  o.  en  onp.  w.  Reluirty 

réfiéchir,  rejaillir. 
Terugslaen,  b.  yt .  Repousser ;  rejeter  ; 

renvoyer ;  répercuter. 
Terugspringen,  o.  w.  Faire  un  santen 

amère ;  recuier ;  tricoler. 
Terugspringing,  V. )  Saui  en  arrière; 
Terugsprong,  m.     f     recul,  ro.;  recu- 

lade ;  bricole,  i.;rebondissement,  m. 
Terugstoot,  m.  Zie  Terugstooting. 
Terugstooten.  b.  w.  Repousser. 
Terugstootend,  b.  n.  Repoussant;  ré- 

pulsif. 
Terugstooting,  ▼.  Repouêsement ,  m.; 

répulsion  ,  f.  ;  recul;  contre-coup, 

m. 
Terugstralend,  b.  n,  Anacamptique. 
Terugstraling,  T.  RejaiUissetTient  (de  la 

lumière),  m  ;  réverbération,  f. 
Terugstroomea,  o.  w.  Zie  Terugfloei- 

jen. 
Terugstuit,  m.  Rebandissemcnt ,  m.; 

bricole,  f. 
Terugstuiten,  o.  w.  Rebondir;  bricckr; 

réflécliir;  rejaillir. 
Terugstuiting,  v.  Zie  Terugstuit. 
Terugtogt,  m.  Retraite;  contremareht. 

Terugtreden, o.  w.  Recuier;  se  retirer. 
Terugtrekken,  b.  w.  Retirer,  tirer  en 

arrière.  — ,  o.  w.  5c  retirer ;  rétrogra- 
der. 
Terugvallend,b.  n.  Re'versible ijariwpr.). 
Terugvalling,  v.  Réversionij\inii^,),f. 
Terugvaren,  o.  w.  Retoumer  (en  navi- 

guantyCtc). 
Terugvlieten,  o.  w.ZieTeru^loeijeii. 
Terugvloeijen,  o.  w.  Refluer. 
Terugvoeren ,  b.  w.  Ratnener,  reeen- 

duire. 
Terugvorderen,  b.  w.  Redemander,  n- 

vendiquer. 
Terugvordering  ,  v.  Répétition  (récla- 

mation  en  Justice),  condicüon,  f. 
Terugvragen,  b.  w.  Redenumder;  re- 

vendiquer ;  réclamer. 
Terugweg,  m.  Retour,  m. 
Terugwerken,  o.  w.  Réagir. 


Digitized  by 


Google 


TEÜ 

'emffwerkend ,  b.  n.  Rétroactif;  réaC' 

tif:  réactionnaire, 
'erugwerking ,  v.  Rétroaciion;  réao 

tion ,  f. 
i'erugrwerpeo ,  b.  w.  Rejeter;  repous- 

ser. 
^erngwerper,  m.  RéfUcUur,  m. 
'eru^wyken,  o.  w.  Reculer;  se  retirer. 
*erugwyking,  v.  Retraite^  f.;  recul^ 

ment ,  m. 
Teragwyzen,  b.  w.  Renvoyer;  refiiser. 
7erugwyzing,  v.  Renvoi;  refus,  m. 
rerngzeuden,  b.  w.  Renvoyer, 
terugzending,  t.  Renvoi^  m. 
terugzien,  o.  w.  Regarder  en  arriére. 
["erugzwemmen ,  o.  w.  Reioumer  d  la 

nage. 
Terwe,  enz.  Zie  Tarwe,  enz. 
Terwyl,  byw.  Cependant;  en  attendant; 

sur  ces  entrefaUes.  — ,  Toegw.  Tandis 

que^  pendant  que.  —  gy  hier  zyt. 

Tandis  que  vous  étes  id, 
fesch,  V.  Zie  Tasch. 
ressel,  o.  Le  Texel  (ile),  m. 
Test,  V.  Terrine,  f. 
Testament,  o.  Testament,  m. 
Testamenteel,  b.  n.  Testamentaire, 
Teatameutmaekster,  t.  Testatrice,  f. 
;*estamentmaker,  m.  Testateur,  m. 
Testebloem,  v.  OEiUet,  m. 
Testeren,  o.  w.  Tester. 
Testvol,  V.  Terrinée,  f. 
i'etB,  b.  n.  Pdteux;  gluant;  visqueux. 
^etsbeid,  v.  Empdtement,  m.;  viscosité, 

f. 
^eteig.h.n.  Zie  Tetê. 
i'etsigbeid,  v.  Zie  Tetsbeid. 
["ettig,  b.  n.  Excessivement  propre. 
Tettigheid,  v.  Propreté  excessive,  f. 
Teug,  V.  en  m.  Coup,  trait,  m.;  ^orgée^ 

f. 
[•engel,  m.  Bride;  rêne,  f.;  frein,  m. 

Den  —  Tieren.  Ldcher  la  ^ride. 
[•engelen  ,  b.  w.  Brider;  réprimer. 
[•eugelkoord,  V.  Zie  Teugelreep. 
Teagellooé ,  b.  n.  DéMaé;  effréné.  — , 

byw.  Sans  frein. 
[•eugelloosheid,  v.  lAcence  effrénée,  f.*; 

effrénement ;  dévergondage,  m. 
Teugelreep,  m.  Rêne.guide,  f. 
Teat,  m.  Teuton,  m.  Zie  Teuter. 
Teataehtig,  b.  n.  Bavard. 
Peuten,  o.  w.  Bavarder, 
Penter,  m.  Bavard,  m. 
Peuteren ,  o.  w.  Zie  Tenten  en  Sidde- 
ren. 


TIC 


66S 


Teuterig,b.n.)  «^„^^^ 
Teutig,b.  n.    }^««^«^rf- 
Teutonisch,  b.  n.  Teutonique. 
Tentoon,  m.  TeuUm,  m. 
Tentoonscb  (het),  o.  Le  teuten,  m. 
Tentster,  v.  Bavarde,  f. 
Tevens,  byw.  Zie  Teffens. 
Tevreden,  b.  n.  Content,  Met  iemand  ^ 

met  iets  — zyn.  Être  content  de  q.  q,, 

de  q.  c.  — ,  byw.  Avee  contenlement. 
Tevredenheid,  v.  Contenlement,  m. 
TevroegstelUng,  v.  Mélachronisme,  m. 
Thans,  byw.  Maintenant. 
Theater,  m.eno.  Thédlre,  m. 
Theatyner,  m.  )  Théatin  (reli- 

Theatynermonnik.  m.  ]      gieux),  m. 
Thee,  m.  en  y.  The,  m. 
Theebakje,  o.  Zie  Theekistje. 
Theeblad,  o.  TtU,  m.,  leuille  de  thé,  f.; 

cabaret  (plateau),  m. 
Theeboe,  m.  Thé  bou  (thé  séché  au  so- 

leil),  m. 
Theeboom,  m.  T/i^  (arbrisseau),  m. 
Theebns,  v.  Bóite  ü  thé,  f. 
Theedrinker,  m.  Preneurde  thé,  m. 
Theegoed,  o.  Service  ü  thé,  m. 
Theehandel,  m.  Cmnmerce  de  thé,  m. 
Theeketel,  m.  Bouilloire,  f. 
Theekistje,  o.  Caisse  ou  boUe  d  thé,  f. 
Theekopje,  o.  Tasse  ö.  thé,  f. 
Theekooper,  m.  Marchand  de  thé,  m. 
Theelepel,  m.  CuiUer  it  thé,  f. 
Theepot,  m.  Théière,  f. 
Theetafel,  v.  Table  d  prendre  du  thé,  t. 
Theeverkoopep,  m.  Marchand  de  thé^. 

m. 
Theewater,  o.  Eau  pour  le  thé,  f. 
Theewinkel ,  m.  Boulique  ou  l*on  vend 

du  thé,  f, 
*Thema,  o.  en  m.  Thème,  m. 
*ThQologant,  m.  Théologien,  m. 
♦Theologie,  v.  Théologie,  f. 
♦Theologisch ,  b.  n.  Théologique,  —  r 

byw.  Théologiquement. 
♦Theorema,  o.  Théorème,  m. 
Theriakel,  m.  en  v.  Thériaque,  f. 
♦Thermometer,  m.  Thermomètre,  m. 
♦Thesaurier,  m.  Trésorier,  m. 
♦Thesis,  v.  These,  f. 
Thienen,  o.  Tirlemont  (ville). 
Tbirs,  m.  Thyrse,  m. 
Thirsdragend,  b.  n  Thyrsifère. 
Thonyn,  m.  Zie  Tonyn. 
Thuringen,  o.  Thuringe,  f. 
Tiber,  m.  Tibre  (fleuve),  m. 
Tichel,  m.  env.  Brique;  tuile,f. 


Digitized  by 


Google 


666 


TIE 


Tichelaer,  m.  Briquetier;  tuilier,  m. 
Tichelaerde,  t.  Terre  d  briques,  &  tui- 

les,>t. 
Tichelbakker,  m.  Briquetier;  tuilier,  m. 
Tichelbakkery,  v.  Briquelerie;  tuHerie,L 
Ticheldak .  o.  Toit  de  tuUes,  m. 
Ticheldekker,  m.  Couvreuren  tuües^  m. 
Ticheloven,  m.Fourü  briques^ètuiles^m» 
TichelsteeD,  m.  Brique;  tuUe,  f. 
Tichelwerk ,  o.  Ouvrage  en  briques ,  en 

tuiles,  m. 
*Tiegeii,  b.  w.  Tirer;  sucer. 
'1'ien,  telw.  Dix.  —  v.  Dix,  m.  Harten  , 

klaveren  — .  Dix  de  ccsur,  de  trèfle. 
Tieubladigr,  b.  n.  Décaphylie, 
Tiend,  v.  Dtme,  f. 
Tiendaegsch,  b.  n.  Décadaire, 
Tiendbaer,  b.  n.  Décimable. 
Tiendboek,  o.  en  m,  Begistredes  dtmes, 

m. 
Tiende,  b.  n.  Dixième;  dix.  Ten  — .  Z)i- 

xièmement.  — ,  o.  Dixième^  na. 
Tiende,  v.  Dtmey  f. 
Tiendeelig,  b.  n.  Décimal;  dénaire. 
Tiendehalf,  b.  n.  Neufet  demi. 
Tiendeischer ,  m.  Décimateur;  dimeur^ 

m. 
Tiendeman,  m.  Décurion^  dizenier,  m. 
Tlendenaer,  m.  Zie  Tiendeischer 


Tienderhande,  onv.  b.  n. )  Quiestdedix 
""     '    '  *  *  J  sortes  OU  de 

Tiendbeêr,  m.  \  Décimateur;  dimeur, 
^'      r,m.(  m 


Tienderlei,  onv.  b.  n. 
dix  espèces. 


Tiendheffér 

Tiendland,  o.  Dtmerie,  f. 

Tiendpachter,  m.  Fermier  de  dtmes,  m. 

Tiendregt,  o.  Droit  de  dtmes,  m. 

Tiendschry ver,  m.  Controleur  des  dtmes^ 
m. 

Tiendschuldig,  b.  n.  Décimable. 

Tiendubbel,  b.  n.  Décuple, 

Tienduizend,  telw.  Dix  mille. 

Tiend  verpachting.v./'Vrm^  des  dtmes.f. 

tiengetal,  o.  Dizaine,  f. 

Tienhoek,  m.  Décagone  (géom.),  m. 

Tienhoekig,  b.  n.  Décagone. 

Tienbonderd,  telw  Mille. 

Tienhoop,  m.  Décurie,  f.;  dizeau,  m. 

Tienjarig ,  b.  n.  Qui  a  dix  ans ;  deun- 
nat. 

Tienkwabbig,  b.  n.  Décalobé (bot). 

Tienleider,  m.  Décurion;  dizenier,  m. 

Tienlettergrepig,  b.  n.  Décasyllabe. 

Tienling,  m.  Dizain^  m.,  dizaine,  f.;  di- 
zeau, m. 

Tienlobbig,  b.  n.  Décalobé  (bot.). 


TIL 

Tienmael,  byw.  Dixfois. 
Tienraalig,  b.  n.  Bépéfé  dix  fois. 
Tieuman,  m.  Décemvir,  m. 
Tienmannery,  v.  Décandrie  (bot.),  f. 
Tienmannig,  b.  n.  Décandre  (bot.). 
Tienmanschap,  o.  Décetnvirat,  m. 
Tienmanschappelyk,  b.  n.  DécemvirüL 
Tiensnarig,  b.  n.  Qui  a  dix  conUs.  — 

speeltuig.  Décachorde,  m. 
Tienspletig,  b.  n.  Décafide^  décemfide 

(bot.). 
Tiensylbig,  b.  n.  Décasyllabe, 
Tiental,o.  Zie  Tieugetal. 
Tientallig,  b.  n.Décimal,  détmirt,décen' 

naire.  —  stelsel.  Systéme  décimal. 
Tientje,  o.  Dizain  (chapelet),  m. 
Tienvlakkig,  b.  n.  Décaèdre, 
Tienvoetig,  b.  n.  Décapode, 
Tienvoudig,  b.  n.  Décuple. 
•  Tienwerf,  byw.  Dix  fois. 
Tieuwyvery,  v.  Décagynie  (bot.),  f. 
Tienwy  vig,  b.  n.  Déciwyne  (bot.). 
Tier,  v.  Croissance ;  vegétatum ;  vigveur; 

fleur,  f.]  contenlementt  m.  Hy  is  hier 

niet  in  zyne  — .  Il  n^est  pas  ici  duis 

son  element.  —,  o.  Zie  Getier. 
Tieras,  o.  Ciment,  m. 
Tierelieren ,  o.  w.  GazouiUer,  ramager, 

tirelirer. 
Tieren,  o.  w.  Crcütre  bien;  réussir;  s'ac- 

climater;  faire  du  tapage;  criailUr; 

tempêter. 
Tieretein.  o.  Tiretaine  (étoffe.),  f. 
Tierig,  b.  n.  Qui  croU  ou  qui  pousse 

bien;  qui  réussit;  vigoureux. 
Tierigheid,  v.  Vigueur,  f. 
Tiersje,  o.  Tiergon,  m. 
Tigchel,  enz.  Zie  Tichel,  enz. 
Tiger,  m.  Tiqre  (fleuve),  m. 
Tigt,  V.  Zie  Betigting. 
Tigten,  b.  w.  Zie  Betigten. 
Tik,  m.  Petü  coup,  m. 
Tikken,  o.  w.  Frapper  ou  hevrter  léoH 

rement;  se  doguer  (en  parlant  dei 

moutons).  j 

Tikkertje,  o.  Frillette  (insecto),  f. 
Tiktak,  o.  Trictrac  (jeu),  m.  —  speld 

Jouer  au  trictrac. 
Tiktakbord,  o.  Trictrac  (table),  m. 
Tiktakken,  o.  w.  Jouer  au  trictrac, 
Tiktakker,  m.  Joueurde  trictrac,  m. 
Tiktakschyf,  v.  Dame,  f.,  ou  pion  dei 

on  se  sert  pour  jouer  au  trictrac^  na 
Tiktakspel,  o.  Trictrac  (jeu),  m. 
Tiktakspeler,  m.  Zie  Tiktakker.        j 
Til,  V.  levée,  f.j  mouvement;  trébuchU 


Digitized  by 


Google 


TIN 

m.;  trappe  d*un  colombxer^  f.;  colom- 

bier,  piaeonnier ;  pont-levis,  m. 
Tilbaer,b,  n.  Mobile,  mobUier,  mobi- 

Uaire,  —are  goederen.  MobUier,  m., 

meubles,  m.  pi. 
Tilbruff,  V.  Pont-levis,  m. 
Tillen ,  b.  w.  Lever,  soutever,  hausser. 

Aen  iets  — .  Se  meierde  q,  c, 
Timber,  m.  Timbre,  m. 
Timmer,  o.  Charpente ;  charpenterie,  f.; 

bois  de  charperUe;  édifice.  bdtiment,  m. 
Timmeraedje,  v.  Charpente;  charpente^ 

rie,  f.;  bdtiment,  édifice,  m. 
Timmeraer,  m.  Constructeur,  m. 
Timmerbaes,  m.  Mattre  charpentier,  m. 
Timmeren,  b.  w.   Bdlir ;  construire'; 

dresser;  élever ;  charpenUr. 
i immergereedschap,  o.  Outüs  de  char- 

P^ntier,  m.  pi. 
Timmerhout,  o.  Bois  de  charpente,  de 

construction,  m. 
Timmerhuis,  o.  Atelier  de  charpentier, 

m. 

Timmering,  v.  CharpenU;  bdtisse;  con- 
struclion;  struUure,  f. 

Aimmerkunde,  v.  Charpenterie ;  con-- 
struclion  (art),  f. 

;i!mmerman,  m.  Charpentier,  m. 

Jl  immermansbaes,  m.Zie  Timmerbaes. 

iimmermansgast,  m.      )  Gargon  char- 

4  ïmmermansjongen,  m.  \    penlier;  ap- 

iimmermansknecht,  m. )  prenti  c/iar- 
Pentier^m. 

rimmermanswerk,  o.  Ouvrage  de  char- 
pentier, m.;  charpente,  charpenterie,  f. 

nmmermanswinkel  ,  m.  jltelier  de 
pf^rpentier,  m. 

ifmmerplaets,  v.  Chantier,  m. 

iimmeptuig,  o.  Zie  Timmergereed- 
schap. 

Hmmerwerf,  v.   Chantier;  atelier  de 
ponstruction,  m. 
^^^^^erwerk,  o.  CharpenU;  charpente- 

^^^^erziek,  b.  n.  Qui  a  ta  manie  de 

^jQ^paen,  o.  Tympan  (impr.),  m. 
r  «  °-  ^tom,  m.:  vaisselU  d'étain,  f. 
.^^^ntig,  b.  n.  Qui  tient  de  Cétain, 
;,  nader,  v.  yeine  d'unenüned'étain,  f. 
\\^^9^h,y,Potéed:étain,f. 
^  n®!^^  m.  Mive  d'étain,  f. 
,|ngleter,  m.  Zie  Tinnegieter. 
>^?^?eve,  V.  Mine  d'étain,  f. 
iOKalk,  m.  Oxyde  d'étain,  m. 
Amktuer.v.Tm/wre^f, 


TIR 


667 


Tinne,  v.  Sommet,  faUe,  pinacle,  m. 
Tinnegieter,  m.  Polier  d*étain,  m. 
Tinnegieterswinkel ,  m.  Boutique  de 

polier  d'étain,  f. 
Tinnegietery,  v.  PoUric  d'étain,  f. 
Tinnegoed,  o.  Faissette  d'étain ;  poierie 

d'étain,  f. 
Tinnekas,  v.  Armoire  pour  la  vaisselU 

d'étain,  f. 
Tinnen,  onv.  b.  n.  Fait  d'étain.  —  scho- 
tel. Plat  d^étain,  —  lepel.  Cuitter  d'é" 

tain. 
Tinnewerk,  o.  Zie  Tinnegoed. 
Tinnig,  b.  n.  Qui  tierU  de  Vétain. 
Tinproeve,  v.  Essai d'étain,  m. 
Tint,  m.  Fin  de  Tinto  (vin  d'Espagne), 

m.— ,v.  T«ntó,f.  '• 

Tintel,  m.  Mèche,  f. 
Tinteldoos,  r.  BqtU  &  mèche,  f. 
Tintelen,  o.  w.  Ètinceler,  briller.  Myne 

vingers  — .  j;ai  Conglée. 
Tinteling,  v.  EtincellemenC,  m.;  onglée, 

Tintwyn,  m.  Fin  de  Tinto  (vin  d'Espa- 
gne), m. 
Tinwerk,  o.  Zie  Tinnegoed. 
Tinzand,  o.  Potée  d'étain,  f. 
Tip,  m.  Bout;point,  m.;  poinU;  extré» 

miU,  f. 
Tipje.  o.  Petit  bout,  m.;  petiU  poinU,  f. 

Op  het  —,SurU  point, 
Tipken,  o.  ZU  Tipje. 
Tipmuts,  V.  Bonnet  pointu,  m. 
Tippen,  b.  w.  Couper  U  bout  de ;  rogner. 
Tiran,  m.  Tyran,  m. 
Tiraunenmoord,  m.  en  v.  Tyrannidde 

(crime),  m. 
Tirannenmoorder  ,    m.     TyrannicitU 

(meur  tri  er),  m. 
Tirannenschrlk  ,  m.  Terreur  des  ty^ 

rans,  f. 
Tirannenwerk,  o.  OEuvre  de  la  tyranr- 

nie,{. 
Tiranniek,  b.  n.  )    Tyrannique.     —  , 
Tirannig,  b.  n.     >     byw.  Tyrannique- 
Tirannischjb.b.  ;     ment. 
^Tiranniseren,  b.  w.  Tyranniser, 
Tiranny,  v.  Tyrannie,  f. 
Tiras,  o.  Ciment,  m.;  tratnasse,  f.,  trat- 

neau  (filet),  m. 
Tirasaerde,  v.  Pouzzotane  (terre  volca- 

nique),  f. 
Tirasmaker,  m.  CimoUier,  m. 
Tirasmolen,  m.  Moutin  ü  dment,  m. 
Tirassen,  b.  w.  Cimenter,  enduire  de  dr 

ment. 


Digitized  by 


Google 


668 


TOE 


TOE 


*Ti8aen,  o.  Tisane,  f. 

Titel,  m.  Türe^  m.  Op  (onder)  —  van. 

J  Utre  de, 
Titelbewaerdep,  m.  Tilrier,  m. 
Titelblad,  o.  Frantispice^  türe  dun  H- 

vre^  m. 
Titelen,  b.  w.  Intiiuler,  qualifier,  iilrer» 
Titelloos,  b.  n.  Anépigraphe,  sans  Utre. 
Titelmaker,  m.  Fabricateur de Utres,m, 
Titelplaet»  v.  Titre-planche,  m. 

Titelregt,  o.  Droit  de  porter  un  Utre,  m. 
Titelryk,  b.  n.  Riche  en  Utres, 
Titelvoerder,  m.  Titulaire,  m. 
Titelvoerster,  v.  Titulaire,  f. 
Titelzucht,  v.  Manie  des  Utres,  f. 
Tittel,  m.  Point,  m.;  petite  marque,  f. 
*Titulari8,  m.  Titulaire,  m. 
♦Tituleren,  b.  w.  Zie  Titelen. 
Tj anken,  o.  w.  CriaUUr. 
Tjanker,  m.'Cnailleur,  m. 
Tjenken,  o.  w.  Zie  Tjanken. 
Tjilpen,  o.  w.  CharUer^  ramager,  ga* 
zouüler^  pépier. 

TCbbe%.}  €tive,f.,cuvier,m. 

Tobbeken,  o.  Cuvette^  f.:  cuveau,  m. 

Tobben,  o.  w.  Se  tuer  d  force  de  travait- 
ter, 

Tobbep,  m.  Hommedepeine,  m. 

Tobbery,  v.  FaUgue^  peine,  f.,  travait^ 
m. 

Tobbeye,  o.  Zie  Tobbeken. 

TobiasYiscb,  m.  AnguxUe  de  sable^  f. 

Toch,  voegw,  Danc;  cependant ;  pour^ 
tant ;  néanmoins ;  certes ;  après  tout, 

Todde,  y.  Guenilie,  f.;  haiUon ;  chiffanf 
m. 

Toddenwyf,  o.  Fripière,  T, 

Too,  voorz.  A ;  au ;  èla;  y ;  en  ;  vers ; 
jusque.  Waep  —  zal  dat  dienen  ?  A 
quoi  cela  servirat-it  ?  Tot  daer  — . 
jusque-ld.  Tot  hier  — .  Jusquici, 
Naer  de  stad  —  gaen.  Se  diriger  vers 
la  ville.  Tot  nog  — ,  tot  nu  — .  Jus- 
qu'd,  présent.  Op  den  koop  — .  Par- 
dessus  Ie  marché.  —l  — !  Allons! 
avancezi  dépêchez'vous!  — .  byw.  Fer- 
me, clos.  De  deur  is  — .  Laporteest 
femiée. 

Toeademen,  b.  w,  Adhaler. 

Toebak,  enz.  Zie  Tabak,  enz. 

Toebakeren,  b.  w.  EmmaiUotter  tout  It 
fait,  — ,  o*  w.  Cantinuer  d^emmaülot^ 
Ur. 


Toebakken,  o,yr,Commene€ra  euirr; 

conlinuer  &  (de)  cuire  ;  se  fermer  per 

la  cuisson. 
Toebede,  v.  SouhaÜ,  voeu,  m. 
Toebedienen,  b.  w.  Foumir ;  paurvair; 

servir, 
Toebehooren,  o.  w.  Appartenir  4.  — , 

o.  Appartenances;  dépendances,  f.  pl^ 

attirail,  ml 
Toebehoorend,  b.  n.  Apparienant 
Toebehoorte,  v.  Zie  Toebehoorea,  o. 
Toebereiden,  b.  vil  Préparer;  appr&er, 

accommoder,  assaisonner, 
Toebereider,  m.  Apprêteur,  m, 
Toebereidinjg,  v.  Préparatum,  f.:  op- 

prêt;  assaisonnement,  m. 
Toebereidsel ,  o.  Préparatif;  apprêi; 

appareit,  m, 
Toebetrouwen,  b.  w.  Confitr  d. 
Toebeuken,  b.  w.  Fermer  en  fnpptMi 

violemment.  — ,  o.  w.  Commencer  t 

baUre,  A  frapper  violemment ;  oatfi- 

nuer.A  (de)  battre, 
Toebiddeu,  b.  w.  Souhaiter  en  primU. 
Toebidding,  v.  Zie  Toebede. 
Toebieden,  b.  w.  Offrir ;  offrir  par^ées' 

sus,  au-dessus, 
Toebinden,  b.  w.  Iter,  fermer  en  ^aiL 
Toebladen,  o.  mr.  Main  dje  passé,  t, 

ciiaperon  (impr.),  m. 
Toeblaffen,  o.  w.  Continuer  daèofer; 

aboyerè, 
Toeblazen,  o.  w.  Continuer.  h  (dejsouf- 

fler ;  sou /fier  fort ;  commeneer  é  *w^ 

fier   — ,  b.  w.  Boucher  on  fermer  at 

soufflant ;  pousser  ou  cfuuser  vers  a 

soufflafit. 
Toeblikken,  o.  w.  Jeter  un  regard  set; 

regarder, 
Toeblinken,  o.  "w.  Reluire  aux  yeux. 
Toeblyven,  o.  w.  Rester  ferme;  resta, 

demeurer, 
Toebolwerken,b -w.Forti/wr;  barriadtr. 
Toebommen,  b.  w.  Bondonner, 
Toebonken,  b.  w.  Fermer  en  batlasU,  e% 

frappant.  — ,  o.  w.  Commeneer  è  *if- 

tre^  d  frapper ;  conlinuer  d  (de)  btdtn; 

frapper  fort. 
Toebonzen,  b.  w.  Fermer  viotemmeBt- 

— ,  o.  w.  Heurter  fort ;  frapper  rude^ 

ment ;  commeneer  a  heurter^  &  frappen 

rudement ;  continuer  d  heurier ,  i 

trapper  rudement. 
Toebouwen,  o.  w.  Commeneer  d  èétir ; 

continuer  d  (de)  bdUr,  — ,  b.  w.  *t- 

cher  ou  fermer  en  bdtixsant ;  munt* 


Digitized  by 


Google 


TOE 


TOE 


669 


Toebraken,  b.  en  o.  w,  Fomir;  conti- 

nuer  d  troyer,  A  macquer. 
Toebranden,  b.  w.  Cautériser. 
Toebreeuwen,  b.  vr.  Boucher  ou  fermer 

en  calfatofU. 
Toebreiden,  b.  w.  Fermer  en  tricoiant. 

— ,  o.  w.  Commencer  d  tricoter ;  con- 

tinuer  ó.  (de)  tricoter ;  tricoter  vite. 
Toebreijeu,  b.  en  o.  w.  Zie  Toebreiden. 
Toebrengen,  b.  w.  Apporter;  porter  ii ; 

amener ;  contribuer  é ;  boire  ü  la  santé 

de. 
Toebrommen,o.  w.  Gronder  contrcicon- 

tinuer  è>  (de)  gronder,  —,  b.  w.  Dire 

en  grondant. 
Toebruijen ,  b.  w.  Jeter  A.  — ,  o.  w. 

Commencer  4  jeter;  continuer  A  (de) 

jeter. 
Toebuigen,  b.  w.  Fermer  en  courbanL 

— ,  o.  w.  Se  courber ;  se  plier. 
Toebulderen,  b.  w.  Dire  en  grondant. 
Toeby ten,  o.  w.  Mordre  ö, ;  accepter ; 

mordre  A  Vfiamegon, 
Toedammen,  b.  w.  Opposer  une  digue 

h ;  fermer  par  une  dtgue,  une  chaus- 

sèe ;  détoumer  ie  cours  de  Ceau  par 

une  digue.  — •,  o.  w.  Continuer  ü  jouer 

aux  dames. 
Toedansen,  o.  w.  Commencer  A  danser ; 

continuer  &  (de)  danser. 
Toedeelen ,  b.  w.  Donner  en  partage , 

distribuer^  assigner  d. 
Toedeeling,  v.  Partage,  m.;  distribu- 

tion,  f. 
Toedekken,  b.  w.  Couvnr;  rosser. 
ToedeWen,  b.  w.  Combler ,  rempUr  de 

terre. 
Toedempen,  b.  w.  Combler,  remplir ; 

étoufler. 
Toedenken,  b.  w.  Destiner  ü. 
Toedeur,  v.  Porte  fermée^  f. 
Toedichten,  b.  w.  Attribuer  è. 
Toedienen,  b.  w.  Servir ;  offrir;  présen- 
ter. 
Toedoen,  b.  w.  Fermer,  clore ;  contri- 
buer a,  coopérer,  aider,  — ,  o.  Coopé- 

ration,  f.,  secours ;  moyen,  m. 
Toedonderen,  b.  w.  Dire  q.  c.  d'vne  voix 

de  tonnerre.  — ,  onp.  w.  Continuer  de 

tonner. 
Toedouwen,  b.  w.  Povsser  q,  c.  h  ou 

vers  q.  q.;  fermer  en  poussant ;  donner 

en  cachette ;  dire  brusqueinent.  — ,  o. 

w.  Commencer  ii  pousser;  continuer 

de  pousser ;  pousser  fort. 
Toedraeijen,  b.  w.  Fermeren  toumant. 


— ,  o.  w.  Commencer  ü  toumer;  con- 
tinuer de  toumer. 

Toedragen,  b.  w.  Porter,  témoigner.  — , 
o.  w.  Commencer  ö,  porter;  continuer 
a  (de)  porUr.  Zich  — .  Se  passer ^  arri- 
ver,  avoir  lieu. 

Toedragt,  v.  Circonstance,  f. 

Toedraven,  o.  w.  Commencer  A  trotter ; 
continuer  d  (de)  trotter ;  trotter  fort. 

Toedringen,  b.  w.  Pousser  vers.  — ,  o. 
w.  Accourir  en  foute ;  commencer  A 
pousser^  dpresser;  continuer  h  (de) 
pousser ^  A  presser;  pousser  ou  presser 
fort. 

Toedrinken,  b.  w.  Inviter  q.  q.  A  boire 
en  buvant  te  premier;  boire  h  la  santé 
de. 

Toedrukken,  b.  w.  Fermer  en  pressant 
OU  en  serrant.  — ,  o.  w.  Commencer  4 
presser,  &  serrer;  presser  fort;  conti- 
nuer  de  presser  ou  de  serrer. 

Toedryven,  b.  w.  Chasser  ou  pousser 
vers ;  chasser  les  cerctes  d'un  tonneau ; 
reprocher.  — ,  o.  w.  Commencer  è, 
pousser ;  continuer  d  (de)  pousser ;  ap- 
procher  ou  avancer  en  flotlant. 

Toeduwen,  b.  en  o.  w.  Zie  Toedouwen. 

Toedyken,  b.  w.  Zt^Toedammen. 

Toeëigenen,  b.  w.  Attribver ;  référer; 
approprier ;  dédier^  consacrer. 

Toeëigenend,  b.  n.  AttrUntUf. 

Toeöigening,  v.  Appropriation ;  impur- 
tation ;  dédicace,  f. 

Toeëten,  b.  w.  Manger  encore  q.  c.  — , 
o.  w.  Manger  vite;  commencer  è  man- 
ger ;  continuer  A  (de)  manger. 

Toefluisteren,  b.  w.  Dire  q.  c.  en  chu- 
chotant. 

Toefluistering,  v.  Chuchotement,  m. ; 
chucfioterie,  f. 

Toefluiten,  o.  w.  Faire  signe  ü  q.  q.  en 
sifflant. 

Toegaef,  v.  Zie  Toegift. 

Toegaen,  o.  w.  Se  fermer;  se  passer y 
arriver ,  se  faire.  Hoe  is  dat  toege- 
gaen  ?  Comment  cela  s'estil  passé  f 

Toegang,  m.  Avenue^  f.;  passage;  ac- 
ces ;  abord,  m.  —  tot  iemand  hebben. 
Avdr  acces  auprès  de  q.q. 

Toegangsbriefken,  o.  I   Carte,  f.,  biUet 

Toegangskaert,  v.      f     d^entrée.  m. 

Toegankelyk,  b.  n.  Accessible ;  aborda- 
bte. 

Toegankelykheid,  v.  Accessibilité,  f. 

Toegapen,  o.  w.  Regarder  bouche  béan» 
te^  badauder. 


Digitized  by 


Google 


670 


TOE 


TOE 


Toegave,  v.  Zie  Toegift. 

Toegedaen,  b.  n.  Affectionné,  aiiaehé, 

dévoué. 
Toegredaenbeid  ,  t.  Mtachement ,  dé^ 

vouementj  m. 
Toegeeflyk,  b.  n.  Indulgent ;  condes- 

cStdant ;  faciU.  — ,  byw.  Avec  indul- 

gence;  facilement. 
Toegeeflykbeid,  v.  Indulgence ;  condes^ 

cendance ;  (acUUé,  f. 
Toegelaten,  b  n.  Permis;  Ucüe. 
Toegenegen,  b.  n.  Affectionné;  attaché; 

devotie.  — ,  byw.  Affectionnément. 
Toegenegenheid,  v.  Affection,  f.;  atta- 

cKement;  dévouement,  m. 
Toegeneigd,  b.  u.  Affectionné ;  attaché ; 

devoué. 
Toegeueigdheid ,  r.  Zie  Toegenegen- 
heid. 
Toegespen,  b.  w.  Boucter ;  infibuter, 
Toegesping,  y.  Bouclement,  m.;  infibu-- 

tation,  f. 
Toegespitst,  b.  n.  Acuminéifioi,), 
Toegeven,  b.  w.  Donner  de  retour ;  cé^ 

der  A;  acquiescer  A;  accorder;  con- 

descendre. 
Toegevend,  b.  n.  Indulgent;  condes* 

cendant ;  facile.  — ,  byw.  Avec  indut- 

gence ;  facilement. 
Toegevendheid,  v.  Indulgence; condes- 

cendance ;  facilité,  f. 
Toegreving,  v.  Zie.  Toegevendheid. 
Toegieten,  b.  w.  Fermer  ou  bov^her 

avec  du  métal  fondu,  —,  o.  w.  Conti- 

nuer  de  verser,  de  fondre. 
Toegift^  V.  Surplus;  comble;  retour; 

coronaire,  m. 
Toegooijen,  b.  w.  Jeter  q,  c.  itq.  q. 
Toegorden,  b.  w.  Fermer  avec  une  cefn- 

ture. 
Toegrauwen,  b.  w.  Zie  Aengrauwen. 
Toegraven,  b.  w.  Combier,  remptir  de 

terre. 
Toegpendelen,  b.  w.  Ferrouiller. 
Toegrimmen,  b.  w.  Zie  Aengrimmen. 
Toegroeijen ,  o.  w.  Se  fermer  par  la 

croissance ;  se  cicatriser;  continuerde 

croUre. 
Toegr ommen,  b.  w.  Zie  Aengrommen. 
Toegrynzen,  o.  w.  Faire  ta  grimace  ou 

la  moue  A  q.  q. 
Toegrypen ,  o.  w.  Faire  un  effort  pour 

empotgner ;  saisir ;  prendre. 
Toebaken,  b.  w.  Agrafer. 
Toebakken,  o.  w.  Tailler ;  hacher ;  con' 

tinuer  de  couper  ou  de  fuuher. 


Toehalen,b.  w.  Fermeren  tirant;ttnr 

dsoi. 
Toehappen ,  o.  w.  Saisir  avec  avidiU; 

accepter  une  offre. 
Toehebben,  b.  w.  Recevoir  ou  avdr  en 

retour  ou  par-deuus  te  marché;  avoir 

ferme. 
Toeheelen,  o.  w.  Se  fermer ;  se  dtttri- 

ser;  s'aggtutiner ;  se  consolidn;  gué- 

rir.  — ,  b.  w.  Fermer,  guérir,(xnuoli' 

der,  aggtutiner  (méd.). 
Toeheeling,  v.  Consolidation ,  aggUUi- 

nation  (méd.),  f. 
Toeheijen  ,  b.  w.  Fermer  avec  uu  pa- 
lissade. — ,  o.  w.  ComnuncerAhier,i 

piloter ;  continuer  de  hier,  de  püoter. 
Toeheiligen,  b.  w.  Consacrer;  dédier. 
Toeheiliging,  v.  Consécration;  (Udi- 

cace,(. 
Toehek.  o.  Barrière  f  ermee,  f. 
Toehoorder,  m.  Auditeur,  m. 
Toehooren,  o.  w.  Ecouter.  Ztf  Toebe- 

hooren. 
Toehoorig,  b.  n.  Appartenant. 
Toehoorigheid ,  v.  Appartenance ;  (U- 

pendance,  f. 
Toehooring,  v.  Attention,  f. 
Toehouden.  b.  w.  Tendre  q.caq.q-l 

tenir  ferme.  Houd  uwen  mond  toe. 

Taisez^vous.  Houd  de  deur  toe.  Tc- 

nez  la  porie  f  ermee. 
Toehouwen,  o.w.  Zt«  Toehakken. 
Toehuilen,  b.  w.  Zie  Aenhuilen. 
Toehuis,  o.  Maison  j ermee,  f. 
Toejagen,  b.  w.  Chasser  vers  ou  ((Hitrt. 

— ,  o.w.  Continuer  de  chasser. 
Toejuichen,  b.  w.  Apptaudir;acclamer- 
Toejuicher,  m.  Acclamateur ;  applêu- 

disseur,  m. 
Toejuiching,  t.  Apptaudissement,  m ; 

acclamation,  f. 
Toekeer,  m.  Recours ;  refuge,  m.  Neem 

uwen  — •  tot  God.   Ayez  recours  i 

Dieu. 
Toekeeren,  b.  w.  Toumer  ven  ou  A. 

Iemand  den  rug  — .  Toumer  leéet^ 

q,  q. 
Toekeffen,  o.  w.  Aboyer  d,  aprisoxk  c(W* 

tre ;  continuer  d*abiyer. 
Toekennen,  b.  w.  Attribuer;  accorder; 

décemer ;  déférer ;  adjt/ger. 
Toekennend,  b.  n.  Adjudicatif. 
Toeklagen,  b.  w.  Zie  Aenklagen. 
Toeklemmen,  b.  w.  Fermer  en  ser- 

rant. 
Toekletsen,  o.w.  Continuer  de  claqun 


Digitized  by 


Google 


TOE 


TOE 


671 


(avec  un  foitet).  — ,  b.  w.  Fermer 

oruyammenl, 
Toeklinken,  b.  w.  River ;  joindre  en  ri- 

vant. 
Toeklouwen.  o.  w.  Commencer  ou  en- 

treprendre  ha^diment. 
Toeknelleo »  b.  w.  Fermer  en  serrant ; 

serrer  avec  force. 
Toeknikken,  o.  w.  Faire  un  signe  de  tête 

&q.q. 
Toeknoopen,  b.  w.  Boulonner;  nouer. 
Toeknoppen,  b.  w.  Bou tonner. 
ToekDjpen,  b.  w.  Fermer  en  pingant^ 

en  serrant.  — ,  o.  w.  Continuer  de  pin^ 

ceTy  de  serrer ;  serrer  fort. 
Toekomen,  o.   w.  Parvenir ;  sufflre, 

avoir  assez;  appartenir;  arriver,  se 

passer. 
Toekomend,  b.  n.  Prochain ;  futur ;  ap- 

partenant. 
Toekomst ,  v.  Avenir,  m.;  arrivée,  f.; 

avénemeniy  m. 
Toekomstig,  b.  n.  Zie  Toekomend. 
Toekooijen,  b.  vr.  Serrer  avec  des  coins^ 

serrer  les  formes  (impr.). 
Toekruid,  o.  Foumiture  (petites  her- 
bes),  f. 
Toekrygen,  b.  w.  Avoir  ou  recevoir  en 

retour ;  obtenir  par-dessus  te  marché. 
Toekyken,  o.  w.  Fixer  ses  regardssur; 

regarder. 
Toekyker,  m.  Spectateur,  m. 
Toelachen,  o.  w.  Sourire. 
ToeladsQ,  o.  w.  Commencer  A  charger; 

continuer  de  charger. 
Toelaeg",  v.  Addition,  f.;  supplément  ^ 

m.,  augmenlation  (de  solde,  de  gages, 

etc.)  ;  ailocation,  f.;  subside,  m. 
Toelagchen,  o.  w.  Zie  Toelachen. 
Toelage,  v.  Zie  Toelaeg. 
Toelakken,  b.  w.  Cacheler. 
Toelangen,  b.  w.  Tendre ;  donner;  pré- 
senter ;  permettre. 
Toelast,  m.  Grand  tonneau ;  foudre^  m. 
Toelaten,  b.  w.  Permettre ;  souffrir ;  to- 

lérer;  laisser  approcher ;  admettre ; 

initier ;  laisser  ferme. 
Toelating,  v.  Permission;  licence;  tolé- 

rance ;  admission ;  initiation,  f. 
Toeleg,  m.  Dessein,  projet,  m. ,  entre- 

prUe,  f.  Booze  — .  Attentat,  complot^ 

m. 
Toeleggen,  b.  w.  Fermer  encouvrant; 

fermer;  accorder ;  adjuger;   contri- 

buer.  Zich  op  iets  — .  Sappliquer  4 

if.  c.  Het  ergens  op  — .  En  vouloirh. 


Toelegging,  ▼.  Application;  contribu- 

tion ;  entreprise,  f.    - 
Toeleveren,  b.  w.  Livrer  par-dessus  on. 

en  outre. 
Toelichten,  b.  en  o.  w.  Éclairer. 
Toeliggen,  o.  w.  Être  ferme ;  être  gele. 
Toelonken,  o.  w.  Lorgner;  continuer  de 

torgner. 
Toelonking,  v.  Lorgnade,  ceillade,  f. 
Toeloop,  m.  Concours,  m.;  affluencei 

foute;  vogue,  f.  Veel  —  hebben.^vdr 

la  vogue. 
Toeloopen,  o.  w.  Courir;  accourir;  af- 

fluer ;  prendre  un  chemln  plus  court ; 

courir  vite;  continuer  de  courir.  Spits 

— .  Se  terminer  en  pointe. 
Toeluiken,  b.  w.  Fermer  (les  yeux). 
Toeluisteren,  o.  w.  Êcouter  attentive' 

ment.  Zie  Toefluisteren. 
Toeluistering,  v.  Auscultatian,  f. 
Toelymen ,   b.  w.  Fermer  avec  de  la 

colle. 
Toemaet,  v.  Comble ;  surplus;  corol- 

taire,  m. 
Toemaethoof,  o.  Regain,  m. 
Toemaken,  b.  w.  Fermer ;  clore ;  cache- 
ler; boucher;  apprêter;  assuisonnen 

salir. 
Toemaker,  m.  Celui  qui  apprête ;  assai- 

sonneur,  m. 
Toemaking,  v.  Clóture ;  préparation,  L; 

assaisonnement ;  apprêt,  m. 
Toemalen ,  b.  w.  Conduire  (l'eau)  au 

moyen  d'un  moulin.  — ,  o.  w.  Com- 
mencer H  moudre ;  continuer  de  mou-- 

dre ;  moudre  vite. 
Toemand,  v.  CorbeiUe  fermée,  f. 
Toemauweu,  o.  w.  Miaulercontre. 
Toemeeuwen,  o.  w.  Zie  Toemauwen. 
Toemeten,  b.  w.  Mesurer  en  présence  de 

q.  q.  — ,  o.  w.  Commencer  d  mesurer  ; 

continuer  de  mesurer. 
Toemeting,  v.  Mesurage,  m. 
Toemetselen,  b.  w. )  n^,,,.^^ 
Toemetsen,  b.  w.    f  -""'^^• 
Toemoffelen,  b.  w.  Envelopper  ou  cou^ 

vrir  malproprement ;  donner  en  ca- 

ciiette. 
Toemollen,  b.  w.  Envelopper ;  couvrir. 
Toemuren,  b.  w.  Murcr. 
Toemurmelen ,  b.  w.  Dire  en  murmu- 

rant,  en  marmottant. 
Toen,  byw.  Alors ,  pour  tors,  en  ce 
tempslii.  Van  --  af.  Dès  lors.  —  ter 
tyd.  En  ce   Umps-Ui.  —  ,  voegw. 
Quand,  lorsque.  —  hy  kwam.  Lors- 


Digitized  by 


Google 


67% 


TOE 


TOE 


qu'il  vint.  —  ik  nogr  een  kind  was. 

Quandfétais  encore  enfant, 
Toenaeijen,  b.  w.  Coudre,  recoudre; 

fermer  ou  toucher  en  cousanl.  — ,  o. 

w.  Commencer  è  coudre ;  continuerde 

coudre ;  coudre  vite. 
Toenaeijing,  v.  Reprise,  f.,  raccommO' 

dage  ö,  CaiguiUe,  m. 
Toenaam,  m.  Sumom^  m.;  épUhèU,  f.; 

sobriquet,  m. 
Toenagelen,  b.  w.  Cloïier. 
Toenamen,  b.  w.  Sumommer. 
Toenelgen ,  b.  w.  Peneher;  incliner; 

courber  vers. 
Toeneiging,  v.  Inclmatum ;  affection^  f. 
Toenemen,  b.  w.  Prendre  par-dessus  Ie 

marché.  — ,  o.  w.  Crotlre^  saccroUre, 

augmenter;  avancer;  profUer,  De  da- 

feii  nemen  toe.  Les  jours  croissent. 
n  krachten  — .  Se  fortifier. 
loeueming/v,  Augmentation,  f.;  acerois- 

sement;  avancement;  progrès;  redou- 

blement,  m. 
Toenesteleu,  b.w.  Lacer,  aiguiUeter. 
Toenmaels,  byw.  jiLors^  pour  hrs. 
Toenmaiiflr,  b.  n.  D'oLors.  De  —e  mode. 

La  mode  d'alors. 
Toenoemen,  b.  w.  Zie  Toenamen. 
Toenygen.  o.  w.  S'inciiner. 
Toenypen.  ZtóToeknypen. 
Toepad.  o  Sentier  plus  court;  sentier  de 

traverse y  m. 
Toepakken,  b,  w.  Empaqueter,  embat- 

Ier. 
Toepalen,  b.  w.  Palissader, 
Toepand,  o.  en  m.  Gage  supplementaire ^ 

m. 
Toepasselyk,  b.  n.  Jppticable, 
Toepasselykheid,  v.  Convenance,  f. 
Toepassen,  b.  w.  JppUquer;  adapter;  ap- 

proprier. 
Toepassing,  t.  Application;  adaptationy 

Toepekken,  b.  w.  Fermer  ou  toucher 

avec  de  la  poix. 
Toepennen,  b.  w.  CheviUer. 
Toepenning,  v.  CheviUage,  m. 
Toepersen  ,  b.  w.  Fermer  en  pressant; 

pressen  serrer.  — ,  o.  w.  Conthtuer  de 

presser;  serrer  fort, 
Toepinnen,  b.  w.  CheviUer, 
Toepinning,  v.  CheviUage,  m. 
Toeplaesteren,  b.  w.  Boucherou  fertner 

avec  du  pldtre, 
Toeplakken,  b.  w.  CoUer. 
Toepleisteren,  b.  w.  Zie  Toeplaesteron. 


Toeprangen ,  b.  w.  Fermer  en  smaU; 

serrer;  presser. 
Toeprevelen,  b.  w.  Marmotter. 
Toer,  m.  Tour;  circuit,  m, ;  promenade, 

f.;  tour  de  cheveux^  de  cou^  de  gorge, 

m. 
Toeraden,  b.  w.  ConseUier. 
Toerbeurt,  v.  Toun  p. 
Toereeden,  b.  w.  Èquiper,  armer  (uu 

vaisseau), 
iToereeding,  v.  Équipement,  m. 
Toeregenen,  onp.  w.  Contimter  de  pku- 

voir;  pleuvoir  fort. 
Toeregten,  b.w.  Jpprêter,  prépartr;üi- 

saisonner  (les  mets);  dresser  (to  U- 

ble). 
Toereiken,  b.  w.  Tendre,  éomer.  De 

hand  — .  Tendre  la  main,  — ,  e.  w. 

Suffire. 
Toereikend,  b.  n.  Suffisant, 
ToeTeikmg^v.PrésentatiGn;  porrecHen,  f. 
Toerekenbaer,  b.  n.  ImputabU^ 
Toerekenbaerheid,  t.  Imputabilité,t 
Toerekenen,  b.  w.  Impuler;  attribuer; 

couvrir  de  cendres. 
Toerekening,  v.  Imputation,  f. 
Toeren,  o.  w.  Faire  un  tour  (en  voüm, 

etc.), 
Toerigten,  b.  w.  Zie  Toeregten. 
Toeringen,  b.  w.  Infituier, 
Toeriuging,  v.  InfibuUUion,  f. 
Toeroepen ,  b.  w.  Crier  é  q,  q,;  appeUr 

q.  q,  en  criant. 
Toeroeping,  t.  Cri;  appel;  appUmdisse' 

ment,  m. 
Toeroesten ,  o.  w.  Se  toucher  en  u 

rouUlant, 
ToeroUen,  b.  w.  Kouter;  metire  en  m- 

leau ;  rouler  vers.  — ,  o.  w.  Jpprochcr 

en  roulant,  rouler  vers. 
Toert,  V.  TarU;  tourU,  f. 
Toertjesbakker,  m.  Pdtissier^  m. 
Toertjesbakster,  v.  Pdiissière,  f. 
Toertpan,  v.  Tourtière,  f. 
Toerukken ,  b.  w.  Fermer  en  lirtmt  ou 

en  poussant  — ,  o.  w.  Camneneer  a 

tirer;continuer  ü,  (de)  titer ;  tirer  fert. 
Toerusten,  b.  w.  Apprêter;  iquiper;  er-j 

mer. Ten  oorloge—.  Armer  en  guerre, 
Toerusting,  v.  Équipement;  armementl 

préparatifyUk, 
Toeryden ,  o.  w.  Continuer  d'aller  dche^ 

val  OU  en  voilure;  alter  vite  <k  chevelot 

en  voiture;  prendre  un  chemin  fM 

court;  Ure  plus  court  (en  pailant  a  uif 

ohemin). 


Digitized  by 


Google 


TOE 


TOE 


673 


Toerygen,  b.  w.  Lacer. 

Toeschieten,  b.w.  Jeterh;  lancer;  comp- 

ter  en  jetant ;  dit  e  öntsquetnent ;  ru' 

doyer.  — ,  o.  w.  Accourir  prompte- 

ment;  s'élancer;  tirer  sur;  continuer  d 

{de)  tirer, 
Toe8chikken,b.  w.  Envoyer ; expédier ; 

destiner, 
Toeschikker,  m.  Deslinateur,  m. 
Toe8chikkiug,T.  Envoi,  m.;  destination^ 

f.;  sort^  m, 
Toeschikster,  v.  Destinatrice,  f. 
Toeschreeuwen,  b.  w.  Crier  d.  — ,  o.  w. 

Crier  contre  ou  après  q,  q  ;  commen' 

eer  d  crier;  coniimier  ii  (de)  crier , 
Toesch  roei  jen,  b.  w.  Cautériser, 
Toeschpoeijing,  v.  Cautérisatian,  f. 
Toeschroeven,  b.  w.  Visser, 
Toeschry  ven,  b.  w.  AUribuer;  imputer; 

continuer  d*écrire. 
Toeschryving,  v.  Appropriation,  f. 
Toescbuivent  b.  w.  Fermer  en  poussant; 

faire  approclier  en  poussant;  pousser 

fort,  — ,  o.  w.  Commencer  d  pousser ; 

continuer  d  pousser, 
Toeschynen,  o.  w.  Sembler;  paratlre. 

Het  schynt  my  toe  dat.  Il  me  semble 

que. 
Toesjouwen ,  b.  w.  Apporter  pémbU' 

ment,  — ,  o.  w.  Continuer  A  [de)  porier 

péniblement. 
ToeslaegJiter,  v.  Adjudicatrice,  f. 
Toeslaen,  b.  w.  Envoyer ;  pousser  vers ; 

ehasser  en  frappant;  fermer;  piier. 

Ben  boek  — .  Fermer  un  tivre.  Benen 

koop  — .  Conclure  ou  arréier  un  mar- 

ché;  adjuger.  — ,  o.w  Tdcher  d'altein^ 

dre  en  frappant;  frapptr  fort;  continuer 

de  f  rapper. 
Toeslag,  m.  Adjudicalion,  f.;  comble; 

surplus;  surpoids^  m. 
ToesJager,  m  Adjudicateur,  m. 
Toeslede,  v.  Traineau  couvert,  m. 
Toesiepen ,  b.  w.  Trainer  vers,  — ,  o.  w. 

Commeticer  d  trainer;  continuer  de 

trainer, 
Toeslingeren,  b  w.  Jeler  ou  lancer  d, 

— ,  o.  w.  Commencer d  jeler,  d  lancer; 

continuer  de  jeter^  de  lancer. 
Toesluiten,  b.w.  Permer,  toucher,  clore, 
Toeslüiting,  v.  Fermeture,  f. 
Toeslyken,  o.  w.  Être  rempH  de  bouCt  de 

vase. 
Toesmakken,  b.  w.  Fermer  avec  foree. 
Toesmeden,  b.  w.  Fermer  en  foraeant. 
Toesmeren,  b.  w.  Fermer  ou  houcher 

Tom.L 


avec  un  corps  gras  — ,  o.  w.  Commen* 

eer  d  graisser;  continuer  de  graisser, 
Toesmy ten,  b.  w.  Jeter  ou  lancer  d;  Ier- 

mer  avec  bruit.  — ,  o.  w.  Commencer 

d  jeter,  d  lancer;  continuer  d  (dé) jeter. 
Toesnauwen  ,h,  en  o.  w.  Rudoyer;  ra- 

brouer, 
Toesnauwer,  m.  Rabroueur,  m. 
Toesnauwster,  ▼.  Rabroueuse,  f. 
Toesnellen,  o.  w.  Accourir  vite, 
Toesnyden,  b.  w.  Couper,  taiUer.  — ,  o. 

w.  Continuer  de  couper,  de  tailler. 
Toespelen  .  b.  w.  Jouerencore  (un  air), 

— ,  o.  w.  Faire  allusion  d;  commencer 

djouer;  continuer  d  [de]  jouer. 
Toespeling,  v.  Allusion,  f. 
Toesperren ,  b.  w.  Fermer;  barrer;  bar- 

ricader. 
Toespraak ,  v.  Apostroplie,  f. 
Toespreken ,  b.  w.  Dire q,  c.  dq.  q.  —  , 

o,  w  Parier  d;  apostroplier ;  commen- 
cer d  parier;  continuer  d  (de)  parier, 
Toespringen,  o.  w.  Sautei';  accourir  en 

sautant ;  s*élancer  sur;  secourir;  com» 

meneer  d  sauter;  continuer  d  [de]  sau- 

ter;  se  fermer  par  un  ressort. 
Toespugen,  b.  w.  Cracker  sur.  —,  o.  w. 

Commencer  d  cracker;  continuer d  [de) 

cracker. 
Toespuiten,  b.  w.  Seringuer  d  ou  sur. 

— ,  o.  w.  Commencer  d  seringuer;  con- 

tinuer  d  (de)  seringuer 
Toespuwen,  b  eno.w.  Zie  Toespugen. 
Toespy keren,  b  w.  Clouer. 
Toespys,  t.  Hors-d^ceuvre  (mets),  m. 
Toestaen,  b.  w.  Acccrder;  permeltre; 

consenlird,  — ,  o.  w.  Être  ferme, 
Toestaenbaer,  b.  n.  Accordable ;  alloua" 

ble, 
Toestamelen ,  b.  w.  Dire  en  bégayanl. 

— ,  o.  w.  Continuer  d  (de)  bégayer. 
Toes tampen,  b.  w.  Fermer  ou  boucher 

en  pilant  ou  en  poussant.  — ,  o.  w. 

Commencer  d  piler;  continuer  d  [de] 

piler. 
Toestand,  m.  Etat,  m.;  condition;  situa" 

tion ;  position,  f. 
Toestappen,  o.  w.  Commencer  d  mar- 

cker;  continuer  d  (de)  marcher;  mar- 

ckcr  vtte. 
Toesteken,  b.  w.  Tendre;  donner  en  ca* 

chelte;  bouckeren  cousant,  — ,  o.  w. 

Commencer  d  piquer;  continuer  de  pi* 

quer. 
Toestel ,  m.  fn  o.  Apprêls ;  priparaiifs  t 

m.  pi.,  appareil,  m. 

43 


Digitized  by 


Google 


674 


TOE 


TOE 


Toestellen ,  b.  w.  ApprêUr;  préparer; 

parer. 
Toestemmen,  b.  w.  Consentir;  accéder; 

approuver;  accorder,  In  iets—,  Can^ 

sentir  A  q.  c. 
Toestemmer,  m.  Jpprobateur,  m. 
Toestemming^,  r.  Cansentement ;  aveu, 

m. ;  approbalion ;  adhésion ,  f. 
Toestemster,  v.  Jpprobatrice,  f. 
Toestieren,  b.  en  o.  w.  Zie  Toesturen. 
Toestoken ,  o.  w.  Commencer  &  chauf- 

fer ,  &  aUixer ;  continuer  A  (de)  chauf- 

Ier;  chauUer  fort ;  continuer  d  semer 

la  discorde. 
Toestooten,  b.  w.  Pousser  vers ;  fermer 

en  poussant.  — ,  o.  w.  Commencer  a 

pousser;  continuer  A   (de)  pousser; 

pousser  fort. 
Toestoppen,  b.  w.  Boucher,  fermer; 

couvrir;  envelopper;  donner  en  ca- 

chetu. 
Toestormen,  o.  w.  Étre  chassè  ou  pous' 

sé  vers  par  un  vent  orageux;  aller  ou 

monter  A  l'assaut ;  accourir  impétueu- 

sement. 
Toestralen ,  b.  w.  Apporter  en  rayon- 

nant^  darder.  — ,  o.  w.  Rayonner  sur. 
Toestrengen,  b.  w.  Nouer;  tresser, 
Toestrikken,  b.  w.  Nouer,  lier, 
Toestrooijen,  b.  w.  Panemer,  répan- 

dre,  joncher,  —,  o.  w.  Commencer  A 

parsemer;  continuer  A  (de)  parsemer. 
Toestroomen,  o.  w.  Afftuer, 
Toestroom  ing,  v.  Afflnence,  f. 
Toestryken,  b.  w.  Boucher;  avancer  ou 

pousser  vers.  — ,  o.  w.  Commencer  A 

f  rotter,  A  enduire;  continuer  A  (de) 

frotter. 
Toestuiven ,  o.  w.  Continuer  A  faire  de 

la  poussière;  s*approctier  avec  impé- 

tuosilé. 
Toesturen ,  b.  w.  Envoyer  ou  adresser 

A;  diriger  ou  conduire  (un  vaisseau) 

vers.  — ,  o.  w.  Continuer  A  (de)gouver' 

ner  ou  diriger  (un  vaisseau). 
Toetakelaer,  m.  Funeury  m. 
Toetakelen ,  b.  w.  Funer^  gréer,  équi- 

per;  parer;  affubler;  matlraiter;  défigu- 

rer. 
Toetakeling,  v.  Gréement  ou  grément 

(mar.)i  m. 
Toetasten,  o.  w.  Tendre  la  main  pour 

saisir. 
Toetellen,  b.  w.  Compter  A.  — ,  o.  w. 

Commencer  A  compter;  continuet  A 

(de)  compter. 


Toeten,  o.  w.  Corner.  Myne  ooren  -. 
Les  oreiUes  me  coment. 

Toeter,  m.  Comeur,  m. 

Toeteren,  o.  w.  Corner  cantinuellement. 

Toetboorn,  m.  i  ^^.  ^,^,^,  ^ 

Toethorenlm.j^^'^^''^'"^- 

Toetimmereu,  b.  w.  Fermer  avec  4e  la 
charpente  ou  avec  de  la  magonnehe. 
Eene  deur  — .  Condamner  vne  potte, 
— ,  o.  w.  Commencer  A  tfélir,  èclW' 
penter;  continuer  A  tdtir^  A  charpen- 
ter. 

Toetogen,  b.  w.  Zie  Toesiepen. 

Toetooveren,  b.  w.  Faire  parvetur 
adroi  temen  t  et  imperceptiötement;ler' 
mer  ou  toucher  adroitement. 

Toetrappen,  b.  w.  Fermer  ou  bovcher 
en  marchant  dessus.  — ,  o.  v.  Cm- 
meneer  A  marcher,  a  fouter;  continuer 
A  marcher,  A  fouter;  marcner  vile. 

Toetreden,  b.  w.  Serrer^  rendre  com- 
pacte en  marchant  dessds.  — ,  o  w. 
Approcher.  avancer  ters ;  rommenar 
a  marcher;  continuer  a  (de)  marciur; 
marcher  vite. 

Toetreding.  ▼.  Approche ;  accession,  f. 

Toetrekken ,  b.  w.  Fermer  ou  serrercn 
ttrant;  tirer;  serrer.  — ,  o.  w.  Com- 
mencer A  tirer;  continuer  A  (de)  ti- 
rer. 

Toetrekking,  v.  Constriction^  f.;  resser- 
rementj  m.  • 

Toetrommelen,  b.  w.  Pocher. -^^  o.  vf. 
Commencer  A  tambouriner;  continuer 
A  (de)  tambouriner. 

Toets,  m.  Epreuue,  f.;  essai^  m.;  tou- 
che, f. 

Toetsen,  b.  w.  Toucher,  essayer  ou 
éprouver  avec  la  pierre  de  touche; 
éprouver;  tenter;  essayer;  sonder. 

Toetser,  m.  Essayeur,  m. 

Toetsing,  v.  Action.  d'éprouver,  <r«- 
sayer;  touche,  f. 

Toetsnaelden ,  v.  mv.  Touchaux  (t. 
d'orf.) ,  m.  pi. 

Toetsplaets,  y.  Essayerie  (monn.),  f. 

Toetssteen,  m.  Pierrede  touche,  f. 

Toevaert,  v.  Trajet  plus  court,  m. 

Toeval ,  o.  Accident ;  incident  ;hasard; 
symptóme,  m. ;  aventure,  f.  By  — • 
Par  hasard.  — ,  m.  Approbalion,  U 
applaudissement,  m. 

Toevallen,  o.  w.  Se  fermer  en  tombent; 
échoir;  prendre  te  parli  de  q.  q.;  «ni- 
ver,  se  passer. 

ToevAllig,  b.  ik  FortuU;  aeeidentel; 


Digitized  by 


Google 


TOE 


TOE 


675 


eventuel ,  casueL  — ,  byw.  Zie  Toe- 

vallifflyk. 
Toevalligheid  ,  v.  Jccident ;  incident ; 

hasard,  m.;  éventualité,  f. 
Toevalliglyk ,  byw.  Fortuitement ;  ac- 

cidentellement ;  par  hasard ;  éventuel- 

UmenL 
Toevailing,  v.  Dévolution  (l.  de  droit), 

f. 
Toevaren,  b.  w.  Transporter  avec  une 

barque^  etc,  — ,  o.  w,  Prendre  une 

route  ptus  courte;  abréger;  commen- 

cer  d  naviguer;  cantinuer  d  (de)  navi- 

guer. 
Toeven,  b.  w.  Retenir;  arrêter;  faire  at- 

tendre;  trailer;  régaler,  — ,  o.  w.  S^ar- 

rêter;  tarder;  atlendre, 
Toeveiister,  v.  en  o.  Fenêtre  fermée,  f. 
Toeverlaet,  m.  Recours  t  refuge,  m. 

God  is  de  —  der  elieniigen.  Dien  est 

te  refuge  des  matheureux. 
Toevertrouwen,  b.  w.  Zie  Toebetrou- 

wen. 
Toeverzigt,  o.  Zie  Toevoorzigt. 
Toeving,  v.  RetardemerU,retard.  m. 
Toeviieden ,  o.  w.  Prendre  ou  ctiercher 

un  refuge ;  se  réfugier  quelque  part. 
Toevliegen.  o.  w.  S*élancer;  voler  (au 

secours  deq.q  ). 
Toevloed,  m.  Affluence;  foute,  f.;  con- 
cours, m. 
Toevloeij^n,  o.  w.  Coulervers;  affluer; 

commencer  d  couier ;  continuer  d  (de) 

couler. 
Toevloeijing ,  v.  Jffluence ,  f. ;  afflux , 

m. 
Toevloeken  ,  o.  w.  Jurer  contre  q,  q.; 

continuer  h  (de)  jurer, 
Toevlugt,  m.  en  v.  Recours;  refuge, 

asite,  m.;  retraite,  f.  God  is  myne  — . 

Dieu  est  mon  refuge, 
Toevoederen,  o.  v,  Commencer  d  nour* 

rir;  continuer  d  (de)  nourrir. 
Toevoegbaer,  b.  n.  Appticabie, 
Toevoegelyk,  b.  n.  Jdjectif. 
Toevoegen  ,  b,  w.  Joindre ;  adjoindre; 

ajouter;  dire ;  appliquer;  adapter,  — , 

o.  w.  Commencer  d  joindre ;  continuer 

ü  (de)  joindre. 
Toevoeging,  v.  Adjonction ;  addition,  f. 
Toevoegsel  ,  o.  Addition,  f.;  supplé' 

ment ;  appendice,  m. 
Toevoer,  m.  Convoi;  aménage;  trans- 
port (devivres,  etc),  m. 
Toevoeren,  b.  w.  Amener^  apporter, 

transporter,  — ,  o.  w.  Zie  Toevoederen. 


Toevoering,  V.  Transport,  m. 
Toevoerschip,  o.  Vaisseau  de  trans^ 

port,  m. 
Toevoorzigt,  o.  Garde ;  protection ;  sur- 

veittance ;  direction ;   inspection  ,  f. 

Onder  Gods  hoede  en  — .  A  la  garde 

de  Dieu, 
Toevouwen,  b.  w.  Plier.  — ,  o.  w. 

Commencer  d  plier;  continuer  d  {de) 

plier. 
Toevouwing,  v.  PUage,  m. 
Toevreten,  b.  w.  Manger  ou  dévorer 

encore  q.  c.  — ,  o.  w.  Commencer  a 

manger,  d  dévorer;  continuer  d  (de) 

manger,  d  dévorer. 
Toevriezen,  o.  w.  Geler,  se  geler,  segla* 

eer.  —  ,onp.  w.  Commencer  d  geler ; 

continuer  d  (de)  geler;  geler  fort. 
Toevullen,  b.  w.  Remplir,  combler. 
Toevulling,  v.  RempHssage;  remplage, 

m. 
Toevylen,  b.  w.  Limer.  — ,  o.  w.  Com- 
mencer d  limer;  continuer  d  (de)  li^ 

mer, 
Toevyzen,  b.  w.  Visser. 
Toewaeijen ,  b.  w.  Amener  (en  parlant 

du  vent).  — ,  o.  w.  Ètre  amenéparte 

vent;  êlre  ferme  par  Ie  vent.  — ,  onp. 

w.  Continuer  d  (de)  venier;  venter 

fort. 
Toewagen,  m.  Foilure  couverle,  f. 
Toewallen,  b.  w.  Environner  de  rem- 

parts, 
Toewandelen,  o.  w.  Commencer  d  se 

promener;  continuer  d  (de)  se  prome- 

ner;  prendre  un  chemin  plus  court  en 

se  promenant. 
Toe  was ,  m.  Accroissement ,  m. ;  crue , 

Toewassen,  o.  w.  Se  fermer  en  crois- 
sant ;  commencer  d  croUre ;  continuer 
de  croUre;  s*accroUre. 

Toewassing,  v.  Crue ;  croissance,  f. 

Toewater,  o.  Eau  prise  par  la  glacé,  f. 

Toe  weg,  m.  Chemin  plus  court,  m. 

Toewegen ,  b.  w.  Peser  en  présence  de, 
— ,  o.  w.  Commencer  d  peser;  conti- 
nue de  peser. 

Toewelven,  b.  w.  Fouter, 

Toewenden,  b.  w.  Zie  Toekeeren. 

Toewenken,  b.  w.  Indiquer  par  un  clin 
d*€eil,  par  un  signe  de  tête,  etc.  — ,  o. 
w.  Faire  signe  des  yeux,  de  la  tête  ^ 
etc. 

Toewenschen,  b.  w.  Souhailer  d» 

Toewensching,  v.  Souhait;  voeu,  m. 


Digitized  by 


Google 


676 


TOE 


Toewerp,  m.  Zie  Toegift. 
Toewerpen,  b.  w.  Jeler  il;  ajouter  en 

jetanl. 
Toewigt,  o.  Surpoids^  m. 
Toewindeu,  b.  w.  Rouler;  envelopper. 

— ,  o.  w.  CoTTttnencer  d  dévider;  conti- 

nuer  ü  (de)  dévider. 
Toeworp,  m.  Zie  Toegift. 
Toewringen  ,  b.  w.  Fermer  oa  toucher 

en  serrant  ou  en  tordant,  — ,  o.  w. 

Commencer  &  tordre ,  d.  serrer;  conti' 

nuer  ü  (de)  tordre;  tordre  ou  serrer 

fort. 
Toewryven  ,  b.  w.  Fermer  ou  toucher 

en  frottant.  — ,  o.  w.  Commencer  H 

f  rotter;  continuer  de  (rotter. 
Toewuiven ,  o.  w.  Faire  signe  du  cha- 

peau,  etc 
Toewyden,  b.  w.  Dééier;  consacrer, 
Toewyding ,  v.  Déaicace;  consécration  ^ 

f. 
Toewyen,  b.  w.  Zie  Toewyden. 
Toewysster,  v.  Adjudicatrice,  f. 
Toewyzen,  b.  w.  Jdjuger;  décemer. 
Toewyzend,  b.  n.  Adjudicatif. 
Toewyzer,  xn.  Adjudicateur,  m. 
Toewyzing.  v.  Adjudication,  f. 
Toezang,  m.  Air  finat ;  épHogne^  m. 
Toezeg,  m  Promesse,  f. 
Toezegden,  b.  w.  Cacheten  sceller. 
Toezeggen,  b.  w.  Promeltre. 
Toezcgger,  m.  Prometteur,  m. 
Toezegging,  v.  Promesse,  f. 
Toezegster,  v.  Prometleuse^  f. 
Toezenden,  b.  w.  Envoyer;  adresser; 

expédier. 
Toezender ,  m.   Expéditionnaire ;  en- 

voyeur,  m. 
Toezending,  v.  Envoi,  m. ;  expédUion, 

Toezicht,  o.  Zie  Toezigt. 

Toezien,  o.  w.  Regarder^  voir;  considé- 

rer;  oburver ;  prendre  garde;  veü- 

Ier. 
Toeziend,  b.  n.  Surveillant,  —e  voogd. 

Subrogé  tuteur,  m. 
Toeziener ,  m.  Spectateur;  surveiUant ; 

inspecteur,  m. 
Toeziening,  y.  Zie  Toezigt. 
Toezienster,  v.  Surveillante,  f. 
Toezigt,  o.  Garde;  surveillance;  inspec- 

tion ;  conduite,  f.;  soin^  m. 
Toezingen,  b.  w.  Chantsr.  — ,  o.  w. 

Commencer  &  chanter;  continuer  de 

ctianter. 
Toezuigen,  b.  w.  Fermer  &  force  de  su^ 


TOL 

eer.  — ,  o.  w.  Commencer è  sucerim- 

tinuer  ü  (de)  sucer. 
Toezwaeijen  ,  b.  w.  Envoyer ,  apfHïïUr 

enagitant.  Iemand  den  wierooJL-. 

Encenserq.q. 
Toezweren ,  b.  w.  Prometlre  oo  mm- 

eer  en  jurant;  jurer.  — ,  o.  w.  Cew- 

meneer  &  jurer;  continuer  ü  (de)  ;«rer; 

se  fermer  en  suppurant. 
Toffel,  m.  Mule,  pantoufle,  f. 
Tofsteen,  m.  Zie  Tufsteen. 
Togen,  b.  w.  Tirer;  trainer. 
Togt,  m.  Désir,  in.;  envie;  passion, U 

vent  coulis;  voyage;  trajet,m.;  cwr- 

se;  expédition;  marche,  f. ;  usvtruü, 

m. 
Togten,  o.  w.  Se  dit  d'un  courant  d^txr, 

d'un  vent  coulis;  aspirer  è  q.  c. 
Togtenaer,  m.  Vsufruitier^  m. 
Togtenares,  v.  Vsufruitière,  f 
Togtgat,  o.  Soupiraü,  m.;  venUmse.t, 

eventy  m. 
Togtgenoot ,  m.  Compagnon  de  voyogty 

m. 
Togtig,  b.  n.  Exposé  au  vent  amüi; 

qui  est  en  chaleur;  désireux,  avitle. 
Togtigheid,  v.  Rut,  na.;  chaleur^  i. 
Togtlucht,  y.  Fent  coulis ;  courant  d^üir, 

m. 
Togtmaker,  m.  Fentilateur,  m. 
Togtpaerd,  o.  I  Cheval  du  train  ;ekt- 
Togtpeerd,  o.  f      val  de  trait,  m. 
Togtwind,  m.  Zie  Togtluolit. 
Tokltelon,  b.  w.  Toucher  continnelU' 

ment  avec  les  doigts. 
Tol,  na.  Douane,  i.;  tribut;  péage^  m; 

toupie,  f. 
Tolbank,  v.  Zie  Tolhuis, 
Tol  beambte,  m.  i 
Tolbediende,  m.  f     des  douanes,  in. 

T^tueVó J  ^r^^^ 
Tolbewind,'©.)      ^ton  des  douanes,  l 

Tolbrief,  m.  Passavant;  passé  debout, 
m. 

Tolbriefken,  o.  AcquU  A  caution;  ac- 
quit de  douane,  m. 

Tolcedel,  v.  Zie  Tolbriefkeo. 

Tolgeld ,  o.  Droit  d*entrée  ou  de  soriU, 
m.;  douane,  f.;  péage,  m. 

Tolgrens,  y.  lAgne  de  douanes,  f. 

Tolhek,  o.  Barrière  du  péage,  f. 

Tolhuis,  o.  Bureau  de  ta  douane,  &>•< 
douane,  f.;  péagCt  n^;  barrière^  t 

Tolk  ,  m.  Truchetuent  ou  truchem^y 
interprite^m. 


Digitized  by 


Google 


TON 


TOO 


677 


Tolkantoor,  o.  Douane,  f.;  bureau  de 

la  douane  y  m. 
Tolkoord,  v.  Corde  de  toupie,  f. 
Tollen,  o.  w.  Jouer  d  la  loupie, 
ToUenaer,  m.  Douanier;  péagery  m. 
Tolman,  m  Zie  Tollenaer. 
Tolmeester,  m.  Directeur  des  douanes, 

m. 
Tolopziener,  m.  Inspecteur  des  doua- 
nes ,  m.' 
Tolpachter,  m.  Fermier  des  douanes, 

m. 
Tolplaets,  v.  Douane ^  f. 
Tolpligtig,  b.  n.  Tribulaire, 
Tolregt,  o.  Barrage;  péage^  m.;  douane, 

f. 
Tolschryver,  m.  Commis  de  la  douane^ 

m. 
Tolsnoer,  o.  Zie  Tol  koord. 
Tolvry,  b.  n.  Exempt  de  péage.—,  hyw. 

Sans  payer  les  droils  de  douane. 
Tülvryheid,  v.  Exemption  de  péage,  f. 
Tol  wezen,  o.  Douane,  f. 
Tombak,  m.  Tombac  (métal).  m. 
Tombe,  v.  Tombe,  f :  tombeau,  m. 
Tommolen,  m.  Vis  d*Archimède,  f. 
Ton,  V.  Tonne,  f. ;  tonneau;  baril^  m.; 

caque^  f.  t 

Tondel,  enz.  1  -,^  TSr^+^i  ««• 
Tonder,  enz.  }^^^T'^*^*'®°^- 
Toneel,  enz.  Zie  Tooneelj  enz. 
Tongr,  V.  Longue,  f.;  pêne^  m.;  langueU 

le;soley  f. 
Tongband,  m.  Zie  Tongriem. 
Tongbeen,  o.  Os  hyoïde,  m. 
Tongbescbryving,  v.  GlossograpMe,  f. 
Tongblad,  o.  Hypoglosse  (plante),  m. 
Tongeld,  o.  Droit  de  tonnage^  m. 
Tongeloos  ,  b.  n.  Qui  n'a  point  de  tan-- 

gue;sanslangue* 
Tongeloosheld ,  v.  Privation  de  la  lan- 

gue,  f. 
Tongetje,  o.  PetUe  langue;  UtngueUe; 

anctie^  f ;  ardülon,  ra. 
Tonggezwel ,  o.  Hypoglosside ;  ranule , 

Tongklier,  v.  Hypogtotlide,  glande  tin- 

guale,  f. 
Tongkrabber,  m.  Zie  Tongschraper. 
Tongkruid,  o.  Hypoglosse  iplante),  m. 
Tongkuischer,  m.  Zie  Tongschraper. 
Tongletter,  v.  Lettre  Itngnale,  f. 
Tongontleding,  v.  Glossotomie^  f. 
Tongontsteking,  t.  Glossite ^  f. 
Tongriem,  m.  Filet  (ligament  sous  la 

langue),  m. 


Tongschraper,  m.  Cure-langue ,  gratie" 

langue,  m. 
Tongsken,  o.  Zie  Tongetje. 
Tongslag,  m.  Coup  de  langue^  m. 
Tongspier,  v.  Muscle  linguat,  m. 
Tongsteek,  m.  Coup  de  langue,  m. 
Tougsteexi,m. Glossolde,f.;tungsténe,m. 
Tongval,  m.  Dialecte;  accent,  m. 
Tongrvormig.  b.  n.  Linguiforme ;  lir 

gulé;  glossoide. 
Tongworm,  m.  Ver  sous  la  langue  {d'un 

chien),  m. 
Tongwortel,  m.  Base  de  la  langue,  f. 
Tongzenuwen ,  v.  mv.  Hypogiosses ,  m. 

pi. 
Tonne,  v.  Zie  Ton. 
Tonneboeijer ,  m.  Boyer  (bateau) ;  balU 

seur,  m. . 
Tonneboter,  v.  Beurre  saté,  m. 
Tonneken,  o.  Barillet ;  cocon,  m. 
Tonneman,  m.        h  n^n,^.,^   _ 
Tonnemeester,  m.  }  ^^^^^r,m. 
Tonnen,  b.  w.  Entonner;  encaquer;  em- 

bariller;  mesurer  par  tonneaux. 
Tonneugeld,  o.  Zie  Tongeld. 
Tonner,  m.  Celui  qui  entonne;  enca- 

queur,  m. 
Tonnetje,  o.  Zie  Tonneken. 
Tontel,  enz.  Zie  Tintel,  enz. 
Ton  tien,  v.  Tonline  (rente  viagère),  f. 
Tonvisch,  m.  PoissonsaU,  m. 
Tonvleesch,  o.  Viande  salée,  f. 
Tonyn,  m.  Thon  (poisson  de  mer),  m. 
Tonynnet,  o.  Combrière  (filet),  f. 
Tonynvangst,  v.      i  Madraguef  pêche* 
Tonynvisftchery,  v,  f      rie  de  thon,  f. 
Toog ,  m.  Comptoir^  m.;  soutane ,  f.  Zie 

Teug. 
Toogen,  b.  w.  Montrer. 
Tooi ,  m.  Parure,  f. ;  ornement;  embet- 
'  tissement ;  atour ;  ejuslement,  m. 
Tooijen,  b.  w.  Parer,  omer,  embeüir^ 

ajuster. 
Tooisel,  o.  Zie  Tooi. 
Toom,  m.  Bride,  f.,  frein,  m.;  couvéey  f. 
Toomeloos,  b.  n.  Qui  est  sans  (rein ;  ef- 

fréné,  déréglé,  — ,  byw.  Sans  frein, 
Toomeloosheid ,  v.  Licence  effrénée ,  f.; 

déréglement ;  evenement,  m. 
Toomen ,  b.  w.  Brider;  refréner;  répri- 

mer, 
Toomken,  o.  Zie  Toompje. 
Toommaker,  m.  Bridier^m. 
Toompje,  o.  Bridon,  m. 
Toon ,  m.  Ton;  son ,  m.;  représentation, 

f.;  spectacle ,  m.;  vue,  f.;  orteU;  comp^ 


Digitized  by 


Google 


678 


TOO 


toir,  m.;  indication;  démonstration  ^ 

f. 
Toonaengeving,  v.  Intonalion,  f. 
Toonbaer,  b.  n.  Oslensible.  — ,  byw. 

Oslensiblement. 
Toonbank,  v.  Comptair,  m. 
Toonbeeld,  o.  Exemple,  modèle,  m. 
Toonberd,  o.)  p^^^^^  f 
Toonbord^o.r'*^^^^'^- 
Toonbrooden ,  o.  mv.  Pains  de  proposi- 

tioriy  m.  pi. 
Toonder,  m.  Zie  Tooner. 
Tooneel .  o.  Tliédlre ;  spectacle ,  m. ; 

scène^t 
Tooneelacbtig ,  b.  n.  Thédtral;  dra- 

matique.  — ,  bjw.  Thédtralement ; 

dramatiquemenL 
Tooneeldans,  m.  Ballet^  m. 
Tooneeldanser,  m.  Baladin,  m. 
Tooneeldansster,  v.  Baladiney  f. 
Tooneeldicht,  o.  Poême  dramatique , 

m. 
Tooneeldichter,  m.  PoëU  dramatique ; 

dramatiste ,  dramaturge,  m. 
Tooneeldichteres  ,  v.  Dramatiste ,  dra- 
maturge, f. 
Tooneeldichtkunde ,   v.  Dramatique, 

m. ;  poésie  dramatique ,  f. 
Tooneelgek  ,  m.   Bouffon  ,  arlequin  , 

m. 
Tooneelier,  m.  Zie  Tooneelspeler. 
Tooneelist,  m.  Acteur,  comédien,  m. 
Tooneeljaer,  o.  Jnnée  thédtruLe,  f. 
Tooneelkleed,  o.  Habitdethédtre,  m. 
Tooneelkoning,  m.  Roi  de  thédtre,  m. 
Tooneelkunde,  v.  Dramaturgie,  f. 
Tooneelkundig,  b  n.  Dramaturgique. 
Tooneelkunst,  v.  Zie  Tooneelkunde. 
Tooneelkyker,  m.  Lorgnette  de  specta- 

cU,t, 
Tooneelleers ,  v.  Brodequin ,  cothume , 

m. 
Tooneellist,  v.  Ruse  de  thédtre,  f.;  coup 

de  thédtre^  m. 
Tooneelmatig ,  b.  n.  en  byw.  Zie  Too- 

neelachtig. 
Tooneelpoözy,  v.  Dramatique,  m.\  poé- 
sie dramatique,  f. 
Tooneelpop ,  v.  Marionnette ;  actrice  ; 

comédienne^  f. 

TooneeiBchilder,  m.  Decorateur,  m. 
Tooneelacbryfster,  v.  Dramatiste,  f. 
TooneelBchryver,  m.  Dramatiste,  m. 
TooneeUleraed,  o.  Decor,  m. 


TOO 

Tooneelspeelster,  v.  Jctrice,  comédien- 

ne,  f. 
Tooneelspel,  o.  Pièce  de  thédtre,  f.;  dn- 

me,  m. 
Tooneelspeler ,  m.  Acteur ;  comédien, 

m. 
Tooneelstreek,  m.  Coup  de  thédtre,m. 
Tooneelstuk,  o.  Zie  Tooneelspel. 
Tooneelversiering,  r.  Zie  Tooneelaie- 

raed. 
Tooneelzang,  m.  Chanl  thédtrat,  m. 
Tooneelzot,  m.  Zie  Tooneelgek. 
Toonen,  b.  w.  Montrer;  indiquer;  témot- 

gner ;  prouver.  — ,  o.  w.  Résonner,  re- 

tentir. 
Toonend,  b.  n.  Indicatil.  — e  wys.  In- 

dicatif  (gramm.),  m. 
Tooner,  m.  Cetui  qui  tnontre ; porteur , 

m. 
Toongever,  m.  Diapason  (mus.),  m. 
Toon  ing,  v.  Indication,  f. 
Toonkas,  v.  Montre  (botte),  f. 
Toonkundige,  m.  Musiden,  m. 
Toonkunst,  v.  Musique,  f. 
Toonkunstenaer,  m.  Musicien,m, 
Toonkunstenares,  v.  Musicienne,  f. 
Toonkunstig,  b.  n.  Musical. 
Toonladder,  v.  Gamme,  f. 
Toonleiding,  y.  Modutation,  f. 
Toonmeter,  m.  Harmonomètre ,  sono- 

mètre,  m. 
Toonster,  v.  Ceite  qui  montre;  portevse, 

Toonstuk,  o.Échantitton,  ni.;  montre, 

f. 
Toonplaets ,  v.  Lieu  d*expositum ;  nor- 

gne,  f. 
Toon  teeken,  o.  Accent,  m, 
Toonteekening,  v.  Accentuation,  t 
Toonvast.  b.  n.  Qui  ne  détunnt  pas. 
Toonvoering,  v.  Modutation,  f. 
Toonwyze,  v.  Mode,  ton  (mus.)»  »• 
Toonwyzer.  m.  Gamme,  f. 
Toorn,  m.  Cotère.  f. 
Toornen ,  o.  w.  Être  en  cotère;  étre  fa- 

ché, 
Toorngloed,  m.  Rage^  f. 
Toornig,  b.  n.  Fdché;  courroucé;coUre; 

méconlent,  — ,    byw.  Zie  Toornig- 

lyk. 
Toornigheid,  v.  Zie  Toorn. 
Toorniglyk,  byw.  Cotériquement. 
Toorn vlaeg  ,  v.  Mouvement  de  coterc 

prompt  et  passager,  m. 
Toorts,  V.  Torche,  f.;  ftambeau.  m. 
Toortsdrager,  m, Porte'flamt^eaH,v^ 


Digitized  by 


Google 


i 


TOO 


TOR 


679 


Toortsijout,  o.  Palonnier  (d'une  voi* 

ture)  m. 
Toortekruid,  o.   MoUne^  f.,  bouülon- 

blanc  (plante).  m. 
Toortslieht,  o.  Lvmière  <Vune  torche  ou 

(i*un  flamöeau.  f. 
Toortsplant,  v.  Caclier,  cierge  (plante) , 

m. 
Toot,  V.  Cornet.  rouUau,  m.,  volute  (co- 

qujlle) ;  cometle  (coiffure  de  femme), 

Toovenaer,  m.  Sorcier^  magicien^  m. 
Toovenaprster,  v. )  -•  »r^^„«.«o 
Toovenarns,  V.       }  ^i^  Tooveros. 

Too verachtig ,  b.  n.  Magique  ,  enchan- 

teut, 
Tooreraer,  m.  Zie  Toovenaer. 
TooTerbeeld,  o.  Talisman;  amulelte, 

m. 
Tooverbes.ie,  o.  Fieille  sorcière,  fée^  f. 
Tooverboek.  o.  en  va,  Gnmoire,  m. 
Too  verdrank,  m.  PhiUre,  m. 
Too  veren  ,  o.  w.  Exercerla  magie  ;élre 

sorcier.  — ,  b.  w.  Produire  ou  effectuer 

par  enchantement. 
Too  verend,  b.  n.  Magique. 
Tooveres ,  v.  Sorcière;  magicienne;  fée^ 

Tooverflrodjn,  v.  Fie,  f. 
Tooverheks.  t.  Zie  Tooveres. 
Tooverhüutje,  o.  Baguette  magique,  f. 
Toovering,v.  Enchantement , ensorcel- 

lement,  m. 
Tooverkaert,  v.  Carle  magique,  f. 
Too  verkarakter,  o.  Caraclère  magique , 

m. 
Too  ver  kasteel ,  o.  Chdteau  enchanté, 

m. 
TooverkoU  v.  Zie  Tooveres. 
Tooverkracht,  v.  Fertu,  f.,  oxxpouvoir 

magique^  lo.;  fasctnation,  f. 
Too  verkring,  m.  Cercle  magique,  m. 
Tooverkruid,  o.  Circée,  herbe  magique, 

Tco verkunst,  v.  Magie  féerie,  f. 
Tooverkani»tig,  b.  n.  Magique, 
Tooverlauteern,  v.  Lanleme  magique, 

Tdovermiddel,  o.  en  m.  Cliarme^  m. 

Toovernimf,  v.  Fée^  f. 

Tooverring,  m.  Anneau  magique  ou 

consteUe.  m. 
Tooverroede,  v.  Baguette  magique  ou 

divinaioire,  f.;  bdlon  augural,  m. 
Tooverschool,  v.  Sabbat  (assemblee  de 

sorciers),  m. 


Tooverspel,  o.  Jeu  magique,  m. 
Tooverspiegel,  m.  Miroir  magique,  m. 
Tooverstok,  m.  Zie  Tooverroede. 
Tooverstuk,  o.  Charme^  sortitége,  m. 
Tooverteekeu ,  o.  Caraclère  magique  , 

m. 
Tooverwerk,  o.  Charme,  enchantement, 

ensoruitementy  m. 
Tooverwoord,  o.  Parole  magique,  f. 
Tooverwortel,  m.  Mandragore  (plante), 

Toovery,  v.  Sorcelierie,  magiër  f.;  sorti- 

tége^  charme^  ensorceUement,  maléfice, 

m. 
Tooverziek,  b.  n.  Enclinhta  magie. 
Top !  tusschenw.  Töpe ! 
Top,  m.  Sommet;  falie ,  m.;  crête;  cime, 

f. ;  boul^  m.;  extrémilé;  huppe;  tou- 

pie,  f. 
Topaes,  m.  en  o.  Topaze,  f. 
Topazen,  onv.  b.  u.  De  topaze. 
Topbereiking,  v.  Culmination  (astr.), 

Topgewelf,  o  D6me,  m. 
Tophoek,  m.  Azimut  (astr),  m. 
Tophulf,  V.  Casque;heaume,  m. 
Tophulsel,  o.  Coiffure  [de  femme);  fon* 

tange,  f. 
Topkring,  m.  Azimut ;  cercle  verUcal , 

Toppen,  b  w.  Élêter,  écimer  (les  arbres); 
tóper.  — ,  o.  w.  Saboter,  jouer  au  sa- 
bot,  d  la  toupie. 

Toppenant,  o.  Balancine  (map.),  f. 

Topper,  m.  Celui  qui  étêle;  animal  hup- 
pe, m. 

Toppet,  o.  Toupet,  m. 

Toppunt,  Q.  Sommet,  fatte,  comble,  m.; 
cime,  f.;  zénitti  (astr.),  m. 

Topreep,  m.  Caliome  (mar.),  f. 

Topsieraed,  o.  Amortissement  (arcbit.), 
m. 

Topatander,  m.  Girouette^  banderole,  f., 
guidon  (mar.),  m. 

Topzeil,  o.  F'oile  de  hune,  boulingue,  f. 

Tor,  V.  Escarbot ;  scarabée  (iasecte)^  m. 

Torbok,  m.  Capricome  (insecte),  m. 

Toren ,  m.  Tour ,  f. ;  donjon ;  clocher , 
m. 

Torenachtig ,  b.  n.  Qui  est  en  forme  de 
tour. 

Torenblazer,  m.  Zie  Torenwachter. 

Torenbouw,  m.  Construction  d'une  tour, 
d^un  clocher,  f. 


Digitized  by 


Google 


680 


TOT 


TRA 


Torenbonwer,  m.  Constructeur  d'une 
tour^  d*un  clochery  m. 

Torendak ,  o.  Toil  d'une  tour,  d'un  clo- 
cher,  m. 

Torenkroon,  v.  Couronne  de  Cybète,  f. 

Torenkruid,  o.  TMntó(pIante),  f. 

Tórenkruis,  o.  Cruix  au  haut  d*une 
tour,  d*un  clocher,  f. 
*    Torennaeld,  v.  Flècfie  ou  poirjte  d*une 
tour,  d'un  ctocher,  aiguiUe,  r. 

Torenslek,  v.  Turritetle  (coquille),  f. 

Torenspits  ,y.  en  o.  Pointe  d*une  iour^ 
d'un  clocher,  aiguiUe,  flèche,  f. 

Torentje,  o.  Tourelte.  f.;  ciocheton,  m. 

Torenvalk,  m.  Crécerelle  (oiseau  de 
pro  ie),  f. 

Toren  wachter  ,  m.  Guet  d'une  tour.m. 

Torenzifft,  o.  F'tu  de  plusieurs  tours  ou 
clochers,  f. 

Torf,  enz  Zie  Turf,  enz, 

*Torment,  o.  Tourment,  m. 

*Tormenteren.  b.  w  Toumienter. 

Torn,  np.  Coup,  m.;  secousse,  f. 

Tornen,  b.  w.  Découdre;  tirer;  arracher; 
parier  ou  s'adresser  &;  demander  Ie 
payement.  — ,  o.  w.  S*occuper  d  dé- 
coudre. Aen  iets  — .  Se  meter  de  q.  c» 

Tornooi,  o.  Tournoi,  mrjoute,  f. 

Tornooibaen,  v.  Zie  Tomooiplaets. 

Tornooijen,  o,  w.  Jouter. 

Tomooiplaets,  v.  Lice,  carrière,  f. 

Tornooispel,  o.  Toumoi,  m.;  joule,  f, 

Tomwerk,  o.  Ouvrage  d  découdre,  m. 

Torrengeslacht,  o  bcarabées,  m.  pi. 

Torschen,  b.  w.  Porter  avec  peine. 

Torten,  b.  w.  Zie  Trotsen. 

*Tortuer,  v.  Torture,  f. 

Toskaen,  m.  Toscan,  m. 

Toskaenscb,  b.  n.  Toscan. 

Toskanen  ,  o.  Toscane  (grand-duché 
dltalle) ,  f. 

Toskaner,  m.  Toscan,  m. 

Tot ,  vooïz.  j4;  ctiez ;  jusqu'H ;  vers ;  en ; 
pour.  —  iemand  spreken.  Porter  A 
q.  q.  —  nog  toe,  —  na  toe,  —  dus 
ver.  Jusqu'i  présent.  —  hier  toe.  Jus- 
qu'ici.  —  keizer  kroonen.  Couronner 
empereur.  —  niets  dengen.  N*êtr€ 
Ifon  a  rien.  Van  dag  —  dag.  De  jour 
en  jour.  —  getuigd  nemen.  Prendre 
&  témoin.  —  wederziens.  Jusqu*au 
revoir,  —,  voegw,  —  dat.  Jusqu'U  ce 


que.  —  dat  hy  kome.  Jusqu^k  ce  qu'it 

vienne. 
Totebel,  v.  Ableret  (fllet),  m.;    femme 

malpropre.  f. 
Touter,  m.  Escarpolette;  bakmgoire,  f. 
Touteren,  o.  w.  Se  balancer. 
Toutering,  v.  BrandiUement,  m. 
Touterspel,  o.  Jeu  de  C escarpolette.  tü. 
Touw,  o.  en  v.  Corde,  f ;  cordage;  cdblem. 
Touwbaen,  v.  Corderie,  f. 
Touwdraeijer,  ra.  Cordier.m. 
Touwen,  b.  w.  Corroyer.  — ,  o.  w.  Fnup* 

per. 
Touwer,  m.  Corroyeur,  tannevr,  m. 
Touwery,  v.  Tanuerie,  f. 
Touwgordel,  m.  Ceintre  (mar  ),  ra. 
Touwgras,  o.  Périploque  (plan  te),  f. 
Touwken,  o.  Cordelelte,  f.;  cdbleau,  m. 
Touwkooper,  m.jCordier,  ro. 
Touwladder,  v.  Échelle  de  corde,  f. 
Touwleer,  v.  Zie  Tonwladder, 
Touwpluisster,  v.  Étoupière^  f. 
Touwslager,  m.  Cordier,  ra. 
Touwslagersgereedschap,  o.    Carüsse 

(instrument  de  cordier),  m. 
Touwslngersrad,  o.  Curie,  f.,  rouet  ie 

cordier,  m. 
Touwslagery,  v  Corderie,  f. 
Touwstruik,  m.  Zie  Touwgras. 
Touwter,  m.  Zie  Touter. 
Touwde,  o.  Cordelette,  f;  cdbteau,  m. 
Touwverkooper,  m.  Cordier,  m. 
Touwwerk,  o.  Cordage;  funin,  m.; cd- 

bles;  agrès,  m.  pi. ;  manosuvres,  f.  pi. 
Touwwiukel,  m.  Boutique  ae  cordier,  f. 
Trachten,  o.  w.  Tdcher,  s'efforcer.  Saer 

iets  — .  Aspircr  h  q.  c. 
Trachter,  m.  Zie  Trechter. 
Trachting,  v.  E/fort,  m.;  tcnlaiive,  f. 
*Tractaet,  enz.  Zie  Traktaet,  enx. 
*Tractu8,  m.  Trait  (verset),  m. 
♦Traditie,  v.  Tradilion,  f. 
Traeg,  b.  n.  Paresseux;  lenl;  tardil; 

tdcne.  — ,  byw.  Lenlemcnt;  idchement. 
Traegheid,  v.  Paresse;  lenteur;  Idcheté^t. 
Traeglooper,  m.  Paresseux,  örtté^, 

ai'  (quadrupède),  m. 
Traegstappend,  b  n.  Bradypode. 
Traen  ,  m.  Larme ,  f.  Traiirn  storten. 

Verser  des  tormes^  ptevrer.  In  tranen 

we^melten.  Fondre  en  larmes.  — ,▼ 

Huüe  de  baleine,  de  poisson,  f. 
Traenachtig,  b.  n.  Qui  sent  Vkuiée  ée 

baleine. 
Traenbeen,  o.  Os  lacrymal  (anat.),  m. 
Traenbuis,  v.  Conduit  lacrymai.  m. 


Digitized  by 


Google 


TRA 


TRE 


681 


Traenbuisdrukker ,  m.  Crinal  (chir  ) , 

m. 
Traenfistel,  t.  Fistute  lacrymale,  f. 
TraenfleBf!b,  v.  Lacrymatoire,  m, 
Traen^ras,  o.  Larme-de-Job  (plante),  f. 
Traenkaronkel,  v.  Carancule  lacrymale, 

f. 
Traenklier,  v.  6lan(fe  larrymale,  f. 
Traeukooper,  m.  Marchand  d*huile  de 

baleine,  m. 
Traenoog,  o.  en  v.  OEit  pleureux,  m. 
Traenoogen,  o.  w.  Pleurcr,  larmoyer, 
Traenpyp,  v.  Zf^Traenbuis. 
Traenstip,  t.  Point  Lacrymal,  m. 
Traentje,  o.  Laaymule.  f. 
Traenverkooper,  m.  Marchand  d'huile 

de  baleine,  m. 
Traenverwekkencl,b.  n.  Jpodacrytique. 
Traenzak,  m.  Sac  lacrymal,  m. 
Tragelyk,  byw.  NouctialammenL 
*Traktaet,  o.  Traite,  m. 
*Traktanr,  m.  Celui  qui  réqate;  hóte^  m. 
Traktatenschender,  m.  f^ioiateur  d'un 

traite y  m. 
^Traktement,  o.  Traitement;  régal,  m. 
^Trakteren,  b.  w.  Trailer;  régaler. 
Tralie,  V.  Treillis,  m.;  grille;  claire-voie, 

f.;  grillage,  m. 
Traliede  Qp,  v.  Porie  d  clairevote,  f. 
Traliekant,  ▼.  Dentelle  A  réseaux,  f. 
Traliemand,  v.  Panier  il  claire-voie ,  m. 
Traliën,  b.  w.  Treillisser;  grillcr. 
Tralieschot,  o.  Cloison  A  jour,  f. 
Tralieswyze,  byw.  En  forme  de  treillis; 

&  claire-voie. 
Tralie  venster,  V.  en  o.  Fenêtre  treilUssée; 

jalousie,  f ;  guichel,  m. 
Tralievormig,  b  n.  CraticuUiire, 
Traliewerk,  o.  Treillage ^  treillis;  grü- 

lage,  m.;  faisserie,  f. 
Traliewerkmaker,  m.  Faissier,  m. 
Tranen,  o.  w.  Pleurer, 
Tranenbeek,  v.  Ruisseaude  lannes,  m. 
Tranenbroüd,  o.  Pain  arrosé  de  lamies, 

m. 
Tranend,  b.  n.  Pleurant, 
.  Tranendal,  o.  Fallée  de  larmes ,  de  mi- 
sère, f. 
Tranenflesch,  v.  Lacrymatoire,  m. 
Tranenkruik,  v.  Zf>  Tranenflesch. 
Tranensteen,  m.  Dacryolilhe,  f. 
Tranenvloed,  m.  Tarrent  de  larmes,  m. 
Tranenvol,  b.  n.  Rempli  ou  plein  de  lar- 
mes. 
Trans,  m.  Circuit;  contour^  m.;  enceinte, 

ƒ.;  fatte^  comble,  m. 


*Tpanölaet,  o.  Traducüon,  f. 
*Translateren,  b.  w.  Translater, 
♦Transport ,  o.  Transport ,  m. ;  cession ,. 

f. 
♦Transporteren ,  b.  w.  Transporter;  ce- 
der, 
♦Transportkosten  ,  m,  mv.  Frais  de 

transpart,  m.  pi. 
♦Transportschip ,  o.  Bdliment  de  trans- 

port,  m. 
Trant,  m.  Train,  m  ;  maniere;  mode  , 

coutume,  f.;  style,  m.;  sortCy  espèce,  f. 
Trantelen,  o.  w.  Zie  Drentelen. 
Tranten,  o.  w.  Sepronuner, 
Trantje,  o.  Promenade,  f. 
Trantselen,  0,-71.  Zie  Drentelen. 
Trap,  m.  Action  de  marcher  sur,  f.;  coup 

depied,  m.;  marche;.montée,  f.;  degré; 

escalier,  m.  Van  —  tot  — ,  by  — ppen. 

Par  degrës,  graduellement;  insensible- 

ment,  —  op ,  —  neer.  En  monlant  et 

en  descendant. 
Trapbank.  v.  Gradin,  m. 
Trapgans,  ▼.  Ontarde  (oiseau) ,  f. 
Trapgansje,  o.  Oulardeau,  m. 
Trapjaer,  o.  Zie  Moordjaer. 
Trapleuning,  v,  Rampe  d'escalier,  f. 
Trapmuer,  m.  Échilfre,  m. 
Trappelen,  o.  w.  Trépigner;  piéliner. 
Trappen,  b.  w.  Fouter,  marcher  sur. 

Met  de  voeten  — .  Fouter  aux  pieds, 
Trappsalmen,  m.  mv.  Psaumes  gra- 

duels,  m.  pi. 
Trapspreuk,  v.  Qradation,  f.;  climax 

(rhét),  m. 
Trapswyze,  byw.  Graduellement,  pro- 

gremvement. 
Trapzang,  m.  Gradu/el  (verset),  m. 
Tras,  o.  Ciment,  m. 

Trasmaker,  enz.  Zie  Tirasmaker,  enz. 
Trassen,  b.  w.  Zie  Tirassen. 
Trauwant,  m.  Zie  Trawant. 
♦Travailje,  v.  Travail  (machine),  m. 
Trawant,  m.  Traban,  garde  salellite,  m. 
Trawantschap,  o.  Charge  de  traban,  f. 
.  Trechter,  m.  Enlonnoir,  m. 
Trechterspons,  v.  Zie  Trechterzwam. 
Trechtervormig,  b.  n.  Infundibulé,  in- 

fundibuliforme. 
Trechterwinde,  v.  Liseron  (plante), m. 
Trechterzwam,  v.  Enlonnoir  (espèce  de 

champignon),  m. 
Tred,  m.  Démarche;  allure,  f;  pas,  m. 
Trede,  v.  Pas;  degré,  m. ;  marche,  f.; 

marchepied  d^une  voilure;  échelon,m,; 

estrade^  f. 


Digitized  by 


Google 


682 


TRE 


TRE 


Treden ,  b.  w.  Fouter;  tnarcher  dans  ou 
sur;  cócher.  —,  o.  w.  Marcher ;  aller; 
enlrer.  Op  het  tooneel  — .  Enirer  en 
scène;  paraUre  sur  la  scène,  In  dienst 
— .  Enlrer  au  service,  In  het  huwelyk 
— .  Se  marier.  In  een  ambt  — .  Enlrer 
en  charge,  en  fónclum, 

Treder,  m.  Marclieur;  souffleur  tVor- 
gues,  m. 

Tree,  Treede,  enz.  Zie  Tred,  Trede,  enz. 

Treeft,  m.  env.  Trépied,  m. 

Treek,  m.  Tour,  m.;  nichef  f. 

Treem,  m.  Zie  Tremel. 

Treffelyk,  b.  n.  Excellenl.  — ,  byw.  Ex- 
celtemmenl. 

Treffelykheid,  v.  Excellence,  f. 

Treffen ,  b.  w.  Toucher;  aüeindre;  f  rap- 
per;  Lrouver;  renconlrer;  faire ;  arrê- 
Ier;  conclure;  deviner.  — ,  o.  Combal , 
engagetnenl,  m. 

Treffend,  b.  n.  Frappant;  touchant. 

Treft ,  m.  «n  V.  Zie  Treeft. 

Treiter,  m.    I  «.   „      ,  . 

Tregter,m.  }  ^^^  Trechter. 

Treil,  m,  Cincenelle ,  f.;  cordagCy  m.; 

agrès,  m.  w. 
Treilen,  b.   st.  Tirer  (un  baleau)  au 

moyen  d*une  corde;  haler, 
Treiler,  m  Haleur,  m. 
*  Trein,  m  Train^  m.;  suite,  f.;  corlége; 

convoi.  m. 
Treinsleper,  m.  Remorqueur,  m. ,  loco- 

molive,  f. 
Trek,  m.  Trait;  coup;  désir ; gout ; appé- 

lil;(lébil;  tour,  m  ;  ruse,  niche  ;levéey 

tnain  (au  jeu  de  cartes).  f. 
Trekbank,  v.  jérgue  (machine),  f. 
Trekbeest,  v.  en  o.  Zie  Trekdier. 
Trekbeugel,  m.  Drague,  f" 
Trekbrng,  v.  Pont  levis,  m. 
Trf  kbuis,  v.  Tuyau  d*iispiralion^  f. 
Trekdier,  o.  Béte  de  Irait,  f. 
Trekgaren,  o.  Tirasse  (filet),  f. 
Trekgeld,  o.  Denier  d'enchère,  m. 
Trekhaek,m.  Tire-fond   (instrument) 

Trekjagt.  o.  Yachl,  m. 

Trekkabel,  m.  en  v.  Zie  Trektouw. 

Trekkas,  v.  Serre  chaude,  f. 

Trekkebekken ,  o  w.Se  hecqueter. 

Trekken,  b.  w.  Tirer;  trainer ;  relirer ; 
recueiUir;  recevoir;  toucher.  — ,  o.  w. 
Tirer;s*infuser  lremper;serendre;aller; 
marcher;  voyager;  passer.  Naer  Frank- 
r.vk  — .  ^tler  en  France.  Te  velde  — • 
Enlrer  en  campagne.  Op  de  wacht—. 


Monter  la  aarde. T^her  iet»— .Tirer 

sur ,  ressemoler  ü  q.  c. 
Trekker,  m.  Tireur  {d*une  lettre  de 

change);  lendon  (anat.);  ttrebouchon, 

m.;  détente  [d*un  fusil,  etc.);  iocomo- 

tive.  f.;  remorqueur;  haleur^  m. ;  tran- 

loire,  f. 
Trekketen,  v.  Mancelle;  branloire.  f. 
Trekking,  v.  TracUon,  f.;  lirage;  retire- 

ment  m.;  contraction;  convulsim,  f. 
Trekkoord,  v.  Zie  Trektouw. 

Treklap,  m.  Savelier,  m. 

Trekletter ,  y.  Lettre  capitale  ou  fnajus- 

ctile,  f. 
Trek  lint,o.  Tiran/  (d'une  bourse,  etc)tm. 
Treklyn ,  v.  Cincenelle ,  cordelle  tf.\cé- 

bleau;  trait,  m. 
Trekmuts,  v.  Bonnet^  m:,  comette;  cmj- 

fe,  t ;  serre  têle,  m. 
Treknet,  o.  Tirasse  (filet),  f. 
Trekos ,  m.  Bceut  de  trait ,  m. 
Trek  pad,  o.  Chemin  de  halage^  m. 
Trekpaerd,  o.   i   Cheüaldetrüü,d*atU' 
Trekpeerd,  o.    f  lage,  m. 
Trekpees,  v.  Tendon  (anat.),  m, 
Trekpen,  v.  Tireligne,  m. 
Trekplaester^  y.  Épispastique;  vésicatoi' 

re,  m. 
Trekplaet,  v.  Couloire  (filière),  f. 
Trekpleister,  v.  Zie  Trekplaester. 
Trek  poeder,  o.  Pondre  épispasliouep  f- 
Trekpomp,  y.  Pompe  aspirante,  f. 
Trekpot,  m.  Théière.  f. 
Trekpyp,  y.  Tuyau  d*aspiralion,  m. 
Trek  riem,  m.  IHrant,  m. 
Trekschult,y.l?ari7Ué,f.;  coclie  (/'eaK,ni. 
Treksel.  o.  ïnfusion,  f. 
Trekspier.  v.  Conslricteur  {Tnusc\e),  m. 
Treksprinkhaen,  m  Sauterelle,  f. 
Trektafel,  y.  Tabte  qui  s^allonge.  f. 
Trektang,  y.  Béquette,  f. ,  ptncetles^U- 

nailles,  f.  pi. 
Trektangetje ,  o.  Jiec-de-corbin,  bec-ét- 

corbeau  (chir.),  m. 
Trek  tangsken,  o  Zie  Trektangetje. 
Trektouw,  o.  en  y.  Cincenelle,  cordelle s 

f ;  hale-ó,  bord;  trait,  m. 
Trektyd,  m.  Passe'e  (vén.),  f. 
Trekvaert,  y.  Canat,  m. 
Trekyisch,  m.  Poisson  de  passage,  m. 
Trekvogel,  m.  Oiseau  de  passage,  m. 
Trek  wagen,  m.  Cdmion,  haquel',  m. 
Trek  weg,  m.  Chemin  de  halage,  m. 
Trekwind,  m.  f^enl  coulis^  m. 


Digitized  by 


Google 


TRE 


TRI 


68S 


Trekyzer.  o.  Fitiire,  f. 

Trekzaeg,  v.  Passe-partout  (scie),  m. 

Trekzalf,  v.  liosUicon  (ong-uent),!!!. 

Trekzeel,  o.  Zie  Trektouw. 

Tremel,  m.  Trémie  {d'un  mouUn),  f. 

Tremelschoen  m.  i^//^e^  m. 

Trens,  v.  Licou.  iicol  ra  ;  ganse,  f.;  cor- 

dan;  Uséré^  m.:  tre^se,  f  ;  coups,  m.  pi. 
Trensster,  v.  Tressewte,  L 
Trenstiiig,  o.  'Dressoir  m. 
Trente,  o.  Trenle  (vil Ie). 
Trenzen,  b.  w   Tresser;  congréer  (mar.). 
Trenzen,  m  Tressfur,  in. 
Trepaen,  m.  Trepan  (cliir  ),  m. 
Trepaneertoor.  v.  Zie  Trepaen. 
Trepanereu,  b.  w.  Trépaner, 
Trepanerinj?,  v.  Trépan,  m. 
■^Tresoor,  enz  Z/tf Trnzxir,  enz. 
^eorboom,  m.  Zie  Treurwilg. 
Ti-eurdicht, o.  Èlégje..  f. 
Treurdichter.  m.  Étégiaque^  m. 
Treurdiv.'litkundi'j,  b.  u.  ÈlégiographU 

que, 
Treurdlchtkunst,  V.  Élégiograpliie,  f. 
Trenreinde,  o.  Caiastropfie,  f. 
Treuren,  o  w.  S'afflïger  gémir, 
TreutffeeRtijr,   b.  n.   Triste.  — ,  byw. 

Tristcment 
Treurgeesti geheid,  v.  Tristesse,  f, 
Treurj^ewaed,  o.  Habit  de  deuU,  m. 
Treurgezang,  o.  Chant  funèbre,  m. 
Treurig,  b.  n.  TrUte;  muUieureux;  tra- 

gique.  — ,  byw.  Zie  Treurigiyk. 
Treurigheid,  v.  Tristesse   f. 
Treuriglyk,  byw.  TrUtement ;  malheu- 

reusemenl;  tragiquemnit. 
Treuriug.  v.^ie  Treuriyheil. 
Treurklagt,  v.  Complainle,  lamenUUion, 

Trourkleed,  o., Zie  Treurgewaed. 

Treurlied,  o.  ÉU*gie;  complainte,  f. 

Treurmare,  v.  Triste  n o itüelie,  f. 

Treurmoedlg,  enz.  Zie  Treurgeestig, 
enz. 

Treur  muziek,  ▼.  en  o.  Musique  [unèbre 
on  fugubre,  f. 

Treurpstlji,  m.  Psaumedeta  pénitence, 
m. 

Treurrede,  v.  Oraison  f  unèbre,  f. 

Treurrol,  v.  Róle  Iraqiqne  m. 

Treurspeelster,  v.  Ti'oyédienne ,  f. 

Treur» pel   o.  Tragédie,  f. 

Treurspeldichter,  ra  Poëte  tragique,  m. 

Treurspelen,  m.  Tragédien,  m. 

Treurspelschryver,  in.  ^ie  Treurspel- 
dichter. 


Treurtoon,  m.  Son  ou  Ion  f  unèbre,  m* 
Treurtooneel,  o.  Tiiédtre  tragique,  m. 
Treurverzen,  o.  mv.  yers  éieguiques,  m. 

pi. 
Treurwilg,  m.  Saule  pleureur,  m. 
Treurzang,  m   Chant  f  unèbre  ou  lugU' 

bre^  ra.;  complainte  ;éiégie,  f. 
Treuzel,  t.  TaniU  ,m.\vétiHeuse;  lam' 

bine,  f. 
Treuzelaer.  m.  Féiillcur;  lambin.  m. 
Treuzelaerster,  v.  k'élUleuse;  lambine  ^ 

f. 
Treuzelen,  o.  w  VéliUer;  lambiner. 

ï^^ü^llsr-;-    }  ^«  Treuzelaerster. 
♦Trezoor,  o.  Trésor.m. 
*Trezorie,  v.  Trésorerie,  f. 
*Trezorier,  ra.  Trésorier^  m. 
♦Trezorierschap,  o.  C/iarge  de  trésorier^ 

f. 
*Trezory,  v.  Trésorerie.  f. 
Triakel,  m.  env.  Tftérlaque,  f. 
♦Triangel,  m.  Triangle,  m. 
Tribuen,  v   Tribune ,  f. 
♦Tribaet,  o.  Tribul.  m. 
^Tribun  tet,  o.  Tribunat.  m. 
Trielje,  v.  Treillis   (toile),  m. 
Trient,  o.  Trenle  (ville). 
Trier,  o.  Trèves  (ville). 
Tril  m  Op  den  —  gaen.  Courir  la  pre^ 

tantaine  Zt^  Triller 
Trilgraa,  ü.  Biize  (plante),  f. 
Trillen,  o.  w.  Trembler ; greloller ;  fris^ 

sonner;  fréinir;  vibrer. 
Trilleud,  b.  n.  Tremblunl ;  vibranl. 
Triller,  m.  Batlement,  Iril.trille,  m. ; 

cadencc  (mnn.)  f. 
Trilling,  v.  Tremblement;  frisson;  fré- 

missemenl;  fredvn,  m  ;  vibralion,  f. 
Trillioeii,  o.  TriUion,  m. 
Trinitaris,  m.  Trinüaire  (religieus),  m. 
Triomf,  ra  Triompke,  m. 
^Triorafant,  b.  n  Tnomphant,  -— ,  byw. 

Triomptialemenl. 
♦Triomiantelyk  ,    byw.    Triomphale- 

ment. 
Triomfboog,  m.  iérc  de  triomptie,  m. 
Triomfeerden,  m   Triowpfialeur,  m. 
Triomferen,  o.  w.  Triompher. 
Triomflied  o.  Chant  de  triomphe,  m. 
Triomfpoort,  v.  Pprte  triomphale,  t 
Triomfteeken ,  o.  Trophée,  m. 
Triomfwagen,  m.  Cliar  de  triomphe.  m. 
Triomfzang,  m.  Chanls  de  triomphe  ^ 

m   pi. 
Trip,  V.  Sabot  de  femme^  m. 


Digitized  by 


Google 


684 


TRO 


Tri?,eüteen.n,.l  ''">«.«'• 

Tripolisch,  b  n.  —e  aerde.  Tripoli,  ia. 

Tripolitaen,  m.  Tripolitain.  m. 

Tri  poli  taensch,  b.  n.  TripoUtain,  de  Tri- 
poli. 

Trippelen,  o.  w.  Marcher  &  petilspas; 
sauliUer. 

Trits,  V.  Nombre  de  trots;  Irois,  m.;  ra- 

Triumf,  enz.  Zie  Triomf,  enz. 
Troebel,  m.  TrouOle,  désordre  ,  m.  — , 

b.  n   Trouble, 
Troebelachtig,  b.  n.  Un  peu  trouble. 
Troef,  V.  Coup;  alout,  m. 
Troefaes,  o.  Js  U*ntout,  m. 
Troefblad,  o.  Retoume,  f.;  atout,  m. 
Troefboek,  o.  enm.  Jeu  de  cartes^  m. 
Troef  boer,  m.  Falet  d*  atout,  m. 

Troefheer.  m.  Rot  d'atout,  m. 
Troefkaert,  ▼.  Triomphe,  f.;  atouty  m. 
Troefkoning,  m.  Roid'atout,  m, 
Troefnegen.  v.  Neuf  datout^  m. 
Troefspel^o.  Triomp/te  (jeu  de  cattes),  f. 
Troeftien,  v.  Dix  d*atout,  m. 
Troeftwee,  v.  Deux  da  tont,  m. 
Troefvier,  v.  Quatre  d*atout,  m. 
Troef  vrouw,  v.  Dame  d*atout,  m. 
Troefvyf,  v.  Cinq  d*atout,  m. 
Troefzes,  v.  Six  d*atout,  ra. 
Troefzeven,  v  Sept  datout^  m. 
Troep,  m.  Troupe;  bande,  f. 
Troepswyze,  hyvr.  Par  troupes;  par 

bandes. 
Troetelaer,  m.  Cajoleur,  m. 
Troetelaerster,  v.  Cnjoteuse»  f. 
Troetelen,  b.  w.  Cajoter;  caresser;  choy- 

er;  flatter.  ^ 

Troeteling ,  v.  Cajolerie ;  caresse;  flatte- 

rie,  f. 
Troetelkind,  o.  Enfant  gdté,  m. 
Troeven,  b.  en  o.  w.  Jouer  atout ; pren- 

dre  avec  un  atout ;  battre.  —  ,  o.  w. 

Brelander,  Jouer  aux  carles. 
Troffel,  m.  TrueUe.  f. 
Trolfeltje,  o.  Trueliette,  f. 
Troffelvol,  m.  TrueUée,  f. 
Trog,  m.  Auge;  huche,  f.;  pétrin,  m. 
Troggelachtig ,  b.  n.  Mendiant,  — , 

byw.  En  mendiant. 
Troggelaer,  m.  Mendiant,  m, 
Troggelaerster,  v.  Mendiante,  f. 
Troggelary,  v.  Mendicité,  f. 
Troggelen,  o.  w.  Mendier, 


TRO 

Tr^lvï'o'i^ivJ^'-^T^^^^^ 
Troggelzak,  m.  Besace,  f. 
Trogsken,  o.  Auget^  m. 
Trogwyn,  m.  Baquetures,  f.  pi. 
Trojaen,  m.  Troyen,  m. 
Trojaensch,  b.  n.  Trayen,  de  Trek, 
Troje,  o.  Troie  (ville). 
Trokbal,  m.  BiUe,  f. 
Trokkamer,  v.  Billard  (salie),  m. 
Trokken,  o.  w.  Jouer  au  biüard, 
Trokspel,  o.  Billard,  m. 
Trokstok,  m.  Queue  de  billard,  f. 
Troktafel,  v.  Billard,  m. 
Troktafelzaksken,  o.  Blouse,  f. 
Trom ,  V.  Tambour ,  m. ;  caisse.  f.  De- 

roeren,  op  de  —  slaen.  Battre  la  «m- 

se,  Ie  tambour. 
Trommel ,  v.  Tambour ,  m. ;  eaisse,  f. ; 

tympan,  m.;  boite,  f ;  barillet,  m. 
Trommelaer,  m.  Tambour;  tambwri- 

neur,  m. 
Trommelbuik ,  m.  Ventre  enfle,  m. 
Trommelen,  o.  w.  Battre  Ie  tambour, 

la  caisse;  tambouriner. 
Trommelklank,  m.  Son  ou  bruii  in 

tambour,  m. 
Trommelkunst,  v.  Tympanique,  f. 
Trommelschroef ,  v.  f^is  de  tambour,  f; 

buccin,  ra. 
Tro  mmelslag.  m.  Batterie  (de  tambourh 

f. ;  coup  de  tambour;  son  da  tambour; 

appel,  m. 
Trommelslager,  ro.  Tambour,  m, 
Trommelspel,  o.  Batterie  de  tambour,  f. 
TTomxnelstók^m. Baguette  de  tambour S- 
Trommelvel,  o.  Peau  de  tambour,  f. 
Trommel viscb ,  m.  Tambour  {poxBêotüj , 

m. 
Trommelvlies,  o.  Tambour,  tympondt 

loreille,  n*. 
Trommelzucht ,  v.  Tympanite,  f.;  «*• 

téoristne  (méd.),  rn. 
Trommen,  o.  w.  Battre  te  tambour,  ü 

caisse. 
Trommer,  m.  Tambour,m, 
Tromp ,  v.  Trompe,  f. ;  cor ,  cornet ,  o. ; 

trompette,  saquebute,  f.;  trombant, 

m.;  guimbarde ,  bouche ;  embonchurt  > 

f.  Met  de  —  op  de  borst.  A  bont  per- 

tant 
Trompblazer,  m.  Trompette,  tn. 
Trompen,  o.  w.  Sonner  de  ta  trompt. 
Trompenaer,  m. Trompette,  m. 
Trompet ,  v.  Trompette ;  trompe  ,  f-  Oé 

de  —  blazen.  Sonner  de  la  trompeUe 


Digitized  by 


Google 


TRO 

Trompetblazer,  m.  Trompette^  m. 
Trompetbloem ,  ▼.  Sarracénie  (plante) , 

Trompetboom  ,  m.  Catalpa ,  couUquin, 
bois-trompeUe  (arbre),  m. 

Trompetgeblaes,  o.  Sottnerie  de  Irom- 
pette,  f.;  appel,  m. 

Trompetgeschal,  o.  Zie  Tpompettengre- 
icbal. 

Trompetlint,  o.  Bandereau,  m. 

TrompetsnoBr,  o.  Zie  TrompetliDt. 

Trompetten,  o.  w.  Sonner  de  la  trom'- 
petle;  trompeter  (se  dit  du  cri  de  l'ai- 
gie).  — ,  b.  -w.  Trompeter^  publier  è 
ion  detrompe. 

Trompettengescbal,  o. )  Son  de  la  troni' 

TrompettenkUink ,  dl  J  pelle ,  m. ;  fan- 
fare, f. 

Trompetter,  m.  Trompette,  m. 

Trompetvogei ,  m.  Trompette ,  agami 
(oiseau) ,  m. 

Tromalag,  m.  Zie  Trommelslag. 

Tromslager,  m.  Tambour,  m. 

Tromvlies,  o.  Zie  Trommelvlies. 

Tronie,  Y.  Fisage;  minois^  m. ;  trogne^ 

Tronk,  m.  Tronc  (d'arbre),  m. 
Troon,  m.  TrCne,  m. 
Troonbeklimming ,  y.  Avénemeni  è  la 

couronne,m. 
Troonen,  o.  -w.  Trörur;  régner,  — ,  b,  w. 

Attirer;  altécher;  porter  ü. 
Troonhemel,  m.  Dais,  baldaquin,  m. 
Troonopvolger,  m.  Successeur  au  tróne, 

m. 
Troost,  mConsolation^  f. 
Troostbaer,  b.  n.  Corisolable. 
Troostbrief,  m.  Lettre  de  consolalion ,  f. 
Troosteloos,  b.  n.  Inconsolable.  — ,  by  w. 

Inconsolabtement. 
Troosteloosheid,  v.  DésoioHon,  f, 
Troostelyk ,  b.  n.  Consolant,  — ,  byw. 

D*une  maniere  consotante. 
Troosten,  b.  w.  Consoler.  Zich  over  iets 

— .  Se  consoler  de  q.  c. 
Troostëngel,  m.  jénqe  consolateur,  m. 
Trooster,  ro.  Consolateur,  m. 
'roostgrond,  m.  Motif  de  consolalion, 

m. 
Troosting,  ▼.  Consolation,  f. 
Troostpenuing,  m.  Fiche  de  consolalion^ 

Troostrede.  v.  Discours  consolant;  com- 

piment  de  condoleance,  m. 
Troostryk,  b.  n.  Tfès -consolant, 
Troostachrift,  o.  Ecrü  consolant^  m. 


TRO 


685 


Troostster,  v.  Consolatrice,  f. 
Troostwoord,  o.  Parole  consolante,  f. 
Trop,  m.Z?>  Troep. 
Tros,  m.  Grappe;  cyme^  f.;  carquois;cO' 

rymbe  (bot.);  bagage,  attiraU  de  guer- 

re;  cordage,  m. 
Troaachtig,  b.  n.  Zie  Trosvormig. 
Trosbloemig,  b.  n.  Corymbiflore,  cv- 

meux  (bot.). 
Trosboef,  m.  Goujat,  m. 
Trosdragend,  b.  ri.  Corymbi f ère  {hot). 
Trosdrager,  m.  Zie  Trosboef. 
Trosgewas ,  o.  Grappe  (art  vét.1  f. 
Trosjongen,  m.  \  Goujat,  valet  daarmee. 
Trosknecht,  m.  f     m. 
Trospaerd,  o.  ( Cheval  de  bagage ,  d^é- 
Trospeerd,  o.  f  quipage[d'unearmée),xxu 
Trossen,  b.  w.  Plier  bagage.  Zie  Pak- 
ken. 
Trostouw ,  o.  en  v.  Paquet  de  cordagesj 

m. 
Trosvaen,  v.  Fanion  (étendard),  m. 
Trosvormig,  b.  n.  Corymbeux,  corymbè^ 

corymbi forme.  — ,  byw.  JEn  grappe, 

encyme. 
Troswagen,  m.  Chariot  de  bagage,  m. 
Trots.  m.  Arrogance ;  fierté,  f. ;  orgueU , 

m. ;  hauteur;  bravade,  f.;  défi,  m.  Ten 

^y&n.  Endépitde, 
Trotsch,  b    n.  Arrogant,  fier;  orgveit- 

leux;  hautain;  altier;  superbe ;  magni- 

fique.  — ,  byw.  Zie  Trotschelyk. 
Trotscbaerd,  m.  Arrogant^  superbe,  m. 
Trotschelyk,  byw.  Arrogamment;  fiere- 

ment. 
Trotschhart,  o.  Personne  fiere  ou  liau- 

taine,  f. 
Trotschhartig,  enz  Zie  Trotsch,  enz. 
Trotschheid,  v.  Arrogance;  fierté^  f.; 

orgueil,  m. 
Trotsen,  b.  w.  Braver^  dé  fier,  affronter, 

provoquer.  — ,  o.  w.  S'élever  ^  s'enor- 

gueillir. 
Trotseren,  b.  w.  Zie  Trotsen. 
Trotsering,  v.  Bravade,  f.,  défi,  m. 
Trotsig,  b.  n.  Zie  Trotsch. 
Trotsiglyk ,  byw.  Zie  Trotschelyk. 
Trouw,  b.  n.  Fidele ;  loyal ;  exact,—, 

byw.  Fidèlement;  loyalement, -- ,  v. 

Fidélité;  probilé;  loyauté;  foi,{.\mflria- 
ge  m. 
Trouwant,  m.  Traban,  m. 
Trouwbaer,  b.  n.  Zie  Huwbaer. 
Trouwbaerheid.  v.  Zie  Huwbaerheid. 
Trouwbed,  o.  Zie  Bruidsbed. 
Trouwbelofte,  v.  Zie  Huwelyksbelofte. 


Digitized  by 


Google 


686 


TÜC 


TUI 


Trouwboek,  o.enm.  Registre  de  maria- 
ges,  m. 

Trouwdag,  m  Z/ö  Bruiloft^dag». 

Trouwdicht,  o  Zie  Bruiloftsdicht. 

Tpouwdoek,  m.  Poéfe  (voile),  m. 

TpouwgIoos,  b.  d.  Jn fidele; déloyal ; per- 
fide; traUre,  — ,  byw.  Zie  Trouwe- 
looBl3rk. 

Trouweloosheid ,  v.  IvfidéliU;déloyaU' 
té;  perfi4ir ;  trahison,  f 

Trouweloüslyk,  byw.  Jnfid element;  dé- 
loyalcment ;  pei  piment. 

Trouwelyk,  byw.  Fidèlement;  loyale- 
ment. 

Trouwen,  b.  w.  Marier;  épouser.  — , 
o.w.  Se  marier. 

Trouwens,  byw.  De  bonne  foi;  envé- 
rite. 

Trouwgewaed,  o.  JlobV  de  noces,  m. 

Trouwhander,  m.  Dépositaire,  m. 

Trouwhartig,  enz.  /te  Getrouw,  enz. 

Trouwheid,  v.  Fidélilé;  loyauté,  f. 

Trouwig.  b.  n.  Fidele. 

Trouwigheld,  v.  Fidélilé,,  f. 

Trouwring,  en.  Anmau  nuptiale  m. 

TrouwRcbat,  m.  bot,  f. 

Trouwsluijer,  m.Pvêle  (voile),  m. 

Trouwverbreker,  m  Perfide,  m, 

Trouwverbreking,  v.  Déloyavlé ;  perfi- 
die,  f. 

Truffel,  V.  Truffe ,  f.  — ,  m.  Zi«  Trof- 
fel 

Truffelgrond,  m   Trvffière^  f. 

Truggelen,  enz.  Zie  Troggelen,  enz. 

Truijen  (st.),  o.  S^  Trond  (villa). 

Trukken,  enz.  Zie  Trokken,  enz. 

Truweel,  o  Truelle  f. 
Truweeltie,o  TrvcUelle  f. 
Tryp,  o,  Tripe;patine{óUjffe\  f. 
Trypen^  ouv.  b.  n.  Fait  de  tripCy  de 

panne. 
Trybei,  v.  Zie  Treuzel. 
Trysflen   b  w  Tumtser,  — ,  o.  w.  Fé- 

iiUer;  lambiner. 
Tuberoos  ,  v.  Tvbéreuse  (plante ;   sa 

fleur),  f. 
Tuheroosbol,  xn.  Oignon  delubéreuse, 

m. 
Tucht ,  V.  Discipline ;  inslruiiion ,  édu- 

cation,  f.;  rêglemeiil;  ordre;  cMli- 

ment.  m.;  correUion ;  punition^  f. 
Tuchteling,  m   en  v.  Ddtenu;  prison- 

nier,  m  ;  prismmière  (dans  une  mai- 

ion  de  correction)^  f. 


Turhteloos,  b.  n.  Indisripiiné ;  démorü- 

lisé  — ,  byw.  Sans  disdpiine, 
Tuchtt'loosheid  ,  v.  Indisaptine ;  demo- 

ralisatton,  f. 
Tuchthuis  .  o    Maison   de  carrectian; 

maison  de  forcty  f. 
Tucht hmsuieef' ter,  m.  Directeur é^une 

maison  de  correcti  n.  m. 
Tuchtig,  b.  n.  biscipltHé;  modesUxfe- 

tcnu  ;  chaste.  —  ,  by  w.  Modestement; 

chas  temen  t. 
Tuchtigen,  b.  w.  Disdpliner ;  ck&titr ; 

corriger ;  punir. 
Tuchtiging,  v   Discipline;  corredumy 

f ;  chdtiwent,  m..  punition,  f. 
Tuchtleer,  v.  Discipline  f. 
Tuchtnieester  m.  Censt  i/r,  m. 
Tucht meestersambt,  o  )  Charge  de  teH' 
Tuchtmeesterschap,  o.  )      seur;  een- 

svre,  f. 
Tuchtraed  ,  m.  Corseil  de  discipline^m. 
Tuchtt  oede,  v.  hiscipline  (ibuet),  f. 
Tuciitsiraf,  v.  I»e/we  disctptinaire,  f. 
Tufsteen,  m   Tw/^pieri»^).  m. 
Tufsteeiinchtig,  b.  n  Tufier. 
Tui,  V  Cdble  d'af\OHrclie  m. 
Tuiaiiker.  o.  jéncrv  d'offourcltf^  f. 
Tuig,  o.  Hariiais;  on  Ut ;  ustmsile;in' 

slr urnen t ;  equipage;  attirail,  m.;  ifW- 

chine ,  f. ;  thiffous ,  m.  pi. ;  bétaü.m. 

—  \ftu  volk.  Cnnailley  f. 
Tulge,  m.  en  v.  Zie  Getuige. 
Tuigen .  b.  en  o.  w.  Altester^  témoigner; 

déposer.  — ,  b.  w.  Eqviper,  gréer;har' 

ntcher. 
Tuighandel  m.  Éperonnerie,  f. 
TuighuiP,  o.  Arsenal,  m. 
Tuighuismeester,  m.  Directeur  dwarst' 

nat,  m 
Tu iging,  V  Équipement;  gréement;  hêr- 

nuchtmenty  m. 
Tuigmaker,  m.  llarnncheur,  m. 
Tuigtueestor ,  m.  Directeur  d*artmerkj 

m. 
Tuigwagen  ,  m.   Chariot  de  begage; 

caisson .  m. 
Tujgwerkkunde,  v. )  Mécaniaue  {sdtor 
Tuigwerkkunst,  v.  }      ce).  f. 
Tuijen,  b.  w.  Atlacher;  lier;  amarrer. 
Tuijer,  m  Lien,  vn.\  attiuhi,  f. 
Tuijeren,  b.  w  Zie  Tui.ien. 
Tuil ,  in.  Raillerie ;  plaisanterie.  f.: «- 

price  ^  m.  i  guirlande,  f.  Zif  Tuil- 
ken. 
Tuilen,  o.  w.  Aller  son  train ;  agirsenis 

réflexion ;  vivre  ticencieusemenl. 


Digitized  by  VjOOOIC 


TÜI 


Tül 


687 


Tailken,  o.  )  Bovguet ,  petü  bouquet^ 

Tuil(je,o.    I      UI. 

Tuimelaer,  m.  Celui  qui  culbute ;  cul- 

butatU{p\geon),  m.;  bombarde  ^balisle, 

catapuUe,  f. 
Tuimelen,  o.  w.  Culbuter;  tomber  en 

r(mlant ;  faire  banqtieroute, 
Tuimelgeestj  m.  hrouiUon,  m.    * 
Tuimelgreestigr,  b.  n.  Turbulent, 
TuimelingTt  ▼.  Culbute;  révoluliortj  f. 
Tuimelzucht ,  v.  Esprit  de  sédition  , 

m. 
Tuin,  m.  Haie ;  clóture ;  enceinte ,  f.;  jar- 

(fm,  m. 
Tüinaerde,  v.  Terreau,  m. 
Tainalsein ,  m.  AOsinlhe  desjardinSy  f. 
Tuinarbeid,  m.  Jardinage,  m. 
Tuinarbeidep,  m.  Jardiuier,  m. 
Tninbank,  v.  Banc  dejarditiy  m. 
TuinbeJ,  o.  Couche;  plancne^  f.;  carré ^ 

m. 
Tainbloem,  ▼.  Fleur  de  jardin^  f. 
Tuinboon,  v.  Fève  de  marais;  féverole^ 

Tuinbouw,  m.  JlorticuUure,  f. 
Tuinbouwer,  m.  UorlicuUeur,  m. 

Tuinder,  m.  Zie  Tuinier. 

Tuinen,  o.  w.  Jardiner;  se  promener 

dans  un  jardin. 
Tuineppe ,  v.  Persii  (plante  potagère) , 

m. 
Tuingereedschappen,  o.  mv.  Ustensiies 

dujardinage,m.  pi. 
Tuingewas,  o.  Herbe  ou  plante  potagère, 

Tuingod,  m,  Vertumne,  dieu  des  jar- 

dins,  m. 
Tuingodin ,  v.  Flore ,  déesse  des  fleurs , 

Tuinhaeg,  v.  Haie  dejardin,  f. 
Tuinhuis,  o.  Cabinet  ou  pavUlon  dejar- 

din.m. 
Tuinhuisje ,  o.     )   Berceau,  m.,  gto- 
Tuinhuiaken,  o.  f      riette^  f. 
Tuinier,  m.  Jardinier,  m. 
Tuinieren,  o    w.  Jardiner;  exercer  Ie 

métier  de  jardinier, 
Tuiniershuis  ,  o.  Biaison  de  jardinier , 

TuiniersjoDgen,  m. )  Gargon  jardinier, 
Tuiniersknecht,  m.  J       m. 
Tuiniersloon,  m.  en  o.Salaire  de  jardi- 
nier, m. 
Tuinierster,  v.  Jardinière,  f. 


Tuiniersvrouw,  v.  Jardinière,  f. 
Tuinierswoonin^,  v.  Zie  Tuiniershuis. 
Tuinkers,  v.  Certse  de  jardin,  f.;  cresson 

alénois,  nasitorty  m 
Tumklauw,  m.  Sarcloir,  m. 
Tuinklokje ,  o.  Campanetle;  campanule , 

f.;  liseron  (plan te),  m. 
Tuinkloksken,  o.  Zie  Tuinklokje. 
Tuiukoningje,  o.      »  Roiletet  (oiseau) , 
Tuinkoningsken,  o.  f      m. 
Tuinkrakol,  v.  Escargot,  limafon,  m. 
Tuinkruid,  o.  Herbe  ou  plante  potagère j 

Tuinladder,  v.  Écfielle  doublé,  f. 
Tuinlaen,  v.  Mée  dejardiit,  f. 
Tuinlisch,  o.  Iris  (plante),  m. 
Tuinlook,  o.  jéü  cultivé,  m. 
Tuinman,  m.  Jardinier;  horticulteur ,, 

m.  , 

Tuinmes.  o.  Serpe,  serpette,  f. 
Tuinmlapel,  m.  en  v.  lHèfle  de  jardin^ 

f. 
Tuinmunte,  v.  Menthedes  jardins,  f. 
Tuinranonkel,  m.  en  v.  RetwncuU  des 

jardins ,  f. 
Tuinschaer,  v.  Ciseaux  de  jardinier^  m. 

pi. 
Tuinschaer,  v.  Zie  Tuinschaer. 
Tuinscheerling,  m.  Petite  ciguë,  f. 
Tuinschop,  v.  Bêche,  f. 
Tuinslang,  v.  Couleuvre  de  haie,  f. 
Tuinslek,  v.  Escargot,  limagon,  m. 
Tuinspade,  v.  Bêche,  f. 
Tuinspin.  ▼.  Araignée  des  jardins,  f. 
Tuinspook,  o.  Epouvanlaii  ü  chènevière^ 

m. 
Tuinstaek,  m.  Rame;  perchCy  f. 
Tuinstoel,  m.  Chaise  dejardin,  f. 
Tuintje,  o.  Jardinet,  m. 
TuiDvrucht,  v.  Fruit  dejardin,  m. 
Tu inwerk,  o.  Risban,  m.,  risberme,  f. 
Tuischbaen,  y.  Brelan,  m. 
Tuischen ,  b.  w.  Troquer;  éc/ianger; 

jouer ;  bretander. 
Tulscher ,    m.  Troqueur ;  brelandier , 

m. 
Tuischery,  v.  Zie  Tuisching. 
Tuischhuls,  o.  Brelan  (maison  de  jeu) , 

m. 
Tuisching,  V.  Troc;  éckange,  m. 
Tuischschool,  v.  Zie  Tuischhuis. 
Tuischspel,  o.  Brelan,  m.;  bouUlotle  (jeu 

de  cartes),  f. 
Tuit,  V.  Tuifau,  m.;  pointCy  f.;  beo,  m.; 

corne,  f.;  mameion ;  sein ;  cornet,  m.; 

jante ;  tresse  de  cheveuXf  f. 


Digitized  by 


Google 


688 


TÜR 


Tuitband,  m.  Calogan^  m.,  bande,  f., 
ruban^  m. 

Tuiten,  o.  w.  Corner;  tinier. 

Tuiter,  m.  Comeur,  m. 

Tuitboed,  m.  ChapeauècomeSy  m. 

Tuithooru.  ra.  I  ^     .  , 

Tuitboren,  m. }  ^^^'  ^^^"'  "^• 

Tuiting.  V.  jéction  de  corner j  f.;  tinte- 
ment  d*oreiUeSj  cornement,  m. 

Tuitkan,  v.  Biberon,  m. 

Tuitmuts,  V.  Comette,  f. 

Tuitpot,  xn.  Zie  Tuitkan. 

Tuitscboen,  m.  Sou  lier  pointu,  m. 

Tuk ,  m.  Covp ;  choc^  m. ;  race ;  espèce , 
f.;  caractère,  naturel,  m.,  humeur; 
tromperie ,  f.  — ,  b.  n.  Fin ,  nt^é,  sub- 
til  ;  avide. 

Tukken,  b.  w.  Toucher, 

Tukkenbollen,  o.  w.  Heurter,  choquer 
de  la  téle  (comme  les  béliers). 

Tul,  m.  Tulie,  m.  ZiePul, 

Tulband,  m.  Turban,  m. 

Tullebroér,  m.  Buveur,  biberon^  m. 

Tullen,  o.  w.  Boire  avec  exces ^  ivro* 
gner. 

Tulp,v.  Tulipe.f, 

Tulpblad,  o.  Feuillede  tulipe,  f. 

Tulpbol,  m.  Oignon  de  tulipe,  m. 

Tulpboom,  m.  Tulipier  (arbre),  m. 

Tulpeubed,  o.  Planclie  de  tulipes,  f. 

Tulpenboom,  m.  Zie  Tulpboom. 

Tulpbandel,  m.  Commerce  detutipes,  m. 

Tulpkweeker,  m.  Amateur  de  tulipes  , 
m. 

Tulpsteel,  m.  Tige  de  tulipe,  f. 

1'ulpzaed,  o.  GrairiC  de  tulipe,  f. 

Turband,  m.  Turban,  m. 

Turbith wortel,  m.  Turbith  (plante),  m. 

Tureluer,  m.  Caprice,  m.;  fantaisie^  hu- 
meur, f. 

Tureluersch,  b.  n.  Fou. 

Turen,  o.  w.  Regarder;  lorgner. 

Tupf,  m.  Tourbe,  f. 

Turfacbtig,  b.  n.  Tourbeux. 

Turfakker,  m.  Tourbière^  f. 

Turfaech,  v.  Cendre  de  tourbes ,  t 

Turfbak,  m.  Caisse  ü  tourbes,  f. 

Tupfboer,  m.  Tourbier,  m. 

Turfdamp,  m.  Fumée  de  tourbes,  f. 

TurXdrager,  m.  Porteur  de  tourbes,  m. 

Turfgraver,  m.  Tourbier,  m. 

Turfgruis,  o.  Poussière  de  tourbes,  f. 

Turfhoop,  m.  Monceau  ou  tas  de  tour- 
bes, m. 

Turfkelder ,  m.  Cave  oü  ton  mei  Us 
iourbes,  f. 


TÜS 

Turfkist.  v.  Zie  Turfbak. 

Turfkluit,  po.  en  v.  Motie  de  tourbe,  bri' 

queile ,  f 
Turfkool,  T.  Charbon  de  tourbe,  m. 
Turfkooper,  m.  Marchand  detowrbu, 

m. 
Turfland,  o  Tourbière,  f. 
Turfmaker,  m.  Tourbier,  na. 
Turfmand,  v.  Panier  &  tourbes,  m.  I 

Turf  meter,  m.  Mesureur  de  tourbes ,  n. 

Turf  molm,  m.  Zie  Turfgruis. 

Turfpont,  v.     \ 

Turfpraem,  v.  \  Bateau  &  tourbes,  m. 

Turfachip,  o.  ) 

Turfschop,  V.  ipuche  ipelie],  f. 

Turfschopje,  o.  Épuchetie,  f. 

Turfschouw,  Y.  Bateau  h  tourba,  m. 

Turfsohuit,  T.  2t^Turfschip. 

Turftonner,  m.  Mesureur  deUmrks, 

m. 
Turfveen,  o.  Tourbière,  f. 
Turfverkooper,  m.  Marchand  ds  tour- 
bes,  m. 
Turfverkoopster,  v.  Marchandi  de  teur- 

bes,  f. 
Turfvuer,  o.  Feu  de  tourbes,  m. 
Turfzak,  m.  Sac  è  tourbes,  m. 
Turk,  m.  Ture,  m. 
Turken,  b.  w.  Trailer  q.q.üla  turqut, 

maltnüier, 
Turkenland,  o.  Turquie,  f. 
Turkin,  v.  Turque,  f. 
Turkois,  m.  et*  o.  Zie  Turkoois. 
Turkoois ,  m.   Turquoise  (pierre  pré- 

cieuse),  f.  — ,  o  Mine  de  turqumse,  f. 
Turkooizen,  onv.  b.  n.  De  turqiunsc, 
Turksch,  b.  n.  Turc,  turque.  Op  zyo  —. 

A  la  turque.  —  koorn,  —e  weit.  Iftfbi 

blé  de  Turquie,  m.— e  boon.  Fasieie.l 
Turkye,  o,  Turquie.  i. 
Turven,  o.  w.  Faire  provisüm  de  tovr- 

bes. 
Tusschen,  voorz.  Entre;  parmi;d0u; 

pendant;  en;  y,  —  ons.  Entre  nous.  - 

lichten  donker.  Entre  chtenetleup, 

sur  Ie  soir, 
Tussclienadvies,  o.  Avis  mitoyen,  m. 
Tusscbenartikel,  o.  Artiete  intercalé,  m. 
Tusschenbedryf ,  o.  Enir'acie ;  intenué- 

de,m. 
Tusschenbeenig  I    b.    n.   UUerosstux 

(anat.). 


Digitized  by 


Google 


TüS 

TusRchenbeide ,  byw.  Entre-devx;  pas- 

sablement. 
Tusi^cbeiibeidenheid  ,  v.   Entrt-deux  , 

espace  intermediaire ,  m. 
Tusschöübeart,  v.    Tour  intermediaire^ 

m. 
Tusscbenbuia,  v.  Atlonge  (cbim.) ,  f. 
Tuss^chendag,  m.  Jour  inlercaiaire ,  m. 
Tusscbendak,  o.  Tolt  entre  deux  bdti- 

ments,  m. 
Tusschendans,  m.  ïntermède  de  dan- 

ses,  m.         • 
Tusscliendek,  o.  Corradoux  ou  coura- 

douXy  entre.' pont  (mar.) ,  m. 
Tusschendeks ,  byw.  Dans  les  entre- 

ponls  imar.). 
Tusscbendoen,  b.  w.  Mettre  ou  pUicer 

entre  deux  ou  ptusieurs  choses, 
Tusschendyks,  byw.  Entre  les  digues. 
Tusscheneiland,  o.  lU  située  au  milieu 

de,  f, 
Tusschenengte,  v.  Gorge^  f. ;  défilé,  m. 
Tusscbengaen. o.  w  S'entremeltre; s'in- 

terposer ;  se  meter  de. 
Tusschengang,  m.  Allee  entre  d*autres 

allées,  f.;  corridor,  m. 
Tu88chenj?ebeurteniR.  v.  Episode,  m. 
Tusscbengebied ,  o.  Interrègne,  m. 
Tusschengeregt,  o.   Entremets,  hors- 

a'muvrey  m. 
Tusscheiigeachil,  o.  Incident^  m. 
Tusscbengeschryf ,  o  Interpolation  ^  f. 
Tu88chengesnap,o.  Zie  Tusschensnap. 
Tu88cbenge3peel.  o.  Jntermèdes  de  mu- 

sique,  en  musique,  m.  pi. 
Tusschengetal,  o.  Nombre  intermediai- 
re, m. 
Tusschengewysde,  o.  Jvgement  interio- 

cutoire,  m. 
Tusschengezang,  o.  Zie  Tusscbenzang, 
Tusschengooijen  ,  b.  w.  Jeter  entre  ou 

parmi. 
TusRchengracbt,  v.  CanaloM  fossé  de 

séparation,  m. 
Tusschengroeijen,  o.  w.  Crotlre  parmi, 
Tuaschenhandel,  m.  Entre-cours,  m. 
Tusschenbandeling ,  v.  Épisode ;  inci- 
dent, m. 
Tusschenhietorie,  v.  Episode,  m. 
Tu88chei\iaer,  o.  Annee  intermediaire  ^ 

TusscbeDkans,  v.  Chance  intermediaire^ 

Tusschenklank,  m.  Son  intermediaire , 

m. 
T  usschenkleur ,  v.  Demi-teinte,  t 

Tom,  L 


TÜS 


689 


Tasschenkomen,  o.  w.  Intervenir;  s'en- 

tremeltre. 
Tusschenkomend,  b.  n.  Intervenant;  in- 
cident. 
TuRschenkomst,  v.  ïntervention ;  entre- 
mise ;  interpositum ,  f.;  intermediaire , 
m. 
Tuiscbenkoning,  ro.  Régent ,  inUrrex , 

interroU  m. 
Tusschenkrtog,  m.  Cercle  intermediai- 
re, m. 
Tusscbenlaeg,  t.  Couche  intermediaire. 

f. 
Tussebenlaen,  v.  Allee  inUrmédinire,  f. 
Tusschenland,  o.  Terre,  f.,  ou  pays  en- 
clavé dans  d'autres,  m. 
Tusscbeuleggen,  b.  w.  Mettre  onplacer 

entre. 
Tusschenleiden,  b.  w.  Mener  ou  con- 

duire  entre. 
Tusschenlid,  o.  Membre,  m.,  ou  join- 

ture  intermediaire,  f. 
Tusschenliggen ,  o.  w.  Étre  situé  ou 
couché  entre ,' être  parmi;  être  enclavé 
dans. 
Tusschenloop,  m.  Entre-cours  ,m. 
Tusschenloopen,  o.  w.  tourir  parmi; 

s'entremêler;  s'entremeUre. 
Tusschenlooper,  m.  Entremetteur,  ra. 
Tusscheulucbt,  v.  Air  intermediaire, 

m. 
Tusschenlyn ,  v.  ïnterligne,  f. 
Tusschenmengen,  b.  w.  Entremêler. 
Tusachenmiddel,  o.  en  m.  Intermediai- 
re; intermède  (chim.),  m. 
Tusschenmiddelig,  b.  n.  Intermediaire. 
Tusschenmuer,  m.  Mur  mitoyen,  m. 
Tusscheuoordeel,  o.  Interlocutoire,  m. 
Tusschenopkomend,  b.  h.  Intervenant , 

incident. 
Tusschenpad,  o.  Sentier  intermediaire , 

m. 
Tusschenparty,  t.  Parii  mitoyen,  m. 
Tusscbenplaets,  V.  Enlredeux;  inter- 

valle,  m. 
Tusschenplaetsen ,  b.  w.  Mettre  ou  pto- 

cer  entre;  interposer. 
Tusschenplan,  o.  Plan  mitoyen  on  fn- 

termédiaire,  m, 
Tusschenplanten ,  b.  w.  Planter  parmi 

ou  entre.  k 
Tusschenpoos,  y.  Pause  ;interruption  ; 
intermission ;  intermittence ;  suspen- 
sion, f. ;  intervalte,  m.  By  —zen.  Par 
intervaUes.  Zonder  — .  Sons  inlerrup^ 
tion. 

44 


Digitized  by 


Google 


690 


TÜS 


TÜS 


Tusschenpoozen,  o.  w.  Faire  unepause; 

s'arréter;  dUcontinuer. 
Tusschenpoozend ,  b    n.  IntetmiUent. 

—e  koorts.  Fièvre  inUrmiUenle. 
TusschenpooziDg,  v.  Zie  Tusschenpoos. 
TuBSchenrang ,  m.  Rang  intermediaire , 

m. 
JusBchenras ,  o.  Race  miloyenne  ou  in- 
termediaire, f. 
TasBchenrede,  V.  Parenthese,  phrase  in- 

cidente;digression,  f. 
Tusschenreeks,  v.  Série  intermediaire, 

f. 
Tu88chenpegel,m.  Bn/r«  ligne,  m,  et  f. 
Tusscbenregelig,  b.  n.  Interlineaire. 
TusscheDregering,  v.  Jnterrègne,  m. 
Tusscbenribbestuk,  o.  Entre-cóte,  m. 
Tusscbenribbig,  b.  n.  Intercostal. 
Tusschenruim,  o.  Zi€  Tusschenr  ui  mie. 
Tusschenruimte .  v.  tntervalle ,  m.;  en- 
tre tigne^  m.  et  f.;  interstice;  entre^ 

deux,  m. 
Tusscbeiiryi  v.  Zie  Tusscbenreeks. 
Tusscbenryk,  o.  Interrègne,  m. 
Tasscbenrym ,  o.  f^ers  mêlés  dans  la 

prose,  m  pi. 
Tu88cbeD8cbeed,o.Zi^Tu8scbeDruimte. 
Tu88cben8cbot ,  o.  Claison,  f. ;  entre- 

deux;  diaptiragme  (anat),  m. 
Tu88cben8cbrift,  o.  Interpolation,  f. 
Tu88cben8cbryven ,  b.  w.  InterpoUr; 

intercaler;  itisérer, 
Tu88chen8Cbryving,  y.  Interpolation^  f. 
Tu88cben8loot,  v.  Fossé  intermediaire , 

m. 
Tu88cben8nap,  m.  ïnterruption,  f. 
TuBScheasnappen,  o.  w.  Interrompre. 
TuBscbensnede,  v.  EntretaiUe  (grav.),  f. 
TusBcbenspel ,  o.  Entr*acte,  intermède , 

m. 
TuBBcbeoBpelen,  o.  w.  Jouer  entre  les 

actes, 
TuBBchenspraek ,  Y.  Entremise;  inter- 

vention,  f.;  intermediaire,  m. 
TusBCbenspreekBter ,  v.  Interlocutrice ; 

entremetleuse^  f. 
TusscbeDBpreiden ,  b.  w.  Répandre  ou 

étendre  parmi, 
Tus8cbeu8preken«  o.  w.  Interrompre; 

s'entremettre ;  s'interposer. 
TuBscbeDspreker ,    m.  Interlocuteur  ; 

entremeUeur,  m. 
TuBscbeQspreking,  y.  Zie  Tusschen- 

Bpraek. 
TusschenspruiteQ^  o.  w.  Zie  Tussohen- 

groeUen. 


Tusschenspys,  v.  Entremets,  m. 
TuBschenstaen,  o.  w.  Être  ou  se  tenir 

panni. 
TuBschenstagie,  ▼.  Entre- sol,  xn. 
Tu88cben8tand  ,  m.  Interposition ;  dU- 

tance,  f.;  intervatle,  m. 
TuBBcbensteken,  b.  w.  Insérer;inlercQ- 

ter ;  lourrer  entre. 
TuBscbeuBteking,  v.  Insertion;  tiüerca- 

lation,  f. 
TuBsobenstellen,  b.  w.  Mettre  oa  placer 

entre  ou  au  milieu  (fe;  inlerpo$er. 

Zich  — .  Sinterposer. 
TusBchenstelling,  v.  InterposiHon;pr(h 

posilion  incidente ;  parenthese,  f. 
TuBBCbeuBtoppen^  b.  w.  Fourrer  entre 

ou  parmi. 
TuBscbenstraet ,  v.  Rue  intermédiaife , 

f. 
TuBBcbenstreek ,  v.  Contrée    encUnéé 

dans  d'autres,  f. 
TuBschenstreep,  t.  Raie  ou  Ugne  inter- 

médiaire,  f, 
TuBschenstrooijen,  b.  w.  Semer  oa  ré- 
pandre parmi. 
TusBchenstroomen,  o.  w.  Couler  entre- 
TuBscheoBtryd  ,  m.  Combat  entre  deui 

partis,  m. 
Tusschentai,  o.  Zie  Tusscbengetal. 
TuBBchentand,  m.  Surdent,  f. 
TusBcbentoon ,  xn.  Ton  intermediaire , 

m. 
TusBchentyd,  m.  Entre-temps;  inter- 
stice; intervalle ;  interim ,  m.  Ia  -. 

Dans  Vintérim,  par  interim. 
TuBscbentydig,  b.  n.   )  Intermédiat;iR' 
TuBscbentydscb,  b.  n.  f  térimaire. 
TuBBchenuer,  v.  en  o.  Heure  d^inUr- 

vatte;  heure  de  loisir,  f. 
TuBScbenvak ,  o.  Zie  TuBSCbenruimtch 
'l'uBBchenyal  f  m.  Incident;  accidenli 

épisode,  m. 
TuBscbenvallen,  o.  w.  Tomber  entrt\ 

survenir. 
TusscbenTerdieping,  y.  Entresol^  m. 
TuBBcbenverbael,  o.  Episode,  m. 
TusBcbenvlaeg,  v.  Bourrasque  ou  ten* 

pête  qui  survient,  f.  —  van  dolbdd 

jéccès  de  folie,  m.  By  — agon.  Par  b\ 

tervalles. 
Tuspcben vlieten,  o.  w.  Couler  parmia^ 

entre. 
TuBschenyloeijen,  o.  w.  Zie  Tusachei* 

vlieten. 
TuBBcbenvoegen,  b.  w.  hisérer,  intercd^ 

ler;joindre;  ajouter;  encadrer. 


Digitized  by 


Google 


TV\A 


TWE 


691 


Tusschenvoeging,  ▼. )  Insertion;  inUr^ 
Tusschenvoegsel,  o.  f     calalion,  f. 
Tusschenyonnls,  o.  Interlocutoire ,  m. 
TnsschenvTfleg,  v.  I)emande  ou  ques- 

tion  incidente,  f. 
Tusschenwal,  m.  Rempart  intermediai- 
re, xn. 
Tusschenwand  ,  m.  Mur  mitoyen ;  mur 

de  séparation,  m.;  cUnsoUy  f. 
Tusschenwassen  ^  o.  -w.  Zie  Tusschen- 

groeijeD. 
Tusschenweek ,  v.  Semaine  intermedi- 
aire^ f. 
Tusschenwerk,  o.  Travail  ou  ouvrage 

accessoire,  m. 
Tusschen werpen  ,  b.  w.  Jeter  entre  ou 

parmi, 
Tusechenweppsel,  o.  ïnterjection,  f. 
Tusschenwoordje,  o.  ExpLétif,  m.;  par- 

ticule  explétive,  f. 
Tusschenwydte,  v.  Zie  Tusschenruim- 

te. 
Tusschenzaeijen,  b.  w.  Semer  entre  ou 

parmi, 
Tusscbenzang,  m.  ïntermède  de  chant, 

m. 
Tusachenzee,  v.  Mer  qui  sépare  deux 

contrées,  f. 
Tusscbenzetten,  b.  w.  Mettre  ou  placer 

entre,  interposer. 
Tusscbenzin,  m.  Phrase  incidente,  pa- 
renthese, f. 
Tusscbenzingen,  b.  en  o.  w.  Chanter 

entre  les  actes,  etc, 
TuBschenzinteeken,  o.  Parenthese,  f. 
TasBcbenzoldering ,  t.  Zie  Tusschen- 

Tordieping. 
Twaelf ,  telw.  Douze.  Het  slaet  —uren. 

Midi  sonne. 
Twaelfbloembladig,  b.  n.  Dodécapétale 

(bot.). 
Twaelfdaegsch,  b.  n.  De  douxe  jours. 
Twaelfde  ,  b.  n.  Douzième.  Ten  — . 

Douzièmement,  — ,  o.  Douzième,  m. 
Twaelfdeelig,  b.  n.  Dodécaparti,  dode- 

capartite;  dodécafide;  duodécimal, 
Twaelfderhande,  onv.  b.  n. )  Qui  est  de 
Twaelfderlei,  onv.  b.  n.       )  douze  sor- 

tes  ou  espèces, 
Twaelfhoek,  m.  Dodécagone^  m. 
Twaelfjarig,  b.  n.  Agé  de  douze  ans;  de 

douze  ans. 
T waelfkantig,  b.  n.  Qui  a  douze  faces  ou 

cótés. 
Twaelflettergreplg,  b.  n.  De  douze  syl- 
labes. 


Twaelfmael,  byw.  Douze  fois. 
Twaelfman,  m.  Duodécemvir,  m. 
Twaelfmannery ,  v.  Dodécandrie  (bot.), 

Twaelfmannig,  b.  n.  Dodécandre  (bot.). 

Twaelfponder  ,  m.  Pièce  de  canon  de 
douze,  f. 

Twaelfspletig,  b.  n.  Dodécafide. 

Twaelf  tal,  o.  Douzaine,  f. 

Twaelftallig,  b.  n.  Duodécimal. 

Twaelf  vingerdarm  ,  m.  Duodenum 
(anat.),  m. 

Twaelfwyvery,  v.  Dodécagynie  (bot.),  f. 

Twaelfwyvig,  b.  n.  Dodécagyne  (bot.). 

Twaelfzydig,  b.  n.  Qui  a  douze  faces  ou 
cót/^. 

Twee,  telw.  Deux.  By  tweeën, —  en  — . 
Deux  d  deux.  Alle  —  dagen.  De  deuso 
jours  en  deux  jours.  Zy  waren  met 
— 6n.  lis  étaient  deux.  In  — 6n  ver- 
deelen.  Partager  ou  diviser  en  deux. 
— ,  V.  Deux,  m. 

Tweebak,  o.  Biscuit,  m. 

Tweebastig,  b.  n.  Qui  a  deux  écorces. 

Tweebeenig,  b.  n.  Bipède. 

Tweeblad,  o.  Ophris,  m.;  double-feuille 
(plan te),  f. 

Tweebladerig,  b.  n.  )  Bi/olié .  diphyüe 

Tweebladig,  b.  n.      }      (bot.). 

Tweebloembladig,  b.  n  Dipétale  (bot.). 

Tweebloemig,  b.  n.  Biflore  (bot.). 

Tweebroederig,  b.  n.  DiaUelphe  (bot.). 

Tweebruggen,  o.  Deux-Ponts  (ville). 

Tweebuikig,  b.  n.  Qui  a  deux  ventres. 

Tweebyl,  v.  Bipenne ;  guisarme,  f. 

Tweedagig,  b.  n.  De  deux  jours. 

Tweede,  b.  n.  Deuxième,  second ;  deux. 
Hendrik  de—.  Henri  deux  (IJ).  Ten 
— .  Deuxièmement,  secondement. 

Tweedeeling,  v.  Bifurcation;  bissection, 

Tweedekker,  m.  Vaisseau  H  deux  ponts^ 

m. 
Tweederhande,  onv.  b.  n  )  Qui   est  de 
Tweederlei,  onv.  b.  n.       }  deux  sortes 

ou  espèces. 
Tweedraedsch,  b.  n.   Qui  estWh  deux 

fUs. 
Tweedragt,  v.  Discord^  ;  dissension,  f. 
Tweedragtig,  b.  n.  Porté  è  la  diseorde; 

désuni.  — ,  byw.  En  discorde. 
Tweed ragtigbeid,  v.  Zie  Tweedragt. 
Tweedragtiglyk,  byw.  En  discorde. 
Tweedragtsappel,  m.  Pomme  de  discor- 
de, t. 
Tweedubbel,  b.  n.  Deux  fois  doublé. 


Digitized  by 


Google 


692 


TWE 


TWE 


Tweeduizend,  telw.  Deux  miUe. 
Tweeduizendste,  b.  n.  Deux  miUième. 
Tweegrevecht,  o.  Duel,  m. 
Tweehandig,  b.  n.  Bimane, 
Tweehoek ,  m.  Figure  d  deux  angles,  f. 
Tweehoeki^,  b.  n.  Qui  a  deux  angies, 
Tweehoevig,  b.  n.  Bisulce,  bUuUfue. 
Tweehonderd,  telw.  Deux  cenU. 
Tweehonderdman,  m.  Ducénaire,  m. 
Tweehonderdste,  b.  n.  Deuxcentième. 
Tweehoofdig,  b.  n.  Bicépfiale. 
Tweehoornig,  b.  u.  Bicomu,  bicome. 
Tweehuizig,  b.  n  Diokfue  (bot.). 
Tweejarig ,  b.  n.  Qui  a  deux  ans ;  bien- 

nat ;  bienné;  bisannueL 
Tweejarigheid,  v.  BisannuaHté,  f. 
Tweekamp,  m.  Duel,  m. 
Tweekamper,  m.  DueUUtey  m. 
Tweekiemig,  b.  n.  Biembryoné, 
Tweeklank,  m.  Diphlhongue^  f. 
Tweekleurig,  b.  n.  Bicolore. 
Tweeklinker,  m.  DiplUhongue^  f. 
Tweekoppig,  b.  n.  Zie  Tweehoofdig. 
Tweeledig,  b.  n.  Qui  a  deux  membres; 
binaire,  —e  grootheid,  v.,  —-  getal, 
o.  Binöme^  m. 
Tweelettergrepig,  b.  n.  DissjfUabe, 
Tweelicht,  o.  Crépuscule,  m. 
Tweeling,  m.  en  ▼.  Jumeau^  m.;  jumel* 
Ie,  f.  — ,  m.  Gémeaux  (signe  du  zo- 
diaque),  m.  pi. 
Tweelingbroeders,  m.  mT.  Frères  ju- 

meaux,  m.  pi. 
Tweelingspieren,  t.  mv .  Jumeaux  [mus- 

cles),  m.  pi. 
Tweelingstrepen,v.inv.  /tt7ne^(«(blas.), 

f.  pi. 
Tweelingzusters,  v.  mv.  SceursjumeUes^ 

f.  pi. 
Tweelobbig,  b.  n.  Bilobé  (hlst.  nat.). 
Tweeloop,  m.  Fusil  ü  deux  coupe,  m. 
Tweelyvig,  b.  n.  Qui  a  deux  corps, 
Tweemael,  byw.  Deux  fois. 
Tweemaendig,  b.  n.  Qui  a  deux  mois. 
Tweeraagtlg,  b.  n.  Did^name  (bot ). 
Tweemalig,  b.  n.  Doublé  ;:féUM. 
Tweeman,  m.  Duumvir^  m. 
Tweemanneljk,  b.  n.  Diandre^  déan- 

drique  (bot.). 
Tweemannery,  v.  Bigamie^  f. 
Tweemannig,  b.  n.  Duumvirai;  dian- 

dre,  diandrique  (bot). 
Tweemanschap,  o.  Duumvirat,  m. 
Tweema9t,  m.  Bricky  bdtiment  it  deux 

mdts,  m. 
Tweeoogig,  b.  n.  Mioeutaire. 


Tweepeukelig ,  b.  n.  Zie  Tweevlak- 

kig. 
Tweepuntig,  b.  n.  Bicomv;  bicvspidé, 
Tweeregelig,  b.  n.  De  deux  lignes,  - 

vers.  Distique,  m. 
Tweeribbig,  b.  n.  Bkosté. 
Tweern,  m.  Fil  tors  ou  retors,  m. 
Tweernen,  b.  w.  Zie  Twynen. 
Tweeschalig,  b.  n.  l  n£„^^ 
Tweeschelllg,  b.  n. }  "^^^ 
Tweeschelp,  v.  Bivalve  (coquiUsge), 

m. 
Tweeschelpig,  b.  n.  Bivaive, 
Tweeschillig,  b.  n.  Qui  a  deux  écoretv, 

bivalve. 
Tweeslachtig  ,  b.  n.  Hermaphrodite ; 

androgyne;  bisexe  on  bissexe y  bis- 

sexuel;  métis ;  hybride;  ampMie. 
Tweeslachtigheid,  t.  Uermaphroéimt, 

m. 
Tweesnarig,  b.  n.  A  deux  cordes.  — 

speeltuig.  Dichorde,  m. 

Tweesnydig,  b.  n.    I     ^ranchanis, 
Tweesnyding,  v.  Bissection  (géom.).  i. 
Tweespalt,  v.  Discorde.  dissension.  f. 
Tweespal  tig ,  b.  n.  Porté  è  la  discoriU; 

désuni,  — ,  byw.  En  discorde. 
Tweespal tigheid,  v.  Zie  Tweespalt 
Tweespal  tiglyk,  byw.  En  diseorde. 
Tweespan,  o.  Attelage  de  deuxchetmx, 

m. 
Tweespel,  o.  Duo,  m. 
Tweespleet,  v.  Diglvphe  (archit.),  m. 
Tweespletig,  b.  n.  Bifide. 
Tweespraek,  v.  Dialogue^  m. 
Tweesprong,  m.  Bivoie,  f. 
Tweesprongig,  b.  n.  Biviaire. 
Tweestaertig,  b.  n.  I  Quiadeuxqnenes, 
Tweesteertig,  b.  n.  f     bicaudé. 
Tweestemmig,  b.  n.  A  deuxvoix. 
Tweestempelig,  b.  n.  Digyne  (bot). 
Tweestippig,  b.  n.  Qui  a  deux poM» 
Tweestryd,  m.  Duel^  m.;  discorde,  f.; 

combat  intérieur,  m. 
Tweestylig,  b.  n.  DistyU  (bot). 
Tweesylbjg,  b.  n.    )  Dissytlabe^  dissj^ 
Tweesyllabig,  b.  n.  f     iabiqtu. 
Tweetakkig,  b.  n.  Bifurqit€, 
Tweetal,  o.  Deux^  m.;  paire^  f.;  coupk , 

m.  et  f.;  ambe,  m. 
Tweetallig,  b.  n.  Binaire. 
Tweetand,  m.  BidetU  (plante);  desx- 

dents^  diodon  (poisson),  m. 
Tweetandig,  b.  n.  BUUnU. 


Digitized  by 


Google 


TWI 


TWI 


693 


Tweetongig^,  b.  n.  Faux;  doublé;  dissi- 

mulé. 
Tweetongigheid,  v.  DuplicUé,  maumU 

se  foi,  f, 
T^^reetoon,  m.  Diton  (mus.),  m. 
Tweetoppig,  b.  n.  Qui  a  deux  som- 

met^, 
Tweevakkig,  b.  n.  BUoculaire  (hist. 

nat ). 
Tweevechter,  m.  DueUiste,  m. 
Twee  verwig,  b.  n.  Bicotore. 
Tweevingerig,  b.  n.  Bidactyle, 
Tweevinners,    m.    mv.   Diptérygiim 

(poissons),  m.  pi. 
Tweevinnig.  b.  n.  Diptérygien, 
Tweevlakkig,  b.  n. » BirruMCtUé,  ntart^é 
Tweevlekkig,  b  n.  (     de  deux  tacties. 
Tweevleugelig,  b.  n  Bipenne,  diplèn. 
Tweevoetig,  b.  n.  Bipède. 
Tweevorkig,  b.  n.  Bifarqué. 
Tweevopmig,  b  n.  Biforme. 
Tweevoud,  o.  Duel  (gramm.],  m. 
Tweevoudig,  b.  d.  Douhlt;  binaire.  — , 

byw.  Doublemenl. 
Tweevoudigheid,  v.  Duptieité,  f. 
Tweeweg,  m.  Biuoie,  f. 
Tweewegig,  b.  n.  Brnal. 
Twee  werf,  byw.  Deux  fois. 
Tweewy very,  v.  Bigatnie;  digynie^  t 
Tweewy vig,  b.  n.  Digyne  (bot.). 
Tweezadig,  b.  n.  Disperme  (bot.). 
Tweezaedkwabbig,  b.  n,)I>kotyUd(me 
Tweezaedlobbig,  b.  n.      (     (bot.). 
Tweezang,  m.  Duo,  m. 
Tweezinnig,  b.  n.  Équiwque;  ambigii. 

— ,  byw.  AmbigumêfUn 
Tweezinnigheid,  v.  Équivoque ;  ambU 

guïté.  f. 
Tweezinniglyk,  byw.  AmbigumenL 
Tweezins ,  byw.  En  deux  sens;  de  deux 

manieree ;  autbigumetU, 
Tweezweerd vechter  ,    m.    IHmachére 

(gladiateur),  m. 
Tweezydig,  b.  n.  Bilatétal. 
Twintig,  telw.  Fingt,  —  jaren.  Ftngt 

ans.  Een  en  — .  Finai  et  un.  Zy  wajen 

met  han  — en.  He  éaient  vingt, 
Twintigdagig,  b.  n.  De  vingtyours. 
Twintiger,  m.  Meinbre  d'une  eampagnie 

de  vïngt  persormes:  hotmne  de  vwgi 

ans;  vin  de  vingl  ans,  m.;  frégaU  de 

vingt  canons,  f. 
Twintigjarig,  b.  n.  De  vingt  ttns;pieen' 

nal. 
Twintigmael » byw.  Fingt  f  ais. 
Twintigste,  b.  n.  Finglième^  —,  o. 


Fingtième ,    m. ,  vingtième  portie , 

Twintigtal,  o.  Finglaine,  t. 

Twintigwerf,  byw.  Fingt  fais. 

Twist,  m.  Dvwute;  querelte ;  discorde  , 

f.;  debat ;  différend,  m. 
TwistacUtig,  b.  n.  Querelleur;  centen- 

tieux,  — ,  byw.  Contentieusement. 
Twistachtlgheid,  v.  Humeur  (fuereUeu-- 

se,  f. 
Twistappel,  m.  Pomme  de  discorde,  f. 
Twistbeslechtor,  m.  ConciHaieur,  arbi- 

tre,  m. 
Twisten,  o.  w.  QuereUer;  disputer;^n' 

tester. 
Twistend,  b.  n.  Contestant ,  disputant. 
Twister,  m.  Querelleur;  chicaneur,  m. 
Twistgeding,  o.  Contestation,  f.;  diffé- 

rend,  m. 
Twistgeest,  m.  Esprit  de  contradiction ; 

brouiUon ;  esprii  contentteux,  m. 
Twistgierig,  b.  n.  Querelleur;  conten- 

tieux,  — ,  byw.  ZU  Twistgieriglyk. 
Twistgierigheid,  t.  Humeur  quereUeu- 

se,  f. 
Twistgieriglyk ,   byw.     Contentieuse- 
ment. 
Twistgodin,  v.  Discorde  (divinité  fabu- 

leuse),  f. 
Twisthanging,  v.  Litispendanee,  f. 
Twistig,  b.  n.  Querelleur;  contentieux. 
Twisting,  v.  Zie  Twist. 
Twistmaekster,  t.  Brouitlonney  f. 
Twistmaker,  m.  Boutefeu,  brouiUon, 

m. 
Twistpunt,  o.  PoirU  contentieux,  m. 
Twistrede  ,  y.  Diepute ;  contutatkm  ; 

controverse,  f.;  debat,  m. 
Twistredenaer ,  m.  Disputeur;  cantro- 

vereiste ;  diakcticien,  m . 
Twistredenen,  o.  w.  Disputer. 
Twistscheider,  m.  ArbUre;  médiateur, 

m« 
Twlgtscheidlng,  t.  Arbitrage^  m. 
Twistschrift ,  o.  Berü  poléntique;  fac- 

turn,  m. 
Twistschryver,  m.  Ècrivain  pctémufue, 

m. 
Twiststoker,  B».        IBoute-feu^breuU- 
Twistverwekker,  m.  f     Ion,  m. 
Twistvo],  b.  Q.  Queretleur,  chietmier» 
TwiatTuer,  o.  Feu  de  la  diseorde,  m. 
Twistziek,  b.  n.  \  Zie    Twiatgie- 

Twistzoekend,  b.  n.  f      rig. 
Twisizoeker,  m.  Zie  Twistmaker. 
Twistzoekster,  V.  Querelleuse,  f. 


Digitized  by 


Google 


694 


TWY 


TTD 


Twistzuclit,  ▼.  Zie  Twistgierigheid. 

Twistzuchtig,  b.  n.  Zie  Twistgierig. 

Twyden,  o.  w.  Zie  Twisten. 

Twyfel,  m,  Doute,  m.;  incerlUude,  f. 
Buiten  of  zouder  — .  Sans  doute.  In 
—  zyn  of  staen.  Douter,  être  en  doute. 
Iets  in  —  trekken.  Mettre  ou  révo^ 
quer  q.  c.  en  doute.  Daer  is  geen  — 
aen,  het  lydt  geeneo^  — .  11  n'y  a 
point  de  doute. 

Twyfelacbtig,  b.  n.  Douteux;  incertain; 
problématique.  —  ,  byw.  Douieuse- 
ment;  problénmtiquement ;  incertai- 
nsment, 

Twyfeiacbtigbeid,  v.  Doute,  m.;  incer- 

^  titude,  f. 

Twyfelaer,  m.  Douteur;  pyrrhonien; 
sceptique^  m. 

Twyfelary,  v.  Scepticisme;  pyrrhonis- 
me,  m. 

Twyfelbaer,  b.  n.  Douteux.  — ,  byw. 
Douteusement. 

Twyfelbaerheld,  v.  Doute,  m. 

Twyfelen,  o.  w.  Douter.  Aen  iets  — . 

,  Douter  deq.e.  Aen  niets  — .  Ne  dou- 
ter de  rien.  Ik  twyfel,  of  hy  komen 
zal.  Je  doute  qu'it  vienne.  Ik  twyfel 
niet,  of  hy  zal  komen.  Je  ne  doute 
pas  qu*it  ne  vienne.  Ik  twyfel  daer- 
aen.  Ten  dotUe.  Ik  twyfel,  of  het 
zoo  wel  is.  Je  doute  que  cela  soit 
ainsi, 

Twyfelend,  b.  n.  Zie  Twyfelzuch- 
tig. 

Twyfelig,  b.  n.  Douteux;  dubitalif. 

Twyfeling,  v.  Dcute^  m.;  incertitude,  f. 

Twyfelleer^  v.  Acataiepsie^  f.,  scepticis- 
mCy  m. 

Twyielmoedig,  b.  n.  Incertain;  irré- 
solu ;  inquiet ;  scrupuleux.  — ,  byw. 
Zie  Twyfelmoediglyk. 

Twyfel  moedigheid,  v.  Incertitude ;  ir» 
résotution,  f.;  doute;  scrupule,  m. 

Twyfelmoediglyk ,  byw.  Incertaine- 
ment ;  irrésolument;  scrupuleusement. 

Twyfelvol,  b.  n.  Plein  de  doute  et  d'in- 
cerlitude. 

Twyrelziek,  h.n.  Zie  Twyfelzuchtig. 

Twyfelziekte,  v.  Zie  Twyfelzucht. 

Twy feizinnig,  b.  n.  Équivoque;  ambigu, 
— ,  byw.  Zie  Twyfelzinniglyk. 

Twyfelzinnigheid,  v.  Équivoque;  amti' 
gutté,  f. 

Twyfelzinniglyk,  byw.  Ambigument. 

Twyfelzucht,  v.  Scepticisme;  pyrrho- 
nume^  m. 


Twyfelzuchtig,  b.  n.  ScepUque ;  pfr- 

rhonien. 
Twypf ,  V.  Jet;  rejeUm;  sdon;  rameau; 

brtn ;  osier,  m. 
Twygen,  onv.  b.  n.  D*osier.   Een  - 

mandje.  Une  eorbeitle  d'osier. 
Twyn,  m.  FÜ  tors  ou  retors,  m. 
Twynder,  m.  Tordeur,  retordeur,  dou- 
bleur, m. 
Twyndery ,  t.  Retordement,  moutinagt, 

m. 
Twyndraed,  m.  Fit  tors  ou    retors, 

m. 
Twyndster,  v.  Zie  Twynster. 
Twynen,  b.  w.  Tordre,  retordre ,  dom- 

bter  (du  fU). 
Twyngaren  ,   o.   Fü  tors  ou  retors , 

m. 
Twyning,  ▼.  Retordement,  m. 
Twynmolen,  m.  Retordoir,  m.;  ovak, 

Twynster,  v.  Tordeuse,  doubleuse,  f. 

Twynwiel,  o.  Retorsoir,  m. 

Ty,  o.  Marée,  f.  Hoog  —.  Haute  marét. 
Laeg  -— .  Basse  marée. 

Tyd,  m.  Temps,  m.;  époque^  f  Van  — 
tot  — .  De  temps  en  temps.  Met  ées 
— .  Avec  Ie  temps.  Ten  —e  van.  Ds 
temps  de.  Ter  zelfder  — .  En  wtime 
temps.  Ter  regter  — .  A  temps,  i 
propos.  By  — s.  A  temps,  de  boime 
heufe ,  assez  tót.  Op  —  en  plaets.  En 
temps  et  tieu. 

Tydbaer,  b.  n.  Zie  Tydig. 

Tydbegin,  o  Ère ;  époque,  f. 

Tyd  berekening,  v.  Comput,  m.,  cowtpu- 
lation,  f. 

Tydbeschry ver,  m.  Chronographe,  m. 

Tydbeschryving.^T.  Chronograptde,  t 

Tydbestek ,  o.  Ere;  époque,  f. 

Tydboek,  o.  enxsx,  Chronique,  f. 

Tydboekschryver  ,  m.  Chroniqueur , 
m. 

Tydcirkel,  m.  Zie  Tydkring. 

Tydeloos,  h.  n.  Passager;  qui  dure  pen. 
— ,  V.  Zie  Tyloos. 

Tydelyk,  b.  n.  Temporei;  périssabte; 
passager;  temporaire.  — e  goederec 
Biens  temporets.  — ,  byw.  Temporetk- 
ment;  temporairement ;  d  temps ;  i 
tót.' 

Tyden,  b.  en  o.  w.  Zie  Tyen. 

Tydgebrek,  o.  Manaue  de  temps,  m. 

Tydgeloof,  o.  Foi  chanceUuUe,  f. 

Tydgenoot,  m.  en  v.  Contemporain,  i 
contemporaine,  f. 


Digitized  by 


Google 


TTD 


U 


695 


Tydgenootschap ,  o.  ContemporanéÜé  ^ 

Tydgeachiedenis,  v.  Chronique,  f. 
Tydig,  b.  n.  Qui  vient  &  son  temps; 

qui  vienl  ü  propos ;  mür.  — ,  byw. 

A  temps ;  ÜL  propos ;  de  bonne  heure, 
Tydigheid,  v.  Maturité,  f, 
Tydiglyk,  byw.  A  temps;  de  bonne 

heure, 
Tyding,  v.  Nouvelle,  f.;  avis,  m. 
Tydingziek,  b.  n.  Curieux, 
Tydkoe,  v  yache  de  deux  anSt  f. 
Tydkortend,  b.  n.  Amusant. 
Tydkorting,  ▼.  Passe-temps;  amuse- 

mentf  zn. 
Tydkring,  m.  Période;  époque,  f.;  cycle, 

m. 
T^dkunde,  v.  Chronologie,  t, 
Tydlcundig,  b.  n.  Cfironologigue. 
Tydkundiglyk ,  byw.  Ckronologique- 

ment. 
Tydleer,  v.  Chronologie,  f. 
Tydmerk,  o.  Zie  Tydbegin. 
Tydmeter,  m.  Chronomèlre,  m. 
Tydmetiug,  v.  Chronométrie,  f. 
Tydnaeld,  v.  Obélisque, ra.,  pyramide^t, 
Tydperk,  o.  Zie  Tydkring. 
Tydpunt,  o.  Époque,  f.;  terme;  temps, 

m 
Tydregister,  o.  Table  chronologique,  f. 
Tydrekenaer,  m.  Chronologisle;  compu- 

lisle,  m. 
Tydrekening ,  v.  Chronologie ,  f.;  com- 

pu^  m.,  computation,  f. 
Tydrekenkunde,  v.  Chronologie,  f. 
Tydrekenkundig,  b.  n.  Chronologique. 
Tydrekenkundige,  m.  Chronologisle , 

m. 
Tydrekenkundiglyk,  byw.  Chronologi- 
quement. 

Tydruimte,  ▼.  Période,  époque,  f. 

Tydsbegin,  o.  Ère;  époque,  f. 

Tydabepaling,  v.  Terme,  m. 

Tydsbesparing ,   v.   Bon   empUn    du 

temps ,  m. 
Tydabestek,  o.  Ere ;  époque,  f. 

Tydöchrift.  o.  Feuille  périodique,  f.; 
écrit,  ouvrage  périodique,  m. 

Tydsomstandigbeid,  v.  Circonstance  du 
temps,  f. 

Tydaorde,  ▼.  Ordre  chronologique ,  m. 

Tydstelling,  ▼.  DaU;  ère,  f. 

Tydstip,  o.  Époque,  i.;  terme,  m. 

Tydverloop.o.  Laps  de  temps,  m. 

TydYak,  o.  Période;  époque,  f. 

Tydverdryf,  o.  Zie  Tydkorting. 


Ty d verdry vend,  b.  n.  Amusant. 
Tydverkwistlng,  v.  PerU  de  Umps,  f. 
Tydverlenging,  v.  Atermoiement,  m. 
Tydverlies,  o.  Perte  de  temps,  f. 
Tydverloop,  o.  Laps  de  temps,  m. 
Tydvers,  o.  Chronogramme,  m. 
Tydverspilling ,  v.  Zie  Tydverkwis- 

Tydverwlsseling,  v.  Enaüage,  f. 
Tydverzuim,  o.  Zie  Tydverlies. 
Tyd voeging,  v.  Conjugaison,  f. 
Tydwinner,  m.  Temporiseur,  m. 
Tjdwinning,  v.  Temporisation,  f. 
Tydwoord,  o.  Ferbe  (gramm.),  m. 
Tydwortel,  m.  Zie  Tydbegin.        * 
Tydwyzer,  m.  Almanach ;  calendrier  f 

m. 
Tyen,  b.  w.  Tirer.  — ,  o.  w  Marcher  en 

avant.  Op  den  loop  — .  S^enfutr. 
Tygen ,  o.  w.  Aller  ou  marcher  en 

avant.  — ,  b.  w.  Accuser, 
Tyger  m.  Tigre,  m. 

Tygerhoud,  m.  C/M>n  tigre  ou  tigré , 

m. 
Tygerbuid,  v  Peau  de  tigre,  f. 
Tygerin,  v.  Tigresse,  f. 
Tygerkat,  v.  Chat  tigre;  chat-pard; 

serval,  qq. 
Tygerpaerd,  o.  J  Cheval  tigre  ou  tigré^ 
Tygerpeerd,  o.   I       m. 
Tygervel.  o.  Zi«  Tygerbuid. 
Tygerwolf .  m.  Guépard; loup  tigre,  m. 
Tyglas.  o.  Zie  Zaudlooper. 
Tyk.  V.  Coutil  (toile),  m. 
Ty  kavelen,  o.  w.  Calciiler  les  marées, 
Tykwever,  m.  Coulier,  m. 
Tykwevery,  v.  Fabrique  de  coutil,  f. 
Tyl,  V.  Terrine,  f. 
Tyloos,  V.  Jonquille,  f.:  colchique;  nar- 

cisse  (plantej»  m.  Witte  — .  Perce- 

neige,  f. 
Tym ,  m.  Thym  (plante) ,  m.  Wilde  — . 

Serpölet,  m. 
Tyne,  v.  Tine,  tonne,  f. 
Tytel,  enz.  Zie  Titel,  enz. 


U 


U,  V.  ü,  m. 

ü,  voornw.  Te;  toi;  d  toi;  vous;  d 
vous. 


Digitized  by 


Google 


696 


ÜIT 


Uchtend,  m.  Matin^  m.;  matinee ^  f. 
'S  —8.  Le  matin, 

Uchtendstond ,  m.  Matin,  m.;  matinee; 
aube,  f.,  point  du  jour,  m. 

Uchtenduer,  v.  en  o.» Zie  Uchtend- 
stond. 

Ue.,  Ued.  Vous. 

Uer,  y  eno.  Heure;  lieue^  f.  Wat  —  is 
Let?  Quetle  heure  est-it?  \  Is  dry 
uren.  It  est  trois  heures.  Van  —  tot 
— .  D'fieure  en  heure.  Ter  goeder 
ure.  J  propos;  ü  temps,  Ken  ^tyf  — 
gaens  ,  een  groot  —  gaens.  Une 
Donne ,  une  grande  litue. 

Uerglas ,  o.  Sable ,  sablier ,  m.  \  ampou- 
tette,  horloge  de  sable,  f. 

üerklok,  v.  Horloge,  f. 

Uerlooper,  m.  Zie  Uerglas. 

Uermeetkunde,  v.  i  o^-^^^-^,-,-*  # 

Uermeting.v.       ] Borométne,  f, 

Uerplaet,  v.  Cadran,  horomètre,  m. 
Uerschouw,  v.  Uoroscope,  m. 
Uerslager,  m.  Jaquemart,  m. 
Uerwerk,  o.  Horloge ;  horlogerie,  f. 
Uerwerkmaker,  m.  Horloger,  m. 
Uerwerkmakerskunst,  v.  Horlogerie^  f. 
Uerwerkmakersvrouw,  v.  Horlogère,  f. 
Uerwerksklokje ,  o.  Appeau  (horl.), 

m. 
Uerwyzer,  m.  Aiguille  d'horloge,  de  ca- 

dran,  f.;  horodictique,  m. 
Ui,  m.  Oanon  ou  oignon,  m. 
Uijenbed.  o.  Oignonière,  f. 
Uijenplant,  ▼.   Oignon  (plante  pota- 

gère),  m. 
Uijensalade,  ▼.  Salade  d*oi^nons,  f. 
Uijengaus,  y.  Sauce  aux  otgnons,  f. 
.    Uijensoep,  v.  Soupe  ö  Voignon,  f. 
Uijenzaed,  o.  Graine  d*oignons,  f. 
'   Uijer.  m.  Pis,  m.,  teline,  f. 
Uil,  m.  Hibou;chat-huant,  m.;  chouette, 

f.;  imbécile,  lourdaud,  m. 
Uilenschreeuw ,  m.  Cri  du  hibou ,  de  la 

chouette,  m. 
Uilenspiegel,  m.  Espiègle,  m. 
Uilenylugt ,  y.  Crépuscule  du  soir  ^  m. ; 

brune,  f. 
Uilskop,  m.  Têle  de  hibou,  de  chouette, 

f.;  imbéciU,  m. 
Uilskuiken,  o.  Jeune  hibou;  imbécUe  , 

m. 
Uillje,  o.  Petit  hibou,  m.  Een  —  van- 
gen. Faire  la  méridienne. 
Uit ,  voorz.  Hors  de;  de;  par;  A;  en  ; 

dans ;  pour.  —  de  kerk  komen.  Fenir 

OU  sortir  de  Céglise,  —  de  stad  gaen. 


UIT 

Soriir  de  la  viUe,  —  vriendschap.  Par 
amüié,  —  haet.  Par  haine.  —  wat 
oorzaek  ?  Pour  qiuUe  cause  ?  —  oor- 
laek  van.  A  cause  de.  —  kracht  van. 
En  vertu  de.  —  het  fransch  in  het 
vlaemsch  vertalen.  Traduiredutrên- 
(Mis  eti  flamand.  —  het  oog  verlie- 
zen. Perdre  de  vue.  —  ondervinding. 
Par  expéricnce —  de  venster  kjk-»n. 
Regarder  par  la  fenêtre.  —  epn  glas 
drinken.  Boire  dms  un  verre.  Zich  — 
den  adem  loopen.  Courir  d  perie 
d'haleine.  —  de  school  klappen.  Din 
les  nouielles  de  Cécole.  —  ,  byw.  Hek 
vuer  is  — .  Le  feu  esl  iteint  Mynglas 
is  — .  Mon  verre  e^t  vide.  De  week  is 
— .  La  semaine  est  finie.  Mya  vader  is 
— .  Mon  père  est  sorti 

Uitademen,  b.  en  o.  w.  Expirer;  exhaUr; 
souffler. 

Uitademing,  y.  Expiration,  f.;  scmffie, 
m. 

Uitbaggeren,  b.  w.  Draguer. 

Uitbaliön,  b.  w.  Fider  avec  une  beiUe, 
avec  un  baquet. 

Uitbannen ,  b.  w.  Bannir,  exikr,  reU- 
guer. 

Uitbanning,  v.  Bannissement ;  exii,  m.    \ 

Uitbarnen,  enz.  Zie  Uitbranden, eox. 

Uitbarsten,  enz.  Zie  Uitbersten,  eox. 

Uitbazuinen,  b.  vv.  Anmmcer  ou  publier 
il  sonde  trompe ;  divulguer. 

Uitbeelden,  b.  w.  Représenter;  figurer; 
dépeindre. 

Uitbeeldsel,  o.  Représentation ;  figure, 

Uitbernen,  enz.  Zie  Uitbranden,  enz. 

Uitbersten,  o.  w.  Êclater;  séclaler;  cre- 
ver ;  faire  expLosion.  De  donder  berst 
uit.  Le  tonnerre  éclale  Hy  is  in  toom 
uitgeborsten.  Sa  eqfèrt  a  éclaU  lo 
scheldv7oorden  — .  Eelater  en  ti^Mm* 
In  tranen  — .  Fondre  en  iannes. 

Uitbersting,  v.  Explosion ;  éruptian,  t. 

Uitbetten,  b.  w  Bassiner,  éluver. 

Uitbeuren,  b.  w.  Zie  Uitheffen. 

Uitbidden,  o.  w.  Finir  de  prier* 

Uitbiechten  ,  o.  w.  Canfesser  Umi  ce 
qu'on  a  sur  le  ccsur, 

Uitbieden,  b.  w.  Provoquer;  défiensom- 
mer. 

Uitbikken,  b.  w.  Regratler. 

Uitblazen,  b.  w.  ExhaUr  en  sou/fUnt; 
vider  en  soufflant ;  publier  d  son  de 
trompe;  sou  fier;  éleindre  en  soufflanL 
Bene  keers  — .  Souffier  une  chaRdeUe. 


I 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


697 


— ,  o.  V.  Prendre  haleine;  n^pirer; 

cesser  de  souffler. 
Uitblazin^,  v.  /iction  d^exhaler  ou  d^é- 

leinUreen  soufJUmt.  f.;  soufflé,  m. 
XJitbleeken  ,  b.  w.  Enlever  en  blanchiS' 

sant,  — ,  o.  w.  Blanchir. 
Uitliliksemen  .  b.  w.  Lancer  comme  la 

foudre;  fulminer.  Bullen  — .  Fulmi- 

ner  des  bulles.  — ,  o.  w.  Cesser  de  laire 

des  éclairs. 
Uitblikseming',  V.  Fulmination,  f. 
Uitblii.ken,  o.  w.  BriUer;  éctaUr;  excel- 

Ier;  surpasser 
Uitbloeien,  o.w.  Perdre  touison  sang; 

cesser  de  saigner, 
Uitbloeijen,  o.  w.  Cesser  (Je  fkurir. 
Uitblusscheo,  b.  w.  Éteindre;  étouf^ 

ter. 
Uitblussching,  v.  Extinctionf  f. 
Uitblyven  ,  o.  w.  Tarder  d  venir  ou  d 

revenir;  ne  pas  venir;  s*arrêler;  étre 

omis. 
XJitblyvinff,  V.  Retardement,  retard,  m. 
Uitboenen,  b.  w    Oler  ou  neltoyer  en 

froUarU;  c/ioêser. 
Ui  boetseren,  b.  w.  Modelet. 
Ui  tb  bezemen  ,  b.  w.  Exhaler  ;  épan- 

cher. 
Uitboezeming,  v.  Effusion,  f.;  épanche- 

tnent^  m 
Uitbooren,  b.  w.  Forer;  percer;  irouer, 
Uitboorsel,  o.  Mésure,  f. 
Uitbootsen,  b.  w.  Peindre;  copier,  iml' 

Ur 
Uitbootsing,  V.  Représentation ;  imita- 

Üon ;  copie,  f. 
Uitborduren,  b.  w.  Représe^iter  en  bro- 

dant, 
Uitboren,  b.  w.  Zie  Uitbooren 
Uit  borgen  »  b.  w  Donner  d  crédit;  rui- 

ner  q.  q.  d  force  de  prendre  d  crédit 

chez  lui. 
Ui tbor reien,  b.  w.  Boire  ou  vider  nn 

verre  de  Liqneur,  — ,  o.  w.  Sorlir  ou 

jaiUir  en  tfomllonnant. 
Uitborreling ,  v.  Jaillissement ;  ëauü* 

lonnement,  m. 
UitborAtelen,  b.  w.  Brosser;  vergeter; 

répritnander. 
Uitbortelen.  Zie  Uitborrelen. 
Uitbot'*en.  b.  w.  Chasser;  expuUer, 
Uitbotten,  o.  w  Bourgeonner, 
Uitbotting.  v.  Bourgeonnement,  m. 
Uitbouwen*  b.  w.  Etendre  un  bdtiment; 

épuUer  (une  lerre).  — ,  o.  w.  Finir  de 

tfdiir,  de  labourer. 


Uitbrabbelen,  b.  "w.  Baragouiner. 
Uitbraden,  b.  w.  Dessécheren  róiissant; 

Óter  les  parties  aqueuses  de  q.c» 
üitbraek,  v.  Eoasion,  f.;  décombres,  m. 

pi. 
Uitbraeksel,  o.  DégobilUs,  m. 
Uitbraken  f  b.  w.  Vomir ;  rendre ;  re- 

jeler,    Zyne    gal  — .   Décharger  sa 

büe. 
Uitbraking,  v.  Vomissement,  m. 
Uitbranden,  b.  w.  Brüler;  creuserpar 

Ie  feu ;  purifier  par  Ie  feu,  —  ,  o  w. 

Êtrecreusé  par  te  feu ;  être  purifiépar 

te  feu ;  cesser  de  brüler. 
Uitbranding,  v.  PunficatiQn  par  Ie  feUy 

Uitbreiden,  b.  w.  Êtendre ;  déployer; 
développer;  agrandir;  amplifi£r;para' 
p/iraser,  Zicb  — .  S'élendre  ^  se  dé- 
ployer. 

Uitbreidend,  b.  n.  Jmptiatif. 

üitbreider  ,  m.  Amplificateur ;  para- 
phraste ;  paraphraseur,  m. 

Uitbreiding,  v.  Extensiony  f.;  agrandis- 
sement,  m.;  élendue;  ampiificutum ; 
paraphrase,  f. 

Uitbreidster,  v.  Cetle qui etend,  qui am-- 
plifie;  paraphraseuse,  f. 

Uitbreken,  b.  w.  Oler  ou  videren  cos- 
sant  ou  en  rompant.  Iemand  eeoen 
tand  — .  Arracker  une  dent  èq  q.  — , 
o.  w.  Sortir  avec  foree\  s'échapper 
avec  effort ;  s'évader;  se  répandre ;  «V- 
truiler. 

Uitbreking,  v.  Evasion;  éruption,  f. 

Uitbrengen  ,  b.  w.  Porter  ou  conduire^ 
de  hors  ;emporter;  exporter;  produire; 
exprimer;  découvrir. 

Uitbrenging,  v.  Êmiision,  f. 

Uitbroeden,  b.  w.  Zie  üitbroeijen. 

Uitbroeding,  v.  Actian  de  couver;  incu- 
bation,  f. 

Uitbroedsel,  o.  Zie  Uitbroeiself 

Üitbroeijen,  b.  w.  Couver;  faire  éclore; 
éiever  ou  fnire  venir  dans  une  serre 
chaude ;  échauder, 

UitbroeiselfO.  CouvéCy  f. 

Uitbrommen ,  b.  w.  Publier  avec  eni- 
phase. 

Uitbrullen ,  b.  w.  Exprimer  en  rugis- 
sant,  en  beuglanl.  — ,  o.  w.  Cesser  de 
lugir^  de  beugier, 

Uitbuert,  ▼.  Hameau  écarté,  m, 

Uitbuideleu,  b.  w.  Zie  Uitbuilen. 

Uitbuigen  ,  b.  w.  Courber  ou  plier  en 
dehors. 


Digitized  by 


Google 


€98 


ÜIT 


UIT 


Uitbuijen,  o.  w.  Cesser  de  venter^  de 

tempêur^  depleuvair. 
Uitbuilen,  b.  w.  Bluter, 
Uitbulderen ,  b  w.  Publier  avec  grand 

bntit;  exprimer  d'une  voix  tonnanU, 

— ,  o.  w.  Cesser  de  gronder^  de  ttmpé" 

ter,  de  tonner;  fuiminer^  faire  explo- 

sion  (cbim ). 
Ultbuldering,  v.  Explosion,  f. 
Uitbundig,  b.  n.  Excellent ;excessi f. 
Uitbundigheid,  v.  Excellence^  f.;  excès^ 

m. 
üitbundiglyk,byw.  Excellemment ;  ex- 

cessivement. 
Uitbyten  ,  b.  w.  Emporter  ou  arracher 

en  mordant.  — ,  o.  w.  Se  déleindre  par 

l*action  d*un  corrosif. 
üitbyter,m.  Buurru,  m. 
Uitcyferen,  b.  w.  Calculer;  compter; 

suppuler. 
Uitcyfering,  v.  Calcul;compte,m,;sup' 

putation,  f. 
Uitdaegbrief,  m.  Cartel,  m. 
Uitdagen,  b.  w.  Défier;  provoquer. 
Uitdager,  m.  Provocateur,  m. 
Uitdaging,  v.  Vé/i,  cartel,  m.;  provoca- 

tion,  f. 
Uif-dagingsbrief,  m.  (!artel,  m. 
Uitdampbaer,  b.  n.  Evaporatie, 
Uitdampen,  o.  w.  Sévaporer;  s'exhaUr; 

se  vaporiser;  cesser  de  fumer, 
üitdamping,  t.  Evaporation;  exhaiai- 

son;  vaporisation,  f. 
Uitdampkamer,  v.  Graduation,  cham- 

bre  graduée  (dans  les  salines),  f. 
Uitdealen ,  b.  w.  Distribuer ;  partager; 

réparlir. 
Uitdeelend ,  b.  n.  Distributif.  De  —e 

geregtigheid.    La  justice   distribu- 

tive. 
Uitdeeler,  m.  Distributeur;  dispensa- 

teur;j[éparlileur.  m. 
UitdeeTing,  v.  Distribution ;  dispensa- 

tion ;  r^artition,  f. ;  partage ,  m.  De 

—  der  pryzen,  de  prys — .  La  distri' 

bulion  des  prix, 
UiideelBter ,  v.  Distributrice;  dispensa- 

trice,  f. 
Uitdelgen,  b.  w.  Eflacer;  exUrminer, 

extirper,  détruire, 
Uitdelger,  m.  Exterminateur,  extirpa- 

teur,  destructeur,  m. 
Uitdelging,  v.  Exlermination,  extirpa- 

tion,  deslrüclion.  f. 
üitdelven,  b.  w.  Videren  creusant;  dé' 

terren  exhumer. 


Uitdelving ,  y.  Creusement ,  m. ;  ezhu- 

mation,  f. 
Uitdenken,  b.  w.  Imaginer;  inventer; 

trouver. 
Uitdenken,  b.  w.  Bossuer. 
Uitdienen,  b.  w.  Fi9nr  ou  acheverson 

temps  (de  service  on  d*apprentissage). 

— ,  o.  w.  Étre  usé. 
Uitdiepen,  b.  w.  Approfondir, 
Uitdieping,  v.  Approfondissement,  m. 
Uitdoen,  b.  w.  Oter,  déposer;  effacer; 

éteindre.  De  keers ,   het  licht  — . 

Éteindre  la  chandeUe,  la  lumière. 
Uitdompen,  b.  w.  Éteindre.  De  keen 

— .  Éteindre  la  chandeüe, 
Uitdonderen,  onp.  w.  Cesser  de  tormer. 
Uitdooven,  b.  w.  Éteindre ;  étoufter.  — , 

o.  w.  S'éteindre, 
UitdooYing,  v.  Extmction,  f. 
Uitdoppen,  b.  w.  Écosser.   ■ 
Uitdorschen,  enz.  Zie  Dorschen,  cdz. 
Uitdossen,  b.  w.  Équiper;  habilUr;^- 

tir. 
Uitdouwen,  b.  w.  Pousser  dehors. 
Uitdraegster,  v.  Hevendeuse^  fripUrt^t 
Uitdraeijen ,  b.  w.  Faire  sartir  en  Iout- 

nant,  — ,  o.  w.  Aboutir;  devenir;  tour- 

ner.  Dat  zal  op  niets  — .  Cela  H*ab<m^ 

tira  &  rien.  Zich  ergens  — .  Se  tirtr 

d'affaire. 
Uitdragen ,  b.  w.  Porter  dehors;  divul- 

guer;  rapporter. 
Uitdrager,  m.  Revendeur,  fripier^  m. 
Uitdragery,  v.  Friperie,  f. 
Uitdraven ,  o.  w.  Sortir  au  trot ;  cesser 

de  trailer;  divaguer, 
Uitdringen,  b.  w.  Pousser  dehors;  dm- 

ser. 
Uitdrinken,  b.  w.  Fider  en  buvml; 

boire  tout.  Een  glas  — .  Fider  t» 

verre. 
Ultdroogbaer,  b.  n.  Tarissable. 
Uitdroogen,  b.  w.  Sécher;  dessécher; 

tarir;  essuyer.  — ;  o.  w.  Sécher;  u  té-  \ 

cher,  se  dessécher;  tarir. 
Ultdroogend,  b.  n.  Dessiccatif.—etlA- 

te.  Phlhisie,  f. .  I 

Uitdrooging ,  v.  Desiéchement ;  tarisse- 

mentj  m.;  consomption,  phthisif,t 
Uitdroomen,  o.  w.  Cesser  de  rever. 
Uitdroppen,  o.  w.  Zie  Uitdruipeo. 
Uitdruipen  ,  o.  w.  Dégoulter,  égouUer, 

s'égoutter. 
Uitdruiping,  v.  Dégouttement,  m. 
Uitdrukbaer,  b.  n.  ErprinxabU,  j 

Uitdrukkelyk ,  b.  n.  Èa^rinuitU ;  for^ 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


699 


mei;  expres ; précis.  — ,  byw.  Formel- 

lement ;  expressément. 
IJitdrukkelykheid,  v.  Précision,  f. 
Uitdrukken,  b  w.  Exprimer;  épreindre; 

presser;  représenler;  figurer;  peindre; 

énancer,  dire,  Hy  drukt  zyne  ge- 
dachte pToed  uit.  //  exprime  bien  sa 

pensee.  Zich  — .  Sexpnmer,  s'énoiu 

eer,  ,  * 

Uitdrukkend,  b.  n  Enonciatif. 
Uitdrukking ,  v.  Expression ;  énoncia- 

tion :  locution;  représenlalion,  f.;  mot; 

terme,  m. 
Uitdruksel,  o.  Pressis.  m. 
Uitdruppen^  o.  w.  Zie  üitdrulpen. 
Uitdryven,  b.  w.  Chasser,  expulser;  ei- 

seler,  bosseler. 
Uitdryveüd,  b.  n.  Expulsi f  [méd,). 
Uitdry ving,  v.  Expulsion,  f. 
Ui  td  uiden  b.  w.  ïndiquer;  faire  connaU 

tre :  éxpLiquer ;  interpréter. 
Uitduiding,  v.  Explicalion;  interpréta- 

tion.  f. 
Uitdunnen  ,  b.  w.   Eclaircir ,   rendre 

moins  épais, 
Uitduren,  o.  w.  Durer  jusqu'd,  la  fin. 
Uitduwen,  b.  w.  Zie  üitdouwen. 
TJitdweilen,  b.  w.  Torcher, 
Uitdyen,  o.  w.  Enfler ,  gonfUr ;  lever  ; 

s*életidre. 
XJitdygen,  o.  w.  Zie  Uitdyen. 
Uitdyging,  v. )  Enflemetit ;  gonflement , 
Uitdymg,  v.  )  m. ;  dislension;  expan- 

sion^  f. 
Uiteend  oen,  b.  w.  Désassembler;  demon- 

ter;  dé/aire;  déjoindre. 
Uiteengaen,  o.  w.  Diverger;  se  désas^ 

sembler;  se  déjoindre;  se  séparer. 
Uiteenloopen,  o.  w.  Diverger. 
Uiteenloopend,  b.  n.  Divergent, 
Uiteenroilen,  b.  w.  Zie  Ootrollen. 
Uiteenzetting,  ▼.  Exposé,  m. 
Uiteggen ,  b.  w.  Arracher  ou  óter  avec 

la  herse. 
Uiteinde,  o.  Ex'.rémité;  fin;  terminai- 

son,  f.;  bout,  m. 
Uiteischen,  b.  w.  Provoquer;  défier, 
Uiteiscber,  m.  Provocateur,  m. 
Uiteischiug,  v.  Dé  ft,  m  ;  provocation,  f. 
Uiten,  b.  w.  Exprimer;  émetlre;énoncer; 

prononcer.  Zich  — .  S*exprimer;  s'é- 

noncer;  s'expliquer. 
Uiteren,  b.  w.  Coudre  en  dehors, 
Uiterljfk ,  b.  n.  Extérieur;  externe;  ex- 

trinsèque;  éloigné,  — ,  by w.  Exlérieu- 

rement ;  extrinsèquement ;  au  plus 


tard.  — ,  o.  Extérieur;  dehors,  m.iap- 
parence,  f. 

Uiterlykheid,  v.  Exlériorilé.  f.;  exté- 
rieur, dehors,  m  :  apparence,  f. 

Uitermate ,  by w.  Outre  mesure ;  extrê' 
mement;  excessivement. 

Uiterste,  b.  u.  Le  plus  éloigné;  dernier; 
extreme.  >-  nood.  Exlrémilé,  f  Ten 
— .  Exlrémement;  d  Cexremité;  au 
plus  tard.  Te»  —  geiioineu  A  la  ri- 
gueur. — ,  o.  Extrémtté,  f. ;  extreme  y 
m. ;  fin;  agonie  f.  Hy  ligt  op  liet  — . 
11  est  d  Ctxtrémité.  Tot  het  — .  A  tou- 
te  oulrance. 

Uiteten,  b  w.  FideroM  creuser  en  man^ 
geant;  ronger;  gruger  q.  q, 

Uitetsen,  b.  w.  Zi€  Etsen. 

Uitetteren,  o.  w.  Suppurer 

Uitfeileu,  b.  w.  Zie  Ui 'dweilen. 

Uitfliiiten,  b  w  Siffldr;  huer. 

Uitfluiter,  m.  Siffleur,  ni. 

Uitfluiting,  v.  Huée  ,  f. 

Uitgaef,  V.  Dépense,  f.;  débours,  débour- 
sé,  m.;  édilion,  f. 

Uitgaen,  o.  w.  Soriir;  élre  exporié ;  être 
publié ;  se  terminer ;  finir;  s'éleindre  ; 
s'tftacer.  Het  —.Sortie,  1*.  In  of  by  hec 
— .  Ata  sortie,  au  so  tir  By  htit  —  der 
keers  ö/"  waslichten.  A  Vextinclion  de 
la  chandelle^  des  bougies,  des  tiux 

Uitgaende,  b.  n.  Sorlanl;  lini,ssanl;se 
terminant,  —  regten.  Droils  de  iortie. 

Uitgalmen,  b  w.  Faire  retcntir;  publier; 
proctamer;  déclamer. 

Uitgalmer,  m.   Détlamateur  ,m. 

Uitgalm  ing,  V.  Refenlissement ,  m. ;  dé- 
clamalion,  f. 

Uitgang,  m.  Sortie;  issue;  ouverture,  f.; 
passage;  succes;  evenement ,  m. ,  /^/i ; 
terminaison.  f. 

Uitgave,  v.  Dépense  f.;  débours;  débour- 
sé,  m.;  édilwn,  I. 

Uitgebannene  .  m.  Exilé ,  bunni  dépor- 
té,  proscnt.  m. 

Uitgebreid,  b.  n.  Étendu;  vaste;  ampli- 
fié;  paraphrasé. 

Uitgebreidheid,  v.  Éttndue;  dimension, 
f. 

Uitgediendheid,  v.  Fétérance,  f.;  éméri- 
taty  m. 

Uitgeefster,  v.  Distribulrice.  f 

Uitgeeselen ,  b.  w.  Cliasser  d'un  lieu  H 
coups  de  fouet. 

Uitgehongerd,  b  n.  Affamé;  famétique. 

Ultgekoren.  Zie  UitverKoren. 

Uitgelaten,  b.  n.  Extravagant;  excessif; 


Digitized  by 


Google 


700 


UIT 


dusolu;  pétulatU;  effréné.  — ,  bjw. 

ExtramgammerU;  pélulammait. 
Uitgelatenheid,  v.  Exlravagance;  pélu- 

lance,  f. 
Uitgeleefd,  b.  n.  Décrépü;  cassé, 
Uit^eleefdheid,  ▼.  Décrépilude^  cadu- 

Uitgeleerd,  b.  n.  Qui  est  fort  instruit; 
qui  a  terminéses  éludei. 

Uitgelei,  o.  Zie  Uitgeleide. 

Uitgeleide,  o.  CotiduUe;  reconduite;  es- 
corte, f.;  cortége^  m 

Uitgeleiden,  b.  w.  Zie  Uitleiden. 

Uitgelezen, b.  n.  ExcelUnt;  exquis;  choi- 
st,  —e  lu^gsbenden.  Troupes  d'éiUe. 
—  werk.  Ouwage  excellent. 

Uitgelezenheid,  v.  Excellence;  élite,  f. 

Uitgemaekt,  b.  n.  Décidé ;indutnlable; 
certain. 

Uitgenomen ,  voorz.  en  byw.  Excepté, 
hormis,  &  Vexception  de. 

Uitgeraken,  o.  w.  Zie  Uitraken. 

Uitgesloten,  byw.  Exclusivement^ 

Uitgesten,  o.  w.  Zie  Uitgisten. 

Uitgestrekt,  b.  n  Étendu ;  vaste. 

Uitgestrektheid,  y.  Êtendue,  exlensum, 
dimension,  f. 

Uitgestudeerd,  b.  n.  Quia  terminé ses 
études. 

UitgeTen,  b.  w.  Donner ;  dépenser ;  pu- 
tlier.  Een  boek  — .  Publier  un  tivre. 
De  brieven  — .  I)istribuer  les  lettres. 
Zich  —  voor.  Se  faire  passer  pour. 

Uitgever,  m.  Distributeur;  édileur  y 
m. 

Uitgeving,  v.  Zie  Uitgave. 

Uitgewekene,  m.eny.  Émigré.m.;  emi- 
greert 

Uitgezegd,  voorz.  e/rbyw.  Excepté,  hor- 
mis. 

Uitgezeid,  voorz.  fnbyw.  Excepté,  hor-- 
mis. 

Uitgezocht,  b.  n.  Choisi;  exquis. 

Uitgezondene,  m.  Émissaire,  m. 

Uitgezonderd,  voorz.  en  byw.  Exceplé; 
hormis;  ü  Cexception  de 

Uitgieten,  b.  w.  Hépandre;  verser;  épan- 
ener;  éteindre. 

Uitffieting,  v.  Êpanchement^  m. ,  effu- 
sion,  f. 

Uitgift,  V.  Zie  Uitgave. 

Uitgillen  ,  b.  w.  Exprimer  par  des  cris 
perQanls, 

Uitginniken,  b.  w.  Zie  Uitgrinniken. 

Uitgisten ,  o.  w.  Cesser  de  fermenter; 
cessevy  s*apaiser,  se  calmer. 


UIT 

Uitglinftteren ,  o.  w.  Zie  Uitblinken. 

Uitgiis8en,  o.  w.   I  °  - 

Uitglyden,  o.  w.  GUsser ;  bronehir  e% 

glissanl;  faire  une  gtissadt. 
Uttglyding,  v.  Glissëde,  f 
Uitgooi  jen  .  b  w.  Jeier  d^^ri.  Degiv 

zen  — .  Casser  les  vUres 
üitgorden,  b.  w  RelAclur.  détendri. 
Uitgraven,  b.  w    ê^ttUr  en  neusimt; 

ereuser;  cover;  déterrer;  exhumir. 
Uitgraviug  v.Excavation;txkumdüêti, 

i.\  creusenient,  va. 
Uitgrinniken,  b.  w.  Se  moquerdeq,^, 

enricanant. 
Uitgroei  jen,  o.  w.  Croilre  grandin  ces- 
ser de  croilre,  de  grandir. 
Uitgroeven,  b.  w.  Canntter. 
Uitgrypen,  b.  w.  Tirer  ddtors  en  pn- 

nant  avec  la  main 
Uitgulpen,b.w.  folder  o\x  boire  a  graadi 

traits;  répandre  en  btivanl. 
Uitgypen,  b.  w.  Zie  Uitgorden 
Uithliken  ,  b.  w.  Dégrafer  ;  délachtr; 

décrocher, 
Uithakkelen  ,  b.  w.  Bégayer,  brtdouü- 

ter,  bafbutier. 
Uithakken,  b.  w.  Enleveren  liochanl^if^ 

coupant;  ereuser;  eniaiUer. 
Uithakking,  v.  j^ctiun  d'enlever  enha- 

chant^  en  coupunt;  entaUte,  f - 
Uithaksel.o.Cf  qu*onenlève  en  hadwU^ 

en  coupant. 
Uithalen,  b.  w.  Etendre   élargir ,  aUon- 

ger;  rapporter;  produire;  vidiT;neUof- 

er;  crew^er;exlruire;cnerchtr;  fatre 

venir;bien  réga'er 
Uithaler ,  m.  Celui  qui  lire,  quiexlraü; 

phénix,  m. 
Uithaliug  ,  v.    Extraction  ;  dtgestum 

(chim  ),f. 
Uithallen,  b.  w.  Détailler,  vendrc  en 

aétait, 
Uithaller,  m.  Détaillant,  m. 
Uitham,  m.  Cap^  promonloire,  m.,  pm- 

ie,  f. 
Uithangbord,  o.  Enuignt ,  f. ;  exténeur, 

air.  m.;  minept. 
Uithangen,  b.  w.  Suspendre  ou  alUuJur 

q.  c,  en  dehors.  Den  vrome  — .  Fuirt 

Ie  dévot.  -  ,  o.  w.  Élrs  suspehdu  en 

dehors;  êlre  exposé  d  la  vue. 
Uitharden,  b  vi,Endurer;mitrrir;suf' 

porltr, 
Uithebl)en.  b.  w.  Avoir  vide;  avoirétetnU 

avotr  fini. 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


701 


üitheemsoh ,  b.  n  Etranger ;  exotique ; 

singulier,  ét  range. 
Uitheemschheid,  v.  Qualité  (V etranger ; 

singularité.  f. 
üitbèffen,  b.  w.  Oler  en  levant;  retirer; 

en  lever. 
Ui  Miei  pen.  b.  w.  Tirer  de^  sauver  ou 

délivrer  de. 
Uithol  per,  m.  Celui  qui  tire  de;déli- 

vreur,  m. 
ü4tbeHsen,  b.  w.  Zie  üitkissen. 
UiibisR^n,  b  w.  Zie  üitkissen. 
Uithoek  m.  Pointe^  f.;  cap ;  promontoi- 

re;  coin  éloignéy  m. 
Uithoesten.  b  w.  Rendre  ou  expectorer 

entüussant  Bloed  — .  Cracker  du  sang. 
Uithol .  o  Lieu  ou  Con  s'arrête  ordinai- 

remeni,  m. 
Uitholen.  b.  w.  Creuser ;  caver ;  mifier; 

canneter. 
Uitholing,  V.  Excavation,  f. 
Uithollen  .  o.  w.  Cesser  de  prendre   Ie 

wors  aux  denls;  devenir  sage. 
Uithonfj^eren  .  b.  w.  JlJamer.  —  ,  o.  w. 

Mourir  de  faim. 
UithongeriniT,  v.  Famine^  f. 
Uithoolbanki  v.  Creusorr  (outil  de  lu- 

thier),m. 
Uithooren,  b.  w.  Écouter  jusqu^ül  a  fin ; 

tntendre  tout. 
Uitlioozen ,  b.  w.  Vider  avec  une  écope ; 

baquetcr. 
Uithouden,  b.  w.  Tenir  séparé;  étendre ; 

ewiurer;  suvporter;  résister.  Ik  kan 

het  nit^t  langer  — .  Je  n*y  saurais  plus 

réstxter. 
Uithouwen,b.w.  Enlever  en  coupant  on 

en  lüitlant:  tailler;  sculpter;  creuser  en 

taillaht. 
üithozen,  b.  w.  Zie  ülthoozen. 
Uithuilen,  b.  w.  Exprimer  en  criant ,  en 

pleuranl.  — ,  o.  w.  Cesser  de  crïer^  de 

pfeurer. 
Uithnizig,  b.  n.  Qui  aime  &  sortir. 
Uithuizigheid,  v.  Désir  de  sortir,  m. 
üithiiwolyken,  b.  w.  Zie  Uithwwen. 
Uithuwen,  b.  w.  Marter,  donner  en  ma- 

riage. 
Uith ysRhen,  b.  w.  Enlever  en hissant,  en 

giiindant. 
Uithysching.  v.  Guinda^e,  m. 
UitlniJT,  V  Expression;  diction;  élocution; 

émission,  f. 
Uitjagen,  b  w.  Chasser;  mettre  ü  la  por- 

te :  expulser.  — ,  o.  w.  Sortir  au  ga- 
lop. 


Uitjagfng,  V.  Expulsion,  f. 
Uitjammeren,  b.  w.  Exprimer  par  des 

lamentations. 
üitjanken,  b.  w.  Exprimer  en  criailUmt, 

en  glaptssant. 
Uitjoelen,  o.  w.  Cesser  de  se  divertir 

brvyamment. 
üitjongen,  o.  w.  Cesser  de  mettre  bas. 
Uitjouwen,  b.  w.  Huer;siffler. 
Ultjouwing,  V.  Huée,  f. 
Uitkabbelen,  b.  w  Dégravoyer,  miner. 
Uitkabbeling.  v.  Dégravoiement,  m. 
Uitkaerden,  b.  w.  Carder. 
Uitkaetsen»  b.  w.  Chasser  (une  balie). 
Uitkakelen,  b  w.  Pabtier  ou  annoncer 

en  caquetant. 
Uitkakken,  b.  w.  Décharger  Ie  ventre, 
Uitkallen ,  b.  w.  Divulguer ,  publier  en 

jasant. 
Uitkalven,  o.  w.  Cesser  de  veler. 
Uitkammen,  b.  w.  Peigner, 
Uitkammer,  m.  Peigneur,  m. 
Uitkamming,  v.  Peignage,  m. 
Uitkamsel,  o.  Peignures,  f.  pi. 
Uitkankeren,  o.  w.  Être  rongé  par  te 

chancre. 
Ui tkan kering,  t.  Chancre,  m. 
Uitkant,  m.  Limite,  fronttere,  f. 
Uitkappen,  b.  w.  Couper^  taiUer,  éla- 

guer;  creuser  en  taillant. 
Uitkavelen,  b.  w.  Fendre  par  tots. 
Uitkeeren ,  b.  w.  Baiayer;  arrêter;  ren- 

dre,  restituer,  rembourser  enpartie. 
Uitkeering,  V.  Reslitutionj  f.,  rembour- 

sement,  m. 
Uitkeersel,  o.  Batayures,  f.  pi. 
Uitkommen,  b.  w.  Zie  Uitkammen. 
Uitkemsel,  o.  Zie  Uitkamsel. 
Uitkepen,  b  w.  Tailler,  entailler,  creu- 
ser en  taiUant, 
Uitkermen,  b.  w.  Exprimer  en  gemis- 

sant,  en  se  tamenlant. 
Uitkerven,  b.  w.  Zie  Uitkepen. 
Uitkidzen ,  b.  w.  Rejeter  par  la  bouche. 
Uitkiemen,  o.  w.  Gemier,  pousser;  ceêser 

de  gemier j  de  pousser. 
V'i{kieming,\,  Germination.f. 
Uitkiezen,  b.  w  Choisir ;  trier ;  élire. 
Uitkiezing,  v.  Choix;  triage^  m. 
Uitkippen,  b.  w.  Choisir,  étire;  faire 

éclore. 
Uitkipping,  v.  Choix,  m.;  acUon  de  faire 

éclore,  f. 
Üitkissen.  b.  w.  Chasser  en  sifftant, 
Uitkladden,  b.  w.  Effacer  en  barbouil" 

lant;  saUr ;  lacher. 


Digitized  by 


Google 


702 


UIT 


UIT 


Ultklagen,   b.  w.  Exprimer  par  des 

pUiinles. 
Uitklappen,  b.  w.  Dire :  rapporier;  di- 

vulguer ;  éteinare  avec  bruil ;  finir » 

iHleirompre  (en  faisant  du  bruit). 
Uitklaren,  b.  w.,l/i/wir  des  papiers néceS' 

mires  pour  meltre  en  mer, 
Uitklauteren  ,  o.  w.  Sortir  en  grim" 

pnnt, 
UttkiHuwen,  b.  w.  Mieter, 
Uitklavereu,  o.  w.  Zie  Uitklauteren. 
Uitkl«^den,  b.  w.  DéshabüUr ;  dépouU- 

Ir  Zich —.  Se dé,snatiller. 
Uirkieinzen,  b.  w.  Zie  Uitklenzen. 
Uiiklenzen,  b.  w.  Passer^  couler,  fUtrer, 

tnmUer. 
Ultklt'ppen  .  b.  w.  Jnnoncer  au  moyen 

de  ctiquettes  — ,  o  w.  Cesser  de  era- 

qiteler  ((*oinmela  c'gojjrne). 
Uiikliinmen,  o.  w.  Soriir  d'un  endroit 

en  monUint  ou  en  grimpant. 
üirkliuken,  b.  w.  Pttbliercn  sonnant, 
Uitklokken,  b  w   f^idcr^  boire. 
Uitkloppen,  b  w   Baltre,  épousseter; 

élendre  en  ballant.  Een  kleed  — .  Bat- 

tre  un  liabil, 
TJitknabbelen.  b.  w.  Zie  Uitknauwen. 
UitkoHgen,  b.  w  Honger. 
Uitknappen,  o.  w.  Tomber  en  serom- 

panl 
Uitknauwen,  b.  w  Ronger. 
UitkiiHden,  b.  w.  PéLnr^  élendre  en  pé^ 

trissant 
Uitkiieding.  v.  Pétrissage,  m. 
Uitkneppelen,  b.  w.  Zie  Uitknuppe- 

len. 
Uitknippen,  b.  w.  Décovper; échancrer; , 

évider. 
Uitknipper,  m.  Découpeur.  m. 
Uitknipsel,  o.  Decoupure,  f. 
UitknipRter,  y  Découpense,  f. 
Uitknoppen,  o.  w.  Bourgeonner, 
UitKnuppelen,  b.  w.  Chasserü  coups  de 

bdtun. 
U 1 1  k  n  V  pen ,  b.  w   Presser ,  pressurer , 

éprèindre.  — ,  o.  w.  Hy  is  stil  uitge- 
knepen. It  s'estesqnivi. 
üitkoetereo,  b.  w.  Exprtmer  en  bara- 

govinant. 
Uitkoken,  b.  w.  0/er  ou  extraire  par  ta 

cuisson.  — ,  o.  w.  Ebouitlir, 
Uitküking,  y.  Cuisson,  f. 
Ultkolveii,  b.  w.  Finir  de  jouer  a  la 

crosse  ou  ii  la  boute.  — ,  o.  w  Étre  Ie 

premier  d  jouer  d  ta  crosse  on  d  ta 

boute. 


Uitkomen,  o.  w.  Sortir;  parare;  se 
monlrer;  éctore;  germer^  pousser;  écUk- 
ter;  avoir  issue;  finir,  se  terminer; 
étre  bien  comptiy  élre  juste.  Die  reke- 
ning komt  niet  uit.  Ce  compte  n'est 
pas  juste.  Het  komt  op  hetzelfde,  op 
een  uit.  Ceta  revient  au  même. 

Uitkomst,  y .  Sortie ;  issue,  f. ;  risuttat ; 
dénoüment ;  evenement ;  succes;  ex- 
pediënt ;  moyen,  m. 

Uitkondigen,  b.  w.  Annoncer ;  publkr, 

Uitkondiger,  m.  Pubticateur,  m. 

Uitkondiging,  v.  Annonce;  pubUcalioiiy 
f. 

Uitkonnen,  o.  w.  Zie  Uitkanne'n. 

UitkookseI,o.  D(^ac/t(m,  f. 

Uitkoop,  m.  Rachat,  m. 

üitkoopen,  b.  w.  Racheter ;  acheter 
tout. 

Uitkoten,  o.  w.  Cesser  de  jouer  aux  os- 
selets. 

Uitkoteren,  b.  w.  Curer  (les  dents), 

Uitkouten,  b.  w.  Raconter,  dire,  divul- 
gner. 

Uiikrabbelen,  b.  w  Arracher  en  gret- 
tant;  barbouiller,  griffonner. 

Uitkrabben,  b.  w.  Arracher  en  gnl- 
tant ;  effacer,  rayer, 

Uitkraeijen  ,  b.  w.  Annoncer  en  chan- 
tant  (comme  Ie  coq).  — ,  o.  w.  Cesser 
de  chanter  (comme  Ie  coq). 

Uitkramen,  b,  w.  Stater. 

VitkrBmer,  m.  Etatagiste,  etaleur, m. 

Uitkrassen,  b.  w.  ElJacer,  rayer.  i 

Uitknauwen,  b.  w.  Arracher  en  grot- 
tant.  i 

Uitkruipen ,  o.  w.  Sortir  en  rampant; 
s'échapper  en  glissant. 

Uitkrygen,  b.  w.  Tirer  dehars;  laxrc 
sortir;  óter. 

Uitkryten,  b.  w.  Déciier;  annoncer  ou 
publier  en  criant.  Zyne  oogeu  — . 
PUurer  améreinent,  d  chaudes  lar^ 
mes, 

Uitkuijeren,  o.  w.  Sortir  pour  uprth 
mener;  cesser  de  se  promener. 

Uitkunnen  ,  o.  w.  Pouvoir  sortir.  He- 
den kan  ik  niet  uit.  Je  ne  puis  jku 
sortir  aujourd^hui. 

Uiikwinkeleren  ,  b.  w.  Exprimer  en 
chantant,  en  gazouillant. 

Uitkwylen,  b.  w.  Rendre  en  saUvani,  e» 
bavant. 

Uitkyk,  m.  Fue ;  échauguette,  f.,  b^ 
der;  air^m.,  mine,  f. 

Uitkyken ,  o.  w.  Regarderen  dehono^ 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


705 


dans  U  Unntain ;  paraitre,  s'avancer 
en  dekors.  — ,  b.  w.  Zyne  oogen  — . 
Begarder  hxemenL 

üitlabben,  o.  w.  Débagoukr. 

Uitlachen,  b.  w.  Rire  de ; se  moquer  de; 
toumer  en  ridicule.  — ,  o.  w.  Cesser 
de  rire, 

üitlachenswaerdig,  b.  n.  }   Bemable , 

Uitlachensweerdig,  b.  n.  J  qui  mé» 
rited'êtremoqué, 

üitlacher,  m.  Moqueur,  m. 

Uitlacbing,  v.  Moquerie^  f. 

Uitladen,  b.  w.  Décharger;  débarquer. 

Uitlading,  v.  Décharge,  f.;  débarque- 
ment,  m. 

üitiaet,  o.  SaiUie,  avance,  f, 
Uitlander,  m.  Êtranger^  m. 

Uitlandig,  b.  n.  Qui  est  hors  du  pays; 

absent. 
üitlandigbeid  ,  v.   Absence  (hors  du 

pays) ;  expatriaiim^  f. 
Uitlandsch,  b.  n.  Élranger ;  exotique. 
Uitlangen ,  b.  w.  Danner  ♦  tendre ,  pré- 
senter, 
Uitlappen,  b.  w.  Jeter  dehors;  débagou- 

Ier. 
Uitlaten ,  b.  w.  Laisser  sortir;  faire  sor» 

iir;  reconduire ;  exprimer;  ne  pas  met- 

tre  (un  habit);  omettre;  élider.  Zich  — . 

S'expliquer. 
Uitlating,  v.  Jction  de  laisser  sortir; 

omission ;  lacune;  étision ;  ellipse,  f. 
Uitlatingsteeken  ,      o.      Apostrophe 

(gramm.),  f. 
Uitledigen ,  b,  w.  Vider, 
Uitleegen  ,  b.  w.  Fider, 
Üitleenen,  b.  w.  Prêter, 
Uitleener,  m.  Prêteur,  m. 
Üitleening  ,  v.  Pret ;  commodat,  m, 
Uitleeren  ,  b.  w.  Apprendre  d'vn  bout  ü 

f^autre.  — .  o.  w.  Finird* apprendre. 
Uitleg,  m.  Zie  Uitlegging, 
üitlegbaer,  b.  n.      \  Explicable;  défi^ 
Uitleggelyk ,  b.  n.    f      nissable. 
Uitleggen  ,  b.  w.  Exposer;  étaler;  déve- 

lopper;  expliquer;  interpréter;  com- 

menter;  traduire;  agrandir;  élargir; 

élendre. 
Uitleggend,  b.  n.  Explicatif;tnterprétar 

tif. 
Uitlegger,  m.  Interprète;  commentateur; 

exjffSxUeur;  garde-cóte ;  stationnaire , 

m. 
Uitlegging,  v.  Agrandissement ;  élar- 

gisseinetU^  m.;  explication;  interpre' 

talion t  f.;  commentaire^  m. 


Uitlegknnde,  v.  Herméneutique,  f. 
Uitlegknndig ,  b.  n.  Exégétique,  her- 

méneutique. 
Uitleiden ,  b.  w.  Mener  ou  conduite  de- 

hors ;  éconduire. 
Uitlekken,  o.  w.  Dégoutter,  s'égoutler^ 

distuier,  couter;  s^ébruiter,  — ,  b.  w. 

Zie  Uitlikken. 
Uitlekking,  v.  Dégouttementy  m. 
Uitlellen,  b.  w.  Débagouler. 
Uitleppen,  b.  w.  Fider  en  buvottant, 
Uitlepperen,  b.  w.  Zie  Uitleppen. 
Uitleschbaer ,  b.  n.     )   Qui  peut  étre 
Uitlesschelyk  ,  b.  n.   f      éleint, 
Uitlesschen,  b.  w.  Éteindre, 
Uitles8cbing,v.  Extinclion,  f. 
Uitleurder,  m.  Revendeur;  colporteur ^ 

m. 
Uitleuren,  b.  w.  Revendre ;  colporter. 
Uitleurster,  v.  RevendeusCy  f. 
Uitleven,  o.  w.  Fivrejusqu*d  une  épo- 

que  déterminée;  cesser  de  vivre. 
Uitleveren,  b.  w.  Livrer,  délivrer,  four- 

nir ;  produire;  extrader. 
Uitlevering,  v.  Livraison;  extradition 

Uitleveringsverdrag,  o.  CarUt  (t.  de 

guerre) ,  m. 
Uitlezen,  b.  w.  Choisir;  lire  entièrement; 

parcourir  (un  iivre  etc.) 
Uitlichten,  b.  w.  Conduire  ou  accompa- 
gneren éclairant. 
Uitliggen,  o.  w.  Être  étendu;  s'élen- 

dre. 
Uitligger,  m.  Garde-cöte;  stationnaire, 

m.;  patache  (vaisseau),  f. 
üitligten,  b.  w.  Eniever  rapidement; 

soulever  avec  vitesse. 
Uitlikken ,  b.  w.  Fider  en  léchant;  té- 

cher  entièrement, 
Uitlispelen,  b.  w.Zte  Uitllspen. 
Uitlispen ,   b.  w.  Prononcer  en  gras- 

seyant, 
Uitlokkelyk,  b.  n.  Atlrayant. 
Uitlokken,  b.  w.  Attirer;  aUécher, 
Uitlokking  ,  v.  Attrait ;  altècliement , 

m. 
Uitloksel,  o.  Atirait ;  charme^  m. 
Uitloodsen ,  b.  w.  Piloter;  mener  hors 

du  port. 
Uitloodsing,  v.  Pilotojge,  m, 
Uitloogen,  b.  w.  Lessiver. 
Uitlooging,  V.  Lixiviation,  f. 
Uitloop,  m.  Sortie ;  issue ;  course;  em- 
bouchure, f.;  bourgeon,  m. 
üitloopen ,  o.  w.  Sortir;  dégoutter;\s*é' 


Digitized  by 


Google 


704 


UIT 


ÜIT 


couler;  mettre  en  mer;  débouquer ; 

démarrer;  boyrgeonner;cfiai$er{impr.), 
Uitlooper,  m.  Coureur,  m. 
Uitlooping ,  T.  Sortie;  course^  f.;  débou- 

quemenl;  bourgeonnement,  m. 
Uitloopsel,  o.  Bourgeorty  tonton,  m. 
üitloaeen  ^   b.  w.   Décharger ;  déifar- 

qiur, 
XJitlossiDg,  y.  Déchargemenl,  m. 
Uitloten;  b.  w.  Lotir,  tirer  au  sort. 
Uitloting,  y.  LotUsement,  tirage  au  sart, 

m. 
UitloTen,  b.  w.  Prometlre  puHxquement 

(nne  récompense,  un  prix). 
Uitluchten ,  b.  w.  Jérer;  dire  des  inju- 

res. 
Uitluiden,  b.  w.  Mnnoncer  ta  fin  de 

q.  e.  au  son  de  ta  cloche ;  bannir  on 

exiler  au  son  de  ta  clociie ;  invectiver 

contre  q,  q. 
Uitluijen,  b.  w.  Zie  Uitluiden. 
Uitmageren,  b.  w.  Awxdgrir, 
Uitmagering,  v.  Amaigrissement,  m. 
Uitmaken,  b.  w.  Fatre ;  former;  compo- 
ser ;  invectiver  contre  q.  q.;  décider. 
Uitmalen ,  b.  w.  Dessécher  au  moyen 

d*un  moutin  è  eau ;  mettre  d  sec, 
Uitmaling,  v.  Desséchement^  m. 
Uitmanen,  b.  w  Sommer  de  payer. 
Uitmaning ,  y.  Bemande  de  payement ; 

sommalion,  f. 
Uitmelken  ,  b.  w.  Traire;  ruiner;  tirer 

les  vers  du  nez  d  q,  q. 
Uitmelker,  m.  Sangsuf,  f. 
Uitmergelen,  b.  w.  Énerver;  épuiser; 

amaigrir;  appavprir. 
Uitmergeling,  y.  Enervation,  f.;  épuise- 

ment ;  appauviissement,  m. 
Uitmergen,  b.  w.  ÉmoeUer. 
Uitmeten,  b.  w.  Mesurer;  vendre  h  la 

mesure  ou  en  détail. 
Uitmeter,  m.  Mesureur;  détaiUanty  m. 
Uitmeting,  y.  Mesurage,  m.;  venteen 

détail,  f. 
Uitmiddelpuntig,  b.  n.  Excentrique. 
Uitmlddelpuntigheld,  y.  Excentricité , 

Uitmoeten,  o.  w.  Êlre  obligé  de  sortir, 
Uitmogen,  o.  w.  Avoir  la  permission  ou 

la  liberté  de  sortir. 
Uitmompelen,  b.  v.  Exprisner  en  mar- 

mottant,  en  murmnranl. 
Uitmompeling,  y.  Murmure,  m. 
Uitmonsteren,  b.  w.  Réformer ;  congé- 

dier;  renvoyer ;  rejeter;  meUre  d  part, 
üitmonstering^  y.  HéformCf  f. 


üitmorsen  ,   b.   w.   Bffaeer  en  saHs- 

sant. 
Uitmortelen.  ZiVMortelea. 
Uitmunten ,  o.  w.  ExceUer;  surpasser; 

briller. 
Uitmuntend,  b.  n.  Excellent ;  eminent ; 

transcendant ;  exquis;  parfait;  tril- 

lant.  — ,  by w  Exi-eliemment  ;ém\nm- 

ment;  parfailement ;  brillamment. 
Uitmuntendheid,  v.  Exeelleme;  trans- 

cchdance,  f. 
Uitmunting,  y.  Excellence  f. 
Uitnemelyk,  b.  n.  Qui  peut  êlre  ölé, 

excepté  ou  séparé. 
Uitnemen,  b  w.  Oter  ou  tirer  dehers; 

prendre;  exceUer\  surpasser;  exccpter; 

ééparer. 
Uitnemend,  b.  n.  Excellent;  ex^quisibril- 

Unt.  — ,  byw.   ExcetUmment ;  M- 

lamment 
Uitnemendheid,  y.  Excellence,  f.  By— . 

Par  excellence. 
Uitneming,  y.  Exceptian,  f. 
Uitneuren,  o.  w  Cesécr  de  (redonner. 
Uitneuriën,  o.  w.  Zie  Uitneuren. 
Uituiezen,  o.  w.  Cesser  d^élemuer. 
Uitnooden,  b.  w.  [nviter, 
Uitnoodigen,  b.  w.  InHler. 
Uitnoodiger,  m.  Invitateur,  m. 
Uitnoodiging,  y.  Invilation.  f. 
Uitnoodigster,  y.  Jnviairicey  f. 
Uitnooding,  y.  Invilation^  f. 
Uitnooijen,  b.  w.  Zxe  Uitnooden. 
Uitnypen ,  b.  w.  Eniever  en  pinfant,  en 

serrant;  arracher;  vider. 
Uitnyping,  y.  Arrachement^m, 
Uitoefenen,  b.  w.  Exercer, 
Uitoefening,  y.  Exercice^  m. 
Uitpakken,  b.  w.  Déballer;  dépaque- 

ter. 
Uitpakking,  y.  Débaltage.  m. 
Uitpalmen,  b.  y?  ,LdcHerpeu  Apeu, 
Uitpeilen,  b.  w.  Ecosser.  écaler. 
Uitpennen,  b.  w.  Elendre  au  méyen  dt 

chevilles. 
Uitpersen,  b.  w.  Exprimer ,  presser; 

pressurer ;  exU>rquer. 
Uitpersing.  y  Expression^  f;  pressura- 

ge,  m.;  exlorsion,  f. 
Uitpeuzelen,  b.  w.  Fider  en  gry/no- 

tant. 
Uitpikken,  b.  w.  Eniever  en  becque^t; 

percer ;  crever;  choisir;  dire. 
üitpiswn,  b.  w.  Évacuer  par  ksvoies 

urinaires ;  pisser  ;  éteUidre  en  ps' 

sant. 


Digitized  by 


Google 


UIT  ÜIT  705 

tJitpleiten ,  o.  w.  Cesser  ou  finir  de  Uitrazen,  o.  w.  Cesser  de  tempéter^  de 

plaider.  faire  du  bruU. 

Uitploegen ,  b.  w.  Oter  ou  détruire  en  Uitredden,  b.  w.  Sauver,  déUvrer,  tirer 

labourant,  de. 

Ui tpl onderen  ,  b.  w.   Zie   Uitplunde-  ültredding,  y.  Délivmnce,  f. 

ren.  Ui  treeden,  b.  w.  Êquiper;  armer, 

TJitplondering,  y.  Ztó  Uitplundering.  Uitreeder,  m.  Celui  qui  équipe ;  arma* 
Uitpluisster,  v.  Eplucheuse ;  arracheuse,       teur,  m. 

f.  Uitreeding,  v.  Équipement ;  armcment , 
Uitpluizel,  o.  Epluchure,  f,  m. 

V\tp\u\zen^h.vr,Eplucher;effUer;exa'  Uitregenen,  onjK  w.  Cesser  de  pieu» 

miner  avec  soifi,  voir. 

Uitpluizer,  m.  Ep,luckeur,m,  Ultregten,  b.  w.  Effectuer;  exécuter; 
Uitploizing,  v.  Epluchement;  éplucha-       faire;  opérer;  tromper. 

ge ;  examen  scrupuleux,  m.  Uitregting,  y.  Exüutum,  f. 

Uitplukken ,  b.  w.  Arracher;  éplucher;  Uitreiken,  b.  w.  Tendre;  dmner;  distri- 

effiler.  buer. 

Uitplukking,  v.  Arrachemeni;  ipluche-  Uitreikend,  b.  n.  Distribuiif, 

ment,  m.  Uitreiker,  m.  Distributeur,  m. 

Uitplunderen  ,  b.  w.  Dépouiller  entière-  Uitreiking,  v.  Distribution,  f. 

ment;   piller;  saccager;  détrousser;  Vitreikster,  y^Distributrice^t. 

dévaliser.  Uitreis,  y.  Départ;  voyage,  m. 

Uitplundering,  y.  PiUage;  saceagement;  Uitreizen,  o.  w.  Partir. 

détromsementy  m.  Uitrekbaer,  b.  n.  Extensible  ;  diUUable, 

TJitpoken,  b.  w.  Fourgonner;  éteindre  en  Uitrekbaerheid,  y.  Extensibiüté ;  diiata- 

fourgonnant,  bilité,  f. 

Uitpompen,  b.  w.  Pomper,  épuiser  en  Uitrekenbaer,  b.  n.  CalcuiabU, 

pompant.  Uitrekenen,  b.  w.  Compter ,  caiculer^ 
Uitpomping,  v.  Action  de  pomper;  ex-       supputer. 

antkUion,  f.  Uitrekening,  v.  Compte;  catcul^  m.;  sup- 
Uitpooijen,  b.  w.  Vider  (en  buvant),  putation,  f. 

Uitprangen,  b.  w.  Zie  Uitpersen.  Uitrekkelyk,  b.  n.  Zi^  Uitrekbaer. 

Uitpraten,   o.  w.  Cesser  de  causer.de  Uitrekken,  b.  w.  Élendre;  ationger; 

parier.  prolonger,  — ,  o.  w.  S*ailonger;  sleten- 

Uitpuilen,  o.  w.  Avancer  ou  s'étendre  au       dre. 

dehors;s€rHr;s'entler,  Uitrekking,  v.  Extension^  f.;  allonge- 
Uitpuilend,  b.  n.  SaiUant;  qui  est  en       ment;  proUmgement ,  m.;  dilatation, 

bosse.  f. 

Uitpuiling,  y.  Enflure  ;  tumeur ;  bos-  Uitrekkingskraoht,  y.  DiUUabüité,  f. 

se,  f.  ,  Uitrennen  ,  o.  w.  Sortir  au  grand  ga- 

TJitputbaer,  b.  n.  I  Éptiisable ;  tarissa-       iop* 

Uitputtelyk,  b.  n.  f      ble.  Uitritten  ,  o.  w.  Sortir ,  courir  beau 
Uitputten ,  b.  w.  Êpuiser ;  iarir ;  ener-       c(^P  fit  et  Ui;  cesser  de  courir  fit  ei  Ui. 

vef^  Uitrochelen,  b.  w.   Expectorer,  era- 
Uitputting,  y.  Èpuisement,  m.  cher. 

Uitrabbelen,  b.  w.  Bredouiller.  Uitroden,  enz.  Zie  Uitroeijen,  enz. 

Uitrafelen,  b.  w.  E/filer;  érailUr.  — ,  Uitroeijen  ,  b.  w.  Arracher ;  déraeiner ; 

o,  w.  S^effiter;  s*érailler.  extirper;  détruire;  exterminer;  trans- 

TJitrafeling,  y.  E/fiture;  éraillure,  f.  porter  en  ramani,  — ,  o.  w.  Sortir  en 

Uitragen,  b.  w.  Oter  les  toUes  (Farai-       ramant, 

gnées.  Uitroeijer,  m.  Destructeur;  exterminet" 
TJitraken,  o.  ^rr,  Finir ;  se  vider.  teur,  m. 

Uitrammelen,  b.  w.  Débagouler.  Uitroeijing,  y.  Destructum;  extermina* 
Uitrapen  ,  b.  w.  Séparer;  Óter;  retir       tion;extirpaiion,f. 

rer.  Uitroep,  m.  Cri;  en  public^  m.;  criée; 
Uitraspen,  b .  w.  Creuser  en  rétpant.  procianu^tion;  vente  pubüque,  U 

Tom.  L  45 


Digitized  by 


Google 


706 


UIT 


UIT 


n 


Uitroepen,  b.  w.  Crier;  pubiier;  procta* 

tntr.  — ,  o.  w.  S^écricr» 
UitroepeDd,  b.  n.  Bxciamatif. 
Uitroeper,  m.  Crieur,  m. 
Uitroeping ,  ▼.  Criée ;  venU  pubUque  ; 

putUcaticn;  proclamalian ;  exdama- 

tian,  f. 
Uitroepiogsteeken,  o.  Paint  dtxeUtma* 

Uofij  m. 
Uitroepster,  y.  CrieuUy  f. 
Uitroepteeken,  o.  Zie  Uitroepingstee- 
ken. 
Uitrollen  ,  b.  w.  DérouUr.  — ,  o.  w. 

Cesur  de  rouUr;  sortir  en  rovlant. 
Uitronden,  b.  w.  Arrondir  en  dedans ; 

échancrer. 
üitronding,  v.  ArrondUument.  m. 
UitroDken,  o.  w.  Cesser  de  ronfier. 
UitrooijeD,  b.  w.  Zie  Uitroeijen. 
Uitrooken  ,  b.  w.  Puri/ier  par  la  fu* 

mée ;  vider  (une  pipe)  en  fumant ; 

dire  des  injures  & ;  décrier, 
Uitrotten,  o.  w.  Tomber  en  pourrüure ; 

pourrir  en  dedans. 
Uitruijen.  o.  w.  Cesser  de  muer;  tom- 
ber pendant  la  mve. 
Uitrukken,  b.  w.  Arrachet;  détruire. 

— ,  o.  w.  Marcher,  se  mettre  en  mar- 

che  OU  en  campagne. 
Uitrukker,  m.  Arracheur,  m. 
Uitrukking,  v.  Arrachement^  m. ;  de- 

structian,  f. 
Uitrunnen,  o.  w.  Zie  Uitrennen. 
Uitrusten ,  o.  w.  Se  reposer;  se  déUuser, 

— ,  b.  w.  Équiper  ;douer. 
Uitrusting,  y.  ufuipement;  armetnent^ 

m. 
Uitryden  ,  o.  w.  Sortir  d  cheval  ou  en 

voiture;  sortir  enpatinant.  — ,  b.  w. 

Transporter,  conduire, 
Uitryten,  b.  w.  Arracher ;  tirer. 
Uitryting,  y.  Arrachement,  m. 
Uitryzen,  o.  w.  Sortir  (en  se  levant) ;  le- 
ver ^  iermenler. 
Uitschampen,  o.  w.Glisser;manqtier. 
Uilscliateren,  o.  w.  Éctater  de  rire. 
Uitscbayen ,  b.  w.  Creuser  ou  öter  en 

rabotant. 
Uitscheiden ,  b.  w.  Séparer.  — ,  o.  w. 

Cesser  ;finir. 
Uitscheiding, y.  Séparation;  cessation,  f. 
Uitschelden,  b.  w.    Invectiver  contre 

q.  q. 
Uitscheld  ing,  y.  Invective,  f. 
Ultschenken,  b.  w.  Fider  en  versant ; 

donner  ou  distribuer  en  versant* 


Uitschepen,  enz.  Zie  Ontschepea,  eu. 
Uitseheppen,  b.  w.  Entever  en  puismd; 

épuiser. 
Uitschepper,  m.  Celui  qui  épuiu;  CMeü- 

leur,  m. 
Uitschepping,  y.  Epyisement^  m. 
Uitscbetteren,  o.  w.  Zie  UitschatereiL 
Uitscheurder,  m.  Arracheur,  m. 
Uitscheuren,  b.  w.  Déchirer;  arrucber. 

— ,  o.  w.  Sedéchirer, 
Uitschieten,  b  w.  Emporter  en  liraM ; 

öter  promptement  (un  tiabü);  Irier ;  si- 

parcr;  débourser,  avaneer;  pouster; 

prodtdre.  — ,  o.  w.  Bourgeonner,  ger- 

mer;  gUsser;  saiUir. 
Uitscbieting,  y.  Zie  Uitspruiting. 
Uitschiften,  b.  w.  Trier  ;  séparer. 
Uitschilderen,  b.  w.  Peindre;portraire. 

Hy  laet  zich  — .  Il  se  fait  peindre. 
Uitschilferen.  b.  w.  Enlever  par  écailks- 

— ,  o.  w.  S'écaiUeren  dedans. 
Uitschitteren,  o.  w.  BriUer;  reluire^ 

éclater:  exceller, 
Uitschittering ,  y.  Éclat;  lustre;  M- 

lant,  m. 
Uitschokken,  b.  w.  Jeter  ou  enlever  par 

une  secousse.  — -,  o.  w.  Étre  jeté  oa 

enlevé  par  une  secousse. 
Uitschommelen.  Zie  Uitschoppen. 
Uitschoppen,  b.  w.  Chasser  d  eoups  (U 

pied;  etilever  avec  une  peUe.  — ,  o.  w. 

Cesser  de  se  brandiUer,  de  se  Man' 

eer. 
Uitschot,  o.  Débours,  déboursé,  m.; 

avance,  f.;  rebut,  m.;  drogue,  f.  — 

yan  yolk.  Populace,  racaiUe.  — ,  m 

en  o.  Milice,  f. 
Uitschotwol,  y.  Abat-chauvée  (Uasne), 

Uitschrabben,  b.  w.  Effacer;  vider  ou 

netloyer  en  grattant. 
Uitschrabbing,  y.  Rature;  effofure ;  ra- 

diation,  f. 
Uitschrabsel,  o.  Rature ;  effa^ire.  f. 
Uitschraepsei,  o.  Zie  Uitschrabsel. 
Uitsch rapen,  enz.  hZie  Uitschrabben, 
Uitschrappen,  enz.  |     enz. 
Uitschreeuwen,  b.  w.  Exprimer  par dis 

cris :  prononcer  en  criant.  — ,  o.  w. 

Crier  d  haute  voix;  s*écrier;  cesser  di 

crier. 
Uitschreijen,  b.  w.  Perdre  è  force  (U 

pleurer.  — ,  o.  w.  Cesser  de  pleurer. 
Uitschrift,  o.  Copie^  f. 
Uitschrobben,  b.  w.  Nettoyer  en  frottant* 

— ,  o.  w.  Cesser  de  frouer. 


Digitized  by 


Google 


i 


ÜIT 


UIT 


707 


Uitschryven ,  b.  w.  Copier;  transcrire  ; 

finir  (Vécrire  ;  pubiier  par  des  circulai- 

rei, 
Uitschryvep,  m.  Copiste;  compilateur; 

plaaiaire,  m. 
üitschryving,  v.  Copie ;  transcription; 

notification ;  ordonnance ;  circulaire ; 

encyclique,  f. 
Uitschudden,  b.  w.  Fider  en  secouant ; 

secouer;  remuer ;  détrousser,  voler, 
üitschudding,  v.  Seco&ment;  délrousse- 

ment,  m. 
Uitschuijeren  ,  b.  w.  Brosser;  verge- 

ter, 
Uitochuimen,  b.  w.  Ecumer. 
Uitschuiyen,  b.  w.  Pousser  dehors.  — , 

o.  w.  Pousser  un  pion;jouer  Ie  pre- 
mier (au  jeu  de  dames)\  glisser. 
UitscbuiviDg,  v.  Aciion  ae  pousser  de- 

hors ;  glissade,  f. 
Uitschuld,  V.  Dette  active,  f. 
Uitscburen,  b.  w.  Effacer  ou  nettoyeren 

écurant;  écurer, 
Uitsohutten,  b.  w.  Arrêtet;  retenir ;  sé- 

parer  par  une  cloison ;  laisser  sortir 

d'une  écluse, 
Uitschynen,  o.  w.  BriUer:  reluire;  écla- 

ter;  exceüer;  cesser  de  briller^  de  re- 

luire 
TJitschynsel,  o.  Lueur,f.\  éclat;  briHant, 

m. 
üitslabben,  b.  w.  Fider  en  lapant;  La- 
per, 
Uitslaen,  b.  w.  Arracher  ou  faire  sortir 

en  frappant;  Óler  ou  faire  tomber  en 

battant;  déplier;  déployer;  élendre; 

chasser  en  frappant;  dibiter;  dire.  —, 

o.  w.  Huer;  sortir;  bourgeonner;  moi-» 

sir;  effleurir;  finir  de  f  rapper;  ver- 

dir. 
Uitslag,  m.  Livraison;  foumiture,  f.; 

envoi;  surplus,  trébuchant;  résuUal; 

moisi,  m.;  éruption,  f. 
Uitslagbilje.t,  o.  ^Passavant;  acquit-è' 
Uitslagbriefje,  o.  f     caution,  xn. 
Uitslapen,  b.  w.  Faire  passer  en  dor- 

mant.  Zynen  roes  — .  Cuver  son  vin, 

— ,  o.  w.  Dfirmir  assez ;  cesser  de  dor- 

mir, 
Uitslibberen,  o.  w.  Glisser. 
Uitsloopen ,  b.   w.  Démotir  IHntérieur 

{d*un  bdtiment,  d'un  édifice), 
Uiislooven  (zich),  wed.  w.  Se  tuer  ü 

farce  de  travailler. 
Uitslorpen,  b.  w.  Humer;  avaler, 
ültsluipen,  o.  w.  S'esquiver, 


Uitsluitelyk,  by w.  Exclusivement, 
Uitsluiten,  b.  w.  Exclure;  excepter. 
Uitsluitend,  b.  n.  Exctusif, 
Uitsluiting,  V.  Exclusion,  f.  Met  (by) 

— .  Exclusivement, 
Uitsluitsel,  o.  Décision;  définition,  f, 
Uitslurpen,  b.  w.  Zie  Uitslorpen. 
Uitslypen,  b.  w.  Oter  ou  creuser  en  ai- 

gutsant. 
Uitslyten,  b.  w.  Fendre  en  détail;  débi- 

ter.  — ,  o.  w.  S*effacer,  se  passer ;  s'u- 

ser, 
Uitslyter,  m.  DétaiUant,  débitant,  m. 
Uitslyting,  v.  Débit,  m.,  veiUe  en  détail; 

action  de  s'user,  f. 
Uitslytster,  v.  DébitanU,  f, 
Uitsmeden,  b.  w.  Étendre  en  forgeant^ 

étirer, 
Uitsmelten,  b.  en  o.  w.  Fondre, 
Uitsmelting,  v.  Fonte,  f. 
Uitsmoken,  b.  w.  Fumer  entièrement 

[une  pipe). 
üitsmyten ,  b.  w.  Oter  ou  casser  enje- 

tant, 
Uitsnappen ,  b.  w.  Dire ,  rapporter,  di- 

vulguer. 
Uitsnede,  v.  Zie  Uitsnyding. 
üitsneeuwen ,  onp.  w.  Cesser  de  nei- 

ger. 
Uitsnellen,  o.  w.  Sortir  &  la  hdte. 
Uitsnoeijen,  b.  w.  Élaguer,  tailler, 
Uitsnoeijing,  v,.£/a^a^e,  m.,  taille,  f. 
Uitsnoeisel,  o.  Èmondes,  f.  pi. 
Uitsnorken,  o.  w.  Cesser  de  ronfler. 
Uitsnuiten  ,  b.  w.  Moucher;  étetndre  en 

mouchant. 
Uitsnuiter,  m.  Emonctoire^  m. 
Uitsnuiyen,  b.  w.  Faire  sortir  par  Ie 

nez ;  vider  (une  tabatière)'.  — ,  o.  w. 

Respirer,  Ergens  op  — .  Aspirer  d 

q,c, 
Uitsnutten,  b.  w.  Zie  Uitsnuiten. 
Uitsnyden,  b.  w.  Couper;  échancrer,  évi- 

der;  découper;  ciseier;  vendre  &  Vaune, 

— ,  o.  w.  Partir^  s'en  aller,  se  reti- 

rer. 
Uitsnyder,  m.  Décovpeur;  ciseleur;  dé- 

taitlant^  m. 
Uitsnyding,  v.  Coupe;  taille;  entaitU; 

découpure;  échancrure;  excision;  vente 

d  TaunCy  f. 
Ultsnydster,  v.  Découpeuse,  f. 
Ui tsny kunst,  v.  Chantoumage^  m, 
Uitsoppen,  b.  w.  Fider  en  trempant. 
Uitspanbaer,  b.  n.  Dilatable;  expansi- 

ble. 


Digitized  by 


Google 


708 


UIT 


UIT 


Uitspanbaerbekl,  y.  DUatatüUé;  expath 

sihmé,  f. 
UitspaDen ,  b.  w.  Fider  ou  enkver  avec 

une  spatule. 
Uitspannelyk,  b.  n.  Zie  Uitspanbaer. 
Uitspannen ,  b.  w.  Tendre;  itendre;  di- 

later ;  déUUr.  — ,  o.  w.  Déteter,  Span 

uit.  DéUlez, 
Uitspanning,  ▼.  Tension;  exUniUm,  f.; 

reidche;  repos;  divertissement;  pkd- 

sir,  m.;  récréation,  f.;  rekUs,  m.,  sta- 
tion, auberge,  f. 
Uitspanningskracbt,  y.  DilatatiUté,  f. 
Uitspanningsuer ,  v.  en  o.  Heure  dt  ré» 

création,  f. 
Uitspansel,  o.  Firpiament,  m. 
Uitsparen,  b.  w.  Epargner;  ménager. 
Uitspatten,  o.  w.  Jaillir^  rejaiUir;  extra- 

vaguer. 
Uitspatting,  y.  JaiUissement,  rejaiUisse" 

ment;  exces y  m.;  extravagancé,  f. 
Uitspelen,  b.  w.  Jouer  (une  carte);  faire, 

exécuter,  — ,  o.  w.  Jouer,  avoir  la 

main  (au  jeu) ;  cesser  de  jouer. 
Uitspellen,  b.  w.  Epeler  (tout  un  Uwre, 

etc). 
Uitspeuren,  b.  w.  Epier, 
Uitspinnen ,  b.  w.  Filer  tout,  — ,  o.  w. 

CesserdefUer, 
Uitspitsen,  b.  w.  Rendre  pointu. 
Uitspitten,  b.  w.  Bêcher,creuser. 
Uitspoelen ,  b.  w.  Rincer;  lover;  dégor- 

ger;  dégravoyer;  miner.  — ,  o,  w.  Être 

mine  on  creusi  par  l*eau. 
Uitspoeling,  y.  Action  de  rincer,  f.;  dé- 

gravotmentj  m. 
Uitspoelsel,  o.  Ringure,  tavure^  f. 
Uitspoken,  b.  w.  Exécuter,  faire,  — , 

o.  w.  Cesser  de  faire  du  bruU, 
Uitsporig,  enz.  Zie  Buitensporig,  enz. 
Uitspouwen ,  enz.  Zie  Uitspuwen,  enz. 
Ultspraek,  y.  Prononciation ;  énoncia- 

tion,  f.;  accent;  prononoé  d'unjuge- 

ment ;  arrêt,  m. 
Uitspreiden ,  b.  w.  Etendre;  déployer; 

répandre. 
Uitspreiding,  y.  Extension^  f. 
Uitsprekelyk,  b.  n.  Exprimalfle. 
Uitspreken ,  b.  w.  Prononcer;  proférer; 

exprimer;  dire,  — ,  o.  w.  Finir  de  par- 
Ier, 
Uitspreking,  y.  Prononciation ;  articula- 

tion;  énoneUUion,  f. 
Uitspringen ,  o.  w.  Sortir  en  sautant ; 

jaxUir;  sauter;  sortir;  saiUir.;  cesser  de 

sauter. 


Uitspringend,  b,  n.  SaiUant.  —e  booL 

Angle  saillant, 
Uit^pringing,  y.  Jaülissement,  m. 
Uitspritsen,  b.  w.  Faire  jaüUr, 
Uitsprong,  m.  SaiUie,  avance^  f. 
Uitspruiten,  o.  w.  Sortir;  partdlre;petU' 

ser,germer, 
üitspruiting,  y.  Gemmation ;  genumr 

tion,  f.;  tourgeormement^  m. 
Uitspniitsel ,  o.  Jet;  rejeton;  gerrn; 

brin;lH>urgeon,m, 
Uitspugen,  b.  w.  Zie  Uitspuw^L 
Uitspuijen,  b.  w.  Enlever  Ie  sabie  (dun 

canaly  etc.). 
Uitspuiten,  b.  w.  Jeter,  faire  jaHÜr, 
Uitspuwen ,  b.  w.  Cracker;  rendre;  w- 

mtr. 
Uitspuwing,  y.  Crachement;  vomisse- 

ment,m. 
Uitspuwsel,  o.  Crachat^  m. 
Uitstaen ,  b.  w.  Souffrir^  endurer^  sup- 
porter. — ,  o.  w.  SaiUir^  déborder;itTt 

place  &  intérêt. 
Uitstaende,  b.  n.  —  schuld.  Dette  ae- 

tive. 
Uitstallen,  b.w.  Etater. 
Uitstalling,  y.  Étalage^  m. 
Uitstamelen,  b.  w.  Bégayer;  baünükr. 
Uitstameling,  y.  Bégayement;  batimtk- 

menty  m. 
Uitstameren,  enz.  Zie  Uitstamelen,  enx. 
Uits tampen,  b.  w.  Faire  sortir  en  pUant, 

en  frappant  du  pied ;  rejeter. 
Uitstap ,  m.  Pas  qu'on  fait  de  cêU ,  m. ; 

excursion ;  dlgressian,  f. 
Uitstapje,  o.  Petite  excursion  ;petiU^- 

gression^  f. 
Uitstappen,  o.  w.  Sortir^  deseendrt;  met- 

tre  püd  d  terre. 
Uitsteek,  o.  Zie  Uitstek. 
Uitsteeksel,  o.  Apophyse  (anat.},  f.  Zit 

Uitstek. 
Uitstek,  o.  Sailtie;  avance  ;proéminence, 

f. ;  balcon,  m.  By  — .  Par  excellence. 
Uitsteken ,  b.  w.  Oter  en  piquant ;  tirer 

dehors ;  étendre;  graver.  ^,  o.  w.  Seii- 

Hri  déborder;  exceller. 
Uitstekend,  b.  n.  ExceUent:  eminent , 

exquis;  proéminent,  — ,  byw.  Excel 

lemment. 
Ultstekendfaeid,  y.  Excellence^  f.  Bj  — . 

Par  excellenct^ 
Uiteteker,  m.  Ephtchoir;  öseUur;  grs 

veur^  m. 
Uitsteking,  y.  Aetion  dPfUer  en  fdquant; 

saillie,  avance^  f. 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


709 


Uitstel,  o.  Déiai;  zursis;  retardement , 

m.;  remise,  f. 
Uitffteldageu,  m.  mv.  Jours  de  gr  Ace 

(comm.j,  m.  pi. 
Uitstellen ,  b.  w.  Différer,  remeUre  ,  re- 

tarder;  exposer. 
Uitsteller,  xn.  Tempariseur,  m. 
UitstelllDg,  T.  ExposiUon^  f.  Zie  Uit- 
stel. 
Uitsterven,  o.  w.  S'éleindre  par  la  morl) 

être  dépeupté. 
Uttsterying,  v.  ExtincUan  (d*une  famil- 
ie) J. 
Uitstoffen,  b.  w.  Epousseter. 
Uitstoot,  m.  Acquit  (t.  de  billard),  m. 
Uitstooten,  b.  w.  Chasser^exptüêer.  Ben 

glas  — .  Cas$er  un  carreau  de  vitre. 

Onnutten  klap  -^.  Dire  des  bativer- 

nes. 
Uitstooting,  v.  Exputsion,  f. 
Uitstorten ,  b.  w.  f'erser ,  répaendre  , 

épancher.  Zich  -^.Sejetery  se  préctpi' 

ter. 
Uitstorting,  ▼.  Effusion,  t;  épanche- 

metit,  m. 
Uitstoven,  o,  w.  Etre  éiuvé  ;  cuire  ü  pe- 

tit  feu. 
Uitstralen,  o.  w.  Rayormer;  luire^  Ml" 

Ier;  cesser  de  rayonner,  de  luire. 
Uitstraling  ,  v.  Rayonnement ;  édat , 

m. 
Uitstrekken,  b.  w.  Tendre;  étendre;  al- 

tonger;  déployer. 
Uitstrekken,  m.  Exiensewr,  m. 
Uitstrekking,  v.  Exbensxon,  f. 
Uitstrepen,  b.  w.  Sffaeer,  rayer. 
Uitstrooijen,  b.  w.  Répandre;  semer; 

disperser:  pubHer. 
Uitstrooijer,  m.  Divulgalenr,  m. 
Uitstrooijing ,  v.  Dispersion;  divulga^ 

tianj. 
Uitstrooisel ,  o.  Faux  bruU,  m. ;  fdusse 

nouvelle,  f. 
Ultstroomen,  o.  w.  Déccuter^  s'écou- 

Ier» 
Uitstrooming,  ▼.  ÉcoulenéeiU,  m. 
Ultstroopen,  b.  w.  DépouiUer,  dévali'^ 

ser, 
Uitfftryden ,  b.  w.  Finir  un  combat,  —  , 

o.  w.  Cesser  de  combnüre  s  s'épuiser  & 
force  de  fombattre, 
Uitstryken,  b.  w.  Repasser;  lisser;  pein- 
dre;  enluminer;  réprlmander;  duper. 
Uitstryken,  m.  Trompeur,  m. 
Uitstrykery ,  ▼.  Tromperie,  f. 
Uitstryking,  y.  Repasiage^  m. 


üitstüderen,  o.  w.  Fïntr  d'étudier;  ö- 

chever  ses  études. 
Uitstuiven,  b.  ^.  FaAre  sortir  comme  de 

la  poussière.  — ,  o.  w.  Sortir  comme  de 

ba  poussière;  sortir  brusquement. 
Uitsturen,  b.  w.  Envoyer  au  dehors ; 

conduire  ou  diriger  vers  Ie  delwrs. 
Uitsullen,  o.  w.  Zte  Uitgleden. 
Uittakelen,  b.  w.  Gréer,  funer;  remor* 

quer  (mar.). 
Uittappen,  b.  w.  Fider  (en  tirant). 
Uittarnen,  b.  w.  Zie  Uittornen. 
Uittarten,  b.  w.  Provoquer  rdéfier, 
Uittarting,  t.  Provocalion,  f.;  de/i,  m. 
Ultteekenen,  b.  w.  Dessiner. 
Uitteekening,  v.  Ifessin,  m. 
Uitteezen,  b.  w.  Eplucher, 
Uittellen,  b.  w.  Compter;  débourser. 
Uittelliog,  y.  Déboursemenl^  m. 
Uitteren,  b.  w.  Consumer ;  exténuer ; 

amaigrir;  épuiser.  — ,  o.  w.  Se  consu*- 

mer;  maigrir;  deventr  étique. 
Uitterend,  b.  n.  Consumant,  qui  épuise. 

•—e  ziekte.  Maladie  de  langueur;phthi' 

sie,  f. 
UltteriDg,  Y.  Phthisie;  consomplion^  f.; 

marasme,  m. 
UitUegen,  b.  w.  Tirer;  Óler;  extravre; 

sucer;  óter  en  su^ant.  — ,  o.  w.  Partir^ 

se  meUre  en  route,  en  chenUn, 
Uittillen,  b.  w.  Tirer  ou  retirer  de, 
Uittimmeren,  b.  w.  jégrandir  (une  ville^ 

etc.), 
Uittoeten,  b.  w.  Corner, 
Uittogt,m.  Sortie,  f.;  départ;  exlrail; 

abrégi,  m. 
Uittooveren,  b.  w.  Faire  sortir  par  en- 

chantement. 
Uittornen,  b.  w.  Oter  en  décousant ;  dé- 

coudre, 
Uittorschen,  b.  w.  Emporter^  porler  de* 

fiors(avecpeine). 
Uittrappen,  b.  w.  Faire  sortir  d  coups  de 

pied ;  éteindre  avee  les  pieds ;  enfoncer 

ö.  coups  de  pied;  détruire  en  (oulant  aux 

pieds. 
Uittreden ,  b.  w.  Éteindre  ou  effacer 

avec  les  pieds ;  fouter;  faire  sortir  en 

foulant,  — ,  o.  w.  Sortir, 
Uittreding,  v.  Sortie,  t 
Uittrekken,  b.  w.  Tirer;  arracher;  óler; 

extraire;  distUlen  — ,  o.  w.  Sortir;  se 

mettre  en  marciie. 
Uittrekker,  m.  Arracheur,  m. 
Uittrekking,  v.  ArraclienpeM^  m,;  ex- 

traction,  t. 


Digitized  by 


Google 


710 


UIT 


UIT 


Uittreksel,  o.  ExlraU;abrégé,m.\  décoc- 

tion,  f.;  elixir,  m. 
Uittrommeleii,  b.  w.  PubUer  ou  annon- 

eer  au  san  du  tambour. 
Uittrommeling,  y.  Publication  au  son 

du  tambour j  f. 
üittrompetten,  b.  w.  Trompeter, 
Ulttrouwen,  b.  w.  Marier,  établir. 
Uittuilen,  h,  en  o.  w.  Ccsser  de  faire 

üsaUte. 
Uittuiten,  b.  w.  Corner. 
Uitvaegsel,  o.  Balayures;  ordures,  f. 

pi.;  rebut,  m. 
Uitvaert,  v.  Sortie  (d*un  port) ,  f. ;  funé- 

railles,  f.  pi.;  convoi,  m. 
Uitvagen,  b.  w.  Zie  Uitvegen. 
Uitval,  m.  Sortie;  passé;  bolte;t.\  succes, 

m.:  issue,  t. 
Uitvallen,  o.  w.  Tomber  de  sa  place; 

faire  une  sortie;  arriver;  invectiver. 
Uitvalllng,  v.  ChuU,  f. 
Uitvaren,  o.  w.  Mettreh  la  voile;  partir; 

sortir  précipitamment;  cesser  de  na* 

viguer.  Tegen  Iemand  — .  Jnvectiver 

contre  q,  q, 
Uitvasten,  b.  w.  Faire  passer  en  jeü- 

nant,  — ,  o.  w  Cesser  de  jeüner. 
Uitvechten,  b.  w.  jéffaiblir  ou  ruiner 

par  la  guerre.  — ,  o.  w.  Cesser  de 

combattre  ou  de  se  battre, 
Uitveegbaer,  b.  n.Délébile,  effafoble. 
Uitveeg«el,  o.  Ordures;  balayures ,  t, 

pi.;  rebut,  m. 
Uitvegen,  b.  V7.  Balayer;  ejacer,  Ben 

glas  — .  Viderun  verre. 
Uitveging,  v.  Balayage,  m. 
Uitveilen,  b.  w.  Mettre  ou  exposer  en 

vente. 
Uitveiling,  v.  Mise  en  vente,  f. 
Uitventen,  b.  w.  Revendre,  colporter. 
Uitventer,  m.  Revendeur,  colporteur,  m. 
Uitverhalen,  b.  w.  Terminer  un  récit. 
Uitverkiezen,  b.  w.  Zie  Verkiezen. 
Uitverkoopen ,  b.  w.  Fendre  totU;  ven- 

dr  e  en  détail. 
Uitverkooper,  m.  Revendeur;  détaillant, 

m. 
Uitverkoopster ,  v.  Revendeuse ;  détail- 

lante,  f. 
Uitverkoren,  b.  n. )  pitt-^hnici.  ^k^ 
Uitverkozen,  b.  n. )  ^^^'  ^^^^*  ^f^' 
Uitvertellen,  b.  w.  Flnir  de  raconter. 
Uitverzoeken,  b.  w.  Inviter  A  sortir. 
Uitvinden,  b.  V7.  Inventer;  Irouver;  ima- 

giner;  découvrir. 
Uitvindend,  b.  n.  Inventtf,  imagvnatif. 


Uitvinder,  m.  Inventêur;  découvreur,  m. 
Uitvinding,  v.  Inventian ;  déeouverU ,  f. 
Uitvindingsbrief,  m.  Brevet  d'inventUm^ 

m. 
Uitvindsel,  o.  Inventian;  découmrU: 

fiction;  fabU,  f. 
Uitvindster,  v.  Inventrice  ,  f. 
Uitvisschen,  b.  w.  Prendre  tout  ie  ptHs- 

son;  découvrir. 
Uitvlekken,  b.  w.  Sffacer. 
Uitvlieden,  o.  w.  S'enfuir;  se  samver. 
Uitvliegen,  o.  w.  S*envoler;  sortir  impé- 

tueusement. 
Uitvlieten,  enz.  Zie  Uitvloeijen,  enz. 
Uitvloed,  m.  Écoulement,  m,;  e/fluenct; 

émanation,f. 
Uitvloeijen ,  o.  w.  Sortir  en  coulant ;  dé- 

couler;  s'écouler;  émaner. 
Uitvloeijing,  v.  Écoulement,  m.;  émmu- 

tion;  effluence:  émission,  f. 
Uitvloeisel,  o.  Émanation;  effluence,  f. 
Uitvlugt,  V.  Folée;  évasian,  fuite;  iuue; 

sortie;  ressource;  récréation;  exceptm 

(jurispr.),  f.;  subUrfuge.m.yOéfaite^. 
Uitvlugten,  o.  w.  Zie  Uitvlieden. 
Uitvoer,  m.  Exportation  ;  sortie  i  exée%- 

tion,  f.  Ten  —  brengen  of  leggen. 

Mettre  &  exécution,  exécuter. 
Uitvoerbaer ,  b.  n.  Èxécutatle ,  pratkê- 

ble. 
Uitvoerder,  m.  Exportateur  ;  exécuUm, 

m. 
Uitvoeren,  b.  w.  Exporter;  mener  ou 

conduire  dehors;  exécuUr^  effectmer. 
Uitvoerend,  lx  n.  Exécutif. 
Uitvoerig,  b.  n.  yémple;  étendu;  détaiUé; 

diffus.  — ,  byw.  Zi^  Uitvoeriglyk. 
Uitvoerigheid,  v.  Elendue;  prvlixité; 

diffusion,  f. 
Uitvoeriglyk,  byw.  Amplement ;  dign- 

sément;  en  détail. 
Uitvoering,  v.  Exportation;  sortie ;exé' 

culion,  f.:  accomplissement,  m. 
Uitvoerl^k,  b.  n.  Exécutable,  pratkabk; 

exécutoire.  — ,  byvr.  Exécutoirement. 
Uitvoerlykheid,  v.  Possibilité,  f. 
Uitvoerster,  v.  Exécutricey  f. 
Uitvolgend,  b.  n.  Résultant. 
Uitvorschen,  b.  w.  Sonder;  pénétrer;  «J- 

ptorer;  découvrir. 
Uitvorscher,  m.  Explorateur;  espion,  m. 
üitvorschlng,  v.  Recherche,  f. 
Uitvraegster,  v.  Questionneuse ;  curLni» 

se,  t. 
Uitvragen,  b.  w.  QuestUmner;  inkrre- 

ger;  inviter  A  sortir. 


Digitized  by 


Google 


UIT 


UIT 


711 


Uitrrager,  m.Questianneur;  curieuXtm. 
UitTragiog,  ▼.  QuesUan;  inUrrogation , 

UitTreten,  b.  w.  Videren  mangeantgau- 

lüment;  creuser  en  rongeanl;  ranger. 
UitTretend,  b.  d.  Rongeanl;  corrosif. 
Uityreting,  v.  Corrosion^  f. 
üitTf  iexen ,  onp.  w.  Cesser  de  geler.  — , 

o.  w.  Élre  purifié  par  la  gelee. 
UitTullend,  b.  n.  ExpUtif. 
üitvylen,  b.  w.  Creuser  ou  öler  en  li- 

mant. 
Uitwacht,  y.  Garde  avancée,  f.;  poste 

avances  m. 
Uitwaeijen ,  b.  w.  Élèindre ;  emporler 

(en  parlant  da  vent).  — ,  o.  w.  S^éttin- 

dre\piir  Taotion  du  yent).  — ,  onp. 

w.  desser  de  venter. 
Uitwaerts,  byw.  En  drhors;  par  dehors. 
Uitwaken,  o.  w.  Veiller  ^  passer  (une 

nuit)  è  veiller;  cesser  de  veiUer;  sepuU 

ser&forcedeveüler. 
Uitwandelen ,  b.  w.  Faire  passer  en  se 

prometumt.  — ,  o.  w.  Cesser  de  se  pro- 

mener;  sorlir  pour  se  protnener. 
Uitwannen ,  b.  w.  Netloyer  en  vannant , 

vanner. 
Uitwas ,  m.  en  o.  Excraissance ;  loupe ; 

apophyse,  f.;  polype.  m. 
Uitwasembaer ,  b.  n.  Transpiratie ;  éva* 

porable, 
Uitwasemen,  b.  w.  Exhaler.—y  o.vr. 

Transpirer;  s*évaporer ;  s'élever  (en 

parlant  de  yapeurs). 
Uitwaseming,  y.  Exhalaison;  évapora- 

Hon;  transpiration,  f. 
Hiiw^semiugsmeter.m.jétmidomètre.m. 
Uitwasschen,  b.  w.  Laver. 
Uitwassching,  y.  Lavage^  m  ;  lotion,  f. 
Uitwassen ,  o.  w.  CroUre;  gemier;  ces- 

ur  de  crottre  ou  de  grandir. 
Uitwassing,  y.  Germvialion;  excrois- 

sance,  f. 
Uitwateren,  o.  w.  Se  décharger  (en  par- 

iant  des  eaux  courantes);  finir  d*uri- 

ner.  — ,  b.  w.  Eendre  par  les  voies 

urinaires. 
Uitwatering,   y.  Décharge,  f.;  écoule* 

ment,  m.;  floltaiton,  f. 
Uitweeken,  b.  w.  Tremper;  dessaler.—. 

o.  w.  Tiemptr. 
Uitweenen.  b.  w.  Cesser  de  pleurerq.  q. 

OQ  q.  c.  Zyne  oogen  — .  Pleurer  amè" 

rement.  — ,  o.  w.  Cesser  de  pleurer. 
Uitweg,  m  hsve; sortie,  f.;  moyen^ex- 

pédient;subterfuge,  m. 


Uitwegen,  b.  w.  Peser ;  vendre  au  poids , 

en  détail. 
Uitweiden,  o.  w.  S'étendre  sur  un  sujet; 

s'écarter  de  son  sujet,  divaguer. 
Uitweidend,  b.  n.  Digressif. 
Uitweider,  m.  Digresseur,  m. 
Uitweiding,  y,  Digression;  divagation , 

Uitwellen,  o.  w.  Zie  Opwellen,  o.  w. 
Uitwendig,  b.  n.  Extérieur;  exUme. 

Het  —e.  V extérieur.  Ie  dehors,  — , 

byw.  Zie  Uitwendiglyk. 
Uitwendigheid,  y.  Extérieur;  dehors, 

m. 
Uitwendiglyk ,  byw.  Extérieurement ; 

au  dehors;  extrinsèquement. 
Uitwerk,  o.  Edet,  m.;  opération;  action. 

Uitwerken,  b.  w.  Exécuter ;  effectuer; 
causer;  prodnirc;  élaborer;  achever. 
— ,  o.  w.  Cesser  de  travaiUer. 

Uitwerkend,  b.  n.  Efficiënt;  efficace.  —e 
oorzaek.  Cause  efficiënte. 

Uitwerker,  m.  Executeur;  auteur;  agent, 
m. 

Uitwerking,  v.  Effet,  m.\  exécution;  opé- 
ration; action,  f. 

Uitwerksel,  o.  Effet,  m. 

Uitwerkster,  y.  Exécutrice;  cause,  f. 

Uitwerpelyk,  b.  n.  Excrémenteux ,  ex- 
crémenttel  (méd.). 

Uitwerpen,  b.  w.  Jeter  dehors;  jeter; 
rendre;  chasser.  Het  anker  — .  Jeter 
ra;irre.Hetnet— .  Jeter  Ie  filet.  Bloed 
— .  Crac/ter  du  sang. 

Uitwerpend,  b.  n.  Éjaculatoire ;  excré- 
toire. 

Uitwerping,  y.  Action  de  jeter  de- 
hors; excrétion,  f. 

Uitwerpsel,  o.  Rebut;  excrement,  m.; 
déjection,  f. 

Uitwieden,  b.  w.  Jrracher;  sarcler, 

Uitwiedsel,  o.  Sarclure,  t. 

Uitwinden ,  b.  w.  Faire  sortir  en  his- 
sant,  en  guindant:  dévider. 

Uitwinnen ,  b.  w.  Gagner;  évincer;  ex- 
proprier. 

Uitwinning,y.  Eviction ,  expropriation  , 

Uitwischbaer,  b.  n.  EflaQable,  délébüe. 
Uitwisschen,  b.  w.  Essuyer;  effacer. 
UitwisBching,  yf,  Action  d*essuyer;effa' 

Qure,  f. 
Uitwisselbaer,  b.  n.  Echangeable. 
Uitwisselen ,  b.  w.  Changer ,  échanger » 

iroquer. 


Digitized  by 


Google 


T12 


UIT 


UIT 


Uitwisaeling,  y.  Êchan§e^  iroc,  m. 
Uitwisselingsverdrag,  o.  CarUi  (t.  de 

guerre),  m. 
Uitwoeden,  o.  w.  Se  caimer;  s'apaUer. 
Uitwoekeren,  b.w.  Gaffner;ruiner  (par 

l'ueure). 
Uitwoonen ,  b.  w.  Rendre  (une  maUon) 

inhabitaöle,  — ,  o.  w.  Demeurer  hars 

de. 
Uitworp  f  m.  Jet^  m.;  veiiue  (t.  du  jeu 

de  quilles),  f. 
Uitworstelea ,  o.  w.  Sortir  en  luttarU ; 

cesser  de  ItUter. 
Uitwortelen,  b.  w.  Déraciner, 
Uitworteliog,  ▼.  Déracinement,  m. 
Uitwringen,  b.  w.  Tordre,  presser  en 

tordanl.  Linnen  — .  Tordre  du  Unge. 
Uitwroeten,  b.  w.  Délerrer  en  (ouillant. 
Uitwryven»  b.  w.  Froiier;  dier  ou  net- 

toyer  en  froUant;  effacer, 
Uitwykeling,  m.env.  Emigré,  m.;  émU 

Uitwyken,  o.  w.  Se  retirer  en  dehors;  se 

ranger  de  cöté;  faire  place;  reculer; 

quiUer;  émigrer;  glisser.  Myn  voet 

week  uit.  iée  pied  me  plissa. 
Uitwyking.  v.  Emigration,  f. 
Uitwyzen,  b.  w.  Monlrer;  démontrer; 

didder, 
Uitwyiing,  v.  DécUion,  f.;  arrH,  m. 
Uitzagen  ,  b.  w.  Creuser  ou  Óier  en 

scianU 
Uitzakken,  o.  w.  Pousseren  dehors,  fai- 
re te  venlre  (en  parlant  d'un  mar). 
Uilzakking,  v.  Ventre^  m,,saUUeöom' 

bée  (d*un  mur);chule,  f.;  dépUusemeiU 

(méd.),  m. 
Uitzeggen ,  b.  w.  Dire  lout  ce  qu'on  a  d 

dire;  prononcer;  exprimer;  preférer, 
Uitzeilen,  o.  w.  MeUre  üüi voile;  ces- 
ser de  cingler,  de  voguer,  — ,  b.  w,  D^ 

boiiquer  (mar). 
Uitzeiling,  v.  Débouquement,  m. 
Uitzendeling,  m.  Êmissaire,  m. 
Uitzenden,  b.  w.  Envoyer;  expédier;  dé- 

tacher. 
Uitzending,  ▼.  Envoi,  m,]expédüton; 

niission;  émissum,  f. 
Uitzet,  m.  Trousseau;  délai,  m. ;  répon- 

se  brusque,  f. 
Uitzetbaer,  b.  n.  BxpansiNe;  düaUtle, 
Uitzetbaerheid,  v.  Expansibüité;  tUiaUt- 

bililé,  f. 
Uitzetten,  b.  w.  Mellre  dehors;  exposer; 

étaler;  débarquer;  dilater  ;  étendre; 

donner  un  trousseau  (d  une  fiite).  -^, 


o.  w.  Renfler;  s'enfler;  se.  diUUer;  fm- 

sir;  fermenter;  pousser  en  dehors. 
Uitzettend,  b.  n.  Raréfactif. 
Uitzetter,  m.  Dilalateur  (chir.  et  aaai), 

m. 
Uitzetting,  v.  Dilatatum;  expansion;n» 

réfactiony  f. 
Uitzicht,  o.  Zie  Uitzigt. 
Uitzieden ,  b.  w.  Faire  b^uUUr  qtttl^t 

chose,  en  extraire  ie  suCj  Ie  Jus,  eêe.—r 

o.  w.  ÊbouiUir. 
Üitzieken,  o.  w.  Cesser  d*étre  maiÊde* 
Uitzien,  o.  w.  Regarder  en  deiwrs;cher- 

cher;  avoir  l'air  de;  élre  saie.  — ,  b.  w. 

Choisir^  Irier, 
Uitziften,  bi  w.  CriHer; sasser ; séportr 

en  cribtant;  éplucher. 
Uitzifter,  m.  Cribleur;  éptucheur,  m. 
Uitziftlog,  V.  Cribration,  f. 
Uitziftsel,  o.  Criblure,  f. 
Uitziftster,  y.  Cribleuse^  f. 
Uitzigt,  o.  Vue;  perspeciive,  f. 
Uitzingen ,  b.  w.  Chanter  toui;  chnkr 

jusqu*è  la  fin;  finir  de  chanter- 
Uitzinnig,  b.  n.  lnsefué;fou;  emregi; 

frénétique,  — ,  byw.  Zie  UitzianiglTk. 
Uitzinnigheid ,  y.  Folie ;  fureur;  fféai- 

sie;  rage;  extravagance,  f. 
Uitzinniglyk,  byw.  FoUement ;  extnm- 

gamment. 
Uitzoeken,  b.  w.  Choisir;  trier. 
Uitzoeker,  m.  Trieur,  m. 
Uitzoeking,  y.  Choix;  ttiage,  m. 
Uitzoekster,  v.  Trieuse,  f. 
Uitzonderen,  b.  w.  Excepter ;  singiUari' 

ser. 
Uitzonderend,  b.  d.  Exceptwmnel, 
Uitzondering,  v.  Exception,  f.  By  — . 

ParexcepUon. 
Uitzonderlyk,  b.  n.  Exceptionnel. 
Uitzuigen,  b.  w.  Suoer;  epuiser. 
Uitzuiger,  m.  Suceur,  m.;  sangsue^  f* 
Uitzuiging,  y.  Succioiij  f.;  sucement,n, 
Uitzuinigen,  b.  w.  Ec&nomiser,  mèta- 

ger. 
Uitzuiniging,  y.  Economie,  épargne,  t 
Uitzuipen,  b.  w.  Avaier;  boirtaveem- 

dité;ruinerq.  q, 
Uitzuiper,  m.  Jvaleur,  m. ;  sangsui^  f. 
Uitzwayelen,  b.  w.  Soufrer. 
Ultzwaveling,  y.  Soufrage^  m. 
Uttzweepen,  b.  w.  Chasser  ó.  ooups  de 

fouet. 
Uitzweetbaer,  b.  n.  Transpirable. 
Uttzweeten,  b.  w.  Êvacuer  ou  fairtpeS' 

ser  par  la  transpiratiên ;  stier,  — #  o- 


Digitized  by 


Google 


VAC 


VAD 


71$ 


w.  TrünspUrer ;  cesser  de  suer  >  de 
transpirer. 
Uitzweeting,  v.  Transpiratkm;  easuda-' 

tion,  f. 
üitzwellen,  o.  w.  Enfler;  gonfler;  sortir 

engonflant. 
üitzwelling,  v.  Enflure,  f. 
Ui  tz  wem  men ,  o.  w.  Sortir  ou  $*ëcha^ 

per  en  nageant ;  cesser  de  nager, 
Uitzweren ,  o.  w.  Soriir  on  tomber  par 
la  suppuration ;  suppurer ;  cesser  de 
suppurer;  fimr  dejnrer, 
Uitzwering,  ▼.  Exuicération^  f. 
Uitzwetsen,  b.  w.  Exprimer  en  hdblant. 

— ,  o.  w.  Cesser  de  hdMer, 
üitzygen,  b.  en  o.  w.  FUtrer. 
Uitzyn,  o.  w.  Être  dehors;  élre  sorti; 
tVêtre  pas  chez  soi;  élre  fini  ou  ter» 
mine.  Op  iets  — .  Rechereher  q,  o. 
Uitzypelen,  o.  w.  Zie  üitzypen. 
üitzypen,  o.  w.  DégouLier;  suinter. 
Uitzypingp,  v.   Degouttemenl ;  écouie* 

ment,  m. 
Ulieden,  voornw.  Vous  ;  d,  wmSé 
*ünie,  V.  Union,  f. 
♦Uniform,  m.  Uniforme,  m. 
♦Uniformiteit,  ▼.  UniformiU,  f. 
♦Universaliteit,  v.  UniversaHté,  t 
♦Onivereiteit,  v.  Université,  f. 
Unster,  m.  TrébucheC;  peson,  m.;  ro- 

maine  (balAnoe),  f. 
Uper,  o.         I    Chopine ,  demi-pinte  , 
UperkeQ,o.   |        f. 
♦Uso,  o.  Usance,  f. 
♦Usufruct,  o.  UsufruiU  m. 
Uw,  uwe,  vooruw.  Ton,  ta,  tes ;  votre , 
vos.  De  uwen.  Les  vótres  {vos  parents, 
ves  amu,  etc.), 
Uwent.  Tot—.  Chez  vous, 
Uwenthalve  ,  byw.  Paur  Vamour  de 

vous. 
Uwentwege,  byw.  Van  —.  De  votre 

part. 
Uwentwil,  byw.  Om  — .  Pour  Vamour 
de  vous. 


V,v.r,m. 

*Vacantle,  v.  Vacancet,  t,  pi. 
♦^Vacantiedag,  m.  Jour  de  vacances^ 
m. 


♦Vacantietyd ,  m.  Temps  des  vacancesy 

m,;vacances^i.p\, 
♦Vacatie,  v,  Facalion,  t, 
♦Vacatiegeld,  o.  Facations,  t,  pi. 
♦Vaceren,  o.  w.  Vaquer. 
Vacht,  V.  Toison ;  peau,  f. 
Vadde,  m.  en  v.  Zie  Vadze. 
Vaddig,  euz.  Zie  Vadzig,  enz. 
Vadem,  m.  Brosse;  braseée;  toise^  f.;  fily 

m.  Een  —  hout.  Une  corde  de  bois. 
Vadembrood,  o.  Pain  de  brosse,  m. 
Vademdraed,  m.  AiguUlée^  f. 
Vademen ,  b.  w.  Mesurer  &  ia  brosse ,  4 

la  toisfj  toiser,  Eeae  naeid  — .  EnfUer 

une  aiguüle. 
Vademer,  Tn.Enfiieur,  m. 
Vademhout,  o.  Bois  qui  se  vend  h  la. 

corde,  m. 
Vademing,  v.  Brassiage,  m. 
Vader,  m.  Père,  m.  —  des  hulsgezins. 

Père  de  familie, 
Vaderachlig,  b.  n.  Potemel.  — ,  byw^ 

PatemeUement, 
Vadererf,  o.  Potrimoine,  m. 
Vadergek ,  b.  n.  Qui  raffole  de  son  père. 

Vaderland,  o.  Patrie^  f. 
Vaderlander,  m.  Poiriote^  m, 
Vaderlandm innend,  b.  n,  Patriote ;  pa* 

triotique. 
Vadeilandsch,  b.  n.  Potriolique ;  pa- 

triote;  qui  conceme  la  patrie. 
Vaderlandsgezind ,  b.  n.  Patriote ;  pa* 

triotique, 
Vaderlandsgezlndheid,  v.  Patriotisme, 

m. 
Vaderlandsliefde,  v.  Patriotisme,  m. 
Vaderlandsmin  ,  v.  Zie  Vaderlands* 

liefde. 
Vaderlandsminnaer,m.  Patriole,  m. 
Vaderlief  1  tusschenw.  Cherpère! 
Vaderliefde,  v.  Amour  fUiat,  m. 
Vaderloos,  b.  n.  Qui  n'a  plus  de  père, 
Vaderlyk ,  b.  n.  Patemei.  — ,  byw.  Pa* 

iemeilement. 
Vadermoord ,  m.  fn  v.  Parridde  (cri- 
me) ,  m. 
Vadermoorder,  m.  Porricu^  (assassin) ,. 

m. 
Vadernaem,  m.  Nom  de  père,  m. 
Vaderoom,  m.  Oncle  patemet,  m. 
Vaderschap,  o.  Patemité,  f. 

Vaderslagtig,  b,  n.  Parridde. 


Digitized  by 


Google 


714 


VAE 


VAL 


Vaderstad,  v.  FilU  natale,  f. 
Vaderstand,  m.  Patemité,  f. 
Vadze,  m.  ^  v.  ParesBeux^  m.;  pares- 

seuse,  f. 
Vadzig,  b.  n.  Leni;  Ulche;  paressevx, 

—  byw  Ldchement;  paresseusement. 
Vadziglieid,  ▼.  Lenteur;  Idcheté;  pa- 

resse^  f. 
Vaegr,  V.  FerlUilé  (d*une  terre) ;  virilüé , 

vigueur,  force,  f. 
Vaeg^sel,  o.  BaUiyuretj  t  pi. 
Vaek,  m.  Somrneü^  m.  — ,  byw.  Söm- 

vent. 
Vaek  verwek kend,b.  n.  AssmipissarU, 
Vael ,  b.  n.  Fauve;  alezan;  dont  la  cou- 
leur est  temie  ou  pastee. 
Vaelachtig,  b.  n.  Qui  est  un  peu  fauve, 
Vaelbriiin.  b.  n.  Brundtre;  roussdtre, 
Vaelheid,  v.  Couleur  fauve,  f. 
Vaelt,  V.  Fumier,  las  de  fumier,  m. 
Vaem,  m  Zie  Vadem. 
Vaen ,  v.  Élendard ;  drapeau ;  paviUon , 

m.:  enseigne ;  bannière,  f. 
Vaendel  ,  o.  Drapeau ,  élendard ,  m.; 

enseigne ;  bannièrey  f. 
Vaendelkoord ,  v.  Cordon  de  drapeau , 

m. 
Vaendelkwast ,  m.  Cravate  d*un  dra- 
peau, f. 
Vaendelstok,  m.  Trabe,  m. 
Vaendrager ,  m.  Enseigne;  porte-dra- 

peau ;  gonfalonier .  m. 
Vaendragersgordel,  m.  Brayer,  m. 
Vaendrig.  m.  Enseigne ;  porle-enseigne ; 

porte 'drapeau ,  m. 
Vaendrigsambt,  o.  )  Enseigne,  charge 
Vaendrigsplaets,  Y.Sde  porte-drapeau, 
Vaendrigapost,  m.    )     f. 
Vaendrigsrang ,  m.  Rang  d*enseigne  , 

m. 
Vaengordel,  m.  Brayer,  m. 
Vaenjonker ,  m.  Cadet ^  porte -enseigne , 

m. 
Vnenriem,  m.  Brayer,  m. 
Vaenetok,  m.  Trabe,  m. 
Vaentje  ,  o.  Petit  drapeau,  m.;  bandC' 

role,  f. 
Vaêr,  m.  Zie  Vader. 
Vaer ,  m.  Peur ;  crainte ,  f. ;  péril ,  dan- 

ger.m. 
Vaer,  m.  Zie  Var. 
Vaerbaer,  b.  n.  Navigable. 
Vaerbaerheid,  ▼.  Navigabüité,  f. 
Vaerbeutt,  v.  Tour  de  partir^  de  passer, 

m. 
Vaerder,  m.  Navigateur;  marinier,  m. 


Vaerdig,  enz.  Zie  Yeerdig,  enz. 
Vaergeld,  o.  Nautage,  m. 
Vaergewant,  o.  Agrés  (mar.),  m.  pi. 
Vaerglas,  o.  Boussole,  f. 
Vaerkoe,  v.  Génisse,  f. 
Vaerloon,  xn.eno.  Naulage,  m. 
Vaers,  v.  Génisse.  f.  — ,  o.  Zie  Verg. 
Vaerschroef,  v.  Fisd'ürou,  f. 
Vaert,  ▼.  Navigation,  f.;  canal;  pas- 

sage,  trajet,  m. ;  course,  f.;  voyage,  m.: 

vogue,  f. 
Vaertmeter,  m.  SiUomètre  (mar.)  m. 
Vaertschouw,  v.  Inspection  des  canaux, 

Vaertuig»  o.  Bdtiment;  vaisseau;  ba- 

teaUy  m.;  voiture.  f. 
Vaertwachter,  m.  Buissonnier,  m. 
Vaerwater ,  o.  Eau  navigable ,  f. ;  che- 

nat;  sillage,  m. 
Vaerweder,  o.  Armogan,  m. 
Vaerweg,  m.  Route,  f.,  chemin,  m. 
Vaerwel,  o.  Adieu,  m.  Iemand  —  zeg- 
gen. Dire  adieu  &  q.  q, 
Vae8,  y.  Fase,  m. 
Vaetdoek,  m.  Lavette.  f. 
Vaetgeld,  o.  Droit  de  tonnage,  m. 
Vaethout,  o.  Merrain;  douvain,  m. 
Vaetje,  o.  BariL;  bariUet,  m. 
Vaetsch ,  b.  n.  Qut  sent  U  pU;  fade,  in- 

sipide. 
VaetwaschRter,  "v.  SouHton,  f. 
Vaetwasscher,  m.  Marmiton,  m. 
Vaetwater,  o.  Lavure,  rinfure,  f. 
Vaetwerk»  o.  Futaille,  vaisseUe,  f. 
*  Vagebond,  m.  Fagabond,  m. 
Vagen,  b.  w.  Balayer;  nettoyer, 
Vagevuer,  o.  Purgatoire,  m. 
Vak  ,  o.  Place ;  case ,  f.;  compartiment , 

m.;  attributions,  f.  pi.;  ressort,  nt; 

branche;  parlie ;  division,  f. 
♦Vakant,  b.  ir.  Facant. 
♦Vakantie,  enz.  Zie  VacantiOf  enz. 
♦Vakatie,  v.  Facation,  f. 
Vakeloos,  b.  n.  Privé  du  sommeü;sens 

dormir. 
Vakeloosheid,  v.  Insomnie,  f. 
Vakerig,  b.  n.  Disposé  d  dormir:  es- 

soupi, 
Vakerigheid ,  ▼.  Assoupissement;  som- 

meil,  m. 
Vakig,  h,n.  Zie  Vakerijp. 
Vakje ,  o.  Petite  place ,  u;  cassetin,  m.; 

loge,  f. 
Vakkenkas,  v.  Casier,  m. 
Vaksken,  o.  Zie  Vakje. 
Val ,  m.  ChuU,  f.  — ,  ▼.  Trappe;am' 


Digitized  by 


Google 


VAL 


VAN 


715 


paire,  f.;  trébiichet;  piége,  m.:  souri- 

ciire;  raliére ,  f.  — ,  o.  Cos ;  accident , 

m. 
Valblind,  o.  jébatant,  m. 
"Valbrug,  ▼.  Pont  tevis,  m. 
Valbulgingr,  v.  Cos  (gramm.),  m. 
"Valdeufj  v.  Trappe;  vanne;  kerse  (for- 

t\f)^{.\abatant,  m. 
Valdrank,  m.  Faltranck  fméd.),  m. 
Valencyn,  o.  Falenciennes  (ville). 
Valeriaen,  o.  yaléridne  (plante),  f. 
Valhoed,  m.  BourreUt  ou  tourlet,  m. 
*  Valideren,  b.  w.  Falider, 
♦Validiteit,  v.  FalidiU,  f. 
Valiea,  o.  Falise ;  nmlle^  f. 
Valk,  m.  Faucon,  m. 
Valkachtig,  b.  n.  Qui  tient  du  faucon, 
Valkenaer,  m.  Fauconnier,  m. 
Valkenberff ,  o.  Fauqu£mont  (ville),  m. 
Valkendrek,  m.  Étneitl^  m. 
Valkenet,  o.  Fauconneau  (pièce  d'artil- 

lerie),  m. 
Valkenhuis,  o.  Fauconnerie,  f. 
Valkenier,  m.  Fauconnier,  m. 
Valkenierstasch,  v.  Fauconniêre,  f. 
Valkenjagt,  v.  Fancomierie,  f. 
Valkennest,  o.,  m.  en  v.  Mre,  f.,  ou  nid 

defaucon,m. 
Valkenoog ,  o.  en  v.  OEU  de  faricon  , 

m. 
Valkery,  v.  Fauconnerie,  f. 
Valkje,  o.  Fauconneau,  m. 
Vallei,  ▼.  Fatlée,  f ;  vatton,  m. 
Vallen  ,  o.  w.  Tomben  choir;  s'abattre ; 

arriver:  avoir  iieu ;  pnraUre ;  sembler; 

êlre ;  plaire ;  périr;  pécher 
Vallend,  b.  u.  Tombant ;  qui  baisse;  qui 

diminue.  —  water.  Re/lux.  m.  —e 

ziekte.  Mat  caduc,  m.,  epilepsie^  f. 
Vallig,  b.  n.  Qui  perd  son  proces  ou  sa 

cause. 
Valling,  V.  Chute,  f.;  rhume^  catarrfie, 

m  ;  fluxion.  f. 
Valplank,  ▼.  Abatant,  m. 
Valpoort,  V.  Trappe;  lierse.  f. 
Valreep,  m.  en  v.  ÉcHetle  de  poupe 

(mar.),  f. 
Valsch .  b.  n.  Faux ;  aUiré;  trompeur ; 

perfide;  trattre.  Dat  is  — .  Cela  est 

faux.  —e  eed.  Parjure,  m.  — ,  byw. 

Faussement;  faux;  perfidement,  — 

zingen.   Chanter  faux.   —  spelen. 

Jouer  faux. 
Valsohab,  ▼.  Abatant,  m. 
Valschaerd,  m.  Faussaire;  trompeur; 

perfide,  traitre,  m. 


Valschelyk,  byw.  Faussement;  faux; 

perfidement.  —  zweren.  Jurer  faux. 
Valscherm,  m.  en  o.  Parachuie^  m. 
Valschhart,  o.  CoBur  per^y  m. 
Valschhartig ,  b.  n.  Trattre ,  perfide , 

faux. 
Valschhartigheid,  ▼.  PerfidiCy  dupti- 

cité ,  f. 
Valschheid,  V.  Fausseté ;  dupiicité ;  per- 

fidie.  f. 
Valschhert ,    enz.    Zie    Valschhart , 

enz. 
Valschtongig,  b.  n.  Dissimuté,  faux. 
Valschtongigheid,  v.  Dissimulativn , 

dupiicitéy  r. 
Valstrik,  m.  IHége,  m  ;  embüche,  f. 
Val  vil  es,  o.  Cataraae  (méd.)^  f. 
Valwind,  m.  Rafale,  f.;  revotin  (mar.), 

m. 
Valziek,  b.  n.  Épileptique. 
Valziekte ,  v.  Mat  caduc  j  m.,  épilepsie , 

Van,  m.  Sumom^m, 

Van,  voorz.  De;  par;  en; dés;  depuis.  — 
dag  tot  dag.  De  jour  en  jour.  —  tyd 
tot  tyd.  De  temps  en  temps.  —  deur 
tot  deur.  De  porie  en  porie.  —  harte 
geerne ,  —  ganscher  harte.  De  bon 
coeur,  de  grand  asur.  —  hier.  D'ici. 
— daeg.  Aujoardliui.  —  den  avond. 
Cesoir.  —  de  week  Cette  semaine  — 
den  nacht.  Cetie  nuit.  —  dien  tyd  af. 
Dès-lors  —  nu  af  aen.  Dès  d  présent. 

—  den  morgen  tot  den  avond.  Depuis 
Ie  matin  jusqu'au  èoir.  —  verre.  De 
loin.  —  naby.  De  prés  —  waer.  D*oü. 

—  te  voren.  Auparavant.  —  wege. 
De  la  part  de. 

Vandelen,  o  w.  Zie  Vanden. 
Vanden,  o.  w.  Visiter  (un  malade ,  une 

accouchée). 
Vanding,  v.  Visite,  f. 
Vaneen,  byw   —  gaen.  Se  disjoindre. 

—  zetten  o/ stellen.  Espacer. 
Vang,  m.  Prise;  capture^  f.;  arrêt{6C\in 

moulin  k  vent),  m. 
Vangen,  b.  w.  Prendre;  saisir ; altra- 

per. 
Vangenhuis,  o.Jp  .        ^ 
Vangenls,  v.      f  ^rison,  i. 
Vaugenisbraek,  v.  Bris  de  prison^  m. 
Vangenstok,  m.  Ceps,  m  pi. 
Vanger,  m.  Preneur;  piége,  m.;  gibe- 

ciere,  f. 
Vangertje,  o.  Bilboquet  (jouet),  m. 
Vangspel,  o.  Jeu  du  bilboquet,  m. 


Digitized  by 


Google 


71tJ 


VAS 


VAS 


Vangst,  V.  Prisescapture;  pêche;  ehiseS' 
se,  f. 

Vangster,  v.  Preneuse^  f. 

VangBtokje,  o.       )  BUboqntt  (jouet), 

Vangstokskea ,  o.  (     m. 

Vangvraegr,  v.  Qiiestion  captieuse,  f. 

Var,  m.  Taureau,  m. 

Varen,  v.  Fougère  (plante),  f. 

Varen ,  o.  w.  Passer  oii  couler  sur ;  al- 
ler;  se  transporUr;  parlir;  voyager; 
se  porier ;  arriver ;  naviguer.  Lang» 
den  oever ,  de  kust  — .  Cótoyer  Ie  ri- 
vage.  Naer  Engeland  — .  Passer  en 
Angleterre.  Over  eene rivier—.  Pas^ 
ser  on  traverser  une  riviére  — ,  b»  w. 
Passer,  transporter  par  eau. 

Varensgezel,  m.  Matebty  marin,  m. 

Varensman,  m.  Zie  Varenagezel. 

Varensteen,  m.  FUicite  (pierre),  f. 

Varensvolk,  o.  Matelots^  marins,  m. 
pi. 

Varenveld,  o.  Fougeraie^  f. 

Varenwortel,  m.  Racine  de  fougère^  f. 

Varenzaed,  o.  Semence  ou  graine  de  fovr 
gère,  f. 

Varken,  enz.  Zie  Verken,  enz. 

Varre,  m.  Zie  Var. 

Varsch,  enz.  Zie  Versch,  enz. 

Vassael,  m.  Fassal,  m. 

Vast,  b.  n.  Ferme;  soiide;  fort;  fixe; 
stable;  certain.  —  land;  Terre  ferme, 
f. ,  eontinerU.  m.  —e  sterren.  Etoiles 
fiies.  De  —e  lichamen.  Les  corps  so- 
lides, — e  goederen,  fiien^imm^u^^. 
— eslaep.  Sommeil  pro  fond.  — ,  byw. 
Ferme;  fermement;  solidement ;  as- 
surément ;  cependata ;  en  altendanl. 

Vastbakken,  b.  w.  Attacfier  en  cuisanl , 
en  faisant  frire,  —  ,  o.  w.  S'aUacher 
par  la  cuisson. 

Vastbinden,  b.  w.  Nouer,  Uer  solide- 
ment. 

Vastblazen,  b.  w.  Mlacher  en  sovf- 
flant. 

Vastblyven ,  o.  w.  Rester  joints  attaché 
OU  accroclié;  resteren  prison. 

VastboeijeUf  b.  w.  Enchainer. 

Vastbraden,  b.  w.  Attaoher  ent  rótissant, 
en  faisant  frire.  — ,  o.  w.  S*aUacher 
en  rótissantn 

Vaatdag,  m.  Zie  Vastendag. 

Vastdouwen,  b.  w.  Zie  Vastdr ukken. 

Vastdraeijen,  b.  w.  Serrer,  fermer  en 
toumant. 


Vastdrukken,  b.w.  Affèrmir  en  ^ns- 

êonty  en  serrant;  serrer  on  presser 

contre, 
Vastdryven,  b.  w.  Attacher  en  fre^ 

pant;  enfoncer.  — .  o.  w.  Rester  *lto- 

ché  en  floUant, 
Vaste,  V.  Carême,  m. 
Vastelavond,  m.  Zie  VasteiHivond. 
Vastelyk,  byw.  Ferme;  fermememi ;  s(h 

lidement ;  certainement. 
Vasten,  o.  w.  Jeüner. 
Vasten,  m.  en  v.  Caréme^  m. 
Vastenavond,  m.  Caréme-prenmni;  eer- 
naval  ;  mardi  gras,  m. 
Vastenavondzot,  m.  Carême  prenmd , 

m. 
Vastendag,  m.  Jour  de  jeune  ;  jour  mei- 

gre,  m. 
Vastenleerreden,  y.  mv.  Cetréme  (so 

mons),  m. 
Vastenprediker,  m.  PrédtcaUur  pewr  U 

carême,  m. 
Vastenspys,  v.     )    AUmetite  mmg/retr 
Vastenspyze,  v.  f       m.  pK 
Vastentyd,  m,  Carême,  m. 
Vastenzondag,  m.  Dinumcke  de  esrê- 

me,  m. 
Vaster,  m.  Jeüneur,  m. 
Vastgaen,  o.  w.  Faire  fond  eur^t,; 

compter  surq.  c,;  être  certain  ou  tir. 

Dat  gaet  vast.  Ceia  est  certain. 
Vastgieten,  b.  w.  AUaclier  en  fonéetd. 
Vastgroeljen ,  o.  w.  S'attacher  enertéi- 

sant. 
Vastgrypen,  b.  w.  Emp^Hgner;smaT; 

prendre;arrêler. 
Vasthaken,  b.  w.  Accrocher; 

ner;aQrafer, 
Vasthakiiig,  y.  Aecrochement,  « 
Vasthangen,  b.  w.  Accrocher  ou  *_^ 

dre  fortement.  — ,  o.  w.  Étre  fortastt^ 

accroché  ou  suspendn. 
Vastlxebben,  b.  w.  Avoir  Miisi  ée  ms' 

nière  ü  bien  tenir^  avoir  comprü  «t 

retenu  q.  c;  savoir  Inen. 
Yastheohten,  b.  w.  Attacher  forUmnA; 

fixer. 
Vastheid,  v.  FermeU  ;iotidité:  sjê^êM: 

certüude,  f. 
Vasthouden ,  b.  w.  Tenir  fermu;  erri- 

ter;  reUmr  pnsennier;  sonèemr; 

tenir. 
Vasthoudend,  b.  n.  Avare^  temiet, 
Vasthoudendheid,  y,  TófUioité; 

Vasthouder,  m.  Écuyer  (percb^s. 


Digitized  by 


Google 


VAS 


TAS 


717 


(TasttioudiDg,  y.  DéUnUon^  f. 

fc' astigheid ,  v.  Fermelé;  solidiié;  staèi- 

lité;  süreté,  garantie,  f.;  immeubUs^ 

m.  pi.;  forteresse^  f. 
V^astketeDen,  b.  w.  Enehainer, 
Vastklampen,  b.  w.  Accrocher;  cram^ 

penner, 
V^aatklemmeD,  b.  w.  Pincer;  serrer; 

presser. 
Vastkleven,  o.  w.  Se  coUer,  s'attacher 

forUmenl  h. 
Vastklinken,  b.  w.  AUacher  &  C(ntp&  de 

marteau;  enfoncer, 
Vastkloppen,  b.  w.  Zie  Vastklinken. 
Vastkluisteren,  b.  w.  Enchatner;  unir 

étroxtemenL 
Vafltknellen,  b.  w.  Serrer,  preeier  for- 

tement. 
Vastknevelen,  b.  w.  GarroUer* 
Vastknoopen,  b.  w.  I^ouer ;  attacher ; 

boutonner. 
VastkDoppen,  b.  w.  Boutonner, 
Vastknypen,  b.  w.  Serrer  ou  attacher 

avec  des  pinces. 
Vastkoppelen,  b.  w.  Joindre ,  attacher, 
Vastkrammen,  b.  w.  Cramponner, 
Vastlakken,  b.  w.  Cacheter, 
Vastleggen,  b.  w.  Attacher;  amarrer ; 

embosser. 
Vastliggen ,  o.  w.  Étre  posé  ou  étabti 

soUdement;  étre  attachi;  étre  amoT' 

ré. 
Vastligging,  y.  Embossage  (mar.)i  m. 
Vastloopen  ,  o.  w.  Courir  jus4fu'i^  ce 

qu'on  soit  arrêtépar  un  obstacle. 
Vastlymen,  b.  "w.  Cotler. 
Vastmaken,  b.  w.  Lier;  attacher;  nouer; 

affermir ;  fortifier. 
Vastmetselen,  b.  w.  Joindre  ou  enfer- 

mer  en  moQonnant, 
Vastnaeijen,  b.  w.  Attacher  en  cousant; 

coudre  forteinent. 
Vastnagelen,  b.  w.  Clouer  solidemeni, 
Vastnestelen  (zich),  wed.  w.   Se   ni' 

cher. 
Vastpakken,  b.  w.  Empaqueter  solide- 
ment;  empoigner;  saisir, 
Vaatpekken,  b.  w.  Attacher  avec  de  la 

poix, 
Vastpennen,  b.  w.  Zie  Vastpinnen. 
Vastpinnen,  b.  w.  Chevüler;  brocher; 

entacer. 
Vastpinning,  ▼.  Entassvre,  f. 
Vastplakken,  b.  w.  Cotler, 
Vastpleisteren,  b.  w.  Attacher  avec  un 
empldtrt. 


Vastpluggen,  b.  w.  ChemUer, 

Vastprangen,  b.  w.  Serrer  ou  presser 
fortement;  enf oneer. 

Vastraken,  o.  "w.  S'accrocher;  demeurer 
ou  rester  court;  s*engraver,  échouer. 

Vastroeijen,  b.  w.  Faire  échouer  en  ra- 
mant. 

Vastryden ,  b.  w.  Mener  ou  conduire 
(une  voiiure)  de  maniere  &  ne  pouvoir 
plus  avancer.  — ,  o.  w.  Zich  — .  AUer 
d  chevat  ou  en  voüure  iusqu*ü  ce  qu*on 
ne  puisse'ptus  avancer. 

Vastrygen,  b.  w.  Attacher  en  enfilant 
ou  en  ta^nt;  aiguiileter ;  enfiler, 

Vastrypen,  o.  w.  S'attacher  (en  parlant 
du  frimas^  de  la  gelee  blanche). 

Vastschroeijen,  o.  w.  S' attacher  en  brü- 
lant. 

Vastschroeven,  b.  w.  Visser, 

Vastschuiven,  b.  w.  Pousser  une  chose 
de  maniere  qu'eUe  ne  puisse  plus  avan* 
eer.  Zich  ^.  Étre  arrété,  ne  pouvoir 
plus  avancer, 

Vastslaen,  b.  w.  Zie  Vastklinken. 

Vastsmeden,  b.  w.  Attacher  ou  joindre 
en  forgeant. 

Vastsolderen,  b.  w.  ,So%ider  fortement, 

Vastspelden,  b.  w.  Epingler. 

Vastspykereu,  b.  w.  Zie  Vastnagelen. 
Vaststaen,  o.  w.  Rester  ou  se  tenir  fer^ 

me;  étre  inébranlable, 
Vaststandig,  b.  n.  Qui  se  tient  ferme; 

inébranlable. 
Vaststeken,  b.  w.  Faire  tenir  en  per- 

fanty  en  enfongant',  attacher  avec  des 

épingles ,  etc;  faufiler.  — ,  o.  w.  SVn- 

f oneer,  étre  enfoncédans. 
Vaststellen,  b.  w.  Fixer,  attacher;  arré- 

ter;  affermir;  donner  pour  certain. 
Vaststelling,  v.  Détennination;  fixaiion; 

résolution,  f, 
Vastster,  v.  Jeüneuse^  f. 
Vaststikken,  b,  w.  Attacher  en  brodanty 

en  piquant. 
Vasts toppen,  b.  w.  Bien  boucher. 
Vaststrikken,  b.  w.  Bien  nouer, 
Vaststuren,  b.  w.  Faire  échouer  {un  bd  - 

timent). 
Vaststuwen,  b.  w.  Arrimer;  empaque^ 

ter  solidement. 
Vasttimmeren ,  b.  w.  Joindre  par  un 

ouvrage  de  charpente, 
Vasttrappen,  b.  w.  Affermir  en  foulant, 

en  marchani  dessus. 


Digitized  by 


Google 


718 


VAT 


Vasttreden,  b.  w.  Zie  Vasttrappen. 
Vastvaren,  b.  w.  Faire  échoucrCun  bd- 

timerU),  — ,  o.  w.  Zicli  — .  Èchouer 

(en  naüigvant), 
YastvlechteD,  b.  w.  AUacher  en  tres^ 

sant. 
Vastvriezpn,  o.  w.  S'attacher  en  gelant ; 

tester  pris  ou  arrêté  par  la  glacé. 
Vastwaeijen,  o.  w.  Sattacher  (par  l*ac- 

tion  du  vent), 
Vastwassen  ,    o.   w.    Zie  Vastgroei- 

jen. 
Vaatwerken,  b.  w.  Attacher  qvl  joindre 

en  travaillant, 
Vaetwezen,  o.  w  Zie  Vastzyn. 
Vastwoelen  ,  b»  "w.  Affermir  en  envelop- 

pant,  en  liant  autour  de. 
Vastwording",  v.  Solidificalion,  f. 
VasrwringeD,  b.  w.  Serrer  ou  attacher 

en  tordant. 
Vastzeilen,  b.  w.  Engraver,  faire  échouer, 

— ,  o.  w.  Zich  — .  S*engraver.  échouer. 
Vastzetten,  b  w.  Arréter;  fixèr;  empri- 

sonner;  embarrasser. 
Vastzetting,  v.  Incarcération,  f. 
Vastzitten,  o.  w.  Se  tenir  ferme;  étre 

arrêté  dans;  étre  accroché  d;  étre  en 

prison;  étre  échoué. 
Vastzwachtebn,  b.  w.  Bander. 
Vastzyn  ,  o.  w.  Être  attaché  &, 
Vat,  o.  Vaisseau;  vase;  tonneau;  fül; 

baril,  m.;  tonne;  f u taille,  f.  Een  — 

bier.  Une  tonne  de  bièrè.  Een  —  wyn. 

Une  pièce  de  vin.  —en.  FaissetU,  f. 

— .  na.  Prise\  poignée,  anse;  oreitle,  f.; 

manche,  m. 
Vatachtig,  b.  n.  Vasculaire ,  vasculeux 

(anat.). 
Vatbaer ,  b.  n.  Concevable ;  intetligibte ; 

susceptible  ou  capable  de;  inlelligenl, 

—  voor  verbetering.  Susceptible  d^a- 

mélioratiott,  —  ,    byw.  JnteUigible- 

ment. 
Vatbaer  held,  ▼.  Compréhensibilité;  intel- 

ligibitité;  intetligence;  capacilé;  por- 

Ue,  r, 
Vatbinder,  m.  Tonnelier,  m, 
Vatboorder,  m.  Buffeteur,  m. 
Vaten,  b.  w.  Entonner. 
Vatgeld,  o  Droil  de  tonnage,  m, 
Vathoepel,  m.  Cercle  ü  tonneau,  m. 
Vathoiit,  o.  Merrain;  douvain,  m. 
Vatikaen.  o.  Vatican,  m. 
Vatje,  o.  Zie  Vaetje. 
Vatreep,  m.  Zie  Vathoepel. 
Vatsch,  b.  n.  Zie  Vaetsch. 


VED 

Vafsel,  o.  Anse,  oreÜUy  poignée,  t,  nuoh 
che,  m. 

Vattelyk,  b.  n.  Zie  Vatbaer. 

Vatten,  b.  w.  Prendre;  saisir;  empm- 
gner;  contenir;  comprendre;  opent' 
voir;  sentir;  enchdsser.  Moed  — .  Pren- 
dre  courage  — ,  o.  w.  Prendre,  pren- 
dre racine.  Op  iets  gevat  zyn.  Être 
préparé  A  q.  c;  s*aitendre  è  q.  e. 

Vatting,  V.  Prise^  f. 

Vatvuil,  b.  n  Qui  sent  Ie  fül. 

Vatzaem,  b.  n.  Qui  peut  contenir, 

Vechtachtig,  b.  n.  Qui  aime  A  se  büt- 
tre, 

Vechtachtigheid,  ▼.  Incünalion  on  dis- 
position  d  se  battre,  f. 

Vechten,  o.  w.  Se  battre;  combaUn. 
Met  vuisten  — .  Se  battre  &  coups  ie 
poing,  boxer, 

Vechtenderhand,  byw.  En  combattent; 
les  armes  A  la  main. 

Vechter,  m.  Combattant  ;  bretteur, 
m. 

Vechtery,v.  Cómbat.  m  ;  batterie^l 

Vechthaen,  m.  Coq  dejoute,  m. 

Vechtkunst,  v.  Escritne^  f. 

Vechtlust,  m,  Envie  de  se  battre,  f, 

Vechtmeester,  m.  Mattre  d*armes,m, 

Vechtparty,  v.  Zie  Vechtery. 

Vechtperk,  o.  Lice;  arène,  f. 

Vechtplaets,  v.  Champde  batüiUe%m. 

Vechtschoen,  m.  Chausson,m. 

Vechtschool,  v.  Salie  Warmes;  écott  ia- 
crime,  f. 

Vechtzael,  ▼  Zie  Vechtschool. 

Vedel,  V.  Violon.  m.;  vielle,  f. 

Vedelaer,  m.  Vioton  (joueup  de  violon}, 
m. 

Vedelen ,  o.  w.  Jouer  du  violen  ou  de  U 
vielle. 

Vedeler,  m.  Zie  Vedelaer. 

Vedelhout,  o.  Bois  dont  on  fait  des  m- 
tom,m. 

Vedel snaer,  v.  Corde  de  violon,  f, 

Vedelspeelster,  v.  Joueu&e  de  vioUm.  f. 

Vedelspeler,  m.  Zie  Vedelaer. 

Veder,  v.  Plume^  f. 

Vederachtig,  b.  n.  Plumeux;  calam' 
forme. 

Veder  bal,  m.  Volant,  m. 

Vederbed,  o.  LU  de  plume,  m. 

Vederbessem ,  m.  Balai  de  ptumes, 
m, 

Vederbessemken,  o.  Ptumeau,  m. 

Vederbezem  ,  enz.  Zie  Vederbessem  r 
enz. 


Digitized  by 


Google 


VEE 


VEE 


71» 


VederboB ,  m.  Plumet;  panache,  m.,  air 

grette,  f. 
Vederen,  o.  w.  Jvoir  des  plumes. 
Yederliars,  v.  en  o.  Caoutchouc^  m., 

gomme  élastiqve,  f. 
Vederhoed,  m.  Chapeau  surmonté  d*un 

plumet,  m. 
Vederjagt,  v.  Oisellerie.  f. 
Yederkussen,  o.  Coussinon  ordllerde 

plume,  m. 
Vederligrt,  b.  n.  Léger  comme  une  plu- 
me. 
Yederloos,  b.  n.  Qui  est  sans  plumes; 

piumé,  déplumé, 
Vederspel,  o.  Folerie  (chasse),  f. 
VedeTtop,  m.  Huppe,  crêle,  f. 
Vedervol,  b.  n.  Emplumé. 
Vee,  o.  Bétail,  m.;  besliaux;  animaux^ 

m.  pi.;  canaille,  populace,(. 
Veearts,  m.  Vétérinaire,  m. 
Veeartseny ,  v.  Art  vétérinaire,  m.,  mé- 

decine  vétérinaire;  hippiatrique,  f. 
Veeartseny  school ,  v.  Ëcole  vétérinaire, 

f. 
Veebeesten,  v.  en  o.  mv.  Bestiaux,  m. 

Veebol ,  m.   Marchand  de   bestiaux  , 

m. 
Veede,  enz.  Zie  Veete,  enz. 
Veedief,  m.  Voleur  de  bestiaux,  m. 
Veediefstal,  m.  )  Vol  de  bestiaux,  de 
Veediefte,  v.       V      troupeau,  abigeat , 
Veedievery,  v.    )      m. 
Veedry  ver ,  m.  Pdtre ;  bouvier ;  vacher, 

m. 
Veefokker,  m.  Nourrisseur ,  éleveur, 

m. 
Veefokkery,  v.  ElevagCy  m. 
Veeff.  b.  n.  Qui  est  prés  de  mourir;  mo- 

rwond. 
Veeg,  m.  en  v.  EslafUade;  taillade;  balor 

fre;  coupure,  f.;  coup  de  balai,  de  lor- 

chon,  etc;  coup ,  trait,  m.  — ,  v.  Mé- 

chante  femme,  diablesse,  f. 
Veegkruid,  o.  Herbe  d  balai,  f. 
Veegmes,  o.  Bouloir,  paroir^  m. 
Veegsel,  o.  Balayures,  f.  pi. 
Veegster,  v.  Balayeuse,  f. 
Veehandel ,  m.  Coinmerce  de  bestiaux , 

m. 
Veehandelaer,  m.  Marchand  de  bestiaux, 

m. 
Veeherder,  m. )  Pdtre ;  bouvier ;  vacher, 
Veehoeder,  m.  J     m. 
Veehoedery,  v.  Garde  ou  nourriture  du 
bétailj  f. 


Veehonger,  m.  Boulimie ,  cynoreaae^ 

faim  canine,  f. 
Veekooper,  m.  Marchand  de  bestiaux  y 

m. 
Veekudde,  V.  Troupeau,  m. 

Veel,  v.Zi^  Vedel. 

Veel,  vele,  b.  n.  en  byw.  Beaucoup; 
plusieurs;  quantilé  de;  nombre  de; 
bien;  cotisidérabUment ;  souvent-  — 
geld.  Beaucoup  d*argent.  Vele  men- 
schen.  Beaucoup  de  gens.  —geleer- 
der. Beaucoup  plus  savant.  —  stude- 
ren. Éiudier  beaucoup.  Het  scheelt 
— .  Jl  s'en  faut  braucoup,  de  beaucoup. 
Te  — ,  al  te  — .  Trop.  —  te  — .  Beau- 
coup Irop.  —  te  weinig.  Beaucoup 
trop  peu.  Hoe  —  ?  Combien  ?  Zoo  — . 
Tant ,  autant,  —  eer,  —  liever.  Plu- 
iöt.  Zoo  —  te  meer.  D*autant  plus ;  it 
plus  lorle  raison.  Zoo  —  te  minder. 
D*autant  moins.  Zoo  —  te  beter.  Tant 

.  mieux. 

Veelal ,  byw.  Souvent;  la  plupart  du 
temps. 

Veelbeduidend,  b.  n.  Tréssignifiant. 

Veelbelovend,  b.  n.  Qui  promtt  beau-- 
coup. 

Veelbemind,  b.  n.  Bienaimé. 

Veelbladig  ,  b.  n.  Polypélale ;  poly- 
phylle, 

Veelbloemig,  b.  n.  Multiflore, 

Veelbroederig,  b.  n.  Polyadelphe  (bot.). 

Veelbroedery,  v.  Polyadelphie  (bot.),  f. 

Veeldeelig,  b.  n.  Muïtiparlu  muUipar' 
tile.  —e  grootheid.  Polynöme,  m. 

Veeldruk,  m.  Polylypage.  m. 

Veeldrukker,  m.  Polytype,  m. 

Veeleer,  byw.  Plutól ;  mieux', 

Veelgatig,  b.  n.  Qui  a  plusieurs  trous, 
poteux. 

Veelgodendom,  o.  Polylhéisme,  m. 

Veelgodery,  v.  Polylhéisme,  m. 

Veelgodist,  m.  Polythéisle.  m. 

Veelheid,  v.  Quantité;  multilude;  mut- 
tiplicilé,  f. 

Veelhoek,  m.  Polygone,  m.  ' 

Veelhoekig ,  b.  n.  Polygone ,  angu- 
leux. 

Veelhoekigheid ,  v.  Élat  de  ce  qui  est 
polygone  ou  anguUux,  m. 

Veelhoo/dig ,  b.  n.  Qui  a  plusieurs  léles 
OU  plusieurs  chefs. 

Veelhoofdigheid,  v.  Muiliplicilédetêles, 
f. 

Veeljarig,  b.  n.  Qui  a  beaucoup  d^an- 
nées;  vieux. 


Digitized  by 


Google 


720 


VEE 


VEE 


Yeelkantig,  b.  n.  Qui  a  plusiewr$  cötés; 

anguieux. 
Veelkleurig,   b.  n.   Bigêmé;  bariclé; 

diapré;  panache, 
Yeelkleurigheid,  v   Bariolage,  m.,  M- 

garrure,  diaprure,  panachurty  f. 
VeeJkanstig,  b.  n.  Polytechnéque. 
Yeelkwabbig,  b.  n.  MuUüobé, 
Veellettergrepig,  b.  n.  Potysyllatfe, 
Yeelligt,  byw.  Peuiêtre, 
Veellobbig,  b.  n.  Plurüobé,  muUUobé, 
Yeelmael,  byw.    J  Souvent;  tréquem- 
Veelmaels,  byw.   f      ment. 
Veelmalen.  Zie  Veelmaele. 
Veelmalig,  b.  n.  Nombreux;  multiplié; 

TéUéré, 
Veelmannepy,  t.  Polygamie;  polyandrie , 

Yselmannig,  b.  n.  Polyandre  (bot.). 
Veelmeer,  byw.  Beaucoup  plus;  bien 

plus ;  plutót. 
Veelmin,  byw.  Beaucoitp  moin^, 
Veelmondig,  b.  n.  Qui  a  ptusieurs  bou- 

ches. 
Veelnamig,  b.  n.  Polyonyme. 
Veelomvangend,  b.  n. )  Élendu  ,  cont- 
Veelomvattend,  b.  n.  f     plexe. 
Veelpootig,  b.  n.  Polypode ,  muUipède. 
Veelribbig,  b.  n.  Qui  a  ptusieurs  cÓ- 

tes. 
Veelriemig,  b.  n.  MuUiparti,  muUipar- 

tiU. 
Voelschalig,  b.  n.     )  Multivalve  (bist. 
Veelscbelpig,  b.  n.   f      nat.) 
Veelscbryyer,  m.  Potygraphe ;  écrivait' 

leur,  écrivassier,  m. 
Veelschryvery,  v.  Écrivailterie,  f. 
Veelslachtig ,  b.  n.  Qui  est  de  ptusieurs 

genres  oa  espèces. 
Veelsoortig,  b.  n.  Qui  est  de  pltmeurs 

sortes, 
Veelstammig,  b.  n.  MullUiaule  Cbot), 
Veelstylig,  b.  n.  Polystyle  (bot.). 
Veeltakkig,  b.  n.  BranchUy  rameux. 
Veeltalig,  b.  n.  Polyglotte, 
Veelte,  ▼.  2ie  Veelheid. 
Veeltyds  ,  byw.  Souvent ;  fréquemment. 
Veelvakkig,  b.  n.  Multiloculaire. 
VeeWermogend,  b.  n.  Très-puissant, 
Veelverwig,  b.  n,  Bigarré;  panache;  ba- 

riolé;  diapré. 
Veelverwigheid ,  v.  Bigarrure ;  dtapru- 

re;  panachure,  f.:  bariolage,  m. 
Veelvlakkig,  b.  n.  Qui  a  ptusieurs  fa- 

ces. 
Veelyllezig,  b.  n.  Multivalve  (bot). 


Ve^voet,  m.  Polype ;  polypode,  m.;  (W- 

cute,  f.;  Jule,  m. 
Veelvoetig,  b.  n.  Polypode. 
Veelvormig,  b.  n.  MuUiforme. 
Veelvoud ,  o.  QuantUé,  f,;  mumpU.m, 

Zie  Veelvoudigheid. 
Veelvoudig,  b.  n.  Nombreux;  mntttplU; 

multiple;  réiléré;  abondant.  — ,  byw. 

jébondammetu. 
Veelvoudigheid,  v.  MuUipUcité;  dim- 

site;  abondance,  f. 
Veelvoudiglyk,  byw.  jébondamment. 
Veelvraet,  m.  Gtouton,  goutu  (quadni- 

pède),  m. 
Veelvuldig,  enz.  Zie  Veelvoudig,  enx. 
Veelwetend,  b.  n.  Potymathique. 
Veelweter,  m.  Polymathe,  m. 
Veelweterv,  v.  Polymathie,  f. 
Veelwoordig.  b.  n.  Ferbeux. 
Veelwoordigheid,  v.  Ferbosité^  f. 
Veelwyvery,  v.  Polygamie,  f. 
Veelwyvig,  b.  n.  Polygame  (bot.). 
Veelzadig,  b.  n.  Polysperme  (bot.). 
Veehins,  byw.  De  ptusieurs  manièret; 

sous  plu^  d'un  rapport. 
Veelzydig,  b.  n.  MuttHalêrc^Uchtsm. 

Poluèdre  (géom.),  ra.  — ,  byw.  ffl< 

Veelzyds. 
Veelzjrds,  byw.  De  différenU  cütü;so¥S 

différents  rapports. 
Veem,  v.  Soctété;  Corporation^  f.;  corps 

de  métiers j  m. 
Veemarkt,  v.     )     Marché  au   Moü  , 
Veemerkt,  ▼.     f        m. 
Veemol,  m.  Zie  Molkrekel. 
Veen,  o.  Tourbière,  f. 
Veenachtig,  b.  n.  Tourbeux. 
Veenader,  v.  Feine  de  Urre  towrbeuse, 

Veenaerde,  v.  Terre  (ourbeuse,  f. 
Veenbaes ,  m.  Propriélaire  d'une  kmr- 

bière^  m. 
Veenbezie,  v.  Baie  de  cannebergcs  f. 
Veenbeziestruik,  m.  Canneberge,  aêftlU 

des  marais,  f. 
Veenboer,  m.  Tourbier,  m. 
Veenbonk,  v.  Motie  de  tourbe,  f. 
Veendery,  v.  Tourbiire^  f. 
Veenen,  b.  en  o.  w.  Fmredtlar  iêmrbe. 
Veengraver,  m.  Tourbier^  m. 
Veengrond,  m.  Tourbière^  f. 
Veenig,  b.  n.  Tourbeux. 
Veenkluit,  m.  en  v.  Motie  de  Umrbt,  f. 
Veenland,  o.  Tourbière,  f. 
Veenman,  m.  Zie  Veenboer. 
Veenmoli  m.  Zie  Molkrekel. 


Digitized  by 


Google 


TEE 

^eenpuit,  m.  GrenouiUe  de  marais,  f. 
i^eenput,  m.  Fosse  h.  tourbe^  f. 
kTeen werker,  m.  Tourbier ,  m. 
ITeenzon,  v.  Feu  de  lourbe,  m. 
ITeepacht,  v.  Cheptelj  m. 
ITeepachter,  m.  Cheptelier,  chétolier. 

Veepest,  t.  Epizoolie,  f. 

Veer,  v.  Plume;  penne,  f.;  ressort^  m, 

— ,  o.  Passage  (d^eau),  m. 
Veerboot,  m.,  v.  en  o.  Bateau,  m.,  bar- 

que  de  passage,  f. 
Veerdam,  m.  Ca(c,  f.;  embarcadère,  dé- 

barcaaère,  m. 
Veerdig,  b.  n.  Prompt ;  f xpédiUf ;  agiie; 
dispos ;  pret ,  préparé,  —  makeu.  Pré- 
parer.  Zich  tot  iets  —  maken.  Se  pré- 
parer  a  q,  c.  — ,  hyvr.  Zie  Veerdig- 
lyk. 
Veerdigheid,  v.  Promptitude ;  vitesse ; 

facüUé,  f. 
Veerdiglyk,  hyw.  PrompteTnent,vite , 

courammetU, 
Veergeld,  o.  Passage;  pontonage;  ba- 

chotage,  m. 
Veerkracht,  v.  Élasticité;  dilatabilüé,  f. 
Veerkrachtig ,  b.  ïi.J:iastique ;  diiata' 

ble. 
Veerioon,  m,  en  o.  Zie  Veergeld. 
Veerman,  m.  Batelier,  bacholeur,  pas- 

seur,  m. 
Veerpont,  v.  Toue  (bateau),  f. 
Veerb,  o.  Zie  Vers. 
Veerschip ,  o.  Barque ,  f. ,  ou  baieau  de 

passage,  m.;  toue,  f. 
Veerschipper.m.  Bateiier  oxipalron  d'u^ 

m  barque  de  passage,  m. 
Veerschuit,  v.  Zie  Veerschip. 
Veértangsken,  o.  BruceUes  (petites  pin^ 

ces),  f.  pi. 
Veertel,  o.  Quarl;  quartaul;  quarteron; 

m.;  rasière,  f. 
Veertien,  telw.  Quator%e.  —  dagen. 

Quime  jours, 
Veertiendaegsch ,  b.  n.   De  quatorze 

(quvnze)  jours. 
"Veertiende,  b.  n.  Qualorzième,  Lode- 
wyk  de  — .  Louis  quatorze,  — ,  o. 
Quatorzième  ^  m.,  qualorzième  partie, 
f. 
Veertienjarig,  b.  n.  De  quatorze  ans, 
Veertienmael,  by w.  Qmitorze  fois. 
Veertig ,  telw.  Quarante,  In  de  —  zyn. 

Avoir  la  quarantaine. 
Veertigdaegsch  ,    b.    n.  De  quarante 
jours;  quadragésimal, 
Tom.I. 


YEI 


Ta- 


Veertiger,  m.  Membre  d'une  compagnie 
de  quarante  personnes;  homme  de  qua- 
tante  ans;  vin  de  quarante  ans,  na.; 
frégate  de  quarante  canons,  f. 

Veertigjarig ,  h,  n.  De  quarante  ans ; 
quadragénaire, 

Veertigmael,  byw.  Quarante  fois. 

Veertigmaendig ,  b.  n.  De  quaranU 
mois. 

Veertigste,  b.  n.  Quarantiême.  — ,  o. 
Quarantième,  m.,  quarantiême  partie, 

Veertigtal,  o.  Quarantaine,  f. 
Veertigurig,  b.  n.  De  quarante  heures. 
Veertigvoudig,  b.  n.  Quarante  fois  au^ 

tant. 
Veerwachter,  m.  Buissonnier,  m. 
Veerwyf,  o.  Batelière;  mégère 
Veepyk,  b.  n.  Riche  de  bétail,  armen" 

teux. 
Veest,  m.  Fesse,  f. 
Veestal,  m.  Êtable,  f. 
Veesten,  o.  w.  Fesser. 
Veester,  m.  Vesseur,  m, 
Veesterfte,  v.  Épizootie,  f. 
Veestster,  v.  Vesseuse,  f. 
Veete,  v.  Haine;  inimüié,  f. 
Veetebrief,  m.  CarUl,  déjH  ,  m. 
Veeteelt,  v.  Élevage,  m. 
Veeten,  o.  w.  Hair. 
Veetig,  b.  n,  Ennemi,  liostiU. 
Veetscbap,  v.  Haine;  inimitié,  f. 

Veeweider,  m.  Bouvier;  vdlre,  m. 

Veeafekachtig.  b.  n.  Épizootique. 

Veeziekte,  y.  Épizootie,  f. 

Vegen,  b.  w.  Batayer;  nettoyer;  (rotter; 
torcher;essuyer;lourbir  Eene  schouw 
— .  Bantoner  une  cheminée.  Een  glas 
— .  Fider  un  verre.  Ben  zwaerd  — . 
Fombir  une  épee. 

Veger,  m.  Balayeur,  m.;  brosse,  f. 

Veig,  b.  n.  Zie  Veeg,  b.  n. 

Veil,  o.  Lierre,  m. 

Veil,  b.  n.  Qui  est  ü  vendre. 

Veilachtig,  b.  d.  Hédéracé,  lufderJ. 

Veilbaer,  b.  n.  Fénal. 

Veilbaerheid,  ▼.  Fénatité,  f. 

Veilblad,  o.  FeuiHe  de  Herre,  f. 

Veildag,  m.  Jour  de  vente,  m. 

Veildrager,  m.  Bevendeur;  niarchand 
ofnbulant,  m.  ^ 

Veilen,  b.  vf.Mettre  ou  exposer  en  vente. 

Veilhars,  v.  en  o,  Hédérée^  résine  de  li^r- 
re,  f. 

46 


Digitized  by 


Google 


722 


VEL 


VEL 


Veilig,  b.  n.  Sür;  assuré,  —e  weg.  Che^ 

min  sur,  —e  have.  Port  sür.  — ,  byw. 

Süremenl,  en  süreté. 
Veillgen ,  b.  w.  Assurer ;  rendre  sür ; 

nuUre  en  süreté. 
Veiligheid,  v.  Süreté,  f.  In—.  A cou- 

ven,  en  süreté. 
Veiliglyk,  byw.  Sürement;  en  süreté. 
Veiling,  ▼.  f^ente  fmblique,  f.;  encan,  m. 
Veilkrans,  m.  Couronne  de  lierre,  f. 
Veiltyd ,  m.  Temps  désigné  pour  urn 

vente,  m. 
Veiluer ,  v.  ^  o.  Heure  fixée  pour  une 

vente,  f. 
Veilvormig,  b.  n.  Hérédiforme. 
Veinnoot,  m.  Compagnon^  camarade.m. 
Veinnootschap,  o.  Compagnie  ,  société, 

confrérie,  f. 
Veinsaerd,  m.  Dissimulateur^  m. 
Veinskunst,  v.  Art  de  dissimulert  de 

feindre,  m.,  dissimu lotion,  f. 
Veinsster,  y.  Dissimulatrice,  f. 
Veinzen,  b.  en  o.  w.  Feindre;  dissimu- 

ter;  faire  sembtant. 
Veinzer,  m.  Dissimulateur,  m. 
Veinzery,  v. )  Feinte;  dissimu lation,  f. ; 
Veiuzing,  v.  (     déguisement^  m. 
Vel,  o.  Peau^  f. ;  cuvr,  m. ;  feuille;  robe, 

f, 
Velbaer,  b.  n.  Qui  peut  être  abattu.  — 

bosch.  Bois  tatUis,  m. 
Velbereider,  m.  Peaussier,  m. 
Veld,  o.  Champ,  m.;  campagne,  f.  BfTen 

of  vlak  — .  Rase  campagne  Op  (in)  het 

open  — .  En  plein  ehamp ,  au  mitieu 

des  champs,  Elyzeesche— en.  Champs 

Élysées, 
Veldachtig,  b.  n.  Champêtre ;  campa- 

gnard. 
Veldajuin,  m.  Omithogale  {platïte),  m. 
Veldanemoon,  v.  Adonis  (fleur),  m. 
Veldapotheek  ,  v.  Pharmacie  ambulan- 

u,r. 
Veldarbeid ,  m.  Labour,  m. ;  agricuUU' 

re.t 
Veldarts,  m.  Médecin  militaire^  m. 
Veldbakker,  m.  Boulanger  de  l* armee , 

m. 
Veldbakkery ,  v.  Doulangerie  de  cam- 
pagne, de  Varmée^  f. 
Veldbed,  o.  Lit  de  camp,  m. 
Veldboon,  v.  Grosse  féve^  f. 
Veldbouw,  m.  Agricutture,  culture,  f. 
Veldbouwer,  m.AgricuUeur,  laboureur, 

cultivateur,  m. 
'Yeldcipres,  m.  Ive  ou  ivette  (plante),  f. 


Velddans,  m.  Contredanse,  f. 
Velddichten.  o.  mv.  Géorgiques,  t  pi. 
Veldduif,  ▼.  Biut,  pigeon  sauvage,  m. 
Veldeling,  m.  Homme  des  ckamps,  cam- 

pagnard,  m. 
Veldenaer,  m.  Zie  Veldeling. 
Veldfluit,  V.  Chatumeau,  m. 
Veldgasthuis,  o.  Ambulance^  f. 
Veldgedicbten ,  o.  mv.  Géorgiques,  f. 

Veldgedierte ,  o.  Animaux  des  champs , 

m.  pi. 
Veldgeschreeuw,  o.  )  Cri  de  guerre  , 
Veldgeschrei,  o.        f     m. ;  aiarme,  f.; 

mot  de  ralliement,  m. 
Veldgeschut,  o.  ArtUUrie  de  campagne, 

Veldgewas,  o.  Plante  des  champs,  f. 
Veldgod  ,  m.  Dieu  des  champs  ,  dieu 

champêtre,  m. 
Veldgodes,  v. )   Déesse  des  champs ;  di- 
Veldgodin,  v.  f     vinité  champêtre,  f. 
Veldgras,  o.  Herbe  des  champs,  f. 
Veldhaver,  v.  Fromentat,  m. 
Veldheer,  m.  Génézai.,  m. 
Veldheerlyk,  b.  n.  Qui  est  d'ungénénl. 

— ,  byw.  Comme  un  général. 
Veldheerschap,  o.  Géneralat,  m. 
Veldheersstaf,  m.  Bdton  de  commwiuU' 

ment,  m. 
Veldhoen ,  o.  Perdrix,  f.  Jong  — .  Per- 

dreau,  m. 
Veldhospitael,  o.  Ambulance,  f. 
Veldhut,  V.  Baraque;  tente,  f. 
Veldkers,  ▼.  Thlaspi  (plante),  m. 
Veldklaver,  v.  Pied-de-tièvre ,  trèfledif 

champs,  m. 
Veldkoets,  y.IAtde  camp,  m. 
Veldkrekel,  m.  «i  v.  Cigate,  f. 
Veldlatuw,  v.  Zie  Veldsalaed. 
Veldleeuwerik,  m.  Farlouse,  f. 
Veldleger.  o.  Camp,  m.;  armee  en  cam- 
pagne, t.;lüdecamp^m. 
VeldJegerhut,  v.  Baraque,  f. 
Veidlegering,  v.  Campement,  m. 
Veldlelle,  v.  Lis  des  champs ;  martagan , 

m. 
Veldlied,  o.  Pastorale;  églogue,t 
Veldlook,  o.  Aü  sauvage,  m. 
Veldmaarschalk,  m.  Feld-maréchaU  m. 
Veldmaerschalkschap,  o.  DignitédefeiA' 

maréchai,  f. 
Veldmaerschalksstaf,  m.  Bdton  de  feldr 

marêchal,  m. 
Veldmarsch,  m.  en  v.  Den  (de)  —  sltcn. 

Battre  auz  champs. 


Digitized  by 


Google 


VEL 


VEN 


725 


Veldmuis,  y.  Muiol,  campagnol,  m. 
Veldmusch,  v.  Friquet  (moineau),  m. 
Veldmuziek,  y,  eno.l  JUusiqve    ctiam- 
Yeldmuzvk,  v.  en  o.  j     pêtre;  musique 

querriire^  f. 
Veldnimf,  ▼.  Nymphe  des  champs,  f. 
Vdldontdekker,  m  Éclaireur,  m. 
VeldoTerste,  m.  GénéraL  m. 
Yeldpaep,  m.        )  Aumónitr  d'un  régi- 
Veldprediker,  m.  f     ment,  m. 
Veldpyp,  V.  Chalumeau,  m. 
Veldrat,  v.  Bat  des  champs,  m. 
Veldriet,  o.  Claquebois^  m. 
Veldrok,  m.  Habit  militaire^  m. 
Veldroos,  ▼.  Églantine,  f. 
Veldrot,  v.  Zie  Veldrat. 
YeldsaflTlraea,  m.  Carthame,  m. 
Veldsalaed,  v.  Mdctie,  doucetUy  f. 
Veldschalmei,  v.  Chalumeau,  m. 
Yeldscheerder ,  m.  Barbier  d*un  régi" 

ment. 
Yeldalagr,  m.  Bataille^  f. 
Veldslang,  y.  Couleuvre;  coulevrine^  f. 
Veldspaeth,  m.  Feldspath,  m. 
Yeldstoel,  m.  Plianly  m. 
Yeldstnk ,  o.  Couleurine ,  pièce  de  cam- 
pagne, f. 
Yeldteeken,  o.  Signal  militaire^  m.;  co- 

eardey  f.;  drapeau,  m. 
Yeldtent»  v.  Tente,  f.,  paviUon^  m. 
Yeldtogt,  m.  Campagne ,  expéditton  mi- 

Utaire,  f. 
Yeldtrein,  m.  Train  d^ariülerie^  m. 
Yeldtros ,  m.   Bagage  d*une    armee , 

m. 
Yeldtulg,  o.  Artillerie  ^  f.;  attirail  de 

guerre,  m. 
Veidtuigmeester,  m.  GénéraL  darHUe- 

rie,  m. 
Veldtuigwerker,  m.  Artilteur ;  artUtier 

OU  artiUer,  m. 
Veldvlieger,  m.  Zie  Veldduif. 
Veldvlugtig,  b.  n.  Fuyardyfugitif. 
Veldyreugde,  v.  Plaisirs  ctiampêtres , 

m.  pi. 
Veldvruchten,  v.  mv.  Fruits  de  la  terre, 

m.  pi. 
Yeldwacht,  v.  Piquet;  bivac  ou  bivouaCy 

m. 
Veldwachter  ,   m.    Garde  -  champêtre , 

m. 
Veldworm,  m.  Fer  de  terre^  m. 
Veldziek,  b.  n.  Lépreux. 
Veldziekte,  v.  Lèpre^  f. 
Veldzigt,  o.  Fue  sur  la  campagne,  f. 
Vele.  Zt«  Veel. 


Velen,  b.  w.  Souffrir;  supporter;  endu- 

rer. 
Velerhande,  onv.  b.  ji,\Dtvers,    qui 
Velerlei,  onv.  b.  n.  ]     est  de  plu- 

sieurs  sortes  ou  espèces. 
Velg,  V.  Jante,  f. 
Velhandel,  m.  Peausserie,  f. 
Velkooper,  m.  Marchand  de  peaux^  m. 
Velkosten,  m.  mv.  Abatage,  m. 
Veileken,  o.  PeUicule,  f. 
Vellen,  b.  w.  Abattre;  tuer,  Ben  oordeel, 

een  vonnis  — .  Prononcer  un  juge- 

menty  une  sentence.  Het  geweer  — . 

Présenter  les  armes.  Eenen  twist  —. 

Fider  un  différend. 
Vellenblooter,  m.  Peaussier,  mégissier^ 

m. 
Vellenhandel,  m.  Peausserie,  f. 
Vellenploter,  m.  Peaussier,  mégissier , 

m. 
Velletge,  o.  Pellicule,  f. 
Vellies.  Zie  Valies. 
Velling,  V.  Abatage,  m. 
Velverkooper,  m.  Peaussier^m. 
Velverkoopery,  v.  Peausserie^  f. 
Velziektê,  v.  Maladie  cutanée,  f. 
Ven.  Zi>  Veen. 
Vendel,  o.  Zie  Vaendel. 
Veneriek,  b.  n.  )  wrj^^;^ 
Venerisch,  b.n.r^^^^- 
Venetiaen,  m.  Fénitien,  m. 
Venetiaensch,  b.  n.  De  Fenise,  vM- 

tien. 
Venetië,  o.  Fenise  (ville),  f. 
Venezoen,  o. )  w/^^„i,^„  ^ 
Venizoen,  o.  r  *^«^«' ^• 
Venizoenpastei,  v,  Pdté  de  venaisan, 

m. 
Veakel,  v.  Fenouil  (plante),  m. 
Venkelappel,  m.  FenouiUet,  m.,  ou  /è- 

nouiUette  (pomme),  f. 
Venkelolie,  v.  HuiU  de  fenouil,  f. 
Venkel  water,  o.  FenouiUette,  i. 
Venkelzaed,  o.  Fenouil,  m. 
Vennoot,  m.  Compagnonj  camarade,  m. 
Vennootschap,  o.  Compagnie,  société; 

confrérie,  f. 
Venster,  v.  en  o.  Fenêtre ;  croisée,  f. 
Vensterbank ,  v.  Appui  d*une  croisée , 

m. 
Vensterbeslag,  o.  Ferrure  dune  fenétre, 

Vensterblind ,  o.  Folet  d'une  fenêtrCy 

contrevent,  m. 
Venstergat,  o.  Baie,  embrasure,  f. 
Venstergeld,  o.  Impól  des  fenêtres,  m. 


Digitized  by 


Google 


7U 


TEW 


Vensterglas,  o.  FUre^  f.;  carreau  de  vi- 
tre;  verre  è  vitre,  m. 
Vensterfrordyn,  y.eno,  Rideau  de  fenê- 

tre,  m. 
Venstergreudel ,  m.  Verrou  de  fenêtre , 

m. 
Vensterkruls ,  o.  Croiêée  ,  f. ;  meneau , 

m. 
Vensterluik,  o.  Volet  d'une  fenêtre,  con- 

trevent,  m. 
Venstermuziek,  v.  «n  o.    )    Serenade ; 
Yenstennazyk,  t.  en  o.     f    aubade,  f. 
Vensterraem  ^r.eno,  Chdssis  de  fenê- 
.   tre,m.;  croiséeyf. 
Vensterroede,  v.  Tringte,  f. 
Vensterruit,  v.  Carreau  de  vitre,  m. 
Venstertralie ,  ▼.  Treillis^  m.,  jalousie  , 

f. 
Vensterwerk ,  o.  Fenêtrage ;  vitrage ,  m, 
Vensterziek,  b.  n.  Indisposé, 
Vensterziekte,  v.  Indisposüion,  f. 
Vent,  m.  Gaillard;  dróle,  m.  Snaeksche 

— .  Dróte  de  corps. 
Ventbaer,  b.  n.  Fendable. 
*Vente,  v.  Fente;  venle  4  Cenchêre,  f. 

Ter  —  stellen.  Mettre  en  vente. 
Venten,  b.  w.  Fendre  en  détail;  débiter; 

colporter. 
Venter,  m.  Colporteur;  crieur,  m. 
Ventjagen,  o.  w.  Apporter  la  marie,  etc, 

au  marché. 
Ventjager,  m.  Chasse-marée,  m. 
Ventjagery,  t.   Commerce  du  chasse- 

marie,  m. 
Ventje ,  o.  Petii  dróte ;  bout  d*homme, 

m. 
Venusdienst,  m.  en  v.  Cutte  de  Fénus, 

m. 
Venusdier,  o.  Prostituee,  f. 
Venuagordel,  m.  Ceinture  de  Fénus,  f. 
Venushaer,  o.  Capillaire  (plante) ,  m. 
Venuskam,  m.  Peigne  de  Finus  (plan-  . 

te),m. 
Venuskwael,  v.  Zie  Venusziekte. 
Venusnavel,  m.  Zie  Navelkruid. 

Venusziekte,  v.  Maladie  vénérienne^  t» 

Venyn,  o.  Fenin,  poison,  virus,  m. 

Venyndrank ,  m.  Breuvage  empoisonné, 
m. 

Venjngever,  m.  Empoisonneur,  m.  . 

Venyngeving,  ▼.  Empoisonnement,  m. 

Venynig ,  b.  n.  Fenimeux;  vénéneux ; 
envenimé;  virulent.  —  dier.  Animal 
venimeux,  —e  plant.  Plante  véné- 


VER 

neuse,  —e  tong.  Langue  vemmeus^ 
— ,  byw.  Méchamment. 

Venynifi^eid,  v,  Fenin,  poison,  m.;  w- 
rulence,  f. 

Venynmenger,  m.  Empoisonnenr,m, 

Venynmenging,  t.  EmpoisonnefMMt , 
m. 

Ver,  verre,  b.  n.  Éloigni;  lointain.  Ver- 
re landen.  Pays  lointains,  — ,  byw. 
Loin.  Verre  gaen.  JUer  iow.  Vin 
verre.  De  loin.  Verre  van.  Loin  de» 
Wel  verre  van  te  studeren,  spe^ 
hy.  Bien  loin  d'étudier,  ü  jout.  Hoe 
verre?  Jusqu*oüf  Tot  dus  ver.  Jus- 
qu'ü  prisent.  't  Is  verre  van  daer  dat. 
Tant  s'en  faut  que. 

Verachteloozen,  b.  w.  Nigliger. 

Verachtelyk,  b.  n.  M^risable;vü;  ab- 
ject, — ,  byw.  Jvec  mépris;  dMai- 
gneusement. 

Verachtelykheid ,  v.  Mépris;  didm, 
m,\  abjection,  f. 

Verachten,  b.  w.  Mépriser;  dédaigner. 

Verachtend  ,  b.  n.  MiprisaiU ;  dédak- 
gneux. 

Verachtenswaerdig,  b.  n.     I  Méprita- 

Verachtensweerdig,  b.  n.  |  bU;vü; 
abject ;  bas. 

Verachter,  m.  Contempteur,  m. 

Verach teren,  b.  w.  Beculer;  élolgur; 
retarder;  arriérer,  — ,  o.  w.  R/ecuter; 
tomberen  décadence;  dépérir. 

Verachtering,  v.  Retard^retardement, 
m,;  décadence,  f. 

Verachting,  v.  Mipris;  dédain^  m. 

Veracbt«ter,  v.  Dédaigneuse,  f. 

Verachtzaem,  b.  n.  MiprisabU,  — ,  byw. 
Méprisablement, 

Veradelen,  b.  w.  Zie  Veradellyken. 

Veradellyken,  b.  w.  AnobHr, 

Veradellyking,  v.  Anobtissement^  m. 

Verademen,  o.  -w.  Respirer, 

Verademing,  v.  Respiralion,  f. 

Veraengenamen ,  b.  w.  Rendre  agrée- 
ble. 

Veraerden,  o.  w.  Dégénérer. 

Veraerding.  v,  Digénération,  t. 

Veraf,  byw.  Fort  loin. 

Verafgelegen,  b.  n.  Fort  éloigné. 

Verafgelegenheid ,  v.  Grand  AmgiU' 
ment ,  m. 

Veranderbaer,  b.  n.  Qui  peut  être  cAtfn- 
gé;  altérable;  convertible;  cmnsmtê- 
ble. 

Veranderbaerheid,  v.  TransmuUbitiÉ/; 
commuabüité,  f. 


Digitized  by 


Google 


VER 


TER 


72S 


Veranderen,  b.  w.  Changer;  varier;  aUé' 

rer;   convertir;  transformer ;  trans- 

muer  (tin  métal).  Het  water  in  wyn 

— .  Changer  l'eau  en  vin,  — ,  o.  w. 

Changer;  se  changer;  varier.   Van 

kleed  ~.  Changer  (Vhahit.  Van  plaets 

— .  Changer  de  place.  Van  gedrag  — . 

Changer  de  conduite. 
Verandering ,  v.  Changement ,  m.;  va- 

riatian ;  mutaiion  ;    transmutation ; 

transformation ;  aUération;  canvei'» 

tion,  t. 
Veranderlyk»  b.  n.  Changeant;  variatie; 

incanstant;  venatile;  déclinabU.  Het 

lot  der  wapenen  is  — .  I«5  arraes  sont 

joumalières. 
Veranderlykheid ,  v.  Changement,  m. ; 

inconstance;  variaöUitë;  vicissitude , 

f. 
Verankeren,  b.  w.  Affermir  (une  mu- 

raiUe)  avec  des  ancres. 
Verantwoord,  b.  n.  Dont  on  a  rendu 

compte ;  qu'on  a  justifié. 
Verantwoordelyk,  b.  n.  Excusable ;  qui 

peut  être  juslifU;  responsable ;  comp- 

tabU. 
Verantwoordelykheid ,  ▼.  Responsabi- 

tüé ;  comptabüiU,  {. 
Verantwoorden,  b.  w.  Répondre  on  ren- 

dre  compte  de;  être  responsable  de; 

défendre ;  iustifier ;  excuser. 
Verantwoordend,  b.  n.  Apologétique. 
Xerantwoorder,  m.  Défenseur;  répon- 

dant,  m.;  caution,  f. 
Verantwoording ,  v.  Défense  ^-justiftca- 

tUm;  apologie;  excuse ;  caution  ;  ga* 

rantie,  f. 
Verarbeiden,  b.  w.  Mettre  en  oeuvre; 

employer. 
Verarmen,  b.  w.  Appauvrir.  — ,  o.  w. 

S*appauvrir, 
Verarming,  ▼.  Appauvrissemeni,  m. 
Verarmoeden,  b.  w.  Zie  Verarmen. 
Verazen  (ilch),  wed.  w.  Hanger  trop. 
Verbabbelen,  b  w.  Divulguer  en  öabit- 

iMit;  paster  (son  temps)  ü  batilUr. 
*Verbael,  b.  n.  Ferbat. 
Verbaelmonden,  b.  w.  Dépenser;  dissi" 

per, 
Verbaelmonder,  m.  Dissipateur^  m. 
Verbaesd,  b.  n.  Étonné;  troublé;  con- 

stemé.  — ,  byw.  Zie  Verbaeadelyk. 
Verbaesdelyk ,  byw.  Avec  étonnement ; 

avec  trouble, 
Verbaeedheid,  ▼.  Étonnement;  trouble , 

m.;  constemation.  f. 


Verbakken ,  b.  w.  Employer  on  consom* 
mer  en  faisant  cuire ;  recuire, 

♦Verbaliseren,  o.  w.  VerbaUser. 

Verban,  o.  Zie  Verbanning. 

Verband,  o.  Liaison,  f.;  engagement^ 
m.;  obligation,  f.;  rapport,  m.;  con- 
nexion^  f.;  bandage;  appareU,  m, 

Verbandbrief ,  m.  Obtigation^  f.;  acte 
obligatoire^  m. 

Verbandhuis ,  o.  HÓpital  pour  les  bles- 
sés,  tn. 

Verbandlegging,  v.  Déligation  (cbir.) , 

Verbanneling,  m.  Banni;  exilé;  pro- 

scrit;  excommunié,  m. 
Verbannen ,  b.  w.  Bannir;  exiler;  pro- 

scrire;  excommunier. 
Verbanning,  ▼.  Bannissement ;  exil^  m.; 

proscriplion ;  excommunication^  f. 
Verbarnen,  b.  en  o.  w.  Zie  Verbernen. 
Verbassen,  b.  w.  Chasser  enaboyant. 
Verbasterd,  b.  n.  Déaénéré. 
Verbasterdheid,  v.  Zie  Verbastering. 
Verbasteren,  b.  w.  Abdtardir;  corrom- 

pre ;  dénaturer.  — ,  o.  w.  S'abdlardir; 

dégenérer. 
Verbastering,  y.  Abdtardissement ,  m.; 

dégénération^  f. . 
Verbazen,  b.  w.  Etonner;  troubler;  con^ 

stemer;  déconcerter;  surpretidre. 
Verbazend,  b.  n.  Élonnant;  surprenant; 

prodigieux.  —  ,  byw.  ÉtonnammetU ; 

prodigieusement. 
Verbazing,  v.  Étonnement;  trouble ^  m.; 

constemation ;  surprise,  f. 
Verbedden,  b.  w.  Changer  de  lit. 
Verbedding,  v.  ChangemetU  de  Ut,  m. 
Verbeelden  ,  b.  w.  Représenter;  figu- 

rer. 
Verbeeldend,  b.  n:  Symbolique ;  figura* 

tif\  représentant .  — ,  byw.  Figurati- 

vement. 
Verbeelding,  y.  Représentation ;  figure  ; 

imagination ;  idéé ;  image,  f. 
Verbeeldingskracbt ,  v.  Imaginative; 

imagination,  f.;  elfort d*imagination, 

m. 
Verbeenen,  b.  w.  Ossifier.  — ,  o.  w.  S*os- 

sifier. 
Verbeest,  b.  n.  AbruU ;  stupide. 
Verbeesten,  b.  w,  Abrutir.  — ,  o.  w. 

S'abrutir. 
Verbeestend,  b.  n.  Abrutissa$U. 
Verbeester,  m.  Abrutisseur,  m. 
Verbeestheid,  v.  l  Abrutisunient,  m.; 
Verbeesting,  V.    )      brutification^  t 


Digitized  by 


Google 


726 


VER 


VER 


Verbeid^  o.  JUenU,  f. 
Verbeiden,  b.  en  o.  w.  JUendre, 
Verbeiding,  ▼.  Attente,  f. 
Verbelgen,  b.  w.  OJfenser^  irriter. 
Verbergen,  b.  w.  Caeher;  ceter;  réciter. 

Zich  — .  Se  caeher. 
Verberger,  m.  Recéleur,  m. 
Verberging,  v.  Recèlement,  m. 
Verbergplaets,  v.  Cache,  f. 
Verbergster,  v.  RecéUuse,  f. 
Verbemen,  b.  en  o.  w.  BriUer. 
Verbeming,  v.  Brütementy  m.,  combus- 

tian,  f. 
Verbeteraer,  m.  Correcteur;  reforma- 
teur, m. 
Varbeteraerster,  v.  Correctrice;  réfar- 

matrice,  f. 
Verbeterbaer,  b.  n.  Zie  Verbeterlyk. 
Verbeteren,  b.  w.  Améliorer;  abonnir; 

bonifier;  corriger;  réformer ;  amen- 

der.  — ,  o.  w.  S'améliorer ,  s'abonnir. 
Verbeterend,  b.  n.  Correctionnet. 
Verbeterhuis,  o.  Maison  de  correclion, 

de  force,  f. 
Verbetering ,  v.  Amélioration ;  correc- 

tion;  réforme,  f.;  amendement,  m. 
Verbeteringskosten,  m.  mv.  Impenses 

(jurlspr.),  f.  pi. 
Verbeterlyk,  b.  n.  Corrigible;  atranda- 

bief  réformable. 
Verbeurbaer,  b.  n.  ConfiscabU. 
Verbeurdmaking,  v.      i  Confiscation , 
Verbeurdverklaring,  v.  f     f. 
Verbeuren,  b.  w.  Lever;  soulever;  trans- 

porter;  confi^quer;  perdre. 
Verbeuring,  v.  Confiscation,  f. 
Verbeurlyk,  b.  n.  Confiscable. 
Verbeurte,  v.  Confiscation,  f.  Onder  (op) 

—  van.  A  (sous)  peine  de  confiscation 

de. 
Verbezigen,  b.  w.  Se  servir  de;  user; 

consumer  ou  consommer;  employer. 
Verbeziging,  v.  Usage;  emploi,  m.;  con- 

sommalion,  f. 
Verbiddelyk,  b.  n.  Exorable. 
Verbidden,  b.  v7.  Fléchir,  énwuvoir^  at- 

tendrir. 
Verbiedelyk ,  b.  n.  Qui  doit  être  défen- 

du  OU  prohibé. 
Verbieden,  b.  w.  Défendre;  profUber; 

interdire. 
verbiedend,  b.  n.  Prohibitif. 
Verbieding,  v.  Zie  Verbod. 
Verbinden,  b.  w.  Relier;  lier  autrement; 

panser;  tier;  joindre;  unir;  combiner; 

obliger;  engager;  liguer. 


Verbindend,  b.  n.  ObUgataire;  eopulatif; 

combinatoire. 
Verbinding,  v.  liaison;  nnion;  jonetkn, 

f.;  engagement ;  pansementy  m. 
Verbindt  ngsknnst,  v.  Art  combinatovre, 

m. 
Verbindingsteeken,  o.  Trait  d'unm, 

tiret^  m.,  accolade,  f. 
Verbindingswoord,  o.  Copule  (log.),  t 
Verbindtenis,  v.  AUiance;  Ügue;  confé- 

dération;  liaison;  promesse,  f.;  enga- 
gement^ m.;  obligation,  f.;  mariage, 

m. 
Verbitterd,  b.  n.  Aigri;  irrité;exaspérc. 

— ,  byw.  Avec  achamemenL 
Verbitterdheid,  v.  Aigreur;  animosUé; 

exaspération,  f. 
Verbitteren,  b.  w.  Rendre  amer;  aignr, 

irriter;  exaspér er.  De  gfemoederen— . 

Aigrir  les  esprits. 
Verbittering,  v.  Aigreur;  animosité; 

exaspération,  f. 
Verblaken,  b.  w.  Brtler;  roussir. 
Verbleeken,  o.  w.  Pdlir,  blémir. 
Verbleeking,  v.  Pdleur,  f. 
Verblikken,  o.  w.  Se  temir.  Zie  Ver- 
bleeken. 
Verblind,  b.  n.  Aveugle;  aveuglé. 
Verblinden,  b.  w.  Aveugler,  ebiouir. 
Verblindend,  b.  n.  Éblouissant. 
Verblindheid,  v.  Aveuglement;  éblouis- 

sement,  m. 
Verblinding,  v.  Éblouissement ;  aveu- 
glement, m. 
Verbloemd  ,  b.  n.  Aüégorique ;  figuri; 

métaphorique.  — ,  byw.  AUégoriqtU' 

ment;  fiauré^nent;  métaphoriquement. 
Verbloemdelyk,  byw.  Figurément ;  nU- 

taphoriquement ;  oUégoriquemenL 
Verbloemdheid ,  v.  Figure;  métapfuHt ; 

allegorie,  f. 
Verbloemen,  b.  w.  Parer  de  fleurs  ;  ex- 

cuser;  pallier;  colorer. 
Verbloemer,  m.  Celui  qui  pallie;  allégo- 

riseur,  m. 
Verbloeming ,  v.  Action  de  parer  de 

fieurs;  palliation,  f. 
Verbluffen,  b.  w.  Troubler;  déconeerter; 

confondre. 
Verblyd,   b.  n.  Joyeux;  réjoui;  bien 

aise. 
Verblyden,  b.  w.  Réjouir.  Zich  over 

Iets  — .  Se  réjouir  de  q.  c. 
Verblydend,  b.  n.  Réjouissant. 
Verblyd  ing,  v.  Joie.  réjouissanee,  t. 
Verblyen,  b.  w.  Zie  Verblyden. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


727 


Yerblyf,  o.  Séjour,  m.;  demeure,  f. 
Yerblyfkosten,  m.  mv.  Frats  de  séjour^ 

m.  pi. 
Verblyfplaets,  ▼.  Séjcur ,  m.;  demeure  , 

Verblyven,  o.  w.  Séioumer;  demeurer; 

rtsUr.  — ,  b.  w.  S^en  rapporter  d. 
Verblyving,  t.  Demeure ,  f.;  séjour, 

m. 
Verbod,  o.  Défense;  prohiHtion;  inter- 

diction;  suspension,  f.;  interdü,  m. 
Verbodemeny  b.  w.  Transborder ;  ren- 

foncer. 
yerhodeming^Y. Transbordement  (mar.), 

m.;  action  de  renfoncer,  f. 
Verbodsstelsel ,  o.  Système  proiiibüif, 

m. 
Verboeren,  b.  w.  Dépenser  en  labouranty 

en  cuUivant  la  Urre. 
Verboerten,  b.  w.  Dissiper  ou  perdre 

(son  temps)  en  plaisantant. 
Verbolgen,  b.  n.  Irrité;  courroucé, 
Verbolgenbeid,  v.  Courroux,  m. 
Verbond,  o.  AUiarice;  confédéraiion; 

liffue,  f.;  traite ;pacle,  m.  Het  Oude 

en  Nieuwe  — .  L' Ancien  et  Ie  Nouveau 

Testament. 
Verbondbreekster,  v.  Violütrice  d*un 

traité.t 
Verbondbreker,  m.  Fiolateur  ou  infrac- 

teur  d:un  traite,  m 
Verbondbreking,v.  Zie  Verbondsbreuk. 
Verbondene,  m.eny.  Obligé,  m.;  obli- 

9ée,f. 
Verbondmaekster ,  v.  Confédératrice,  f. 
Verbondmaker,  m.  Conlédérateur,  m. 
Verbondmaking,  v.  Traite  confederatie 

m  ;  conclusion  d*un  traite,  f. 
Vêrbondsbreuk,  v.  Infraction  ou  ruptu- 

re  a*un  traite,  eto.,  f. 
Verbondsbrief,  m.  Zie  Verbondschrift. 
Verbondschender,  m.  Zie  Verbpndbre- 

ker. 
Verbondschrift,  o.  Acte  d*aUiance;  traite 

écrit,  m. 
Verbondskist,  v.  Arche  d*aUiance,  f. 
Verboorden,  b.  w.  Reborder, 
Verborgen,  b.  n.  Caché;  secret;  occulte; 

mystérieux;  clandestin.  — ,  byw.  In 

het  — .  Secrètement;  clandestinemmU. 
Verborgen,  b.  w.  Assurer,  garantir. 
Verborgenheid,  v.  Mystère ;  secret ,  m. 
Verborgeulyk,  byw.  Mysterieusement ; 

cUmdestinement. 
Verbouwen ,  b.  w.  Rebdtir;  bdtir  autre- 
ment;  dépenser  en  bdtissant. 


Verbouwerereuy  b.  w.  Troubler ;  décon- 

certer. 
Verbouwing,  v.  Reconstructum,  f. 
Verbrabbelen,  b.  w.  BrouiUer ;  confon- 

dre\  barbouiller, 
Verbraden ,  b.  w.  Rótir  ou  griller  trop ; 

bruter.  — ,  o.  w.  Diminuer  en  rótis- 

sant. 
Verbrandbaer,  b.  n.  Combustible. 
Verbrandbaerheid,  v.  Combustibitité,  f. 
Verbrandelyk,  b.  n.  Combustible. 
Verbranden,  b.  en  o.  w.  Brüler ;  ha- 

vir. 
Verbrandend,  b.  n.  Comburant. 
Verbraudensweerdig.  b.  n.  Brülable. 
Verbrander,  m.  Déflagrateur  (phj^s.), 

m. 
Verbrandheid,  v.  Brülure ;  adustion,  f.; 

hdle,  m. 
Verbranding,  v.  Brülement,  m.;  com" 

bustion,  f. 
Verbrassen,  b.  w.  Dissiper;  dépenser  en 

débauches. 
Verbreeden,  b.  w.  Elargir. 
Verbreeding,  v.  Élargissement,  m. 
Verbreek baer,  b.  n.  Fragile. 
Verbreekster,  v.  Cetle  qui  rompt ;  vuh 

tatricCy  f. 
Verbreiden,  b.  w.  Divulguer;  pubüer; 

répandre. 
Verbreider,  m.  Divulgateur,  m. 
Verbreiding,  v.  Divulgation,  f. 
Verbreidster,  v.  Divulgatrice,  f. 
Verbrekelyk,  b.  n.  Fragile. 
Verbreken,  b.  w.  Rompre,  casser;  en- 

(reindre;  violer;  transgresser. 
Ver  breker,  m.  Celui  qui  rompt ;  vioUk- 

teur ;  infracteur;  transgresseur,  m. 
Verbreking,  v.  Rupture;  mfraction;  PUh 

lation ;  transgression,  f. 
Ver  brengen,  b.  w.  Transporter. 
Verbrenging,  v.  Transport,  m. 
*Verbrieven,  b.  w.  Mandcr  par  écrit ; 

écrire. 
Verbrodden,  b.  w.  Gdler,  housilter. 
.Verbrodder,  m.  Bousilleur,  m. 
Verbrodding,  y.  Bousiltage,  m. 
Verbrodster,  v.  BousiUeuse,  f. 
Verbroederen ,  b.  w.  Rendrefrères ;  for- 

mer  une  étroite  liaison.  Zich  — .  Fra- 

temiser. 
Verbroedering,  v.  Fraternité;  fnUemi- 

sation,  f. 
VerbroeUen,  b.  w.  Gdter  &  force  d^échau' 
der;  chauffer  ou  échauffer  trop.  — , 
o.yr.Se  gdter  en  s'échaultant. 


Digitized  by 


Google 


728 


VER 


VER 


Verbrood,  b.  n.  Impanë  {ihéol.). 
Verbrooding ,  y.  ïmpanation  (Ihéol.), 

Yerbraid,  b.  n.  Mauvais,  laid^  vilaiti. 

— ,  byw.  Fort,  exlrémement,  —  I  tus- 

schenw.  Diantre! 
Verbruijen,  b.  w.  Gdter. 
Verbruiken,  b.  w.  User,  consommer  ^ 

empUnier. 
Verbruiker,  m.  Consommateur,  m. 
Verbruiking",  v.  Consomniation,  f. 
Verbryzeleu,  b.  w.  Briser,  casser,  fra- 

casser,  broyer, 
Verbryzeling,  v.  Jctian  de  brisericorn' 

minution,  f.;  broiement,  m. 
Verbuffeld,  b.  n.  BruUU,  grossier;  slu* 

pide 
Verbufgbaer,  b.  n.  PliabU ;  flexible;  dé- 

clinable. 
Verbuigbaerbeid,  v.  Déciinabilüé,  f. 
Verbuigelyk,  b.  n  Zie  Verbuigbaer.  • 
Verbuigen,  b.  w,  Plier;  décUner, 
Verbuiging,  v.  Aclion  de  plier;  déclinau 

soriy  f. 
Verbuigzaem,  b.  n.  Déclinable. 
Verbuigzaemheid,  v.  Déclinabiliié,  f. 
Verbuist,  b.  n.  Incommodé pour  avoir 

trop  bu  ia  veiUe, 
Verbulderen ,  b.  w.  Décourager  par  des 

paroles  rudes. 
Verbum,  o.  Ferbe,  m. 
Verburgeren,  b.  w.  CiviUser,  — ,  o.  w. 

Se  civiliser. 
Verbysterdheld,  v.  Zie  Verbystering. 
Verbysteren,  b.  w.  Tfoubler;  déconcer* 

ter;  confondre. 
Verbygtering,  v.  Treubie;  déscrdre,  m.; 

confusion,  f. 
Verbyten,  b.  w.  Réprimer;  contenir;  re- 

tenir. 
Vercyferen,  b.  w.  Passer  (son  tetnps)  A 

chiflrer;  ö,  calculer;  se  tromper  dans 

son  caicuL 
Vercyfering,  v.  Erreur  de  calcut,  f. 
Verdacht,  b.  u.  Suspect.  —  houden. 

Suspecter,  9oup(:onner»  Zich  —  ma- 
ken. Se  rendre  snapect. 
Verdachtheid,  v.  Soupgon,  m.;  suspi- 

don,  f, 
Verdachtig,  b.  n.  Suspect. 
Verdadigen  ,    enz.    Zie  Verdodigen  , 

ens. 
Verdagen  ,  b.  w.  JJoumer,  citer.  —  ,  o. 

w.  S^urner. 
Verdagvaerden  ,  b.  w.  j4j<mmer  ,  ci- 
ter. 


Verdagvaerding ,  v.  AjoumemeuX ,  m., 

citation,  f. 
Verdampen,  o.  w.  S'évaporer. 
Verdamping,  v.  ÊvaportUion^  t 
Verdansen ,  b.  w.  Dépenser  ou  perdn  A 

tadanse. 
Verdartelen ,  b.  w.  Passer  (son  tempt) 

en  foldtrant ;  rendre  vólage  on  pAu- 

tant,  — ,  o.  w.  Devenir  volage  ou  fé- 

tulanL 
Verdedigbaer,  b.  n.  Soutenabte ;  ju^ 

fiable. 
Verdedigen ,  b.  w.  Défendre ;  protiger; 

soiUenir  ;justifier.  Zich  — .  Se  d^ 

dre ;  se  justifier. 
Verdedigend,  b  n.  Défensif ;  apotogiti-' 

que. 
Verdediger,  m.  Défenseur;protectevr; 

répondant^  m. 
Verdediging,  v.  Défense;  protectim; 

jusli/ication,  f. 
Verdedigingslinie ,  ▼.  Idgne  de  défense, 

Verdedigingsmiddel,  o.  en  m.  Mogehét 

défense^  m. 
Verdedig! ngsrede,  y.,  Apologie,  f. 
Verdedigscbrift,  o.  Ecrit  apotogétUpu, 

m.;  apologie^  f. 
Verdedigster,  v.  Protectrice,  f. 
Verdeeging  ,  T.  Impastatwn  (pfaarm.)  t 

Verdeelbaer ,  b.  n.  IHvisUfte;  ptartegeê^ 

ble ;  féductiblê. 
Verdeelbaerheid,  v.  DivisUHüté^  f. 
Verdeeld,  b.  n.  Divisé;  pcrtagé;désuid; 

brouiUi* 
Verdeeldheid,  v.  Division;  dieeordt^^Ut 

sension,  f. 
Verdeelen ,  b.  w.  IHviscr;  partager;  éiih 

tribuer;  démembrer;  désunir. 
Verdeelend,  b.  n.  Distribuiif. 
Verdeeler,  m.  Celui  qui  divise ;  dtstribur 

teur;  répartiteur,  m. 
Verdeelin^,  y.  Ditnsion;  diUributient 

répartitton,  f.;  partage ;  démembrS' 

nient,  m  ;  désunion  ;  discorde^  f. 
Verdeelingsteeken,  o.  Tirei,  m. 
Verdeelster,  y.  Distributriee,  f. 
Verdek,  o.  TiUac ,  poni  (d*un  namre), 

^n,;  couverture,  (,}C0Hverde^m. 
Verdekbalk,  m.  Bau  (mar.),  m. 
Verdekje,  o.  TiUe,  f.,  petit  tiliMC,  m. 
Verdelgbaer ,  b.  a.  (^  peut  Ure  di- 

truü. 
Verdelgbaerheid  »   y.   DestrweÜbiM , 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


72» 


Verdelfiren,  b.  w.  Raser;  démolir;  dé^ 

truire ;  exterminer;  faire  périr. 
Verdelgrend ,  b.  n.  Extermbiateur ;  de^ 

structeur ;  destructif. 
Verdelgëngel »  m.  Jnge  exterminaleur  ^ 

m. 
Verdelger ,  m.  Destrucleur ,  extermina- 

leur,  m. 
Verdelging:,  y.  Deslruction ;  extermina» 

tion;  rtiine,  f. 
Verdelgster,  v.  Deslructrice,  f. 
VerdemoedigeQ,  enz.  Zie  Verootmoedig 

gen,  enz. 
Verdenken ,  b.  w.  SoupQonner;  suspec* 

ter. 
Verdenking,  v.  Soupgon,  m.;  suspicion^ 

f. 
Verder ,  b.  n.  VUérieur,  — ,  byw.  Plus 

loin;  ouire;  au  re$le ;  de  plus. 
Verderf,  o.  Perie;  ruine;  deslruction; 

perdition;  cormplion,  f.  In  zyn  — 

loopen.  Cuurir  ö,  sa  perte. 
Verderfelyk.  b.  n.  CorruptibU ;  corrupt 

leur;  ruineux;  pemicieux;  desiruc- 

Uur;  desiruclif.  — ,  byw.  Pernicieu^ 

semenl. 
Verderfelykheid,  v.  Corrupliöilité,  t 
Verderfenis,  v.  Zie  Verderf. 
Verder/ster,  v.  Corruplrice,  f. 
Verdertelen ,  b  en  o.  "w.  Zie  Verdarte- 

len. 
Verderven,  b.  w.  Délruire ;  ruiner;  cor- 

rompre ;  gdter.  — ,  o.  w.  Se  gdler;  se 

corrompre. 
Verderver,  m.  Destrueteur;  corrupleur, 

m. 
Verderving  ,  v.    Deslruction;   ruine ; 

perte;  corruption,  f. 
Verdlcbt,  b.  n.  Chimérique;  fatmlevx; 

fictif;  (eint. 
Verdichten,  b.  w.  Invenler;  controu^ 

ver. 
Verdichter,  m.  Invenleur,  m. 
Verdichting,  v.  invention;  fiction,  f. 
Verdichtsel,  o.  Chimère;  invention;  fio- 

tion;  fable,f. 
Verdiehtselkunde,  v.  Mythologie^  f. 
Verdiend  ,  b.  n.  Mérité;  gagné. 
Verdienen,  b.  w.  Mériter:  gagner. 
Verdienste ,  v.  Gain ;  mérite ,  m.  Man 

van  — n.  Homme  de  merite. 
Verdienstelyk,  b.  n.  MéritafU;  méri- 

toire.  — ,  byw.  MéritoiremenU 
Verdienstelykheid,  v.  MériU,  m. 
Verdienstig,  b.  n.  Z/e  Verdienstelyk. 
VerdienstigJyk,  byw.  Méritoirement. 


Verdiepen ,  b.  w.  Approfondir.  Zich  in 

schulden  — .  S'endetter. 
Verdieping,  v.  Jpprofondissement ; éta-' 

ge,m. 
Verdierder,  m.  Enchérisseur,  m. 
Verdieren  ,  b.  w.  Enchérir ;  renché^ 

rir. 
Verdierlyken,  b.  w.  Anunaliser. 
Verdikbaer,  b.  n.  Condensable. 
Verdik baerheidy  v.  (^ondensabUiti,  f. 
Verdikken  ,  b.  w.  Epaissir;  condenser, 

— ,  o.  w.  S'épaissir;  se  condenser; 

s'augmenter. 
Verdiklsing,  V.  Épaississement,  m.;  con* 

densation ;  concrétion ,  f. 
Verding,  o.  Accord;  conlrat,  m.;  con^ 

vention ,  f. 
Verdingen ,  b.  w.  Zie  Bedingen ,  Ver- 

plelten. 
Verdobbelen,  b.  w.  Perdre  au  jeu  de 

dés.  — .  Zie  Verdubbelen. 
Verdobbeling,  v.  Zie  Verdubbeling. 
Verdoeken,  b.  w.  Rentoiler{peint.). 
Verdoemd,  b.  n.  Damné ;  réprouvé; 

maudit  ;  exécrable.  — ,  byw,  Diabte- 

ment;  exécrablement.  — !  tusschenw» 

Diantrelpeste! 
Verdoemde,  m.  Damné;  réprouvé ^  m. 
Verdoemelyk,  b.  n.  Damnabte;  con" 

damnabte.  — ,  byw.  Ifamnablement. 
Verdoemelykheid ,  v.  Etat  de  ce  qui  est 

damnabte  oa  condamnable,  m. 
Verdoemen,  b.  w.  Damner;  condamner; 

réprouver. 
Verdoemenis ,  v.  Damnation ;  condam- 

naüon;  réprobation,  f. 
Verdoemen i 8 waerdig,  b.  n.  )  Damna* 
Verdoemens  waardig,  b.  n.    f      ble. 
Verdoeming,  v.  Zie  Verdoemenis. 
Verdoen ,  b.  w.  Dé  faire,  tuer;  re  faire; 

dépenser;  dissiper.  Zich  — .  Se  défaire^ 

se  tuer.  — ,  o.  Usage ,  service,  m. 
Verdoenlyk,  b.  n.  Prodigue. 
Verdoenlykheid,  v.  Prodigalitéy  f. 
Verdoffen,  o.  w.  Devenir  plus  sourd  (en 

parlant  d'un  bruit). 
Verdold,  b.  n.  Enragé,  furieux. 
Verdolen,  o.  w.  Ségarer;  se  perdre. 
Verdoling,  v.  Ègarement ,  m. ;  erreur , 

Verdommelen,  b.  w.  Cachcr;  rendre 

mécotinaissabte. 
Verdom  pen,  b.  w.  Éteindre;  étouffer. 
Verdonkeren ,  b.  w.  Obscurcir;  offus^ 

quer;  rendre  invisibte ;  escamoter.  — , 

o.  w.  S* obscurcir. 


Digitized  by 


Google 


730                 VER  VER 

Terdonkeringv  v.  ObicurcUsemerU,  m.  Verdraging,  v.  Tratupcri,  m.;  toUraH' 

Verdoold,  b.  n.  Êgaré;  perdu,  ce,  f. 

Verdooldheid,  v.  ÉgaremerU,  m.;  er-  Verdragmakers,  m.  mv.  { dmtraümdi, 

reur^  f.  Verdragsluiters,  m.  mv. )     m.  pi. 

Verdooren ,  o.  w.   Devenir  fou ;  êfre  Verdraven  ,  b.  w.  Dormer  pour  prii 

fou.  (dans  les  conrses  de  chevaax). 

Verdooven,  b.  w.  ^wwirrfir;  o/ff^^M^;  Verdreveling ,    m.   Réfugié:  déporU; 

étouffer:  affaibUr ;  déteindre ;  Umir  ;  exilé;  banrd;  prosa%  m. 

engourdir, —,  o.  w   Devenir  sourd  Verdriet,  o.  £itfttii;c/^rin,  in.;aj)üc- 

(en  parlant  d*un  brult);  s'affaiblir;  tion;peine,t 

diminuer;  se  temir.  Verdrietelyk  ,  b.  n.  Chagrin  ;  chagri- 

Verdoover,  m.  Sourdine,  f.;  étouffoir ,  nant;fdcheux;  ennuyeux;  emtayon/. 

m.  — ,  byw.  Ennuyeusement. 

Verdooving,  v.  Temissure ,  f.;  engour*  Verdrietelykheid ,  v.  Ennui ;  chagrin, 

dissement,  m.  m. 

Verdord  ,  b.  n.  Sec;  aride;  très-grand;  Verdrieten,  onp.  w.  Ennuyer;  chagri- 

fort;  terrible.  — »  byw.  Fort,  terrible-  ner.             ' 

ment.  — !  tusschenw.  Diantre!  peste!  Verdrietig,  b.  n.  Zie  Verdrietelyk. 

Verdordheid,  v.  Sécheresse;  aridité,  f.  Verdrietiglyk,  byw.  EnnvyeuiemenL 

Verdorren .  b.  w.  Sécher;  dessécher,  — ,  Verdringen,  b.  w.  Déplacer  en  pwh 

o.  w.  Sécher;  se  sécher \  se  dessécher,  sant;  presser;  serrer;  pousser;  sttp- 

Verdorring,  v.  Desséchement,  m.  planter. 

Verdorven ,  b.  n.  Gdté ;  corrompu;  dé-  Verdrinken ,  b.  w.  Dépenser  en  bousfm; 

pravé.  dissiper  ou  faire  passer  en  buvant; 

Verdorvenheid,  v.  Corruption ;  dépra-  noyer;  inonder.  —,  o.  w.  Se  noper; 

vation ,  f.  être  inondé. 

Verdossen,  b.  w.  Parer  d*un  habiUe'  Verdrinking,  v.  Action  de  noyer,  ét  se 

ment  neuf.  noyer;  noyade,  f. 

Verdouwelyk,  b.  n.  FaciU  ü  digérer.  Verdroogen ,  b.  fn  o.  w.  Sécher;  (■- 

Verdouwen ,  b.  w.  Pousser,  déplacer  en  rir. 

poussant ;  digérer.  Verdroogiug ,  v.  Desséchemeni;  tarisu- 

Verdouwing,  v.  Digestion,  f.  ment,  m. 

Verdraegbaer,  b.  n.  Supporlable.  Verdroomen,  b.  w.  Passer  (son  temps) 

Verdraegzaem,  b.  n.  Patiënt;  tolerant.  d  rever. 

— ,  byw.  Patiemment;  avec  tolérance.  Verdrukken,  b.  w.  Opprimer;  aceabUr; 

Verdraegzaemheid  ,  v.  Patience;  tolé-  vexer ;  imprimer  aulrement ;  réiapn- 

rance,  f.  mer ;  employer  d  IHmpression. 

Verdraegzaemlyk,  byw.  Patiemtnent;  Verdrukkend,  b.  n.  Oppressif;  êccê- 

avec  tolérance.  blant.                                              \ 

Verdraaid,  b.  n.  Tordu  ;  forcé;  faussé;  Verdrukker,  m.  Oppresseur,  m. 

pervers.  Verdrukking,  v.  Oppression,  f.;  aecoM 

Verdraeidheid ,  v.  Etat  de  ce  qui  est  ment,  m.                                          1 

tordu  OU  forcé,  m.;  perversité,  f.  Verdrukt,  b.  n.  Opprimé;  accablé. 

Verdraeijen ,  b.  w.  Tordre;  contoumer;  Verdruktheid,  v.  Zie  Verdrukking. 

forcer;  fausser;  détorquer.  — ,  o.  w.  Verdruppelen,  o.w.  S'écoulerpar  go^ê 

Toumer  (en  différenu  sens).  tes  ou  goutte  d  goutte. 

Verdraeij  ing,  V.  Dw/or^ion,  f.;  contour-  Verdry  ven,  b.  w.  Cfiasser;  expuiter 

nement,  m.;  fausse  interprétation,  f.  bannir;  dissiper.  Den  tyd  — .  Passé 

Verdrag ,  o.  Accord ;  contrat ;  pacte ;  ou  tuer  Ie  temps. 

traite,  m.;  convention.;  transaction;  Verdry  ving,  v.  Jtjjpuitfion,  f. 

patience,  f.;  délai,  m.  Verdubbelen,  b.  w.  Doubter;  redcubUr 

Verdragelyk  ,  b.  n.  Supporlable.  — ,  augmenter.  Zyne  schreden  — .  Dou* 

byw.  Supportablement.  bier  Ie  pas, 

"Verdragen,  b.  w.  Transporter;  porter  Verdubbelend,  b.  n.  DupUcaUf;  rééM 

auteurs;  supporter;  tolérer;  permettre;  plicatif  (gramm.).                           ' 

contracter.  Verdubbeling,  v.  Redoublement;  ^i* 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


731 


blage,  m.;  dupKcation;  rédupUcatian 

(gramm.),  f. 
Verduffen,  o.  w.  Se  fiétrir,  se  faner. 
i^epduidelyken,  b.w.  Eclaircir;  expli- 

quer, 
ITerduidelykiDg,  v.  Éctaircissement.m.; 

explicalion,  f. 
iTerdui stèren,  b.  w.   Obscurcir;  offus- 

quer;  temir ;  soustmire.  — ,  o.  w. 

S*obscvrcir,  s*éclipser. 
^Terduistering,  v.  Óbscurcissementy  m.; 

éclipse.  f. 
i^epduitschen,  b.  w.  Traduire  en  alle- 

mand  ou  en  flamand. 
i^erduitsching,  v.  Traduction  faite  en 

aüemand  ou  en  flamand,  f. 
i^erduiveld,  b.  n.  DiaboUque ;  exécrable, 

—1  by  w.  Diablemeni ;  diaboliquement. 

— !  tusschenw.  Dianlrelpeste! 
i^erduld,  b.  n.  Furieux.  --,  byw.  Fu- 

rieveement 
•^Verduiden,  b.  w.  Endurer. 
^^epduldig,  b.  n.  Patiënt ;  indulgent.  — , 

byw.  Patiemment. 
^QTdu\d\gheld,Y.  Patience;  indulgence,  f. 
i^erduldiglyk,  byw.  Patiemment. 
i^erdallen,  b.  w.  Rendre  furieux.  — , 

o.  w.  Devenir  furieux, 
'  erdunmiddel,o.en  m.Mténuant  (méd .), 

m. 

i^erdunnen,  b.  w.  Amincir;  dégrossir; 

atténuer;  raréfier, 
Jerdunnend,  b.  n.  Jtténuantj;  raréfiant, 
verdunning,  v.  jémincissementy  m.;  at- 

ténuation  ;  raréfaction^  f. 
i'erduren,  b,  w.  Endurer;  égater  en  du- 

rée, 
i^erdutten,  b.  w.  Passer  (sou  temps)  A 

sommeitUr;  hébéUr.—,o.  w.  Rabêtir, 

devenir  stupide, 
rerduwen,  enz.  Zie  Verdouwen,  enz. 
^erdwaesd,  b.  n.  Fou;  sot;  insensé. 
j^erdwalen,  enz.  Ztö  Verdolen,  enz. 
verdwazen,  b.  w.  Rendre  fou,  — ,  o.  w. 

Devenir  fou, 
verdwelmd,  b.  n.  Étgurdi. 
^erdwülmdheid ,  v.  Etourdissement,  m. 
»erd  helmen,  b.  w.  Ètourdir, 
^erdwelmend,  b.  n.  Ètourdissant, 
^erdwynen,  o.  w.  Disparattre. 
^erdwynend,  b.  n.  Disparaissant, 
^erdwyning,  ▼.  Dispari{ion,  f. 
^erdyen,  b.  w.  Jurerde  ne  pas  faire. 
^eredelen,  b.  w.  Ennobtir;  anoblir. 
i'eredeling,  v.  Jction  d*ennobtir,  f.;  ano- 

bttssement,  m. 


Vereelten,  b.  w.  Couvrir  de  catlosiiés ; 

endurcir,  — ,  o.  w.  Duritlonner;  s'en- 

durcir, 
Vereeltheid,  v.  CaUosité,  f.;  duritlon , 

m. 
Vereenbaer,  b.  n.  Compatible;  concUia- 

ble. 
Vereenbaerheid,  v.  Compalibilité,  f. 
Vereenen,  b.  w.  Zt«  Vereenigen. 
Vereenigbaer,  b.  n.  Combinable. 
Vereenigen,  b.  w.  ünir;  réunir;  incor- 

porer;  combiner;  englober;  attier;  ac- 

commoder;  concüier,  — ,  o.  w.  Zich 

— .  S*unir, 
Vereenigend,  b.  n.  Concitiant. 
Vereeniger,  m.  ConcUiateur  ;  réconcitia' 

teur,  m. 
Vereeniging,  v.  Union;  réunion;  conci- 

liation;  récondUation^  f. 
Vereenigingsteeken,  o.  Trait  d'union , 

tirety  m.;  accolade,  f. 
Vereenigster,  y.  ConcUialrice;  réconci- 

tiatrice,  f. 
Vereening,  ▼.  Zie  Vereeniging. 
Vereenvoudigen,  b.  w.  Simptifier, 
Vereenvoudiging,  v.  Simplifi^cation,  f. 
Vereenzelvigen ,  b.  w.  Jaentifier.  Zich 

— .  Sidentifier. 
Vereeren ,  b.  w.  Honorer ;  révérer;  res- 

pecter;  faire  présent, 
Vereerenswaerdig,  b.  xkAHonorable;vé'' 
Vereerensweerdig,  b.  n.  (  nérable;  res^ 

pectable. 
Vereering  ,  v.  Vénération^  f, ;  respect  ; 

culte ;  don ;  présent,  ,cadeau,  m. 
Vereeuwigen,  b.  w.  Etemiser ;  immor- 

taliser. 
Vereeuwiging,  v.  Immortalisation,  f. 
Vereffenaer,  m.  LiquidcUeur,  m. 
Vereffenbaer,  b.  n.  Accommodable, 
Vereffenen  ,  b.  w.  Regier;  terminer;  li- 

quider ;  vider ;  égaliser. 
Vereffening,  v.  Action  de  regier^  de  ter^ 

miner ;  tiquidation ;  égalisationy  f. 
Vereisch  ,  o.   Exigtnce ;  information  ; 

recherche;  demande,  f. 
Vereischbaer,  b.  n.  Exigible, 
Vereisch baerheid,  v.  ExigibiUté,  f. 
Vereischen,  b.  w.  Demander;  exiger; 

requérir, 
Vereisching,  v.  Zie  Vereisch. 
Vereischt,  b.  n.  Competent;  requis, 
Vereischte,o.  Qualité  ou  condition  né- 
cessaire, f. 
Verengen,  b.  w.  Étrécir;  rétrécir.  Zich 

— .  S'étrécir,  se  rétrécir. 


Digitized  by 


Google 


751 


VER 


VER 


Veren^ng,  ▼.  Étrécissement:  riirémse' 

ment,  m. 
Yererfpachten,  b.  w.  Donner  en  emphy- 

téose. 
Verergerbaer,  b.  n.  AUérable, 
Verergeren,  b.  «n  o.  v/.  Empirer. 
Verergering,  v.  Détérioration ;  altera' 

tion,  f. 
Vereten,  b.  w.  Manger ;  dissiper;  dévo- 

rer. 
Veretteren,  o.  w.S'uLcércr;  suppurer. 
Verettering,  v.  Ulcération;  suppura- 

tion,  f. 
Verevenen,  enz!  Zie  Vereffenen,  ena. 
Verf,  V.  Couleur;  teinte;  teinLure,  f.; 

teint;  coloris,  im 
Verfbord,  o.  Palette  (de  peintre),  f. 
Verfdoos,  v.  Botte  ü  couleurSy  f.. 
Verfbout,  o.  Bots  de  teinture,  m. 
Verfketel ,  m.  Ctiaudière  de  teinturier , 

f. 
Verfkooper ,  m.  Marchand  de  couleurs , 

m. 
Verfkuip,  v.  Cuve  de  teinturier,  f. 
Verfkwast ,  m.  Brosse  [de  peintre  ou  de 

barbouiUeur)^  f. 
Verflauwen  ,  o.  w.  Se  ralentir;  se  relA- 

cher ;  se  refroidir. 
Verflauwing,  v.  Ratentissement ,  reld- 

chement,  m. 
Verflegging,  v.  ColoriSy  m.;  couleur; 

couche,  f, 
Verfmolen,  m.  Moulin  è  broyer  des  cou- 

teurs,  m. 
Verfoeijelyk,  b.  n.  Détestable;  exécra- 

bte.  — ,  byw.  Déteslablement ;  exécra- 

blement. 
Verfoeijelykheid,  v.  Jbomination ;  hor- 
reur; atrocité,  f. 
Verfoeijen,  b.  w.  Détesler ; exécrer ;  ab' 

horrer, 
Verfoeijenswaerdig,  b.  n.    )    Zie  Ver- 
Verf  oei  jensweerdig,  b.  n.    f  foeijelyk, 
Verfoeijing,  v.  Dëtestation;  horreur; 

aversian ,  f. 
Verfoeisel,  o.  Chose  détestable,  f. 
Verfoeliën,  b.  w.  Becouvrir  de  mercure; 

étamer, 
Verfoeliesel,  o.  Tain,  m. 
Verfomfooijen ,  b.  w.  Gdter;  chiffon- 

ner. 
Verfommelen ,  b.  w.  Chiffonner ;  frois- 

ter, 
Verfommeling,  v.  Froissement,  m. 
Vertpot,  m)  Pot  ü  couleurs,  m. 
Verfraeijen,  b.  en  o.  w.  Embellir. 


Verfraeijer,  m.  Embeltisseur,  m. 
Verf raeij ing,  v.  Embellissement,  m. 
Verfranschen,  b.  w.  Francuer, 
VerfrisBchen,  b.  w.  Rafratchir. 
Verfrisscbend,  b.  n.  RafraichissfaU. 
VerfrisBching ,  y.  Rafrakchissement,  ■. 
Verfrommelen,  b.  w.  Zie  VerfomoK- 

len. 
Verfster,  v.  Teinturière^  f. 
Verfstof,  V.  Couleur ;  mattere  cotffrvH^ 

Verfverandering ,    v.    Changemeat  è 

couleur,  m. 
Verfverkooper,  m.  Marchané  de  ea* 

leurs,  m. 
Verfwaren ,  v.  mv.  Coutenrs ;  érogui, 

Verfwinkel  ,  m.  Boutique  oü  Coh  ^ed 

des  couleurs ,  f. 
Verf wry ver,  m.  Broyeur,  m. 
Verfynen ,  b.  w.  Af^ner;  rafpmer,  psri- 

fier;  subtitiser;  polir. 
Verfyning,  v.  Affinaqe ;  raffinagtj  b  - 

purifieation;  subtiltsation,  t. 
Vergaderen ,  b.  w.  Assembier;  nssat- 

bier;  amasser.  —,  o.  w.  STassemètr; 

se  rèunir. 
Vergadering,  V.  Amas ; assemtte^t^i^ 

assemblee,  f.r  rassembtement,  m. 
Vergaderplaets,  v.  Lieu  d*ctssembtu,k 

rcunion ;  rendezvous,  m. 
Vergaen,  o.  w.  Bouger,  quUter  sa  fita: 

avoir  un  bon  ou  un  nuiuvais  smob: 

se  passer;  disparaüre  ;  périr;  éf*^ 

rir. 
Vergaersel,  o.  Assemblage.;  awios,  vl 
Vergallen,  b.  w.  Crever  Ie  fiel  (i^\ 

poisson);  empoisonner;  envemmer;^- 

ter. 
Vergalopperen  (zlcb)  ,  wed.  w.  Se  «- 

prendre. 
Vergaloppering,  v.  Méprise ,  ttéuuiy  i 
Vergangen,  b.  n.  Passé;  écauté, 
Vergankelyk,  b.  n.  PérissaUe;  fr^ 

passager;  corruptible. 
Vergankelykheid,  v.  Fragüxté;  imH^ 

lité ;  corruptibilité,  f. 
Vergapen,  b.  w.  Zynen  mond  —  Se^ 

mettre  la  mdchoire  en  ouvranttrtp* 

bouche.  Zynen  tyd  — .   Passer  m 

temps  A  bayer  aux  oomeiUes.  Z» 

aen  iets  —.  Sa  laisser  entmUierè,  s^ 

tacher  trop  è  q,  c. 
Vergaren,  eaz.  Zie  Vergaderen,  eat 
Vergarst,  b.  n.  Rance. 
Vergarsten,  o.  w.  Rancir, 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


733 


Verg^arstbeid.y.  Rancissure^  rancidilé^  f. 
Verg^asten,  b.  w.  Régaler;  trailer, 
Vergrasting,  v.  Régal;  repos,  m. 
Vergrauwen,  b.  w,  Tromper,  attraper; 

devancer. 
Verg^auwing,  v.  Tromperie,  f. 
Vergeefbaer,  b.  n.  Zie  Verg-eeflyk. 
Vergeeflyk,  b.  n.  Pardomiable;  excusa- 

tle ;  rémissible ;  indulgent. 
Vergeeflykbeid,  v.  ÊtcU  de  ce  qui  est 

pardonnable  ou  excusable,  m. 
Vergeefs ,  bjw.  Te  — .  Vainement ;  en 

vain ;  inutilemenL 
Vergeefscb,  b.  n.  Fain;inutile. 
Vergeesten,  b.  w.  Dématérialiser,  spiti- 

tualiser, 
Vergeetacbtig,  b.  n.  Oublieux. 
Vergeetacbtigbeid ,  v  DëfatU  ou  raan- 

que  de  mémoire ;  onbti,  m. 
Vergeetal,  m.  Personne  oublieuse^  f. . 
Vergeetboek,  o  enm.  Oubli»  m.  In  het 

—  geraken  Tomber  dans  Coubii. 
Vergeetvloedy  ro.  Lélhé;  fleuve  d*oubli , 

m. 
Vergekken,  b.  w.  Eendre  fou ;  regarder 

comme  fou.  — ,  o.  w.  Devenirfou. 
Vergelden,  b.  w.  Payer;  dédommager; 

compenser;  réparer;  récompenser. 
Vergelder,  m.  Rémunérateur,  m. 
Vergelding,  v.  Récompense;  rétribulion; 

rimunération ;  compensation,  f. 
Vergelegen,  b.  ü.  Zie  Verafgelegen. 
Vergelegenheid,  v.  Zie  Verafgelegen- 
beid. 
Vergelyk,  o.  Jccord,  traite,  m.;  con- 

ventUm ;  transaction^  f. 
Vergelykbaer,  b.  n.  ComparabU. 
Vergelykbaerbeid,  v.  Comparabiiité,  f. 
Vérgelykelyk,  b.  n.  Comparable. 
Vergelyken,  b.  w   Comparer;  confron- 

ter;  coUationner;  accommoder;  récon- 

cilier;  récompenser. 
Vergelykend,  b.  n.   Comparatif.  —er 

wyze.  Comparaiivement ;  par  compa- 

raison. 
Vergelyking,  v.  Comparaison;  confron- 

tation^  f.;  paraUète,  m.;  équation,  f. 

Bv  — .  Par  comparaison.  In  —  met 

o/ van.  En  comparaison  de, 
Vergemakkelyken,  b.  w.  FaciUter. 
Vergen,  b.  w.  Demander;  exiger;  requé- 

rir. 
Vergenoegd,  b.  n.  Satisfait ;  content: 
Vergenoegóheid.Y.Satisfaction^  f.;  con- 

tentement,  m. 
Vergenoegen,  b.  w.  Satis faire;  conten- 


ter.  Zicb  met  iets  — .  5e  conunter  ou 

être  satis  fait  de  q.c. 
Vergenoegend,  b.  n.  Satisfaisant. 
Vergenoeging ,  v.  Satisfaction ,  t.\con^ 

tentementy  m. 
Vergenoegzaem ,  b.  n.  Facüe  d  conten- 

ter, 
Vergenoegzaembeid  ,  v.    Modération  ; 

tempérance,  f.;  contentement^  m. 
Vergetel,  b.  n.  )  n..ki.. 

Vergetelachtig,  b.  n.  ]  Oublteux. 
Vergetelheid,  v.  Oübli,  m. 
Vergetelig,  b.  n.   j  nuhiipur 
Vergetelyk,  b.  n.  }  Oublieux. 
Vergetelykbeid,  v.  Oubli,  m. 
Vergeten,  b.  w.  Oublier. 
Vergetenbeid, V. J  ^.  ...  ^ 
Vergetenis,  v!     }  ^'^^^*'  ^' 
Vergetig,  b.  n.  Oublieux, 
Vergeven,  b.  w.  Pardonner;  remettre; 
,   donner;  conférer;  redonner;  donner 

mal;  empoisonner. 
Vergeving,  v.  Pardon ,  m. ;  rémission; 

coUation ,  f. ;  empoisonnement,  m. 
Vergevorderd,  b.  n.  Bien  avance. 
Vergewissen,  b.  w.  Assurer. 
Vergezellen,  b.  w.  Accompagner, 
Vergezelschappen,  b.  w.  Accompagrur, 
Vergezelschapping  ,   v.   Accompagne- 
ment ^  m. 
Vergezigt8childering,v.Sc^«öpra)DAie,f. 
Vergieten  ,  b.  w.  Refondre ;  répandre; 

verser.  Bloed  — .  Répandre  du  sang. 

Tranen  — .  Verser  des  larmes. 
Vergieting,  V.  Refo)ite;effusioni  f.;  épan- 

chementy  m. 
Vergiettest,  v.  Passoire^  f. 
Vergif,  o.  Zie  Vergift. 
Vergiffenis,  v.  Pardon,  m.;  rémission; 

oBsolution;  amnislie,  f. 
Vergifmenger,  m.  Empoisonneur^  m. 
Vergifinengster,  v.  Empoisonneuse,  f. 
Vergift,  o.  Poison;  venin^  m. 
Vergiftafdry  vend  ,  b.  n.  Akxipharma- 

que. 
Vergiftboom,  m.  MancenilHer ;  toxico' 

dendron,  m. 
Vergiften,  b.  w.  Empoisonner;  enveni- 

mer. 
.  Vergiftig  ,  b.  n.  Fénéneux;  venimeux ; 

empoisonné;  envenimé. 
Vergiftigen,  b.  w.  Empoisonner;  enve- 

nimer. 
Vergiftiger,  m.  Empoisonneur.  m. 
Vergiftigheid,  v,  Qualité  de  ce  qui  est 

vénéneux  ou  venimeux^  f. 


Digitized  by 


Google 


754 


VER 


VER 


Vergiftiging,  ▼.  EmpoUonnemenL  m. 
Vergif  tl  gster,  v.  Empoüonnense,  f. 
Vergiftmenger,  m.  Empoisonneur,  m. 
VergiftmeDgster ,  v.  EmpoUonneuse^  f. 
Verg^isseu  (zich),  wed.  w.  Se  méprendre; 

u  tromper. 
Vergissing,  v.  Méprise ;  errevr,  f. 
Verglaeebaer,  b  n.  FitrifiabU. 
Verglaesbaerheid,  v.  FitrescibiUté,  f. 
Verglaessel ,  o.  Fernüsure  ,  f. ;  émail^ 

m. 
Verglaessteen ,  m.  Quocolos  (pierre), 

m. 
Verglazen  ,  b.  w.  Femisser  -^  vemir; 

plomber ;  émaiUer;  vitrifier. 
Verglazer,  m.  FernUseur;  imaüleury 

m.  • 

Verglazing,  v.  FemUsure ;  vitrification, 

f. 
Verglimpen,  b.  w.  Colorer* 
Verglyden,  o.  w.  Se  déplacer  en  glis- 

sant. 
Vergoden,  b.  w.  Déifier;  diviniser, 
Vergoding,  v.  Déification ;  apotheose , 

Vergoed baer ,  b.  n.  Reslituable;  com* 

pensable. 
Verdeden,  b.  w.  Dédommager;  indem* 

ntser;  réparer;  compense7\ 
Vergoeder,  m.  Compensateur^  m. 
Vergoeding,  T.  Dédommagement ,  m.; 

indemnité ;  réparation,  f. 
Vergoedster,  v.  Compensatrice,  f. 
Vergoelyken,  b.  w.  Cotorer. 
Vergooijen  ,  b.  w.  Déplacer  en  jetant ; 

égarer  en  jetant ;  jeter ;  rejeter.  Zich 

— .  Se  négliger» 
Vergouden,  b.  w.  Zie  Vergulden. 
Vergramd,  b.  n.  Fdché;  irrité;  cour- 

roucé. 
Vergramdheid,  v.  Courroux,  m  ,  colère, 

f. 
Vergrammen  ,  b.  w.  Fdcher;  irriter ; 

courroucer.  Zich  — .  Se  fdclier ;  se 

mettre  en  colère, 
Vergramming,  v.  Colère^  f.,  courroux  ^ 

m. 
Vergrazen,  b.  w.  Mettre  [des  bestiaux) 

dans  un  autre  pdturage* 
Vergrimmen ,  o.  w.  Se  fdcher  ^  se  cour- 

roucer. 
Vergroeijen,  o.  w.  Disparattre  par  la 

croissance. 
Vergrooten  ,  b.  w.  Aqrandir;  étendre ; 

augmenter ;  exagérer;  amplifier.  — , 

o.  w.  S*agrandir,  s  étendre. 


Vergrootend,  b.  n.  AmpUatif;  exa^iiê' 

tif. 
Vergrooter,  m.  ExagéraUur;  amp^for 

teur,  m. 
Vergrootglas,  o.  Microscope,  m.;  l&tift, 

f. 
Vergrooting,  v.  Agrandissemenl,  nu: 

augmenlütion;  exagération;  ampüf' 

cation^  f. 
Vergroot! ngsmeter,  m.  ^uxomètre^n. 
Vergr 00 tings trappen,  m.  mr.  DegrésU 

comparaison  ou  de  signification ,  bl 

pi. 
Vergrootster,  v.  ExagércUrice,  U 
Vergroven,  b.  w.  Grosstr. 
Vergroving,  v.  Grossissement,  m. 
Vergruizen,  b  w.  Pilcr;  öroyerf  éat- 

ser;  égrtiger;  pittvériser. 
Vergruizing  ,  y.  Jctian  de  pUer ,  éi 

broyer;  pulvérisation^  f. 
Vergrynen  (zich) ,  wed.  "wr.  Nuirt  è  a 

santé  d  force  de  pleurer. 
Vergryp,  o.  Méprise ;  erreur^  f. 
Vergrypen,  b.  w.  Prendre  ou  saisirW' 

trement.  Zich  — .  S*oubUer;  se  m- 

prendre;  entreprendre    iur ;   flöff- 

terd. 
Vergryping.  v.  Méprise ;  erreur^  f. 
Verguizen,  b.  w.  Conspuer  q.  q. 
Verguizing,  v.  Moquerity  f. 
Vergulden,  b.  w.  Dorer, 
Vergul  der,  m.  Doreur,  m. 
Vergulderskunst,  v.  Dorure  (art),  f. 
Verguldersmes ,  o.  Avivoir;  catissoir, 

m. 
Vergulding,  v.  Dorure,  f.;  dorage^m. 
Verguldkwast,  m.  Bilboqu€t{dedorevr'i, 

m. 
Verguldkwastje,  o.  Doroir,  m. 
Verguldmes,  o.  Avivoir;  catissov-y  m. 
Verguldsel,  o.  Dorure ^  f. 
Verguldster,  v.  Doreuse.  f.  | 

Vergunbaer  ,  b.  n.  Accordable  ;  attots-  J 

ble. 
Vergunnen ,  b.  w.  Accorder  ;  odraper: 

permettre. 
Vergunning  ,  t.  Concesston  ;  perm'u- 

sion,  f.;  benefice;  privilege;  oetm. 

m. 
Verhael,  o.  Eédt;  exjxfsé^  m.;  iiciTf- 

tion;  relation^  f;  dédommagemuxi : 

recours ,  m. ;  indemnité;  reparatie , 

Verhaelbaer,  b.  n.  Ênarrable. 
Verhaelster,  v.  Conteuse,  f. 
Verhaesten ,  b.  w.  Hdter;  acc^érer; 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


735 


précipUer;  presser;  avancer.  Zich  — . 

Se  hater,  se  presser, 
Yerhaestend,  b.  n.  Accélérateur. 
VeTbaestin^,  v.  Accélération ;  précipUa- 

tUnt ;  hdte,  f. 
Verhaet,  b.  n.  Odieux. 
Verhag'elen,  b.  w.  Grêler, 
Verhagen,  b.  w.  Enctore. 
Verhairen,  o.  w.  Zie  Verharen. 
Verhaken,  b.  w.  Accrocher  ou  agrafer 

autremenL 
Verhakkeien,  b.  w.  Déchirer;  meltre  en 

lambeanx. 
Verhakken,  b.  w.  Hacker;  couper;  taü- 

Ier;  hacher  ou  couper  maL 
Verhakstukken,  b.  w.  Répürer;  raccom- 

moder. 
Verhalen,  b.  w.  Déptacer;  reprendre; 

conter^  raconler.  Zich  —.  Se  repo^ 

ser. 
Verhalend,  b.  n.  Narratif. 
Verhaler,  m.  Relateur ;  conteur ;  norra- 

teur,  m. 
Verhaling,  v.  Zie  Verhael. 
Verhandelaer ,  m.  Celui  qui  traite ,  qui 

discute. 
Verhandelbaer ,  b.  n.  Négociable;  oom- 

mergable. 
Verhandelen ,  b.  w.  Négocier ;  vendre ; 

traiter  ,•  discuter. 
Verhandeling,  v.  Traite,  m. ;  disserta' 

tion ;  négociation,  f. 
Verhanger^  b.  w.  Pendre  ailleurs  ou 

autrement.  Zich  — .  Se  pendre. 
Verhanselen,  b.  w.  Réparer;  vendre; 

troquer. 
Verharddraven,  b.  w.  Zie  Verdraven. 
Verharden,  b.  w.  Durcir;  endurcir;  ren- 

durdr.  — ,  o.  w.  Durcir ;  se  durcir ; 

s*endurcir. 
Verhardheid,  v.  Endurcissement ,  ca- 

lus,  m. 
Verharding,  v.  Durcissement ;  endur- 

cissement,  m.;  concréiion,  f. 
Verharen,  o.  w.  Muer,  se  dépiter, 
Verheerder,  m.  Fainqueur,  m. 
Verheeren  ,   b.  w.   Subjuguer ;   vain- 

cre, 
Verheerlyken ,  b.  w.  Glorifier ;  exal- 

ter, 
Verheerlyking,  v.  Glorificdtion^  f. 
Verheerschappen,  b.  w.  ï   Zie  Verhee- 
Verheerschen,  b.  w.        (      ren. 
Verheffen,  b.  w.  Éiever;  relever;  exat- 

ter.  De  stem  — .  Elever  Ui  voix.  ■— ,  o. 

w.  Auqmenter.  De  koorts  begint  te 


— .  La  fiivre  augmente.  Zich  — .  S'é^ 

lever;  augmenter. 
Verheffing,  v.  Élévation;  exaltation; 

promotion,  f. 
Verheid ,  v.  Distancê .  f. ;  éloignement , 

m. 
Verhelderen ,  b.  w.  Éclaircir,  — ,  o.  w. 

S^éclaircir, 
Verhelen,  b.  w.  Cacher;  celer;  recéler; 

taire. 
Verheler ,  m.  Recéleur,  m. 
Verheling,  v.  Recel.  recèlement,  m. 
Verhelpen,  b.  w.  Remédierd;  réparer; 

rectifier. 
Verhelping,  v.  Remede,  m.;  réparation; 

rectification,  f. 
Verhemeld.  b.  n.  Céleste. 
Verhemelte ,  o.  Palais  (de  la  touche)  , 

m.;  impériale^  f.;  del;  abat-voix;  dais; 

baldaquin,  m. 
Verhengen,  b.  w.  Zie  Geheugen. 
Verherden,  enz.  Zie  Verbarden,  enz. 
Verheugd,  b.  n.  Joyeux ;  gai ;  rëjoui. 

— ,  by w.  Joyeusement ;  gaiement. 
Verheugdheid,  v.  Zie  Verheuging. 
Verheugen,  b.  w.  Réjouir,  égayer.  Zich 

over  iets  — .  Se  réjouir  de  q.  c. 
Verheugend,  b.  n.  Réjouissant;  gai. 
Verheuging  ,    v.   Réjouissance ;  joie; 

gaiete,  f. 
Verhevel  ing,  v.  Méléore^  m. 
Verhevelingkundig ,  b.  n.  MétéorologU 

que. 
Verhevelingskunde,  v.  Météorologie,  f. 
.  Verheven ,  b.  n.  Relevé  en  bosse ;  en  re- 
lief; haut;  élevé;  grand;  sublime; 

nobte.  — ,  by w.  D'une  maniere  noble 

OU  sublime. 
Verhevenheid,  v.  Elévadon;  hauteur ; 

grandeur;  noblesse ;  subLimiléy  f. 
Verhielen ,    b.    w.    Zie    Verhakstuk- 
ken. 
Verhinderen,  b.  w.  Empêcher;  entraver; 

arréter;  traverser. 
Verhindering,  v.  Empêcliement;  obsta^ 

cte;embarras,m. 
Verhit,  b.  n.  Écfiaulfé ;  enflammé. 
Verhitheid,  v.  Echavffement,  m. 
Verhitten  ,  b.  w.  Êchauffer ;  enflam- 

mer. 
Verhittend,  b.  n.  Êchauffant. 
Verhitting,  V.  Échaufleynent,  m.;  échauf- 

faison,  f. 
Verhoeden ,  b.  w.  Empêcher;  prévenir; 

détoumer. 
Verhoetelen,  b.  w.  Gdter ;  bousilUr, 


Digitized  by 


Google 


736 


VER 


VER 


Verholen  ,  b.  n.  Caché;  secret ;  occulte ; 

mystérieux ;  ctandestin^ 
Verholenheid,  v.  Mystère;  secret ^  m.; 

clandestinüé^  f. 
Verhonderdvoudigen ,  b.  w.  Centupler. 
Verhongerd,  b.  n.  Affamé, 
Verhongeren ,  b.  w.  Affamer.  — ,  o.  w. 

Être  affamé, 
Verhoogen,  b.  w.  Hausser ;  exhausser ; 

élever;  relever;  exalter;  lover, 
Verhoogep,  m.  Celvi  qui  hausse,  qui 

élève;  enchérisseur^  m. 
Verhooging,  v.  HaussemetU:  rehatisse^ 

ment,  m. ;  élévation;  augmentation ^ 

f. 
Verhoogingsteeken ,  o.  Diêse  ou  diésis 

(inu8.)»m. 
Verhoogsel,  o.  Exhaussement ;  rehaus- 

sement ,  m. 
Verhooijen,  b.  w.  Retoumer  et  éteridre 

(comme  du  foin). 
Verhoor,  o.  Interrogatoire,  m.;  audüion 

(de  témoins),  f. 
Verhoorbanksken,  o.  SeUelte,  f. 
Verhoorder,  m.  Celui  qui  exauce ;  inter- 

rogateur^  m. 
Verboeren  ,  b.  w.  Exaucer;  écouter;  in- 

terroger;  entendre  (des  lémoins). 
Verhoopig,  b.  n.  Quiexauce,  qut  écoute. 
Verhooring,  v.  Exaucement;  interroga- 

toire,  m. 
Verhoorzael,  v.  Auditoire,  m. 
Verhoovaerdigen,  enz.  Zie  Verhooveer- 

digen,  enz. 
Verhooveerdigen ,  b.  w.  EnorgueiUir, 

Zich  — .  S*enorgueiUir, 
Verhooveerdiging,  v.  Orgueil,  m. 
Verhopen,  b.  w.  Espérer ;  attendre. 
Verhouden,  b.  w.  Empêcher,  retenir,  ar- 

rêler. 
Verhouding,  v.  Empêchement ;  rapport, 

m.;  proportion,  f. 
Verbouwen,  b.  w.  Zie  Verhakken. 
Verhuerder,  m.  Loueur^  m. 
Verhuerkantoor,  o.  Bureau  de  location, 

m. 
Verhuerster,  v.  Loueuse,  f. 
Verhuertyd,  m.  Temps  de  louage^  m. 

Vephuisdag,  m.  Jour  de  déménagement, 

m. 
Verhuistyd,  m.  Temps  de  déménage- 

ment ,  m. 
Verhuizen  ,  o.  w.  Déloger ;  déménager ; 

mourir. 


Verhuizing ,  ▼.  Déiopement ;  dimérngt- 

ment,  m.;  transmigralion,  f. 
Verhuren ,  b.  w.  Louer;  donner  &  hua- 

ge;fréUr. 
Verhuring,  v.  Louage^  m.,  loeatiafn,  t. 
Verhutselen,  b.  w.  Déplacer  en  remumU, 

en  secouant. 
Verhuwelyken,  b.  w.  Mmrier,  danneren 

mariage ;  altier,  unir  étroüement, 
Verhuwelyking,  v.  Mariage,  m. 
♦Verificatie,  v.  Vérification,  f. 
*Verlfloeren,  b.  w.  Férifier, 
Verjaerbaer,  b.  n.  PrescriptiMe. 
Verjaardag ,  m.  Jour  de  naisstmce ;  on- 

niversaire,  m. 
Verjaerdagboeken,  o.  en  m.  mr.  Êpké- 

mérides,  f.  pi. 
Verjaerfeest,  ▼.  en  o.  Fête  anmeerHktt, 

Verjaerlyk,  b.  n.  Prescriptibte. 
Verjagen,  b.  w.  Chasser;  expuUer, 
Verjaging,  v.  Exputsian,  f. 
Verjaren,  b.  w.  CompUmerUer  q,  q.  sur 

Vanniversaire  de  sa  naissance ;  reMt- 

(re  A  un  an,  — ,  o.  w.  Être  remis  è  un 

an,  etc;  voir  arriver  l*anniversairt  ét 

sa   naissance:  se  prescrire;  swroM- 

ner. 
Verjaring,  v.  Prescription ,  f.;  jour  de 

naissance,  anniversaire,  m. 
Verjongen,  b.  en  o.  w.  Rajeunir. 
Verjongend,  b.  n.  RajeunissatU. 
Verjonging,  y.  Rajeunissement,  m. 
Verjonnen,  b.  w.  Zie  Vergunnen. 
Verjuis,  o.  Verjus,  m. 
Veriuisachtig,  b  n.  Ferjuté, 
Verkabbelen,  b.  w.  Bnlever,  miner,  ié- 

gravoyer  (en  parlant  de  I*eau). 
Verkabbeling,  y.  Dégravoiementy  m. 
Verkaerden,  b.  w.  Carder  (de  noHveêu). 
Verkakelen,  b.  w.  Redire ;  dUmlguer- 
Verkalefaten,  b.  w.  Zie  VerkiSefiite- 

pen. 
Verkalefatereu,  b.  w.  Calfater;  dépenscr 

encalfatage. 
Verkalkbaer,  b.  n.  CalcinoNe;  ox^ 

tle. 
Verkalkbaerheid,y.  Oxydabilité  {c\nm.\ 

Verkalken ,  b.  w.  Calciner;  oxyder.  — . 

o.  w.  Se  calciner;  soxyder, 
VerkalkiDg ,  t.  CaleinatUm ;  ose^datieK, 

f. 
Verkallen,  b.  w.  Redire,  divulguer. 
Verkammen ,  b.  w.  Penner  autremeat; 

repeigner. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


737 


Verkankeren ,  o.  w.  Être  rongé  d*vn 

cancer. 
Yerkappen ,  b.  w.  Rehacher ;  reeaiffer. 

Zie  Verhakken. 
Verkassen,  o.  w.  Déloger ;  déménager. 
Verkavelen,  b.  w.  Tirer  de  nouveau  au 

son. 
Verkaveling:,  v.  Nouveau  tirage  ausorty 

m. 
Verkeerd,  b.  n.  BeUmmé;  renversé;  in- 
verse; faux;  erroné;  pervers;  mé- 

chanl.  — ,  byw.  A  l'envers;  &  retours ; 

d  contresens. 
Verkeerdelyk  ,  byw.  Abusivement ;  h 

rebours;  a  l*envers;  d  contre-sens ; 

mal, 
Verkeerdheid,  v.  Erreur\  perversité,  f. 
Verkeeren  ,  b.  w.  Changer ;  convertir; 

toumer;  retoumer ;  renverser.  — , 

o.  w.  Changer  y  se  changer;  hanler  y 

frequenter ;  demeurer ;  se  conduire ; 

se  trovver ;  être ;  jouer  au  revertier. 
Verkeering,  v.  Changement^  m.;  conver- 

sion,  f.;  renversement ;  séjour^  m.; 

fréquenialion,  f. 
Verkeeringstoon,  m.  Entregenty  savoir- 

vivre,  m. 
Verkeerspel,  o.  Reverquier  ou  revertier 

(jeu),  m. 
Verken  ,  a.  Cochon;  pourceau ;  porc^  m. 

Wild  — .  Sanglier,  m. 
Verkeuachtig,  b.  n.  Qui  ressemble  è  un 

cochon.  — ,  byw.  Comme  un  €Ochon. 
Verkenbaer,  b.  n.  Reconnaissable, 
Verkendryfster,  ▼.  Porchère^  f. 
Verkendry  ver,  m.  Porcher,  m. 
Verkenen,  b.  w.  Goreter  (mar.). 
Verkenhoeder,  m.  Porcher^  m. 
Verkennen ,  b.  w.  Reconnattre;  décou- 

vrir. 
Verkenning,  v.  Reconnaissance ;  décou- 

verte,  f. 
Verkenningsmiddel,  o.  enm.  Moyen  de 

reconnattre,  de  découvrtr,  m. 
Verkenningsteeken,  o.  Signe  auquel  on 

reconnaüq.  c^m. 
Verkensbak,  m.  Auge^  f. 
Verkensboratels,  m.  en  v.  mv.  Soies  de 

cochon y  f.  pi. 
Verkensbrood  ,  o.  Pain-de -pourceau  , 

cyclameny  m.     , 
Verkenschot,  o.  Elabie  A  cocfums,  f. 
Verkenschouwer,  m.  Lanawsyeur,  m. 
Verkenschrabber,  m.  Racloiry  m, 
Verkèinschraper,  m.     )     Zie  Verken- 
Ver  kel^schrobber,  m.  I        schrabber. 


Verkensdarm,  m.  Boy  au  de  porc^  m. 
Verkensdrek,  m.  Fiente  de  cochon^  f. 
Verkensgras,  o.  Renouée,  centinode^ 

tralnasse  (plante) ,  f. 
Verkenshaer,  o.  (  Soies  de  cochoti^  f. 
Verkenshair,  o.  f      pi. 
Verkenskop,  m.  Téte  de  cochon,  f. 
Verkenskost ,  m.  Engrais  de  cochon  , 
.  m. 

Verkenskot,  o.  Porcherie^  f. 
Verkenskrap,  v.  Gribtelte,  cótetetU  de 

porCy  f. 
Verkenslager,  m.  Chareutier,  m. 
Verkensmarkt ,  v.  i    Marclié  aux  co- 
Verkensmerkt,  v.  f      chons ,  m. 
Verkensmuil,  m.  Grovn^  m. 
Verkensoog ,  o.  en  v.  OEit  de  cochon  , 

m. 
Verkensoor,  o.  en  v.  Oreitle  de  cochon , 

f. 
Verkenspoot,  m.  Pied  de  cochon^  m. 
Verkensreuzel,  o.  Saindoux,  m. 
Verkensrib,  v.  CÓtelette  de  porc,  f. 
Verkenssmeer,  o.  {  q„u^,i^,.^  ^ 
Verkenssmout,  o.}  «««wrfottx.  m. 
Verkenssnuit,  m.  Grom,  m. 
Verkensspek,  o.  Lard^  m. 
Verkenssteert,  m.  (hieue  de  cochon^  f. 
Verkensstront,  m.  Fiente  de  cochon^  f. 
Verkenstong,  v.  Langue  de  porc^  f. 
Verkenstrog,  m.  Auge^  f. 
Verken^tyd,  m.  Porchaison^  f. 
Verkensvel ,  o.  Peau  de  cochon,  couen* 

ne,  /. 
Verkensvenkel,  ▼.  Queue-de-pourceau , 

Verkensvet,  o.  Graisse  de  cochon^  f.; 

saindoux,  m. 
Verkensvleesch ,  o.  Chair  de  porc ,  f. ; 

du  porc ,  m. 
Verkensworst,  v.  Saucisse;  andouittCy 

f. 
Verkenszwoord,  o.  Couenns,  f» 
Verkentje,  o.  Goret^^  m. 
Verkenvisch,  m.  Marsouin,  m. 
Verkorven,  b.  w.  Gdter, 
Verketteren ,  b.  w.  Faire  passer  pour 

hérétique;  déclarer  hérétique. 
Verkeuvelen,  b.  w.  Zie  Verkevel  en. 
Verkevelen  ,  b.  w.  Perdre  (Ie  temps)  & 

causer;  communiquer  ou  divulguer  en 

causant, 
V«rkielen,  b.  w.  MeUre  une  autre  quitte 

(il  un  vaisseau). 
Verkiesbaer,  b.  n.  ÉUgible ;  itectif, 
Verkiesbaerheid,  v.  Êtigibilitéy  f. 
47 


Digitized  by 


Google 


738 


VER 


VER 


Verkiesdag,  m.  Jour  d*électum,  m. 
Verkieslyk ,  b.  n.  ÊUctif;  élioible. 
Verkiezen ,  b.  w,  Chouir;  éïire;  optet; 
(tésirer;vouUnr:pré/értr.  Deugd  moet 

voor  (boven)  Bclioonheid  verkozen 

worden.  On  doit  pré/érer  la  vertu  é^  la 

teaulé. 
Verkiezer,  m.  ÈUcteur^  m. 
Verkiezing,  v.  ÊUction ;  option ,  f.; 

ctioix,  m.;  préférence^  f. 
Verkinderen,  o.  w.  Tomb^r  en  enfance; 

radoter. 
Verklaegster,  v.  Accusairice;  délatrice, 

f. 
Verklaerbaer,  b.  n.  Explicable ;  définiS' 

sable. 
Verklaerder,  m.  Jnterprète ;  commenta- 

ieuT^  m. 
Verklaerschrift ,  o.  Acte  déclaraloire , 

m. 
Verklaerster,  v.  Jnterprète,  f. 
Verklagen,  b.  w.  Accuser;  dénoncer. 
Verklager ,  m.  Acctuateur  ;  déUUeur , 

in. 
Verklaging ,  v.  Accitsation ;  délation^  f. 
Verklappen,  b.  w.  Divulguer;  rapporter;^ 

découvrir. 
Verklapper,  m.  Rapporteur^  m. 
Verklapping,  v.  Happart,  m. 
Verklapster.  v.  Rapporteuse,  f. 
Verklaren,  b.  .w.  Clarifier;  expUquer ; 

interpréter ;  éclaircir;  déclarer ;  attes- 

ter;  certifier;  notifter.  Den  oorlog  — . 

Déclarer  la  guerre. 
Verklarend  ,  b.  n.  Explicatif;  interpre- 
"  tatif;  déclaratif:  déclaraloire. 
Verklaring,  v.  Aclion  de  clarifier:  expli- 

cation ;  tnterprélalion  ,  f. ;  éclaircisse- 

ment,  m.;  diclaralion;  assurance,  f.; 

prononcé,  m,  —  (voor  den  regter). 

DéposUion,  f. 
Verkleeden ,  b.  w.  Habiller  autrement ; 

masquer;  déguiser;  travestir.  Zich  — . 

Se  déguiser^  se  travestir. 
Verkleeding ,  v.  Changement  d'habits  ; 

déguisement ;  travestissement,  m. 
Verkleefd,  b.  n.  Attaché;  dévoué. 
Verkleefdheid,  v.  Attachement;  dévoue- 

ment,  m. 
Verkleinen,  b.  w.  Apetisser;  rapetisser; 

diminuer;  réduire ;  avilir;  rabaisser. 
Verkleinend,  b.  n.  Dlminutif. 
Verkleining,  v.  DinUnution ;  réduction, 

f.;  avilissement,  m. 
Verkleinnaem,  m.  Dtmtww^t^  (gramm.), 


Verkleinwoord,  o.  DiminuÜf  {gTtmm.1 

m. 
Verkleumd,  b.  n.  Roide  de  froid. 
Verkleumdbeid ,    v.   Engourdissement 

causé  par  Ie  froid,  m. 
Verkleumen,  o.  w.  Se  morfondre ;  s*m- 

gourdir  par  Ie  froid. 
Verkleuming,  v.  Zie  Verkleurodheid. 
Verkleuren,  b.  w.  Colorer  ou  lolarier 

autrement:  — ,  o.  w.  Changer  de  am- 

teur ;  se  décolorer. 
Vérkleuring ,  v.  Décoloration ,  f.;  ckan- 

gement  de  couleur,  m. 
Verklikken,  b.  w.  Dénoncer;  découvrir, 

rapporter. 
Verklikker,  m.  Mouchard;  rapportnr; 

délaltur,  m. 
Verklikking,  v.  Dénoncialion;  délalioti, 

f. 
Verklikster,  v.  RapporUuse;  débürice, 

Verkloeken ,  b.  w.  Entuirdir ;  enconra- 

ger. 
Verkloeking,  v.  Encouragement,  m. 
Verklongelen  ,  b.  w.  Dissiper  en  baga- 

UUes. 
Verknagen,  b.  w.  Ronger. 
Verkuapen,  b.  w.  Servir  (comme  domtf 

tique) ;  tromper^  aUraper. 
Verknechten ,  b.  w.  Asservir ;  assujd' 

tir. 
Verkneden,  b.  w.  Repétrir.  ^ 
Verkneuzen,  b.  w.  Ftvisser ;  briser. 
Verkneu2ing,  v.  Froissementy  m. 
Verkniezen,  o.  w.  Se  chagriner. 
Verknippen,  b.  w.  Découper. 
Verknipper,  m.  Découpeur,  m. 
Verknipping,  v.  Découpure^  f. 
Verknipster,  v.  Découpeuse^  f. 
Verknocht,  b.  n.  Attaché;  lié;  unu 
Verknochten,  b.  w.  Attacher;  tier;  utdr. 
Verknochtheid,  v.  Attachement;^ 

vouement,  m. 
Verknochting  ,  v.  Atlacheinent ,  vl, 

union,  f.  / 

Verknoeijen,  b.  w.  Gdter,  bousiXI»^;9'S' 

piller- 
Verkno  Hen,  b.  w.  Gdter,  bousilter*i^ 

mal, 
Verkn  oopen,  b.  w.  BouUmner  oa  ;j 

aut  rement ;  attacher,  (ter,  unir. 
Verkn  ypen,  b.  w.  Pincer  ou  serÉt^ 

nou  veau.  Zich  — .  Se  mordre  /dp 

gue  ;  se  retenir, 
Verkn  yping ,  v.  Gêne,  f. ;  anbar 
Verkn  jzen,  o.  w.  Zie  Verkniez 


Digitized  by 


Googli 


VER 


VER 


759 


^erknyzing,  v.  Ckagrin,  m. 
^erkoeldrank,  m.  Zie  Koeldrank. 
Verkoelen ,  b.  w.  Rafratcfiir;  refroidir ; 
raUntir.  — ,  o.  w.  Se  rafraichir ;  se 
refroidir ;  se  raten  tir. 
Verkoelend,  b.  n.  Hafratchissanl ;  réfri- 
gérant. 

'erkoeling',  ▼.  Ra(ralchissement ;  re- 
froidissemerU,  m. 

erkoelingBmiddel,  o.  en  m.  Réfrigé- 
rantt  m. 

erkoken,  b.  w.  Consommer  on  ré- 
duire  en  cuisanU  — ,  o.  w.  ÉbouilUr ; 
se  réduire, 

er  kol  ven ,  b.  w.  Dépenser  en  crossant ; 
crosser  de  nouveau. 
erkomen ,  o.  w.  Se  remettre ;  se  réta- 
blir. 

erkonden,  b.  w.  Zie  Verkondigen, 
erkondigen  ,   b.  w.  Annoncer ;  pu- 
blier, 

erkondiging,  y.  Püblication;  annonce, 
f. 

erkonding,  v.  Zie  Verkondiging, 
erkondschappen,  enz.  Zie  Verwitti- 
gen, enz. 

erkonkelen  ,  b.  w.  Gaspiller ;  cmbar- 
rasser ;  obstruer, 

erkonkeling,  v.  GaspiUage  ;  embarras, 
m.;  obstruciion,  f. 
erkoop,  m.  Fente,  f.;  débit,  m. 
erkoopbaer  ,  b.  n.  Fendable ;  aUéna- 
bU. 

erkoopbrief,  m.  Affiche  de  vente,  f. 
erkoopdag,  m.  Jour  de  vente ,  m. 
srkoopelyk,  b.  n.  Fendable;  aliéna- 
ble. 

erkoopen,  b.  w.  Fendre ;  débiter. 
erkooper,  m.  Fendeur^  m. 
srkooping,  v.  Fenle,  f. 
3rkooppenningen  ,  m.  mv.  Prix  de 
vente ;  prix  d'adjudication,  m. 
jrkoopplaets ,  v.  Fente^  ptace  oü  Con 
vend,  f. 
irkoopster,  v.  Fendeuse;  venderesse , 

ïrkooptyd,  m.  Temps  de  la  vente,  m. 
irkoopvoorwaerden ,  ▼.  mv.  Condi- 
tions  de  vente ,  f.  pi. 
jrkoopzael,  ▼.  Salie  de  vente ^  f. 
jrkoperen,  b.  w.  Cuivrer;  branzer. 
irkoren,  b.  d.  Choisi';  élu. 
irkorsten,  b.  w.  Encroüter, 
^rkorten,  b.  w-  Accourcir;  raccourcir; 
abréger;  tiuire. 


rkortend,  b.  n.  Abréviatif, 


Verkopter,  m.  Abréviateur,  m. 
Verkorting  ,  v.  Accourcissement ;  rac- 

courcissement ,  m. ;  abréviation ,  f. ; 

abrégé ;  préjudice ;  tort,  m. 
Verkortingslettep,  v.  Lettre  abréviative, 

Verkortingsteeken,  o.  Signe  abréviatif, 

m.;  apostrophe,  f. 
Verkortsehril't,  o.  Abrégé,  épitome^  m. 
Verkortschpyver  ,  m.   Brachygiaphe  , 

m. 
Verkortsel,  o.  Abrégé;  épitome,  m. 
Verkond,  b.  n.  Enrnumé. 
Verkouden,  b.  w.  Refroidir ;  enrhumer; 

morfondre.  — ,  o.  w.  S'enrhumer;  se 

refroidir;  se  morfondre. 
Verkoudheid,  v.  Rhume,  m.;  morfon- 

dure,  f. 
Verkrachten,  b.  w.  Fioler;  forcer. 
Verkrachter,  m.  Fiolateur,  m. 
Verkrachting,  v.  Fiot ,  m.;  violation ,  f. 
Verkranken  ,   b.   w.  RenUre  malade ; 

nuire. 
Verkreukelen,  b.  w.  Zie  Verkreuken. 
Verkreuken^b.  w.  Chijfonner;  froisser. 

— ,  o.  w.  Ètre  chiffonné  ou  froissé, 
Verkreuking,  v.  Froissement,  m. 
Verkrimpen ,  o.  w.  Se  rétrécir;  se  con- 

tracter. 
Verkrimping,  t.  Rétrécissement ,  m.; 

contraction^  f. 
Verkroken,  b.  w.  Zie  Verkreuken. 
Verkroppen ,  b.  w.  Engouer;  accabler; 

dévorer;  digérer.  Zich  — .  S^engouer. 
Verkropping,  v.  Engouement,  m. 
Verkruijen,  b.  w.  Èrouetter.  —  ,  o.  w. 

C/iarrier. 
Verkruimelen,  b.  w.  Émier,  émietler. 
Verkruipen ,  o.  w.  Changer  de  place  en 

rampant  ou  en  se  trainant: 
Verkrygbaer,  b.  n.   \  Qu*on  peut  obte- 
Verkrygelyk,  b.  n.  f     wtr,  impétrable. 
Verkrygen,  b.  w.  Oblenir;  acquérir; 

impétrer. 
Verkryger,  m.  Acquéreur;  impétrant , 

m. 
Verkryging,  v.  Obtention ;  acquisition  ; 

impétration,  f. 
Verkrygster,  v.  Impétrante,  f. 
Verksken,  o.  Goret,  m. 
Verkuijering,  v.  Promenade  récréative, 

VerkulleD,b.  w.  Transplanter. 
Verkuiling,jV.  Transplantation,  f. 
Verkuipen ,  b.  w.  RcUer  (un  tonneau) 
autrement. 


Digitized  by 


Google 


740 


VER 


VER 


Verkuischt,b.  n.  Net^  propre,  beau;  sa* 

tisfait;  honoré. 
Verkwanselen,  b.  w.  GaspiUer. 
Verkwapsen,  b.  w.  Gdter. 
Verkwikbaer,  b.  n.  )  RafratcMssant  ; 
Verkwikkelyk,  b.n.  f     restaurant;  ré- 

créatif. 
Verkwikken ,  b.  w.  Rafratchir;  restau- 

rer;  récréer ;  soulager.  Zich  — .  Se 

rafraïciUr. 
Verkwikkend,  b.  n.  Rafratchissant;  cor- 

roboratU. 
Verkwikking,  ▼.  RafratchissemerU;  sou- 

lagement,  m.;  corroboration,  f. 
Verkwistelyk ,  byw.  Prodigalement. 
Verkwisten,  b.  w.  Prodiguer ;  dissiper; 

gaspiller. 
Verkwistend,  b.  n.  Prodigue. 
Verkwister ,  m.  Prodigue;  dissipateur , 

m. 
Verkwisting,  V.  Prodigaüté;  dissipalum, 

Verkwistster,  v.  Dissipatrice,  f. 
Verkwylen,  b.  w.  Gdleren  bavant^en 

saUvanL 
Verkwynen,  o.  w.  Languir;  dépérir 
Verkwyning,  y.  Langueur,  f.;  dépéris- 

sement,  m. 
Vorkyken  ,  b.  w.  Dépenser  pour  voir. 

Zynen  tyd  — .  Perdre  son  temps  d  re- 

garder  q,  c.  Zich  — .  Foir  mal,  se 

tromper. 
Verladen, b.  w.  Transborder ;  charger 

autremerU;  surcharger, 
Verlaet,  o.  Fanne;  bonde;  écUtse;  porte 

d'écluse,  f,;  déversoir,  m.;  rigole,  f. 
Verlagen,  b.  w.  Baisser;  abaisser;  hu- 

milier;  avilir;  dresser  des  embüches. 

— ,  o.  w.  Baisser.  Zich—.  S*abaisser; 

s'humüier;  s*avilir. 
Verlagend,  b.  n.  Avilissant, 
Verlaging,  v.  Abaissement ,  m. ;  humi- 

liatum.f»;  aviiissementjm. 
Verlak,  o.  Femis,  m. 
Verlakken  ,  b.  w.  Vemir ;  vemxsser ; 

tromper,  duper. 
Verlakker ,  m.  Vemisseur;  trompeur, 

m. 
Verlakking,  v.  Femissure;  tromperie, 

Verlaksel,  o.  Femis,  m. 
Verlallen,  b.  w.  Zie  Verlellen. 
Verlamd,  b.  n.  Perclus;  estropié;  para- 

lysé, 
Verlamdheid,  ▼.  Paralysie,  f. 
Verlammen,  b.  w.  Estropier;  paralyser. 


— ,  o,  w.  Être  estropié;  devemr  pm 

lytique. 
Verlamming,  v.  Paralysle,  f. 
Verlanden,  o.  w.  Changer  de  pa^t^i^ 

patrier;  devenir  terre. 
Verlanding,  ▼.  EwpairitUion  ^  f. 
Verlang,  o.  Jmportance,  f. 
Verlangbaer,  b.  n.  Désirable. 
Verlangen,  b.  tf«  o.  w.  Désirer ;  soüa 

ter;  vouloir.  Zie  Verlengren. 
Verlangen,  o.  Désir;  souhait,  m. 
Verlanging,  ▼.  Zie  Verleoging. 
Verlangst,  v.  Désir;  souhait,  m. 
Verlanterfanten ,    b.  w.    toaster  {t^ 

temps)  d  fainéarUer,  ü  fldntr. 
Verlappen ,  b.  w.  Rapiécer^  racemM 

der, 
Verlapping ,  v.  Raptéceiage ;  racevmm 

dage^  m. 
Verlariën,  b.  w.  Perdre  U  temps. 
Verlasten,  b.  w.  Charger,  surdiêT$er. 
Verlasteren ,  enz  Zie  Belasterea ,  eoL 
Verlaten  ,  b.  w.  QuiUer ;  abanésvur 

transvaser;  laisser  è  certain  prUté 

op  iemand,  op  iets  — .  CompUrst^ 

q.  q.ySur  q,c. 
Verlaten,  b.  n.  Abandonné;  soülmit;^ 

tiré;  écarté;  désert. 
Verlatenheid,  v.  Abandon;  délMisseweA 

m. 
Verlater,  m.  Celui  qui  quitte ,  qnksl^ 

donne,  deserteur,  m. 
Verlating,  v.  Abandon;  délaissewBL  » 
Verlauwen ,  b.  w.  AUiédir,  — ,  o.  ▼ 

Tiédir;  s'attiédir. 
Verleden,  b.  n.  Passé;  écouU;  denae- 
Verledenheid,  v .  Passé,  temps écoaU,  i- 
Verledigen  (zich),  wed.  w.  Seé&v^' 

ser ;  vaquer  oa  s'appUquer  è;  s«r^' 

per. 
Verleegen,  enz.  Zie  Verlagen ,  enz. 
Verleelyken,  b.  en  o.  w.  Mnimdir. 
Verleelyking,  v.  Snlaidissemeid.  »• 
Verleenen,  b.  w.  Donner;  accorémt^ 

ceder;  conférer. 
Verleening,  v.  Coneession,  f.;  ocU»' 
Verleeren,  b.  w.  Faire  oubtier;  désaoft 

turner;  désapprendre. 
Verleering,  v.  Oubli,  m. 
Verleesten,  b.  w.  RemMtre  surést^ 

me;  mettre  sur  une  autre  (onm^t'^ 

exéculer. 
Verlegen, b.  n.  Gêté;ené&mnmgé,e^ 

rasse;  déccnoerté;  confvs. 
Verlep:enheid.  v.  Embarras,  xn.;^' 

confusUm^  f. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


741 


Veriegeren,  o.  w.  Zich  — .  Décamper, 
Yerlegering,  v.  Décampement,  m. 
Verleggen,  b.  w.  Déplacer  ;  Iransférer ; 

déliter;  égarer. 
Verlegging,  v.  Déplacement;  m. 
Verleidbaer,  b.  n.  Pervertissable, 
Verleidelyk,  b.  n.  Séduisant;  séducUut; 

attrayant. 
Verleidelykheid,  v.  Charme;  attrait^  m. 
Verleiden,  b.  w.  Séduire;  suborner;  en- 

jÓUr;  corrompre ;  abuser. 
Verleidend,  b.  n.  Séduisant;  attrayant. 
Verleider  ,  m.  Séducteur ;  corrupteur  , 

m. 
Verleiding,  y,  Séduction;  corruption,  f. 
Verleidster ,  v.  Séductrice;  corruptrice , 

Verlekbak,  m.  Ifressoir;  égouttoir,  m. 
Verlekbord,  o.  Egouttoirf  m.     . 
Verlekken,  o.  w.  Dégoutter ;  s'égoutter. 
Verlekkerd,  b.  n.  Fnand. 
Verlekkeren ,  b.  w.  Affriander,  — ,  o. 

w.  S*affriander, , 
Verlekplank,  v.  Egouttoir,  m. 
Verlekrooster,  m.  Êgouttoir,  m. 
Verlektuig,  o.  Zie  Verlekbak. 
Vertellen,  b.  w.  Passer  (sou  ternps)  d 

tabiUer. 
Verlengen ,  b.  w.  AHonger ;  prolonger. 

— ,  o.  w.  S'atlonger. 
Vertenging,  v.  JUongement ;  prolonge- 

ment ,  m. ;  protongation,  f. 

wleSSk?o.  !  ^'longe;raUonge,t. 
Verleppen,  o.  w.  Se  faner;  se  (létrir. 
Veriept,  b.  n.  Fané;  flétri. 
Verleptheid.  t.  Flétrissure,  f. 
Vertet,  o.  Empêchement,  m. ,  négUgen- 

ce;  perte;  remise,  f.,  délaiy  retard^  m. 
Vertet,  b.  n.  Occupé. 
Vertetsel,  o.  Zie  Verlet,  o. 
Verletten,  b.  w.  Empécherf  négliger; 

perdre,  ' 

Verleuteren ,  b.  w.  Perdre  (scn  temps) 

en  lambinant. 
VerleTendiffen,  b.  w.  Vivifitr;  ranimer. 

— ,  o.  w.  Se  ranimer. 
Verlevendigend,  b.  n.  Fivifiant, 
Vertevendiging,  v.  Fiviftcatian,  f. 
Vertezen,  b.  w.  Êplucher;  trier;  chaisir. 
Verlezing,  y.  Èpluchage;  épluchement; 

trioge,  m. 
verlichamelyken  ,  b-   w.    Corporifier 

(pbys.). 
verhcbamelyking ,   v.  Carpari/ication 

(Phys.),  f. 


Verlicht,  b.  n.  Êclairé;  iUuminé;  enlu- 

mine. 
Verlichten,  b.  -w,  Éclairer;itluminer; 

enluminer;  colorier. 
Verlichtend ,  b.  n.  lUuminatif;  civitisa- 

teur. 
Verlichter,  m.  JUuminateur;  enlumi- 

neur;  civilisateiir,  m. 
Verlichting,  v.  Clarté;  iliumination,  f.; 

édairdssement,  m.;  enluminure,  f. 
Verlichtster ,  v.  Entumineuse;  civüisa- 

trice,  f. 
Verliefd,  b.  n.  Amoureux;  érotique.  — , 

byw.  Amoureusement;  érotiquement. 
Verliefde,  m.  en  y.  Amant,  m. :  aman- 

te,  f. 
Verliefdelyk,  byw.  Amoureusement. 
Verliefdheid ,  y.  Complexion  amoureu- 

se,  f. 
Verlieren,  b.  w.  Zie  Verliezen. 
Verlies,  o.  Perte;  privaiion,  f. 
Verlieebaer,  b.  n.  Perdable;  amissi- 

ble. 
Verüesbaerheid,  v.  AmissibiliU,  f. 
Verlieven ,  o.  w.  Devenir  amoureux ; 

être  épris  de;  avoir  beaucoup  de  gout 

pour. 
Verliezen,  b.  w.  Perdre.  Zyn  geld  — . 

Perdre  son  argent.  Den  moed  — .  Per- 
dre courage.  Uit  hot  oog  — .  Perdre 

de  vue. 
Verliezer,  m.  Perdant,  m. 
Verliezing,  v.  Zie  Verlies. 
Verliggen,  o.  w.  Se  coucher  autrement; 

se  gdter  pour  être  restétrop  longtemps 

d  la  même  place. 
Verligten,  b.  w.  AiUger;  décharger; 

soutager. 
Verligting,  V.  AUégement;  soulagement, 

m. ;  décfiarge,  f. 
Verlochten,  enz.  Zie  Verluchten,  enz. 
Verlof,  o.  Permission,  f.;  congé,  m. 
Verlofbrief,  m.  Congé,  m.;  cartouche,  f. 
Verlofdag,  m.  Jour  de  congé,  m. 
Verlofganger ,  m.  Semestritr ,  permis- 

sionnaire,  m. 
Verloftyd,  m.  Temps  de  congé,  m. 
Verlokbaer ,  b.  n.  Zie  Verlokkelyk. 
Verlokkeiyk,  b.  n.  Attrayant;  sédui- 
sant. 
Verlokkelykheid,  V.  Attrait;  charme, 

m. 
Verlokken,  b.  w.  Attirer;  aUécher;char'' 

mer;  séduire. 
Verlokker,  m.  Celui  qui  altire ;  séduc* 

teur,  m. 


Digitized  by 


Google 


742 


VER 


VER 


Verlokking ,  V.  AttraÜs;  charmes;  ap- 

pos,  m.  pi. 
Verloksel»  o.  Aitrait ;  appdt,  m. 
Verlokster,  v.  Celle  qui  attire;  séduc- 

tricCy  f. 
Verloochenaer,  m.  Renievr,  m. 
Verloochenares,  t.  RenégaUy  f. 
Verloochenen ,  b.  w.  Renier;  disavouer; 

renoncer. 
Verloochening,  t.  Reniement;  renonce^ 

ment,  m.;  abnégation,  f. 
Verlooden,  b.  w.  Plomber;  plomber  aU" 

tremenl. 
Verlooding,  v.  Plombage,  m. 
Verloodsel,  o.  Massicot ;  vernis,  m. 
Verloofde,  m.  en  v.  Accordé;  fiancé^  m.; 

accordée ;  fiancée^  f. 
Verloomen  ,  o.  w.  S'appesantir;  se  las- 

ser. 
Verlooming ,  t.  Pesanteur;  lassUude^  f. 
Verloop  ,  o.  Suite;  succession,  f.;  taps 

(de  temps) ,  m. ;  décadence  ;*diminu^ 

tiant  f. 
Verloopen ,  b.  w.  QuÜter  en  courant ; 

passer  (son  temps)  è  courir ;  perdre ; 

remanier  (impr.).  — ,  o.  w.  Passer; 

s*écouler ;  expirer ;  échoir ;  se  déban- 

der;  diminuer;  baisser;  dépérir;  déser- 

ter. 
Verloopen ,  b.  n.  Qui  a  déserté ;  défro- 

qué. 
Verlooping,  v.  Désertion,  f. 
Verloren,  b.  n.  Perdu ; inutite.  De  — 

zoon.  Uenfant  prodigue,  —  maendag. 

Lundi  perdu,  —  gaen.  Se  perdre ;  se 

damner. 
Verloskunde ,  v.  Obstétrique^  f. 
Verloskundig,  b.  n.  Obstétrique, 
Verloskundige ,  m.  en  ▼.  Accoucheur^ 

m.;  accoucheuse^  f. 
Verlossen ,  b.  w.  Délivrer ;  affranchir ; 

sauver;  racheter;  accoucher,  — ,  o.  w. 

Accoucher,  enfanter. 
Verlosser ,  m.  Libérateur  ;  sauveur ;  ré* 

dempteur,  m. 
Verlossing,  v.  Délivrance,  f.;  affran- 

chissement^  m.;  rédemption,t.\  accou- 

chementy  m. 
Verlossingswerk ,  o.  OEuvre  de  taré- 

demption^  f. 
Verlosster,  y.  Libératrice,  f. 
Verlostang,  v.  Forceps  (chir.) ,  m. 
Verloten,  b.  w..  Lotir;  faire  tirer  au 

sort, 
Verloter,  m.  Lotisseur^  m. 
Verloting,  v.  LoHssement,  m. 


Verloven,  b.  w.  Flaneer;  vouer;  promet* 

tre  par  vceu ,  etc. 
Verloving,  ?.  FianfaiUes^  f.  pi. 
Verluchten ,  b.  w.  Aérer,  Eeneia  boom 

— .  Égayer  un  arbre.  Zich  — .  Pren- 

dre  Vair. 
Verluchtigen,  b.  w.  Égayer^  réjouir. 
Verluchting,  y.  Aérage,  m.;  expasition 

&  Cair,  f. 
Verluiden,  o.  w.  Zich  laten  — .  Donner 

h  entendre,  insinuer, 
Verluijaerden.  Zie  Verluijeren. 
Verluijen ,  o.  w.  Paresser;se  refiraidir; 

se  ratentir. 
Verluijeren,  b.  w.  Perdre  dans  ta  pa- 

resse  ou  dans  Voisiveté. 
Verlullen ,  b.  w.  Passer  (son  temps)  4 

jaser. 
Verlusten,  b.  w.  Zie  Verlustigen. 
Verlustigen,  b.  w.  Divertir;  réeréer. 

Zich  — .  Se  divertir; se  récréer. 
Verlustigend,  b.  n.  Divertissant. 
Verlustiging,  v.  Divertissement,  m  ;  ré- 

création,  f. 
Verlusting,  ▼.  Zie  Verlustiging. 
Vermaegfschappen ,  b.  w.  Atüer;  appa- 

renter,  \ 

Vcrmaegschapping ,  y.  AtHance;  pa-  ' 

rente ;  affinilé ,  f. 
Vermaek,  o.  Plaisir,  m.;  récréaiion^  t; 

amusement ,  m.  —  scheppen  in  iets. 

Prendre  ptaisir  üq.c. 
Vermaekbaer,  b.  n.  Qu'on  peut  diver- 

tir.  Zie  Vermakelyk.  I 

Vermaelbaer ,  b.  n.  Qu'on  peut  moudre 

OU  réduire  en  poudre, 
Vermaen,  o.  Zie  Vermaning. 
Vermaên,  b.  w.Zte  Vermanen. 
Vermaenbrief,  m.  Lettre  dadmonititm, 

f.;  nionitoire,m.  \ 

Vermaeuder,  m.  Zie  Vermaner. 
Vermaenster,  v.  Adnwnitrice,  f. 
Vermaerd,  b.  n.  Célébre ;  fameus;  H-  \ 

lustre,  —  maken.  lUustrer,  Zich  — 

maken.  S'itlustrer, 
YeTmMTdheïd^v,Célébrité;renommée:  \ 

réputation,  f. 
Vermageren  ,  b.  w.  Amaigrir;  déchÊr- 

ner,  — ,  o.  w.  Maigrir,  \ 

Vermagering,  y.  Amaigrissement^  m. 
Vermakelyk ,  b.  n.  Divertissant  ;  oim- 

sant;  agréable,  — ,  byw.  Agréabk-  j 

menL 
Vermakelykheid,  y.  Ptaisir;  agrémesU; 

divertissement,  m. 
Vermaken,  b.  w.  Refaire ;  réparer;  n»v 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


745 


commoder;  léguer;  divertir;  amuser. 
Zich  — .  Se  diverUr;  s* amuser. 

'ermakJng ,  ▼.  Réparation ,  f. ,  raccom' 
modage ;  pansement,  m.  Zie  Vermaek. 

^ermakken,  b.  w.  Apprivoiser, 

'ermaledyd,  b.  n.  Maudü, 

'«rmaledyden,  b.  w.  Maudire, 

'ormaledyding,  v.  Malédiction,  f. 

'ermaledyen,  enz.  Zie  Vermaledyden , 
enz. 

^«rmalen,  b.  w.  Moiidre ;  écraser. 

rermalïng,  v.  Broiement.  m.      i 

^ermallen,  b.  w.  Gaspiller, 

hermanen,  b.  w.  j4vertir;  exhorter. 

^ermaner,  m.  Celui  q ui  averlü,  quiex- 
horte;  monUeur;  admoniteur^  m. 

TermaDg'elen,  b.  w.  Calandrer  ou  lisser 
autremeni ;  troquer ;  échanger 

i^ermangreliug ,  v.  Action  de  calandrer 
autrementy  f.;  troc;  écliange,  m. 

/ermnning,  v.  Exhorlatiorii  admoni- 
tion  ;  remonlrance,  f.;  avw,  m. 

hermannen ,  b.  w.  Faincre ;  dompler  ; 
emporter.  Zich  — .  S*efforcer. 

i^ermaDDingt  v  Prise ;  congttéle^  f. 

/ermaren,  b.  w.  lUustrer. 

i^ermasten,  b.  w.  Engraisser  irop ;  sur- 
charger;  accaöler. 

Vermeend,  b.  n.  Soi-disant;  prétendu. 

Vermeenen ,  b.  en  o.  w.  Penser;  croire; 
esUmer, 

Vermeerder,  m.  Zie  Vermeerderaer. 

Vermeerderaer,  m.  Augmenlaleur,m. 

Ver  meerde  ren,  b.  w.  Augmenler;  agrart' 
dir^  étendre;  multiplier;  redoubler, 
— ,  o.  w.  S'augmenter;  s*agrandir;  s'é- 
tendre ;  se  multiplier;  redoubler. 

Vermeerderend ,  b.  n.  Ampliatif;  aug- 
mentalif. 

Vermeerdering ,  v.  AugmentaHon ,  f. ; 
accroissement,  m. ;  muUiplicaliony  f. ; 
redoublement,m, 

Vermeeren,  b.  en  o.  w.  Zie  Vermeerde- 
ren. 

Vermeesteren ,  b.  w.  MaUriser ;  subju- 
guer  ;  dompler ,  vaincre ;  s'emparer, 
Zyne  driften  — .  MaUriser  ses  pas- 
sions.  Bene  wonde  — .  Panser  une 
plaie. 

Vermeestering,  v.  Prise;  conquête,  f. 

Vermeiden  (zich),  wed.  w.  Zie  Vermel- 
jen  (zich). 

Vermeijen  (zich),  wed.  w.  Se  diverlir  en 
plein  air;  prendre  l'air  de  la  campagne 
(au  mois  de  mai). 

Vermelden,  b.  w.  Menlionner;  mander. 


Vermelding,  v.  Mention,  f. 
Vermemeld,  enz.  Zie  Vermolmd,  enz. 
Vermengbaer,  b.  n.  Combinable ;  misci- 

ble, 
Vermengbaerheid,  v.  Miscibililé,  f. 
Vermengd ,  b.  n.  Mêlé;  mixte;  mélange. 
Vermengen,  b.  w.  Méler;  milanger;  [re- 

later. 
Vermenger ,  m.  Celui  qui  méle ;  frela- 

teur,  m. 
Vermenging,  v.  Mélange,  m.;  mixtion  ^ 

Vermenigvuldigbaer,  b.  n.  Multiplia- 

ble. 
Vermenigvuldigen  ,  b.  w.  Multiplier ; 

augmenler.  --,  o.  w.  Se  multiplier; 

s'augmenler. 
Vermenigvuldigend,  b.  n   MuUipliant. 
Vermenigvuldiger ,  m.  MuUiplicuteur , 

facteur,  m. 
Vermenigvuldiging,  v.  Mulliplication ; 

augmenlation,  f 
Vermenigvuldigtal ,  o.  MuUiplicande  , 

m. 
Vermetel,  b.  n.   Téméraire ;  présomp- 

tueux.  — ,  by  w.  Zie  Vermetel lyk. 
Vermetelheid,  v.  Témérité;  présomp- 

tion,  f. 
Vermetellyk,  by w*  Témérairement;  pré- 

somplueusement. 
Vermeten,  b.  n.  Zie  Vermetel. 
Vermeten,  b.  w.  Reinesurer;  présumer. 
Vermetenheid,  v.  Zie  Vermetelheid. 
Vermetselen,  b.  w.  Employer  ou  dépen» 

seren  mafonnant ;  rema^onner. 
Vermetsen,  b.  w.  Zie  Vermetselen. 
*Vermicel,  m.  Fennicelle,  m. 
Vermids,  voegw.  Zie  Vermits. 
Vermiljoen ,  o.  Fermillon ;  cinabre ,  m. 
Vermiljoenkleur ,  v.  Fermillon  (cou- 

leurLm. 
Vermiljoenkleurig ,  b.  n.  Qui  a  une 

couleur  de  vermiUon. 
Verminderbaer,  b.  n.  Béduclible. 
Verminderen,  b.  en  o.  w  Diminuer» 
Verminderend,  b.  n.  Atténuant. 
Vermindering,  v.  Diminution,  f. 
Verminken,  b.  w.  Estropier;  mulUer; 

tronquer;  vxoter. 
Verminking,  v.  Mulilation,  f. 
Verminkt,  b.  n.  Eslropié;  mulilé;  Iron- 

qué. 
Verminktheid,  v.  Mulilatton,  f. 
Vermissen,  b.  w.  Manquer;  n'avoir  pas  ; 

perdre;  égarer. 
Vermist,  b.  n.  Êgaré;  perdu;qui  manque. 


Digitized  by 


Google 


744 


VER 


VER 


Vermits,  voegw.  Puisque;  parce  que ; 
vu  que ;  attendu  que ;  comme ;  car. 

Yennodderen ,  b.  w.  Bendre  boueux; 
gdter. 

Vermoedelyk ,  b.  n.  Jpparent;  présu- 
mable;  présomptif;  conjeclural;  pro- 
bable*  -r-e  erfgenaem.  Héritier  pré- 
somptif.  — ,  byw.  Apparemment ;  con- 
jecturalement ;  probabUment . 

Vermoeden ,  b.  w.  Présumer ;  conjectu- 
rer;  soupconner;  croire.  —,o.  Conjec- 
ture :  presomptiony  f.;  soupgon,  m. 

VermoediDg,  v.  Zie  Vermoeden,  o. 

Vermoeibaer,  b.  n.  Faiigable, 

Vermoeid  ,  b.  n.  Fatigué;  las ;  lassé. 

Vermoeidheid  ,  v.  Faligue;  Uusttude ,  f. 

Vermoeijen,  b.  w.  FaHguer;  lasser, 

Vermoeijend,  b.  n.  Lassanl ;  fatigant, 

^iroia%'i««  vermoeidheid. 

Vermogen,  b.w.  Pouvoir;  avoirla  force 
OU  Ie  pouvoir  de  faire  q.c.  — ,  o.  w. 
Avoir  du  pouvoir,  du  crédit ^  de  C au- 
torité, — ,  o.  Pouvoir,  m.;  puissance; 
force ;  autorité,  f.;  cri(Ut,  m.;  facuUé, 
f.;  biens,  moyens,  m.  pi.»  richesses , 
f.  pi. 

Vermogend,  b.  n.  Puissant;  ricfte; 
aisé. 

Vermogendheid ,  v.  Pouvoir^  m.;  puiS' 
sance;  faculté;  richesse,  f. 

Vermolmd,  b.  n.  Vermoutu, 

Vermolmen,  o.  w.  Se  vermoüUr, 

Vermolming,  ▼.  Fennouture,  f. 

Vermolsemd,  b.  n.  Vermoutu, 

VermoUemen,  o.  w.  Se  vermouler. 

Vermolseming,  v.  VermouLure^  f. 

Vermomberen,  b.  w.  Mettre  en  lutelte. 

Vermomboren,  b.  w.  Zie  Vermombe- 
ren. 

Vermomd,  b.  n.  Masqué;  déguisé. 

Vermomde,  m.  en  v.  Masqué,  m. 

Vermommen,  b.w.  Masquer; déguiser ; 
travesUr;  cactier.  Zich  — .  Se  imu- 
quer. 

Vermomming,  r.  Déguisement ;  traves^ 
tissement;  masqué,  m. 

Vermomsel,  o.  Déguisement,  m. 

Vermonden,  b.  w.  Dire ,  raconter;  tra- 
duire. 

Vermonder,  m.  Conleur,  m. 

Vermonding,  v.  Récit,  m. 

Vermooijen,  b.  en  o.  w.  Embellir. 

Vermoorden,  b.  w.  Massacrer;  assassi- 
ner, 

Vermoorder,  m.  Meurtrier;  assassiUy  m. 


Vermoordery,  ▼.  )  Massacre;  meurtre; 
Vermoording,  V.  }      assassinat,  m. 
Vermorsen,  b.  w.  Gdter. 
Vermorwen,  enz.  Zie  Vermurwen,  en*. 
Vermorzelen,  b.  w.  Briser ,  fracasser ; 

éniier. 
Vermotten,  o.  w.  Ètre  mangé  par  les 

teignes. 
Vermuffen,  o.  w.  Moisir;  sentir  te  retaO, 

Cenfermé. 
Vermufling,  v.  MoisissurCy  f.;  relentr 

m. 
Vermnft,  b.  n.  Moisi ;  qui  sent  U  retnU, 

Cenfermé. 
Vermuftheid  ,  v.  Moisissure ,  f. ;  moisi; 

relent,  m. 
Vermunten,  b.  w.  Monnayer;  monmyer 

aulrement  ou  de  nouveau;  refnp- 

per, 
Vermurwbaer,  b.  n.  Qui  peut  ètre  amoUi 

OU  attendri. 
Vermurwen,  b.  w.  AmolHr;  attendrir; 

fléckir.  — ,  o.  w.  SamoUir;  slatten- 

drir. 
Vermurwend ,  b.  n.  EmoUient;  êUa^ 

drissant. 
Vermurwing,  y.  AmoUissemenii  êtkm' 

drissement,  m. 
Vermutsen ,   o.  w.   Étre  éperdimad 

amoureux, 
Vermydely k,  b.  n.  Evitable ;  étudabk. 
Vermyden,  b.  w.  iLViter;  fuir;  esqumr; 

éiuder.  Het  kwaed  — .  Fuir  Ie  maL 
Vermymeren ,  b.  w.  Passer  (san  tempt) 

&  rever. 
Vermyten,  o.  w.  Ètre  mangé  par  Us 

miles, 
Vermyteren,  o.  w.  Zie  Vermyten. 
Vernachten ,  o.  w.  Passer  la  nuü  ^* 

que  part. 
Vernaehtplaets,  t.  Couchée,  f. 
Vernaderen,  b.  w.  Relraire  (jurispr.)- 
Vernadering,  r.  Retrait  (jurispr.)*  bi- 
Vernaeijen,  b.  w.  Employer  en  coustml; 

coudre  autrement :  recoudre, 
Vemaemd,  b.  n.  Célébre;  fameux. 
Vemaemdheid,  t.  Cétébrité,  (, 
Vernagelen,  b.  w.  Clouer;  enctouer. 
Vernageling,  v.  Clouage;  enctoëêgt, 

m. ;  enclouure ,  f. 
Vernamen,  b.  w.  Zie  Vernoemeft. 
Vernaming,  v.  Antonomase,  f. 
Vernauwen ,  b.  w.  Ètrécir;  rétréeir.  — . 

o.  w.  S*étrécir,  se  rétréeir. 
Vernauwing,  v.  Élrédssement;  rétrédf- 

setnentp  m. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


7^5 


i^ernederen,  b.  w.  Humilier;  abaisser. 

Zich  — .  ö*humilier;  s*abaisser. 
i^ernederend,  b.  n.  Httmiliant. 
l^ernedering ,  v.  Humiiiation,  f.;  abais- 

sement,  m. 
i^erneemaehti^,  b.  n.  Curieux, 
l^erneemal»  m.  en  v.  Personne  curieuêe, 

i'ernemen,  b.  w.  Prendre  antrement; 

apprendre ;  otar ;  apercevoir,  — ,  o.  w. 

S*informer;  s^enquérir. 
^ernemer ,  m.  Ceiui  qui  s*informe ;  «i- 

rieux,  m. 
^erneming,  v.  Information;  enquéU, 

r^ernepen ,  b.  n.  ÉtroH;  petit;  resserré ; 

rétréci;  étrangU;  étriquè.  XU  Verny- 

pen. 
^ernepenheid,  v.  PelüesUy  f. 
t^emestelen,  b.  w.  Dénicher. 
i^erneteleD,  b.  w.  Ortier. 
^erneuteld,  b.  n.  Flétri;  fané;  ridé ; 

fotougri ;  chilif  i  peliL 
/ernfelal,  m.  Zie  Vernieleré 
^ernielbaer ,  b.  n.  Qui  pmt  être  détruit 

OU  anéanti. 
/emielbaerhoid,  y.  Destructitilité,  f, 
i^ernielen,  b.  w.  Délruire;  anéantit; 

ruiner ;  ravager. 
iTernielend,  b.  n.  Destruetif;  destruc- 

teur ;  ruineux, 
Vernieler,  m.  Deslructeur,  m. 
I^ernieling-,  t.  Destruction;  mine,  f. ; 

anéantissementy  m. 
i^ernlölingsgreest,  m.  Desttuctivité,  f. 
t^ernielster,  v.  Destructrice,  f. 
/ernielzucbt,  v.  Destructivüé.  f. 
jjernielzuchtig,  b.  n.  Enclin  H  délruire, 
*f ernietbrieveii ,  m.  mv.  Lettres  d^aboti- 

tion,  f.  pi. 
*Vernieten,  b.  w.  Zie  Vernietigen. 
Jemletigbaer,b.  n.  tinnifiilable. 
^Vernietigen ,  b.  w.  Anéantir;  détruire; 

onnuUr;  abotir;  supprimer, 
vernietigend,  b.  n.  AnnuUitif. 
vernietiging,  v*  Anéanti&semenl,  m,\ 

destruction ;  aboUtion ;  suppression  , 

*Vepnieting,  v.  Zie  Vernietiging, 
vernieuwen,  b.  w.  Renouveler;  renouer; 

vinovêr, 
Vernieuwer,  m.  Celui  qui  renouveUe; 

tntiovatevr,  m. 
Vernieuwing,  t.  RenoüveUement,  m.; 

renovation ;  innovation,  f. 
vernis,  o.  remis,  m. 


Vemisboom,  m.  Sumdc  au  vernis^  ver- 
nis du  Japon  (arbrisseau),  m. 

Vernissen,  b.  w.  yemir;  vemisser;  em^ 
plétrer. 

Vernisser,  m.  Vemisseur,  m. 

Vernoegd,  b.  n.  CmUnt,  satisfait. 

Vernoegdelyk ,  byw.  Avec  contente^ 
ment, 

Vernoegdheid,  v.  Contentement,  m. 

Vernoegen,  b.  w.  Contenter;  satis faire. 

Vernoeging,  v.  Zie  Vernoegd  lieid. 

Vernoemen,  b.  w.  Donner  un  autre  noni; 
faire  changer  de  ncm. 

Vernuchteren,  o.  w,  Désenivrer,  se  dés- 
etdvrer. 

Vörnuft,  o.  Esprit;  génie,  m.;  inteUi- 
gence ;  industrie,  f. 

Vemufteling,  m.  Ingénieur,  m. 

Vernufteloos,  b.  n.  Dénué  d* esprit. 

Vernuftig,  b.  n.  Ingénieux ;  inteUigent; 
spirituet;  industrieux.  — ,  by w.  Inge- 
nieusement;  industrieiisement. 

Vemuftlgheid,  v.  2i«  Vernuft. 

Vernuftiglyk  ,  byw.  Ingénietisement ; 
industrieusement, 

Vernypen,  b.  w.  Eendre  petit;  déprécier^ 
mepriser, 

Veronachtzaem,  b.  n.  Négligent. 

Veronachtzaembeid,  v.  mgligence,  f. 

Veronachtzaemlyk ,  byw.  Négligem- 
ment. 

Veronachtzamen^  b.  w.  Négliger, 

Veronachtzaming ,  v.  Négligence,  f. 

Veronderstellen ,  enz.  Zie  vooronder- 
stellen, enz. 

Veronedelen,  b.  w.  Dégrader  de  nobles- 
se. Zich  — .  Déroger  (d  noblesse), 

Verongelden,  b.  w-  Payer  les  droits  ou 
les  frais. 

Verongelukken,  o.  w.  Périr;  faire  nau- 
frage;  échouer. 

Verongelukking,  t.  Perte;  mort,  f.; 
naufraae,  m. 

Verongelyken ,  b.  w.  Préjudiciet;  nui- 
re ;  offenser. 

Verongelykend,  b.  n.  Offensant. 

Verongelyker,  m.  Offenseur,  m. 

Verongelyking ,  v.  fort;  préfudice,  tn. ; 
injustice;  offense,  f. 

Verongemakken,  b.  w.  Inquiéter;  eau- 
ser  de  tapeine, 

Veronledigen,  b.  w.  Occuper, 

Verontheiligen  ,  enz.  Zie  Ontheiligen^ 
enz. 

Veronthouden.  b.  w.  Retenir;  taire. 

Verontledigen,  b.  w.  ^  Veronledigen* 


Digitized  by 


Google 


746 


VER 


VER 


Verontreinigen,  b.  w.  SouiUer ; iotir ; 

tacher. 
Verontreiniging ,  t.  SouiUure ;  tache ,  f. 
Verontrusten,  b.  w.  JnquiéUr;  IrouöUr; 

alarmer. 
Verontrusting,  v.  Inquiétude;alürme,  f. 
Verontschamelen.  b.  w.  Rendre  effrori' 

té.  Zich  — .  Perdre  toute  honte. 
Verontschuldigen,  b.  w.  Disculper;  ex^ 

cuser.  Zich  — .  S*excttser,  se  discul- 

per, 
Verontschuldiger,  m.  Excuseur,  m. 
Verontschuldiging,  v.  DUculpalion;  ex- 

euse.f. 
Verontwaerdigen,  b.  w.  Indigner;  mé- 

priser;  dédaigner.  Zich  — .  S'indigner; 

dédaigner  de. 
Verontwaerdiging,  t.  IndignaUon^  f. ; 

mépris;  dédain^  m, 
Verontweerdigen,  enz.  Zie  Verontwaer- 

digen ,  enz. 
Veroordeelaer,  m.  Désapprobateur ,  ra. 
Veroordeelen,  b.w.  Condammr;  désap- 

prouver.  Iemand  ter  (ten)  dood  — . 

Condamner  q.  q  ü  mort. 
Veroordeeling,  y.  Condamnation;  désap- 

probation,  f. 
Veroorlogen,  b.  w.  Dépenser  pour  la 

guerre. 
Veroorloven,  b.  w.  Permettre. 
Veroorloving,  t.  Permission,  f. 
Veroorzaken ,  b.  w.  Causer;  occasion^ 

ner. 
Veroorzaker,  m.  Celui  qui  est  cause  de; 

auteur,  m. 
Verootmoedigen,  b.  w.  HumitUr. 
Verootmoedigend,  b.  n.  Humiliant. 
Verootmoediging,  v.  Humüiation ,  f. 
Veropenbareu  ,  enz.  Zie  Openbaren  , 

enz. 
Verorberen,  b.  w.  Manger;  consommer, 

empioyer. 
Verorbering,  f.  Consommation ,  f.;  em- 

ploi;  usage,  m. 
Verordenen ,  b.  w.  Ordonner;  disposer; 

arranger;  regier;  statuer. 
Verordening,  V.  Ord(mnance;disposili(m, 

f.;  statut;  reglement;  arrangement,  m. 
Verordineren ,  enz.  Zie  Verordenen  , 

enz. 
Verouden,  b.  en  o.  w.  FieiUir. 
Verouderd,  b.  n.  Fievx;  suranné;  invé" 

tére. 
Verouderen,  o.  w.  FieiUir;  s*invétérer. 


Verouweljken,  b.  w.  FieiUir. 
Veroveraer,  m.  Conquérant,  m. 
Veroveren,  b.  w.  Conquérir;  prerutre. 
Verovering,  v,  ConquiU;  prise,  f. 
Verpachten,  b.  w.  Affemur;  amodier. 
Verpachter,  m.  Celui  qui  afferme;  bml- 

leur,  m. 
Verpachting,  v.  Baü  è  ferme,  m.;  amo- 

diation,  f. 
Verpachtster,  v.  BaiUeresse ,  f. 
VerpAkken,  b.  w.  EmpaqueUr  on  m- 

taller  autremenl;  rembaUer. 
Verpanden,  b.  w.  Engager ,  hypotiU- 

quer. 
Verpappen ,  b.  w.  CoUer  autrement  oa 

de  nouveau;  recoUer. 
Verparen ,  b.  w.  Apparier  on  accoupUr 

autrement. 
^^erpassen  .  b.  w.  Troquer;  vendre;  dé- 
penser; essayer  mal  (un  hatil);  essêy- 

er  de  nouveau.  — ,  o.  vir.  iVe  p«  con- 

venir ,  seoir  mal. 
Verpeisteren,  b.  w.  Beposer;  rafirMtir. 

— ,  o.  w.  Se  reposer;  se  rafraichir. 
Verpelstering  ,  v.  Repos  ;  rafrakhisse- 

ment^m, 
Verpekelen,  b.  w.  Mettre  dam  unenou- 

veUe  saumure;  sater  de  nouveau. 
Verpekken,  b.  w.  Poisserde  nouveau. 
Verpersoonlyken,  b.  w.  PersonfUfier. 
Verpersoonlyking,  v.  Personnification , 

Verpesten,  b.  w.  Empester;  infeeUr. 
Verplaetselyk.  b.  n.  LocomobUe. 
Verplaetselykheid,  v.  LocomobiUU,  f. 
Verplaetsen,  b.  w.  Déplacer;  trmupo- 

ser;  trans férer;  transplanUr.  Zich  -. 

Se  déplacer. 
Verplaetsing,  v.  Déplacement,  m.\  tmS' 

lotion;  transposition,  f. 
Verplakken,  b.  w.  RecoUer. 
Verplanten  ,  b.  w.  TransplanUr  ,  (U- 

planter. 
Verplanting,  v.  TranspUtnUUion;  éé- 

planUUion,  f. 
Verplantyzer,  o.  Déplanloir,  m. 
Veiplassen,  b.  w.  Perdre  en  patreuil- 

lant,  en  pataugeant. 
Verplegen,  b.  w  Soigner. 
Verpleisteren ,  b.  w.  Repldlrer;  em- 
pioyer en  pldlrant.  — ,  o.  w.  5e  nj»- 

ser;  se  rafrakfiir. 
Verpleiten,  b.  w.  Dépenser  en  proces. 
Verpletten,  b.  w.  jüplatir;  ^raser;  eon- 

stemer;  abaltre. 
Verpletteren,  b,  w.  Ecraser. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


747 


Verplottering",  Y,Écrasement,  m. 
Verplottingr,  v.  Écrasemmt;  apUUisse- 

ment,  m.;  constemation,  f. 
Verpligt,  b.  n.  Obliaé;  tenu;  solidaire. 
Verpllgten,  b.  w.  Oöliger^  forcer^  <w- 

ireindre, 
Verpli^tend,  b.  n   Obligeant;  obHga- 

iotre;  solidaire.-—,  byw.  Obligeam- 

ment;  solidairement. 
Verpligrtingr,  v.  Obligation^  f.;  devoir; 

engagement,  m. 
Vepplooijen,  b.  w.  Plier  aulrement ; 

donner  une  aulre  apparence. 
Veppochen ,  b.  w.  Troubler  ou  décan-- 

eer  ter  var  des  fanfaronnades. 
Vepponding,  V    Conlribution  foncière , 

f. ;  to€ls  et  vefiteSy  m.  pi. 
Veppoozen,  b.  w.  Relayer;  relever;  re- 

poser.  — ,  o.  w.  Zich  — .  Faire  une 

pattse;  se  reposer. 
Veppoozing,  ▼.  Reldclie;  repos,  m»;  pau- 
se,  f.;  relais,  m. 
Verpoten,  enz.  Zie  Verplanten ,  enz. 
Verpotten,  b.  w.  Dépoter;  rempoter. 
Verpotting,  v.  Dépolement;  rempolage, 

m. 
Verpraten ,  b.  w.  Perdre  (son  temps)  h 

jaser ;    divulguer ,  rapporter ;  trailer 

en  causant, 
Verpronken ,  b.  w.  Dépenser  en  parure. 
Verpynen  (zich),  wed.  w.  Sefforcer. 
Verraden,  b.  w.  Trahir. 
Verrader,  m.  Trailre,  perfide,  m. 
Verraderes,  v.  Tratlresse^  perfide,  f. 
Verraderlyk,  b.  n.  Trailre;  perfide.  — , 

byw.  Trattreusemenl;  perftdement. 
Verraderlykheid ,  v.  Trahison^  perfi" 

die,  f. 
Verradersch,  b.  n.  Zi^  Verraderlyk. 
Verradery,  ▼.  Trahison,  perfidie,  f. 
Verraed,  o.  Trahison,  perfidie,  f. 
Verrafelen  .  b.  w.  Effiler ,  éraiUer.  — , 

o.  w.  S'effiLer,  s'érailler. 
Verrammelen,  b.  w.  Perdre  (son  temps) 

4  jaser;  divulguer. 
Verrassen,  b.  w.  Surprendre. 
Verrassing,  v.  ^urprise^  f. 
Verre ,  b.  n.  Eloigné;  loinlain.  —  lan- 
den. Pays  loinlains.  — ,  byw.  Loin. 

Van  — .  De  loin.  Op  —  na.  Jl  s'en 

faul  beaucoup.  —  van.  Loin  de.  In 

zoo  ~  als.  Au  cas  que,  w.  Tot  dus 
— .  Jusqu*ici,  jusqu'h  présent.  Hoe 
--IJusqu^oüf 
Verregaend,  b.  n.  Oulré;  excessif. 
Verregezigt,  o.  Perspeclive ,  f. 


Verregten,  b.  w.  Zie  Verpletten. 
Verregtveerdigen ,  enz.  Zie  Regtveer- 

digen,  enz. 
Verreiken  (zich),  wed.  w.  Se  faire  mat 

en  étendant  Ie  bras. 
Verreizen ,  o.  w.  Voyager  d*un  lieu  & 

un  autre.  — ,  b.  •^.  Dépenser  en  voya- 

geant. 
Verrekenen ,  b.  w.  Regier  ou  liquider 

un  comple;  porter  en  comple.  Zich  -— . 

Se  mécompter. 
Verrekening,  v.  Liqutdation,  f.;  m/- 

compte,  m. 
Verrekken,  b.  w.  Débotler,  disloquer; 

luxer. 
Verrekking,  ▼.  DéboUement,  m.;  dislo^ 

cation;  luxatiofi;  enlorse,  f. 
Verrekyker,  m  Lunelled*approche,lon'' 

gue-vue^  f.;  télcscope,  ro. 
Verreschryfkundig ,  b.  n.  Télégraphl' 

que. 
Verreschryfkunst,  v.  TéUgraphie ,  f. 
Verreschryver,  m.  Télégraphe,  m. 
Verreziende,  b.  n.  Prévoyanl. 
Verrezigtig,  b.  n.  Perspectif. 
Verrezigtkunde,  v.  Perspective,  f. 
Verridselen,  o.  w.  Faire  un  bruit  sourd; 

être  agilé  par  Ie  venl. 
Verrigten,  b.  w.  Faire ;  exécuter;  effec* 

tuer;  opérer. 
Verrigter,  m.  Executeur,  m. 
Verrigting,  v.  Exécution;  opéralion,  t. 
Verrigtster,  ▼.  Exéculrice,  f. 
Verrimpelen ,  b.  w.  Rider.  — ,  o.  w.  Sc 

rider. 
Verritselen,  o.  w.  Zie  Verridselen, 
Verroekeloozen ,  enz.  Zie  Verwaerloo- 

zen,  enz. 
Verroepen,  b.  w.  AppeleraULeurs. 
Verroeren,  b.  w.  Remuer;  mouvoir. 
Verroering ,   v.  Remuement ;  mouve- 

ment ,  m. 
Verroest,  b.  n.  Rouillé;  enrouillé. 
Verroesten,  o.  w.  Se  rouiUer,  s'enrouü' 

Ur. 
Verroestheid ,  v.  RouiUe ;  rouillure ,  f. ; 

enrouillement;m. 
Verroesting,  v.  Zie  Verroestheid. 
Verrollen,  b.  w.  Dépiacer  en  roulant. 

— ,  o.  w.  Se  dépiacer  en  roulant. 
Verrommelen,  b  w.  Remuer,  dépiacer. 
Verrompelen,  h.  en  o.  w.  Zie  Verrim- 
pelen. 
Verronken,  b.  w.  Passer  (Ie  temps)  & 

ronfler. 
Verronselen,  b.  w.  Troquer,  échanger. 


Digitized  by 


Google 


748 


VER 


VER 


VePTOoken ,  b.  w.  User  ou  dépenser  en 
fumant  (du  taboe).  — ,  o.  w.  S'endUer 
en  fumée. 

Verrot,  b.  n.  Pourri;  corrompu;  géUé. 

Verrotheid,  v.  )   «.    v^^^^i^i^^ 

Verrotse^i.     1  ^"^  Verrottlngr. 

Verrotten  ,  o.  w.  Pourrir;  se  corrom- 

pre. 
Verrotting,  v.  PourrUure;  cormplian, 

Verruilen,  b.  w^  Troquer^  éehanger. 

Verruiler,  m.  Échangiste,  m. 

Verruiling,  v.  Troc,  échange ,  m. 

Verrukbaer,  b.  n.  Enirainable. 

Verrukkelyk,  b.  n.  Ravüsant;  char- 
mant. — ,  byw.  A  ravir. 

Verrukkelykheid ,  v.  Charme ;  enchan- 
tementt  m. 

Verrukken  ,  b-  w.  DépLacer  avec  eft&rt; 
disloquer;  ravir;  enchanter ;  charmer. 

Verrukkend,  b.  n.  Zie  Verrukkélyk. 

Verrukking,  v.  Dislocatioriy  f.;  ravisse- 
ment;  enchantement,  m. 

Verruktheid,  v.  Extase,  f. 
<  Verryken,  b.  w.  Enrichir.  — ,  o.  w. 
Zich  — ..  S'enrichir. 

Verryking,  v.  Enrichissement,  m. 

Verryten,  b.  w.  Déchirer;  fendre. 

Verryzen,  o.  w.  Se  lever;  s'élever;  res- 
susciter. 

Vers,  o.  Fers;  verset,  m. 
Versaegd ,  b.  n.  Timide;  troubté. 
Versaegdheid,  v.  Timidité^  f.;  trouble^ 

Versagen,  o.  w.  Etre  intimidé;  se  trou- 

bUr. 
Versbouw,  m.  Mécamsme  des  vers,  m. 
Versch^b.  n.  Frais;  nouveau;  récent, 

—e  eijeren.  OEuls  frais.  —e  boter. 

Du  beurre  frais.  Op  —er  daed.  Sur  Ie 

fait;  en  flagrant  délit.  — ,  byw.  FraU 

chement;  récemment,. 
Verschaelbaer,  b.  n.  Evaporatie. 
Verschaeld,  b.  n.  tvpiti;  évaporé. 
Verschaeldheid,  v.  Event,  m. 
Verschaffen,  b.  w.  Procurer. 
Verschalen,  o.  w.  S*éventer;  s'évaporer. 
Verschaling,  t.  Êvaporation,  f. ;  évenl, 

m. 
Verschalken,  b.  w.  Tromper;  attraper; 

déniaiser, 
Verschalker,  m.  Tnrmpeur;  déniaiieur, 

m. 
Verschalking,  v.  Tromperie,  f. 


Verschansen ,  b.  w.  Retrancher;  fffrü- 

fier;  barricader. 
Verschansing,  v.  Retranehemenl ^  nt; 

barricade,  f. 
Verscheel,  o.  Zie  Verschil. 
Verscheiden ,  b.  n.  EHfférent ;  divers; 
varié;  ptusieurs.  —e  persoenen.  !Hf- 
fÉrenus  personnes.  —e  keeren.  A  »- 
verses  fois.  — ,  byw.  Zie  Verscheiden- 

lyk. 
Verscheiden,  o.  w.  Mourir;  expirer. 
V%rscheidenbladig,  b.  n.  Diversifotié. 
Verscheidenbloemig,  b.  n.  Diversiflan. 
Verscheidenheid ,  r.  f^ariété;  différen- 

ce;  diversiU,  f. 
Versch9fdenkieurig  ,  b.  n.  Verticokfftx 
Verscheidenlyk ,  byw.  Différemment ; 

diversement. 
Verscheidenverwig,  b.  n.  FersieeUn. 
Verscheidenvormig ,  b.  n.  Diversifor- 

me.  . 
Verschelen,  o.  w.  Zie  Verschillen. 
Verschelyk,    byw.  FraUhement;  ré- 
cemment. 
Verschenken,  b.  w.  Verser ;  vendre  (du 

vin)  par  petites  mesures. 
Verschepen,  b.  w.  Transborder. 
Verscheping,  v.  Transbordement^  m. 
Verscherpt,  b.  n.  Aspiré  (gramm.). 
Verschertsen  ,  b.  w.  Passer  ou  perére 

en  plaisantanty  en  badinant. 
Verscherven,  b.  w.  EmpaUer, 
Verscherving,  t.  Empatture^  f. 
Verscheurder,  m.  Décfiireur;dévorenr, 

m. 
Verscheuren,  b.  w.  DécMrer;  dévertr. 
Verscheurend,  b.  n.  Dévorant. 
Verscheuring,  v.  Décfiirement,  m. 
Verschheid,  v.  Fratcheur^  f. 
Verschiet ,  o.  Choix;  loiMtatn ;  éim§ni- 

ment^m, ;  perspective,  f.  In  het— .-ft» 

perspective. 
Verschietbank,  v.  Bourriquet,  hq. 
Verschieten ,  b.  w.  Tirer;  emploper  en 

tirant;  faire  pdlir.  —  ,  o.  w.  Pétirée 

peur ;  s*effrayer;  changer  de  couiear; 

déteindre  ou  se   déUindre;  chankger 

de  place. 
Verschieting,  v.  Action  de  tkrer,  f.;  ft- 

muement;  changement  de  couUur,  m. 
Verschikken,  b.  w.  Arranger  oMtn- 

ment;  recuUr,  retarder^  renuttre.  —  r 

o.  w.  Reculer,  se  ranger. 
Verschikking ,  v.  Nouvel  arrangetnent . 

m. 
Verschil,  o.  iHfférence;  dwersité;  nsn^ 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


749 


tét  dUHnction,  f.;  différend;  debat,  m.; 
dispuU;  conteslalion^  f.  —  (in  geloofs- 
zaken). Controverse,  f. 

Verschilderen ,  b.  w.  Peindre  autre- 
ment;  repeindre ;  employer  en  pei- 
gnant. 

Tersobilferen,  o.  w.  S'éoaÜler, 

VdTdchillen,  o.  w.  Différer;  être  diffé- 
rent; n'être  pas  d'accord. 

Verschillend,  b.  n.  Différent;  divers. 
— ,  bjw.  Différemment. 

Verschillendheid,  v,  Différence,  f. 

Verschillichty  o.  ParaUaxe  (astr.),  f. 

Verschillig,  b.  n.  DifféretU, 

Verschilligheid,  v.  Différence,  f. 

Verschilpunt,  o.  Point  de  titige,  de  con- 
troverse, m. 

Verschilstuk,  o.  Zie  Versohilpant. 

Verschimmeld,  b.  n.  Moisi, 

Verschimmeldheid  ,  y.  Moisissure ,  f. ; 
moiM^  m. 

Verschimmelen,  o.  w.Moisir;  s'effleürir. 

Verschimmeling,  ▼.  Moisissure,  f. 

Verschoffelen ,  b.  w.  Hloigner  en  pous- 
sant. 

Verschokken ,  b.  w.  Cahoter.  — ,  o.  w. 
ttre  cahoté. 

Verscholen,  b.  n.  Caché. 

Verschammelen ,  b.  w.  Remuer;  agiter; 
secouer,  — ,  o.  w.  Se  remuer;  s*agiter. 

Verschommeling,  y.  Remuement,  m.; 
agitation;  secousse^  f. 

Verschooijen,  b.  w.  Disperser.  — ,  o.  w. 
Se  disperser;  disparattre. 

Verschoonbaer  ,  b  n.  Excusable. 

Verechoonblad,  o.  Décharge  (impr.) ,  f. 

Verschoonen ,  b.  w.  EmbeUir;  changer 
te  tinge  de  q.  q  ;excuser;  exempter; 
dispenser-f  épargner;  respecter ,  laisser 
intact. 

Verschooner,  m.  Excuseur,  m. 

Verschooning,  V.  EmbeUissement;  chan- 
gement de  linge;  linge  blanc,  m.;  ex- 
cuse;  exemption;  dispense,  f. 

Verschoonlyk ,  b.  n.  Excusable.  —  , 
byw.  Excusablement. 

Verschoppeling ,  m.  en  v.  Souffre-dou- 
leur,  m- 

Verschoppen,  b.  w.  Déptacer  d  coups  de 
pied;  repousser;  rejeter;  rebuUr. 

Verschot,  o.  Choix;  diboufs  ou  débour- 

séy  m.;  avance,  f. 
Verschoveling,  m.eny.  Zie  Verschop- 
peling. 
Verschrabben,  b.  w.  Cratter  ou  roeier 
de  nouveau. 


Verschranken,  o.vr.Se  déranger;  se  dé- 
ptacer; s*écarter, 
Verschranking,  v.  Dérangement;  dépla- 

cement,  m. 
Verschrappen ,  b.  w.  Zie  Verschrab- 
ben. 
Verschreenwen  (zich),  wed.  w.  Se  faire 

mal  en  criant;  f  oreer  la  voix ;  s'égosil- 

ter, 
Verschreijen ,  b.  w.  Faire  passer  en 

pleurant. 
Verschrikbaer ,  b.  n.  Qui  peut  être  ef- 

frayé.  Zie  Verschrikkely k . 
Verschrikkelyk ,  b.  n.  Èpouvantable  ; 

terrible;  horrible.  — ,  byw.  Épouvan- 

tablement;  terriblement;  horribUment, 
Vefschrikkelykheid,  v.  Ihrreur,  f. 
Verschrikken ,  b.  w.  Épouvanler;  ef- 

frayer;  effaroucher.  — ,  o.  w.  Sépou- 

vanter;  s' t  ff rayer;s' effaroucher. 
Verscnrikkend ,  b.  n.  Effrayant ;  effa- 

rouchant. 
Verschrikkingr,  V.  ÊpouvanU ;  frayeur ; 

terreur, i.\effroi,m.  ^ 

Verschrikt,  b.  n.  Epouvanté;  effrayé.       ' 
Verschriktheid ,  t.  Zie  Verschrikking. 
Verschrobben,  b.  w.  Frotler  ou  net- 

toyer  de  nouveau. 
Verschroeijen ,  b.  w.  Hêltr;  brüler.  — , 

o.  w.  Eire  hdlé  ou  bnllé. 
Verschroeven,  b.  w.  frisser  aulrement. 
Verschjoken,  b.  w.  Bruter^  gdler  en 

brülant. 
Verschrokken,  b.  n.  Effrayé;  epou- 
vanté. 
Verschrokkenheid,  ▼.  Frayeur;  épou- 

vante,[.\effroi,m. 
Verschrompeld,  b  n.  Ridé ;  ratatiné. 
Verschrompeldheid,  v.  État  de  ce  qui 

est  ridé,  m.;  rides,  f.  pi. 
Verschrompelen ,  o.-w.  Se  rider,  se  ra- 

tatiner. 
Verschronkelen,  o.  w.  Se  recoquiUer. 
Verschryven  ,  b.  w.  Récrire;  écnre  au- 

treinent  on  de  nouveau ;  user  en  écH- 

vant;  convoquer.  Zich  —.  Se  tromper 

en  écrivant. 
Verschryving,  v.  Jction  de  récrire;  con- 

vocation,  f. 
Verschudden,  b.  w.  Secouer,  remuer. 
Verschudding,  t.  Secoüment,  remue- 

ment,  m. 
Verschuilen ,  b.  "w.  Cacher.  — ,  o.  w. 

Zich —,  Se  cacher. 
Verschuimen^  o.  w.   5^  changer  en 

ecutne. 


Digitized  by 


Google 


750 


VER 


VER 


VerschaineD  ,  b.  w.  MeUre  ou  placer  de 

Inais, 
Verschuiven  ,  b.  w.  Reculer;  déplacer; 

repousser ;  différer,  remettre*  — ,  o.  w. 

Reculer^  se  déplacer. 
VerBchuivend,  b.  n.  Dilatoire. 
Verschuiving ,  v.  Reculemeni ;  déplace- 

ment ;  ajoumement ,  m. ;  remise ,  f. ; 

délai;sursis,  m. 
Verschuiden  ,  b.  w.  Zie  Verschuldigen. 
Verschuldigd,  b.  n.  Obligé;  lenu ;  rede- 

vabU* 
Verschuldigen,  b.  w.  Obiiger;  astrein- 

dre. 
Verschuren ,  b.  w.  Ècurer  ou  froUer  de 

nouveau;  mer  en  écurant^  en  frot- 

tont,  — ,  o.  w.  S*user  par  Ie  froUe- 

ment. 
Verschynbaer,  b.  n.  ÊchéabU  (comm.). 
Verschyndag  ,  in.  Jour  iféchéance ,  m. ; 

échéance,  f. 
Verschynen  ,  o.  w.  ParaUre ;  apparat- 

ire ;  se  montrer;  comparaitre ;  se  pré- 
senter; échoir,  expirer, 
*   Verschyner,  m.  Comparant,  m. 

Verschyning,  v.  Apparüion  ;  comparu- 

tim;  échéance,  f. 
Verschynsel,  o.  Phénomène;  météore  ^ 

m.;  apparüion,  l. 
Vorschynster,  v.  Comparante,  f. 
Veraen,  v.  Taton.  m. 
Versierder,  m.  Decorateur;  embellisseur; 

omemaniste,  m. 
Versieren,  b.  w.  Omer,  parer^  embeUir; 

décorer. 
Versiering,  v.  )   Ornement;  embeUisse- 
Versiersel,  o.  ƒ      ment ;  decor,  m.;  dé- 

coration,  f. 
Versierselken,  o.  Enjotivure,  f. 
Versjouwen,  b.  w.  Transporter. 
Verslaefd ,  b.  n.  Qui  est  esctave  de;  as- 

süjetti  d. 
Verslaefdheid,  v.  Assujettissement,  m. 
Verslaen,  b.  w.  Frapper  autrement  ou 

de  nouveau;  remuer  ou  ébranler  en 

frappant;  battre;  abattre;  déjaire ; 

constemer ;  alarmer.  — ,  o.  w.  Sc  re- 

froidir ;  s*éventer;  s*évaporer. 
Verslag .  o.  Rapfwrt ;  récit ;  compte,  m. 
Verslagdoener,  m.  Rapporteur,  m. 
Verslagen  ,  b,  n.  Battu ,  défaU,vaincu; 

éventé;  évapoi'é ;  abattu;  conslemé, 

triste. 
Verslagenheid,  v.  Jbaltement,  m.;  con- 

stemation,  tristesse,  f. 
YerslDgenis,  v.  Zie  Verslagenheid. 


Verslagschrif  t,  o.  Rapport  fait  par  écrit, 
m. 

Verslampampeu ,  b.  w.  Zie  Verslem- 
pen. 

Verslampamper,  m.  Dissipateur,  m. 

Verslampamping,  v.  Dissipation,  f. 

Verslapen ,  b.  w.  Perdre  ou  passer  (son 
temps)  &  dormir;  faire  passer  en  der- 
mant.  Zich  — .  bomur  trap  tang- 
te  mps. 

Verslappen ,  b.  w.  Reldcher  s  détendre; 
abattre ;  affaibtir;  diminuer.  — ,  o.  w. 
Se  retdcher;  se  détendre ;  diminuer. 

Verslappend,  b.  n.  Reldchant ;  affttiblis- 
sant. 

Verslapping ,  v.  Reldchement ;  affoMs- 
sement,  m.;  diminution^  f. 

Verslaven,  b.  w.  Assujettir;  asservir. 

Verslaving,  v.  AssujeUissement;  asser- 
vissement,  m. 

Verslechten,  b.  en  o.  w,  Empirer. 

VerslechtiDg,  v.  DétérioratUm,  f. 

Verslempen,  b.  w.  Dépenser,  prodiguer, 
gaspitter, 

Verslensbaer,  b.  n.  Qui  peut  se  flétrir. 

Verslensd,  b.  n.  Fiétri,  fane. 

Verslensdheid,  v.  Flétrissure  (desflevn]. 

Verslensen,  o.  w.  Se  flétrir,  %e  faner. 

Doen  — .  Flétrir,  faner. 
Verslensing,  v.  Fléirissure^  f. 
Verslenst,  b.  n.  Flétri ;  fané. 
Verslepen ,  b.  w.  Déplacer  ou  égarer  en 

tratnant. 
Versleten,  b.  n.  üsé. 
Versletenheid,  v.  État  d*une  choseusée, 

m. 
Versieuren,  b.  w.  Trainer;  négtiger;  gd- 

ter. 
Verslikken  ,   b.  w.  Avater ;  dégtutxr. 

Zich  — -.  S*engouer, 
Verslikking,  v.  jévatement^  m.;  dégluti- 

tion^t, 
Versiimmeren,  o.  w.  Empirer. 
Verslimmering,  v.  Déténoration,  f. 
Verslinden,  b.  w.  Avater;  engloutir; 

dévorer. 
Verslindend,  b.  n.  Dévorant;  vorace. 
Verslinder,    m.   Avaleur ;  dévoreur, 

m. 
Verslinding,  v.  Absorptioti,  f.;  engkm- 

tissement,  m. 
Verslindster,  v.  Dévorense,  f. 
Verslingerd,  b.  n.  Avide;  passumni; 

éperdument  amoureux. 
Verslingeren,  b.  w.  Laisser  trainer;  né- 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


751 


gUger.  — ,  o.  w.  SHnfatuer;  s'amoura- 

cher. 
Verslingeringr,  ▼.  Négligence,  f. 
VersloddereD,  b.  w.  Zie  Verslonsen. 
Versloffeu,  b.  w.  Négliger, 
Versloffing,  v.  Négiigence,  f. 
Verslokken,  b.  w.  Zie  Verslikken. 
Verslonsen,  b.  w.  User  malproprement; 

gdler  par  négligence 
Verslooven,  b.  w.  Couvrir;  voiler. 
Versluizen ,  b.  w.  Arréter  (Ie  cours  des 

eaux),  — ,  o.  w.  S'arrêter,  être  sta- 

gnanL 
Verslyken,  o.  w.  S'envaser. 
Verslyking,  ▼.  Envasementj  m. 
Versl^men ,  o.  w.  S'engorger,  s*engouer 

(med.}. 
VerslyminflT.  v.  Engorgement^  engoue- 

ment  (med.)»  m. 

SS:  biSile-i '««'*•''-• 

Verslyten,  b.  w.  User;  délériorer;  con^ 

sommer;  passer  (Ie  temps) ;  prendre 

pour.  — ,  o.  w.  S*user;  se  passer. 
Verslyting,  r.  jéction  d'user;  détértora" 

iUm^  f. 
Versmachten,  b.  w.  Etouffer;  suffoquer, 

— ,  o.  w.  Languir ;  étoufter ;  mourvr 

de.  Van  honger,  van  dorst  — .  Mourir 

de  lainiy  de  soif. 
Versmachtend,  b.  n.  Suffocant, 
Versmachting,  y.Suffocalion ;  langueur; 

ttspkyxie,  f. 
Versmadelyk ,  b.  n.  Méprisable ;  avilis- 

sant ;  vil.  — ,  byw.  Dédaigneusemetit; 

méprisablenunt. 
Versmaden,  b.  w.  Mépriser;  dédaigner; 

refuser;  rejeter;  rebuter. 
Versmadend,  b.  n.  Dédaigneux;  mépri- 

sant. 
Tersmader  ,  m.    Contempteur ;  dédai- 

gneuxt  m. 
Versmading,  v.  Zie  Versmaedheid. 
Versmal,  b.  n.  Méprisé,  dédaigné. 
Versmaedheid,  v.  Mépris  ;  dédain,  m. 
Versmaedster,  v.  Dtdaigneuse,  f. 
Versmaet,  v.  Pieddevers,  m. 
Versmakken  ,  b.  w.  Jeler  rudenunt  une 

seconde  fois. 
Versmallen,  b.  w.  Êtrécir,  rélrécir. 
Versmalling,  v.  litrécissemeni ;  rélrécis- 

sement,  m. 
Versmatig,  b.  n.  Prosodique, 
Vertmeden,  b.  w.  Employer  en  for- 
geant;  reforger;  \changer    en    for- 
geant 


Versmeeken  ,  b.  w.  Obtenir  par  des 
prières. 

Versmei tbaer,  b.  n.  Fusible. 

Versmelten,  b.  w.  Fondre;  refondre; 
employer  en  fondant  — ,  o.  w.  Fon- 
dre, se  fondre ;  diminuer;  dépérir.  In 
tranen  — .  Fondre  en  larmes, 

Veramelter,  m.  Fondeur^  m. 

Versmelting,  ▼.  FonU ;  refonte;  dimi- 
nution ;  gradation  (peint.),  f. 

Versmeren,  b.  w.  Employer  ou  consom- 
mer  en  graissant ;  graisser  enlière- 
ment ;  graisser  de  nouveau ;  dépenser 
en  faisant  bonne  chère. 

Versmeulen,  o.  w.  Se  consumer  en  cou^ 

-  vant  (sous  la  eendre). 

Versmilteu  ,  enz.  Zie  Versmelten  , 
enz. 

Versmooren,  b.  en  o.  w.  Etouffer;  suffo- 
quer, 

Versmoorend,  b.  n.  Sufjocant;  étouf- 
fant. 

Versmooring,  y.Êtouffementt  m.;  suffo- 
cation ,  f. 

Versmuilen ,  b.  w.  Manger^  dépenser  en 
faisant  bonne  chère. 

Versmydigen,  b.  w.  Adoucir;  attendrir; 
moilérer, 

Versmyten ,  b.  w.  Jeter  autrement;  re^ 
jeter. 

Versnapering,  v.  Morceau  friand  ^  m.; 
friandises,  f.  pi. 

Versnerken,  o.w.  Se  gdter  ou  être  con» 
suméè  force  de  frire. 

Versnippelen  ,  b.  w.  Zie  Versnippe- 
ren. 

Versnipperen,  b.  w.  Déchiqueter;  mor- 
celer, 

Versnirsen,  o.  w.  Zie  Versnerken 

Versnoepen,  b.  w.  Dépenser  en  friandi- 
ses. 

Versnoffen,  o.  w.  S'enrhumer, 

Versnoft,  b.  n.  Enrhumé, 

Versnooden,  b.  w.  Rendre  plus  méchant; 
mépriser;  dédaigner,  •— ,  o.  w.  Devenir 
plus  méchant, 

Versnorken ,  b.  w.  Passer  (Ie  temps)  d 
ronfler ;  intimider  ou  déconcerter  par 
desgasconnades. 

Versnot,  b.  n.  EncMfrené;  enrhumé, 

Versnotheid,y.  Enchi[rènement ;  rhume 

de  cerveau,  m. 
Versnotterd,  b.  n.  Zie  Versnpt. 
Ver  snuft,  b.  n.  Zie  Versnoft. 
Versnyden ,  b.  w.  Couper  en  morceaux ; 
découper;  déctUqueter;  dépecer;  gdter 


Digitized  by 


Google 


752 


VJER 


VER 


en  coupanl;  vs^r  eniafUant;  taiUer; 

retaüier;  chdtrer, 
Versnyder^  m.  Dépeceur^  ul 
Versnyding,  v.  Dépècenient,  m. 
VepsoUen,  b.  w.  Chiffonner, 
Verspaden,  b.  en  o.  w.  Relarder. 
Yerspading,  v.  Retardement,  ro. 
Verspannen,  b.  w,,JUeler  auirement^ 
Versparen,  b.,w.  Épargner, 
Versparkelen ,  o.  w.  DécrépiUr^  pélil- 

Ier. 
Verspatten,  o.  w.  Zie  Versparkelen^ 
Verspelden,  b.  w.  Miachir  miretnent 

avee  des  épingles. 
Verspelen ,  b.  w,  perdre  au  jeu  ;  passer 

(Ie  temps)  è  jouer ;  jouer  mal ;  re^ 

jover.  Zich  — .  Se  tromper  en  jouanL 
Verspellen  ,  b.  w.  Êpeler  auLremaU. 

Zich  — .  Se  tromper  en  épelant. 
Versperren,  b.  w   Bdcler^  barrer,  fer- 
mer, clore,  barricader. 
Versperring ,  V.  Fermeture,  f.;  bdclage , 

m.;  barricade,  f.  , 
Verspieden,  b.  w.  Epier;  espionner. 
Verspieder ,  m.  Espion;  émissaire;  ex- 

plorateur,  m. 
Verspieding»  v.  Espionnage,  m. 
Verspiedster,  v.  Espionne,  f. 
Verspiedtoren,  m-  Èchaaguelte^  f. 
Verspillen,  b.  w.  Gaspiller;  dissiper. 
Verspiller,  m.  Gaspüleur;  dissipaUur  j 

m. 
Verspilling ,  y.  GaspxUagey  m. ;  dissipor 

tion,  f. 
Verspilster,  v.  Dissipalrice,  f. 
Verspinnen,  b.  w.  Filer  autremefU ; em- 

ployer  en  filant;  gdUr  en  filant. 
Verspitsen,  b.  w.  nendre  pointu ;  aigui' 

ser, 
Verspitten,  b.  w.  Bécher  auiremeni; 

bécher  de  nouveau. 
Versplinteren,  o.  w.  Êclater;  se  rompre 

par  éclats. 
Versplitsen,  b.  w.  Diviser  ou  épisser  de 

nouveau. 
Verspoelen,  b.  w.  Rincer  de  nouveau. 

— ,  o.  w.  Êlre  emporlé  par  l'eau. 
Verspreid,  b.  n.  Èpars;  éparpüU;  dis* 

persé. 
Verspreiden,  b.  w.  Répandre;  disperser; 

disséminer;  éparpiUer,. 
Verspreidend,  b.  n.  Divergent. 
Verspreiding,  t.  Disper.sion^  f.;  éparpH- 

lement,  m.;  divergence,  f. 
Verspreijen,  b.  w.  Zie  Verspreiden. 
Versprek,  o.  Zie  Gesprek, 


Verspreken»  b«  w.  Négocier;  iraUer;fn' 

mettre ;  dire  autrenient.  Zich  — .  Se 
tromper  éln  pariant. 
Versproking ,  v.  NégocMum ,  f. ;  ItêsU  , 

m.;  promesse,  f. 
Versprengen,  b.  w.  Entptayer  (Ceem)  m 

arrosant. 
Verspringen,  o.  w.  Sé,uter  de  sa  pUa. 

—  ,b.  w.  SatUer  aut;rement ;  démem 

OU  distoquer  en  sautmnL  Zich  -*.  S; 

faire  mal  en  sauêant. 
Versrust,  y.  Césure,  f. 
Verstaeld ,  b.  n.  Acéré ;  endurd ;  nmn- 

sible.  Ben  — »  Toorboofd.  Un  fmu 

d'airain. 
Verataeldheld,  y.  DureU  ;  inumi^Uké, 

f. 
Verstaelsel.  o.  Ce  qui  est  aeéré. 
Verstaen,  b.  en  o.  w.  EnUndre;  wm- 

prendre;  concewir;  apprenén;  per- 

mettre;  souhaiter;  vouUnr;  péeth 

dre.  lUde  ^.  Entendre  raistm.  Wat 

yerstaet  gy  daardoor?  Qu'ei^eméei- 

vous  par  iA  f  Zioh  op  iets  -«.  ^müii- 

dre  é  une  chose. 
Verstaen  baer,  b.  n.  JntetUgible;  dmr. 

— ,  byw.  InteiHaibtemeni ;  ciêinmeU. 
Verstaenbaerheid  ,   y.    InteUi$ibiaU ; 

clarté,  f. 
Verstaender,  m.  Enteudeur^  m. 
Verstaenlyk,  b.  n.  en  byw.  Zie  Ver- 

staeobaer. 
Verstaenlykheid ,  y.  Zie  Ve^rt«onb^f^ 

heid. 
Verstalen,  b.  w.  Jcérer;  acOrer;  ménf' 

dr. 
VerstaliDg ,  y.  AUian  d^acérer;  üdén- 

tion ,  f. 
Verstallen,  b.  w.  Transporter  (des  mar- 

chandises)  (Tune  bouHque  dtme  «v 

autrei  faire  chem§er  d'étabie^  ^éeft- 

rie. 
Verstampen,  b.  w.  Piter,  broffer. 
Verstamping ,  y.  Broiement  cm  M- 

ment,m. 
Verstand,  o*  inUUigence,  f.;  uUtétet; 

entendement;  jugement;  etpni;fé' 

nie ;  sens ,  m.;  raison ;  connêistmtfj 

f.;  avis;  sentiment,  m. 
Verstandeloos,  b.  n.  Stupide;  abndt*"* 

byw.  Stupidemeid. 
Verstandeloosheid,  y.  StupêdHé^étlisi; 

folie,  f. 
Verstandelyk,  b.  n.  Raismnabk; 

ligeni ;  inleUecluel.  — »  hy  w.  ' 

tueltement.  Zie  Verstaenbaer. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


75S 


r^erstondel^kbeid,  v.  InUlUgence;  rat- 

SOtlf  t. 
/'erstandeniSy  y.  Zie  Verstand. 
Terstandhouding,  v.  JnleUigence ;  cor- 

respondance,  f. 
Verstandig,  b.  n.  InteUigent;  judicieux; 

spirUml;  sensé;  sage;  prudent.  — , 

byw.  Zie  Verstandiglyk. 
/^erstandigheid ,  v.  InteUigence ^  f.;  es- 

prit^  m.;  sagesse;  prudence,  f. 
/'erstandiglyk,  byw.  InlelUgemmenl ; 

judicteusemenL ;  spirilueUemenl ;  seU' 

sément ;  sagement. 
r'^erstapelen,  b.  w.  Eniasser  ou  empiler 

autrefnent. 
/'erstaven ,  o.  w.  S*entfouvrir ;  perdre 

ses  cercles, 
/erste,  b.  n.  Le  plus  éloigné. 
/^ersteend^  b.  n.  Pétrifiéi  fossUe;  dur; 

endurci;  impUoyatle.  —  hart.  Cmur 

de  roclie. 
rersteendheid ,  v.  Éial  d'utie  chose  pé- 

trifiée ;  endurcissenient,  m. 
^ersteenen,  b.  w.  Pétrifier;  endurcir. 

— ,  o.  w.  Se  pétrifier;  s'endurcir. 
Versteenend,  b.  n.  Pétrifiani, 
VersteeniDg,  v.  Pétrificalion^  f. 
/erstek,  o.  Privation,  f.;  délaut^  m.; 

contumüce^  f.;  onglet;  aboutj  m. 
/erstekeling,  m.  env.  Zie  VersQhop- 

peling. 
Versteken ,  b.  w.  Percer  ou  fictter  au- 

tremen  t;  attacher  ailUurs ;  cacher;  ve- 
ler; priver;  frustrer;  dépouiller, 
Versteking,  v.  Hecèiement,  m.;  priva- 

tion,t 
v'ersteld,  b.  n.  Etopné;  surpris* 
/ersteldheid ,  y.  Etonnemeut,  m.;  sur- 
prise, f. 
h'erstellen,  b.  w.  Déptacer;  réparer;  rac- 

commoder;  rapiécer;  radouber» 
Tersteller ,  m.  Raccommodeur ;  ravau- 

deur,  m. 
/erstelling,  V.  Réparation,  f.;  raecom- 

modage,  m. 
/erstelster,  y.  Raccommodeuse ;  ravaU" 

deuse,  f. 
Terstelwerk,  o.  Raccommodage,  m. 
Terstemmen  ,    o.  w.    f^oter  de  nou- 
veau. 
k^erstempelen,  b.  w.  Timbrer  ou  es- 

tampüler  de  nouveau. 
Terstendigen,  b.  w.  Zie  Verwittigen, 
versterf,  o.  Mort,  f.;  décès^  m. 
/erstepfbaer,  b.  n.  Qui  fKUt  échoir  par 

suQcession, 

Tom.  L 


Versterfenis ,  v.  Dévolution  dun  M- 

ritage  par  décès ,  f. 
Versterf regt,  o.  Droit  de  succession,  m. 
Versterken  ,  b.  w.  Fortifier;  renforeer; 

confirmer;  corroborer;  affemiir;  raUer- 

mir. 
Versterkend ,  b.  n.  Fortifiant;  con^obo- 

rant;  confortanl. 
Versterking,  v.  Renforcement;  renfort; 

raffermissement,  m  ;  fortificatioti;  con- 

firmation;  corroboration;  conlortation, 

Versterven,  o.  w.  Mourir;périr;  écUoir, 

airiver  par  succession. 
Versterving,  v.  Mortification ,  mort,  f. ; 

décès,  m.;  déüotution  dun  hérüagepar 

décès,  f. 
Verstikken ,  b.  en  o.  w.  Etouffer;  suffo- 

quer.  — ,  b.  w.  Employer  en  brodant ; 

broder  autrement. 
Verstikkend,  b.  n.  Suffocant;  étouffant. 
Verstikking,  v.  Êtoulte7iient,  m.;  suifo- 

cation;  asphyxie,  f. 
Verstinken,  o.  w.  Croupir. 
Verstoken,  b.  w.  Brdler  (du  bois,  etc); 

employer  ou  consumeren  disUUant. 
Verstokken ,  b.  w.  Endurcir,  — ,  o.  w. 

S'endurcir. 
Verstokking,  v.  Endurcissement,  m. 
Verstokt,  b.  n.  Endurci. 
Verstok tbeid,  v.  Endurcissement,  m. 
Verstellen,  enz.  Zie  Stollen,  enz. 
Verstomd,  b.  n.  Muet;  inteidit;  étonné; 

troublé.  —  staen.  Ètre  interdit. 
Verstomen,  o.  w,  Sévaporcr. 
Ver«j toming,  v.  Eoaporation,  f. 
Verstommen,  b.  w.  Fermer  la  boucke 

ii  q.  q,  — ,  o.  w.  Perdre  la  parole;  ae- 

venir  muet;  rester  interdU. 
Verstomming,  v.  Perte  de  la  parole,  f. 
Verstompelen,  b.  -w  Zie  Verbergen. 
Verstompen,  b.  w.  Emousser;  tronquer; 

épointer;  affaiblir.  •— ,  o.  w.^S'cmous- 

ser;  s'épointer. 
Verstomping,  v.  Action  démousser,  f. ; 

épointement,  m. 
Verstoombaer,  b.  n  Evaporable. 
Verstoorbaer,  b.  n.  Qui  peut  ètre  troublé. 
Verstoord,  b.  n.  Foché;  mécontent. 
Verstoorder,  m.  Perturbateur^  m. 
Verstoordheid ,  v,  Colèrc,  ï. ;  méconten- 

tement,  m. 
Verstooren,  b.  w,  Détruire;  ruiner;  in- 
terrom pre;  troubler;  inquiéter;  fdcher. 
Verstooring,  v!  Destruclion ;  mine,  f. ; 

troublé,  m.;  inquiétude,  f. 

48 


Digitized  by 


Google 


754 


VER 


VER 


Verttoorster,  y.  Pertürtatrice,  f. 
Verstooteling ,  m.  en  t.  Zie  Verschop- 
peling. 
Vepstooten ,  b.  w.  Repcusser;  rebuter; 

rejeUr;  chasser;  réprouver;  dédaigrur; 

répwUer. 
V.erstooting,  t.  ExpulsUm ,  f. ;  dAiain  , 

m.;  répuaiation^  r. 
Verstoppen,  b.  w.  Cacher;  toucher,  fer- 

mer;  otslruer;  engorger;  enchifrener. 

— ,  o.  w.  $e  toucher:  se  fermer;  s*en' 

gorger. 
Verstoppend ,  b.  n.  OtslrucHf;  astrin- 

gent. 
Verstopping,  ▼.  Action  de  cacher ^  de 

toucher,  f.  Zie  Verstoptheid. 
Verstopt,  b.n.  Bouché;  obstrué;  engorgé. 
Verstoptheid,  ▼.  Engorgement ,  m. ;  ot^ 

structian,  f.;  enchtfrènemetU,  m. 
Verstoren,  enz.  Zie  Verstooren ,  enz. 
Verstorten,  b.  w.  Tramvaser;  répan- 

dre. 
Verstorven,  b.  n.  Mort;  échu  par  succes- 

sion;  éoenté. 
Verstorvene  ,  m.  en  v.  Défunt ,  mort , 

m.;  défunte,  morte,  f. 
Verstouten,  b.  w.  Enhardir;  encourager. 

Zich  — .  Senhardir;  oser. 
Verstouting,  v.  Uardiesse,  audaee,  f. 
Verstouwen,  b.  w.  Zie  Verstuwen. 
Verstrammen,  b.  w.  Roldir;  engourdir. 

— ,  o.  w.  Se  roidir;  s*engourdir. 
Verstramming,  v.  Roideur,  f. ;  engour- 

dissements  m. 
Verstraten,  b.  w.  Repaver. 
Verstrekkelyk,  b.  n.  Zie  Strekkelyk. 
Verstrekken,  b.  w.  Fournir, procurer^ 

avancer,  — ,  o.  w.  Servir;  tenir  lieu 

de;  tendre.  Iemand  tot  vader  — .  Ser- 

%nT  de  père  d  q.  q. 
Verstrengelen,  b.  w.  Entreiacer  on  treS' 

ser  de  nouveau. 
Verstrengen,  b.  w.  Lier;  aUaeher. 
Verstrikken,  b.  w.  Nouer  aulrement; 

prendre  au  piége. 
Verstrooid,  b.  n.  tpars ,  éparpiUé ;  dis- 

pensé;  distraiL 
Verstrooidheid,  v.  Disiradim^  f. 
Verstrooijen,  b.  w.  Disperser;  répandre; 

éparpüler. 
Verstrooijing ,  v.  Dispersion ;  dissémi- 

nation;  dlssipaCion;  distracliony  t, 
Verstryken ,  b.  w.  Déplacer  en  frottant^ 

en  repassant  t  emptoyer  en  froitant  ; 

f  rotter  ou  repasser  ie  nouveau,  — , 

o.  w.  Passer;  s^écouler;  expirer. 


Verstryking ,  y.  Jctian  de  fretter  (w 

repasserde  nouveau;  exptraüm,  t 
Verstuiken,  b.  V7.  D&meUre;iA^ 

disloquer;  fouter. 
Verstuiking,  v.  DistoctUion;  enbne. 
Verstuiven,  b.  w.   Faire  etttder 

paussière,  — ,o.  w.  STenvelerem 

la  paussière;  disparaUre. 
Verstuwen,  b.  w.  Déplacer ;  démrm 
Verstyfd,  b.  n.  Roide  ;  roidi;eiigm 

marfondu;  courtalu. 
Verstyfdheid ,  V.  Roideur^  f.;  «gw 

dissentent,  m.;  eourbaiure.  f. 
Verstyven,  b.  w.  Roidir;  engourér. 

o.  w.  Se  roidir;  s'engourmr, 
Verstyving,  v.  Zie  Verstyfdheid. 
Versuffen ,  o.  w.  Radoter;  rever;  ess 

vaguer. 
Versuft,  b.  n.  Qui  radoU;  qui  rtm^ 
Versuftheid,  v.  Radolerie,  f. 
Versukkelen,  b.  w.  Secouer;  afij^ 

Untrmenter;  maUraiUr,  — ,  o.  w^ 

tourmenié;  trainer  sa  via. 
Vertaelbaer,  b.  n.  TraduisiJtte. 
Vertakelen,  b.  w.  Gréer  ou  funersMn 

ment. 
Vertalen,  b.  w.  Tradttire.  Uit  hel  W»: 

in  het  fransch  — .  Tradt^ü^ 

en  frangais. 
Vertaler,  m.  Tradueteur,  m. 
Vertaling,  v.  TraduetUm;  venüm,  f 
Vertalmen,  b.  w.  Perdre  (sonim^^ 

lamtiner, 
Vertappen ,  b.  w.  TtannHU^;9t^ 

tapinte, 
Vertasten ,  o.  w.  TAler  ou  tenekir  e 

trement.  Zich  — .  Se  méprendre, 
Vertasting,  v.  Méprise,  f.  J 

Verte,  v.  EUngnement ;  enfoncemnt^ 
Verteekenen,  b.  w.  Marquer^  ^^ 

trement,  ou  mal. 
Verteerder,  m.  Dissipateur;  C0SM>4 

teur,  m, 
Verteerketel,  m.  Digesteur  (na^^ 
Verteerloosheid,  v.  inéigedimt^' 
Verteerster,  v.  Dissipairiee,  t. 
Vertegenwoordigen,  b  w.Jtqgww 
Vertegenwoordigend ,  b.  n.  ftF" 

UUif.  _^ 

Vertegenwoordiger^  m.  Rtff^H^ 

Vertegenwoordiging,  v.  Bepréie^ 

Vertelbaer,  b.  n.  Énarratk,   ^j 
Vertellen ,  b.  w.  ReampUr;  W"^ 
Zich  — .  Se  méempter. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


755 


V^tellend,  b.  n.  NamUif. 
Tertellenswaerdig,  b.  n.  )  Digne  d*êtr$ 
Vertellensweerdig,  b.  n.  f     raconlé. 
Verteller,  m.  Raconteur;  narrateur,  m. 
Vertelliag,  v.  Narration,  f.;  récü;  conU, 

m. 
Yertelflel,  o.  ConU,  m. ;  fable;  hisUniet- 

te;  anecdote^  f. 
Vertelaelachtifr,  b.  n.  Jnecdotique. 
Vertelster,  y.  ConUuse^  f. 
Vertennen ,  enz.  Zie  Vertinnen,  enz. 
Verteren,  b.  w.  Consumer;  consommer; 

manger;  ronger,  délruire;  dépenser; 

digérer;  goudronner  de  nouveau ;  ent- 

pioyer  en  goudronnanL  — ,  o.  w.  Se 

conmmer^  u  réduire. 
Verterend,  b.  n.  Consumant;  oonsomp- 

Hf. 
Vertering,  t.  Consomptionf  digesiion; 

dépense^f. 
Verteaten,  b.  w.  Passer  (san  lemps)  d 

jour. 
Vertienden,  b.  w.  Zie  Vertienen. 
Vertiender,  m.  Dimeur^décimaUur^  m. 
Vertiending,  y.  Dlme,  f. 
Vertienen,  b.  w.  Paytr  la  dtme;  déci- 

met;  dUnser  en  dix, 
Vertiening,  v.  Dime;  dédmation^  f. 
Vertier,  o.  DébU,  m.;  vente,  f. 
Vertieren,  b.  w.  DébÜer;  vendre, 
Vertiering,  v.  DébU^  m.;  veiUe,  f. 
Vertillen,  b.  w.  Soulever, 
Vertimmeren,  b.  w.  Rebdtir;  raccommo- 

der  la  charpenlede;  dépenser  en  bd-- 

tissant. 
VBrümmeritïg^v.Reconstruction,  f. 
Vertinnen,  b.  w.  Étamer, 
Vertinner,  m.  Êlamettr,  m. 
Vertinning»  t.  Êlamage,  m. 
VertinselfO.  Elamure,  f. 
Vertoef ,  o.  Attente ,  f. ;  délai;  reiard , 

m. 
Vertoef plaetSy  v.  Station,  f.;  si^our; 

giie^m. 
Vertoetsen ,  b.  w.  Essayer  on  éprouver 

de  nouveau, 
Vertoeyen,  o.  w.  Attendre ;  tarder; 

s'arrêter;  teinporiser.  — ,  b.  w.  At- 
tendre ;  arrêter ;  retenir, 
Vertoever,  m*  TeniporUeur,  m. 
Vertoeving,  ▼.  Zie  Vertoef. 
Vertolken,  b.  w.  Interpréter:  tradvire. 
Vertolker,  m.  Interprète;  traaucteur.m. 
Vertolking,  t.  Interprélaluni ;  traduc- 

tion.  f. 
VertoUen,  b.  w.  Payer  la  douane. 


Vertonnen,  b.  w.  Transvaser, 
Vertoog,  o.  Démonstration ;  preuve; 

reprisentation ,  f.;  tableau;  exposé; 

apetQU ;  mémoire ,  m. ;  remontrance; 

adresse ,  f. 
Vertoogen,  b.  w.  Montrer;  démontrer; 

representer ;  exposer. 
Vertoon,  o.  Action  de  montrer^  de  re- 

présenter,  f.  Op  —  betalen.  Payer  H 

vue. 
Vertoondag,  m.  Jour  de  représentation: 

jour  d'exposition ;  jour  de  préserUation 

(d'une  lettre  de  cbange),  m. 
Vertoonder,  m.  Zie  Vertooner. 
Vertoonen ,  b.  w.  Montrer;  faire  voir; 

representer;  exposer.  Zich  — .  ParaU 

tre ;  se  montrer, 
Vertooner,  m.  Celui  qui  montre,  gui 

représente \  acteur;  exposant; porteur, 

m. 
Vertooning ,  y.  Représentation ;  exposi- 

tion ;  apparition,  f. 
Vertoonplaets,  v  Thédtre,  m.;  scène,  f. 
Vertoonster,  v.  Cetle  qui  montre ,  qui 

représente ;  actrice ;  exposanle,  f. 
Vertoornen ,  b.  w.  Courroucer,  fdcher. 

Zich-^.  Se  fdctier. 
Vertorflchen,  b.  w.  Porter  ailleurs. 
Vertragen,  b.  w.  Relarder^  différer,  ra  - 

lentir.  — ,  o.  w.  Sc  ralentir. 
Vertraging,  v.  Retard;  délai;  ralentis- 

sement,  m. 
Ver  trappelen,  b.  w.  Zie  Vertrappen. 
Vertrappen,  b.  w.  Fouter  aux  pieds ; 

écrasen 
Vertreden,  b.  w.  FouUr  aux  pieds ; 

écraser,  — ,  o.  w.  Marcher  en  avant , 

enarrière. 
Vertreding,  v.  Action  de  fouter  aux 

pieds ;  entorse,  f. 
Vertrek,  o.  Départ;  appartement,  m.; 

cfiambre,  f. ;  récU;  retard ,  délai ,  m. ; 

retraite,  f« 
Vertrekken,  b.  w.  Tirer  de  sa  place;  re- 

tirer;  retarder  ;raconter ;  soutirer  (Uu 

vin).  — ,  o.  w«  Partir;  s'en  aller;  lam- 

biner;  rester  en  arrière. 
Vertrekplaets,  v.  Lieu  de  départ,  m. 
Vertrekpunt,  o.  Point  de  départ,  m. 
Vertrekscbeut,  m.  I  Coup  de  parlance , 
Vertrektobot ,  o.  f      m. 
Vertreuren  ,  b.  w.  Passer  (sa  vte)  tris- 

tement.  Zich  — .  S*affliger. 
Vertreuzelen,  b.  w.  Passer  (son  temps) 

ö,  vétiller. 
Vertroetelen,  b.  "w.  Cêter  (les  enfants). 


Digitized  by 


Google 


756 


TER 


Vertroostbaer,  b.  n.  Consolabie. 

Vertroostelyk,  b.  n.  Consolant. 

Vertroosten,  b.  w.  Consoler, 

Vertrooeteüd,  b.  n.  Consolant, 

\'ertroo8ter,  m.  CmisoUUeur,  m. 

Vertroosting,  v.  Consolation,  f. 

Vertroostster,  v.  Consolairice^  f. 

Vertrouwd,  b.  n.  Intime ;  affidé. 

\''ertrouwde,  m.  en  v.  Ck)nfidenlt  m.; 
confidenle,  f. 

Vertrouwdheid,  v.  Ccnfidence;  confian- 
ce ;  intimüé ;  familiarité,  f. 

Vertrouweling,  m.  ^  v.  Confidenlj  m.; 
confidente,  f. 

Vertrouwelyk ,  b.  n.  Intime;  affidé; 
confidentiel ;  famiUer,  —  ,  byw.  Inli- 
mement;  cotifidemment ;  confidentiel" 
tement;  familièrement. 

Vertrouwelykheid ,  v.  Zie  Vertrouwd- 
heid. 

Vertrouwen,  b.  w.  Croire  fermement; 
s'attendre^  compter  sur;  confier.  Ie- 
mand een  geheim  — .  Conficr  un  se- 
cret ü  q.  q.  —  ,  zich  — .  Se  con/ier, 
Od  zich  zelven  — .  Se  confier  en  sol- 
meme.  — ,  o.  Confiance,  i.  Zvn  —  op 
God  stellen.  Mettre  sa  confiance  en 
Dieu, 

Vertrouwend ,  b.  n.  Confiant;  confiden- 
tieL 

Vertuianker,  o.  Jncre  d'affourche^  f. 

Ver  tuigen ,  b.  w.  Hamactier  autre- 
ment, 

Vertuijen,  b.  w.  Aflourcher  (mar.). 

Ver  tuinen,  b.  w.  AccasliUer  (mar.) ;  en- 
clore ;  entourer  de  haies. 

Vertuischen ,  b.  w.  froquer;  échanger; 
perdre  au  jeu;  dépenser, 

Vertuisching,  v.  TroCy  échange^  m. 

\'ertuitelen,  b.  w.  Zie  Vertuischen. 

Vertuiten ,  b.  w.  Tresser  (les  cheveux), 

Vertweernen,  b.  w.  Zie  Vertwyneu. 

\'ertwyfeld ,  b.  n.  Désespéré,  — ,  byw. 
En  désespéré, 

Vertwyfeldheid,  v.  Désespoir,  m. 

Vertwyfelen,  o.  w.  Désespérer. 

Vertwyfeling,  v.  Désespoir,  m. 

Vertwynen,  b.  w.  Tordre,  retordre. 

Vervaekt,  b.  n.  AssQupi, 

Vervaerd,  b.  n.  fipouvanté;  effrayé; 
craintif.  —  maken.  Épouvanter  ^  ef- 
frayer.  —  worden.  S*effraxjer, 

Vervaerdag,  m.  Jour  de  départ  par  eau, 
m. 

Vervaerdhoid ,  v.  Épouvante^  frayeur, 
veur,  f.;  effroi,  m. 


VER 

Vervaerdigen  ,  b.  w.  Préparer;  fmre; 

faifriquer ;  confecHonner ;  construire; 

composer. 
Vervaerdiger,  m.  Celui  qui  préparé; 

oüvrier;  auleur;  fabricaieur;  confcc- 

tionneur,  m. 
Vervaerdigiug ,  v.  Préparatian ;  fnbri- 

calion;  conslruction ;  compositiati,  f. 
Vervaerdigster,  v.  Cetle  qui  préparé ; 

ouvrière ;  confcctionnense,  f. 
Vervaerlyk,  b.  n.  Effroyable;horribk; 

terrible.  — ,  byw.  Effroyablement;  hoh 

rUflemetU ;  terribtemetU. 
Vervaerlykheid,  v.  Horreur^  f. 
Verval ,  o.  Décadcncc;  ruine^  f.;  déctin; 

avanlage,profityrn, 
Vervalbaer,  b.  n.  Eciiéable, 
Vervaldag,  m.  Jour  d*échéance,  m. 
Vervallen,  o.  w.  Tomber  en  mine;  dé- 

ciwir;  décliner;  dépérir ;  éc/ioir;  den- 
ver; deuenir  vacant;  être  dévolu  h.  — , 

b  n.  Ruiné;  tombe;  déctiu ;  échu  ;ei' 

piré;  vacant. 
Vervallenheid,  v.  Zie  Verval. 
Vervalletje ,  o.  Petit  profil;  tour  du  bd- 

ton  f  m. 
Vervalling,  v.  Zie  Verval. 
Vervalschbaer,  b.  n.  Alteratie. 
Vervalschen,  b.  w.  Falsifier;  attérer; 

corrompre.  Wyn  — -.  Prelater  du  w. 
Vervalscher,  m.  Falsificateur;  freletenr; 

faussaire,  m. 
Vervalsching ,  v.  FaJsification ;  aUén- 

tion ;  corruplion.  f. 
Verval tyd,  m.  Temps  d'échéance,  m. 
Vervangen ,  b.  w.  Comprendre ,  cwrtt- 

nir;  intercepter;  relayer;  retever;  sou 

tenln  saisir;  s'emparer  de. 
Vervanger,  m.  Substitutt  remptofmd 

suppléant,  m. 
Vervanging,  v.  Remptacement,  m.;  «* 

rogation,  f. 
Vervaren  ,  b.  w.  Effrayer ;  effarottchef  > 

transporter  par  eau ;  payer  pour  te  pss 

sage.  — ,  o.  w.  Alter  par  eau  dun 

lieu  &  un  autre;  s*en  aller;  droger- 

— ,  b.  n.  Expert;  expérimenti;  verti, 

Iiabite. 
Vervarenheid,  v.  Expérience,  f. 
Vervaten,  b.  w.  Transvaser, 
Vervatten  ,  b.  w.  Prendre  autrement ; 

lépéter;  contenir. 
Vervatting,  v.  Réitération,  f. 
Vervechten,  b.  w.  Perdre  en  se  bit- 

tant. 
Vervederen,  o.  w.  Muer. 


Digitized  by 


Google 


V£P.. 


VER 


7h1 


Verrederingr.  v.  Mue.  f. 

Verveenen ,  b.  w.  Tirer  ou  extraire  de 

la  tourbe. 
Verveening:,  v.  Extraction  de  la  tourbe^ 

Verveerd»  enz.  Zie  Vervaerd,  enz. 
Verveerdigen ,  enz.  Zie  Yervaerdigen , 

enz. 
Verveeren,  b.  w.  Zie  Vervaren. 
Ver  veer  t3*d,  m.  Mue,  f. 
Vervegen ,  b.  w.  Déploc^  en  balayant^ 

en  nettoyant. 
Vervelen,  b.  w.  Ennuyer ; importuner ; 

(aiiguer.  Zich  — .  S*ennuyer. 
Vervelend,  b.  n.  Ennuyant;  ennuyeux; 

fatigant. 
Verveling,  v.  Ennui.  m. 
Vervellen,  o.  w.  Changer  de  peau; 

muer. 
Vervelling,  v.  Mue,  f. 
Verven,  enz.  Zie  Verwen,  enz. 
Ververen,  enz.  Zie  Vervederen,  enz. 
Ververschen,  b.  w.  Rafratcliir, 
Ververschend,  b.  n.  Rafratcfiissant. 
Ververscbing  ,   v.   Rafratcfiissement , 

m. 
Ververschplaets  ,  v.  Lieu  de  rafratchis- 

sement,  m.;  buvette,  f. 
Ververven,  b.  w.  Zie  Ververwen. 
Ververwen ,  b.  w.  Reteindre ;  repein- 

dre, 
Ververwing,  v.  Bisage,  m, 
Ververy,  v.  Zie  Verwery. 
Verveugelen ,  b.  w.  Passer  (son  temps) 

idesjutilités. 
Verviervoudigen,  b.  w.  Quadrupler. 
Vervisschen,  b.  w.  Employer  en  pê- 

chant.  , 

Vervliegbaer,  b.  n.  Evaporable ;  volatu 

Usabte, 
Vervliegbaerheid,  v.  Volatilité,  f. 
Vervliegen,  o.  w.  S*envoLer; s'enfuir; 

t'écouler;  s*évetiter;  s*évaporer;  s^exha- 

Ier. 
Vervlieging,  v.  Jction  de  s'envoter;  éva- 

poration,  f. 
Vervlieten,  o.  w.  S'écouler;  s*enfuir. 
Vervloeibaer,b.n.  Déliquescent  (chim.). 
Vervloeibaerbeid ,     v.     Déliquescence 

(chim.)»  f. 
Vervloeijen,  o.  w.  Zie  Vervlieten. 
Vervloekelyk ,  b.  n.  Abominable;  dé- 

testable,  — ,  by w.  Jbominablement  ; 

détestablement. 
Vervloeken,  b.  w.  Maudire;  excommu- 

nier. 


Vervloekend,  b.  n.  Imprécatoire. 
Vervloeking,  v.  Malcdiction ;  impréca- 

tion ;  excommunication,  f^ 
Vervloekt,  b.  n.  Maudit;  exécrabie.  — , 

byw.  Exécrablement, 
Verv loeren  ,  b.  w.  Repaver ;  replan- 

chéier. 
Vervochten ,  b.  w.  Humecter,  mouiller. 

— ,  o.  w.  Devenir  hurrdne. 
Ver  voederen  .   b.  w.  Donner  trop  de 

fourrane ;  consommer  en  fourraye, 
Vervoegbaer ,  b.  n.  Qui  peut  être  joint ; 

conjugable. 
Vervoegen  ,  b.  w.  Joind^e  autrement ; 

rejointoyer;  conjuguer.  Zich  by  ie- 
mand — .  Se  rendre  chez  q.  q, ;  s'a- 

dresser  dq.  q. 
Vervoeging,  v.  Action  de  joindre  au- 

irement ,  de  rejointoyer ;  conjugaison , 

Vervoeijeren,  b.  w.  Zie  Vervoeren. 
Vervoer;  o.  Transport,  m. 
Vervoerbaer,  b.  n.  Transportable. 
Vervoerdheid,  v.  Transport,  emporte- 

ment,  m. 
Vervoeren ,  b.  w.  Doubler  autrement ; 

employer  en  doublure  ;  transporter ; 

séduire.  Zie  Ver  voederen. 
Vervoering  .  v.  Transport ;  enthousias- 

me,  m.;  séduction,  f. 
Vervoerkosten,  m.  mv.  Frats  de  trans- 
port, m.  pi. 
Vervoerregt,  o.  Droit  de  charroi,  m. 
Vervolg,  o.  Suite;  conti7iuatton ;  persé- 

cution;  poursuite,  f. 
Vervolgen ,  b.  w.  Poursuivre ;  persécu- 

ter;  continuer. 
Vervolgens ,  byw.  Ensuite ;  après  ;  con- 

sécuttvement ;  conséquemment. 
Vervolger,  m.  Persécu teur;  continua- 

leur,  m. 
Vervolging,  v.  Poursuite :  persécution , 

Vervolgingsgeest,  m.  Esprit  de  persécu- 
tion, m. 

Vervolgster,  v.  Persécutrice,  f. 

Vervolgziek,  b.  n.  Qui  aime  &  persécu- 
Ur. 

Vervolgzucht,  v.  Esprit  de  persécution, 
m. 

Vervolgzuchtig ,  b.  n.  Qui  aime  ü  per- 
sécvter. 

Vervoogden,  b.  w.  Mettre  en  tutelUf 
vaincre ;  domvter. 

Vervorderen ,  b.  w.  Aoancer;  poursui- 
vre;  continuer;  hdter* 


Digitized  by 


Google 


738 


VER 


VER 


Vervorderinff,  ▼.  Avancemetü,  m.;  con- 

tinuation,  f. 
Vervormen»  b.  w.  Trans former ;  méta^ 

morp/ioser. 
Vervorming",  ▼.  Transfarmation;  méta" 

morphose,  f. 
Vervouwen,  b.  w.  Beplier. 
Vervreemdbaer,  b.  n.  JliénabU. 
Vervreemden,  b.  w.  AUéner. 
Vervreemdheid,  V.  (  jiij^„,;^   t 
Vervreemding,  V.  M^^^'^'^- 
Vervreten,  b.  w.  Manger,  dissiper;  ron- 

ger, 
Vervrengden»  b.  w.  Egayer,  réjouir. 

Zich  — .  S*égayer,  se  réjouir 
Vervriezen,  o.  w.  Geler,  secongeler, 
Vervriezlng,  v.  Congélalion,  f. 
Vervroegen,  b.  w.  Jnticiper ; avancer ; 

prévenir;  devancer.  — ,  o.  w.  ^enir 

plus  têt. 
Vervroeging,  v.  Anlicipalion^  f.  By  — . 

Par  anticipatioH. 
Vervrolyken,  b.  w.  Réjouir,  diverlir. 

Zich  — .  Se  réjouir,  se  diverlir. 
Vervrolyking,  V.  Diverlissemenl ^  m., 

réjoitissance^  f. 
Vervrouwen,  o.  ir.  S'efféminer. 
Vervuild,  b.  n.  Sale;  pourri;  gdlé. 
Vervuildheld,  v.  Saleté;  paurriiure; 

corruption^  f. 
Vervuilen,  o.  w.  Pounir;  se  corrom* 

pre;  se  rempUr  d*ordure. 
Vervuiling,  v.  Zie  Vervuildheld. 
Vervul,  o.  Complément,  m. 
Vervuldagen,  m.  mv.  Jours  complé' 

mèntaires,  m.  pi. 
Vervullen,  b.  w.  Remplir;  completer; 

suppleer :  accomplir ;  faire ,-  exécu» 

ter. 
Vervullend,  b.  n.  Supplementaire ;  sup^ 

plélif. 
Vervuiler,  m.  Celui qui remplit ;  con- 

sommateur,  m. 
Vervulling,  v.  Bemplage;  complétement; 

complément ;  accompHssemenl,  m. 
Vervuren,  o.  w.  S*échauffer;  se  géUer, 
Vervylen ,  b.  w.  User  en  limant ;  reli- 

mer. 
Verw,  V.  Zie  Verf. 
Verwachten,  b.  w.  Attendre. 
Verwachting ,  v.  Attente ,  f.  Buiten  — . 

A  l'improüiste, 
Verwaeld,  b.  n.  Séchépar  Ie  vent;  even* 

té;évaporé;  dérange  ou.  détériorépar 

te  vent, 
Verwaeijen,  b.  w.  fimpor/er  (en  parlant 


du  vent).  — ,  o.  w.  Élre  emporlifv 

Ie  vent. 
Verwaend,  b.  n.  Arrogant;  présamp- 

tueux.  — ,  byw.  Zie  Verwaendelyk. 
Verwaendelyk  ,  byw.  Arrogamment; 

présomptueusement, 
Verwaendheid,  v.  Arroggnce ;  présomp- 

tion,  f. 
Verwaerborgen,  b.  w.  Gürattiit;  a*- 

tionner;  assurer, 
Verwaerborger,  m.  Assureur^  m. 
Verwaerborging,v.  Garantie;  cauüom,  f. 
Verwaerdigen,  b.  w.  Honorer  de  ijuger 

OU  estimer  digne  de.  Zich  — .  Daigner. 
Verwaerloossler,  v.  Femme  négU^aüi , 

Verwaerloozen,  b.  w.  Négliger. 
Verwaerloozer ,  m.  Uomme  néyligent , 

m. 
Verwaerloozing,  v.  Négïigence,  f. 
Verwaet,  o.  ExcommuHicalion^  f. 
VerwaRgelen.  Zie  Verwiggelen. 
Verwakkeren ,  o.  w.  Revivre.  Zie  Op- 
wakkeren. 
Verwandelbaer  ,  b.  n.  Qui  peul  Hrt 

changé on  trans formé. 
Verwandelen ,  b.  w.  Changer,  tra$uf9r' 

mer.  — ,  o.  w.  Se  promener  d^un  en- 

droit  &  Cautre;  s*en  aller ;  disparaUre ; 

se  changer. 
Verwandeling,  v.  Changement,  m.: 

trans formtUion,  f. 
Verwanen,  o.  w.  Penser,  croire^ prisu- 

mer. 
Verwant,  b.  n.  Apparenté;  altié.  — ,in. 

Parent;  allié,  m. 
Verwantschap,  o.Parenté;  affinüé;ai- 

liance; analogie,  f.;  rapport,  m.  — ,▼• 

Parenté,  f.,  tous  les  parents,  m.  pi. 
Verwantschapt,  b.  n.  Apparenté ;êUié; 

qui  a  de  l* analogie  ^  du  rapport. ' 
Verward,  b.  n.  BrouiUé;  emtrouiüé; 

mêlé;  confus;  iroublé.  — ,  byw.  Zk 

Verwardelyk. 
Verwardelyk,  byw.  Confusément;piU' 

mêle. 
Verwarder,  m.  Embrouiüeur^  m. 
Verwardheid,  v.  Confusion,  t;  déser' 

dre,  m. 
Verwaren,  b.  w.  Zie  Bewaren. 
Verwarmen  ,  b.  w.  Cluutffer;  éckaufir: 

réchauffer. 
Verwarmend,  b.  n.  Êchauffimt:ealori' 

fique. 
Verwarming,  v.  Êchauffement,  m.;  flrtf- 

faction,.t. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


759 


Verwarren ,  b.  w.  Brouilier ;  embrouiL- 

Ier;  confondre;  tnéler;  iroubler.  — , 

o.  w.  Se  brouVUr;  s*ewörouiUer. 
Verwarrer,  m.  EmbrouUleur.  m. 
Verwarring,  v.  Zie  Verward heid. 
Verwarster,  ▼.  Embrouillevse,  f. 
Verwasembaer,  b.  n.  Evaporatie, 
Verwasemen,  o.  w.  S*évaporer ;  s'ezha* 

Ur. 
Verwasschen,  b.  w.  User  ou  consom- 

mer  en  lavant. 
Verwassen,  o.  w.  CroUre  mal ;  devenir 

difforme  en  craissanl. 
Verwassing,  v.  Jction  de  cróUre  mal ; 

aiftormiU,  f. 
Verwaten,  b.  w.  Excommuider.  — , 

b.  n.  Maudü;  Uméraire;  arrogant. 

— ,  byw.  Témérairement;  arrogam- 

mffU. 
Verwatenheid ,  v.  Témériti;  arrogance , 

Verwatenis,  ▼.  Excommunication^  f. 
Verwaterd,  b.  n.  GM  par  l'eau;  four" 

bu, 
Verwaterdheid,  v.  Fourbure^  f. 
Verwateren,  b.  w.  Gdler  par  l'eau; 

changer  d^eau. 
Verwatering,  v.  Fourbure,  f. 
Verwating,  v.  Excommunicatlon^  f. 
Verwboom,  m.  Fustet  (bot.) ,  m. 
Verwedden,  b.  w.  Parier;  gager, 
Verweeken,  b.  w.  RamoUir;  tremper 

irop ;  dessater  trop. 
Verweeking,  v.  RamoUissement,  m. 
Verweelderigen,  o.  w.  SamoUir ,  s^effé- 

miner. 
Verweeldigen ,  o.  w.  Zie  Verweelderi- 

gen. 
Verweend,  b.  n.  Gdlé;  destinéè  la  bonne 

cfiêre^  ó,  la  débauche.  Zie  Verwaend. 
Verweerbaer,  b.  n.  Défendable. 
Verweerd,  b.  n.  Séetié,  sec,  aride;  diabo* 

tique,  —,  byw.  DiaboliquemenL 
Verweerder,  m.  Défenseur;  défendeur, 

m. 
Verweerderesse,  v.  Défenderesse^  f. 
Verweerdiffen,  b.  w.  Zie  Verwaerdigen. 
Verweerschrift,  o.  Apologie,  f.;  manU 

fette,  m. 
Verweerster,  v.  Défenderesse^  f. 
Verweezen,  o.  w.  Devenir  orphelin. 
Verweiden ,  b.  w.  Faire  changer  de  pd* 

turage. 
Verweiding ,  v.  Changement  de  pacage , 

m. 
Verwelk,  m.  Quercitron  (chêne),  m. 


Verwekken,  b.  w.  Causer;  produire;  en» 

gendrer;  ressusdter;  éveiUer;  exciter. 
Verwekker,  m.  InsUgateur,  m. 
Verwekking,  v.  Excitalion^  f. 
Verwekster,  v.  Instigatrice,  f. 
Verweldigen,  b.  w.  Prendre  de  force; 

forcer. 
Verwelf,  o.  '   )  y^.    - 
Verwelfsel,  o.  f  ^^^^*  ^' 
Verwelkbaer,  b.  n.  Qui  peut  se  flétrir^ 
Verwei kbaerheid,  v.  Ètat  de  ce  qui  peut 

se  flétrir^  m. 
Verwelken,  o.  w.  Se  flétrir,  se  faner;  se 

tertiir,  — ,  b.  w.  Flétrir,  janer;  tertiir. 
Verwelking,  v.  Flétrissure,  f. 
Verwelkomen,  b.  w.  Complimenter. 
Verwelkoming,  v.  Bon  aceueH,  m. 
Verwelkomst,  ▼.  Zie  Verwelkoming. 
Verwelktheid,  v.  Flétrissure,  f. 
Verweloos,  b.  n.  Déteint;  décoloré. 
Verweloosheid,  v.  Décotoration,  f. 
Verwelven,  b.  w.  Fouter. 
Verwen,  b.w.  Teindre;  peindre;  colorer. 
Verwennen,  b.  w.  DeshaMtuer ; faire    ^ 

contracter  une  mauvaise  habitude;  gd-    * 

ter,  — ,  o.  w.  Perdre  une  habitude,  un 

usage;  lomberen  désuétude. 
Verwenning,  v.  Déshabitude,  f. 
Verwenschen,  b.  w.  Maudire;  déiester. 
Verwenschend,  b.  n.  Imprécatoire, 
Verwensching,  v.  Matédiction;  impréca- 

tion,  f. 
Verwer,  m.  Teinturier ;  peintre  (en  bdti-* 

ments);  peinturierj  barbouiileur,  m. 
Verweren,  b.  w.  Défendre;  protéger,  -— , 

o.  w.  Se  gdter  par  fair ,  par  la  tempé- 

rature. 
Verwerend,  b.  n.  Défensif, 
Verwerfbaer,  b.  n.  I  Qu'on  peut  oble- 
Verwerfelyk,  b.  n.  |      nir  ;  impétra- 

ble. 
Verwerfster,  v.  Impétrante,  f. 
Verwering,  y.  Défense^  f. 
Verwerken,  b.  w.  Déplacer;  emptoyer  en 

iravaillant;  refaire.  Zich  — .  S'exté- 

nuer.  — ,  o.  w.  Se  gdter  d  force  de  Ier- 

menter. 
Verwerkt,  b.  n.  Ouvré, 
Verwerpeling ,  m.  en  ▼.  Réprouvé^  m.; 

réprouvée,  f. 
Verwerpelyk,  b.  n.  Condamnable ;  reje- 

table. 
Verwerpen,  b.w.  Bejeter ;  riprouver ; 

condamner. 
Verwerpenswaerdig,  b.  n.  I  Rejetable, 
Vem^erpensweerdig,  b.  n.  f  récusable. 


Digitized  by 


Google 


760 


VER 


VER 


VepwerplDff,  v.  Beprobation;  condamna- 

tion^  f. ;  rekt,  m. 
Verwerren ,  b.  w.  Zie  Verwarren. 
Verwersbrem,  m.  GenestrotU  (bot.),  f. 
Verwersg^ild ,  o.  Corps^  m. ,  ou  commu^ 

nauté  des  teinturiers,  f. 
Verwershandwerk  ,  o.  Méli^r  de  teinlu- 

riery  m. 
Vorwersketel,  m.  Ciiaudière  de  teintu-- 

Her,  f. 
Verwerskuip,  v.  Cuve  de  teinturier,  f. 
Verwerskunst ,  v.  Art  du  tehUurier,  m. 
Verwerswinkel,  m.  Atelier^  m.,  ou  hou- 

tigue  de  tewturier,  f. 
Verwerven  ,  b.  w.  Obtenxr ;  acquérir ; 

impétrer. 
Verwerver,  m.  Acauéreur;impitrant,m, 
Verwerving,  v.  Obtention ;  acquisition ; 

impélration,  f. 
Verwery,  v.  Teinturerie^  f. 
Verweven,  b.  w.  Emptoyer  en  tissant. 
Verwezen  ,  b.  u.  Condamné ;  interdü , 

troublé, 
Verwezenlyken,  b.  w.  Réaliser, 
Verwezenljking,  v.  Réalisalion,  f. 
Verwgevend,  b.  n.  Colorant. 
Verwgeving,  v.  Coloris^  m. 
Verwhout,  o.  Bois  >de  teinture;  campê- 

che;  fustel.m. 
Verwig,  b.  n  Colaré;  teint, 
Verwiggelen,  b.  w.  Faire  chanceler; 

ébranler,  — ,  o.w.  Chanceler;  s^ébran- 

Ur;  remuer. 
Verwiggeling,  v^  CImncetlement;  ébran- 

lemen t,  ra. 
Verwilderd ,  b.  n.  Inentte ;  sauvage ;  fa* 

rouciie;  incivil;  déréglé;  abandonné. 

^,  by w.  En  désordre;  efi  (riche ;  d*un 

air  farouche. 
Verwiiderdheid^  v.  Zie  Verwildering. 
Verwilderen,  o.  w.  Rester  inculte;  se  dé* 

regier. 
Verwildering,  v.  Elat  sauvage;  dé/aut 

de  culture;  déréglement,  m. 
Verwilligen ,  b.  w.  Cansenlir  h;  accor* 

der;  nermettre,  — ,  o.  w.  Consentir, 
Verwilliging,  v,  Consentement,  m. 
Verwilling,  v.  Zie  Verwilliging. 
Verwinbaer,  b.  n.  Zf«  Verwinnelyk. 
Verwinden,  b.  w.  Dévider  totit ;  redévi" 

der;  mouvairau  moyen  d'un  vindas. 
Verwing,  v.  Teinture;  peinture,  f. 
Verwinnaer,  m.  Fainqueur,  m. 
Verwinnelyk,  b.  n.  Prenabte. 
Verwinnen,  b.  en  o.  w.  Faincre;  Iriom* 

pher. 


Verwinning,  v.  Ficloire,  f. 
VerwintereB ,  o.  w.  Hivemer  ;  arotr  én 

engetures. 
VerwinteriDg,  v.  Uivemage^  m. 
Verwisseloer,  m.  Changeur^  m. 
Verwisselbaer ,  b.  n.  EchangealHe  ;  em- 

vertible. 
Verwisselen ,  b.  w.  Éehmnger  ,  tro^er, 

— ,  o.  w.  Changer.  Van  kleeding-- 

Changer  de  vêtement. 
Verwisseling,  y.  Change^  échamge,  irec, 

m. 
Verwitten,  b.  w.  RebUmeMr. 
Verwittigen,  b.  w.  Informer;  mmrür; 
j  prévenir. 
Verwittigriogr»  ▼•  Information ,  f. ;  crs. 

m. 
Verwketel,  m.  Chaudièrede  ttfnumer,  t 
Verwkuip,  v.  Cuve  de  teinturier.  f- 
Verwkwast,  m.  Brosse  4e  barb&uMüeiif , 

f. 
Verwlegger,  m.  Cotorisie^  m. 
Verwlegging,  v.  Cotoris,  m. 
Verwlegster,  v.  Coloriste,  f. 
Verwmenger,  m.  Coloriste»  m. 
Verwmenging,  v.  Coloris,  m. 
Verwoed ,  b.  n.  Furieux.  —  ,  bjv.  /•- 

rieusement. 
Verwoedelyk,  byw.  FurUusemenl. 
Verwoedheid,  v.  Fureur;  rage^  f. 
Verwoest,  b.  n.  DévasU;  rawsgé;  naaé; 

désert. 
Verwoesten ,  b.  w.  DévasUr;  rmeêger; 

ruiner;  détruire. 
Verwoestend ,  b.  n.  Deslrucêemr ;  ét- 

structif;  dévastateur;  ruimeux;  étiersf^ 
Verwoester,  m.  Destructeur;  dém^B- 

teur;  ravageur,  m. 
Verwoesting,  t.  DéveLsUUum  ;  destmt- 

tion;  ruine^  f.;  ravage^  m. 
Verwonde,  m.  Blessen  m. 
Verwonden,  b.  w.  Blesser. 
Verwonderaer,  m.  Admirateur,  m. 
Verwonderaerster,  y.  Admirmlrice^  f. 
Verwonderd,  b.  n.  Etmné;  surpra. 
Verwonderen ,  b.  w.  Étonner;  MTpm- 

dre;  admirer.  Zich  over  iets— .^^■ 

tonner^  eire  surpris  de  g.  e. 
Verwonderend,  b.  n.  Admiratif. 
Verwondereoswaerdlg,  b.  n.  i    Êtm* 
Verwonderensweerdig»  b.  n.  f     mat; 

surprenant;  admirabie. 
Verwondering,  t.  Etennement,  m,;  sMh 

prise;  adnuration^  f. 
Ver wonderings teeken ,  o.  Point  i 

ralify  m. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VER 


761 


Verwonderlyk ,  b.  n.  Elonnmt;  admi- 

Tübie.  — ,  byw.  Étormamment ;  admU 
rabfemenL 
Verwondheid,  v.  Btesêure,  f. 
Verwonding,  v.  Mtion  dé  blesser;  bles- 
sure, f. 
Verwonen,  b.  w.  Zie  Verwoonen. 
VerwonnelinjJT,  m.  f^aincu,  m. 
Verwoonen ,  b.  w.  Payer  pour  Ie  louage 

d^une  habitalian. 
Verworden ,  o.  w.  Sf  gdter;  se  saUr. 
Verworden,  b.  w.  Etratigler, 
Verwording,  v.  EtrangUmerU^  m. 
Verwormd.  b.  n.  Fermoulu. 
Verwormdheid,  v.  Vermoulure,  f. 
Verwormen ,  b.  w.  Passer  (Ie  temps)  ü 

travai'ler  teaucoup.  — ,  o.  w.  Sa  wr- 

mouier. 
Verwormingr,  v.  Vermoulure^  f. 
Verworpeling  ^m.en-v.Zie  Verwerpe- 

lingr. 
Vprworpelyk,  b.  n.  Zie  Verwerpelyk. 
Verworpen ,  b.  n.  Abject;  vil ;  méprisa- 

ble;  rejeté;  réprouve. 
Verworpenheid ,  v.  AbjecÜon ;  réproba- 

Urn.  f. 
Verwor telen,  o.  w.  8*enraciner, 
Verwplant,  v.  Ptante  tincloriale^  f. 
Verwproef,  v.  DébouitU  (teint.),  m. 
Verwrikken,  b.  w.  Remuer ; démeUre ; 

disloquer.  Zich  — .  Se  faire  mal;  se 
disloquer, 
Vcrwrlkking,  ▼.  Remuement;  déb<Ate- 

ment,  m. 
Verwringen,  b.  w.  Retordre;  bistour- 

ner;  se  dmner  une  entarse. 
Vcrwringing,  t.  Entorse^  f.;  bistour- 

nage,  m. 
Verwater,  v.  Teinturière,  f. 
Yerwstof ,  v.  Malière  colorante;  tein- 

ture ,  f. 
Verwulf,  o.      )  pr^.^  f 
Verwulft«l,o.  r^'^^''^' 
Verwnlven,  b.  w.  Fouter, 
Verwurgen,  b.  w.  Zie  Verworgen. 
Verwveranderend ,  b.  u.  Qui  clxange  de 

eouieur. 
Verwverandering ,  v.  Changement  de 

couleur,  m. 
Verwverdonkering,  v.  Brttnissure,  f. 
Verwverkooper,  m.  Marehand  de  cou- 

leurSf  m. 
Verwrerm Indeving.  ▼.  Brunissure,  f. 
Verwverschil ,  o.  Diversitéde  couleur,  f. 
Verwydbaer,  b.  n.JHialable. 
Yerwyden,  b.w.  Élargir;  élendre;  di-- 


kUer,  — ,  o.  w.  S*élargir;  s*étendre; 

se  dilater, 
Verwyder,  m.  Becde<ygne  (chir.).  m. 
Verwyderen,  b.  w.  Llotgner;  écarter. 
Verwydering ,  v.  EUrignement ,  m.;  dés- 

union,  f. 
Verwyding,  V.  Élargissemeni ,  m  ;  dila- 

tation,  f. 
Verwyfd,  b.  n.  Efféminé.  -,  byw.  Effé- 

minément. 
Verwyfdelyk,  byw.  Efféminément. 
Verwyfdheid,  v.  Mollesse,  f. 
Verwyl,  o.  Délai;  retard,  m. 
Verwylen ,  b.  w.  Différer,  retarder,  —  , 

o.  w.  Tarder;  s'arréter. 
Verwyling,  v.  Détai;  retard,  m. 
Verwyt,  o.  Reproche,  m. 
Verwytelyk,  b.  n.  Reprochable. 
Verwyten,  b.  w.  Reprocher, 
Verwyting,  v.  Reproche,  m. 
Verwyven ,  b.  w.  Efféminer.  —  ,  o.  w. 

STeff^iner. 
Verwyving,  ▼.  Effémifuition,  f. 
Verwyzeling,  m.  Proserit,  m. 
Verwyzen,  b.  w.  Renvoyer;  bannir;  con- 

damner.  Ter  dood  — .  Condamnerü 

mort,  In  de  kosten  — .  Condamner 

aux  dépens. 
Verwyzing,  v.  Renvoi,  m.;  condamna- 

tion;sentence,  f. 
Verydelen ,  b.  w.  Déjouer;  üuder;  frus- 

trer;  paralyser. 
Verydelend,  b.  n.  Frustratoire. 
Veryzen,  o.  w.  Geler;  se  geler. 
Verzachten,  b.  w.  Adoutir ;  amoUir; 

paUier;  mitiger;  modérer;  modi/ier; 

soulager,  — ,  o.  w.  Sadoudr;  s'amol- 

tir. 
Verzachtend,  b.  n.  Adoucissant;  pal- 

Ualif;  atténuant 
Verzachting ,  v.  Adoucissement ;  amol- 

lissement,  m.;  mitigation;  modi/ica' 

tion;paUiation,  f. 
Verzachtmiddel,  o.  en  m.  Correctif;  pal- 

liaüf,  m, 
Verzadelykf  b.  n.  Qui  peut  être  rassa- 

sié. 
Verzaden ,  b.  w.  Rassasier;  saturer;  as- 

souvir. 
Verzadend,  b.  n.  Rassasiant;  nourris- 

saH. 
Verzadigd,  b.  n.  Rassasié, 
Verzadigdheid,  t.  Setiéüf^  f.;  assouvis- 

sementf  m. 
Verzadigen,  b.  w.  Zie  Verzaden. 
Verzadiging,  v.  Zie  Verzading. 


Digitized  by 


Google 


702 


\?ER 


YER 


Verzading,  v*  Rassasiemenl,  m.;  satiHé; 

saturalion,  f.;  assouvUsement,  m. 
Verzaedbaer,  b.  n.  Zie  Verzadelyk. 
Verzaedheid,  y.  SaiiéU,  f.;  asiouvisse- 

ment,  m. 
Yerzaekster,  v.  CeUe  qui  renie.  Ge- 

loofs— .  Henégate,  f. 
Verzaken ,  b.  w.  Renier ;  abjurer ;  tt' 

noncer. 
Yerzaker,  m.  Renieur,  m.  Geloo(TB— . 

Renégatt  m. 
Verzaking,  v.  Reniement;  renoncementy 

m.;  abjuration ;  renonce ,  f. 
Verzakken,  enz.  Zie  Inzakken,  enz. 
Verzamelaer,  m.  AccumuUUeur;  assem-' 

tleur;  compiUUeur^  m. 
Verzamelaerster,  v.  Accumulatrice ;  as- 

sembUuse,  f. 
Verzamelbaer,  b.n.  Qu" on  peut  r assem" 

bier  OU  recueiUir. 
Verzamelen  ,  b.  w.  Assembter;  rassem^ 
bier;  amasser;  ramasser;  recueiUir; 
coinpUer,  — ,  o.  w.  S*a$sembler. 
Verzamelend,  b.  n.  CoUectif, 
Verzameling,  v.  Amas ;  recueü;  assem- 
blage, m.;  coltectiün;  compilation;  as- 
sembiée,  f.;  concours;  rassemblement, 
m. 
Verzamelplaets ,  y.  Lieu  de  rassemble- 
ment;  rendez-vous;  réceptacle,  m. ; 
assemblee,  f. 
Verzamen,  enz.  Zté  Verzamelen,  enz. 
Verzanden,  o.  w.  S'etisabler;  s*assabUr; 

s*engorger. 
Verzanding ,  y.  Ensablement ;  atterris^ 

sementt  m. 
Verzeeren,  b.  w.  Zie  Bezeeren. 
Verzeeuwd ,  b.  n.    Qui  a  Ie  mal  de 

mer. 
Verzeeuwdheid,  v.  Mat  de  mer,  m. 
Verzeeuwen,  o.  w.  Avoir  te  mal  de  mer. 
Verzegelaer.  m.  Scelleur,  m. 
Verzegelen,  b.  w.  Sceller;  cacheter;  con- 

firmer;  ralifier. 
Verzegeling,  v.  Action  de  sceller,  de  ca- 
cheter;  apposition  du  scetlé,  f. ;  sceUé , 
m. 
Verzeggen,  b.  w.  Renoncer  h;  promet- 

tre. 
Verzeilen  ,  o.  w.  MeUre  d  la  voile ;  déri* 
ver;  échouer.  •— ,  b.  w.  Êchouer ,  fa^e 
éctwuer. 
Verzeiling,  y.  Dérive  (mar.) ,  f. 
Verzekeraer,  m.  Assureur^  m. 
Verzekerbrief,  m.  Potice  d^assurance; 
certificalion,  f. 


Verzekerdjieid ,  y.  Assurance ;  certüu- 

de;  s&reté ;  tranquiUUé^  f. 
Verzekeren ,  b.  w.  Assurer;  certifier; 

affirmer;  garantir. 
Verzekerend  ♦  b.  n.  Affirmatif. 
Verzekergeld,  o.  Prime  d*üssura$ies. 

Verzekering ,  y.  Assurance;  certitude; 
süreté;  cauHon ;  asseriion ;  saisie ,  f. ; 
arrêt,  m.;  airestation^  f. 
Verzekerkantoor,  o.  Bureau  (fassu- 

rance,  m. 
Verzelfstandigen ,  b.  w.  Transtubstah 

tier. 
Verzelfstandiging,  y.  TnuusubstOMlia' 

tion.f. 
Verzeilen,  b.  w.Accampagner. 
Verzelling,  y.  Accompagnement^  m. 
Verzelscbappen,  b.  w.  Zie  Verzelles. 
Verzen,  y.  To/on,  m. 
Verzenden,  b.  w.  Envoyer;  expédier; 

renvoyer. 
Verzender,  m.  Envoyeur;  expédiUur , 

expéditionnaire  ^  m. 
Verzending,  y.  Envoi^  m. ;  expédslim , 

f.;  renvoi^  m. 
Verzendletter,  y.  Lettrine  (impr.),  t 
Versenen,  y.  my.  Talons,  m.  pi. 
Verzengen,  b.  w.  Bruter  tegèrement; 

gritler;  roussir;  hdler. 
Verzenmaker ,  m.  Rimaitteur ;  rinuur, 

versificateur,  m. 
Verzet,  o^  Reldctie ;  repos;  diverüsse- 

ment,  vax 
Verzettelyk,  b.  n.  Amusable. 
Verzetten  ,  b.  w.  Dépêacer;  transposer; 

déranger ;  ftéchir;  dissiper;  enjfogen 

troubler;  surprendre;  parier;  mer- 

tir;  déioumer;  oublier;  reposer;cp- 

poser.  Zich  tegen  iemand  of  tégèa 

iets  — .  S*opposer  ü  q,  q,  ouéq.c^ 
Verzetter,  m.  Metteur  en  oeuvre,  m. 
Verzetting ,  y.  Déplacemenl;  dénmgt' 

ment;  engagement;  gage,  m. 
Verzieden,  o.  w.  EbouitUr, 
Verzien,  b.  w.  Négliger;  dépenser  ot 

employer  &  voir  q.  c.  Zich  — ,  Ne  pst 

bien  voir ;  se  tromper.  Zie  Voor««i. 
Verziening,  v.  Négligence ;  mépriu;er' 

reur,  f. 
Verzier,  o.  Zie  Vizier,  o. 
Verzierder,  m.  Inventeur^  forgeuTf  m* 
Verzieren ,  b.  w.  Inventer;  amtrovser; 

forger. 
Verziering,  y.  1  Fiction ;  fabU^  U  om- 
Verziersel,  o.  f     /e,  m. 


Digitized  by 


Google 


VER 


VtR 


763 


/erzigrtig,  b.  n.  PresMe. 
^erzig>tige,  m.  en  v.  Prtsbyte,  in.  et  f. 
/erzig^tigheid,  v.  Presbytie^  f. 
ierzigttop,  m.  Frnnteau  de  mire^  m. 
iTerzilveraer,  m.  Jrgentenr,  m. 
iTerzilTeren,  b.  w.  Argenler, 
(Verzilvering,  v.  Argenture^  f. 
iTerzilverkunst,  t.  Argenture  (art),  f. 
/erzinken,  o.  w.  Couler  ou  aller  &  fond; 

s'enfoncer;  s'abtmer. 
^erzfnnelyken,  b.  w.  Rendre  sensible ; 

représenler;  figurer, 
i^erzinnelyking,  t.  ReprésenUUion;  figu- 

re,  f. 
iTerzinneiif  b.  w.  Inventer;  imaginer; 

controuver;  forger.  Zich  — .  §e  mé- 

prendre. 
/erzinner,  m.  Inventeur;  forgeur,  m, 
^erzinnlng,  v.  Invenlion;  erreur^  f. 
•Verzinsel,  o.  Fiction,  fable,  f. 
k^erzinster,  ▼.  Inventrice,  f. 
Tepzltten,  b.  w.  Dépenser  ou  ;wiy«r  pcmr 

élre  assis;  passer  (Ie  temps)  éiant  as- 
sis;  perdre  en  restant  assis.  — ,  o.  w. 

S'aséeoir  ailleurs;  changer  de  place. 
i^erzoek,  o.  Bemande ;  prière ;  requête ; 

pétition,  f. 
^Verzoekbrief,  m.  Zie  Verzoekschrift. 
Verzoeken,  b.  w.  Demander;  prier;  im- 

ptarer;  inviter;  postuler;  visiter;éprou» 

ver,  tenter, 
Verzoekend,  b.  n.  Postulant,  requérant, 

suppliant, 
Verzoeker,  m.  Suppliant;  pétitionnaire ; 

postulant^  m. 
Verzoeking,  ▼.  Tentation,  f. 
Verzoekmeester,  m.  Mattre  des  requê- 

les,  m. 
Verzoekschrift,  o.  Requête;  pétition^  f.; 

placet;  réquisitoire,  m. 
Verzoekster,  ▼.  Suppliante;  postulante; 

requérante,  f. 
Verzoenbaer,  b.  n.  RéconcÜiabUi 
Verzoendag,  m.  Jour  de  propitiation , 

m. 
Verzoendeksel,  o.  Propitiatoire,  m 
Verzoenen,  b.  w.  Réconcilier;  conciHer; 

apaiser;  expier. 
Verzoenend ,  b.  n.  Expiatoire  ;  propitia- 
toire. 
Verzoener,  m.  Récondliateur,  m. 
Verzoening,  v.  RéconciHation;  expia- 

lton,L 
Verzoeningsbok,  m.  Bouc  éniissaire,  m. 
Verzoeningsfeest,  v.  en  o.  Féte  des  ex^ 

piaitons  (chez  UsJuifs),  f. 


Verzoeningsmiddel,  o.  en  m.  Aeeonmo* 

dement,  moyen,  m. 
Verzoenlyk ,  b.  n.  Reconciliatie. 
Verzoenoffer,  o.        )   Sacrifice  propt" 
Verzoenofferande,  ▼.  f    tiatoire,  m. 
Verzoenster,  ▼.  Réconciliatrice,  f. 
Verzoeten ,  b.  w.  Adoudr;  alléger;  sou-- 

lager. 
Verzoetend,  b.  n.  Adaucissant. 
Verzoeting,  y.  AdoucUsemenl^  m. 
Verzolen,  b.  w.  Resscmeler;  carreler. 
Verzoler ,  m.  Celui  gut  ressemèie;  save» 

tieryUi. 
Verzoling ,  y.  RessemelagCy  m.;  earreUi' 

re^t. 
Verzonen , b.  w.  Adapter;  preudre  pour 

fils. 
Verzoning,  v.  Adoptlon,  t. 
Verzorgen,  b.w.  Pourvoir;  munir;  four^ 

nir;  procurer. 
Verzorger,  m.  Celui  qui  fourrdt,  qui  pro- 

cure;  pouivoyeur,  m. 
Verzorging,  v.  Provision;  foumiture^  f, 
Verzot,  b.  n.  Infalué;  assoté.  —  zyn  op. 

Raffoler;  élre  infalué  de. 
Verzotheid,  v.  Infatuation,  f. 
Verzotten,  o.  w.  Raffoler  ^  s'infatuer.  Op 

iemand ,  op  iets  — .  Raffoler  de  q.  q. , 

deq.  c. 
Verzouten,  b.  w.  Sater  Irop. 
Verzuchten,  o.  w.  Soupiier;gémir. 
Verzuchting ,  v.  Soupir ;  gémissement , 

m.;  aspiration,  f.;  élancement,  m. 
Verzuerhaeir,  b.  n,  Oxydable  (chim.)* 
Verzuerbaerheid,y.  Oxydalnlité{chim,), 

f. 
Verzuim,  o.  Négligence;  omissum;  perte; 

contumace^  f.,  défaut,  m. 
Verzuimen ,  b.  w,  Négliger ;  omettre ; 

manquer;  perdre. 
Verzuimenis,  v.  Zie  Verzuim. 
Vcrzuimer,  m.  Celui  qui  négligé;  défail- 

lant,  m. 
Verzuiming,  v.  Zie  Verzuim. 
Verzuimster,  v.  Celle  qui  négligé;  défaU* 

tante^  f. 
Verzuipen,  b.  w.  Dépenser  &  boire;  noy* 

er. 
Verzuiper,  m.  Ivrogne,  buveur,  m. 
Verzuipster,  v.  Ivrognesse,  buveusCy  f. 
Verzuren,  b.  w.  Aigrir;  oxyder.  — ,  o. 

w.  Devenir  aigre;  s*oxyder. 
Verzuring,  v.  Oxydation  (chim ),  f. 
Verzwageren ,  b.  w.  Apparenter  ^  allier 

par  mariage.  Zich—.  S'aitier^  s'appa* 

renter. 


Digitized  by 


Google 


764 


VES 


VET 


Verzwagering ,  ▼.  AUianee ,  nnton  par 

mariage,  f. 
Verzwakken  ,  b.  w.  Affaiblvr.  —  ,  o.  w. 

S'affaiblir. 
Verzwakkend,  b.  n.  AïïaibiUsant. 
Verzwakking,  v.  Affamissement,  m. 
•  Verzwaren,  b.  w.  Appesanlir;  aggraver, 

— ,  o.  w.  S'appesantir;  s'aggraver. 
Verzwarend,  b.  n.  Aggravant. 
Verzwaring,  y.  AppesarUissement ,  m.; 

aggravalian,  f. 
Verzweeten,  b.  w.  Faire  passer  par  la 

transpiration. 
Verzwelgen,  b.  V  Engloutir ; avaler ; 

supporter;  dissiper  en  débauches, 
VerzwelgQr,  m.  AvaUur;  dissipateur  ^ 

m. 
Verzwelginff,  v.  Avalement,  m.;  absorp- 

tion;  dissipation,  f. 
Verzweren,  b.  w.  Abjurer,  Zich  — .  iu- 

rer;separjurer.  —i  o.  w.  SuUéter; 

suppurer. 
Verzwering,  v.  AbjuratUm;  suppuration, 

Verzwieren,  b.  w.  Dépenser ,  dissiper 

(en  débauches). 
Verzwikken ,  b.  w.  Disioquer.  Zich  — . 

Se  donner  une  entorse. 
Verzwikking,  v.  Dislocation ,  entorse,  f. 
Verzwindelen,  o.  w.  Zie  Verzwinden. 
Verzwinden,  o.  w.  DisparaUre;  s^éva^ 

nouir» 
Verzwygen,  b.  w.  Taire;  supprimers 

cacher;  celer. 
Verzwygend,  b.  n.  Taeilume;  siUn- 

deux;  discret, 
Verzwygendheid,  v.  Tacitumilé,  f. 
Verzwyger,m.  Cetui  qui  lait^  qui  caclie; 

hamme  taeilume,  m. 
Verzwyging  ,  y.Silence,  m. ;  réticenee, 

Verzygen,  b.  en  o.  w.  FiUrer. 
Verzyging,  v.  Piltration.t 
Vcrzygvat,  o.  Passotre,  t, 
Verzypen,  o.  w.  Suinter,  dégoutter. 
Vesper,  V.  Fêpre,  soir,  m.;  vipres,  f.  pi. 
Vesperboek,  o.  en  m.  Fespéral,  m. 
Yesperbrood,  o.  Goüter^  m. 
Vespertyd,  m.  Soir^  m. 
Vessemen ,  b.  w.  Enfiler  (une  aiguiUe). 
Vest,  ▼.  Rempart ;  bouUvard^  m.;  place 
^  farte;  veste;  camisole,  f.;  giletj  m. 
Vestael,  v.  FestaU,  f. 
Vestbouwer,  m.  Ingénieur,  m. 
Vesten,  b.  w.  Forlifier;  fucer ;  fonder ; 
établir. 


Vestigen ,  b.  w.  Fixer;  f  ander ;  étübiir; 

affermir,  baser;  consotider. 
Vestiging ,  v.  FixaUon ,  f. ;  affennisse- 

ment^  m. 
Vesting.jv.  Fixalion;  forteresse^  f.;  iorti' 

fications,  f.  pi. 
Vestiogbouw,  m.  Fortifiealion ,  archi' 

tecture  militaire,  f.;  génle^  m. 
Vestingbouwer,  m.  Ingénieur  miütain, 

m. 
Vestingbouwkunde,  ▼.  Art  de  forlifier; 

géniey  m. 
Vestlngbonwkundig,  b.  n.  Verse  dans 

l' architecture  militaire. 
Vestingbouwkundige,  m.  Ingénieur  mi- 

lUaire^  m. 
Vestingwerk,  o.  Fortification^  f. 
Vesuvius,  m.  Fésuve  (volcan),  m. 
Vet ,  o.  Graisse ,  f. ;  gras,  nu  — ,  b.  n. 

Gras.  — ,  V.  Doucelte,  mdche^  f. 
Vetachtlg,  b.  n.  Graisseux, 
Vetader,  v.  Veine  adipeuse^  f. 
Vetbreuk,  ▼.  Stéalocète,  f. 
Vetbuis,  V.  Conduit  adipeux.  m. 
Veter,  m.  Lacet,  m.;  afguiltetU^  f. 
*Veteraen,  m.  Vétéran,  m. 
Veteraenschap,  o.  Vétérance,  f. 
Veterbeslag,  o.  Ferret,  m. 
Veteren,  b.  w.  Lacer;  aiguilleler. 

Vetgans,  t.  Pingouinon  pinguin  {o\9ei\ï 

de  mer),  m. 
Vetgezwel,  o.  Sléalömey  lipóme,  ul 
Vetbeid,  ▼.  Graisse;  cêrpultnce^  f. 
Vetkooper,  m.  Graissier,  m. 
Vetleder,  o.  Cuir  gras,  m. 
Vetmae^,  v.  CaiUette,  f.»  abamasum,  m. 
Vetmaking,  y.  Engraissage ;  engndsstr 

ment,  m. 
Vetnavelbreuk,  v.  OmphalocèU,  f. 
Vetpot,  m.potö,  graisse,  m. 
Vetrok,  m.  Pannicule  (anat.1,  f. 
Vetsalade,  t.  DoucetU,  mdche,  f. 
Vetten,  b  w.  Graisser;  engraisser;  en»- 

mer;  corroyer,  tanner. 
Vetter,  m.  Corroyeur,  tanneur,  m. 
Vettery,  v.  Corroirie,  tannerie,  f. 
Vettewarier,  m.  Graissier,  m. 
Vettewarierster,  v.  Graissière,  f. 
Vettewary ,  y.  Boutiqus  de  graüsatfy  t- 
Vettig,  b.  n.  Graisseux ;  adipeux. 
Vettigheid,  y.  Graisse;  onctuosUé^t 
Vetting,  y.  Ensimage^  m. 
Vetvat,  o.  Faisseau  adipeux,  m. 
Vetverkooper,  m.  GraissieTf  m. 


Digitized  by 


Google 


VIC 


VIE 


7S5 


retvin,  y.  Nageoire  adipeuse,  f. 
.etvlak,  V.  Tache  de  graisse,  f. 
Tetvlief,  o.  Membtane  adipeuse;  panni- 

cule  (anat.),  f. 
'etwas,  o.  jdipocire^  f. 
'etweide ,  v.  Èngrais ,  pdturage  gras , 

m. 
'etweiden,  b.  w,  Engraisser^  mettre 

(des  besliaux)  h  l*engrais. 
Tetweider,  m.  Celui  qui  engraisse  des 

besliaux:  marcliand  de  bosufs  gras, 

etc.,  m. 
/etweiderj,  v.  Engrais^  pdturage  gras^ 

m. 

'etwinkel,  m.  Boutique  de  graissier,  f* 
'etzak,  m.  Gros  bedon,  m. 

etzuer,  o.  Jcide  sébacique  (chim.) , 

m. 
'etzuerzout,  o.  Sébale  (chim.) ,  m. 

eulen,  o.  Poulaitiy  m. 

'eulenen,  o.  w.  PouUner;  dnonner. 

'"'eulenmerrle ,  t.  Junient,  pouli7iière  , 

f. 

'eulentje,  o.  Poulichon,  m. 
'ezel,  V.  Filament ;  filet;  d/,  m.;  fibre^ 

f. 
'ezelachtig,  b.  n.  Filamenteux ;  /l- 

breux :  filandreux;  capillaire. 
/'ezelachtiffheid,  v.  CapiUament,  m. 
'czelaer,  m.  Ciwcholeur,  m. 
«^ezelaerster,  v.  Chucholeuse,  f. 
r'ezeldraed ,  m.  Capillament;  filament , 

m. 
Tezelen,  b:  «i  o.  w.  Chuchoter. 
Tczelig,  b.  n.  Zie  Vezelachtig. 
'ezeling,  y.  Chuchotement,  m. 
r'ezelspanning ,  v.  Tensiondesfibres,  f. 
'ezelsteeD,  m.  Amianle  (minéral),  m. 
'ezeltje,  o.  Zie  Vezel, 
^'ezelverslappend ,  b.  n.  Chalaslique ; 

reldchant  (méd). 
/ezelverzwakking ,  y.  Atonie  (méd.) , 

f. 
/ezciwortel ,  m.  Racine  capiUaire,t. 
/eziken,  b.  en  o.  w.  Zie  Vezelen. 
Vicariaet,  o.  Vicariat^  m. 

Vicaris,  m.  Vicaire,  m. 
/icarisscbap ,  o.  Ficairie,  f.;  vicariat, 

m. 
^Viceadmirael,  m.  Viceamiral,  m. 
Vicepresident,xn.  Ficeprésident,  m, 
Victalie,  v.  Fictuaille,  f.,  mvres^  m. 

pi.,  provisionsy  f.  pi. 
Victallekooper,  m.    )  Fictuailleur  , 
rVictalicmecoter,  m.  f       pourvoyeur 

des  vivreSy  m. 


*Victallëren,  b.  w.  AuiUtiUer* 
*Victorie,  y.  Fictaire,  f. 
Victoriewortei,  m.  Faux  nard  (plan  te), 

m. 
Vier,  eoz.  He  Vuer,  enz. 
Vier,  telw.  Quatre,  Wj  waren  met  ons 

—en.  Nous  élions  quatre.  —  en  — ,  by 

—en.  Quatre  d  quatre.  — ,  y.  Quatre , 

m. 
Vierayond,  m.  FigHe,f.;  repos  après  Ie 

travaily  m, 
Vlerblad.  o.  QuadrifoUum  (plante),  m. 
Vierbladerig,  b.  n.  )  Télrapélale;  qua- 
Vierbladig,  b.  n.     f     driphylle;  tétra- 

phylle ;  quadrifolié. 
Vierbloemig,  b.  n.  Quadriflvre. 
Vierdaegsch,  b.  n.  Qui  dure  quatre 

jours. 
Vierdag,  m.  Fcte  ,  f. ;  jour  de  repos , 

m. 
Vierde,  b.  n.   Quatrième,  Hendrik  de 

— .  Henri  quatre:  Ten  — .  Quatrième- 

ment.  — ,  o.  Quatriéme,  quarl,  m.  —, 

y.  Quatrième  (t.  de  Jeu);  4«  classe 

(dans  les  colleges) ,  f. 
Vierdeelig,  b  n.  Quadfipartite  (bot.). 
Vierdehalf,  telw.     i  «,^^.  ^,  .^    . 
Vierdehalve,  telw.  f  Troisetdemt. 
Vierdendaegsch,  b.  n.  Qui  a  eu  lieu  Ie 

quatrième  jour. 
Vierderhande,  ony.  b.  n.  \  Qui  est  de 
Vierderlei,  ony.  b.  n.         (  quatre  sor- 

les  OU  espéces. 
Vierdoornig,  b.  n.  Qui  a  quatre  épi- 

nes. 
Vierdraedsch ,  b.  n.  Qui  est  de  quatre 

fits. 
Vierdubbel,  b.n.  Quadruple.  — ,  o.  Qua» 

drupte,  m. 
Vieren ,  b.  w.  Célébrer ;  fêUr  ;  chómer ; 

solenniser;  Idcher,  filer.  Den  teugel 

— .  Ldcher  la  bride.  Den  (de)  kabel 

— .  FiUr  ie  cdble. 
Vierendeel ,  o.  Quart;  quarlier;  quarte- 

ron,  m. 
Viereudeelen,  b.  w.  Diviser  ou  parlager 

en  quatre ;  écarteler. 
Vierendeeling  ,  v.  Écartèlement ,  m. ; 

écarlelure,  f. 
Vierhandig,  b.  n.  Quadrumane. 
Vierhoek ,  m.  Carré;  quadrangle ;  qua- 

drilalère,  m. 
Vierhoekig,  b.  n.  Carré;  quadrangu- 

laire.  — ,  byw.  Carrément;  d  angle 

droit. 
Vierhonderd,  telw.  Quatre  cents. 


Digitized  by 


Google 


766 


VIE 


Vierhoonilgr,  b.  n.  Qui  a  ^Udtrecórnes. 
Viering,  v.  CéUbraUon ;  solmniU,  f. 
Vierjarig,  b.  n.  De  quaire  ans ;  qua» 

triennaL 
Vierkant,  o.  Carré;  cadrat,  m.;  qua- 

drature,  f.;  quadriUUère,  m.  In  het 

— .  Bn  carré,  — ,  b.  n.  Carré»  --  wor- 
tel. Raóne  carrée.  —  maken.  Èquar^ 

rir;  carrer.  — ,  by w.  Carrément ;  avec 

forceelcélérüé. 
Vierkanten,  b.  w.  Carrer  ;équarrir. 
Vierkantig ,  b.  n.  Carré.  — ,  byw.  Car- 

rémenL 
Vierkantigheid,, y.  Quadrature,  f. 
Vierkanting,  v.^^ttari^M^c ;  équarrisse- 

mefU.m, 
\ieTk&utmsLklng,y,Êauarrissage,  équar* 

risiement,  m.;  quadrature,  f. 
Vierkantwortel,  m.  Radne  carrée,  f. 
Vierkleurig,  b.  n.  De  qaatre  coulewrs. 
Vlerkruid,  o.  Esffice  d*ellébore,  m. 
Vierledig,  b.  n.  Composé  de  quatre  par- 

iies;  qui  a  quatre  membres,  —  getal , 

-*-e  grootheid.  Quadrinöme,  m. 
Vierlettergrepig,  b.  n.  Qmdriêyltabi- 

que,  tétmsyllabe, 
Vierling,  ▼.  Qualrain,  m.  — ,  o.  Quart; 

quarteron,  m. 
Viermael,  byw.  Quaire  fois, 
Viermaendig,  b.  n.  De  quaire  mais, 
Viermalig,  b.  n.  Répéte  quatre  fois. 
Vierman,  m.  Quatuorvir,  m, 
Viermannery,  v.  Tétrandrie  (bot.),  f. 
Viermannig»  b.  n.  Tétrandre  (bot.). 
Vierponder,  m.  Objet  qui  pèse  quatre  tó- 

vres ;  boulet  de  quatre  litnts,  m, 
Vierpondig,  b.  n.  Qui  est  de  quatre  (i- 

vres. 
Vlerpootig,  b.  n.  Quadrupède. 
Vierregelig ,  b.  n.  De  quatre  Ugnes.  — 

vers.  Quatrain^  m. 
Vlerschaer,  T.  Tribunal.m, 
Vierschellig,  b.  n.  Quadrivalve  (bot.). 
Vierschotig,  b.  n.  Carré,  gros,  fort. 
Vierspannig,  b.  n.  AUelé  de  quatre  che- 

vaux,  -*e  wagen.  Quadrige,  m. 
Vierspel,  o.  TétraU>gie,  f. 
Vierspletigf  b.  n.  Quadrifide  (bot.). 
Vierspronff,  m.  Carrefour,  m.;  croupade 

(man.),  r. 
Viertal,  o.  Nombre  de  quatre,  m. 
Viertallig,  b.  n.  Qui  est  de  quatre;  qua- 

temaire, 
Viertandig.  b.  n.  Quadridenté, 
Viertel,  o.  Quartaut,  m.;  rasière,t, 
Viertyd,  mPTempsde  repos;  cMmagCj  m. 


vm 

Viertydig,  b.  n.  —e  Tasten.  QiMft- 

temps ,  m.  pi. 
Vienrakkig ,  o.  n.  Qui  a  quatre  pmrüis 

OU  quatre  cases. 
Vierringerig,  b.  n.  Tétradictgie. 
Viervleugelig,  b.  n.  Tétraplèn. 
VierYoet ,  m.  ObJet  qtU  a  quatre  frieés , 

m.  Te  — .  Ju  galop. 
Viervoeter,  m.  Dimètre  (TersL  m» 
Vienroetig,  b.  n.  Quadrupide.  —  dier. 

Quadrupéde.  m, 
Vienrorst,  m.  Tétrarque,  m. 
Viervorstelyk,  b.  n.  Du  tétrarque, 
Viervorstendom,  o.  TélrarcMe^  f. 
Vief  vond,  o.  Quadruple,  m. 
Viervoudig  ,  b.  n.  Quadrupte.  — ,  fcyw. 

Zie  Viervoudiglyk. 
Vienrondiglyk,  byw.  Ja  quadrupêe^ 
Vierwekig,  b.  n.  De  quatre  semtdmet. 
Vierwerf,  byw.  Quatre  fois. 
Vierzins,  byw.  En  quatre  sens. 
Vierzydig,  b.  n.  Quadritatére. 
Vies,  b.  n.  DégoiUant;  désagréabie;  wmm- 

vais;  dégoüté;  diffleile;  détieat;  m- 

zarre,  —,  byw.  Btzturemefit, 
Viesheid,  v.  Répugnance^  f.;  dégoüté  m.; 

déUcaiesse;  bizarrerie,  ï. 
Viezevaes,  v.  Caprice^  m.,  lubie,  f, 
Vigge,  V.  Cochon  de  /«ü,  m. 
Viggen,  o.  w.  Cociionner,  meltre  bas  fen 

parlant  d*une  truie). 
♦Vigilie,  V.  yigiie,{. 
Vigooje,  V.  Figogne  (quadrnpèdeT.  f. 
Vigonjehoed,  m.  Figogne,  ehetpeam  df 

vigogne ,  m. 
Vigonjewo],  v.  Figogne  ;  carmetim  ^  t. 
Vilder,  m.  Zie  Viller. 
Vilkuil,  m.  Êcfrrcherie;  wririe.  f. 
Villen,  b.  w.  Ecorcker;  ehareuter. 
Viller,  m.  Éccrcheur,  équarrissemr^  m. 
Villery,  v.  Êcorcherie;  voirie^  f. 
Vilmes,  o.  Êqnarrissoir^  m. 
Vilplaeta,  v.  Zie  Villery. 
Vilt,  o.  Feutre  (étoffe),  m.  — ,  m.  Awmre, 

m. 
Viltachtig,  b.  n.  Sordide,  anara. 
Viltboom,  m.  Tomex  (arfore) ,  m. 
Vilten,  onv.  b.  n.  Fait  de  fentre, 
Viltkruid,  o.  Cuscute  (planti^,  f. 
Viltluis,  V.  Morpion,  m. 
Viltmaker,  m.  Fentrier,  m» 
Viltmakerv,  v.  Fabrique  defèuirt^U 
Viltmantef,  m.  Gaban,  m. 
Vim,  v.  Cent,  m.;  ccntaine,  t. 
Yin,  T.  Nageoire^  t ;  oMeron;  büurgetn  . 

m. 


Digitized  by 


Google 


VIR 


VIS 


767 


Vindaling*,  enz.  Zte  Vondeling,  enz. 

Vindelyk,  b.  n.  Trouvabie. 

Vinden ,  b.  w.  Trouver;  rencontrer;  dé* 

couvrir. 
Vinder ,  m.  Inventeur;  autevr;  créaUur; 

décüuvreur,  m. 
Vlndery,  v.  Tronvaüle^  f. 
Vinding,  v.  Inveniion ;  découverte,  f. 
Vindingryky  b.  n.  Jnventif;  indv^trieux. 
Vindingrykheid  ,  t.  Invention;  indui- 

triej. 
Vindster, W.  Celie  (f ui  trouve;  inven- 

tricê.t. 
Vinger,  m.  Daigt,  m.  Door  de  —en 

zien.  Uur  de  condescendanee ;  canni- 

ver. 
Vingerachtig,  b.  n.  Daciyloïde. 
Vingeraderen,  t.  m\r.  Artères  on  veines 

digitüies^  f.  p). 
Vingerbladig,  b.  n.  DigiafoHé  (bot.). 
Vingerdik,  b.  n.  Gros  comme  trn  doigt. 
Vingeren,  b.  w  Toucher  du  doigt. 
Vingergras,  o.  Diffitaire  (plante),  f. 
Vingergreep»  m.  Pincée,  i. 
ViDgerhoea  ,  m.  Dé  (dcoudre) ,  m.;  di- 

gUtUe  (plante),  f. 
Vingerhoedskruid,  o.  Digitale  iplante), 

Vingerig,  b.  n.  Digité  (bot.). 

Vingerkroid,  o.  Digitaire  (plante),  f. 
Vingerlang,  b.  n .  De  ia  longuevrdu  doigt. 
Vingerlid,  o.  PhaUmge  (anat),  f. 
Vingerling,  m,  Doigtier,  m. 
Vingorlooe,  b.  n.  Jdactyle. 
Vingerrekenaer,  m.  Dactytonome^  m. 
VJngerrekenknnst,  t.  Dactylonomie,  f. 
Vingerring,  m,  Anneau,  m.,  bagvCj  f. 
Yingersnel,  b.  n.  Qui  a  les  doigts  té" 

gers. 
Vfngersnelheid ,  ▼.  Légèreté  des  doigls , 

Vingerspel,  o.  Movrre  (jen) .  f. 
Vingerspier,  v  Muscie  du  doigt^  m. 
Vingerepraek.  ▼.  Dactylologie,  f. 
Vingerspraekkundig ,  b.  n.  Dactylo- 

grapmque. 
Vingerspraekkundige,  m.  Dactylogra- 

phe,  m. 
Vingerspreker,  m.  Dactylographe^  m. 
Vingertop,  nié  Bout  du  doigt.  m. 
Vingerversteening ,  v.  Dactylite  (mi- 

ner.),  t 
Vingerviseh,  m.  Chéilodactyle  (poisson), 

m. 


Vlngenrormig,  b.  n.  DigÜiforme ,  digi-^ 
te;  dactyUAde.  — ,  byw.  En  forme  de 
doigt. 

Vingerzennwen,  v.  mv.  Nerfs  digitaux, 
m.  pi. 

Vingerzetten  (het),  o. )  Doiglé  on  doig- 

Yingerzetting,  v.        f    ter  (mus.) ,  m. 

Vink,  m.  en  v.  Pinson  (oiseau),  m. 

Vinkekooi,  v.  Cage  &  ptnsons,  f. 

Vinken,  o.  w.  Prendre  des  pinsons. 

Vinkenet ,  o.  en  ▼.  FUet  ü  prendre  'des 
frinsonsy  m. 

Vinkenjagt,  v.  Pinsonnée^  f. 

Vinkenslagy  o.  Piége  pour  prendre  des 
pinsons^  m. 

Vinkentyd,  m.  Saison  oü  Von  prend  des 
pinsons,  f. 

Vinkenvalk,  m.  Epervier^  m. 

Vinkenvanger,  m.  Preneur  de  pinsons; 
oiseleur^m. 

Vinnig,  b.  n.  Violent;  rude;  dur;  pi- 
quant;  êpre;  ardenl.  —e  koude.  Froid 
piquant.—op  iets  ryn.Désirer  aTdem- 
ment  q.  c.  — ,  byw.  Zie  Vinniglyk. 

Vinnigheid ,  ▼.  Violence;  rigueur;  dpre- 
té;  dureté,  f. 

Viiuiiglyk,byw.  Fiolemment;rudement; 
vivement;  ardemrhent. 

Vinviscb,  m.  Espèce  de  baleinen  f. 

Violenhonig,  m.  Miei  violat,  m. 

Violensiroop,  ▼.  Strop  viotaL  m. 

Violet,  b.  n.  Fiolet. 

Vloletkleurig,  b.  n.  Fiolet. 

Violetrood,  o.  Zinzolin,  m. 

vloÜeïbroem.T.|''^''«'(P'"te).n>. 
Violierboom,  m.  Giro/lier,  m. 
Violierplant,  ▼.  FioHer  (plante),  m. 
Violist,  m.  Fiolon ,  joueur  de  vioUm , 

tn. 
Viool,  T.  Fiolon,  m.\  viole;  violette,  f. 
Vioolbas,  i|Q.  Basse  de  viole,  f. 
Vioolbleem,  ▼.  FioUtie,  f. 
Vioolhars,  ▼.  en  o.  Colophane,  f. 
Vioolplant,  ▼.  FiotetU.  f. 
Vioolsnaer,  ▼.  Corde  d'un  violon,  f. 
Vioolspeelster,  ▼.  Fioloniste,  t. 
Vioolspeler,  ro.  Zie  Violist. 
Virtel,  o.  Zie  Veertel. 
Visch,  m.  Poisson ,  m. 
Vischachtig  ^h.n.De  poisson ;  qui  sent 

Ie  poisson;  qui  tient  du  poisson, 
Vischaes,  o.  Gvildre  on  guildille,  f. 
Vischangel,  m.  HameQon,  m. 
Vischarend,  m.  Orfraie^  f. ,  ossifrague, 

m.ett. 


Digitized  by 


Google 


768 


VIS 


Vischbaarden ,  m.  mv.  Barbes  de  'poiS' 

son,  f.  pi. 
Vischbak ,  m.  Baquet  pour  Ie  poisson , 

m.,  caquèUj  f. 
Vischbank,  v.  Table  de  poissonnUr,  f. 
Vischbeen,  o.  Baleine^  f. 
Vischben,  v.  Bourriche,  f. 
Vlachbeschryver,  m.  Ichthyographe,  m. 
VischbeschryyiDgy  v.  Ichthyologie ,  ich» 

thyographie,  f. 
Vischbeun,  v.  Réservoir;  banneton,  m. 
ViscLblaes,  v.  Fessie  de  poisson,  f. 
Vi8chbóot,m.,  V.  en  o.  Barque  de  pi- 

cheur,  f. 
Vischdag ,  m.  Jour  de  pêche  ;jour  inaA" 

gre,  m. 
Yischdieff  m.  Courlis  (oiseau),  xn. 
Vischëtend ,  b.  n.  Ichthyophage ,  pisd- 

vore, 
Vischëter,  m.  Ichlhyophage^  m. 
Yischfuik,  V.  Nasse^  f. 
Vischgeld,  o.  Marcaige  (droit),  m. 
Vischgier,  m.  Zie  Vischarend. 
Vischgraet,  v.  Arêie  (de  poisson)^  f. 
Viscbhaek,  m.  Ilamegon,  m. 
ViscbUaodely  m.  Commerce  de  poisson , 

m. 
Vischhoek,  m.  Zie  Vischbaek. 
Vischhouder,  m.  Réservoir,  m. 
Visclyager,  m.  Pêcheur;  cliasse-marée , 

m. 
Viechkaer,  v.  Zie  Vischbeun. 
Vjscbkaken,  v.  mv.  Ouïes,  brancliies^  f. 

pi. 
Viöchkar,  v.  Cliasse-marée  (voiture),  m. 
Viscbkas»  v.  Réservoir;  banneton^  m. 
Vischketel,  m.  Poissonniére  (usteusile), 

f. 
Vischkieuwen,  ▼.  mv.  Oules,  branchies, 

f.  pi. 
Vischkom,  v.  Réservoir^  m. 
Vischkooper,  enz.  Zie  ViRchverkooper , 

enz. 
Vischkopv  m.  Bure,  tête  de  poisson,  f. 
Vischkorf,  m.  Botnric/ie;  cloyère,  f. 
VischkorQe,  o.  Éoentaire,  m. 
Vischkorrel ,  t.  cü  m.  Coquedu  Levant , 

Vischkuip,  V.  Zie  Vischbak. 
Vischkuit,  v.  Frai^  m.^  asu/s  de  poisson^ 

m.  pi. 
Vischkunde,  v. )  fj,u,h*.r.i^^s^  # 
Vi8chleer,v.     \i^Mhyologie,  t. 

Vischlepel,  m.  CuiUer  d  poisson^  f. 
Vischlever,  ▼.  Foie  de  jmsson^  nu 
Yischluis,  T.  Pou  de  poisson,  m. 


VIS 

Vischlym,  y.  en  o.  CoUe  de  poisson,  ick- 

thyocolle,  f. 
Vischmael,  o.  Repos  de  poisson,  m. 
Vischmand,  v.  Bourricfie,  f. 
Vischmarkt,  v. )  Poissonnerie^  f.,  tmt- 
Vischmerkt,  v.  f     ché  aux  poissmu,  m. 
Vischuet,  o.  Filet  &  pêc/ier,  rets,  m. 
Vischoorou ,  o,enY,  mv.  Ouïes ,  bran- 

chies,  f.  pi. 
Vischotter,  m.  Louire^  f. 
Vischpoting,  v.  Empoissonnement,  m. 
Vischregt,  o.  Pêctte,  f.,  droil  de  pé- 

cher,  m. 
Vischryk,  b.  n.  P,oissonneux. 
Vischschob,  v.  Ecaille  de  poisson,  f. 
Vischschotel ,  m.  fit  v.  Plat  d  poisson , 

m. 
Vischschub,  v.  Ecaille  de  poisson,  f. 
Vischsoep,  v.  Soupe  au  poissmi^  f. 
Vischspaen,  m.  en  o.  CuUUr  è,  poisson, 

Vischsteert,  m.  Bat,  m. 
Viscbster,  v.  Pêclieuse^  f. 

Vischtraen,  v.  HuiU  de  poisson,  f. 

Vischtulg,  o.  Filets  de  pêclieur,  m.  pL 

Vischvangst,  v.  Pêche,  f. 

Vischverkooper,  m.  Poissonnier,  m. 

Vischverkoopster,  v.  Poissonniére,  f. 

Vischvoerder,  m.  Chasse-marée,  m. 

Vischvrouw,  v.  Poissonniére^  f.  Ui 
Vischwyf. 

Vischv^'ver,  m.  Élang;  vivier,  m. 

Viscbwant,  o.  Zie  Vi  ach  tuig. 

Vischwater,  o.  Pêcherie,  f. 

Vischwichelaer,  m.  IciUhyomandeH,  m. 

Viscbwichelares^  v.  UlUhyomancienht  y 
f. 

Vischwlchelary,  v,  Ichlhyoinande,  f. 

Vischwyf,  o.  Poissarde;  iiarengère,  f. 

♦Viseren,  b.  w.  Fiser. 

*  Visioen,  o.  Vision,  f. 

Visiteeryzep,  o.  C/ial  (t.  d'artill.),  m. 

^Visiteren ,  b.  w.  Fisiler. 

Visschen,  b.  en  o.  w.  Pêcher. 

Visscher,  m.  Péciieur,  m. 

Visschersboot ,  m  ,  v.  f  n  o.  Barque  de 
pêclieur,  f. 

Visscherskunst,  v.  Halieutiaue,  f. 

Visschersleven,  o.  F  ie  de  pecheur^  t 

Visscherspiuk,  v.  Pinque;  barque ii pê- 
cheur, f. 

Visschersschuit,  v.  Barque  de  pêcheur  ^ 

Vi8schery,v  Pêche;  pêcherie^t 


Digitized  by 


Google 


VLA 


VLA 


769 


i^ssching,  V.  Pêche^  f. 

/ischtand»  m.  Dent  de  paisson,  f. 

^ischweer,  ▼.  Gord,  m. 

ntlvLSt,  m.  Penchant  ü  la  critique,  m. 

ritriool,  o.  Filriol,  m.;  couperose,  f. 

^Itrioolachtig,  b.  ti.  Vüriolique, 

n trioolgeest,  m.  Espxit  de  vitriot,  m, 

^ttrioololie,  v.  Huiie  de  vitriol^  f. 

ntrioolsteen,  m.  AtramentairCy  f. 

ITitrioolzuer ,  o.   Acide  vitriolique  on 

sulfurique ,  m. 
^itse,  T.  Fesce,  f. 
ntster,  T.  Chicaneuse,  f. 
bitten,  o.  w-  Critiquer;  censurer;  cfiica* 

ner;  véliUer;  épiloguer. 
ntter,  m.  Critique;  censeur;  chicaneur, 

vétilleur;  épüogueur,  m. 
nttery ,  v.  Crüuiue:  chicane;  vétülerie , 

f. 
fitting,  V.  Zie  Vittery. 
ritziek,  b.  n.  CMcaneur,  chicanier. 
ritzucht,  ▼.  Zie  Yltlast. 
ntzuchtig,  b.  n.  CMcaneur ,  chicanier, 
Vizier ,  o.  Videre ;  mire; pinnule  ,  f.  — , 

m.  Fizir,  ministre  turc,  m.  Groot  — . 

Grand  vi%ir. 
fizierscbap,  o.  Fizirat  on  vixiriat^  m. 


Kv.l'"'"'»'"'* 


Qaeg,  V.  Bourrasquef  f. ;  orage ;  grain ; 

m.;  averse;  ondée;  boutade,  f.;  caprice; 

intervaUe,  m,  By  vlagen.  Par  inter- 

valles;  &  bdlons  rompus» 
Qaei,  v.  Flan,  m. 
riaek,  V.  Claie  d  battre  la  Utfne^  f.  — ,  o. 

Banc  de  sable,  m. 
^aem,  m.  Flamand,  m. 
rUemsch ,  b.  n.  Flamand.  Op  zyn  — . 

A  la  flamande, 
riaemscbsprekend ,  b.  a.  Parlant  la 

langue  flamande. 
riaenderea,  o.  Flandre,  f. 
riag ,  V.  PaviUon ;  élendard ;  drapeau , 

m.;  banniire,  f. 
^agbreedte,  t.  Guindant  (mar.),  m. 
^lagdeel,  o.  Eêcadre,  f. 
^agdoek,  o.  Toileêi  pamUons^  f. 
Hagge/y.  Zie  Vlag. 
/laggeman,  m.  Coryphée,  m. 
Plaggen,  o.  w.  Arborer  Ce  paviUan, 
Haggetje^  o.  Banderole,t 
Hagsken,  o.  Ziê  Vtaggetje. 
Hagspil,  V.  Ztó  Vlagstok. 
Oagatok,  m.  Épars  {mar.],  m. 
Vlagvoerder^m.  Vaisseau  amiral;  cory^ 

pMe,  m. 

Tom.  ƒ. 


Vlak,  V.  Tache,  f.  — ,  o.  Plat;  plan,  m. 

— ,  b.  n.  Plat;  plan;  uni;  égal;  ras.  — , 

byw.  Droit;  directement. 
Vlakbal ,  m.  Boute  pour  óter  les  loches  , 

Vlaken,  b.  w,  Battre  (la  lavie]  sur  une 
cUüe. 

Vlakheid,  V.  Plat;  plan ,  m. ;  stiperfide , 
surfaee,  f. 

Vlakje,  o.  Petite  tache;  facetu,  f. 

Vlakke,  b.  n.  Zie  Vlak,  b.  n. 

Vlakkeloos,  b.  n.  Zte  Vlekkeloos. 

Vlakken ,  b.  w.  Tacher»  — ,  o.  w.  Se  la- 
cher, 

Vlakkig,  b.  n.  Taché. 

Vlakmaking,  v.  Aplanissement,  m. 

Vlaksken,  o.  Zie  vlakje. 

Vlakte ,  V.  Plat ,  m. ;  plaine ;  superficie , 
surface;  vallée;  esplanade,  f. 

Vlaktemaet,  ▼.  Mesure  de  superficie,  f. 

Vlaktemeetkunde  ,  v.  Planimetrie 
(géom.),  f. 

Vlaktemeetkundig,  b.  n.  I  Planiméh'u 

Vlaklemetend,  b.  n.         ]    que. 

Vlaktemeting,y.  Planimetrie  (géom.), 

Vlakziekte ,  ▼.  Pourpre  (maladie) ,  m. 
Vlam,  V.  Flamme,  f. 
Vlambloem,  v.  Phlox  (plante),  m. 

Vlamkleur,  v.  Couleur  de  feu,  f. 
Vlamkleurig:,  b.  n.  Couleur  de  feu. 
Vlammen,  o.  w.  Flamber ,  flamboyer. 

Op  iets  — .  Désirer  ardemment  q.  c. 

— ,  b.  w.  Feiner. 
Vlammend,  b.  n.  Flambant;  flamboyant; 

ardent;  brülant. 
Vlammig,  b.  n  Zie  Vlammend. 
Vlamschilder,  m.  ÊmaiUeur,  m. 
Vlamschilderen,  b.  en  o.  w.  Êmailler, 
Vlamschildering,  v.  Émail,  m. ;  émait- 

turCt  f. 
Vlamschilderkunst,  V.  JÊmai//ure  (art), 

Vlamvattend,  b.  n.  Qui  s'enflamme, 
Vlamverwlg,  b.  n.  Couleur  de  feu. 
Vlas ,  o.  Lin ,  m.  Gehekeld  — .  Filasse , 

f.  Wild  — .  Linaire,  f. 
Vlasachtig,  b.  n.  Qui  ressemble  au  lin. 
Vlasakker,  m.  Liniére,  f. 
viasbaerd,  m.  Poü  (olkt ,  duvel;  blanC' 

bec,m. 
Vlasblad,  o.  Feuitle  de  lin,  f. 
Vlasbloem,  t.  Fleur  de  ttn,  f. . 
Vlasbouw.  m.  Culture  du  tin,  f. 
49 


Digitized  by 


Google 


770 


VLE 


VLE 


Vlasbraek ,  v.  Broie,  macque ,  ribe ,  t. ; 

brisoir,  m. 
Vlasdotter,  m.  Cameline  (plante),  f. 

Ylasgrauw,  o.  Gris  de  tin,  m. 

Vlashamer,  m.  Brisoir,  m. 
Ylashandel,  m.  Commerce  de  lin,  m. 
Vlashandelaer ,  m.  Linier ;  fUassier ,  m. 
Ylashandelaerster,  v.  Linière;  fUassière, 

f. 
Vlashekel,  m.  Séran;  affinoir,  m. 
Vlashekelaer,  m.  Filassier,  m. 
Vlashekelaerster,  v.  Filassière,  f. 
Vlaskammer,  m.  Ptigneurj  m. 
Vlaskleur.  v.  Gris  de  iin,  m. 
Vlaskooper ,  euz?  Zie  Vlashandelaer , 

enz. 
Vlaskop,  m.  Quenouille,  f. 
Vlaskruid,  o.  Linaire  (plante),  f. 
Vlasland,  o.  Linière,  f. 
Vlaslinnen,  o.  Toile  de  tin,  f. 

Vlasny verheid»  v.  Industrie  tinière,  f. 
Vlaspiant,  ▼.  Lin,  m. 

Vlassen,  onv.  b.  u.  Qui  est  de  tin. 
Vlassen,  o.  w.  Devenir  semblable  au  tin, 

è.  la  fUasse:  cuttiver  ou  travaiiler  te  tin. 

Op  iets  — .  Aspirer  &  q.  c. 
Vlassig,  b.  n.  Qui  ressembte  au  tin ^d 

la  fUasse. 
Vlasstengr ,  v.  Tige  de  tin,  f. 
Vlasveld,  o.  Linière,  f. 
Vlasverkooper,m.  Linier,  filassier,  m. 
VI  as  verkoopster ,  v.  Linière ,  fUassière , 

f. 
Vlasvink,  m.  eti  v.Linot,  m.,  tinotle  (oi- 

seau),  f. 
Vlaswinkel ,  m.  Boutique  oü  Con  vend 

du  tin,  f. 
Vlaszaed,  o.  Linelte,  f. 
Vlecht,  v.  Tresse;  cheveture,  f. 
Vlechten  ,  b.  w.  Tresser;  natter;  entre- 

tacer;  tortitler;  entrernêter, 
Vlechter,  m.  Tresseur,  m. 
Vlechtingr,  v.  Tortitlement ;  entrelace' 

ment,  m. 
Vlechtkrnid ,  o.  Lichen  (plante),  m. 
Vlechtkussen,  o.  Boisseau  (coussin),  m. 


Vlechtsnoer,  o.  Cordelière,  f. 
Vlechtstep,  v.  Tresseuse,  f. 
Vlechttuig,  o.  Tressoir,  m. 
Vlechtwerk,  o.  Ouvrage  tressi;  entre- 

tacs;  ctayonnage,  m.;  croiserie,  f. 
Vlederen,  o.  w.  VoUiger;  voleter. 
Vledermuis,  v.  \  />.  ^.    ^         .     . 
Vleermuis,  V.  \(^hauvesounsJ, 

Vleesch,  o.  Clxair;  viande^  f. 
Vleeschachtig,  b.  n.  Chameux;  chamu; 

eamiforme. 
Vleeschballeken,  o.  BouleUe,  f. 
Vleeschbank,  v.  Étal  (de  toucher),  m. 
Vleeschblok^  m.eno.  BiUot  de  boKcher, 

m. 
Vleeschbrandend,  b.n.  Caustiqve;  eau- 
.    térétique, 

Vleesch  breuk,  v.  Sarcocèle,  m. 
Vleeschdag,  m.  Jour  gras,  m. 
Vleeschdeelen,  o.  mv.  Parlies  chanuiei, 

f.  pi.;  cliamure,  f. 
Vleeschelyk,  b.  n.  Chamel;  sensuel;  ger- 

nuiin ,  propre,  Zyn  —e  broeder.  Sou 

propre  frère.  — ,  b^w.  Cfiameüement; 

sensuetlemetU. 
Vleeschelykheid,  v.  SensuaUté,  f. 
Vleescheu ,  oüv.  b.  n.  Qui  est  de  chair, 

chamu, 
Vleeschöten  (het),  o.  Créopfiagie,  f. 
Vleeschëtend ,  b.  n,  Camivore ;  caniüS' 

sier. 
VleeschSter,  m.  Celui  qui  mange  ée  la  \ 

chair. 
VleesQhgelei,  v.  Gelatine,  f.  | 

Vleeschgeregt,  o.  EagotU,  m. 
Vleeschgewas,  o.   i  Sarcome  ;  potne ,  | 
Vleeschgezwel ,  o.  f     m.;  camosite,  i 
Vleeschgezwelachtig ,  b.  n.  Sttrcomct-\ 

teux, 
Vleesuhhaek,  m.  AUonge  (crochet),  f.     | 
Vleeschhal,  v.  Boucherte,  f. 
Vleeschhechting,  v.  Syssarcose  (anat).  | 

Vleeschhouwer,  m.  Boucher,  m.  i 

Vleeschhouwery,  v.  Boucherie,  f. 
Vleeschhouwster,  v.  Bouchère,  f. 
Vleeschhuis,  o.  Bouctierie,  f. 
Vleeschig,  b.  n.  Zie  Vleezig. 
Vleesch  kamer,  v.  Chamier.  m. 
Vleeschketel,  m.  Marmite,  f. 
Vleeschkleur,  v.  CartuUion,  f. 
Vleeschkleurig,  b.  n.  Camé. 
Vlee8chklomp,m.  Masse  de  chair,  f. 
Vleeschkraem,  v.eno.  Êtal,  m. 
Vleeschkuip,  v.  Saloir,  m. 
Vleeschlym,  v.  en  o.  SarcocolU,  t 


Digitized  by 


Google 


VLE 


VLI 


771 


Vleeschmael ,  o.  Repos  servien  viande , 

m. 
Vleeschmakend,  b.  n.  Sarcotique. 
Vleeschmaking,  v.  Cami/icalion,  f. 
Vleeschmarkt»  v. )  tt^„^t„^^   # 
Vleeschmerkt;  v.  ( ^oucfiene ,  t. 
VleeschDat,  o.  BotiiUon,  m. 
Vleeschoffer,  o.  Sacrifice  sanglanl,  m. 
Vleesch pastei,  v.  Pdtéit  la  viande,  m. 
Yleeschpot,  m.  Marmite,  f. ;  pot^  m. 
Vleeschsoep,  v.  ïSoupe  grosse,  f.,  öouü- 
Vleeschsop,  o.  S  ton,  m. 
Vleeschspys,  v.  Fiande^  f. 
Vleeschstof,  v.  Créatine^  f. 
Vleesch tafel,  v.  Zie  Yleeschbank. 
Vleeschton,  v.  Saloir,  m. 
Vlees chtjd,  m.  Chantage;  carnaval^  m. 
Vleesch  verhardend ,  b.  n.  Qui  durcit 

les  chairs, 
Vleeschverslindend  ,  b.  n.  Camassier; 

carnivore, 
Vleesch  verterend,  b.  n.  Zie  Vleesch- 

brandend. 
Vleeschverw,  v.  Zie  Vleeschkleur. 
Vleeschverwig ,  b.  n.  Carné. 
Vleesch Yormigr,  b.  n.  Camtlorme, 
Vleeschvretend ,  b.  n.  Carnassier ,  car- 
nivore» 
Vleesch  vreter,  m.  Aniraal  carnivore,  m. 
Vleesch  winkel,  m.  ÊUil,  m. 
Vleesch  wording,  v.  Incarnation;  cami- 

fLcalion^  f. 
Vleesch  worst ,  v,  Saucisse;  aridouille,  f. 
Vleet,  V.  Espèce  de  raie  (poisson),  f.; 

rèdre  (filet),  m.\guenipe,  f. 
Vleeziar,  b.  n.  Chamu;  ctiarneux;  dodu; 

potelé, 
Vleezigheid ,  v.  Embonpoint  j  m. ;  char- 

nure,  f. 
Vlegel ,  m.  FUau  (instrument) ;  rustre  ; 

bulor^  m. 
Vlegelachtig,  b.  n.  Lourd;  grossier. 
Vlegelen,  b.  w.  Batire  en  grange. 
Vlegelslag,  m.  Coup  de  fléau^  m. 
Vleijen,  b.  w.  FiaUer;  cajoler;  caressen 

Zich —.  Se  (lalter.    . 
Vleijend,  b.  n.  FtaUeur;  caressant. 
Vlei j er,  m.  FtaUeur^  cajoleur,  m. 
Vleijery,  v.  Flalterie;  cajolcriey  t\ 
Vleijing,  v.  Zie  Vleijery. 
Vleister,  v,  FidUeuse;  cajoUuse,  f. 
Vleitael,  v.  Discours  flalleur,  m. 
Vleizucht,  v.  Penchant  pour  (a)  la  flat- 

terie,  m 
Vlek,  o.  Bourg,  m.  — ,  v.  Tache;  souii* 

lure,  f. 


Vlekbal ,  m.  Boule  pour  öler  les  loches , 

Vlekje,  o.  Bourgade;  pelïte  tache^  f. 

Vlekkeloos  ,  b.  n.  Pur;  immacuié;  in- 
tact; sans  lache. 

Vlekkeloosheid,  v.  Purelé,  f. 

Vlekken,  b.  en  o.  w.  Zie  Vlakken. 

Vlekkoorts,  v.  Fiévre  péléchiale,  f. 

Vleksken,  o.  Zie  Vlekje. 

Vlerk,  v.  AiU,  f. 

Vleug,  V.  FLamme;  volière,  f. 

Vleugel,  m.  Aile,  f. ;  vanlail^  m. 

Vleugelachtig,  b.  n.  Pleroïde, 

Vleugeladjudant,  m.  Aide  de  camp;  ad- 
judant, m. 

Vleugeldeksel,  o.  Élylre,  m.  el  (. 

Vleugelen,  b.  w.  Garrotler;  lier. 

Vleugelgebouw,  o.  Aile,  f. ;  cólé  d'un 
bdtiment,  m. 

Vleugelig,  b.  n.  Ailé. 

Vleugeljicht,  v.  Cléragre  (fauc),  f. 

Vleugellam,  b.  n.  Qui  a  une  aile  cassée, 

Vleugelloos,  b.  n.  Aplère. 

Vleugelman,  m.  Chef  de  file,  m. 

Vleugelvormig,  b.  n.  PLéroïde, 

Vlieboot,  m.  en  v.  Flibol,  m. 

Vlieden,  b.  w.  Fuir ;  éviler.  — ,  o.  w. 
Fuir;  s*eHfuir.  Zie  Vlieten. 

Vlieg,  V.  Mouche,  f.  — ,  m.  Lévrier,  m. 

Vliegen ,  o.  w.  FoLer.  Naer  het  hoofd 
— .  E)Uêter,  Heen  en  weer  — .  lolli- 
ger. 

Vliegend ,  b.  n.  Folant ;  ailé;  passager; 
fugitif.  —  leger.  Camp  volant,  —e 
gedachten.  Pensees  fugitives.  — e 
jicht.  GouUe-crampe^  f. 

Vliegenei,  o.  OEuf  de  iooucfie,  m. 

Vliegenkas,  v.  Garde-manger,  m. 

Vliegenklap,  v.  CUasse-nioacke,  lu. 

Vliegenkieed,  o.  Zie  Vliegenuel. 

Vliegenknip,  m.  AUrapemouche,  m. 

Viiegenkop,  m.  Téle  de  mouchCy  f.; 
myocéphale  (tumeur  de  roeii),  m. 

Vliegenlap,  m.  Zie  Vliegenklap 

Viiegenleer,  v.  Myiologie,  f. 

Vliegennet,  o.  Émouchelle,  t. 

Vliegens,  byw.  Sur-le-cliamp. 

Vliegenscheet,  m.  Chiure,  f. 

Vliegenval,  v.  Dionée  (plante),  f. 

Vliegenvanger ,  m.  Celui  qui  prend  des 
inouches;  rnoucheroUe ;  gobe-mouches , 
m. 

VUegenverdryver,  m.  Éiaoucheur,  m, 

Vliegenwaeijer,  m.  Êmouchoir,  m. 

Vlieger,  m.  Tout  êlre  qui  volei cerf-vO'» 
lont,  m. 


Digitized  by 


Google 


772 


VLI 


Vliegertouw ,  o.  ^  ▼.  Corde  d*un  cerf- 

volant^  f. 
Vliegje,  o.      )  PeliU  movche ,  f. ;  mou- 
Vliegsken,  o.  ƒ  cheron^  m. 
Vliegrwerk,  o.  Décorations  de  thédtre  qui 

changent  d  vue  d'ml,  f.  pi. 
Vlier,  V.  SureatL ,  m.  Wilde  — .  HièbU, 

f. 
Vlierazyn,  m.  Vinaigre  de  sureaUfVi- 

naigre  surard.m. 
Vlierbast,  m.  Écorce  de  sureau^  f. 
Vlierbezie,  y.  Baie  ou  graine  desureau , 

Vlierblad,  o.  Fevüie  de  sureau,  f. 

VUerbloem,  v.  Fleurde  sureau^  f. 

Vlierboom,  xn.  Sureau,  m. 

Vlierheining,  ▼.  Haie  de  sureau^  f. 

Vlierhout,  o.  Boii  de  surean,  m. 

VlieriDg,  v.  Galetas,  m. 

Vlierlngkamertje,  o.  Mansarde,  t 

Vlieringvenster,  v.  en  o.  Fenêtre  de  ga- 
Utas.f. 

Vlier  plant,  v.  Sureau^  m. 

Viiersiroop,  t.  Stro/?  de  sureau,  m. 

Vlierspuit,  v.  CUfoire,  f. 

Vlies,  o.  Toison;  tunique;  membrane; 
pellicule ;  taie,  f.  —  op  het  oog.  Cata- 
racte,  f.  Het  gulden  —.Ia  Toison  {Tor. 

Vliesachtig,  b.  n.  Membraneux, 

Vliesbeschryver,  m. Uyménographe.m. 

Vliesbeschryving ,  v.  Hyménographie  ^ 

Vliêsheer,  m.  Ckevalier  de  la  Toison 
d'or,  m. 

Vlie^e,  o.      (  Pelüe  pellicule  ;  pelite 

Vliesken,  o.  f     membrane,  f. 

Vliesontleding,  v.  Hyménotomie,  f. 

Vliesridder,  m.  Zie  Vliesheer. 

Vliesvleugelig,  b.  n.  Hyménoplère. 

Vliesvormig,  b.  n.  Cuticuieux;  mem- 
braneux. 

Vliet,  m.  en  .  Ruisseau;  courant  d*eau; 
canaly  m .  ^ 

Vlieten,  o.  w  Couler,  ruisseier. 

Vlietend,  b.  n.  Coulant,  ruisselanL 

Vlietgod,  m.  Dieu  des  rivières,  m. 

Vlietgodin,  v.  ^aiade,  f. 

Vlieting,  y.  Coulement,  m. 

Vlietwater ,  o.  Eau  de  rivière;  eau  cou- 

rantCy  f. 
Vliesig,  b.  n.  Membraneux ;  capsuUdre; 

cuticuieux;  tuniqué, 
THezigfaeid ,  v.  Èiat  de  ce  qui  est  mem^ 

braneux,  m. 


VLO 

Vllmme,  y.  Zie  Vin. 
Vlinder,  m.  PapiUon,  m. 
Vlinderachtig,  b.  n.  Papiiumaxre ^  pa- 

pilionuU. 
Ylinderbloem,  y.  PapUionacée,  f. 
Vlinderyormig ,  b.  n  PapUionacé. 
Vlissingen,  o.  Fiessingue  (ville) ,  f. 
Vloed,  m.  Fteuve;  courant;  flux^  m.; 

inondationt  f.;  débardement,  m.  — 

yan  tranen.  Torrent  de  tormes. 
Vloeden,  o.w,Zie  Vloeijen. 
Vloeibaer,b.  n.  FlmdCy  liquide;  cou- 

tant.  — ,  byw.  Coulamment. 
Vloeibaerheid,  y.  Fluidité;  liquidiU,t. 
yioeibaermakinfiT,  y.  i  nquéfacOm,  l 
Vloeibaerwordiiig",  y.-f  '-«/««^/«^ww, 
Vloeijen,  o.  w.  CoiUer;  découter ;  fUier ; 

ruisseler. 
Vloeijend ,  b.  n.  Liquide ;  courant ;  eau 

tant;  élégant;  factie,  —e  yerzen.  Fers 

coutanu,  —e  styl.  Style  coutent,--» 

byw.  Coulammentj 
Vloeijeudheid ,  y.  Elégance;  douceur; 

harmonie,  f. 
Vloeijing,  y.  Coulement^  m. 
Vloeikristallen,  o.  mv.  Fluors,  m.  pi. 
Vloeipapier,  o.  Papier  bromUard,  m. 
Vloeispaeth,  m.  Spalk  flu4>r,  m. 
Vloeispaethzuer  ,  o.  Adde  ftuariqiu , 

m. 
Vloeistof,  y  Fluïde,  liquidey  m. 
Vloek,  m.  Imprécatum;  mOtidictumyU 

jurement,  m. 
Vloekbaer,  b.  n.  ExécfbU;  hcrrible. 
Vloeken,  b.  w.  Maudire.  — »  cw.  /«• 

rer;  tempêter;pester. 
Vloeker,  m.  Jureur^  m. 
Vloekgeuoot,  m.  Conjuré; caniuratetr; 

conspirateur^  m. 
Vïoekgenootschap,  o.  Co9ijuration;€(m' 

épiration,  f.;  conjurés;  conspiraieurit 

m,  pi. 
Vloekgespan ,  o.  Conjuration ;  eonspta' 

tion,  f. 
Vloekgodin,  y.  Furie;  Eumémde,  f. 
Vloeking,  y.  Zie  Vloek. 
Vloekyerbond ,  o.  Zie  Vloekyerwant- 

schan. 
Vloekverwant ,  m.  Conjuri;  amsptrê' 

teur,  m. 
Vloekyerwantschap ,   o.  Conjuratte^; 

conspirationt  f.  ^_, 

Vloekwaerdigr,  b.  b.  )  Exécrabk ;  kom- 
Vloekweerdig,  b.  n.  (  bU;  déte^ab^ 
Vloekwensch^  m.  Imprécation;  meU' 

dictioh,  f. 


Digitized  by 


Google 


VLO 


voc 


773 


loekwöord,  o.  Jurenunt,  m. ;  impréca' 

lion.t 
loer ,  m.  Pavé;  pUmcher;  daiiage ;  rez* 

de-chaussée,m. 

loerder,  m.  CarreUur;  pavent,  m. 
loerduif,  ▼.  Pigeon  domestique,  m. 
loerdui  ven ,  o.  w.  Mener  une  vie  casa- 

nière. 
rioerdweil,  m.  en  ▼.  Torchon,  m. 
rioeren,  b.  w.  Paver;  carreler;  plan" 

chéier;  daüer, 
Hoerhout,  o.  Varangue  (mar.),  f. 
floering ,  v.  Pavement ;  pavé;  daUage; 

carretage;  plancher,  m. 
Vloerkleed,  o.  Zze  Vloertapy t. 
Hoerlegger,  m.  Carreleur;  paveur^  m. 
loermat,  ▼.  Natte,  f. 
DoersteeD,  m.  Carreau;  pavé^  m.;  daUe, 

rioersteenbakker,  m.  Carrelier,  m. 
rioertapyt,  o.  Tapis  de  pied,  m. 
riogel,  m.  Zie  Vleugel. 
Qoghaver,  v.  Folie  avoine,  f. 
nok,  ▼.  Flocouy  m.;  tovffè^  f. 
riokachtigr,  b.  n.  Floconneux. 
flokaerd,  m.  Escogrifjfe,  flandrin,  m. 
blokken,  o.  w.  De ventr  floconneux.  Het 

vlokt,  It  neige. 
^lokkigr,  b.  n.  Floconneux 
^lokwol,  ▼.  Bourre  de  laine,  f. 
^lokzyde,  ▼.  Bourre  de  soie,  strasse^  f. 
blonder,  m.  Radeau,  pont  flottant^  m. 
^loo,  V.  Pnce,  f. 
Hoobeet,  m.  Morsure  ou  piqüre  de  pu- 

ce,  f. 
Hoobruin,  b.  n.  Puce ,  de  couleur  puce, 
iTlooi,  V.  Puce  f  f. 
Hooibeet,  m.  Morsure  ou  piqdre  de  pu- 

ce,  f. 
Hooijen,  b.  w.  Epucer, 
Hooikleur,  ▼.  Couleur  puce^  f. 
Hooikleurig,  b.  n.  Puce ,  de  couleur 

puce, 
HooikruidjO.  Quintefeuüle ;  herbe  aux 

puces;  conyze^  f. 
Hooischeet,  m.  Tachedepuce^  f. 
noot^'V,  Flotte,  f. 
i^lootbeer,  m.  Jtmiral,  m. 
i^lootheerscbap,  o.  Amirautéy  f. 
•blootje,  o.  FlottilU;  cuvetU,  f. 
i^lootvoogd,  m.  Amiral^  m. 
Hot,  b.  n.  Qui  est  ü  flot;  qui  riest  pas 

ferme  ou  solide;  faitle.  — ,  byw.  Sans 

hésiter.  — ,  o.  Flot;  radeau;  train  de 

Ms,  m. 
Vlotbaer,  b.  n.  Flottable. 


Vlotbmg,  ▼.  Ponton,  pont  ftoltant,  m. 

Vloten,  b.  w.  Ècrémer, 

Vlotgebind,  o.  Brelle,  f. 

Vlotgras,  o.  Goémon,  varech,  m. 

Vlothout,  o.  Bois  flolté^  m. 

Vlotmaker,  m.  Flolleur^  m. 

Vlotscbuit,  V.  Baleau  plat,  m. 

Vlotachuitvoerder,  m.  Palron  <£un  ba-- 
teau  plat,  m. 

Vlotten ,  b.  w.  Transporler  en  radeaux. 
— ,  o.  w.  Flolter ;  étre  d  flot. 

Vlouw,  V.  Pantiére,  f. 

Vlug,  b.  n.  Qui  est  en  état  de  voler.  dru; 
vrompt;  rapide;  léger;  agile;  vtf.  — , 
byw.  Promplement;vite;  coulamment. 

Vluggen,  o.  w.  Devenir  dru;  être  en  état 
de  voler. 

Vlugheid,  v.  Promptüude;  agilité:  rapi- 
diU;  légéreté,  f. 

Vlugsken,  o  Éspiègle,  m. 

Vlugt,  V.  Fot;  essor^  m. ;  volée;  troupe; 
bande ;  volière  ;  fuite;  évasion ;  enver- 
gure,  f.  Ter  — ,  met  ter  — .  ^  ia  vo- 
lée; il  la  hdte;  trés-promptement. 

Vlugteling ,  m.  en  v.  Fugitif;  réfugié; 
émigré^  m.;  fugitive;  éniigrée,  f. 

Vlugten,  o.  w.  Fuir^  s'enfuir;  prendre  la 
fuite. 

Vlugtend,  b.  n.  Fugitif;  fuyard, 

Vlugtep,  m.  Fuyard;  fugUif,  m, 

Vlugtig ,  b.  n.  Fugitif;  errant;  rapide ; 
volatiU  — ,  byw.  Rapidement ;  en  pas- 
sant. 

Vlugtigheid,T.  FolalÜiU,  f. 

Vlugtigmaking,  v.  Folalilisation,  f. 

Vlugting,v.  Ftti/e,  f. 

Vlugtplaets,  V.  Refuge;  asüe,m, 

Vlugtschrift,  o.  Brochure;  pièce  fugitive 
f, 

Vlyen,b.  w.  Banger,  arranger,  — ,  o. 
w.  Cofivenir^  être  convenable. 

Vlying,  V.  Arrangement,  m. 

Vlym,  V.  Lancetle,  f. 

Vlymen,  b.  w.  inciser. 

Vlyming,  v.  Incision,  f. 

Vlym steek,  m.  Coup  de  lancette,  m. 

Vlyt^v.  DiUgence;application;activiU; 
qrdeur,  f.;  zèle,  m.;  industrie,  f. 

Vlvtig,  b.  n.  DiUgent;actif;  assidu;  zélé; 
industrieux.  — ,  byw.  Zie  Vlytiglyk . 

Vlytigheid,  v.  Zie  Vlyt. 

Vlytiglyk,  byw  Diügemment;  assidu- 
ment;  avec  zèle ;  promplement, 

Vocael,  V.  Zie  Vokael. 

Vocativus,  m.  Vocatif,  m. 

Vocbt,  o.  Liqueur,  f.;  liquide; jus;  suc. 


Digitized  by 


Google 


774 


VOE 


VOE 


m. ,  séve;  humeur;  eau ;  pluie ,  f .  —  , 

b.  n.  Zi«  Vochtig. 
Vochtel,  m.  Épée;  rapière;  (lamberge,  f. 
Vochteoleer,  ▼.  Hygrologie,  f. 
Vochtig,  b.  n.  Humide;  mouülé. 
Vochtigheid,  v.  Humidité,  f. 
Vochtigiyk,  byw.  Humidement, 
Vochtmaet,  v.  Mesure  potir  les  liquides, 

Vochtmeter,  m.  Hygromèlre,  m. 
Vochtmeting,  v.  Hygromélrie,  f. 
Vochtontneming,  v.  DéfUgmatian,  f. 
Vochtweger,  m.Aréomètre,pése-liqueur, 

m. 
Vod ,  ▼.  Chiffon ;  lambeau ;  haUlon ,  m. ; 

gueniUe;  loque,  f. 
Vodde,  T,  Zie  Vod. 

Voddeken,  o.  GuenilUm,  m.;  loquette,  f. 
Voddekooper,  enz.  Zie  Voddeverkoo- 

per^  enz. 
Voddekraem,  v.eno.  Friperie,  f. 
Voddëman,  m.  Zttf  Voddeverkooper. 
Voddemanshaek,  m.  Crochet  de  chiffim- 

nier^  m. 
Voddemarkt,  v. )  p^^^^^  f 
VoddemerktN.K'^''^'^'^- 
Vodderaepster,  v.  Ctiiffonnière,  f. 
Voddepaper,  m.  Chiffonnier,  m. 
Voddery ,  v.  Chiffons,  m.  pK;  guenUles; 

baaateUes;  babiole^,  t.  pi. 
Voddetje,  o.  Zie  Voddeken. 
Voddeverkooper  ,  m.  CMffonnier ;  fri- 

pier,  m. 
Voddeverkoopstep,  ▼.  Chiffonnière;  fri- 

pière,  f. 
Voddewerk,  o.Mauvais  ouvrage ;  bou- 

sillage,  m. 
Voddewyf,  o.  Zie  Voddeverkoopster. 
Voddig,  b.  n.  Sale,  malpropre. 
Voedbaer,  b.  n.  Zie  Voedzaem. 
Voeden,  b.  w.  Nourrir;  atimenter; entre- 

tenir.  — ,  o.  w.  Être  nourrissanL  Zich 

met  hersenschimmen  — .  Se  repaU 

tre  de  chimères. 
Voedend,  b.  n.  Nourrissant;  nutrüif ; 

substantieL 
Voeder,  m.  CeUii  qui  nourritt  qtti  entre^ 

tient,  — ,  o.  Fourrage  ,  m. :  pdture ; 

nourriture  ;  mangeailte ;   doublure  ; 

charge;  voie;  charretée ;  voUure ,  f. ; 

foudre,  m. 
Yoederaep,  m.Nourrisseur;fourrageur, 

m. 
Voederbak,  m.  Mangeoire;  crèche;  auge, 

yoederbezorgep,  m.  Fonrraqeur,  m. 


Voederen ,  b.  w.  Nourrir;  repcdtre ;  af- 
fourrager;  doubler. 

Voederhaler,  m.  Fourrageur,  m. 

Voedering,  ▼.  Affourragement  j  m,;  dou- 
blure, f7:  doublage,  m. 

Voederkist,  v.  Cojfre  au  fourrage,  m, 

Voederkrib,  v.  Crèche;  mangeoire^  t. 

Voederstof,  ▼.  Doublure,  'f. 

Voedepstroo,  o.  Gerbée,  f. 

Voedervat,  o.  Foudre  (tonneau) ,  m. 

Voeding,  v.  Nutrition;  nourriture,  t. 

Voedsap,  o.  Chymt,  m. 

Voedsapbevattend,  b.  n.  Chymifèrt. 

Voedsapmaking,  Y.     i   Chymificaüen , 

Voedsapwording,  t.    f  chymose  (méd.), 

Voedsel,  o.  Nourriture,  f.;  aliment,  m. 
Voed8elbe8chryver,m.  Bromographe^m. 
Voed8elbe8chryving,v.  Bromographie,t 
Voedster ,  v.  Celle  qui  nourrit ;  wmrri- 

ce;  lapine;  hase,  f. 
Voedsteraer ,  m.  Père  nourricier,  m. 
Voedsterbezorger,  m.  Meneur^  m. 
Voedsterbezorgster,  ▼.  Meneuse,  f. 
Voedsteren,  b.  w.  Nourrir;  élever. 
Voedsterheer ,  m.Père  nourricier ;pnh 

tecteur;  patron,  m. 
Voedsterkind,  o.  Nourrisson,  m. 
Voedsterling,  m.  en  t.  Nourrisson,  iïï.\ 

étève,  m.etf. 
Voedstervader,  m.  Père  nourricier,  m. 
Voedstervpouw,  v.  Nourrice,  f. 
Voedzaem,  b.  n.  Nourrissant;  nutriHf. 
Voedzaemheid,  t.  PropriéténutrüiveJ. 
Voeg ,  ▼.  Joint ,  m. ;  jointure  ;jonctum ; 

liaison;  embdUure ,  f. ;  assemblage,  m. 

In  dezer  —e.  De  celte  mamar   In 

zulkep  —e.  De  teUe  foQon.  In  —e  dat 

De  maniere  que,  In  geener  — e.  NuÜe- 

ment. 
Voegbestryker,  m.  Ficheur,  m. 
Voege,  V.  Zie  Voeg. 
Voegelyk,  b.  n.  Convenable ;  bienséauL 

— ,  byw.  Convenablement ;  avec  bioh 

séance. 
Voegelykheid,  ▼.  Convenance;  bienséÊOh 

ce,  f. 
Voegen ,  b.  w.  Joindre  ;  assembier ;  em- 

botter;  conformer;  accommodtr.  ^éh 

by  iemand  — .  Se  rendre  chez  q.  q. ; 

se  ranger  du  parti  de  q.  q.  — ,  o.  ▼. 

Convenir;  être  bienséant. 
Voeging,  v.  Jonction;  liaison,  f.;  arrm- 

gement;  embottement,  m,;  jointure 9  f' 
Voegwoord,  o.  Conja^ction  1*. 
Voegyzer,  o.  Fiche  (outii  de  ma^on),  f. 


Digitized  by 


Google 


VOE 


VOE 


775 


Voegzaem,  b.  n.  en  byw.  Zie  Voege- 

lyk. 
Vosgzaemheid,  v.  Zie  Voegelykheid. 
Voel,  ▼.  Lapine^  f. 
Voeijeren,  b.  w.  Doubler;  fourrer> 
Voeijering,  v.  Doublure,  f.;  doublage 

(mar.),  m. 
Voelbaer,  b.  n.  Palpable;  sensible. 
Yoeldraed^  m.  Tentacule,  m. 
Voeldraedjes,  o.  mv.  Antennes,  f.  pi. 
Voelen ,  b.  w.  T&ter ;  toucher ;  manier ; 

sentir. 
Voeler,  m.  Tdtonneur;  tentacule  ^  m. 

—8.  Antennes,  f.  pi. 

^^KéK  ••  \  ^«^'^-  ^' 

Voelster,  ▼.  Tdtonneuse,  f. 

Voer,  o.  Zie  Voeder,  o. 

*Voeraedje,  v.Fourrage,  m. 

Voerder,  m.  Conducteur;  charrttier; 
voiturier;  routier,  m. 

Voeren,  b.  w.  Conduire;  mener;  porter; 
transporten  voiturer;  charrier.  Het 
woord  — .  Porter  la  parole.  Eene  rede 
— .  Faire  un  discours.  Het  bevel  — . 
Conimander,  Oorlog  — .  Faire  taguer- 
re.  Zie  Voederen. 

Voering,  v.  Transport ;  charriage;  char- 
roin  m.  Zi«  Voedering. 

Voerloon,  m.  en  o.  Port;  transport;  char^ 
riage;  c/wrToi,(8alaire).  m. 

Voerman,  m.  Charretier;  voiturier;  rou- 
tier; conducteur;  cocher,  m. 

Voermanswagen,  m.  Chariot ,  m. ;  voi' 
ture,  f. 

Voerster,  v.  Conductrice;  charretière,  f. 

Voertuig,  o.  Chariot^  m.;  voilure,  f. 

Voerweg,  m.  Grande  route,  f. 

Voesteren,  enz.  Zie  Voedsteren,  enz. 

Voet,  m.  Pied,  m. ;  patte,  f. ;  soubasse- 
menty  m. ;  base,  f.  Te  — .  A  pied.  Ie- 
mand te  —  vallen.  Se  jeter  aux  pieds 
deq.  q.  —  voor  — .  Pied  A  pied.  Ie- 
mand op  vrye  — en  stellen.  Mettre  q. 
q.  en  liberté.  Iemand  den  —  ligten. 
Supplanter  q.  q.  Met  — en ,  onder  de 
— en  treden.  Fouter  aux  pieds.  — 
aen  land  zetten.  Mettre  pied  Ater- 
re.  Te  —  dienen.  Sernr  dans  l'in- 
fanterie.  Op  dien  — .  Sur  ce  pied-ld. 
Van  het  hoofd  tot  de  — en  gewapend. 
Amté  de  pied  en  cap.  Op  staenden  — . 
incontinent,  surlechamp,  aussitót. 

Voetangel,  m.  C hausse- trape,  f. 

Voetarts,  m.  Pedicure,  m. 

Voetbad)  o.  Bain  de  pieds  ;pédUuve,  m. 


Voetbank,  y.  Escabeau,  m.,  eseabetle; 

banquette,  f.;  marchepied,  m. 
Voetbanksken,  o.  Sellette,  f. 
Voetbekken,  o.  Bassin  d  lavet  les  pieds , 

m. 
Voetboeijen,  v.  mv.  Ceps;  liens;  fers,  m. 

pi. 
Voetboog,  m.  Arbalète,  f. 
Voetboogschutter,  m.  Arbalétrier^  m. 
Voetbuiging,  v.  Cou-de-pied,  m. 
Voetdeksel,  o.  Couvre-pied,  m. 
Voetdweil,  m.  en  v.  Torchon,  m. 
Voeteerder,  m.  Piéton;  marcheur ,  m. 
Voeteerster,  v.  Piétonne;  marcheuse ,  f. 
Voeteloos ,  b.  n.  Apode, 
Voeteloosheid,  v.  Apodie,  f. 
Voeteneinde,  o.  Pied  de  Ut,  m. 
Voeteren,  o.  w.  Aller  d  pied;  marcher. 
Voeteuvel,  o.  PodUjgre,  f. 
Voetganger,  m.  Piéton;  marcheur,  m. 
Voetgangster ,  v.  Piétonne;  marcheuse , 

Voetgestel ,  o.  Chdssis  (d*une  table),  m. 
Voeye ,  o.  Peton ,  petit  pied ,  m. ;  petite 

potte,  f.  —  voor  — .  Pied  d  pied;  peu  d 

peu;  pas  d  pas;  très-lentement, 
Voetjicht,  V.  Podagre.  f. 
Voetjichtig,  b.  n.  Podagre. 
Voetjongen ,  m.  Falet  de  pied ;  laquais , 

m. 
Voetklauwier,  o.  Ctavier  de  pédates ,  m. 
Voetknecht,  m.  Fantassin;  laquais,  m. 
Voetkus,  m.  Baisement  (des  pieds  du 

pape),  m. 
Voetkussen,  o.  Coussin  pour  mettre  les 

pieds  dessus,  m. 
Voetlooper  ,  m.  Coureur;  valet  de  pied; 

laquais,  m. 
Voetmaet ,  v.  Pied  (mesure),  m. 
Voetmat,  V.  Natte  pour  essuyer  les  pieds, 

Voetpad,  o.  Sentier:  trottoir,  m. 
Voetplanksken,o.  Coquille  (planchette), 

f. 
Voetplant,  ▼.  Plante  du  pied;  sole,  f. 
Voetpunt,  o.  iVa<<ir  (astr.),  m. 
Voetschabel,  v.  Escabeau,  m.,  escabeUe, 

f. 
Voetschrapper,  m.  Grattoir,  décrottoir, 

m. 
Voetslet,  V.  Torchon,  m. 
Voetspier,  ▼.  Muscle  pédieux,  m. 
Voetspoor,  o.  Tracé;  piste,  f. ;  pas;  ves- 

tige,  m. 
Voetstaens,  byw.  Sur-te-champ ,  aussi- 

tot. 


Digitized  by 


Google 


776 


OGV 


VOG 


Voetslal,  m.  Piëdestal,  m* 
Voetstap,  m.  Pas;  vestige^  m.;  tracé,  pis- 
te, f,;  modèle; exemplej  m. 
Voetstoots ,  bj'w.  En  bloc.  — .  Zie  Voet- 

staens. 
Voetstrik,  m.  Piége,  m. 
Voetstuk,  o.  Piéaestat,  m.,  base^  f. 
Voettapyt,  o.  Tapis  de  pied,  m. 
Voettreden ,  v.  mv.  Contre-larnes  (t.  de 

gazier),  f.  pi. 
Voetval,  m.  Prostemement,  m. 
Voetveeg,  v.  Torchon,  m. 
Voetveger,  m.  Celui  qui  essuie  les  pieds 

deq.q ;  flatteur,  m. 
Voetvolk,  o-  Infanterie^  f. 
Voetwarmer,  m.  Chauffeur  (brigand) , 

m.;  chancelière;  cfiaufjerette^  f. 
Voetwassching,  v.  Lavement  des  pieds , 

m. 
Voetveeg,  m.  Sentier;  trottoir,  m. 
Voetwisch,  v.  Zie  Voetveeg. 
Voetwortelbeen,  o.  Scapha  (os),  m. 
Voetyzer,  o.  Chausse-trape^  f. 
Voetzand,  o.  Sablequ'on  foute auxpieds, 

m.  In  bet  —  geraken.  Avoir  Ie  des- 

sous;  périr. 
Voetzoeker,  m.  Serpenteau  (fusée),  m. 
Voetzool,  v.  Zie  Voetplaat. 
Voetzoolpees,  v.  Tendon  d*Achille,  m. 
Voetzoolspier,  v.  Muscle  sotéaire^  m. 
Vogel,  m.  Oiseau,  m. 
Vogelaer,  m.  Oiseleur;  oisetier^  m. 
Vogelbakje,  o.      {  j,,„^,  ^ 
Vogelbak8ken,o.}  ^^9^1.  m. 
Vogelbek,  m.  Bec  d*oiseau,  m. 
Vogelbende,  v.  Bande  d*oiseaux,  f. 
Vogelbes,  v.  Corme,  sorbe  (fruit),  f. 
Vogelbeschryver,  m.  Omithologiste,  m. 
Vogelbeschry ving,  v.  Ornithologie,  f. 
Vogeiboek ,  o.  en  m.  Omühotogie  (ou- 

vrage),  f. 
Vogel  boog,  m.  Argon,  m. 
Vogeldrek,  m.  Émeul,  m. 
Vogelen,  o.  w.  Oiseler. 
Vogeigescbrej,  o.  Cri  des  oiseaux^  m. 
Vogelgezang,  o.  Zie  Vogelzang. 
Vogelglaesje,  o.  Canari  (vase),  m. 
Vogelfipryp,  m.  Zie  Grypvogel. 
Vogelbond,  m.  Chien  coucimnt^  chien 

darrêt,  m. 
Vogelhouder,  m.  Oiselier,  m. 

Vogeljagt,  V.  Chasse  aux  oiseauXy  f. 
Vogelken,  o.  OisiUon,  m. 
Vogelkenner,  m.  Omithologiste,  m. 


Vogelkers,  v.  Merise^  agriote,  f. 
Vogelkersenboom ,  m.  Merisier,  agriü' 

tier,  m. 
Vogelkersenhout,  o.  Bols  de  merisier , 

d*aariotier,  m. 
Vogelklauw,  m.  Patte  d'oiseau;  grife 

OU  serre  (d*un  oiseau  de  proie),  f. 
Vogelknip,  m.  Trébuchet  (piége),  m. 
Vogelkooi,  v.  Cage,  f. 
Vogelkooper,  m.  Oiselier;  cagier,  m. 
Vogelkop,  m.  Tête  d'oiseau,  f. 
Vogelkouw,  V.  Cage,  f. 
Vogelkramer,  m.  Cagier;  oiselier^  m. 
Vogelkruid,  o.  Mouron,  anagaUis  (pifto- 

te),  m. 
Vogelkunde,  v.  Ornithologie,  f. 
Vogelkundige ,  m.  Omithologiste,  ul 
Vogelleer,  v.  Ornithologie^  f. 
Vogellym,  v.  en  o.  Glu,  f. 
Vogelmarkt,  v.  Marché  aux  oiseaux,m^ 
Vogelmelk,  v.  OmiUwgate  (plante),  m. 
-Vogel  merkt,  v.  Marché  aux  oiseaux,m. 
Vogelmest,  m.  Cvtombine,  t 
Vogelnest,  o.,  m.  en  v.  Nid  d*oiseau,  m, 
Vogelnet ,  o.  Filet  ou  reis  pour  prendrt 

des  oiseaux^  m. 
Vogelpoot,  m.  Patte  d'oiseau,  f. 
Vogelroede ,  v.  P^rciie  d*oiseleur^  f. 
Vogelschrik,  m.  Epouvantaü,  m. 
Vogelslag,  m.  Trébuchet,  m. 
Vogelstang,  v.  Zie  Vogelroede. 
Vogelsteen,  m.  Omithotühe,  f. 
Vogelsteert,  m.  Queue  d'oiseau,  t 
Vogelstok,  m.  Perche  d'oiseleur,  f. 
Vogelstrik,  m.  Piége  ou  filet  pour  pren^ 

dre  des  oiseaux,  m. 
Vogelstruis,  m.  Zie  Struisvogel. 
Vogel  teer,  o.  Gtu\,  f. 
Vogeiye,  o.  Oisillon,  m. 
Vogelvanger,  m.  Oiseleur,  m. 
Vogel  vangst,  v.  Oisellene^  f. 
Vogelvangstleer,  v.  Aviceptotogiej  f. 
Vogelverkooper,  m.  Cagier.  m. 
Vogelverschrikker,    m.    ÈpouvanUdtf 

m. 
Vogel  versteening,  v.  OmithoUÜUt  f. 
Vogelvlugt,  V.  Volière,  f. 
Vogel  voet,  m.  Omithopode  (plante),  m. 
Vogelvretend  y  b.  n.  Qui  dévore  les  m- 

seaux. 
Vogel vry,  b.  n.  Proscrit.  Iemand  — 

verklaren.  Proscrire  q.  q. 
Vogelvry verklaerde,  m.  ProscrU,  m, 
Vogelvryverklaring ,  v.  ProscripitifiUf  t 
Vogelwaerzegger,  m.  {  Augnre^ 
Vogelwichelaer,  m.    )   ce,  m. 


Digitized  by 


Google 


VOL 


VOL 


777 


Vogel wichelary,  7,  \  Augure;  auspice , 
Vogelwicheling,  v.  f  m.,  auspicine;  or- 

uühomance,  f. 
Vogelzang,  xn,  Chani  ou  ramage  des 

oiseaux,  gaxouUlement,  m, 

Vo|etuoht;.i  Ma,aaiedesoUeaux,t. 

*^oi8,  V.  Air,  m. 

Vokael,  v.  royelle,  f.  — ,  b.  n.  Focal. 

Vol,  b.  n.  Plein;  rempU;  comble ;  entier; 
complet;  total  Volle  maen.  Pleine  lu- 
ne.  De  maet  is  — .  La  mesure  est  com- 
ble,  In  volle  zee.  En  pleine  mer.  Met 
Tolle  zeilen.  A  pleines  voiles.  Volle 
aflaet.  Indulgence  plénière.  Volle 
neef.  Cousin  germain.  Volle  nicht. 
Cousine  germame.  —  houden.  Tenir 
ferme.  Op  de  volle  straet.  En  pleine 
rue.  Met  volle  handen.  A  pleines 
nuUns.  Op  den  vollen  dag.  En  plein 
jour.  Ten  volle.  Pleinement ;  enOêre- 
ment. 

Volaerde,  v.  Terre  &,  foulon,  f. 

Volbloedig,  b.  n.  Sanguin,  pléUwrique. 

Volbloedigheid,  v.  Pléthore  (mód.),  f. 

Volbouwen,  b.  w.  Achever  de  b&tir. 

Volbrengen ,  b.  w.  Achever;  accomplir; 
finir;  remplir;  effectuer. 

rolbrenger  ,  m.  Celui  qui  achève ;  exé- 
cuteur;  consommaleur,  m. 

volbrenging,  v.  Achêvemenl;  accom- 
pUssement,  m.;  exécution ,  f.;  effèt,  m, 

volbrengster ,  v.  Celle  qui  achève ;  exé' 
cutrice,  f. 

*Volcaniek,  b.  n.  Volcanique. 

Voldaen,  b.  n.  SatisfaU ;  content;  payé^ 
acquitté. 

volder,  enz.  Zie  Voller,  enz. 

Voldingen,  b.  w.GagnersacausefSon 
proces;  confirmer. 

Voldoen ,  b.  w.  Salisfaire ;  remplir;  ac- 
complir; exécuter;  payer;  acquitler; 
cxpier» 

Voldoenbaer,  b.  n.  Zie  Voldoenlyk. 

Voldoend,  b.  n.  Satisfaisant ; suffisant ; 
compUUsmt. 

Voldoening,  v.  Satisfaction ;  raison ,  f. ; 
f^cconiplissement;  payement,  m.;  ex- 
ptation^  f. 

voldoenlyk,  b.  n.  Qui  peut  étre  satis- 
ml;  acquiltable, 

voldragen,  b.  w.  Porler  jusqu'au  ter- 
tne, 

^oldnren,  b.  w.  Endurer;  supporter;  per- 
sévérer, 

'^oldurig,  b.  n.  Endurant;  persévéranl. 


Volduriglyk,  by w.  Persévéramment. 
Volduring,  v.  Persévérance,  f. 
Voleinden,  b.  w.  Achever;  finir;  accom' 

plir;  consommer;  completer. 
Voleinder,  m.  Celui  qui  achève;  consom^ 

mateur,  m. 
Voleindigen,  b.  w.  Zie  Voleinden. 
Voleindiging,  v. »  Achèvement;  accom'^ 
Voleinding,  v.     f    pUssement,  m.;  per^ 

feclion,  f. 
Volen ,  o.  Zie  Veulen. 
Volgdienaer,  m.  Laquais,  m. 
Volgeern,  by  w.  Folonliers. 
Volgeestig,  b.  n.  Spirituel;  ingénieux. 
Volgen,  b.  en  o.  w.  Suivre;  venir  après; 

succéder  d.  Daeruit  volgt  dat.  Il  s'en^ 

suit  de  lè  que. 
Volgend,  b.  n.  Suivant;  subséquent. 
Volgens,  voorz.  Suivant;  selon;  d* après f^ 

conformément  A.  —   uwe   bevelen. 

D'après  vos  ordres.  —  myne  meening. 

A  mon  avis. 
Volger,  m.  Celui  qui  suit;  suivant;  par- 

tisan;  sectateur^  m. 
Volging,  V.  Action  de  suivre;  suite^  f. 
Volgjuffer,  V.  Suivante^  f. 
Volguommer,  m.  en  o.  »  Numero  d'or^ 
Volgnummer,  m.eno.\     dre^  m. 
Volgreeks,  v.  Série;  suite;  conlinuation  ; 

succession^  f. 
Volgroeid,  b.  n.  Qui  a  toute  sa  croissan-- 

ce;  mür. 
Volgzaem,  b.  n.  Docile;  soumis. 
Volgzaemheid,  y.  Docilité;  soumissiony 

Volgziek,  b.  n.  Qui  aime  ü  suivre^  ü 

imiter;  imitateur, 
Volgziek  te,  v. )  Manie  dümiter;  émuta- 
Volgzucht,  V.  f     lion^  t. 
Volhandig,  b.  n.  Fort  occupé. 
Volhandigheid,  v.  Besogne,  f.;  ouvrage  ^ 

m. 
Volharden ,  o.  w.  Petsévéref ;  persister;, 

continue. 
Volhardend,  b.  n.  PersévératU;  constant; 

décidé;  ferme. 
Volharding ,  v.  Persévérance ;  continua^ 

tion;  constance;  fermelé,  f. 
Volheid,  v.  Plénitude;  abondance^  f. 
Volherden,  enz.  Zie  Volharden ,  enz. 

VoUarigheld,  v.  Majorité,  t.\  dge  adulte. 

Volk,  o.  Peuple,  m.;  nation ,  f.;  monde, 
m.;  multitude,  f.;  gens,  m.  ef  t.  pi. 


Digitized  by 


Google 


778 


VOL 


VOL 


Het  slecht  — ,  de  hef  des  — s ,  het 
schuim  van  —.  La  liedu  peuple ,  la 
populace. 

Volkaen,  m.  Volcan^  m. 

Tolkbederver,  m.  Onrupteur  du  peuple, 
m. 

Yolkeloos,  b.  n.  Dépeuplé, 

Volkenbeschryyer,  m.  EUinographe,  m. 

Volkenbeschpjvinff,  v.  ElhnograpMe,  f. 

Volkenkunde,  v.  Cannaissance  des  peu» 
pies,  des  nattons,  f. 

Volkenkundig,  b.  n.  Ethfiologigue, 

Volkenregt,  o.  Droit  des  gens,  m. 

Volkje,  o.  I  PetU  peuple^  m.;  petUe  na- 

Volkjen,  o.  (    tion,  f. 

Voiklievend,  b.  n.  Populaire. 

Volkom,  V.  Fouloire,  f. 

Volkomen,  b.  n.  ParfaiUaccompli;  ache- 
vé;  entier;  compleL  — ,  byw.  Parfai- 
tement;  pleinement;  enlièrement. 

Volkomen,  b.  w.  Parfaire;  actiever;  com- 
pleter;  observer;  suivre;  accompUr; 
exécuter. 

Volkomenheid,  v.  Perfection,  f. 

Volkomenijk,  byw.  ParfaUement;  plei- 
nement ;  enlièrement. 

Volkplanting,  v.  Colonie;  peuplade ,  f. 

Volkryk,  b.  n.  Populeux. 

Volkrykheid,  ▼.  Population  nombreuse^ 
f. 

Volksaenvoerder,  m.  Démagogue,  m. 

Volksbegrip,  o.  Croyance  ou  opinion 
populaire,  t 

Volksbesluit,  o.  Plébiscite,  m. 

Volksbestaen,  o.  Exislence  a*un  peuple^ 
f.;  caractère  national,  m. 

Volksbes  tier,  o.  )  Democratie,  f.;  gou- 

Volksbestuer,  o.  f  vemement  démocra- 
tique^  m. 

Volksbestuerder,  m.  Démocrate,  m. 

Volksbeweging,  v.  Mouvement  populai- 
re^ m. 

Volksdwaling,  t.  Erreur  populaire,  f. 

Voiksdwang,  m.  Despotisme  exercésur 
Ie  peuple,  m. 

Volksfeest,  v.  en  o.  Fête  populaire,  f. 

Volksgeest,  m.  Esprit  du  peuple;  esprit 
national;  esprit  public,  m. 

Volksgel  uk  ,  o.  Bonkeur  du  peuple , 
m. 

Volksgerucht,  o.  BruU  populaire,  m. 

Volksgezind,  b.  n.  Populaire. 

Volksgezindheid,  v.  Popularilé,  f. 

Volksgunst,  V.  Popularité,  f. 

Volkskarakter,  o.  Caractère  national,  m. 

Volkskeur,  y.  en  m.  Plébiseite,  m. 


Volksleider,  m.  Déinagogue;  menewr; 
agitateur,  m. 

Volksleiding,  ▼.  Demagogie,  f. 

Volkslied,  o.  Chanson  populaire^  f. 

Volksmagt,  T.  Pouvoir,  m.,  oa 
raineté  du  peuple,  f. 

Volksmeening ,  ▼.  Opinion  popukure , 
t.;  esprit  public,  m. 

Volksnut,  o.  Ulilüé  générale,  f. 

Volksophitser,  m.Démagogue,  m. 

Volksoploop,  m.  Émeute  wpuiairt,  f. 

Volksoproer,  m.  en  o.  i  ÉmeuU  on  ré- 

Volksopstand,  m.         f      volte  popu- 
laire, f. 

Volksparty,  v.  Parti  du  peuple,  m. 

Volkspraetje,  o.  Conté  populaire,  m. 

Volksregering,  v.  Democratie,  f. 

Volksregt,  o.  Droit  des  gens,  m. 

Volksschrift ,  o.  Ecrit  populaire  ou  JW- 
tional,  m. 

Volkssmaek,  m.  Gout  national,  m. 

Volksstam,  m.  Tribu ;  peuplade,  f. 

Volksstem,  v.  Foix  du  peuple,  f. 

Volkstael ,  ▼.  Langue  du  peuple ;  langue 
nationale,  f. 

Volkstiran,  m.  Tyran  du  peuple,  m. 

Volksverdrukker,  m.  Oppresseur  é% 
peuple ,  m. 

Voiksvergadering ,   v.    Assemblee  du 
peuple,  f. 

Volksverhuizing,  v.  Migration ,  émi- 
gration,  f. 

Volkeverlichting,  v.  Civilisalion  du  peu- 
ple. f. 

Voiksvermaek,  o.  Amusement  populMi- 
re,  m. 

Volksvertegenwoordiger,  m.  Représoh 
tant  du  peuple,  m. 

Volksvertegenwoordiging,  v,  Reprüen- 
tation  nationale,  f. 

Volksvleijer,  m.  Démagogue,  m. 

Volksvlyt,  V.  Industrie  neUionate,  f. 

Volksvooroordeel,  o,  Préjugé populaire, 
m. 

Volksvriend,  m.  Démocrate,  m. 

Volkswapening ,  v.  Armement  du  peu- 
ple, m.;  levéeenmasse,  f. 

Volksziekte,  v.  Épidémie,  f. 

Volkuip,  V.  Zie  Volkom. 

Volkwerver,  m.  Recruteur,  m. 

Volle,  b.n  Zie  Vol. 

Volledig,  b.  n.  Complet.  —  maken. 
Completer.  ->  byw.  ComptétemenL 

Volledigheid,  v.  Complet,  m. 

Volledigmakend,  b.  n.  Complétif. 

Volledigmaking,  v.  Compléiement,  m. 


Digitized  by 


Google 


VOL 


VON 


779 


Volleerdlieid,  t.  Perfeetian,  f. 
Volleeren,  b.  w.  Jpprendre  eompUte' 

ment, 
Vollen>  b.  w.  Fouler  (du  drap,  etc.); 

tmpiir^  remplir. 
Voller,  m.  Foulon,  m. 
Vollersaerde,  v.  Terre  &  fotUan^  f. 
Vollerskaerde ,  v.  Cardere,  f. ;  chardon 

d  fouion  (planie) ,  m. 
Vollepskuip,  v.  Cuve  de  fouion,  f. 
Vollersmolen,  m.  Zie  Volmolen. 
VoUerswerk,  o.  Ouvrage  de  fouion,  m. 
Vollery,  v.  Foulerie,  f. 
Vollingr,  V.  Foule,  action  de  fouler,  f, 
Vollyk ,  byw.  Pleinement ;  entiérement ; 

d'abord^  aussitót. 
Vollyvig ,  b.  n.  Replet;  corpulent, 
Vollyvigheid ,  v.  Corpulence;  réplétion, 

f.,  embonpoint,  m. 
Volmaekt,  b.  n.  Parfait ;  achevé;  accom- 
pli; complet.  God  alleen  is  — .  Dieu 

sent  est  parfait.  — ,  byw.  Zie  Vol- 

maektelyk. 
Volmaektelj^k ,  byw.  Parfaitement ;  en- 

lièrement ;  pleinement. 
Volmaektheid,  t.  Perfection.  f. 
Volmagt,  T.  Plein  pouvoir ,  m.;  procti- 

ration ;  autorisatton ;  lettre  de  créance, 

Volmaptbrief,  m.  Dimissoire,  m.;  lettres 
dirriissoriales,  f.  pi. 

Volmagtgever,  m.  Mandant,  m. 

Volmagthebber ,  m.  Plénipotentiaire  ; 
mandalaire ,  m. 

Volmagtififea  ,  b  w.  Donner  plein  pou^ 
voir;  donner  procuration ;  autoriser. 

Volmag tiging,  v.  Commission;  procu- 
ration ;  autorisatton,  f. 

Volmaken  ,  b.  w.  Perfectionner ;  ache- 
ver;  accomplir;  completer. 

Volmaking,  v.  Perfectionnement ;  achè- 
vement;  complétement ;  complément, 
m. 

Volmolen,  m.  Moulinh  fouion,  m. 

Volmoienaer  ,  m.  Fouion ;  foulonnier , 
m. 

Volmondig,  b.  n.  Clair;  distinct.  — , 
byw.  Clairement;  distinctement ;  & 
haute  voix ;  ouvertement. 

Volna,  byw.  Zie  Byna. 

Volop,  byw.  Abondamment. 

Volpryzen,  b.  w.  Louer  dignement. 

Volschoon,  b.  n.  Tres -beau. 

Volslagen,  b.  n.  Entier ;  complet ;  ache- 
vé; fieffé.  — ,  byw.  Entiérement;  com- 
plétemtnt;toutiifaU. 


Volataen,  o.  w.  Suffire ;  satisfairc. 
Volstandig,  b.  n.  Constant;  persévérant; 

ferme.  — ,  byw.  Zie  Volstandiglyk. 
Volstandigheid  ,  v.  Constance ;  persévé" 

rance ;  fermeté ,  f. 
Volstandiglyk,  byw.  Constamment;  per- 

sévéramment;  fermement. 
Volstrekt,  b.  n.  Absolu;  positif.  —  , 

byw.  Absolument. 
Volstrektelyk,  byw.  Absolument. 
Volstrektheid,  v.  Qualité  de  ee  qui  est 

absolu,  f.  —  van  magt.  Pouvoir  ab- 
solu. 
Voltallig,   b.  n.   Complet.  —  maken. 

Completer.  — ,  byw.  Complétement. 
Voltalligheid,  v.  Complet,  m. ;  intégra- 

lUé,  f. 
Voltalliglyk,  byw.  Complétement. 
Voltalligmaking,v.  Complétement; com- 
'    plément,  m. 
Volte,  T.  Zie  Volheid. 
Voltiegen,  b.  w.  Achever;  completer; 

finir. 
Voltimmeren,  b.  w.  Zie  Volbouwen. 
Voltobbe,  ▼.  FoutoirCy  f. 
Vol  tooi  jen,  b.  w.  Achever;  finir;  accom' 

plir;  perfectionner. 
Voltooijing,  V.  Achèvement;  perfection- 
nement, m. 
Voltrekken,  b.  w.  Achever;  finir;  termi- 

ner;  accomplir;  consommer. 
Voltrekking,  v.  Achèvement ;  accomplis" 

sement,  m.;  consommalion,  f. 
Voluit,  byw.  Zie  Volui tgeschreven. 
Voluitgeschreyen,  byw.  En  toutes  let- 

tres. 
Volvaerdig,  b.  n.  Tont  pret;  empressé. 

— ,  byw.  Folontiers ;  avec  empressé- 

ment. 
Volvaerdigheid,  v.  Bonne  volonté,  f. ; 

empressement ,  m. 
Volveerdig,  enz.  Zie  Volvaerdig,  enz. 
Volvoeren,  b.  w.  Zie  Volbrengen. 
Volvoering,  v.  Zie  Volbrenging. 
Volwassen  ,  b.  n.  Qui  a  toute  sa  crois- 

sancef  adulte ;  fait.  —  mensch.  Hom- 
me  fait. 
Volwigtig,  b.  n.  Qui  est  de  poids;  tré- 

buchant;  très-important. 
Volzaligheid,  y.  Complément  de  béati- 

tude ,  m. 
Volzin ,  m.  Sens ,  m. ;  phrase ;  période , 

f. 
Vond,  m.  TrouvaiUe;  invention;  décou- 

verte ;  ruse ,  f. 
VoPdel,  m.  Zie  Vlonder. 


Digitized  by 


Google 


780 


VOO 


VOO 


Vondeling ,  m.  en  t.  Enfant  trouvéy  m. 

Ben  kind  te  —  leggen.  Exposer  un 

enfant, 
Vondelingshuis,  o.  Hospice  des  enfants 

trouvés^  m. 
Vonder,  m.  Zie  Vlonder. 
Vondmeester,  m.  Zie  Strandmeester. 
Vonk  ,  V.   EtinceUe ;  bluette ;  mèche  , 

Vonkelen,  o.  w.^Étinceler;briUer. 

Vonkeling,  ▼.  Elincellement,  m. 

Vonkelnieuw,  b.  n.  Tout  neuf. 

Vonken,  o.  w.  Sallumer;  prendre  feu. 

Vonkje,  o.  Zie  Vonksken. 

Vonkkapje,  o.  Capsule  (amoroe),  f. 

Vonksken,  o.  ÊtinceUUe,  bltteUe,  f. 

Vonnis,  o.  Sentence;  décision,  f.;  juge- 
tnenti  arrêt^  m. 

Vonnissen,  b.  w.  Juger ;  décider, 

Vonnisser,  m.  Juge,  m. 

Vonnissing,  ▼.  Sentence,  f.;  arrêt ,  juge- 
ment,  m. 

Vonnisuitleggep,  m.       )   j^rJiict,  «* 

Vonnisverzamelaer,  m.  (  ^^««^.m. 

Vont,  V.  Fonts,  fonts  baptismaux,  m. 
pi. 

Vonte,  V.  Zie  Vont. 

Vontwater,  o.  Eau  baptismate,  f. 

Voogd ,  m.  Tuteur;  curateur;  chef;  su- 
perieur; directeur;  rmittre,  m.  Toe- 
ziende — .  Subrogé  tuteur, 

Voogdelyk,  b.  n.  Qui  a  rapport  au  tu- 
teur,  au  curateur. 

Voogdes,  T.  Tutrice;  curatrice;  mat- 
tresse ;  supérieure ,  f. 

Voogdin,  ▼.  Zie  Voogdes. 

Voogdy,  ▼.  Tutelle;  curatelte,  f, 

Voogdy schap,  o.  Zie  Voogdy. 

Voor,  V.  Sillon,  m.;  rainure;  coulisse,  f. 

Voor,  voorz.  Avant;  devant;  par-de- 
vant ;  en  présence  de ;  pour ;  ü;  de.  ^ 
den  tyd.  Avant  Ie  temps,  —  de  dear. 
Devant  la  porte.  —  my.  Pour  moi,  — 
niet.  Pour  Hen,  Eens  —al.  Une  fois 
pour  toutes.  —  dat.  Avant  que ;  avant 
de,  —  zoo  Teel  als.  En  tant  que.  Het 
—  en  het  tegen.  Le  pour  et  Ie  c&ntre. 
Wat  is  het  —  een  mensch?  Quel 
homme  est-ce  f 

Vooraen,  byw.  Devant;  &  la  téte. 

Vooraenwezend,  b.  n.  Préexistant. 

Vooraf^  byw.  D'abord;  auparavant; 
premièrement ;  préalablement.  —  be- 
talen. Payer  d*avance.  •—  nemen. 
Prélever, 

Voorafbestaende,  b.  n.  Préexistant. 


VooraCbetallng,  v.  Avance^  f,  paigtmud 

anticvpé,  m. 
Voorafbezitting ,   v.    Récréance  (nsn- 

fruit),  f. 
Voorafgaend ,  b.  n.  Precedent ;  antece- 
dent; préalable ;  préliminaire. 
Voorafgaendelyk,  byw.  Préatabiement; 

préHminairement, 
Voorafly vig,  b.  n.  Prédécédé. 
Vooraflyvigheid,  v.  Prédécés,  m. 
Voorafrekening,  v.  Précompte^  m. 
Voorafspraek^  ▼.  Preambule,  m. 
Voorafvonnis,  o.  Préjugé  (prat.) ,  m. 
Voorafwezend,  b.  n.  Préexistant. 
Vooral,  byw.  Surtout. 
Vooraleer,  voegw.  Avant  que. 
Voorarm,  m.  Avant-bras,  m. 
Voorayond,  m.  Fin  du  jour,  f. 
Voorbaen,  v.  In  de  —  zyn.  Avcirde  fa- 

vance;  être  pret  plus  Ut  qu.*on  n'avait 

cru. 
Voorbaet,  y.  Avance ;  provision,  f. 
Voorband,  m.  Contre-garde  (fortif.),  f. 
Voorbank ,  y.  Banc  ptaeé  devant  un  m- 

tre;  premier  banc,  m. 
Voorbankje,  o.        I    Siége    (d^un  »- 
Voorbanksken,  o.    f        cficr) ,  m. 
Voorbarig,  b.  n.  Précipité;  premature. 

•— ,  byw.  Zie  Voorbariglyk. 
Voorbarigheid,  y.  PrécipitatUm ;  pré- 

maturité,  f. 
Voorbariglyk,  byw.  Préeipitamment ; 

prénuUurément, 
Voorbedacht ,  b.  n.  Prémédité;  réfMn. 

Met  —en  raed.  De  propos  détiberé;  è 

dessein,  — ,  byw.  Zie  Voorbedaobte- 

lyk. 
Voorbedachtelyk ,  byw.  Avec  préméü' 

lotion ;  de  propos  délibéré;  &  dessein- 
Voorbedachtheid,  y.  Préméditatiün;ré' 

flexion,  f.;  propos  détiberé,  m. 
Voorbede ,  y.  Intereession :  soltieitMtim; 

requêle  en  faveur  de,  f. 
Voorbedenken,  b.  w.  Préméditer. 
Voorbedenking,  y.  Zie  Voorbedacht- 
heid. 
Voorbedieden ,  enz.  Zie  Voorbedniden. 

enz. 
Voorbeding,  o.  Convention  pr^iminUrt; 

condilion  préalable;  clause,  f.  Onder 

— .  Sous  condition. 
Voorbedingen ,  b.  w.  Stipuler^eonmidr 

d:avance. 
Voorbed ingsel,  o.  Zie  Toorbeding. 
Voorbeduiden ,  b.  w.  Prtsager;\ 

tiquer. 


Digitized  by 


Google 


VOO 


VOO 


781 


Voorbedaidend,  b.  n.  Qui  présage;  qui 
pronostiqtie. 

Voorbeduider,  m.  Pronostiqueur,  m. 

Voorbeduidiug,  v. )  Présage ;  protioslic, 

VoorbeduidseT,  o.  f      m. 

Voorbeeld,  o.  Exemple;  modèle;  type; 
syinboU^  m. ;  figurey  f.  Tot  —  strek- 
ken. Servir  a*exemple.  Een  —  aen 
iemand  nemen.  Prendre  exemple  sur 
q.  q.  Naer  het  —  van.  j4  Cea^emple  de, 
By  — .  Par  exemple. 

Voorbeeldeloos ,  b.  n.  Qui  est  sans  ex- 
emple. 

Voorbeeldelyk,  b.  n.  Exempiaire.  — , 
byw.  Exempiairement. 

Voorbeeldelykheid,  v.  Exemple,  m. 

Voorbeeldig,  b.  n.  Exempiaire. 

Voorbeeldigheid,  v.  Exemple,  m. 

Voorbeelding,  v.  Type ;  symbole ,  m.; 
figvre,  f. 

Voorbeeldsely  o.  Zie  Voorbeelding. 

Voorbehoud,  o.  Réserve,  f. 

Voorbehouden,  b.  w.  Réserver. 

Voorbehoudens ,  by w.  A  la  réserve ;  & 
Uexception  de ;  sauf. 

Voorbehouding,  v.  Réserve;  restriction; 
rëservalion ;  clause,  f. 

Voorbepalen,  b.  w.  Prédélerminer, 

Voorbepalend,  b.  n.  Prédéterminant. 

Voorbepaling,  v.  Prédétermination,  f. 

Voorbereiden  ,  b.  w.  PYéparer;  apprê- 
ter;  disposer  d*avance*  Zich  ~.  Se 
préparer. 

Voorbereidend,  b.  n.  Préparatoire. 

Voorbereiding,  y.  Préparation,  f.;  pré- 
paratif,  m. 

Voorbereidsel,  o.  Préparatil;apprêt,m. 

Voorberg,  m.  Promontoire,  capy  m. 

Voorberigt,  o.  Avanl-propos ;  averUsse- 
ment^  m,;  préface,  f. 

Voorbeschikken  ,  b.  w.  Prédélerminer; 
arranger  ou  disposer  d^avance ;  desli- 
ner;  pridestiner. 

Voorbeschikkend  ,  b.  n.  Prédétermi- 
nant. 

Voorbeschikking,  v.  Prédéterminatim ; 
prédestination ;  destinée ;  destination , 

Toorbesloiten  ,  b.  w.  Conclure ,  arrêter 

ou  déterminer  d'avance. 
Voorbesprek,  o.  Zie  Voorbeding. 
Voorbestaen,  o.  w.  Préexister.  — ,  o. 

Préexistence,  f. 
Voorbestaende,  b.  n.  Préexistant. 
Voorbestaenlykheid ,  ▼.  Préexistence,  f. 
Voorbestemmen,  b.  w.  Prédesiimr. 


Voorbestemming,  v.  Prédestination,  f. 

Voorbe talen,  b.  w.  Payer  d* avance  ou 
par  anticipation. 

Voorbeu  rt,  y,-Tour  precedent^  m. 

Voorbeweging,  v.  Prémotion  (théol.).  f. 

Voorbezit,  o.  Possession  antieipée;  pos- 
session  antérieure  d ;  récréance,  f. 

Voorbezitten,  b.  w.  Posséder  avant; pos- 
séder  par  anticipation. 

Voorbezitter,  m.  Celui  qui  possède  avant; 
récrédcnUüire,  m. 

Voorbidden ,  b.  w.  Réciter  une  prière  ü 
q.  q.  pour  qu'il  l'apprenne.  —  ,  o.  w, 
Prter  ou  intercéder  pour  q.  q. 

Voorbidder,  m.  Intercesseur ;  média- 
teur,  m. 

Voorbidding,  v.  Intercession ;  médiO" 
tion ,  f. 

Voorbidster,  y.  Médiatrice;avocate,  f. 

Voorbinden,  b.  w.  Attacher  ou  Her  par- 
devant. 

Voorbode,  m.  Avant-coureur;  précur- 
seur;  présage,  m. 

Voorbodin,  \ .  Avant-courrière,  f. 

Voor  borst,  t.  Avant  poitrine,  f. 

Voor  bout,  m.  Aile  (d'oüeau  ,  etc,); 
épaule  (de  mouton,  etc),  f. 

Voorbouw,  m.  Avant-corps,  m. 

Voorbrengen ,  b.  w.  Praposer;  exposer; 
produire ;  avancer;  altéguer;  dire. 

Voorbroek,  V.  Devant  d'une  culotte,  m. 

Voorbuer,  m.  Foisin  qui  demeure  sur  te 
devant,  m. 

Voorbuert,  v.  Voisinage  de  devant.-m. 

•Voorbuik,  m.  Épigastre  (anat ),  m. 

Voorburg,  m.,  v.  en  o.  Boulevard;  fau* 
tfourg,  m.  —  der  helle.  Limbes,  m. 
pi. 

Voorby ,  voorz.  Par  dele ;  au  deUt  de.  — , 
byw.  Plus  toin;  outre;  passé;  Hen 
toin.  De  tyd  is  — .  Le  temps  est  pas- 
sé. —  gaen.  Passer;  déjfasser;  de- 
vancer;  se  passer;  sécouler.  In  het 
— gaen.  En  passant.  —  komen.  Passer 
devant  un  tieu,  —  loopen.  Passer;  dé- 
passer  OU  devancer  en  courant,  —rei- 
zen. Passer  en  voyageant ;  passer  ou- 
tre. -^  ryden.  Passer,  dépasser  (it  che- 
vat  OU  en  voiture).  — varen,  —zeilen. 
Passer  ennaviguant,  doubler, dépasser. 

Voorbygaen,  enz.  Zie  onder  Voorby. 

Voorbygaend,  b.  n.  Qui  passé  ou  quiu 
passé;  passager;  transiUnre;  fugitif; 
épfiémère. 

Voorbygang,  m.  Passage,  m. 

Voorbyganger,  m.  Passant^  m. 


Digitized  by 


Google 


782 


VOO 


VOO 


Voordacht,  v.  PrémédUatuni^  f.  Met  — . 
A  dessdn ;  expres. 

Voordachtelyk ,  b.  n.  Prétnédité.  — , 
byw.  Jvec  prémédüation  ;  è  dessein, 

Voordag,  m.  Avant-jouTy  m. 

Voordak,  o.  Avant-toU,  m. 

Voordans  ,  m.  Première  danse ;  entree 
debaUet^L 

Voordansen ,  o.  w.  Commencer  ou  oU' 
vrir  la  dame;  menerle  branie. 

Voordanser,  m.  Celui  qui  ouvre  la  dan- 
se,  qui  mène  Ie  branie. 

Voordansster,  v.  Celle  qui  ouvre  la  dan- 
se,  qui  mène  Ie  branie. 

Voordat,  voegw.  Avant  que. 

Voordeel,  o.  Avantage ;  prolil;  gain; 
benefice ;  fruit ,  m. 

Voordeelgevend,  b.  n.  Zie  Voordeelig. 

Voord eellg,  b.  n.  Avantagevx.  — ,  byw. 
Avantageusetnent. 

Voordeeliglyk,  byw.  Avantageusement. 

Voorder,  b.  n.  en  byw.  Zie  Verder. 

Voorderen,  enz.  Zie  Vorderen,  enz. 

Voerders,  byw.  Zie  Vorders. 

Voordeur,  v.  Porie  de  devant,  f. 

Voordezen,  byw.  Ci-devant;  aulrefois. 

Voordienen,  b.  w.  Servir  (h  table) ;  pré- 
senter (les  mets).  — ,  o.  w.  Etre  occupé 
&  servir  ou  ü  découper  (&  table). 

Voordiener,  m.  Celui  qui  sert  ö,  table  ; 
écuyer  tranchant,  m. 

Voordfisschen,  b.  w.  Servir,  mettre  les 
mets  sur  la  table. 

Voordochter,  v.  Füle  du  premier  Ut,  f. 

Voordoen,  b.  w.  Attacher,  lier  ou  mettre 
devant;  faire  q.  c.  devant  q.  q.  pour 
qu'il  Cimite ;  présenter;  exposer;  mon- 
trer;  étaler.  Zich  — .  Se  présenter^  pa- 
rattre. 

Voordraeijen,  b.  w.  Mettre  devant  en 
toumant;  faire  q.  c.  au  tour  devant 
q.  q  pour  quHl  Vimite. 

Voordragen  ,  b.  w.  Porter  q.  c.  devant 
q.  q. ;  proposer ;  exposer;  représenter; 
produire ;  déclamer. 

Voordraging,  v.  Z%e  Voordragt. 

Voordragt .  v.  Proposition ;  exposition , 
f.;  exposé,  m.;  initialive;  déclamationy 

Voord rsgtsregt,  o.  Initialive ,  f. 

Voordrinken ,  b.  en  o.  w.  Boire  ie  pre- 
mier: boire  avant  q.  q. 

Voorebbe,  v.  Commenceinent  du  reflux, 
m. 

Vooreergisteren,  byw.  La  veillc  d^avant- 
hier^  ily  a  trois  jours. 


Vooreerst ,  byw.  Prermèrement ;  4f«- 

bord. 
Vooreiland,  o.  Ile  qtU  est  devant  mte 

autre ,  f. 
Vooreinde ,  o.  Devant ;  premier  bont , 

m. 
Voorgaen ,  b.  ^n  o.  w.  Précéder;  Ure 

préféré;  surpasser;  avancer.  Uw  zak- 

uerwerk   gaet  voor.  Fotre  nwntn 

avance. 
Voorgaend,  b.  n.  Precedent;  anlécé- 

dent ;  antérieur;  passé. 
Voorgaendelyk  ,  byw.  Précédemment; 

antérieurement;  antécédemment. 
Voorgang ,  m.  Préséance ;  preferente,  f. 
Voorganger,  m.  Prédécesseur ;  decen- 

der;  guide ;  modèle.  m. 
Voorgangster,  v.  Devandère,  f.;  m^ 

dète,  m. 
Voorgebed,  o.  Prière  préliminaire^  f. 
Voorgebergte ,  o.  Promontoire,  capy  m. 
Voorgeborgt,  o.  Faubourg  ^  m.  —  der 

helle.  Limbes,  m.  pi. 
Voorgebouw,  o.  Avant-corps^  m. 
Voorgemeld,  b.  n.  Précité ;  susttit. 
Voorgeregt,  o.  Entree^  f.;  pretniersnuts, 

m.  pL 
Voorgeslacht,  o.  GénéraXum  qui  nousa 

précédès,  f.;  aieux,  ancétres,  m.  pi. 
Voorgespan ,  o.  Attelage  ;  premier  aiit' 

lage,  m. 
Voorgestel ,  o.  Avant-train ,  m.;  sassoi- 

re,  f. 
Voorgestoelte,  o.  Siége,  m.,  on  place 

d*honneur,  f. 
Voorgevecht,  o.  Escarmouche,  f. 
Voorgevel,  m.  Frontispice,  m.;/«pi^ 

devaniure,  f.;  nez.  m. 
Voorgeven ,  b.  w.  Donner  d'avance  (at 

jeu);prétexter;  alléguer;  affirmer;pn' 

tendre;  soutenir;  dire. 
Voorgeving,  v.  Rapport;  témoigna^, 

m.;  affirmation^  f. ;  prétexte,  m. 
Voorgevoel,  o.  PressetUiment^  nu 
Voorgevoelen,  b.  w.  Pressentir. 
Voorgewricht,  o.  Avant-poigtut;  métA- 

carpe^  m. 
Voorgezang,  o.  Zie  Voorzang. 
Voorgistereu,  byw.  Avant-hier. 
Voorgoochelen ,  b.  w.  Jouer  des  gobC' 

Iets  deiant  q.  q. 
Voorgooijen ,  b.  w.  Jeter  devant  q»  f.* 

jeter  Ie  premier. 
Voorgracht,  v.  Avanl'fosu\  m. 
Voorgrond,  m.  Devant,  m.;  avant-sdne;. 

terrasse^  f. 


Digitized  by 


Google 


VOO 

Voorhamer ,  m.  Gros  marteau  de  forge- 

ron;  marteau  (Varmes,  m. 
Voorhand,  ▼.  Poignet;  carpe  (anat.),  m.; 

mairij  avant-main^  f.  De  —  hebben. 

Jvoir  la  main.  Op  —  betalen.  Payer 

d'avance. 
Voorhanden,  b.  n.  en  by w.  Pret;  qui  est 

Il  la  portee;  qui  doü  arriver.  —  zyn. 

Exister;  se  trouver;  y  avoir.  De  tyd  is 

— .    Le  temps  approche.  Er  is  nog 

koom  grenoeg  —-.  11  y  a  encore  as^ez 

deblé. 
Voorhandig,  b.  n.  Zie  Voorhanden. 
Voorhang,  m.  Rideau;  voile,  m. 
Voorhangen  ,  b.  w.  Pendre  ou  suspen- 

dre  devant.  —,  o.  w.  Pendre  ou  être 

suspendu  devant. 
Voorhangsel,  o.  Zie  Voorhang. 
Voorhaven,  v.  Jvant-port,  m. 
Voorhebben,  b.  w.  Avoir  ou  porler  de- 

vant  soi;  avoir  d'avance;  méditer;  pro- 

jeter. 
Voorheen*  by w.    )  Jutrefois;  ci-devant ; 
Voorhenen,  byw.  Sjadis;  aneiennement. 
Voorhoede,  v.  Avant-garde,  f. 
Voorhoeden  (zich),  wed.  w.  Se  précau- 

tionner. 
Voorhoeding,  v.  Préeaulioti,  f. 
Voorhof ,  o.  en  m.  Avant-cour,  f. ;  par- 
vis,  m. 
Voorhoofd,  o.  Fronty  m. 
Voorhoof dband ,  m.  Frontal;  fronteau^ 

m. 
Voorhoof dsbeen,  d.  Os  frontal,  m. 
Voorhoofdsrimpelaer,  m.  Corrugateur 

(muscle),  m. 
Voorhouden,  b.  w.  Tenir  ou  garder  de- 

vant  soi ;  tenir  devant  q.  q. ;  représen- 

ter;  remontrer. 
Voorhuid,  v.  Prépuce  (anat.),  m. 
Voorhuis,  o.  Vestibule;  avant-logis;  de- 
vant d'une  maison^  m. 
Voorin,  byw.  Sur  le  devant;  ö,  Centree. 
Vooringenomen,  b.  n.  Préoccupé;  pré- 

venu. 
Vooringenomenheid  ,  v.  Prévenlion  ; 

préoccupalion^  f.;  prëjugé,  m. 
Voorinnemen,  b.  w.  Préoccuper;  préve- 

nir. 
Voorinneming,  v.  Préoccupation ;  pré- 
venlion, i.\préjugé,  m. 
Voorjaer,  o.  Prinlemps^  m. 
Voorjagen,  b.  w.  Chasser  devant  soi. 
Voorkakelen,  b.  w.  Dire  q.  c.  d  q.  q» ; 

tabiller  devant  q.  q. 
Voorkamer,  y.  Antichambre,  f. 


VOO 


785 


Voorkasteel,  o.  Chdteaudeproue  ou  d'a- 
vant  (mar.),  m. 

Voorkauwen ,  b.  w.  Mdcher  pour  q.  q. 

Voorkennen,  b-  w.  Savoir  d'avance. 

Voorkennis,  ▼.  Prescience;  prénotioii,  f. 

Voorkeuken,  v.  Cuisine  de  devant,  f. 

Voorkeur,  m.  en\.  Préférence,  f.  By  — . 
Par  préférence. 

Voorkeus,  m.  en  v.  Zie  Voorkeur. 

Voorkind,  o.  Enfant  du  premier  tit,  m. 

Voorklappen,  b.  w.  Babiller  devant  q. 
</• 

Voorklauteren,  o.  w. )    Zie  Voorklim- 

Voorklaveren,  o.  w.   f     men. 

Voorklimmeu,  o.  w.  Monter  ou  grimper 
le  premier» 

Voorkoets,  v.  Coupé  {sur  le  devant  des 
diligences,  etc),  m. 

Voorkomen,  b.  w.  Devancer ;  prévenir  ; 
détoumer;  empêcher.  — ,  o.  w.  Se  pré- 
senter; se  trouver;  se  rencontrer ;  ar- 
river;  survenir;  sembler;  parattre.  — » 
o.  Air; extérieur,  ra.;  mine,  f. 

Voorkomend,  b.  n.  Obligeant. 

Voorkoming,  v.  Acticn  de  prévenir;  pré- 
venance;  antidpation,  f. 

Voorkoop,  m.  Monopole;  accaparement , 
m. 

Voorkoopen,  b.  w.  Accaparer;  monopo- 
Ier. 

Voorkooper,  m.  Monopoleur;  accapa- 
reur,  m. 

Voorkoopster,  v.  AccapareusCy  f. 

Voorkramen,  b.  w.  Étaler;  exposer  en 
vente. 

Voorkrygen,  b.  w.  Avoir  devant  soi; 
metlre  devant;  recevolr  d'avance. 

Voorkwartier ,  o.  Quartier  de  devant » 
m.;  épaulée,  f. 

Voorlaetste,  b.  n-  Avant-demier,  pénul' 
tième. 

Voorland,  o.  Terre  qui  n'est  pas  endi- 
guée,  f. 

Voorlang,  byw.  Depuis  longtemps. 

Voorlast,  m.  Charge  sur  le  devant,  f. 

Voorlastig,  b.  n.  Chargé  trop  sur  le  de-- 
vant. 

Voorleden,  b.  n.  Zie  Verleden. 

Voorlegaet,  o.  Prélegs,  m. 

Voorleggen  ,  b.  w.  Mettre  devant;  pré- 
senter; exhiber;  proposer;  exposer;  re- 
présenter. 

Voorlegging,  v.  Exhibition;  représenta- 
tion,  f. 

Voorleiden,  b.  w.  Mener  devant;  condui' 
re;  guider. 


Digitized  by 


Google 


784 


VOO 


VOO 


ToorleidiDg,  ▼.  Conduite^  f. 
Toorlezen ,  b.  w.  Ure  en  présence  de  q. 

q.;  lire  q.  c.  k  q^  q.;  répéter. 
Voorlezer,  m.  Lecteur;  déclanuüeur;  ré- 

pélüenr,  m. 
Voorlezing,   ▼.  Lêclure  faiU  d  haute 

voix;r^tüion^t.. 
Voorlichten,  b.  w.  Eclairer, 
Voorliefde,  v.  Prédüectum,  f. 
Voorliegen  ,  b.  w.  Faire  accroire  q.ch 

q.  q.  — ,  o.  w.  Dire  des  mensonges  d 

q.  q,;  menlir. 
Voorliggen,  o.  w.  Étre couché devasit ; 

avoir  L*avantage. 
Voorloop,  m.  Mère  gouUe,  f. ;  surmoüt , 

m. 
Voorloopen,  o.  w.  Courir  devanl;  avan- 

eer;  devancer;  dépasser. 
Voorlooper,  m.  Avant-coureur;  précur- 

seur;  riflard,  m.;  varlope,  f. 
Voorloopig,  b.  n,  Préalable;  préUminai' 

re;  provisoire.  — ,  byw,  Préalatle' 

ment;  préliminairement ;  provisoire- 

ment. 
Voorloopster,  v.  Avant-courrière^  f. 
Voorlyf,  o.  Devant  du  corps;  train  de 

devant  (duchevat^etc.);  devant  d'un 

habit,  etc.  f  m. 
Voormaels,  byw.  Avtrefois;  ci'devant. 
Voormaend,  V.  Commencement  du  mois, 

m. 
Voormaken ,  b.  w.  Faire  o.  c.  devant 

q.  q.  pour  qu'it  Cimite, 
Voormalen,  o.  w.  Dépcindre  q.  c.  è  q.  q. 
Voormalig,  b.  u.  Precedent;  antérieur; 

ancien;  ci-devanl. 
Voorman,  m.  Chef  de  file,  m. 
Voormeld,  b.  n.  Précité;  susdit, 
Voormeten ,  b.  w.  Mesurer  en  présence 

deq  q. 
Voormiddag,  m.  Malin^  m.;  matinee^  f. 
VoormiddagsbezoekyO.  Fisite  du  ma-- 

tin,  f. 
Voormiddagsmael,  o.  D^euner-dtner , 

m. 
Voormlede,  v.  Denier  ü  Dieu,  m. ;  ar- 

riies^  f.  pi. 
Voormonder,  m.  Tuteur;  curaUur^  m. 
Voormouw,  v.  Manchetle^  f.;  poignet,m, 
Voormuer,  m*  Avant-mur,  m. 
Voorn,  m.  Zie  Voren,  m. 
Voornacht,  m.    Commencement  de  la 

nuit,  m. 
Voornaem,  m.  Prénom;  pronom^  m, 
Vooroaem,  b.  n.  Principal;  notable; 

grand ;  considérable;  distingué. 


Voornaemwoord,  o.  Pronam,  m. 
Voornaemwoordelyk,  b.  n.  PranominaL 

— ,  byw.  Pronomiftëiement, 
Voornamelyk,  byw.  P/indpaUmenL 
Voornemen,  o.  Desseim  prcjel,  m. ;  réto- 

lution ;  intention ,  f.  — s ,  van  —  «yn. 

Se  proposer^  avoir  dessein. 
Voornemen  ,h,w.Se  proposer;  projeUr. 
Voornoemd,  b.  n.  Susdit;  précité. 
Voornoen,  m.  Zie  Voormiddag. 
Vooronder,  o.  Coqueron  (mar!),  m. 
Vooronderstellen ,  b.  w.  Supposer;  pré- 

supposer. 
Vooronderstellend,  b.  n.  HypotkétkfU, 
Vooronderstelling,  ▼.  SuppotUUm;  pré- 

supposition;  hypothese,  f. 
Voorontleder,  m.  Prosecteur^  m. 
Vooroordeel,  o.  Préjugé,  m.\pr^fadkfh, 

Voorop,  byw.  Sur  te  devant. 
Voororgel,  o.  Powfi/" (petit  buifol  tfor- 

gue),  m. 
Voorouderen,  m.  mr.  Zie  Vooronders. 
Voorouderlyk,  b.  n.  Qui  a  rapport  anu 

ancétres. 
Voorouders ,  m.  mv.  Ancétres ;  oinur; 

devanciers;pèresy  m.  pi. 
Vooroven,  m.  Porte-tfouchoir^  m. 
Voorover,  byw.  En  avant, 
Vooroverledene,  m.  en  v.  Prédéeédé,  n.; 

prédécédée,  f. 
Vooroverlyden ,  o.  w.  Prédécééer.  Het 

— .  Prédécés,  m. 
Voorpand,  o.  en  m.  Pan  de  devaU  (€um 

habit),  m. 
Voorplaets ,  V.  Avant-cour;  esptamis% 

f.;  vestibule,  m. 
Voorplaetsen,  b.  w.  Placer  devant. 
Voorplecht ,  v.  GaiUard  ou  chéteau^a- 

van/ (mar),  m. 
Voorplein,  o.  Place  devant  vne 

avant-cour;  basse-cour,  f. . . 
Voorpoort ,  v.  Grande  porte  'de 

Voorpoot,  m.  Avant-pied,  m. 
Voorportael,  o.  Avant^partait,  m. 
Voorpost,  m.  Avant-poste,  m. 
Voorprediken,  b.  w.  Précker  è  aaét- 

vantq.  q.iendoctrinet. 
Voorpreken,  b.  w.  Zie  Voorpredlkan. 
Voorproef,  v.  Avant-goüt^  m. 
Voorproeven,  b.  w.  GoAter  avant  iesmh 

tres ;  déguster. 
Voorproever,  m.  Dégustateur,  m. 
Voorraed ,  m.  Provtsion ;  wwnitka ,  t  . 

By  — •  Provisoirement. 


Digitized  by 


Google 


VOO 


VOO 


78S 


Yoorraedbezorgrer,  m,  ApjprovisUmneur; 

avitaUleur^  m. 
Voorraedbuis ,  o.  Magasin  de  vivres  ou 

de  provisUms.  m. 
Voorraedkamer,  ▼.  Chambre  aux  provi- 

sions ;  office ;  dépense,  f. 
Voorraad  kelder ,  m.  Cave  aux  provi- 

stans,  t. 
Yoorraedmeester ,  m.  MunUUmnaire  ; 

pourvoyeur,  m. 
Yoorraedplaets,  v.  Apotfièque :  étape  y  f. 
Yoorraedsohuer ,  v.  Magasin  de  provi- 

sions,  m. 
Yoorrang,  m.  Préséance ;  préférence; 

prééminenUy  f;  pas,  m.  Ry  ^.  Par 

préférence, 
Yoorrede,  v.  Exorde ;  preambule;  avant- 

propos,  m  ;  préface,  f.;  proiogue,  m. 
Voorr«denaer,  m.  Auteur  d*une  pré  face, 

d'un  protogve,  m. 
Yoorregt,  o.  Privilege,  m.;  prérogative^ 

t.\  avantage;  apanage,  m. 
Yoorrekenen,  b.  w  Compter  on  calcukr 

pour  ou  devant  q.  q, 
Yoorroeijer,  m.  Vogue- avant,  m. 
Yoorruim,  o.  Avant- caie  (mar.),  f. 
Voorrydeo,  o.  w.  Aller  devant  ou  précé- 

derè  cfteval  ou  en  voiture ;  monter  un 

des  premiers  chevaux  d'un  attelage. 
Yoorryder,  m.  Postiilon;  avant-cour- 

Tier,  m. 
Voorschans,  t.  Fort  avance,  m.;  redou- 
tes demi-tune,  f.;  ravelin,  m. 
Voorschieten ,  b.  w.  Payer  ou  dibour- 

ser  pour  q.  q.;  avancer. 
Voorschikkea ,  b.  w.  Zie  Voorbedebik- 
ken. 
Voorschikkend,  b.  n.  Préparatoire ;  qui 

dispose. 
Voorschip,  o.  Prove,  f.,  avant,  m. 
Voorschoot,  m.  en  o.  Tabtier,  m. 
Voorschot,  o.  Débours,  défmursé,  m.; 

évance,  f. 
Voorschreven  ,  b.  n.  Écrit  d-dessus; 

précité;  susdit.  Zie  Voorschry  ven. 
Voorschrift,  o.  Exemple,  m.  et  f„  nio- 

dele  d'icritureiprécepte,  m.;  règleior- 

donnance ;  recette,  f ;  formuUxire^  m.; 

formule^  f.;  diagramme  (géom),  m. 
Voorschryven ,  b.  w.  Prescfire;  ordon- 

ner;  dicter. 
Voorschryvlng-,  v.  Ordre;  précepte^  m.; 

régie ;  recommandation ,  f, 
Voorschryvingsbrief,  m.  lettre  de  re- 

commandoHon^  f. 
Voorschulven,  b.  w.  Pousser  devant, 

Tom.  ƒ. 


Voorschyn,  m.  Te  —  komen.  Paraitre; 

se  montrer.  Te  —  brengen.  Faire  pa- 

raitre ;  produire. 
Voorshands ,  by w.  Auparavant ;  déjè ; 

d*abord;  d*avance. 
Voorslaen,  b.  w.  Proposer;  mettre  en 

avant.  —•,  o.  w.  Sonnerplus  tót. 
Voorslag,  m    Proposition,  f.;  couseils 

avis ;  avant-quart ;  avant-main,  m. 
Voorslags,  by  w.  Zie  Voorshands. 
Voorsmaek,  m.  Avant-goüt^  m. 
Voorsnyden,  b.  w.  Couper;  découper; 

servir. 
Voorsnyder,  m.  Écuyer  tranchant,  m. 
Voorspan,  o.  Attelage ;  premier  attelage; 

attelage  de  devant,  m. 
Voorspaunen,  b.  en  o,  w.  AUeler, 
Voorspanpeerd ,  o.  Cfieval  en  arbaléês , 

m. 
Voorspel,  o.  Prélude;  présage;  pronos- 

tic;augure,m. 
Voorspelboeken ,  o.  en  m.  mv.  Livres 

auguraux,  m.  pi.  • 
Voorspelden  ,  b.  w.  Attaefier  devant 

avec  des  épingles. 
Voorspelen ,  b.  en  o.  w.  Jouer  ou  faire 

de  la  musique  en  présence  deq.q, ; 

préluder ;  avoir  la  main  (au  jeu). 
Voorspeler ,  m.  Celui  qui  prélude ^  qui  a 

la  main  au  jeu, 
Voorspeiing,  v.  Prélude,  m. 
Voorspellen ,  b.  w.  Présager;  prédire ; 

pronostiquer;  augurer. 
Voorspeller,  m.  Pronostiqueur;  augure, 

m. 
Voorspelling,  v.  Présage;  pronestic; 

augurCy  m. 
Voorspelster,  y.  CeUe  qui  présage,  qui 

pronostique. 
Voorspits,  V.  en  o.  Pointe;  tète  (d'une 

armee),  f. 
Voorspoed,  m.  Bonfieur^  m.;  prospérüé, 

f.; succes;  bien-être^  m. 
Voorspoedig ,  b.  n.  Heureux ;  fortuné; 

prospère,  — ,  bvw.  Heureusement. 
Voorspoedigheid,  ▼.  Zie  Voorspoed. 
Voorspoediglyk.  byw.  Heureusement, 
Voorspook.  o  Speelre  qui  présage  q.  c; 

présage  sinistre,  m. 
Voorspraek.  m.  en  v.  Intercesseur ;  mé- 

diateur;  avocat,  m.;  avecate;  médior 

trice,  f.  — ,  V.  Intercession;  médiation, 

f. 
Voorspreekster,y.^voeatf  ;me'(t<iafnee,  f. . 
Voonipreiden,  b.  w.  Êtendre  ou  répan* 

dre  devant, 

50 


Digitized  by 


Google 


786 


VOO 


VOO 


Voorgpreken ,  b.  w.  Dire  devant  q.  q. 

Iemand  — .  Défendre  q.  q. ;  intercéder 

pourq  q. 
Voorspreker,  m.  Intercesseur ;  média- 

Uur;  avocat,  m. 
Voorepreking ,  ▼.  Intercession ;  média- 

tion ;  défense,  f. 
Voorspys ,  t.  Entree,  f.;  premiers  mets, 

m.  pi. 
Voorst,  b.  n.  Zie  Voorste. 
Voorstad,  v.  Paubourg,  m. 
Voorstaen ,  b.  w.  Favoriser ;  défendre ; 

soutenir;  protéger.  —,  o.  w.  Se  tenir 

devant;  se  souvenir.  Zich  laten  — . 

Croire;  présumer;  s*imaginer.  Zich 

veel  laten  — .  Prendre  des  airs. 
Voorstaender ,  ni.  Celui  qui  se  tient  de- 

iKMt  OU  A  la  téte. 
\ooT»t8Lme\en,'b.w.Bégayer;bredouHier, 
Voorstand  ,  m.  Défense ;  prolection ,  f. ; 

soutien ;  appui,  m. 
Voorstander,  m.  Défenseur;  prótecleur; 

partisan ;  f  auteur;  avocat,  m 
Voorstandster,  v.  Protectrice;  fautrice; 

avocate^  f. 
Voorstap^m.  Premier  pas,  m. 
Voorstappen,  o.  w.  Précéder. 
Voorste  ,  b.  n.  Premier;  antérieur.  Het 

— .  Le  devant. 
Voorsteken  ,  b.  w.  JUacker  devant  avec 

des  épingles  ^  etc,  ^ ,  o.  w.  Piquer  le 

premier. 
Voorstel ,  o.enm.  Proposilion;  initia- 

tive ;  question ;  thèse^  f. 
Voorstelbaer,  b.  n.  Proposabte;  présen- 

tabu. 
Voorstellen  ,  b.  w.  Proposer;  présenUr; 

représenter;  préférer.  Zich  — .  Stf  pro* 

poser;  se  représenter. 
Voorsteller,  m.  Présentateur; exposant, 

m. 
Voorstelling,  7.  Proposilion;  présenta- 

tion  ;  représenlation ,  f . ;  exposé ,  m. ; 

initiative ;  pi^férence ,  f. 
Voorstellingsregt,  o.  Initiative^  f. 
Voorstelster,  v.  Presentatrice,  f. 
Voorstemmen,  o.  w.  Préopiner. 
Voorstemmer,  m.  Préopinant,  m. 
Voorstemphout,o.  Contreétrave (mar.), 

Voorsteng,  v.   Perroquet  de  misaine 

(mar.),  m. 
Voorsteven ,  m.  Etrave ,  proue ,  f.,  cap , 

avant  (mar ),  m. 
Voorstoot,  m.  PremUrcoup,  m.;  propO" 

lis  (eire),  f. 


Voorstooten,  b.  w.  Pousser  U  premier. 
Voorstralen,  o.  w.  Rayonner,  luire- 
Voorstryden,  o.w.  Combattre  U  premier 

OU  &  la  UU;  combattre  pour;  défen- 
dre. 
Voorstryder ,  m.  Celui  qui  comPal  U 

premier;  défenseur,  m . 
Voorstuk,  o.  Pièce  de  devant,  f. 
Voorsylbe,  v.  Suffixe  (gramm.),  m. 
Voort,  byw.  Incontinent;  tout  a  Vheure; 

aussitöt ;  d*abord,   — !    tusscbeow. 

Avanuzl  altons !  retirez-vous ! 
Voorlademen,  o.  w.  Continiier  de  (è) 

respirer. 
Voortaen,  byw.  Désormais.  dorénavmU. 
Voortafel,  v.  Entree j  f.;  premiers  meU, 

m.  pi. 
Voortand ,  m.  Dent  de  devant ;  défense , 

f. 
Voortarbeiden,  o.  w.  Conlinuer  de  (è) 

travaitUr;  travaiUer  vite, 
Voortbaden  ,  h.  en  o.w.  Conlinuer  de 

baigner,  de  se  baigner. 
Voortbakken,  b.  en  o.  w.  Conlinuer  ée 

cvire. 
Voortblazen,  b.  w.  Faire  avancer  en 

soufflant;  ÖUr  en  soufflanl, 
Voortbreken,  o.  w.  ParaÜre  avec  impé- 

tuosité]  faire  irruption. 
Voortbrengbaer,  b.  n.  ReproductibU. 
Voortbrengbaerheid  ,  v.  Reproductibi- 

tité,  f. 
Voortbrengen,  b.  w.  Produire;  causer; 

efigendrer;  procréer. 
Voortbrengend ,  b.  n   Productif;  pro- 

ducUur ;  génératif :  généraUur. 
Voortbrenger,  m.  Celui  qui  engendst ; 

producUur;  auUur;  créateur,  m. 
Voortbrenging,  v.  Produdion,  f. 
Voortbrengsel ,  o.  Production,  f. ;  pro- 

duity  m. 
Voortbrengster,  v.  CeUe  qui  produit. 
Voortdouwen ,  b.  w.  Pousser  en  atamt ; 

conlinuer  de  pousser, 
Voortdragen  ,  b.  w.  PorUr  en  avami; 

porUr  continueüement ;  emporter. 
Voortdryfster  ,  v.  CelU  qui  chasse,  §m\ 

pousse  en  avant ;  pousseuse,  f. 
Voortdry ven ,  b.  w.  Chasser  devant  un ; 

pousser  en  avant;  faire  avancer; gccé- 

Urer, 
Voortdry vend ,  b.  n.  JccéUrateur  ;  hn- 

puUif 
Voortdryver,  m.  Celui  qui  ckasse,^f 

pousse  en  avant ;  pousseur,  m. 
Voortdryving ,  v.  Jction  de  cfuuser^  de- 


Digitized  by 


Google 


VOO 


VOO 


787 


pousseren  avant;  accélération;  impul' 

sion  t. 
Voortduren,  o.  w.  Durer;  continuer. 
Voortdurend, b.  n.  Continu;  constant. 
Yoortduringr  v.  Durée;  continuation,  f. 

By  — .  Continyetlement. 
Voortduwen,  b.  w.  Zie  Voortdouwen. 
Vöorteeken,  o.  Présage ;  pronostic ;  au- 

gure ;  signe ;  symptóme^  m. 
Voorteekenen ,  b.  w.  Zie  Voorbedui- 

den. 
\oortellen  ,  b.  w.  Compter  en  présence 

de  q,  q.;  compter  &  q.  q. 
Voortempel,  m.  Devant  dun  tempte; 

parvis ;  portaity  xn. 
Voortent ,  v.  Devant ,  m.,  ou  entree 

d*une  tente ,  f. 
Voorteten.  o.  w  Manger  vite\  continuer 

de  manger,  • 

Voortgaen,  o.  w.SVn  atler;  partir;avan' 

eer;  continuer ;  avoir  tieu ;  prospérer ; 

réüssir;  parattre. 
Voortgaende,  b.  n.  Progressif. 
Voortgang  ,  m.  Avancement;  progrès  ; 

succes  ,  m. ;  continuation ,  f. 
Voortgeveu ,  b.  w.  Donner  ou  passer  de 

main  en  main. 
Voortglippen  ,  o.  w.  Glissir  en  avant; 

continuer  de  glisser, 
Voortglyden,  o  w.  Zie  Voortglippen. 
Voorthalen  ,  b.  w.  Taer  en  avant;  (aire 

parattre. 
Voortliarkeu  ,  b.  w.   Rdteler ;  rdteter 

vite. 
Voorthelpen,  b.  w.  Aider  q.  q.  d  s^échap- 

per,  aider  b,  avancer;  assiiter, 
Voorthinken,  o.  w.  S'en  aller  ou  avan- 
ceren Ifoitant;  continuer  de  boiler. 
Voorthoepelen,  o.  w.  Continuer  de  jouer 

au  cerceau ;  se  sauver,  s'échapper. 
Voorthornpelen,    o.  w.    Continuer  de 

broncher. 
Voortitel,  m.  Faux  Utre,  m. 
Voortjagen ,  b.  w.  Chasser;  faire  avan- 
cer. —  ,  o.  w   Continuer  de  cliasser; 

avancer  rapidement. 
Voorikomen,  o.  w.  S'en  atler;  avancer ; 

réussir;  paraüre;  germer;  provenir; 

résuUer;  procéder;  nattre ;  dériver ; 

venir. 
Voortkomend  ,  b.  n.  Provenant ;  naiS' 

sant. 
Voortkoming,  v.  Zie  Uitspruitsel. 
Voortkomst ,  t.  Race ;  souru ;  origine ; 

descendance,  f. 
Voortkonnen ,  o.  w.  Zie  Voortkunnen. 


Yoortkruijen,  b.  w.  Brouetter;  pousser ; 

protéger.  —  ,    o.   w.   Continuer  de 

brouetter ;  charrier. 
Voortkruipen  ,  o.  w.  Avancer  en  ram- 

pant ;  se  tratner ;  se  glisser ;  continuer 

de-ramper. 
Voortkunnen,  o.  w.  Pouvoir  avancer. 
Yoortkweeken,  b.  w.  Continuer  de  cut- 

tiver. 
Voortlayeren,  o.  w.  Continuer  de  tou- 

voyer;  avancer  en  louvoyant. 
Voortleiden,  b.  w.  Emmener;  continuer 

de  mener^  de  conduire. 
Voortleven,  o.  w.  Continuer  de  vivre. 
Voortlokkon,  b.  "w.  Faire  avanctr  en 

attéchant^  en  attirant. 
Voortloopen  ,  o.  w.  Courir  ;  s*enfuir ; 

faire  des  progrès;  s'élendre ;  courir 

vite  f  continuer  de  courir. 
Voortmaken,  b.  w.  Continuer;  se  hdter. 

Zich  — .  S'enfuir. 
Voortmalen,  o.  w.  Continuer  de  mou- 

dre;moudre  vite. 
Voortogt,  m.  Avant-garde,  f. 
Voortooneel,  o.  Avant-scétie^  f. 
Voortplanten,  b.w.  Planter;  transplan- 
ter; propager. 
Voortplauter,  m.  Celui  quiplante ;  pro- 

pagateur,  m. 
Voortplanting,  t.  Propagalion,  f. 
Voortpraten,  o.  w.  Continuer  de  causer, 

de  jaser. 
Voortraken,  o.  w.  Partir;  avancer. 
Voortrap,  m.  Escatierde  devant,  m. 
Voortreden  ,  o.  w.  Marcher  ou  aUer  de- 
vant; se  présenter. 
Voortreffelyk,  b.  n.  Excellent;  eminent. 

— ,  byw.  Eocceltemment;éininemment. 
Voortreffelykheid,  v.  Excellence,  f. 
Voortreiken,  b.  w.  Zie  Voortgeven. 
Voortrein,  m.  Ava7it  train,  m. 
Voortreizen,  o.  w.  Se  mettre  en  voyage; 

continuer  de  voyager. 
Voortrekken ,  b.  w.  Préférer.  — ,  o.  w. 

Précéder. 
Voortrekken,  o.  w.  Èlendre  prompte- 

ment ;  continuer  délendre. 
Voortrennen;  o.  w.  Partir  au  grand  ga- 
lop ;  galoper;  continuer  de  gatoper. 
Voortroeijen,  b.  w.  Faire  avancer  en 

ramant ;  transporier  en  ramant.  —  , 

o.  w.  Avancer  en  ramant;  partir  ou 

s'éloigner  en  ramant ;  ramer  vite ; 

continuer  de  ramer. 
Voortroepen,  b.  w.  Publier  en  criant. 

— ,  o.  w.  Continuer  de  ener. 


Digitized  by 


Google 


788 


VOO 


Voortrollen ,  b.  en  o.  w.  Rouler ;  canli- 
nuer  de  rouler, 

Vooptrukken  ,  b.  w.  Tirer;  entratner. 
— ,  o.  w.  Avancer,  marcher,  se  mettre 
en  marctie ;  conlinver  de  tirer. 

Voortryden ,  o.  w.  Partir  ou  avancer  A 
cheval  ou  en  voiture ;  continuer  d'al- 
Ier  h  cneval  ou  en  voilure,  — ,  b.  w. 
Voüurer,  cfiarrier,  mener,  conduire. 

Voorts  ,  by w.  Au  reste ;  en  outre ;  de 
plus;  d*aiUeurs;  ensuite.  En  zoo — . 
Et  cosiera  (etc.), 

Voortscharrelen,  o.  w.  Avancer  en  trat- 
nanf  les  jambes ;  s'éioigner  en  se  trat- 
nant. 

Voortschepen  ,  b.  w.  Transporter  par 
eau.  Zich  — .  Partir  (par  eau) ;  s"en 
at'er, 

Voortscheren ,  o.  w.  Continuer  de  ton- 
dre^  de  raser.  —  ,  of  zich  — .  S*en  al- 
ler, décamper.  Scheer  u  Yoopt.  AUez- 
vousen, 

Voortschieten ,  o.  w.  Avancer;  croüre 
bien ;  continuer  de  (ü)  tirer, 

Voortschikken ,  b.  w.  Envoyer,  expé- 
dier.  — ,  o.  w.  Continuer  d'arrangcTf 
d'omer. 

Voort» chillen,  o.  w.  Peler  vile;  conti- 
nuer de  peler. 

Voortschoffelen  ,  b.  w.  Avancer  ou 
pousser  en  avant  en  sarclant  ou  en  ra- 
tissant.  — ,  o.  w.  Continuer  de  sar- 
eter,  de  ratisser, 

Voortschoppen ,  b.  w.  Pousser  en  avant 
A  coups  de  pied ;  pousser^  avancer,  (ri- 
der.  —,  o.  w.  Continuer  de  (ö.)  donner 
des  coups  de  pied. 

Voortschrabben,  o.  w.  Continuer  de 
gratier,  de  racter. 

VoortschuiTen,  b.  w  Pousser  en  avant ; 
avancer.  — ,  o.  w.  Continuer  de  pous- 
ser, d'avancer;  s'esquiver, 

Yoortslaen ,  b.  w.  Pousser  en  avant, 
en  frappant.  Den  bal  — .  Pousser  la 
balie.  —  ,  o.  w.  Continuer  de  battre^ 
de  frapper;  s'étendre ,  gagner. 

Voortslepen,  b.  w.  Entratner. 

Voortsluipen,  o.  w.  Pénétrer;  se  glisser 
insensiblement :  s'esquiver. 

Voortsmyten,  b.  w.  Jeter  en  avant. 

Voortsnellen,  o.  w.  Zie  Voortylen. 

Voortspoeden  (zich),  wed.  w.  Zie  Voort- 
ylen. 

Voortspringen  ,  o.  w.  Sauter  en  avant; 
paraure  en  sautant;  résulter;  conti- 
nuer de  sauter. 


VOO 

Voortspruiten,  o.  w.  Pouss^ ^  fermer ; 

provenir;  résulter;  naitre;  se  reptmére, 

se  propager;  continuer  de  pousser,  ée 

germer. 
Voortstappen,  o,ir.S*enaUer;  partir; 

mare  fier  vile;  avancer;  continuer  de 

marcher,  davancer, 
Voortstieren,  b.  w.  Zte  Voortsturen. 
Voortstooten,  b.  w.  Pousser  en  avant, 
Voortstooting-,  y.  Aclionde  pousseren 

avant;  impulsion,  f. 
Voortstouwen,  b,  w.  Zif  Voortstootao. 
Voortslrekken,  b.  w.  Etendre.  Zich  — . 

Sétendre. 
Voortstreven,  o.w.  Avancer  rapidement. 
Voortstroomen ,  o.  w.  Couler;  avancer 

en  coulant;  continuer  de  couler. 
Voortstuiven,  o.  w.  S'euvoler  comme  ée 

la  poussière ;  partir  ou  s"en  aller  vile ; 

continuer  de  (è)  faire  de  la  poussiire, 
Voortsturen,  b.  vr.Envoyer,  expééUr; 

faire  avancer. 
Voortstuwen,  b.  w.  Zie  Voortstooten. 
Voortsukkelden ,  o.  w.  Continuer  de  ion- 

guir,  de  lambiner. 
Voorttelen,  b.  w.  Engendrer;  procréer ; 

produire ;  élever;  cuUiver,  — ,  o.  w.  Sc 

multiplier;  se  propager. 
Voortteleod,  b.  n.  Gênératif, 
Voorttelingr,  t.  Propagalion;  proeréa- 

tion;génération;  production;  culture,  f. 
Vourttiegen,  o.  w.  Marcher ;  avasèctr ; 

partir. 
Voorttreden,  o.  w.  Avancer;  mareker 

vile;  continuer  de  marclier. 
Voorttrekken,  b.  w.   Tirer  en  auanl; 

trainer,  —,  o.  w.  Mareker;  avaneer: 

partir;  continuer  de  (h)  tirer;  iinr 

fort. 

Voortvaren,  o.  w.  Partir  par  eau;  s^éêot- 
gner  en  naviguant;  avancer;  continuer 
de  naviguer;  continuer,  poursuivre. 

Voortvarend,  b.  n.  Prompt.  — ,  byw. 
Promptement. 

Voortvarendheid,  v.  Promptitude,  f. 

Voortvlieden,  o.  w.  Zie  VoortTlugim. 

Voortvliegen  ,  o.  w.  S*envoler  ;  avemcer 
en  volant;  voler,  avancer  rapidetRent ; 
continuer  de  (d)  voler. 

Vooptvlieten,  o.  w.  Zie  VoortTlooyen. 

Voortvloeijen ,  o.  w.  Couter;  séc&mêer; 
continuer  de  couler, 

Voortvlugten  o.  w.  Fuir,  s'enfuir;  con- 
tinuer de  fuir. 


Digitized  by  VjOOQIC 


VOO 


VOO 


789 


Voortvlugtigjb.  n.  Fu^f,  — ,  byw. 

En  fugilif. 
Voortvlugtige,  m.  en  v.  Pugüif;  fuyard; 

contumax^  m.;  fugitive,  f. 
Yoortwaeijen,  b.  w.  Emporler  au  loin 

(en  partant  du  vent).  — »  o.  w.  Èlre 

emporté  par  Ie  vent ;  continuer  de  (h) 

venter;  venter  {01 1, 
Voortwandelen ,  o.  w.  Avancer  ou  s^é- 

loigner  en  se  promenant;  continuer  de 

(&)  se  promener. 
Voortweppen,  b.  w.  Jeter  en  avant;  con- 

tinuer  de  jeter. 
Yoortwillen,  o.  w.  Fouioir  avancer;  vou- 

toir  partir  ou  s*éloigner^ 
Voortyd,  m.  Commencement  de  t'année; 

printemps^  m. 
Vooptyds,  byw.  Autrefois;jüdi$, 
Voortylen,  o.  w.  Partir  ou  $*éUngner 

avec  prédpitation ;  continuer  de  se  hd- 

teVy  de  se  précipUer;  continuer  de  (è) 

radoter. 
Voo rtzegfgeu,  b.  w.  Publier;  divutguer. 

Zegt  het  voort.  Qu'on  se  te  dise, 
Voortzeilea ,  o.  w.  Contitwer  de  cingter 

OU  de  faire  voite ;  voguer  ii  pleines  voi- 

les;  s*étoigner  ou  avancer  en  faisant 

volle. 
Voortzenden,  b.  w.  Envoyer;  expédier; 

dépécher. 
Voortzetten ,  b.  w.  Déplacer ;  poasser ; 

accétérer;  continuer;  poursuivre.  Zyne 

reis  — .  Continuer  son  voya^e. 
Voortzetter  ^m.  Cetui  qui  fatt  avancer; 

continuateur;  propagateur;  promoteur^ 

m. 
Voortzetting:,  v.  Jvancetnent ;  progrès  , 

m. ;  accétération;  continuation  ;  suite  , 

Voortzweepen  ,  b.  w.  Chasser  ii  coups 
de  fouet. 

Vooruit,  byw.  en  voorz.  Devant;  -en 
avant ;  sur  te  devant ;  d'avance,  —  be- 
talen. Payer  d^avance,  —  gaen  of 
trekken.  AUer  en  avant  ^  devmcer. 

—  hebben,  ^votr  de  Vavantage»  —  ge- 
voelen. Pressentir.  —  maken.  Preté" 
guer,  —  zien.  Prévoir.  •—  loopen. 
Courir  devant.  —  steken.  Avancer. 

—  stellen.  Supposer. 
Vooruitbetaling ,  v.  Payement  fait  par 

anticipation,  m.;  avance^  f. 
Vooruitgift,  ▼,  Préciput  (jurispr.),  m. 
Vooruitmaking,  y .  Prétegs;  préciput ^  m. 
Vooruitslag ,  m.  Avant-main  (au  jeu  de 

paume],  m. 


Vooruitzigt ,  o.  Prévision ;  prévoyance  ; 

perspective,  f. 
Voorvaderen,  m.  mv.  Ancêtres;  aUux; 

devanciers;  pères^  m.  pi. 
Voorvaderlyk ,  b.  n.  Qui  a  rapport  aux 

ancêtres;  qui  vient  des  ateux. 
Voorvaders,  m.  mv.  Zie  Voorvaderen. 
Voorval ,  o.  Cas;  evenement ;  accident ; 

incident,  m. ;  aventure;  rencontre^  f. 
Voorvallen,  o.  w.  Arriver ;  survenir;  se 

passer. 
Voorvechten,  o.  w.  Combattre  pour;  dé- 

fendre. 
Voorvechter ,  m.  Champion;  défenseur; 

ëretteur,  m. 
Vooivenster,  Y.eno.  Fenêtre  qui  donne 

sur  te  devant,  sur  tarue,  f. 
Voorvertrek  ,  o.  Appartement  sur  te  de- 
vant, m. 
Voorvinger,  m.  Index  (doigt),  m. 
Voorvinkenet,  o.  Autfinet  ou  saint-au- 

Innet  (mar.),  m, 
Voorvliegen ,  o.  w.  Foler  devant ;  voler 

ie  premier. 
Voorvoet,  m.  Avant-pied,  m. 
Voorwacht,  v.  Garde  avancée;  avant' 

garde^  f.;  avant-poste,  m. 
Voorwaer,  byw.  Assurément ;  certes ; 

vraiment. 
Voorwaerde,  v.    Condition;  clause,  f. 

Onder  —  dat.  A  condition  que. 
Voorwaerdelyk ,  b.  n.  Conditionnet.  — , 

byw.  Conditionnetlement. 
Voorwaerden,  b.  w.  Conditionner. 
Voorwaerts,  byw.  En  avant.  —  gaen. 

Avancer. 
Voopwaertsgaende,  b.  n.  Progressif. 
Voor  wal,  m.  Rempart;  rempart  avance; 

premier  rempart,  m.     , 
Voorwand,  m.  Mprde  devant,  m. 
Voorweer,  v.  Zie  Voorwal. 
Voorwegen ,  b.  w.  Peser  en  présence  de 

q.q. 
Voorwenden,  b.  w.  Prétexter. 
Voorwending ,  v.  Zie  Voorwendsel. 
Voorwendsel,  o.  Prétexte,  m. 
Voorwerk,  o.  Premier  ouvrage;  ouvrage 

avance,  m. ;  enveloppe  (fortif.),  f. 
Voorwerp,  o.  Objet;  sujet,  m. ;  matière^ 

f.;  complément,  régime  (gramm.),  m. 
Voorwerpelyk,  b.  n.  Objectif. 
Voorwerpen ,  b.  w.  Jeter  devant ;  allé- 

guer ;  objecter ;  proposer. 

Voopweie,  v.  Prescience;  prénotion,  1. 


Digitized  by 


Google 


790 


VOO 


VOR 


Voorweten ,  b.  w.  Savoir  ou  connattre 
d'avance. 

Voorwezend,  b.  n.  Préexistant. 
Voorwezendbeid,  v.  PréexUlenre,  f. 
Voorwikken ,  b.  w.  Présager;  augurer; 

prédire. 
Voopwikker,  m.  Pronostigueur;  augure^ 

XD. 

Voorwikking,  v.  Présage;  pronostic,  m.; 

prédictiony  f. 
Voorwind,  m.  Vent  arrière  ou  en  poupe; 

vent  favorable,  m. 
Voopwinter,  m.  Enlrée  de  Chiver;  arrU- 

re^saison,  f. 
Voorwoonin^,  ▼.  Avant-logis,  m. 
Voorwoord,  o.  Pré  face  ^  f.,  prologue , 

avant- propos,  avertissement,  m. 
Voorzael,  v.  Salon  de  devant^  m. ;  and- 

salie,  f. 
Voopzaet,  m.  Prédécesseur ;  devancier  , 

m. 
Voorzaog,  m.  Prélude,  m. ;  antienne,  f. 
Voorzanger,  m.  Chantre,préchantre,  m. 
Voorzangersambt,  o.  ï  Chanlrerie;  béne- 
Voorzangerschap ,  o.  f  ficiature,  f. 
Voorzate,  v.  Devancière,  f. 
Voorzeggen,  b.  w.  Prédire;  prophétiser ; 

dire  ou  dkter  il  q.  q.  ce  qu'il  doil  rete- 

nir;  souffUr  q.  q. 
Voorzeggend,  b.  n.  Prophéti^jue, 
Voorzegger,  m.  Prophete;  devin ;  augu- 

re,  m. 
Voorzegging ,  v.  Prédiction ;  prophétie , 

f.;  augure,  m- 
Voorzegkunde,  v.  Science  augurale^  f. 
Voorzegster,  v.  Prophétesse;  devinereS' 

se,  f. 
Voorzeker,  by  w.  j4ssurément;  certes. 
Voopzenden,  b.  w.  Envoyer  d*avance. 
Voorzet,  o.  Dessein,  m 
Voorzetsel,  o.  Préposition,  f. 
Voopzettelyk,  b.  n.  Présenlable;  préposi- 

tif^ 
Voorzetten ,  b.  w.  Mettre  devant ;  pré- 

senter;  offrir;  servir  {&  tablé);  exposer; 

étaler. 
Voorzetter ,  m.  Celui  qui  présente  ,  qui 

otlre. 
\ooTzeti\ng,Y.  Exposition,  f. ;  étalage,  m. 
Voorzicht,  enz.  Zie  Voorzlgt,enz. 
Voorzien,  b.  w.  Prévoir;  augürer;pour- 

voir;  munir;  foumir,  In  iets  — .  Pour^ 

voir  üq.  c,,en  avoir  soin.  Ik  zal  er  in 

— .  Ty  pourvoirai;  f  en  aurai  soin. 


Voorziende,  b.  n. )  o^^.^.^^- 
Voorzienig,  b.n.}^'^^^^''^- 
Voorzienigheid ,  v.  Prévoyance ;  prwi- 

dence,  f. 
Voorziening,  v.  Jction  de  pourvoir  a, 

de  munir ;  prévision ,  f. ;  pourxKn ,  m. 

— .  Zie  Voorzienigheid. 
Voorzigt.  o.  Prévoyance,  f. 
Voorzigtig ,  b.  n.  Prévoyant ;  prudent; 

discret,  — ,  byw.  Prudemmenl ;  dis- 

crèUment.  — !  tusschenw.  AttentUm ! 
Voorzigtigheid  ,  v.  Prévoyance  ;  pru- 

dence;  discréticn,  f. 
Voorzigtiglyk,  by w.  Prudemmenl:  dis- 

crètement. 
Voorzingen  ,  b.  w.  Chanter  en  présemce 

de  q.  q,  — ,  o.  w.  Entonner  (cnus.). 
Voorzinger,  m.  Chantre;  préchantre; 

boute  en- train,  m. 
Voorzingersambt  o.  Bénéficiaturej  f. 
Voorzitster,  v.  Présidente,  f. 
Voorzitten^  o.  w.  Présider. 
Voorzitter,  m.  Président,  m. 
Voorzitterschap,  o.  Présidence,  f. 
Voorzittersstoel,  m.  Siége  du  président; 

fauteuil,  m. 
Voorzitters  vrouw,  v.  Présidente^  f. 
Voorzitting ,  v.  Présidence ;  présésmce , 

Voorzomer,  m.  Entree  de  Cété;  fin  da 
printemps,  f. 

Voorzoon,  m.  Fits  du  premier  tU,  m. 

Voorzorg,  t.  Précaution,  f.;  soin^  m. 

Vooriwemmen,  o.  w.  Nager  devant. 

Voorzyde,  v.  Devanture ;  face^  f.;  de- 
vant, m. 

Voos  ,  b.  n.  Cotonneux ;  spongieux ;  pe- 
reux. 

Voosachtig,  h.n.  Zie  Voos. 

Voosheid,  v.  Porosité,  f. 

Vorder.  Zie  Verder  en  Vorders. 

Vorderbaer,  b.  n.  Exigibte. 

Vorderbaerheid,  v.  Exigibilité,  f. 

Vorderen,  b.  w.  Avancer;  pousser:  accé- 
léter;  demander;  exiger,  — ,  o.  w. 
Avancer;  faire  des  progrès.  Het  werk 
vordert  niet.  Vouvrage  tCavance  pas. 

Vordering ,  v.  Avaticement ;  progrès  , 
m.;  demande ;  prétention;  exigenee , 
f. 

Vorderlyk,  b.  n.  Utite;  profitabte. 

Vorders,  byw.  Au  reste;  de  pius. 

Vore,  V.  Silion,  m.;  canneture;  rainurt; 
rtde ,  f. 

Voren,  m.  Gardon  (poisson),  m. 

Voren,  byw.  Te  — ,  van  te  — .  Anpêrm 


Digitized  by  VjOOQ IC 


i 


VOR 

vanl ;  préMemment,  Van  — .  Par  de- 

vant.  Hier  — .  Ci-dessus,  ci^evant. 
Vorenschrift,  o.  Bouslrophédon  (sorte 

d'écriture) ,  m. 
Vorig,  b.  n.  Precedent;  arUéritur;  ari' 

Ucédent ;  ancien ;  passé. 
Vork,  V.  Fourche;  tourchelUt  f.;  trident^ 

TB, 

Vorkstok,  m.  Bdlon  fourchu^  m. 

Vorktand,  m.  Fourchon^  m. 

Vorm,  m.  Fonne ;  figure;  fafon^  f.; 

moule,  m. 
Vormbaerheid,  v.  Figurabiiilé,  f. 
Vormbreker,  m.  Stcoueur  (outil),  m. 
Vormdraeijer,  m.  Formier,  m. 
Vormeloos  ,  b.  n.  Informe;  amorphe; 

irregulier ;  imparfatt. 
Vormeloosheid,  v.  Amorphie  ^  diffor* 

mité,  f. 
Vormen  ,  b.  w.  Former ;  créer;  faire ; 

loQonner;  figurer;  mouter.  — ,  b.  en  o. 

w.  Confiriner, 
Vormer ,  m.  Celui  qui  (orme;  qui  can- 

firme ;  nwuleur,  m. 
Vorming ,  v.  Formalion ;  fafon ;  confir- 

mation,  f. 
Vormloos,  enz  Zie  Vormeloos,  enz. 
Vormmaker,  m.  Formier,  m. 
Vormsel,  o.  Confirmalion  (sacrament),  f. 

Vormsnydor,  m.  Formier,  m. 
Vormster,  v.  Celle  qui  forme,  qui  fa- 

fonne. 
Vormtafel,  v.  Table  de  mouleur,  (, 
Vormverandering,  ▼.  )  Conversion,  /., 
Vormver  wisseling,  y.  )  changement  de 

f  orme,  m. 
Vorsch,  m.  Grenouille,  f. 
Vorschen ,  o.  w.  Rechercher ;  s'infor^ 

mer. 
Vorschenpoel,  m.  Grenouillère,  f. 
Vorsebsteen,  m.  Batrachite,  f. 
Vorst,  m.  Prince,  m.  — ,  v.  Comble, 

faUe  (d'un  bdtiment)  ,  m. ;  créte;  ge* 

léej. 
Vorsteling,  m.  Ami  d*unprince;  grandy 

m. 
Vorstelyk ,  b.  n.  Princier,  — ,  by w.  En 

prince. 
Vorstendom,  o.  Principauté,  f. 
Vorstenhof,  o.  Cour  d*un  prince  J, 
Vorstenstad,  v.  Füie  pnnciére,  f. 
Vor8tenstand,m.£/a/,  m,  ,oixcondition 
.  de  prince,  f. 
Vorster,  m.  Garde -f oreslier,  m. 


VRA 


791 


Vorstig,  b.  n.  Froid,  glacé. 
Vorstin,  v.  Prihcesse,  t, 
Vorstje,  o.  Principion,  m. 
Vorstlood,  o.  Enfailementy  fattage,  m. 
Vorstpan,  ▼.  Fatiière,  f, 
Vorstplaet,  v.  EnfaUement,  fattage,  m. 
Vos,  m.  Renard;  aiezan,  m. 
Vosachtig,  b.  n.  Zie  Voskleurig. 

Voskleurig,  b.  n-  Roux;  fauve; aiezan. 
Voskuil,  m.  Renardière,  f. 
Vossenbont,  o.  Fourrure  de  peau  de  re^ 

nard,  f. 
Vossendrek,  m.  Fiente  de  renard,  f. 
Vossengans,  v.  Cravan  (oiseau),  m. 

Vossenjager,  m.  Renardier,  m. 
Vossenjagt,  v.  Chasse  au  renard,  f. 
Vossenjong,  o.  Renardeau,  ra. 
Vossenstaert,  m.  )   Queue  de  renard  , 
Vossensteert,  m.   j       f. 
Vossenval,  V.  Chaussetrape,  f. 
Vossen  vanger,  m,  Renardier,  m. 
Vossenvel,  o.  Peau  de  renard,  f. 
Vosvisch,  m.  Renard  marin,  m. 
Vouw,v.  Pli;repli,  ro. 
Vouwbaer,  b.  n.  Pliable,  pliant. 
Vouwbeen,  o.  Plioir,  m. 
Vouwblind,  o.  VoUt  ö,  deux  battants, 

m. 
Vouwdeur,  v.  Porte  brisée,  f. 
Vouwdoekje,  o.  Compresse,  f. 
Vouwen,  b.  w.  Plier;  plisser. 
Vouwer,  m.  Ptieur,  m. 
Vouwing,  V.  Pliage,  m. 
Vouwmes,  o.  Jambelte,  f.;  plioir,  m. 
Vouwster,  v.  Plieuse,  f- 
Vouwstoel,  m.  Pliant,  m. 
Vouwtafel,  v.  Tqble  plianie,  f. 
Vracht,  v.  Charge ;  voie ;  voilure ;  car- 

gaison,  f.;  chargement;  fardeau;  port; 

frety  m. 
Vrachtbrief,  m.  Lellre  de  voilure^  f.; 

connaissement,  m. 

;^ra^K?V'-!^^  vrachtbrief. 

Vrachtgeld,  o.  Port,  m.;  voiture,  f.; 

fret ;  nolis ;  naulage,  m. 
Vrachtkar,  v.  Charrette  (de  rouller),  f. 
Vrachtkontrakt,  o.  Charle  partie,  f. 
Vrachtloon,  m.  eno.  Zie  Vrachtgeld. 
Vrachtlyst,  v.  Bordereau  de  charge-' 

ment ,  m. 
Vrachtpeerd,  o.  Sommier,  m. 


Digitized  by 


Google 


792 


VRE 


VRE 


Vrtichtpry»,  m.  Zie  Vrachtgeld. 
Vrachtschip,  o.  Faisseau  ou  b&timent 

de  transport,  m. 
VracbUchipper,  m.  Baietier,  m. 
Vrachtschuit ,  t.  Bateau  de  trarupart ; 

coclie  d'eaUf  m. 
Vrachtvry,  b.  n.  Franc  de  port. 
Vrachtwagen ,  m.  Chariot,  m.;  voiture^ 

f. 
Vraeg,  t.  Bemande;  quesiion;  interro^ 

gationy  f.  Het  is  nog  de  -*.  Cest  & 

savoir. 
Vraegachtig,  b.  n.  Questumneur;  cu- 

rieux. 
Vraegachtigheid,  r.  Curiositéy  f, 
Vraegal,  m.  Questionneur,  m. 
Vraegbaek,  t.  Auteur  qui  fait  autorité, 

m. 
Vraegpunt ,  o.  Point  incertain ;  sujet 

d^üiie  qucstion^  m.;  demande;  ques- 

tion,  f. 
Vraegflter,  v.  QueUionneuse,  f. 
Vraegstuk ,  o.  Question ;  demande ,  f. ; 

problème,  m.;  these ^  f. 
VraegRwyze,  byw.  Pardemandes. 
Vraegteeken ,  o.  Point  dHnterrogation , 

m. 
Vraegwoord,  o.  Particule  interrogative^ 

Vraegziek  ,  b.  n.  Questionneur  ,  cu- 
rieux. 

Vraegziekte,v.)^  ^^.-.  ^ 

Vraegzucht, V.  \^^^^^^»^' 

Vraegzucktig,  b.  n.  Zie  Vraegziek. 

Vraet,  m.  Gourmandy  m. 

Vraetachtig,  b.  n.  Gourmand, 

Vraetachtigheid,  v. )  Gourmandise;  VO" 

Vraetzucht,  v.  f      racité,  f. 

Vraetzuchtig,  b.  n.  Zie  Vraetachtig. 

Vragen,  b.  w.  Demander;  requérir;  in* 
terroger;  questionner;  inviter;  consut- 
ter.  — ,  o.  w.  Demander ;  s'iti f ormer; 
s'inquiéter;  se  soucier.  Naer  iemand 
— .  Demander  q,  q.  Oin  raed  — .  .De* 
mander  conseil.  Ik  Traeg  er  niet 
naer.  Je  ne  m*en  soucie  pas. 

Vrager,  m.  Demandeur ;  questionneur  ; 
interrogateur,  m. 

Vrank  .  b.  n.  Lilfre ;  franc.  — ,  by w,  Li- 
brement ;  franctiement, 

Vrankryk,  enz.  Zie  Frankryk,  enz. 

Vratig,  b.  n.  Gourmand,  vorace. 

Vrede,  m.  en  v.  Paix;  tranquiUitéf  f. ; 
rtposy  m: 

Vredebode,  m.  Messager  de  paix;  cadu* 
céateur^  m. 


Vredebreker,  m.  VioUUewr  on  imffs^* 

teur  d'un  traite  de  paix,  m. 
Vredebrenk ,  t.  Rupture  de  la  paix;  m- 

fraction  au  traite  de  paix,  f. 
Vrededag,  m.  Joèir  de  paix,  m. 
Vredegenool^  m.  Jtlié,  m. 
Vredegeregt,  o.  Justice,  f.,  ou  tri^mmt 

de  paix,  m. 
Vredehandel,  m.      I  Nêgociation  de  la 
Vredehandel  ing,  v.  f      paix^  f. 
Vredekrans,  m.  Covronne  d'oHoier,  f. 
Vredekus,  m.  Baiser  de  paix,  m. 
Vredelievend,  b.  n.  Pacifi4fue;  pntibU. 
Vredelievendheid,  v.  Amourdeta  paix, 

m.;  hutneur  pacifique,  f. 
Vredemaker,  m.  Pacificateur^  m. 
Vredemaking,  v.  Paeification,  f. 
Vredeminnend ,   b.  n.   Zie   Vredelie- 
vend. 
Vredepyp,  v.  Catumet,  m. 
Vrederegter,  m.  Juge  de  paix,  m. 
Vredeschender,  m.  Zie  Vredebreker. 
Vredesonderhandeling»  v.  Négodaticn 

de  la  paix,  f. 
VredestaT,  m.  Caducée,  m. 
Vredestempel,  m.  Tempte  de  ia  Paix,m. 
Vredestyd,  m.  Temps  de  paix,  m. 
Vrcdeatichter ,  m.  Pacificateur;  mMsi' 

teur,  m. 
Vredesverdrag,  o.  Traite  de  paix,  m. 
Vredesvoorslag,  m.  PropositUm  de  paix^ 

Vredeteeken,  o.  Signe  de  paix,  m. 
Vredevlag,  v.  PaviUon  de  paix,  m. 
Vredevorst,  m.  Irénarque ,  primee  da 

paix,  m. 
Vrede  wensch,  m.  Désir  de  ta  paix,  m. 
Vredig,  b.  n    Pacifiqu^^;  paisibU.  — , 

byw.  Pacifiquement ;  paisitHement. 
Vrediglyk ,  byw.  Pacifiquement;  paisi- 

btement. 
Vree,  m.  en  T.  Zie  Vrede. 
Vreedzaem,  b.  n.  PacifiqHe;pai^btt.*-f 

byw.  Zie  Vreedzaemlyk. 
Vreedzaemheid,  v.  Amonr  de  ta  paiXy 

m.;  humeur  pacifique,  f. 
Vreedzaemlyk  ,  byw.   Pacifiquement; 

paisibtement, 
Vreeg,  v.  Zie  Wreef. 
Vreemd,  b.  n.  Êtranger;  étrange;  bi- 
zarre ;  singulier  ;  incoMiu ;  extraM* 

gant.  — ,  byw.  Étrangement ;  simga* 

tiirement;  bizarrement. 
Vreemde,  m.enY.Zie  Vreemdeling. 
Vreemdeling,  m.  en  t.  Êtranger, ia. l 

itrangèrCy  f. 


Digitized  by 


Google 


VRE 


VRI 


795 


^reemdeling^schap,  o.  PéréffriniUy  f. 
'^reemdelyk,  byw.  Étrangeinent, 
'reemden,  b.  w.  Zie  Vervreemden. 
Vreemdheid  ,  t.  Singularüé;  rareté ; 
étrangeU;  bimrrerie,  f. 

^reea,  v.  Crainte;  peur;  frayeur;  appré- 

hension^  f. 
Vreesachtig ,  b.  n.  Craintif ;  pettreux ; 
timide .  — ,  byw.  Timidement;  crain- 
tivement. 
Vreesachtigheid,  v.  Peur;  crainte;  ti- 

midité^,  f. 
iTreesachtlglyk  ,    byw.    Timidement ; 

crain  tivement. 
JTreeselyk,  b.  n.  Effroyatie ;  efjrayant ; 

territfle ,  affreux.  — ,  byw.  Elfroyatle' 

ment ;  terriiflemeni;  affreusement. 
Vreeselykheid,  v.  Terreur;  horreur^  f. ; 

effroif  m. 
Vreetmaeltyd.  m,  en  v.  )   ^^  Vreterv 
Vreetparty,  t.  f  ^^  vretery. 

Vreetzttk,  m.  Zte  Vraet. 
Vreetzucht,  v.  Zie  Vraetziicht. 
Vreéverbond,  o.  Traite  de  paix,  m. 
Vree  vers  toorder ,  m.  Perturöateur  de  la 

paix;  trcuble-fêU,  m. 
Vreêvuren,  o.  mv.  Feu  Saint-Elme,  Cos» 

tor  et  Pollux  (mor.),  m. 
Yreeze,  v.  Crainle;  peur;  frayeur,  f.  Uit 

—  dut.  De  crainte  que;  de  peur  que. 

Uit  —  van.  Crainte  de;  de  peur  de,  — . 

Zie  Vrees. 
Vreezeloos,  b.  n.  Qui  n'apas  peur;  qui 

est  sant  crainte. 
Vreezen ,  b.  w.  Craindre ;  redouter ;  ap- 

préfiender.  — ,  o.  w.  Craindre;  avoir 

peur ;  trembler.  Ik  vrees  voor  u.  Je 

crains  pour  vous.  Ik  vrees  dat  by  ko* 

men  zal.  Je  crains  qn'il  ne  vienne.  Ik 

vrees  dat  hy  niet  komen  zal.  Je  crains 

qu'it  ne  vienne  pas. 
Vrek,  m.  Jvare,  ladre,  pince*maiUe^  m. 

— ,  b.  n  ,jivare,  chiche,  ladre. 
Vrekachtig,  b.,  n  .  Avare ^  sordide.  — , 

byw.  Avarement,  sordidement. 
Vrekachtigheid,  v.  Avance;  sordidité,  f. 
Vrekacbtiglyk,  byw.  Avarement,  sotdi- 

dement, 
Vrekaerd,  m.  Avare,  pince^maiile^  m. 
V^ekheid,  v.  Zie  Vrekachtigheid. 
Vrekkig,  b.  n.  Zie  Vrekachtig. 
Vrekkighflid,  v.  Zie  Vrekachtigheid. 
Vrekkiglyk ,  byw.  Chichement ,  avare- 
ment. 


Vremd,  enz.  Zie  Vreemd,  enz. 

Vret,  o.  Loup  (ulcère),  m. 

Vreten,  b.  en  o.  w.  Manger  (goulüment); 

dévorer;  ronger;  corroder. 
Vreter,  m.  Gourmand,  gloulon,  dévoreur^ 

m. 
Vretery,  v.  Crevaille,  bdfre^  f. 
Vreugd,  v.  Joie;  gaieté;  aUégresse,  f. 
Vreugde,  v.  Zie  Vreugd. 
Vreugdebedryf,  o.  R^ouissance^  f. 
Vreugdebetoon ,  o.   Démonstration  de 

joie,  f. 
Vreugdebreker,  m.  Trouble-féte,  m. 
Vreugdedag,  m.  Jour  deréfouissance^m, 
Vreugdefeest,  v.  en  o.  RéjouissanceSf  f. 

pi. 
Vreugdegalm,  m.  Zie  Vreugdegeroep. 
Vreugdegejuich ,  o.  Cris  de  joie,  d^allé- 

gresse,  m.  pï. 
Vreugdegenoot,  m.  Compagnon  de  piai- 

sirs,  m. 
Vreugdegeroep ,  o,  Cris  de  joie ,  d^atlé- 

gresse,  m.  pi.;  acctamations,  f.  pi. 
Vrengdegeschreeuw ,  o.  Zie  Vreugde- 
geroep. 
Vreugdegezang,  o.  Zie  Vreugdezang. 
Vreugdejaer,  o.  Année  de  joie;année 

heureuse,  f. 
Vreugdekreet,  m.  Zie  Yreugdegeroep. 
Vreugdelied,  o.  Chanson  joyeuse ;  hiUt* 

rodie,  f. 
Vreugdeloos,  b.  n.  Qui  n'est  pas  joy-- 

eux. 
Vreugdemael,  o.  Banquet,  m. 
Vreugdeschot,  o.  Salve^  f. 
Vreugdeatoorder,  m.  Rabat- joie^trouöie" 

fête,  m, 
Vreugdestooring,  v.  Rabat-joie,  m. 
Vreugdetraen,  m.  Larme  de  joie ,  f. 
Vreugdevol,  b.  n.  Joyeux, 
Vreugd evuer,  o.  Feu  de  joie,  m. 
Vreugdezang,  m.    Chant  d'allégresse ^ 

m.,  hilarodie,  f. 
Vreugd ig,  b.  n.  Joyeux,  gai.  — ,  byw. 

Joyeusement,  gaiemenl. 
Vriemelen,  o.  w.  Sereniuer  (étant  assis). 
Vriend,  m.  Ami;  parent,  ra. 
Vriendbroederlyk ,  b.  n.  Fralemet.  — , 

byw.  Fratemellement. 
Vriendelyk ,  b.  n.  Amical;  affable,  — , 

byw.  Amicalement;  affablement, 
Vriendelykheid,  v.  Amüié;  affabiHté^  f. 
Vriendengroet,  m.  Salut  amica^  m. 
Vriendenkring,  m.  Cercle  d'amis ;  pelit 

comité,m. 
Vriendenmael,  o.  Repas  d'aynis^  m. 


Digitized  by 


Google 


791 


VRO 


VRO 


Vriendenroi ,  m.  ^  y.  Zie  Vrienüea- 

kring. 
Vriendhoadend,  b.  n.  Sociable. 
Vrieodboadendheid,  v.  SociatnUté^  f. 
Vriendin,  T.^mi^,  f. 
Vriendloos,  b.  n.  Qui  n'a  point  d*amis; 

sans  amis. 
Vriend  matig:,  b.  n.  Amical, 
Vriendschap,  v.  Amiiié,  f.;  service,  plat- 

sir;  amu  camarade,  m. 
Vriendschappelyk  ,  b.  n.  Jmical.  — , 

byw.  AmicairmenU 
Vriendschapsband,  ro.  Lien<famitié.m, 
Vriendschapsbij  k,  o  Marque(Vamitié,t, 
Vriendscbapsteeken ,  o.  Signe ,  m. ,  ou 

marque  d'dmitié,  f 
VrieB,  m.  en  V.  Zie  Fries,  m.  en  v. 
Vries,  m.Fm(m,m. 
Vriesch,  b.  n.  Frisan ,  qui  est  de  la  Fri-- 

se. 
Vriesland,  o.  Frise  (province  de  Hol- 

lande),  f. 
Vriezen,  onp.  w.  Geler.  Het  triest  ƒ/ 

oèU. 
Vrikken,  b.  w.  Avironner. 
Vro,  b.  n.  ZU  Vrolyk. 
Vroed,  b.  n.  Sage;  prudent.  — ,bjw.  Sa- 
gement;  prudemment.  —  maken.  Per- 
suader;  faire  accroire. 
Vroedgodin,  v.  Lucine  (déesse),  f. 
Vroedheid,  v.  Sagesse;  prudence,  f. 
Vroed ig-,  b  n.  Zie  Vroed. 
Vroedigheid,  y.  Zie  Vroedheid. 
Vroedkunde,  v.  Obstétrique,  f. 
Vroed  kundig,  b.  n.  Obstétrique. 

Vroedmoeder,  v.  Zie  Vroedvrouw. 
Vroedschap ,  V.  Corps  municipal;  sénat; 

maaistrat^  m. 
VroedschapsJid ,  o.  Membre  du  corps 

municipal,  m. 
Vroedschapsvergaderinrg,  v.  Assemblee 

du  corps  municipal,  f. 
Vroedsman,  m.  Zie  Vroedschapslid. 
Vroedvrouw,  v.  Accouclieuse ,  f. 
Vroedvrouwenkunst,  v.  Obstétrique,  f. 
Vroedwyf,  o.  Zie  Vroedvrouw. 
Vroeg,  b.  n.  Précoce;  hdlif; premature. 

— ,  byw.  Töt;  de  bonne  heure;  hdlive- 

ment.    -»  of  laet.  Töt  ou  tard.  Te 

—.'Trop  töt. 
Vroegbloem,  v.  Fleur  hdlive,  f. 
Vroeger,  comp.  van  Vroeg.  Antérieur^ 

antecedent.  — ,  byw.  Plus  tót ;  ante- 

rieurement. 


Vroegryp,  b.  n.  Précoce;  hdHf. 
Vroegrypheid,  v.  H&Üveté;  précodU,  f. 
Vroegte,  ▼.  Malin^  m.,  matinee,  f.  In  de 

— .  De  bon  matin ,  de  grand  mAtim. 
Vroegtydig,  b.  n.  Précoce;  hdtif;  prénU' 

luré.  — .  byw.  Zie  Vroegiydiglyk. 
Vroegtydigheid ,  v.  PrécocUé ;  héUveU , 

Vroegtydiglyk ,  byw.  Prématurément; 

hdtivement;  de  bonne  heure. 
Vroegtyds,  byw.  Töt;  de  bonne  heure. 
Vrolyk,  b.  n.  Joyeux;  gai.  — ,  byw.  Jcf- 

eusement ;  gaiement, 
Vrolykbeid,  v.  Joie ;  gaieté,  f. 
Vrome,  m.  Homme  pteux^  m. 
Vromelyk,  byw.  CourageusemtrU ;  ver- 

tueusement. 
Vromigheid,  v.  Zie  Vroomheid. 
Vroom,  b.  n.  Gros^  gras;  fort; brave; 

vertueux;  pieux;  ulile. 
Vroomheid,  v.  Bravoure;  vertu;  probité; 

piété,t 
Vroondienst,  m.  en  v.  Corvee^  f, 
Vroondienstpligtig,  b.  n.  Corvéabte^ 
Vroonregt,  o.  Droit  seigneur iai,  m. 
Vrouw ,  V.  Femme ;  épouse ;  dame «  f. 

Onze  lieve  — .  NotreDatne. 
Vrouwachtig,  b.  n.  Féminin ; gatant ; 

efféminé.  — ,  byw.  Comme  vne  femme 
Vrouwebeeld,  o.  Image  ou  stalue  de 

femme,  f. 
Vrouweborst,  ▼.  Gorge,  f. ;  sein,  m. 
Vrouwebroeder,  m.  Carme  (religieux) , 

m. 
Vrouwekleed,  o.  Habit  de  femme,  m. 
Vrouwekleeding,  ▼.  Fêtement  de  fem- 

me,  m.   • 
Vrouwekracht,  v.  Fiol,  m. 
Vrouwelyk,  b.  n.  Féminifu  — ,  byw. 

Comme  une  femme. 
Vrouwemelk ,  v.  Lait  de  femme,  m. 
Vrouwenader,  v.  Saphène  (veine),  f. 
Vrouwenaem,  m.  Nom  de  femmc^  m. 
Vrouwendag,  m.  C/iand^tcr  (fdte),f. 
Vrouwendistel,  v.  Chardon  Marie,  m. 
Vro  uwen  gek,  m.  Dameret,  m. 
Vrouwenhaer,  o.  Cheveux^  m   pi.,  oa 

chevelure  de  femme ,  f. ;  cofniiaire » 

adiante,  m. 
Vrouwenhemd,  o.  Clumise  de  femme,  f- 
Vrouwenhoed,  m.  Chapeaudetemme,m, 
Vrouwenhulsel ,   o.  Coiffe ,  coifure  de 

femme,  f. 
Vrouwenjak,  v.  en  o.  Camqum^  m. 
Vrouwenkapsel,  o.  Coiffe^  coiffure  de 
femme,  f. 


Digitized  by 


Google 


VRÜ 


VRY 


79S 


Vrouwenklooster,  o.  Convent  de  fem* 

mes,  de  /lUes,  m. 
^rouwenkous,  y.  Bas  de  femme,  m, 
Vrouwenliefde,  v.  Amour  pour  les  fem- 
mes, m. 
Vrouwenlist,  ▼.  Finesse  ou  ruse  de  tem* 

me,  f. 
Vrouwenmuts,  v.  Coifle^  f,  bonnet  de 

femme  ^  m. 
Vrouwenonderrok ,  m.  Jupon;  cotillony 

m. 
Vrouwenopscbik,  m.  Atour,  m. 
Trouwenopzigter,  m.  Gynéeonome,  m. 
^rouwenpraet,  m.  Babil  de  femme,  m. 
^rouwenregering,  v.  Gynicocralie ,  f. 
^rouwenrok,  m.  lupe,  f. 
^rouweorykleed,  o.  Amazone^  f. 
brouwen ry peer d,  o.  Palelroi,  m. 
^rouwenschendery,  v.  Fiot,  m. 
Vrouwenschoen,  m.  Soulier  de  femme , 

m. 
^rouwensieraed,  o.  Atour,  m. 
Vrouwenstem,  v.  Foix  de  femme,  f. 
VrouweuTertrek  ,  o.  Appartement  de 

femme;  sérail ;  harem ;  gynécée,  m. 
Trouwken ,  o.  Femmeletle ;  femelle ,  f. 
Trouwlieden,  t.  mv.  Les  femmes,  f.  pi. 
Vrouwlui.  Zt^  Vrouwlieden, 
vrouwmenscb,  o.     I    Femme  ,    fiUe  , 
Vrouwspersoon,  v.   f        f. 
Vrouwtje,  o.  Femmelelte,  f. 
Vrouwvolk,  o.  Les  femmes,  f.  pi.;  Ie 

sexe,  m. 

Vrouwvormig,  b.  n.  Féminiforme. 
vrouwwaerster ,  v.  Garde  d'accouchée  , 

Vrouwwaren,  o.  w.  Garder  Vaccouchée. 
vpouwziek,  b.  n.        » Adonnéaux  fem- 
vrouwzuchtig,  b.  n.  (     mesy  galant, 
Vucht ,  V.  Fruit ;  fxlus ,  m. ;  suite ,  f.; 

effet ;  avantage;  profrt,  m. 
'ruchtafdryvend,  b.  n.  Abortif. 
'ruchtbaer,  b.  n.  Fertüe  ,  fécond:  —  , 

byw.  FertUement. 

/"ruchtbaerheid.v.  Fertilité;  fécondité,  f. 
Vruchtbaerlyk,  byw.  FertUement. 
rucbtbaermakend,  b.  n.  Fécondant. 
ruchtbaermaking ,    v.   Fécondalion  ; 

fertilisalion,  f. 
ruchtbeginsel ,  o.  Germe;  emtryon, 

m.:  fruclificalion,  f. 
ruchtbodem ,  m.  Réceplacle  (bot.),  m. 
tucbtboom,  m.  Arbre  fruitier,  m. 
rucbtcyns  ,  m.    Champart ;  terrage 

(féod.) ,  m. 
^ruchtcynsheffer,  m.  Cliamparteur,  m. 


Vruchtdragend,  b.  n.  FruUier,  fructi- 

fère. 
Vruchteloos  ,  b.  n.  Infructveux;  inu- 

tile.  — ,  byw.  Infructueuseinent ;  in* 

utilement. 
Vruchteloosheid,  v.  Inutilité,  f. 
Vruchten,  b.  w.  Zie  Vreezen. 
Vruchtenkenner,  m.  Carpologue,  m. 
Vruchtenoogst,  m.  CueiUette,  f. 
Vruchtëtend.  b.  u.  Frugivore. 
Vruchtgebruik,  o.  Vsufruü,  m. 
Vruchtgebruiker,  m.  Vsufruüier,  m. 
Vruchtgebruikgevend ,  b.  n.  UsufruC' 

tuaire. 
Vruchtgebruikster,  v.  Usufruitière,  f. 
Vruchtgenot,  o.  Usufruit,  m. 
Vruchtgodin,  v.  Céres  (déesse),  f. 
Vruchtknop,  m.  Ovaire  (bot.),  m. 
Vruchtkorf,  m.  Cueilloir;  éventaire  ^ 

m. 
Vruchtkunde,  v.  Carpologie,  f. 
Vruchtkundig,  b.  u.  Carpologique, 
Vruchtkundige,  m.  Carpológne,  m. 
Vruchtmaend,  v.  Fructidor,  m. 
Vruchtryk,  b.  n.  Abondant  en  fruits. 
Vruchtsleen,  m.  Carpolilliey  f. 
Vruchttak,  m.  Branche  ii  fruits  ^  f. 
Vruchttrekker,  m.  Usulruitiery  m. 
Vruchttrekster,  v.  Usujfruitière,  f. 
Vruchtverkooper,  m.  Fruitier,  m. 
Vruchtverkoopster,  v.  Fruilière,  f. 
Vruchtverpanding,  V.  ArUichrèse  (t.  de 

droit),  f. 
Vruchtverslindend,  b.  n.  Frtigivore. 
Vruchtversteening,  v.  Zj>  Vrucht» teen. 
Vruchtvlies,  o.  Mésocarpe  (bot.),  m. 
Vruchtvormig,  b.  n.  Fructiforme. 
Vruchtvorming,  v.  Fructification,  f. 
Vry  ,  b.  n.  Libre ;  franc ;  indépendant ; 

exempt ;  quitte.  De  wil  is  — .  La  vo- 

lonti  est  libre.  De  —e  kunsten.  Les 

ar  Is  libéraux.  —  ,  byw.  Librement ; 

franchement ;  assez ;  passablement.  — 

wel.  Assez  bien.  —  sterk.  Assez  fort, 
Vryaedje,  v.  AmourSj  amouretles,  f. 

pi. 
Vryaf,  o.  Congé,  campos,  m. 
Vryagie,v.  Amours,  amoureltes,  f.  pi. 
Vrybok,  m.  Bouc  émissaire,  m. 
Vry  borst,  m.  Cadet.  m. 
Vryborstig,  b.  n-  Franc.  — ,  byw.  Fran- 

cfiement. 
Vryborstigheid,  v.  Franchise,  f. 
Vryborstiglyk,  byw.  Franchement. 
Vry  brief ,  m.  Passe-port  /  portd'armes; 

congé;  per  mis  y  m. 


Digitized  by 


Google 


796 


VRY 


VRY 


Vrybuit ,  m.  BuUn ,  piUage ,  m.  Op  — 

varen.  JUer  en  course. 
Vrybuiten,  o.  w.  Pilier;  buliner;  ma- 

rauder;  piraUr. 
Vrybuiter,  m.  Pillard;  maraudeur;  pi- 

raU,  m. 
Vrybiiitery,  ▼.  PiUage;  tutin^  m.;  ma- 

raude;  course,  X. 
Vryburg,  m.  Refuae,  asUe^  m. 
Vryburger,  m.  DemocraU,  m. 
Vryburgerlyk,  b.  n.  Démocmtique.  — , 

byw.  Démocraiiquenient. 
Vrydag,  m.  Fendredi,  m,  Ooede  -— . 

Vendredi  saini. 
Vrydagavond,  m.  Fendredi  sair^  m. 
Vrydagmorgen ,  m.  Fendredi  malin  ^ 

m. 
Vryden,  b.  w.  Litérer;  exempter. 
Vpydenker,  m.  Esprit  (ort^  litertin  ^ 

m. 
Vrydenkery ,  V.  Libertinage  (en  matière 

de  reiigion),  m. 
Yrydeokster.  ▼.  Lit^ertine,  f. 
Vryding,  v.  Exemption,  f. 
Vrydingen,  b.  w.  Zie  Vrypleiten. 
Vpydobbelen,  o.  w.  Se  libérer  en  jouant 

(au  X  dés), 
Vrydom,  m.  Liberté;  exemption;  int' 

munité;  franchise,  f. 
Vrve ,  o.  iuridiction  (Vune  vitte  tibre , 

Vpyeling,  m.  Affranchi;exêmpt,  m. 
Vryelyk  ,   byw.  Librement;   franche* 

ment, 
Vryen,  b.  w.  Rechercher  en  mariage.  — , 

o.  w.  Faire  t*amour,  faire  ta  cour,  — . 

Zie  Vpyden. 
Vryer ,  m.  Amant;  jeune  homme;  céti- 

hataire,  m, 
Vpyery.  v.  Amours;  amourettes ;  gatan- 

teries,  f.  pi. 
Vpy geboren,  b.  n.  Né  tibre. 
Vrygeest ,  m.   Esprit  fort ,   Hbertin  , 

m. 
Vryg^estery,  v.  Libertinage  (en  matière 

de  religion),  m. 
Vrygeestig.  b.  n.  Libertin. 
Vry geestigheid,  v.  Zie  Vrygeestery. 
Vrygelatene,  m.  en  v.  Affranchi,  m. ; 

affranchie^  f. 
Vrygeletbrief ,  m.  Sauf-conduit ;  passé- 

port,  m, 
Vry geleide,  o.  Sauvegarde;  escorte,  f. 
Vrygeven,  b.  yr.  Retdcher;  ilargir, 
Vrygeving,  v.  Étargissmnent,  m.;  dis- 

pense ;  exemption,  f. 


|Pn. 


ta 


Yrygezel,  m.  Garfcn  :c^übatmre,  m. 

Vrygezind,  b.  n.  Libérat, 

Vrygezinde,  m.  Ubéral,  m.  De  — o.  La 

libéraux. 
Vrygeziudbeid,  v.  LibéraUsmCj  m, 
Vrygraefochap,  o.  Franche-^omié,  f. 
Vryhartlg,  b.  n.  Franc,  — ,  byw.  Frmn- 

chemeni, 
Vrj/hartigbeid,  t.  Franchise^  f. 
Vrybartigflyk,  byw.  Franchement. 
Vrybeer,  m.  Baron,  m. 
Vryheerjyk  ,  b.  n.  Qui  a  rapport  è  ss 

baron,  — ♦  byw.  En  baron. 
Vryheerlykheid,  v.  Baronnie^  f. 
Vrybeerscbap,  o.  Baronnage,  m. 
Vryheid  ,  v.  Liberté;  fratichxse,  f. ; 

vitége^m, 
Vryheiddoodend,  b.  n.  lAberticide, 
Yryheiddooder,  m.  Libertidde,  m. 
Vryheidlievend,  b-  d.     *    Qui 
Vryheidminnend,  b.  n.  f       liberté. 
Vryheid  moorder,  m.  Libertiddty  nu 
Vryheidroovend,  b.  n.  Libertictde. 
Vrybeidroover,  m.  Libertidde,  m. 
Vryheidsboom ,  xn.  Arbre  de  liberté, 

m. 
Vrybeidsgeest  y  m.  Esprit  de  tiberiét 

m. 
Vry heidsliefde ,  t.  Amour  de  la  HberU , 

m. 
Vrybeidsmoord ,  m.  en  ▼.  Libertidde 

(crime),  m. 
Vryhertig,  enz.  Zie  Vryhartig»  ent. 
Vryhof,  m.  Jardin  enctos,  m.  —  hebben. 

Avoir  la  clef  des  champs,  —  ge^eo. 

Donner  ta  clef  des  champs. 
Vpyhouden,  b.  w.  Afjranchir;  fonMlir; 

exempter;  défrayer. 
Vryhouding,   v.   Action  d'aHranehir , 

d*exempter.  f.;  défrai,  m, 
Vryhuis,  o.  Zie  Vryburg. 
Vryjaer,  o.  Année  de  franchise,  f. 
Vrykennen,  b.  w.  Absoudre;  ac^il- 

ter. 
Yrykenning,  y.  AbsoluUon,  f,;  ttequitU^ 

ment,  m, 
Vrvkomen,  o.  w.  Être  relAchéon  éimrgL 

Met  den  schrik  — .  En  Ure  gmm 

pour  ta  peur, 
Vrykoop,  m.  Zie  Vry kooping. 
Vrykoopen ,  b.  w.  Racheter;  aflranekirp 

déUvrer, 
Vry  kooping,  y.  Rachal;  afiraneMoÊ^ 

ment,  m.;  délivrance,  f, 
Vrylaten ,  b.  w.  Reldcher;  étargir;  fvif- 

ter  oa  tenir  quitie  de  ;  acquUter* 


Digitized  by 


Google 


VRY 


VUE 


797 


Yrylating,  v.  Élargissement ;  acq uitte- 

ment ;  affranchisbement^  m. 
Vryleen,  o.  Franc-fief  ^   franc- atleu  ^ 

m. 
Vryloopan ,  o.  w.  Rester  titre  ou  ex- 

empt. 
Vrymaet,  m.  Beat,  m. 
Vry  maken ,  b.  w.  Affranehir;  délivrer; 

tibérer;  exempter;  acquitter;  émanci- 

per. 
Vrvmaker ,  m   Celui  qui  affranchit ;  li- 

bérattur;  sauueur,  m. 
Vrymaking ,  v.  Jffranchissement ,  m. ; 

délivrancey  f. 
Vry  makker,  m.  Beat,  m. 
Vry  man ,  m.  Homme  libre;  affranchi ; 

exempt,  m. 
Vry  metselaar,  m.  Franc  maQOn,  m. 
Vrymetselaerschap.  Zie  Vrymetselary. 
Vrymetselary  ,  v.  Franc-mofonnerie  , 

Vry  moedig,  b.  n.  Franc;  hardi;  résolu. 

— ,  byw.  Zie  Vrymoediglyk. 
Vry  moedigheid,  v.  Franchise;  hardies- 

se ;  résolution ,  f. 
Vrymoediglyk,  byw.  Franchement;  har- 

diment ;  résolüment, 
Vry  mondig  ,  b.  n.   Franc.   — ,  byw. 

Franchement, 
Vryplaets,  v.  Jsite;  refuge,  m. 
Vrypleiten  ,  b.  w.  Faire  acquitter  q,  q. 

en  plaidantpour  lui. 
Vrypostig ,  b.  n.  Trop  libre ;  hardi ;  ef- 

fronté.  — ,  byw.  Zie  Vrjrpostiglyk. 
Vrypostigheid ,  v.  Uardtesse ;  eUronte- 
•    rie^f. 
Vrypostiglyk  ,  byw.  Trop  librement  s 

hardiment ;  effrontément. 
Vryschool,  v.  Êcole  gratuite,  f. 
Vryschutter,  m.  Franc-archer,  m. 
Vryspraek,  v.  Absoiulion,  f. 
Vpyspreken ,  b.  w.  Jbioudre ;  déchar* 

ger. 
Vry  sprekend,  b.  n.  Absolutoire* 
Vryspreklng,  v.  Absolution,  f. 
Vrystad,  ▼.  FitU  libre,  f.;  asUe;  refuge, 

Vrystaen,  onp.  w.  Etre  permis. 
Vrygtellen  ,  b.  w.  Reldcher ;  élargir  ; 

émanciper, 
Vry8tel)ing,T.  Élargissement, m,;  éman- 

cipation,  f. 
Vryater,  ▼.  Amante ;  jeune  fille,  f. 
Vryuit.  byw.  Francliement. 
Vryvecbten ,  b.  w  Affranehir  ou  rendre 

libre  en  combattant. 


Vryverklaren,  b.  w.  Absoudre;  affran- 
ehir; déclarer  libre;  acquitter, 

Vry  verklarend,  b.  n.  Ab&oluloire. 

Vry  verklaring,  V.  Absolution,  f.;  affran- 
chissèment;  acquittement,  m. 

Vryvpouw,  v.  Baronne,  f. 

Vrywaerder,  m.  Garant,  m.;  caulion,  f. 

Vrywaerster,  v.  Garanle;  caution,  f. 

Vry  waren,  b.  w.  Garantir, 

Vrywaring,  v.  Garantie,  f. 

Vrywillig,  b.  n.  Volontaire ;  spontane; 
gratuit,  — ,  byw.  Zie  Vrywilliglyk. 

Vrywilliger,  m.  Folontaire,  m. 

Vry  willigheid,  v.  Franc  arbitre ;  gré , 
m.;  bonne  volonté;  sponlanéité,  f. 

Vryvnlliglyk,  byw.  VoUmtairement ; 
spontanément;  librement. 

Vry  zinnig,  b.  n.  Libéral.  — ,  byw.  Libé- 
ralement. 

Vryzinniglyk,  byw.  Libéralement, 

Vuer,  o.  Feu,  m.  —  maken ,  aenmaken 
of  aenlegj^en.  Faire  du  feu.  —  slaen. 
Batlre  Ie  briquet,  —  vatten.  Prendre 
feu.  Koud  — .  Gangrène ,  f.  -—  en 
vlam  uitbraken.  J eter  feu  etflamme, 

Vuerachtig,  b.  n.  Igné. 

Yueraenbiddend,  b.  n.  Ignicole,  pyrO' 
Idlre. 

Vueraenbidder.  m.  Pyroldlre,  m. 

Vueraenbiddmg,  v.  Pyroldlrie,  f. 

Vueraenbidster.  v.  Pyroldlre,  f. 

Vuerbaek,  v.  FaruU;  ptiare,  m. 

Vuerbal,  m.  Boule  de  feu  ,  f. ;  cautère, 
m. 

Vuerbekken,  o.  Platine,  f. 

'Vuerberg,  m.  Folcan,  m. 

Vuerbrakend,  b.  n.  /^iüom^.  — e  berg. 

Volcan,  m, 
Yuerbraker ,  m.  Bouche  ü  feu,  t;  ca- 

fum,  m. 
Vuerdeksel,  o.  Couvre-feu,  m. 
Vuerëtend,  b.  n.  Ignivore. 
Vuerflesch,  v.  Bos^e  &  feu,  f, 
Vuergarf,  v.  Gerbe  de  feu;  girande,gin 

randole,  f, 
Vuerhaek,  m.  Croc  d  feu;  atlisoir,  m. 
Vuerhaerd,  m.  Foyer,  dtre,  m. 
Vuerhemel,  m.  Empyrée,  m. 
Vuerkei,  m.  en  v.  Pierre  d  fusil^  f, 
Vuerketel,  m.  Zie  Vuerpot. 
Vuerkleur,  v.  Couleur  de  feu,  f, 
Yuerkleurig,  b.  n.  Quia  la  couleur  du 

feu, 
Yuerkloot,  m.Zie  Yuerbal. 


Digitized  by 


Google 


798 


VUE 


VÜI 


Vuerknop,  m.  Cautère  aetuel,  m. 
Vuerkogel.  m.  BouUt  rouge,  m. ;  bom- 

be,(. 
Vuerkolom ,  v.  Colonne  de  feu ,  f. ;  tra- 

be,m. 
Yuerkom,  t.  Réchaud,  m. 
Vuerkorf,  m.  CiiauUe-chemise,  m. 
YuerkraDs,  m.  Girande^  girandole,  f. 
Vuerkraid,  o.  Clématik  (plante),  f. 
Vuerkunde,  t.  Pyrologie,  f. 
Vuerkundig,  b.  n.  Pyrologique, 
Vuerkunst,  v.  Pyronomie,  f. 
Vuerkunstig,  b.  n.  Pyronomique, 
Vuerlaos,  v.  Lance  (météore),  f. 
Vuerlanteern,  v.  FanaL  de  vaisseau,  m. 
Vuermand,  v.  Chavffe-chemise ;  tam- 

bour,  m. 
Vuermeter,  m.  Pyromètre,  m 
Vaermetiog',  v.  Pyrométrie,  f. 
Yaermood,  m.  Bouche  A  feu,  f.;  canon , 

m. 
Vaeroven,  m.  Foumaise,  f. 
Vuerpan,  v.  Bassinoire,  f. 
Vuerplaet,  y.  Conlre-ccBur  (plaque  de 

cbemJDée),  m. 
Vuerpot,  m.  Pot  d  feu ;  couvet,  m. 
Vuerproef ,  v.  Ordaiie,  épreuve  du  feu , 

Vuerpyl,  m.  Fubée;  fusée  volante,  f. 

Vuerpyllat,  7.       )  Baguette  de  fusée 

Yuerpylstok,  m.   f     volante,  f. 

Vuerrad,  o.  Girandole,  f. 

Vuerroer,  o.  FusU ;  mousquet ,  m. ;  ar- 
quebuse;  arme  ü  feu,  f. 

Vuerroerdrager,  m.  FusUier;  mousque- 
taire,  m. 

Vuerroermaker ,  m.  Armurier;arque' 
busier,  m. 

Voerroermakery,  t.  Arquebuscrie,  f. 

Vuerrood ,  b.  n  Bouge  comme  Ie  feu ; 
enluminé;  enftammé. 

Vuerrook,  m.  Fumée,  f. 

Vuerscherm,  m.eno.  Ecran,  m. 

"Vuerschoof/v.  Zie  Vuergarf. 

Vuerschop,  v.  PeUe  &  feu,  f. 

Vuerslag,  m.  Briquet,  m. 

Vuerplang,  v.  Scrpenteau  (fusée),  m. 

Vuerslot,  o.  Fusil,  m. 

Vuerspuwend  ,  b.  n.  Ignivome,  —e 
berg  Folcan,  m. 

Vuerstael.  o  Zie  Vuerslag. 

Vuersteeu,  m.  Pierre  &  feu;  pierre  A  /ti- 

sil,  f.;  sileXy  m. 
Vuers  teendoekje,  o.  Essuiepierre,  m. 


Vuerstof,  v.  MaUère  ou  substance  igpiUt, 

f. 
Vuerstoker,  m.  Tisonnsur^  m. 
Vuerstolp,  v.  Couvre-f  u,  m. 
Vuetstookster,  v  Tisonneuse,  f. 
Vuers t^oom,  m.  Lave,  f. 
Vuerstulp,  v.  Cloche,  f.,  couvre-feu ,  m, 
Vuertang,  v.  Pincettes,  f.  pi. 
Vuertest ,  v.  Terrine  ó,  feu ,  f.;  couvei, 

m. 
Vuertoren,  m.  Phare,  m. 
Vuertuig,  o.  Briquet,  m. 
Vuervat,  o.  Barit  ü  feu,  m. 
Vuervlam,  v.  Flamme,  f, 
Vuervonk,  v.  Etincelle  de  feu,  f. 
Vuerwaeijer,  m.  Êventoir^  m. 
Vuerwaerzegger,  m.  Pyromancien ,  m. 
Vuerwaerzeggery,  t.  Pyrumance,  f. 
Vuerwaerz^gster,  v.  Pyromandenne,  f. 
Vuerwageu,  m.  Brasier,  m, 
Vuerwapen.  o.  Arme  d  feu,  f. 
Yuerwerk/o.  FiCM  d'artifice^m,;pièce 

d'arlifice,  f. 
Vu  er  werker,  m.  Artificier,  m. 
Vuerwerkerslepel,  m.  ^cr^  ncnr^,  f. 
Vuerwerkerspriem ,  m.  Pique-cliasse , 

m. 
Vuerwerkery,  v.  Pyrolechnie,  f. 
Vuerwerkkundig,  b.  n.  Pyrolechnique. 
Vuerwerkkuust,  v.  i     Pyroteeh- 

Vuerwarkmatfkkunde,  v.  |        nie,  f. 
Vuerwerkmaker,  m.  Ariificier,  m. 
Vuerwerptuig,  o.  fyrobole,  m. 
Vuerwortel,  xn.  Pyrèthre  (plante),  m. 
Vueryzer,  o  CheneC,  m. 
Vuerzon,  v.  Girande,  giraudote,  f. 
Vuidig,  b.  n.  Zie  Vuig 
Vuig,  b.  n.  Cfiétif;  vil;  abject;  pans- 

seux ;  indolent. 
Vuigheid,  v  Abjeclion;  bassrsu;  pons- 

se;  indoleyice,  f. 
Vuik,  V.  Zie  Fuik. 
Vuil,  b.  n.  Sale;malpropre;crasseux; 

pourri;  gdU;  obscene.  —  ei.  OEufcou- 

vt  — ,  byw.  Salemenl. 
Vuilaerd,  m.  Vilain.  saligeud,  m. 
Vuilaerdig,  b.  n.  Méchanti  maUdeËX; 

vilain.  — ,  byw.  Zie  Vu ilaerdiglyk. 
Vuilaerdigbeid,  t.  Méefianceté;  mêMer, 

vilenie,  f. 
Vuilaerdiglyk,  byw.  Michammeni;  mê- 

licieusement;  vxlainement, 
Vuilbek,  m.  Polisson,  m. 
Vuilbekken ,  o.  w.  Parier  impertinm' 

ment;  dire  des  obscénités. 
Vuilbekkery,  v.  ObscéniUs,  f.  pi. 


Digitized  by 


Google 


VUL 


VYF 


799 


Vailerik,  m.  Filain,  m. 
Voilheid,  v.  Zie  Vuiligheid. 
Vuiligheid,  v.  Saleté;  vilenie;  obscénité, 

Voilik,  m.  Filain^  m. 
Voilmakeod,  h.  n.  Salissant, 
Vaiineus,  m.  Morveux.  m. 
Vuilnis  ,  T.  Ordures;  saletés,  f.  pi. 
Vnilnlshak,  m.  Baqmt  aux  ordures^  vd, 
Vuilnishok,  o.  Cloaque,  m. 
Vuilnishoop,  m.  Tas  d* ordures ,  m. 
Vuilniskar,  V.  Tombereau  pour  trans- 

pcrter  les  ordures,  m. 
Vuilnisman,  m.  Boueur^m, 
Vuiluisplaets,  v.  Voirie,  f. 
Vuilnispat,  m.  Cloaque^  m. 
Vuilnissehop  ,  v.  Pelle  pour  enlever  les 

ordures,  f. 
Vuilnisvat,  o.  Tonneau  aux  ordures,  m, 
Voilniszyp.  v.  Cloaque,  f.,  égout,  m. 
Vuilte,  ▼.  Zie  Vuiligheid. 
Vuiltong,  V.  Mauvaise  langue,  f. 
Vuist,  V.  Poing;  gros  marteau,  m 
Vuistgevecht,  o.  Pugilat ;  combat  du 

ceste,  m. 
Vuisthamer,  m.  Gros  marteau,  m. 
Vuistkamp,  m.  Zie  Vuistgevecht. 
Vuistlook,  o.  Coup  de  poing ^  m. 
Vuistslag,  m.  Coup  de  poing,  m.;  gour- 

made,  f. 
Vuistvechten,  o.  w.  Boxer,  se  boxer. 
Vuistvechter,  m.  Boxeur;  pugile,  m. 
Vuistvol,  V.  Poignée,  f. 
Vulaerde  ,  v.  Terre  ó,  fouton ;  terre  rap- 

portee,  f.;  rembiai,  ra. 
Vuldagen,  m.  mY.  Jours  complémen- 

taires,  na  pi. 

Vute  o.l  «^"'^^'  rembourrure,f. 
Vulhout,  o.  Rembourroir  (outil) ,  m. 
Vullen,  b.  w.  Emplir;  remplir;  combler; 
.  huler  (du  drap,  etc). 
Vuiler,  m.  Celui  qui  remplit;  foulon ,  m. 
Vulling,  V.  Remplissage;  remplage,  m. ; 

Joule:  termure  (raar.),  f. 
Vullis,  enz.  Zie  Vuilnis,  enz. 
Vulmolen,  m.  Moulin  ü  fouton,  m 
Vulnis,  enz.  Zie  Vuilnis,  enz 
Vulsel ,  o.  Remplissage ;  bourrage ,  m. ; 

bourre;  chevüLe,  ir,  complément,  m. 
Vuisteenen,  m.  mv  Blocage,  m. 
Vulstok,  m.  Baguette  {onüi),  f. 
Vulte,  V.  Zie  Volheid. 
Volwas,  o  enm,  Gdleau  (sculpt ),  m. 
Vulwoord ,  o.  Mot  explétif  ou  complé- 

at,  m.;  cheviUe,  f. 


Vulwyn,  m.  Fin  de  remplage,  m. 

Vuns,  b.  n.  MoiU;  qui  sent  te  relent. 

Vunsheid,  v.  Moiteur,  f.;  relent,  m. 

Vunzig,  b.  n.  Zie  Vuns. 

Vunzigheid,  v.  Zie  Vunsheid. 

Vuren,  o.  w.  Faire  feu,  tirer. 

Vurenhout,  o.  Bois  de  sapin,  m. 

Vurig,  b.  n.  Brülani;  ardent;  enflammé; 
vil  ipassionné;  fervent.  —  ,byw.  Zie 
Vuriglyk. 

Vurigheid,  v.  Inflammation ;  ardeur ; 
chaleur,  f. ;  zèle;  feu,  m. 

Vuriglyk,  byw.  En  feu;  ardemment; 
passionnénunt;  instamment. 

Vyand,  m.  Enneini,  m.  Gezworen  — . 
Ennemi  jure. 

Vyandelyk ,  b.  n.  Ennemi;  hostile,  —  , 
byw.  En  ennemi;  hoslilement. 

Vyandelyk  heid,  v.  Uostittté,  f. 

Vyandig.  b  n.  Ennemi;  matveiltant.  ~, 
byw.  Zie  Vyand iglyk. 

Vyand igheid,  v.  Inimilié,  f. 

Vyandiglyk,  byw.  En  ennemi;  hosli- 
lement, 

V^andin,  t.  Ennemie,  f. 

\yandsch,  b.  n.  Ennemi;  hostile. 

Vyandschap,  v.  Inimilié,  i, 

Vyf ,  telw.  Cinq,  Wy  waren  met  (on- 
der) ons  vyven.  Nous  élions  cinq.  De 
—  zinnen.  Les  cinq  sens,  In  vyven 
deelen.  Diviser  en  cinq  — ,  v.  Cinq, 
ra.  Eene  — .  Un  cinq.  Klaveren  — . 
Cinq  de  trèfle. 

Vyfblad,  o.  Quintefeuilie  (plante),  f. 

Vyfbladig,  b.  n.  Pentaphylle;  pentapé- 
tale  (bot.). 

Vyfdapgsch,  h.n.  De  cinq  jours. 

Vyfde,  b  n  Cinqnième;  cinq;  quint.  — 
bladzyde.  Page  cinq.  Karel  de  — . 
Charles  quint.  Ten  — .  Cinquième- 
ment.  —,  o.  Cinquième,  ra  ,  5«  partie^ 
f-  —n'^'  Quinte  (t.  de  jeu),  f. 

Vy  fdepart,  o.  Cinquième,  m.,  5«  partie,f, 

Vyfderhande,  onv.  b.  n.   )   Qui  est  de 

Vyfderlei,  onv.  b.  n.  ƒ  dnq  sortes 
OU  espèces. 

Vyfdraedsch,  b.  n.  Qui  est  de  cinq  fils, 

Vyfdubbel ,  b.  n.  Quintuple ;  cinq  fois 
aulant.  —,  o.  Quintuple,  m. 

VyHioek,  m.  Pentagone.  ra. 

Vyfhoekig,  b.  n.  Pentagone;  pentago- 
nat, 

Vyfhonderd,  telw.  Cinq  cents. 

Vyfhoofdig,  b.  n.  Qui  a  cinq  lêtes  ;pen^ 
tarchique,  —e  regering.  Pentarchie, 


Digitized  by 


Google 


800 


VYF 


VTT 


Vyfhoornlg,  b.  n.  Qui  a  cing  comes. 
"Vyfjarig,  b.  n.  De  cinq  am;  quinquen- 

nal, 
Yyfkamp,  m.  PenlatMe ;  quhujuerce, 

m. 
Yyfkant,  m.  Pentagone^  m.  — ,  b.  n. 

Pentagone, 
Vyfkantig,  b.  n.  Pentagone. 
Yyfkleurig ,  b.  n.  Qui  est  de  cinq  cou- 

Leurs. 
Vyfkorrelig,  b.  n.  Pentasperme. 
Vyfledig ,  b.  n.  Qui  a  cinq  membres; 

composé  de  cinq  parlies. 
Yyflettepgrepig,  b.  n.  PentasyUabe, 
Yyfmael,  byw.  Cinq  fois. 
Yyfmaendig,  b.  n.  Qui  dure  cinq  mois; 

qui  a  cinq  mois, 
Yyfman,  m.  Pentarque,  m. 
Yyfmannery,  v.  Pentandrie  (bot.),  f. 
Yyfmannig,  b.  n.  Pentandre,  pentan- 

drique. 
Yyfponder,  m.  Pain  de  cinq  livres;  bou- 

'^let  de  cinq  livres,  m. 
Yyfpondsch,  b.  d.  Qui  est  de  cinq  li' 

vres. 
Yyfsnapig,  b.  n.  A  cinq  cordes. 
Yyftal,  o.  Nombrede  cinq^  m. 
Yyftalig,  b.  n.  Penlaglotle. 
Yyftandig,  b.  n.  Quinquédenté  {bot,). 
Yyfthalf,  b.  n.  Quatre  et  demi, 
Yyftien,  telw.  Quinze. 
Yyftiendaegecb,  b.  n.  De  quinze  jours, 
Yyftlende,  b.  n.  Quinzième,  Lodewyk 

de  — .  Louis  qutnze.  — ,  o.  Quinziè- 

me,  m.,  l^partie,  f. 
Yyftienderbande,  onv.  b.  n.  I   Qui  est 
Yyftienderlei,  onv.  b.  n.        }  dequin^ 

ze  sories  ou  espèces. 
Yyftienhoek,  m.  Quindécagone,  m. 
Yyftienhoekig,  b.  n.  Penladécagone, 
Yyftienjarig,  b.  n.  De  quinze  ans, 
Yyftienmael,  byw  Quinze  fois, 
Yyftientnaendig.  b.  n.  De  quinze  mois. 
Yyftiental ,  o.  Nombre  de  quinze ^  m.; 

quinzaine,  f. 
Yyftig,  telw.  Cinquanle, 
Yyftiger ,  ra.  Membre  d'une  assemblee 

de  cinquanle  personnes ;  quinquagé- 

naire ;  vaisseau  de  cinquanle  canons , 

m, 
Yyftigerbande,  onv.  b.  n.  )  Qui  est  de 
Yyftlgerlef,  onv.  b.  n.       f    cinquanle 

sories  OU  espèces, 
Yyftigjapig,  b.  n.  De  cinquanle  ans; 

quinquagénaire. 
Yyftigmael,  byw.  Cinquanle  fois. 


Vyftigste,  b.  n.  CinquanÜème. 
Yyftigtal,  o.  Cinquantaine,  f. 
Yyfvingerig,  b.  n.  Pentadach^ie. 
Yyfvingerkruid,  o.  QuinUfeuiUe,  f. 
Yyfvlakkig ,  b.  n.  ^  dnq  faces,  —  li- 

cbaem.  Pentaèdrt^  m. 
Yyfvleugelig.,  b.  n.  Peniaptère, 
Yyfvoet,  m.  Étoiie  de  mer.  asiéri^  L 
Yyfvoetig,  b.  n.  Qui  a  einq  pieds,  — 

vers.  Pentamétre,  m. 
Yyfvoudj  o  Quintuple^  m. 
Yyfvoudig,  b.  n.  Quiniupie. 
Yyfwekig,  b.  n.  IM  dnq  semaints^ 
Yyf werf,  byw.  Cinq  fois. 
Yyfwouter,  m.  PapiUon^  m. 
Yyfwy very,  v.  Penlagyfiie  (bot.),  f. 
Yyfwyyig,  b.  n.  PenUigyne  (bot.}. 
Vyfzadig,  b.  n.  Pentasperme. 
Yyfiins,  byw.  En  cinq  uns ;  de  a»^ 

manières. 
Yyfzydig,  b.  n  Pentagone. 
Yyg,  V.  Figue,  f, 
Yygachtig,  b.  n.  Cariqueux. 
Yygappel,  m.  Sans-fUur,  pomme-fig^t 

Yygboom,  m.  Zie  Yygeboom. 
Yygeblad,  o.  FeuilU  de  fignier,  1. 
Yygeboom,  m.  Figuier ,  m.  WUd0  — 

Sycomore,  m, 
Yygeboomblad,  o.  Zie  Yygeblad. 
Yygeboorogaerd,  m.  Figuerie,  t 
Yygeboon,  v.  Lvpin  (plante),  m. 
Yygeby ter,  m.  Becfigue  (oiseau),  m> 

Yygemat,  v.  Zie  Yygekorf. 
Yygemelk,  v.  Lait  de  figue^  m. 

Yygeenlp,  v.  Zie  Yy geneter. 
Yyggezwel,  o.  Condylome  ;ficwu;s^- 

cose,  f. 
Yygpuist,  V.  Zie  YyggerweL  i 

Yygwrat,  v.  Zie  Yyggeiwel. 
Yyl,  V.  JLime,  f. 
Yylen,  b.  w.  Limer. 
Yyling,  v.  Limure,  f. 
Yylael,  o.  LimaiUe^  timure,  t. 
Yylstof.  ZU  Yylsel. 
Yys,  V.  Fis,  f.;  étau,  m. 
Yysboor ,  y.  Queue  de  cochon  (tariM 

Yysdraeijer,  m.  Toumeuis,  m. 
Yysten,  enz.  Zie  Yeeaten,  enx. 
Yyt,  V.  Panaris,  m. 
Yy  tkruid,  o.  Paronychie  (plaote),  f. 


Digitized  by 


Google 


WAC 


WAE 


801 


Vyven.  Zie  Vyf. 

"Vyver,  m.  Étang ;  vivier,  m. 

Vyverkarper,  m.  Carpe  ü^étang,  f. 

Vyze,  V.  Férin  (machine),  m. 

Yyzel,  m.  Mortier;  égrugeoir  (\&ae) ,  m, 

Zie  Vyze. 
Vyzelen ,  b.  w.  Hausser  au  moyen  d*un 

'verin ;  étever. 


W 


W,  V.  fF,  m. 

Wacht,  ▼.  Garde,  f.;  guel;  quart,  m.  — 
houden.  Faire  la  garde.  De  —  aflos- 
sen. Relever  la  garde.  Op  de  —  trek- 
ken. Monter  la  garde. 

Wachtel,  m.  en  v.  Caille  (oiseau),  f. 

Wachtelfluitje,  O.    )       P^«*»  m.      . 
Wachteljagt,  v.  Bourrée,  chasse  aux 

cailles,  f. 
Wachtelken,  o.  Cailleteau,  ra. . 
Wachtelkoning,  m,  Rdle  (oiseau),  m. 
Wachtelnet ,  o.  Filet  pour  prendre  des 

cailles,  m. 
Wachtel tj e,  o.  Cailleteati,  m. 
Wachteltyd,  m.  Saison  des  cailles,  f. 
Wachten,  b.  ^n  o  w.  Altendre.  Zich  — . 

Se  garder;  se  défier.  — ,  o.  w.  Tar- 

der. 
Wachter,  m.  Garde;  sentinelle,  f.;  satel- 

tite,  m. 
Wachtgeld,  o.  Traitement  d*attente,  m. 
Wachthond,  m  Mdtin,  m. 
Wachthuis,  o.  Corps  de  garde,  m. 
Wachthuieie,  o.     i  q^^^^  # 
Wachthuisken,  o.  (  ^^^^^  ^• 
Wachting,  v.  Attente,  f. 
Wachtkamer,  v.  Chambre  dun  corps  de 

garde,  f. 
Wachtmeester ,  m.  Maréchat  des  logis , 

m. 
Wachtparade,  v.  Parade,  f. 
Wachtplaets ,  v.  Lieu  oii  t*on  monte  la 

garde;  bivac  ou  bivouac,  m. 
Wachtsch,  b.  n.  Qui  garde  bien.  Een 

—e  hond.  Un  cMen  de  bonne  garde. 
Wachtschip,  o.  Stationnaire,  m. 
Wachttee^en  ,  o.  Marron  (art  mil.) , 

m. 

Tom.  L 


Wachttoren,  m.  Beffroi,  m.;  échauguet" 

te,  f.;  donjon,  m. 
Wachtwoord,  o.  Mot  du  guet,  mot  d^or- 

dre.  m.;  consigne,  f. 
Wadde,  v.  Gué,  bas- fond,  m. 
Wade,  V.  Rotule,  f.;  jarret,  m. 
Waden,  o.  w.  Passer  è  gué.  — ,  b.  w. 

Ensevelir. 
Waedbaep,  b.  n.  Guéable.  —are  plaeta. 

Gué,  m. 
Waeg,  V.  Balance,  f.;  poids  public; dan* 

ger,  m. 
Waegachtig,  b.  n.  Aventureux. 
Waegbaep,  b.  n.  Risquable. 
Waegbalk ,  m.  Fléau ,  m. ,  verge  de  ba- 
lance, f. 
Waeggeld,  o.  Drêit  de  balance,  m. 
Waeggewigt,  o.  Poids  de  la  balance  pu-» 

btique,  m. 
Waeg h  als,  m .  Téméraire ;  étourdi ;  aven- 

turier;  casse-cou,  m. 
Waeghalzepy,  v.  Témérüé,  f. 
Waegmeester,  m.  Directeur  du  poids 

public,  m. 
Waegpegt,  o.  Droit  de  balance;  pesage, 

m.' 
Waegschael,  v.  Bassin  ou  plateau  de 
balance,  m.  In  de  —  stellen.  Exposer^ 
risquer. 
Waegspel,  o.  Jeu  de  hasard,  m. 
Waegstand  ,  m.  Êquilibre  des  balances, 

m. 
Waegstuk.  o.  Entreprise  périlieuse,  f. 
Waei,  V  Zi£  Wade. 
Waeiachtig,  b.  n.  f^enleux ;  orageux. 
Waeijen,  b.  w.  Évenler,  donner  de  rair. 

— ,  onp.  w.  yenter,  faire  du  vent. 
Waeijep,  m.  Évenlail;  éventoir.  m. 
Waeijerkoopep,  m.  Éventailler,  even- 

tailliste.  m. 
Waeijermaker,  m.  Êventaülisle,  m. 
Waeijepschilder,  m.  Peintre  d^éventails, 

Waeijerverkooper,  m.  Éventailler  ^  even» 

tailliste,  m. 
Waeijing ,  v.  Action  de  venter,  f.;  even- 

tement,  m. 
Waek,  V.  Feille,  f  ;  soin,  m. 
Waekhond,  m.  Chien  de  garde ,  mdtin, 

m. 
Waektoren ,  m.  Êchauguette ;  tour ,  f. ; 

beffroi ,  m. 
Waekzaem,  b.  n.  Figilant.  — ,  byw.  Fi- 

gilamment. 
Waekzaemheid  y  t.  Figilance;  surveil* 

lance,  f. 

51 


Digitized  by 


Google 


802 


WAE 


WAE 


Wael»  V.  Bassin,  m.;  esuicade,  f.  — ,  m. 
fFallon,  m.  Laiker  — .  Liégeois,  m. 

Wael.  m.  ff^ahal  (bras  du  Rhin),  m. 

Waelsch ,  b.  n.  WalUm.  Het  — »  de  — e 
tael.  Le  waUon,  Cidiome  waUon. 

WaeUchland,  o.  Pays  wallan,  m. 

WaelschsRrekend,  b.  n.  Parlant  le  wal- 
Um, 

Waelwortel,  m.  Cansoude  (plante),  f. 

Waen,  m.  Idéé  vaine;  opinwn  erronée,  f. 
Iemand  in  den  —  brengeen.  Faire  ac- 
croireüq  q. 

Waengeloof,  o.  Super stition,  f. 

Waengeloovig,  b.  n.  Superstitievx, 

WaenwetenRchap,  v.  Pedanterie;  pré- 
somption,  f.. 

Waenwys,  b.  n  Pedant;  présomptueux. 
—,  byw.  Pédantesquement ;  présomp- 
tueusement. 

Waenwysheid,  v.  Pedanterie ;  présamp- 
lion,  f. 

Waenwyze,  m.  Pedant,  m. 

Waer,  v.  Marchandise;  denrée,  f. 

Waer ,  byw.  Ou  f  en  quei  endroit  f  en 
quel  lieu  f  —  ben  ik  ?  Ou  suis  je  ?  Zeg 
my  —  by  is  Dites-moi  oii  il  est.  — 
gaet  gy  ?  Ou  aUezvous f  Van  — 
komt  gy  ?  D*ok  venez-vous? 

Waer,  b.  n.  Fr  ai;  véritable  ;  sür;  eer- 
taint  véridique.  Dat  is  — .  Cela  est 
vrat  Een  ware  vriend.  Vn  véritable 
ami.  Niet  —  ?  is  bet  niet  —  ?  N*est'Ce 
pas  t  n'est'U  pas  vrai  ?  — ,  byw.  Vrai- 
ment;  véritablement. 

Waerachtelyk  ,  byw.  Vérüablement ; 
vraiment;  certes;  réeUement. 

Waeracbter,  byw.  Après  quoi, 

Waeracbtig,  b.  n.  yéritabte,  vrai,  véri- 
diaue ;  certain.  —  ,  byw.  Zie  Waer- 
achtelyk. 

Waerachtigheid ,  v.  Vérité ;  véridicité; 
véracUé,  f. 

Waerachtiglyk ,  byw.  Zie  Waerachte- 
lyk. 

Waeraen,  byw.  J  qui ;  &  quoi ;  en  quoi; 
A ;  oü ;  dont ;  auquel ;  ö,  laquelle ;  auvc^ 
quels;  auxqueiles.  — •  denkt  gy?  -<< 
quoi  pensez'vous  f 

Waerborg,  m.  Caution,  f.;  cautionne- 
ment;  garant,  m. 

Waerborgen  ,  b.  en  o.  w.  Être  caution 
OU  garant ;  répondre  de ;  assurer ;  ga- 
rantir, 

Waerborgmaetscbappy ,  v.  Compagnie 
OU  société  d*assurance,  f. 

Waerby ,  byw.  A  quoi ;  dont;  auquel ;  d 


laquelle;  &  cause  de  quoi;  moyennmu 

quoi ;  par  oü. 
Waerd  ,  m.  HÓte;  aubergist^;  canard 

mdle ,  m. ;  terre  environnée  de  diaws, 

t.  — ,  b.  n.  Falant;  digne;  qui  m&rite ; 

cfier,  chéri. 
Waerde,  v.  Faleur,  f.;  prix,  m. 
Waerd eerbaep ,  b.  n.  Appréciabte  ;  etó- 

mable. 
Waerdeerder,  m.  Appréciateur^  taxa- 
teur, m. 
Waerdeerlyk,  b.  n.  Appreciatie;  esU- 

mable. 
Waerdeerster,  v.  Apprécialrice,  f. 
Waerderen,  b.  w.  Apprécier;  estimer; 

taxer. 
Waerderend,  b.  n.  Apprédatif. 
Waerdering»  v.  Apprédalian,  estima- 

tion,  taxation,  f. 
Waerderingprys ,  m.  Prix  de  restima- 

tion,  m. 
Waerdig ,  b.  n.  Digne ;  qui  mérite ;  qui 

vaut.leta  —  zyn.  Étre  digne  de  q.  c. 

Des  doods  — .  Digne  de  mort.  — ,  byw. 

Dignement. 
Waerdigheid,  v.  Dignité^  f.;  mériU, 

m. 
Waerdlglyk,  byw.  Dignement, 
Waerdin,  v.  Hóiesse;  cabaretière,  f. 
Waerdoor ,  byw.  Par  oü ; par  quoi;  par 

lequel,  par  laquelle, 
Waerdscbap,  o.  Profession  eTMteüery 

de  cabaretier,  f.;  fesltn,  banquel,  m. 
Waerdschappen,  o.  w.  Donner  nn  fes- 

Un, 
Waerdy,  v.  Valeur,  f.;  prix,  m. 
Waerdyn,  m.  Essayeur,  m. 
Waergeest.  m.  Spectre,  fantóme,  m. 
Waerheen ,  byw.  Oü  T  par  oü  f  Waer 

gaet  gy  been  ?  Oü  allez-vous  f 
Waerheid,  v.  Vérité,  f.  In  -.  En  té- 

rite. 
Waerbeidlieyend,  b.  n.  Qui  aime  la  vé- 1 

rite;  véridique.  \ 

Waerheidminnaer,  m.  Ami  de  la  vérité, 

m. 
Waerbeidsliefde ,  ▼.  Amour  de  la  véri* 

té,  m.;  véracité,  t. 
Waerheidspreker,  m.   Homme  véridi* 

que,  m. 
Waerheidverkondigep  ,  m.  Zie  Wter- 

beid  spreker. 
Waerin,  byw.  Oü;en  quoi ;  en  qwL 
Waerlang^,  byw.  Par  oü. 
Waerlyk ,  byw.  En  vérité;  vraimeKl,l 

assurément. 


Digitized  by 


Google 


j 


WAE 

Waermaken,  b.  w.  Vérifier;  prouver; 

avérer. 
Waermaker,  m.  Vérificateur,  m. 
Waermaking ,  v.  Vérification ;  preuve , 

f. 
Waermande,  v.  Banse,  f. 
Waermede,  byw.  Avec  quoi ;  de  quoi ;  è 

qvoi ;  dont;  avec  lequel;  avec  laquelle, 
Waerna,  byw.  jéprés  quoi ;  ensuile  de 

quoi. 
Waerneemster,  v.  Observatrice^  f. 
Waer nemen ,  b.  w.  Observer;  garder; 

prendre  garde  h ;  apercevoir ;  remar- 

quer;  voir. 
Waernemer,  m.  Observateur,  m. 
Waerneming,  v.  Observation,  f. 
Waerom,  byw.  Pourquoi.  — ,  voegw. 

C'est  pourquoi. 
Waeronder,  byw.  Sous  lequel;  parmi 

lesqueU, 
Waerop  ,  byw.  A  quoi ;  sur  quoi ;  oü ; 

dont ;  après  quoi,  ensuite  de  quoi, 
Waerover,  byw.  Sur  quoi;  de  quoi; 

dont. 
Waerschap,  v.  Msurance ;  caulion,  f. 
Waerschonwen ,    enz.  Zie  Waerschu- 

wen ,  enz. 
Waerschuwen,  b.  w.  AverLir; informer; 

prévenir. 
Waarschuwer,  m.  Moniteur;  admoni- 

teur;  avertisseur,  m. 
Waerscli u wi ng ,  v.  Jvertissement ;  avis, 

m.;  information;  admonition,  f. 
Waerschuwster ,  v.  Celle  qui  avertU  ou 

prévient ;  admonitrice.  f. 
Waerschyulyk,  b.  n.  Vraisemblable»  — , 

byw.  Fraisembtablement. 
Waerschynlykheid ,  y.  Fraisemblance , 

f. 
Waerteeken ,  o.  Marque ,  f.,  ou  signe de 

vérité,  m. 
Waertegen,  byw.  A  quoi,  contre  quoi, 
Waertoe ,  byw.  A  quoi\  A  quel  usage ,  i 

queUe  fin. 
Waaruit,  byw.  De  quoi;  d'oü;  dont; 

duquel;  de  laquelle, 
Waeryan,  byw.  De  qui ;  de  quoi ;  d*oü ; 

du  quel;  de  laquelle ;  dont,  —  spreekt 

gy  ?  De  quoi  parlez-votu  ? 
Waervoor,  byw.  Pour  qui;  pour  quoi. 
Waarzeggen  ,  o.  w.  Prédire ;  Hire  la 

bonne  aventure ;  deviner. 
Waarzeggend,  b.  n.  Divinatoire. 
Waerzegger,  m.  Devin,  augure,  m. 
Waerzeggerskunst ,  v.  Science  augn- 

rale,  f. 


WAG 


803 


raSK;-|^--'^-.f. 

Waerzegkunde  ,  v.  Science  augurale , 

Waarzegster,  v.  Devineresse,  f. 
Waerzeil,  o.  Voile  de  rechange^  f. 
Waes,  o.  Moiteury  f. 
Wafel,  V.  Gaufre;  bouche^  f.  * 
Wafelbakker,  m.  Marctiand  de  gaufres^ 

m. 
Wafelbakster,  v.  Marchande  de  gaufres^ 

Wafeldeeg,  o.  en  m.  Pdte  de  gaufres,  f. 
Wafelhuis,  o.  Maison  oü  Coti  fait  et 

vend  des  gaufres ,  f. 
Wafelkraem ,  v.  en  o.  Boutique  oü  l*on 

vend  des  gaufres ,  f. 
Wafel vormig ,  b.  n.   Qui  a  la  forme 

d*une  gaufre, 
Wafelwyf,  o.  Zie  Wafelbakster. 
Wafelyzer,  o.  Gaufrier,  m. 
Wagen,  m.  Chariot;  char;  carrosse  y 

m.;  voiture,  f. 
Wagen,  b.  w.  Hasarder,  risquer,  aven- 

turer. 
Wagenaer,  m.  Charretier,  voüurier  ^ 

m. 
Wagenas,  v.  Essieu,  m. 
Wagenburg,  m.  Barricade,  f. 
Wageudienst ,  m.  en  v.  Droit  de  char- 

roiy  m. 
Wagendissel,  m.  Timon  de  chariot  ou  de 

voiture,  m. 
Wagenhuer,  v.  Charriage,  charroi,  m. 
Wagenhuif,  v.  Banne,  bdche,  f. 
Wagenbuis.  o.  Remise,  f. 
Wagenkleed,  o.  Zie  Wagenhuif. 
Wagenleer,  v.  Ridelle,  f. 
Wagenleeze,  v.  Omière,  f. 
Wagenlens,  v.  Esse,  f. 
Wagenloon,  m.  en  o.  Zie  Wagenhuer. 
Wagenloopen  (het),  o.  Course  de  chars, 

f. 
Wagenmaken,  o.  Charronnage^  m. 
Wagenmaker,  m.  Charron,  m. 
Wagenmakersarbeid,m.  I  Charronnage^ 
Wagenmakers  werk,  o.    )     ouvrage  de 

charron,  m. 
Wagenmakery,  v.  Charronnage  ,  art  du 

charron,  m. 
Wagenman,  m.  Cocher  (constellation) , 

m. 
Wagenmeester,  m.  Vaguemestre^  m. 
Wagenmenner,  m.  Aurige,  conducteur 

de  char,  m, 
Wagenpad,  o.  Zie  Wagenspoor, 


Digitized  by 


Google 


804 


WAL 


WAL 


'Wagenpeerd,  o.  Cheval  de  chariot.  m. 
^Vagenr8d,  o.  Rotte  de  eharioU  f- 
)Vr<trenrenspel ,  o.    Course  de  chars, 

Wagenschans»  v.  Barricade,  f. 
Wagenschot,  o.  Merrain,  m. 
Wagenachouw ,  v.  Visite  ou  inspection 

des  charïOU^  f. 
Wagenschuer,  v.  Remise,  f.  * 

Wagenslag,  m.  Ornière,  f. 
Wagensmeer,  o.  Heux-oiny,  m. 
Wagenspil,  v.  Zie  Wagenas. 
Wageuspoor,  o.  Ortiière,  f. 
Wagenstar ,  v.  Grande  Ourse  (conatel- 

lation),  f. 
Wagenvol,  m.  Charretée,  f. 
Wagen  vracht ,  v.  Charriage :  charroi , 

m.;  charrelée,  f. 
Wagenweg ,    m.    Chemin  ctuirretier ; 

graf  ld  cfiemin  »  m. 
Wagen  wiel,  o.  Roue  de  chariot,  f. 
Wagenwyd,  byw.  —open.  Tout  auvert, 
Wagenzeel,  o.  Trait,  m.;  liure^  f. 
Wageren,  b.  w.  Faigrer  (mar.). 
Wageringen,  v.  mv.  i  Faigres  ,  f.  pi. ; 
Wagers,  v.  mv.         ( vaigrage[mhx^,vci. 
Wagge,  V.  Guêtre,  f. 
Waggelbeeuen ,  o.  w.  C/uinceler,  vacü-- 

Ier. 
Waggelen,  o.  w.  Chanceler;  brarder* 
Waggelend,  b.  n.  Chancelant. 
Waggeling ,  v.  CtumcellemetU;  branie» 

ment,  m. 
Wak «  o.  Ouverture  dans  la  glacé ,  f.  — , 

b.  n.  Humide;  inoile. 
Wake,  V.  Zie  Waek. 
Waken,  o.  w.  Feiller. 
Wakend,  b.  n.  Qui  veille. 
AVaker,  m.  Garde:  veilleur,  m.;  mèche 

allumée,  f. 
Wakheid»  v.  Humidité;  moiteur,  U 
Waking,v.  rei//«.  f. 
Wakker,  b.  n.  Êveillé ;  vigilant ;  vigou» 

reux;  brave;  courageux;  robuste.—, 

byw.  Fiqilamment;  vigoureusement, 

->1  tusscnenw.  Courage !  allons! 
Wakkeren .  o.  w.  Fratchir,  augmenter; 

se  ranimer. 
Wakkerheid,  v.  Force:  vigueur,  t; 

courage,  m.;  acUvité:  vigilance,  f. 
Wakkeriyk,  byw.  Ftgitamment;  vigou- 
reusement. 
Wal,  m:  Rempart;  boulevard ,  m.;  cóle, 

f.;  bord  f  rivage,  m. 
WalachiS ,  o.   Falachie   ou  Falaquie 

(provipce),  f. 


Walachiër ,  m.  Falaque,  m. 
Walachiscb,  b.  n.  Falaque. 
Wald,  o.  BoiSy  m.;  forêt,  f. 
Waldensen,  m.  mv.  Faudois  (sectaires;, 

m.  pi. 
Waldhoorn,  m.  Cor  de  c/iasse,  m. 
Waldieper,  m.  Boueury  m. 
Waldstad.  v.  FVie  forestiére,  f. 
Walen ,  o.  w.  Sourdre  ;jaiUir ;  baisser , 

refluer;  varier;  vaciUer,  chanceler. 
Walenland,  o.  Pays  vjoUon,  m. 
Walg,  V.  Dégoüt,  m.;  répugnance;  aver- 

sion,  f. 
Walgacbtig,  b.  n.  Dégoütanl;  fade. 
Walgachtigheid,  v.  Dégoüt,  m. 
Walgang ,  m.  Terre-plein^  m. ;  fausse- 

braie;  berme  (fortif.),  f. 
Walgelyk,  h.n.Zie  Walgacbtig. 
Walgelykheid,  v.  Dégoül,  m. 
Walgen,  o.  w.  Répugner  A,  dégoüUr. 
Walgend,  b.  n.  Dégoütanl;  fade. 
Waigewelf,  o.  Casemate,  f. 
Walging,  V.  Zie  Walg. 
Walgraver,  m.  Terrassier^  m. 
Walin,  V.  fFaUonnCj  f. 
Waling,  V.  FaciUalion,  variatum^  f. 
Walkbank,  v.  FouUnre,  f. 
Walkelder,  m.  Cascane,  f. 
Walken,  b.  w.  Fouter  (un  chapeau). 
Walker,  m.  Fouleur,  m. 
Walking,  v.  Foulage.  m. 
Walkplaets,  v.  Fouierie^  f. 
Walkstok,  m.  Foulair,  rouUt,  nu 
Wallen,  o.  w.  Bouiliir  doucemenL 
Wallis,  o.  Pays  de  GalleSy  m. 
Walluis,  V.  Punaise,  f. 
Waim,  m.  Chaume,  m.;  vapeur,  f. 
Wal  machtig,  b.  n.  Faporeux, 
Walmen ,  o.  w.  Exhaler  ou  donner  des 

vapeurs. 
Walming,  v.  Faporalion,  f. 
Walmte,  v.  Fapeur,  f. 
Walnoot,  V.  Noix,  grosse  noix,  f. 
WalnotenboUter,  m.  Brou  de  funx,  bl 
Walnotenboom,  m.  Noyer,  m. 
Walopening,  v.  Brèche,  f. 
Walrand,  m.  Berme,  f. 
Walrus,  m.  Morse;  narval,  m. 
Wal  rus  tand,  m.  Dent  de  morse,  f. 
Walrusvangst,  v  Pêche  du  morse,  f- 
Walscherm,  o.  Parapet,  m. 
Walschot,  o.  Blanc  de  baleine,  m. 
Walsster,  v.  Falseuse,  f. 

Walstroo ,  o.  Coü/e-tot^  {Ku^  (P^^)« 

m. 
Walvisch,  m.  Baleine,  f.    . 


Digitized  by 


Google 


WAN  WAN               805 

Walvischachtig,  b.  n.  Célacé.  Wandelgang,  m.  Aüée;  avenue,  f.;  pr(h- 

Walvischaerdig,  b.  n.  Ce'lacë.  menoir,  m. 

Walvischbaerden  ,  m.  mv.  Fanons .  m.  Wandeling,  v.  Promenade;  allee; ctrctt- 

pl.  lation,  f.  In  de  — .  Ordinaire  ment. 

"Walvischbeen,  o.  Baleine,  f.  Wandellaen,  v.  y4llée;  avenue,  t.\prome^ 

Walvischbeschpyving,  v.  Cétographie ,  notr,  m. 

f.  Wandelpad,  o.  Sentier,  m. 

Walviflclne,o.       )    n»!^-^^»..  ^  Wandel plae ts ,  v.  Promerwir,  m. ;  »ro- 

Walvischken,  o.  (  ^(^^^neau^m,  menade.f, 

^a,\Yi&chr\b,y.  Cóle  de  baleine,  t  Wandelstaf,  m.  )    Canne  ,  f.;  tdton  , 

Walvischroede,  v.  Balenas,  ra.  Wandelstok,  m.  f     m. 

Walvischspek,  o.  Lard  de  baleine,  m.  Wandelstokje,  o.  Badine,  f. 

Walvischstaert,  m.  i  />.,^^,^  ^^  h»i^i^^  f  Wandeltyd,  m.  Temps  de  la  promenade , 

Walvischsteert;  m.  I Q^^^  ^^  baletnej.  ^^ 

Walvischtraen,  v.  Huile  de  baleine ,  f.  Wandelweér ,  o.  Temps  propre  d  la  pro- 

Walvischvaerdec»  m.  Baleinier,  m.  menade,  m. 

Wal visch vanger,  m.  Pêcfieur  de  baleine.  Wandelweg,  m.  Promenade ,  f. ;  prome- 

m.  noir,  m. 

Walvischvangst,  ▼.  Pêche  de  la  balei-  Wandkalk,  m.  Pldtras,  m. 

ne,  f.  Wandluis,  v.  Punaise,  f. 

Walvischvlnnen ,  v.  mv.  Bras  de  balei-  Wandluiskruid,  o.  Herbe  aux  punaises, 

ne,  m.  pi.  cimicaire,  f. 

Wal  voet,  m  Escarpe  (fortif.),  f.  Wandluisverdryvend,  b.  n.  Cimifuge. 

Walze,  V.  ^alse,  f.  Wandschoor,  m.  Elangon,  m. 

Walzen,  o.  w.  Falser,  Wanen,  o.  w.  Présumer;  penser;  croire; 

Walzep,  m.  Valseur,  m.  sHmaginer. 

Wam,  V.  Fanon:  ventre,  m.  Wang,  v.  Joue,  f.;  échifire;  coslon,  m. 

Wambais,  o.  I  -.   Wttmhnt«  Wangebruik,  o.  j4bus,  m. 

Wambes,  o.  f  ^'^  >^amDuis.  Wangedrag,  o.  Inconduite,  f. 

Wambuis,  o.  Pourpoint,  m.  Wangedrogt,  o.  Monstre,  m. 

Wambuismakep,  m.  Pourpointier,  m.  Wangedrogtelyk.  b.  n.  Monstrveux,  — , 

Wambui8makery,,v.  Pourpointerie,  f.  byw.  Monstrueusement, 

Wammen  ,  b.  w.  Eventrer.  Wangelaet,  o.  Mauvaise  mine,  f. 

Wammes,  o.  Zie  Wambuis.  Wangelatig,  b.  n.  Qui  a  mauvaise  mi- 

Wan,  V.  Fan,  m.  —,  b.  n.  Fide.  ne. 

Wanachting,  v.Mépris,  dédain,  m.  Wangeloof ,  o.  Incrédibililé ;  défiance; 

Wanbedryf,o.  Délit,  m.,matüersation,  f.  superstilion,  f. 

Wanbegrip,  o.  Idéé  on  notion  (ausse ,  f.  Wangeloovig ,  b.  n.  Superstitieux ;  dé- 

Wanbeleid,  o.  Mauvaise  direction;  mau-  fiant;  incrédule. 

vaise  conduite;  imprudence,  f.  Wangeloovigheid,  v.  Zie  Wangeloof. 

Wanbetaling,  v.  Non-payement,  m.  Wangeluid,  o.  Dissonance;  cacoplionie , 

Wand,  m«  Mur,  m.;  paroi;  cloison,  f.  f. ;  hiatus,  m. 

Wandaed,  v.  Forfait;  crime,  m.  Wangen,  b.  w.  Jumeler,  acclamper,  ré- 

Wandael,  m.  Vandate,  m.  ctamper  (mar ). 

Wandalismus,  o.  Vandalisme,  m.  Wangspier,  v.  Buccinateur,  m. 

Wandbeen,  o.  Os  pariétal,  m.  Wangunnen,  b.  w.  Envier, 

Wandel,  m.  Conduite;  vit,  f.  Wanguust,  v.  Envie,  f. 

Wandelaep,  m.  Voyageur;  passant;  pro-  Wangunstig,  b.  n.  Envieux. 

meneur,  m.  Wanhavenig,  b.  n.Sale;  dégingandé. 

Wandel baen,  v.  Promenoir,  m.;  pronte'^  — ,  byw.  Salement. 

nade,  f.  Wanhavenigheid,  v.  Saleté^  f. 

Wandelbaer ,  b.  n  Oii  Con  peut  se  pro-  Wanhebbelyk ,  b.  n.  Sale,  —,  byw.  Sa^ 

mener ;  praticable.  lement. 

Wandeldreef,  v.  Zie  Wandellaen.  Wanbel?belykbeid,  v.  Saleté,  f. 

Wandelen,  o.  w.  Sepromener;  marcher;  Wanbonger,  m.  Malacie,  f. 

se  conduire;  vivre.  Wanhoop,  v.  Désespoir,  m. 


Digitized  by 


Google 


806                WAN  WAN 

Wanhopen ,  o.  w.  Dësespérer.  Aen  iets  Wanschikkelykheid ,  ▼.  Confusion^  f. ; 

— -.  Dësespérer  de  q.  c.  désordre ;  dérangement,  m. 

Wanhopend,  b.  n  iDésespéré.  — ,  byw.  Wanschikken,  b.  w.  Déranger, 

Wanhopig,  b.  n.    f     Désespérément  ,  Wanschikkig,  b.  n.  en  bjrw.  Zie  Wan- 

sans  espoir.  schikkelyk. 

Wanhout,  o.  Mauvais  bois;  bots  gdté^  m.  Wanschikking,  ▼.  Zx$  Wanschikkel^k* 

Waning ,  v.  Présomplion;  apinion;  croy-  heid. 

ance,  f.  Wanschouweljk  ,  b.  n.  Monstnunx; 

Wankant,  m.  Fldche  (charp.),  f.  Iwrrible.  —  ,  byw.  Monstrueusement; 

Wankantig,  b.  n.  Flacheux  (charp.).  horriblermnt. 

Wankel,  b.  n.  en  byw.  Zie  Wankelbaer.  Wanschouwelykheid ,  v.  MonslruotiU; 

Wankelbaer,  b.  n.  Chancelant;  branlant;  horreur;  difformité,  f. 

incerlain;  inconstant.  —,  byw.  Incon-  Wansmaek ,  m.  Mauvais  gout ;  dégoêt; 

stamment;  incertainement,  déboire.m. 

Wankelbaerheid,  v.  Instabilité;  incerti-  Wansmakelyk,  b.  n.  Quia  un  maums 

tude;  inconstance,  f.  gout. 

Wankelen,  o.  w.  Chanceler;  branïer;  ba-  Wansmakelykheid ,  ▼.  Zie  Wansmaak 

lancer.  Wanspraek,  v.  Zie  Wantael. 

Wankelend,  b.  n.  Chancelant .  branlant.  Wansprakig,  b.  n.  Zi«  Wautalig. 

Wankelbeid,  v.  Zie  Wankel baerheid.  Wanstal,  m.  DiHormité,  f 

Wankeling ,  v.  Chancellement ;  branie-  Wanstallig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Wanseha- 

rnenl,  m.;  inconstance ^  f.  pen. 

Wankeimoedig ,  b.  n.  Chancelant ;  irré-  Wanstalliffheid ,  ▼.  Difformité;  mm- 

solu,  — ,  byw.  Irrésolument.  struosiie;  laideur^  f. 

Wankelmoedigheid,  v.  VaciUation;  ir-  Wanstalte,  v.  Zie  Wanstalligheid. 

résolution;  inconstance,  f.  Wanstaltig,  b.  n.  Zie  Wanschapen. 

Wanken,  o.  w.  Zie  Wankelen.  Want,  voegw.  Car;  comme ;  puisque;  i 

Wanklank ,  m.  Dissonance ;  cacophonie ,  cause  que ;  parce  que ;  atiendu  que ;  tm 

f.  que, 

Wanluidend ,  b.  n.  Dissonant ;  discor-  Want,  v.  Mitaine,  f.  — ,  o.  Jgrès,  m.pl.; 

dant.  manoeuvres,  f.  pi.;  fiUts,  m.  pi. 

Wanluidendheid ,  v.  Dissonance;  caco-  Wantael ,  v.  Barbarisme; soléasmakt- 

phonie;  discordance,  f.  ragouin,  m. 

Wanlust,  m.  Désir  om  appétit  déréglé ;  Wantalig,  b.  n.  Contraire  aux  règtes 

dégoüt,  m.  d*une  langue ;  barbare. 

Wanlustig,  b.  n.  Qui  n*a  point  d^appé-  Wantoon,  m.  Zie  Wanklank. 

tü;  triste;  découragé,  Wantroostig  ,  enz.  Zie  Mistroostig, 

Wanlustigheid,  v.  Manque  d'appélit;  dé-  enz. 

couragement,  m.  Wantrouw,  ▼.  Défiance  ,  f.;  soup^tm. 

Wanneer,  byw.  Quand.  — ,  voegw.  Si,  m. 

Wannen,  b.  w.  Vanner.  Wantrouwen ,  b.  w.  &  défier  de;  sus- 

Wanner,  m.  Fanneur,  m.  pecter;  soupgonner. 

Wanorde,  v.  Désordre,  m.  Wantrouwend,  b.  n.  J    Défiant ;  sovp- 

Wanordelyk,  b.  n.  Dérangé;  confus,  — ,  Wantrouwig,  b.  n.     f      fonneux.  — , 

byw.  Confusément.  byw.  Zie  Wantrouwiglyk. 

Wanruimte,  v.  Fide,  m.  Wantrouwigheid,  v.  Dé/iance,  t.;soup' 

Wanschapen  ,  b.  n.  Difforme;  informe  ;  Qon,  m. 

manslrueux,  — ,  byw.  Monstrueuse-  Wantrouwiglyk,  byw.  ^f;«c  d^/Uwtf. 


ment.  Wants chaer,  y.  )  Forces  Cciseaux),  t- 

'anschapenheid ,  ▼.  Difformité ;  mon-    Wantscheer,  v.  J     pi. 

struosite,  f.  Wantsnyder,  m.  Tailleur  pour  matetoU, 


Wan  schepsel ,  o.  Monstre ;  avorton ,  m.       m. 

Wanschik,  m.  Zie  Wanorde.  Wanttalie ,  v.  Brédn ,  m. ,  guinderesstt 

Wanschikkelyk ,  b.  n.   Confus ;  em-       f.;  poten  (mar.),  m. 

brouille s  malséant.  — ,  byw.  Confuse-  Wanverschyning,  v.  Défaut  (pal.),  m. 

ment.  Wanvoegelyk ,  b.  n.  Inconvenabk;  «- 


Digitized  by 


Google 


WAP 


WAR 


807 


décerU.  — ,  byw.  Inconvenablement ; 

indécemment. 
Wanvoegelykheid ,  v.  Inconvenance ; 

indécence ,  f. 
Wanvrucbt,  v.  Avorton^  m. 
Wanzeil,  o.  Balin,  m. 
Wanzin,  m.  Nonsens^  m. 
Wanzyde,  v.  Flacfie  (charp.),  f. 
Wanzydig,  b.  n.  Flacheux  (cbarp.). 
Wapen ,  o.  Arme ,  f. ;  armes ,  arnwiries 

(bias.),  f.  pi. 
Wapenbescbryver,  m.  Armoriste^  m. 
Wapenbewaerder,  m.  Capitaine  d*ar- 

mes,  m. 
Wapeobode,  m.  Heraut  d^armes,  m. 
Wapenboek,  o.enm.  ArmoriaL  m. 
Wapenbondel ,  m.  Faisceau  d* armes  , 

m. 
Wapenbroeder,  m,  Frère  ou  compagnan 

d^ armes,  m. 
Wapenbundel,  m.  Faisceau  d^ armes,  m. 
Wapenburg,  m.  Fort,  m.;  forteresse,  f. 
Wapenbyl,  v.  Hache  d*  armes,  f. 
Wapendrager,  m.  Êcuyer^  m. 
Wapenen  ,  b.  w.  Armer.  Zich  — .  S'ar^ 

mer. 
Wapengroet,  m.  Le  salut  des  armes,  m. 
Wapenhandel,  m.  Art  militaire;  mé' 

tier  OU  maniement  des  armes ;  exer^ 

cice,  m.;  évotution,  f. 
Wapenheld,  m.  Heraut  d'armes,  m. 
Wapenhelm,  m.  Casque  (bias.),  m. 
Wapenhuis,  o.  Arsenat,  m. 
Wapening ,  y.  Armement ;  équipement, 

m. 
Wapenkamer  ,  v.  Arsenal ,  m. ;  salie 

dC armes ,  f. 
Wapenkennis,  v.  Zie  Wapenkunde. 
Wapenkeus,  y.  en  m.  Choixdes  armes, 

m. 
Wapenkleed,  o.  Zie , Wapenrok. 
Wapenknecht,  m.  Ecuyer,  m. 
Wapenkreet,  m.  Crid'alarme,  m.;  alar- 

me,  f, 
Wapenkunde,  v.  Science  héraldique,  f.; 

tlason,  m. 
Wapenkundig ,  b.  n.  Armorlal ,  herat- 

dique. 
W'apenkundige,  m.  Armoriste,  m. 
Wapenkunst,  v.  Art  hératdique,  m. 

Zie  Wapenkunde. 
Wapenloos  ,  b.  n.  Qui  est  sans  armes ; 
^  désarmé. 

Wapenmaker,  m.  Armurier,  m. 
Wapenmeester,  m.  Capitaine  d* armes , 

m. 


Wapenoefening ,  v,  Exerdces  mililai" 
res,  m.  pi.;  évotution,  f. 

Wapenplaets,  v.  Place  d^armes,  f. 

Wapenprael,  v.  Trophée,  m. 

Wapenregister,  o.  Armorial,  m. 

Wapen  regter,  m.  Ju  ge  d*  armes,  m. 

Wapenrek,  o.  Rdtelier,  m. 

Wapenriem,  m.  Baudrier,  m. 

Wapenroep,  m.  Zie  Wapenkreet. 

Wapenrok,  m.  Cotle  et  armes;  brigan- 
dine;  cottedemaiUes,  f.;  haubert,  m. 

Wapenrokleen,  o.  Fuf  de  haubert,  m. 

Wapenrokmaker,  m.  Haubergenier,  m. 

Wapenruiter,  m.  Homme  d'armes,  ca- 
valier armé  de  toutes  pièces,  m. 

Wapenrusting,  v.  Armement,  m.;  ar- 
mure, f. 

Wapenschild,  m.  en  o.  Armes,  armoi- 
nes,  f.  pi.;  écusson,  écu,  blason,  m. 

Wapenschilder,  m.  Blasonneur,  m. 

Wapenschildkenner,  m.  Armoriste,  m. 

Wapensohildkunde ,  v.  Zie  Wapenkun- 
de. 

Wapenschildkundlge ,  m.  Armoriste, 
m. 

Wapenschild  maker,  m.  Armoriste,  m. 

Wapenschorsing ,  v.  Trêve ,  f. ;  armis- 
tice,m. 

Wapenschouw,  v.        )  Revue  ;inspeC' 

Wapenschouwing ,  v.  f      tion,  f. 

Wapensmid,  m.  Armurier;  heaumier, 
m. 

Wapensnyder,  m.  Graveur  d'armoiries, 
m. 

Wapenstand,  m.  Zte  Wapenschorsing. 

Wapens tandaerd,  ra.  Trophée,  m. 

Wapenstilstand,  m.  Zie  Wapenschor- 
sing. 

Wapenstok,  m.  Zie  Wapenrek. 

Wapenstuk,  o.  Pièce  de  l'armure,  f. 

Wapenteeken,  o.  Signe  armoriat,  m. 

Wapentuig,  o.  Armes,  f.  pi. 

Wapenuitlegger,  m.  Blasonneur,  m. 

Wapenuitlegging,  v.  Blasonnement,  m. 

Wapenvaen,  v.  Gonfalon  (bias.),  m. 

Wapenveld ,  o.  Champ  ou  fond  de  Cécu 
(bias.) ,  m. 

Wapenzael,  v.  Salie  d^armes,  f. 

Wapenzuil,  v.  Trophée,  m. 

Wapper,  m.  Bascule,  f. 

Wapperen,  o.  w.  Pendiller;  barbeyer; 
fasier;  chanceUr;  se  balancer. 

War,  V.  Embrouiltement,*m.\  confusion, 
f.;  chaos ;désordre,  m. 

Warande,  v.  Pare,  m,;  menagerie,  f. 
Warandmeester,  m.  Forestier,  m. 


Digitized  by 


Google 


808. 


WAR 


WAS 


Wardiertjes ,  o.  mv.  Vers^  animalcules 

infusoires,  m.  pi. 
Wareloos,  b.  n.  Négligent ;  prodigue. 
Waren,  o.  w.  Revenir  (après  la  mort). 
Wargaren,  o.  Fii  entortiUé^  m.;  affaire 

embrouiltée,  f.;  brouiUon,  m. 
Wargeest,  m.  Esprit  turbulent;  brouil- 

Ion,  m. 
Warp-eestig,  b.  n.  Turbulent;  brouiUon; 

inquiet. 
Waringeii,v.mv.Serrf-^oi/Wiére5(mar.), 

f.  pi. 
Warkop,  m.  Zie  Wargeest. 
Warkoppig,  b.  n.Zie  Wargeestig. 
Warkruid,  o  Liseron,  m. 
Warlen ,  b.  w.  EntortHler,  — ,  o.  w. 

Toumoyer. 
Warling ,  v.  Toumant ;  gouffre  ,  m. 
Warl klomp,  m.  Cluws^  m. 
Warlwind,  m.  Tourbillon,  m. 
Warm,  b.  n.  Chaud,  Ik  ben  — .  J*ai 

chaud.  Het  is  — .  Il  fait  chaud.  — , 

byw.  Chaudement,  chaud. 
Warmael,  o.  Ambigu  (repas),  m. 
Warmdoek ,  m.  Chauffbir,  linge  chaud , 

m. 
Warmen ,  b.  en  o.  w.  Chauffer;  échauf- 

fer.  Zich  — .  Se  chauffer. 
Warmend,  b.  n.  Calorijique. 
Warmer,  m.  Cliauffeur,  m. 
Warmhuis,  o.  Chauffoir,  m.;  étuve,  t. 
Warming,  v.  Action  de  chauffer;  calé- 

factifm;  calorificalion,  f. 
Warmkamer,  v.  Chauffoir,  m. 
Warm  making,  v.  Zie  Warming. 
Warmoes,  o.  Her  bes  potagères,  f,  pi.; 

potage,  m. 
Warmoeshof,  m.  Potager^  m. 
Warmoeskruid ,  o.  Herbes  potagères ,  f. 

pi. 
Warmoesland,  o.  Champ  ptantéde  légU' 

mes.m, 
Warmoestuin,  m.  Potager,  m. 
Warmoes  verkoop»  ter,  v.  Uerbière^  f. 
Warmoezier,  m.  Jardinitr;  maraicher, 

m. 
Warmoezlerster,  v.  Jardinière;  herbière, 

t. 
Warmpan,  v.  Bassinoire,  f. 
Warmpjes,  byw.  Chaud,  chaudemenl. 

Er  —  inzitten.  Êlre  è  son  aise. 
Warmplaets,  v  Zie  Warmbuis. 
Warmtafel,  v.  Tandour  (table),  m. 
Warmte,  v.  Chaleur,  i.\  chaud^  m. 
Warmtekracht,  v.  Caloricilé,  f. 
Warmteleidend,  b.  n.  Calorifère, 


Warmteleider,  m.  Calorifère,  m. 
Warmtemaend,  v.  Tfiermidor.  m. 
Warmtemetend ,    b.   n.  Thermométri'  ' 

que. 
Warmtemeter,  m.  Catorimètre ;  thtr- 

momètre,  m. 
Warmtemeting ,  v.  Calorimétrie ;  thet' 

mométrie,  f. 
Warmtestof,  v.  CaLorique^  m. 
Warmtewj'zer,  m.  Thermoscffpe^  m. 
Warm  verlichter,  m.  Tfiermolampe,  L 
Warmzael,  v.  Cfuiuffoir,  m. 
Warrede,  v.  Galimalias,  grimoirt^  m. 
Warrelen.  b.  en  6.  w.  Zie  Warlen. 
Warren,  b.  w.  BrouiUer;  embrouiUer; 

entor tuier;  mêler;  confondre.  — ,  o.  w. 

Se  mêler;  s* embrouiUer;  s'eniortiller. 
Warring,  v.  EmbrouiUement ;  entortiikr 

ment,  m.;  con/usion,  f. 
Wars ,  b.  n.  Qui  a  de  l'aver$ion  ou  du 

dégoüt  pour;  qui  répugne  &. 
Warschau,  o.  Farsovie  (villeï,  f. 
Warstruik,  m.  Arbuste;  arbrisseau  ^ 

m. 
Wartael,  v.  Baragouin,  galimatias,m. 
Warziek,  b.  n.  Turbulent,  brouiUon. 
Warzoeker,  m.  Zie  Wargeest. 
Warzucht,  v.  Humeur  turbulente  oa 

brouiUonne,  f. 
Warzuchtig,  b.  n.  Zie  Warziek. 
Warzyde,  v.  Strasse,  f. 
Was,  o.  en  m.  Cire^  t\  Met  —  bestrj- 

ken.  Cirer.  \ 

Wasachtig,  b.  n.  Cérumineux ;  eéroide. 
Wasbleeker,  m.  BUmchisseur  de  dn, 

m. 
Wasbleekery,  v.  Herberie.  f. 
Wasbloem,  Y.Cérinthe,cérinthéeJ.^mé' 

linet  (plante),  m. 
Wasboetseerkunst,  v.  Céroplastique,f. 
Wasboom,  m.  Cirier  (arbrisseau),  m. 
Wasch,  V.  Blanchissage ;  lavage,  m.; 

lessive,  f.;  linge^  m. 
Waschbak,  m.  Auge  pour  lavèr,  f. 
Waschbank,  v.  BaUe,  f. 
Waschbekken  ,  o.  Bassin  è  Uiver  les 

mains^  m. 
Waschdag ,  m.  Jour  oü  l'on  faü  Ui,  Us* 

sive,  m. 
Waschdoek,  m.  Torchon^  m.;  luveUe,  t 
Waschhuis,  o.  BUinchisserie ;  buanü" 

rie^  f. ;  lavoir;  échaudoir,  m. 
Waschkati,  v.  Aiguière.  f. 
Waschketel,  m.  Chaudière,  f. 
Waschkeuken ,  v.  Cuisine  oü  on  lave  M 

vaisselle^  f. 


Digitized  by 


Google 


WAS 


WAT 


80» 


Va8chklopp<^r,  m.  Battoir,  m, 
Vascbkuip,  v.  Cuve ,  f.;  cuvier;  lavoir^ 

m. 
Vaschloon,  m.  en  o.  Solaire  pour  Ie 

blanchissage,  m. 
Vascbmand,  v.  Panier  è  lessive,  m. 
Vaschmeester,  m.  Lavandier,  m. 
iVascbmeid,  v.  Zie  Waschster. 
Vaschplaets,  v.  Z^ie  Waf^chhuis. 
t^'aschsteen,  m.  Evier^  m. 
IVaschster,  v.  BlancUisseuse  ^  lavandiè- 

re,  f. 
SVasch tafel,  v.  Lavabo  (meuble)»  m. 
SVascbtobbe,  V.   I    ^.-^  w*«./»kv.,;t^ 
SVascbvat^o.       \  ^^Wascbkuip. 

SVascbvrouw,  v.  Zie  Wascbster. 
?V^aschwater,  o.  Lavure  (eau),  f. 
A^aacbwyf,  o.  Zie  Waschster. 
A^asdom  ,  m.  Accroissement .  m. ;  crois- 

sance;  crue;  végétation,  f. 
»Vasem,  m.  Fapeur;  exhalaison,  f. 
^asembad,  o.  Bain  de  vapeur^  m. 
Wasemen,  o.  w.  Zie  Uitwas^emen. 
A^asemin^,  v.  Éxhalation^  f. 
IVasempot,  m.  Capsule  (chim.)*  f. 
iVasemschael,  v.  Zie  Wasempot. 
iVasfakkei,  v.  Flambeau  de  cire^  m, 
fVasgeel ,  b.  n.  De  couleur  de  cirejau- 

ne. 
Vasffeld,  o.  DroitdC'Cire,  m. 
^asbandel,  m  Commerce  de  eire,  m. 
A^askaers,  v.  Zie  Waskeeni. 
A^askeera,  v.  Bougie,  f.;  cierge,  m. 
^askeersenmaker,  m.  Ciergier,  cirier^ 

m. 
^askeersvormig  ,  b.  n.  Qui  a  la  forme 

d*un  eierge. 
Vaskoek,  m.  Pain  de  eire,  m. 
Vaskyker.  m.  Céromancieyi,  m. 
Vaskykery,  v.  Céromancie,  f. 
Vasliclit,  o.  Bougie,  f.;  eierge;  luminai- 

re,  m. 
^aslichtgeld,  o.  Cire,  f.;  prix  du  lumi* 

naire,  m. 
^aslicbtmaker,  xn.  Zie  Waskeersen- 

maker. 
Vttslicbtverkooper,  m,  Ciergier^  cirier, 

m. 
Vasmene^ing,  v.  IncéraAon ,  f. 
Jasplaester,  v.  Cérat;  ciroëne ,  m. 
Jaspleister,  v.  Zie  Wasplaester. 
"asschen  ,  b.  w.  Lavet;  blanchir;  nel- 

loyer.  Zich  — .  Se  laver. 
Jasscber,  m.  Laveur;  blanchmeur ,  m. 
^asschery»  v.  Blancherie;  buanderie,  f.; 

lavoir;  lavaget  m* 


Wasschilderiug ,  ▼.  Cérograpfiie :  en- 
caustique,  f. 

Wasschildery,  v.  Peinlure  encaustiquey 
f. 

Wassching,  V.  Lavage;  lavement,  m.;  to- 
lion,  f. 

Wasschyf,  v.  Pain  de  eire,  m. 

Wassen,  onv.  b.  n.  De  cire> 

Wassen  ,  b.  w.  Cirer,  —  ,  o.  w.  CroUre^ 
grandir;  monter. 

Wassenaer,  m.  Croissant,  m. 

Wassend,  b.  n.  Croissant. 

Wassing,  v.  Cirage,  m.;  céralion,  f.  Zier 
Wasdom. 

Wassmeersel,  o.  Cirage,  m. ;  eire;  dru- 
re,i. 

Wasverkooper  ,  m.  Mare  hand  de  eire  , 
m. 

Waszalf,  V.  Cérat,  m. 

Wat ,  voomaemw.  Quoi  7  quelle  chose  T 
que  ?  ce  qui ,  ee  que;  quei,  quelle;  quel-» 
que  chose.  Ik  weet  niet  — .  Je  ne  sais 
quoi,  —  er  ook  van  zy.  Quoi  qu*il  en 
soit,  —  men  ook  zegge.  Quoi  qu'on 
endise.  —  er  (ook)  gebeure.  Quoi  qu'it 
en  arrive.  —  zegt  gy ?  Que  diles-vousT 
—  is  by  dom !  Quit est  stapide !  —  is 
dat  schoon!  Que  cela  est  beau!  —  ben 
ik  ongelukkig  1  Que  je  suis  malheu-- 
reuxl  —  voor  een  man?  Quet  homme? 
— ,  byw.  Vn  peu. 

Watachtig,  b.  n.  Ouateux, 

Water,  o.  Eau;  hydropisie;  urine,  f 

Waterachtig,  b.  n.  Aqueux ;  aqualique; 
séreux;  hydatoïde. 

Waterachtigheid,  v.  Qualité  aqueuse; 
humidilé;  sérosilé,  f. 

Waterader ,  v.  Veine  d'eau,  f. ;  vaisseau 
lymphatique,  m. 

Waterai'dryveud,  b.  n.  Hydragogue. 

Waterafleiding ,  v.  Arrugie ,  f. ;  canal  ^ 
m. 

Wateraf tapping,  v.  Ponction,  f. 

Wateralf,  m.  Zie  Watergod. 

Wateraloës,  m.  Stratiote  (plante),  m. 

Waterandoorn,  m. )  Marrube  aquatiqutr 

Waterandoren,  m.  f  m. 

Waterbad,  o.  Bain;  bain  d*eau;  bain»ma' 
rte,  m. 

Waterbaen,  ▼.  Voie  d^eau,  f. 

Waterbaer,  v.  Fague;  onde,  f. 

Waterbaers,  m.  Zie  Waterzoo. 

Waterbak,  m.  Cileme,  f.;  réservoir,  m^ 
fontaine;  jatte;  auae;  piscine,  f. 

Waterbal,  m.  Zie  Waterkeers. 

Waterbeek,  v.  Buisseau^  m. 


Digitized  by 


Google 


810 


WAT 


^Vaterbekken,  o.  Bassin,  m. 
AVaterbekken,  o.vr.  Zie  Watertanden. 
Waterbel,  v.  Zie  Water  blaas. 
Waierberg ,  m.  yague  qui  s'elève  fort 

haut,  f. 
Waterbeschryver,  m.  Bydrographe,  m. 
Waterbeschryving,  v.  Uydrographie^  f. 
Waterbeweegkunde,  v.  Uydrodynami" 

que^  f- 
Waterblad,  o.  HydrophyUe  (plante),  m. 
Waterblae8,  v.  BouUiUe^  bulle,  f.;  bouil" 

Ion.  m. 
Waterblaesje,  o.     )   ^ii?  WatArhlafla 
Waterblaesken,  o.  f  ^^  waterblaes. 
Waterblazer,  m.  Souffleur  (poisson),  m. 
Waterbloem,  v. FUur  aquatique,  f.;  né- 

nuphar,  m. 
Waterbloemlelie,  v.  Flambe,  f.;  iris  des 

marais,  m. 
Waterbobbel,  m.  Zie  Waterblaes. 
Waterbokje,  o.  Hydrophile  (insecte)»  m. 
Waterboon,  v.  Colocasie  (plante),  f. 
Waterboot ,  m. ,  v.  en  o.  Zie  Water- 
schuit. 
Waterbord,  o.  GouUière;gatle  {mor.]; 

cfianlatte,  f. 
Waterbouw,  n».  Zi^  Waterbouwkunde. 
Waterbouwkunde,  v.  Uydraulique^  f. 
Waterbouwkundig,  b.  n.  Hydraulique. 
Waterbouwkundige ,  m.  Homme  verse 

dans  C hydraulique,  m. 
Waterbouwkunst ,  v.  Zie  Waterbouw- 
kunde. 
Waterbrems,  v.  Mouche  aquatique^  f. 
Waterbreuk.  v.  Hydrocèle,  f. 
Waterbron,  v.  Fontaine,  source,  f. 
Waterbry,  m.  eny.  Bouillie  a  i*eau,  f. 
Waterbuis,  v.  Conduit;  tuyau,  m. 
Watercement,  o.  i  Cimeut  hydraulique^ 
Waterciment,  o.  i     m. 
Waterdam,  m.  Batardeau,  m. 
Waterdamp,  m.  Fapeur  d'eau,  f. 
Waterdarmbreuk  ,   v.    Hydrentérocète 

(chir.^  f. 
Waterdier,  o.  Animal  aqualique,  m. 
Waterdigt,  b.  n.  ImperméabU;  étanche; 

hydro/uge. 
Water draegster,  v.  Porleuse  d'eau^  f. 
Waterdrager,  m.  Porleur  d'eau,  m. 
Waterdragt,  v.  Tirant  (mar.),  m. 
Waterdrinker,  m.  Buveurd*eau,  hydro- 

pole,  abstème,  m. 
Waterdrinkster ,  v.  Buveuse  d*eau ,  hy» 

dropote,  abstème.  f. 
Waterdrop,  m.  Égout,  m. 
Waterdroppel,  m.  GouUe  d:eau,  f. 


WAT 

Waterdrap,  m.  Égoul^  m. 

Waterdruppel,  m.  Zie  Waterdruppel. 

Watereerenprvs  ,  m.  Véronique  aquati- 
que, f.,  técabunga,  m. 

Wateremer,  m.  Seau;  godet^  m. 

Wateren ,  b.  w.  Arroser;  abreuver ,  ne- 
fier  ü  Cabrevvoir;  méler  avec  de  Veam; 
gaufrer;  tabiser;  moirer.  — ,  o.  w. 
Shumecter;  uriner. 

Watereppe,  v.  Ache  d'eau,  berU  (plant^, 

Waterflesch,  v.  BouUiUe  d  eau  ;  carak; 

gargouUUe,  f. 
Watergal,  v.  BiU  claire  on  aquetue,  f. 
Watergang,  m.  Cours  de  Veau,  m.;  ^- 

dée,  f. 
Watergarf,  y.  Gerbe  d*eau,  f. 
Watergat,  o.  Barbacane;  chantepleun; 

fondrière,  f. 
Watergedierte,  o.  Animaux  aquatiquis^ 

m.  pi. 
Watergeest,  m.  Ondin,  m.;  ondine,  f. 
Watergety,  o.  Marée,  f. 
Walergewas,  o.  Piante  aquatique^  f. 
Watergezwel,  o.  OEdème^  m. ,  hydro- 

sarque  (chir.),  f. 
Watergezwelachtlg,b.  n.  OEdémateux- 
Watergieter,  m.  Arrosoir,  m. 
Watergietlng,  ▼.  Arrosemenl^  m. 
Waterglans,  m.  Eau,  f.,  lustre,  briüant 

(d'nne  perle,  d'un  diamant),  m. 
Waterglas,  o.  Ferre  è  eau,  m. 
Watergod,  m.  Neptune;  Triton;  dieumor 

tin,  m. 
Watergodin  ,  ▼.  Déesse  des  eaux;  iVoia- 

de,f. 
Watergolf,  v.  Flot ,  m.\  vague ,  terne , 

houle,  f. 
Watergoot,  v.  Êgout;  conduite  m.;  rigê^ 

Ie;  gouUière,  f. 
Watergracht,  v.  Fossé  rempU  d'eau ,  m. 
Watergras,  o.  Algue,  f.,  goimon,  varech^ 

m. 
Watergroef,  v.  Ravin,  m. 
Waterhaegdis ,  v.  Lézard  aquatique,  m 
Waterhalen,  o.  w.  Prendre  de  Ceau;lei 

re  aiguade. 
Waterheer,  m.  Zie  Watergod. 
Waterheid,  m.  Héros  marin,  m. 
Waterhen,  ▼.  )  Poule  d'eau ,  foutqui 
Waterhoen ,  o.  j     f. 
Waterhond,  m.  Barbet,  m. 
Waterhondeken,  o.  Barbichon,  m. 
Waterhoofd,  o.  Hydrocéphate  (médj.  t ) 
Waterhoos,  v.  Trombe,  f.,  siphon^  ia. 
Waterhorlügie,  v.  Ctepsydre,  f. 


Digitized  by 


Google 


j 


WAT 


WAT 


8tl 


Waterig,  b.  n.  Aqueux;  humide;  séreux* 
Waterigheid,  y.  Qualité  aqueme;  humi- 

dité;  sérosité,  f. 
Watering ,  v.  Jrrosage ;  canal  (Varrosa- 
ge^  m.;  aiguade;  cunelte;  gaufrure^  f.; 
moirage,  m. 
Wateriusekt,  o.  Insecte  aquaiique ,  hy» 

drophile,  m. 
Water kaers,  v.  Zie  Waterkeera. 
Waterkan  ,  v.  Aiguière ,  f.  Steenen  — . 

Jam,  f. 
Waterkanker,  m.  Chancre  aqtieux,  m. 
Waterkant,  m.  Rivage;  bord;  quai,  m.; 

me,  f. 
Waterkastanje,  v.  Macle,  masre,  chdtai- 

gne  d'eau^  f.;  écharbot  (plan te) ,  m. 
Waterkeer,  m.       )  Digiie;  chaussée;  U- 
Waterkeering,  v.  f  vée,  f. 
Waterkeera,  v.  Feu  grégeois,  m. 
Waterkegel,  m.  Plmigeon  (artiflce),  m. 
Waterkers,  v.  Cresson  d*eau,  m.;  carda- 

mme.  f. 
Waterkervel ,  v.  CerfeuU  aquatique,  m. 
Waterketel,  m.  BouUloire,  f. 
Waterklaver,  v.  Ménianttie;  trèfle  deau^ 

m. 
Waterkleur,  v.  Couleur  d*eau;  aqua- 

tinta,  f. 
Waterkliever,m.Be(;-en-cweattx(oiseau), 

m. 
Waterkolk,  m.  en  v.  Fondrière,  f. 
Waterkolom.  v.  Colonne  d*eau^  f. 
Waterkom,  v.  Baquel;  bassin^  m. 
Waterkoning,  m.  Zie  Watergod. 
Waterkors,  v.  Zie  Waterkers. 
Waterkoufi,  b.  n.  Froid  et  humide. 
Waterkrachtleer,  v.  Hydrodynamique ^ 

Waterkroos t,  o.  LentiUe  d*eau  (plan te) , 

Waterkruid,  o.  Herbe  aquatique,  f. 
Waterkruik,  v.  Uydrie,  cruche  (t  Ceau^ 

W'aterkuip,  v.  Baquet,  m.,  cuve,  tinCy  f. 

Waterkunde,  v.  Uydraulique;  hydrolo- 
gie; hydrographie^  f. 

Walörkundig,  b.  n.  Hydraulique ;  hy^ 
drologique;  hydrographique. 

Waterkundij<e,  m.  Hydrographe,  m. 

W'aterkwakkel ,  ro.  en  v.  Acolin,  m. , 
caiUe  aquatique^  f. 

Waterlaers,  v.  Zie  Waterleers. 

Waterland,  o.  Pays  marécageux,  m. 

Waterlandsch ,  b.  n.  Qai  est  d*un  pays 
marécageux. 

Waterleer,  v.  Hydrologie^  f. 


Waterleers,  v.  Botte  imperméable,  f. 
Waterleeuw,  m.  Lion  marin,  m. 
Waterleider,  m.  Abée^  f.    * 
Waterleiding,  v.  Aqueduc,  canal  ^biez^ 

m. 
Waterleidingskunde ,  v.  Hydraulique , 

WatAleidingsregt,  o.  Abénévis,  m. 
Waterlelie,  v.  Nénuphar  blanc,  m. 
Waterlinl,  o.  Spargane,  f. 
Waterlinze,  v.  Lenlüle  d'eau,  f. 
Waterlippen ,  v.  mv.  Nymphes  (anat.) , 

f.  pi. 
Waterliech ,  o.  Fïambe ,  f. ;  iris  des  ma- 
rais ^  m. 
Waterlood,  o.  Plombagine,  f. 
Waterloof,  o.  Feuille  d'eaa.  f. 
Waterlook,  o.  Germandrée  aquatique, 

L,  scordium^m. 
Waterloop ,  m.  Cours  de  Veau ;  cours 

cCeau;  aqueduc;  canal,  m. 
Waterlooper,  m.  Ciepsydre,  f. 
Waterloos ,  b.  n.  Qui  est  sans  eau. 
Water  loosheid,  v.  Absence  d'eau,  f. 
Waterloot ,  v.  Zie  Waterscheut. 
Waterlozend,  b.  n.  Diurétique. 
Waterlozing,  V.  Action  d'uriner ;  voie 

d*eauy  f. 
Waierluis,  v.  Pou  de  mer,  m. ,  punaise 

d'eauy  f. 
Water lyst ,  v.  Larmier;  larenier;  rever- 

seau,  m. 
Watermagt,  v.  Forces  marilimeSj  f.  pi. 
Watermalrouw,  v.  Zie  Waterandoorn. 
Waterman ,  m.  Vendeur  cCeau;  Ferseau, 

m. 
Watermanderkruid  ,    o.    Germandrée 

aquaiique^  f. 
Watermeetkunde,  v.  Hydrométrie,  f. 
Watermeetkundig ,  b.  n.  Hydromélri- 

que. 
Watermelk,  v.  Pelit-lait,  m. 
Watermeloen,  m.  en  v.  Melon  d*eau, 

m.,  pastèque;  arbousse,  f. 
Watermeter,  ra.  Hydromètre,  m/ 
Watermolen  ,  m.  Moulin  è  eau;  moulin 

il  dessécher,  m. 
Water molenrad,  o.  Roue  de  mouUn  & 

eau^  f. 
Watermortel ,  m.  Chaux  hydraulique , 

f.;  ciment  hydraulique,  m. 
Watermuer,  v.  Mouron  d*eau,  m. 
Watermug,  v.  Mouche  ^  f. ,  ou  eousin 

d*eau,  m. 
Watermuis,  v.  Souris  d*eau,  f. 
Watermunt,  v.  Menthe  aquaiique,  f. 


Digitized  by 


Google 


812 


WAT 


WAT 


Waternavelbreuk   ,    ▼.    Hydromphale 

ichir.),  f. 
Waternavelkruid,  o.  EcveUe  d'eau ,  hy- 
drocotyle^  f.,  gobeleL  deau  (plan te),  m. 
Waternikkep,  m.  Zie  Watergeest. 
Walernimf,  v.  Natode,  f. 
Waternoot,  v.  Chdtaigne  d'eau^f.,  échar- 

tot,  m. 
Waterontlooping ,  v.  Incontinence  d*u^ 

rine,  f. 
Wateroordeel,  o.  Zie  Waterproef. 
Waterorgel,  o.  Orgue  hydrauliquey  m.  ? 
Waterpaerd,  o.  Zie  Waterpeerd. 
Waterpas,  b.  n.  Quiest  de  niveau;  hori' 
zontaL  — ,  byw.  ^  fleur  d'eau ;  hori- 
zonlalement;  de  niveau;  au  niveau. 
—  maken.  Niveler.  — ,  o.  Niveau  , 
in. 
Waterpasmaking,  v.  Nivellcment,  m. 
Waterpas  meter,  m.  Niveleur,  m. 
Waterpasmeting,  v.  NiveUemerU,  m. 
Waterpassen,  b  w.  Niveler, 
Waterpeerd,  o.  Hippopotame,  m. 
Waterpeil,  o.  Échelle,  jauge,  f.    . 
Waterpeper,v.  Hydropiper,  poivre  d'eau, 

curage,  m.,  persicaire  (pi ante),  f. 
Waterpilaer,  m.  Zie  Waterhoos. 
Waterpimpernel,  v.   Pimprenelle  des 

marais^  f. 
Waterpissebed,  v.  Melie^  cloporte  aqua- 

tique,  m. 
Water plaets,  V. -<^^f et/ votr,  m.;  aiguade^ 

Waterplant,  v.  Planle  aquatique,  f. 
Waterplas,  m.  Mare,  flaque,  t\ 
Waterpoel,  m.  Zie  Waterplas.' 
Waterpokken ,  v.  mv.  Pelite  vérole  vo- 

/flwtó,  variceUe,  f. 
Waterpomp,  v.  Pompe,  f. 
Water  pot ,  m.  Pol  d  l'eau ;  pot  de  cham- 

bre,  m. 
Waterproef,  v.  Epreuve  par  Veau;  or- 

dolle,  f. 
Waterpuist,  v.  Zie  Waterpokken. 
Waterput,  m.  Puits,  m. 
Waterputter,  m.  Puiseur  d*eau^  m. 
Waterp3?p,  v.  Uretére  (anal.),  m. 
Water  rad,  o.  Roue  d  eau^  f. 
Waterradys,  v.  Raifort,  vadis  d'eau,  m. 
Waterraef,  v.  Cormoran,  m. 
Waterranonkel ,  m.  en  ▼.  Brouille  blan- 

die,  renoncule  oquaiique,  f. 
Waterrat,  v.  Rat  d'tau,  m. 
WaterrooB,  v.  Nénuphar;  voUt  (plante), 

m. 
WatepTuit,  v.  Thalictron  (plante),  m. 


Waterrups  ,  v.  Aponoget ,  aponogéion 

(plante),  m. 
Waterryk  ,  b.  n.  Abondani  en  eau  ; 

aqueux. 
Watersalamander,  m.  Salamandre  d'eau. 

Waterschap,  v.  Aqueduc,  canal^  m. 
Waterscheerling,  m.  Cicutaire,  f. 
Waterscheut,  m.  en  v.  Faux-bois^  m.; 

branche  gourmande ,  f. 
Waterschip,  o.  Zte  Waterschuit. 
Waterschorpioen ,  m.  en  o.  Scorpimi 

aquatique,  m. 
Waterschout,  m.  Commissaire  du  port; 

bailli  marilime^  m. 
Waterschouw,  v.  Inspection  des  eaux , 

f. 
Waterschropf,  v.  Fis  (C Archimède  ^  t,  , 

escargot,  m. 
Waterschuit ,  v.  Bateau  pour  Ie  trans- 
port de  Vtau  douce,  m. 
Waterschuw,  b.  n.  Hydrophobe. 
Waterschuwer,  m.  Hydrophobe,  m. 
Waterschuwing ,  v.  Hydrophobie;  raggj 

f. 
Waterslak,  v.  Zie  Waterschroef. 
Waterslang ,  v.  Serpent  aquatique ,  m. ; 

hydre;  coulenvre  d*eau,  f. 
Waterslot,  o.  Chdteaud*eau,  m. 
Watereluis,  v.  Ècluse,  f. 
Watetsnep,  v.  Bécassine,  f. 
Watersnood,  m.  Cataclysme;  déluge,  m. 
Waterspel,  o .  Naumachie,  .f. 
Waterspin,  ▼.  Araignée  aquatique,  f. 
Waterspoor,  o.  Voie  d^eau ,  f. ;  passage 

de  Ceau,  m. 
Watersprong,  m.  Jet  d'eau,  m. 
Waterspuit,  v.  Seringue;pompe  &  ineeit- 

die,  f. 
Waterstaet,  m.  Ppnts  et  chausséès. 
Watersteen,  m.  Évier,  ui. 
Waterstof,  v.  Hydrogène,  xn. 

Waters toof,  v.  Bain-marie,  m. 
Waterstoom,  m.  Vapeur  d*eau^  f. 
Waterstrael,  m.  Jet  d'eau,  m. 
Waterstraet,  v.  Ravin,  m. ;  ratine ,  f. 
Waterstroom,  m.  Torrent ,  m.;  rawinef 

Waterstruik,  m.  Arbuste  aquatique^  m. 
Watertanden,  o.  w.  Désirer  ardemmemi. 

Dat  doet  — .  Cela  fait  vemr  Veau  é  ia 

bouche. 
Waterteeken,  o.  Füigrane,  m.  V"^ 
Watertogt,  m.  Courant  de  l*eau,  m.;  ex- 


Digitized  by 


Google 


WAT 

pédition  marUime  ou  navale,  f.;  voya- 

ge  par  eau,  par  tner ,  m. 
W'aterton,  v.  Toïine  d  eau,  f.;  charnier , 

m. 
Watertor»  v.  Dytique  Hnsecte),  m.  ' 
Wateruerglas,  o.  *   Ciepsydre ,  horloge 
Wateruerwerk,  o.  f     d'eau,  f. 
Waterval,  m.  Cascade;  cataracte,  f. 
Watervaren,  v.  Fougère  aqualique,  f. 
Watervat,  o.  Tonne  &  eaUy  f. ;  vase  pour 

l*eau,  m.;  fontaine,  f. 
Watervatbreuk,  v.  Mydrocirsocèle,  f. 
Watervee ,  o.  Animaux  aquatiques ,  m. 

pi. 
Waterveld,  o.  Surface  de  l*eau;  la  plaine 

liquide,  f. 
Waterverheveling,  v.  Méiéore  aqueux, 

m. 
Waterverw,  v.  Couleur  d*eau;  délreinpe; 

aquareUe ,  f.  Met  —  schilderen.  Pein- 

dre  en  délrempe, 
Waterverwig,  b.  n.  De  couleur  d'eau. 
Watervisch,  m.  Zie  Waterzoo. 
Watervlakte,  v.  Plaine  liquide,  f. 
Water vleeschbreuk ,  v.  Sarcohydrocèle^ 

f. 
Watervlieg,y.  Mouche  aquutique,  f. 
Watervlier,  v.  Sureau  de  marais;  autner 

OU  oöier,  m. 
Watervlierbooai,m.  Aubieroxxobier.m, 
Watervliety  m.  en  v.  Eau  courante,  f.; 

ruisseau,  m. 
Water  vloed ,  m.  Inondatlon ,  f. ;  débor^ 

.dement;  torrent;  déluge,  m. 
Watervloo,  v.  Puce  d'eau,  f. 
Watervogel,  m.  Oiseau  aqualique,  m. 
Watervoorspelkunde ,  v.  llydrotnancie; 

fiydroscopie,  f. 
Water  vrees,  v.  Hydrophobie,  f. 
Watervuerbal,  m.  Feu  gréaeois,  m. 
Waterwaeg  ,  v.    Hydrometre  ;  pèse-li- 

queur,  m.;  balance  hydrostatique,  f. 
Waterwee,  o.  Mat  de  mer,  m. 
Waterweegbree,  v.  Plautain  aquatique, 

fltUêüUf  m. 
Waterweegkunde ,  \,  Hydrostatique ,  f. 
Water weegkundig,  b  n.  Hydrostatique. 
Waterwei,  v.  Sonrce  deau;  fontaine,  f. 
Waterwerk,  o.  Machine  hydrautique,  f. 
Waterwerkkunde^  v.  Hydraulique,  f. 
Wuterwerkkundig ,  b.  ii.  Hydraulique, 
Waterwerktuig ,  o.  Machine  hydrauti- 
que, f. 
Waterwichelaer ,  m.  Hydromanden,  m. 
Waterwichelares .  v.  Uydromancienne , 
i. 


WED 


815 


Waterwichelary,  v.  Hydromancie,  f. 
W^aterwiel,  o.  Zie  Waterrad. 
Waterwilg,  m.  Saule  aquatique;  osier, 

m. 
Waterwindbreuk.  v.  Hydrophysocèle,  f. 
Waterwolf,  m.  Brochet  ipoisson),  m. 
Waterworm,  m.  f^er  aquatique,  m. 
Waterzak,  m.  Sac  ü  eau;  hydropote,  bu-^ 

veur  d'eau,  m. 
Waterzalm,  m.  Zie  Waterzoo. 
Waterzoo,  v.  Matelote,  f. 
Waterzucht,  v.  Hydropisie,  f. 
Waterzuehtig,  b.  n.  Uydropique. 
Waterzuchtige,  m.  Hydropique,  m. 
Waterzuiper,  m.  Zie  "Waterdrinker. 
Waterzwaluw,  v.  HirondeUe  de  mer,  f. 
Waterzwyn,  o.  Cabiai,  lapir,  m. 
Watte,  V.  Ouate,  f.  Met  —  vullen.  Oua- 

Ur. 
Watten,  onv.  b.  n.  Qui  est  (f  ouate, 
Waywode,m.  F'ayvode  {gouyerne\iv)f 

m. 
We,  voornw.  Nous, 
Web,  o  en  v.  Tissu,  m.;  loUe,  f. 
Webbe.  Zie  Web. 

Webscheren,  o.  w.  Ourdirune  Irame, 
Wed,  o.  Abreuvoir;  guè,  m. 
Wed,  V.  Zie  Wedding. 
Wedde ,  v.  Pension  ,  i*. ;  appointements , 

m,  pi. 
Wedden,  o.  w.  Parier,  qager. 
Weddenschap,  v.  Zie  Wedding. 
Wedder,  m.  Parieur,  m. 
Wedding,  v.  Pari,  m.,  gageure,  f. 
Weder,  o.  Temps,  m.  Het  is  schoon  — . 
Il  fait  beau  temps.  Het  is  slecht  — .  It 
fait  mauvaut  temps.  —,m.  Zie  Weer, 
m. 
Weder,  byw.  De  nouveau,  encore,  dere- 
chef.  Heen  en  —  gaen.  Aller  et  ve» 
nir, 
Wederaenhaken,  b.  w.  Raccrocher, 
Wederaentrekking,  v.  héaltraction,  f. 
Wederaenwerven,  b.  w.  Rengager, 
Wederaenwerving,  v.  Rengagement,  m. 
Wederafbreken,  b.  w.  Redémotir, 
Wederafbrengen,  b.  w.  Redescendre. 
Wederafklimmen,  o.  w.  Redescendre, 
Wederafkomen,  o.  w.  Zie  Wederafklim- 
men. 
Wedrtraflaten,  b.  w.  Redescendre, 
Wederafstand,  m.  Rétrocession,  f. 
Wederafveerdigen,  b.  w.  Redépêcher. 
yfeder&niwoord.o,  Réplique;daplique,t, 
Wederantwoorden,  b.  w.  RépUqaer;  du* 
pUquer, 


Digitized  by 


Google 


814 


WED 


WED 


Wederbakken,  b.  w.  Recuire. 
Wederbareo,  b.  w.  Régétiérer. 
Wederbaring,  v.  Régénéralion^  f, 
Wederbarstig ,  enz.  Zie  Weerbarstig, 

enz. 
Wederbauwen  ,  o.  w.   Zie  Weergal- 
men. 
Wederbedingen,  b.  w.  Redemander. 
Wederbegeeren,  b.  w  Redemander, 
Wederbegrayen,  b.  w.  Renterrer. 
Wederbegraving,  v.  Renterrement,  m, 
Wederbekomen,  b.  w.  Ravoir^  recoU' 

vrer;  rattraper,  — ,  o.  w.  Se  remettre; 

se  rétablir, 
Wederbekoming,  v.  Recouvrement ,  m. 
Wederbelegging,  v.  Remploi^  m. 
Wederbeloonen ,  b.  w.  Récompenser  de 

nouveau, 
WederbelooniDg ,  v.  Nouvelle   récomr 

pense,  f. 
Wederbeloyen,  b.  w.  Reprowettre, 
Wed erberaed slagen ,  o.  w.  Redétibérer. 
Wederbeslaen,  b.  w.  Referrer. 
Wederbetalen,  b.  w.  Rembourser, 
Wederbetaling ,  v;  Remboursement,  m. 
Wederbetwisten,  b.  w.  Redébattre, 
Wederbevolken,  b.  w.  Repeupler, 
Wederbevolking,  v.  Repeuplement ,  m. 
Wederbezaeijing ,  v.  Rensemencement ^ 

m. 
Wederbieden,  b.  w.  Défendre, 
Wederbloeijen,  o.  w.  Rejleurir. 
Wederbod,  o.  Défense,  f. 
Wederbouwen,  b.  w.  Rebdlir. 
Wederbouwing,  v.  Rétabtissement,  m. 
Weder  brengen,  b.  w.  Rapporter;  report 

ter;  ramener;  reconduire. 
Wederbrenging,  v.  Rapport^  m. 
Wederbyten,  b.  w.  Remordre. 
Wederdienen ,  b.  w.  Rendre  un  service 

réciproque. 
Wederdienst,  m.  en  v.  Service  réciprO' 

que,  m. 
Wederdienstneming ,  v.  Rengagement , 

m. 
Wederdood,  v.  Po/j/Mc  (bot.),  m. 
Wederdoop,  m.  Second  baptême ,  m.; 

rebaptisation,  f.;  anabaptismey  m. 
Wederdoopen,  b.  w.  Rebaptiser. 
Wederdooper,  m.  Anabaptiste^  m. 

Wederdoorbladeren ,  b.  w.  Refeuüle- 
ter. 

Wederdrukken,  b.  w.  Zie  Herdruk- 
ken. 


Wedereisch ,  m.  Reamvenlian  ;  amdk- 

iion,  f, 
Wedereischen ,  b.  w.  Redemander ;  re- 

convenir;  réciamer;  reventUquer, 
Wedereischer,  m.  Réclamateur,  m. 
Wederei  sching,  v.  RéclanuUiony  reuH^ 

dication,  f. 
Wederga,  v.  Zie  Wedergade. 
Wedergade,  v.  Pareil,  égai,  m.  Zonder 

— .  Sans  pareu. 
Wederga deloos,  b.  n.  Incomparable,  — , 

by  w.  Sans  pareu, 
Wedergaef,  v.  Restitution^  f. 
Wedergaen,  o.  w.  Reloumer  ;  aller  de 

nouveau.  Heen  en  — .  AUer  et  ve- 

nir. 
Wedergalm,  m.  Zie  Weergalm. 
Wedergalmen,  o.  w.  Zie  Weergalmen* 
Wedergave,  v.  Zie  Wedergaef. 
Wedergeboorte,  v.  Régénéralian ;  re- 
naissance ,  f. 
Wedergeboren,  b.  n,  Régénéri. 
Wedergelden,  b.  w.  Zie  Vergelden. 
Wedergeven,  b.  w.  Rendre;  restUuer, 
Wedergeving,  v.  RestitutiOHy  f. 
Wedergewen  nen   (zich)  ,  wed.  w.  Se 

raccoutumer, 
Wederglans,  m.  Zie  Weêrscbyn. 
Wedergroet,  m.  Salut  récipToque,  m, 
Wedergroeten,  b.  w.  Ressaluer, 
Wedergunst,  v.  Faveur  réciproque,  f. 
Wederhaek,  m.  Zie  Weêrhaek. 
Wederhal  en ,  b.  w.  JUer  chercher;  aUtr 

reprendre ;  faire  revenir. 
Wederhandelen,  b.  w.  Remanier. 
Wederhandeling,  v.  RemaniemenU  m. 
Wederhebben,  b.   w.  Ravoir ,  recour 

vrer. 
Wederhelft,  v.  Moitié.  épouse,  f. 
Wederhoorig,  b.  n.  Réciproque ;  opiM' 

tre;  rebelle,  — ,  byw.  Zie  Wederiioo- 

riglyk. 
Wederhoorfgheid,  V.  Réciprocité ; opir 

nidtreté;  rébellion,  f. 
Wederhooriglyk,  byw.  Réciproquement; 

opinidLrémerU, 
Wederhopen,  b.  w.  Espérer  ravoir, 
Wederhouden,  b.  w.  Retenir;  empêcker; 

arrêter. 
Wederhouding,  v.  Retenue^  f.;  emp^ 

chement,  m. 
Wederik  ,  o.   Lysimachie  ,  saüeairt , 

chasse-bosse  (plan te),  f. 
Wederinbezitstelling,  t.  B/üntégrande; 

réintégration,  f, 
Wederinhuring,  v.  Récotiductim^  f. 


Digitized  by 


Google 


WED 


WED 


815 


iVederinkomen»  o.  w.  Rentrer.  Het  — . 

La  rentree. 
SVederinkoop,  m.  Rachat;  réméréy  m. 
^'ederinpakken^  b.  w.  Remballer. 
(iVederinschepen,  b.  w.  Rembarquer. 
VSTederinscheping:,  v.  Rembarquement  ^ 

m. 
^ederinslaen,  b.  w.  Reficher, 
^ederinwikkelen,  b.  w.  Rengager. 
Yederkaetsen ,  b.  w.  Rénvoyer  (d*un 

coup  de  main)  ;  réfléchir ;  réverbérer ; 

réperculer, 
Vederkaeteend,  b.  n.  Anacampiique. 
Vederkaetser,  m.  Réflecteur,  m. 
Vederkaetsing,  v.  Renvoi,  m.;  réverbé- 

ralion ;  répcrcussion,  f ;  reflet,  m. 
Vederkans,  v.  Revanche^  f. 
Vederkan t,  m.  Cóté  opposé^  m. 
Vederkauwen,  o.  w.  Zie  Herkauwen. 
Vederkeer,  m.  Reiotir^  m. 
Vederkeeren,  o.  w.  Retoumer;  reve- 

nir, 
Vederkeeri^,  b.  n.  Réciproque ;  respec- 

tif;  réfléchi,  —  werkwoord,   Verbe 

réfléchi.  — ,  byw.  Zie  Wederkeerig- 

lyk. 
Vederkeerigheid,  v.  Réciprociié^  f. 
Vederkeeriglyk,  byw.  Réeiproquement; 

respectiveinent. 
Vederkeering,  v.  Retour,  m. 
Vederklank,  m.  Zie  Weerklank. 
Vederkomen,  o.  w.  Revenir;  retour- 

ner. 
Vederkomst,  v.  Retour,  m. 
Vederkoopen,  b.  w.  Racheter. 
Vederkooping,  v.  Rachat,  réméréy  m. 

Vederkrygen,  b  w.  Recouvrer,  ravoir; 
rattraper;  rejoindre. 
V^ederkryging,  v..  Recouvrement^  m. 

Wederleggen,  b.  w.  Réfvter, 

V^ederlegging,  y.  Rëfutation,  f. 

Weder  Ie  veren,  b.  w.  Remettre  oa  livrer 
de  nouveau. 

Wederliefde,  v.  Amour  réciproque,  m. 

/ederloon,  m.  en  o.  Zie  Vergelding. 

/ederloonen,  b.  w.  Récompenser. 

^'^edermin,  v.  Zie  Wederliefde. 

Wedermoeds,  byw.  Malgré. 

/^edernaziening,  v.  Récotementt  m. 

/^edernemen,  b.  w.  Reprendre. 

/edemooden,  b.  w.  Inviler  réciproque- 
ment. 


Wedernoodigen ,  b.  w.  Zie  Wedernoo- 

den. 
Wedernoodlng ,  v.  Invitation  récipro-^ 

que,  f. 
Wederom ,  byw.  De  nouveau,  derechef; 

réeiproquement;  de  retour,  —  zyn. 

Étre  de  retour. 
Wederomreis,  v.  Retour  (d'un  voyage)  , 

m. 
Wederontbyten,  o.  w.  Redéjeuner. 
Wederontmoeten ,  b.  en  o.  w.  Rencon- 

trer  une  seconde  fois. 
Wederopbouwen ,  b.  w.  Rebdtir;  recon- 

struire. 
Wederopbouwing ,  v.  Reconstruction  ^ 

Ia 

Wederopenen,  b.  w.  Rouvrir, 
Wederopkomst,  v.  Renaissance,  f. 
Wederopregten,  b.  w.  Rétabiir;  relever; 

redresser. 
Wederopregter ,  m.  Ce  f  ui  qui  rétablit; 

restaurateur,  m. 
Wederopregting,  v.  Rétablissement ;  re- 

dressement,  m.;  restauration,  f. 
Wederopstanding,  v.  Résurrection,  f. 
Wederopvatten  ,  b.  w.  Reprendre ;  re- 

commencer. 
Wederopvatting,  v.  Reprise,  f.. 
Wederoverdragen,  b.  w.  Rétrocéder,  re- 

c^irfer  (jurispr.). 
Wederoverdragt,  v.-  Rétrocession,  f. 
Wederoverhalen,  b.  w.  Cohober  [chim.). 
Wederoverhaling,v.Co/to^ofton(chim.), 

f. 
Wederoverhooren,  b.  w.  Reconfronter, 
Wederoverhooring,  v.  Recon/wntation^ 

Wederoverziening,  v.  Récotement,  m. 
Wederpaer,  o.  Zie  Wedergade. 
Wederparty,  v.  Partie  adverse,  f. 
Wederpartyder ,  m.  Adversaire;  anta- 

goniste,  m. 
Wederpartydig ,  b.  n.  Adverse ,  con- 

traire. 
Wederregtelyk,  b.  n.  Injuste;  illégat. 

— ,  byw.  Injustement;  iilégalement. 
Weder regtelykheid,  y.Hnjusiice;  illé- 

gatité,  f. 
Wederroep,  m.  Zie  Wederroeping. 
Wederroepelyk,  b.  n.  Révocable. 
Wederroepelykheid,  v.  Révocabilité,  f. 
Wederroepen,  b.  w.  Révoquer;  rélracter; 

rappeler. 
Wederroepend,  b.  n.  Révocatoire. 
Wederroeping,  v.  Révocation;  rétracta^ 

tion^  t.;rappet,m. 


Digitized  by 


Google 


816 


WED 


WED 


Wederscbal,  m.  Echo^  m, 
l^'ederscheiden,  b.  w.  Injurier  mutuel- 

lement. 
Wederschuld,  v.  Deite  réciproque,  f. 

Zie  VergeldiDg. 
'Wederechyn,  m.  Zie  Weêrschyn. 
Wederslaeu,  b.  w.  Refrapper, 
Wederslechten.  b.  w.  Reaémolir, 
"Wederslniten,  b.  w.  Re  fermer. 
Wedersmaek,  m.  Zi^  Weérsmaek. 
Wederspalt,  ▼.  Rétfeüion,  f. 
Wederspaltig ,  b.  n.  Rebelle,  — ,  by w. 

Sn  rebeUe, 
Wederspaltigheid,  y.  RébelUon,  f. 
Wederspannelingr,  m.  en  v.  RebeUe  ^  m. 

ct(. 
Wederspannig ,  b.  n.  RebeUe ;  rétif ;  ré- 

caLcitrant;  opinidlre.  — ,  byw.  Zie 

Wederspanniglyk. 
Wederspannigheid ,  ▼.  RébeUion;  opi- 

nidlrelé,  f. 
Wederspanniglyk,  byw.  D'une  maniere 

rebeUe ;  opinidlrémenL 
Weder  spoed ,  enz.   Zie    Tegenspoed , 

enz. 
Wedersppaek,  v.  Contradiction ;  répli' 

que ,  ré/utation,  f. ;  contredü.  m. 
Wedersprekelyk,  b.  n.  Contestable, 
Wederspreken,  b.  w.  Coniredire ;  répU- 
*  fuer  d, 

Wedersprekend,  b.  n.  ContradicUnre. 
Wederspreker,  m.  ConiradicUur^  m. 
Wederspreking .  v.  Contradiction;  ré- 

plique;  opposUion.  f. 
Wedersprong,  m.  Zie  WeérsJag. 
Wederstaen,  b.  en  o.  w.  Résister, 
Wederstaenbaer,  b.  n.  ^  quoi  t*on  peut 

résister. 
Wederstand,  m.  Résistance,  f. 
Wederstandelyk ,  b.  n.   Zie   Weder- 
staenbaer. 
Wederstander,  m.  Opposant;  adver- 

saire ,  m. 
Wederstoot,  m.  Contre-coup ;  rebondis* 

seittent.  m.;  résistance^  f.;  revers^  m., 

adversüé,  f. 
Wederstooten,  b.  w.  Repousser. 
Wederstreven  ,  b.  en  o.  w.  Résister  d  \ 

contrecarrer. 
Wederstrevend,  b.  n.  Zie  Wederstre- 

▼ig. 
Wederstrever,  m.  Antagoniste^  adver- 

saire,  m. 
Wederstrevig  ,  b.  n.  Opposant ;  opposé; 

contraire ;  rebeUe ;  adverse, 
Weder8trevigheid,v.ZteWeder8treving. 


Wederstreving,  v.  OpposUion;  résis- 

tance ,  f. 
Wederstuit,  m.  Contre-coup;  rebendis- 

sement;bond.  m. 
Wedertael,  v.  Réplique,  f. 
Wederticht,  v.  Reconvention  (prat.),  f. 
Wedertoon,  m.  Zie  Weerklank. 
Wederty,  o.  Retour  de  La  marée^  m. 
Wederuitdeelen,  b.  w.  Redistribuer, 
Wederuitdeeling,v.  RedistrUmtumJ. 
Wederuitvoer,  m.  RéexporUUion,  f. 
Wederuitvoeren,  b.  w.  Reexporter, 
Wederuitvoering,  v.  Réexpiktation,  f. 
Wedervaart,  v.  Retour,  m. 
Wedervaren,  onp.  w.  Jrriver,  — ,  o.  w. 

ReUmmer, 
Wedervaring,  ▼.  Aventure ;  rencontre y 

f.;  evenement,  m. 
Wedervastmaken,  b.  w.  Rattacher. 
Wederverbindteuis.v.  Rengagementy  m. 
Wedervereenigen,  b.w.  Réunir;  recom- 

poser. 
Wedervereeniging ,  v.  RecomposUkm, 

Wedervergelden,  b.  w.  Rendre  la  pa- 
reüle ;  réciproquer  ;'récompenser. 

Wedervergelding,  v.  Réciprocation  ;  ré- 
ciprocite,  f.;  représaiUes,  i.  pi. 

Wedervergulden,  b.  w.  Redorer. 

Wederverbuping,  v.  Retocation,  f, 

Wederverklaren,  b.  w.  Redeclarer, 

Weder verkoopen,  b.  w  Revendre. 

Wederverkooping,  v.  Revente,  f. 

Wederverlevendiging ,  v.  Revimfea- 
tion  y  f. 

Wederver] ossen,  b.  w.  Redétivrer, 

Wederverpachting,  v.  Relocalion,  f. 

Wederverpanden,  b.  w.  Rengager. 

Wederverpanding»  t.  Rengagement  ^ 
m. 

Wederverpligten,  b.  w.  Rengager. 

Wederverschyning ,  v.  Actioti  de  repa- 
raUre;  émersion;  rentree  (d*un  ac- 
teur) ,  f. 

Wedervinden,  b,  w.  Retrouver. 

Wedervoortbrenging ,  v.  Reproductio» , 

Wedervragen,  b.  w.  Redemander, 
Wederwaerdig ,  b.  n.  Disgracieux ;  ëé- 

daigneux.  — ,  byw.  Zie  Wederwa6^ 

diglyk. 
Wederwaerdigheid  ,  ▼.  Disgrda;  Mi- 

versité,  l ;  malheur ;  dédain ;  méphi , 

m. 
Wederwaerdiglyk  ,  byw.  Dédaigtwut- 

ment ;  disgracieusemeni. 


Digitized  by 


Google 


WED 


WEE 


817 


Veder^eerdig ,  enz.  Zie  Wederwaer- 

dig ,  euz. 
Vederwenden,  b.  w.  Revirer  (mar.). 
Vederwerken,  o.  w.  Réa^r, 
V^ederwerking,  v.  Réaction,  L 
V^ederwil,  m.  Répugnance;  aversion,  f.; 

dégoüt ,  m.  In  ~  van.  Malgré,  en  dé- 

pilde. 
Vederwillig,  b.  n.  Zie  Wederspannig 

en  Rampspoedig. 

Vederwinneu,  b.  w.  Zie  Herwinnen. 
Vederwoord,  o.  Réponse;  répiique,  f. 
Vederwraek ,  y.  Vengeance ;  revanche , 

f.;  représailles,  f.  pi. 
Vederzeggen,  o.  w.  Redire;  refuser; 

rejeler;  conlredire. 
Vederzenden,  b.  w.  Renvoyer. 
Vederzending,  v.  Renvoi,  m. 
Vederzien ,  b.  w.  Revoir.  Tot  — a.  jéu 

revoir,  adieu. 
Vederzin,  m.  Sens  cofUraire;  dégoüt^ 

m.;  aversion,  f.  — s.  RespecUvement. 
Vederzyde  ,  y.  CÓté  opposé,  revers  ^  m. 

Van  — .  MülueUement. 
Vederzyds,  byw.  MülueUement. 
Vederzydsch,  b.  n.  Muluel;  respeclif. 
Vedloop,  m.  Course,  f. 
Vedloopen,  o.  w.  Faire  des  courses. 
Vedlooper,  m.  Coureur^  m. 
Vedprys,  m.  Prix  de  la  course^  m.;  ga- 

geure^  f. 
Vedspel,  o.  Pm,  m.,  gageure;  course; 

luUe,  f. 

Vedster,  v.  Parieuse ;  gageuse,  f. 
Vedstryd,  m.  Course;  luUe^  f.;  con* 

cours i  m.;  concurrence,  t. 
Veduw,  V.  Zie  Weduwe. 
Veduwael,  m.  Loriol  (oiseau),  m. 
Veduwbezit,  o.  DouairCt  m. 
Veduwe,  v.  Veuve,  f. 
Veduwelyk,  b.  n.  De  veuve, 
Veduwenaer,  m.  Veuf,  m. 
Veduwenfonds,  o.  Fonds  des  veuves,m. 
Veduwenjaer,  o.  Année  de  veuvage,  f. 
Veduwenkleed ,  o.  HabiUement  de  veu- 
ve, m. 
Veduwer,  m.  Zie  Weduwenaer. 
Veduwgeld,  o.  Fonds  des  veuves^  m. 
Veduwgift,  V.  Douaire^  m. 
Veduwkas,  v.  Caisse  des  veuves^  f. 
Veduwlyk,  b.  n.  De  veuve, 
Veduwman,  m.  Zie  Weduwenaer. 
Veduwpenning  ,  m.  Le  denier  de  la 

veuve^  m. 
Veduwschap,  o.  Veuvage^  m. 
Veduwschat,  m.  Douaire^  m. 

Tom.L 


Weduwstaet,  m.  Zie  Weduwsobap. 
Weduwvrouw,  v.  Veuve^  f. 
Wedvaert,  v.  Regale,  course  de  barqueSf 

Wedyver,  m.  Concurrence;  émulalion; 

rivalite,  f.  ' 

Wedyveraer,  m.  Concurrent;  rival,  m. 
Wedyveraerster,  v.  Êmulatrice,  f. 
Wedy  veren ,  o.  w.  Rivaliser ,  concourir. 
Wedy vering,  v.  Concurrence;  émula^ 

tion,  f. 
Wee!  tusscbenw.  Hé!  aïe!  ouf!  malheur! 

—  u!  Malheur  &  vous!  —  den  over- 
wonnen ngen  !  Malheur  aux  vaincus! 

Wee,  o.  Douleur,  f.,  mal;  malheur,  m. 

Weedascb,  v.  Fédasse  (potasse),  f. 

Weedascbton,  v.  Tonne  a  védasse,  f.. 

Weede,  v.  Guède^  f. ;  pastel  (plante),  m. 

Weedebloem,  v.  Fleur  de  guède^  f. 

Weedom,  m.  Douleur;  peine,  f.;  ma/,m. 

Weefgetouw,  o.  Métier  de  lisserand,  m. 

Weefkam ,  m.  Peigne  de  tisserand ,  ros , 
m. 

Weefkammaker,  m.  Rolier,  m. 

Weefkunst,  v.  Zie  Wevery. 

Weeflynen  ,v.  mv.  Enfléchures  (mar.), 
f.  pi. 

Weefsel,  o.  Tissu,  m.^tissure^  f. 

Weeftouw,  o.  Zie  Weefgetouw. 

Weegbaer,  b.  n.  Pondérable. 

Weegbaerheid,  v.  Pondérabilité^  f. 

Weegblad,  o.  Zie  Weegbree. 

Weegbree,  v.  Planlain  (plante),  m. 

Weegbreeblad,  o.  FeuUte  de  plantain^  f. 

Weegbreewater,  o.  Eau  de  planlain  ,  f. 

Weegglas,  o.  Pèse-liqueur ;  aréomètre, 
m. 

Wèeghaek,  m.  Peson,  crochet^  m.,ra- 
maine,  f. 

Weeghout,  o.  Zie  Weegbaek. 

Weeghuis ,  o.  Balance,  f. ;  poids  public , 
m. 

Weegkunde,  ▼.  Slalique,  f. 

Weegluis,  v.  Punaise,  f. 

Weegluiskruid,  o.  Cimicaire,  f. 

Weegluisverdryvend,  b.  n.  Cimifuge. 

Weegscbael,  v.  Balance,  f.;  bassin  ^  pla- 
teau de  balance^  m. 

Weegschaelmaker,  m.  Balancier,  m. 

Weegsteen ,  m.  Pierre  servant  de  poids, 
f. 

Week,  o.  Hypocondre  (anat.),  m.;  mie 
(de  pain),  ï.  — ,  v.  Semaine,  f.  De  goe- 
de of  stille  — .  La  semaine  sainte.  De 

—  bebben.  Être  de  semaine.  By  de  — . 
Par  semaine.  — ,  b.  n»  Mou^  mot,  mol^ 

52 


Digitized  by 


Google 


ai» 


WEE 


WEÊ 


let;  Unére;  manioMe;  ééUcat;  douitlêê. 

— ,  V.  Te  — ,  in  d%  *-  staen.  Tremper^ 

tmi^ner. 
Weekachtig,  b.  n.  MoUet^  moUasse;  fUu- 

que, 
Weekachtlgbeid,  v.  MoUesse,  f. 
Weekbak,  m.  Trempaire,  f. 
Weekbakken,  b.  n.  Tendre;  mou> 
WeekbeeD,  o.  CartUage,  m. 
Weekbeenig,  b.  n.  CartUagineux. 
Weekbfad,  o.  FeniUe,  f.,  oajoumal  heb- 

domadaire,  m. 
Weekeliug,  m.   H(nnmt  mou  ou  effé- 

Weekelyk,  b.  n.  Délicat;  faible;  moUas* 

se  ;  fiasque,  -— ,  byw.  DélicaUment ; 

moUemenl. 
Weekelykbeid,  y.  Delicatesse;  f aiblesse; 

moUesse,  f. 
Week  en,  h,eno,w.  Tremper. 
Weekgeld ,  o.  Semaine  (paye  de  la  se- 

maine),  f. 
Weekhartig,  b.  n.  Tendre; sensible;  mau. 

— ,  byw.  Zie  Weekbartiglyk. 
Weekhartigheid,  v.  Tendresse;  sensi- 

bUiU;  moUesse^  f. 
Weekhartigiyk,  byw.  Tettdrement;  avec 

sensibilité  OU  compassion. 
Weekheid ,  ▼.  MoUesse;  déUcatesse;  fain 

blesse,  f. 
Weekhertig,  enz.  Zie  Weekhartig,  enz. 
Weekhoevig,  b.  n.  Qui  a  les  comes  ou 

les  sabols  tendres. 
Weekhuep ,  ▼,  loyer  qu'on  paie  par  se* 

maine,  m. 
Weeking ,  v.  Délayement ,  m. ;  macéra* 

tian  (chim.),  f. 
Weekies,  byw.  MollemenL 
Weekkuip,  v.  Zie  Weekbak. 
Weekkuit,  v.  Laite,  laitance,  f. 
Weeklage,  v.  Lamentatum,  pUünte,  t. 
Weeklagen,  o.  w.  Se  lamenter,  gémir. 
Weeklaging,  v.  Zie  Weeklagt. 
Weeklagt,  y.  Plainte,  lamentation,(.', 

gémissement,  m. 
Keekluia,  v.  Pynaisej,  f. 
Weekmakend,  b.  n.  ÊmoUient* 
Weekmaking,  v.  Malaxation^  f, 
Weekmarkt,  v.  I  MarcfU  hebdomadaire , 
Weekmerkt,  v.  f     m. 
Weekmoedig  ,  enz.  Zie  Weekhartig, 

enz. 
Weekschrift,  o.  Zie  Weekblad. 
Weekvleugelig,  b.  n.  MoUipenne. 
Weelde,  v.  Luxe,  m.;  volupté;  sensuaU" 

té,  f.;  délices,  f.  pi. 


Weeld^of,  m.  Jardin  de  déüees,  m. 
Weeldelyk,  b.  n.  Fêtu  somptiteusement. 
Weelderig,  b.  n.  Foluplaeux  ;sensuet; 

qui  croU  bien,  — • ,  byw.  Volmptmeute^ 

menU  sensuellement. 
Weelderigheid,  y.  Zte  Weelde. 
Weeldepiglyk,byw.  FoUiplueusemml ; 

sensuellement 
Weeldig,  b.  n.  Zie  Weelderig. 
Weeldigheid,  v.  Zie  Weekle. 
Weemoed,  m.  Zie  Weemoedigheid. 
Weemoedig,  b.  n.  TrisU,  abaUu;  ten- 
dre ;  sensibte,  — ,  byw.  Tristement; 

tendrement. 
Weemoedigheid ,  v.  Trislesu;  doukur; 

tendresse;  sensibUüé,  f. 
Weemoediglyk ,  byw.  TristemetU;kn- 

drement, 
Weenachtig,  b.  n.  PLeureux, 
Wpenen ,  o.  Vienne  (capitaie  de  Fem- 

pire  d*Autriche),  f. 
Weenen,  o.  w.  Pleurer, 
Weenend,  b.  u.  Pleurant. 
Weener,  m.  Pleureuryia. 
Weening,  V.  Actumde  pleurer,  f.;  piems, 

m.  pi.;  larmes,  f.  pi. 
Weenster,  v.  Pleureuse,  f. 
Weepach,  b.  n.  Fade,  insipide.  — ,  byw. 

Insipidement. 
Weepschheid,  ▼.  Fadeur^  insipidité,  l 
Weer,  m.  Bélier;  mouton,  m.  — ,  v.JW- 

fenu;  rémtance;  action,  f.;  «iM«e* 

ment,  m. ;  peine,  f. ;  rempart,  m. 
Wéér,  byw.  Zie  Weder,  byw. 
Weer,  o.  DuriUon;  cal,  m. 
Weer,  o.  Zie  Weder,  o. 
Weerach'tig,  b.  n.  Calleux. 
Weeraohtigheid,  t.  CaUosilé,  f. 
Weerbaer,  b.  n.  Capable  de  se  défendre , 

de  porter  les  armes. 
Weerbaerheid,  Y.'PossibiUtédesedéfoh 

dre,  f.  ^^ 

Weerbarstig ,  b.  n.  Opinidtre ;  rebeUt; 

désobéissant.  — ,  byw.  OpinidtrémeuL 
Weerbarstigheid,  v.  Opinidtreté;  r€b^ 

Uon;  désobéissance,  f. 
Weérbarstiglyk,  byw.  OpvrMtrément. 
Weêrbloem,  v.  Fleur  météorique,  f. 
üVeerd ,  m.  HÓU  ;  aubergiste ;  cabaretier ; 

canard  mdle ,  m. ;  terre  enviramiée  de 

digues,  f. 
Weerd,  b.  n.  Falant;  qui  mérite^  digne; 

cher,chéri. 
Weerdam,  m.  Móle,  m. 
Weérdak,  o.  Jbatrvent ;  auvent ;  appe^ 

tis,  m. 


Digitized  by 


Google 


WEÊ 


WEÊ 


819 


Veerde,  v.  Valetit,  f;  prix^  tn. 
Veerdeerbaer ,  b.  n.  AppréciabU ;  esti- 

matfle. 
Veerdeerdep,  m.  Jpprieiateur^  m. 
Veerdeerlyk,  b.  n.  Jppréciatte;  esUma- 

bte. 
Veerdeepster,  v.  Apprédatricê.  f. 
Veerderen^  b.  w.  Jpprédet;  estimer, 
Veerderend,  b.  n.  JppréciüUf» 
Veerdering,  ▼.  JppréciatUm;  esHma' 

tion,  f. 
VeerderingpryB ,  m.  Prix  de  Vestima^ 

Hon,  m. 
Veerdig ,  b.  n.  Digne ;  qui  mérite ;  qui 

vaut,  —,  byw.  IHgnement. 
Veerdigheid,  v.  Dignité,  f.;  mérite, 

m. 

Veerdiglyk,  byw.  Dignement. 
Veerdin,  v.  HÓtesse;  cabaretière^  f. 
Veêrdruk,  m.  Betiration,  f.,  verso,  m, 
Veerdy,  v.  Fakur,  f.;  priXy  m. 

Veérgadeloos ,  b.  n.  Incomparabte.  — , 

byw.  Sant  pareil, 
Veêrgalm  ,  m.  RetentUsement ;  échOy 

m. 
Veêrgalmen,  o.  w.  Retentir,  réscnner, 
VeÖrgalmend,  b.  h.  Retentis&arU ,  son(h 

re, 
Veêrgalmkuude,  v.  Echomélrie,  f. 
Vedrg^lmkundig ,  b.  n  Êchométrique, 
Veêrgalmmeter,  m  Êehomèlre,  m. 
Veörgaloos,  h,n,en  byw.  Zie  Weêrga- 

deloos. 
Veörgave,  v.  Restitution^  f. 
Veêrglans.  m.  Zie  Weérschyn. 
Veêrglas ,  o.  Baromètre ;  thermomètre , 

m. 
Veêrglaskundig,  b.  n.  Baramétrique, 
Veérhaek,  m.  Crochet*m. 
Vedrhaen,  m.  Girouette^  f.»  coq,  m. 
Veérhebben,  b.  w.  Ravoir,  recouvrer, 
Veêrhouden,  enz.  Zie  Wederhouden, 

enz. 
Veérkaetsen  ,  enz.  Zie  Wederkaeteen , 

enz. 
Veörkans,  v.  Zie  Wederkans. 
Veérkauwen,  o.  "w.  Remdcher;  ruminer. 
Veêrkeering,  v.  Régression,  f. 
Veérklank  ,  m.  Retentissement ;  echo , 

m. 
Veêrklankkunde ,  v.  Zie  Weêrgalm- 

kande. 
Veêrkiankkundig ,   b.  n.    Zie  Weêr- 

galmkundig. 


Weérklankmeter,  m.  Zie  Weérgalmme- 

ter. 
Weerklinken»  o.  w.  Zte  Weergalmen. 
Weêrkrygen,  enz.  Zie  Wederkrygen, 

enz. 
Weêrkunde,  v.  Météorologie,  f.       ' 
Weerkundig,  b.  n.  Météorologique, 
Weerkundige,  tn.  Météorologue,  m. 
Wedriidit,  o.  Éctair^  m. 
Weêrlicbten,  onp.  w.  Éclairer,  faire  des 

éclairs, 
Weêrlicht»,  byw.  Diablement, 
Weêrlichtsch ,  b.  n.  DiaboUque;  mau- 

dit. 
Weerloos,  b.  n.  Désamté;  faible.  — , 

byw.  Sans  armes ;  hans  défense. 
Weerloosheid,  ▼.  Faiblesse,  f. 
Weêrnemen,  b.  w.  Reprendre, 
Weerom,  byw.  Zie  Wederom. 
Weêromreis ,  v.  Retour  (d'un  voyage) , 

m. 
Weêpomstait,  m.  Contre-coup ;  bond, 

m. 
Weêrometuiten ,  o.  w.  Bricoter  ;  rebon- 

dir. 
Weeroog,  o.  en  v.  Lithiasie  (méd.),  f. 
Weftrparty,  y.  Zie  Wederparty. 
Weêrreis,  y.  Retour,  m, 
Weêrschuld,  v.  Avoir,  m.  Scbuld  en 

— .  Doit  et  avoir;  delte  pasfive  et  ac- 

tive, 
Weêrschyn,  m,Réverbération;  réflexion, 

{.\reflet,  m. 
Weêrachynbaer,  b.  n.  Réflexible, 
Weêrschynbaerheid,  v.  Ré/lexUHtUé,  f, 
Weêrschynen ,  o.  w.  Réverbérer ,  réflé- 

chir,  reluire, 
Weêrschynend,  b.  n.  Réfléchissant, 
Weêrschynkun^e,  v.  Catoptrique,  f. 
Weérschynkundig,  b.  n.  Catoptrique, 
Weérschynsel,  o.  Zie  Weêrschyn. 
Weerskanten  (van),  byw.  Réciproque- 
ment, 
Weerslag,  m.  Contre-coup ;  bond,  m. ; 

répercussion,  f.;  coup  réciproque;  coup 

de  foudrCy  m. 
Weêrslags,  by w.  Zie  Weérlichts. 
Weêrslagsch,  b.  n.  Zie  Weörlichts<5h. 
Weêrslagtig ,  b.  n.  Zie  Weêrschynend. 
Weêrsmaek,  m.  Dégoüt;  déboire,  m. 
Weerspannig,  enz.  Zie  Wederspannig , 

enz. 
Weerspreken  ,  b.  w.  Zie  .Wederspre- 
ken. 
Weêrsprong,  m.  Zte  Weerslag. 
Weérstaen ,  enz.  Zie  Wederstaen ,  enz. 


Digitized  by 


Google 


M 


820 


WEE 


WEG 


Weerstand,  m.  Zte  Wederstand. 
Weêrstpoom,  m.  Re  flux  ^  m.;  contre- 

marée.  f. 
Weépstuit,  m.  Zie  Weeromstuit. 
Weérstuiten,  o.  w.  Zie  Weêromstui- 

ten. 
Weêrtafel,  v.  Table  météorologique,  f. 
Weêrtogt,  m.  Contre-marche^  f. 
Weérty ,  o.  Re  flux ,  m. ;  conire-marée , 

Weérverkoopen,  b.  w.  Revendre, 

Weêrverkooping,  v.  RevenU^  f. 

Weerwerk ,  o.  Grande  besogne  ou  occu- 
pation,  f. 

Weérwig^,  o.  Zie  Tegrenwigt. 

Weerwil,  m.  In  —  van.  McUgré,  en  dépit 
de. 

Weerwolf,  m.  Loup-garou,  m. 

WeerwoUziekte.  v.  Lycanthropie,  f. 

Weerwoord,  o.  Zie  Wederwoord. 

Weérwraek,  v.  Zie  Wederwraek. 

Weêrwys ,  b.  n.  Fersé  dans  la  météoro- 
logie. 

Weêrwyzer,  m.  Barométrographe,  m. 
Zie  Weêrglas. 

Weêrzang,  m.  Zie  Tegenzang. 

Wedrziek ,  b.  n.  Jndisposé  par  Ie  temps. 

Weerzin ,  m.  Répugnance  ,  aversian^  f.; 
dégoüt,  m. 

Weêrzoorig,  b.  n.  Dur,  rude, 

Weêrzoorigheid ,  v,  Dureté,  rudesse  ^ 

Weörzyds,  by w.  Zie  Wederzyds. 
Weêrzydsch,  b.  n.  Zie  Wederzydsch. 
Wees,  m.  en  v.  Orphelin^  m.;  orpheUne^ 

f. 
Weesbezorger,  m.  Zie  Weesvader. 
Weesbezorgster,  v.  Zie  Weesmoeder. 
Weeshuis,  o.  Maison  des  orphelvns,  f. 
Weesjongen,  m.  Orpfielin,  m. 
Weeskind,  o.  Zie  Wees. 
Weeskleed,  o.  Habit  d'orphelin^  m. 

Weesmoeder,  v.  Directrice  d'une  mai- 
son d*orphelins^  f. 

Weesvader ,  m.  Directeur  d'une  maison 
d'orphelins,  m. 

Weesverdrukker  ,  m.  Oppresseur  des 
orphelins.m. 

Weet,  Y.  Connaissance,  f.;  savoir;  avis , 
m. ;  notification ;  routine ;  pratique , 

Weetal,  m.  Savantasse,  pedant^  m. 
Weetgierig,  b.  n.  Studieux;  curieux. 
^,hyyr,Curieusemeni. 


Weetgierigheid ,  v.  Jmour  de  Vétude , 
•   m\  curiositeit. 

Weetgieriglyk,  byw.  Curieusement. 
Weetkring,  m.  Encyclopédie^  f. 
Weetiust,  m.  Envie  d*apprendre;  curio- 

sité^  f. 
Weetlustig,  b.  n.  Curieux. 
Weetniet,  m.  Ignorani,  icUot,  m. 
Weeuw,  V.  Zie  Weduwe. 
Weezengeld,  o.  Deniers  pupUMres ,  m. 

neezengoed,  o.  Bitn  des  orphelisu , 

m. 
Weezenkaa ,  v.  Caisse  des  orphelins,  f. 
Weezenpenningen,  m.  mv.  Deniers  pu- 

pillaires.  m.  pi. 
Weezenstaet.  m.  Orphelinage,  m. 
Weg,  ▼.  Zie  Wegge. 
Weg ,  m.  Chemin  .  m. ;  route ;  voie ,  f. ; 

passage;  moyen^  expediënt,  m.  — , 

byw.  Loin.  Hy  is  — .  Il  est  porti.  Het 

is  — .  C*est  perdu.  — 1  tusschenw, 

Loin  d'ici  l  arrière !  —  met  de  boozen ! 

Arrière  les  méchants! 
Wegademen ,  b.  w.  Emporter  ou  temir 

avec  son  fuUeine. 
Wegarbeiden,  b.  w.  Oter^  enlevoTföé- 

blayer. 
Wegbaner,  m.  Layeur,  m. 
Wegbannen,  b.  w.  Bannir;  Hoigner;  dé- 

porter. 
Wegbanning,  y.  Exil,  m.,  d^jortatimi , 

f. 
Wegbergen,  b.  w.  Serrer,  cacher. 
Wegbeuken ,  b.  w.  Zte  Wegrammei- 

jon. 
Wegblazen ,  b.  w.  Eloigner  ou  emporter 

en  souffUmL 
Wegbliksemen,  b.  w.  Faire  di^panüin 

comme  un  éclair. 
Wegblyven  ,o.^.  Ne  pas  venir;  ne  pas 

revenir;  tarder  d  revenir;  étre  omis. 
W^boegseren,  b.  w,  Touer,  remor- 

quer. 
Wegboenen,  b.  w.  Oter  en  frottasü; 

chasser. 
Wegborstelen ,   b.  w.   Oter  en  Pres- 
sant. 
Wegbraden,  b.  w.  Oter  en  r&HssanL  —. 

o.  w.  Diminuer  ou  disparaUre  en  n^ 

tissant. 
Wegbranden,  b.  en  o.  w.  Brüler. 
Wegbreken  ,  b.  w.  Oter  ou  emporur  en 

brisant;  détruire;  démolir;  abatire; 

raser.  — ,  o.  w.  Se  casser^  se  M- 

ser. 


Digitized  by 


Google 


WEG 


WEG 


821 


Wegbrengen,  b.  w.  Transporter;  «m- 

porter;  emmener. 
Wegbruijen,  b.  w.  Jeter;  rejeter.  — ,  o. 

w.  S'en  aller. 
Wegbuigen ,  b.  w.  Écarter  en  cotirbant. 

— ,  o.  w.  Cederen  se  courbanL 
Wegbyten,  b.  w.  Ronger;  iloigner  h 

coups  de  dents  — ,  o.  w.  Élre  entevé 

par  des  corrosifs. 
Wegdansen  ,  b.  w.  F^ire  disparaitre  en 

dansant,  -— ,  o.  w.  Disparaitre  en  dan- 
sant. 
Wegdistel,  v.  Pédane  (chardon),  m. 
Wegdoen,  b.  w.  Oter;  enlever;  serrer;  se 

dé  faire  de. 
Wegdolen,  o.  w.  Zie  Wegd walen. 
Wegdonderen»  b.  en  o.  w.  Zie  Weg- 
bruijen en  Wegbliksemen. 
Wegdooijen ,  o.  w.  Disparaitre  par  Ie 

degel ;  fondre. 
Wegdouwen,  b.  w.  Zie  Wegduwen. 
Wegdraeijen,  b.  w.  Èloigner  en  tour- 

nant ;  détoumer,  — ,  o.  w.  S" èloigner 

en  toumant. 
Wegdragen,  b.  w.  Emparter;  rempor- 

ter. 
Wegdraging ,  ▼.  Action  d*emporter  ou 

de  remporter,  f.;  transport ^  m. 
Wegdraven,  o.  w.  S*éloigner  au  trot. 
Wegdribbelen ,  o.  w.  S*éloigner  &  petits 

pas  OU  en  sautillant. 
Wegdringen,  b.  w.  Èloigner  en  pres^ 

sant;  pousser.  — ,  o.  w.  S* èloigner  en 

pressant,  en  poussant. 
Wegdrinken ,  b.  w.  Oler,  perdre  ou  dis» 

siperen  tuvant;  boire  entièrement. 
Wegdroegen,  o.  w.  Sécher,  se  sicher. 
Wegdruipen ,  o.  w.  S*écouler ;  suinter ; 

s'esquiver. 
Wegdrukken ,  b.  w.  Èloigner  en  pres- 

sant ;  óier  en  pousêant. 
Wegdryven,  b.  w.  Chasser;  faire  sortir, 

— ,  o.  w.  Élre  emporté  par  Ie  courant 

de  l*eau. 
Wepdryving ,  v.  Action  de  chasser;  dé- 

nve,  f. 
Wegduiken,  o.  w.  Disparaitre  en  pion- 

genntj  en  se  baissqnt. 
Wegduwen,  b.  w.  Èloigner  en  poussant; 

repousser. 
Wegdwalen.  o.  w.  Disparaitre  en  er- 

rant,  en  s'égarant. 
Wegd  wellen,  b.  w.  Oter  ou  nettoyer 

avec  ttn  torekon. 
WMfe,  by  w.-  Te  —  a^  te  weeg  brengen. 
.   Exéctiter,  effeetuer,  occasionner^  latte. 


Van  —.  De  la  part.  Van  's  konings 

—.  De  la  part  du  röi.  Van  ambts 

— .  Doffice.  Van  regts  — .  De  droit. 

Van  mynent  '^,  Dema  part. 
Wegedoorn  ,  m.  Nerprun ;  paliure  (ar- 

brisseau) ,  m. 
Wegen,  b.  ^  o.  w.  Peser. 
Wegenonderhouder  ,   m.  Cantonnier  , 

m. 
Wegens,  voorz.  Au  sujet  de,  d  cause  de, 

touchant,  concemani,  pour. 
Wegenschender,  m.  Brigand^  m. 
Wegenschendery,  v.  Brigandage,  m. 
Weger,  m.  Peseur,  m. 
Wegötteren ,  o.  w.  Disparaitre  en  sup- 

purant. 
Wegfeilen,  b.  w.  Zie  Wegdweilen. 
Wegfrommelen ,  b.  w,  Cacher  en  chif- 

fonnant,  en  froissant. 
Weggaen ,  o.  w.  S*en  aller ,  se  retirer , 


parlir. 
Wefffi 


^eggang,  m.  Départy  m. 
Wegge  ,  V.  Pelit  pain  blaric ;  pain  mol- 

let;  coin,  m.  —  boters.  Coin  de  beurre. 
Weggeeselen,  b.  w.  Chasser  A  coups  de 

fouet. 
Weggeld,  o.  Passage,  péage,  m. . 
Weggeven,  b.  w.  Donner,  se  défaire 

de. 
Weggezel ,  m.  Compagnon  de  voyage, 

m. 
Weggieten,  b.  w.  Verser;  répandre ;  je- 

Ur. 
Wegglyden ,  o.  w.  Glisser^  s' èloigner  en 

glissant. 
Weggoochelen,  b.  w.  Escamoter. 
Weggooijen,  b.  w.  Jeler,  refeter. 
Weggras ,  o.  Renouée,  centmode  (plan- 

te),f. 
Weggraven,  b.  w.  Oter  ou  enlever  en 

creusant. 
Weggrypen,  b.  w.  Emporter  de  force. 
Wegguichelen ,  b.  w.  Zie  Weggoocbe- 

len. 
Weghaesten  (zich),  wed.  w.  Parlir  4  to 

hdU. 
Weghakken,  b.  w.  Abaltre  A  coups  de 

lïache ;  couper. 
Weghalen,  b.  w.  Emporter;  enlever;  em- 
mener. 
Wegharken  ,  b.  w.  Enlever  avec  Ie  rd» 

teau. 
Weghebben,  b.  w.  Avoir  déjd.  regu.  Het 

— .  Eire  indisposè. 
Weghelpen ,  b.  w.  Aider  q,  q,  h  s'esqvi- 

ver;  chasser. 


Digitized  by 


Google 


822                 WEG  WEG 

Wefirhinken,  o.  w.  S^éUdgner  en  boi-  Wegkruipen,©,  w.  S*^Z<Wi7itór  <m  «f  cb- 

tant.  cher  en  rampant, 

Wegboozen,  b.  w.  Oteravectmeéeepe.  Wegkrygen*  b.  w.  Oter  ée  m  pêtee; 

Weghouden,  b.  w.  Tenir  eaché;  6Ur,  faire  partir. 

Weghouwen,  b.  w.  Couper,  emporier  en  W^egkuyeren  ,  o.  w.  Séleigner  en.  te 

coupant.  promenanL 

Weghuppelen ,  o.  w.  S'4loigner  en  sau'  Wegkunnen,  o.  w.  Pauvoir  partir. 

tUlant.  Wegkwispelen ,  b.  w.  Zii  Weggeese- 

Wegjagen,  b.  "w.  Chasser.  len.       . 

Wegkabbelen,   b.  w.  Entever,  miner,  Wegkwylen,  b.  w»  Cracher. 

dégravoyer.  -- ,  o.  w.  Être  mine  (par  Wegkwynen,  o.  w.  Dépérir;  langmir. 

Veau),  Vieg\&ten,  h,vr,  Omettre; laisser; pa*' 

WegkabbeÜDg,  v.  Déjiravotment,  xn.  sen  élider. 

Wegkaetsen ,  b.  w.  Égarer  (une  balie)  Weglating,  ▼.  OmUskm:éUsian^  f. 

enjouant.  Weglatingsteeken  ,     o.     Aposiropke 

Wegkankeren,o.w.£(r«r(m^rf'M»can-  (gramm.),  f. 

eer,  Weglaveren,  o.  w.  SéUngner  em  ku- 

Wegkant,  m.  Cótédu  chemin,  m.  voyant, 

Wegkapen,  b.  w.  Eniever  furUvemeuL  Wegleggen  ,  b.  "w.  Mettre  de  cóté;  ser- 

Wegkeeren ,  b.  w.  Détoumer;  escamo-  ter ;  garder, 

ter; batayer.  Wegleiden,  b.  w,  Emmener. 

Wegklauwen,  b.  w.  Eniever  avec  un  Weglekken,  o.  w.  ^écouler. 

sarcUnr,  Weglekken ,  b.  w.  Êcarter  ,  Hoigner  q. 

Wegkletsen,  b.  w.  Jeter,  q,  en  Cattirant. 

Wegkloppeu,  b.  w.  Chasser  (un  clou)  ;  Wegloopen,  o.  w.  S'enfuir;  se  sauver; 

éüngner  ou  chasser  en  frappant.  déserter;  s'écouler. 

Wegklonwen ,   b.  w.   Zie   Wegkrab-  Weglooper>  m.  Fnyard;  deserteur,  m. 

ben.  Weglooping,  v.  Fuite;  déserthn^  f. 

Wegknagen ,  b.  vr.  Oter  en  rongeant ;  Wegmaeijen,  b.  w.  Eniever  en  fauckmA, 

Tonger^  — ,  o.  w.  Étre  rongê.  Wegmaken,  b.  w.  Oter;  eniever;  égarer. 

Wegknappen  ,  o.  w.  Se  rompre  avec  Zich  — .  S'enfuir^  se  sauver, 

éclat.  Wegmalen ,  b.  w.  Épuiser  ^eau)  at 

Wegknippen,  b.  w.  Emporter  avee  les  mogen  d^un  meuün, 

doigts.  Wegmarscheren  ,  o.  w.  Se  meiirt  en 

Wegkomen,  o.  w.  S'en  aller;  partir;  marche,' 

s*échapper;  se  sauver;  se  tirer  de .  Wegmeter,  m.  Odomèlre;  compte-pas,  m. 

Wegkoopen  ,  b.  w.  Acketer  ou  eniever  Wegmoffelen,  b.  w.  Escamoter;  caeêier. 

tout  i  accaparer,  Wegmoffeling,  ▼.  Escamotage^  m. 

Wegkorting,  ▼.   Jccourcissement   du  y^egmolmen,o.w.  Tomber en peussO- 

chemin ,  m.  re;  se  vermoukr. 

Wegkrabbelen ,  b.  w.  Zie  Wegkrab-  Wegmolsemen,  o.  w.  S«  ««'wcwrier. 

ben.  Wegnemen,  b.  w.  Déplacer;  enkwer; 

Wegkrabben,  b.  w.  Eniever  en  grat-  dier;  prendte;  emporter. 

tant.  Wegneming,  v.  Prise,  f.;  entévemenl; 

Wêgkramen,  b.  w.  EmbaUer,  empaque-  déplacemenU  m. 

ter.  — ,  o.  w.  Détaler,  décamper,  Wegpakken ,  b.  w.  EmbaUer ,  empaque- 

Wegkraming ,  v.  Détalage ,  m. ;  fuite ,  ter;  emporter.  Zich  — .  Senfuir,  êé- 

f.  camper, 

Wegkrauwen ,   b.  w.   Zie  Wegkrab-  Wegpleisteren ,  b.  w«  Faire  disparaUn 

ben.  enpldtrant. 

Wegkrengen,  b.  w.  Pousserd'un  cóté,  Wegplnkken,  b.  v.  ^ueUlir, 

Wegkruid,  o.  Zie  Weggras.  Wegpraten  ,  b.  w.  Eloigner  ou  chasser 

Wegkrufjen,  b.  w.  Eniever  avee  une  &  foree  de  bdbiUer,  de  jaser, 

•   brouette.  — ,  o.  w.  Charrier,  Wegpreseen,  b.  w.  EnHHer  de  foroe, 

Wegkrulmelen ,  b.  w.  Émier ,  émiet-  Wegprevelen ,  b.  w.  Chasser  en  imar* 

Ier,  —^  o.  w.  S*émierj  s'émietter,  mottant  (des  prières,  etc.). 


Digitized  by 


Google 


WEG 


WEG 


82S 


We^rakra,  o.  w.  Se  perdre;  iégoftr; 

disparaUre;s*en  aller. 
WBgrrammeijeu ,  b.  w.  EnUver  ou  abai- 

tre  aveclebélUr, 
Wegrrapen,  b.  w.  Ranuuser;  enlever. 
Wegrreiken.  b.  w.  Tendre ,  donner,  (Ui' 

tribuer. 
Welreis»  v.  Départ^  m. 
Welreizen,  o.  w.  Partir» 
Wefirroeijen,  b.  w.  Èloigneren  ramant. 

— ,  o.  w.  S'éloigner  en  ramant. 
Wegroepen,  b.  w.  Apjxler. 
Wegroereu »  b.  w.  Faire  dUparaUre  en 

remuant,  en  mélant, 
WegToesten,  o.w.  Zie  Verroesten. 
Wegrollen,  b.  w.  Déplacer  ou  Üoigner 

en  rouUmi,  — ,  o.  w.  Rouler^  sél^^ner 

en  roulanl, 
Wegrooven,  b.  w.  Foler.pilier,  enlever. 
Wegrotten,  o.  yr.  Pourrir. 
Wegruimen,  b.  w.  Oler,  débarrasser. 
Wegruiming ,  v.  Débarras,  débarrass&' 

menty  m. 
Wegrukken  ,  b.  w.  Arraclier ,  enlever. 

— ,  o.  w.  Parlir  &  la  hdle ;  décamperl 
Wegrukking,  v.  Aclion  d'arracheTy  f.; 

déparl  subit;  décampetnent.  m. 
Wegryden ,  o.  w.  Parlir  A  cfieval  ou  en 

voilure. 
Wegschaffen ,  b.  w.  (Mer ,  enlevèr ,  em- 

parter. 
Wegschaken.  b.  w.  Raoir,  enlever  (une 

jeune  fille). 
y^  egscbaking,  v.  Rapl^  enlèvement,  m. 
Wegschaven ,  b.  w.  Enlever  avec  Ie  ra- 

bol. 
Wegscheiding.v.Carr^/our,  m.;  bivoie^t. 
Wegschender,  m.  Brigand,  m. 
WegBchendery,  v.  Brigandage,  m. 
Wegschenken,  b.  w.  Donner  en  cadeau; 

faire  présent  de. 
Wegschenking,  v.  Présent,  m. 
Wegscheppen ,  b.  w.  Oler  ou  enlever  en 

puisanl. 
Wegschercn ,  b.  w.  Tondre,  raser.  Zich 

— .  S'enfuir,  décamper. 
Wegschertsen,  b.  w.  Effacer  on  délruu 

re  en  plaisanlanl,  en  raiilant. 
Wegscheuren,  b.  w.  EmporUr  en  déchir 

rant;  arracher,  — ,  o.  w.  Se  déchirer. 
Wegschieten ,  b.  w.  Emporter  ou  ten- 
verser  d^un  coup  de  /eu.  — ,  o.  w.  SV- 
'    loigner  ou  parlir  è  la  hdle. 
Wegschikken,  b.  w.  Envoyer.  — ,  o.  w. 

Seranger;reculer. 
Wegschillen,  o.w.  OUrenpelant;peler. 


Wegschoffelen,  b.  w.  SarcUr. 
Wegschoppen,  b.  w.  Oler  avec  une  pel- 

Ie;  chasser  A  eoups  de  pied. 
Wegschouw,  V.  Inspedion  des  chemms, 

des  roules,  f. 
Wegschouwer ,  m.  Inspecteur  des  che» 

mins,  des  routes,  m. 
Wegschrabben ,  b.  w.  Enlever  en  grut- 

tanl;détruireenraclanl ;  biffer,  effacer. 
Wegschrapen,  b.  w  Enlever  en  raclant. 
Wegschrappen,  b.  w.  Effacer,  rayer. 
Wegschudden,  b.  w.  Perdre  en  secou- 

ant. 
Wegschugeren ,  b.  w.  Zie  Wegborste- 

len. 
Wegschuilen,  o.  w.  Se  fiacher. 
Wegschuimen,  b.  w.  Èfiumer. 
WegachuiTen ,  b,  w.  Éloigner  enpous- 

sant.  — ,  o.  w.  Recuter,  faire  place. 
Wegschuren,  b.  w.  Faire  disparailre  en 

écurant  ou  en  froUant. 
Wegsjouwen,  b.  w.  Transporler;  em- 
porter. 
Wegslaen,  b.  w.  Chasser  ou  Óter  en 

frappant.  — ,  o.  w.  Être  enlevé;  sau- 

ter;  disparailre. 
Wegsleepbaer,  b.  n,  Entratnable. 
Wegsiepen,  b.  w.  Enlratner ,  emporter. 
Wegslingeren  ,  b.  w.  Jeler  en  frondant 

OU  en  langani;  fronder;  lancer. 
Wegslinken,  o.  w.  Désenfler;  diminuer. 
Wegsluipen,  o.  w.  S'esquiver,  s'écUp- 

ser. 
Wegsluiten,  b.  w.  Serrer^  enfermer. 
We^slypen,  b.  w.  Enlever  en  aiguisant. 
Wegslyteu,  o.  w.  S'user. 
Wegsmakken,  b.  w.  Jeter,  rejeler. 
Wegsmelten,  o.  w.  Fondre.  In  tranen 

■— .  Fondre  en  larmes. 
Wegsmyten,  b.  w.  Jeler^  rejeler. 
Wegsnappen,  o.  w.  S'esquiver ,  se  retp- , 

vet. 
Wegsnellen ,  o.  w.  Parlir  comme  un 

trait. 
Wegsnoeijen,  b.  w.  Entever  en  coupant; 

élagutr. 
Wegsnyden,  b.  w.  Couper.  — ,  o*  w. 

S*en  aller,  s'esquiver. 
Wegspatten,  o.  w.  RejailUr. 
Wegspoeden ,  o.  w.  Zich  — .  Zie  Weg- 
snellen. 
Wegspoelen ,  b.  w.  Emporter  en  lavant 

OU  en  ringant.  — ,  o.  w.  Ètre  empor- 

té  (par  Veau), 
Wegspringen ,  o.  w.  S'éloigner  ou  diS' 

parattre  en  sautant;  s'échapper. 


Digitized  by 


Google 


824 


WEG 


WEG 


Wegspugen,  b.  w.  Cracfier. 
Wegspuwen,  b.  w.  Zie  Weggpogen. 
WegBleken,  b.  w.  Enlever  en  piquant  ^ 

en  perQant;  cacher;  empocher. 
Wegstelen ,  b.  w.  Foier^  eniever.  Zich 

— .  S'eiqmver. 
Wegsterven ,   o.  w.   Mourir ,  s'élein- 

dre. 
Wegstevenen ,  o.  w.  MeUre  h  la  voile  , 

parlir. 
Wegstieren,  b.  w.  Zie  Wegsturen. 
Wegstoffen,  b.  w.  Épousseter. 
Wegstompen,  b.  w.  Zie  Wegstooten. 
Wegstooten,  b.  w.  Repouêser. . 
Wegstoppen,  b.  w.  Cacher. 
Wegstormen,  b.  w.  Chasser;  emporter; 

renverser. 
Weg«toven ,  b.  w.  Faire  disparaüre  en 

étuvant, 
Wegstrooijen,  b.  w.  R^ndre, 
Wegstroopen,  b.  w.  Ècorcher ;  voler ^ 

püter, 
Wegstpyken ,  b.  w.  Enfever  en  froitanU 

— ,  o.  w.  Se  sauver^  sUchapper. 
Wegstniten,  o.  w.  S*éloigner  en  bondis- 

sant. 
Wegstniven,  o.  w.  S'envoler  en  poussiè- 

re ;  s*en  aller  brvsquemenL 
Wegsturen,  b.  w  Envayer;  renvoyen  te- 

mr  éioigné ;  échouer  (un  bfttiment). 
Wegsukkeleu ,  o.  w.  S*en  aller  lente- 
ment. 
Wegteren,  o.  w.  Zie  Uitteren,  o.  'W. 
Wegtiegen,  b.  -w.  Tirer ,  relirer.  — »  o. 

w.  Partir. 
Wegtimmeren ,  b.  w.  Condamner  (une 

porUy  etc.). 
Wegtogt,  m.  Départ,  m. 
Wegtoo veren,  b.  w.  Faire  disparaüre 

par  sartilége. 
Wegtopschen ,   b.  w.   Emporter  avec 

peine. 
Wegtrappen,  b.  w.  Zie  Wegtreden. 
Wegtreden,  b.  w.  Enfonceraveclepied; 

faire  disparaüre  en  marchant  dessus. 

— ,  o.  w,  S'en  aller. 
Wegtrekken ,  b.  w.  Tirer,  retirer,  Óter. 

— ,  o.  w.  Partir. 
Wègtrekklng,  v.  Action  d'emporter  en 

tirant,  f.;  départ,  m. 
Wegtreuren,  o.  w.  Zie  Wegkwynen. 
Wegtrippelen  ,  o.  w.  S'éioigner  è  petUè 

pas.  en  sautillant. 
Wegtroonen,  b.  w.  Zie  Weglokken. 
Wegtuisohen,  b.  w,  Troquer;  échdnger; 

Jouer. 


Wegtyen,  o.w.      }    Zie  Wagtiegan, 
Wegtygen ,  o.  w.  f        o.  w. 
Wegvaerdig,  b.  n.  Qui  voyage,  voyih 

geur. 
Wegvaert,  y.  Foyage,  m. 
Wegvagen,  b.  w.  Zie  Wegvegen. 
Wegvallen,  o.  w.  Tomber;  cesser. 
Wegvangen,  b.  w  Prendre. 
Wegvaren,  b.  w.  Transporter.  — ,  c.  w. 

Partir;  démarrer. 
Wegveenen,  b.  w.  Extraire  de  la  tottrbe. 
Wegvegen,  b.  w.  Balayer;  chasser. 
Wegvinken ,  b.  w.  Prendre  des  pinsotis. 
Wegvisscben,  b.  w.  Pécher;  eniever. 
Wegvlieden,  o.  w.  Fuir.  se  sauver. 
Wegvliegen,  o.  w.  S*envoler. 
Wegvlieten,  o.  w.  S*écouler;  dispeni- 

tre. 
Wegvloeijen,  o.  w.  Zie  Wegvileten. 
Wegvloeken ,  b.  w.  Chasser  d  foree  de 

jurer. 
Wegvlotten,  b.  w.  Transporter  en  r«- 

deaux,  sur  des  radeaux. 
Wegvlugten,  o.  w.  Sen/uir. 
Wegvlymen,  b.  w.  Eniever  avec  taiê 

lancetle. 
Wegvoeren ,  b.  w.  Emporter;  transpsr- 

ter;  emmener ;  déporter. 
Wegvoering,  v.  Transport ;  eniévemaUy 

m.;  déporlation,  f. 
Wegvreten,  b.  w.  Manger;  dévorer. 
Wegvylen,  b.  w.  Limer. 
Wegwaeijen ,  o.  w.  Èlre  emportéparU 

vent. 
Wegwandelen,  o.  w.  S*éloigner  en  m 

promenani. 
Wegwasemen,  o.  w.  S*évaporer. 
Wegwassoben,  b.  w.  Enieoer  oa  öur 

en  lavant. 
Wegwenscben,  b.  w.  Souhaiterqueq.  q. 

OU  que  q.  c.  disparaisse. 
Wegwen  telen,  b.  w.  Oter  ou  éloigneren 

roulaiu.  — ,  Cf.  w.  Rouier  en  bas. 
Wegwerken,  b.  w.  Oler  ou  emporter  per 

Ie  travail;  éloigner  eti  travaiUant. 
Wegwerpelyk,  b.  n.  Rejetable. 
Wegwerpen,  b.  w.  Jeter^  rejetcr. 
Wegwerpsel,  o.  Ce  qu*on  rejelte ;  rebut, 

m. 
Wegwillen ,  o.  w.  Fouloir  partir;  a 

laisser  déplaeer. 
Wegwinden,  b.  w.  Guinder;  élever. 
Wegwippen,  o.  w.  Partir  en  sautitkaU* 
Wegwisscben,  b.  w.  Effacer. 
Wegwryven,  b.  w.  Oter  ou  faire  passer 

d  force  de  frolter. 


Digitized  by 


Google 


WEI 


WEK 


825 


Weg-wyken,  o.  w.  CideVy  se  relirer, 
Wegwyzen ,  b.  w.  Renvoyer,  éconduire, 
Wegwyzer,  m.  Guide;  conducteur^  m  ; 

colonne  üméraire,  f.;  gorgeret  (chlr.), 

m. 
Wegzagen,  b.  w.  Sder, 
WegzakkeQ,  o.  w.  S*affaisser. 
Wegzeilen,  o.  w.  S*éloigner  d  la  voile. 
Wegzenden*,  b.  w.  Envojcr ,  expédier ; 

congédier,  renvoyer. 
Wegzetten,  b.  w.  Mettre  de  cóté;  ser- 

Ter, 
Wegzeven,  b.  w.  Perdre  en  tamisanl» 
Wegziften,  b.  w.  Zie  Wegzeven. 
Wegzinken,  o.  w.  S'enfoncer. 
Wegzuil,  V.  Colonne  ilinéraire,  f. 
Wegzweepen,  b.  w.  Chasser  h  coups  de 

fouet. 
Wegzwemmen ,  o.  w.  S*élaigner  ou  se 

sauver  d  la  nage, 
Wegzwerven ,  o.  w.  SéUHgner  en  errant 

Cèetld. 
Wegzweven ,  ó.  w.  S'éloigner  en  volant, 

en  planant. 
Wegzyde,  ▼.  CÓtédu  ctiemin^  m. 
Wegzygen ,  o.  w.  Se  perdre  en  fUtrant , 

en  passant  par  un  faire. 
Wegzyn  ,  o.  w.  Etre  parti ;  étre  absent ; 

Ure  pris ;  être  perdu ;  Ure  égaré ;  étre 

tombe  en  défaUlance. 
Wegzypelen,  o.  w.  ZU  Wegzypen. 
Wegzypen,   o.    w.   Dégoulter  ^  suin* 

ter. 
Wel,  V.  PetU-laU,  m.;  sérosité,  f.  Zie 

Weide. 
Weiachtig,  b.  n.  Séreux. 
Weiachtigbeid,  ▼.  Sérosité,  f. 
Weiboter,  v.  Beurre  mêlé  de  petU-lait , 

m. 
Weide,  v.  Prairie,  f.;  pré;  pdturage;  pa- 

cage ;  engrais,  m. 
Weidebloem,  v.  Fleur  des  prés^  f. 
Weidegeld,  o.  Panage,  m. 
Weidegras,  o.  Berbe  des  prés,  f. 
Weidegroen,  o.  Zie  Weigroen. 
Weideklaver,  v.  Treft  e  des  prés,  m. 
Weiden ,  b.  w.  Faire  pattre;  mener  pat- 

tre.  —-,  o.  w  Pattre,  brouur. 
Weidener,iD.  Chasseur,  m. 
Weider,  m.  Pdtre,  berger,  m. 
Weideregt,  o.  Droit  de  pacage;  parcours^ 

m, 
Weiderr,  v.  Engraissement  (des  bes- 

tiaux)^  m.;  ehasse,  vénerie^  f. 
Weidman,  m.  Chasseur,  m. 
Weidmes,  o.  Couteau  de  chasse^  m. 


Weidsch,  b.  n.  Pompeux.   — ,  byw. 

Pompeusement. 
Weidschheid ,  v.  Pompe,  magnificence, 

Weifelachtig,  b.  n.  Incertain,  irrésolu. 
Weifelaer,  m.  Homme  irrésotu;  bvQi^ 

seur,  m. 
Weifelen,  o.  w.  Chanceler;  être  irrésotu; 

biaiser. 
Weifelend,  b.  n.   )   ^.-^  w^ïp„i«^a,*:«. 
Weifelig,  b.  n.     f  ^^  Weifelacbtig. 

Weifeling,  v.  Irrésotution,  f. 
Weigeld,  o.  Zie  Weidegeld. 
Weigerachtig,  b.  n.  Qui  refuse;difj^ 

die;  dédaigneux. 
Weigeraer,  m.  Refuseur,  m. 
Weigeraersier,  v.  Refuseuse,  f. 
Weigeren,  b.  w.  Me  f  user;  dénier.  — , 

o.  w.  Manquer,  rater  (en  parlantd'une 

arme  k  feu). 
Wejgerig,  b.n.  Zie  Weigerachtig. 
Weigering,  v.  Refus;  déni,  m.  —  van 

regt.  Déni  dejuslice. 
Weigeringsregt,  o.  Droit  de  veto,  m. 
Welgerlyk,  b.  n.  Zie  Weigerachtig, 
Weigroen,  o.  Vert,  m.,  ou  verdure  des 
ris,  f.  -r,  b.  n,  Vert  d'herbe. 


eiiery,  v.  Zie  Weidery. 
Wefland,  o.  Zie  Weide. 
Weimaend,  v.  Juin,  mois  de  juin,  m. 
Weiman,  m.  Zie  Weidman. 
Weimanstasch.  v.  Zie  Weitasch. 
Weimea,  o.  Zie  Weidmes. 
Weinig,  b.  n.  en  byw.  Peu ,  guère.  — 

gelds.  Peu  d*argent.  —e  menschen. 

Peu  d'hommes.  Ken  — .  Un  peu ,  tani 

soit  peu ;  quelque  peu. 
Weinigheid,  v.  Peu,  peu  de  chose,  m. 

Zie  Weinigte. 
Weinigje,  o.  Een  — .  Un  peu ;  très-peu, 
Weiuigsken,  o.  Zie  Weinigje. 
Weinigte,  v.  Petit  nombre,  m.;  petite 

quantilé^  f.;  peu,  m. 
Weiregt,  o.  Zie  Weideregt. 
Welssel,  m.  Vistule  (fleuve),  f. 
Weisaenburg,  o.  Albe-Julie  (ville),  f. 
Weit,  V.  Froment,  m. 
Weitasch,  v.  Gibeciére,  camassière,  U 
Weitebrood,  o.  Pain  de  froment,  m. 
Weitekoek,  m.  Gdleau  ae  froment,  m. 
Weitemeel,  o.  Farine  de  froment,  f. 
Weithalm,  m.  Tige  de  froment,  f. 
Weitkorrel,  v.  en  m  Grain  de  froment  ^ 

m. 
Weitstroo,  o.  PaiUe  de  froment,  f. 
Wek^lyks,  byw.  Par  umaine. 


Digitized  by 


Google 


S26 


WEL 


WEL 


Wekelyksch,  b.  n.  Hebdomadatre, 

Wekgezang,  o.  Jubade^  i. 

Wekken ,  h.  -w.  ÉveiUery  réveiUer ;  cau- 

ser,  excUer,  produire. 
Wekker,  m.  RéveiUeur;  excitaUur;  r^ 

veil-matin,  m. 
Wel,  V.  Sovrce,  fotitaine^  f.  Zie  Welle. 
Wel,  byw.  Bien^  comme  ü  faut.  Ik  ben 

niet  — .  Je  ne  me  porte  pas  bien.  Alles 

gaet  — .  Tont  va  bien.  Zeer  — ,  heel 

— .  TréS'bien. 
Wel !  tusschenw.  Eh  bien  /  «/i/  —  nu  I 

Ek  bien  donc ! 
Welaen !  tusschenw.  Efi  bien !  gèi !  or 

fè !  couraqe !  alUms  / 
Welbearbeid,  b.  n.  Bien  travaiUé, 
Wel  bebouwd,  b.  n.  Bten  cuUivé, 
Wel  bedacht,  b.  n.  Bien  répéchi;  bien 

aviêé. 
Welbedachtheid,  v.  Müre  réflesion,  f. 
Welbegonnen,  b.  n.  Bien  comtnencé. 
Welbegrapen,  b.  n.  Bien  compris, 
Welbehagelyk  ,  b.  n.  Agréable,  —  , 

by  w.  Agréablement. 
Welbehagelykheid,  ▼.  Agrément^  m. 
Welbehagen ,  o.  B<yn  plaisir;  consente» 

ment,  m.;  volonté;  f.;  gré,  m. 
Welbekend,  b.  n.  Bienconnn. 
Weibeklant,  b.  n.  Bien  achalandé.^ 
Welbekomen,  o,  Bonne  digestiün,  f. 
Welbekookt,  b.  n.  Bien  travaiUé. 
Welbe^and ,  b.  n.  Bten  armé  ou  équi-- 

pé, 
Welbemandheid ,  ▼.  Bon  armement  ou 

équipement,  m. 
Welbemind,  b.  n.  Bienaimé. 
Welbemuerd,   b.  n.  Bien  entóuré  de 
•    murs ;  bien  fortifié. 
Welberaden,  b  n.  Bienavisé. 
Welberaemd,  b.  n.  Bien  concerté. 
Welberaemdheid,  ▼.  État  de  ce  qui  est 

bien  concerté,  m, 
Welbereid,  b.  n.  Bien  préparé. 
Welberucht,  b.  n.  Bien  renommé 
Welbespraakt,  b.  n.  Éloquent,  disert. 
Welbespraektheid,  v.  Êloquence^  f. 
Wel  bevoegd,  b.  n.  Competent. 
Welbevoegdheid,  ▼.  Compétence^  f. 
Welbevolkt,  b.  n.  Très-psupU;  popw- 

leux, 
Weibevolktheld,  ▼.  Grande  poputation^ 

Welbewaekt,  b.  n.  Bien  garde. 
Welbewald,  b.  n.  Bien  forlifié. 
Welbewerkt,  b.  n.  Bien  travaiUé, 
Welbewoond,  b.  n.  Zie  Welbevolkt. 


Welbexeild,  b.  n.  Qui  est  bom 

Welbezeildheid ,  t.  État  (fmn  fmrin 

bon  voUier,  m. 
Welbezocht,  b.  n.  Très-firéqMmU  oa 

visiU. 
Weiboom,  m.  Mouton  (d^une  dêche), 

m. 
Weibron,  v.  Sourced*eaUy  f. 
Weldadig,  b.  n.  Bienfaisanl ;  ckmtë- 

ble.  — ,  byw.  Zie  Weldadigiyk. 
Weldadigheid ,  ▼.  Bienfaisameei  dmri- 

té,t. 
Weldadiglyk ,  byw.  AvecHenlauoMu; 

charitablement. 
Weldaed,  ▼.  Bien  fait,  m.;  faveur^  f. 
Weldenkend  ,  b.  n.  Bien  intmUitHmé; 

bien  pensant. 
Weldig,  b.  n.  Zie  Geweldig. 
Weldoen ,  o.  w.  Bien  fairt ,  agir  bkn  ; 

faire  du  bien ;  être  bienfaismU. 
Weldoende, b.  n.  Bienfaisanl^  ekêntê- 

ble. 
Weldoener,  m.  Bienfaiteur,  m. 
Weldoenster,  ▼.  Bienfailrice,  f. 
Weldoordacht,  b.  n.  Bien  réflédd. 
Weldoorkneed,  b.  n.  Bien  pitri;  bien 

travaülé. 
Weldra,  byw.  Bientól. 
Weledel,  b,  n.  Noble. 
Weledelgeboren,  b.  n.  Trés*nobte. 
Weledelheid,  ▼.  Noblesse  ;  grandmt . 

.  Weleer,  byw.  Autrefois^  jadis. 
Weleerwaerdig,  b.  n.  Bévértnd^  trit' 

reverend. 
Weleerwaerdigheid,  y.  Révérence^  t. 
Weleerweerdig,  enz.  Zie  Weleenrtef- 

dig,  enz. 
Welfboog,  m.  Abside,  arche,  f. 
Welfsel,  o.  FotUe,  f. 
Welgaen,  onp.  w.  Alter  bien;  réussir, 
Welgeaderd,  b.  n.  Bien  veine. 
Welgeaerd,  b.  n.  Bien  forméid'un  ben 

naturel;  bien  né. 
Welgeboren,  b.  n.  Bien  né ;  nebie* 
Welgeborst.  b.  h.  Mametu  (pop.). 
Welgebouwd,  b.  n.  Bien  bét%  oxkeeeh 

struit. 
Welgedaen,  b.  n.  Sain,  qui  ü 

mine. 
Welgegoed,  b.  n.  Aisé. 
Welgegrond,  b.  n.  Bien  fondé; 

— ,  byw.  Solidemeni. 
Welgegrondheid ,  t.  SoUdiU,  f.;  fmde^ 

ment,  m. 
Welgelegen^  b.  n.  ITt^  sitmé. 


Digitized  by 


Google 


WEL 


WEL 


827 


liVélffeleseiibeid ,  ▼.  Bonne  süuaüon  , 

"Welgelokken  (het),  o.  RéussÜe,  f. 
^Wel^lukkig,  b.  n.  Très^^èeureux^  bien- 

fuureux. 
"Weteelukzalig,  b.  n.  hienheureux, . 
"Welgelykend,  b.  n.  Trèsreaemèiant. 
^Welgemaekt,  b.  n.  Bien  fait, 
^Welgemaaierd ,  enz.  Zit  Wellerend  , 

enz. 
^Welgemeend,  b.  n.  Bitn  inUntimmé. 
"Welgemoed ,  b.  n.  Courageux;  gaL  — . 

byw.  Courageusement ;  gaiemerU. 
'Welgemoedheid ,  ▼.  Courage,  m.;  gaie- 

ti^  f. 
^Velgeoefend,  b.  n.  Bien  exereé, 
"Welgepast,  b.  n.  Bien  appUqué;  bien 

place ;  symélrique,  — ,  byw.  Sifméiri- 

quement. 
'Welgeplaetat,  b,  n.  Bien  place. 
"Welgeregeld,  b.  n.  Bien  régU, 
"Welgeschapen ,  b.  n.  Bien  formé;  tien 

né. 
'Welgeschikt,  b.  n.  Bien  disposé.  Zie 

Welgepast. 
"Welgeschiktheid,  v.  Eurytfimie,  f. 
"Welgespierd,  b.  n.  Musculeux. 
"Weigesproken ,  b.  n.  Bien  parU ;  Hen 

dit, 
"Welgesteld,  b.  n.  Aisé;  bien  place;  bien 

rédigé, 
"Welgesteldheld,  v.  Aisance,  f. 
'Weiges toffeerd,  b.  n.  Bien  gami, 
"Welgetakt,  b.  n.  Bien  cJievtllé{yrén.). 
^Welgetongd,1i).  n.  Qui  a  la  langue  bien 

pemdue. 
"WelgetrofiTen  ,    b.   n.    Zie   Welgely- 

kend. 
^Welgeval,  o.  Zie  Welbehagen. 
"Welgevallen,  o.  w.  Plaire,  agréer, 
"Welgevallig,  b.  n.  Très-agréable, 
"Welgevalligheid  ,    v.    Zie  Welbeha- 
gen. 
"Welgevoegd,  b.  n.  Zie  Welgepast. 
"Welgevormd,  b.  n.  Bien  fonné, 
"Welgewapend,  b.  n.  Bien  armé. 
"Welgeworteld,  b.  n.  Bien  enraciné. 
Weigezeten,  b.  n.  Aisé, 
Welgezetenheidj-v.  /tisance,  f. 
Welgezind  ,  b.  n.  Bien  inlentionn^; 

sai. 
Welgezindheid  ,  v.   Bonne  intenlion ; 

gaieté,  f, 
"Wclhaest,  byw.  BientóL 
Welhebbend,  b.  n.  Aisé, 
Welhebbendheid,  y.  Aisance^  f. 


Welig,  b.  n.  Qui  cróU  bien. 
Weligheid,  v.  Quatité  de  ce  qui  crM 

bien^  f. 
Weljokking,  v.  Eutrapélie,  f. 
Welk»  welke,  voornw.  Qui,  quel  ;quel' 

ie;  lequel,  laquelle;  lesquels,  lesquettes; 

que.  Evenveel  — .  Quelconque.  —  eea 

man  ?  Quel  homme  f 
Welken,  o.  w.  Se  faner. 
Welkerhande,  vooraw.  Quet;  queUe^ 

quoi. 
Welkepig,  b.  n.  Fani,  fUtri, 
Welker igheid,  t.  Flétrissure,  f. 
Welkerlei,  voorn w.  Zie  Welkerhande. 
Welkerwyze ,  byw.  De  quelte  maniere. 
Welkig,  b.  n.  Fané,  flétn, 
Welkliiikend,  b.  n.  en  byw.  Zie  Wel- 
luidend. 
Welkom,  b.  n.  Bienvenu.  ■—  zyn.  Élre 

Ie  bienvenu.  — !  —  hier !  —  te  huis ' 

Soyez  Ie  bienvenu !  — ,  m.  Bienvenue, 

entree,  f. 
Welkombeker,  m.  Vidrecome  (verre  & 

boire),  m. 
Welkomgroet,  m.  Salut  de  bienvenue, 

m. 
Welkomst,  v.  Bienvenue,  f.;  aceueil, 

m, 
Welle,  T.  Cylindre;  rouleau,  m.;  wo- 
Ji/tó,  f. 
Wellen,  b.  w.  Faire  jaiUir ;  faire  bouit- 

lir  doucemenU  — ,  o.  w.  JaiUir j  sour- 

dre. 
Wellevend,  b.  n.  Honnête,  poli.  — , 

byw.  Honnêlement,poUment. 
Wellevendheid,  v.  Honnêteté,  poülesse, 

f. 
Welligt,  byw.  Peut-êlre. 
Welling,  V.  JaiUissemmt;  bouillonne- 

ment.  m. 
Welluidend,  b.  n.  Harmonieux,  mé- 

lodieux.  — ,  byw.  Uarmonieusement , 

mélodieusement. 
Welluidendheid ,  v.  Harmonie ;  mélo* 

die ;  euplwnie ;  cadence,  f. 
Welluidiog,  v.  Harmonie ;  cadence,  f. 
Wellust ,  m.  en  V.  Foluplé;  sensuaüté ; 

débauche,  f.;  déüces.t  pi. 
Wellusteling,  m.  Foluptueux,  débau» 

ché,  m. 
Wellustig,  b.  n.  Voluplueux,  sensuel. 

— ,  byw.  Voluptueusement,  sensuelU* 

ment. 
Wellustigheld,  v.  Volupté^  f. 
Wellustiglyk,  byw.  Foluptueusement, 

sensuellemenL 


Digitized  by 


Google 


828 


WEL 


WEN 


Welmeenend,  enz.  Zi«  Welgezind,  enz. 
Welnemen,  o.  Bon  plaisir,  m. 
Welopgeschikt,  b.  n.  Bien  paré^  bien 

omé. 
Welopgevoed,  b.  n.  Bien  élevé. 
Welp,  o.  Lianceau;  ours(m;jeune  chien; 

faon,  m. 

Welriekend ,  b.  n.  Odoriférant;  aroma- 

tique. 
W«jlriekendheid,  v.  Bonne  odeur;  sen- 

leur,  f.;  parfum j  m. 
Welruikend,enz.  Zie  Welriekend,  enz. 
Welslek,  v.  CyUndre,  rouieau,  m.,  vo- 
lute (coquIUage),  f. 
Welsmakend,  b.  n.  Savoureux,  délicat , 

délicieux,  appélissant. 
Welspreekkunde,  v.  )  Rhélorique ,  f.; 
Weispreekkunst,  ▼.    f      art  de  t*éUh 

quence,  m. 
Weispreken,  o:  Zie  Welsprekendheid. 
Welsprekend,  b.  n.  Éloquent.  — ,  byw. 

Éloquemment. 
Welsprekendheid,  v.  Éloquence,  f. 
Welstaen,  o.  w.  Seoir  tfien,  être  bien 

séant.  Dat  kleed  staet  u  niet  wel.  Cet 

habit  ne  vous  iied  pas  bien. 
Welstaende,  b.  n.  Bienséant ;  convena- 

ble ;  decent.  ^ 

Welstaenlyk,  b.  n.  Zie  Welstaende. 
Welstaenlykheid  ,  v.  Bienséance ;  con' 

venance ;  décencey  f. 
Welstaanshalve,  byw.  Par  bienséance ; 

pour  la  forme. 
Welstand ,  m.  Prospérité,  f,;  bien-êlre; 

bonheury  m  ;  santé,  f. 
Wel  toegerust,  b.  n.  Bien  équipe. 
Welvaert,v.  Prospérité,  f.-,  bonheur; 

bien-être ;  salut,  m.;  santé,  f. 
Welvaren,  o.  w.  Se  porter  bien ;  faire 

bien  ses  affaires ;  prospérer. 
Welvarend,  b.  n.  Bien  portant. 
Welvarendheid,  v.  Bonne  santé,  f. 
Welven,  b.  w.  VoUer. 
Welverbonden ,  b.  n.  Zie  Welveree- 

nigd. 
Welverdiend,  b.  n.  Bien  mérité. 
Welvereenigd ,  b.  n.  Bien  joint;  bien 

uni, 
Welverscbanst,  b.  n.  Bien  retranché ; 

bien  fortifié. 
Wel  versierd,  b.  n.  Bien  omé» 
Welversneden,  b.  n.  Bien  taille. 
Welverslaende,  byw.  Bien  entendu. 
Welversterkt,  b.  n.  Bien  fortifié. 


Welving,  v.  Vou^sure;  cambrure;dez 

eUe.t 
Welvoegelyk ,  b.  n.  Bienséani ,  débet^ 

— ,  hyw.  Déeemment^  cünvetuMemteti 
Welvoegelykheid ,  v.   Bienséance^  ét- 

cencCf  f.  — sbalve.  Par  bienséamee. 
Wel  voegen,  o.  w.  Zie  Betamen. 
Welvoegend,  enz.     I    Zie   "Welvoefe- 
Welvoegzaem,  enz.  f       lyk,  enr. 
Wel  voorzien,  b.  n.  Bien  pottrvu. 
Welvormig,  b.  n.  Cylindrique. 
Welwater,  o.  Eau  de  source^  f. 
Welwezen  (het),  o.  Zie  "Welzvii. 
Welwillend  ,  b.  n.  Bénévoie';  Hernxi- 

lant.  — ,  byw.  Avec  biertveUiëMa ; 

bénévolement. 
Welwillendheid,  v.  Bonne  voUmU;  biat- 

veillance,  f. 
Welwys,b.  n.  Sa^fe,  trèe-sage. 
Welzalig,  b.  n.  BienheureuM. 
Welzand,  o.  Sablemouvant^  m. 
Welzyn,  o.  Bien-être;  bonheur;  tien; u- 

tut,  xn.;  prospérilé;  santé^  f. 
Wem,  m.  Patte  d'ancre^  f. 
Wemelen ,  o.  w.  Fourmitler;ar(m9cr; 

frétiUer. 
Wemelend,  b.  n.  FréliUant,  remmaM- 
Wemeling ,  v.  FourmiUement ,  fréÊt' 

ment,  m. 
Wen,  voegw.  Quand,  lorsque. 
Wen,  V.  Loupe  (tumear),  f. 
Wendelboom,  m.  Zie  Windelboom. 
Wendeltrap,  m.  Zie  Wenteltrap, 
Wenden,  b.  w.  Toumer  ^  braguer ;  wtr 

(de  bord).  Zich  tot  iemand  — .  5*1- 

dresser  Aq.q.  —^o.  w,  Toumer.      \ 
Wending,  v.  j4ctUm\de  toumer,  f. ;  f^ 

virement;  tour,  m. ;  manoeuvre;  tnr- 

nure,  f. 
WendingskrachWv.  VertieUé^  f. 
Wenk,  m.  Coup  d^ceit,  din  cToeU,  ityar. 

m.:  aeiUade,  f. ;  éueil.  m. 
Wenkbrauw,  v.  5ourdj^  m. 
Wenkbrauwspier,  V.  Corm^temr^m. 
Wenken ,  o.  w.  Faire  signe  de  Ceal,  * 

la  tête,  de  la  main^  etc. 
Wennen ,  b.  w.  Accoutumer.  — ,  o.  ▼. 

S'accoulumer. 
Wennis,  v.  Coutume,  habitude.  f. 
Wensch,  m.  Souhait,  vceu^  désir,  d. 

Naer  — .  J  souhait. 
Wenschbaer,  b.  n.  Zi^  Wenscheljk. 
WenschbHef,  m.  Lettre  de  fétieitaiimi,  t 
Wenschelvk,  b.  n.  SouhaiteMe^  ééwn- 

ble.  — ,  byw.  A  souhait. 
Wenschelykheid,  v.  AjtpéÜbim£,t. 


Digitized  by 


Google 


WER 


WER 


829 


Wen8chen,b.  e/io.w.  SouhaüerJésirer. 
Wenschend,  b.  n.  Souhaüanl^  désirant, 
opUUif.  —e  wys.  0;?mtó/*(gramm.),  m. 
Wenschenswaerdig,  b.  n.  *  DésirabU  , 
Wenschensweerdig.  b.  rï,\  souliaüabU. 
Wenscher,  m.  Souhaitèur,  m. 
Wensching,  v.  Zie  Wensch. 
Wensel,  o.  i  -.    «, 
WeDst,  V.  I  ^^  Wennis. 
Wentelen ,  b.  ^  o.  w.  Roitler ,  toumer. 
Wentelspil,  v.  Zie  Wentelstok. 
Wentelsteen ,  m.  RouUau  ou  cylindre 

de  pierre,  m. 
Wentelstok,  m.  Noyau  ,  m.,  vi*  d^esca^ 

tier,  f.     . 
Wenteltrap ,  m.  Escalier  a  noyau  ou  é 

vis,  m. 
Wereld,  ▼:  Monde;  univers,  na.  Niets  ter 
—  hebben.  N*avoir  Hen  au  monde. 
Ter  —  komen.  NaUre.  Ter  —  bren- 
gen. MeUre  au  monde. 
Wereldafbeelding,  y,  Cosmorama^  m. 
Wereldafbeeldsel,  o.  Zie  Wereldafbeel- 
ding. 
Wereidaa.  v.  Jxe  du  monde,  m. 
Wereld bebeerscber,  m.  Souverain  ou 

maUre  du  monde,  m. 
Wereld  beuchouwer,  m.  Contemplateur 

du  monde ,  m. 
Wereldbeschouwing ,  v.  ContempUUum 

du  monde,  f. 
Wereld  beschry  ver,  m.  Cosmographe,  m. 
Wereld beschry  ving,  v.  CosmographieJ. 
Wereldbestierkunde,  v.  Cosmologie.  f. 
Wereldbestierkuudig ,  b.  u.  Cosniologi» 

que, 
Wereldbestierkundlge ,  m.  Cosmologis» 

tó,  m. 
Wereldbestuerkunde.  enz.  Zie  Wereld- 
bestierkunde, enz. 
Wereldbewooner,  m.  Habitant  du  mon- 
de, m. 
Wereldbol,  m.  Gloife  terrestre,  m. 
Wereldbrand,  m.  Conflagraiion^  f. 
Wereldburger,  ra.  CosmopoliU,  m. 
Wereldburgerlyk ,  b.  n.  Cosmopolite. 
Wereldburgerschap,o .  CosmopolUisme, 

m. 
Werelddeel,  o.  Partie  du  monde^  f. 
Wereldgebouw ,  o.  ünivers,  monde,  m. 
Wereldgeetit,  m.  Esprit  du  monde ,  du 

siéeU,  m. 
Wereldgeestelykheid ,  ▼.  Clergé  iécu-- 

lier,  m. 
Wereldgeschiedenis  ,  v.  Histoire  du 
monde,  f. 


Wereldgroote,  m.  Puissant  ou  grand  de 

la  terre,  m. 
Wereldhandel,  m.  Commerce  universel , 

m. 
Wereldljaert,  v.  Mappemonde,  f. 
Wereldkenner,  m.  Cosmographe,  m. 
Wereldkennis,  v.  Cosmographie,  f. 
Wereldkloot,  m.  Globe  terrestre,  m.; 

sphère,  f. 
Wereldkunde,  v.  Zie  Wereldkennis. 
Wereldkundig,  b.  n.  Public,  notoire; 

cosmograpfiique, 
wereldkundige,  m.  Cosmographe,  m, 
Weroldleer,  v.  Cosmologie,  f. 
Wereldling,  m.  Mondain,  m. 
Wereldlyk ,  b.  n.  Seculier ,  laique ,  lai; 

temporei, 
Wereldlykmaking,  v.  Sécularisation , 

Wereldmeetkunst,  v.  Cosmométrie,  f. 
Wereldmeter,  m.  Cosmolabe  (astr.),  m. 
Wereldminnaer,  m.  Zie  Wereldling. 
Wereldomzeiler,  m.  CircumnavigaUur , 

m. 
Wereldrond,  o  Globe;  monde,  m. 
Wereldsch  ,  b.  u,  Temporcl ;  terrestre  ; 

mondain.  — ,  byw.  Temporellement ; 

mondair^ement. 
Wereldschepping,  v.  Création  du  mon* 

de,  f. 
Wereldsgezind,  b.  n.  Mondain. 
Wereldsgezindheid,  v.  Mondanité,  f. 
Wereldspil,  v.  Zie  Wereldas. 
Wereldstad,  V.  Capitaledu  monde:  gran» 

de  ville,  f. 
Wereldstelsel,  o.  SysUme  du  monde,  m. 
wereldstreek,  v.  Zone,  f.;  cUmat,  m. 
wereld  vorming,  v.  Cosmogénie,  f. 
Wereldvormingsleer,  v.  Cosmogonie,  f. 
wereldvreugd ,  v.  Les  plaisirs  du  mon- 
de, m.  pi. 
wereldwetten,  v.  mv.  Cosmonomie,  f. 
Wereldwysheid,  v.  Philosophie,  f. 
wereld wy ze,  m.  Philosophe,  m. 
Wereldzee,  v.  Océan,  m. 
Weren,  b.  w.  Empécher;arrêter;  défen* 

dre. 
Werf,  V.  Chantier;  quai,  m.;  fois,  f. 
Werfgast,  m.  Ouvrier  d*un  chantUr,  m. 
Werfgeld,  o.  Engagement,  m. 
Werflyst,  v.  EnrólemetU  (acte),  m. 
Werfofficier,  m.  Officier  de  recrutement, 

m. 
Werfvolk ,  o.  Recrues,  f.  pi. ;  ouvriers 

d^un  chantier,  m.  pi. 
Wering,  v.  Défense;  résistance,  L 


Digitized  by 


Google 


850 


WER 


Werk,  o.  Éloupe,  f. 

Werk,  o.  Ouvrage;  travaü,  m. ;  besogne; 
'oceupatUm,  t;  acte,  m.;  csuvre;  aaiorit 

t 
Werkachtig,  b.  n.  Laboriêvx, 
Werkbaea,  m.  Chef  d'ouuritrs,  xn.  , 
Werkbank,  v.  ÉtabU,  écofrai,  m. 
Werkbeest,  ▼.  en  o.  Bile  de  somme^  f. 
Werkdadig,  b.  n.  Actif;  pratique. 
Werkdadigheid,  v.  Aclivité^  f. 
Werkdag,  m.  lour  ouvrabU,  m. 
Werkeloos ,  b.  n.  Inadif;  oisif;  inerte ; 

déscRUwri 
Werkeloosheid,  v.  InacUvUé;  inaction; 

oisiveté;  inertie,  /. 
Werkelyk.b.  n   Aetuei;réel\  effictif; 

actif.  — ,  byw.  Actuellement ;  réette- 

ment;  effectivenient;  acHvement, 
Werkelykheid  ,  v.  Réalité ;  existence ; 

actuaütéy  f. 
Werkelykmaking,  v.  JUalisation,  f. 
Werken,  b.  w.  Travailler;  faire;  exéeu-- 

ter ;  produire ;  opérer.  — - ,  o.  w.  Tra- 
vailler; aair;  lemienter. 
Werkend,  b.  n.  Agissant, 
Werker,  m.  Travaüleur; ouvrier; arli- 

san;  auteur;  agent,  m . 
Werkezel ,  m.  Homme  Irès-laborieux , 

m. 
Werkgast,  m.  Ouvrier,  compagnon,  m. 
Werkgierig,  b.  n.  Laborieux. 
Werkhaek,  m.  Croc^  m, 
Werkhuis,  o.  Manufacture ,  f. ;  atelier ; 

ouvroir;  laboratoire,  m. ;  usine;  mai- 

son  de  /orce^  f. 
Werking,  v.  Opération;  action;  efficaci- 

té,  f.;  e/let,  m. 
Werkknecht,  m.  Compagnon ,  onvricTy 

garQon,  m. 
Werkkracht,  v.  Force,  vertu^  efficaciti^ 

f. 
Werkkring,  m.  Sphère  d*activité,  f. 
Werklieden,  m.  mv.  Ouvriers;manoeU' 

vres,  m.  pi. 
WerklooD,  m.  en  o.  Salaire  (tun  ou» 

vrier,  m,;  maind'osuvre,  f. 
Werkloos,  enz.  Zie  Werkeloos,  enx. 
Werkman,  m.  Ouvrier,  manoeuvre ,  ar- 

tisan,  m. 
Werkmeester ,  m.  Chef  d'ouvriers,  chef 

d*atelier,  contre-maUre^  m. 
Werkmeid,  v.  Ouvrière^  f. 
Werkmiddel,  o.  Moyen;  expediënt,  m. 
Werkplaets,  v.  Atelier;  ouvroir;  laöora' 

toire,  m. ;  boutique,  f. 
Werksloof,  v.  Tabtier,  m. 


WER 

Werkstellig,  b.  n.  —  mnMen.  Ex6ewter. 
Werkstelligheid,  v.  Mise  en  amvre,  f. 
Werkster,  v.  Ouhriére;  travaiUenm,f. 
Werkstuk,  o.  Ouvrage ,  m. ,  piiee;  pn- 

duclion^t 
Werktafel,  y.  Écofrai,  étatH,  m. ;  iÊbii 

d^artisan,  f. ;  veitlair,  m. 
Werktuig,  o  Instrument; outU^m^w*- 

chine,  f.;  organe,  m. 
Werktuigeloos,  b.  u.  Anargmnique. 
Werktuigelyk,  b.  n.  Mécamque;  maeki- 

nol;  instrumental;organiqwe, — ,  bjir. 

Mécaniquement;  mctchinatemenL  " 
Werktuigelykheid,  v.  Mécttnicüé,  f. 
Werktuigkunde,  ▼.  Mécanique,  f. 
Werktuigkundig,  b.  n.  MécaniqvM. -- , 

byw.  Mécaniquement. 
Werktuigkundige,  na.  Méamiden,  nt 
Werktuigkundiglyk,  byw.  Mécamqtu- 

ment 
Werktuigkunst,  t.  Art  méemmque^  ut 
Werktuigkunsüg,  b.  n.  Mécamque, 
Werktuigmaker,  m.  Machittiste; 

nicien,  m. 
Werktyd,  m.  Temps  du  trevmit^  m. 
Werkuer,  v.  en  o.  tieure  du  mznn/,  f. 
Werk vermogeu,  o.  FacuUé  actwe :  «é- 

vüé,  f. 
Werkvolk,  o.  Zie  Werklieden. 
Werkvpouw,  t.  Ouvrière,  f. 
Werkwinkel,  m.  jitetier,  m. 
Werkwoord,  o.  Verbe  (gramm.).  m- 
Werk wyze,  v.  Maniere  de  trawntier,  f. 
Werkzael,  v.  Salie  de  travait^  f. 
Werkzaem,  b.  n.  Laborieux;  effieaa. 

— ,  byw.  Zt^  Werkzaem lyk. 
Werkzaemheid,  v.  Activite\  f.;  tncml^ 

m.;  occupation,  f. 
Werkzaemlyk ,  byw.  ActtvemetU;  rfifi- 

gemment. 
'Werkzak,  m.  Sac  è  ouvrage,  ridxcuk, 

m. 
Werp,  m.  ZfeWorp. 
Werpanker,  o.  Ancre  de  toue,  t, 
Werpdraed,  m.  Zie  Werpte. 
Werpel,  m.  Déiijouer,  m. 
Werpeling,  m.  PetU  d'un  ammoL,  m. 
Werpen  ,  b.  w.  Jeter ,  Uincer  ;  dorder; 

ruer;  amener  (au  jeu  de  dés).  Jonget 

— .  Meltre  bas. 
Werpgaren,  o.  Zie  Werpte. 
Werpgat,  o.  Mdchecoulu  (fopüf.),  m. 
Werpgeschut,  o.   i  BaUsle  ^  ^innHfik , 
Werpgevaerte ,  o.  f      catapulte^  f. 
Werpgeweer,  o.  Arme  de  jet,  f. 
Werphaek,  m.  Croc,  harpen^  m. 


Digitized  by 


Google 


WES 


WET 


831 


Werping,  V.  Jction  dejeter,  f*;  jet,  m. 
Werpkracbt,  v.  Fone  projecliiey  f. 
Werpkunde,  v.  BalUtique,  f. 
Wepplans,  v.  Zie  Werpspies. 
Werpleer,  y.  Balistique,  f. 
Werplood,  o  jSande,  f. 
Werpnet,  o.  Epervier  (filet),  m, 
Werppy  1,  m.        \  Dard ;  traü ;  javelot, 
Werpschicht,  m.  f      m.JaveHne,  f. 
Weppschyf,  v.  Disque;  palet,  m. 
Werpsel,  o.  Ce  qu'onjeUe, 
Werpslinger,  m.  Fronde,  f. 
Werpspeer,  v.  Zie  Werpspies. 
Werpspel,  o.  Jeu  de  déSy  m. 
Werpspies ,  v.  Javelol ;  dard ,  m.;  jave- 

line,  f. 
Werpsteen,  m.  Zie  Werpsohyf. 
Werp  te,  v.  Trame,  f. 

wffii'-m.  !'''""«■'• '•■'*"*'"•'"• 
Werptuig,  o.  Prqjectile,  m.;  baliste ;  ca- 

tapuUe,  f. 
Werptuigkunst,  y.  Balistique,  f. 
Werp  wapen  ,  o.  jérme  de  jet,  f. 
Werst,  T,  Verste,  f. 
Werle,  v.  Ferme,  f. 
Wervel,  m.  Tourniquet,  m.;  craisiUe; 

vertèbre,t. 
Wervelader,  v.  Jrtère  vertebrale,  f. 
Wervelbeen,  o.  Fertèbre,  f. 
Wervel beenloos ,  b.  n.  Qui  n'a  point  de 

vertèbres. 
Werveldraeijer,  m.  Chevüle  ouvrière,  f. 
Wervelen,  b.  w.  Fermer  au  tourniquet; 

toumer, 
Wervelkruid,  o.  Astragale  (plante), 

m. 
Wervelwind,  m.  TourbiUon,  m. 
Werveliiek,  b.  n.  Ferligineux, 
Wervelziekte,  v.  Fertige,  m. 
Werven,  b.  w.  Lever,  engager,  enró- 

ter. 
Werver,  m.  Recruleur;  enróleur,  m. 
Werving ,  v.  Enrólement;  recrtUement , 

m.;  levée,  f. 
Werwaerts,  by w.  De  quet  cóté;  oü. 
Weshalve,  voegw.  Cest  pourquoi. 
Wesp,  V.  Guêpe,  f. 
Wespenei,  o.  OEuf  de  guêpe,  m. 
Wespenëter,  m.  Guêpter  (oiseau),  m. 
Wespenhonig,  m.  Miei  de  guêpe,  m. 
Wespennest,  o.,  m,en  v.  Guêpier,  m. 
West ,  b.  n.  Qui  est  A  l*ouest.  — ,  by  w. 

J  Vouest. 
Westelyk,  b.  n.  Occidental.  — ,  byw.  A 

l*ouest. 


Westen,  o.  Ovest,  m. 

Wester,  b.  n.  Occidental,  d'ouest.  —  , 

byw.  A  Couest. 
Westerhoebv  m.  Région  occidentale,  t, 
'  Westerling,  m.  Hatitant  de  l*occident,. 

m. 
Westersch,  b.  n.  OccidentaL 
Westerwereld ,  v.   Monde  oceidental , 

m. 
Westerzee,  v.  Mer  attanlique,  f. 
Westewind,  m.  Fent  d'ouest,  m. 
Westfael,  m.  JFestptuUien,  m. 
Westfaelsch,  b.  n.  De  (Festphalk,  west- 

pttaUen. 
Westfalen,  o.  fFestphalie,  f. 
Westfaling,  m.  JFestphalien,  m. 
Westgotb,  m.  Fisigolh,  m. 
Westhoek,  m.  Cólé  d'occident;  ouest; 

couchant ,  m. 
Westindiö,  o.  Indes  occidentales,  f.  pi. 
Westtndisch ,  b.  n.  Des  Indes  occuten-^ 

tales. 
Westkant,  m.  Zie  Westhoek. 
Westkim,  v.  Horizon  oceidental,  m. 
Westkust,  v.  Cóte  occidentale,  t. 
Westland,  o.  Pays  oceidental,  m. 
Westnoordwest,  byw.  Ouest-nord-ouest. 
Westnoordwestelyk,  b.  n.  D'ouest-nord" 

outst. 
Westphalen,  enz.  Zie  Westfalen,  enz. 
Westvlaemsch  ,   b.  n.  Qui  est  de  la 

Flandre  occidentale. 
Westvlaenderen,  o.  Flandre  occidentale , 

Th 

Westvlaming .  m.  Habitant  de  la  Flan- 
dre occidentale,  m. 
Westvriesland ,  o.  fFest-Frise  (provin- 

ce),f. 
Wèslwaerts ,  byw.  Fers  Couest  ou  Voc- 

cident,  d  Vouest. 
Westzyde,  v.  Zie  Westhoek. 
Westzuidwest,  byw.  Ouest-sud- ouest. 
Westzuidwestelyk,  b.  n.  D*ouest'SUd- 

ouest. 
Weswege,  voegw.  Cest  pourquoi. 
Wet,  V.  Loi ;  règle  ,  f. ;  statut ,  m. ;  ré- 

gence:municipalité,  f.;  magistrats,  m. 

pi. 
Wetachtig,  b.  n.  Zie  Wettig. 
Wetbewaerder,  m.  Thesmothète  (antiq.}^ 

m. 
Wetboek,  o.  en  m.  Code;  recueildelois; 

coutumier,  m.;  coutume,  f. 
Wetboekmaker,  m.  Codificatevr,  m. 
Wetboekmaking,  v.  Codification^  f. 
Wetbreker,  m.  Contrevenant,  m. 


Digitized  by 


Google 


S32 


WET 


WEZ 


Wetbreking,  v.  )   TransgressUm  de  Ut 
Wetbreuk,  V.     f     ioi,  corUravenHon^ 

f. 
Weten,  b.  en  o.  w.  Savoifi  connaUre. 

Laten  — ,  doen  — .  Faire  savoir^  man- 

der.  Dank  — .  Savoir  gré.  Te  — .  Sa- 

voir.  Naer  myn  •— .  Que  je  sache.  Bui- 
ten m>n  — .  A  mon  insu. 
Wetens,  byw.  Sciemmenl.  Myns— .  Que 

je  sache.  Willens  en  — .  De  propos  dé' 

iibéré,  A  dessein, 
wetenschap ,  v.  Science;  cormaissance; 

érudition,  f.;  savoir ^  m. 
Wetenschappelyk,  b.  n.  Scientifique.  — , 

byw.  ScientifUfuement. 
Wetenswaerdig,  b.  n. )  Digne  d'être  su 
Wetensweexdig,  b.  n.  f     ou  connu;  cU" 

rieux. 
Wetering,  v.  Zie  Watering. 
Wetgeefster,  v.  Législatrice,  f. 
Wetgeleerde,  m.  légisU^  jurisconsuUe, 

m. 
Wetgeleerdheid,  v.  Jurisprudence,  f. 
Wetgevend,  b.  n.  Législatif, 
Wetgever,  m.  Législaleur,  m. 
Wetgeving ,  v.  LégisLation:  Ugislature , 

f. 
Wethandhaver,  m.  Nomophylax,  m. 
Wethouder,  m.  Magislrat;  édile^  m. 
Wethouderschap,  o.  Magistrature^  f. 
Wetontwerp  ,  o.  Projel  de  loi ;  biU^ 

m. 
Wetpriem ,  m.  FusiL  (acler  pour  algui* 

ser),  m. 
Wetsbepaling,  v.  DisposUion  delaün, 

f. 
Wetschender,  m,  Zte  Wetbreker. 
Wetschending,  v.  Zie  Wetbreuk. 
Wetstael ,  o.  Fv^U  »  ioume-fU  (acier 

pour  aiguiser) ,  m. 
Wetsteen,  m.  Pierre  ii  aiguiser,  f. 
Wetatellend,  b.  n.  JjégisUUif. 
Wetsteller,  m.  Zie  Wetgever. 
Wetteloos,  b.  n.  Anarchique.  — ,  byw. 

Sans  loi. 
Wetteloosheid,  v.  Anarchie,  f. 
Wettelyk,  b.  n.  Légilime;  léaal;  valide, 

—f  byw.  Légitimement;  légalement; 

vaUdement, 
Wettelykheld,  v.  LégUimité;  HgalUi; 

validüé,  f. 
Wetten,  b.  w.  Aiguiser, 
Wettenkunde,  v.  Nomologie,  f. 
Wettenkundig,  b.  n.  Nomologique. 
Wettenkundige,  m.  Nomotogiste,  m. 
Wettenschryver,  m.  Nomographe^  m. 


Wettenstrydigheid,  V.     )  Antmarme, 
Wettentegenspraek,  t.  ]  contnuÈicÜen 

entre  deux  lois,  f. 
Wetter,  m.  AffUeur,  m. 
Wettig ,  b.  u.  Légüime;  iégal :  autken- 

tique ;  valide,  — ,  byw.  Légitimememl ; 

légalement;  authentiquement;  valide- 
ment. 
Wettigen,  b.  w.   Légitimer;  iégaUser; 

valider. 
Wettigheid,  t.  JLégitimilé;  légalité;  ««• 

lidiU,ï, 
Wettiging,  v.  LégiUmation;  légatisa- 

tion;  validalion,  f. 
Wettiglyk,  byw.  Légüimement;  légah' 

ment ;  validement. 
Wettigmakingr,  v.  Zie  W^ettiging-. 
Wettfng,  V.  Aigidsement,  m. 
Wettisch,  b.  n.  Légal,  — ,  byw.  Légak- 

ment. 
Wetverbreker,  m.  Zie  Wetbreker. 
Wevel,  m.  Trame,  f. 
Weveldraed,  m. )  «,-*  «r^^^i 
Wevelgaren'o.  {^««Wevol. 
Wevelingen,  v.  mv.  EnfUchuru  (mar.), 
f.    pi. 

Wevelworm ,  m.  Calandre  (insecte) ,  f. 
Weven,  b.  w.  Tisser, 
Wever,  m.  Tisserand,  m. 
Weversboom,  m.  Ensouple,  f. 
Wever8getouw,o.  If^iVnle  tisserand^m. 
Weverskam,  m.  Peigne  de  tissentné; 

fvs,  m. 
Weverskammaker,  m.  Roiier^  m. 
Weversklos,  m.  en  v.  Bobine,  f.;  etpo- 

Un,m. 
Weversspoel,  v.  Navette^  f. 
Weversspoelmaker,  m.  Naveiier^  m. 
Wevery,  v.  Tisseranderie,  f. 
Weving,  v.  Tissage,  m.;  texture^  f. 
Wezel,  V.  BeletU,  f. 
Wezelbont ,  o.  Fourrure  de  peam  de 

beletu,  f. 
Wezeiye,  o.  Belette,  f. 
Wezel  vaagst,  v.  Cliasse  aux  telettes,  f. 
Wezen,  o.  Étre,  m.;  essence ;exisumi; 

substance,  f.;  élat;  air;  visage,  m.; 

mine,  f.;  sentiment,  m.  — ,  o.w.  gtre. 
Wezenheid,  v.  Étre^  m.;  esseneei  tm(ttf> 

dualité;  entiteit, 
Wezenknnde,  v.  Ontologie,  f. 
Wezenkuudig,  b.  n.  Ontologique, 
Wezenleer,  v.  Ontologie,  f. 
Wezenloos,  b.  n«  Fain;  qui  n*existe 

pas ;  insensible.  — ,  byw.  Sam  corps; 

sans  sentiment. 


Digitized  by 


Google 


WIE 


WIK 


833 


Wezenloosheid,  t.  Non-emstenee ,  f.; 

nmi-êlre,  m. 
WezoDljk ,  b.  n.  Esuntiel ;  réel ;  vrai; 

vif'  — ,  byw.  EssentUUement;  réeUe* 

ment ;  véritabUment 
Wezenlykheid,  v.  Essence;  exisUnce; 

réalité ;  entUé,  f. 
Wezenlykmaking,  T.  Héalisatian^  f. 
Wezigbeid,  v.  Zie  Wezenheid. 
Wichelaer,  m.  Auqure,  devin,  m. 
Wichelaerster,  v.  Devineressey  f. 
Wiehelary,  v.  Dïvinalioji,  f. 
Wichelen,  o.  w.  Detfiner,  augurer. 

Wichelstokaken,  O.  )      *^^^»  ^• 
Wicht,  o.  Petü  enfant,  m.;  cnkUure; 

personne,  f.  Onnoozel  —  !  Innocente 

crédture ! 
Wichtje,  o  Petü  innocent^  m. 
Wie?  Toornw.  Qui?  queiT  qtMef  te- 

quel  ?  laquetle  ^  —  zyt  gy?  Qui  êtes- 

V0U4  ?  —  ia  het  ?  Qui  est-ce  ?  —  is 

daer  ?  Qui  est  tö  f  —  daer  ?  Qui  va 

Ut  f  qm  vive  T  A\  — ,  —  ook,  Quicon- 

que.  —  het    ook   zy.   Qui  que   ce 

soit, 
Wiede,  o.  Sarcture,  f. 
Wiedemaendy  ▼.  Juin ,  mais  de  Juin , 

m. 
Wieden ,  b.  0»  o.  w.  Sarcter ;  défricher ; 

essarter. 
Wieder,  m.  Sareleur;  défricheur,  m. 
Wieding,  t.  Sarciage;  défrichement , 

m. 
Wiedmes,  o.  SarcMr,  m. 
Wiedster»  v.  Sarcleuse^  f. 
WiedTolk,  o.  Sarcleurs^  m.  pi. 
Wiedyzer,  o.  Sarelirir,  m, 
Wieg^  y  Berceau,  m.;  enfanee,  origine^ 

f.,  commencement,  m»  Vaai  de  —  af. 

Dés  te  berceau. 
Wiegelen ,  o.  w.  Brauter;  se  dandiner. 
Wiegel  pas ,  m.  BaUmcé  (pas  de  dan* 

se),  m. 
Wiegen ,  b.  w.  Berwr.  — ,  o.  w,  Sr 

bereer. 
Wtegkind,  o.  Enfant  au  berceau,  m^ 

Wiek ,  V.  AiU ;  mèehe ;  tente  (chir.)»  f.; 

w)kmt,  m. 
Wiek  bon  w,  m.  Alatitm  (zool.),  f. 
Wiekgekiap,  o.  BaUemené  d^ailes,  m. 
Wiel,  o.  Rmie,  f.;  rauet;  dévidoir,  m, 

— ,  V.  Faite^  m. 

Tom.  I. 


Wielboom,  m.  Charme  (arbre),  m. 
Wielboop,  V.  Jmorgoir,  m. 
Wieldraeijer,  m  Toumeur^m. 
Wielen,  b.  w.  Zie  Sluijeren. 
Wielken,  o.  Zie  Wieltje. 
Wieling,  v.  Toumant;  gouffre,  m. 
WieUchoen,  m.  Sabot,  m.,  enrayure^  f. 
Wielspaek,  v.  \ 
Wielapar,  v.     \Enrayure,  f. 
WieUtok,  m.    ) 

Wieltje,  o  Petite  roue,  roulette,  f. 
Wielvopmig,  b.  n.  En  forme  de  roue ; 

rotacé  (bot.). 
Wiel  werk,  o.  Bouage,  m. 
Wielwilg,  m.  Zie  Wielboom, 
Wiep,  o.  Varec/i,  goëmon,  m.,  algue^  f. 
Wierig,  b.  n.  Fif  plein  de  feu. 
Wierook,  m.  Encens,  m. 
Wierookboom,  m.  Jrbre  qui  porte  t^en' 

eens,  m. 
Wierookdamp,  m.  Fumée  (tencens,  f. 
Wierookdoos.  v.  Navette,  f. 
Wierookdragend,  b.  n.  Thurifère. 
Wierooken,  b.  w.  Encenser ;  fiatter, 
Wiepooker,  m.  Thuriféraire\  encenseur, 

m. 
Wierooking,  v,  Eticefisement,  m. 
Wiepookkasken,  o.  Navette,  f. 
Wiepooklucht,  v.  Odeur  d^encenSy  f. 
Wierookvat,  o.  Encensair,  m. 
Wierookvatdrager ,  m.  Thuriféraire , 

m. 
Wiewoutep,  m.  Papitton,  m. 
Wiewoawen,  o.  w.  Branler;  se  batanr 

eer;  se  remuer;  bouger. 
Wig,  V.  Coin,  m.;  épiU  (map.),  f. 
Wigachtig,  b.  n.  Zie  Wigvopmig, 
Wigchelaer,  enz.  Zie  Wichelaer,  enz. 
Wigge,  V.  Zie  Wig. 
Wiggebeen,  o.  Sphénoïde  (anat.),  m. 
Wiggelen,  o.  w.  Chanceter,  branier. 
Wigswyze,  byw.  En  forme  de  coin. 
Wigt,  o.  Poids,  m.;  pesanteur,  f. 
Wigtig^  b.  n.  Zie  Gawigtig. 
Wigtigheid,  v.  Poids,  m.;  importan-^ 

ce,  f. 
Wigtigmaker,  m.  Jjusteur,  m. 
Wigtigmaking,  y.  Ajusfage,  m. 
Wigvopmig,  b.  n.  Cunéiforme, 
Wik,  y.  Pesée;  vesce,  f. 
Wikgeld,  o.  Droit  de  batance,  m. 
Wikke,  y.  Fesce,  f. 
Wikkelen,  b.  w.  Envelüpper.  Zich  in 

eene  zaek  — .  S*engager  dans   unê 
affaire. 
Wikkeling»  y;  Enveieppement,  wl 
53 


Digitized  by 


Google 


834 


WIL 


Wikken,  b.  w.  Mouvoir ;  peser,  soupe^ 

ser ;  prédire,  devmer. 
Wikker,  m.  Augure,  devin^  m. 
Wikking,  ▼.  Divinationy  f. 
Wikster,  v.  Devineresse,  f. 
Wil,  m.  VolorUé,  f.;  gré:c(msentement, 

m.  Naer  — .  A  volonié.  Tegen  —  en 

dank.  Bon  gré  maloré.  Om  Gods  — . 

Pour  Vamour  de  Dieu.  Om  best  — . 

Pour  Ie  mieux.  Vrje  — .  Franc  ou 

Ubreartitre. 
Wild ,  b.  n.  Sauvage;  farouclie;  féroce, 

—  zwyn,  —  verken.  Sanglier  ^  m. 

—e  geit.  Chamois,  m.  —e  boom.  Sau- 

vageon^  m.  In  het  ^,A  la  débandade; 

conlusément.  In  het  —  schieten.  Ti- 

rer  d  coups  perdus,  — ,  byw.  Sans 

retenue. 
Wild,  o.  Gibiery  m.;  venaUon,  f. 
Wildachtig,  b.  n.  Sauvagin. 
Wildbaen,  v.  FarennCy  f.;  pare,  m. 
Wildbraed,  o.   Venaison ,  f.;  gibier , 

m. 
Wildbraedmand,  v.  Bourriche,  f. 
Wilddooder,  m.  Braconnier,  m. 
Wilde,  m.eny.  Sauvage,  m.  ett 
Wlldeling,  m.  Pomme  sauvage^  f. 
Wildelingboom,  m.  Doucin,  m. 
Wildeman,  m.  Sauvage,  m. 
Wildernis,  t,  Déserty  m. 
Wildöter,  m.  Aariopfiage,  m. 
Wildheid ,  v.  ÉUU  sauvage ,  m.;  barba- 

rie;  férocUéy  f. 

Wildryk,  b.  n.  Giboyeux, 
WilJschieter,  m.  Braconnier,  m. 
.  Wildschut,  m.      i  Chasseur  ,    iireur , 
Wildschutter,  m.  f     m. 
Wildstroopen,  o.  w.  Braconner. 
Wildstrooper,  m.  Braconnier,  m. 
Wildstroopery,  v.  Braconnage,  m. 
Wild  vang,  m.  Homme  élourdi,  pétu^ 

lanly  m.  — ,  m.  en  o.  Gibier  pris  A  la 

chasse,  m. 
Wildverksken,  o.  Marcassin,  m. 
Wildvreemd ,  b.  n.  Toul  h  fait  étranger 

ou  inconnu. 
Wildzang,  m.  Ramage;  charivari; ba- 

ragouin,  m. 
Wilg,m.  \q^^u  m 
Wilge.m.f^"*^'™- 
Wilgen,  onv.  b.  n.  De  saule, 
Wilgenbast,  m.  Ecorce  de  satiUy  f. 
Wilgenblad,  o.  FeuiUe  de  saule,  f. 
Wilgenbloem,  v.  Fleur  de  saulCy  f. 


WIJf 

Wilgenboom,  m.  Saule,  m. 
Wilgeubosch,  o.  Saussaie,  f. 
Wilgenhout,  o.  Bois  de  saulCy  m. 
Wilgenpoot,  v.  Plangon  ou  pUmtaid  de 

sauUy  m. 
Wilgentak,  m.  Brancfie  desanle^  f. 
Willekeur,  m.  en  v.  Franc  ou  libre  «r- 

bitre;  gré,  m;  volonié ,  f.;  capfuCy 

m. 
Willekeurig ,  b.  n.  Arbitraire ;  despoü' 

2ue ;  capricieux.  — ,  byw.  Zie  Wille- 
euriglyk. 
Willekeurigheid,  v.  Arbitraire;  despo- 
tisme; capricCy  m. 
Willekeuriglyk,  by^.  Arbitrairemera ; 

despotiquement ;  capricieusement. 
Willekeurlyk,  enz.  Zie  Willekeurig, 

enz. 
Willekóm,  b.  n.  Zie  Welkom. 
Willen,  b.  en  o.  w.  Foulöir ;  sauhaiier: 

désirer.  Geerne  — .  Aimer,  sotthaiier. 

Liever  — .  Aimer  mieux,  préfértr. 

Iemand  wel  — .  Voutoir  du  bien  d 

q.  q.  Iemand  kwalyk  — .  Fouioirdu 

mat  d  q.  q. 
Willens,  byw.  A  dessein.  —  en  wetens. 

Sciemment,  —  of  onwillens.  Bon  gré^ 

matgré. 
Willig,  b.  n.  Pret ;  prompt;  docUeicom- 

plaisant ;  volontaire  ;  spontane ;  re- 
cherche, — ,  byw.  Folontairement ;  de 

bonne  volonté. 
Willigen,  o.  w.  Enchériry  hausser. 
Willigheid,  v.  Bonne  volonté;  comptai- 

sancCy  f. 
Williglyk.,  byw.  Folontairement;  de 

bonne  volonié. 
Wilvaerdig,  enz.  Zie  Wilveerdig,  enz. 
Wilveerdig,  b.  n.    Cojnplaisant.  — , 

byw.  Complaisamment, 
Wilveerdigheid,  v.  Complaisance,  f. 
Wimpel,  m.  Batuierole;  guimpe,  f. 
Wimpeldoek,  m.  Guimpe,  f. 
Wimpelen,  b.  w.  Zie  Bewimpelen. 
Wimpelstok,  m.  IHgon,  m. 
Wimpel  vlag,  v.  Flamme,  banderoky  f. 
Winbaer,  b.  n.  Gagnable ;  prenable. 
Wind,  m.  Fent;airy  m.  In  den  —  steen. 

Mépriser,  ne  pas  se  soucier  de. 
Windachtig ,  b.  n.  Fenleux ;  orageux ; 

flatueux. 
Windachtigheid ,  v.  Fentosité;  ftatuth 

siUJ. 
Windaes,  o.  en  v.  Zie  Windas. 
Windas  ,  o.  en  v.  Findas ;  mombMl; 
k.  cric ;  vireveau ;  enguiy  m.;  pouUe,  t 


Digitized  by 


Google 


WIN 


WIN 


835 


Windbal,  m.  BaUon.m. 
Windbalmaker,  m.  BaUormier,  m. 
Windbeschryver  ,  m.  Anémographe  , 

m. 
Windbeschryvingr ,  v.  Anémographie  , 

Windbloem,  t.  Jnétnone,  f. 
Windbol,  m*  Ballon,  m. 
Windboom,  m.  Levier,  m. 
Windbord,  o.  Zie  Windscherm. 
Windbreekster,  v.  Hdbletise,  f. 
Windbreken,  o.  w.  U&bler. 
Windbrekend,  b.  n.  Carmiwo^t/" (méd.). 
Windbreker,  m.  Hdbleur,  m. 
Windbi-ekery,  v.  Hdblerie,  f. 
Wind  breuk,  v.  Pneumalocèle,  f. 
Windbui,  t.  Coup  de  vent,  m.;  bourras- 
qm^  f.\grain,  m. 

W^ind builen ,  t.   mv.  Essera  (méd.) , 

m. 
W^indbuls,  v.  Porte-vent,  m. 
'Windbus»  v.  Fusil  è  vent,  m. 
"Winde,  v.  Liseron  (plante),  m.;  poulie, 

f.;  engin";  cric,  m. 
Windei,  o.  OEufsans  coque,  m. 
Windel,  m.  Maillot,  m.:  poulie,  f. 
Windelband,  m.  Lange.  m. 
Windelboom,  m.  Ensouple,  f. 
Windeldoek,  m.  Maillot,  lange,  m. 
Windelen,  b.  w.  Emmailloller, 
Winden ,  b.  w.  Dévider ;  bobiner;  enve- 

lopper;  hisser. 
Winder,  m.  Dévideur,  m. 
Winderig,  b  n.  Fenteux;  orageuxifla- 

tueux ;  vaniteux. 
Winderigheid,  v.  Flatuosité;  ventosité; 

hdblerie^  f. 
Windgat,  o.  Soupirail,  m.;  venlouse; 

ouverture  dans  la  glacé;  lumière  (d*un 

tuyau  d'orgue),  f. 
Wind  ^eld,  o.  Guindage  (salaire),  m. 
Wind  gezwel ,  o.  Emphysème  (méd.) , 

m. 
Windgezwelachtig ,  b.  n.  Emphyséma- 

teux  (méd.). 
Windgod  ,  m.  Dieu  des  vents  ,  Eole , 

m. 
Windhaen,  m.  Girouette,  f.;  coq^  m. 
Windhaver,  v.  Folie  avoine,  f. 
Windhond,  m.  Lévrier ;  chien  courant, 

m. 
Windhondeken,  o. )  r^,-^„  ^ 
Windhondje,  o.      }^^'».°^- 
Windig,  b.  n.  Zi^  Windachtig.    . 


Winding,  ▼.  Dévidage;  guindage,  m, 
Windkaut,  m.  Cóté  d'ou  vient  Ie  vent . 

m. 
^indkogel,  m.  ÉoUpyle,  m. 
Windkoliek,  o.  Colique  venUuse,  f. 
Windkruid  ,  o.  Coquelourde  (plante) , 

Windmaend,  v.  Fenlóse,  m. 
Windmaker,  m.  Hdbleur,  m. 
Windmakery,  v.  Zie  Windbrekery 
Windmeetkunde,  v.  Anémomélrie^  f. 
Windmeter,  m.  Anémomètre,  m. 
Windmeting,  v.  Anémométrie,  f. 
Windmolen,  m.  Moulin  &  vent,  m. 
Windpokken,  v.  mv.  Pelite  vérole  va- 

tante,  f. 
Windpomp.  v.  Pompe  aspirante,  f. 
Windpyp,  T.  Tuyère;  canne  h  vent ,  f. 
Windradje,  o.  Moulinet,  m. 
Windroer,  o.  Fusil  h  vent^  m. 
Windroos,  v.  Rosé  des  vents,  f. 
Windscherm,  m.  en  o.  \  Paravent;  abat- 
Windschut,  o.  j     vent;  auvent, 

m. 
Windsel ,  o.  Bande ;  ligature,  f, ;  ban- 

d/^ge;  maillot,  m, 
Windspil,  V.  Cabestan,  m. 
Windster,  v.  Dévideuse,  f. 
Windstil,  b.  n.  Calme, 
Windstilte,  v.  Calme,  m  ;  bonace,  f. 
Windstreek,  v.  Aire  de  vent,  f. ;  rumlf 

de  vent,  m. 
Windvaen,  v.  Zie  Windwyzer. 
Windvang,  m.  Zie  Windschut. 
Windvanger,  m.  FentiUUeur,  m. 
Windveder,  v.  Penon  (mar.),  m. 
Windverdryvend  ,  b.  n.  Zie  Windbre- 
kend. 
Wind  verwekkend ,  b.  n.  Fenleux;  fla-  ■ 

tueux, 
Windvlaeg,  v.  Coup  de  vent,  m.;  rafale; 

bourrasque,  f. 
Windwaerts,  byw.  Au  vent,  au  lof. 
Windweger,  m.  Barosanème,  m. 
Windwering,  v.  Zie  Windschut. 
Windwyzer,  m.  Girouette,  f. 
Windzak,  m.  Camemuse ;  musette^  f. 
Windzeel,  o  Corde  de  cabestan,  f. 
Windzucht,  v.  Tympanile,  f. 
Windzyde,  v.  Zie  Windkant. 
Wingewest ,  o.  Pays  conquis,  m.;  pro- 

vince  romaine,  f, 
Wink,  m.  Zie  Wenk. 
Winkbrauw,  v.  Zie  Wenkbrauw. 
Winkel,  m.  Coin;  recoin,  m.;  boutique, 

f.;  atelier,  m. 


Digitized  by 


Google 


836 


wm 


WIW 


Winkelboek ,  o.  ^  m.  BrêuiUard  (re- 
gistre)  ,  m. 
Winkeldeur,  v.  Poi'te  de  toutique,  ft 
Winkeldochter ,  ▼.  Fiüe  de  bouéuftte; 

demaiseUe  de  ooniptoir,  f. 
Winkelen,  o.  w.  Tenir  boutique. 
Winkelgast,  m.  Zie  Winkeljongen. 
Winkelgoederen,  o.  niT.  Marchandisee, 

f.  pi.;  fonds,  m. 
Winkelhaek,  m.  Équerre^  f. 
Wiukelhouder,  m.  Bauliquier,  fnemtr^ 

m. 
Winkelhoudster,  v.  Mercière,  f. 
Winkelier,  m.  Bautiquier,  mercier,  dé- 

taüiant,  débUant^  m. 
WiDkelierster ,  v.  Mercière  ,  débUmHe  , 

détaiUatUe,  f. 
Winkeljongen,  m.  Gargan  de  boutique , 

courtaud,  m. 
Winkelkamer,  t.  Arrière-boutique^  f. 
Winkelknecht ,  m.  Zie  Winkeljongen. 
Winkellade,  t.  Tiroir  de  boutique,  m. 
Wlnkellamp ,  t.  Lampe  de  boutique , 

f. 
Winkellei,  v.  Ardpiêe  de  boutique,  U 
Winkelmaet,  v.  Equerre^  f. 
Winkelmeid,  y.        I  PiUe  de  boutique, 
Winkelmeisken,  o.  f      f. 
Winkelnaed ,    m.    Suiure    tambdokie 
Janat.) .  f. 

Winkelnering,  ▼.  Boutique^  f. 
Winkeltand,  m.  Dcnt  caninê,  f. 
Winkelvenster ,  v.  ei»  o.  FtnHrt  de 

boutique,  f. 
Winkelwachter ,  m.  Garde- boutique , 

m. 
Winkelwaer,  v.  Marchandiee^  f. 
Winken,  o.  w.  Zie  Wenken. 
Winket,  o.  Guichet.  m. 
Winnelyk,  b.  n.  Zie  Winbaer. 
Winnen ,  b.  w.  CuUiver  (la  terreYt  w- 

cueiUir;  récoUer;  gagner;  a*«•fri^-fwn- 

porter ;  prendre ;  vainere ;  engendrer, 

— ,  o.  w.  Gagner;  pro^ter;  avanoer. 
Winnend,  b.  nt  Gagnant, 
Winner,  m.  Gagnant;  vainqueur;  eulti- 

vateur.  m. 
Winning,  ▼.  Gaki;  prefit;  avantage^ 

m. 
'Winoxbergen ,    o.    Berg^saint-Vinox 

(Tilledê  France),  m. 
Winst,  Y.  Gain ;  profU ;  mnnntage,  m. 
Winstgevend,  b.  n,  LucraUf. 
Winstgierig,  b.  n.  Jvide  de  gain. 
Winstgierigheid ,  v.  Jviditi  du  gain , 


Winter,  m.  Hiver,  m.  —  aen  handra  of 

Toeten.  Engetures,  f.  pi. 
Winteraohtig ,  b.  n.  Bivemal ,  bru- 

mat. 
Winterappel,  m,  Pomme  d^fdoer,  f.; 

francatu ,  m. 
Winterarbeid,  m.  TrauaU  d^hiver^  m. 
Winteravond ,  m.  Soiree  o  o  veüléed'hi' 

ver,L 
Winterblo^n,  t.  Fleur  d^hiver;  immor- 

UUe.f. 
Winterboter,  t.  Beurre  d'lnver,  m. 
Winterbui,  t.  Bourrasque  d'hiver^  f. 
Winterdaegs,  byw.  En  hiver. 
Winterdag,  m.  Jour^  na.,  ou  joumée 

d'hiver,  f.;  hiver,  m.  By  — /g— g.  En 

tUver. 
Winteren,  onp.  w.  Faire  fraid. 
Winterfeesten ,  y.  en  o.  mv.  Fites  br%- 

mates,  f.  pi. 
Winterfruit,  o.  en  y.  Fruits  d'hiver^  m. 

pi. 
Wintergers^  y.  Orged'kiver^  f. 
WintergewaSy  o.  Zte  Winterplant. 
Wintergrroen,  o.  Pyrole  (plante),  t 
WinterhalQaer  ,  o.  SemeUre  d'hioer , 

m. 
Winterbanden  ,  y.  my.  Engeluru  aux 

maine,  f.  pi. 
Winterhaver,  ?.  jévoine  d'hiver^  t 
Winterbelm,  m.  AboUe,  m. 
Winterhielen,  m.  mv.  Engeturti  aux 

pieds,  aux  taUms^  mules,  f.  pL 
Winterig,  b.  n.  D*hiver. 
Winterkers,  y,  Cogtieret  (plante),  m. 
Winterkleed,  o.  Babü  d'tUver^  m. 
Winterkoniugje,  o.       l    Raiteiêi  (oi- 
Winterkoningsken,  o.   f        seai^,  jb. 
Winterkool,  v.  Chou  d'hiver,  m. 
Winterkoom,  o.  {   mu^ta^^  ^    • 
Wi«t6fko»«;o.  }  ^^^Mver^m. 
Winterkost,  m.  Nourritmre  d*ki9er,  f. 
WiBterkoudei  y.  Frouüire  ,  f. ;  primas, 

m. 
Winterkwartael ,  o.  Trimestre  d'hiaer . 

m. 
Winterkwartier,  c 
Winterleg^r,  o. 
Winterlegering,  y. 
Winterliiik,  y.  Ciguin  f. 
Winterluobt,  y.  Jir  d'hiver;  tsmps 

frok^m. 
Winterlyster,  y.  Mauvis  (grive),  m. 
Wintermaend,  y.  Décembre,  n». 
Wintermantel,  m.  Manteau  d^hitn. 


:.l 


Quartierttkkter^a. 


Digitized  by 


Google 


WIP 


WIS 


837 


"Wfntermorgen,  m.  Matinee  (Thiver,  f. 
"Wfntermuts,  v.  Barnet  d'hiver,  m. 
'Winternacht,  m.  NuU  d'Mver,  f. 
"Wintepooft,  o.  FruÜs  d*hiver^  m.  pi. 
TVin terpeer,  v,  Poire  d*fUver,  f. 
^Winterplant,  y.  Plante  brumale,  f. 
Winterrels,v.  f^uyage  d*hiver,  m. 
Wiuterrogge,  v.  SeiQle  d*hiver^  m. 
'Winterrok,  m.  Ham  <i*kiver^  m.;  robe 

a'hiver,  f. 
^^intersaizoen^o.  Bivery  m. 
'Wiütersalade,  v.  Salade  (Thiver^  f. 
Wintersch,  b.  n.  HivertuUj  brumoL 
Winterslfiep,  m.  Engourdiêsement  on 
somweü  (de  qtteUfues  aniinaux  pen- 
4ant  Cfdver),  m.   . 
"Wintertarwe,  v.  Fritment  d*Mver.  m. 
Wintertyd,  m.  Temps  d'hmr,  niver , 

m. 
Winterrenster,  v.  ^  o.  Contre-chAssis, 

m. 
Winterverblyf ,  o.  Haéüêtiony  t,  oa 

sQour  d'hüer,  m. 
Wintervermaek,  o.  Plaisir  ou  itiver* 

tissement  d^hiver^  m. 
Wintervertrek  ,  o,  JpparUment  d^M- 

ver,  m. 
Wintepvlaeg,  ▼.  Zie  WinterbiiL 
Wintervoedep,  o.    Fourrage  d'héoer, 

m. 
Wintervoorraed ,   m.  PfVvhidn  p09r 

Vhiver,  f. 
Wiixtenrreagrd  ,  v.  Diveriissemeni  tChk- 

ver,  m. 
Wintervpucbt,  t.  Fndt  d'Mter,  m. 
Win  ter  weder,  o.  Temps  d*hiver,  m. 
Wintepwerk,  o.  Omnrage  (Thiver,  m. 
WiDterwooning,  ▼.  HiibHation  d*Mver, 

1. 
WInterwyk,  v.  QumiUr  sThiver,  m. 
Whiterzonnestand,  m.  SoUtice  dhwer, 

m. 
Winzucht,  t.  AmdHé  du  gain,  f.;  intd' 

rêt^m. 
Winzüohtig ,  b.  n.  Apreau  gain,  inté' 

ressé. 
Wip,  y.  Branie,  m ;  bascule;  eslrapa" 

de,  f. 
Wipbalk,  m.  Brtie,  jp^rarrv  en  éwucicie.  f. 
Wipbrug,  y.  Pant-levis;  pont  d  bascule , 

m. 
Wipdeken,  y.  Berne  (oouTertnre),  f. 
Wipgalg,  y.  Estrapadi  (potencc^,  f. 
Wipbottt,  o.  Hascfiée,  f. 
Wippe.y!  Zie  Witi, 
Wippen,  o.  w.  Faire  la  itoêcule;  sauUr; 


branler.  —,  b.  w.  Estrapader ;  her- 

ner. 
Wipper,  m,  Btmeur,  m. 
Wipper((}e,  o.  SauUreau  (pièce  de  «la- 

yecin),  m. 
Wipping,  y.  Beme,  f.;  bemement,  m.; 

estrapade,  f. 
Wipplank,  y.  BalanQoire;  branloire  ,  f. 
Wipstaert,  enz.  Zie  Wipsteert,  enz. 
Wipsteert,  m.  Uochequeue ,  m.;  ^r- 

geronnette  (oiseau),  f. 
wipsteerten,  o.  w.  Remuer  cotuinuelle" 

menl  la  queue. 
Wipstokje,  o.  Bdtonnet,  m. 
Wis,  b.  n.  Sür;  cerêain,  — ,  byw.  Süre- 

ment ;  certainement,   . 
Wis^  y.  Stère ,  m. ;  corde  (niesure  de 

bois),  f. 
Wisch,  m.  en  y.  Eoussine;  baguette,  f.; 

üsier ;  torchon,  m.;  lavette,  f. 
Wisch banden  ,  m.  my.  Faisses  (t.  de 

yannierK  f.  pi- 
WiBcbdoek,  m.  Torchon,  m.;  tavette,  f. 
Wisheid,  y.  Certilude.  f. 
Wishout,  o.  Bots  de  corde,  m. 
Wifijewasije,  o.  Bagatelle;  babiaie,  f. 
Wiskunde,  y.  Malïiématiques,  f.  pi. 
Wiskundig,  t.  n.  MalhénwUiq^^,  — , 

byw.  Matfiématiquement. 
WiskuAdige*  m.  ÈkUhémaOcien,  m. 
Wiskundiglyk ,   byw.  Mathématique" 

ment, 
Wiakunst,  y.  Mathématiques,  f.  pi. 
Wiskonstember,  m.  JtkUHématicien,  m. 
Wiskunstig,  b.  n.  Zie  Wiskundig* 
Wiskonatiglyk ,  byw.  Mathématique- 

ment. 
Wispelem,  h.€n  o.  w.  Remuer,  Panter, 

tukker, 
Wispeistaerten,  o.  w.  Zie  Wispelsteer- 

ten. 
WiepelBteerten,  o.  v.  Rgmnu  la  quetse. 
Wispelturig,  b.  n.  Changeant^  moon- 

stani,  völaae.  — ,  biyw.  Légèremenl. 
Wispelturigheid,  v.  Inconstanee,  iégè- 

retéy  versatiUté^  f. 
Wisschen,  uny.  b.  n.  Dk>sier. 
WiMchen,  b.  w.  Effacer ,  essuyer ,  net- 

toyer. 
WissotMP,  m.  Celui  qui  essuiezéceuvü- 

Ion  (artill.),  m.  ^ 

Wisöe.  y.  Zte  Wis.  y. 
Wissel,  m.  Lettre  de  change ,  traite,  f.; 

change,  m. 
Wisselaer,  ia.  Banquier;  changeur , 

m. 


Digitized  by 


Google 


838 


WIS 


WIT 


Wisselaerster,  t.  Changeuse,  f. 
Wisselaergvpouw,  v.  Changeuse^  f. 
Wisselagent.  m.  Agent  de  change,  m. 
WisseiagentBehap ,  o.  Charge  d'agent 

dé  changcj  f. 
Wisselbaer,  b.  n.  Êchangeable ;  chanr 

geant ;  inconstant, 
wisselbaerheid ,  v.  Inconstance ;  victs- 

iüude,  f. 
Wisselbank,  v.  Banque,  f. 
Wisselbeurt,  v.  JUtmation^  f.;  tour, 

m. 
Wisselbladeren ,  o.  mr.  FeuiUes  alter* 

nes  (bot.),  f.  pi. 
Wisselborg,  m.     \Aval,  m.,  tautioHj 
Wisselborging,  t.  f     f. 
Wisselbrief,  m.  Lettre  de  change,  traite. 

Wisselen,  b.  w.  C hanger ,  échanger; 

troquer,  — ,  o.  w.  Changer ;  altemer ; 

faire  te  change. 
Wisselgeld,  o.  Jrgent  de  change,  m. 
Wisselhandel,  m.  Change^  m.;  banque, 

f. 
Wisselhandelaer,  m.  Zie  Wisselaer. 
Wisselheer,  m.  Directeur  d'une  banqtu, 

m. 
Wisselhoeken,  m.  mv.  Angles  altemeSy 

m.  pi. 
Wisselbonden,  m.  mr.  Chiens  de  relais, 

m.  pi. 
Wisselhuis,  o.  Maison  de  banque,  f. 
Wisseling,  v.  Chanae;  échange;  troc,  m. 

—  van  brieven.  Correspondance^  f. 
Wisselkans.  v.  Chance,  f. 
Wisselkantoor ,  o.  Bureau  de  change , 

m 
Wisselkleed,  o.  Habit  de  rechange,  m. 
Wisselkoers,  m.  Change.cours  du  chan- 
ge, m. 
Wisselkoets,  y.  Carrosse  de  relais,  m. 
Wisselkoorts,  ▼.  Fièvre  intermittente,  f. 
Wisselloop,  m.  Zie  Wisselkoers. 
Wisselmakelaer^  m.  Agent  de  change  ; 

courtier,  m. 
Wisselpeerd,  o.  Clieüal  de  relais,  m. 
Wisselplaets,  v.  Relais,  m. 
Wisselprys,  m.  Prix  ou  cours  du  chan- 
ge, m. 
Wisselregt,  o.  Droit  de  change,  m.; 

justice  commutative,  f. 
Wisselrekening,  v.  Arbitrage,  m.' 
Wisselrymen ,  o.  mv.  Rimes  croisées^  f. 

pi. 
Wisselryming,  v.  Croisure,  f. 
Wisselstyl,  m.  Style  de  change,  m. 


Wisselvallig,  b.  n.  Inconstant;  varia- 
ble.  — ,  byw.  Zie  Wissel  val  liglyk. 

Wisselvalligheid,  v.  Inconstance;  vidf- 
situde,  f. 

Wisselvalliglyk,  byw.  Inconstamment. 

Wisselverdrag,  o.  Contrat  commutatit, 
m. 

Wisselwagen,  m.  Foiiure  de  relais,  f. 

Wisselwinst,  v.  Change,  profU  du  ban- 
quier,  m. 

Wisselyk,  byw.  Assurément, 

Wit,  b.  n.  Blanc.  Witte  wyn.  Du  vin 
blanc.  —  maken.  Blanchir.  —  wor- 
den. Devenir  blanc ,  blanchir.  — 
brood.  Pain  blanc,  —  bier.  Bière 
blanche.  Witte .  donderdag.  Jeudi 
saint  — ,  o.  Blanc;  but,  m.  Naer  het 
~  schieten.  Tirer  au  blanc. 

Witachtig,  b.  n.  Blarichdtre. 

Witbaerdig,  b.  n.  Qui  a  la  barbe  blan- 
che. 

Witbier,  o.  Bière  blanehe,  f. 

Witbuiksken ,  o.  Cul-blanc ,  motUux 
(oiseau),  m. 

Witgeld,  o.  Argent  blanc,  m. 

Witgloeijend.  b.  n.  Incandescent. 

Witgoud,  o.  Or  blanc ;  platine,  m. 

Withairig,  b.  n.  )   Qui  a  les  chevfvx 

Witharig,  b.  n.  f  bUincs ;  qui  atepoü 
blanc. 

Witheid,  v.  Blancheur,  f. 

Without,  o.  Bois  blanc,  m. 

Withouten,  onv.  b.  n.  De  bois  blanc. 

Witje,  o.  PapiUon,  m. 

Witjes ,  byw.  Blanchement ;  propre- 
ment, 

Witkleurig,  b.  n.  Blanc ;  blanchêire, 

Witkoking,  v.  Blanchiment,  m. 

Witkop,  m.  Tête  blanche,  f. 

Witkoppig,  b.  n.  Qui  a  la  tête  blanche. 

Witkwast,  m.  Brosse  (pour  blanchir  les 
muraiUes),  f. 

Witloog,  V.  Bousure  (monn),  f. 

Witlyvig,  b.  n.  Qui  a  Ie  corps  bjanc. 

Witmaking,  v.  Blanchiment,  m. 

Witpootig,  b.  n.  Qui  a  les  pattes  blan- 
ches, 

Witsel,  o.  Blanc,  m. 

Witsteert,  m.  Cul-blanc,  motteux  (oi- 
seau),  m. 

Witte,  m.  en  v,  Un  blanc;  une  blanehe, 
— ,b.n.  Zi«  Wit,  b.n. 

Wittebrood,  o.  Pain  blanc,  m. 

Wittebroodskind,  o.  Enfant  gdté,  m. 

Witteling,  m.  Albinos,  m. 

Witten,  b.  w.  Blanchir. 


Digitized  by 


Google 


WOE 


WOL 


839 


Witter,  m.  Celui  qui  blanciiü  (une  mu- 

raille,  etc  ).  Zie  Witkwast. 
Witting,  ▼.  Zie  Wyting. 
WitTerwig,  b.  n,  Blanc;  blanch&tre, 
Witvingerig,   b.  n.  Qui  a  Us  doigts 

biancs. 
Witvisch,  m.  Able,  m.;  abUtte ;  blan- 

chaiUe,  f. 
Witvlschnet,  o.  AbUret  (filet),  m. 
Witrlekkig ,  b.  n.  Qui  a  des  taches 

blanches. 
WitTleugelig»  b.  n.  Qui  a  les  ailes  blan- 
ches. 
Witwerk,  o,  Menuiserie  de  bois  blanc; 

boisseUerie,  f. 
Witwerker  ,  m.    Layetier;  boisselier^ 

m. 
Witwordend,  b.  n.  Blanchissant. 
Woede,  v  Furie,  fureur;  rage,  f.;  cour- 
roux; achamement,  m. 
Woeden,  o  w.  Enlrer  oa  se  meltre  en 

fureur ,  s'emporler ;  exercer  ses  fu-- 

reurs. 
Woedend,  b.  n.  Furieux;  fougueux,  — , 

byw.  Furieusemenl. 
Woedig,  b.ïï.enhyvr.  Zie  Woedend. 
Woedigbeid,  v.  Zie  Woede. 
Woediglyk,  byw.  Furieusemenl. 
Woeker,  m.  Inlérêl;  gain.  profil,  na.; 

usure,  f.  Op  —  leenen,  Prêler  &  wu- 

re,  —  dry  ven.  Exercer  Vusure. 
Woekerachtlg,    b.    n.    Usuraire.   — , 

byw.  Usurairement. 
Woekeraer,  m.  Usurier,  m. 
Woekeraerster,  v.  Usurière,  f. 
Woekeren,  b.  en  o.  w.  Acquérir  par 

usure  ;  exercer  l'usure ;  preier  &  usu- 

re ;  faire  valoir ;  oblenir. 
Woekergeest,  m.  Zie  Woekerzucht. 
Woekergeld,  o.  Argenl  usuraire,  m. 
Woekerhandel ,  m.  Usure,  f.;  agiola- 

ge,m.\  juiverie,  f. 
Woekering,  v.  Usure,  f. 
Woekersch.  Zie  Woekerachtig. 
Woekerwinst,  ▼.  Usure,  f.;  agiolage  , 

m. 
Woekery,  v.  Usure.  f. 
Woekerzucht,  y.  Penchanl  pour  Cusu- 

re,m, 
Woekerzuchtig ,  b.  n.  Adonné  ü  Cu- 

sure. 
Woelachtig,  b.  n.  Zie  Woelig. 
Woelen  ,  b.  w.  Envelopper ;  enlorliller ; 

fourrer;  rousler;  fouiller,  creuser.  — , 

o.  w.  Se  remuer^  s'agiler;  fréliUer; 

tracasser. 


Woelery,  v.  FréliUemenl;  remuement, 

m. 
Woelgaren,  o.  Zie  Woelsel. 
Woelgeeat,  m.  Esprü  remuanl;  brouil- 

Ion;  sédüieux ;  agilaleur;  lulin,  m. 
Woelig,   b    n.    Hemuant;  lurbulenl; 

fréliUanl;  bruyanl.  Een  —  kind.  Un 

enfanl  remuanl.   Eene  —e    straet. 

Utie  me  bruyanle. 
Woeling,  ▼.  I  Fourrure  (d'un  cd- 

Woelsel,  o.  J    bje)  ;    rouslure 

Woel  touw,  o.  en  v. )     (mar.),  f. 
Woelwater,  m.  Homme  remuanl,  m. 
Woelziek,  b.  n.  Remuanl;  lurbulenl; 

sédüieux, 
Woelzucht,  V.  Humeur  lurbulente,  f. 
Woensdag,  m.  Mercredi,  m. 
Woensdagavond  ,  m.  Mercredi  soir,  m. 
Woensdagmorgen,  m.  Mercredi  malin , 

m. 
Woensdagsch,  h,  n.  Du  mercredi. 
Woerd,  m.  Canard  mdle,  m, 
Woerhaen,  m.  Faisan,  m. 
Woerbaentje,  o.  Faisandeau ,  m. 
Woerhen,  ▼.  Poule  faisane,  f. 
Woest ,  b,  n.  Sauvage ;  barbare;  farou- 

che ;  brulal ;  incutle ;  déserl.  — ,  byw. 

D*une  maniere  sauvage;  barbarement. 
Woestaerd,  m.  Barbare,  m. 
Woestaerdig,  b.  n.  Barbare,  sauvage, 

— ,  byw.  Barbaremenl. 
Woestaerdigheid,v.  harbarie;  férociU,t. 
Woestaerdiglyk,  byw.  Barbaremenl. 
Woesteling,  m.  Homme  grossier  ou  i*us- 

tique,  m. 
Woestelyk ,  byw.  D'une  maniere  «au- 

vage  ou  déréqlée;  impélueuseinenl, 
Woesteny,  v.  Déserl,  m. 
Woestheid,  v.  Férocilé;  barbarie,  f. 
Woestyn,  v.  Déserl,  m. 
Woestynbewooner ,  m.  Habilanl  d*un 

déserl;  sauvage,  m. 
Wol,  Y.  Laine,  f. 

Wolachtig,  b.  n.  Laineux;  colonneux. 
Wolachtigheid,  y.  Qualüé  de  ce  qui  esl 

laineux  ou  colonneux,  f. 
Wolarbeid,  m.  Lainage,  m. 
Wolarbeider,  enz.  Zie  Wolbereider, 

enz. 
Wolbael,  y.  BaUe  de  laine,  f. 
Wolbeest,  v.  en  o.  Bêle  4  laine,  f. 
Wolbereiden,  b.  w.  Apprêler  la  laine» 
Wolbereider,  m.  Lainier,  laineur,  m. 
Wolbereiding,  y.  Apprêl  de  la  laine,  m. 
Wolbereidster,  v.  Femme  qui  apprêle 

la  laine,  f. 


Digitized  by 


Google 


840 


WOL 


WOL 


Wolbïoem,  v.  BouiUon-hlanc,  tn. 
Wolboog,  m.  Argon  (de  chapelier),  m. 
Wolboom,  m.  Capoquier^  tn. 
Woldistel,  T.  Chardon  &  carder,  m. 
Woldoorn ,  m.  Fromager ,  bombax  (ar- 

bre),  m. 
Woldraeijer,  m.  Zie  Wolbereider. 
Woldragend,  b.  n.  Lanifire.laniqère. 
Woldrager,  m.  ifoMïon^m.;  brebtSf  f. 
Woldrig,  m.  Zie  Woldrager. 
Wolf,  m.  Loup;  scolyle;  cUUronsckaran- 

W^on,  in.;  herpe,  f. 
olfachtig,b.  n.  De  lottp,  — ,  byw.  En 
Ump. 
Wolfhond,  m.  Chien-loup;  crocotte ,  m. 

Wolfmenech,  m.  Lycanthrope^  m. 
Wolfmenschheid.  v.  Lycanthropie^  f. 
Wolfsangel,  m.  Chausse-trape,  f. 
Wolfsbezie,  v.  Pamette  (plante),  f. 
Wolfsbit,  o.  Zie  Wolfsgebit. 
Wolfsboon,  V.  Lupin  (plante),  m. 
Wolfsch,  b,n.De  loup. 
Wolfsdoorn ,  m.  Lydum  (arbrisseau) , 

m. 
Wolfsdrek,  m.  Repaire  de  loup,  m. 
WofBgebit,  o.  Dents  de  loup,  f.  pi. 

Wolfshond,  m.  C/Uen-Ioup;  crocotte,  m. 
Wolfshonger,  m.  MaUfaxm,  f. 
Wolfshuidf,  V.  Peau  de  Umpy  f. 
Wolfeklauw,  m.  Griffe  ae  loup,  f.;  pied- 

de  loup;iyccpode  (plante),  m. 
Wolfskop,  m.  Téte  de  loup^  f. 
Wolfskpuid,  o.  Zie  Wolfswortel. 
Wolfskuil,  m.  Trappe  (piége),  f. 
Wolfsleger,  o.  Liteau ,  atte  du  loup,  m. 
Wolfsmaend,  v.Dicemhre,  m. 
Wolfsmelk,  v.  Ésule,  f.,  tithymale^  eu- 

Wühorbe  (plante),  m. 
olfsmuiX  m  Gueule  de  loup,  f. 
Wolfsmuts ,  ▼.  Bonnet  de  peau  de  loup, 

m. 
WolfspelB ,  m.  Fourrure  de  peau  de 

loup,  f. 
Wolfspoot,  m.  Potte  de  toup^  f.;  marru- 

be  aquatique  (plante),  m. 
Wolfstand,  m.  Dent  de  lottp^  f. 
Wolfsveest ,  m.  Vesu-de-loup  (plante) , 

Wolfsvel,  o.  Peau  de  loup,  f. 
WolflBwortel ,  m.  Aconit  (plante),  m. 
Wolfvanger ,  m.  Preneur  de  loups;  gros 
gant,  m. 


Wolfrerwlg,  h.n.  De  ia  eoülemr  dm  pfM 

de  loup. 
Wolfyzer,  o.  Chausse-trape,  f. 
Wolgras,  o.  Gnaphale  (planto),  m. 
Wolhaddel,  m.  Commerce  de  Uune ,  n. 
Wolhandelaer ,  m.  Marchand  de  Umt; 

tainier,  m. 
Wolk,  ▼.  Nue,  nuée.  f.;  nuage,  m. 
Wolkaehtiij:,  b.  n.  Nuageux;  nébuieux, 
Wolkacbtigheid,  v  NébutosiU,  f. 
Wolkaerd,  v.  i   Carde,  f. ,  peigne ,  «.; 
Wolkaerde,  v.  1     droussetU^  f. 
Wolkaerden,  b.  w.  Carder  la  laine. 
Wolkaerder,  m.  Cardevr,  m. 
Wolkaerdlng,  v.  Peignage,  m. 
Wolkaerdstep,  ▼.  Cardeuse,  f. 
Wolkam,  m.  Carde,  f ;  peigne,  m. 
Wolkammen,  b.  w.  Peigner  la  laine. 
Wolkammer,  m.  Cardenr,  m. 
Wolkamming,  t.  Zie  Wolkaerdiug. 
Wolkamster,  t.  Cardeuse^  f. 
Wolkboog,  m.  Arc-en-ciei,  m. 
Wolkbreuk,  v.  Ondée ,  cataracle.  f. 
Wolkenkolom ,  v.  Nuée  en  forme  ée  ce- 

Umne;  colonne  de  nuée,  f. 
Wolkerig ,  b.  n.  Zie  Wo!ka«htig. 
Wolkhoorn ,  m.  Êcorehée  (ooqnlilage) , 

Wolkig,  b.  n.  ZU  Wolkachilg. 
Wolkje,  o.  Nubëcnie,  f. 
Wolkkolom,  t.  Zie  Wolkenkolom. 
Wolklopper,  m.  ArQonneur;  brieoir,  m. 
Wolkooper,  m.  Lainier,  m. 
Wolkruid,  o.  BouUlon-tlanc  ^  m.,  mo- 
lene (plante) ,  f. 
Wolksken,  o.  Zie  Wolkje. 
Wolkswyze,  byw.  En  forme  ée  fiMys. 
Wolkzon,  y.  ParMie  ou  paréUe,  m. 
Wolle,v.Zi«Wol. 
Wollen,  onv.  b.  n.  De  iaine,  —  stoillNi. 

Étoffes  de  laine.  —  kousen.  Bas  de 

laine. 
Wollenfabrikant,  m.  Fatricemt  d'ét$lle$ 

de  laine,  m. 
Wollengaren,  o.  Estame,  f. 
Wollengoed,  o.  Lainage,  m. 
Wollennaoijen,  o.  w.  Coudre  en  drtsp, 
Wollennaeister,  v.  Ceuturitre  en  leam , 

endrap,  f. 
Wollennaeld,  v.  AiguiUe  pour  coudre  en 

drap,  f. 
Wollenwerk,  o.  Lainage,  m. 
Wonenwerer,  m.  Drapier,  m. 
Wollig,  b.  n.  Laineux;  cotonnemx. 
Wollighêid ,  ▼.  Colon,  duvel  (des  fruits, 

etc.),  m. 


Digitized  by 


Google 


WON 


WON 


841 


Wolephaler,  m.  Jpkiigneur,  m. 
Wol  plukken,  b.  w.  ÈptV4iheT  la  laine. 
Wolplukker,  m.  Épluchenr  de  (ainey  m. 
Wolscheiden,  b.  w.  Chiqueter, 
Wolsplmien,  b.  w.  Piler  de  la  laine. . 
Wolspinner,  m.  Filevr  de  laine.  m. 
Wolspioaery,  v.  Filature  de  laine.  f. 
Wolspinster,  v.  File u se  de  laine ^  f. 
Wolstamper,  m.  Pilelle,  f. 
Woluitschot,  o.  Jbat-chauvée,  f. 
Wolvenaerd,  m.  Nature ,  f. ,  ou  naturel 

du  toup,  m. 
Wolyenjagermeester,  m.  Grand  touve- 

Uer^  m. 
Wolvenjagt,  v.  Chasse  du  loupy  au  Ump , 

Wolvei^agtmeester,  m.  Grandleuvetier^ 

m. 
Wolveiyagttuifir,  o.  Louvelerie^  f. 
Wolyenjagltuighuis,  o.  Louvet€riei}ievL), 

Wolrenklem ,  ▼.  Chausse-trape  (piége), 

WoWennet,  o.  Reis  pour  prendre  des 

loups,  m. 
Wolvenprent,  ▼.  Zie  Wolvenspoor. 
Wolvenspoor,  o.  Tracé  de  hup,  f. 
Wolvenyzer,  o.  Chausse-trape  (piége}, 

Wolverkooper,  m.  Lainier^  m. 
WoWerwen,  o.  w.  Teindre  la  laine. 
WoWerwer,  m.  Teinturier  en  laine,  m. 
WoWerwery,  v.  Teinturerie  en  laine^  f.  . 
Wolvin,  V.  Lome,  f. 
Wolvlok,  V.  Flacon  de  laine,  m. 
Wolwerker,  m.  Zie  Wolbereider. 
WolweveT,  m.  Zie  Wollenwever. 
Wolzak,  m.Sacè  laine,  m. 
Wond,  V.  Zie  Wonde. 
Wondartfi,  m.  Chirurgien,  m. 
Wondbaer,  b.  n.  VulnérabU. 
Wondbalsem ,  m.  Baume  vutnéraire,  m. 
Wonde,  ▼.  Plaie;  blessure,  f. 
Wonden,  b.  w.  Blesser. 
Wonder ,  o.  MerveiUe ,  f. ;  phérnmène  ; 
prodige;  miracle,  m. 

Wonderbaerheid  ,  v.  MerveiUe ;  singuta- 
füé,  f. 

Wonderbaerlyk,  b.  n.  Miracüteux;  mer- 
veiUeux;  prodigieux;  étonnant ;  admi' 
ifibte.  — ,  byw.  Miracuteusement;  ad' 

^  mirablement;  prodigieusement. 

Jondérbaerlykheid,  v.  MerveiUe,  f. 

Wonderbeéld,  o.  Image  miraculêute^  f. 


Wonderbloem,  V.  Bette- de-iiuit ,  f.,  ja- 

/ap  (pi  ante)  m. 
Wonderboom,  m.  Ricin ,  palma-Christi 

(bot.),  m. 
Wonderdadig,  b.  n.  Miraculeux;  prodi- 
gieux. — ,  byw.  Miraculeusement;  pro* 
digieusement. 
Wonderdadigbeid,  v.  Tkaumaturgie ,  f* 
Wonderdadiglyk ,   byw.  Miraculeuse- 
ment; prodigieusement. 
Wonderdaed ,  v.  Miracle;  prodige,  m. ; 

merveUle,  f. 
Wonderdoend,  b.  n.  Zie  Wonderdadig. 
Wonderdoener,  m.  Thaumaturge,  m. 
Wonderen,  onp.  w.  Êtonner,  surpren- 

•dre. 
Wondergaef,  v.  Don  miraculeux,  m. 
Wondergoed ,  b.  n.  Tres  bon,  excellent , 

admiratle. 
Wondergroot,  b.  n.  Extrémement  grand. 
Wonderheid,  t.  Zie  Wonderwerk. 
Wonderkind,  o.  Enfant  prodigieux,  m. 
Wonderkracht,  v.  Force  miraculeuse,  f. 
Wonderlyk,  b.  n.  Étonnant,  admirabU; 
merveiUeux,  prodigieux;  extraordi- 
naire; ëtrange,  bizarre.  — ,  byw.  Mer- 
veiUeusement;  prodigieusement;  admi- 
rabUment;  étrangement. 
Wonderlykheid,  v.  Bizarrerie  ;  singula- 

rite,  f. 
wonderrede,  v.  Zie  Wonderspreuk. 
Wonderregen,  m.  Pluie  miraculeuês,  f. 
Wonderschoon,  b.  n.  BeUissime,  admi- 
rable.  — ,  byw.  A  peindre,,  ü  mer* 
veiUe,  admirablement, 
Wonderspreuk,  v.  Paradoxe,  m. 
Wonderspreukig,  b.  n.  ParadoxaL 
Wonderstuk ,  o   Produdion  mervüUeu- 

se,  f.;  cltef-d'ceuvre,  m. 
Wonderteeken  ,  o.  Prodige  ;  miracle  ; 

phénomène,  m. 
Wondorvol ,  b.  n.  Zfe  Wonderlyk. 
Wonderwel,  byw.  A  merveiUe, 
Wonderwerk,  o. Miracle;  prodige,  m.;. 

merveiUe^f. 
Wonderwerker,  m.  Thaumaturge,  m. 
Wonder&^ro,  b.  n.  Zie  Wonderlyk. 
Wonderzinnlg ,  b.  n.  Bizarre,  — ,  byw» 

Bizarrement. 
Wonderzinnlgh^xl,  v.  Bizarrerie,  f. 
Wonderzout,  o.  Set  de  Glauber,  m. 
Wondheelend,  b.  n.  Vutnéraire, 
Woiidh«eler,  m.  Chirurgien,  m. 
Wondheeling,  v.  Cure,  f. 
Wondhaelkunde,  v.  Ckimraie,  f. 
Wondheelkundig,  b.  il  CiurmrgicaU 


Digitized  by 


Google 


sa 


woo 


woo 


Wondheelkundige,  m.  Chirurgien^  m. 

Wondheeikunst,  v.  Chirurgie^  f. 

Wonding,  v.  Blessure,  f. 

Wondkoorts,  v.  Fièvre  traumatique^  f. 

Wondkruid,  Oi  Heröe  vulneraire,  f. 

Wondkussentje.  o.  Compresse,  f. 

Wondmael,  o.  Cicatrice,  f. 

Wondmiddel,  o.  en  m.  Vuinéraire^  m. 

Wondplaester,  t.  AppareÜ  (emplfttre), 
m. 

Wondpoeder,  o.  )  Poudre  vulnéraire^ 

Wondpoeijer,  o.  f      f. 

Wond  teeken,  o.  Cicatrice^  f. 

Wondwater,  o.  Eau  vuln&aire,  f. 

Wondyzer,  o.  Sonde  (chir.),  f. 

Wondzalf  ,  y.  Onguenl  vulnéraire^  m. 

Wonen,  enz.  Zie  woonen,  enz. 

Wonne,  v.  Satufactum;  joie,  f.;  pUUsir^ 
m. 

Wonst,  V.  Zie  Wonne. 

Woon,  V.  Demeure;  résidence,  f. 

Woonachtig,  b.  n.  Demeurant,  domici- 
lie. 

Woonbaer,  b.  n.  Habitable. 

Woonen,  o.  w.  Demeurer,  habiter;  rési- 
der. 

Woonend,  h.n.  Zie  Woonachtig, 

Woonep,  m.  Habilant^  m. 

Woonhuis,  o.  Maison;  habitation:  de- 
meure, f.;  logis ;  logement,  m. 

Wooning ,  v.  Demeure ;  habitation ,  f. ; 
domicile;  logis;  logement,  m. ;  r^- 
dence,  f. 

Woonkamer ,  v.  Chambre  habitée ,  f. ; 

Wrtoêle,  in. 
oonkelder,  m.  Cave  habitée,  f. 
Woonplaets ,  v.  Demeure;  habitation ; 

résidencey  f.;  domicile,  m. 
Woonstede,  v.  Zie  Woonplaets. 
Woontyd ,  m.  Demeure ,  1. ,  temps  pen^ 

dant  tequel  on  habite  un  lieu,  m. 
Woonvertrek,  o.  Zie  Woonkamer. 
Woord,  m.  Canard  ïndle,  m. 
Woord,  o.  Mot;  terme,  m.;  expression; 

parole ,  f. ;  passe-parole ,  mot  d'ordre ; 

verba,  m. 
Woordafleider,  m.  Etymologisle,  m. 
Woordafleiding,  y.   DérivaUon  (d*un 

mot) ,  etymologie,  f. 
Woordbreker,  m.  Bomme  qui  fausse  sa 

parole,  m. 
Woordbuiging,  v.  Déplinaison,  f. 
Woordduiding,  v.  Acception  d'un  mot, 

f. 
Woordelyk,  b  n.  Verbat;  lUtérat.—, 

bjw.  Littéralement;  verbutement» 


Woordenboek ,  o.  enm,  Dicüonnmn ; 
lexique ;  vocabulaire ,  m. 

Woordenboekschryver,  m.  Lextcogror 
phe,  m. 

Woordenboekschryving,  y.  Lexicagrü" 
phie,  f. 

Woordenkeus,  y.  en  m.  Chdxdts  mots, 
m. 

Woordenlyst,  y.  NomencUUure,  f.;  Wh 
cabutaire,  m. 

Woordenprael ,  v.  Tennes  pompeux,  m. 
pi. ;  déclamation,  f. ;  discours  d^appa- 
rat,nï. 

Woordenraedsel ,  o.  Charade,  f.;  logth 
griphe,  m. 

Woordenraedselspel ,  o.  Charade  en 
aaion,  t. 

Woordenryk ,  b.  n.  Ferbeux ,  riche  en 
mots. 

Woordenrykheid ,  y.  Abondance  de 
mots,  de  paroles,  f. 

Woordenschat ,  m.  Diclionnaire  ;  voca- 
bulaire, m. 

Woordenschikktng ,  v.  Zie  Woord- 
schikking. 

Woordenspel,  o.        I    Jeu   de   mots : 

Woord  en  speling,  y.  f    calembourg,  m. 

Woordenstryd,  m.l  Dispute  de  mots. 

Woordentwist,  m.  l      loqomachU,  f. 

Woordenvitter,  m.  Zie  'W'oordenzifler. 

Woordenvittery,  Y.  Purisme  outré^  m. 

Woordenvitting,  y.  Zie  Woordenvit- 
tery. 

Woordenwisseling,  y.  Dispute^  que- 
retle,  aUercation.  f. 

Woordenziften ,  o.  w.  Èptucliet  les 
mots. 

Woordenzifter,  m.  Eplucheur  de  mots, 
puriste,  m. 

Woordgrondig,  b.  n.,Étymologique. 

Woordgronding,  v.  Etymologie,  f. 

Woordherhaling,  v.  Battologte,t. 

Woord  herroeping,  v.  Dédü,  m. 

Woordhoopiug,  v.  Datisme^  m. 

Woordhoudend ,  b.  n.  Qui  tient  sa  pa- 
role. 

Woordinroeping,  v.  Zie  Woordherroe- 
ping. 

Woordje,  o.  PetÜ  mpt,  m. 

Woord  kenner,  m.  Étymologiste,  m. 

Woordkennis,  v.  Zt^  Woordkunde. 

'Woord korting,  v.  Abréviation,  f. 

Woordkunde ,  v.  Etymologie;  lexieote- 

oordkundig,  b.  n.  Etymologique^teJOr 
cologique. 


Digitized  by 


Google 


WOR 

Woordknndige,  m.  Étymologiste,  m. 
Woordkundigljk,  byw.  Êlymotogique- 

ment. 
Woordledeken,  o.  Particule,  f. 
Woordlid,  o.  ArUcle,  m.;  syUabe,  f. 
Woordmisbruik,  o.  Catachrèse^  f. 
Woordomzetting,  v.  Invemon,  f. 
Woordontlediog,  v.  Analyse  (gramm.)i 

Woordoorspronkelyk  ,  b.  n.  ÉtymolO' 

gigue. 
woordoorspronkelykheid ,  v.  ElymO' 

togie,  f. 
Woordryk  ,   enz.    Zie  Woordenryk , 

enz. 
Woordscheiding,  v.  )  Espace  (impr.) , 
WoordscbeidseT,  o.   f     f. 
Woordschikking,  v.  Construction;  syn^ 

taxe ;  phraséologie,  f. 
Woordsmeder,  m.  Néologue,  m. 
Woordsmedéi-y,  ▼.  Neologisme,  m.;  néo- 

logif,  f. 
Woordspeler,  m.  Calembouriste,  m. 
Woordspeling,  v.  Zie  Woordenspel. 
Woorduitlating,  v.  EUipse,  f. 
Woordverandering,  v.  Zie  Woordver- 
wisseling. 
Woordverdraeijing,  v.  HypaUage^  f. 
Woordverklaerder,m.  foymo/o^/e,  m. 
Woordverklaring,  v.  ÈlymoLogte.  f. 
Woordverlenging,  V.  Cr^m^n((gramm.)> 

m. 
Woordverplaetsing,  v.  Transposilion  de 

mots;  synchyse;  hyperbale;  inver- 

sion ,  f. 
Woord  verwissel  ing  ,  v.  Changement  de 

mots,m. 
Woordvoeging,  v.  Construction;  syn- 

taxe;  phraséologie;  aiction ;  éloculiony 

Wordel,  m.  Verlèbre,  f. 

Worden,  o.  w.   Devenir.  Meester  — . 

^psser  maüre.  Tot  een  spreekwoord 

—-.  Passer  en  proverbe.  — ,  hulpw. 

Être.  Bemind  — .  Étre  aimé,  Gedaen 

— .  5tf  faire. 
Wordend,  b.  n.  Naissant, 
Wording,  v.  Naissance;  origine,  f. 
Worg.  m.  Esquinancie,  f.;  étranglement ; 

élranguillon,  ip. 
Worgen,  b.  w.  Etrangler. 
Worging ,  v.  Strangutation,  f.;  itrangle- 

ment,m, 
Worgkoord,  v.  Hart,  f. 
Worgpeer,  v.  Poire  d'étranguiUon;  paire 

d'angoisse^  f. 


WOR 


843 


Work,  m.  Grenouille,  f. 

Worm ,  m.  rer ,  m. ;  teigjie ,  f. ;  farcin , 

m. 
Wormachtig,  b.  n.  Vermiforme;  véreux; 

vermiculaire. 
Wormaerdig,  b.  n.  Vermiforme ;  vermi- 
culaire. 
Wormafdryvend ,  b.  n.  Zie  Wormver- 
dry  vend. 
Wormdier,  o.  MoUusque,  m. 
Wormdrek,  m.  Chiasse  de  v«r,  f. 
Wormdry  vend  ,  b.  n.  Zie  Worm  verdry- 
•  vend. 
Wormen ,  o.  w.  Sc  peiner ,  travaiUer 

beaucoup.  t 
Wormgal,  o.  Trou  de  ver,  m.;  piqüre  de 

ver,  f. 
Wormig,  b.  n.  Vermoulu;  vermineux. 
Wormken,  o.  Vermisseau,  m. 
Wormkoorts,  v.  Fièvre  vermineuse,  f. 
Wormkruid ,   o.    Barboline ,    tanaisie 

(plante),  f. 
Wormleer,  v.  Helminlhoiogie.  U 
Wormmeel,  o.  Vermoulure,  f. 
Wormmiddel,  o,  en  m.  Vermifuge,  m. 
Wormpje,  o.  Vermisseau,  m. 
Wormpoeder,  o.  Poudre  anthelminthi- 

que,  f. 
Wormscheet.  m.  Chiasse  de  ver,  f. 
Wormspier,  v.  Lombiical  (musole) ,  m. 
Wormsteek,  m.  Piqüie  de  vers,  vennou- 

lure,  f. 
Wormstekelig,  b.  n.  )   Vermoulu;  vé^ 
Wormstekig,  b.  n.      S      reux. 
Wormstekigheid,  V.  Vermoulure,  f. 
Wormswyze,  by w.  Comme  un  ver;  d*une 

maniere  vermiculaire. 
Worm  verdry  vend,  b.  n.  Vermifuge ;  an- 

tifarcineux. 
Wormvormig,  b.  n.  Vermiforme;  ver* 

micuLaire ;  lombrical. 
Wormziekte,  v.  Helminthiase,  f. 
Worp,  m.  Jet;  coup,  m.;  portee,  ventrée, 

Worpel,  m.  Dé  (èjouer),  m. 
Worpelmg,  m.  Zie  Werpeling. 
Worpen,  b.  w.  Zie  Werpen. 
Worpgeweer,  o.  Zie  Worppiek. 
Worppiek .  v.  Dard ;  javelot,  m. 
Worst,  V.  Sauctsse;andouiHe,  f.;  boudin^ 

m. 
Worstelaer,  m.  Lulleury  athlète,  m. 
Worstelbroek,  v.  Campestre,  m. 
Worstelen,  o.  w.  tutter. 
Worstelend,  b.  n.  Athtétique, 
Worsteling,  v.  LutU,  f. 


Digitized  by 


Google 


844 


WOU 


WRA 


Worstelkundig,  b.  n.  AthUtique. 
Worstelkunst,  t.  Atiilétique ;  gymnüfue ; 

palestrique ;  agonUtique^  f. 
Worsteloefeningen ,  v.  my.  Exercices 
ilestriques,  m.  pi. 


irorstelperk,  o.     )  Lice ,  arène ,  pales» 
Worstelplaets,  v.  |      tre,  f. 
WoFdtelspel,  o.  Lutle.  f. 
Worstelsiryd,  m.  Zt^  Woretelspel. 
Worsthoörnye,  o.  Boudinière,  f. 
Worstmaker,  m.  Boudinier,  m. 
Worsttreehter,  m.  Boudinière^  f. 
Worgtverkooper,  m.  Bondinier,  m. 
Wortel,  m.  Racine ;  carotte^  f. 
Wortelachtig,  b.  n.  En  ^rme  de  ra- 

cine :  pUin  de  racines. 
Wortelaerde,  v.  Motte,  f. 
Wortelbeschryrer  ,  m.    Rhixographe  , 

m. 
Wortelbescbryvio^,  v.  Rkizoqraphie,  f. 
Wort^ldeel,  o.  Racine  (^amm.),  f. 
Wortelen,  o.  w.  S*enraciner. 
WortelSCeud,  b.  n.  Rhixophage. 
Wortelöter,  m.  RMxopnage,  m. 
Worteling ,  ▼.  RadictUion,  f.,  enracine' 

ment,  m. 
Wortelings,  byw.  Radicaiement. 
Wortel  klinker,  m.  Foyelle  radicale,  f, 
WorteUetter,  v.  Lettre  radicate,  f. 
Wortelloos  ,  b.  n.  QtU  n*a  point  de  raci- 

nes;  irraUonnel  (géom.). 
WorteloQtblooting ,  y.  Déchaussement , 

m. 
Wortelscheut,  m.  en  y.  Talie,  f.,  turion, 

dragean,  m. 
Wortelsnyder,  m,  Coupe-racines^  m. 
Wortelspruit,  v.  Fiöre  d*une  racine; 

ifouture,  f ;  drageon,  m.;  asperge,  f. 
Wortelstuk,  o.  Cfiicot,  m. 
Worteitafel,  y.  Table  de  racines  (arith.), 

f. 
Wortelteeken ,  o.  Signe  radical  (alg.)» 

m. 
Worteltje,  o.  Radicule,  f. 
Worteltrekking,  y.  Extraction  des  mei- 

nes  farith.),  f. 
WorteWersteening,  y.  Rhixolithe,  f. 
Wortelvormlg,  b.  n.  RUizomorphe. 
Wortelyygeboom,  m.  i*aiéliwier(whTé), 

m. 
Wortelwoord,  o.  Mot  radical  ou  primi- 

tif,  m.;  racine,  f. 
Wortelworm,  m.  Fer  qui  ronge  la  roei- 

itf,  m. 
Worvel,  m.  Zie  Weryel. 
Woud,  o.  Forêt,  f.;  boit,  m. 


Woodachtig,  b.  n.  Omveri  de  bm$. 
Woudbewooner,  m.  Hatntant  ées  fcréts, 

des  bois,  m. 
Woudbezie,  y.  Müre  sauvage,  f. 
Woudbroeder,  m.  Anachoréte^  em^te^ 

m. 
Woudezely  m.  Ane  sauvage  ;  onagrt, 

m. 
Woudgedrogt,  o.  Monstra  des  bois,  m. 
Woudgod,  m.  Faune ,  satifre ,  ^yt9oin , 

m. 
Woudgodin,  y.  Dryade,  hamadryade,  f. 
Woudheer,  m.  Gruyer,  m.  Zu  WcMid- 

god. 
Woudhoen,  o.  Gelinolte  des  bois,  t. 
Woudleeuw,  m.  Lion  des  foréu^  m. 
Woud  meester,  m.  Gruyer^  verdier,  a. 
Woudmeesterscbap,  o  Gruerie^  f. 
Woudnimf,  y.  Drvade,  f. 
Woudos,  m.  Bceuf  sauvage.  m. 
Woudregt,  o.  Sigreyage  (féod.),  m. 
Woudslang,  y.  Coaleuvre,  f. 

Woudstad,  y.  Fille  forestOre,  f. 
Woudstrop,  o.  Aspérule  (pUmt^,  f. 
Woudyaren  ,  y.   Dryoplere  (fougèvs} , 

m. 
Woudyenkel,  y .  Jfi^um  oa  ifute  (plant^» 

m. 
Woudyogel,  m.  Otseau  des  èois,  m. 
Woudwachter,  m.  Garde-bois,  m. 
Wouw ,  m.  Milan (oiseaa  de  prolé),  m» 

— ,  y.  Gaude  (plante),  f. 
Wouwen,  b.  w.  Gauder 
Wouwer,  m.  Milan  (oisesu  de  proie), 

m.  / 

Wraddei,  m.  Ftenoa,  m. 
Wraek,  y.  Fengeance,  f. 
Wraekademend,  b.  n.  Qui  respirt  Is 

venaeance. 
Wraekbaer,  b,  n.  Récusable;  btdnuh 

ble. 
Wraekbaerhetd ,  y.  Qutdité  ét  ce  qui 

est  récusable  ou  bidmabte,  f. 
Wraekengel,  m.  Ange  extermhuUeur  ^ 

m. 
Wraekgeyoel,  o.  Ressentiment,  m. 
Wraekgierlg,  b.  n.  FtHéieatif. 
Wraekgierigbeid  ,  y.  Désir  de  m  tot* 

gcfy  m.;  vengeance,  f. 
Wraekgodin,  y.  Furie^  Evménide^  t 
Wraekgoed,  o.  Rebut,  m. 
Wr/teklust,  m.  Zie  WraekgieriglMid. 
Wraeknemend,  b.  n.  FvuHcatif;  ve^ 

geur. 


Digitized  by 


Google 


"WRE 


WUF 


845 


Wraekroepend ,  b.  n.  Criant ,  qm  crU 


Wraekuer,  v.  en  o.  Ueure  de  la  ven- 

geancey  f. 
Wraekwensch,  m.  MaUdicUon;  impré- 

calumet, 
Wraekziek,  b.  n.  Xie  Wraekgieriff. 
^Afraekaucht,  v.  Zie  Wraekgierigheid. 
Wraekzuchtiffjb.  n.  Vindicaiif, 
Wraekzwaerd,  o.    \   GUUve   vengeur , 
Wraekzweerd,  o.    )       m. 
Wrak,  b.  n.  Défectueiac,  gdté,  vieié,  — , 

o.  Bris;  vareeh ,  m.;  détris  d'tiH  na^ 

^Hre^  m.  pi ;  vieux  bdUment^  m. 
Wrake,  v.ZieWraek. 
Wraken,  b.  w.  Bldrner ;  récuser;  dësap- 

prouver,  candamner. 
Wraking,  t.  Récusation,  f.;  bidme,m. 
Wrang,  b.  n.  Jpre ,  dcre ;  aigre ,  aóde , 

vert;  rude. 
Wrange,  y.  Soldaneüe ,  f.;  liseron;  «wi- 

lax  (plante),  m. 
Wrangheid,  v.  Aprelé ,  dcreté,  aciéité; 

aigreuT ;  CTudilé,  f. 
Wrangkruid,  o.  Cuscute  (plante),  f. 
Wrangte,  ▼.  Zie  Wrangheid. 
Wrat,  V.  Verrue^  f.,  poireau,  m. 
Wratachtig,  b.  n.  Piein  de  verrues. 
Wrattenkruidf  o.  UéUoirope,  m. 
Wrattig,  b.  u.  Zie  Wratachtig. 
Wreed,  b.  n.  Dur ;  cruei;  impiloyatUe. 

— ,  by  w.  Zie  Wreedelyk. 
Wreedaerd,  ro.  Barbare^  tyran,  m. 
Wreedaerdig,  b.  n.   CrueU  — .,   byw. 

Cruelleinent. 
Wreedaerdigheid,  v.  Cruauté,  f. 
Wreedaerd  igljk.  byw.  CrueUemenL 
Wreedelyk,  byw.  Crueliemeni, 
Wreedheid,  V  Crvunté  f. 
Wreef,  y.  Tarse,  cou-de-pied^  m. 
Wreeketer,  v  Fengeresse^f, 
Wreken,  b.  w.  Venger. 
Wrekend,  b.  n.  Fengeur. 
Wreker,  m.  Fengeur^  iik 
Wreking.  v.  Fengeance^  f. 
Wremelen,  o.  w.  Sc  remuer.  Zie  Wemo- 

len. 
Wremeling,.  v.  RentuemenL,  m.  Zie  We- 
meling. 
Wrenachen,  o.  w.  Hennir, 
"Wrevel,  m.  Mauvaii  naturek  m.;  mé- 

ctumeeté;  maiice.  f. 
Wrevel,  b.  n.  Zie  Wrevelig. 
Wreveldaed,  ▼.  Forfait^  crime^  m* 


Wrovelen,  o.  w.  CommeUre  un  crime. 
Wrevelig,  b.  n.  Méchanl;  bizarre,  —, 

byw.  Méchamment;  bizarrement. 
Wreveligheid,  v.  Matnais  naturel,  m.; 

méchanceté;  bizarrerie,  f. 
Wrevelmoed,  m.  Zie  Wreveligheid. 
Wrevelmoedig,  b.  n.  en  byw.  Zie  Wre- 
velig. 
Wrevelwoord,  o.  Parole  dure,  f. 
Wriemelen,  enz  Zie  Wremelen,  enz. 
Wrikbaer,  b,  n.  Qui  peul  Hre  ébranU. 
Wrikken ,  b.  w.  Faire  vaciUer  ou  Ihwp- 

Ier;  avironner,  — ,  o.  w.  FaciUer  r 

branler. 
Wrikking,  v.  Branlement,  m. 
Wringen,  b.  w.  Tordre;  serrer,  pres- 

ser. 
Wringing ,  v.  Torsion ;  contarsion;  dis- 

torsian,  f. 
Wrinschen,  o  w.  Hennir. 
Wrochten,  o.  w.  Zie  Werken. 
Wroegen,  b.  w.  Aceuser;  beurrekr^ 

tourmenter;  ronger. 
Wroeging,  v.  Retnarde,  m. 
Wroeten ,  o.  w.  Fouiiler  (dam  la  terre). 
Wroetplaeta,  v.  Boulis  (vén.),  m. 
Wrok,  m.  Raneuney  f. 
Wrokken,  o.  w.  Garder  rancune. 
Wrokkig,  h.  n.  Rancunier;  vindieatif. 
Wrong,  V.  Torsion,  f.;  bourreiet  ou 

bourlet,  m.;  volute ;  Iresse^  f. 
Wrongel,  v.  Caülebotu,  f. 
Wrongelen,  o.  w.  Zie  Stremmen,  o*  w. 
Wryf.  V.  Zie  Wreef. 
Wryibaer,  h.  n.  Friabte. 
Wryfborstel,  m.  en  v,  FroUoér^  m.; 

brosse,  f. 
Wryfdoek,  m.  Frottoir,  m. 
Wryfkuseen,  o.  FroUoir  (phye.),  m. 
Wryflap,  m.  FroUoir,  m. 
Wryfsteen ,  m.  Moletle  ,  f- ;  broyan  , 

m. 
Wryten,  o.  w.  QuereUer,  disputcr, 
Wryter,  m.  Querelieur,  m. 
Wryting.  v.  Quereile,  f. 
Wrytater,  v.  QuerelUuse,  f. 
Wryven,  b.  w.  FroUer;  broyer;  froieser, 
Wryver,  m.  FroUeur ;  brayeur^  m. 
Wryving,  v.  FroUement ;  froisstment , 

m.;  frictum,  f.,  broiemerU,  m. 
Wry vingBietcr ,  m.  Tribomètre  (phyi.), 

m. 
Wnft,  b.  n.  Léger,  agile;  changeant^  ver- 

salHe.  — ,  byw.  Légérement. 
Wuftelyk,  byw.  LégèremeiU, 
Waftheid,  v.  Légèreté,  f. 


Digitized  by 


Google 


846 


WYF 


WTN 


Wui,  V.  \Retorsoir^  rouet  de  cordier, 

Wuit,  V.  {    m. 

Wuiven,  o.  w.  BranUr,  se  batancer,  — , 

b.  en  o.  w.  Faire  signe  du  chapeau^ 

etc. 
Wulp,  m.  Jeune  étourdi ;  courlis  (oi- 

seau).  m.  — ,  o.  Zie  Welp. 
Wulpsch,  b.  n.  Êlourdi ;  pétulant ;  vo- 

luptueux,   — ,  byw.  Zie  Wulpsche- 

Wulpschelyk.  byw.  Etourdiment;  pétu- 

lamment;  voluptjieusement, 
Wulpschheid,  v.  Etourderie;  pétulance; 

volupté,  f. 
Wur^,  m.  ZteWorg. 
Wurgen,  b.  w.  Èirangler. 
Wurging,  v.  Strangulalion,  f.;  éiran- 

glement,  m. 
Wurgkoopd,  v.  Hart,  f. 
Wurgpeer,  v.  Paire  d^étranguiUon^  f. 
Wurm,  enz.  Zie  Worm,  enz. 
Wy,  voornw.  Nous. 
Wybeeldje,  o.  Exvoto.  m. 
Wybisschop,  m.  Suffragant;  chorévi- 

que ;  ordinant ,  m. 
Wybrood,  o.  Pain  bénit,  m. 
Wyd,  b.  n.  Jjarge,  ample ,  spadeux; 

éloigné.  — ,  byw.  Loin.  —  en  zyd.  De 

tous  cótés.  —  en  breed.  j4u  long  et  au 

large. 
Wydberoemd,  b.  n.  Très-céUbre. 
Wyden  ,  b.  w.  Étargir ;  éUndre.  Zie 

Wyen. 
Wyders,  byw.  De  plus.  d'aiOeurs. 
Wydgeducht ,  b.  n.  Craint  ou  redoute 

au  loin, 
Wyding,  v.  Zie  Wying. 
Wydloopig,  b.  n.  Prolixe ,  étendu ,  dif- 

fus.  — ,  byw.  Zie  Wydloopiglyk. 
Wydloopigheid,  v.  Prolixitéy  diffusion, 

etendue,  f. 
Wydloopiglyk ,  byw.  AmpUment ;  dif- 

fusément;  proUxement. 
Wydluftig,  enz.  Zt«  Wydloopig,  enz. 
Wydmazig,  b.  n.  j4  larges  maiUes 
Wydopen,  b.  n.  Ouvert,  tout  ouvert. 
Wydte  ,  V.  Largeur;  étendue ;  distance , 

f.:  espace,  m. 
Wyduitgfestrekt,  b.  n.  Fort  étendu, 
Wydvermaerd,  b.  n.  Très^célèbre. 
Wydvermaerdheid,  v.  CéUbrité,  f. 
Wyeling,  m.  Ordinand,  m. 
Wyen,  b.  w.  Consacrer;  dédier;  sacrer 

(un  évêque^  un  rot)  ;  ordonner  (un 

prétre) ;  bénir;  baptiser  (une  cloche). 
Wyf,  o.  FemmCy  f. 


Wyfachtig,  b.  n.  Efléminé.  — ,  byw. 

Comme  une  femme. 
Wyfje,  o.  FemmeleUe;  femeUCy  f. 
WyQesbloemen,  v.  mv.  Fteurs  femeUes , 

f.  pi. 
Wyfjesbennep,  m.  Chanvre  femelie^  m, 
Wyöesplant.  v.  Plante  fetnelie^  f. 
Wyfken.o.  ZtóWvfje. 
Wyfsch,  b.  n.  en  byw.  Zie  Wyfachtig. 
Wying,  V.  Cönsécration,  f ;  sacre  (d*un 

roi,  d'un  évéque),  m  ;  ordination  (dun 

prétre) ;  dédicace  (d'une  égUse)  ;  téné- 

diction,  f. ,  bapléme  (d*une  cioche) ,  m. 
Wyk,  V.  Quartier,  m.;  section ;  faxte ,  f. ; 

refuge,  asile,  m.;  retraite,  f. 
Wyken ,  o.  w.  Reculer;  faire  place;  se  re- 

tirer;  s'éloigner;  ceder  it. 
Wykmeester ,  m.  Quartinier  ou  quarie- 

nier;  édile,  m. 
WykmeesterBchap ,  o.  Charge  de  quar- 
tinier; édilité,  f. 
Wykplaets ,  V.  Refuge,  asile,  m. ;  irfm'- 

te;  gare,  f. 
Wykregter ,  m.  Juge  de  paix  d'mn  quar- 

tier,  m. 
Wykschans,  v.  Redoute^  retirade,  f. 
Wykstad,  v   Fille  qui  sert  d*asHe,  f. 
Wykswyze,  byw.  Par  quartiers. 
Wy  kwast,  m.  GoupiUon,  asperges^  m. 
Wyï»  V-  Quelque  temps.  espacé  de  temps, 

m.  By  —en.  De  temps  en  temps,  qmd- 

quefois.  —,  voegw.  Puisgve,  parct 

que. 
Wyle,  V.  ZU  Wyl. 
Wylen,  b.  n.  Feu,  défunt,  —  myn  vidert 

Feu  mon  père,  —  de  koning.  Le  fett 

roi. 
Wyltje,  o.  Peu  de  temps, 
Wyn ,  m.  Fin,  m.  Een  glas  — .  Vn  verre 

de  vin  Ben  stuk  — .  Une  piéce  de  vin. 

Eene  flesch  -— .  Une  bouteiUe  de  m. 

—  oogsten.  Fendanger» 
Wynacht,  m.  Nuit  de  NoëL,  f. 
Wyaachtig,b.  n.  yineux;quiaimeUvtL 
Wynachtigheid,  v.  Qualité  vineuse,  (, 
Wynakker,  m.  Fignobte.  m. 
Wynappel,  m.  Pomme  vineuse,  f. 
Wynazyn,  m.  Finaigre  de  vin^m, 
Wynbak,  m.  Cuve  de  vendange ,  f. 
Wynbalg,  m.  Peau  de  raisin,  t.;  buveoTf 

sac  d  vin,  m. 
Wynban,m  Ban  de  vendange;  banmn,m. 
Wynbsst,  m.  Zie  Wynbalg. 
Wynberg,  m.  Fignoble,  m.;  vignt,  f. 

WySbLVv.}  Grainderaisin.m. 


Digitized  by 


Google 


WTN 

Wynblad,  o.  FeuiUe  de  vigne,  f. 
Wynbouw,  m.  Culture  de  la  vigne^  f. 
Wynboawer,  m.  Vianeron,  m. 
WynbouwBter.  v.  Vigneronne^  f. 
Wynbuik,  m.  Zie  Wynzuiper. 
Wjndadel,  ▼.  Datte  vmeuse^  f. 
Wyndampen,  m.  mv.  Fuméesduvin,  f. 

pi. 
Wyndrager,  m.  Encaveur,  m. 
Wyndrinkend,  b.  n.  Jviné, 
Wyndrinker,  m.  Buveur,  m. 
Wyndroessem  fm,Liedevin,f.;  mare 

deraisin,  m. 
Wyndroessemasch ,  v.  Cendre  gravelée  ,* 

Wyndronken,  b.  n.  Ivredevin. 
Wyndniif,  v.  Raisin,  m.;  grappederai- 

Hn,  f. 
Wyndruppel,  m.  Goultede  vin,  U 
Wynedik,  m.  Zie  Wynazyn. 
Wynflesch,  v.  Bouteille  è  vin,  f. 
Wyngaerd,  m.  Fi^ne ,  f. ;  vignobte ,  m. , 

treiUe,  f.;  up,  pied  de  vigne,  m. 
Wyogaerdband,  m.  Pleyort^  m. 
Wyngaerdblad ,  o.  FeuiUe  de  vigne,  f. 
Wyngaerdbot ,  v.  en  m.  Bourgeon  de  vi- 

gne,  m. 
Wyngaerdbouw,  m.  Culture  de  la  vigne^ 

f»  / 

Wyngaerdenier,  m,  Figneron,  m. 
Wyngaerdenierster,  v.  Figneronne^  f. 
Wyngaerdknop ,  m.  Bourgeon  devigne^ 

m. 
Wyngaerdland,  o.  Complant^  m. 
Wyngaerdloof,  o.  Pampre,  m. 
Wyngaerdloot,  v.  Provin^  m. 
Wyngaerdlyster,  v.  Calandrette  (grive), 

Wyiigaerdmes,  o.  Serpettede  vigneron^f, 
Wyngaerdplanter,  m.  Figneron,  m. 
Wyngaerdrank,  v.  Samient;  pampre^  m. 
Wyngaerdscheut,'  m.  en  v.  Provin;  sar- 

ment;  patnpre,  m. 
Wyngaerdspiets,  v.  Thyrse^  m. 
Wyngaerdstaek,  m.  Êcnalas,  m. 
Wyngaerdstam,  m.  Cep ,  pied  d^  vigne , 

m. 
Wyngaerdstok,  m.  Èchalas,  m. 
Wyngaerdwachter ,  m.  Garde  des  vi- 

gnes,m. 
Wyngaerdwonn ,  m.  Gribouri ;  crypto- 

eepna^iver-coqutn,  m. 
^  Wyngeeat,  m.  Esprit  de  inn,  alcooU  m. 
Wjfngeeatachtig,  b.  n.      )  Alcoolique , 
Wyngeesthoudend,  b.  n.  {  qutcontient 
Wyngeestig,  b.  n.  )  de  ValcooL 


TVYN 


847 


Wyngeestmaking,  v.  AlcoolUation,  f. 
Wyngeur,  m.  Odeur  de  vin,  t,,  fumet^ 

Wyngewas,  o.  Fendange,  f. 

Wynglas,  o.  Ferre  è  vin,  m. 

Wyngod,  m.  Bacchüs,  m. 

Wynhandel,  m.  Commerce  de  vin,  m. 

Wynhandelaer,m.  Marchandde  vin,  m. 

Wynhonig,  m.  OEnomel  (med.),  m. 

Wynhuis ,  o.  Cabaret,  m. ;  cantine:  ta- 
verne; buvetu,  f. 

Wyojaer,  o.  Bonne  année  pour  Ie  vin,  f, 

Wynkan,  v.  Pot  dvin,m. 

Wynkelder,  m.  Cave  h  vin,  f. 

Wynkenner,  m.  Gourmet,  m. 

Wynkleurig,  b.  n.  OEnope,  vineux. 

Wynkoop,  m.  Pot-de-vin,  m. 

Wynkoopep,  m.  Marchand  de  vin,  m. 

Wynkracht,  v.  Finositi,  f; 

Wynkraen,  v.  Robinet,  m. 

Wynkrans,  m.  Bouchon,  m. 

Wynkruik  ,  v.  Cruclie  è  vin,  f. ;  brac. 
m. 

Wy nkuip,  v.  Cuve  de  vendange,  f. 

Wynkuipep»  m.  Tonnelier,  m. 

Wyuland,  o.  Pays  vignobte,  m. 

Wynlezen,  o.  w.  Fendanger, 

Wynlezer,  m.  Fendangeur,  m. 

Wynlezing,  v.  Fendange,  f. 

Wynlossep,  m.  Déchargeurde  vin,  m. 

Wynlucht,  v.  Toile  soufrée,  f.  Zie  Wyn- 
geur. 

Wynlyster,  v.  Mauvis  (grive),  m. 

Wynmaend,  v.  Oclobre;  vendémiaire, 

Wynmaet,  ▼.  Mesure  pour  Ie  vin,  f. 
Wynmeloen,  m.  en  v.  Melon  vineux,  m. 
Wynmeten,  b.  w  Mesurer  du  vin. 
Wynmeter,  m.  Celui  qui  mesure  du  vin' 

cenomètre  linstruroent),  m. 
Wynmoer,  v.  Lie  de  vin,  f. 
Wynmost,  m.  Mout,  ra. 
Wynolie,  o.  OEnéléon  (méd.),  m. 
WyDoogsfc,  m,Fendange,  vinée,  f. 
Wynoogstban  ,  m.  Ban  de  vendange,  m. 
WyuoogBten.  o.  w.  Fendanger. 
Wynoogster,  m.  Fendangeur,  m. 
Wynoogstkuip,  v.  Cuve  de  vendange,  f. 
WynoogstTat,  o.  Fendangeoire,  ballotle 

bachoue,  f. 
Wynpaep,  m.  Prêtre  de  Bacchus,  m. 
Wynpapin,  v.  Bacchante,  f. 
Wynpeilen,  b.  vr.  Jauger  du  vin. 
Wynpeiler,  m.  Jaugeur,  veluur,  m. 
Wynpeiling,  v.  Jaugeage,  veUage,  m, 
Wynpers,  v.  Pressoir,  m. 


Digitized  by 


Google 


848 


WYir 


WTr 


*Wynpersen ,  o.  w.  Pressurer  la  vendan- 

Wynperser,  m.  PreJisureur,  m. 
Wynpersing,  v.  Pressumg^  m. 
Wynperzik,  ▼.  Pêche  vinmse,  f. 
Wynplanter,  ip.  Fignerotk,  m. 
Wyn  pi  ukken,  o.  w.  Vendan^r, 
WynpokskeoB,  o.  mv.  PtiUe  vérole  va- 

lanUt  f. 
Wyapomp,  v.  TdU-vin,  m.;  pompe  ü 

vin,  f. 
Wynproever,  m.  Gourmet^  m. 
Wynpyp,  v.  Pipe  (futaille).  f. 
Wynrank,  ▼.  Sarmenl;  pampre,  m. 
Wynregt,  o.  Finage,  m. 
Wynreuk,  m.  OOeurde  vm,  f. 
•  Wynroemer,  m.  Zie  Wynromer. 
Wynroeijen,  enz.  iie  Wynpeilen,  enz. 
Wynromer,  m.  Ferre  d  vin,  m. 
Wynrood,  b.  n.  Vineux, 
Wynruit,  v.  Bue  (plante),  f. 
Wynryk,  b.  n.  Fineua. 
Wvusaus,  V.  Sauce  au  vin^  f. 
Wynschael,  t.  Tosu  ou  coupe  A  vin,  f. 
Wynsmaek,  m.  GoiU  de  vin,  m. 
Wynsoep,  v.  Soype  au  vin^  f. 
Wynstaek,  m.  Écnalas,  m. 
Wynstapel ,  m.  Dépót  ou  entrepot  de 

vins,  m. 
Wynsteen,  m.  Tarlre,  m. 
Wynsteenachtig,  b.  n.  Tartareux. 
Wynsteenroom,  m.  Crème  de  tartte,  f. 
Wynsteenzout,  o.  Set  de  taHre,  m. 
Wyusteenzaer,  o.  jicide  tartriffue^  m. 
Wynsteenzuerzout,  o.  Tartrate,  tartrite 

(chim.),  m. 
Wyn«teker,  m.  Marchand  de  vin,  m. 
Wynstok,  m.  Vigne,  t. ,  cep  ,  pied  de  vi- 

Wynstokplanter,  m.  Figneron,  m. 
Wvnstoop,  V.  Zie  Wynkruik. 
Wyntapper ,  m.  Cabaretier  (^ui  vend  du 

vin),  m. 
"Wyntappery,  ▼.  Cabaret,  bouchon,  m. 
Wynteelt,  v.  Zie  Wynbouw. 
Wyny e ,  o.  Petit  vin,  mr,  piquette ,  bik- 

vande,  f. 
Wynton,  v.  Zie  Wynvat. 
lYy utrechter.,  m.  ÈnUmnoir  pour  te  vin , 

m, 
^  Wyntrog^  tn.  Grappe  de  raisin,  f. 
Wvntyd,  m.  Fendange,  f. 
Wynvat,  a.  FutaUte,  f. ,  tonneoMavin, 

m. 
Wynverkooper ,  m.  Marchand  de  vin , 

m. 


WyuTerlaten,  ow  w.  Tranevaser  én  tin; 

vendre  du  vin. 
Wynverlater,  m.  Ceiui  qui  tnmstMuedu 

vin;  marckand  de  vin;  abstèfm^  m. 
Wynvlak,  v.  Tache  de  vin,  f. 
Wynzak,  m.  Saeèvin,  Bk;  oulre,  f. 
Wynzuipend,  b.  n.  Aviné 
Wynzuiper,  m.  Buveur,  ivrogne^  m« 
Wyolie,  v.  Chréme,  m.^  huUe  uicrée^  L 
Wypalm,  m.  Bttu,  m. 
Wys ,  V.  Zie  Wyie,  ▼. 
Wya,  b.  n.  Sage; prudent;  umi;  ameé; 

circonepect.  Iets  —  worden.  jÉppmm' 
*  ére  OU  découvrir  q.  c.  Iemand  iets — 

maken.  Faire  accroire ,  en  donner  a 

garder  d  q.  9.—»  byw.  Sagemenl;  pru* 

demment. 
Wysbegreerig,  b.  n.  Zie  Wysfeerig. 
WTsbegearlyk  f  byw.  Zie  Wjsgeerig- 

lyk. 
Wysbegeerte,  v.  Phüoeophie^  f. 
WysboU  m.  Zie  Wyeneue. 
Wysdom,  m.  Sagesse^  f. 
Wyselyk»  byw.  SagenmiL 
Wysgeer,  m.  Pftüosephe,  m. 
Wysgeerig ,  b.  n.  PhUosophiqnê,  — , 

byw.  Philosovhiquement, 
Wysgeerigheia,  v.  PhitaiopMe;  f. 
Wysgeeriglyk  ,   byw.    PhitasophiqU' 

ment. 
Wysgeerte,  ▼.  PhiUuophia,  t 
Wysheid,  v.  Sageeu;  sden^e,  f. 
Wysheidminnaer,  m.  Phitosophe,  m, 
Wysheidstanden,  m.  mv.  DemU  éeetr 

gesse,  f.  pL 
Wyshoofd,  o.  Zie  Wyeneoa. 
Wyaje,  o.  Petit  atr,  m. 
Wyslyu,  V.  Soustylaire,  f. 
Wyaneus,  m.  Pédetni,  SMfimmiy  ia. 
Wysneusheid,  y .  Zie  WysDeuxts^eÜ. 
Wysneuiig,  b.  n.  Présompiueux ,  pi- 

dani. 
Wysneuzigbeid,  v:  Présompiian^  pe- 
danterie, f. 
Wyssel,  m.  Fistule  (fleuTo)^  f. 
Wysselyk,  byw.  Zk  Vy«o*rïf. 
Wysverandering,  ▼.  EnaUage^  f. 
Wysvinger,  m.  Index,  daigt  inden,  m. 
Wyte ,  y.  heptrocke;  btéme ,  m. ;  impn- 

tation,  f. 
Wyt«a ,  b.  w.  imputer;  repwcker;  fm 

prendrc  h, 
Wyting,  y.  Metlan  (poUsoii)  ^m, 
Wyyeiooe,  b.  n.  Quxn*e$i pn  WÊêfié.^ 

byw.  Sons  femme. 
Wyyenaerd,  m.  Naturel  efféminé,  m. 


Digitized  by 


Google 


YR 


T9K 


849 


WjTenbeul,  m.        )  Mari  fdcheux  on 

Wyvenklopper,  m.  f      lyranntque,  m. 

Wyvenpraet,  m.  Propos  de  femme icom- 
mérage;  caquet,  m. 

Wy  veusmyter,  m.  Zie  Wyvenbeul. 

Wy water,  o.  Eau  bénite,  f.  . 

W^'waterkwast,  m.  GoupiUan,  asperges^ 
m.  -    • 

Wy watervat,  o.  Bénitier,  m. 

Wy  wouwen,  o  w.  Zi«  Wiewouwen. 

Wyze ,  V.  Maniere ;  foQon ;  guise ;  mode; 
coutume ,  f. ;  air ;  mode ,  m.  De  onbe- 
paelde  — .  L'in/initif,  m. 

Wyze,  m.  Sage,  m.  De  dry  — n.  Leetrois 
mages. 

Wyzen,  b.  w.  Montrer^  indiquer.  Den 
weg  — .  Montrer  Ie  chemin  Een  Ton- 
nis — .  Prononcer  vne  sentence, 

Wyzer,  m.  Celui  quimontre;  index,  m., 
table ;  aiguiUe  d*horloge^  de  cadran,  f.; 
doigt  indes;juge,  m. 

W^eïKo.  I  (^^r^^>^' 
Wyzernaeld,  ▼.  AiguiUe  de  cadran,  f. 
Wyzerplaet,  v.  Cadran^  m. 
Wyzerwerk,  o.  Cadrature,  f. 
Wyzerwerkmaker ,  ra.  Cadraturier^  m. 
Wyzigen ,  b.  w.  Dvriger  ven;  faire  ten- 

dreü;  modi  fier;  amender. 
Wyzigring,  v.  Direction;  Undanee;mo^ 

difücaUon,  f.;  amendement,m. 
Wyzing,  v.  IndicaUon^  t. 


Y.  ▼.  r,  m. 

Y  (het),  o.  LY  ou  VYe  (golfiedu  Zuy- 
derzée],  ra. 

Tacht,  o.  YacM  (nayire)»Bi. 

Tdel ,  b.  n.  Vide;  vain.  — ,  byw.  Zie 
Ydeliyk. 

Tdeldarm,  m.  Jejunum  (intestin),  m. 

Tdelbaver,  y.  Brome^  m. 

Ydelheid,  v.  Fanilé,  f. 

Ydeliyk ,  byw.  Vainement;  d'une  ma- 
niere frivole. 

Ydelsprekendheid,  v.  Discours  frivole , 

Ydeltuft,  m.  Étourdit  m. 
Yf,  m.  ƒ/  (arbre) ,  m. 
Yk,  m.  EtaUm  (modèle  de  poids,  de  ma- 
sore),  m. 

Tom.  L 


Yken,  b.  w.  ÉlaUmner. 

Yker,  m.  Êlalonnevr^  m. 

Yking,  V.  Eiaionnement,  m. 

Ykmaet,  V.  Zj^yk. 

Ykmeester,  no.  Etalonneur,  m. 

Yl,  V.  Bdle,  f.  In  ailer  — .  En  touU  MUe. 

In  der  — .  A  la  hdte. 
YKb.n.  Fidefdair. 
Ylbode,  m.  Expres,  m. 
Ylen,  o.  w.  Se  hdlerf  extravaguer, 
Ylheid»  v.  Zi^  Yi hoofd igh ei d. . 
Ylhoofd,  o.  Elourdu  m.;  UUiégère,  f. 
Ylhoofdig,  b.  n.  Élourdi;  qui  est  en  dé- 

lire. 
Ylhoofdigheid,  ▼.  Étourderie ;  extrava- 

gance,  f.;  délire,  m. 
Ylings,  byw.  PrompUment;  viU. 
Yllicht,  o.  Exlialaxson^  f. 
Yltuit.m.Zïe  Ydeltuit. 
Ylwagen ,  m.  Accélérée,  diligence  (voi- 

ture),  f. 
Yp,  m.  Espèce  d'orme,  m. 
Ypelaer,  ra.  Zie  Yp. 
Ypen,  onv.  b.  n.  De  bois  d'orme, 
Ypenbosch,  o.  Ormoie  ou  ormaie,  f. 
Ypenhout,  o.  Bois  d'onne,  m. 
Ypenlaen,  ▼.  JlUe  d'ormes,  f. 
Yperen,  o.  Ypres  (ville  de  Belgique). 
Ypersch,  b.  n.  D Ypres. 
Ys ,  o.  Glacé ,  f.  Het  —  breken.  Rompre 

la  glacé.  Ten  — -  beslagen.  Ferre  d 

glacé. 
Ysbaen,  V.  Glissoire^  f. 
Ysbank,  v.  Banc  de  glacé,  m.,banquise, 

Ysbeer,  m.  Oursblanc,  m. 

Ysberg ,  m.  Montagne  de  glacé ,  f. ;  gla- 

cier.in. 
Ysbreker,  m.  Brise-glace^  m. 
Ysbreuk,  t.  Débdcle,  f. 
Ysdam,  m.  Amas  deglOQons,  to. 
Yselyk,  b.  n.  A/freux,  horrible.  — ,byw. 

Affreusement,  horriblemenl. 
Yselykheid,  ▼.  Horreur,  f. 
Ysgang,  m.  Débdcée,  f. 
Yagebergte,  o.  GlacierSf  m.  pi. 
Ysgroef,  v.  Gloeiere,  Y. 
Yskaes,  m.  en  v.  Gkxeif,.  de  pAtissler], 

Yakaesraaker,  m.        )  ri^^^  «. 
YakawTerkooper.  m.  f  <^^^^cier,m. 
Yskegel.  m.  Glafon,  cóne  de  glace^  m. 
Yskelder,  m.  Gloeiere,  f. 
Yekom,  ▼.  Sarbotiire,  L 
Yskoud,  b.  n.  Froid  comme  glacé. 
YflkrtOd,  o.  £ie  Ysplant. 

54 


Digitized  by 


Google 


850 


TZE 


Ysland,  o.  Jstande  (tle),  f. 
TslaDder,  m.hUmdais,  m. 
Yglandsch,  b.  n.  JstandaU, 
Ysplant,  y.  Glaciale,  crUtalUne  (plante), 

Ysregeix,  m.  Verg  las,  m. 

Ysschol,  Y.  Glafon,  m. 

Ysschoteltje,  o  Sartotière^  f. 

Ysschots,  y.  Glofon,  m. 

Ysselyk,  enz  Zie  Yseijk,  enz. 

Y88led0,v.  Tratneaud  glacé n  ip. 

Ysspoor^  y.  Crampon  ü  glacé,  m. 

Ysverkooper^  m.  Glacier,  m. 

Ysvoeten,  m.  mv.  PatinSy  m.  pi. 

Ygyogel»  m.  Alcyun,  marlin-pécheur 
(oiseau) ,  m. 

Ysvogrelsdagen ,  m.  my.  Jours  alcyo- 
niens,  m.  pi. 

Yszee,  y.  Mer  glaciale,  f. 

Yyer,  m.  Zéle ;  empressement ,  m.;  ar- 
deur,  t. 

Yyeraer,  m.  Zélateur^  m. 

Yy eraerster,  v.  Zélairice,  f. 

Yyeren,  o.  w.  Avoir  du  zèle ;  itre  en  co- 
Ure. 

Yyergloed,  m.  I    Ardeur,  chaleur^  f., 

Yverhitte,  y.     *      zèle,  m. 

Yverigr,  b.  n.  Zélé;  ardent;  actif;  em- 
pressé :  jaloux.  — ,  byw.  Ardemment ; 
avec  zèle. 

Yyerloos ,  b.  n.  JHède;  indolent;  non- 
chalant. — ,  byw.  Nonchalamment. 

Yyerloosheid ,  y.  Tiédeur;  indoUnce; 
nonchalance,  f. 

Yyeryuer,  o.  Zie  Yyer. 

Yyerzucht,  y.  Rivalilé;  jalousie,  f. 

Yyerzuchtig,  b.  n.  Jaloux. 

Yzegrim ,  m.  Bourru ;  grondeur ;  loup , 
m. 

Yzel,  m.  Verglas,  m. 

Yzelen  ,  onp.  w.  Verglacer.  Het  yzelt. 
//  fait  du  verglas. 

Yzeling,  y.  Verglas.  m, 

Yzen.  o  w.  Fremird' horreur ;être  glacé 
d'effroi. 

Yzer,  o.  Fer,  m.;  mèche,  f. 

Yzerachtig,  b.  n.  Ferrugineux. 

Yzeraerde,,y.  Terreferruginiuse,t. 

Yzerbeslag,   o.   Femtre;  armature^ 

Yzêrblad.  o.  TÓle.  f. 

Yzerdraed ,  m.  Fil  defer^fU  d*archal , 

m. 
Yzerdraedtrdcker»  m.  Agreyeur,  m. 


ZAC 

Yzeren,  oriy.  b.  n.  De  fer.  —  eeuw. 

Siède  de  fer.  —  weg.  Chemin  de  fer. 
Yzererts,  m  Mine  de  fer,  f. 
Yzepgrauw,  b.  n.  Gris  de  fer. 
Yzergpoef,  y.  Mine  de  ter,  f. 
Yzerhard,-  b.  n.  Dur  comme  du  fer. 
Yzerhut,  y.  Forae,  f. 
Yzerkist,  y.  Coffre-fort,  m. 
Yzerkooper,  m.  Ferronnier,  m. 
Yzerkpaem,  y.  en  o.  Zie  YzerwInkcL 
Yzerkramer ,  m.  Ferronnier ;  quincaü- 

lier,  m. 
Yzerkramery,  y.  Ferronnerie ;  qvbkcmX' 

lerie;  taHtanderie,  f.  ' 
Yzerkruid,  o.  Ferveine  (plante},  f. 
Yzermarmep,  m.  ^  o.  Basalte,  m, 
Yzermyn,  y.  Mine  de  fer,  f. 
Yzerplek,  y.  Tache  de  fer,  f. 
Yzerpoest,  m.  Rouille  de  fer,  f. 
Yzerschuim,  o.  Laitier;  mdchefer,  m. 
Yzerslag,  m.  BattUures,  f.  pi. 
Yzersmedery,  y.  Ferronnerie,  f. 
Yzersmeltery,  y.  Fonderie  de  fer,  f. 
Yzersmet,  y,  Tache  de  fer,  f. 
Yzersmid  ,  m.  Forgeran ;  taiUandier , 

m. 
Yzeryergülder,  m.  Doreuren  fer^  m. 
Yzerverken  ,  o.  Hérisson  ;  porc^pie  » 

m. 
Yzeryerkooper,  m.  Ferronnier.  m. 
Yzeryerkoopster,  y.  Ferronniére,  f. 
Yzerylek,  y.  Zie  Yzersnaet. 
Yzeryylsel,  o.  LimaiUe  de  fer^  f. 
Yzerwerk,  o.  Ferronnerie;  ferrurt^  f. ; 

ferrements,m.  pi.;  quincaHle,f. 
Yzerwerkverkoopep ,  m.    Ferronmer^ 

m. 
Yzerwinkel,  m.  Ferronnerie,  f. 
Yzerwording,  y.  Ferrification,  f. 
Yzig,  b.  n.  Couvert  de  glacé;  glaciml; 

glaceux. 
Yzing,  y.  Frayeur,  f.;  saisissement ;  ef- 

froi ;  frémissement  (tharreur^  m. 


Z,  V.  Z,  m. 

Zabberdoek,  rö.  B«Wtt^,  f. 

Zabberen,  o.  w.  Bover. 

Zabbering,  y.  Bave,  f. 

Zacht ,  b.  n.  Doux  ;  mou ,  mot ;  wh0ü  ; 


Digitized  by 


Google 


ZAE 


ZAE 


851 


tendre;  soupie;  mocUeux.  — r,  hyw, 
Doucement  ;  moUemenl.  —  ,  tus- 
schenw.  Tout  doucement !  cliut !  paix ! 

Zachtaerdig,  b.  n.  Doux,  bon,  humain. 
— ,  byw.  Doucement;  avec  bonté. 

Zachtaerdigheid,  v.  Douceur;  bonté,  f. 

Zachtiaerdiglyk,  byw.  Doucement;  avec 
bonté, 

Zachtelyk,  byw.  Zie  Zachtjes. 

Zachten,  b.  en  o.  w.  Zie  Verzachten. 

Zachtheid,  v.  Douceur;  bonté;  motlesse, 

Zachtigheid,  v.  Zie  Zachtheid. 
Zachtjes,  byw.  Doucement;  moUement. 
Zachtkens.  byw.  Zie  Zachtjes. 
ZachtmakiDg ,  v.  Action  de  ramottir; 

malaxation,  f. 
Zachtmoedig,  enz.  Zié  Zachtaardig, 

enz. 
Zachts,  byw.  Facitement. 
Zachtzedig,  enz.     )  Zie  Zachtaerdig, 
Zachtzinnig,  enz.  }    enz. 
Zadel,  m.  Setle,  f.;  bdt.m. 
Zadelaer,  m.  Se  Uier,  m. 

Zadeldak,  o.  Eousse  ou  couverture  de 

setle,  f. 
Zadelen,  b.  w.  Setter;  bdter, 
Zadelhuis,  o.  Setterie,  f. 
Zadel  ing,  m.  )   Chanvre  mdle , 

Zadel inghennep .  m.  f     m. 
Zadeikamer,  v.  Setterie,  f. 
Zadel  kleed,  o.  Hou6$e,  f. 
Zadelknop »  m.  Pommeau  d'une  setle , 

m. 
Zadelkussen,  o.  Panneau  (coussinet),  m. 
Zadelmaker,  m.  Setlier^  m. 
Zadelmakery,  v.  Sellerie,  f. 
Zadelpaerd,  o.  )  Clu:val  de  setle  ;  por- 
Zadel  peerd,  O.  f     teur,  m. 
Zadel  pistool,  v.  Pistolet  d' argon,  m. 
Zadelriem,  m.  Sanglé  d*uHe  stlle,  f. 
Zadel  tasch,  y.  Sacoche,  f. 
Zadeltuig,  o.  Harnais,  m. 
Zaed,  o.  Semence ;  graine,  f. ;  sperme ; 

germe,  m.;  postérité;  tignée;  race,  f. 
Zaedachtig,  b.  n.  SémirtOl. 
Zaedadar,  v.  Veine  sperrr^tique,  f. 
Zaedaderbreuk,  v.  Spermaiocèle,  f. 
Zaedbal,  m.  Testicute,  m. 
Zaedbédeksel,  o.  Périsperme  (bot.),  m. 
Zaedbaginsel»  o.  Ooule  (bot.),  m. 
Zaédbereiding,  v   Spermatose  (méd.),  f. 
ZaedboUter,  m.  Zie  Zaedhuisje. 
'  Zaedbraak,  v.  Spermalocèle^  f. 


Zaedbais,  ▼.  Canat  on  conduU  sperma^ 

tique,  m. 
Zaeddeksel,  o.  Périsperme  (bot.),  m. 
Zaeddorscher.m.  Batleur  en  grange,  m. 
Zaeddragend,  b.  n  Séminifère, 
Zaedötend,  b.  n.  Granivore, 
Zaedhande),  m.  Grèneterie,  f. 
Zaedhandelaer,  m.  Grénetier,  m. 
Zaedhui^e,  o.     )  Péricarpe ,  épicarpe , 
Zaedhuisken,  o.  f     m.,  capsule,  f. 
Zaedhuisvormig,  b.  n.  Capsutaire  {hot). 
2*aedhui8vrucht,  v.  Fruit  capsulaire , 

m. 
Zaedkooper,  m.  Grènetier,  m. 
Zaadkoophandel,  m.  Grèneterie,  f. 
Zaedkoopster,  v.  Grènetiêre,  T. 
Zaedkorrel,  v.  en  m.  Graine,  f. 
Zaedkraem ,  v.  en  o  Zie  Zaedwinkel. 
Zaedkwab,  y.  Zie  Zaed  lob. 
Zaedleider ,  m.  Canat  ou  conduit  sper- 

matique,  m. 
Zaedlingsbennip,  m.  Chanvre  mdle,  m. 
Zaedlob,  v.  Lobe,  cotylédon  (bot.),  m. 
Zaedlobbig,  b.  n.  Cotylédoné (hot.), 
Zaedloop,  m.  Gonorrhée  (méd.),  f. 
Zaedloos,  b.  n.  Apyrène,  asperme, 
Zaedperels,  v.  mv,  Semence  de  perles, 

f. 
Zaedpeul,  t.  Gousse;  capsule,  f. 
Zaedschietend,  b.  n,  Éjaculateur ,  ^'o- 

culatoire. 
Zaedschieting,  v.  Èfaculation,  f. 
Zaedstof,  o.  Poussière  fécondante  ou  sé^ 

minale  (bot.),  f. 
Zaedstreng,  v.  Cordon  spermatique,  m. 
Zaed  va  ten  ,  o.  mv.  Faisseaux  sperma- 

'  tiques,  m.  pi. 

Zaedverkooper,  m.  Grènetier,  m. 
Zaed  verkoopster,  y.  Grènetiêre,  f. 
Zaedverspreiding ,  v.  Séminotion,  f. 
Zaedvlies,  o.  Épicarpe,  m. ;  petlicule 

d'une  graine,  f. 
Zaedvliesachtig,  b.  n.     )      Capsulaire 
Zaedvliezig,  b.  n.  f      (bot.).     . 

.  Zaed  vloed,  m.       )  Gonorrhée  (méd.), 
Zaed vloéij ing,  v.    f     f. 
Zaedwinkel,  m.  Boutique  de  grènetier, 

Zaedzaeijer,  m.  Semeur,  m.. 
Zaedzak,  m.  ^moir,  m. 
Zaedzolder,  m.  Magasin  de  graines,  m. 
Zaeg,  V.  Scie,  f. 

Zaegbek,  m.  Bec-en-scie  (olseau),  m. 
Zaegblad,  o. Fetfi//e  ou  lame  d*unescie^. 
Zaegbok,  m.  Tréteau  de  tcieur,  m. 
Zaeghout,  o.  Bois  de  sciage^  m 


Digitized  by 


Google 


85S 


ZA« 


Zaegkruid,  o.  SarrelU  (plante),  f. 
Zaegmeel,  o.  Sciure,  f. 
ZaegraeelacTitig,  b.  n.ScoHforme  (bot.). 

•  Zaegmolen,  m.  Scierie.  f .  . 
Zaegmblenaer.,  m.  Mattre  d'une  scierie , 

m. 
Zaegmolm,  m.  Sdure,  f. 
;Zaegpeul,  v.  Zie  Zaegkruid. 
Zaegraem,v.e?io.  Montüre  d'une  scie^f. 
Zaegsel,  o  Sciure,  f. 
Zaegsueö,  v.  Trait  de  scie,  m.;  voie^  f. 
'  Zaegstof,  o  Sciure  f. 
Zaegswyze,  byw.  En  forme  de  scie, 
Zaegtanü,  m.  Dent  de  scie^  f. 
Zaegvisch,  m.  EspadotifUi, ,  scie  (pols- 

son),  f.  ^       . 

Zaegvormig,  h.  n.  En  forme  de  scie; 

gérTêté* 
Zaegwerk,  o.  CrémaiUère  (art  mil.) »  f. 
Zaeibaer ,  b.  n.  Propre  h  iemer^  bon  d 

semer, 
Zaelbed,  o.  Couche  (jard.),  i. 
Zaeibooa,  v.  Fève  d  semer,  f. 
Zaéigfereedscbap,  o.  Senioir,  m. 
Zaeijen,  b.  en  o.  w.  Semer. 
Zaefier,  m.  Semeur,  m. 
Zaéijiüg,  ▼.  Semailtes,  f  pi. 
Zaeikoora,  o.  Grain  pour  semer,  m. 
Zaeikunst,  v.  SemiSy  m 
Zaeilafid ,  o.  Terra  propre  êt  recevoir  la 

semence;  terre  labourable,  f. 
Z^eiMhg.m. PUintequi  vient  de  graine.u 
Zaeimaend,  v.  Mois  des  semaiUes,  m. 
Zaeipeuning,  m.  Piêce  de  largesse^  f. 
Zaeisel ,  o  Semence,  f;  senmUes,  f.  pi. 
Zaeityd  ,  m.  SemaiUe ,  f. ;  semailtes ,  f. 

pi, 
Zaeiveld,  o.  Ctiamp  propre  A  recevoir  ta 

semence,  m. 
Zaeiverdeellng,  v.  Assotemenl,  m. 
Zaeiweder  ,  o.  Temps  propre  aux  se- 

muilles,  m. 
Zaeizak/m.  Semoir  (sac),  m. 
Zaék,  V.  Ctwse ;  affaire ;  cause ,  f. ;  faü ; 

proces,  in.  Tet  zéike  vin.  A  cause  de; 

en  fait  de. 
Zaekbezorger,  m.  Procwreur;  fnanda- 

taire;  agent;  resident;  avoué,  m. 
Zaekgelasfigde ,  m.  Mandatairè;  plenX" 

polentiaire;  agent,  m.  • 
Zaékje,  o.  Petite  chose,  bagaUtU,  f. 
Zaekkenner,  m.  Connaisseur,  m. 
Zaekverslag,  o.  Proces -verbal,  m. 

•  Zaek voerder,  m.  Agent^  homme  (f  flflw- 

rès,  tn. 
Zaekvóerderscbap,  o.  Agente,  f. 


Zaekwaememer,  m.  Zie  Za^liezorgw. 

Zaekwaerneming,  v.  Ctstion,  f. 

Zael,  v.  SaUe,  f.,  salon,  m. 

Zael schilder,  m.  Peinlre  d^coratettr,  dl 

Zaeltje,  o  Salop,  m. 

Zaen,  v  Laü  caitfé,  m.;  cr^e,  f. 

Zaenucfatig,  b.  n.  Crémeux. 

Zage,  V.  Fa^(«,  /ic(ü»n,  f.,  mensonge^m. 

Zagelis,  o.  Sciure,  f. 

Zagen ,  b.  en  o.  w.  iScier;  rae^  du  tw- 

(Oft. 

Zager,  m.  Scieur;  racleur,  m. 

Zak,  m.  Sac,  m. ;  poc^.  f. ;  qouuet,  m.; 

blouse,  t.\.cutde'Sac,  m. ,  impasse,  t 
Zakader.  v.  FHne  capsuUare ,  f. 
Zakboekje,  o.        \  Tabietles  »  f.  pi. ; 
Zakboeksken,  o.   ) agenda ; calepin  ,m. 
Zakbreuk,  v.  Hemie,  descente,  f. 
Zakdoek,  m.  Mouchoir  de  pocht ,  m. 
2^kdfager,  m.  Portefaix,  m 
Zakelyk ,  b.  it.  important;  essenliel; so- 
lide; principnl;  réèl.  — ,  hyvi.  Essen- 

tieilement;  principalement;  réetiemad. 
Zakelykbeid,  v.  L'essentiel,  m. 
Zakgat,  o.  Ouverturt  ou  entree  d'uae 

poche,  f. 
,Zakgeld,  o.  Argent  pour  les  menus  ptai- 

sirs,  m. 
Zakgezwel,  o.  Kyste,  m.;  toupe,  f. 
Zaknorlogie,  v.  Montre,  f. 
Zakborlogiekas,  v.  Botte  de  monlre,t. 
Zakje ,  o.  Sachet ,  m. ;  pochetie  ;  blouse , 

f. 
Zakken,  b.  w  Ensacher;  empoeher;  em- 

bourset,  — ,  o.  w.S*affaisser;  s'en/bn- 

eer;  baisser. 
Zakker,  m.  Ensacheur,  m. 
Zakking,  v.  Aflaissement,  m. 
Zakkuii,  m.  Fond  du  sac^  m. 
Zakliunen,  o.  TreitHs^  m.;  grosse  totUé 

soes,  f. 
Zakmes ,  o.  Couteau  de  poche^  m.;  /om- 

beiu,  f. 
Zaknet,  o.  Fitet  en  forme  de  sac,  mr, 

truble,  chaüsse,  f. 
Zaknetje,  o.  Pochetie,  t,  petU  fUet^  m. 
ZalLüeuSdoek ,  m.  Mouchoir  de  poehe, 

m. 
Zakpi8tool,T,  Pistolet  de  poche,  m. 
Zakpyp,  V.  Comemuse.  musette^  f. 
Zakpyper,  m.  ComemuuUr,  m. 
Zaksken,  o.  Zif  Zakje. 
Zakspiegel,  m.  Miroir  de  poche,  a. 
Zalcuerwerk,  o.  Möntre,  f. 
Zakaerwerklint ,  o.  Cordon  de  numtn, 

m. 


Digitized  by  VjOOSIC 


ZiJ- 


ZAN 


SoS 


ZakYedeltje,  o.  Zie  Zak  viooltje. 

Zakyiooltje, o.  Poche^  pochietle,  f.;  petU 
piolon,  m. 

Zakvol,  m.  Sacliée,  f      ^ 

ZakTormig,  b.  n.  Qui  est  en  forme  de 
sac;  capsulaire. 

Zakwoordenboek,  o^  en  m.  DkUonnai- 
re  de  poche,  m. 

Zalf,  V.  OnguenlyTa,  Welriekende—. 
Par/um,  m. 

Zalfachtig»  b.  n.  Onctueux. 

ZaJfachtigheid,  v.  Oncluosité,  f. 

Zalfarts,  m  latralipte  {médecin),  m. 

Zalf 0118,  ▼.  Batte  d  oriff^ent^  f.  ^  boUier , 
m. 

Zal  fdoos«  V.  Zie  Zalfbus. 

Zalfkooper,  m.  Charlalan^m, 

2^1fkuo8t,T.  Aliptique^  f. 

Zal  folie ,  v.  Huüe  qui  sert  &  oindre  ^  t ; 
chr^me,  m. 

Zalfplaester,  v.  Empldlre  d*<mguent^  m. 

Zalfpleister,  y.  Zte  ZaUplaester. 

Zalfpot,  m.  Pol  &  onguejit;  canon,  m. 

Zalfstok,  m.  Magdaléon,  in. 

Zalfverkooper,  m.  CnarUUan-  m. 

Zalig,  b.  u.  Heureux,  tfienheureux ; 
satnt.  —  maken.  Sauver.  —  worden. 
Eire  sauvé,  —  spreken  of  verklaren^ 
BéatifLer,  — ,  b^'w.  Saintement- 

Zaligen ,  b.  w.  Sauver,  rendre  bienheik- 
reux. 

Zaliger,  b.  n.  Feu ,  difunt.  Myn  vader 
— .  Feu  monpère.  De  koning  — .  Le 
feu  roi.  De  koningin  —  Feu  la  reine^ 
ia  feue  reine.  —  gedachtenis.  D'hen- 
reuae  mémoire. 

Zaliger,  m.  Zie  Zaligmaker. 

Zaligheid  ,  v.  Béatitude ;  léUcilé ,  f. ;  sa- 
lui,  m. 

Zaligljk,  ^jw.  Sainiemeni. 

Zaligmakend,  b.  n.  Sanaifiant. 

Zaligmaker ,  m.  Sauueur ,  rédempteur , 

.   m. 

Zaligmaking,  v.  Saluif  m.;  rédepiplipn. 

Zaligspreking,  v.  Béati/icalion,  f. 
Zaligverklaring,  v.  B^ificaiion^  f. 
Zalm,  m.  Saumon,  m. 
Zalmacbtig,  b.  n  SaumonS, 
Zalmforelle,  v.  Truilesaumanée.  f. 
Zalmgraet,  v.  Jrite  de  saumon,  f. 
Zalmken,  o.  Saumoneau,  m. 
Zalmkop,  m.  Hure  de  saumon,  f. 
Zalmmoot,  v.  Tron^on  de  saumon,  m. 
Zalmnet ,  o.  FUel  pimr  la  pêche  du  sau^ 
tnon,  m. 


Zalmpje,  o.  Saumoneau,  m. 
Zal  muteert,  m.  Queue  de  saumon,  f. 
Zalmvangst,  v.  Pêche  du  saumon,  f. 
Zalmvisscher ,  m.  Péclieur  de  saumon  , 

m. 
Zalmvisschery ,  v.  Pêcfce  du  saumon  , 

Zalow,  b.  n.  Jaune  pdle ;  bnsané;  saté. 

2aluwachtig,  b.  n.  Zie  Zal  uw. 

Zalve,  V.  Zie  Zal  f. 

Zalven,  b.  w.  Oindre;  sacrer. 

Zal  ver  ig,  b.  n.  Onctueux. 

Zalving,  v.  Onclion,  f.:  sacre  (d*un  roi)^ 

m.  De  laetste  — .  Vextréme-onciion. 
Zamelen,  b.  w.  Assembier,  rassembler, 

amasser. 
Zamel  ing,  v.  Assemblage;  amas;  ras- 

semblement,  m. 
Zamelplaets ,  v.  Rendez  vous ;  lieu  de 

rassemblement;  réceptacle,  m. 
Zamelwoord,  o.  CoUecUf,  m. 
Zamelwoordelyk,  by w.  'Coltectivement, 
Zamen,  enz.  Zie  Samen,  enz. 
Zand,  o.  Sable,  m.  Fy  n  — .  Sablon,  sable 

/In,  m.  Orof  — .  Gravier,  m. 
Zandachtig,  b.  n.  Sabionneux, 
Zandaerde,  v.  Terre  sablonneuse,  f. 
Zandbad ,  o.  Baih  de  sable ,  m. ,  arena- 

tion,  f. 
Zandbak,  m.  Sablier;  poudrier,  m. 
Zandbank,  v.  Banc  de  sable,  m. 
Zandbankje,  o.  Banquereau,  m. 
Zandberg,  m.  Monlagne  de  sable,  m.; 

dune,  t 
Zandboer,  m.  Sabtonnier,  m. 
Zandbusje,  o.     i    SijLblier ;  poudrier  , 
Zanddoo^'e,  o.  f       m. 
Zandduin,  o.  Dunt,  f. 
Zandeiland,  o.  Javeau,  m. 
Zandeken,  o.  Grain  de  sable,  m. 
2^nden,  b.  w.  Sabler,  assabler. 
Zanderig,  b.  n.  Zie  Zandig. 
Zandglas,  o.  Zie  Zandlooper. 
Zandgraver,  m.  Sabtonnier,  m. 
Zandgroef,  v.  Sablière  ,  sablonniêre  , 

Zandgrond,  m.  Fond  de  $able;  terrg^in 

sabionneux;  sable,  m. 
Zandbaler,  m.  Sabtonnier,  m. 
Zandheuvel,  m.  CoUiue  de  sable,  f. 
Zandhoop,  m.  Tas  ou  amas  de  sable  ^ 

ensabteptenl,  assablement,  m. 
Zand  houdend,  b.  n.  Arénilère* 
Zandig,  b.  n.  Sabionneux;  sableux;  gri- 

ttifère. 
Zandje,  o.  €h[uif^  de  sable,  m. 


Digitized  by 


Google 


854 


Z\N 


ZiV 


Zandkar,  y.      )    Tombereau,  m.,  ou 
Zandkarre,  y.   f      charretu  H  sabUt  f* 
Zandki8t,  v.  Caisse  h  sabte,  f. 
Zandkoker,  m.  Sablier;  poudrieVy  m. 
Zandkorrel ,  v.  en  m.  Grain  de  $abU, 

m. 
Zandkuil»  m.  Zie  Zandgroef. 
Zandlooper,  m.  SabU,  êobtier,  m.;  am^ 

poulette  (horloge),  f. 
Zandmao,  m.  SabUmnUr^  m. 
Zandoever,  m.  Grève^  f. 
Zandpad,  o.  Sentier  de  sabU,  m. 
Zandplaat»  v.  Banc.  de  sable,  m. 
Zandplaetje ,  o.  FaraiUon; ' 

m. 
Zandplant,  ▼.Sa/^/iiie(plante),  f. 
Zandregen,  m.  Pluie  de  sdble^  f. 
Zandruiter ,  m.  Cavalier  qui  est  désar- 

Qonni,  qui  tombe  de  chevat,  m. . 
Zandschipper»  m.  Sabtonnier,  m.' 
Zandschuit,  v.  Bateau  pour  transporter 

du  sabie,  m. 
Zandspade»  v.  Drague,  f. 
Zandsteen,  m.  Grès;ammite,  m. 
Zand  velden,  o.  mv.  Terres  sabtonneu- 

ses,  f.  pi. 
Zandverkooper,  m.  Sablonnier,  m. 
Zandvormig,  b.  n.  Aréniformt, 
Zandvormmaker,  ra^So/'/eur,  m. 
Zandweg,  m.  Chemin  sabUmneux,  m. 
Zandwoestyn,  v.  Désert  de  sable,  m. 
Zandwolk,  v.  Nuage  ou  tourbiUon  de 

sable,  m. 
Zandzak  ,m,  Sacü  terre ,  sac  H  sable , 

m. 
Zandzee,  t.  D^evt  de  sabte,  m. 
Zang,  m.  Chant,  m.;  chanson^  f.;  ra- 

magey  m. 
Zangbaerheid ,  ▼.  Cantabile  {mns.) ,  u^ 
Zangberg,  m.  Eélicon^  Pamasse,  m. 
Zangboek,  o.  en  m.  Livre  de  chant  oa 

de  chansons^  chansonnier^  m. 
Zangdicht,  o.  Cantate,  f. 
Zanger,  m,  Ctianteur;  chantre^  m. 
Zangeres,  v.  Chanteuse;cantatrice,t, 
Zangeriff ,  b.  n.  Qui  aime  d  chanter;  un 

peu  brulé^  havi. 
Zangerigheid,  ▼.  Cantabile  (mus.),  m. 
Zangerschap,  o.  Chantrerie,  f. 
Zangetje,  o.  Zie  Zangje. 
Zangfeest,  t.  en  o.  Fête  oü  l*on  chante , 

Zanggedicht,  o.  Cantflte,  f. 
Zanggedichtje,  o.  Cantatittey  f. 
Zanggenootschap,  o.  )SociétédecfiaTUf 
Zanggezelschap,  o.     f     f. 


Zanggod,  m.  ApoUon,  m. 
Zanggodin,  ▼.  Muu^  f. 
Zanggodinnendom ,  o.  Chxur  des  vm- 

sesy  m. 
Zangheldin,  t.  Zie  Zanggodin. 
Zangie,  o.  Chansonnette,  f. 
Zangkoor,  o.  en  ▼.  Chcnir^  m. 
Zaugkunde,  v.  \  Art  du  chanl,  m.;  nis- 
Zangkunst,  T.  f     sique  vocale^  f. 
Zangkunstenaer,  m.  Chanteur,  m. 
Zangkunstig,  b.  n  Musical. 
Zangles,  y .  ILegon  de  chante  de  nwsique 

vocale,  f. 
Zanglust,  m.  Verve  paétique;  méhmê' 

nie,  f. 
Zangmaet,  y.  Cadence^  mesure,  f. 
Zangmaker,  m.  Compositeur,  m. 
Zangmeester,   m.   MaUre  de  duuU , 

m. 
Zangmeesteres ,  y.  MaUresse  de  chant , 

Zangmuziek ,  y.  en  o.  Musiqne  vocêk , 

Zangnimf,  y.  Muse,  f. 
Zangnoot,  y.  Note  de  musique,  f. 
Zangschool,  y.  Ecole  de  chanL,  f.;  etm- 

servatoire,  m. 
Zangsleutel,  m.  Cleffde  tnusigue),  t 
Zangspel,  o.  Opéra ;  métodrame,  ttk. 
Zangster,  y.  Zie  Zangeres. 
Zangstuk,  o.  Cantate  ;  chanson^  f. 
Zangstuksken,  o.  CantatitlCy  f. 
Zangswyze,  by w.  En  forme  de  ehant. 
Zangtoon,  m.  Ton^  m. 
Zangyogel,  m.  Oiseau  chanteur;  boute- 

en- train,  m. 
Zangwyze,  y.  Air ;  ton  ;  chant,  m. 
Zangzoet,  b.  n.  Qui  aime  d  chanter. 
Zark.  Zie  Zerk. 

Zat ,  b.  n.  Rassasié;  soul;  iviee  ;  las ;  dé- 
>goüté.  Des  levens  —  zyn.  Être  dé- 

goülé  de  la  vie.  Iets  —  zyn.  Étreiat 

de  q.  e.  — ,  byw.  Asscz;  abondatn- 

ment. 
Zataerd,  m.  Zie  Zatterik. 
Zaterdaegsch,  b.  n.  De  samedL 
Zaterdag,  m.  Samedi,  m. 
Zatheid,  y .  Satiété ;  ivresse ;  ivrogmrk , 

Zatterik,  m.  Ivrogne,  m. 
Zaturdag,  enz.  Zte  Zaterdag,  enz. 
Zayel,  o.  Gravier;  sable  ;  sabton,  m. 
Zavelachtig ,  b.  n.  Graieteux;  sabUm- 

neux, 
Zavelboom,  m.  Sabine^  f.;  sovvi^tr  (ar- 

buste) ,  m. 


Digitized  by 


Google 


ZSB 


ZEB' 


855 


2avelgT0nd ,  m.  Terrain  satlanneux, 

m. 
Zaveligr,  b.  n.  Zie  Zayelachtig. 
Zayelkuil,  m.  SabUmnière ;  saölièrei  f. 
Ze«  Yoorow.  Eiie^  eUet,  U$fla;Us. 
Zebra,  m.  Zébre^  m. 
Zede,  Y.  Maniere;  coutume^  f*;  usage, 

m.;  mode,  f. 
Zedebaer,  b.  n.  Zie  Zedigr. 
Zedebederf ,  o.  CorrupUon  des  numirs; 

démoralisation ;  contagion,  f. 
Zedebederver,  m.  Corrupteur,  déprava- 

teur  des  mceurs,  m. 
Zededeugdeil .  y.  mv.  Verius  morales , 

f.  pi. 
Zedekunde,  t.  MoraU ;  étitUiue,  f. 
Zedekundig:,  b.  n.  Morat;  éihique, 
Zedekundige.  m.  Moraiiste,  m. 
Zedeleer,  v.  Marale,  f. 
Zedeleeraer,  m..Moraliste^  m. 
Zedeleerig,  b  n.-  Moral ;  élMque. 
Zedeles ,  v.  Le^on  de  morcUe ;  réflexum 

morale;  moraUU;  mortUe,  f. 
Zedeloos,  b.  n.  JmmoraU  — ,  byw.  /m- 

tnoraiemetU^ 
Zedeloosheid,  v.  Immoralité,  f. 
Zedelyk,  b.  n.  MonU.  — ,  byw.  MoraU- 

ment, 
Zedelykheid,  ▼.  MoraUU,  f. 
Zedemeester,  m.  Cetueur^  m. 
Zedemees terachap,  o.  Censure,  f. 
2^edeD,  v.  mv.  Mosurs^  f.  pi. 
Zedeobescbry  viBg,v.  Elhographiey  éUuh 

pée.t. 
Zedeprediker,  m  MoraHseur,  m. 
Zederegel.  m.  Morale,  f. 
Zederyk,  b.  n.  Fertueux, 
Zedespreuk,  v..  Sentence,  maxime  de 

mofxUe,  f.;  proverbe^  m. 
Zedevoogd,  m.  Censeur^  m. 
Zedevorming,  v.  Éihique^  f. 
21edewerk,  o.  Traite  de  morale^  m. 
Zedewet,  v.  Loi  morale,  C, 
Zedig,  b.  n.  Modeste ;  modéré;  retenu  ; 

decent.  — ,  byw.  Modestement;  dé- 

cemnient. 
Zedigheid,  y.  Modestie;  retenue;  dé- 

eence,f. 
Zediglyk  ,  byw.  Modestement ;  décem" 

ment, 
Zedrak,  m.  Axédarac  (arbre),  m. 
Zee ,  Y.  Mer^  f ;  too ,  m.;  lame ,  vague  de 
ta  mer;  quantitéj  f.  Volle  — •  Pleine 
mer,  liaute  mer. 
Zeeadder,  v.  Zie  Zeenaeld. 
Zeeael,  m.  Congre  (poiBSoa)»  m. 


Zeeaep,  m.  Zie  Zeevod. 
Zeeagaet,  m.  AiguemaHne,  f. 
2^eajuin,  m.  Squille^  scille  (plaate),  f. 
Zeeappel,  m.  Zie  Zeeëgel. 
Zeearend,  m.  Orfraie^  t,  óssifrague,  m. 

et  f. 
Zeearm,  m.  Bras  de  mer,  m. 
Zeeatlas,  m.  Atlas  marin,  m. 
Zeebad,  o.  Bain  de  mer,  m. 
Zeebaek,  v.  Balise,  f. 
Zeebaer ,  v.  Fague ;  onde,  f.;  fiat,  m. 
Zeebaers,  m.  Perche  de  mer  (poisson) , 

Zeebank,  v.  Zie  Zandbank. 
Zeebarbeel ,  m  Surmulet ,  m. ;  barton^ 

ne  (poisson  de  mer),  f. 
Zeebazuin,  v.  Trompette  marine,  f, 
Zeebeer,  m.  Ours  marin.  m* 
Zeebesohry ver,  m.  Uydrographe,  m. 
Zeebeachryving,  v.  Uydrographie,  f. 
Zeebewind^  o.  Conseil  de  marine^  m.; 

amirauté^  f. 
Zeebewindbebber ,  m.  AdmUiistratetir 

OU  directeur  de  la  tnarine,  m. 
Zeebies,  v.  Jone  marin,  m. 
Zeebloem,  v.  Piénuphar  (plaute),  m. 
Zeebeek,  o.  en  m.  Zie  Zeeatlas. 
Zeeboezem,  m.  Golfe,  m.;  baiesanse^  f- 
Zeebogt,  v.  Zie  Zeeboezem. 
Zeeboom,  m.  CoralUne,  f. 
Zeebouwer,  m.  2^t^  Zeevaerder. 
Zeebrand,  m.  Bnsants,  m.  pi.;  feu  Saint- 

Elme;  épars  (mar.),  m. 
Zeebrasem,  m.  Dorade ^  f.;  spare  (pois- 
son), m. 
Zeebreker,  m-  Brisant,  m. 
Zeebrief,  m.  Bref,m,  \  lettres  de  mer,  f. 

pi. 
Zeebuit,  m.  Zie  Zeeroof. 
Zeecipres,  m.  CoraUXne,  f. 
Zeedienst,  m. en  v.  Marine^  f. ,  service. 

de  mer,  m. 
Zeedier,  o.  Animal  marin^  m. 
Zeedorp ,  o.  ViUage  situé  au  bord  de  la 

mer^  m. 
Zeedraek  ,    m.   Dragon ,   dragonneau 

(poisRon),  ra. 
Zeedrift,  v.  Epaves  maritimes,  f.  pi. 
Zeeduivel ,  m.  Diable  de  rner  (^oï^qu)  , 

m. 
Zeedyk»  m.  Digue  de  mer,  f. 
Zeegend,  v.  Catiard  marin,  m. 
Zeeëenhoren,  m.  Narvat,  m.,  Hcome  de 

mer,  f. 
Zee^gelt  m,  Bérisson  de  mer ,  oursin  ^ 

m. 


Digitized  by 


Google 


866 


ZBB 


ZBB 


Zee8ik,  m.  Zie  Zeelieester. 

ZeeSogel ,  m.  Ange  de  mer  (poisson) , 

m. 
ZeeSngte,  v.  Détroü^  m. 
Zeef,  ▼.  Tamis,  saSrCritHe,  m/,  êéve,  f. 
Zeefachtig,  b.  n.  Cribfeux. 
Zeefbeen.o.  Os  cribleux  ouethmotde^m, 
Zeefdoek,  o.  Soiawire,  taile  de  tamiê ,  f. 
Zeefwichelary,  v.  Cosdnomancée^f. 
Zeefwyze  ,  byw.  En  forme  de  tamis  on 

decrikle. 
leeg,  V.    ChevreUe  (femtlle  da  ehe- 

vreuil),  f. 
Zeegans,  ▼.  Pingouin  oa  pinguin^  m. 
Zeegaren,  o.  Zie  Zeegras. 
Zeegat,  o.  Passé;  b<mq v e;  embouchure ^ 

1 
Zeegbaer,  enz.  Zie  Zedig,  enz. 
Zeegedierte,  o.  Animaux  marins,  m. 

pi. 
Ze^edfogt,  o.  Monstre  marin,  m. 
Zeegedruisch,  o.  J  Bruü  de  ia  mer,  des 
ZeegekUter,  o.      f  fUfts^m. 
Zeegeregt,  o.  AmirauU,  f.,  emiseii  de 

marine,  m. 
Zeegescbal,  o.  Zie  Zeegedrui«ch. 
Zeegevaer,  o.  Danger  de  ia  mery  m. 
Zeegevecht,  o.  Combai  naval,  m. 
Zeegewas,  o.  Plante  marine,  f. 
Zeeghaft,  b.  n.  Zie  Zeegbaftig. 
Zeeghaftig,  b.  n.  Fictorieua.  — ,  byir. 

Jrielorieusemefa, 
Zeeghaftigheid,  v.  Fictoire,f. 
Zeeghaftiglyk.byw.  yictoriettsement. 
Zeegier ,  m.  Fautour  de  mer^  m. ;  /ré- 

gauj. 
Zeegiften,  v.  xny.  Herpes  marines,  f.  pi. 
Zeegod,  m.  Dieu  marin;  Neptune,  ra. 
Zeegodin,  y.  Déesse  de  la  mer^  f. 
Zeegolf,  V.  Fague,  onde,  f.,  fUft,  m. 
Zeegrftfi«  o.  Goémon,  vareefi ,  oi. ,  algue, 

herbe  marine,  f. 
Zeegroen ,  b.  n.  Fert  de  mer*  -^#  o.  €^ 

tadon,  m. 
Zeehaen,  m.  Rougel ,  grenaut  (polseon) , 

m. 
Zeehaes,  m.  Lièvremarin^  mi 
Zeehandel, m.  CommercemarHime,m, 
Zeehard,  b.  n.  Emmariné,  amaritié. 
Zeehaven,  v.  Port  de  mer;  havre,  m. 
Zeebeester,  m:  Corailine,  f ; coraü.m, 
Zeeheide,  v.  Zie  Zeeheester. 
Zeeheld,  ta.- Grand  capüaine  sur  mer^ 

m. 
Zeehoek,  m.  PoinU,  iangue  de  Urre,  f. , 

cap^m. 


Zeehond,  m«  Citoi  de  mer ,  ekèen,  ina* 

Hn,  m. 
Zeehoofd,  o.  Müe,  ra. 
Zeehooru,  m.  Qmque,  f.;  cor  de  mer^  m. 
Zeekaert,  v.  Carte  mMTiue  ou  hydr^^rm^ 

pfuque,  f. 
21eekaertenboek,  o.enm,  RouHer  (mar.)» 

m. 
Zeekair,  o.  Feau  mariny  phoquc^  m. 
Zeekamp,  m.  Zie  Zeegevecht. 
Zeekant,  m.  Bxoage  ou  bord  de  i»  i 

m. 
Zeekap,  v.  Cape  de  mateiot,  f. 
Zeekapitein ,  m.  CapUaine  de  x 

m. 
Zeekat,  v.  Chat  de  mer;  chat  marin ,  m. 
Zeekatoen,  o.  Adénos,  eoèon  de  marim^ 

m. 
Zeeklaver,  v.  Glaux  (p)ante),  m. 
Zeeklip,  v.  Roe;  rocher;  éemeUf  m. 
Zeekoe,  v.  Fachemarme,  f. ;  iamaniim 

OU  lamentin,  ra. 
Zeekoelte,  v.  Brise  (mar.),  f. 
Zeekooipae,  o.  Boussoie,  f. 
Zeekoning,  m.  Mulet  (poisAOO  d«  imt), 

m. 
Zeekrab,  ▼.  Crabe,  cancre,  m* 
Zeekreeft,  m.  Uomard,  m. 
Zeekreeftenet,  o,  Langotislière,  f. 
Zeekroon,  v.  Courohne  navaie^  f. 
ZeekrooB,  o.  Sargasse  (plante^ ,  f. 
Zeekryg,  m.  Guerre  mwBle,  f. 
Zeekrygsrsed,  m.  Amirauté^  f. 
Zeekrygstogt,  m.  Ejcpédilum  msrritsmet 

Zeekust, V.  Cóle,  f.,  riwige  de  ia  mer^  m. 

Zeekwab,  v.  Êtoiie  de  mer^  f. 

Zeel,  o.  Corde,  f.;  üen^  m. 

Zeeland,  o.  Zélande  {provtnce  des  P9j9^ 

Bas),  f. 
Zeelander,  m.  Zétandais,  m, 
Zeelandaoh,  b.  n.  ZélOMdais* 
Zeelaveodel,  v.  Lknmne  (plante),  f. 
Zeelbaen,  ▼.  Corderk,  f. 
Zeeldanser,  m.  Acrobate,  m. 
Zeel  dansster,  v.  Acrobate,  f. 
Zeeldraeijen  (het),  o.  Corderiet  f. 
Zeeldraeijer,  m.  Cordier,  m. 
ZeeldraeQery,  v.  Corderie^  f. 
Zeeleeuw,  ra.  Lion  marin,  ra. 
Zeeleger,  o.  Armee  naoate,  f. 
Zeelgattger>m,enz.  Zie  Zeeldanser . 
Zeelicht,  o.  CuMoret  Pollux;  feu ; 

Elme;  épars  (mar  ),  m. 
Zeelisch,  o.  Zie  Zeebies. 
Zeeloek,  o.  Zie  Zeei^uls. 


Digitized  by 


Google 


2BE 


ZEE 


857 


ZoêltMe,  ▼.  Charioi  (instnnnent  de 

cordier).  m. 
Zeelt,  Y.  Tanchê  (pofs.^oB),  f. 
Zeelucht,  v.  Air  de  la  mer,  m. 
Zeelverkooper.  m.  Cordier y  m. 
Zeelwinde,  ▼.  Caret,  déoidoir  de  cordier, 

m. 
Zeem,  o.  Rayon  de  miei;  ehamois  (peau), 

m. 
Zeemaen,  y.  Zie  Zeester. 
Zeeaia^,  y.  Puissance  marüime^  f.; 

/(wce*  navalesy  f.  pi ;  marine^  f. 
Zeeman,  m.  Marin,  marinier,  matelot, 

m.  Op  zyn  —  8.  ^  to  maietole. 
Zeemanschap ,  v.  Matelots ,  marine ,  m. 

pi.:  maHiitf,  f.  — ,  o  Pro  fession  de 

mmrin;  connaissance  de  ia  marine; 

namffaiioH,  f. 
Zeemanskunst,  y.  Navigation,  f. 
Zeemanspakje,  o.  Pacoiiite,  f. 
Zeembereider ,  m.  Chamoiseur ;  mégiS' 

sier,  m. 
Zeeroberei'dery,  y.  Chamoiserie ;  mégis^ 

serie,  f. 
Zeeiiil>ereid1ng,  y.  Mégie,  f. 
Zeemeermin,  v.  Sirene,  f. 
Zeemeeaw,  y.  Mouttte  de  mer,  f. 

Zeemen  ,  ouy.  b.  n.  Fait  de  ehamois,  — * 
handschoenen.  Gants  de  ehamois. 

Zeemerk,  o.  BaOse,  f. 

Zeemledr,  o.  Chamois  (peau),  m. 

Zeemiedren.  ody.  b.  n.  Fait  de  cliamois. 
—  handschoenen.  Gafits  de  chamois, 

Zeemledrha&del,  m.  Mégisserie^  f. 

Zeemogendheid,  y.  Puissance  mariii'^ 

Zeemonster,  o.  Mnnslre  mariHy  m, 

Zeemos,  o.  Mousse  de  mer,  f. 

Zeem to uwer,  m.  Zie  Zeembereider. 

Zeemuifi,  y.  Aphrodile.  f. 

Zeemverkooper.  m.  Chamoiseur,  m. 

Zeem^rl,  y.  Ueue  marine,  f. 

Zeeo,  Y.  Zie  Zenuw. 

Zeenaeld.  y.  AiguiUe  (poisson),  f. 

Zeenat,  o.  Eau  de  mer,  f. 

Zeeoetel,  y.  Holothurion^  m. 

Zeenimf.  Y.  A^^i(te,f. 

ZeeoeY«r. m. Itivage,  èord  de  ta  mer^m.; 

eóle.t, 
Zeeofficier,  m.  O/ficier  de  marine^  m, 
Zeeeorlofir,  m.  Gutrre  navate,  i, 
ZeeoYerste,  m.  Amiral^  m. 
Zeep,  Y.  Savon^  m^ 
Zeepachtig,  b.  n.  SavonneuM^  sapomëeé. 


Zeepaerd,  o.  Zk  Zeepeerd. 
ZeepSerde,  v.  Terre  savonneuse^  f. 
Zeepaling,  m.  Congre,  m. 
Zeepas,  m,eny.  Zie  Zeebrief. 
Zeepbak,  m.  Bac  &  savon^  m. 

lUKtó.  o.  }  ^^onmu,  f. 

Zeepboom,  m.  Sat;owïi^  (arbre),  m. 
Zeepbrood,  o.  Brique  de  savon,  f.;  pair^ 

de  savon,  m. 
Zeepbroodje,  o.  GayeiU^  f. 
Zeepdoos ,  y.  Botte  ü  savon ,  ii  savormet- 

tó,f. 
Zeepeerd ,  o.  Cheval  marin,  hippocam^ 

pe,  hippopoiame,  m. 
Zeepen,  b.  w.  Savonner.  — ,  o.  w.  Fairo 

du  savon,    . 
Zeeper,  jn.  Zie  Zeepzieder. 
Zeeperig:,  b.  n.  Savonneux, 
Zoepery,  v.  Savonnerie,  f. 
Zeepigr,  b.  n.  Savomteux. 
Zeep  ing,  y.  Savonnnge,  m. 
Zeepissebed,  y.  AcUf,  cloporU  de  mery. 

m. 
Zeepketel ,  m  Campane,  chaudière  de 

savonuierf  f. 
Zeepkist,  v.  Tierfon^  m. 
Zeepkoker,  m.  Zie  Zeepzieder. 
Zeepkooper,  m.  Marchand  de  savon,  m^ 
Zeepkraem ,  y.  en  o.  Boutique  oü  l'on 

vend  du  savon,  f. 
Zeepkramer ,  m.  Maretumd  de  savon  em 

détail^  m, 
Zeepkruid  ,  o.  Saponaire  ,  savonnUre 

(plante),  f. 
Zeeplaets>  y.  Piaee  mariüme.  f. 
Zeeptant,  y.  Plante  marine^  f. 
Zeeplas,  m.  Mer,  f. 
Zeepnoot,  y  Fruit  du  savotmier,  m. 
Zeepomp,  v.  Siphon,  m.,  trombe,  t, 

^ropie.o.  \Snpposmre,m. 
Zeepsop»  o.  Eau  dt  savon,  t;  savonnage,, 

m. 
Zeepeteen,  m.  Pierre  stmmnensey  f. 
Zeepwater ,  o.  Eau  de  savon ,  f. ;  savon^- 

nage,  m, 
Zeepwording,  y.  Saponiftcation,  f. 
Zeepzieder,  m.  Savonnier,  m. 
Zeepziedery,  y  Savonnerie,  f. 
Zeer,  b.  n.  Douloureus,  euismU.  -*-,  o. 

Mal,  m.;  douleur.  f*  —  doen.  Fairo 
.  mal  ^.hyw,  Fon,tnês,bettucoup^ 

extrimemtnt;  bien.  —  goed.  Tris^ 


Digitized  by 


Google 


SS8 


ZEE 


bon.  —  wel.  Fort  bien.  Ta  — ,  al  te  — . 

Trop<t  avec exces*  Hoe  — .  Combien. 

Zoo  —  Si  fort,  tant. 
2eeraed,  ra.  Conseil  de  marine^  m. 
Zeeraef,  y.  Cormaran  (oiseau),  m. 
Zeerat.  v.  Rat  de  mer,  m. 
Zeeregt,  o.  Droit  tnarüime;  tribunat  des 

affaires  de  la  marine,  m.     . 
2eereis,  v.  Foyaye  par  mer,  m.  Lange 

— »  Voyage  de  Long  cours. 
Zeereuk,  m  Odeur  de  tamer,  marine,  f. 
2eerig,  b.  n.  Qvi  a  quelque  mal;  triste. 
Zeerigheid  ,  v.  Mal,  m. ;  douleur ;  tris^ 

tesuj. 
Zeerob,  m.  Chien  de  mer;  pfwque,  m. 
Zeerok,  m.  Cape  de  matelot,  f. 
Zeeroof,  m.  Butin  jait  sur  mer,  m.;  pri- 

se,  capture^  t 
2eerooven,  o.  w.  Phater, 
Zeeroover,  m.  Pirate,  corsaire,  forban, 

m. 
Zeeroovery,  v.  Pimterie^  f. 
Zeerots ,  v.  Rocker  en  met ,  roe ,  écueit^ 

m. 
Zeeree,  o.  Petü  mal,  bobo^  m. 
Zeerui,  o.  Zie  Zeegras. 
Zeerund,  o.  Zie  Zeekoe. 
Zeerups,  v.  Aphrodite,  f. 
Zeescliade,  v.  Jvarie,  f. 
Zeeschelp,  v.  CoquiUe  ou  conque  ma- 
rine, f. 
Zeescbilder,  m.  Peintre  de  marines,  m» 
Zeeschiidpad,  v.  Tortue^  mer,  f. 
Zeeschip,  o.  Vaisseau^  navire,  bdtiment 

de  mer,  m. 
Zeeschorpioeu ,  m.  Scerpène.[poiaBon) , 

Zeeschuim,  o.  Écumedemer^  f. 

Zeeschuimen,  enz  Zie  Zeeroovenf  enz. 

Zeeslag,  m.  Bataüle  navaie\  f. 

Zeeslak,  v.  Zie  Zeettlek. 

Zeeslang,  v.  Hydre,  f. 

Zeeslek .  v.  LimoQon  de  mer",  m. ;  cara- 

colle ;  lime^  f. 
Zeesmaek,  m.  Marine,  f.,  goiU  de  ia 

mer^  m. 
Zeesmidyin.  Faber,  forgeron  (poisson), 

Zeesnoek,  m,  Brochet  de  mer,  m.,  bé-- 

cune,  f. 
Zeesoldaet,  m.  Soldat  de  marine^  m. 
Zeespin,  v.  Araignée  de  mer^  f. 
Zeestad  ,  ▼.  yiue  marUime  ,  écheüe , 


ZBE. 

Zeéiter,  ▼.  Êioile  de  mer;  astene,  f.; 

madrépore,  m. 
Zeestilte,  "f^Caime  sur  mer,  m«;  i 


Zeestorm,  m,  Tempête  sur  mer,  tear- 

mente,  f.;  coup  de  mer^  m. 
Zeestrand,  o.  Zie  Zeeoever. 
Zeestreek,  v.  Parage,  m. 
Zeestryd,  m.  Combal  naual,  m. 
Zeestuk,  o.  Marine  (tahleau\,  f. 
Zeet,  T.  SiégCy  m.;  place  oü  Con  s'asaeé, 

Zeetogt,  01.  Voyage  par  mer,  m.;  esfé- 

dition  mariUme,  f 
Zeeton,  v.  BaUse^  bou^,  f. 
Zeetrompet,  v.  Trompette  marine,  f. 
Zeetuigbuis,  o.  ArsetuU  maritime^  m. 
Zeetydingen,  y.  mv.  Nouveües  jmtüï- 

mes,  f.  pU 
Zeeuerwerk,  o.  Horloge  marine^  f. 
Zeeuitwerpsel,  o.  Varech^  m. 
Zeeuw,  m.  Zélandais,  m. 
Zeeuwscb,   b.  s.  De  ZOande,  sela- 

dais. 
Zeevaerder,  m«  Marin ;  fnarbder;  ant- 

galeur,  m. 
Zeevaert,  ▼.  Navigatum;  marine,  f- 
Zeevaertkunde,  v. )  Art  de  ia 
Zeevaertkunst,  v.  t      tion,  m. 
Zeevaertuig,  o.  Bdtiment  de  mer,  m. 
Zeevaren  (het),  o.  Navigaiion,  f. 
Zeevarend,  b.  n.  Qui  va  sur  mer. 
Zeevenkei ,  v .  Chrisle-marine ,  |M£»- 

pierre^  perce -pierre^  L,  bacUe ,  femntl 

marin  (plan te),  m. 
Zeever,  v.  en  o,  Bave,  saUve^  f. 
Zeeveracbtig,  b.  n.  Baveu^ 
Zeeverboezem,  m. )  «^.^„^  ^ 
Zeeverdoek,  m.      }^«i'^W«^^- 
Zeeveren,  o.  w,  Baver,  saHver^ 
Zeeverend,  b.  n.  Baveitx. 
Zeevering,  v.  Bave ;  satiwUian,  f.' 
Zeeverkeo,  o.  Marsouin  (poissoa),  sa. 
Zeeverwig,  b.  u.  Zie  Zeegroen. 
Zeeverwortel ,  m.  Pyrèlhre^  m^  sétfo»- 

re  (plukte),  f< 
Zeeverzaed,  o.  Zie  Zeeverwortel. 
Zeevisch,  m.  Poisson  de  mer^  m.;  nê- 

rée,  f. 
Zeevischkoopert  m.  Mare^eur,  m. 
Zeevoet,  m.  -~en  hebben.  Avair  Upd  \ 

marin.  I 

Zeevogel,  m.  Oiseau  de  mer  ^  ak^m, 

m. 
Zeevolk,  o.  Gens  de  mer; 


Digitized  by 


Google 


ZEG 

ieevond,  m.  Épaves  marüimes,  f.  pi. 
leeToogd ,  m.  Amiral ,  m.  Zie  Zee- 

god. 

;eevoogdy,  v.  Amirauléy  f. 
leeYOs ,  m.  Renard  marin  (polsson) , 

m. 

;eevracbtbfier,m.  Connaissement ^  m. 
leevrybuiter,  m.  Pirate^  corsaire^  m. 
Jeewaeijer,  m.  Zie  Zeeheester. 
ieewaerts,  byw.  rers  la  mer. 
^eewagen,  m.  Char  de  Neptune^  m. 
'eowater,  o.  Eau  de  mer^  f. 
Veewetten,  v.  mv.  Us  et  eoutumes  de 

mer, 
Jeewe?en,  o.  Marine^  t 
Jeewier,  o.  Zie  Zeegras, 
ieewilg ,  m.  Saule  marin,  in.  Zie  Zée- 

heester. 
leewind  ,  xn.  Fent  de  mer,  m.;  brise , 

ieewolf,  m.  Loup  wï^rin  (po is son) ,  m. 
ieewolfsmelk,  v.  Esüle,  f.,  titnyinale 

(plante) ,  xn. 
ieeworm,  m.  AphrodUe,  f.»  ver  marin  , 

m. 

ieewyf,  o.  Sirene,  f. 
leezaek,  v.  Affaire  de  la  marine,  f. 
ieezand,  o.  Sable  de  mer,  m. 
leeziek,  b.  n.  Qui  a  Ie  mal  de  mer. 
ieeziefcte,  v.  Mal  de  mer,  m. 
leezog,  o.  Sillage,  m. 
leezout,  o.  Sel  marin,  m. 
leezwaluw,  v.  HirondeUe  de  mer,  f. 
ieezwam,  v.  Champignon  de  mer,  m. 
iegacbtig",  b.  n.  Batütard  ;indiscret. 
iege,  V.  Victoire,  f.;  triomphe,  m. 
legeboog,  xn.  Aj^c  de  triomphe,  m, 
iegedicht,  o.  Épinicion,  m. 
lejrebafeig ,  b.  n.  Victorieux.  — ,  byw. 

Triomphalement, 

legèkraiis,  m.  1  Coiitonne  Iriomphale^ 
legekroon,  v.    f      f. 
iegel ,  o.  en  m.  Cachet;  sceau;  scellé: 
timbre,  m. 

legelaer,  m.  Scelleur;  timbreur,  m. 
egelaerde ,  v.  Terre  sigillé^ ,  cimolée  > 

egelbewaerder,  m.  Garde-deS'SCeaux; 

chanceiier,  m. 

egel  breker,  m.  prise-scellé,  m. 
legelbreking,  ^.  'Br is  de  scellé,  m. 
legden ,  b.  w.  Cacheter;  suüer;  tim- 

brer. 
legelgeld,  o.  Timbre  (droit),  m. 


ZÊG 


859 


^  Zegelied,  o.  Zie  Zegezang. 
Zegelkamer,  v.  Cancel,  m. 
Zegelklopper,  m.  Timbreur,  m. 
Zegellak,  o.  Ciré  d'Espagne^  f. 
Zegellast,  m.  Zie  Zegelgeld. 
Zegelmerk,  o.  Sceau,  m. 
Zegelpers ,  v.  Pre^se  ü  caclieter ,  &  scel- 

Ur,  f. 
Zegelplaets,  v.  Cancel,  m. 
Zegelring,  m.  Cachet,  cérographe,  m. 
Zegelsnyder ,  m.  Graveur  de  cachets , 

m. 
Zegelstempel,  m.  Timbre,  m. 
Zegel  verbreker,  m.  Brise-scellé,  m. 
Zegel  verbreking,  v.  Bria  de  scellé,  m. 
Zegelwas,  o.  en  m.  Zie  Zegellak. 
Zegen ,  v.  Seine,  senne,  gabare,  f. .  trat- 

neau  (fllet),  m.  — ,  m.  Bénédietion; 

prosvérité;  grdce,  f. 
Zegenboek,  o.  en  m.  Bénédictionnaife , 

m. 
Zegenen,  b.  w.  Bénir;  dédier;  consacrer. 

God  zegene  u !  Dieu  vous  bénisse ! 
Zegening,  v.  Bénédietion;  consécration, 

Zegeningsboek,  o.  en  m.  Zie  Zegeur 

boek. 
Zegenryk,  b.  n.  Richeen  bénédictions; 

prospère ;  heureux. 
Zegen  rykheid,  v.  Bénédictions  iprospé- 

rites,  f.  pi. 
Zegenspreicing,  v.  Bénédiclion,  f. 
Zegenwensch,  m.  Bénédietion,  U 
Zegepoort,  v.  Porte  trmnpliale^  f. 
•  Zegeprael,  v.  Triomphe,  m. 
Zegepraeikleed  ,  o.  Trabée ,  robe  de 

triomphe  (antiq.),  f. 
Zegepralen,  o.  "v ,  Triompher . 
Zegepralend ,  b.  n.  Triomphant.  — , 

byw.  Triomphalctnent, 
Zegepraler,  m.  Triomphateur,  m. 
Zegepraling,  v.  Triomphe,  m. 
Zegeryk,  b.  n.  Fictorieux,  tnomphant, 

— ,  byw.  En  iriomphe,  triomphale- 
ment. 
Zegeschoten,  o.  mv.  Salve,  f. 
Zegestaudaerd  ,  m.  Étendard  de  triom- 

phe,  m. 
Zege  teeken,  o.  Trophée^  m. 
Zegevaen,  v.  Zie  Zegestandaerd. 
Zegevierder,  m.  Triomphateur,  m. 
Zegevieren,  o.  w.  Triompher. 
Zegevierend,  b.  n.  Triompliant. 
Zegevlag,  v.  Pavillon  de  vicloire,  m. 
Zegevuer,  o.  Feu  de  joie,  m. 
Zegewagen,  m.  Char  de  triomphe^  m. 


Digitized  by 


Google 


8S0 


Z£I 


Zegezang,  m.  Chant  de  triomphe,  m. 

Zegezuil,  v.  Colonne  triompfialey  t. 

Zegge,  ▼.  LaUhe  (plaute),  f. 

Zeggen,  b.  w.  Dire.  Ik  zeg  van  ja,  van 
neen.  Je  dis  qu*oui,  que  non.  Men 
zegt.  On  aü.  Geen  woord  — ,  niets 
— .  Ne  dire  mol.  Ik  heb  u  Iets  te  — . 
Tai  q.  c.  &  vous  dire.  De  waerheid  — . 
Dire  la  vérilé  Dat  is  te  — .  Cestd,- 
dire.  Te  —  hebben  of  weten.  Trouver 
&  dire.  Daer  valt  veel  op  te  — .  Hy  a 
beaucoup &  dire Ihdessus.  Hy  mag  — 
wat  hy  wil.  Il  a  beflu  dire.  Wat  zegt 
gy  daer  van?  Qu*en  ditesvous?  Zoo 
gezeid,  zoo  gedaen.  Jussitól  dit,  aus- 
sitót  lait.  Te  —  hebben.  Avoir  du 
pouvoir,  de  Vaulortlé,  Dank  — .  Re- 
merder.  Het  — .  Dire ;  dit ;  diclon , 
m.;  paroles,  f.  pi.;  sentence;  décision, 

Zegger,  m.  Disevr,  m,  —  van  goed 
geluk.  Diseur  de  bonne  avenlure. 

Zegsman ,  m.  Arbilre.;  auteur ,  celui  de 
qui  Con  tient  une  nouvelle,  m. 

Zegster .  v.  Diseuse^  f.  —  van  goed  ge- 
luk. Diseuse  de  bonne  avenlure. 

Zegsvrouw,  v.  Auteur y  m, ,  cetle  de  qui 
on  a  appris  quelque  nouvelle. 

Zegswoord,  o.  Expression;  locution^  f.; 
terme,  mot,  m. 

Zegswyze,  v.  Zie  Zegwyze. 

Zegwyze,  v.  Maniere  de  dire  ou  de  s*e^- 
primer;  expression,  locution,  diction , 

Zeik,  V.  Urine,  f.;  püsat^  m. 

Zeiken,  b.  en  o.  w.  Uriner,  pisser. 

Zeiker,  m.  Pisseur,  m. 

Zeikpot,  m.  Pot  de  cftambre,  m. 

Zeikster,  v.  Pisseuse,  f. 

Zeil,  o.  Foile;  toile,  f.  Onder  —  gaea , 

te  —  gaen,  zich  onder  —  begeven. 

Mettre  ü  la  voile.  Met  volle  —en.  J 
.   pleines  voiles. 
Zeilaedje,  v.  Voilure,  f. 
Zeiltaer,  b.  n.  Propre  A  faire  voile, 
Zeilblok,   m.   en  o.    Galoclu  (mar.}, 

Zeilboom,  m,  Vergue,  antenne  (max.) , 

Zeilbreedte ,  v.  Envergure  d'une  voile  , 

Zeilder,  m.  Zie  Zeiler. 
Zeildoek,  o.  Toile  è  voiteSy  f. 
Zeildoeksbreedte,  V.  Ferze,  cueille,  f. 
Zeilen,  o.  w.  Faire  voile;  cingler;vo- 
guer;  naviguer.  — ,  b.  w.  Een  schip 


in  den  grond  ^.  C^u/er  è  foné ,  eot^ 

Ier  bas  un  bdtiment,  un  valsseau. 
Zeiler ,  m.  Celui  qui  fait  ffoile  ;  voUier  » 

m.  Goede  — .  Bon  voiUer,  Slechte  — . 

Mauvais  voilier. 
Zeilgaren,  o.Füh  voile^  m. 
Zeilig,  b  n.  Qui  porte  des  wntes. 
Zeilkundig,  b.  n.  Histiodramique, 
Zeilkunst,  v.  Histiodromie,  f. 
Zeillyn,  v  Foilière  (géom.),  f. 
Zeilmaker,  m.  FoUier,  m. 
Zeilmakery,  ▼.  Foileriè^  f. 
Zeil  meester,  m.  Trévier,  m. 
Zeilnaeld,  v.  Aiguilte  de  voilier,  f. 

Zeilselians.'v.  Bastingue  (mar.),  f. 
Zeilschuit,  v.  Bateau  &  voUe,  m. 
Zeilsiak,  v.  \  Nautile  (mollusqae  te^a« 
Zeilslek,  v.  f     cé).  m.  ^ 

ZeiLspanner,  m.    j     eo--„-     i,«#^-.^ 
Zeil8priet,m.       {         ,S^Jw^^"^ 
Zeilstong.v.         )         t«*^^f-5.f. 
Zeilsteen,  m.  Jimant,  m.,  calamVe^  f. 
Zeiltouw,  o.  en  v.  Cargue,  f.;  cauel 

(mar.) ,  m. 
Zeiltuig,  o,  Foilure  (mar.),  f. 
Zeilvaerdig,  b.  n.  i    Pret  &  meUre  i  te 
Zeilveerdig,  b.  n.  f     voile ;  appereHié. 
Zeilvoerend,  b.  n.  Qui  porte  des  m- 

les. 
Zeilwerk,  o.  Foilure^  f. 
Zein,  V.  Zie  Zeisseo. 
Zeissen,  v.  Faux,  f. 
Zeissendragend,  b.  n.  Falclfère  oa  fal" 

óigère. 
Zeissensneé,  v.  Audain^  m. 
Zeissénvormig,  b.  n.  Falciforme. 
Zeissenwagen ,  m.  Chararméde  fëMX^ 

m. 
Zeker,  b.  n.  Certain ; sür ; euswré.  Datis 

•r-.  Céia  est  certain.  Ik  ben  er  —  van. 

J*en  suis  certain.  —e  persooneo.  Cer^ 

tainespersonnes.  — e  qingen  o/'zakeiL 

Certaines  choses.  ^t^bjw.  Certaim- 
'   ment,  assurément. 
Zekeren «  b.  w.  Mettre  en  s&reié;  «mr* 

rer. 
Zekerheid,  v.  Certitude ;  assuranee;  s$* 

reté,  f.  In  —  zyn.  Étre  en  süreté. 
Zekerheidshalve  ,    by w.  Pour  la  fH' 

reté. 
Zekerhei  dskaertje,  o.  Cartedesüreté^t 
Zekerlyk,  byw.  Assurément^  cert^fHh 

ment. 
Zelden,  byw.  B,arenmt. 


Digitized  by 


Google 


ZKL 


ZËM 


861 


Zeldzaem ,  b.  n.  Rare;  singulier ,  étran- 

ge,  —,  hyw,  Raremeni;  singuliere* 

ment. 
Zeldzaemheid,  V.  Rareté;  singularité; 

bizarrerie ;  curiosHé,  f. 
Seldiaemlyk,  byw.  Rarement;  singu- 

lièremenL 
Self,  zelve,  b.  n.  Mênte,  Ik  — .  Moi» 

mime,  Zy  zelve.  Elle-même.  Uy  — . 

Lui  menu,  Wy  zei  ven.  Nous-mênies. 

God  18  de  wysheid  zelve,  de  jfoed- 

heid  zelve.  />ieii  w/  ta  sagesse  même, 

la  bonté  même.  Dat  spreekt  van  — . 

Cela  va  sans  dire. 
zelfbedrog»  o.  lUttsion  qu'tm  se  fait  A 

soimêtney !. 
Zelfbehagen,  o.  Complaisance  pour  soi- 

même;  présomption^  f.;  amour-propre, 

m. 
lelfbeheerscher,  m.  Autocraten  m. 
ielfbeheersching,  v.  Autocratie,  f. 
ielfbeheerscbster,  v.  Autocrairice,  f. 
;elfbeboud,  o.    Conservation  de  soi- 

ntéihe^f  f. 
ielfbelang ,  o.  Jntérêl  personnel;  égoïs- 

me,  m. 
lel  f  beoordeeling ,  v.  lugement  de  soi- 

ménte^  ra.. 
elfbeproeving ,  v.   Epreuve  de  soi- 

même,  f. 

el  f  besmetting,  v.  Zie  Zelfbevlekking. 
elfbéstaen,  o.  Aséité,  existence  par 

soi-même,  f. 

elfbevlekking,v.  Masturbation,  f. 
elfbeweegtuig,  o.  Automate,  m. 
elfbeweging,  v.  Automatic,  f. 
elfbewust,  b.  n.  Qut  se  conncAt  soi- 

même, 
elfbewasCheid,  v.  Conscience  ou  per- 

suasion  intime ;  connaissance  de  soi- 

même,  f. 

lelfbewustzyn »  o.  Zie  2^1fbewu8theid. 
ielfde,  b.  n.  Mêtne,  De  *-  brief.  La 

même  lettre.  Ter  —er  tyd.  En  même 

tempt. 
.elfegge,  v.  Zie  Zelfeinde. 

^Ifgesprek,  o.  Aparte,  m. 
«clfgevoel ,  o.  Sentiment xie soimême , 

m. 
ielfbaet,  m.  Haine  de  soimême,  f. 
ielfheeraohappy,  v.  Autovratie,  f. 
Zelfheersoher,  m.  Autocrate,  m. 
ielfbeersching,  v.  Autocratie,  f. 
^elfbeerschster,  y.  Autocratrice,  f. 


Zelfheid,  v.  Existence,  f.;  être,  m. 
Zelfkant,  m.  LisUre  (d*uneétof]e),  f. 
Zelfkennis,   v.  Connaissance  de  soi^ 

même ,  f . 
Zelf  klinker,  m.  FoyelU,  f. 
Zelfliefde ,  v.  Amour-propre ;  egoïsme , 

m. 
Zelflievend,  b.  n.  Egoïste, 
Zelfmoord,  m.  en  v.  Suïcide  (crime), 

m. 
Zelfmoordenaer,  m.  \  Suicide, celui  gui 
Zelfmoorder,  m.        }     se  tue  volontai- 

rement,  m. 
Zelfontwikkeling,  v.  Développement  de 

soi-même,  m. 
Zelfopofferend  ,  b.  n.  Qui  se  sacrifie 

soi -même. 
Zelfopoffering,  v.  Dévouement,  m. 
Zelfs,  byw.  Même,  Men  zegt  — dat.  On 

dit  même  que. 
Zelfstandig  ,  b.  n.  Substantif;  substan- 

tiet,  —  naem  woord.  Substantif,  m.  — , 

bvw.  Zie  Zelfstandiglyk. 
Zelratandigheid ,  v.  Substance ,  f. ;  être , 

ïn. 
Zelfstandiglyk,  byw.  Substantivement; 

substantiellement. 
Zelfstryd,  m.  Combat  intérieur im, 
Zelftegenspreking ,    v.    Contradiction 

avec  soi-méme,  f. 
Zelfverdediging ,  v.    Défense  person- 

nette ,  f. 
Zelfverheffing,  v.  PrésompHon ,  t, ;  or- 

gueil,  m. 
Zelfverloochening,  v.  Renoncement  A 

soi'-même,  m.;  ubnégation  desoimême, 

f.;  dévouement,  m. 
Zelfvertrouwen ,  o   Prêsomption  ;  con- 

fiance  en  soi-même,  f. 
Z^fvoldoening,  v.  Satisfaction,  f. 
Zelfwetgeving,  v.  Autonomie,  f. 
2^1fziening,  v.  Autopsie,  vision  intui- 

tive,  f, 
Zelfzoeker,  m.  Egoïste,  m. 
Zelfzucht,  V.  Egoïsme,  m. 
Zelfznchtig,  b.  n.  Egoïste. 
Zelfzuchtige,  m.  en  v.  Ègcüste,  m.  et 

f. 
Zelve.  2i«  Zelf. 
Zemel,  v.  Son^  m. 
Zemelachtig,  b.  n.  Furfuracé. 
Zemelbrood,  o*  Pain  de  recoupe,  m. 
Zemelig ,  b.  n.  PlHn  de  son.  Zie  Zemel- 
achtig. 
Zemelknoopen ,  o.  w.  yétitler  ^  pointU- 

ler,  chicaner. 


Digitized  by 


Google 


862 


ZER 


ZES 


Zemelknooper,  m.  VétüUur^  chicaneur^ 

m. 
Zemelknoopster^  v.  VétÜleuse^  f. 
'  ZemQlmeel,  o.  Recotipe;  recoupetU;  re- 

passé,  f. 
Zemelwater,  o.  Eau  de  son,  f. 
Zendbode,  m.  Zie  Gezant. 
Zend  bod  in,  ▼.  Messagère,  f. 
Zendbrief,  m.  Èpitre;  lettre ;  missive , 

Zendeling,  m.  Émissaire ;  envoyé;  mis- 

stomiaire^  m. 
Zendelingschap,  o.  Mission,  f. 
Zenden,  b.  w.  Envoyer,  expédier. 
Zender,  m.  Envoyeur;  expediteur^  m. 
Zending,  v.  Envoi,  m.;  mission,  f. 
Zeneblad ,  o.  Séné,  m. ,  feuitle  de  séné , 

Zeneboom,  m.  Séné,  m. 

Zengen  ,  b.  w.  Flamber ;  roussir ;  brü^ 

Ur. 
Zenuw,  V.  Nerf,  m. 
;Zenuwachtig,  b.  n.  Nerveux ;  nervaL 
Zenuwbeschry  ver  ,  m.  Névrographe  , 

m. 
Zenuwbeschryving ,  v.  Névrographie , 

Zenuwgestel ,  o.  Système  ou  genre  ner- 
veux, m. 
Zenuwgezwel ,  o.  Tumeur  aux  nerfs , 

f. 
Zenuwig,  b.  n.  Nerveux,  plein  de  nerfs, 
Zenuwknoop,  m.  Ganglion,  m. 
Zenuwkoorts,  v.  Fièvre  nerveuse,  f. 
Zenuwkramp,  v.        )     Crispatipn    de 
Zenuwkrimping,  v.  f     nerfs,  f',  spas- 

me ,  m. 
Zenuwleer,  v.  Neurologie,  f. 
Zenuwloos ,  b.  n.  Ênervé,  faible.  —  , 

byw.  Sans  nerfs;  sans  énergie. 
Zenuwontleding,  v.  Névrotomie,  f. 
Zenuwpyu,  v.  Névralgie,  f. 
Zenuwryk,  b.  n.  Nerveux. 
Zenuwsmart,  v.   J   Névralgie,  douleur 
Zenuwsmert,  v.  f     névral^ique,  t, 
Zenuwsterkend,  b.  n.  Névnlique, 
Zenuwtrekking,  v.  Contorsion ,  crispa- 

tion  de  nerfs,  f.;  spasme,  m. 
Zenuwverrekking  ,   v.   Extension  de 

nerfs,  f. 
Zen uwTer sterkend,  b.  n.  NévrUique. 
Zenuwweefsel,  o.  Ganglion,  m. 
Zenuwziekte,  v.  Matadie  nerveuse;  né- 

vrose,  f. 
Zerk.  m.  en  v.  Tombe;  pierre  sépul- 

orale,  f.;  cercueil,  m. 


Zerp,  b.  n.  Jpre,  acide.  — ,  bjw,  J^n- 

ment. 
Zerpheid ,  v.  Jpreté,  acidité;  verdeur  , 

f.;  adde,  m. 
Zerpzoet,  b.  n.  Aigre-doux» 
Zes.  telw.  Six,  Wy  zyn  met  ons  zeisen. 

Nous  sommes  six  — ,  v.  Six,  m.  Beoe 

— .  Vn  six  (de  chiffre).  Ruiten  — .  Sér 

de  carreau. 

Zesdaegsch,  b.  n.  De  six  jours. 
Zesdagig,  b.  n.  Zie  Zesdaegsch. 
Zesde,  b.  n.  SixUme.  Karel  de  ~.  Ckéir^ 

les  FL  Ten  — .  Sixiêmement.  — ,  ▼, 

Sixième,  f.  — ,  o.  Sixième ,  m.,  sixéè- 

me  partie,  f. 
Zesderhande,  onv.  b.  n.  )  De  six  sar- 
Zesderlei,  onv.  b.  n.        f     tes, 
Zesdraedsch,  b.  n.  DesixfUs. 
Zesdubbel,  b.  n.  Sextuple. 
Zesduizeudste,  b.  n.  Six-miUième^ 
Zeshoek,  m.  Hexagone,  m. 
Zeshoekig,  b.  n.  Hexagone  y  hexa^>^ 

nal. 
Zeshonderd,  telw.  Six  cents. 
Zeshonderdste,  b.  n.  Six-centième, 
Zeshoofdig,  b.  n.  Qui  a  six  tétcs. 
Zesjarig,  b.  n.  De  six  ans. 
Zeskant,  o.  Cube,  m. 

Zeslettergrepig,  b.  n.  HexasyUabe* 

Zesmael,  byw.  Six  fois, 

Zesmaendig,  b.  n.  De  six  tnois  ,  semes- 

tre. 
Zesmalig,  b.  n.  Répété  six  fois. 
Ze^mannery,  v.  Hexandrie  ibpt.X  L 
Zesmannig,  b.  n.  Hexandre  (bot.). 
Zesponder,  m.  Objet  qui  pest  six  Üvrcs; 

pain  de  six  livres ;  boulet  de  sixUvres; 

canon  du  calibre  de  six,  m. 
Zesregelig,  b.  n.  Composé  de  six  ligwe^ 

—  vers.  Sixain,  m. 
Zessnarig,  b.  n.  J  six  cordes.  —  speel- 
tuig. Éfexacorde,  m. 
Zessylbig,  b.  n.  UexasyUaöe. 
Zestal,  o.  Nombre  de  six;  sixain,  uu 
Zesthalf ,  b.  n.  Cinq  et  demu  — ,  m.  £i- 

eaiin  des  Pays-Bas,  m. 
Zestien,  telw.  Seüe.  Wy  waren  mei  ons 

—en.  Nous  éiions  seize. 
Zestiendaeffsch,  b.  n.  De  seixe  jours. 
Zestiende,  b.  n.  Seizième.  Lodewyk  ds 

— .  Louis  XFI.  — ,  o.  Seiutme,  m.^ 

seizième  parlie,  f. 


Digitized  by 


Google 


ZET 


ZEV 


865 


estjenderhande,  onv.  b.  n.  )  De  sdxe 

estienderlei,  onv.  b.  n.        I      sortes. 

estienjarig,  b.  n.  Deseizeans, 

estienmae),  byw.  Seize  fois, 

68tienmaeDdi^,  b.  n.  De  seize  mais, 

estiental,  o.  Nombre  de  seize,  m. 

BStig ,  telw.  Soixante,  Wy  waren  met 
(onder)  ons  —en.  Nous  étions  soixanle. 

iestiger ,  m.  Nomtn'e  de  60 ;  membre 
d'une  sociélé  de  60  persormes;  sexagé- 
naire;  vaisseau  de  60  canons;  vin  de 
1760,  m. 

estigerbande,  onv.  b.  n.  }  De  soixante 

«stigerlei,  onv.  b.  n,       f     sorles. 

«stigjarig,  b.  n.  Sexagénaire. 

iestigmael,  byw.  Soixante  fois. 

lestigste,  b.  n.  Soixantième, 

esTingerig,  b.  n  Qui  a  six  doigts. 

esvlakkig,  b.  n.  Hexaèdre. 

esvleugeïig,  b.  n.  Hexaptère. 

«svoetig »  b.  n.  Hexamêtre ;  hexapode. 
—  vers.  Hexamèlre,  m. 

iesvond,  o.  Sextuple,  m. 

«esvoudig,  b.  n.  Sextvpfz, 

leswyvery,  v.  Uexagynie  (bot.),  f.. 

leswyvig,  b.  n.  Hexagyne  (bot.). 

«eszuilig,  b.  n.  Hexastyle. 

leszydig  ,  b.  n.  Cvbe ,  cubique ,  hexaè- 
dre, 

let,  m.  Pose,  f.;  coup,  m. 

ietborden,  o.  mv.  Fargues^f,  pi. ,  ^or- 
dages  (mar.),  m.  pi. 

letef,  m.  Siége,  m.;  résidence,  t. 

ietelen,  b.  w.  Placer  ^  asseoir ,  meltre^ 
poser.  — ,  o.  w.  Étre  assis, 

letelplaets,  t.  Zie  Zetel. 

ïetgang,  m.  Baloire^f.;  bardis  (mar.),m. 

«ethaek,  m.  Composteur  (impr.);  croc, 
(mar.),  m.  . 

letbamer  ,  m.  Marteau  t  tête  carree^  m. 

ietlyn,  v.  Réglette  (impr.)»  f. 

ietmaet,  v.  Module  (arcbit.),  m. 

'ietpilj  V.  SupposUoirey  m. 

iOtplant,  ▼.  Marcotte^  f. 

^etprys,  m.  Prix  fixe,  m. 

^etregel,  m.  Maxime y  f.;  axiomet  m. 

fetregelig,  b.  n.  Apfwris^que» 

ietsebipper,  m.  Pairon,  m. 

'.etsel,  o.  Infusion^  f. 

'etspreuk,  v.  Zie  Zetregel. 

'^tten ,  b.  w.  Mettre.  poser  ^  placer,  as- 
seoir;  composer  (impr.).  Zich—.  Se 
rnetlre,  sepiaeer ,  s*asseoir,  let  u.  AS' 
seyeZ'VOtts, 


Zetter,  m.  Celui  qui  mety  qui  place;  po- 
seur; composiUur,  m. 

Zetterthaek,  m.  Composteur s  m. 

Zettersspaen,  m.  en  o.  Biseau,  m. 

Zetting ,  V.  Action  de  meUre;  pose ,  f. ; 
^prix  fixe,  m.,  taxe,  f. 

Zetyzer,  o.  Tovme-^gaucfie,  m. 

Zeug,  V.  Truie;iaie,  f.;  cloporte,  m. 

Zeulen  ,  b.  w.  ^atner  ^  entra^jter  avec 
lorce. 

Zeuny,  y.  j4uge,  f. 

Zeur,  T.  Chifjon^  m.;  guenille ;  bagatelle^ 

Zeuren ,  o.  w.  Faire  de  la  peine;  impor- 

tuner. 
Zeve,  V.  Zie  Zeef. 
Zeven ,  telw.  Sept.  Wy  waren  met  on» 

—en.  Nous  étions  sept.  — .  v.  Sept ,  m. 

Bene  — .  Un  sept  (de  cfii/lre),  Herte» 

— .  Le  sept  de  c(eur. 
Zevenbergen ,  o.  Transytvanie  (provin- 

ce),  f. 
Zevenberger,-  m.  Transytvanien,  m. 
Zevenbergdch,  b.  n.  Transylvain. 
Zévenblad,  o.  TormentilU  (plante),  f. 
Zevenbladerig,  b.  n.    >        Oeptaphylle 
Zevenbladig,  b.  n.       )        (bot.). 
Zevenboom,  m.  Sabine,  f.;  savinier  (ar- 

buste),  m. 
Zevenboomblad ,  o.  Feuille  de  sabine ^  f. 

Zevende ,  b.  n.  Septième,  Karel  de  — . 

Charles  Fll.  Ten  — .  Seplièfnement. 

— ,  o.  Septième,  m.;  ?•  pariie,  f.  — ,  v* 

Septième,  f. 
Zeveuderhande,  onv.  b.  n.    )     De  sept 
Zevenderlei,  onv.  b.  n.        f    sortes, 
Zevendhalf,  b.  n.  Six  et  demi, 
Zevendraedisch,  b.  n.  De  sept  fils*. 
Zevenduizend8te,b.  n.  Sept-miUième. 
Zevengebergte,  o.  Zie  Zevenbergen. 
Zevengestarnte,  o. » Oar^e,  f. ;  Uyades  ; 
Zeveng^sternte,  o. )   Pléiades  (constel- 

lation),  f.  pi. 
Zevengetyde,  o.  Trè/le  odoriférant»  m. 
Zevenhoek,  m.  Heptagone,  m. 
Zevenboekig,  b.  n.  Ueptagone. 
Z&venhonderd,  telw.  Sept  cents. 
Zevenhonderdste,  b.  n.  Sept-cenlième, 
Zevenhoofdig,  b.  n.  Qui  a  sept  têtes.  —♦e 

regering.  Heptarchie,  f. 
Zevenjarig,  b.  n.  De  sept  ans;  septennal. 
Zeven  kleurig,  b.  n.  Septicotore. 
Zevenmael,  byw.  Sept  foiSp 
Zevenman,  m.  Septemviu  °^* 


Digitized  by 


Google 


SS4 


ZEE 


Zi£ 


Zerenmaimety,  ▼.  Heptanérie  (bot.),  t 
Zevenmaonig,  b.  n.  Hepiandre  (boL). 
Zeveomantchap,  o.  Sepiemviral,  m. 
Zevenoog,  v.  C/cnt,  furoncte.  m. 
Zevensoarig,  b.  n.  Qui  a  sepï  corde$.  -*e 

lier.  Heptacordt^  m. 
Zevenste,  b.  n  Zit  Zerende. 
Zevenster,  ▼.  Zit  Zevengestamte. 
Zeventig,  o.  Nombrt  dt  stpt ,  m. 
Zeventien,  telw.  Dix-stpL 
Zeven tiendaegsch,  b.  n.  De  dix-sept 

jours. 
Zeventiende,  b.  n.  Dix-septième. 
Zeventi  enderband  e,  anv.  b.  n.  t  Dt  dix- 
Zeventienderlei,  onv.  b.  n.       (       stpt 

sortes. 
Zeventienjarig,  b.  n.  Dt  dix-stpt  ons. 
Zeventien mael,  byw.  Dixstpi  /ais. 
Zeven tienmaendig ,  b.  u.  Dt  dix-stpt 

nwis. 
Zeventiental,  o.  Nembre  dt  dix^stpt , 

m. 
Zeventig,  telw.  Soixante-dix;  stptante^ 
Zeventiger .  m.  Nombrt  rfe70 ;  mtmbrt 

(funt  société  de  "70  persatmts ;  septua- 

génaire;  vaisstau  de  10  canons;  inn  de 

1770,  m. 
Zeventigjarig ,  b.  n.  Stptuagénairt, 
Zeventigste,  b.  n.  Soixanttdixièmt ^ 

septantièmt. 
Zeven voud,  o.  Stpluplt,  m. 
Zevenvoudig,  b.  n.  Stpluple. 
Zevenwyvery,  v.  Heptagynit  (bot.),  f. 
Zeven wyvig,  b.  n.  lleplagynt  (bot). 
Zever,  enz.  Zie  Zeever,  enz. 
Z|ch,  voornw.  St,  soL  —  zelf,  —  zelve, 

—  zei  ven.  Soiméme ;  lui-même;  etlt- 

méme;  euxmêmes;  ellts-mémes.  — 

warmen.  St  chauffer.  —  kwetsen.  8t 

blesser.  —  vleljen.  St  fUUter. 
Zicbt,  enz.  Zit  Zigt,  enz. 
Zieden,  b.  en  o.  w  CuirtsbouUür, 
Ziedend,  b.  n.  Bouillant. 
Zi^dtng,  V.  Cuisson,  f.;  bouiUonnementt 

Ziedsel,  o.  Cuisson;  cuite,  f. 

Ziek ,  b.  n.  Maiadt.  —  worden.  Tombtr 

matadt, 
Ztekacbtlg,  b.  n.  MaUidif,  infirmt. 
Ziekbed,  o.  LÜ  d'nn  matadt ,  iü  de  dou- 

ttur,  m.  Op  het  -  liggen.  Étre  aHté. 
Zieke,  m.  en  v.  Matadt ,  m.  et  t.  De  — n 

bezoeken,  yisiter  lts  matades, 
Ziekelyk,  b.  n.  Matad^,  infirme. 


^ekelykheid,  ▼.  IndisposiAm;mfirmi- 

Zieken,  o  w.  Ktrt  matadt. 
Ziekenbewaarder,  m.  i   f^jj,^ -^   ^.^ 
Zi^«ibezorger,m.     {  ^JtII^}^:^' 
Ziekendiender,  m.      )  de-matade  ,  m. 
Ziekendienster ,  t.  Infirmiérty  garée- 

matadt,  f. 
Ziekengastbaia,  o.  i  UópOal ,  iwspicet 
Ziekenhuis,  o.         lm. 
Ziekenkamer,  t.  Infirmerie^  f. 
Ziekentroost ,  m.  Consotation  des  nmla- 

des,  f. 
Ziekentrooster ,   m.    CansokUeur  des 

malades ,  m. 
Ziekenwagen»  m.  Chariot  d^amèuleanet, 

m. 
Ziekte,  t.  Matadie,  f.  Vallende  — .  Mfmt 

caduc,  m.^épitepsie,  f. 
Ziektehoogte,  v.  Criht.  f. 
Ziektekunde,  v.  Pathotogie;  nosegra- 

phie ;  nosotogit ,  f. 
Ziekrekundig ,  b.  n.  Palhoiogufue ;  me- 

sographique ;  nosoiogique. 
Ziektekuudige,  m.  NosotogtsU^  m. 
Ziekteleer,  v.  ZU  Zit^ktekunde. 
Ziekteteekenleer,  v.  Se'méiotogie^  f. 
Ziekteverander  ing,  v.  Crise^  C. 
Ziekleverplaetsing,  v.  Méiastase,  nèéia- 

thèst (méd),  f. 
Ziekteverwtsseling,  V.  Métaptaseiméd.], 

Ziel ,  V.  Jmt;  personne,  f.;  inditndë; 

hommt,  m.  Daer  is  ge^ie  lev^ide 

— .  It  n*y  a  dme  qui  viyt.  Aller— ea , 

aller— endag.  Lejour  des  dmes. 
Zielangst,  m.  Angoisse,  f. 
Zielbraken,  enz.  Zie  Zieltog^en,  eoz. 
Zieldienst,  m.  Zie  Lykdienst. 
Zieleleer,  v.  Psyehohgiey  f. 
Zielerust,  v.  Tranquitlilé  de  Vdtme^  U 
Zieleslaep,m.  Sommeildet*éme,  m. 
Zielesmert,  ▼.  Peine,  inquiétude  d^es* 

pHt,f. 
Zielestryd,  m.  Combat  intérienr  oa  st^- 

rituet,  m. 
Zielev/eugd,  y.  Déticesde  Vdne,  f.  p|. 
Zielkmeht,  v.  Force  ou  vigueur  deerne, 

fermtté,  énerme ;  facHliéde  Cdma^  t, 
Zielloos,  b.  n.  Inanimé;  sans  uk. 
Zielmis,  v.  Mtsse  dtreqMéem^  f.  Jmt- 

lykscbe-*.  Otó,  m. 
Zielroerend,  b.  n.  Tovt^nt;  fMiMi- 

que.  ^,  byw.  Pathétéquêmeni. 
2ielroerendheid,  v.  PatMkqve^  m. 
Zielrustig,  b.  n.  Calme^  tmnquUle^ 


Digitized  by 


Google 


ZIG 


ZIL 


86» 


Ziels treelend,  b.  n.  Touchant. 
ZielsverhuizingTf  ▼•  Méiempsycose,L 
Zielsvermaek,  o.  Zie  Zrelevreugd. 
ZieiSTermogen,  o  Facultéde  l'dme,  f. 
Zieltogen,  o.  w.  Agoniser,  semaurir. 
Zieltogend,  b.  n.  Agonisanl,  mourant. 
Zieltoging.  v.  Jgonie^  f. 
Zielverheffend  ,  b.  n.  Qui  ëlève  t&me; 

cansolarU. 
ZieWerkooper ,  m.  Emöaucheur ^  raco- 

leur,  m. 
ZieWerpestend,    b.    n.   Qui  carrompt 

Cdme. 
Zielzoeken,  o.  w.  Chercher  &  tuer^  é  aS' 

sassiner. 
Zielxoeker,  m.  Poignard,  slyUt^  m. 
Zielzorger,  m.  Curé,  pasteur,  m. 
Zien,  b.  en  o.  w.  Foir;  regarder;  aperce- 

vair;  observer;  remarquer.  Laten  — . 

Faire  voir,  morUrer.  Zich  laten  — .  Se 

faire  voir.  Zie  daer.  F'oUd.  Zie  hier. 

Foici. 
Zienbaer,  b.  n.  Zie  Zienlyk. 
Zien  hu  is ,  v.  Lunelte  d'approche  ^t.,té' 

Useope,  m. 
Ziende,  b.  n  Fomnt, 
Ziender,  m.  Zte  Ziener. 
Ziener,  m.  Celui  qui  voit;  speeüUeur; 

voyant ,  prophete,  m . 
Zienlyk,  b.  n.  f'isi^le.  — .  byw,  Fisitle- 

ment. 
Zier ,  T.  Ciron  (insecte) ;  atcme ,  m.  Niet 

eene  — .  Rien  du  Umt. 
Zierblaertje,  o.  Ciron  (ampoule),  m. 
Zierken,  o.  i  -  .,  7.  _ 
Ziertje,o.  }^"J2;ier. 

Zift,  ▼.  Tamis ;  sas:  cribte ;  couloir,  m. 
Ziftbeen ,  o.  Os  cribleux  oa  ethmMe , 

m. 
Ziftdoek,  o.  Zie  Zeefdoek. 
Ziften ,  b.  w.  J'amiser ;  cribkt;  éplu-^ 

cher. 
Zifter,  m.  Tamiseur;  eribteur^  m. 
Ziftery ,  v.  Chicane ;  vétiUerie,  f. 
Zifting,  V.  Cribration,  f. 
Ziftmaker,  m.  Criblier,  m. 
Zift«el,  o.  Criblure,  f. 
Zlftster,  T.  Cribteuse,  f. 
ZiftTerkooper,  m.  CriHier,  m. 
ZiftYormig,  b.  n.  Cribriforme. 
Zigt,  o.  f^ue,  t.  Beiaelbaer  op  —  Payë- 

bieèvue. 
Zigtbaer,  b.  n.  FisibU;  évident.  — ,  byw. 

2i«Zigtb«erlyk. 
Zigtbaerheid  ,  ?.  FisibiiUé;  Mdence, 

Tom.  L 


Zigtbaerjyk,  byw.  Visibkm€nt;Mdem- 

ment, 
Zigtbaerwording,  ▼.  Jpparitian,  f. 
Zigteinde,  o  Bout  de  CHorizon^  m, 
Zigteinder,  m.  Horizon,  m. 
Zigteinderlyk,  b.  n.  HoritonUU, 
Zigtkunde,  v.  Oplique .  f. 
Zigtkundig,  b.  n.  Optique, 
Zigtmaertftkruid,  o.  Jlcée  (plante),  f. 
Zikkel,  V.  Zie  Sikkel. 
Zikzak,  m.  Zigzag,  ia. 
Zilt,  b.  n.  Salé.  salin^  saumdlre. 
Ziltheid,  v.  Salure,  f.;  gout  saumdtre, 

m. 
Ziltig,  enz.  ZteZilt,  enz. 
Zilver,  o.  Argent,  m.;  argenterie,  f. 
Zilveracbtig,  b.  n.  Qui  ressemble  è  de 

Cargent ;  argentin. 
Zilverader,  v.  f^eine  d'argent,  f. 
ZiWerarbeid,  m,  Argeiderie,  f. 
Zilverbergwerk,  o.  Mine  dargent,  f. 
Zilverbtiwaerder,  m.  Argentier,  m. 
ZiWerblad,  o.  Feuitle  ou  lame  d*argent, 

Zilverbladerig,  b.  n.     )     Argyrophytle 
Zilverbladig,  b.  n.       f        (bot.). 
Zilverblank,  b.  n.  Argenté,  argentin. 
Zilverboom,  m.  Prolée  (bot.),  m. 
Ziiverdraed  ,  m.  Fü  d^argent ;  argent 

trait,  m. 
Zilverdraedtrekker,  nu  Tiretir  dargent^ 

m. 
Zilveren ,  onv.  b.  n.  D*argent ;  argenté, 

argentin. 
Zilveren,  b.  w.  Argenler. 
Zilvererts,  m.  Mine  d*argent,  f. 
Zilvergeld,  o.  Argent  blanc,  m. 
Zilverglans,  m.  Brillanl  ou  éciat  de  Var- 

gent,  m.;  litharge,  U 
Zilverglit,  o.  Utharge,  f. 
Zilvergoed,  o.  Argenterie,  t, 
Zilvergroef,  v.  Mine  d*argent^  t. 
Zilvergrys,  b.  n.  Gris  argenté, 
Züverkaa,  v.  Armoire  ou  t'on  serre  Var^ 

genterie ;  monlre,  f. 
Zilverklank,  m.  Son  argentin,  m. 
Zilverkleur,  v.  Couieur  dargent^  f. 
Zilverkleurig ,  b.  n.  Argenté ,  argen" 

Hn* 
Zilverklinkend,  b.  n.  Araentin. 
Zilverklomp, m.  Masse dargent,  f. 
Zilvwkorrei^  y.  en  m.  Grain  dorgem^ 

m.,  paiHette,  parceite  d'argeAt  f. 
Zilverkrufd,  o.  Argentkne  (plante) ,  f. 
ZilverÜDg,  m.  Denier  (monnai^,  m. 
Zilvermakend,  b*  n..  Argentifique* 
95 


Digitized  by 


Google 


866 


ZIN 


Zilvermakery,  ▼.  Argyropée.  f. 
Zilvermunt,  y.  Zte  Zilvergeld. 
Zilvermyn,  v.  Mine  (Vargenty  f. 
Ziiverplaet,  y.  Plaque  ou  tame  d'argent^ 

Zilverproef»  y.  Essai  de  Vargent^  m. 
Zilverryk,  b.  n.  Bkhe  en  argent 
ZilYersalpeler,  o.  Mlrate  d^argenU  m. 
Zilverschoon ,  o.  Argentine  (plante) ,  f. 

— ,  b.  n.  jirgentm. 
Zilverscbuim,  o.  LUharge,  f. 
Zilverservies,  o.  Service  d'argent,  m. 
Zilversmedery,  v.  Orfévrerie,  f. 
Zilversmid  m.  Orfévre,  m. 
Zilversmidsscheer,  v.  Cisoir ,  m.  jcisoi- 

res  f.  pi. 
Zilversmidswinkel,  m.  Boutique  d'orfé- 

i^re,  f. 
Zilverstaef,  v.  Lingotd* argent,  m. 
Zilversteen,  m.  JrgyrUe,  argyroUthe^ 

Zll verstof ,  o.  Poudre  d'argent^  f.  —,  v. 

Drap  d^ argent,  m. 
Zilvertalksteen,  m.  Argyrodamas,  m. 
Zilververgiild,  b.  n.  De  vi  rmeiL 
Zil ververwig,  b.  n.  Jrgenté,  argentin, 
Zilvervisch  ,  m.  Argentine  (poisson) » 

Zilvervoortbrengend,  b.  n.  Argenti/i' 

que. 
Zilverwerk,  o.  Zie  Zil vergled. 
Zilverwit,  b.  n.  Argentin,  argenté. 
Zilverzand,  o.  Poudre  d'argent,  f. 
Zin ,  m.  Sens ;  esprit,  m.;  pensee ;  envie, 

f. ;  gout ;  désir,  m.;  phrase ;  fantaisie , 

f.;  gré,  m.  Naer  zynen  —  leven.  Fivre 

&  sa  fantaisie. 
Zinbeeldend,  b.  n.  Figuratif. 
Zindelyk,  b.  n.  Propre,  net.  ^,  byw. 

Proprement,  netlement 
Zindelykheid,  v.  Propreté,  netteté,  f. 
Zingbaer,  b.  n.  Chantant,  chantabte- 
Zingelyk,  b.  n.  ZteZingbaer. 
Zingen .  b  en  o.  w.  Chanter;  goAouiUer; 

ramager. 
Zinger,  m.  Chanteur,  m. 
Zinggezelschap ,  o.  Société  de  chant , 

Zingglas,  o.  Chanterelle  (bouteille),  f. 
ZlngBchool ,  Y.  Êcole  de  chant,  de  musi' 

que,  f.;  conservatoire,  m. 
Zingsnaer,  v.  Chanterelte  (corde  d'nn 

violon ,  etc.) ,  f. 
Zingster,  v.  Chanteuse,  f. 
Zingwyze,  y.  Air,  ton,  chant,  m. 
Zink,  o.  en  v.  Zinc^  m. 


ZLX 

Zinkboor,  y.  Fraiu,  f.,  fraisair  (foreQ, 
m. 

Zinken,  o.  w.  Couler  ou  aUer  A  fond ; 
couler  bas;  senfoncer ;  se  reuseair; 
reposer  (en  parlani  de  liqueurs).  Den 
moed  laten  — .  Perdre  courage,  In  on- 
ma  gt  — .  S'évanouir.  In  eenen  di^ien 
slaep  — .  Domiir  pro  fondement. 

Zinking,  y.  Fluxion,  f;  catarrtie;  rhu- 
me ;  rhumatisme,  m. 

Zinkingachtig,  b.  n  Catarrhal^  r/itfffw- 
tismal. 

Zinkingkoorts  ,  v.  Fièvre  catarrhale , 

Zinkingpyn  ,  v.  A/fection  catarrhate ; 

douteur  rfwmalismale,  f. 
Zinklood,  o.  Sonde,  f. 
Zinknoot,  v.  ^oixpleine,  f. 
Zinkput,  m.  Puisard,  m.;  souUU  (mar.), 

Zinkroer,  o.  Pistolet,  m.;  escopeUe,  f. 
Zinkroerdrager,  m.  Scopetin,  m. 
Zinksel ,  o.  lie ,  f. ;  mare  ;  dépöt;  sedi- 
ment, m. 
Zinksteen,  m.  Cdblière,  etiquette,  boude. 

Zinnebeeld ,  o.  Symbole ;  emblème ;  hié- 

roglyphe ,  m. ;  allegorie ;  simiiüude ; 

devise,  f. 
Zinnebeeldelyk,  b.  n.  )  Symboliqueiêir 
Zinnebeeldend,  b  n.    >  t/gorique  ;  em- 
Zinnebeeldig,  b.  n.      )  bUfmalique;  Mé- 

roglyphique.  — ,  byw.  Emblemakque- 

ment ;  aUégoriquement. 
Zinneloos «  b.  n.  Itisensé  ;  écerveU;  im- 

béciU. 
Zinneloosheid,  y.  Folie;  démence;  im- 

bécUüé,t 
Zinnelooshuis ,  o.  Petites-maisons ^  t. 

pi. 
Zinnelooze,  m.  ImbéciU,  fou,  m. 
Zinnelyk  ,  b.  n.  Sensibte;  sensueL  — , 

byw.  Sensuellement. 
Zinnelykbeid,  v.  Sensuüüté,  f. 
Zinnen,  o.  w.  Songer,  penser,  miéh 

Ur. 
Zinryk,  b.  n.  Ingénieux;  spirüuel ;  sat- 

si;  significatif.  —,  byw.  Ingénieuse- 

m£nt;  spirUueUement. 
Zlnrykhéid,  v.  Génie ;  esprit,  m. 
Zinscbeiding,  y  Ponctuation,  f. 
Zinslot ,  o.  Fin  d'une  phrase ,  d^une  pé- 
riode, t. 
Zinsnede,  Y.        )  Coupe  des  pkrases, 
Zinsnyding.  y.    f      f. 
Zinspel,  o.  Allegorie;  pièce  atUgoriqueJ. 


Digitized  by 


Google 


ZIT 


ZOE 


867 


inspelen,  o.  w.  Faire  aUusion  A.  Op 
iets  — .  Faire  aUusion  Aq  c. 
mspeling',  v.  AUus*on^  f. 
dDspreuk.  v.  SenUnce;  devise ;  maxi- 
me;  (UUgorie,  f;  aphorisme;  adage; 
prot^erte,  m.;  épigraphe,  f. 
inspreukig* ,  b.  n.  Sentencieux;  apho- 
ristique;  aüégorique.  — ,  byw.  Sen- 
lencieusement ;  aUégoriquement. 
linteeken,  o.  Zie  Zinscheiding. 
iintuigr*  o.  Organe,  m. 
Lintuigeloos,  b.  n.  Anorganique, 
^iutwist,  m.  Z26  Zintwistingr. 
lintwisten  ,  o.  w.  Disputer;  argumen- 

ter ;  raUonner, 
^intwis»er,  m.  Argumentateur,  m. 
^iutwisting  ,  T.  Dispute;  argumenta- 

tion ,  f. 
I^inuiting ,    y.   Expreêsion  ;  diction  , 

f. 
Kinyang,  m.  Catalepsie  (méd],  f. 
2^in vermeerderend^  b.  n.  Augmentatif 

(gramm ). 
Kinverminderend  ,    b.    n.    Diminutif 

(graram.). 
Kinversterkend ,   b.    n.    Augmentatif 

(gramm.). 
Zitbank  ,    v.    Banc ;  siége ;   gradin  , 

m. 
Zitbankje,  o.      )  Bancelle,  f. :  strapofi- 
Zitbanksken,  o.  f      tin ;  escabeau ,  m. , 

escabeUe ,  f. 
Zitdag,  m.  Jour  de  sëance  on  d'au- 

dience ,  m.  — en.  Assises,  f.  pi. 
Zitkussen,  o.  Coussin;  carreau ;  bour- 

relet,  m. 
Zitplaets,  v.  Place  oü  Von  s'assied ,  f.; 

siége,  m. 
Zitregt,  o.  Zie  Zittingsregt. 
Zitstoel,  m.  Chaise^  f. 
Zitten ,  o.  w.  S*asseoir ;  êlre  assis ;  per- 
cher,  se   percher ;  tenir  sëance  ou 
assemblee;   s'assembUr;    steger,    In 
den  raed  — .  Être  membre  du  conseil. 
Boven  aen  —.  Étre  au  haüt  bout. 
Op   eijeren  — .    Couver,  In  de  ge- 
vangenis  — .  Être  en  prisan.  we- 
gens scli uiden  — ,  vast  —  Être  dé' 
tenupourdettes.  Uw  kleed  zit  voor- 
tteffelyk.  Fotre  habit  vous  sied  tres- 
bien.  Èr  warmpjes  in  — .  Avoir  les 
pieds  chauds;  êlre  d  son  avte. 
Zittend,  b.  n.  Qui  est  assis;  séden- 
laire ;  séant.   Èen    —    leven.    Une 
vie  sédenlaire,   — ,  byw.  Sédentai- 
rement. 


Zitter,  m.  Homme  sedentaire,  m. 
Zitting,  V.  Séance;  session^  f.;  banc ^ 

siége,  ni.  \lunelte,  f. 
Zittingsrpgt ,  o.  Séance  ,  entree  ,   f. , 

dProit  de  siéger  dans  une  assemblee , 

m. 
Zittingzael,  v.  Audience ,  salie  d'aU' 

dience,  f.,  auditoire,  m. 
Zode,  V.  Cuisson,  coction;  cuite ,  f.; 

fer-chaud  (méd.) ;  gazon,  m. 
Zodenrand  ,  m.  Cordon,  m.,  bordure 

de  gazon,  f. 
Zodiak,  m.  Zodiaque,  m. 
Zoek.  Te  —  zyn.  Êlre  égaré;  être  ab- 
sent; êlre  caché.  Te  —  raken.  Stéga- 

rer;  se  perdre.  Zich  te  —  maken. 

S'absenter ;  s'éloianer ;  se  cacher. 
Zoeken,  b.  w.  Cnercher,  tdcher,s*ef' 

forctr. 
Zoeker,  m.  Chercheur,  m. 
Zoekster,  v.  Chercheuse,  f. 
Zoel.  b.  n.  Chaud,  étouffant. 
Zoelheid,  v.i  Chaleur;  chaleur  étouf- 
Zoelte,  V.      f      fanUyt 
Zoen ,  m,  Baiser,  m. ;  expiatUm  récon- 

ciliation,  f. 
Zoenen,  b.  w.  Baiser,  embrasser;  récon- 

cilier;  expier. 
Zoener,  m.  Baiseur,  m. 
Zoenoffer,  o.  Sacrifice  exptatoire,  m.; 

offrande  propiliatoire,  f. 
Zoenofferande,  v.  Zie  Zoenoffer. 
Zoenster,  v.  Baiseuse,  f. 
Zoet,  b.  n.  Doux;  suave;  agréable;  aima- 

ble;docile,  sage.  — ,  byw.  Doucement; 

agréablement.  — ,  o.  Doux,  m.,  dou- 

ceur,  f. 
Zoetachtig ,  b.  n.  Doucedtre ;  douce- 

reux, 
Zoetaerdig ,     enz.   Zie    Goedaerdig , 

enz. 
Zoetekoek,  m.  Pain  d'épice,  m. 
Zoetelaer,  m.  Fivandier,  m. 
Zoetelaerster,  v.  Vivandiète,  f. 
Zoetelen.  o.  w.  Vendre  des  vivres  dans 

une  armee. 
Zoetelyk,  byw.  Doucement;  agréable- 

ment. 
Zoeten,  b.  w.  Adoucir;  sucrer. 
Zoetheid,  v.  Douceur,  suavilé,  f. 
Zoethout,  o.  Réglisse,  f.  Sap  van  — . 

Jus  de  réglisse, 
zoethoutwater,  o.  Coco  (boisson),  m. 
Zoetigheid  ,  v.  Douceur,  f.;  sucreries , 

dragees,  f.  pi.;  gain,  pro  fit,  m.;  flat- 

terie,  f. 


Digitized  by 


Google 


868 


ZOM 


zo« 


Zoetjes,  byw.  Doucement. 
Zoetiuidend,  b.  n.  Mélodieuxf  ewpfuh 

nique;  doux.  — ,  byw.  Mélodieuse- 

ment. 
Zoetiuidendbeid,  v.  Melodie ;  euphonie, 

Zoetmaking,  t.  Zie  Yerzoeting. 
Zoetsappig,  b.  n.  Dont  Ujui  est  déUX; 

fade,  insitride, 
Zoetsappigbeid ,  v.  Douceur,  f. 
Zoetsappiglyk ,  byw.   D'une  maniere 

doucereuu. 
Zoetsprakig,  b.  n.     )   Qui  porie  avec 
Zoeteprekend,  b.  n.  ƒ     dauceur;  dou- 

cereux. 
Zoetvloeijend  ,  b.  n.  Coulant ;  doux ; 

harmonieux,  — •,  byw.  Coulamment. 
Zoetyloeijendbeid,  t.  Douceur^  harmo- 

nie,  f. 
Zoetvyl,   V.  Idme  douce;  earretette^ 

ZoetvyleD,  b.  w.  Limer  avec  une  Urne 

douce. 
Zog,  o.  Lait  de  femme;  lait  de  vache^ 

de  trebis,  eU.;  ouaiche,  siUage  (mar.)» 

m.  — ,  V.  Truie.  f. 
Zogbroeder,  m.  Frére  de  Unt,  m. 
Zogeling,  m.  Nourrisson,  m. 
Zogen,  b.  w.  JUaiter. 
Zoging,  y.  Jllailemenl,  m. 
Zogstuk,  o.  Fourcat,m.^fourque  (mar.), 

Zogzaster,  t.  Sosur  de  lait,  t 

ZokyT.^^Sok. 

Zolder,  m.  Grenier;  planchet^  m. 

Zolderen,  b.  w.  Meitre  au  grenier;  plan- 

chéier. 
Zoldering,  t.  Stage ;  plafond ;  ptancher^ 

m. 
Zolderkamer,  v.  Mansarde^  f. 
Zolderluik,  o.  Trappe  de  grenier,  f. 
Zolderrib,  Y.Lambourde  (cbarp.),f. 
Zomer ,  m.  Eté^  m.  Des  — s,  's  — a.  En 

été. 
Zomeracbtiff,  b.  n.  D'été,  estival, 
Zomerayond,  m.  Soiree  d'été,  f. 
Zomerbloem,  ▼.  Fleur  €éU,  fieur  estt- 

vale,  f. 
Zomerdag,  m.  Jour  d'été,  m.  By  — ,  *s 

-B.  En  été. 
Zomerdraden ,  m.  mv.  FUandres  ,  f. 

pi. 
Zomeren ,  onp.  w.  Ccmmeneer  h  faire 
i^i^haud. 

ZiQaerfruit,  o.  Fruit  d'été,  m. 
Ziimergerst,  ▼.  Marséche  (orge),  f. 


Zomergraen,  o.  Blé  de  mart,  m.;  lts 

mars,  menus  grains,  m.  pL 
Zomerbitte,  t.  Chaleun  düé^  f.  pi. 
Zomerbui^e,  o.     ï  (Minet ,  pavilion , 
Zomerhuisken,  o.  f    berceau^^  m« 
Zomerkleed,  o.  Matit  ^été,  m. 
Zomerloon,   m.  en  o.  Solaire  d'eté , 

m. 
Zomerlncht,  t.  Mr  d'éii,  m. 
Zomermaend,  y.  Juin^  m. 
Zomermorgen,  m.  Matinee  d^été^  f. 
Zomernacht,  m.  Nuit  d*été,  f. 
Zomerpeer»  y.  Poire  d^été,  f. 
Zomerplant,  y.  PUutU  eslivale,  f. 
Zomerregen,  m.  Pluie  d*été,  /. 
Zomerreia,  y.  Vouage  d'été,  m. 
Zomerech,  b.  n.  ueté;  eslivoL 
Zomersproeten,  y.  my.  Lentilles,  taebes 

de  rousuur ,  ^phélide$  f.  pi. 
Zomertyd,  m.  EU,  lemps  d^élé,  m. 
Zomenrerblyf,  o.  Résidence  d^été,  f. 
Zomeryertrek ,  o.   JpparUment  d'éU, 

m. 
Zomerylekken,  y.  my.  Zie  Zomerapro«> 

ten. 
Zomerylteg  ,  y.  Cousia  (moucheron) , 

m. 
Zomeryrucht,  y.  Fruit  d'été,  m. 
Zomerweder,  o.  (  m---,^  ^>-^  ^ 
Zomerweer,©.   \  Tetnps d'éU, m. 

Zomerwerk,  o.  Ouvrage  d*été^  m. 
Zomerwooning,  Y.^atitatioa  d'été,  f.: 

logement   d'été;  appmiemenl  d^été, 

m. 
Zomerwortel,  m.  Oivtoic^  (plam^, 

Zomenaden,  o.  my.  Jf<niwprate»m. 
pi. 

Zomerzon,  y.  SoteU  dété,  m. 

Zomerzonnestand ,  m*  Soiêticê  d^été, 
m. 

Zomerzyde,  y.  Cótédu  $ud,  du  midi, 
m. 

Zoo  ,  y.  Soteil ,  m.  De  —  gmet  op. 
Ie  soleU  $e  live.  De  opgaende  — .  U 
soleil  tevant.  De  —  gaet  onder.  U 
soleU  se  couche.  De  —  «cbyni.  U 
soleU  tuU.  De  opgang  der  — . 
Le  lever  du  soleU,  Da  ondet^aogder 
•— .  Le  eoucher  éu  soleil. 

Zonftehtig,  b.  n.  Zie  Zonnig. 

Zonaenbidder ,  m.  BéüogfosUque ,  m. 

ZoiKd,  y.  Le  Sund  (détroit),  m. 

Zondaar,  m.  Pécheur,  m. 

Zondag,  m.  Dimonehe,  m. 

Zondagach,  b.  n.  De  dimanehe. 


Digitized  by 


Google 


ZON 


ZOO 


«fi9 


ZoDdag8di^8t,  m.  M  T.  Offkedudir 

manche,  m. 
Zondagskleed,  o.  Habil  de  dinmnche.m, 

Zyne   —eren   aeodoen.    S*êndiman' 

cher. 
Zondagsletter  ,  t.  Lettre  d^minicale  , 

Zondagspreek.  t.  DaminicaU^  f. 

Zondares,  v.  Péeheresse,  f. 

Zonde,  v.  Péché,  m.  Dagelyksohe  — . 

Péehé  véniet.  Dood—.  Péché  mortel, 

Dadelyke  — .  Péché  actuel. 
Zondeloosheid,  v.  impeccanee  (théol.), 

Zonder,  yoorz.  Sam,  -^  twyfel.  Sons 

doute.  — >   geksc beren ,    —   lachen. 

RaiUerk  H  pari,  —  dat.  Sam  que, 
Zonderbaer,  enz.  Zie  Zonderling,  enz. 
Zonderling,  b.  n.  Particulier;  singu- 

Her ;  spécial ;  IHxarre ;  étrange,  — ,  m. 

Original,  bousingot.  m. 
Zonderlingheid,  v.  Particularité ;  Hn^ 

gutarilé;  bizarrerie;  originaHté,  f. 
Zondig,  b.  n.  Eneiin  au  péché,  qui  a 

cmnmis  dei  péchés ;  criminel ;  mau- 

vais  ;  coupable. 
Zondigbaer,  b.  n.  Peccabte, 
Zondigen,  o.  w.  Pécher, 
Zondoffer,  o.  Zie  Zoenoffer. 
Zondvloed  ,   m.    Déluge ;  catady^me  , 

Zoneklipg,  V,  BcHpsedesoleit,  f. 

Zonhoed,  m.  CapelinCy  f. 

Zonne,  V.  Z/eZon. 

Zonnebeeld,  o.  Parhélie  o«  parétie, 

m. 
Zonneblind.  o.  Persienne^  f. 
Zonnebloem,  v.  Taumeeol,  héliotrope, 

m,;  fleur  solaire,  f. 
Zonoecirkel,  m.  Zi^Zonnekring. 
Zonnedak,  o.  Tugue,  f. ;  lendelet  (mar.), 

m»;  eetpütière^  (• 
Zonnedauw,  m.  RossotU  fplanie),  m. 
Zonnedek,  o.  Zie  Zonnedak. 
Zonneglans.  m.  Éclat  du  soleil,  m. 
Zonneglas,  o.  HéHoscope,  m. 
Zonnegloed,  m.  Ardeurdu  soleH^  f. 
Zonnehitte,  t.  Chateur  du  soleU^  f. 
Zonnehoed,  m.  Capetine,  f. 
ZonnQ'aer,  o.  jitmü  solaire^  f. 
Zonnekeerkring,  m.  Tropique,  m. 
Zonnekever ,  m.  Coecinelle  (insecte) , 

Zonneklaer ,  b.  n.  CUur  c&mme  te 
jour;  évident,  — ,  byw.  Ctairewunt; 
évidemmetU. 


2onnekomeet,  t.  Héliocomète,  f. 
Zonnekring,  m.  CycU  solaire,  m. 
Zonnekyker,  m.  Hélioseape,  m. 
Zonnelicht,  o.  Lumière  du  soleil,  f. 
Zonneloop,  m.  Coun  du  soleil,  m. 
Zonnemaend,  v.  Mois  solaire,  m. 
Zonnemeetkundig  ,  b.  n.  Héliomitri' 

que. 
Zonnemeter,  m.  Héliotrièlre,  m. 
Zonnen,  b.  w.  Insoler^  exposer  au  SO' 

leil. 
Zonnenondergang,  m.  Coueher  du  50- 

leU;  couchant,  m. 
Zonnenopgang  ,  m.  Later  du  soteü ; 

levant,  m. 
Zonnenpeord^    o.    Cheval    du    soleil^ 

m. 
Zonnering,  m.  Anneau  soiakre,  m. 
Zonnescherm,  m.  en  o.  Parasol,  m. 
Zonnesehuw,   b.   n.  Qui   fuit   Ie   so- 

UU, 
Zonneechyf,  t.  Disque  du  soleil,  m. 
Zonneschyn,  m.  Lumière  ou  elarté  du 

soUil,  f. 
Zonnestand,  m.  Solslice^  m. 
Zonnestandigy  b.  n.  Solstióal. 
■Zonnesteek^  m.  Coup  de  soleil^  m. 
Zonnesteen,  m.  Pierre  de  Boéogne^  f.; 

héliotrope,  m. 
Zonnestelsel,  o.  Système  solaire,  m. 
Zonnestilttand ,  m.  Zie  Zonnestand. 

Zonnestrae),  m.  Rayon  solaire^  m. 
Zonnetanittg,  ▼.  Êctipse  de  soleiL,  t 
Zonnevlak,  v.  \  Tache   sur  Ie  saleU , 
ZonneTlek,  t.  i      f. 
ZonncTuer,  o.  Feu  du  soleil^  m. 
Zonnewagen,  m.  CHar  du  soUU,  m. 
Zonneweg,  m.  Écüpüque,  f. 
Zonnewyzer,  m.  Cadran  solaire^  m. 
Zonnewyzerkunde ,   v.   Gnomonique  , 

ZoDnezwym,T.        1  hclkpse  de  sakü^ 

Zonnezwyming,  T.  f     f. 

Zonnig,  b.  n.  Exposé  au  soteU. 

Zonsafstand,  m.  AphéUe  (astr.)^  m. 

Zonseffening,  t.  MétemptêHf  équatian 
solaire^  f. 

ZonsTerdniatering ,  t.  Éclipu  de  soêeil, 
f* 

Zoo,  byw.  Ainsi;  tellement;  si;  aussi , 
tout  d  Cheure;  d'abord;  tasU.  De 
laek  is  —  geschied.  La  ehose  s^est 
passée  ainsi.  Ik  ben  —  aengdLO- 
men.  Jt  ne  fais  que  d'arriver^.  — 


Digitized  by 


Google 


870 


ZOO 


ZOR 


groot,  —  wys.  Si  grande  si  sage. 
Hy  is  —  geleerd  als  gy.  Heit  ausid 
savant  que  vaus.  —  gezeid ,  —  ge- 
daen.  Auss'dót  dit ,  aussilól  fait.  — 
meester  —  knecht.  Tel  maiire  ,  tel 
valet,  —  veel.  Tant,  autant.  —  dik- 
wyls.  Si  souvent ;  auiant  de  fois,  — 
eyen ,  —  aenstonds.  Tout  d  Iheure  y 
d  iHnstant.  —  niet.  Sinan,  —  zeer. 
TeUemtnt^  si  bien.  —  wel  als  gy. 
Jussi  Hen  que  vous.  ^  veel  te  meer. 
D*autant  plus.  —  veel  te  minder. 
D*aulant  moins,  —  veel  te  beter. 
lyautant  mieux,  —  veel  te  erger.  Tant 
pis.  —  en—,  Tellemenl  gueiUment.  — 
genaemd  ,  —  gezegd  Prélendu .  soi- 
disant,  — ,  voegw.  Comme  ;dce  que  ; 
si;  en  COS.  que ;  quMque.  —  het  u 
belieft.  S'il  vous  platt  —  als.  Com- 
me;  ainsi  que.  —  lang  als.  Tanl  que. 

—  dat.  De  sorte  que.  —dra  als ,  — 
haest   als.  jiussilól  que;  oès   que. 

—  oud  ik  ben  Quoique  je  sois  vieux. 

—  arm  als  ik  ben.  Quoique  je  sois 
pauvre. 

Zoö ,  V.  Cuisson ;  cuüe ,  f.  Het  water  is 

aen  de  ~.  L*eau  bout.  Eene  — visch. 

Vn  plat  de  poisson.  Zie  Zode. 
Zood,  v.  Zie  Zode. 
Zoodanig,  b.  n  Tel ;  pareu ;  semtlabte. 

Een  —  mensch.  ün  tel  homme.  — , 

byw.   De  cette  maniere;  Ulltment ; 

tant.  —  dat.  TeUement  que ;  de  sorte 

que. 
Zoodaniglyk,  byw.  TeUement  que ;  de 

maniere  que. 
Zoodra,  byw.  Sitól  que;  aussilól  que; 

dés  que 
Zoogbroeder,  m  Frère  de  lait^  m. 
Zoogdier,  o.  Mammifère^  va. 
Zoogenaemd,  b.  n.  *  Nommé;  prélendu ; 
Zoogezegd,  b.  n.    f     soi-disant. 
Zoogkalf,  o.  Feau  de  lait,  m. 
Zoogkind,  o.  Enfant  d  la  mamelle , 

m. 
Zooglam , o.  Agneau delait.m. 
Zoogster,  v.  Nourrxce.  f. 
Zoogverken,  o.  Cochon  de  lait^  m. 
Zoogvrouw,  V.  Nourrice,  f. 
Zoogzuster,  v.  Soeur  de  lait,  f. 
Zool,  V.  Semelie;  sole;  plante  du  pied , 

f.;  pied^  m. 
Zoolleér,  o.  Cuir  d  semelie^  m. 
Zoom  ,   m.    Ourlet ;  bord  ,   m. ;   bor- 

dure  f  f. 
Zoomen, b.  w.  Ourler;  border. 


Zoomtouw ,  o.  en  T.  Ansetie ,  mim- 

gue  (mar.) ,  f. 
Zoon,  m.  Fits»  m.  Aengenomen  — . 

Füi  adopUf.  Oudste  — .  PiU  alk/. 

Jong8te  — .  Fils  cadet.  De  verloren 

— .  L'enfant  prodigue. 
Zoonsaenneming,  ^ .  AdopHon^t. 
Zoonschap ,  o.  Qualité  de  fds ;  /UiaHim , 

r. 
Zoonsdochter,  v.  Petite-fitlê^  f. 
Zoonskind ,  o.  PelU  fiis  ^  m. ;  petUe- 

fUle,  f 
Zoonsvrouw ,  v.  Bru  ,  belie-fiHe «  f. 
Zoonszoon,  m.  Petit  fUs ,  m. 
Zoontje,  o.  Jeune  fils,  m. 
Zoopje ,  o.  Petü  coup  (trait)  de  Uqueur , 

etc,  m.;  goutte^  f. 
Zoopjesman.  m.  Cabaretier^  m. 
Zoor,  b  n  Sec;  rude ;  roide. 
Zoorheid,  v.  Séclieresse.;  rudesse;  to- 

deur,  f. 
Zop,  o.  Zie  Sop. 
Zorg,  V.  Soin;  souci,  m.  Voor  iemand, 

voor  iets   —  dragen.   Prtndre  on 

avoir  soin  de  q.q  oixde  q,  c.  ^,  m. 

en  V  Personne  soigneuse ,  f. 
Zorgachtig,  b.  n  Soigntux. 
Zorgdragend,  b.  n.  Soigneux. 
Zorgeloos ,  b.  n.  Insouciant;  noncha- 

tant*  — ,  byw.  NoncfuUamment ;  sans 

souci. 
Zorgeloosheid ,  v.  Insauciance ;  non- 
chalance^ f. 
Zorgelooslyk ,  byw.  Nonckalamment ; 

sans  souci. 
Zorgelyk,  b.  n.  Soigneux;  soudeux; 

inquiet;dangereux;  ittquiétant;  criti- 

que  — ,  byw.  Soigneusement ;  dange- 

reusement. 
Zorgelykheid ,  v,  Soin  ;  souci ;  danger, 

m. 
Zorgen,  o.  w.  Soigner;  veiller  d;  se 

soucierde.  Voor  iemand  — ,  voor  iets 

— .  Avoir  OU  prendre  soin  de  q.q.,  de 

q.c. 
Zorger,  m.  Homme  soigneux,  m. 
Zorgloos,  enz.  Zie  Zorgeloos,  enz. 
Zorglyn,  v.  Sauvtgarde  (mar.) ,  f. 
Zorgster,  -7.  Femme  soigneuse^  f. 
Zorgvuldig,  b.  n.  Soigneux;  attentif; 

viqilant.  — ,  byw.  Zie  Zorgvuldig- 

Zorgvuldigheid,  v.  Soin,  m.;   alten- 

tian ;  vigilance ,  f. 
Zorgvuldiglyk,  byw.  Soigneusement; 

pr^ieusement;  attentivemént. 


Digitized  by 


Google 


zou 


zou 


871 


Zorgzaed,  o.  Mélique  (plante),  f. 
Zorgzaem,  enz.  Zie  Zorgvuldige.  6QZ. 
Zot,  m.  Sol,  fou;  vaiet ,  m.  — ,  b.  d. 

Sot ,  fou,  —  ^  byw.  SoUement .  folU' 

ment. 
Zotheid ,  v.  SoUise,  folie,  f. 
Zotbuis,  o.  Petitesmaisons,  f.  pi. 
Zotskap,  V.  Marotte,  f.  — ,  m.  en  v. 

Fou,  sot ,  m.  yfoUe ,  sotte ,  f. 
Zotspel ,  o.  Bouffonnerie,  f. 
Zotstok,  m.  Marotie.  f. 
Zottelyk,  by ^.  SottemerU,  to^lemerU. 
Zotterny,  v.  Sottixe,  folie,  f. 
Zottfgheid.  v.  Zie  Zotheid. 
Xottiu.v.SotU,  folie,  t: 
Zoet,  o.  SeL  m.  — .  b.  n.  Saié. 
Zoatachtig,  b.  n.  Salin;  saumAtre, 
Zoutachtigiieid,  ▼.  CmOÜL  salin,  m.  • 
Zoutazyn,  m  Oxabne  (méd.) .  m. 
ZoQtbak,  m.  Saunière,  f.;  salin ,  saloir, 

m.;  saliére,  f. 
Zoutbeeld ,  o.  Slatue  de  set ,  f. 
Zoutbereidingskunst,  V.  Oatotechnie  ^ 

halurgiêy  f. 
Zoutberg ,  m.  Saline ,  mine  de  set  gem- 

me^  f. 
Zoutbeschryver,  m.  Halographe,  m. 
Zou tbeschry ving  ,  v  HalograplUe ,  f. 
Zoutbrood,  o.  Salignon,  pain  de  sel, 

m. 
Zontdrager,  m.  Porteur  de  set,  m. 
Zouteloos,  b.  n.  Insipide.  — ,  by  w.  In- 

sipidement. 
Zouteloosheid  ,  t.  Insipidité ,  fadeur  ^ 

Zouten,  b.  w.  Sater, 

Zouter,  m.  Saleur,  m. 

Zoutgeld,  o.  Gabelle,  f. 

Zoutgroef ,  v.  Saline ,   mine  de  sel , 

Zoulhandel ,  m.  Commerce  de  sel ;  saU' 

nage,  m 
Zoothandelaer ,  m.   Zie  Zoutverkoo- 

per. 
Zoutheid,  v.  Salure  f, 
Zouthoop,  m.  Salorpe,  pilot,  m. 
Zouthuis,  o.  Magasin  ü  sel,  m. ;  gabelle, 

Zoutigheid,  v.  Salure,  f. 

Zouting  ,    V.  Salaison ,    f. ,    salage , 

m. 
Zoutkeet ,  v.  Saline ;  saunerie ,  f. 
Zoutketel,  m.  Cluiudiire  è  sel  ,  f. 
Zoutkist,  v.  Béiate,  f. 
Zoutkoker ,  m.  Saiinier,  m. 
Zoutkooper ,  m.  Zie  Zoutverkoope  r 


Zoutkorf,  m.  PorUsel,  m. ;  èénaU , 

Zoutkorrel,  v.  en  m.  Grabi  de  sel^ 

m. 
Zoutkramer  ,   m.  Petit  marehand  de 

sely  m. 
Zoutkruk ,  v.  Servion  (outil) ,  m. 
Zoutkuil ,  m.  Zie  Zoutgroef. 
Zoutkuip.  V.  Saloir,  m. 
Zoutloos,  enz.  Zie  Zouteloos,  enz. 
Zoutmagazyu,  o.  Magasin  d  sel,  m. 
Zoutmaker.  m.  Saunter,  m 
Zoutmakery,  v.  Zie  Zoutkeet. 
Zoutmeter,  m  Radeur  amineur,  m. 
Zoutmoer,  o.  Marais  salant,  m. 
Zoutmyn,  v.  Saline  mine  de  stl^  f, 
Zoutpacht,  V.  Ferme  du  sel,  f. 
Zoutpachter ,  m.  Fermier  de  la  gabelle , 

m, 
Zotttpakhuis,  o.  Magasin  d  sel,  m. 
Zoutpan.  y.  Chaudiére  &  sel,  f.;  marais 

salant,  m. 
Zoutpan  werking ,  v.  Abatue  (t.  de  sa- 
line) ,  f. 
Zoutpilaer,  m.  Colonne  de  sel,  f. 
Zoutpot,  m.  Pol  au  sel,  saloir,  m, 
Zoutput.  m  Puits  saianl,  m. 
Zoutregt,  o.  Gabelle,  f. 
Zoutregter,  m.  Intendant  des  salines, 

m. 
Zoutscheikunst,  ▼.  Halotechnie,  halur» 

gie,f. 
Zoutschip,  o.  Faisseau  c/iargé  de  set , 

m. 
Zoutschuim ,  o.  Tandrote  (t.  de  verr.) , 

f. 
Zoutsluiker,  m.  Faux  saunier,  nu 
Zoutsluikery,  ▼.  Faux-saunage,  m, 
Zoutsmaek,  m.  Godrt  saumdlre.  m. 
Zoutstamper ,  m.  Briseur-de-sel,  m. 
Zoutsteen ,  m.  Masse  ou  pierre  de  sel , 

f, 
Zoutsteenschuim  ,  o.  Aphronitre,  m. 
Zouttyd,  m.  Salaison,  f 
Zoutvat,  o  SaUère,  f ;  saloir,  m. 
Zoutverkooper,  m.  Saunier,  m, 
Zoutwachter ,  m.  Gabeieur,  m.  * 

Zoutwaerzegger  ,   m.    Halnmancien  , 

m. 
Zoutwaerzeggery ,  v.  Uatomancie ,  f. 
Zoutwaerzegster  ,  ▼.  Uatomancienne  , 

f. 
Zoutwater ,  o.  Eau  satée;  muire  [L  de 

sal.),f. 
Zoutzak,  m.Sacè  set,  m.;  bücfie ,  per- 

sonne  stupide,  f. 


Digitized  by 


Google 


11% 


ZUI 


ZÜI 


ZoQtiee,  ▼.  Mer  morUf  1 

Zoutzieder,  m.  Saunier^  m. 

Zoutziedery ,  ▼.  Saunerie,  f. 

Zontzolder,  m.  Grenier  a  sel.  m. 

ZoQtzaer,  o.  Cklore;  acide  muriaHque, 
m. 

Zoutzail^  T.  Zie  Zoutpilaer. 

Zucht,  m.  Soupir;  sangtot ;  élariy  éUui' 
cement,  m.  — ,  v.  Penchant,  m.,  incti- 
naiion,  f.;  désir,  m.;  enflure,  f. 

Zuchten,  o.  w.  Soupirer ;  sangloter; 
gémir. 

Zuchtend,  b.  n.  Gémissanl, 

Zucbter,  m.  Soupireur,  m. 

Zuchtig,  b.  n.  incommodé,  vaUtuét- 
naite. 

Zuchting,  ▼.  Gémissement ;  soupir ;  étan" 
cement^  m.;  lamentation,  f. 

Zuer,  b.  n.  Jigre,  acide,  dcre,  dpre ; 
rébarbatit;  sévère;  rade;  difficiU ; 
pénitie^-^fhjw.  Difflcilement ;  avee 
bciucóvp  depeine,  —  zien.  Faire  ia 
mine  ou  la  moue.  Dat  zal  hem  — 
opbreken.  U  s'en  reperUira.  — ,  o. 
Acide;  vinaigre,  m. ;  aigreurs  ^  f. 

Zuerachtigy  b.  n.  Jigrelet,  aciduU, 
Zuerachtigheid,  v.  Jigreur ,  aceêeence, 

I* 
Zaerbeginsel ,    o.    Oxygène  (chim.)  i 

m. 
Zuerboom,  m.   Berberis^  m.,  épine^ 

ifinetle  (arbrissean),  f. 
Zuerbreekmiddel ,  o.  en  m.  AbsortHmt, 

m. 
Zaerbrekend,  b.  n.  —  geneesmiddel. 

Jbsorbant ,  m. 

Zuerdoorn,  m.  Zie  Zaerboom. 
Znerheid,  t.  Mgreur,  acidité^  f. 
Zuerkool,  v.  Cnouxsalés,  m.  pi.;  chou- 

croute,  f. 
Zuermakend,  b.  n.  jéddi/ianL 
Zuermuil,  m.  Grognard,  bourru,  m. 
Zuersmoely  m.  ZieZuermuii. 
Zuerstof,  v.  Oxygène  (chim),  m. 
Znerstofgas ,  o.  Gaz  oxygène  (ebim.) , 

m. 
Zuerte,  t.  Zie  Znerheid. 
Zuerworëing,  v.  jécidificalion  (chim.) , 

f. 
Zaerzoet,  b.  n.  Ai^e-^Umx. 
Zuerzout ,  o.  Muriate  (chim.) ,  m. 
Zuid  ,  o.  Sud «  midi ,  m.  — ,  b.  b* 

Qui  est  au  sud ,  méridienal. 


Zoidelyk »  b.  n.   MèrMon^  ,  auMrmi. 

— ,  by w.  Fers  Ie  sud  ou  Ie  midu 
Zuiden ,  o.  Sud,  midi,  m. 
Zttider,  b.  n.  Zie  Zuide1j»k. 
Zuideraspunt ,  o.  Póle  antarcligue  ^  m. 
Zuiderbreedte,    v.   Latüude  meridio- 
nale, f. 
Zuiderpool,  t.  Zie  Zuideraspunt. 
Zuiderwind,  m.  Zie  Zuidewind. 
Zuiderzee,  t.  Zuyderzée  (golf e),  m. 
Zuiderzon,  v.  Soleil  de  midi ,  m. 
Zuidewind,  m.  Fent  du  midi  ou  du  sud^ 

autan,  m, 
Zuidhoek,  m.  Cóté  du  sud  ou  du  mt^, 

m. 
Zuidkust»  y.  Cöte  meridionale^  f. 
Zuidlanden ,  o.  my.  Terres  auslraks  , 

f.  pi. 
Zuidoost ,  o.  Sud-^st ,  m. 
Zuidoostelyk ,  b.  n.  Du  cólé  du  sud-est : 

au  sud-est. 
Zuidoosten,  o.  Sud-est.  m. 
Zuidoostewind ,  m.  Fenl  du  $ud-est^ 

siroc,  siroco,  m. 
Zuidpool ,  y.  Póle  antarcligue,  m. 
Zuidwaerts ,  byw.  Fers  Ie  sud  ,  wers 

Ie  midi. 
Zuidwest,  o.  Sud-ouest,  m. 
Zaidwestelyk,  b.  n.  Du  cóté  du  sud- 

ouest ;  au  sud-ouest. 
Zuidwesten,  o.  Sud-ouest.  m. 
Zuidwestewlnd ,  m.  Fent  du  sud-ouest^ 

garbin,  m. 
Zuidzee ,  y.  Mer  pacifigue,  mer  du  sud, 

Zuidzyde,  y.  Cólé  du  sud,  m. 
Zuigblaer^e.  o.  Su^,  m« 
Zuigdier,  o.  Mammifère,  m. 
Zuigeliüg,  m.  Nourrissan,  m. 
Zuigen ,  b.  en  o.  w.  Sucer;  Uier ;  aspi- 

rer. 
Zuiger,  m.  Suceur;  sufoir;  pisUm;si- 

phen;  faux  germe;  rémoru^  sueel, 

m. 
Zuigeryisch,  m.  Rémora^  sucei,  m. 
Zuiging ,  y.  fyiceion ,  f.;  sucement ,  m.  i 

ëspiraUoH,  f. 
Zui^kind,  o.  Enfant  d  la  mameUe;nour- 

ruson,  m. 
Zuiglam,  o.  Agneau  de  lait^  m. 


Zuigmin,  y.      k 
Zuigminne,  y.  > 


Nourrice^'U 
Zuigmoede'r,  y. ) 

Zuigpapier,  o.  Papier  brmiiUard^  m. 
Zuigplant,  y.  Plante  parasite^  f. 
Zuigpomp»  y.  Pompe  aspiranU,  f. 


Digitized  by 


Google 


ZDI 


ZÜR 


875 


luigr^rouw,  V.  Nourriee,  f. 
luijen,  b.  w.  Fredonner,  chanter, 
;uil,  V.  Colonne^  f. ;  pilier^  m. 
iuileoffang,  m.  Péridrome;  péristyle  f 

parlique,  m.;  colonnade,  f. 
iuUenstelIing,  v.  Colonnade^  f. 
^ilenwydte ,  v.  Entre-coUmne ,  entre- 

colonnement,  m. 
;uilkap,  y.  Chapiteau,  m. 
luilken^o.  Zt^  Zuiltje, 
uilkrans,  m.  Ceinture  d'une  colonne^ 

luiimedtkondey  y.  Stytométrie  (arobit.)t 

luilmeter,  m.    Stylomètre  (arehit.  )t 

m. 
uilring »    m.    Astragale  (  arehit.  )  , 

m. 
iailscbacht,  v.  FÜ>t  dune  colonne^  m.» 

escape^  f. 

ailsteen,  m.  BasaUCy  m. 
iaillje,  o.  CototmetUy  columeUe,  t. 
uiWoet,  m.  AcroUre  (arehit),  m. 
uilyormig»  b.  n.  Cylindrigue. 
uilwerky  o.  Colonnade,  f. 
uihwydte,  t.  Zie  Zuilenwydte. 
iUimachtig,  b.  n.  Négtig^t,  Unt.  — , 

byw.  Négligemment^  lentement. 
«uiroachtigheid  ,   ▼.  Négligence  ,  (Ml- 

teur^  f. 
iuimen,  o.  w.  Tarder;  êlre  tent  ou  né- 

gligetU. 
iuinig,  b.  n.  Econome;  cMche,  — , 

byw.  Économiauement ;  ctUchetnent. 
Zuinigheid,  y.  Économie ;  parcimonie « 

iuinigjes,  hyw.\Éconotniqtiementfehi' 

Suiniglyk,  byw.  f     chement. 

iuip.  Y.  Boiesoiiy  f. 

'Uipachtig ,  b.  n.  Adonné  H  la  boit* 

son. 

•uipbastf  m.  Ivrogne^  m. 
uipbroeder ,  m.   Iwogne  ,    Inberon  , 

m. 

•uipe,  y.  Zie  Zuip. 
iulpen ,  b.  en  o.  w.  Boire  (en  parlant 

des  animauz),  ivrogner^  clwpiner^ 

pinter. 

juipen,  o.  Chattdeau;  krouet,  m. 
•ui  per,  m.  Buveur;  ivrogne^  m. 
.uipery,  y.  Ivrognerie,  crapule^  f. 
juiphuis,  o.  Cabaret,  m. 
^uiplied,  o.  Chanson  bachiaw,  f. 
^ttiplttst ,   m.   Gout  pour  la  boisson , 


Zuipster ,  y.  Biberonne ;  ivrognesse  ^ 

Zuiyel,  o.  Lailage^  m. 

Zuiyer,  b.  n.  Net ,  propre ;  correct ;  pur ; 

chaste;  sincère.  — ,  byw.  Zie  Zul- 

yerlyk. 
Zniveraer  ,   m.   Affineur  ,    raffineur  , 

m. 
Zuiyerdrank,  m.  Purgatif^  m. 
Zuiveren  »  b.  w.   Punfier ;  nettoyer ; 

purger ;  affiner »  raffiner ;  épurer. 
Zuiyerend  ,    b.  n.    Èpuratif ;  purga* 

tif;  déUrsif. 
Zuiverheid,  v.  Netteté;  propreté;  pU' 

reté;  correction ;  cliasleté,  f. 
Zuivering,  v.  Nettoiement,  m.;  puri'^ 

ficalion;  délersion,  f.;  affbioge;  raf- 

finage ;  épurement ,  m. ;  épuration , 

Zujyeringsnüddel,  o.  en  m.  Détersif  ^ 

m. 
Zuiverlyk  ,    byw.    Parement ,   nette- 

ment  ,    proprement ;    correctemeni ; 

ingénument. 
Zuiverplaets ,  v.  Affinerie  ;  purgerie  , 

Zulk ,  zulke ,  b.  n.  Tel ;  pareit ;  sem- 
blabte.  —  een.  ün  tel.  —  een  wyze 
man.  Un  homme  si  sage,  £r  zyn 
--e  dieren  niet.  Jl  n'y  a  pas  de  teU 
animaux.  —  of  —  eene  zwaerte 
hebben.  Avoir  teUe  ou  telle  pesan- 
leur. 

Znlkt ,  byw.  Cela ;  telte  chose  f  cetle 
chosC'Ui, 

Zuilen  ,  hulpw.  —  hebben.  Devoir 
avoir,  —  zyn.  Depoir  être,  —  iee* 
ren.  Devoir  apprendre.  Ik  zal  heb- 
ben. J'auraL  Ik  zal  zyu.  Je  serai. 
Ik  zal  leeren.  Tapprendrai,  Ik  zoude 
straffen.  Je  punirau,  Foyez  la  Gram- 
maire. 

Zult,  o.  Marinade,  f. 

Zultboonen,   v.  mv.   Uaricots  sutü 
m.  pi. 

Zulten ,  b.  w.  Mariner» 

Zultkost,  m.  Saiaison,  f. 

Zultspek,  o.  Lord  marine,  m. 

Zund,  V.  Zie  Zond,  v. 

Zundvloed,  m.  Zie  Zondvloed. 

Zuren ,  b.  w.  Aigrir  ,  adtUfier.  — , 
o.  w.  S'aigrir^  s'ucidifier, 

Znrigheid,  v.  Zie  Zuerheid. 

Zuring,  v.  Addification ;  oseiüe^  f. 

Zuringsaus,  v.  Sauu  d  t'oseiUe,  f. 

Zuringzout,  o.  Oxatate  (ohim.),  m. 


Digitized  by 


Google 


«74 


ZWA 


ZWA 


Zarfngzaer,  o.  jicide  oxatique  (chim.), 

m. 
Zupkel,  ▼.  OseiUe,  f. 
Zus  ,  by w.  jéinsi ;  de  cette  fa^on ;  de 

cetle   maniere.  Dan  — ,   dan   zoo. 

Tantót    de    cette    maniere ,    tantól 

d^une  autre,    —  en  zoo.  Passabte- 

ment. 

Zuster,  V.  S(Bur^  (,\  beignet,  m. 
Zusterachtig,  b.  n.  De  $ceur.  — ,  byw. 

En  s<Bur, 
Zusterling,  m.  en  t.  Neveu,  m.;  nièce , 

Zusterlyk,  b.  n.  De  scsur;  sarorial,  — , 

byw.  En  sosur. 
Zustermoord,  m.env. Sororicide  (meur- 

tre),  m. 
Zustermoorder ,  m.  Sororicide  (meur- 

tPier),  m 
Zusterschap,  v.  Qualité  de  sosur;  con- 

grégation  ^  confrérie,  f.     * 
Zustersdochter,  v.  Fiüe  de  la  sosur; 

nièce,  f. 
Zusterskind  ,  o.    Neveu ,  m. ;  nièce , 

f. 
Zustersman,  m.  Beau-frère^  m. 
Zusterszoou,  m.  Fits  de  la  sosur ;  ne- 

veu,  m. 
Zustertje,  o.  Petile  sosur,  f.;  beignet, 

m. 
Zwabber,  m.  VadrouiUe ,  ècoupe  ,  f., 

faubert  (mar.) ;  fauberUur  ;  mousse , 

m 
Zwabberen,  b.  w.  Faubcrter  [msLV.), 
Zwaben,  o.  Souabe  (pays),  f. 
Zwabensch,  b.  n.  I  c^„„u^ 
Zwabisch,  b.  n.    \  Souabe, 
Zwachtel,  m.  Bande,  f.,  bandage;  mail- 
lot, m. 
Zwachtelen,  b.  w.  Bander.  Ben  kind 

— .  Emmailtotler  un  enfant. 
Zwachteling,  v.  Emmaillotlement,  m. 
Zwac'hteltje,  o.  Bandelelte,  f. 
Zwadder,  m.  en  o.  Bave  ^  ècume;.ca' 

lomnie,  médisance.  f. 
Zwadderig,   b.    n.   BarbouiUé ,  sale; 

épars. 
Zwade,  v.  Jndain,  m. 
Zwaeb,  m  Souabe,  m. 
Zwaed,  T.  Zit  Zwade. 
Zwaei ,  m.  Tour;  'virement ,  m. ;  evi" 

tée ;  tournure  ,  f. 
Zwaeijen ,  b  «n  o.  w.  Toumer ;  virer ; 

brandir;  flolter;  voUiger. 


Zwaeihaek,  m.  Biveau,  buveam,  m. 
Zwaeging,  y.  Virement^  m.;  Mlée, 

Zwaen,  y.  Cygne,  m. 

Zwaer ,  b.  n.   Pesani ,  lourd ;  nuuó/ ; 

grand;  pénible;difficHe;  rude;  sé^è- 

re  ;  grave  ;  enceinte.  —    bvw.  Pe- 

samment ;  massivement ;  difficiiemewl; 

dangereusement.   —  gewapend.  Pe* 

samment  armé.  —  gekwetst.   Am- 

gereusement  blessé. 
Zwaerd ,  o.  Couenne ,  f.  ^e  Zweerd  , 

enz. 
Zwaerdachtig,  b.  n.  Coveimewx. 
Zwaerheid,  t.  Pesanteur,  f.;  poids,  m.; 

gravilè ;  grièvelé ,  f. 
Zwaerhoofd,  m.  Songe-creux^  m. 
Zwaerhoofdig ,  b.  n.  Pcsant;  rêvear ; 

inquietj  soucieux. 
Zwaerhoofdigbeid ,    ▼.    Pesanieur   de 

tête  ,  r. ;  malaise^  m. ;  inquiétuée  , 

f.;  soud,  m. 
Zwaerlyk  ,    b    n.    Difficile ,    pénitie  , 

accablaut ;  embarrashont.  —  ,   byw. 

Difficilement  ;    sévèrement  ;    rude- 

ment. 
Zwaerlyvig,  b.  u.  Corpulent,  repieU 
Zwaerly vigheid ,  ▼.  Corpuience ,  f.,  eni- 

bonpoint,  m. 
Zwaer  moedig  ,    b.    n.    MéUmeoUqme ; 

triste.  —  ,  byw.  Zie  Zwaeraioedig- 

lyk. 
Zwaermoedigheid,  y.  Métancoüe ;  ths- 

tessCy  f. 
Zwaermoediglyk ,  byw.  Mélancotique- 

ment ;  tristemetU. 
Zwaerte,  v.  Pesanieur,  f.;  poids,  m  ; 

gravilè  ;  charge  ,  f. 
Zwaertekracht,  y.  Gramtation  ;  centri- 

pèlence,  f. 
Zwaertemeter,  m.  Gravimètre^  m. 
Zwaertepunt ,    o.    Centre  de  gravité, 

m. 
Zwaertewyzer,  m  Baroscope,  m. 
Zwaerwigtig ,    b.    n.   Pesant ;  inyfer- 

tafU. 
Zwaerwigtigheid  ,  y.  Pesanteur ;  im- 

portance,  f. 
Zwager,  m.  Beau-frère,  m. 
Zwagerln.  y  BeUe-soeur,  f. 
Zwagerschap  ,  o.  ^Uiance  oa  parenlé 

par  mariage;  affinilé^  f. 
Zwak  ,  b.  n.  Faible;  dèbile  ;  déUeat. 

—  ,    byw.   Faiblement ;  détnlemenL 

— ,  o.  Faibie,  m.  Dat  is  zyn  — .  Cest 

IA  son  faible. 


Digitized  by 


Google 


ZWA 


ZWA 


876 


Zwakheid ,  y.  FMlesse ;  débUüé;  déH- 

cai£sse^  f. 
Zwakheidsleer,  v.  Asthénologie,  f. 
Zwakjes,  byw.  Zie  Zwakkelyk. 
Zwttkkelyk,   byw.  Faiblement;  débi' 

Ument 
Zwakken,  b.  en  o.  w.  Zie  Verzwak- 
ken. 
Zwakte,  v.  Zie  Zwakheid. 
Zwalkten,  o.  w.  Lambiner, 
Zwalker,  m.  LamHn^  m. 
Zwalkater,  v.  Lambine,  f. 
Zwalp,  m.  UouU ,  lame ,  f.;  madrier^ 

m. 
Zwalpen,  o.  w.  Pousser  ou  jeter  des 

lames,  devenir  houleux. 
Zwalpend,  b  n.  Houleux, 
Zwaluw,  V.  Hirondelle^  f. 
Zwaluwjong,  o.  JrondeUU,  m. 
Zwaluwkruid ,  o.    Grande   chélidoine 

(plante),  f. 
Zwaluwnest,  o.,  m.  en  v.   Nid  d^hi- 

rondelUy  m. 
Zwaluwstaert  ,     m.     Zie     Zwaluw- 

steert. 
Zwaluwsteert,  m.  Queue  d'hirondeUe; 

queue  cTarande^  f. 
Zwaluwwortel ,  m.  Asciépias,  dampte^ 

venin  (plante),  m. 
Zwam,  Y.  Amadou ;  botet,  m. 
Zwamaohtig,  b.  n.  Fongueux  ,  spon- 

gieux. 
Zwambereider,  m^Amadoueur,  m. 
Zwamkruid ,    o.    Épi  deau   (plante) , 

m 
Zwammaker ,  m.  Amadoueur  ,  m. 
Zwammakery  ,  v.  Ainadouerie ,  t. 
Zwantdons,  o.  Duvet  de  cygne,  m.. 
Zwauehals ,  m.  Cr>u  de  cygne ,  m. 
Zwaiiekop.  m.  Téte  de  cygne,  f. 
Zwanendrift,  v.  Troupeau  decygnes^ 

m. 
Zwanepen,  v.  Plume  de  cygne,  f. 
Zwanepluim  ,  v.  Zte  Zwanepen. 
Zwahepoot.  m.  Paite  de  cygne ^  f. 

Zwanevel,  o.  Peau  de  cygne,  f. 

Zwanevlerk.  v.       \ 

Zwanevlengel,  m.  >  AHe  de  cygne^  f. 

Zwanewiek,  v.       ) 

Zwanezang*,  m.  Chant  du  cygne,  m. 

Zwang,  m.  Usage ^  ra.;  vogue;  mode^ 
i. ;  cours ,  m.  In  —  zyn.  Èlre  en 
vogue  In  —  brengen  of  helpen. 
Mettre  en  vogue. 


Zwanger,  b.  n.  Enceinte, 

Zwanken,  o.  w.  Branler  ^  chanceler ; 
,    balancer. 
Zwanking,   v.   Branlement  ^  talance- 

ment,  m. 
Zwans,  ▼.  Queue,  f. 
Zwarigheid,  ▼.  Difficulté ;  peine ^  f.; 

obstacU  rembarras ;  danger ,  m. 
Zwarigheidmakeud  ,    b.    n.    Difficul» 

tueux 
Zwarigheidmaker  ,    m.    Incidentaire  , 

chicaneur ,  m 
Zwarm,  m.  Zie  Zwerm. 
Zwart ,  b.  n.  Noir. 
Zwarlachtig  ,    b.  n.  Noirdtre ;  brun  ; 

basané. 
Zwartüruin ,  b.  n.  Noiraud. 
Zwarte,  m.  More,  nègre,  m. 
Zwarteael bes- boom,  m.  Cassis  ou  cacis 

Igroseillier) ,  ro. 
Zwarteaelbes-drank,  m.  Cassis  oucacis 

(ratafia),  m. 
Zwariekunst ,  v  Nécromancie ,  f. 
Zwartekunscenaer ,  m.  Nécromancien  , 

m. 
Zwarten ,  b.  w.  Noircir. 
Zwartgallig ,  b.  n.  Alrabiiaire. 
Zwartgalligheid,  v.  Humeur  alrabiiaire; 

mélanccLie,  f. 
Zwartharig,  b.  n.  Qui  a  les  cheveux 

noirs;  qui  a  Ie  poU  noir. 
Zwartheid  ,    v.   Noirceur  ,    f. ;   noir  , 

m. 
Zwarthoofdig ,  b.  n.  Cavecé  de  noir , 

qui  alatête  noire,    . 
Zwartigheid,  v.  Zie  Zwartheid. 
Zwartin,  v.  Négresse,  f. 
Zwartje .  o.  Pislü  (bot.) ,  m. 
Zwartkop.  m.  Noiraud,  m. 
Zwartmaking,  v.  Dénigremenl,  m. 
Zwartsel ,  o.  Noir  de  fumée ,  m. 
Zwartselen  ,  b.  w.  Noircir. 
Zwartselpot,  m.  Pol  au  noir,  m. 
Zwartverwer,  m.  Noircisseur^  biseur , 

m. 
Zwavel ,  m.  en  v.  Soufre,  m. 
Zwavelachtig,  b.  n.  Sulfureux. 
Zwavelaerde  ,   v.    Tetre    sulfUreuse , 

f. 
Zwavelbloem  ,   v.    Fleur   de  soufre  , 

Zwaveldamp  ,  m.   Vapeur  de  soufre : 

exhalaison  sulfureuse ,  f 
Zwaveldraed,  m.  Fil soufre^  m. 


Digitized  by 


Google 


876                 ZWE  ZWE 

Zwavelen  ,   b.   w.    Soufrer  ;    ens<m-  Zweerdvonnlg ,  b.  n.  Enrilorme ,  fte- 

trer.  dié. 

Zwavelgreest ,  m.   Esprit  de  soufre  ^  Zweerdxy^r.     \jQnatUm  f 

m.  Zweerdzyde,  ▼.  f    ^         * 

Zwaveligr  ,'b.  n.  Sulfureux,  Zweesrik,  v.  Ris  de  veau^  m. 

Zwavellever ,  ▼.  Foie  de  soufre  (cbim.) ,  Zweet,  o.  Sueur ;  IranspirtUian ,  t  In 

m.  ^het  —  zyuB  aenscbjns.  J  ia  swgnr 

Zwayellucht ,   v.    Odeur   de   soufre  ,  de  son  front. 

f  Zweetacbtig,    b.  n.  Qui  est  suiet  è 

Zwavelmyn»  r.  Sovftière ,  f.  suer. 

Zmive\p\ABtH,y.  Ensüufroir,  m.  Zweetbad,  o.  Ètttve^  f.;  beau  €kmsd; 

Zwavelregen  ,   m.   ^iuie  de  soufre  y  bain  de  vapeurs  ^  m. 

f.  Zweetbank  ,  v.  Banc  d*étuve ,  m. 

Zwayelreuk  ,   m.    Odeur   de    soufre  ,  Zweetdoek ,  m.  Suaire ,  m. 

f.  Zweetdrank  ,  m.   Potion  suetcrifUfwe , 

Zwavelstok,  m.  ^//t/mWfó,  f.  f. 

Zwavelstoof,  v.  Soufroir  .ensoufroir,  Zweetdroppel ,  m.  Goutle  de  sueur, 

m.  f. 

Zw9Lvé\vrhteT,o.  Eausulfureuse,  t.  Zweetdryvend ,   b.  n.   Zie  Zweetver- 

Zwavelzuer,  o.  Jcide  sulfurique  ou  vU  wekkend. 

triotique .  sutfate  ,  m.  Zweeten  ,  b.  en  o.  w.  Suer ;  irënspi- 

Zwaden,  o.  Suède,  f.  rer. 

Zweed,  m.  Suédois,  m.  Zweetend,  b.  n.  Suanl. 

Zweedscb ,  b.  n.  Suédois ,  de  Suide,  Zweeterig,  b.  n.  Suant. 

Zweem,  m.  Jir  y  m. ;  ressembUmce ,  Zweeterigbeid ,  v.  Stiei/r,  f. 

f.  Zweetgat,  o.  Pore^  m. 

Zweemen,  o.  w.  Avoir  Vair  de ;  res-  Zweetig^b.  n.  Zie  Zweelacbtfg^. 

sembler  h,  Hy  zweemt  naer  zynen  Zweeting,  v.  Sueur,  f. 

vader.  Jt  ressemble  d  son  père.  Zweetkamer,  v.  Zie  Zweetplaets. 

Zweemend ,  b.  n.  Approchant.  Zweetkoorta,  v.  SuetU,  L 

Zweemsel ,  o.  Zte  Zweem.  Zweetmiddei ,  o.  en  m.  Sudsrifqwt , 

Zweep ,  V.  Fouet ,  m. ;  chambrière ;  era-'  m. 

vache ,  f.  Zweetplaets ,  r.  Stuve ,  f. ;  bmtm  ektmd^ 

Zweepen »  b.  w.  Fouetter.  —  ,  o.  w.  m. 

Pencher ,  incliner.  Zweetpoeder ,  o.  Poudre  diapkar^ique. 

Zweepslag,  m.  Coup  de  fouet ^  m.  f. 

Zweeptol ,  m.  Toupie,  f.  Zweetstoof,  v.  Zie  Zweetplaets. 

Zweeptouw,  o.  en  v.  Miche  de  fouet  f  Zweetverw^kend ,  b.  n.  Stt4(nifigut , 

f.  sudorifère. 

Zweer,  v.  Apostume ,  tttcère  ,  abeès^  Zweetvos,  m.  Alezan^  chevat  ëteuM, 

m.  — %  m.  BjmU'pèref  m.  m. 

Zweerd,  o.  Epée,,  f. ;  ^/otve,  m.;  ie-  Zweetziekte,  v.  Suette,  f 

meUe,  dérive ;  aile ,  f.  Zwei ,  v.  SautereUe ,  fausse  éqmtrrs  w»- 

Zweerder,  m  Jureur^  m.  bile  ,  f. 

Zweerdkruld  ,   o.    Glaieut    ( plante ) ,  Zwelen ,  b.  w.  Toumer ,  ret^mmsr  (iB 

m.  foin), 

Zweerdmaeg ,  m.  en  v.   Agnat ,  pa-  Zwelg ,   m.   Coup  ,   traU ,  m. ,  for- 

rent,  m.,  parente  du  cóté  patemet,  gée,  f. 

f.  Zwelgen ,  b.  w.  Avaier, 

ZweerdmAegsét&p,  o.  Agnation,  f,  Zwelger,  m.  Avateur ,  gi^mÈom ;  di- 

Zweerdschermer,  m.  J  ruuüniAur    m  bauchéy  m. 

Zweerdvechter,  m.     \  «'*»«**»*^'*'^  >  ™«  Zwelgeiy,  t.  Gioutottnerie ;  HébêwHUt 

Zweerd  vegen,  o.  w.  Fourbir,  f. 

Zweerdveger ,  m.  Fotirbisseur,  m.  Zwelging ,  v.  Avatemeni  ,  m. 

Zweerdvisch,  m.  Espadon  y  empereur ,  Zweiken  boom,  m.  Aubésr ,  obkr  (v- 

m. ,  scie  ,  épée  de  iner  (poisson),  f.  bre),  m. 

Digitized  by  VjOOQ IC 


ZWE 

Zwf^lkenboomenhout ,  o.  )  BoU  d'au* 
Zwelkenhout ,  o.  (     öier  ,  va. 

Zwellen ,  o.  w.  EnfUr,  gmfler ;  se  dila- 

Ut;  grossir. 
Zwelliug,  V.  Enflure,  f.,  gonflement , 

m. 
Zwemblaes ,  v.  Nageoire ,  vessie  nota- 

toire,  vésicule  aérienne^  f. 

Zwemkruid  ,  o.  Épi  d*eau  ( plante ) , 

m. 
Zwemkunst,  y.  Natation^  f. 
Zwemmen,  o.  w.  Nager, 
Zwemn^nd,  b.  n.  Nageant. 
Zwemmer,  m.  Nageur,  m. 
Zwemming.  y.  Natation,  f. 
Zwemplaets ,  y.  Nageoir,  m. 
Zwemrok,  m.  Zie  Zwemkleed. 
Zwemschool ,  y.  École  de  nalation , 

f. 
Zwemsteen,  m.  Pierre  nectique,  f. 
Zwemster ,  y.  Nageuse ,  i. 
Zwemyoet,  m.  Palmipède,  m. 
Zwemyoetig«  b.  n.  Palmipède,  palmé. 
Zwemyogel,  m.  Palmipède^  m'. 
Zwendelen ,  o.    w.    Zie    Zwindeien  , 

enz. 
Zwengel ,  m.  Mie  (de  moulin  t  vent) , 

f. ;  engin  ,  m.;  bascule  ,  f. ;  palonnier , 

m.;  volée ,  f. 
Zwenk,  m.  Tour,  m. ;  pirouette,  f. 
Zwenken,  b.  w.  Toumer;  virer;  agi- 

ter,  — ,  o.  w.  Toumer;  toumoyer ; 

piroueUer. 
Zwenking ,  y.  Caracole  ;  manoeuvre  , 

Zweren ,  b.  ^  o.  w.  Surer »  affirmer 
par  êtrment.  Valscheiyk  — .  Se  par* 
jucer.  — ,  o.  w.  Jurer;  pester ; 
tempéter;  suppurer. 

Zwerfster,  y.  Fagatfonde ;  aventurUre , 

Zweriftg  ,  y.  JurenietU  ,  m. ;  suppu- 

ratian,  f. 
Zwerk,,  o.  Mouvement   ou  cours  des 

nuages ,  m. 
Zwerm  ,  m.  Essaim ,  m. ;  foute ,  f. 
Zwermen,  o.  w.  Essaimer;  rOder. 
Zwermer  ,  m.  Vagabond ,  m. ;  fusée  , 

Zwermgeest,  m.  Zie  Vrygeest. 
Zwerm^d,m.  Exsaimage,  m. 
Zwert,  enz.  Zie  Zwart,  enz. 
Zwenren ,  o.  w.  RCder;  vagabonder. 
Zweryend,  b.  n.  Errant,  vagabond. 


ZWI 


877 


Zweryer,  m.  Vagabondi  aventurier, 

m. 
Zwetsen ,  o.  w.  Hdbler, 
Zwetser ,  m.  Hdbteur ,  m. 

Iweteinl;  y!  }  ^^^erie,  f. 

Zwetster,  y.  HdbUuse,  f. 

Zweven »  b.  w.  Planer ,  volHger,  In  de 

lucht  — .  Planer  en  Vair. 
Zwezerik ,  y.  Ris  de  veau,  m. 
Zwichten ,  o.   w.   Ceder  d.  Voor  nie- 
mand ~.  ^e  ceder  ü  personne,  — , 

b.  w.   Serrer;  ferter;  amener ;  ré- 

primer ,  dompter. 
Zwiep»  y.  Zie  Zweep. 
Zwiepen ,    b.   en   o.  w.   Zie   Zweo- 

pen. 
Zwieping,  y.  Inclinaison,  f. 
Zwier,   m.    Tour;   air,  m.;  mode; 

parure ,  f. ;  vagabondage  ,  m. 
Zwieren  ,   o.  w.   Passer  et  repasser ; 

toumer;  toumoyer  autour  de ;  chan- 

celcr ;  bratUer;  vagabonder. 
Zwierig ,  b.  n.  Élégant ,  graeieux ;  ga- 

lant;  sveUe;  dégagé;  atsé,  — ,  byw. 

Zie  Zwieriglyk. 
Zwierigheid,  y.  Élégance ;  galanterie ; 

grdce ;  désinvolture,  f. 
Zwieriglyk,  byw.  Êlégamment ; galam- 

ment;  de  bonne grdce, 
Zwieribg,  y.  Tour;  toumoiement;  va-- 

gabondagCy  m. 
Zwik,  m.  Enlorse,  f. 
Zwikboor,  y.  Pergoir,  foret ,  m.;  vrilie , 

Zwikje,  o.  Zie  Zwiksken. 

Zwikken,  o    w.  Chanceler;  se  donner 

une  enlorse ;  mettre  Ie  fausset  é  uu 

tonneau.  — ,  b.  w.  Donner  une  en- 

torse. 
Zwikking.  y.  Vacillation^  f.,  chancelte- 

ment,  m.  — .  Zie  Zwik. 
Zwiksken,  o.  Fausset^  dusi  on  dusil, 

m. 
Zwillen,  enz.  Zie  Zwellen,  enz. 
Zwin,  o.  Crigue^  anse,  t. 
Zwindel,  m.  Fertige,  m.;  étowdtrie^ 

Zwindelary,  y.  Zie  ZwindelbandeL 
Zwindelen,  o.  w.  Jvdr  des  vertiges; 

toumer,  toumoyer. 
Zwiodelgeest ,  m.  Esprit  de  vertige » 

m. 
Zwindelhandel ,  m.  Cómmerce  aventU" 

reux,  m. 
Zwindelig,  b.  n.  Fertigineux. 


Digitized  by  VjOOQ IC       ^ 


878 


ZWY 


Zwindeligheid.  y.  Ferlige,  m. 
Zwindeling,  v.  Vertiae,  m. 
Zwinden,  o.  w.  Z/>  verzwinden. 
Zwin^re,  y.  Zie  Zwingel. 
Zwingel,  m.  Écang;  éclianvroir,  m. 
Zwingelaer,  m.  Êcangueur.  m. 
Zwingelen ,   b.  w.  Ecanguer ,  échan- 

vrer. 
Zwingen.  b.  w.  Zie  Zwingelen. 
Zwinksel ,  o.  Air,  m.,  ressemblance , 

f. 
Zwitser,  m.  Suisse.  Helvétien^  m. 
Zwitserin,  y.  Suiuesse,  Helvélienne  ^ 

f. 
Zwifserland.  o.  Suisse.  Helvétie^  f. 
Zwitserscb,  b.  n.  Suisse,  tielvétique. 
Zwoegen  f    o.    w.   Haleler ;   truvaiUer 

fort. 
Zwoel ,   b.  n.   J^ou ;    chaud ;   éUmf- 

fant. 
Zwoelbeid,  y.  Chaleur  étouffanle,  f. 
Zwoerd,  o.  Couenne,  f. 

13:  S:t«^^«  «="«'"'.»• 

Zwoord,  o.  Couenne,  f. 

Zwygachtig,  b.  n.  Tacitume ,  silen- 

deux. 
Zwygen ,  b.  w.  Taire ,  celer,  cachet,  — , 

o.  w.  Se  taire,  Zwyg.  Taise%*vous, 

Doen  — .  Imposer  silence, 
Zwygend,  b.  n.  TacÜume. 
Zwyger,  m.  Homme  tacitume,  m. 
Zwygster,  y.  Femme  tacitume,  f. 
Zwyken,  o.  if.Zie  Bezwyken. 
Zwym,  y.  DélaiUance,  f.,  évanouisse- 

ment^  m.  In  —  yallen.  Tomtfer  en 

défaillance ;  s'évanouir. 
Zwyrcel.  Zie  Zwym. 
Zwymelen ,  o.  w.  Jvoir  des  vertiges ; 

s*éoanouir, 
Zwy melend,  b.  n.  Fertigineux. 
Zwymelgeest ,  m.    Esprit  de  vettige , 

m. 
Zwy  mei  ing,  y.  Vettige,  m.  ZtóZwym. 
Zwymelwyn,  m.  Vin  enivrant,  m. 
Zwy  men  ,   o.  w.   Sévanouir ,  se  pd- 

mer. 
Zwymjng,  y.  Zie  Zwym. 
Zwymsel,  o.  Zie  Zweem. 
Zwyn,  o.  Cochon,  porCy  pourceau,  m. 

Wild  — .  Sanglier,  m. 
Zwynachtig  ,    b.    n.    Qui    tient    du 

cochon.   — ,  byw.    Comme  un  co- 

chon. 
Zwynegel ,  m.   Hérisson  ;  porc-épic  , 

m. 


ZYD 

Zwynendrek ,   m.    Fiente  de  eoduij 

f.  1 

Zwynenboeder,  m.  Porcher,  m. 
Zwynei^agt ,  y.  Chasse  o»  «>f6er, 

f. 
Zwynen jongen  ,  m.   Zie  Zwyneolifli^ 

der. 
Zwynenkot,  o.  Porcherie,  f. 
Zwynentyd,  m.  Porchaisan^  f. 
Zwynenvleesch ,    o.    Ctuur  de  peit, 

f. 
ZwynsborstelSf'm.  en  y.  my. )  Smè 
Zwynshaer,  o.  f   coda 

OU  desanglier^  f  pi. 
Zwyushoofd,  o.  Zie  Zwynskop. 
Zwynshuid,  y .  Peau  de  cochon,  coient, 

f. 
Zwynskop,  m.  Têle  de  porc]  funü 

sanglier^  f. 
Zwynspriet,  m.  Êpieu^  m. 
Zwyn 8 trog,  m.  Auge,  f. 
Zy,  yooraw.  Etle ;  elles;  Hs;eus.- 

Zie  Zy  de 
Zyachtig,  b.  n.  Soyeux. 
Zybeeld,  o.  ProfU,  m. 
Zybeuk,  m.  Bas  cóié  d*une  égHse,  c. 

nef  laterale^  f. 
Zyde,  y  Cóté;  flanc,  m.,  page,  t\psjt 

m.;  soie.  f. 
Zydefabriek ,  y.  Fabrique  de  soie, s:^ 

rie,  f. 
Zydefabrikant,  m.  Fatricantdisoierie^ 

m. 
Zydehandel,  m.  Soierie,  t 

Zydekant,  y.  DenteUe  de  soie^  f. 
Zydelinjis,  byw.  De  cóté;  è  cêU;fi 

biais ;  de  travers ;  tatératemad ;  trt}- 

rectement. 
Zydelingsch ,  b.  n.  Laiéral ; cotUtért 

indirect. 
Zyden ,  ony.  b.  n.  De  soie  —  konsa 

Bas  de  soie.  —  stoffen.  Des  &b§tt  ét 

soie. 
Zydeplant,  y.  Soie  d'Orient,  soievéf 

tale,  f. 
Zydepy n,  y.  Point  de  cóté,  m. 
Zydereeder ,  m.  Moutinier,  num&u'^ 

m. 
Zydereedery,  y.  Moulinage,  m. 
Zyderups,  y.  Ver  d  soie^  m . 
Zydesteek,  m.  Point  de  cóté,  m. 
Zydesiof,  y.  Etoffe  de  soie,  f. 
Zydestofwerker ,    m.    Zie   Zydcw€^ 

ker. 


Digitized  by 


Google 


ZYM 

ydetwynder,  m.  Moulineur,  mouUnier, 

m. 

ydetwyndery,  v.  Moulinage^  m. 
ydetwyndster ,  v.  Doubieuse  de  soie, 

f. 

iydeup,  V.  Porte  laterale,  f. 
;ydeverwer,  m.    Teinlurier  en  saie, 

m. 
ydewee,  o.  Mal  de  cdté,  m.,  pleurésie « 

f. 

l^A^Z^J^J^J'r^'\Omrieren soie,  m. 
ydewever,  m.   f 

ydewinde,  v.  Guindre,  m, 

ydewinkel ,  m.  Magasin  de  saieries  , 

m. 
iydeworm,  m.  Fer  d  soie,  m. 
iydgeweer,  o.  Épée.  f.;  sabre,  m. 
iydlinie,  v.  Ligne  coUalérale.  f. 
iydmagen,  m.  en  v.  mv.  Collatéraux, 

m.  pi. 

ydreef,  v.  Contre-allée,  f. 
y fabriek,  v.  Soierityfabriquedesoie, 

f. 

lygang,  m.  Contre-allée,  f. 
iygdoek,  m.  FiUrey  m. 
iygebergte,  o.  Contre-fort  (géogr.)i 

-m. 
•ygen ,  b.  w.  Filtre^;  couler.  — ,  o.  w. 

Tomber ;  tomber  en  défaiUance;  recu- 

Ier. 

•ygezigt,  o.  Pro/i/,  m. 
iyging,  V.  Filtration,  f. 
iygnat.  o.  Coulis,  m. 
;ygpapiep,  o.  Pa/ner  emporélique ;  fil- 

ir  e,  m. 
^ygracht,  ▼.  Cana/  to^a/,  m. 
'ygraetnpje,  o.  Carrelet,  m. 
'.ygsteen,  m.  Pierre  d  fUlrer,  f. 
'ygvat,  o.  Couloire,  f. 
^yhandel,  m.  Soierie,  f. 
liyhoek,  m.  ^w^/e  (lanquanf,  m. 
Jykamer,  v.  Cliambre  laterale,  f. 
5yke^,  o.  w.  Pisser,  uriner, 
5yker,  m.  Pisseur,  m. 
Sykooper,  m.  Marchand  de  soie,  m. 
Zyl,  v.£^Ott(,  m. 
Zylaen,  v.  Contre-allée,  f. 
Zyleer,  v.  JRtd«/tó,  f. 
Zylings,  byw.  Zie  Zydelings. 
Zylingsch,  b.  d.  Zie  Zydelingsch. 
Zylinie,  v.  Liane  cotlatérale,  f. 
Zyloop,  m.  Change  (ruse  d'une  béte 

fauve) ,  m. 
Zymolentje,  o.  Escaladon  ou  escdladou, 

m. 
Zymuer,  m.  Mur  latéraly  xq. 


ZYV 


879 


Zyn,  o.  w.  Être ;  exister ;  subsister.  Het* 

—  LÈtre,  Vessence,  Veniité, 
Zyn,    J  voornw.  Son;  sa:  ses,  Zyn  va- 
Zyne,  f     der.  Son  père.  Zyne  moeder, 

Sa  mère.  Zyn  kind.  Son  enfant.  De 

zyne.  Le  sten,  Iq,  sienne.  Het  zyne.  Le 

sien  De  zynen.  Les  siens, 
Zynent   (te   of  tot).    Chez  lui;  chex 

soi. 
Zyuenthalve  ,  byw.  Pour  Camour  de 

lui. 
Zynentwege,  byw.  De  sa  part» 
Zyp,  V.  Egout,  conduit,  aqueduc,  m.,  rt- 

gote,  f. 
Zypad,  o.  Chemin  ou  sentier  écarté, 

m. 
Zypaerd,  o.  Zie  Zypeerd. 
Zypas  ,  m.  Chassé  ( pas  de  danse ) , 

m. 
Zype,  V.  Zie  Zyp. 
Zypeerd,  o.  Bricolier  m. 
Zypelen,  o.  w.  Dégoutter,  suiriler, 
Zypeling,  y.  Dégoultement,  suintementf 

m. 

Zypen,o.  w.     l  ;jfe  Zypelen. 

Zyperen,  o.  w.  ( '"^  ^^^ 

Zypgat,  o.  Fistule,  f;  fonticule;  cautère, 

m. 
Zypoog ,    o.  «i  V.  OExl    chassieux , 

m. 
Zypoogig,  b.  n.  Clmssieux. 
Zypost,  m.  Lancis  (archit.),  m. 
Zyptrechter,  m.  Chantepleure^  f. 
Zyraeklyn,  v.   Cotang^nie   (géom.)  , 

Zyreeder,  m.  Moulinier ,  moulineur , 

m. 
Zyreedery ,  v.  Moulinage,  m. ;  soierie , 

Zysnylyn,  v.  Cosécante  (géom.),  f. 

Zyspraek,  v.  Aparte,  m. 

Zy sprong ,  m.  Êcart ;  chassé  (pas  de 

danse),  m. 
Zyatoot,  m.  Flanconnade  (escr.),  f. 
Zysfraet,  v.  Rue  de  traverse,  f. 
Zystukken,  o.  mv.  Jumeltes,  f.  pi. 
Zytred,  m.  Êcart,  m. 
Zyvaert,  v.  Canat  latéral,  m. 
Zyverkooper,  m.  Marchand  de  soie  f 

m. 
Zyverkoopster ,  v.  Marchande  de  soie  , 

Zy  verwant,  m.  Collatéral,  m. 
Zyvepwer,  m.  Teinturier  en  soie,  m. 


Digitized  by 


Google 


S80                ZYW  ZTW 

Zyrerweiy,  v.  TeinlurerU  en  soie  ^  f.  Zy windster  ,  v.  Déuideuse  de  9me  , 

Zjwaer,  y.  SoUrie,  f.  f. 

Zywaod,  m.  Murlatéral,  m.;  patoi  late--  Zyworm,  m.  Ver  ü  une,  m. 

raie,  f.  Zywormkweeker  ,     m.     Magnmmier  . 

Zywegr,  m.  Chemin  écarté  ou  de  tra-  m. 

verse ;  accotement ;  trottoir^  m.  Zy wormkweekery ,  y .  Cocümère ,  iiMy- 

Zy werk,  o.  Ouvrage  de  soie,  m.  fian^rv,  magnanièret  f. 

Zywind ,  xn.  Fent  largue,  vent  de  eóté,  Zyworm teelt ,  y.  L'éducation  des  vers  è 

m.  soie^  f. 

Zywinder  ,  xn.    Dévideur   de    soie  ,  Zy wormzuer  ,    o.    Jcide    Iwmbuiwe , 

m.  m. 


EINDE. 


Digitized  by 


Google 


LYST  VAN  EIGENNAMEN. 


NAMEN  VAN  MANNEN. 


Achilles, 
Adelardus, 
Adolf, 
Adolph, 
Adolphus, 
Adriaen, 
Adrianus, 
Agapitus, 
Albertus, 
Albinus, 
Albrecht, 
Alexander, 
Alexius, 
Aloysius, 
Alphonsi^, 
Amandus, 
Ambrosius, 
AmedeuSy 
Anacletus, 
AnastasiuB» 
Anatoliuffy 
Andreas, 
Anicetusy 
Anselmus, 
AntODious, 
AntoDiufl, 
Apollioaris, 
Apollo, 
Appianus, 
Apuleius, 
Aristoteles, 
Arnobius, 
Arnold, 
Arnoldus/ 
T<Wf.  ƒ, 


jéchWe. 
Adelard. 

I  Adolphe. 

I  Adrien. 

Agapite. 

Alben, 

AlbiUr  Aubin. 

Auöert. 

Alexandre, 

Alexis. 

Alayse. 

Alphonse. 

Amand. 

Ambroise. 

Amédée. 

Anaclet. 

éinasUue. 

AnatoU. 

André. 

Anicet. 

Anselme. 

AnUmin. 

Antoine. 

AüoUinaire, 

ApoUan. 

Appien, 

Apulée. 

ArUtote. 

Amobt, 

\  Armud. 


Arnuir, 

ArnulphuSy 

ArseniuSt 

Atbanasius, 

Aug-ustiDus, 

Augustus, 

AureliaeUf 

Aurelianus, 

Aurelius, 

Ausonius, 


Balduinus, 

Baroabas, 

Barthel, 

Bartholoxneus, 

Basilius, 

Bavo, 

Benedictus, 

Bernardus, 

Bertinus^ 

Blaes, 

Hlasius, 

Bonaventura, 

Bonifacius, 

Bonifaes^ 

Boudewyn, 

Brixius, 


Calixtus, 
Carolus, 
Casimirus, 


I  AmouL 

Arsène. 

Athanase. 

Augustin. 

AUQMU. 

I  Aurélien. 

Auréle. 
Ausone, 


Baudouin. 
Bamabé, 

|.  Barthélemi. 

Batiie. 
Bavon. 
BenoU.  ' 
Bemard. 
Bertin. 

I  Blaisè. 

Bonaventure. 

I  Baniface. 

Baudouin. 
Brice. 


CaUxU. 
CharUs. 
Canmir. 
50 


Digitized  by 


Google 


882 


LTST  TA9   BIGBN5iMB9» 


Cassianus, 

Cassiodoraa, 

Catallas, 

Cel  sas. 

Gesar, 

Cesarius, 

Chrlstiaen, 

Christiaaufl, 

ChristiernaB, 

Chrfstoffel, 

Christophorus, 

Chrysantua, 

Chrjflogonas, 

Chryaostomns, 

Cicero, 

Claudianas, 

Claadiaa, 

Clemens, 

Cletus, 

Commodua, 

Conrardaa, 

CoQstans, 


Cassieti. 
Cassiodore, 
CatuUe. 
Celse, 

I  Césaire, 

I  ChréUefL 

Christieme. 

I  Christophe. 

ChrysanU. 

Chrysogone. 

Chrysostome. 

Cicéiron. 

CtaudietL 

Ctaude. 

CUmenL 

CUt. 

Commode. 

Conrad. 

Constant. 


CoQstantyn, 

Constantin 

Cornelis, 
CorneliuB^ 

Comme. 

Cosmas, 

Cöme. 

Crispinianas, 

Crispinien. 

Crl«pinu8, 

Crépin. 

Cypriaous, 

Cypvien. 

Cyriacug, 

Cyriaque. 

CyriUus, 

CyHiU. 

Damasfus, 

Damase. 

Damianus, 

Damien. 

Decius, 

Dêce. 

Deaiderius, 

Désiré. 

Didacus, 

Didace. 

Diocletianus, 

DiocUUien. 

Diogenes, 

Diogènt. 

DionyaiHS, 

Denis. 

Dirk, 

Ttiierri. 

Dominicas, 

Dominique. 

Domitianua, 

Domitien. 

Dooatianus, 

Donatien. 

Donatas, 

Donat. 

Bdmunda», 

Kdmond. 

EduarduB, 

Edouard. 

Bgidius. 

Effide. 

Bleutherius, 

Blias, 

Eligius, 

BmiliuB, 

EneaB, 

BngelbertuB, 

BpiphaniuB, 

Brasmus, 

Brastus, 

Brnestus, 

Brnst, 

Bagenias, 

BaaebiuB, 

Bustachiaa, 

ButropiaSy 

BvaristuB, 

Bverardus, 


Fabiaen, 

FabianuB, 

FabriciuB, 

Faustinus, 

FelicianuB, 

FerdioanduB, 

FiaoruB, 

FirminuB, 

Florentinua, 

FlorentiaB, 

FloriB» 

FloruB, 

FranciBCUB, 

Frans, 

Fredegondus, 

FredericuB, 

Frederik, 

FulgentiuB 


Galeen, 

GalennB, 

Qasper, 

Oeorgius, 

GerarduB, 

Oer  man  UB, 

OtórvaBiuB, 

GilbertuB, 

GilliB, 

GodefriduB, 

Godfried, 

Godlief, 

Gratianus, 


Eteuthêre. 
Etu. 
Eloi. 
Emite. 
Enée. 
Ange, 
Emphane, 
.  Erasme, 
Eraste. 

I  EmesL 

Eugène. 

EuUbe. 

Eustache. 

EtUrope. 

EvarUte. 

Everard. 


I  Fabien. 

Fabrice. 

Fausttn. 

Félicien, 

Ferdinand. 

Fiaere. 

Firmin. 

Fiorentin. 

I  Florenl. 

\  Francais. 
Frédegond. 
}  Frédéric 
Fulgence 


(  Gaiitn. 

Gmpard. 

Georges. 

Gérard. 

Germain* 

GervtUs, 

Gilbert. 

GiUes. 

}  Gcdefroki. 

ThéophUe. 
Graden. 


Digitized  by 


Google 


LY8T  TA9   KIGlRllAIIBir. 


88S 


Oregorias, 

Gustaef, 

OuBtavus, 


Heliodorus, 

Hendrik, 

Henricus, 

Hermanus, 

Herodes, 

Herodianas, 

Hesiodus, 

HieronymaSr 

Hilarias, 

Hildebrandus, 

Hippocrates, 

Hippolytus, 

Homerus, 

Horatius, 

Hubertus, 

Huffo, 

Huibrecbt, 

Hyacinthns, 


Icarius, 

Ignatias, 

IldefoDSUs, 

Innoceotius, 

Ireneus, 

IsaTas, 

Isidorus, 


Jacobus, 

Jakob, 

Jan, 

Jeremias, 

Joannes, 

Johannes, 

Joost, 

Josef, 

JosephQS, 

Judocus, 

Juliaeo, 

Julianus, 

Julius, 

Justinus, 

Justus, 


Grégoire, 
\  Gustave. 


Héliodore. 

\HenH. 

Herman, 

Hérode. 

Hérodien* 

Hésicde. 

Jéróme. 

Hilaire, 

Hildebrand. 

Hippocrate. 

Hippolyte. 

Homère, 

Horace. 

Hubert. 

Huguts. 

Hubert. 

Hyacinthc* 


Icare. 

Ignace. 

ïlde/onu. 

innocenU 

irénée. 

haXe. 

liidore. 


\Jacques. 

Jean. 
Jérémie. 

I  Jean» 

Josse. 

I  Joseph. 

Josse. 

\  JuUen. 

Jules. 

Justin. 

Juste. 


Laotantlus, 

Ladislaus, 

Lambertus, 

Laurens, 

Laurentius, 

Lazarus, 

Leander, 

Leo, 

Leonardus, 

Leopoldus, 

Liuus, 

Livinus. 

Lodewyk, 

Longinus, 

Lucanus, 

Lucas, 

Luoianus» 

Lucretius, 

LudoYicus, 


Macarius, 

Macrinus, 

MacrobiuSy 

MalacbiaSy 

Marcellinus, 

Marcellus, 

Marcus, 

Martialis, 

Martinus, 

Mattbeus, 

Mattbys, 

Mauritius, 

Maurus, 

Maxentius, 

Maiimiliaen, 

Maximilianus, 

Maximinus, 

Medardus, 

Mercurius, 

Michaël, 

ModestuSy 

Moyses, 

Mozes, 


Narcis, 

Narcissus, 

Neptunus, 

Nereus, 

Nero, 

Nicasius, 


Lactance. 
Ladislas. 
Lambert. 

I  Laureni. 

Lazare. 

Léandre. 

Léon. 

Léonard. 

Léopold. 

Lin. 

Liévin. 

Louis. 

Longtn. 

Lucain. 

Luc. 

Lucien. 

Lucrèce. 

Louis. 


Macaire. 

Macrin. 

Macrobe. 

Malachie. 

Marceiiin. 

Marcel. 

Mare. 

Martial. 

Mariin. 

}  Malthieu. 

ilaurice. 

Maur. 

Maxence. 

\  Maximilien. 

Maximin. 

Médard. 

Mercure. 

Miclul. 

Modesu. 


Moïse. 


\  Narcisse. 

Neptune. 
Nérü. 
Néron. 
Nicaise. 


Digitized  by 


Google 


6$i 

Nieodemiu, 
Nicolaus, 
Niklaes, 
Norbertus, 


Octavianus, 

Ootaviuf, 

Odilo, 

OliveriuSt 

Origines, 

Otto, 

OvidioB, 


Pamphilias, 

Pancratius, 

Paacalis, 

Patricius, 

Paulious, 

PaalQS, 

Pelagitts, 

Perseus, 

Persius, 

Petronius, 

Petras, 

Pharamundus, 

PhedraSf 

Philibertus, 

Pbilippus, 

Pbotinus, 

Pieter, 

Pius, 

Plaoidas, 

Plato, 

Plautus» 

PliniuB, 

Pluto, 

Polycarpus, 

Polydorus, 

Pompei  U8, 

Procopius, 

Propertius, 

Pradentlus, 


Qaintilianas, 


LTST  VAK 

X1G»«HAH«S. 

Nicodètne^ 

Qaiotinu8« 
QuiriDus, 

QuenUiè. 

\  NUolas. 

Quirin. 

NorteH. 

Ravmundufi, 

haymond. 

Remold, 

Renaud. 

Remiflrius, 

Remi. 

OctavUn. 

Renatas, 

René. 

Oclave. 

Hicbardus, 

Richard. 

Odilon. 

Robertus, 

RoberL 

Oliuier. 

Ro'^hus, 

Roch. 

Origène. 

Rodolpbns, 

Rodolphe. 

Olhon, 

Rolandus, 

Roland. 

Ovide. 

Romaaus, 

Romain. 

Romualdus, 

RomuaUH. 

Rufinu8, 

Ruftn. 

Rupertus, 

Rupert, 

Pamphüe. 

Pancrace, 

Pascal. 

Sabinus» 

Satin. 

Palrice. 

Sallustius, 

SaUusU. 

Paulin. 

Salvianiis, 

Salvien* 

Paul. 

Saturninus, 

Satumin. 

Pélage. 

Satarnus, 

Satume. 

Persée. 
Perse. 

Sebastlaeoi 
Sebastianus, 

\sébasUem. 

Pélrone.. 

Seneca, 

Sénèquc. 

Pierre. 
Pharamond. 

Serraes, 
Seryatiasy 

1  Servais. 

Phédre. 

Severianus, 

Sévérien. 

PhüiberU 

Severinus, 

Sévérin. 

Philippe. 

Severus, 

Sévère. 

Photin. 
Pierre. 

Sigebertus, 
Sigisbertus, 

1  Sigebert ,  S^w 

PU. 

Sigismundus,  - 

Sigismmd. 

Placide. 

Silenus, 

Silene. 

Ptaton. 

Silvanas, 

Sylnain. 
Silvestre. 

PlauU. 

Silvestèr, 

PHne. 

Sixtus. 

SixU. 

Pluion. 

Soera  tes, 

Socrate. 

Polycarpe. 

Stanislaas, 

^nislas. 
Élienne. 

Polydore. 

Stepbanus, 

Pompée. 

Suetonius, 

Suétane. 

Procope. 

SulpitiuSy 

Sulpice. 

Properce, 

Sus, 

Franfois. 

Prudent. 

Sjrmpborianus, 

Sytnphofieu. 

Taoitos, 

Taciie. 

Quintüien. 

Telemacbus, 

TéUmaque. 

Digitized  by ' 

^ooQle 

LTST  TAH   Bie«tlirAI|f«. 


m 


Telepphorus, 

Terentius, 

Thadeus, 

Theobald. 

Theodorus, 

Theodosius, 

Theopbilus, 

Tib9riu8, 

Tibullus, 

Tiburcius, 

Tiiüotbeus, 

Titus, 

TobiaSf 

Trajanus, 


Ulricos, 
Ulrik, 
Urbaen, 
Urbanus, 


Valentiniiaxias, 

Yalentinus^ 

Yalerianus, 

Valerius, 

Yespasianus, 

Yictorianua, 

ViDcentiuB, 

Virgillus, 

Vitalis, 

Vttlcaous, 


Wilhelm, 
WilhelmiDUS, 
Wilhelmus, 
WiUem, 


Xaverius, 


TéUsphore. 

Térence, 

Tliadée. 

Thibaut, 

Théodore. 

Théodose. 

Théophile. 

Tibère. 

TibuUe. 

Tiburce. 

Timolhée, 

Tiie, 

Tobie. 

Trajan. 


I  Ulrie. 
I  ürbain. 


Fatentinien. 

Falentin. 

Falérien. 

Valere. 

Vespasien. 

Fictorien, 

Fincenl. 

FirgiU. 

FitaL 

FtUcain. 


GuiUaume. 


Xavier, 


NAMEH  VAN  VROUWEN. 


AdelaYs, 

Adriaua, 

Agatha, 

Agnes, 

Aldegondis, 

Alida. 

Amelberga, 

Amelia, 

Anastasia, 

Angelioa, 

Anna, 

Antonetta, 

Antonia, 

Apollonia, 

Athanasia, 

Augustina, 

Aurelia,  ^ 

Aurora,  ^ 


Barhara, 
Bellona, 
Bertha, 
Bngitta, 


Carolina, 

Catharina, 

CoBlestina, 

Cecilia, 

Christiana, 

Christina, 

Glara, 

Claudiua, 

Clotildis, 

Coleto, 

Columba, 

Constautia, 

Comelia, 

Cunegondis> 


Adélaïde, 

Adrienne. 

Agalhe. 

Agnèi, 

Atdegonde. 

AlelU, 

Amelberguê, 

Amélie. 

AfULstOfie. 

Angélique. 

Anne. 

I  Antoinette. 

ApoUonie. 

Athanasie. 

Augustine. 

AuréUe. 

Aurore. 


Barbe. 
BeUone. 
Berthe. 
BrigiUe. 


Caroline. 

Calherlne. 

CéUsline. 

Cécile. 

Chrélientie. 

ChrisUne. 

Claire. 

Claudine. 

Clotilde. 

ColeUe. 

Cotombe. 

Constance. 

Comélie. 

Cunégond». 


Zacharias, 

Zacheus, 

Zeuo, 


Zacharie* 

Zachée. 

Zénon. 


Diana, 


Diane. 


Digitized  by 


Google 


886 


LTST   VAK    BJfGBRVAIIBH. 


Dionysia, 

Denise. 

Joanna. 

1  Jeanne, 
I      netu. 

Domitilla, 

DomitiUe. 

Johanna. 

Dorothea, 

DoroUiée. 

Josepha. 
Josephina, 

}  Joséphine. 

Jofiina, 

JoHne. 

Julia, 

Juüe. 

Juliana,    . 

JuUewu. 

Bleonora» 

Eléonore. 

Juno, 

Junon. 

Elisabetha, 

Elisabeth, 

Justina, 

Justine. 

Emerentiuna, 

Etnérence, 

Engel, 
Eudoxia, 

Ange, 

Eudoxie. 

Eugenia, 

EugénU. 

Bulalia, 

EitlulU. 

Laura, 

Laure. 

Euphemia» 

Euphémie. 

Leocadia, 

Léocadie. 

Euplirasia, 

Euphrasie. 

Leonarda, 

Léonarde. 

Eva. 

Eve. 

Leonora, 

LAmore. 

■ 

Lucia, 

Lucie. 

Lucretia, 

Lucrèce. 

Ludovica, 

Louise, 

Lutgardis. 

Lutgarde. 

Felicitas, 

FéliciU. 

Flora. 

Flore, 

Florentina, 

Florentine, 

Francisca, 

Frottfoise. 

' 

Frederica, 

Frédérique, 

Magdalena, 

Madeiidne. 

Margareta, 
Maria, 

Marguerüe^ 
Mam. 

Martha, 

Marthe. 

Martina, 

Marline. 

Oalathea, 

GaUühée. 

Mathüdis, 

Malhüde. 

Genoveva, 

Geneviéve. 

Melania, 

Mélanie. 

Gertrudis, 

Gertrude. 

Minerva, 

Minerve, 

Gudula, 

Gudute, 

Monica, 

Monique. 

Heleen. 
Helena, 

Helene. 

Octavia, 
Oda, 

Octavie. 
Ode. 

Hendriks, 
Henrica, 

HenrieUe. 

Olympia, 

(Hpnpie. 

Hermenegildis, 
Hildegardis, 

Herménéffilde. 
Uildegarde. 

Hildegondis. 

Bildegonde, 

Patricla. 

Palride. 

Paula, 

PauU. 

Paulina, 

Pauüne. 

Pelagia, 

Péiagie, 

Ida, 

Ide. 

Perpetua, 

Perpélue. 

Isabella. 

IsatelU. 

Petrouella, 

PétToneUe. 

Philippa, 

Philippine. 

Proserpina, 

Proserpine. 

Prudentia, 

Prttdence. 

Jacoba, 

Jacqueliue, 

Jemi' 


Digitized  by 


Google 


LYST  TAH   BIGBRHiHBir. 


887 


uirina, 

Quhine. 

Thecla, 

ThècU. 

Thereaia, 

Thérèse. 

Rebecca^ 

Rebecque. 

Regtna, 

Roos, 

Rosa, 

Reine. 
}  Rosé. 

Ursel, 
Uraula. 

1  UrsuU. 

Roaalia, 

Rosalie. 

Rosina, 

Rosine,  Rosé. 

Valentina, 

Valenline. 

Veronlca, 

VéronxQue. 

Victoria, 

Fictoire. 

Sabina, 

Sabine. 

Scholastica, 

Scholastique. 

Siska, 

Franpoise. 

Sophia, 

Sophie. 

Susanna, 

Susanne. 

Walburffis. 

W'alburge. 

Symphorosa, 

Symphorose. 

WilhelmiDa, 

miheimine. 

IMPRIMERie  DK  H.  DESSAIN,  SUCCESSKOB  DK  P.  J.  SANICQ.  —  1859. 


Digitized  by 


Google 


.^ 


1 


20 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google 


Digitized  by 


Google